>

Livre, fragment
[21, 11]	πρὸς τὰ παράδοξα τῆς τύχης	ἑαυτοῖς	παρασκευάζοντες καταφυγάς, ἅμα δὲ διὰ
[21, 6]	συστρατηγὸς ὢν Τουρκουάτου οὕτως ἀπέδωκεν	ἑαυτὸν	εἰς σφαγὴν καὶ ἀνῃρέθησαν τῶν
[21, 12]	χρυσοῖς ποτηρίοις, τοῖς δὲ μεθ´	ἑαυτοῦ	κερατίνοις καὶ ξυλίνοις, καθάπερ ἦν
[21, 17]	τούτῳ κακίαις ἄλλα πολλὰ παρ´	ἑαυτοῦ	προσθεὶς ὁ συγγραφεύς, τὰς μὲν
[21, 17]	ἱστορικὸς τὰς ἁμαρτίας τῶν πρὸ	ἑαυτοῦ	συγγραφέων πικρότατα ἐλέγξας κατὰ μὲν
[21, 4]	πρὸς Μενέδημον τὸν Κροτωνιάτην τύραννον,	ἑαυτοῦ	φίλον ὄντα, ἔπεμψεν ἀγγελιαφόρον μὴ
[21, 1]	προκληθέντες, ὡς ὑπὸ τοῦ καθ´	ἑαυτοὺς	φόβου συναναγκασθέντες ὥρμησαν ἑτοίμως πρὸς
[21, 12]	ἔστρωσε τὴν ἁλοῦσαν βασιλικὴν στρωμνήν,	ἑαυτῷ	δὲ καὶ τοῖς φίλοις εὐτελῆ
[21, 18]	μισθοφόρους ἐν τακτῷ χρόνῳ τὰς	ἑαυτῶν	κτήσεις ἀποδομένους ἀπελθεῖν ἐκ Σικελίας.
[21, 17]	βιώσας δὲ δύο πρὸς τοῖς	ἑβδομήκοντα	ἔτη, καθὼς Τίμαιος ὁ Συρακόσιος
[21, 12]	δυσχείμερον καὶ σπανίζουσαν ἡμέρων καρπῶν,	ἐβιάσω	δὲ παρὰ φύσιν ἀγαγεῖν δύναμιν
[21, 17]	τελευτήσαντα δὲ διὰ τῆς ἱστορίας	ἐβλασφήμησεν	εἰς τὸν αἰῶνα. καθόλου γὰρ
[21, 16]	καταλήψει τῆς πατρίδος ἡλωκὼς δοῦλος	ἐγένετο	διὰ τὴν εὐπρέπειαν τοῦ σώματος
[21, 17]	καὶ πρῶτον μὲν πόνοι συνεχεῖς	ἐγένοντο	καὶ καθ´ ἡμέραν ἐπιτάσεις ἀλγηδόνων,
[21, 14]	αἰτιωτάτων τῆς ἀποστάσεως ἀπέλυσε τῶν	ἐγκλημάτων	ἅπαντας. Ὅτι ἐπὶ πολλῶν τὸ
[21, 17]	παρ´ ὅλην γὰρ τὴν γραφὴν	ἐγκωμιάζων	τὴν τῶν Συρακουσίων ἀνδρείαν, τὸν
[21, 17]	ἀληθείας ἱστορίαν, οὐ διαλέλοιπεν ἀδίκως	ἐγκωμιάζων	τὸν μισθοδότην. οὐκ ὀλίγων γὰρ
[21, 17]	ἄμειψιν χάριτος τῷ γραφεῖ τῶν	ἐγκωμίων	μὴ λειφθῆναι τῆς ἐκ τοῦ
[21, 5]	συγγραφεὺς τὰς κοινὰς πράξεις συντάξας	ἔγραψε	βιβλία εἴκοσιν ἕξ· Ψάων δὲ
[21, 5]	τὰς ἀπὸ τούτου διαδεξάμενος πράξεις	ἔγραψε	βιβλία τριάκοντα. ~Ὅτι ἐπὶ τοῦ
[21, 4]	Κροτωνιᾶται, φόβῳ τὰς πύλας ἀνοίξαντες	ἐδέξαντο	τὸν Ἀγαθοκλέα καὶ τὸ στράτευμα.
[21, 17]	δημοκρατίας τυχόντες τὴν Ἀγαθοκλέους οὐσίαν	ἐδήμευσαν,	τὰς δὲ εἰκόνας τὰς ἀνατεθείσας
[21, 12]	τῆς τιμωρίας τοῦ βασιλέως ἀντειπὼν	ἐδίδαξε	τοὺς στρατιώτας ὅτι συμφέρει σῶσαι
[21, 17]	τὴν βασιλείαν, τὸν μὲν Ἀρχάγαθον	ἐδολοφόνησε,	τοῦ δὲ στρατοπέδου κυριεύσας καὶ
[21, 7]	ἀδελφὸν τοῦ Ἀλεξάνδρου, καὶ αὐτὸν	ἐδολοφόνησεν,	οὐ βουλόμενος σύνεδρον ἔχειν τῇ
[21, 17]	Ἀγαθοκλῆς ἀφαιρούμενος τὰ τῶν πολιτῶν	ἐδωρεῖτο	τῷ συγγραφεῖ μηδὲν προσήκοντα παρὰ
[21, 6]	ὅτι Σαμνητῶν, Τυρρηνῶν καὶ ἑτέρων	ἐθνῶν	πολεμούντων Ῥωμαίοις ὁ Δέκιος ὕπατος
[21, 12]	κερατίνοις καὶ ξυλίνοις, καθάπερ ἦν	ἔθος	τοῖς Γέταις. προβαίνοντος δὲ τοῦ
[21, 2]	Εὐρώπην πεποιημένων δορίκτητον. Ὅτι Ἀγαθοκλῆς	εἰ	μὲν ἀποβιβάσας τὴν δύναμιν ἐπικειμένοις
[21, 1]	τῶν Χαλαίων καὶ προλεγόντων ὡς,	εἰ	τὸν Σέλευκον ἐκ τῶν χειρῶν
[21, 1]	ἐπὶ τοὺς οἰκείους χρόνους παραγενηθέντες.	Εἴ	τῳ περισπούδαστον ταύτας (τὰς ἐκ
[21, 1]	τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα σταλείσας ἀποικίας)	εἰδέναι,	ἱστόρηται περιέργως Στράβωνι τῷ γεωγράφῳ,
[21, 17]	Ἀγαθοκλέους οὐσίαν ἐδήμευσαν, τὰς δὲ	εἰκόνας	τὰς ἀνατεθείσας ὑπ´ αὐτοῦ κατέσπασαν.
[21, 17]	καὶ Καλλίας καὶ αὐτὸς Συρακούσιος,	εἴκοσι	δύο βίβλους συγγράψας, καὶ Ἄντανδρος
[21, 5]	κοινὰς πράξεις συντάξας ἔγραψε βιβλία	εἴκοσιν	ἕξ· Ψάων δὲ ὁ Πλαταιεὺς
[21, 14]	καθελών, τὴν πόλιν κατὰ κράτος	εἷλε,	δέκα μόνους ἄνδρας ἀνελὼν τοὺς
[21, 8]	τῆς πόλεως ἐκυρίευσαν καὶ ταύτην	εἷλον.	τῶν δὲ Βρεττίων καταπλαγέντων, πρέσβεις
[21, 12]	ἠρώτησε πότερον αὐτῷ δοκεῖ δεῖπνον	εἶναι	βασιλικώτερον, τὸ Μακεδονικὸν ἢ τὸ
[21, 12]	στρατοπέδῳ, τούτοις ἀπεκρίθη μὴ δίκαιον	εἶναι	καταλιπόντα τὴν δύναμιν καὶ τοὺς
[21, 2]	στήσας διαλαβεῖν ἀληθῆ τὸν λόγον	εἶναι	ὅτι πολλὰ κενὰ τοῦ πολέμου.
[21, 1]	διαβολὰς ἀντεῖπε Σέλευκος φάμενος δίκαιον	εἶναι	τοὺς τῇ παρατάξει κρατήσαντας κυρίους
[21, 21]	~Ὅτι δεῖ τοῖς μὲν πολεμίοις	εἶναι	φοβερώτατον, τοῖς δὲ φίλοις διαμένειν
[21, 12]	δύναμις ὑπαίθριος οὐ δύναται διασώζεσθαι;	εἰπόντος	δὲ πάλιν πρὸς ταῦτα τοῦ
[21, 12]	τοῦ δὲ Λυσιμάχου τὸ Μακεδονικὸν	εἰπόντος.	Ὅτι τοῦ Δρομιχαίτου τὸν Λυσίμαχον
[21, 12]	τοῦ δὲ Λυσιμάχου τὸ Μακεδονικὸν	εἰπόντος,	Τί οὖν, ἔφη, νόμιμα τοιαῦτα
[21, 16]	διαβιβάζειν στρατόπεδα, καὶ ταῖς ναυσὶν	εἴργειν	τοὺς Φοίνικας τῶν ἀπὸ τῶν
[21, 16]	τὸ γενόμενον βεβαιώσει τὸ νῦν	εἰρημένον.	Ὅτι Ἀγαθοκλῆς ὁ βασιλεὺς πολὺν
[21, 16]	Ἀγαθοκλῆς ὁ βασιλεὺς πολὺν χρόνον	εἰρηνεύων	πρὸς Καρχηδονίους, μεγάλην ἐπεποίητο παρασκεύασιν
[21, 21]	δὲ τὸν λοιπὸν χρόνον ἔχειν	εἰρήνην.	Ὅτι οὐ δεῖ τοὺς ἁμαρτήσαντας
[21, 12]	ἔτι δὲ ἐπιφανεστέραν βασιλείαν, ἐπεθύμεις	εἰς	ἀνθρώπους παραγενέσθαι βαρβάρους καὶ ζῶντας
[21, 21]	ἀντεισάγειν δὲ φιλίαν. ὅταν γὰρ	εἰς	ἀπορίαν ἔλθῃ ὁ ἄνθρωπος, ἐπὶ
[21, 21]	ἀρωγὴν ὁρμᾶν εἴωθεν. Ὅτι ὅταν	εἰς	ἀπορίαν ἔλθῃ στρατιώτης ἀλλόφυλος, ἐπὶ
[21, 1]	ἐπιβαλόμενος τὰς τῶν ἄλλων βασιλείας	εἰς	αὑτὸν ἀδίκως περιστῆσαι τὴν ἰδίαν
[21, 1]	καὶ Ἀλεξάνδρῳ προειπεῖν ὅτι παρελθὼν	εἰς	Βαβυλῶνα τελευτήσει. ὁμοίως δὲ τῇ
[21, 7]	ἀδελφὸς Ἀντιπάτρου προσκαλεσάμενος Δημήτριον βασιλέα	εἰς	βοήθειαν, δολοφονεῖται ὑπ´ αὐτοῦ. ὁμοίως
[21, 21]	τῆς ἐσθῆτος τυραννικὸν οἴκοι φυλάττειν,	εἰς	δὲ πόλιν ἐλευθέραν εἰσιόντα τοῖς
[21, 12]	περὶ ταύτην τὴν στρατείαν ἠγνόησεν,	εἰς	δὲ τὸ λοιπὸν πειράσεται φίλος
[21, 21]	τοῖς μὲν ἡμαρτημένοις δοῦναι συγγνώμην,	εἰς	δὲ τὸν λοιπὸν χρόνον ἔχειν
[21, 16]	μὲν Ἀρχάγαθος ὁρῶν τὴν βασιλείαν	εἰς	ἕτερον καταντῶσαν, ἀμφοτέροις ἐπιβουλεῦσαι διέγνω.
[21, 4]	ἀνετοίμους. εἶτα πολιορκήσας ἀπὸ θαλάσσης	εἰς	θάλασσαν περιέβαλε τείχη, καὶ διὰ
[21, 17]	ὁμοφύλων ὠμότητι προσθεὶς καὶ τὴν	εἰς	θεοὺς ἀσέβειαν, πρέπουσαν παρέσχε τῇ
[21, 4]	τὰς ναυτικὰς δυνάμεις ἀθροίσας διέπλευσεν	εἰς	Ἰταλίαν. διανοούμενος ἐπὶ Κρότωνος στρατεύειν,
[21, 8]	βασιλείᾳ. ~Ὅτι Ἀγαθοκλῆς συναθροίσας δυνάμεις	εἰς	Ἰταλίαν διεπέρασεν ἔχων πεζοὺς τρισμυρίους,
[21, 4]	λειῶν ἐλάμβανε. καὶ φρουρὰν ἀπολείπων	εἰς	Κρότωνα εἰς Συράκοσαν ἔπλευσεν. ~Ὅτι
[21, 18]	διεπολέμει, φυγομαχούντων τῶν ἐναντίων καὶ	εἰς	παράταξιν οὐδαμῶς καταβαινόντων. τῶν δὲ
[21, 20]	βασιλείας. ~{Ὅτι τοῦ Δημητρίου φυλαττομένου	εἰς	Πέλλαν Λυσίμαχος πρέσβεις ἀποστείλας ἠξίου
[21, 16]	διακοσίας τετρήρεις καὶ ἑξήρεις· ὅμως	εἰς	πέρας τὴν προαίρεσιν οὐκ ἤνεγκε
[21, 12]	προσαγορεύσας, ἀπήγαγε μετὰ τῶν τέκνων	εἰς	πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Ἧλιν. Ὅτι
[21, 1]	σὺν τοῖς χρήμασι πᾶσιν ἔπλευσεν	εἰς	Σαλαμῖνα τῆς Κύπρου διὰ τὸ
[21, 20]	μόνον ἀθετῆσαι πίστιν, ἀλλὰ καὶ	εἰς	συνῳκειωμένον αὐτῷ τὸ μύσος ἐκεῖνο
[21, 4]	καὶ φρουρὰν ἀπολείπων εἰς Κρότωνα	εἰς	Συράκοσαν ἔπλευσεν. ~Ὅτι Δίυλλος Ἀθηναῖος
[21, 8]	ἑξακοσίους ὁμήρους καὶ φρουρὰν ἀπολιπὼν	εἰς	Συρακόσας ἐπανῆλθεν. οἱ δὲ Βρέττιοι
[21, 16]	κλύδωνος ἐκβρασθέντος, ἐπιγνόντες τινὲς ἀπεκόμισαν	εἰς	Συρακόσας. ~Ὁ δὲ βασιλεὺς εἰωθὼς
[21, 3]	στρατιώτας τετρακισχιλίους, καὶ οὕτως ἐπανῆλθεν	εἰς	Συρακόσας. ~Ὅτι Ἀγαθοκλῆς τὰς ναυτικὰς
[21, 6]	ὢν Τουρκουάτου οὕτως ἀπέδωκεν ἑαυτὸν	εἰς	σφαγὴν καὶ ἀνῃρέθησαν τῶν ἐναντίων
[21, 18]	δὲ τῶν πολιτῶν φιλοφρόνως ἀναληφθέντες	εἰς	τὰς ἰδιωτικὰς οἰκίας νυκτὸς ἐφόνευσαν
[21, 18]	δὲ τῶν πολιτῶν φιλοφρόνως ἀναληφθέντες	εἰς	τὰς οἰκίας, νυκτὸς ἐφόνευσαν τοὺς
[21, 14]	Ὅτι ἐπὶ πολλῶν τὸ θυμομαχεῖν	εἰς	τέλος χαριζομένους τῷ θυμῷ παραιτητέον·
[21, 16]	ἀπέσφαξε. τοῦ δὲ σώματος ῥιφθέντος	εἰς	τὴν θάλασσαν καὶ πρὸς τὴν
[21, 1]	τὴν ὑπὸ Πτολεμαῖον οὖσαν χώραν	εἰς	τὴν ἰδίαν καταταχθῆναι μερίδα, πρὸς
[21, 16]	ναυτικῶν δυνάμεων· διενοεῖτο γὰρ πάλιν	εἰς	τὴν Λιβύην διαβιβάζειν στρατόπεδα, καὶ
[21, 12]	τῶν Θρᾳκῶν καὶ βοώντων ἄγειν	εἰς	τὸ μέσον τὸν ἡλωκότα βασιλέα
[21, 17]	δὲ διὰ τῆς ἱστορίας ἐβλασφήμησεν	εἰς	τὸν αἰῶνα. καθόλου γὰρ ταῖς
[21, 17]	καὶ τὰς διὰ τύχην μεταφέρων	εἰς	τὸν μηδὲν ἐξαμαρτόντα. γενομένου δὲ
[21, 12]	δὲ παρὰ φύσιν ἀγαγεῖν δύναμιν	εἰς	τόπους τοιούτους ἐν οἷς ξενικὴ
[21, 1]	βασιλείας ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν παρεγένετο	εἰς	Φοινίκην καὶ ἐπεχείρησε κατὰ τὰς
[21, 16]	προσεποιεῖτο, τῶν ἐρωμένων καὶ φίλων	εἷς	ἀριθμούμενος· διὰ δὲ τὴν τῆς
[21, 21]	φυλάττειν, εἰς δὲ πόλιν ἐλευθέραν	εἰσιόντα	τοῖς ἐνθάδε νόμοις πείθεσθαι. Οὗ
[21, 4]	τὸν Ἀγαθοκλέα καὶ τὸ στράτευμα.	εἰσπεσόντες	δὲ εἴσω τῆς πόλεως, τὰς
[21, 4]	καὶ τὸ στράτευμα. εἰσπεσόντες δὲ	εἴσω	τῆς πόλεως, τὰς μὲν οἰκίας
[21, 17]	τὸν Μένωνα τὸ πτερὸν ᾔτησεν.	εἶτα	ὁ μὲν φαρμάκῳ σηπτικῷ χρίσας
[21, 4]	καὶ οὕτως ἀπατήσας εὗρεν ἀνετοίμους.	εἶτα	πολιορκήσας ἀπὸ θαλάσσης εἰς θάλασσαν
[21, 13]	κοίτην ποταμοῦ καὶ κατορύττων κάτω,	εἶτα	τὸν ῥοῦν ἐπαφιείς, τοὺς δ´
[21, 16]	ἐκ τῶν κινδύνων τὴν πατρίδα.	εἶχε	δὲ ναῦς Ἀγαθοκλῆς ὁ βασιλεὺς
[21, 17]	μέρη τῆς γραφῆς πλείστην πρόνοιαν	εἶχε	τῆς ἀληθείας, ἐν δὲ ταῖς
[21, 21]	τὴν τῶν φίλων ἁρπαγὴν ὁρμᾶν	εἴωθεν.	Ἔμφυτος γὰρ οὖσα τοῖς βασιλεῦσιν
[21, 21]	τὴν τῶν φίλων ἀρωγὴν ὁρμᾶν	εἴωθεν.	Ὅτι ὅταν εἰς ἀπορίαν ἔλθῃ
[21, 12]	καὶ τοὺς περὶ τὴν θεραπείαν	εἰωθότας	διατρίβειν, ἀπήγαγε πρὸς τὸν ἡλωκότα
[21, 9]	ἅπαντας τοὺς κατ´ αὐτοῦ βλασφημεῖν	εἰωθότας	ἐν ταῖς ἐκκλησίαις καὶ πάντα
[21, 17]	εἰς Συρακόσας. ~Ὁ δὲ βασιλεὺς	εἰωθὼς	μετὰ τὸ δεῖπνον ἀεὶ πτερῷ
[21, 3]	καταλειφθὲν στρατόπεδον Ἀγαθοκλῆς μετὰ τὴν	ἐκ	Κερκύρας ὑποστροφήν, καὶ πυθόμενος τούς
[21, 17]	μείζω βασιλείαν περιεποιήσατο; χειροτέχνης γὰρ	ἐκ	παίδων γενόμενος δι´ ἀπορίαν βίου
[21, 21]	Ὅτι οὐ δεῖ τοὺς ἁμαρτήσαντας	ἐκ	παντὸς τρόπου κολάζειν, ἀλλὰ τοὺς
[21, 1]	Φλέγοντί τε καὶ Διοδώρῳ τῷ	ἐκ	Σικελίας ~Ὅτι Κέρκυρα πολιορκουμένη πλοῒ
[21, 18]	τὰς ἑαυτῶν κτήσεις ἀποδομένους ἀπελθεῖν	ἐκ	Σικελίας. τούτων δὲ κυρωθέντων, οἱ
[21, 1]	Εἴ τῳ περισπούδαστον ταύτας (τὰς	ἐκ	τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα σταλείσας ἀποικίας)
[21, 17]	ἔχθραν. φυγαδευθεὶς γὰρ ὑπ´ Ἀγαθοκλέους	ἐκ	τῆς Σικελίας, ζῶντα μὲν ἀμύνασθαι
[21, 17]	τῶν ἐγκωμίων μὴ λειφθῆναι τῆς	ἐκ	τοῦ βασιλικοῦ γένους δωροδοκίας. ~Ὅτι
[21, 1]	πλεονεξίαν· αὕτη γὰρ διὰ τὴν	ἐκ	τοῦ συμφέροντος ἐλπίδα προκαλουμένη πολλοὺς
[21, 12]	τοῦ πλήθους, ὁ Δρομιχαίτης ἀναζητήσας	ἐκ	τῶν αἰχμαλώτων τοὺς φίλους τοῦ
[21, 16]	πολέμῳ θαλαττοκρατοῦντες οἱ Καρχηδόνιοι διέσωσαν	ἐκ	τῶν κινδύνων τὴν πατρίδα. εἶχε
[21, 17]	ἐν τοῖς περὶ Ἀρχάγαθον, πεφευγὼς	ἐκ	τῶν Συρακουσῶν· πεφρονηματισμένος δὲ ἐπὶ
[21, 21]	τοὺς ἰδίους οἴκους λαμπροὺς κατασκευάζειν	ἐκ	τῶν τῆς πατρίδος ἀτυχημάτων. Οἱ
[21, 20]	Σέλευκον μηδενὶ τρόπῳ τὸν Δημήτριον	ἐκ	τῶν χειρῶν ἀφεῖναι, πλεονέκτην ἄνδρα
[21, 1]	προλεγόντων ὡς, εἰ τὸν Σέλευκον	ἐκ	τῶν χειρῶν ἀφήσει, συμβήσεται τήν
[21, 18]	γυναῖκας γήμαντες κατέσχον τὴν πόλιν.	ἐκάλεσαν	δὲ ταύτην Μαμερτίνην ἀπὸ τοῦ
[21, 1]	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἀκριβῶς	ἕκαστα	δηλώσομεν ἐπὶ τοὺς οἰκείους χρόνους
[21, 2]	Μακεδονικῶν ἁπασῶν ἐμπρησθεισῶν. {Ὑπερβολὴν γὰρ	ἑκάτεροι	φιλοτιμίας οὐ κατέλιπον, οἱ μὲν
[21, 6]	σφαγὴν καὶ ἀνῃρέθησαν τῶν ἐναντίων	ἑκατὸν	χιλιάδες αὐθημερόν} ~Ὅτι Ἀντίπατρος διὰ
[21, 16]	τὴν γῆν ὑπὸ τοῦ κλύδωνος	ἐκβρασθέντος,	ἐπιγνόντες τινὲς ἀπεκόμισαν εἰς Συρακόσας.
[21, 20]	εἰς συνῳκειωμένον αὐτῷ τὸ μύσος	ἐκεῖνο	ἐπανελέσθαι· πρὸς δὲ τὸν υἱὸν
[21, 12]	ὁμοίως δὲ διττῶν ἑτοιμασθέντων δείπνων,	ἐκείνοις	μὲν παντοδαπῶν πολυτέλειαν βρωμάτων παρέθηκεν
[21, 1]	αὐτὸν Ἀντίγονον ἐν τῇ πρὸς	ἐκεῖνον	παρατάξει καταστρέψειν τὸν βίον οὐ
[21, 21]	διαμένειν βέβαια προσηνέστατον. Ἐπειδὴ κατ´	ἐκεῖνον	τὸν καιρὸν ἀγνοήσαντες τὸ συμφέρον
[21, 1]	κτισθεῖσαν μὲν ὑπ´ αὐτοῦ, ἀπ´	ἐκείνου	δὲ κληθεῖσαν Σελεύκειαν. ἀλλὰ περὶ
[21, 18]	διὰ τὸ τοῦτον κατὰ τὴν	ἐκείνων	διάλεκτον Μάμερτον καλεῖσθαι. {Ὅτι οἱ
[21, 1]	καταστρέψειν τὸν βίον οὐ μετρίως	ἐκινήθη	καταπλαγεὶς τὸ ἀξίωμα τῶν ἀνδρῶν.
[21, 9]	αὐτοῦ βλασφημεῖν εἰωθότας ἐν ταῖς	ἐκκλησίαις	καὶ πάντα κατ´ αὐτοῦ πράττειν
[21, 17]	ἐπὶ δὲ τῆς τελευτῆς γενόμενος	ἐκκλησιάσας	τὸν λαὸν κατηγόρησε τῆς ἀσεβείας
[21, 18]	μὲν ξένοι κατὰ τὰς ὁμολογίας	ἐκλιπόντες	τὰς Συρακόσας καὶ παραγενηθέντες ἐπὶ
[21, 18]	οἱ μισθοφόροι κατὰ τὰς ὁμολογίας	ἐκλιπόντες	τὰς Συρακούσας προσεδέχθησαν ὑπὸ τῶν
[21, 2]	τὴν γεγενημένην προσαγγελίαν καὶ τὴν	ἔκπληξιν	τῶν ἀνθρώπων ἠρκέσθη τὴν δύναμιν
[21, 8]	διὰ μηχανῶν πετροβόλων τῆς πόλεως	ἐκυρίευσαν	καὶ ταύτην εἷλον. τῶν δὲ
[21, 17]	οὐ μόνον Σικελίας σχεδὸν ὅλης	ἐκυρίευσεν,	ἀλλὰ πολλὴν τῆς Ἰταλίας τε
[21, 16]	ἔχων πρὸς τὸν δυνάστην, καιρὸν	ἔλαβε	τῆς κατ´ αὐτοῦ τιμωρίας. ὁ
[21, 4]	αὐτοῖς, τὰ μέρη τῶν λειῶν	ἐλάμβανε.	καὶ φρουρὰν ἀπολείπων εἰς Κρότωνα
[21, 17]	ὅτι τῶν πώποτε δυναστευσάντων οὐδεὶς	ἐλάττοσιν	ἀφορμαῖς χρησάμενος μείζω βασιλείαν περιεποιήσατο;
[21, 3]	ἀπουσίαν αὐτοῦ, πάντας ἀπέσφαξεν, οὐκ	ἐλάττους	ὄντας τῶν δισχιλίων. τῶν δὲ
[21, 2]	γὰρ καὶ ἀπάτη πολλάκις οὐκ	ἐλάττω	κατεργάζεται τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις
[21, 21]	τοῖς λογισμοῖς. ὅσῳ γὰρ πλείοσιν	ἐλαττώμασι	περιπεπτώκαμεν, τοσούτῳ μείζονος τιμωρίας ἄξιοι
[21, 17]	τῶν πρὸ ἑαυτοῦ συγγραφέων πικρότατα	ἐλέγξας	κατὰ μὲν τἄλλα μέρη τῆς
[21, 17]	γὰρ τῶν ἐν ταῖς ἐναντιώσεσιν	ἐλέγχων	φανερός ἐστι τὸ φιλάληθες τῆς
[21, 21]	οἴκοι φυλάττειν, εἰς δὲ πόλιν	ἐλευθέραν	εἰσιόντα τοῖς ἐνθάδε νόμοις πείθεσθαι.
[21, 1]	τῶν ὅλων κοινοπραγίαν. Ὅτι οἱ	ἐλέφαντες	οἱ Ἀντιγόνου καὶ Λυσιμάχου κατὰ
[21, 21]	φιλίαν. ὅταν γὰρ εἰς ἀπορίαν	ἔλθῃ	ὁ ἄνθρωπος, ἐπὶ πρώτην τὴν
[21, 21]	εἴωθεν. Ὅτι ὅταν εἰς ἀπορίαν	ἔλθῃ	στρατιώτης ἀλλόφυλος, ἐπὶ πρώτην τὴν
[21, 16]	ὅταν πρὸς τοὺς οἰκείους χρόνους	ἔλθωμεν	αὐτῆς, τὸ γενόμενον βεβαιώσει τὸ
[21, 2]	δοκεῖν, ἀλλὰ καὶ περὶ τὴν	Ἑλλάδα	θεωρηθῆναι κρείττους ὄντες Μακεδόνων τῶν
[21, 1]	περισπούδαστον ταύτας (τὰς ἐκ τῆς	Ἑλλάδος	ἐνταῦθα σταλείσας ἀποικίας) εἰδέναι, ἱστόρηται
[21, 1]	διὰ τὴν ἐκ τοῦ συμφέροντος	ἐλπίδα	προκαλουμένη πολλοὺς πρὸς ἀδικίαν μεγίστων
[21, 12]	ποτὲ δύναται καὶ μηδεμίαν ἔχειν	ἐλπίδα	σωτηρίας ἐν τῷ στρατοπέδῳ, τούτοις
[21, 11]	δὲ διὰ τῆς φιλανθρωπίας ταύτης	ἐλπίζοντες	ἀπολήψεσθαι τὴν ἀφῃρημένην αὐτῶν χώραν
[21, 13]	οἴδατε οἷσπερ λέγω· τοὺς θησαυροὺς	ἐμήνυσε	τῷ Θρᾴκης στεφηφόρῳ τοῦ Σαργεντίου
[21, 8]	δὲ Βρέττιοι τοῖς ὅρκοις μὴ	ἐμμείναντες,	ἀλλὰ πανδημεὶ στρατεύσαντες ἐπὶ τοὺς
[21, 17]	βασιλέως, καὶ κατέκαυσεν ὄντα μὲν	ἔμπνουν	ἔτι, διὰ δὲ τὴν ἰδιότητα
[21, 2]	τῶν νηῶν τῶν Μακεδονικῶν ἁπασῶν	ἐμπρησθεισῶν.	{Ὑπερβολὴν γὰρ ἑκάτεροι φιλοτιμίας οὐ
[21, 21]	τῶν φίλων ἁρπαγὴν ὁρμᾶν εἴωθεν.	Ἔμφυτος	γὰρ οὖσα τοῖς βασιλεῦσιν ἡ
[21, 21]	τοιαύτης οὐκ ἀφέξεται πόλεως. Ὅτι	ἔμφυτος	οὖσα τοῖς ἀνθρώποις ἡ τοῦ
[21, 10]	στρατόπεδα, καθ´ οὓς ἂν καιροὺς	ἐν	ἀτυχήμασιν ὑπάρχωσι μεγάλοις, ἀκολουθοῦσι ταῖς
[21, 1]	Συρίαν ἰδιοποιεῖσθαι. προκατειληφότος δὲ τὰς	ἐν	αὐτῇ πόλεις Πτολεμαίου καὶ κατηγοροῦντος
[21, 17]	πλείστην πρόνοιαν εἶχε τῆς ἀληθείας,	ἐν	δὲ ταῖς Ἀγαθοκλέους πράξεσι τὰ
[21, 16]	Μένων ἦν Αἰγεσταῖος τὸ γένος·	ἐν	δὲ τῇ καταλήψει τῆς πατρίδος
[21, 12]	ἀγαγεῖν δύναμιν εἰς τόπους τοιούτους	ἐν	οἷς ξενικὴ δύναμις ὑπαίθριος οὐ
[21, 18]	φυγάδας. τῶν δὲ μισθοφόρων ἀτιμαζομένων	ἐν	ταῖς ἀρχαιρεσίαις, συνέβη στάσεως πληρωθῆναι
[21, 9]	τοὺς κατ´ αὐτοῦ βλασφημεῖν εἰωθότας	ἐν	ταῖς ἐκκλησίαις καὶ πάντα κατ´
[21, 17]	ἅπαντας ἀνθρώπους. διὰ γὰρ τῶν	ἐν	ταῖς ἐναντιώσεσιν ἐλέγχων φανερός ἐστι
[21, 16]	τὸν υἱὸν Ἀγαθοκλῆ, πρῶτον μὲν	ἐν	ταῖς Συρακούσαις συνέστησε τὸν νεανίσκον,
[21, 18]	ταραχὴν ἐπὶ τῷ τοὺς μισθοφόρους	ἐν	τακτῷ χρόνῳ τὰς ἑαυτῶν κτήσεις
[21, 20]	πρὸς δὲ τὸν υἱὸν Ἀντίοχον	ἐν	τῇ Μηδίᾳ διατρίβοντα γράψας, συνεβούλευσε
[21, 1]	ὑποχείριον γενέσθαι καὶ αὐτὸν Ἀντίγονον	ἐν	τῇ πρὸς ἐκεῖνον παρατάξει καταστρέψειν
[21, 21]	Καλὸν οὖν ἐστιν, ὦ ἄνθρωποι,	ἐν	τοῖς ἀλλοτρίοις ἁμαρτήμασι περὶ τῆς
[21, 17]	δὲ καὶ τεθαρρηκότος κατὰ τὴν	ἐν	τοῖς κινδύνοις εὐτολμίαν, οὐ διαλείπει
[21, 2]	πολλάκις οὐκ ἐλάττω κατεργάζεται τῆς	ἐν	τοῖς ὅπλοις ἐνεργείας. ~Ὅτι παραγενηθεὶς
[21, 18]	πληρωθῆναι τὴν πόλιν. διαστάντων οὖν	ἐν	τοῖς ὅπλοις τῶν τε Συρακοσίων
[21, 17]	ὁ ἐπιβουλεύσας τῷ βασιλεῖ διέτριβεν	ἐν	τοῖς περὶ Ἀρχάγαθον, πεφευγὼς ἐκ
[21, 16]	Σαρδῶν καὶ Σικελῶν σιτοπομπιῶν. καὶ	ἐν	τῷ προγεγονότι κατὰ τὴν Λιβύην
[21, 12]	καὶ μηδεμίαν ἔχειν ἐλπίδα σωτηρίας	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ, τούτοις ἀπεκρίθη μὴ
[21, 16]	βασιλέα διὰ φαρμάκου, αὐτὸς δὲ	ἔν	τινι νήσῳ θυσίαν ἐπιτελέσας, καὶ
[21, 15]	μεγαλοπρεπῆ, συναπέστειλεν Ὀξύθεμιν, τῶν φίλων	ἕνα,	τῷ μὲν δοκεῖν τὰ πιστὰ
[21, 6]	εἰς σφαγὴν καὶ ἀνῃρέθησαν τῶν	ἐναντίων	ἑκατὸν χιλιάδες αὐθημερόν} ~Ὅτι Ἀντίπατρος
[21, 18]	μέν τινος διεπολέμει, φυγομαχούντων τῶν	ἐναντίων	καὶ εἰς παράταξιν οὐδαμῶς καταβαινόντων.
[21, 10]	τῶν πολλῶν ὁρμαῖς φοβούμενοι τὰς	ἐναντιώσεις	αὐτῶν. ~Ὅτι οἱ Θρᾷκες τὸν
[21, 17]	διὰ γὰρ τῶν ἐν ταῖς	ἐναντιώσεσιν	ἐλέγχων φανερός ἐστι τὸ φιλάληθες
[21, 17]	τῆς ἱστορικῆς παρρησίας προδεδωκὼς ἰδίας	ἕνεκεν	ἔχθρας καὶ φιλονικίας. διόπερ τὰς
[21, 2]	κατεργάζεται τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις	ἐνεργείας.	~Ὅτι παραγενηθεὶς ἐπὶ τὸ καταλειφθὲν
[21, 12]	τὸ δὲ τελευταῖον τοῖς μὲν	ἐνέχει	τὸν οἶνον ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς
[21, 21]	δὲ πόλιν ἐλευθέραν εἰσιόντα τοῖς	ἐνθάδε	νόμοις πείθεσθαι. Οὗ γάρ τις
[21, 14]	τῷ θυμῷ παραιτητέον· συμφέρει γὰρ	ἐνίοτε	διαλύεσθαι καὶ χρημάτων ὠνεῖσθαι τὴν
[21, 1]	ταύτας (τὰς ἐκ τῆς Ἑλλάδος	ἐνταῦθα	σταλείσας ἀποικίας) εἰδέναι, ἱστόρηται περιέργως
[21, 20]	τὴν Δημητρίου καὶ τέκνα γεγεννηκότος	ἐξ	αὐτῆς. ~Ὅτι δεῖ τοῖς μὲν
[21, 1]	συμφοράς. {Ὅτι Ἀντίγονος ὁ βασιλεὺς	ἐξ	ἰδιώτου γενόμενος δυνάστης καὶ πλεῖστον
[21, 17]	ἀπορίαν βίου καὶ πατέρων ἀδοξίαν,	ἐξ	ὑστέρου διὰ τὴν ἰδίαν ἀρετὴν
[21, 5]	πράξεις συντάξας ἔγραψε βιβλία εἴκοσιν	ἕξ·	Ψάων δὲ ὁ Πλαταιεὺς τὰς
[21, 8]	διαλύσεως. καὶ λαβὼν παρ´ αὐτῶν	ἑξακοσίους	ὁμήρους καὶ φρουρὰν ἀπολιπὼν εἰς
[21, 17]	τύχην μεταφέρων εἰς τὸν μηδὲν	ἐξαμαρτόντα.	γενομένου δὲ ὁμολογουμένως αὐτοῦ στρατηγικοῦ
[21, 12]	Λυσίμαχον καὶ περιθεὶς αὐτῷ διάδημα	ἐξαπέστειλεν.	~Οὗτος ὁ Ξερμοδίγεστος, Διόδωρος ὡς
[21, 21]	κυριεύει δόξης, τοσούτῳ μείζονα χάριν	ἕξει	τοῖς αἰτίοις τῶν εὐτυχημάτων. ὥστε
[21, 12]	τοῦ προϋπάρξαντος· διαφυλαχθέντος δὲ χάριν	ἕξειν	ὀφειλομένην τοῖς Θρᾳξὶ παρὰ τοῦ
[21, 16]	τῆς ἀρχῆς· μετὰ δὲ ταῦτα	ἐξέπεμψεν	αὐτὸν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. γράψας
[21, 21]	αὐτοῖς πράγμασι πλεονάκις ἁμαρτάνειν τέλεον	ἐξεστηκότος	τοῖς λογισμοῖς. ὅσῳ γὰρ πλείοσιν
[21, 16]	βασιλεὺς ἐξηρτυμένας διακοσίας τετρήρεις καὶ	ἑξήρεις·	ὅμως εἰς πέρας τὴν προαίρεσιν
[21, 16]	δὲ ναῦς Ἀγαθοκλῆς ὁ βασιλεὺς	ἐξηρτυμένας	διακοσίας τετρήρεις καὶ ἑξήρεις· ὅμως
[21, 12]	πρὸς τὴν κόλασινδεῖν γὰρ τὴν	ἐξουσίαν	ἔχειν τὸ τῶν κινδύνων μετεσχηκὸς
[21, 1]	καὶ Σέλευκος καὶ Λυσίμαχος συνέδραμον	ἐπ´	Ἀντίγονον τὸν βασιλέα· οὐχ οὕτως
[21, 20]	συνῳκειωμένον αὐτῷ τὸ μύσος ἐκεῖνο	ἐπανελέσθαι·	πρὸς δὲ τὸν υἱὸν Ἀντίοχον
[21, 3]	ἀπέβαλε στρατιώτας τετρακισχιλίους, καὶ οὕτως	ἐπανῆλθεν	εἰς Συρακόσας. ~Ὅτι Ἀγαθοκλῆς τὰς
[21, 8]	καὶ φρουρὰν ἀπολιπὼν εἰς Συρακόσας	ἐπανῆλθεν.	οἱ δὲ Βρέττιοι τοῖς ὅρκοις
[21, 13]	κατορύττων κάτω, εἶτα τὸν ῥοῦν	ἐπαφιείς,	τοὺς δ´ αἰχμαλώτους σφάττων. ~Ὅτι
[21, 2]	τὴν δύναμιν ἐπικειμένοις τοῖς πολεμίοις	ἐπέθετο,	κατέκοψεν ἂν ῥᾳδίως τοὺς Μακεδόνας·
[21, 12]	ἀπολιπών, ἔτι δὲ ἐπιφανεστέραν βασιλείαν,	ἐπεθύμεις	εἰς ἀνθρώπους παραγενέσθαι βαρβάρους καὶ
[21, 21]	δὲ φίλοις διαμένειν βέβαια προσηνέστατον.	Ἐπειδὴ	κατ´ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἀγνοήσαντες
[21, 16]	πρὸς Μένωνα τὸν Αἰγεσταῖον διαπεμψάμενος	ἔπεισεν	ἀνελεῖν τὸν βασιλέα διὰ φαρμάκου,
[21, 17]	καὶ καθ´ ἡμέραν ἐπιτάσεις ἀλγηδόνων,	ἔπειτα	σηπεδόνες ἀνίατοι πάντῃ τοὺς ὀδόντας
[21, 4]	Κροτωνιάτην τύραννον, ἑαυτοῦ φίλον ὄντα,	ἔπεμψεν	ἀγγελιαφόρον μὴ θορυβεῖσθαι αὐτὸν ψευδῶς,
[21, 16]	χρόνον εἰρηνεύων πρὸς Καρχηδονίους, μεγάλην	ἐπεποίητο	παρασκεύασιν ναυτικῶν δυνάμεων· διενοεῖτο γὰρ
[21, 8]	ναυτικὴν δύναμιν Στίλπωνι παραδούς, λεηλατεῖν	ἐπέταξε	τὴν Βρεττίων χώραν· οὗτος πορθῶν
[21, 20]	δὲ βασιλεὺς τοῖς μὲν πρεσβευταῖς	ἐπετίμησε	παρακαλοῦσιν αὐτὸν μὴ μόνον ἀθετῆσαι
[21, 1]	δύναμιν παρεγένετο εἰς Φοινίκην καὶ	ἐπεχείρησε	κατὰ τὰς γενομένας συνθήκας τὴν
[21, 3]	διὰ ταῦτα πρὸς αὐτὸν διατεθέντων,	ἐπεχείρησε	πολιορκῆσαι πόλιν ὀνομαζομένην Ἤθας. τῶν
[21, 20]	καὶ πᾶσι τοῖς βασιλεῦσιν ἐπιβεβουλευκότα·	ἐπηγγέλλετο	δὲ αὐτῷ δώσειν ὑπὲρ τῆς
[21, 21]	συμφέρον τοῖς πρὸς χάριν λόγοις	ἐπηκολουθήσατε,	νῦν τοῖς ἔργοις ἑωρακότες τὰ
[21, 17]	ἀνίατοι πάντῃ τοὺς ὀδόντας περιεῖχον.	ἐπὶ	δὲ τῆς τελευτῆς γενόμενος ἐκκλησιάσας
[21, 12]	Ὅτι τοῦ Δρομιχαίτου τὸν Λυσίμαχον	ἐπὶ	δεῖπνον κεκληκότος καὶ προβαίνοντος τοῦ
[21, 4]	ἀθροίσας διέπλευσεν εἰς Ἰταλίαν. διανοούμενος	ἐπὶ	Κρότωνος στρατεύειν, θέλων αὐτὴν πολιορκῆσαι,
[21, 14]	ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων ἅπαντας. Ὅτι	ἐπὶ	πολλῶν τὸ θυμομαχεῖν εἰς τέλος
[21, 21]	εἰς ἀπορίαν ἔλθῃ στρατιώτης ἀλλόφυλος,	ἐπὶ	πρώτην τὴν τῶν φίλων ἁρπαγὴν
[21, 21]	εἰς ἀπορίαν ἔλθῃ ὁ ἄνθρωπος,	ἐπὶ	πρώτην τὴν τῶν φίλων ἀρωγὴν
[21, 12]	λάχανα καὶ κρέα μετρίως ἐσκευασμένα,	ἐπὶ	σανίδος εὐτελοῦς ἐπικειμένης αὐτοῖς τῆς
[21, 20]	ἦν αὐτὸν ἀπολύειν καὶ κατάγειν	ἐπὶ	τὴν βασιλείαν μεγαλοπρεπῶς· ἔσπευδεν δὲ
[21, 16]	ὁ μὲν βασιλεὺς βουλόμενος προάγειν	ἐπὶ	τὴν διαδοχὴν τῆς βασιλείας τὸν
[21, 12]	δὲ ταῦτα συντελέσας θυσίαν παρέλαβεν	ἐπὶ	τὴν ἑστίασιν τόν τε Λυσίμαχον
[21, 1]	Σελεύκου καθελόντος αὐτὴν καὶ μεταγαγόντος	ἐπὶ	τὴν κτισθεῖσαν μὲν ὑπ´ αὐτοῦ,
[21, 17]	βασιλέα διακείμενον ἐσχάτως ἤδη κατέθηκεν	ἐπὶ	τῆς πυρᾶς Ὀξύθεμις ὁ πεμφθεὶς
[21, 3]	τοῖς ὅπλοις ἐνεργείας. ~Ὅτι παραγενηθεὶς	ἐπὶ	τὸ καταλειφθὲν στρατόπεδον Ἀγαθοκλῆς μετὰ
[21, 16]	μετὰ δὲ ταῦτα ἐξέπεμψεν αὐτὸν	ἐπὶ	τὸ στρατόπεδον. γράψας ἐπιστολὴν ἐπὶ
[21, 21]	βίον ἐστὶν ἀνθρώπου, τὸ δὲ	ἐπὶ	τοῖς αὐτοῖς πράγμασι πλεονάκις ἁμαρτάνειν
[21, 21]	παντὸς τρόπου κολάζειν, ἀλλὰ τοὺς	ἐπὶ	τοῖς ἡμαρτημένοις μὴ μεταδιδασκομένους. Ὅτι
[21, 16]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. γράψας ἐπιστολὴν	ἐπὶ	τὸν Ἀρχάγαθον, προσέταξε τούτῳ παραδιδόναι
[21, 4]	λέγων πέμπειν πρὸς τὴν Ἤπειρον	ἐπὶ	τὸν γάμον, στόλῳ κεκοσμημένην βασιλικῷ,
[21, 18]	ἐκλιπόντες τὰς Συρακόσας καὶ παραγενηθέντες	ἐπὶ	τὸν πορθμόν, ὑπεδέχθησαν ὑπὸ τῶν
[21, 21]	μείζονος τιμωρίας ἄξιοι τυχεῖν ὑπάρχομεν.	Ἐπὶ	τοσοῦτον γάρ τινες τῶν πολιτῶν
[21, 1]	Κοίλης Συρίας διὰ τὴν φιλίαν	ἐπὶ	τοῦ παρόντος μηδὲν πολυπραγμονήσειν, ὕστερον
[21, 6]	πράξεις ἔγραψε βιβλία τριάκοντα. ~Ὅτι	ἐπὶ	τοῦ πολέμου τῶν Τυρρηνῶν καὶ
[21, 8]	μὴ ἐμμείναντες, ἀλλὰ πανδημεὶ στρατεύσαντες	ἐπὶ	τοὺς ἀπολειφθέντας στρατιώτας, τούτους κατέκοψαν·
[21, 1]	τὰ κατὰ μέρος ἐροῦμεν, ὅταν	ἐπὶ	τοὺς οἰκείους χρόνους ἐπιβαλώμεθα. Ὁ
[21, 1]	μὲν τούτων ἀκριβῶς ἕκαστα δηλώσομεν	ἐπὶ	τοὺς οἰκείους χρόνους παραγενηθέντες. Εἴ
[21, 12]	μὲν παντοδαπῶν πολυτέλειαν βρωμάτων παρέθηκεν	ἐπὶ	τραπέζης ἀργυρᾶς, τοῖς δὲ Θρᾳξὶ
[21, 17]	ἐκ τῶν Συρακουσῶν· πεφρονηματισμένος δὲ	ἐπὶ	τῷ δοκεῖν καταλελυκέναι τὴν βασιλείαν,
[21, 18]	ἀμφοτέρων μόγις κατέπαυσαν τὴν ταραχὴν	ἐπὶ	τῷ τοὺς μισθοφόρους ἐν τακτῷ
[21, 1]	παρὰ τῆς τύχης δωρεαῖς, ἀλλ´	ἐπιβαλόμενος	τὰς τῶν ἄλλων βασιλείας εἰς
[21, 1]	ὅταν ἐπὶ τοὺς οἰκείους χρόνους	ἐπιβαλώμεθα.	Ὁ Ἀντίγονος ὁ βασιλεὺς Ἀσίας
[21, 20]	ἄνδρα καὶ πᾶσι τοῖς βασιλεῦσιν	ἐπιβεβουλευκότα·	ἐπηγγέλλετο δὲ αὐτῷ δώσειν ὑπὲρ
[21, 16]	βασιλείαν εἰς ἕτερον καταντῶσαν, ἀμφοτέροις	ἐπιβουλεῦσαι	διέγνω. πρὸς Μένωνα τὸν Αἰγεσταῖον
[21, 17]	αὐτοῦ κατέσπασαν. Μένων δὲ ὁ	ἐπιβουλεύσας	τῷ βασιλεῖ διέτριβεν ἐν τοῖς
[21, 16]	γῆν ὑπὸ τοῦ κλύδωνος ἐκβρασθέντος,	ἐπιγνόντες	τινὲς ἀπεκόμισαν εἰς Συρακόσας. ~Ὁ
[21, 21]	παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἡ μὲν	ἐπιείκεια	τῆς ὀργῆς, ἡ δὲ εὐεργεσία
[21, 3]	μεγάλην δύναμιν καὶ νυκτὸς ἀπροσδοκήτως	ἐπιθεμένων	αὐτῷ, ἀπέβαλε στρατιώτας τετρακισχιλίους, καὶ
[21, 21]	καὶ χάριτος, τούτων οὐκ ἂν	ἐπιθυμήσαι	μετὰ ἀδικίας καὶ ὀνείδους κυριεῦσαι.
[21, 21]	τοῖς ἀνθρώποις ἡ τοῦ πλείονος	ἐπιθυμία	τῆς τοιαύτης ὁρμῆς οὐδ´ ὅλως
[21, 21]	τοῖς βασιλεῦσιν ἡ τοῦ πλέονος	ἐπιθυμία	τοιαύτης οὐκ ἀφέξεται πόλεως. Ὅτι
[21, 12]	μετρίως ἐσκευασμένα, ἐπὶ σανίδος εὐτελοῦς	ἐπικειμένης	αὐτοῖς τῆς τραπέζης. τὸ δὲ
[21, 2]	εἰ μὲν ἀποβιβάσας τὴν δύναμιν	ἐπικειμένοις	τοῖς πολεμίοις ἐπέθετο, κατέκοψεν ἂν
[21, 17]	αὐτοῦ στρατηγικοῦ μὲν κατὰ τὴν	ἐπίνοιαν,	δραστικοῦ δὲ καὶ τεθαρρηκότος κατὰ
[21, 16]	αὐτὸν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. γράψας	ἐπιστολὴν	ἐπὶ τὸν Ἀρχάγαθον, προσέταξε τούτῳ
[21, 17]	συνεχεῖς ἐγένοντο καὶ καθ´ ἡμέραν	ἐπιτάσεις	ἀλγηδόνων, ἔπειτα σηπεδόνες ἀνίατοι πάντῃ
[21, 17]	μὲν πλείστους καὶ ποικιλωτάτους φόνους	ἐπιτελεσάμενος	κατὰ τὴν δυναστείαν, καὶ τῇ
[21, 16]	δὲ ἔν τινι νήσῳ θυσίαν	ἐπιτελέσας,	καὶ καταπλεύσαντα τὸν νεώτερον Ἀγαθοκλέα
[21, 12]	φίλων καὶ τῶν Θρᾳκῶν τοὺς	ἐπιτηδειοτάτους.	διττὰς δὲ κλισίας κατασκευάσας τοῖς
[21, 12]	βίον λαμπρὸν ἀπολιπών, ἔτι δὲ	ἐπιφανεστέραν	βασιλείαν, ἐπεθύμεις εἰς ἀνθρώπους παραγενέσθαι
[21, 9]	αὐτοῦ πράττειν φιλαπεχθημόνως ἀφῆκεν ἀθῴους,	ἐπιφθεγξάμενος	ὅτι συγγνώμη τιμωρίας αἱρετωτέρα. ~Ὅτι
[21, 1]	Κιλικίαν σὺν τοῖς χρήμασι πᾶσιν	ἔπλευσεν	εἰς Σαλαμῖνα τῆς Κύπρου διὰ
[21, 4]	ἀπολείπων εἰς Κρότωνα εἰς Συράκοσαν	ἔπλευσεν.	~Ὅτι Δίυλλος Ἀθηναῖος συγγραφεὺς τὰς
[21, 4]	καὶ Ἰάπυγας καὶ Πευκετίους συμμαχίαν	ἐποιήσατο,	καὶ ναῦς λῃστρικὰς χορηγῶν αὐτοῖς,
[21, 21]	χάριν λόγοις ἐπηκολουθήσατε, νῦν τοῖς	ἔργοις	ἑωρακότες τὰ κατὰ τὴν χώραν
[21, 15]	λαβεῖν τῆς συμμαχίας, τῷ δὲ	ἔργῳ	κατασκεψόμενον τὴν Σικελίαν. ~{Οὐ μὴν
[21, 1]	περὶ ἧς τὰ κατὰ μέρος	ἐροῦμεν,	ὅταν ἐπὶ τοὺς οἰκείους χρόνους
[21, 2]	ἁλωθῆναι, ὑπὸ Ἀγαθοκλέους βασιλέως Σικελίας	ἐρρύσθη,	τῶν νηῶν τῶν Μακεδονικῶν ἁπασῶν
[21, 16]	μέν τινος εὐδοκεῖν προσεποιεῖτο, τῶν	ἐρωμένων	καὶ φίλων εἷς ἀριθμούμενος· διὰ
[21, 21]	ὑπερηφανίας μέγεθος καὶ τὸ τῆς	ἐσθῆτος	τυραννικὸν οἴκοι φυλάττειν, εἰς δὲ
[21, 12]	Θρᾳξὶ λάχανα καὶ κρέα μετρίως	ἐσκευασμένα,	ἐπὶ σανίδος εὐτελοῦς ἐπικειμένης αὐτοῖς
[21, 20]	κατάγειν ἐπὶ τὴν βασιλείαν μεγαλοπρεπῶς·	ἔσπευδεν	δὲ καὶ τὴν τοῦ υἱοῦ
[21, 1]	ἀρχὴν ἅμα καὶ τοῦ ζῆν	ἐστερήθη.	Ὅτι Πτολεμαῖος καὶ Σέλευκος καὶ
[21, 13]	Θρᾴκης βασιλέων· ἀργαλέον δέ μοί	ἐστι	θεὸν ὣς πάντ´ ἀγορεύειν ἀβίβλῃ
[21, 21]	τιμωρίας. Ὅτι καλὸν καὶ εὔθετόν	ἐστι	λύειν μὲν τὴν ἔχθραν, ἀντεισάγειν
[21, 21]	εὐδοξίας γενέσθαι διάδοχος· αἰσχρὸν γάρ	ἐστι	τὸ μὲν ὄνομα φέρειν Πύρρου
[21, 17]	ἐν ταῖς ἐναντιώσεσιν ἐλέγχων φανερός	ἐστι	τὸ φιλάληθες τῆς ἱστορικῆς παρρησίας
[21, 1]	ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ~Πᾶσαν μὲν κακίαν φευκτέον	ἐστὶ	τοῖς νοῦν ἔχουσι, μάλιστα δὲ
[21, 12]	συντελέσας θυσίαν παρέλαβεν ἐπὶ τὴν	ἑστίασιν	τόν τε Λυσίμαχον μετὰ τῶν
[21, 21]	ἀγνοῆσαί ποτε κατὰ τὸν βίον	ἐστὶν	ἀνθρώπου, τὸ δὲ ἐπὶ τοῖς
[21, 12]	μετεσχηκὸς πλῆθος βουλεύσασθαι πῶς χρηστέον	ἐστὶν	τοῖς ἡλωκόσιν— ὁ μὲν Δρομιχαίτης
[21, 20]	διατρίβοντα γράψας, συνεβούλευσε πῶς χρηστέον	ἐστὶν	τῷ Δημητρίῳ. κεκρικὼς γὰρ ἦν
[21, 1]	ὕστερον δὲ βουλεύσεσθαι πῶς χρηστέον	ἐστὶν	τῶν φίλων τοῖς βουλομένοις πλεονεκτεῖν.
[21, 21]	καὶ ὀνείδους κυριεῦσαι. Καλὸν οὖν	ἐστιν,	ὦ ἄνθρωποι, ἐν τοῖς ἀλλοτρίοις
[21, 12]	τοῖς μὲν περὶ τὸν Λυσίμαχον	ἔστρωσε	τὴν ἁλοῦσαν βασιλικὴν στρωμνήν, ἑαυτῷ
[21, 17]	ἔχθρας καὶ φιλονικίας. διόπερ τὰς	ἐσχάτας	τῆς συντάξεως πέντε βίβλους τοῦ
[21, 19]	πράγματα λαμβάνοντα μεταβολὴν καὶ κρίσιν	ἐσχάτην	τῆς περὶ Δημήτριον βασιλείας. ~{Ὅτι
[21, 17]	δὲ ταῦτα τὸν βασιλέα διακείμενον	ἐσχάτως	ἤδη κατέθηκεν ἐπὶ τῆς πυρᾶς
[21, 16]	Ἀρχάγαθος ὁρῶν τὴν βασιλείαν εἰς	ἕτερον	καταντῶσαν, ἀμφοτέροις ἐπιβουλεῦσαι διέγνω. πρὸς
[21, 6]	Δίων, ὅτι Σαμνητῶν, Τυρρηνῶν καὶ	ἑτέρων	ἐθνῶν πολεμούντων Ῥωμαίοις ὁ Δέκιος
[21, 6]	Γαλατῶν καὶ Σαμνιτῶν καὶ τῶν	ἑτέρων	συμμάχων ἀνῃρέθησαν ὑπὸ Ῥωμαίων, Φαβίου
[21, 17]	τοῦ βίου καταστροφήν, δυναστεύσας μὲν	ἔτη	δύο τῶν τριάκοντα λείποντα, βιώσας
[21, 17]	δὲ δύο πρὸς τοῖς ἑβδομήκοντα	ἔτη,	καθὼς Τίμαιος ὁ Συρακόσιος συγγράφει,
[21, 12]	τοιαῦτα καὶ βίον λαμπρὸν ἀπολιπών,	ἔτι	δὲ ἐπιφανεστέραν βασιλείαν, ἐπεθύμεις εἰς
[21, 12]	τὸν βασιλέα δεξιωσάμενος καὶ φιλήσας,	ἔτι	δὲ πατέρα προσαγορεύσας, ἀπήγαγε μετὰ
[21, 17]	καὶ κατέκαυσεν ὄντα μὲν ἔμπνουν	ἔτι,	διὰ δὲ τὴν ἰδιότητα τῆς
[21, 12]	εὐτελῆ στιβάδα. ὁμοίως δὲ διττῶν	ἑτοιμασθέντων	δείπνων, ἐκείνοις μὲν παντοδαπῶν πολυτέλειαν
[21, 2]	ὑπὸ Κασάνδρου βασιλέως Μακεδόνων, καὶ	ἑτοίμη	οὖσα ἁλωθῆναι, ὑπὸ Ἀγαθοκλέους βασιλέως
[21, 1]	καθ´ ἑαυτοὺς φόβου συναναγκασθέντες ὥρμησαν	ἑτοίμως	πρὸς τὴν τῶν ὅλων κοινοπραγίαν.
[21, 12]	χάριτος ἀποδόσει μὴ λειφθῆναι τῶν	εὖ	πεποιηκότων, ἀποδεξάμενος αὐτὸν φιλοφρόνως ὁ
[21, 16]	βασιλεῖ. καὶ μέχρι μέν τινος	εὐδοκεῖν	προσεποιεῖτο, τῶν ἐρωμένων καὶ φίλων
[21, 21]	κεκληρονόμηκε, τούτου θελήσει καὶ τῆς	εὐδοξίας	γενέσθαι διάδοχος· αἰσχρὸν γάρ ἐστι
[21, 21]	ἐπιείκεια τῆς ὀργῆς, ἡ δὲ	εὐεργεσία	τῆς τιμωρίας. Ὅτι καλὸν καὶ
[21, 20]	τοῦ υἱοῦ χάριν συνεπιγράψαι ταῖς	εὐεργεσίαις,	ὡς ἂν γεγαμηκότος αὐτοῦ Στρατονίκην
[21, 17]	προσθεὶς ὁ συγγραφεύς, τὰς μὲν	εὐημερίας	ἀφαιρούμενος αὐτοῦ, τὰς δὲ ἀποτεύξεις,
[21, 21]	τῆς τιμωρίας. Ὅτι καλὸν καὶ	εὔθετόν	ἐστι λύειν μὲν τὴν ἔχθραν,
[21, 1]	οὕτως ὑπὸ τῆς πρὸς ἀλλήλους	εὐνοίας	προκληθέντες, ὡς ὑπὸ τοῦ καθ´
[21, 21]	ἀλλοτριότητα, τῆς δὲ τῶν συμμάχων	εὐνοίας	τὸ τῶν πολεμίων μῖσος.
[21, 16]	ἡλωκὼς δοῦλος ἐγένετο διὰ τὴν	εὐπρέπειαν	τοῦ σώματος τῷ βασιλεῖ. καὶ
[21, 4]	κεκοσμημένην βασιλικῷ, καὶ οὕτως ἀπατήσας	εὗρεν	ἀνετοίμους. εἶτα πολιορκήσας ἀπὸ θαλάσσης
[21, 2]	τῶν τὴν Ἀσίαν καὶ τὴν	Εὐρώπην	πεποιημένων δορίκτητον. Ὅτι Ἀγαθοκλῆς εἰ
[21, 17]	ἀνθρώπων, φησὶν ὁ συγγραφεὺς αὐτὸν	εὐσεβείᾳ	καὶ φιλανθρωπίᾳ πολὺ τοὺς ἄλλους
[21, 12]	ἑαυτῷ δὲ καὶ τοῖς φίλοις	εὐτελῆ	στιβάδα. ὁμοίως δὲ διττῶν ἑτοιμασθέντων
[21, 12]	κρέα μετρίως ἐσκευασμένα, ἐπὶ σανίδος	εὐτελοῦς	ἐπικειμένης αὐτοῖς τῆς τραπέζης. τὸ
[21, 16]	Ἀγαθοκλέους, ἀνδρείᾳ δὲ καὶ ψυχῆς	εὐτολμίᾳ	πολὺ τοῦ κατὰ λόγον ὑπεραίρων.
[21, 17]	{Ὅτι Ἀγάθαρχος ἀνδρείᾳ καὶ ψυχῆς	εὐτολμίᾳ	πολὺ τοῦ κατὰ λόγον ὑπεραίρων
[21, 17]	κατὰ τὴν ἐν τοῖς κινδύνοις	εὐτολμίαν,	οὐ διαλείπει παρ´ ὅλην τὴν
[21, 21]	χάριν ἕξει τοῖς αἰτίοις τῶν	εὐτυχημάτων.	ὥστε ὧν δύναταί τις τυγχάνειν
[21, 17]	ἄν τις τοῦ συγγραφέως τὴν	εὐχέρειαν·	παρ´ ὅλην γὰρ τὴν γραφὴν
[21, 16]	νεώτερον Ἀγαθοκλέα παραλαβὼν πρὸς τὴν	εὐωχίαν,	νυκτὸς καταμεθύσας ἀπέσφαξε. τοῦ δὲ
[21, 1]	ἠγωνίζοντο ὡς ἂν τῆς φύσεως	ἐφάμιλλον	δεδωκυίας αὐτοῖς τὴν ἀλκὴν καὶ
[21, 12]	τὸ Μακεδονικὸν εἰπόντος, Τί οὖν,	ἔφη,	νόμιμα τοιαῦτα καὶ βίον λαμπρὸν
[21, 17]	τῷ δὲ δήμῳ τὴν δημοκρατίαν	ἔφησεν	ἀποδιδόναι. μετὰ δὲ ταῦτα τὸν
[21, 18]	ἀναληφθέντες εἰς τὰς οἰκίας, νυκτὸς	ἐφόνευσαν	τοὺς ὑποδεξαμένους, καὶ τὰς τούτων
[21, 18]	εἰς τὰς ἰδιωτικὰς οἰκίας νυκτὸς	ἐφόνευσαν	τοὺς ὑποδεξαμένους, καὶ τὰς τῶν
[21, 17]	δίκαιον, οὕτως ὁ θαυμαστὸς ἱστοριογράφος	ἐχαρίζετο	διὰ τῆς γραφῆς ἅπαντα τἀγαθὰ
[21, 21]	εἰς δὲ τὸν λοιπὸν χρόνον	ἔχειν	εἰρήνην. Ὅτι οὐ δεῖ τοὺς
[21, 12]	ὅπως ποτὲ δύναται καὶ μηδεμίαν	ἔχειν	ἐλπίδα σωτηρίας ἐν τῷ στρατοπέδῳ,
[21, 7]	αὐτὸν ἐδολοφόνησεν, οὐ βουλόμενος σύνεδρον	ἔχειν	τῇ βασιλείᾳ. ~Ὅτι Ἀγαθοκλῆς συναθροίσας
[21, 12]	τὴν κόλασινδεῖν γὰρ τὴν ἐξουσίαν	ἔχειν	τὸ τῶν κινδύνων μετεσχηκὸς πλῆθος
[21, 21]	εὔθετόν ἐστι λύειν μὲν τὴν	ἔχθραν,	ἀντεισάγειν δὲ φιλίαν. ὅταν γὰρ
[21, 17]	δυνάστου διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν	ἔχθραν.	φυγαδευθεὶς γὰρ ὑπ´ Ἀγαθοκλέους ἐκ
[21, 17]	ἱστορικῆς παρρησίας προδεδωκὼς ἰδίας ἕνεκεν	ἔχθρας	καὶ φιλονικίας. διόπερ τὰς ἐσχάτας
[21, 1]	κακίαν φευκτέον ἐστὶ τοῖς νοῦν	ἔχουσι,	μάλιστα δὲ τὴν πλεονεξίαν· αὕτη
[21, 8]	συναθροίσας δυνάμεις εἰς Ἰταλίαν διεπέρασεν	ἔχων	πεζοὺς τρισμυρίους, ἱππεῖς τρισχιλίους. τὴν
[21, 16]	τὴν περὶ αὑτὸν ὕβριν ὑπούλως	ἔχων	πρὸς τὸν δυνάστην, καιρὸν ἔλαβε
[21, 21]	λόγοις ἐπηκολουθήσατε, νῦν τοῖς ἔργοις	ἑωρακότες	τὰ κατὰ τὴν χώραν ἀτυχήματα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/11/2008