HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

τ = 14 formes différentes pour 26 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, par.

[1, 47]   μαχησόμενοι περὶ νήσου ἱμερτῆς χαλεπόν τ' αἶσχος ἀπωσόμενοι. Ἔπεισε δὲ αὐτοὺς

[1, 90]   καὶ δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ, ~Ἠέλιός τ' ἀνιὼν λάμπῃ, λαμπρά τε σελήνη,

[1, 90]   ναέταν Κλεόβουλον ἀενάοις ποταμοῖς ἄνθεσί τ' εἰαρινοῖς ἀελίου τε φλογὶ χρυσέας

[1, 115]   καὶ ἐλήφθησαν πρὸς Ὀρχομενῷ. Γηρᾶσαί τ' ἐν τοσαύταις ἡμέραις αὐτὸν ὅσαπερ

[1, 33]   ἐόντα τά τ' ἐσσόμενα πρό τ' ἐόντα. Μιλησίοις δέ· Ἔκγονε Μιλήτου,

[1, 33]   ἵκηται, ὃς σοφὸς ᾖ τά τ' ἐόντα τά τ' ἐσσόμενα πρό

[1, 91]   δ' αὖτε μέλαιναι· ἀθάνατοι δέ τ' ἐοῦσαι, ἀποφθινύθουσιν ἅπασαι. Ἔστι δ'

[1, 33]   ᾖ τά τ' ἐόντα τά τ' ἐσσόμενα πρό τ' ἐόντα. Μιλησίοις

[1, 121]   ἀλλάξαι τὸ πρὶν εἶδος, θεῖναί τ' εὐθὺ κελεύειν Μαγνήτων, ἵνα νίκην

[1, 80]   νύμφη καὶ πλούτῳ καὶ γενεῇ κατ' ἐμέ· ἡ δ' ἑτέρη προβέβηκε.

[1, 114]   ἐν χηλῇ βοός· προσφερόμενός τε κατ' ὀλίγον μηδεμιᾷ κενοῦσθαι ἀποκρίσει μηδὲ

[1, 31]   ἀπάλαμνον ἐν Σπάρτᾳ λόγον εἴπην· χρήματ' ἄνηρ, πένιχρος δ' οὐδ' εἲς

[1, 31]   ἄνηρ, πένιχρος δ' οὐδ' εἲς πέλετ' ἔσλος οὐδὲ τίμιος. Ἔνιοι δέ

[1, 47]   αἶψα γὰρ ἂν φάτις ἥδε μετ' ἀνθρώποισι γένοιτο· Ἀττικὸς οὗτος ἀνὴρ

[1, 80]   ἐνὶ τριόδῳ. Κείνων ἔρχεο, φησί, μετ' ἴχνια. Χὠ μὲν ἐπέστη πλησίον·

[1, 111]   Ἀθηναίων. Καὶ ἐπανελθὼν ἐπ' οἴκου μετ' οὐ πολὺ μετήλλαξεν, ὥς φησι

[1, 85]   γάρ, εἶπε δίκην ἑτάρου τινός· εἶτ' ἀποκλινθεὶς παιδὸς ἐς ἀγκαλίδας μακρὸν

[1, 103]   εἰς αὐτόν· ~Ἐς Σκυθίην Ἀνάχαρσις ὅτ' ἤλυθε, πολλὰ πλανηθεὶς πάντας ἔπειθε

[1, 60]   διδάσκειν, ὡς ἀνωφελῆ τὴν ψευδολογίαν. ~Ὅτ' οὖν Πεισίστρατος ἑαυτὸν κατέτρωσεν, ἐκεῖθεν

[1, 39]   τόδε τὸ ἐπίγραμμα· Γυμνικὸν αὖ ποτ' ἀγῶνα θεώμενον, ἠέλιε Ζεῦ, τὸν

[1, 31]   Ἀλκαῖος οὕτως· Ὡς γὰρ δή ποτ' Ἀριστόδαμον φαῖσ' οὐκ ἀπάλαμνον ἐν

[1, 47]   τῶν Ἀθηναίων τάδε. Εἴην δὴ τότ' ἐγὼ Φολεγάνδριος ἢ Σικινίτης ἀντί

[1, 89]   Μίδα δ' ἐπὶ σήματι κεῖμαι. Ἔστ' ἂν ὕδωρ τε νάῃ καὶ

[1, 59]   τὸ ἀπελπίσαι, εἶπεν. Πῶς τε ἥκιστ' ἂν ἀδικοῖεν οἱ ἄνθρωποι, Εἰ

[1, 80]   ἔλεγον· τὴν κατὰ σαυτὸν ἔλα. Ταῦτ' ἀΐων ὁ ξεῖνος ἐφείσατο μείζονος

[1, 121]   θνήσκει παρ' ἐκείνοις. Ἦν οὖν τοῦτ' ἄρ' ἀληθές· ἢν ᾖ τις

Livre, par.
[1, 47]	μαχησόμενοι περὶ νήσου ἱμερτῆς χαλεπόν	τ'	αἶσχος ἀπωσόμενοι. Ἔπεισε δὲ αὐτοὺς
[1, 90]	καὶ δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ, ~Ἠέλιός	τ'	ἀνιὼν λάμπῃ, λαμπρά τε σελήνη,
[1, 90]	ναέταν Κλεόβουλον ἀενάοις ποταμοῖς ἄνθεσί	τ'	εἰαρινοῖς ἀελίου τε φλογὶ χρυσέας
[1, 115]	καὶ ἐλήφθησαν πρὸς Ὀρχομενῷ. Γηρᾶσαί	τ'	ἐν τοσαύταις ἡμέραις αὐτὸν ὅσαπερ
[1, 33]	ἐόντα τά τ' ἐσσόμενα πρό	τ'	ἐόντα. Μιλησίοις δέ· Ἔκγονε Μιλήτου,
[1, 33]	ἵκηται, ὃς σοφὸς ᾖ τά	τ'	ἐόντα τά τ' ἐσσόμενα πρό
[1, 91]	δ' αὖτε μέλαιναι· ἀθάνατοι δέ	τ'	ἐοῦσαι, ἀποφθινύθουσιν ἅπασαι. Ἔστι δ'
[1, 33]	ᾖ τά τ' ἐόντα τά	τ'	ἐσσόμενα πρό τ' ἐόντα. Μιλησίοις
[1, 121]	ἀλλάξαι τὸ πρὶν εἶδος, θεῖναί	τ'	εὐθὺ κελεύειν Μαγνήτων, ἵνα νίκην
[1, 80]	νύμφη καὶ πλούτῳ καὶ γενεῇ	κατ'	ἐμέ· ἡ δ' ἑτέρη προβέβηκε.
[1, 114]	ἐν χηλῇ βοός· προσφερόμενός τε	κατ'	ὀλίγον μηδεμιᾷ κενοῦσθαι ἀποκρίσει μηδὲ
[1, 31]	ἀπάλαμνον ἐν Σπάρτᾳ λόγον εἴπην·	χρήματ'	ἄνηρ, πένιχρος δ' οὐδ' εἲς
[1, 31]	ἄνηρ, πένιχρος δ' οὐδ' εἲς	πέλετ'	ἔσλος οὐδὲ τίμιος. Ἔνιοι δέ
[1, 47]	αἶψα γὰρ ἂν φάτις ἥδε	μετ'	ἀνθρώποισι γένοιτο· Ἀττικὸς οὗτος ἀνὴρ
[1, 80]	ἐνὶ τριόδῳ. Κείνων ἔρχεο, φησί,	μετ'	ἴχνια. Χὠ μὲν ἐπέστη πλησίον·
[1, 111]	Ἀθηναίων. Καὶ ἐπανελθὼν ἐπ' οἴκου	μετ'	οὐ πολὺ μετήλλαξεν, ὥς φησι
[1, 85]	γάρ, εἶπε δίκην ἑτάρου τινός·	εἶτ'	ἀποκλινθεὶς παιδὸς ἐς ἀγκαλίδας μακρὸν
[1, 103]	εἰς αὐτόν· ~Ἐς Σκυθίην Ἀνάχαρσις	ὅτ'	ἤλυθε, πολλὰ πλανηθεὶς πάντας ἔπειθε
[1, 60]	διδάσκειν, ὡς ἀνωφελῆ τὴν ψευδολογίαν.	~Ὅτ'	οὖν Πεισίστρατος ἑαυτὸν κατέτρωσεν, ἐκεῖθεν
[1, 39]	τόδε τὸ ἐπίγραμμα· Γυμνικὸν αὖ	ποτ'	ἀγῶνα θεώμενον, ἠέλιε Ζεῦ, τὸν
[1, 31]	Ἀλκαῖος οὕτως· Ὡς γὰρ δή	ποτ'	Ἀριστόδαμον φαῖσ' οὐκ ἀπάλαμνον ἐν
[1, 47]	τῶν Ἀθηναίων τάδε. Εἴην δὴ	τότ'	ἐγὼ Φολεγάνδριος ἢ Σικινίτης ἀντί
[1, 89]	Μίδα δ' ἐπὶ σήματι κεῖμαι.	Ἔστ'	ἂν ὕδωρ τε νάῃ καὶ
[1, 59]	τὸ ἀπελπίσαι, εἶπεν. Πῶς τε	ἥκιστ'	ἂν ἀδικοῖεν οἱ ἄνθρωποι, Εἰ
[1, 80]	ἔλεγον· τὴν κατὰ σαυτὸν ἔλα.	Ταῦτ'	ἀΐων ὁ ξεῖνος ἐφείσατο μείζονος
[1, 121]	θνήσκει παρ' ἐκείνοις. Ἦν οὖν	τοῦτ'	ἄρ' ἀληθές· ἢν ᾖ τις

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/07/2007