Livre, Chapitre |
[4, 1] |
τὴν
πραγματείαν
ὁμοίων
αʹ
βʹ
|
γʹ |
δʹ
εʹ
ζʹ
ηʹ
θʹ |
[4, 2] |
περὶ
τὴν
διάνοιαν
αʹ
βʹ
|
γʹ |
δʹ
εʹ
ζʹ
ηʹ
Λύσις |
[4, 2] |
ιʹ
Φυσικῆς
ἀκροάσεως
αʹ
βʹ
|
γʹ |
δʹ
εʹ
Κεφάλαιον
αʹ
Περὶ |
[4, 2] |
ταῦτα·
Περὶ
φύσεως
αʹ
βʹ
|
γʹ |
δʹ
εʹ
Περὶ
σοφίας
Περὶ |
[4, 1] |
Πλάτωνι
δογμάτων.
Οὐ
μὴν
τό
|
γ' |
ἦθος
διέμεινε
τοιοῦτος·
καὶ
γὰρ |
[4, 2] |
Θέσεων
βιβλία
κʹ
στίχοι
μύριοι>
|
γʹ |
Τῆς
περὶ
τὸ
διαλέγεσθαι
πραγματείας |
[4, 5] |
Κύπριδος
υἷα
περίφρονος,
ἠέ
σε
|
Γαίης, |
ἢ
Ἀνέμων·
τοῖος
σὺ
κακὰ |
[4, 6] |
ἔφη,
ἐκ
μὲν
γὰρ
ἀνδρῶν
|
γάλλοι |
γίνονται,
ἐκ
δὲ
γάλλων
ἄνδρες |
[4, 6] |
ἀνδρῶν
γάλλοι
γίνονται,
ἐκ
δὲ
|
γάλλων |
ἄνδρες
οὐ
γίνονται.
Λοιπὸν
δὲ |
[4, 1] |
εἰς
Μακεδονίαν
ἐπὶ
τὸν
Κασσάνδρου
|
γάμον. |
Ἐλέγοντο
δὲ
αὐτοῦ
καὶ
αἱ |
[4, 1] |
οὐχὶ
Πλάτωνι
πρὸς
αἵματος·
οὐ
|
γὰρ |
ἀθυμῶν
κάτθανεν
ἂν
διά
τι |
[4, 6] |
τε
ἄγαν
ὤν—
καὶ
τί
|
γὰρ |
ἄλλο
ἢ
ἕτερος
Ἀρίστιππος;
ἐπὶ |
[4, 7] |
τρίβωνα
καὶ
πήραν.
Καὶ
τί
|
γὰρ |
ἄλλο
μετεσκεύασεν
αὐτὸν
πρὸς
ἀπάθειαν; |
[4, 7] |
εἶναι
σύνοικον
τῇ
παρρησίᾳ·
Δουλοῖ
|
γὰρ |
ἄνδρα,
κἂν
θρασύσπλαγχνός
τις
ᾖ. |
[4, 6] |
Ἐπικουρείων
οὐδέποτε,
ἔφη,
ἐκ
μὲν
|
γὰρ |
ἀνδρῶν
γάλλοι
γίνονται,
ἐκ
δὲ |
[4, 8] |
εἰς
τὸν
Λακύδην
ἀναφέρεται·
Ἀττάλου
|
γὰρ |
αὐτὸν
μεταπεμπομένου
φασὶν
εἰπεῖν
τὰς |
[4, 7] |
φιλοσοφίαν,
αὐτὸς
Ἀντιγόνῳ
διασαφεῖ.
Ἐρομένου
|
γὰρ |
αὐτὸν
Τίς
πόθεν
εἰς
ἀνδρῶν; |
[4, 3] |
Πολέμωνα,
τὸ
σῶμα
δέ·
τοῦτο
|
γὰρ |
αὐτὸς
βαίνων
ἐς
ἄστρα
διάβορον |
[4, 3] |
ἐν
τοῖς
Περὶ
ζωγραφικῆς·
φησὶ
|
γὰρ |
δεῖν
αὐθάδειάν
τινα
καὶ
ξηρότητα |
[4, 6] |
Μηνόδωρε,
σὴ
πατρίς,
Καδαυάδη.
ἀλλὰ
|
γὰρ |
εἰς
Ἀχέροντα
τὸν
οὐ
φατὸν |
[4, 7] |
χαρίζεσθαι
ἢ
ἀλλοτρίας
ἀποδρέπεσθαι·
καὶ
|
γὰρ |
εἰς
σῶμα
βλάπτεσθαι
καὶ
εἰς |
[4, 6] |
τῆς
διατριβῆς
εἴη
νεανίσκος.
καὶ
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
λόγοις
ἐμβριθέστατος
καὶ |
[4, 2] |
ἐπιτυχῶς.
Ἴδιον
δέ·
ποιηταὶ
μὲν
|
γὰρ |
ἐπιβαλλόμενοι
πεζογραφεῖν
ἐπιτυγχάνουσι·
πεζογράφοι
δὲ |
[4, 6] |
ἐπ´
αὐτοῦ
φησιν
οὕτως
τῇ
|
γὰρ |
ἔχων
Μενεδήμου
ὑπὸ
στέρνοισι
μόλυβδον
|
[4, 2] |
τῆς
πόλεως
αὐτοῖς
(τοὺς
μὲν
|
γὰρ |
ᾔδει
δωροδοκήσαντας
ὁ
Φίλιππος,
ἐμὲ |
[4, 6] |
ἐπιπληττόμενοι.
ἀλλ´
ἔφερον
ἡδέως·
καὶ
|
γὰρ |
ἦν
ἀγαθὸς
σφόδρα
καὶ
ἐλπίδων |
[4, 7] |
Βίων
φιλοσοφίαν
ἀνθινὰ
ἐνέδυσεν.
Εὐφυὴς
|
γὰρ |
ἦν
καὶ
παρῳδῆσαι·
οἷά
ἐστιν |
[4, 9] |
ὥστε
ἐκεῖνο
ἐπιλέγειν·
Εἰ
μὴ
|
γὰρ |
ἦν
Χρύσιππος,
οὐκ
ἂν
ἦν |
[4, 4] |
ἐκ
τοῦ
χρυσοῦ
γένους.
Καὶ
|
γὰρ |
ἤστην
οὐ
φιλοδημώδει·
ἀλλ'
οἷον |
[4, 6] |
κιναιδολόγον
καὶ
θρασὺν
ἀποκαλοῦντες.
καὶ
|
γὰρ |
καὶ
Δημητρίου
τοῦ
πλεύσαντος
εἰς |
[4, 7] |
εὐημερεῖν.
Ἐρωτηθεὶς
εἰ
γήμαι
ἀναφέρεται
|
γὰρ |
καὶ
εἰς
τοῦτον
ἔφη,
Ἐὰν |
[4, 7] |
ὡς
ἔφασκον
οἱ
ἐν
Χαλκίδιαὐτόθι
|
γὰρ |
καὶ
κατέστρεψε
περίαπτα
λαβεῖν
ἐπείσθη |
[4, 4] |
Ἀρκεσίλαον
περὶ
οὗ
λέξομεν
διήκουσε
|
γὰρ |
καὶ
τούτου-
καὶ
Βίωνα
τὸν |
[4, 2] |
προηνέγκατο
ταυτί·
Ὦ
Κίρκη,
τίς
|
γάρ |
κεν
ἀνήρ,
ὃς
ἐναίσιμος
εἴη, |
[4, 9] |
ὅθεν
εὐστόχως
ἑλόντα
ἀμείψασθαι·
φάναι
|
γάρ, |
Μέτρον
ἔχεις
τοὺς
ἀκούοντας.
Δεινῶς |
[4, 6] |
Ἀκαδήμειαν
πρὸς
Κράντορα·
Μοιρέας
μὲν
|
γὰρ |
ὁ
προειρημένος
ἀδελφὸς
ἦγεν
αὐτὸν |
[4, 2] |
δὲ
μηδέτερον
τούτων
ποιεῖν.
Οὔτε
|
γὰρ |
ὁ
Φίλιππος
αὐτὸν
προσίετο
διὰ |
[4, 1] |
γ'
ἦθος
διέμεινε
τοιοῦτος·
καὶ
|
γὰρ |
ὀργίλος
καὶ
ἡδονῶν
ἥττων
ἦν. |
[4, 9] |
με,
Μοῦσα,
θέλεις
ἐλέγχειν;
ἀμαθὴς
|
γὰρ> |
ὃς
οὔτι
κάτοιδεν
ὅπως
δεδοίκει |
[4, 2] |
αὐτὸν
φοιτᾶν,
Πορεύου,
ἔφη·
λαβὰς
|
γὰρ |
οὐκ
ἔχεις
φιλοσοφίας.
Οἱ
δὲ |
[4, 2] |
τοῦτό
φασιν
εἰπεῖν,
Παρ'
ἐμοὶ
|
γὰρ |
πόκος
οὐ
κνάπτεται.
Εἰπόντος
δὲ |
[4, 1] |
δέ
σοι
δεῖ
τούτου;
ἐγὼ
|
γάρ |
σοι
δέκα
ταλάντων
εὐμορφοτέραν
εὑρήσω. |
[4, 6] |
τοὺς
πλινθιακοὺς
πραχθὲν
εἶπεν·
ἐκεῖνος
|
γὰρ |
τὰ
αὑτοῦ
κακῶς
ᾄδοντας
τούτους
|
[4, 2] |
οὐκ
ἔφη
αὐτῷ
ἀποκρινεῖσθαι·
μηδὲ
|
γὰρ |
τὴν
τραγῳδίαν
ὑπὸ
τῆς
κωμῳδίας |
[4, 8] |
περὶ
οἰκονομίαν
γλυκύτατα
ἐσχηκέναι·
ἐπειδὰν
|
γάρ |
τι
προέλοι
τοῦ
ταμείου,
σφραγισάμενος |
[4, 6] |
ἐμαυτοῦ
κομίσαι
πρὸς
σέ·
διὰ
|
γὰρ |
τὸ
πολλάκις
ἀρρωστεῖν
καὶ
τὸ |
[4, 6] |
εἰπόντα
τι
ἀγνοεῖν,
ἔφη·
λήθουσι
|
γάρ |
τοι
κἀνέμων
διέξοδοι
θήλειαν
ὄρνιν, |
[4, 7] |
δύο
θεράποντας
ἀπέστειλε.
Καὶ
ἠκολούθει
|
γε |
αὐτῷ
ἐν
φορείῳ,
καθά
φησι |
[4, 2] |
δείξας
τὸν
ἴδιον,
Οὐκ
ἄν
|
γε, |
ἔφη,
τὶς
πρότερον
τούτου.
Φασὶ |
[4, 5] |
ἄνδρ'
ὑπόδεξαι·
ἦ
ῥ'
ὅ
|
γε |
καὶ
κεῖθι
ζώει
ἐν
εὐθαλίῃ. |
[4, 5] |
ὑπ'
εὐρέος
Ὠκεανοῖο·
ἤ
σέ
|
γε |
Κύπριδος
υἷα
περίφρονος,
ἠέ
σε |
[4, 1] |
δὲ
φάναι,
Ἀλλὰ
μὴ
σύ
|
γε, |
ὅστις
ὑπομένεις
ζῆν
τοιοῦτος
ὤν. |
[4, 7] |
Βίωνι
καὶ
οὐδὲν
ἄτοπον
δοκῶ
|
γε |
πεπονθέναι.
Πολλὰ
δὲ
καὶ
ἀθεώτερον |
[4, 7] |
εἰπόντων,
ἐὰν
γνωσθῶμεν,
Ἐγὼ
δέ
|
γε, |
φησίν,
ἐὰν
μὴ
γνωσθῶμεν.
Τὴν |
[4, 6] |
λόγοις
ἐμβριθέστατος
καὶ
φιλογράμματος
ἱκανῶς
|
γεγόμενος |
ἥπτετο
καὶ
ποιητικῆς.
καὶ
αὐτοῦ |
[4, 7] |
πως,
Χαῖρ'
εἶπε,
χαῖρε,
Πλουτεῦ.
|
Γεγόνασι |
δὲ
Βίωνες
δέκα·
πρῶτος
ὁ |
[4, 2] |
πάντα
πάντη
Ξενοκράτης
ἀνὴρ
γεγώς.
|
Γεγόνασι |
δὲ
καὶ
ἄλλοι
Ξενοκράτεις
πέντε· |
[4, 6] |
ὕβρισας
οὐ
μετρίῃ
χρησάμενος
κύλικι.
|
Γεγόνασι |
δὲ
καὶ
ἄλλοι
τρεῖς
Ἀρκεσίλαοι· |
[4, 4] |
καὶ
αὐτοῦ
λέξομεν
ἐχομένως
Ἀρκεσιλάου.
|
Γεγόνασι |
δὲ
Κράτητες
δέκα·
πρῶτος
ὁ |
[4, 9] |
Τούτου
πολλοὶ
μὲν
καὶ
ἄλλοι
|
γεγόνασι |
μαθηταί,
ἐλλογιμώτατος
δὲ
Κλειτόμαχος·
περὶ |
[4, 9] |
Κλειτόμαχος·
περὶ
οὗ
καὶ
λεκτέον.
|
Γέγονε |
μέντοι
καὶ
ἄλλος
Καρνεάδης,
ἐλεγείας |
[4, 1] |
τὰ
βιβλία
τριῶν
ταλάντων
ὠνήσατο.
|
Γέγονε |
Σπεύσιππος
καὶ
ἕτερος,
ἰατρὸς
Ἡροφίλειος |
[4, 9] |
ἦν
ἐγώ.
Φιλόπονος
δ'
ἄνθρωπος
|
γέγονεν |
εἰ
καί
τις
ἄλλος,
ἐν |
[4, 7] |
οἶδα,
ἔφη,
πότερον
σοὶ
κακὸν
|
γέγονεν |
ἢ
ἄλλῳ
ἀγαθόν.
Τὴν
δυσγένειαν |
[4, 2] |
νυκτὸς
λεκάνῃ
προσπταίσας,
ἔτος
ἤδη
|
γεγονὼς |
δεύτερον
καὶ
ὀγδοηκοστόν.
Φαμὲν
δὲ |
[4, 6] |
ἐμφορηθεὶς
πολὺν
καὶ
παρακόψας,
ἤδη
|
γεγονὼς |
ἔτος
πέμπτον
καὶ
ἑβδομηκοστόν,
ἀποδεχθεὶς |
[4, 10] |
εἰς
Ἀθήνας
ἤδη
τετταράκοντ'
ἔτη
|
γεγονὼς |
ἤκουσε
Καρνεάδου·
κἀκεῖνος
ἀποδεξάμενος
αὐτοῦ |
[4, 2] |
φέρεται
δὲ
αὐτοῦ
λόγος
Ἀρσινοητικός,
|
γεγραμμένος |
περὶ
Ἀρσινόης
ἀποθανούσης.
Τέταρτος
φιλόσοφος, |
[4, 5] |
καὶ
τὰς
Θεοφράστου
θέσεις
ὀστρέῳ
|
γεγράφθαι. |
Θαυμάζεται
δὲ
αὐτοῦ
μάλιστα
βιβλίον |
[4, 7] |
τὴν
ἡμέραν.
Πέμπτος
Σολεύς,
Αἰθιοπικὰ
|
γεγραφώς· |
ἕκτος
ῥητορικός,
οὗ
φέρεται
ἐννέα |
[4, 4] |
ἕβδομος
Μαλλώτης
γραμματικός,
ὄγδοος
γεωμετρικὰ
|
γεγραφώς, |
ἔνατος
ἐπιγραμμάτων
ποιητής,
δέκατος
Ταρσεὺς |
[4, 7] |
Δημοκρίτειος
καὶ
μαθηματικός,
Ἀβδηρίτης,
Ἀτθίδι
|
γεγραφὼς |
καὶ
Ἰάδι·
οὗτος
πρῶτος
εἶπεν |
[4, 2] |
Ἀρσινόης
ἀποθανούσης.
Τέταρτος
φιλόσοφος,
ἐλεγείαν
|
γεγραφὼς |
οὐκ
ἐπιτυχῶς.
Ἴδιον
δέ·
ποιηταὶ |
[4, 7] |
Προκοννήσιος.
Δεύτερος
Συρακούσιος,
τέχνας
ῥητορικὰς
|
γεγραφώς· |
τρίτος
αὐτὸς
οὗτος·
τέταρτος
Δημοκρίτειος |
[4, 2] |
ἔργον.
Πέμπτος
ἀνδριαντοποιός·
ἕκτος
ᾄσματα
|
γεγραφώς, |
ὥς
φησιν
Ἀριστόξενος.
~ΠΟΛΕΜΩΝ.
Πολέμων |
[4, 2] |
ὁ
πάντα
πάντη
Ξενοκράτης
ἀνὴρ
|
γεγώς. |
Γεγόνασι
δὲ
καὶ
ἄλλοι
Ξενοκράτεις |
[4, 5] |
τε
πάλαι
βασίλειά
τε
παῖδας
|
γείνατο |
Νὺξ
πελάγεσσιν
ὑπ'
εὐρέος
Ὠκεανοῖο· |
[4, 7] |
θεατρικὸς
καὶ
πολὺς
ἐν
τῷ
|
γελοίῳ |
διαφορῆσαι,
φορτικοῖς
ὀνόμασι
κατὰ
τῶν |
[4, 7] |
ἦλθον
καὶ
ἐφιλοσόφησα.
Ταύτης
τοι
|
γενεῆς |
τε
καὶ
αἵματος
εὔχομαι
εἶναι |
[4, 9] |
Τελευτῶντος
δ'
αὐτοῦ
φασιν
ἔκλειψιν
|
γενέσθαι |
σελήνης,
συμπάθειαν,
ὡς
ἂν
εἴποι |
[4, 3] |
Ἦν
οὖν
ἀστεῖός
τις
καὶ
|
γενναῖος, |
παρῃτημένος
ἅ
φησιν
Ἀριστοφάνης
περὶ |
[4, 6] |
μοι
διαθέσθαι,
ἵν´
εἴ
τι
|
γένοιτο |
ἀλλοῖον,
μήτι
σὲ
ἠδικηκὼς
ἀπίω |
[4, 3] |
μόνον
μὴ
ὠχριᾶσαι·
καὶ
ταραχῆς
|
γενομένης |
ἐπὶ
τῆς
πόλεως
πυθόμενον
τὸ |
[4, 7] |
ἀπάγοι
τῶν
γυναικῶν,
νεανίσκος
δὲ
|
γενόμενος |
τὰς
γυναῖκας
τῶν
ἀνδρῶν.
Ἐν |
[4, 5] |
δοιῇ
μοι
θυμός,
ὅ
τοι
|
γένος |
ἀμφίσβητον,
ἤ
σε
θεῶν
τὸν |
[4, 7] |
ἀπομυσσόμενος
διεδήλου
δὲ
τὸν
ταριχέμπορον
|
γένος |
Βορυσθενίτης,
ἔχων
οὐ
πρόσωπον,
ἀλλὰ |
[4, 7] |
Ὀλυμπιάδα.
~ΒΙΩΝ
Βίων
τὸ
μὲν
|
γένος |
ἦν
Βορυσθενίτης,
ὧντινων
δὲ
γονέων |
[4, 4] |
λείψανα
τῶν
ἐκ
τοῦ
χρυσοῦ
|
γένους. |
Καὶ
γὰρ
ἤστην
οὐ
φιλοδημώδει· |
[4, 2] |
δʹ
εʹ
Κεφάλαιον
αʹ
Περὶ
|
γενῶν |
καὶ
εἰδῶν
αʹ
Πυθαγόρεια
αʹ |
[4, 1] |
πρὸς
τὰ
ὅμοια
ὑποθέσεις,
Περὶ
|
γενῶν |
καὶ
εἰδῶν
παραδειγμάτων,
Πρὸς
τὸν |
[4, 9] |
εἰς
αὐτόν·
Πωλεῖταί
τις
δεῦρο
|
γέρων |
ἅλιος
νημερτής,
Μέντορι
εἰδόμενος
ἠμὲν |
[4, 6] |
τῇ
τέχνῃ
τεθεωρημένον,
εἰπὼν
τὴν
|
γεωμετρίαν |
αὐτοῦ
χάσκοντος
εἰς
τὸ
στόμα |
[4, 7] |
Καὶ
ὅλως
καὶ
μουσικὴν
καὶ
|
γεωμετρίαν |
διέπαιζεν.
Ἦν
τε
πολυτελής·
καὶ |
[4, 2] |
Πρὸς
Ἀρρύβαν,
Πρὸς
Ἡφαιστίωνα,
Περὶ
|
γεωμετρίας |
αʹ
βʹ
Στίχοι
μύριοι>
κβʹ |
[4, 4] |
προειρημένος,
ἕβδομος
Μαλλώτης
γραμματικός,
ὄγδοος
|
γεωμετρικὰ |
γεγραφώς,
ἔνατος
ἐπιγραμμάτων
ποιητής,
δέκατος |
[4, 2] |
τε
τὸν
μήτε
μουσικὴν
μήτε
|
γεωμετρικὴν |
μήτε
ἀστρονομίαν
μεμαθηκότα,
βουλόμενον
δὲ |
[4, 6] |
Διήκουσε
δὲ
καὶ
Ἱππονίκου
τοῦ
|
γεωμέτρου· |
ὃν
καὶ
ἔσκωψε
τὰ
μὲν |
[4, 8] |
δεῖν
θεωρεῖσθαι.
Ὀψὲ
δὲ
αὐτῷ
|
γεωμετροῦντι |
λέγει
τις,
εἶτα
νῦν
καιρός; |
[4, 2] |
διάνοιαν
ἄλλα
βιβλία
δύο,
Περὶ
|
γεωμετρῶν |
βιβλία
εʹ
Ὑπομνημάτων
αʹ
Ἐναντίων |
[4, 7] |
Τὸν
μὲν
Ἀμφιάραον,
ἔφη,
ἡ
|
γῆ |
κατέπιε,
σὺ
δὲ
τὴν
γῆν. |
[4, 7] |
ᾐτιασάμεθα·
Βίωνα,
τὸν
Βορυσθένης
ἔφυσε
|
γῆ |
Σκύθισσα,
λέγειν
ἀκούομεν
θεοὺς
ὡς |
[4, 5] |
καὶ
γήρως
ἤλυθεν
οὔτι
πρόσω.
|
Γῆ, |
σὺ
δὲ
τεθνεῶτα
τὸν
ἱερὸν |
[4, 7] |
μέγιστα
βουλόμενος
εὐημερεῖν.
Ἐρωτηθεὶς
εἰ
|
γήμαι |
ἀναφέρεται
γὰρ
καὶ
εἰς
τοῦτον |
[4, 7] |
δὲ
οἵαν
ὁ
τοιοῦτος
ἂν
|
γήμαι, |
ἀπ'
οἰκήματος.
Ἔπειτα
ὁ
πατὴρ |
[4, 7] |
εἰς
τοῦτον
ἔφη,
Ἐὰν
μὲν
|
γήμῃς |
αἰσχράν,
ἕξεις
ποινήν·
ἂν
δὲ |
[4, 7] |
γῆ
κατέπιε,
σὺ
δὲ
τὴν
|
γῆν. |
Μέγα
κακὸν
τὸ
μὴ
δύνασθαι |
[4, 3] |
Σοφοκλέα
Ὅμηρον
τραγικόν.
Ἐτελεύτησε
δὲ
|
γηραιὸς |
ἤδη
ὑπὸ
φθίσεως,
ἱκανὰ
συγγράμματα |
[4, 1] |
ἀθυμίας
ἑκὼν
τὸν
βίον
μετήλλαξε
|
γηραιὸς |
ὤν.
Καὶ
ἔστιν
ἡμῶν
εἰς |
[4, 7] |
Μὴ
δεῖν
ἔφασκεν
ὀνειδίζειν
τὸ
|
γῆρας, |
εἰς
ὅ,
ἔφη,
πάντες
εὐχόμεθα |
[4, 7] |
δὲ
καλήν,
ἕξεις
κοινήν.
Τὸ
|
γῆρας |
ἔλεγεν
ὅρμον
εἶναι
κακῶν·
εἰς |
[4, 7] |
ἔφη
χρῆσθαι,
τῇ
δὲ
φρονήσει
|
γηράσκοντας |
ἀκμάζειν.
Τοσοῦτον
διαφέρειν
τὴν
φρόνησιν |
[4, 5] |
πλέον
ἥνδανε
Μούσαις
Κράντωρ,
καὶ
|
γήρως |
ἤλυθεν
οὔτι
πρόσω.
Γῆ,
σὺ |
[4, 9] |
μὲν
οὐδὲν
ἔλασσον
ἔβη
κατὰ
|
γῆς, |
ἐνῆν
δὲ
τὰ
πλέω
κακὰ |
[4, 5] |
ποῦ
βούλεται
ταφῆναι,
εἰπεῖν·
Ἐν
|
γῆς |
φίλης
ὄχθοισι
κρυφθῆναι
καλόν.
Λέγεται |
[4, 6] |
αὐτῷ
παρέχοντος
ἔφη·
ἀκόλασθ´
ὁμιλεῖν
|
γίγνεται |
δούλων
τέκνα.
ἄλλου
δὲ
πολλὰ |
[4, 7] |
εἶπεν
εἶναί
τινας
οἰκήσεις
ἔνθα
|
γίνεσθαι |
ἓξ
μηνῶν
τὴν
νύκτι
καὶ |
[4, 3] |
ἐπὶ
τῆς
πόλεως
πυθόμενον
τὸ
|
γινόμενον |
ἄτρεπτον
μεῖναι.
Ἔν
τε
τοῖς |
[4, 6] |
Λοιπὸν
δὲ
πρὸς
τῷ
τέλει
|
γινόμενος |
ἅπαντα
κατέλιπε
Πυλάδῃ
τῷ
ἀδελφῷ |
[4, 6] |
ἐκ
μὲν
γὰρ
ἀνδρῶν
γάλλοι
|
γίνονται, |
ἐκ
δὲ
γάλλων
ἄνδρες
οὐ |
[4, 6] |
ἐκ
δὲ
γάλλων
ἄνδρες
οὐ
|
γίνονται. |
Λοιπὸν
δὲ
πρὸς
τῷ
τέλει |
[4, 6] |
εἰσκατέδυνεν.
οἱ
δέ
μιν
ἠΰτε
|
γλαῦκα |
πέρι
σπίζαι
τερατοῦντο
ἠλέματον
δεικνύντες, |
[4, 8] |
Τοῦτόν
φασι
καὶ
περὶ
οἰκονομίαν
|
γλυκύτατα |
ἐσχηκέναι·
ἐπειδὰν
γάρ
τι
προέλοι |
[4, 3] |
ἦν
κατὰ
τὸν
Φρύνιχον
Οὐ
|
γλύξις |
οὐδ'
ὑπόχυτος,
ἀλλὰ
Πράμνιος.
Ἔλεγεν |
[4, 6] |
Ἀθήνησιν
αὗται
παρά
τισι
τῶν
|
γνωρίμων |
καὶ
ἐν
Ἐρετρίᾳ
παρ´
Ἀμφικρίτῳ. |
[4, 7] |
τῶν
δέ,
Ἀπολώλαμεν,
εἰπόντων,
ἐὰν
|
γνωσθῶμεν, |
Ἐγὼ
δέ
γε,
φησίν,
ἐὰν |
[4, 7] |
δέ
γε,
φησίν,
ἐὰν
μὴ
|
γνωσθῶμεν. |
Τὴν
οἴησιν
ἔλεγε
προκοπῆς
ἐγκοπήν. |
[4, 6] |
ἡσύχαζε,
μὴ
βουλόμενος
προεμπίπτειν
εἰς
|
γνῶσιν. |
φίλος
τε
ἦν
μάλιστα
Ἱεροκλεῖ |
[4, 7] |
γένος
ἦν
Βορυσθενίτης,
ὧντινων
δὲ
|
γονέων |
καὶ
ἀφ'
οἵων
πραγμάτων
ἧξεν |
[4, 5] |
δὲ
καὶ
δεινὸς
ὀνοματοποιῆσαι.
Τραγῳδὸν
|
γοῦν |
ἀπελέκητον
εἶπεν
ἔχειν
φωνὴν
καὶ |
[4, 7] |
τὴν
εἰς
ᾅδου
ὁδόν·
καταμύοντας
|
γοῦν |
ἀπιέναι.
Τὸν
Ἀλκιβιάδην
μεμφόμενος
ἔλεγεν |
[4, 1] |
καὶ
ἡδονῶν
ἥττων
ἦν.
Φασὶ
|
γοῦν |
αὐτὸν
ὑπὸ
θυμοῦ
τὸ
κυνίδιον |
[4, 7] |
τινὰς
εἰς
ἀναισχυντίαν
προῆγεν.
Ὁ
|
γοῦν |
Βητίων
εἷς
τῶν
συνήθων
αὐτῷ |
[4, 3] |
τετάρτῳ
Περὶ
παλαιᾶς
τρυφῆς.
Ἀεὶ
|
γοῦν |
ἐμέμνητο
ὁ
Πολέμων
αὐτοῦ,
τήν |
[4, 8] |
τοῦτο
ποιοῦντα
οὐδεπώποτε
ἐφωράθη.
Ὁ
|
γοῦν |
Λακύδης
ἐσχόλαζεν
ἐν
Ἀκαδημείᾳ
ἐν |
[4, 3] |
θηραθῆναι
Κράντορα
ὑπ'
αὐτοῦ.
Κυνὸς
|
γοῦν |
λυττῶντος
καὶ)
τὴν
ἰγνύαν
διασπάσαντος |
[4, 7] |
ὅρμον
εἶναι
κακῶν·
εἰς
αὐτὸ
|
γοῦν |
πάντα
καταφεύγειν.
Τὴν
δόξαν
ἐτῶν |
[4, 6] |
λαθεῖν
τὴν
χάριν
ἀτυφότατος.
εἰσελθὼν
|
γοῦν |
ποτε
πρὸς
Κτησίβιον
νοσοῦντα
καὶ |
[4, 3] |
τοῖς
θεάτροις
ἀσυμπαθέστατος
ἦν.
Νικοστράτου
|
γοῦν |
ποτε
τοῦ
ἐπικαλουμένου
Κλυταιμνήστρα
ἀναγινώσκοντός |
[4, 7] |
ἐνίοτε
καὶ
φαντασίαν
ἐπιτεχνώμενος.
Ἐν
|
γοῦν |
Ῥόδῳ
τοὺς
ναύτας
ἔπεισε
σχολαστικὰς |
[4, 2] |
δὴ
καὶ
αὐταρκέστατος
ἦν.
Ἀλεξάνδρου
|
γοῦν |
συχνὸν
ἀργύριον
ἀποστείλαντος
αὐτῷ,
τρισχιλίας |
[4, 7] |
σύγγνωτε
τοῖς
πρίν·
ἀλλὰ
καὶ
|
γραῒ |
δῶκεν
εὐμαρῶς
τράχηλον
εἰς
ἐπῳδὴν |
[4, 10] |
κἀκεῖνος
ἀποδεξάμενος
αὐτοῦ
τὸ
φιλόπονον
|
γράμματά |
τ'
ἐποίησε
μαθεῖν
καὶ
συνήσκει |
[4, 4] |
Ἀκαδημαϊκὸς
ὁ
προειρημένος,
ἕβδομος
Μαλλώτης
|
γραμματικός, |
ὄγδοος
γεωμετρικὰ
γεγραφώς,
ἔνατος
ἐπιγραμμάτων |
[4, 1] |
Στίχοι
Μκβʹ
δοεʹ
Πρὸς
τοῦτον
|
γράφει |
καὶ
Τιμωνίδης
τὰς
ἱστορίας,
ἐν |
[4, 6] |
ἀξιώσας
διατηρῆσαι·
πρὸς
ὃν
καὶ
|
γράφει |
ταυτί·
Ἀρκεσίλαος
Θαυμασίᾳ
χαίρειν.
Δέδωκα |
[4, 2] |
εὐδαιμονίας
αʹ
βʹ
Περὶ
τοῦ
|
γράφειν |
αʹ
Περὶ
μνήμης
αʹ
Περὶ |
[4, 6] |
πολλῶν
προσιόντων
καὶ
ἐπιστόλια
παρακλητικὰ
|
γραφόντων |
αὐτὸς
ἐσιώπησεν.
ἀλλ´
οὖν
ὅμως |
[4, 1] |
Ὅτε
καὶ
Διονύσιος
πρὸς
αὐτὸν
|
γράφων |
τωθαστικῶς
φησι·
Καὶ
ἐκ
τῆς |
[4, 5] |
καλόν.
Λέγεται
δὲ
καὶ
ποιήματα
|
γράψαι |
καὶ
ἐν
τῇ
πατρίδι
ἐπὶ |
[4, 5] |
κυρίῳ
τραγικῶς
ἅμα
καὶ
συμπαθῶς
|
γράψαι. |
Καὶ
προεφέρετο
τὸν
στίχον
τὸν |
[4, 1] |
αʹ
Περὶ
ψυχῆς
αʹ
Πρὸς
|
Γρύλλον |
αʹ
Ἀρίστιππος
αʹ
Τεχνῶν
ἔλεγχος |
[4, 3] |
Πολέμων
δεῖν
ἐν
τοῖς
πράγμασι
|
γυμνάζεσθαι |
καὶ
μὴ
ἐν
τοῖς
διαλεκτικοῖς |
[4, 9] |
δὲ
καὶ
μεγαλοφωνότατος,
ὥστε
τὸν
|
γυμνασίαρχον |
προσπέμψαι
αὐτῷ
μὴ
οὕτω
βοᾶν· |
[4, 7] |
σὺν
οἷς
εἰσβάλλων
εἰς
τὸ
|
γυμνάσιον |
περίβλεπτος
ἦν.
Εἰώθει
τε
νεανίσκων |
[4, 6] |
ἢ
σιγὴν
ἔχω;
ὑπολαβὼν
ἔφη·
|
γύναι, |
τί
μοι
τραχεῖα
κοὐκ
εἰθισμένως |
[4, 7] |
γυναικῶν,
νεανίσκος
δὲ
γενόμενος
τὰς
|
γυναῖκας |
τῶν
ἀνδρῶν.
Ἐν
Ῥόδῳ
τὰ |
[4, 3] |
καὶ
δίκην
κακώσεως
ὑπὸ
τῆς
|
γυναικός, |
ὡς
μειρακίοις
συνόντα.
Τοσοῦτον
δὲ |
[4, 7] |
ὢν
τοὺς
ἄνδρας
ἀπάγοι
τῶν
|
γυναικῶν, |
νεανίσκος
δὲ
γενόμενος
τὰς
γυναῖκας |
[4, 6] |
Ἀθήνας
ἀπήγαγε.
περιὼν
δὲ
οὔτε
|
γύναιον |
εἰσηγάγετο
οὔτ´
ἐπαιδοποιήσατο.
τρεῖς
τε |