Livre, chapitre
[7, 5]	Ἀθηναίων, καθά φησι Δημήτριος ὁ	Μάγνης	ἐν τοῖς Ὁμωνύμοις. Ἐθαυμάσθη δὴ
[7, 2]	δὲ Πολέμωνι, φησὶ Διοκλῆς ὁ	Μάγνης,	μετέθετο, Ζήνωνος ἀρρωστίᾳ μακρᾷ περιπεσόντος.
[7, 7]	περιήχθη καὶ μαστιγούμενος ἐκολάσθη· ἄλλος	μαθητὴς	Ἐρασιστράτου καί τις Γεωργικὰ γεγραφώς.
[7, 7]	Ταρσεὺς ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς,	μαθητὴς	Κλεάνθους. Οὗτος πρότερον μὲν δόλιχον
[7, 5]	καὶ ἄλλων ὄντων ἀξιολόγων Ζήνωνος	μαθητῶν,	αὐτὸς διαδέξασθαι τὴν σχολήν. Βιβλία
[7, 7]	Ἕρμιππος ἐπὶ θυσίαν ὑπὸ τῶν	μαθητῶν	κληθῆναι· ἔνθα προσενεγκάμενον γλυκὺν ἄκρατον
[7, 3]	Περὶ παθῶν, Περὶ ὑπολήψεως, Νομοθέτης,	Μαιευτικός,	Ἀντιφέρων, Διδάσκαλος, Διασκευάζων, Εὐθύνων, Ἑρμῆς,
[7, 7]	προφέρεσθαι ταῦτα· Ἐγὼ δὲ τἄλλα	μακάριος	πέφυκ' ἀνὴρ πλὴν εἰς Κλεάνθην·
[7, 2]	ὁ Μάγνης, μετέθετο, Ζήνωνος ἀρρωστίᾳ	μακρᾷ	περιπεσόντος. Μάλιστα δὲ προσεῖχε Στωικῷ
[7, 5]	Ἔχω, εἶπεν, αὐτόν, ὁ Κλεάνθης,	Μαλακός	ἐστι. Πρὸς δὲ τὸν μονήρη
[7, 2]	μετέθετο, Ζήνωνος ἀρρωστίᾳ μακρᾷ περιπεσόντος.	Μάλιστα	δὲ προσεῖχε Στωικῷ δόγματι τῷ
[7, 7]	παρ' οὗ φησιν Ἐρασίστρατος τὰ	μάλιστα	ὠφελῆσθαι. Καὶ ἕτερος υἱὸς τούτου,
[7, 5]	αὐτὸν οὕτως· Αἰνῶ Κλεάνθην, ἀλλὰ	μᾶλλον	Ἀΐδην· ἰδὼν γὰρ αὐτὸν πρέσβυν
[7, 7]	καὶ ἐπαινεῖ ὡς φυσικήν, χαμαιτύπαις	μᾶλλον	πρέπουσαν ἢ θεοῖς, ἔτι τε
[7, 6]	Σωκράτους τρία, Περὶ νόμου, Περὶ	μαντικῆς,	Διαλόγους ἐρωτικούς, Περὶ τῶν Ἐρετριακῶν
[7, 5]	ἔπειτ' ἀποφυγεῖν, τόν τε κηπουρὸν	μάρτυρα	παρασχόντα παρ' ὃν ἤντλει, καὶ
[7, 7]	διορθούμενος πλεονάκις πλείστῃ τε τῶν	μαρτυριῶν	παραθέσει χρώμενος· ὥστε καὶ ἐπειδή
[7, 7]	Πτολεμαίου, ὃς διαβληθεὶς περιήχθη καὶ	μαστιγούμενος	ἐκολάσθη· ἄλλος μαθητὴς Ἐρασιστράτου καί
[7, 2]	πολλοῖς ὀνόμασι καλουμένην, ὡς οἱ	Μεγαρικοί,	ἀλλὰ κατὰ τὸ πρός τί
[7, 7]	Ἀθήναις· ἄνθρωπος δ' ἐστὶν ἐν	Μεγάροις·	οὐκ ἄρ' ἐστὶν ἄνθρωπος ἐν
[7, 7]	Ἄλλο· Εἴ τις ἐστιν ἐν	Μεγάροις,	οὐκ ἔστιν ἐν Ἀθήναις· ἄνθρωπος
[7, 7]	ὑπὲρ αὐτῆς ἐπεχείρησε, καὶ περὶ	μεγεθῶν	καὶ πληθῶν τῇ τῶν Ἀκαδημαϊκῶν
[7, 5]	μὲν ἐν τοῖς κήποις ἤντλει,	μεθ'	ἡμέραν δ' ἐν τοῖς λόγοις
[7, 7]	Διοσκουρίδην εʹ Πρὸς τὸ Ἀρκεσιλάου	μεθόδιον	πρὸς Σφαῖρον αʹ Σύνταξις δεκάτη
[7, 7]	δούλην, Χρυσίππου μόνα τὰ σκέλη	μεθύει.	Οὕτω δ' ἦν φρονηματίας ὥστ'
[7, 5]	Σὺ μὲν τοὺς διαμηρισμοὺς ἔχε,	μειράκιον·	αἱ δ' ἀνάλογοι φωναὶ τὰ
[7, 5]	Ἑκάτων ἐν ταῖς Χρείαις, εὐμόρφου	μειρακίου	εἰπόντος, Εἰ ὁ εἰς τὴν
[7, 5]	ἀνάλογα οὐ πάντως σημαίνουσι πράγματα.	Μειρακίῳ	ποτὲ διαλεγόμενος ἐπύθετο εἰ αἰσθάνεται·
[7, 7]	Σύνταξις τετάρτη Περὶ ὑποθέσεων πρὸς	Μελέαγρον	γʹ Λόγοι ὑποθετικοὶ εἰς τοὺς
[7, 7]	ὑποθετικοὶ εἰς τοὺς νόμους πρὸς	Μελέαγρον	πάλιν αʹ Λόγοι ὑποθετικοὶ πρὸς
[7, 7]	ἐλθεῖν ἢ πέμψαι τινά, Σφαῖρος	μὲν	ἀπῆλθε, Χρύσιππος δὲ περιεῖδε. Μεταπεμψάμενος
[7, 7]	ὁ χάρτης καταλελείψεται. Καὶ ταῦτα	μὲν	Ἀπολλόδωρος. Ἡ δὲ παρεδρεύουσα πρεσβῦτις
[7, 5]	Κλεάνθης ἐκαλεῖτο. Ἦν δὲ πονικὸς	μέν,	ἀφύσικος δὲ καὶ βραδὺς ὑπερβαλλόντως·
[7, 3]	δὲ τέλος καὶ ὑποτελίδα· τῆς	μὲν	γὰρ καὶ τοὺς μὴ σοφοὺς
[7, 7]	τίνος χάριν ποριστέον αὐτῷ; εἰ	μὲν	γὰρ τοῦ ζῆν ἕνεκεν, ἀδιάφορον
[7, 7]	αἰσχρῶς καὶ ἀρρήτως ἀναγεγραφότος. Ἐν	μὲν	γὰρ τῷ Περὶ τῶν ἀρχαίων
[7, 5]	προσήκατο, εἰπὼν ἄτοπον εἶναι τὸν	μὲν	Διόνυσον καὶ τὸν Ἡρακλέα φλυαρουμένους
[7, 7]	Διαδοχαῖς, μαθητὴς Κλεάνθους. Οὗτος πρότερον	μὲν	δόλιχον ἤσκει, ἔπειτ' ἀκούσας Ζήνωνος
[7, 3]	δ' αὐτοῦ τὰ βιβλία ὀλιγόστιχα	μέν,	δυνάμεως δὲ μεστὰ καὶ περιέχοντα
[7, 7]	γὰρ ἡ σοφία. Καὶ ταῦτα	μὲν	ἐγκαλεῖται. Ἐπεὶ δ' ἐνδοξότατα τὰ
[7, 2]	τὸν λογικὸν ἀνῄρει, λέγων τὸν	μὲν	εἶναι ὑπὲρ ἡμᾶς, τὸν δ'
[7, 5]	ᾧ ἀγασθέντες οἱ ἀκροαταὶ τὸν	μὲν	ἐκρότησαν, τὸν δὲ Σωσίθεον ἐξέβαλον.
[7, 5]	ἄγαν ὥρμησε μισθοφορεῖν· καὶ νύκτωρ	μὲν	ἐν τοῖς κήποις ἤντλει, μεθ'
[7, 5]	ὃς γελάσας, Πρεσβύτῃ, φησί, πολιὰς	μὲν	ἔχοντι, νοῦν δὲ μή. Εἰπόντος
[7, 4]	δέ, καθά φησι Διοκλῆς, πρῶτον	μὲν	Ἡρακλείδου τοῦ πολίτου, ἔπειτ' Ἀλεξίνου
[7, 4]	πόνον ἀδιάφορον. Ἦν δὲ παῖς	μὲν	Θεοφάντου, πόλεως δ' Ἡρακλείας. Ἤκουσε
[7, 5]	τῶν γνωρίμων καί φησι, Κλεάνθης	μὲν	καὶ ἄλλον Κλεάνθην δύναιτ' ἂν
[7, 5]	ἔφη, σὲ κολακεύω φάμενος ἄλλα	μὲν	λέγειν, ἕτερα δὲ ποιεῖν. Ἐρομένου
[7, 4]	Περὶ βαρβαρικῶν ἐθῶν. Καὶ οὗτοι	μὲν	οἱ διενεχθέντες. Διεδέξατο δὲ τὸν
[7, 5]	μηροὺς τύπτων μηρίζει, ἔφη, Σὺ	μὲν	τοὺς διαμηρισμοὺς ἔχε, μειράκιον· αἱ
[7, 4]	δὲ Ζήνωνος. Καὶ κατ' ἀρχὰς	μὲν	φιλογράμματος ὢν παντοδαποῖς ἐπεχείρει ποιήμασιν,
[7, 4]	τοῦ πολίτου, ἔπειτ' Ἀλεξίνου καὶ	Μενεδήμου,	τελευταῖον δὲ Ζήνωνος. Καὶ κατ'
[7, 7]	ὀγδόη Περὶ τοῦ οὔτιδος πρὸς	Μενεκράτην	ηʹ Περὶ τῶν ἐξ ἀορίστου
[7, 7]	δὲ ἀποδείξεις αὐτὸς εὑρήσειν. Μετενόει	μέντοι	ὁπότε πρὸς αὐτὸν ἀποτείνοιτο, ὥστε
[7, 7]	μετέθου λύσσαν ἀρτίως φρονῶν. Ἐν	μέντοι	ταῖς οἰνώσεσιν ἡσύχαζε παραφερόμενος τοῖς
[7, 5]	καὶ γράφοντα καὶ ἀναγινώσκοντα, πάλιν	μένω.	Τοῦτόν φασιν εἰς ὄστρακα καὶ
[7, 7]	εὐφυὴς καὶ ὀξύτατος ἐν παντὶ	μέρει	οὕτως ὥστε καὶ ἐν τοῖς
[7, 5]	ἀθροισθὲν τὸ κέρμα ἐκόμισεν εἰς	μέσον	τῶν γνωρίμων καί φησι, Κλεάνθης
[7, 7]	(ψευδεπίγραφον) Λόγοι μεταπίπτοντες πρὸς τὴν	μεσότητα	γʹ (ψευδεπίγραφα) Πρὸς τοὺς Ἀμεινίου
[7, 3]	βιβλία ὀλιγόστιχα μέν, δυνάμεως δὲ	μεστὰ	καὶ περιέχοντα ἀντιρρήσεις πρὸς Ζήνωνα.
[7, 7]	Περὶ τοῦ τίνα συλλογιστικά τινος	μετ'	ἄλλου τε καὶ μετ' ἄλλων
[7, 7]	τινος μετ' ἄλλου τε καὶ	μετ'	ἄλλων αʹ Περὶ τῶν ἐπιφορῶν
[7, 3]	ἀεὶ πάντ' ἀναφέροντα πρὸς τὸ	μετ'	ἐπιστήμης ζῆν καὶ μὴ τῇ
[7, 6]	~ΣΦΑΙΡΟΣ. Τούτου, καθάπερ προειρήκαμεν, ἤκουσε	μετὰ	Ζήνωνα καὶ Σφαῖρος ὁ Βοσποριανός,
[7, 7]	τινος ὅτι οὐχὶ παρ' Ἀρίστωνι	μετὰ	πολλῶν σχολάζοι, Εἰ τοῖς πολλοῖς,
[7, 7]	Μήδειαν ὅλην παρετίθετο καί τις	μετὰ	χεῖρας εἶχε τὸ βιβλίον, πρὸς
[7, 5]	ἐκρότησαν, τὸν δὲ Σωσίθεον ἐξέβαλον.	Μεταγινώσκοντα	δ' αὐτὸν ἐπὶ τῇ λοιδορίᾳ
[7, 4]	ἠθικῶν. ~ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ. Διονύσιος δ' ὁ	Μεταθέμενος	τέλος εἶπε τὴν ἡδονὴν διὰ
[7, 3]	μόνον τὸν σοφόν. Τὰ δὲ	μεταξὺ	ἀρετῆς καὶ κακίας ἀδιάφορα εἶναι.
[7, 2]	ἀδιαφόρως ἔχοντα ζῆν πρὸς τὰ	μεταξὺ	ἀρετῆς καὶ κακίας μηδ' ἡντινοῦν
[7, 7]	μὲν ἀπῆλθε, Χρύσιππος δὲ περιεῖδε.	Μεταπεμψάμενος	δὲ τοὺς τῆς ἀδελφῆς υἱεῖς,
[7, 7]	πρὸς Ἀθηνάδην αʹ (ψευδεπίγραφον) Λόγοι	μεταπίπτοντες	πρὸς τὴν μεσότητα γʹ (ψευδεπίγραφα)
[7, 7]	ψευδεπίγραφον) Σύνταξις τρίτη Περὶ τῶν	μεταπιπτόντων	λόγων πρὸς Ἀθηνάδην αʹ (ψευδεπίγραφον)
[7, 2]	Πολέμωνι, φησὶ Διοκλῆς ὁ Μάγνης,	μετέθετο,	Ζήνωνος ἀρρωστίᾳ μακρᾷ περιπεσόντος. Μάλιστα
[7, 7]	ὄμμα σὸν ταράσσεται· ταχὺς δὲ	μετέθου	λύσσαν ἀρτίως φρονῶν. Ἐν μέντοι
[7, 7]	τὰς δὲ ἀποδείξεις αὐτὸς εὑρήσειν.	Μετενόει	μέντοι ὁπότε πρὸς αὐτὸν ἀποτείνοιτο,
[7, 5]	τὰ συνήθη συγχωρεῖν· τὸν δὲ	μὴ	ἀνασχέσθαι, ἀλλ' εἰπόντα ἤδη αὐτῷ
[7, 7]	δὲ σκιαὶ ἀΐσσουσι· καί, Εἰ	μὴ	γὰρ ἦν Χρύσιππος, οὐκ ἂν
[7, 7]	Ἀριστοκρέοντα βʹ Ἀποδείξεις πρὸς τὸ	μὴ	δεῖν τέμνειν τὰ ἀόριστα αʹ
[7, 7]	καὶ ἐν τῷ Περὶ τῶν	μὴ	δι' ἑαυτὰ αἱρετῶν εὐθὺς ἐν
[7, 7]	αʹ Σύνταξις τρίτη Πρὸς τοὺς	μὴ	διαιρουμένους βʹ Περὶ ἀμφιβολιῶν πρὸς
[7, 7]	Πυθώνακτα γʹ Ἀποδείξεις πρὸς τὸ	μὴ	δοξάσειν τὸν σοφὸν αʹ Περὶ
[7, 7]	τέλος δʹ Ἀποδείξεις πρὸς τὸ	μὴ	εἶναι τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν δʹ
[7, 7]	Ἀριστοκρέοντα ιʹ Ἀποδείξεις πρὸς τὸ	μὴ	εἶναι τὴν ἡδονὴν τέλος δʹ
[7, 5]	πολιὰς μὲν ἔχοντι, νοῦν δὲ	μή.	Εἰπόντος δέ τινος Ἀρκεσίλαον μὴ
[7, 5]	Ἡρακλέα φλυαρουμένους ὑπὸ τῶν ποιητῶν	μὴ	ὀργίζεσθαι, αὐτὸν δ' ἐπὶ τῇ
[7, 5]	αὐτὸν πρέσβυν οὐκ ἠνέσχετο τὸ>	μὴ	οὐ τὸ λοιπὸν ἄνεσιν ἐν
[7, 5]	μή. Εἰπόντος δέ τινος Ἀρκεσίλαον	μὴ	ποιεῖν τὰ δέοντα, Παῦσαι, ἔφη,
[7, 3]	τῆς μὲν γὰρ καὶ τοὺς	μὴ	σοφοὺς στοχάζεσθαι, τοῦ δὲ μόνον
[7, 3]	τὸ μετ' ἐπιστήμης ζῆν καὶ	μὴ	τῇ ἀγνοίᾳ διαβεβλημένον. Εἶναι δὲ
[7, 5]	τὰ δέοντα, Παῦσαι, ἔφη, καὶ	μὴ	ψέγε· εἰ γὰρ καὶ λόγῳ
[7, 2]	τὰ μεταξὺ ἀρετῆς καὶ κακίας	μηδ'	ἡντινοῦν ἐν αὐτοῖς παραλλαγὴν ἀπολείποντα,
[7, 7]	Πολέμωνι μήτε παρ' Ὑψικράτει, ἀλλὰ	μηδὲ	παρ' Ἀντιγόνῳ εἶναι, ὑπ' αὐτοῦ
[7, 3]	Ἀντιφέρων, Διδάσκαλος, Διασκευάζων, Εὐθύνων, Ἑρμῆς,	Μήδεια,	Διάλογοι, Θέσεων ἠθικῶν. ~ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ. Διονύσιος
[7, 7]	τί ἄρα ἔχοι, ἔφη Χρυσίππου	Μήδειαν.	Καὶ Ἀπολλόδωρος δ' ὁ Ἀθηναῖος
[7, 7]	συγγραμμάτων παρ' ὀλίγον τὴν Εὐριπίδου	Μήδειαν	ὅλην παρετίθετο καί τις μετὰ
[7, 7]	κατὰ τοὺς ἑξακοσίους στίχους ἃ	μηδεὶς	ἠτυχηκὼς μολύνειν τὸ στόμα εἴποι
[7, 3]	ὑπὸ λόγου. Ποτὲ δ' ἔλεγε	μηδὲν	εἶναι τέλος, ἀλλὰ κατὰ τὰς
[7, 5]	ὁ εἰς τοὺς μηροὺς τύπτων	μηρίζει,	ἔφη, Σὺ μὲν τοὺς διαμηρισμοὺς
[7, 5]	γαστρίζει, καὶ ὁ εἰς τοὺς	μηροὺς	τύπτων μηρίζει, ἔφη, Σὺ μὲν
[7, 7]	περὶ πινάκων γράψασι οὐ> κατακεχωρισμένην·	μήτε	γὰρ παρὰ Πολέμωνι μήτε παρ'
[7, 7]	κατακεχωρισμένην· μήτε γὰρ παρὰ Πολέμωνι	μήτε	παρ' Ὑψικράτει, ἀλλὰ μηδὲ παρ'
[7, 2]	Ἀρκεσίλαον· ὅτε θεασάμενος ταῦρον τερατώδη	μήτραν	ἔχοντα, οἴμοι, ἔφη, δέδοται Ἀρκεσιλάῳ
[7, 7]	δὲ τῷ Περὶ πολιτείας καὶ	μητράσι	λέγει συνέρχεσθαι καὶ θυγατράσι καὶ
[7, 7]	κατὰ τὰς ἄλλας τέχνας πρὸς	Μητρόδωρον	αʹ βʹ Σύνταξις δευτέρα Περὶ
[7, 7]	Ὅρων τῶν τοῦ φαύλου πρὸς	Μητρόδωρον	βʹ Ὅρων τῶν ἀναμέσων πρὸς
[7, 7]	βʹ Ὅρων τῶν ἀναμέσων πρὸς	Μητρόδωρον	βʹ Ὅρων τῶν πρὸς Μητρόδωρον
[7, 7]	Ὅρων τῶν τοῦ ἀστείου πρὸς	Μητρόδωρον	βʹ Ὅρων τῶν τοῦ φαύλου
[7, 7]	γʹ Περὶ τῶν ὅρων πρὸς	Μητρόδωρον	ζʹ Σύνταξις τρίτη Περὶ τῶν
[7, 7]	τετάρτη· Περὶ τῶν κατηγορημάτων πρὸς	Μητρόδωρον	ιʹ Περὶ ὀρθῶν καὶ ὑπτίων
[7, 7]	Μητρόδωρον βʹ Ὅρων τῶν πρὸς	Μητρόδωρον	κατὰ γένος ζʹ Ὅρων τῶν
[7, 7]	φιλοσόφου σκεμμάτων, Ὅρων διαλεκτικῶν πρὸς	Μητρόδωρον	Περὶ τῶν κατὰ τὴν διαλεκτικὴν
[7, 7]	δεκάτη Κατὰ τῆς συνηθείας πρὸς	Μητρόδωρον	Ὑπὲρ τῆς συνηθείας πρὸς Γοργιππίδην
[7, 2]	εἰσῆγεν, ὡς ὁ Ζήνων, οὔτε	μίαν	πολλοῖς ὀνόμασι καλουμένην, ὡς οἱ
[7, 7]	γυμνασίαν αʹ Περὶ τοῦ παρὰ	μικρὸν	λόγου πρὸς Στησαγόραν αʹ βʹ
[7, 2]	Κυνοσάργει διαλεγόμενος ἴσχυσεν αἱρετιστὴς ἀκοῦσαι.	Μιλτιάδης	οὖν καὶ Δίφιλος Ἀριστώνειοι προσηγορεύοντο.
[7, 7]	ἔσται. Καὶ οἱ ἀπὸ σοφίας·	μισθαρνήσει	γὰρ ἡ σοφία. Καὶ ταῦτα
[7, 5]	γε πένης ὢν ἄγαν ὥρμησε	μισθοφορεῖν·	καὶ νύκτωρ μὲν ἐν τοῖς
[7, 5]	αὐτὸν τοὺς Ἀρεοπαγίτας ψηφίσασθαι δέκα	μνᾶς	δοθῆναι, Ζήνωνα δὲ κωλῦσαι λαβεῖν.
[7, 6]	φαντασίαν τοῦ εὐλόγου. Πρὸς δὲ	Μνησίστρατον	κατηγοροῦντα αὐτοῦ ὅτι Πτολεμαῖον οὔ
[7, 7]	τὰ βιβλία ἐστὶν αὐτῷ, ἔδοξέ	μοι	καὶ τὴν πρὸς εἶδος ἀναγραφὴν
[7, 7]	ἑξακοσίους στίχους ἃ μηδεὶς ἠτυχηκὼς	μολύνειν	τὸ στόμα εἴποι ἄν. Αἰσχροτάτην
[7, 7]	ὥστε εἰπεῖν τὴν δούλην, Χρυσίππου	μόνα	τὰ σκέλη μεθύει. Οὕτω δ'
[7, 2]	δʹ Παναίτιος δὲ καὶ Σωσικράτης	μόνας	αὐτοῦ τὰς ἐπιστολάς φασι, τὰ
[7, 5]	Μαλακός ἐστι. Πρὸς δὲ τὸν	μονήρη	καὶ ἑαυτῷ λαλοῦντα, Οὐ φαύλῳ,
[7, 7]	Κλεάνθην, ᾧ καὶ πολλάκις ἔλεγε	μόνης	τῆς τῶν δογμάτων διδασκαλίας χρῄζειν,
[7, 2]	τὸν δ' οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς,	μόνον	δὲ τὸν ἠθικὸν εἶναι πρὸς
[7, 5]	τὸν δ' εἰπεῖν, ἀντλῶ γὰρ	μόνον;	τί δ' οὐχὶ σκάπτω; τί
[7, 3]	μὴ σοφοὺς στοχάζεσθαι, τοῦ δὲ	μόνον	τὸν σοφόν. Τὰ δὲ μεταξὺ
[7, 5]	ὄνος ἀκούων προσεδέχετο, λέγων αὐτὸς	μόνος	δύνασθαι βαστάζειν τὸ Ζήνωνος φορτίον.
[7, 7]	βασιλέων προσπεφώνηκεν. Ἠρκεῖτό τε γραϊδίῳ	μόνῳ,	καθὰ καὶ Δημήτριος ἐν Ὁμωνύμοις
[7, 2]	Ἰουλιήτης περιπατητικός, ὁ δέ τις	μουσικὸς	Ἀθηναῖος, τέταρτος ποιητὴς τραγῳδίας, πέμπτος
[7, 7]	δυνάμει γεγραμμένα καὶ ἀπαράθετα ὄντα	μυρίῳ	πλείω ἐστὶ τῶν Χρυσίππου βιβλίων,
[7, 7]	ἱεροφάντης τοῖς ἀμυήτοις λέγει τὰ	μυστήρια>	ἀσεβεῖ ἄρα ὁ ἱεροφάντης. Ἄλλο·
[7, 7]	Ὁ λέγων τοῖς ἀμυήτοις τὰ	μυστήρια	ἀσεβεῖ· ὁ δέ γ' ἱεροφάντης
[7, 5]	κτίλος ὣς ἐπιπωλεῖται στίχας ἀνδρῶν,	μωλύτης	ἐπέων φίλος Ἄσσιος, ὅλμος ἄτολμος;
[7, 5]	αὐτὸν παρόντα, Οὓς ἡ Κλεάνθους	μωρία	βοηλατεῖ, ἔμεινεν ἐπὶ ταὐτοῦ σχήματος·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/06/2009