HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XXI (fragments)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

η = 27 formes différentes pour 42 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, fragment

[21, 13]   τοὺς θησαυροὺς μηνύει ἢ Λυσιμάχῳ ἤ τινι τῆς Θρᾴκης βασιλέων· ἀργαλέον

[21, 13]   τελῶν πιστότατος, τοὺς θησαυροὺς μηνύει ἢ Λυσιμάχῳ ἤ τινι τῆς Θρᾴκης

[21, 12]   δεῖπνον εἶναι βασιλικώτερον, τὸ Μακεδονικὸν ἢ τὸ Θρᾴκιον. τοῦ δὲ Λυσιμάχου

[21, 12]   δοκεῖ δεῖπνον βασιλικώτερον, τὸ Μακεδονικὸν ἢ τὸ Θρᾴκιον. τοῦ δὲ Λυσιμάχου

[21, 21]   ἡ μὲν ἐπιείκεια τῆς ὀργῆς, ἡ δὲ εὐεργεσία τῆς τιμωρίας. Ὅτι

[21, 21]   Ὅτι προτερεῖ παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἡ μὲν ἐπιείκεια τῆς ὀργῆς, ἡ

[21, 21]   Ὅτι ἔμφυτος οὖσα τοῖς ἀνθρώποις ἡ τοῦ πλείονος ἐπιθυμία τῆς τοιαύτης

[21, 21]   Ἔμφυτος γὰρ οὖσα τοῖς βασιλεῦσιν ἡ τοῦ πλέονος ἐπιθυμία τοιαύτης οὐκ

[21, 12]   μὲν περὶ ταύτην τὴν στρατείαν ἠγνόησεν, εἰς δὲ τὸ λοιπὸν πειράσεται

[21, 1]   καὶ Λυσιμάχου κατὰ τὴν μάχην ἠγωνίζοντο ὡς ἂν τῆς φύσεως ἐφάμιλλον

[21, 16]   αὐτοῦ τιμωρίας. ὁ γὰρ βασιλεὺς ἤδη γεγηρακὼς τὰς ὑπαίθρους δυνάμεις Ἀρχαγάθῳ

[21, 17]   ταῦτα τὸν βασιλέα διακείμενον ἐσχάτως ἤδη κατέθηκεν ἐπὶ τῆς πυρᾶς Ὀξύθεμις

[21, 3]   διατεθέντων, ἐπεχείρησε πολιορκῆσαι πόλιν ὀνομαζομένην Ἤθας. τῶν δὲ βαρβάρων ἀθροισάντων μεγάλην

[21, 19]   δ´ ἀκριβέστερον τὸ τῆς γυναικὸς ἦθος προϊὼν ὁ λόγος καὶ τὰ

[21, 17]   κατὰ λόγον ὑπεραίρων τῆς ἰδίας ἡλικίας· ἦν γὰρ παντελῶς νέος. Ὅτι

[21, 12]   τέκνων εἰς πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Ἧλιν. Ὅτι μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς

[21, 11]   χώραν ὑπὸ Λυσιμάχου. οὐκέτι γὰρ ἤλπιζον αὑτοὺς δύνασθαι κρατῆσαι τῷ πολέμῳ,

[21, 12]   βουλεύσασθαι πῶς χρηστέον ἐστὶν τοῖς ἡλωκόσιν— ὁ μὲν Δρομιχαίτης περὶ τῆς

[21, 12]   εἰωθότας διατρίβειν, ἀπήγαγε πρὸς τὸν ἡλωκότα βασιλέα. μετὰ δὲ ταῦτα συντελέσας

[21, 12]   ἄγειν εἰς τὸ μέσον τὸν ἡλωκότα βασιλέα πρὸς τὴν κόλασινδεῖν γὰρ

[21, 16]   δὲ τῇ καταλήψει τῆς πατρίδος ἡλωκὼς δοῦλος ἐγένετο διὰ τὴν εὐπρέπειαν

[21, 21]   αὑτῶν; Ὅτι δεῖ τοῖς μὲν ἡμαρτημένοις δοῦναι συγγνώμην, εἰς δὲ τὸν

[21, 21]   κολάζειν, ἀλλὰ τοὺς ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις μὴ μεταδιδασκομένους. Ὅτι προτερεῖ παρὰ

[21, 17]   πόνοι συνεχεῖς ἐγένοντο καὶ καθ´ ἡμέραν ἐπιτάσεις ἀλγηδόνων, ἔπειτα σηπεδόνες ἀνίατοι

[21, 12]   καὶ χώραν δυσχείμερον καὶ σπανίζουσαν ἡμέρων καρπῶν, ἐβιάσω δὲ παρὰ φύσιν

[21, 16]   ἤνεγκε διὰ τοιαύτας αἰτίας. Μένων ἦν Αἰγεσταῖος τὸ γένος· ἐν δὲ

[21, 16]   δυνάμεις Ἀρχαγάθῳ παραδεδώκει. οὗτος δὲ ἦν Ἀρχαγάθου μὲν υἱὸς τοῦ κατὰ

[21, 20]   ἐστὶν τῷ Δημητρίῳ. κεκρικὼς γὰρ ἦν αὐτὸν ἀπολύειν καὶ κατάγειν ἐπὶ

[21, 17]   λόγον ὑπεραίρων τῆς ἰδίας ἡλικίας· ἦν γὰρ παντελῶς νέος. Ὅτι οὗτος

[21, 12]   ἑαυτοῦ κερατίνοις καὶ ξυλίνοις, καθάπερ ἦν ἔθος τοῖς Γέταις. προβαίνοντος δὲ

[21, 17]   τἀγαθὰ τῷ δυνάστῃ. ῥᾴδιον δ´ ἦν, οἶμαι, πρὸς ἄμειψιν χάριτος τῷ

[21, 18]   Μένωνα, πολὺ ταῖς δυνάμεσιν ὑπερεχόντων, ἠναγκάσθησαν οἱ Συρακόσιοι δόντες ὁμήρους τοῖς

[21, 16]   εἰς πέρας τὴν προαίρεσιν οὐκ ἤνεγκε διὰ τοιαύτας αἰτίας. Μένων ἦν

[21, 20]   εἰς Πέλλαν Λυσίμαχος πρέσβεις ἀποστείλας ἠξίου τὸν Σέλευκον μηδενὶ τρόπῳ τὸν

[21, 4]   θυγατέρα λέγων πέμπειν πρὸς τὴν Ἤπειρον ἐπὶ τὸν γάμον, στόλῳ κεκοσμημένην

[21, 1]   τῶν καθ´ αὑτὸν βασιλέων οὐκ ἠρκέσθη ταῖς παρὰ τῆς τύχης δωρεαῖς,

[21, 2]   καὶ τὴν ἔκπληξιν τῶν ἀνθρώπων ἠρκέσθη τὴν δύναμιν ἀποβιβάσας καὶ τρόπαιον

[21, 12]   καὶ προσαγορεύσας πατέρα τὸν Λυσίμαχον ἠρώτησε πότερον αὐτῷ δοκεῖ δεῖπνον βασιλικώτερον,

[21, 12]   καὶ προσαγορεύσας πατέρα τὸν Λυσίμαχον ἠρώτησε πότερον αὐτῷ δοκεῖ δεῖπνον εἶναι

[21, 1]   τῶν ἀνδρῶν τούτων ἀποφάσεις· περὶ ἧς τὰ κατὰ μέρος ἐροῦμεν, ὅταν

[21, 17]   πότου τὸν Μένωνα τὸ πτερὸν ᾔτησεν. εἶτα ὁ μὲν φαρμάκῳ σηπτικῷ

[21, 17]   αὐτῷ φιλοτιμότερον διὰ τὴν ἄγνοιαν ἥψατο πανταχόθεν τῆς περὶ τοὺς ὀδόντας

Livre, fragment
[21, 13]	τοὺς θησαυροὺς μηνύει ἢ Λυσιμάχῳ	ἤ	τινι τῆς Θρᾴκης βασιλέων· ἀργαλέον
[21, 13]	τελῶν πιστότατος, τοὺς θησαυροὺς μηνύει	ἢ	Λυσιμάχῳ ἤ τινι τῆς Θρᾴκης
[21, 12]	δεῖπνον εἶναι βασιλικώτερον, τὸ Μακεδονικὸν	ἢ	τὸ Θρᾴκιον. τοῦ δὲ Λυσιμάχου
[21, 12]	δοκεῖ δεῖπνον βασιλικώτερον, τὸ Μακεδονικὸν	ἢ	τὸ Θρᾴκιον. τοῦ δὲ Λυσιμάχου
[21, 21]	ἡ μὲν ἐπιείκεια τῆς ὀργῆς,	ἡ	δὲ εὐεργεσία τῆς τιμωρίας. Ὅτι
[21, 21]	Ὅτι προτερεῖ παρὰ τοῖς ἀνθρώποις	ἡ	μὲν ἐπιείκεια τῆς ὀργῆς, ἡ
[21, 21]	Ὅτι ἔμφυτος οὖσα τοῖς ἀνθρώποις	ἡ	τοῦ πλείονος ἐπιθυμία τῆς τοιαύτης
[21, 21]	Ἔμφυτος γὰρ οὖσα τοῖς βασιλεῦσιν	ἡ	τοῦ πλέονος ἐπιθυμία τοιαύτης οὐκ
[21, 12]	μὲν περὶ ταύτην τὴν στρατείαν	ἠγνόησεν,	εἰς δὲ τὸ λοιπὸν πειράσεται
[21, 1]	καὶ Λυσιμάχου κατὰ τὴν μάχην	ἠγωνίζοντο	ὡς ἂν τῆς φύσεως ἐφάμιλλον
[21, 16]	αὐτοῦ τιμωρίας. ὁ γὰρ βασιλεὺς	ἤδη	γεγηρακὼς τὰς ὑπαίθρους δυνάμεις Ἀρχαγάθῳ
[21, 17]	ταῦτα τὸν βασιλέα διακείμενον ἐσχάτως	ἤδη	κατέθηκεν ἐπὶ τῆς πυρᾶς Ὀξύθεμις
[21, 3]	διατεθέντων, ἐπεχείρησε πολιορκῆσαι πόλιν ὀνομαζομένην	Ἤθας.	τῶν δὲ βαρβάρων ἀθροισάντων μεγάλην
[21, 19]	δ´ ἀκριβέστερον τὸ τῆς γυναικὸς	ἦθος	προϊὼν ὁ λόγος καὶ τὰ
[21, 17]	κατὰ λόγον ὑπεραίρων τῆς ἰδίας	ἡλικίας·	ἦν γὰρ παντελῶς νέος. Ὅτι
[21, 12]	τέκνων εἰς πόλιν τὴν ὀνομαζομένην	Ἧλιν.	Ὅτι μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς
[21, 11]	χώραν ὑπὸ Λυσιμάχου. οὐκέτι γὰρ	ἤλπιζον	αὑτοὺς δύνασθαι κρατῆσαι τῷ πολέμῳ,
[21, 12]	βουλεύσασθαι πῶς χρηστέον ἐστὶν τοῖς	ἡλωκόσιν—	ὁ μὲν Δρομιχαίτης περὶ τῆς
[21, 12]	εἰωθότας διατρίβειν, ἀπήγαγε πρὸς τὸν	ἡλωκότα	βασιλέα. μετὰ δὲ ταῦτα συντελέσας
[21, 12]	ἄγειν εἰς τὸ μέσον τὸν	ἡλωκότα	βασιλέα πρὸς τὴν κόλασινδεῖν γὰρ
[21, 16]	δὲ τῇ καταλήψει τῆς πατρίδος	ἡλωκὼς	δοῦλος ἐγένετο διὰ τὴν εὐπρέπειαν
[21, 21]	αὑτῶν; Ὅτι δεῖ τοῖς μὲν	ἡμαρτημένοις	δοῦναι συγγνώμην, εἰς δὲ τὸν
[21, 21]	κολάζειν, ἀλλὰ τοὺς ἐπὶ τοῖς	ἡμαρτημένοις	μὴ μεταδιδασκομένους. Ὅτι προτερεῖ παρὰ
[21, 17]	πόνοι συνεχεῖς ἐγένοντο καὶ καθ´	ἡμέραν	ἐπιτάσεις ἀλγηδόνων, ἔπειτα σηπεδόνες ἀνίατοι
[21, 12]	καὶ χώραν δυσχείμερον καὶ σπανίζουσαν	ἡμέρων	καρπῶν, ἐβιάσω δὲ παρὰ φύσιν
[21, 16]	ἤνεγκε διὰ τοιαύτας αἰτίας. Μένων	ἦν	Αἰγεσταῖος τὸ γένος· ἐν δὲ
[21, 16]	δυνάμεις Ἀρχαγάθῳ παραδεδώκει. οὗτος δὲ	ἦν	Ἀρχαγάθου μὲν υἱὸς τοῦ κατὰ
[21, 20]	ἐστὶν τῷ Δημητρίῳ. κεκρικὼς γὰρ	ἦν	αὐτὸν ἀπολύειν καὶ κατάγειν ἐπὶ
[21, 17]	λόγον ὑπεραίρων τῆς ἰδίας ἡλικίας·	ἦν	γὰρ παντελῶς νέος. Ὅτι οὗτος
[21, 12]	ἑαυτοῦ κερατίνοις καὶ ξυλίνοις, καθάπερ	ἦν	ἔθος τοῖς Γέταις. προβαίνοντος δὲ
[21, 17]	τἀγαθὰ τῷ δυνάστῃ. ῥᾴδιον δ´	ἦν,	οἶμαι, πρὸς ἄμειψιν χάριτος τῷ
[21, 18]	Μένωνα, πολὺ ταῖς δυνάμεσιν ὑπερεχόντων,	ἠναγκάσθησαν	οἱ Συρακόσιοι δόντες ὁμήρους τοῖς
[21, 16]	εἰς πέρας τὴν προαίρεσιν οὐκ	ἤνεγκε	διὰ τοιαύτας αἰτίας. Μένων ἦν
[21, 20]	εἰς Πέλλαν Λυσίμαχος πρέσβεις ἀποστείλας	ἠξίου	τὸν Σέλευκον μηδενὶ τρόπῳ τὸν
[21, 4]	θυγατέρα λέγων πέμπειν πρὸς τὴν	Ἤπειρον	ἐπὶ τὸν γάμον, στόλῳ κεκοσμημένην
[21, 1]	τῶν καθ´ αὑτὸν βασιλέων οὐκ	ἠρκέσθη	ταῖς παρὰ τῆς τύχης δωρεαῖς,
[21, 2]	καὶ τὴν ἔκπληξιν τῶν ἀνθρώπων	ἠρκέσθη	τὴν δύναμιν ἀποβιβάσας καὶ τρόπαιον
[21, 12]	καὶ προσαγορεύσας πατέρα τὸν Λυσίμαχον	ἠρώτησε	πότερον αὐτῷ δοκεῖ δεῖπνον βασιλικώτερον,
[21, 12]	καὶ προσαγορεύσας πατέρα τὸν Λυσίμαχον	ἠρώτησε	πότερον αὐτῷ δοκεῖ δεῖπνον εἶναι
[21, 1]	τῶν ἀνδρῶν τούτων ἀποφάσεις· περὶ	ἧς	τὰ κατὰ μέρος ἐροῦμεν, ὅταν
[21, 17]	πότου τὸν Μένωνα τὸ πτερὸν	ᾔτησεν.	εἶτα ὁ μὲν φαρμάκῳ σηπτικῷ
[21, 17]	αὐτῷ φιλοτιμότερον διὰ τὴν ἄγνοιαν	ἥψατο	πανταχόθεν τῆς περὶ τοὺς ὀδόντας

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 13/11/2008