Livre, par. |
[1, 113] |
ἔχουσαν
οὕτως·
~Ἐπιμενίδης
Σόλωνι
Θάρρει,
|
ὦ |
ἑταῖρε.
Αἰ
γὰρ
ἔτι
θητευόντεσσιν |
[1, 65] |
βούλονται.
Ἴσθι
γὰρ
τὸν
ἄνδρα,
|
ὦ |
ἑταῖρε,
δεινότατα
ἁψάμενον
τῆς
τυραννίδος. |
[1, 34] |
φάναι
τὴν
γραῦν·
σὺ
γάρ,
|
ὦ |
Θαλῆ,
τὰ
ἐν
ποσὶν
οὐ |
[1, 106] |
ἀρότρῳ
προσαρμόττοντα,
καὶ
εἰπεῖν,
Ἀλλ'
|
ὦ |
Μύσων,
οὐχ
ὥρα
νῦν
ἀρότρου. |
[1, 50] |
πρὸ
τοῦ
στρατηγείου
καὶ
εἰπών,
|
Ὦ |
πατρίς,
βεβοήθηκά
σοι
καὶ
λόγῳ |
[1, 65] |
Σόλωνος
κατεγίγνωσκον.
Τελευτῶν
δὲ
ἐμαρτυράμην·
|
ὦ |
πατρίς,
οὗτος
μὲν
Σόλων
ἕτοιμός |
[1, 119] |
τὸν
δὲ
θεολόγον
υἱὸν
Βάβυος,
|
ᾧ |
καὶ
Πυθαγόραν
σχολάσαι.
Ἐρατοσθένης
δ' |
[1, 38] |
ὀγδόης
Ὀλυμπιάδος,
γεγονότα
κατὰ
Κροῖσον,
|
ᾧ |
καὶ
τὸν
Ἅλυν
ὑποσχέσθαι
ἄνευ |
[1, 94] |
Κέρκυραν
λυπούμενον
ἐπὶ
τῇ
μητρί,
|
ᾧ |
ὄνομα
Λυκόφρων.
~Ἤδη
δὲ
ἐν |
[1, 116] |
Ὀλυμπίας
εἰς
Μεσσήνην
τῷ
ξένῳ
|
Περιλάῳ |
συμβουλεῦσαι
ἐξοικῆσαι
μετὰ
τῶν
οἰκείων· |
[1, 90] |
αὐτοῦ
τῇδε
μένουσα
πολυκλαύτῳ
ἐπὶ
|
τύμβῳ, |
ἀγγελέω
παριοῦσι,
Μίδας
ὅτι
τῇδε |
[1, 80] |
μοι
βούλευσον,
ποτέρην
εἰς
ὑμέναιον
|
ἄγω. |
Εἶπεν·
ὁ
δὲ
σκίπωνα,
γεροντικὸν |
[1, 53] |
ὄντι
τῶν
Κοδριδῶν.
Ἀνέλαβον
γὰρ
|
ἐγὼ |
ἃ
ὀμόσαντες
Ἀθηναῖοι
παρέξειν
Κόδρῳ |
[1, 105] |
Καὶ
ἐπέστειλεν
ὧδε·
Ἀνάχαρσις
Κροίσῳ.
|
Ἐγώ, |
βασιλεῦ
Λυδῶν,
ἀφῖγμαι
εἰς
τὴν |
[1, 112] |
Ἀτθίδι
δὲ
καὶ
ταύτῃ
νέᾳ.
|
Ἐγὼ |
δὲ
καὶ
ἄλλην
εὗρον
ἐπιστολὴν |
[1, 81] |
ὅπως
σοι
τὸν
ὄλβον
ἴδοιμι·
|
ἐγὼ |
δὲ
καὶ
μὴ
ὀρεὶς
πέπεισμαι |
[1, 83] |
Βίαντα
ἵνα
ἥκοι
παρ'
αὐτόν,
|
Ἐγὼ |
δέ,
φησίν,
Ἀλυάττῃ
κελεύω
κρόμμυα |
[1, 65] |
πιστότερος
κολακεύων
Ἀθηναίους
ἐμοῦ
ἀληθεύοντος.
|
Ἐγὼ |
δὴ
θέμενος
πρὸ
τοῦ
στρατηγείου |
[1, 65] |
ἐμοὶ
ἀμείνους
εἰσὶ
καὶ
ὅσα
|
ἐγὼ |
ἐνομοθέτησα.
Οἱ
δ'
ἐπιτρέποντες
τὸ |
[1, 54] |
ἀμαθίᾳ
τῆς
ἀρχῆς,
ὁποίαν
τινὰ
|
ἐγὼ |
καταστήσομαι.
Ἐπεὶ
μαθὼν
τάχ'
ἂν |
[1, 68] |
μὴ
ἔφορος
ἐγένετο,
αὐτοῦ
ὄντος,
|
Ἐγὼ |
μὲν
γὰρ
ἐπίσταμαι,
εἶπεν,
ἀδικεῖσθαι, |
[1, 53] |
οὐδένα
ὑβρίζειν·
καὶ
ὁ
τύραννος
|
ἐγὼ |
οὐ
πλέον
τι
φέρομαι
τἀξιώματος |
[1, 54] |
πόλεμος
ἡμᾶς
καταλάβῃ.
~Σοὶ
δ'
|
ἐγὼ |
οὔτι
μέμφομαι
μηνύσαντι
τὴν
ἐμὴν |
[1, 65] |
ἐμποδὼν
Πεισιστράτῳ
ἐπιθέσθαι
τυραννίδι.
Οὐδ'
|
ἐγὼ |
προλέγων
πιστὸς
ἦν.
Ἐκεῖνος
δὲ |
[1, 43] |
Ἦ
γὰρ
ἂν
φρενήρεες
εἴημεν
|
ἐγώ |
τε
καὶ
Σόλων
ὁ
Ἀθηναῖος, |
[1, 47] |
Ἀθηναίων
τάδε.
Εἴην
δὴ
τότ'
|
ἐγὼ |
Φολεγάνδριος
ἢ
Σικινίτης
ἀντί
γ' |
[1, 65] |
μὲν
Σόλων
ἕτοιμός
τοι
καὶ
|
λόγῳ |
καὶ
ἔργῳ
ἀμύνειν·
τοῖς
δ' |
[1, 50] |
Ὦ
πατρίς,
βεβοήθηκά
σοι
καὶ
|
λόγῳ |
καὶ
ἔργῳ,
ἀπέπλευσεν
εἰς
Αἴγυπτον |
[1, 65] |
ἕτοιμός
τοι
καὶ
λόγῳ
καὶ
|
ἔργῳ |
ἀμύνειν·
τοῖς
δ'
αὖ
καὶ |
[1, 50] |
βεβοήθηκά
σοι
καὶ
λόγῳ
καὶ
|
ἔργῳ, |
ἀπέπλευσεν
εἰς
Αἴγυπτον
καὶ
εἰς |
[1, 29] |
τοῦ
βασιλέως
ποτήριον
χρυσοῦν,
ὅπως
|
δῷ |
τῷ
σοφωτάτῳ
τῶν
Ἑλλήνων·
τὸν |
[1, 100] |
λήιον,
τοὺς
ὑπερφυέας
τῶν
ἀσταχύων
|
ῥάβδῳ |
παίων
ἀπεθέριζον,
ὁμαρτέοντος
ἐκείνου.
Καί |
[1, 70] |
ἐχθαίρειν.
Μὴ
ἐπιθυμεῖν
ἀδυνάτων.
Ἐν
|
ὁδῷ |
μὴ
σπεύδειν.
Λέγοντα
μὴ
κινεῖν |
[1, 80] |
ἔχοντες
ἔστρεφον
εὐρείῃ
παῖδες
ἐνὶ
|
τριόδῳ. |
Κείνων
ἔρχεο,
φησί,
μετ'
ἴχνια. |
[1, 28] |
σοφίῃ
πάντων
πρῶτος,
τούτου
τρίποδ'
|
αὐδῶ. |
Διδοῦσιν
οὖν
Θαλῇ·
ὁ
δὲ |
[1, 53] |
γε
πολιτεύουσιν
ἢ
κατὰ
δημοκρατίαν·
|
ἐῶ |
γὰρ
οὐδένα
ὑβρίζειν·
καὶ
ὁ |
[1, 48] |
καὶ
αὐτοὺς
τοὺς
τάφους
πρὸς
|
ἕω |
βλέποντας
καὶ
ἀπὸ
τῶν
δήμων |
[1, 122] |
ἐς
τὴν
ὑστεραίην
ἐπὶ
τὰς
|
Φερεκύδεω |
ταφάς.
Καὶ
οὗτοι
μὲν
οἱ |
[1, 110] |
αὐτῶν
ἕκαστον,
θύειν
τῷ
προσήκοντι
|
θεῷ· |
καὶ
οὕτω
λῆξαι
τὸ
κακόν. |
[1, 114] |
ὅτι
Κρῆτες
αὐτῷ
θύουσιν
ὡς
|
θεῷ· |
φασὶ
γὰρ
καὶ
προ>
γνωστικώτατον |
[1, 73] |
αὐτός
κα
ἐξέρποις·
ἐγὼν
δὲ
|
δοκέω |
καὶ
τὰ
οἰκῇα
σφαλερὰ
ἦμεν |
[1, 90] |
τῇδε
μένουσα
πολυκλαύτῳ
ἐπὶ
τύμβῳ,
|
ἀγγελέω |
παριοῦσι,
Μίδας
ὅτι
τῇδε
τέθαπται. |
[1, 29] |
Καλλίμαχον
Θαλῆς
με
τῷ
μεδεῦντι
|
Νείλεω |
δήμου
δίδωσι,
τοῦτο
δὶς
λαβὼν |
[1, 22] |
ἐν
Μιλήτῳ,
ὅτε
ἦλθε
σὺν
|
Νείλεῳ |
ἐκπεσόντι
Φοινίκης·
ὡς
δ'
οἱ |
[1, 88] |
ἐν
Πριήνῃ
Βίας
ἐγένετο
ὁ
|
Τευτάμεω, |
οὗ
πλέων
λόγος
ἢ
τῶν |
[1, 39] |
ἄνδρα
Θαλῆν
ἥρπασας
ἐκ
σταδίου.
|
Αἰνέω |
ὅττι
μιν
ἐγγὺς
ἀπήγαγες·
ἦ |
[1, 81] |
καὶ
μὴ
ὀρεὶς
πέπεισμαι
τὸν
|
Ἀλυάττεω |
παῖδα
τῶν
βασιλήων
πολυχρυσότατον
πέλειν. |
[1, 73] |
ἀνδρὶ
μονάρχῳ,
καὶ
τῆνον
τυράννων
|
εὐδαιμονίζω |
ὅστις
κα
οἴκοι
ἐξ
αὐτὸς |
[1, 84] |
δίκας
δεινότατος
γεγονέναι
εἰπεῖν.
Ἐπ'
|
ἀγαθῷ |
μέντοι
τῇ
τῶν
λόγων
ἰσχύϊ |
[1, 40] |
καὶ
ἐν
Πανιωνίῳ
καὶ
ἐν
|
Κορίνθῳ |
καὶ
ἐν
Δελφοῖς
συνελθεῖν
αὐτούς. |
[1, 91] |
τι
κεδνόν·
μὴ
μάταιος
ἄχαρις
|
γινέσθω. |
Ἔφη
δὲ
δεῖν
συνοικίζειν
τὰς |
[1, 66] |
ἄμεινον
αὐτοῖς,
εἴτε
δὴ
δημοκρατεῖσθαι,
|
πεπείσθω |
ᾗ
ἑκάτερος
γιγνώσκει.
~Καὶ
σὲ |
[1, 71] |
συνειδείη
ἄνομον
ἑαυτῷ
ἐν
τῷ
|
βίῳ· |
διστάζειν
δὲ
περὶ
ἑνός.
Κρίνων |
[1, 106] |
ἅπερ
προείρηται
ἐν
τῷ
Θαλοῦ
|
βίῳ |
ὑπὲρ
Χίλωνος.
Οἰταῖον
τινά
φημι |
[1, 27] |
παρατηρήσαντα
ὅτε
ἡμῖν
ἰσομεγέθεις
εἰσίν.
|
Συνεβίω |
δὲ
καὶ
Θρασυβούλῳ
τῷ
Μιλησίων |
[1, 75] |
κατέθετο
τὴν
ἀρχήν,
καὶ
δέκα
|
ἐπεβίω |
ἄλλα.
Καὶ
χώραν
αὐτῷ
ἀπένειμαν |
[1, 59] |
γὰρ
ἐκείνων
ἑκάστην
ποτὲ
μὲν
|
πλείω |
σημαίνειν,
ποτὲ
δὲ
ἥττω·
καὶ |
[1, 120] |
οὕτως
ἔχον
τῷ
μέτρῳ
τῷ
|
Φερεκρατείῳ· |
Τὸν
κλεινὸν
Φερεκύδην
ὃν
τίκτει |
[1, 85] |
ἀτρέμας
ἤγαγεν
Ἑρμῆς
εἰς
Ἀίδην,
|
πολιῷ |
γήραϊ
νιφόμενον.
Εἶπε
γάρ,
εἶπε |
[1, 29] |
ἔχει·
Θαλῆς
Ἐξαμύου
Μιλήσιος
Ἀπόλλωνι
|
Δελφινίῳ |
Ἑλλήνων
ἀριστεῖον
δὶς
λαβών.
Ὁ |
[1, 40] |
Φασὶ
δέ
τινες
καὶ
ἐν
|
Πανιωνίῳ |
καὶ
ἐν
Κορίνθῳ
καὶ
ἐν |
[1, 51] |
φυσικῷ
γὰρ
ἄνθει
κεκόσμηνται
καὶ
|
μυρίῳ |
καλλίονι
ἐκεῖθέν
τε
ἀπαλλαγεὶς
ἐγένετο |
[1, 102] |
ἐν
τῷ
ἑλληνίζειν,
τοξευθεὶς
ἐν
|
κυνηγεσίῳ |
πρὸς
τἀδελφοῦ
τελευτᾷ,
εἰπὼν
διὰ |
[1, 69] |
γλώττης
κρατεῖν,
καὶ
μάλιστα
ἐν
|
συμποσίῳ. |
Μὴ
κακολογεῖν
τοὺς
πλησίον·
εἰ |
[1, 32] |
γενέσθαι
τὴν
ἄνοδον
ἕως
τῆς
|
Κῶ· |
καὶ
ὡς
οὐδὲν
ἤνυτον,
τοῖς |
[1, 30] |
Κλέαρχος
φιάλην
ἀποσταλῆναι
ὑπὸ
Κροίσου
|
Πιττακῷ |
καὶ
οὕτω
περιενεχθῆναι.
Ἄνδρων
δ' |
[1, 76] |
Κυμαίων
πεμψάντων
τὸν
φονέα
τῷ
|
Πιττακῷ, |
μαθόντα
καὶ
ἀπολύσαντα
εἰπεῖν,
Συγγνώμη |
[1, 105] |
ἐπανήκειν
ἐς
Σκύθας
ἄνδρα
ἀμείνονα.
|
Ἥκω |
γοῦν
ἐς
Σάρδεις,
πρὸ
μεγάλου |
[1, 62] |
Χείρωσί
φησιν,
αὐτὸν
ποιῶν
λέγοντα·
|
Οἰκῶ |
δὲ
νῆσον,
ὡς
μὲν
ἀνθρώπων |
[1, 51] |
εἶπε,
καὶ>
φασιανοὺς
καὶ
ταώς·
|
φυσικῷ |
γὰρ
ἄνθει
κεκόσμηνται
καὶ
μυρίῳ |
[1, 65] |
τοῖς
δ'
αὖ
καὶ
μαίνεσθαι
|
δοκῶ. |
Ὥστε
ἄπειμί
τοι
ἐκ
μέσου |
[1, 79] |
δ'
οὖν
σοφὸν
λέγεταί
ποτε
|
νεανίσκῳ |
συμβουλευομένῳ
περὶ
γάμου
ταῦτα
εἰπεῖν, |
[1, 122] |
μὴ
φήνῃς.
Ἐμοὶ
μὲν
γὰρ
|
οὔκω |
ἥνδανεν.
Ἔστι
δὲ
οὐκ
ἀτρεκηίη |
[1, 43] |
ὄφελος.
Εἰ
δή
τοι
ἥδιον,
|
ἐθέλω |
γενέσθαι
λεσχηνώτης
περὶ
ὁτέων
γράφεις· |
[1, 40] |
Συρακούσιος
ὁμιλίαν
αὐτῶν
ἀναγέγραφε
παρὰ
|
Κυψέλῳ, |
ᾗ
καὶ
αὐτός
φησι
παρατυχεῖν· |
[1, 118] |
αὐτὸν
ὑπὸ
Πυθαγόρου
ταφῆναι
ἐν
|
Δήλῳ. |
Οἱ
δὲ
φθειριάσαντα
τὸν
βίον |
[1, 71] |
περὶ
ἑνός.
Κρίνων
γάρ
ποτε
|
φίλῳ |
δίκην
αὐτὸς
μὲν
κατὰ
τὸν |
[1, 28] |
ὁ
δὲ
ἄλλῳ
καὶ
ἄλλος
|
ἄλλῳ |
ἕως
Σόλωνος.
Ὁ
δὲ
ἔφη |
[1, 28] |
Διδοῦσιν
οὖν
Θαλῇ·
ὁ
δὲ
|
ἄλλῳ |
καὶ
ἄλλος
ἄλλῳ
ἕως
Σόλωνος. |
[1, 36] |
γνῶναι·
Τί
δὲ
εὔκολον,
Τὸ
|
ἄλλῳ |
ὑποθέσθαι·
Τί
ἥδιστον,
Τὸ
ἐπιτυγχάνειν· |
[1, 82] |
ὁ
Βίας
ἰδὼν
ἔφη
τὸν
|
Ἀπόλλω |
σοφὸν
εἶναι,
οὐδὲ
προσήκατο.
~Οἱ |
[1, 27] |
ἰσομεγέθεις
εἰσίν.
Συνεβίω
δὲ
καὶ
|
Θρασυβούλῳ |
τῷ
Μιλησίων
τυράννῳ,
καθά
φησι |
[1, 31] |
Ἔνιοι
δέ
φασιν
ὑπὸ
Περιάνδρου
|
Θρασυβούλῳ |
τῷ
Μιλησίων
τυράννῳ
πλοῖον
ἔμφορτον |
[1, 95] |
τῇ
πρώτῃ
ξένον
φησὶν
εἶναι
|
Θρασυβούλῳ |
τῷ
Μιλησίων
τυράννῳ.
~Φησὶ
δὲ |
[1, 95] |
ἐκτομῇ·
προσσχούσης
δὲ
τῆς
νεὼς
|
Σάμῳ, |
ἱκετεύσαντες
τὴν
Ἥραν
ὑπὸ
τῶν |
[1, 63] |
ἐλλογίμων
διείλεγμαι
παντὶ
μέτρῳ
καὶ
|
ῥυθμῷ, |
ἐπιγράμμασι
καὶ
μέλεσιν,
ἔχον
οὕτως· |
[1, 110] |
ὑπελήφθη.
Ὅθεν
καὶ
Ἀθηναίοις
τότε
|
λοιμῷ |
κατεχομένοις
ἔχρησεν
ἡ
Πυθία
καθῆραι |
[1, 68] |
ἔφασκε
πρόνοιαν
περὶ
τοῦ
μέλλοντος
|
λογισμῷ |
καταληπτὴν
εἶναι
ἀνδρὸς
ἀρετήν.
Πρός |
[1, 89] |
μέμνηται
καὶ
Κρατῖνος
ἐν
τῷ
|
ὁμωνύμῳ |
δράματι,
πληθυντικῶς
ἐπιγράψας.
Ἀλλὰ
καὶ |
[1, 120] |
ἢν
δέ
τι
πλεῖον
Πυθαγόρῃ
|
τὠμῷ |
λέγε
ταῦθ'
ὅτι
πρῶτος
ἁπάντων |
[1, 53] |
γένει,
ἀφείλοντο.
Τά
τε
ἄλλα
|
ἁμαρτάνω |
οὐδὲν
ἢ
περὶ
θεοὺς
ἢ |
[1, 46] |
τὴν
ἀγοράν·
ἔνθα
τοῖς
Ἀθηναίοις
|
ἀνέγνω |
διὰ
τοῦ
κήρυκος
τὰ
συντείνοντα |
[1, 31] |
ναυαγήσαντος,
ὕστερον
εὑρεθῆναι
πρός
τινων
|
ἁλιένω |
τὸν
τρίποδα.
Φανόδικος
δὲ
περὶ |
[1, 55] |
ἀργὸς
ὑπεύθυνος
ἔστω
παντὶ
τῷ
|
βουλομένῳ |
γράφεσθαι.
Λυσίας
δ'
ἐν
τῷ |
[1, 79] |
οὖν
σοφὸν
λέγεταί
ποτε
νεανίσκῳ
|
συμβουλευομένῳ |
περὶ
γάμου
ταῦτα
εἰπεῖν,
ἅ |
[1, 68] |
Ἡρόδοτος
ἐν
τῇ
πρώτῃ,
Ἱπποκράτει
|
θυομένῳ |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ,
τῶν
λεβήτων
αὐτομάτων |
[1, 115] |
καὶ
δὴ
καὶ
ἐλήφθησαν
πρὸς
|
Ὀρχομενῷ. |
Γηρᾶσαί
τ'
ἐν
τοσαύταις
ἡμέραις |
[1, 84] |
ἐνεγκόντων
τῷ
ὑπὸ
τοῦ
Βίαντος
|
βοηθουμένῳ, |
λυθέντος
τοῦ
δικαστηρίου
νεκρὸς
ἐν |
[1, 116] |
ἐξ
Ὀλυμπίας
εἰς
Μεσσήνην
τῷ
|
ξένῳ |
Περιλάῳ
συμβουλεῦσαι
ἐξοικῆσαι
μετὰ
τῶν |
[1, 113] |
πόλιν,
οὐ
μὰν
ἐς
παῖδας
|
τήνω |
ἔλπομαι
τὸ
κράτος
ἵξεσθαι·
δυσμάχανον |
[1, 113] |
ἐπ'
ἀλατείᾳ
ἐγκύρσωντί
τοι
τοὶ
|
τήνω |
φίλοι,
δειμαίνω
μή
τι
δεινὸν |
[1, 113] |
ἐγκύρσωντί
τοι
τοὶ
τήνω
φίλοι,
|
δειμαίνω |
μή
τι
δεινὸν
πάθῃς.
~Καὶ |
[1, 81] |
Ἔμπας
δ'
ἵξομαι,
ὡς
ἀνδρὶ
|
ξείνῳ |
γενοίμην
τοι
συνόμιλος.
~ΒΙΑΣ.
Βίας |
[1, 112] |
ἐν
Κρήτῃ
πολιτείας
καὶ
περὶ
|
Μίνω |
καὶ
Ῥαδαμάνθυος
εἰς
ἔπη
τετρακισχίλια. |
[1, 27] |
δὲ
καὶ
Θρασυβούλῳ
τῷ
Μιλησίων
|
τυράννῳ, |
καθά
φησι
Μινύης.
Τὰ
δὲ |
[1, 31] |
ὑπὸ
Περιάνδρου
Θρασυβούλῳ
τῷ
Μιλησίων
|
τυράννῳ |
πλοῖον
ἔμφορτον
ἀποσταλῆναι·
τοῦ
δὲ |
[1, 95] |
φησὶν
εἶναι
Θρασυβούλῳ
τῷ
Μιλησίων
|
τυράννῳ. |
~Φησὶ
δὲ
Ἀρίστιππος
ἐν
πρώτῳ |
[1, 108] |
αὐτοῦ
τινας
Πεισιστράτῳ
περιθεῖναι
τῷ
|
τυράννῳ, |
χωρὶς
Πλάτωνος
τοῦ
φιλοσόφου.
Μέμνηται |
[1, 82] |
Μεσσήνην
ἀποστεῖλαι
τοῖς
πατράσιν
αὐτῶν.
|
Χρόνῳ |
δὲ
ἐν
ταῖς
Ἀθήναις,
ὡς |
[1, 32] |
Λακαίνης,
εἰπούσης
ὅτι
περιμάχητος
ἔσται.
|
Χρόνῳ |
δὲ
Λεβεδίων
τινῶν
αὐτόθι
γρῖπον |
[1, 94] |
συνετόν,
τὸν
δὲ
πρεσβύτερον
ἄφρονα.
|
Χρόνῳ |
δὴ
ὑπ'
ὀργῆς
βαλὼν
ὑποβάθρῳ |
[1, 51] |
τῶν
Ἀθηναίων
ἐγκατῴκισεν,
οἳ
τῷ
|
χρόνῳ |
τὴν
φωνὴν
ἀποξενωθέντες
σολοικίζειν
ἐλέχθησαν. |
[1, 44] |
ξείνων·
ἀλλά,
ὡς
ἔλπομαι,
ἑνὶ
|
μούνῳ |
χρήματι
πρόσκεαι
τῇ
γραφῇ.
Ἡμέες |
[1, 108] |
Λακεδαίμονι
μόνον
ἐπ'
ἐρημίας
γελῶντα·
|
ἄφνω |
δέ
τινος
ἐπιστάντος
καὶ
πυθομένου |
[1, 90] |
ὅπου
φησί·
Τίς
κεν
αἰνήσειε
|
νόῳ |
πίσυνος
Λίνδου
ναέταν
Κλεόβουλον
ἀενάοις |
[1, 26] |
μητρὸς
ἀναγκαζούσης
αὐτὸν
γῆμαι
ἔλεγεν,
|
οὐδέπω |
καιρός.
Εἶτα,
ἐπειδὴ
παρήβησεν
ἐγκειμένης, |
[1, 53] |
σὺ
διέθηκας
τοὺς
θεσμοὺς
Ἀθηναίοις,
|
ἐπιτρέπω |
πολιτεύειν.
Καὶ
ἄμεινόν
γε
πολιτεύουσιν |
[1, 96] |
ὡς
εὔξαιτο,
εἰ
νικήσειεν
Ὀλύμπια
|
τεθρίππῳ, |
χρυσοῦν
ἀνδριάντα
ἀναθεῖναι·
νικήσας
δὲ |
[1, 86] |
τὴν
αἰτίαν
τῆς
σιγῆς
πυθομένου,
|
Σιωπῶ, |
ἔφη,
ὅτι
περὶ
τῶν
οὐδέν |
[1, 83] |
ἄνωθεν
σῖτον
περιχέας
ἔδειξε
τῷ
|
ἀνθρώπῳ· |
καὶ
τέλος
μαθὼν
ὁ
Ἀλυάττης |
[1, 61] |
ἔχων
ἔχθος
κραδίῃ,
φαιδρῷ
προσεννέπῃ
|
προσώπῳ, |
γλῶσσα
δέ
οἱ
διχόμυθος
ἐκ |
[1, 61] |
μὴ
κρυπτὸν
ἔχων
ἔχθος
κραδίῃ,
|
φαιδρῷ |
προσεννέπῃ
προσώπῳ,
γλῶσσα
δέ
οἱ |
[1, 64] |
αὐτοῦ
καὶ
ἐπιστολαὶ
αἵδε·
~Σόλων
|
Περιάνδρῳ
|
Ἐπαγγέλλεις
μοι
πολλούς
τοι
ἐπιβουλεύειν. |
[1, 73] |
αὐτοῦ
καὶ
ἐπιστόλιον
τόδε·
Χίλων
|
Περιάνδρῳ
|
Ἐπιστέλλεις
ἐμὶν
ἐκστρατείαν
ἐπὶ
ἐκδάμως, |
[1, 100] |
αὐτῷ
καὶ
Θρασύβουλος
οὕτω·
Θρασύβουλος
|
Περιάνδρῳ
|
Τῷ
μὲν
κήρυκι
σεῦ
οὐδὲν |
[1, 53] |
ἐγὼ
ἃ
ὀμόσαντες
Ἀθηναῖοι
παρέξειν
|
Κόδρῳ |
τε
καὶ
τῷ
ἐκείνου
γένει, |
[1, 109] |
μετεσκευασμένα
πάντα
καταλαβὼν
καὶ
παρ'
|
ἑτέρῳ |
τὴν
κτῆσιν,
πάλιν
ἧκεν
εἰς |
[1, 58] |
συνειπεῖν,
ὡς
Ἀπολλόδωρός
φησιν
ἐν
|
δευτέρῳ |
Περὶ
νομοθετῶν.
Ἀλλὰ
καὶ
τῆς |
[1, 26] |
Ἱερώνυμος
ὁ
Ῥόδιος
ἐν
τῷ
|
δευτέρῳ |
τῶν
Σποράδην
ὑπομνημάτων
ὅτι
βουλόμενος |
[1, 76] |
~Παμφίλη
δέ
φησιν
ἐν
τῷ
|
δευτέρῳ |
τῶν
Ὑπομνημάτων,
ὡς
τὸν
υἱὸν |
[1, 119] |
Φησὶ
δὲ
Δοῦρις
ἐν
τῷ
|
δευτέρῳ |
τῶν
Ὡρῶν
ἐπιγεγράφθαι
αὐτῷ
τὸ |
[1, 94] |
Χρόνῳ
δὴ
ὑπ'
ὀργῆς
βαλὼν
|
ὑποβάθρῳ |
ἢ
λακτίσας
τὴν
γυναῖκα
ἔγκυον |
[1, 58] |
λόγον
σιγῇ,
τὴν
δὲ
σιγὴν
|
καιρῷ. |
~Ἔλεγε
δὲ
τοὺς
παρὰ
τοῖς |
[1, 41] |
ὃς
τάδ'
ἔλεξε·
μηδὲν
ἄγαν·
|
καιρῷ |
πάντα
πρόσεστι
καλά.
Στασιάζεται
δὲ |
[1, 67] |
μοι
Ἀθήναζε
οὐ
καλῶς
ἔχον
|
ὁρῶ, |
μή
μέ
τις
μέμψηται,
εἰ |
[1, 54] |
οὐ
γάρ
τι
ἐν
σοὶ
|
ἐνορῶ |
δολερὸν
ἢ
ἄπιστον·
εἴτε
ἄλλως |
[1, 62] |
τοὺς
νόμους.
Ἐτελεύτησε
δ'
ἐν
|
Κύπρῳ |
βιοὺς
ἔτη
ὀγδοήκοντα,
τοῦτον
ἐπισκήψας |
[1, 107] |
φησιν
ἐν
τοῖς
σποράδην
οὐ
|
πόρρω |
Τίμωνος
αὐτὸν
καὶ
Ἀπημάντου
γεγονέναι· |
[1, 63] |
τῶν
τελευτησάντων
ἐλλογίμων
διείλεγμαι
παντὶ
|
μέτρῳ |
καὶ
ῥυθμῷ,
ἐπιγράμμασι
καὶ
μέλεσιν, |
[1, 120] |
καὶ
ἡμῶν
οὕτως
ἔχον
τῷ
|
μέτρῳ |
τῷ
Φερεκρατείῳ·
Τὸν
κλεινὸν
Φερεκύδην |
[1, 63] |
ἡμέτερον
ἐπίγραμμα
ἐν
τῇ
προειρημένῃ
|
Παμμέτρῳ, |
ἔνθα
καὶ
περὶ
πάντων
τῶν |
[1, 39] |
τῷ
πρώτῳ
τῶν
Ἐπιγραμμάτων
ἢ
|
Παμμέτρῳ |
τόδε
τὸ
ἐπίγραμμα·
Γυμνικὸν
αὖ |
[1, 109] |
ὁδοῦ
κατὰ
μεσημβρίαν
ἐκκλίνας
ὑπ'
|
ἄντρῳ |
τινὶ
κατεκοιμήθη
ἑπτὰ
καὶ
πεντήκοντα |
[1, 106] |
καὶ
εὑρεῖν
αὐτὸν
θέρους
ἐχέτλην
|
ἀρότρῳ |
προσαρμόττοντα,
καὶ
εἰπεῖν,
Ἀλλ'
ὦ |
[1, 119] |
Σώζεται
δὲ
καὶ
ἡλιοτρόπιον
ἐν
|
Σύρῳ |
τῇ
νήσῳ.
Φησὶ
δὲ
Δοῦρις |
[1, 72] |
τὰς
ναῦς
συνέχειν
ἐν
τῇ
|
νήσῳ· |
κἂν
ἑαλώκει
ἡ
Ἑλλάς,
εἰ |
[1, 119] |
καὶ
ἡλιοτρόπιον
ἐν
Σύρῳ
τῇ
|
νήσῳ. |
Φησὶ
δὲ
Δοῦρις
ἐν
τῷ |
[1, 67] |
ἀρεσκοίμην
οἷς
σὺ
πράσσεις.
Σόλων
|
Κροίσῳ. |
Ἄγαμαί
σε
τῆς
περὶ
ἡμᾶς |
[1, 105] |
τινες.
Καὶ
ἐπέστειλεν
ὧδε·
Ἀνάχαρσις
|
Κροίσῳ. |
Ἐγώ,
βασιλεῦ
Λυδῶν,
ἀφῖγμαι
εἰς |
[1, 81] |
αὐτοῦ
ἐστιν
ἐπιστόλιον
τοιόνδε·
Πιττακὸς
|
Κροίσῳ. |
Κέλεαί
με
ἱκνέεσθαι
ἐς
Λυδίην, |
[1, 40] |
φησι
παρατυχεῖν·
Ἔφορος
δὲ
παρὰ
|
Κροίσῳ |
πλὴν
Θαλοῦ.
Φασὶ
δέ
τινες |
[1, 90] |
στάλας;
ἅπαντα
γάρ
ἐστι
θεῶν
|
ἥσσω· |
λίθον
δὲ
καὶ
βρότεοι
παλάμαι |
[1, 122] |
ἅπαντα
γὰρ
αἰνίσσομαι.
Τῇ
δὲ
|
νούσῳ |
πιεζόμενος
ἐπὶ
μᾶλλον
οὔτε
τῶν |
[1, 71] |
διδοὺς
βάσανον
φανεράν·
ἐν
δὲ
|
χρυσῷ |
ἀνδρῶν
ἀγαθῶν
τε
κακῶν
τε |
[1, 83] |
καὶ
ἄνωθεν
σῖτον
περιχέας
ἔδειξε
|
τῷ |
ἀνθρώπῳ·
καὶ
τέλος
μαθὼν
ὁ |
[1, 57] |
δὲ
μή,
θάνατος
ἡ
ζημία.
|
Τῷ |
ἄρχοντι,
ἐὰν
μεθύων
ληφθῇ,
θάνατον |
[1, 71] |
οὐδὲν
συνειδείη
ἄνομον
ἑαυτῷ
ἐν
|
τῷ |
βίῳ·
διστάζειν
δὲ
περὶ
ἑνός. |
[1, 55] |
ὁ
ἀργὸς
ὑπεύθυνος
ἔστω
παντὶ
|
τῷ |
βουλομένῳ
γράφεσθαι.
Λυσίας
δ'
ἐν |
[1, 26] |
καὶ
Ἱερώνυμος
ὁ
Ῥόδιος
ἐν
|
τῷ |
δευτέρῳ
τῶν
Σποράδην
ὑπομνημάτων
ὅτι |
[1, 76] |
κεκληρονομηκέναι.
~Παμφίλη
δέ
φησιν
ἐν
|
τῷ |
δευτέρῳ
τῶν
Ὑπομνημάτων,
ὡς
τὸν |
[1, 119] |
νήσῳ.
Φησὶ
δὲ
Δοῦρις
ἐν
|
τῷ |
δευτέρῳ
τῶν
Ὡρῶν
ἐπιγεγράφθαι
αὐτῷ |
[1, 29] |
περίοδον
πάλιν
Θαλῇ·
~ὁ
δὲ
|
τῷ |
Διδυμεῖ
Ἀπόλλωνι
ἀπέστειλεν,
εἰπὼν
οὕτω |
[1, 32] |
Ὁ
δὲ
μετὰ
τὴν
περίοδον
|
τῷ |
Διδυμεῖ
τίθησιν
Ἀπόλλωνι.
~Κῴοις
μὲν |
[1, 53] |
Ἀθηναῖοι
παρέξειν
Κόδρῳ
τε
καὶ
|
τῷ |
ἐκείνου
γένει,
ἀφείλοντο.
Τά
τε |
[1, 102] |
τῆς
πατρίδος
πολὺς
ὢν
ἐν
|
τῷ |
ἑλληνίζειν,
τοξευθεὶς
ἐν
κυνηγεσίῳ
πρὸς |
[1, 83] |
~Οἱ
δὲ
λέγουσιν
ἐν
Θήβαις
|
τῷ |
Ἡρακλεῖ
αὐτὸν
ἀναθεῖναι,
ἐπεὶ
ἀπόγονος |
[1, 106] |
Πυθίαν
εἰπεῖν
ἅπερ
προείρηται
ἐν
|
τῷ |
Θαλοῦ
βίῳ
ὑπὲρ
Χίλωνος.
Οἰταῖον |
[1, 55] |
βουλομένῳ
γράφεσθαι.
Λυσίας
δ'
ἐν
|
τῷ |
κατὰ
Νικίδου
Δράκοντά
φησι
γεγραφέναι |
[1, 83] |
Ἀλυάττῃ
κελεύω
κρόμμυα
ἐσθίειν
{ἴσον
|
τῷ |
κλαίειν}
~Λέγεται
δὲ
καὶ
δίκας |
[1, 29] |
κατὰ
τὸν
Καλλίμαχον
Θαλῆς
με
|
τῷ |
μεδεῦντι
Νείλεω
δήμου
δίδωσι,
τοῦτο |
[1, 76] |
τιμωρίας
κρείσσων.
Νόμους
δὲ
ἔθηκε·
|
τῷ |
μεθύοντι,
ἐὰν
ἁμάρτῃ,
διπλῆν
εἶναι |
[1, 100] |
καὶ
Θρασύβουλος
οὕτω·
Θρασύβουλος
Περιάνδρῳ
|
Τῷ |
μὲν
κήρυκι
σεῦ
οὐδὲν
ὑπεκρινάμην· |
[1, 120] |
Ἔστι
καὶ
ἡμῶν
οὕτως
ἔχον
|
τῷ |
μέτρῳ
τῷ
Φερεκρατείῳ·
Τὸν
κλεινὸν |
[1, 27] |
εἰσίν.
Συνεβίω
δὲ
καὶ
Θρασυβούλῳ
|
τῷ |
Μιλησίων
τυράννῳ,
καθά
φησι
Μινύης. |
[1, 31] |
δέ
φασιν
ὑπὸ
Περιάνδρου
Θρασυβούλῳ
|
τῷ |
Μιλησίων
τυράννῳ
πλοῖον
ἔμφορτον
ἀποσταλῆναι· |
[1, 95] |
πρώτῃ
ξένον
φησὶν
εἶναι
Θρασυβούλῳ
|
τῷ |
Μιλησίων
τυράννῳ.
~Φησὶ
δὲ
Ἀρίστιππος |
[1, 39] |
ἤδη
γηραιός.
Καὶ
αὐτοῦ
ἐπιγέγραπται
|
τῷ |
μνήματι·
Ἦ
ὀλίγον
τόδε
σῆμα, |
[1, 116] |
τε
ἐξ
Ὀλυμπίας
εἰς
Μεσσήνην
|
τῷ |
ξένῳ
Περιλάῳ
συμβουλεῦσαι
ἐξοικῆσαι
μετὰ |
[1, 89] |
ἧς
μέμνηται
καὶ
Κρατῖνος
ἐν
|
τῷ |
ὁμωνύμῳ
δράματι,
πληθυντικῶς
ἐπιγράψας.
Ἀλλὰ |
[1, 100] |
τὸ
ἄγος·
τὺ
δὲ
ἑκὼν
|
τῷ |
παιδί
με
ἄπο
θυμοῦ
ποιήσαις |
[1, 100] |
Ἢ
ὦν
παῦσον
τὰν
ἀπήνειαν
|
τῶ |
παιδός,
ἢ
ἐγὼν
τὺ
ἀμυνοῦμαι. |
[1, 98] |
καὶ
Ἡρακλείδης
καὶ
Παμφίλη
ἐν
|
τῷ |
πέμπτῳ
τῶν
Ὑπομνημάτων
δύο
φασὶ |
[1, 94] |
φησιν
Ἡρακλείδης
ὁ
Ποντικὸς
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
ἀρχῆς,
παῖδας
ἐξ
αὐτῆς |
[1, 29] |
ἐκαλεῖτο,
καθά
φησιν
Ἔλευσις
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
Ἀχιλλέως
καὶ
Ἀλέξων
ὁ |
[1, 32] |
πεμφθῆναι·
~διὰ
τί
δέ,
ἐν
|
τῷ |
περὶ
Βίαντος
λέξομεν.
Ἄλλοι
φασὶν |
[1, 38] |
τέταρτος
οὗ
μέμνηται
Δοῦρις
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
ζωγραφίας·
πέμπτος
νεώτερος,
ἄδοξος, |
[1, 111] |
μετήλλαξεν,
ὥς
φησι
Φλέγων
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
μακροβίων
βιοὺς
ἔτη
ἑπτὰ |
[1, 112] |
φησι
Λόβων
ὁ
Ἀργεῖος
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
ποιητῶν.
Λέγεται
δὲ
καὶ |
[1, 118] |
αὑτὸν
δισκῆσαι.
Ἀριστόξενος
δ'
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
Πυθαγόρου
καὶ
τῶν
γνωρίμων |
[1, 42] |
Σκάβρα
Ἀργεῖον.
~Ἕρμιππος
δ'
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
τῶν
σοφῶν
ἑπτακαίδεκά
φησιν, |
[1, 60] |
συνεβούλευσεν,
ὥς
φησιν
Ἀπολλόδωρος
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
τῶν
φιλοσόφων
αἱρέσεων,
τάδε· |
[1, 76] |
δὲ
Κυμαίων
πεμψάντων
τὸν
φονέα
|
τῷ |
Πιττακῷ,
μαθόντα
καὶ
ἀπολύσαντα
εἰπεῖν, |
[1, 81] |
τὸ
πλατύπουν
εἶναι
καὶ
ἐπισύρειν
|
τὼ |
πόδε·
χειροπόδην
δὲ
διὰ
τὰς |
[1, 110] |
ἂν
κατακλίνοι
αὐτῶν
ἕκαστον,
θύειν
|
τῷ |
προσήκοντι
θεῷ·
καὶ
οὕτω
λῆξαι |
[1, 108] |
γὰρ
αὐτοῦ
καὶ
οὗτος
ἐν
|
τῷ |
Πρωταγόρᾳ,
ἀντὶ
Περιάνδρου
θεὶς
αὐτόν. |
[1, 39] |
παρ'
ἡμῖν
ἐς
αὐτὸν
ἐν
|
τῷ |
πρώτῳ
τῶν
Ἐπιγραμμάτων
ἢ
Παμμέτρῳ |
[1, 99] |
Περίανδρος
τοῖς
Σοφοῖς.
Πολλὰ
χάρις
|
τῷ |
Πυθοῖ
Ἀπόλλωνι
τοῦ
εἰς
ἓν |
[1, 82] |
ἁλιέων,
τοῦ
χαλκοῦ,
ἐπιγραφὴν
ἔχοντος
|
Τῷ |
σοφῷ
Σάτυρος
μέν
φησι
παρελθεῖν |
[1, 32] |
ἑκατέρωθεν
πιπτόντων
ἐκπίπτει
χρησμὸς
δοῦναι
|
τῷ |
σοφωτάτῳ·
καὶ
ἀμφότεροι
συνῄνεσαν
Θαλῇ. |
[1, 29] |
βασιλέως
ποτήριον
χρυσοῦν,
ὅπως
δῷ
|
τῷ |
σοφωτάτῳ
τῶν
Ἑλλήνων·
τὸν
δὲ |
[1, 30] |
τῷ
Τρίποδι
Ἀργείους
ἆθλον
ἀρετῆς
|
τῷ |
σοφωτάτῳ
τῶν
Ἑλλήνων
τρίποδα
θεῖναι· |
[1, 30] |
οὕτω
περιενεχθῆναι.
Ἄνδρων
δ'
ἐν
|
τῷ |
Τρίποδι
Ἀργείους
ἆθλον
ἀρετῆς
τῷ |
[1, 62] |
τὴν
τεσσαρακοστὴν
ἕκτην
Ὀλυμπιάδα,
ἧς
|
τῷ |
τρίτῳ
ἔτει
ἦρξεν
Ἀθήνησι,
καθά |
[1, 79] |
Ὀλυμπιάδα·
ἐτελεύτησε
δ'
ἐπὶ
Ἀριστομένους
|
τῷ |
τρίτῳ
ἔτει
τῆς
πεντηκοστῆς
δευτέρας |
[1, 103] |
ὑβριζόντων,
τοὺς
ἀθλητὰς
τιμῶσιν
ἐπὶ
|
τῷ |
τύπτειν
ἀλλήλους.
Μαθὼν
τέτταρας
δακτύλους |
[1, 108] |
τὰ
αὐτοῦ
τινας
Πεισιστράτῳ
περιθεῖναι
|
τῷ |
τυράννῳ,
χωρὶς
Πλάτωνος
τοῦ
φιλοσόφου. |
[1, 84] |
τῶν
δικαστῶν
τὴν
ψῆφον
ἐνεγκόντων
|
τῷ |
ὑπὸ
τοῦ
Βίαντος
βοηθουμένῳ,
λυθέντος |
[1, 120] |
ἡμῶν
οὕτως
ἔχον
τῷ
μέτρῳ
|
τῷ |
Φερεκρατείῳ·
Τὸν
κλεινὸν
Φερεκύδην
ὃν |
[1, 51] |
τινας
τῶν
Ἀθηναίων
ἐγκατῴκισεν,
οἳ
|
τῷ |
χρόνῳ
τὴν
φωνὴν
ἀποξενωθέντες
σολοικίζειν |
[1, 46] |
ἔτι
συμβουλεύσοι
περὶ
Σαλαμῖνος
μάχεσθαι,
|
θανάτῳ |
ζημιοῦσθαι,
οὗτος
μαίνεσθαι
προσποιησάμενος
καὶ |
[1, 29] |
καὶ
Ἀλέξων
ὁ
Μύνδιος
ἐν
|
ἐνάτῳ |
Μυθικῶν.
Εὔδοξος
δ'
ὁ
Κνίδιος |
[1, 65] |
ἔβλαπτον,
οἳ
οὐκ
ἐγένοντο
ἐμποδὼν
|
Πεισιστράτῳ |
ἐπιθέσθαι
τυραννίδι.
Οὐδ'
ἐγὼ
προλέγων |
[1, 93] |
ἔνθα
οἰκέοντι
οὐδὲν
δεινὸν
ἐκ
|
Πεισιστράτω. |
Καὶ
τοὶ
ἕταροι
δὲ
ἑκάστοθεν |
[1, 108] |
αὐτοῦ
καὶ
τὰ
αὐτοῦ
τινας
|
Πεισιστράτῳ |
περιθεῖναι
τῷ
τυράννῳ,
χωρὶς
Πλάτωνος |
[1, 66] |
ξύμπαντες
ἑνὶ
δουλεύουσι
Πεισιστράτῳ.
Σόλων
|
Πεισιστράτῳ. |
Πιστεύω
μηδὲν
κακὸν
ἐκ
σοῦ |
[1, 66] |
δὴ
νῦν
ξύμπαντες
ἑνὶ
δουλεύουσι
|
Πεισιστράτῳ. |
Σόλων
Πεισιστράτῳ.
Πιστεύω
μηδὲν
κακὸν |
[1, 32] |
πιπτόντων
ἐκπίπτει
χρησμὸς
δοῦναι
τῷ
|
σοφωτάτῳ· |
καὶ
ἀμφότεροι
συνῄνεσαν
Θαλῇ.
Ὁ |
[1, 29] |
ποτήριον
χρυσοῦν,
ὅπως
δῷ
τῷ
|
σοφωτάτῳ |
τῶν
Ἑλλήνων·
τὸν
δὲ
δοῦναι |
[1, 30] |
Τρίποδι
Ἀργείους
ἆθλον
ἀρετῆς
τῷ
|
σοφωτάτῳ |
τῶν
Ἑλλήνων
τρίποδα
θεῖναι·
κριθῆναι |
[1, 37] |
Μὴ
πλούτει,
φησί,
κακῶς,
μηδὲ
|
διαβαλλέτω |
σε
λόγος
πρὸς
τοὺς
πίστεως |
[1, 44] |
δοκέεις
ἄν
μοι
ἁρμοδιώτατα
ἐν
|
Μιλήτῳ |
οἶκον
ποιέεσθαι
παρὰ
τοῖς
ἀποίκοις |
[1, 22] |
Ἀρχόντων
ἀναγραφῇ.
Ἐπολιτογραφήθη
δὲ
ἐν
|
Μιλήτῳ, |
ὅτε
ἦλθε
σὺν
Νείλεῳ
ἐκπεσόντι |
[1, 73] |
ἡσθείς,
οὐ
νεμεσητόν·
ἐμοὶ
τοῖος
|
ἴτω |
θάνατος.
Ἐπὶ
δὲ
τῆς
εἰκόνος |
[1, 92] |
ὅταν
τις
ἐξίῃ
τῆς
οἰκίας,
|
ζητείτω |
πρότερον
τί
μέλλει
πράσσειν·
καὶ |
[1, 92] |
πράσσειν·
καὶ
ὅταν
εἰσέλθῃ
πάλιν,
|
ζητείτω |
τί
ἔπραξε.
Συνεβούλευέ
τε
εὖ |
[1, 62] |
τεσσαρακοστὴν
ἕκτην
Ὀλυμπιάδα,
ἧς
τῷ
|
τρίτῳ |
ἔτει
ἦρξεν
Ἀθήνησι,
καθά
φησι |
[1, 79] |
ἐτελεύτησε
δ'
ἐπὶ
Ἀριστομένους
τῷ
|
τρίτῳ |
ἔτει
τῆς
πεντηκοστῆς
δευτέρας
Ὀλυμπιάδος, |
[1, 60] |
σπουδαῖα
μελέτα.
Φίλους
μὴ
ταχὺ
|
κτῶ· |
οὓς
δ'
ἂν
κτήσῃ
μὴ |
[1, 38] |
Ὀλυμπιάδος.
~Ἐτελεύτησε
δ'
ἐτῶν
ἑβδομήκοντα
|
ὀκτώ, |
{ἤ,
ὡς
Σωσικράτης
φησίν,
ἐνενήκοντα} |
[1, 93] |
ἀποφθίμενον
καταπενθεῖ
ἥδε
πάτρα
Λίνδος
|
πόντῳ |
ἀγαλλομένη.
Ἀπεφθέγξατο·
μέτρον
ἄριστον.
Καὶ |
[1, 33] |
τρίποδα
χρύσειον,
ὃν
Ἥφαιστος
βάλε
|
πόντῳ, |
ἐκ
πόλιος
πέμψητε
καὶ
ἐς |
[1, 66] |
ἢ
τῶν
ἄλλων
τις
Ἀθηναίων
|
ὅτῳ |
μὴ
ἀρέσκει
τυραννίς.
Εἴτε
δὲ |
[1, 54] |
τοίνυν
οἴκαδε,
πιστεύων
μοι
καὶ
|
ἀνωμότῳ, |
ἄχαρι
μηδὲν
πείσεσθαι
Σόλωνα
ἐκ |
[1, 57] |
Πεισίστρατος,
ὥς
φησι
Διευχίδας
ἐν
|
πέμπτῳ |
Μεγαρικῶν.
Ἦν
δὲ
μάλιστα
τὰ |
[1, 98] |
Ἡρακλείδης
καὶ
Παμφίλη
ἐν
τῷ
|
πέμπτῳ |
τῶν
Ὑπομνημάτων
δύο
φασὶ
Περιάνδρους |
[1, 89] |
διαφέρειν,
μετασχεῖν
τε
τῆς
ἐν
|
Αἰγύπτῳ |
φιλοσοφίας.
Γενέσθαι
τε
αὐτῷ
θυγατέρα |
[1, 91] |
πατήρ,
παῖδες
δυοκαίδεκα.
Τῶν
δὲ
|
ἑκάστῳ |
παῖδες
δὶς
τριάκοντα
διάνδιχα
εἶδος |
[1, 55] |
μὴ
τρέφῃ
τοὺς
γονέας,
ἄτιμος
|
ἔστω· |
ἀλλὰ
καὶ
ὁ
τὰ
πατρῷα |
[1, 55] |
ὁμοίως.
Καὶ
ὁ
ἀργὸς
ὑπεύθυνος
|
ἔστω |
παντὶ
τῷ
βουλομένῳ
γράφεσθαι.
Λυσίας |
[1, 28] |
καὶ
ἐπισκῆψαι
δοῦναι
τῶν
σοφῶν
|
ὀνηΐστῳ. |
Ἐδόθη
δὴ
Θαλῇ
καὶ
κατὰ |
[1, 59] |
μὲν
πλείω
σημαίνειν,
ποτὲ
δὲ
|
ἥττω· |
καὶ
τούτων
τοὺς
τυράννους
ποτὲ |
[1, 34] |
κατανοήσῃ,
εἰς
βόθρον
ἐμπεσεῖν
καὶ
|
αὐτῷ |
ἀνοιμώξαντι
φάναι
τὴν
γραῦν·
σὺ |
[1, 75] |
δέκα
ἐπεβίω
ἄλλα.
Καὶ
χώραν
|
αὐτῷ |
ἀπένειμαν
οἱ
Μυτιληναῖοι·
ὁ
δὲ |
[1, 61] |
Ἐξηκονταέτη
μοῖρα
κίχοι
θανάτου,
~ἐπιτιμῶντα
|
αὐτῷ |
εἰπεῖν·
Ἀλλ'
εἴ
μοι
κἂν |
[1, 93] |
γηραιός,
ἔτη
βιοὺς
ἑβδομήκοντα·
καὶ
|
αὐτῷ |
ἐπεγράφη·
Ἄνδρα
σοφὸν
Κλεόβουλον
ἀποφθίμενον |
[1, 79] |
ἔτη
ἑβδομήκοντα,
ἤδη
γηραιός.
Καὶ
|
αὐτῷ |
ἐπὶ
τοῦ
μνήματος
ἐπιγέγραπται
τόδε· |
[1, 89] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
φιλοσοφίας.
Γενέσθαι
τε
|
αὐτῷ |
θυγατέρα
Κλεοβουλίνην,
αἰνιγμάτων
ἑξαμέτρων
ποιήτριαν, |
[1, 114] |
Λέγουσι
δέ
τινες
ὅτι
Κρῆτες
|
αὐτῷ |
θύουσιν
ὡς
θεῷ·
φασὶ
γὰρ |
[1, 23] |
καὶ
Ἡρόδοτος
θαυμάζει.
Μαρτυρεῖ
δ'
|
αὐτῷ |
καὶ
Ἡράκλειτος
καὶ
Δημόκριτος.
~Ἔνιοι |
[1, 100] |
πασᾶν
Κορινθιᾶν
εἵματα.
Ἔγραψε
δὲ
|
αὐτῷ |
καὶ
Θρασύβουλος
οὕτω·
Θρασύβουλος
Περιάνδρῳ
|
[1, 111] |
~Ἀθηναῖοι
δὲ
τάλαντον
ἐψηφίσαντο
δοῦναι
|
αὐτῷ |
καὶ
ναῦν
τὴν
ἐς
Κρήτην |
[1, 96] |
ἡ
μήτηρ
αὐτοῦ
Κράτεια
συνῆν
|
αὐτῷ |
λάθρα·
καὶ
ὃς
ἥδετο.
Φανεροῦ |
[1, 102] |
τῇ
πατρίδι
εἶναι
καὶ
προσήκειν
|
αὐτῷ |
ξένους
ποιεῖσθαι.
Ὁ
δὲ
καταπλαγεὶς |
[1, 75] |
Μυτιληναῖοι,
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
ἐνεχείρισαν
|
αὐτῷ. |
Ὁ
δὲ
δέκα
ἔτη
κατασχὼν |
[1, 49] |
φάλαγγες.
~Τοῦ
δὴ
λοιποῦ
προσεῖχον
|
αὐτῷ |
ὁ
δῆμος
καὶ
ἡδέως
καὶ |
[1, 117] |
Θεόπομπος
ἐν
Θαυμασίοις·
προστάξαι
δὲ
|
αὐτῷ |
ὄναρ
τοῦτο
τὸν
Ἡρακλέα,
ὃν |
[1, 102] |
ἐκελεύσθη
ὑπὸ
τοῦ
Σόλωνος
εἰπεῖν
|
αὐτῷ, |
ὅτιπερ
ἐν
ταῖς
ἰδίαις
πατρίσι |
[1, 81] |
διαθέσεως
αὐτὰ
εἰρηκέναι.
Εὐγενεστέρα
γὰρ
|
αὐτῷ |
οὖσα
ἡ
γυνή,
ἐπειδήπερ
ἦν |
[1, 83] |
πρὸς
τοὺς
Πριηνέας.
Θᾶττον
δ'
|
αὐτῷ |
πέμψαντι
πρὸς
τὸν
Βίαντα
ἵνα |
[1, 88] |
ἄλλων.
Καὶ
οἱ
Πριηνεῖς
δὲ
|
αὐτῷ |
τέμενος
καθιέρωσαν
τὸ
Τευτάμειον
λεγόμενον. |
[1, 119] |
τῷ
δευτέρῳ
τῶν
Ὡρῶν
ἐπιγεγράφθαι
|
αὐτῷ |
τὸ
ἐπίγραμμα
τόδε·
~Τῆς
σοφίης |
[1, 96] |
δὲ
ἐπί
τι
κενοτάφιον
ἐπέγραψαν
|
αὐτῷ |
τόδε·
~Πλούτου
καὶ
σοφίης
πρύτανιν |
[1, 52] |
οὗτος
μὲν
ταῦτα.
Πεισίστρατος
δ'
|
αὐτῷ |
φεύγοντι
τοῦτον
ἐπέστειλε
τὸν
τρόπον. |
[1, 73] |
ὅστις
κα
οἴκοι
ἐξ
αὐτὸς
|
αὑτῶ |
κατθάνῃ.
~ΠΙΤΤΑΚΟΣ.
Πιττακὸς
Ὑρραδίου
Μυτιληναῖος. |
[1, 64] |
ἀνυπόπτων,
ὁ
μὲν
δεδιὼς
περὶ
|
αὑτῷ, |
ὁ
δὲ
σοῦ
καταγνούς,
οὐκ |
[1, 45] |
ἐθήτευον.
Ἑπτὰ
δὴ
ταλάντων
ὀφειλομένων
|
αὑτῷ |
πατρῴων
συνεχώρησε
πρῶτος
καὶ
τοὺς |
[1, 49] |
φησι
Σωσικράτης,
προαισθόμενος
τὸ
ἐφ'
|
ἑαυτῷ |
διεκώλυσεν.
Ἄξας
γὰρ
εἰς
τὴν |
[1, 71] |
εἰπεῖν
ὡς
οὐδὲν
συνειδείη
ἄνομον
|
ἑαυτῷ |
ἐν
τῷ
βίῳ·
διστάζειν
δὲ |
[1, 66] |
~Ἤρξατο
μὲν
δημαγωγεῖν·
εἶτα
δὲ
|
ἑαυτῷ |
τραύματα
ποιήσας,
παρελθὼν
ἐφ'
ἡλιαίαν |
[1, 90] |
δὲ
θάλασσα,
αὐτοῦ
τῇδε
μένουσα
|
πολυκλαύτῳ |
ἐπὶ
τύμβῳ,
ἀγγελέω
παριοῦσι,
Μίδας |
[1, 63] |
δὲ
τοῦτο
δακρύω,
ὅτι
οὐδὲν
|
ἀνύτω. |
Φέρονται
δὲ
αὐτοῦ
καὶ
ἐπιστολαὶ |
[1, 64] |
ἄγοντες
ὅπως
ἂν
γνώμης
ἔχωσιν.
|
Οὕτω |
δὲ
καὶ
τὸ
θεῖον
καὶ |
[1, 100] |
Ἔγραψε
δὲ
αὐτῷ
καὶ
Θρασύβουλος
|
οὕτω· |
Θρασύβουλος
Περιάνδρῳ
Τῷ
μὲν
κήρυκι |
[1, 80] |
κεῖνος
ἐς
οἰκίον
ἤγετο
νύμφην,
|
οὕτω |
καὶ
σύ,
Δίων,
τὴν
κατὰ |
[1, 29] |
τῷ
Διδυμεῖ
Ἀπόλλωνι
ἀπέστειλεν,
εἰπὼν
|
οὕτω |
κατὰ
τὸν
Καλλίμαχον
Θαλῆς
με |
[1, 93] |
μέτρον
ἄριστον.
Καὶ
Σόλωνι
ἐπέστειλεν
|
οὕτω· |
Κλεόβουλος
Σόλωνι
Πολλοὶ
μέν
τιν |
[1, 110] |
θύειν
τῷ
προσήκοντι
θεῷ·
καὶ
|
οὕτω |
λῆξαι
τὸ
κακόν.
Ὅθεν
ἔτι |
[1, 87] |
Κερδαίνων.
Ἔλεγέ
τε
τὸν
βίον
|
οὕτω |
μετρεῖν
ὡς
καὶ
πολὺν
καὶ |
[1, 122] |
δοκιμώσῃς
σὺν
τοῖς
ἄλλοις
σοφοῖς,
|
οὕτω |
μιν
φῆνον·
ἢν
δὲ
οὐ |
[1, 30] |
ἀποσταλῆναι
ὑπὸ
Κροίσου
Πιττακῷ
καὶ
|
οὕτω |
περιενεχθῆναι.
Ἄνδρων
δ'
ἐν
τῷ |
[1, 80] |
~Ξεῖνος
Ἀταρνείτης
τις
ἀνήρετο
Πιττακὸν
|
οὕτω |
τὸν
Μυτιληναῖον,
παῖδα
τὸν
Ὑρράδιον· |
[1, 80] |
μία
μὲν
δὴ
νύμφη
καὶ
|
πλούτῳ |
καὶ
γενεῇ
κατ'
ἐμέ·
ἡ |
[1, 81] |
δὲ
ὡς
ἐπισεσυρμένον
καὶ
ῥυπαρόν.
|
Τούτῳ |
γυμνάσιον
σῖτον
ἀλεῖν,
ὥς
φησι |
[1, 79] |
ὥς
φησι
Φαβωρῖνος
ἐν
Ἀπομνημονευμάτων
|
πρώτῳ |
καὶ
Δημήτριος
ἐν
Ὁμωνύμοις,
ὃς |
[1, 96] |
τυράννῳ.
~Φησὶ
δὲ
Ἀρίστιππος
ἐν
|
πρώτῳ |
Περὶ
παλαιᾶς
τρυφῆς
περὶ
αὐτοῦ |
[1, 39] |
ἡμῖν
ἐς
αὐτὸν
ἐν
τῷ
|
πρώτῳ |
τῶν
Ἐπιγραμμάτων
ἢ
Παμμέτρῳ
τόδε |
[1, 83] |
αὐτόν,
Ἐγὼ
δέ,
φησίν,
Ἀλυάττῃ
|
κελεύω |
κρόμμυα
ἐσθίειν
{ἴσον
τῷ
κλαίειν} |
[1, 66] |
ἑνὶ
δουλεύουσι
Πεισιστράτῳ.
Σόλων
Πεισιστράτῳ.
|
Πιστεύω |
μηδὲν
κακὸν
ἐκ
σοῦ
πείσεσθαι. |
[1, 63] |
εἰπεῖν,
δι'
αὐτὸ
δὲ
τοῦτο
|
δακρύω, |
ὅτι
οὐδὲν
ἀνύτω.
Φέρονται
δὲ |
[1, 82] |
τοῦ
χαλκοῦ,
ἐπιγραφὴν
ἔχοντος
Τῷ
|
σοφῷ |
Σάτυρος
μέν
φησι
παρελθεῖν
τὰς |
[1, 57] |
ἔρχεται
τῶν
ὀρφανῶν
τελευτησάντων.
~Κἀκεῖνο·
|
δακτυλιογλύφῳ |
μὴ
ἐξεῖναι
σφραγῖδα
φυλάττειν
τοῦ |
[1, 80] |
Κείνων
ἔρχεο,
φησί,
μετ'
ἴχνια.
|
Χὠ |
μὲν
ἐπέστη
πλησίον·
οἱ
δ' |
[1, 73] |
ἐπίγραμμα
ἡμῶν·
~Φωσφόρε,
σοί,
Πολύδευκες,
|
ἔχω |
χάριν,
οὕνεκεν
υἱὸς
Χίλωνος
πυγμῇ |
[1, 73] |
τὰ
οἰκῇα
σφαλερὰ
ἦμεν
ἀνδρὶ
|
μονάρχῳ, |
καὶ
τῆνον
τυράννων
εὐδαιμονίζω
ὅστις |