HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ρ  =  30 formes différentes pour 130 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, par.
[1, 57]   τὰ ἔπη ταυτί· οἳ δ'  ἄρ'   Ἀθήνας εἶχον" καὶ τὰ ἑξῆς.
[1, 121]   παρ' ἐκείνοις. Ἦν οὖν τοῦτ'  ἄρ'   ἀληθές· ἢν τις σοφὸς
[1, 80]   πᾶν ἐρέουσιν ἔπος. Οἱ δ'  ἄρ'   ὑπὸ πληγῇσι θοὰς βέμβικας ἔχοντες
[1, 97]   ὁμῶς οἷσι δίδωσι θεός. Καὶ  γὰρ   ἀθυμήσας σοφὸς Περίανδρος ἀπέσβη,
[1, 122]   τὰ ἄλλα χρὴ νοέειν· ἅπαντα  γὰρ   αἰνίσσομαι. Τῇ δὲ νούσῳ πιεζόμενος
[1, 47]   γ' Ἀθηναίου, πατρίδ' ἀμειψάμενος· αἶψα  γὰρ   ἂν φάτις ἥδε μετ' ἀνθρώποισι
[1, 43]   σὲ ἀφίξομαι ἐς Σῦρον.  γὰρ   ἂν φρενήρεες εἴημεν ἐγώ τε
[1, 100]   φαίνηται, ἤν τε μή. Ὕποπτος  γὰρ   ἀνδρὶ αἰσυμνήτῃ καὶ τῶν τις
[1, 35]   ἕν τι κεδνὸν αἱροῦ· βύσεις  γὰρ   ἀνδρῶν κωτίλων γλώσσας ἀπεραντολόγους. Φέρεται
[1, 51]   καὶ> φασιανοὺς καὶ ταώς· φυσικῷ  γὰρ   ἄνθει κεκόσμηνται καὶ μυρίῳ καλλίονι
[1, 113]   ἔλπομαι τὸ κράτος ἵξεσθαι· δυσμάχανον  γὰρ   ἀνθρώπως ἐλευθεριάξαντας ἐν τεθμοῖς ἀρίστοις
[1, 92]   μάχεσθαι, ἀλλοτρίων παρόντων· τὸ μὲν  γὰρ   ἄνοιαν, τὸ δὲ μανίαν σημαίνει.
[1, 41]   τοῦ ἀριθμοῦ αὐτῶν. Λεάνδριος μὲν  γὰρ   ἀντὶ Κλεοβούλου καὶ Μύσωνος Λεώφαντον
[1, 70]   κέρδος αἰσχρόν· μὲν  γὰρ   ἅπαξ ἐλύπησε, τὸ δὲ διὰ
[1, 60]   αὐτὸν καὶ Μιμνέρμου γράψαντος, Αἲ  γὰρ   ἄτερ νούσων τε καὶ ἀργαλέων
[1, 108]   χωρὶς Πλάτωνος τοῦ φιλοσόφου. Μέμνηται  γὰρ   αὐτοῦ καὶ οὗτος ἐν τῷ
[1, 81]   ἐκ διαθέσεως αὐτὰ εἰρηκέναι. Εὐγενεστέρα  γὰρ   αὐτῷ οὖσα γυνή, ἐπειδήπερ
[1, 78]   μέλλεις πράττειν, μὴ πρόλεγε· ἀποτυχὼν  γὰρ   γελασθήσῃ. Ἀτυχίαν μὴ ὀνειδίζειν, νέμεσιν
[1, 52]   ὑμῖν κοῦφος ἔνεστι νόος. Εἰς  γὰρ   γλῶσσαν ὁρᾶτε καὶ εἰς ἔπος
[1, 31]   Ἀριστοδήμου καὶ Ἀλκαῖος οὕτως· Ὡς  γὰρ   δή ποτ' Ἀριστόδαμον φαῖσ' οὐκ
[1, 100]   ἐγὼν τὺ ἀμυνοῦμαι. Καὶ  γὰρ   δὴν καὶ αὐτὸς ποινὰς ἔτισα
[1, 53]   γένους ὄντι τῶν Κοδριδῶν. Ἀνέλαβον  γὰρ   ἐγὼ ὀμόσαντες Ἀθηναῖοι παρέξειν
[1, 90]   μωροῦ φωτὸς ἅδε βουλά. Οὐ  γὰρ   εἶναι Ὁμήρου τὸ ἐπίγραμμα, πολλοῖς
[1, 85]   Ἀίδην, πολιῷ γήραϊ νιφόμενον. Εἶπε  γάρ,   εἶπε δίκην ἑτάρου τινός· εἶτ'
[1, 23]   μὲν σύγγραμμα κατέλιπεν οὐδέν·  γὰρ   εἰς αὐτὸν ἀναφερομένη ναυτικὴ ἀστρολογία
[1, 49]   τὸ ἐφ' ἑαυτῷ διεκώλυσεν. Ἄξας  γὰρ   εἰς τὴν ἐκκλησίαν μετὰ δόρατος
[1, 92]   Γαμεῖν ἐκ τῶν ὁμοίων· ἂν  γὰρ   ἐκ τῶν κρειττόνων λάβῃς, φησί,
[1, 58]   νόμους τοῖς ἀραχνίοις ὁμοίους· καὶ  γὰρ   ἐκεῖνα, ἐὰν μὲν ἐμπέσῃ τι
[1, 59]   ταῖς ἐπὶ τῶν λογισμῶν. Καὶ  γὰρ   ἐκείνων ἑκάστην ποτὲ μὲν πλείω
[1, 87]   διάμενε. Μὴ ταχὺ λάλει· μανίαν  γὰρ   ἐμφαίνει. Φρόνησιν ἀγάπα. ~Περὶ θεῶν
[1, 108]   πραγμάτων τοὺς λόγους ζητεῖν· οὐ  γὰρ   ἕνεκα τῶν λόγων τὰ πράγματα
[1, 44]   παρὰ τοῖς ἀποίκοις ὑμέων· καὶ  γὰρ   ἐνθαῦτά τοι δεινὸν οὐδέν. Εἰ
[1, 40]   Περὶ δὴ τῶν ἑπτά- ἄξιον  γὰρ   ἐνταῦθα καθολικῶς κἀκείνων ἐπιμνησθῆναι λόγοι
[1, 45]   σωμάτων τε καὶ κτημάτων. Καὶ  γὰρ   ἐπὶ σώμασιν ἐδανείζοντο καὶ πολλοὶ
[1, 38]   ὡς Σωσικράτης φησίν, ἐνενήκοντα} τελευτῆσαι  γὰρ   ἐπὶ τῆς πεντηκοστῆς ὀγδόης Ὀλυμπιάδος,
[1, 68]   ἐγένετο, αὐτοῦ ὄντος, Ἐγὼ μὲν  γὰρ   ἐπίσταμαι, εἶπεν, ἀδικεῖσθαι, σὺ δὲ
[1, 90]   δίνῃς ἀντιθέντα μένος στάλας; ἅπαντα  γάρ   ἐστι θεῶν ἥσσω· λίθον δὲ
[1, 113]   Σόλωνι Θάρρει, ἑταῖρε. Αἰ  γὰρ   ἔτι θητευόντεσσιν Ἀθηναίοις καὶ μὴ
[1, 85]   ἐν πόλει αἴκε μένῃς· πλείσταν  γὰρ   ἔχει χάριν· αὐθάδης δὲ τρόπος
[1, 64]   τὴν πόλιν ὤνησας. Τό τε  γὰρ   θεῖον καὶ οἱ νομοθέται οὐ
[1, 35]   ἀγένητον γάρ. Κάλλιστον κόσμος· ποίημα  γὰρ   θεοῦ. Μέγιστον τόπος· ἅπαντα γὰρ
[1, 63]   εὐθὺς ἐς οὐρανὸν ἤγαγον· εὖ  γὰρ   θῆκε νόμους αὐτοῖς ἄχθεα κουφότατα.
[1, 28]   τοῦ δήμου τῶν Μιλησίων. ~Φασὶ  γὰρ   Ἰωνικούς τινας νεανίσκους βόλον ἀγοράσαι
[1, 99]   φοιτῆν τὸν Κορίνθου τύραννον. Ὑμᾶς  γὰρ   καὶ ἄσμενοι ὄψονται Κορίνθιοι φοιτεῦντας
[1, 43]   σὲ δὲ μὴ πλώσαιμεν. Ἥξει  γὰρ   καὶ Σόλων, ἢν ἐπιτρέπῃς.
[1, 114]   αὐτῷ θύουσιν ὡς θεῷ· φασὶ  γὰρ   καὶ προ> γνωστικώτατον γεγονέναι. Ἰδόντα
[1, 35]   Πρεσβύτατον τῶν ὄντων θεός· ἀγένητον  γάρ.   Κάλλιστον κόσμος· ποίημα γὰρ θεοῦ.
[1, 54]   πείσεσθαι Σόλωνα ἐκ Πεισιστράτου. Ἴσθι  γὰρ   μηδ' ἄλλον τινὰ πεπονθέναι τῶν
[1, 70]   μὴ κινεῖν τὴν χεῖρα· μανικὸν  γάρ.   νόμοις πείθεσθαι. Ἠρεμίᾳ χρῆσθαι. ~Τῶν
[1, 39]   ὅττι μιν ἐγγὺς ἀπήγαγες·  γὰρ   πρέσβυς οὐκέθ' ὁρᾶν ἀπὸ
[1, 81]   ἄμμιν ἱκομένοις ἐς Σάρδις· χρυσοῦ  γὰρ   οὐ δεύμεθα, ἀλλὰ πέπαμαι ἄρκια
[1, 78]   στείχειν ποτὶ φῶτα κακόν. Πιστὸν  γὰρ   οὐδὲν γλῶσσα διὰ στόματος λαλεῖ
[1, 53]   πολιτεύουσιν κατὰ δημοκρατίαν· ἐῶ  γὰρ   οὐδένα ὑβρίζειν· καὶ τύραννος
[1, 113]   ἐς Κρήτην ποθ' ἁμέ. Τουτᾶ  γὰρ   οὐκ ἐσεῖταί τιν δεινὸς
[1, 122]   δοκιμώσητε, μὴ φήνῃς. Ἐμοὶ μὲν  γὰρ   οὔκω ἥνδανεν. Ἔστι δὲ οὐκ
[1, 107]   αὐτὸν καὶ Ἀπημάντου γεγονέναι· μισανθρωπεῖν  γάρ.   ~Ὀφθῆναι γοῦν ἐν Λακεδαίμονι μόνον
[1, 35]   γὰρ πάντων. Σοφώτατον χρόνος· ἀνευρίσκει  γὰρ   πάντα. Οὐδὲν ἔφη τὸν θάνατον
[1, 44]   ὅτι καὶ Μιλήσιοι τυραννεόμεθα- ἐχθαίρεις  γὰρ   πάντας αἰσυμνήτας ἀλλὰ τέρποι' ἂν
[1, 35]   γὰρ τρέχει. Ἰσχυρότατον ἀνάγκη· κρατεῖ  γὰρ   πάντων. Σοφώτατον χρόνος· ἀνευρίσκει γὰρ
[1, 116]   θαυμάσια λέγεται περὶ αὐτοῦ. Καὶ  γὰρ   παρὰ τὸν αἰγιαλὸν τῆς Σάμου
[1, 92]   Οἰκέτην πάροινον μὴ κολάζειν, δοκεῖν  γὰρ   παροινεῖν. Γαμεῖν ἐκ τῶν ὁμοίων·
[1, 87]   καὶ φιλεῖν ὡς μισήσοντας· τοὺς  γὰρ   πλείστους εἶναι κακούς. Συνεβούλευέ τε
[1, 107]   Ποντικοῦ, Κρῆτά φησιν εἶναι· Ἠτείαν  γὰρ   πόλιν εἶναι Κρήτης. Ἀναξίλαος δ'
[1, 71]   διστάζειν δὲ περὶ ἑνός. Κρίνων  γάρ   ποτε φίλῳ δίκην αὐτὸς μὲν
[1, 66]   κακὸν ἐκ σοῦ πείσεσθαι. Καὶ  γὰρ   πρὸ τῆς τυραννίδος φίλος σοὶ
[1, 97]   Μηδὲν χρημάτων ἕνεκα πράττειν· δεῖν  γὰρ   τὰ κερδαντὰ κερδαίνειν. Ἔποίησε δὲ
[1, 75]   ἔχειν ὧν ἐβούλετο διπλάσια· ἄπαιδος  γὰρ   τἀδελφοῦ τελευτήσαντος κεκληρονομηκέναι. ~Παμφίλη δέ
[1, 70]   λυπήσεσθαι. ~Μὴ ἀπειλεῖν μηδενί· γυναικῶδες  γάρ.   Ταχύτερον ἐπὶ τὰς ἀτυχίας τῶν
[1, 71]   τῆς νήσου τῆς Λακωνικῆς. Καταμαθὼν  γὰρ   τὴν φύσιν αὐτῆς, Εἴθε, ἔφη,
[1, 54]   μηνύσαντι τὴν ἐμὴν διάνοιαν. Εὐνοίᾳ  γὰρ   τῆς πόλεως μᾶλλον κατὰ
[1, 54]   εἶναι, ἔσῃ ἀνὰ πρώτους· οὐ  γάρ   τι ἐν σοὶ ἐνορῶ δολερὸν
[1, 28]   Λεανδρίου λαβὼν τοῦ Μιλησίου. Βαθυκλέα  γάρ   τινα Ἀρκάδα φιάλην καταλιπεῖν καὶ
[1, 55]   λόγον ἐπὶ τῶν ἄλλων· ἀπειρόκαλον  γὰρ   τὸ ἐξαίρειν τὰς τούτων τιμάς,
[1, 65]   αὐτόν, εἴ τι βούλονται. Ἴσθι  γὰρ   τὸν ἄνδρα, ἑταῖρε, δεινότατα
[1, 88]   εἰς γῆρας ἀναλάμβανε σοφίαν· βεβαιότερον  γὰρ   τοῦτο τῶν ἄλλων κτημάτων. Μέμνηται
[1, 115]   αὐτὸν ὅσαπερ ἔτη κατεκοιμήθη· καὶ  γὰρ   τοῦτό φησι Θεόπομπος. Μυρωνιανὸς δὲ
[1, 93]   ~Μὴ ἐπιγελᾶν τοῖς σκωπτομένοις· ἀπεχθήσεσθαι  γὰρ   τούτοις. Εὐτυχῶν μὴ ἴσθι ὑπερήφανος·
[1, 52]   θεοῖς τούτων μοῖραν ἐπαμφέρετε. Αὐτοὶ  γὰρ   τούτους ηὐξήσατε, ῥύσια δόντες, καὶ
[1, 35]   χωρεῖ. Τάχιστον νοῦς· διὰ παντὸς  γὰρ   τρέχει. Ἰσχυρότατον ἀνάγκη· κρατεῖ γὰρ
[1, 92]   δὲ ἐχθρὸν φίλον ποιεῖν. ~Φυλάσσεσθαι  γὰρ   τῶν μὲν φίλων τὸν ψόγον,
[1, 84]   καὶ ἐτελεύτα τὸν τρόπον. Δίκην  γὰρ   ὑπέρ τινος λέξας ἤδη ὑπέργηρως
[1, 33]   ὑπό τινων περὶ Σωκράτους. Ἔφασκε  γάρ,   φασί, τριῶν τούτων ἕνεκα χάριν
[1, 87]   ἐχθρῶν φίλων· τῶν μὲν  γὰρ   φίλων πάντως ἐχθρὸν ἔσεσθαι τὸν
[1, 72]   ~Καὶ εὖ προὐνοήσατο. Δημάρατος μὲν  γὰρ   φυγὰς ὢν Λακεδαιμονίων Ξέρξῃ συνεβούλευσε
[1, 121]   τοῖς Ἐφέσοιο γενναίοις πολιήταις. Ἦν  γὰρ   χρησμός, ὃν ᾔδει μοῦνος, τοῦτο
[1, 35]   γὰρ θεοῦ. Μέγιστον τόπος· ἅπαντα  γὰρ   χωρεῖ. Τάχιστον νοῦς· διὰ παντὸς
[1, 34]   ἀνοιμώξαντι φάναι τὴν γραῦν· σὺ  γάρ,   Θαλῆ, τὰ ἐν ποσὶν
[1, 89]   Εὐαγόρου Λίνδιος, ὡς δὲ Δοῦρις,  Κάρ   ἔνιοι δὲ εἰς Ἡρακλέα ἀναφέρειν
[1, 117]   ἐν Θαυμασίοις· προστάξαι δὲ αὐτῷ  ὄναρ   τοῦτο τὸν Ἡρακλέα, ὃν καὶ
[1, 114]   γεγονέναι. Ἰδόντα γοῦν τὴν Μουνιχίαν  παρ'   Ἀθηναίοις ἀγνοεῖν φάναι αὐτοὺς ὅσων
[1, 112]   ἔπη τετρακισχίλια. Ἱδρύσατο δὲ καὶ  παρ'   Ἀθηναίοις τὸ ἱερὸν τῶν Σεμνῶν
[1, 83]   πρὸς τὸν Βίαντα ἵνα ἥκοι  παρ'   αὐτόν, Ἐγὼ δέ, φησίν, Ἀλυάττῃ
[1, 115]   τὸ σῶμα αὐτοῦ φυλάττουσι Λακεδαιμόνιοι  παρ'   ἑαυτοῖς κατά τι λόγιον, ὥς
[1, 121]   μοῦνος, τοῦτο κελεύων· καὶ θνήσκει  παρ'   ἐκείνοις. Ἦν οὖν τοῦτ' ἄρ'
[1, 109]   ἤδη γέροντα ὄντα, πᾶσαν ἔμαθε  παρ'   ἐκείνου τὴν ἀλήθειαν. ~Γνωσθεὶς δὲ
[1, 99]   Ἤδη ὦν μὴ ὀκνεῖτε καὶ  παρ'   ἐμὲ φοιτῆν τὸν Κορίνθου τύραννον.
[1, 109]   καὶ μετεσκευασμένα πάντα καταλαβὼν καὶ  παρ'   ἑτέρῳ τὴν κτῆσιν, πάλιν ἧκεν
[1, 39]   τοῦτο Θάλητος ὅρη. Ἔστι καὶ  παρ'   ἡμῖν ἐς αὐτὸν ἐν τῷ
[1, 93]   Καὶ τοὶ ἕταροι δὲ ἑκάστοθεν  πὰρ   τὺ βασοῦνται. ~ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ. Περίανδρος Κυψέλου
[1, 76]   οὗ καὶ Σιμωνίδης μέμνηται λέγων·  Ἄνδρ'   ἀγαθὸν ἀλαθέως γενέσθαι χαλεπόν, τὸ
[1, 106]   σοφώτερος εἴη, τὴν Πυθίαν εἰπεῖν  ἅπερ   προείρηται ἐν τῷ Θαλοῦ βίῳ
[1, 115]   τὴν Λακεδαιμονίων ἧτταν ὑπ' Ἀρκάδων,  καθάπερ   προείρηται· καὶ δὴ καὶ ἐλήφθησαν
[1, 115]   τ' ἐν τοσαύταις ἡμέραις αὐτὸν  ὅσαπερ   ἔτη κατεκοιμήθη· καὶ γὰρ τοῦτό
[1, 81]   γὰρ αὐτῷ οὖσα γυνή,  ἐπειδήπερ   ἦν Δράκοντος ἀδελφὴ τοῦ Πενθίλου,
[1, 120]   φθίμενος ψυχῇ τερπνὸν ἔχει βίοτον,  εἴπερ   Πυθαγόρης ἐτύμως σοφὸς περὶ
[1, 102]   ὑπὸ τοῦ Σόλωνος εἰπεῖν αὐτῷ,  ὅτιπερ   ἐν ταῖς ἰδίαις πατρίσι ξένους
[1, 40]   ~Τούτου ἐστὶ τὸ Γνῶθι σαυτόν,  ὅπερ   Ἀντισθένης ἐν ταῖς Διαδοχαῖς Φημονόης
[1, 48]   τῶν δήμων τοὺς χρηματισμοὺς ἐγκεχαραγμένους,  ὅπερ   ἦν ἴδιον Ἀθηναίων. Ἔνιοι δέ
[1, 25]   πρὸς Μιλησίους ἐπὶ συμμαχίᾳ ἐκώλυσεν·  ὅπερ   Κύρου κρατήσαντος ἔσωσε τὴν πόλιν.
[1, 56]   Εὐριπίδην Τρίβωνες ἐκλιπόντες οἴχονται κρόκας.  Ὅπερ   συνιδὼν Σόλων μετρίως αὐτοὺς
[1, 24]   ἡλίου μέγεθος τοῦ ἡλιακοῦ κύκλου  ὥσπερ   καὶ τὸ τῆς σελήνης μέγεθος>
[1, 83]   Θηβαίων ἀποικίαν εἰς Πριήνην στειλάντων,  ὥσπερ   καὶ Φανόδικός φησι. Λέγεται δὲ
[1, 79]   τῆς πεντηκοστῆς δευτέρας Ὀλυμπιάδος, βιοὺς  ὑπὲρ   ἔτη ἑβδομήκοντα, ἤδη γηραιός. Καὶ
[1, 79]   καὶ ἐλεγεῖα ἔπη ἑξακόσια, καὶ  ὑπὲρ   νόμων καταλογάδην τοῖς πολίταις. Ἤκμαζε
[1, 84]   ἐτελεύτα τὸν τρόπον. Δίκην γὰρ  ὑπέρ   τινος λέξας ἤδη ὑπέργηρως ὑπάρχων,
[1, 106]   προείρηται ἐν τῷ Θαλοῦ βίῳ  ὑπὲρ   Χίλωνος. Οἰταῖον τινά φημι Μύσωνα
[1, 60]   καὶ Μιμνέρμου γράψαντος, Αἲ γὰρ  ἄτερ   νούσων τε καὶ ἀργαλέων μελεδωνέων
[1, 33]   καὶ οὐ θηρίον, εἶτα ὅτι  ἀνὴρ   καὶ οὐ γυνή, τρίτον ὅτι
[1, 47]   μετ' ἀνθρώποισι γένοιτο· Ἀττικὸς οὗτος  ἀνὴρ   τῶν Σαλαμιναφετῶν. Εἶτα· Ἴομεν ἐς
[1, 31]   ἐν Σπάρτᾳ λόγον εἴπην· χρήματ'  ἄνηρ,   πένιχρος δ' οὐδ' εἲς πέλετ'
[1, 91]   Καὶ αἴνιγμα τοῖον· ~Εἷς  πατήρ,   παῖδες δυοκαίδεκα. Τῶν δὲ ἑκάστῳ
[1, 73]   ἕλεν κότινον. Εἰ δ'  πατὴρ   στεφανοῦχον ἰδὼν τέκνον ἤμυσεν ἡσθείς,
[1, 96]   τάδε, ὡς ἄρα ἐρασθεῖσα  μήτηρ   αὐτοῦ Κράτεια συνῆν αὐτῷ λάθρα·
[1, 61]   ἔτι πείσεαι, ἔξελε τοῦτον· μηδὲ  μέγαιρ'   ὅτι σεῦ τοῖον ἐπεφρασάμην· καὶ
[1, 63]   ἦρε Σόλωνος ἐν ἀλλοδαπῇ Κύπριον  πῦρ·   ὀστὰ δ' ἔχει Σαλαμίς, ὧν
[1, 105]   οἶνον οὐ φέρῃς, γέρων γενόμενος  ὕδωρ   οἴσεις. Εὗρε δ' εἰς τὸν
[1, 89]   ἐπὶ σήματι κεῖμαι. Ἔστ' ἂν  ὕδωρ   τε νάῃ καὶ δένδρεα μακρὰ
[1, 27]   χρήματα. ~Ἀρχὴν δὲ τῶν πάντων  ὕδωρ   ὑπεστήσατο, καὶ τὸν κόσμον ἔμψυχον
[1, 38]   Μάγνης ἐν τοῖς Ὁμωνύμοις, πέντε·  ῥήτωρ   Καλλατιανός, κακόζηλος· ζωγράφος Σικυώνιος, μεγαλοφυής·
[1, 96]   νεανίσκοις, δείξας τινὰ ὁδόν, ἐξελθεῖν  νύκτωρ   καὶ τὸν ἀπαντήσαντα ἀνελεῖν καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/07/2007