>

Livre, fragment
[3435, 62]	τεύξεσθαι τῶν φιλανθρώπων τὸν Βόκχον,	ἐὰν	Μάριον πείσῃ. Τοῦ δὲ Μαρίου
[3435, 35]	ἀποκρίσεις διότι συγχωρήσει τὴν εἰρήνην,	ἐὰν	τὸν μὲν ἀδελφὸν Δημήτριον ἀπολύσας
[3435, 35]	πρὸς τὸν Πτολεμαῖον. ~Ὅτι τῆς	ἐαρινῆς	ὥρας τῇ χλιᾶᾶ τηκούσης τὴν
[3435, 24]	ὄχλοι μετεωρισθέντες πρὸς τὸ βοηθεῖν	ἑαυτοῖς,	νόμον μὲν ἔχοντες ἡγεμόνα καὶ
[3435, 56]	ὁ Γράκχος ἐλάνθανεν ἐπιτιθέμενος τυραννίδι,	ἑαυτὸν	δὲ καὶ τὴν σύγκλητον οὐκ
[3435, 22]	διὰ τὸν κόπον, ταύτας ἀπέσφαξεν·	ἑαυτὸν	δὲ οὐ φθάσας ἀνελεῖν ὑπὸ
[3435, 53]	κεφαλὴν ἀφελὼν καὶ κομίσας πρὸς	ἑαυτὸν	εἰς οἶκον ἰδίαν τινὰ πλεονεξίας
[3435, 61]	τούτων ἀτιμίαν προσεποιεῖτο, ἑτοίμως δ'	ἑαυτὸν	εἰς τὰς τοιαύτας λειτουργίας ἐπιδιδοὺς
[3435, 25]	μετὰ τὴν καθαίρεσιν οὔθ' ὁμολογῶν	ἑαυτὸν	ἰδιώτην ὑπάρχειν οὔθ' ὡς ἄρχων
[3435, 7]	ὁ τῶν ἀποστατῶν βασιλεὺς εὔνους	ἑαυτὸν	μὲν Ἀντίοχον, Σύρους δὲ τῶν
[3435, 49]	δὲ προσθήκῃ μιᾶς γνώμης μαθὼν	ἑαυτὸν	νικῶντα μετὰ χαρᾶς ἀνεφθέγξατο, Τὸ
[3435, 46]	δαπάνας καὶ χάριτας ἀναλίσκων εἰς	ἑαυτὸν	πάντας ἀποβλέπειν ἐποίησε, καὶ τῇ
[3435, 56]	δὲ Σκιπίων μόνος ὡμολόγησεν ὑφ'	ἑαυτοῦ	γεγονέναι τὴν ἀναίρεσιν, ἐπειπὼν ὅτι
[3435, 36]	τόλμας. Παρακαλέσας οὖν τοὺς μεθ'	ἑαυτοῦ	πρὸς τὸν κίνδυνον ἀνεδέχετο τὴν
[3435, 18]	ἐβλασφήμει τοὺς Ῥωμαίους, ἀποφαινόμενος οὐχ	ἑαυτοὺς	ἀλλ' ἐκείνους εἶναι δραπέτας τῶν
[3435, 22]	ὅρους τῆς χώρας κατήντησαν, ῥίψαντες	ἑαυτοὺς	εἰς ἔδαφος τήν τε γῆν
[3435, 6]	στασιάσαντα πρὸς ἀλλήλους καὶ αὐτοὶ	ἑαυτοὺς	οἱ ἀποστάται διαφθείροντες ἐλευθερώσουσι τὴν
[3435, 22]	τὰς ὁδοιπορίας ἀγόμενοι οἱ μὲν	ἑαυτοὺς	οἱ δὲ ἀλλήλους ἀνῄρουν, οὐχ
[3435, 46]	διὰ δὲ τῆς πάντων διχοστασίας	ἑαυτῷ	δυναστείαν κατασκευάζων καὶ τὸ κοινὸν
[3435, 37]	παῖδες ὀρφανοὶ γεγονότες τὴν ἐρημίαν	ἑαυτῶν	κατωδύροντο, μέχρις ὅτου τῆς λύπης
[3435, 52]	ἐπεὶ δὲ διὰ τῆς ὁράσεως	ἐβεβαιοῦτο	τἀληθές, ἅπαντες θαυμάζοντες ἀνέλυον ἀπὸ
[3435, 52]	γενέσθαι προσδοκηθὲν εἰς τοὐναντίον ῥέπειν	ἐβιάζετο·	ἐπεὶ δὲ διὰ τῆς ὁράσεως
[3435, 18]	ἐκτὸς βέλους ἐπιστήσας τὴν δύναμιν	ἐβλασφήμει	τοὺς Ῥωμαίους, ἀποφαινόμενος οὐχ ἑαυτοὺς
[3435, 6]	πλῆθος στρατιωτῶν πεντακισχιλίων· ἡμέραι δ'	ἐγγὺς	ἦσαν ἀπὸ τῆς ἀποστάσεως τριάκοντα.
[3435, 17]	ἐποιήσατο. ~Ὅτι καὶ ἄλλη τις	ἐγένετο	ἀπόστασις δραπετῶν καὶ σύστημα ἀξιόλογον.
[3435, 17]	μετ' αὐτοῦ δραπετῶν εὐημερίας ἀποστάτης	ἐγένετο,	καί τινας τῶν πλησίον οἰκετῶν
[3435, 8]	πλῆθος ἐπωνόμασεν. ~Ὅτι οὐδέποτε στάσις	ἐγένετο	τηλικαύτη δούλων ἡλίκη συνέστη ἐν
[3435, 4]	~Ἀρχὴ δὲ τῆς ὅλης ἀποστάσεως	ἐγένετο	τοιαύτη. Δαμόφιλός τις ἦν Ἐνναῖος,
[3435, 11]	κυριεύσας τὸ μὲν πρῶτον κόρον	ἐγέννησεν,	εἶθ' ὕβριν, τὸ δὲ τελευταῖον
[3435, 24]	θαλάττῃ κυμάτων φαντασίαι καὶ διαθέσεις	ἐγίνοντο	κατὰ τὰς τοῦ πλήθους ἐκκλησίας.
[3435, 3]	τὸ σύνολον ποικίλως τερατευομένου, γέλωτες	ἐγίνοντο	τοῖς παρακεκλημένοις, καί τινες αὐτῶν
[3435, 38]	φυγῆς κατάρξας καὶ τὸν Ἀντίοχον	ἐγκαταλιπὼν	τῆς προσηκούσης καταστροφῆς ἔτυχε. Διεκπεσόντος
[3435, 32]	δὲ ἐν ὄμμασι καὶ κόλποις	ἐγκατέσφαζε	τέκνα, καὶ κρεανομῶν τὰ σώματα
[3435, 53]	τὸν τράχηλον διατρήσας καὶ τὸν	ἐγκέφαλον	ἐκκενώσας ἐνέτηξεν ἀντὶ τούτου μόλυβδον·
[3435, 43]	χρησάμενος μεγαλοψύχως αὐτοῖς ἀπέλυσε τῶν	ἐγκλημάτων·	ἦν γὰρ πρᾶᾶος καὶ συγγνωμονικός,
[3435, 41]	τῆς μεγίστης, ἀπέλυσεν αὐτὸν τῶν	ἐγκλημάτων.	Μετενόει γὰρ ἤδη καὶ ταῖς
[3435, 1]	ἥμερος, λαβὼν ὁμήρους ἀπέλυσε τῶν	ἐγκλημάτων	τοὺς Ἰουδαίους, φόρους τε τοὺς
[3435, 3]	ἐξ ὀνείρων ἐμαντεύετο, ἀλλὰ καὶ	ἐγρηγορότως	θεοὺς ὁρᾶν ὑπεκρίνετο καὶ ἐξ
[3435, 51]	μετέρχεται τὴν τῶν ἀσεβῶν τόλμαν·	ἐγρηγορυῖαι	γὰρ διώκουσι τοὺς ἀνοσίους ποιναὶ
[3435, 9]	τροφῆς ἔνδειαν ἀναγκαζομένοις ταῖς παραβόλοις	ἐγχειρεῖν	πράξεσιν, συνέβη ταχὺ τὴν παρανομίαν
[3435, 5]	τεχνάσασθαί τι πρὸς τὴν σωτηρίαν	ἐγχειρήσαντος	καὶ πολλοὺς τοῦ πλήθους τοῖς
[3435, 4]	συγχωροῦσι, παραχρῆμα πείθει ἔχεσθαι τῆς	ἐγχειρήσεως.	Εὐθὺς οὖν τετρακοσίους τῶν ὁμοδούλων
[3435, 22]	χώρας κατήντησαν, ῥίψαντες ἑαυτοὺς εἰς	ἔδαφος	τήν τε γῆν κατεφίλουν μετ'
[3435, 4]	βοηθητικὸν κατὰ δύναμιν. Ἐξ ὧν	ἐδείκνυτο	τῶν δούλων οὐχὶ ὠμότης εἶναι
[3435, 38]	ἐν ταῖς ἐπισταθμίαις, οὐδεὶς αὐτὸν	ἐδέξατο	εἰς οἰκίαν οὐδὲ τροφῆς μετέδωκεν,
[3435, 2]	τὸ βάρος τῶν κυρίων, οἱἱ	ἐδέσποζον	τῶν λῃστῶν, ἠναγκάζοντο περιορᾶν λῃστευομένην
[3435, 45]	ἐκβάντα μετ' εὐφημίας καὶ κρότων	ἐδέχετο.	Τοσαύτη πρὸς αὐτὸν ἦν εὐνοίας
[3435, 4]	καὶ ὡς ἂν ὁ καιρὸς	ἐδίδου	καθοπλισθέντες εἰς τὴν Ἔνναν τὴν
[3435, 52]	βασιλέως τῆς Συρίας, τοῦτο ἄπιστον	ἐδόκει	οὐ μόνον τοῖς ἀκούουσιν, ἀλλὰ
[3435, 56]	εἶναι. Ἑκατέρα μὲν οὖν ἀπόφασις	ἐδόκει	τῷ συνεδρίῳ μεγάλην ἔχειν ἀναθεώρησιν·
[3435, 21]	ἢ πόλεων τεταγμένων οὓς μὲν	ἐδολοφόνησεν,	οὓς δὲ συλλαβὼν πανοικίους ἀνεῖλε.
[3435, 8]	ἕκαστα δυναμένοις κρίνειν οὐκ ἀλόγως	ἔδοξε	συμβαίνειν. Διὰ γὰρ τὴν ὑπερβολὴν
[3435, 55]	τῇ πρὸς θεοὺς εὐσεβείᾳ διαφέρειν	ἔδοξεν,	ἀλλὰ καὶ πολιτικὸς ὑπῆρξεν καὶ
[3435, 5]	δὲ δεδεμένους τοῖς ἔργοις ὑπέβαλλεν.	Ἔδωκε	δὲ καὶ ταῖς θεραπαίναις τὴν
[3435, 62]	ἡ δὲ σύγκλητος αὐτοῖς ἀπόκρισιν	ἔδωκεν	ἁπάντων τεύξεσθαι τῶν φιλανθρώπων τὸν
[3435, 16]	θανάτῳ περιβαλεῖν ὥστε οὐ μόνον	ἐδωρήσατο	τὴν τῶν δεσποτῶν οἰκίαν, ἀλλὰ
[3435, 3]	τῆς τραπέζης ἀξιολόγους μερίδας αἴροντες	ἐδωροῦντο,	ἐπιλέγοντες ὅπως, ὅταν γένηται βασιλεύς,
[3435, 32]	ὁ τοῦ Διηγύλιος υἱὸς Ζιβέλμιος,	ἐζη	λωκὼς τὰς τοῦ πατρὸς μιαιφονίας,
[3435, 8]	σχεδὸν οἱ τοῖς πλούτοις προκεκοφότες	ἐζήλωσαν	τὸ μὲν πρῶτον τρυφήν, εἶθ'
[3435, 11]	τρυφὴν τῶν κατὰ Σικελίαν Ἰταλικῶν	ἐζήλωσεν,	ἀλλὰ καὶ τὸ κατὰ τοὺς
[3435, 5]	συναγαγὼν ἐκκλησίαν ἀνεῖλε μὲν τοὺς	ἐζωγρημένους	τῶν Ἐνναίων, ὅσοις οὐκ ἦν
[3435, 41]	στρατηγὸν μετὰ δυνάμεως, αὐτόν τε	ἐζώγρησε	καὶ τὴν μετ' αὐτοῦ δύναμιν
[3435, 5]	καὶ πλῆθος ἄπειρον οἰκετῶν προσλαμβάνων	ἐθάρρησε	καὶ στρατηγοῖς Ῥωμαίων πολεμῆσαι, καὶ
[3435, 61]	τις τῶν ἄλλων πρεσβευτῶν ἡγούμενος,	ἐθελοκακοῦντες	ἀπεδειλίων κατὰ τοὺς ἀναγκαιοτάτους καιρούς.
[3435, 1]	νομοθετήσαντος τὰ μισάνθρωπα καὶ παράνομα	ἔθη	τοῖς Ἰουδαίοις· αὐτὸς δὲ στυγήσας
[3435, 1]	ἐξηλλαγμένα καταδεῖξαι, τὸ μηδενὶ ἄλλῳ	ἔθνει	τραπέζης κοινωνεῖν μηδ' εὐνοεῖν τὸ
[3435, 1]	τοῖς προγόνοις πρὸς τοῦτο τὸ	ἔθνος.	Ἀντίοχος γὰρ ὁ προσαγορευθεὶς Ἐπιφανὴς
[3435, 1]	μάλιστα μὲν ἄρδην ἀνελεῖν τὸ	ἔθνος,	εἰ δὲ μή, καταλῦσαι τὰ
[3435, 1]	ἀκοινωνήτους εἶναι τῆς πρὸς ἄλλο	ἔθνος	ἐπιμιξίας καὶ πολεμίους ὑπολαμβάνειν πάντας.
[3435, 1]	συστησαμένους δὲ τὸ τῶν Ἰουδαίων	ἔθνος	παραδόσιμον ποιῆσαι τὸ μῖσος τὸ
[3435, 32]	ἓν σῶμα τὴν εἰς ὅλον	ἔθνος	παρανομίαν γενομένην ἀναδέξασθαι; ὅμως δ'
[3435, 1]	τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ συστησαμένου τὸ	ἔθνος,	πρὸς δὲ τούτοις νομοθετήσαντος τὰ
[3435, 1]	τῶν Ἰουδαίων· μόνους γὰρ ἁπάντων	ἐθνῶν	ἀκοινωνήτους εἶναι τῆς πρὸς ἄλλο
[3435, 1]	δὲ στυγήσας τὴν μισανθρωπίαν πάντων	ἐθνῶν	ἐφιλοτιμήθη καταλῦσαι τὰ νόμιμα. Διὸ
[3435, 46]	νόμων, ἐκ δὲ τούτων τῶν	ἐθῶν	ὀλέθριος ἀνομία καὶ πόλεως ἀνατροπὴ
[3435, 1]	μὲν ἄρδην ἀνελεῖν τὸ ἔθνος,	εἰ	δὲ μή, καταλῦσαι τὰ νόμιμα
[3435, 61]	ἠγωνίζοντο, συναύξοντες αὐτοῦ τὴν ἡγεμονίαν·	εἰ	δὲ τύχοι τις τῶν ἄλλων
[3435, 19]	ὕβρεως. ~Ὅτι τὰ ἐξηλλαγμένα δυστυχήματα,	εἰ	καί τινες πεπεισμένοι τυγχάνουσι μηδενὸς
[3435, 4]	πρὸς τὸν εὔνουν ἐλθόντες ἠρώτων	εἰ	συγχωρεῖται παρὰ τῶν θεῶν αὐτοῖς
[3435, 11]	τὸ μὲν πρῶτον κόρον ἐγέννησεν,	εἶθ'	ὕβριν, τὸ δὲ τελευταῖον ὄλεθρόν
[3435, 8]	ἐζήλωσαν τὸ μὲν πρῶτον τρυφήν,	εἶθ'	ὑπερηφανίαν καὶ ὕβριν. Ἐξ ὧν
[3435, 6]	τὸ σύστημα αὐτῶν εἰς μυριάδας	εἴκοσι,	καὶ πολλοῖς τοῖς πρὸς Ῥωμαίους
[3435, 7]	ὑπὸ τῶν τραυμάτων δείξας νεκρόν,	εἷλε	καὶ ταύτην προδοσίᾳ τὴν πόλιν,
[3435, 7]	φεύγοντα ἐκ τῆς πολιορκουμένης πόλεως	εἷλε.	Καὶ τὸ τελευταῖον Σαραπίωνος Σύρου
[3435, 61]	καὶ τὰς ὑποδεεστέρας ἀρχὰς μόγις	εἰληφὼς	ἐν ταῖς εἰς δόξαν προαγωγαῖς
[3435, 39]	ἐκ θεοῦ τοῖς ἀνθρώποις οὐδὲν	εἰλικρινὲς	δίδοται τῶν ἀγαθῶν, ἀλλ' ὡς
[3435, 4]	περίκηπον διατρίβει μετὰ τῆς γυναικός,	εἷλκον	ἐκεῖθεν διά τινων ἐξ αὑτῶν
[3435, 18]	ἀποφαινόμενος οὐχ ἑαυτοὺς ἀλλ' ἐκείνους	εἶναι	δραπέτας τῶν κινδύνων. Μίμους δὲ
[3435, 26]	γὰρ θυμὸς παντὸς τοῦ δοκοῦντος	εἶναι	δυσκόλου περιεγένετο. ~Ὅτι προσέπεσε τοῖς
[3435, 56]	τοὐναντίον ἀπεφαίνετο Καρχηδόνα διὰ παντὸς	εἶναι.	Ἑκατέρα μὲν οὖν ἀπόφασις ἐδόκει
[3435, 56]	τῆς ἰδίας γνώμης Καρχηδόνα μὴ	εἶναι.	Καὶ τοῦτο ἐποίει πολλάκις οὐχ
[3435, 1]	μόνους γὰρ ἁπάντων ἐθνῶν ἀκοινωνήτους	εἶναι	τῆς πρὸς ἄλλο ἔθνος ἐπιμιξίας
[3435, 1]	βιβλίον, τοῦτο μὲν ὑπέλαβε Μωυσέως	εἶναι	τοῦ κτίσαντος τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ
[3435, 36]	προσεδέχετο τοὺς λόγους, ἀποφαινόμενος αἰσχρὸν	εἶναι	τοὺς νενικηκότας δεδιέναι τὰς τῶν
[3435, 4]	ἐδείκνυτο τῶν δούλων οὐχὶ ὠμότης	εἶναι	φύσεως τὰ γινόμενα εἰς τοὺς
[3435, 4]	δὲ τὰς γυναῖκας οὐδ' ἔστιν	εἰπεῖν,	καὶ ταῦτα βλεπόντων τῶν ἀνδρῶν,
[3435, 51]	ἱεροσυλῆσαι ἔφευγεν ἐπὶ τὸ Ποσίδειον.	Εἵπετο	δὲ αὐτῷ, ὡς ἔοικε, τὸ
[3435, 12]	οὐκ ἠνέσχετο τὴν ἔντευξιν, ἀλλ'	εἰπών·	Τί γάρ; οἱ διὰ τῆς
[3435, 47]	ἐκ τῆς πόλεως ἀφῆκεν αὐτόν,	εἰπὼν	τῷ δήμῳ διότι ταύτην χάριν
[3435, 4]	δ' οἰκίαις ἐπεισελθόντες πλεῖστον φόνον	εἰργά	ζοντο, μηδ' αὐτῶν τῶν ὑπομαζίων
[3435, 39]	εὖ ποιεῖν, τηλικαύτην τὴν παλίρροιαν	εἰργάσατο	τοῦ πολέμου παντὸς ὥστε τοὺς
[3435, 38]	Ἀθήναιος πλεῖστα ἐν ταῖς ἐπισταθμίαις	εἰργασμένος	κακά, τῆς φυγῆς κατάρξας καὶ
[3435, 35]	ἀντέδωκεν ἀποκρίσεις διότι συγχωρήσει τὴν	εἰρήνην,	ἐὰν τὸν μὲν ἀδελφὸν Δημήτριον
[3435, 18]	τῶν τειχῶν διὰ τὴν πολυχρόνιον	εἰρήνην	κατερρυηκότων καὶ πολλῶν ἐξ αὐτῆς
[3435, 35]	τῶν πολεμίων πρεσβευτὰς ἀπέστειλε περὶ	εἰρήνης,	οἷς Ἀντίοχος ἀντέδωκεν ἀποκρίσεις διότι
[3435, 46]	κατασκευάζων καὶ τὸ κοινὸν ταμιεῖον	εἰς	αἰσχρὰς καὶ ἀκαίρους δαπάνας καὶ
[3435, 3]	μὴν ἀλλ' ἡ τερατεία προῆλθεν	εἰς	ἀληθινὸν ἀποτέλεσμα βασιλείας, καὶ τὴν
[3435, 53]	μὲν τὸ χρυσίον, κατεγνώσθη δὲ	εἰς	ἅπαντα τὸν βίον ἐπὶ προδοσίᾳ
[3435, 4]	τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ τῶν προυυπηργμένων	εἰς	αὐτοὺς ἀδικημάτων ἀνταπόδοσις. ~Τὸν δὲ
[3435, 56]	εἰς τὴν ἡγεμονίαν διὰ τὴν	εἰς	αὐτοὺς ἐκ τῶν ἀρχόντων πλεονεξίαν
[3435, 14]	φύσεως, ἀλλὰ διὰ τὰς προγεγενημένας	εἰς	αὐτοὺς ὑπερηφανίας ἐλύττων πρὸς τὴν
[3435, 7]	καρτερῶς μὲν αὐτὸ πολιορκήσας καὶ	εἰς	ἄφατον ἀνάγκην καὶ λιμὸν τοὺς
[3435, 3]	καὶ οὕτω τὰ μέλλοντα ἀπεφοίβαζεν.	Εἰς	γὰρ κάρυον ἤ τι τοιοῦτο
[3435, 3]	τὸν κύριον αὑτοῦ διετέλει λέγων.	Εἰς	δὲ γέλωτα τρεπομένου τοῦ πράγματος,
[3435, 4]	θηλῆς ἀποσπῶντες προσήρασσον τῇ γῇ·	εἰς	δὲ τὰς γυναῖκας οὐδ' ἔστιν
[3435, 32]	μιαιφονίας, μνησικακῶν δὲ ὑπὲρ τῶν	εἰς	Διήγυλιν τοῖς Θρᾳξὶ πραχθέντων, ἐπὶ
[3435, 14]	οἰκέταις αὐτοδίδακτός ἐστιν ἡ φύσις	εἰς	δικαίαν ἀπόδοσιν χάριτός τε καὶ
[3435, 61]	ἀρχὰς μόγις εἰληφὼς ἐν ταῖς	εἰς	δόξαν προαγωγαῖς παρεθεωρεῖτο. Καὶ τῶν
[3435, 46]	ἀκαίρους δαπάνας καὶ χάριτας ἀναλίσκων	εἰς	ἑαυτὸν πάντας ἀποβλέπειν ἐποίησε, καὶ
[3435, 22]	τῆς χώρας κατήντησαν, ῥίψαντες ἑαυτοὺς	εἰς	ἔδαφος τήν τε γῆν κατεφίλουν
[3435, 44]	ὀφθαλμῶν τιθεὶς τοῖς Γαλάταις τὴν	εἰς	ἑκάτερον μέρος τῶν Ῥωμαίων ὑπερβολὴν
[3435, 22]	εἰς τοὺς κόλπους ἀνελάμβανον, ὥστε	εἰς	ἔλεον καὶ συμπάθειαν ἅπαν τραπῆναι
[3435, 8]	δὲ ἡ νῆσος ἐκινδύνευσεν πεσεῖν	εἰς	ἐξουσίαν δραπετῶν, ὅρον τῆς ἐξουσίας
[3435, 2]	εὐκαιρίας συνελάλουν περὶ ἀποστάσεως, ἕως	εἰς	ἔργον τὴν βουλὴν ἤγαγον. ~Ἦν
[3435, 7]	τὴν Ἔνναν ἐλθὼν παραπλησίως ἐπολιόρκει,	εἰς	ἐσχάτην ἀνάγκην συγκλείων τὰς τῶν
[3435, 13]	ὧν ἐκτενέστατος ἦν Ἑρμείας, ἀπήγαγον	εἰς	Κατάνην πρός τινας οἰκείους. ~Ὅτι
[3435, 54]	Ἀτάρβας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ καταφυγὼν	εἰς	Κίρταν, καὶ συγκλεισθεὶς εἰς πολιορκίαν,
[3435, 57]	ἀρτίως παρειληφὼς τὴν βασιλείαν ἐξέπεσεν	εἰς	μέθας καὶ τρυφὴν ἀγεννῆ καὶ
[3435, 6]	δὲ ἀθροίζεται τὸ σύστημα αὐτῶν	εἰς	μυριάδας εἴκοσι, καὶ πολλοῖς τοῖς
[3435, 38]	ταῖς ἐπισταθμίαις, οὐδεὶς αὐτὸν ἐδέξατο	εἰς	οἰκίαν οὐδὲ τροφῆς μετέδωκεν, ἀλλὰ
[3435, 53]	ἀφελὼν καὶ κομίσας πρὸς ἑαυτὸν	εἰς	οἶκον ἰδίαν τινὰ πλεονεξίας ἐπίνοιαν
[3435, 32]	ἐνδεχόμενον ἦν ἓν σῶμα τὴν	εἰς	ὅλον ἔθνος παρανομίαν γενομένην ἀναδέξασθαι;
[3435, 49]	Τῆς δὲ τοῦ δήμου κρίσεως	εἰς	οὕτω μικρὰν ῥοπὴν συγκλειομένης, ὁ
[3435, 4]	θυγατρὸς αὐτῶν οἱ δοῦλοι ὤφθησαν	εἰς	πάντα φεισάμενοι διὰ τὸ φιλάνθρωπον
[3435, 29]	τὸ γὰρ δαιμόνιον ὥσπερ ἐπίτηδες	εἰς	παραδειγματισμὸν τοῖς ἄλλοις ἅπαντας τοὺς
[3435, 6]	ἔχοντι στρατιώτας ἐκ Σικελίας ὀκτακισχιλίους,	εἰς	πόλεμον καταστάντες οἱ ἀποστάται ἐνίκησαν,
[3435, 54]	καταφυγὼν εἰς Κίρταν, καὶ συγκλεισθεὶς	εἰς	πολιορκίαν, ἐξαπέστειλε πρεσβευτὰς εἰς Ῥώμην
[3435, 54]	συγκλεισθεὶς εἰς πολιορκίαν, ἐξαπέστειλε πρεσβευτὰς	εἰς	Ῥώμην μὴ περιιδεῖν βασιλέα φίλον
[3435, 50]	διαδρὰς μετ' ὀλίγων ἐπεβάλετο φεύγειν	εἰς	Σελεύκειαν. Τῆς δὲ φήμης αὐτὸν
[3435, 30]	~Ὅτι ἡ σύγκλητος δεισιδαιμονοῦσα ἐξαπέστειλεν	εἰς	Σικελίαν κατὰ Σιβυλλιακὸν λόγιον. Οἱ
[3435, 3]	τῇ τερατείᾳ παρῆγε τὸν εὔνουν	εἰς	τὰ σύνδειπναα τοῦτο γὰρ ὄνομα
[3435, 11]	τούτων τοὺς μὲν πέδαις δεσμεύων	εἰς	τὰς συνεργασίας ἐνέβαλλε, τοὺς δὲ
[3435, 61]	ἀτιμίαν προσεποιεῖτο, ἑτοίμως δ' ἑαυτὸν	εἰς	τὰς τοιαύτας λειτουργίας ἐπιδιδοὺς πολλὴν
[3435, 39]	πολέμου παντὸς ὥστε τοὺς εὐημεροῦντας	εἰς	τέλος ταπεινῶσαι. ~Ὅτι Ἀρσάκης ὁ
[3435, 34]	κίστην προσέταξέ τινι τῶν ὑπηρετῶν	εἰς	τὴν Ἀλεξάνδρειαν διακομίσαι. Κατὰ τύχην
[3435, 50]	καὶ μετὰ τούτων νυκτὸς ἀπᾶραι	εἰς	τὴν Ἑλλάδα. Συλᾶν δὲ ἐπιβαλόμενος
[3435, 4]	ἂν ὁ καιρὸς ἐδίδου καθοπλισθέντες	εἰς	τὴν Ἔνναν τὴν πόλιν εἰσπίπτουσιν,
[3435, 56]	δὲ τῶν συμμάχων ἁπάντων μῖσος	εἰς	τὴν ἡγεμονίαν διὰ τὴν εἰς
[3435, 42]	ταῖς τυχούσαις αἰτίαις πανοικίους ἐξανδραποδισάμενος	εἰς	τὴν Μηδίαν ἐξέπεμψε, προστάξας λαφυροπωλῆσαι.
[3435, 24]	τῆς χώρας ὡσπερεὶ ποταμοί τινες	εἰς	τὴν πάντα δυναμένην δέχεσθαι θάλατταν.
[3435, 51]	γὰρ ἀνήχθη πρὸς τὸν Ἀντίοχον	εἰς	τὴν παρεμβολὴν δυσὶν ἡμέραις ὕστερον
[3435, 5]	δὲ Δαμόφιλον καὶ τὴν Μεγαλλίδα	εἰς	τὴν πόλιν οἱ ἀπεσταλμένοι ἑλκύσαντες,
[3435, 46]	καταχαρισάμενος ἀπείθειαν καὶ ἀναρχίαν εἰσήγαγεν	εἰς	τὴν πολιτείαν· τῶν γὰρ ἀρχόντων
[3435, 24]	ὑπεροχὴν τῶν ἀντιπραττόντων. ~Καὶ συνέρρεον	εἰς	τὴν Ῥώμην οἱ ὄχλοι ἀπὸ
[3435, 62]	σύγκλητον, ὁ μὲν βασιλεὺς ἐξαπέστειλεν	εἰς	τὴν Ῥώμην πρεσβευτὰς περὶ τούτων,
[3435, 36]	πολλαπλασίους Πάρθους, δύνασθαι γὰρ αὐτοὺς	εἰς	τὴν ὑπερκειμένην ὀρεινὴν καταφυγόντας ἀποτρίψασθαι
[3435, 5]	οἱ ἀπεσταλμένοι ἑλκύσαντες, ὥσπερ ἔφημεν,	εἰς	τὸ θέατρον εἰσήγαγον, συνεληλυθότος ἐνταῦθα
[3435, 20]	τὸ λαμπρὸν τῆς τύχης μεταπεπτωκὸς	εἰς	τὸ πρότερον ὑπ' αὐτῆς ὑπερορώμενον
[3435, 51]	αὐτοῦ τιμωρίᾳ συνεργὸν γινόμενον συνέκλειεν	εἰς	τὸ τυχεῖν τῆς ἁρμοττούσης δίκης·
[3435, 9]	τε καὶ πλεονεξίας καὶ κακουργίας.	Εἰς	τοιαύτην γὰρ συνήθειαν ῥᾳδιουργίας τοὺς
[3435, 1]	Ἐπιφανὴς καταπολεμήσας τοὺς Ἰουδαίους εἰσῆλθεν	εἰς	τὸν ἄδυτον τοῦ θεοῦ σηκόν,
[3435, 18]	ὑπερηφανίαν καὶ τὴν ὑπερβολὴν τῆς	εἰς	τὸν ὄλεθρον προαγούσης ὕβρεως. ~Ὅτι
[3435, 52]	τὸ μηδέποτ' ἂν γενέσθαι προσδοκηθὲν	εἰς	τοὐναντίον ῥέπειν ἐβιάζετο· ἐπεὶ δὲ
[3435, 4]	ὠμότης εἶναι φύσεως τὰ γινόμενα	εἰς	τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ τῶν προυυπηργμένων
[3435, 57]	συμπλεκόμενος ἀλόγοις θηρίοις πολλάκις ἦλθεν	εἰς	τοὺς ἐσχάτους κινδύνους. ~Ὅτι Μικίψας
[3435, 22]	μετ' οἰμωγῆς καὶ τῆς κόνεως	εἰς	τοὺς κόλπους ἀνελάμβανον, ὥστε εἰς
[3435, 44]	κτῆσιν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν	εἰς	τοὺς Ῥωμαίους εὔνοιαν ἐξουσίαν ἔλαβεν
[3435, 3]	μέλλοντα, καὶ πολλοὺς διὰ τὴν	εἰς	τοῦτο τὸ μέρος εὐφυίίαν ἐξηπάτα.
[3435, 11]	τοὺς οἰκέτας πλῆθος καὶ τὴν	εἰς	τούτους ἀπανθρωπίαν καὶ βαρύτητα. Ἐπὶ
[3435, 4]	δὲ τὸν τρόπον. Οὗτος κακῶς	εἰς	ὑπερβολὴν ἐκέχρητο τοῖς δούλοις, καὶ
[3435, 7]	καὶ τοῦ σώματος αὐτοῦ διαλυθέντος	εἰς	φθειρῶν πλῆθος οἰκείως τῆς περὶ
[3435, 21]	τῶν βαρβάρων μισθοφόρων τοὺς ἀγριωτάτους	εἰς	φόνον, ἀπλήστους δὲ εἰς χρημάτων
[3435, 7]	εἰωθότος ψυχαγωγεῖν αὐτόν. Καὶ παραδοθεὶς	εἰς	φυλακὴν καὶ τοῦ σώματος αὐτοῦ
[3435, 20]	ἐκ τῆς προγεγενημένης λύπης μετέβαλεν	εἰς	χαράν, ὁρῶν τὸ λαμπρὸν τῆς
[3435, 21]	ἀγριωτάτους εἰς φόνον, ἀπλήστους δὲ	εἰς	χρημάτων περιουσίαν, τούτους ἔν τισιν
[3435, 10]	δ' ἂν τὰ τῆς ἐξουσίας	εἰς	ὠμότητα καὶ παρανομίαν ἐκτρέπηται, τοσούτῳ
[3435, 34]	σῶμα τοῦ παιδὸς καὶ ἐνθεὶς	εἴς	τινα κίστην προσέταξέ τινι τῶν
[3435, 7]	σωματοφύλακας ὄντας χιλίους ἔφυγεν ἀνάνδρως	εἴς	τινας παρακρήμνους τόπους. Ἀλλ' οἱ
[3435, 61]	βαρέως ἔφερεν. ~Ὅτι ὁ Μάριος	εἷς	ὢν τῶν συμβούλων καὶ τῶν
[3435, 25]	διακατεῖχον τὴν ἀρχὴν δοξάντων παρανόμως	εἰσενηνέχθαι.	~Οὗτος μὲν οὖν ἀμετάπτωτον ἔχων
[3435, 25]	οὕτως ἔχειν, ὅτε ὁ Γράκχος	εἰσέφερε	ψήφισμα περὶ τῆς κατ' ἀρχὴν
[3435, 46]	αὐστηρὰ καταχαρισάμενος ἀπείθειαν καὶ ἀναρχίαν	εἰσήγαγεν	εἰς τὴν πολιτείαν· τῶν γὰρ
[3435, 5]	ὥσπερ ἔφημεν, εἰς τὸ θέατρον	εἰσήγαγον,	συνεληλυθότος ἐνταῦθα τοῦ πλήθους τῶν
[3435, 1]	προσαγορευθεὶς Ἐπιφανὴς καταπολεμήσας τοὺς Ἰουδαίους	εἰσῆλθεν	εἰς τὸν ἄδυτον τοῦ θεοῦ
[3435, 1]	τοῦ θεοῦ σηκόν, οἷ νόμιμον	εἰσιέναι	μόνον τὸν ἱερέα· εὑρὼν δὲ
[3435, 4]	εἰς τὴν Ἔνναν τὴν πόλιν	εἰσπίπτουσιν,	ἀφηγουμένου αὐτῶν καὶ τοῦ πυρὸς
[3435, 46]	ὡς ὑπὲρ ἰδίων ἀγαθῶν τῶν	εἰσφερομένων	νόμων ἕτοιμος ἦν πάντα κίνδυνον
[3435, 3]	τὴν συνέχειν αὐτὸ δυναμένην ὕλην·	εἶτα	ἐντιθεὶς τῷ στόματι καὶ προσπνέων
[3435, 9]	δύο τὰς ὁδοιπορίας ποιουμένους ἐφόνευον·	εἶτα	ἐπὶ τὰς τῶν ἀσθενεστέρων ἐπαύλεις
[3435, 57]	ἕτερα πλείονα τοιαῦτα μηχανήματα. Οὐκ	εἶχε	δ' ἑλεπόλεων οὐδὲὀργάνων πολιορκητικῶν κατασκευάς,
[3435, 58]	Μασσανάσσου υἱὸς τοῦ Νομάδων βασιλέως	εἶχε	καὶ ἄλλους υἱοὺς πλείους, μάλιστα
[3435, 46]	οὐκέτι συναγωνιστὰς ἀλλὰ καθάπερ αὐθέντας	εἶχε	τούτους ὑπὲρ τῆς ἰδίας τόλμης.
[3435, 9]	συάγρων ἐσκεπασμένοι τὰ σώματα καταπληκτικὴν	εἶχον	τὴν πρόσοψιν καὶ πολεμικῶν ἔργων
[3435, 40]	ἡ καινότης τῶν κακῶν ἀμαυροῦν	εἴωθε	τὰς προγεγενημένας ἀτυχίας τοῖς ἀνθρώποις.
[3435, 56]	μὲν Κάτων ὁ ἐπικληθεὶς Δημοσθένης	εἰώθει	λέγειν παρ' ἕκαστον ἐν τῇ
[3435, 13]	ὑπὸ τῶν γονέων ἀεὶ φιλοτίμως	εἰώθει	παρηγορεῖσθαι, καὶ τοῖς δεδεμένοις τῶν
[3435, 4]	Ὁ δὲ μετὰ τερατείας, ὡς	εἰώθει,	συνθέμενος ὅτι συγχωροῦσι, παραχρῆμα πείθει
[3435, 9]	τοῖς ἐπὶ τῆς χώρας ζῆν	εἰωθόσιν	ἀσφαλὴς ἐπὶ ταύτης ἡ διατριβή,
[3435, 7]	τετάρτου τοῦ παρὰ τοὺς πότους	εἰωθότος	ψυχαγωγεῖν αὐτόν. Καὶ παραδοθεὶς εἰς
[3435, 46]	σας κατεξανίσταται καὶ τῶν νόμων,	ἐκ	δὲ τούτων τῶν ἐθῶν ὀλέθριος
[3435, 56]	τοῖς πολίταις ἐμφύλιος πόλεμος ἐσόμενος,	ἐκ	δὲ τῶν συμμάχων ἁπάντων μῖσος
[3435, 19]	ἀνθρώπων νομικαῖς κολάσεσι καὶ ταῖς	ἐκ	θεοῦ τιμωρίαις ἀπέχεται τῶν κακουργημάτων.
[3435, 39]	καὶ συμφορὰς ἐπέστησεν. Οἶμαι γὰρ	ἐκ	θεοῦ τοῖς ἀνθρώποις οὐδὲν εἰλικρινὲς
[3435, 19]	ἐστι τῷ κοινῷ βίῳ τὴν	ἐκ	θεῶν δεισιδαιμονίαν ἐντετηκέναι ταῖς τῶν
[3435, 7]	τοὺς ἀποστάτας συγκλείσας, ὥστε ἀρξαμένους	ἐκ	παίδων βορᾶς καὶ διελθόντας διὰ
[3435, 17]	τὸν Ταῦρον τόπων, συνήθης ὢν	ἐκ	παίδων τῷ λῃστρικῷ βίῳ καὶ
[3435, 55]	τῶν μὲν ἱερῶν τὴν καταγωγὴν	ἐκ	Πεσσινοῦντος τῆς Ἀσίας ποιήσασθαι, τὴν
[3435, 51]	ὡς ἔοικε, τὸ δαιμόνιον ἀόρατον	ἐκ	ποδῶν διῶκον, καὶ τῇ κατ'
[3435, 6]	ἀποστάσεως τριάκοντα. Καὶ μετὰ βραχὺ	ἐκ	Ῥώμης ἥκοντι στρατηγῷ Λευκίῳ Ὑψαίῳ,
[3435, 6]	στρατηγῷ Λευκίῳ Ὑψαίῳ, ἔχοντι στρατιώτας	ἐκ	Σικελίας ὀκτακισχιλίους, εἰς πόλεμον καταστάντες
[3435, 56]	τοῦ Νασικᾶ διελαμβάνετο. Οὐ γὰρ	ἐκ	τῆς ἄλλων ἀσθενείας ἔκριναν δεῖν
[3435, 3]	Ἀντιγένους Ἐνναίου, Σύρος τὸ γένος	ἐκ	τῆς Ἀπαμείας, ἄνθρωπος μάγος καὶ
[3435, 44]	ἐξουσίαν ἔλαβεν ἐννακοσίους τῶν πολιτῶν	ἐκ	τῆς δουλείας ἐξελέσθαι. Ὁ γὰρ
[3435, 22]	ἀλλήλους ἀνῄρουν, οὐχ ὑπομένοντες τὴν	ἐκ	τῆς δουλείας ὕβριν. Παῖς δέ
[3435, 47]	ὄχλων κρινάντων ἐκβαλεῖν τὸν Ὀκτάυιον	ἐκ	τῆς πόλεως ἀφῆκεν αὐτόν, εἰπὼν
[3435, 48]	ὑπὸ τῶν ὄχλων προεπέμφθη ἐκβαλλόμενος	ἐκ	τῆς πόλεως. Οὐ γὰρ ἠγνόει
[3435, 7]	Κομανὸν τὸν ἀδελφὸν Κλέωνος φεύγοντα	ἐκ	τῆς πολιορκουμένης πόλεως εἷλε. Καὶ
[3435, 20]	ἀνωμάλου ζωῆς. Ὁ γὰρ φθόνος	ἐκ	τῆς προγεγενημένης λύπης μετέβαλεν εἰς
[3435, 45]	τοῦ μετιέναι παρηκολούθει, καὶ καταπλέοντι	ἐκ	τῆς Σαρδόνος συνήντα, καὶ ἐκβάντα
[3435, 15]	τε μαντικῇ καὶ κατὰ τὰς	ἐκ	τῆς τραπέζης δόσεις φιλανθρώπως· ὥστε
[3435, 35]	τὴν χιόνα καὶ τῶν καρπῶν	ἐκ	τοῦ συνεχοῦς πάγου πρὸς τὴν
[3435, 56]	τὴν τῆς Ῥώμης ἰσχύν, ἀλλ'	ἐκ	τοῦ φαίνεσθαι τῶν μεγάλων μείζονα.
[3435, 61]	πολλάκις ἡγεμὼν ἐκπεμπόμενος τὴν μὲν	ἐκ	τούτων ἀτιμίαν προσεποιεῖτο, ἑτοίμως δ'
[3435, 56]	ἡγεμονίαν διὰ τὴν εἰς αὐτοὺς	ἐκ	τῶν ἀρχόντων πλεονεξίαν τε καὶ
[3435, 8]	τῶν δὲ δούλων διὰ τὰς	ἐκ	τῶν δεσποτῶν κακουχίας συναπονοησαμένων ἐκείνῳ
[3435, 32]	παρανομίαν γενομένην ἀναδέξασθαι; ὅμως δ'	ἐκ	τῶν ἐνδεχομένων ἐφιλοτιμήθησαν πᾶσαν ὕβριν
[3435, 26]	Καὶ ὁ Σκιπίων ξύλον ἁρπάσας	ἐκ	τῶν παρακειμένων, ὁ γὰρ θυμὸς
[3435, 17]	ἀξιόλογον. Κλέων γάρ τις Κίλιξ	ἐκ	τῶν περὶ τὸν Ταῦρον τόπων,
[3435, 2]	πλούτους συνηγόραζον οἰκετῶν πλῆθος, οἷς	ἐκ	τῶν σωματοτροφείων ἀγεληδὸν ἀπαχθεῖσιν εὐθὺς
[3435, 50]	ἐκινδύνευσε μὲν μετὰ τῆς δυνάμεως	ἐκ	χειρὸς τυχεῖν τῆς ἁρμοττούσης τιμωρίας,
[3435, 40]	τὸν τόπον οὗπερ Πιτθίδης τυφλὸς	ἐκάθητο	ἐπὶ τῆς γῆς ἐκτετυφλωμένος, καὶ
[3435, 8]	καὶ παραδόξως, τοῖς δὲ πραγματικῶς	ἕκαστα	δυναμένοις κρίνειν οὐκ ἀλόγως ἔδοξε
[3435, 56]	ἐπικληθεὶς Δημοσθένης εἰώθει λέγειν παρ'	ἕκαστον	ἐν τῇ συγκλήτῳ κατὰ τὴν
[3435, 7]	κολάσει τῆς τιμωρίας οἱ καθ'	ἕκαστον	ἐπιμεληταὶ τῶν κοινῶν θᾶττον ἠφάνισαν,
[3435, 30]	τόπους πλὴν τοῖς ἔχουσι καθ'	ἕκαστον	πολίτευμα πατρίους θύειν θυσίας. ~Ὅτι
[3435, 22]	συμπάθειαν ἅπαν τραπῆναι τὸ στρατόπεδον.	Ἕκαστος	γὰρ τοῖς κοινοῖς τῆς φύσεως
[3435, 61]	παρεθεωρεῖτο. Καὶ τῶν μὲν ἄλλων	ἕκαστος	περιφεύγων πᾶσαν ἐν τοῖς πολεμικοῖς
[3435, 46]	τῆς ἰδίας τόλμης. Δεδεκασμένος γὰρ	ἕκαστος	ταῖς ἰδίαις ἐλπίσιν ὡς ὑπὲρ
[3435, 9]	παραπλησίως καὶ πρὸς τὰς γεωργίας	ἕκαστος	τῶν πολλὴν χώραν κεκτημένων ὅλα
[3435, 2]	τοῖς δ' ἄλλοις ὥς πῃ	ἑκάστῳ	ἡ χρεία ἐπέβαλλε. Βαρέως δ'
[3435, 9]	Κυνῶν τε ἀλκίμων ἄθροισμα συνεπόμενον	ἑκάστῳ	καὶ τροφῆς καὶ γάλακτος καὶ
[3435, 3]	περὶ τῆς βασιλείας καὶ πῶς	ἑκάστῳ	χρήσεται τῶν παρόντων· τοῦ δὲ
[3435, 56]	ἀπεφαίνετο Καρχηδόνα διὰ παντὸς εἶναι.	Ἑκατέρα	μὲν οὖν ἀπόφασις ἐδόκει τῷ
[3435, 25]	Γράκχου δημαρχίας· ἢ γὰρ ἂν	ἑκάτεροι	κατέστησαν ἰδιῶται τῶν ψηφισμάτων ἐννόμων
[3435, 44]	τιθεὶς τοῖς Γαλάταις τὴν εἰς	ἑκάτερον	μέρος τῶν Ῥωμαίων ὑπερβολὴν τῆς
[3435, 3]	ἤ τι τοιοῦτο τετρημένον ἐξ	ἑκατέρου	μέρους ἐνετίθει πῦρ καὶ τὴν
[3435, 7]	κατά τε Ῥώμην δούλων ἀπόστασις	ἑκατὸν	πεντήκοντα συνομοσάντων ἀνήπτετο, καὶ κατὰ
[3435, 47]	ὕβρεως, ὥστε τῶν ὄχλων κρινάντων	ἐκβαλεῖν	τὸν Ὀκτάυιον ἐκ τῆς πόλεως
[3435, 48]	δακρύων ὑπὸ τῶν ὄχλων προεπέμφθη	ἐκβαλλόμενος	ἐκ τῆς πόλεως. Οὐ γὰρ
[3435, 45]	ἐκ τῆς Σαρδόνος συνήντα, καὶ	ἐκβάντα	μετ' εὐφημίας καὶ κρότων ἐδέχετο.
[3435, 1]	χάριν ὡς ἐναγεῖς συναθροισθέντας ὑπερορίους	ἐκβεβλῆσθαι·	τοὺς δὲ ἐξορισθέντας καταλαβέσθαι μὲν
[3435, 48]	ἠγνόει τὸ πλῆθος τὸ τῆς	ἐκβολῆς	ἄδικον, ἀλλὰ τῇ κατ' αὐτοῦ
[3435, 55]	τῆς Ἀσίας ποιήσασθαι, τὴν δὲ	ἐκδοχὴν	αὐτῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ γενέσθαι
[3435, 5]	δὲ πελέκει τὸν τράχηλον ἔκοψεν.	Ἐκεῖθεν	αἱρεῖται βασιλεὺς ὁ εὔνους οὔτε
[3435, 4]	διατρίβει μετὰ τῆς γυναικός, εἷλκον	ἐκεῖθεν	διά τινων ἐξ αὑτῶν σταλέντων
[3435, 7]	ἐκυρίευσεν· οὓς καὶ αἰκισάμενος κατεκρήμνισεν.	Ἐκεῖθεν	ἐπὶ τὴν Ἔνναν ἐλθὼν παραπλησίως
[3435, 32]	τοῖς συγγενεστάτοις, ἀνανεούμενος τὰς παλαιὰς	ἐκείνας	Τηρέως ἢ Θυέστου θοινάς. Οἱ
[3435, 21]	διάθεσιν τῶν προβεβασιλευκότων. Καὶ γὰρ	ἐκεῖνοι	χρηστότητι καὶ φιλανθρωπίᾳ χρώμενοι ταῖς
[3435, 55]	κατὰ τὴν εὐγένειαν θαυμαζόμενος· ἐξ	ἐκείνου	γὰρ ἦν τοῦ γένους ἐξ
[3435, 5]	ἦν ἡ τέχνη ὅπλα ἐργάζεσθαι,	ἐκείνους	δὲ δεδεμένους τοῖς ἔργοις ὑπέβαλλεν.
[3435, 18]	Ῥωμαίους, ἀποφαινόμενος οὐχ ἑαυτοὺς ἀλλ'	ἐκείνους	εἶναι δραπέτας τῶν κινδύνων. Μίμους
[3435, 8]	ἐκ τῶν δεσποτῶν κακουχίας συναπονοησαμένων	ἐκείνῳ	καὶ μεγάλοις ἀτυχήμασι πολλὰς πόλεις
[3435, 4]	τρόπον. Οὗτος κακῶς εἰς ὑπερβολὴν	ἐκέχρητο	τοῖς δούλοις, καὶ ἡ γυνὴ
[3435, 11]	πόλιν καὶ τὰς ἐπαύλεις ἀργυρωμάτων	ἐκθέσεις	τορευτῶν καὶ στρωμάτων θαλαττίων πολυτελείας
[3435, 50]	τοῦ Διὸς ἱερόν, καὶ φωραθείς,	ἐκινδύνευσε	μὲν μετὰ τῆς δυνάμεως ἐκ
[3435, 8]	ἀτυχημάτων, πᾶσα δὲ ἡ νῆσος	ἐκινδύνευσεν	πεσεῖν εἰς ἐξουσίαν δραπετῶν, ὅρον
[3435, 37]	τὰς γυναῖκας ὀδυρμοῦ τὸ πάθος	ἐκκάοντος.	Τριάκοντα γὰρ μυριάδων ἀπολομένων σὺν
[3435, 8]	εὐπορίας τῶν τὴν κρατίστην νῆσον	ἐκκαρπουμένων	ἅπαντες σχεδὸν οἱ τοῖς πλούτοις
[3435, 53]	τράχηλον διατρήσας καὶ τὸν ἐγκέφαλον	ἐκκενώσας	ἐνέτηξεν ἀντὶ τούτου μόλυβδον· ἀναδοὺς
[3435, 15]	μετὰ ἀναγορευθῆναι βασιλεὺς πάντας ἀνελών,	ἐκκλέψας	μόνους ἀφῆκε τοὺς ἐν τοῖς
[3435, 5]	ἀποστάταις καταστὰς κύριος καὶ συναγαγὼν	ἐκκλησίαν	ἀνεῖλε μὲν τοὺς ἐζωγρημένους τῶν
[3435, 24]	ἐγίνοντο κατὰ τὰς τοῦ πλήθους	ἐκκλησίας.	~Ὅτι ὁ Ὀκτάβιος μετὰ τὴν
[3435, 24]	τῆς ῥοπῆς δεῦρο κἀκεῖσε πάλιν	ἐκκλινούσης,	πολλῶν μυριάδων ἠθροισμένων τὰ μέρη
[3435, 18]	οὐ διδοῦσα τὴν τῶν κρειττόνων	ἐκλογήν.	Ὅτι ὑπῆρχεν οὐ διοσημίας δεόμενον
[3435, 53]	μόλυβδον· ἀναδοὺς δὲ τὴν κεφαλὴν	ἐκομίσατο	μὲν τὸ χρυσίον, κατεγνώσθη δὲ
[3435, 10]	μὲν καλοῦ καὶ τῆς δόξης	ἑκουσίως	ἐκχωρεῖ τοῖς ὑπερέχουσι, τῆς δὲ
[3435, 5]	ὁ δὲ πελέκει τὸν τράχηλον	ἔκοψεν.	Ἐκεῖθεν αἱρεῖται βασιλεὺς ὁ εὔνους
[3435, 61]	ταῖς μάχαις κινδύνους πολλάκις ἡγεμὼν	ἐκπεμπόμενος	τὴν μὲν ἐκ τούτων ἀτιμίαν
[3435, 62]	ταμίᾳ τῷ πρὸς τὴν παράπεμψιν	ἐκπεμφθέντι.	Τῇ δὲ τούτου συμφορᾷ τὴν
[3435, 21]	τι βουλευσαμένους, ἔκρινε δεῖν ἅπαντας	ἐκποδὼν	ποιήσασθαι. Ἐπιλεξάμενος οὖν τῶν βαρβάρων
[3435, 11]	τορευτῶν καὶ στρωμάτων θαλαττίων πολυτελείας	ἐκπονούμενος	παρετίθετο τραπέζας ὑπερηφάνους καὶ βασιλικὰς
[3435, 5]	καὶ συμπλακεὶς τῷ πλήθει πολλάκις	ἐκράτησεν,	ἔχων ἤδη στρατιώτας ὑπὲρ τοὺς
[3435, 55]	τῆς συγκλήτου τῶν πολιτῶν ἄριστος	ἐκρίθη.	Ἐν μὲν γὰρ τοῖς τῆς
[3435, 55]	πάντα συντελούσης κατὰ τὸν χρησμόν,	ἐκρίθη	τῶν μὲν ἀνδρῶν ἄριστος Πόπλιος
[3435, 56]	γὰρ ἐκ τῆς ἄλλων ἀσθενείας	ἔκριναν	δεῖν θεωρεῖσθαι τὴν τῆς Ῥώμης
[3435, 21]	ὡς κατ' αὐτοῦ τι βουλευσαμένους,	ἔκρινε	δεῖν ἅπαντας ἐκποδὼν ποιήσασθαι. Ἐπιλεξάμενος
[3435, 13]	ἐξ αὑτῶν τοὺς εὐθέτους, ὧν	ἐκτενέστατος	ἦν Ἑρμείας, ἀπήγαγον εἰς Κατάνην
[3435, 40]	τυφλὸς ἐκάθητο ἐπὶ τῆς γῆς	ἐκτετυφλωμένος,	καὶ προσέταξεν ἀπαγγέλλειν τοῖς Σελευκεῦσιν
[3435, 61]	τούτους ὑπομένων προθύμως ταχὺ μεγάλην	ἐκτήσατο	δύναμιν καὶ δόξαν ἐπ' ἀνδρείᾳ.
[3435, 18]	ἡ πολιορκία. Ὅτι ὁ εὔνους	ἐκτὸς	βέλους ἐπιστήσας τὴν δύναμιν ἐβλασφήμει
[3435, 37]	γὰρ μυριάδων ἀπολομένων σὺν τοῖς	ἐκτὸς	τῆς τάξεως ἀναβεβηκόσιν οὐκ ἦν
[3435, 10]	ἐξουσίας εἰς ὠμότητα καὶ παρανομίαν	ἐκτρέπηται,	τοσούτῳ μᾶλλον καὶ τὰ τῶν
[3435, 57]	οἰκετῶν ἐξιὼν ἐπὶ τὴν χώραν	ἐκυνήγει	λέοντας καὶ παρδάλεις καὶ ὗς
[3435, 7]	τῇ πόλει δραπετῶν ὁ στρατηγὸς	ἐκυρίευσεν·	οὓς καὶ αἰκισάμενος κατεκρήμνισεν. Ἐκεῖθεν
[3435, 10]	καλοῦ καὶ τῆς δόξης ἑκουσίως	ἐκχωρεῖ	τοῖς ὑπερέχουσι, τῆς δὲ καθηκούσης
[3435, 35]	τῶν δὲ δυναστειῶν τῶν ἀφῃρημένων	ἐκχωρήσῃ,	τὴν δὲ πάτριον δυναστείαν ἔχων
[3435, 39]	κυριεύσειν. Οὐ μὴν ἐξουσίαν γ'	ἔλαβε	τῆς στρατείας, ἀλλὰ τῷ μεγέθει
[3435, 44]	εἰς τοὺς Ῥωμαίους εὔνοιαν ἐξουσίαν	ἔλαβεν	ἐννακοσίους τῶν πολιτῶν ἐκ τῆς
[3435, 56]	δὲ καὶ τὴν σύγκλητον οὐκ	ἔλαθεν.	Ὁ δὲ ὄχλος, καίπερ ἀγανακτῶν,
[3435, 3]	δὲ συντελουμένων ἐπισημασίας τυγχανόντων, προκοπὴν	ἐλάμβανεν	ἡ περὶ αὐτὸν δόξα. Τελευταῖον
[3435, 60]	γυναῖκες ἀνδρῶν ἐστερημέναι χηρείας ἀτυχοῦς	ἐλάμβανον	πεῖραν. Ἡ δὲ σύγκλητος μεγαλοψύχως
[3435, 56]	τοὺς μὲν ἄλλους ὁ Γράκχος	ἐλάνθανεν	ἐπιτιθέμενος τυραννίδι, ἑαυτὸν δὲ καὶ
[3435, 6]	τοῖς πρὸς Ῥωμαίους πολέμοις ἐνευδοκιμήσαντες	ἔλαττον	αὐτοὶ ἔπταιον. ~Οὗ διαβοηθέντος κατά
[3435, 3]	ἐξέκαεν. Οὗτος πρὸ τῆς ἀποστάσεως	ἔλεγε	τὴν Συρίαν θεὸν ἐπιφαινομένην αὐτῷ
[3435, 3]	μὲν μὴ γινομένων ὑπ' οὐδενὸς	ἐλεγχομένων,	τῶν δὲ συντελουμένων ἐπισημασίας τυγχανόντων,
[3435, 22]	τοὺς κόλπους ἀνελάμβανον, ὥστε εἰς	ἔλεον	καὶ συμπάθειαν ἅπαν τραπῆναι τὸ
[3435, 13]	τὸν παρὰ τῶν εὖ πεπονθότων	ἔλεον,	οὐ μόνον οὐδεὶς ἐτόλμησε μεθ'
[3435, 57]	τοιαῦτα μηχανήματα. Οὐκ εἶχε δ'	ἑλεπόλεων	οὐδὲὀργάνων πολιορκητικῶν κατασκευάς, ἃ καὶ
[3435, 10]	πόλεσιν ἀπεργάζεται στάσεις ἐμφυλίους τῶν	ἐλευθέρων,	ἐν δὲ τοῖς κατὰ μέρος
[3435, 11]	σιδήρου χαράττων τὰ σώματα τῶν	ἐλευθέρων	μὲν ἐν ταῖς πατρίσι γεγενημένων,
[3435, 8]	τῆς ἐξουσίας τιθεμένων τὴν τῶν	ἐλευθέρων	ὑπερβολὴν τῶν ἀκληρημάτων. Καὶ ταῦτα
[3435, 6]	αὐτοὶ ἑαυτοὺς οἱ ἀποστάται διαφθείροντες	ἐλευθερώσουσι	τὴν Σικελίαν τῆς στάσεως, παρὰ
[3435, 4]	κυρίων. Καὶ πρὸς τὸν εὔνουν	ἐλθόντες	ἠρώτων εἰ συγχωρεῖται παρὰ τῶν
[3435, 7]	κατεκρήμνισεν. Ἐκεῖθεν ἐπὶ τὴν Ἔνναν	ἐλθὼν	παραπλησίως ἐπολιόρκει, εἰς ἐσχάτην ἀνάγκην
[3435, 5]	εἰς τὴν πόλιν οἱ ἀπεσταλμένοι	ἑλκύσαντες,	ὥσπερ ἔφημεν, εἰς τὸ θέατρον
[3435, 50]	τούτων νυκτὸς ἀπᾶραι εἰς τὴν	Ἑλλάδα.	Συλᾶν δὲ ἐπιβαλόμενος διά τινων
[3435, 58]	γενόμενος καὶ πολλοὺς τῶν πεπαιδευμένων	Ἑλλήνων	μεταπεμπόμενος συνεβίου τούτοις. Πολλὴν δὲ
[3435, 44]	Σεξτίου τὴν τῶν Γαλατῶν πόλιν	ἑλόντος	καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ λαφυροπωλοῦντος,
[3435, 7]	ἀνάγκην συγκλείων τὰς τῶν ἀποστατῶν	ἐλπίδας.	Καὶ Κλέωνα τὸν στρατηγὸν ἐξελθόντα
[3435, 44]	γὰρ ὕπατος μεγαλοψυχότερον τῆς ἰδίας	ἐλπίδος	αὐτῷ προσηνέχθη, πρὸ ὀφθαλμῶν τιθεὶς
[3435, 39]	διενοεῖτο καταβαίνειν ἐπὶ τὴν Συρίαν,	ἐλπίζων	ῥᾳδίως αὐτῆς κυριεύσειν. Οὐ μὴν
[3435, 6]	ἀποστάσεως ἦρξε. Καὶ πάντων ταῖς	ἐλπίσι	μετεω ρισθέντων ὡς ἀντιπολεμήσει τὰ
[3435, 46]	Δεδεκασμένος γὰρ ἕκαστος ταῖς ἰδίαις	ἐλπίσιν	ὡς ὑπὲρ ἰδίων ἀγαθῶν τῶν
[3435, 20]	αὐταῖς κτήσεις καὶ καρπῶν ἀποθέσεις	ἐλυμαίνοντο,	τῶν τε πρὸς τὴν γεωργίαν
[3435, 14]	τὰς προγεγενημένας εἰς αὐτοὺς ὑπερηφανίας	ἐλύττων	πρὸς τὴν τῶν προαδικησάντων κόλασιν
[3435, 3]	προιιὼν οὐ μόνον ἐξ ὀνείρων	ἐμαντεύετο,	ἀλλὰ καὶ ἐγρηγορότως θεοὺς ὁρᾶν
[3435, 56]	τῶν συγκλητικῶν προαγαγόντων ἐπὶ τὰ	ἔμβολα	καὶ ἐπερωτώντων τίς ἔστιν ὁ
[3435, 25]	ἄρχων τολμῶν πρᾶξαί τι δημαρχικόν,	ἔμενε	κατὰ τὴν ἰδίαν οἰκίαν ἡσυχάζων.
[3435, 61]	τὰς τοιαύτας λειτουργίας ἐπιδιδοὺς πολλὴν	ἐμπειρίαν	περιεποιήσατο τῶν πολεμικῶν ἔργων. Ὢν
[3435, 59]	Ῥωμαίων, ὡς ἂν ἐν τοῖς	ἔμπροσθεν	χρόνοις διατετριφὼς ἐν Ῥώμῃ καὶ
[3435, 15]	μόνους ἀφῆκε τοὺς ἐν τοῖς	ἔμπροσθεν	χρόνοις κατὰ τὰς τοῦ κυρίου
[3435, 12]	προσδῆσαι τοῖς κίοσι καὶ πληγὰς	ἐμφορήσας	ἐξαπέστειλεν ὑπερηφάνως. ~Ὅτι κατὰ τὴν
[3435, 20]	δεινότατον, οἱ μὲν ἀποστάται προνοηθέντες	ἐμφρόνως	περὶ τοῦ μέλλοντος οὔτε τὰς
[3435, 56]	καὶ συμμάχων ἀποστάσεις μεγάλαι καὶ	ἐμφύλιοι	πόλεμοι πολυετεῖς καὶ φοβεροὶ καὶ
[3435, 56]	ἦν ἐν μὲν τοῖς πολίταις	ἐμφύλιος	πόλεμος ἐσόμενος, ἐκ δὲ τῶν
[3435, 10]	μὲν ταῖς πόλεσιν ἀπεργάζεται στάσεις	ἐμφυλίους	τῶν ἐλευθέρων, ἐν δὲ τοῖς
[3435, 24]	κάρπιμον. Διὸ καὶ τῆς βίας	ἐν	ἀμφοτέροις τοῖς μέρεσιν ταλαντευομένης καὶ
[3435, 20]	τὰς ἐπαύλεις ἐνεπύριζον οὔτε τὰς	ἐν	αὐταῖς κτήσεις καὶ καρπῶν ἀποθέσεις
[3435, 44]	Γαλατῶν πόλιν ἑλόντος καὶ τοὺς	ἐν	αὐτῇ λαφυροπωλοῦντος, Κράτων τις ὄνομα
[3435, 1]	μόνον τὸν ἱερέα· εὑρὼν δὲ	ἐν	αὐτῷ λίθινον ἄγαλμα ἀνδρὸς βαθυπώγωνος
[3435, 59]	διὰ Ῥωμαίων δὲ παρειληφὼς τὴν	ἐν	Γαλατίᾳ βασιλείαν. ~Κάρβωνος καὶ Σιλανοῦ·
[3435, 3]	τοῖς παρὰ τὰ δεῖπνα δεξιωσαμένοις	ἐν	γέλωτι οὐ χωρὶς σπουδῆς ἐποιήσατο
[3435, 10]	ἀπεργάζεται στάσεις ἐμφυλίους τῶν ἐλευθέρων,	ἐν	δὲ τοῖς κατὰ μέρος τῶν
[3435, 55]	συγκλήτου τῶν πολιτῶν ἄριστος ἐκρίθη.	Ἐν	μὲν γὰρ τοῖς τῆς Σιβύλλης
[3435, 10]	Ἡ γὰρ ὑπερηφανία καὶ βαρύτης	ἐν	μὲν ταῖς πόλεσιν ἀπεργάζεται στάσεις
[3435, 61]	Καὶ συνέβαινε κατὰ τὸ πλεῖστον	ἐν	μὲν ταῖς τῶν ἄλλων ἡγεμονίαις
[3435, 56]	τῆς ἀντιπάλου πόλεως πρόδηλος ἦν	ἐν	μὲν τοῖς πολίταις ἐμφύλιος πόλεμος
[3435, 32]	καὶ ζῶντας ἐνεπύριζε. Γονέων δὲ	ἐν	ὄμμασι καὶ κόλποις ἐγκατέσφαζε τέκνα,
[3435, 2]	ἑξήκοντα ἔτεσι τῶν Σικελῶν εὐροούντων	ἐν	πᾶσιν, ὁ δουλικὸς αὐτοῖς ἐπανέστη
[3435, 59]	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις διατετριφὼς	ἐν	Ῥώμῃ καὶ κεκοινωνηκὼς ἀρετῆς καὶ
[3435, 61]	τὰς ὑποδεεστέρας ἀρχὰς μόγις εἰληφὼς	ἐν	ταῖς εἰς δόξαν προαγωγαῖς παρεθεωρεῖτο.
[3435, 43]	δὲ ἐν ταῖς ὁμιλίαις καὶ	ἐν	ταῖς ἐντεύξεσι προσηνής. Ὧν χάριν
[3435, 38]	ὁ στρατηγὸς Ἀντιόχου Ἀθήναιος πλεῖστα	ἐν	ταῖς ἐπισταθμίαις εἰργασμένος κακά, τῆς
[3435, 38]	αὐτοῦ πρός τινας κώμας ἠδικημένας	ἐν	ταῖς ἐπισταθμίαις, οὐδεὶς αὐτὸν ἐδέξατο
[3435, 61]	ῥᾳστώνην, οὗτος δὲ πρὸς τοὺς	ἐν	ταῖς μάχαις κινδύνους πολλάκις ἡγεμὼν
[3435, 61]	γὰρ τῆς εὐεργεσίας χάριν ἀποδιδόντες	ἐν	ταῖς μετὰ τούτου μάχαις φιλοτιμότερον
[3435, 43]	πρᾶᾶος καὶ συγγνωμονικός, ἔτι δὲ	ἐν	ταῖς ὁμιλίαις καὶ ἐν ταῖς
[3435, 11]	τὰ σώματα τῶν ἐλευθέρων μὲν	ἐν	ταῖς πατρίσι γεγενημένων, αἰχμαλωσίας δὲ
[3435, 24]	μέρη βιαίως συνίσταντο καὶ καθάπερ	ἐν	τῇ θαλάττῃ κυμάτων φαντασίαι καὶ
[3435, 34]	αὐτοῦ τε κἀκείνης υἱὸν ἔσφαξεν	ἐν	τῇ Κύπρῳ, παῖδα μὲν ὄντα
[3435, 7]	αὐτὸν ῥᾳδιουργίας κατέστρεψε τὸν βίον	ἐν	τῇ Μοργαντίνῃ. Ἐντεῦθεν Ῥουπίλιος ἐπιτρέχων
[3435, 7]	τὴν ἄκραν προδόντος, συμπάντων τῶν	ἐν	τῇ πόλει δραπετῶν ὁ στρατηγὸς
[3435, 54]	τὴν πόλιν ἐνδείᾳ κατεπόνησε τοὺς	ἐν	τῇ πόλει· τὸν δὲ ἀδελφὸν
[3435, 55]	ποιήσασθαι, τὴν δὲ ἐκδοχὴν αὐτῶν	ἐν	τῇ Ῥώμῃ γενέσθαι πανδημεὶ τῆς
[3435, 8]	ἐγένετο τηλικαύτη δούλων ἡλίκη συνέστη	ἐν	τῇ Σικελίᾳ. Δι' ἣν πολλαὶ
[3435, 56]	Δημοσθένης εἰώθει λέγειν παρ' ἕκαστον	ἐν	τῇ συγκλήτῳ κατὰ τὴν ἀπόφασιν
[3435, 15]	ἐν τοῖς συνδείπνοις ἀποδεδεγμένους αὐτὸν	ἐν	τῇ τε μαντικῇ καὶ κατὰ
[3435, 21]	τούτους ἔν τισιν οἰκήμασι κατέκρυψεν	ἐν	τοῖς βασιλείοις, τῶν δὲ φίλων
[3435, 59]	καὶ σύμμαχος Ῥωμαίων, ὡς ἂν	ἐν	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις διατετριφὼς ἐν
[3435, 15]	ἀνελών, ἐκκλέψας μόνους ἀφῆκε τοὺς	ἐν	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις κατὰ τὰς
[3435, 9]	παρανομίαν αὐξηθῆναι. Τὸ γὰρ πρῶτον	ἐν	τοῖς ἐπιφανεστάτοις τόποις τοὺς καθ'
[3435, 61]	μὲν ἄλλων ἕκαστος περιφεύγων πᾶσαν	ἐν	τοῖς πολεμικοῖς ἔργοις κακοπάθειαν ἡἡρεῖτο
[3435, 61]	τοῖς ὑποτεταγμένοις χρώμενος μεγάλην εὔνοιαν	ἐν	τοῖς στρατιώταις περιεποιήσατο. Πάντες γὰρ
[3435, 15]	κατὰ τὰς τοῦ κυρίου συμπεριφορὰς	ἐν	τοῖς συνδείπνοις ἀποδεδεγμένους αὐτὸν ἐν
[3435, 1]	γὰρ ἀλφοὺς ἢ λέπρας ἔχοντας	ἐν	τοῖς σώμασι καθαρμοῦ χάριν ὡς
[3435, 6]	ἤδη στρατιώτας ὑπὲρ τοὺς μυρίους.	~Ἐν	τούτῳ δὲ Κλέων τις Κίλιξ
[3435, 5]	βουλῇ καὶ χειρὶ διαφέρων, καὶ	ἐν	τρισὶν ἡμέραις πλείους τῶν ἑξακισχιλίων
[3435, 7]	ἀρτοποιοῦ καὶ τοῦ τρίβοντος αὐτὸν	ἐν	τῷ λουτρῷ καὶ τετάρτου τοῦ
[3435, 1]	αὐτοῖς λύχνον καὶ καιόμενον ἀδιαλείπτως	ἐν	τῷ ναῷ κατασβέσαι, τῶν τε
[3435, 50]	διά τε τὴν ἀπειρίαν τῶν	ἐν	τῷ πολέμῳ κινδύνων καὶ τὴν
[3435, 55]	καὶ πολιτικὸς ὑπῆρξεν καὶ συνετὸς	ἐν	τῷ τὴν γνώμην ἀποφαίνεσθαι. ~Μετὰ
[3435, 10]	κατὰ τὰς πολιτικὰς δυναστείας τοὺς	ἐν	ὑπεροχῇ ὄντας ἐπιεικῶς χρὴ προσφέρεσθαι
[3435, 7]	κατὰ τὴν Ἀττικὴν ὑπὲρ χιλίων,	ἔν	τε Δήλῳ καὶ κατ' ἄλλους
[3435, 7]	καὶ βασιλεὺς καταφυγὼν διὰ δειλίαν	ἔν	τισι κοιλάσιν ἐξειλκύσθη ἅμα τεττάρων,
[3435, 21]	δὲ εἰς χρημάτων περιουσίαν, τούτους	ἔν	τισιν οἰκήμασι κατέκρυψεν ἐν τοῖς
[3435, 32]	τὸν Ζισέλμιον, τὸ μὲν καθ'	ἓν	αὐτὸν ἀντιδιατιθέναι σχεδὸν ἀδύνατον ὑπῆρχε·
[3435, 32]	ὑπῆρχε· πῶς γὰρ ἐνδεχόμενον ἦν	ἓν	σῶμα τὴν εἰς ὅλον ἔθνος
[3435, 9]	τοῖς ἐπιφανεστάτοις τόποις τοὺς καθ'	ἕνα	καὶ δύο τὰς ὁδοιπορίας ποιουμένους
[3435, 56]	ἔτι δὲ τῶν δημάρχων καθ'	ἕνα	τῶν συγκλητικῶν προαγαγόντων ἐπὶ τὰ
[3435, 1]	τοῖς σώμασι καθαρμοῦ χάριν ὡς	ἐναγεῖς	συναθροισθέντας ὑπερορίους ἐκβεβλῆσθαι· τοὺς δὲ
[3435, 52]	καὶ τοῖς ὁρῶσιν· τὴν γὰρ	ἐνάργειαν	τῆς αἰσθήσεως τὸ μηδέποτ' ἂν
[3435, 54]	ὁ Ἰογόρθας περιταφρεύσας τὴν πόλιν	ἐνδείᾳ	κατεπόνησε τοὺς ἐν τῇ πόλει·
[3435, 22]	κατελέλειπτο, αὐτὸς δὲ τροφῆς ἀποσχόμενος	ἐνδείᾳ	κατέστρεψε τὸν βίον. Ὅτι οἱ
[3435, 9]	διὰ δὲ τὴν τῆς τροφῆς	ἔνδειαν	ἀναγκαζομένοις ταῖς παραβόλοις ἐγχειρεῖν πράξεσιν,
[3435, 4]	τῶν κυρίων πρότερον τὰ ἔσχατα	ἐνδεικνύμενοι	οὕτω πρὸς τὸν τῶν ἄλλων
[3435, 32]	σχεδὸν ἀδύνατον ὑπῆρχε· πῶς γὰρ	ἐνδεχόμενον	ἦν ἓν σῶμα τὴν εἰς
[3435, 32]	ἀναδέξασθαι; ὅμως δ' ἐκ τῶν	ἐνδεχομένων	ἐφιλοτιμήθησαν πᾶσαν ὕβριν καὶ τιμωρίαν
[3435, 18]	Μίμους δὲ ἐξ ἀποστάσεως τοῖς	ἔνδον	ἐπεδείκνυτο, δι' ὧν οἱ δοῦλοι
[3435, 56]	καὶ τῶν ὑποτεταγμένων ἐπιεικῶς καὶ	ἐνδόξως	ἄρχειν· ὧν οὐδὲν κάλλιόν ἐστιν
[3435, 2]	ὅσα τε ἐντρέφεσθαι καὶ ὅσα	ἐνδύσασθαι.	Ἐξ ὧν οἱ πλείους ἀπὸ
[3435, 11]	πέδαις δεσμεύων εἰς τὰς συνεργασίας	ἐνέβαλλε,	τοὺς δὲ νομεῖς ἀποδεικνύων οὔτ'
[3435, 58]	ποιούμενος παιδείας, μάλιστα δὲ φιλοσοφίας,	ἐνεγήρασε	τῇ δυναστείᾳ καὶ τῇ φιλοσοφίᾳ.
[3435, 57]	καὶ χρείας ἀξιολόγους ἂν παρέσχετο.	Ἐνεθουσία	δὲ καὶ πρὸς κυνηγεσίας ἀκαίρους,
[3435, 9]	καὶ σκευῆς στρατιωτικῆς, εὐλόγως ἅπαντες	ἐνεπιμπλῶντο	φρονήματος καὶ θράσους· περιφέροντες γὰρ
[3435, 42]	ἀγορὰν καί τινα τῶν ἱερῶν	ἐνέπρησε	καὶ τὸ κράτιστον τῆς πόλεως
[3435, 32]	ἀνεσταύρου, τοὺς δὲ καὶ ζῶντας	ἐνεπύριζε.	Γονέων δὲ ἐν ὄμμασι καὶ
[3435, 20]	διήρπαζον, ἀλλὰ καὶ τὰς ἐπαύλεις	ἐνεπύριζον.	~Ὅτι κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἄτταλος
[3435, 20]	τοῦ μέλλοντος οὔτε τὰς ἐπαύλεις	ἐνεπύριζον	οὔτε τὰς ἐν αὐταῖς κτήσεις
[3435, 53]	διατρήσας καὶ τὸν ἐγκέφαλον ἐκκενώσας	ἐνέτηξεν	ἀντὶ τούτου μόλυβδον· ἀναδοὺς δὲ
[3435, 3]	τοιοῦτο τετρημένον ἐξ ἑκατέρου μέρους	ἐνετίθει	πῦρ καὶ τὴν συνέχειν αὐτὸ
[3435, 21]	καὶ φιλανθρωπίᾳ χρώμενοι ταῖς βασιλείαις	ἐνευδαιμόνησαν·	οὗτος δὲ γενόμενος ὠμὸς καὶ
[3435, 6]	πολλοῖς τοῖς πρὸς Ῥωμαίους πολέμοις	ἐνευδοκιμήσαντες	ἔλαττον αὐτοὶ ἔπταιον. ~Οὗ διαβοηθέντος
[3435, 4]	ἀνδρῶν, ὅσα ἐνύβριζόν τε καὶ	ἐνησέλγαινον,	πολλοῦ αὐτοῖς πλήθους τῶν ἀπὸ
[3435, 34]	τὸ σῶμα τοῦ παιδὸς καὶ	ἐνθεὶς	εἴς τινα κίστην προσέταξέ τινι
[3435, 3]	τινος μηχανῆς πῦρ μετά τινος	ἐνθουσιασμοῦ	καὶ φλόγα διὰ τοῦ στόματος
[3435, 3]	ὑπ' αὐτοῦ σχεδιαζομένων ἀπὸ τύχης	ἔνια	πρὸς ἀλήθειαν ἐξέβαινε· καὶ τῶν
[3435, 56]	τούτου υἱός, κατὰ τὸν ὑποκείμενον	ἐνιαυτὸν	τελευτήσας, ἀδωροδόκητος μὲν ἅπαντα τὸν
[3435, 6]	εἰς πόλεμον καταστάντες οἱ ἀποστάται	ἐνίκησαν,	πλῆθος ὄντες δισμύριοι. Μετ' οὐ
[3435, 40]	ταῖς τιμωρίαις αἷς ἐχρήσαντο κατ'	Ἐνίου	τοῦ στρατηγοῦ, καὶ τῶν Σελευκέων
[3435, 12]	τὰς ἁρμοττούσας. ~Ὅτι Δαμόφιλος ὁ	Ἐνναῖός	ποτε προσελθόντων αὐτῷ τινων οἰκετῶν
[3435, 4]	ἐγένετο τοιαύτη. Δαμόφιλός τις ἦν	Ἐνναῖος,	τὴν δ' οὐσίαν μεγαλόπλουτος, ὑπερήφανος
[3435, 11]	Δαμόφιλός τις ἦν τὸ γένος	Ἐνναῖος,	τὴν οὐσίαν μεγαλόπλουτος, τὸν τρόπον
[3435, 3]	~Ἦν δέ τις οἰκέτης Ἀντιγένους	Ἐνναίου,	Σύρος τὸ γένος ἐκ τῆς
[3435, 5]	ἀνεῖλε μὲν τοὺς ἐζωγρημένους τῶν	Ἐνναίων,	ὅσοις οὐκ ἦν ἡ τέχνη
[3435, 44]	τοὺς Ῥωμαίους εὔνοιαν ἐξουσίαν ἔλαβεν	ἐννακοσίους	τῶν πολιτῶν ἐκ τῆς δουλείας
[3435, 7]	αἰκισάμενος κατεκρήμνισεν. Ἐκεῖθεν ἐπὶ τὴν	Ἔνναν	ἐλθὼν παραπλησίως ἐπολιόρκει, εἰς ἐσχάτην
[3435, 4]	καιρὸς ἐδίδου καθοπλισθέντες εἰς τὴν	Ἔνναν	τὴν πόλιν εἰσπίπτουσιν, ἀφηγουμένου αὐτῶν
[3435, 25]	ἑκάτεροι κατέστησαν ἰδιῶται τῶν ψηφισμάτων	ἐννόμων	ὄντων, ἢ πάλιν διακατεῖχον τὴν
[3435, 5]	εἰς τὸ θέατρον εἰσήγαγον, συνεληλυθότος	ἐνταῦθα	τοῦ πλήθους τῶν ἀποστατῶν. Καὶ
[3435, 9]	γὰρ τῶν κτητόρων ἱππεῖς ὄντες	ἐντελεῖς	τῶν Ῥωμαίων, καὶ κριταὶ τοῖς
[3435, 19]	βίῳ τὴν ἐκ θεῶν δεισιδαιμονίαν	ἐντετηκέναι	ταῖς τῶν πολλῶν ψυχαῖς. Ὀλίγοι
[3435, 3]	τοῦτο τὸ μέρος εὐφυίίαν ἐξηπάτα.	Ἐντεῦθεν	προιιὼν οὐ μόνον ἐξ ὀνείρων
[3435, 7]	τὸν βίον ἐν τῇ Μοργαντίνῃ.	Ἐντεῦθεν	Ῥουπίλιος ἐπιτρέχων ὅλην τὴν Σικελίαν
[3435, 43]	ταῖς ὁμιλίαις καὶ ἐν ταῖς	ἐντεύξεσι	προσηνής. Ὧν χάριν διαφερόντως ὑπὸ
[3435, 12]	ὑπὲρ ἐσθῆτος οὐκ ἠνέσχετο τὴν	ἔντευξιν,	ἀλλ' εἰπών· Τί γάρ; οἱ
[3435, 3]	συνέχειν αὐτὸ δυναμένην ὕλην· εἶτα	ἐντιθεὶς	τῷ στόματι καὶ προσπνέων ποτὲ
[3435, 54]	δὲ ζῆν αἰτούμενον ἀπέσφαξεν, οὐκ	ἐντραπεὶς	οὔτε συγγένειαν οὔτε τὸν τῆς
[3435, 56]	δὲ ὄχλος, καίπερ ἀγανακτῶν, ἡσύχασεν	ἐντραπεὶς	τὸ βάρος καὶ τὴν παρρησίαν
[3435, 2]	παντελῶς ὀλίγης ἠξίουν, ὅσα τε	ἐντρέφεσθαι	καὶ ὅσα ἐνδύσασθαι. Ἐξ ὧν
[3435, 4]	ταῦτα βλεπόντων τῶν ἀνδρῶν, ὅσα	ἐνύβριζόν	τε καὶ ἐνησέλγαινον, πολλοῦ αὐτοῖς
[3435, 2]	ὁ δουλικὸς αὐτοῖς ἐπανέστη πόλεμος	ἐξ	αἰτίας τοιαύτης. Ἐπὶ πολὺ τοῖς
[3435, 23]	τοῦ καταπεπολεμηκότος Ἀννίβαν καὶ Καρχηδονίους.	Ἐξ	ἀμφο τέρων δὲ τῶν γονέων
[3435, 1]	καὶ μισουμένους ὑπὸ τῶν θεῶν	ἐξ	ἁπάσης τῆς αἰγύπτου πεφυγαδευμένους. Τοὺς
[3435, 18]	δραπέτας τῶν κινδύνων. Μίμους δὲ	ἐξ	ἀποστάσεως τοῖς ἔνδον ἐπεδείκνυτο, δι'
[3435, 18]	πολυχρόνιον εἰρήνην κατερρυηκότων καὶ πολλῶν	ἐξ	αὐτῆς στρατιωτῶν ἀπολωλότων, ἔσται τῆς
[3435, 3]	ἐγρηγορότως θεοὺς ὁρᾶν ὑπεκρίνετο καὶ	ἐξ	αὐτῶν ἀκούειν τὰ μέλλοντα. Πολλῶν
[3435, 4]	γυναικός, εἷλκον ἐκεῖθεν διά τινων	ἐξ	αὑτῶν σταλέντων αὐτόν τε καὶ
[3435, 13]	ἀκμὴν αὐτῆς ἐτήρησαν. Προχειρισάμενοι δὲ	ἐξ	αὑτῶν τοὺς εὐθέτους, ὧν ἐκτενέστατος
[3435, 3]	κάρυον ἤ τι τοιοῦτο τετρημένον	ἐξ	ἑκατέρου μέρους ἐνετίθει πῦρ καὶ
[3435, 55]	καὶ κατὰ τὴν εὐγένειαν θαυμαζόμενος·	ἐξ	ἐκείνου γὰρ ἦν τοῦ γένους
[3435, 3]	ἐξηπάτα. Ἐντεῦθεν προιιὼν οὐ μόνον	ἐξ	ὀνείρων ἐμαντεύετο, ἀλλὰ καὶ ἐγρηγορότως
[3435, 55]	ἐκείνου γὰρ ἦν τοῦ γένους	ἐξ	οὗ τοὺς Ἀφρικανοὺς καὶ τοὺς
[3435, 8]	ποτὲ σὺν καιρῷ τὸ μῖσος.	Ἐξ	οὗ χωρὶς παραγγέλματος πολλαὶ μυριάδες
[3435, 8]	τρυφήν, εἶθ' ὑπερηφανίαν καὶ ὕβριν.	Ἐξ	ὧν ἁπάντων αὐξανομένης ἐπ' ἴσης
[3435, 4]	ἀπανθρωπίαν τὴν περὶ τοὺς δούλους.	Ἐξ	ὧν ἀποθηριωθέντες οἱ προπηλακιζόμενοι συνέθεντο
[3435, 4]	συμπαθὲς καὶ βοηθητικὸν κατὰ δύναμιν.	Ἐξ	ὧν ἐδείκνυτο τῶν δούλων οὐχὶ
[3435, 2]	τε ἐντρέφεσθαι καὶ ὅσα ἐνδύσασθαι.	Ἐξ	ὧν οἱ πλείους ἀπὸ λῃστείας
[3435, 4]	τε καὶ τὴν γυναῖκα δεδεμένους	ἐξαγκωνίσαντες,	πολλὰς κατὰ τὴν ὁδὸν ὕβρεις
[3435, 5]	ἐν τρισὶν ἡμέραις πλείους τῶν	ἑξακισχιλίων	τὸν δυνατὸν καθοπλίσας τρόπον καὶ
[3435, 1]	Ἰουδαῖοι μέχρι μέν τινος ἀντέσχον,	ἐξαναλωθέντων	δὲ τῶν ἐπιτηδείων ἁπάντων ἠναγκάσθησαν
[3435, 42]	ἐπὶ ταῖς τυχούσαις αἰτίαις πανοικίους	ἐξανδραποδισάμενος	εἰς τὴν Μηδίαν ἐξέπεμψε, προστάξας
[3435, 54]	Κίρταν, καὶ συγκλεισθεὶς εἰς πολιορκίαν,	ἐξαπέστειλε	πρεσβευτὰς εἰς Ῥώμην μὴ περιιδεῖν
[3435, 30]	ἐπιτιμήσεως. ~Ὅτι ἡ σύγκλητος δεισιδαιμονοῦσα	ἐξαπέστειλεν	εἰς Σικελίαν κατὰ Σιβυλλιακὸν λόγιον.
[3435, 62]	τὴν σύγκλητον, ὁ μὲν βασιλεὺς	ἐξαπέστειλεν	εἰς τὴν Ῥώμην πρεσβευτὰς περὶ
[3435, 12]	τοῖς κίοσι καὶ πληγὰς ἐμφορήσας	ἐξαπέστειλεν	ὑπερηφάνως. ~Ὅτι κατὰ τὴν Σικελίαν
[3435, 3]	ἀπὸ τύχης ἔνια πρὸς ἀλήθειαν	ἐξέβαινε·	καὶ τῶν μὲν μὴ γινομένων
[3435, 18]	ἀπὸ τῶν ἰδίων κυρίων ἀποστασίας	ἐξεθεάτριζον,	ὀνειδίζοντες αὐτῶν τὴν ὑπερηφανίαν καὶ
[3435, 7]	διὰ δειλίαν ἔν τισι κοιλάσιν	ἐξειλκύσθη	ἅμα τεττάρων, μαγείρου καὶ ἀρτοποιοῦ
[3435, 33]	τὴν Πυθίαν φασὶ Θάρσει, ταυρόκερως,	ἕξεις	βασιληίδα τιμὴν καὶ παῖδες παίδων,
[3435, 3]	μὲν σπινθῆρας, ποτὲ δὲ φλόγα	ἐξέκαεν.	Οὗτος πρὸ τῆς ἀποστάσεως ἔλεγε
[3435, 44]	τῶν πολιτῶν ἐκ τῆς δουλείας	ἐξελέσθαι.	Ὁ γὰρ ὕπατος μεγαλοψυχότερον τῆς
[3435, 54]	τῇ πόλει· τὸν δὲ ἀδελφὸν	ἐξελθόντα	μεθ' ἱκετηρίας καὶ τῆς μὲν
[3435, 7]	ἐλπίδας. Καὶ Κλέωνα τὸν στρατηγὸν	ἐξελθόντα	τῆς πόλεως καὶ ἡρωικῶς ἀγωνισάμενον
[3435, 37]	λύπης ὁ κάλλιστος ἰατρὸς χρόνος	ἐξέλυσε	τὴν ἀκμὴν τοῦ πένθους. ~Ὅτι
[3435, 42]	πανοικίους ἐξανδραποδισάμενος εἰς τὴν Μηδίαν	ἐξέπεμψε,	προστάξας λαφυροπωλῆσαι. Καὶ τῆς Βαβυλῶνος
[3435, 57]	Κυζικηνὸς ἀρτίως παρειληφὼς τὴν βασιλείαν	ἐξέπεσεν	εἰς μέθας καὶ τρυφὴν ἀγεννῆ
[3435, 43]	καὶ Ἀερόπου, τούτους καταλαβομένους Λαοδίκειαν	ἐξεπολιόρκησεν.	Καὶ χρησάμενος μεγαλοψύχως αὐτοῖς ἀπέλυσε
[3435, 9]	γάλακτος καὶ κρεῶν παρακειμένων πλῆθος	ἐξηγρίου	τάς τε ψυχὰς καὶ τὰ
[3435, 2]	μετὰ τὴν Καρχηδονίων κατάλυσιν ἐπὶ	ἑξήκοντα	ἔτεσι τῶν Σικελῶν εὐροούντων ἐν
[3435, 19]	ὄλεθρον προαγούσης ὕβρεως. ~Ὅτι τὰ	ἐξηλλαγμένα	δυστυχήματα, εἰ καί τινες πεπεισμένοι
[3435, 1]	τοῦτο δὲ καὶ νόμιμα παντελῶς	ἐξηλλαγμένα	καταδεῖξαι, τὸ μηδενὶ ἄλλῳ ἔθνει
[3435, 56]	βίαν ἠρνοῦντο καὶ τὰς ἀποκρίσεις	ἐξηλλάττοντο,	ὁ δὲ Σκιπίων μόνος ὡμολόγησεν
[3435, 25]	ἰδίαν οἰκίαν ἡσυχάζων. Καίτοι γε	ἐξῆν	πρὶν αὐτὸν οὕτως ἔχειν, ὅτε
[3435, 3]	εἰς τοῦτο τὸ μέρος εὐφυίίαν	ἐξηπάτα.	Ἐντεῦθεν προιιὼν οὐ μόνον ἐξ
[3435, 9]	ἀσθενεστέρων ἐπαύλεις νυκτὸς ἀθρόοι συντρέχοντες	ἐξῄρουν	βίᾳ ταύτας καὶ τὰς κτήσεις
[3435, 20]	ἐπὶ τῇ προφάσει τῶν δραπετῶν	ἐξιόντες	ἐπὶ τὴν χώραν οὐ μόνον
[3435, 54]	ἱκετηρίας καὶ τῆς μὲν βασιλείας	ἐξιστάμενον,	τὸ δὲ ζῆν αἰτούμενον ἀπέσφαξεν,
[3435, 57]	μετὰ δυεῖν ἢ τριῶν οἰκετῶν	ἐξιὼν	ἐπὶ τὴν χώραν ἐκυνήγει λέοντας
[3435, 1]	συναθροισθέντας ὑπερορίους ἐκβεβλῆσθαι· τοὺς δὲ	ἐξορισθέντας	καταλαβέσθαι μὲν τοὺς περὶ τὰ
[3435, 21]	δὲ ἄλλων φίλων τῶν ἐπ'	ἐξουσίᾳ	στρατιωτῶν ἢ πόλεων τεταγμένων οὓς
[3435, 39]	ῥᾳδίως αὐτῆς κυριεύσειν. Οὐ μὴν	ἐξουσίαν	γ' ἔλαβε τῆς στρατείας, ἀλλὰ
[3435, 8]	ἡ νῆσος ἐκινδύνευσεν πεσεῖν εἰς	ἐξουσίαν	δραπετῶν, ὅρον τῆς ἐξουσίας τιθεμένων
[3435, 44]	τὴν εἰς τοὺς Ῥωμαίους εὔνοιαν	ἐξουσίαν	ἔλαβεν ἐννακοσίους τῶν πολιτῶν ἐκ
[3435, 9]	ἐπιτρέπειν δὲ λῃστεύειν. Τοιαύτης δοθείσης	ἐξουσίας	ἀνθρώποις διὰ μὲν τὴν ἰσχὺν
[3435, 11]	Ἀνάγωγος γὰρ καὶ ἀπαίδευτος τρόπος	ἐξουσίας	ἀνυπευθύνου καὶ τύχης μεγαλοπλούτου κυριεύσας
[3435, 10]	Ὅσῳ δ' ἂν τὰ τῆς	ἐξουσίας	εἰς ὠμότητα καὶ παρανομίαν ἐκτρέπηται,
[3435, 8]	εἰς ἐξουσίαν δραπετῶν, ὅρον τῆς	ἐξουσίας	τιθεμένων τὴν τῶν ἐλευθέρων ὑπερβολὴν
[3435, 51]	Ποσίδειον. Εἵπετο δὲ αὐτῷ, ὡς	ἔοικε,	τὸ δαιμόνιον ἀόρατον ἐκ ποδῶν
[3435, 61]	μεγάλην ἐκτήσατο δύναμιν καὶ δόξαν	ἐπ'	ἀνδρείᾳ. Ἐπιεικῶς δὲ τοῖς στρατιώταις
[3435, 35]	προσκόψας τῇ βαρύτητι τῶν ἀποκρίσεων	ἐπ'	αὐτὸν ὥρμησεν. ~Ὅτι τῶν τοῦ
[3435, 7]	γὰρ καὶ ὁ στρατηγὸς Ῥουπίλιος	ἐπ'	αὐτοὺς ἤλαυνεν, ἀλλήλους τοῖς ξίφεσιν
[3435, 21]	Τῶν δὲ ἄλλων φίλων τῶν	ἐπ'	ἐξουσίᾳ στρατιωτῶν ἢ πόλεων τεταγμένων
[3435, 8]	ὕβριν. Ἐξ ὧν ἁπάντων αὐξανομένης	ἐπ'	ἴσης τῆς τε κατὰ τῶν
[3435, 1]	λίθινον ἄγαλμα ἀνδρὸς βαθυπώγωνος καθήμενον	ἐπ'	ὄνου, μετὰ χεῖρας ἔχον βιβλίον,
[3435, 5]	πολλοὺς τοῦ πλήθους τοῖς λόγοις	ἐπαγομένου,	Ἑρμείας καὶ Ζεῦξις πικρῶς πρὸς
[3435, 41]	μετ' αὐτοῦ δύναμιν ἄρδην ἀνεῖλεν.	Ἐπαναχθέντος	δὲ τοῦ Μαρσύου πρὸς τὸν
[3435, 54]	Ὁμοίως δὲ καὶ τούτων ἀπράκτων	ἐπανελθόντων,	ὁ Ἰογόρθας περιταφρεύσας τὴν πόλιν
[3435, 2]	ἐν πᾶσιν, ὁ δουλικὸς αὐτοῖς	ἐπανέστη	πόλεμος ἐξ αἰτίας τοιαύτης. Ἐπὶ
[3435, 51]	στρατοπεδευουσῶν ἀφηγεῖτο, καὶ νῦν δεδεμένος	ἐπανήγετο	πρὸς ὕβριν καὶ τιμωρίαν πολεμίων.
[3435, 13]	καὶ τοῖς δεδεμένοις τῶν οἰκετῶν	ἐπαρκοῦσα	διὰ τὴν ἐπιείκειαν θαυμαστῶς ὑπὸ
[3435, 9]	τῶν κυρίων ἠναγκάζοντο περιορᾶν τὴν	ἐπαρχίαν	λῃστευομένην. Οἱ πλεῖστοι γὰρ τῶν
[3435, 2]	λῃστῶν, ἠναγκάζοντο περιορᾶν λῃστευομένην τὴν	ἐπαρχίαν·	οἱ πλεῖστοι γὰρ τῶν κτητόρων
[3435, 46]	δημοσιωνῶν τόλμῃ καὶ πλεονεξίᾳ τὰς	ἐπαρχίας	ὑπορρίψας ἐπεσπάσατο παρὰ τῶν ὑποτεταγμένων
[3435, 9]	καὶ κριταὶ τοῖς ἀπὸ τῶν	ἐπαρχιῶν	κατηγορουμένοις στρατηγοῖς γινόμενοι, φοβεροὶ ταῖς
[3435, 2]	καὶ κριταὶ τοῖς ἀπὸ τῶν	ἐπαρχιῶν	κατηγορουμένοις στρατηγοῖς γινόμενοι, φοβεροὶ τοῖς
[3435, 11]	δὲ τὴν πόλιν καὶ τὰς	ἐπαύλεις	ἀργυρωμάτων ἐκθέσεις τορευτῶν καὶ στρωμάτων
[3435, 20]	κτήσεις διήρπαζον, ἀλλὰ καὶ τὰς	ἐπαύλεις	ἐνεπύριζον. ~Ὅτι κατὰ τὴν Ἀσίαν
[3435, 20]	περὶ τοῦ μέλλοντος οὔτε τὰς	ἐπαύλεις	ἐνεπύριζον οὔτε τὰς ἐν αὐταῖς
[3435, 9]	εἶτα ἐπὶ τὰς τῶν ἀσθενεστέρων	ἐπαύλεις	νυκτὸς ἀθρόοι συντρέχοντες ἐξῄρουν βίᾳ
[3435, 50]	δὲ καὶ διαδρὰς μετ' ὀλίγων	ἐπεβάλετο	φεύγειν εἰς Σελεύκειαν. Τῆς δὲ
[3435, 2]	ὥς πῃ ἑκάστῳ ἡ χρεία	ἐπέβαλλε.	Βαρέως δ' αὐτοῖς κατά τε
[3435, 2]	σωματοτροφείων ἀγεληδὸν ἀπαχθεῖσιν εὐθὺς χαρακτῆρας	ἐπέβαλλον	καὶ στιγμὰς τοῖς σώμασιν. Ἐχρῶντο
[3435, 18]	δὲ ἐξ ἀποστάσεως τοῖς ἔνδον	ἐπεδείκνυτο,	δι' ὧν οἱ δοῦλοι τὰς
[3435, 53]	πλεονεξίας ἐπίνοιαν καὶ ὠμότητος ὑπερβολὴν	ἐπεδείξατο.	Ὁ γὰρ ὕπατος ἦν ἐπικεκηρυχὼς
[3435, 52]	προσδοκηθὲν εἰς τοὐναντίον ῥέπειν ἐβιάζετο·	ἐπεὶ	δὲ διὰ τῆς ὁράσεως ἐβεβαιοῦτο
[3435, 7]	καὶ ταύτην προδοσίᾳ τὴν πόλιν,	ἐπεὶ	οὐδ' ἦν ἁλώσιμος διὰ τὴν
[3435, 56]	ὑφ' ἑαυτοῦ γεγονέναι τὴν ἀναίρεσιν,	ἐπειπὼν	ὅτι τοὺς μὲν ἄλλους ὁ
[3435, 8]	ἄνδρες καὶ γυναῖκες μετὰ τέκνων	ἐπειράθησαν	τῶν μεγίστων ἀτυχημάτων, πᾶσα δὲ
[3435, 39]	τὰ φαῦλα, τοῖς δὲ κακοῖς	ἐπεισάγει	τὰ ἀγαθὰ τὸ δαιμόνιον. Οὐ
[3435, 4]	τοῦ εὔνου. Ταῖς δ' οἰκίαις	ἐπεισελθόντες	πλεῖστον φόνον εἰργά ζοντο, μηδ'
[3435, 55]	προεκάθισαν τοῦ συνεδρίου καὶ πρώτην	ἐπεῖχον	γνώμην μέχρι τῆς τελευτῆς, ὁ
[3435, 9]	Διὸ δαὶ τοσοῦτο τῶν οἰκετῶν	ἐπέκλυσε	πλῆθος ἅπασαν Σικελίαν, ὥστε τοὺς
[3435, 39]	Οὐ μὴν ἡ τύχη γε	ἐπελάθετο	τῆς ἰδίας φύσεως, ἀλλὰ καθάπερ
[3435, 40]	φοβηθέντες τῶν μὲν προγεγενημένων συμφορῶν	ἐπελάθοντο	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῶν προσδοκωμένων
[3435, 30]	κατὰ Σιβυλλιακὸν λόγιον. Οἱ δὲ	ἐπελθόντες	καθ' ὅλην τὴν Σικελίαν τοὺς
[3435, 54]	προσέχοντος δὲ Ἰογόρθα, πάλιν ἑτέρους	ἔπεμψαν	ἀξίωμα μεῖζον ἔχοντας. Ὁμοίως δὲ
[3435, 54]	σύμμαχον κινδυνεύοντα. Ἡ δὲ σύγκλητος	ἔπεμψε	πρέσβεις λύειν τὴν πολιορκίαν. Οὐ
[3435, 62]	αὐτὸν πολεμεῖν τοῖς Ῥωμαίοις πρέσβεις	ἔπεμψε	πρὸς τὸν Μάριον, περὶ μὲν
[3435, 37]	ἄνδρας αἱ δὲ υἱοὺς ἀπολωλότας	ἐπένθουν,	πολλαὶ δὲ παρθένοι καὶ παῖδες
[3435, 60]	μὲν υἱοὺς οἱ δὲ ἀδελφοὺς	ἐπένθουν,	τινὲς δὲ πατέρων ὀρφανοὶ παῖδες
[3435, 56]	προαγαγόντων ἐπὶ τὰ ἔμβολα καὶ	ἐπερωτώντων	τίς ἔστιν ὁ ἀνελών, οἱ
[3435, 46]	καὶ πλεονεξίᾳ τὰς ἐπαρχίας ὑπορρίψας	ἐπεσπάσατο	παρὰ τῶν ὑποτεταγμένων δίκαιον μῖσος
[3435, 39]	πολλαπλασίους αὐτῷ κινδύνους καὶ συμφορὰς	ἐπέστησεν.	Οἶμαι γὰρ ἐκ θεοῦ τοῖς
[3435, 12]	χορηγίαν τοῖς χρείαν ἔχουσιν ἱματίων;	ἐπέταξε	προσδῆσαι τοῖς κίοσι καὶ πληγὰς
[3435, 34]	τούτῳ πολλῷ μεῖζον μύσος ἕτερον	ἐπετελέσατο·	ἀκρωτηριάσας γὰρ τὸ σῶμα τοῦ
[3435, 57]	τὰ τούτων ἐπιτηδεύματα μανθάνειν ἐφιλοτιμεῖτο.	Ἐπετήδευσε	δὲ καὶ νευροσπαστεῖν καὶ δι'
[3435, 16]	ὑπὸ τῶν δραπετῶν οὐκ εὐαρεστούμενος	ἐπετίμα	τε τοῖς τολμωμένοις ὑπ' αὐτῶν
[3435, 20]	οὐχ οἷον συνέπασχεν, ἀλλὰ τοὐναντίον	ἐπέχαιρε	προσεπιφθονῶν ἀνίσου τύχης καὶ ἀνωμάλου
[3435, 2]	Οἱ δὲ στρατηγοὶ κωλύειν μὲν	ἐπεχείρουν,	κολάζειν δὲ οὐ τολμῶντες διὰ
[3435, 9]	Οἱ δὲ στρατηγοὶ κωλύειν μὲν	ἐπεχείρουν	τὴν ἀπόνοιαν τῶν οἰκετῶν, κολάζειν
[3435, 5]	πεπυρακτωμένοις ἢ καὶ μαγείρων ὀβελοῖς,	ἐπῄει	πᾶσαν λεηλατῶν τὴν χώραν, καὶ
[3435, 37]	οὐ μόνον κοινὸν ἡ πόλις	ἐπήρατο	πένθος, ἀλλὰ καὶ πᾶς ἰδιωτικὸς
[3435, 7]	καὶ τὸ ἄλλο ὅσον ἦν	ἐπὶ	ἀποστάσει μετέωρον. Κατὰ δὲ Σικελίαν
[3435, 32]	ὥστε τοὺς προσκόψαντας πανοικίους τιμωρεῖσθαι.	Ἐπὶ	γὰρ ταῖς τυχούσαις αἰτίαις τοὺς
[3435, 2]	~Ὅτι μετὰ τὴν Καρχηδονίων κατάλυσιν	ἐπὶ	ἑξήκοντα ἔτεσι τῶν Σικελῶν εὐροούντων
[3435, 31]	πλούτῳ καὶ δόξῃ διαφέρων, ὃς	ἐπὶ	κυνηγίαν ὁρμήσας καὶ περιπεσὼν λῃστηρίῳ
[3435, 41]	Πτολεμαίου τοῦ πρεσβυτέρου Ἡγέλοχος στρατηγὸς	ἐπὶ	Μαρσύαν τὸν τῶν Ἀλεξανδρέων στρατηγὸν
[3435, 11]	εἰς τούτους ἀπανθρωπίαν καὶ βαρύτητα.	Ἐπὶ	μὲν γὰρ τῆς χώρας ἵππους
[3435, 2]	ἐπανέστη πόλεμος ἐξ αἰτίας τοιαύτης.	Ἐπὶ	πολὺ τοῖς βίοις ἀναδραμόντες καὶ
[3435, 53]	δὲ εἰς ἅπαντα τὸν βίον	ἐπὶ	προδοσίᾳ φιλίας. Ὁμοίως δὲ οἱ
[3435, 56]	καθ' ἕνα τῶν συγκλητικῶν προαγαγόντων	ἐπὶ	τὰ ἔμβολα καὶ ἐπερωτώντων τίς
[3435, 42]	Πολλοὺς δὲ τῶν Βαβυλωνίων καὶ	ἐπὶ	ταῖς τυχούσαις αἰτίαις πανοικίους ἐξανδραποδισάμενος
[3435, 40]	πρὸς Σελευκεῖς διακείμενος καὶ μνησικακῶν	ἐπὶ	ταῖς ὕβρεσι καὶ ταῖς τιμωρίαις
[3435, 35]	βλάστησιν προιιόντων, τῶν δὲ ἀνθρώπων	ἐπὶ	τὰς πράξεις ὡρμημένων, ὁ Ἀρσάκης
[3435, 9]	τὰς ὁδοιπορίας ποιουμένους ἐφόνευον· εἶτα	ἐπὶ	τὰς τῶν ἀσθενεστέρων ἐπαύλεις νυκτὸς
[3435, 9]	τῆς χώρας ζῆν εἰωθόσιν ἀσφαλὴς	ἐπὶ	ταύτης ἡ διατριβή, πάντα δὲ
[3435, 20]	δὲ δημοτικοὶ διὰ τὸν φθόνον	ἐπὶ	τῇ προφάσει τῶν δραπετῶν ἐξιόντες
[3435, 60]	τὸ πολὺ κατέστελλε καὶ τὴν	ἐπὶ	τῇ συμφορᾶᾶ λύπην ἐπικρυπτομένη βαρέως
[3435, 3]	πράγματος, ὁ μὲν Ἀντιγένης ψυχαγωγούμενος	ἐπὶ	τῇ τερατείᾳ παρῆγε τὸν εὔνουν
[3435, 7]	οὓς καὶ αἰκισάμενος κατεκρήμνισεν. Ἐκεῖθεν	ἐπὶ	τὴν Ἔνναν ἐλθὼν παραπλησίως ἐπολιόρκει,
[3435, 39]	βασιλεὺς καταπεπολεμηκὼς Ἀντίοχον διενοεῖτο καταβαίνειν	ἐπὶ	τὴν Συρίαν, ἐλπίζων ῥᾳδίως αὐτῆς
[3435, 8]	παραγγέλματος πολλαὶ μυριάδες συνέδραμον οἰκετῶν	ἐπὶ	τὴν τῶν δεσποτῶν ἀπώλειαν. Τὸ
[3435, 57]	δυεῖν ἢ τριῶν οἰκετῶν ἐξιὼν	ἐπὶ	τὴν χώραν ἐκυνήγει λέοντας καὶ
[3435, 20]	τῇ προφάσει τῶν δραπετῶν ἐξιόντες	ἐπὶ	τὴν χώραν οὐ μόνον τὰς
[3435, 40]	τόπον οὗπερ Πιτθίδης τυφλὸς ἐκάθητο	ἐπὶ	τῆς γῆς ἐκτετυφλωμένος, καὶ προσέταξεν
[3435, 9]	Σικελία βάσιμος ἦν οὔτε τοῖς	ἐπὶ	τῆς χώρας ζῆν εἰωθόσιν ἀσφαλὴς
[3435, 50]	ταύτης τῆς ἐπιβολῆς ὥρμησε φεύγειν	ἐπὶ	τὸ Ποσίδειον, ἀντεχόμενος τῶν παραθαλαττίων
[3435, 51]	Ἀλέξανδρος μετὰ τὸ ἱεροσυλῆσαι ἔφευγεν	ἐπὶ	τὸ Ποσίδειον. Εἵπετο δὲ αὐτῷ,
[3435, 40]	πρέσβεις καὶ παρακαλούντων συγγνώμης τυχεῖν	ἐπὶ	τοῖς γεγονόσι καὶ βουλομένων αὐτῶν
[3435, 26]	μὲν οὖν ἀμετάπτωτον ἔχων τὴν	ἐπὶ	τὸν ὄλεθρον ὁρμὴν ταχὺ τῆς
[3435, 40]	ἀπόκρισιν λαβεῖν, ἤγαγε τοὺς πρέσβεις	ἐπὶ	τὸν τόπον οὗπερ Πιτθίδης τυφλὸς
[3435, 47]	ἀνατροπὴ γίνεται. ~Ὅτι ὁ Γράκχος	ἐπὶ	τοσοῦτο προέβη δυναστείας καὶ ὕβρεως,
[3435, 32]	εἰς Διήγυλιν τοῖς Θρᾳξὶ πραχθέντων,	ἐπὶ	τοσοῦτον προῆλθεν ὠμότητος καὶ παρανομίας
[3435, 22]	Ὅτι οἱ αὐτοὶ αἰχμάλωτοι ὡς	ἐπὶ	τοὺς ὅρους τῆς χώρας κατήντησαν,
[3435, 13]	μόνον οὐδεὶς ἐτόλμησε μεθ' ὕβρεως	ἐπιβαλεῖν	τῇ κόρῃ τὰς χεῖρας, ἀλλὰ
[3435, 50]	εἰς τὴν Ἑλλάδα. Συλᾶν δὲ	ἐπιβαλόμενος	διά τινων βαρβάρων τὸ τοῦ
[3435, 27]	τελευτή, καὶ τὸν Ἀφρικανόν φασιν	ἐπιβοῆσαι	τοιαῦτα, ὡς ἀπόλοιτο καὶ ἄλλος
[3435, 50]	δὲ ἀποπεσὼν καὶ ταύτης τῆς	ἐπιβολῆς	ὥρμησε φεύγειν ἐπὶ τὸ Ποσίδειον,
[3435, 10]	μέρος τῶν ἰδιωτῶν οἴκοις δούλων	ἐπιβουλὰς	τοῖς δεσπόταις καὶ ἀποστάσεις φοβερὰς
[3435, 34]	Οὗ συντελεσθέντος καὶ τῆς περιστάσεως	ἐπιγνωσθείσης,	ἡ Κλεοπάτρα πένθος ἤρατο, καὶ
[3435, 61]	ἑαυτὸν εἰς τὰς τοιαύτας λειτουργίας	ἐπιδιδοὺς	πολλὴν ἐμπειρίαν περιεποιήσατο τῶν πολεμικῶν
[3435, 13]	τῶν οἰκετῶν ἐπαρκοῦσα διὰ τὴν	ἐπιείκειαν	θαυμαστῶς ὑπὸ πάντων ἠγαπᾶτο. Καὶ
[3435, 58]	καὶ Ἰάμψαμον καὶ Μικίψαν. Ὃς	ἐπιεικέστατος	τῶν κατὰ Λιβύην βασιλέων γενόμενος
[3435, 61]	δύναμιν καὶ δόξαν ἐπ' ἀνδρείᾳ.	Ἐπιεικῶς	δὲ τοῖς στρατιώταις προσφερόμενος καὶ
[3435, 56]	τοὺς Ῥωμαίους καὶ τῶν ὑποτεταγμένων	ἐπιεικῶς	καὶ ἐνδόξως ἄρχειν· ὧν οὐδὲν
[3435, 10]	δυναστείας τοὺς ἐν ὑπεροχῇ ὄντας	ἐπιεικῶς	χρὴ προσφέρεσθαι τοῖς ταπεινοτέροις, ἀλλὰ
[3435, 31]	~Ὅτι ἦν τις Γοργὸς Μοργαντῖνος	ἐπικαλούμενος	Κάμβαλος, πλούτῳ καὶ δόξῃ διαφέρων,
[3435, 49]	χαρᾶς ἀνεφθέγξατο, Τὸ μὲν ξίφος	ἐπίκειται	τοῖς ἐχθροῖς, περὶ δὲ τῶν
[3435, 53]	ἐπεδείξατο. Ὁ γὰρ ὕπατος ἦν	ἐπικεκηρυχὼς	τῷ τὴν κεφαλὴν ἀπενέγκαντι δώσειν
[3435, 56]	τῆς Καρχηδόνος κατασκαφήν· καὶ γὰρ	ἐπικίνδυνοι	δημαγωγίαι καὶ χώρας ἀναδασμοὶ καὶ
[3435, 43]	διέφθειρεν. ~Ὅτι Ἀλέξανδρος ὁ Ζαβινᾶς	ἐπικληθείς,	ἀξιολόγων ἡγεμόνων ἀποστάντων Ἀντιπάτρου καὶ
[3435, 56]	πόλεμον Μάρκος μὲν Κάτων ὁ	ἐπικληθεὶς	Δημοσθένης εἰώθει λέγειν παρ' ἕκαστον
[3435, 60]	τὴν ἐπὶ τῇ συμφορᾶᾶ λύπην	ἐπικρυπτομένη	βαρέως ἔφερεν. ~Ὅτι ὁ Μάριος
[3435, 22]	ἀπὸ τῆς πατρίδος, ὅμως οὐκ	ἐπιλανθάνονται	τῆς πρὸς τὴν θρέψασαν γῆν
[3435, 3]	τραπέζης ἀξιολόγους μερίδας αἴροντες ἐδωροῦντο,	ἐπιλέγοντες	ὅπως, ὅταν γένηται βασιλεύς, τῆς
[3435, 21]	ἔκρινε δεῖν ἅπαντας ἐκποδὼν ποιήσασθαι.	Ἐπιλεξάμενος	οὖν τῶν βαρβάρων μισθοφόρων τοὺς
[3435, 58]	μεταπεμπόμενος συνεβίου τούτοις. Πολλὴν δὲ	ἐπιμέλειαν	ποιούμενος παιδείας, μάλιστα δὲ φιλοσοφίας,
[3435, 2]	τε τὰς ὑπηρεσίας ἐχρῶντο, καὶ	ἐπιμελείας	παντελῶς ὀλίγης ἠξίουν, ὅσα τε
[3435, 7]	τῆς τιμωρίας οἱ καθ' ἕκαστον	ἐπιμεληταὶ	τῶν κοινῶν θᾶττον ἠφάνισαν, σωφρονίσαντες
[3435, 1]	εἶναι τῆς πρὸς ἄλλο ἔθνος	ἐπιμιξίας	καὶ πολεμίους ὑπολαμβάνειν πάντας. Ἀπεδείκνυον
[3435, 53]	εἰς οἶκον ἰδίαν τινὰ πλεονεξίας	ἐπίνοιαν	καὶ ὠμότητος ὑπερβολὴν ἐπεδείξατο. Ὁ
[3435, 52]	μὲν ἀθρόοις καὶ συμπαθέσι φωναῖς	ἐπισημαινόμενοι	τὴν τοῦ δαιμονίου δύναμιν, οἱ
[3435, 3]	οὐδενὸς ἐλεγχομένων, τῶν δὲ συντελουμένων	ἐπισημασίας	τυγχανόντων, προκοπὴν ἐλάμβανεν ἡ περὶ
[3435, 23]	ἀμφο τέρων δὲ τῶν γονέων	ἐπισημοτάτου	γένους πεφυκὼς ἰδίᾳ πολὺ προεῖχε
[3435, 38]	Ἀντιόχου Ἀθήναιος πλεῖστα ἐν ταῖς	ἐπισταθμίαις	εἰργασμένος κακά, τῆς φυγῆς κατάρξας
[3435, 38]	τινας κώμας ἠδικημένας ἐν ταῖς	ἐπισταθμίαις,	οὐδεὶς αὐτὸν ἐδέξατο εἰς οἰκίαν
[3435, 7]	ἄφυκτον τὸ περὶ αὑτοὺς δεινὸν	ἐπιστάμενοι,	ἤδη γὰρ καὶ ὁ στρατηγὸς
[3435, 53]	αὐτοῦ φίλων Λεύκιος οὐιτέλλιος πρῶτος	ἐπιστὰς	τῷ πτώματι αὐτοῦ οὐχ ὅπως
[3435, 18]	Ὅτι ὁ εὔνους ἐκτὸς βέλους	ἐπιστήσας	τὴν δύναμιν ἐβλασφήμει τοὺς Ῥωμαίους,
[3435, 19]	πεπεισμένοι τυγχάνουσι μηδενὸς τῶν τοιούτων	ἐπιστροφὴν	ποιεῖσθαι τὸ θεῖον, ἀλλ' οὖν
[3435, 20]	~Ὅτι πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν	ἐπισυμβάντων	τοῖς Σικελιώταις, τούτοις ἅπασιν ὁ
[3435, 3]	τὸν τρόπον. Οὗτος προσεποιεῖτο θεῶν	ἐπιτάγμασι	καθ' ὕπνον προλέγειν τὰ μέλλοντα,
[3435, 9]	σωμάτων δυναμένοις πᾶν τὸ κριθὲν	ἐπιτελεῖν,	διὰ δὲ τὴν ἄνεσιν καὶ
[3435, 34]	λυπῆ σαι, πρᾶξιν ἀνοσιωτάτην ἐτόλμησεν	ἐπιτελέσασθαι·	μιμησάμενος γὰρ τὴν τῆς Μηδείας
[3435, 17]	διέλιπεν ὁδοιδοκῶν καὶ παντοδαποὺς φόνους	ἐπιτελούμενος.	Ὃς πυθόμενος τὴν κατὰ τὸν
[3435, 39]	στρατείας, ἀλλὰ τῷ μεγέθει τῶν	ἐπιτετευγμένων	ἡ τύχη πολλαπλασίους αὐτῷ κινδύνους
[3435, 1]	τινος ἀντέσχον, ἐξαναλωθέντων δὲ τῶν	ἐπιτηδείων	ἁπάντων ἠναγκάσθησαν περὶ διαλύσεως διαπρεσβεύσασθαι.
[3435, 29]	κακῶν· τὸ γὰρ δαιμόνιον ὥσπερ	ἐπίτηδες	εἰς παραδειγματισμὸν τοῖς ἄλλοις ἅπαντας
[3435, 39]	δίδοται τῶν ἀγαθῶν, ἀλλ' ὡς	ἐπίτηδες	τοῖς μὲν καλοῖς τὰ φαῦλα,
[3435, 57]	τοῖς θαυματοποιοῖς, καὶ τὰ τούτων	ἐπιτηδεύματα	μανθάνειν ἐφιλοτιμεῖτο. Ἐπετήδευσε δὲ καὶ
[3435, 56]	μὲν ἄλλους ὁ Γράκχος ἐλάνθανεν	ἐπιτιθέμενος	τυραννίδι, ἑαυτὸν δὲ καὶ τὴν
[3435, 29]	βλασφημίας τετευχότες ἀπέλαυσαν τῆς δικαίας	ἐπιτιμήσεως.	~Ὅτι ἡ σύγκλητος δεισιδαιμονοῦσα ἐξαπέστειλεν
[3435, 9]	ὥστε τροφὰς μὲν μὴ παρέχειν,	ἐπιτρέπειν	δὲ λῃστεύειν. Τοιαύτης δοθείσης ἐξουσίας
[3435, 7]	ἐν τῇ Μοργαντίνῃ. Ἐντεῦθεν Ῥουπίλιος	ἐπιτρέχων	ὅλην τὴν Σικελίαν ἅμα λογάσιν
[3435, 9]	ἂν ὑπὸ τῆς τῶν δεσποτῶν	ἐπιτροπῆς	τοῦ θράσους τῶν δούλων καθωπλισμένου.
[3435, 3]	ἀποστάσεως ἔλεγε τὴν Συρίαν θεὸν	ἐπιφαινομένην	αὐτῷ λέγειν ὅτι βασιλεύσει· καὶ
[3435, 23]	τοῦ δὶς ὑπατευκότος καὶ πολέμους	ἐπιφανεῖς	καὶ μεγάλους κεχειρικότος, ἔτι δὲ
[3435, 31]	τρόπον φιλοπάτορα, συνέβη τοὺς λῃστὰς	ἐπιφανέντας	ἀμφοτέρους ἀνελεῖν. ~Ὅτι ὁ τοῦ
[3435, 9]	Τὸ γὰρ πρῶτον ἐν τοῖς	ἐπιφανεστάτοις	τόποις τοὺς καθ' ἕνα καὶ
[3435, 55]	δόξῃ πατέρα καὶ πάππον ἔσχεν	ἐπιφανεστάτους	Ῥωμαίων· ἄμφω μὲν γὰρ προεκάθισαν
[3435, 1]	ἔθνος. Ἀντίοχος γὰρ ὁ προσαγορευθεὶς	Ἐπιφανὴς	καταπολεμήσας τοὺς Ἰουδαίους εἰσῆλθεν εἰς
[3435, 52]	δαιμονίου δύναμιν, οἱ δὲ ποικίλως	ἐπιφθεγγόμενοι	τὸ τῆς τύχης ἄστατον, τὸ
[3435, 56]	τὴν ἡλικίαν Τιβέριον Γράκχον τυραννεῖν	ἐπιχειρήσαντα	ταῖς ἰδίαις χερσὶν ἀπέκτεινε, προηγούμενος
[3435, 37]	ἰδιωτικὸς οἶκος κατηφείας καὶ θρήνων	ἐπληροῦτο,	καὶ μάλιστα τοῦ περὶ τὰς
[3435, 56]	Καρχηδόνα μὴ εἶναι. Καὶ τοῦτο	ἐποίει	πολλάκις οὐχ ὑποκειμένης περὶ τούτου
[3435, 16]	δεσποτῶν οἰκίαν, ἀλλὰ καὶ σύμβουλον	ἐποιήσατο.	~Ὅτι καὶ ἄλλη τις ἐγένετο
[3435, 3]	ἐν γέλωτι οὐ χωρὶς σπουδῆς	ἐποιήσατο	τῆς χάριτος. ~Ἀρχὴ δὲ τῆς
[3435, 46]	ἀναλίσκων εἰς ἑαυτὸν πάντας ἀποβλέπειν	ἐποίησε,	καὶ τῇ μὲν τῶν δημοσιωνῶν
[3435, 46]	τῆς πολιτείας τοῦ κρείττονος κύριον	ἐποίησε,	καὶ τὴν προυυπάρχουσαν τῷ συνεδρίῳ
[3435, 21]	τῶν πλησιοχώρων πάντας τοὺς ὑποτεταγμένους	ἐποίησε	μετεώρους πρὸς καινοτομίαν. ~Ὅτι οἱ
[3435, 7]	ἐπὶ τὴν Ἔνναν ἐλθὼν παραπλησίως	ἐπολιόρκει,	εἰς ἐσχάτην ἀνάγκην συγκλείων τὰς
[3435, 1]	~(Ὡς Ἀντίοχος ὁ βασιλεύς, φησίν,	ἐπολιόρκει	τὰ Ἱεροσόλυμα, οἱ δὲ Ἰουδαῖοι
[3435, 2]	πλείους ἀπὸ λῃστείας τὸ ζῆν	ἐπορίζοντο,	καὶ μεστὰ φόνων ἦν ἅπαντα,
[3435, 6]	Ῥωμαίους πολέμοις ἐνευδοκιμήσαντες ἔλαττον αὐτοὶ	ἔπταιον.	~Οὗ διαβοηθέντος κατά τε Ῥώμην
[3435, 49]	ἀπεστέρητο τῆς μισοπονηρούσης παρρησίας. ~Ὅτι	ἑπτακαίδεκα	φυλαὶ τὸν νόμον ἀπεδοκίμαζον, ἄλλαι
[3435, 7]	δὲ τῶν ἀποστατῶν τὸ πλῆθος	ἐπωνόμασεν.	~Ὅτι οὐδέποτε στάσις ἐγένετο τηλικαύτη
[3435, 5]	οὐκ ἦν ἡ τέχνη ὅπλα	ἐργάζεσθαι,	ἐκείνους δὲ δεδεμένους τοῖς ἔργοις
[3435, 61]	περιφεύγων πᾶσαν ἐν τοῖς πολεμικοῖς	ἔργοις	κακοπάθειαν ἡἡρεῖτο τὴν ῥᾳθυμίαν καὶ
[3435, 5]	ἐργάζεσθαι, ἐκείνους δὲ δεδεμένους τοῖς	ἔργοις	ὑπέβαλλεν. Ἔδωκε δὲ καὶ ταῖς
[3435, 2]	συνελάλουν περὶ ἀποστάσεως, ἕως εἰς	ἔργον	τὴν βουλὴν ἤγαγον. ~Ἦν δέ
[3435, 9]	τοὺς δὲ ταῖς βαρύτησι τῶν	ἔργων	καταπονεῖν, πάντας δὲ τοῖς ὑπερηφάνοις
[3435, 9]	παρείχοντο, τῇ δὲ βαρύτητι τῶν	ἔργων	κατέξαινον Τὴν παρ' αὐτῶν ταλαιπωρίαν.
[3435, 9]	εἶχον τὴν πρόσοψιν καὶ πολεμικῶν	ἔργων	οὐ πόρρω κειμένην. Κυνῶν τε
[3435, 61]	πολλὴν ἐμπειρίαν περιεποιήσατο τῶν πολεμικῶν	ἔργων.	Ὢν δὲ εὐφυὴς πρὸς ἀγῶνας
[3435, 37]	καὶ παῖδες ὀρφανοὶ γεγονότες τὴν	ἐρημίαν	ἑαυτῶν κατωδύροντο, μέχρις ὅτου τῆς
[3435, 60]	γονέων ἀπώλειαν καὶ τὴν Ἰταλίας	ἐρημίαν	κατωδύροντο, πλεῖσται δὲ γυναῖκες ἀνδρῶν
[3435, 13]	τοὺς εὐθέτους, ὧν ἐκτενέστατος ἦν	Ἑρμείας,	ἀπήγαγον εἰς Κατάνην πρός τινας
[3435, 5]	τοῦ πλήθους τοῖς λόγοις ἐπαγομένου,	Ἑρμείας	καὶ Ζεῦξις πικρῶς πρὸς αὐτὸν
[3435, 8]	τῆς κατὰ τῶν δεσποτῶν ἀλλοτριότητος,	ἐρράγη	ποτὲ σὺν καιρῷ τὸ μῖσος.
[3435, 62]	συνθέσθαι καὶ πολλὰ κατεπαγγελλόμενος χρήσιμος	ἔσεσθαι	Ῥωμαίοις. Τοῦ δὲ Μαρίου κελεύσαντος
[3435, 11]	τοὺς δὲ νομεῖς ἀποδεικνύων οὔτ'	ἐσθῆτας	οὔτε τροφὰς ἐχορήγει τὰς ἁρμοττούσας.
[3435, 12]	οἰκετῶν γυμνῶν καὶ διαλεγομένων ὑπὲρ	ἐσθῆτος	οὐκ ἠνέσχετο τὴν ἔντευξιν, ἀλλ'
[3435, 9]	καὶ δέρματα λύκων ἢ συάγρων	ἐσκεπασμένοι	τὰ σώματα καταπληκτικὴν εἶχον τὴν
[3435, 56]	μὲν τοῖς πολίταις ἐμφύλιος πόλεμος	ἐσόμενος,	ἐκ δὲ τῶν συμμάχων ἁπάντων
[3435, 41]	γὰρ ἤδη καὶ ταῖς φιλανθρωπίαις	ἔσπευδε	διορθώσασθαι τὴν τῶν ὄχλων πρὸς
[3435, 18]	πολλῶν ἐξ αὐτῆς στρατιωτῶν ἀπολωλότων,	ἔσται	τῆς πόλεως εὐκατόρθωτος ἡ πολιορκία.
[3435, 60]	κατωδύροντο, πλεῖσται δὲ γυναῖκες ἀνδρῶν	ἐστερημέναι	χηρείας ἀτυχοῦς ἐλάμβανον πεῖραν. Ἡ
[3435, 19]	θεῖον, ἀλλ' οὖν γε σύμφορόν	ἐστι	τῷ κοινῷ βίῳ τὴν ἐκ
[3435, 14]	καὶ παρὰ τοῖς οἰκέταις αὐτοδίδακτός	ἐστιν	ἡ φύσις εἰς δικαίαν ἀπόδοσιν
[3435, 56]	ἐνδόξως ἄρχειν· ὧν οὐδὲν κάλλιόν	ἐστιν	πρὸς ἡγεμονίας διαμονήν τε καὶ
[3435, 4]	εἰς δὲ τὰς γυναῖκας οὐδ'	ἔστιν	εἰπεῖν, καὶ ταῦτα βλεπόντων τῶν
[3435, 56]	τὰ ἔμβολα καὶ ἐπερωτώντων τίς	ἔστιν	ὁ ἀνελών, οἱ μὲν ἄλλοι
[3435, 42]	πάντας τοὺς μνημονευομένους τυράννους, οὐκ	ἔστιν	ὁποῖον τιμωρίας γένος ἀπέλιπεν. Πολλοὺς
[3435, 34]	κοινὸν αὐτοῦ τε κἀκείνης υἱὸν	ἔσφαξεν	ἐν τῇ Κύπρῳ, παῖδα μὲν
[3435, 4]	κατὰ τῶν κυρίων πρότερον τὰ	ἔσχατα	ἐνδεικνύμενοι οὕτω πρὸς τὸν τῶν
[3435, 7]	Ἔνναν ἐλθὼν παραπλησίως ἐπολιόρκει, εἰς	ἐσχάτην	ἀνάγκην συγκλείων τὰς τῶν ἀποστατῶν
[3435, 24]	κίνδυνον ὑπομένειν κεκρικότα μέχρι τῆς	ἐσχάτης	ἀναπνοῆς. Ἔχων πλῆθος οὐ νεοσύλλογον
[3435, 57]	θηρίοις πολλάκις ἦλθεν εἰς τοὺς	ἐσχάτους	κινδύνους. ~Ὅτι Μικίψας ὁ Μασσανάσσου
[3435, 56]	τοῖς λόγοις μόνοις φιλοσοφήσας, ἀκόλουθον	ἔσχε	τῇ τοῦ γένους διαδοχῇ καὶ
[3435, 55]	γένους δόξῃ πατέρα καὶ πάππον	ἔσχεν	ἐπιφανεστάτους Ῥωμαίων· ἄμφω μὲν γὰρ
[3435, 57]	πενταπήχεα κατάργυρα καὶ κατάχρυσα καὶ	ἕτερα	πλείονα τοιαῦτα μηχανήματα. Οὐκ εἶχε
[3435, 34]	ἀσεβήματι τούτῳ πολλῷ μεῖζον μύσος	ἕτερον	ἐπετελέσατο· ἀκρωτηριάσας γὰρ τὸ σῶμα
[3435, 54]	Οὐ προσέχοντος δὲ Ἰογόρθα, πάλιν	ἑτέρους	ἔπεμψαν ἀξίωμα μεῖζον ἔχοντας. Ὁμοίως
[3435, 5]	τὸν δυνατὸν καθοπλίσας τρόπον καὶ	ἑτέρους	συνεπαγόμενος ἀξίναις καὶ πελέκεσι χρωμένους
[3435, 56]	ὑποκειμένης περὶ τούτου βουλῆς, ἀλλ'	ἑτέρων	τινῶν ἀεὶ ζητουμένων. Ὁ δὲ
[3435, 2]	τὴν Καρχηδονίων κατάλυσιν ἐπὶ ἑξήκοντα	ἔτεσι	τῶν Σικελῶν εὐροούντων ἐν πᾶσιν,
[3435, 13]	πάσης ὕβρεως τὴν ἀκμὴν αὐτῆς	ἐτήρησαν.	Προχειρισάμενοι δὲ ἐξ αὑτῶν τοὺς
[3435, 43]	ἦν γὰρ πρᾶᾶος καὶ συγγνωμονικός,	ἔτι	δὲ ἐν ταῖς ὁμιλίαις καὶ
[3435, 23]	πολέμους ἐπιφανεῖς καὶ μεγάλους κεχειρικότος,	ἔτι	δὲ καλῶς πεπολιτευμένου, θυγατριδοῦς δὲ
[3435, 11]	δὲ τούτοις εὐπρεπῶν παίδων πλῆθος,	ἔτι	δὲ κολάκων ἀνάγωγον παραδρομὴν ἔχειν
[3435, 56]	πρὸς τοὺς τὸν φόνον δράσαντας,	ἔτι	δὲ τῶν δημάρχων καθ' ἕνα
[3435, 12]	ὁδοιποροῦντες γυμνοὶ βαδίζουσι, καὶ οὐχ	ἑτοίμην	παρέχονται τὴν χορηγίαν τοῖς χρείαν
[3435, 46]	ἰδίων ἀγαθῶν τῶν εἰσφερομένων νόμων	ἕτοιμος	ἦν πάντα κίνδυνον ὑπομένειν. Τῶν
[3435, 61]	μὲν ἐκ τούτων ἀτιμίαν προσεποιεῖτο,	ἑτοίμως	δ' ἑαυτὸν εἰς τὰς τοιαύτας
[3435, 50]	μεταβολὰς ὀξύτητα παρατάξασθαι μὲν οὐκ	ἐτόλμησε,	διενοεῖτο δὲ συσκευάσασθαι τὰ βασιλικὰ
[3435, 13]	πεπονθότων ἔλεον, οὐ μόνον οὐδεὶς	ἐτόλμησε	μεθ' ὕβρεως ἐπιβαλεῖν τῇ κόρῃ
[3435, 34]	αὐτὴν λυπῆ σαι, πρᾶξιν ἀνοσιωτάτην	ἐτόλμησεν	ἐπιτελέσασθαι· μιμησάμενος γὰρ τὴν τῆς
[3435, 4]	πρὸς τὸν τῶν ἄλλων φόνον	ἐτρέποντο.	Οἱ δὲ περὶ τὸν εὔνουν
[3435, 61]	ταῖς εὐγενείαις ὑπερέχοντες μεγάλης ἀποδοχῆς	ἐτύγχανον	ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ, οὗτος δὲ
[3435, 38]	Ἀντίοχον ἐγκαταλιπὼν τῆς προσηκούσης καταστροφῆς	ἔτυχε.	Διεκπεσόντος γὰρ αὐτοῦ πρός τινας
[3435, 55]	ὁ δὲ τὴν Ἱσπανίαν καταστρεψάμενος	ἔτυχε	τῆς ἀπὸ τῶν πράξεων φερωνύμου
[3435, 26]	ὁρμὴν ταχὺ τῆς προσηκούσης κολάσεως	ἔτυχεν.	Καὶ ὁ Σκιπίων ξύλον ἁρπάσας
[3435, 13]	ξενολογησάσης αὐτῇ τὸν παρὰ τῶν	εὖ	πεπονθότων ἔλεον, οὐ μόνον οὐδεὶς
[3435, 39]	κοπιῶσα τῷ τοὺς αὐτοὺς συνεχῶς	εὖ	ποιεῖν, τηλικαύτην τὴν παλίρροιαν εἰργάσατο
[3435, 10]	πράάως προσενεκτέον τοῖς οἰκέταις τοὺς	εὖ	φρονοῦντας. Ἡ γὰρ ὑπερηφανία καὶ
[3435, 18]	τὸ συλλογίσασθαι τῆς πόλεως τὸ	εὐάλωτον.	Φανερὸν γὰρ ἦν καὶ τοῖς
[3435, 16]	πραττομένοις ὑπὸ τῶν δραπετῶν οὐκ	εὐαρεστούμενος	ἐπετίμα τε τοῖς τολμωμένοις ὑπ'
[3435, 61]	ἄλλοι τοῖς ἀξιώμασι καὶ ταῖς	εὐγενείαις	ὑπερέχοντες μεγάλης ἀποδοχῆς ἐτύγχανον ὑπὸ
[3435, 55]	ἀρετὴν ἀξιόλογος καὶ κατὰ τὴν	εὐγένειαν	θαυμαζόμενος· ἐξ ἐκείνου γὰρ ἦν
[3435, 15]	τὸ τὴν κατὰ τῶν εὐτελεστάτων	εὐεργεσίαν	ἀμειφθῆναι σὺν καιρῷ τηλικαύτῃ χάριτι.
[3435, 61]	στρατιώταις περιεποιήσατο. Πάντες γὰρ τῆς	εὐεργεσίας	χάριν ἀποδιδόντες ἐν ταῖς μετὰ
[3435, 18]	Φανερὸν γὰρ ἦν καὶ τοῖς	εὐηθεστάτοις	ὅτι τῶν τειχῶν διὰ τὴν
[3435, 17]	τὰς τῶν μετ' αὐτοῦ δραπετῶν	εὐημερίας	ἀποστάτης ἐγένετο, καί τινας τῶν
[3435, 42]	ὄχλων πρὸς αὑτὸν ἀποθηρίωσιν. ~Ὅτι	Εὐήμερος	ὁ τῶν Πάρθων βασιλεύς, Ὑρκάνιος
[3435, 39]	τοῦ πολέμου παντὸς ὥστε τοὺς	εὐημεροῦντας	εἰς τέλος ταπεινῶσαι. ~Ὅτι Ἀρσάκης
[3435, 13]	Προχειρισάμενοι δὲ ἐξ αὑτῶν τοὺς	εὐθέτους,	ὧν ἐκτενέστατος ἦν Ἑρμείας, ἀπήγαγον
[3435, 21]	ὑπηρέτας οἰκείους τῆς ἰδίας μιαιφονίας.	Εὐθὺς	δὲ τέκνα καὶ γυναῖκας τούτων
[3435, 4]	παραχρῆμα πείθει ἔχεσθαι τῆς ἐγχειρήσεως.	Εὐθὺς	οὖν τετρακοσίους τῶν ὁμοδούλων συνήθροισαν,
[3435, 2]	ἐκ τῶν σωματοτροφείων ἀγεληδὸν ἀπαχθεῖσιν	εὐθὺς	χαρακτῆρας ἐπέβαλλον καὶ στιγμὰς τοῖς
[3435, 2]	Συνιόντες οὖν ἀλλήλοις κατὰ τὰς	εὐκαιρίας	συνελάλουν περὶ ἀποστάσεως, ἕως εἰς
[3435, 9]	δὲ τὴν ἄνεσιν καὶ σχολὴν	εὐκαιροῦσι,	διὰ δὲ τὴν τῆς τροφῆς
[3435, 18]	στρατιωτῶν ἀπολωλότων, ἔσται τῆς πόλεως	εὐκατόρθωτος	ἡ πολιορκία. Ὅτι ὁ εὔνους
[3435, 9]	ἀγραυλίας γεγενημένης καὶ σκευῆς στρατιωτικῆς,	εὐλόγως	ἅπαντες ἐνεπιμπλῶντο φρονήματος καὶ θράσους·
[3435, 52]	τὴν ὀξύτητα τῆς παλιρροίας, ὡς	εὐμετάβολος	ὁ βίος, οἷόν τις οὐκ
[3435, 1]	ἄλλῳ ἔθνει τραπέζης κοινωνεῖν μηδ'	εὐνοεῖν	τὸ παράπαν. ὑπέμνησαν δὲ αὐτὸν
[3435, 61]	κεχαρισμέναις τοῖς ὑποτεταγμένοις χρώμενος μεγάλην	εὔνοιαν	ἐν τοῖς στρατιώταις περιεποιήσατο. Πάντες
[3435, 44]	διὰ τὴν εἰς τοὺς Ῥωμαίους	εὔνοιαν	ἐξουσίαν ἔλαβεν ἐννακοσίους τῶν πολιτῶν
[3435, 5]	ἐχούσης πρὸς τὴν τῶν ὑποταττομένων	εὔνοιαν.	Τῶν ὅλων δὲ τοῖς ἀποστάταις
[3435, 45]	ἐδέχετο. Τοσαύτη πρὸς αὐτὸν ἦν	εὐνοίας	ὀχλικῆς ὑπερβολή. ~Ὅτι ὁ Γράκχος
[3435, 6]	τοῦ Κλέωνος ὑποταγέντος ψιλῷ τοῦ	εὔνου	προστάγματι καὶ τὴν τοῦ στρατηγοῦ
[3435, 4]	τὰς φλόγας τερατευομένου τούτοις τοῦ	εὔνου.	Ταῖς δ' οἰκίαις ἐπεισελθόντες πλεῖστον
[3435, 3]	ἐπὶ τῇ τερατείᾳ παρῆγε τὸν	εὔνουν	εἰς τὰ σύνδειπναα τοῦτο γὰρ
[3435, 4]	τῶν κυρίων. Καὶ πρὸς τὸν	εὔνουν	ἐλθόντες ἠρώτων εἰ συγχωρεῖται παρὰ
[3435, 17]	Ὃς πυθόμενος τὴν κατὰ τὸν	εὔνουν	προκοπὴν καὶ τὰς τῶν μετ'
[3435, 4]	ἐτρέποντο. Οἱ δὲ περὶ τὸν	εὔνουν	πυθόμενοι τὸν Δαμόφιλον ὅτι κατὰ
[3435, 7]	ὀχυρότητα βίᾳ χειρός. Ὁ δὲ	εὔνους	ἀναλαβὼν τοὺς σωματοφύλακας ὄντας χιλίους
[3435, 7]	Ὅτι ὁ τῶν ἀποστατῶν βασιλεὺς	εὔνους	ἑαυτὸν μὲν Ἀντίοχον, Σύρους δὲ
[3435, 18]	εὐκατόρθωτος ἡ πολιορκία. Ὅτι ὁ	εὔνους	ἐκτὸς βέλους ἐπιστήσας τὴν δύναμιν
[3435, 7]	ἔφθαζον ἀπαυχενίσαντες. Ὁ δὲ τερατίας	εὔνους	καὶ βασιλεὺς καταφυγὼν διὰ δειλίαν
[3435, 15]	τε καὶ τιμωρίας. ~Ὅτι ὁ	Εὔνους	μετὰ ἀναγορευθῆναι βασιλεὺς πάντας ἀνελών,
[3435, 5]	ἔκοψεν. Ἐκεῖθεν αἱρεῖται βασιλεὺς ὁ	εὔνους	οὔτε δι' ἀνδρείαν οὔτε διὰ
[3435, 16]	συντόμου τεύξονται τιμωρίας. Ὃν ὁ	εὔνους	παρρησιαζόμενον τοσοῦτον ἀπέσχε τοῦ θανάτῳ
[3435, 8]	Διὰ γὰρ τὴν ὑπερβολὴν τῆς	εὐπορίας	τῶν τὴν κρατίστην νῆσον ἐκκαρπουμένων
[3435, 11]	στρατιωτικῶν περιήγετο· πρὸς δὲ τούτοις	εὐπρεπῶν	παίδων πλῆθος, ἔτι δὲ κολάκων
[3435, 55]	γὰρ τοῖς τῆς Σιβύλλης χρησμοῖς	εὑρέθη	γεγραμμένον ὅτι δεῖ τοὺς Ῥωμαίους
[3435, 37]	τῆς τάξεως ἀναβεβηκόσιν οὐκ ἦν	εὑρεῖν	οἰκίαν ἄμοιρον ἀτυχήματος. Αἱ μὲν
[3435, 2]	ἐπὶ ἑξήκοντα ἔτεσι τῶν Σικελῶν	εὐροούντων	ἐν πᾶσιν, ὁ δουλικὸς αὐτοῖς
[3435, 1]	νόμιμον εἰσιέναι μόνον τὸν ἱερέα·	εὑρὼν	δὲ ἐν αὐτῷ λίθινον ἄγαλμα
[3435, 36]	ἀνεδέχετο τὴν τῶν βαρβάρων ἔφοδον	εὐρώστως.	~Ὅτι κατὰ τὴν Ἀντιόχειαν ἀναμαθόντες
[3435, 55]	μόνον γὰρ τῇ πρὸς θεοὺς	εὐσεβείᾳ	διαφέρειν ἔδοξεν, ἀλλὰ καὶ πολιτικὸς
[3435, 31]	μετὰ δακρύων καὶ διαφιλοτιμουμένων ὑπὲρ	εὐσεβείας	τε καὶ φιλοστοργίας, σύγκρισίν τε
[3435, 15]	καὶ τὸ τὴν κατὰ τῶν	εὐτελεστάτων	εὐεργεσίαν ἀμειφθῆναι σὺν καιρῷ τηλικαύτῃ
[3435, 45]	Σαρδόνος συνήντα, καὶ ἐκβάντα μετ'	εὐφημίας	καὶ κρότων ἐδέχετο. Τοσαύτη πρὸς
[3435, 61]	τῶν πολεμικῶν ἔργων. Ὢν δὲ	εὐφυὴς	πρὸς ἀγῶνας καὶ κινδύνους καὶ
[3435, 3]	τὴν εἰς τοῦτο τὸ μέρος	εὐφυίίαν	ἐξηπάτα. Ἐντεῦθεν προιιὼν οὐ μόνον
[3435, 46]	συστῆσαι, καὶ ἐφικόμενος τῆς ἁπάντων	εὐχρηστίας	τῶν μερῶν, οὐκέτι συναγωνιστὰς ἀλλὰ
[3435, 31]	αὐτῷ Γοργοῦ τοῦ τούτου πατρὸς	ἐφ'	ἵππου καὶ καθαλομένου καὶ παραδιδόντος
[3435, 31]	καὶ παραδιδόντος τὸν ἵππον, ὅπως	ἐφαλόμενος	ἀφιππεύσῃ πρὸς τὴν πόλιν, οὔθ'
[3435, 60]	τῇ συμφορᾶᾶ λύπην ἐπικρυπτομένη βαρέως	ἔφερεν.	~Ὅτι ὁ Μάριος εἷς ὢν
[3435, 31]	ὁρμήσας καὶ περιπεσὼν λῃστηρίῳ δραπετῶν	ἔφευγε	πεζὸς πρὸς τὴν πόλιν. Ἀπαντήσαντος
[3435, 51]	~Ὅτι Ἀλέξανδρος μετὰ τὸ ἱεροσυλῆσαι	ἔφευγεν	ἐπὶ τὸ Ποσίδειον. Εἵπετο δὲ
[3435, 5]	πόλιν οἱ ἀπεσταλμένοι ἑλκύσαντες, ὥσπερ	ἔφημεν,	εἰς τὸ θέατρον εἰσήγαγον, συνεληλυθότος
[3435, 7]	αὐτοὺς ἤλαυνεν, ἀλλήλους τοῖς ξίφεσιν	ἔφθαζον	ἀπαυχενίσαντες. Ὁ δὲ τερατίας εὔνους
[3435, 46]	ἀριστοκρατίαν, δημοκρατίαν δὲ συστῆσαι, καὶ	ἐφικόμενος	τῆς ἁπάντων εὐχρηστίας τῶν μερῶν,
[3435, 57]	καὶ τὰ τούτων ἐπιτηδεύματα μανθάνειν	ἐφιλοτιμεῖτο.	Ἐπετήδευσε δὲ καὶ νευροσπαστεῖν καὶ
[3435, 11]	δὲ κολάκων ἀνάγωγον παραδρομὴν ἔχειν	ἐφιλοτιμεῖτο.	Κατὰ δὲ τὴν πόλιν καὶ
[3435, 1]	στυγήσας τὴν μισανθρωπίαν πάντων ἐθνῶν	ἐφιλοτιμήθη	καταλῦσαι τὰ νόμιμα. Διὸ τῷ
[3435, 32]	ὅμως δ' ἐκ τῶν ἐνδεχομένων	ἐφιλοτιμήθησαν	πᾶσαν ὕβριν καὶ τιμωρίαν προσαγαγεῖν
[3435, 36]	κίνδυνον ἀνεδέχετο τὴν τῶν βαρβάρων	ἔφοδον	εὐρώστως. ~Ὅτι κατὰ τὴν Ἀντιόχειαν
[3435, 9]	καὶ δύο τὰς ὁδοιπορίας ποιουμένους	ἐφόνευον·	εἶτα ἐπὶ τὰς τῶν ἀσθενεστέρων
[3435, 7]	ἀναλαβὼν τοὺς σωματοφύλακας ὄντας χιλίους	ἔφυγεν	ἀνάνδρως εἴς τινας παρακρήμνους τόπους.
[3435, 57]	ἀγεννῆ καὶ ζηλώματα βασιλείας ἀλλοτριώτατα.	Ἔχαιρε	γὰρ μίμοις καὶ προδείκταις καὶ
[3435, 56]	ἀπόφασις ἐδόκει τῷ συνεδρίῳ μεγάλην	ἔχειν	ἀναθεώρησιν· τοῖς δὲ διαφέρουσι τῇ
[3435, 11]	ἔτι δὲ κολάκων ἀνάγωγον παραδρομὴν	ἔχειν	ἐφιλοτιμεῖτο. Κατὰ δὲ τὴν πόλιν
[3435, 25]	γε ἐξῆν πρὶν αὐτὸν οὕτως	ἔχειν,	ὅτε ὁ Γράκχος εἰσέφερε ψήφισμα
[3435, 22]	τοῖς κοινοῖς τῆς φύσεως πάθεσιν	ἐχειροῦτο	θείῳ φόβῳ, θεωρῶν ὅτι καὶ
[3435, 4]	συνθέμενος ὅτι συγχωροῦσι, παραχρῆμα πείθει	ἔχεσθαι	τῆς ἐγχειρήσεως. Εὐθὺς οὖν τετρακοσίους
[3435, 49]	Τὸ μὲν ξίφος ἐπίκειται τοῖς	ἐχθροῖς,	περὶ δὲ τῶν ἄλλων ὡς
[3435, 1]	καθήμενον ἐπ' ὄνου, μετὰ χεῖρας	ἔχον	βιβλίον, τοῦτο μὲν ὑπέλαβε Μωυσέως
[3435, 1]	Τοὺς γὰρ ἀλφοὺς ἢ λέπρας	ἔχοντας	ἐν τοῖς σώμασι καθαρμοῦ χάριν
[3435, 54]	πάλιν ἑτέρους ἔπεμψαν ἀξίωμα μεῖζον	ἔχοντας.	Ὁμοίως δὲ καὶ τούτων ἀπράκτων
[3435, 24]	τὸ βοηθεῖν ἑαυτοῖς, νόμον μὲν	ἔχοντες	ἡγεμόνα καὶ σύμμαχον, προστάτην δὲ
[3435, 6]	Ῥώμης ἥκοντι στρατηγῷ Λευκίῳ Ὑψαίῳ,	ἔχοντι	στρατιώτας ἐκ Σικελίας ὀκτακισχιλίους, εἰς
[3435, 6]	οἷα δὴ βασιλεῖ χρείαν ἀποπληροῦντος,	ἔχοντος	οἰκεῖον πλῆθος στρατιωτῶν πεντακισχιλίων· ἡμέραι
[3435, 11]	ἀποδεικνύων οὔτ' ἐσθῆτας οὔτε τροφὰς	ἐχορήγει	τὰς ἁρμοττούσας. ~Ὅτι Δαμόφιλος ὁ
[3435, 5]	προσηγορίας οἱονεί τινα καλὸν οἰωνὸν	ἐχούσης	πρὸς τὴν τῶν ὑποταττομένων εὔνοιαν.
[3435, 30]	ἀπεδείκνυον τοὺς τόπους πλὴν τοῖς	ἔχουσι	καθ' ἕκαστον πολίτευμα πατρίους θύειν
[3435, 12]	παρέχονται τὴν χορηγίαν τοῖς χρείαν	ἔχουσιν	ἱματίων; ἐπέταξε προσδῆσαι τοῖς κίοσι
[3435, 40]	ὕβρεσι καὶ ταῖς τιμωρίαις αἷς	ἐχρήσαντο	κατ' Ἐνίου τοῦ στρατηγοῦ, καὶ
[3435, 2]	ἐπέβαλλον καὶ στιγμὰς τοῖς σώμασιν.	Ἐχρῶντο	δὲ αὐτῶν τοῖς μὲν νέοις
[3435, 2]	αὐτοῖς κατά τε τὰς ὑπηρεσίας	ἐχρῶντο,	καὶ ἐπιμελείας παντελῶς ὀλίγης ἠξίουν,
[3435, 5]	συμπλακεὶς τῷ πλήθει πολλάκις ἐκράτησεν,	ἔχων	ἤδη στρατιώτας ὑπὲρ τοὺς μυρίους.
[3435, 24]	κεκρικότα μέχρι τῆς ἐσχάτης ἀναπνοῆς.	Ἔχων	πλῆθος οὐ νεοσύλλογον καὶ φυλῶδες,
[3435, 35]	ἐκχωρήσῃ, τὴν δὲ πάτριον δυναστείαν	ἔχων	τελῇ φό ρον. Ὁ δὲ
[3435, 26]	εἰσενηνέχθαι. ~Οὗτος μὲν οὖν ἀμετάπτωτον	ἔχων	τὴν ἐπὶ τὸν ὄλεθρον ὁρμὴν
[3435, 21]	δὲ τῶν φίλων Πάντας ἀπέκτεινεν,	ἔχων	ὑπηρέτας οἰκείους τῆς ἰδίας μιαιφονίας.
[3435, 2]	τὰς εὐκαιρίας συνελάλουν περὶ ἀποστάσεως,	ἕως	εἰς ἔργον τὴν βουλὴν ἤγαγον.
[3435, 7]	στρατόπεδα ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν κατεκόπησαν,	ἕως	Ῥουπίλιος ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς τὸ