[34-35,62] Ὅτι Βόκχος ὁ κατὰ τὴν Λιβύην βασιλεύων πολλὰ καταμεμψάμενος τοῖς πείσασιν αὐτὸν πολεμεῖν τοῖς Ῥωμαίοις πρέσβεις ἔπεμψε πρὸς τὸν Μάριον, περὶ μὲν τῶν ἡμαρτημένων αἰτούμενος συγγνώμην, ἀξιῶν δὲ φιλίαν συνθέσθαι καὶ πολλὰ κατεπαγγελλόμενος χρήσιμος ἔσεσθαι Ῥωμαίοις. Τοῦ δὲ Μαρίου κελεύσαντος περὶ τούτων πρεσβεύειν πρὸς τὴν σύγκλητον, ὁ μὲν βασιλεὺς ἐξαπέστειλεν εἰς τὴν Ῥώμην πρεσβευτὰς περὶ τούτων, ἡ δὲ σύγκλητος αὐτοῖς ἀπόκρισιν ἔδωκεν ἁπάντων τεύξεσθαι τῶν φιλανθρώπων τὸν Βόκχον, ἐὰν Μάριον πείσῃ. Τοῦ δὲ Μαρίου σπεύδοντος αἰχμάλωτον λαβεῖν Ἰογόρθαν τὸν βασιλέα, ὑπακούσας ὁ Βόκχος καὶ μεταπεμψάμενος τοῦτον, ὡς περί τινων κοινῇ συμφερόντων διαλεξόμενος, συνέλαβε τὸν Ἰογόρθαν καὶ δήσας παρέδωκε Λευκίῳ Σύλλᾳ τῷ ταμίᾳ τῷ πρὸς τὴν παράπεμψιν ἐκπεμφθέντι. Τῇ δὲ τούτου συμφορᾷ τὴν ἰδίαν σωτηρίαν πορισάμενος διελύθη τῆς παρὰ τῶν Ῥωμαίων τιμωρίας.

[34-35,62] {Excerpt. de Légat., p. 630-631à. — Bocchus, qui régnait en Libye, fit beaucoup de reproches à ceux qui lui avaient conseillé de faire la guerre aux Romains. Il envoya des députés à Marius pour demander pardon, ainsi que l'amitié des Romains, ajoutant que son alliance pouvait leur être très utile. Marius engagea le roi à s'adresser au sénat. Bocchus envoya donc des députés à Rome. Le sénat leur répondit qu'il accorderait volontiers à Bocchus toutes ses demandes s'il obtenait le consentement de Marius. Celui-ci tenait beaucoup à faire le roi Jugurtha prisonnier. Bocchus, en étant instruit, invita Jugurtha à une conférence. Il le fit arrêter, le chargea de fers et le livra au questeur Lucius Sylla, auquel cette mission avait été confiée. C'est ainsi que Bocchus se procura son salut par le malheur de Jugurtha, et fut pardonné des Romains.