Livre, Chapitre
[4, 2]	παρ' αὐτὸν φοιτᾶν, Πορεύου, ἔφη·	λαβὰς	γὰρ οὐκ ἔχεις φιλοσοφίας. Οἱ
[4, 7]	Χαλκίδιαὐτόθι γὰρ καὶ κατέστρεψε περίαπτα	λαβεῖν	ἐπείσθη καὶ μεταγινώσκειν ἐφ' οἷς
[4, 6]	συνηράνιζε· καί ποτέ τινος ἀργυρώματα	λαβόντος	εἰς ὑποδοχὴν φίλων καὶ ἀποστεροῦντος
[4, 7]	εἶτ' ἐπανείλετο τὴν κυνικὴν ἀγωγήν,	λαβὼν	τρίβωνα καὶ πήραν. Καὶ τί
[4, 6]	καὶ εὐεργετῆσαι πρόχειρος ἦν καὶ	λαθεῖν	τὴν χάριν ἀτυφότατος. εἰσελθὼν γοῦν
[4, 2]	ἀπ' ἀνδριάντος ἀνασταίη. Ἔνιοι δὲ	Λαΐδα	φασὶ παρακατακλῖναι αὐτῷ τοὺς μαθητάς·
[4, 8]	ὑπὸ Ἀττάλου τοῦ βασιλέως, καὶ	Λακύδειον	ἀπ’ αὐτοῦ προσηγορεύετο. Καὶ μόνος
[4, 8]	προσεπαίξαμεν ἡμεῖς οὑτωσί· Καὶ σέο,	Λακύδη,	φάτιν ἔκλυον ὡς ἄρα καὶ
[4, 8]	Καρνεάδης. Χάριεν δ’ εἰς τὸν	Λακύδην	ἀναφέρεται· Ἀττάλου γὰρ αὐτὸν μεταπεμπομένου
[4, 8]	οὗ μέμνηται καὶ Ἱππῶναξ. ~ΛΑΚΥΔΗΣ.	Λακύδης	Ἀλεξάνδρου Κυρηναῖος. Οὗτός ἐστιν ὁ
[4, 8]	ποιοῦντα οὐδεπώποτε ἐφωράθη. Ὁ γοῦν	Λακύδης	ἐσχόλαζεν ἐν Ἀκαδημείᾳ ἐν τῷ
[4, 8]	Χῖος, οὗ μέμνηται καὶ Ἱππῶναξ.	~ΛΑΚΥΔΗΣ.	Λακύδης Ἀλεξάνδρου Κυρηναῖος. Οὗτός ἐστιν
[4, 2]	κλήσεις συνιέναι καὶ τῷ Φιλίππῳ	λαλεῖν·	τὸν δὲ μηδέτερον τούτων ποιεῖν.
[4, 6]	τί μοι τραχεῖα κοὐκ εἰθισμένως	λαλεῖς;	στωμύλου δὲ ἀγεννοῦς πράγματα αὐτῷ
[4, 6]	καὶ συνηγμένος καὶ ἐν τῇ	λαλιᾷ	διαστατικὸς τῶν ὀνομάτων, ἐπικόπτης θ´
[4, 1]	καὶ παρ' ἑκόντων καὶ ἀκόντων	λαμβάνεις.	Οὗτος πρῶτος, καθά φησι Διόδωρος
[4, 2]	περὶ αἰχμαλώτων Ἀθηναίων κατὰ τὸν	Λαμιακὸν	πόλεμον, καὶ κληθεὶς ἐπὶ δεῖπνον
[4, 6]	Χῖον αὐτὸν προήγαγε τὸν Μοιρέαν	λανθάνων,	κἀκεῖθεν εἰς Ἀθήνας ἀπήγαγε. περιὼν
[4, 1]	καὶ αἱ Πλάτωνος ἀκούειν μαθήτριαι,	Λασθένειά	τε ἡ Μαντινικὴ καὶ Ἀξιοθέα
[4, 6]	δὲ ἤρων καὶ Δημοχάρης ὁ	Λάχητος	καὶ Πυθοκλῆς ὁ τοῦ Βουσέλου·
[4, 8]	θεωρεῖσθαι. Ὀψὲ δὲ αὐτῷ γεωμετροῦντι	λέγει	τις, εἶτα νῦν καιρός; καὶ
[4, 7]	τὸν Βορυσθένης ἔφυσε γῆ Σκύθισσα,	λέγειν	ἀκούομεν θεοὺς ὡς οὐδέν εἰσιν
[4, 6]	θεώρημα καὶ ἀξιοῦντα εἰς αὐτὸ	λέγειν	εἶπεν, ἀλλ´ αὐτὸ τοῦτο μάλιστα
[4, 7]	παντὶ εἴδει κεκρᾶσθαι λόγου φασὶ	λέγειν	ἐπ' αὐτοῦ τὸν Ἐρατοσθένην, ὡς
[4, 2]	καὶ σκυθρωπὸς ἀεί, ὥστε αὐτῷ	λέγειν	συνεχὲς τὸν Πλάτωνα, Ξενόκρατες, θῦε
[4, 2]	τέλος πολλὰ ἐκλιπαροῦσαν ἄπρακτον ἀναστῆναι.	Λέγειν	τε πρὸς τοὺς πυνθανομένους ὡς
[4, 2]	δὲ τὴν φύσιν νωθρός, ὥστε	λέγειν	τὸν Πλάτωνα συγκρίνοντα αὐτὸν Ἀριστοτέλει,
[4, 2]	τιμῆσαι. Καὶ τὸν Φίλιππον δὲ	λέγειν	ὕστερον ὡς μόνος εἴη Ξενοκράτης
[4, 7]	ἔχων ἔμιμνεν, ἦν ἂν εἰκὸς	λέγειν,	φρονεῖν ὅπως δοκεῖ· κακῶς μέν,
[4, 4]	μετελθόντα παρὰ Θεοφράστου πρὸς αὐτοὺς	λέγειν	ὡς εἶεν θεοί τινες ἢ
[4, 5]	δ' οἴμοι; θνητά τοι πεπόνθαμεν.	Λέγεται	δὲ καὶ Ἀνταγόρα τοῦ ποιητοῦ
[4, 5]	γῆς φίλης ὄχθοισι κρυφθῆναι καλόν.	Λέγεται	δὲ καὶ ποιήματα γράψαι καὶ
[4, 5]	ἐφ' ᾧ καὶ μάλιστα θαυμασθῆναι.	Λέγεται	δὲ καὶ τὴν οὐσίαν καταλιπεῖν
[4, 7]	συνήθων αὐτῷ πρὸς Μενέδημόν ποτε	λέγεται	εἰπεῖν, Ἐγώ τοι, ὦ Μενέδημε,
[4, 6]	εἰς Κυρήνην ἐπὶ πλέον ἐρασθῆναι	λέγεται,	καὶ Κλεοχάρους τοῦ Μυρλεανοῦ· ἐφ´
[4, 9]	κέρδε' ἔχοντα μολεῖν ἐς ᾅδην.	Λέγεται	καὶ τὰς ὄψεις νυκτὸς ὑποχυθῆναι
[4, 1]	ἡμῖν συναγαγεῖν, φιλοπόνως διειλήσασι τὰ	λεγόμενα	περὶ τἀνδρός. Διεδέξατο δ' αὐτὸν
[4, 7]	ἔνατος ποιητὴς τραγῳδίας τῶν Ταρσικῶν	λεγομένων·	δέκατος ἀγαλματοποιὸς Κλαζομένιος ἢ Χῖος,
[4, 6]	Διόδωρον. καὶ διαλιπὼν αὐτὸν ποιεῖ	λέγοντα	νήξομαι εἰς Πύρρωνα καὶ εἰς
[4, 9]	αὐδήν· τοῦτον σχολῆς τῆσδ' ἐκκεκηρῦχθαι	λέγω·	καὶ ὃς ἀναστάς· Οἱ μὲν
[4, 6]	τι ἀνεγίνωσκεν, ἀλλὰ καὶ ὄρθρου	λέγων	ἐπὶ τὸν ἐρώμενον ἀπιέναι ὁπότ´
[4, 5]	δὴ μᾶλλον Ὅμηρον καὶ Εὐριπίδην,	λέγων	ἐργῶδες ἐν τῷ κυρίῳ τραγικῶς
[4, 6]	τῷ Πειραιεῖ πρὸς τὰς θέσεις	λέγων	ἐχρόνισεν, οἰκείως ἔχων πρὸς Ἱεροκλέα·
[4, 7]	δεδοικὼς ὁ μὴ θεοὺς εἶναι	λέγων,	ὁ νηὸν οὐδὲ βλέψας, ὁ
[4, 9]	Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ, μεταξὺ	λέγων	παρῴδησεν εἰς αὐτόν· Πωλεῖταί τις
[4, 7]	Διέβαλλε δὲ καὶ τὸν Σωκράτην,	λέγων	ὡς εἰ μὲν εἶχεν Ἀλκιβιάδου
[4, 4]	ὡς εἶεν θεοί τινες ἢ	λείψανα	τῶν ἐκ τοῦ χρυσοῦ γένους.
[4, 2]	εἰς τοῦτον οὑτωσί· Χαλκῇ προσκόψας	λεκάνῃ	ποτὲ καὶ τὸ μέτωπον πλήξας
[4, 2]	ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος. Ἐτελεύτα δὲ νυκτὸς	λεκάνῃ	προσπταίσας, ἔτος ἤδη γεγονὼς δεύτερον
[4, 9]	δὲ Κλειτόμαχος· περὶ οὗ καὶ	λεκτέον.	Γέγονε μέντοι καὶ ἄλλος Καρνεάδης,
[4, 7]	φρονῶν, ὅτ' ἦν ἅπας ὁ	λέμφος	ἄνθραξ, τὴν χεῖρα τείνας ὧδέ
[4, 1]	ἂν ἔπεισέ μέ τις τόδε	λέξαι,	ὡς ἦν οὐχὶ Πλάτωνι πρὸς
[4, 2]	περὶ μαθημάτων τῶν περὶ τὴν	λέξιν,	Λογιστικῶν βιβλία θʹ Τῶν περὶ
[4, 5]	ὡς ἐν τῷ περὶ Ἀρκεσιλάου	λέξομεν.	Ἀλλὰ καὶ αὐτὸν ὑγιάναντα διακούειν
[4, 4]	ἐλλογίμους· ὧν Ἀρκεσίλαον περὶ οὗ	λέξομεν	διήκουσε γὰρ καὶ τούτου- καὶ
[4, 4]	ἐπικαλούμενον, περὶ οὗ καὶ αὐτοῦ	λέξομεν	ἐχομένως Ἀρκεσιλάου. Γεγόνασι δὲ Κράτητες
[4, 4]	τέταρτος ὁ κύων περὶ οὗ	λέξομεν,	πέμπτος φιλόσοφος περιπατητικός, ἕκτος Ἀκαδημαϊκὸς
[4, 6]	φιλόλογον εἰπόντα τι ἀγνοεῖν, ἔφη·	λήθουσι	γάρ τοι κἀνέμων διέξοδοι θήλειαν
[4, 7]	μὴ ἔλθῃς. πλέων μετὰ πονηρῶν	λῃσταῖς	περιέπεσε· τῶν δέ, Ἀπολώλαμεν, εἰπόντων,
[4, 6]	τὸν θρασύτερον διαλεγόμενον νεανίσκον, οὐ	λήψεταί	τις, ἔφη, τοῦτον ἀστραγάλῳ; πρὸς
[4, 7]	ἀγγείοις ὑδροφόρουν. Πρὸς τὸν ἀδολέσχην	λιπαροῦντα	αὐτῷ συλλαβέσθαι, Τὸ ἱκανόν σοι
[4, 7]	βωμῶν τε καὶ τραπέζης κνίσῃ,	λίπει,	θυήμασιν θεῶν ἔδαισε ῥῖνας· οὐδ'
[4, 9]	καὶ εἰς τοῦτον ἡμῶν τῷ	λογαοιδικῷ	μέτρῳ καὶ Ἀρχεβουλείῳ· Τί με
[4, 2]	μαθημάτων τῶν περὶ τὴν λέξιν,	Λογιστικῶν	βιβλία θʹ Τῶν περὶ τὰ
[4, 6]	νεανίσκος. καὶ γὰρ ἐν τοῖς	λόγοις	ἐμβριθέστατος καὶ φιλογράμματος ἱκανῶς γεγόμενος
[4, 6]	ἑκάτερον ἐπεχείρησε, καὶ πρῶτος τὸν	λόγον	ἐκίνησε τὸν ὑπὸ Πλάτωνος παραδεδομένον
[4, 3]	δὲ οὐδὲν διατραπεὶς εἶρε τὸν	λόγον	ὁμοίως· ἦν δὲ περὶ σωφροσύνης.
[4, 2]	πρότερον ἀντιπροσαγορεῦσαι πρὶν ἢ τὸν	λόγον	ὃν ἔλεγε διαπεράνασθαι. Ἀτυφότατος δὲ
[4, 2]	προειρημένῳ φιλοσόφῳ· φέρεται δὲ αὐτοῦ	λόγος	Ἀρσινοητικός, γεγραμμένος περὶ Ἀρσινόης ἀποθανούσης.
[4, 2]	τιθέναι καὶ τοὺς ἀνθινοὺς εἰώθει.	Λόγος	δὲ αὐτὸν μετὰ καὶ ἄλλων
[4, 7]	τοῦ ἀθέου κατὰ πᾶν εἶδος	λόγου	σοφιστεύοντος· μεθ' ὃν Θεοφράστου διήκουσε
[4, 7]	οὖν τὸ παντὶ εἴδει κεκρᾶσθαι	λόγου	φασὶ λέγειν ἐπ' αὐτοῦ τὸν
[4, 4]	δὲ περὶ κωμῳδίας, τὰ δὲ	λόγους	δημηγορικοὺς καὶ πρεσβευτικούς. Ἀλλὰ καὶ
[4, 2]	ηʹ Λύσις τῶν περὶ τοὺς	λόγους	ιʹ Φυσικῆς ἀκροάσεως αʹ βʹ
[4, 9]	ὄνυχας ἀσχολίᾳ τῇ περὶ τοὺς	λόγους.	Τοσοῦτον δ' ἴσχυσεν ἐν φιλοσοφίᾳ
[4, 2]	ὁ Φίλιππος, ἐμὲ δὲ μηδενὶ	λόγῳ	ὑπαξόμενος) φασὶ διπλασίως αὐτὸν τιμῆσαι.
[4, 5]	σὺ μὲν ἐκεῖθι χαίρεις, σῶν	λόγων	δὲ χήρη ἕστηκεν Ἀκαδήμεια καὶ
[4, 6]	προκείμενον ἀνενεγκεῖν τὴν περίοδον τῶν	λόγων	καὶ ἅπαντι συναρμόσασθαι καιρῷ. πειστικός
[4, 6]	εἴχετο καὶ τῶν Ἐρετρικῶν ἥπτετο	λόγων,	ὅθεν καὶ ἐλέγετο ἐπ´ αὐτοῦ
[4, 6]	ἀποφάσεις διὰ τὰς ἐναντιότητας τῶν	λόγων.	πρῶτος δὲ καὶ εἰς ἑκάτερον
[4, 9]	τὸν Καππαδοκίας βασιλέα. Τὰ δὲ	λοιπὰ	αὐτοῦ οἱ μαθηταὶ συνέγραψαν· αὐτὸς
[4, 2]	αὐτῷ, τρισχιλίας Ἀττικὰς ἀφελὼν τὸ	λοιπὸν	ἀπέπεμψεν εἰπὼν ἐκείνῳ πλειόνων δεῖν
[4, 6]	δὲ γάλλων ἄνδρες οὐ γίνονται.	Λοιπὸν	δὲ πρὸς τῷ τέλει γινόμενος
[4, 9]	ζητήσεσι δύσμαχος· τά τε δεῖπνα	λοιπὸν	παρῃτεῖτο διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας.
[4, 8]	λῦσε μέλη· διὸ δὴ μήτι	Λυαῖος	ἔφυ; ~ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ. Καρνεάδης Ἐπικώμου ἢ
[4, 1]	Πλούταρχος δέ φησιν ἐν τῷ	Λυσάνδρου	βίῳ καὶ Σύλλα φθειρσὶν ἐκζέσαι
[4, 2]	πάσσασθαι ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος πρὶν	λύσασθ'	ἑτάρους καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι;
[4, 8]	ὅταν πολὺς ἐς δέμας ἔλθῃ,	λῦσε	μέλη· διὸ δὴ μήτι Λυαῖος
[4, 2]	καὶ εἰδῶν αʹ Πυθαγόρεια αʹ	Λύσεις	αʹ βʹ Διαιρέσεις ηʹ Θέσεων
[4, 3]	περιφέρειν ἀργύριον πρὸς τὰς ἑτοίμους	λύσεις	τῶν ἐπιθυμιῶν· ἀλλὰ καὶ ἐν
[4, 1]	αʹ Κέφαλος αʹ Κλεινόμαχος ἢ	Λυσίας	αʹ Πολίτης αʹ Περὶ ψυχῆς
[4, 1]	Φίλιππον, Περὶ νομοθεσίας, Μαθηματικός, Μανδρόβολος,	Λυσίας,	Ὅροι, Τάξεις ὑπομνημάτων. Στίχοι Μκβʹ
[4, 4]	Πολέμωνα δὲ σὺν Κράτητι μετὰ	Λυσικλέους	τινὸς τῶν πολιτῶν. Ἦν δέ,
[4, 2]	πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη ἐπὶ	Λυσιμαχίδου	ἀρξάμενος κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος
[4, 9]	ἔχων κακίστην νόσον, οὐκ ἔθελεν	λύσιν	ἰσχέμεν· ἀλλ' ἀκούσας ὅτι φάρμακον
[4, 2]	γʹ δʹ εʹ ζʹ ηʹ	Λύσις	τῶν περὶ τοὺς λόγους ιʹ
[4, 3]	Κράντορα ὑπ' αὐτοῦ. Κυνὸς γοῦν	λυττῶντος	καὶ) τὴν ἰγνύαν διασπάσαντος μόνον
[4, 9]	ἀγνοεῖν· κελεῦσαί τε τὸν παῖδα	λύχνον	ἅψαι· εἰσκομίσαντος δὲ καὶ εἰπόντος,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/05/2009