Livre, par. |
[1, 47] |
ἐγὼ
Φολεγάνδριος
ἢ
Σικινίτης
ἀντί
|
γ' |
Ἀθηναίου,
πατρίδ'
ἀμειψάμενος·
αἶψα
γὰρ |
[1, 100] |
Σὺ
δὲ
ποίει
οὕτως,
ἤν
|
γ' |
ἐθέλῃς
καρτύνασθαι
τὴν
αἰσυμνητίην·
τοὺς |
[1, 92] |
μὴ
κολάζειν,
δοκεῖν
γὰρ
παροινεῖν.
|
Γαμεῖν |
ἐκ
τῶν
ὁμοίων·
ἂν
γὰρ |
[1, 70] |
ἢ
ἐπὶ
τὰς
εὐτυχίας
πορεύεσθαι.
|
Γάμον |
εὐτελῆ
ποιεῖσθαι.
Τὸν
τεθνηκότα
μὴ |
[1, 80] |
ἄττα
γέρον,
δοιός
με
καλεῖ
|
γάμος· |
ἡ
μία
μὲν
δὴ
νύμφη |
[1, 79] |
λέγεταί
ποτε
νεανίσκῳ
συμβουλευομένῳ
περὶ
|
γάμου |
ταῦτα
εἰπεῖν,
ἅ
φησι
Καλλίμαχος |
[1, 32] |
δοθῆναι
πρὸς
τοῦ
θεοῦ
Πέλοπι
|
γαμοῦντι· |
αὖθίς
τε
εἰς
Μενέλαον
ἐλθεῖν |
[1, 97] |
ὁμῶς
οἷσι
δίδωσι
θεός.
Καὶ
|
γὰρ |
ἀθυμήσας
ὁ
σοφὸς
Περίανδρος
ἀπέσβη, |
[1, 122] |
τὰ
ἄλλα
χρὴ
νοέειν·
ἅπαντα
|
γὰρ |
αἰνίσσομαι.
Τῇ
δὲ
νούσῳ
πιεζόμενος |
[1, 47] |
γ'
Ἀθηναίου,
πατρίδ'
ἀμειψάμενος·
αἶψα
|
γὰρ |
ἂν
φάτις
ἥδε
μετ'
ἀνθρώποισι |
[1, 43] |
σὲ
ἀφίξομαι
ἐς
Σῦρον.
Ἦ
|
γὰρ |
ἂν
φρενήρεες
εἴημεν
ἐγώ
τε |
[1, 100] |
φαίνηται,
ἤν
τε
μή.
Ὕποπτος
|
γὰρ |
ἀνδρὶ
αἰσυμνήτῃ
καὶ
τῶν
τις |
[1, 35] |
ἕν
τι
κεδνὸν
αἱροῦ·
βύσεις
|
γὰρ |
ἀνδρῶν
κωτίλων
γλώσσας
ἀπεραντολόγους.
Φέρεται |
[1, 51] |
καὶ>
φασιανοὺς
καὶ
ταώς·
φυσικῷ
|
γὰρ |
ἄνθει
κεκόσμηνται
καὶ
μυρίῳ
καλλίονι |
[1, 113] |
ἔλπομαι
τὸ
κράτος
ἵξεσθαι·
δυσμάχανον
|
γὰρ |
ἀνθρώπως
ἐλευθεριάξαντας
ἐν
τεθμοῖς
ἀρίστοις |
[1, 92] |
μάχεσθαι,
ἀλλοτρίων
παρόντων·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ἄνοιαν,
τὸ
δὲ
μανίαν
σημαίνει. |
[1, 41] |
τοῦ
ἀριθμοῦ
αὐτῶν.
Λεάνδριος
μὲν
|
γὰρ |
ἀντὶ
Κλεοβούλου
καὶ
Μύσωνος
Λεώφαντον |
[1, 70] |
ἢ
κέρδος
αἰσχρόν·
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ἅπαξ
ἐλύπησε,
τὸ
δὲ
διὰ |
[1, 60] |
αὐτὸν
καὶ
Μιμνέρμου
γράψαντος,
Αἲ
|
γὰρ |
ἄτερ
νούσων
τε
καὶ
ἀργαλέων |
[1, 108] |
χωρὶς
Πλάτωνος
τοῦ
φιλοσόφου.
Μέμνηται
|
γὰρ |
αὐτοῦ
καὶ
οὗτος
ἐν
τῷ |
[1, 81] |
ἐκ
διαθέσεως
αὐτὰ
εἰρηκέναι.
Εὐγενεστέρα
|
γὰρ |
αὐτῷ
οὖσα
ἡ
γυνή,
ἐπειδήπερ |
[1, 78] |
μέλλεις
πράττειν,
μὴ
πρόλεγε·
ἀποτυχὼν
|
γὰρ |
γελασθήσῃ.
Ἀτυχίαν
μὴ
ὀνειδίζειν,
νέμεσιν |
[1, 52] |
ὑμῖν
κοῦφος
ἔνεστι
νόος.
Εἰς
|
γὰρ |
γλῶσσαν
ὁρᾶτε
καὶ
εἰς
ἔπος |
[1, 31] |
Ἀριστοδήμου
καὶ
Ἀλκαῖος
οὕτως·
Ὡς
|
γὰρ |
δή
ποτ'
Ἀριστόδαμον
φαῖσ'
οὐκ |
[1, 100] |
ἢ
ἐγὼν
τὺ
ἀμυνοῦμαι.
Καὶ
|
γὰρ |
δὴν
καὶ
αὐτὸς
ποινὰς
ἔτισα |
[1, 53] |
γένους
ὄντι
τῶν
Κοδριδῶν.
Ἀνέλαβον
|
γὰρ |
ἐγὼ
ἃ
ὀμόσαντες
Ἀθηναῖοι
παρέξειν |
[1, 90] |
μωροῦ
φωτὸς
ἅδε
βουλά.
Οὐ
|
γὰρ |
εἶναι
Ὁμήρου
τὸ
ἐπίγραμμα,
πολλοῖς |
[1, 85] |
Ἀίδην,
πολιῷ
γήραϊ
νιφόμενον.
Εἶπε
|
γάρ, |
εἶπε
δίκην
ἑτάρου
τινός·
εἶτ' |
[1, 23] |
μὲν
σύγγραμμα
κατέλιπεν
οὐδέν·
ἡ
|
γὰρ |
εἰς
αὐτὸν
ἀναφερομένη
ναυτικὴ
ἀστρολογία |
[1, 49] |
τὸ
ἐφ'
ἑαυτῷ
διεκώλυσεν.
Ἄξας
|
γὰρ |
εἰς
τὴν
ἐκκλησίαν
μετὰ
δόρατος |
[1, 92] |
Γαμεῖν
ἐκ
τῶν
ὁμοίων·
ἂν
|
γὰρ |
ἐκ
τῶν
κρειττόνων
λάβῃς,
φησί, |
[1, 58] |
νόμους
τοῖς
ἀραχνίοις
ὁμοίους·
καὶ
|
γὰρ |
ἐκεῖνα,
ἐὰν
μὲν
ἐμπέσῃ
τι |
[1, 59] |
ταῖς
ἐπὶ
τῶν
λογισμῶν.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐκείνων
ἑκάστην
ποτὲ
μὲν
πλείω |
[1, 87] |
διάμενε.
Μὴ
ταχὺ
λάλει·
μανίαν
|
γὰρ |
ἐμφαίνει.
Φρόνησιν
ἀγάπα.
~Περὶ
θεῶν |
[1, 108] |
πραγμάτων
τοὺς
λόγους
ζητεῖν·
οὐ
|
γὰρ |
ἕνεκα
τῶν
λόγων
τὰ
πράγματα |
[1, 44] |
παρὰ
τοῖς
ἀποίκοις
ὑμέων·
καὶ
|
γὰρ |
ἐνθαῦτά
τοι
δεινὸν
οὐδέν.
Εἰ |
[1, 40] |
Περὶ
δὴ
τῶν
ἑπτά-
ἄξιον
|
γὰρ |
ἐνταῦθα
καθολικῶς
κἀκείνων
ἐπιμνησθῆναι
λόγοι |
[1, 45] |
σωμάτων
τε
καὶ
κτημάτων.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐπὶ
σώμασιν
ἐδανείζοντο
καὶ
πολλοὶ |
[1, 38] |
ὡς
Σωσικράτης
φησίν,
ἐνενήκοντα}
τελευτῆσαι
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῆς
πεντηκοστῆς
ὀγδόης
Ὀλυμπιάδος, |
[1, 68] |
ἐγένετο,
αὐτοῦ
ὄντος,
Ἐγὼ
μὲν
|
γὰρ |
ἐπίσταμαι,
εἶπεν,
ἀδικεῖσθαι,
σὺ
δὲ |
[1, 90] |
δίνῃς
ἀντιθέντα
μένος
στάλας;
ἅπαντα
|
γάρ |
ἐστι
θεῶν
ἥσσω·
λίθον
δὲ |
[1, 113] |
Σόλωνι
Θάρρει,
ὦ
ἑταῖρε.
Αἰ
|
γὰρ |
ἔτι
θητευόντεσσιν
Ἀθηναίοις
καὶ
μὴ |
[1, 85] |
ἐν
πόλει
αἴκε
μένῃς·
πλείσταν
|
γὰρ |
ἔχει
χάριν·
αὐθάδης
δὲ
τρόπος |
[1, 64] |
τὴν
πόλιν
ὤνησας.
Τό
τε
|
γὰρ |
θεῖον
καὶ
οἱ
νομοθέται
οὐ |
[1, 35] |
ἀγένητον
γάρ.
Κάλλιστον
κόσμος·
ποίημα
|
γὰρ |
θεοῦ.
Μέγιστον
τόπος·
ἅπαντα
γὰρ |
[1, 63] |
εὐθὺς
ἐς
οὐρανὸν
ἤγαγον·
εὖ
|
γὰρ |
θῆκε
νόμους
αὐτοῖς
ἄχθεα
κουφότατα. |
[1, 28] |
τοῦ
δήμου
τῶν
Μιλησίων.
~Φασὶ
|
γὰρ |
Ἰωνικούς
τινας
νεανίσκους
βόλον
ἀγοράσαι |
[1, 99] |
φοιτῆν
τὸν
Κορίνθου
τύραννον.
Ὑμᾶς
|
γὰρ |
καὶ
ἄσμενοι
ὄψονται
Κορίνθιοι
φοιτεῦντας |
[1, 43] |
σὲ
δὲ
μὴ
πλώσαιμεν.
Ἥξει
|
γὰρ |
καὶ
ὁ
Σόλων,
ἢν
ἐπιτρέπῃς. |
[1, 114] |
αὐτῷ
θύουσιν
ὡς
θεῷ·
φασὶ
|
γὰρ |
καὶ
προ>
γνωστικώτατον
γεγονέναι.
Ἰδόντα |
[1, 35] |
Πρεσβύτατον
τῶν
ὄντων
θεός·
ἀγένητον
|
γάρ. |
Κάλλιστον
κόσμος·
ποίημα
γὰρ
θεοῦ. |
[1, 54] |
πείσεσθαι
Σόλωνα
ἐκ
Πεισιστράτου.
Ἴσθι
|
γὰρ |
μηδ'
ἄλλον
τινὰ
πεπονθέναι
τῶν |
[1, 70] |
μὴ
κινεῖν
τὴν
χεῖρα·
μανικὸν
|
γάρ. |
νόμοις
πείθεσθαι.
Ἠρεμίᾳ
χρῆσθαι.
~Τῶν |
[1, 39] |
ὅττι
μιν
ἐγγὺς
ἀπήγαγες·
ἦ
|
γὰρ |
ὁ
πρέσβυς
οὐκέθ'
ὁρᾶν
ἀπὸ |
[1, 81] |
ἄμμιν
ἱκομένοις
ἐς
Σάρδις·
χρυσοῦ
|
γὰρ |
οὐ
δεύμεθα,
ἀλλὰ
πέπαμαι
ἄρκια |
[1, 78] |
στείχειν
ποτὶ
φῶτα
κακόν.
Πιστὸν
|
γὰρ |
οὐδὲν
γλῶσσα
διὰ
στόματος
λαλεῖ |
[1, 53] |
πολιτεύουσιν
ἢ
κατὰ
δημοκρατίαν·
ἐῶ
|
γὰρ |
οὐδένα
ὑβρίζειν·
καὶ
ὁ
τύραννος |
[1, 113] |
ἐς
Κρήτην
ποθ'
ἁμέ.
Τουτᾶ
|
γὰρ |
οὐκ
ἐσεῖταί
τιν
δεινὸς
ὁ |
[1, 122] |
δοκιμώσητε,
μὴ
φήνῃς.
Ἐμοὶ
μὲν
|
γὰρ |
οὔκω
ἥνδανεν.
Ἔστι
δὲ
οὐκ |
[1, 107] |
αὐτὸν
καὶ
Ἀπημάντου
γεγονέναι·
μισανθρωπεῖν
|
γάρ. |
~Ὀφθῆναι
γοῦν
ἐν
Λακεδαίμονι
μόνον |
[1, 35] |
γὰρ
πάντων.
Σοφώτατον
χρόνος·
ἀνευρίσκει
|
γὰρ |
πάντα.
Οὐδὲν
ἔφη
τὸν
θάνατον |
[1, 44] |
ὅτι
καὶ
Μιλήσιοι
τυραννεόμεθα-
ἐχθαίρεις
|
γὰρ |
πάντας
αἰσυμνήτας
ἀλλὰ
τέρποι'
ἂν |
[1, 35] |
γὰρ
τρέχει.
Ἰσχυρότατον
ἀνάγκη·
κρατεῖ
|
γὰρ |
πάντων.
Σοφώτατον
χρόνος·
ἀνευρίσκει
γὰρ |
[1, 116] |
θαυμάσια
λέγεται
περὶ
αὐτοῦ.
Καὶ
|
γὰρ |
παρὰ
τὸν
αἰγιαλὸν
τῆς
Σάμου |
[1, 92] |
Οἰκέτην
πάροινον
μὴ
κολάζειν,
δοκεῖν
|
γὰρ |
παροινεῖν.
Γαμεῖν
ἐκ
τῶν
ὁμοίων· |
[1, 87] |
καὶ
φιλεῖν
ὡς
μισήσοντας·
τοὺς
|
γὰρ |
πλείστους
εἶναι
κακούς.
Συνεβούλευέ
τε |
[1, 107] |
Ποντικοῦ,
Κρῆτά
φησιν
εἶναι·
Ἠτείαν
|
γὰρ |
πόλιν
εἶναι
Κρήτης.
Ἀναξίλαος
δ' |
[1, 71] |
διστάζειν
δὲ
περὶ
ἑνός.
Κρίνων
|
γάρ |
ποτε
φίλῳ
δίκην
αὐτὸς
μὲν |
[1, 66] |
κακὸν
ἐκ
σοῦ
πείσεσθαι.
Καὶ
|
γὰρ |
πρὸ
τῆς
τυραννίδος
φίλος
σοὶ |
[1, 97] |
Μηδὲν
χρημάτων
ἕνεκα
πράττειν·
δεῖν
|
γὰρ |
τὰ
κερδαντὰ
κερδαίνειν.
Ἔποίησε
δὲ |
[1, 75] |
ἔχειν
ὧν
ἐβούλετο
διπλάσια·
ἄπαιδος
|
γὰρ |
τἀδελφοῦ
τελευτήσαντος
κεκληρονομηκέναι.
~Παμφίλη
δέ |
[1, 70] |
λυπήσεσθαι.
~Μὴ
ἀπειλεῖν
μηδενί·
γυναικῶδες
|
γάρ. |
Ταχύτερον
ἐπὶ
τὰς
ἀτυχίας
τῶν |
[1, 71] |
τῆς
νήσου
τῆς
Λακωνικῆς.
Καταμαθὼν
|
γὰρ |
τὴν
φύσιν
αὐτῆς,
Εἴθε,
ἔφη, |
[1, 54] |
μηνύσαντι
τὴν
ἐμὴν
διάνοιαν.
Εὐνοίᾳ
|
γὰρ |
τῆς
πόλεως
μᾶλλον
ἢ
κατὰ |
[1, 54] |
εἶναι,
ἔσῃ
ἀνὰ
πρώτους·
οὐ
|
γάρ |
τι
ἐν
σοὶ
ἐνορῶ
δολερὸν |
[1, 28] |
Λεανδρίου
λαβὼν
τοῦ
Μιλησίου.
Βαθυκλέα
|
γάρ |
τινα
Ἀρκάδα
φιάλην
καταλιπεῖν
καὶ |
[1, 55] |
λόγον
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων·
ἀπειρόκαλον
|
γὰρ |
τὸ
ἐξαίρειν
τὰς
τούτων
τιμάς, |
[1, 65] |
αὐτόν,
εἴ
τι
βούλονται.
Ἴσθι
|
γὰρ |
τὸν
ἄνδρα,
ὦ
ἑταῖρε,
δεινότατα |
[1, 88] |
εἰς
γῆρας
ἀναλάμβανε
σοφίαν·
βεβαιότερον
|
γὰρ |
τοῦτο
τῶν
ἄλλων
κτημάτων.
Μέμνηται |
[1, 115] |
αὐτὸν
ὅσαπερ
ἔτη
κατεκοιμήθη·
καὶ
|
γὰρ |
τοῦτό
φησι
Θεόπομπος.
Μυρωνιανὸς
δὲ |
[1, 93] |
~Μὴ
ἐπιγελᾶν
τοῖς
σκωπτομένοις·
ἀπεχθήσεσθαι
|
γὰρ |
τούτοις.
Εὐτυχῶν
μὴ
ἴσθι
ὑπερήφανος· |
[1, 52] |
θεοῖς
τούτων
μοῖραν
ἐπαμφέρετε.
Αὐτοὶ
|
γὰρ |
τούτους
ηὐξήσατε,
ῥύσια
δόντες,
καὶ |
[1, 35] |
χωρεῖ.
Τάχιστον
νοῦς·
διὰ
παντὸς
|
γὰρ |
τρέχει.
Ἰσχυρότατον
ἀνάγκη·
κρατεῖ
γὰρ |
[1, 92] |
δὲ
ἐχθρὸν
φίλον
ποιεῖν.
~Φυλάσσεσθαι
|
γὰρ |
τῶν
μὲν
φίλων
τὸν
ψόγον, |
[1, 84] |
καὶ
ἐτελεύτα
τὸν
τρόπον.
Δίκην
|
γὰρ |
ὑπέρ
τινος
λέξας
ἤδη
ὑπέργηρως |
[1, 33] |
ὑπό
τινων
περὶ
Σωκράτους.
Ἔφασκε
|
γάρ, |
φασί,
τριῶν
τούτων
ἕνεκα
χάριν |
[1, 87] |
ἐχθρῶν
ἢ
φίλων·
τῶν
μὲν
|
γὰρ |
φίλων
πάντως
ἐχθρὸν
ἔσεσθαι
τὸν |
[1, 72] |
~Καὶ
εὖ
προὐνοήσατο.
Δημάρατος
μὲν
|
γὰρ |
φυγὰς
ὢν
Λακεδαιμονίων
Ξέρξῃ
συνεβούλευσε |
[1, 121] |
τοῖς
Ἐφέσοιο
γενναίοις
πολιήταις.
Ἦν
|
γὰρ |
χρησμός,
ὃν
ᾔδει
μοῦνος,
τοῦτο |
[1, 35] |
γὰρ
θεοῦ.
Μέγιστον
τόπος·
ἅπαντα
|
γὰρ |
χωρεῖ.
Τάχιστον
νοῦς·
διὰ
παντὸς |
[1, 34] |
ἀνοιμώξαντι
φάναι
τὴν
γραῦν·
σὺ
|
γάρ, |
ὦ
Θαλῆ,
τὰ
ἐν
ποσὶν |
[1, 104] |
δὲ
αὐτοῦ
ταῖς
εἰκόσι·
γλώσσης,
|
γαστρός, |
αἰδοίων
κρατεῖν.
Ἐρωτηθεὶς
εἰ
εἰσὶν |
[1, 81] |
εἰκῆ
γαυριῶντα·
φύσκωνα
δὲ
καὶ
|
γάστρωνα |
ὅτι
παχὺς
ἦν·
ἀλλὰ
μὴν |
[1, 81] |
ποσὶ
ῥαγάδας,
ἃς
χειράδας
ἐκάλουν·
|
γαύρηκα |
δὲ
ὡς
εἰκῆ
γαυριῶντα·
φύσκωνα |
[1, 81] |
ἐκάλουν·
γαύρηκα
δὲ
ὡς
εἰκῆ
|
γαυριῶντα· |
φύσκωνα
δὲ
καὶ
γάστρωνα
ὅτι |
[1, 105] |
ἀγαθόν
τε
καὶ
φαῦλον,
ἔφη,
|
Γγλῶσσα. |
Κρεῖττον
ἔλεγεν
ἕνα
φίλον
ἔχειν |
[1, 122] |
περὶ
τῶν
φιλοσόφων·
καὶ
πρῶτόν
|
γε |
ἀρκτέον
ἀπὸ
τῆς
Ἰωνικῆς
φιλοσοφίας, |
[1, 66] |
πένητας
αὐτῶν
τῆς
θητείας,
οἵ
|
γε |
δὴ
νῦν
ξύμπαντες
ἑνὶ
δουλεύουσι |
[1, 53] |
Ἀθηναίοις,
ἐπιτρέπω
πολιτεύειν.
Καὶ
ἄμεινόν
|
γε |
πολιτεύουσιν
ἢ
κατὰ
δημοκρατίαν·
ἐῶ |
[1, 90] |
λαμπρά
τε
σελήνη,
καὶ
ποταμοί
|
γε |
ῥέωσιν,
ἀνακλύζῃ
δὲ
θάλασσα,
αὐτοῦ |
[1, 37] |
δ'
Ἀπολλόδωρος
ἐν
τοῖς
Χρονικοῖς
|
γεγενῆσθαι |
αὐτὸν
κατὰ
τὸ
πρῶτον
ἔτος |
[1, 38] |
γεφύρας
περᾶσαι,
τὸ
ῥεῖθρον
παρατρέψαντα.
|
Γεγόνασι |
δὲ
καὶ
ἄλλοι
Θαλαῖ,
καθά |
[1, 115] |
ὥς
φησι
Σωσίβιος
ὁ
Λάκων.
|
Γεγόνασι |
δὲ
καὶ
Ἐπιμενίδαι
ἄλλοι
δύο, |
[1, 68] |
εἶπεν,
ἀδικεῖσθαι,
σὺ
δὲ
οὔ.
|
Γέγονε |
δὲ
ἔφορος
κατὰ
τὴν
πεντηκοστὴν |
[1, 79] |
ἀποφθίμενον>
Ἀπόφθεγμα
αὐτοῦ·
καιρὸν
γνῶθι.
|
Γέγονε |
δὲ
καὶ
ἕτερος
Πιττακὸς
νομοθέτης, |
[1, 121] |
ἐστιν
ὄνησις,
χὤταν
μηκέθ'
ὑπάρχῃ.
|
Γέγονε |
δὲ
κατὰ
τὴν
πεντηκοστὴν
καὶ |
[1, 84] |
~Λέγεται
δὲ
καὶ
δίκας
δεινότατος
|
γεγονέναι |
εἰπεῖν.
Ἐπ'
ἀγαθῷ
μέντοι
τῇ |
[1, 114] |
φασὶ
γὰρ
καὶ
προ>
γνωστικώτατον
|
γεγονέναι. |
Ἰδόντα
γοῦν
τὴν
Μουνιχίαν
παρ' |
[1, 25] |
ὡς
Ἡρακλείδης
ἱστορεῖ,
μονήρη
αὑτὸν
|
γεγονέναι |
καὶ
ἰδιαστήν.
~Ἔνιοι
δὲ
καὶ |
[1, 107] |
πόρρω
Τίμωνος
αὐτὸν
καὶ
Ἀπημάντου
|
γεγονέναι· |
μισανθρωπεῖν
γάρ.
~Ὀφθῆναι
γοῦν
ἐν |
[1, 40] |
σοφοὺς
οὔτε
φιλοσόφους
φησὶν
αὐτοὺς
|
γεγονέναι, |
συνετοὺς
δέ
τινας
καὶ
νομοθετικούς. |
[1, 98] |
τῶν
Ὑπομνημάτων
δύο
φασὶ
Περιάνδρους
|
γεγονέναι, |
τὸν
μὲν
τύραννον,
τὸν
δὲ |
[1, 82] |
πλούσιον,
Δοῦρις
δὲ
πάροικόν
φησι
|
γεγονέναι. |
Φανόδικος
δὲ
κόρας
αἰχμαλώτους
λυτρωσάμενον |
[1, 119] |
δ'
ὁ
Ἐφέσιός
φησι
δύο
|
γεγονέναι |
Φερεκύδας
Συρίους,
τὸν
μὲν
ἀστρολόγον, |
[1, 36] |
~Πρὸς
τὸν
πυθόμενον
τί
πρότερον
|
γεγόνοι, |
νὺξ
ἢ
ἡμέρα,
Ἡ
νύξ, |
[1, 38] |
ἐπὶ
τῆς
πεντηκοστῆς
ὀγδόης
Ὀλυμπιάδος,
|
γεγονότα |
κατὰ
Κροῖσον,
ᾧ
καὶ
τὸν |
[1, 95] |
Καὶ
ὃς
ἀθυμήσας
ἐτελεύτησεν,
ἤδη
|
γεγονὼς |
ἔτη
ὀγδοήκοντα.
Σωσικράτης
δέ
φησι |
[1, 34] |
σοφῶν
σοφὸν
ἀστρονόμημα.
Τὰ
δὲ
|
γεγραμμένα |
ὑπ'
αὐτοῦ
φησι
Λόβων
ὁ |
[1, 112] |
καὶ
μὴ
τῇ
Κρητικῇ
φωνῇ
|
γεγραμμένην, |
Ἀτθίδι
δὲ
καὶ
ταύτῃ
νέᾳ. |
[1, 61] |
διχόμυθος
ἐκ
μελαίνης
φρενὸς
γεγωνῇ.
|
Γέγραφε |
δὲ
δῆλον
μὲν
ὅτι
τοὺς |
[1, 57] |
Τά
τε
Ὁμήρου
ἐξ
ὑποβολῆς
|
γέγραφε |
ῥαψῳδεῖσθαι,
οἷον
ὅπου
ὁ
πρῶτος |
[1, 55] |
τῷ
κατὰ
Νικίδου
Δράκοντά
φησι
|
γεγραφέναι |
τὸν
νόμον,
Σόλωνα
δὲ
τεθηκέναι |
[1, 115] |
γενεαλόγος
καὶ
τρίτος
ὁ
Δωρίδι
|
γεγραφὼς |
περὶ
Ῥόδου.
~ΦΕΡΕΚΥΔΗΣ.
Φερεκύδης
Βάβυος |
[1, 40] |
φέρονται
τοιοῦτοι.
Δάμων
ὁ
Κυρηναῖος,
|
γεγραφὼς |
Περὶ
τῶν
φιλοσόφων,
πᾶσιν
ἐγκαλεῖ, |
[1, 61] |
οἱ
διχόμυθος
ἐκ
μελαίνης
φρενὸς
|
γεγωνῇ. |
Γέγραφε
δὲ
δῆλον
μὲν
ὅτι |
[1, 79] |
ἐπιγέγραπται
τόδε·
Οἰκείοις
δακρύοις
ἁ
|
γειναμένα |
κατακλαίει
Πιττακὸν
ἥδ'
ἱερὰ
Λέσβος |
[1, 108] |
πυθομένου
διὰ
τί
μηδενὸς
παρόντος
|
γελᾷ, |
φάναι,
Δι'
αὐτὸ
τοῦτο.
Φησὶ |
[1, 78] |
πράττειν,
μὴ
πρόλεγε·
ἀποτυχὼν
γὰρ
|
γελασθήσῃ. |
Ἀτυχίαν
μὴ
ὀνειδίζειν,
νέμεσιν
αἰδόμενον. |
[1, 108] |
ἐν
Λακεδαίμονι
μόνον
ἐπ'
ἐρημίας
|
γελῶντα· |
ἄφνω
δέ
τινος
ἐπιστάντος
καὶ |
[1, 119] |
ἕνα
μόνον,
καὶ
ἕτερον
Ἀθηναῖον,
|
γενεαλόγον. |
Σώζεται
δὲ
τοῦ
Συρίου
τό |
[1, 115] |
Ἐπιμενίδαι
ἄλλοι
δύο,
ὅ
τε
|
γενεαλόγος |
καὶ
τρίτος
ὁ
Δωρίδι
γεγραφὼς |
[1, 80] |
δὴ
νύμφη
καὶ
πλούτῳ
καὶ
|
γενεῇ |
κατ'
ἐμέ·
ἡ
δ'
ἑτέρη |
[1, 53] |
Κόδρῳ
τε
καὶ
τῷ
ἐκείνου
|
γένει, |
ἀφείλοντο.
Τά
τε
ἄλλα
ἁμαρτάνω |
[1, 116] |
τρίτην
ἡμέραν
ἔσοιτο
σεισμός,
καὶ
|
γενέσθαι. |
Ἀνιόντα
τε
ἐξ
Ὀλυμπίας
εἰς |
[1, 68] |
τὴν
ἕκτην,
καὶ
πρῶτον
ἔφορον
|
γενέσθαι- |
ἐπὶ
Εὐθυδήμου,
ὥς
φησι
Σωσικράτης. |
[1, 101] |
ξένος
τε,
εἰ
οἷόν
τε,
|
γενέσθαι. |
~Καὶ
ὁ
θεράπων
εἰσαγγείλας
ἐκελεύσθη |
[1, 43] |
Εἰ
δή
τοι
ἥδιον,
ἐθέλω
|
γενέσθαι |
λεσχηνώτης
περὶ
ὁτέων
γράφεις·
καὶ |
[1, 105] |
μεγάλου
ποιούμενος
ἐν
γνώμῃ
τοι
|
γενέσθαι. |
~ΜΥΣΩΝ
Μύσων
Στρύμωνος,
ὥς
φησι |
[1, 106] |
τινά
φημι
Μύσωνα
ἐν
Χηνὶ
|
γενέσθαι |
σοῦ
μᾶλλον
πραπίδεσσιν
ἀρηρότα
πευκαλίμῃσι. |
[1, 30] |
τινα
φημὶ
Μύσων'
ἐνὶ
Χηνὶ
|
γενέσθαι |
σοῦ
μᾶλλον
πραπίδεσσιν
ἀρηρότα
πευκαλίμῃσιν. |
[1, 78] |
τε
συνετῶν
μὲν
ἀνδρῶν,
πρὶν
|
γενέσθαι |
τὰ
δυσχερῆ,
προνοῆσαι
ὅπως
μὴ |
[1, 89] |
τε
τῆς
ἐν
Αἰγύπτῳ
φιλοσοφίας.
|
Γενέσθαι |
τε
αὐτῷ
θυγατέρα
Κλεοβουλίνην,
αἰνιγμάτων |
[1, 32] |
μαχομένων
δὲ
πρὸς
τοὺς
ἁλιέας
|
γενέσθαι |
τὴν
ἄνοδον
ἕως
τῆς
Κῶ· |
[1, 86] |
ἄταν.
~Καὶ
τὸ
μὲν
ἰσχυρὸν
|
γενέσθαι |
τῆς
φύσεως
ἔργον·
τὸ
δὲ |
[1, 76] |
μέμνηται
λέγων·
Ἄνδρ'
ἀγαθὸν
ἀλαθέως
|
γενέσθαι |
χαλεπόν,
τὸ
Πιττάκειον.
~Μέμνηται
αὐτοῦ |
[1, 67] |
παρὰ
σέ,
σπεύδων
τοι
ξένος
|
γενέσθαι. |
~ΧΙΛΩΝ.
Χίλων
Δαμαγήτου
Λακεδαιμόνιος.
Οὗτος |
[1, 111] |
Ἐποίησε
δὲ
Κουρήτων
καὶ
Κορυβάντων
|
γένεσιν |
καὶ
θεογονίαν,
ἔπη
πεντακισχίλια,
Ἀργοῦς |
[1, 78] |
τὰ
δυσχερῆ,
προνοῆσαι
ὅπως
μὴ
|
γένηται· |
ἀνδρείων
δέ,
γενόμενα
εὖ
θέσθαι. |
[1, 121] |
ἵνα
νίκην
δοίη
τοῖς
Ἐφέσοιο
|
γενναίοις |
πολιήταις.
Ἦν
γὰρ
χρησμός,
ὃν |
[1, 93] |
ταπεινοῦ.
Τὰς
μεταβολὰς
τῆς
τύχης
|
γενναίως |
ἐπίστασο
φέρειν.
Ἐτελεύτησε
δὲ
γηραιός, |
[1, 59] |
μὲν
κόρον
ὑπὸ
τοῦ
πλούτου
|
γεννᾶσθαι, |
τὴν
δὲ
ὕβριν
ὑπὸ
τοῦ |
[1, 81] |
δ'
ἵξομαι,
ὡς
ἀνδρὶ
ξείνῳ
|
γενοίμην |
τοι
συνόμιλος.
~ΒΙΑΣ.
Βίας
Τευτάμου |
[1, 47] |
ἂν
φάτις
ἥδε
μετ'
ἀνθρώποισι
|
γένοιτο· |
Ἀττικὸς
οὗτος
ἀνὴρ
τῶν
Σαλαμιναφετῶν. |
[1, 103] |
τεχνῖται.
Ἐρωτηθεὶς
πῶς
οὐκ
ἂν
|
γένοιτό |
τις
φιλοπότης,
Εἰ
πρὸ
ὀφθαλμῶν, |
[1, 78] |
ὅπως
μὴ
γένηται·
ἀνδρείων
δέ,
|
γενόμενα |
εὖ
θέσθαι.
Ὃ
μέλλεις
πράττειν, |
[1, 71] |
Εἴθε,
ἔφη,
μὴ
ἐγεγόνει,
ἢ
|
γενομένη |
κατεβυθίσθη.
~Καὶ
εὖ
προὐνοήσατο.
Δημάρατος |
[1, 31] |
εὑρεθῆναι
καὶ
ἀνενεχθέντα
εἰς
ἄστυ
|
γενομένης |
ἐκκλησίας
Βίαντι
πεμφθῆναι·
~διὰ
τί |
[1, 110] |
βωμοὺς
ἀνωνύμους,
ὑπόμνημα
τῆς
τότε
|
γενομένης |
ἐξιλάσεως.
Οἱ
δὲ
τὴν
αἰτίαν |
[1, 58] |
νομοθετῶν.
Ἀλλὰ
καὶ
τῆς
στάσεως
|
γενομένης |
οὔτε
μετὰ
τῶν
ἐξ
ἄστεως, |
[1, 56] |
κατὰ
τῶν
ἀνταγωνιστῶν·
γέροντές
τε
|
γενόμενοι |
κατὰ
τὸν
Εὐριπίδην
Τρίβωνες
ἐκλιπόντες |
[1, 74] |
εἶναι.
Οὗτος
μετὰ
τῶν
Ἀλκαίου
|
γενόμενος |
ἀδελφῶν
Μέλαγχρον
καθεῖλε
τὸν
τῆς |
[1, 105] |
τὸν
οἶνον
οὐ
φέρῃς,
γέρων
|
γενόμενος |
ὕδωρ
οἴσεις.
Εὗρε
δ'
εἰς |
[1, 96] |
καὶ
ὃς
ἥδετο.
Φανεροῦ
δὲ
|
γενομένου |
βαρὺς
πᾶσιν
ἐγένετο
διὰ
τὸ |
[1, 109] |
οἱ
δὲ
Ἀγησάρχου.
Κρὴς
τὸ
|
γένος |
ἀπὸ
Κνωσοῦ,
καθέσει
τῆς
κόμης |
[1, 89] |
δὲ
εἰς
Ἡρακλέα
ἀναφέρειν
τὸ
|
γένος |
αὐτόν·
ῥώμῃ
δὲ
καὶ
κάλλει |
[1, 106] |
φησι
Σωσικράτης
Ἕρμιππον
παρατιθέμενος,
τὸ
|
γένος |
Χηνεύς,
ἀπὸ
κώμης
τινὸς
Οἰταϊκῆς |
[1, 22] |
φασίν,
ἰθαγενὴς
Μιλήσιος
ἦν
καὶ
|
γένους |
λαμπροῦ.
~Μετὰ
δὲ
τὰ
πολιτικὰ |
[1, 53] |
ἐπεθέμην,
οὔτε
οὐ
προσῆκόν
μοι,
|
γένους |
ὄντι
τῶν
Κοδριδῶν.
Ἀνέλαβον
γὰρ |
[1, 94] |
Κορίνθιος
ἀπὸ
τοῦ
τῶν
Ἡρακλειδῶν
|
γένους. |
Οὗτος
γήμας
Λυσίδην,
ἣν
αὐτὸς |
[1, 53] |
πρόσθεν
βασιλεῦσιν
ἦν
τὰ
ῥητὰ
|
γέρα. |
Ἀπάγει
δὲ
ἕκαστος
Ἀθηναίων
τοῦ |
[1, 119] |
Γῆ
ἐπειδὴ
αὐτῇ
Ζὰς
γῆν
|
γέρας |
διδοῖ.
Σώζεται
δὲ
καὶ
ἡλιοτρόπιον |
[1, 80] |
Μυτιληναῖον,
παῖδα
τὸν
Ὑρράδιον·
ἄττα
|
γέρον, |
δοιός
με
καλεῖ
γάμος·
ἡ |
[1, 109] |
νεώτερον
ἀδελφὸν
εὑρὼν
τότε
ἤδη
|
γέροντα |
ὄντα,
πᾶσαν
ἔμαθε
παρ'
ἐκείνου |
[1, 36] |
Τί
δύσκολον
εἴη
τεθεαμένος
ἔφη,
|
Γέροντα |
τύραννον.
Πῶς
ἄν
τις
ἀτυχίαν |
[1, 56] |
μᾶλλον
ἢ
κατὰ
τῶν
ἀνταγωνιστῶν·
|
γέροντές |
τε
γενόμενοι
κατὰ
τὸν
Εὐριπίδην
|
[1, 80] |
ἄγω.
Εἶπεν·
ὁ
δὲ
σκίπωνα,
|
γεροντικὸν |
ὅπλον,
ἀείρας,
ἤνιδε,
κεῖνοί
σοι |
[1, 105] |
ὢν
τὸν
οἶνον
οὐ
φέρῃς,
|
γέρων |
γενόμενος
ὕδωρ
οἴσεις.
Εὗρε
δ' |
[1, 72] |
τὸ
ἐν
Βραγχίδαις.
Ἦν
δὲ
|
γέρων |
περὶ
τὴν
πεντηκοστὴν
δευτέραν
Ὀλυμπιάδα, |
[1, 38] |
καὶ
τὸν
Ἅλυν
ὑποσχέσθαι
ἄνευ
|
γεφύρας |
περᾶσαι,
τὸ
ῥεῖθρον
παρατρέψαντα.
Γεγόνασι |
[1, 24] |
τοῦ
ἠλέκτρου.
Παρά
τε
Αἰγυπτίων
|
γεωμετρεῖν |
μαθόντα
φησὶ
Παμφίλη
πρῶτον
καταγράψαι |
[1, 77] |
ἔφη·
ἀφανές,
Τὸ
μέλλον·
πιστόν,
|
Γῆ· |
ἄπιστον,
Θάλασσα.
~Ἕλεγέ
τε
συνετῶν |
[1, 119] |
Χθονίη·
Χθονίῃ
δὲ
ὄνομα
ἐγένετο
|
Γῆ |
ἐπειδὴ
αὐτῇ
Ζὰς
γῆν
γέρας |
[1, 97] |
πατρὶς
ἥδε
Κόρινθος
κόλποις
ἀγχιάλοις
|
γῆ |
Περίανδρον
ἔχει.
Ἔστι
καὶ
ἡμῶν· |
[1, 26] |
καὶ
ἰδιαστήν.
~Ἔνιοι
δὲ
καὶ
|
γῆμαι |
αὐτὸν
καὶ
Κύβισθον
υἱὸν
ἔχειν· |
[1, 26] |
ὅτι
τῆς
μητρὸς
ἀναγκαζούσης
αὐτὸν
|
γῆμαι |
ἔλεγεν,
οὐδέπω
καιρός.
Εἶτα,
ἐπειδὴ |
[1, 68] |
αὐτομάτων
ζεσάντων,
συνεβούλευσεν
ἢ
μὴ
|
γῆμαι, |
ἤ,
εἰ
ἔχοι
γυναῖκα,
ἐκπέμψαι |
[1, 94] |
τοῦ
τῶν
Ἡρακλειδῶν
γένους.
Οὗτος
|
γήμας |
Λυσίδην,
ἣν
αὐτὸς
Μέλισσαν
ἐκάλει, |
[1, 119] |
ἐγένετο
Γῆ
ἐπειδὴ
αὐτῇ
Ζὰς
|
γῆν |
γέρας
διδοῖ.
Σώζεται
δὲ
καὶ |
[1, 120] |
πρῶτος
ἁπάντων
ἔστιν
ἀν'
Ἑλλάδα
|
γῆν· |
οὐ
ψεύδομαι
ὧδ'
ἀγορεύων.
Ἴων |
[1, 95] |
ὄνομα
Λυκόφρων.
~Ἤδη
δὲ
ἐν
|
γήρᾳ |
καθεστὼς
μετεπέμπετο
αὐτὸν
ὅπως
παραλάβῃ |
[1, 85] |
ἤγαγεν
Ἑρμῆς
εἰς
Ἀίδην,
πολιῷ
|
γήραϊ |
νιφόμενον.
Εἶπε
γάρ,
εἶπε
δίκην |
[1, 71] |
ἔλεγχον.
Φασὶ
δ'
αὐτόν
ποτε
|
γηραιὸν |
ἤδη
ὄντα
εἰπεῖν
ὡς
οὐδὲν |
[1, 93] |
γενναίως
ἐπίστασο
φέρειν.
Ἐτελεύτησε
δὲ
|
γηραιός, |
ἔτη
βιοὺς
ἑβδομήκοντα·
καὶ
αὐτῷ |
[1, 39] |
καὶ
δίψους
καὶ
ἀσθενείας,
ἤδη
|
γηραιός. |
Καὶ
αὐτοῦ
ἐπιγέγραπται
τῷ
μνήματι· |
[1, 79] |
βιοὺς
ὑπὲρ
ἔτη
ἑβδομήκοντα,
ἤδη
|
γηραιός. |
Καὶ
αὐτῷ
ἐπὶ
τοῦ
μνήματος |
[1, 88] |
ἀνάπεμπε.
Ἐφόδιον
ἀπὸ
νεότητος
εἰς
|
γῆρας |
ἀναλάμβανε
σοφίαν·
βεβαιότερον
γὰρ
τοῦτο |
[1, 70] |
ποιεῖσθαι.
Τὸν
τεθνηκότα
μὴ
κακολογεῖν.
|
Γῆρας |
τιμᾶν.
Φυλάττειν
ἑαυτόν.
Ζημίαν
αἱρεῖσθαι |
[1, 115] |
δὴ
καὶ
ἐλήφθησαν
πρὸς
Ὀρχομενῷ.
|
Γηρᾶσαί |
τ'
ἐν
τοσαύταις
ἡμέραις
αὐτὸν |
[1, 39] |
ὁ
πρέσβυς
οὐκέθ'
ὁρᾶν
ἀπὸ
|
γῆς |
ἀστέρας
ἠδύνατο.
~Τούτου
ἐστὶ
τὸ |
[1, 50] |
χαλάζης·
βροντὴ
δ'
ἐκ
λαμπρῆς
|
γίγνεται |
ἀστεροπῆς·
ἀνδρῶν
δ'
ἐκ
μεγάλων |
[1, 52] |
ἀνδρός,
εἰς
ἔργον
δ'
οὐδὲν
|
γιγνόμενον |
βλέπετε.
Καὶ
οὗτος
μὲν
ταῦτα. |
[1, 66] |
δὴ
δημοκρατεῖσθαι,
πεπείσθω
ᾗ
ἑκάτερος
|
γιγνώσκει. |
~Καὶ
σὲ
φημὶ
πάντων
τυράννων |
[1, 56] |
καὶ
ἐζήλουν
πολλοὶ
καλοὶ
κἀγαθοὶ
|
γίνεσθαι |
κατὰ
πόλεμον·
ὡς
Πολύζηλος,
ὡς |
[1, 91] |
τι
κεδνόν·
μὴ
μάταιος
ἄχαρις
|
γινέσθω. |
Ἔφη
δὲ
δεῖν
συνοικίζειν
τὰς |
[1, 76] |
πολλοῦ
κατὰ
τὴν
νῆσον
οἴνου
|
γινομένου. |
Εἶπέ
τε
χαλεπὸν
ἐσθλὸν
ἔμμεναι· |
[1, 87] |
σοι
προσηκόντων
πυνθάνῃ.
~Ἐρωτηθεὶς
τί
|
γλυκὺ |
ἀνθρώποις,
Ἐλπίς,
ἔφη.
Ἥδιον
ἔλεγε |
[1, 61] |
ἔχθος
κραδίῃ,
φαιδρῷ
προσεννέπῃ
προσώπῳ,
|
γλῶσσα |
δέ
οἱ
διχόμυθος
ἐκ
μελαίνης |
[1, 78] |
φῶτα
κακόν.
Πιστὸν
γὰρ
οὐδὲν
|
γλῶσσα |
διὰ
στόματος
λαλεῖ
διχόμυθον
ἔχουσα |
[1, 92] |
φιλόλαλον·
φιλομαθῆ
μᾶλλον
ἢ
ἀμαθῆ·
|
γλῶσσαν |
εὔφημον
ἴσχειν·
ἀρετῆς
οἰκεῖον
εἶναι, |
[1, 52] |
κοῦφος
ἔνεστι
νόος.
Εἰς
γὰρ
|
γλῶσσαν |
ὁρᾶτε
καὶ
εἰς
ἔπος
αἰόλον |
[1, 35] |
αἱροῦ·
βύσεις
γὰρ
ἀνδρῶν
κωτίλων
|
γλώσσας |
ἀπεραντολόγους.
Φέρεται
δὲ
καὶ
ἀποφθέγματα |
[1, 104] |
Ἑπιγράφεται
δὲ
αὐτοῦ
ταῖς
εἰκόσι·
|
γλώσσης, |
γαστρός,
αἰδοίων
κρατεῖν.
Ἐρωτηθεὶς
εἰ |
[1, 70] |
αὑτοῦ
οἰκίας
καλῶς
προστατεῖν.
Τὴν
|
γλῶτταν |
μὴ
προτρέχειν
τοῦ
νοῦ.
Θυμοῦ |
[1, 69] |
φέρειν.
Προσέταττε
δὲ
καὶ
ταῦτα·
|
γλώττης |
κρατεῖν,
καὶ
μάλιστα
ἐν
συμποσίῳ. |
[1, 101] |
ἑτάρων.
~ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ.
Ἀνάχαρσις
ὁ
Σκύθης
|
Γνούρου |
μὲν
ἦν
υἱός,
ἀδελφὸς
δὲ |
[1, 79] |
Λέσβος
ἀποφθίμενον>
Ἀπόφθεγμα
αὐτοῦ·
καιρὸν
|
γνῶθι. |
Γέγονε
δὲ
καὶ
ἕτερος
Πιττακὸς |
[1, 40] |
ἀστέρας
ἠδύνατο.
~Τούτου
ἐστὶ
τὸ
|
Γνῶθι |
σαυτόν,
ὅπερ
Ἀντισθένης
ἐν
ταῖς |
[1, 120] |
ὁ
σοφὸς
περὶ
πάντων
ἀνθρώπων
|
γνώμας |
εἶδε
καὶ
ἐξέμαθεν.
Ἔστι
καὶ |
[1, 105] |
Σάρδεις,
πρὸ
μεγάλου
ποιούμενος
ἐν
|
γνώμῃ |
τοι
γενέσθαι.
~ΜΥΣΩΝ
Μύσων
Στρύμωνος, |
[1, 43] |
φαίνειν.
Καὶ
τάχα
μὲν
ἡ
|
γνώμη |
τοι
δικαίη
ἐς
τὸ
ξυνὸν |
[1, 64] |
τὸ
πλῆθος
ἄγοντες
ὅπως
ἂν
|
γνώμης |
ἔχωσιν.
Οὕτω
δὲ
καὶ
τὸ |
[1, 36] |
τί
δύσκολον,
ἔφη,
Τὸ
ἑαυτὸν
|
γνῶναι· |
Τί
δὲ
εὔκολον,
Τὸ
ἄλλῳ |
[1, 118] |
τῷ
Περὶ
Πυθαγόρου
καὶ
τῶν
|
γνωρίμων |
αὐτοῦ
φησι
νοσήσαντα
αὐτὸν
ὑπὸ |
[1, 34] |
τὰ
ἐπὶ
τοῦ
οὐρανοῦ
οἴει
|
γνώσεσθαι; |
Οἶδε
δ'
αὐτὸν
ἀστρονομούμενον
καὶ |
[1, 110] |
ἔμαθε
παρ'
ἐκείνου
τὴν
ἀλήθειαν.
|
~Γνωσθεὶς |
δὲ
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι
θεοφιλέστατος |
[1, 96] |
θελήσας
αὐτοῦ
τὸν
τάφον
μὴ
|
γνωσθῆναι, |
τοιοῦτόν
τι
ἐμηχανήσατο.
Δυσὶν
ἐκέλευσε |
[1, 114] |
θεῷ·
φασὶ
γὰρ
καὶ
προ>
|
γνωστικώτατον |
γεγονέναι.
Ἰδόντα
γοῦν
τὴν
Μουνιχίαν |
[1, 60] |
Μὴ
κακοῖς
ὁμίλει.
θεοὺς
τίμα,
|
γονέας |
αἰδοῦ.
Φασὶ
δ'
αὐτὸν
καὶ |
[1, 55] |
ἐάν
τις
μὴ
τρέφῃ
τοὺς
|
γονέας, |
ἄτιμος
ἔστω·
ἀλλὰ
καὶ
ὁ |
[1, 37] |
ἂν
ἐράνους
εἰσενέγκῃς,
φησί,
τοῖς
|
γονεῦσιν, |
τοὺς
αὐτοὺς
προσδέχου
καὶ
παρὰ |
[1, 41] |
ἀντὶ
Κλεοβούλου
καὶ
Μύσωνος
Λεώφαντον
|
Γορσιάδα, |
Λεβέδιον
ἢ
Ἐφέσιον,
ἐγκρίνει
καὶ |
[1, 108] |
Ἀπημάντου
γεγονέναι·
μισανθρωπεῖν
γάρ.
~Ὀφθῆναι
|
γοῦν |
ἐν
Λακεδαίμονι
μόνον
ἐπ'
ἐρημίας |
[1, 105] |
ἐς
Σκύθας
ἄνδρα
ἀμείνονα.
Ἥκω
|
γοῦν |
ἐς
Σάρδεις,
πρὸ
μεγάλου
ποιούμενος |
[1, 25] |
τοῖς
πολιτικοῖς
ἄριστα
βεβουλεῦσθαι.
Κροίσου
|
γοῦν |
πέμψαντος
πρὸς
Μιλησίους
ἐπὶ
συμμαχίᾳ |
[1, 114] |
καὶ
προ>
γνωστικώτατον
γεγονέναι.
Ἰδόντα
|
γοῦν |
τὴν
Μουνιχίαν
παρ'
Ἀθηναίοις
ἀγνοεῖν |
[1, 122] |
καταλελάβηκε
δεδεγμένον
τὰ
παρὰ
σέο
|
γράμματα. |
Φθειρῶν
ἔθυον
πᾶς
καί
με |
[1, 25] |
σκαληνὰ
καὶ
τρίγωνα
καὶ
ὅσα
|
γραμμικῆς |
ἔχεται
θεωρίας.
Δοκεῖ
δὲ
καὶ |
[1, 34] |
βάρβαρος.
~Λέγεται
δ'
ἀγόμενος
ὑπὸ
|
γραὸς |
ἐκ
τῆς
οἰκίας,
ἵνα
τὰ |
[1, 34] |
καὶ
αὐτῷ
ἀνοιμώξαντι
φάναι
τὴν
|
γραῦν· |
σὺ
γάρ,
ὦ
Θαλῆ,
τὰ |
[1, 43] |
ἐθέλω
γενέσθαι
λεσχηνώτης
περὶ
ὁτέων
|
γράφεις· |
καὶ
ἢν
κελεύῃς,
παρὰ
σὲ |
[1, 55] |
ὑπεύθυνος
ἔστω
παντὶ
τῷ
βουλομένῳ
|
γράφεσθαι. |
Λυσίας
δ'
ἐν
τῷ
κατὰ |
[1, 44] |
ἑνὶ
μούνῳ
χρήματι
πρόσκεαι
τῇ
|
γραφῇ. |
Ἡμέες
δὲ
οἱ
μηδὲν
γράφοντες |
[1, 122] |
με
καταθάψωσιν,
ἐς
σὲ
τὴν
|
γραφὴν |
ἐνέγκαι.
Σὺ
δὲ
ἢν
δοκιμώσῃς |
[1, 43] |
δικαίη
ἐς
τὸ
ξυνὸν
καταθέσθαι
|
γραφὴν |
ἢ
ἐφ'
ὁποιοισοῦν
ἐπιτρέπειν
χρῆμα |
[1, 44] |
γραφῇ.
Ἡμέες
δὲ
οἱ
μηδὲν
|
γράφοντες |
περιχωρέομεν
τήν
τε
Ἑλλάδα
καὶ |
[1, 116] |
περὶ
φύσεως
καὶ
θεῶν
{Ἕλλησι}
|
γράψαι. |
Πολλὰ
δὲ
καὶ
θαυμάσια
λέγεται |
[1, 60] |
Φασὶ
δ'
αὐτὸν
καὶ
Μιμνέρμου
|
γράψαντος, |
Αἲ
γὰρ
ἄτερ
νούσων
τε |
[1, 88] |
δυσάρεστος
Ἡράκλειτος
μάλιστα
Αὐτὸν
ἐπῄνεσε
|
γράψας· |
ἐν
Πριήνῃ
Βίας
ἐγένετο
ὁ |
[1, 32] |
Χρόνῳ
δὲ
Λεβεδίων
τινῶν
αὐτόθι
|
γρῖπον |
ὠνησαμένων
καταληφθῆναι
καὶ
τὸν
τρίποδα, |
[1, 89] |
Δαναοῦ.
Οὗτος
ἐποίησεν
ᾄσματα
καὶ
|
γρίφους |
εἰς
ἔπη
τρισχίλια.
Καὶ
τὸ |
[1, 81] |
ὡς
ἐπισεσυρμένον
καὶ
ῥυπαρόν.
Τούτῳ
|
γυμνάσιον |
σῖτον
ἀλεῖν,
ὥς
φησι
Κλέαρχος |
[1, 39] |
ἢ
Παμμέτρῳ
τόδε
τὸ
ἐπίγραμμα·
|
Γυμνικὸν |
αὖ
ποτ'
ἀγῶνα
θεώμενον,
ἠέλιε |
[1, 39] |
οὖν
σοφὸς
ἐτελεύτησεν
ἀγῶνα
θεώμενος
|
γυμνικὸν |
ὑπό
τε
καύματος
καὶ
δίψους |
[1, 94] |
βαλὼν
ὑποβάθρῳ
ἢ
λακτίσας
τὴν
|
γυναῖκα |
ἔγκυον
οὖσαν
ἀπέκτεινε,
πεισθεὶς
διαβολαῖς |
[1, 68] |
μὴ
γῆμαι,
ἤ,
εἰ
ἔχοι
|
γυναῖκα, |
ἐκπέμψαι
καὶ
παῖδας
ἀπείπασθαι.
~Φασὶ |
[1, 96] |
ἑορτὴν
ἐπιχώριον
κεκοσμημένας
ἰδὼν
τὰς
|
γυναῖκας |
πάντα
ἀφείλετο
τὸν
κόσμον,
καὶ |
[1, 91] |
τὴν
ἡλικίαν
τὸ
δὲ
φρονεῖν
|
γυναῖκας· |
ὑποδεικνὺς
ὅτι
δεῖ
παιδεύεσθαι
καὶ |
[1, 92] |
πράττειν·
τέκνα
παιδεύειν·
ἐχθρὰν
διαλύειν.
|
Γυναικὶ |
μὴ
φιλοφρονεῖσθαι,
μηδὲ
μάχεσθαι,
ἀλλοτρίων |
[1, 70] |
οἷς
λυπήσεσθαι.
~Μὴ
ἀπειλεῖν
μηδενί·
|
γυναικῶδες |
γάρ.
Ταχύτερον
ἐπὶ
τὰς
ἀτυχίας |
[1, 81] |
Εὐγενεστέρα
γὰρ
αὐτῷ
οὖσα
ἡ
|
γυνή, |
ἐπειδήπερ
ἦν
Δράκοντος
ἀδελφὴ
τοῦ |
[1, 33] |
εἶτα
ὅτι
ἀνὴρ
καὶ
οὐ
|
γυνή, |
τρίτον
ὅτι
Ἕλλην
καὶ
οὐ |