>

Livre, fragment
[21, 11]	Λυσιμάχου. οὐκέτι γὰρ ἤλπιζον αὑτοὺς	δύνασθαι	κρατῆσαι τῷ πολέμῳ, συμπεφρονηκότων ἁπάντων
[21, 17]	ἐκ τῆς Σικελίας, ζῶντα μὲν	ἀμύνασθαι	τὸν δυνάστην οὐκ ἴσχυσε, τελευτήσαντα
[21, 12]	τὸ τῶν κινδύνων μετεσχηκὸς πλῆθος	βουλεύσασθαι	πῶς χρηστέον ἐστὶν τοῖς ἡλωκόσιν—
[21, 18]	δόντες ὁμήρους τοῖς Φοίνιξι τετρακοσίους	διαλύσασθαι	τὸν πόλεμον καὶ καταγαγεῖν τοὺς
[21, 12]	τοὺς φίλους ἰδίᾳ σωτηρίαν αἰσχρὰν	πορίζεσθαι.	Ὅτι ὁ Δρομιχαίτης ὁ τῶν
[21, 12]	ξενικὴ δύναμις ὑπαίθριος οὐ δύναται	διασώζεσθαι;	εἰπόντος δὲ πάλιν πρὸς ταῦτα
[21, 21]	ἐλευθέραν εἰσιόντα τοῖς ἐνθάδε νόμοις	πείθεσθαι.	Οὗ γάρ τις τὸ γένος
[21, 15]	πρὸς Δημήτριον τὸν βασιλέα φιλίαν	συνθέσθαι	καὶ συμμαχίαν. ὁ δὲ βασιλεὺς
[21, 17]	σηπεδόνα συμφορᾶς οὐ δυνάμενον φωνὴν	προΐεσθαι.	Ἀγαθοκλῆς μὲν πλείστους καὶ ποικιλωτάτους
[21, 20]	συνῳκειωμένον αὐτῷ τὸ μύσος ἐκεῖνο	ἐπανελέσθαι·	πρὸς δὲ τὸν υἱὸν Ἀντίοχον
[21, 21]	τῶν πολιτῶν προεληλύθασι πλεονεξίας ὥστε	βούλεσθαι	τοὺς ἰδίους οἴκους λαμπροὺς κατασκευάζειν
[21, 21]	τούτου θελήσει καὶ τῆς εὐδοξίας	γενέσθαι	διάδοχος· αἰσχρὸν γάρ ἐστι τὸ
[21, 1]	τήν τ´ Ἀσίαν πᾶσαν ὑποχείριον	γενέσθαι	καὶ αὐτὸν Ἀντίγονον ἐν τῇ
[21, 12]	ἐπιφανεστέραν βασιλείαν, ἐπεθύμεις εἰς ἀνθρώπους	παραγενέσθαι	βαρβάρους καὶ ζῶντας θηριώδη βίον
[21, 2]	τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν βαρβάρων	περιγενέσθαι	δοκεῖν, ἀλλὰ καὶ περὶ τὴν
[21, 21]	τοῦ Ἀχιλλέως, ταῖς δὲ πράξεσι	φαίνεσθαι	Θερσίτην. Ὅσῳ γάρ τις πλείονος
[21, 17]	μετὰ τὸ δεῖπνον ἀεὶ πτερῷ	διακαθαίρεσθαι	τοὺς ὀδόντας, ἀπολυθεὶς τοῦ πότου
[21, 1]	παρόντος μηδὲν πολυπραγμονήσειν, ὕστερον δὲ	βουλεύσεσθαι	πῶς χρηστέον ἐστὶν τῶν φίλων
[21, 14]	θυμῷ παραιτητέον· συμφέρει γὰρ ἐνίοτε	διαλύεσθαι	καὶ χρημάτων ὠνεῖσθαι τὴν ἀσφάλειαν
[21, 1]	Σαλαμῖνα τῆς Κύπρου διὰ τὸ	κατέχεσθαι	ὑπὸ Δημητρίου. {Ὅτι Σέλευκος μετὰ
[21, 17]	πολεμεῖν τοῖς Συρακοσίοις καὶ δυναστείας	ἀντέχεσθαι.	{Ὅτι Ἀγάθαρχος ἀνδρείᾳ καὶ ψυχῆς
[21, 12]	μὲν γὰρ αὐτοῦ βασιλεῖς ἄλλους	καταλήψεσθαι	τὴν Λυσιμάχου δυναστείαν, φοβερωτέρους, ἂν
[21, 11]	διὰ τῆς φιλανθρωπίας ταύτης ἐλπίζοντες	ἀπολήψεσθαι	τὴν ἀφῃρημένην αὐτῶν χώραν ὑπὸ
[21, 12]	φρούρια τὰ πρότερον ὑπάρξαντα Θρᾳκῶν	ἀπολήψεσθαι	χωρὶς κινδύνων. συγκαταθεμένου δὲ τοῦ
[21, 4]	φίλον ὄντα, ἔπεμψεν ἀγγελιαφόρον μὴ	θορυβεῖσθαι	αὐτὸν ψευδῶς, Λάνασσαν τὴν θυγατέρα
[21, 1]	γενομένας συνθήκας τὴν Κοίλην Συρίαν	ἰδιοποιεῖσθαι.	προκατειληφότος δὲ τὰς ἐν αὐτῇ
[21, 18]	κατὰ τὴν ἐκείνων διάλεκτον Μάμερτον	καλεῖσθαι.	{Ὅτι οἱ μισθοφόροι κατὰ τὰς
[21, 14]	γὰρ ἐνίοτε διαλύεσθαι καὶ χρημάτων	ὠνεῖσθαι	τὴν ἀσφάλειαν καὶ καθόλου προκρίνειν
[21, 1]	ἀξίωμα τῶν ἀνδρῶν. δοκοῦσι δὲ	καὶ	Ἀλεξάνδρῳ προειπεῖν ὅτι παρελθὼν εἰς
[21, 6]	οὕτως ἀπέδωκεν ἑαυτὸν εἰς σφαγὴν	καὶ	ἀνῃρέθησαν τῶν ἐναντίων ἑκατὸν χιλιάδες
[21, 17]	Συρακούσιος, εἴκοσι δύο βίβλους συγγράψας,	καὶ	Ἄντανδρος ὁ ἀδελφὸς Ἀγαθοκλέους καὶ
[21, 7]	βοήθειαν, δολοφονεῖται ὑπ´ αὐτοῦ. ὁμοίως	καὶ	Ἀντίπατρον τὸν μητραλοίαν, ἀδελφὸν τοῦ
[21, 2]	κενὰ τοῦ πολέμου. ἄγνοια γὰρ	καὶ	ἀπάτη πολλάκις οὐκ ἐλάττω κατεργάζεται
[21, 1]	τ´ Ἀσίαν πᾶσαν ὑποχείριον γενέσθαι	καὶ	αὐτὸν Ἀντίγονον ἐν τῇ πρὸς
[21, 7]	τὸν μητραλοίαν, ἀδελφὸν τοῦ Ἀλεξάνδρου,	καὶ	αὐτὸν ἐδολοφόνησεν, οὐ βουλόμενος σύνεδρον
[21, 17]	καὶ Ἄντανδρος ὁ ἀδελφὸς Ἀγαθοκλέους	καὶ	αὐτὸς συγγραφεύς. οἱ δὲ Συρακόσιοι
[21, 17]	ὁ Συρακόσιος συγγράφει, καὶ Καλλίας	καὶ	αὐτὸς Συρακούσιος, εἴκοσι δύο βίβλους
[21, 1]	ἐφάμιλλον δεδωκυίας αὐτοῖς τὴν ἀλκὴν	καὶ	βίαν. Μετὰ δὲ ταῦτα προσελθόντων
[21, 12]	Τί οὖν, ἔφη, νόμιμα τοιαῦτα	καὶ	βίον λαμπρὸν ἀπολιπών, ἔτι δὲ
[21, 12]	Λυσιμάχου δυνάμεως συνδραμόντων τῶν Θρᾳκῶν	καὶ	βοώντων ἄγειν εἰς τὸ μέσον
[21, 6]	ἐπὶ τοῦ πολέμου τῶν Τυρρηνῶν	καὶ	Γαλατῶν καὶ Σαμνιτῶν καὶ τῶν
[21, 17]	τὴν ἱστορίαν ἀποκαλῶν αὐτὸν ἄνανδρον	καὶ	δειλόν. καίτοι γε τίς οὐκ
[21, 8]	Ἀγαθοκλῆς πολιορκήσας τῶν Ἱππωνιατῶν πόλιν	καὶ	διὰ μηχανῶν πετροβόλων τῆς πόλεως
[21, 4]	θαλάσσης εἰς θάλασσαν περιέβαλε τείχη,	καὶ	διὰ πετροβόλου καὶ διορυχῆς τὸν
[21, 1]	Στράβωνι τῷ γεωγράφῳ, Φλέγοντί τε	καὶ	Διοδώρῳ τῷ ἐκ Σικελίας ~Ὅτι
[21, 4]	περιέβαλε τείχη, καὶ διὰ πετροβόλου	καὶ	διορυχῆς τὸν μέγιστον οἶκον καταρράξας,
[21, 6]	{Γράφει τοιοῦτόν τι Δοῦρις, Διόδωρος	καὶ	Δίων, ὅτι Σαμνητῶν, Τυρρηνῶν καὶ
[21, 17]	ἰδιοποιησάμενος, διέγνω πολεμεῖν τοῖς Συρακοσίοις	καὶ	δυναστείας ἀντέχεσθαι. {Ὅτι Ἀγάθαρχος ἀνδρείᾳ
[21, 15]	τὸν νεανίσκον, στολὴν περιτιθεὶς βασιλικὴν	καὶ	δῶρα δοὺς μεγαλοπρεπῆ, συναπέστειλεν Ὀξύθεμιν,
[21, 17]	ἀξιωθείη. ἀναληφθεὶς γὰρ ὑπ´ Ἀγαθοκλέους	καὶ	δώρων μεγάλων ἀποδόμενος τὴν προφῆτιν
[21, 18]	τινος διεπολέμει, φυγομαχούντων τῶν ἐναντίων	καὶ	εἰς παράταξιν οὐδαμῶς καταβαινόντων. τῶν
[21, 20]	μὴ μόνον ἀθετῆσαι πίστιν, ἀλλὰ	καὶ	εἰς συνῳκειωμένον αὐτῷ τὸ μύσος
[21, 16]	τῶν Σαρδῶν καὶ Σικελῶν σιτοπομπιῶν.	καὶ	ἐν τῷ προγεγονότι κατὰ τὴν
[21, 16]	ὁ βασιλεὺς ἐξηρτυμένας διακοσίας τετρήρεις	καὶ	ἑξήρεις· ὅμως εἰς πέρας τὴν
[21, 1]	τὴν δύναμιν παρεγένετο εἰς Φοινίκην	καὶ	ἐπεχείρησε κατὰ τὰς γενομένας συνθήκας
[21, 6]	καὶ Δίων, ὅτι Σαμνητῶν, Τυρρηνῶν	καὶ	ἑτέρων ἐθνῶν πολεμούντων Ῥωμαίοις ὁ
[21, 2]	πεζῇ ὑπὸ Κασάνδρου βασιλέως Μακεδόνων,	καὶ	ἑτοίμη οὖσα ἁλωθῆναι, ὑπὸ Ἀγαθοκλέους
[21, 21]	εὐεργεσία τῆς τιμωρίας. Ὅτι καλὸν	καὶ	εὔθετόν ἐστι λύειν μὲν τὴν
[21, 12]	ἐπεθύμεις εἰς ἀνθρώπους παραγενέσθαι βαρβάρους	καὶ	ζῶντας θηριώδη βίον καὶ χώραν
[21, 1]	συνάψας, πολλοῖς βέλεσι τρωθεὶς ἀνῃρέθη	καὶ	θάπτεται βασιλικῇ τιμῇ. ὁ δὲ
[21, 4]	πρὸς δὲ τοὺς ὁμόρους βαρβάρους	καὶ	Ἰάπυγας καὶ Πευκετίους συμμαχίαν ἐποιήσατο,
[21, 17]	πρῶτον μὲν πόνοι συνεχεῖς ἐγένοντο	καὶ	καθ´ ἡμέραν ἐπιτάσεις ἀλγηδόνων, ἔπειτα
[21, 14]	καὶ χρημάτων ὠνεῖσθαι τὴν ἀσφάλειαν	καὶ	καθόλου προκρίνειν τῆς τιμωρίας τὴν
[21, 17]	καθὼς Τίμαιος ὁ Συρακόσιος συγγράφει,	καὶ	Καλλίας καὶ αὐτὸς Συρακούσιος, εἴκοσι
[21, 17]	ἄν τις δικαίως ἀποδέξαιτο. Ὅτι	καὶ	Καλλίας ὁ Συρακούσιος δικαίως ἂν
[21, 18]	Φοίνιξι τετρακοσίους διαλύσασθαι τὸν πόλεμον	καὶ	καταγαγεῖν τοὺς φυγάδας. τῶν δὲ
[21, 20]	κεκρικὼς γὰρ ἦν αὐτὸν ἀπολύειν	καὶ	κατάγειν ἐπὶ τὴν βασιλείαν μεγαλοπρεπῶς·
[21, 16]	ἔν τινι νήσῳ θυσίαν ἐπιτελέσας,	καὶ	καταπλεύσαντα τὸν νεώτερον Ἀγαθοκλέα παραλαβὼν
[21, 17]	πεμφθεὶς ὑπὸ Δημητρίου τοῦ βασιλέως,	καὶ	κατέκαυσεν ὄντα μὲν ἔμπνουν ἔτι,
[21, 1]	τὰς ἐν αὐτῇ πόλεις Πτολεμαίου	καὶ	κατηγοροῦντος ὅτι φίλος ὢν Σέλευκος
[21, 13]	μόνοις, τρέπων τὴν κοίτην ποταμοῦ	καὶ	κατορύττων κάτω, εἶτα τὸν ῥοῦν
[21, 12]	ἀργυρᾶς, τοῖς δὲ Θρᾳξὶ λάχανα	καὶ	κρέα μετρίως ἐσκευασμένα, ἐπὶ σανίδος
[21, 19]	καὶ τὰ πράγματα λαμβάνοντα μεταβολὴν	καὶ	κρίσιν ἐσχάτην τῆς περὶ Δημήτριον
[21, 8]	καταπλαγέντων, πρέσβεις ἀπέστειλαν ὑπὲρ διαλύσεως.	καὶ	λαβὼν παρ´ αὐτῶν ἑξακοσίους ὁμήρους
[21, 17]	ἀλλὰ πολλὴν τῆς Ἰταλίας τε	καὶ	Λιβύης τοῖς ὅπλοις κατεστρέψατο. θαυμάσαι
[21, 1]	ἐστερήθη. Ὅτι Πτολεμαῖος καὶ Σέλευκος	καὶ	Λυσίμαχος συνέδραμον ἐπ´ Ἀντίγονον τὸν
[21, 1]	Ὅτι οἱ ἐλέφαντες οἱ Ἀντιγόνου	καὶ	Λυσιμάχου κατὰ τὴν μάχην ἠγωνίζοντο
[21, 1]	Θρᾳκῶν, Κασάνδρῳ τῷ Ἀντιπάτρου Μακεδονίας,	καὶ	μάχην συνάψας, πολλοῖς βέλεσι τρωθεὶς
[21, 1]	τοῖς μεγίστοις τῶν βασιλέων πολλὰς	καὶ	μεγάλας ἀπεργάζεται συμφοράς. {Ὅτι Ἀντίγονος
[21, 1]	τὴν πόλιν, Σελεύκου καθελόντος αὐτὴν	καὶ	μεταγαγόντος ἐπὶ τὴν κτισθεῖσαν μὲν
[21, 18]	μετὰ δυνάμεως πρὸς Μένωνα πολεμῆσαι.	καὶ	μέχρι μέν τινος διεπολέμει, φυγομαχούντων
[21, 16]	εὐπρέπειαν τοῦ σώματος τῷ βασιλεῖ.	καὶ	μέχρι μέν τινος εὐδοκεῖν προσεποιεῖτο,
[21, 12]	συμβουλευόντων σώζειν ὅπως ποτὲ δύναται	καὶ	μηδεμίαν ἔχειν ἐλπίδα σωτηρίας ἐν
[21, 1]	αἰτία γίνεται τοῖς ἀνθρώποις. διὸ	καὶ	μητρόπολις οὖσα τῶν ἀδικημάτων, οὐ
[21, 4]	Ἰάπυγας καὶ Πευκετίους συμμαχίαν ἐποιήσατο,	καὶ	ναῦς λῃστρικὰς χορηγῶν αὐτοῖς, τὰ
[21, 16]	προσέταξε τούτῳ παραδιδόναι τὰς πεζικὰς	καὶ	ναυτικὰς δυνάμεις. δι´ ἃς αἰτίας
[21, 3]	δὲ βαρβάρων ἀθροισάντων μεγάλην δύναμιν	καὶ	νυκτὸς ἀπροσδοκήτως ἐπιθεμένων αὐτῷ, ἀπέβαλε
[21, 12]	τοῖς δὲ μεθ´ ἑαυτοῦ κερατίνοις	καὶ	ξυλίνοις, καθάπερ ἦν ἔθος τοῖς
[21, 21]	οὐκ ἂν ἐπιθυμήσαι μετὰ ἀδικίας	καὶ	ὀνείδους κυριεῦσαι. Καλὸν οὖν ἐστιν,
[21, 4]	τὸν γάμον, στόλῳ κεκοσμημένην βασιλικῷ,	καὶ	οὕτως ἀπατήσας εὗρεν ἀνετοίμους. εἶτα
[21, 3]	ἐπιθεμένων αὐτῷ, ἀπέβαλε στρατιώτας τετρακισχιλίους,	καὶ	οὕτως ἐπανῆλθεν εἰς Συρακόσας. ~Ὅτι
[21, 9]	βλασφημεῖν εἰωθότας ἐν ταῖς ἐκκλησίαις	καὶ	πάντα κατ´ αὐτοῦ πράττειν φιλαπεχθημόνως
[21, 18]	τὰς ὁμολογίας ἐκλιπόντες τὰς Συρακόσας	καὶ	παραγενηθέντες ἐπὶ τὸν πορθμόν, ὑπεδέχθησαν
[21, 17]	αὐτῷ πεπραγμένων πρὸς ἀσεβείας θεῶν	καὶ	παρανομίας ἀνθρώπων, φησὶν ὁ συγγραφεὺς
[21, 20]	τῶν χειρῶν ἀφεῖναι, πλεονέκτην ἄνδρα	καὶ	πᾶσι τοῖς βασιλεῦσιν ἐπιβεβουλευκότα· ἐπηγγέλλετο
[21, 17]	παίδων γενόμενος δι´ ἀπορίαν βίου	καὶ	πατέρων ἀδοξίαν, ἐξ ὑστέρου διὰ
[21, 2]	Σικελίας ~Ὅτι Κέρκυρα πολιορκουμένη πλοῒ	καὶ	πεζῇ ὑπὸ Κασάνδρου βασιλέως Μακεδόνων,
[21, 2]	Ἰταλίαν βαρβάρων περιγενέσθαι δοκεῖν, ἀλλὰ	καὶ	περὶ τὴν Ἑλλάδα θεωρηθῆναι κρείττους
[21, 12]	παραιρεθέντα ὑπὸ τῶν περὶ Λυσίμαχον	καὶ	περιθεὶς αὐτῷ διάδημα ἐξαπέστειλεν. ~Οὗτος
[21, 4]	τοὺς ὁμόρους βαρβάρους καὶ Ἰάπυγας	καὶ	Πευκετίους συμμαχίαν ἐποιήσατο, καὶ ναῦς
[21, 1]	βασιλεὺς ἐξ ἰδιώτου γενόμενος δυνάστης	καὶ	πλεῖστον ἰσχύσας τῶν καθ´ αὑτὸν
[21, 17]	φωνὴν προΐεσθαι. Ἀγαθοκλῆς μὲν πλείστους	καὶ	ποικιλωτάτους φόνους ἐπιτελεσάμενος κατὰ τὴν
[21, 18]	τῶν μισθοφόρων, οἱ πρεσβῦται διαπρεσβευσάμενοι	καὶ	πολλὰ δεηθέντες ἀμφοτέρων μόγις κατέπαυσαν
[21, 12]	τὸν Λυσίμαχον ἐπὶ δεῖπνον κεκληκότος	καὶ	προβαίνοντος τοῦ πότου, πληρώσας τὸ
[21, 1]	ταῦτα προσελθόντων αὐτῷ τῶν Χαλαίων	καὶ	προλεγόντων ὡς, εἰ τὸν Σέλευκον
[21, 16]	σώματος ῥιφθέντος εἰς τὴν θάλασσαν	καὶ	πρὸς τὴν γῆν ὑπὸ τοῦ
[21, 12]	πληρώσας τὸ μέγιστον τῶν κεράτων	καὶ	προσαγορεύσας πατέρα τὸν Λυσίμαχον ἠρώτησε
[21, 12]	πληρώσας τὸ μέγιστον τῶν κεράτων	καὶ	προσαγορεύσας πατέρα τὸν Λυσίμαχον ἠρώτησε
[21, 17]	Καλλίας ὁ Συρακούσιος δικαίως ἂν	καὶ	προσηκόντως κατηγορίας ἀξιωθείη. ἀναληφθεὶς γὰρ
[21, 17]	τῆς περὶ τοὺς ὀδόντας σαρκός.	καὶ	πρῶτον μὲν πόνοι συνεχεῖς ἐγένοντο
[21, 3]	μετὰ τὴν ἐκ Κερκύρας ὑποστροφήν,	καὶ	πυθόμενος τούς τε Λίγυας καὶ
[21, 6]	πολέμου τῶν Τυρρηνῶν καὶ Γαλατῶν	καὶ	Σαμνιτῶν καὶ τῶν ἑτέρων συμμάχων
[21, 1]	τοῦ ζῆν ἐστερήθη. Ὅτι Πτολεμαῖος	καὶ	Σέλευκος καὶ Λυσίμαχος συνέδραμον ἐπ´
[21, 16]	Φοίνικας τῶν ἀπὸ τῶν Σαρδῶν	καὶ	Σικελῶν σιτοπομπιῶν. καὶ ἐν τῷ
[21, 12]	θηριώδη βίον καὶ χώραν δυσχείμερον	καὶ	σπανίζουσαν ἡμέρων καρπῶν, ἐβιάσω δὲ
[21, 15]	Δημήτριον τὸν βασιλέα φιλίαν συνθέσθαι	καὶ	συμμαχίαν. ὁ δὲ βασιλεὺς ἀσμένως
[21, 18]	τῶν Μεσσηνίων, ὡς ἂν φίλοι	καὶ	σύμμαχοι. ὑπὸ δὲ τῶν πολιτῶν
[21, 18]	τῶν Μεσσηνίων ὡς ἂν φίλοι	καὶ	σύμμαχοι. ὑπὸ δὲ τῶν πολιτῶν
[21, 11]	ἁπάντων σχεδὸν τῶν δυνατωτάτων βασιλέων	καὶ	συμμαχούντων ἀλλήλοις. ~Ὅτι ὑπὸ σιτοδείας
[21, 17]	λαὸν κατηγόρησε τῆς ἀσεβείας Ἀρχαγάθου,	καὶ	τὰ μὲν πλήθη παρώξυνε πρὸς
[21, 17]	ἐδολοφόνησε, τοῦ δὲ στρατοπέδου κυριεύσας	καὶ	τὰ πλήθη λόγοις φιλανθρώποις ἰδιοποιησάμενος,
[21, 19]	γυναικὸς ἦθος προϊὼν ὁ λόγος	καὶ	τὰ πράγματα λαμβάνοντα μεταβολὴν καὶ
[21, 12]	τοῖς Θρᾳξὶ παρὰ τοῦ σωθέντος,	καὶ	τὰ φρούρια τὰ πρότερον ὑπάρξαντα
[21, 16]	εἰς τὴν Λιβύην διαβιβάζειν στρατόπεδα,	καὶ	ταῖς ναυσὶν εἴργειν τοὺς Φοίνικας
[21, 14]	Ὅτι ὁ βασιλεὺς Δημήτριος παραλαβὼν	καὶ	τὰς ἄλλας πόλεις, προσηνέχθη τοῖς
[21, 17]	δι´ αὐτὸν μόνον γενομένας, ἀλλὰ	καὶ	τὰς διὰ τύχην μεταφέρων εἰς
[21, 18]	οἰκίας, νυκτὸς ἐφόνευσαν τοὺς ὑποδεξαμένους,	καὶ	τὰς τούτων γυναῖκας γήμαντες κατέσχον
[21, 18]	οἰκίας νυκτὸς ἐφόνευσαν τοὺς ὑποδεξαμένους,	καὶ	τὰς τῶν παρανομηθέντων γυναῖκας γήμαντες
[21, 8]	μηχανῶν πετροβόλων τῆς πόλεως ἐκυρίευσαν	καὶ	ταύτην εἷλον. τῶν δὲ Βρεττίων
[21, 17]	κατὰ τὴν ἐπίνοιαν, δραστικοῦ δὲ	καὶ	τεθαρρηκότος κατὰ τὴν ἐν τοῖς
[21, 20]	γεγαμηκότος αὐτοῦ Στρατονίκην τὴν Δημητρίου	καὶ	τέκνα γεγεννηκότος ἐξ αὐτῆς. ~Ὅτι
[21, 14]	μεγαλοψύχως. πλὴν γὰρ ἀνδρῶν δέκα	καὶ	τεττάρων τῶν αἰτιωτάτων τῆς ἀποστάσεως
[21, 17]	φόνους ἐπιτελεσάμενος κατὰ τὴν δυναστείαν,	καὶ	τῇ κατὰ τῶν ὁμοφύλων ὠμότητι
[21, 21]	Οὗ γάρ τις τὸ γένος	καὶ	τὴν βασιλείαν κεκληρονόμηκε, τούτου θελήσει
[21, 17]	κατὰ τῶν ὁμοφύλων ὠμότητι προσθεὶς	καὶ	τὴν εἰς θεοὺς ἀσέβειαν, πρέπουσαν
[21, 2]	ἀγνοήσας δὲ τὴν γεγενημένην προσαγγελίαν	καὶ	τὴν ἔκπληξιν τῶν ἀνθρώπων ἠρκέσθη
[21, 2]	ὄντες Μακεδόνων τῶν τὴν Ἀσίαν	καὶ	τὴν Εὐρώπην πεποιημένων δορίκτητον. Ὅτι
[21, 16]	δὲ τὴν τῆς πατρίδος συμφορὰν	καὶ	τὴν περὶ αὑτὸν ὕβριν ὑπούλως
[21, 1]	τῇ περὶ Ἀλεξάνδρου προρρήσει συνέβη	καὶ	τὴν περὶ Σελεύκου τελεσθῆναι κατὰ
[21, 20]	τὴν βασιλείαν μεγαλοπρεπῶς· ἔσπευδεν δὲ	καὶ	τὴν τοῦ υἱοῦ χάριν συνεπιγράψαι
[21, 21]	τὴν βασιλείαν κεκληρονόμηκε, τούτου θελήσει	καὶ	τῆς εὐδοξίας γενέσθαι διάδοχος· αἰσχρὸν
[21, 4]	πύλας ἀνοίξαντες ἐδέξαντο τὸν Ἀγαθοκλέα	καὶ	τὸ στράτευμα. εἰσπεσόντες δὲ εἴσω
[21, 21]	γὰρ τὸ τῆς ὑπερηφανίας μέγεθος	καὶ	τὸ τῆς ἐσθῆτος τυραννικὸν οἴκοι
[21, 1]	οὐ μόνον τοῖς ἰδιώταις ἀλλὰ	καὶ	τοῖς μεγίστοις τῶν βασιλέων πολλὰς
[21, 12]	ἁλοῦσαν βασιλικὴν στρωμνήν, ἑαυτῷ δὲ	καὶ	τοῖς φίλοις εὐτελῆ στιβάδα. ὁμοίως
[21, 1]	τὴν ἰδίαν ἀπέβαλεν ἀρχὴν ἅμα	καὶ	τοῦ ζῆν ἐστερήθη. Ὅτι Πτολεμαῖος
[21, 12]	αἰχμαλώτων τοὺς φίλους τοῦ Λυσιμάχου	καὶ	τοὺς περὶ τὴν θεραπείαν εἰωθότας
[21, 3]	καὶ πυθόμενος τούς τε Λίγυας	καὶ	τοὺς Τυρρηνοὺς ταραχωδῶς ἀπῃτηκέναι τοὺς
[21, 12]	δίκαιον εἶναι καταλιπόντα τὴν δύναμιν	καὶ	τοὺς φίλους ἰδίᾳ σωτηρίαν αἰσχρὰν
[21, 2]	ἀνθρώπων ἠρκέσθη τὴν δύναμιν ἀποβιβάσας	καὶ	τρόπαιον στήσας διαλαβεῖν ἀληθῆ τὸν
[21, 6]	Τυρρηνῶν καὶ Γαλατῶν καὶ Σαμνιτῶν	καὶ	τῶν ἑτέρων συμμάχων ἀνῃρέθησαν ὑπὸ
[21, 12]	Λυσίμαχον μετὰ τῶν αὐτοῦ φίλων	καὶ	τῶν Θρᾳκῶν τοὺς ἐπιτηδειοτάτους. διττὰς
[21, 2]	Σικελιῶται βουλόμενοι μὴ μόνον Καρχηδονίων	καὶ	τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν βαρβάρων
[21, 18]	τοῖς ὅπλοις τῶν τε Συρακοσίων	καὶ	τῶν μισθοφόρων, οἱ πρεσβῦται διαπρεσβευσάμενοι
[21, 12]	πιεζομένης τῆς τοῦ Λυσιμάχου στρατιᾶς,	καὶ	τῶν φίλων αὐτῷ συμβουλευόντων σώζειν
[21, 17]	φησὶν ὁ συγγραφεὺς αὐτὸν εὐσεβείᾳ	καὶ	φιλανθρωπίᾳ πολὺ τοὺς ἄλλους ὑπερβεβληκέναι.
[21, 12]	τὸν Λυσίμαχον τὸν βασιλέα δεξιωσάμενος	καὶ	φιλήσας, ἔτι δὲ πατέρα προσαγορεύσας,
[21, 17]	παρρησίας προδεδωκὼς ἰδίας ἕνεκεν ἔχθρας	καὶ	φιλονικίας. διόπερ τὰς ἐσχάτας τῆς
[21, 16]	τινος εὐδοκεῖν προσεποιεῖτο, τῶν ἐρωμένων	καὶ	φίλων εἷς ἀριθμούμενος· διὰ δὲ
[21, 4]	τὰ μέρη τῶν λειῶν ἐλάμβανε.	καὶ	φρουρὰν ἀπολείπων εἰς Κρότωνα εἰς
[21, 8]	λαβὼν παρ´ αὐτῶν ἑξακοσίους ὁμήρους	καὶ	φρουρὰν ἀπολιπὼν εἰς Συρακόσας ἐπανῆλθεν.
[21, 12]	λοιπὸν πειράσεται φίλος ὢν συμμαχεῖν	καὶ	χάριτος ἀποδόσει μὴ λειφθῆναι τῶν
[21, 21]	δύναταί τις τυγχάνειν μετὰ δόξης	καὶ	χάριτος, τούτων οὐκ ἂν ἐπιθυμήσαι
[21, 14]	παραιτητέον· συμφέρει γὰρ ἐνίοτε διαλύεσθαι	καὶ	χρημάτων ὠνεῖσθαι τὴν ἀσφάλειαν καὶ
[21, 12]	μὲν ἐνέχει τὸν οἶνον ἀργυροῖς	καὶ	χρυσοῖς ποτηρίοις, τοῖς δὲ μεθ´
[21, 12]	βαρβάρους καὶ ζῶντας θηριώδη βίον	καὶ	χώραν δυσχείμερον καὶ σπανίζουσαν ἡμέρων
[21, 16]	τοῦ βασιλέως Ἀγαθοκλέους, ἀνδρείᾳ δὲ	καὶ	ψυχῆς εὐτολμίᾳ πολὺ τοῦ κατὰ
[21, 17]	δυναστείας ἀντέχεσθαι. {Ὅτι Ἀγάθαρχος ἀνδρείᾳ	καὶ	ψυχῆς εὐτολμίᾳ πολὺ τοῦ κατὰ
[21, 17]	τῷ δυνάστῃ. ῥᾴδιον δ´ ἦν,	οἶμαι,	πρὸς ἄμειψιν χάριτος τῷ γραφεῖ
[21, 13]	ὁ Ξερμοδίγεστος, Διόδωρος ὡς γράφει,	οἶμαι	τοῦ Αὐδολέοντος Παιόνων βασιλέως φίλος
[21, 1]	τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα σταλείσας ἀποικίας)	εἰδέναι,	ἱστόρηται περιέργως Στράβωνι τῷ γεωγράφῳ,
[21, 17]	καὶ φιλανθρωπίᾳ πολὺ τοὺς ἄλλους	ὑπερβεβληκέναι.	καθόλου δὲ καθάπερ Ἀγαθοκλῆς ἀφαιρούμενος
[21, 3]	Λίγυας καὶ τοὺς Τυρρηνοὺς ταραχωδῶς	ἀπῃτηκέναι	τοὺς μισθοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ
[21, 17]	πεφρονηματισμένος δὲ ἐπὶ τῷ δοκεῖν	καταλελυκέναι	τὴν βασιλείαν, τὸν μὲν Ἀρχάγαθον
[21, 17]	τὸν τούτων κρατήσαντα δειλίᾳ φησὶ	διενηνοχέναι	τοὺς ἅπαντας ἀνθρώπους. διὰ γὰρ
[21, 2]	ἀλλὰ καὶ περὶ τὴν Ἑλλάδα	θεωρηθῆναι	κρείττους ὄντες Μακεδόνων τῶν τὴν
[21, 1]	συνέβη καὶ τὴν περὶ Σελεύκου	τελεσθῆναι	κατὰ τὰς τῶν ἀνδρῶν τούτων
[21, 17]	τῷ γραφεῖ τῶν ἐγκωμίων μὴ	λειφθῆναι	τῆς ἐκ τοῦ βασιλικοῦ γένους
[21, 12]	συμμαχεῖν καὶ χάριτος ἀποδόσει μὴ	λειφθῆναι	τῶν εὖ πεποιηκότων, ἀποδεξάμενος αὐτὸν
[21, 1]	οὖσαν χώραν εἰς τὴν ἰδίαν	καταταχθῆναι	μερίδα, πρὸς δὲ τούτοις ὅτι
[21, 2]	βασιλέως Μακεδόνων, καὶ ἑτοίμη οὖσα	ἁλωθῆναι,	ὑπὸ Ἀγαθοκλέους βασιλέως Σικελίας ἐρρύσθη,
[21, 18]	ἐν ταῖς ἀρχαιρεσίαις, συνέβη στάσεως	πληρωθῆναι	τὴν πόλιν. διαστάντων οὖν ἐν
[21, 12]	ἠρώτησε πότερον αὐτῷ δοκεῖ δεῖπνον	εἶναι	βασιλικώτερον, τὸ Μακεδονικὸν ἢ τὸ
[21, 12]	στρατοπέδῳ, τούτοις ἀπεκρίθη μὴ δίκαιον	εἶναι	καταλιπόντα τὴν δύναμιν καὶ τοὺς
[21, 2]	στήσας διαλαβεῖν ἀληθῆ τὸν λόγον	εἶναι	ὅτι πολλὰ κενὰ τοῦ πολέμου.
[21, 1]	διαβολὰς ἀντεῖπε Σέλευκος φάμενος δίκαιον	εἶναι	τοὺς τῇ παρατάξει κρατήσαντας κυρίους
[21, 21]	~Ὅτι δεῖ τοῖς μὲν πολεμίοις	εἶναι	φοβερώτατον, τοῖς δὲ φίλοις διαμένειν
[21, 1]	μὴν πολύν γε χρόνον συνέβη	μεῖναι	τὴν πόλιν, Σελεύκου καθελόντος αὐτὴν
[21, 20]	τὸν Δημήτριον ἐκ τῶν χειρῶν	ἀφεῖναι,	πλεονέκτην ἄνδρα καὶ πᾶσι τοῖς
[21, 16]	ἐπὶ τὸν Ἀρχάγαθον, προσέταξε τούτῳ	παραδιδόναι	τὰς πεζικὰς καὶ ναυτικὰς δυνάμεις.
[21, 17]	δὲ δήμῳ τὴν δημοκρατίαν ἔφησεν	ἀποδιδόναι.	μετὰ δὲ ταῦτα τὸν βασιλέα
[21, 21]	Ὅτι δεῖ τοῖς μὲν ἡμαρτημένοις	δοῦναι	συγγνώμην, εἰς δὲ τὸν λοιπὸν
[21, 17]	καὶ Λιβύης τοῖς ὅπλοις κατεστρέψατο.	θαυμάσαι	δ´ ἄν τις τοῦ συγγραφέως
[21, 3]	ταῦτα πρὸς αὐτὸν διατεθέντων, ἐπεχείρησε	πολιορκῆσαι	πόλιν ὀνομαζομένην Ἤθας. τῶν δὲ
[21, 4]	ἐπὶ Κρότωνος στρατεύειν, θέλων αὐτὴν	πολιορκῆσαι,	πρὸς Μενέδημον τὸν Κροτωνιάτην τύραννον,
[21, 18]	Συρακόσιοι μετὰ δυνάμεως πρὸς Μένωνα	πολεμῆσαι.	καὶ μέχρι μέν τινος διεπολέμει,
[21, 21]	καὶ χάριτος, τούτων οὐκ ἂν	ἐπιθυμήσαι	μετὰ ἀδικίας καὶ ὀνείδους κυριεῦσαι.
[21, 21]	ἀτυχήματα μεταδιδάχθητε. Τὸ μὲν γὰρ	ἀγνοῆσαί	ποτε κατὰ τὸν βίον ἐστὶν
[21, 11]	οὐκέτι γὰρ ἤλπιζον αὑτοὺς δύνασθαι	κρατῆσαι	τῷ πολέμῳ, συμπεφρονηκότων ἁπάντων σχεδὸν
[21, 20]	ἐπετίμησε παρακαλοῦσιν αὐτὸν μὴ μόνον	ἀθετῆσαι	πίστιν, ἀλλὰ καὶ εἰς συνῳκειωμένον
[21, 1]	ἄλλων βασιλείας εἰς αὑτὸν ἀδίκως	περιστῆσαι	τὴν ἰδίαν ἀπέβαλεν ἀρχὴν ἅμα
[21, 21]	ἐπιθυμήσαι μετὰ ἀδικίας καὶ ὀνείδους	κυριεῦσαι.	Καλὸν οὖν ἐστιν, ὦ ἄνθρωποι,
[21, 16]	βασιλείαν εἰς ἕτερον καταντῶσαν, ἀμφοτέροις	ἐπιβουλεῦσαι	διέγνω. πρὸς Μένωνα τὸν Αἰγεσταῖον
[21, 2]	κατέλιπον, οἱ μὲν Μακεδόνες σπεύδοντες	σῶσαι	τὰς ναῦς, οἱ δὲ Σικελιῶται
[21, 12]	ἐδίδαξε τοὺς στρατιώτας ὅτι συμφέρει	σῶσαι	τὸν ἄνδρα. ἀναιρεθέντος μὲν γὰρ
[21, 4]	οἶκον καταρράξας, ὡς ἴδον οἱ	Κροτωνιᾶται,	φόβῳ τὰς πύλας ἀνοίξαντες ἐδέξαντο
[21, 12]	οἷς ξενικὴ δύναμις ὑπαίθριος οὐ	δύναται	διασώζεσθαι; εἰπόντος δὲ πάλιν πρὸς
[21, 12]	αὐτῷ συμβουλευόντων σώζειν ὅπως ποτὲ	δύναται	καὶ μηδεμίαν ἔχειν ἐλπίδα σωτηρίας
[21, 21]	αἰτίοις τῶν εὐτυχημάτων. ὥστε ὧν	δύναταί	τις τυγχάνειν μετὰ δόξης καὶ
[21, 1]	τῶν βασιλέων πολλὰς καὶ μεγάλας	ἀπεργάζεται	συμφοράς. {Ὅτι Ἀντίγονος ὁ βασιλεὺς
[21, 2]	καὶ ἀπάτη πολλάκις οὐκ ἐλάττω	κατεργάζεται	τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις ἐνεργείας.
[21, 1]	πρὸς ἀδικίαν μεγίστων κακῶν αἰτία	γίνεται	τοῖς ἀνθρώποις. διὸ καὶ μητρόπολις
[21, 21]	τῆς τοιαύτης ὁρμῆς οὐδ´ ὅλως	ἀφέξεται.	Δεῖ γὰρ τὸ τῆς ὑπερηφανίας
[21, 21]	τοῦ πλέονος ἐπιθυμία τοιαύτης οὐκ	ἀφέξεται	πόλεως. Ὅτι ἔμφυτος οὖσα τοῖς
[21, 12]	ἠγνόησεν, εἰς δὲ τὸ λοιπὸν	πειράσεται	φίλος ὢν συμμαχεῖν καὶ χάριτος
[21, 1]	Σέλευκον ἐκ τῶν χειρῶν ἀφήσει,	συμβήσεται	τήν τ´ Ἀσίαν πᾶσαν ὑποχείριον
[21, 1]	πολλοῖς βέλεσι τρωθεὶς ἀνῃρέθη καὶ	θάπτεται	βασιλικῇ τιμῇ. ὁ δὲ υἱὸς
[21, 1]	Ἑλλάδος ἐνταῦθα σταλείσας ἀποικίας) εἰδέναι,	ἱστόρηται	περιέργως Στράβωνι τῷ γεωγράφῳ, Φλέγοντί
[21, 7]	προσκαλεσάμενος Δημήτριον βασιλέα εἰς βοήθειαν,	δολοφονεῖται	ὑπ´ αὐτοῦ. ὁμοίως καὶ Ἀντίπατρον
[21, 17]	ταῖς Ἀγαθοκλέους πράξεσι τὰ πολλὰ	κατέψευσται	τοῦ δυνάστου διὰ τὴν πρὸς
[21, 18]	Συρακοσίων καὶ τῶν μισθοφόρων, οἱ	πρεσβῦται	διαπρεσβευσάμενοι καὶ πολλὰ δεηθέντες ἀμφοτέρων
[21, 2]	σῶσαι τὰς ναῦς, οἱ δὲ	Σικελιῶται	βουλόμενοι μὴ μόνον Καρχηδονίων καὶ
[21, 20]	καὶ τὴν τοῦ υἱοῦ χάριν	συνεπιγράψαι	ταῖς εὐεργεσίαις, ὡς ἂν γεγαμηκότος
[21, 2]	Εὐρώπην πεποιημένων δορίκτητον. Ὅτι Ἀγαθοκλῆς	εἰ	μὲν ἀποβιβάσας τὴν δύναμιν ἐπικειμένοις
[21, 1]	τῶν Χαλαίων καὶ προλεγόντων ὡς,	εἰ	τὸν Σέλευκον ἐκ τῶν χειρῶν
[21, 1]	ἐπὶ τοὺς οἰκείους χρόνους παραγενηθέντες.	Εἴ	τῳ περισπούδαστον ταύτας (τὰς ἐκ
[21, 17]	βασιλεὺς εἰωθὼς μετὰ τὸ δεῖπνον	ἀεὶ	πτερῷ διακαθαίρεσθαι τοὺς ὀδόντας, ἀπολυθεὶς
[21, 21]	τοιαύτης ὁρμῆς οὐδ´ ὅλως ἀφέξεται.	Δεῖ	γὰρ τὸ τῆς ὑπερηφανίας μέγεθος
[21, 21]	λαμβάνειν τὴν πεῖραν. Ὅτι οὐ	δεῖ	προκρίνειν τινὰ τῆς μὲν συγγενείας
[21, 21]	ἂν χρήσαιντο περὶ αὑτῶν; Ὅτι	δεῖ	τοῖς μὲν ἡμαρτημένοις δοῦναι συγγνώμην,
[21, 21]	τέκνα γεγεννηκότος ἐξ αὐτῆς. ~Ὅτι	δεῖ	τοῖς μὲν πολεμίοις εἶναι φοβερώτατον,
[21, 21]	χρόνον ἔχειν εἰρήνην. Ὅτι οὐ	δεῖ	τοὺς ἁμαρτήσαντας ἐκ παντὸς τρόπου
[21, 12]	τὸν Λυσίμαχον ἠρώτησε πότερον αὐτῷ	δοκεῖ	δεῖπνον βασιλικώτερον, τὸ Μακεδονικὸν ἢ
[21, 12]	τὸν Λυσίμαχον ἠρώτησε πότερον αὐτῷ	δοκεῖ	δεῖπνον εἶναι βασιλικώτερον, τὸ Μακεδονικὸν
[21, 16]	γεγηρακὼς τὰς ὑπαίθρους δυνάμεις Ἀρχαγάθῳ	παραδεδώκει.	οὗτος δὲ ἦν Ἀρχαγάθου μὲν
[21, 17]	Μένων δὲ ὁ ἐπιβουλεύσας τῷ	βασιλεῖ	διέτριβεν ἐν τοῖς περὶ Ἀρχάγαθον,
[21, 16]	τὴν εὐπρέπειαν τοῦ σώματος τῷ	βασιλεῖ.	καὶ μέχρι μέν τινος εὐδοκεῖν
[21, 1]	Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου Αἰγυπτίων ὄντι	βασιλεῖ,	Σελεύκῳ Βαβυλωνίων, Λυσιμάχῳ Θρᾳκῶν, Κασάνδρῳ
[21, 17]	καθόλου γὰρ ταῖς προϋπαρχούσαις τῷ	βασιλεῖ	τούτῳ κακίαις ἄλλα πολλὰ παρ´
[21, 18]	πολεμῆσαι. καὶ μέχρι μέν τινος	διεπολέμει,	φυγομαχούντων τῶν ἐναντίων καὶ εἰς
[21, 8]	τοῖς ὅρκοις μὴ ἐμμείναντες, ἀλλὰ	πανδημεὶ	στρατεύσαντες ἐπὶ τοὺς ἀπολειφθέντας στρατιώτας,
[21, 1]	Ἀντίγονον ἐν τῇ πρὸς ἐκεῖνον	παρατάξει	καταστρέψειν τὸν βίον οὐ μετρίως
[21, 1]	φάμενος δίκαιον εἶναι τοὺς τῇ	παρατάξει	κρατήσαντας κυρίους ὑπάρχειν τῶν δορικτήτων,
[21, 21]	κυριεύει δόξης, τοσούτῳ μείζονα χάριν	ἕξει	τοῖς αἰτίοις τῶν εὐτυχημάτων. ὥστε
[21, 17]	ἐν τοῖς κινδύνοις εὐτολμίαν, οὐ	διαλείπει	παρ´ ὅλην τὴν ἱστορίαν ἀποκαλῶν
[21, 21]	τοῖς ἡμαρτημένοις μὴ μεταδιδασκομένους. Ὅτι	προτερεῖ	παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἡ μὲν
[21, 14]	τέλος χαριζομένους τῷ θυμῷ παραιτητέον·	συμφέρει	γὰρ ἐνίοτε διαλύεσθαι καὶ χρημάτων
[21, 12]	ἀντειπὼν ἐδίδαξε τοὺς στρατιώτας ὅτι	συμφέρει	σῶσαι τὸν ἄνδρα. ἀναιρεθέντος μὲν
[21, 21]	καὶ τὴν βασιλείαν κεκληρονόμηκε, τούτου	θελήσει	καὶ τῆς εὐδοξίας γενέσθαι διάδοχος·
[21, 1]	ὁμοίως δὲ τῇ περὶ Ἀλεξάνδρου	προρρήσει	συνέβη καὶ τὴν περὶ Σελεύκου
[21, 1]	προειπεῖν ὅτι παρελθὼν εἰς Βαβυλῶνα	τελευτήσει.	ὁμοίως δὲ τῇ περὶ Ἀλεξάνδρου
[21, 1]	τὸν Σέλευκον ἐκ τῶν χειρῶν	ἀφήσει,	συμβήσεται τήν τ´ Ἀσίαν πᾶσαν
[21, 12]	φίλος ὢν συμμαχεῖν καὶ χάριτος	ἀποδόσει	μὴ λειφθῆναι τῶν εὖ πεποιηκότων,
[21, 19]	ὑπὸ δημάρχου κυρουμένης ψήφου κοινωνεῖν.	~{Μηνύσει	δ´ ἀκριβέστερον τὸ τῆς γυναικὸς
[21, 16]	χρόνους ἔλθωμεν αὐτῆς, τὸ γενόμενον	βεβαιώσει	τὸ νῦν εἰρημένον. Ὅτι Ἀγαθοκλῆς
[21, 21]	Θερσίτην. Ὅσῳ γάρ τις πλείονος	κυριεύει	δόξης, τοσούτῳ μείζονα χάριν ἕξει
[21, 13]	φίλος τελῶν πιστότατος, τοὺς θησαυροὺς	μηνύει	ἢ Λυσιμάχῳ ἤ τινι τῆς
[21, 13]	~Οὗτος ὁ Ξερμοδίγεστος, Διόδωρος ὡς	γράφει,	οἶμαι τοῦ Αὐδολέοντος Παιόνων βασιλέως
[21, 6]	δέκα μυριάδες, ὥς φησι Δοῦρις.	{Γράφει	τοιοῦτόν τι Δοῦρις, Διόδωρος καὶ
[21, 17]	οἶμαι, πρὸς ἄμειψιν χάριτος τῷ	γραφεῖ	τῶν ἐγκωμίων μὴ λειφθῆναι τῆς
[21, 17]	ἔτη, καθὼς Τίμαιος ὁ Συρακόσιος	συγγράφει,	καὶ Καλλίας καὶ αὐτὸς Συρακούσιος,
[21, 17]	τὰ τῶν πολιτῶν ἐδωρεῖτο τῷ	συγγραφεῖ	μηδὲν προσήκοντα παρὰ τὸ δίκαιον,
[21, 12]	τὸ δὲ τελευταῖον τοῖς μὲν	ἐνέχει	τὸν οἶνον ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς
[21, 16]	τὸ γένος· ἐν δὲ τῇ	καταλήψει	τῆς πατρίδος ἡλωκὼς δοῦλος ἐγένετο
[21, 20]	πρέσβεις ἀποστείλας ἠξίου τὸν Σέλευκον	μηδενὶ	τρόπῳ τὸν Δημήτριον ἐκ τῶν
[21, 16]	διὰ φαρμάκου, αὐτὸς δὲ ἔν	τινι	νήσῳ θυσίαν ἐπιτελέσας, καὶ καταπλεύσαντα
[21, 13]	θησαυροὺς μηνύει ἢ Λυσιμάχῳ ἤ	τινι	τῆς Θρᾴκης βασιλέων· ἀργαλέον δέ
[21, 1]	σταλείσας ἀποικίας) εἰδέναι, ἱστόρηται περιέργως	Στράβωνι	τῷ γεωγράφῳ, Φλέγοντί τε καὶ
[21, 8]	οὗτος πορθῶν τὰς παραθαλασσίους κτήσεις,	χειμῶνι	περιπεσὼν τὰς πλείους τῶν νηῶν
[21, 8]	τρισχιλίους. τὴν δὲ ναυτικὴν δύναμιν	Στίλπωνι	παραδούς, λεηλατεῖν ἐπέταξε τὴν Βρεττίων
[21, 12]	ἐπὶ τραπέζης ἀργυρᾶς, τοῖς δὲ	Θρᾳξὶ	λάχανα καὶ κρέα μετρίως ἐσκευασμένα,
[21, 12]	δὲ χάριν ἕξειν ὀφειλομένην τοῖς	Θρᾳξὶ	παρὰ τοῦ σωθέντος, καὶ τὰ
[21, 18]	οἱ Συρακόσιοι δόντες ὁμήρους τοῖς	Φοίνιξι	τετρακοσίους διαλύσασθαι τὸν πόλεμον καὶ
[21, 1]	ὅλων κοινοπραγίαν. Ὅτι οἱ ἐλέφαντες	οἱ	Ἀντιγόνου καὶ Λυσιμάχου κατὰ τὴν
[21, 1]	Ἀντίγονον κεκοινωνηκότος οὐδὲν αὐτῷ μετέδωκαν	οἱ	βασιλεῖς τῆς δορικτήτου χώρας, πρὸς
[21, 8]	φρουρὰν ἀπολιπὼν εἰς Συρακόσας ἐπανῆλθεν.	οἱ	δὲ Βρέττιοι τοῖς ὅρκοις μὴ
[21, 21]	ἐκ τῶν τῆς πατρίδος ἀτυχημάτων.	Οἱ	δὲ περὶ τοὺς βοηθοῦντας τοῖς
[21, 2]	Μακεδόνες σπεύδοντες σῶσαι τὰς ναῦς,	οἱ	δὲ Σικελιῶται βουλόμενοι μὴ μόνον
[21, 17]	ἀδελφὸς Ἀγαθοκλέους καὶ αὐτὸς συγγραφεύς.	οἱ	δὲ Συρακόσιοι τῆς δημοκρατίας τυχόντες
[21, 1]	τὴν τῶν ὅλων κοινοπραγίαν. Ὅτι	οἱ	ἐλέφαντες οἱ Ἀντιγόνου καὶ Λυσιμάχου
[21, 11]	φοβούμενοι τὰς ἐναντιώσεις αὐτῶν. ~Ὅτι	οἱ	Θρᾷκες τὸν τοῦ βασιλέως υἱὸν
[21, 16]	κατὰ τὴν Λιβύην πολέμῳ θαλαττοκρατοῦντες	οἱ	Καρχηδόνιοι διέσωσαν ἐκ τῶν κινδύνων
[21, 4]	μέγιστον οἶκον καταρράξας, ὡς ἴδον	οἱ	Κροτωνιᾶται, φόβῳ τὰς πύλας ἀνοίξαντες
[21, 2]	γὰρ ἑκάτεροι φιλοτιμίας οὐ κατέλιπον,	οἱ	μὲν Μακεδόνες σπεύδοντες σῶσαι τὰς
[21, 18]	ἐκ Σικελίας. τούτων δὲ κυρωθέντων,	οἱ	μὲν ξένοι κατὰ τὰς ὁμολογίας
[21, 18]	ἐκείνων διάλεκτον Μάμερτον καλεῖσθαι. {Ὅτι	οἱ	μισθοφόροι κατὰ τὰς ὁμολογίας ἐκλιπόντες
[21, 10]	ὅτι συγγνώμη τιμωρίας αἱρετωτέρα. ~Ὅτι	οἱ	πλεῖστοι τῶν ἀγόντων στρατόπεδα, καθ´
[21, 18]	τε Συρακοσίων καὶ τῶν μισθοφόρων,	οἱ	πρεσβῦται διαπρεσβευσάμενοι καὶ πολλὰ δεηθέντες
[21, 18]	πολὺ ταῖς δυνάμεσιν ὑπερεχόντων, ἠναγκάσθησαν	οἱ	Συρακόσιοι δόντες ὁμήρους τοῖς Φοίνιξι
[21, 16]	τὴν Λιβύην πολέμῳ θαλαττοκρατοῦντες οἱ	Καρχηδόνιοι	διέσωσαν ἐκ τῶν κινδύνων τὴν
[21, 21]	ἐλαττώμασι περιπεπτώκαμεν, τοσούτῳ μείζονος τιμωρίας	ἄξιοι	τυχεῖν ὑπάρχομεν. Ἐπὶ τοσοῦτον γάρ
[21, 18]	ταῖς δυνάμεσιν ὑπερεχόντων, ἠναγκάσθησαν οἱ	Συρακόσιοι	δόντες ὁμήρους τοῖς Φοίνιξι τετρακοσίους
[21, 18]	δωροδοκίας. ~Ὅτι Ἱκέταν στρατηγὸν ἀπέλυσαν	Συρακόσιοι	μετὰ δυνάμεως πρὸς Μένωνα πολεμῆσαι.
[21, 17]	καὶ αὐτὸς συγγραφεύς. οἱ δὲ	Συρακόσιοι	τῆς δημοκρατίας τυχόντες τὴν Ἀγαθοκλέους
[21, 8]	εἰς Συρακόσας ἐπανῆλθεν. οἱ δὲ	Βρέττιοι	τοῖς ὅρκοις μὴ ἐμμείναντες, ἀλλὰ
[21, 21]	καὶ τὸ τῆς ἐσθῆτος τυραννικὸν	οἴκοι	φυλάττειν, εἰς δὲ πόλιν ἐλευθέραν
[21, 18]	ὑπὸ τῶν Μεσσηνίων ὡς ἂν	φίλοι	καὶ σύμμαχοι. ὑπὸ δὲ τῶν
[21, 18]	ὑπὸ τῶν Μεσσηνίων, ὡς ἂν	φίλοι	καὶ σύμμαχοι. ὑπὸ δὲ τῶν
[21, 2]	ἐκ Σικελίας ~Ὅτι Κέρκυρα πολιορκουμένη	πλοῒ	καὶ πεζῇ ὑπὸ Κασάνδρου βασιλέως
[21, 13]	τῆς Θρᾴκης βασιλέων· ἀργαλέον δέ	μοί	ἐστι θεὸν ὣς πάντ´ ἀγορεύειν
[21, 13]	ὣς πάντ´ ἀγορεύειν ἀβίβλῃ πεφυκότι	μοι·	οἴδατε οἷσπερ λέγω· τοὺς θησαυροὺς
[21, 18]	καὶ τῶν μισθοφόρων, οἱ πρεσβῦται	διαπρεσβευσάμενοι	καὶ πολλὰ δεηθέντες ἀμφοτέρων μόγις
[21, 2]	τὰς ναῦς, οἱ δὲ Σικελιῶται	βουλόμενοι	μὴ μόνον Καρχηδονίων καὶ τῶν
[21, 10]	ἀκολουθοῦσι ταῖς τῶν πολλῶν ὁρμαῖς	φοβούμενοι	τὰς ἐναντιώσεις αὐτῶν. ~Ὅτι οἱ
[21, 18]	τούτων δὲ κυρωθέντων, οἱ μὲν	ξένοι	κατὰ τὰς ὁμολογίας ἐκλιπόντες τὰς
[21, 17]	ὀδόντας σαρκός. καὶ πρῶτον μὲν	πόνοι	συνεχεῖς ἐγένοντο καὶ καθ´ ἡμέραν
[21, 21]	κυριεῦσαι. Καλὸν οὖν ἐστιν, ὦ	ἄνθρωποι,	ἐν τοῖς ἀλλοτρίοις ἁμαρτήμασι περὶ
[21, 2]	Μακεδονικῶν ἁπασῶν ἐμπρησθεισῶν. {Ὑπερβολὴν γὰρ	ἑκάτεροι	φιλοτιμίας οὐ κατέλιπον, οἱ μὲν
[21, 18]	διάλεκτον Μάμερτον καλεῖσθαι. {Ὅτι οἱ	μισθοφόροι	κατὰ τὰς ὁμολογίας ἐκλιπόντες τὰς
[21, 17]	ἡμέραν ἐπιτάσεις ἀλγηδόνων, ἔπειτα σηπεδόνες	ἀνίατοι	πάντῃ τοὺς ὀδόντας περιεῖχον. ἐπὶ
[21, 17]	ἀποκαλῶν αὐτὸν ἄνανδρον καὶ δειλόν.	καίτοι	γε τίς οὐκ οἶδεν ὅτι
[21, 10]	συγγνώμη τιμωρίας αἱρετωτέρα. ~Ὅτι οἱ	πλεῖστοι	τῶν ἀγόντων στρατόπεδα, καθ´ οὓς
[21, 18]	Μεσσηνίων ὡς ἂν φίλοι καὶ	σύμμαχοι.	ὑπὸ δὲ τῶν πολιτῶν φιλοφρόνως
[21, 18]	Μεσσηνίων, ὡς ἂν φίλοι καὶ	σύμμαχοι.	ὑπὸ δὲ τῶν πολιτῶν φιλοφρόνως
[21, 17]	ἀνίατοι πάντῃ τοὺς ὀδόντας περιεῖχον.	ἐπὶ	δὲ τῆς τελευτῆς γενόμενος ἐκκλησιάσας
[21, 12]	Ὅτι τοῦ Δρομιχαίτου τὸν Λυσίμαχον	ἐπὶ	δεῖπνον κεκληκότος καὶ προβαίνοντος τοῦ
[21, 4]	ἀθροίσας διέπλευσεν εἰς Ἰταλίαν. διανοούμενος	ἐπὶ	Κρότωνος στρατεύειν, θέλων αὐτὴν πολιορκῆσαι,
[21, 14]	ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων ἅπαντας. Ὅτι	ἐπὶ	πολλῶν τὸ θυμομαχεῖν εἰς τέλος
[21, 21]	εἰς ἀπορίαν ἔλθῃ στρατιώτης ἀλλόφυλος,	ἐπὶ	πρώτην τὴν τῶν φίλων ἁρπαγὴν
[21, 21]	εἰς ἀπορίαν ἔλθῃ ὁ ἄνθρωπος,	ἐπὶ	πρώτην τὴν τῶν φίλων ἀρωγὴν
[21, 12]	λάχανα καὶ κρέα μετρίως ἐσκευασμένα,	ἐπὶ	σανίδος εὐτελοῦς ἐπικειμένης αὐτοῖς τῆς
[21, 20]	ἦν αὐτὸν ἀπολύειν καὶ κατάγειν	ἐπὶ	τὴν βασιλείαν μεγαλοπρεπῶς· ἔσπευδεν δὲ
[21, 16]	ὁ μὲν βασιλεὺς βουλόμενος προάγειν	ἐπὶ	τὴν διαδοχὴν τῆς βασιλείας τὸν
[21, 12]	δὲ ταῦτα συντελέσας θυσίαν παρέλαβεν	ἐπὶ	τὴν ἑστίασιν τόν τε Λυσίμαχον
[21, 1]	Σελεύκου καθελόντος αὐτὴν καὶ μεταγαγόντος	ἐπὶ	τὴν κτισθεῖσαν μὲν ὑπ´ αὐτοῦ,
[21, 17]	βασιλέα διακείμενον ἐσχάτως ἤδη κατέθηκεν	ἐπὶ	τῆς πυρᾶς Ὀξύθεμις ὁ πεμφθεὶς
[21, 3]	τοῖς ὅπλοις ἐνεργείας. ~Ὅτι παραγενηθεὶς	ἐπὶ	τὸ καταλειφθὲν στρατόπεδον Ἀγαθοκλῆς μετὰ
[21, 16]	μετὰ δὲ ταῦτα ἐξέπεμψεν αὐτὸν	ἐπὶ	τὸ στρατόπεδον. γράψας ἐπιστολὴν ἐπὶ
[21, 21]	βίον ἐστὶν ἀνθρώπου, τὸ δὲ	ἐπὶ	τοῖς αὐτοῖς πράγμασι πλεονάκις ἁμαρτάνειν
[21, 21]	παντὸς τρόπου κολάζειν, ἀλλὰ τοὺς	ἐπὶ	τοῖς ἡμαρτημένοις μὴ μεταδιδασκομένους. Ὅτι
[21, 16]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. γράψας ἐπιστολὴν	ἐπὶ	τὸν Ἀρχάγαθον, προσέταξε τούτῳ παραδιδόναι
[21, 4]	λέγων πέμπειν πρὸς τὴν Ἤπειρον	ἐπὶ	τὸν γάμον, στόλῳ κεκοσμημένην βασιλικῷ,
[21, 18]	ἐκλιπόντες τὰς Συρακόσας καὶ παραγενηθέντες	ἐπὶ	τὸν πορθμόν, ὑπεδέχθησαν ὑπὸ τῶν
[21, 21]	μείζονος τιμωρίας ἄξιοι τυχεῖν ὑπάρχομεν.	Ἐπὶ	τοσοῦτον γάρ τινες τῶν πολιτῶν
[21, 1]	Κοίλης Συρίας διὰ τὴν φιλίαν	ἐπὶ	τοῦ παρόντος μηδὲν πολυπραγμονήσειν, ὕστερον
[21, 6]	πράξεις ἔγραψε βιβλία τριάκοντα. ~Ὅτι	ἐπὶ	τοῦ πολέμου τῶν Τυρρηνῶν καὶ
[21, 8]	μὴ ἐμμείναντες, ἀλλὰ πανδημεὶ στρατεύσαντες	ἐπὶ	τοὺς ἀπολειφθέντας στρατιώτας, τούτους κατέκοψαν·
[21, 1]	τὰ κατὰ μέρος ἐροῦμεν, ὅταν	ἐπὶ	τοὺς οἰκείους χρόνους ἐπιβαλώμεθα. Ὁ
[21, 1]	μὲν τούτων ἀκριβῶς ἕκαστα δηλώσομεν	ἐπὶ	τοὺς οἰκείους χρόνους παραγενηθέντες. Εἴ
[21, 12]	μὲν παντοδαπῶν πολυτέλειαν βρωμάτων παρέθηκεν	ἐπὶ	τραπέζης ἀργυρᾶς, τοῖς δὲ Θρᾳξὶ
[21, 17]	ἐκ τῶν Συρακουσῶν· πεφρονηματισμένος δὲ	ἐπὶ	τῷ δοκεῖν καταλελυκέναι τὴν βασιλείαν,
[21, 18]	ἀμφοτέρων μόγις κατέπαυσαν τὴν ταραχὴν	ἐπὶ	τῷ τοὺς μισθοφόρους ἐν τακτῷ
[21, 1]	Βαβυλῶνα τελευτήσει. ὁμοίως δὲ τῇ	περὶ	Ἀλεξάνδρου προρρήσει συνέβη καὶ τὴν
[21, 17]	τῷ βασιλεῖ διέτριβεν ἐν τοῖς	περὶ	Ἀρχάγαθον, πεφευγὼς ἐκ τῶν Συρακουσῶν·
[21, 16]	τῆς πατρίδος συμφορὰν καὶ τὴν	περὶ	αὑτὸν ὕβριν ὑπούλως ἔχων πρὸς
[21, 21]	ἄλλοις ἀνομήσαντες πῶς ἂν χρήσαιντο	περὶ	αὑτῶν; Ὅτι δεῖ τοῖς μὲν
[21, 1]	κρατήσαντας κυρίους ὑπάρχειν τῶν δορικτήτων,	περὶ	δὲ τῆς Κοίλης Συρίας διὰ
[21, 19]	μεταβολὴν καὶ κρίσιν ἐσχάτην τῆς	περὶ	Δημήτριον βασιλείας. ~{Ὅτι τοῦ Δημητρίου
[21, 1]	τὰς τῶν ἀνδρῶν τούτων ἀποφάσεις·	περὶ	ἧς τὰ κατὰ μέρος ἐροῦμεν,
[21, 1]	τῇ μητρὶ αὐτοῦ Στρατονίκῃ διατριβούσῃ	περὶ	Κιλικίαν σὺν τοῖς χρήμασι πᾶσιν
[21, 12]	χωρίων τὰ παραιρεθέντα ὑπὸ τῶν	περὶ	Λυσίμαχον καὶ περιθεὶς αὐτῷ διάδημα
[21, 1]	ἐκείνου δὲ κληθεῖσαν Σελεύκειαν. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἀκριβῶς ἕκαστα δηλώσομεν
[21, 18]	τῶν δὲ Καρχηδονίων συνεπιλαβομένων τοῖς	περὶ	Μένωνα, πολὺ ταῖς δυνάμεσιν ὑπερεχόντων,
[21, 1]	Ἀλεξάνδρου προρρήσει συνέβη καὶ τὴν	περὶ	Σελεύκου τελεσθῆναι κατὰ τὰς τῶν
[21, 12]	τοῦ Λυσιμάχου διότι τὰ μὲν	περὶ	ταύτην τὴν στρατείαν ἠγνόησεν, εἰς
[21, 16]	κατὰ λόγον ὑπεραίρων. στρατοπεδεύοντος αὐτοῦ	περὶ	τὴν Αἴτνην, ὁ μὲν βασιλεὺς
[21, 2]	βαρβάρων περιγενέσθαι δοκεῖν, ἀλλὰ καὶ	περὶ	τὴν Ἑλλάδα θεωρηθῆναι κρείττους ὄντες
[21, 12]	φίλους τοῦ Λυσιμάχου καὶ τοὺς	περὶ	τὴν θεραπείαν εἰωθότας διατρίβειν, ἀπήγαγε
[21, 17]	διὰ δὲ τὴν ἰδιότητα τῆς	περὶ	τὴν σηπεδόνα συμφορᾶς οὐ δυνάμενον
[21, 21]	ἄνθρωποι, ἐν τοῖς ἀλλοτρίοις ἁμαρτήμασι	περὶ	τῆς ἰδίας ἀσφαλείας λαμβάνειν τὴν
[21, 12]	τοῖς ἡλωκόσιν— ὁ μὲν Δρομιχαίτης	περὶ	τῆς τιμωρίας τοῦ βασιλέως ἀντειπὼν
[21, 12]	δὲ κλισίας κατασκευάσας τοῖς μὲν	περὶ	τὸν Λυσίμαχον ἔστρωσε τὴν ἁλοῦσαν
[21, 21]	τῆς πατρίδος ἀτυχημάτων. Οἱ δὲ	περὶ	τοὺς βοηθοῦντας τοῖς ἄλλοις ἀνομήσαντες
[21, 17]	τὴν ἄγνοιαν ἥψατο πανταχόθεν τῆς	περὶ	τοὺς ὀδόντας σαρκός. καὶ πρῶτον
[21, 1]	υἱὸς αὐτοῦ Δημήτριος σὺν τῇ	μητρὶ	αὐτοῦ Στρατονίκῃ διατριβούσῃ περὶ Κιλικίαν
[21, 18]	δυνάμεως πρὸς Μένωνα πολεμῆσαι. καὶ	μέχρι	μέν τινος διεπολέμει, φυγομαχούντων τῶν
[21, 16]	τοῦ σώματος τῷ βασιλεῖ. καὶ	μέχρι	μέν τινος εὐδοκεῖν προσεποιεῖτο, τῶν
[21, 21]	τοσοῦτον γάρ τινες τῶν πολιτῶν	προεληλύθασι	πλεονεξίας ὥστε βούλεσθαι τοὺς ἰδίους
[21, 21]	τὸ δὲ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς	πράγμασι	πλεονάκις ἁμαρτάνειν τέλεον ἐξεστηκότος τοῖς
[21, 1]	διατριβούσῃ περὶ Κιλικίαν σὺν τοῖς	χρήμασι	πᾶσιν ἔπλευσεν εἰς Σαλαμῖνα τῆς
[21, 21]	ὦ ἄνθρωποι, ἐν τοῖς ἀλλοτρίοις	ἁμαρτήμασι	περὶ τῆς ἰδίας ἀσφαλείας λαμβάνειν
[21, 21]	τοῖς λογισμοῖς. ὅσῳ γὰρ πλείοσιν	ἐλαττώμασι	περιπεπτώκαμεν, τοσούτῳ μείζονος τιμωρίας ἄξιοι
[21, 20]	χειρῶν ἀφεῖναι, πλεονέκτην ἄνδρα καὶ	πᾶσι	τοῖς βασιλεῦσιν ἐπιβεβουλευκότα· ἐπηγγέλλετο δὲ
[21, 1]	ὁ βασιλεὺς Ἀσίας τέσσαρσι βασιλεῦσιν	ὁμονοήσασι	πολεμήσας, Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου Αἰγυπτίων
[21, 1]	Μακεδονίας, καὶ μάχην συνάψας, πολλοῖς	βέλεσι	τρωθεὶς ἀνῃρέθη καὶ θάπτεται βασιλικῇ
[21, 17]	ἀληθείας, ἐν δὲ ταῖς Ἀγαθοκλέους	πράξεσι	τὰ πολλὰ κατέψευσται τοῦ δυνάστου
[21, 21]	Πύρρου τοῦ Ἀχιλλέως, ταῖς δὲ	πράξεσι	φαίνεσθαι Θερσίτην. Ὅσῳ γάρ τις
[21, 17]	ἀνδρείαν, τὸν τούτων κρατήσαντα δειλίᾳ	φησὶ	διενηνοχέναι τοὺς ἅπαντας ἀνθρώπους. διὰ
[21, 6]	Φαβίου ὑπατεύοντος, δέκα μυριάδες, ὥς	φησι	Δοῦρις. {Γράφει τοιοῦτόν τι Δοῦρις,
[21, 17]	καὶ Καλλίας καὶ αὐτὸς Συρακούσιος,	εἴκοσι	δύο βίβλους συγγράψας, καὶ Ἄντανδρος
[21, 1]	Ὁ Ἀντίγονος ὁ βασιλεὺς Ἀσίας	τέσσαρσι	βασιλεῦσιν ὁμονοήσασι πολεμήσας, Πτολεμαίῳ τῷ
[21, 10]	καιροὺς ἐν ἀτυχήμασιν ὑπάρχωσι μεγάλοις,	ἀκολουθοῦσι	ταῖς τῶν πολλῶν ὁρμαῖς φοβούμενοι
[21, 1]	καταπλαγεὶς τὸ ἀξίωμα τῶν ἀνδρῶν.	δοκοῦσι	δὲ καὶ Ἀλεξάνδρῳ προειπεῖν ὅτι
[21, 1]	κακίαν φευκτέον ἐστὶ τοῖς νοῦν	ἔχουσι,	μάλιστα δὲ τὴν πλεονεξίαν· αὕτη
[21, 10]	οὓς ἂν καιροὺς ἐν ἀτυχήμασιν	ὑπάρχωσι	μεγάλοις, ἀκολουθοῦσι ταῖς τῶν πολλῶν
[21, 6]	ὥς φησι Δοῦρις. {Γράφει τοιοῦτόν	τι	Δοῦρις, Διόδωρος καὶ Δίων, ὅτι
[21, 12]	δὲ Λυσιμάχου τὸ Μακεδονικὸν εἰπόντος,	Τί	οὖν, ἔφη, νόμιμα τοιαῦτα καὶ
[21, 12]	τοιαῦτα καὶ βίον λαμπρὸν ἀπολιπών,	ἔτι	δὲ ἐπιφανεστέραν βασιλείαν, ἐπεθύμεις εἰς
[21, 12]	τὸν βασιλέα δεξιωσάμενος καὶ φιλήσας,	ἔτι	δὲ πατέρα προσαγορεύσας, ἀπήγαγε μετὰ
[21, 17]	καὶ κατέκαυσεν ὄντα μὲν ἔμπνουν	ἔτι,	διὰ δὲ τὴν ἰδιότητα τῆς
[21, 11]	ἀφῃρημένην αὐτῶν χώραν ὑπὸ Λυσιμάχου.	οὐκέτι	γὰρ ἤλπιζον αὑτοὺς δύνασθαι κρατῆσαι
[21, 17]	καὶ τῇ κατὰ τῶν ὁμοφύλων	ὠμότητι	προσθεὶς καὶ τὴν εἰς θεοὺς
[21, 1]	πολεμήσας, Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου Αἰγυπτίων	ὄντι	βασιλεῖ, Σελεύκῳ Βαβυλωνίων, Λυσιμάχῳ Θρᾳκῶν,
[21, 1]	ἱστόρηται περιέργως Στράβωνι τῷ γεωγράφῳ,	Φλέγοντί	τε καὶ Διοδώρῳ τῷ ἐκ
[21, 17]	τοῖς Συρακοσίοις καὶ δυναστείας ἀντέχεσθαι.	{Ὅτι	Ἀγάθαρχος ἀνδρείᾳ καὶ ψυχῆς εὐτολμίᾳ
[21, 15]	προκρίνειν τῆς τιμωρίας τὴν συγγνώμην.	~Ὅτι	Ἀγαθοκλῆς ἀπέστειλεν Ἀγαθοκλῆ τὸν υἱὸν
[21, 2]	καὶ τὴν Εὐρώπην πεποιημένων δορίκτητον.	Ὅτι	Ἀγαθοκλῆς εἰ μὲν ἀποβιβάσας τὴν
[21, 16]	γενόμενον βεβαιώσει τὸ νῦν εἰρημένον.	Ὅτι	Ἀγαθοκλῆς ὁ βασιλεὺς πολὺν χρόνον
[21, 8]	βουλόμενος σύνεδρον ἔχειν τῇ βασιλείᾳ.	~Ὅτι	Ἀγαθοκλῆς συναθροίσας δυνάμεις εἰς Ἰταλίαν
[21, 4]	καὶ οὕτως ἐπανῆλθεν εἰς Συρακόσας.	~Ὅτι	Ἀγαθοκλῆς τὰς ναυτικὰς δυνάμεις ἀθροίσας
[21, 7]	φθόνον τὴν ἰδίαν μητέρα ἀνεῖλε.	Ὅτι	Ἀλέξανδρος ἀδελφὸς Ἀντιπάτρου προσκαλεσάμενος Δημήτριον
[21, 1]	πολλὰς καὶ μεγάλας ἀπεργάζεται συμφοράς.	{Ὅτι	Ἀντίγονος ὁ βασιλεὺς ἐξ ἰδιώτου
[21, 7]	τῶν ἐναντίων ἑκατὸν χιλιάδες αὐθημερόν}	~Ὅτι	Ἀντίπατρος διὰ φθόνον τὴν ἰδίαν
[21, 21]	πῶς ἂν χρήσαιντο περὶ αὑτῶν;	Ὅτι	δεῖ τοῖς μὲν ἡμαρτημένοις δοῦναι
[21, 21]	καὶ τέκνα γεγεννηκότος ἐξ αὐτῆς.	~Ὅτι	δεῖ τοῖς μὲν πολεμίοις εἶναι
[21, 9]	ἀνασώσαντες ἀπελύθησαν τῆς Ἀγαθοκλέους δυναστείας.	~Ὅτι	Δημήτριος ὁ βασιλεὺς λαβὼν ὑποχειρίους
[21, 14]	ἐπαφιείς, τοὺς δ´ αἰχμαλώτους σφάττων.	~Ὅτι	Δημήτριος ὁ βασιλεύς, τὸ δεύτερον
[21, 5]	εἰς Κρότωνα εἰς Συράκοσαν ἔπλευσεν.	~Ὅτι	Δίυλλος Ἀθηναῖος συγγραφεὺς τὰς κοινὰς
[21, 21]	ἐπιθυμία τοιαύτης οὐκ ἀφέξεται πόλεως.	Ὅτι	ἔμφυτος οὖσα τοῖς ἀνθρώποις ἡ
[21, 14]	ἀποστάσεως ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων ἅπαντας.	Ὅτι	ἐπὶ πολλῶν τὸ θυμομαχεῖν εἰς
[21, 6]	διαδεξάμενος πράξεις ἔγραψε βιβλία τριάκοντα.	~Ὅτι	ἐπὶ τοῦ πολέμου τῶν Τυρρηνῶν
[21, 18]	ἐκ τοῦ βασιλικοῦ γένους δωροδοκίας.	~Ὅτι	Ἱκέταν στρατηγὸν ἀπέλυσαν Συρακόσιοι μετὰ
[21, 17]	οὐκ ἄν τις δικαίως ἀποδέξαιτο.	Ὅτι	καὶ Καλλίας ὁ Συρακούσιος δικαίως
[21, 21]	ἡ δὲ εὐεργεσία τῆς τιμωρίας.	Ὅτι	καλὸν καὶ εὔθετόν ἐστι λύειν
[21, 2]	καὶ Διοδώρῳ τῷ ἐκ Σικελίας	~Ὅτι	Κέρκυρα πολιορκουμένη πλοῒ καὶ πεζῇ
[21, 12]	εἰς πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Ἧλιν.	Ὅτι	μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Λυσιμάχου
[21, 14]	ἀνελὼν τοὺς τὴν ἀποστασίαν κατεργαζομένους.	Ὅτι	ὁ βασιλεὺς Δημήτριος παραλαβὼν καὶ
[21, 12]	φίλους ἰδίᾳ σωτηρίαν αἰσχρὰν πορίζεσθαι.	Ὅτι	ὁ Δρομιχαίτης ὁ τῶν Θρᾳκῶν
[21, 1]	πρὸς τὴν τῶν ὅλων κοινοπραγίαν.	Ὅτι	οἱ ἐλέφαντες οἱ Ἀντιγόνου καὶ
[21, 11]	ὁρμαῖς φοβούμενοι τὰς ἐναντιώσεις αὐτῶν.	~Ὅτι	οἱ Θρᾷκες τὸν τοῦ βασιλέως
[21, 18]	τὴν ἐκείνων διάλεκτον Μάμερτον καλεῖσθαι.	{Ὅτι	οἱ μισθοφόροι κατὰ τὰς ὁμολογίας
[21, 10]	ἐπιφθεγξάμενος ὅτι συγγνώμη τιμωρίας αἱρετωτέρα.	~Ὅτι	οἱ πλεῖστοι τῶν ἀγόντων στρατόπεδα,
[21, 21]	τῶν φίλων ἀρωγὴν ὁρμᾶν εἴωθεν.	Ὅτι	ὅταν εἰς ἀπορίαν ἔλθῃ στρατιώτης
[21, 21]	ἰδίας ἀσφαλείας λαμβάνειν τὴν πεῖραν.	Ὅτι	οὐ δεῖ προκρίνειν τινὰ τῆς
[21, 21]	τὸν λοιπὸν χρόνον ἔχειν εἰρήνην.	Ὅτι	οὐ δεῖ τοὺς ἁμαρτήσαντας ἐκ
[21, 17]	ἡλικίας· ἦν γὰρ παντελῶς νέος.	Ὅτι	οὗτος ὁ ἱστορικὸς τὰς ἁμαρτίας
[21, 3]	τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις ἐνεργείας.	~Ὅτι	παραγενηθεὶς ἐπὶ τὸ καταλειφθὲν στρατόπεδον
[21, 1]	δοκοῦσι δὲ καὶ Ἀλεξάνδρῳ προειπεῖν	ὅτι	παρελθὼν εἰς Βαβυλῶνα τελευτήσει. ὁμοίως
[21, 2]	διαλαβεῖν ἀληθῆ τὸν λόγον εἶναι	ὅτι	πολλὰ κενὰ τοῦ πολέμου. ἄγνοια
[21, 21]	ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις μὴ μεταδιδασκομένους.	Ὅτι	προτερεῖ παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἡ
[21, 1]	ἅμα καὶ τοῦ ζῆν ἐστερήθη.	Ὅτι	Πτολεμαῖος καὶ Σέλευκος καὶ Λυσίμαχος
[21, 6]	τι Δοῦρις, Διόδωρος καὶ Δίων,	ὅτι	Σαμνητῶν, Τυρρηνῶν καὶ ἑτέρων ἐθνῶν
[21, 1]	διὰ τὸ κατέχεσθαι ὑπὸ Δημητρίου.	{Ὅτι	Σέλευκος μετὰ τὴν διαίρεσιν τῆς
[21, 9]	πράττειν φιλαπεχθημόνως ἀφῆκεν ἀθῴους, ἐπιφθεγξάμενος	ὅτι	συγγνώμη τιμωρίας αἱρετωτέρα. ~Ὅτι οἱ
[21, 12]	βασιλέως ἀντειπὼν ἐδίδαξε τοὺς στρατιώτας	ὅτι	συμφέρει σῶσαι τὸν ἄνδρα. ἀναιρεθέντος
[21, 20]	ἐσχάτην τῆς περὶ Δημήτριον βασιλείας.	~{Ὅτι	τοῦ Δημητρίου φυλαττομένου εἰς Πέλλαν
[21, 12]	δὲ Λυσιμάχου τὸ Μακεδονικὸν εἰπόντος.	Ὅτι	τοῦ Δρομιχαίτου τὸν Λυσίμαχον ἐπὶ
[21, 1]	καταταχθῆναι μερίδα, πρὸς δὲ τούτοις	ὅτι	τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς Ἀντίγονον
[21, 17]	καίτοι γε τίς οὐκ οἶδεν	ὅτι	τῶν πώποτε δυναστευσάντων οὐδεὶς ἐλάττοσιν
[21, 12]	δυνατωτάτων βασιλέων καὶ συμμαχούντων ἀλλήλοις.	~Ὅτι	ὑπὸ σιτοδείας πιεζομένης τῆς τοῦ
[21, 1]	αὐτῇ πόλεις Πτολεμαίου καὶ κατηγοροῦντος	ὅτι	φίλος ὢν Σέλευκος προσεδέξατο τὴν
[21, 12]	πάλιν πρὸς ταῦτα τοῦ Λυσιμάχου	διότι	τὰ μὲν περὶ ταύτην τὴν
[21, 13]	θεὸν ὣς πάντ´ ἀγορεύειν ἀβίβλῃ	πεφυκότι	μοι· οἴδατε οἷσπερ λέγω· τοὺς
[21, 16]	Σικελῶν σιτοπομπιῶν. καὶ ἐν τῷ	προγεγονότι	κατὰ τὴν Λιβύην πολέμῳ θαλαττοκρατοῦντες
[21, 13]	Θρᾴκης βασιλέων· ἀργαλέον δέ μοί	ἐστι	θεὸν ὣς πάντ´ ἀγορεύειν ἀβίβλῃ
[21, 21]	τιμωρίας. Ὅτι καλὸν καὶ εὔθετόν	ἐστι	λύειν μὲν τὴν ἔχθραν, ἀντεισάγειν
[21, 21]	εὐδοξίας γενέσθαι διάδοχος· αἰσχρὸν γάρ	ἐστι	τὸ μὲν ὄνομα φέρειν Πύρρου
[21, 17]	ἐν ταῖς ἐναντιώσεσιν ἐλέγχων φανερός	ἐστι	τὸ φιλάληθες τῆς ἱστορικῆς παρρησίας
[21, 1]	ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ~Πᾶσαν μὲν κακίαν φευκτέον	ἐστὶ	τοῖς νοῦν ἔχουσι, μάλιστα δὲ
[21, 18]	τὴν πόλιν. Οἷς γὰρ οὐ	μέτεστι	τῆς δημαρχίας, τούτους οὐδὲ τῆς