HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ω  =  155 formes différentes pour 294 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, par.
[1, 113]   ἔχουσαν οὕτως· ~Ἐπιμενίδης Σόλωνι Θάρρει,     ἑταῖρε. Αἰ γὰρ ἔτι θητευόντεσσιν
[1, 65]   βούλονται. Ἴσθι γὰρ τὸν ἄνδρα,     ἑταῖρε, δεινότατα ἁψάμενον τῆς τυραννίδος.
[1, 34]   φάναι τὴν γραῦν· σὺ γάρ,     Θαλῆ, τὰ ἐν ποσὶν οὐ
[1, 106]   ἀρότρῳ προσαρμόττοντα, καὶ εἰπεῖν, Ἀλλ'     Μύσων, οὐχ ὥρα νῦν ἀρότρου.
[1, 50]   πρὸ τοῦ στρατηγείου καὶ εἰπών,     πατρίς, βεβοήθηκά σοι καὶ λόγῳ
[1, 65]   Σόλωνος κατεγίγνωσκον. Τελευτῶν δὲ ἐμαρτυράμην·     πατρίς, οὗτος μὲν Σόλων ἕτοιμός
[1, 119]   τὸν δὲ θεολόγον υἱὸν Βάβυος,     καὶ Πυθαγόραν σχολάσαι. Ἐρατοσθένης δ'
[1, 38]   ὀγδόης Ὀλυμπιάδος, γεγονότα κατὰ Κροῖσον,     καὶ τὸν Ἅλυν ὑποσχέσθαι ἄνευ
[1, 94]   Κέρκυραν λυπούμενον ἐπὶ τῇ μητρί,     ὄνομα Λυκόφρων. ~Ἤδη δὲ ἐν
[1, 116]   Ὀλυμπίας εἰς Μεσσήνην τῷ ξένῳ  Περιλάῳ   συμβουλεῦσαι ἐξοικῆσαι μετὰ τῶν οἰκείων·
[1, 90]   αὐτοῦ τῇδε μένουσα πολυκλαύτῳ ἐπὶ  τύμβῳ,   ἀγγελέω παριοῦσι, Μίδας ὅτι τῇδε
[1, 80]   μοι βούλευσον, ποτέρην εἰς ὑμέναιον  ἄγω.   Εἶπεν· δὲ σκίπωνα, γεροντικὸν
[1, 53]   ὄντι τῶν Κοδριδῶν. Ἀνέλαβον γὰρ  ἐγὼ   ὀμόσαντες Ἀθηναῖοι παρέξειν Κόδρῳ
[1, 105]   Καὶ ἐπέστειλεν ὧδε· Ἀνάχαρσις Κροίσῳ.  Ἐγώ,   βασιλεῦ Λυδῶν, ἀφῖγμαι εἰς τὴν
[1, 112]   Ἀτθίδι δὲ καὶ ταύτῃ νέᾳ.  Ἐγὼ   δὲ καὶ ἄλλην εὗρον ἐπιστολὴν
[1, 81]   ὅπως σοι τὸν ὄλβον ἴδοιμι·  ἐγὼ   δὲ καὶ μὴ ὀρεὶς πέπεισμαι
[1, 83]   Βίαντα ἵνα ἥκοι παρ' αὐτόν,  Ἐγὼ   δέ, φησίν, Ἀλυάττῃ κελεύω κρόμμυα
[1, 65]   πιστότερος κολακεύων Ἀθηναίους ἐμοῦ ἀληθεύοντος.  Ἐγὼ   δὴ θέμενος πρὸ τοῦ στρατηγείου
[1, 65]   ἐμοὶ ἀμείνους εἰσὶ καὶ ὅσα  ἐγὼ   ἐνομοθέτησα. Οἱ δ' ἐπιτρέποντες τὸ
[1, 54]   ἀμαθίᾳ τῆς ἀρχῆς, ὁποίαν τινὰ  ἐγὼ   καταστήσομαι. Ἐπεὶ μαθὼν τάχ' ἂν
[1, 68]   μὴ ἔφορος ἐγένετο, αὐτοῦ ὄντος,  Ἐγὼ   μὲν γὰρ ἐπίσταμαι, εἶπεν, ἀδικεῖσθαι,
[1, 53]   οὐδένα ὑβρίζειν· καὶ τύραννος  ἐγὼ   οὐ πλέον τι φέρομαι τἀξιώματος
[1, 54]   πόλεμος ἡμᾶς καταλάβῃ. ~Σοὶ δ'  ἐγὼ   οὔτι μέμφομαι μηνύσαντι τὴν ἐμὴν
[1, 65]   ἐμποδὼν Πεισιστράτῳ ἐπιθέσθαι τυραννίδι. Οὐδ'  ἐγὼ   προλέγων πιστὸς ἦν. Ἐκεῖνος δὲ
[1, 43]   γὰρ ἂν φρενήρεες εἴημεν  ἐγώ   τε καὶ Σόλων Ἀθηναῖος,
[1, 47]   Ἀθηναίων τάδε. Εἴην δὴ τότ'  ἐγὼ   Φολεγάνδριος Σικινίτης ἀντί γ'
[1, 65]   μὲν Σόλων ἕτοιμός τοι καὶ  λόγῳ   καὶ ἔργῳ ἀμύνειν· τοῖς δ'
[1, 50]   πατρίς, βεβοήθηκά σοι καὶ  λόγῳ   καὶ ἔργῳ, ἀπέπλευσεν εἰς Αἴγυπτον
[1, 65]   ἕτοιμός τοι καὶ λόγῳ καὶ  ἔργῳ   ἀμύνειν· τοῖς δ' αὖ καὶ
[1, 50]   βεβοήθηκά σοι καὶ λόγῳ καὶ  ἔργῳ,   ἀπέπλευσεν εἰς Αἴγυπτον καὶ εἰς
[1, 29]   τοῦ βασιλέως ποτήριον χρυσοῦν, ὅπως  δῷ   τῷ σοφωτάτῳ τῶν Ἑλλήνων· τὸν
[1, 100]   λήιον, τοὺς ὑπερφυέας τῶν ἀσταχύων  ῥάβδῳ   παίων ἀπεθέριζον, ὁμαρτέοντος ἐκείνου. Καί
[1, 70]   ἐχθαίρειν. Μὴ ἐπιθυμεῖν ἀδυνάτων. Ἐν  ὁδῷ   μὴ σπεύδειν. Λέγοντα μὴ κινεῖν
[1, 80]   ἔχοντες ἔστρεφον εὐρείῃ παῖδες ἐνὶ  τριόδῳ.   Κείνων ἔρχεο, φησί, μετ' ἴχνια.
[1, 28]   σοφίῃ πάντων πρῶτος, τούτου τρίποδ'  αὐδῶ.   Διδοῦσιν οὖν Θαλῇ· δὲ
[1, 53]   γε πολιτεύουσιν κατὰ δημοκρατίαν·  ἐῶ   γὰρ οὐδένα ὑβρίζειν· καὶ
[1, 48]   καὶ αὐτοὺς τοὺς τάφους πρὸς  ἕω   βλέποντας καὶ ἀπὸ τῶν δήμων
[1, 122]   ἐς τὴν ὑστεραίην ἐπὶ τὰς  Φερεκύδεω   ταφάς. Καὶ οὗτοι μὲν οἱ
[1, 110]   αὐτῶν ἕκαστον, θύειν τῷ προσήκοντι  θεῷ·   καὶ οὕτω λῆξαι τὸ κακόν.
[1, 114]   ὅτι Κρῆτες αὐτῷ θύουσιν ὡς  θεῷ·   φασὶ γὰρ καὶ προ> γνωστικώτατον
[1, 73]   αὐτός κα ἐξέρποις· ἐγὼν δὲ  δοκέω   καὶ τὰ οἰκῇα σφαλερὰ ἦμεν
[1, 90]   τῇδε μένουσα πολυκλαύτῳ ἐπὶ τύμβῳ,  ἀγγελέω   παριοῦσι, Μίδας ὅτι τῇδε τέθαπται.
[1, 29]   Καλλίμαχον Θαλῆς με τῷ μεδεῦντι  Νείλεω   δήμου δίδωσι, τοῦτο δὶς λαβὼν
[1, 22]   ἐν Μιλήτῳ, ὅτε ἦλθε σὺν  Νείλεῳ   ἐκπεσόντι Φοινίκης· ὡς δ' οἱ
[1, 88]   ἐν Πριήνῃ Βίας ἐγένετο  Τευτάμεω,   οὗ πλέων λόγος τῶν
[1, 39]   ἄνδρα Θαλῆν ἥρπασας ἐκ σταδίου.  Αἰνέω   ὅττι μιν ἐγγὺς ἀπήγαγες·
[1, 81]   καὶ μὴ ὀρεὶς πέπεισμαι τὸν  Ἀλυάττεω   παῖδα τῶν βασιλήων πολυχρυσότατον πέλειν.
[1, 73]   ἀνδρὶ μονάρχῳ, καὶ τῆνον τυράννων  εὐδαιμονίζω   ὅστις κα οἴκοι ἐξ αὐτὸς
[1, 84]   δίκας δεινότατος γεγονέναι εἰπεῖν. Ἐπ'  ἀγαθῷ   μέντοι τῇ τῶν λόγων ἰσχύϊ
[1, 40]   καὶ ἐν Πανιωνίῳ καὶ ἐν  Κορίνθῳ   καὶ ἐν Δελφοῖς συνελθεῖν αὐτούς.
[1, 91]   τι κεδνόν· μὴ μάταιος ἄχαρις  γινέσθω.   Ἔφη δὲ δεῖν συνοικίζειν τὰς
[1, 66]   ἄμεινον αὐτοῖς, εἴτε δὴ δημοκρατεῖσθαι,  πεπείσθω   ἑκάτερος γιγνώσκει. ~Καὶ σὲ
[1, 71]   συνειδείη ἄνομον ἑαυτῷ ἐν τῷ  βίῳ·   διστάζειν δὲ περὶ ἑνός. Κρίνων
[1, 106]   ἅπερ προείρηται ἐν τῷ Θαλοῦ  βίῳ   ὑπὲρ Χίλωνος. Οἰταῖον τινά φημι
[1, 27]   παρατηρήσαντα ὅτε ἡμῖν ἰσομεγέθεις εἰσίν.  Συνεβίω   δὲ καὶ Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων
[1, 75]   κατέθετο τὴν ἀρχήν, καὶ δέκα  ἐπεβίω   ἄλλα. Καὶ χώραν αὐτῷ ἀπένειμαν
[1, 59]   γὰρ ἐκείνων ἑκάστην ποτὲ μὲν  πλείω   σημαίνειν, ποτὲ δὲ ἥττω· καὶ
[1, 120]   οὕτως ἔχον τῷ μέτρῳ τῷ  Φερεκρατείῳ·   Τὸν κλεινὸν Φερεκύδην ὃν τίκτει
[1, 85]   ἀτρέμας ἤγαγεν Ἑρμῆς εἰς Ἀίδην,  πολιῷ   γήραϊ νιφόμενον. Εἶπε γάρ, εἶπε
[1, 29]   ἔχει· Θαλῆς Ἐξαμύου Μιλήσιος Ἀπόλλωνι  Δελφινίῳ   Ἑλλήνων ἀριστεῖον δὶς λαβών.
[1, 40]   Φασὶ δέ τινες καὶ ἐν  Πανιωνίῳ   καὶ ἐν Κορίνθῳ καὶ ἐν
[1, 51]   φυσικῷ γὰρ ἄνθει κεκόσμηνται καὶ  μυρίῳ   καλλίονι ἐκεῖθέν τε ἀπαλλαγεὶς ἐγένετο
[1, 102]   ἐν τῷ ἑλληνίζειν, τοξευθεὶς ἐν  κυνηγεσίῳ   πρὸς τἀδελφοῦ τελευτᾷ, εἰπὼν διὰ
[1, 69]   γλώττης κρατεῖν, καὶ μάλιστα ἐν  συμποσίῳ.   Μὴ κακολογεῖν τοὺς πλησίον· εἰ
[1, 32]   γενέσθαι τὴν ἄνοδον ἕως τῆς  Κῶ·   καὶ ὡς οὐδὲν ἤνυτον, τοῖς
[1, 30]   Κλέαρχος φιάλην ἀποσταλῆναι ὑπὸ Κροίσου  Πιττακῷ   καὶ οὕτω περιενεχθῆναι. Ἄνδρων δ'
[1, 76]   Κυμαίων πεμψάντων τὸν φονέα τῷ  Πιττακῷ,   μαθόντα καὶ ἀπολύσαντα εἰπεῖν, Συγγνώμη
[1, 105]   ἐπανήκειν ἐς Σκύθας ἄνδρα ἀμείνονα.  Ἥκω   γοῦν ἐς Σάρδεις, πρὸ μεγάλου
[1, 62]   Χείρωσί φησιν, αὐτὸν ποιῶν λέγοντα·  Οἰκῶ   δὲ νῆσον, ὡς μὲν ἀνθρώπων
[1, 51]   εἶπε, καὶ> φασιανοὺς καὶ ταώς·  φυσικῷ   γὰρ ἄνθει κεκόσμηνται καὶ μυρίῳ
[1, 65]   τοῖς δ' αὖ καὶ μαίνεσθαι  δοκῶ.   Ὥστε ἄπειμί τοι ἐκ μέσου
[1, 79]   δ' οὖν σοφὸν λέγεταί ποτε  νεανίσκῳ   συμβουλευομένῳ περὶ γάμου ταῦτα εἰπεῖν,
[1, 122]   μὴ φήνῃς. Ἐμοὶ μὲν γὰρ  οὔκω   ἥνδανεν. Ἔστι δὲ οὐκ ἀτρεκηίη
[1, 43]   ὄφελος. Εἰ δή τοι ἥδιον,  ἐθέλω   γενέσθαι λεσχηνώτης περὶ ὁτέων γράφεις·
[1, 40]   Συρακούσιος ὁμιλίαν αὐτῶν ἀναγέγραφε παρὰ  Κυψέλῳ,   καὶ αὐτός φησι παρατυχεῖν·
[1, 118]   αὐτὸν ὑπὸ Πυθαγόρου ταφῆναι ἐν  Δήλῳ.   Οἱ δὲ φθειριάσαντα τὸν βίον
[1, 71]   περὶ ἑνός. Κρίνων γάρ ποτε  φίλῳ   δίκην αὐτὸς μὲν κατὰ τὸν
[1, 28]   δὲ ἄλλῳ καὶ ἄλλος  ἄλλῳ   ἕως Σόλωνος. δὲ ἔφη
[1, 28]   Διδοῦσιν οὖν Θαλῇ· δὲ  ἄλλῳ   καὶ ἄλλος ἄλλῳ ἕως Σόλωνος.
[1, 36]   γνῶναι· Τί δὲ εὔκολον, Τὸ  ἄλλῳ   ὑποθέσθαι· Τί ἥδιστον, Τὸ ἐπιτυγχάνειν·
[1, 82]   Βίας ἰδὼν ἔφη τὸν  Ἀπόλλω   σοφὸν εἶναι, οὐδὲ προσήκατο. ~Οἱ
[1, 27]   ἰσομεγέθεις εἰσίν. Συνεβίω δὲ καὶ  Θρασυβούλῳ   τῷ Μιλησίων τυράννῳ, καθά φησι
[1, 31]   Ἔνιοι δέ φασιν ὑπὸ Περιάνδρου  Θρασυβούλῳ   τῷ Μιλησίων τυράννῳ πλοῖον ἔμφορτον
[1, 95]   τῇ πρώτῃ ξένον φησὶν εἶναι  Θρασυβούλῳ   τῷ Μιλησίων τυράννῳ. ~Φησὶ δὲ
[1, 95]   ἐκτομῇ· προσσχούσης δὲ τῆς νεὼς  Σάμῳ,   ἱκετεύσαντες τὴν Ἥραν ὑπὸ τῶν
[1, 63]   ἐλλογίμων διείλεγμαι παντὶ μέτρῳ καὶ  ῥυθμῷ,   ἐπιγράμμασι καὶ μέλεσιν, ἔχον οὕτως·
[1, 110]   ὑπελήφθη. Ὅθεν καὶ Ἀθηναίοις τότε  λοιμῷ   κατεχομένοις ἔχρησεν Πυθία καθῆραι
[1, 68]   ἔφασκε πρόνοιαν περὶ τοῦ μέλλοντος  λογισμῷ   καταληπτὴν εἶναι ἀνδρὸς ἀρετήν. Πρός
[1, 89]   μέμνηται καὶ Κρατῖνος ἐν τῷ  ὁμωνύμῳ   δράματι, πληθυντικῶς ἐπιγράψας. Ἀλλὰ καὶ
[1, 120]   ἢν δέ τι πλεῖον Πυθαγόρῃ  τὠμῷ   λέγε ταῦθ' ὅτι πρῶτος ἁπάντων
[1, 53]   γένει, ἀφείλοντο. Τά τε ἄλλα  ἁμαρτάνω   οὐδὲν περὶ θεοὺς
[1, 46]   τὴν ἀγοράν· ἔνθα τοῖς Ἀθηναίοις  ἀνέγνω   διὰ τοῦ κήρυκος τὰ συντείνοντα
[1, 31]   ναυαγήσαντος, ὕστερον εὑρεθῆναι πρός τινων  ἁλιένω   τὸν τρίποδα. Φανόδικος δὲ περὶ
[1, 55]   ἀργὸς ὑπεύθυνος ἔστω παντὶ τῷ  βουλομένῳ   γράφεσθαι. Λυσίας δ' ἐν τῷ
[1, 79]   οὖν σοφὸν λέγεταί ποτε νεανίσκῳ  συμβουλευομένῳ   περὶ γάμου ταῦτα εἰπεῖν,
[1, 68]   Ἡρόδοτος ἐν τῇ πρώτῃ, Ἱπποκράτει  θυομένῳ   ἐν Ὀλυμπίᾳ, τῶν λεβήτων αὐτομάτων
[1, 115]   καὶ δὴ καὶ ἐλήφθησαν πρὸς  Ὀρχομενῷ.   Γηρᾶσαί τ' ἐν τοσαύταις ἡμέραις
[1, 84]   ἐνεγκόντων τῷ ὑπὸ τοῦ Βίαντος  βοηθουμένῳ,   λυθέντος τοῦ δικαστηρίου νεκρὸς ἐν
[1, 116]   ἐξ Ὀλυμπίας εἰς Μεσσήνην τῷ  ξένῳ   Περιλάῳ συμβουλεῦσαι ἐξοικῆσαι μετὰ τῶν
[1, 113]   πόλιν, οὐ μὰν ἐς παῖδας  τήνω   ἔλπομαι τὸ κράτος ἵξεσθαι· δυσμάχανον
[1, 113]   ἐπ' ἀλατείᾳ ἐγκύρσωντί τοι τοὶ  τήνω   φίλοι, δειμαίνω μή τι δεινὸν
[1, 113]   ἐγκύρσωντί τοι τοὶ τήνω φίλοι,  δειμαίνω   μή τι δεινὸν πάθῃς. ~Καὶ
[1, 81]   Ἔμπας δ' ἵξομαι, ὡς ἀνδρὶ  ξείνῳ   γενοίμην τοι συνόμιλος. ~ΒΙΑΣ. Βίας
[1, 112]   ἐν Κρήτῃ πολιτείας καὶ περὶ  Μίνω   καὶ Ῥαδαμάνθυος εἰς ἔπη τετρακισχίλια.
[1, 27]   δὲ καὶ Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων  τυράννῳ,   καθά φησι Μινύης. Τὰ δὲ
[1, 31]   ὑπὸ Περιάνδρου Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων  τυράννῳ   πλοῖον ἔμφορτον ἀποσταλῆναι· τοῦ δὲ
[1, 95]   φησὶν εἶναι Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων  τυράννῳ.   ~Φησὶ δὲ Ἀρίστιππος ἐν πρώτῳ
[1, 108]   αὐτοῦ τινας Πεισιστράτῳ περιθεῖναι τῷ  τυράννῳ,   χωρὶς Πλάτωνος τοῦ φιλοσόφου. Μέμνηται
[1, 82]   Μεσσήνην ἀποστεῖλαι τοῖς πατράσιν αὐτῶν.  Χρόνῳ   δὲ ἐν ταῖς Ἀθήναις, ὡς
[1, 32]   Λακαίνης, εἰπούσης ὅτι περιμάχητος ἔσται.  Χρόνῳ   δὲ Λεβεδίων τινῶν αὐτόθι γρῖπον
[1, 94]   συνετόν, τὸν δὲ πρεσβύτερον ἄφρονα.  Χρόνῳ   δὴ ὑπ' ὀργῆς βαλὼν ὑποβάθρῳ
[1, 51]   τῶν Ἀθηναίων ἐγκατῴκισεν, οἳ τῷ  χρόνῳ   τὴν φωνὴν ἀποξενωθέντες σολοικίζειν ἐλέχθησαν.
[1, 44]   ξείνων· ἀλλά, ὡς ἔλπομαι, ἑνὶ  μούνῳ   χρήματι πρόσκεαι τῇ γραφῇ. Ἡμέες
[1, 108]   Λακεδαίμονι μόνον ἐπ' ἐρημίας γελῶντα·  ἄφνω   δέ τινος ἐπιστάντος καὶ πυθομένου
[1, 90]   ὅπου φησί· Τίς κεν αἰνήσειε  νόῳ   πίσυνος Λίνδου ναέταν Κλεόβουλον ἀενάοις
[1, 26]   μητρὸς ἀναγκαζούσης αὐτὸν γῆμαι ἔλεγεν,  οὐδέπω   καιρός. Εἶτα, ἐπειδὴ παρήβησεν ἐγκειμένης,
[1, 53]   σὺ διέθηκας τοὺς θεσμοὺς Ἀθηναίοις,  ἐπιτρέπω   πολιτεύειν. Καὶ ἄμεινόν γε πολιτεύουσιν
[1, 96]   ὡς εὔξαιτο, εἰ νικήσειεν Ὀλύμπια  τεθρίππῳ,   χρυσοῦν ἀνδριάντα ἀναθεῖναι· νικήσας δὲ
[1, 86]   τὴν αἰτίαν τῆς σιγῆς πυθομένου,  Σιωπῶ,   ἔφη, ὅτι περὶ τῶν οὐδέν
[1, 83]   ἄνωθεν σῖτον περιχέας ἔδειξε τῷ  ἀνθρώπῳ·   καὶ τέλος μαθὼν Ἀλυάττης
[1, 61]   ἔχων ἔχθος κραδίῃ, φαιδρῷ προσεννέπῃ  προσώπῳ,   γλῶσσα δέ οἱ διχόμυθος ἐκ
[1, 61]   μὴ κρυπτὸν ἔχων ἔχθος κραδίῃ,  φαιδρῷ   προσεννέπῃ προσώπῳ, γλῶσσα δέ οἱ
[1, 64]   αὐτοῦ καὶ ἐπιστολαὶ αἵδε· ~Σόλων  Περιάνδρῳ   Ἐπαγγέλλεις μοι πολλούς τοι ἐπιβουλεύειν.
[1, 73]   αὐτοῦ καὶ ἐπιστόλιον τόδε· Χίλων  Περιάνδρῳ   Ἐπιστέλλεις ἐμὶν ἐκστρατείαν ἐπὶ ἐκδάμως,
[1, 100]   αὐτῷ καὶ Θρασύβουλος οὕτω· Θρασύβουλος  Περιάνδρῳ   Τῷ μὲν κήρυκι σεῦ οὐδὲν
[1, 53]   ἐγὼ ὀμόσαντες Ἀθηναῖοι παρέξειν  Κόδρῳ   τε καὶ τῷ ἐκείνου γένει,
[1, 109]   μετεσκευασμένα πάντα καταλαβὼν καὶ παρ'  ἑτέρῳ   τὴν κτῆσιν, πάλιν ἧκεν εἰς
[1, 58]   συνειπεῖν, ὡς Ἀπολλόδωρός φησιν ἐν  δευτέρῳ   Περὶ νομοθετῶν. Ἀλλὰ καὶ τῆς
[1, 26]   Ἱερώνυμος Ῥόδιος ἐν τῷ  δευτέρῳ   τῶν Σποράδην ὑπομνημάτων ὅτι βουλόμενος
[1, 76]   ~Παμφίλη δέ φησιν ἐν τῷ  δευτέρῳ   τῶν Ὑπομνημάτων, ὡς τὸν υἱὸν
[1, 119]   Φησὶ δὲ Δοῦρις ἐν τῷ  δευτέρῳ   τῶν Ὡρῶν ἐπιγεγράφθαι αὐτῷ τὸ
[1, 94]   Χρόνῳ δὴ ὑπ' ὀργῆς βαλὼν  ὑποβάθρῳ   λακτίσας τὴν γυναῖκα ἔγκυον
[1, 58]   λόγον σιγῇ, τὴν δὲ σιγὴν  καιρῷ.   ~Ἔλεγε δὲ τοὺς παρὰ τοῖς
[1, 41]   ὃς τάδ' ἔλεξε· μηδὲν ἄγαν·  καιρῷ   πάντα πρόσεστι καλά. Στασιάζεται δὲ
[1, 67]   μοι Ἀθήναζε οὐ καλῶς ἔχον  ὁρῶ,   μή μέ τις μέμψηται, εἰ
[1, 54]   οὐ γάρ τι ἐν σοὶ  ἐνορῶ   δολερὸν ἄπιστον· εἴτε ἄλλως
[1, 62]   τοὺς νόμους. Ἐτελεύτησε δ' ἐν  Κύπρῳ   βιοὺς ἔτη ὀγδοήκοντα, τοῦτον ἐπισκήψας
[1, 107]   φησιν ἐν τοῖς σποράδην οὐ  πόρρω   Τίμωνος αὐτὸν καὶ Ἀπημάντου γεγονέναι·
[1, 63]   τῶν τελευτησάντων ἐλλογίμων διείλεγμαι παντὶ  μέτρῳ   καὶ ῥυθμῷ, ἐπιγράμμασι καὶ μέλεσιν,
[1, 120]   καὶ ἡμῶν οὕτως ἔχον τῷ  μέτρῳ   τῷ Φερεκρατείῳ· Τὸν κλεινὸν Φερεκύδην
[1, 63]   ἡμέτερον ἐπίγραμμα ἐν τῇ προειρημένῃ  Παμμέτρῳ,   ἔνθα καὶ περὶ πάντων τῶν
[1, 39]   τῷ πρώτῳ τῶν Ἐπιγραμμάτων  Παμμέτρῳ   τόδε τὸ ἐπίγραμμα· Γυμνικὸν αὖ
[1, 109]   ὁδοῦ κατὰ μεσημβρίαν ἐκκλίνας ὑπ'  ἄντρῳ   τινὶ κατεκοιμήθη ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα
[1, 106]   καὶ εὑρεῖν αὐτὸν θέρους ἐχέτλην  ἀρότρῳ   προσαρμόττοντα, καὶ εἰπεῖν, Ἀλλ'
[1, 119]   Σώζεται δὲ καὶ ἡλιοτρόπιον ἐν  Σύρῳ   τῇ νήσῳ. Φησὶ δὲ Δοῦρις
[1, 72]   τὰς ναῦς συνέχειν ἐν τῇ  νήσῳ·   κἂν ἑαλώκει Ἑλλάς, εἰ
[1, 119]   καὶ ἡλιοτρόπιον ἐν Σύρῳ τῇ  νήσῳ.   Φησὶ δὲ Δοῦρις ἐν τῷ
[1, 67]   ἀρεσκοίμην οἷς σὺ πράσσεις. Σόλων  Κροίσῳ.   Ἄγαμαί σε τῆς περὶ ἡμᾶς
[1, 105]   τινες. Καὶ ἐπέστειλεν ὧδε· Ἀνάχαρσις  Κροίσῳ.   Ἐγώ, βασιλεῦ Λυδῶν, ἀφῖγμαι εἰς
[1, 81]   αὐτοῦ ἐστιν ἐπιστόλιον τοιόνδε· Πιττακὸς  Κροίσῳ.   Κέλεαί με ἱκνέεσθαι ἐς Λυδίην,
[1, 40]   φησι παρατυχεῖν· Ἔφορος δὲ παρὰ  Κροίσῳ   πλὴν Θαλοῦ. Φασὶ δέ τινες
[1, 90]   στάλας; ἅπαντα γάρ ἐστι θεῶν  ἥσσω·   λίθον δὲ καὶ βρότεοι παλάμαι
[1, 122]   ἅπαντα γὰρ αἰνίσσομαι. Τῇ δὲ  νούσῳ   πιεζόμενος ἐπὶ μᾶλλον οὔτε τῶν
[1, 71]   διδοὺς βάσανον φανεράν· ἐν δὲ  χρυσῷ   ἀνδρῶν ἀγαθῶν τε κακῶν τε
[1, 83]   καὶ ἄνωθεν σῖτον περιχέας ἔδειξε  τῷ   ἀνθρώπῳ· καὶ τέλος μαθὼν
[1, 57]   δὲ μή, θάνατος ζημία.  Τῷ   ἄρχοντι, ἐὰν μεθύων ληφθῇ, θάνατον
[1, 71]   οὐδὲν συνειδείη ἄνομον ἑαυτῷ ἐν  τῷ   βίῳ· διστάζειν δὲ περὶ ἑνός.
[1, 55]   ἀργὸς ὑπεύθυνος ἔστω παντὶ  τῷ   βουλομένῳ γράφεσθαι. Λυσίας δ' ἐν
[1, 26]   καὶ Ἱερώνυμος Ῥόδιος ἐν  τῷ   δευτέρῳ τῶν Σποράδην ὑπομνημάτων ὅτι
[1, 76]   κεκληρονομηκέναι. ~Παμφίλη δέ φησιν ἐν  τῷ   δευτέρῳ τῶν Ὑπομνημάτων, ὡς τὸν
[1, 119]   νήσῳ. Φησὶ δὲ Δοῦρις ἐν  τῷ   δευτέρῳ τῶν Ὡρῶν ἐπιγεγράφθαι αὐτῷ
[1, 29]   περίοδον πάλιν Θαλῇ· ~ὁ δὲ  τῷ   Διδυμεῖ Ἀπόλλωνι ἀπέστειλεν, εἰπὼν οὕτω
[1, 32]   δὲ μετὰ τὴν περίοδον  τῷ   Διδυμεῖ τίθησιν Ἀπόλλωνι. ~Κῴοις μὲν
[1, 53]   Ἀθηναῖοι παρέξειν Κόδρῳ τε καὶ  τῷ   ἐκείνου γένει, ἀφείλοντο. Τά τε
[1, 102]   τῆς πατρίδος πολὺς ὢν ἐν  τῷ   ἑλληνίζειν, τοξευθεὶς ἐν κυνηγεσίῳ πρὸς
[1, 83]   ~Οἱ δὲ λέγουσιν ἐν Θήβαις  τῷ   Ἡρακλεῖ αὐτὸν ἀναθεῖναι, ἐπεὶ ἀπόγονος
[1, 106]   Πυθίαν εἰπεῖν ἅπερ προείρηται ἐν  τῷ   Θαλοῦ βίῳ ὑπὲρ Χίλωνος. Οἰταῖον
[1, 55]   βουλομένῳ γράφεσθαι. Λυσίας δ' ἐν  τῷ   κατὰ Νικίδου Δράκοντά φησι γεγραφέναι
[1, 83]   Ἀλυάττῃ κελεύω κρόμμυα ἐσθίειν {ἴσον  τῷ   κλαίειν} ~Λέγεται δὲ καὶ δίκας
[1, 29]   κατὰ τὸν Καλλίμαχον Θαλῆς με  τῷ   μεδεῦντι Νείλεω δήμου δίδωσι, τοῦτο
[1, 76]   τιμωρίας κρείσσων. Νόμους δὲ ἔθηκε·  τῷ   μεθύοντι, ἐὰν ἁμάρτῃ, διπλῆν εἶναι
[1, 100]   καὶ Θρασύβουλος οὕτω· Θρασύβουλος Περιάνδρῳ  Τῷ   μὲν κήρυκι σεῦ οὐδὲν ὑπεκρινάμην·
[1, 120]   Ἔστι καὶ ἡμῶν οὕτως ἔχον  τῷ   μέτρῳ τῷ Φερεκρατείῳ· Τὸν κλεινὸν
[1, 27]   εἰσίν. Συνεβίω δὲ καὶ Θρασυβούλῳ  τῷ   Μιλησίων τυράννῳ, καθά φησι Μινύης.
[1, 31]   δέ φασιν ὑπὸ Περιάνδρου Θρασυβούλῳ  τῷ   Μιλησίων τυράννῳ πλοῖον ἔμφορτον ἀποσταλῆναι·
[1, 95]   πρώτῃ ξένον φησὶν εἶναι Θρασυβούλῳ  τῷ   Μιλησίων τυράννῳ. ~Φησὶ δὲ Ἀρίστιππος
[1, 39]   ἤδη γηραιός. Καὶ αὐτοῦ ἐπιγέγραπται  τῷ   μνήματι· ὀλίγον τόδε σῆμα,
[1, 116]   τε ἐξ Ὀλυμπίας εἰς Μεσσήνην  τῷ   ξένῳ Περιλάῳ συμβουλεῦσαι ἐξοικῆσαι μετὰ
[1, 89]   ἧς μέμνηται καὶ Κρατῖνος ἐν  τῷ   ὁμωνύμῳ δράματι, πληθυντικῶς ἐπιγράψας. Ἀλλὰ
[1, 100]   τὸ ἄγος· τὺ δὲ ἑκὼν  τῷ   παιδί με ἄπο θυμοῦ ποιήσαις
[1, 100]   ὦν παῦσον τὰν ἀπήνειαν  τῶ   παιδός, ἐγὼν τὺ ἀμυνοῦμαι.
[1, 98]   καὶ Ἡρακλείδης καὶ Παμφίλη ἐν  τῷ   πέμπτῳ τῶν Ὑπομνημάτων δύο φασὶ
[1, 94]   φησιν Ἡρακλείδης Ποντικὸς ἐν  τῷ   Περὶ ἀρχῆς, παῖδας ἐξ αὐτῆς
[1, 29]   ἐκαλεῖτο, καθά φησιν Ἔλευσις ἐν  τῷ   Περὶ Ἀχιλλέως καὶ Ἀλέξων
[1, 32]   πεμφθῆναι· ~διὰ τί δέ, ἐν  τῷ   περὶ Βίαντος λέξομεν. Ἄλλοι φασὶν
[1, 38]   τέταρτος οὗ μέμνηται Δοῦρις ἐν  τῷ   Περὶ ζωγραφίας· πέμπτος νεώτερος, ἄδοξος,
[1, 111]   μετήλλαξεν, ὥς φησι Φλέγων ἐν  τῷ   Περὶ μακροβίων βιοὺς ἔτη ἑπτὰ
[1, 112]   φησι Λόβων Ἀργεῖος ἐν  τῷ   Περὶ ποιητῶν. Λέγεται δὲ καὶ
[1, 118]   αὑτὸν δισκῆσαι. Ἀριστόξενος δ' ἐν  τῷ   Περὶ Πυθαγόρου καὶ τῶν γνωρίμων
[1, 42]   Σκάβρα Ἀργεῖον. ~Ἕρμιππος δ' ἐν  τῷ   Περὶ τῶν σοφῶν ἑπτακαίδεκά φησιν,
[1, 60]   συνεβούλευσεν, ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν  τῷ   Περὶ τῶν φιλοσόφων αἱρέσεων, τάδε·
[1, 76]   δὲ Κυμαίων πεμψάντων τὸν φονέα  τῷ   Πιττακῷ, μαθόντα καὶ ἀπολύσαντα εἰπεῖν,
[1, 81]   τὸ πλατύπουν εἶναι καὶ ἐπισύρειν  τὼ   πόδε· χειροπόδην δὲ διὰ τὰς
[1, 110]   ἂν κατακλίνοι αὐτῶν ἕκαστον, θύειν  τῷ   προσήκοντι θεῷ· καὶ οὕτω λῆξαι
[1, 108]   γὰρ αὐτοῦ καὶ οὗτος ἐν  τῷ   Πρωταγόρᾳ, ἀντὶ Περιάνδρου θεὶς αὐτόν.
[1, 39]   παρ' ἡμῖν ἐς αὐτὸν ἐν  τῷ   πρώτῳ τῶν Ἐπιγραμμάτων Παμμέτρῳ
[1, 99]   Περίανδρος τοῖς Σοφοῖς. Πολλὰ χάρις  τῷ   Πυθοῖ Ἀπόλλωνι τοῦ εἰς ἓν
[1, 82]   ἁλιέων, τοῦ χαλκοῦ, ἐπιγραφὴν ἔχοντος  Τῷ   σοφῷ Σάτυρος μέν φησι παρελθεῖν
[1, 32]   ἑκατέρωθεν πιπτόντων ἐκπίπτει χρησμὸς δοῦναι  τῷ   σοφωτάτῳ· καὶ ἀμφότεροι συνῄνεσαν Θαλῇ.
[1, 29]   βασιλέως ποτήριον χρυσοῦν, ὅπως δῷ  τῷ   σοφωτάτῳ τῶν Ἑλλήνων· τὸν δὲ
[1, 30]   τῷ Τρίποδι Ἀργείους ἆθλον ἀρετῆς  τῷ   σοφωτάτῳ τῶν Ἑλλήνων τρίποδα θεῖναι·
[1, 30]   οὕτω περιενεχθῆναι. Ἄνδρων δ' ἐν  τῷ   Τρίποδι Ἀργείους ἆθλον ἀρετῆς τῷ
[1, 62]   τὴν τεσσαρακοστὴν ἕκτην Ὀλυμπιάδα, ἧς  τῷ   τρίτῳ ἔτει ἦρξεν Ἀθήνησι, καθά
[1, 79]   Ὀλυμπιάδα· ἐτελεύτησε δ' ἐπὶ Ἀριστομένους  τῷ   τρίτῳ ἔτει τῆς πεντηκοστῆς δευτέρας
[1, 103]   ὑβριζόντων, τοὺς ἀθλητὰς τιμῶσιν ἐπὶ  τῷ   τύπτειν ἀλλήλους. Μαθὼν τέτταρας δακτύλους
[1, 108]   τὰ αὐτοῦ τινας Πεισιστράτῳ περιθεῖναι  τῷ   τυράννῳ, χωρὶς Πλάτωνος τοῦ φιλοσόφου.
[1, 84]   τῶν δικαστῶν τὴν ψῆφον ἐνεγκόντων  τῷ   ὑπὸ τοῦ Βίαντος βοηθουμένῳ, λυθέντος
[1, 120]   ἡμῶν οὕτως ἔχον τῷ μέτρῳ  τῷ   Φερεκρατείῳ· Τὸν κλεινὸν Φερεκύδην ὃν
[1, 51]   τινας τῶν Ἀθηναίων ἐγκατῴκισεν, οἳ  τῷ   χρόνῳ τὴν φωνὴν ἀποξενωθέντες σολοικίζειν
[1, 46]   ἔτι συμβουλεύσοι περὶ Σαλαμῖνος μάχεσθαι,  θανάτῳ   ζημιοῦσθαι, οὗτος μαίνεσθαι προσποιησάμενος καὶ
[1, 29]   καὶ Ἀλέξων Μύνδιος ἐν  ἐνάτῳ   Μυθικῶν. Εὔδοξος δ' Κνίδιος
[1, 65]   ἔβλαπτον, οἳ οὐκ ἐγένοντο ἐμποδὼν  Πεισιστράτῳ   ἐπιθέσθαι τυραννίδι. Οὐδ' ἐγὼ προλέγων
[1, 93]   ἔνθα οἰκέοντι οὐδὲν δεινὸν ἐκ  Πεισιστράτω.   Καὶ τοὶ ἕταροι δὲ ἑκάστοθεν
[1, 108]   αὐτοῦ καὶ τὰ αὐτοῦ τινας  Πεισιστράτῳ   περιθεῖναι τῷ τυράννῳ, χωρὶς Πλάτωνος
[1, 66]   ξύμπαντες ἑνὶ δουλεύουσι Πεισιστράτῳ. Σόλων  Πεισιστράτῳ.   Πιστεύω μηδὲν κακὸν ἐκ σοῦ
[1, 66]   δὴ νῦν ξύμπαντες ἑνὶ δουλεύουσι  Πεισιστράτῳ.   Σόλων Πεισιστράτῳ. Πιστεύω μηδὲν κακὸν
[1, 32]   πιπτόντων ἐκπίπτει χρησμὸς δοῦναι τῷ  σοφωτάτῳ·   καὶ ἀμφότεροι συνῄνεσαν Θαλῇ.
[1, 29]   ποτήριον χρυσοῦν, ὅπως δῷ τῷ  σοφωτάτῳ   τῶν Ἑλλήνων· τὸν δὲ δοῦναι
[1, 30]   Τρίποδι Ἀργείους ἆθλον ἀρετῆς τῷ  σοφωτάτῳ   τῶν Ἑλλήνων τρίποδα θεῖναι· κριθῆναι
[1, 37]   Μὴ πλούτει, φησί, κακῶς, μηδὲ  διαβαλλέτω   σε λόγος πρὸς τοὺς πίστεως
[1, 44]   δοκέεις ἄν μοι ἁρμοδιώτατα ἐν  Μιλήτῳ   οἶκον ποιέεσθαι παρὰ τοῖς ἀποίκοις
[1, 22]   Ἀρχόντων ἀναγραφῇ. Ἐπολιτογραφήθη δὲ ἐν  Μιλήτῳ,   ὅτε ἦλθε σὺν Νείλεῳ ἐκπεσόντι
[1, 73]   ἡσθείς, οὐ νεμεσητόν· ἐμοὶ τοῖος  ἴτω   θάνατος. Ἐπὶ δὲ τῆς εἰκόνος
[1, 92]   ὅταν τις ἐξίῃ τῆς οἰκίας,  ζητείτω   πρότερον τί μέλλει πράσσειν· καὶ
[1, 92]   πράσσειν· καὶ ὅταν εἰσέλθῃ πάλιν,  ζητείτω   τί ἔπραξε. Συνεβούλευέ τε εὖ
[1, 62]   τεσσαρακοστὴν ἕκτην Ὀλυμπιάδα, ἧς τῷ  τρίτῳ   ἔτει ἦρξεν Ἀθήνησι, καθά φησι
[1, 79]   ἐτελεύτησε δ' ἐπὶ Ἀριστομένους τῷ  τρίτῳ   ἔτει τῆς πεντηκοστῆς δευτέρας Ὀλυμπιάδος,
[1, 60]   σπουδαῖα μελέτα. Φίλους μὴ ταχὺ  κτῶ·   οὓς δ' ἂν κτήσῃ μὴ
[1, 38]   Ὀλυμπιάδος. ~Ἐτελεύτησε δ' ἐτῶν ἑβδομήκοντα  ὀκτώ,   {ἤ, ὡς Σωσικράτης φησίν, ἐνενήκοντα}
[1, 93]   ἀποφθίμενον καταπενθεῖ ἥδε πάτρα Λίνδος  πόντῳ   ἀγαλλομένη. Ἀπεφθέγξατο· μέτρον ἄριστον. Καὶ
[1, 33]   τρίποδα χρύσειον, ὃν Ἥφαιστος βάλε  πόντῳ,   ἐκ πόλιος πέμψητε καὶ ἐς
[1, 66]   τῶν ἄλλων τις Ἀθηναίων  ὅτῳ   μὴ ἀρέσκει τυραννίς. Εἴτε δὲ
[1, 54]   τοίνυν οἴκαδε, πιστεύων μοι καὶ  ἀνωμότῳ,   ἄχαρι μηδὲν πείσεσθαι Σόλωνα ἐκ
[1, 57]   Πεισίστρατος, ὥς φησι Διευχίδας ἐν  πέμπτῳ   Μεγαρικῶν. Ἦν δὲ μάλιστα τὰ
[1, 98]   Ἡρακλείδης καὶ Παμφίλη ἐν τῷ  πέμπτῳ   τῶν Ὑπομνημάτων δύο φασὶ Περιάνδρους
[1, 89]   διαφέρειν, μετασχεῖν τε τῆς ἐν  Αἰγύπτῳ   φιλοσοφίας. Γενέσθαι τε αὐτῷ θυγατέρα
[1, 91]   πατήρ, παῖδες δυοκαίδεκα. Τῶν δὲ  ἑκάστῳ   παῖδες δὶς τριάκοντα διάνδιχα εἶδος
[1, 55]   μὴ τρέφῃ τοὺς γονέας, ἄτιμος  ἔστω·   ἀλλὰ καὶ τὰ πατρῷα
[1, 55]   ὁμοίως. Καὶ ἀργὸς ὑπεύθυνος  ἔστω   παντὶ τῷ βουλομένῳ γράφεσθαι. Λυσίας
[1, 28]   καὶ ἐπισκῆψαι δοῦναι τῶν σοφῶν  ὀνηΐστῳ.   Ἐδόθη δὴ Θαλῇ καὶ κατὰ
[1, 59]   μὲν πλείω σημαίνειν, ποτὲ δὲ  ἥττω·   καὶ τούτων τοὺς τυράννους ποτὲ
[1, 34]   κατανοήσῃ, εἰς βόθρον ἐμπεσεῖν καὶ  αὐτῷ   ἀνοιμώξαντι φάναι τὴν γραῦν· σὺ
[1, 75]   δέκα ἐπεβίω ἄλλα. Καὶ χώραν  αὐτῷ   ἀπένειμαν οἱ Μυτιληναῖοι· δὲ
[1, 61]   Ἐξηκονταέτη μοῖρα κίχοι θανάτου, ~ἐπιτιμῶντα  αὐτῷ   εἰπεῖν· Ἀλλ' εἴ μοι κἂν
[1, 93]   γηραιός, ἔτη βιοὺς ἑβδομήκοντα· καὶ  αὐτῷ   ἐπεγράφη· Ἄνδρα σοφὸν Κλεόβουλον ἀποφθίμενον
[1, 79]   ἔτη ἑβδομήκοντα, ἤδη γηραιός. Καὶ  αὐτῷ   ἐπὶ τοῦ μνήματος ἐπιγέγραπται τόδε·
[1, 89]   ἐν Αἰγύπτῳ φιλοσοφίας. Γενέσθαι τε  αὐτῷ   θυγατέρα Κλεοβουλίνην, αἰνιγμάτων ἑξαμέτρων ποιήτριαν,
[1, 114]   Λέγουσι δέ τινες ὅτι Κρῆτες  αὐτῷ   θύουσιν ὡς θεῷ· φασὶ γὰρ
[1, 23]   καὶ Ἡρόδοτος θαυμάζει. Μαρτυρεῖ δ'  αὐτῷ   καὶ Ἡράκλειτος καὶ Δημόκριτος. ~Ἔνιοι
[1, 100]   πασᾶν Κορινθιᾶν εἵματα. Ἔγραψε δὲ  αὐτῷ   καὶ Θρασύβουλος οὕτω· Θρασύβουλος Περιάνδρῳ
[1, 111]   ~Ἀθηναῖοι δὲ τάλαντον ἐψηφίσαντο δοῦναι  αὐτῷ   καὶ ναῦν τὴν ἐς Κρήτην
[1, 96]   μήτηρ αὐτοῦ Κράτεια συνῆν  αὐτῷ   λάθρα· καὶ ὃς ἥδετο. Φανεροῦ
[1, 102]   τῇ πατρίδι εἶναι καὶ προσήκειν  αὐτῷ   ξένους ποιεῖσθαι. δὲ καταπλαγεὶς
[1, 75]   Μυτιληναῖοι, καὶ τὴν ἀρχὴν ἐνεχείρισαν  αὐτῷ.   δὲ δέκα ἔτη κατασχὼν
[1, 49]   φάλαγγες. ~Τοῦ δὴ λοιποῦ προσεῖχον  αὐτῷ   δῆμος καὶ ἡδέως καὶ
[1, 117]   Θεόπομπος ἐν Θαυμασίοις· προστάξαι δὲ  αὐτῷ   ὄναρ τοῦτο τὸν Ἡρακλέα, ὃν
[1, 102]   ἐκελεύσθη ὑπὸ τοῦ Σόλωνος εἰπεῖν  αὐτῷ,   ὅτιπερ ἐν ταῖς ἰδίαις πατρίσι
[1, 81]   διαθέσεως αὐτὰ εἰρηκέναι. Εὐγενεστέρα γὰρ  αὐτῷ   οὖσα γυνή, ἐπειδήπερ ἦν
[1, 83]   πρὸς τοὺς Πριηνέας. Θᾶττον δ'  αὐτῷ   πέμψαντι πρὸς τὸν Βίαντα ἵνα
[1, 88]   ἄλλων. Καὶ οἱ Πριηνεῖς δὲ  αὐτῷ   τέμενος καθιέρωσαν τὸ Τευτάμειον λεγόμενον.
[1, 119]   τῷ δευτέρῳ τῶν Ὡρῶν ἐπιγεγράφθαι  αὐτῷ   τὸ ἐπίγραμμα τόδε· ~Τῆς σοφίης
[1, 96]   δὲ ἐπί τι κενοτάφιον ἐπέγραψαν  αὐτῷ   τόδε· ~Πλούτου καὶ σοφίης πρύτανιν
[1, 52]   οὗτος μὲν ταῦτα. Πεισίστρατος δ'  αὐτῷ   φεύγοντι τοῦτον ἐπέστειλε τὸν τρόπον.
[1, 73]   ὅστις κα οἴκοι ἐξ αὐτὸς  αὑτῶ   κατθάνῃ. ~ΠΙΤΤΑΚΟΣ. Πιττακὸς Ὑρραδίου Μυτιληναῖος.
[1, 64]   ἀνυπόπτων, μὲν δεδιὼς περὶ  αὑτῷ,   δὲ σοῦ καταγνούς, οὐκ
[1, 45]   ἐθήτευον. Ἑπτὰ δὴ ταλάντων ὀφειλομένων  αὑτῷ   πατρῴων συνεχώρησε πρῶτος καὶ τοὺς
[1, 49]   φησι Σωσικράτης, προαισθόμενος τὸ ἐφ'  ἑαυτῷ   διεκώλυσεν. Ἄξας γὰρ εἰς τὴν
[1, 71]   εἰπεῖν ὡς οὐδὲν συνειδείη ἄνομον  ἑαυτῷ   ἐν τῷ βίῳ· διστάζειν δὲ
[1, 66]   ~Ἤρξατο μὲν δημαγωγεῖν· εἶτα δὲ  ἑαυτῷ   τραύματα ποιήσας, παρελθὼν ἐφ' ἡλιαίαν
[1, 90]   δὲ θάλασσα, αὐτοῦ τῇδε μένουσα  πολυκλαύτῳ   ἐπὶ τύμβῳ, ἀγγελέω παριοῦσι, Μίδας
[1, 63]   δὲ τοῦτο δακρύω, ὅτι οὐδὲν  ἀνύτω.   Φέρονται δὲ αὐτοῦ καὶ ἐπιστολαὶ
[1, 64]   ἄγοντες ὅπως ἂν γνώμης ἔχωσιν.  Οὕτω   δὲ καὶ τὸ θεῖον καὶ
[1, 100]   Ἔγραψε δὲ αὐτῷ καὶ Θρασύβουλος  οὕτω·   Θρασύβουλος Περιάνδρῳ Τῷ μὲν κήρυκι
[1, 80]   κεῖνος ἐς οἰκίον ἤγετο νύμφην,  οὕτω   καὶ σύ, Δίων, τὴν κατὰ
[1, 29]   τῷ Διδυμεῖ Ἀπόλλωνι ἀπέστειλεν, εἰπὼν  οὕτω   κατὰ τὸν Καλλίμαχον Θαλῆς με
[1, 93]   μέτρον ἄριστον. Καὶ Σόλωνι ἐπέστειλεν  οὕτω·   Κλεόβουλος Σόλωνι Πολλοὶ μέν τιν
[1, 110]   θύειν τῷ προσήκοντι θεῷ· καὶ  οὕτω   λῆξαι τὸ κακόν. Ὅθεν ἔτι
[1, 87]   Κερδαίνων. Ἔλεγέ τε τὸν βίον  οὕτω   μετρεῖν ὡς καὶ πολὺν καὶ
[1, 122]   δοκιμώσῃς σὺν τοῖς ἄλλοις σοφοῖς,  οὕτω   μιν φῆνον· ἢν δὲ οὐ
[1, 30]   ἀποσταλῆναι ὑπὸ Κροίσου Πιττακῷ καὶ  οὕτω   περιενεχθῆναι. Ἄνδρων δ' ἐν τῷ
[1, 80]   ~Ξεῖνος Ἀταρνείτης τις ἀνήρετο Πιττακὸν  οὕτω   τὸν Μυτιληναῖον, παῖδα τὸν Ὑρράδιον·
[1, 80]   μία μὲν δὴ νύμφη καὶ  πλούτῳ   καὶ γενεῇ κατ' ἐμέ·
[1, 81]   δὲ ὡς ἐπισεσυρμένον καὶ ῥυπαρόν.  Τούτῳ   γυμνάσιον σῖτον ἀλεῖν, ὥς φησι
[1, 79]   ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν Ἀπομνημονευμάτων  πρώτῳ   καὶ Δημήτριος ἐν Ὁμωνύμοις, ὃς
[1, 96]   τυράννῳ. ~Φησὶ δὲ Ἀρίστιππος ἐν  πρώτῳ   Περὶ παλαιᾶς τρυφῆς περὶ αὐτοῦ
[1, 39]   ἡμῖν ἐς αὐτὸν ἐν τῷ  πρώτῳ   τῶν Ἐπιγραμμάτων Παμμέτρῳ τόδε
[1, 83]   αὐτόν, Ἐγὼ δέ, φησίν, Ἀλυάττῃ  κελεύω   κρόμμυα ἐσθίειν {ἴσον τῷ κλαίειν}
[1, 66]   ἑνὶ δουλεύουσι Πεισιστράτῳ. Σόλων Πεισιστράτῳ.  Πιστεύω   μηδὲν κακὸν ἐκ σοῦ πείσεσθαι.
[1, 63]   εἰπεῖν, δι' αὐτὸ δὲ τοῦτο  δακρύω,   ὅτι οὐδὲν ἀνύτω. Φέρονται δὲ
[1, 82]   τοῦ χαλκοῦ, ἐπιγραφὴν ἔχοντος Τῷ  σοφῷ   Σάτυρος μέν φησι παρελθεῖν τὰς
[1, 57]   ἔρχεται τῶν ὀρφανῶν τελευτησάντων. ~Κἀκεῖνο·  δακτυλιογλύφῳ   μὴ ἐξεῖναι σφραγῖδα φυλάττειν τοῦ
[1, 80]   Κείνων ἔρχεο, φησί, μετ' ἴχνια.  Χὠ   μὲν ἐπέστη πλησίον· οἱ δ'
[1, 73]   ἐπίγραμμα ἡμῶν· ~Φωσφόρε, σοί, Πολύδευκες,  ἔχω   χάριν, οὕνεκεν υἱὸς Χίλωνος πυγμῇ
[1, 73]   τὰ οἰκῇα σφαλερὰ ἦμεν ἀνδρὶ  μονάρχῳ,   καὶ τῆνον τυράννων εὐδαιμονίζω ὅστις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/07/2007