HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XVI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ο  =  226 formes différentes pour 1269 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[16, 86]   παρ' ἀμφοτέροις μέχρι μέν τινος     ἀγὼν ἀμφιδοξουμένας εἶχε τὰς ἐλπίδας
[16, 24]   τῶν Λακεδαιμονίων Ἀρχιδάμῳ, ὅτι κοινὸς     ἀγών ἐστιν αὐτῷ περὶ τοῦ
[16, 65]   τῆς στρατηγίας αἵρεσιν. (Τιμοφάνης γὰρ     ἀδελφὸς αὐτοῦ προέχων τῶν Κορινθίων
[16, 2]   πεσόντος ἐπὶ τῆς χρείας Φίλιππος     ἀδελφὸς διαδρὰς ἐκ τῆς ὁμηρείας
[16, 45]   δύο, τὴν δὲ δυναστείαν Ἰδριεὺς     ἀδελφὸς διεδέξατο καὶ ἦρξεν ἔτη
[16, 88]   πεντεκαίδεκα, τὴν δὲ τυραννίδα διαδεξάμενος     ἀδελφὸς Διονύσιος ἦρξεν ἔτη δυσὶ
[16, 72]   τὴν δ' ἀρχὴν διεδέξατο Ἀλέξανδρος     ἀδελφὸς Ὀλυμπιάδος, συνεργήσαντος Φιλίππου τοῦ
[16, 35]   τῶν Φωκέων συμμαχίαν ἀπεστάλη Φάυλλος     ἀδελφὸς Ὀνομάρχου μετὰ στρατιωτῶν ἑπτακισχιλίων.
[16, 56]   χρημάτων κατεδαπάνησε, τρίτος δὲ Φάυλλος     ἀδελφὸς Ὀνομάρχου στρατηγήσας οὐκ ὀλίγα
[16, 52]   πέντε, τὴν δ' ἡγεμονίαν διαδεξάμενος     ἀδελφὸς Παιρισάδης ἐβασίλευσεν ἔτη τριάκοντα
[16, 36]   τελευτὴν διεδέξατο τὴν Φωκέων ἡγεμονίαν     ἀδελφὸς Φάυλλος. οὗτος δὲ τὴν
[16, 14]   Φιλομήλου τοῦ Φωκέως: (Δίυλλος δ'     Ἀθηναῖος ἦρκται τῆς ἱστορίας ἀπὸ
[16, 74]   ἐπὶ δὲ τούτων Φωκίων μὲν     Ἀθηναῖος κατεπολέμησε Κλείταρχον τὸν Ἐρετρίας
[16, 76]   προοίμιον ἑκάστῃ προθείς. (Δίυλλος δ'     Ἀθηναῖος τῆς δευτέρας συντάξεως ἀρχὴν
[16, 2]   τὴν ἀρχήν. τοῦτον δὲ Πτολεμαῖος     Ἀλωρίτης δολοφονήσας παρέλαβε τὴν βασιλείαν
[16, 2]   Αἰμίλιον. ἐπὶ δὲ τούτων Φίλιππος     Ἀμύντου υἱός, Ἀλεξάνδρου δὲ τοῦ
[16, 44]   στρατηγὸν αἰτησαμένου συνεχώρησαν. (ἦν γὰρ     ἀνὴρ οὗτος ἀγαθὸς καὶ πρᾶξαι
[16, 42]   βασιλείας ἐποίησαν. (ἐφ' οἷς παροξυνθεὶς     Ἀρταξέρξης ἔγραψε πρὸς τὸν Ἰδριέα
[16, 49]   βασιλέα καὶ κατηγοροῦντος τοῦ Λακράτους     Ἀρταξέρξης ἔκρινε δίκαια πεπονθέναι τοὺς
[16, 93]   οὐκ ἐβούλετο μισοπονηρεῖν: (ἦν γὰρ     Ἄτταλος τῆς μὲν ἐπιγαμηθείσης γυναικὸς
[16, 45]   πυρὸς ἀφανισθείσης τὴν πυρκαϊ ὰν     βασιλεὺς ἀπέδοτο πολλῶν ταλάντων: (διὰ
[16, 86]   ἐτρέψαντο. μετὰ δὲ ταῦτα καὶ     βασιλεὺς αὐτὸς προκινδυνεύων καὶ τῆς
[16, 3]   τὰς ὀνομαζομένας Κρηνίδας, ἃς ὕστερον     βασιλεὺς ἀφ' ἑαυτοῦ ὀνομάσας Φιλίππους
[16, 95]   τοῖς εἴκοσι. (δοκεῖ δ' οὗτος     βασιλεὺς ἐλαχίστας μὲν εἰς τὴν
[16, 74]   πατρίδος κινδύνους ὑπέμενον. οὐ μὴν     βασιλεὺς ἔληγε τῆς φιλοτιμίας, ἀλλὰ
[16, 91]   Κλειτόριος. (ἐπὶ δὲ τούτων Φίλιππος     βασιλεὺς ἡγεμὼν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων
[16, 46]   τὰ Βάραθρα μετὰ τῆς δυνάμεως     βασιλεὺς ἧκεν πρὸς τὸ Πηλούσιον:
[16, 84]   ἡμέραις γὰρ δυσὶ προσδόκιμος ἦν     βασιλεὺς ἥξειν εἰς τὴν Ἀττικὴν
[16, 51]   ἐν δὲ τῇ Μέμφει διατρίβων     βασιλεὺς Νεκτανεβὼς καὶ θεωρῶν τὴν
[16, 1]   τὴν ἰδίαν ἀρετήν. γέγονε γὰρ     βασιλεὺς οὗτος ἀγχινοίᾳ στρατηγικῇ καὶ
[16, 89]   Δέκιον. ἐπὶ δὲ τούτων Φίλιππος     βασιλεὺς πεφρονηματισμένος τῇ περὶ Χαιρώνειαν
[16, 85]   κατὰ τὴν στρατηγίαν ἀρετῇ προεῖχεν     βασιλεύς. (πολλὰς γὰρ καὶ ποικίλας
[16, 93]   τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδρεῖος. διόπερ     βασιλεὺς πραῦ̈ ναι βουλόμενος τοῦ
[16, 41]   Φοίνικας ταύτην τὴν καταρχὴν λαβόντος     βασιλεὺς πυθόμενος τὰ τετολμημένα τοῖς
[16, 84]   Πλώτιος. ἐπὶ δὲ τούτων Φίλιππος     βασιλεὺς τοὺς πλείστους τῶν Ἑλλήνων
[16, 71]   ἐστράτευσεν ἐπὶ Θρᾴκην. Κερσοβλέπτης γὰρ     βασιλεὺς τῶν Θρᾳκῶν διετέλει τὰς
[16, 40]   συνετελέσθησαν. (κατὰ δὲ τὴν Ἀσίαν     βασιλεὺς τῶν Περσῶν ἐν μὲν
[16, 75]   αὐξήσεως διαβεβοημένης κατὰ τὴν Ἀσίαν     βασιλεὺς ὑφορώμενος τὴν τοῦ Φιλίππου
[16, 45]   Τέννου διαβεβαιωσαμένου παραδώσειν τὴν πόλιν     βασιλεύς, φυλάττων τὴν ὀργὴν ἀπαραίτητον,
[16, 70]   καυχωμένοις ἀφρόνως ἐπὶ ταῖς εὐτυχίαις:  (ὁ   γὰρ ἔχων τετρακοσίας τριήρεις μετ'
[16, 37]   τὸ πλῆθος τῶν διαδιδομένων χρημάτων:     γὰρ χρυσὸς τὰς πλεονεξίας τῶν
[16, 92]   δόμους, ἀφροσύνᾳ πρόσω βιοτὰν τεκμαιρόμενοι.     δ' ἀμφιβάλλει ταχύπουν κέλευθον ἕρπων
[16, 7]   νεῶν εἴξαντες τῷ καιρῷ διεσώθησαν,     δ' ἀντὶ τῆς ἥττης ἀλλαξάμενος
[16, 40]   παρακαλοῦντες εἰσευπορῆσαι τῇ πόλει χρήματα:  (ὁ   δ' Ἀρταξέρξης προθύμως ὑπακούσας ἔδωκεν
[16, 24]   τὰ δόγματα τῶν Ἀμφικτυόνων ἀκυρώσει.  (ὁ   δ' Ἀρχίδαμος ἀποδεξάμενος τὸν λόγον
[16, 55]   τι ἂν αἰτήσῃ χαρίσασθαι:     δ' εἶπεν ὅτι ξένου τινὸς
[16, 61]   ἀπολυθῆναι συντόμως τῆς τιμωρίας ἠδυνήθη.     δ' ἐπὶ πᾶσι Φάλαικος τὰ
[16, 9]   πόλις αὕτη τοῖς Καρχηδονίοις ὑπήκουεν,     δ' ἐπιστάτης αὐτῆς, ὄνομα Πάραλος,
[16, 46]   Πνυταγόρας μόνος ὑπέμεινε τὴν πολιορκίαν.  (ὁ   δ' Εὐαγόρας πατρῴαν ἀρχὴν τὴν
[16, 68]   καταλαβὼν τὴν οὐραγίαν συνεστήσατο μάχην.  (ὁ   δ' Ἱκέτας ἐπιστρέψας ἐπὶ τὸν
[16, 84]   τὸ πλῆθος ἐπὶ τὸν Δημοσθένην.     δ' καταβὰς καὶ τὸν δῆμον
[16, 42]   διαπολεμήσουσαν τοῖς ἐν Κύπρῳ βασιλεῦσιν.  (ὁ   δ' ὀξέως παρασκευασάμενος τριήρεις μὲν
[16, 33]   χερσίν: ὅπερ καὶ συνέβη γενέσθαι.  (ὁ   δ' οὖν Ὀνόμαρχος στρατηγὸς αὐτοκράτωρ
[16, 37]   τὴν ἐκ τοῦ κέρδους λυσιτέλειαν.  (ὁ   δ' οὖν Φάυλλος μετὰ τῆς
[16, 90]   μεγαλοφωνότατος τῶν τότε κηρύκων: ἐψήφισται     δᾶμος τῶν Συρακοσίων Τιμολέοντα Τιμαινέτου
[16, 61]   τινα περίστασιν πολεμικὴν ἑαυτὸν κατεκρήμνισεν,     δὲ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ὀνόμαρχος διαδεξάμενος
[16, 93]   εἰς ὕβριν καὶ παροινίαν ἑταιρικήν.  (ὁ   δὲ ἀνανήψας ἐκ τῆς μέθης
[16, 50]   ἀνδρείως καὶ πιστῶς ἅπαντα διοικῶν:  (ὁ   δὲ Βαγώας ἐν ταῖς ἄνω
[16, 4]   οἱ μὲν πρέσβεις ἐπανῆλθον ἄπρακτοι,     δὲ Βάρδυλις πιστεύων ταῖς τε
[16, 43]   τὸν Νεῖλον ἀποβάσεις ἀκριβῶς εἰδότα.  (ὁ   δὲ βασιλεὺς ἀκούσας τοῦ Θετταλίωνος
[16, 59]   ἐλπίσι παρέδωκαν ἑαυτοὺς τῷ Φιλίππῳ.  (ὁ   δὲ βασιλεὺς ἄνευ μάχης ἀνελπίστως
[16, 45]   τοὺς ἑκατὸν παρέδωκε τῷ Ἀρταξέρξῃ.     δὲ βασιλεὺς ἀποδεξάμενος αὐτὸν ὡς
[16, 44]   Τέννῃ λάθρᾳ τῶν Σιδωνίων ἀπήγγειλεν,  ~ὁ   δὲ βασιλεὺς ἐν μεγάλῳ τιθέμενος
[16, 58]   πρὸς τὸν Φίλιππον ἀξιοῦντες βοηθῆσαι.  (ὁ   δὲ βασιλεὺς ἡδέως ὁρῶν τὴν
[16, 45]   προδοσίας ὑποχείριος ἐγένετο τοῖς Πέρσαις.     δὲ βασιλεὺς ὑπολαβὼν τὸν Τέννην
[16, 56]   ἄρξας Φιλόμηλος ἀπέσχετο τῶν ἀναθημάτων,     δὲ δεύτερος, προσαγορευόμενος μὲν Ὀνόμαρχος,
[16, 84]   ὀρθὴ διὰ τὸν φόβον ἦν,     δὲ δῆμος ἅπας ἅμ' ἡμέρᾳ
[16, 85]   πείσας ἐπανῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας.     δὲ δῆμος τῇ τῶν Βοιωτῶν
[16, 17]   τοῖς Συρακοσίοις δέχεσθαι τὰ διδόμενα.     δὲ δῆμος ὑπὸ τῶν ἀκαίρων
[16, 85]   δῆμος ἐζήτει τὸν δυνατώτατον εἰπεῖν:     δὲ Δημοσθένης ὑπήκουσε προθύμως πρὸς
[16, 68]   ταύτης γὰρ ὡρμᾶτο τῆς πόλεωσ̓     δὲ Διονύσιος ἐπακολουθήσας αὐτοῖς καὶ
[16, 11]   πρέσβεις τοὺς ἀξιολογωτάτους τῶν ἀνδρῶν:     δὲ Διονύσιος τούτοις μὲν φυλακὴν
[16, 13]   τυραννίδα βούληται τυχεῖν τιμῶν τινων.     δὲ Διονύσιος ὑπερηφάνου τῆς ἀποκρίσεως
[16, 6]   τὸν ἄνδρα, συλλαβὼν ἐπὶ θανάτῳ.     δὲ Δίων αἰσθόμενος τὸ μὲν
[16, 20]   Δίωνα καὶ τιμὰς ἀπένειμεν ἡρωικάς,     δὲ Δίων ἀκολούθως τοῖς πεπραγμένοις
[16, 12]   γενόμενοι πρὸς τοὺς ἐκβοηθοῦντας διηγωνίζοντο.  (ὁ   δὲ Δίων ἀνελπίστως παρεσπονδημένος μετὰ
[16, 17]   τοὺς Συρακοσίους ταῖς ἀρεταῖς ὑπερεβάλλοντο.  (ὁ   δὲ Δίων ἀξιούμενος ὑπὸ τῶν
[16, 9]   ὢν Δίωνος προθύμως ὑπεδέξατ' αὐτόν.  (ὁ   δὲ Δίων ἐξελόμενος ἐκ τῶν
[16, 17]   μάχην καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντες ἀπεχώρησαν.     δὲ Δίων λαμπρᾷ μάχῃ νικήσας
[16, 20]   διορθώσασθαι τὴν τῆς πατρίδος συμφοράν.  (ὁ   δὲ Δίων λαμπρὸς ὢν τὴν
[16, 13]   τοὺς Συρακοσίους διεπέμπετο περὶ διαλύσεων.  (ὁ   δὲ Δίων περὶ μὲν τῶν
[16, 17]   λαβόντα εἰς τὴν Ἰταλίαν μεταστῆναι,     δὲ Δίων συνεβούλευε τοῖς Συρακοσίοις
[16, 90]   ἡττηθέντων μέρος τῆς χώρας ἀφείλοντο.     δὲ κατωρθωκὼς τὴν μάχην Μάλλιος
[16, 73]   πλῆθος κομίσαντες παρέδωκαν τῷ Τιμολέοντι.     δὲ λαφυροπωλήσας τὴν λείαν καὶ
[16, 52]   πόλεμον ἐπέτρεψεν, αὐτοκράτορα στρατηγὸν ἀποδείξας.  (ὁ   δὲ Μέντωρ ἔχων οἰκειότητα πρὸς
[16, 50]   πράξειν ἄνευ τῆς ἐκείνου γνώμης.  (ὁ   δὲ Μέντωρ πείσας τοὺς Ἕλληνας
[16, 56]   καὶ τὸν τρίποδα φιλοτίμως ἀνέσκαπτον.     δὲ μηνύσας τὸν θησαυρὸν μάρτυρα
[16, 18]   τοὺς Συρακοσίους περὶ τῆς διαλύσεως,     δὲ Νύψιος διαφαινούσης ἤδη τῆς
[16, 34]   πεντακισχιλίους ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Ἀσίαν.  (ὁ   δὲ Παμμένης βοηθήσας Ἀρταβάζῳ καὶ
[16, 94]   τὴν σωματοφυλακίαν προῆγεν αὐτὸν ἐντίμως.  ~ὁ   δὲ Παυσανίας ἀμετάθετον φυλάττων τὴν
[16, 94]   Λεόννατος καὶ Περδίκκας καὶ Ἄτταλος.     δὲ Παυσανίας προλαβὼν τῆς διώξεως
[16, 46]   Κύπρον καὶ συλληφθεὶς τιμωρίας ἠξιώθη.     δὲ Πνυταγόρας ἑκουσίως ὑποταγεὶς τοῖς
[16, 10]   ἀγορὰν κατεστρατοπέδευσεν, οὐδενὸς τολμῶντος ἐπεξιέναι.  (ὁ   δὲ σύμπας ἀριθμὸς ἦν τῶν
[16, 31]   δαιμονίῳ δίκας κατέστρεψε τὸν βίον.  (ὁ   δὲ συνάρχων αὐτῷ στρατηγὸς Ὀνόμαρχος
[16, 50]   ἀνελόντες τὸν Βαγώαν αὐτὸν ἐζώγρησαν.  (ὁ   δὲ τὰς τῆς σωτηρίας ἐλπίδας
[16, 45]   πεντήρεις εἶχε πλείους τῶν ἑκατόν.  ~ὁ   δὲ Τέννης κοινωσάμενος τὴν προδοσίαν
[16, 93]   τῶν βουλομένων ἔρωτας ἑτοίμως προσδέχεσθαι.  (ὁ   δὲ τὴν ἐκ τῆς λοιδορίας
[16, 56]   ἱεροσύλων κόλασιν ἀπέστησαν τῶν ἔργων.     δὲ τῆς παρανομίας ταύτης ἡγεμὼν
[16, 68]   Τιμολέοντα ἀποπλεύσαντες εἰς τὸ Ταυρομένιον.  (ὁ   δὲ τῆς πόλεως ταύτης ἡγούμενος,
[16, 49]   τὰ πρὸς τὴν πολιορκίαν παρεσκευάζετο.  ~ὁ   δὲ τῆς πρώτης μερίδος ἀφηγούμενος
[16, 43]   δυνάμεως προῆγεν ἐπὶ τὴν Φοινίκην:     δὲ τῆς Σιδῶνος δυνάστης Τέννης
[16, 65]   δὲ τῆς τυραννίδος ἔργα διαπραττόμενος.  (ὁ   δὲ Τιμολέων ἀλλοτριώτατος ὢν μοναρχίας
[16, 66]   πολέμου μηδ' ἐπιβαίνειν τῇ Σικελίᾳ.     δὲ Τιμολέων, ἐπικαλουμένων αὐτὸν τῶν
[16, 72]   ταχέως ἐπανῆλθεν εἰς τοὺς Λεοντίνους.  (ὁ   δὲ Τιμολέων καταπληξάμενος τὸν Λεπτίνην
[16, 68]   εἶχον τὰ κατὰ τὰς φυλακάς,     δὲ Τιμολέων οὐδεμίαν ἔμφασιν διδοὺς
[16, 65]   ἐὰν δὲ πλεονεκτικώτερον, ἀδελφοῦ φονέα.  (ὁ   δὲ Τιμολέων οὐχ οὕτω διὰ
[16, 82]   παρανομίας ἐπάθλου τοιαύτης συμφορᾶς ἔτυχον:  (ὁ   δὲ Τιμολέων Ποστόμιον τὸν Τυρρηνὸν
[16, 66]   στόλον εἰς τὴν Ἰταλίαν καταπλεῦσαι.  (ὁ   δὲ Τιμολέων προακηκοὼς ἦν ἐν
[16, 68]   καὶ πλησίον τῆς πόλεως κατεστρατοπέδευσεν:     δὲ Τιμολέων προσλαβόμενος παρὰ τῶν
[16, 61]   Φωκέων καὶ μισθοφόρων κατακοπεὶς ἐσταυρώθη.  (ὁ   δὲ τρίτος καὶ πλεῖστα τῶν
[16, 57]   ἐλαφυροπώλησε τὸν τῶν θεῶν κόσμον:     δὲ τύραννος ὀργισθεὶς τοῖς Ἀθηναίοις
[16, 64]   ὑπὸ τῶν θεῶν τιμωρίας ἠξιώθησαν,  (ὁ   δὲ τῷ μαντείῳ βοηθήσας Φίλιππος
[16, 46]   λοιπὸν ἀδεῶς ἐβασίλευε τῆς Σαλαμῖνος.  (ὁ   δὲ τῶν Περσῶν βασιλεὺς μετὰ
[16, 63]   συλήσεως ὑπὸ τῶν Λευκανῶν κατηκοντίσθησαν,     δὲ Φάλαικος ἐκπεσὼν ἐκ τῆς
[16, 59]   παρεσκευάζετο παρατάξει κρῖναι τὸν πόλεμον:     δὲ Φάλαικος ἐν τῇ Νικαίᾳ
[16, 3]   μὲν ἀνέκαμπτεν εἰς τὴν Μεθώνην,     δὲ Φίλιππος ἐπιφανεὶς μετὰ στρατιωτῶν
[16, 92]   πρὸς τὴν ὁμοίαν φερόμενα διάνοιαν.  (ὁ   δὲ Φίλιππος ἡσθεὶς ἐπὶ τοῖς
[16, 93]   Ἀττάλου κατηγόρησεν ἐπὶ τοῦ βασιλέως.     δὲ Φίλιππος παρωξύνθη μὲν ἐπὶ
[16, 2]   τὴν ἡγεμονίαν τῆς Ἑλλάδος περιέθηκεν,     δὲ Φίλιππος ταῖς αὐταῖς ἀφορμαῖς
[16, 34]   Μεθώνης ἔχοντας ἓν ἱμάτιον ἕκαστον.     δὲ Φίλιππος τὴν μὲν πόλιν
[16, 35]   δὲ οὐκ ἐλάττους τῶν τρισχιλίων.     δὲ Φίλιππος τὸν μὲν Ὀνόμαρχον
[16, 35]   ἀδελφὸς Ὀνομάρχου μετὰ στρατιωτῶν ἑπτακισχιλίων.     δὲ Φίλιππος τοὺς Φωκεῖς νικήσας
[16, 16]   ἐφιλοτιμοῦντο ζωγρίᾳ λαβεῖν τὸν στρατηγόν,     δὲ Φίλιστος εὐλαβηθεὶς τὴν ἐκ
[16, 31]   τε Φωκέων καὶ μισθοφόρων κατεκόπησαν:     δὲ Φιλόμηλος ἐκθύμως ἀγωνισάμενος καὶ
[16, 24]   στρατιωτῶν ἔφυγον εἰς τὴν οἰκείαν,     δὲ Φιλόμηλος ἐπαρθεὶς τῇ νίκῃ
[16, 24]   χορηγῶν καὶ χρήματα καὶ μισθοφόρους.     δὲ Φιλόμηλος παρὰ μὲν τούτου
[16, 25]   ἐστὶν ἀτάφους ῥίπτεσθαι τοὺς ἱεροσύλους.  (ὁ   δὲ Φιλόμηλος χαλεπῶς φέρων τὸ
[16, 7]   πόλεως ἐκχυθέντας ἐπ' αὐτὸν διηγωνίζετο:     δὲ Χαβρίας προσπλεύσας τῷ λιμένι
[16, 90]   πλήθους τόδε τὸ ψήφισμα ἀνηγόρευσεν     Δημήτριος ὃς ἦν μεγαλοφωνότατος τῶν
[16, 22]   συγκαταπολεμήσειν τοὺς Ἀθηναίους. ταῦτ' οὖν     δῆμος εὐλαβηθεὶς ἔκρινε καταλύσασθαι τὸν
[16, 34]   Χερρονήσῳ πόλεις πλὴν Καρδίας ἀπέστειλεν     δῆμος κληρούχους εἰς τὰς πόλεις.
[16, 85]   τούτου δὲ ἐφάνη καταδεέστερος. (καὶ     Δημοσθένης δὲ αὐτὸς ὡς μέγα
[16, 6]   τὴν τυραννίδα. φοβούμενος οὖν αὐτὸν     Διονύσιος ἔκρινεν ἐκποδὼν ποιήσασθαι τὸν
[16, 10]   τῆς πόλεως: ἀπίστως γὰρ διακείμενος     Διονύσιος πρὸς τοὺς Συρακοσίους πολλῶν
[16, 16]   δὲ τὴν Σικελίαν Φίλιστος μὲν     Διονυσίου στρατηγὸς πλεύσας εἰς Ῥήγιον
[16, 13]   γενομένων δὲ λόγων περὶ συλλύσεων     Δίων ἀπεκρίθη τοῖς πρέσβεσιν μίαν
[16, 10]   ἐπὶ τοῖς ὅροις τῆς Συρακοσίας     Δίων ἦν, ἀπήντα πρὸς αὐτὸν
[16, 83]   κατασκευῇ, ὃν κατεσκεύασε μὲν Ἀγαθοκλῆς     δυνάστης, διὰ δὲ τὸ βάρος
[16, 69]   (κατὰ δὲ τὴν Καρίαν Ἰδριεὺς     δυνάστης τῶν Καρῶν ἐτελεύτησεν ἄρξας
[16, 83]   κατὰ τὴν Μῆσον οἶκος     ἑξηκοντάκλινος ὀνομαζόμενος, τῶν κατὰ τὴν
[16, 40]   κατὰ τοὺς ἀνωτέρω χρόνους Ἀρταξέρξης     ἐπικληθεὶς Ὦχος αὐτὸς μὲν οὐκ
[16, 14]   (τῶν δὲ συγγραφέων Δημόφιλος μὲν     Ἐφόρου τοῦ ἱστοριογράφου υἱὸς τὸν
[16, 36]   ἐδυνάστευσεν ἔτη δύο. (Κλέαρχος δ'     Ἡρακλείας τύραννος Διονυσίων ὄντων ἐπὶ
[16, 27]   τοὐμφανὲς ἅπασιν ἐποίησε φανερὸν ὅτι     θεὸς αὐτῷ δίδωσιν ἐξουσίαν πράττειν
[16, 43]   τὴν κεφαλήν: (ἐπεὶ δ' ἀπαγόμενος     Θετταλίων ἐπὶ τὴν τιμωρίαν τοσοῦτον
[16, 49]   τῆς πρώτης μερίδος ἀφηγούμενος Λακράτης     Θηβαῖος ἐπὶ τὴν τοῦ Πηλουσίου
[16, 91]   ταῦρος, ἔχει τέλος, ἔστιν     θύσων. (ὁ μὲν οὖν Φίλιππος
[16, 9]   Πόπλιον. ἐπὶ δὲ τούτων Δίων     Ἱππαρίνου κατέπλευσεν εἰς τὴν Σικελίαν
[16, 6]   Σουλπίκιον. ἐπὶ δὲ τούτων Δίων     Ἱππαρίνου, Συρακοσίων ὑπάρχων ἐπιφανέστατος, ἔφυγεν
[16, 57]   περιτυχὼν ταῖς κομιζούσαις αὐτὰ ναυσὶν     Ἰφικράτης καὶ κρατήσας αὐτῶν διεπέμψατο
[16, 84]   πρὸς γὰρ τοὺς ἄλλους συμμάχους     καιρὸς οὐ συνεχώρει πέμπειν πρεσβείας
[16, 36]   δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Μαύσωλος     Καρίας δυνάστης ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη
[16, 83]   ἀναθήματα, ἐν μὲν ταῖς Συρακούσσαις     κατὰ τὴν Μῆσον οἶκος
[16, 16]   ἐκ τῶν Λεοντίνων. (Ἡρακλείδης δ'     καταλελειμμένος ὑπὸ Δίωνος ναύαρχος τῶν
[16, 4]   ἀναιρουμένων, ἔτι δὲ πλειόνων τιτρωσκομένων     κίνδυνος δεῦρο κἀκεῖσε τὰς ῥοπὰς
[16, 23]   Γάιον Πλώτιον. ἐπὶ δὲ τούτων     κληθεὶς ἱερὸς πόλεμος συνέστη καὶ
[16, 82]   καὶ διορθωτὴς τῆς νομοθεσίας Κέφαλος     Κορίνθιος, ἀνὴρ ἐν παιδείᾳ καὶ
[16, 90]   ~κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Τιμολέων     Κορίνθιος ἅπαντα τοῖς Συρακοσίοις καὶ
[16, 66]   Σουλπίκιον. ἐπὶ δὲ τούτων Τιμολέων     Κορίνθιος προκεχειρισμένος ὑπὸ τῶν πολιτῶν
[16, 76]   (τῶν δὲ συγγραφέων Ἔφορος μὲν     Κυμαῖος τὴν ἱστορίαν ἐνθάδε κατέστροφεν
[16, 48]   δ' αὐτῶν τὴν ἡγεμονίαν Κλείνιος     Κῷος συνέταξε τὴν δύναμιν εἰς
[16, 49]   ἐπόπτας τῶν ὅρκων ἐπιβοωμένων παροξυνθεὶς     Λακράτης τροπὴν ἐποίησε τῶν βαρβάρων
[16, 49]   τὰς κατὰ τὴν Αἴγυπτον πόλεις     λόγος προειρημένος διεσπάρη. εὐθὺς
[16, 52]   δὲ τὴν Εὐρώπην Φίλιππος μὲν     Μακεδόνων βασιλεὺς στρατεύσας ἐπὶ τὰς
[16, 3]   ἀρχηγούς. (οὐδενὸς δ' αὐτῷ προσέχοντος     μὲν ἀνέκαμπτεν εἰς τὴν Μεθώνην,
[16, 22]   νικήσαντος τὴν τοῦ βασιλέως δύναμιν,     μὲν Ἀρτάβαζος ἀποδιδοὺς τῆς εὐεργεσίας
[16, 49]   τὸ φρούριον. (μετὰ δὲ ταῦτα     μὲν Ἀρταξέρξης ἀπέστειλε Βαγώαν μετὰ
[16, 63]   τὴν πατρίδα. ~μετὰ δὲ ταῦτα     μὲν Ἀρχίδαμος πλεύσας εἰς τὴν
[16, 93]   μετήλλαξεν. (διαβοηθείσης δὲ τῆς πράξεως     μὲν Ἄτταλος, εἷς ὢν τῶν
[16, 44]   πρὸ δὲ τῆς τούτων παρουσίας     μὲν βασιλεὺς διεληλυθὼς τὴν Συρίαν
[16, 43]   Τέννης ἠξίωσεν, ἐπὶ τούτοις     μὲν βασιλεὺς ὀργισθεὶς ὡς οὐ
[16, 55]   δηλώσας τὴν προκεχειρισμένην ἔντευξιν ἀποτύχῃ,     μὲν βασιλεὺς περιχαρὴς γενόμενος διεβεβαιώσατο
[16, 74]   δὲ φιλοτιμίας ἐξ ἀμφοτέρων συνισταμένης     μὲν βασιλεὺς πολλοὺς ἔχων καὶ
[16, 86]   δ' ἡμέρᾳ τῶν δυνάμεων ἐκταττομένων     μὲν βασιλεὺς τὸν υἱὸν Ἀλέξανδρον,
[16, 61]   ἐκ τοῦ δαιμονίου ἐπηκολούθησε τιμωρία.  (ὁ   μὲν γὰρ ἀρχιτέκτων τῆς καταλήψεως
[16, 50]   καὶ συγγενῶν τῶν παρ' Ἀρταξέρξῃ:     μὲν γὰρ Μέντωρ ἐν τοῖς
[16, 79]   διὰ τὴν τῶν θεῶν συνεργίαν.     μὲν γὰρ Τιμολέων ἐκτάξας τὴν
[16, 75]   πολιορκία φιλοτιμίαν ἐλάμβανεν ἀνυπέρβλητον.  (ὁ   μὲν γὰρ Φίλιππος τοῖς κριοῖς
[16, 85]   πρεσβείας ψηφίσματος ὑπὸ Δημοσθένους γραφέντος     μὲν δῆμος ἐζήτει τὸν δυνατώτατον
[16, 20]   τῆς σωτηρίας. (συναχθείσης δ' ἐκκλησίας     μὲν δῆμος εὐχαριστῶν αὐτῷ στρατηγὸν
[16, 17]   τισιν ἐξαιρέτοις χρήμασι καὶ τιμαῖς,     μὲν Διονύσιος ἕτοιμος ἦν παραδιδόναι
[16, 11]   τὸν αὐτὸν τόπον ἐλθεῖν σπευδόντων     μὲν Διονύσιος ἧκεν εἰς τὰς
[16, 17]   τὸν τύραννον. (μετὰ δὲ ταῦτα     μὲν Διονύσιος τοὺς ἀρίστους τῶν
[16, 46]   τοῦ βασιλέως βοηθοῦντος τῷ Πνυταγόρᾳ     μὲν Εὐαγόρας ἀπογνοὺς τὴν κάθοδον
[16, 68]   σωτηρίαν αὐτῶν. (μετὰ δὲ ταῦτα     μὲν Ἱκέτας ἀναλαβὼν τῶν στρατιωτῶν
[16, 68]   πολιορκίας καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐκλιπόντων     μὲν Ἱκέτας ἀνέζευξεν εἰς Λεοντίνους
[16, 36]   εἰς τὰς Συρακούσσας μετὰ δυνάμεως     μὲν Κάλλιππος ἡττηθεὶς ἐξέπεσεν τῆς
[16, 22]   εἰρήνης ῥᾳδίως πρὸς αὐτοὺς διελύσατο.     μὲν οὖν συμμαχικὸς ὀνομασθεὶς πόλεμος
[16, 91]   ἔχει τέλος, ἔστιν θύσων.  (ὁ   μὲν οὖν Φίλιππος σκολιῶς ἔχοντος
[16, 30]   τῶν πρὸς τὴν ἱεροσυλίαν ὁρμωμένων.  (ὁ   μὲν οὖν Φιλόμηλος διὰ τὸ
[16, 7]   γῆν ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν.     μὲν οὖν Χάρης τοῦ πεζοῦ
[16, 56]   ἱερόσυλοι. τῶν δὲ προγεγενημένων στρατηγῶν     μὲν πρῶτος ἄρξας Φιλόμηλος ἀπέσχετο
[16, 18]   εἰς πολλὴν δαψίλειαν τῶν ἐπιτηδείων     μὲν στρατηγὸς Νύψιος ἐκβιβάσας τοὺς
[16, 45]   ἔχοντας τὰς ἱκετηρίας κατηκόντισεν. εἶθ'     μὲν Τέννης προσελθὼν τοῖς ἐξ
[16, 92]   τὴν κατὰ τῶν Περσῶν στρατείαν,     μὲν τεχνίτης κρίνας οἰκεῖον ὑποληφθήσεσθαι
[16, 10]   (κατὰ δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν     μὲν τύραννος περὶ τὰς νεοκτίστους
[16, 47]   διαιρέσεως γενομένης παρὰ τοῖς Πέρσαις     μὲν τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς Νεκτανεβὼς
[16, 43]   τούτοις ἦν. ~μετὰ δὲ ταῦθ'     μὲν τῶν Περσῶν βασιλεὺς ἐκ
[16, 4]   πολλῶν κατὰ τὴν φυγὴν ἀναιρεθέντων     μὲν Φίλιππος ἀνακαλεσάμενος τῇ σάλπιγγι
[16, 4]   πολλῆς συνέρραξαν εἰς τὴν μάχην,     μὲν Φίλιππος ἔχων τὸ δεξιὸν
[16, 35]   πεζῶν δισμυρίων καὶ πεντακοσίων ἱππέων     μὲν Φίλιππος πείσας τοὺς Θετταλοὺς
[16, 21]   διὰ τὸ μέγεθος τοῦ κλύδωνος     μὲν Χάρης ἐπιμαρτυρόμενος τοὺς στρατιώτας
[16, 43]   βασιλεῦ, πράξεις θέλεις,     μέντοι Τέννης δυνάμενος ἅπαντα καταπρᾶξαι
[16, 49]   ἐθνῶν, Ἑλλήνων τε καὶ Αἰγυπτίων,     Μέντωρ διέδωκε λόγον εἰς τοὺς
[16, 50]   πρὸς τὸν Μέντορα λάθρᾳ διακηρυκευσαμένων     Μέντωρ ἐν ἀπορρήτοις παρεκάλεσεν αὐτούς,
[16, 52]   ἐπὶ τῷ πλήθει τῶν τέκνων     Μέντωρ προῆγε τοὺς παῖδας, παραδιδοὺς
[16, 46]   πρώτου στόματος, καθ' ὃν τόπον     Νεῖλος ποιεῖται τὰς ἐκβολάς. οἱ
[16, 5]   Διονύσιος τῶν Συρακοσίων τύραννος     νεώτερος παρειληφὼς μὲν τὴν δυναστείαν
[16, 74]   (κατὰ δὲ τὴν Καρίαν Πιζώδαρος     νεώτερος τῶν ἀδελφῶν ἐξέβαλεν ἐκ
[16, 93]   καὶ θάνατος. (ἵνα δὲ σαφὴς     περὶ τούτων γένηται λόγος, προεκθησόμεθα
[16, 83]   κατὰ τὴν ἀγορὰν Ὀλυμπιεῖον καὶ     πλησίον τοῦ θεάτρου βωμός, τὸ
[16, 62]   ἀπὸ τῶν ἐπικαλουμένων συμπλέοντας οὔθ'     πλοῦς ἦν ὀλίγος, ἀλλὰ πολὺς
[16, 14]   Φιλομήλου τοῦ Φωκέως: ἐγένετο δ'     πόλεμος οὗτος ἔτη ἕνδεκα ἕως
[16, 80]   μέγιστον, λάβρων γεγενημένων τῶν ὄμβρων     ποταμὸς βιαιοτέρῳ τῷ ῥεύματι καταφερόμενος
[16, 2]   γὰρ τὴν Ἀμύντου τελευτὴν Ἀλέξανδρος     πρεσβύτατος τῶν υἱῶν διεδέξατο τὴν
[16, 6]   Σικελιώτας διὰ τοιαύτας τινὰς αἰτίας.  (ὁ   πρεσβύτερος Διονύσιος ἐκ δυεῖν γυναικῶν
[16, 49]   τὴν Αἴγυπτον πόλεις λόγος     προειρημένος διεσπάρη. εὐθὺς οὖν οἱ
[16, 56]   τῆς παρανομίας ταύτης ἡγεμὼν Φίλων     προειρημένος ταχὺ τῷ δαιμονίῳ τὰς
[16, 54]   παρώξυνε προστῆναι τῆς Ἑλλάδος Δημοσθένης     ῥήτωρ, δεινότατος ὢν τῶν κατ'
[16, 42]   τετρακισχιλίους, ὧν ἦν στρατηγὸς Μέντωρ     Ῥόδιος. μετὰ δὲ τούτων καὶ
[16, 94]   πῶς ἄν τις γένοιτο ἐπιφανέστατος,     σοφιστὴς ἀπεκρίθη εἰ τὸν τὰ
[16, 94]   δὲ ταύτης τῆς προαιρέσεως μάλιστα     σοφιστὴς Ἑρμοκράτης. τοῦ γὰρ Παυσανίου
[16, 29]   κατὰ τῶν Σπαρτιατῶν, ὅτι Φοιβίδας     Σπαρτιάτης κατελάβετο τὴν Καδμείαν, καὶ
[16, 35]   ἐν οἷς ἦν καὶ αὐτὸς     στρατηγός, ἥλωσαν δὲ οὐκ ἐλάττους
[16, 63]   διεφθάρησαν: ἐν οἷς ἦν καὶ     στρατηγὸς Φάλαικος. (ἔνιοι δέ φασιν
[16, 7]   ~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἀνδρόμαχος     Ταυρομενίτης, Τιμαίου μὲν τοῦ τὰς
[16, 91]   τόνδε τὸν χρησμόν: ἔστεπται μὲν     ταῦρος, ἔχει τέλος, ἔστιν
[16, 43]   Θετταλίωνος ὡς καὶ δεξιὰν λαβεῖν     Τέννης ἠξίωσεν, ἐπὶ τούτοις
[16, 47]   δὲ τρίτης μερίδος ἐστρατήγει Μέντωρ     τὴν Σιδῶνα παραδούς, ἔχων τοὺς
[16, 88]   (ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Τιμόθεος     τῆς Ἡρακλείας τῆς ἐν τῷ
[16, 42]   τῆς Συρίας σατράπης καὶ Μαζαῖος     τῆς Κιλικίας ἄρχων συνελθόντες ἐπολέμουν
[16, 42]   ἐπολέμουν τοὺς Φοίνικας. (Τέννης δ'     τῆς Σιδῶνος βασιλεὺς προσελάβετο παρ'
[16, 42]   κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν ἐβάδιζε, Βέλεσυς     τῆς Συρίας σατράπης καὶ Μαζαῖος
[16, 68]   δημηγοροῦντας μακρῶς τῶν Ῥηγίνων ἔλαθεν     Τιμολέων διαδρὰς ἐπὶ τὴν ὑπολελειμμένην
[16, 79]   σέλινα κομιζόντων εἰς τὰς στιβάδας     Τιμολέων ἔφη δέχεσθαι τὸν οἰωνὸν
[16, 79]   ἐπιχειρούντων μόγις πολλὰ δεηθεὶς αὐτῶν     Τιμολέων καὶ δωρεὰς ἐπαγγελλόμενος κατέπαυσε
[16, 66]   τὴν ἱερὰν αὐτῶν νῆσον. (διόπερ     Τιμολέων καὶ οἱ συμπλέοντες περιχαρεῖς
[16, 66]   τῶν νεῶν καθιερώσας ταῖς θεαῖς     Τιμολέων ὠνόμασεν αὐτὴν Δήμητρος καὶ
[16, 31]   κατὰ δὲ τὸν Πόντον Λεύκων     τοῦ Βοσπόρου βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας
[16, 52]   πραττομένοις ἐν τῷ Πόντῳ Σπάρτακος     τοῦ Πόντου βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας
[16, 49]   παρεδόθη τοῖς Πέρσαις. (Μέντωρ δὲ     τοῦ τρίτου μέρους ἡγούμενος Βούβαστον
[16, 31]   μισθοφόρων τὴν ἡγεμονίαν διεδέξατο Κάλλιππος     τούτους πρὸς τὸν φόνον παρασκευάσας
[16, 92]   γὰρ τῷ βασιλικῷ πότῳ Νεοπτόλεμος     τραγῳδός, πρωτεύων τῇ μεγαλοφωνίᾳ καὶ
[16, 26]   μαντεῖον καὶ δι' ἃς αἰτίας     τρίπους κατεσκευάσθη ἱκανῶς εἰρῆσθαι νομίζω.
[16, 34]   εἰς τὴν Σπάρτην. Χάρης δὲ     τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς εἰσπλεύσας εἰς
[16, 3]   βασιλέα δωρεαῖς πείσας. (Μαντίας δ'     τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς καταπλεύσας εἰς
[16, 48]   πλείους τῶν πεντακισχιλίων. (Νεκτανεβὼς δ'     τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς ἀκούσας τὴν
[16, 48]   οὔσης τῆς διατάξεως Νικόστρατος μὲν     τῶν Ἀργείων στρατηγὸς ἔχων ἡγεμόνας
[16, 4]   ἱππεῖς δὲ ἑξακοσίους. (Βάρδυλις δ'     τῶν Ἰλλυριῶν βασιλεὺς πυθόμενος τὴν
[16, 69]   μεταβολή: (πρῶτον μὲν γὰρ Μάρκος     τῶν Καταναίων τύραννος δύναμιν ἀξιόλογον
[16, 8]   δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Φίλιππος     τῶν Μακεδόνων βασιλεὺς μεγάλῃ παρατάξει
[16, 31]   (ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Φίλιππος     τῶν Μακεδόνων βασιλεὺς Μεθώνην μὲν
[16, 19]   περὶ τὰς φυλακάς. ~Νύψιος δ'     τῶν μισθοφόρων στρατηγὸς ἀναλαβεῖν καὶ
[16, 72]   Πόπλιον. ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρύμβας     τῶν Μολοττῶν βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας
[16, 5]   κατὰ γὰρ τὴν Σικελίαν Διονύσιος     τῶν Συρακοσίων τύραννος νεώτερος
[16, 56]   δὲ τούτοις πραττομένοις Φάλαικος μὲν     τῶν Φωκέων στρατηγὸς, διαβληθεὶς ὅτι
[16, 88]   τρία, τὴν δὲ βασιλείαν διαδεξάμενος     υἱὸς Ἄγις ἦρξεν ἔτη ἐννέα.
[16, 14]   αὐτός, ἀλλὰ καὶ μετὰ ταῦτα     υἱὸς Ἀλέξανδρος. (τῶν δὲ συγγραφέων
[16, 63]   τὴν δ' ἀρχὴν διαδεξάμενος Ἆγις     υἱὸς ἐβασίλευσεν ἔτη δεκαπέντε. ἔπειτα
[16, 31]   τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Σπάρτακος     υἱὸς ἐβασίλευσεν ἔτη πέντε. (Ῥωμαίοις
[16, 36]   δεκαδύο: τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος     υἱὸς Τιμόθεος ἦρξεν ἔτη πεντεκαίδεκα.
[16, 90]   δὲ κατωρθωκὼς τὴν μάχην Μάλλιος     ὕπατος ἐθριάμβευσεν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'
[16, 62]   μεγίστῳ πλοίῳ κομιζομένων, ᾧπερ αὐτὸς     Φάλαικος ἐνέπλει, λόγον ἀλλήλοις ἐδίδοσαν
[16, 38]   δ' ἱππομαχίας γενομένης περὶ Χαιρώνειαν     Φάλαικος ἡττηθεὶς ἀπέβαλε τῶν ἱππέων
[16, 38]   Ναρυκαίων πόλει πολιορκουμένῃ βοηθούντων ἐπιφανεὶς     Φάυλλος τούτους μὲν ἐτρέψατο, τὴν
[16, 14]   ~κατὰ δὲ τὴν Ἑλλάδα Ἀλέξανδρος     Φερῶν τύραννος ὑπὸ τῆς ἰδίας
[16, 85]   ὑπεχώρησα. δεμ. (μετὰ δὲ ταῦθ'     Φίλιππος ἀποτυχὼν τῆς τῶν Βοιωτῶν
[16, 55]   τῆς ἡλικίας. (μετὰ δὲ ταῦθ'     Φίλιππος ἀσμένως τὴν αἴτησιν προσδεξάμενος
[16, 8]   διόπερ οἵ τε Ἀθηναῖοι καὶ     Φίλιππος διεφιλοτιμοῦντο πρὸς ἀλλήλους περὶ
[16, 93]   ~τοῦ δὲ θεάτρου πληρωθέντος αὐτὸς     Φίλιππος ᾔει λευκὸν ἔχων ἱμάτιον
[16, 77]   συμμαχίαν ἐξέπεμψαν τοῖς Βυζαντίοις. (διόπερ     Φίλιππος καταπλαγεὶς τῇ συνδρομῇ τῶν
[16, 35]   αὐτοὺς εὐπειθεῖς. (μετὰ δὲ ταῦτα     Φίλιππος μὲν ἀνεχώρησεν εἰς Μακεδονίαν,
[16, 76]   ὀχυροῖς τισι τείχεσιν ἐχρῶντο. (διόπερ     Φίλιππος μετὰ πολλῶν πόνων καὶ
[16, 2]   Πυθαγόριον ἔχοντος φιλόσοφον ἐπιστάτην συντρεφόμενος     Φίλιππος μετέσχεν ἐπὶ πλεῖον τῶν
[16, 3]   τηλικούτων φόβων καὶ κινδύνων ἐφεστώτων     Φίλιππος οὐ κατεπλάγη τὸ μέγεθος
[16, 59]   διαπρεσβευσαμένων πρὸς Φίλιππον περὶ συμμαχίας     Φίλιππος παραλαβὼν τοὺς Θετταλοὺς ἧκεν
[16, 8]   Ὀλυνθίων συμμαχίας. (οὐ μὴν ἀλλ'     Φίλιππος Ποτίδαιαν ἐκπολιορκήσας τὴν μὲν
[16, 4]   Κόιντον Γενούκιον. ἐπὶ δὲ τούτων     Φίλιππος πρέσβεις ἐκπέμψας εἰς Ἀθήνας
[16, 86]   ἐζωγρήθησαν. μετὰ δὲ τὴν μάχην     Φίλιππος τρόπαιον στήσας καὶ τοὺς
[16, 35]   καὶ ταῖς ἀρεταῖς διαφερόντων ἐνίκησεν     Φίλιππος. τῶν δὲ περὶ τὸν
[16, 35]   τὴν ὅρασιν. ~μετὰ δὲ ταῦθ'     Φίλιππος ὑπὸ Θετταλῶν μετακληθεὶς ἧκεν
[16, 30]   δυνάμει στρατεύσουσιν ἐπὶ τοὺς Φωκεῖς     Φιλόμηλος ἔκρινε μισθοφόρων ἀθροίζειν πλῆθος.
[16, 24]   φόβον ἑλομένων αὐτὸν αὐτοκράτορα στρατηγὸν     Φιλόμηλος ἐνεργῶς ἐπετέλει τὰς ἐπαγγελίας.
[16, 31]   πολεμίοις ζωγρήσαντες ἀνήγαγον, οὓς ἅπαντας     Φιλόμηλος κατηκόντισε. διὰ δὲ ταύτης
[16, 23]   τῶν Φωκέων χώρας μελλούσης καθιεροῦσθαι     Φιλόμηλος, μέγιστον ἔχων ἐν τοῖς
[16, 28]   Φαιδριάδας καλουμένας πέτρας, ἣν νικήσας     Φιλόμηλος πολλοὺς μὲν ἀνεῖλε τῶν
[16, 25]   στρατιώτας ἐξέπεμψαν. τούτων δὲ πραττομένων     Φιλόμηλος τεῖχός τε περιεβάλετο τῷ
[16, 23]   διέμεινεν ἔτη ἐννέα. Φιλόμηλος γὰρ     Φωκεύς, ἀνὴρ θράσει καὶ παρανομίᾳ
[16, 37]   ἐπὶ δὲ τούτων Φάυλλος μὲν     Φωκέων στρατηγὸς μετὰ τὴν τοῦ
[16, 59]   Κοί̈ νκτιον. ἐπὶ δὲ τούτων     Φωκικὸς πόλεμος, διαμείνας ἔτη δέκα,
[16, 71]   κατετάχθησαν. (τῶν δὲ συγγραφέων Θεόπομπος     Χῖος ἐν τῇ τῶν Φιλιππικῶν
[16, 3]   οἰκητόρων. (τῶν δὲ συγγραφέων Θεόπομπος     Χῖος τὴν ἀρχὴν τῶν περὶ
[16, 57]   λαβόντες. (οὕτω δὲ τοῖς Ἀθηναίοις     χρόνος οὗτος ἤνεγκεν ἐξαμαρτάνειν εἰς
[16, 54]   βίας ὑπάρχειν, ἐπερωτῆσαι εἰ οὐδ'     χρυσὸς τὸ τεῖχος ὑπερβῆναι δυνατός
[16, 22]   βασιλεῖς συνέστησαν ἐπὶ τὸν Φίλιππον,     τε τῶν Θρᾳκῶν καὶ Παιόνων
[16, 55]   βασιλεὺς περιχαρὴς γενόμενος διεβεβαιώσατο πᾶν     τι ἂν αἰτήσῃ χαρίσασθαι:
[16, 27]   θεὸς αὐτῷ δίδωσιν ἐξουσίαν πράττειν  ὅ,   τι βούλεται. (συναγαγὼν δ' ἐκκλησίαν
[16, 27]   βιαζομένου ὅτι ἔξεστιν αὐτῷ πράττειν     βούλεται ἀσμένως τὸ ῥηθὲν ἐδέξατο
[16, 43]   Σὺ μέν, βασιλεῦ, πράξεις     θέλεις, μέντοι Τέννης δυνάμενος
[16, 65]   συνέβη περὶ τὸν ἄνδρα συμπεσεῖν,     συνελάβετο αὐτῷ πρὸς τὴν τῆς
[16, 53]   Κοί̈ ντιος, Ὀλυμπιὰς δ' ἤχθη  ὀγδόη   πρὸς ταῖς ἑκατόν, καθ' ἣν
[16, 47]   μὲν ἐπίλεκτοι πεντακισχίλιοι, τριήρεις δὲ  ὀγδοήκοντα.   (τῆς δὲ τρίτης μερίδος ἐστρατήγει
[16, 74]   ἐκ διαδοχῆς προσέβαλλεν τοῖς τείχεσιν.  (ὀγδοηκονταπήχεις   δὲ πύργους κατασκευάσας, ὑπεραίροντας πολὺ
[16, 85]   καταντώντων οὗτοι μὲν κατὰ σπουδὴν  ὁδοιπορήσαντες   ἧκον εἰς Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας:
[16, 42]   ὅσῳ δ' οὗτος κατὰ τὴν  ὁδοιπορίαν   ἐβάδιζε, Βέλεσυς τῆς Συρίας
[16, 31]   ἄλλην χώραν ἐμβαλουσῶν καὶ τὴν  ὁδοιπορίαν   ποιουμένων διὰ τόπων καταδένδρων καὶ
[16, 17]   τοὺς μισθοφόρους καὶ κατὰ τὴν  ὁδοιπορίαν   συνάψαντες μάχην καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντες
[16, 84]   εἰς τὴν Ἀττικὴν καὶ τῆς  ὁδοιπορίας   οὔσης διὰ τῆς Βοιωτίας
[16, 20]   οἰκίαις, τῶν δ' ἐν ταῖς  ὁδοῖς,   οἱ λοιποὶ συνέφυγον εἰς τὴν
[16, 68]   Συρακούσσας ἀφώρμησε καὶ δρομαῖος τὴν  ὁδὸν   διανύσας ἀπροσδοκήτως προσέπεσε ταῖς Συρακούσσαις,
[16, 20]   διανύσας ὀξέως τὴν εἰς Συρακούσσας  ὁδὸν   ἧκε πρὸς τὰ Ἑξάπυλα. (ἐνταῦθα
[16, 19]   τοὺς στενωποὺς καὶ τὰς ἄλλας  ὁδοὺς   ἀντιταττομένων Συρακοσίων ἐγίνοντο συνεχεῖς συμπλοκαὶ
[16, 7]   οἱ Θηβαῖοι προετέρουν, ὁτὲ δ'  οἱ   Ἀθηναῖοι τὴν νίκην ἀπεφέροντο. μεγάλη
[16, 33]   ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀπόλλωνος  οἱ   Ἀμφικτύονες, ἀναπλάττειν εἰς ὕψος ταῖς
[16, 31]   ἐκήρυξαν ὅτι τούσδε τοὺς ἄνδρας  οἱ   Ἀμφικτύονες στρατευσαμένους μετὰ τῶν ἱεροσύλων
[16, 60]   ἀποδόσθαι. ἀκολούθως δὲ τούτοις διέταξαν  οἱ   Ἀμφικτύονες τὰ περὶ τὴν ἐπιμέλειαν
[16, 42]   μετ' Εὐαγόρου καὶ Φωκίωνος δυνάμεως  οἱ   βασιλεῖς οἱ κατὰ τὴν Κύπρον
[16, 58]   ἅγιον ἱερόν, ἐστράτευσαν ἐπ' αὐτοὺς  οἱ   Βοιωτοί. εὐθὺ δ' αὐτῶν οἱ
[16, 58]   συμπλοκὰς περιεγίνοντο τῶν ἐγχωρίων. (διόπερ  οἱ   Βοιωτοὶ θλιβόμενοι μὲν τῷ πολέμῳ
[16, 37]   γενομένης μάχης περὶ Κορώνειαν ἐνίκησαν  οἱ   Βοιωτοὶ καὶ πεντήκοντα μὲν ἀνεῖλον
[16, 56]   πόλεις ἐν τῇ Βοιωτίᾳ στρατεύσαντες  οἱ   Βοιωτοὶ καὶ τὸν σῖτον ἐκ
[16, 38]   ἑαυτοῦ φίλων. (μετὰ δὲ ταῦτα  οἱ   Βοιωτοὶ νυκτὸς ἐπιθέμενοι τοῖς Φωκεῦσι
[16, 38]   αὐτοῦ περὶ τὰς ὀνομαζομένας Ἄβας  οἱ   Βοιωτοὶ νυκτὸς ἐπιθέμενοι τοῖς Φωκεῦσιν
[16, 47]   μὲν οὖν πρώτην τάξιν ἐπεῖχον  οἱ   Βοιωτοὶ στρατηγὸν μὲν ἔχοντες Λακράτην
[16, 31]   δὲ συμπλοκῆς, εἶτα μάχης ἰσχυρᾶς  οἱ   Βοιωτοὶ τῷ πλήθει πολὺ προέχοντες
[16, 58]   μάλιστα δὲ τὸ μέλλον λέγεσθαι.  οἱ   γὰρ εἰς τὸν νεὼ καταφυγόντες
[16, 5]   πλέουσι τὸν Ἰόνιον πόρον ποιῆσαι:  οἱ   γὰρ τὴν παραθαλάττιον οἰκοῦντες βάρβαροι
[16, 35]   πολὺς ἐγένετο φόνος τῶν Φωκέων:  οἱ   γὰρ φεύγοντες ῥίψαντες τὰς πανοπλίας
[16, 86]   οἰκείως τοῖς παροῦσι καιροῖς διεκόσμησεν.  (οἱ   δ' Ἀθηναῖοι κατ' ἔθνος τὴν
[16, 88]   συγχωρῆσαι τὴν εἰρήνην τοῖς Βοιωτοῖς.  ~οἱ   δ' Ἀθηναῖοι μετὰ τὴν ἧτταν
[16, 21]   ὡς ἐγκαταλελοιπότων ἑκουσίως τὴν ναυμαχίαν,  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι παροξυνθέντες καὶ κρίσιν
[16, 57]   δῆμον ἐπερωτῶν τί χρὴ πράττειν,  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι προσέταξαν αὐτῷ μὴ
[16, 54]   ὅπλων ηὐξηκέναι τὴν ἰδίαν βασιλείαν.  ~οἱ   δ' Ἀθηναῖοι τὴν αὔξησιν ὑφορώμενοι
[16, 22]   ἦν πᾶσαν τὴν δύναμιν ὀψωνιάζεσθαι,  (οἱ   δ' Ἀθηναῖοι τὸ μὲν πρῶτον
[16, 7]   ἐπάνοδον ποιησάμενοι τὴν ἡσυχίαν ἦγον.  (οἱ   δ' Ἀθηναῖοι Χίων καὶ Ῥοδίων
[16, 46]   Ἕλληνες πρὸς αὐτῷ τῷ πολίσματι.  (οἱ   δ' Αἰγύπτιοι, δεδωκότων αὐτοῖς τῶν
[16, 14]   ἀξιόλογον βίᾳ κατεῖχον τὴν ἀρχήν.  (οἱ   δ' Ἀλευάδαι καλούμενοι παρὰ τοῖς
[16, 32]   ἐπιεικέστατοι πρὸς τὴν εἰρήνην ἔρρεπον,  οἱ   δ' ἀσεβεῖς καὶ τόλμῃ καὶ
[16, 58]   τὰς ἔγγιστα πόλεις φυγόντες διεσπάρησαν,  οἱ   δ' εἰς τὸν νεὼ τοῦ
[16, 20]   ἱκέτευον ἀμῦναι τοῖς ἰδίοις ἀκληρήμασιν.  οἱ   δ' ἐκ τῆς ἀκροπόλεως μισθοφόροι
[16, 50]   ἐὰν αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν συγχωρήσωσιν.  (οἱ   δ' Ἕλληνες αἰσθόμενοι τὸ γεγονὸς
[16, 46]   ἀπὸ τεσσαράκοντα σταδίων τοῦ Πηλουσίου,  οἱ   δ' Ἕλληνες πρὸς αὐτῷ τῷ
[16, 52]   συνεξέπεμψε τοὺς παραληψομένους τὰ χωρία.  (οἱ   δ' ἐν ταῖς πόλεσι πιστεύσαντες
[16, 81]   ὑπὸ τοῦ Λιβυκοῦ πελάγους καταποθησομένους.  (οἱ   δ' ἐν τῇ Καρχηδόνι τὸ
[16, 10]   Ἀδρίαν διέτριβε μετὰ πολλῶν δυνάμεων,  οἱ   δ' ἐπὶ τῆς φυλακῆς τῶν
[16, 94]   τὸ σῶμα τοῦ βασιλέως ὥρμησαν,  οἱ   δ' ἐπὶ τὸν τοῦ σφαγέως
[16, 12]   τῶν ἄλλων θάνατον ὑπέμενον εὐψύχως,  οἱ   δ' ἐπιτεταγμένοι τοὺς πίπτοντας ὑπερασπίζοντες
[16, 19]   τὸν οἶνον οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν,  οἱ   δ' ἔφυγον. κατειλημμένης δὲ τῆς
[16, 63]   τοὺς ἑαυτοῖς μερισθέντας ἅπαντας ἐλαφυροπώλησαν,  οἱ   δ' Ἠλεῖοι διὰ τὴν εἰς
[16, 50]   εἴς τι μέρος τῆς πόλεως.  (οἱ   δ' ἡττηθέντες δηλώσαντες τῷ Βαγώᾳ
[16, 4]   ἔθαψεν τῶν ἰδίων τοὺς τετελευτηκότας,  οἱ   δ' Ἰλλυριοὶ διαπρεσβευσάμενοι καὶ τῶν
[16, 4]   πολεμίοις ἐπιπεσὼν καρτερὰν συνεστήσατο μάχην.  (οἱ   δ' Ἰλλυριοὶ συντάξαντες ἑαυτοὺς εἰς
[16, 80]   περιπειρόμενοι τὴν συμφορὰν ἔσχον ἀβοήθητον,  οἱ   δ' ὑπὸ τῶν παρὰ τοῖς
[16, 28]   αὐτοῖς τε καὶ τῷ θεῷ.  (οἱ   δὲ Βοιωτοὶ διά τε τὴν
[16, 85]   ἧκον εἰς Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας:  οἱ   δὲ Βοιωτοὶ θαυμάσαντες τὴν ὀξύτητα
[16, 25]   τοῖς πατρίοις νόμοις τῶν Φωκέων.  ~οἱ   δὲ Βοιωτοὶ συνελθόντες εἰς ἐκκλησίαν
[16, 82]   ἐν τῇ Βρεττίᾳ καταλαβόμενοι διήρπασαν.  οἱ   δὲ Βρέττιοι παροξυνθέντες εὐθὺς μετὰ
[16, 76]   Βυζαντίῳ καὶ πολιορκίαν ἰσχυρὰν συνεστήσατο.  (οἱ   δὲ Βυζάντιοι τῶν τε στρατιωτῶν
[16, 46]   πεντακισχίλιοι, στρατηγοῦντος Φιλόφρονος τοῦ Σπαρτιάτου.  οἱ   δὲ Θηβαῖοι σπεύδοντες ἄριστοι φανῆναι
[16, 68]   ὑπολελειμμένην ναῦν καὶ ταχέως ἐξέπλευσεν.  οἱ   δὲ Καρχηδόνιοι καταστρατηγηθέντες ἐπεβάλοντο διώκειν
[16, 69]   (ὧν πραχθέντων Τιμολέων μὲν ἐθάρρησεν,  οἱ   δὲ Καρχηδόνιοι φοβηθέντες ἀπέπλευσαν ἐκ
[16, 18]   ἐτέλει τὸν εἰς Συρακούσσας πλοῦν.  (οἱ   δὲ κατὰ τὴν ἀκρόπολιν μισθοφόροι
[16, 65]   τὴν τῶν τυραννεῖν ἐπιβαλομένων πλεονεξίαν.  (οἱ   δὲ κρίνοντες δίκαιον εἶναι τοῖς
[16, 62]   οἱ Λύκτιοι πρῶτον αὐτοῖς βοηθῆσαι:  οἱ   δὲ Λακεδαιμόνιοι πεισθέντες καὶ πλεύσαντες
[16, 39]   τὰς πηγὰς τοῦ Ἀλφειοῦ ποταμοῦ:  οἱ   δὲ Λακεδαιμόνιοι τρισχιλίους μὲν πεζοὺς
[16, 2]   παρατάξει Μακεδόνων πλείους τῶν τετρακισχιλίων,  οἱ   δὲ λοιποὶ καταπεπληγμένοι τὰς τῶν
[16, 28]   τοῖς φρονήμασι διὰ τὴν εὐημερίαν,  οἱ   δὲ Λοκροὶ ταπεινωθέντες πρέσβεις ἐξέπεμψαν
[16, 25]   ἀναίρεσιν αὐτῶν διὰ κήρυκος ᾐτήσατο.  οἱ   δὲ Λοκροὶ τὴν ἀναίρεσιν οὐ
[16, 3]   ὁπλίτας, ναυτικὴν δὲ δύναμιν ἀξιόλογον.  ~οἱ   δὲ Μακεδόνες διά τε τὴν
[16, 39]   κατέδραμον Ἀρχιδάμου τὴν ἡγεμονίαν ἔχοντος:  οἱ   δὲ Μεγαλοπολῖται παροξυνθέντες ἐπὶ τοῖς
[16, 56]   ἔσχε τὴν τοῦ βίου καταστροφήν.  (οἱ   δὲ νοσφισάμενοι τὰ χρήματα τὰ
[16, 34]   τοὺς Θηβαίους συμμαχίαν αὐτῷ πέμψαι.  οἱ   δὲ Παμμένη στρατηγὸν ἑλόμενοι καὶ
[16, 63]   πολλοὶ μὲν τῶν μισθοφόρων ἀνῃρέθησαν,  οἱ   δὲ περιλειφθέντες εἰς τετρακισχιλίους ἐζωγρήθησαν.
[16, 63]   τῶν μισθοφόρων ὑπὸ τούτου σφαγῆναι.  οἱ   δὲ περιλειφθέντες τῶν μισθοφόρων ἀναληφθέντες
[16, 74]   ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων διαγωνιζομένους διέφθειρεν,  οἱ   δὲ Περίνθιοι πολλοὺς καθ' ἡμέραν
[16, 75]   λυσιτελοῦς ἐλπίδα τοῖς δεινοῖς ἐνεκαρτέρουν,  οἱ   δὲ πολιορκούμενοι τὰ τῆς ἁλώσεως
[16, 30]   τὴν πρὸς τοὺς θεοὺς εὐσέβειαν,  οἱ   δὲ πονηρότατοι καὶ θεῶν διὰ
[16, 28]   τοὺς Φωκεῖς ὡς ἱεροσύλους κολάζειν,  οἱ   δὲ πρὸς τὴν τῶν Φωκέων
[16, 44]   ἐστρατοπέδευσεν οὐ μακρὰν τῆς Σιδῶνος.  (οἱ   δὲ Σιδώνιοι κεχρονικότος τοῦ βασιλέως
[16, 45]   Τέννην μηκέτι χρήσιμον ὑπάρχειν ἀνεῖλεν.  οἱ   δὲ Σιδώνιοι πρὸ μὲν τῆς
[16, 84]   τῆς δυνάμεως εἰς τὴν Ἀττικήν.  (οἱ   δὲ στρατηγοὶ τῶν Ἀθηναίων διὰ
[16, 79]   Ἰσθμιακὸν στέφανον ἐκ σελίνου συνίστασθαι.  (οἱ   δὲ στρατιῶται παραγγείλαντος τοῦ Τιμολέοντος
[16, 49]   στρατιωτῶν βαρβάρων παραληψόμενον τὸ Πηλούσιον:  οἱ   δὲ στρατιῶται παριόντες εἰς τὸ
[16, 12]   πολεμίοις παρ' ὀλίγον ὑποχείριος ἐγένετο.  (οἱ   δὲ Συρακόσιοι δείσαντες ὑπὲρ τῆς
[16, 90]   κατωρθωκὼς ἐτελεύτησε, στρατηγήσας ἔτη ὀκτώ.  οἱ   δὲ Συρακόσιοι μεγάλως ἀποδεδεγμένοι τὸν
[16, 20]   μὲν τῆς συμφορᾶς μέγεθος συνεωράθη,  οἱ   δὲ Συρακόσιοι, μίαν ἔχοντες σωτηρίαν
[16, 13]   πρὸς τὸν τοῦ σίτου καταγορασμόν.  οἱ   δὲ Συρακόσιοι ναῦς μακρὰς πολλὰς
[16, 16]   τῶν φίλων τοῖς δυνάσταις γεγονώς.  (οἱ   δὲ Συρακόσιοι νικήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ
[16, 20]   παραμυθησάμενος εἰς κοινὴν ἤγαγεν ὁμόνοιαν.  οἱ   δὲ Συρακόσιοι πανδήμοις ἐπαίνοις καὶ
[16, 18]   τὸν εἰρημένον τρόπον ἀνελπίστως διεφυλάχθη,  (οἱ   δὲ Συρακόσιοι πληρώσαντες ἁπάσας τὰς
[16, 17]   καὶ κατῆρεν εἰς τὴν Ἰταλίαν.  (οἱ   δὲ Συρακόσιοι πρὸς ἀλλήλους ἐστασίασαν,
[16, 17]   ταχθεὶς ἀνέζευξεν ἐπὶ τοὺς Λεοντίνους.  (οἱ   δὲ Συρακόσιοι συστραφέντες ἐδίωκον τοὺς
[16, 67]   περιχυθέντες τῷ πλήθει πάντας κατέκοψαν.  (οἱ   δὲ τὴν Αἴτνην κατοικοῦντες Καμπανοὶ
[16, 67]   μὲν οὖν ἄλλων οὐδεὶς ὑπήκουσεν,  οἱ   δὲ τὴν Γαλερίαν πόλιν οἰκοῦντες
[16, 67]   τοὺς ἐγχωρίους εἰς πολιορκίαν συνέκλεισαν.  οἱ   δὲ τὴν πόλιν κατοικοῦντες Καμπανοὶ
[16, 48]   στρατιώτας καὶ παρεμβολὴν ὀχυρωσάμενος κατεστρατοπέδευσεν.  (οἱ   δὲ τὸν πλησίον τόπον παραφυλάττοντες
[16, 65]   τῆς ἐκ τῶν νόμων τιμωρίας,  οἱ   δὲ τοὐναντίον ἀπεφαίνοντο δεῖν ἐπαινεῖν
[16, 75]   χειρὸς οὔσης οἱ μὲν ἀπέθνησκον,  οἱ   δὲ τραύμασι πολλοῖς περιέπιπτον. τὰ
[16, 21]   εἰς τὰς τοῦ πολέμου χρείας.  (οἱ   δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ πάντες
[16, 37]   τετρακοσίους, ὧν ἦν στρατηγὸς Ναυσικλῆς.  οἱ   δὲ τῶν Φεραίων τύραννοι Λυκόφρων
[16, 80]   Τιμολέοντα τὸ σύμπτωμα ῥᾳδίως ὑπέμενον,  οἱ   δὲ Φοίνικες τὸ μέγεθος τῆς
[16, 32]   κακίας ἀνέζευξαν εἰς τὴν οἰκείαν.  (οἱ   δὲ Φωκεῖς ἀπολυθέντες τοῦ πολέμου
[16, 23]   Ἀμφικτύοσι κατεδίκασαν αὐτοὺς πολλοῖς χρήμασιν,  (οἱ   δὲ Φωκεῖς ἐπεργασάμενοι πολλὴν τῆς
[16, 59]   μετὰ τῶν μισθοφόρων, ὄντων ὀκτακισχιλίων,  οἱ   δὲ Φωκεῖς συντριβέντες ταῖς ἐλπίσι
[16, 65]   μὲν ἐχθροὶ τοῦ Τιμολέοντος κατηγόρουν,  οἱ   δὲ χαριέστεροι συνηγοροῦντες συνεβούλευον σώζειν
[16, 21]   διαπολεμεῖν τοῖς ἀφεστηκόσι τῶν συμμάχων.  (οἱ   δὲ Χῖοι καὶ Ῥόδιοι καὶ
[16, 26]   μάλιστα χρηστηριάζονται μέχρι τοῦ νῦν  οἱ   Δελφοί. (τὸν δὲ τρόπον τῆς
[16, 81]   τῆς ἀνδραγαθίας. (τῶν δὲ Καρχηδονίων  οἱ   διαφυγόντες τὸν ἐν τῇ μάχῃ
[16, 15]   γὰρ τὴν τῶν ἐγχωρίων διάλεκτον  οἱ   δραπέται βρέττιοι προσηγορεύοντο. τὸ μὲν
[16, 39]   Σπάρτην. (μετὰ δέ τινα χρόνον  οἱ   Θηβαῖοι μετὰ τῶν συμμάχων ἐνίκησαν
[16, 29]   ὡρισμένον ἐκ τῶν νόμων καιρὸν  οἱ   Θηβαῖοι πάλιν δίκην ἐπήνεγκαν διπλοῦ
[16, 7]   συμπλοκῶν καὶ ἀκροβολισμῶν ὁτὲ μὲν  οἱ   Θηβαῖοι προετέρουν, ὁτὲ δ' οἱ
[16, 39]   Μεγαλοπολίτας ἐπανῆλθον εἰς τὴν Βοιωτίαν  οἱ   Θηβαῖοι. (Φάλαικος δὲ περὶ τὴν
[16, 41]   καὶ ὑπερηφάνως προσφερομένων τοῖς Σιδωνίοις  οἱ   κακούμενοι τὴν ἐπήρειαν χαλεπῶς φέροντες
[16, 42]   καὶ Φωκίωνος δυνάμεως οἱ βασιλεῖς  οἱ   κατὰ τὴν Κύπρον εἰς ἀγωνίαν
[16, 49]   τῆς τειχομαχίας τὸ μὲν πρῶτον  οἱ   κατὰ τὸ Πηλούσιον Ἕλληνες ἐρρωμένως
[16, 60]   δύο ψήφους ἔχειν, ἃς πρότερον  οἱ   καταπολεμηθέντες Φωκεῖς εἶχον: τῶν δ'
[16, 19]   τὴν χρείαν. (διὰ δὲ τούτων  οἱ   κράτιστοι τῶν μισθοφόρων ἀνέβησαν ἐπὶ
[16, 29]   δ' Ἀμφικτυόνων χιλίοις ταλάντοις καταδικασάντων  οἱ   Λακεδαιμόνιοι διὰ τὸ μέγεθος τοῦ
[16, 29]   τῶν Πελοποννησίων. (προθυμότατα δὲ συνέπραττον  οἱ   Λακεδαιμόνιοι διὰ τοιαύτας αἰτίας. ἐν
[16, 34]   μάχης περὶ πόλιν Ὀρνεὰς ἐνίκων  οἱ   Λακεδαιμόνιοι καὶ τὰς Ὀρνεὰς ἐκπολιορκήσαντες
[16, 29]   (διόπερ κοινοῦ ὄντος τοῦ συμφέροντος  οἱ   Λακεδαιμόνιοι κατ' ἰδίαν μὲν ὤκνουν
[16, 20]   τῶν δ' ἐν ταῖς ὁδοῖς,  οἱ   λοιποὶ συνέφυγον εἰς τὴν ἀκρόπολιν
[16, 62]   ἀπαίρειν εἰς τὴν Ἰταλίαν, ἠξίωσαν  οἱ   Λύκτιοι πρῶτον αὐτοῖς βοηθῆσαι: οἱ
[16, 34]   συνεστήσατο. (καὶ μέχρι μέν τινος  οἱ   Μεθωναῖοι διεκαρτέρουν, ἔπειτα κατισχυόμενοι συνηναγκάσθησαν
[16, 85]   ἔργων. παρὰ δὲ τοῖς Ἀθηναίοις  οἱ   μὲν ἀγαθώτατοι τῶν στρατηγῶν ἐτετελευτήκεισαν,
[16, 50]   καὶ Βαγώαν πλησίον αὐτῆς κατεστρατοπέδευσαν,  οἱ   μὲν Αἰγύπτιοι λάθρᾳ τῶν Ἑλλήνων
[16, 19]   τὰς ὁρμὰς διὰ τὸν οἶνον  οἱ   μὲν ἀνῃρέθησαν, οἱ δ' ἔφυγον.
[16, 75]   τῆς μάχης ἐκ χειρὸς οὔσης  οἱ   μὲν ἀπέθνησκον, οἱ δὲ τραύμασι
[16, 39]   καὶ τῆς νίκης ἀμφιδόξου γενομένης  οἱ   μὲν Ἀργεῖοι καὶ οἱ σύμμαχοι
[16, 63]   Ἀρκάδων καὶ Ἠλείων τοὺς αἰχμαλώτους  οἱ   μὲν Ἀρκάδες τοὺς ἑαυτοῖς μερισθέντας
[16, 63]   υἱὸς ἐβασίλευσεν ἔτη δεκαπέντε. ἔπειτα  οἱ   μὲν Ἀρχιδάμου μισθοφόροι μετεσχηκότες τῆς
[16, 31]   ἕνα τόπον. ~μετὰ δὲ ταῦτα  οἱ   μὲν Βοιωτοὶ κατὰ τὰς προνομὰς
[16, 39]   ἐξέπεσεν ἐκ τῆς πόλεως. ἔπειθ'  οἱ   μὲν Βοιωτοὶ πολλῇ δυνάμει στρατεύσαντες
[16, 28]   ἦν καθ' ὅλην τὴν Ἑλλάδα.  οἱ   μὲν γὰρ ἔκριναν βοηθεῖν τῷ
[16, 65]   δεινότητα τῆς πράξεως στάσις ἐγίνετο.  οἱ   μὲν γὰρ ἔφασαν δεῖν ὡς
[16, 75]   προεκαλεῖτο τὰς τῶν ἀγωνιζομένων ἀνδραγαθίας:  (οἱ   μὲν γὰρ Μακεδόνες ἐλπίζοντες εὐδαίμονα
[16, 12]   πάσας τὰς πληγὰς ἐναντίας λαμβάνοντες:  οἱ   μὲν γὰρ πρωτοστάται τὸν ὑπὲρ
[16, 58]   οἱ Βοιωτοί. εὐθὺ δ' αὐτῶν  οἱ   μὲν εἰς τὰς ἔγγιστα πόλεις
[16, 50]   καὶ μέρους τῶν στρατιωτῶν εἰσεληλυθότος  οἱ   μὲν Ἕλληνες ἄφνω τὰς θύρας
[16, 65]   ἀμφισβητήσεως ἐπὶ τὸ συνέδριον ἀναπεμφθείσης  οἱ   μὲν ἐχθροὶ τοῦ Τιμολέοντος κατηγόρουν,
[16, 30]   οἱ Φωκεῖς. (μετὰ δὲ ταῦτα  οἱ   μὲν Θετταλοὶ μετὰ τῶν πλησιοχώρων
[16, 23]   τὸν Λευκτρικὸν πόλεμον καὶ καταπολεμηθέντων  οἱ   μὲν Θηβαῖοι διὰ τὴν κατάληψιν
[16, 23]   ἐκτινόντων δ' αὐτῶν τὰ ὀφλήματα  οἱ   μὲν ἱερομνήμονες ἐν Ἀμφικτύοσι κατηγόρουν
[16, 2]   φόρους τοῖς κρατήσασι τελεῖν ἀναγκασθέντος  οἱ   μὲν Ἰλλυριοὶ λαβόντες εἰς ὁμηρείαν
[16, 68]   συναγαγόντων καὶ περὶ συλλύσεως δημηγορούντων  οἱ   μὲν Καρχηδόνιοι διαλαβόντες τὸν Τιμολέοντα
[16, 24]   γενομένης δὲ περὶ Δελφοὺς μάχης  οἱ   μὲν Λοκροὶ λειφθέντες καὶ πολλοὺς
[16, 18]   (ἤδη δὲ τῆς νυκτὸς ληγούσης  οἱ   μὲν μισθοφόροι κήρυκας ἐξέπεμπον πρὸς
[16, 17]   καὶ χρημάτων σπανιζούσης τῆς πόλεως  οἱ   μὲν μισθοφόροι τῶν χρημάτων ἀποστερούμενοι
[16, 7]   δὲ τῆς πόλεως ἐπίδοσιν λαμβανούσης  οἱ   μὲν οἰκήτορες μεγάλους περιεποιήσαντο πλούτους,
[16, 7]   τὴν εἰρήνην συνέθεντο πρὸς ἀλλήλους.  οἱ   μὲν οὖν Βοιωτοὶ τὴν εἰς
[16, 7]   νεὼς τοῖς ἐμβόλοις ἀναρραγείσης κατεπονεῖτο.  (οἱ   μὲν οὖν ἐπὶ τῶν ἄλλων
[16, 32]   ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο περὶ τοῦ πολέμου.  οἱ   μὲν οὖν ἐπιεικέστατοι πρὸς τὴν
[16, 82]   τὸ χωρίον ἐκπολιορκήσαντες ἅπαντας κατηκόντισαν.  οἱ   μὲν οὖν καταλιπόντες τὸν Τιμολέοντα
[16, 46]   Νεῖλος ποιεῖται τὰς ἐκβολάς.  οἱ   μὲν οὖν Πέρσαι κατεστρατοπέδευσαν ἀπὸ
[16, 11]   ὧν συνεδρεύσας καταλύσηται τὸν πόλεμον.  (οἱ   μὲν οὖν Συρακόσιοι μετεωρισθέντες ταῖς
[16, 64]   εἰς τὸ μαντεῖον παρανομίαν ἀπέσφαξαν.  ~οἱ   μὲν οὖν τῆς ἱεροσυλίας μετασχόντες
[16, 64]   ἐμπυρισθείσης μετὰ ταύτης ζῶσα κατεφλέχθη.  οἱ   μὲν οὖν τοῦ δαιμονίου καταφρονεῖν
[16, 80]   τοῖς δὲ βαρβάροις κατὰ πρόσωπον  οἱ   μὲν περὶ τὸν Τιμολέοντα τὸ
[16, 4]   Μακεδονικῶν πόλεων ἁπασῶν ἐκχωρήσωσιν Ἰλλυριοί,  οἱ   μὲν πρέσβεις ἐπανῆλθον ἄπρακτοι,
[16, 94]   ἵππους. (εὐθὺς δὲ τῶν σωματοφυλάκων  οἱ   μὲν πρὸς τὸ σῶμα τοῦ
[16, 62]   ἑαυτῶν, πεμψάντων πρέσβεις περὶ βοηθείας  οἱ   μὲν Σπαρτιᾶται διὰ τὴν συγγένειαν
[16, 19]   τῶν στρατιωτῶν εἰς τὴν πόλιν  οἱ   μὲν στρατηγοὶ τῶν Συρακοσίων ἐκ
[16, 16]   δ' ἀποληφθέντος ὑπὸ τῶν πολεμίων  οἱ   μὲν Συρακόσιοι πανταχόθεν κυκλώσαντες τὰς
[16, 80]   διέφθειρε. (τέλος δὲ τῶν Καρχηδονίων  οἱ   μὲν τὸν ἱερὸν λόχον ἀναπληροῦντες
[16, 36]   τοῖς Δίωνος φίλοις πρὸς Κάλλιππον  οἱ   μὲν τοῦ Δίωνος φίλοι ἡττηθέντες
[16, 80]   τῶν ἁρμάτων ἅμα τούτοις φυρομένων  οἱ   μὲν ὑπ' ἀλλήλων συμπατούμενοι καὶ
[16, 28]   μετὰ δὲ τὴν μάχην ταύτην  οἱ   μὲν Φωκεῖς ἐπήρθησαν τοῖς φρονήμασι
[16, 58]   παρανομίας. ~κατὰ δὲ τὴν Βοιωτίαν  οἱ   μὲν Φωκεῖς τρεῖς πόλεις ἔχοντες
[16, 48]   ἐγένετο καρτερὰ μάχη, καθ' ἣν  οἱ   μετὰ τῶν Περσῶν Ἕλληνες ἀγωνισάμενοι
[16, 49]   προειρημένος διεσπάρη. εὐθὺς οὖν  οἱ   μισθοφόροι πρὸς τοὺς ἐγχωρίους πανταχῇ
[16, 12]   εἰς θάλατταν διατείχισμα αὑτῶν προσέπεσον  οἱ   μισθοφόροι τῷ τείχει μετὰ πολλῆς
[16, 19]   πολεμίων, εὐθὺς ἐπὶ τὰς οἰκίας  οἱ   νενικηκότες ὥρμησαν: καὶ πολλὰ μὲν
[16, 31]   ἅπαντας κατηκόντισαν. (ἐπὶ δὲ τούτοις  οἱ   παρὰ τοῖς Φωκεῦσι μισθοφόροι παροξυνθέντες
[16, 27]   βωμῶν. τὸ δὲ σημεῖον ἔφασαν  οἱ   περὶ ταῦτ' ἀσχολούμενοι σημαίνειν τῷ
[16, 86]   παρερρήγνυτο. πολλῶν δὲ σωρευομένων νεκρῶν  οἱ   περὶ τὸν Ἀλέξανδρον πρῶτοι βιασάμενοι
[16, 50]   Βούβαστον συνέβη γενέσθαι. ~ὡς γὰρ  οἱ   περὶ τὸν Μέντορα καὶ Βαγώαν
[16, 94]   ἄμπελόν τινα περιπλακείσης ἔπεσεν. διόπερ  οἱ   περὶ τὸν Περδίκκαν καταλαβόντες αὐτὸν
[16, 68]   καὶ τῆς νυκτὸς ἐπιλαβούσης ἔφθασαν  οἱ   περὶ τὸν Τιμολέοντα ἀποπλεύσαντες εἰς
[16, 56]   ὑπ' Ἀλεξάνδρου κατακτηθέντων. ἐπεχείρησαν δ'  οἱ   περὶ τὸν Φάλαικον στρατηγοὶ καὶ
[16, 24]   τὸ ἱερὸν καταλήψεως Λοκροὶ μὲν  οἱ   πλησίον οἰκοῦντες παραχρῆμα ἐστράτευσαν ἐπὶ
[16, 69]   καὶ συνέβη γενέσθαι. εὐθὺς γὰρ  οἱ   πλησιόχωροι τῶν Ἑλλήνων συνενεχθέντες τῇ
[16, 65]   οὔσης κατέπλευσαν ἐκ τῶν Συρακουσσῶν  οἱ   πρέσβεις καὶ τῇ γερουσίᾳ τὰς
[16, 31]   καὶ τραχέων ἄφνω συνέμιξαν ἀλλήλοις  οἱ   προηγούμενοι τῆς στρατιᾶς. γενομένης δὲ
[16, 75]   βοηθεῖν Περινθίοις παντὶ σθένει. (διόπερ  οἱ   σατράπαι συμφρονήσαντες ἐξέπεμψαν εἰς τὴν
[16, 83]   παντοδαποὺς ἐξήνεγκαν καρπούς. τούτους δ'  οἱ   Σικελιῶται λυσιτελῶς πιπράσκοντες τοῖς ἐμπόροις
[16, 21]   τοῖς Βυζαντίοις τρεπομένων συνηθροίσθησαν πάντες  οἱ   στόλοι περὶ τὸν Ἑλλήσποντον. μελλούσης
[16, 84]   ἦν ἔθος. (ὡς δ' ἧκον  οἱ   στρατηγοὶ καὶ τὸν μηνύσαντα παρῆγον
[16, 42]   γενομένης καὶ τῆς χώρας εὐδαιμονούσης  οἱ   στρατιῶται κρατοῦντες τῶν ὑπαίθρων πολλὰς
[16, 39]   γενομένης οἱ μὲν Ἀργεῖοι καὶ  οἱ   σύμμαχοι τὴν εἰς τὰς οἰκείας
[16, 66]   νῆσον. (διόπερ Τιμολέων καὶ  οἱ   συμπλέοντες περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς τῶν
[16, 45]   τὴν Σικελίαν Λεπτίνης καὶ Κάλλιππος  οἱ   Συρακόσιοι δύναμιν ἔχοντες ἐξεπολιόρκησαν Ῥήγιον
[16, 12]   Νήσῳ. ἐπιφανεῖ δὲ μάχῃ νικήσαντες  οἱ   Συρακόσιοι καὶ τὴν ἐλευθερίαν βεβαίως
[16, 18]   τριήρεσιν, ἐγένετο ναυμαχία, καθ' ἣν  οἱ   Συρακόσιοι προετέρησαν, καὶ τινὰς μὲν
[16, 70]   Ἀλκάδα καὶ τὸ λοιπὸν διετέλεσαν  οἱ   Συρακόσιοι τοὺς ἐνιαυτοὺς ἐπιγράφοντες τούτοις
[16, 12]   τόπον. (διὸ καὶ παρ' ἀμφοτέροις  οἱ   ταῖς ἀνδραγαθίαις πρωτεύοντες συγκατέβησαν εἰς
[16, 62]   διαπόντιον στρατείαν συνίσταντο καὶ μάλισθ'  οἱ   τὰς ἡγεμονίας ἔχοντες τῶν μισθοφόρων.
[16, 7]   ἐδέξατο. (ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις  οἱ   τὴν Εὔβοιαν κατοικοῦντες ἐστασίασαν πρὸς
[16, 44]   ταῖς μάχαις. (ὁμοίως δὲ τούτοις  οἱ   τὴν παραθαλάττιον τῆς Ἀσίας οἰκοῦντες
[16, 49]   δὲ μέρος πεσόντων τῶν τειχῶν  οἱ   τὸ Πηλούσιον φρουροῦντες ὀξέως ἀντῳκοδόμησαν
[16, 12]   τοῦ τείχους προτερούντων τῶν Συρακοσίων  οἱ   τοῦ τυράννου μισθοφόροι συνεδιώχθησαν ἐντὸς
[16, 41]   παράδεισον, ἐν τὰς καταλύσεις  οἱ   τῶν Περσῶν βασιλεῖς εἰώθεισαν ποιεῖσθαι,
[16, 67]   ὁπλίτας χιλίους. τούτοις δ' ὑπαντήσαντες  οἱ   Φοίνικες καὶ περιχυθέντες τῷ πλήθει
[16, 46]   αὐτῶν καὶ προσβαλλόντων τοῖς τείχεσιν  οἱ   φρουροῦντες τὸ Πηλούσιον ἐκχυθέντες ἐκ
[16, 56]   χρημάτων καὶ λόγον τοὺς κεχειρικότας  οἱ   Φωκεῖς ἀπῄτουν: ἦν δὲ πλεῖστα
[16, 23]   τὰ χρήματα τῷ θεῷ ἀποδῶσιν  οἱ   Φωκεῖς, καθιερῶσαι τὴν χώραν τῶν
[16, 30]   ἱππομαχία συνέστη, καθ' ἣν προετέρησαν  οἱ   Φωκεῖς. (μετὰ δὲ ταῦτα οἱ
[16, 8]   τοῖς ἡγεμονίας μείζονος ὀρεγομένοις. διόπερ  οἵ   τε Ἀθηναῖοι καὶ Φίλιππος
[16, 83]   ἔτυχεν ὑπὸ τοῦ δαιμονίου κεραυνωθείς,  οἵ   τε παρὰ τὸν μικρὸν λιμένα
[16, 23]   Φωκείων Σχεδίος καὶ Ἐπίστροφος ἦρχον,  οἳ   Κυπάρισσον ἔχον Πυθῶνά τε πετρήεσσαν.
[16, 10]   καὶ μετὰ τούτων τριάκοντα Συρακοσίων,  οἳ   μόνοι τῶν κατὰ τὴν Πελοπόννησον
[16, 33]   ὑπὸ Θηβαίων ἐπανῆλθεν εἰς τὴν  οἰκείαν.   ~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἀρτάβαζος,
[16, 36]   Τιβέρεως καταδραμόντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν  οἰκείαν.   (ἐν δὲ ταῖς Συρακούσσαις στάσεως
[16, 41]   ἐστὶ πόλις ἀξιόλογος ὀνόματι Τρίπολις,  οἰκείαν   ἔχουσα τῇ φύσει τὴν προσηγορίαν:
[16, 24]   τῶν στρατιωτῶν ἔφυγον εἰς τὴν  οἰκείαν,   δὲ Φιλόμηλος ἐπαρθεὶς τῇ
[16, 32]   ὁμοίας κακίας ἀνέζευξαν εἰς τὴν  οἰκείαν.   (οἱ δὲ Φωκεῖς ἀπολυθέντες τοῦ
[16, 56]   δὲ ταῖς ἐσχάταις αἰκίαις περιπεσὼν  οἰκείαν   τῆς ἀσεβείας ἔσχε τὴν τοῦ
[16, 39]   αἱ δυνάμεις ἀμφοτέρων εἰς τὰς  οἰκείας   πόλεις ἐπανῆλθον. ἔπειτα τῶν Λακεδαιμονίων
[16, 39]   οἱ σύμμαχοι τὴν εἰς τὰς  οἰκείας   πόλεις ἐπάνοδον ἐποιήσαντο, Λακεδαιμόνιοι δ'
[16, 64]   τοὺς χρυσοῦς ἐκ Δελφῶν ὅρμους  οἰκείας   τῆς ἀσεβείας τιμωρίας ἔτυχον:
[16, 4]   συναγαγὼν ἐκκλησίαν καὶ τοὺς στρατιώτας  οἰκείοις   λόγοις προτρεψάμενος εἰς τὸν πόλεμον
[16, 78]   κοινὴν ἐκκλησίαν συναγαγὼν παρώρμησε τοῖς  οἰκείοις   λόγοις τὰ πλήθη πρὸς τὸν
[16, 65]   μέρος μικρὸν ὕστερον ἐν τοῖς  οἰκείοις   χρόνοις ἀναγράψομεν, νῦν δ' ἐπὶ
[16, 50]   τὰ κατὰ μέρος ἐν τοῖς  οἰκείοις   χρόνοις ἀναγράψομεν. ~τότε δὲ μετὰ
[16, 60]   περὶ μὲν τούτων ἐν τοῖς  οἰκείοις   χρόνοις τὰ κατὰ μέρος ἀναγράψομεν,
[16, 92]   στρατείαν, μὲν τεχνίτης κρίνας  οἰκεῖον   ὑποληφθήσεσθαι τὸ ποίημα τῇ διαβάσει
[16, 93]   διὰ δὲ τὴν πρὸς Ἄτταλον  οἰκειότητα   καὶ τὴν εἰς τὸ παρὸν
[16, 52]   ἀποδείξας. (ὁ δὲ Μέντωρ ἔχων  οἰκειότητα   πρὸς Ἀρτάβαζον καὶ Μέμνονα τοὺς
[16, 40]   πολέμου προεκθησόμεθα μικρὸν ἀναλαβόντες τοὺς  οἰκείους   χρόνους. τῶν γὰρ Αἰγυπτίων ἀπὸ
[16, 38]   ἀρρωστήσας ἐπιπόνως καὶ τῆς ἀσεβείας  οἰκείως   κατέστρεψε τὸν βίον, καταλιπὼν τῶν
[16, 86]   καὶ τὰς κατὰ μέρος τάξεις  οἰκείως   τοῖς παροῦσι καιροῖς διεκόσμησεν. (οἱ
[16, 18]   κοινὴν ἐκκλησίαν συναγαγὼν καὶ διαλεχθεὶς  οἰκείως   τοῖς παροῦσι καιροῖς, προθύμους κατεσκεύασε
[16, 45]   πυρὸς τότε διαφθαρέντας σὺν τοῖς  οἰκετικοῖς   σώμασι γεγονέναι πλείους τῶν τετρακισμυρίων.
[16, 19]   γυναικῶν καὶ παίδων, ἔτι δ'  οἰκετῶν   ἐξηνδραποδίζετο. κατὰ δὲ τοὺς στενωποὺς
[16, 82]   μετῴκισεν, εἰς δὲ τὴν Καμαριναίαν  οἰκήτορας   προσθεὶς ἐπηύξησε τὴν πόλιν. ~καθόλου
[16, 82]   δὲ καὶ τοὺς ὑπὸ Κορινθίωνἐκπεμφθέντας  οἰκήτορας   φιλοφρόνως, ὄντας τὸν ἀριθμὸν πεντακισχιλίους.
[16, 82]   κληρουχίαν Ἕλληνες ἀπήντησαν: τέλος δὲ  οἰκήτορες   ἀπεδείχθησαν εἰς μὲν τὴν Συρακοσίαν
[16, 7]   πόλεως ἐπίδοσιν λαμβανούσης οἱ μὲν  οἰκήτορες   μεγάλους περιεποιήσαντο πλούτους, δὲ
[16, 83]   αἱ μὲν πόλεις ἔρημοι τῶν  οἰκητόρων   ἦσαν, αἱ δὲ χῶραι διὰ
[16, 83]   διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἐπιπολασάντων  οἰκητόρων   καὶ διὰ τὴν πολυχρόνιον ἐπιγεγενημένην
[16, 8]   πόλιν Κρηνίδας ταύτην μὲν ἐπαυξήσας  οἰκητόρων   πλήθει μετωνόμασε Φιλίππους, ἀφ' ἑαυτοῦ
[16, 3]   ἀφ' ἑαυτοῦ ὀνομάσας Φιλίππους ἐπλήρωσεν  οἰκητόρων.   (τῶν δὲ συγγραφέων Θεόπομπος
[16, 11]   ἱλαρότητα τῆς τύχης ἀγούσης πᾶσα  οἰκία   θυσιῶν καὶ χαρᾶς ἔγεμε, τῶν
[16, 20]   φονευθέντων, τῶν μὲν ἐν ταῖς  οἰκίαις,   τῶν δ' ἐν ταῖς ὁδοῖς,
[16, 76]   τοὺς στενωποὺς ταῖς αἰεὶ κατωτάταις  οἰκίαις   ὥσπερ ὀχυροῖς τισι τείχεσιν ἐχρῶντο.
[16, 84]   τῆς δὲ φήμης εἰς πᾶσαν  οἰκίαν   διαδοθείσης μὲν πόλις ὀρθὴ
[16, 20]   τὰς μὲν περὶ τὴν ἀγορὰν  οἰκίας   διαρπάσαντες ἐνέπρησαν, ἐπὶ δὲ τὰς
[16, 20]   αὐτοῦ διαπραξάμενος τὰς μὲν καιομένας  οἰκίας   διέσωσε κατασβέσας τὴν φλόγα, τὸ
[16, 45]   τέκνα καὶ γυναῖκας εἰς τὰς  οἰκίας   ἐνέπρησαν. (φασὶ δὲ τοὺς ὑπὸ
[16, 76]   ἐχούσης τὸν αὐχένα, τὰς δ'  οἰκίας   ἔχει πεπυκνωμένας καὶ τοῖς ὕψεσι
[16, 19]   τῶν πολεμίων, εὐθὺς ἐπὶ τὰς  οἰκίας   οἱ νενικηκότες ὥρμησαν: καὶ πολλὰ
[16, 82]   διότι Συρακόσιοι διδόασι χώραν καὶ  οἰκίας   τοῖς βουλομένοις μετέχειν τῆς ἐν
[16, 64]   τὸν τῆς Ἐριφύλης περιθεμένη τῆς  οἰκίας   ὑπὸ τοῦ πρεσβυτάτου τῶν υἱῶν
[16, 7]   τῆς κατασκαφείσης ὑπὸ Διονυσίου περιλειφθέντας.  οἰκίσας   δὲ τὸν ὑπὲρ τῆς Νάξου
[16, 76]   τὸ τεῖχος τὸ διὰ τῶν  οἰκιῶν   αὐτομάτως ἡτοιμασμένον. πρὸς δὲ τούτοις
[16, 60]   ὧν ἑκάστην μὴ πλεῖον ἔχειν  οἰκιῶν   πεντήκοντα, μηδ' ἔλαττον διεστάναι σταδίου
[16, 76]   ὕψεσι διαφερούσας. (αὗται δὲ ταῖς  οἰκοδομαῖς   αἰεὶ κατὰ τὴν εἰς τὸν
[16, 58]   μαντεῖον σεσυλημένον. (τῶν δὲ Φωκέων  οἰκοδομούντων   φρούριον περὶ τὰς ὀνομαζομένας Ἄβας,
[16, 7]   μὲν οὖν Βοιωτοὶ τὴν εἰς  οἶκον   ἐπάνοδον ποιησάμενοι τὴν ἡσυχίαν ἦγον.
[16, 83]   Συρακούσσαις κατὰ τὴν Μῆσον  οἶκος   ἑξηκοντάκλινος ὀνομαζόμενος, τῶν κατὰ
[16, 5]   ποιῆσαι: οἱ γὰρ τὴν παραθαλάττιον  οἰκοῦντες   βάρβαροι λῃστρίσι πολλαῖς πλέοντες ἄπλουν
[16, 44]   οἱ τὴν παραθαλάττιον τῆς Ἀσίας  οἰκοῦντες   Ἕλληνες ἀπέστειλαν στρατιώτας ἑξακισχιλίους, ὥστε
[16, 67]   οἱ δὲ τὴν Γαλερίαν πόλιν  οἰκοῦντες   ἐξέπεμψαν αὐτοῖς στρατιώτας ὁπλίτας χιλίους.
[16, 2]   Παίονες μὲν πλησίον τῆς Μακεδονίας  οἰκοῦντες   ἐπόρθουν τὴν χώραν καταφρονοῦντες τῶν
[16, 24]   καταλήψεως Λοκροὶ μὲν οἱ πλησίον  οἰκοῦντες   παραχρῆμα ἐστράτευσαν ἐπὶ τὸν Φιλόμηλον.
[16, 8]   δὲ ταῦτα τῶν τὴν Ἀμφίπολιν  οἰκούντων   ἀλλοτρίως πρὸς αὐτὸν διατεθέντων καὶ
[16, 8]   (τῶν δ' Ὀλυνθίων βαρεῖαν πόλιν  οἰκούντων   καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[16, 9]   καί τινας τῶν τὴν μεσόγειον  οἰκούντων   Σικανῶν τε καὶ Σικελῶν, ἔτι
[16, 19]   δὲ τὰς ὁρμὰς διὰ τὸν  οἶνον   οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν, οἱ δ'
[16, 17]   πρὸς ἀλλήλους ἐστασίασαν, τῶν μὲν  οἰομένων   δεῖν τὴν στρατηγίαν καὶ τὴν
[16, 26]   προσελθόντα τῷ χάσματι καὶ κατιδόντα  οἷόνπερ   ἦν ταὐτὸ παθεῖν ταῖς αἰξίν:
[16, 81]   εὐθέτους πρέσβεις ἐξέπεμψαν, προστάξαντες ἐφ'  οἷς   ἂν δυνατὸν συνθέσθαι τὴν
[16, 35]   μὲν ὑπὲρ τοὺς ἑξακισχιλίους, ἐν  οἷς   ἦν καὶ αὐτὸς στρατηγός,
[16, 35]   διενήχοντο πρὸς τὰς τριήρεις, ἐν  οἷς   ἦν καὶ αὐτὸς Ὀνόμαρχος. (τέλος
[16, 63]   ὑπὸ τοῦ πυρὸς διεφθάρησαν: ἐν  οἷς   ἦν καὶ στρατηγὸς Φάλαικος.
[16, 56]   ἀρχαιότατον τῶν ποιητῶν Ὅμηρον ἐν  οἷς   λέγει οὐδ' ὅσα λάινος οὐδὸς
[16, 85]   τὸν ῥήτορα τοῦτον δημηγορίᾳ ἐν  οἷς   λέγειτότ' ἐγὼ μὲν τῷ Πύθωνι
[16, 42]   τὰς ἰδίας βασιλείας ἐποίησαν. (ἐφ'  οἷς   παροξυνθεὶς Ἀρταξέρξης ἔγραψε πρὸς
[16, 50]   ἐπικρεμάσαντες ἤκουσαν τὴν ἀλήθειαν: ἐφ'  οἷς   παροξυνθέντες ἐπέθεντο τοῖς Αἰγυπτίοις καὶ
[16, 88]   λόγοις ἀξίαν καὶ πικρίαν ἐν  οἷς   τοῦ Λυσικλέους κατηγορῶν λέγει, Ἐστρατήγεις,
[16, 23]   καταδικασθέντας ἐκτίνειν τὰ ὀφλήματα, ἐν  οἷς   ὑπῆρχον καὶ Λακεδαιμόνιοι: ἐὰν δὲ
[16, 94]   τοῦ σφαγέως διωγμὸν ἐξεχύθησαν, ἐν  οἷς   ὑπῆρχον καὶ Λεόννατος καὶ Περδίκκας
[16, 79]   Τιμολέων ἔφη δέχεσθαι τὸν  οἰωνὸν   τῆς νίκης: τὸν γὰρ Ἰσθμιακὸν
[16, 42]   μὲν τεσσαράκοντα, στρατιώτας δὲ μισθοφόρους  ὀκτακισχιλίους   ἐξέπεμψεν εἰς τὴν Κύπρον, ἐπιστήσας
[16, 59]   ἀπεχώρησε μετὰ τῶν μισθοφόρων, ὄντων  ὀκτακισχιλίων,   οἱ δὲ Φωκεῖς συντριβέντες ταῖς
[16, 13]   ἀξιολόγους, αὐτὸς δὲ τοὺς τετελευτηκότας,  ὀκτακοσίους   ὄντας, λαβὼν τὴν ἀναίρεσιν αὐτῶν
[16, 90]   Σικελιώταις κατωρθωκὼς ἐτελεύτησε, στρατηγήσας ἔτη  ὀκτώ.   οἱ δὲ Συρακόσιοι μεγάλως ἀποδεδεγμένοι
[16, 3]   ἱστοριῶν ἐντεῦθεν ποιησάμενος γέγραφεν βύβλους  ὀκτὼ   πρὸς ταῖς πεντήκοντα, ἐξ ὧν
[16, 52]   ἀδελφὸς Παιρισάδης ἐβασίλευσεν ἔτη τριάκοντα  ὀκτώ.   ~τοῦ δ' ἔτους τούτου διελθόντος
[16, 87]   εὐστοχίᾳ κινηθέντα τοσοῦτο μεταβαλεῖν τὴν  ὅλην   διάθεσιν ὥστε τοὺς μὲν στεφάνους
[16, 47]   πλῆθος τῶν πολεμίων οὔτε τὴν  ὅλην   διάταξιν τῶν Περσῶν κατεπλάγη, καίπερ
[16, 16]   ἀρχῆς παραδιδούς, ὕστερον δὲ βουλόμενος  ὅλην   ἐγχειρίζειν. ~τοῦ δὲ Δίωνος ἀποκριθέντος
[16, 57]   ἱερῶν χρημάτων φθορᾶς τὴν μὴν  ὅλην   ἐπιγραφὴν ἔσκον Φωκεῖς, μετέσχον δὲ
[16, 12]   πολλοὺς μὲν ἐφόνευσε, τὴν δ'  ὅλην   σύνταξιν τῶν μισθοφόρων διακόψας ἐναπελήφθη
[16, 28]   ταραχὴ καὶ διάστασις ἦν καθ'  ὅλην   τὴν Ἑλλάδα. οἱ μὲν γὰρ
[16, 66]   καὶ λαμπρότητα τῶν πράξεων: δι'  ὅλης   γὰρ τῆς νυκτὸς προηγεῖτο λαμπὰς
[16, 23]   αὐτὸν αὐτοκράτορα καταστήσωσι στρατηγὸν τῆς  ὅλης   ἐπιβολῆς καὶ κύριον. ~τῶν δὲ
[16, 91]   διὰ τὰς δεδομένας αὐτῷ τῆς  ὅλης   ἡγεμονίας τιμὰς ταῖς προσηκούσαις ὁμιλίαις
[16, 45]   Σιδωνίους γενομένου καὶ τῆς πόλεως  ὅλης   μετὰ τῶν ἐνοικούντων ὑπὸ τοῦ
[16, 76]   ὑπερέχουσι καὶ τὸ σχῆμα τῆς  ὅλης   πόλεως θεατροειδὲς ἀποτελοῦσι. διόπερ τῶν
[16, 35]   πᾶσαν τὴν δύναμιν καὶ νομίζων  ὅλης   τῆς Θετταλίας κυριεύσειν ἧκεν ἐν
[16, 84]   μετεπέμποντο καὶ σημαίνειν προσέταττον δι'  ὅλης   τῆς νυκτός. τῆς δὲ φήμης
[16, 16]   τοῦ Φιλίστου διαμερίσαντες καὶ δι'  ὅλης   τῆς πόλεως ἑλκύσαντες ἄταφον ἐξέρριψαν,
[16, 52]   μετεπέμψατο πρὸς ἑαυτὸν ἀμφοτέρους μεθ'  ὅλης   τῆς συγγενείας: (ἦσαν γὰρ Ἀρταβάζῳ
[16, 10]   αὐτονομίας καὶ τὴν κατάλυσιν τῆς  ὅλης   τυραννίδος. τὸ δὲ πλῆθος ὥσπερ
[16, 19]   πολλὰ μὲν χρήματα διεφορεῖτο, οὐκ  ὀλίγα   δὲ σώματα γυναικῶν καὶ παίδων,
[16, 56]   ἀδελφὸς Ὀνομάρχου στρατηγήσας οὐκ  ὀλίγα   τῶν ἀναθημάτων κατέκοψεν εἰς τὰς
[16, 37]   καὶ τῶν ἐλαττόνων πόλεων οὐκ  ὀλίγαι   τοῖς Φωκεῦσι διὰ τὸ πλῆθος
[16, 37]   δὲ οὐκ ἐλάττους τῶν τετρακοσίων.  (ὀλίγαις   δ' ὕστερον ἡμέραις γενομένης μάχης
[16, 47]   ἱκανὸν πλῆθος καὶ ναῦς οὐκ  ὀλίγας.   (αὐτὸς δὲ τὴν λοιπὴν δύναμιν
[16, 93]   ἐκ τοῦ ζῆν μετέστησεν. (μετ'  ὀλίγας   γὰρ ἡμέρας τοῦ Φιλίππου πρὸς
[16, 47]   αὐτῷ πολλὴ μὲν ἵππος, οὐκ  ὀλίγη   δὲ πεζικὴ στρατιὰ τῶν βαρβάρων.
[16, 86]   Βοιωτῶν πολλοὶ μὲν ἀνῃρέθησαν, οὐκ  ὀλίγοι   δ' ἐζωγρήθησαν. μετὰ δὲ τὴν
[16, 19]   καὶ πολλοὶ μὲν ἀπέθνησκον, οὐκ  ὀλίγοι   δὲ τραύμασι περιέπιπτον. τὴν μὲν
[16, 12]   καὶ πολλοὶ μὲν ἔπιπτον, οὐκ  ὀλίγοιδὲ   κατετιτρώσκοντο πάσας τὰς πληγὰς ἐναντίας
[16, 55]   διδοὺς κατὰ τὰς προπόσεις, οὐκ  ὀλίγοις   δὲ δωρεὰς ἀπονέμων, πᾶσι δὲ
[16, 22]   ἀπὸ τοῦ βασιλέως καὶ μέλλοντος  ὀλίγοις   στρατιώταις πρὸς τοὺς σατράπας διαγωνίζεσθαι
[16, 38]   τῶν στρατιωτῶν εἰς διακοσίους. μετ'  ὀλίγον   δ' ἱππομαχίας γενομένης περὶ Χαιρώνειαν
[16, 39]   ἄλλων πλείους τῶν ἑξήκοντα. μετ'  ὀλίγον   δὲ χρόνον ἄλλαις δυσὶ μάχαις
[16, 70]   γὰρ ἔχων τετρακοσίας τριήρεις μετ'  ὀλίγον   ἐν μικρῷ στρογγύλῳ πλοίῳ κατέπλευσεν
[16, 12]   πληγῆς καὶ τοῖς πολεμίοις παρ'  ὀλίγον   ὑποχείριος ἐγένετο. (οἱ δὲ Συρακόσιοι
[16, 62]   συμπλέοντας οὔθ' πλοῦς ἦν  ὀλίγος,   ἀλλὰ πολὺς ὑπέκειτο καὶ χαλεπός.
[16, 38]   ἡττηθεὶς ἀπέβαλε τῶν ἱππέων οὐκ  ὀλίγους.   ~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις καὶ
[16, 58]   Λευκτρικὰ φρονήματα συστεῖλαι τῶν Βοιωτῶν  ὀλίγους   ἀπέστειλε στρατιώτας, αὐτὸ μόνον φυλαττόμενος
[16, 28]   μὲν ἀνεῖλε τῶν πολεμίων, οὐκ  ὀλίγους   δ' ἐζώγρησε, τινὰς δὲ κατὰ
[16, 37]   πολλοὺς μὲν μισθοφόρους ἤθροισεν, οὐκ  ὀλίγους   δὲ συμμάχους ἔπεισε συνεπιλαβέσθαι τοῦ
[16, 38]   τοῖς Φωκεῦσιν ἀνεῖλον αὐτῶν οὐκ  ὀλίγους:   ἐπαρθέντες δὲ τῷ προτερήματι παρῆλθον
[16, 39]   προετέρησαν καὶ τῶν ἐναντίων οὐκ  ὀλίγους   κατέβαλον. (τὸ δὲ τελευταῖον τῶν
[16, 69]   εἰς συμμαχίαν προσλαβόμενος στρατιώτας οὐκ  ὀλίγους   παρ' αὐτῶν παρέλαβεν, ἐν δὲ
[16, 77]   κατεπλάγη τοὺς βαρβάρους, καίπερ εἰς  ὀλίγους   στρατιώτας συνεσταλμένος. ἔχων δὲ πόλεμον
[16, 31]   κατὰ τὰς προνομὰς ζωγρήσαντες οὐκ  ὀλίγους   τῶν μισθοφόρων, προαγαγόντες πρὸ τῆς
[16, 12]   ἐν σταδίῳ γὰρ ὥσπερ, τῷ  ὀλίγῳ   δὴ διαστήματι τῆς διατειχίσεως, μάχης
[16, 75]   πόλιν πολλῶν μὲν ἀναιρουμένων, οὐκ  ὀλίγων   δὲ τραυματιζομένων, τῶν δ' ἐπιτηδείων
[16, 47]   τὴν ἰδίαν ἀβουλίαν ταχὺ τοῖς  ὅλοις   ἔπταισεν. ~αἰτία δ' ἐγένετο τῆς
[16, 47]   λοιπὴν δύναμιν ἔχων ἐφήδρευε τοῖς  ὅλοις   πράγμασι. τοιαύτης δὲ τῆς διαιρέσεως
[16, 11]   γυναικῶν ἐπὶ ταῖς ἀνελπίστοις εὐημερίαις  ὀλολυγμὸς   πολὺς καὶ καθ' ἅπασαν τὴν
[16, 55]   δὲ τὴν ἅλωσιν τῆς Ὀλύνθου  Ὀλύμπια   ποιήσας τοῖς θεοῖς ἐπινίκια μεγαλοπρεπεῖς
[16, 91]   ἀδελφῷ δὲ ὄντι γνησίῳ τῆς  Ὀλυμπιάδος.   (ἅμα δὲ ταῖς τῶν θεῶν
[16, 72]   ἀρχὴν διεδέξατο Ἀλέξανδρος ἀδελφὸς  Ὀλυμπιάδος,   συνεργήσαντος Φιλίππου τοῦ Μακεδόνος. (κατὰ
[16, 91]   τῆς θυγατρὸς Κλεοπάτρας τῆς ἐξ  Ὀλυμπιάδος   συνετέλει γάμους καὶ ταύτην Ἀλεξάνδρῳ
[16, 57]   τοῦ Συρακοσίων δυνάστου πέμψαντος εἰς  Ὀλυμπίαν   καὶ Δελφοὺς ἀγάλματα ἐκ χρυσοῦ
[16, 77]   Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον,  Ὀλυμπιὰς   δ' ἤχθη δεκάτη πρὸς ταῖς
[16, 37]   Γάιον Σολπίκιον καὶ Μάρκον Οὐαλέριον,  Ὀλυμπιὰς   δ' ἤχθη ἑβδόμη πρὸς ταῖς
[16, 69]   Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Μάρκον Ποπίλιον,  Ὀλυμπιὰς   δ' ἤχθη ἑκατοστὴ καὶ ἐνάτη,
[16, 15]   Λαινάτην καὶ Γναῖον Μαιμίλιον Ἰμπεριῶσον,  Ὀλυμπιὰς   δ' ἤχθη ἕκτη πρὸς ταῖς
[16, 53]   Σουλπίκιος καὶ Γάιος Κοί̈ ντιος,  Ὀλυμπιὰς   δ' ἤχθη ὀγδόη πρὸς ταῖς
[16, 91]   Πόπλιον καὶ Τιβέριον Αἰμίλιον Μάμερκον,  Ὀλυμπιὰς   δ' ἤχθη πρώτη πρὸς ταῖς
[16, 2]   ~ἐπ' ἄρχοντος γὰρ Ἀθήνησι Καλλιμήδους  Ὀλυμπιὰς   μὲν ἤχθη πέμπτη πρὸς ταῖς
[16, 68]   πρῶτον χάρακα βαλόμενος περὶ τὸ  Ὀλυμπιεῖον   διεπολέμει τῷ κρατοῦντι τῆς πόλεως
[16, 83]   τό τε κατὰ τὴν ἀγορὰν  Ὀλυμπιεῖον   καὶ πλησίον τοῦ θεάτρου
[16, 57]   Δελφοῖς καὶ τὸν Δία τὸν  Ὀλύμπιον.   (Ἀθηναῖοι μὲν οὖν περὶ τὸ
[16, 70]   καὶ ᾑρέθη πρῶτος ἀμφίπολος Διὸς  Ὀλυμπίου   Καλλιμένης Ἀλκάδα καὶ τὸ λοιπὸν
[16, 70]   ἐντιμοτάτην ἀρχήν, ἣν ἀμφιπολίαν Διὸς  Ὀλυμπίου   καλοῦσιν Συρακόσιοι: καὶ ᾑρέθη πρῶτος
[16, 8]   ὡμολόγησε περιποιήσειν αὐτοῖς, ὑπὲρ ἧς  Ὀλύνθιοι   πολλὴν σπουδὴν ἔσχον κυριεῦσαι τῆς
[16, 8]   δὲ πόλιν ἐξανδραποδισάμενος παρέδωκε τοῖς  Ὀλυνθίοις,   δωρησάμενος ἅμα καὶ τὰς κατὰ
[16, 53]   τὸ μὲν πρῶτον νικήσας τοὺς  Ὀλυνθίους   δυσὶ μάχαις συνέκλεισεν εἰς πολιορκίαν,
[16, 8]   μὲν Πύδναν ἐχειρώσατο, πρὸς δὲ  Ὀλυνθίους   συμμαχίαν ἔθετο καὶ Ποτίδαιαν ὡμολόγησε
[16, 8]   κυριεῦσαι τῆς πόλεως. (τῶν δ'  Ὀλυνθίων   βαρεῖαν πόλιν οἰκούντων καὶ διὰ
[16, 53]   φθείρας χρήμασι τοὺς προεστηκότας τῶν  Ὀλυνθίων,   Εὐθυκράτην τε καὶ Λασθένην, διὰ
[16, 8]   πρὸς ἀλλήλους περὶ τῆς τῶν  Ὀλυνθίων   συμμαχίας. (οὐ μὴν ἀλλ'
[16, 53]   Λασθένην, διὰ τούτων προδοθεῖσαν τὴν  Ὄλυνθον   εἷλεν. (διαρπάσας δ' αὐτὴν καὶ
[16, 53]   περὶ τοὺς τόπους τούτους πόλεων  Ὄλυνθον   στρατεύσας μετὰ πολλῆς δυνάμεως τὸ
[16, 55]   ~μετὰ δὲ τὴν ἅλωσιν τῆς  Ὀλύνθου   Ὀλύμπια ποιήσας τοῖς θεοῖς ἐπινίκια
[16, 78]   πλήθη πρὸς τὸν ὑπὲρ> τῶν  ὅλων   ἀγῶνα: πάντων δ' ἀποδεξαμένων τοὺς
[16, 59]   καὶ τούτῳ τὴν περὶ τῶν  ὅλων   διάγνωσιν ἐπιτρέψαι. ~ἔδοξεν οὖν τοῖς
[16, 17]   τὴν στρατηγίαν καὶ τὴν τῶν  ὅλων   ἐξουσίαν ἐγχειρίζειν Ἡρακλείδῃ διὰ τὸ
[16, 76]   πολλὰ πρὸς τὴν ὑπὲρ τῶν  ὅλων   νίκην. γὰρ Πέρινθος κεῖται
[16, 61]   εἰς τὸ μαντεῖον παρανενομηκόσι κόλασιν,  ὅλως   γὰρ οὐ μόνον τοῖς αὐθένταις
[16, 92]   Φίλιππος ἡσθεὶς ἐπὶ τοῖς ἀπηγγελμένοις  ὅλως   ἦν καὶ τελείως φερόμενος τῇ
[16, 80]   ἄφνω πολὺς ἐκ τοῦ περιέχοντος  ὄμβρος   κατερράγη καὶ χαλάζης εὐμεγέθους πλῆθος,
[16, 80]   δὲ μέγιστον, λάβρων γεγενημένων τῶν  ὄμβρων   ποταμὸς βιαιοτέρῳ τῷ ῥεύματι
[16, 2]   οἱ μὲν Ἰλλυριοὶ λαβόντες εἰς  ὁμηρείαν   Φίλιππον τὸν νεώτατον τῶν υἱῶν
[16, 2]   ἀδελφὸς διαδρὰς ἐκ τῆς  ὁμηρείας   παρέλαβε τὴν βασιλείαν κακῶς διακειμένην.
[16, 48]   ἔχων ἡγεμόνας Αἰγυπτίους, ὧν ἦσαν  ὅμηροι   παῖδες παρὰ τοῖς Πέρσαις καὶ
[16, 56]   ἐπιφανέστατον καὶ ἀρχαιότατον τῶν ποιητῶν  Ὅμηρον   ἐν οἷς λέγει οὐδ' ὅσα
[16, 23]   ἀρχαιότατον καὶ μέγιστον τῶν ποιητῶν  Ὅμηρον   παρείχετο λέγοντα αὐτὰρ Φωκείων Σχεδίος
[16, 91]   ὅλης ἡγεμονίας τιμὰς ταῖς προσηκούσαις  ὁμιλίαις   ἀμείβεσθαι. ~τέλος δὲ πολλῶν πανταχόθεν
[16, 54]   καὶ φίλους ὀνομάζων ταῖς πονηραῖς  ὁμιλίαις   διέφθειρε τὰ ἤθη τῶν ἀνθρώπων.
[16, 3]   Μακεδονικὴν φάλαγγα. (ἐν δὲ ταῖς  ὁμιλίαις   προσηνὴς ἦν καὶ διά τε
[16, 55]   (παρὰ δὲ τοὺς πότους πολλαῖς  ὁμιλίαις   χρώμενος καὶ πολλοῖς μὲν ποτήρια
[16, 95]   στρατευομένους, τῶν δὲ διὰ τῆς  ὁμιλίας   γινομένων ἐπιτευγμάτων αὐτὸν μόνον λαμβάνειν
[16, 95]   συνέσει καὶ τοῖς διὰ τῆς  ὁμιλίας   ἐπιτεύγμασιν ἤπερ ἐπὶ τῇ κατὰ
[16, 95]   διὰ τῆς ἐν τοῖς λόγοις  ὁμιλίας   καὶ φιλοφροσύνης. (φασὶ δὲ καὶ
[16, 26]   ἀδιάφθορον καὶ τὸ τῆς Ἀρτέμιδος  ὁμογενές:   ταύτας γὰρ εὐθετεῖν πρὸς τὸ
[16, 23]   τοῖς Φωκεῦσιν ἀξίωμα, διελέχθη τοῖς  ὁμοεθνέσι,   διδάσκων ὡς ἐκτῖσαι μὲν οὐ
[16, 26]   ταῖς αἰξίν: ἐκείνας τε γὰρ  ὅμοια   ποιεῖν τοῖς ἐνθουσιάζουσι καὶ τοῦτον
[16, 92]   ἐφεξῆς προσσυνεῖρε, πάντα πρὸς τὴν  ὁμοίαν   φερόμενα διάνοιαν. (ὁ δὲ Φίλιππος
[16, 32]   ἀποτρέψειν τοὺς ἄλλους ἀπὸ τῆς  ὁμοίας   κακίας ἀνέζευξαν εἰς τὴν οἰκείαν.
[16, 31]   παροξυνθέντες ἠξίουν τὸν Φιλόμηλον τῆς  ὁμοίας   τιμωρίας ἀξιῶσαι τοὺς πολεμίους, μεγάλην
[16, 29]   διὰ τὸ μέγεθος τοῦ ὀφλήματος  ὁμοίας   τοῖς Φωκεῦσι τὰς ἀποφάσεις ἐποιοῦντο,
[16, 23]   χώραν τῶν ἀποστερούντων τὸν θεόν:  ὁμοίως   δ' ἔφασαν δεῖν καὶ τοὺς
[16, 2]   ἐπὶ τὴν Μακεδονικὴν βασιλείαν κατιέναι.  ὁμοίως   δὲ καὶ Ἀθηναῖοι πρὸς Φίλιππον
[16, 75]   πρὸς τὴν τοῦ πολέμου χρείαν.  ὁμοίως   δὲ καὶ Βυζάντιοι τοὺς ἀρίστους
[16, 74]   ἐξ ὑπεροχῆς κατεπόνει τοὺς πολιορκουμένους:  ὁμοίως   δὲ καὶ διὰ τῶν κριῶν
[16, 12]   δὲ πολεμίους βιασάμενοι φυγεῖν ἠνάγκασαν.  ὁμοίως   δὲ καὶ κατὰ τὸν ἄλλον
[16, 86]   καὶ φιλοτιμίας ὑπερβολὴν οὐκ ἀπολείποντος,  ὁμοίως   δὲ καὶ πολλῶν αὐτῷ συναγωνιζομένων
[16, 27]   δ' εἰς τὰς Θήβας ἐξέπεμψεν:  ὁμοίως   δὲ καὶ πρὸς τὰς ἄλλας
[16, 3]   εἰρήνην ἄγειν πρὸς αὐτοὺς συνέθετο.  ὁμοίως   δὲ καὶ τὸν Παυσανίαν ἀπέστησε
[16, 52]   βασιλεῖ, δόξας δύνασθαι στρατηγεῖν πραγματικῶς.  (ὁμοίως   δὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἡγεμόνας
[16, 86]   δ' οὐκ ἐλάττους τῶν δισχιλίων.  (ὁμοίως   δὲ καὶ τῶν Βοιωτῶν πολλοὶ
[16, 83]   τοῦ κατασκευάσαντος αὐτοὺς προσηγορίαν Ἀγαθοκλέους,  ὁμοίως   δὲ τούτοις μικρὸν ὕστερον ὑπὸ
[16, 44]   καὶ ῥόπαλον ἐν ταῖς μάχαις.  (ὁμοίως   δὲ τούτοις οἱ τὴν παραθαλάττιον
[16, 77]   ἀξιόλογον ἐξέπεμψαν βοηθήσουσαν τοῖς Βυζαντίοις.  ὁμοίως   δὲ τούτοις Χῖοι καὶ Κῷοι
[16, 5]   εἰρήνην συνέθετο καὶ πρὸς Λευκανοὺς  ὁμοίως   διαπολεμήσας ἀργῶς ἐπί τινα χρόνον
[16, 44]   καὶ βελῶν πολλὴν ἐπιμέλειαν ἐποιήσαντο.  ὁμοίως   οὖν τὴν πόλιν τάφροις τριπλαῖς
[16, 2]   παρέλαβε τὴν βασιλείαν καὶ τοῦτον  ὁμοίως   Περδίκκας ἐπανελόμενος ἐβασίλευσεν. τούτου δὲ
[16, 32]   ὑπὸ τῶν Ἀμφικτυόνων ἦν καταδεδικασμένος  ὁμοίως   τοῖς ἄλλοις καὶ τὰ ὀφλήματα
[16, 51]   αἱ λοιπαὶ πόλεις καταπλαγεῖσαι καθ'  ὁμολογίαν   παρεδόθησαν τοῖς Πέρσαις. ἐν δὲ
[16, 45]   σφόδρα γὰρ ἔσπευδε μὴ δι'  ὁμολογίας   τὴν Σιδῶνα παραλαβεῖν, ὅπως ἀπαραιτήτοις
[16, 61]   γὰρ μετὰ τὴν ἐκ τῆς  ὁμολογίας   φυγὴν μετὰ τῶν μισθοφόρων τὸ
[16, 59]   βασιλέα περὶ διαλύσεων. (γενομένης δ'  ὁμολογίας   ὥστε τὸν Φάλαικον μετὰ τῶν
[16, 78]   γὰρ τὸν Τιμολέοντα παραφρονοῦντα πρὸς  ὁμολογουμένην   ἀπώλειαν ἄγειν τοὺς στρατιώτας: ἑξαπλασίους
[16, 7]   μόγις ταῖς συμφοραῖς νουθετηθέντες εἰς  ὁμόνοιαν   ἦλθον καὶ τὴν εἰρήνην συνέθεντο
[16, 20]   πλῆθος παραμυθησάμενος εἰς κοινὴν ἤγαγεν  ὁμόνοιαν.   οἱ δὲ Συρακόσιοι πανδήμοις ἐπαίνοις
[16, 60]   εὐσέβειαν καὶ κοινὴν εἰρήνην καὶ  ὁμόνοιαν   τοῖς Ἕλλησιν ἀνήκοντα. (μετὰ δὲ
[16, 22]   καὶ Ἰλλυριῶν. οὗτοι γὰρ ὄντες  ὅμοροι   τοῖς Μακεδόσι καὶ τὴν αὔξησιν
[16, 71]   διετέλει τὰς ἐφ' Ἑλλησπόντῳ πόλεις  ὁμορούσας   τῇ Θρᾴκῃ καταστρεφόμενος καὶ τὴν
[16, 93]   τοῦ βασιλέως ἀγαπώμενον ἕτερον Παυσανίαν  ὁμώνυμον   ἑαυτῷ ὀνειδιστικοῖς πρὸς αὐτὸν ἐχρήσατο
[16, 79]   δωρεὰς ἐπαγγελλόμενος κατέπαυσε τὴν ταραχήν.  ὅμως   δὲ τῷ Θρασίῳ χιλίων συνακολουθησάντων
[16, 3]   ἀπορίᾳ τῇ μεγίστῃ καθειστήκεισαν. ἀλλ'  ὅμως   τηλικούτων φόβων καὶ κινδύνων ἐφεστώτων
[16, 26]   ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ, καθ'  ὅν   ἐστι νῦν τοῦ ἱεροῦ τὸ
[16, 33]   ἔδοξε τὸν κολοττὸν τὸν χαλκοῦν,  ὃν   ἀνέθηκαν ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ
[16, 88]   κατὰ τοὺς ὑποκειμένους χρόνους. καθ'  ὃν   γὰρ καιρὸν περὶ τὴν
[16, 20]   τὰς ἐν ταύταις κτήσεις. (καθ'  ὃν   δὴ καιρὸν Δίων κατὰ πλείους
[16, 9]   ἐκτίσθη τοῦ βασιλέως Κρητῶν, καθ'  ὃν   καιρὸν ζητῶν Δαίδαλον ἐπεξενώθη Κωκάλῳ
[16, 83]   τῷ μεγέθει καὶ τῇ κατασκευῇ,  ὃν   κατεσκεύασε μὲν Ἀγαθοκλῆς δυνάστης,
[16, 26]   καὶ νῦν κατασκευαζομένους χαλκοῦς τρίποδας.  ὃν   μὲν οὖν τρόπον εὑρέθη τὸ
[16, 46]   ἐπὶ τοῦ πρώτου στόματος, καθ'  ὃν   τόπον Νεῖλος ποιεῖται τὰς
[16, 93]   ἀγαπώμενον ἕτερον Παυσανίαν ὁμώνυμον ἑαυτῷ  ὀνειδιστικοῖς   πρὸς αὐτὸν ἐχρήσατο λόγοις, φήσας
[16, 88]   ἐμβάλλειν, ὑπόμνημα γεγονὼς αἰσχύνης καὶ  ὀνείδους   τῇ πατρίδι. (ἴδιον δέ τι
[16, 33]   αὐτὸν πρὸς τὴν ὑπόστασιν ταύτην  ὄνειρος   ἔμφασιν διδοὺς μεγάλης αὐξήσεώς τε
[16, 78]   στάσις. τῶν γὰρ μισθοφόρων τις  ὄνομα   Θρασίος, σεσυληκὼς τὸ ἐν Δελφοῖς
[16, 9]   ὑπήκουεν, δ' ἐπιστάτης αὐτῆς,  ὄνομα   Πάραλος, φίλος ὢν Δίωνος προθύμως
[16, 44]   εἵλαντο, τοῦ δὲ βασιλέως κατ'  ὄνομα   τὸν Νικόστρατον στρατηγὸν αἰτησαμένου συνεχώρησαν.
[16, 58]   Φωκέων οἰκοδομούντων φρούριον περὶ τὰς  ὀνομαζομένας   Ἄβας, καθ' ἅς ἐστιν Ἀπόλλωνος
[16, 38]   ταῦτα στρατοπεδεύοντος αὐτοῦ περὶ τὰς  ὀνομαζομένας   Ἄβας οἱ Βοιωτοὶ νυκτὸς ἐπιθέμενοι
[16, 3]   πραττομένοις Θάσιοι μὲν ᾤκισαν τὰς  ὀνομαζομένας   Κρηνίδας, ἃς ὕστερον βασιλεὺς
[16, 9]   κατέπλευσε τῆς Ἀκραγαντίνης εἰς τὴν  ὀνομαζομένην   Μίνῳαν. αὕτη δὲ τὸ μὲν
[16, 38]   ἐχειρώσατο πάσας, μίαν δὲ τὴν  ὀνομαζομένην   Νάρυκα διὰ προδοσίας νυκτὸς παραλαβὼν
[16, 56]   Φωκίδος χώραν πορθήσαντες περὶ τὴν  ὀνομαζομένην   Ὕαν πόλιν ἐνίκησαν τοὺς πολεμίους
[16, 23]   πολλὴν τῆς ἱερᾶς χώρας τῆς  ὀνομαζομένης   Κιρραίας δίκας ὑπέσχον ἐν Ἀμφικτύοσι
[16, 30]   τοῖς Φωκεῦσι περὶ λόφον Ἀργόλαν  ὀνομαζόμενον   ἡττήθησαν. ἐπιφανέντων δὲ Βοιωτῶν μυρίοις
[16, 7]   ὑπὲρ τῆς Νάξου λόφον τὸν  ὀνομαζόμενον   Ταῦρον καὶ μείνας κατ' αὐτὸν
[16, 83]   τὴν Μῆσον οἶκος ἑξηκοντάκλινος  ὀνομαζόμενος,   τῶν κατὰ τὴν Σικελίαν ἔργων
[16, 47]   δὲ τοὺς μαχίμους παρ' αὐτοῖς  ὀνομαζομένους   ἑξακισμυρίους, πρὸς δὲ τούτοις πλοίων
[16, 38]   δὲ στρατεύσας εἰς Λοκροὺς τοὺς  ὀνομαζομένους   Ἐπικνημιδίους τὰς μὲν ἄλλας πόλεις
[16, 54]   τὸ χρυσίον ξένους καὶ φίλους  ὀνομάζων   ταῖς πονηραῖς ὁμιλίαις διέφθειρε τὰ
[16, 35]   δὲ Φίλιππος τὸν μὲν  Ὀνόμαρχον   ἐκρέμασε, τοὺς δ' ἄλλους ὡς
[16, 38]   Φίλιππον. ~οὗτος γὰρ νικήσας τὸν  Ὀνόμαρχον   ἐπιφανεῖ παρατάξει τήν τ' ἐν
[16, 35]   Φίλιππος. τῶν δὲ περὶ τὸν  Ὀνόμαρχον   καταφυγόντων εἰς τὴν θάλατταν καὶ
[16, 56]   δὲ δεύτερος, προσαγορευόμενος μὲν  Ὀνόμαρχος,   ἀδελφὸς δ' ὢν Φιλομήλου, πλεῖστα
[16, 35]   νικήσας ἐξέβαλεν ἐκ τῆς Θετταλίας.  (Ὀνόμαρχος   δ' ἀναλαβὼν πᾶσαν τὴν δύναμιν
[16, 32]   τὸν συνηγορήσοντα ταῖς σφετέραις παρανομίαις.  (Ὀνόμαρχος   δὲ πεφροντισμένον λόγον διελθὼν ὑπὲρ
[16, 35]   Φίλιππος μὲν ἀνεχώρησεν εἰς Μακεδονίαν,  Ὀνόμαρχος   δὲ στρατεύσας εἰς Βοιωτίαν ἐνίκησε
[16, 31]   (ὁ δὲ συνάρχων αὐτῷ στρατηγὸς  Ὀνόμαρχος   διαδεξάμενος τὴν ἡγεμονίαν καὶ μετὰ
[16, 61]   κατεκρήμνισεν, δὲ ἀδελφὸς αὐτοῦ  Ὀνόμαρχος   διαδεξάμενος τὴν τῶν ἀπονοηθέντων στρατηγίαν
[16, 33]   συνέβη γενέσθαι. (ὁ δ' οὖν  Ὀνόμαρχος   στρατηγὸς αὐτοκράτωρ ᾑρημένος ἐκ μὲν
[16, 35]   ἐν οἷς ἦν καὶ αὐτὸς  Ὀνόμαρχος.   (τέλος δὲ τῶν Φωκέων καὶ
[16, 35]   τῶν Θετταλῶν ἀντιπαραταξαμένου τοῖς Φωκεῦσιν  Ὀνόμαρχος   ὑπερέχων τοῖς πλήθεσι δυσὶ μάχαις
[16, 35]   συμμαχίαν ἀπεστάλη Φάυλλος ἀδελφὸς  Ὀνομάρχου   μετὰ στρατιωτῶν ἑπτακισχιλίων. δὲ
[16, 35]   τὰ κατὰ τὴν Θετταλίαν. διόπερ  Ὀνομάρχου   σπουδῇ βοηθήσαντος μετὰ πεζῶν δισμυρίων
[16, 56]   τρίτος δὲ Φάυλλος ἀδελφὸς  Ὀνομάρχου   στρατηγήσας οὐκ ὀλίγα τῶν ἀναθημάτων
[16, 36]   ἱεροσύλους κατεπόντισεν. ~μετὰ δὲ τὴν  Ὀνομάρχου   τελευτὴν διεδέξατο τὴν Φωκέων ἡγεμονίαν
[16, 37]   Λυκόφρων καὶ Πειθόλαος μετὰ τὴν  Ὀνομάρχου   τελευτὴν ἔρημοι συμμάχων ὄντες τὰς
[16, 38]   τῶν Φωκέων στρατηγὸν Φάλαικον τὸν  Ὀνομάρχου   υἱὸν τοῦ τὸν ἱερὸν πόλεμον
[16, 33]   Φωκέων αὔξησιν ἀπολήψεσθαι ταῖς τοῦ  Ὀνομάρχου   χερσίν: ὅπερ καὶ συνέβη γενέσθαι.
[16, 3]   ὕστερον βασιλεὺς ἀφ' ἑαυτοῦ  ὀνομάσας   Φιλίππους ἐπλήρωσεν οἰκητόρων. (τῶν δὲ
[16, 22]   διελύσατο. μὲν οὖν συμμαχικὸς  ὀνομασθεὶς   πόλεμος τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλος,
[16, 14]   παραλειφθέντα πόλεμον ὑπὸ τοῦ πατρός,  ὀνομασθέντα   δὲ ἱερόν, συντεταγμένος ἐντεῦθεν ἦρκται
[16, 7]   ἀποστάντων ἐνέπεσον εἰς πόλεμον τὸν  ὀνομασθέντα   συμμαχικόν, ὃς διέμεινεν ἔτη τρία.
[16, 41]   τὴν Φοινίκην ἐστὶ πόλις ἀξιόλογος  ὀνόματι   Τρίπολις, οἰκείαν ἔχουσα τῇ φύσει
[16, 55]   κατανοήσας Σάτυρον τὸν ὑποκριτὴν σκυθρωπὸν  ὄντ'   ἤρετο διὰ τί μόνος οὐδὲν
[16, 86]   υἱὸν Ἀλέξανδρον, ἀντίπαιδα τὴν ἡλικίαν  ὄντα,   διάδηλον δὲ τὴν ἀνδρείαν καὶ
[16, 59]   καὶ θεωρῶν αὑτὸν οὐκ ἀξιόμαχον  ὄντα   διεπρεσβεύσατο πρὸς τὸν βασιλέα περὶ
[16, 42]   παρειληφότα τὴν ἀρχήν, φίλον δ'  ὄντα   καὶ σύμμαχον Περσῶν ἐκ προγόνων,
[16, 8]   τὴν χώραν χρύσεια+ μέταλλα+ παντελῶς+  ὄντα+   λιτὰ+ καὶ ἄδοξα+ ταῖς+ κατασκευαῖς+
[16, 11]   τὸν στρατηγὸν περὶ τὸν Ἀδρίαν  ὄντα   μετεπέμψατο μετὰ τῆς ναυτικῆς δυνάμεως
[16, 38]   πόλεμον ἐκκαύσαντος, ἀντίπαιδα τὴν ἡλικίαν  ὄντα:   παρακατέστησε δ' αὐτῷ ἐπίτροπον ἅμα
[16, 41]   τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα Νεκτανεβώ, πολέμιον  ὄντα   Περσῶν, καὶ πείσαντες παραλαβεῖν αὐτοὺς
[16, 32]   ὁρῶν αἰρετώτερον αὐτῷ τὸν πόλεμον  ὄντα   τῆς εἰρήνης εὐλόγως τοὺς Φωκεῖς
[16, 43]   μεγάλα δ' αὐτῷ συνεργήσειν ἔμπειρον  ὄντα   τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον τόπων
[16, 87]   τὸν καιρὸν ἐν τοῖς αἰχμαλώτοις  ὄντα   χρήσασθαι παρρησίᾳ καὶ λόγον ἀποφθέγξασθαι
[16, 17]   ἔδωκε καὶ τοὺς ἁλόντας πολλοὺς  ὄντας   ἀπέλυσεν ἄνευ λύτρων. πολλοὶ γὰρ
[16, 37]   ὑπόσπονδοι γενόμενοι συνήγαγον τοὺς μισθοφόρους  ὄντας   δισχιλίους καὶ μετὰ τούτων φυγόντες
[16, 82]   ἐκ τῆς πόλεως ὡς προδότας  ὄντας   ἐξέβαλεν. (οὗτοι δ' εἰς τὴν
[16, 13]   αὐτὸς δὲ τοὺς τετελευτηκότας, ὀκτακοσίους  ὄντας,   λαβὼν τὴν ἀναίρεσιν αὐτῶν ἔθαψε
[16, 16]   διεκόμισε τοὺς ἱππεῖς εἰς Συρακούσσας,  ὄντας   πλείους τῶν πεντακοσίων. προσθεὶς δὲ
[16, 62]   πρὸς Λευκανοὺς καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους,  ὄντας   προγόνους ἑαυτῶν, πεμψάντων πρέσβεις περὶ
[16, 45]   τοὺς μὲν ἑκατὸν ὡς αἰτίους  ὄντας   τῆς ἀποστάσεως κατηκόντισε, πεντακοσίων δὲ
[16, 82]   τοὺς ὑπὸ Κορινθίωνἐκπεμφθέντας οἰκήτορας φιλοφρόνως,  ὄντας   τὸν ἀριθμὸν πεντακισχιλίους. μετὰ δὲ
[16, 78]   ἄγειν τοὺς στρατιώτας: ἑξαπλασίους γὰρ  ὄντας   τοὺς Καρχηδονίους καὶ πάσαις ταῖς
[16, 9]   αὐτὸς δὲ τοὺς μισθοφόρους παραλαβών,  ὄντας   χιλίους, προῆγεν ἐπὶ τὰς Συρακούσσας.
[16, 39]   πραχθεῖσι καὶ καθ' ἑαυτοὺς οὐκ  ὄντες   ἀξιόμαχοι παρὰ τῶν συμμάχων μετεπέμψαντο
[16, 14]   περιβόητον ἀντεπράττοντο τοῖς τυράννοις. οὐκ  ὄντες   δὲ καθ' ἑαυτοὺς ἀξιόμαχοι προσελάβοντο
[16, 80]   ἀναπληροῦντες καὶ τὸν μὲν ἀριθμὸν  ὄντες   δισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι, ταῖς δ'
[16, 22]   Παιόνων καὶ Ἰλλυριῶν. οὗτοι γὰρ  ὄντες   ὅμοροι τοῖς Μακεδόσι καὶ τὴν
[16, 48]   τῶν πολεμίων παρουσίαν εὐθὺς ἐξεβοήθουν,  ὄντες   οὐκ ἐλάττους τῶν ἑπτακισχιλίων. (ἔχων
[16, 17]   μισθοφόροι τῶν χρημάτων ἀποστερούμενοι συνεστράφησαν,  ὄντες   πλείους τῶν τρισχιλίων, πάντες δ'
[16, 37]   τὴν Ὀνομάρχου τελευτὴν ἔρημοι συμμάχων  ὄντες   τὰς μὲν Φερὰς παρέδοσαν τῷ
[16, 91]   βασιλεῖ τῶν Ἠπειρωτῶν, ἀδελφῷ δὲ  ὄντι   γνησίῳ τῆς Ὀλυμπιάδος. (ἅμα δὲ
[16, 72]   (περὶ ταῦτα δὲ τοῦ Τιμολέοντος  ὄντος   Ἱκέτας πανδημεὶ στρατεύσας ἐκ τῶν
[16, 30]   ἱεροῦ συγκατεσκεύαζον αὐτοῖς. ~φανεροῦ δ'  ὄντος   ὅτι Βοιωτοὶ μεγάλῃ δυνάμει στρατεύσουσιν
[16, 84]   συμμαχία μόνη κατελείπετο, φανεροῦ γ'  ὄντος   ὅτι Φίλιππος, φίλος ὢν καὶ
[16, 78]   δ' αὐτοῦ κατὰ τὴν Ἀκραγαντίνην  ὄντος   παραδόξως ἐνέπεσε τῇ στρατιᾷ ταραχὴ
[16, 29]   τῶν Ἀμφικτυόνων καταδεδικάσθαι. (διόπερ κοινοῦ  ὄντος   τοῦ συμφέροντος οἱ Λακεδαιμόνιοι κατ'
[16, 26]   τῆς εὑρέσεως γενέσθαι φασὶ τοιοῦτον.  ὄντος   χάσματος ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ,
[16, 84]   πολεμεῖν τοῖς Ἀθηναίοις. ἀπαρασκεύων δ'  ὄντων   αὐτῶν διὰ τὴν συντεθειμένην εἰρήνην
[16, 76]   τῶν χρησίμων παρὰ τοῖς Περινθίοις  ὄντων   εἰς πολλὴν ἐνέπιπτον ἀμηχανίαν. καὶ
[16, 36]   δ' Ἡρακλείας τύραννος Διονυσίων  ὄντων   ἐπὶ θέαν βαδίζων ἀνῃρέθη, ἄρξας
[16, 19]   τυράννου στρατιωτῶν πλειόνων μυρίων  ὄντων   καὶ συντεταγμένων καλῶς οὐδεὶς τὸ
[16, 59]   Πελοπόννησον ἀπεχώρησε μετὰ τῶν μισθοφόρων,  ὄντων   ὀκτακισχιλίων, οἱ δὲ Φωκεῖς συντριβέντες
[16, 39]   καὶ τῷ μὲν πλήθει διπλασίων  ὄντων,   ταῖς δ' εὐταξίαις λειπομένων συνέστη
[16, 68]   ἀνελὼν τοὺς λοιποὺς φυγεῖν ἠνάγκασεν.  ὀξεῖ   δὲ τῷ διωγμῷ χρησάμενος καὶ
[16, 49]   τειχῶν οἱ τὸ Πηλούσιον φρουροῦντες  ὀξέως   ἀντῳκοδόμησαν ἕτερα καὶ πύργους ξυλίνους
[16, 42]   ἐν Κύπρῳ βασιλεῦσιν. (ὁ δ'  ὀξέως   παρασκευασάμενος τριήρεις μὲν τεσσαράκοντα, στρατιώτας
[16, 85]   πρὸς τὴν χρείαν. τέλος δ'  ὀξέως   πρεσβεύσας καὶ πείσας ἐπανῆλθεν εἰς
[16, 20]   πείσας παραχρῆμα ἀνέζευξε καὶ διανύσας  ὀξέως   τὴν εἰς Συρακούσσας ὁδὸν ἧκε
[16, 74]   βασιλεὺς πολλοὺς ἔχων καὶ παντοδαποὺς  ὀξυβελεῖς   διὰ τούτων τοὺς ἐπὶ τῶν
[16, 75]   συνεχῶς κατέβαλλε καὶ διὰ τῶν  ὀξυβελῶν   ἀνείργων τοὺς ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων
[16, 86]   δὲ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν  ὀξύτητα   τῆς ἐνεργείας ἔχοντα, κατέστησεν ἐπὶ
[16, 85]   οἱ δὲ Βοιωτοὶ θαυμάσαντες τὴν  ὀξύτητα   τῆς τῶν Ἀθηναίων παρουσίας καὶ
[16, 49]   ταύτης ἰδίας ἀγαθῶν ἐλπίδας ἠλλάττοντο:  ὅπερ   καὶ περὶ πρώτην τὴν Βούβαστον
[16, 60]   τὸν πρὸς Πέρσας ἐξενεγκεῖν πόλεμον:  ὅπερ   καὶ συνέβη γενέσθαι. ἀλλὰ περὶ
[16, 69]   Ἕλληνας ῥᾳδίως εἰς εὔνοιαν προτρέψασθαι:  ὅπερ   καὶ συνέβη γενέσθαι. εὐθὺς γὰρ
[16, 33]   ἀπολήψεσθαι ταῖς τοῦ Ὀνομάρχου χερσίν:  ὅπερ   καὶ συνέβη γενέσθαι. (ὁ δ'
[16, 79]   θεῶν προσημαινόντων αὐτοῖς τὴν νίκην:  ὅπερ   καὶ συνέβη γενέσθαι: (περιεγένοντο γὰρ
[16, 84]   ἤλπιζε ῥᾳδίως περιποιήσεσθαι τὴν νίκην:  ὅπερ   καὶ συνετελέσθη. καταληφθείσης γὰρ τῆς
[16, 41]   πλῆθος ἠθροίσθη, πρὸς δὲ τούτοις  ὅπλα   καὶ βέλη καὶ σῖτος καὶ
[16, 67]   τὰς δισχιλίας, χωρὶς δὲ τούτων  ὅπλα   καὶ βέλη παντοδαπὰ καὶ μηχανὰς
[16, 6]   δύο ναῦς μισθωσάμενος τά τε  ὅπλα   καὶ τοὺς μισθοφόρους ἐνθέμενος αὐτὸς
[16, 60]   δὲ αὐτοῖς μήτε ἵππους μήτε  ὅπλα   κτήσασθαι, μέχρις ἂν οὗ τὰ
[16, 10]   πρὸς τοὺς Συρακοσίους πολλῶν τὰ  ὅπλα   παρῄρητο. (κατὰ δὲ τοῦτον τὸν
[16, 60]   Ἀμφικτύονας καὶ τὸν Φίλιππον τὰ  ὅπλα   τῶν Φωκέων καὶ τῶν μισθοφόρων
[16, 59]   περὶ βοηθείας, Σπαρτιᾶται δὲ χιλίους  ὁπλίτας   ἐξέπεμψαν στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Ἀρχίδαμον τὸν
[16, 2]   ἀπεστάλκεισαν Μαντίαν ἔχοντα τρισχιλίους μὲν  ὁπλίτας,   ναυτικὴν δὲ δύναμιν ἀξιόλογον. ~οἱ
[16, 67]   πόλιν οἰκοῦντες ἐξέπεμψαν αὐτοῖς στρατιώτας  ὁπλίτας   χιλίους. τούτοις δ' ὑπαντήσαντες οἱ
[16, 44]   ἑλόμενοι Λακράτην ἐξαπέστειλαν μετὰ χιλίων  ὁπλιτῶν.   Ἀργεῖοι δὲ τρισχιλίους στρατιώτας ἐξέπεμψαν,
[16, 54]   πεῖραν εἰληφὼς ὅτι τὰ τοῖς  ὅπλοις   ἀδύνατα χειρωθῆναι τῷ χρυσῷ ῥᾴδιόν
[16, 95]   οὕτω διὰ τῆς ἐν τοῖς  ὅπλοις   ἀνδραγαθίας ὡς διὰ τῆς ἐν
[16, 3]   καὶ τοὺς ἄνδρας τοῖς πολεμικοῖς  ὅπλοις   δεόντως κοσμήσας, συνεχεῖς ἐξοπλασίας καὶ
[16, 10]   ἐκ τῶν δυνατῶν τοῖς παρατυχοῦσιν  ὅπλοις   συνεσκεύασεν. συναγαγὼν δ' ἅπαντας εἰς
[16, 9]   δέκα μυριάδας, ἱππεῖς δὲ μυρίους,  ὅπλων   δὲ καὶ σίτου καὶ χρημάτων
[16, 80]   πολλοὺς ἐβάπτιζε καὶ μετὰ τῶν  ὅπλων   διανηχομένους διέφθειρε. (τέλος δὲ τῶν
[16, 85]   Λυσικλέα καὶ πανδημεὶ μετὰ τῶν  ὅπλων   ἐξέπεμψε τοὺς στρατιώτας εἰς τὴν
[16, 53]   πολὺ μᾶλλον διὰ τῶν  ὅπλων   ηὐξηκέναι τὴν ἰδίαν βασιλείαν. ~οἱ
[16, 40]   βασιλείας ἀγῶνας ποιήσασθαι διέγνω. διόπερ  ὅπλων   καὶ βελῶν καὶ σίτου καὶ
[16, 44]   τὰς παρασκευὰς σίτου τε καὶ  ὅπλων   καὶ βελῶν πολλὴν ἐπιμέλειαν ἐποιήσαντο.
[16, 85]   οὐδὲν ἐλλείποντες ἀπήντησαν μετὰ τῶν  ὅπλων   καὶ κοινῇ στρατοπεδεύσαντες ὑπέμενον τὴν
[16, 12]   μὲν ἐξέφυγε διὰ τὴν τῶν  ὅπλων   κατασκευήν, εἰς δὲ τὸν δεξιὸν
[16, 33]   τοῦ χαλκοῦ καὶ σιδήρου κατεσκεύασεν  ὅπλων   πλῆθος, ἐκ δὲ τοῦ ἀργυρίου
[16, 36]   βοήθειαν μετεπέμψατο: κατεσκευάζετο δὲ καὶ  ὅπλων   πλῆθος καὶ νόμισμα κατέκοψε χρυσοῦν
[16, 80]   τοῖς Ἕλλησιν ἐγένετο. (τῶν δ'  ὅπλων   τὰ πολλὰ μὲν ὑπὸ τοῦ
[16, 9]   δὲ πάντοθεν συρρυέντων μετὰ τῶν  ὅπλων   ταχὺ πλείους τῶν δισμυρίων στρατιωτῶν
[16, 59]   Φάλαικον μετὰ τῶν στρατιωτῶν ἀπελθεῖν  ὅποι   βούλοιτο, οὗτος μὲν ὑπόσπονδος εἰς
[16, 45]   δι' ὁμολογίας τὴν Σιδῶνα παραλαβεῖν,  ὅπως   ἀπαραιτήτοις συμφοραῖς περιβαλὼν τοὺς Σιδωνίους
[16, 92]   καίπερ οὖσαν μεγάλην καὶ περιβόητον,  ὅπως   μεταπέσοι ποτ' ἂν εἰς τοὐναντίον
[16, 45]   βασιλέως ἐνέπρησαν ἁπάσας τὰς ναῦς,  ὅπως   μηδεὶς δύνηται τῶν κατὰ τὴν
[16, 78]   κατὰ τὴν τῶν Καρχηδονίων ἐπικράτειαν,  ὅπως   τὴν μὲν τῶν συμμάχων χώραν
[16, 57]   τῶν θεῶν ἐξετάζειν, ἀλλὰ σκοπεῖν  ὅπως   τοὺς στρατιώτας διαθρέψει. (Ἰφικράτης μὲν
[16, 88]   καὶ τὸ τοῦ ἡλίου φῶς  ὁρᾶν   καὶ εἰς τὴν ἀγορὰν ἐμβάλλειν,
[16, 34]   ὀφθαλμὸν πληγέντα τοξεύματι διαφθαρῆναι τὴν  ὅρασιν.   ~μετὰ δὲ ταῦθ' Φίλιππος
[16, 45]   πόλιν βασιλεύς, φυλάττων τὴν  ὀργὴν   ἀπαραίτητον, ἅπαντας τοὺς πεντακοσίους ἔχοντας
[16, 93]   ἐπὶ τῷ πάθει γεγενημένην δικαίαν  ὀργὴν   δωρεὰς ἀξιολόγους ἀπένειμεν αὐτῷ καὶ
[16, 94]   δὲ Παυσανίας ἀμετάθετον φυλάττων τὴν  ὀργὴν   ἔσπευδε μὴ μόνον παρὰ τοῦ
[16, 94]   (ἀνενέγκας δὲ πρὸς τὴν ἰδίαν  ὀργὴν   τὸν λόγον καὶ διὰ τὸν
[16, 57]   θεῶν κόσμον: δὲ τύραννος  ὀργισθεὶς   τοῖς Ἀθηναίοις ἔγραψε πρὸς αὐτοὺς
[16, 43]   ἐπὶ τούτοις μὲν βασιλεὺς  ὀργισθεὶς   ὡς οὐ πιστευόμενος παρέδωκε τὸν
[16, 69]   Τιμολέοντι, ἔπειτα πολλὰ τῶν φρουρίων  ὀρεγόμενα   τῆς ἐλευθερίας ἀπέκλινε πρὸς αὐτόν,
[16, 8]   πόλις τοῖς ἡγεμονίας μείζονος  ὀρεγομένοις.   διόπερ οἵ τε Ἀθηναῖοι καὶ
[16, 65]   πάλαι μὲν ἦν φανερὸς τυραννίδος  ὀρεγόμενος,   τότε δὲ τοὺς ἀπόρους ἀναλαμβάνων
[16, 93]   μὲν γένος Μακεδὼν ἐκ τῆς  Ὀρεστίδος   καλουμένης, τοῦ δὲ βασιλέως σωματοφύλαξ
[16, 93]   παρέδωκεν αὐτοῦ τὸ σῶμα τοῖς  ὀρεωκόμοις   εἰς ὕβριν καὶ παροινίαν ἑταιρικήν.
[16, 84]   οἰκίαν διαδοθείσης μὲν πόλις  ὀρθὴ   διὰ τὸν φόβον ἦν,
[16, 82]   τὸν δὲ Λύκον καλούμενον ποταμὸν  ὅριον   εἶναι τῆς ἑκατέρων ἐπικρατείας: μὴ
[16, 50]   πρὸς αὐτὸν κοινοπραγίαν καὶ δοὺς  ὅρκους   καὶ λαβὼν περὶ τούτων διετέλεσε
[16, 49]   καὶ θεοὺς τοὺς ἐπόπτας τῶν  ὅρκων   ἐπιβοωμένων παροξυνθεὶς Λακράτης τροπὴν
[16, 49]   Λακράτους δόντος αὐτοῖς διὰ τῶν  ὅρκων   πίστεις ὅτι παραδόντων αὐτῶν τὸ
[16, 19]   ἐπειρῶντο βοηθεῖν, ἐμποδιζόμενοι δὲ τὰς  ὁρμὰς   διὰ τὸν οἶνον οἱ μὲν
[16, 71]   οὖν ἐμφράξαι τῶν βαρβάρων τὴν  ὁρμὴν   ἐστράτευσεν ἐπ' αὐτοὺς σὺν πολλῇ
[16, 51]   τῶν πόλεων ἐπὶ τὴν προδοσίαν  ὁρμὴν   οὐκ ἐτόλμησεν ὑποστῆναι τοὺς ὑπὲρ
[16, 54]   ἀναστεῖλαι τῆς ἐπὶ τὴν προδοσίαν  ὁρμῆς   ἠδυνήθη τοὺς πολίτας: τοιαύτη γὰρ
[16, 10]   τῆς ἀποστάσεως: ἀκατασχέτου δὲ τῆς  ὁρμῆς   τῶν ὄχλων οὔσης ἀπογνόντες τοὺς
[16, 4]   πλῆθος τῶν Ἰλλυριῶν πρὸς φυγὴν  ὁρμῆσαι.   (γενομένης δὲ τῆς διώξεως ἐπὶ
[16, 20]   ἐνέπρησαν, ἐπὶ δὲ τὰς λοιπὰς  ὁρμήσαντες   διήρπαζον τὰς ἐν ταύταις κτήσεις.
[16, 40]   τὴν καταφρόνησιν ἐπὶ τὴν ἀπόστασιν  ὁρμησάντων   παροξυνθεὶς ἔκρινε πολεμεῖν τοὺς ἀφεστηκότας.
[16, 34]   Φίλιππος δ' ὁρῶν τοὺς Μεθωναίους  ὁρμητήριον   παρεχομένους τὴν πόλιν τοῖς πολεμίοις
[16, 64]   περιθέμεναι τοὺς χρυσοῦς ἐκ Δελφῶν  ὅρμους   οἰκείας τῆς ἀσεβείας τιμωρίας ἔτυχον:
[16, 30]   συνέστη τῶν πρὸς τὴν ἱεροσυλίαν  ὁρμωμένων.   (ὁ μὲν οὖν Φιλόμηλος διὰ
[16, 54]   καὶ τοὺς ἐπὶ τὴν προδοσίαν  ὁρμῶντας   τῶν πολιτῶν θανάτῳ κολάζειν: ἐπηγγέλλοντο
[16, 34]   ἐνίκων οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ τὰς  Ὀρνεὰς   ἐκπολιορκήσαντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν Σπάρτην.
[16, 34]   καὶ γενομένης μάχης περὶ πόλιν  Ὀρνεὰς   ἐνίκων οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ τὰς
[16, 39]   (μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ πόλιν  Ὀρνεὰς   τῆς Ἀργείας καταντήσαντες ἔφθασαν αὐτὴν
[16, 10]   ἧκον. ~ὡς δ' ἐπὶ τοῖς  ὅροις   τῆς Συρακοσίας Δίων ἦν,
[16, 56]   Φάλαικον στρατηγοὶ καὶ τὸν ναὸν  ὀρύττειν,   εἰπόντος τινὸς ὡς ἐν αὐτῷ
[16, 37]   τὴν Βοιωτίαν καὶ περὶ πόλιν  Ὀρχομενὸν   ἡττηθεὶς μάχῃ πολλοὺς τῶν στρατιωτῶν
[16, 58]   Φωκεῖς τρεῖς πόλεις ἔχοντες ὠχυρωμένας,  Ὀρχομενὸν   καὶ Κορώνειαν καὶ Κορσίας, ἐκ
[16, 33]   εἰς δὲ τὴν Βοιωτίαν ἐμβαλὼν  Ὀρχομενὸν   μὲν εἷλεν, ἐπιχειρήσας δ' ἐκπολιορκεῖν
[16, 32]   τὰ ὀφλήματα οὐκ ἐκτετικώς. διόπερ  ὁρῶν   αἰρετώτερον αὐτῷ τὸν πόλεμον ὄντα
[16, 50]   δὲ τὰς τῆς σωτηρίας ἐλπίδας  ὁρῶν   ἐν τῷ Μέντορι κειμένας ἐδεήθη
[16, 24]   αὐτῶν ἐδήμευσε: τοὺς δ' ἄλλους  ὁρῶν   καταπεπληγμένους παρεκάλει θαρρεῖν ὡς οὐδενὸς
[16, 52]   ΠόπλιονΟὐαλέριον. ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρταξέρξης  ὁρῶν   μεγάλας ἑαυτῷ παρεσχημένον χρείας ἐν
[16, 58]   βοηθῆσαι. (ὁ δὲ βασιλεὺς ἡδέως  ὁρῶν   τὴν ταπείνωσιν αὐτῶν καὶ βουλόμενος
[16, 94]   θέατρον καὶ τῶν δορυφόρων διεστώτων,  ὁρῶν   τὸν βασιλέα μεμονωμένον προσέδραμε καὶ
[16, 34]   εἰς τὰς πόλεις. Φίλιππος δ'  ὁρῶν   τοὺς Μεθωναίους ὁρμητήριον παρεχομένους τὴν
[16, 11]   ἀνεβάλετο τὴν ἔντευξιν, αὐτὸς δ'  ὁρῶν   τοὺς Συρακοσίους διὰ τὴν ἐλπίδα
[16, 93]   φίλος γεγονὼς τοῦ Φιλίππου. (οὗτος  ὁρῶν   ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἀγαπώμενον ἕτερον
[16, 73]   τοὺς κατὰ τὴν Σικελίαν στρατηγοὺς  ὁρῶντες   ἀγεννῶς τὸν πόλεμον διοικοῦντας ἔκριναν
[16, 7]   εἰς πόλεμον τὸν ὀνομασθέντα συμμαχικόν,  ὃς   διέμεινεν ἔτη τρία. ἑλόμενοι δὲ
[16, 90]   τὸ ψήφισμα ἀνηγόρευσεν Δημήτριος  ὃς   ἦν μεγαλοφωνότατος τῶν τότε κηρύκων:
[16, 11]   ἐλεύθερος, οὐ δοῦλος, οὐ ξένος,  ὃς   οὐκ ἔσπευδεν ἰδεῖν τὸν Δίωνα
[16, 56]   Ὅμηρον ἐν οἷς λέγει οὐδ'  ὅσα   λάινος οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἐέργει
[16, 9]   σίτου καὶ χρημάτων τοσαύτην παρασκευὴν  ὅσην   εἰκός ἐστι κεκτῆσθαι τὸν μέλλοντα
[16, 42]   προῆγεν ἐπὶ τοὺς Φοίνικας: ἐν  ὅσῳ   δ' οὗτος κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν
[16, 50]   Μέντωρ ἐν ἀπορρήτοις παρεκάλεσεν αὐτούς,  ὅταν   Βαγώας εἰς τὴν πόλιν εἰσέλθῃ,
[16, 1]   τὴν τῶν πράξεων ἔχουσιν ἀπαγγελίαν.  ὅταν   δ' φύσις αὐτὴ τῶν
[16, 7]   ὁτὲ μὲν οἱ Θηβαῖοι προετέρουν,  ὁτὲ   δ' οἱ Ἀθηναῖοι τὴν νίκην
[16, 7]   δὲ πλειόνων συμπλοκῶν καὶ ἀκροβολισμῶν  ὁτὲ   μὲν οἱ Θηβαῖοι προετέρουν, ὁτὲ
[16, 88]   Ταραντίνοις Ἀρχιδάμου τοῦ Λακεδαιμονίων βασιλέως,  ὅτε   συνέβη καὶ αὐτὸν ἀναιρεθῆναι τὸν
[16, 49]   διέδωκε λόγον εἰς τοὺς στρατιώτας  ὅτι   βασιλεὺς Ἀρταξέρξης τοῖς μὲν ἑκουσίως
[16, 30]   συγκατεσκεύαζον αὐτοῖς. ~φανεροῦ δ' ὄντος  ὅτι   Βοιωτοὶ μεγάλῃ δυνάμει στρατεύσουσιν ἐπὶ
[16, 55]   αὐτοῦ φιλανθρωπίας: τοῦ δ' εἰπόντος  ὅτι   βούλεται παρ' αὐτοῦ τυχεῖν τινος
[16, 89]   Ἑλλάδος ἡγεμών. (διαδοὺς δὲ λόγον  ὅτι   βούλεται πρὸς Πέρσας ὑπὲρ τῶν
[16, 52]   καὶ γράψας εἰς τὰς πόλεις  ὅτι   διήλλακται τῷ βασιλεῖ διὰ Μέντορος
[16, 9]   ἀνελπίστως. (τίς γὰρ ἂν πιστεύσειεν  ὅτι   δυσὶ φορτηγοῖς ναυσὶ καταπλεύσας περιεγένετο
[16, 27]   πρὸς τὴν ὑπεροχὴν τοῦ βιαζομένου  ὅτι   ἔξεστιν αὐτῷ πράττειν βούλεται
[16, 87]   ἀξίαν ἐτίμησεν. ~λέγουσι δέ τινες  ὅτι   καὶ παρὰ τὸν πότον πολὺν
[16, 66]   τῆς Δήμητρος καὶ Κόρης ἱερειῶν  ὅτι   κατὰ τὸν ὕπνον αὐταῖς αἱ
[16, 27]   τὴν Ἑλλάδα πόλεων ἀπέστειλεν, ἀπολογούμενος  ὅτι   κατείληπται τοὺς Δελφοὺς οὐ τοῖς
[16, 24]   τῷ βασιλεῖ τῶν Λακεδαιμονίων Ἀρχιδάμῳ,  ὅτι   κοινὸς ἀγών ἐστιν αὐτῷ
[16, 55]   αἰτήσῃ χαρίσασθαι: δ' εἶπεν  ὅτι   ξένου τινὸς ἑαυτοῦ δύο παρθένοι
[16, 27]   εἰς τοὐμφανὲς ἅπασιν ἐποίησε φανερὸν  ὅτι   θεὸς αὐτῷ δίδωσιν ἐξουσίαν
[16, 25]   ἀναίρεσιν οὐ συγχωροῦντες ἀπόκρισιν ἔδωκαν  ὅτι   παρὰ πᾶσι τοῖς Ἕλλησι κοινὸς
[16, 49]   αὐτοῖς διὰ τῶν ὅρκων πίστεις  ὅτι   παραδόντων αὐτῶν τὸ Πηλούσιον ἀποκομισθήσονται
[16, 56]   τῶν Φωκέων στρατηγὸς, διαβληθεὶς  ὅτι   πολλὰ τῶν ἱερῶν χρημάτων κέκλοφεν,
[16, 43]   ἐπὶ τὴν τιμωρίαν τοσοῦτον εἶπεν  ὅτι   Σὺ μέν, βασιλεῦ, πράξεις
[16, 54]   ἐστιν. (ἦν γὰρ πεῖραν εἰληφὼς  ὅτι   τὰ τοῖς ὅπλοις ἀδύνατα χειρωθῆναι
[16, 93]   ἑαυτοῦ συνακολουθεῖν: ἐνεδείκνυτο γὰρ πᾶσιν  ὅτι   τηρούμενος τῇ κοινῇ τῶν Ἑλλήνων
[16, 27]   τὰ πάτρια. ἀποκριναμένης δ' αὐτῆς  ὅτι   τοιαῦτα οὐκ ἔστι τὰ πάτρια
[16, 22]   ἔσχον γνώμην: διεδόθη γὰρ λόγος  ὅτι   τοῖς πολεμίοις τῶν Ἀθηναίων βασιλεὺς
[16, 17]   ἐγχειρίζειν. ~τοῦ δὲ Δίωνος ἀποκριθέντος  ὅτι   τοῖς Συρακοσίοις δίκαιόν ἐστι παραδιδόναι
[16, 90]   μουσικοῖς καὶ ἱππικοῖς καὶ γυμνικοῖς,  ὅτι   τοὺς τυράννους καταλύσας καὶ τοὺς
[16, 31]   προαγαγόντες πρὸ τῆς πόλεως ἐκήρυξαν  ὅτι   τούσδε τοὺς ἄνδρας οἱ Ἀμφικτύονες
[16, 65]   τὴν ἀγορὰν περιῄει, οὐ προσποιούμενος  ὅτι   τύραννός ἐστι, τὰ δὲ τῆς
[16, 84]   μόνη κατελείπετο, φανεροῦ γ' ὄντος  ὅτι   Φίλιππος, φίλος ὢν καὶ σύμμαχος
[16, 29]   εἰς Ἀμφικτύονας κατὰ τῶν Σπαρτιατῶν,  ὅτι   Φοιβίδας Σπαρτιάτης κατελάβετο τὴν
[16, 4]   πρέσβεις ἀπέστειλεν περὶ διαλύσεως, ἐφ'  ὅτῳ   κυρίους ἀμφοτέρους εἶναι τῶν τότε
[16, 1]   Περσῶν ἡγεμονίας. (καὶ ταῦτ' ἔπραξεν  οὐ   διὰ τύχην, ἀλλὰ διὰ τὴν
[16, 11]   συνδρομαί. (οὐδεὶς δ' ἦν ἐλεύθερος,  οὐ   δοῦλος, οὐ ξένος, ὃς οὐκ
[16, 56]   πλεῖστα διῳκηκὼς Φίλων. (οὗτος δ'  οὐ   δυνάμενος ἀποδοῦναι τὸν λόγον κατεδικάσθη
[16, 16]   ἀξιόχρεων οὐκ ἔχων, αὐτὸς δ'  οὐ   δυνάμενος φέρειν τὸ τοῦ πολέμου
[16, 23]   ὁμοεθνέσι, διδάσκων ὡς ἐκτῖσαι μὲν  οὐ   δύνανται τὰ χρήματα διὰ τὸ
[16, 25]   στρατιωτῶν εἴκοσι καὶ τῶν νεκρῶν  οὐ   δυνηθεὶς κρατῆσαι τὴν ἀναίρεσιν αὐτῶν
[16, 57]   Λακεδαιμόνιοι συμμαχήσαντες τοῖς Φωκεῦσι καὶ  οὐ   κατὰ τὸ πλῆθος τῶν ἐκπεμπομένων
[16, 3]   καὶ κινδύνων ἐφεστώτων Φίλιππος  οὐ   κατεπλάγη τὸ μέγεθος τῶν προσδοκωμένων
[16, 77]   μέγεθος τῆς τῶν πολεμίων δυνάμεως  οὐ   κατεπλάγη τοὺς βαρβάρους, καίπερ εἰς
[16, 79]   ἀποκαταστήσας προῆγεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους  οὐ   μακρὰν στρατοπεδεύοντας. συναγαγὼν δ' εἰς
[16, 44]   παραγενόμενος εἰς τὴν Φοινίκην ἐστρατοπέδευσεν  οὐ   μακρὰν τῆς Σιδῶνος. (οἱ δὲ
[16, 77]   προσλαβόμενος τοὺς μετὰ τούτου στρατιώτας  οὐ   μετρίως ηὔξησε τὴν ἰδίαν δύναμιν.
[16, 8]   περὶ τῆς τῶν Ὀλυνθίων συμμαχίας.  (οὐ   μὴν ἀλλ' Φίλιππος Ποτίδαιαν
[16, 91]   ὥσπερ τὸν ταῦρον ἐστεμμένον σφαγήσεσθαι.  (οὐ   μὴν ἀλλὰ δόξας συμμαχεῖν αὐτῷ
[16, 54]   κατ' ἐκείνους τοὺς χρόνους Ἑλλήνων.  οὐ   μὴν πόλις γε ἀναστεῖλαι
[16, 75]   ἦν τῆς πόλεως ἅλωσις.  οὐ   μὴν τύχη γε περιεῖδε
[16, 74]   ὑπὲρ τῆς πατρίδος κινδύνους ὑπέμενον.  οὐ   μὴν βασιλεὺς ἔληγε τῆς
[16, 23]   περιορᾶν δὲ καθιερουμένην τὴν χώραν  οὐ   μόνον ἄνανδρον ὑπάρχειν, ἀλλὰ καὶ
[16, 14]   ταῦτα πράξεσιν ἀεὶ συναγωνιστὰς ἔσχεν  οὐ   μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ μετὰ
[16, 79]   (περιεγένοντο γὰρ ἀνελπίστως τῶν πολεμίων  οὐ   μόνον διὰ τὰς ἰδίας ἀνδραγαθίας,
[16, 60]   πάντας φιλοφρονηθεὶς ἐπανῆλθεν εἰς Μακεδονίαν,  οὐ   μόνον δόξαν εὐσεβείας καὶ ἀρετῆς
[16, 37]   ἀφθονίᾳ τῶν χρημάτων ἀνέδην χρώμενος  οὐ   μόνον ἰδιώτας πολλοὺς ἔσχε προθύμους
[16, 92]   συντελουμένων ἐν Αἰγέαις τῆς Μακεδονίας  οὐ   μόνον κατ' ἄνδρα τῶν ἐπιφανῶν
[16, 61]   μαντεῖον παρανενομηκόσι κόλασιν, ὅλως γὰρ  οὐ   μόνον τοῖς αὐθένταις τῆς ἱεροσυλίας,
[16, 11]   δ' ἦν ἐλεύθερος, οὐ δοῦλος,  οὐ   ξένος, ὃς οὐκ ἔσπευδεν ἰδεῖν
[16, 43]   μὲν βασιλεὺς ὀργισθεὶς ὡς  οὐ   πιστευόμενος παρέδωκε τὸν Θετταλίωνα τοῖς
[16, 78]   βαρβάρους προῆγεν ἔχων τοὺς σύμπαντας  οὐ   πλείους τῶν μυρίων καὶ δισχιλίων.
[16, 68]   τοῦ Ταυρομενίου, τοὺς ἅπαντας ἔχων  οὐ   πλείους τῶν χιλίων. (ἀρχομένης δὲ
[16, 65]   ἑαυτοῦ κατὰ τὴν ἀγορὰν περιῄει,  οὐ   προσποιούμενος ὅτι τύραννός ἐστι, τὰ
[16, 25]   οἱ δὲ Λοκροὶ τὴν ἀναίρεσιν  οὐ   συγχωροῦντες ἀπόκρισιν ἔδωκαν ὅτι παρὰ
[16, 40]   τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν ἄξιαι μνήμης  οὐ   συνετελέσθησαν. (κατὰ δὲ τὴν Ἀσίαν
[16, 84]   τοὺς ἄλλους συμμάχους καιρὸς  οὐ   συνεχώρει πέμπειν πρεσβείας περὶ τῆς
[16, 27]   ἀπολογούμενος ὅτι κατείληπται τοὺς Δελφοὺς  οὐ   τοῖς ἱεροῖς χρήμασιν ἐπιβουλεύων, ἀλλὰ
[16, 66]   καιομένη κατὰ τὸν οὐρανὸν μέχρι  οὗ   συνέβη τὸν στόλον εἰς τὴν
[16, 60]   μήτε ὅπλα κτήσασθαι, μέχρις ἂν  οὗ   τὰ χρήματα ἐκτίσωσι τῷ θεῷ
[16, 26]   παλαιὸν αἶγας εὑρεῖν τὸ μαντεῖον:  οὗ   χάριν αἰξὶ μάλιστα χρηστηριάζονται μέχρι
[16, 77]   Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον  Οὐαλέριον   καὶ Αὖλον Κορνήλιον, Ὀλυμπιὰς δ'
[16, 46]   Ἀπολλοδώρου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον  Οὐαλέριον   καὶ Γάιον Σουλπίκιον. ἐπὶ δὲ
[16, 72]   Σωσιγένους Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον  Οὐαλέριον   καὶ Μάρκον Γναῖον Πόπλιον. ἐπὶ
[16, 69]   Λυκίσκου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον  Οὐαλέριον   καὶ Μάρκον Ποπίλιον, Ὀλυμπιὰς δ'
[16, 37]   ὑπάτους Γάιον Σολπίκιον καὶ Μάρκον  Οὐαλέριον,   Ὀλυμπιὰς δ' ἤχθη ἑβδόμη πρὸς
[16, 31]   πόλεμος καὶ μέγα μὲν οὐδὲν  οὐδ'   ἄξιον μνήμης ἐπετελέσθη, καταδρομαὶ δὲ
[16, 61]   κατακόψας Φάυλλος πολυχρονίῳ νόσῳ νοσήσας  οὐδ'   ἀπολυθῆναι συντόμως τῆς τιμωρίας ἠδυνήθη.
[16, 86]   καὶ τῆς νίκης τὴν ἐπιγραφὴν  οὐδ'   αὐτῷ παραχωρῶν Ἀλεξάνδρῳ τὸ μὲν
[16, 54]   ἐκ βίας ὑπάρχειν, ἐπερωτῆσαι εἰ  οὐδ'   χρυσὸς τὸ τεῖχος ὑπερβῆναι
[16, 56]   ποιητῶν Ὅμηρον ἐν οἷς λέγει  οὐδ'   ὅσα λάινος οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς
[16, 78]   ἐναποκυβεύων ταῖς τῶν μισθοφόρων ψυχαῖς,  οὐδὲ   τοὺς ὀφειλομένους μισθοὺς πολλοῦ χρόνου
[16, 30]   (τῶν μὲν οὖν ἐπιεικῶν ἀνδρῶν  οὐδεὶς   ἀπεγράψατο πρὸς τὴν στρατείαν διὰ
[16, 11]   καθ' ἅπασαν τὴν πόλιν συνδρομαί.  (οὐδεὶς   δ' ἦν ἐλεύθερος, οὐ δοῦλος,
[16, 84]   θέατρον καὶ τῶν εἰωθότων δημηγορεῖν  οὐδεὶς   ἐτόλμα συμβουλεῦσαι: πλεονάκις δὲ τοῦ
[16, 84]   ἐροῦντας ὑπὲρ τῆς κοινῆς σωτηρίας  οὐδεὶς   παρῄει σύμβουλος. (ἀπορίας οὖν μεγάλης
[16, 19]   μυρίων ὄντων καὶ συντεταγμένων καλῶς  οὐδεὶς   τὸ βάρος αὐτῶν ὑπομεῖναι δυνατὸς
[16, 67]   βοηθείας. τῶν μὲν οὖν ἄλλων  οὐδεὶς   ὑπήκουσεν, οἱ δὲ τὴν Γαλερίαν
[16, 7]   ἀπεφέροντο. μεγάλη μὲν οὖν παράταξις  οὐδεμία   συνετελέσθη: τῆς δὲ νήσου διὰ
[16, 68]   τὰς φυλακάς, δὲ Τιμολέων  οὐδεμίαν   ἔμφασιν διδοὺς τοῦ δρασμοῦ αὐτὸς
[16, 24]   τὸ μαντεῖον διέγνωκεν οὔτ' ἄλλην  οὐδεμίαν   παράνομον πρᾶξιν συντελεῖν βεβούλευται, τῆς
[16, 94]   λόγον καὶ διὰ τὸν θυμὸν  οὐδεμίαν   τῆς γνώμης ὑπέρθεσιν ποιησάμενος ἐν
[16, 55]   ὄντ' ἤρετο διὰ τί μόνος  οὐδὲν   ἀξιοῖ μεταλαβεῖν τῆς παρ' αὐτοῦ
[16, 9]   πλείους τῶν δισμυρίων στρατιωτῶν ἠθροίσθησαν.  οὐδὲν   δ' ἧττον καὶ πολλοὶ τῶν
[16, 85]   τῶν δ' ὑπολελειμμένων Χάρης πρωτεύων  οὐδὲν   διέφερε τῶν τυχόντων ἰδιωτῶν κατὰ
[16, 85]   Ἀθηναίων παρουσίας καὶ αὐτοὶ σπουδῆς  οὐδὲν   ἐλλείποντες ἀπήντησαν μετὰ τῶν ὅπλων
[16, 17]   δὲ Δίων λαμπρᾷ μάχῃ νικήσας  οὐδὲν   ἐμνησικάκησε τοῖς Συρακοσίοις: ἀποστειλάντων γὰρ
[16, 48]   μετεδίδου καὶ διὰ τὴν ἀπειρίαν  οὐδὲν   ἠδύνατο πράττειν τῶν ἐν τῷ
[16, 76]   διόπερ τῶν τειχῶν συνεχῶς καταβαλλομένων  οὐδὲν   ἠλαττοῦντο: διοικοδομοῦντες γὰρ τοὺς στενωποὺς
[16, 85]   ἀποτυχὼν τῆς τῶν Βοιωτῶν συμμαχίας  οὐδὲν   ἧττον ἔκρινε πρὸς ἀμφοτέρους διαγωνίσασθαι:
[16, 43]   μὴ δοῦναί σε τὴν πίστιν  οὐδὲν   μὴ συντελέσει τῶν ἐπηγγελμένων, πάλιν
[16, 31]   συνέστη πόλεμος καὶ μέγα μὲν  οὐδὲν   οὐδ' ἄξιον μνήμης ἐπετελέσθη, καταδρομαὶ
[16, 48]   ὑπολαμβάνων ἑαυτὸν ἱκανὸν εἶναι στρατηγὸν  οὐδενὶ   τῆς ἡγεμονίας μετεδίδου καὶ διὰ
[16, 10]   τὴν δύναμιν προσῆγε τῇ πόλει.  οὐδενὸς   δ' ἀντιποιουμένου τῶν ὑπαίθρων ἀδεῶς
[16, 3]   γενέσθαι τῆς αὑτοῦ βασιλείας ἀρχηγούς.  (οὐδενὸς   δ' αὐτῷ προσέχοντος μὲν
[16, 24]   ὁρῶν καταπεπληγμένους παρεκάλει θαρρεῖν ὡς  οὐδενὸς   ἐσομένου περὶ αὐτοὺς δεινοῦ. (διαβοηθείσης
[16, 10]   πορευθεὶς εἰς τὴν ἀγορὰν κατεστρατοπέδευσεν,  οὐδενὸς   τολμῶντος ἐπεξιέναι. (ὁ δὲ σύμπας
[16, 56]   οἷς λέγει οὐδ' ὅσα λάινος  οὐδὸς   ἀφήτορος ἐντὸς ἐέργει Φοίβου Ἀπόλλωνος
[16, 62]   ἑώρων ἀπὸ τῶν ἐπικαλουμένων συμπλέοντας  οὔθ'   πλοῦς ἦν ὀλίγος, ἀλλὰ
[16, 87]   σοι περιθείσης πρόσωπον Ἀγαμέμνονος αὐτὸς  οὐκ   αἰσχύνῃ πράττων ἔργα Θερσίτου; τὸν
[16, 26]   ~ἐπεὶ δὲ τοῦ τρίποδος ἐμνήσθην,  οὐκ   ἄκαιρον προσαναλαβεῖν ἡγοῦμαι τὴν παλαιὰν
[16, 59]   Νικαίᾳ διατρίβων καὶ θεωρῶν αὑτὸν  οὐκ   ἀξιόμαχον ὄντα διεπρεσβεύσατο πρὸς τὸν
[16, 43]   δυνάμεως καὶ νομίσας τοὺς ἀφεστηκότας  οὐκ   ἀξιομάχους εἶναι τὴν σωτηρίαν ἰδίᾳ
[16, 2]   Φίλιππος ταῖς αὐταῖς ἀφορμαῖς χρησάμενος  οὐκ   ἀπελείφθη τῆς Ἐπαμεινώνδου δόξης. (μετὰ
[16, 86]   ἀνδραγαθίαν ἐνδείξασθαι καὶ φιλοτιμίας ὑπερβολὴν  οὐκ   ἀπολείποντος, ὁμοίως δὲ καὶ πολλῶν
[16, 1]   τοῖς συγγραφεῦσι, τότ' ἤδη παντελῶς  οὐκ   ἀποστατέον ταύτης τῆς προαιρέσεως. (διόπερ
[16, 93]   εἰς τὸ παρὸν αὐτοῦ χρείαν  οὐκ   ἐβούλετο μισοπονηρεῖν: (ἦν γὰρ
[16, 32]   τοῖς ἄλλοις καὶ τὰ ὀφλήματα  οὐκ   ἐκτετικώς. διόπερ ὁρῶν αἰρετώτερον αὐτῷ
[16, 23]   Ἀμφικτύοσι καὶ πολλοῖς ταλάντοις κατεκρίθησαν.  οὐκ   ἐκτινόντων δ' αὐτῶν τὰ ὀφλήματα
[16, 29]   τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τὴν δίκην  οὐκ   ἐκτινόντων κατὰ τὸν ὡρισμένον ἐκ
[16, 85]   πλείους τῶν τρισμυρίων, ἱππεῖς δὲ  οὐκ   ἔλαττον τῶν δισχιλίων. (ἀμφοτέρων δὲ
[16, 25]   καὶ ταχὺ δύναμιν ἀξιόλογον ἤθροισεν:  οὐκ   ἐλάττους γὰρ τῶν πεντακισχιλίων στρατιωτῶν
[16, 4]   Ἰλλυριῶν χώραν, πεζοὺς μὲν ἔχων  οὐκ   ἐλάττους μυρίων, ἱππεῖς δὲ ἑξακοσίους.
[16, 38]   ἐξέπεσε καὶ τῶν στρατιωτῶν ἀπέβαλεν  οὐκ   ἐλάττους τῶν διακοσίων. (μετὰ δὲ
[16, 86]   πλείους τῶν χιλίων, ἥλωσαν δ'  οὐκ   ἐλάττους τῶν δισχιλίων. (ὁμοίως δὲ
[16, 48]   πολεμίων παρουσίαν εὐθὺς ἐξεβοήθουν, ὄντες  οὐκ   ἐλάττους τῶν ἑπτακισχιλίων. (ἔχων δ'
[16, 80]   τῶν μυρίων, αἰχμάλωτοι δ' ἐλήφθησαν  οὐκ   ἐλάττους τῶν μυρίων καὶ πεντακισχιλίων.
[16, 77]   δὲ καὶ ἅρματα καὶ συνωρίδας  οὐκ   ἐλάττους τῶν μυρίων, ναῦς δὲ
[16, 10]   ἦν τῶν μετὰ Δίωνος στρατιωτῶν  οὐκ   ἐλάττους τῶν πεντακισμυρίων. οὗτοι δὲ
[16, 37]   ὑπὲρ τοὺς πεντακοσίους, ἐζώγρησαν δὲ  οὐκ   ἐλάττους τῶν τετρακοσίων. (ὀλίγαις δ'
[16, 35]   αὐτὸς στρατηγός, ἥλωσαν δὲ  οὐκ   ἐλάττους τῶν τρισχιλίων. δὲ
[16, 56]   (ἔνιοι δὲ τῶν συγγραφέων φασὶν  οὐκ   ἐλάττω γενέσθαι τὰ συληθέντα τῶν
[16, 24]   τάλαντα λαβών, ἰδίᾳ δὲ προσθεὶς  οὐκ   ἐλάττω τούτων μισθοφόρους τε ξένους
[16, 20]   φιλοσοφίας παιδείαν ἐξημερωμένος τοὺς λογισμοὺς  οὐκ   ἐμνησικάκησε τοῖς πολίταις, ἀλλὰ τοὺς
[16, 93]   τὴν ἐκ τῆς λοιδορίας ὕβριν  οὐκ   ἐνέγκας τὸ μὲν παρὸν κατεσιώπησεν,
[16, 57]   τῷ δήμῳ εὖ μὲν πράττειν  οὐκ   ἐπιτήδειόν ἐστι γράφειν, ἐπεὶ τοὺς
[16, 11]   οὐ δοῦλος, οὐ ξένος, ὃς  οὐκ   ἔσπευδεν ἰδεῖν τὸν Δίωνα καὶ
[16, 27]   ἀποκριναμένης δ' αὐτῆς ὅτι τοιαῦτα  οὐκ   ἔστι τὰ πάτρια διηπειλήσατο καὶ
[16, 51]   πόλεων ἐπὶ τὴν προδοσίαν ὁρμὴν  οὐκ   ἐτόλμησεν ὑποστῆναι τοὺς ὑπὲρ τῆς
[16, 24]   φανερῶς μὲν κατὰ τὸ παρὸν  οὐκ   ἔφησε βοηθήσειν, λάθρᾳ δὲ πάντα
[16, 93]   εὐνοίᾳ τῆς τῶν δορυφόρων φυλακῆς  οὐκ   ἔχει χρείαν. (τηλικαύτης δ' οὔσης
[16, 1]   (αἱ μὲν γὰρ ἡμιτελεῖς πράξεις  οὐκ   ἔχουσαι συνεχὲς ταῖς ἀρχαῖς τὸ
[16, 16]   καὶ στρατηγὸν μὲν ἕτερον ἀξιόχρεων  οὐκ   ἔχων, αὐτὸς δ' οὐ δυνάμενος
[16, 31]   εἴς τινα κρημνώδη τόπον συνεκλείσθη:  οὐκ   ἔχων δὲ διέξοδον καὶ φοβούμενος
[16, 22]   τοῦ Φιλίππου καθ' ἑαυτοὺς μὲν  οὐκ   ἦσαν ἀξιόμαχοι προηττημένοι, κοινῇ δὲ
[16, 19]   καὶ πολλὰ μὲν χρήματα διεφορεῖτο,  οὐκ   ὀλίγα δὲ σώματα γυναικῶν καὶ
[16, 56]   Φάυλλος ἀδελφὸς Ὀνομάρχου στρατηγήσας  οὐκ   ὀλίγα τῶν ἀναθημάτων κατέκοψεν εἰς
[16, 37]   δὲ καὶ τῶν ἐλαττόνων πόλεων  οὐκ   ὀλίγαι τοῖς Φωκεῦσι διὰ τὸ
[16, 47]   βαρβάρων ἱκανὸν πλῆθος καὶ ναῦς  οὐκ   ὀλίγας. (αὐτὸς δὲ τὴν λοιπὴν
[16, 47]   δ' αὐτῷ πολλὴ μὲν ἵππος,  οὐκ   ὀλίγη δὲ πεζικὴ στρατιὰ τῶν
[16, 86]   τῶν Βοιωτῶν πολλοὶ μὲν ἀνῃρέθησαν,  οὐκ   ὀλίγοι δ' ἐζωγρήθησαν. μετὰ δὲ
[16, 19]   συμπλοκαὶ καὶ πολλοὶ μὲν ἀπέθνησκον,  οὐκ   ὀλίγοι δὲ τραύμασι περιέπιπτον. τὴν
[16, 12]   ἰσομάχου, καὶ πολλοὶ μὲν ἔπιπτον,  οὐκ   ὀλίγοιδὲ κατετιτρώσκοντο πάσας τὰς πληγὰς
[16, 55]   ποτήρια διδοὺς κατὰ τὰς προπόσεις,  οὐκ   ὀλίγοις δὲ δωρεὰς ἀπονέμων, πᾶσι
[16, 38]   Φάλαικος ἡττηθεὶς ἀπέβαλε τῶν ἱππέων  οὐκ   ὀλίγους. ~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[16, 28]   πολλοὺς μὲν ἀνεῖλε τῶν πολεμίων,  οὐκ   ὀλίγους δ' ἐζώγρησε, τινὰς δὲ
[16, 37]   ἀνέκλειπτον πολλοὺς μὲν μισθοφόρους ἤθροισεν,  οὐκ   ὀλίγους δὲ συμμάχους ἔπεισε συνεπιλαβέσθαι
[16, 38]   ἐπιθέμενοι τοῖς Φωκεῦσιν ἀνεῖλον αὐτῶν  οὐκ   ὀλίγους: ἐπαρθέντες δὲ τῷ προτερήματι
[16, 39]   μάχαις προετέρησαν καὶ τῶν ἐναντίων  οὐκ   ὀλίγους κατέβαλον. (τὸ δὲ τελευταῖον
[16, 69]   Τυνδαρίτας εἰς συμμαχίαν προσλαβόμενος στρατιώτας  οὐκ   ὀλίγους παρ' αὐτῶν παρέλαβεν, ἐν
[16, 31]   Βοιωτοὶ κατὰ τὰς προνομὰς ζωγρήσαντες  οὐκ   ὀλίγους τῶν μισθοφόρων, προαγαγόντες πρὸ
[16, 75]   τὴν πόλιν πολλῶν μὲν ἀναιρουμένων,  οὐκ   ὀλίγων δὲ τραυματιζομένων, τῶν δ'
[16, 39]   τοῖς πραχθεῖσι καὶ καθ' ἑαυτοὺς  οὐκ   ὄντες ἀξιόμαχοι παρὰ τῶν συμμάχων
[16, 14]   ἔχοντες περιβόητον ἀντεπράττοντο τοῖς τυράννοις.  οὐκ   ὄντες δὲ καθ' ἑαυτοὺς ἀξιόμαχοι
[16, 35]   τὸν Φερῶν τύραννον. (οὗτος δ'  οὐκ   ὢν ἀξιόμαχος μετεπέμψατο συμμαχίαν παρὰ
[16, 40]   ἐπικληθεὶς Ὦχος αὐτὸς μὲν  οὐκ   ὢν φιλοπόλεμος ἐφ' ἡσυχίας ἔμενεν,
[16, 18]   τοὺς μέλλοντας κινδύνους. μὲν  οὖν   ἀκρόπολις ἤδη παραδιδομένη τοῖς Συρακοσίοις
[16, 67]   Καρχηδονίους περὶ βοηθείας. τῶν μὲν  οὖν   ἄλλων οὐδεὶς ὑπήκουσεν, οἱ δὲ
[16, 78]   διὰ τὴν ἀπορίαν ἀποδεδωκώς. (συνεβούλευεν  οὖν   ἀνακάμπτειν εἰς τὰς Συρακούσσας καὶ
[16, 28]   τοὺς τῶν ξένων μισθούς. κατασκευάσας  οὖν   ἀξιόλογον δύναμιν προήγαγεν εἰς ὕπαιθρον
[16, 10]   ἀδελφὸν αὐτοῦ Μεγακλῆν αὐτοκράτορας. (εὐθὺς  οὖν   ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας ἐκτάξας τὴν
[16, 6]   εἶναι καταλῦσαι τὴν τυραννίδα. φοβούμενος  οὖν   αὐτὸν Διονύσιος ἔκρινεν ἐκποδὼν
[16, 24]   ἀδίκους ἀποφάσεις τῶν Ἀμφικτυόνων. ἐδήλωσεν  οὖν   αὐτῷ διότι τοὺς Δελφοὺς καταλαβέσθαι
[16, 33]   καὶ ποιῆσαι πολὺ μείζονα. ὑπέλαβεν  οὖν   αὐτῷ σημαίνεσθαι παρὰ τῶν θεῶν
[16, 7]   συνέθεντο πρὸς ἀλλήλους. οἱ μὲν  οὖν   Βοιωτοὶ τὴν εἰς οἶκον ἐπάνοδον
[16, 55]   ἐν ταῖς αἰχμαλώτοις οὖσαι: ταύτας  οὖν   βούλεσθαι λαβεῖν οὐχ ἵνα λυσιτέλειάν
[16, 70]   τὰ ἴδια χρήματα. (οὗτος μὲν  οὖν   δι' ἀνανδρίαν καὶ ταπεινότητα ψυχῆς
[16, 52]   καὶ τὰς πόλεις. Μέντωρ μὲν  οὖν   δι' ἀπάτης ταχὺ παραλαβὼν ἀκινδύνως
[16, 63]   τῶν Δελφῶν καταλήψεως. (Ἀρχίδαμος μὲν  οὖν   ἐβασίλευσε τῶν Λακεδαιμονίων ἔτη τρία
[16, 4]   ἔχειν ἐπιθέσθαι τοῖς Παίοσιν. στρατεύσας  οὖν   εἰς τὴν Παιονίαν καὶ παρατάξει
[16, 18]   ἄλλης ἀγορᾶς γέμοντα. οὗτος μὲν  οὖν   ἐκ Λοκρῶν ἀναχθεὶς ἐτέλει τὸν
[16, 71]   καὶ τὴν χώραν καταφθείρων. (βουλόμενος  οὖν   ἐμφράξαι τῶν βαρβάρων τὴν ὁρμὴν
[16, 54]   χρυσῷ ῥᾴδιόν ἐστι καταπολεμῆσαι. ἐγκατασκευάζων  οὖν   ἐν ταῖς πόλεσι προδότας διὰ
[16, 27]   τῶν περὶ Δελφοὺς πραγμάτων. (ἐπαρθεὶς  οὖν   ἐπὶ τούτοις ἐπέλεξε τῶν φίλων
[16, 7]   ἐμβόλοις ἀναρραγείσης κατεπονεῖτο. (οἱ μὲν  οὖν   ἐπὶ τῶν ἄλλων νεῶν εἴξαντες
[16, 32]   περὶ τοῦ πολέμου. οἱ μὲν  οὖν   ἐπιεικέστατοι πρὸς τὴν εἰρήνην ἔρρεπον,
[16, 30]   μέγεθος τῶν μισθῶν. (τῶν μὲν  οὖν   ἐπιεικῶν ἀνδρῶν οὐδεὶς ἀπεγράψατο πρὸς
[16, 68]   τῆς τροπῆς φεύγοντας. ταῦτα μὲν  οὖν   ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν.
[16, 27]   τοὺς Φωκεῖς ἐπανείλαντο. ταῦτα μὲν  οὖν   ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν.
[16, 30]   ταχὺ δύναμιν ἀξιόχρεων κατεσκευάσατο. εὐθὺς  οὖν   ἐστράτευσεν εἰς τὴν τῶν Λοκρῶν
[16, 88]   ἀναιρεθῆναι τὸν Ἀρχίδαμον. (οὗτος μὲν  οὖν   ἦρξε τῶν Λακεδαιμονίων ἔτη εἴκοσι
[16, 91]   ὑπὸ Μακεδόνας ἐσομένης αἰχμαλώτου. εὐθὺς  οὖν   θυσίας μεγαλοπρεπεῖς ἐπετέλει τοῖς θεοῖς
[16, 58]   εἰς πεντακοσίους ἀπώλοντο. (πολλὰ μὲν  οὖν   καὶ ἄλλα θεῖα περὶ τοὺς
[16, 44]   Πέρσαις ἐπ' Αἰγυπτίους. Ἀθηναῖοι μὲν  οὖν   καὶ Λακεδαιμόνιοι τὴν φιλίαν ἔφασαν
[16, 39]   συμμάχων μετεπέμψαντο βοήθειαν. (Ἀργεῖοι μὲν  οὖν   καὶ Σικυώνιοι καὶ Μεσσήνιοι πανδημεὶ
[16, 45]   τοῦ πυρὸς κεχωνευμένος. τὰ μὲν  οὖν   κατὰ Σιδῶνα συμβάντα δυστυχήματα τοιαύτην
[16, 66]   εἰς Σικελίαν διαπλεῦσαι. οὗτος μὲν  οὖν   κατὰ σπουδὴν ἐτέλει τὸν εἰς
[16, 82]   ἐκπολιορκήσαντες ἅπαντας κατηκόντισαν. οἱ μὲν  οὖν   καταλιπόντες τὸν Τιμολέοντα μισθοφόροι τῆς
[16, 42]   κατὰ τὴν νῆσον. (οὗτοι μὲν  οὖν   καταπλεύσαντες εἰς τὴν Κύπρον εὐθὺς
[16, 11]   ἑπτὰ τῆς Δίωνος καθόδου. (εὐθὺς  οὖν   καταστρατηγῆσαι βουλόμενος τοὺς Συρακοσίους περὶ
[16, 84]   σωτηρίας οὐδεὶς παρῄει σύμβουλος. (ἀπορίας  οὖν   μεγάλης οὔσης καὶ καταπλήξεως ἀπέβλεπε
[16, 95]   καὶ συγκεντήσαντες ἀνεῖλον. ~Φίλιππος μὲν  οὖν   μέγιστος γενόμενος τῶν καθ' ἑαυτὸν
[16, 48]   ταύτης μάλιστα προνοήσασθαι. οὗτος μὲν  οὖν   μετὰ τῆς περὶ αὐτὸν στρατιᾶς
[16, 39]   στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Κηφισίωνα. (Μεγαλοπολῖται μὲν  οὖν   μετὰ τῶν συμμάχων ἐκστρατεύσαντες κατεστρατοπέδευσαν
[16, 19]   δὲ τραύμασι περιέπιπτον. τὴν μὲν  οὖν   νύκτα διετέλεσαν ἀλλήλους ἀναιροῦντες ὡς
[16, 66]   τὴν Σικελίαν ἔκπλουν. (ἑπτακοσίους μὲν  οὖν   ξένους ἐμισθώσατο, στρατιωτῶν δὲ τέσσαρας
[16, 22]   ναυσὶ συγκαταπολεμήσειν τοὺς Ἀθηναίους. ταῦτ'  οὖν   δῆμος εὐλαβηθεὶς ἔκρινε καταλύσασθαι
[16, 49]   λόγος προειρημένος διεσπάρη. εὐθὺς  οὖν   οἱ μισθοφόροι πρὸς τοὺς ἐγχωρίους
[16, 33]   καὶ συνέβη γενέσθαι. (ὁ δ'  οὖν   Ὀνόμαρχος στρατηγὸς αὐτοκράτωρ ᾑρημένος ἐκ
[16, 74]   παρὰ τῶν Βυζαντίων προσελάβοντο. (ἐξισωθέντες  οὖν   πάλιν τοῖς πολεμίοις ἀνεθάρρησαν καὶ
[16, 7]   τὴν νίκην ἀπεφέροντο. μεγάλη μὲν  οὖν   παράταξις οὐδεμία συνετελέσθη: τῆς δὲ
[16, 43]   παρὰ τοῖς Πέρσαις. οὗτος μὲν  οὖν   παρελθὼν εἰς Σιδῶνα τὰ πεπραγμένα
[16, 26]   τῆς παλαιᾶς προφήτιδος. τὰ μὲν  οὖν   περὶ τῆς εὑρέσεως τοῦ μαντείου
[16, 57]   Δία τὸν Ὀλύμπιον. (Ἀθηναῖοι μὲν  οὖν   περὶ τὸ θεῖον τοιαῦτ' ἔπραξαν,
[16, 46]   ποιεῖται τὰς ἐκβολάς. οἱ μὲν  οὖν   Πέρσαι κατεστρατοπέδευσαν ἀπὸ τεσσαράκοντα σταδίων
[16, 49]   τῆς ἁρπαγῆς ἀπέκτεινεν. τὸ μὲν  οὖν   Πηλούσιον τοῦτον τὸν τρόπον παρεδόθη
[16, 48]   τῷ πολέμῳ χρησίμων. (τὰ μὲν  οὖν   πολίσματα φρουραῖς ἀξιολόγοις διαλαβὼν παρεφύλαττεν,
[16, 47]   τε καὶ εὐνοίᾳ. (τὴν μὲν  οὖν   πρώτην τάξιν ἐπεῖχον οἱ Βοιωτοὶ
[16, 72]   μετὰ δυνάμεως ἀξιολόγου. τὸ μὲν  οὖν   πρῶτον προσέβαλε τῇ Νέᾳ καλουμένῃ
[16, 45]   καὶ τὸν βασιλέα. (ἡ μὲν  οὖν   Σιδὼν διὰ τοιαύτης προδοσίας ὑποχείριος
[16, 40]   πολεμεῖν τοὺς ἀφεστηκότας. (τὸ μὲν  οὖν   στρατηγοὺς ἐκπέμπειν ἀπεδοκίμασε, δι' ἑαυτοῦ
[16, 22]   πρὸς αὐτοὺς διελύσατο. μὲν  οὖν   συμμαχικὸς ὀνομασθεὶς πόλεμος τοιοῦτον ἔσχε
[16, 59]   μετὰ Βοιωτῶν καὶ Θετταλῶν. ἔκρινεν  οὖν   συναγαγεῖν τὸ τῶν Ἀμφικτυόνων συνέδριον
[16, 4]   ἐφιλοτιμεῖτο καὶ τούτους καταπολεμῆσαι. εὐθὺς  οὖν   συναγαγὼν ἐκκλησίαν καὶ τοὺς στρατιώτας
[16, 11]   καταλύσηται τὸν πόλεμον. (οἱ μὲν  οὖν   Συρακόσιοι μετεωρισθέντες ταῖς ἐλπίσιν ἐξαπέστειλαν
[16, 23]   κατεργασθείσης μεγίστας ζημίας τεθεῖσθαι. συνεβούλευεν  οὖν   ταύτας ἀκύρους ποιῆσαι καὶ μεγάλας
[16, 3]   ἐκδότους τοὺς φυγάδας. Φίλιππος μὲν  οὖν   ταύτην πρώτην μάχην νικήσας εὐθαρσεστέρους
[16, 51]   ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας κινδύνους. ἀπογνοὺς  οὖν   τὴν βασιλείαν καὶ τὰ πλεῖστα
[16, 44]   βελῶν πολλὴν ἐπιμέλειαν ἐποιήσαντο. ὁμοίως  οὖν   τὴν πόλιν τάφροις τριπλαῖς μεγάλαις
[16, 64]   μαντεῖον παρανομίαν ἀπέσφαξαν. ~οἱ μὲν  οὖν   τῆς ἱεροσυλίας μετασχόντες τοῦτον τὸν
[16, 60]   τῶν ὅλων διάγνωσιν ἐπιτρέψαι. ~ἔδοξεν  οὖν   τοῖς συνέδροις μεταδοῦναι τῷ Φιλίππῳ
[16, 64]   ταύτης ζῶσα κατεφλέχθη. οἱ μὲν  οὖν   τοῦ δαιμονίου καταφρονεῖν τολμήσαντες τὸν
[16, 78]   τοὺς βαρβάρους οὖσαν καταφθείρῃ. (εὐθὺς  οὖν   τούς τε μισθοφόρους καὶ Συρακοσίους
[16, 26]   κατασκευαζομένους χαλκοῦς τρίποδας. ὃν μὲν  οὖν   τρόπον εὑρέθη τὸ μαντεῖον καὶ
[16, 65]   ταχίστην ἀποστεῖλαι τὸν στρατηγόν. (ἔδοξεν  οὖν   τῷ συνεδρίῳ πέμπειν τὸν Τιμολέοντα
[16, 15]   δραπέται βρέττιοι προσηγορεύοντο. τὸ μὲν  οὖν   τῶν Βρεττίων πλῆθος οὕτω συνέστη
[16, 73]   ἀποστέλλειν μετὰ δυνάμεων μεγάλων. εὐθὺς  οὖν   τῶν πολιτῶν κατέλεγον τοὺς ἀρίστους
[16, 57]   τοὺς στρατιώτας διαθρέψει. (Ἰφικράτης μὲν  οὖν   ὑπακούσας τῷ δόγματι τῆς πατρίδος
[16, 37]   τοῦ κέρδους λυσιτέλειαν. (ὁ δ'  οὖν   Φάυλλος μετὰ τῆς δυνάμεως ἐστράτευσεν
[16, 91]   ἔστιν θύσων. (ὁ μὲν  οὖν   Φίλιππος σκολιῶς ἔχοντος τοῦ χρησμοῦ
[16, 30]   τὴν ἱεροσυλίαν ὁρμωμένων. (ὁ μὲν  οὖν   Φιλόμηλος διὰ τὸ μέγεθος τῆς
[16, 7]   καὶ κατὰ θάλατταν. μὲν  οὖν   Χάρης τοῦ πεζοῦ στρατεύματος ἡγούμενος
[16, 68]   ἐπακολουθήσας αὐτοῖς καὶ καταλαβὼν τὴν  οὐραγίαν   συνεστήσατο μάχην. (ὁ δ' Ἱκέτας
[16, 66]   προηγεῖτο λαμπὰς καιομένη κατὰ τὸν  οὐρανὸν   μέχρι οὗ συνέβη τὸν στόλον
[16, 31]   παρὰ τοῖς πολεμίοις ζωγρήσαντες ἀνήγαγον,  οὓς   ἅπαντας Φιλόμηλος κατηκόντισε. διὰ
[16, 33]   πολλούς, οὓς μὲν συμμαχεῖν πείθων,  οὓς   δὲ τὴν ἡσυχίαν ἔχειν ἀξιῶν.
[16, 33]   δὲ καὶ τῶν πολεμίων πολλούς,  οὓς   μὲν συμμαχεῖν πείθων, οὓς δὲ
[16, 82]   πάρχοντας νόμους ἐν ταῖς Συρακούσσαις,  οὓς   συνέγραψε Διοκλῆς, διώρθωσε. καὶ τοὺς
[16, 24]   καὶ τῶν Φωκέων ἐπέλεξε χιλίους,  οὓς   ὠνόμασε πελταστάς. (ἀθροίσας δὲ στρατιωτῶν
[16, 55]   γάμου τυγχάνουσιν ἐν ταῖς αἰχμαλώτοις  οὖσαι:   ταύτας οὖν βούλεσθαι λαβεῖν οὐχ
[16, 78]   τὴν δ' ὑπὸ τοὺς βαρβάρους  οὖσαν   καταφθείρῃ. (εὐθὺς οὖν τούς τε
[16, 92]   βουλόμενος τοῦ Περσῶν βασιλέως, καίπερ  οὖσαν   μεγάλην καὶ περιβόητον, ὅπως μεταπέσοι
[16, 39]   πρὸ τῆς τῶν πολεμίων παρουσίας,  οὖσαν   σύμμαχον τῶν Μεγαλοπολιτῶν. ἐπεξελθόντων δὲ
[16, 21]   πληρώσαντες Ἴμβρον μὲν καὶ Λῆμνον  οὔσας   Ἀθηναίων ἐπόρθησαν, ἐπὶ δὲ Σάμον
[16, 56]   τοῦ Λυδῶν βασιλέως χρυσᾶς πλίνθους,  οὔσας   ἑκατὸν καὶ εἴκοσι διταλάντους, κατέκοψεν
[16, 21]   πολλὰς δὲ καὶ ἄλλας νήσους  οὔσας   ὑπ' Ἀθηναίους κακοποιήσαντες χρήματα ἤθροισαν
[16, 10]   δὲ τῆς ὁρμῆς τῶν ὄχλων  οὔσης   ἀπογνόντες τοὺς μισθοφόρους καὶ τοὺς
[16, 72]   τὰς τῶν καταπολεμηθέντων τυράννων ἐκπτώσεις.  οὔσης   δὲ καὶ τῆς τῶν Ἀπολλωνιατῶν
[16, 84]   τὴν Ἀττικὴν καὶ τῆς ὁδοιπορίας  οὔσης   διὰ τῆς Βοιωτίας παρὰ
[16, 6]   δὲ τῆς δευτέρας Ἱππαρίνου θυγατρὸς  οὔσης,   εὐδοκιμωτάτου Συρακοσίων, δύο παῖδας, Ἱππαρῖνον
[16, 12]   μάχη, τῆς παρ' ἀμφοτέροις ἀρετῆς  οὔσης   ἰσομάχου, καὶ πολλοὶ μὲν ἔπιπτον,
[16, 84]   παρῄει σύμβουλος. (ἀπορίας οὖν μεγάλης  οὔσης   καὶ καταπλήξεως ἀπέβλεπε τὸ πλῆθος
[16, 65]   (ἀκρίτου δ' ἔτι τῆς ζητήσεως  οὔσης   κατέπλευσαν ἐκ τῶν Συρακουσσῶν οἱ
[16, 75]   καὶ τῆς μάχης ἐκ χειρὸς  οὔσης   οἱ μὲν ἀπέθνησκον, οἱ δὲ
[16, 23]   τῆς τοῦ μαντείου προστασίας ὡς  οὔσης   πατρίου τοῖς Φωκεῦσιν. ἐπηγγέλλετο δὲ
[16, 93]   οὐκ ἔχει χρείαν. (τηλικαύτης δ'  οὔσης   περὶ αὐτὸν ὑπεροχῆς καὶ πάντων
[16, 58]   ἱεροσύλοις τιμωρίας ἔτυχον: (πολλῆς γὰρ  οὔσης   στιβάδος περὶ τὸν νεὼ καὶ
[16, 12]   δὴ διαστήματι τῆς διατειχίσεως, μάχης  οὔσης   συνέδραμε πλῆθος στρατιωτῶν εἰς στενὸν
[16, 92]   τὸ μὲν πλῆθος ἔτι νυκτὸς  οὔσης   συνέτρεχεν εἰς τὸ θέατρον, ἅμα
[16, 48]   ἐφήδρευεν. τοιαύτης δὲ παρ' ἀμφοτέροις  οὔσης   τῆς διατάξεως Νικόστρατος μὲν
[16, 6]   ἐκ μὲν τῆς πρώτης Λοκρίδος  οὔσης   τὸ γένος Διονύσιον τὸν διαδεξάμενον
[16, 80]   καὶ δόξαις, ἔτι δὲ ταῖς  οὐσίαις   πρωτεύοντες ἅπαντες ἀγωνισάμενοι λαμπρῶς κατεκόπησαν.
[16, 83]   τοῖς ἐμπόροις ταχὺ προσανέδραμον ταῖς  οὐσίαις.   (τοιγαροῦν διὰ τὴν ἐκ τούτων
[16, 24]   Δελφῶν ἐναντιουμένους ἀνεῖλε καὶ τὰς  οὐσίας   αὐτῶν ἐδήμευσε: τοὺς δ' ἄλλους
[16, 33]   ἐναντιουμένους συλλαμβάνων ἀνῄρει καὶ τὰς  οὐσίας   ἐδήμευεν, εἰς δὲ τὴν πολεμίαν
[16, 24]   οὔτε συλᾶν τὸ μαντεῖον διέγνωκεν  οὔτ'   ἄλλην οὐδεμίαν παράνομον πρᾶξιν συντελεῖν
[16, 62]   ἐδίδοσαν ὑπονοοῦντες μηδένα μεταπέμψασθαι σφᾶς:  οὔτε   γὰρ ἡγεμόνας ἑώρων ἀπὸ τῶν
[16, 24]   (αὐτὸς δὲ διέδωκε λόγον ὡς  οὔτε   συλᾶν τὸ μαντεῖον διέγνωκεν οὔτ'
[16, 47]   οὔτε τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων  οὔτε   τὴν ὅλην διάταξιν τῶν Περσῶν
[16, 47]   μὲν τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς Νεκτανεβὼς  οὔτε   τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων οὔτε
[16, 22]   Θρᾳκῶν καὶ Παιόνων καὶ Ἰλλυριῶν.  οὗτοι   γὰρ ὄντες ὅμοροι τοῖς Μακεδόσι
[16, 82]   πόλεως ὡς προδότας ὄντας ἐξέβαλεν.  (οὗτοι   δ' εἰς τὴν Ἰταλίαν διαβάντες
[16, 66]   Καρχηδονία τριήρης ἔχουσα πρεσβευτὰς Καρχηδονίους.  (οὗτοι   δ' ἐντυχόντες τῷ Τιμολέοντι διεμαρτύραντο
[16, 20]   τοὺς γεγηρακότας ὑπὲρ τοὺς μυρίους:  οὗτοι   δὲ πάντες ἀπαντῶντες μετὰ δακρύων
[16, 10]   στρατιωτῶν οὐκ ἐλάττους τῶν πεντακισμυρίων.  οὗτοι   δὲ πάντες ἐστεφανωμένοι κατῆλθον εἰς
[16, 7]   καὶ Χαβρίαν ἀπέστειλαν μετὰ δυνάμεως.  οὗτοι   δὲ πλεύσαντες ἐπὶ τὴν Χίον
[16, 73]   εἰς τὴν τῶν Καρχηδονίων ἐπικράτειαν.  οὗτοι   δὲ πολλὴν χώραν πορθήσαντες καὶ
[16, 15]   μιγάδων, πλείστων δὲ δούλων δραπετῶν.  οὗτοι   δὲ τὸ μὲν πρῶτον λῃστρικὸν
[16, 14]   ἀδελφῶν Λυκόφρονος καὶ Τισιφόνου ἐδολοφονήθη.  οὗτοι   δὲ τὸ μὲν πρῶτον ὡς
[16, 2]   τῶν υἱῶν παρέθεντο τοῖς Θηβαίοις.  οὗτοι   δὲ τῷ Ἐπαμεινώνδου πατρὶ παρέθεντο
[16, 85]   προθύμως εἰς τὸν ἀγῶνα καταντώντων  οὗτοι   μὲν κατὰ σπουδὴν ὁδοιπορήσαντες ἧκον
[16, 42]   χρόνοις βεβασιλευκότα κατὰ τὴν νῆσον.  (οὗτοι   μὲν οὖν καταπλεύσαντες εἰς τὴν
[16, 42]   δὲ βασιλεῖ τῶν Περσῶν ὑποτεταγμένον.  (οὗτοι   πάντες συμφρονήσαντες καὶ μιμησάμενοι τοὺς
[16, 44]   συνεχώρησαν. (ἦν γὰρ ἀνὴρ  οὗτος   ἀγαθὸς καὶ πρᾶξαι καὶ βουλεύσασθαι,
[16, 1]   ἀρετήν. γέγονε γὰρ βασιλεὺς  οὗτος   ἀγχινοίᾳ στρατηγικῇ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ
[16, 50]   τοὺς διαδόχους αἰεὶ τῆς βασιλείας  οὗτος   ἀπεδείκνυτο καὶ πάντα βασιλέως εἶχε
[16, 85]   πρέσβεις, ὧν ἦν ἐπιφανέστατος Πύθων.  οὗτος   γὰρ διαβεβοημένος ἐπὶ τῇ τοῦ
[16, 1]   περιλαβεῖν ἐν ταύτῃ τῇ βίβλῳ.  οὗτος   γὰρ εἴκοσι μὲν καὶ τέτταρα
[16, 27]   ἐπανήξομεν ἐπὶ τὰς Φιλομήλου πράξεις.  ~οὗτος   γὰρ κρατῶν τοῦ μαντείου προσέταττε
[16, 61]   γνώριμος περιβόητον ἔχῃ τὴν συμφοράν.  (οὗτος   γὰρ μετὰ τὴν ἐκ τῆς
[16, 38]   διεληλυθότες ἐπάνιμεν ἐπὶ τὸν Φίλιππον.  ~οὗτος   γὰρ νικήσας τὸν Ὀνόμαρχον ἐπιφανεῖ
[16, 88]   κατέγνωσαν Λυκούργου τοῦ ῥήτορος κατηγορήσαντος.  οὗτος   γὰρ τῶν τότε ῥητόρων μέγιστον
[16, 47]   μετ' αὐτοῦ Πέρσου συνάρχοντος Ἀρισταζάνου:  οὗτος   δ' ἦν εἰσαγγελεὺς τοῦ βασιλέως
[16, 56]   ἦν δὲ πλεῖστα διῳκηκὼς Φίλων.  (οὗτος   δ' οὐ δυνάμενος ἀποδοῦναι τὸν
[16, 35]   ἐπὶ Λυκόφρονα τὸν Φερῶν τύραννον.  (οὗτος   δ' οὐκ ὢν ἀξιόμαχος μετεπέμψατο
[16, 47]   Θηβαῖον, ἡγεμόνα δὲ Πέρσην Ῥωσάκην:  οὗτος   δὲ ἀπόγονος μὲν ἦν ἑνὸς
[16, 6]   προέχων τῶν κατ' αὐτὸν Συρακοσίων.  (οὗτος   δὲ διὰ τὴν εὐγένειαν καὶ
[16, 14]   Φίλιππον σύμμαχον τὸν Μακεδόνων βασιλέα.  οὗτος   δὲ παρελθὼν εἰς τὴν Θετταλίαν
[16, 3]   μισθοφόρων ἐπὶ τὰς Αἰγὰς ἀπέστειλεν.  οὗτος   δὲ προσελθὼν τῇ πόλει παρεκάλει
[16, 36]   Φωκέων ἡγεμονίαν ἀδελφὸς Φάυλλος.  οὗτος   δὲ τὴν γεγενημένην συμφορὰν διορθούμενος
[16, 78]   καθάπερ μικρῷ πρότερον ἀνεγράψαμεν, μόνος  οὗτος   διαλεληθὼς τὸ θεῖον ἐπεχείρησε τοὺς
[16, 14]   Φωκέως: ἐγένετο δ' πόλεμος  οὗτος   ἔτη ἕνδεκα ἕως τῆς φθορᾶς
[16, 57]   δὲ τοῖς Ἀθηναίοις χρόνος  οὗτος   ἤνεγκεν ἐξαμαρτάνειν εἰς τὸ δαιμόνιον
[16, 42]   τοὺς Φοίνικας: ἐν ὅσῳ δ'  οὗτος   κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν ἐβάδιζε, Βέλεσυς
[16, 70]   ὑπόσπονδον, ἔχοντα τὰ ἴδια χρήματα.  (οὗτος   μὲν οὖν δι' ἀνανδρίαν καὶ
[16, 18]   καὶ τῆς ἄλλης ἀγορᾶς γέμοντα.  οὗτος   μὲν οὖν ἐκ Λοκρῶν ἀναχθεὶς
[16, 88]   καὶ αὐτὸν ἀναιρεθῆναι τὸν Ἀρχίδαμον.  (οὗτος   μὲν οὖν ἦρξε τῶν Λακεδαιμονίων
[16, 66]   κωλύσωσιν αὐτὸν εἰς Σικελίαν διαπλεῦσαι.  οὗτος   μὲν οὖν κατὰ σπουδὴν ἐτέλει
[16, 48]   Μέμφιν ἔκρινε ταύτης μάλιστα προνοήσασθαι.  οὗτος   μὲν οὖν μετὰ τῆς περὶ
[16, 43]   αὕτη βεβαιοτάτη παρὰ τοῖς Πέρσαις.  οὗτος   μὲν οὖν παρελθὼν εἰς Σιδῶνα
[16, 59]   τῶν στρατιωτῶν ἀπελθεῖν ὅποι βούλοιτο,  οὗτος   μὲν ὑπόσπονδος εἰς τὴν Πελοπόννησον
[16, 95]   πρὸς τοῖς εἴκοσι. (δοκεῖ δ'  οὗτος   βασιλεὺς ἐλαχίστας μὲν εἰς
[16, 93]   κάλλος φίλος γεγονὼς τοῦ Φιλίππου.  (οὗτος   ὁρῶν ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἀγαπώμενον
[16, 47]   καὶ παρανομίᾳ διαφέρων: εἶχε δ'  οὗτος   τοὺς τοῦ βασιλέως Ἕλληνας καὶ
[16, 57]   ἐκπεμπομένων στρατιωτῶν τοὺς μισθοὺς λαβόντες.  (οὕτω   δὲ τοῖς Ἀθηναίοις χρόνος
[16, 95]   ηὐξηκέναι δὲ τὴν ἡγεμονίαν οὐχ  οὕτω   διὰ τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις
[16, 65]   φονέα. (ὁ δὲ Τιμολέων οὐχ  οὕτω   διὰ τὸν ἐπικρεμασθέντα φόβον ὑπὸ
[16, 15]   μὲν οὖν τῶν Βρεττίων πλῆθος  οὕτω   συνέστη κατὰ τὴν Ἰταλίαν. ~κατὰ
[16, 32]   πλήθη πρὸς τὸν πόλεμον, οὐχ  οὕτω   τοῦ κοινῇ συμφέροντος προνοηθεὶς, ὡς
[16, 1]   ἀπ' ἀρχῆς μέχρι τοῦ τέλους:  οὕτως   γὰρ μάλιστα διαλαμβάνομεν τὴν ἱστορίαν
[16, 33]   στρατηγίας: τὸ δ' ἀληθὲς οὐχ  οὕτως   εἶχε, τοὐναντίον δὲ παρεσημαίνετο: διὰ
[16, 91]   τυθήσεσθαι: τὸ δ' ἀληθὲς οὐχ  οὕτως   εἶχεν, ἀλλὰ τοὐναντίον ἐσήμαινεν ἐν
[16, 44]   ἐξέπεμψαν, στρατηγὸν δὲ αὐτοὶ μὲν  οὐχ   εἵλαντο, τοῦ δὲ βασιλέως κατ'
[16, 55]   οὖσαι: ταύτας οὖν βούλεσθαι λαβεῖν  οὐχ   ἵνα λυσιτέλειάν τινα περιποιήσηται τυχὼν
[16, 61]   κινδύνοις ἐφ' ἱκανὸν χρόνον ἐβίωσεν,  οὐχ   ἵνα μακαριώτερος γένηται τῶν συνασεβησάντων,
[16, 95]   κατακτήσασθαι, ηὐξηκέναι δὲ τὴν ἡγεμονίαν  οὐχ   οὕτω διὰ τῆς ἐν τοῖς
[16, 65]   ἀδελφοῦ φονέα. (ὁ δὲ Τιμολέων  οὐχ   οὕτω διὰ τὸν ἐπικρεμασθέντα φόβον
[16, 32]   τὰ πλήθη πρὸς τὸν πόλεμον,  οὐχ   οὕτω τοῦ κοινῇ συμφέροντος προνοηθεὶς,
[16, 33]   αὑτοῦ στρατηγίας: τὸ δ' ἀληθὲς  οὐχ   οὕτως εἶχε, τοὐναντίον δὲ παρεσημαίνετο:
[16, 91]   τρόπον τυθήσεσθαι: τὸ δ' ἀληθὲς  οὐχ   οὕτως εἶχεν, ἀλλὰ τοὐναντίον ἐσήμαινεν
[16, 85]   καὶ πολλῷ ῥέοντι καθ' ὑμῶν  οὐχ   ὑπεχώρησα. δεμ. (μετὰ δὲ ταῦθ'
[16, 65]   ἀποστῆναι τῆς ἐπιβολῆς, ὡς δ'  οὐχ   ὑπήκουεν, ἀλλ' αἰεὶ καὶ μᾶλλον
[16, 78]   τῶν μισθοφόρων ψυχαῖς, οὐδὲ τοὺς  ὀφειλομένους   μισθοὺς πολλοῦ χρόνου διὰ τὴν
[16, 17]   ἡγεμονίαν. πρὸς δὲ τούτοις πολλῶν  ὀφειλομένων   μισθῶν τοῖς ἐκ Πελοποννήσου ξένοις
[16, 34]   συνέβη τὸν Φίλιππον εἰς τὸν  ὀφθαλμὸν   πληγέντα τοξεύματι διαφθαρῆναι τὴν ὅρασιν.
[16, 75]   τὰ τῆς ἁλώσεως δεινὰ πρὸ  ὀφθαλμῶν   ἔχοντες ὑπέμενον εὐψύχως τὸν ὑπὲρ
[16, 23]   ἄλλους τοὺς καταδικασθέντας ἐκτίνειν τὰ  ὀφλήματα,   ἐν οἷς ὑπῆρχον καὶ Λακεδαιμόνιοι:
[16, 23]   οὐκ ἐκτινόντων δ' αὐτῶν τὰ  ὀφλήματα   οἱ μὲν ἱερομνήμονες ἐν Ἀμφικτύοσι
[16, 32]   ὁμοίως τοῖς ἄλλοις καὶ τὰ  ὀφλήματα   οὐκ ἐκτετικώς. διόπερ ὁρῶν αἰρετώτερον
[16, 29]   Λακεδαιμόνιοι διὰ τὸ μέγεθος τοῦ  ὀφλήματος   ὁμοίας τοῖς Φωκεῦσι τὰς ἀποφάσεις
[16, 10]   ἀκατασχέτου δὲ τῆς ὁρμῆς τῶν  ὄχλων   οὔσης ἀπογνόντες τοὺς μισθοφόρους καὶ
[16, 76]   ταῖς αἰεὶ κατωτάταις οἰκίαις ὥσπερ  ὀχυροῖς   τισι τείχεσιν ἐχρῶντο. (διόπερ
[16, 25]   ποταμοῦ τινος ῥέοντος παρὰ φρούριον  ὀχυρόν.   τούτῳ δὲ προσβολὰς ποιησάμενος καὶ
[16, 54]   Φίλιππον βουλόμενον ἑλεῖν τινα πόλιν  ὀχυρότητι   διαφέρουσαν, εἰπόντος τινὸς αὐτῷ τῶν
[16, 52]   ἀφεστηκότα τοῦ βασιλέως καὶ πολλῶν  ὀχυρωμάτων   καὶ πόλεων κυριεύοντα. (ἐπαγγειλάμενος δ'
[16, 48]   δὲ τοὺς στρατιώτας καὶ παρεμβολὴν  ὀχυρωσάμενος   κατεστρατοπέδευσεν. (οἱ δὲ τὸν πλησίον
[16, 42]   δὲ χάρακα καὶ τὴν παρεμβολὴν  ὀχυρώσαντες   ἐπολιόρκουν τοὺς Σαλαμινίους κατὰ γῆν
[16, 22]   δυνατὸν ἦν πᾶσαν τὴν δύναμιν  ὀψωνιάζεσθαι,   (οἱ δ' Ἀθηναῖοι τὸ μὲν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/11/2005