Livre, Par. |
[2, 33] |
καλοὶ
εἶεν,
ἄξιοι
γίγνοιντο·
εἰ
|
δ´ |
αἰσχροί,
παιδείᾳ
τὴν
δυσείδειαν
ἐπικαλύπτοιεν. |
[2, 33] |
προνοεῖν
ὅπως
ὁμοιότατος
ἔσται,
αὑτῶν
|
δ´ |
ἀμελεῖν,
ὡς
μὴ
ὁμοίους
τῷ |
[2, 29] |
Συμποσίῳ
παρ´
Ἀγάθωνα
βαδίζων.
~Ἱκανὸς
|
δ´ |
ἀμφότερα
ἦν,
καὶ
προτρέψαι
καὶ |
[2, 20] |
εἶτ´
ἀναλώσαντα
πάλιν
τιθέναι.
Κρίτωνα
|
δ´ |
ἀναστῆσαι
αὐτὸν
ἀπὸ
τοῦ
ἐργαστηρίου |
[2, 40] |
καὶ
ἔστιν
οὕτως
ἔχον.
~Ἡ
|
δ´ |
ἀντωμοσία
τῆς
δίκης
τοῦτον
εἶχε |
[2, 19] |
ἐν
τοῖς
Σίλλοις
εἰπεῖν·
ἐκ
|
δ´ |
ἄρα
τῶν
ἀπέκλινεν
ὁ
λαξόος, |
[2, 25] |
ἐκεῖνα
ἀνεφθέγγετο
τὰ
ἰαμβεῖα·
τὰ
|
δ´ |
ἀργυρώματ´
ἐστὶν
ἥ
τε
πορφύρα
|
[2, 26] |
γενομένων
μόνος
οὐκ
ἐνόσησε.
~Φησὶ
|
δ´ |
Ἀριστοτέλης
δύο
γυναῖκας
αὐτὸν
ἀγαγέσθαι· |
[2, 45] |
καίπερ
ἀνατιθεὶς
πάντα
Σωκράτει.
Φησὶ
|
δ´ |
Ἀριστοτέλης
μάγον
τινὰ
ἐλθόντα
ἐκ |
[2, 20] |
πρῶτος
φιλοσόφων
καταδικασθεὶς
ἐτελεύτα.
φησὶ
|
δ´ |
αὐτὸν
Ἀριστόξενος
ὁ
Σπινθάρου
καὶ |
[2, 28] |
οὕτως
οὐπώποτ´
ἔτλη
κολακεῦσαι.
τοῦτο
|
δ´ |
αὐτοῦ
τὸ
ὑπεροπτικὸν
καὶ
μεγαλόφρον |
[2, 41] |
εἴη
ἂν
ἐμοὶ
ἀνάρμοστα.
Κρινομένου
|
δ´ |
αὐτοῦ
φησιν
Ἰοῦστος
ὁ
Τιβεριεὺς |
[2, 25] |
καταγέλαστος
ἂν
ἦν
λαβών.
πολλάκις
|
δ´ |
ἀφορῶν
εἰς
τὰ
πλήθη
τῶν |
[2, 39] |
πάντα
Λύκων
ὁ
δημαγωγός.
~Ἀντισθένης
|
δ´ |
ἐν
ταῖς
τῶν
Φιλοσόφων
Διαδοχαῖς |
[2, 33] |
γῆν
παραλαβεῖν
καὶ
παραδοῦναι.
~Εὐριπίδου
|
δ´ |
ἐν
τῇ
αὐτοῦ
εἰπόντος
περὶ |
[2, 28] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἀνοήτων.
~Ἀμειψίας
|
δ´ |
ἐν
τρίβωνι
παράγων
αὐτὸν
φησὶν |
[2, 27] |
δεόμενος
ἔγγιστα
εἶναι
θεῶν.
τοῦτο
|
δ´ |
ἐνέσται
καὶ
παρὰ
τῶν
κωμῳδοποιῶν |
[2, 46] |
κώνειον
ἁπλῶς
σὺ
ἐδέξω·
αὐτοὶ
|
δ´ |
ἐξέπιον
τοῦτο
τεῷ
στόματι.
Τούτῳ |
[2, 43] |
αὐθημερὸν
ἐξεκήρυξαν
Ἡρακλεῶται.
οὐ
μόνον
|
δ´ |
ἐπὶ
Σωκράτους
Ἀθηναῖοι
πεπόνθασι
τοῦτο, |
[2, 43] |
οὖν
ἐξ
ἀνθρώπων
ἦν·
Ἀθηναῖοι
|
δ´ |
εὐθὺς
μετέγνωσαν,
ὥστε
κλεῖσαι
καὶ |
[2, 30] |
ὀλιγώρως
ἔχειν
περὶ
αὐτούς.
ὁρῶν
|
δ´ |
Εὐκλείδην
ἐσπουδακότα
περὶ
τοὺς
ἐριστικοὺς |
[2, 22] |
τὸ
ἀληθὲς
ἐκμαθεῖν
πειρᾶσθαι.
φασὶ
|
δ´ |
Εὐριπίδην
αὐτῷ
δόντα
τὸ
Ἡρακλείτου |
[2, 45] |
ἐτῶν
τελευτῆσαι
αὐτόν
φασιν.
~ἀμφότεροι
|
δ´ |
ἤκουσαν
Ἀναξαγόρου,
καὶ
οὗτος
καὶ |
[2, 27] |
τοῦτο
ποιῆσαι
καὶ
Σωκράτην.
~Ἦν
|
δ´ |
ἱκανὸς
καὶ
τῶν
σκωπτόντων
αὐτὸν |
[2, 18] |
γὰρ
αἴτιος.
Ἀριστοφάνης
Νεφέλαις·
Εὐριπίδῃ
|
δ´ |
ὁ
τὰς
τραγῳδίας
ποιῶν
τὰς |
[2, 36] |
τῶν
προσόντων
λέξειαν,
διορθώσονται·
εἰ
|
δ´ |
οὔ,
οὐδὲν
πρὸς
ἡμᾶς.
πρὸς |
[2, 30] |
ἂν
ῥᾳδίως
ὅσα
ἔχει,
φίλους
|
δ´ |
οὐκ
ἂν
ὀνομάσαι
ὁπόσους
κέκτηται· |
[2, 41] |
Κατάβα,
κατάβα"
τουτέστι
κατάβηθι.
ὁ
|
δ´ |
οὖν
κατεδικάσθη
διακοσίαις
ὀγδοήκοντα
μιᾷ |
[2, 40] |
νέους
διαφθείρων.
τίμημα
θάνατος.
ὁ
|
δ´ |
οὖν
φιλόσοφος,
Λυσίου
γράψαντος
ἀπολογίαν
|
[2, 33] |
μὴ
εὑρισκόμενον
ἀξιοῦν
ζητεῖν,
ἀρετὴν
|
δ´ |
οὕτως
ἐᾶν
ἀπολωλέναι.
ἐρωτηθεὶς
πότερον |
[2, 31] |
εἴη
Ἀντισθένης
μητρὸς
Θρᾴττης,
σὺ
|
δ´
|
ᾤου,
ἔφη,
οὕτως
ἂν
γενναῖον |