Livre, Chapitre
[4, 10]	τὸ φιλόπονον γράμματά τ' ἐποίησε	μαθεῖν	καὶ συνήσκει τὸν ἄνδρα. ὁ
[4, 1]	ἐν Ἀπομνημονευμάτων πρώτῳ, ἐν τοῖς	μαθήμασιν	ἐθεάσατο τὸ κοινὸν καὶ συνῳκείωσε
[4, 6]	τοῖς μὴ καθ´ ὥραν τὰ	μαθήματα	ἀνειληφόσι. φυσικῶς δέ πως ἐν
[4, 2]	βιβλία θʹ Τῶν περὶ τὰ	μαθήματα	βιβλία Τῶν περὶ τὴν διάνοιαν
[4, 7]	αὐτὸς οὗτος· τέταρτος Δημοκρίτειος καὶ	μαθηματικός,	Ἀβδηρίτης, Ἀτθίδι γεγραφὼς καὶ Ἰάδι·
[4, 1]	Δίωνα, Διονύσιον, Φίλιππον, Περὶ νομοθεσίας,	Μαθηματικός,	Μανδρόβολος, Λυσίας, Ὅροι, Τάξεις ὑπομνημάτων.
[4, 6]	κατ´ ἀρχὰς μὲν Αὐτολύκου τοῦ	μαθηματικοῦ	πολίτου τυγχάνοντος, πρὶν ἀπαίρειν εἰς
[4, 2]	καὶ ἄλλα βιβλία ιϚ περὶ	μαθημάτων	τῶν περὶ τὴν λέξιν, Λογιστικῶν
[4, 9]	πολλοὶ μὲν καὶ ἄλλοι γεγόνασι	μαθηταί,	ἐλλογιμώτατος δὲ Κλειτόμαχος· περὶ οὗ
[4, 3]	τῷ κήπῳ, παρ' ὃν οἱ	μαθηταὶ	μικρὰ καλύβια ποιησάμενοι κατῴκουν πλησίον
[4, 9]	Τὰ δὲ λοιπὰ αὐτοῦ οἱ	μαθηταὶ	συνέγραψαν· αὐτὸς δὲ κατέλιπεν οὐδέν.
[4, 6]	οὕτως ἄτυφος ἦν ὥστε τοῖς	μαθηταῖς	παρῄνει καὶ ἄλλων ἀκούειν. καί
[4, 4]	δημηγορικοὺς καὶ πρεσβευτικούς. Ἀλλὰ καὶ	μαθητὰς	ἐλλογίμους· ὧν Ἀρκεσίλαον περὶ οὗ
[4, 2]	Λαΐδα φασὶ παρακατακλῖναι αὐτῷ τοὺς	μαθητάς·	τὸν δὲ οὕτως εἶναι ἐγκρατῆ
[4, 7]	Παρ' ὃ καὶ οὐδεὶς αὐτοῦ	μαθητὴς	ἐπιγράφεται, τοσούτων αὐτῷ σχολασάντων· καίτοι
[4, 9]	Οὗτός ποτε Μέντορος τοῦ Βιθυνοῦ	μαθητοῦ	ὄντος καὶ παρ' αὐτὸν ἐλθόντος
[4, 1]	αὐτοῦ καὶ αἱ Πλάτωνος ἀκούειν	μαθήτριαι,	Λασθένειά τε ἡ Μαντινικὴ καὶ
[4, 1]	Καὶ ἐκ τῆς Ἀρκαδικῆς σου	μαθητρίας	ἔστι καταμαθεῖν τὴν σοφίαν. Καὶ
[4, 2]	αʹ Περὶ ὁμονοίας αʹ Περὶ	μαθητῶν	αʹ βʹ Περὶ δικαιοσύνης αʹ
[4, 6]	τοὔνομα· ὃ καὶ πολλοὶ τῶν	μαθητῶν	ἐζήλουν καὶ τὴν ῥητορείαν καὶ
[4, 8]	τι καὶ βασταχθείη τῶν ἀποκειμένων,	μαθόντα	δὴ τοῦτο τὰ θεραπόντια ἀπεσφράγιζε
[4, 2]	τοὺς ἑτοίμους εἶναι ζημιοῦν αὐτόν.	Μαθόντας	δὲ παρ' αὐτοῦ ὡς νῦν
[4, 9]	ἡ συστήσασα φύσις καὶ διαλύσει.	μαθών	τε Ἀντίπατρον φάρμακον πιόντα ἀποθανεῖν,
[4, 1]	καὶ ὑφ' ἡδονῆς ἐλθεῖν εἰς	Μακεδονίαν	ἐπὶ τὸν Κασσάνδρου γάμον. Ἐλέγοντο
[4, 7]	Νῦν δ' ἐς νόσον πεσὼν	μακρὴν	καὶ μὴ θάνῃ δεδοικὼς ὁ
[4, 9]	μὲν ἐκήρυσσον, τοὶ δ' ἠγείροντο	μάλ'	ὦκα. Δειλότερον δέ πως δοκεῖ
[4, 2]	Φίλιππον· καὶ τοὺς μὲν δώροις	μαλθασσομένους	καὶ εἰς τὰς κλήσεις συνιέναι
[4, 5]	ὀστρέῳ γεγράφθαι. Θαυμάζεται δὲ αὐτοῦ	μάλιστα	βιβλίον τὸ Περὶ πένθους. Καὶ
[4, 6]	ἐπέσκωπτον ὡς φίλοχλον καὶ φιλόδοξον·	μάλιστα	δὲ ἐπετίθεντο αὐτῷ οἱ περὶ
[4, 10]	τὸν Καρνεάδην καὶ τὰ αὐτοῦ	μάλιστα	διὰ τῶν συγγραμμάτων ἐφώτισεν. ἀνὴρ
[4, 3]	Ἦν δὲ καὶ φιλοσοφοκλῆς, καὶ	μάλιστα	ἐν ἐκείνοις ὅπου κατὰ τὸν
[4, 5]	διακούειν Πολέμωνος, ἐφ' ᾧ καὶ	μάλιστα	θαυμασθῆναι. Λέγεται δὲ καὶ τὴν
[4, 6]	εἰς γνῶσιν. φίλος τε ἦν	μάλιστα	Ἱεροκλεῖ τῷ τὴν Μουνιχίαν ἔχοντι
[4, 9]	Στωικῶν βιβλία ἀναγνοὺς ἐπιμελῶς καὶ	μάλιστα>	τὰ Χρυσίππου, ἐπιεικῶς αὐτοῖς ἀντέλεγε
[4, 6]	λέγειν εἶπεν, ἀλλ´ αὐτὸ τοῦτο	μάλιστα	φιλοσοφίας ἴδιον, τὸ καιρὸν ἑκάστων
[4, 7]	ἀγκίστρῳ ἐπισπᾶσθαι. Ἐρωτηθείς ποτε τίς	μᾶλλον	ἀγωνιᾷ, ἔφη, Ὁ τὰ μέγιστα
[4, 7]	Ἔλεγε δὲ τοὺς ἐν ᾅδου	μᾶλλον	ἂν κολάζεσθαι εἰ ὁλοκλήροις καὶ
[4, 7]	δάφνης ὑπὲρ θύρην ἔθηκεν, ἅπαντα	μᾶλλον	ἢ θανεῖν ἕτοιμος ὢν ὑπουργεῖν.
[4, 9]	φερόμενος, ἐν δὲ τοῖς ἠθικοῖς	μᾶλλον.	Ὅθεν καὶ ἐκόμα καὶ ἔτρεφεν
[4, 5]	δὲ ὁ Κράντωρ πάντων δὴ	μᾶλλον	Ὅμηρον καὶ Εὐριπίδην, λέγων ἐργῶδες
[4, 6]	ἦσθα προσφιλέστερος. Ἀπεδέχετο δὲ πάντων	μᾶλλον	Ὅμηρον, οὗ καὶ εἰς ὕπνον
[4, 3]	τὸ δεινὸν ἀνθρώποις πάθος. Οὐ	μᾶλλον	Πολέμωνα, τὸ σῶμα δέ· τοῦτο
[4, 6]	Καλλικράτους τὰς χρυσιαίας παντὸς ἔσπευδε	μᾶλλον.	συχνοῖς τε ἐπήρκει καὶ συνηράνιζε·
[4, 2]	παρ' αὐτοῦ ὡς νῦν καὶ	μᾶλλον	φροντιστέον εἴη τῆς πόλεως αὐτοῖς
[4, 4]	ἕκτος Ἀκαδημαϊκὸς ὁ προειρημένος, ἕβδομος	Μαλλώτης	γραμματικός, ὄγδοος γεωμετρικὰ γεγραφώς, ἔνατος
[4, 1]	Διονύσιον, Φίλιππον, Περὶ νομοθεσίας, Μαθηματικός,	Μανδρόβολος,	Λυσίας, Ὅροι, Τάξεις ὑπομνημάτων. Στίχοι
[4, 1]	ἀκούειν μαθήτριαι, Λασθένειά τε ἡ	Μαντινικὴ	καὶ Ἀξιοθέα ἡ Φλιασία. Ὅτε
[4, 2]	σφόδρα, ὥστε μὴ ἐξὸν ἀνώμοτον	μαρτυρεῖν,	τούτῳ μόνῳ συνεχώρουν Ἀθηναῖοι. Καὶ
[4, 7]	εἶχεν Ἀλκιβιάδου χρείαν καὶ ἀπείχετο,	μάταιος	ἦν· εἰ δὲ μὴ εἶχεν,
[4, 2]	εἰς τὰς Ἀθήνας φάσκειν ὡς	μάτην	αὐτοῖς Ξενοκράτης συνεληλύθοι· καὶ τοὺς
[4, 7]	ὅταν Βίων θέλῃ νομίζειν. Τοιγὰρ	μάτην	φρονῶν, ὅτ' ἦν ἅπας ὁ
[4, 3]	κατὰ δὲ τὴν διάθεσιν ἑαυτοῖς	μάχεσθαι.	Ἦν οὖν ἀστεῖός τις καὶ
[4, 7]	πανοίκιος ἐπράθη μεθ' ἡμῶν. Καί	με	ἀγοράζει τις ῥήτωρ νεώτερον ὄντα
[4, 7]	Φιλωνίδης ἱστοροῦντες αὐτά· σκόπει δέ	με	ἐξ ἐμαυτοῦ. Καὶ ἦν ὡς
[4, 9]	πρόχειρα ταυτί· Φύσις ἡ συνέχουσά	με	καὶ διαλύσεται δή. Ὁ μὲν
[4, 9]	λογαοιδικῷ μέτρῳ καὶ Ἀρχεβουλείῳ· Τί	με	Καρνεάδην, τί με, Μοῦσα, θέλεις
[4, 9]	Ἀρχεβουλείῳ· Τί με Καρνεάδην, τί	με,	Μοῦσα, θέλεις ἐλέγχειν; ἀμαθὴς γὰρ>
[4, 1]	ὧδε θανεῖσθαι, οὐκ ἂν ἔπεισέ	μέ	τις τόδε λέξαι, ὡς ἦν
[4, 6]	καὶ ὃς τὰ ἐχόμενα· ἄγου	με,	ὦ ξένε, εἴτε δμωΐδ´ ἐθέλεις
[4, 3]	Καταπυγοσύνη ταῦτ' ἐστὶ πρὸς κρέας	μέγα.	Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ καθίζων ἔλεγε
[4, 7]	κατέπιε, σὺ δὲ τὴν γῆν.	Μέγα	κακὸν τὸ μὴ δύνασθαι φέρειν
[4, 6]	ἠλέματον δεικνύντες, ὁθούνεκεν ὀχλοάρεσκος. οὐ	μέγα	πρῆγμα, τάλας· τί πλατύνεαι ἠλίθιος
[4, 4]	κρύπτεσθαι, ξεῖνε, παρερχόμενος, ἄνδρας ὁμοφροσύνῃ	μεγαλήτορας,	ὧν ἄπο μῦθος ἱερὸς ἤϊσσεν
[4, 9]	αὐτοῦ ἀκούειν. Ἦν δὲ καὶ	μεγαλοφωνότατος,	ὥστε τὸν γυμνασίαρχον προσπέμψαι αὐτῷ
[4, 7]	μᾶλλον ἀγωνιᾷ, ἔφη, Ὁ τὰ	μέγιστα	βουλόμενος εὐημερεῖν. Ἐρωτηθεὶς εἰ γήμαι
[4, 9]	ἂν εἴποι τις, αἰνιττομένου τοῦ	μεθ'	ἥλιον καλλίστου τῶν ἄστρων. Φησὶ
[4, 7]	πατὴρ παρατελωνησάμενός τι πανοίκιος ἐπράθη	μεθ'	ἡμῶν. Καί με ἀγοράζει τις
[4, 7]	κατὰ πᾶν εἶδος λόγου σοφιστεύοντος·	μεθ'	ὃν Θεοφράστου διήκουσε τοῦ περιπατητικοῦ.
[4, 6]	ἔπειτα Ξάνθου τοῦ Ἀθηναίου μουσικοῦ·	μεθ´	ὃν Θεοφράστου διήκουσεν. ἔπειτα μετῆλθεν
[4, 6]	τυγχάνοντος, πρὶν ἀπαίρειν εἰς Ἀθήνας,	μεθ´	οὗ καὶ εἰς Σάρδεις ἀπεδήμησεν·
[4, 2]	εἰς τοὺς κόλπους αὐτοῦ, καταψήσας	μεθῆκεν,	εἰπὼν τὸν ἱκέτην δεῖν μὴ
[4, 3]	Καί ποτε συνθέμενος τοῖς νέοις	μεθύων	καὶ ἐστεφανωμένος εἰς τὴν Ξενοκράτους
[4, 6]	ὅτι οὐ δοκεῖ ἕτερον ἑτέρου	μεῖζον	εἶναι, ἠρώτησεν εἰ οὐδὲ τὸ
[4, 3]	πόλεως πυθόμενον τὸ γινόμενον ἄτρεπτον	μεῖναι.	Ἔν τε τοῖς θεάτροις ἀσυμπαθέστατος
[4, 3]	κακώσεως ὑπὸ τῆς γυναικός, ὡς	μειρακίοις	συνόντα. Τοσοῦτον δὲ ἐπιτεῖναι τὸ
[4, 3]	περὶ σωφροσύνης. Ἀκούων δὴ τὸ	μειράκιον	κατ' ὀλίγον ἐθηράθη καὶ οὕτως
[4, 7]	ὀνειδιζόμενος ἐπὶ τῷ μὴ θηρᾶσαι	μειράκιον,	Οὐχ οἷόν τε, εἶπεν, ἁπαλὸν
[4, 5]	ἡ νόσων κακίστη, χοὔτω κατῆλθες	μέλαν	Πλουτέως ἄβυσσον. Καὶ σὺ μὲν
[4, 3]	ὅλως ἦν τοιοῦτος οἷόν φησι	Μελάνθιος	ὁ ζωγράφος ἐν τοῖς Περὶ
[4, 3]	τι τέχνιον καταπιόντα καὶ μὴ	μελετήσαντα,	ὡς κατὰ μὲν τὴν ἐρώτησιν
[4, 8]	πολὺς ἐς δέμας ἔλθῃ, λῦσε	μέλη·	διὸ δὴ μήτι Λυαῖος ἔφυ;
[4, 7]	ἐννέα βιβλία Μουσῶν ἐπιγραφόμενα· ἕβδομος	μελικὸς	ποιητής· ὄγδοος Μιλήσιος ἀνδριαντοποιός, οὗ
[4, 2]	τὰ πλεῖστα· καὶ εἴ ποτε	μέλλοι	ἐς ἄστυ ἀνιέναι, φασὶ τοὺς
[4, 2]	μουσικὴν μήτε γεωμετρικὴν μήτε ἀστρονομίαν	μεμαθηκότα,	βουλόμενον δὲ παρ' αὐτὸν φοιτᾶν,
[4, 6]	πρὸς ἡμᾶς οἰκειότητα. πειρῶ οὖν,	μεμνημένος	διότι σοι πίστιν τὴν ἀναγκαιοτάτην
[4, 7]	ἀγαλματοποιὸς Κλαζομένιος ἢ Χῖος, οὗ	μέμνηται	καὶ Ἱππῶναξ. ~ΛΑΚΥΔΗΣ. Λακύδης Ἀλεξάνδρου
[4, 7]	ποιητής· ὄγδοος Μιλήσιος ἀνδριαντοποιός, οὗ	μέμνηται	καὶ Πολέμων· ἔνατος ποιητὴς τραγῳδίας
[4, 7]	καταμύοντας γοῦν ἀπιέναι. Τὸν Ἀλκιβιάδην	μεμφόμενος	ἔλεγεν ὡς νέος μὲν ὢν
[4, 7]	λέγειν, φρονεῖν ὅπως δοκεῖ· κακῶς	μέν,	ἀλλ' ἔδοξε. Νῦν δ' ἐς
[4, 6]	γεωμέτρου· ὃν καὶ ἔσκωψε τὰ	μὲν	ἄλλα νωθρὸν ὄντα καὶ χασμώδη,
[4, 7]	ὡς ἀληθῶς ὁ Βίων τὰ	μὲν	ἄλλα πολύτροπος καὶ σοφιστὴς ποικίλος
[4, 7]	τὸν τὰ χωρία κατεδηδοκότα, Τὸν	μὲν	Ἀμφιάραον, ἔφη, ἡ γῆ κατέπιε,
[4, 7]	ἐξ ἀλλοτρίων μηδὲν ὠφελεῖσθαι. Τῇ	μὲν	ἀνδρείᾳ νέους ὄντας ἔφη χρῆσθαι,
[4, 10]	~ΚΛΕΙΤΟΜΑΧΟΣ Κλειτόμαχος Καρχηδόνιος. οὗτος ἐκαλεῖτο	μὲν	Ἀσδρούβας καὶ τῇ ἰδίᾳ φωνῇ
[4, 1]	καταμαθεῖν τὴν σοφίαν. Καὶ Πλάτων	μὲν	ἀτελεῖς φόρων τοὺς παρ' αὐτὸν
[4, 6]	ἐπίτροπος. ἤκουσε δὴ κατ´ ἀρχὰς	μὲν	Αὐτολύκου τοῦ μαθηματικοῦ πολίτου τυγχάνοντος,
[4, 6]	τῶν Ἐπικουρείων οὐδέποτε, ἔφη, ἐκ	μὲν	γὰρ ἀνδρῶν γάλλοι γίνονται, ἐκ
[4, 2]	οὐκ ἐπιτυχῶς. Ἴδιον δέ· ποιηταὶ	μὲν	γὰρ ἐπιβαλλόμενοι πεζογραφεῖν ἐπιτυγχάνουσι· πεζογράφοι
[4, 2]	εἴη τῆς πόλεως αὐτοῖς (τοὺς	μὲν	γὰρ ᾔδει δωροδοκήσαντας ὁ Φίλιππος,
[4, 6]	εἰς Ἀκαδήμειαν πρὸς Κράντορα· Μοιρέας	μὲν	γὰρ ὁ προειρημένος ἀδελφὸς ἦγεν
[4, 7]	ἑκατοστὴν Ὀλυμπιάδα. ~ΒΙΩΝ Βίων τὸ	μὲν	γένος ἦν Βορυσθενίτης, ὧντινων δὲ
[4, 7]	καὶ εἰς τοῦτον ἔφη, Ἐὰν	μὲν	γήμῃς αἰσχράν, ἕξεις ποινήν· ἂν
[4, 1]	αὐτὸν Σπεύσιππος Εὐρυμέδοντος Ἀθηναῖος, τῶν	μὲν	δήμων Μυρρινούσιος, υἱὸς δὲ τῆς
[4, 2]	πρεσβευτὴν πρὸς Φίλιππον· καὶ τοὺς	μὲν	δώροις μαλθασσομένους καὶ εἰς τὰς
[4, 7]	τὸν Σωκράτην, λέγων ὡς εἰ	μὲν	εἶχεν Ἀλκιβιάδου χρείαν καὶ ἀπείχετο,
[4, 6]	τινὰ διορθῶν, ἅ φασιν οἱ	μὲν	ἐκδοῦναι, οἱ δὲ κατακαῦσαι. ἐῴκει
[4, 5]	μέλαν Πλουτέως ἄβυσσον. Καὶ σὺ	μὲν	ἐκεῖθι χαίρεις, σῶν λόγων δὲ
[4, 9]	λέγω· καὶ ὃς ἀναστάς· Οἱ	μὲν	ἐκήρυσσον, τοὶ δ' ἠγείροντο μάλ'
[4, 6]	τε διαθήκας ποιησάμενος ἔθετο τὴν	μὲν	ἐν Ἐρετρίᾳ πρὸς Ἀμφίκριτον, τὴν
[4, 1]	ἐν Ἀκαδημείᾳ ἱδρυθέντι. Καὶ ἔμεινε	μὲν	ἐπὶ τῶν αὐτῶν Πλάτωνι δογμάτων.
[4, 8]	τε ἐκ νέου καὶ πένης	μέν,	εὔχαρις δ’ ἄλλως καὶ εὐόμιλος.
[4, 4]	Ἀρκεσιλάου. Τὴν δὲ οἴκησιν Ἀρκεσίλαον	μὲν	ἔχειν μετὰ Κράντορος, Πολέμωνα δὲ
[4, 4]	θῆκεν χαμαί. ~ΚΡΑΤΗΣ Κράτης πατρὸς	μὲν	ἦν Ἀντιγένους Ἀθηναῖος> Θριάσιος δὲ
[4, 7]	πρὸς αὐτόν· Ἐμοὶ ὁ πατὴρ	μὲν	ἦν ἀπελεύθερος, τῷ ἀγκῶνι ἀπομυσσόμενος
[4, 3]	φησιν Ἀριστόξενος. ~ΠΟΛΕΜΩΝ. Πολέμων Φιλοστράτου	μὲν	ἦν υἱός, Ἀθηναῖος τῶν δήμων
[4, 6]	πρὸς τοὺς κωμάσαντας εἰπεῖν αὐτὸς	μὲν	θέλειν ἀνοῖξαι, ἐκεῖνον δὲ διακωλύειν.
[4, 9]	εἰπεῖν, σὺ ἀναγίνωσκε. Τούτου πολλοὶ	μὲν	καὶ ἄλλοι γεγόνασι μαθηταί, ἐλλογιμώτατος
[4, 2]	Πλάτωνα συγκρίνοντα αὐτὸν Ἀριστοτέλει, Τῷ	μὲν	μύωπος δεῖ, τῷ δὲ χαλινοῦ·
[4, 3]	ἀλλὰ Πράμνιος. Ἔλεγεν οὖν τὸν	μὲν	Ὅμηρον ἐπικὸν εἶναι Σοφοκλέα, τὸν
[4, 6]	δύο δὲ ὁμομητρίους· καὶ τῶν	μὲν	ὁμομητρίων πρεσβύτερον Πυλάδην, τῶν δὲ
[4, 6]	ἀδελφὸς ἦν ὧν εἶχε δύο	μὲν	ὁμοπατρίους, δύο δὲ ὁμομητρίους· καὶ
[4, 9]	με καὶ διαλύσεται δή. Ὁ	μὲν	οὐδὲν ἔλασσον ἔβη κατὰ γῆς,
[4, 6]	ἐπεὶ πένης ἦν, χαρίσασθαι. ἦν	μὲν	οὖν αὐτῷ καὶ ἐν Πιτάνῃ
[4, 7]	χρηστοὺς παρῃτῆσθαι. Οὗτος τὴν ἀρχὴν	μὲν	παρῃτεῖτο τὰ Ἀκαδημαϊκά, καθ' ὃν
[4, 1]	~ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΣ. Τὰ	μὲν	περὶ Πλάτωνος τοσαῦτα ἦν ἐς
[4, 6]	τὰ δεῖπνα πρὸς τοὺς ὁμοιοτρόπους	μέν,	πλὴν ἀλλ´ ἀπήντα. καὶ Θεοδότῃ
[4, 3]	αὐτῷ τε καὶ Κράτητι, τὸν	μὲν	συνδιατίθεσθαι, τὸν δ' ἴσα καὶ
[4, 2]	Φαληρεὺς καὶ ἑκάτερον ἀποκατέστησε· Ξενοκράτει	μὲν	τὴν ἐλευθερίαν, Ἀθηναίοις δὲ τὸ
[4, 3]	καὶ μὴ μελετήσαντα, ὡς κατὰ	μὲν	τὴν ἐρώτησιν θαυμάζεσθαι, κατὰ δὲ
[4, 7]	ὡς οὐδέν εἰσιν ὄντως. Κεἰ	μὲν	τὸ δόγμα τοῦτ' ἔχων ἔμιμνεν,
[4, 9]	εἰ καί τις ἄλλος, ἐν	μὲν	τοῖς φυσικοῖς ἧττον φερόμενος, ἐν
[4, 6]	τὸν πυθόμενον διὰ τί ἐκ	μὲν	τῶν ἄλλων μεταβαίνουσιν εἰς τὴν
[4, 7]	τοῦτον. Ἔλεγε τοὺς μικρολόγους τῶν	μὲν	ὑπαρχόντων ὡς ἰδίων ἐπιμελεῖσθαι, ὡς
[4, 4]	τρίτῳ Χρονικῶν, ἀπέλιπε βιβλία τὰ	μὲν	φιλοσοφούμενα, τὰ δὲ περὶ κωμῳδίας,
[4, 6]	ἑνὸς τῶν συσχολαστῶν ἐρώμενον· τηλοῦ	μὲν	Φρυγίη, τηλοῦ δ´ ἱερὴ Θυάτειρα·
[4, 2]	ποιητικῇ πταίουσι· τῷ δῆλον τὸ	μὲν	φύσεως εἶναι, τὸ δὲ τέχνης
[4, 7]	Ἀλκιβιάδην μεμφόμενος ἔλεγεν ὡς νέος	μὲν	ὢν τοὺς ἄνδρας ἀπάγοι τῶν
[4, 7]	καὶ τῶν τοὺς ἀνθρώπους κατακαόντων	μὲν	ὡς ἀναισθήτους, παρακαόντων δὲ ὡς
[4, 4]	Ἦν δέ, φησίν, ἐρώμενος Κράτης	μέν,	ὡς προείρηται, Πολέμωνος· Ἀρκεσίλαος δὲ
[4, 7]	λέγεται εἰπεῖν, Ἐγώ τοι, ὦ	Μενέδημε,	νύκτωρ συνδέομαι Βίωνι καὶ οὐδὲν
[4, 7]	εἷς τῶν συνήθων αὐτῷ πρὸς	Μενέδημόν	ποτε λέγεται εἰπεῖν, Ἐγώ τοι,
[4, 6]	φησιν οὕτως τῇ γὰρ ἔχων	Μενεδήμου	ὑπὸ στέρνοισι μόλυβδον θεύσεται ἢ
[4, 3]	ταὐτοῦ σχήματος τῆς μορφῆς πάντοτε	μένειν.	Ἀλλὰ καὶ τὴν φωνὴν ἀναλλοίωτος
[4, 9]	περὶ οὗ καὶ λεκτέον. Γέγονε	μέντοι	καὶ ἄλλος Καρνεάδης, ἐλεγείας ποιητὴς
[4, 9]	ἔφησε, τὶ κἀμὲ πιεῖν. Τί	μέντοι;	τί; δότ' οἰνόμελι. Σφόδρα τ'
[4, 9]	τις δεῦρο γέρων ἅλιος νημερτής,	Μέντορι	εἰδόμενος ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ
[4, 9]	τὰς προειρημένας αἰτίας. Οὗτός ποτε	Μέντορος	τοῦ Βιθυνοῦ μαθητοῦ ὄντος καὶ
[4, 9]	ἐπείρα αὐτοῦ τὴν παλλακὴν ὁ	Μέντωρ,	καθά φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ
[4, 6]	Αἰολίδος. οὗτός ἐστιν ὁ τῆς	μέσης	Ἀκαδημείας κατάρξας, πρῶτος ἐπισχὼν τὰς
[4, 6]	Ἀρίστωνος· πρόσθε Πλάτων, ὄπιθεν Πύρρων,	μέσσος	Διόδωρος. καὶ ὁ Τίμων ἐπ´
[4, 5]	εἶπεν ἔχειν φωνὴν καὶ φλοιοῦ	μεστήν·	καί τινος ποιητοῦ σκίφης μεστοὺς
[4, 5]	μεστήν· καί τινος ποιητοῦ σκίφης	μεστοὺς	εἶναι τοὺς στίχους· καὶ τὰς
[4, 2]	ἀνθινοὺς εἰώθει. Λόγος δὲ αὐτὸν	μετὰ	καὶ ἄλλων πεμφθῆναι πρεσβευτὴν πρὸς
[4, 4]	δὲ οἴκησιν Ἀρκεσίλαον μὲν ἔχειν	μετὰ	Κράντορος, Πολέμωνα δὲ σὺν Κράτητι
[4, 4]	Κράντορος, Πολέμωνα δὲ σὺν Κράτητι	μετὰ	Λυσικλέους τινὸς τῶν πολιτῶν. Ἦν
[4, 7]	καὶ αὐτὸς μὴ ἔλθῃς. πλέων	μετὰ	πονηρῶν λῃσταῖς περιέπεσε· τῶν δέ,
[4, 6]	ἀλλ´ ἕως πυλῶν ἐλθὼν ἀνέστρεψε.	μετά	τε τὴν Ἀντιγόνου ναυμαχίαν πολλῶν
[4, 2]	ιδʹ στίχοι μύριοι> αʹ βψμʹ	Μετὰ	τοῦτο βιβλία ιεʹ καὶ ἄλλα
[4, 6]	τί ἐκ μὲν τῶν ἄλλων	μεταβαίνουσιν	εἰς τὴν Ἐπικούρειον, ἐκ δὲ
[4, 7]	κατέστρεψε περίαπτα λαβεῖν ἐπείσθη καὶ	μεταγινώσκειν	ἐφ' οἷς ἐπλημμέλησεν εἰς τὸ
[4, 2]	καὶ ἑνὸς ὄντος κλινιδίου δεομένῃ	μεταδοῦναι	τῆς κατακλίσεως· καὶ τέλος πολλὰ
[4, 9]	φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ,	μεταξὺ	λέγων παρῴδησεν εἰς αὐτόν· Πωλεῖταί
[4, 8]	Λακύδην ἀναφέρεται· Ἀττάλου γὰρ αὐτὸν	μεταπεμπομένου	φασὶν εἰπεῖν τὰς εἰκόνας πόρρωθεν
[4, 4]	δόγμασι πειθόμενος. Ἔνθεν καὶ Ἀρκεσίλαον	μετελθόντα	παρὰ Θεοφράστου πρὸς αὐτοὺς λέγειν
[4, 7]	πήραν. Καὶ τί γὰρ ἄλλο	μετεσκεύασεν	αὐτὸν πρὸς ἀπάθειαν; ἔπειτα ἐπὶ
[4, 7]	ἀπάθειαν; ἔπειτα ἐπὶ τὰ Θεοδώρεια	μετῆλθε	διακούσας Θεοδώρου τοῦ ἀθέου κατὰ
[4, 6]	μεθ´ ὃν Θεοφράστου διήκουσεν. ἔπειτα	μετῆλθεν	εἰς Ἀκαδήμειαν πρὸς Κράντορα· Μοιρέας
[4, 1]	ὑπὸ ἀθυμίας ἑκὼν τὸν βίον	μετήλλαξε	γηραιὸς ὤν. Καὶ ἔστιν ἡμῶν
[4, 2]	ὄντα τοιοῦτον ἐπίπρασκόν ποτε, τὸ	μετοίκιον	ἀτονοῦντα θεῖναι. Καὶ αὐτὸν ὠνεῖται
[4, 2]	τὴν ἐλευθερίαν, Ἀθηναίοις δὲ τὸ	μετοίκιον.	Τοῦτό φησι Μυρωνιανὸς ὁ Ἀμαστριανὸς
[4, 6]	κέλευθα, ὡς αἶνος ἀνδρῶν, πάντοθεν	μετρεύμενα.	σῆμα δέ τοι τόδ´ ἔρεξεν
[4, 6]	ἀλλ´ ὅτι Μούσας ὕβρισας οὐ	μετρίῃ	χρησάμενος κύλικι. Γεγόνασι δὲ καὶ
[4, 9]	εὐστόχως ἑλόντα ἀμείψασθαι· φάναι γάρ,	Μέτρον	ἔχεις τοὺς ἀκούοντας. Δεινῶς τ'
[4, 9]	τὸν δὲ εἰπεῖν, Καὶ δὸς	μέτρον	φωνῆς. ὅθεν εὐστόχως ἑλόντα ἀμείψασθαι·
[4, 9]	εἰς τοῦτον ἡμῶν τῷ λογαοιδικῷ	μέτρῳ	καὶ Ἀρχεβουλείῳ· Τί με Καρνεάδην,
[4, 2]	προσκόψας λεκάνῃ ποτὲ καὶ τὸ	μέτωπον	πλήξας ἴαχεν ὦ σύντονον, εἶτ'
[4, 4]	αὐτῶν ἤστην ἐπιτηδευμάτων, ἀλλὰ καὶ	μέχρι	σχεδὸν ἀναπνοῆς ἐξωμοιώσθην ἀλλήλοιν καὶ
[4, 3]	συνδιατίθεσθαι, τὸν δ' ἴσα καὶ	μὴ	ἀκοῦσαι. Καὶ ὅλως ἦν τοιοῦτος
[4, 6]	ὁπότε ἥκοι ἀπαντώντων αὐτὸς ἡσύχαζε,	μὴ	βουλόμενος προεμπίπτειν εἰς γνῶσιν. φίλος
[4, 9]	τοσοῦτον, ὥστε ἐκεῖνο ἐπιλέγειν· Εἰ	μὴ	γὰρ ἦν Χρύσιππος, οὐκ ἂν
[4, 7]	Ἐγὼ δέ γε, φησίν, ἐὰν	μὴ	γνωσθῶμεν. Τὴν οἴησιν ἔλεγε προκοπῆς
[4, 7]	τὴν ὅρασιν τῶν ἄλλων αἰσθήσεων.	Μὴ	δεῖν ἔφασκεν ὀνειδίζειν τὸ γῆρας,
[4, 7]	ὁποῖοι ἂν ὦσι συντηρεῖν, ἵνα	μὴ	δοκοίημεν πονηροῖς κεχρῆσθαι ἢ χρηστοὺς
[4, 6]	Σοφοκλέους. Πρὸς Ἀλεξίνειόν τινα διαλεκτικὸν	μὴ	δυνάμενον κατ´ ἀξίαν τῶν Ἀλεξίνου
[4, 7]	τὴν γῆν. Μέγα κακὸν τὸ	μὴ	δύνασθαι φέρειν κακόν. Κατεγίνωσκε δὲ
[4, 7]	ἀπείχετο, μάταιος ἦν· εἰ δὲ	μὴ	εἶχεν, οὐδὲν ἐποίει παράδοξον. Εὔκολον
[4, 2]	μεθῆκεν, εἰπὼν τὸν ἱκέτην δεῖν	μὴ	ἐκδιδόναι. Σκωπτόμενος ὑπὸ Βίωνος οὐκ
[4, 7]	ἐὰν παρακλήτους πέμψῃς καὶ αὐτὸς	μὴ	ἔλθῃς. πλέων μετὰ πονηρῶν λῃσταῖς
[4, 3]	ἐν τοῖς πράγμασι γυμνάζεσθαι καὶ	μὴ	ἐν τοῖς διαλεκτικοῖς θεωρήμασι, καθάπερ
[4, 2]	δὲ καὶ ἀξιόπιστος σφόδρα, ὥστε	μὴ	ἐξὸν ἀνώμοτον μαρτυρεῖν, τούτῳ μόνῳ
[4, 6]	ἀκούειν. καί τινος Χίου νεανίσκου	μὴ	εὐαρεστουμένου τῇ διατριβῇ αὐτοῦ ἀλλ´
[4, 7]	ἐς νόσον πεσὼν μακρὴν καὶ	μὴ	θάνῃ δεδοικὼς ὁ μὴ θεοὺς
[4, 7]	καὶ μὴ θάνῃ δεδοικὼς ὁ	μὴ	θεοὺς εἶναι λέγων, ὁ νηὸν
[4, 7]	περιέχοντα. Οἷον ὀνειδιζόμενος ἐπὶ τῷ	μὴ	θηρᾶσαι μειράκιον, Οὐχ οἷόν τε,
[4, 6]	ὑμέτερα. ἤχθετο οὖν δὴ τοῖς	μὴ	καθ´ ὥραν τὰ μαθήματα ἀνειληφόσι.
[4, 3]	ἁρμονικόν τι τέχνιον καταπιόντα καὶ	μὴ	μελετήσαντα, ὡς κατὰ μὲν τὴν
[4, 9]	ὥστε τὸν γυμνασίαρχον προσπέμψαι αὐτῷ	μὴ	οὕτω βοᾶν· τὸν δὲ εἰπεῖν,
[4, 2]	καὶ τὸ> ὑπ' Ἀντιπάτρου πεμφθὲν	μὴ	προσέσθαι, ὥς φησι Μυρωνιανὸς ἐν
[4, 2]	εἰς Ἀθήνας καὶ ἀσπασαμένου αὐτόν,	μὴ	πρότερον ἀντιπροσαγορεῦσαι πρὶν ἢ τὸν
[4, 1]	ἡμῶν εἰς αὐτόν· Ἀλλ' εἰ	μὴ	Σπεύσιππον ἐμάνθανον ὧδε θανεῖσθαι, οὐκ
[4, 1]	εἰπεῖν· τὸν δὲ φάναι, Ἀλλὰ	μὴ	σύ γε, ὅστις ὑπομένεις ζῆν
[4, 7]	ἂν κολάζεσθαι εἰ ὁλοκλήροις καὶ	μὴ	τετρημένοις ἀγγείοις ὑδροφόρουν. Πρὸς τὸν
[4, 3]	καὶ) τὴν ἰγνύαν διασπάσαντος μόνον	μὴ	ὠχριᾶσαι· καὶ ταραχῆς γενομένης ἐπὶ
[4, 2]	Βίωνος οὐκ ἔφη αὐτῷ ἀποκρινεῖσθαι·	μηδὲ	γὰρ τὴν τραγῳδίαν ὑπὸ τῆς
[4, 8]	νῦν καιρός; καὶ ὅς· εἶτα	μηδὲ	νῦν; Ἐτελεύτησε δὲ σχολαρχεῖν ἀρξάμενος
[4, 7]	ἐπιμελεῖσθαι, ὡς δ' ἐξ ἀλλοτρίων	μηδὲν	ὠφελεῖσθαι. Τῇ μὲν ἀνδρείᾳ νέους
[4, 4]	αὐλητὴν εἰπεῖν, σεμνυνόμενον ἐπὶ τῷ	μηδένα	τῶν κρουμάτων αὐτοῦ μήτ' ἐπὶ
[4, 2]	δωροδοκήσαντας ὁ Φίλιππος, ἐμὲ δὲ	μηδενὶ	λόγῳ ὑπαξόμενος) φασὶ διπλασίως αὐτὸν
[4, 8]	διὰ τῆς ὀπῆς ἐρρίπτει, ὡς	μηδέποτ’	αὐτοῦ περιαιρεθείη τι καὶ βασταχθείη
[4, 2]	τῷ Φιλίππῳ λαλεῖν· τὸν δὲ	μηδέτερον	τούτων ποιεῖν. Οὔτε γὰρ ὁ
[4, 6]	τί πλατύνεαι ἠλίθιος ὥς; Οὐ	μὴν	ἀλλ´ οὕτως ἄτυφος ἦν ὥστε
[4, 3]	ἐτιμᾶτο ἐν τῇ πόλει. Οὐ	μὴν	ἀλλὰ καὶ ἐκπεπατηκὼς ἦν διατρίβων
[4, 3]	ἐστὶ πρὸς κρέας μέγα. Ἀλλὰ	μὴν	οὐδὲ καθίζων ἔλεγε πρὸς τὰς
[4, 1]	τῶν αὐτῶν Πλάτωνι δογμάτων. Οὐ	μὴν	τό γ' ἦθος διέμεινε τοιοῦτος·
[4, 6]	τηλοῦ δ´ ἱερὴ Θυάτειρα· ὦ	Μηνόδωρε,	σὴ πατρίς, Καδαυάδη. ἀλλὰ γὰρ
[4, 6]	πολλὸν ἀοιδοτέρη. ἀλλὰ καὶ εἰς	Μηνόδωρον	τὸν Εὐδάμου ἑνὸς τῶν συσχολαστῶν
[4, 7]	τινας οἰκήσεις ἔνθα γίνεσθαι ἓξ	μηνῶν	τὴν νύκτι καὶ ἓξ τὴν
[4, 4]	κρουμάτων αὐτοῦ μήτ' ἐπὶ τριήρους	μήτ'	ἐπὶ κρήνης ἀκηκοέναι, καθάπερ Ἰσμηνίου.
[4, 4]	τῷ μηδένα τῶν κρουμάτων αὐτοῦ	μήτ'	ἐπὶ τριήρους μήτ' ἐπὶ κρήνης
[4, 5]	θηραθείη ὑπὸ Πολέμωνος, εἰπεῖν τῷ	μήτ'	ὀξύτερον μήτε βαρύτερον ἀκοῦσαι φθεγγομένου.
[4, 2]	τὸν μήτε μουσικὴν μήτε γεωμετρικὴν	μήτε	ἀστρονομίαν μεμαθηκότα, βουλόμενον δὲ παρ'
[4, 5]	Πολέμωνος, εἰπεῖν τῷ μήτ' ὀξύτερον	μήτε	βαρύτερον ἀκοῦσαι φθεγγομένου. Οὗτος νοσήσας
[4, 2]	Πρός τε τὸν μήτε μουσικὴν	μήτε	γεωμετρικὴν μήτε ἀστρονομίαν μεμαθηκότα, βουλόμενον
[4, 2]	ἀποκρίσεως ἀξιοῦν. Πρός τε τὸν	μήτε	μουσικὴν μήτε γεωμετρικὴν μήτε ἀστρονομίαν
[4, 7]	πάντα καταφεύγειν. Τὴν δόξαν ἐτῶν	μητέρα	εἶναι· τὸ κάλλος ἀλλότριον ἀγαθόν·
[4, 7]	τῆς τοῦ δεσπότου πικρίας σύμβολον·	μήτηρ	δὲ οἵαν ὁ τοιοῦτος ἂν
[4, 8]	ἔλθῃ, λῦσε μέλη· διὸ δὴ	μήτι	Λυαῖος ἔφυ; ~ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ. Καρνεάδης Ἐπικώμου
[4, 6]	ἵν´ εἴ τι γένοιτο ἀλλοῖον,	μήτι	σὲ ἠδικηκὼς ἀπίω τὸν εἰς
[4, 2]	ἡμέρας ἑαυτῷ ἐμελέτα, καὶ ὥραν	μίαν,	φασίν, ἀπένεμε σιωπῇ. Καὶ πλεῖστα
[4, 3]	κήπῳ, παρ' ὃν οἱ μαθηταὶ	μικρὰ	καλύβια ποιησάμενοι κατῴκουν πλησίον τοῦ
[4, 7]	ἔλεγε προκοπῆς ἐγκοπήν. Πρὸς πλούσιον	μικρολόγον,	Οὐχ οὗτος, ἔφη, τὴν οὐσίαν
[4, 7]	ἡ οὐσία τοῦτον. Ἔλεγε τοὺς	μικρολόγους	τῶν μὲν ὑπαρχόντων ὡς ἰδίων
[4, 1]	κάτθανεν ἂν διά τι σφόδρα	μικρόν.	Πλούταρχος δέ φησιν ἐν τῷ
[4, 7]	ἐπιγραφόμενα· ἕβδομος μελικὸς ποιητής· ὄγδοος	Μιλήσιος	ἀνδριαντοποιός, οὗ μέμνηται καὶ Πολέμων·
[4, 6]	ὄχλοιο περίστασιν εἰσκατέδυνεν. οἱ δέ	μιν	ἠΰτε γλαῦκα πέρι σπίζαι τερατοῦντο
[4, 6]	ἄγαλμα, διηκόσιαι δ´ ἄρ´ ὁ	μισθὸς	δραχμαὶ ταὶ Πάριαι, τῶν ἐπίσημα
[4, 7]	Μωρὸς δ' ὃς ἤθελέν τινος	μισθοῦ	τὸ θεῖον εἶναι, ὡς τῶν
[4, 1]	Λυσίας, Ὅροι, Τάξεις ὑπομνημάτων. Στίχοι	Μκβʹ	δοεʹ Πρὸς τοῦτον γράφει καὶ
[4, 4]	ἄμφω τοῦτον ἐποίησε τὸν τρόπον·	Μνήματι	τῷδε Κράτητα θεουδέα καὶ Πολέμωνα
[4, 2]	Περὶ τοῦ γράφειν αʹ Περὶ	μνήμης	αʹ Περὶ τοῦ ψεύδους αʹ
[4, 6]	τὸ σῶμα ἀσθενῶς ἔχειν ἔδοξέ	μοι	διαθέσθαι, ἵν´ εἴ τι γένοιτο
[4, 6]	τὰ κατ´ ἐμὲ εὐσχημόνως ᾖ	μοι	διῳκημένα. κεῖνται δὲ Ἀθήνησιν αὗται
[4, 5]	πεποιημένα φέρεσθαι ταυτί· Ἐν δοιῇ	μοι	θυμός, ὅ τοι γένος ἀμφίσβητον,
[4, 7]	εὔχαριν· ὃς καὶ ἀποθνήσκων κατέλιπέ	μοι	πάντα. Κἀγὼ κατακαύσας αὐτοῦ τὰ
[4, 6]	δ´ εἶ τῶν ἐνθάδε σύ	μοι	τηρῶν αὐτὰς διά τε τὴν
[4, 6]	εἰς τοῦτον ἡμῶν Ἀρκεσίλαε, τί	μοι,	τί τοσοῦτον ἄκρητον ἀφειδῶς ἔσπασας,
[4, 6]	ἔχω; ὑπολαβὼν ἔφη· γύναι, τί	μοι	τραχεῖα κοὐκ εἰθισμένως λαλεῖς; στωμύλου
[4, 6]	παρθέν´, εἰ σώσαιμί ς´, εἴσῃ	μοι	χάριν; καὶ ὃς τὰ ἐχόμενα·
[4, 6]	ἐς Χῖον αὐτὸν προήγαγε τὸν	Μοιρέαν	λανθάνων, κἀκεῖθεν εἰς Ἀθήνας ἀπήγαγε.
[4, 6]	πρεσβύτερον Πυλάδην, τῶν δὲ ὁμοπατρίων	Μοιρέαν,	ὃς ἦν αὐτῷ ἐπίτροπος. ἤκουσε
[4, 6]	μετῆλθεν εἰς Ἀκαδήμειαν πρὸς Κράντορα·	Μοιρέας	μὲν γὰρ ὁ προειρημένος ἀδελφὸς
[4, 9]	τὰ πλέω κακὰ κέρδε' ἔχοντα	μολεῖν	ἐς ᾅδην. Λέγεται καὶ τὰς
[4, 3]	αὐτῷ Κύων τις ἐδόκει συμποιεῖν	Μολοττικός,	καὶ ἔνθα ἦν κατὰ τὸν
[4, 6]	γὰρ ἔχων Μενεδήμου ὑπὸ στέρνοισι	μόλυβδον	θεύσεται ἢ Πύρρωνα τὸ πᾶν
[4, 6]	οὕτω· Πέργαμος οὐχ ὅπλοις κλεινὴ	μόνον,	ἀλλὰ καὶ ἵπποις πολλάκις αὐδᾶται
[4, 3]	λυττῶντος καὶ) τὴν ἰγνύαν διασπάσαντος	μόνον	μὴ ὠχριᾶσαι· καὶ ταραχῆς γενομένης
[4, 4]	ἐφιλείτην ὥστε καὶ ζῶντε οὐ	μόνον	τῶν αὐτῶν ἤστην ἐπιτηδευμάτων, ἀλλὰ
[4, 2]	Φίλιππον δὲ λέγειν ὕστερον ὡς	μόνος	εἴη Ξενοκράτης τῶν πρὸς αὐτὸν
[4, 8]	Λακύδειον ἀπ’ αὐτοῦ προσηγορεύετο. Καὶ	μόνος	τῶν ἀπ’ αἰῶνος ζῶν παρέδωκε
[4, 2]	μὴ ἐξὸν ἀνώμοτον μαρτυρεῖν, τούτῳ	μόνῳ	συνεχώρουν Ἀθηναῖοι. Καὶ δὴ καὶ
[4, 6]	τοῦ Φιλεταίρου· διὸ καὶ τούτῳ	μόνῳ	τῶν ἄλλων βασιλέων προσεφώνει. Πολλῶν
[4, 3]	ὥστ' ἐπὶ ταὐτοῦ σχήματος τῆς	μορφῆς	πάντοτε μένειν. Ἀλλὰ καὶ τὴν
[4, 6]	ἦν μάλιστα Ἱεροκλεῖ τῷ τὴν	Μουνιχίαν	ἔχοντι καὶ τὸν Πειραιᾶ· ἔν
[4, 7]	βροτούς, ὅσοι θεοῖς ἔθυον, οὐ	μοῦνον	ἐσχάρης ὕπερ βωμῶν τε καὶ
[4, 7]	θεῶν ἔδαισε ῥῖνας· οὐδ' εἶπε	μοῦνον,	Ἤλιτον, σύγγνωτε τοῖς πρίν· ἀλλὰ
[4, 9]	Τί με Καρνεάδην, τί με,	Μοῦσα,	θέλεις ἐλέγχειν; ἀμαθὴς γὰρ> ὃς
[4, 5]	ὁ δ' ἐπὶ πλέον ἥνδανε	Μούσαις	Κράντωρ, καὶ γήρως ἤλυθεν οὔτι
[4, 6]	τόσσον ἐπεὶ θάνες, ἀλλ´ ὅτι	Μούσας	ὕβρισας οὐ μετρίῃ χρησάμενος κύλικι.
[4, 3]	καλύβια ποιησάμενοι κατῴκουν πλησίον τοῦ	μουσείου	καὶ τῆς ἐξέδρας. Ἐῴκει δὴ
[4, 1]	τ' ἀγάλματ' ἀνέθηκεν ἐν τῷ	μουσείῳ	τῷ ὑπὸ Πλάτωνος ἐν Ἀκαδημείᾳ
[4, 7]	ἐμπειρότατ' ἀνδρῶν. Καὶ ὅλως καὶ	μουσικὴν	καὶ γεωμετρίαν διέπαιζεν. Ἦν τε
[4, 2]	ἀξιοῦν. Πρός τε τὸν μήτε	μουσικὴν	μήτε γεωμετρικὴν μήτε ἀστρονομίαν μεμαθηκότα,
[4, 6]	ἀπεδήμησεν· ἔπειτα Ξάνθου τοῦ Ἀθηναίου	μουσικοῦ·	μεθ´ ὃν Θεοφράστου διήκουσεν. ἔπειτα
[4, 7]	ῥητορικός, οὗ φέρεται ἐννέα βιβλία	Μουσῶν	ἐπιγραφόμενα· ἕβδομος μελικὸς ποιητής· ὄγδοος
[4, 4]	ἄνδρας ὁμοφροσύνῃ μεγαλήτορας, ὧν ἄπο	μῦθος	ἱερὸς ἤϊσσεν δαιμονίου στόματος, καὶ
[4, 5]	συσχολάζων. Καὶ κατέλιπεν ὑπομνήματα εἰς	μυριάδας	στίχων τρεῖς, ὧν τινά τινες
[4, 2]	διαλέγεσθαι πραγματείας βιβλία ιδʹ στίχοι	μύριοι>	αʹ βψμʹ Μετὰ τοῦτο βιβλία
[4, 2]	ηʹ Θέσεων βιβλία κʹ στίχοι	μύριοι>	γʹ Τῆς περὶ τὸ διαλέγεσθαι
[4, 2]	Περὶ γεωμετρίας αʹ βʹ Στίχοι	μύριοι>	κβʹ δσλθʹ Ἀθηναῖοι δ' ὅμως
[4, 6]	ἐρασθῆναι λέγεται, καὶ Κλεοχάρους τοῦ	Μυρλεανοῦ·	ἐφ´ ᾧ καὶ πρὸς τοὺς
[4, 1]	Εὐρυμέδοντος Ἀθηναῖος, τῶν μὲν δήμων	Μυρρινούσιος,	υἱὸς δὲ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ
[4, 2]	πεμφθὲν μὴ προσέσθαι, ὥς φησι	Μυρωνιανὸς	ἐν Ὁμοίοις. Καὶ χρυσῷ στεφάνῳ
[4, 2]	δὲ τὸ μετοίκιον. Τοῦτό φησι	Μυρωνιανὸς	ὁ Ἀμαστριανὸς ἐν τῷ πρώτῳ
[4, 2]	συγκρίνοντα αὐτὸν Ἀριστοτέλει, Τῷ μὲν	μύωπος	δεῖ, τῷ δὲ χαλινοῦ· καὶ
[4, 7]	ἢ θανεῖν ἕτοιμος ὢν ὑπουργεῖν.	Μωρὸς	δ' ὃς ἤθελέν τινος μισθοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/05/2009