Livre, Chap. |
[20, 4] |
εὔνοιαν
οὐδὲν
ἂν
πράξειαν
ἄτοπον
|
κατὰ |
Ἀγαθοκλέους.
ἀπορούμενος
δὲ
χρημάτων
τά |
[20, 4] |
τὰ
πρὸς
τὴν
χρείαν
ἐξηρτυμένους·
|
κατὰ
|
γὰρ
τὴν
προγεγενημένην
ἧτταν
τῶν |
[20, 22] |
πᾶσι
γενέσθαι
φανερὸν
ὅτι
καὶ
|
κατὰ |
γένος
καὶ
κατ´
ἀρετὴν
προσῆκον |
[20, 49] |
μὲν
οὖν
πρὸς
τὸν
Μενέλαον
|
κατὰ |
γῆν
ἔπεμψέ
τινας,
διακελευόμενος
τὰς |
[20, 45] |
βέλη
προσέβαλλε
τῇ
Μουνυχίᾳ
καὶ
|
κατὰ |
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν.
ἀμυνομένων |
[20, 83] |
ἐξέπεμψε
πορθήσοντας
τὴν
νῆσον
καὶ
|
κατὰ |
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν.
ἐδενδροτόμησε |
[20, 48] |
ἀλλὰ
προσεκαρτέρει
τῇ
πολιορκίᾳ
καὶ
|
κατὰ |
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
νομίζων |
[20, 98] |
συναλαλάξαι
καὶ
προσβολὰς
ποιεῖσθαι
καὶ
|
κατὰ |
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν.
πάντων |
[20, 23] |
πολλοὺς
ἀποβαλὼν
τῶν
στρατιωτῶν
ἀπεχώρησε,
|
κατὰ |
δὲ
τὰ
ἕλη
βιασάμενος
ἐκράτησε |
[20, 51] |
πρωτείων
μηδενὸς
ἔξωθεν
αὐτομάτου
παρενοχλοῦντος·
|
κατὰ |
δὲ
τὰς
ναυμαχίας
πολλὰς
καὶ |
[20, 86] |
Δημήτριος
παραπλησίαν
ἐποιήσατο
τὴν
ἐπίθεσιν,
|
κατὰ
|
δὲ
τὴν
γῆν
προσέταξεν
ἅμα |
[20, 64] |
οὖν
ἀνῃρέθησαν
Ἀγαθοκλέους
εἰς
τρισχιλίους·
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
ἐπιοῦσαν
νύκτα
τὰς |
[20, 26] |
Βοσπόρῳ
πραχθέντων
ἅλις
ἡμῖν
ἐχέτω.
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
Ἰταλίαν
οἱ
τῶν |
[20, 0] |
μὲν
τῷ
Βοσπόρῳ
τοῖς
βασιλεῦσιν,
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
Ἰταλίαν
Ῥωμαίοις
καὶ |
[20, 70] |
ἁπάσας
ἀποβαλὼν
πρὸς
Συρακούσσαις
ἐπολιορκεῖτο,
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
Λιβύην
πασῶν
τῶν |
[20, 77] |
καὶ
Κλέαρχος
ἦρξαν
ἔτη
ἑπτακαίδεκα.
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
Σικελίαν
Ἀγαθοκλῆς
ἐπῄει |
[20, 3] |
Γάιον
Ἰούλιον
καὶ
Κόιντον
Αἰμίλιον,
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
Σικελίαν
Ἀγαθοκλῆς
ἡττημένος
|
[20, 36] |
δοκιμασίαν
οὐδενὸς
ἀφείλετο
τὸν
ἵππον,
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
τῶν
συνέδρων
καταγραφὴν |
[20, 52] |
στρατόπεδον
καὶ
τὸν
οἰκεῖον
λιμένα.
|
κατὰ |
δὲ
τὸν
τῆς
ναυμαχίας
καιρὸν
|
[20, 92] |
κατ´
ἀνθρώπους
τοῦ
Διονύσου
διάθεσιν,
|
κατὰ |
δὲ
τοὺς
πολέμους
ἐνεργὸς
ἦν |
[20, 37] |
ἣν
ἐνίκα
στάδιον
Ἀπολλωνίδης
Τεγεάτης.
|
κατὰ |
δὲ
τούτους
τοὺς
χρόνους
Πτολεμαῖος |
[20, 45] |
Μουνυχίᾳ
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
|
κατὰ |
θάλατταν.
ἀμυνομένων
δὲ
τῶν
ἔνδον |
[20, 107] |
Ἐρυθραίοις
δὲ
καὶ
Κλαζομενίοις
ἐλθούσης
|
κατὰ |
θάλατταν
βοηθείας
τὰς
μὲν
πόλεις |
[20, 83] |
νῆσον
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
|
κατὰ |
θάλατταν.
ἐδενδροτόμησε
δὲ
καὶ
τὴν |
[20, 107] |
καὶ
τἄλλα
παρεσκευάζετο·
ἐπεὶ
δὲ
|
κατὰ |
θάλατταν
ἦλθε
τοῖς
πολιορκουμένοις
στρατιωτῶν |
[20, 63] |
ἡμέραις
ὀλίγαις
καὶ
πεζῇ
καὶ
|
κατὰ |
θάλατταν
νενικηκὼς
τοὺς
πολεμίους
ἔθυε |
[20, 48] |
πολιορκίᾳ
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
|
κατὰ |
θάλατταν,
νομίζων
τῷ
χρόνῳ
κατα |
[20, 98] |
ποιεῖσθαι
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
|
κατὰ |
θάλατταν.
πάντων
δὲ
τὸ
παραγγελθὲν |
[20, 62] |
οὖν
οὐδ´
ἐλπίδας
ἔχων
τοῦ
|
κατὰ |
θάλατταν
περιέσεσθαί
ποτε
Καρχηδονίων
ἐνίκησε
|
[20, 91] |
μὲν
Ῥόδον
πολιορκῶν,
ἐπὶ
ταῖς
|
κατὰ |
θάλατταν
προσβολαῖς
ἀποτυγχάνων,
ἀπὸ
τῆς |
[20, 39] |
τῇ
νίκῃ
μετεωριζόμενος
ἐνέκειτο,
διαλαμβάνων
|
κατὰ |
κράτος
αἱρήσειν
τὴν
στρατοπεδείαν.
ἐν |
[20, 98] |
καὶ
δάκρυσιν,
ὡς
τῆς
πατρίδος
|
κατὰ |
κράτος
ἁλισκομένης.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
[20, 30] |
ὑπὸ
τῶν
βαρβά
ρων
ἡττήθη
|
κατὰ |
κράτος,
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
στρατιᾶς |
[20, 23] |
Ἀριφάρνης
ὁ
βασιλεὺς
ἀγωνιάσας
μὴ
|
κατὰ
|
κράτος
ἁλῶναι
συμβῇ
τὴν
ἀκρόπολιν, |
[20, 58] |
μὲν
τούτων
τῶν
πόλεων
ἑλὼν
|
κατὰ |
κράτος
διήρπασε,
τὰς
δὲ
δύο |
[20, 8] |
ὑποστάντων
χρόνον
εἷλε
τὴν
πόλιν
|
κατὰ |
κράτος·
δοὺς
δὲ
τοῖς
στρατιώταις
|
[20, 103] |
εἰς
τὴν
Ἀχαΐαν
Βοῦραν
μὲν
|
κατὰ |
κράτος
εἷλε
καὶ
τοῖς
πολίταις |
[20, 103] |
βασιλεὺς
καὶ
καταβαλὼν
τὰ
τείχη
|
κατὰ |
κράτος
εἷλε
τὴν
πόλιν.
τὸν |
[20, 55] |
καὶ
τῶν
ἐγχωρίων
ναυμαχίᾳ
περιγενόμενος
|
κατὰ |
κράτος
εἷλε.
τούτῳ
δὲ
τῷ |
[20, 27] |
παρακομισθεὶς
Ξάνθον
φρουρουμένην
ὑπ´
Ἀντιγόνου
|
κατὰ |
κράτος
εἷλεν.
εἶτα
τῇ
Καύνῳ |
[20, 103] |
πολλὰ
κακοπαθήσας
εἷλε
τὸ
Σισύφιον
|
κατὰ |
κράτος.
εἶτα
τῶν
ἐνταῦθα
συμφυγόντων |
[20, 80] |
πολιορκίαν
ἐφ´
ἱκανὰς
ἡμέρας
καὶ
|
κατὰ |
κράτος
ἑλόντες
αἰχμάλωτα
σώματα
πλείω |
[20, 17] |
τὰ
περὶ
τὴν
Καρχηδόνα
χωρία
|
κατὰ |
κράτος
ᾕρει
καὶ
τῶν
πόλεων |
[20, 30] |
πολεμίων,
προσλαβόμενος
ἀπάτην
καὶ
τόπον,
|
κατὰ |
κράτος
ἥττησεν,
ὥστ´
ἀληθὲς
εἶναι |
[20, 17] |
δι´
ὁμολογίας
παραλαβὼν
Θάψον
εἷλε
|
κατὰ |
κράτος
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν |
[20, 48] |
καὶ
τῆς
πόλεως
κινδυνευούσης
ἁλῶναι
|
κατὰ |
κράτος
νυκτὸς
ἐπιγενομένης
ἔληξε
τὰ |
[20, 47] |
τοῖς
πλησιοχώροις
προσβολὰς
ποιησάμενος
εἷλε
|
κατὰ |
κράτος
Οὐρανίαν
καὶ
Καρπασίαν,
τῶν |
[20, 29] |
Συρακούσσας,
ὡς
καὶ
ταύτας
αἱρήσων
|
κατὰ |
κράτος.
τὴν
μὲν
οὖν
σιτοπομπείαν |
[20, 35] |
ἀναζεύξας
Ἀλλίφας
μὲν
πόλιν
εἷλεν
|
κατὰ |
κράτος,
τοὺς
δὲ
πολιορκουμένους
τῶν |
[20, 57] |
Ἵππου
τὴν
ὁμώνυμον
τῇ
χειρωθείσῃ
|
κατὰ |
κράτος
ὑπ´
Ἀγαθοκλέους
καὶ
τελευταίαν |
[20, 17] |
πρώτην
μὲν
ἑλὼν
Νέαν
πόλιν
|
κατὰ |
κράτος
φιλανθρώπως
ἐχρήσατο
τοῖς
χειρωθεῖσιν· |
[20, 69] |
ταῖς
παρ´
Ἀγαθοκλέους
ἐλπίσιν,
ἐξεπολιορκήθησαν
|
κατὰ
|
κράτος.
ὧν
οἱ
Καρχηδόνιοι
τοὺς |
[20, 15] |
οἱ
μὲν
τοὺς
ἀπολωλέναι
δοκοῦντας
|
κατὰ
|
Λιβύην
ἔκλαιον,
οἱ
δὲ
τοὺς |
[20, 72] |
ὀργῆς
ἔχων
ἅπαντας
τοὺς
ἀπολελειμμένους
|
κατὰ |
Λιβύην
ἔπεμψε
τῶν
φίλων
τινὰς |
[20, 53] |
ἐν
μέρει
διέξιμεν
περὶ
τῶν
|
κατὰ |
Λιβύην
καὶ
Σικελίαν
πραχθέντων.
~Ἀγαθοκλῆς |
[20, 57] |
κατὰ
Σικελίαν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰ
|
κατὰ |
Λιβύην
πράγματα.
Ἀρχάγαθος
γὰρ
ὁ |
[20, 55] |
ἐρήμου.
Ἀγαθοκλῆς
δὲ
τοῖς
μὲν
|
κατὰ |
Λιβύην
συμμάχοις
καὶ
ταῖς
δυνάμεσιν |
[20, 3] |
δεινοῖς
ῥᾳδίως
ἡττηθήσεσθαι,
τοὺς
δὲ
|
κατὰ |
Λιβύην
συμμάχους,
βαρυνομένους
τοῖς
προστάγμασιν |
[20, 18] |
Σικελίας
προσγενομένης
βοηθείας
καὶ
τῶν
|
κατὰ |
Λιβύην
συμμάχων
συναγωνιζομένων
ἐδόκουν
ὑπερέχειν
|
[20, 1] |
τὰς
ὑποθέσεις
χωρὶς
ἑκατέρας
ἐξεργασάμενοι
|
κατὰ |
λόγον
ἂν
ἐν
ἀμφοτέραις
ταῖς
|
[20, 28] |
παραχρῆμα
μὲν
ἀπολήψεται
τὰς
προγεγενημένας
|
κατὰ |
Μακεδονίαν
δωρεάς,
εἶτα
καὶ
δύναμιν |
[20, 101] |
ἐπὶ
θάτερα
μέρη
τῆς
οἰκουμένης.
|
κατὰ |
μὲν
γὰρ
τὴν
Σικελίαν
Ἀγαθοκλῆς, |
[20, 86] |
ἀκατίων
ἐξεκολύμβησαν.
τῇ
δ´
ὑστεραίᾳ
|
κατὰ |
μὲν
θάλατταν
ὁ
Δημήτριος
παραπλησίαν |
[20, 56] |
προδοτῶν
καταφανῶν
γενομένων
καὶ
κολασθέντων
|
κατὰ |
μὲν
πρώτην
ἡμέραν
πολιορκήσας
ἄπρακτος |
[20, 92] |
ὄντων,
καὶ
τὸ
πάντων
ἰδιώτατον,
|
κατὰ |
μὲν
τὴν
εἰρήνην
ἐν
μέθαις |
[20, 13] |
καὶ
τὸ
θαυμασιώτατον,
ὁ
δυνάστης
|
κατὰ |
μὲν
τὴν
νῆσον
ἀκεραίους
ἔχων |
[20, 19] |
τούτου
δὲ
περὶ
ταῦτ´
ὄντος
|
κατὰ |
μὲν
τὴν
Πελοπόννησον
Πτολεμαῖος
ὁ |
[20, 36] |
παρὰ
τῶν
πολλῶν
εὔνοιαν.
καὶ
|
κατὰ |
μὲν
τὴν
τῶν
ἱππέων
δοκιμασίαν |
[20, 63] |
ἀπίστως
διέκειτο
πρὸς
ἅπαντας
ὥστε
|
κατὰ |
μὲν
τὸ
πλεῖστον
κομᾶν
καὶ |
[20, 23] |
ἐγχειρήσας
διὰ
τῶν
παρόδων
βιάζεσθαι,
|
κατὰ |
μὲν
τὸ
προτείχισμα
καὶ
τοὺς
|
[20, 109] |
ἐπιλεξάμενος
τοὺς
εὐθετωτάτους
τόπους
διεῖλε
|
κατὰ |
μέρη
τὴν
δύναμιν.
πυνθανόμενος
δὲ |
[20, 50] |
οὗ
καὶ
αὐτὸς
ἤμελλε
διαγωνίζεσθαι.
|
κατὰ |
μέσην
δὲ
τὴν
τάξιν
τὰ |
[20, 22] |
πρὸς
τοὺς
περὶ
Ἀριφάρνην
ἀνθεστηκότας
|
κατὰ |
μέσην
τὴν
τάξιν
καὶ
πολλῶν |
[20, 22] |
τὴν
δὲ
δύναμιν
ἐκτάξας
αὐτὸς
|
κατὰ |
μέσην
ὑπῆρχε
τὴν
φάλαγγα,
καθάπερ |
[20, 110] |
ἀπεχούσης
δὲ
χρόνον
ἱκανὸν
τῆς
|
κατὰ |
νόμους
ἡμέρας,
καθ´
ἣν
εἰώθεισαν |
[20, 59] |
τῶν
καιρῶν
ἐν
τῇ
Λιβύῃ
|
κατὰ |
νοῦν
ἅπαντα
τὰ
πράγματα
τοῖς |
[20, 20] |
βασιλείαν.
τῶν
δὲ
πραγμάτων
αὐτῷ
|
κατὰ |
νοῦν
γενομένων,
προθύμως
θ´
ὑπακουόντων |
[20, 110] |
θεωρῶν
τὰ
πράγματα
τῷ
Δημητρίῳ
|
κατὰ |
νοῦν
χωροῦντα
Φερὰς
μὲν
καὶ |
[20, 12] |
ὡρμημένον
καὶ
τοὺς
πολεμίους
περιισταμένους
|
κατὰ
|
νώτου,
συνηναγκάσθησαν
ἐκκλῖναι.
διὸ
καὶ |
[20, 65] |
πολλὴν
ἔκπληξιν
γενέσθαι
καὶ
φόβον
|
κατὰ
|
πᾶν
τὸ
στρατόπεδον.
τινὲς
μὲν |
[20, 12] |
ἐκκλῖναι.
διὸ
καὶ
τροπῆς
γενομένης
|
κατὰ |
πᾶν
τὸ
τῶν
Καρχηδονίων
στρατόπεδον
|
[20, 25] |
κατὰ
τὴν
βασιλείαν,
ἀλλὰ
καὶ
|
κατὰ |
πᾶσαν
σχεδὸν
τὴν
οἰκουμένην,
διαγγελλόντων |
[20, 31] |
δὲ
τῆς
τῶν
Ἀκραγαντίνων
ἐπιβολῆς
|
κατὰ |
πᾶσαν
τὴν
νῆσον
ἐνέπεσεν
ὁρμὴ |
[20, 11] |
δυνάμεως
ἀφῆκεν
εἰς
τὸ
στρατόπεδον
|
κατὰ |
πλείονας
τόπους
γλαῦκας,
ἃς
ἐκ |
[20, 111] |
τὴν
δ´
ἄλλην
δύναμιν
διελόμενος
|
κατὰ |
πόλεις
διέδωκεν
εἰς
χειμασίαν.
περὶ |
[20, 2] |
τις
αἰτίας
εὕροι,
καθ´
ἃς
|
κατὰ |
πολλὰ
ἀναγκαίως
παραληφθήσεται
τὰ
τῆς |
[20, 78] |
σκέλους
ἑλκόμενον
ἀπιέναι
καὶ
μὴ
|
κατὰ |
προαίρεσιν
ἀπαλλάττεσθαι.
ὑπὸ
δὲ
τούτων |
[20, 91] |
θυρίδας
δ´
εἶχον
αἱ
στέγαι
|
κατὰ |
πρόσωπον,
τοῖς
μεγέθεσι
καὶ
τοῖς |
[20, 51] |
τὸν
κίνδυνον
ὁρμῆς·
αἱ
δὲ
|
κατὰ |
πρῷραν
τοῖς
ἐμβόλοις
συρράττουσαι
πρύμναν |
[20, 46] |
παρεκάλει
τοὺς
Ῥοδίους
πρὸς
τὸν
|
κατὰ |
Πτολεμαίου
πόλεμον.
οὐ
προσεχόντων
δ´ |
[20, 57] |
χεῖρον
μεταβάλλειν
οὐ
μόνον
τὰ
|
κατὰ |
Σικελίαν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰ
κατὰ |
[20, 61] |
περὶ
τὸν
Ἀρχάγαθον.
καὶ
τῶν
|
κατὰ
|
Σικελίαν
δὲ
πραγμάτων
ἐπὶ
τὸ |
[20, 16] |
δὲ
φυλακίδες
τῶν
Καρχηδονίων
αἰσθόμεναι
|
κατὰ |
σπουδὴν
ἐπεδίωκον
καὶ
οὐ
πολὺ |
[20, 38] |
ὀκτακοσίους,
ζεύγη
δὲ
Λιβύων
πεντήκοντα,
|
κατὰ |
σπουδὴν
ἐπηκολούθει
τοῖς
πολεμίοις.
οἱ |
[20, 105] |
δὲ
τῆς
ἄλλης
δυνάμεως
ἔπλει
|
κατὰ |
σπουδὴν
ἐπὶ
τὴν
Ἰταλίαν,
ὡς |
[20, 50] |
μὲν
πρῶτον
ἔτι
νυκτὸς
ἐπέπλει
|
κατὰ |
σπουδὴν
ἐπὶ
τὴν
Σαλαμῖνα,
νομίζων
|
[20, 108] |
οὖν
τὸ
δοχθὲν
αὐτοῖς
ἐπετέλουν
|
κατὰ |
σπουδήν.
ὁ
δ´
Ἀντίγονος
ἐπεὶ |
[20, 61] |
τεθειμένος,
ἐκ
τοῦ
λιμένος
ἀνήχθη
|
κατὰ |
σπουδὴν
τοῖς
ἑπτακαίδεκα
σκάφεσιν.
εἶθ´ |
[20, 9] |
τὸν
κατάπλουν
τὸν
Ἀγαθοκλέους
ἀπήγγειλαν
|
κατὰ |
σπουδὴν
τοῖς
Καρχηδονίοις.
οἱ
δ´ |
[20, 0] |
ἧττα.
λʹ
Αἱ
γενόμεναι
ταραχαὶ
|
κατὰ |
τὰ
ἑκατέρων
στρατόπεδα.
λαʹ
Ἀγαθοκλέους |
[20, 45] |
ἀσφαλείας
ἔτυχε
παραπομπῆς
καὶ
τὰ
|
κατὰ |
τὰς
Ἀθήνας
ἀπογινώσκων
ἔφυγεν
εἰς |
[20, 100] |
κάλλιον
ἢ
προϋπῆρχον.
Δημήτριος
δὲ
|
κατὰ |
τὰς
ἐντολὰς
τοῦ
πατρὸς
διαλυσάμενος
|
[20, 46] |
μὲν
οὖν
συντόμως
πάντα
πράξας
|
κατὰ |
τὰς
ἐντολὰς
τοῦ
πατρὸς
καὶ |
[20, 28] |
τῇ
Μακεδονίᾳ
δωρεὰς
ἐκομίσατο
καὶ
|
κατὰ |
τὰς
ὁμολογίας
παρέλαβε
στρατιώτας
πεζοὺς |
[20, 93] |
τεῖχος
παράλληλον
τῷ
μέλλοντι
πονεῖν
|
κατὰ |
τὰς
προσβολάς.
ἐχρῶντο
δὲ
λίθοις |
[20, 91] |
δι´
ὧν
ἀσφάλειαν
ἐλάμβανον
οἱ
|
κατὰ |
τὰς
στέγας
περὶ
τὴν
ἄφεσιν |
[20, 74] |
μακράν,
ἀλίμενον
δέ
ἐστι
καὶ
|
κατὰ |
τὰς
χειμερίους
περιστάσεις
ἀπροσόρμιστον.
διόπερ |
[20, 96] |
ἅπασαν
συμβῇ
τὴν
μηχανὴν
λυμανθῆναι,
|
κατὰ |
τάχος
ἐβοήθει
καὶ
τῷ
παρασκευασθέντι |
[20, 49] |
τὰς
ναῦς,
ἂν
ᾖ
δυνατόν,
|
κατὰ |
τάχος
ἐκ
τῆς
Σαλαμῖνος
πρὸς |
[20, 15] |
Ἀμίλκαν
εἰς
τὴν
Σικελίαν,
ἀξιοῦντες
|
κατὰ |
τάχος
πέμψαι
βοήθειαν,
καὶ
τὰ |
[20, 39] |
δὴ
πυθόμενος
ὁ
Ἀγαθοκλῆς
ἦγε
|
κατὰ |
τάχος
τὴν
δύναμιν
καὶ
τινὰ |
[20, 107] |
προσαξόμενον
τὰς
πόλεις
τάς
τε
|
κατὰ |
τὴν
Αἰολίδα
καὶ
τὴν
Ἰωνίαν, |
[20, 45] |
Ἀντιγόνου
στρατιωτῶν
τινες
βιασάμενοι
καὶ
|
κατὰ
|
τὴν
ἀκτὴν
ὑπερβάντες
ἐντὸς
τοῦ |
[20, 19] |
τῷ
δυνάστῃ
προσκόψας
ὡς
οὐ
|
κατὰ |
τὴν
ἀξίαν
τιμώμενος
Ἀντιγόνου
μὲν |
[20, 24] |
θάνατον
βουλόμενος
ἀσφαλῶς
θέσθαι
τὰ
|
κατὰ |
τὴν
ἀρχὴν
ἀνεῖλε
τούς
τε |
[20, 63] |
δὲ
τὸν
τρόπον
ἀσφαλισάμενος
τὰ
|
κατὰ |
τὴν
ἀρχὴν
ἐξέπλευσεν
ἐκ
τῶν |
[20, 37] |
καταστροφῆς.
ἡμεῖς
δὲ
διεληλυθότες
τὰ
|
κατὰ |
τὴν
Ἀσίαν
καὶ
τὴν
Ἑλλάδα
|
[20, 111] |
Ἑλλάδα
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
|
κατὰ |
τὴν
Ἀσίαν.
μετὰ
δὲ
ταῦθ´ |
[20, 25] |
τὴν
θάλασσαν,
ὥστε
μὴ
μόνον
|
κατὰ |
τὴν
βασιλείαν,
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ |
[20, 24] |
ἐπανῆλθεν
εἰς
Παντικάπαιον,
ἀσφαλισόμενος
τὰ
|
κατὰ |
τὴν
βασιλείαν.
καθ´
ὃν
δὴ
|
[20, 100] |
φρουρουμένην
ὑπὸ
Βοιωτῶν,
καὶ
τοὺς
|
κατὰ |
τὴν
Βοιωτίαν
καταπληξάμενος
ἠνάγκασεν
ἀποστῆναι |
[20, 78] |
ἐπηρτημένων
κινδύνων
ἀπελπίσαντος
μὲν
τὰ
|
κατὰ |
τὴν
δυναστείαν,
μέλλοντος
δ´
ἐκ |
[20, 69] |
εἰς
τὸ
πορθμεῖον
ἔλαθεν
ἐκπλεύσας
|
κατὰ |
τὴν
δύσιν
τῆς
Πλειάδος
χειμῶνος
|
[20, 40] |
διαρπάσειν
πλοῦτον.
τὰ
μὲν
γὰρ
|
κατὰ |
τὴν
Ἑλλάδα
διὰ
τοὺς
συνεχεῖς |
[20, 102] |
Ἕλληνας
ἐλευθεροῦν
καὶ
πρῶτον
τὰ
|
κατὰ |
τὴν
Ἑλλάδα
διοικεῖν,
ἅμα
μὲν
|
[20, 111] |
πόλεις
ἐλευθέρας
ὑπάρχειν,
οὐ
τὰς
|
κατὰ |
τὴν
Ἑλλάδα
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[20, 93] |
τοῖς
πολιορκοῦσι
μεταμελείας·
τὰς
γὰρ
|
κατὰ
|
τὴν
Ἑλλάδα
πόλεις
οὐδεμίαν
ἐνδεδειγμένας |
[20, 45] |
εἶχεν
ἐλευθεροῦν
πάσας
μὲν
τὰς
|
κατὰ |
τὴν
Ἑλλάδα
πόλεις,
πρώτην
δὲ |
[20, 110] |
καὶ
πεντακισχιλίους,
ἐκ
δὲ
τῶν
|
κατὰ |
τὴν
Ἑλλάδα
πόλεων
δισμύριοι
καὶ |
[20, 54] |
ἐφόρει
γὰρ
αἰεὶ
στέφανον,
ὃν
|
κατὰ
|
τὴν
ἐπίθεσιν
τῆς
τυραννίδος
ἔκ |
[20, 59] |
ἀποσπᾶσθαι
τῆς
Καρχηδόνος.
ἅπερ
ἅπαντα
|
κατὰ |
τὴν
ἐπίνοιαν
αὐτῶν
συνετελέσθη·
τρισμυρίων |
[20, 113] |
τὸν
τρόπον
ἠθροίζοντο,
κεκρικότων
ἁπάντων
|
κατὰ |
τὴν
ἐπιοῦσαν
θερίαν
διὰ
τῶν |
[20, 29] |
διεγνώκει,
τοῦ
μάντεως
εἰρηκότος
αὐτῷ
|
κατὰ |
τὴν
ἐπίσκεψιν
τῶν
ἱερῶν
ὅτι |
[20, 78] |
ἀπέλιπε
τοῖς
ἐκγόνοις
μεγίστην
τῶν
|
κατὰ |
τὴν
Εὐρώπην
δυναστείαν.
~Ἀγαθοκλῆς
δ´ |
[20, 112] |
ἀπαλλαγὴν
τὴν
Δημητρίου
τὰς
μὲν
|
κατὰ |
τὴν
Θετταλίαν
πόλεις
ἀνεκτήσατο,
Πλείσταρχον |
[20, 53] |
δὲ
ταῦτα
Πτολεμαῖος
ἀπογνοὺς
τὰ
|
κατὰ |
τὴν
Κύπρον
ἀπῆρεν
εἰς
Αἴγυπτον. |
[20, 21] |
ἡμεῖς
δὲ
τὴν
ἀπαγγελίαν
τῶν
|
κατὰ |
τὴν
Κύπρον
γεγονότων
διελθόντες
ἐπὶ |
[20, 47] |
οἰκείους
χρόνους
παραγενηθέντες·
τῶν
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
Κύπρον
οἱ
περὶ
τὸν |
[20, 41] |
παρῃρημένου
τὴν
ὅρασιν.
ὅτι
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
Λιβύην
γέγονεν
αὕτη
καὶ |
[20, 61] |
ὄντων
Ἀγαθοκλῆς
ὡς
ἐπύθετο
τὰ
|
κατὰ |
τὴν
Λιβύην
ἐλαττώματα,
παρεσκευάσατο
ναῦς |
[20, 60] |
Ἄννων
μὲν
οὖν
ἡγούμενος
τοῦ
|
κατὰ |
τὴν
μεσόγειον
στρατοπέδου
θεὶς
ἐνέδραν |
[20, 31] |
οὖσαν
πρὸς
ἐπίθεσιν
ἠμφισβήτησαν
τῆς
|
κατὰ |
τὴν
νῆσον
ἡγεμονίας·
ὑπελάμβανον
γὰρ |
[20, 42] |
δήγμασι
θανατηφόροις
περιέπιπτον.
τέλος
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
ὁδοιπορίαν
πλεῖον
ἢ
δύο |
[20, 67] |
τὸν
εἰρημένον
τρόπον
ἠτύχησαν,
ἐξαπατηθεῖσαι
|
κατὰ |
τὴν
παρ
οιμίαν
τοῖς
κενοῖς |
[20, 67] |
θορύβου.
ἅμα
δὲ
τῆς
τε
|
κατὰ |
τὴν
παρεμβολὴν
φλογὸς
εἰς
ὕψος |
[20, 97] |
καθ´
ὃν
δὴ
χρόνον
οἱ
|
κατὰ |
τὴν
πόλιν
ἄνεσιν
λαβόντες
τῆς |
[20, 96] |
ἴσους.
τηλικαύτης
οὖν
χορηγίας
τοῖς
|
κατὰ
|
τὴν
πόλιν
γενομένης
ἤδη
κάμνοντες |
[20, 88] |
καὶ
τῆς
σιτοπομπείας
ἀποκλεῖσαι
τοὺς
|
κατὰ |
τὴν
πόλιν.
γενόμενος
δ´
ἐντὸς |
[20, 98] |
τὸ
θέατρον
τόπου,
ὁ
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
πόλιν
ὄχλος
παίδων
καὶ |
[20, 44] |
ὁδοῖς
ἀπαντῶντας
ἀποσφάττων.
γενομένης
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
πόλιν
ταραχῆς
ἐξαισίου
τὸ |
[20, 85] |
ἐντὸς
βέλους
κατ
ετίτρωσκε
τοὺς
|
κατὰ |
τὴν
πόλιν
ὑψηλότερα
τὰ
παρὰ |
[20, 51] |
τοὺς
μὲν
ἀνῄρουν,
τοὺς
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
στενοχωρίαν
ἐκβιαζόμενοι
περιέτρεπον
εἰς |
[20, 0] |
Περὶ
τῶν
πραχθέντων
Ἀππίῳ
Κλαυδίῳ
|
κατὰ |
τὴν
τιμητικὴν
ἀρχήν.
ιγʹ
Παράδοσις |
[20, 112] |
τοῦ
Πόντου
φυλακίδων
νεῶν
ἁλῶναι.
|
κατὰ |
τὴν
τρίτην
δὲ
αὐτοῦ
συνδιαβαίνοντος |
[20, 41] |
τὸν
χρόνον
τὰ
γινόμενα
τοὺς
|
κατὰ |
τὴν
χώραν
ὑπολαμβάνειν
μὴ
βλέπειν
|
[20, 84] |
πρέσβεις
ἐκπέμποντες
ἠξίουν
μηδὲν
πρᾶξαι
|
κατὰ |
τῆς
πόλεως
ἀνήκεστον·
ὡς
δ´ |
[20, 76] |
καὶ
τῶν
στρατιωτικῶν
πορίων
ἅμα
|
κατὰ |
τὸ
αὐτὸ
βιαιότερον
ὑπὸ
τοῦ |
[20, 92] |
τὸ
μέγεθος
τοῦ
σώματος
καὶ
|
κατὰ |
τὸ
κάλλος
ἡρωικὸν
ἀποφαίνων
ἀξίωμα, |
[20, 92] |
ἀσφάλειαν
παρέχεσθαι.
ἦν
δὲ
καὶ
|
κατὰ |
τὸ
μέγεθος
τοῦ
σώματος
καὶ |
[20, 98] |
διανοηθεὶς
νυκτὸς
ἐπιθέσθαι
τῇ
πόλει
|
κατὰ |
τὸ
πεπτωκὸς
τοῦ
τείχους
ἐπέλεξε |
[20, 58] |
ἐτίθεσαν
οἱ
γονεῖς
τοῖς
παισὶ
|
κατὰ |
τὸ
πλεῖστον
ἀπὸ
τῶν
πιθήκων, |
[20, 101] |
Ἀγαθοκλῆς
βιασάμενος
αὐτοὺς
δοῦναι
τὰ
|
κατὰ |
τὸ
πρυτανεῖον,
ὧν
εἶχον
ἐπιγραφὴν |
[20, 49] |
στόλον
περιέπλευσε
τὴν
πόλιν
καὶ
|
κατὰ |
τὸ
στόμα
τοῦ
λιμένος
μικρὸν |
[20, 87] |
τραχύτης,
πολλῶν
καὶ
μεγάλων
πετρῶν
|
κατὰ |
τὸ
συνεχὲς
κειμένων
παρὰ
τὴν |
[20, 65] |
δὲ
ταύτης
τὴν
στρατηγικὴν
καὶ
|
κατὰ |
τὸ
συνεχὲς
οὔσας
τὰς
τῶν |
[20, 16] |
αὐτῶν
μεσοπύργιον
ἤδη
κατειληφότων
ἡ
|
κατὰ
|
τὸ
σύνηθες
ἐφοδία
παραγενομένη
κατενόησε. |
[20, 43] |
πολλὰς
καὶ
διαφόρους
πράξεις
συντελουμένας
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
καιρόν,
τοῖς
δ´ |
[20, 67] |
~Οἱ
δὲ
περὶ
τὸν
Ἀγαθοκλέα
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
χρόνον
δι´
ἀπάτην |
[20, 16] |
προσεπέλασαν
καὶ
στεφανωσάμενοι
καὶ
παιανίσαντες
|
κατὰ |
τὸν
πλοῦν
ἅμ´
ἡμέρᾳ
κατέπλεον |
[20, 101] |
εἶναι
κύριος
τῶν
ἀνέμων
εὐθὺς
|
κατὰ |
τὸν
πρῶτον
πλοῦν
λαβεῖν
παρ´ |
[20, 106] |
κοινοπραγίαν·
ἀεὶ
γὰρ
εἰώθει
τοῦτον
|
κατὰ |
τοὺς
μεγίστους
φόβους
εἰς
τὴν
|
[20, 101] |
δὲ
ῥητέον
ἡμῖν
τὰ
πραχθέντα
|
κατὰ |
τοὺς
συνεχεῖς
τῆς
Ἰταλίας
τόπους. |
[20, 36] |
πολιορκίαν.
~Ἐν
δὲ
τῇ
Ῥώμῃ
|
κατὰ |
τοῦτον
τὸν
ἐνιαυτὸν
τιμητὰς
εἵλοντο |
[20, 15] |
γὰρ
ἦν
οἰκία
πένθους
ἀκοινώνητος
|
κατὰ |
τοῦτον
τὸν
καιρόν.
οἱ
μὲν |
[20, 95] |
πάροδον
ἔχειν
ἐπὶ
τὰς
ἐπάλξεις
|
κατὰ |
τοῦτον
τὸν
τόπον.
~ἐν
δὲ |
[20, 35] |
τὴν
παρεμβολήν,
οἱ
δὲ
Σαυνῖται
|
κατὰ |
τοῦτον
τὸν
χρόνον
μακρὰν
ἀπηρτημένης |
[20, 48] |
ἄνδρας
τε
τοὺς
χρησομένους
τούτοις
|
κατὰ |
τρόπον
πλείους
τῶν
διακοσίων.
προσαγαγὼν |
[20, 85] |
πορρωτάτω
βάλλοντας
καὶ
τοὺς
τούτοις
|
κατὰ |
τρόπον
χρησομένους,
ἔτι
δὲ
τοξότας
|
[20, 29] |
ὁδοῦ
τοὺς
βαρβάρους,
ἄλλοι
δὲ
|
κατὰ |
τῶν
κρημνῶν
τοὺς
φεύγοντας
ῥίπτειν |