Alphabétiquement     [«   »]
τηλικούτων 1
τήν 6
Τὴν 1
τὴν 841
τηρεῖν 1
τηρεῖσθαι 1
τηρηθείσης 1
Fréquences     [«    »]
594 μὲν
524 τῆς
441 τοὺς
841 τὴν
921 δὲ
973 τῶν
1267 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XX

τὴν


Livre, Chap.
[20, 107]   τὸ μὲν πρῶτον ἐπεχείρησε πολιορκεῖν  τὴν   Ἄβυδον καὶ βέλη καὶ μηχανὰς
[20, 43]   πάλιν οἱ Καρχηδόνιοι τὴν ἐπίθεσιν  τὴν   Ἀγαθοκλέους ἐπύθοντο· ῥᾳδίως γὰρ ἂν
[20, 104]   ὡς τὴν τυραννίδα μὲν καταλύσων  τὴν   Ἀγαθοκλέους, τὴν δ´ αὐτονομίαν τοῖς
[20, 42]   ἀπροόρατον ἐποίουν· οἷς πολλοὶ διὰ  τὴν   ἄγνοιαν ἐπιβαίνοντες δήγμασι θανατηφόροις περιέπιπτον.
[20, 8]   γενομένης καὶ τῶν ἔνδον διὰ  τὴν   ἄγνοιαν καὶ τὴν τῶν πολεμικῶν
[20, 43]   οὐκ ἀλογίστως συνέβη γενέσθαι ταύτην  τὴν   ἄγνοιαν, καίπερ μεγάλων μὲν οὐσῶν
[20, 29]   διὰ γὰρ τὸ σκότος καὶ  τὴν   ἄγνοιαν ὑπελήφθησαν μεγάλῃ δυνάμει παραγεγονέναι
[20, 67]   Λιβύων καὶ τῆς νυκτὸς μείζονα  τὴν   ἄγνοιαν φυλαττούσης οἱ περιτυγχάνοντες ἀλλήλους
[20, 9]   καὶ συνδρομὴ τῶν ὄχλων εἰς  τὴν   ἀγορὰν ἐγίνετο καὶ βουλὴ τῆς
[20, 93]   πολλὰ δὲ πλοῖα τῶν κομιζόντων  τὴν   ἀγορὰν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ὑποχείρια
[20, 44]   ταῖς ὁδοῖς ἀναιρῶν ὥρμησεν εἰς  τὴν   ἀγορὰν καὶ πολλοὺς τῶν πολιτῶν
[20, 5]   πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμουμένων τὰ μὲν  τὴν   ἀγορὰν κομίζοντα πλοῖα παραδόξως ἐκφυγόντα
[20, 96]   τοῖς Ῥοδίοις πλοίων πλῆθος τῶν  τὴν   ἀγορὰν κομιζόντων, ἐν οἷς ἦσαν
[20, 44]   δὲ Καρχηδονίων καταλαβομένων τὰς περὶ  τὴν   ἀγορὰν οἰκίας ὑψηλὰς οὔσας καὶ
[20, 87]   κομισάντων σκαφῶν οὐκ ὀλίγων διὰ  τὴν   ἀγωνίαν ἐποκειλάντων οἱ Ῥόδιοι ταχέως
[20, 16]   τοὺς ἐκ τῆς πόλεως διὰ  τὴν   ἀγωνίαν καὶ τὸ παράδοξον τῆς
[20, 41]   ταύτης προσηγορίαν. ὅτε δὲ μεθύσκοιτο,  τὴν   ἄδειαν διδόναι πᾶσιν βούλοιντο
[20, 45]   τὴν Ἑλλάδα πόλεις, πρώτην δὲ  τὴν   Ἀθηναίων, φρουρουμένην ὑπὸ Κασάνδρου. καταπλεύσαντος
[20, 37]   Κόρινθον ἀσφαλισάμενος φρουρᾷ διῆρεν εἰς  τὴν   Αἴγυπτον. Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[20, 73]   Ἀντιγονίαν. ἔκρινε δὲ στρατεύειν ἐπὶ  τὴν   Αἴγυπτον. αὐτὸς μὲν οὖν τοῦ
[20, 107]   τὰς πόλεις τάς τε κατὰ  τὴν   Αἰολίδα καὶ τὴν Ἰωνίαν, αὐτὸς
[20, 31]   μετὰ τὴν γενομένην συμφορὰν μαθοῦσα  τὴν   αἰτίαν τῶν ἀτυχημάτων μόγις ἀπηλλάγη
[20, 101]   καὶ δικαιοσύνης τὸ τῶν περὶ  τὴν   Αἴτνην σωζόντων τοὺς ἑαυτῶν γονεῖς
[20, 1]   δὲ διὰ τὸ μῆκος καὶ  τὴν   ἀκαιρίαν τοῦ συγγραφέως ἐκλυθέντες τὰς
[20, 1]   τὸ συνεχὲς τῆς διηγήσεως διὰ  τὴν   ἀκαιρίαν τῶν ἐπεισαγομένων λόγων διασπῶσιν,
[20, 62]   λεηλατήσοντα τὴν πολεμίαν καὶ μάλιστα  τὴν   Ἀκραγαντίνην. γὰρ Ξενόδοκος διὰ
[20, 62]   μὲν γὰρ Λεπτίνης ἐμβαλὼν εἰς  τὴν   Ἀκραγαντίνην τὴν χώραν ἐδῄου,
[20, 57]   τῶν φυγάδων ἡγούμενος ἀναλαβὼν  τὴν   Ἀκραγαντίνων προαίρεσιν καὶ προστάτην αὑτὸν
[20, 111]   ὑπόσπονδον, ἰδίαν δὲ φυλακὴν εἰς  τὴν   ἄκραν καταστήσας παρῆλθεν εἰς Ἑλλήσποντον.
[20, 103]   καὶ τούτους καταπληξάμενος ἠνάγκασε παραδοῦναι  τὴν   ἄκραν· σφόδρα γὰρ ἦν ἀν
[20, 23]   μὴ κατὰ κράτος ἁλῶναι συμβῇ  τὴν   ἀκρόπολιν, διηγωνίζετο τολμηρότερον, ὡς ἐν
[20, 102]   δὲ Δημήτριος τοὺς Σικυωνίους εἰς  τὴν   ἀκρόπολιν μετοικίσας τὸ μὲν τῷ
[20, 102]   οἱ μὲν φρουροὶ συνέφυγον εἰς  τὴν   ἀκρόπολιν, δὲ Δημήτριος τῆς
[20, 45]   στρατιωτῶν τινες βιασάμενοι καὶ κατὰ  τὴν   ἀκτὴν ὑπερβάντες ἐντὸς τοῦ τείχους
[20, 76]   ἔχειν τὴν χώραν ἐπανῆλθεν εἰς  τὴν   Ἀλεξάνδρειαν. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[20, 37]   καὶ καθόλου πάντες οἱ μετὰ  τὴν   Ἀλεξάνδρου τελευτὴν ἀξιολογώτατοι τῶν ἡγεμόνων
[20, 33]   γὰρ ἔχειν λάθρᾳ τοῦ πατρὸς  τὴν   Ἀλκίαν· τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα
[20, 98]   ἀπέστειλε τοῖς Ῥοδίοις σῖτον καὶ  τὴν   ἄλλην ἀγορὰν οὐκ ἐλάττονα τῆς
[20, 93]   ἔχουσαν δ´ ἐσθῆτα βασιλικὴν καὶ  τὴν   ἄλλην ἀποσκευήν, ἣν γυνὴ
[20, 48]   ὀξυβελεῖς καὶ λιθοβόλους παντοίους καὶ  τὴν   ἄλλην κατασκευὴν καταπληκτικήν. μετεπέμψατο δὲ
[20, 41]   τούτων τέκνα καὶ γυναῖκας καὶ  τὴν   ἄλλην παρασκευὴν ἦγον, ὥστε ἐμφερῆ
[20, 40]   δὴ ταύτην τὴν ἐπιγαμίαν καὶ  τὴν   ἄλλην σπουδήν, ἣν ὑπῆρχεν ἀποδεδειγμένος
[20, 18]   ἐκ Σικελίας διακομισθεῖσαν δύναμιν καὶ  τὴν   ἄλλην στρατιὰν προαγαγόντες πάλιν τὸν
[20, 38]   τῆς ἄλλης δυνάμεως ὥρμησεν ἐπὶ  τὴν   {ἄλλην} στρατοπεδείαν τῶν πολεμίων. οἱ
[20, 58]   μήτε ἐν ταῖς φάραγξι διὰ  τὴν   ἀλλοτριότητα τῶν προειρημένων ζῴων. διελθὼν
[20, 2]   λόγοις χρήσασθαι χάριν τοῦ λῦσαι  τὴν   ἀλογίαν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[20, 103]   τοῖς ἰδίοις στρατιώταις. μετὰ δὲ  τὴν   ἅλωσιν ταύτης τῆς πόλεως οἱ
[20, 33]   Λιβύην Ἀγαθοκλῆς, ἐπειδὴ κατέπλευσαν οἱ  τὴν   Ἀμίλκα κεφαλὴν κομίζοντες, ἀναλαβὼν ταύτην
[20, 1]   τῆς ψυχικῆς χάριτος, τὸ δὲ  τὴν   ἀναγκαίαν σύνθεσιν ἔχον εὐκαίρως τετήρηται
[20, 1]   περιγραφῆς ἐπιτερπῆ καὶ σαφῆ παρίστησι  τὴν   ἀνάγνωσιν. ~οὐ μὴν παντελῶς γε
[20, 68]   οὖν μετ´ ὀλίγων λάθρᾳ ποιήσασθαι  τὴν   ἀναγωγὴν καὶ συνενεβίβασε τὸν νεώτερον
[20, 57]   καταλειφθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ στρατηγὸς μετὰ  τὴν   ἀναγωγὴν τοῦ πατρὸς τὸ μὲν
[20, 91]   πλατείας, ὧν τῇ μὲν πρὸς  τὴν   ἀνακομιδὴν τῶν χρησίμων, τῇ δὲ
[20, 37]   στόλῳ διὰ νήσων ἐν παράπλῳ  τὴν   Ἄνδρον ἠλευθέρωσε καὶ τὴν φρουρὰν
[20, 21]   γυνὴ τοῦ Νικοκλέους ἀκούσασα  τὴν   ἀνδρὸς τελευτὴν τὰς μὲν θυγατέρας
[20, 73]   μεταπεμψάμενος ἤθροιζε τὰς δυνάμεις εἰς  τὴν   Ἀντιγονίαν. ἔκρινε δὲ στρατεύειν ἐπὶ
[20, 76]   ἐκβιασαμένων τῶν πληρωμάτων διεσώθησαν πρὸς  τὴν   Ἀντιγόνου στρατοπεδείαν. τῶν δὲ περὶ
[20, 47]   τοῦτον τὸν χρόνον διέτριβε περὶ  τὴν   ἄνω Συρίαν, πόλιν κτίζων περὶ
[20, 108]   Καππαδοκίας καὶ τοὺς ἀφεστηκότας περὶ  τὴν   ἄνω Φρυγίαν καὶ Λυκαονίαν ἐπιπορευόμενος
[20, 30]   ~εἰκότως δ´ ἄν τις παρασημήναιτο  τὴν   ἀνωμαλίαν τῆς τύχης καὶ τὸ
[20, 51]   περὶ τὴν στάσιν ἐλάττωμα καὶ  τὴν   ἀνωμαλίαν τῶν συμβαινόντων ἐν τοῖς
[20, 35]   ὁμόρων χώρας {συν} ἐμβαλὼν εἰς  τὴν   ἀνωτέρω Τυρρηνίαν, ἀπόρθητον γενομένην πολλῶν
[20, 19]   δυνάστῃ προσκόψας ὡς οὐ κατὰ  τὴν   ἀξίαν τιμώμενος Ἀντιγόνου μὲν ἀπέστη,
[20, 92]   εἶναι τεῖχος δύναιτ´ ἂν  τὴν   ἀπ´ ἐκείνου τοῖς πολιορκουμένοις ἀσφάλειαν
[20, 21]   εἰρημένον τρόπον κατελύθη. ἡμεῖς δὲ  τὴν   ἀπαγγελίαν τῶν κατὰ τὴν Κύπρον
[20, 112]   ταῖς αὐταῖς ἡμέραις Κάσανδρος μετὰ  τὴν   ἀπαλλαγὴν τὴν Δημητρίου τὰς μὲν
[20, 76]   στόλου παντός. Πτολεμαῖος δὲ μετὰ  τὴν   ἀπαλλαγὴν τῶν πολεμίων περιχαρὴς γενόμενος
[20, 29]   ἐπιφάνειαν ἐλαττούμενοι, μάλιστα δὲ διὰ  τὴν   ἀπειρίαν τῶν τόπων καὶ στενοχωρίαν
[20, 63]   τρίχας, μίαν ἀσφάλειαν τυραννίδος ἀποφαινόμενος  τὴν   ἀπιστίαν. δ´ οὖν Ἀγαθοκλῆς
[20, 39]   ἀπέθετο. οὗτοι μὲν οὖν εὐλαβούμενοι  τὴν   ἀπὸ τοῦ δυνάστου τιμωρίαν νυκτὸς
[20, 59]   ἀπροσίτου τῆς πόλεως οὔσης διὰ  τὴν   ἀπὸ τῶν τειχῶν καὶ τῆς
[20, 34]   τὸν προσήκοντα κόσμον, τοῦ πλήθους  τὴν   ἀποκατάστασιν κρότῳ παρα μυθησαμένου. τῶν
[20, 21]   δὲ τὸ μὲν πρῶτον πρὸς  τὴν   ἀπολογίαν ἐτρέπετο τῶν ἐγκαλουμένων· ὡς
[20, 108]   Λυσιμάχου διάβασιν καὶ τῶν στρατηγῶν  τὴν   ἀπόστασιν, τὸν μὲν ἀγῶνα διέλυσε,
[20, 24]   νομίμως τῶν ὑποτεταγμένων καὶ διὰ  τὴν   ἀρετὴν οὐ μετρίως θαυμαζόμενος. ~Βυζαντίους
[20, 31]   οὖν ἑλόμενοι στρατηγὸν Ξενόδικον καὶ  τὴν   ἁρμόζουσαν δόντες δύναμιν ἐξέπεμψαν ἐπὶ
[20, 45]   ἄλλων τῶν εἰς πολιορκίαν χρησίμων  τὴν   ἁρμόζουσαν παρασκευὴν ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς
[20, 50]   παρήγγειλεν, τῶν δὲ ἄλλων νεῶν  τὴν   ἁρμόζουσαν τάξιν ποιησάμενος αὐτὸς τὸ
[20, 24]   βουλόμενος ἀσφαλῶς θέσθαι τὰ κατὰ  τὴν   ἀρχὴν ἀνεῖλε τούς τε φίλους
[20, 22]   πρεσβύτερος παρὰ τοῦ πατρὸς παρειλήφει  τὴν   ἀρχήν, βεβασιλευκότος ἔτη τριάκοντα ὀκτώ·
[20, 63]   τὸν τρόπον ἀσφαλισάμενος τὰ κατὰ  τὴν   ἀρχὴν ἐξέπλευσεν ἐκ τῶν Συρακουσσῶν.
[20, 106]   ἐξέπεμψε πρεσβευτὰς πρὸς Ἀντίγονον εἰς  τὴν   Ἀσίαν, ἀξιῶν διαλύσασθαι πρὸς αὐτόν.
[20, 112]   δὲ μετὰ δυνάμεως ἐξέπεμψεν εἰς  τὴν   Ἀσίαν βοηθήσοντα τοῖς περὶ Λυσίμαχον.
[20, 101]   τὰ περὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ  τὴν   Ἀσίαν διευκρινηκότες μεταβιβάσομεν τὸν λόγον
[20, 111]   ταχίστην διαβιβάζειν τὰς δυνάμεις εἰς  τὴν   Ἀσίαν. διόπερ ἀναγκαῖον ἡγησάμενος ὑπάρχειν
[20, 109]   πόλεως. καὶ τὰ μὲν περὶ  τὴν   Ἀσίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ
[20, 37]   ἡμεῖς δὲ διεληλυθότες τὰ κατὰ  τὴν   Ἀσίαν καὶ τὴν Ἑλλάδα μεταβιβάσομεν
[20, 107]   διαβὰς ἐκ τῆς Εὐρώπης εἰς  τὴν   Ἀσίαν Λαμψακηνοὺς μὲν καὶ Παριανοὺς
[20, 0]   εἰς Θεσσαλίαν, Λυσιμάχου δ´ εἰς  τὴν   Ἀσίαν. μδʹ Ἀπόστασις Δοκίμου καὶ
[20, 111]   μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰς κατὰ  τὴν   Ἀσίαν. μετὰ δὲ ταῦθ´
[20, 25]   οὐ μόνον τῆς καταφυγῆς παρέσχετο  τὴν   ἀσφάλειαν, ἀλλὰ καὶ πόλιν ἔδωκε
[20, 62]   λοιπὸν θαλασσοκρατῶν παρείχετο τοῖς ἐμπόροις  τὴν   ἀσφάλειαν. διόπερ οἱ Συρακόσιοι, πάντοθεν
[20, 15]   αὐτὸν τῶν φυγάδων, τούτοις μὲν  τὴν   ἀσφάλειαν παρέσχετο, τὴν δὲ δύναμιν
[20, 107]   πλῆθος παρὰ Δημητρίου τὸ δυνάμενον  τὴν   ἀσφάλειαν παρέχεσθαι τῇ πόλει, ταύτης
[20, 85]   λιμένα καὶ αὐτοὶ τὰ πρὸς  τὴν   ἀσφάλειαν τούτου παρεσκευάζοντο. δύο μὲν
[20, 21]   τῶν γυναικῶν, ἀλλὰ συγκεχωρηκότος αὐταῖς  τὴν   ἀσφάλειαν. τῶν δὲ βασιλείων πεπληρωμένων
[20, 24]   πολιτείαν ἀποκατέστησεν. συνεχώρησε δὲ καὶ  τὴν   ἀτέλειαν ἔχειν τὴν ἐπὶ τῶν
[20, 83]   τε μέγεθος τοῦ στόλου καὶ  τὴν   αὐγὴν τῶν ἀποστιλβόν των ὅπλων
[20, 110]   εἰς φυλακήν, τοῖς δὲ Λαρισαίοις  τὴν   αὐτονομίαν ἀποκατέστησεν. μετὰ δὲ ταῦτα
[20, 77]   ἀτυχίας ὁρμήσωσιν οἱ Σικελιῶται πρὸς  τὴν   αὐτονομίαν. καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[20, 103]   εἷλε καὶ τοῖς πολίταις ἀπέδωκε  τὴν   αὐτονομίαν, Σκύρον δ´ ἐν ὀλίγαις
[20, 46]   Μεγαρέων πόλεως, ἐκπολιορκήσας αὐτὴν ἀπέδωκεν  τὴν   αὐτονομίαν τῷ δήμῳ καὶ τιμῶν
[20, 96]   ἀποστέλλειν σκάφη τὰ κατάξοντα πρὸς  τὴν   αὐτοῦ στρατοπεδείαν. φοροῦ δὲ πνεύματος
[20, 81]   βασιλεῦσιν ἦν, ἑκάστου σπεύδοντος εἰς  τὴν   αὐτοῦ φιλίαν προσλαμβάνεσθαι. προορωμένη δὲ
[20, 91]   οἱ κατὰ τὰς στέγας περὶ  τὴν   ἄφεσιν τῶν βελῶν ἀναστρεφόμενοι· ἦσαν
[20, 103]   ἀπεχώρησεν, Δημήτριος δὲ παρελθὼν εἰς  τὴν   Ἀχαΐαν Βοῦραν μὲν κατὰ κράτος
[20, 25]   θάλασσαν, ὥστε μὴ μόνον κατὰ  τὴν   βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ κατὰ πᾶσαν
[20, 106]   τἀνδρὸς ἀρετὴν καὶ διὰ τὸ  τὴν   βασιλείαν αὐτοῦ ὅμορον εἶναι τῇ
[20, 25]   τῆς συνοριζούσης βαρβάρου πολλὴν καὶ  τὴν   βασιλείαν ἐπιφανεστέραν ἐπὶ πολὺ κατεσκεύασε.
[20, 24]   εἰς Παντικάπαιον, ἀσφαλισόμενος τὰ κατὰ  τὴν   βασιλείαν. καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[20, 24]   των, ἐπεχείρησε μὲν πάλιν ἀνακτᾶσθαι  τὴν   βασιλείαν, κατισχυθεὶς δὲ καὶ φυγὼν
[20, 34]   προστάττοντος δὲ τοῦ πλήθους ἀναλαβεῖν  τὴν   βασιλικὴν ἐσθῆτα δακρύων καὶ τοῖς
[20, 103]   ὑπολαμβάνοντες ἀδύνατον ὑπάρχειν τὸ διαφυγεῖν  τὴν   βίαν τοῦ βασιλέως, παρέδωκαν αὐτῷ
[20, 96]   τῶν κατασκευασθέντων ἔργων συνέτρεχον ἐπὶ  τὴν   βοήθειαν. ἀσελήνου δὲ τῆς νυκτὸς
[20, 106]   κατὰ τοὺς μεγίστους φόβους εἰς  τὴν   βοήθειαν προσλαμβάνεσθαι διά τε τὴν
[20, 100]   ὑπὸ Βοιωτῶν, καὶ τοὺς κατὰ  τὴν   Βοιωτίαν καταπληξάμενος ἠνάγκασεν ἀποστῆναι τῆς
[20, 74]   διεφθάρη, τὰ δ´ ἐπαλινδρόμησεν εἰς  τὴν   Γάζαν· τοῖς δὲ κρατίστοις τῶν
[20, 62]   Ἀκραγαντίνην. γὰρ Ξενόδοκος διὰ  τὴν   γεγενημένην ἧτταν βλασφημούμενος ὑπὸ τῶν
[20, 15]   τοῖς καταπλεύσασι παρεκελεύσατο σιωπᾶν μὲν  τὴν   γεγενημένην ἧτταν, διαδιδόναι δὲ λόγον
[20, 53]   ἐξαπέστειλεν. δ´ Ἀντίγονος πυθόμενος  τὴν   γεγενημένην νίκην καὶ μετεωρισθεὶς ἐπὶ
[20, 62]   εὐθύνας καὶ κρίσεις ἀπεχώρησεν εἰς  τὴν   Γέλαν. ~Ἀγαθοκλῆς δὲ ἐν ἡμέραις
[20, 31]   πόλεμον· δὲ παραχρῆμα ἐπὶ  τὴν   Γέλαν ὁρμήσας καὶ διά τινων
[20, 68]   τοῦ πολέμου. ~Ἀγαθοκλῆς δέ, μετὰ  τὴν   γενομένην ἀτυχίαν τῶν μὲν Λιβύων
[20, 31]   δὲ τῶν Καρχηδονίων στρατιὰ μετὰ  τὴν   γενομένην συμφορὰν μαθοῦσα τὴν αἰτίαν
[20, 50]   γένηται πταῖσμα, διασώσαιεν τοὺς πρὸς  τὴν   γῆν διανηξομένους. αὐτὸς δ´ ἐκτάξας
[20, 32]   ἐπεβάλοντο ναυμαχεῖν, ταχὺ δὲ πρὸς  τὴν   γῆν ἐκδιωχθέντες ἐξεκολύμβησαν πρός τινα
[20, 76]   βιαιότερον ὑπὸ τοῦ κύματος ἐπὶ  τὴν   γῆν ἐξεβράσθη καὶ τοῖς περὶ
[20, 74]   ἔνιοι τῶν ἀνδρῶν διενήξαντο πρὸς  τὴν   γῆν. ἔπειτα Ἀντίγονος μὲν προαγαγὼν
[20, 112]   ναυαγίου μὲν ἐπειλημμένος, εἰς δὲ  τὴν   γῆν ἡμιθανὴς ἐκβεβρασμένος. οὗτος μὲν
[20, 86]   ἐποιήσατο τὴν ἐπίθεσιν, κατὰ δὲ  τὴν   γῆν προσέταξεν ἅμα πανταχόθεν προσβάλλειν
[20, 14]   τὰς χεῖρας ὑπτίας ἐγκεκλιμένας ἐπὶ  τὴν   γῆν, ὥστε τὸν ἐπιτεθέντα τῶν
[20, 110]   μὲν πόλιν ἐξ ἐφόδου παρέλαβε,  τὴν   δ´ ἄκραν ἐκπολιορκήσας τοὺς μὲν
[20, 111]   τρισχιλίους, ναῦς δὲ μακρὰς τριάκοντα·  τὴν   δ´ ἄλλην δύναμιν διελόμενος κατὰ
[20, 43]   τῶν πεπραγμένων τὸ πάθος ἔχειν,  τὴν   δ´ ἀναγραφὴν ἐστερημένην τῆς ὁμοίας
[20, 91]   στέγην ὑπάρχειν ἀκαινῶν τεσσαράκοντα τριῶν,  τὴν   δ´ ἀνωτάτω ἐννέα. τὰς δὲ
[20, 104]   τυραννίδα μὲν καταλύσων τὴν Ἀγαθοκλέους,  τὴν   δ´ αὐτονομίαν τοῖς Σικελιώταις ἀποκαταστήσων,
[20, 92]   τέχνην παρευρίσκων ὠνομάσθη μὲν πολιορκητής,  τὴν   δ´ ἐν ταῖς προσβολαῖς ὑπεροχὴν
[20, 107]   ταύτης μὲν τῆς ἐπιβολῆς ἀπέστη,  τὴν   δ´ ἐφ´ Ἑλλησπόντῳ Φρυγίαν προσαγαγόμενος
[20, 107]   Ἀδραμυττίου μὲν ἐκυρίευσεν ἐν παρόδῳ,  τὴν   δ´ Ἔφεσον πολιορκήσας καὶ καταπληξάμενος
[20, 32]   καὶ Καμαριναίους ἀπήλλαξε τοῦ πολέμου,  τὴν   δ´ Ἐχέτλαν χωρίον ὀχυρὸν ἐκπολιορκήσας
[20, 20]   υἱός, τρεφόμενος δὲ ἐν Περγάμῳ,  τὴν   δ´ ἡλικίαν περὶ ἑπτακαίδεκα ἔτη
[20, 89]   μὲν καὶ τῶν ὅρκων κατεφρόνει,  τὴν   δ´ ἰδίαν ἰσχὺν οὐκ ἐκ
[20, 91]   ἐκ τετραγώνων ξύλων σιδήρῳ δεδεμένων·  τὴν   δὲ ἀνὰ μέσον χώραν διέλαβε
[20, 90]   τοὺς συμμάχους τοὺς πολεμίους.  ~τὴν   δὲ ἀντιτεταγμένην δύναμιν οὕτω διαφθείρας
[20, 29]   ἔτη ἑξήκοντα καὶ μῆνας δέκα,  τὴν   δὲ βασιλείαν διαδεξάμενος Ἀρέτα
[20, 100]   βασιλεὺς βασιλεύων ἕκτον ἔτος ἐτελεύτησε,  τὴν   δὲ βασιλείαν διαδεξάμενος Σπάρτακος
[20, 112]   συνέβη διασωθῆναι πρὸς τὴν Ἡράκλειαν,  τὴν   δὲ δευτέραν ὑπὸ τῶν περὶ
[20, 22]   κεκομικὼς τὰς ἀγορὰς οὔσας παμπληθεῖς,  τὴν   δὲ δύναμιν ἐκτάξας αὐτὸς κατὰ
[20, 15]   τούτοις μὲν τὴν ἀσφάλειαν παρέσχετο,  τὴν   δὲ δύναμιν παρασκευάσας προῆγεν ἐπὶ
[20, 110]   καὶ Θήβας ἁδροτέραις φρουραῖς παρεφύλαττε,  τὴν   δὲ δύναμιν πᾶσαν εἰς ἕνα
[20, 89]   λόφου τὰ μὲν ὅπλα παρείλετο,  τὴν   δὲ δύναμιν περιστήσας ἅπαντας κατηκόντισεν,
[20, 77]   ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη τριάκοντα δύο,  τὴν   δὲ δυναστείαν διαδεξάμενοι οἱ υἱοὶ
[20, 111]   Ἀρρίνης ἔτη τριάκοντα καὶ πέντε·  τὴν   δὲ δυναστείαν διαδεξάμενος Μιθριδάτης πολλοὺς
[20, 17]   δυνάμεως κατέλιπεν ἐπὶ τῆς πολιορκίας,  τὴν   δὲ θεραπείαν καὶ τῶν στρατιωτῶν
[20, 88]   μὲν ὁρμοῦντα τῶν πλοίων συνέκλυσε,  τὴν   δὲ μηχανὴν κατέβαλε. καθ´ ὃν
[20, 93]   ἁλουργῶν καὶ βασιλεῖ φορεῖν πρεπουσῶν,  τὴν   δὲ ναῦν ἐνεώλκησεν καὶ τοὺς
[20, 6]   ἁλώσει Συρακούσσας μὲν ὑποχειρίους ἕξειν,  τὴν   δὲ πατρίδα μεγάλων ἐλευθερώσειν κινδύνων·
[20, 85]   τὴν μὲν πρὸς τοὺς πετροβόλους,  τὴν   δὲ πρὸς τοὺς ὀξυβελεῖς, ἀμφοτέρας
[20, 37]   κυριεύειν τῶν πόλεων ὧν εἶχον,  τὴν   δὲ Σικυῶνα καὶ Κόρινθον ἀσφαλισάμενος
[20, 0]   καὶ Θέρμα καὶ Κεφαλοίδιον προσηγάγετο,  τὴν   δὲ τῶν Ἀπολλωνιατῶν χώραν καὶ
[20, 107]   μὲν πόλεις ἑλεῖν οὐκ ἠδυνήθη,  τὴν   δὲ χώραν αὐτῶν πορθήσας ἀνέζευξεν
[20, 105]   τὴν μὲν πόλιν ἑλὼν ἐξηνδραποδίσατο,  τὴν   δὲ χώραν ἐλεηλάτησεν. ὁμοίως δὲ
[20, 79]   Ἀγαθοκλέους προαιρέσει κυρωθείσας, διὰ δὲ  τὴν   Δεινοκράτους πλεονεξίαν μὴ προσδεχθείσας. οὗτος
[20, 7]   συνήγαγεν ἐκκλησίαν κἄπειτα προελθὼν ἐπὶ  τὴν   δημηγορίαν ἐστεφανωμένος ἐν ἱματίῳ λαμπρῷ
[20, 112]   ἡμέραις Κάσανδρος μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν  τὴν   Δημητρίου τὰς μὲν κατὰ τὴν
[20, 32]   ὀχυρὸν ἐκπολιορκήσας τοῖς μὲν πολίταις  τὴν   δημοκρατίαν ἀποκατέστησε, τοὺς δὲ Συρακοσίους
[20, 93]   εὔνοιαν εἰς τοὺς εὐεργέτας ἐλευθεροῦντες  τὴν   διὰ τῆς πείρας φανεῖσαν βεβαιοτάτην
[20, 112]   προκατεχομένους ὑπὸ τῶν πολεμίων, ἀπογνοὺς  τὴν   διάβασιν παρῆλθεν εἰς Ὀδησσόν,
[20, 43]   μέλλων ἀναιρεῖν πρὸς οὐδὲν ἐπέβαλλε  τὴν   διάνοιαν τῶν παρὰ τοῖς πολεμίοις
[20, 43]   ἀναγράφουσιν ἀναγκαῖον ὑπάρχον τὸ μεσολαβεῖν  τὴν   διήγησιν καὶ τοῖς ἅμα συντελουμένοις
[20, 82]   πόλεμον παρεσκευάζοντο. Δημήτριος δὲ πᾶσαν  τὴν   δύναμιν ἀθροίσας εἰς τὸν ἐν
[20, 24]   ταχέως ἧκεν εἰς Γάργαζαν καὶ  τὴν   δύναμιν ἅμα καὶ τὴν δυναστείαν
[20, 108]   ἐλάττους διακοσίων ταλάντων. αὐτὸς δὲ  τὴν   δύναμιν ἀναλαβὼν ὥρμησεν ἐκ τῆς
[20, 15]   ἀπώλεσε καὶ τὰς ναῦς καὶ  τὴν   δύναμιν ἅπασαν. αὐτὸς δὲ πέμψας
[20, 16]   οἷς Ἀμίλκας περιαλγὴς γενόμενος ἀπήγαγε  τὴν   δύναμιν ἀπὸ τῆς πόλεως καὶ
[20, 76]   πολεμίων ἧκον ὀξέως βοηθήσοντες καὶ  τὴν   δύναμιν διασκευάσαντες ἔστησαν παρὰ τὸν
[20, 109]   καὶ τὸ σύνολον ἐπιπόνως ἅπασαν  τὴν   δύναμιν διατεθῆναι. διόπερ βασιλεὺς
[20, 23]   ἡγεμὼν λύσας τὴν πολιορκίαν ἀπήγαγε  τὴν   δύναμιν εἰς Γάργαζαν πόλιν κἀκεῖθεν
[20, 10]   οὐ μακρὰν τῶν πολεμίων ἐξέταττον  τὴν   δύναμιν εἰς μάχην· καὶ τοῦ
[20, 109]   παραπλησίως δὲ καὶ Λυσίμαχος διεῖλε  τὴν   δύναμιν εἰς χειμασίαν ἐν τῷ
[20, 110]   τὸν ἐν Λαρίσῃ λιμένα καὶ  τὴν   δύναμιν ἐκβιβάσας τὴν μὲν πόλιν
[20, 64]   εἰς τὸν κίνδυνον καὶ προαγαγὼν  τὴν   δύναμιν ἐκτεταγμένην προεκαλεῖτο τοὺς βαρβάρους
[20, 8]   τῆς ἀθυμίας τοὺς στρατιώτας ἦγε  τὴν   δύναμιν ἐπὶ τὴν ὀνομαζομένην Μεγάλην
[20, 56]   ὅλην τὴν νῆσον αὐτονομίας ἐξήγαγε  τὴν   δύναμιν ἐπὶ τοὺς Ἀγαθοκλέους στρατηγούς,
[20, 64]   ἀναγκαζόντων τολμᾶν τι καὶ παραβάλλεσθαι  τὴν   δύναμιν ἤγαγεν ἐπὶ τὴν τῶν
[20, 42]   παροξύνας τὸ πλῆθος εὐθὺς διεσκευασμένην  τὴν   δύναμιν ἦγεν ἐπὶ τοὺς Κυρηναίους.
[20, 55]   πρὸς τὸν κίνδυνον, περιστήσας πανταχόθεν  τὴν   δύναμιν καὶ κατά τινα τόπον
[20, 60]   πολεμίοις στρατοπέδοις καὶ αὐτὸς διεῖλε  τὴν   δύναμιν καὶ μέρος μὲν ἐξέπεμψεν
[20, 70]   αὐτῆς ἡμέρας Ὀφέλλαν ἀνελὼν παρέλαβε  τὴν   δύναμιν καὶ πάλιν τοὺς υἱοὺς
[20, 60]   δὲ ταῦτα τῶν Ἑλλήνων ἐκταξάντων  τὴν   δύναμιν καὶ προκαλουμένων εἰς μάχην
[20, 111]   κατέπλευσεν εἰς Ἔφεσον. ἐκβιβάσας δὲ  τὴν   δύναμιν καὶ στρατοπεδεύσας πλησίον τῶν
[20, 39]   Ἀγαθοκλῆς ἦγε κατὰ τάχος  τὴν   δύναμιν καὶ τινὰ μὲν τῶν
[20, 42]   καὶ βραχὺ διαχωρίσαντες ἀπ´ ἀλλήλων  τὴν   δύναμιν κατεστρατοπέδευσαν. εἶθ´ οἱ μὲν
[20, 83]   εἰς τὴν νῆσον, ἀποβιβάσας δὲ  τὴν   δύναμιν κατεστρατοπέδευσεν πλησίον τῆς πόλεως,
[20, 34]   τὸν καιρὸν ἐξήγαγεν ἐπ´ αὐτοὺς  τὴν   δύναμιν. οἱ μὲν οὖν βάρβαροι
[20, 74]   γῆν. ἔπειτα Ἀντίγονος μὲν προαγαγὼν  τὴν   δύναμιν πλησίον τοῦ Νείλου κατεστρατοπέδευσεν,
[20, 108]   πλησίον ἐγένετο τῶν πολεμίων, ἐκτάξας  τὴν   δύναμιν προεκαλεῖτο εἰς μάχην. οὐδενὸς
[20, 17]   δὴ πυθόμενοι οἱ Καρχηδόνιοι πᾶσαν  τὴν   δύναμιν προήγαγον ἐπὶ τὸν Τύνητα
[20, 42]   ~Ὁ γ´ οὖν Ὀφέλλας ἀναλαβὼν  τὴν   δύναμιν προῆγεν διὰ τῆς ἀνύδρου
[20, 6]   ἐφώρμουν, δ´ Ἀγαθοκλῆς ἀποβιβάσας  τὴν   δύναμιν πρὸς τὰς καλουμένας Λατομίας
[20, 109]   εὐθετωτάτους τόπους διεῖλε κατὰ μέρη  τὴν   δύναμιν. πυνθανόμενος δὲ Σέλευκον καταβαίνειν
[20, 112]   τῶν στρατιωτῶν διάβασιν τριχῇ διεμέρισε  τὴν   δύναμιν. τὴν μὲν οὖν πρώτην
[20, 106]   Κάσανδρος Μακεδόνων βασιλεὺς ὁρῶν  τὴν   δύναμιν τῶν Ἑλλήνων αὐξομένην καὶ
[20, 8]   τοῖς στρατιώταις εἰς ἁρπαγὴν ἐνέπλησε  τὴν   δύναμιν ὠφελείας ἅμα καὶ θάρσους.
[20, 43]   ὁρμῆσαι καὶ τοῦτον συνέβη πρὸς  τὴν   δυναστείαν, ἀγνοούντων ἀμφοτέρων τὰ παρὰ
[20, 63]   χωρισθέντος αὐτοῦ εἰς Λιβύην καταλύσωσι  τὴν   δυναστείαν, ἐπικαλεσάμενοι τοὺς μετὰ Δεινοκράτους
[20, 63]   μεθυόντων τοὺς ἀλλοτρίως τὰ πρὸς  τὴν   δυναστείαν ἔχοντας παρέλαβεν αὐτούς ποτε
[20, 78]   κινδύνων ἀπελπίσαντος μὲν τὰ κατὰ  τὴν   δυναστείαν, μέλλοντος δ´ ἐκ τῶν
[20, 24]   καὶ τὴν δύναμιν ἅμα καὶ  τὴν   δυναστείαν παρέλαβεν. Εὐμήλου δὲ διαπρεσβευομένου
[20, 69]   τὸ πορθμεῖον ἔλαθεν ἐκπλεύσας κατὰ  τὴν   δύσιν τῆς Πλειάδος χειμῶνος ὄντος.
[20, 92]   τὸ πάντων ἰδιώτατον, κατὰ μὲν  τὴν   εἰρήνην ἐν μέθαις διέτριβε καὶ
[20, 79]   δὲ Καρχηδονίους πρεσβευτὰς ἀποστείλας συνέθετο  τὴν   εἰρήνην ἐφ´ οἷς τὰς πόλεις
[20, 99]   πρὸς Ἀντίγονον, ἅπαντες ἔρεπον πρὸς  τὴν   εἰρήνην. καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[20, 0]   πρὸς δὲ τοὺς Σαμνίτας συνέθεντο  τὴν   εἰρήνην. μαʹ Τὰ πραχθέντα Κλεωνύμῳ
[20, 0]   Ἀγαθοκλέους. λεʹ Ὡς Καρχηδόνιοι συνέθεντο  τὴν   εἰρήνην πρὸς Ἀγαθοκλέα. λϛ Ὡς
[20, 110]   τὰς παρόδους, πεζῇ μὲν ἀπέγνω  τὴν   εἰς Θετταλίαν ποιεῖσθαι πορείαν, παραπλεύσας
[20, 70]   τις τό τε παράδοξον καὶ  τὴν   εἰς τὰ τέκνα γενομένην τιμωρίαν
[20, 60]   Ἑλλήνων. ὑποτεμομένων δὲ τῶν Καρχηδονίων  τὴν   εἰς τὴν στρατοπεδείαν ἀποχώρησιν τῶν
[20, 38]   Ἕλλησιν καὶ παρενοχλοῦντας κωλύειν αὐτῶν  τὴν   εἰς τοὔμπροσθεν πορείαν. ὧν ποιησάντων
[20, 70]   ἐπεσημήνατο τὸ δαιμόνιον ὡς διὰ  τὴν   εἰς τοῦτον παρανομίαν τῶν ὕστερον
[20, 91]   σεσιδηρωμένα λεπίσιν ἰσχυραῖς. πρὸς δὲ  τὴν   ἐκ πλαγίας μετάθεσιν ἦσαν ἀντίστρεπτα
[20, 18]   καὶ πλείους ἡμέρας ὁδοιποροῦντος Καρχηδόνιοι  τὴν   ἐκ Σικελίας διακομισθεῖσαν δύναμιν καὶ
[20, 111]   τῷ συμβάντι πολέμῳ, βουλόμενος δὲ  τὴν   ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἀποχώρησιν εὐσχήμονα
[20, 109]   πρὶν συνελθεῖν εἰς ταὐτὸν  τὴν   ἐκ τῆς Εὐρώπης δύναμιν. παραπλησίως
[20, 43]   μᾶλλον τοῖς πολίταις δοῦναι  τὴν   ἐκ τοῦ σώματος τιμωρίαν· οὔτε
[20, 42]   τῇ συμφορᾷ περιέπιπτον, ἀβοήθητον ἔχοντες  τὴν   ἐκ τῶν ἰατρῶν καὶ φίλων
[20, 37]   ὡς ἐπιβεβουλευκυίας καὶ τὰ περὶ  τὴν   ἐκ φορὰν βασιλικῶς ἐφιλοκάλησεν. Κλεοπάτρα
[20, 63]   καθ´ αὑτοῦ παρρησίαν ἀκριβῶς κατενόει  τὴν   ἑκάστου διάνοιαν, τῆς ἀληθείας ἐκφερομένης
[20, 83]   μεταξὺ τῆς πόλεως διαλεῖπον πρὸς  τὴν   ἔκβασιν καὶ κατεσκεύασε λιμένα ταῖς
[20, 66]   τὸ σκότος, οἱ δὲ διὰ  τὴν   ἔκπληξιν ἀγνοοῦντες τοὺς οἰκείους ὡς
[20, 96]   ἄφνω τοῖς μὲν πυρφόροις συνεχῶς  τὴν   ἑλέπολιν ἔβαλλον, τοῖς δ´ ἄλλοις
[20, 102]   πλήθει συνεπιλαβόμενος τῆς οἰκοδομίας καὶ  τὴν   ἐλευθερίαν ἀποκαταστήσας τιμῶν ἰσοθέων ἔτυχε
[20, 110]   Κασάνδρου στρατιώτας, τοῖς δὲ Φεραίοις  τὴν   ἐλευθερίαν ἀποκατέστησεν. ~Ἐν τούτοις δ´
[20, 46]   τὴν Μουνυχίαν ὁλόκληρον τῷ δήμῳ  τὴν   ἐλευθερίαν ἀποκατέστησεν καὶ φιλίαν καὶ
[20, 45]   δὲ δῆμος τῶν Ἀθηναίων κομισάμενος  τὴν   ἐλευθερίαν ἐψηφίσατο τιμὰς τοῖς αἰτίοις
[20, 31]   ἐνέπεσεν ὁρμὴ ταῖς πόλεσι πρὸς  τὴν   ἐλευθερίαν. καὶ πρῶτοι μὲν Ἐνναῖοι
[20, 69]   πολεμούμενοι τοῦτον τὸν τρόπον ἐκομίσαντο  τὴν   ἐλευθερίαν. ~Τῆς δ´ Ἀγαθοκλέους στρατείας
[20, 110]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Ἑλλάδα Δημήτριος διατρίβων ἐν ταῖς
[20, 40]   πλοῦτον. τὰ μὲν γὰρ κατὰ  τὴν   Ἑλλάδα διὰ τοὺς συνεχεῖς πολέμους
[20, 102]   ἐλευθεροῦν καὶ πρῶτον τὰ κατὰ  τὴν   Ἑλλάδα διοικεῖν, ἅμα μὲν νομίζων
[20, 101]   εἴκοσιν. ~Ἡμεῖς δὲ τὰ περὶ  τὴν   Ἑλλάδα καὶ τὴν Ἀσίαν διευκρινηκότες
[20, 37]   τὰ κατὰ τὴν Ἀσίαν καὶ  τὴν   Ἑλλάδα μεταβιβάσομεν τὸν λόγον ἐπὶ
[20, 111]   ἐλευθέρας ὑπάρχειν, οὐ τὰς κατὰ  τὴν   Ἑλλάδα μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰς
[20, 93]   πολιορκοῦσι μεταμελείας· τὰς γὰρ κατὰ  τὴν   Ἑλλάδα πόλεις οὐδεμίαν ἐνδεδειγμένας εὔνοιαν
[20, 45]   ἐλευθεροῦν πάσας μὲν τὰς κατὰ  τὴν   Ἑλλάδα πόλεις, πρώτην δὲ τὴν
[20, 110]   πεντακισχιλίους, ἐκ δὲ τῶν κατὰ  τὴν   Ἑλλάδα πόλεων δισμύριοι καὶ πεντακισχίλιοι,
[20, 104]   τόπῳ χρήσασθαι καὶ τοῖς περὶ  τὴν   Ἑλλάδα πράγμασιν ἐφεδρεύειν. ~εὐθὺ δὲ
[20, 109]   ἔπεμψέ τινας τῶν φίλων εἰς  τὴν   Ἑλλάδα πρὸς Δημήτριον, παρακελευόμενος ἥκειν
[20, 0]   ἀπὸ τῆς Ῥόδου πλεύσας εἰς  τὴν   Ἑλλάδα τὰς πλείστας πόλεις ἠλευθέρωσεν.
[20, 95]   πηχῶν ἑκατὸν εἴκοσι, σεσιδηρωμένην καὶ  τὴν   ἐμβολὴν ἔχουσαν παραπλησίαν νεὼς ἐμβόλῳ,
[20, 31]   τοὺς βαρβάρους μίσος καὶ διὰ  τὴν   ἔμφυτον πᾶσιν ἐπιθυμίαν τῆς αὐτονομίας.
[20, 57]   αὐτόν· οἱ μὲν γὰρ διὰ  τὴν   ἔμφυτον πᾶσιν ἐπιθυμίαν τῆς αὐτονομίας,
[20, 8]   χώρας κάλλος καὶ τὴν εὐδαινονίαν  τὴν   ἐν αὐτῇ θαυμάζοντες μετέωροι ταῖς
[20, 110]   Ἀθήναις ἔσπευδε μυηθῆναι καὶ καταλαβεῖν  τὴν   ἐν Ἐλευσῖνι τελετήν. ἀπεχούσης δὲ
[20, 41]   εἰς ἄρσιχον ἐμβάλοι τοὺς ὀφθαλμούς,  τὴν   ἐν οἴνῳ συντελου μένην ὀλιγωρίαν
[20, 88]   βασιλεῖ. καὶ τὰ μὲν περὶ  τὴν   ἐν Ῥόδῳ πολιορκίαν ἐν τούτοις
[20, 31]   ὃν δὴ χρόνον Ἀκραγαντῖνοι θεωροῦντες  τὴν   ἐν Σικελίᾳ κατάστασιν εὐφυεστάτην οὖσαν
[20, 14]   τὰ μυθολογούμενα παρ´ αὐτῷ περὶ  τὴν   ἐν Ταύροις θυσίαν, ἐν οἷς
[20, 43]   τὴν ἐπίθεσιν τῆς τυραννίδος καὶ  τὴν   ἐν τῇ πόλει ταραχήν, ἐπεὶ
[20, 63]   ἐξέλω. οὐ μὴν ἀλλὰ διὰ  τὴν   ἐν τοῖς πότοις εὐτραπελίαν κατανοήσας
[20, 97]   τὴν χορηγίαν τῆς πόλεως καὶ  τὴν   ἐν τούτοις δαψίλειαν. Τότε μὲν
[20, 95]   μὲν εὐκινήτως, ὑπότροχον δὲ καὶ  τὴν   ἐναγώνιον ἐνέργειαν λαμβάνουσαν δι´ ἀνδρῶν
[20, 16]   παρακαθεσταμένος ὑπ´ Ἀγαθοκλέους τἀδελφῷ σύνεδρος,  τὴν   ἐναντίαν δοὺς γνώμην ἔπεισεν ἅπαντας
[20, 84]   εὐψύχως, ἐποιήσαντο καὶ τῶν ἄλλων  τὴν   ἐνδεχομένην παρασκευήν. ὁμονοοῦντος γὰρ τοῦ
[20, 0]   Πτολεμαίου στρατεία ἐπὶ Κιλικίαν καὶ  τὴν   ἑξῆς παραθαλάττιον. ζʹ Ἡρακλέους ἀναίρεσις
[20, 57]   ὀνομαζομένην Φελλίνην, ἠνάγκασε πιθαρχεῖν τοὺς  τὴν   ἑξῆς χώραν νεμομένους, τοὺς καλουμένους
[20, 37]   τηρεῖν τὴν Κλεοπάτραν, διεκώλυεν αὐτῆς  τὴν   ἔξοδον· ὕστερον δὲ προστάξαντος τοῦ
[20, 36]   ἔδωκε δὲ τοῖς πολίταις καὶ  τὴν   ἐξουσίαν ἐν ὁποίᾳ τις βούλεται
[20, 5]   δ´ Ἀγαθοκλῆς ἀπελπίζων ἤδη  τὴν   ἐπι βολήν, ὡς ἴδεν τὸ
[20, 110]   μάχην δὲ οὐδέτερος συγκατέβαινε, καραδοκῶν  τὴν   ἐπὶ τῆς Ἀσίας ἐσομένην τῶν
[20, 43]   τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν πολιτῶν εἰς  τὴν   ἐπὶ τοὺς Νομάδας στρατείαν, ἵνα
[20, 24]   δὲ καὶ τὴν ἀτέλειαν ἔχειν  τὴν   ἐπὶ τῶν προγόνων οὖσαν τοῖς
[20, 49]   δὲ Δημήτριος νοήσας αὐτοῦ  τὴν   ἐπιβολὴν ἐπὶ μὲν τῆς πολιορκίας
[20, 68]   μηνῦσαι τῶν ἡγεμόνων τοῖς διακωλύσουσι  τὴν   ἐπιβολήν· ἡγεῖτο γὰρ δεινὸν εἶναι
[20, 40]   Μαραθῶνι νικησάντων. διὰ δὴ ταύτην  τὴν   ἐπιγαμίαν καὶ τὴν ἄλλην σπουδήν,
[20, 86]   θάλατταν Δημήτριος παραπλησίαν ἐποιήσατο  τὴν   ἐπίθεσιν, κατὰ δὲ τὴν γῆν
[20, 29]   ὑπελήφθησαν μεγάλῃ δυνάμει παραγεγονέναι πρὸς  τὴν   ἐπίθεσιν. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τὰ
[20, 12]   Ἀγαθοκλέους διαφθαρείη δύναμις, μὴ δυνήσεσθαι  τὴν   ἐπίθεσιν ποιήσασθαι τῇ δυναστείᾳ, τῶν
[20, 43]   τιμωρίαν· οὔτε πάλιν οἱ Καρχηδόνιοι  τὴν   ἐπίθεσιν τὴν Ἀγαθοκλέους ἐπύθοντο· ῥᾳδίως
[20, 12]   καιρὸν τοῦ λαβεῖν ἀφορμὰς πρὸς  τὴν   ἐπίθεσιν τῆς τυραννίδος, διελογίζετο πρὸς
[20, 54]   γὰρ αἰεὶ στέφανον, ὃν κατὰ  τὴν   ἐπίθεσιν τῆς τυραννίδος ἔκ τινος
[20, 43]   πραττόμενα. οὔτε γὰρ Ἀγαθοκλῆς ἔγνω  τὴν   ἐπίθεσιν τῆς τυραννίδος καὶ τὴν
[20, 1]   τὴν τῶν πράξεων ἐπίγνωσιν μεσολαβοῦσι  τὴν   ἐπιθυμίαν. καίτοι γε τοὺς ἐπιδείκνυσθαι
[20, 38]   τῶν πολεμίων. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι  τὴν   ἐπίνοιαν αὐτοῦ κατανοήσαντες ἐξήγαγον τὴν
[20, 59]   τῆς Καρχηδόνος. ἅπερ ἅπαντα κατὰ  τὴν   ἐπίνοιαν αὐτῶν συνετελέσθη· τρισμυρίων μὲν
[20, 68]   δ´ Ἀρχάγαθος ὑποπτεύσας αὐτοῦ  τὴν   ἐπίνοιαν παρετήρει τὸν ἔκπλουν, διανοούμενος
[20, 79]   δ´ Ἀγαθοκλῆς γνοὺς αὐτοῦ  τὴν   ἐπίνοιαν πρὸς μὲν τοὺς φυγάδας
[20, 102]   οὗ κηπείας δαψιλεῖς κατεσκεύασαν, ὥστε  τὴν   ἐπίνοιαν τοῦ βασιλέως καὶ πρὸς
[20, 29]   δ´ ἐκ τῆς πόλεως αἰσθόμενοι  τὴν   ἐπίνοιαν τῶν πολεμίων ἐξέπεμψαν τῶν
[20, 113]   τρόπον ἠθροίζοντο, κεκρικότων ἁπάντων κατὰ  τὴν   ἐπιοῦσαν θερίαν διὰ τῶν ὅπλων
[20, 64]   Ἀγαθοκλέους εἰς τρισχιλίους· κατὰ δὲ  τὴν   ἐπιοῦσαν νύκτα τὰς δυνάμεις ἀμφοτέρας
[20, 88]   τειχῶν ἀνῳκοδόμουν. ~Δημήτριος δὲ περὶ  τὴν   ἐπισκευὴν τῶν μηχανῶν καὶ τῶν
[20, 29]   τοῦ μάντεως εἰρηκότος αὐτῷ κατὰ  τὴν   ἐπίσκεψιν τῶν ἱερῶν ὅτι τῇ
[20, 63]   φιλοτεχνῶν ἐκεραμεύσατο. οὐ γὰρ ἀπηρνεῖτο  τὴν   ἐπιστήμην, ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον ἐκαυχᾶτο,
[20, 48]   πλῆθος καὶ τῆς ἄλλης χορηγίας  τὴν   ἐπιτήδειον κατασκευήν. ταχὺ δὲ πάντων
[20, 37]   εἰς Ἰταλίαν στρατεύσαντος Ἀλεξάνδρου. διὰ  τὴν   ἐπιφάνειαν οὖν τοῦ γένους οἱ
[20, 96]   διέφθειρον τῶν μὴ δυναμένων συνιδεῖν  τὴν   ἐπιφερομένην πληγήν. ἔτυχον δὲ καὶ
[20, 96]   ἐν ταῖς στέγαις ἐπειρᾶτο σβεννύναι  τὴν   ἐπιφερομένην φλόγα. τὸ δὲ τελευταῖον
[20, 23]   Σάτυρος κινδυνεύοντα ταχέως παρεβοήθει καὶ  τὴν   ἐπιφορὰν τῶν πολεμίων ὑποστὰς ἐτρώθη
[20, 15]   αἱρήσων τὴν πόλιν διά τε  τὴν   ἐρημίαν καὶ διὰ τὴν προσηγγελμένην
[20, 63]   ποτε κατ´ ἰδίαν πάλιν ἐπὶ  τὴν   ἑστίασιν καὶ τῶν ἄλλων Συρακοσίων
[20, 16]   τριακοντόρους μετὰ τὴν μάχην νεναυπηγημένος  τὴν   ἑτέραν ἀπέστειλεν εἰς Συρακούσσας, ἐρέτας
[20, 8]   τε τῆς χώρας κάλλος καὶ  τὴν   εὐδαινονίαν τὴν ἐν αὐτῇ θαυμάζοντες
[20, 64]   Λίβυας παρήλλαττον οὐδὲν ἐνοχλοῦντες, ἵνα  τὴν   εὔνοιαν αὐτῶν ἐκκαλέσωνται, τοὺς δ´
[20, 107]   τῶν Ἀντιγόνου φίλων βεβαίαν ἐτήρει  τὴν   εὔνοιαν τὴν πρὸς τὸν πεπιστευκότα.
[20, 33]   μὴν τύχη γε εἴασε  τὴν   εὔροιαν μένειν ἐπὶ τῆς αὐτῆς
[20, 78]   τοῖς ἐκγόνοις μεγίστην τῶν κατὰ  τὴν   Εὐρώπην δυναστείαν. ~Ἀγαθοκλῆς δ´ ἐπ´
[20, 108]   στρατοπεδείαν ἀσφαλισαμένους ὑπομένειν τῶν πολεμίων  τὴν   ἔφοδον. οὗτοι μὲν οὖν τὸ
[20, 32]   στρατιωτῶν ὑπ´ Ἀγαθοκλέους καταλαβόμενοί τινες  τὴν   Ἐχέτλαν ἐπόρθουν τήν τε Λεοντίνην
[20, 31]   {τῇ} μετὰ τὸν στρατηγὸν τιμῇ  τὴν   ἡγεμονίαν ἐνεχείρισαν. Καθ´ ὃν δὴ
[20, 98]   Ἄλκιμος μὲν καὶ Μαντίας οἱ  τὴν   ἡγεμονίαν ἔχοντες πολλοῖς περιπεσόντες τραύμασιν
[20, 50]   τῶν Ἀθηναίων, Μηδίου τοῦ ναυάρχου  τὴν   ἡγεμονίαν ἔχοντος· ἐπίπλους δὲ τούτοις
[20, 102]   καὶ τότε προσάγειν ἐπ´ αὐτὴν  τὴν   ἡγεμονίαν, ἐπ´ αὐτὸν πορεύοιτο
[20, 10]   μὲν δεξιοῦ κέρατος Ἄννων εἶχε  τὴν   ἡγεμονίαν, συναγωνιζομένων αὐτῷ τῶν εἰς
[20, 29]   δὲ Δεινοκράτης, τῶν ἱππέων εἰληφὼς  τὴν   ἡγεμονίαν. τὸ δὲ τῶν πεζῶν
[20, 24]   Σατύρου Παρυσάδης, νέος ὢν παντελῶς  τὴν   ἡλικίαν· ἐξιππεύσας γὰρ ἐκ τῆς
[20, 86]   πόλεως εὐρώστως τότε μὲν ὅλην  τὴν   ἡμέραν διετέλεσαν ἀμφότεροι πολλὰ κακὰ
[20, 113]   καὶ Σέλευκον ἡττηθέντες ἀποκεχωρήκασιν εἰς  τὴν   Ἡράκλειαν, Ἀντίγονος δὲ νενικηκὼς προσάγει
[20, 112]   πρώτην ἀποστολὴν συνέβη διασωθῆναι πρὸς  τὴν   Ἡράκλειαν, τὴν δὲ δευτέραν ὑπὸ
[20, 53]   οὐδὲν τῇ ψυχῇ ταπεινωθεὶς διὰ  τὴν   ἧτταν καὶ αὐτὸς ὁμοίως ἀνέλαβε
[20, 25]   δ´ Ἀχαιοὺς καθαρὰν λῃστῶν ἀπέδειξε  τὴν   θάλασσαν, ὥστε μὴ μόνον κατὰ
[20, 72]   δὲ πλήθους καὶ παντοίου πρὸς  τὴν   θάλατταν ἀχθέντος ἐπὶ τὴν τιμωρίαν
[20, 72]   φονευθέντων ἐπὶ τοῦ κύματος συνέβη  τὴν   θάλατταν ἐφ´ ἱκανὸν τόπον αἵματι
[20, 81]   καὶ καθαρὰν παρέχεσθαι τῶν κακούργων  τὴν   θάλατταν, τὸν δὲ πλεῖστον ἰσχύσαντα
[20, 97]   τὴν ταφὴν τῶν τελευτησάντων καὶ  τὴν   θεραπείαν τῶν τραυματιῶν ἐγίνετο. καθ´
[20, 112]   τὴν Δημητρίου τὰς μὲν κατὰ  τὴν   Θετταλίαν πόλεις ἀνεκτήσατο, Πλείσταρχον δὲ
[20, 14]   παῖδας καὶ θρέψαντες ἔπεμπον ἐπὶ  τὴν   θυσίαν· καὶ ζητήσεως γενομένης εὑρέθησάν
[20, 80]   δ´ ὕπατοι δυνάμεσιν ἁδραῖς εἰς  τὴν   Ἰαπυγίαν ἐμβαλόντες πλησίον Σιλβίου πόλεως
[20, 33]   μὲν οὖν παραχρῆμα τελευτήσαντα πρὸς  τὴν   ἰδίαν ἀπήνεγκαν σκηνὴν οἷς ἦν
[20, 70]   τύχης ὥσπερ ἐπίτηδες ἐπι δεικνυμένης  τὴν   ἰδίαν δύναμιν ἐπὶ τῶν ἀπηλπισμένων.
[20, 7]   ἐν ἡγεμονίαις ὄντας εὐπειθεῖς πρὸς  τὴν   ἰδίαν ἐπιβολὴν καὶ θυσίαν ποιησάμενος
[20, 26]   νυκτὸς ἐπιλαβούσης οἱ Ῥωμαῖοι πρὸς  τὴν   ἰδίαν στρατοπεδείαν ἀπεχώρησαν, τῇ δ´
[20, 10]   ἔχθραν ἔχοντας· ἡγοῦντο γὰρ διὰ  τὴν   ἰδίαν τούτοις ἀπιστίαν καὶ διαφορὰν
[20, 42]   τῇ κατ´ αὐτοὺς οὔσῃ χώρᾳ  τὴν   ἰδίαν φύσιν ἀπροόρατον ἐποίουν· οἷς
[20, 65]   κατέχοντος ἐξαίφνης πνεύματος ἐπιπεσόντος συνέβη  τὴν   ἱερὰν σκηνὴν ἀναφθῆναι, πλησίον οὖσαν
[20, 17]   πλησίον τοῦ Τύνητος ὀχυρωσάμενος καὶ  τὴν   ἱκανὴν ἀπολιπὼν φυλακὴν ἀνέζευξε πρὸς
[20, 46]   μεδίμνων πεντεκαίδεκα μυριάδας, ὕλην δὲ  τὴν   ἱκανὴν ναυσὶν ἑκατόν· ἐξ Ἴμβρου
[20, 105]   πυθόμενος ἀφεστηκέναι τῆς μὲν Κορκύρας  τὴν   ἱκανὴν φυλακὴν ἀπέλιπεν, μετὰ δὲ
[20, 47]   καὶ Καρπασίαν, τῶν δὲ νεῶν  τὴν   ἱκανὴν φυλακὴν ἀπολιπὼν ἀνέζευξε μετὰ
[20, 60]   ἧς δ´ αὐτὸς ἡγεῖτο, καταλιπὼν  τὴν   ἱκανὴν φυλακὴν ἐπὶ τοῦ Τύνητος.
[20, 3]   διενοήσατο τῆς μὲν πόλεως ἀπολιπεῖν  τὴν   ἱκανὴν φυλακήν, τῶν δὲ στρατιωτῶν
[20, 14]   ναοὺς αὐτοῖς τοῖς ἀφιδρύμασι πρὸς  τὴν   ἱκεσίαν, ἡγούμενοι μᾶλλον ἐξιλάσεσθαι τὴν
[20, 55]   ἐπὶ τῆς πόλεως ἐστρατοπέδευσεν ἐπὶ  τὴν   Ἵππου καλουμένην ἄκραν, ὠχυρωμένην φυσικῶς
[20, 79]   πολλῶν ἀριθμεῖσθαι, τῆς αὐτονομίας ἀγαπώσης  τὴν   ἰσότητα, ἔν τε ταῖς χειροτονίαις
[20, 43]   ταύτῃ δ´ ἄν τις καὶ  τὴν   ἱστορίαν καταμέμψαιτο, θεωρῶν ἐπὶ μὲν
[20, 40]   τῆς νήσου· παρακεῖσθαι δὲ καὶ  τὴν   Ἰταλίαν αὐτῷ πρὸς ἐπαύξησιν τῆς
[20, 71]   παρθένους μὲν καὶ παῖδας εἰς  τὴν   Ἰταλίαν διακομίσας ἀπέδοτο τοῖς Βρεττίοις,
[20, 26]   ὕπατοι μετὰ δυνάμεως ἐμβαλόντες εἰς  τὴν   Ἰταλίαν ἐνίκησαν μάχῃ Σαμνίτας περὶ
[20, 0]   μαʹ Τὰ πραχθέντα Κλεωνύμῳ περὶ  τὴν   Ἰταλίαν. μβʹ Δι´ ἃς αἰτίας
[20, 26]   ἅλις ἡμῖν ἐχέτω. κατὰ δὲ  τὴν   Ἰταλίαν οἱ τῶν Ῥωμαίων ὕπατοι
[20, 44]   τὰς Συρακούσσας διεσώθη. Κατὰ δὲ  τὴν   Ἰταλίαν οἱ τῶν Ῥωμαίων ὕπατοι,
[20, 90]   τῶν πολεμίων παράθεσιν. Κατὰ δὲ  τὴν   Ἰταλίαν Ῥωμαῖοι μὲν Παλιγνοὺς καταπολεμήσαντες
[20, 0]   Βοσπόρῳ τοῖς βασιλεῦσιν, κατὰ δὲ  τὴν   Ἰταλίαν Ῥωμαίοις καὶ Σαμνίταις. ζʹ
[20, 80]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Ἰταλίαν Σαμνῖται μὲν Σώραν καὶ
[20, 104]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Ἰταλίαν Ταραντῖνοι πόλεμον ἔχοντες πρὸς
[20, 5]   ἐπινοίας αὐτοῦ τινὲς μὲν εἰς  τὴν   Ἰταλίαν ὑπελάμβανον αὐτὸν στρατεύειν, τινὲς
[20, 105]   δυνάμεως ἔπλει κατὰ σπουδὴν ἐπὶ  τὴν   Ἰταλίαν, ὡς κολάσων τοὺς ἀπειθοῦντας.
[20, 14]   Ταύροις θυσίαν, ἐν οἷς εἰσάγει  τὴν   Ἰφιγένειαν ὑπὸ Ὀρέστου διερωτωμένην τάφος
[20, 107]   τε κατὰ τὴν Αἰολίδα καὶ  τὴν   Ἰωνίαν, αὐτὸς δὲ τὸ μὲν
[20, 28]   τῶν Μακεδόνων οὐκ ἀηδῶς ὁρώντων  τὴν   κάθοδον τοῦ βασιλέως, δείσας
[20, 20]   καὶ πολλῶν ἄλλων συντρεχόντων ἐπὶ  τὴν   κάθοδον τοῦ βασιλέως οἱ σύμπαντες
[20, 56]   συμφορᾷ περιπεσόντες διέλυσαν ἑαυτῶν μὲν  τὴν   καλλίστην ἐπιβολήν, τῶν δὲ συμμάχων
[20, 91]   ὕλης παντοίας πλῆθος κατεσκεύασε μηχανὴν  τὴν   καλουμένην ἑλέπολιν, ὑπεραίρουσαν πολὺ τῷ
[20, 58]   πρότερον ἐγεγόνει κύριος, παρεισέπεσεν εἰς  τὴν   καλουμένην Μιλτινὴν πόλιν, ἀπροσδοκήτως ἐπιφανείς·
[20, 35]   ἔλαβεν. μετὰ δὲ ταῦτα περὶ  τὴν   καλουμένην Περυσίαν δευτέρᾳ μάχῃ τῶν
[20, 28]   Κάσανδρος δὲ καταστρατοπεδεύσαντος αὐτοῦ περὶ  τὴν   καλουμένην Στυμφαίαν ἧκεν μετὰ τῆς
[20, 12]   βάρβαροι τὴν φυγὴν ἐποιοῦντο πρὸς  τὴν   Καρχηδόνα, Ἀγαθοκλῆς δὲ μέχρι τινὸς
[20, 66]   τὸ λοιπὸν πλῆθος διεσώθη πρὸς  τὴν   Καρχηδόνα. οἱ δ´ ἐν τῇ
[20, 9]   συμβεβηκότων τἀ κριβὲς ἐξαπέστειλαν εἰς  τὴν   Καρχηδόνα. πρὶν δὲ τού τους
[20, 59]   καὶ παντοδαπῶν ὄχλων συμπεφευγότων εἰς  τὴν   Καρχηδόνα συνέβαινε πάντων γεγονέναι σπάνιν,
[20, 55]   διείληφε γένη, Φοίνικες μὲν οἱ  τὴν   Καρχηδόνα τότε κατοικοῦντες, Λιβυφοίνικες δὲ
[20, 17]   κρατῶν τῶν ὑπαίθρων τὰ περὶ  τὴν   Καρχηδόνα χωρία κατὰ κράτος ᾕρει
[20, 0]   δ´ ἐκ τῶν ἄνω σατραπειῶν  τὴν   κατάβασιν ἐποιήσατο μέχρι Καππαδοκίας. μηʹ
[20, 91]   τῶν χρησίμων, τῇ δὲ πρὸς  τὴν   κατάβασιν ἐχρῶντο πρὸς τὸ χωρὶς
[20, 36]   τῶν δημοσίων χρημάτων εἰς ταύτην  τὴν   κατασκευὴν ἀνήλωσεν ἄνευ δόγματος τῆς
[20, 103]   ταῖς προσβολαῖς, εὐμήχανος ὑπάρχων περὶ  τὴν   κατασκευὴν τῶν πολιορκητικῶν ἔργων. οὐ
[20, 66]   βαρβάρους. τούτους δὲ οἱ πρὸς  τὴν   κατασκοπὴν ἐκπεμφθέντες ὡς ἴδον ἐπὶ
[20, 30]   τῆς πόλεως προεστηκότες ἀποκόψαντες αὐτοῦ  τὴν   κεφαλὴν ἀπέστειλαν τοὺς κομιοῦν τας
[20, 63]   δὲ καί ποτε χρεία γένοιτο  τὴν   κεφαλὴν ἀποκείρασθαι, περιέκαε τὰς τρίχας,
[20, 91]   πολλὰ τῆς τέχνης συνεργούσης εἰς  τὴν   κίνησιν. κατεσκεύασε δὲ καὶ χελώνας
[20, 37]   ἔχων παράγγελμα παρ´ Ἀντιγόνου τηρεῖν  τὴν   Κλεοπάτραν, διεκώλυεν αὐτῆς τὴν ἔξοδον·
[20, 70]   νομοθέτης διπλῆν ἔλαβε παρ´ αὐτοῦ  τὴν   κόλασιν· ἕνα γὰρ φίλον ἀδίκως
[20, 65]   εἰς τοὺς αἰχμαλώτους ὠμότητος παραχρῆμα  τὴν   κόλασιν ὑπέσχον, αὐτῆς τῆς ἀσεβείας
[20, 103]   μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως ἐπὶ  τὴν   Κόρινθον, ἣν ἐφρούρει Πρεπέλαος Κασάνδρου
[20, 105]   ἀπέπλευσε μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς  τὴν   Κόρκυραν. ~Τοῦ δ´ ἐνιαυσίου χρόνου
[20, 30]   κράτος, ἀλλὰ καὶ τῆς στρατιᾶς  τὴν   κρατίστην καὶ πλείστην ἀπέβαλεν· οἱ
[20, 47]   καθελόντος αὐτὴν καὶ μεταγαγόντος ἐπὶ  τὴν   κτισθεῖσαν μὲν ὑπ´ αὐτοῦ, ἀπ´
[20, 53]   ταῦτα Πτολεμαῖος ἀπογνοὺς τὰ κατὰ  τὴν   Κύπρον ἀπῆρεν εἰς Αἴγυπτον. Δημήτριος
[20, 21]   δὲ τὴν ἀπαγγελίαν τῶν κατὰ  τὴν   Κύπρον γεγονότων διελθόντες ἐπὶ τὰς
[20, 47]   καὶ στρατιώτας προσλαβόμενος διέπλευσεν εἰς  τὴν   Κύπρον ἔχων πεζοὺς μὲν μυρίους
[20, 47]   χρόνους παραγενηθέντες· τῶν δὲ κατὰ  τὴν   Κύπρον οἱ περὶ τὸν Μενέλαον
[20, 27]   ἐποιήσατο. μετὰ δὲ ταῦτα εἰς  τὴν   Κῶν πλεύσας μετεπέμψατο Πτολεμαῖον, ὃς
[20, 104]   ἰδίας ἕνεκεν λαγνείας. ἀποθέμενος γὰρ  τὴν   Λακωνικὴν ἐσθῆτα διετέλει τρυφῶν καὶ
[20, 33]   ἐν τούτοις ἦν. ~Περὶ δὲ  τὴν   Λιβύην Ἀγαθοκλῆς, ἐπειδὴ κατέπλευσαν οἱ
[20, 41]   τὴν ὅρασιν. ὅτι δὲ κατὰ  τὴν   Λιβύην γέγονεν αὕτη καὶ τὸν
[20, 3]   ἐπιλέξαι καὶ μετὰ τούτων εἰς  τὴν   Λιβύην διακομισθῆναι· τοῦτο γὰρ πράξας
[20, 55]   τῶν ὅλων κρίσιν. τέτταρα γὰρ  τὴν   Λιβύην διείληφε γένη, Φοίνικες μὲν
[20, 2]   ἐνιαυτὸν τῆς Ἀγαθοκλέους στρατείας εἰς  τὴν   Λιβύην, εἰς ἣν ἀπὸ Τροίας
[20, 68]   διαπολεμεῖν πρὸς τοὺς Καρχηδονίους διέγνω  τὴν   Λιβύην ἐκλιπεῖν. δια κομίσαι δὲ
[20, 61]   Ἀγαθοκλῆς ὡς ἐπύθετο τὰ κατὰ  τὴν   Λιβύην ἐλαττώματα, παρεσκευάσατο ναῦς {τε}
[20, 77]   υἱῶν ἀναίρεσιν καὶ τὰ περὶ  τὴν   Λιβύην ἐλαττώματα, τοῦ μὲν δυνάστου
[20, 4]   ἵππους οὐκ ἠδύνατο διακομίζειν εἰς  τὴν   Λιβύην. ἵνα δὲ χωρισθέντος αὐτοῦ
[20, 38]   μέρη τῆς οἰκουμένης. ~Κατὰ γὰρ  τὴν   Λιβύην Καρχηδονίων ἐκπεμψάντων δύναμιν τὴν
[20, 3]   πάντα τὸν πόλεμον μετάξειν εἰς  τὴν   Λιβύην· ὅπερ καὶ συνετελέσθη. ~Τὴν
[20, 70]   πρὸς Συρακούσσαις ἐπολιορκεῖτο, κατὰ δὲ  τὴν   Λιβύην πασῶν τῶν ἄλλων πόλεων
[20, 60]   δ´ Ἀρχάγαθος ὁρῶν διειλημμένην ἅπασαν  τὴν   Λιβύην πολεμίοις στρατοπέδοις καὶ αὐτὸς
[20, 30]   ἀπέστειλαν τοὺς κομιοῦν τας εἰς  τὴν   Λιβύην πρὸς Ἀγαθοκλέα καὶ περὶ
[20, 27]   ταύτην μὲν ἐξεπολιόρκησεν, εἰς δὲ  τὴν   Λυκίαν παρακομισθεὶς Ξάνθον φρουρουμένην ὑπ´
[20, 108]   μισθοῖς ἠθροίκει. ὡς δ´ ἤκουσε  τὴν   Λυσιμάχου διάβασιν καὶ τῶν στρατηγῶν
[20, 19]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Μακεδονίαν Κάσανδρος μὲν βοηθήσας Αὐδολέοντι
[20, 106]   καὶ πάντα τὸν πόλεμον ἐπὶ  τὴν   Μακεδονίαν συνιστάμενον περίφοβος ἦν ὑπὲρ
[20, 5]   τὴν σωτηρίαν καὶ τοῦ δυνάστου  τὴν   μανίαν κατεγίνωσκον. ἐφορμούν των δὲ
[20, 16]   Ἀγαθοκλῆς δὲ δύο τριακοντόρους μετὰ  τὴν   μάχην νεναυπηγημένος τὴν ἑτέραν ἀπέστειλεν
[20, 89]   πολεμίων ὁρμὴν ἄσμενοι κατήντησαν εἰς  τὴν   μάχην, ὄντες πολλαπλάσιοι· πεζοὶ μὲν
[20, 62]   πειρᾶσθαι προκαλέσασθαι τὸν ἄνδρα πρὸς  τὴν   μάχην· ῥᾳδίως γὰρ προτερήσειν ὡς
[20, 25]   τὴν οἰκουμένην, διαγγελλόντων τῶν ἐμπόρων  τὴν   μεγαλοψυχίαν, ἀπολαμβάνειν τῆς εὐεργεσίας καρπὸν
[20, 53]   τὸν πατέρα ταχέως ἐμβιβάσας εἰς  τὴν   μεγίστην ναῦν τοὺς δηλώσοντας περὶ
[20, 110]   πόλιν μετὰ μέρους τῆς δυνάμεως  τὴν   μὲν ἄκραν ἐκπολιορκήσας ὑποσπόνδους ἀφῆκε
[20, 102]   δ´ αὐτοῦ μηχανὰς προσάγειν καταπλαγέντες  τὴν   μὲν ἀκρόπολιν δι´ ὁμολογίας παρέδοσαν,
[20, 43]   τοὺς χρόνους παρὰ φύσιν, ὥστε  τὴν   μὲν ἀλήθειαν τῶν πεπραγμένων τὸ
[20, 78]   τοῖς δοκοῦσιν εἶναι δεινοῖς καὶ  τὴν   μὲν ἀρχὴν μείζονα κατεσκεύασεν, αὐτὸς
[20, 15]   συναποστείλας ἠξίου παραδιδόναι τὴν πόλιν·  τὴν   μὲν γὰρ δύναμιν τῶν Συρακοσίων
[20, 40]   ἀρχῆς, ἐὰν κρίνῃ μειζόνων ὀρέγεσθαι.  τὴν   μὲν γὰρ Λιβύην διεζευγμένην μεγάλῳ
[20, 19]   τῶν πόλεων, πολεμεῖν παρεσκευάζοντο. καὶ  τὴν   μὲν δύναμιν ἐξαποστείλας Πτολεμαῖος καὶ
[20, 89]   δὲ πλείους καταλαβόμενοι λόφον καὶ  τὴν   μὲν ἐκ τοῦ διαγωνίζεσθαι νίκην
[20, 95]   τὸ τεῖχος τόπου παντὸς ἀνακαθαρθέντος  τὴν   μὲν ἑλέπολιν μέσην ἔστησε, τὰς
[20, 21]   Νικοκλέους ἀδελφοὶ συγκλείσαντες τὰς θύρας  τὴν   μὲν οἰκίαν ἐνέπρησαν, ἑαυτοὺς δ´
[20, 112]   διάβασιν τριχῇ διεμέρισε τὴν δύναμιν.  τὴν   μὲν οὖν πρώτην ἀποστολὴν συνέβη
[20, 29]   καὶ ταύτας αἱρήσων κατὰ κράτος.  τὴν   μὲν οὖν σιτοπομπείαν διεκώλυε πολὺν
[20, 22]   ἐπειδὴ πλησίον ἐγένετο τῶν πολεμίων,  τὴν   μὲν παρεμβολὴν ταῖς ἁμάξαις περιλαβὼν
[20, 91]   γενομένων. ἐσχαρίου γὰρ ὄντος τετραγώνου  τὴν   μὲν πλευρὰν ἑκάστην ὑπεστήσατο πηχῶν
[20, 105]   ὃν τόπον ἐφύλασσον οἱ βάρβαροι,  τὴν   μὲν πόλιν ἑλὼν ἐξηνδραποδίσατο, τὴν
[20, 110]   λιμένα καὶ τὴν δύναμιν ἐκβιβάσας  τὴν   μὲν πόλιν ἐξ ἐφόδου παρέλαβε,
[20, 27]   εἷλεν. εἶτα τῇ Καύνῳ προσπλεύσας  τὴν   μὲν πόλιν παρέλαβε, τὰς δὲ
[20, 85]   χορηγίαν ἤρξατο κατασκευάζειν δύο χελώνας,  τὴν   μὲν πρὸς τοὺς πετροβόλους, τὴν
[20, 91]   τοῦ παντὸς κατασκευάσματος ὄντος ἐννεαστέγου  τὴν   μὲν πρώτην στέγην ὑπάρχειν ἀκαινῶν
[20, 111]   τὴν προϋπάρχουσαν ἀποκαταστῆναι τάξιν καὶ  τὴν   μὲν ὑπὸ Πρεπελάου τοῦ Λυσιμάχου
[20, 55]   τῶν πλείστων ἐκυρίευσεν καὶ τῶν  τὴν   μεσόγειον οἰκούντων πλὴν τῶν Νομάδων·
[20, 60]   μὲν οὖν ἡγούμενος τοῦ κατὰ  τὴν   μεσόγειον στρατοπέδου θεὶς ἐνέδραν τοῖς
[20, 59]   παραθαλαττίους πόλεις, τὸ δ´ εἰς  τὴν   μεσόγειον, τὸ δ´ εἰς τοὺς
[20, 77]   ἃς ἦν πεπιστευμένος διακατέσχεν καὶ  τὴν   μετ´ αὐτοῦ δύναμιν ἐλπίσι ψυχαγωγήσας
[20, 43]   γὰρ ἂν αὐτὸν ἐχειρώσαντο προσλαβόμενοι  τὴν   μετ´ Ὀφέλλα δύναμιν. ἀλλ´, οἶμαι,
[20, 0]   μεταπεμψάμενος ἐπὶ κοινοπραγίαν κατέσφαξεν, καὶ  τὴν   μετὰ τούτου δύναμιν παρέλαβεν. ιʹ
[20, 91]   ὑπηρετεῖσθαι. οἱ δὲ μέλλοντες κινήσειν  τὴν   μηχανὴν ἐξελέχθησαν ἐξ ἁπάσης τῆς
[20, 96]   τοῦ πυρὸς ἐπινεμηθέντος ἅπασαν συμβῇ  τὴν   μηχανὴν λυμανθῆναι, κατὰ τάχος ἐβοήθει
[20, 91]   ὅπως παράστασις τοῖς προωθεῖν  τὴν   μηχανὴν μέλλουσιν. τὸ δὲ πᾶν
[20, 40]   συμμαχίας διεπέμπετο, γεγαμηκὼς Εὐθυ δίκην  τὴν   Μιλτιάδου θυγατέρα τοῦ τὴν προσηγορίαν
[20, 45]   ἐρημωθέντος τοῦ τείχους, ἐνέπεσον εἰς  τὴν   Μουνυχίαν καὶ τοὺς μὲν φρουροὺς
[20, 46]   κατευτυχηθέντων μὲν Δημήτριος κατασκάψας  τὴν   Μουνυχίαν ὁλόκληρον τῷ δήμῳ τὴν
[20, 45]   Διονύσιος μὲν φρούραρχος εἰς  τὴν   Μουνυχίαν συνέφυγε, Δημήτριος δ´
[20, 7]   ἐπεκαλέσατο καὶ πρῶτος ὥρμησεν ἐπὶ  τὴν   ναυαρχίδα τριήρη· στὰς δ´ ἐπὶ
[20, 50]   τῆς πόλεως ναῦς ἐπεξιέναι πρὸς  τὴν   ναυμαχίαν, ἔχοντος τοῦ λιμένος στενὸν
[20, 50]   ἑωρᾶτο, καὶ αὐτὸς τὰ πρὸς  τὴν   ναυμαχίαν παρεσκευάζετο. τὰ μὲν οὖν
[20, 95]   καὶ τοὺς πλησίον τόπους ἀπέστειλε  τὴν   ναυτικὴν δύναμιν, πρὸς δὲ τὸ
[20, 44]   διὰ τῶν στενωπῶν συνεξέπεσαν εἰς  τὴν   Νέαν πόλιν, βαλλόμενοι συνεχῶς ἀπὸ
[20, 13]   θαυμασιώτατον, δυνάστης κατὰ μὲν  τὴν   νῆσον ἀκεραίους ἔχων τὰς δυνάμεις
[20, 83]   μὲν Δημήτριος κατέπλευσεν εἰς  τὴν   νῆσον, ἀποβιβάσας δὲ τὴν δύναμιν
[20, 56]   τοῖς Σικελιώταις τῆς καθ´ ὅλην  τὴν   νῆσον αὐτονομίας ἐξήγαγε τὴν δύναμιν
[20, 31]   τῶν Ἀκραγαντίνων ἐπιβολῆς κατὰ πᾶσαν  τὴν   νῆσον ἐνέπεσεν ὁρμὴ ταῖς πόλεσι
[20, 31]   πρὸς ἐπίθεσιν ἠμφισβήτησαν τῆς κατὰ  τὴν   νῆσον ἡγεμονίας· ὑπελάμβανον γὰρ Καρχηδονίους
[20, 83]   ἄλλων τοὺς εὐθέτους ἐξέπεμψε πορθήσοντας  τὴν   νῆσον καὶ κατὰ γῆν καὶ
[20, 21]   οὗτοι μὲν οὖν πλεύσαντες εἰς  τὴν   νῆσον καὶ παρὰ Μενελάου τοῦ
[20, 57]   ποδὸς ἠκολούθει συνεχῶς, ἀκονητὶ περιπεποιημένος  τὴν   νίκην. Ἀπὸ δὲ τούτων τῶν
[20, 12]   καὶ σπεύδων ποιῆσαι δι´ αὑτοῦ  τὴν   νίκην ἐνέκειτο βαρὺς τοῖς Ἕλλησι
[20, 16]   ἕνα Νέαρχον, ἀπαγγελοῦντα τοῖς ἰδίοις  τὴν   νίκην. ἔπειτ´ εὐπλοίας γενομένης πεμπταῖοι
[20, 0]   Πτολεμαίου δυνάμεως. κδʹ Ὡς μετὰ  τὴν   νίκην ταύτην Ἀντιγόνου καὶ Δημητρίου
[20, 65]   ἀνελπίστῳ. ~τῶν γὰρ Καρχηδονίων μετὰ  τὴν   νίκην τοὺς καλλίστους τῶν αἰχμαλώτων
[20, 92]   κώμους καὶ τὸ σύνολον ἐζήλου  τὴν   νυθολογουμένην ποτὲ γενέσθαι κατ´ ἀνθρώπους
[20, 29]   διεμάχοντο, τῆς ἀγνοίας ἐπισχούσης διὰ  τὴν   νύκτα. Ἀμίλκας δὲ τὸ μὲν
[20, 67]   ὡς πολεμίους ἠμύνοντο. ὅλην δὲ  τὴν   νύκτα πανταχῇ διασπειρομένων αὐτῶν καὶ
[20, 42]   θανατηφόροις περιέπιπτον. τέλος δὲ κατὰ  τὴν   ὁδοιπορίαν πλεῖον δύο μῆνας
[20, 25]   γὰρ τῆς Σινδικῆς ἐπανιὼν εἰς  τὴν   οἰκείαν καὶ σπεύδων πρός τινα
[20, 21]   τοῦ στρατηγοῦ στρατιώτας λαβόντες περιέστησαν  τὴν   οἰκίαν τοῦ Νικοκλέους καὶ τὰ
[20, 87]   κατὰ τὸ συνεχὲς κειμένων παρὰ  τὴν   οἰκοδομὴν ἔξω τοῦ τείχους. τῶν
[20, 25]   ἀλλὰ καὶ κατὰ πᾶσαν σχεδὸν  τὴν   οἰκουμένην, διαγγελλόντων τῶν ἐμπόρων τὴν
[20, 1]   τοῖς ῥητορικοῖς λόγοις προσθήκην ἐποιήσαντο  τὴν   ὅλην ἱστορίαν τῆς δημηγορίας. λυπεῖ
[20, 107]   τὸ θαλασσοκρατεῖν τοὺς πολεμίους καὶ  τὴν   ὅλην κρίσιν τοῦ πολέμου ἄδηλον
[20, 57]   δὲ τὴν ὀνομαζομένην ἄκραν Ἵππου  τὴν   ὁμώνυμον τῇ χειρωθείσῃ κατὰ κράτος
[20, 57]   τρίτῃ βίβλῳ προειρήκαμεν, ἑξῆς δὲ  τὴν   ὀνομαζομένην ἄκραν Ἵππου τὴν ὁμώνυμον
[20, 48]   εὐτρεπῶν αὐτῷ γενομένων συνέπηξε μηχανὴν  τὴν   ὀνομαζομένην ἑλέπολιν, τὸ πλάτος ἔχουσαν
[20, 35]   Περυσίνους ἀνοχὰς ἐποιήσατο· πόλιν δὲ  τὴν   ὀνομαζομένην Καστόλαν ἐκπολιορκήσας συνηνάγκασε τοὺς
[20, 8]   στρατιώτας ἦγε τὴν δύναμιν ἐπὶ  τὴν   ὀνομαζομένην Μεγάλην πόλιν, οὖσαν Καρχηδονίων.
[20, 57]   κατοικούντων Νομάδων. εἶθ´ ἑτέραν ἐκπολιορκήσας,  τὴν   ὀνομαζομένην Φελλίνην, ἠνάγκασε πιθαρχεῖν τοὺς
[20, 25]   ἔδωκε κατοικεῖν, ἐπὶ δὲ τούτοις  τὴν   ὀνομαζομένην Ψόαν καὶ τὴν χώραν
[20, 109]   τοὺς Ἡρακλεώτας· ἔγημε γὰρ Ἄμηστριν  τὴν   Ὀξυάρτου μὲν θυγατέρα, Δαρείου δὲ
[20, 41]   μετα φέροντες, ὡς τούτου παρῃρημένου  τὴν   ὅρασιν. ὅτι δὲ κατὰ τὴν
[20, 58]   τῶν προειρημένων ζῴων. διελθὼν δὲ  τὴν   ὀρεινὴν ταύτην ἐνέβαλεν εἰς χώραν
[20, 76]   πολεμίων, τό τε πεζὸν στράτευμα  τὴν   ὁρμὴν ἄπρακτον εἶχε τῷ μεγέθει
[20, 26]   προχείρως μὴ προδιερευνησάντων τῶν παίδων  τὴν   ὀροφὴν καὶ τὰ θεμέλια. τελευτήσαντος
[20, 71]   ταῖς δ´ ἐγκύοις πλίνθους ἐπὶ  τὴν   ὀσφῦν ἐπιτιθεὶς τὸ ἔμβρυον ἀπὸ
[20, 26]   θεμέλια. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ διὰ  τὴν   ὀχουμένην ἐπὶ τοῦ τε θρίππου
[20, 41]   τῆς ψυχῆς ἀγριότητα διατετυπῶσθαί φασι  τὴν   ὄψιν αὐτῆς τὸν μετὰ ταῦτα
[20, 67]   εἰρημένον τρόπον ἠτύχησαν, ἐξαπατηθεῖσαι κατὰ  τὴν   παρ οιμίαν τοῖς κενοῖς τοῦ
[20, 34]   δυνάστας. ~οἱ δὲ Καρχηδόνιοι γνόντες  τὴν   παρὰ τοῖς πολεμίοις στάσιν ἔπεμψάν
[20, 63]   διὰ τῆς τοιαύτης πολιτείας θηρώμενος  τὴν   παρὰ τῶν πολλῶν εὔνοιαν, ἅμα
[20, 36]   κατασκευάζων τῇ τῶν εὐγενῶν ἀλλοτριότητι  τὴν   παρὰ τῶν πολλῶν εὔνοιαν. καὶ
[20, 60]   καὶ μέρος μὲν ἐξέπεμψεν εἰς  τὴν   παραθαλάττιον, τῆς δ´ ἄλλης στρατιᾶς
[20, 14]   μῆνιν τῶν ἀναθημάτων πεμφθέντων ἐπὶ  τὴν   παραίτησιν. ᾐτιῶντο δὲ καὶ τὸν
[20, 111]   Δημήτριος παρασκευασάμενος πόρια πρὸς  τὴν   παρακομιδὴν τῶν τε στρατιωτῶν καὶ
[20, 97]   συλλογίσασθαι τῶν ἐν τῇ πόλει  τὴν   παρασκευήν. ὧν ταχὺ τὸ προσταχθὲν
[20, 28]   καὶ προελθὼν εἰς Λοκροὺς ἐνταῦθα  τὴν   παραχειμασίαν ἐποιεῖτο. ~Ἅμα δὲ τούτοις
[20, 34]   τῶν στρατιωτῶν ἀποβαλόντες συνέφυγον εἰς  τὴν   παρεμβολήν. Ἀγαθοκλῆς μὲν οὖν διὰ
[20, 67]   ἀληθείας οἱ διασωθέντες ἐπανῆλθον εἰς  τὴν   παρεμβολήν. αἱ μὲν οὖν δυνάμεις
[20, 108]   στρατοπεδεύουσι. βαλόμενοι δὲ στρατοπεδείαν ὠχύρωσαν  τὴν   παρεμβολὴν βαθείᾳ τάφρῳ καὶ τριπλῷ
[20, 33]   ἐπὶ τοῖς πραχθεῖσι καὶ θορύβου  τὴν   παρεμβολὴν ἐπλήρωσαν. πολλοὶ δὲ καὶ
[20, 83]   τῆς πόλεως, ἐκτὸς βέλους ποιησάμενος  τὴν   παρεμβολήν. εὐθὺς δὲ τῶν πειρατῶν
[20, 23]   ὑπὸ τοῦ τραύματος ἐπανῆλθεν εἰς  τὴν   παρεμβολὴν καὶ νυκτὸς ἐπιγενομένης ἐξέλιπε
[20, 39]   ἐπὶ τοὺς καταφυγόντας βαρβάρους εἰς  τὴν   παρεμβολὴν καὶ προσβιαζόμενος τόποις προσάντεσι
[20, 35]   τοὺς Τυρρηνοὺς καὶ συνεδίωξαν εἰς  τὴν   παρεμβολήν, οἱ δὲ Σαυνῖται κατὰ
[20, 64]   μέχρις ὅτου συν εδίωξαν εἰς  τὴν   παρεμβολήν. Τότε μὲν οὖν ἀνῃρέθησαν
[20, 66]   κατασκοπὴν ἐκπεμφθέντες ὡς ἴδον ἐπὶ  τὴν   παρεμβολὴν τῶν Καρχηδονίων προσάγοντας, νομίσαντες
[20, 67]   ἅμα δὲ τῆς τε κατὰ  τὴν   παρεμβολὴν φλογὸς εἰς ὕψος ἀρθείσης
[20, 47]   σκάφη χάρακι καὶ τάφρῳ βαθείᾳ  τὴν   παρεμβολὴν ὠχύρωσεν· ἔπειτα τοῖς πλησιοχώροις
[20, 22]   καιροὺς ἐν τῷ Πόντῳ μετὰ  τὴν   Παρυσάδου τελευτήν, ὃς ἦν βασιλεὺς
[20, 85]   δὲ Ῥόδιοι θεωροῦντες τοῦ Δημητρίου  τὴν   πᾶσαν ἐπιβολὴν οὖσαν ἐπὶ τὸν
[20, 17]   Ἀδρυμητινοὶ διὰ τὸν φόβον παραδόντες  τὴν   πατρίδα. Ἀγαθοκλῆς δὲ ταύτην δι´
[20, 54]   περιορᾶν ὑποχείριον τοῖς πολεμίοις γινομένην  τὴν   πατρίδα τῇ πόλει βοηθοῦντας
[20, 93]   τῆς νήσου καρποὺς κατήγαγεν εἰς  τὴν   πατρίδα. Μενέδημος δὲ τριῶν ἀφ
[20, 56]   τῆς Ἀπολλωνίας μεταπεμπομένων αὐτὸν καὶ  τὴν   πατρίδα προδώσειν ἐπ αγγελλομένων ἧκε
[20, 107]   Ῥοδίων ἑκατὸν ὁμήρους ἀπέστειλεν εἰς  τὴν   πατρίδα, τοὺς δ´ Ἐφεσίους ὑποσπόνδους
[20, 15]   κἄπειτα τοσούτου πλήθους ἄφνω συναναγκαζομένου  τὴν   πατρίδα φεύγειν ἔγεμεν πόλις
[20, 24]   περί τε τούτων ἀπελογήσατο καὶ  τὴν   πάτριον πολιτείαν ἀποκατέστησεν. συνεχώρησε δὲ
[20, 46]   μετ´ ἔτη πεντεκαίδεκα παραδόξως ἐκομίσατο  τὴν   πάτριον πολιτείαν· δὲ Δημήτριος,
[20, 20]   ἠξίου κατάγειν τὸ μειράκιον ἐπὶ  τὴν   πατρῴαν βασιλείαν. ἔγραψε δὲ καὶ
[20, 28]   ἠθροικὼς ἁδρὰν δύναμιν κατήγαγεν ἐπὶ  τὴν   πατρῴαν βασιλείαν Ἡρακλέα τὸν Ἀλεξάνδρου
[20, 22]   ἀρετὴν προσῆκον ἦν αὐτῷ διαδέχεσθαι  τὴν   πατρῴαν βασιλείαν. ~οἱ δὲ περὶ
[20, 0]   ἐκ Βαρσίνης ἐπεχείρησε κατάγειν ἐπὶ  τὴν   πατρῴαν βασιλείαν, Πτολεμαῖος δὲ Νικοκρέοντα
[20, 20]   ἐὰν συγκατάγωσι τὸ μειράκιον ἐπὶ  τὴν   πατρῴαν βασιλείαν. τῶν δὲ πραγμάτων
[20, 44]   σφαλῆναι τοῦτον τὸν τρόπον ἐκομίσαντο  τὴν   πατρῴαν πολιτείαν. Ἀγαθοκλῆς δὲ πλοῖα
[20, 49]   κατενεχθεὶς δὲ τῆς Κύπρου πρὸς  τὴν   Πάφον ἔκ τε τῶν πόλεων
[20, 110]   Εὐβοίας ἤθροισε τὸν στόλον καὶ  τὴν   πεζὴν δύναμιν· μετὰ δὲ ταῦτα
[20, 19]   περὶ ταῦτ´ ὄντος κατὰ μὲν  τὴν   Πελοπόννησον Πτολεμαῖος στρατηγὸς Ἀντιγόνου
[20, 97]   ἐπιστήσαντες ἡγεμόνα, ὃς ἐκπλεύσας πρὸς  τὴν   Περαίαν τῆς Ἀσίας ἐπεφάνη παραδόξως
[20, 41]   βίου παρὰ τοῖς νηπίοις διαμένειν  τὴν   περὶ τῆς γυναικὸς ταύτης φήμην
[20, 15]   δ´ ἐν τῇ πόλει πυθομένων  τὴν   περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα προσηγγελμένην συμφορὰν
[20, 76]   περὶ τὸν Πτολεμαῖον διειληφότων πᾶσαν  τὴν   περὶ τὸν ποταμὸν ἔκβασιν φυλακαῖς
[20, 47]   ἀφ´ ἑαυτοῦ. κατεσκεύαζε δὲ πολυτελῶς,  τὴν   περίμετρον ὑποστησάμενος σταδίων ἑβδομήκοντα· εὐφυὴς
[20, 104]   ὁμηρίαν, οὐχ οὕτω τῆς περὶ  τὴν   πίστιν ἀσφαλείας χάριν, ὡς τῆς
[20, 70]   γὰρ τῆς Σικελίας ἡττηθεὶς καὶ  τὴν   πλείστην τῆς δυνάμεως ἀπολέσας ἐπὶ
[20, 83]   κατὰ θάλατταν. ἐδενδροτόμησε δὲ καὶ  τὴν   πλησίον χώραν καὶ καθεῖλε τὰς
[20, 62]   γεγονότι προτερήματι Λεπτίνην ἐξαπέστειλε λεηλατήσοντα  τὴν   πολεμίαν καὶ μάλιστα τὴν Ἀκραγαντίνην.
[20, 16]   πλοῦν ἅμ´ ἡμέρᾳ κατέπλεον ἐπὶ  τὴν   πόλιν. αἱ δὲ φυλακίδες τῶν
[20, 47]   Δημήτριος συνδιώξας τοὺς πολεμίους εἰς  τὴν   πόλιν αἰχμαλώτους μὲν ἔλαβεν οὐ
[20, 93]   παράδοξον τῆς τύχης, εἰ συμβαίη  τὴν   πόλιν ἁλῶναι, κατελείπετ´ αὐτοῖς πρὸς
[20, 97]   ὃν δὴ χρόνον οἱ κατὰ  τὴν   πόλιν ἄνεσιν λαβόντες τῆς ἀπὸ
[20, 59]   γὰρ τοῦτο πράξαντες πρῶτον μὲν  τὴν   πόλιν ἀπαλλάξειν τῆς πολιορκίας, ἅμα
[20, 8]   Λευκὸν Τύνητα καλούμενον ἀναζεύξας ἐχειρώσατο  τὴν   πόλιν, ἀπέχουσαν Καρχηδόνος δισχιλίους σταδίους.
[20, 81]   ἐμπόρους καὶ τὸ σύνολον τρέφεσθαι  τὴν   πόλιν ἀπὸ ταύτης τῆς βασιλείας.
[20, 16]   τοῖς μετ´ αὐτοῦ, εἰ παραδιδόασι  τὴν   πόλιν, ἀσφάλειαν συνήδρευσαν τῶν ἡγεμόνων
[20, 31]   Ἐρβησσόν, φρουρᾶς ἐν αὐτῷ παραφυλαττούσης  τὴν   πόλιν. γενομένης δὲ μάχης ἰσχυρᾶς
[20, 96]   τηλικαύτης οὖν χορηγίας τοῖς κατὰ  τὴν   πόλιν γενομένης ἤδη κάμνοντες ταῖς
[20, 88]   τῆς σιτοπομπείας ἀποκλεῖσαι τοὺς κατὰ  τὴν   πόλιν. γενόμενος δ´ ἐντὸς βέλους
[20, 15]   ἐπὶ τὰς Συρακούσσας, ὡς αἱρήσων  τὴν   πόλιν διά τε τὴν ἐρημίαν
[20, 48]   τὸν Μενέλαον ἀκριβῶς εἰδότες ἁλωσομένην  τὴν   πόλιν, εἰ μή τι καινοτομεῖν
[20, 111]   στρατοπεδεύσας πλησίον τῶν τειχῶν ἠνάγκασε  τὴν   πόλιν εἰς τὴν προϋπάρχουσαν ἀποκαταστῆναι
[20, 93]   πλοίων, δὲ κατάγειν εἰς  τὴν   πόλιν. ἐκπλευσάντων δὲ τούτων καὶ
[20, 93]   κατέδυσεν, δὲ κατήγαγεν εἰς  τὴν   πόλιν, ἐν οἷς ἑάλωσαν καὶ
[20, 97]   ἐφόδου μετὰ βάρους εἰσπεσεῖν εἰς  τὴν   πόλιν. ἐξέπεμψαν δὲ καὶ ναῦς
[20, 62]   τοὺς Ἀκραγαντίνους τρεψάμενοι συνεδίωξαν εἰς  τὴν   πόλιν· ἔπεσον δ´ ἐπὶ τῆς
[20, 96]   ὀσπρίοις. προσφερομένων δ´ αὐτῶν πρὸς  τὴν   πόλιν ἐπεχείρησε Δημήτριος ἀποστέλλειν σκάφη
[20, 71]   τυράννου ζητοῦντος καὶ μεγάλου φόβου  τὴν   πόλιν ἐπέχοντος τινὲς μὲν αὑτοὺς
[20, 55]   δι´ ὀργῆς αὐτοὺς ἔχων φόνου  τὴν   πόλιν ἐπλήρωσε. τοὺς μὲν γὰρ
[20, 9]   τῶν πεπραγμένων. τοιαύτης δὲ συγχύσεως  τὴν   πόλιν ἐχούσης κατέπλευσαν οἱ πεμφθέντες
[20, 5]   Συρακούσσαις τῶν ἐπιτηδείων, σιτοδείας ἤδη  τὴν   πόλιν ἐχούσης, δ´ Ἀγαθοκλῆς
[20, 4]   κειμένων πρὸς αὐτὸν καθαρὰν ποιήσας  τὴν   πόλιν ἠλευθέρωσε τῶν οἰκετῶν τοὺς
[20, 56]   εἰς Σελινοῦντα Ἡρακλεώτας μὲν ἠλευθερωκότας  τὴν   πόλιν ἠνάγκασε πάλιν ὑποτάττεσθαι, παρελθὼν
[20, 99]   τοῖσδε, αὐτόνομον καὶ ἀφρούρητον εἶναι  τὴν   πόλιν καὶ ἔχειν τὰς ἰδίας
[20, 49]   πρὸς ναυμαχίαν τὸν στόλον περιέπλευσε  τὴν   πόλιν καὶ κατὰ τὸ στόμα
[20, 40]   σπουδήν, ἣν ὑπῆρχεν ἀποδεδειγμένος εἰς  τὴν   πόλιν, καὶ πολλοὶ τῶν Ἀθηναίων
[20, 9]   θόρυβος καὶ πολλὴ ταραχὴ κατεῖχε  τὴν   πόλιν καὶ συνδρομὴ τῶν ὄχλων
[20, 107]   καὶ καταπληξάμενος τοὺς ἔνδον παρέλαβε  τὴν   πόλιν. καὶ τοὺς μὲν ἐγκαταληφθέντας
[20, 98]   τῆς τάφρου κατασφάξαντες παρεισέπεσον εἰς  τὴν   πόλιν καὶ τοὺς περὶ τὸ
[20, 56]   καὶ συχνοὺς ἀποβαλὼν μόλις εἷλε  τὴν   πόλιν καὶ τῶν Ἀπολλωνιατῶν τοὺς
[20, 8]   ἀπειρίαν ὀλίγον ὑποστάντων χρόνον εἷλε  τὴν   πόλιν κατὰ κράτος· δοὺς δὲ
[20, 56]   ἀφῆκε τῶν Καρχηδονίων φρουρούντων ταύτην  τὴν   πόλιν, Κεφαλοίδιον δὲ ἐκπολιορκήσας Λεπτίνην
[20, 44]   οὐδὲν ἐμνησικάκησαν διὰ τοὺς περιεστῶτας  τὴν   πόλιν κινδύνους, αὐτὸν δὲ τὸν
[20, 110]   Φεραίων ἐπικαλεσαμένων αὐτόν, παρεισπεσὼν εἰς  τὴν   πόλιν μετὰ μέρους τῆς δυνάμεως
[20, 103]   πολιτῶν διὰ τοῦ βασιλέως τηρεῖσθαι  τὴν   πόλιν μέχρι ἂν πρὸς
[20, 82]   πολέμου διηπειλήσατο πολιορκήσειν δυνάμεσιν ἁδραῖς  τὴν   πόλιν. οἱ δὲ Ῥόδιοι τὸ
[20, 94]   ἀναβησόμενον διὰ τοῦ ὀρύγματος εἰς  τὴν   πόλιν, ὅπως κατασκέψηται τὸν τόπον
[20, 98]   πρυτάνεις πυθόμενοι τὸ συμβεβηκὸς καὶ  τὴν   πόλιν ὁρῶντες ἅπασαν τεθορυβημένην τοῖς
[20, 103]   τῆς φρουρᾶς ἀφηγουμένῳ Στρομβίχῳ παραδοῦναι  τὴν   πόλιν. οὐ προσέχοντος δ´ αὐτοῦ
[20, 54]   ἄφεσιν τῶν ἐγκλημάτων ἠξίου παραδιδόναι  τὴν   πόλιν· οὐ προσεχόντων δὲ τῶν
[20, 98]   θέατρον τόπου, δὲ κατὰ  τὴν   πόλιν ὄχλος παίδων καὶ γυναικῶν
[20, 107]   πείσας ἀποστῆναι τοῦ βασιλέως παρέλαβε  τὴν   πόλιν πλὴν τῆς ἄκρας· ταύτην
[20, 82]   πέμψαντες πρέσβεις ἠξίουν μὴ βιάσασθαι  τὴν   πόλιν προπεσεῖν παρὰ τὰς συνθήκας
[20, 46]   τὴν φρουρὰν ἐξαγαγὼν ἀπέδωκεν αὐτοῖς  τὴν   πόλιν. πρὸς δὲ τὸν υἱὸν
[20, 47]   πολύν γε χρόνον συνέβη μεῖναι  τὴν   πόλιν, Σελεύκου καθελόντος αὐτὴν καὶ
[20, 84]   δυνάμενα δοῦναι λύτρον παρεκόμιζον εἰς  τὴν   πόλιν· συνέθεντο γὰρ οἱ Ῥόδιοι
[20, 44]   ἀπαντῶντας ἀποσφάττων. γενομένης δὲ κατὰ  τὴν   πόλιν ταραχῆς ἐξαισίου τὸ μὲν
[20, 15]   τὰ χαλκώματα συναποστείλας ἠξίου παραδιδόναι  τὴν   πόλιν· τὴν μὲν γὰρ δύναμιν
[20, 31]   καὶ πρῶτοι μὲν Ἐνναῖοι πέμψαντες  τὴν   πόλιν τοῖς Ἀκραγαντίνοις παρέδωκαν· οἱ
[20, 30]   μετὰ πολλῶν λαφύρων ἐπανελθόντες εἰς  τὴν   πόλιν τὸν Ἀμίλκαν παρέδοσαν τοῖς
[20, 103]   τὰ τείχη κατὰ κράτος εἷλε  τὴν   πόλιν. τὸν μὲν οὖν Στρόμβιχον
[20, 71]   ἐπιβουλεύειν αὐτῷ δειναῖς περιέβαλε συμφοραῖς  τὴν   πόλιν· τοὺς μὲν γὰρ ἀπορωτάτους
[20, 55]   φαύλως ᾠκοδομημένον βιασάμενος εἰσέπεσεν εἰς  τὴν   πόλιν. τῶν δ´ Ἰτυκαίων τῶν
[20, 56]   προδώσειν ἐπ αγγελλομένων ἧκε πρὸς  τὴν   πόλιν· τῶν δὲ προδοτῶν καταφανῶν
[20, 85]   βέλους κατ ετίτρωσκε τοὺς κατὰ  τὴν   πόλιν ὑψηλότερα τὰ παρὰ τὸν
[20, 16]   Ἄντανδρος μὲν ᾤετο δεῖν παραδιδόναι  τὴν   πόλιν, ὢν ἄνανδρος φύσει καὶ
[20, 102]   εὖ παθοῦσι· Δημητριάδα μὲν γὰρ  τὴν   πόλιν ὠνόμασαν, θυσίας δὲ καὶ
[20, 104]   τοὺς Μεταποντίνους. παρελθὼν δ´ εἰς  τὴν   πόλιν ὡς φίλος ἐπράξατο μὲν
[20, 30]   μέρει τῶν προηττηθέντων οὐ μόνον  τὴν   πολιορκήσασαν δύναμιν ἐχειρώσαντο τῶν Καρχηδονίων,
[20, 23]   τῶν μισθοφόρων ἡγεμὼν λύσας  τὴν   πολιορκίαν ἀπήγαγε τὴν δύναμιν εἰς
[20, 99]   τύχην ἀφῃρῆσθαι πάλιν παρεσκευάζετο πρὸς  τὴν   πολιορκίαν. εἶτα τοῦ πατρὸς αὐτῷ
[20, 54]   τὰ τείχη τοῖς στρατιώταις καὶ  τὴν   πολιορκίαν εὐγενῶς ὑπέμενον. εἶθ´
[20, 0]   Ὡς Ῥόδον πολιορκήσας Δημήτριος διελύσατο  τὴν   πολιορκίαν. λζʹ Ὡς Ῥωμαῖοι Σαμνίτας
[20, 88]   γενόμενος καὶ πάντα τὰ πρὸς  τὴν   πολιορκίαν παρασκευασάμενος πάλιν ἐπέπλευσε τῷ
[20, 87]   τῶν ἀντισπασμάτων ὄντων. ~Τοιαύτην δὲ  τὴν   πολιορκίαν ποιησάμενος ἐφ´ ἡμέρας ὀκτὼ
[20, 4]   αὐτὸς μὲν ῥᾳδίως ὑπομένειν ἔφησε  τὴν   πολιορκίαν, συνήθης ὢν πάσῃ κακοπαθείᾳ,
[20, 92]   δὲ μέγιστα καθείλκυσεν οὗτος μετὰ  τὴν   πολιορκίαν ταύτην καὶ τὴν τοῦ
[20, 56]   διὰ τῆς μεσογείου ποιού μενος  τὴν   πορείαν ἐπεβάλετο μὲν νυκτὸς εἰς
[20, 108]   ὥρμησεν ἐκ τῆς Συρίας σύντομον  τὴν   πορείαν ποιούμενος ἐπὶ τοὺς πολεμίους.
[20, 11]   χρείαν οὐδαμῶς ἐπιτήδεια, πρὸς δὲ  τὴν   πόρρωθεν ὁρωμένην ὄψιν δυνάμενα δόξαν
[20, 34]   τῶν στρατιωτῶν ἀποθανεῖν. διόπερ ἀποθέμενος  τὴν   πορφύραν καὶ μεταλαβὼν ἰδιωτικὴν καὶ
[20, 38]   καὶ τῶν ἀφεστηκότων ἐνίους εἰς  τὴν   προ ϋπάρχουσαν ἀποκατέστησαν συμμαχίαν· ἐπεὶ
[20, 4]   τὴν χρείαν ἐξηρτυμένους· κατὰ γὰρ  τὴν   προγεγενημένην ἧτταν τῶν μὲν πεζῶν
[20, 93]   τελευτήν. ~Οἱ δὲ Ῥόδιοι θεωροῦντες  τὴν   προκοπὴν τῶν παρὰ τοῖς πολεμίοις
[20, 84]   πολλὰ μὲν πλοῖα τῶν ἐπὶ  τὴν   προνομὴν τῆς χώρας ὠφελείας χάριν
[20, 52]   λάττης κατήγαγον οἱ κρατήσαντες εἰς  τὴν   πρὸς τῇ πόλει στρατοπεδείαν. διεφθάρη
[20, 94]   ἄλλων μισθοφόρων καὶ ξένων ἐκκαλεῖσθαι  τὴν   πρὸς τὸν δῆμον εὔνοιαν. ~Δημήτριος
[20, 107]   φίλων βεβαίαν ἐτήρει τὴν εὔνοιαν  τὴν   πρὸς τὸν πεπιστευκότα. τὰ μὲν
[20, 4]   πρὸς τὸν δυνάστην διακείμενοι, διὰ  τὴν   πρὸς τοὺς ἀπογόνους εὔνοιαν οὐδὲν
[20, 113]   ὑπὸ τούτων καὶ πεισθεὶς ἀληθῆ  τὴν   προσαγγελίαν εἶναι, πρὸς μὲν τοὺς
[20, 57]   κράτος ὑπ´ Ἀγαθοκλέους καὶ τελευταίαν  τὴν   προσαγορευομένην Ἀκρίδα πόλιν αὐτόνομον, ἣν
[20, 38]   τὴν Λιβύην Καρχηδονίων ἐκπεμψάντων δύναμιν  τὴν   προσαξομένην τοὺς ἀφεστηκότας Νομάδας Ἀγαθοκλῆς
[20, 15]   τε τὴν ἐρημίαν καὶ διὰ  τὴν   προσηγγελμένην τοῖς ὑπολελειμμένοις συμφοράν. ~προαποστείλαντος
[20, 71]   Βρεττίοις, τῆς δὲ πόλεως οὐδὲ  τὴν   προσηγορίαν ἀπολιπών, ἀλλὰ Δικαιόπολιν μετονομάσας
[20, 40]   δίκην τὴν Μιλτιάδου θυγατέρα τοῦ  τὴν   προσηγορίαν φέροντος εἰς τὸν στρατηγήσαντα
[20, 66]   ἐπιέναι, ταχὺ τοῖς στρατιώταις ἐδήλωσαν  τὴν   προσιοῦσαν δύναμιν. διαδοθέντος οὖν πρὸς
[20, 111]   τειχῶν ἠνάγκασε τὴν πόλιν εἰς  τὴν   προϋπάρχουσαν ἀποκαταστῆναι τάξιν καὶ τὴν
[20, 24]   πλήθη. ταχὺ δὲ πάντων εἰς  τὴν   προϋπάρχουσαν εὔνοιαν ἀπο καταστάντων διὰ
[20, 108]   καὶ Λυκαονίαν ἐπιπορευόμενος πάλιν εἰς  τὴν   προϋπάρχουσαν συμμαχίαν ἀποκατέστησεν. καθ´ ὃν
[20, 59]   τότε πάλιν θαρρήσαντες ἀνέτρεχον εἰς  τὴν   προϋπάρχουσαν φιλίαν. ~ὁ δ´ Ἀρχάγαθος
[20, 7]   ναυαρχίδα τριήρη· στὰς δ´ ἐπὶ  τὴν   πρύμναν καὶ τοῖς ἄλλοις τὸ
[20, 23]   μήτ´ ἀμύνεσθαι τοὺς βάλλοντας διὰ  τὴν   πυκνότητα τῶν δένδρων. οἱ δὲ
[20, 68]   διεκώλυσαν, ἀλλὰ καὶ τῷ πλήθει  τὴν   ῥᾳδιουργίαν ἐξέθηκαν· ἐφ´ οἷς οἱ
[20, 41]   ὀρθὸν ἀνατείνουσα σκόπελον· περὶ δὲ  τὴν   ῥίζαν αὐτῆς ἄντρον ἦν εὐμέγεθες,
[20, 93]   στρατόπεδον ὑποχείρια λαβὼν ἐξαπέστειλεν εἰς  τὴν   Ῥόδον. εἷλε δὲ καὶ τετρήρη
[20, 82]   πρὸς τὸν ἐπίπλουν τὸν ἐπὶ  τὴν   Ῥόδον. εἶχε δὲ ναῦς μακρὰς
[20, 97]   τῶν πειρατῶν ἄφρακτα κατήγαγον εἰς  τὴν   Ῥόδον νυκτός, λαθόντες τοὺς πολεμίους.
[20, 36]   ἀπὸ σταδίων ὀγδοήκοντα κατήγαγεν εἰς  τὴν   Ῥώμην καὶ πολλὰ τῶν δημοσίων
[20, 49]   τοῦ δὲ Πτολεμαίου πλέοντος ἐπὶ  τὴν   Σαλαμῖνα καὶ τῶν ὑπηρετικῶν πλοίων
[20, 50]   νυκτὸς ἐπέπλει κατὰ σπουδὴν ἐπὶ  τὴν   Σαλαμῖνα, νομίζων φθάσαι τοὺς πολεμίους
[20, 47]   ἀνέζευξε μετὰ τῆς δυνάμεως ἐπὶ  τὴν   Σαλαμῖνα. δὲ τεταγμένος ὑπὸ
[20, 52]   μικρὸν ὑστερήσαντες ἀνέστρεψαν πάλιν εἰς  τὴν   Σαλαμῖνα. τῆς δὲ ναυμαχίας τοιοῦτον
[20, 101]   τῆς οἰκουμένης. κατὰ μὲν γὰρ  τὴν   Σικελίαν Ἀγαθοκλῆς, εἰρήνην ἀγόντων τῶν
[20, 77]   ἦρξαν ἔτη ἑπτακαίδεκα. κατὰ δὲ  τὴν   Σικελίαν Ἀγαθοκλῆς ἐπῄει τὰς ὑπ´
[20, 3]   καὶ Κόιντον Αἰμίλιον, κατὰ δὲ  τὴν   Σικελίαν Ἀγαθοκλῆς ἡττημένος ὑπὸ Καρχηδονίων
[20, 89]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Σικελίαν Ἀγαθοκλῆς οὐ δυνάμενος διαλύσασθαι
[20, 15]   Καρχηδόνιοι διεπέμποντο πρὸς Ἀμίλκαν εἰς  τὴν   Σικελίαν, ἀξιοῦντες κατὰ τάχος πέμψαι
[20, 61]   περιλειπομένους μετεπέμπετο πανταχόθεν, εἰς δὲ  τὴν   Σικελίαν ἐξέπεμψε τοὺς δηλώσοντας τῷ
[20, 40]   κυριεύειν. εἶναι γὰρ ἱκανὴν αὐτῷ  τὴν   Σικελίαν, ἵν´ ἐξῇ τῶν ἀπὸ
[20, 0]   διεβίβασε μέρος τῆς δυνάμεως εἰς  τὴν   Σικελίαν. κϛ Ὡς Ἀκραγαντῖνοι παραταξάμενοι
[20, 71]   ταχέως ἐκ τῆς Λιβύης εἰς  τὴν   Σικελίαν, μεταπεμψάμενος μέρος τῆς δυνάμεως
[20, 104]   ἔπραξεν. ἐπεβάλετο μὲν γὰρ ἐπὶ  τὴν   Σικελίαν στρατεύειν, ὡς τὴν τυραννίδα
[20, 25]   ἀναγκαίων χιλίους ὑπεδέξατο τοὺς διὰ  τὴν   σιτοδείαν ἐκχωρήσαντας. οἷς οὐ μόνον
[20, 33]   δὲ τοῦ πότου καὶ πρὸς  τὴν   σκηνὴν ἀπιόντων ἐλοιδόρησεν Λυκίσκος
[20, 104]   καὶ Ῥωμαίους ἐξέπεμψαν πρεσβευτὰς εἰς  τὴν   Σπάρτην, αἰτούμενοι βοήθειαν καὶ στρατηγὸν
[20, 51]   κρειττόνων θλιβομένων διὰ τὸ περὶ  τὴν   στάσιν ἐλάττωμα καὶ τὴν ἀνωμαλίαν
[20, 51]   μὲν ἀνῄρουν, τοὺς δὲ κατὰ  τὴν   στενοχωρίαν ἐκβιαζόμενοι περιέτρεπον εἰς τὸ
[20, 31]   τῶν πρωτείων, τὸ δὲ μέγιστον,  τὴν   στρατείαν ἑαυτῶν ποιουμένων ἐπ´ ἐλευθερώσει
[20, 19]   ἐπὶ Κιλικίαν, ὃς ἐνεργὸν ποιησάμενος  τὴν   στρατείαν ἐνίκησε τοὺς τοῦ Πτολεμαίου
[20, 104]   δὲ ἐπὶ τοῦ παρόντος ταύτην  τὴν   στρατείαν ἔπλευσεν εἰς Κόρκυραν καὶ
[20, 41]   Ὀφέλλας, ἐπειδὴ πάντ´ αὐτῷ πρὸς  τὴν   στρατείαν κατεσκεύαστο λαμπρῶς, ἐξώρμησε μετὰ
[20, 40]   τῶν Ἀθηναίων προθύμως ὑπήκουσαν εἰς  τὴν   στρατείαν. οὐκ ὀλίγοι δὲ καὶ
[20, 65]   τοῦ βωμοῦ, ἀπὸ δὲ ταύτης  τὴν   στρατηγικὴν καὶ κατὰ τὸ συνεχὲς
[20, 42]   ἅπαντα χορηγήσας τούτους μὲν ἠξίου  τὴν   στρατιὰν ἀναλαμβάνειν ἐκ τῆς κακοπαθείας,
[20, 38]   τὴν ἐπίνοιαν αὐτοῦ κατανοήσαντες ἐξήγαγον  τὴν   στρατιὰν ἐκ τῆς παρεμβολῆς καὶ
[20, 34]   τῶν ἡγεμόνων ἀπάξειν πρὸς αὐτοὺς  τὴν   στρατιὰν ἐπηγγείλαντο· δ´ Ἀγαθοκλῆς
[20, 62]   τῶν πολιτῶν εἰς δειλίαν προήγαγε  τὴν   στρατιάν, τῷ μὲν ἀριθμῷ βραχὺ
[20, 41]   ἄλλην παρασκευὴν ἦγον, ὥστε ἐμφερῆ  τὴν   στρατιὰν ὑπάρχειν ἀποικίᾳ. ὀκτωκαίδεκα μὲν
[20, 60]   δὲ τῶν Καρχηδονίων τὴν εἰς  τὴν   στρατοπεδείαν ἀποχώρησιν τῶν πολεμίων ἠναγκάσθησαν
[20, 108]   καταλαβέσθαι καὶ χάρακι καὶ τάφρῳ  τὴν   στρατοπεδείαν ἀσφαλισαμένους ὑπομένειν τῶν πολεμίων
[20, 39]   ἐνέκειτο, διαλαμβάνων κατὰ κράτος αἱρήσειν  τὴν   στρατοπεδείαν. ἐν τοσούτῳ δὲ τὸ
[20, 109]   παράταξιν οὐ συγκατέβαινον, ἤρξατο περιταφρεύειν  τὴν   στρατοπεδείαν καὶ καταπέλτας καὶ βέλη
[20, 64]   τῶν ἄλλων ἠναγκάσθησαν ἀναχωρῆσαι πρὸς  τὴν   στρατοπεδείαν. οἱ δὲ βάρβαροι βαρέως
[20, 83]   τὰς ἐπαύλεις, ἐξ ὧν ὠχύρωσε  τὴν   στρατοπεδείαν, περιλαβὼν τριπλῷ χάρακι καὶ
[20, 12]   μέχρι τινὸς ἐπιδιώξας ἐπανῆλθε καὶ  τὴν   στρατοπεδείαν τῶν Καρχηδονίων διήρπασεν. ~ἔπεσον
[20, 36]   βούλεσθαι τοῖς ἐπιφανεστάτοις χαρίζεσθαι συνῆγον  τὴν   σύγκλητον οὐ τὴν ὑπὸ τούτου
[20, 36]   εὐχρηστίαν φιλοτιμηθείς. κατέμιξε δὲ καὶ  τὴν   σύγκλητον, οὐ τοὺς εὐγενεῖς καὶ
[20, 42]   κατηγορήσας δὲ τοῦ παρόντος ἐπὶ  τὴν   συμμαχίαν ὡς ἐπιβουλεύοντος καὶ παροξύνας
[20, 14]   νομίσαντες ἐκ θεῶν αὐτοῖς γεγονέναι  τὴν   συμφοράν, ἐτράπησαν πρὸς παντοίαν ἱκεσίαν
[20, 14]   ὀλιγωροῦντες τοῦ δαιμονίου. διὰ δὲ  τὴν   συμφορὰν ταύτην εἰς μεταμέλειαν ἐλθόντες
[20, 15]   Ἀγαθοκλέους καὶ τῶν τέκνων αὐτοῦ  τὴν   συμφορὰν ὠδύροντο, τῶν δ´ ἰδιωτῶν
[20, 30]   διαφέρων καὶ πολλὴν δύναμιν ἐσχηκὼς  τὴν   συναγωνι σαμένην περὶ τὸν Ἱμέραν
[20, 76]   καὶ ταύτης τῆς ἐκβάσεως καὶ  τὴν   συνάπτουσαν παραλίαν ἀκούων ἕλεσι καὶ
[20, 85]   πλοίοις. ἐν ὅσῳ δὲ ταῦτα  τὴν   συντέλειαν ἐλάμβανεν, ἀθροίσας τοὺς ἁδροτάτους
[20, 76]   καὶ ταχὺ πάλιν ἐπανῆλθεν εἰς  τὴν   Συρίαν, συμπαραπλέον τος αὐτῷ καὶ
[20, 8]   μέγεθος τοῦ διείργοντος πελάγους ἀναλογιζόμενοι  τὴν   σωτηρίαν ἀπεγίνωσκον. δ´ Ἀγαθοκλῆς
[20, 66]   τῶν πολεμίων ἐφόδου. ἑκάστου δὲ  τὴν   σωτηρίαν ἐν τῇ φυγῇ τιθεμένου
[20, 34]   ἐπηγγείλαντο· δ´ Ἀγαθοκλῆς ὁρῶν  τὴν   σωτηρίαν ἐπὶ ῥοπῆς κειμένην καὶ
[20, 5]   ἀπ εγίνωσκον τῶν ἐκπλεῖν μελλόντων  τὴν   σωτηρίαν καὶ τοῦ δυνάστου τὴν
[20, 64]   μὲν πρὸς ἀνθρώπους ἀπο γινώσκοντας  τὴν   σωτηρίαν οὐκ ἔκρινον, μένοντες δ´
[20, 106]   τὴν βοήθειαν προσλαμβάνεσθαι διά τε  τὴν   τἀνδρὸς ἀρετὴν καὶ διὰ τὸ
[20, 22]   περὶ Ἀριφάρνην ἀνθεστηκότας κατὰ μέσην  τὴν   τάξιν καὶ πολλῶν παρ´ ἀμφοτέροις
[20, 50]   ἤμελλε διαγωνίζεσθαι. κατὰ μέσην δὲ  τὴν   τάξιν τὰ ἐλάχιστα τῶν σκαφῶν
[20, 29]   συγκινδυνεύειν· μετὰ δὲ ταῦτα διὰ  τὴν   ταραχὴν καὶ τὸν φόβον ἐγκαταλιπόντων
[20, 41]   φήμην καὶ φοβερωτάτην αὐτοῖς εἶναι  τὴν   ταύτης προσηγορίαν. ὅτε δὲ μεθύσκοιτο,
[20, 97]   τῶν ἔργων καὶ περί τε  τὴν   ταφὴν τῶν τελευτησάντων καὶ τὴν
[20, 109]   πολιορκῆσαι. συντελουμένων δ´ ἀκροβολισμῶν περὶ  τὴν   ταφρείαν καὶ τῶν περὶ τὸν
[20, 76]   πάντων δὲ κατενεχθέντων ἐπὶ τὸ  τὴν   ταχίστην ἀπιέναι παρήγγειλε τοῖς στρατιώταις
[20, 111]   πατρὸς ἐντολὰς καὶ παρα κελευόμενοι  τὴν   ταχίστην διαβιβάζειν τὰς δυνάμεις εἰς
[20, 46]   εἰς Κύπρον πλεῦσαι καὶ διαπολεμῆσαι  τὴν   ταχίστην πρὸς τοὺς Πτολεμαίου στρατηγούς.
[20, 109]   πρὸς αὐτὸν μετὰ τῆς δυνάμεως  τὴν   ταχίστην· σφόδρα γὰρ εὐλαβεῖτο μὴ
[20, 61]   τὰ συμβεβηκότα καὶ παρακαλέσοντας βοηθεῖν  τὴν   ταχίστην. τοῖς δὲ προγεγονόσιν ἀτυχήμασιν
[20, 110]   καθ´ ἣν εἰώθεισαν Ἀθηναῖοι συντελεῖν  τὴν   τελετήν, ἔπεισε τὸν δῆμον διὰ
[20, 33]   Λυκίσκος τὸν Ἀρχάγαθον εἰς  τὴν   τῆς μητρυιᾶς μοιχείαν· ἐδόκει γὰρ
[20, 43]   συν τελουμένων, τε Βορμίλκας  τὴν   τῆς πατρίδος ἐλευθερίαν ἀφαιρούμενος οὐδὲν
[20, 73]   δὲ κυβερνητῶν οἰομένων δεῖν ἀπομένειν  τὴν   τῆς Πλειάδος δύσιν δοκοῦσαν ἔσεσθαι
[20, 80]   καὶ πέντε μῆνας καταναλώσαντες εἰς  τὴν   τῆς πολεμίας γῆς καταφθορὰν τάς
[20, 99]   ἀρετῇ γενόμενος περίβλεπτος. ~Δημήτριος δὲ  τὴν   τῆς πόλεως ἅλωσιν ὑπολαβὼν ἐκ
[20, 100]   δόξαις, συμβεβλημένων δὲ μεγάλα πρὸς  τὴν   τῆς πόλεως σωτηρίαν. τὸν δὲ
[20, 79]   μὲν δικαίως ἂν λέγοιτο λελοιπέναι  τὴν   τῆς τυραννίδος τάξιν, Δεινοκράτης δ´
[20, 41]   τῷ κάλλει διαφέρουσαν· διὰ δὲ  τὴν   τῆς ψυχῆς ἀγριότητα διατετυπῶσθαί φασι
[20, 0]   τῶν πραχθέντων Ἀππίῳ Κλαυδίῳ κατὰ  τὴν   τιμητικὴν ἀρχήν. ιγʹ Παράδοσις Κορίνθου
[20, 54]   εἶναι τὴν ὕβριν ἅμα καὶ  τὴν   τιμωρίαν. καὶ ταῦτ´ ἐγίνετό τισιν
[20, 72]   πρὸς τὴν θάλατταν ἀχθέντος ἐπὶ  τὴν   τιμωρίαν καὶ τῶν σφαγέων ἐφεστώτων
[20, 65]   ὑπέσχον, αὐτῆς τῆς ἀσεβείας ἴσην  τὴν   τιμωρίαν πορισαμένης· τοῖς δ´ ἐκ
[20, 33]   υἱὸν Ἀγαθοκλέους αὐτὸν ἀντ´ ἐκείνου  τὴν   τιμωρίαν ὑπέχειν. ἀπῄτουν δὲ καὶ
[20, 25]   βολῆς, εἰ μὴ σύντομον ἔσχε  τὴν   τοῦ βίου τελευτήν. πέντε γὰρ
[20, 14]   τὴν ἱκεσίαν, ἡγούμενοι μᾶλλον ἐξιλάσεσθαι  τὴν   τοῦ θεοῦ μῆνιν τῶν ἀναθημάτων
[20, 92]   μετὰ τὴν πολιορκίαν ταύτην καὶ  τὴν   τοῦ πατρὸς τελευτήν. ~Οἱ δὲ
[20, 23]   ἐννέα μόνον μῆνας βασιλεύσας μετὰ  τὴν   τοῦ πατρὸς τελευτὴν Παρυσάδου. Μενίσκος
[20, 73]   περὶ Γάζαν καὶ σπεύδων φθάσαι  τὴν   τοῦ Πτολεμαίου παρασκευὴν τοῖς μὲν
[20, 35]   ἐκπολιορκήσας συνηνάγκασε τοὺς Τυρρηνοὺς λῦσαι  τὴν   τοῦ Σουτρίου πολιορκίαν. ~Ἐν δὲ
[20, 33]   ἕκαστοι τὰς πανοπλίας ἀνελάμβανον ἐπὶ  τὴν   τοῦ φονεύσαντος τιμωρίαν· καὶ πέρας
[20, 75]   ταχυναυτούσας τῶν ἠκολουθηκυιῶν ἐξαποστέλλειν ἐπὶ  τὴν   τούτων ζήτησιν. ~διόπερ χρόνου γενομένου
[20, 77]   καὶ Κεφαλοίδιον καὶ τὴν χώραν  τὴν   τούτων. ~Θαυμάσαι δ´ ἄν τις
[20, 42]   εἶθ´ οἱ μὲν Καρχηδόνιοι πυθόμενοι  τὴν   τούτων παρουσίαν κατεπλάγησαν, ὁρῶντες τηλικαύτην
[20, 112]   Πόντου φυλακίδων νεῶν ἁλῶναι. κατὰ  τὴν   τρίτην δὲ αὐτοῦ συνδιαβαίνοντος τοῦ
[20, 30]   κενὰ τοῦ πολέμου. Μετὰ δὲ  τὴν   τροπὴν οἱ μὲν Καρχηδόνιοι ἄλλοι
[20, 104]   ἐπὶ τὴν Σικελίαν στρατεύειν, ὡς  τὴν   τυραννίδα μὲν καταλύσων τὴν Ἀγαθοκλέους,
[20, 43]   οὐκ ἐτόλμα δὲ ἀποκαλύψασθαι πρὸς  τὴν   τυραννίδα, μετακαλούμενος ὑπὸ τῆς εὐλαβείας.
[20, 15]   καιρόν. οἱ μὲν γὰρ περὶ  τὴν   τυραννίδα τοῦ Ἀγαθοκλέους καὶ τῶν
[20, 14]   τῶν πολυτελεστάτων ἀναθημάτων ἔπεμψαν εἰς  τὴν   Τύρον οὐκ ὀλίγα. ἀποικισθέντες γὰρ
[20, 44]   Ὀμβρίκων χώρας διελθόντες ἐνέβαλον εἰς  τὴν   Τυρρηνίαν πολεμίαν οὖσαν καὶ τὸ
[20, 99]   ὑπολαβὼν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτοῦ  τὴν   τύχην ἀφῃρῆσθαι πάλιν παρεσκευάζετο πρὸς
[20, 33]   συνεπιθέμενοι τῷ καιρῷ στάσιν οὐ  τὴν   τυχοῦσαν ἐξέκαυσαν. παντὸς δὲ τοῦ
[20, 77]   χρόνον Πασίφιλος στρατηγός, ἀκούσας  τὴν   τῶν Ἀγαθοκλέους υἱῶν ἀναίρεσιν καὶ
[20, 71]   μέρος τῆς δυνάμεως παρῆλθεν εἰς  τὴν   τῶν Αἰγεσταίων πόλιν οὖσαν σύμμαχον.
[20, 101]   Σεμπρώνιος μετὰ δυνάμεως ἐμβαλὼν εἰς  τὴν   τῶν Αἰκλῶν χώραν ἐχειρώσατο τετταράκοντα
[20, 84]   καὶ πετροβόλους, οἱ δὲ περὶ  τὴν   τῶν ἄλλων κατασκευήν, τινὲς δὲ
[20, 92]   ταῖς ἐπινοίαις καὶ πολλὰ παρὰ  τὴν   τῶν ἀρχιτεκτόνων τέχνην παρευρίσκων ὠνομάσθη
[20, 64]   παραβάλλεσθαι τὴν δύναμιν ἤγαγεν ἐπὶ  τὴν   τῶν βαρβάρων στρατοπεδείαν. ἐπεξελθόντων οὖν
[20, 102]   νομίζων δόξαν οἴσειν αὐτῷ μεγάλην  τὴν   τῶν Ἑλλήνων αὐτονομίαν, ἅμα δὲ
[20, 66]   παρεμβολὴν τῶν Καρχηδονίων προσάγοντας, νομίσαντες  τὴν   τῶν Ἑλλήνων δύναμιν ἅπασαν διεσκευασμένην
[20, 37]   ἡγούμενος ἔσεσθαι τοῖς ἰδίοις πράγμασι  τὴν   τῶν Ἑλλήνων εὔνοιαν· ἐπεὶ δὲ
[20, 39]   τῆς παρεμβολῆς ἀγωνίζεσθαι, ἐπὶ δὲ  τὴν   τῶν Ἑλλήνων στρατοπεδείαν ὥρμησαν, εἰδότες
[20, 15]   τοῖς δ´ ἀπιστοῦσιν ἀπόδειξιν παρέχεσθαι  τὴν   τῶν ἐμβόλων κομιδήν. τῶν δ´
[20, 9]   ἴδον εἰς τὴν χώραν προάγουσαν  τὴν   τῶν ἐναντίων δύναμιν, συλλογιζόμενοι περὶ
[20, 49]   τοὺς πολεμίους. ~Πτολεμαῖος δὲ πυθόμενος  τὴν   τῶν ἰδίων ἧτταν ἐξέπλευσεν ἐκ
[20, 29]   δὲ Καρχηδόνιοι τὰ μὲν διὰ  τὴν   τῶν ἰδίων ταραχήν, τὰ δὲ
[20, 36]   πολλῶν εὔνοιαν. καὶ κατὰ μὲν  τὴν   τῶν ἱππέων δοκιμασίαν οὐδενὸς ἀφείλετο
[20, 12]   πεζῶν τάξιν. παραπλησίως δὲ καὶ  τὴν   τῶν ἱππέων ἐπιφορὰν ὑποστάντες καὶ
[20, 67]   αἰσθόμενοι προσιόντας αὐτοὺς καὶ δόξαντες  τὴν   τῶν Καρχηδονίων δύναμιν ἥκειν ἀπήγγειλαν
[20, 3]   ἐπιφανεὶς χώραν ἀπόρθητον καὶ διὰ  τὴν   τῶν Καρχηδονίων εὐδαιμονίαν πεπληρωμένην παντοίων
[20, 9]   τῶν ἀποβησομένων συμφορὰν ἰδίαν ἡγοῦντο  τὴν   τῶν νεῶν ἀπώλειαν. διὸ καὶ
[20, 37]   ἀντείχετο τῆς βασιλικῆς οἰκίας, ὡς  τὴν   τῶν ὅλων ἀρχὴν περιστήσων εἰς
[20, 106]   τῆς Θρᾴκης μετ επέμψατο πρὸς  τὴν   τῶν ὅλων κοινοπραγίαν· ἀεὶ γὰρ
[20, 55]   αὐτὸν ἐποιήσαντο, τινὲς δ´ ἐκαραδόκουν  τὴν   τῶν ὅλων κρίσιν. τέτταρα γὰρ
[20, 84]   τὰς αὑτῶν ἐπιστήμας παρείχοντο πρὸς  τὴν   τῶν ὅπλων κατασκευήν, ἅπας δ´
[20, 12]   δὲ πλεῖστα συνηνάγκασαν στρέψαι πρὸς  τὴν   τῶν πεζῶν τάξιν. παραπλησίως δὲ
[20, 8]   ἔνδον διὰ τὴν ἄγνοιαν καὶ  τὴν   τῶν πολεμικῶν ἀπειρίαν ὀλίγον ὑποστάντων
[20, 109]   Ἀντίγονος ἡμέρας γενομένης ὡς εἶδε  τὴν   τῶν πολεμίων ἀπαλλαγήν, ἀντιπαρῆγεν αὐτὸς
[20, 109]   τριπλῷ χάρακι. ~Ἀντίγονος δὲ πυθόμενος  τὴν   τῶν πολεμίων ἀποχώρησιν εὐθὺς ἐπεδίωκεν
[20, 83]   σταυρώμασι πυκνοῖς καὶ μεγάλοις, ὥστε  τὴν   τῶν πολεμίων βλάβην γίνεσθαι τῶν
[20, 29]   ἰδίων ταραχήν, τὰ δὲ διὰ  τὴν   τῶν πολεμίων ἐπιφάνειαν ἐλαττούμενοι, μάλιστα
[20, 107]   περὶ Κάσανδρον ἔδοξε μὴ περιμένειν  τὴν   τῶν πολεμίων ἔφοδον, ἀλλὰ καὶ
[20, 89]   δὲ περὶ Δεινοκράτην φυγάδες ὁρῶντες  τὴν   τῶν πολεμίων ὁρμὴν ἄσμενοι κατήντησαν
[20, 90]   Ἀγαθοκλεῖ, διετῆ χρόνον ἀναλώσας εἰς  τὴν   τῶν πολεμίων παράθεσιν. Κατὰ δὲ
[20, 108]   οἱ περὶ τὸν Λυσίμαχον πυθόμενοι  τὴν   τῶν πολεμίων παρουσίαν συνήδρευον, βουλευόμενοι
[20, 1]   καὶ τῶν φιλοτίμως ἐχόντων πρὸς  τὴν   τῶν πράξεων ἐπίγνωσιν μεσολαβοῦσι τὴν
[20, 80]   πλῆθος. ἀπὸ δὲ τούτων γενόμενοι  τὴν   τῶν Σαμνιτῶν χώραν ἐπῆλθον δενδροτομοῦντες
[20, 5]   πρῶτον ὑπολαβόντες αὐτὸν ὡρμηκέναι πρὸς  τὴν   τῶν σιτηγῶν βοήθειαν, ἀνέστρεφον καὶ
[20, 51]   τῶν μὲν ἡττόνων ἐπικρατούντων διὰ  τὴν   τῶν σκαφῶν ὑπεροχήν, τῶν δὲ
[20, 112]   ἔχων δ´ ἱκανὰ πόρια πρὸς  τὴν   τῶν στρατιωτῶν διάβασιν τριχῇ διεμέρισε
[20, 33]   ἀκοὴν ἔδειξε τοῖς πολεμίοις καὶ  τὴν   τῶν στρατοπέδων ἧτταν διεσάφησεν. οἱ
[20, 36]   τῷ δὲ Ἀππίῳ συμφιλοτιμούμενος καὶ  τὴν   τῶν συγγενῶν προαγωγὴν βεβαιῶσαι βουλόμενος
[20, 29]   τήν τε τῶν βαρβάρων καὶ  τὴν   τῶν συμμαχούντων Ἑλλήνων. παρηκολούθει δὲ
[20, 36]   ἀφείλετο τὸν ἵππον, κατὰ δὲ  τὴν   τῶν συνέδρων καταγραφὴν οὐδένα τῶν
[20, 72]   οἰκητήριον τοῖς αὐτομόλοις. ~Ἀκούσας γὰρ  τὴν   τῶν υἱῶν ἀναίρεσιν καὶ δι´
[20, 54]   τόπους, ὥστε σταυρῷ παραπλησίαν εἶναι  τὴν   ὕβριν ἅμα καὶ τὴν τιμωρίαν.
[20, 23]   διαβὰς τὸν ποταμὸν ἤρξατο κόπτειν  τὴν   ὕλην, δι´ ἧς ἀναγκαῖον ἦν
[20, 23]   δι´ ὧν ῥᾳδίως κατετίτρωσκε τοὺς  τὴν   ὕλην κόπτοντας, μὴ δυναμένους μήτε
[20, 23]   ἐπὶ τρεῖς μὲν ἡμέρας ἔτεμνον  τὴν   ὕλην, ὁδοποιούμενοι καὶ διακαρτεροῦντες ἐπιπόνως·
[20, 86]   μηχαναῖς ταῖς τῶν πολεμίων καὶ  τὴν   ὕλην ὑφῆψαν, μετὰ δὲ ταῦτα
[20, 91]   ἦρχε Φερεκλῆς, ἐν Ῥώμῃ δὲ  τὴν   ὑπατικὴν ἀρχὴν διεδέξαντο Πόπλιος Σεμπρώνιος
[20, 106]   ἄρχων Νικοκλῆς, ἐν Ῥώμῃ δὲ  τὴν   ὕπατον ἀρχὴν διεδέξαντο Μάρκος Λίβιος
[20, 27]   δ´ Ἀθήνησι Δημητρίου τοῦ Φαληρέως  τὴν   ὕπατον ἀρχὴν ἐν Ῥώμῃ παρέλαβον
[20, 37]   δ´ Ἀθήνησι Χαρίνου Ῥωμαῖοι μὲν  τὴν   ὕπατον ἀρχὴν παρέδοσαν Ποπλίῳ Δεκίῳ
[20, 73]   ἦρχε Κόροιβος, ἐν Ῥώμῃ δὲ  τὴν   ὕπατον ἀρχὴν παρέλαβον Κόιντος Μάρκιος
[20, 81]   αὐτὴν μάλιστα τῶν πόλεων καὶ  τὴν   ὑπὲρ ὅλης τῆς βασιλείας διαθήκην
[20, 72]   τόπον αἵματι κραθεῖσαν πόρρωθεν διαφαίνειν  τὴν   ὑπερβολὴν τῆς τοῦ πάθους ὠμότητος.
[20, 43]   μέλλειν ἀεὶ τοῦ πράττειν καὶ  τὴν   ὑπέρθεσιν τῆς συντελείας προκρίνουσιν.
[20, 82]   δυνάμεως καὶ πολιορκητικῶν ὀργάνων φοβηθέντες  τὴν   ὑπεροχὴν τοῦ βασιλέως τὸ μὲν
[20, 5]   τινὲς δὲ πορθήσειν τῆς Σικελίας  τὴν   ὑπὸ Καρχηδονίους, πάντες δὲ ἀπ
[20, 36]   χαρίζεσθαι συνῆγον τὴν σύγκλητον οὐ  τὴν   ὑπὸ τούτου καταλεγεῖσαν, ἀλλὰ τὴν
[20, 36]   τὴν ὑπὸ τούτου καταλεγεῖσαν, ἀλλὰ  τὴν   ὑπὸ τῶν προγεγενημένων τιμητῶν καταγραφεῖσαν·
[20, 42]   μὲν ἀμύνασθαι, καταταχούμενος δὲ καὶ  τὴν   ὑπολελειμμένην δύναμιν οὐκ ἔχων ἀξιόχρεων
[20, 30]   φωνῆς, ὃς ἔφησεν αὐτὸν εἰς  τὴν   ὑστεραίαν εἰς Συρακούσσας δειπνήσειν, τοῦ
[20, 30]   ἄλλους τόπους διασπαρέντες μόγις εἰς  τὴν   ὑστεραίαν ἠθροίσθησαν, οἱ δὲ Συρακόσιοι
[20, 22]   ἐκτάξας αὐτὸς κατὰ μέσην ὑπῆρχε  τὴν   φάλαγγα, καθάπερ ἐστὶ Σκύθαις νόμιμον.
[20, 10]   εὐωνύμου Βορμίλκας ἡγούμενος βαθεῖαν ἐποίει  τὴν   φάλαγγα, κωλύοντος τοῦ τόπου παρεκτείνειν
[20, 90]   πολιτείας. μετὰ δὲ ταῦτα Σαμνιτῶν  τὴν   Φαλερνῖτιν πορθούντων ἀνέζευξαν ἐπ´ αὐτοὺς
[20, 26]   τῷ δ´ Εὐμήλῳ χρησμὸς ἦν  τὴν   φερομένην οἰκίαν φυλάξασθαι. ὅθεν πάλιν
[20, 81]   πρὸς πάντας τοὺς δυνάστας συντεθειμένοι  τὴν   φιλίαν διετήρουν μὲν ἑαυτοὺς ἐκτὸς
[20, 90]   πιστεύσας πρὸς μόνον Δεινοκράτην διετήρησε  τὴν   φιλίαν μέχρι τελευτῆς. δὲ
[20, 81]   πρὸς ἅπαντας κατ´ ἰδίαν συντιθεμένη  τὴν   φιλίαν τῶν πρὸς ἀλλήλους τοῖς
[20, 96]   οἱ δ´ ὀξυβελεῖς καὶ πετροβόλοι  τὴν   φορὰν ἀπροόρατον ἔχοντες πολλοὺς διέφθειρον
[20, 31]   καὶ τῶν πολιτικῶν συνεργησάντων συνέβη  τὴν   φρουρὰν ἁλῶναι καὶ πολλοὺς μὲν
[20, 46]   ναυσὶν ἑκατόν· ἐξ Ἴμβρου δὲ  τὴν   φρουρὰν ἐξαγαγὼν ἀπέδωκεν αὐτοῖς τὴν
[20, 37]   παράπλῳ τὴν Ἄνδρον ἠλευθέρωσε καὶ  τὴν   φρουρὰν ἐξήγαγε. κομισθεὶς δ´ ἐπὶ
[20, 103]   ἐν ὀλίγαις ἡμέραις παραλαβὼν ἐξέβαλε  τὴν   φρουράν. μετὰ δὲ ταῦτ´ ἐπ´
[20, 12]   Καρχηδονίων στρατόπεδον οἱ μὲν βάρβαροι  τὴν   φυγὴν ἐποιοῦντο πρὸς τὴν Καρχηδόνα,
[20, 66]   οἱ δ´ ἐκπεπηδηκότες ἄνοπλοι καὶ  τὴν   φυγὴν ποιούμενοι διὰ τῶν δυσχωριῶν
[20, 100]   μέρη τῆς Ἑλλάδος) πρῶτον μὲν  τὴν   Χαλκιδέων πόλιν ἠλευθέρωσε, φρουρουμένην ὑπὸ
[20, 112]   τὸ σῶμα πρὸς Λυσίμαχον εἰς  τὴν   χειμασίαν ἀνέζευξε, ἀποβεβληκὼς τὸ πλεῖον
[20, 109]   κατα διώκειν ἀπέστη, πρὸς δὲ  τὴν   χειμασίαν ἐπιλεξάμενος τοὺς εὐθετωτάτους τόπους
[20, 109]   κακοπαθίας τοὺς στρατιώτας, ἅμα δὲ  τὴν   χειμερινὴν ὥραν ὁρῶν περιλαμβάνουσαν τοῦ
[20, 84]   γονεῖς καὶ παῖδας τρέφεσθαι λαμβάνοντας  τὴν   χορηγίαν ἀπὸ τοῦ κοινοῦ ταμιείου,
[20, 108]   δυνάμεως ἐκόμιζεν, ὅπως τοιαύτην ἔχῃ  τὴν   χορηγίαν, ὅταν αὐτῷ χρεία γένηται
[20, 97]   ἐν βραχεῖ χρόνῳ νυκτὸς ἐθαύμαζε  τὴν   χορηγίαν τῆς πόλεως καὶ τὴν
[20, 4]   ἀναβησομένους ἑτοίμους ἔχειν, τὰ πρὸς  τὴν   χρείαν ἐξηρτυμένους· κατὰ γὰρ τὴν
[20, 11]   μιμησάμενος ἀνέδωκεν αὐτοῖς πρὸς μὲν  τὴν   χρείαν οὐδαμῶς ἐπιτήδεια, πρὸς δὲ
[20, 42]   ἔνιοι τῶν ὄφεων ὁμοίαν ἔχοντες  τὴν   χρόαν τῇ κατ´ αὐτοὺς οὔσῃ
[20, 90]   Ἰταλίαν Ῥωμαῖοι μὲν Παλιγνοὺς καταπολεμήσαντες  τὴν   χώραν ἀφείλοντο καί τισι τῶν
[20, 32]   πασχουσῶν τῶν πόλεων διὰ τὸ  τὴν   χώραν δῃοῦσθαι καὶ τοὺς καρποὺς
[20, 62]   Λεπτίνης ἐμβαλὼν εἰς τὴν Ἀκραγαντίνην  τὴν   χώραν ἐδῄου, δὲ Ξενόδοκος
[20, 80]   ἐπαύλεις σχεδὸν ἁπάσας ἐπυρπόλησαν καὶ  τὴν   χώραν ἐξηγρίωσαν, ἀφανίσαντες πᾶν τὸ
[20, 76]   Αἰγύπτου καὶ νομίσας δορίκτητον ἔχειν  τὴν   χώραν ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν.
[20, 18]   ἅμ´ ἡμέρᾳ τοῖς τε προνομεύουσι  τὴν   χώραν καὶ τοῖς ἐκτὸς τῆς
[20, 104]   τοὺς Λευκανοὺς ἔπεισεν ἐμβαλεῖν εἰς  τὴν   χώραν καὶ τῷ καιρῷ συνεπιθέμενος
[20, 25]   τούτοις τὴν ὀνομαζομένην Ψόαν καὶ  τὴν   χώραν κατεκληρούχησεν. ὑπὲρ δὲ τῶν
[20, 9]   σκάφη· ὡς δ´ ἴδον εἰς  τὴν   χώραν προάγουσαν τὴν τῶν ἐναντίων
[20, 77]   δύο, Θέρμα καὶ Κεφαλοίδιον καὶ  τὴν   χώραν τὴν τούτων. ~Θαυμάσαι δ´
[20, 80]   κατήγγειλαν, Φρουσίνωνα δὲ ἐκπολιορκήσαντες ἀπέδοντο  τὴν   χώραν. ~Τοῦ δ´ ἐνιαυσίου χρόνου
[20, 41]   χρόνον τὰ γινόμενα τοὺς κατὰ  τὴν   χώραν ὑπολαμβάνειν μὴ βλέπειν αὐτήν·
[20, 92]   ἐναγώνιον παρέχεσθαι τὸ σῶμα καὶ  τὴν   ψυχήν. ἐπὶ γὰρ τούτου βέλη
[20, 77]   τῶν ἐλπίδων περικοπτομένων οὕτως ἐταπεινώθη  τὴν   ψυχὴν ὥστε διαπρεσβεύσασθαι πρὸς Δεινοκράτην
[20, 47]   κτίζων περὶ τὸν Ὀρόντην ποταμὸν  τὴν   ὠνομασμένην Ἀντιγονίαν ἀφ´ ἑαυτοῦ. κατεσκεύαζε
[20, 2]   καὶ τῇ ἱστορίᾳ κεκραμένην ἔχοντα  τὴν   ὠφέλειαν, μεγάλων καὶ λαμπρῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/11/2006