HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)

χ = 47 formes différentes pour 53 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chapitre

[4, 7]   τὴν χεῖρα τείνας ὧδέ πως, Χαῖρ' εἶπε, χαῖρε, Πλουτεῦ. Γεγόνασι δὲ

[4, 1]   τὴν Ἀκαδήμειαν συναντῆσαι Διογένει καὶ Χαῖρε εἰπεῖν· τὸν δὲ φάναι, Ἀλλὰ

[4, 7]   τείνας ὧδέ πως, Χαῖρ' εἶπε, χαῖρε, Πλουτεῦ. Γεγόνασι δὲ Βίωνες δέκα·

[4, 6]   καὶ γράφει ταυτί· Ἀρκεσίλαος Θαυμασίᾳ χαίρειν. Δέδωκα Διογένει διαθήκας ἐμαυτοῦ κομίσαι

[4, 5]   ἄβυσσον. Καὶ σὺ μὲν ἐκεῖθι χαίρεις, σῶν λόγων δὲ χήρη ἕστηκεν

[4, 6]   πολλὰ φλυαροῦντος οὐδὲ τίτθης αὐτὸν χαλεπῆς τετυχηκέναι ἔφη· τισὶ δὲ οὐδὲ

[4, 2]   μὲν μύωπος δεῖ, τῷ δὲ χαλινοῦ· καὶ Ἐφ' οἷον ἵππον οἷον

[4, 2]   δὲ καὶ εἰς τοῦτον οὑτωσί· Χαλκῇ προσκόψας λεκάνῃ ποτὲ καὶ τὸ

[4, 2]   Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς. ~ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ. Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος· οὗτος ἐκ νέου Πλάτωνος ἤκουσεν,

[4, 7]   νόσον, ὡς ἔφασκον οἱ ἐν Χαλκίδιαὐτόθι γὰρ καὶ κατέστρεψε περίαπτα λαβεῖν

[4, 3]   βαίνων ἐς ἄστρα διάβορον θῆκεν χαμαί. ~ΚΡΑΤΗΣ Κράτης πατρὸς μὲν ἦν

[4, 8]   Ἡγησίνους Περγαμηνός, ἀφ’ οὗ Καρνεάδης. Χάριεν δ’ εἰς τὸν Λακύδην ἀναφέρεται·

[4, 6]   συνέστησε τῷ φιλοσόφῳ, παραινέσας εὐτακτεῖν. Χάριεν δ´ αὐτοῦ φέρεται κἀκεῖνο· πρὸς

[4, 7]   αἱρετώτερόν ἐστι τὴν ὥραν ἄλλῳ χαρίζεσθαι ἢ ἀλλοτρίας ἀποδρέπεσθαι· καὶ γὰρ

[4, 6]   πρόχειρος ἦν καὶ λαθεῖν τὴν χάριν ἀτυφότατος. εἰσελθὼν γοῦν ποτε πρὸς

[4, 6]   εἰ σώσαιμί ς´, εἴσῃ μοι χάριν; καὶ ὃς τὰ ἐχόμενα· ἄγου

[4, 6]   καὶ ἀποδιδόντος, ἐπεὶ πένης ἦν, χαρίσασθαι. ἦν μὲν οὖν αὐτῷ καὶ

[4, 2]   τὸν Πλάτωνα, Ξενόκρατες, θῦε ταῖς Χάρισι. Διῆγέ τ' ἐν Ἀκαδημείᾳ τὰ

[4, 1]   τῆς ὀγδόης καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος· Χαρίτων τ' ἀγάλματ' ἀνέθηκεν ἐν τῷ

[4, 6]   τεθεωρημένον, εἰπὼν τὴν γεωμετρίαν αὐτοῦ χάσκοντος εἰς τὸ στόμα ἐμπτῆναι. τοῦτον

[4, 6]   μὲν ἄλλα νωθρὸν ὄντα καὶ χασμώδη, ἐν δὲ τῇ τέχνῃ τεθεωρημένον,

[4, 7]   ἅπας ὁ λέμφος ἄνθραξ, τὴν χεῖρα τείνας ὧδέ πως, Χαῖρ' εἶπε,

[4, 5]   ἐκεῖθι χαίρεις, σῶν λόγων δὲ χήρη ἕστηκεν Ἀκαδήμεια καὶ Σόλοι, πατρίς

[4, 6]   τὸ παίγνιον. ἀλλὰ καὶ ἄλλοτε χιλίας ἀπέστειλεν. Ἀρχίαν τε τὸν Ἀρκάδα

[4, 6]   τὰ αὑτοῦ, ἀνθ´ ὧν ἐς Χῖον αὐτὸν προήγαγε τὸν Μοιρέαν λανθάνων,

[4, 6]   ὅθεν οἱ περὶ Ἀρίστωνα τὸν Χῖον στωικοὶ ἐπεκάλουν αὐτῷ, φθορέα τῶν

[4, 7]   λεγομένων· δέκατος ἀγαλματοποιὸς Κλαζομένιος ἢ Χῖος, οὗ μέμνηται καὶ Ἱππῶναξ. ~ΛΑΚΥΔΗΣ.

[4, 6]   τοῦ ἑξαδακτύλου. Ἥμονος δέ τινος Χίου ἀειδοῦς ὄντος καὶ ὑπολαμβάνοντος εἶναι

[4, 6]   καὶ ἄλλων ἀκούειν. καί τινος Χίου νεανίσκου μὴ εὐαρεστουμένου τῇ διατριβῇ

[4, 6]   ὑπολαμβάνοντος εἶναι καλοῦ καὶ ἐν χλανίσιν ἀεὶ ἀναστρεφομένου εἰπόντος ὅτι οὐ

[4, 7]   νηὸν οὐδὲ βλέψας, ὁ πολλὰ χλευάσας βροτούς, ὅσοι θεοῖς ἔθυον, οὐ

[4, 2]   στεφάνῳ τιμηθέντα ἐπάθλῳ πολυποσίας τοῖς Χουσὶ παρὰ Διονυσίῳ ἐξιόντα θεῖναι πρὸς

[4, 5]   σέ, Κράντορ, ἡ νόσων κακίστη, χοὔτω κατῆλθες μέλαν Πλουτέως ἄβυσσον. Καὶ

[4, 7]   ὡς εἰ μὲν εἶχεν Ἀλκιβιάδου χρείαν καὶ ἀπείχετο, μάταιος ἦν· εἰ

[4, 6]   τοὺς διασύροντας προεφέρετο τὰς Ἀριστίππου χρείας. φιλομειράκιός τε ἦν καὶ καταφερής·

[4, 7]   καταλέλοιπεν ὑπομνήματα, ἀλλὰ καὶ ἀποφθέγματα χρειώδη πραγματείαν περιέχοντα. Οἷον ὀνειδιζόμενος ἐπὶ

[4, 6]   υἱοῦ ἡμέραν, εἰς ἣν ἱκανὰ χρήματα ἀπέστελλεν Ἀντίγονος πρὸς ἀπόλαυσιν. ἔνθα

[4, 6]   προσεποιήθη. οἱ δέ φασιν ἐπίτηδες χρῆσαι καὶ ἀποδιδόντος, ἐπεὶ πένης ἦν,

[4, 6]   ὅτι Μούσας ὕβρισας οὐ μετρίῃ χρησάμενος κύλικι. Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι

[4, 7]   μὲν ἀνδρείᾳ νέους ὄντας ἔφη χρῆσθαι, τῇ δὲ φρονήσει γηράσκοντας ἀκμάζειν.

[4, 7]   μὴ δοκοίημεν πονηροῖς κεχρῆσθαι ἢ χρηστοὺς παρῃτῆσθαι. Οὗτος τὴν ἀρχὴν μὲν

[4, 9]   ἄστρων. Φησὶ δὲ Ἀπολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς ἀπελθεῖν αὐτὸν ἐξ ἀνθρώπων ἔτει

[4, 6]   φιλόσοφος, καθά φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς, ἤκμαζε περὶ τὴν ὀγδόην καὶ

[4, 4]   καθά φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τρίτῳ Χρονικῶν, ἀπέλιπε βιβλία τὰ μὲν φιλοσοφούμενα,

[4, 6]   ὡς Ἀπολλόδωρος ἐν τῷ τρίτῳ Χρονικῶν, Πιταναῖος τῆς Αἰολίδος. οὗτός ἐστιν

[4, 7]   παρῃτεῖτο τὰ Ἀκαδημαϊκά, καθ' ὃν χρόνον ἤκουε Κράτητος· εἶτ' ἐπανείλετο τὴν

[4, 6]   τὴν Ἀρχεκράτους καὶ Καλλικράτους τὰς χρυσιαίας παντὸς ἔσπευδε μᾶλλον. συχνοῖς τε

[4, 9]   ἐπιλέγειν· Εἰ μὴ γὰρ ἦν Χρύσιππος, οὐκ ἂν ἦν ἐγώ. Φιλόπονος

[4, 9]   ἀναγνοὺς ἐπιμελῶς καὶ μάλιστα> τὰ Χρυσίππου, ἐπιεικῶς αὐτοῖς ἀντέλεγε καὶ εὐημέρει

[4, 4]   ἢ λείψανα τῶν ἐκ τοῦ χρυσοῦ γένους. Καὶ γὰρ ἤστην οὐ

[4, 2]   φησι Μυρωνιανὸς ἐν Ὁμοίοις. Καὶ χρυσῷ στεφάνῳ τιμηθέντα ἐπάθλῳ πολυποσίας τοῖς

[4, 7]   φορτικοῖς ὀνόμασι κατὰ τῶν πραγμάτων χρώμενος. Διὰ δὴ οὖν τὸ παντὶ

[4, 7]   νεῦρα πραγμάτων. Πρὸς τὸν τὰ χωρία κατεδηδοκότα, Τὸν μὲν Ἀμφιάραον, ἔφη,

Livre, Chapitre
[4, 7]	τὴν χεῖρα τείνας ὧδέ πως,	Χαῖρ'	εἶπε, χαῖρε, Πλουτεῦ. Γεγόνασι δὲ
[4, 1]	τὴν Ἀκαδήμειαν συναντῆσαι Διογένει καὶ	Χαῖρε	εἰπεῖν· τὸν δὲ φάναι, Ἀλλὰ
[4, 7]	τείνας ὧδέ πως, Χαῖρ' εἶπε,	χαῖρε,	Πλουτεῦ. Γεγόνασι δὲ Βίωνες δέκα·
[4, 6]	καὶ γράφει ταυτί· Ἀρκεσίλαος Θαυμασίᾳ	χαίρειν.	Δέδωκα Διογένει διαθήκας ἐμαυτοῦ κομίσαι
[4, 5]	ἄβυσσον. Καὶ σὺ μὲν ἐκεῖθι	χαίρεις,	σῶν λόγων δὲ χήρη ἕστηκεν
[4, 6]	πολλὰ φλυαροῦντος οὐδὲ τίτθης αὐτὸν	χαλεπῆς	τετυχηκέναι ἔφη· τισὶ δὲ οὐδὲ
[4, 2]	μὲν μύωπος δεῖ, τῷ δὲ	χαλινοῦ·	καὶ Ἐφ' οἷον ἵππον οἷον
[4, 2]	δὲ καὶ εἰς τοῦτον οὑτωσί·	Χαλκῇ	προσκόψας λεκάνῃ ποτὲ καὶ τὸ
[4, 2]	Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς. ~ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ. Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος	Χαλκηδόνιος·	οὗτος ἐκ νέου Πλάτωνος ἤκουσεν,
[4, 7]	νόσον, ὡς ἔφασκον οἱ ἐν	Χαλκίδιαὐτόθι	γὰρ καὶ κατέστρεψε περίαπτα λαβεῖν
[4, 3]	βαίνων ἐς ἄστρα διάβορον θῆκεν	χαμαί.	~ΚΡΑΤΗΣ Κράτης πατρὸς μὲν ἦν
[4, 8]	Ἡγησίνους Περγαμηνός, ἀφ’ οὗ Καρνεάδης.	Χάριεν	δ’ εἰς τὸν Λακύδην ἀναφέρεται·
[4, 6]	συνέστησε τῷ φιλοσόφῳ, παραινέσας εὐτακτεῖν.	Χάριεν	δ´ αὐτοῦ φέρεται κἀκεῖνο· πρὸς
[4, 7]	αἱρετώτερόν ἐστι τὴν ὥραν ἄλλῳ	χαρίζεσθαι	ἢ ἀλλοτρίας ἀποδρέπεσθαι· καὶ γὰρ
[4, 6]	πρόχειρος ἦν καὶ λαθεῖν τὴν	χάριν	ἀτυφότατος. εἰσελθὼν γοῦν ποτε πρὸς
[4, 6]	εἰ σώσαιμί ς´, εἴσῃ μοι	χάριν;	καὶ ὃς τὰ ἐχόμενα· ἄγου
[4, 6]	καὶ ἀποδιδόντος, ἐπεὶ πένης ἦν,	χαρίσασθαι.	ἦν μὲν οὖν αὐτῷ καὶ
[4, 2]	τὸν Πλάτωνα, Ξενόκρατες, θῦε ταῖς	Χάρισι.	Διῆγέ τ' ἐν Ἀκαδημείᾳ τὰ
[4, 1]	τῆς ὀγδόης καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος·	Χαρίτων	τ' ἀγάλματ' ἀνέθηκεν ἐν τῷ
[4, 6]	τεθεωρημένον, εἰπὼν τὴν γεωμετρίαν αὐτοῦ	χάσκοντος	εἰς τὸ στόμα ἐμπτῆναι. τοῦτον
[4, 6]	μὲν ἄλλα νωθρὸν ὄντα καὶ	χασμώδη,	ἐν δὲ τῇ τέχνῃ τεθεωρημένον,
[4, 7]	ἅπας ὁ λέμφος ἄνθραξ, τὴν	χεῖρα	τείνας ὧδέ πως, Χαῖρ' εἶπε,
[4, 5]	ἐκεῖθι χαίρεις, σῶν λόγων δὲ	χήρη	ἕστηκεν Ἀκαδήμεια καὶ Σόλοι, πατρίς
[4, 6]	τὸ παίγνιον. ἀλλὰ καὶ ἄλλοτε	χιλίας	ἀπέστειλεν. Ἀρχίαν τε τὸν Ἀρκάδα
[4, 6]	τὰ αὑτοῦ, ἀνθ´ ὧν ἐς	Χῖον	αὐτὸν προήγαγε τὸν Μοιρέαν λανθάνων,
[4, 6]	ὅθεν οἱ περὶ Ἀρίστωνα τὸν	Χῖον	στωικοὶ ἐπεκάλουν αὐτῷ, φθορέα τῶν
[4, 7]	λεγομένων· δέκατος ἀγαλματοποιὸς Κλαζομένιος ἢ	Χῖος,	οὗ μέμνηται καὶ Ἱππῶναξ. ~ΛΑΚΥΔΗΣ.
[4, 6]	τοῦ ἑξαδακτύλου. Ἥμονος δέ τινος	Χίου	ἀειδοῦς ὄντος καὶ ὑπολαμβάνοντος εἶναι
[4, 6]	καὶ ἄλλων ἀκούειν. καί τινος	Χίου	νεανίσκου μὴ εὐαρεστουμένου τῇ διατριβῇ
[4, 6]	ὑπολαμβάνοντος εἶναι καλοῦ καὶ ἐν	χλανίσιν	ἀεὶ ἀναστρεφομένου εἰπόντος ὅτι οὐ
[4, 7]	νηὸν οὐδὲ βλέψας, ὁ πολλὰ	χλευάσας	βροτούς, ὅσοι θεοῖς ἔθυον, οὐ
[4, 2]	στεφάνῳ τιμηθέντα ἐπάθλῳ πολυποσίας τοῖς	Χουσὶ	παρὰ Διονυσίῳ ἐξιόντα θεῖναι πρὸς
[4, 5]	σέ, Κράντορ, ἡ νόσων κακίστη,	χοὔτω	κατῆλθες μέλαν Πλουτέως ἄβυσσον. Καὶ
[4, 7]	ὡς εἰ μὲν εἶχεν Ἀλκιβιάδου	χρείαν	καὶ ἀπείχετο, μάταιος ἦν· εἰ
[4, 6]	τοὺς διασύροντας προεφέρετο τὰς Ἀριστίππου	χρείας.	φιλομειράκιός τε ἦν καὶ καταφερής·
[4, 7]	καταλέλοιπεν ὑπομνήματα, ἀλλὰ καὶ ἀποφθέγματα	χρειώδη	πραγματείαν περιέχοντα. Οἷον ὀνειδιζόμενος ἐπὶ
[4, 6]	υἱοῦ ἡμέραν, εἰς ἣν ἱκανὰ	χρήματα	ἀπέστελλεν Ἀντίγονος πρὸς ἀπόλαυσιν. ἔνθα
[4, 6]	προσεποιήθη. οἱ δέ φασιν ἐπίτηδες	χρῆσαι	καὶ ἀποδιδόντος, ἐπεὶ πένης ἦν,
[4, 6]	ὅτι Μούσας ὕβρισας οὐ μετρίῃ	χρησάμενος	κύλικι. Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι
[4, 7]	μὲν ἀνδρείᾳ νέους ὄντας ἔφη	χρῆσθαι,	τῇ δὲ φρονήσει γηράσκοντας ἀκμάζειν.
[4, 7]	μὴ δοκοίημεν πονηροῖς κεχρῆσθαι ἢ	χρηστοὺς	παρῃτῆσθαι. Οὗτος τὴν ἀρχὴν μὲν
[4, 9]	ἄστρων. Φησὶ δὲ Ἀπολλόδωρος ἐν	Χρονικοῖς	ἀπελθεῖν αὐτὸν ἐξ ἀνθρώπων ἔτει
[4, 6]	φιλόσοφος, καθά φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν	Χρονικοῖς,	ἤκμαζε περὶ τὴν ὀγδόην καὶ
[4, 4]	καθά φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τρίτῳ	Χρονικῶν,	ἀπέλιπε βιβλία τὰ μὲν φιλοσοφούμενα,
[4, 6]	ὡς Ἀπολλόδωρος ἐν τῷ τρίτῳ	Χρονικῶν,	Πιταναῖος τῆς Αἰολίδος. οὗτός ἐστιν
[4, 7]	παρῃτεῖτο τὰ Ἀκαδημαϊκά, καθ' ὃν	χρόνον	ἤκουε Κράτητος· εἶτ' ἐπανείλετο τὴν
[4, 6]	τὴν Ἀρχεκράτους καὶ Καλλικράτους τὰς	χρυσιαίας	παντὸς ἔσπευδε μᾶλλον. συχνοῖς τε
[4, 9]	ἐπιλέγειν· Εἰ μὴ γὰρ ἦν	Χρύσιππος,	οὐκ ἂν ἦν ἐγώ. Φιλόπονος
[4, 9]	ἀναγνοὺς ἐπιμελῶς καὶ μάλιστα> τὰ	Χρυσίππου,	ἐπιεικῶς αὐτοῖς ἀντέλεγε καὶ εὐημέρει
[4, 4]	ἢ λείψανα τῶν ἐκ τοῦ	χρυσοῦ	γένους. Καὶ γὰρ ἤστην οὐ
[4, 2]	φησι Μυρωνιανὸς ἐν Ὁμοίοις. Καὶ	χρυσῷ	στεφάνῳ τιμηθέντα ἐπάθλῳ πολυποσίας τοῖς
[4, 7]	φορτικοῖς ὀνόμασι κατὰ τῶν πραγμάτων	χρώμενος.	Διὰ δὴ οὖν τὸ παντὶ
[4, 7]	νεῦρα πραγμάτων. Πρὸς τὸν τὰ	χωρία	κατεδηδοκότα, Τὸν μὲν Ἀμφιάραον, ἔφη,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 28/05/2009