Livre, Chap. |
[16, 65] |
πρὸς
τὸ
κατορθῶσαι
τὴν
πρᾶξιν
|
ξένας |
τινὰς
καὶ
παραδόξους
αἱρέσεις
αὐτῷ |
[16, 91] |
παρήγγειλε
παραλαμβάνειν
τῶν
ἀπὸ
τῆς
|
ξένης |
γνωρίμων
ὡς
πλείστους.
σφόδρα
γὰρ |
[16, 30] |
μαντεῖον.
ὑποστησαμένου
δ'
αὐτοῦ
τοῖς
|
ξένοις |
μισθοὺς
ἡμιολίους
ταχὺ
πλῆθος
ἠθροίσθη |
[16, 17] |
ὀφειλομένων
μισθῶν
τοῖς
ἐκ
Πελοποννήσου
|
ξένοις |
τοῖς
ἠλευθερωκόσι
τὰς
Συρακούσσας
καὶ |
[16, 32] |
ἀναπληρώσας
καὶ
τῷ
πλήθει
τῶν
|
ξενολογηθέντων |
αὐξήσας
τὴν
δύναμιν
μεγάλας
παρασκευὰς |
[16, 11] |
ἦν
ἐλεύθερος,
οὐ
δοῦλος,
οὐ
|
ξένος, |
ὃς
οὐκ
ἔσπευδεν
ἰδεῖν
τὸν |
[16, 55] |
χαρίσασθαι:
ὁ
δ'
εἶπεν
ὅτι
|
ξένου |
τινὸς
ἑαυτοῦ
δύο
παρθένοι
τὴν |
[16, 24] |
οὐκ
ἐλάττω
τούτων
μισθοφόρους
τε
|
ξένους |
ἐμισθώσατο
καὶ
τῶν
Φωκέων
ἐπέλεξε |
[16, 66] |
Σικελίαν
ἔκπλουν.
(ἑπτακοσίους
μὲν
οὖν
|
ξένους |
ἐμισθώσατο,
στρατιωτῶν
δὲ
τέσσαρας
τριήρεις |
[16, 54] |
καὶ
τοὺς
δεχομένους
τὸ
χρυσίον
|
ξένους |
καὶ
φίλους
ὀνομάζων
ταῖς
πονηραῖς |
[16, 91] |
λαμπρὰς
ἑστιάσεις
τῶν
φίλων
καὶ
|
ξένων. |
(διόπερ
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
Ἑλλάδος |
[16, 55] |
ἀγῶνας
ποιήσας
πολλοὺς
τῶν
ἐπιδημούντων
|
ξένων |
ἐπὶ
τὰς
ἑστιάσεις
παρελάμβανε.
(παρὰ |
[16, 17] |
περιστάσεως
προσεδέξατο
τὴν
ἡγεμονίαν
τῶν
|
ξένων |
καὶ
μετ'
ἐκείνων
ταχθεὶς
ἀνέζευξεν |
[16, 73] |
δὲ
χρημάτων
εἰς
τὰς
τῶν
|
ξένων |
μισθοδοσίας
ἐξαπέστειλε
στρατιώτας
χιλίους
μετὰ |
[16, 28] |
χρημάτων
ἱκανὸν
εἰς
τοὺς
τῶν
|
ξένων |
μισθούς.
κατασκευάσας
οὖν
ἀξιόλογον
δύναμιν |
[16, 56] |
ἀναθημάτων
κατέκοψεν
εἰς
τὰς
τῶν
|
ξένων |
μισθοφοράς.
(τὰς
γὰρ
ἀνατεθείσας
ὑπὸ |
[16, 80] |
συμπατούμενοι
καὶ
τοῖς
τῶν
συμμάχων
|
ξίφεσι |
καὶ
λόγχαις
περιπειρόμενοι
τὴν
συμφορὰν |
[16, 62] |
μισθοφόρων.
τέλος
δὲ
σπασάμενοι
τὰ
|
ξίφη |
καὶ
καταπληξάμενοι
τόν
τε
Φάλαικον |
[16, 49] |
ὀξέως
ἀντῳκοδόμησαν
ἕτερα
καὶ
πύργους
|
ξυλίνους |
ἀξιολόγους
ἀνέστησαν.
(ἐπὶ
δέ
τινας |