Alphabétiquement     [«   »]
τοσούτων 2
τότε 15
Τότε 2
τοῦ 262
Τοῦ 6
τού 3
τοὔμπροσθεν 2
Fréquences     [«    »]
240 ἐν
252 οἱ
247 τὰς
262 τοῦ
305 πρὸς
323 τὸ
325 δ´
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XX

τοῦ


Livre, Chap.
[20, 15]   μὲν γὰρ περὶ τὴν τυραννίδα  τοῦ   Ἀγαθοκλέους καὶ τῶν τέκνων αὐτοῦ
[20, 37]   Πέρσας καταπολεμήσαντος, θυγάτηρ δὲ Φιλίππου  τοῦ   Ἀμύντου, γυνὴ δὲ γεγενημένη τοῦ
[20, 71]   ὀσφῦν ἐπιτιθεὶς τὸ ἔμβρυον ἀπὸ  τοῦ   βάρους ἐξέθλιβεν. τούτῳ δὲ τῷ
[20, 109]   Ὀξυάρτου μὲν θυγατέρα, Δαρείου δὲ  τοῦ   βασιλέως ἀδελφιδῆν, Κρατεροῦ δὲ γυναῖκα
[20, 82]   πόλεμον πρὸς Πτολεμαῖον. τραχύτερον δὲ  τοῦ   βασιλέως ἀπαντῶντος καὶ τὸν υἱὸν
[20, 88]   ἐκ διαδοχῆς ἀγωνιζομένων ἠναγκάσθησαν οἱ  τοῦ   βασιλέως ἀποθέμενοι τὰ ὅπλα παραδοῦναι
[20, 92]   ἐξέπληττεν αὐτούς, ἀλλὰ καὶ τὸ  τοῦ   βασιλέως βίαιον καὶ φιλότεχνον ἐν
[20, 28]   οὐκ ἀηδῶς ὁρώντων τὴν κάθοδον  τοῦ   βασιλέως, δείσας Κάσανδρος μήποτε
[20, 28]   πρὸς Πολυπέρχοντα. καὶ περὶ μὲν  τοῦ   βασιλέως ἐπειρᾶτο διδάσκειν αὐτὸν ὅτι
[20, 33]   προσκυνήσαντες συμφορὰν ἑαυτῶν ἐποιοῦντο τὸν  τοῦ   βασιλέως θάνατον καὶ πρὸς τὸν
[20, 98]   τῶν μεγίστων ἀγωνιζομένων, τῶν δὲ  τοῦ   βασιλέως θλιβομένων Ἄλκιμος μὲν καὶ
[20, 102]   δαψιλεῖς κατεσκεύασαν, ὥστε τὴν ἐπίνοιαν  τοῦ   βασιλέως καὶ πρὸς ἀπόλαυσιν εἰρηνικὴν
[20, 95]   δυνατώτατα τῶν προσταγμάτων. ἀνέντος δὲ  τοῦ   βασιλέως καὶ τῶν πρέσβεων δεῦρο
[20, 20]   ἄλλων συντρεχόντων ἐπὶ τὴν κάθοδον  τοῦ   βασιλέως οἱ σύμπαντες ἠθροίσθησαν πεζοὶ
[20, 103]   ὑπάρχειν τὸ διαφυγεῖν τὴν βίαν  τοῦ   βασιλέως, παρέδωκαν αὐτῷ τὰ χωρία.
[20, 107]   Φοίνικα {καὶ Δόκιμον} πείσας ἀποστῆναι  τοῦ   βασιλέως παρέλαβε τὴν πόλιν πλὴν
[20, 102]   πόλεως φρουρουμένης ὑπὸ τῶν Πτολεμαίου  τοῦ   βασιλέως στρατιωτῶν, ὧν ἦν ἐπιφανέστατος
[20, 23]   εἰς Γάργαζαν πόλιν κἀκεῖθεν τὸ  τοῦ   βασιλέως σῶμα διὰ τοῦ ποταμοῦ
[20, 103]   Ἀκροκόρινθον, βουλομένων τῶν πολιτῶν διὰ  τοῦ   βασιλέως τηρεῖσθαι τὴν πόλιν μέχρι
[20, 82]   πολιορκητικῶν ὀργάνων φοβηθέντες τὴν ὑπεροχὴν  τοῦ   βασιλέως τὸ μὲν πρῶτον ἀπέστειλαν
[20, 94]   ἐμήνυσε τῇ βουλῇ· καὶ πέμψαντος  τοῦ   βασιλέως τῶν περὶ αὑτὸν φίλων
[20, 51]   δὲ δυνάσται, ὡς ἂν περὶ  τοῦ   βίου καὶ τῶν ὅλων μέλλοντες
[20, 42]   αὑτὸν πιστεύσας τοιαύτης ἔτυχε τῆς  τοῦ   βίου καταστροφῆς. ~Ἐν δὲ τῇ
[20, 43]   ἱστορίαν καταμέμψαιτο, θεωρῶν ἐπὶ μὲν  τοῦ   βίου πολλὰς καὶ διαφόρους πράξεις
[20, 25]   εἰ μὴ σύντομον ἔσχε τὴν  τοῦ   βίου τελευτήν. πέντε γὰρ ἔτη
[20, 26]   πεπρωμένον, κατέστρεψε τὸν βίον πληγεὶς  τοῦ   βραχίονος εἰς τὸν μῦν. τῷ
[20, 23]   πολεμίων ὑποστὰς ἐτρώθη λόγχῃ διὰ  τοῦ   βραχίονος καὶ κακῶς ἀπαλλάττων ὑπὸ
[20, 65]   ἱερὰν σκηνὴν ἀναφθῆναι, πλησίον οὖσαν  τοῦ   βωμοῦ, ἀπὸ δὲ ταύτης τὴν
[20, 70]   αὐτῷ γεγενημένων τὸ θεῖον ἐπιστήσαι·  τοῦ   γὰρ αὐτοῦ μηνὸς καὶ τῆς
[20, 25]   τοὺς ἵππους διαταραχθέντας ἐξενεγκεῖν αὐτόν.  τοῦ   γὰρ ἡνιόχου μὴ δυναμένου κρατῆσαι
[20, 37]   Ἀλεξάνδρου. διὰ τὴν ἐπιφάνειαν οὖν  τοῦ   γένους οἱ περὶ Κάσανδρον καὶ
[20, 57]   προκαλούμενος τῇ μάχῃ τὸν δυνάστην.  τοῦ   δ´ Ἀγαθοκλέους λειπομένου πολὺ ταῖς
[20, 88]   καί τινες ἄλλοι κατατραυματισθέντες ἥλωσαν,  τοῦ   δ´ ἄλλου πλήθους ἐκκολυμβήσαντος καὶ
[20, 25]   τε θρίππου πρὸς τὰ βασίλεια,  τοῦ   δ´ ἅρματος ὄντος τε τρακύκλου
[20, 10]   εἰς τὸν ἱερὸν λόχον συντεταγμένων,  τοῦ   δ´ εὐωνύμου Βορμίλκας ἡγούμενος βαθεῖαν
[20, 101]   τῆς παρανομίας τυχούσης ἐπισημασίας παρὰ  τοῦ   δαιμονίου. ἀξιούντων γὰρ τῶν Λιπαραίων
[20, 14]   λαμβάνοντες μικρὰ παντελῶς ἀπέστελλον, ὀλιγωροῦντες  τοῦ   δαιμονίου. διὰ δὲ τὴν συμφορὰν
[20, 14]   συμφοράν, ἐτράπησαν πρὸς παντοίαν ἱκεσίαν  τοῦ   δαιμονίου καὶ νομίσαντες μάλιστα μηνίειν
[20, 30]   τὴν ὑστεραίαν εἰς Συρακούσσας δειπνήσειν,  τοῦ   δαιμονίου παραγαγόντος τἀ ληθές. τὸν
[20, 103]   Πρεπέλαον καὶ Πολυπέρχοντα μὴ βοηθούντων,  τοῦ   δὲ Δημητρίου μετὰ μεγάλης δυνάμεως
[20, 87]   χώματος τοῖς ταλαντιαίοις πετροβόλοις συνέτριψε,  τοῦ   δὲ διατειχίσματος τὸ μεσοπύργιον σὺν
[20, 49]   καὶ πρὸς ναυμαχίαν ὢν ἕτοιμος.  τοῦ   δὲ Πτολεμαίου πλέοντος ἐπὶ τὴν
[20, 48]   τὸν Δημήτριον ἐπεχείρησαν μὲν βοηθεῖν,  τοῦ   δὲ πυρὸς καταταχήσαντος συνέβη τὰς
[20, 8]   διδούσης πάντες συγκατετίθεντο τοῖς πραττομένοις·  τοῦ   δὲ χρόνου τὸν περὶ ἑκάστων
[20, 79]   μὲν τοὺς φυγάδας διεπέμπετο κατηγορῶν  τοῦ   Δεινοκράτους ὡς διακωλύοντος αὐτοῦ τυχεῖν
[20, 52]   Δημήτριος ἐκβιασάμενος καὶ τροπὴν  τοῦ   δεξιοῦ κέρατος ποιήσας εὐθὺ καὶ
[20, 52]   τῆς πόλεως βιασαμένων αἱ μὲν  τοῦ   Δημητρίου δέκα ναῦς ἔφυγον πρὸς
[20, 94]   τηρουμένων ἐπεχείρησάν τινες τῶν παρὰ  τοῦ   Δημητρίου διαφθείρειν χρήμασι τὸν τεταγμένον
[20, 87]   περὶ ταῦτ´ ὄντων οἱ μὲν  τοῦ   Δημητρίου στρατιῶται πανταχοῦ περιπλέοντες κλίμακας
[20, 85]   κατασκευάζοντας. οἱ δὲ Ῥόδιοι θεωροῦντες  τοῦ   Δημητρίου τὴν πᾶσαν ἐπιβολὴν οὖσαν
[20, 98]   παρεισπεπτωκότας. περικαταλαβούσης δ´ ἡμέρας καὶ  τοῦ   Δημητρίου τὸ σύσσημον ἄραντος οἱ
[20, 45]   πεμφθεὶς μεθ´ ἑτέρων πρεσβευτὴς ὑπὸ  τοῦ   δήμου πρὸς Δημήτριον καὶ περὶ
[20, 59]   οἵ τε σύμμαχοι τὸ πρὸ  τοῦ   διὰ τὸν ἀπὸ τῶν πολεμίων
[20, 89]   λόφον καὶ τὴν μὲν ἐκ  τοῦ   διαγωνίζεσθαι νίκην ἀπελπίσαντες, ἐπιθυμοῦντες δὲ
[20, 36]   ἀπὸ Ῥώμης μέχρι Καπύης, ὄντος  τοῦ   διαστήματος σταδίων πλειόνων χιλίων,
[20, 8]   μεταμέλειαν ἐνέπιπτον καὶ τὸ μέγεθος  τοῦ   διείργοντος πελάγους ἀναλογιζόμενοι τὴν σωτηρίαν
[20, 92]   νυθολογουμένην ποτὲ γενέσθαι κατ´ ἀνθρώπους  τοῦ   Διονύσου διάθεσιν, κατὰ δὲ τοὺς
[20, 60]   τῶν Φοινίκων ἅμα μὲν ὑπὸ  τοῦ   δίψους καταπονηθέντες, ἅμα δ´ ὑπὸ
[20, 61]   γὰρ ναῦς φοροῦ πνεύματος ἐπιλαβομένη  τοῦ   δόλωνος ἀρθέντος ἐξέφυγε τὸν κίνδυνον.
[20, 67]   ὑπάρχειν τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον.  τοῦ   δυνάστου δὲ παραγγείλαντος εἰς ὅπλα
[20, 37]   τὴν ἔξοδον· ὕστερον δὲ προστάξαντος  τοῦ   δυνάστου διά τινων γυναικῶν ἐδολοφόνησεν.
[20, 5]   ἐκπλεῖν μελλόντων τὴν σωτηρίαν καὶ  τοῦ   δυνάστου τὴν μανίαν κατεγίνωσκον. ἐφορμούν
[20, 39]   μὲν οὖν εὐλαβούμενοι τὴν ἀπὸ  τοῦ   δυνάστου τιμωρίαν νυκτὸς ἐπέθεντο τοῖς
[20, 37]   τοῦ Ἀμύντου, γυνὴ δὲ γεγενημένη  τοῦ   εἰς Ἰταλίαν στρατεύσαντος Ἀλεξάνδρου. διὰ
[20, 44]   δὲ τὸν Βορμίλκαν αἰκισάμενοι δεινῶς  τοῦ   ζῆν ἐστέρησαν, οὐδὲν φροντίσαντες τῶν
[20, 21]   βασιλεῖ δηλώσαντες προσέταξαν ἑαυτὸν ἀπαλλάξαι  τοῦ   ζῆν. δὲ τὸ μὲν
[20, 11]   μετὰ δὲ τῆς θεραπείας αὐτὸς  τοῦ   ἡμίσους κέρατος προηγωνίζετο, χιλίοις ὁπλίταις
[20, 93]   προσβολάς. ἐχρῶντο δὲ λίθοις καθαιροῦντες  τοῦ   θεάτρου τὸν περί βολον καὶ
[20, 14]   ἱκεσίαν, ἡγούμενοι μᾶλλον ἐξιλάσεσθαι τὴν  τοῦ   θεοῦ μῆνιν τῶν ἀναθημάτων πεμφθέντων
[20, 88]   Ῥόδιοι θαρρήσαντες τοῖς κατωρθωμένοις θρασύτερον  τοῦ   καθήκοντος προέπιπτον εἰς τὸν κίνδυνον.
[20, 43]   ἐπιβολαῖς οἰκεῖον. πολλάκις δὲ διδόντος  τοῦ   καιροῦ τὰς ἀφορμὰς τοῦ πράττειν
[20, 102]   καὶ τοὺς περὶ Πρεπέλαον ἡγεμόνας  τοῦ   Κασάνδρου πρότερον συντρῖψαι καὶ τότε
[20, 74]   τῶν σκαφῶν βιασάμενοι διέτειναν μέχρι  τοῦ   Κασίου. τοῦτο δὲ τοῦ μὲν
[20, 62]   μὲν οὖν οὐδ´ ἐλπίδας ἔχων  τοῦ   κατὰ θάλατταν περιέσεσθαί ποτε Καρχηδονίων
[20, 60]   ἀποβησομένων. Ἄννων μὲν οὖν ἡγούμενος  τοῦ   κατὰ τὴν μεσόγειον στρατοπέδου θεὶς
[20, 96]   προσέπιπτον οἱ πυρφόροι τῷ ξυλοφανεῖ  τοῦ   κατασκευάσματος. διόπερ ἀγωνιάσας Δημήτριος
[20, 22]   Παρυσάδου τελευτήν, ὃς ἦν βασιλεὺς  τοῦ   Κιμμερικοῦ Βοσπόρου, διετέλουν οἱ παῖδες
[20, 38]   ἀφειστήκεισαν, ἐπετήρουν δὲ τὸ τέλος  τοῦ   κινδύνου, δι εγνωκότες τῶν ἡττημένων
[20, 0]   ἐν Λιβύῃ γενομένης στάσεως καὶ  τοῦ   κινδύνου τοῦ περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα.
[20, 76]   εἶτ´ ἐμπεσόντος βορέου λαμπροῦ καὶ  τοῦ   κλύδωνος εἰς ὕψος αἰρομένου τρία
[20, 106]   οὖν οἱ βασιλεῖς οὗτοι περὶ  τοῦ   κοινοῦ συμφέροντος ἐξέπεμψαν πρεσβευτὰς πρός
[20, 84]   τρέφεσθαι λαμβάνοντας τὴν χορηγίαν ἀπὸ  τοῦ   κοινοῦ ταμιείου, καὶ τὰς μὲν
[20, 99]   εἰρήνην. καθ´ ὃν δὴ χρόνον  τοῦ   κοινοῦ τῶν Αἰτωλῶν ἀποστείλαντος πρεσβευτὰς
[20, 63]   πωγωνοτροφεῖν, ὅπως μὴ συναναγκασθῇ τῷ  τοῦ   κουρέως σιδήρῳ παραβαλεῖν τὰ κυριώτατα
[20, 76]   κατὰ τὸ αὐτὸ βιαιότερον ὑπὸ  τοῦ   κύματος ἐπὶ τὴν γῆν ἐξεβράσθη
[20, 72]   τὸ πλῆθος τῶν φονευθέντων ἐπὶ  τοῦ   κύματος συνέβη τὴν θάλατταν ἐφ´
[20, 12]   θεῶν αὐτῷ δεδόσθαι τὸν καιρὸν  τοῦ   λαβεῖν ἀφορμὰς πρὸς τὴν ἐπίθεσιν
[20, 61]   καθάπερ ἦν συν τεθειμένος, ἐκ  τοῦ   λιμένος ἀνήχθη κατὰ σπουδὴν τοῖς
[20, 61]   κατανοήσαντες τοὺς Τυρρηνοὺς παραφαινομένους ἐκ  τοῦ   λιμένος ἄφνω τὰς ναῦς ἐπέστρεψαν
[20, 5]   βολήν, ὡς ἴδεν τὸ στόμα  τοῦ   λιμένος ἔρημον τῶν ἐφορμούντων, ἐξέπλευσεν
[20, 98]   ἅπασαν τεθορυβημένην τοῖς μὲν ἐπὶ  τοῦ   λιμένος καὶ τῶν τειχῶν παρήγγειλαν
[20, 49]   πόλιν καὶ κατὰ τὸ στόμα  τοῦ   λιμένος μικρὸν ἔξω βέλους ἀφεὶς
[20, 88]   οἱ δὲ πρυτάνεις κινδυνεύοντος ἁλῶναι  τοῦ   λιμένος παρεκάλεσαν τοὺς ἀρίστους τῶν
[20, 52]   δ´ ἀγῶνος περὶ τὸ στόμα  τοῦ   λιμένος πρὸς τὰς ἐφορμούσας ναῦς
[20, 85]   ὑπερέχοντας τοῖς ὕψεσι τῶν ἐπὶ  τοῦ   λιμένος πύργων, ἑκάτερον δὲ τούτων
[20, 50]   ἐπεξιέναι πρὸς τὴν ναυμαχίαν, ἔχοντος  τοῦ   λιμένος στενὸν τὸν ἔκπλουν, τοῖς
[20, 66]   δύναμιν. διαδοθέντος οὖν πρὸς ἅπαντας  τοῦ   λόγου θόρυβος ἐνέπιπτε καὶ προσδοκία
[20, 2]   τῆς ὑποθέσεως λόγοις χρήσασθαι χάριν  τοῦ   λῦσαι τὴν ἀλογίαν. ἀλλὰ περὶ
[20, 111]   καὶ τὴν μὲν ὑπὸ Πρεπελάου  τοῦ   Λυσιμάχου στρατηγοῦ παρεισαχθεῖσαν φρουρὰν ἀφῆκεν
[20, 29]   ἐξ ἐφόδου τοῖς τείχεσι διεγνώκει,  τοῦ   μάντεως εἰρηκότος αὐτῷ κατὰ τὴν
[20, 30]   τιμωρίαν· ἀνεμιμνήσκοντο δὲ καὶ τῆς  τοῦ   μάντεως φωνῆς, ὃς ἔφησεν αὐτὸν
[20, 86]   καὶ καταλαβόμενος ἄκρον τὸ χῶμα  τοῦ   μεγάλου λιμένος εὐθὺς περιεχαράκωσε τὸν
[20, 106]   Μακεδονίαν συνιστάμενον περίφοβος ἦν ὑπὲρ  τοῦ   μέλλοντος. διόπερ ἐξέπεμψε πρεσβευτὰς πρὸς
[20, 5]   τὸ δυσχερές, ἔτι μᾶλλον ὑπὲρ  τοῦ   μέλλοντος ἐν ἀγωνίᾳ καθειστήκεισαν. ~ἓξ
[20, 74]   ἀποσαλεύειν, ἅμα πολλοῖς περιεχόμενοι δεινοῖς·  τοῦ   μὲν γὰρ κλύδωνος ῥηγνυμένου τραχύτερον
[20, 10]   τὴν δύναμιν εἰς μάχην· καὶ  τοῦ   μὲν δεξιοῦ κέρατος Ἄννων εἶχε
[20, 88]   ἐπὶ πολὺν χρόνον ἰσχυρᾶς καὶ  τοῦ   μὲν Δημητρίου διὰ τὸν χειμῶνα
[20, 22]   τοὺς παρ´ αὐτῷ μισθοφόρους τετράφθαι  τοῦ   μὲν διώκειν ἀπέστη, παραβοηθήσας δὲ
[20, 77]   τὰ περὶ τὴν Λιβύην ἐλαττώματα,  τοῦ   μὲν δυνάστου κατεφρόνησε, πρὸς δὲ
[20, 109]   τὴν χειμερινὴν ὥραν ὁρῶν περιλαμβάνουσαν  τοῦ   μὲν κατα διώκειν ἀπέστη, πρὸς
[20, 74]   μέχρι τοῦ Κασίου. τοῦτο δὲ  τοῦ   μὲν Νείλου διέστηκεν οὐ μακράν,
[20, 15]   δὲ διστάζοντες διετήρησαν μὲν χάριν  τοῦ   μὴ γενέσθαι ταραχήν, τοὺς πρεσβευτὰς
[20, 84]   ἐνδείας προνοηθέντες, ἅμα δὲ καὶ  τοῦ   μηδένα τῇ καταστάσει δυσχεραίνοντα γίνεσθαι
[20, 89]   πατρίδας· εἰληφέναι γὰρ αὐτοὺς πεῖραν  τοῦ   μηδέποτ´ ἂν δύνασθαι περιγενέσθαι τοὺς
[20, 85]   φορτηγῶν πλοίων πλησίον τῶν κλείθρων  τοῦ   μικροῦ λιμένος· ἐν δὲ ταύταις
[20, 9]   ἐχούσης κατέπλευσαν οἱ πεμφθέντες ὑπὸ  τοῦ   ναυάρχου καὶ τὰς αἰτίας τῶν
[20, 50]   δὲ τριάκοντα τῶν Ἀθηναίων, Μηδίου  τοῦ   ναυάρχου τὴν ἡγεμονίαν ἔχοντος· ἐπίπλους
[20, 74]   μὲν προαγαγὼν τὴν δύναμιν πλησίον  τοῦ   Νείλου κατεστρατοπέδευσεν, ἀπέχων δύο σταδίους
[20, 75]   λαμπτῆρι προσέπλευσεν ἐπὶ τὸ στόμα  τοῦ   Νείλου τὸ καλούμενον Φατνιτικόν· ἡμέρας
[20, 73]   Ἀντίγονος βασιλεύς, τελευτήσαντος αὐτῷ  τοῦ   νεωτέρου τῶν υἱῶν Φοίνικος, τοῦτον
[20, 52]   αὐτάνδρους εἷλεν. ὑποστρέφων δ´ ἀπὸ  τοῦ   νικήματος ἤλπιζε καὶ τὰς ἄλλας
[20, 21]   φόνων καὶ συμπτωμάτων ἀπροσδοκήτων οἱ  τοῦ   Νικοκλέους ἀδελφοὶ συγκλείσαντες τὰς θύρας
[20, 21]   ἀπέκτεινεν. Ἀξιοθέα δὲ γυνὴ  τοῦ   Νικοκλέους ἀκούσασα τὴν ἀνδρὸς τελευτὴν
[20, 21]   στρατιώτας λαβόντες περιέστησαν τὴν οἰκίαν  τοῦ   Νικοκλέους καὶ τὰ δόξαντα τῷ
[20, 14]   παρὰ Καρχηδονίοις φαίνεται διὰ τούτου  τοῦ   νομίμου τετηρημένος. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ
[20, 41]   διὸ καὶ καθ´ ἡμᾶς μέχρι  τοῦ   νῦν βίου παρὰ τοῖς νηπίοις
[20, 25]   φάραγγας, ἐπεχείρησεν ἀφάλλεσθαι· ἐμπλακέντος δὲ  τοῦ   ξίφους εἰς τὸν τροχὸν συνεφειλκύσθη
[20, 94]   ἡγεμόνων τὸν νυκτὸς ἀναβησόμενον διὰ  τοῦ   ὀρύγματος εἰς τὴν πόλιν, ὅπως
[20, 72]   πόρρωθεν διαφαίνειν τὴν ὑπερβολὴν τῆς  τοῦ   πάθους ὠμότητος. ~Τοῦ δ´ ἐνιαυσίου
[20, 91]   οὕτως συννενευκότες εἰς ἀλλήλους ὡς  τοῦ   παντὸς κατασκευάσματος ὄντος ἐννεαστέγου τὴν
[20, 87]   τοῖς ἐκ τῆς πόλεως  τοῦ   παρὰ τὸ τεῖχος τόπου τραχύτης,
[20, 87]   καὶ τῶν στρατιωτῶν τινες μέρος  τοῦ   παρὰ τὸν λιμένα διατειχίσματος· ἐφ´
[20, 43]   τὸ μὴ τοὺς πολεμίους ἐπὶ  τοῦ   παρόντος, ἀλλὰ τοὺς πολίτας καταπολεμῆσαι.
[20, 42]   τῶν ἰδίων στρατιωτῶν, κατηγορήσας δὲ  τοῦ   παρόντος ἐπὶ τὴν συμμαχίαν ὡς
[20, 104]   Σικελιώταις ἀποκαταστήσων, ὑπερθέμενος δὲ ἐπὶ  τοῦ   παρόντος ταύτην τὴν στρατείαν ἔπλευσεν
[20, 99]   παρεσκευάζετο πρὸς τὴν πολιορκίαν. εἶτα  τοῦ   πατρὸς αὐτῷ γράψαντος διαλύσασθαι πρὸς
[20, 100]   Δημήτριος δὲ κατὰ τὰς ἐντολὰς  τοῦ   πατρὸς διαλυσάμενος πρὸς Ῥοδίους ἐξέπλευσε
[20, 45]   μὲν Ἀντιγόνου παραλαβὼν παρὰ  τοῦ   πατρὸς δύναμιν ἁδρὰν πεζικήν τε
[20, 111]   ὑπ´ Ἀντιγόνου, διασαφοῦντες τὰς παρὰ  τοῦ   πατρὸς ἐντολὰς καὶ παρα κελευόμενοι
[20, 46]   πάντα πράξας κατὰ τὰς ἐντολὰς  τοῦ   πατρὸς καὶ κομισθεὶς ἐπὶ Καρίας
[20, 68]   κινδύνων ἑαυτὸν προθύμως μετεσχηκέναι, προαγωνιζόμενον  τοῦ   πατρὸς καὶ τἀδελφοῦ, τῆς δὲ
[20, 22]   μὲν Σάτυρος ὢν πρεσβύτερος παρὰ  τοῦ   πατρὸς παρειλήφει τὴν ἀρχήν, βεβασιλευκότος
[20, 92]   τὴν πολιορκίαν ταύτην καὶ τὴν  τοῦ   πατρὸς τελευτήν. ~Οἱ δὲ Ῥόδιοι
[20, 23]   μόνον μῆνας βασιλεύσας μετὰ τὴν  τοῦ   πατρὸς τελευτὴν Παρυσάδου. Μενίσκος δ´
[20, 33]   μοιχείαν· ἐδόκει γὰρ ἔχειν λάθρᾳ  τοῦ   πατρὸς τὴν Ἀλκίαν· τοῦτο γὰρ
[20, 57]   αὐτοῦ στρατηγὸς μετὰ τὴν ἀναγωγὴν  τοῦ   πατρὸς τὸ μὲν πρῶτον ἐπλεονέκτει,
[20, 73]   τὴν Αἴγυπτον. αὐτὸς μὲν οὖν  τοῦ   πεζοῦ στρατεύματος ἀφηγούμενος προῆγε διὰ
[20, 98]   ποιοῦντες τοὺς κατ ειληφότας μέρος  τοῦ   περὶ τὸ θέατρον τόπου,
[20, 0]   γενομένης στάσεως καὶ τοῦ κινδύνου  τοῦ   περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα. ιβʹ Περὶ
[20, 37]   δὲ ἀδελφὴ μὲν Ἀλε ξάνδρου  τοῦ   Πέρσας καταπολεμήσαντος, θυγάτηρ δὲ Φιλίππου
[20, 76]   δύναμις ἄχρηστος ἦν αὐτοῖς προκατειλημμένου  τοῦ   Πηλουσιακοῦ στόματος ὑπὸ τῶν πολεμίων,
[20, 112]   τὴν τρίτην δὲ αὐτοῦ συνδιαβαίνοντος  τοῦ   Πλειστάρχου χειμὼν ἐπεγενήθη τηλικοῦτος ὥστε
[20, 34]   τῶν ἐγκλημάτων ἀπολύουσαι. προστάττοντος δὲ  τοῦ   πλήθους ἀναλαβεῖν τὴν βασιλικὴν ἐσθῆτα
[20, 79]   ὑπὸ τοῦ τυχόντος δημαγωγοῦ παρευημερεῖσθαι,  τοῦ   πλήθους ἀντικειμένου ταῖς ὑπεροχαῖς τῶν
[20, 29]   περὶ τῆς ὁδοιπορίας· στενοχωρουμένου δὲ  τοῦ   πλήθους καὶ διὰ τοῦτό τισιν
[20, 84]   τὴν ἐνδεχομένην παρασκευήν. ὁμονοοῦντος γὰρ  τοῦ   πλήθους οἱ μὲν εὔποροι χρήματ´
[20, 50]   διὰ τῶν κελευστῶν, συνεπιλαβομένου καὶ  τοῦ   πλήθους τῇ φωνῇ. ~οἱ δὲ
[20, 34]   εὐχαριστῶν ἐνεδύετο τὸν προσήκοντα κόσμον,  τοῦ   πλήθους τὴν ἀποκατάστασιν κρότῳ παρα
[20, 76]   περὶ τῶν εὐτυχημάτων καὶ περὶ  τοῦ   πλήθους τῶν πρὸς αὐτὸν αὐτομολησάντων,
[20, 93]   Πάταρα καὶ καταλαβὼν ὁρμοῦσαν ναῦν  τοῦ   πληρώματος ἐπὶ γῆς ὄντος ἐνεπύρισε
[20, 6]   αἱ τῶν Ἑλλήνων. ὀξύτατα δὲ  τοῦ   πλοῦ διανυσθέντος, ἐπειδὴ πλησίον ἐγενήθησαν
[20, 61]   πληρώσας τὰς ναῦς ἐπετήρει τὸν  τοῦ   πλοῦ καιρόν, ἐφορμούντων τῶν Καρχηδονίων
[20, 5]   εὐθείας ἑώρων παραθέοντας καὶ πολὺ  τοῦ   πλοῦ προλαμβάνοντας, ἐποιοῦντο τὸν διωγμόν.
[20, 65]   συγκειμένων καὶ τοῦ πυρὸς ὑπὸ  τοῦ   πνεύματος βιαιότερον ἐκριπισθέντος παρὰ
[20, 67]   τὴν παρ οιμίαν τοῖς κενοῖς  τοῦ   πολέμου. ~Ἀγαθοκλῆς δέ, μετὰ τὴν
[20, 107]   πολεμίους καὶ τὴν ὅλην κρίσιν  τοῦ   πολέμου ἄδηλον ὑπάρχειν. μετὰ δὲ
[20, 59]   γερουσίας ἐν Καρχηδόνι βουλευσαμένης περὶ  τοῦ   πολέμου καλῶς ἔδοξε τοῖς συνέδροις
[20, 106]   ἀποκρίσεσιν ἐμφανίζοντες καὶ τὸν ἐκ  τοῦ   πολέμου κίνδυνον κοινὸν εἶναι πάντων
[20, 30]   λεγόμενον ὅτι πολλὰ τὰ κενὰ  τοῦ   πολέμου. Μετὰ δὲ τὴν τροπὴν
[20, 32]   Λεοντίνους μὲν καὶ Καμαριναίους ἀπήλλαξε  τοῦ   πολέμου, τὴν δ´ Ἐχέτλαν χωρίον
[20, 105]   αὐτὸν παραγενομένων παρά τε Δημητρίου  τοῦ   πολιορκητοῦ καὶ Κασάνδρου περὶ συμμαχίας
[20, 0]   Τυρρηνίᾳ Κάπριον ἐξεπολιόρκησαν. ιθʹ Δημητρίου  τοῦ   πολιορκητοῦ κατάπλους εἰς τὸν Πειραιᾶ
[20, 57]   τούτων ἐν φυγαῖς καὶ μελέταις  τοῦ   πονεῖν συνεχῶς γεγονότων κατεστρατοπέδευσεν ἐν
[20, 112]   ἐπειδὴ παραγενόμενος ἐπὶ τὸ στόμα  τοῦ   Πόντου κατέλαβε τοὺς τόπους προκατεχομένους
[20, 111]   ἀνεκτήσατο, ἐπὶ δὲ τὸ στόμα  τοῦ   Πόντου παραγενόμενος πρὸς τῷ Καλχηδονίων
[20, 112]   ὑπὸ τῶν περὶ τὸ στόμα  τοῦ   Πόντου φυλακίδων νεῶν ἁλῶναι. κατὰ
[20, 76]   ὁρμὴν ἄπρακτον εἶχε τῷ μεγέθει  τοῦ   ποταμοῦ διειργόμενον, τὸ δὲ μέγιστον,
[20, 23]   τὸ τοῦ βασιλέως σῶμα διὰ  τοῦ   ποταμοῦ διεκόμισεν εἰς Παντικάπαιον πρὸς
[20, 74]   Νείλου κατεστρατοπέδευσεν, ἀπέχων δύο σταδίους  τοῦ   ποταμοῦ. ~Πτολεμαῖος δὲ προκατειληφὼς τοὺς
[20, 75]   μὲν Ἀντίγονος ἐπιστήσας τῷ χείλει  τοῦ   ποταμοῦ τοξότας καὶ σφενδονήτας καὶ
[20, 33]   ἐπετίματε καὶ διηπειλεῖτο. διαλυθέντος δὲ  τοῦ   πότου καὶ πρὸς τὴν σκηνὴν
[20, 43]   πράξεσι καὶ τὸ μέλλειν ἀεὶ  τοῦ   πράττειν καὶ τὴν ὑπέρθεσιν τῆς
[20, 43]   διδόντος τοῦ καιροῦ τὰς ἀφορμὰς  τοῦ   πράττειν τὸ βεβουλευμένον ἀεί τις
[20, 95]   μηχανῶν αὐτῷ τέλος ἐχουσῶν καὶ  τοῦ   πρὸς τὸ τεῖχος τόπου παντὸς
[20, 18]   τὸν Ἀγαθοκλέα· τούτου δὲ ἐπὶ  τοῦ   προτερήματος γενομένου πάλιν συνεστάλη τὰ
[20, 53]   καὶ μετεωρισθεὶς ἐπὶ τῷ μεγέθει  τοῦ   προτερήματος διάδημα περιέθετο καὶ τὸ
[20, 24]   χωρίων οὐκ ὀλίγα. ἐπιστρατεύσαντος δὲ  τοῦ   Πρυτάνιδος μάχῃ τε ἐνίκησε τὸν
[20, 73]   Γάζαν καὶ σπεύδων φθάσαι τὴν  τοῦ   Πτολεμαίου παρασκευὴν τοῖς μὲν στρατιώταις
[20, 19]   ποιησάμενος τὴν στρατείαν ἐνίκησε τοὺς  τοῦ   Πτολεμαίου στρατηγοὺς καὶ τὰς πόλεις
[20, 96]   διόπερ ἀγωνιάσας Δημήτριος μήποτε  τοῦ   πυρὸς ἐπινεμηθέντος ἅπασαν συμβῇ τὴν
[20, 8]   τῶν νεῶν ἁπασῶν φλεγομένων καὶ  τοῦ   πυρὸς πολὺν ἐπέχοντος τόπον ἔκπληξις
[20, 65]   καλάμου καὶ χόρτου συγκειμένων καὶ  τοῦ   πυρὸς ὑπὸ τοῦ πνεύματος βιαιότερον
[20, 78]   δεῖ τὸν ἐκ τυραννίδος ἐκπίπτοντα  τοῦ   σκέλους ἑλκόμενον ἀπιέναι καὶ μὴ
[20, 51]   ἀλλήλους οἱ ταύταις ἐφεστῶτες, ἅτε  τοῦ   σκοποῦ σύνεγγυς ἑκάστοις κειμένου. τινὲς
[20, 63]   οὐδ´ ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ἀπείχετο  τοῦ   σκώπτειν τοὺς καθημένους καί τινας
[20, 35]   συνηνάγκασε τοὺς Τυρρηνοὺς λῦσαι τὴν  τοῦ   Σουτρίου πολιορκίαν. ~Ἐν δὲ τῇ
[20, 83]   πάντες δὲ τό τε μέγεθος  τοῦ   στόλου καὶ τὴν αὐγὴν τῶν
[20, 74]   μετ´ Ἀντιγόνου δύναμις καταντήσασα πλησίον  τοῦ   στόλου κατεστρατοπέδευσεν. ἐκβάντες οὖν ἐκ
[20, 76]   Συρίαν, συμπαραπλέον τος αὐτῷ καὶ  τοῦ   στόλου παντός. Πτολεμαῖος δὲ μετὰ
[20, 33]   τὴν τυχοῦσαν ἐξέκαυσαν. παντὸς δὲ  τοῦ   στρατεύματος μισοπονηροῦντος ἕκαστοι τὰς πανοπλίας
[20, 17]   παραγεγενημένης. ἀμφότεροι δὲ τῷ ψεύδει  τοῦ   στρατηγήματος παραλογισθέντες παραλόγως ἠλαττώθησαν, οἱ
[20, 12]   λόχον ἔχοντες μετὰ τὸν Ἄννωνος  τοῦ   στρατηγοῦ θάνατον τὸ μὲν πρῶτον
[20, 21]   τὴν νῆσον καὶ παρὰ Μενελάου  τοῦ   στρατηγοῦ στρατιώτας λαβόντες περιέστησαν τὴν
[20, 0]   ἀναίρεσις ὑπὸ Πολυπέρχοντος. ηʹ Ἀμίλκου  τοῦ   στρατηγοῦ τῶν Καρχηδονίων ἅλωσις ὑπὸ
[20, 107]   Κάσανδρος Λυσιμάχῳ μὲν παρέδωκε μέρος  τοῦ   στρατοπέδου καὶ στρατηγὸν συνεξέπεμψεν, αὐτὸς
[20, 33]   καὶ στρατηγοὺς ᾑροῦντο τοὺς ἀφηγησομένους  τοῦ   στρατοπέδου καὶ τὸ τελευταῖον τὰ
[20, 1]   τὸ μῆκος καὶ τὴν ἀκαιρίαν  τοῦ   συγγραφέως ἐκλυθέντες τὰς ψυχὰς τὸ
[20, 7]   διὰ τῶν ἱερῶν προσημαίνειν νίκην  τοῦ   σύμπαντος πολέμου. ἅμα δὲ ταῦτα
[20, 50]   Πλειστίας Κῷος, ἀρχικυβερνήτης ὢν  τοῦ   σύμπαντος στόλου. Πτολεμαῖος δὲ τὸ
[20, 7]   ἔπραξεν Ἀγαθοκλῆς μάλιστα μὲν ἕνεκα  τοῦ   συναναγκάσαι τοὺς στρατιώτας ἐν τοῖς
[20, 37]   παρὰ τοῖς ἐπιφανεστάτοις ἡγεμόσι πρὸ  τοῦ   συντελεσθῆναι τὸν γάμον τοιαύτης ἔτυχε
[20, 63]   σιδήρῳ παραβαλεῖν τὰ κυριώτατα μέρη  τοῦ   σώματος· εἰ δὲ καί ποτε
[20, 92]   δὲ καὶ κατὰ τὸ μέγεθος  τοῦ   σώματος καὶ κατὰ τὸ κάλλος
[20, 43]   τοῖς πολίταις δοῦναι τὴν ἐκ  τοῦ   σώματος τιμωρίαν· οὔτε πάλιν οἱ
[20, 54]   προσκαθήλωσαν καθ´ οὕς ποτε τύχοι  τοῦ   σώματος τόπους, ὥστε σταυρῷ παραπλησίαν
[20, 63]   τῆς ἰδίας ἀρετῆς ἀποφαινόμενος ἀντὶ  τοῦ   ταπεινοτάτου βίου τὸν ἐπιφανέστατον μετ
[20, 46]   μὲν εἰκόνας ἐφ´ ἅρματος στῆσαι  τοῦ   τε Ἀντιγόνου καὶ Δημητρίου πλησίον
[20, 26]   αὐτοῦ διὰ τὴν ὀχουμένην ἐπὶ  τοῦ   τε θρίππου σκηνὴν ἕκαστος ὑπελάμβανε
[20, 16]   συνδεδραμηκότας, ὑπολαβὼν εἶναι μέρος τι  τοῦ   τείχους ἀφύλακτον, ἔπεμψε τῶν στρατιωτῶν
[20, 103]   ἀλλὰ καὶ πολλὰ λοιδοροῦντος ἀπὸ  τοῦ   τείχους βλασφήμως προσαγαγὼν μηχανὰς
[20, 63]   ἀδόξων πόλεων καὶ τῶν ἀπὸ  τοῦ   τείχους βοώντων Κεραμεῦ καὶ καμινεῦ,
[20, 98]   μὴν ἀλλὰ τοῖς παρεισπεσοῦσιν ἐντὸς  τοῦ   τείχους γενομένης μάχης πρὸς τοὺς
[20, 94]   ὑπονομαῖς χρώμενοι σχεδὸν ἐντός εἰσι  τοῦ   τείχους. διόπερ οἱ Ῥόδιοι τάφρον
[20, 102]   νυκτὸς ἐπιθέμενος ἀπροσδοκήτως παρεισέπεσεν ἐντὸς  τοῦ   τείχους. εἶτα οἱ μὲν φρουροὶ
[20, 45]   γινόμενοι, διὰ τῶν πετροβόλων ἐρημωθέντος  τοῦ   τείχους, ἐνέπεσον εἰς τὴν Μουνυχίαν
[20, 98]   τῇ πόλει κατὰ τὸ πεπτωκὸς  τοῦ   τείχους ἐπέλεξε τῶν τε μαχίμων
[20, 96]   τοὺς ὀξυβελεῖς ἔστησαν ἅπαντας ἐπὶ  τοῦ   τείχους. νυκτὸς δ´ ἐπιγενομένης περὶ
[20, 97]   τάφρῳ βαθείᾳ περιέλαβον τὸ πεπτωκὸς  τοῦ   τείχους, ὅπως μὴ δύνηται ῥᾳδίως
[20, 97]   περιφερείᾳ πάντα τὸν κινδυνεύοντα τόπον  τοῦ   τείχους· οὐδὲν δ´ ἧττον καὶ
[20, 45]   κατὰ τὴν ἀκτὴν ὑπερβάντες ἐντὸς  τοῦ   τείχους παρεδέξαντο πλείους τῶν συναγωνιζομένων.
[20, 98]   στρατιώτας ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς ἐντὸς  τοῦ   τείχους παρεισπεπτωκότας. περικαταλαβούσης δ´ ἡμέρας
[20, 48]   κατα τραυματιζομένων· τὸ δὲ τελευταῖον  τοῦ   τείχους πίπτοντος καὶ τῆς πόλεως
[20, 87]   κειμένων παρὰ τὴν οἰκοδομὴν ἔξω  τοῦ   τείχους. τῶν δὲ τοὺς στρατιώτας
[20, 2]   ἔστι δ´ ὅτε παρὰ προσδοκίαν  τοῦ   τέλους ἐκβάντος ἀναγκασθησόμεθα τοῖς οἰκείοις
[20, 40]   Εὐθυ δίκην τὴν Μιλτιάδου θυγατέρα  τοῦ   τὴν προσηγορίαν φέροντος εἰς τὸν
[20, 97]   δὲ κριοῖς τύπτων τὸ συνεχὲς  τοῦ   τόπου δύο μὲν μεσοπύργια κατέβαλε,
[20, 44]   οἱ μετέχοντες τῆς ἐπιθέσεως κατετραυματίζοντο,  τοῦ   τόπου παντὸς ἐμβελοῦς ὄντος. διόπερ
[20, 10]   βαθεῖαν ἐποίει τὴν φάλαγγα, κωλύοντος  τοῦ   τόπου παρεκτείνειν ἐπὶ πλεῖον· τὰ
[20, 96]   λεπίδων τινὲς ἀποπεσοῦσαι, καταψιλωθέντος δὲ  τοῦ   τόπου προσέπιπτον οἱ πυρφόροι τῷ
[20, 86]   παντοδαπῶν, ἀπέχοντος ἀπὸ τῶν τειχῶν  τοῦ   τόπου τούτου πέντε πλέθρα. ἔπειθ´
[20, 102]   πόλεως κατέσκαψεν, ἀνοχύρου παντελῶς ὄντος  τοῦ   τόπου, τῷ δὲ πολιτικῷ πλήθει
[20, 23]   βραχίονος καὶ κακῶς ἀπαλλάττων ὑπὸ  τοῦ   τραύματος ἐπανῆλθεν εἰς τὴν παρεμβολὴν
[20, 38]   ἀφεστηκότας Νομάδας Ἀγαθοκλῆς ἐπὶ μὲν  τοῦ   Τύνητος ἀπέλιπεν Ἀρχάγαθον τὸν υἱὸν
[20, 61]   ἐστρατοπέδευσεν Ἀτάρβας ἀπὸ τεσσαράκοντα σταδίων  τοῦ   Τύνητος. διόπερ τῶν πολεμίων οὐ
[20, 33]   τελευταῖον τὰ τείχη κατελαμβάνοντό τινες  τοῦ   Τύνητος καὶ πανταχόθεν φυλακαῖς περιέλαβον
[20, 18]   δέ, βιβλιαφόρων αὐτῷ παραγεγενημένων ἀπὸ  τοῦ   Τύνητος καὶ τὰ πεπραγμένα τοῖς
[20, 17]   μίσος προσηγάγετο. παρεμβολὴν δὲ πλησίον  τοῦ   Τύνητος ὀχυρωσάμενος καὶ τὴν ἱκανὴν
[20, 60]   καταλιπὼν τὴν ἱκανὴν φυλακὴν ἐπὶ  τοῦ   Τύνητος. τοσούτων δὲ στρατοπέδων ἐπὶ
[20, 71]   τῷ τρόπῳ τὰ χρήματα πάντα  τοῦ   τυράννου ζητοῦντος καὶ μεγάλου φόβου
[20, 77]   δύναμιν ἐλπίσι ψυχαγωγήσας ἀλλοτρίαν κατεσκεύασε  τοῦ   τυράννου. δ´ Ἀγαθοκλῆς πανταχόθεν
[20, 79]   ἔν τε ταῖς χειροτονίαις ὑπὸ  τοῦ   τυχόντος δημαγωγοῦ παρευημερεῖσθαι, τοῦ πλήθους
[20, 27]   ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι Δημητρίου  τοῦ   Φαληρέως τὴν ὕπατον ἀρχὴν ἐν
[20, 34]   ὑπομεῖναί τι παθεῖν ἄτοπον ἕνεκα  τοῦ   φιλοψυχεῖν. καὶ τούτου μάρτυρας ἐκείνους
[20, 89]   διώξας αὐτοὺς μέχρι τινὸς καὶ  τοῦ   φονεύειν ἀποσχόμενος διεπέμψατο πρὸς τοὺς
[20, 33]   ἅμα δ´ ἡμέρᾳ συνελθόντες οἱ  τοῦ   φονευθέντος φίλοι καὶ πολλοὶ τῶν
[20, 33]   τὰς πανοπλίας ἀνελάμβανον ἐπὶ τὴν  τοῦ   φονεύσαντος τιμωρίαν· καὶ πέρας τὸ
[20, 74]   πολλὰ τῶν τετρηρικῶν σκαφῶν ὑπὸ  τοῦ   χειμῶνος κατενεχθῆναι παραβόλως ἐπὶ πόλιν
[20, 74]   τὰ βέλη τὰ μὲν ὑπὸ  τοῦ   χειμῶνος συγκλυσθέντα διεφθάρη, τὰ δ´
[20, 100]   ὡς θεὸν τιμῆσαι. συγκατατιθεμένου δὲ  τοῦ   χρηστηρίου τέμενος ἀνῆκαν ἐν τῇ
[20, 86]   τῶν πολεμίων καὶ τὸ διὰ  τοῦ   χώματος τεῖχος τῇ μὲν διέσεισε,
[20, 87]   τὰς μὲν μηχανὰς τὰς ἐπὶ  τοῦ   χώματος τοῖς ταλαντιαίοις πετροβόλοις συνέτριψε,
[20, 85]   μὲν οὖν ἔστησαν μηχανὰς ἐπὶ  τοῦ   χώματος, τρεῖς δ´ ἐπὶ φορτηγῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/11/2006