HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XVI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  892 formes différentes pour 2085 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[16, 58]   οἰκοδομούντων φρούριον περὶ τὰς ὀνομαζομένας  Ἄβας,   καθ' ἅς ἐστιν Ἀπόλλωνος ἅγιον
[16, 38]   στρατοπεδεύοντος αὐτοῦ περὶ τὰς ὀνομαζομένας  Ἄβας   οἱ Βοιωτοὶ νυκτὸς ἐπιθέμενοι τοῖς
[16, 80]   λόγχαις περιπειρόμενοι τὴν συμφορὰν ἔσχον  ἀβοήθητον,   οἱ δ' ὑπὸ τῶν παρὰ
[16, 47]   πόλεμον ἱκανὰς διὰ τὴν ἰδίαν  ἀβουλίαν   ταχὺ τοῖς ὅλοις ἔπταισεν. ~αἰτία
[16, 11]   περὶ δὲ τῶν μελλόντων εὐχὰς  ἀγαθὰς   ποιουμένων. ἐγένετο δὲ καὶ τῶν
[16, 83]   τὴν τοῦ κατασκευάσαντος αὐτοὺς προσηγορίαν  Ἀγαθοκλέους,   ὁμοίως δὲ τούτοις μικρὸν ὕστερον
[16, 9]   λόγον. ~ἐπ' ἄρχοντος γὰρ Ἀθήνησιν  Ἀγαθοκλέους   Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον Φάβιον
[16, 83]   τῇ κατασκευῇ, ὃν κατεσκεύασε μὲν  Ἀγαθοκλῆς   δυνάστης, διὰ δὲ τὸ
[16, 44]   (ἦν γὰρ ἀνὴρ οὗτος  ἀγαθὸς   καὶ πρᾶξαι καὶ βουλεύσασθαι, μεμιγμένην
[16, 49]   καὶ τῆς χάριτος ταύτης ἰδίας  ἀγαθῶν   ἐλπίδας ἠλλάττοντο: ὅπερ καὶ περὶ
[16, 11]   καὶ περὶ μὲν τῶν παρόντων  ἀγαθῶν   εὐχαριστούντων τοῖς θεοῖς, περὶ δὲ
[16, 86]   καὶ πολλῶν αὐτῷ συναγωνιζομένων ἀνδρῶν  ἀγαθῶν   πρῶτος τὸ συνεχὲς τῆς τῶν
[16, 85]   δὲ τοῖς Ἀθηναίοις οἱ μὲν  ἀγαθώτατοι   τῶν στρατηγῶν ἐτετελευτήκεισαν, Ἰφικράτης καὶ
[16, 57]   πέμψαντος εἰς Ὀλυμπίαν καὶ Δελφοὺς  ἀγάλματα   ἐκ χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος δεδημιουργημένα
[16, 57]   κατὰ θάλατταν ἱεροσυλεῖτε καὶ τὰ  ἀγάλματα   τὰ εἰς ἀνάθεσιν ὑφ' ἡμῶν
[16, 87]   τῆς τύχης σοι περιθείσης πρόσωπον  Ἀγαμέμνονος   αὐτὸς οὐκ αἰσχύνῃ πράττων ἔργα
[16, 49]   πολλὰ τῶν ὑπ' αὐτῶν ἐκκομιζομένων.  (ἀγανακτούντων   δὲ τῶν ἀδικουμένων καὶ θεοὺς
[16, 52]   τοῖς γεγραμμένοις καὶ τὴν εἰρήνην  ἀγαπητῶς   προσδεξάμενοι παρέδωκαν πάντες τὰ φρούρια
[16, 93]   (οὗτος ὁρῶν ὑπὸ τοῦ βασιλέως  ἀγαπώμενον   ἕτερον Παυσανίαν ὁμώνυμον ἑαυτῷ ὀνειδιστικοῖς
[16, 3]   πείσας κατὰ τὸ παρὸν εἰρήνην  ἄγειν   πρὸς αὐτοὺς συνέθετο. ὁμοίως δὲ
[16, 78]   ἀποδεξαμένων τοὺς λόγους καὶ βοώντων  ἄγειν   τὴν ταχίστην ἐπὶ τοὺς βαρβάρους
[16, 67]   Γαλερίνων συμφορὰν ἀκούσαντες ἔκριναν ἡσυχίαν  ἄγειν.   ~τοῦ δὲ Διονυσίου κυριεύοντος τῶν
[16, 78]   Τιμολέοντα παραφρονοῦντα πρὸς ὁμολογουμένην ἀπώλειαν  ἄγειν   τοὺς στρατιώτας: ἑξαπλασίους γὰρ ὄντας
[16, 27]   δὲ μή γε, τὴν ἡσυχίαν  ἄγειν.   (τῶν δὲ πρέσβεων τὸ προσταχθὲν
[16, 80]   εἰς τὸ τοῦ ποταμοῦ ῥεῖθρον  ἀγεληδὸν   συνελαυνόμενοι καὶ κατὰ νώτου τὰς
[16, 73]   κατὰ τὴν Σικελίαν στρατηγοὺς ὁρῶντες  ἀγεννῶς   τὸν πόλεμον διοικοῦντας ἔκριναν ἑτέρους
[16, 4]   πυνθανόμενος τὸν βασιλέα τῶν Παιόνων  Ἆγιν   τετελευτηκέναι ὑπέλαβε καιρὸν ἔχειν ἐπιθέσθαι
[16, 58]   Ἄβας, καθ' ἅς ἐστιν Ἀπόλλωνος  ἅγιον   ἱερόν, ἐστράτευσαν ἐπ' αὐτοὺς οἱ
[16, 88]   δὲ βασιλείαν διαδεξάμενος υἱὸς  Ἄγις   ἦρξεν ἔτη ἐννέα. (ἅμα δὲ
[16, 63]   εἴκοσι, τὴν δ' ἀρχὴν διαδεξάμενος  Ἆγις   υἱὸς ἐβασίλευσεν ἔτη δεκαπέντε.
[16, 56]   γυναῖκα, τριάκοντα ταλάντων χρυσοῦ σταθμὸν  ἀγόντων   τῶν πάντων: ὥστε τὸ πᾶν
[16, 45]   ἑξήκοντα δημοσίᾳ ἐθανάτωσαν ἐν τῇ  ἀγορᾷ.   (κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Λεπτίνης
[16, 65]   λόγῳ διορθώσασθαι περιπατοῦντα κατὰ τὴν  ἀγορὰν   ἀπέσφαξεν. (θορύβου δὲ γενομένου καὶ
[16, 88]   φῶς ὁρᾶν καὶ εἰς τὴν  ἀγορὰν   ἐμβάλλειν, ὑπόμνημα γεγονὼς αἰσχύνης καὶ
[16, 83]   τε ναοὺς καὶ βουλευτήριον καὶ  ἀγοράν,   ἔτι δὲ πύργων ἀξιολόγους κατασκευὰς
[16, 10]   τῆς Ἀχραδινῆς πορευθεὶς εἰς τὴν  ἀγορὰν   κατεστρατοπέδευσεν, οὐδενὸς τολμῶντος ἐπεξιέναι. (ὁ
[16, 40]   καὶ τὰς ἄλλας τὰς τὴν  ἀγορὰν   κομιζούσας πεντακοσίας. ~ἤρξατο δὲ καὶ
[16, 20]   προθέσεως τὰς μὲν περὶ τὴν  ἀγορὰν   οἰκίας διαρπάσαντες ἐνέπρησαν, ἐπὶ δὲ
[16, 83]   βασιλέως τό τε κατὰ τὴν  ἀγορὰν   Ὀλυμπιεῖον καὶ πλησίον τοῦ
[16, 65]   ἔχων μεθ' ἑαυτοῦ κατὰ τὴν  ἀγορὰν   περιῄει, οὐ προσποιούμενος ὅτι τύραννός
[16, 18]   πλοῖα σίτου καὶ τῆς ἄλλης  ἀγορᾶς   γέμοντα. οὗτος μὲν οὖν ἐκ
[16, 18]   ἔτι περὶ τὴν ἐξαίρεσιν τῆς  ἀγορᾶς   διατρίβουσιν. ἀπροσδοκήτου δὲ τῆς ἐφόδου
[16, 13]   τῆς ὑπὸ τῶν ἐμπόρων κομιζομένης  ἀγορᾶς   παρῃροῦντο. καὶ τὰ μὲν περὶ
[16, 19]   ἐλαττουμένους ἐμποδιζούσης. (κρατηθείσης δὲ τῆς  ἀγορᾶς   ὑπὸ τῶν πολεμίων, εὐθὺς ἐπὶ
[16, 11]   εἰς πανηγυρικὴν ἱλαρότητα τῆς τύχης  ἀγούσης   πᾶσα οἰκία θυσιῶν καὶ χαρᾶς
[16, 15]   καὶ διὰ τὴν ἐν ταῖς  ἀγραυλίαις   καὶ καταδρομαῖς συνήθειαν ἔσχον τριβὴν
[16, 82]   ἀδιαίρετον τετρακισμύριοι, εἰς δὲ τὴν  Ἀγυριναίαν   μύριοι διὰ τὸ μέγεθος καὶ
[16, 82]   τῆς πόλεως, Ἀπολλωνιάδην δὲ τὸν  Ἀγυριναίων   δυνάστην παύσας τῆς τυραννίδος τοὺς
[16, 83]   πόλεσιν, ἐν αἷς τῶν  Ἀγυριναίων   καταριθμεῖται, μετασχοῦσα τῆς τότε κληρουχίας
[16, 48]   καὶ διαφέροντας ἀρετῇ τε καὶ  ἀγχινοίᾳ   στρατηγικῇ, Διόφαντον τὸν Ἀθηναῖον καὶ
[16, 1]   γέγονε γὰρ βασιλεὺς οὗτος  ἀγχινοίᾳ   στρατηγικῇ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ λαμπρότητι
[16, 2]   τὴν παρακαταθήκην καὶ προστατεῖν τῆς  ἀγωγῆς   καὶ παιδείας. (τοῦ δ' Ἐπαμεινώνδου
[16, 60]   τῆς ἱεροσυλίας ἐναγεῖς εἶναι καὶ  ἀγωγίμους   πάντοθεν: (τὰς δὲ πόλεις ἁπάσας
[16, 86]   ἀμφοτέροις μέχρι μέν τινος  ἀγὼν   ἀμφιδοξουμένας εἶχε τὰς ἐλπίδας τῆς
[16, 24]   Λακεδαιμονίων Ἀρχιδάμῳ, ὅτι κοινὸς  ἀγών   ἐστιν αὐτῷ περὶ τοῦ ποιῆσαι
[16, 87]   μετὰ τῶν φίλων τὸν ἐπινίκιον  ἄγων   κῶμον διὰ μέσων τῶν αἰχμαλώτων
[16, 16]   τῶν Συρακοσίων ἐλευθερώσεως: ἧκε δ'  ἄγων   ναῦς μὲν μακρὰς εἴκοσι, χιλίους
[16, 80]   μὲν πολλὰ συνετρίβη κατὰ τὸν  ἀγῶνα,   διακόσια δ' ἥλω: τὰ δὲ
[16, 85]   νέων ἁπάντων προθύμως εἰς τὸν  ἀγῶνα   καταντώντων οὗτοι μὲν κατὰ σπουδὴν
[16, 78]   πρὸς τὸν ὑπὲρ> τῶν ὅλων  ἀγῶνα:   πάντων δ' ἀποδεξαμένων τοὺς λόγους
[16, 78]   αὐτῷ τὸν πρὸς τοὺς Φοίνικας  ἀγῶνα   συστήσασθαι κατὰ τὴν τῶν Καρχηδονίων
[16, 84]   κοινῇ τὸν ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας  ἀγῶνα   τίθεσθαι: πρὸς γὰρ τοὺς ἄλλους
[16, 60]   ἱεροσυλίαν: τιθέναι δὲ καὶ τὸν  ἀγῶνα   τῶν Πυθίων Φίλιππον μετὰ Βοιωτῶν
[16, 3]   τοὺς Μακεδόνας πρὸς τοὺς ἐφεξῆς  ἀγῶνας.   (ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Θάσιοι
[16, 2]   ἀρετῇ: ὧν Ἐπαμεινώνδας μὲν μεγάλους  ἀγῶνας   καὶ κινδύνους ὑπομείνας τῇ πατρίδι
[16, 95]   (τῶν μὲν γὰρ κατὰ τοὺς  ἀγῶνας   κατορθωμάτων μετέχειν ἅπαντας τοὺς στρατευομένους,
[16, 55]   δὲ μεγάλην συστησάμενος καὶ λαμπροὺς  ἀγῶνας   ποιήσας πολλοὺς τῶν ἐπιδημούντων ξένων
[16, 40]   δὲ τοὺς ὑπὲρ τῆς βασιλείας  ἀγῶνας   ποιήσασθαι διέγνω. διόπερ ὅπλων καὶ
[16, 91]   τῶν Ἑλλήνων μετασχεῖν τῆς εὐωχίας  ἀγῶνάς   τε μουσικοὺς μεγαλοπρεπεῖς ἐποίει καὶ
[16, 74]   καὶ ταχὺ τεῖχος ἕτερον ἀντοικοδομησάντων  ἀγῶνες   θαυμαστοὶ καὶ τειχομαχίαι συνίσταντο. (μεγάλης
[16, 90]   δὲ εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον  ἀγώνεσσι   μουσικοῖς καὶ ἱππικοῖς καὶ γυμνικοῖς,
[16, 42]   οἱ κατὰ τὴν Κύπρον εἰς  ἀγωνίαν   καὶ μεγίστους φόβους ἐνέπιπτον. καὶ
[16, 12]   ἐβιάσατο τοὺς πολεμίους: ἡρωικῶς δ'  ἀγωνιζόμενος   πολλοὺς μὲν ἐφόνευσε, τὴν δ'
[16, 7]   ἥττης ἀλλαξάμενος τὸν εὐκλεᾶ θάνατον  ἀγωνιζόμενος   ὑπὲρ τῆς νεὼς καὶ τρωθεὶς
[16, 75]   νίκης ἔπαθλα προεκαλεῖτο τὰς τῶν  ἀγωνιζομένων   ἀνδραγαθίας: (οἱ μὲν γὰρ Μακεδόνες
[16, 4]   ἐλάμβανεν, ταλαντευόμενος αἰεὶ ταῖς τῶν  ἀγωνιζομένων   ἀρεταῖς: μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[16, 80]   δὲ ταῖς οὐσίαις πρωτεύοντες ἅπαντες  ἀγωνισάμενοι   λαμπρῶς κατεκόπησαν. (τῶν δ' ἄλλων
[16, 48]   οἱ μετὰ τῶν Περσῶν Ἕλληνες  ἀγωνισάμενοι   λαμπρῶς τόν τε στρατηγὸν Κλείνιον
[16, 31]   κατεκόπησαν: δὲ Φιλόμηλος ἐκθύμως  ἀγωνισάμενος   καὶ πολλοῖς τραύμασι περιπεσὼν εἴς
[16, 4]   Φιλίππου μετὰ τῶν ἀρίστων ἡρωικῶς  ἀγωνισαμένου   συνηναγκάσθη τὸ πλῆθος τῶν Ἰλλυριῶν
[16, 46]   πρὸς τοὺς Θηβαίους: μεγάλου δ'  ἀγῶνος   γενομένου διὰ τὰς παρ' ἀμφοτέροις
[16, 16]   παραπλησίους τὸν ἀριθμόν. γενομένου δ'  ἀγῶνος   καρτεροῦ καὶ τοῦ Φιλίστου τὸ
[16, 92]   τὴν πανήγυριν συρρεόντων καὶ τῶν  ἀγώνων   καὶ γάμων συντελουμένων ἐν Αἰγέαις
[16, 92]   τοῦ πότου διαλυθέντος καὶ τῶν  ἀγώνων   κατὰ τὴν ὑστεραίαν τὴν ἀρχὴν
[16, 15]   ἔργων: διὸ καὶ τοῖς πολεμικοῖς  ἀγῶσι   προτεροῦντες τῶν ἐγχωρίων εἰς αὔξησιν
[16, 94]   ποιησάμενος ἐν αὐτοῖς τοῖς ὑποκειμένοις  ἀγῶσι   τὴν ἐπιβουλὴν συνεστήσατο τοιῷδέ τινι
[16, 93]   προκεχειρισμένος, ἐν δὲ τοῖς πολεμικοῖς  ἀγῶσιν   ἀνδρεῖος. διόπερ βασιλεὺς πραῦ̈
[16, 69]   ἑπτά, τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξαμένη  Ἄδα   ἀδελφὴ καὶ γυνὴ ἐδυνάστευσεν
[16, 5]   τὴν ὑπὸ τοῦ πατρὸς λεγομένην  ἀδάμαντι   δεδέσθαι τυραννίδα διὰ τὴν ἰδίαν
[16, 70]   τυραννίδα καὶ δεδεμένην, ὡς ἔφασαν,  ἀδάμαντι   τὸν εἰρημένον τρόπον ἀπέλιπε καὶ
[16, 74]   ἀδελφῶν ἐξέβαλεν ἐκ τῆς δυναστείας  Ἄδαν   καὶ ἐδυνάστευσεν ἔτη πέντε ἕως
[16, 36]   δὲ ἀρχὴν διαδεξαμένη Ἀρτεμισία  ἀδελφὴ   καὶ γυνὴ ἐδυνάστευσεν ἔτη δύο.
[16, 69]   δὲ ἀρχὴν διαδεξαμένη Ἄδα  ἀδελφὴ   καὶ γυνὴ ἐδυνάστευσεν ἔτη τέσσαρα.
[16, 52]   ἐκ τῆς Μέντορος καὶ Μέμνονος  ἀδελφῆς   υἱοὶ μὲν ἕνδεκα, θυγατέρες δὲ
[16, 93]   γυναικὸς ὑπὸ τοῦ βασιλέως Κλεοπάτρας  ἀδελφιδοῦς,   ἐπὶ δὲ τῆς προαπεσταλμένης δυνάμεως
[16, 65]   μὲν πρῶτον ἐπεχείρει πείθειν τὸν  ἀδελφὸν   ἀποστῆναι τῆς ἐπιβολῆς, ὡς δ'
[16, 10]   τόν τε Δίωνα καὶ τὸν  ἀδελφὸν   αὐτοῦ Μεγακλῆν αὐτοκράτορας. (εὐθὺς οὖν
[16, 6]   Πελοπόννησον, ἔχων μεθ' ἑαυτοῦ τὸν  ἀδελφὸν   Μεγακλῆν καὶ Ἡρακλείδην τὸν ἐπὶ
[16, 61]   πολεμικὴν ἑαυτὸν κατεκρήμνισεν, δὲ  ἀδελφὸς   αὐτοῦ Ὀνόμαρχος διαδεξάμενος τὴν τῶν
[16, 65]   στρατηγίας αἵρεσιν. (Τιμοφάνης γὰρ  ἀδελφὸς   αὐτοῦ προέχων τῶν Κορινθίων πλούτῳ
[16, 56]   δὲ δεύτερος, προσαγορευόμενος μὲν Ὀνόμαρχος,  ἀδελφὸς   δ' ὢν Φιλομήλου, πλεῖστα τῶν
[16, 2]   ἐπὶ τῆς χρείας Φίλιππος  ἀδελφὸς   διαδρὰς ἐκ τῆς ὁμηρείας παρέλαβε
[16, 45]   τὴν δὲ δυναστείαν Ἰδριεὺς  ἀδελφὸς   διεδέξατο καὶ ἦρξεν ἔτη ἑπτά.
[16, 88]   τὴν δὲ τυραννίδα διαδεξάμενος  ἀδελφὸς   Διονύσιος ἦρξεν ἔτη δυσὶ πλείω
[16, 72]   δ' ἀρχὴν διεδέξατο Ἀλέξανδρος  ἀδελφὸς   Ὀλυμπιάδος, συνεργήσαντος Φιλίππου τοῦ Μακεδόνος.
[16, 35]   Φωκέων συμμαχίαν ἀπεστάλη Φάυλλος  ἀδελφὸς   Ὀνομάρχου μετὰ στρατιωτῶν ἑπτακισχιλίων.
[16, 56]   κατεδαπάνησε, τρίτος δὲ Φάυλλος  ἀδελφὸς   Ὀνομάρχου στρατηγήσας οὐκ ὀλίγα τῶν
[16, 52]   τὴν δ' ἡγεμονίαν διαδεξάμενος  ἀδελφὸς   Παιρισάδης ἐβασίλευσεν ἔτη τριάκοντα ὀκτώ.
[16, 36]   διεδέξατο τὴν Φωκέων ἡγεμονίαν  ἀδελφὸς   Φάυλλος. οὗτος δὲ τὴν γεγενημένην
[16, 6]   (ἐτύγχανε δὲ τῆς δευτέρας γυναικὸς  ἀδελφὸς   ὢν Δίων, ἀνὴρ ἐν φιλοσοφίᾳ
[16, 37]   Φωκέων στρατηγὸς μετὰ τὴν τοῦ  ἀδελφοῦ   τελευτήν τε καὶ ἧτταν προσανέλαβε
[16, 65]   αὐτὸν τυραννοκτόνον, ἐὰν δὲ πλεονεκτικώτερον,  ἀδελφοῦ   φονέα. (ὁ δὲ Τιμολέων οὐχ
[16, 91]   συνῴκισε τῷ βασιλεῖ τῶν Ἠπειρωτῶν,  ἀδελφῷ   δὲ ὄντι γνησίῳ τῆς Ὀλυμπιάδος.
[16, 74]   Καρίαν Πιζώδαρος νεώτερος τῶν  ἀδελφῶν   ἐξέβαλεν ἐκ τῆς δυναστείας Ἄδαν
[16, 14]   γυναικὸς Θήβης καὶ τῶν ταύτης  ἀδελφῶν   Λυκόφρονος καὶ Τισιφόνου ἐδολοφονήθη. οὗτοι
[16, 46]   ὑποταγεὶς τοῖς Πέρσαις τὸ λοιπὸν  ἀδεῶς   ἐβασίλευε τῆς Σαλαμῖνος. (ὁ δὲ
[16, 10]   οὐδενὸς δ' ἀντιποιουμένου τῶν ὑπαίθρων  ἀδεῶς   εἰσῆλθεν ἐντὸς τοῦ τείχους καὶ
[16, 84]   ἐφιλοτιμεῖτο καὶ τοὺς Ἀθηναίους καταπληξάμενος  ἀδήριτον   ἔχειν τὴν ἡγεμονίαν τῆς Ἑλλάδος.
[16, 82]   εἰς μὲν τὴν Συρακοσίαν τὴν  ἀδιαίρετον   τετρακισμύριοι, εἰς δὲ τὴν Ἀγυριναίαν
[16, 26]   διά τε τὸ τῆς φύσεως  ἀδιάφθορον   καὶ τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ὁμογενές:
[16, 29]   τὴν Καδμείαν, καὶ διετιμήσαντο τὸ  ἀδίκημα   ταλάντων πεντακοσίων. καταδικασθέντων δὲ τῶν
[16, 29]   πάλιν δίκην ἐπήνεγκαν διπλοῦ τοῦ  ἀδικήματος.   (τῶν δ' Ἀμφικτυόνων χιλίοις ταλάντοις
[16, 49]   αὐτῶν ἐκκομιζομένων. (ἀγανακτούντων δὲ τῶν  ἀδικουμένων   καὶ θεοὺς τοὺς ἐπόπτας τῶν
[16, 24]   ἀμφισβητῶν καὶ τὰς τῶν Ἀμφικτυόνων  ἀδίκους   ἀποφάσεις ἀκυρῶσαι βουλόμενος βοηθεῖν τοῖς
[16, 24]   κατὰ τῶν Λακεδαιμονίων μεγάλας καὶ  ἀδίκους   ἀποφάσεις τῶν Ἀμφικτυόνων. ἐδήλωσεν οὖν
[16, 23]   καὶ τὰς κρίσεις τῶν Ἀμφικτυόνων  ἀδίκους   δεικνύναι κατὰ τὸ δυνατόν: μικρᾶς
[16, 29]   Φωκεῦσι τὰς ἀποφάσεις ἐποιοῦντο, λέγοντες  ἀδίκως   ὑπὸ τῶν Ἀμφικτυόνων καταδεδικάσθαι. (διόπερ
[16, 8]   μέταλλα+ παντελῶς+ ὄντα+ λιτὰ+ καὶ  ἄδοξα+   ταῖς+ κατασκευαῖς+ ἐπὶ τοσοῦτον+ ηὔξησεν
[16, 68]   ἀρίστους πεντακισχιλίους ἐστράτευσεν ἐπὶ τοὺς  Ἀδρανίτας   ἀντιπράττοντας αὐτῷ καὶ πλησίον τῆς
[16, 69]   δὲ τὴν Σικελίαν Τιμολέων μὲν  Ἀδρανίτας   καὶ Τυνδαρίτας εἰς συμμαχίαν προσλαβόμενος
[16, 68]   ἀφορμήσας καὶ διανύσας ἐπὶ τὸ  Ἄδρανον   δευτεραῖος ἀνελπίστως ἐπέθετο τοῖς περὶ
[16, 10]   τὰς νεοκτίστους πόλεις κατὰ τὸν  Ἀδρίαν   διέτριβε μετὰ πολλῶν δυνάμεων, οἱ
[16, 5]   παρεσκεύαζον πᾶσαν τὴν περὶ τὸν  Ἀδρίαν   θάλατταν. (μετὰ δὲ ταῦτα δοὺς
[16, 11]   δὲ τὸν στρατηγὸν περὶ τὸν  Ἀδρίαν   ὄντα μετεπέμψατο μετὰ τῆς ναυτικῆς
[16, 54]   εἰληφὼς ὅτι τὰ τοῖς ὅπλοις  ἀδύνατα   χειρωθῆναι τῷ χρυσῷ ῥᾴδιόν ἐστι
[16, 80]   τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως φέρειν  ἀδυνατοῦντες,   ἅμα δὲ καὶ τῶν Ἑλλήνων
[16, 65]   καὶ μᾶλλον ἐπετείνετο τῇ τόλμῃ,  ἀδυνατῶν   αὐτὸν λόγῳ διορθώσασθαι περιπατοῦντα κατὰ
[16, 26]   νῦν τοῦ ἱεροῦ τὸ καλούμενον  ἄδυτον,   καὶ περὶ τοῦτο νενομένων αἰγῶν
[16, 74]   εἰς τὴν Ἀσίαν. Φίλιππος δὲ  ἀεὶ   μᾶλλον αὐξόμενος ἐπὶ τὴν Πέρινθον
[16, 64]   Φίλιππος ἀπὸ τούτων τῶν χρόνων  ἀεὶ   μᾶλλον αὐξόμενος τὸ τελευταῖον διὰ
[16, 54]   αὔξησιν ὑφορώμενοι τοῦ Φιλίππου τοῖς  ἀεὶ   πολεμουμένοις ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐβοήθουν,
[16, 14]   ἐν ταῖς μετὰ ταῦτα πράξεσιν  ἀεὶ   συναγωνιστὰς ἔσχεν οὐ μόνον αὐτός,
[16, 27]   ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀπόλλωνος:  ἀετὸς   γὰρ ὑπερπετώμενος τὸν ναὸν τοῦ
[16, 29]   Δωριεῖς καὶ Δόλοπες, ἔτι δὲ  Ἀθαμᾶνες   καὶ Ἀχαιοὶ Φθιῶται καὶ Μάγνητες,
[16, 37]   στρατιώτας χιλίους, Ἀχαιοὶ δὲ δισχιλίους,  Ἀθηναῖοι   δὲ πεζοὺς μὲν πεντακισχιλίους, ἱππεῖς
[16, 21]   βουλόμενοι ναυμαχίᾳ κρῖναι τὸν πόλεμον.  Ἀθηναῖοι   δὲ Χάρητα μὲν μετὰ νεῶν
[16, 29]   ἕτεροι, τοῖς δὲ Φωκεῦσι συνεμάχουν  Ἀθηναῖοι   καὶ Λακεδαιμόνιοι καί τινες ἕτεροι
[16, 57]   Φωκεῖς, μετέσχον δὲ τῆς αἱρέσεως  Ἀθηναῖοι   καὶ Λακεδαιμόνιοι συμμαχήσαντες τοῖς Φωκεῦσι
[16, 8]   μείζονος ὀρεγομένοις. διόπερ οἵ τε  Ἀθηναῖοι   καὶ Φίλιππος διεφιλοτιμοῦντο πρὸς
[16, 86]   παροῦσι καιροῖς διεκόσμησεν. (οἱ δ'  Ἀθηναῖοι   κατ' ἔθνος τὴν διαίρεσιν τῆς
[16, 77]   δὲ τούτων Φιλίππου Βυζάντιον πολιορκοῦντος  Ἀθηναῖοι   μὲν ἔκριναν τὸν Φίλιππον λελυκέναι
[16, 27]   δὲ πρέσβεων τὸ προσταχθὲν πραξάντων  Ἀθηναῖοι   μὲν καὶ Λακεδαιμόνιοι καί τινες
[16, 44]   συστρατεῦσαι τοῖς Πέρσαις ἐπ' Αἰγυπτίους.  Ἀθηναῖοι   μὲν οὖν καὶ Λακεδαιμόνιοι τὴν
[16, 57]   καὶ τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον.  (Ἀθηναῖοι   μὲν οὖν περὶ τὸ θεῖον
[16, 88]   εἰρήνην τοῖς Βοιωτοῖς. ~οἱ δ'  Ἀθηναῖοι   μετὰ τὴν ἧτταν Λυσικλέους μὲν
[16, 21]   ἑκουσίως τὴν ναυμαχίαν, οἱ δ'  Ἀθηναῖοι   παροξυνθέντες καὶ κρίσιν τῷ Ἰφικράτει
[16, 2]   βασιλείαν κατιέναι. ὁμοίως δὲ καὶ  Ἀθηναῖοι   πρὸς Φίλιππον ἀλλοτρίως ἔχοντες κατῆγον
[16, 57]   τί χρὴ πράττειν, οἱ δ'  Ἀθηναῖοι   προσέταξαν αὐτῷ μὴ τὰ τῶν
[16, 54]   τὴν ἰδίαν βασιλείαν. ~οἱ δ'  Ἀθηναῖοι   τὴν αὔξησιν ὑφορώμενοι τοῦ Φιλίππου
[16, 7]   Θηβαῖοι προετέρουν, ὁτὲ δ' οἱ  Ἀθηναῖοι   τὴν νίκην ἀπεφέροντο. μεγάλη μὲν
[16, 22]   τὴν δύναμιν ὀψωνιάζεσθαι, (οἱ δ'  Ἀθηναῖοι   τὸ μὲν πρῶτον ἀπεδέξαντο τὴν
[16, 7]   τὴν ἡσυχίαν ἦγον. (οἱ δ'  Ἀθηναῖοι   Χίων καὶ Ῥοδίων καὶ Κῴων,
[16, 84]   ταύτην ἀθροίσας διέγνω πολεμεῖν τοῖς  Ἀθηναίοις.   ἀπαρασκεύων δ' ὄντων αὐτῶν διὰ
[16, 57]   δὲ τύραννος ὀργισθεὶς τοῖς  Ἀθηναίοις   ἔγραψε πρὸς αὐτοὺς ἐπιστολὴν τοιαύτην.
[16, 57]   μισθοὺς λαβόντες. (οὕτω δὲ τοῖς  Ἀθηναίοις   χρόνος οὗτος ἤνεγκεν ἐξαμαρτάνειν
[16, 85]   πόλεμον ἔργων. παρὰ δὲ τοῖς  Ἀθηναίοις   οἱ μὲν ἀγαθώτατοι τῶν στρατηγῶν
[16, 34]   πρὸς Ἀθηναίους φιλίαν ἐγχειρίσαντος τοῖς  Ἀθηναίοις   τὰς ἐν Χερρονήσῳ πόλεις πλὴν
[16, 42]   Κύπρον, ἐπιστήσας στρατηγοὺς Φωκίωνα τὸν  Ἀθηναῖον   καὶ Εὐαγόραν τὸν ἐν τοῖς
[16, 48]   καὶ ἀγχινοίᾳ στρατηγικῇ, Διόφαντον τὸν  Ἀθηναῖον   καὶ Λάμιον τὸν Σπαρτιάτην, διὰ
[16, 69]   καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον Ἀριστόλοχος  Ἀθηναῖος.   ἐπὶ δὲ τούτων Ῥωμαίοις μὲν
[16, 77]   καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον Ἀντικλῆς  Ἀθηναῖος.   (ἐπὶ δὲ τούτων Φιλίππου Βυζάντιον
[16, 14]   τοῦ Φωκέως: (Δίυλλος δ'  Ἀθηναῖος   ἦρκται τῆς ἱστορίας ἀπὸ τῆς
[16, 74]   δὲ τούτων Φωκίων μὲν  Ἀθηναῖος   κατεπολέμησε Κλείταρχον τὸν Ἐρετρίας τύραννον
[16, 76]   ἑκάστῃ προθείς. (Δίυλλος δ'  Ἀθηναῖος   τῆς δευτέρας συντάξεως ἀρχὴν πεποίηται
[16, 35]   θάλατταν καὶ τυχικῶς παραπλέοντος τοῦ  Ἀθηναίου   Χάρητος μετὰ πολλῶν τριήρων πολὺς
[16, 74]   ἐναντιουμένην μὲν ἑαυτῷ, πρὸς δὲ  Ἀθηναίους   ἀποκλίνουσαν. συστησάμενος δὲ πολιορκίαν καὶ
[16, 22]   σπεύδων τῆς δαπάνης ἀπαλλάξαι τοὺς  Ἀθηναίους   ἐπεχείρησε πράξει παραβόλῳ: Ἀρταβάζου γὰρ
[16, 7]   τοὺς Βοιωτούς, τῶν δὲ τοὺς  Ἀθηναίους   ἐπικαλεσαμένων συνέστη πόλεμος κατὰ τὴν
[16, 77]   τῶν πόλεων ἔλυσε καὶ πρὸς  Ἀθηναίους   καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας τοὺς
[16, 21]   καὶ ἄλλας νήσους οὔσας ὑπ'  Ἀθηναίους   κακοποιήσαντες χρήματα ἤθροισαν εἰς τὰς
[16, 84]   φιλίαν προηγμένος ἐφιλοτιμεῖτο καὶ τοὺς  Ἀθηναίους   καταπληξάμενος ἀδήριτον ἔχειν τὴν ἡγεμονίαν
[16, 92]   Φιλίππῳ τῷ βασιλεῖ καταφύγῃ πρὸς  Ἀθηναίους,   παραδόσιμον εἶναι τοῦτον. διὰ δὲ
[16, 4]   Ἀμφίπολιν. (ἀπολυθεὶς δὲ τοῦ πρὸς  Ἀθηναίους   πολέμου καὶ πυνθανόμενος τὸν βασιλέα
[16, 22]   ἐπηγγείλατο τριακοσίαις ναυσὶ συγκαταπολεμήσειν τοὺς  Ἀθηναίους.   ταῦτ' οὖν δῆμος εὐλαβηθεὶς
[16, 21]   ἔτι δὲ Βυζαντίων διαπολεμούντων πρὸς  Ἀθηναίους   τὸν συμμαχικὸν πόλεμον ἀμφότεροι μεγάλας
[16, 3]   εὐστόχως ἀντεμηχανᾶτο. θεωρῶν γὰρ τοὺς  Ἀθηναίους   ὑπὲρ τοῦ τὴν Ἀμφίπολιν ἀνακτήσασθαι
[16, 34]   Φίλιππον ἀλλοτριότητα καὶ τὴν πρὸς  Ἀθηναίους   φιλίαν ἐγχειρίσαντος τοῖς Ἀθηναίοις τὰς
[16, 92]   αἷς ἦν καὶ τῶν  Ἀθηναίων.   (ἀναγορευομένου δὲ τοῦ στεφάνου τούτου
[16, 22]   λόγος ὅτι τοῖς πολεμίοις τῶν  Ἀθηναίων   βασιλεὺς ἐπηγγείλατο τριακοσίαις ναυσὶ συγκαταπολεμήσειν
[16, 8]   γὰρ εὐλαβεῖτο τὸν δῆμον τῶν  Ἀθηναίων   διὰ τὸ βάρος καὶ τὸ
[16, 84]   Ἀττικήν. (οἱ δὲ στρατηγοὶ τῶν  Ἀθηναίων   διὰ τὸ παράδοξον τῆς πράξεως
[16, 38]   τοῖς Φωκεῦσι. (κωλυσάντων δὲ τῶν  Ἀθηναίων   διελθεῖν τὰς παρόδους ἐπανῆλθεν εἰς
[16, 86]   ἐγένετο τῆς νίκης. (τῶν δ'  Ἀθηναίων   ἔπεσον μὲν ἐν τῇ μάχῃ
[16, 21]   Ἴμβρον μὲν καὶ Λῆμνον οὔσας  Ἀθηναίων   ἐπόρθησαν, ἐπὶ δὲ Σάμον πολλῇ
[16, 87]   ἀποστεῖλαι πρὸς τὸν δῆμον τῶν  Ἀθηναίων   καὶ συνθέσθαι πρὸς αὐτοὺς φιλίαν
[16, 85]   θαυμάσαντες τὴν ὀξύτητα τῆς τῶν  Ἀθηναίων   παρουσίας καὶ αὐτοὶ σπουδῆς οὐδὲν
[16, 84]   πειράσεται παραλαβεῖν εἰς τὸν κατ'  Ἀθηναίων   πόλεμον. ~τοῦ δὲ δήμου τὸν
[16, 21]   πολέμου χρείας. (οἱ δὲ τῶν  Ἀθηναίων   στρατηγοὶ πάντες ἀθροισθέντες τὸ μὲν
[16, 34]   Σπάρτην. Χάρης δὲ τῶν  Ἀθηναίων   στρατηγὸς εἰσπλεύσας εἰς Ἑλλήσποντον καὶ
[16, 3]   πείσας. (Μαντίας δ' τῶν  Ἀθηναίων   στρατηγὸς καταπλεύσας εἰς Μεθώνην αὐτὸς
[16, 34]   πρῶτον συμμαχοῦντος αὐτῷ Χάρητος τοῦ  Ἀθηναίων   στρατηγοῦ ἐρρωμένως ἀντετάττετο τοῖς σατράπαις,
[16, 57]   πρὸς αὐτοὺς ἐπιστολὴν τοιαύτην. Διονύσιος  Ἀθηναίων   τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ
[16, 8]   Ποτίδαιαν ἐκπολιορκήσας τὴν μὲν τῶν  Ἀθηναίων   φρουρὰν ἐξήγαγεν ἐκ τῆς πόλεως
[16, 4]   Φίλιππος πρέσβεις ἐκπέμψας εἰς  Ἀθήνας   ἔπεισε τὸν δῆμον εἰρήνην πρὸς
[16, 85]   καὶ πείσας ἐπανῆλθεν εἰς τὰς  Ἀθήνας.   δὲ δῆμος τῇ τῶν
[16, 8]   αὐτῇ προσενεγκάμενος ἐξαπέστειλεν εἰς τὰς  Ἀθήνας:   σφόδρα γὰρ εὐλαβεῖτο τὸν δῆμον
[16, 27]   τούτων τοὺς μὲν εἰς τὰς  Ἀθήνας,   τοὺς δ' εἰς Λακεδαίμονα, τοὺς
[16, 28]   τὸν ἐνιαυτόν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Διοτίμου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Γάιον
[16, 40]   τὴν Βοιωτίαν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Θεέλλου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον
[16, 56]   πατρίδας ἐγχειρίζοντες. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Θεμιστοκλέους ἐν Ῥώμῃ τὴν ὑπατικὴν
[16, 77]   Φιλίππου τελευτῆς. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Θεοφράστου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν
[16, 52]   κατορθωμάτων περιπεποιημένος. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Καλλιμάχου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκιον
[16, 2]   χρόνοις προσαναδραμόντες. ~ἐπ' ἄρχοντος γὰρ  Ἀθήνησι   Καλλιμήδους Ὀλυμπιὰς μὲν ἤχθη πέμπτη
[16, 23]   τοῖς Μακεδόσιν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Καλλιστράτου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον
[16, 6]   ἀναγράφειν πειρασόμεθα. ~ἐπ' ἄρχοντος γὰρ  Ἀθήνησι   Κηφισοδότου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Γάιον
[16, 69]   τὸν ἐνιαυτόν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Λυκίσκου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον
[16, 53]   ~τοῦ δ' ἔτους τούτου διελθόντος  Ἀθήνησι   μὲν ἦρχε Θεόφιλος, ἐν Ῥώμῃ
[16, 82]   ~τοῦ δ' ἔτους τούτου διελθόντος  Ἀθήνησι   μὲν ἦρχε Λυσιμαχίδης, ἐν Ῥώμῃ
[16, 74]   ἀνυπέρβλητον ἐποιοῦντο. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Νικομάχου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Γάιον
[16, 70]   αὐτὸν ἐποιήσαντο. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Πυθοδότου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Γάιον
[16, 91]   ὕπατος ἐθριάμβευσεν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Πυθοδώρου Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν ὑπάτους
[16, 72]   καὶ τεσσαρακοστῆς. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Σωσιγένους Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον
[16, 89]   τῶν τριάκοντα. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Φρυνίχου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Τῖτον
[16, 84]   ταῖς φιλοτεχνίαις. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησι   Χαρώνδου τὴν ὕπατον ἀρχὴν διεδέξαντο
[16, 9]   τὸν λόγον. ~ἐπ' ἄρχοντος γὰρ  Ἀθήνησιν   Ἀγαθοκλέους Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον
[16, 46]   αὐτονομίαν ἀπεκατέστησαν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησιν   Ἀπολλοδώρου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον
[16, 37]   ἔτη δύο. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησιν   Ἀριστοδήμου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Γάιον
[16, 59]   συγχωρουμένην ἀσφάλειαν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησιν   Ἀρχίου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον
[16, 15]   τὴν Σικελίαν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησιν   Ἐλπίνου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον
[16, 66]   τὸν λόγον. ~ἐπ' ἄρχοντος γὰρ  Ἀθήνησιν   Εὐβούλου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον
[16, 4]   πέντε διαφωνοῦσιν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησιν   Εὐχαρίστου Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν ὑπάτους
[16, 32]   μῆνας τρεισκαίδεκα. ~ἐπ' ἄρχοντος δ'  Ἀθήνησιν   Θουδήμου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον
[16, 17]   ταῖς ἀρεταῖς καὶ διὰ τὴν  ἄθλησιν   τῶν πολεμικῶν ἔργων διαπεπονημένοι πολὺ
[16, 81]   μὴ διακινδυνεύειν, μισθοφόρους δὲ ἀλλοεθνεῖς  ἀθροίζειν   καὶ μάλιστα Ἕλληνας: ὑπακούσεσθαι δ'
[16, 30]   Φωκεῖς Φιλόμηλος ἔκρινε μισθοφόρων  ἀθροίζειν   πλῆθος. προσδεομένου δὲ τοῦ πολέμου
[16, 22]   ὑπέλαβον ῥᾳδίως αὐτοῦ περιέσεσθαι. διόπερ  ἀθροιζόντων   τὰς δυνάμεις ἐπιφανεὶς ἀσυντάκτοις καὶ
[16, 50]   ἐκ μὲν τῆς Ἑλλάδος μισθοφόρους  ἀθροίζων   καὶ πέμπων πρὸς Ἀρταξέρξην, κατὰ
[16, 42]   καὶ σύμμαχον Περσῶν ἐκ προγόνων,  ἀθροῖσαι   δύναμιν πεζικήν τε καὶ ναυτικὴν
[16, 39]   πολισμάτων ἑλόντες καὶ λαφύρων πλῆθος  ἀθροίσαντες   ἐπανῆλθον εἰς τὴν Βοιωτίαν. ~ἐπ'
[16, 24]   ἐπέλεξε χιλίους, οὓς ὠνόμασε πελταστάς.  (ἀθροίσας   δὲ στρατιωτῶν πλῆθος καὶ καταλαβόμενος
[16, 84]   καὶ τὰς δυνάμεις εἰς ταύτην  ἀθροίσας   διέγνω πολεμεῖν τοῖς Ἀθηναίοις. ἀπαρασκεύων
[16, 73]   τὴν λείαν καὶ χρημάτων πλῆθος  ἀθροίσας   ἔδωκε τοῖς μισθοφόροις εἰς πλείω
[16, 78]   Συρακοσίους καὶ τοὺς ἄλλους συμμάχους  ἀθροίσας   καὶ κοινὴν ἐκκλησίαν συναγαγὼν παρώρμησε
[16, 46]   κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδων πόλεων,  ἀθροίσας   πᾶσαν τὴν δύναμιν προῆγεν ἐπὶ
[16, 62]   ποιησάντων κατέπλευσαν εἰς τὴν Πελοπόννησον.  (ἀθροισθέντες   δ' εἰς Μαλέαν ἄκραν τῆς
[16, 30]   Θετταλοὶ μετὰ τῶν πλησιοχώρων συμμάχων  ἀθροισθέντες   εἰς ἑξακισχιλίους ἧκον εἰς τὴν
[16, 21]   δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ πάντες  ἀθροισθέντες   τὸ μὲν πρῶτον ἐπεβάλοντο πολιορκῆσαι
[16, 90]   αὐτὸν καὶ κατὰ τὴν ἐκφορὰν  ἀθροισθέντος   τοῦ πλήθους τόδε τὸ ψήφισμα
[16, 30]   Φωκεῦσιν ἀντεστρατοπέδευσαν αἱ δυνάμεις, ἀμφοτέρων  ἀθροισθέντων   εἰς ἕνα τόπον. ~μετὰ δὲ
[16, 75]   μὲν διὰ τῶν πεπτωκότων τειχῶν  ἀθρόως   τοῖς στρατιώταις εἰσέπιπτεν, ἅμα δὲ
[16, 35]   καὶ τῶν στρατιωτῶν διὰ τὴν  ἀθυμίαν   καταλιπόντων αὐτὸν παραθαρσύνας τὸ πλῆθος
[16, 2]   καθειστήκεισαν καὶ πρὸς τὸ διαπολεμεῖν  ἀθύμως   εἶχον. (ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν
[16, 71]   Διονυσίου τοῦ νεωτέρου. εἰσὶ δὲ  αἱ   βύβλοι τρεῖς, ἀπὸ τῆς μιᾶς
[16, 45]   δυστυχήματα τοιαύτην ἔσχε τὴν καταστροφήν,  αἱ   δ' ἄλλαι πόλεις καταπλαγεῖσαι προσεχώρησαν
[16, 64]   ὑπὸ τοῦ δαιμονίου τιμωρίας ἠξιώθησαν.  αἱ   δ' ἐπισημόταται πόλεις κοινωνήσασαι τῆς
[16, 1]   μεσολαβοῦσι τὴν ἐπιθυμίαν τῶν φιλαναγνωστούντων,  αἱ   δὲ τὸ τῆς διηγήσεως συνεχὲς
[16, 64]   ἅμα καὶ τὴν ἐλευθερίαν ἀπέβαλον.  (αἱ   δὲ τῶν ἐν Φωκεῦσιν ἡγεμόνων
[16, 83]   πόλεις ἔρημοι τῶν οἰκητόρων ἦσαν,  αἱ   δὲ χῶραι διὰ τὴν ἀργίαν
[16, 30]   πεντακοσίοις βοηθησάντων τοῖς Φωκεῦσιν ἀντεστρατοπέδευσαν  αἱ   δυνάμεις, ἀμφοτέρων ἀθροισθέντων εἰς ἕνα
[16, 39]   τῶν Λακεδαιμονίων ἀξιολόγῳ μάχῃ νικησάντων,  αἱ   δυνάμεις ἀμφοτέρων εἰς τὰς οἰκείας
[16, 66]   ὅτι κατὰ τὸν ὕπνον αὐταῖς  αἱ   θεαὶ προήγγειλαν συμπλεύσεσθαι τοῖς περὶ
[16, 8]   πατρίδων. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων  αἱ   κατὰ μέρος πράξεις ἕκαστα δηλώσουσιν,
[16, 73]   δόξῃ αἱ μὲν Ἑλληνίδες πόλεις  αἱ   κατὰ τὴν Σικελίαν ἅπασαι προθύμως
[16, 51]   μετὰ τὴν τῆς Βουβάστου παράδοσιν  αἱ   λοιπαὶ πόλεις καταπλαγεῖσαι καθ' ὁμολογίαν
[16, 46]   πολιορκουμένων ὑπ' Εὐαγόρου καὶ Φωκίωνος  αἱ   μὲν ἄλλαι πόλεις ἅπασαι τοῖς
[16, 1]   καὶ σαφῆ γενέσθαι τοῖς ἀναγινώσκουσιν.  (αἱ   μὲν γὰρ ἡμιτελεῖς πράξεις οὐκ
[16, 73]   τῇ κατὰ τὴν στρατηγίαν δόξῃ  αἱ   μὲν Ἑλληνίδες πόλεις αἱ κατὰ
[16, 83]   πλῆθος τῶν ἐπανισταμένων αἰεὶ τυράννων  αἱ   μὲν πόλεις ἔρημοι τῶν οἰκητόρων
[16, 92]   ἀλλὰ καὶ τῶν ἀξιολόγων πόλεων  αἱ   πλείους, ἐν αἷς ἦν καὶ
[16, 49]   ἐγχωρίους πανταχῇ διεφέροντο καὶ στάσεως  αἱ   πόλεις ἐπληροῦντο. ἑκάτεροι γὰρ ἰδίᾳ
[16, 71]   τοῦ θράσους τοὺς Θρᾷκας. διόπερ  αἱ   τῶν Ἑλλήνων πόλεις ἀπολυθεῖσαι τῶν
[16, 72]   ἀπολιπὼν υἱὸν τὸν Πύρρου πατέρα  Αἰακίδην:   τὴν δ' ἀρχὴν διεδέξατο Ἀλέξανδρος
[16, 3]   πόλει παρεκάλει τοὺς ἐν ταῖς  Αἰγαῖς   προσδέξασθαι τὴν κάθοδον καὶ γενέσθαι
[16, 3]   μετὰ τῶν μισθοφόρων ἐπὶ τὰς  Αἰγὰς   ἀπέστειλεν. οὗτος δὲ προσελθὼν τῇ
[16, 26]   ἱστορίαν. λέγεται γὰρ τὸ παλαιὸν  αἶγας   εὑρεῖν τὸ μαντεῖον: οὗ χάριν
[16, 92]   ἀγώνων καὶ γάμων συντελουμένων ἐν  Αἰγέαις   τῆς Μακεδονίας οὐ μόνον κατ'
[16, 46]   αὐτῷ τῷ πολίσματι. (οἱ δ'  Αἰγύπτιοι,   δεδωκότων αὐτοῖς τῶν Περσῶν πολὺν
[16, 50]   πλησίον αὐτῆς κατεστρατοπέδευσαν, οἱ μὲν  Αἰγύπτιοι   λάθρᾳ τῶν Ἑλλήνων ἐξέπεμψάν τινα
[16, 40]   ὑποκειμένους καιροὺς πάλιν ἐπολέμησε τοῖς  Αἰγυπτίοις   καὶ πράξεις ἀξιολόγους κατεργασάμενος διὰ
[16, 50]   ἐφ' οἷς παροξυνθέντες ἐπέθεντο τοῖς  Αἰγυπτίοις   καὶ τινὰς μὲν ἀπέκτειναν, τινὰς
[16, 44]   ἀξιῶν συστρατεῦσαι τοῖς Πέρσαις ἐπ'  Αἰγυπτίους.   Ἀθηναῖοι μὲν οὖν καὶ Λακεδαιμόνιοι
[16, 47]   δισμυρίους, Λίβυας δὲ παραπλησίους τούτοις,  Αἰγυπτίους   δὲ τοὺς μαχίμους παρ' αὐτοῖς
[16, 40]   ἐν Κύπρῳ βασιλέων μιμησαμένων τοὺς  Αἰγυπτίους   καὶ διὰ τὴν καταφρόνησιν ἐπὶ
[16, 52]   παρεσχημένον χρείας ἐν τῷ πρὸς  Αἰγυπτίους   πολέμῳ Μέντορα τὸν στρατηγὸν προῆγεν
[16, 48]   τῶν Ἀργείων στρατηγὸς ἔχων ἡγεμόνας  Αἰγυπτίους,   ὧν ἦσαν ὅμηροι παῖδες παρὰ
[16, 49]   αὐτομολεῖν. (διόπερ ἀκωλύτως τῶν ἡλωκότων  Αἰγυπτίων   ἀπιόντων ἐκ τῆς παρεμβολῆς ταχέως
[16, 40]   τοὺς οἰκείους χρόνους. τῶν γὰρ  Αἰγυπτίων   ἀπὸ Περσῶν ἀποστάντων κατὰ τοὺς
[16, 41]   αὐτονομίας ἀντέχεσθαι διεπρεσβεύσαντο πρὸς τὸν  Αἰγυπτίων   βασιλέα Νεκτανεβώ, πολέμιον ὄντα Περσῶν,
[16, 48]   πεντακισχιλίων. (Νεκτανεβὼς δ' τῶν  Αἰγυπτίων   βασιλεὺς ἀκούσας τὴν τῶν ἰδίων
[16, 47]   τοῖς Πέρσαις μὲν τῶν  Αἰγυπτίων   βασιλεὺς Νεκτανεβὼς οὔτε τὸ πλῆθος
[16, 48]   διαλαβὼν παρεφύλαττεν, αὐτὸς δὲ τῶν  Αἰγυπτίων   ἔχων τρισμυρίους, τῶν δ' Ἑλλήνων
[16, 40]   (διὸ καὶ καταφρονηθεὶς ὑπὸ τῶν  Αἰγυπτίων   ἠναγκάζετο καρτερεῖν διά τε τὴν
[16, 49]   δυεῖν ἐθνῶν, Ἑλλήνων τε καὶ  Αἰγυπτίων,   Μέντωρ διέδωκε λόγον εἰς
[16, 42]   τῆς Σιδῶνος βασιλεὺς προσελάβετο παρ'  Αἰγυπτίων   στρατιώτας μισθοφόρους Ἕλληνας τετρακισχιλίους, ὧν
[16, 51]   χρημάτων ἀπελύτρωσε τοῖς ἱερεῦσι τῶν  Αἰγυπτίων.   (τοὺς δὲ συστρατευσαμένους τῶν Ἑλλήνων
[16, 48]   πλησίον τόπον παραφυλάττοντες μισθοφόροι τῶν  Αἰγυπτίων   ὡς ᾔσθοντο τὴν τῶν πολεμίων
[16, 40]   διὰ τῆς ἰδίας ἐνεργείας τὴν  Αἴγυπτον   ἀνεκτήσατο καὶ Φοινίκην καὶ Κύπρον.
[16, 51]   (Ἀρταξέρξης δὲ παραλαβὼν πᾶσαν τὴν  Αἴγυπτον   καὶ τῶν ἀξιολογωτάτων πόλεων τὰ
[16, 46]   τὴν δύναμιν προῆγεν ἐπὶ τὴν  Αἴγυπτον.   (καταντήσας δ' ἐπὶ τὴν μεγάλην
[16, 49]   εἰς ἁπάσας τὰς κατὰ τὴν  Αἴγυπτον   πόλεις λόγος προειρημένος
[16, 40]   τοῖς ἐπάνω χρόνοις στρατεύσας ἐπ'  Αἴγυπτον   πολλοῖς πλήθεσι στρατιωτῶν ἀπέτυχε, κατὰ
[16, 43]   μὲν Σιδῶνα παραδώσειν, τὴν δ'  Αἴγυπτον   συνεκπολεμήσειν, μεγάλα δ' αὐτῷ συνεργήσειν
[16, 43]   ἔμπειρον ὄντα τῶν κατὰ τὴν  Αἴγυπτον   τόπων καὶ τὰς κατὰ τὸν
[16, 44]   μεγάλῳ τιθέμενος τὸ κρατῆσαι τῆς  Αἰγύπτου   διὰ τὸ πρότερον ἐλάττωμα πρεσβευτὰς
[16, 45]   μὲν Τέννης προσελθὼν τοῖς ἐξ  Αἰγύπτου   μισθοφόροις ἔπεισεν αὐτοὺς ἐντὸς τῶν
[16, 45]   Μέντορι τῷ στρατηγῷ τῶν ἐξ  Αἰγύπτου   μισθοφόρων τοῦτον μὲν ἀπέλιπε τηροῦντα
[16, 51]   εἰς τὰς πατρίδας: τῆς δ'  Αἰγύπτου   σατράπην καταστήσας Φερενδάτην ἐπανῆλθεν μετὰ
[16, 26]   ἄδυτον, καὶ περὶ τοῦτο νενομένων  αἰγῶν   διὰ τὸ μήπω κατοικεῖσθαι τοὺς
[16, 92]   μακρὰς ἀφαιρούμενος ἐλπίδας θνατῶν πολύμοχθος  Ἅιδας   καὶ τὰ τούτων ἐφεξῆς προσσυνεῖρε,
[16, 65]   ὡς δ' οὐχ ὑπήκουεν, ἀλλ'  αἰεὶ   καὶ μᾶλλον ἐπετείνετο τῇ τόλμῃ,
[16, 76]   διαφερούσας. (αὗται δὲ ταῖς οἰκοδομαῖς  αἰεὶ   κατὰ τὴν εἰς τὸν λόφον
[16, 76]   διοικοδομοῦντες γὰρ τοὺς στενωποὺς ταῖς  αἰεὶ   κατωτάταις οἰκίαις ὥσπερ ὀχυροῖς τισι
[16, 8]   δὲ τούτων ταχὺ σωρεύσας πλοῦτον  αἰεὶ   μᾶλλον διὰ τὴν εὐπορίαν τῶν
[16, 26]   τὸ παράδοξον πάντων ἀποπειρωμένων τοὺς  αἰεὶ   πλησιάζοντας ἐνθουσιάζειν. δι' ἃς αἰτίας
[16, 4]   κἀκεῖσε τὰς ῥοπὰς ἐλάμβανεν, ταλαντευόμενος  αἰεὶ   ταῖς τῶν ἀγωνιζομένων ἀρεταῖς: μετὰ
[16, 26]   τὸ μήπω κατοικεῖσθαι τοὺς Δελφοὺς  αἰεὶ   τὴν προσιοῦσαν τῷ χάσματι καὶ
[16, 50]   τὴν ἐκείνου τελευτὴν τοὺς διαδόχους  αἰεὶ   τῆς βασιλείας οὗτος ἀπεδείκνυτο καὶ
[16, 86]   παραστατῶν αὐτῷ ποιησάντων τὸ συνεχὲς  αἰεὶ   τῆς τάξεως παρερρήγνυτο. πολλῶν δὲ
[16, 13]   Δίων περὶ μὲν τῶν πρεσβειῶν  αἰεί   τινας εὐλόγους προφάσεις ποριζόμενος ἀνεβάλλετο,
[16, 83]   δὲ τὸ πλῆθος τῶν ἐπανισταμένων  αἰεὶ   τυράννων αἱ μὲν πόλεις ἔρημοι
[16, 92]   τόδε τὸ ποίημα: φρονεῖτε νῦν  αἰθέρος   ὑψηλότερον καὶ μεγάλων πεδίων ἀρούρας,
[16, 51]   χρημάτων ἀναλαβὼν ἔφυγεν εἰς τὴν  Αἰθιοπίαν.   (Ἀρταξέρξης δὲ παραλαβὼν πᾶσαν τὴν
[16, 56]   ἐμήνυσεν, αὐτὸς δὲ ταῖς ἐσχάταις  αἰκίαις   περιπεσὼν οἰκείαν τῆς ἀσεβείας ἔσχε
[16, 16]   εὐλαβηθεὶς τὴν ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας  αἰκίαν   ἑαυτὸν ἀπέσφαξε, πλείστας μὲν καὶ
[16, 31]   φοβούμενος τὴν ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας  αἰκίαν   ἑαυτὸν κατεκρήμνισε καὶ τοῦτον τὸν
[16, 2]   ὑπάτους Γναῖον Γενύκιον καὶ Λεύκιον  Αἰμίλιον.   ἐπὶ δὲ τούτων Φίλιππος
[16, 59]   Ἀρχίου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον  Αἰμίλιον   καὶ Τίτον Κοί̈ νκτιον. ἐπὶ
[16, 91]   ὑπάτους Κόιντον Πόπλιον καὶ Τιβέριον  Αἰμίλιον   Μάμερκον, Ὀλυμπιὰς δ' ἤχθη πρώτη
[16, 84]   τὴν ὕπατον ἀρχὴν διεδέξαντο Λεύκιος  Αἰμίλιος   καὶ Γάιος Πλώτιος. ἐπὶ δὲ
[16, 29]   Φθιῶται καὶ Μάγνητες, ἔτι δὲ  Αἰνιᾶνες   καί τινες ἕτεροι, τοῖς δὲ
[16, 26]   φθέγγεσθαι. (τὸν δ' ἐπιστατοῦντα ταῖς  αἰξὶ   θαυμάσαι τὸ παράδοξον καὶ προσελθόντα
[16, 26]   εὑρεῖν τὸ μαντεῖον: οὗ χάριν  αἰξὶ   μάλιστα χρηστηριάζονται μέχρι τοῦ νῦν
[16, 26]   οἷόνπερ ἦν ταὐτὸ παθεῖν ταῖς  αἰξίν:   ἐκείνας τε γὰρ ὅμοια ποιεῖν
[16, 32]   τηρεῖν τὴν ὑπόστασιν τοῦ Φιλομήλου.  (αἱρεθεὶς   δὲ στρατηγὸς αὐτοκράτωρ μισθοφόρων τε
[16, 56]   ἀρχῆς, ἀντὶ δὲ τούτου στρατηγῶν  αἱρεθέντων   τριῶν, Δεινοκράτους καὶ Καλλίου καὶ
[16, 10]   ἀπὸ μιᾶς φωνῆς ἀνεβόησε στρατηγοὺς  αἱρεῖσθαι   τόν τε Δίωνα καὶ τὸν
[16, 10]   τῶν Σικελιωτῶν, παρεκάλει δὲ στρατηγοὺς  αἱρεῖσθαι   τοὺς εὐθέτους πρὸς τὴν ἀποκατάστασιν
[16, 65]   πρᾶξιν ξένας τινὰς καὶ παραδόξους  αἱρέσεις   αὐτῷ προέθηκαν: διεβεβαιώσαντο γάρ, ἐὰν
[16, 57]   ἔσκον Φωκεῖς, μετέσχον δὲ τῆς  αἱρέσεως   Ἀθηναῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι συμμαχήσαντες τοῖς
[16, 29]   τῆς τῶν ἐθνῶν καὶ πόλεων  αἱρέσεως   τῷ μὲν ἱερῷ βοηθεῖν ἔγνωσαν
[16, 65]   αὐτῷ πρὸς τὴν τῆς στρατηγίας  αἵρεσιν.   (Τιμοφάνης γὰρ ἀδελφὸς αὐτοῦ
[16, 32]   ὀφλήματα οὐκ ἐκτετικώς. διόπερ ὁρῶν  αἰρετώτερον   αὐτῷ τὸν πόλεμον ὄντα τῆς
[16, 83]   δὲ ταῖς ἐλάττοσι πόλεσιν, ἐν  αἷς   τῶν Ἀγυριναίων καταριθμεῖται, μετασχοῦσα
[16, 92]   ἀξιολόγων πόλεων αἱ πλείους, ἐν  αἷς   ἦν καὶ τῶν Ἀθηναίων.
[16, 50]   ἀσφάλειαν συγχωρήσωσιν. (οἱ δ' Ἕλληνες  αἰσθόμενοι   τὸ γεγονὸς κατεδίωξαν τὸν ἀπεσταλμένον
[16, 6]   ἐπὶ θανάτῳ. δὲ Δίων  αἰσθόμενος   τὸ μὲν πρῶτον ἐκρύφθη παρά
[16, 87]   περιθείσης πρόσωπον Ἀγαμέμνονος αὐτὸς οὐκ  αἰσχύνῃ   πράττων ἔργα Θερσίτου; τὸν δὲ
[16, 64]   Ἑλένης γεγενημένον φορέσασα εἰς ἑταιρικὴν  αἰσχύνην   ἐνέπεσε καὶ τὸ κάλλος προέβαλε
[16, 88]   τὴν ἀγορὰν ἐμβάλλειν, ὑπόμνημα γεγονὼς  αἰσχύνης   καὶ ὀνείδους τῇ πατρίδι. (ἴδιον
[16, 44]   κατ' ὄνομα τὸν Νικόστρατον στρατηγὸν  αἰτησαμένου   συνεχώρησαν. (ἦν γὰρ ἀνὴρ
[16, 55]   διεβεβαιώσατο πᾶν τι ἂν  αἰτήσῃ   χαρίσασθαι: δ' εἶπεν ὅτι
[16, 55]   ταῦθ' Φίλιππος ἀσμένως τὴν  αἴτησιν   προσδεξάμενος παραχρῆμα τὰς παρθένους ἐδωρήσατο
[16, 48]   ἀβουλίαν ταχὺ τοῖς ὅλοις ἔπταισεν.  ~αἰτία   δ' ἐγένετο τῆς ἥττης μάλισθ'
[16, 9]   δὲ συμμάχων δυνατῶν ἔχοντα πλῆθος;  (αἰτία   δ' ὑπῆρχε τῷ Δίωνι τῶν
[16, 17]   καὶ πάντες διὰ ταύτην τὴν  αἰτίαν   ἐξέφυγον τὸν θάνατον. ~μετὰ δὲ
[16, 2]   τῶν Μακεδόνων βασιλείαν διὰ τοιαύτας  αἰτίας.   (Ἀμύντου καταπολεμηθέντος ὑπὸ Ἰλλυριῶν καὶ
[16, 29]   συνέπραττον οἱ Λακεδαιμόνιοι διὰ τοιαύτας  αἰτίας.   ἐν τῷ Λευκτρικῷ πολέμῳ Θηβαῖοι
[16, 29]   Ἀμφικτυόνων. διὰ δὴ ταύτας τὰς  αἰτίας   ἑτοιμότατα συνεμάχουν τοῖς Φωκεῦσι καὶ
[16, 26]   αἰεὶ πλησιάζοντας ἐνθουσιάζειν. δι' ἃς  αἰτίας   θαυμαστωθῆναί τε τὸ μαντεῖον καὶ
[16, 41]   Φοίνικας πολεμεῖν διὰ τοιαύτας τινὰς  αἰτίας.   κατὰ τὴν Φοινίκην ἐστὶ πόλις
[16, 39]   καὶ κινήσεις διὰ τοιαύτας τινὰς  αἰτίας.   Λακεδαιμόνιοι πρὸς Μεγαλοπολίτας διαφερόμενοι τὴν
[16, 23]   ἱερὸν πόλεμον διὰ τοιαύτας τινὰς  αἰτίας.   (Λακεδαιμονίων πρὸς Βοιωτοὺς διαπολεμησάντων τὸν
[16, 6]   ἄλλους Σικελιώτας διὰ τοιαύτας τινὰς  αἰτίας.   (ὁ πρεσβύτερος Διονύσιος ἐκ δυεῖν
[16, 26]   τὸ μαντεῖον καὶ δι' ἃς  αἰτίας   τρίπους κατεσκευάσθη ἱκανῶς εἰρῆσθαι
[16, 93]   τούτων γένηται λόγος, προεκθησόμεθα τὰς  αἰτίας   τῆς ἐπιβουλῆς. Παυσανίας ἦν τὸ
[16, 5]   ἀνανδρίαν παραδόξως ἀπέβαλεν. τὰς δὲ  αἰτίας   τῆς καταλύσεως καὶ τὰς κατὰ
[16, 40]   περὶ τούτων ἱστορίαν ποιήσωμεν, τὰς  αἰτίας   τοῦ πολέμου προεκθησόμεθα μικρὸν ἀναλαβόντες
[16, 63]   συμμαχίαν μόνην βλασφημούμενος, ὡς μάλιστ'  αἴτιος   γεγονὼς τῆς τῶν Δελφῶν καταλήψεως.
[16, 50]   τῷ δὲ Βαγώᾳ τῆς σωτηρίας  αἴτιος   γενόμενος συνέθετο πρὸς αὐτὸν κοινοπραγίαν
[16, 86]   ἔπειτα δὲ καὶ φεύγειν συναναγκάσας  αἴτιος   ἐγένετο τῆς νίκης. (τῶν δ'
[16, 90]   μεγίστας τῶν Ἑλληνίδων πόλεων ἀνοικίσας  αἴτιος   ἐγενήθη τᾶς ἐλευθερίας τοῖς Σικελιώταις.
[16, 45]   φίλον τοὺς μὲν ἑκατὸν ὡς  αἰτίους   ὄντας τῆς ἀποστάσεως κατηκόντισε, πεντακοσίων
[16, 49]   Βαγώαν καὶ τῶν Περσῶν τοὺς  αἰτίους   τῆς ἁρπαγῆς ἀπέκτεινεν. τὸ μὲν
[16, 32]   τοὺς Φωκεῖς καὶ νομίσαντες τὸν  αἰτιώτατον   τῆς ἱεροσυλίας Φιλόμηλον ὑπὸ θεῶν
[16, 82]   καταπολεμήσας ἐθανάτωσε, τοὺς δ' ἐν  Αἴτνῃ   Καμπανοὺς ἐκπολιορκήσας διέφθειρε. καὶ Νικόδημον
[16, 67]   πάντας κατέκοψαν. (οἱ δὲ τὴν  Αἴτνην   κατοικοῦντες Καμπανοὶ τὸ μὲν πρῶτον
[16, 16]   Φίλιστος εὐλαβηθεὶς τὴν ἐκ τῆς  αἰχμαλωσίας   αἰκίαν ἑαυτὸν ἀπέσφαξε, πλείστας μὲν
[16, 31]   καὶ φοβούμενος τὴν ἐκ τῆς  αἰχμαλωσίας   αἰκίαν ἑαυτὸν κατεκρήμνισε καὶ τοῦτον
[16, 87]   τῇ παρρησίᾳ θαυμάσαι καὶ τῆς  αἰχμαλωσίας   ἀπολύσαντα πρὸς ἑαυτὸν ἀναλαβεῖν ἐντίμως.
[16, 80]   αὐτοῖς ἀπέθανον πλείους τῶν μυρίων,  αἰχμάλωτοι   δ' ἐλήφθησαν οὐκ ἐλάττους τῶν
[16, 87]   ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐν τοῖς  αἰχμαλώτοις   ὄντα χρήσασθαι παρρησίᾳ καὶ λόγον
[16, 55]   ἔχουσαι γάμου τυγχάνουσιν ἐν ταῖς  αἰχμαλώτοις   οὖσαι: ταύτας οὖν βούλεσθαι λαβεῖν
[16, 91]   τῆς Ἀσίας ὑπὸ Μακεδόνας ἐσομένης  αἰχμαλώτου.   εὐθὺς οὖν θυσίας μεγαλοπρεπεῖς ἐπετέλει
[16, 87]   Ἀττικαῖς χάρισι πάντας ἀπολῦσαι τοὺς  αἰχμαλώτους   ἄνευ λύτρων, καθόλου δ' ἀποθέμενον
[16, 63]   τε Ἀρκάδων καὶ Ἠλείων τοὺς  αἰχμαλώτους   οἱ μὲν Ἀρκάδες τοὺς ἑαυτοῖς
[16, 88]   μὲν πολιτῶν τετελευτηκότων, δισχιλίων δ'  αἰχμαλώτων   γεγονότων, τροπαίου δὲ κατὰ τῆς
[16, 87]   ἄγων κῶμον διὰ μέσων τῶν  αἰχμαλώτων   ἐβάδιζεν ὑβρίζων διὰ λόγων τὰς
[16, 26]   δὲ τοῦ τρίποδος ἐμνήσθην, οὐκ  ἄκαιρον   προσαναλαβεῖν ἡγοῦμαι τὴν παλαιὰν περὶ
[16, 17]   δὲ δῆμος ὑπὸ τῶν  ἀκαίρων   δημηγόρων πεισθεὶς ἀντεῖπε, νομίζων κατὰ
[16, 10]   τοὺς Συρακοσίους ἀπὸ τῆς ἀποστάσεως:  ἀκατασχέτου   δὲ τῆς ὁρμῆς τῶν ὄχλων
[16, 52]   οὖν δι' ἀπάτης ταχὺ παραλαβὼν  ἀκινδύνως   τὰ τῶν ἀποστατῶν πολίσματα μεγάλης
[16, 20]   δακρύων ἱκέτευον ἀμῦναι τοῖς ἰδίοις  ἀκληρήμασιν.   οἱ δ' ἐκ τῆς ἀκροπόλεως
[16, 87]   ὑβρίζων διὰ λόγων τὰς τῶν  ἀκληρούντων   δυστυχίας. Δημάδην δὲ τὸν ῥήτορα
[16, 78]   ἀπονοίᾳ δὲ καὶ θράσει διαφέρων,  ἀκόλουθον   τοῖς πρότερον τετολμημένοις πρᾶξιν ἐπετελέσατο.
[16, 31]   καὶ τῶν ἔργων τοῖς λόγοις  ἀκολουθούντων   ἅπαντας κατηκόντισαν. (ἐπὶ δὲ τούτοις
[16, 60]   κατακαῦσαι καὶ τοὺς ἵππους ἀποδόσθαι.  ἀκολούθως   δὲ τούτοις διέταξαν οἱ Ἀμφικτύονες
[16, 92]   ἐσομένην ἐπιβουλὴν εὐθὺς τῷ Φιλίππῳ.  (ἀκολούθως   δὲ τούτοις καὶ ἕτεραί τινες
[16, 20]   ἀπένειμεν ἡρωικάς, δὲ Δίων  ἀκολούθως   τοῖς πεπραγμένοις ἐπιεικῶς τοὺς μὲν
[16, 67]   ταῦτα τὴν τῶν Γαλερίνων συμφορὰν  ἀκούσαντες   ἔκριναν ἡσυχίαν ἄγειν. ~τοῦ δὲ
[16, 48]   δ' τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς  ἀκούσας   τὴν τῶν ἰδίων ἀπώλειαν κατεπλάγη,
[16, 43]   ἀκριβῶς εἰδότα. (ὁ δὲ βασιλεὺς  ἀκούσας   τοῦ Θετταλίωνος τὰ κατὰ μέρος
[16, 43]   μὴ συντελέσει τῶν ἐπηγγελμένων, πάλιν  ἀκούσας   τούτων μετενόησε καὶ μετακαλεσάμενος τοὺς
[16, 78]   (ἤδη δ' αὐτοῦ κατὰ τὴν  Ἀκραγαντίνην   ὄντος παραδόξως ἐνέπεσε τῇ στρατιᾷ
[16, 9]   φορτίσι ναυσὶν ἀναχθεὶς κατέπλευσε τῆς  Ἀκραγαντίνης   εἰς τὴν ὀνομαζομένην Μίνῳαν. αὕτη
[16, 9]   ἐν παρόδῳ δὲ τούς τε  Ἀκραγαντίνους   καὶ Γελῴους καί τινας τῶν
[16, 17]   τῶν μισθοφόρων ἀπέλιπεν φυλάξοντας τὴν  ἄκραν,   αὐτὸς δ' ἐνθέμενος τὰ χρήματα
[16, 62]   Πελοπόννησον. (ἀθροισθέντες δ' εἰς Μαλέαν  ἄκραν   τῆς Λακωνικῆς ἐκεῖ κατέλαβον ἐκ
[16, 17]   Διονύσιος ἕτοιμος ἦν παραδιδόναι τὴν  ἄκραν   τῷ δήμῳ ὥστε τοὺς μισθοφόρους
[16, 87]   παρὰ τὸν πότον πολὺν ἐμφορησάμενος  ἄκρατον   καὶ μετὰ τῶν φίλων τὸν
[16, 93]   τὸν Παυσανίαν καὶ πολὺν ἐμφορήσας  ἄκρατον   παρέδωκεν αὐτοῦ τὸ σῶμα τοῖς
[16, 70]   συμβολαίων δίκαια καὶ τἄλλα πάντα  ἀκριβῶς   διέταξε, πλείστην φροντίδα τῆς ἰσότητος
[16, 43]   τὰς κατὰ τὸν Νεῖλον ἀποβάσεις  ἀκριβῶς   εἰδότα. (ὁ δὲ βασιλεὺς ἀκούσας
[16, 65]   συνηγοροῦντες συνεβούλευον σώζειν τὸν ἄνδρα.  (ἀκρίτου   δ' ἔτι τῆς ζητήσεως οὔσης
[16, 40]   δὲ Βοιωτοῖς καὶ τοῖς Φωκεῦσιν  ἀκροβολισμοὶ   μὲν καὶ χώρας καταδρομαὶ συνέστησαν,
[16, 7]   γενομένων δὲ πλειόνων συμπλοκῶν καὶ  ἀκροβολισμῶν   ὁτὲ μὲν οἱ Θηβαῖοι προετέρουν,
[16, 9]   δὲ καὶ νεώρια καὶ κατεσκευασμένας  ἀκροπόλεις   ἀναλώτους, ἔτι δὲ συμμάχων δυνατῶν
[16, 70]   τὰς μὲν κατὰ τὴν Νῆσον  ἀκροπόλεις   καὶ τὰ τυραννεῖα κατέσκαψε, τοῖς
[16, 13]   ἀπογινώσκων ἤδη ἐν μὲν ταῖς  ἀκροπόλεσιν   ἀπέλιπε φρουρὰς ἀξιολόγους, αὐτὸς δὲ
[16, 11]   πύλας τῆς κατὰ τὴν Νῆσον  ἀκροπόλεως   ἀνοίξας ἐξεχύθη συντεταγμένῃ τῇ δυνάμει.
[16, 20]   ἀκληρήμασιν. οἱ δ' ἐκ τῆς  ἀκροπόλεως   μισθοφόροι κεκρατηκότες ἤδη τῆς προθέσεως
[16, 19]   πόλεως καὶ τῶν ἐκ τῆς  ἀκροπόλεως   στρατιωτῶν σχεδὸν ἁπάντων εἰσπεσόντων ἐντὸς
[16, 17]   Συρακοσίοις δίκαιόν ἐστι παραδιδόναι τὴν  ἀκρόπολιν   ἐπί τισιν ἐξαιρέτοις χρήμασι καὶ
[16, 18]   ἐκκλησίαν νυκτὸς ἐψηφίσαντο παραδοῦναι τὴν  ἀκρόπολιν   καὶ σφᾶς αὐτοὺς τοῖς Συρακοσίοις
[16, 20]   οἱ λοιποὶ συνέφυγον εἰς τὴν  ἀκρόπολιν   καὶ τὰς πύλας κλείσαντες ἐξέφυγον
[16, 70]   τύραννον ἔπεισεν αὐτὸν παραδοῦναι τὴν  ἀκρόπολιν   καὶ τὴν ἀρχὴν ἀποθέμενον ἀπελθεῖν
[16, 18]   πλοῦν. (οἱ δὲ κατὰ τὴν  ἀκρόπολιν   μισθοφόροι τοῦ τυράννου, κατὰ τοῦτον
[16, 18]   γενομένης καὶ τῶν κατὰ τὴν  ἀκρόπολιν   μισθοφόρων τεθορυβημένως ἀντιταχθέντων ταῖς πολεμίαις
[16, 18]   μέλλοντας κινδύνους. μὲν οὖν  ἀκρόπολις   ἤδη παραδιδομένη τοῖς Συρακοσίοις τὸν
[16, 24]   ποιῆσαι τὰς κρίσεις τῶν Ἀμφικτυόνων  ἀκύρους:   εἶναι γὰρ καὶ κατὰ τῶν
[16, 23]   ζημίας τεθεῖσθαι. συνεβούλευεν οὖν ταύτας  ἀκύρους   ποιῆσαι καὶ μεγάλας ἀφορμὰς ἔχειν
[16, 24]   τὰς τῶν Ἀμφικτυόνων ἀδίκους ἀποφάσεις  ἀκυρῶσαι   βουλόμενος βοηθεῖν τοῖς πατρίοις νόμοις
[16, 29]   προσώπου τῶν Φωκέων εὐσχημονέστερον ἔκρινον  ἀκυρῶσαι   τὰς κρίσεις τῶν Ἀμφικτυόνων. διὰ
[16, 24]   γένηται τὰ δόγματα τῶν Ἀμφικτυόνων  ἀκυρώσει.   (ὁ δ' Ἀρχίδαμος ἀποδεξάμενος τὸν
[16, 49]   βουλομένους παρ' αὐτῶν αὐτομολεῖν. (διόπερ  ἀκωλύτως   τῶν ἡλωκότων Αἰγυπτίων ἀπιόντων ἐκ
[16, 86]   μὲν βασιλεὺς τὸν υἱὸν  Ἀλέξανδρον,   ἀντίπαιδα τὴν ἡλικίαν ὄντα, διάδηλον
[16, 1]   δυνάμεις ἀπέλιπεν ὥστε τὸν υἱὸν  Ἀλέξανδρον   μὴ προσδεηθῆναι συμμάχων εἰς τὴν
[16, 86]   σωρευομένων νεκρῶν οἱ περὶ τὸν  Ἀλέξανδρον   πρῶτοι βιασάμενοι τοὺς καθ' αὑτοὺς
[16, 72]   Αἰακίδην: τὴν δ' ἀρχὴν διεδέξατο  Ἀλέξανδρος   ἀδελφὸς Ὀλυμπιάδος, συνεργήσαντος Φιλίππου
[16, 2]   (μετὰ γὰρ τὴν Ἀμύντου τελευτὴν  Ἀλέξανδρος   πρεσβύτατος τῶν υἱῶν διεδέξατο
[16, 14]   ἦν. ~κατὰ δὲ τὴν Ἑλλάδα  Ἀλέξανδρος   Φερῶν τύραννος ὑπὸ τῆς
[16, 14]   καὶ μετὰ ταῦτα υἱὸς  Ἀλέξανδρος.   (τῶν δὲ συγγραφέων Δημόφιλος μὲν
[16, 2]   τούτων Φίλιππος Ἀμύντου υἱός,  Ἀλεξάνδρου   δὲ τοῦ Πέρσας καταπολεμήσαντος πατήρ,
[16, 74]   ἔτη πέντε ἕως ἐπὶ τὴν  Ἀλεξάνδρου   διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν. Φίλιππος
[16, 56]   ἐν τοῖς Περσικοῖς θησαυροῖς ὑπ'  Ἀλεξάνδρου   κατακτηθέντων. ἐπεχείρησαν δ' οἱ περὶ
[16, 95]   τῆς δ' ἐχομένης ἀρχὴν τὴν  Ἀλεξάνδρου   παράληψιν τῆς βασιλείας ποιησάμενοι πειρασόμεθα
[16, 86]   νίκης. (μετὰ δὲ ταῦτα τοῦ  Ἀλεξάνδρου   φιλοτιμουμένου τῷ πατρὶ τὴν ἰδίαν
[16, 91]   Ὀλυμπιάδος συνετέλει γάμους καὶ ταύτην  Ἀλεξάνδρῳ   συνῴκισε τῷ βασιλεῖ τῶν Ἠπειρωτῶν,
[16, 86]   τὴν ἐπιγραφὴν οὐδ' αὐτῷ παραχωρῶν  Ἀλεξάνδρῳ   τὸ μὲν πρῶτον ἐξέωσε τῇ
[16, 14]   κατεῖχον τὴν ἀρχήν. (οἱ δ'  Ἀλευάδαι   καλούμενοι παρὰ τοῖς Θετταλοῖς, δι'
[16, 50]   καὶ φόβον ἐπικρεμάσαντες ἤκουσαν τὴν  ἀλήθειαν:   ἐφ' οἷς παροξυνθέντες ἐπέθεντο τοῖς
[16, 33]   τῆς αὑτοῦ στρατηγίας: τὸ δ'  ἀληθὲς   οὐχ οὕτως εἶχε, τοὐναντίον δὲ
[16, 91]   ἱερείου τρόπον τυθήσεσθαι: τὸ δ'  ἀληθὲς   οὐχ οὕτως εἶχεν, ἀλλὰ τοὐναντίον
[16, 70]   πρῶτος ἀμφίπολος Διὸς Ὀλυμπίου Καλλιμένης  Ἀλκάδα   καὶ τὸ λοιπὸν διετέλεσαν οἱ
[16, 65]   ἐπιβολῆς, ὡς δ' οὐχ ὑπήκουεν,  ἀλλ'   αἰεὶ καὶ μᾶλλον ἐπετείνετο τῇ
[16, 61]   ἵνα μακαριώτερος γένηται τῶν συνασεβησάντων,  ἀλλ'   ἵνα πλείω χρόνον στρεβλωθεὶς καὶ
[16, 55]   τινα περιποιήσηται τυχὼν τῆς δωρεᾶς,  ἀλλ'   ἵνα προικίσας ἀμφοτέρας συνοικίσῃ καὶ
[16, 8]   τῶν Ὀλυνθίων συμμαχίας. (οὐ μὴν  ἀλλ'   Φίλιππος Ποτίδαιαν ἐκπολιορκήσας τὴν
[16, 3]   ἐν ἀπορίᾳ τῇ μεγίστῃ καθειστήκεισαν.  ἀλλ'   ὅμως τηλικούτων φόβων καὶ κινδύνων
[16, 26]   λοιπὸν νομοθετῆσαι μηκέτι παρθένον χρηστηριάζειν,  ἀλλὰ   γυναῖκα πρεσβυτέραν πεντήκοντα ἐτῶν χρησμολογεῖν:
[16, 1]   ταῦτ' ἔπραξεν οὐ διὰ τύχην,  ἀλλὰ   διὰ τὴν ἰδίαν ἀρετήν. γέγονε
[16, 74]   βασιλεὺς ἔληγε τῆς φιλοτιμίας,  ἀλλὰ   διελόμενος τὰς δυνάμεις εἰς πλείω
[16, 91]   ταῦρον ἐστεμμένον σφαγήσεσθαι. (οὐ μὴν  ἀλλὰ   δόξας συμμαχεῖν αὐτῷ τοὺς θεοὺς
[16, 79]   μόνον διὰ τὰς ἰδίας ἀνδραγαθίας,  ἀλλὰ   καὶ διὰ τὴν τῶν θεῶν
[16, 23]   χώραν οὐ μόνον ἄνανδρον ὑπάρχειν,  ἀλλὰ   καὶ κίνδυνον ἐπιφέρειν τῇ τῶν
[16, 14]   συναγωνιστὰς ἔσχεν οὐ μόνον αὐτός,  ἀλλὰ   καὶ μετὰ ταῦτα υἱὸς
[16, 94]   παρὰ τοῦ πράξαντος λαβεῖν τιμωρίαν,  ἀλλὰ   καὶ παρὰ τοῦ μὴ τιμωροῦντος
[16, 61]   μόνον τοῖς αὐθένταις τῆς ἱεροσυλίας,  ἀλλὰ   καὶ πᾶσι τοῖς προσαψαμένοις μόνον
[16, 37]   ἰδιώτας πολλοὺς ἔσχε προθύμους συναγωνιστάς,  ἀλλὰ   καὶ πόλεις τὰ σἐπιφανεστάτας ἐπεσπάσατο
[16, 60]   εὐσεβείας καὶ ἀρετῆς στρατηγικῆς περιπεποιημένος,  ἀλλὰ   καὶ πρὸς τὴν μέλλουσαν αὔξησιν
[16, 92]   ἐπιφανῶν ἐστεφάνωσαν αὐτὸν χρυσοῖς στεφάνοις,  ἀλλὰ   καὶ τῶν ἀξιολόγων πόλεων αἱ
[16, 75]   περιεῖδε τὴν τῶν κινδυνευόντων σωτηρίαν,  ἀλλὰ   παράδοξον αὐτοῖς κατεσκεύασε βοήθειαν. τῆς
[16, 8]   προετρέψατο προδότας γενέσθαι τῶν πατρίδων.  ἀλλὰ   περὶ μὲν τούτων αἱ κατὰ
[16, 60]   πόλεμον: ὅπερ καὶ συνέβη γενέσθαι.  ἀλλὰ   περὶ μὲν τούτων ἐν τοῖς
[16, 50]   βασιλέως εἶχε πλὴν τῆς προσηγορίας.  ἀλλὰ   περὶ μὲν τούτων τὰ κατὰ
[16, 65]   παραλαμβάνων ἐρήμους ἐποίησε πολυανθρωπίᾳ διενεγκεῖν.  ἀλλὰ   περὶ μὲν τούτων τὰ κατὰ
[16, 62]   οὔθ' πλοῦς ἦν ὀλίγος,  ἀλλὰ   πολὺς ὑπέκειτο καὶ χαλεπός. (διόπερ
[16, 57]   μὴ τὰ τῶν θεῶν ἐξετάζειν,  ἀλλὰ   σκοπεῖν ὅπως τοὺς στρατιώτας διαθρέψει.
[16, 27]   οὐ τοῖς ἱεροῖς χρήμασιν ἐπιβουλεύων,  ἀλλὰ   τῆς τοῦ ἱεροῦ προστασίας ἀμφισβητῶν:
[16, 91]   δ' ἀληθὲς οὐχ οὕτως εἶχεν,  ἀλλὰ   τοὐναντίον ἐσήμαινεν ἐν πανηγύρει καὶ
[16, 3]   τὸ μέγεθος τῶν προσδοκωμένων δεινῶν,  ἀλλὰ   τοὺς Μακεδόνας ἐν συνεχέσιν ἐκκλησίαις
[16, 20]   λογισμοὺς οὐκ ἐμνησικάκησε τοῖς πολίταις,  ἀλλὰ   τοὺς μισθοφόρους πείσας παραχρῆμα ἀνέζευξε
[16, 58]   ἀπώλοντο. (πολλὰ μὲν οὖν καὶ  ἄλλα   θεῖα περὶ τοὺς Φωκεῖς συνέβη
[16, 25]   σωμάτων κυριεύσας ἠνάγκασε τοὺς Λοκροὺς  ἀλλαγὴν   ποιήσασθαι τῶν νεκρῶν. κρατῶν δὲ
[16, 70]   καὶ τῆς κατὰ τὴν πολιτείαν  ἀλλαγῆς:   τῶν γὰρ Ῥωμαίων μεταδόντων τοῖς
[16, 46]   Εὐαγόρου καὶ Φωκίωνος αἱ μὲν  ἄλλαι   πόλεις ἅπασαι τοῖς Πέρσαις ὑπετάγησαν,
[16, 45]   ἔσχε τὴν καταστροφήν, αἱ δ'  ἄλλαι   πόλεις καταπλαγεῖσαι προσεχώρησαν τοῖς Πέρσαις.
[16, 39]   ἑξήκοντα. μετ' ὀλίγον δὲ χρόνον  ἄλλαις   δυσὶ μάχαις προετέρησαν καὶ τῶν
[16, 92]   τῆς πομπῆς γινομένης σὺν ταῖς  ἄλλαις   ταῖς μεγαλοπρεπέσι κατασκευαῖς εἴδωλα τῶν
[16, 44]   διαφέρον. πλούτῳ δὲ καὶ ταῖς  ἄλλαις   χορηγίαις πόλις πολὺ προεῖχε
[16, 7]   δ' ἀντὶ τῆς ἥττης  ἀλλαξάμενος   τὸν εὐκλεᾶ θάνατον ἀγωνιζόμενος ὑπὲρ
[16, 11]   τῷ δήμῳ καὶ τῆς δημοκρατίας  ἀλλάξεσθαι   τιμὰς ἀξιολόγους: ἠξίου τε πρέσβεις
[16, 65]   καθόλουδὲ τὰς Συρακούσσας καὶ τὰς  ἄλλας   Ἑλληνίδας πόλεις παραλαμβάνων ἐρήμους ἐποίησε
[16, 21]   τοῖς ἄνω καιροῖς, τότε δὲ  ἄλλας   ἑξήκοντα πληρώσαντες καὶ στρατηγοὺς ἐπιστήσαντες
[16, 74]   πολιορκητικῶν πλῆθος, ἔτι δὲ τὰς  ἄλλας   μηχανὰς ἀνυπερβλήτους κατεπόνει τοὺς πολιορκουμένους.
[16, 21]   κατὰ θάλατταν: πολλὰς δὲ καὶ  ἄλλας   νήσους οὔσας ὑπ' Ἀθηναίους κακοποιήσαντες
[16, 19]   δὲ τοὺς στενωποὺς καὶ τὰς  ἄλλας   ὁδοὺς ἀντιταττομένων Συρακοσίων ἐγίνοντο συνεχεῖς
[16, 55]   τῷ Σατύρῳ. πολλὰς δὲ καὶ  ἄλλας   παντοδαπὰς εὐεργεσίας καὶ δωρεὰς διασπείρων
[16, 47]   διειλημμένη. ἔχων δὲ καὶ τὰς  ἄλλας   παρασκευὰς πάσας πρὸς τὸν πόλεμον
[16, 38]   τοὺς ὀνομαζομένους Ἐπικνημιδίους τὰς μὲν  ἄλλας   πόλεις ἐχειρώσατο πάσας, μίαν δὲ
[16, 67]   τῆς δυνάμεως ἐξέπεμψαν εἰς τὰς  ἄλλας   πόλεις τὰς ἀλλοτρίως διακειμένας πρὸς
[16, 53]   τὸν πόλεμον εὐπόρησε καὶ τὰς  ἄλλας   πόλεις τὰς ἐναντιουμένας κατεπλήξατο. τοὺς
[16, 45]   τῇ τούτων τιμωρίᾳ καταπλήξηται τὰς  ἄλλας   πόλεις. (τοῦ δὲ Τέννου διαβεβαιωσαμένου
[16, 49]   μέρους ἡγούμενος Βούβαστον καὶ πολλὰς  ἄλλας   πόλεις χειρωσάμενος ὑπηκόους ἐποίησε τῷ
[16, 27]   ὁμοίως δὲ καὶ πρὸς τὰς  ἄλλας   τὰς ἐπισημοτάτας τῶν κατὰ τὴν
[16, 40]   τριακοσίας, φορτηγοὺς δὲ καὶ τὰς  ἄλλας   τὰς τὴν ἀγορὰν κομιζούσας πεντακοσίας.
[16, 15]   Ἱππώνιον καὶ Θουρίους καὶ πολλὰς  ἄλλας   χειρωσάμενοι κοινὴν πολιτείαν συνέθεντο καὶ
[16, 62]   αὐτὸς Φάλαικος ἐνέπλει, λόγον  ἀλλήλοις   ἐδίδοσαν ὑπονοοῦντες μηδένα μεταπέμψασθαι σφᾶς:
[16, 26]   τῷ χάσματι ποιεῖσθαι τὰς μαντείας  ἀλλήλοις:   μετὰ δὲ ταῦτα πολλῶν καθαλλομένων
[16, 31]   καταδένδρων καὶ τραχέων ἄφνω συνέμιξαν  ἀλλήλοις   οἱ προηγούμενοι τῆς στρατιᾶς. γενομένης
[16, 4]   εἰς πεντακοσίους. (ὡς δ' ἤγγιζον  ἀλλήλοις   τὰ στρατεύματα καὶ μετὰ βοῆς
[16, 19]   τὴν μὲν οὖν νύκτα διετέλεσαν  ἀλλήλους   ἀναιροῦντες ὡς ἔτυχε διὰ τὸ
[16, 17]   Ἰταλίαν. (οἱ δὲ Συρακόσιοι πρὸς  ἀλλήλους   ἐστασίασαν, τῶν μὲν οἰομένων δεῖν
[16, 65]   τὴν Σικελίαν Συρακόσιοι στασιάζοντες πρὸς  ἀλλήλους   καὶ τυραννίσι πολλαῖς καὶ ποικίλαις
[16, 7]   τὴν Εὔβοιαν κατοικοῦντες ἐστασίασαν πρὸς  ἀλλήλους   καὶ τῶν μὲν τοὺς Βοιωτούς,
[16, 7]   καὶ τὴν εἰρήνην συνέθεντο πρὸς  ἀλλήλους.   οἱ μὲν οὖν Βοιωτοὶ τὴν
[16, 8]   καὶ Φίλιππος διεφιλοτιμοῦντο πρὸς  ἀλλήλους   περὶ τῆς τῶν Ὀλυνθίων συμμαχίας.
[16, 55]   τῆς εὐεργεσίας ἐλπίσι προκληθέντες ἔφθασαν  ἀλλήλους   προσνέμοντες ἑαυτοὺς τῷ Φιλίππῳ καὶ
[16, 60]   διεστάναι σταδίου τὰς κώμας ἀπ'  ἀλλήλων:   ἔχειν δὲ Φωκεῖς τὴν χώραν
[16, 41]   ἐν αὐτῇ πόλεις σταδιαῖον ἀπ'  ἀλλήλων   ἔχουσαι διάστημα: ἐπικαλεῖται δὲ τούτων
[16, 80]   τούτοις φυρομένων οἱ μὲν ὑπ'  ἀλλήλων   συμπατούμενοι καὶ τοῖς τῶν συμμάχων
[16, 76]   τὴν εἰς τὸν λόφον ἀνάβασιν  ἀλλήλων   ὑπερέχουσι καὶ τὸ σχῆμα τῆς
[16, 24]   συλᾶν τὸ μαντεῖον διέγνωκεν οὔτ'  ἄλλην   οὐδεμίαν παράνομον πρᾶξιν συντελεῖν βεβούλευται,
[16, 73]   φορτηγοὺς πολλὰς ἤθροιζον καὶ τὴν  ἄλλην   παρασκευὴν ἀνυπέρβλητον ἐποιοῦντο. ~ἐπ' ἄρχοντος
[16, 31]   δὲ ταῦτα τῶν δυνάμεων εἰς  ἄλλην   χώραν ἐμβαλουσῶν καὶ τὴν ὁδοιπορίαν
[16, 18]   φορτηγὰ πλοῖα σίτου καὶ τῆς  ἄλλης   ἀγορᾶς γέμοντα. οὗτος μὲν οὖν
[16, 37]   στρατιωτῶν ἀπέβαλεν. μετὰ δὲ ταῦτα  ἄλλης   γενομένης μάχης παρὰ τὸν Κηφισὸν
[16, 46]   καὶ περὶ τῶν ἐγκλημάτων ἀπολογησάμενος  ἄλλης   ἡγεμονίας ἠξιώθη κατὰ τὴν Ἀσίαν
[16, 52]   μὲν ἑκατὸν τάλαντα, τῆς δ'  ἄλλης   πολυτελοῦς κατασκευῆς τὴν κρατίστην: ἀπέδειξε
[16, 81]   σώμασι μὴ διακινδυνεύειν, μισθοφόρους δὲ  ἀλλοεθνεῖς   ἀθροίζειν καὶ μάλιστα Ἕλληνας: ὑπακούσεσθαι
[16, 27]   μὲν καὶ Λακεδαιμόνιοι καί τινες  ἄλλοι   συμμαχίαν πρὸς αὐτὸν συνέθεντο καὶ
[16, 73]   μάλιστα φρονοῦντας πεντεκαίδεκα θανατώσας τοῖς  ἄλλοις   ἀπένειμε τὴν ἐλευθερίαν. τοῦ δὲ
[16, 32]   Ἀμφικτυόνων ἦν καταδεδικασμένος ὁμοίως τοῖς  ἄλλοις   καὶ τὰ ὀφλήματα οὐκ ἐκτετικώς.
[16, 62]   αὐτὸ καὶ τῶν ἐν τοῖς  ἄλλοις   πλοίοις κομιζομένων ποιησάντων κατέπλευσαν εἰς
[16, 8]   αὐτὸν διακειμένους ἐφυγάδευσε, τοῖς δ'  ἄλλοις   φιλανθρώπως προσηνέχθη. (ἡ δὲ πόλις
[16, 63]   μὲν τὴν στρατηγίαν καὶ τὸν  ἄλλον   βίον ἐπαινούμενος, κατὰ δὲ τὴν
[16, 81]   καὶ χρυσῶν, ἔτι δὲ τὸν  ἄλλον   κόσμον ὑπερβάλλοντα διὰ τὸ μέγεθος
[16, 12]   ὁμοίως δὲ καὶ κατὰ τὸν  ἄλλον   τόπον τοῦ τείχους προτερούντων τῶν
[16, 34]   διά τε τὴν πρὸς Φίλιππον  ἀλλοτριότητα   καὶ τὴν πρὸς Ἀθηναίους φιλίαν
[16, 81]   ὡς διὰ τὴν τῶν θεῶν  ἀλλοτριότητα   πρὸς αὐτοὺς ὑπὸ τοῦ Λιβυκοῦ
[16, 67]   εἰς τὰς ἄλλας πόλεις τὰς  ἀλλοτρίως   διακειμένας πρὸς Καρχηδονίους περὶ βοηθείας.
[16, 52]   καὶ τοὺς ἄλλους ἡγεμόνας τοὺς  ἀλλοτρίως   διακειμένους τοῖς Πέρσαις τοὺς μὲν
[16, 28]   ἑτοίμως ἔχων διαγωνίζεσθαι πρὸς τοὺς  ἀλλοτρίως   διακειμένους τοῖς Φωκεῦσι. (τῶν δὲ
[16, 2]   δὲ καὶ Ἀθηναῖοι πρὸς Φίλιππον  ἀλλοτρίως   ἔχοντες κατῆγον ἐπὶ τὴν βασιλείαν
[16, 8]   τῆς πόλεως καὶ τοὺς μὲν  ἀλλοτρίως   πρὸς αὐτὸν διακειμένους ἐφυγάδευσε, τοῖς
[16, 8]   ταῦτα τῶν τὴν Ἀμφίπολιν οἰκούντων  ἀλλοτρίως   πρὸς αὐτὸν διατεθέντων καὶ πολλὰς
[16, 65]   ἔργα διαπραττόμενος. (ὁ δὲ Τιμολέων  ἀλλοτριώτατος   ὢν μοναρχίας τὸ μὲν πρῶτον
[16, 28]   τοὺς Θετταλοὺς ἐπρέσβευσαν καὶ τοὺς  ἄλλους   Ἀμφικτύονας ἀξιοῦντες κοινῇ πολεμῆσαι τοῖς
[16, 32]   καὶ ἀνθρώπων κεκολασμένον ἀποτρέψειν τοὺς  ἄλλους   ἀπὸ τῆς ὁμοίας κακίας ἀνέζευξαν
[16, 13]   τῆς τούτων σπουδῆς προτρέψεσθαι τοὺς  ἄλλους   εἰς τὸ προθύμως κινδυνεύειν ὑπὲρ
[16, 10]   τὰς πεντακισχιλίας πανοπλίας, τοὺς δὲ  ἄλλους   ἐκ τῶν δυνατῶν τοῖς παρατυχοῦσιν
[16, 77]   καὶ πρὸς Ἀθηναίους καὶ τοὺς  ἄλλους   Ἕλληνας τοὺς ἐναντιουμένους συνέθετο τὴν
[16, 34]   μὲν ἡβῶντας ἀπέσφαξεν, τοὺς δ'  ἄλλους   ἐξηνδραποδίσατο. (Κερσοβλέπτου δὲ τοῦ Κότυος
[16, 52]   πραγματικῶς. (ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς  ἄλλους   ἡγεμόνας τοὺς ἀλλοτρίως διακειμένους τοῖς
[16, 24]   οὐσίας αὐτῶν ἐδήμευσε: τοὺς δ'  ἄλλους   ὁρῶν καταπεπληγμένους παρεκάλει θαρρεῖν ὡς
[16, 76]   τοὺς ἀρίστους ἡγεμόνας, τοὺς δ'  ἄλλους   παραλαβὼν αὐτὸς προσέπεσεν ἄφνω τῷ
[16, 16]   προσθεὶς δὲ τούτοις ἱππεῖς τε  ἄλλους   πλείονας καὶ πεζοὺς δισχιλίους ἐστράτευσεν
[16, 6]   ψυχῆς ἠλευθέρωσε Συρακοσίους καὶ τοὺς  ἄλλους   Σικελιώτας διὰ τοιαύτας τινὰς αἰτίας.
[16, 78]   μισθοφόρους καὶ Συρακοσίους καὶ τοὺς  ἄλλους   συμμάχους ἀθροίσας καὶ κοινὴν ἐκκλησίαν
[16, 84]   ἀγῶνα τίθεσθαι: πρὸς γὰρ τοὺς  ἄλλους   συμμάχους καιρὸς οὐ συνεχώρει
[16, 79]   νίκης εὐδοξίαν. (αὐτὸς δὲ τοὺς  ἄλλους   ταῖς φιλανθρώποις ἐντεύξεσιν εἰς τὴν
[16, 23]   δ' ἔφασαν δεῖν καὶ τοὺς  ἄλλους   τοὺς καταδικασθέντας ἐκτίνειν τὰ ὀφλήματα,
[16, 41]   Περσῶν. (πείσαντες δὲ καὶ τοὺς  ἄλλους   Φοίνικας τῆς αὐτονομίας ἀντέχεσθαι διεπρεσβεύσαντο
[16, 35]   μὲν Ὀνόμαρχον ἐκρέμασε, τοὺς δ'  ἄλλους   ὡς ἱεροσύλους κατεπόντισεν. ~μετὰ δὲ
[16, 56]   τε ὑπὸ Κροίσου καὶ τῶν  ἄλλων   ἁπάντων ἀνατεθέντων τοὺς πάντας στρατηγοὺς
[16, 67]   παμπληθεῖς καὶ σίτου καὶ τῶν  ἄλλων   ἐπιτηδείων πλῆθος ἀνυπέρβλητον. (ἐπὶ πρώτην
[16, 85]   δημηγορίαν πρὸς Δημοσθένην τῶν μὲν  ἄλλων   ἐπρώτευσεν, τούτου δὲ ἐφάνη καταδεέστερος.
[16, 12]   γὰρ πρωτοστάται τὸν ὑπὲρ τῶν  ἄλλων   θάνατον ὑπέμενον εὐψύχως, οἱ δ'
[16, 7]   (οἱ μὲν οὖν ἐπὶ τῶν  ἄλλων   νεῶν εἴξαντες τῷ καιρῷ διεσώθησαν,
[16, 67]   περὶ βοηθείας. τῶν μὲν οὖν  ἄλλων   οὐδεὶς ὑπήκουσεν, οἱ δὲ τὴν
[16, 39]   τε τὸν ἡγούμενον καὶ τῶν  ἄλλων   πλείους τῶν ἑξήκοντα. μετ' ὀλίγον
[16, 52]   φρούριον ἐκπολιορκήσας κατέσκαψε, τῶν δ'  ἄλλων   πολισμάτων ἔνια καταπληξάμενος ἠνάγκασεν ὑποτάττεσθαι:
[16, 48]   στρατηγὸν Κλείνιον ἐφόνευσαν καὶ τῶν  ἄλλων   στρατιωτῶν κατέκοψαν πλείους τῶν πεντακισχιλίων.
[16, 78]   τετολμημένοις πρᾶξιν ἐπετελέσατο. (τῶν γὰρ  ἄλλων   σχεδὸν ἁπάντων τῶν μετασχόντων τῆς
[16, 32]   παρασκευὰς ἐποιεῖτο συμμάχων καὶ τῶν  ἄλλων   τῶν εἰς πόλεμον χρησίμων. ~ἐπῆρε
[16, 60]   πεφευγότας τῶν Φωκέων καὶ τῶν  ἄλλων   τῶν μετεσχηκότων τῆς ἱεροσυλίας ἐναγεῖς
[16, 80]   ἀγωνισάμενοι λαμπρῶς κατεκόπησαν. (τῶν δ'  ἄλλων   τῶν συστρατευομένων αὐτοῖς ἀπέθανον πλείους
[16, 73]   Σικελῶν καὶ Σικανῶν καὶ τῶν  ἄλλων   τῶν ὑπὸ τοὺς Καρχηδονίους τεταγμένων
[16, 76]   καὶ τῶν βελῶν καὶ τῶν  ἄλλων   τῶν χρησίμων παρὰ τοῖς Περινθίοις
[16, 69]   καταπεπληγμένων τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων  ἄλογός   τις καὶ παράδοξος ἐγένετο μεταβολή:
[16, 69]   φοβηθέντες ἀπέπλευσαν ἐκ τοῦ λιμένος  ἀλόγως   καὶ μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως
[16, 17]   νεκρῶν ἀναίρεσιν ἔδωκε καὶ τοὺς  ἁλόντας   πολλοὺς ὄντας ἀπέλυσεν ἄνευ λύτρων.
[16, 39]   κατεστρατοπέδευσαν περὶ τὰς πηγὰς τοῦ  Ἀλφειοῦ   ποταμοῦ: οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τρισχιλίους
[16, 2]   ἀρχήν. τοῦτον δὲ Πτολεμαῖος  Ἀλωρίτης   δολοφονήσας παρέλαβε τὴν βασιλείαν καὶ
[16, 75]   οἱ δὲ πολιορκούμενοι τὰ τῆς  ἁλώσεως   δεινὰ πρὸ ὀφθαλμῶν ἔχοντες ὑπέμενον
[16, 55]   τῶν ἀνθρώπων. ~μετὰ δὲ τὴν  ἅλωσιν   τῆς Ὀλύνθου Ὀλύμπια ποιήσας τοῖς
[16, 46]   τῶν Περσῶν βασιλεὺς μετὰ τὴν  ἅλωσιν   τῆς Σιδῶνος, παραγενομένων αὐτῷ τῶν
[16, 75]   προσδόκιμος ἦν τῆς πόλεως  ἅλωσις.   οὐ μὴν τύχη γε
[16, 18]   καὶ σφᾶς αὐτοὺς τοῖς Συρακοσίοις  ἅμ'   ἡμέρᾳ. (ἤδη δὲ τῆς νυκτὸς
[16, 84]   ἦν, δὲ δῆμος ἅπας  ἅμ'   ἡμέρᾳ συνέδραμεν εἰς τὸ θέατρον
[16, 92]   οὔσης συνέτρεχεν εἰς τὸ θέατρον,  ἅμα   δ' ἡμέρᾳ τῆς πομπῆς γινομένης
[16, 20]   καὶ πᾶς τόπος νεκρῶν ἔγεμεν.  ~ἅμα   δ' ἡμέρᾳ τὸ μὲν τῆς
[16, 86]   τῷ στρατηγεῖν ἐνέργειαν καὶ βουλήν.  ~ἅμα   δ' ἡμέρᾳ τῶν δυνάμεων ἐκταττομένων
[16, 75]   τειχῶν ἀθρόως τοῖς στρατιώταις εἰσέπιπτεν,  ἅμα   δὲ διὰ τῶν κλιμάκων πρὸς
[16, 92]   τὴν τοῦ Περσῶν βασιλέως καταστροφήν,  ἅμα   δὲ καὶ τὸν πυθόχρηστον χρησμὸν
[16, 80]   μέγεθος τῆς περιστάσεως φέρειν ἀδυνατοῦντες,  ἅμα   δὲ καὶ τῶν Ἑλλήνων ἐπικειμένων,
[16, 91]   δὲ ὄντι γνησίῳ τῆς Ὀλυμπιάδος.  (ἅμα   δὲ ταῖς τῶν θεῶν τιμαῖς
[16, 7]   ἄξοντα κατόπιν εἰς τὰς Συρακούσσας.  ~ἅμα   δὲ τούτοις πραττομένοις Ἀνδρόμαχος
[16, 34]   Θηβαίων ἐπανῆλθεν εἰς τὴν οἰκείαν.  ~ἅμα   δὲ τούτοις πραττομένοις Ἀρτάβαζος, ἀποστάτης
[16, 52]   Πειθόλαον δυναστεύοντα τῆς πόλεως ἐξέβαλεν.  (ἅμα   δὲ τούτοις πραττομένοις ἐν τῷ
[16, 3]   Μακεδόνας πρὸς τοὺς ἐφεξῆς ἀγῶνας.  (ἅμα   δὲ τούτοις πραττομένοις Θάσιοι μὲν
[16, 39]   ἀπέβαλε τῶν ἱππέων οὐκ ὀλίγους.  ~ἅμα   δὲ τούτοις πραττομένοις καὶ κατὰ
[16, 42]   πολεμίους ἐξέβαλεν ἐκ τῆς Φοινίκης.  (ἅμα   δὲ τούτοις πραττομένοις καὶ κατὰ
[16, 7]   πατρίδος τῶν Ῥωμαίων ἀποικίαν ἐδέξατο.  (ἅμα   δὲ τούτοις πραττομένοις οἱ τὴν
[16, 34]   τὸ πλεῖστον ἐν τοῖς κινδύνοις.  (ἅμα   δὲ τούτοις πραττομένοις συνέστη πόλεμος
[16, 88]   υἱὸς Ἄγις ἦρξεν ἔτη ἐννέα.  (ἅμα   δὲ τούτοις πραττομένοις Τιμόθεος
[16, 56]   φθείραντες κατὰ τὴν ἐπάνοδον ἡττήθησαν.  (ἅμα   δὲ τούτοις πραττομένοις Φάλαικος μὲν
[16, 31]   τοὺς ἐκ τῆς φυγῆς ἐπανιόντας.  (ἅμα   δὲ τούτοις πραττομένοις Φίλιππος
[16, 7]   ἐπολιόρκουν τὴν πόλιν κατὰ γῆν  ἅμα   καὶ κατὰ θάλατταν. μὲν
[16, 42]   ἐπολιόρκουν τοὺς Σαλαμινίους κατὰ γῆν  ἅμα   καὶ κατὰ θάλατταν. τῆς δὲ
[16, 93]   αὐτὸν ὑπεροχῆς καὶ πάντων ἐπαινούντων  ἅμα   καὶ μακαριζόντων τὸν ἄνδρα παράδοξος
[16, 38]   ὄντα: παρακατέστησε δ' αὐτῷ ἐπίτροπον  ἅμα   καὶ στρατηγὸν Μνασέαν, ἕνα τῶν
[16, 8]   ἐξανδραποδισάμενος παρέδωκε τοῖς Ὀλυνθίοις, δωρησάμενος  ἅμα   καὶ τὰς κατὰ τὴν χώραν+
[16, 64]   ὑπ' Ἀντιπάτρου καταπολεμηθεῖσαι τὴν ἡγεμονίαν  ἅμα   καὶ τὴν ἐλευθερίαν ἀπέβαλον. (αἱ
[16, 75]   ἀνείργων τοὺς ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων  ἅμα   μὲν διὰ τῶν πεπτωκότων τειχῶν
[16, 2]   παρέθεντο τὸν νεανίσκον καὶ προσέταξαν  ἅμα   τηρεῖν ἐπιμελῶς τὴν παρακαταθήκην καὶ
[16, 62]   ὑπέκειτο καὶ χαλεπός. (διόπερ ἀπιστοῦντες  ἅμα   τοῖς λεγομένοις καὶ φοβούμενοι τὴν
[16, 80]   καὶ πεζῶν, καὶ τῶν ἁρμάτων  ἅμα   τούτοις φυρομένων οἱ μὲν ὑπ'
[16, 9]   Παράλῳ παρέδωκεν καὶ παρεκάλεσεν αὐτὸν  ἁμάξαις   παρακομίσαι πρὸς τὰς Συρακούσσας: αὐτὸς
[16, 80]   ζεύγη καὶ τὰ πλήθη τῶν  ἁμαξῶν   ὑποχείρια τοῖς Ἕλλησιν ἐγένετο. (τῶν
[16, 91]   ἡγεμονίας τιμὰς ταῖς προσηκούσαις ὁμιλίαις  ἀμείβεσθαι.   ~τέλος δὲ πολλῶν πανταχόθεν πρὸς
[16, 69]   πρὸς Ἰλλυριοὺς καὶ τὴν διαφορὰν  ἀμετάθετον   ἔχων ἐνέβαλεν εἰς τὴν Ἰλλυρίδα
[16, 94]   αὐτὸν ἐντίμως. ~ὁ δὲ Παυσανίας  ἀμετάθετον   φυλάττων τὴν ὀργὴν ἔσπευδε μὴ
[16, 82]   ἰδιωτικῶν συμβολαίων κληρονομιῶν εἴασεν  ἀμεταθέτους,   τοὺς δὲ περὶ τῶν δημοσίων
[16, 76]   Περινθίοις ὄντων εἰς πολλὴν ἐνέπιπτον  ἀμηχανίαν.   καὶ τὰ μὲν περὶ Περινθίους
[16, 94]   εἰ μὴ τῆς ὑποδέσεως περὶ  ἄμπελόν   τινα περιπλακείσης ἔπεσεν. διόπερ οἱ
[16, 20]   πάντες ἀπαντῶντες μετὰ δακρύων ἱκέτευον  ἀμῦναι   τοῖς ἰδίοις ἀκληρήμασιν. οἱ δ'
[16, 13]   ἐβουλεύετο πῶς χρὴ τοὺς Συρακοσίους  ἀμύνασθαι.   (πάντων δ' εὐπορῶν πλὴν σίτου
[16, 72]   καὶ ῥᾳδίως ἀπὸ τῶν τειχῶν  ἀμυνομένων   ἄπρακτος γενόμενος ἔλυσε τὴν πολιορκίαν.
[16, 74]   πολὺ μέρος τὸ τεῖχος κατέβαλεν.  ἀμυνομένων   δὲ τῶν Περινθίων εὐρώστως καὶ
[16, 2]   Μακεδόνων βασιλείαν διὰ τοιαύτας αἰτίας.  (Ἀμύντου   καταπολεμηθέντος ὑπὸ Ἰλλυριῶν καὶ φόρους
[16, 1]   παρόντες ἐπὶ τὰς Φιλίππου τοῦ  Ἀμύντου   πράξεις πειρασόμεθα τούτῳ τῷ βασιλεῖ
[16, 2]   Ἐπαμεινώνδου δόξης. (μετὰ γὰρ τὴν  Ἀμύντου   τελευτὴν Ἀλέξανδρος πρεσβύτατος τῶν
[16, 2]   ἐπὶ δὲ τούτων Φίλιππος  Ἀμύντου   υἱός, Ἀλεξάνδρου δὲ τοῦ Πέρσας
[16, 92]   πρόσω βιοτὰν τεκμαιρόμενοι. δ'  ἀμφιβάλλει   ταχύπουν κέλευθον ἕρπων σκοτίαν, ἄφνω
[16, 39]   μάχη καρτερά: καὶ τῆς νίκης  ἀμφιδόξου   γενομένης οἱ μὲν Ἀργεῖοι καὶ
[16, 86]   μέχρι μέν τινος ἀγὼν  ἀμφιδοξουμένας   εἶχε τὰς ἐλπίδας τῆς νίκης.
[16, 28]   Θετταλοὺς ἐπρέσβευσαν καὶ τοὺς ἄλλους  Ἀμφικτύονας   ἀξιοῦντες κοινῇ πολεμῆσαι τοῖς Φωκεῦσι.
[16, 33]   δὲ παρεσημαίνετο: διὰ τὸ τοὺς  Ἀμφικτύονας   ἐκ τοῦ ζημιώματος ἀναθεῖναι, τῶν
[16, 60]   τὸ θεῖον παρανομίας: (τοὺς δὲ  Ἀμφικτύονας   καὶ τὸν Φίλιππον τὰ ὅπλα
[16, 29]   τοὺς πολεμίους δίκην ἐπήνεγκαν εἰς  Ἀμφικτύονας   κατὰ τῶν Σπαρτιατῶν, ὅτι Φοιβίδας
[16, 33]   τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀπόλλωνος οἱ  Ἀμφικτύονες,   ἀναπλάττειν εἰς ὕψος ταῖς ἰδίαις
[16, 31]   ὅτι τούσδε τοὺς ἄνδρας οἱ  Ἀμφικτύονες   στρατευσαμένους μετὰ τῶν ἱεροσύλων θανάτῳ
[16, 60]   ἀκολούθως δὲ τούτοις διέταξαν οἱ  Ἀμφικτύονες   τὰ περὶ τὴν ἐπιμέλειαν τοῦ
[16, 60]   καὶ τοῖς ἀπογόνοις αὐτοῦ τῆς  Ἀμφικτυονίας   καὶ δύο ψήφους ἔχειν, ἃς
[16, 60]   Φωκεῦσι τοῦ ἱεροῦ μηδὲ τοῦ  Ἀμφικτυονικοῦ   συνεδρίου: μὴ ἐξεῖναι δὲ αὐτοῖς
[16, 24]   προστασίας ἀμφισβητῶν καὶ τὰς τῶν  Ἀμφικτυόνων   ἀδίκους ἀποφάσεις ἀκυρῶσαι βουλόμενος βοηθεῖν
[16, 23]   δὲ καὶ τὰς κρίσεις τῶν  Ἀμφικτυόνων   ἀδίκους δεικνύναι κατὰ τὸ δυνατόν:
[16, 24]   τοῦ ποιῆσαι τὰς κρίσεις τῶν  Ἀμφικτυόνων   ἀκύρους: εἶναι γὰρ καὶ κατὰ
[16, 24]   ἐγκρατὴς γένηται τὰ δόγματα τῶν  Ἀμφικτυόνων   ἀκυρώσει. (ὁ δ' Ἀρχίδαμος ἀποδεξάμενος
[16, 24]   ἐπαρθεὶς τῇ νίκῃ τὰς τῶν  Ἀμφικτυόνων   ἀποφάσεις ἔκ τε τῶν στηλῶν
[16, 29]   ἔκρινον ἀκυρῶσαι τὰς κρίσεις τῶν  Ἀμφικτυόνων.   διὰ δὴ ταύτας τὰς αἰτίας
[16, 24]   μεγάλας καὶ ἀδίκους ἀποφάσεις τῶν  Ἀμφικτυόνων.   ἐδήλωσεν οὖν αὐτῷ διότι τοὺς
[16, 32]   καὶ μεγάλαις δίκαις ὑπὸ τῶν  Ἀμφικτυόνων   ἦν καταδεδικασμένος ὁμοίως τοῖς ἄλλοις
[16, 1]   βοηθήσας μετέσχε τοῦ συνεδρίου τῶν  Ἀμφικτυόνων   καὶ διὰ τὴν εἰς τοὺς
[16, 23]   Ἑλλήνων συνεπικυρούντων τὰ δόγματα τῶν  Ἀμφικτυόνων   καὶ τῆς τῶν Φωκέων χώρας
[16, 29]   ἐποιοῦντο, λέγοντες ἀδίκως ὑπὸ τῶν  Ἀμφικτυόνων   καταδεδικάσθαι. (διόπερ κοινοῦ ὄντος τοῦ
[16, 28]   τὸ συμφέρειν αὐτοῖς τὰς τῶν  Ἀμφικτυόνων   κρίσεις βεβαίας εἶναι πρός τε
[16, 59]   ἔκρινεν οὖν συναγαγεῖν τὸ τῶν  Ἀμφικτυόνων   συνέδριον καὶ τούτῳ τὴν περὶ
[16, 23]   ἀπεφαίνετο τοὺς Φωκεῖς κατὰ τῶν  Ἀμφικτυόνων:   τὸ γὰρ παλαιὸν τοῦ μαντείου
[16, 28]   τοῖς Φωκεῦσι. ψηφισαμένων δὲ τῶν  Ἀμφικτυόνων   τὸν πρὸς Φωκεῖς πόλεμον πολλὴ
[16, 29]   διπλοῦ τοῦ ἀδικήματος. (τῶν δ'  Ἀμφικτυόνων   χιλίοις ταλάντοις καταδικασάντων οἱ Λακεδαιμόνιοι
[16, 23]   ὀνομαζομένης Κιρραίας δίκας ὑπέσχον ἐν  Ἀμφικτύοσι   καὶ πολλοῖς ταλάντοις κατεκρίθησαν. οὐκ
[16, 23]   μεγάλας ἐπαγαγόντες τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐν  Ἀμφικτύοσι   κατεδίκασαν αὐτοὺς πολλοῖς χρήμασιν, (οἱ
[16, 23]   ὀφλήματα οἱ μὲν ἱερομνήμονες ἐν  Ἀμφικτύοσι   κατηγόρουν τῶν Φωκέων καὶ τὸ
[16, 60]   Φίλιππος μὲν τὰ δεδογμένα τοῖς  Ἀμφικτύοσι   συγκαταστήσας καὶ πρὸς πάντας φιλοφρονηθεὶς
[16, 70]   κατ' ἐνιαυτὸν ἐντιμοτάτην ἀρχήν, ἣν  ἀμφιπολίαν   Διὸς Ὀλυμπίου καλοῦσιν Συρακόσιοι: καὶ
[16, 3]   τοὺς Ἀθηναίους ὑπὲρ τοῦ τὴν  Ἀμφίπολιν   ἀνακτήσασθαι τὴν πᾶσαν φιλοτιμίαν εἰσφερομένους
[16, 4]   τὸ μηδὲν ἔτι προσποιεῖσθαι τὴν  Ἀμφίπολιν.   (ἀπολυθεὶς δὲ τοῦ πρὸς Ἀθηναίους
[16, 8]   (μετὰ δὲ ταῦτα τῶν τὴν  Ἀμφίπολιν   οἰκούντων ἀλλοτρίως πρὸς αὐτὸν διατεθέντων
[16, 70]   καλοῦσιν Συρακόσιοι: καὶ ᾑρέθη πρῶτος  ἀμφίπολος   Διὸς Ὀλυμπίου Καλλιμένης Ἀλκάδα καὶ
[16, 70]   Σικελιώταις τῆς πολιτείας τῶν  ἀμφιπόλων   ἀρχὴ ἐταπεινώθη, διαμείνασα ἔτη πλείω
[16, 23]   τε πετρήεσσαν. (διόπερ ἔφη δεῖν  ἀμφισβητεῖν   περὶ τῆς τοῦ μαντείου προστασίας
[16, 65]   καὶ τῆς περὶ τὴν πρᾶξιν  ἀμφισβητήσεως   ἐπὶ τὸ συνέδριον ἀναπεμφθείσης οἱ
[16, 27]   ἀλλὰ τῆς τοῦ ἱεροῦ προστασίας  ἀμφισβητῶν:   εἶναι γὰρ Φωκέων αὐτὴν ἰδίαν
[16, 24]   βεβούλευται, τῆς δὲ προγονικῆς προστασίας  ἀμφισβητῶν   καὶ τὰς τῶν Ἀμφικτυόνων ἀδίκους
[16, 33]   ἐμβαλὼν Θρόνιον μὲν ἐκπολιορκήσας ἐξηνδραποδίσατο,  Ἀμφισσεῖς   δὲ καταπληξάμενος ἠνάγκασεν ὑποτάττεσθαι. (τὰς
[16, 55]   τῆς δωρεᾶς, ἀλλ' ἵνα προικίσας  ἀμφοτέρας   συνοικίσῃ καὶ μὴ περιίδῃ μηδὲν
[16, 21]   πρὸς Ἀθηναίους τὸν συμμαχικὸν πόλεμον  ἀμφότεροι   μεγάλας παρασκευὰς ἐποιοῦντο, βουλόμενοι ναυμαχίᾳ
[16, 4]   διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς παρ'  ἀμφοτέροις   ἀνδραγαθίας καὶ πολλῶν μὲν ἀναιρουμένων,
[16, 12]   ἦν μάχη, τῆς παρ'  ἀμφοτέροις   ἀρετῆς οὔσης ἰσομάχου, καὶ πολλοὶ
[16, 86]   χρόνον καὶ πολλῶν πιπτόντων παρ'  ἀμφοτέροις   μέχρι μέν τινος ἀγὼν
[16, 12]   στενὸν τόπον. (διὸ καὶ παρ'  ἀμφοτέροις   οἱ ταῖς ἀνδραγαθίαις πρωτεύοντες συγκατέβησαν
[16, 48]   εἰσβολῶν ἐφήδρευεν. τοιαύτης δὲ παρ'  ἀμφοτέροις   οὔσης τῆς διατάξεως Νικόστρατος μὲν
[16, 46]   ἀγῶνος γενομένου διὰ τὰς παρ'  ἀμφοτέροις   φιλοτιμίας τότε μὲν ἐν τῷ
[16, 85]   συμμαχίας οὐδὲν ἧττον ἔκρινε πρὸς  ἀμφοτέρους   διαγωνίσασθαι: διὸ καὶ προσαναμείνας τοὺς
[16, 4]   περὶ διαλύσεως, ἐφ' ὅτῳ κυρίους  ἀμφοτέρους   εἶναι τῶν τότε κυριευομένων πόλεων:
[16, 52]   δὲ καὶ μετεπέμψατο πρὸς ἑαυτὸν  ἀμφοτέρους   μεθ' ὅλης τῆς συγγενείας: (ἦσαν
[16, 30]   τοῖς Φωκεῦσιν ἀντεστρατοπέδευσαν αἱ δυνάμεις,  ἀμφοτέρων   ἀθροισθέντων εἰς ἕνα τόπον. ~μετὰ
[16, 11]   προσέταξε πλεῖν εἰς τὰς Συρακούσσας.  ἀμφοτέρων   δ' εἰς τὸν αὐτὸν τόπον
[16, 85]   δὲ οὐκ ἔλαττον τῶν δισχιλίων.  (ἀμφοτέρων   δὲ πρὸς τὴν μάχην εὐτρεπῶν
[16, 2]   ἐπὶ πλεῖον τῶν Πυθαγορίων λόγων.  ἀμφοτέρων   δὲ τῶν μαθητῶν προσενεγκαμένων φύσιν
[16, 7]   καταφθαρείσης καὶ πολλῶν ἀνθρώπων παρ'  ἀμφοτέρων   διαφθαρέντων μόγις ταῖς συμφοραῖς νουθετηθέντες
[16, 39]   ἀξιολόγῳ μάχῃ νικησάντων, αἱ δυνάμεις  ἀμφοτέρων   εἰς τὰς οἰκείας πόλεις ἐπανῆλθον.
[16, 74]   συνίσταντο. (μεγάλης δὲ φιλοτιμίας ἐξ  ἀμφοτέρων   συνισταμένης μὲν βασιλεὺς πολλοὺς
[16, 45]   τοῦ πυρὸς ἀφανισθείσης τὴν πυρκαϊ  ὰν   βασιλεὺς ἀπέδοτο πολλῶν ταλάντων:
[16, 88]   τοῖς λόγοις κατήγορος. (γνοίη δ'  ἄν   τις αὐτοῦ τὴν ἐν τοῖς
[16, 94]   κατὰ τὴν διατριβὴν πυθομένου πῶς  ἄν   τις γένοιτο ἐπιφανέστατος, σοφιστὴς
[16, 27]   τοῖς βουλομένοις ἐξετάζειν. ἠξίου δέ,  ἄν   τις δι' ἔχθραν φθόνον
[16, 92]   τοῦ κήρυκος τὸ τελευταῖον εἶπεν,  ἄν   τις ἐπιβουλεύσας Φιλίππῳ τῷ βασιλεῖ
[16, 55]   γενόμενος διεβεβαιώσατο πᾶν τι  ἂν   αἰτήσῃ χαρίσασθαι: δ' εἶπεν
[16, 92]   καὶ περιβόητον, ὅπως μεταπέσοι ποτ'  ἂν   εἰς τοὐναντίον ὑπὸ τῆς τύχης
[16, 60]   θεῷ φόρον τάλαντα ἑξήκοντα, μέχρις  ἂν   ἐκτίσωσι τὰ ἀπογραφέντα χρήματα κατὰ
[16, 49]   εἰς τὴν Ἑλλάδα μεθ' ὧν  ἂν   ἐξενέγκωσι, παρέδωκαν τὸ φρούριον. (μετὰ
[16, 94]   Παυσανίας προλαβὼν τῆς διώξεως ἔφθασεν  ἂν   ἐπὶ τὸν ἵππον ἀναπηδήσας, εἰ
[16, 17]   διὰ τὸ τοῦτον δοκεῖν μηδέποτ'  ἂν   ἐπιθέσθαι τυραννίδι, τῶν δὲ ἀποφαινομένων
[16, 81]   πρέσβεις ἐξέπεμψαν, προστάξαντες ἐφ' οἷς  ἂν   δυνατὸν συνθέσθαι τὴν εἰρήνην.
[16, 60]   ἵππους μήτε ὅπλα κτήσασθαι, μέχρις  ἂν   οὗ τὰ χρήματα ἐκτίσωσι τῷ
[16, 9]   Εὐρώπην κατέλυσεν ἀνελπίστως. (τίς γὰρ  ἂν   πιστεύσειεν ὅτι δυσὶ φορτηγοῖς ναυσὶ
[16, 26]   δὲ κατασκευασθῆναι μηχανὴν, ἐφ' ἣν  ἀναβαίνουσαν   ἀσφαλῶς ἐνθουσιάζειν καὶ μαντεύεσθαι τοῖς
[16, 25]   τῷ μαντείῳ τὴν Πυθίαν ἠνάγκασεν  ἀναβᾶσαν   ἐπὶ τὸν τρίποδα δοῦναι τὸν
[16, 76]   κατὰ τὴν εἰς τὸν λόφον  ἀνάβασιν   ἀλλήλων ὑπερέχουσι καὶ τὸ σχῆμα
[16, 27]   πάτρια διηπειλήσατο καὶ συνηνάγκασε τὴν  ἀνάβασιν   ποιεῖσθαι ἐπὶ τὸν τρίποδα. ἀποφθεγξαμένης
[16, 25]   ἱερῷ καὶ μισθοφόρους ἤθροιζε πολλούς,  ἀναβιβάσας   τοὺς μισθοὺς καὶ ποιήσας ἡμιολίους,
[16, 1]   εὐμνημόνευτον καὶ σαφῆ γενέσθαι τοῖς  ἀναγινώσκουσιν.   (αἱ μὲν γὰρ ἡμιτελεῖς πράξεις
[16, 65]   τυραννίσι πολλαῖς καὶ ποικίλαις δουλεύειν  ἀναγκαζόμενοι   πρέσβεις ἐξέπεμψαν εἰς Κόρινθον, ἀξιοῦντες
[16, 18]   σίτου, καὶ τῇ σπάνει τῶν  ἀναγκαίων   δεινῶς πιεζούμενοι μέχρι μέν τινος
[16, 2]   καὶ φόρους τοῖς κρατήσασι τελεῖν  ἀναγκασθέντος   οἱ μὲν Ἰλλυριοὶ λαβόντες εἰς
[16, 18]   τῆς δὲ φύσεως ὑπὸ τῆς  ἀνάγκης   ἡττωμένης καὶ τῆς σωτηρίας ἀπογινωσκομένης
[16, 56]   κατακοπὲν χρυσίον εἰς ἀργυρίου λόγον  ἀναγομένων   τῶν χρημάτων εὑρίσκεσθαι τάλαντα τετρακισχίλια:
[16, 92]   ἦν καὶ τῶν Ἀθηναίων.  (ἀναγορευομένου   δὲ τοῦ στεφάνου τούτου διὰ
[16, 51]   τὰς ἐκ τῶν ἀρχαίων ἱερῶν  ἀναγραφάς,   ἃς ὕστερον Βαγώας πολλῶν χρημάτων
[16, 5]   καὶ τὰς κατὰ μέρος πράξεις  ἀναγράφειν   πειρασόμεθα. ~ἐπ' ἄρχοντος γὰρ Ἀθήνησι
[16, 9]   τούτων τῶν λόγων ἐπὶ τὴν  ἀναγραφὴν   τῶν κατὰ μέρος πεπραγμένων τρεψόμεθα.
[16, 61]   ~δίκαιον δ' εἶναι νομίζομεν πρῶτον  ἀναγράψαι   τὴν ἐκ θεῶν γενομένην τοῖς
[16, 60]   οἰκείοις χρόνοις τὰ κατὰ μέρος  ἀναγράψομεν,   νῦν δ' ἐπὶ τὸ συνεχὲς
[16, 65]   ὕστερον ἐν τοῖς οἰκείοις χρόνοις  ἀναγράψομεν,   νῦν δ' ἐπὶ τὸ συνεχὲς
[16, 50]   μέρος ἐν τοῖς οἰκείοις χρόνοις  ἀναγράψομεν.   ~τότε δὲ μετὰ τὴν τῆς
[16, 43]   βασιλεὺς ἐκ τῆς Βαβυλῶνος τὴν  ἀνάζευξιν   ποιησάμενος μετὰ τῆς δυνάμεως προῆγεν
[16, 80]   εἰς τὸ τοῦ Ποσειδῶνος ἱερὸν  ἀναθεῖναι.   ~πολλῶν δὲ καὶ χρημάτων καταληφθέντων
[16, 33]   τοὺς Ἀμφικτύονας ἐκ τοῦ ζημιώματος  ἀναθεῖναι,   τῶν Φωκέων εἰς τὸ ἱερὸν
[16, 57]   καὶ τὰ ἀγάλματα τὰ εἰς  ἀνάθεσιν   ὑφ' ἡμῶν τοῖς θεοῖς ἀπεσταλμένα
[16, 30]   χρημάτων πλειόνων ἠναγκάζετο τοῖς ἱεροῖς  ἀναθήμασιν   ἐπιβάλλειν τὰς χεῖρας καὶ συλᾶν
[16, 83]   κατεσκευάσθη κατ' ἐκείνους τοὺς χρόνους  ἀναθήματα,   ἐν μὲν ταῖς Συρακούσσαις
[16, 28]   προσδεομένου χρημάτων τῶν μὲν ἱερῶν  ἀναθημάτων   ἀπείχετο, τοὺς δὲ Δελφοὺς εὐδαιμονίᾳ
[16, 27]   σταθμὸν καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν  ἀναθημάτων   ἕτοιμος εἶναι παραδοῦναι τοῖς βουλομένοις
[16, 61]   δὲ τρίτος καὶ πλεῖστα τῶν  ἀναθημάτων   κατακόψας Φάυλλος πολυχρονίῳ νόσῳ νοσήσας
[16, 56]   Ὀνομάρχου στρατηγήσας οὐκ ὀλίγα τῶν  ἀναθημάτων   κατέκοψεν εἰς τὰς τῶν ξένων
[16, 56]   πρῶτος ἄρξας Φιλόμηλος ἀπέσχετο τῶν  ἀναθημάτων,   δὲ δεύτερος, προσαγορευόμενος μὲν
[16, 56]   τάλαντα τετρακισχίλια: τῶν δ' ἀργυρῶν  ἀναθημάτων   τῶν τε ὑπὸ Κροίσου καὶ
[16, 56]   προστιθεμένων δὲ καὶ τῶν χρυσῶν  ἀναθημάτων   ὑπερβάλλειν τὰ μύρια τάλαντα. (ἔνιοι
[16, 4]   καὶ πολλῶν κατὰ τὴν φυγὴν  ἀναιρεθέντων   μὲν Φίλιππος ἀνακαλεσάμενος τῇ
[16, 88]   βασιλέως, ὅτε συνέβη καὶ αὐτὸν  ἀναιρεθῆναι   τὸν Ἀρχίδαμον. (οὗτος μὲν οὖν
[16, 17]   κήρυκα περὶ τῆς τῶν νεκρῶν  ἀναιρέσεως   τήν τε τῶν νεκρῶν ἀναίρεσιν
[16, 94]   μνήμῃ συμπεριληφθήσεσθαι καὶ τὸν τὴν  ἀναίρεσιν   αὐτοῦ ποιησάμενον. (ἀνενέγκας δὲ πρὸς
[16, 25]   νεκρῶν οὐ δυνηθεὶς κρατῆσαι τὴν  ἀναίρεσιν   αὐτῶν διὰ κήρυκος ᾐτήσατο. οἱ
[16, 13]   τετελευτηκότας, ὀκτακοσίους ὄντας, λαβὼν τὴν  ἀναίρεσιν   αὐτῶν ἔθαψε λαμπρῶς, χρυσοῖς μὲν
[16, 17]   ἀναιρέσεως τήν τε τῶν νεκρῶν  ἀναίρεσιν   ἔδωκε καὶ τοὺς ἁλόντας πολλοὺς
[16, 25]   ᾐτήσατο. οἱ δὲ Λοκροὶ τὴν  ἀναίρεσιν   οὐ συγχωροῦντες ἀπόκρισιν ἔδωκαν ὅτι
[16, 4]   ἀμφοτέροις ἀνδραγαθίας καὶ πολλῶν μὲν  ἀναιρουμένων,   ἔτι δὲ πλειόνων τιτρωσκομένων
[16, 75]   κατὰ τὴν πόλιν πολλῶν μὲν  ἀναιρουμένων,   οὐκ ὀλίγων δὲ τραυματιζομένων, τῶν
[16, 19]   μὲν οὖν νύκτα διετέλεσαν ἀλλήλους  ἀναιροῦντες   ὡς ἔτυχε διὰ τὸ σκότος
[16, 4]   φυγὴν ἀναιρεθέντων μὲν Φίλιππος  ἀνακαλεσάμενος   τῇ σάλπιγγι τοὺς Μακεδόνας καὶ
[16, 78]   τὴν ἀπορίαν ἀποδεδωκώς. (συνεβούλευεν οὖν  ἀνακάμπτειν   εἰς τὰς Συρακούσσας καὶ τοὺς
[16, 14]   τοὺς τυράννους καὶ ταῖς πόλεσιν  ἀνακτησάμενος   τὴν ἐλευθερίαν μεγάλην εὔνοιαν εἰς
[16, 36]   ἐξέπεσεν τῆς πόλεως, Ἱππαρῖνος δὲ  ἀνακτησάμενος   τὴν πατρῴαν δυναστείαν ἦρξεν ἔτη
[16, 3]   Ἀθηναίους ὑπὲρ τοῦ τὴν Ἀμφίπολιν  ἀνακτήσασθαι   τὴν πᾶσαν φιλοτιμίαν εἰσφερομένους καὶ
[16, 87]   τῆς αἰχμαλωσίας ἀπολύσαντα πρὸς ἑαυτὸν  ἀναλαβεῖν   ἐντίμως. (τέλος δ' ὑπὸ τοῦ
[16, 19]   δ' τῶν μισθοφόρων στρατηγὸς  ἀναλαβεῖν   καὶ ἀναμαχέσασθαι βουλόμενος τὴν ἧτταν
[16, 40]   αἰτίας τοῦ πολέμου προεκθησόμεθα μικρὸν  ἀναλαβόντες   τοὺς οἰκείους χρόνους. τῶν γὰρ
[16, 61]   Φάλαικος τὰ λείψανα τῆς ἱεροσυλίας  ἀναλαβὼν   ἐν πλάναις καὶ μεγάλοις φόβοις
[16, 51]   καὶ τὰ πλεῖστα τῶν χρημάτων  ἀναλαβὼν   ἔφυγεν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν. (Ἀρταξέρξης
[16, 35]   ἐκ τῆς Θετταλίας. (Ὀνόμαρχος δ'  ἀναλαβὼν   πᾶσαν τὴν δύναμιν καὶ νομίζων
[16, 42]   πεζικὰς καὶ ἱππικὰς δυνάμεις εὐθὺς  ἀναλαβὼν   προῆγεν ἐπὶ τοὺς Φοίνικας: ἐν
[16, 68]   δὲ ταῦτα μὲν Ἱκέτας  ἀναλαβὼν   τῶν στρατιωτῶν τοὺς ἀρίστους πεντακισχιλίους
[16, 65]   ὀρεγόμενος, τότε δὲ τοὺς ἀπόρους  ἀναλαμβάνων   καὶ πανοπλίαις κατασκευαζόμενος καὶ τοὺς
[16, 63]   οἱ δὲ περιλειφθέντες τῶν μισθοφόρων  ἀναληφθέντες   ὑπὸ Ἠλείων φυγάδων εἰς τὴν
[16, 54]   εἰπόντος τινὸς αὐτῷ τῶν ἐγχωρίων  ἀνάλωτον   αὐτὴν ἐκ βίας ὑπάρχειν, ἐπερωτῆσαι
[16, 9]   καὶ νεώρια καὶ κατεσκευασμένας ἀκροπόλεις  ἀναλώτους,   ἔτι δὲ συμμάχων δυνατῶν ἔχοντα
[16, 19]   τῶν μισθοφόρων στρατηγὸς ἀναλαβεῖν καὶ  ἀναμαχέσασθαι   βουλόμενος τὴν ἧτταν νυκτὸς ἐκτεταγμένῃ
[16, 80]   δ' ἐπὶ τὸν ποταμὸν τρεπομένων,  ἀναμὶξ   ἱππέων τε καὶ πεζῶν, καὶ
[16, 9]   τούτων ἁπάντων μεῖζον τε  ἀνανδρία   τοῦ τυράννου καὶ τὸ τῶν
[16, 70]   χρήματα. (οὗτος μὲν οὖν δι'  ἀνανδρίαν   καὶ ταπεινότητα ψυχῆς τήν τε
[16, 5]   δεδέσθαι τυραννίδα διὰ τὴν ἰδίαν  ἀνανδρίαν   παραδόξως ἀπέβαλεν. τὰς δὲ αἰτίας
[16, 79]   διῆλθε μὲν τὴν τῶν Φοινίκων  ἀνανδρίαν,   ὑπέμνησε δὲ τῆς Γέλωνος εὐημερίας.
[16, 23]   καθιερουμένην τὴν χώραν οὐ μόνον  ἄνανδρον   ὑπάρχειν, ἀλλὰ καὶ κίνδυνον ἐπιφέρειν
[16, 19]   τῶν Συρακοσίων ἐκ τῆς μέθης  ἀνανήφοντες   ἐπειρῶντο βοηθεῖν, ἐμποδιζόμενοι δὲ τὰς
[16, 93]   καὶ παροινίαν ἑταιρικήν. (ὁ δὲ  ἀνανήψας   ἐκ τῆς μέθης καὶ τῇ
[16, 39]   Τέλφουσαν καὶ συχνοὺς ἀνελόντες ἐζώγρησαν  Ἀνάξανδρόν   τε τὸν ἡγούμενον καὶ τῶν
[16, 49]   πρὸς ἕτερα μέρη καὶ τὸν  ἀναξηρανθέντα   τόπον χώσας μηχανὰς προσήγαγε τῇ
[16, 55]   καὶ μὴ περιίδῃ μηδὲν παθούσας  ἀνάξιον   τῆς ἡλικίας. (μετὰ δὲ ταῦθ'
[16, 65]   πρᾶξιν ἀμφισβητήσεως ἐπὶ τὸ συνέδριον  ἀναπεμφθείσης   οἱ μὲν ἐχθροὶ τοῦ Τιμολέοντος
[16, 94]   ἔφθασεν ἂν ἐπὶ τὸν ἵππον  ἀναπηδήσας,   εἰ μὴ τῆς ὑποδέσεως περὶ
[16, 33]   ἱερῷ τοῦ Ἀπόλλωνος οἱ Ἀμφικτύονες,  ἀναπλάττειν   εἰς ὕψος ταῖς ἰδίαις χερσὶ
[16, 80]   οἱ μὲν τὸν ἱερὸν λόχον  ἀναπληροῦντες   καὶ τὸν μὲν ἀριθμὸν ὄντες
[16, 32]   καὶ τὰς τῶν τετελευτηκότων τάξεις  ἀναπληρώσας   καὶ τῷ πλήθει τῶν ξενολογηθέντων
[16, 7]   καὶ τῆς νεὼς τοῖς ἐμβόλοις  ἀναρραγείσης   κατεπονεῖτο. (οἱ μὲν οὖν ἐπὶ
[16, 19]   καὶ τῆς ταραχῆς, ἔτι δὲ  ἀναρχίας   τοὺς ἐλαττουμένους ἐμποδιζούσης. (κρατηθείσης δὲ
[16, 87]   παρρησίᾳ καὶ λόγον ἀποφθέγξασθαι δυνάμενον  ἀναστεῖλαι   τὴν τοῦ βασιλέως ἀσέλγειαν. (φασὶ
[16, 54]   οὐ μὴν πόλις γε  ἀναστεῖλαι   τῆς ἐπὶ τὴν προδοσίαν ὁρμῆς
[16, 7]   τῷ καθ' ἡμᾶς βίῳ Καίσαρος  ἀναστήσαντος   τοὺς Ταυρομενίτας ἐκ τῆς πατρίδος
[16, 31]   τὴν ἡγεμονίαν καὶ μετὰ τῆς  ἀνασωζομένης   δυνάμεως ἀναχωρήσας ἀνελάμβανε τοὺς ἐκ
[16, 56]   τῶν ξένων μισθοφοράς. (τὰς γὰρ  ἀνατεθείσας   ὑπὸ Κροίσου τοῦ Λυδῶν βασιλέως
[16, 56]   Κροίσου καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων  ἀνατεθέντων   τοὺς πάντας στρατηγοὺς δεδαπανηκέναι τάλαντα
[16, 23]   τῇ τῶν ἁπάντων τοῦ βίου  ἀνατροπῇ.   (ἐπειρᾶτο δὲ καὶ τὰς κρίσεις
[16, 18]   οὗτος μὲν οὖν ἐκ Λοκρῶν  ἀναχθεὶς   ἐτέλει τὸν εἰς Συρακούσσας πλοῦν.
[16, 9]   πρὸς Κεφαλληνίαν δυσὶ φορτίσι ναυσὶν  ἀναχθεὶς   κατέπλευσε τῆς Ἀκραγαντίνης εἰς τὴν
[16, 31]   καὶ μετὰ τῆς ἀνασωζομένης δυνάμεως  ἀναχωρήσας   ἀνελάμβανε τοὺς ἐκ τῆς φυγῆς
[16, 49]   δ' ἐπύθοντο τὴν τοῦ βασιλέως  ἀναχώρησιν   εἰς Μέμφινκαταπλαγέντες περὶ διαλύσεων ἐπρεσβεύοντο.
[16, 65]   χαριέστεροι συνηγοροῦντες συνεβούλευον σώζειν τὸν  ἄνδρα.   (ἀκρίτου δ' ἔτι τῆς ζητήσεως
[16, 90]   δὲ Συρακόσιοι μεγάλως ἀποδεδεγμένοι τὸν  ἄνδρα   διά τε τὴν ἀρετὴν καὶ
[16, 52]   φίλων. (τιμήσας δ' ἀριστείοις τὸν  ἄνδρα   ἐδωρήσατο αὐτῷ ἀργυρίου μὲν ἑκατὸν
[16, 93]   ἐπαινούντων ἅμα καὶ μακαριζόντων τὸν  ἄνδρα   παράδοξος καὶ παντελῶς ἀνέλπιστος ἐφάνη
[16, 47]   καὶ τούτῳ παρακαθεσταμένον ἡγεμόνα Πέρσην,  ἄνδρα   προκεκριμένον ἐπ' ἀρετῇ τε καὶ
[16, 6]   Διονύσιος ἔκρινεν ἐκποδὼν ποιήσασθαι τὸν  ἄνδρα,   συλλαβὼν ἐπὶ θανάτῳ. δὲ
[16, 65]   δέ τι συνέβη περὶ τὸν  ἄνδρα   συμπεσεῖν, συνελάβετο αὐτῷ πρὸς
[16, 87]   τῆς ὕβρεως ἀποτρίψασθαι, τὸν δ'  ἄνδρα   τὸν χρησάμενον τῇ παρρησίᾳ θαυμάσαι
[16, 92]   τῆς Μακεδονίας οὐ μόνον κατ'  ἄνδρα   τῶν ἐπιφανῶν ἐστεφάνωσαν αὐτὸν χρυσοῖς
[16, 65]   τοὐναντίον ἀπεφαίνοντο δεῖν ἐπαινεῖν τὸν  ἄνδρα   ὡς τυραννοκτόνον. (τῆς δὲ γερουσίας
[16, 86]   τοῖς θεοῖς ἔθυσε καὶ τοὺς  ἀνδραγαθήσαντας   κατὰ τὴν ἀξίαν ἐτίμησεν. ~λέγουσι
[16, 13]   ὑπὲρ τῆς τυραννίδος: τοὺς δ'  ἀνδραγαθήσαντας   μεγάλαις δωρεαῖς ἐτίμησε. πρὸς δὲ
[16, 53]   τὰς ἐναντιουμένας κατεπλήξατο. τοὺς δὲ  ἀνδραγαθήσαντας   τῶν στρατιωτῶν κατὰ τὴν μάχην
[16, 4]   νίκαις καὶ ταῖς τῶν Ἰλλυριῶν  ἀνδραγαθίαις   ἀπήντα τοῖς πολεμίοις μετὰ τῆς
[16, 85]   ταῖς προθυμίαις, ἔτι δὲ ταῖς  ἀνδραγαθίαις   ἐφάμιλλοι καθειστήκεισαν, τῷ δὲ πλήθει
[16, 12]   καὶ παρ' ἀμφοτέροις οἱ ταῖς  ἀνδραγαθίαις   πρωτεύοντες συγκατέβησαν εἰς τὸν κίνδυνον:
[16, 86]   φιλοτιμουμένου τῷ πατρὶ τὴν ἰδίαν  ἀνδραγαθίαν   ἐνδείξασθαι καὶ φιλοτιμίας ὑπερβολὴν οὐκ
[16, 79]   οὐ μόνον διὰ τὰς ἰδίας  ἀνδραγαθίας,   ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν τῶν
[16, 4]   τὴν ὑπερβολὴν τῆς παρ' ἀμφοτέροις  ἀνδραγαθίας   καὶ πολλῶν μὲν ἀναιρουμένων, ἔτι
[16, 75]   ἔπαθλα προεκαλεῖτο τὰς τῶν ἀγωνιζομένων  ἀνδραγαθίας:   (οἱ μὲν γὰρ Μακεδόνες ἐλπίζοντες
[16, 16]   μὲν πρῶτον διὰ τῆς ἰδίας  ἀνδραγαθίας   προτεροῦντος, ὕστερον δ' ἀποληφθέντος ὑπὸ
[16, 81]   τοῖς στρατιώταις ἔχειν ἔπαθλα τῆς  ἀνδραγαθίας.   (τῶν δὲ Καρχηδονίων οἱ διαφυγόντες
[16, 95]   διὰ τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις  ἀνδραγαθίας   ὡς διὰ τῆς ἐν τοῖς
[16, 45]   Σαυνίτας συνθήκας ἐποιήσαντο, Ταρκυνίους δὲ  ἄνδρας   διακοσίους καὶ ἑξήκοντα δημοσίᾳ ἐθανάτωσαν
[16, 48]   γὰρ τοὺς τότε στρατηγοὺς ἐπιφανεῖς  ἄνδρας   καὶ διαφέροντας ἀρετῇ τε καὶ
[16, 31]   πόλεως ἐκήρυξαν ὅτι τούσδε τοὺς  ἄνδρας   οἱ Ἀμφικτύονες στρατευσαμένους μετὰ τῶν
[16, 3]   τὸ κρεῖττον διορθωσάμενος καὶ τοὺς  ἄνδρας   τοῖς πολεμικοῖς ὅπλοις δεόντως κοσμήσας,
[16, 52]   βασιλέως ἔπεισεν αὐτὸν ἀπολῦσαι τοὺς  ἄνδρας   τῶν ἐγκλημάτων. εὐθὺς δὲ καὶ
[16, 9]   ἰδία λαμπρότης τῆς ψυχῆς καὶ  ἀνδρεία   καὶ τῶν ἐλευθεροῦσθαι μελλόντων
[16, 1]   βασιλεὺς οὗτος ἀγχινοίᾳ στρατηγικῇ καὶ  ἀνδρείᾳ   καὶ λαμπρότητι ψυχῆς διαφέρων. ἵνα
[16, 18]   τὰς Συρακούσσας Νύψιον τὸν Νεαπολίτην,  ἀνδρείᾳ   καὶ συνέσει στρατηγικῇ διαφέροντα: συνεξέπεμψε
[16, 65]   Τιμολέοντα Τιμαινέτου, πρωτεύοντα τῶν πολιτῶν  ἀνδρείᾳ   τε καὶ συνέσει στρατηγικῇ καὶ
[16, 95]   ἐπὶ τῇ κατὰ τὰς μάχας  ἀνδρείᾳ:   (τῶν μὲν γὰρ κατὰ τοὺς
[16, 3]   λόγου δεινότητι προτρεπόμενος ἐπὶ τὴν  ἀνδρείαν   εὐθαρσεῖς ἐποίησε, τὰς δὲ στρατιωτικὰς
[16, 6]   μεγάλην ἔχων προκοπὴν καὶ κατ'  ἀνδρείαν   καὶ στρατηγίαν πολὺ προέχων τῶν
[16, 86]   ἡλικίαν ὄντα, διάδηλον δὲ τὴν  ἀνδρείαν   καὶ τὴν ὀξύτητα τῆς ἐνεργείας
[16, 8]   τοῖς Μακεδόσιν ἐπὶ+ τοῖς δι'  ἀνδρείαν   κατωρθωμένοις. (μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[16, 93]   ἐν δὲ τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν  ἀνδρεῖος.   διόπερ βασιλεὺς πραῦ̈ ναι
[16, 50]   Ἀρταξέρξην, κατὰ δὲ τὰς πράξεις  ἀνδρείως   καὶ πιστῶς ἅπαντα διοικῶν: (ὁ
[16, 93]   πρὸς αὐτὸν ἐχρήσατο λόγοις, φήσας  ἀνδρόγυνον   εἶναι καὶ τοὺς τῶν βουλομένων
[16, 7]   Συρακούσσας. ~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις  Ἀνδρόμαχος   Ταυρομενίτης, Τιμαίου μὲν τοῦ
[16, 68]   παντὸς πεφρονηκὼς τὰ τῶν Συρακοσίων,  Ἀνδρόμαχος,   φιλοφρόνως ὑπεδέξατο τοὺς διωκομένους καὶ
[16, 11]   τὸν χρόνον ἐπιλελησμένοι δι' ἑνὸς  ἀνδρὸς   ἀρετὴν ἀπελύθησαν τῆς συμφορᾶς. (Διονύσιος
[16, 11]   Δίωνα καὶ τὴν ἀρετὴν τοῦ  ἀνδρὸς   πάντες ἀπεδέχοντο μειζόνως κατ'
[16, 86]   δὲ καὶ πολλῶν αὐτῷ συναγωνιζομένων  ἀνδρῶν   ἀγαθῶν πρῶτος τὸ συνεχὲς τῆς
[16, 11]   ἐξαπέστειλαν πρέσβεις τοὺς ἀξιολογωτάτους τῶν  ἀνδρῶν:   δὲ Διονύσιος τούτοις μὲν
[16, 30]   μισθῶν. (τῶν μὲν οὖν ἐπιεικῶν  ἀνδρῶν   οὐδεὶς ἀπεγράψατο πρὸς τὴν στρατείαν
[16, 79]   μὲν τούτων κόλασιν εἰς ἕτερον  ἀνεβάλετο   καιρόν, γράψας δὲ πρὸς τοὺς
[16, 11]   Διονύσιος τούτοις μὲν φυλακὴν περιστήσας  ἀνεβάλετο   τὴν ἔντευξιν, αὐτὸς δ' ὁρῶν
[16, 13]   αἰεί τινας εὐλόγους προφάσεις ποριζόμενος  ἀνεβάλλετο,   ἐν τοσούτῳ δὲ τὸ λοιπὸν
[16, 19]   τούτων οἱ κράτιστοι τῶν μισθοφόρων  ἀνέβησαν   ἐπὶ τὸ τεῖχος καὶ τοὺς
[16, 10]   πλῆθος ὥσπερ ἀπὸ μιᾶς φωνῆς  ἀνεβόησε   στρατηγοὺς αἱρεῖσθαι τόν τε Δίωνα
[16, 78]   προσηκούσης τιμωρίας, καθάπερ μικρῷ πρότερον  ἀνεγράψαμεν,   μόνος οὗτος διαλεληθὼς τὸ θεῖον
[16, 14]   καὶ τοὺς μισθοφόρους χρήμασι πείσαντες  ἀνέδειξαν   ἑαυτοὺς τυράννους καὶ πολλοὺς μὲν
[16, 93]   τὰς φερομένας ἐπ' αὐτὸν πληγὰς  ἀνεδέξατο   τῷ ἰδίῳ σώματι καὶ μετήλλαξεν.
[16, 12]   ἐσχάτους κινδύνους ὑπὲρ τῆς νίκης  ἀνεδέχοντο.   (μετὰ δὲ ταῦτα Δίων μὲν
[16, 37]   τῇ γὰρ ἀφθονίᾳ τῶν χρημάτων  ἀνέδην   χρώμενος οὐ μόνον ἰδιώτας πολλοὺς
[16, 32]   ἄλλους ἀπὸ τῆς ὁμοίας κακίας  ἀνέζευξαν   εἰς τὴν οἰκείαν. (οἱ δὲ
[16, 20]   ἀλλὰ τοὺς μισθοφόρους πείσας παραχρῆμα  ἀνέζευξε   καὶ διανύσας ὀξέως τὴν εἰς
[16, 68]   ἐπιτηδείων ἐκλιπόντων μὲν Ἱκέτας  ἀνέζευξεν   εἰς Λεοντίνους ἐκ ταύτης γὰρ
[16, 68]   προσλαβόμενος παρὰ τῶν Ταυρομενίων στρατιώτας  ἀνέζευξεν   ἐκ τοῦ Ταυρομενίου, τοὺς ἅπαντας
[16, 17]   ξένων καὶ μετ' ἐκείνων ταχθεὶς  ἀνέζευξεν   ἐπὶ τοὺς Λεοντίνους. (οἱ δὲ
[16, 74]   (ἐξισωθέντες οὖν πάλιν τοῖς πολεμίοις  ἀνεθάρρησαν   καὶ τετολμηκότως τοὺς ὑπὲρ τῆς
[16, 85]   διπλασάσας τὴν προϋ πάρχουσαν δύναμιν  ἀνεθάρρησε   ταῖς ἐλπίσιν. (εὐθὺ δὲ καὶ
[16, 33]   τὸν κολοττὸν τὸν χαλκοῦν, ὃν  ἀνέθηκαν   ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀπόλλωνος
[16, 24]   Θρακίδας καλουμένους τῶν Δελφῶν ἐναντιουμένους  ἀνεῖλε   καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν ἐδήμευσε:
[16, 25]   Λοκροῖς καὶ πᾶσαν εἰσενεγκάμενος φιλοτιμίαν  ἀνεῖλέ   τινας τῶν πολεμίων καὶ τῶν
[16, 3]   καὶ συνάψας μάχην πολλοὺς μὲν  ἀνεῖλε   τῶν μισθοφόρων, τοὺς δὲ λοιποὺς
[16, 28]   νικήσας Φιλόμηλος πολλοὺς μὲν  ἀνεῖλε   τῶν πολεμίων, οὐκ ὀλίγους δ'
[16, 45]   τὸν Τέννην μηκέτι χρήσιμον ὑπάρχειν  ἀνεῖλεν.   οἱ δὲ Σιδώνιοι πρὸ μὲν
[16, 35]   ἐνίκησε καὶ πολλοὺς τῶν Μακεδόνων  ἀνεῖλεν.   Φίλιππος δ' εἰς τοὺς ἐσχάτους
[16, 38]   Βοιωτοὶ νυκτὸς ἐπιθέμενοι τοῖς Φωκεῦσιν  ἀνεῖλον   αὐτῶν οὐκ ὀλίγους: ἐπαρθέντες δὲ
[16, 14]   καὶ πολλοὺς μὲν τῶν ἀντιπραττομένων  ἀνεῖλον,   κατασκευασάμενοι δὲ τὴν δύναμιν ἀξιόλογον
[16, 12]   καὶ πολλοὺς μὲν τῶν φυλάκων  ἀνεῖλον,   τοῦ δὲ τείχους ἐντὸς γενόμενοι
[16, 37]   ποταμὸν ἐνίκησαν πάλιν Βοιωτοὶ καὶ  ἀνεῖλον   τῶν πολεμίων ὑπὲρ τοὺς πεντακοσίους,
[16, 37]   οἱ Βοιωτοὶ καὶ πεντήκοντα μὲν  ἀνεῖλον   τῶν Φωκέων, ἑκατὸν δὲ καὶ
[16, 94]   τῆς γῆς ἀνιστάμενον καὶ συγκεντήσαντες  ἀνεῖλον.   ~Φίλιππος μὲν οὖν μέγιστος γενόμενος
[16, 75]   κατέβαλλε καὶ διὰ τῶν ὀξυβελῶν  ἀνείργων   τοὺς ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων ἅμα
[16, 45]   πρώτων Σιδωνίων μεθ' ἱκετηριῶν ἀπαντησάντων  ἀνεκαλέσατο   τὸν Τέννην καὶ ἐπηρώτησεν εἰ
[16, 3]   δ' αὐτῷ προσέχοντος μὲν  ἀνέκαμπτεν   εἰς τὴν Μεθώνην, δὲ
[16, 8]   καλουμένης λίμνης κατοικοῦντας ὑπηκόους πεποιημένος  ἀνέκαμψεν   εἰς τὴν Μακεδονίαν, συντεθειμένος ἔνδοξον
[16, 37]   στρατιωτῶν. (ἔχων γὰρ χρημάτων πλῆθος  ἀνέκλειπτον   πολλοὺς μὲν μισθοφόρους ἤθροισεν, οὐκ
[16, 46]   Εὐαγόρας πατρῴαν ἀρχὴν τὴν Σαλαμινίων  ἀνεκτᾶτο   καὶ διὰ τοῦ βασιλέως τῶν
[16, 69]   τὴν Μεσσήνην μετατεθειμένην πρὸς Καρχηδονίους  ἀνεκτήσατο.   (καὶ τὰ μὲν κατὰ Σικελίαν
[16, 40]   τῆς ἰδίας ἐνεργείας τὴν Αἴγυπτον  ἀνεκτήσατο   καὶ Φοινίκην καὶ Κύπρον. (ἵνα
[16, 31]   μετὰ τῆς ἀνασωζομένης δυνάμεως ἀναχωρήσας  ἀνελάμβανε   τοὺς ἐκ τῆς φυγῆς ἐπανιόντας.
[16, 92]   δὲ καὶ τὸν πυθόχρηστον χρησμὸν  ἀνελογίζετο,   παραπλησίαν ἔχοντα διάνοιαν τοῖς ὑπὸ
[16, 94]   εἰ τὸν τὰ μέγιστα πράξαντα  ἀνέλοι:   τῇ γὰρ περὶ τούτου μνήμῃ
[16, 39]   πολεμίους περὶ Τέλφουσαν καὶ συχνοὺς  ἀνελόντες   ἐζώγρησαν Ἀνάξανδρόν τε τὸν ἡγούμενον
[16, 50]   τῶν τειχῶν ὑπάρχουσι καὶ πάντας  ἀνελόντες   τὸν Βαγώαν αὐτὸν ἐζώγρησαν. (ὁ
[16, 11]   καὶ τῶν γυναικῶν ἐπὶ ταῖς  ἀνελπίστοις   εὐημερίαις ὀλολυγμὸς πολὺς καὶ καθ'
[16, 93]   τὸν ἄνδρα παράδοξος καὶ παντελῶς  ἀνέλπιστος   ἐφάνη κατὰ τοῦ βασιλέως ἐπιβουλὴ
[16, 18]   τοῖς Συρακοσίοις τὸν εἰρημένον τρόπον  ἀνελπίστως   διεφυλάχθη, (οἱ δὲ Συρακόσιοι πληρώσαντες
[16, 68]   διανύσας ἐπὶ τὸ Ἄδρανον δευτεραῖος  ἀνελπίστως   ἐπέθετο τοῖς περὶ τὸν Ἱκέταν
[16, 59]   (ὁ δὲ βασιλεὺς ἄνευ μάχης  ἀνελπίστως   καταλύσας τὸν ἱερὸν πόλεμον συνήδρευε
[16, 12]   ἐκβοηθοῦντας διηγωνίζοντο. (ὁ δὲ Δίων  ἀνελπίστως   παρεσπονδημένος μετὰ τῶν ἀρίστων στρατιωτῶν
[16, 9]   τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην κατέλυσεν  ἀνελπίστως.   (τίς γὰρ ἂν πιστεύσειεν ὅτι
[16, 79]   καὶ συνέβη γενέσθαι: (περιεγένοντο γὰρ  ἀνελπίστως   τῶν πολεμίων οὐ μόνον διὰ
[16, 68]   καὶ πλείους τῶν τρισχιλίων μισθοφόρων  ἀνελὼν   τοὺς λοιποὺς φυγεῖν ἠνάγκασεν. ὀξεῖ
[16, 21]   δὲ γίνεσθαι τῆς ναυμαχίας μέγας  ἄνεμος   ἐπιπεσὼν διεκώλυσεν αὐτῶν τὴν προαίρεσιν.
[16, 94]   τὸν τὴν ἀναίρεσιν αὐτοῦ ποιησάμενον.  (ἀνενέγκας   δὲ πρὸς τὴν ἰδίαν ὀργὴν
[16, 56]   ἑστίαν καὶ τὸν τρίποδα φιλοτίμως  ἀνέσκαπτον.   δὲ μηνύσας τὸν θησαυρὸν
[16, 49]   ἕτερα καὶ πύργους ξυλίνους ἀξιολόγους  ἀνέστησαν.   (ἐπὶ δέ τινας ἡμέρας συνεχοῦς
[16, 62]   μισθοφόρους ἐνίκησαν, τοῖς δὲ Λακτίοις  ἀνέσωσαν   τὴν πατρίδα. ~μετὰ δὲ ταῦτα
[16, 80]   ἐν τοῖς ἐν Συρακούσσαις ναοῖς  ἀνετέθη,   τὰ δὲ τοῖς συμμάχοις διεμερίσθη,
[16, 87]   χάρισι πάντας ἀπολῦσαι τοὺς αἰχμαλώτους  ἄνευ   λύτρων, καθόλου δ' ἀποθέμενον τὴν
[16, 17]   τοὺς ἁλόντας πολλοὺς ὄντας ἀπέλυσεν  ἄνευ   λύτρων. πολλοὶ γὰρ ἐν τῇ
[16, 59]   τῷ Φιλίππῳ. (ὁ δὲ βασιλεὺς  ἄνευ   μάχης ἀνελπίστως καταλύσας τὸν ἱερὸν
[16, 80]   πληγὰς λαμβάνοντες ἀπέθνησκον. (πολλοὶ δὲ  ἄνευ   πολεμίας πληγῆς διεφθείροντο σωρευομένων τῶν
[16, 50]   καὶ μηδὲν πράττειν τὸν Ἀρταξέρξην  ἄνευ   τῆς ἐκείνου γνώμης. καὶ μετὰ
[16, 50]   τὸ λοιπὸν κατεπηγγείλατο μηθὲν πράξειν  ἄνευ   τῆς ἐκείνου γνώμης. (ὁ δὲ
[16, 50]   Βαγώου μετὰ τῶν Περσῶν εἰσιόντος  ἄνευ   τῆς τῶν Ἑλλήνων συγκαταθέσεως καὶ
[16, 35]   δὲ ταῦτα Φίλιππος μὲν  ἀνεχώρησεν   εἰς Μακεδονίαν, Ὀνόμαρχος δὲ στρατεύσας
[16, 19]   τεῖχος καὶ τοὺς φύλακας φονεύσαντες  ἀνέῳξαν   τὰς πύλας. εἰσπεσόντων δὲ τῶν
[16, 31]   πλανωμένων παρὰ τοῖς πολεμίοις ζωγρήσαντες  ἀνήγαγον,   οὓς ἅπαντας Φιλόμηλος κατηκόντισε.
[16, 90]   τοῦ πλήθους τόδε τὸ ψήφισμα  ἀνηγόρευσεν   Δημήτριος ὃς ἦν μεγαλοφωνότατος
[16, 60]   εἰρήνην καὶ ὁμόνοιαν τοῖς Ἕλλησιν  ἀνήκοντα.   (μετὰ δὲ ταῦτα Φίλιππος μὲν
[16, 92]   ἐπιτετευγμένων ποιημάτων καὶ μάλιστα τῶν  ἀνηκόντων   πρὸς τὴν κατὰ τῶν Περσῶν
[16, 82]   τῆς νομοθεσίας Κέφαλος Κορίνθιος,  ἀνὴρ   ἐν παιδείᾳ καὶ συνέσει δεδοξασμένος.
[16, 6]   δευτέρας γυναικὸς ἀδελφὸς ὢν Δίων,  ἀνὴρ   ἐν φιλοσοφίᾳ μεγάλην ἔχων προκοπὴν
[16, 16]   στρατιώτας καὶ πεντακοσίους. ὢν δ'  ἀνὴρ   ἐπισημότατος καὶ δόξας ἄξιος ὑπάρχειν
[16, 23]   ἐννέα. Φιλόμηλος γὰρ Φωκεύς,  ἀνὴρ   θράσει καὶ παρανομίᾳ διαφέρων, κατελάβετο
[16, 63]   τινι μάχῃ διαγωνισάμενος λαμπρῶς ἐτελεύτησεν,  ἀνὴρ   κατὰ μὲν τὴν στρατηγίαν καὶ
[16, 44]   αἰτησαμένου συνεχώρησαν. (ἦν γὰρ  ἀνὴρ   οὗτος ἀγαθὸς καὶ πρᾶξαι καὶ
[16, 36]   Διονυσίων ὄντων ἐπὶ θέαν βαδίζων  ἀνῃρέθη,   ἄρξας ἔτη δεκαδύο: τὴν δὲ
[16, 4]   πασῶν ἐκχωρήσαντες ἔτυχον τῆς εἰρήνης.  ἀνῃρέθησαν   δὲ τῶν Ἰλλυριῶν ἐν ταύτῃ
[16, 35]   δὲ τῶν Φωκέων καὶ μισθοφόρων  ἀνῃρέθησαν   μὲν ὑπὲρ τοὺς ἑξακισχιλίους, ἐν
[16, 19]   διὰ τὸν οἶνον οἱ μὲν  ἀνῃρέθησαν,   οἱ δ' ἔφυγον. κατειλημμένης δὲ
[16, 63]   φυγάδας πολλοὶ μὲν τῶν μισθοφόρων  ἀνῃρέθησαν,   οἱ δὲ περιλειφθέντες εἰς τετρακισχιλίους
[16, 86]   καὶ τῶν Βοιωτῶν πολλοὶ μὲν  ἀνῃρέθησαν,   οὐκ ὀλίγοι δ' ἐζωγρήθησαν. μετὰ
[16, 33]   μὲν Φωκέων τοὺς ἐναντιουμένους συλλαμβάνων  ἀνῄρει   καὶ τὰς οὐσίας ἐδήμευεν, εἰς
[16, 2]   παρέλαβε τὴν βασιλείαν κακῶς διακειμένην.  (ἀνῄρηντο   μὲν γὰρ ἐν τῇ παρατάξει
[16, 11]   πάντες ἀπεδέχοντο μειζόνως κατ'  ἄνθρωπον.   καὶ τοῦτ' εὐλόγως ἔπασχον διὰ
[16, 10]   ἀπήντα πρὸς αὐτὸν πλῆθος ἀνόπλων  ἀνθρώπων   ἔκ τε τῆς χώρας καὶ
[16, 37]   γὰρ χρυσὸς τὰς πλεονεξίας τῶν  ἀνθρώπων   ἐκκαλούμενος ἠνάγκασεν αὐτομολεῖν πρὸς τὴν
[16, 32]   ἱεροσυλίας Φιλόμηλον ὑπὸ θεῶν καὶ  ἀνθρώπων   κεκολασμένον ἀποτρέψειν τοὺς ἄλλους ἀπὸ
[16, 54]   ὁμιλίαις διέφθειρε τὰ ἤθη τῶν  ἀνθρώπων.   ~μετὰ δὲ τὴν ἅλωσιν τῆς
[16, 15]   ἠθροίσθη περὶ τὴν Λευκανίαν πλῆθος  ἀνθρώπων   πανταχόθεν μιγάδων, πλείστων δὲ δούλων
[16, 7]   ἐμφύλιον πόλεμον καταφθαρείσης καὶ πολλῶν  ἀνθρώπων   παρ' ἀμφοτέρων διαφθαρέντων μόγις ταῖς
[16, 33]   ῥᾳδίως ἐπετέλει διὰ τὴν τῶν  ἀνθρώπων   φιλαργυρίαν: καὶ γὰρ τοὺς Θετταλοὺς
[16, 94]   καταλαβόντες αὐτὸν ἐκ τῆς γῆς  ἀνιστάμενον   καὶ συγκεντήσαντες ἀνεῖλον. ~Φίλιππος μὲν
[16, 67]   πεζικὴν παρασκευασάμενοι διεβίβασαν εἰς Σικελίαν,  Ἄννωναστρατηγὸν   ἐπιστήσαντες. εἶχον δὲ μακρὰς ναῦς
[16, 81]   δυνάμεως. εὐθὺ δὲ Γέσκωνα τὸν  Ἄννωνος   πεφυγαδευμένον κατήγαγον καὶ στρατηγὸν ἀπέδειξαν
[16, 90]   τὰς μεγίστας τῶν Ἑλληνίδων πόλεων  ἀνοικίσας   αἴτιος ἐγενήθη τᾶς ἐλευθερίας τοῖς
[16, 11]   τῆς κατὰ τὴν Νῆσον ἀκροπόλεως  ἀνοίξας   ἐξεχύθη συντεταγμένῃ τῇ δυνάμει. ~τῶν
[16, 10]   διέγνωσαν. (Δίων δὲ τοῖς μὲν  ἀνόπλοις   τῶν Συρακοσίων διέδωκε τὰς πεντακισχιλίας
[16, 10]   ἦν, ἀπήντα πρὸς αὐτὸν πλῆθος  ἀνόπλων   ἀνθρώπων ἔκ τε τῆς χώρας
[16, 45]   Ἰταλίαν Ῥωμαῖοι πρὸς μὲν Πραινεστίνους  ἀνοχάς,   πρὸς δὲ Σαυνίτας συνθήκας ἐποιήσαντο,
[16, 39]   ἐπανῆλθον. ἔπειτα τῶν Λακεδαιμονίων ποιησαμένων  ἀνοχὰς   πρὸς τοὺς Μεγαλοπολίτας ἐπανῆλθον εἰς
[16, 44]   Πέρσας τηρεῖν, συμμαχίαν δὲ ἀποστέλλειν  ἀντεῖπαν.   (Θηβαῖοι δὲ στρατηγὸν ἑλόμενοι Λακράτην
[16, 17]   ὑπὸ τῶν ἀκαίρων δημηγόρων πεισθεὶς  ἀντεῖπε,   νομίζων κατὰ κράτος ἐκπολιορκήσειν τὸν
[16, 17]   λαβεῖν τιμωρίαν τὸ μὲν πρῶτον  ἀντεῖπεν,   μετὰ δὲ ταῦτα συναναγκαζόμενος ὑπὸ
[16, 3]   πλῆθος τῶν ἐπιφερομένων κινδύνων εὐστόχως  ἀντεμηχανᾶτο.   θεωρῶν γὰρ τοὺς Ἀθηναίους ὑπὲρ
[16, 14]   εὐγένειαν δὲ ἀξίωμα ἔχοντες περιβόητον  ἀντεπράττοντο   τοῖς τυράννοις. οὐκ ὄντες δὲ
[16, 30]   καὶ πεντακοσίοις βοηθησάντων τοῖς Φωκεῦσιν  ἀντεστρατοπέδευσαν   αἱ δυνάμεις, ἀμφοτέρων ἀθροισθέντων εἰς
[16, 34]   Χάρητος τοῦ Ἀθηναίων στρατηγοῦ ἐρρωμένως  ἀντετάττετο   τοῖς σατράπαις, ἐκείνου δ' ἀπελθόντος
[16, 41]   τοὺς ἄλλους Φοίνικας τῆς αὐτονομίας  ἀντέχεσθαι   διεπρεσβεύσαντο πρὸς τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα
[16, 56]   κέκλοφεν, ἐξέπεσεν ἐκ τῆς ἀρχῆς,  ἀντὶ   δὲ τούτου στρατηγῶν αἱρεθέντων τριῶν,
[16, 11]   ~τῆς δὲ πόλεως πάσης μετημφιεσμένης  ἀντὶ   τῆς δουλείας τὴν ἐλευθερίαν καὶ
[16, 7]   τῷ καιρῷ διεσώθησαν, δ'  ἀντὶ   τῆς ἥττης ἀλλαξάμενος τὸν εὐκλεᾶ
[16, 77]   ἑκατόν, καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον  Ἀντικλῆς   Ἀθηναῖος. (ἐπὶ δὲ τούτων Φιλίππου
[16, 86]   μὲν βασιλεὺς τὸν υἱὸν Ἀλέξανδρον,  ἀντίπαιδα   τὴν ἡλικίαν ὄντα, διάδηλον δὲ
[16, 38]   τοῦ τὸν ἱερὸν πόλεμον ἐκκαύσαντος,  ἀντίπαιδα   τὴν ἡλικίαν ὄντα: παρακατέστησε δ'
[16, 35]   δὲ Φιλίππου μετὰ τῶν Θετταλῶν  ἀντιπαραταξαμένου   τοῖς Φωκεῦσιν Ὀνόμαρχος ὑπερέχων τοῖς
[16, 64]   κοινωνήσασαι τῆς παρανομίας ὕστερον ὑπ'  Ἀντιπάτρου   καταπολεμηθεῖσαι τὴν ἡγεμονίαν ἅμα καὶ
[16, 10]   προσῆγε τῇ πόλει. οὐδενὸς δ'  ἀντιποιουμένου   τῶν ὑπαίθρων ἀδεῶς εἰσῆλθεν ἐντὸς
[16, 14]   τυράννους καὶ πολλοὺς μὲν τῶν  ἀντιπραττομένων   ἀνεῖλον, κατασκευασάμενοι δὲ τὴν δύναμιν
[16, 68]   πεντακισχιλίους ἐστράτευσεν ἐπὶ τοὺς Ἀδρανίτας  ἀντιπράττοντας   αὐτῷ καὶ πλησίον τῆς πόλεως
[16, 8]   διὰ τοῦ πτώματος καὶ τῶν  ἀντιστάντων   πολλοὺς καταβαλὼν ἐκυρίευσε τῆς πόλεως
[16, 19]   στενωποὺς καὶ τὰς ἄλλας ὁδοὺς  ἀντιταττομένων   Συρακοσίων ἐγίνοντο συνεχεῖς συμπλοκαὶ καὶ
[16, 48]   συνέταξε τὴν δύναμιν εἰς μάχην.  ἀντιταχθέντων   δὲ τῶν καταπεπλευκότων ἐγένετο καρτερὰ
[16, 30]   καὶ πεζοὺς πλείους τῶν μυρίων.  ἀντιταχθέντων   δὲ τῶν Λοκρῶν καὶ τῶν
[16, 18]   κατὰ τὴν ἀκρόπολιν μισθοφόρων τεθορυβημένως  ἀντιταχθέντων   ταῖς πολεμίαις τριήρεσιν, ἐγένετο ναυμαχία,
[16, 86]   πρῶτον ἐξέωσε τῇ βίᾳ τοὺς  ἀντιτεταγμένους,   ἔπειτα δὲ καὶ φεύγειν συναναγκάσας
[16, 74]   εὐρώστως καὶ ταχὺ τεῖχος ἕτερον  ἀντοικοδομησάντων   ἀγῶνες θαυμαστοὶ καὶ τειχομαχίαι συνίσταντο.
[16, 49]   οἱ τὸ Πηλούσιον φρουροῦντες ὀξέως  ἀντῳκοδόμησαν   ἕτερα καὶ πύργους ξυλίνους ἀξιολόγους
[16, 67]   καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων πλῆθος  ἀνυπέρβλητον.   (ἐπὶ πρώτην δὲ τὴν τῶν
[16, 73]   ἤθροιζον καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν  ἀνυπέρβλητον   ἐποιοῦντο. ~ἐπ' ἄρχοντος δ' Ἀθήνησι
[16, 75]   πάλιν πολιορκία φιλοτιμίαν ἐλάμβανεν  ἀνυπέρβλητον.   (ὁ μὲν γὰρ Φίλιππος τοῖς
[16, 74]   ἔτι δὲ τὰς ἄλλας μηχανὰς  ἀνυπερβλήτους   κατεπόνει τοὺς πολιορκουμένους. ~τῆς δὲ
[16, 78]   Καρχηδονίους καὶ πάσαις ταῖς παρασκευαῖς  ἀνυπερβλήτους   ὑπάρχοντας ἐπαγγέλλεται νικήσειν, ἐναποκυβεύων ταῖς
[16, 21]   ἑξήκοντα προαπεσταλκότες ἦσαν ἐν τοῖς  ἄνω   καιροῖς, τότε δὲ ἄλλας ἑξήκοντα
[16, 50]   (ὁ δὲ Βαγώας ἐν ταῖς  ἄνω   σατραπείαις ἅπαντα τῷ βασιλεῖ διῳκηκὼς
[16, 57]   εἰς τὸ δαιμόνιον ὥστε μικρὸν  ἀνώτερον   τῶν Δελφικῶν καιρῶν Ἰφικράτους διατρίβοντος
[16, 5]   μὲν τὴν δυναστείαν ἐν τοῖς  ἀνωτέρω   καιροῖς, ἄπρακτος δ' ὢν καὶ
[16, 40]   ἀπὸ Περσῶν ἀποστάντων κατὰ τοὺς  ἀνωτέρω   χρόνους Ἀρταξέρξης ἐπικληθεὶς Ὦχος
[16, 40]   δὲ κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν  ἄξιαι   μνήμης οὐ συνετελέσθησαν. (κατὰ δὲ
[16, 53]   τῶν στρατιωτῶν κατὰ τὴν μάχην  ἀξίαις   δωρεαῖς τιμήσας καὶ χρημάτων πλῆθος
[16, 51]   συστρατευσαμένους τῶν Ἑλλήνων κατὰ τὴν  ἀξίαν   ἕκαστον δωρεαῖς ἀξιολόγοις τιμήσας ἀπέλυσεν
[16, 86]   καὶ τοὺς ἀνδραγαθήσαντας κατὰ τὴν  ἀξίαν   ἐτίμησεν. ~λέγουσι δέ τινες ὅτι
[16, 88]   αὐτοῦ τὴν ἐν τοῖς λόγοις  ἀξίαν   καὶ πικρίαν ἐν οἷς τοῦ
[16, 55]   ἤρετο διὰ τί μόνος οὐδὲν  ἀξιοῖ   μεταλαβεῖν τῆς παρ' αὐτοῦ φιλανθρωπίας:
[16, 42]   τῇ νήσῳ ταύτῃ πόλεις ἦσαν  ἀξιόλογοι   μὲν ἐννέα, ὑπὸ δὲ ταύτας
[16, 48]   (τὰ μὲν οὖν πολίσματα φρουραῖς  ἀξιολόγοις   διαλαβὼν παρεφύλαττεν, αὐτὸς δὲ τῶν
[16, 51]   κατὰ τὴν ἀξίαν ἕκαστον δωρεαῖς  ἀξιολόγοις   τιμήσας ἀπέλυσεν εἰς τὰς πατρίδας:
[16, 7]   περιεποιήσαντο πλούτους, δὲ πόλις  ἀξιόλογον   ἀξίωμα περιποιησαμένη τὸ τελευταῖον ἐν
[16, 14]   ἀνεῖλον, κατασκευασάμενοι δὲ τὴν δύναμιν  ἀξιόλογον   βίᾳ κατεῖχον τὴν ἀρχήν. (οἱ
[16, 68]   Συρακουσσῶν Ἱκέτας ἔχων περὶ ἑαυτὸν  ἀξιόλογον   δύναμιν ἐστράτευσεν ἐπὶ τὰς Συρακούσσας
[16, 28]   τῶν ξένων μισθούς. κατασκευάσας οὖν  ἀξιόλογον   δύναμιν προήγαγεν εἰς ὕπαιθρον καὶ
[16, 77]   εὐθὺς δὲ καὶ δύναμιν ναυτικὴν  ἀξιόλογον   ἐξέπεμψαν βοηθήσουσαν τοῖς Βυζαντίοις. ὁμοίως
[16, 69]   τῶν Καταναίων τύραννος δύναμιν  ἀξιόλογον   ἔχων προσέθετο τῷ Τιμολέοντι, ἔπειτα
[16, 25]   ἀρίστους κατέγραφε καὶ ταχὺ δύναμιν  ἀξιόλογον   ἤθροισεν: οὐκ ἐλάττους γὰρ τῶν
[16, 2]   μὲν ὁπλίτας, ναυτικὴν δὲ δύναμιν  ἀξιόλογον.   ~οἱ δὲ Μακεδόνες διά τε
[16, 8]   ἐκείνου Φιλίππειον μισθοφόρων τε δύναμιν  ἀξιόλογον   συνεστήσατο καὶ τῶν Ἑλλήνων πολλοὺς
[16, 41]   κατὰ τὴν Φοινίκην ἐστὶ πόλις  ἀξιόλογος   ὀνόματι Τρίπολις, οἰκείαν ἔχουσα τῇ
[16, 72]   πόλιν Ἱκέτας κατεπεφεύγει μετὰ δυνάμεως  ἀξιολόγου.   τὸ μὲν οὖν πρῶτον προσέβαλε
[16, 49]   ἀντῳκοδόμησαν ἕτερα καὶ πύργους ξυλίνους  ἀξιολόγους   ἀνέστησαν. (ἐπὶ δέ τινας ἡμέρας
[16, 93]   πάθει γεγενημένην δικαίαν ὀργὴν δωρεὰς  ἀξιολόγους   ἀπένειμεν αὐτῷ καὶ κατὰ τὴν
[16, 13]   μὲν ταῖς ἀκροπόλεσιν ἀπέλιπε φρουρὰς  ἀξιολόγους,   αὐτὸς δὲ τοὺς τετελευτηκότας, ὀκτακοσίους
[16, 11]   καὶ τῆς δημοκρατίας ἀλλάξεσθαι τιμὰς  ἀξιολόγους:   ἠξίου τε πρέσβεις ἀποστεῖλαι πρὸς
[16, 83]   καὶ ἀγοράν, ἔτι δὲ πύργων  ἀξιολόγους   κατασκευὰς καὶ τάφους πυραμίδων πολλῶν
[16, 40]   ἐπολέμησε τοῖς Αἰγυπτίοις καὶ πράξεις  ἀξιολόγους   κατεργασάμενος διὰ τῆς ἰδίας ἐνεργείας
[16, 71]   ἐν τοῖς ἐπικαίροις τόποις κτίσας  ἀξιολόγους   πόλεις ἔπαυσε τοῦ θράσους τοὺς
[16, 62]   καὶ τοῖς ἡγεμόσι καὶ δόντων  ἀξιολόγους   τοὺς μισθοὺς μετὰ τούτων ἅπαντες
[16, 8]   εἰς πόλεμον ἐστράτευσεν ἐπ' αὐτοὺς  ἀξιολόγῳ   δυνάμει. προσαγαγὼν δὲ τοῖς τείχεσι
[16, 39]   (τὸ δὲ τελευταῖον τῶν Λακεδαιμονίων  ἀξιολόγῳ   μάχῃ νικησάντων, αἱ δυνάμεις ἀμφοτέρων
[16, 92]   χρυσοῖς στεφάνοις, ἀλλὰ καὶ τῶν  ἀξιολόγων   πόλεων αἱ πλείους, ἐν αἷς
[16, 86]   παρακαταστήσας αὐτῷ τῶν ἡγεμόνων τοὺς  ἀξιολογωτάτους:   αὐτὸς δὲ τοὺς ἐπιλέκτους ἔχων
[16, 11]   ταῖς ἐλπίσιν ἐξαπέστειλαν πρέσβεις τοὺς  ἀξιολογωτάτους   τῶν ἀνδρῶν: δὲ Διονύσιος
[16, 73]   ἐξαπέστειλε στρατιώτας χιλίους μετὰ τῶν  ἀξιολογωτάτων   ἡγεμόνων εἰς τὴν τῶν Καρχηδονίων
[16, 51]   πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον καὶ τῶν  ἀξιολογωτάτων   πόλεων τὰ τείχη περιελὼν τὰ
[16, 15]   προτεροῦντες τῶν ἐγχωρίων εἰς αὔξησιν  ἀξιολογωτέραν   κατέστησαν. (καὶ πρῶτον μὲν Τέριναν
[16, 39]   καὶ καθ' ἑαυτοὺς οὐκ ὄντες  ἀξιόμαχοι   παρὰ τῶν συμμάχων μετεπέμψαντο βοήθειαν.
[16, 22]   καθ' ἑαυτοὺς μὲν οὐκ ἦσαν  ἀξιόμαχοι   προηττημένοι, κοινῇ δὲ πολεμοῦντες ὑπέλαβον
[16, 14]   οὐκ ὄντες δὲ καθ' ἑαυτοὺς  ἀξιόμαχοι   προσελάβοντο Φίλιππον σύμμαχον τὸν Μακεδόνων
[16, 39]   Φεραῖς τυραννίδος: συστησάμενοι δὲ δύναμιν  ἀξιόμαχον   κατεστρατοπέδευσαν περὶ Μαντίνειαν. (μετὰ δὲ
[16, 59]   διατρίβων καὶ θεωρῶν αὑτὸν οὐκ  ἀξιόμαχον   ὄντα διεπρεσβεύσατο πρὸς τὸν βασιλέα
[16, 35]   τύραννον. (οὗτος δ' οὐκ ὢν  ἀξιόμαχος   μετεπέμψατο συμμαχίαν παρὰ Φωκέων, ἐπαγγελλόμενος
[16, 43]   καὶ νομίσας τοὺς ἀφεστηκότας οὐκ  ἀξιομάχους   εἶναι τὴν σωτηρίαν ἰδίᾳ πορίζειν
[16, 31]   καὶ μέγα μὲν οὐδὲν οὐδ'  ἄξιον   μνήμης ἐπετελέσθη, καταδρομαὶ δὲ καὶ
[16, 16]   δ' ἀνὴρ ἐπισημότατος καὶ δόξας  ἄξιος   ὑπάρχειν ᾑρέθη ναύαρχος ὑπὸ τῶν
[16, 17]   ἀρεταῖς ὑπερεβάλλοντο. (ὁ δὲ Δίων  ἀξιούμενος   ὑπὸ τῶν μισθοφόρων συναποστῆναι καὶ
[16, 65]   ἀναγκαζόμενοι πρέσβεις ἐξέπεμψαν εἰς Κόρινθον,  ἀξιοῦντες   αὐτοῖς ἀποστεῖλαι στρατηγὸν τὸν ἐπιμελησόμενον
[16, 58]   πρέσβεις ἐξέπεμψαν πρὸς τὸν Φίλιππον  ἀξιοῦντες   βοηθῆσαι. (ὁ δὲ βασιλεὺς ἡδέως
[16, 28]   ἐπρέσβευσαν καὶ τοὺς ἄλλους Ἀμφικτύονας  ἀξιοῦντες   κοινῇ πολεμῆσαι τοῖς Φωκεῦσι. ψηφισαμένων
[16, 28]   πρέσβεις ἐξέπεμψαν εἰς τὰς Θήβας  ἀξιοῦντες   τοὺς Βοιωτοὺς βοηθεῖν αὐτοῖς τε
[16, 23]   κοινῇ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων μισοπονηρίας  ἀξιοῦσθαι.   (τῶν δ' Ἑλλήνων συνεπικυρούντων τὰ
[16, 30]   μέγεθος τῆς εὐπορίας ταχὺ δύναμιν  ἀξιόχρεων   κατεσκευάσατο. εὐθὺς οὖν ἐστράτευσεν εἰς
[16, 16]   ἀποβαλὼν καὶ στρατηγὸν μὲν ἕτερον  ἀξιόχρεων   οὐκ ἔχων, αὐτὸς δ' οὐ
[16, 6]   ὑποψίαν ἦλθε τῷ τυράννῳ, δόξας  ἀξιόχρεως   εἶναι καταλῦσαι τὴν τυραννίδα. φοβούμενος
[16, 41]   δὲ Σιδωνίων, δὲ Τυρίων.  ἀξίωμα   δ' ἔχει μέγιστον αὕτη τῶν
[16, 23]   μέγιστον ἔχων ἐν τοῖς Φωκεῦσιν  ἀξίωμα,   διελέχθη τοῖς ὁμοεθνέσι, διδάσκων ὡς
[16, 33]   Θετταλοὺς μέγιστον ἔχοντας τῶν συμμάχων  ἀξίωμα   δωροδοκήσας ἔπεισε τὴν ἡσυχίαν ἔχειν.
[16, 14]   τοῖς Θετταλοῖς, δι' εὐγένειαν δὲ  ἀξίωμα   ἔχοντες περιβόητον ἀντεπράττοντο τοῖς τυράννοις.
[16, 88]   τῶν τότε ῥητόρων μέγιστον ἔχων  ἀξίωμα   καὶ δώδεκα μὲν ἔτη τὰς
[16, 7]   πλούτους, δὲ πόλις ἀξιόλογον  ἀξίωμα   περιποιησαμένη τὸ τελευταῖον ἐν τῷ
[16, 8]   διὰ τὸ βάρος καὶ τὸ  ἀξίωμα   τῆς πόλεως. τὴν δὲ πόλιν
[16, 33]   οὓς δὲ τὴν ἡσυχίαν ἔχειν  ἀξιῶν.   (πάντα δὲ ῥᾳδίως ἐπετέλει διὰ
[16, 44]   τῶν κατὰ τὴν Ἑλλάδα πόλεων,  ἀξιῶν   συστρατεῦσαι τοῖς Πέρσαις ἐπ' Αἰγυπτίους.
[16, 31]   τὸν Φιλόμηλον τῆς ὁμοίας τιμωρίας  ἀξιῶσαι   τοὺς πολεμίους, μεγάλην δὲ φιλονεικίαν
[16, 6]   τριήρεις τινὰς καὶ ἑτέρας φορτηγοὺς  ἄξοντα   κατόπιν εἰς τὰς Συρακούσσας. ~ἅμα
[16, 60]   ἔλαττον διεστάναι σταδίου τὰς κώμας  ἀπ'   ἀλλήλων: ἔχειν δὲ Φωκεῖς τὴν
[16, 41]   εἰσιν ἐν αὐτῇ πόλεις σταδιαῖον  ἀπ'   ἀλλήλων ἔχουσαι διάστημα: ἐπικαλεῖται δὲ
[16, 1]   πόλεων βασιλέων πράξεις αὐτοτελεῖς  ἀπ'   ἀρχῆς μέχρι τοῦ τέλους: οὕτως
[16, 27]   ἱερῷ περιστερὰς ἐθήρευεν, ὧν ἐνίας  ἀπ'   αὐτῶν ἥρπαζε τῶν βωμῶν. τὸ
[16, 8]   γὰρ χρυσοῦν κόψας τὸ προσαγορευθὲν  ἀπ'   ἐκείνου Φιλίππειον μισθοφόρων τε δύναμιν
[16, 1]   ἀπηρτισμένην τὴν τῶν πράξεων ἔχουσιν  ἀπαγγελίαν.   ὅταν δ' φύσις αὐτὴ
[16, 55]   δωρεὰς ἀπονέμων, πᾶσι δὲ μεγάλας  ἀπαγγελίας   εὐχαρίστως ποιούμενος πολλοὺς ἔσχεν ἐπιθυμητὰς
[16, 84]   τῆς Ἐλατείας ἧκόν τινες νυκτὸς  ἀπαγγέλλοντες   τὴν κατάληψιν τῆς πόλεως καὶ
[16, 43]   ἀφελεῖν τὴν κεφαλήν: (ἐπεὶ δ'  ἀπαγόμενος   Θετταλίων ἐπὶ τὴν τιμωρίαν
[16, 62]   Ἀρχίδαμον τὸν βασιλέα: μελλόντων δ'  ἀπαίρειν   εἰς τὴν Ἰταλίαν, ἠξίωσαν οἱ
[16, 78]   τὰς Συρακούσσας καὶ τοὺς μισθοὺς  ἀπαιτεῖν,   ἐπὶ δὲ στρατείαν ἀπεγνωσμένην μὴ
[16, 22]   ἡγεμονίαν καὶ σπεύδων τῆς δαπάνης  ἀπαλλάξαι   τοὺς Ἀθηναίους ἐπεχείρησε πράξει παραβόλῳ:
[16, 50]   τὰς πράξεις ἀνδρείως καὶ πιστῶς  ἅπαντα   διοικῶν: (ὁ δὲ Βαγώας ἐν
[16, 43]   θέλεις, μέντοι Τέννης δυνάμενος  ἅπαντα   καταπρᾶξαι διὰ τὸ μὴ δοῦναί
[16, 48]   Λάμιον τὸν Σπαρτιάτην, διὰ τούτων  ἅπαντα   κατώρθωσε: τότε δ' ὑπολαμβάνων ἑαυτὸν
[16, 81]   μέγεθος τῆς παρ' αὐτοῖς εὐπορίας  ἅπαντα   συνεχώρησε τοῖς στρατιώταις ἔχειν ἔπαθλα
[16, 90]   τὴν Σικελίαν Τιμολέων Κορίνθιος  ἅπαντα   τοῖς Συρακοσίοις καὶ τοῖς Σικελιώταις
[16, 50]   Βαγώας ἐν ταῖς ἄνω σατραπείαις  ἅπαντα   τῷ βασιλεῖ διῳκηκὼς τοσοῦτον ἴσχυσε
[16, 90]   μνᾶν, τιμᾶσθαι δὲ εἰς τὸν  ἅπαντα   χρόνον ἀγώνεσσι μουσικοῖς καὶ ἱππικοῖς
[16, 26]   τῶν προσιόντων τῷ χάσματι πλείους  ἀπαντᾶν   ἐπὶ τὸν τόπον: διὰ δὲ
[16, 45]   ἐπὶ κοινὴν τῶν Φοινίκων σύνοδον  ἀπαντᾶν:   ἦγε δὲ μεθ' ἑαυτοῦ τοὺς
[16, 20]   πεπραγμένοις ἐπιεικῶς τοὺς μὲν ἐχθροὺς  ἅπαντας   ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων καὶ τὸ
[16, 10]   παρατυχοῦσιν ὅπλοις συνεσκεύασεν. συναγαγὼν δ'  ἅπαντας   εἰς κοινὴν ἐκκλησίαν ἀπεφαίνετο μὲν
[16, 63]   μὲν Ἀρκάδες τοὺς ἑαυτοῖς μερισθέντας  ἅπαντας   ἐλαφυροπώλησαν, οἱ δ' Ἠλεῖοι διὰ
[16, 68]   ἀνέζευξεν ἐκ τοῦ Ταυρομενίου, τοὺς  ἅπαντας   ἔχων οὐ πλείους τῶν χιλίων.
[16, 89]   εὐνοίαις ἐποιήσατο. φιλοφρονούμενος δὲ πρὸς  ἅπαντας   καὶ ἰδίᾳ καὶ κοινῇ ταῖς
[16, 31]   τῶν ἔργων τοῖς λόγοις ἀκολουθούντων  ἅπαντας   κατηκόντισαν. (ἐπὶ δὲ τούτοις οἱ
[16, 82]   αὐτοὺς καὶ τὸ χωρίον ἐκπολιορκήσαντες  ἅπαντας   κατηκόντισαν. οἱ μὲν οὖν καταλιπόντες
[16, 31]   τοῖς πολεμίοις ζωγρήσαντες ἀνήγαγον, οὓς  ἅπαντας   Φιλόμηλος κατηκόντισε. διὰ δὲ
[16, 52]   μὲν βιασάμενος, τοὺς δὲ καταστρατηγήσας  ἅπαντας   ταχέως κατεπολέμησεν. καὶ τὰ μὲν
[16, 45]   βασιλεύς, φυλάττων τὴν ὀργὴν ἀπαραίτητον,  ἅπαντας   τοὺς πεντακοσίους ἔχοντας τὰς ἱκετηρίας
[16, 95]   κατὰ τοὺς ἀγῶνας κατορθωμάτων μετέχειν  ἅπαντας   τοὺς στρατευομένους, τῶν δὲ διὰ
[16, 80]   ἔτι δὲ ταῖς οὐσίαις πρωτεύοντες  ἅπαντες   ἀγωνισάμενοι λαμπρῶς κατεκόπησαν. (τῶν δ'
[16, 62]   ἀξιολόγους τοὺς μισθοὺς μετὰ τούτων  ἅπαντες   ἐξέπλευσαν. κατάραντες δὲ τῆς Κρήτης
[16, 20]   τῶν διαφορούντων τὰς κτήσεις εὐχερῶς  ἅπαντες   ἐχειροῦντο. τέλος δὲ πλειόνων
[16, 45]   τῶν πρώτων Σιδωνίων μεθ' ἱκετηριῶν  ἀπαντησάντων   ἀνεκαλέσατο τὸν Τέννην καὶ ἐπηρώτησεν
[16, 56]   ὑπὸ Κροίσου καὶ τῶν ἄλλων  ἁπάντων   ἀνατεθέντων τοὺς πάντας στρατηγοὺς δεδαπανηκέναι
[16, 88]   Ἑλλάδος ἁπάσης δουλευούσης, καὶ τούτων  ἁπάντων   γεγενημένων σοῦ ἡγουμένου καὶ στρατηγοῦντος
[16, 19]   ἐκ τῆς ἀκροπόλεως στρατιωτῶν σχεδὸν  ἁπάντων   εἰσπεσόντων ἐντὸς τοῦ περιτειχίσματος, τῶν
[16, 17]   Δίωνα δεῖν ἔχειν τὴν τῶν  ἁπάντων   ἡγεμονίαν. πρὸς δὲ τούτοις πολλῶν
[16, 80]   πνευμάτων μεγάλων κατέσκηπτον: καὶ τούτων  ἁπάντων   θυελλοφορουμένων τοῖς μὲν Ἕλλησι κατὰ
[16, 9]   μελλόντων εὔνοια, τὸ δὲ τούτων  ἁπάντων   μεῖζον τε ἀνανδρία τοῦ
[16, 85]   τὴν Βοιωτίαν. τῶν δὲ νέων  ἁπάντων   προθύμως εἰς τὸν ἀγῶνα καταντώντων
[16, 23]   καὶ κίνδυνον ἐπιφέρειν τῇ τῶν  ἁπάντων   τοῦ βίου ἀνατροπῇ. (ἐπειρᾶτο δὲ
[16, 78]   ἐπετελέσατο. (τῶν γὰρ ἄλλων σχεδὸν  ἁπάντων   τῶν μετασχόντων τῆς εἰς τὸ
[16, 20]   τοὺς μυρίους: οὗτοι δὲ πάντες  ἀπαντῶντες   μετὰ δακρύων ἱκέτευον ἀμῦναι τοῖς
[16, 45]   ὁμολογίας τὴν Σιδῶνα παραλαβεῖν, ὅπως  ἀπαραιτήτοις   συμφοραῖς περιβαλὼν τοὺς Σιδωνίους τῇ
[16, 45]   βασιλεύς, φυλάττων τὴν ὀργὴν  ἀπαραίτητον,   ἅπαντας τοὺς πεντακοσίους ἔχοντας τὰς
[16, 61]   τοῖς προσαψαμένοις μόνον τῆς παρανομίας  ἀπαραίτητος   ἐκ τοῦ δαιμονίου ἐπηκολούθησε τιμωρία.
[16, 11]   ἔχοντας καὶ τὰ πρὸς μάχην  ἀπαρασκεύους   ἄφνω τὰς πύλας τῆς κατὰ
[16, 84]   ἀθροίσας διέγνω πολεμεῖν τοῖς Ἀθηναίοις.  ἀπαρασκεύων   δ' ὄντων αὐτῶν διὰ τὴν
[16, 84]   φόβον ἦν, δὲ δῆμος  ἅπας   ἅμ' ἡμέρᾳ συνέδραμεν εἰς τὸ
[16, 73]   πόλεις αἱ κατὰ τὴν Σικελίαν  ἅπασαι   προθύμως ὑπετάγησαν τῷ Τιμολέοντι διὰ
[16, 46]   Φωκίωνος αἱ μὲν ἄλλαι πόλεις  ἅπασαι   τοῖς Πέρσαις ὑπετάγησαν, τῆς δὲ
[16, 11]   εὐημερίαις ὀλολυγμὸς πολὺς καὶ καθ'  ἅπασαν   τὴν πόλιν συνδρομαί. (οὐδεὶς δ'
[16, 95]   τῆς βασιλείας ποιησάμενοι πειρασόμεθα περιλαβεῖν  ἁπάσας   αὐτοῦ τὰς πράξεις ἐν μιᾷ
[16, 82]   ὥστε τὰς μὲν Ἑλληνίδας πόλεις  ἁπάσας   ἐλευθέρας εἶναι, τὸν δὲ Λύκον
[16, 49]   ἐκ τῆς παρεμβολῆς ταχέως εἰς  ἁπάσας   τὰς κατὰ τὴν Αἴγυπτον πόλεις
[16, 45]   τῆς παρουσίας τοῦ βασιλέως ἐνέπρησαν  ἁπάσας   τὰς ναῦς, ὅπως μηδεὶς δύνηται
[16, 18]   διεφυλάχθη, (οἱ δὲ Συρακόσιοι πληρώσαντες  ἁπάσας   τὰς τριήρεις ἐπέπλευσαν τοῖς πολεμίοις
[16, 93]   διαγωνιζομένου πρὸ τοῦ βασιλέως στὰς  ἁπάσας   τὰς φερομένας ἐπ' αὐτὸν πληγὰς
[16, 60]   ἀγωγίμους πάντοθεν: (τὰς δὲ πόλεις  ἁπάσας   τῶν Φωκέων κατασκάψαι καὶ μετοικίσαι
[16, 88]   πόλεως ἑστηκότος, τῆς δ' Ἑλλάδος  ἁπάσης   δουλευούσης, καὶ τούτων ἁπάντων γεγενημένων
[16, 1]   ἰδίαν ἀρετὴν τῆς μὲν Ἑλλάδος  ἁπάσης   παρέλαβε τὴν ἡγεμονίαν ἑκουσίως τῶν
[16, 91]   φίλων καὶ ξένων. (διόπερ ἐξ  ἁπάσης   τῆς Ἑλλάδος μετεπέμπετο τοὺς ἰδιοξένους
[16, 27]   ποιήσας καὶ προθεὶς εἰς τοὐμφανὲς  ἅπασιν   ἐποίησε φανερὸν ὅτι θεὸς
[16, 4]   ἐὰν μὴ τῶν Μακεδονικῶν πόλεων  ἁπασῶν   ἐκχωρήσωσιν Ἰλλυριοί, οἱ μὲν πρέσβεις
[16, 52]   πόλεις. Μέντωρ μὲν οὖν δι'  ἀπάτης   ταχὺ παραλαβὼν ἀκινδύνως τὰ τῶν
[16, 46]   καλούμενα Βάραθρα, μέρος τῆς δυνάμεως  ἀπέβαλε   διὰ τὴν ἀπειρίαν τῶν τόπων.
[16, 38]   περὶ Χαιρώνειαν Φάλαικος ἡττηθεὶς  ἀπέβαλε   τῶν ἱππέων οὐκ ὀλίγους. ~ἅμα
[16, 25]   δὲ τοὺς Λοκροὺς συνάψας μάχην  ἀπέβαλε   τῶν στρατιωτῶν εἴκοσι καὶ τῶν
[16, 53]   συνεχεῖς ποιούμενος πολλοὺς τῶν στρατιωτῶν  ἀπέβαλεν   ἐν ταῖς τειχομαχίαις: τὸ δὲ
[16, 37]   ἡττηθεὶς μάχῃ πολλοὺς τῶν στρατιωτῶν  ἀπέβαλεν.   μετὰ δὲ ταῦτα ἄλλης γενομένης
[16, 38]   πάλιν ἐξέπεσε καὶ τῶν στρατιωτῶν  ἀπέβαλεν   οὐκ ἐλάττους τῶν διακοσίων. (μετὰ
[16, 5]   διὰ τὴν ἰδίαν ἀνανδρίαν παραδόξως  ἀπέβαλεν.   τὰς δὲ αἰτίας τῆς καταλύσεως
[16, 64]   ἡγεμονίαν ἅμα καὶ τὴν ἐλευθερίαν  ἀπέβαλον.   (αἱ δὲ τῶν ἐν Φωκεῦσιν
[16, 56]   τοῖς Φωκεῦσιν ἡττήθησαν καὶ συχνοὺς  ἀπέβαλον.   ἔπειτα τῶν Φωκέων κατασχόντων ἱκανάς
[16, 84]   οὖν μεγάλης οὔσης καὶ καταπλήξεως  ἀπέβλεπε   τὸ πλῆθος ἐπὶ τὸν Δημοσθένην.
[16, 78]   μισθοὺς ἀπαιτεῖν, ἐπὶ δὲ στρατείαν  ἀπεγνωσμένην   μὴ συνακολουθεῖν. ~τῶν δὲ μισθοφόρων
[16, 30]   μὲν οὖν ἐπιεικῶν ἀνδρῶν οὐδεὶς  ἀπεγράψατο   πρὸς τὴν στρατείαν διὰ τὴν
[16, 50]   διαδόχους αἰεὶ τῆς βασιλείας οὗτος  ἀπεδείκνυτο   καὶ πάντα βασιλέως εἶχε πλὴν
[16, 62]   καὶ ναυτικὴν καὶ ταύτης στρατηγὸν  ἀπέδειξαν   Ἀρχίδαμον τὸν βασιλέα: μελλόντων δ'
[16, 81]   Ἄννωνος πεφυγαδευμένον κατήγαγον καὶ στρατηγὸν  ἀπέδειξαν   διὰ τὸ δοκεῖν τόλμῃ τε
[16, 52]   ἄλλης πολυτελοῦς κατασκευῆς τὴν κρατίστην:  ἀπέδειξε   δὲ σατράπην τῆς κατὰ τὴν
[16, 64]   εἰς τὸ θεῖον εὐσέβειαν ἡγεμὼν  ἀπεδείχθη   τῆς Ἑλλάδος πάσης καὶ μεγίστην
[16, 82]   Ἕλληνες ἀπήντησαν: τέλος δὲ οἰκήτορες  ἀπεδείχθησαν   εἰς μὲν τὴν Συρακοσίαν τὴν
[16, 22]   δ' Ἀθηναῖοι τὸ μὲν πρῶτον  ἀπεδέξαντο   τὴν πρᾶξιν τοῦ Χάρητος, ὕστερον
[16, 11]   τὴν ἀρετὴν τοῦ ἀνδρὸς πάντες  ἀπεδέχοντο   μειζόνως κατ' ἄνθρωπον. καὶ
[16, 40]   (τὸ μὲν οὖν στρατηγοὺς ἐκπέμπειν  ἀπεδοκίμασε,   δι' ἑαυτοῦ δὲ τοὺς ὑπὲρ
[16, 45]   τὴν πυρκαϊ ὰν βασιλεὺς  ἀπέδοτο   πολλῶν ταλάντων: (διὰ γὰρ τὴν
[16, 56]   περιόντα τῶν ἐκ τῆς κλοπῆς  ἀπέδωκαν,   αὐτοὶ δ' ἐθανατώθησαν ὡς ἱερόσυλοι.
[16, 72]   καὶ τῇ τῶν Ἐγγυί̈ νων  ἀπέδωκε   τὴν αὐτονομίαν. ~ἀπορούμενος δὲ χρημάτων
[16, 70]   τυραννεῖα κατέσκαψε, τοῖς δὲ φρουρίοις  ἀπέδωκε   τὴν ἐλευθερίαν. (εὐθὺς δὲ καὶ
[16, 80]   δ' ἄλλων τῶν συστρατευομένων αὐτοῖς  ἀπέθανον   πλείους τῶν μυρίων, αἰχμάλωτοι δ'
[16, 75]   ἐκ χειρὸς οὔσης οἱ μὲν  ἀπέθνησκον,   οἱ δὲ τραύμασι πολλοῖς περιέπιπτον.
[16, 19]   συνεχεῖς συμπλοκαὶ καὶ πολλοὶ μὲν  ἀπέθνησκον,   οὐκ ὀλίγοι δὲ τραύμασι περιέπιπτον.
[16, 80]   κατὰ νώτου τὰς πληγὰς λαμβάνοντες  ἀπέθνησκον.   (πολλοὶ δὲ ἄνευ πολεμίας πληγῆς
[16, 79]   εἰς τέλος κατέσβεσε, τῶν δ'  ἀπειθησάντων   ἀφείλατο τὴν ἐκ τῆς νίκης
[16, 48]   ἥττης μάλισθ' τοῦ στρατηγεῖν  ἀπειρία   καὶ τὸ προνενικῆσθαι τοὺς Πέρσας
[16, 48]   ἡγεμονίας μετεδίδου καὶ διὰ τὴν  ἀπειρίαν   οὐδὲν ἠδύνατο πράττειν τῶν ἐν
[16, 40]   ἀπετύγχανε διὰ τὴν κακίαν καὶ  ἀπειρίαν   τῶν ἡγεμόνων. (διὸ καὶ καταφρονηθεὶς
[16, 46]   τῆς δυνάμεως ἀπέβαλε διὰ τὴν  ἀπειρίαν   τῶν τόπων. περὶ δὲ τῆς
[16, 28]   χρημάτων τῶν μὲν ἱερῶν ἀναθημάτων  ἀπείχετο,   τοὺς δὲ Δελφοὺς εὐδαιμονίᾳ καὶ
[16, 45]   τοῖς δὲ Ῥηγίνοις τὴν αὐτονομίαν  ἀπεκατέστησαν.   ~ἐπ' ἄρχοντος δ' Ἀθήνησιν Ἀπολλοδώρου
[16, 65]   ὑπὸ τῶν βαρβάρων Ἑλληνίδας πόλεις  ἀπεκατέστησεν   εἰς τὴν ἐξ ἀρχῆς κατάστασιν,
[16, 69]   τῶν φρουρίων ὀρεγόμενα τῆς ἐλευθερίας  ἀπέκλινε   πρὸς αὐτόν, τὸ δὲ τελευταῖον
[16, 28]   πρὸς τὴν τῶν Φωκέων βοήθειαν  ἀπέκλινον.   ~σχιζομένης δὲ τῆς τῶν ἐθνῶν
[16, 94]   τις γένοιτο ἐπιφανέστατος, σοφιστὴς  ἀπεκρίθη   εἰ τὸν τὰ μέγιστα πράξαντα
[16, 13]   λόγων περὶ συλλύσεων Δίων  ἀπεκρίθη   τοῖς πρέσβεσιν μίαν εἶναι σύλλυσιν,
[16, 38]   τόν τε στρατηγὸν αὐτῶν Μνασέαν  ἀπέκτειναν   καὶ τῶν στρατιωτῶν εἰς διακοσίους.
[16, 50]   τοῖς Αἰγυπτίοις καὶ τινὰς μὲν  ἀπέκτειναν,   τινὰς δὲ τραυματίας ποιήσαντες τοὺς
[16, 39]   ἐνίκησαν καὶ πλείους τῶν διακοσίων  ἀπέκτειναν.   (τῶν δὲ Θηβαίων ἐπιφανέντων καὶ
[16, 49]   Περσῶν τοὺς αἰτίους τῆς ἁρπαγῆς  ἀπέκτεινεν.   τὸ μὲν οὖν Πηλούσιον τοῦτον
[16, 2]   ταῖς αὐταῖς ἀφορμαῖς χρησάμενος οὐκ  ἀπελείφθη   τῆς Ἐπαμεινώνδου δόξης. (μετὰ γὰρ
[16, 70]   ἀκρόπολιν καὶ τὴν ἀρχὴν ἀποθέμενον  ἀπελθεῖν   εἰς Πελοπόννησον ὑπόσπονδον, ἔχοντα τὰ
[16, 59]   τὸν Φάλαικον μετὰ τῶν στρατιωτῶν  ἀπελθεῖν   ὅποι βούλοιτο, οὗτος μὲν ὑπόσπονδος
[16, 34]   τὴν πόλιν τῷ βασιλεῖ ὥστε  ἀπελθεῖν   τοὺς πολίτας ἐκ τῆς Μεθώνης
[16, 34]   ἀντετάττετο τοῖς σατράπαις, ἐκείνου δ'  ἀπελθόντος   μονωθεὶς ἔπεισε τοὺς Θηβαίους συμμαχίαν
[16, 70]   ἔφασαν, ἀδάμαντι τὸν εἰρημένον τρόπον  ἀπέλιπε   καὶ κατεβίωσεν ἀπορούμενος ἐν Κορίνθῳ,
[16, 45]   ἐξ Αἰγύπτου μισθοφόρων τοῦτον μὲν  ἀπέλιπε   τηροῦντα μέρος τῆς πόλεως καὶ
[16, 13]   ἤδη ἐν μὲν ταῖς ἀκροπόλεσιν  ἀπέλιπε   φρουρὰς ἀξιολόγους, αὐτὸς δὲ τοὺς
[16, 76]   τοὺς μὲν ἡμίσεις τῶν στρατιωτῶν  ἀπέλιπεν   ἐπὶ τῆς πολιορκίας, ἐπιστήσας αὐτοῖς
[16, 6]   εἰς τὴν Σικελίαν, Ἡρακλείδην δὲ  ἀπέλιπεν   τριήρεις τινὰς καὶ ἑτέρας φορτηγοὺς
[16, 17]   Διονύσιος τοὺς ἀρίστους τῶν μισθοφόρων  ἀπέλιπεν   φυλάξοντας τὴν ἄκραν, αὐτὸς δ'
[16, 1]   πεπρωμένης τηλικαύτας καὶ τοιαύτας δυνάμεις  ἀπέλιπεν   ὥστε τὸν υἱὸν Ἀλέξανδρον μὴ
[16, 11]   ἐπιλελησμένοι δι' ἑνὸς ἀνδρὸς ἀρετὴν  ἀπελύθησαν   τῆς συμφορᾶς. (Διονύσιος δὲ κατὰ
[16, 20]   ἐπιεικῶς τοὺς μὲν ἐχθροὺς ἅπαντας  ἀπέλυσε   τῶν ἐγκλημάτων καὶ τὸ πλῆθος
[16, 17]   καὶ τοὺς ἁλόντας πολλοὺς ὄντας  ἀπέλυσεν   ἄνευ λύτρων. πολλοὶ γὰρ ἐν
[16, 51]   ἀξίαν ἕκαστον δωρεαῖς ἀξιολόγοις τιμήσας  ἀπέλυσεν   εἰς τὰς πατρίδας: τῆς δ'
[16, 51]   ἃς ὕστερον Βαγώας πολλῶν χρημάτων  ἀπελύτρωσε   τοῖς ἱερεῦσι τῶν Αἰγυπτίων. (τοὺς
[16, 73]   φρονοῦντας πεντεκαίδεκα θανατώσας τοῖς ἄλλοις  ἀπένειμε   τὴν ἐλευθερίαν. τοῦ δὲ Τιμολέοντος
[16, 93]   γεγενημένην δικαίαν ὀργὴν δωρεὰς ἀξιολόγους  ἀπένειμεν   αὐτῷ καὶ κατὰ τὴν σωματοφυλακίαν
[16, 20]   αὐτοκράτορα τὸν Δίωνα καὶ τιμὰς  ἀπένειμεν   ἡρωικάς, δὲ Δίων ἀκολούθως
[16, 69]   ἐθάρρησεν, οἱ δὲ Καρχηδόνιοι φοβηθέντες  ἀπέπλευσαν   ἐκ τοῦ λιμένος ἀλόγως καὶ
[16, 35]   μεταπεμψαμένου παρὰ τῶν Φωκέων συμμαχίαν  ἀπεστάλη   Φάυλλος ἀδελφὸς Ὀνομάρχου μετὰ
[16, 2]   τὴν βασιλείαν Ἀργαῖον καὶ στρατηγὸν  ἀπεστάλκεισαν   Μαντίαν ἔχοντα τρισχιλίους μὲν ὁπλίτας,
[16, 57]   ἀνάθεσιν ὑφ' ἡμῶν τοῖς θεοῖς  ἀπεσταλμένα   παρελόμενοι κατεκόψατε καὶ περὶ τοὺς
[16, 50]   αἰσθόμενοι τὸ γεγονὸς κατεδίωξαν τὸν  ἀπεσταλμένον   καὶ φόβον ἐπικρεμάσαντες ἤκουσαν τὴν
[16, 37]   τὴν κοινοπραγίαν. (Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ  ἀπέστειλαν   αὐτῷ στρατιώτας χιλίους, Ἀχαιοὶ δὲ
[16, 7]   δὲ στρατηγοὺς Χάρητα καὶ Χαβρίαν  ἀπέστειλαν   μετὰ δυνάμεως. οὗτοι δὲ πλεύσαντες
[16, 39]   κατὰ τάχος ἐβοήθησαν, Θηβαῖοι δ'  ἀπέστειλαν   πεζοὺς μὲν τετρακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ
[16, 44]   παραθαλάττιον τῆς Ἀσίας οἰκοῦντες Ἕλληνες  ἀπέστειλαν   στρατιώτας ἑξακισχιλίους, ὥστε τοὺς πάντας
[16, 49]   δὲ ταῦτα μὲν Ἀρταξέρξης  ἀπέστειλε   Βαγώαν μετὰ στρατιωτῶν βαρβάρων παραληψόμενον
[16, 44]   διὰ τὸ πρότερον ἐλάττωμα πρεσβευτὰς  ἀπέστειλε   πρὸς τὰς μεγίστας τῶν κατὰ
[16, 80]   τινὰ δ' εἰς Κόρινθον Τιμολέων  ἀπέστειλε,   προστάξας εἰς τὸ τοῦ Ποσειδῶνος
[16, 58]   φρονήματα συστεῖλαι τῶν Βοιωτῶν ὀλίγους  ἀπέστειλε   στρατιώτας, αὐτὸ μόνον φυλαττόμενος τὸ
[16, 27]   τῶν κατὰ τὴν Ἑλλάδα πόλεων  ἀπέστειλεν,   ἀπολογούμενος ὅτι κατείληπται τοὺς Δελφοὺς
[16, 18]   δὲ ταῦτα Διονύσιος μὲν στρατηγὸν  ἀπέστειλεν   εἰς τὰς Συρακούσσας Νύψιον τὸν
[16, 34]   ἐν Χερρονήσῳ πόλεις πλὴν Καρδίας  ἀπέστειλεν   δῆμος κληρούχους εἰς τὰς
[16, 3]   τῶν μισθοφόρων ἐπὶ τὰς Αἰγὰς  ἀπέστειλεν.   οὗτος δὲ προσελθὼν τῇ πόλει
[16, 4]   πολεμίων τὸ μὲν πρῶτον πρέσβεις  ἀπέστειλεν   περὶ διαλύσεως, ἐφ' ὅτῳ κυρίους
[16, 25]   δυνάμενος ἑλεῖν τῆς μὲν πολιορκίας  ἀπέστη,   πρὸς δὲ τοὺς Λοκροὺς συνάψας
[16, 42]   συμφρονήσαντες καὶ μιμησάμενοι τοὺς Φοίνικας  ἀπέστησαν   καὶ παρασκευασάμενοι τὰ πρὸς τὸν
[16, 56]   τὴν κατὰ τῶν ἱεροσύλων κόλασιν  ἀπέστησαν   τῶν ἔργων. δὲ τῆς
[16, 21]   πολλοῖς ταλάντοις καὶ τῆς στρατηγίας  ἀπέστησαν.   ~Χάρης δὲ παραλαβὼν παντὸς τοῦ
[16, 3]   ὁμοίως δὲ καὶ τὸν Παυσανίαν  ἀπέστησε   τῆς καθόδου, τὸν κατάγειν μέλλοντα
[16, 63]   τὴν εἰς τὸ μαντεῖον παρανομίαν  ἀπέσφαξαν.   ~οἱ μὲν οὖν τῆς ἱεροσυλίας
[16, 16]   ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας αἰκίαν ἑαυτὸν  ἀπέσφαξε,   πλείστας μὲν καὶ μεγίστας χρείας
[16, 65]   διορθώσασθαι περιπατοῦντα κατὰ τὴν ἀγορὰν  ἀπέσφαξεν.   (θορύβου δὲ γενομένου καὶ τῶν
[16, 34]   πόλιν ἑλὼν τοὺς μὲν ἡβῶντας  ἀπέσφαξεν,   τοὺς δ' ἄλλους ἐξηνδραποδίσατο. (Κερσοβλέπτου
[16, 56]   μὲν πρῶτος ἄρξας Φιλόμηλος  ἀπέσχετο   τῶν ἀναθημάτων, δὲ δεύτερος,
[16, 40]   δὲ δυνάμεις καὶ στρατηγοὺς πολλάκις  ἀπετύγχανε   διὰ τὴν κακίαν καὶ ἀπειρίαν
[16, 40]   ἐπ' Αἴγυπτον πολλοῖς πλήθεσι στρατιωτῶν  ἀπέτυχε,   κατὰ δὲ τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς
[16, 89]   ἰδίᾳ καὶ κοινῇ ταῖς πόλεσιν  ἀπεφαίνετο   βούλεσθαι διαλεχθῆναι περὶ τῶν συμφερόντων.
[16, 84]   καὶ τὸν δῆμον παρακαλέσας θαρρεῖν  ἀπεφαίνετο   δεῖν παραχρῆμα πρέσβεις ἀποστέλλειν εἰς
[16, 53]   τῶν πατρίδων. καὶ αὐτὸς δὲ  ἀπεφαίνετο   διὰ χρυσίου πολὺ μᾶλλον
[16, 27]   καὶ τὸν προσήκοντα χρησμὸν ἔχειν  ἀπεφαίνετο.   εὐθὺς δὲ καὶ τὸν χρησμὸν
[16, 10]   δ' ἅπαντας εἰς κοινὴν ἐκκλησίαν  ἀπεφαίνετο   μὲν ἑαυτὸν ἥκειν ἐπὶ τὴν
[16, 23]   ποιῆσαι καὶ μεγάλας ἀφορμὰς ἔχειν  ἀπεφαίνετο   τοὺς Φωκεῖς κατὰ τῶν Ἀμφικτυόνων:
[16, 65]   νόμων τιμωρίας, οἱ δὲ τοὐναντίον  ἀπεφαίνοντο   δεῖν ἐπαινεῖν τὸν ἄνδρα ὡς
[16, 7]   δ' οἱ Ἀθηναῖοι τὴν νίκην  ἀπεφέροντο.   μεγάλη μὲν οὖν παράταξις οὐδεμία
[16, 17]   συνάψαντες μάχην καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντες  ἀπεχώρησαν.   δὲ Δίων λαμπρᾷ μάχῃ
[16, 59]   μὲν ὑπόσπονδος εἰς τὴν Πελοπόννησον  ἀπεχώρησε   μετὰ τῶν μισθοφόρων, ὄντων ὀκτακισχιλίων,
[16, 43]   τῷ Τέννῃ λάθρᾳ τῶν Σιδωνίων  ἀπήγγειλεν,   ~ὁ δὲ βασιλεὺς ἐν μεγάλῳ
[16, 92]   δὲ Φίλιππος ἡσθεὶς ἐπὶ τοῖς  ἀπηγγελμένοις   ὅλως ἦν καὶ τελείως φερόμενος
[16, 69]   δυνάμεως εἰς τὴν ἰδίαν ἐπικράτειαν  ἀπηλλάγησαν.   (μονωθέντος δὲ τοῦ Ἱκέτα Τιμολέων
[16, 50]   μὲν ἐπιγραφὴν τοῦ προτερήματος αὐτὸς  ἀπηνέγκατο,   τῷ δὲ Βαγώᾳ τῆς σωτηρίας
[16, 51]   ἀργύρου τε καὶ χρυσοῦ πλῆθος,  ἀπήνεγκε   δὲ καὶ τὰς ἐκ τῶν
[16, 80]   ἀσπίδες δὲ πλείους τῶν μυρίων  ἀπηνέχθησαν.   τούτων δ' ὕστερον τὰ μὲν
[16, 10]   τῆς Συρακοσίας Δίων ἦν,  ἀπήντα   πρὸς αὐτὸν πλῆθος ἀνόπλων ἀνθρώπων
[16, 12]   παρεσπονδημένος μετὰ τῶν ἀρίστων στρατιωτῶν  ἀπήντα   τοῖς πολεμίοις καὶ συνάψας μάχην
[16, 4]   καὶ ταῖς τῶν Ἰλλυριῶν ἀνδραγαθίαις  ἀπήντα   τοῖς πολεμίοις μετὰ τῆς δυνάμεως:
[16, 85]   καὶ αὐτοὶ σπουδῆς οὐδὲν ἐλλείποντες  ἀπήντησαν   μετὰ τῶν ὅπλων καὶ κοινῇ
[16, 82]   πολλοὶ πρὸς τὴν κληρουχίαν Ἕλληνες  ἀπήντησαν:   τέλος δὲ οἰκήτορες ἀπεδείχθησαν εἰς
[16, 1]   συνεχὲς περιλαμβάνουσαι μέχρι τῆς τελευτῆς  ἀπηρτισμένην   τὴν τῶν πράξεων ἔχουσιν ἀπαγγελίαν.
[16, 56]   λόγον τοὺς κεχειρικότας οἱ Φωκεῖς  ἀπῄτουν:   ἦν δὲ πλεῖστα διῳκηκὼς Φίλων.
[16, 49]   (διόπερ ἀκωλύτως τῶν ἡλωκότων Αἰγυπτίων  ἀπιόντων   ἐκ τῆς παρεμβολῆς ταχέως εἰς
[16, 47]   Νεῖλον μάχας καὶ συμπλοκὰς εὐθέτων  ἄπιστον   πλῆθος. (ὠχύρωτο δ' αὐτῷ καὶ
[16, 9]   ἕνα καιρὸν συνδραμόντα παραδόξως τὰς  ἀπιστουμένας   πράξεις πρὸς τέλος ἤγαγεν. (ἡμεῖς
[16, 62]   πολὺς ὑπέκειτο καὶ χαλεπός. (διόπερ  ἀπιστοῦντες   ἅμα τοῖς λεγομένοις καὶ φοβούμενοι
[16, 10]   τῆς χώρας καὶ τῆς πόλεως:  ἀπίστως   γὰρ διακείμενος Διονύσιος πρὸς
[16, 5]   οἰκοῦντες βάρβαροι λῃστρίσι πολλαῖς πλέοντες  ἄπλουν   τοῖς ἐμπόροις παρεσκεύαζον πᾶσαν τὴν
[16, 82]   ἐν παιδείᾳ καὶ συνέσει δεδοξασμένος.  ἀπὸ   δὲ τούτων γενόμενος τοὺς μὲν
[16, 90]   Τιμαινέτου Κορίνθιον τόνδε θάπτειν μὲν  ἀπὸ   διακοσιᾶν μνᾶν, τιμᾶσθαι δὲ εἰς
[16, 16]   δισχιλίους ἐστράτευσεν ἐπὶ Λεοντίνους ἀφεστηκότας  ἀπὸ   Διονυσίου, νυκτὸς δὲ παρεισπεσὼν ἐντὸς
[16, 12]   δυνάμει. ~τῶν δὲ Συρακοσίων κατεσκευακότων  ἀπὸ   θαλάττης εἰς θάλατταν διατείχισμα αὑτῶν
[16, 10]   τυραννίδος. τὸ δὲ πλῆθος ὥσπερ  ἀπὸ   μιᾶς φωνῆς ἀνεβόησε στρατηγοὺς αἱρεῖσθαι
[16, 40]   οἰκείους χρόνους. τῶν γὰρ Αἰγυπτίων  ἀπὸ   Περσῶν ἀποστάντων κατὰ τοὺς ἀνωτέρω
[16, 46]   οἱ μὲν οὖν Πέρσαι κατεστρατοπέδευσαν  ἀπὸ   τεσσαράκοντα σταδίων τοῦ Πηλουσίου, οἱ
[16, 10]   πρῶτον ἐπειρῶντο μετακαλεῖσθαι τοὺς Συρακοσίους  ἀπὸ   τῆς ἀποστάσεως: ἀκατασχέτου δὲ τῆς
[16, 71]   περιεχούσας Σικελικὰς πράξεις: ἀρξάμενος δὲ  ἀπὸ   τῆς Διονυσίου τοῦ πρεσβυτέρου τυραννίδος
[16, 10]   αὐτοῦ Μεγακλῆν αὐτοκράτορας. (εὐθὺς οὖν  ἀπὸ   τῆς ἐκκλησίας ἐκτάξας τὴν δύναμιν
[16, 7]   μείνας κατ' αὐτὸν πλείω χρόνον  ἀπὸ   τῆς ἐπὶ τοῦ Ταύρου μονῆς
[16, 14]   Ἀθηναῖος ἦρκται τῆς ἱστορίας  ἀπὸ   τῆς ἱεροσυλήσεως καὶ γέγραφε βύβλους
[16, 14]   δὲ ἱερόν, συντεταγμένος ἐντεῦθεν ἦρκται  ἀπὸ   τῆς καταλήψεως τοῦ ἐν Δελφοῖς
[16, 71]   εἰσὶ δὲ αἱ βύβλοι τρεῖς,  ἀπὸ   τῆς μιᾶς τεσσαρακοστῆς ἄχρι τῆς
[16, 91]   ἑαυτοῦ φίλοις παρήγγειλε παραλαμβάνειν τῶν  ἀπὸ   τῆς ξένης γνωρίμων ὡς πλείστους.
[16, 32]   ἀνθρώπων κεκολασμένον ἀποτρέψειν τοὺς ἄλλους  ἀπὸ   τῆς ὁμοίας κακίας ἀνέζευξαν εἰς
[16, 68]   προσέπεσε ταῖς Συρακούσσαις, καταταχήσας τοὺς  ἀπὸ   τῆς τροπῆς φεύγοντας. ταῦτα μὲν
[16, 76]   τῶν Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων ἀρξάμενος  ἀπὸ   τῆς τῶν Ἡρακλειδῶν καθόδου: χρόνον
[16, 79]   Τιμολέων ἐκτάξας τὴν δύναμιν κατέβαινεν  ἀπό   τινων λόφων ἐπὶ τὸν Κρίμισον
[16, 22]   πράξει παραβόλῳ: Ἀρταβάζου γὰρ ἀποστάντος  ἀπὸ   τοῦ βασιλέως καὶ μέλλοντος ὀλίγοις
[16, 20]   Συρακόσιοι, μίαν ἔχοντες σωτηρίαν τὴν  ἀπὸ   τοῦ Δίωνος βοήθειαν, ἐξαπέστειλαν ἱππεῖς
[16, 27]   προσέταττε τῇ Πυθίᾳ τὴν μαντείαν  ἀπὸ   τοῦ τρίποδος ποιεῖσθαι κατὰ τὰ
[16, 64]   δὲ τῷ μαντείῳ βοηθήσας Φίλιππος  ἀπὸ   τούτων τῶν χρόνων ἀεὶ μᾶλλον
[16, 62]   σφᾶς: οὔτε γὰρ ἡγεμόνας ἑώρων  ἀπὸ   τῶν ἐπικαλουμένων συμπλέοντας οὔθ'
[16, 72]   τῇ πόλει συγκεκλεισμένων καὶ ῥᾳδίως  ἀπὸ   τῶν τειχῶν ἀμυνομένων ἄπρακτος γενόμενος
[16, 74]   δὲ Περίνθιοι πολλοὺς καθ' ἡμέραν  ἀποβάλλοντες   συμμαχίαν καὶ βέλη καὶ καταπέλτας
[16, 17]   ὁδοιπορίαν συνάψαντες μάχην καὶ πολλοὺς  ἀποβαλόντες   ἀπεχώρησαν. δὲ Δίων λαμπρᾷ
[16, 24]   μὲν Λοκροὶ λειφθέντες καὶ πολλοὺς  ἀποβαλόντες   τῶν στρατιωτῶν ἔφυγον εἰς τὴν
[16, 16]   τὸν μὲν πρακτικώτατον τῶν φίλων  ἀποβαλὼν   καὶ στρατηγὸν μὲν ἕτερον ἀξιόχρεων
[16, 72]   Συρακούσσας, πολλοὺς δὲ τῶν στρατιωτῶν  ἀποβαλὼν   ταχέως ἐπανῆλθεν εἰς τοὺς Λεοντίνους.
[16, 43]   καὶ τὰς κατὰ τὸν Νεῖλον  ἀποβάσεις   ἀκριβῶς εἰδότα. (ὁ δὲ βασιλεὺς
[16, 18]   ἀνάγκης ἡττωμένης καὶ τῆς σωτηρίας  ἀπογινωσκομένης   συνδραμόντες εἰς ἐκκλησίαν νυκτὸς ἐψηφίσαντο
[16, 13]   μὲν ἐπταικὼς καὶ τὴν δυναστείαν  ἀπογινώσκων   ἤδη ἐν μὲν ταῖς ἀκροπόλεσιν
[16, 10]   τῆς ὁρμῆς τῶν ὄχλων οὔσης  ἀπογνόντες   τοὺς μισθοφόρους καὶ τοὺς τὰ
[16, 51]   τοὺς ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας κινδύνους.  ἀπογνοὺς   οὖν τὴν βασιλείαν καὶ τὰ
[16, 46]   τῷ Πνυταγόρᾳ μὲν Εὐαγόρας  ἀπογνοὺς   τὴν κάθοδον καὶ περὶ τῶν
[16, 60]   μεταδοῦναι τῷ Φιλίππῳ καὶ τοῖς  ἀπογόνοις   αὐτοῦ τῆς Ἀμφικτυονίας καὶ δύο
[16, 65]   δὲ κρίνοντες δίκαιον εἶναι τοῖς  ἀπογόνοις   βοηθεῖν ἐψηφίσαντο πέμπειν στρατηγὸν Τιμολέοντα
[16, 47]   δὲ Πέρσην Ῥωσάκην: οὗτος δὲ  ἀπόγονος   μὲν ἦν ἑνὸς τῶν ἑπτὰ
[16, 60]   ἑξήκοντα, μέχρις ἂν ἐκτίσωσι τὰ  ἀπογραφέντα   χρήματα κατὰ τὴν ἱεροσυλίαν: τιθέναι
[16, 90]   ὀκτώ. οἱ δὲ Συρακόσιοι μεγάλως  ἀποδεδεγμένοι   τὸν ἄνδρα διά τε τὴν
[16, 27]   ἰδίαν ἐν τοῖς παλαιοῖς χρόνοις  ἀποδεδειγμένην.   (τῶν δὲ χρημάτων τὸν λόγον
[16, 78]   πολλοῦ χρόνου διὰ τὴν ἀπορίαν  ἀποδεδωκώς.   (συνεβούλευεν οὖν ἀνακάμπτειν εἰς τὰς
[16, 92]   ἐπόμπευε θεοπρεπὲς εἴδωλον, σύνθρονον ἑαυτὸν  ἀποδεικνύντος   τοῦ βασιλέως τοῖς δώδεκα θεοῖς.
[16, 54]   συμμαχήσειν καὶ φανερῶς ἑαυτοὺς πολεμίους  ἀποδείξαντες   τῷ βασιλεῖ διεπολέμουν πρὸς Φίλιππον.
[16, 52]   ἀφεστηκότας πόλεμον ἐπέτρεψεν, αὐτοκράτορα στρατηγὸν  ἀποδείξας.   (ὁ δὲ Μέντωρ ἔχων οἰκειότητα
[16, 16]   Διονύσιον. (μετὰ δὲ ταῦτα Φίλιστος  ἀποδειχθεὶς   στρατηγὸς καὶ καταρτίσας τριήρεις ἑξήκοντα
[16, 50]   μέρεσι τῆς Ἀσίας ἡγεμὼν μέγιστος  ἀποδειχθεὶς   τῷ βασιλεῖ μεγάλας παρείχετο χρείας
[16, 60]   προκατεσκευασμένος. (ἐπεθύμει γὰρ τῆς Ἑλλάδος  ἀποδειχθῆναι   στρατηγὸς αὐτοκράτωρ καὶ τὸν πρὸς
[16, 45]   τῷ Ἀρταξέρξῃ. δὲ βασιλεὺς  ἀποδεξάμενος   αὐτὸν ὡς φίλον τοὺς μὲν
[16, 24]   Ἀμφικτυόνων ἀκυρώσει. (ὁ δ' Ἀρχίδαμος  ἀποδεξάμενος   τὸν λόγον φανερῶς μὲν κατὰ
[16, 85]   ~τοῦ δὲ δήμου τὸν λόγον  ἀποδεξαμένου   καὶ τοῦ περὶ τῆς πρεσβείας
[16, 78]   τῶν ὅλων ἀγῶνα: πάντων δ'  ἀποδεξαμένων   τοὺς λόγους καὶ βοώντων ἄγειν
[16, 73]   διὰ τὸ πάσαις τὰς αὐτονομίας  ἀποδιδόναι,   τῶν δὲ Σικελῶν καὶ Σικανῶν
[16, 22]   βασιλέως δύναμιν, μὲν Ἀρτάβαζος  ἀποδιδοὺς   τῆς εὐεργεσίας χάριτας ἐδωρήσατο πλῆθος
[16, 60]   αὐτῶν κατακαῦσαι καὶ τοὺς ἵππους  ἀποδόσθαι.   ἀκολούθως δὲ τούτοις διέταξαν οἱ
[16, 72]   δ' Ἐγγυί̈ νοις τὴν ἐλευθερίαν  ἀποδοῦναι.   (περὶ ταῦτα δὲ τοῦ Τιμολέοντος
[16, 79]   αὐτοὺς φιλοφρόνως καὶ τοὺς μισθοὺς  ἀποδοῦναι   τὴν μὲν ταραχὴν πᾶσαν εἰς
[16, 56]   Φίλων. (οὗτος δ' οὐ δυνάμενος  ἀποδοῦναι   τὸν λόγον κατεδικάσθη καὶ στρεβλωθεὶς
[16, 38]   καὶ τῇ πόλει τὴν ἐλευθερίαν  ἀποδοὺς   καὶ τἄλλα τὰ κατὰ τὴν
[16, 20]   δὲ Συρακόσιοι πανδήμοις ἐπαίνοις καὶ  ἀποδοχαῖς   μεγάλαις ἐτίμων τὸν εὐεργέτην ὡς
[16, 52]   τὰ τῶν ἀποστατῶν πολίσματα μεγάλης  ἀποδοχῆς   ἔτυχε παρὰ τῷ βασιλεῖ, δόξας
[16, 14]   πρῶτον ὡς τυραννοκτόνοι μεγάλης ἐτύγχανον  ἀποδοχῆς,   ὕστερον δὲ μετανοήσαντες καὶ τοὺς
[16, 27]   λόγον ἔφη πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν  ἀποδώσειν   καὶ τόν τε σταθμὸν καὶ
[16, 23]   μὴ τὰ χρήματα τῷ θεῷ  ἀποδῶσιν   οἱ Φωκεῖς, καθιερῶσαι τὴν χώραν
[16, 70]   τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὴν ἀρχὴν  ἀποθέμενον   ἀπελθεῖν εἰς Πελοπόννησον ὑπόσπονδον, ἔχοντα
[16, 87]   αἰχμαλώτους ἄνευ λύτρων, καθόλου δ'  ἀποθέμενον   τὴν ἐκ τῆς νίκης ὑπερηφανίαν
[16, 13]   πρέσβεσιν μίαν εἶναι σύλλυσιν, ἐὰν  ἀποθέμενος   τὴν τυραννίδα βούληται τυχεῖν τιμῶν
[16, 7]   ἐκ τῆς πατρίδος τῶν Ῥωμαίων  ἀποικίαν   ἐδέξατο. (ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[16, 10]   αἱρεῖσθαι τοὺς εὐθέτους πρὸς τὴν  ἀποκατάστασιν   τῆς αὐτονομίας καὶ τὴν κατάλυσιν
[16, 79]   εἰς τὴν προϋ πάρχουσαν εὔνοιαν  ἀποκαταστήσας   προῆγεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους οὐ
[16, 74]   μὲν ἑαυτῷ, πρὸς δὲ Ἀθηναίους  ἀποκλίνουσαν.   συστησάμενος δὲ πολιορκίαν καὶ μηχανὰς
[16, 49]   ὅτι παραδόντων αὐτῶν τὸ Πηλούσιον  ἀποκομισθήσονται   πάντες εἰς τὴν Ἑλλάδα μεθ'
[16, 17]   ὅλην ἐγχειρίζειν. ~τοῦ δὲ Δίωνος  ἀποκριθέντος   ὅτι τοῖς Συρακοσίοις δίκαιόν ἐστι
[16, 27]   τρίποδος ποιεῖσθαι κατὰ τὰ πάτρια.  ἀποκριναμένης   δ' αὐτῆς ὅτι τοιαῦτα οὐκ
[16, 13]   δὲ Διονύσιος ὑπερηφάνου τῆς  ἀποκρίσεως   γενομένης συναγαγὼν τοὺς ἡγεμόνας ἐβουλεύετο
[16, 25]   Λοκροὶ τὴν ἀναίρεσιν οὐ συγχωροῦντες  ἀπόκρισιν   ἔδωκαν ὅτι παρὰ πᾶσι τοῖς
[16, 86]   ἐνδείξασθαι καὶ φιλοτιμίας ὑπερβολὴν οὐκ  ἀπολείποντος,   ὁμοίως δὲ καὶ πολλῶν αὐτῷ
[16, 10]   ἐπὶ τῆς φυλακῆς τῶν Συρακουσσῶν  ἀπολειφθέντες   ἡγεμόνες τὸ μὲν πρῶτον ἐπειρῶντο
[16, 58]   ἐν ταῖς σκηναῖς τῶν πεφευγότων  ἀπολελειμμένου   συνέβη τῆς στιβάδος ἐκκαυθείσης τοσαύτην
[16, 16]   ἰδίας ἀνδραγαθίας προτεροῦντος, ὕστερον δ'  ἀποληφθέντος   ὑπὸ τῶν πολεμίων οἱ μὲν
[16, 33]   ζημία τῶν Φωκέων αὔξησιν  ἀπολήψεσθαι   ταῖς τοῦ Ὀνομάρχου χερσίν: ὅπερ
[16, 72]   βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη δέκα,  ἀπολιπὼν   υἱὸν τὸν Πύρρου πατέρα Αἰακίδην:
[16, 46]   ἀπεκατέστησαν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ' Ἀθήνησιν  Ἀπολλοδώρου   Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον Οὐαλέριον
[16, 57]   ἔπραξαν, καὶ ταῦτα εὐχόμενοι τὸν  Ἀπόλλωνα   πατρῷον αὐτῶν εἶναι καὶ πρόγονον:
[16, 57]   τῶν θεῶν ἠσεβήκατε, περὶ τὸν  Ἀπόλλωνα   τὸν ἐν Δελφοῖς καὶ τὸν
[16, 82]   καταπληξάμενος ἐξέβαλεν ἐκ τῆς πόλεως,  Ἀπολλωνιάδην   δὲ τὸν Ἀγυριναίων δυνάστην παύσας
[16, 72]   ὑπὸ τὸν Λεπτίνην παραλαβὼν τὴν  Ἀπολλωνίαν   ταύτῃ τε καὶ τῇ τῶν
[16, 72]   οὔσης δὲ καὶ τῆς τῶν  Ἀπολλωνιατῶν   πόλεως ὑπὸ τὸν Λεπτίνην παραλαβὼν
[16, 58]   ὀνομαζομένας Ἄβας, καθ' ἅς ἐστιν  Ἀπόλλωνος   ἅγιον ἱερόν, ἐστράτευσαν ἐπ' αὐτοὺς
[16, 27]   σημεῖον ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ  Ἀπόλλωνος:   ἀετὸς γὰρ ὑπερπετώμενος τὸν ναὸν
[16, 58]   δ' εἰς τὸν νεὼ τοῦ  Ἀπόλλωνος   καταφυγόντες εἰς πεντακοσίους ἀπώλοντο. (πολλὰ
[16, 33]   ἀνέθηκαν ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ  Ἀπόλλωνος   οἱ Ἀμφικτύονες, ἀναπλάττειν εἰς ὕψος
[16, 56]   οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἐέργει Φοίβου  Ἀπόλλωνος   Πυθοῖ ἐνὶ πετρηέσσῃ. (τῶν δὲ
[16, 46]   κάθοδον καὶ περὶ τῶν ἐγκλημάτων  ἀπολογησάμενος   ἄλλης ἡγεμονίας ἠξιώθη κατὰ τὴν
[16, 27]   κατὰ τὴν Ἑλλάδα πόλεων ἀπέστειλεν,  ἀπολογούμενος   ὅτι κατείληπται τοὺς Δελφοὺς οὐ
[16, 4]   μηδὲν ἔτι προσποιεῖσθαι τὴν Ἀμφίπολιν.  (ἀπολυθεὶς   δὲ τοῦ πρὸς Ἀθηναίους πολέμου
[16, 71]   διόπερ αἱ τῶν Ἑλλήνων πόλεις  ἀπολυθεῖσαι   τῶν φόβων εἰς τὴν συμμαχίαν
[16, 32]   τὴν οἰκείαν. (οἱ δὲ Φωκεῖς  ἀπολυθέντες   τοῦ πολέμου κατὰ τὸ παρὸν
[16, 61]   Φάυλλος πολυχρονίῳ νόσῳ νοσήσας οὐδ'  ἀπολυθῆναι   συντόμως τῆς τιμωρίας ἠδυνήθη.
[16, 52]   τὸν βασιλέα καὶ τῶν ἐγκλημάτων  ἀπολῦσαι   συνῆλθεν εἰς λόγους καὶ παρακρουσάμενος
[16, 87]   καθομιληθέντα ταῖς Ἀττικαῖς χάρισι πάντας  ἀπολῦσαι   τοὺς αἰχμαλώτους ἄνευ λύτρων, καθόλου
[16, 52]   δεηθεὶς τοῦ βασιλέως ἔπεισεν αὐτὸν  ἀπολῦσαι   τοὺς ἄνδρας τῶν ἐγκλημάτων. εὐθὺς
[16, 87]   παρρησίᾳ θαυμάσαι καὶ τῆς αἰχμαλωσίας  ἀπολύσαντα   πρὸς ἑαυτὸν ἀναλαβεῖν ἐντίμως. (τέλος
[16, 43]   μὲν κατὰ τὴν ἀπόστασιν ἐγκλημάτων  ἀπολύσειν   ἔφη τὸν Τέννην, πράξαντος δ'
[16, 58]   πολέμῳ καὶ πολλοὺς τῶν στρατιωτῶν  ἀπολωλεκότες,   χρημάτων δὲ ἀπορούμενοι πρέσβεις ἐξέπεμψαν
[16, 26]   δὲ πάντας τούτου τοῦ κατασκευάσματος  ἀπομιμήματα   γίνεσθαι τοὺς ἔτι καὶ νῦν
[16, 49]   δὲ βίᾳ κρατηθεῖσι τὴν αὐτὴν  ἀπονέμειν   τιμωρίαν ἥνπερ τοῖς Σιδωνίοις ἐπέστησε:
[16, 55]   προπόσεις, οὐκ ὀλίγοις δὲ δωρεὰς  ἀπονέμων,   πᾶσι δὲ μεγάλας ἀπαγγελίας εὐχαρίστως
[16, 61]   αὐτοῦ Ὀνόμαρχος διαδεξάμενος τὴν τῶν  ἀπονοηθέντων   στρατηγίαν μετὰ τῶν συμπαραταξαμένων ἐν
[16, 78]   Δελφοῖς ἱερὸν μετὰ τῶν Φωκέων,  ἀπονοίᾳ   δὲ καὶ θράσει διαφέρων, ἀκόλουθον
[16, 26]   διὰ δὲ τὸ παράδοξον πάντων  ἀποπειρωμένων   τοὺς αἰεὶ πλησιάζοντας ἐνθουσιάζειν. δι'
[16, 81]   εἰς τὰς ναῦς ἐμβαίνειν μηδ'  ἀποπλεῖν   εἰς τὴν Λιβύην, ὡς διὰ
[16, 62]   κυβερνήτην ἠνάγκασαν εἰς τοὐπίσω πάλιν  ἀποπλεῖν.   τὸ δ' αὐτὸ καὶ τῶν
[16, 68]   δὲ παρήγγειλε τὰς ἐννέα ναῦς  ἀποπλεῦσαι   τὴν ταχίστην. (περισπωμένων δὲ τῶν
[16, 68]   ἔφθασαν οἱ περὶ τὸν Τιμολέοντα  ἀποπλεύσαντες   εἰς τὸ Ταυρομένιον. (ὁ δὲ
[16, 68]   Τιμολέοντα πεισθήσεσθαι τὸν εἰς Κόρινθον  ἀπόπλουν   ποιήσασθαι ῥᾳθύμως εἶχον τὰ κατὰ
[16, 3]   μέγεθος τῶν ἐπιφερομένων κινδύνων ἐν  ἀπορίᾳ   τῇ μεγίστῃ καθειστήκεισαν. ἀλλ' ὅμως
[16, 78]   μισθοὺς πολλοῦ χρόνου διὰ τὴν  ἀπορίαν   ἀποδεδωκώς. (συνεβούλευεν οὖν ἀνακάμπτειν εἰς
[16, 84]   κοινῆς σωτηρίας οὐδεὶς παρῄει σύμβουλος.  (ἀπορίας   οὖν μεγάλης οὔσης καὶ καταπλήξεως
[16, 40]   πρὸς Φωκεῖς πολέμῳ καὶ χρημάτων  ἀπορούμενοι   πρέσβεις ἐξέπεμψαν πρὸς τὸν τῶν
[16, 58]   τῶν στρατιωτῶν ἀπολωλεκότες, χρημάτων δὲ  ἀπορούμενοι   πρέσβεις ἐξέπεμψαν πρὸς τὸν Φίλιππον
[16, 73]   Ἐγγυί̈ νων ἀπέδωκε τὴν αὐτονομίαν.  ~ἀπορούμενος   δὲ χρημάτων εἰς τὰς τῶν
[16, 70]   εἰρημένον τρόπον ἀπέλιπε καὶ κατεβίωσεν  ἀπορούμενος   ἐν Κορίνθῳ, τὸν δ' ἴδιον
[16, 65]   τυραννίδος ὀρεγόμενος, τότε δὲ τοὺς  ἀπόρους   ἀναλαμβάνων καὶ πανοπλίαις κατασκευαζόμενος καὶ
[16, 26]   εὐθετεῖν πρὸς τὸ τηρεῖν τὰ  ἀπόρρητα   τῶν χρησμῳδουμένων. ἐν δὲ τοῖς
[16, 24]   παρελθὼν εἰς τὴν Σπάρτην ἐν  ἀπορρήτοις   διελέχθη τῷ βασιλεῖ τῶν Λακεδαιμονίων
[16, 50]   λάθρᾳ διακηρυκευσαμένων Μέντωρ ἐν  ἀπορρήτοις   παρεκάλεσεν αὐτούς, ὅταν Βαγώας εἰς
[16, 87]   διάθεσιν ὥστε τοὺς μὲν στεφάνους  ἀπορρῖψαι,   τὰ δὲ συνακολουθοῦντα κατὰ τὸν
[16, 34]   τοῦ βασιλέως, διεπολέμει πρὸς τοὺς  ἀποσταλέντας   ὑπὸ τοῦ βασιλέως σατράπας εἰς
[16, 22]   ἐπεχείρησε πράξει παραβόλῳ: Ἀρταβάζου γὰρ  ἀποστάντος   ἀπὸ τοῦ βασιλέως καὶ μέλλοντος
[16, 7]   καὶ Κῴων, ἔτι δὲ Βυζαντίων  ἀποστάντων   ἐνέπεσον εἰς πόλεμον τὸν ὀνομασθέντα
[16, 40]   τῶν γὰρ Αἰγυπτίων ἀπὸ Περσῶν  ἀποστάντων   κατὰ τοὺς ἀνωτέρω χρόνους Ἀρταξέρξης
[16, 10]   μετακαλεῖσθαι τοὺς Συρακοσίους ἀπὸ τῆς  ἀποστάσεως:   ἀκατασχέτου δὲ τῆς ὁρμῆς τῶν
[16, 45]   ἑκατὸν ὡς αἰτίους ὄντας τῆς  ἀποστάσεως   κατηκόντισε, πεντακοσίων δὲ τῶν πρώτων
[16, 43]   καὶ τῶν μὲν κατὰ τὴν  ἀπόστασιν   ἐγκλημάτων ἀπολύσειν ἔφη τὸν Τέννην,
[16, 78]   ἐπεχείρησε τοὺς μισθοφόρους παρορμᾶν πρὸς  ἀπόστασιν.   (ἔφη γὰρ τὸν Τιμολέοντα παραφρονοῦντα
[16, 40]   διὰ τὴν καταφρόνησιν ἐπὶ τὴν  ἀπόστασιν   ὁρμησάντων παροξυνθεὶς ἔκρινε πολεμεῖν τοὺς
[16, 41]   βασιλεὺς πυθόμενος τὰ τετολμημένα τοῖς  ἀποστάταις   πᾶσι μὲν τοῖς Φοίνιξιν ἠπείλει,
[16, 1]   συγγραφεῦσι, τότ' ἤδη παντελῶς οὐκ  ἀποστατέον   ταύτης τῆς προαιρέσεως. (διόπερ καὶ
[16, 34]   ~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἀρτάβαζος,  ἀποστάτης   ὢν τοῦ βασιλέως, διεπολέμει πρὸς
[16, 52]   ταχὺ παραλαβὼν ἀκινδύνως τὰ τῶν  ἀποστατῶν   πολίσματα μεγάλης ἀποδοχῆς ἔτυχε παρὰ
[16, 11]   τιμὰς ἀξιολόγους: ἠξίου τε πρέσβεις  ἀποστεῖλαι   πρὸς αὐτόν, μεθ' ὧν συνεδρεύσας
[16, 87]   ἐκ τῆς νίκης ὑπερηφανίαν πρέσβεις  ἀποστεῖλαι   πρὸς τὸν δῆμον τῶν Ἀθηναίων
[16, 65]   ἐξέπεμψαν εἰς Κόρινθον, ἀξιοῦντες αὐτοῖς  ἀποστεῖλαι   στρατηγὸν τὸν ἐπιμελησόμενον τῆς πόλεως
[16, 65]   ἐντολὰς δηλώσαντες ἠξίουν τὴν ταχίστην  ἀποστεῖλαι   τὸν στρατηγόν. (ἔδοξεν οὖν τῷ
[16, 22]   ὕστερον δὲ τοῦ βασιλέως πρέσβεις  ἀποστείλαντος   καὶ κατηγοροῦντος τοῦ Χάρητος τὴν
[16, 17]   νικήσας οὐδὲν ἐμνησικάκησε τοῖς Συρακοσίοις:  ἀποστειλάντων   γὰρ πρὸς αὐτὸν κήρυκα περὶ
[16, 44]   πρὸς Πέρσας τηρεῖν, συμμαχίαν δὲ  ἀποστέλλειν   ἀντεῖπαν. (Θηβαῖοι δὲ στρατηγὸν ἑλόμενοι
[16, 84]   θαρρεῖν ἀπεφαίνετο δεῖν παραχρῆμα πρέσβεις  ἀποστέλλειν   εἰς τὰς Θήβας καὶ παρακαλεῖν
[16, 73]   τὸν πόλεμον διοικοῦντας ἔκριναν ἑτέρους  ἀποστέλλειν   μετὰ δυνάμεων μεγάλων. εὐθὺς οὖν
[16, 54]   ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐβοήθουν, πρέσβεις  ἀποστέλλοντες   ἐπὶ τὰς πόλεις καὶ παρακαλοῦντες
[16, 40]   ὢν φιλοπόλεμος ἐφ' ἡσυχίας ἔμενεν,  ἀποστέλλων   δὲ δυνάμεις καὶ στρατηγοὺς πολλάκις
[16, 17]   οἱ μὲν μισθοφόροι τῶν χρημάτων  ἀποστερούμενοι   συνεστράφησαν, ὄντες πλείους τῶν τρισχιλίων,
[16, 23]   Φωκεῖς, καθιερῶσαι τὴν χώραν τῶν  ἀποστερούντων   τὸν θεόν: ὁμοίως δ' ἔφασαν
[16, 65]   πρῶτον ἐπεχείρει πείθειν τὸν ἀδελφὸν  ἀποστῆναι   τῆς ἐπιβολῆς, ὡς δ' οὐχ
[16, 41]   τὴν ἐπήρειαν χαλεπῶς φέροντες ἔγνωσαν  ἀποστῆναι   τῶν Περσῶν. (πείσαντες δὲ καὶ
[16, 49]   τὴν τοῦ Πηλουσίου πολιορκίαν ὥρμησεν:  ἀποστρέψας   δὲ τῆς διώρυγος τὸ ῥεῦμα
[16, 20]   πόλιν ὠχύρωσε καὶ τοὺς πολεμίους  ἀποτειχίσας   εἶρξε τῆς ἐπὶ τὴν γῆν
[16, 76]   σχῆμα τῆς ὅλης πόλεως θεατροειδὲς  ἀποτελοῦσι.   διόπερ τῶν τειχῶν συνεχῶς καταβαλλομένων
[16, 32]   ὑπὸ θεῶν καὶ ἀνθρώπων κεκολασμένον  ἀποτρέψειν   τοὺς ἄλλους ἀπὸ τῆς ὁμοίας
[16, 87]   τὸν κῶμον σύμβολα τῆς ὕβρεως  ἀποτρίψασθαι,   τὸν δ' ἄνδρα τὸν χρησάμενον
[16, 55]   μήποτε δηλώσας τὴν προκεχειρισμένην ἔντευξιν  ἀποτύχῃ,   μὲν βασιλεὺς περιχαρὴς γενόμενος
[16, 85]   (μετὰ δὲ ταῦθ' Φίλιππος  ἀποτυχὼν   τῆς τῶν Βοιωτῶν συμμαχίας οὐδὲν
[16, 5]   τὸν πόλεμον. (κατὰ δὲ τὴν  Ἀπουλίαν   δύο πόλεις ἔκτισε βουλόμενος ἀσφαλῆ
[16, 17]   ἂν ἐπιθέσθαι τυραννίδι, τῶν δὲ  ἀποφαινομένων   τὸν Δίωνα δεῖν ἔχειν τὴν
[16, 24]   καὶ τὰς τῶν Ἀμφικτυόνων ἀδίκους  ἀποφάσεις   ἀκυρῶσαι βουλόμενος βοηθεῖν τοῖς πατρίοις
[16, 24]   τῇ νίκῃ τὰς τῶν Ἀμφικτυόνων  ἀποφάσεις   ἔκ τε τῶν στηλῶν ἐξέκοψε
[16, 29]   ὀφλήματος ὁμοίας τοῖς Φωκεῦσι τὰς  ἀποφάσεις   ἐποιοῦντο, λέγοντες ἀδίκως ὑπὸ τῶν
[16, 24]   τῶν Λακεδαιμονίων μεγάλας καὶ ἀδίκους  ἀποφάσεις   τῶν Ἀμφικτυόνων. ἐδήλωσεν οὖν αὐτῷ
[16, 27]   ἀνάβασιν ποιεῖσθαι ἐπὶ τὸν τρίποδα.  ἀποφθεγξαμένης   δ' αὐτῆς πρὸς τὴν ὑπεροχὴν
[16, 87]   ὄντα χρήσασθαι παρρησίᾳ καὶ λόγον  ἀποφθέγξασθαι   δυνάμενον ἀναστεῖλαι τὴν τοῦ βασιλέως
[16, 5]   πατρὸς καταδεέστερος προσεποιεῖτο διὰ τὴν  ἀπραγίαν   εἰρηνικὸς εἶναι καὶ πρᾷος τὸν
[16, 4]   Ἰλλυριοί, οἱ μὲν πρέσβεις ἐπανῆλθον  ἄπρακτοι,   δὲ Βάρδυλις πιστεύων ταῖς
[16, 72]   ῥᾳδίως ἀπὸ τῶν τειχῶν ἀμυνομένων  ἄπρακτος   γενόμενος ἔλυσε τὴν πολιορκίαν. (παρελθὼν
[16, 5]   δυναστείαν ἐν τοῖς ἀνωτέρω καιροῖς,  ἄπρακτος   δ' ὢν καὶ πολὺ τοῦ
[16, 18]   τὴν ἐξαίρεσιν τῆς ἀγορᾶς διατρίβουσιν.  ἀπροσδοκήτου   δὲ τῆς ἐφόδου γενομένης καὶ
[16, 68]   καὶ δρομαῖος τὴν ὁδὸν διανύσας  ἀπροσδοκήτως   προσέπεσε ταῖς Συρακούσσαις, καταταχήσας τοὺς
[16, 78]   τὸν Τιμολέοντα παραφρονοῦντα πρὸς ὁμολογουμένην  ἀπώλειαν   ἄγειν τοὺς στρατιώτας: ἑξαπλασίους γὰρ
[16, 48]   βασιλεὺς ἀκούσας τὴν τῶν ἰδίων  ἀπώλειαν   κατεπλάγη, νομίσας καὶ τὴν λοιπὴν
[16, 58]   τοῦ Ἀπόλλωνος καταφυγόντες εἰς πεντακοσίους  ἀπώλοντο.   (πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα
[16, 47]   αὐτῷ καὶ πρὸς τὴν  Ἀραβίαν   νεύουσα πλευρὰ τοῦ ποταμοῦ, πεπυκνωμένη
[16, 41]   ἐπικαλεῖται δὲ τούτων μὲν  Ἀραδίων,   δὲ Σιδωνίων, δὲ
[16, 89]   Πέρσας ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων πόλεμον  ἄρασθαι   καὶ λαβεῖν παρ' αὐτῶν δίκας
[16, 29]   μὲν ὤκνουν ὑπὲρ τῆς καταδίκης  ἄρασθαι   πόλεμον, διὰ δὲ τοῦ προσώπου
[16, 35]   τοὺς Θετταλοὺς κοινῇ τὸν πόλεμον  ἄρασθαι   συνήγαγε τοὺς πάντας πεζοὺς μὲν
[16, 3]   αὐτὸς μὲν ἐνταῦθα κατέμεινε, τὸν  Ἀργαῖον   δὲ μετὰ τῶν μισθοφόρων ἐπὶ
[16, 3]   καὶ διὰ τοῦτο κατάγοντας τὸν  Ἀργαῖον   ἐπὶ τὴν βασιλείαν ἑκουσίως ἐξεχώρησε
[16, 2]   ἔχοντες κατῆγον ἐπὶ τὴν βασιλείαν  Ἀργαῖον   καὶ στρατηγὸν ἀπεστάλκεισαν Μαντίαν ἔχοντα
[16, 39]   ταῦτα ἐπὶ πόλιν Ὀρνεὰς τῆς  Ἀργείας   καταντήσαντες ἔφθασαν αὐτὴν ἐκπολιορκήσαντες πρὸ
[16, 44]   Λακράτην ἐξαπέστειλαν μετὰ χιλίων ὁπλιτῶν.  Ἀργεῖοι   δὲ τρισχιλίους στρατιώτας ἐξέπεμψαν, στρατηγὸν
[16, 39]   νίκης ἀμφιδόξου γενομένης οἱ μὲν  Ἀργεῖοι   καὶ οἱ σύμμαχοι τὴν εἰς
[16, 39]   παρὰ τῶν συμμάχων μετεπέμψαντο βοήθειαν.  (Ἀργεῖοι   μὲν οὖν καὶ Σικυώνιοι καὶ
[16, 34]   δὲ τούτοις πραττομένοις συνέστη πόλεμος  Ἀργείοις   πρὸς Λακεδαιμονίους, καὶ γενομένης μάχης
[16, 47]   δ' ἦν μερὶς τῶν  Ἀργείων   Νικοστράτου στρατηγοῦντος καὶ μετ' αὐτοῦ
[16, 48]   διατάξεως Νικόστρατος μὲν τῶν  Ἀργείων   στρατηγὸς ἔχων ἡγεμόνας Αἰγυπτίους, ὧν
[16, 39]   τῶν Μεγαλοπολιτῶν. ἐπεξελθόντων δὲ τῶν  Ἀργείων   συνάψαντες μάχην ἐνίκησαν καὶ πλείους
[16, 83]   αἱ δὲ χῶραι διὰ τὴν  ἀργίαν   ἐξηγρίωντο καὶ καρπῶν ἡμέρων ἄφοροι
[16, 40]   ἠναγκάζετο καρτερεῖν διά τε τὴν  ἀργίαν   καὶ τὸ τῆς ψυχῆς εἰρηνικόν.
[16, 30]   μάχην τοῖς Φωκεῦσι περὶ λόφον  Ἀργόλαν   ὀνομαζόμενον ἡττήθησαν. ἐπιφανέντων δὲ Βοιωτῶν
[16, 46]   αὐτῷ τῶν συμμάχων ἔκ τε  Ἄργους   καὶ Θηβῶν καὶ τῶν κατὰ
[16, 33]   ὅπλων πλῆθος, ἐκ δὲ τοῦ  ἀργυρίου   καὶ χρυσίου νόμισμα κόψας ταῖς
[16, 56]   τὸ πᾶν κατακοπὲν χρυσίον εἰς  ἀργυρίου   λόγον ἀναγομένων τῶν χρημάτων εὑρίσκεσθαι
[16, 52]   ἀριστείοις τὸν ἄνδρα ἐδωρήσατο αὐτῷ  ἀργυρίου   μὲν ἑκατὸν τάλαντα, τῆς δ'
[16, 40]   προθύμως ὑπακούσας ἔδωκεν αὐτοῖς δωρεὰν  ἀργυρίου   τάλαντα τριακόσια. τοῖς δὲ Βοιωτοῖς
[16, 56]   αὐτῷ θησαυρὸς εἴη πολὺν ἔχων  ἄργυρόν   τε καὶ χρυσόν: καὶ τὰ
[16, 45]   εὐδαιμονίαν τῶν ἐνῳκηκότων εὑρέθη πολὺς  ἄργυρός   τε καὶ χρυσὸς ὑπὸ τοῦ
[16, 51]   τὰ μὲν ἱερὰ συλήσας ἤθροισεν  ἀργύρου   τε καὶ χρυσοῦ πλῆθος, ἀπήνεγκε
[16, 36]   νόμισμα κατέκοψε χρυσοῦν τε καὶ  ἀργυροῦν.   (ὑπὸ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[16, 56]   εὑρίσκεσθαι τάλαντα τετρακισχίλια: τῶν δ'  ἀργυρῶν   ἀναθημάτων τῶν τε ὑπὸ Κροίσου
[16, 81]   τοὺς Καρχηδονίους ἐσχηκέναι πλῆθος ἐκπωμάτων  ἀργυρῶν   τε καὶ χρυσῶν, ἔτι δὲ
[16, 5]   καὶ πρὸς Λευκανοὺς ὁμοίως διαπολεμήσας  ἀργῶς   ἐπί τινα χρόνον καὶ ταῖς
[16, 18]   στόλου καὶ καθωρμίσθη περὶ τὴν  Ἀρέθουσαν.   διόπερ τῆς ἐνδείας παραχρῆμα μεταβαλούσης
[16, 35]   ἱππέων τῷ πλήθει καὶ ταῖς  ἀρεταῖς   διαφερόντων ἐνίκησεν Φίλιππος. τῶν
[16, 17]   τρισχιλίων, πάντες δ' ἐπίλεκτοι ταῖς  ἀρεταῖς   καὶ διὰ τὴν ἄθλησιν τῶν
[16, 80]   δισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι, ταῖς δ'  ἀρεταῖς   καὶ δόξαις, ἔτι δὲ ταῖς
[16, 79]   τῶν Ἑλλήνων ὑπερεχόντων ταῖς τε  ἀρεταῖς   καὶ ταῖς εὐχειρίαις πολὺς ἐγίνετο
[16, 65]   στρατηγικῇ καὶ καθόλου πάσαις ταῖς  ἀρεταῖς   κεκοσμημένον. ἴδιον δέ τι συνέβη
[16, 4]   ταλαντευόμενος αἰεὶ ταῖς τῶν ἀγωνιζομένων  ἀρεταῖς:   μετὰ δὲ ταῦτα τῶν ἱππέων
[16, 17]   διαπεπονημένοι πολὺ τοὺς Συρακοσίους ταῖς  ἀρεταῖς   ὑπερεβάλλοντο. (ὁ δὲ Δίων ἀξιούμενος
[16, 88]   ἐπαινουμένως, βίον δ' ἐζηκὼς ἐπ'  ἀρετῇ   περιβόητον πικρότατος ἦν ἐν τοῖς
[16, 85]   καὶ τῇ κατὰ τὴν στρατηγίαν  ἀρετῇ   προεῖχεν βασιλεύς. (πολλὰς γὰρ
[16, 48]   στρατηγοὺς ἐπιφανεῖς ἄνδρας καὶ διαφέροντας  ἀρετῇ   τε καὶ ἀγχινοίᾳ στρατηγικῇ, Διόφαντον
[16, 47]   ἡγεμόνα Πέρσην, ἄνδρα προκεκριμένον ἐπ'  ἀρετῇ   τε καὶ εὐνοίᾳ. (τὴν μὲν
[16, 2]   καὶ φιλοπονίαν ὑπῆρξαν ἑκάτεροι διαφέροντες  ἀρετῇ:   ὧν Ἐπαμεινώνδας μὲν μεγάλους ἀγῶνας
[16, 11]   χρόνον ἐπιλελησμένοι δι' ἑνὸς ἀνδρὸς  ἀρετὴν   ἀπελύθησαν τῆς συμφορᾶς. (Διονύσιος δὲ
[16, 1]   τύχην, ἀλλὰ διὰ τὴν ἰδίαν  ἀρετήν.   γέγονε γὰρ βασιλεὺς οὗτος
[16, 90]   τὸν ἄνδρα διά τε τὴν  ἀρετὴν   καὶ τὸ μέγεθος τῶν εὐεργεσιῶν
[16, 65]   τῆς γερουσίας ὡς διὰ τὴν  ἀρετὴν   καλῶς καὶ συμφερόντως προέστη τῶν
[16, 1]   ἐποίησε. (διὰ δὲ τὴν ἰδίαν  ἀρετὴν   τῆς μὲν Ἑλλάδος ἁπάσης παρέλαβε
[16, 11]   ἰδεῖν τὸν Δίωνα καὶ τὴν  ἀρετὴν   τοῦ ἀνδρὸς πάντες ἀπεδέχοντο μειζόνως
[16, 12]   μάχη, τῆς παρ' ἀμφοτέροις  ἀρετῆς   οὔσης ἰσομάχου, καὶ πολλοὶ μὲν
[16, 60]   οὐ μόνον δόξαν εὐσεβείας καὶ  ἀρετῆς   στρατηγικῆς περιπεποιημένος, ἀλλὰ καὶ πρὸς
[16, 16]   ἐναυμάχησεν ἔχοντας ναῦς παραπλησίους τὸν  ἀριθμόν.   γενομένου δ' ἀγῶνος καρτεροῦ καὶ
[16, 80]   λόχον ἀναπληροῦντες καὶ τὸν μὲν  ἀριθμὸν   ὄντες δισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι, ταῖς
[16, 82]   Κορινθίωνἐκπεμφθέντας οἰκήτορας φιλοφρόνως, ὄντας τὸν  ἀριθμὸν   πεντακισχιλίους. μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[16, 27]   τόν τε σταθμὸν καὶ τὸν  ἀριθμὸν   τῶν ἀναθημάτων ἕτοιμος εἶναι παραδοῦναι
[16, 10]   τολμῶντος ἐπεξιέναι. (ὁ δὲ σύμπας  ἀριθμὸς   ἦν τῶν μετὰ Δίωνος στρατιωτῶν
[16, 90]   (περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς  Ἀριοβαρζάνης   μὲν ἐτελεύτησεν βασιλεύσας ἔτη εἴκοσι
[16, 47]   καὶ μετ' αὐτοῦ Πέρσου συνάρχοντος  Ἀρισταζάνου:   οὗτος δ' ἦν εἰσαγγελεὺς τοῦ
[16, 52]   μάλιστα τῶν φίλων. (τιμήσας δ'  ἀριστείοις   τὸν ἄνδρα ἐδωρήσατο αὐτῷ ἀργυρίου
[16, 12]   (μετὰ δὲ ταῦτα Δίων μὲν  ἀριστεῦσαι   βουλόμενος ἐν τῇ μάχῃ καὶ
[16, 66]   θεῶν συνεργουσῶν αὐτοῖς. τὴν δ'  ἀρίστην   τῶν νεῶν καθιερώσας ταῖς θεαῖς
[16, 37]   δύο. ~ἐπ' ἄρχοντος δ' Ἀθήνησιν  Ἀριστοδήμου   Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Γάιον Σολπίκιον
[16, 46]   Σπαρτιάτου. οἱ δὲ Θηβαῖοι σπεύδοντες  ἄριστοι   φανῆναι τῶν συστρατευομένων Ἑλλήνων πρῶτοι
[16, 69]   ἐνάτη, καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον  Ἀριστόλοχος   Ἀθηναῖος. ἐπὶ δὲ τούτων Ῥωμαίοις
[16, 73]   οὖν τῶν πολιτῶν κατέλεγον τοὺς  ἀρίστους   εἰς τὴν στρατείαν καὶ τῶν
[16, 76]   τῆς πολιορκίας, ἐπιστήσας αὐτοῖς τοὺς  ἀρίστους   ἡγεμόνας, τοὺς δ' ἄλλους παραλαβὼν
[16, 25]   καὶ τῶν Φωκέων ἐπιλέγων τοὺς  ἀρίστους   κατέγραφε καὶ ταχὺ δύναμιν ἀξιόλογον
[16, 68]   Ἱκέτας ἀναλαβὼν τῶν στρατιωτῶν τοὺς  ἀρίστους   πεντακισχιλίους ἐστράτευσεν ἐπὶ τοὺς Ἀδρανίτας
[16, 4]   τὸ δεξιὸν κέρας καὶ τοὺς  ἀρίστους   τῶν Μακεδόνων συναγωνιζομένους τοῖς μὲν
[16, 17]   ταῦτα μὲν Διονύσιος τοὺς  ἀρίστους   τῶν μισθοφόρων ἀπέλιπεν φυλάξοντας τὴν
[16, 75]   ὁμοίως δὲ καὶ Βυζάντιοι τοὺς  ἀρίστους   τῶν παρ' ἑαυτοῖς ἡγεμόνων καὶ
[16, 4]   τοῦ δὲ Φιλίππου μετὰ τῶν  ἀρίστων   ἡρωικῶς ἀγωνισαμένου συνηναγκάσθη τὸ πλῆθος
[16, 12]   Δίων ἀνελπίστως παρεσπονδημένος μετὰ τῶν  ἀρίστων   στρατιωτῶν ἀπήντα τοῖς πολεμίοις καὶ
[16, 63]   Ἠλείων τοὺς αἰχμαλώτους οἱ μὲν  Ἀρκάδες   τοὺς ἑαυτοῖς μερισθέντας ἅπαντας ἐλαφυροπώλησαν,
[16, 39]   ἐποιήσαντο, Λακεδαιμόνιοι δ' εἰς τὴν  Ἀρκαδίαν   ἐμβαλόντες καὶ πόλιν Ἑλισσοῦντα κατὰ
[16, 63]   μετὰ τούτων ἐπολέμουν πρὸς Ἠλείους.  (Ἀρκάδων   δὲ συναγωνισαμένων τοῖς Ἠλείοις καὶ
[16, 63]   ἐζωγρήθησαν. διελομένων δὲ τῶν τε  Ἀρκάδων   καὶ Ἠλείων τοὺς αἰχμαλώτους οἱ
[16, 64]   τὴν Εὐρώπην περιεποιήσατο. ἡμεῖς δὲ  ἀρκούντως   διεληλυθότες τὸν ἱερὸν πόλεμον ἐπάνιμεν
[16, 67]   στρατιώτας δὲ πεζοὺς μὲν πεντακισμυρίους,  ἅρματα   δὲ τριακόσια, συνωρίδας δὲ ὑπὲρ
[16, 77]   τῶν ἑπτακισμυρίων, ἱππεῖς δὲ καὶ  ἅρματα   καὶ συνωρίδας οὐκ ἐλάττους τῶν
[16, 80]   τε καὶ πεζῶν, καὶ τῶν  ἁρμάτων   ἅμα τούτοις φυρομένων οἱ μὲν
[16, 80]   μυρίων καὶ πεντακισχιλίων. τῶν δὲ  ἁρμάτων   τὰ μὲν πολλὰ συνετρίβη κατὰ
[16, 76]   τε τῶν Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων  ἀρξάμενος   ἀπὸ τῆς τῶν Ἡρακλειδῶν καθόδου:
[16, 71]   τρεῖς βύβλους περιεχούσας Σικελικὰς πράξεις:  ἀρξάμενος   δὲ ἀπὸ τῆς Διονυσίου τοῦ
[16, 72]   τῶν Μολοττῶν βασιλεὺς ἐτελεύτησεν  ἄρξας   ἔτη δέκα, ἀπολιπὼν υἱὸν τὸν
[16, 36]   ὄντων ἐπὶ θέαν βαδίζων ἀνῃρέθη,  ἄρξας   ἔτη δεκαδύο: τὴν δὲ ἀρχὴν
[16, 36]   Μαύσωλος Καρίας δυνάστης ἐτελεύτησεν  ἄρξας   ἔτη εἴκοσι τέσσαρα, τὴν δὲ
[16, 69]   δυνάστης τῶν Καρῶν ἐτελεύτησεν  ἄρξας   ἔτη ἑπτά, τὴν δὲ ἀρχὴν
[16, 52]   τοῦ Πόντου βασιλεὺς ἐτελεύτησεν  ἄρξας   ἔτη πέντε, τὴν δ' ἡγεμονίαν
[16, 95]   ἔτυχε τῆς τοῦ βίου καταστροφῆς,  ἄρξας   ἔτη τέσσαρα πρὸς τοῖς εἴκοσι.
[16, 31]   τοῦ Βοσπόρου βασιλεὺς ἐτελεύτησεν  ἄρξας   ἔτη τεσσαράκοντα, τὴν δὲ ἀρχὴν
[16, 56]   προγεγενημένων στρατηγῶν μὲν πρῶτος  ἄρξας   Φιλόμηλος ἀπέσχετο τῶν ἀναθημάτων,
[16, 45]   μὲν Καρίας δυναστεύουσα μετήλλαξεν  ἄρξασα   ἔτη δύο, τὴν δὲ δυναστείαν
[16, 65]   διεβεβαιώσαντο γάρ, ἐὰν μὲν καλῶς  ἄρξῃ   τῶν Συρακοσίων, κρίνειν αὐτὸν τυραννοκτόνον,
[16, 92]   αἰθέρος ὑψηλότερον καὶ μεγάλων πεδίων  ἀρούρας,   φρονεῖθ' ὑπερβαλλόμενοι δόμων δόμους, ἀφροσύνᾳ
[16, 20]   καὶ τοῖς πολεμίοις περὶ τὰς  ἁρπαγὰς   ἀσχολουμένοις ἐπιθέμενος πάντας τοὺς περιτυγχάνοντας
[16, 49]   τῶν Περσῶν τοὺς αἰτίους τῆς  ἁρπαγῆς   ἀπέκτεινεν. τὸ μὲν οὖν Πηλούσιον
[16, 38]   νόσῳ φθινάδι καὶ πολὺν χρόνον  ἀρρωστήσας   ἐπιπόνως καὶ τῆς ἀσεβείας οἰκείως
[16, 52]   δὲ Μέντωρ ἔχων οἰκειότητα πρὸς  Ἀρτάβαζον   καὶ Μέμνονα τοὺς διαπεπολεμηκότας μὲν
[16, 22]   τοῦ βασιλέως δύναμιν, μὲν  Ἀρτάβαζος   ἀποδιδοὺς τῆς εὐεργεσίας χάριτας ἐδωρήσατο
[16, 34]   οἰκείαν. ~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις  Ἀρτάβαζος,   ἀποστάτης ὢν τοῦ βασιλέως, διεπολέμει
[16, 22]   τοὺς Ἀθηναίους ἐπεχείρησε πράξει παραβόλῳ:  Ἀρταβάζου   γὰρ ἀποστάντος ἀπὸ τοῦ βασιλέως
[16, 52]   ὅλης τῆς συγγενείας: (ἦσαν γὰρ  Ἀρταβάζῳ   γεγονότες ἐκ τῆς Μέντορος καὶ
[16, 34]   Ἀσίαν. (ὁ δὲ Παμμένης βοηθήσας  Ἀρταβάζῳ   καὶ τοὺς σατράπας μεγάλαις μάχαις
[16, 45]   συναρπάσας τοὺς ἑκατὸν παρέδωκε τῷ  Ἀρταξέρξῃ.   δὲ βασιλεὺς ἀποδεξάμενος αὐτὸν
[16, 50]   φίλων καὶ συγγενῶν τῶν παρ'  Ἀρταξέρξῃ:   μὲν γὰρ Μέντωρ ἐν
[16, 50]   εἶναι καὶ μηδὲν πράττειν τὸν  Ἀρταξέρξην   ἄνευ τῆς ἐκείνου γνώμης. καὶ
[16, 43]   τῶν Σιδωνίων ἐξέπεμψε πρὸς τὸν  Ἀρταξέρξην   ἐπαγγελλόμενος αὐτῷ τὴν μὲν Σιδῶνα
[16, 46]   δὲ ταῦτα διαβληθέντος αὐτοῦ πρὸς  Ἀρταξέρξην   καὶ τοῦ βασιλέως βοηθοῦντος τῷ
[16, 50]   μισθοφόρους ἀθροίζων καὶ πέμπων πρὸς  Ἀρταξέρξην,   κατὰ δὲ τὰς πράξεις ἀνδρείως
[16, 49]   (μετὰ δὲ ταῦτα μὲν  Ἀρταξέρξης   ἀπέστειλε Βαγώαν μετὰ στρατιωτῶν βαρβάρων
[16, 51]   ἀναλαβὼν ἔφυγεν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν.  (Ἀρταξέρξης   δὲ παραλαβὼν πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον
[16, 42]   ἐποίησαν. (ἐφ' οἷς παροξυνθεὶς  Ἀρταξέρξης   ἔγραψε πρὸς τὸν Ἰδριέα τὸν
[16, 49]   καὶ κατηγοροῦντος τοῦ Λακράτους  Ἀρταξέρξης   ἔκρινε δίκαια πεπονθέναι τοὺς περὶ
[16, 40]   ἀποστάντων κατὰ τοὺς ἀνωτέρω χρόνους  Ἀρταξέρξης   ἐπικληθεὶς Ὦχος αὐτὸς μὲν
[16, 52]   καὶ ΠόπλιονΟὐαλέριον. ἐπὶ δὲ τούτων  Ἀρταξέρξης   ὁρῶν μεγάλας ἑαυτῷ παρεσχημένον χρείας
[16, 40]   τῇ πόλει χρήματα: (ὁ δ'  Ἀρταξέρξης   προθύμως ὑπακούσας ἔδωκεν αὐτοῖς δωρεὰν
[16, 49]   εἰς τοὺς στρατιώτας ὅτι βασιλεὺς  Ἀρταξέρξης   τοῖς μὲν ἑκουσίως παραδιδοῦσι τὰς
[16, 26]   φύσεως ἀδιάφθορον καὶ τὸ τῆς  Ἀρτέμιδος   ὁμογενές: ταύτας γὰρ εὐθετεῖν πρὸς
[16, 36]   τέσσαρα, τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξαμένη  Ἀρτεμισία   ἀδελφὴ καὶ γυνὴ ἐδυνάστευσεν
[16, 45]   δὲ πρὸ τούτων τῶν χρόνων  Ἀρτεμισία   μὲν Καρίας δυναστεύουσα μετήλλαξεν
[16, 35]   τῆς Μακεδονίας μετὰ τῆς δυνάμεως  ἄρτι   κατηντηκὼς ἐστράτευσεν ἐπὶ Λυκόφρονα τὸν
[16, 42]   Ἰδριέα τὸν τῆς Καρίας δυνάστην,  ἄρτι   μὲν παρειληφότα τὴν ἀρχήν, φίλον
[16, 72]   Γναῖον Πόπλιον. ἐπὶ δὲ τούτων  Ἀρύμβας   τῶν Μολοττῶν βασιλεὺς ἐτελεύτησεν
[16, 26]   εἰρῆσθαι νομίζω. (θεσπιῳδεῖν δὲ τὸ  ἀρχαῖον   λέγεται παρθένους διά τε τὸ
[16, 23]   ἐσχηκέναι τούτους. καὶ μάρτυρα τὸν  ἀρχαιότατον   καὶ μέγιστον τῶν ποιητῶν Ὅμηρον
[16, 56]   μάρτυρα παρείχετο τὸν ἐπιφανέστατον καὶ  ἀρχαιότατον   τῶν ποιητῶν Ὅμηρον ἐν οἷς
[16, 1]   πράξεις οὐκ ἔχουσαι συνεχὲς ταῖς  ἀρχαῖς   τὸ πέρας μεσολαβοῦσι τὴν ἐπιθυμίαν
[16, 51]   δὲ καὶ τὰς ἐκ τῶν  ἀρχαίων   ἱερῶν ἀναγραφάς, ἃς ὕστερον Βαγώας
[16, 70]   τῆς πολιτείας τῶν ἀμφιπόλων  ἀρχὴ   ἐταπεινώθη, διαμείνασα ἔτη πλείω τῶν
[16, 95]   αὐτοῦ περιγράψομεν κατὰ τὴν ἐν  ἀρχῇ   πρόθεσιν, τῆς δ' ἐχομένης ἀρχὴν
[16, 3]   καὶ γενέσθαι τῆς αὑτοῦ βασιλείας  ἀρχηγούς.   (οὐδενὸς δ' αὐτῷ προσέχοντος
[16, 70]   παραδοῦναι τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὴν  ἀρχὴν   ἀποθέμενον ἀπελθεῖν εἰς Πελοπόννησον ὑπόσπονδον,
[16, 69]   ἄρξας ἔτη ἑπτά, τὴν δὲ  ἀρχὴν   διαδεξαμένη Ἄδα ἀδελφὴ καὶ
[16, 36]   ἔτη εἴκοσι τέσσαρα, τὴν δὲ  ἀρχὴν   διαδεξαμένη Ἀρτεμισία ἀδελφὴ καὶ
[16, 63]   πρὸς τοῖς εἴκοσι, τὴν δ'  ἀρχὴν   διαδεξάμενος Ἆγις υἱὸς ἐβασίλευσεν
[16, 36]   ἄρξας ἔτη δεκαδύο: τὴν δὲ  ἀρχὴν   διαδεξάμενος υἱὸς Τιμόθεος ἦρξεν
[16, 31]   ἄρξας ἔτη τεσσαράκοντα, τὴν δὲ  ἀρχὴν   διαδεξάμενος Σπάρτακος υἱὸς ἐβασίλευσεν
[16, 56]   Θεμιστοκλέους ἐν Ῥώμῃ τὴν ὑπατικὴν  ἀρχὴν   διεδέξαντο Γάιος Κορνήλιος καὶ Μάρκος
[16, 84]   δ' Ἀθήνησι Χαρώνδου τὴν ὕπατον  ἀρχὴν   διεδέξαντο Λεύκιος Αἰμίλιος καὶ Γάιος
[16, 72]   Πύρρου πατέρα Αἰακίδην: τὴν δ'  ἀρχὴν   διεδέξατο Ἀλέξανδρος ἀδελφὸς Ὀλυμπιάδος,
[16, 46]   (κακῶς δὲ τὰ κατὰ τὴν  ἀρχὴν   διοικήσας ἔφυγε πάλιν εἰς Κύπρον
[16, 70]   καὶ τὴν κατ' ἐνιαυτὸν ἐντιμοτάτην  ἀρχήν,   ἣν ἀμφιπολίαν Διὸς Ὀλυμπίου καλοῦσιν
[16, 5]   τὴν Εὐρώπην δυναστειῶν παραλαβὼν τὴν  ἀρχὴν   καὶ τὴν ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[16, 92]   ἀγώνων κατὰ τὴν ὑστεραίαν τὴν  ἀρχὴν   λαμβανόντων τὸ μὲν πλῆθος ἔτι
[16, 14]   δύναμιν ἀξιόλογον βίᾳ κατεῖχον τὴν  ἀρχήν.   (οἱ δ' Ἀλευάδαι καλούμενοι παρὰ
[16, 76]   Ἀθηναῖος τῆς δευτέρας συντάξεως  ἀρχὴν   πεποίηται τῆς Ἐφόρου ἱστορίας τὴν
[16, 95]   ἀρχῇ πρόθεσιν, τῆς δ' ἐχομένης  ἀρχὴν   τὴν Ἀλεξάνδρου παράληψιν τῆς βασιλείας
[16, 46]   πολιορκίαν. (ὁ δ' Εὐαγόρας πατρῴαν  ἀρχὴν   τὴν Σαλαμινίων ἀνεκτᾶτο καὶ διὰ
[16, 2]   πρεσβύτατος τῶν υἱῶν διεδέξατο τὴν  ἀρχήν.   τοῦτον δὲ Πτολεμαῖος Ἀλωρίτης
[16, 3]   συγγραφέων Θεόπομπος Χῖος τὴν  ἀρχὴν   τῶν περὶ Φίλιππον ἱστοριῶν ἐντεῦθεν
[16, 42]   δυνάστην, ἄρτι μὲν παρειληφότα τὴν  ἀρχήν,   φίλον δ' ὄντα καὶ σύμμαχον
[16, 56]   χρημάτων κέκλοφεν, ἐξέπεσεν ἐκ τῆς  ἀρχῆς,   ἀντὶ δὲ τούτου στρατηγῶν αἱρεθέντων
[16, 95]   καὶ διὰ τὸ μέγεθος τῆς  ἀρχῆς   ἑαυτὸν τοῖς δώδεκα θεοῖς σύνθρονον
[16, 65]   πόλεις ἀπεκατέστησεν εἰς τὴν ἐξ  ἀρχῆς   κατάστασιν, πᾶσαν δὲ Σικελίαν ἠλευθέρωσε,
[16, 1]   βασιλέων πράξεις αὐτοτελεῖς ἀπ'  ἀρχῆς   μέχρι τοῦ τέλους: οὕτως γὰρ
[16, 16]   μὲν πρῶτον τὴν ἡμίσειαν τῆς  ἀρχῆς   παραδιδούς, ὕστερον δὲ βουλόμενος ὅλην
[16, 32]   ὑπὲρ τοῦ τηρεῖν τὴν ἐξ  ἀρχῆς   προαίρεσιν προετρέψατο τὰ πλήθη πρὸς
[16, 88]   συνέβη καὶ αὐτὸν ἀναιρεθῆναι τὸν  Ἀρχίδαμον.   (οὗτος μὲν οὖν ἦρξε τῶν
[16, 59]   χιλίους ὁπλίτας ἐξέπεμψαν στρατηγὸν ἐπιστήσαντες  Ἀρχίδαμον   τὸν βασιλέα. (Βοιωτῶν δὲ παραπλησίως
[16, 62]   ναυτικὴν καὶ ταύτης στρατηγὸν ἀπέδειξαν  Ἀρχίδαμον   τὸν βασιλέα: μελλόντων δ' ἀπαίρειν
[16, 24]   τῶν Ἀμφικτυόνων ἀκυρώσει. (ὁ δ'  Ἀρχίδαμος   ἀποδεξάμενος τὸν λόγον φανερῶς μὲν
[16, 63]   γεγονὼς τῆς τῶν Δελφῶν καταλήψεως.  (Ἀρχίδαμος   μὲν οὖν ἐβασίλευσε τῶν Λακεδαιμονίων
[16, 63]   ~μετὰ δὲ ταῦτα μὲν  Ἀρχίδαμος   πλεύσας εἰς τὴν Ἰταλίαν καὶ
[16, 63]   ἔτη δεκαπέντε. ἔπειτα οἱ μὲν  Ἀρχιδάμου   μισθοφόροι μετεσχηκότες τῆς τοῦ μαντείου
[16, 39]   διαφερόμενοι τὴν χώραν αὐτῶν κατέδραμον  Ἀρχιδάμου   τὴν ἡγεμονίαν ἔχοντος: οἱ δὲ
[16, 88]   Λευκανούς, συναγωνιζομένου δὲ τοῖς Ταραντίνοις  Ἀρχιδάμου   τοῦ Λακεδαιμονίων βασιλέως, ὅτε συνέβη
[16, 24]   διελέχθη τῷ βασιλεῖ τῶν Λακεδαιμονίων  Ἀρχιδάμῳ,   ὅτι κοινὸς ἀγών ἐστιν
[16, 59]   ἀσφάλειαν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ' Ἀθήνησιν  Ἀρχίου   Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον Αἰμίλιον
[16, 61]   ἐπηκολούθησε τιμωρία. (ὁ μὲν γὰρ  ἀρχιτέκτων   τῆς καταλήψεως τοῦ ἱεροῦ Φιλόμηλος
[16, 68]   ἔχων οὐ πλείους τῶν χιλίων.  (ἀρχομένης   δὲ τῆς νυκτὸς ἀφορμήσας καὶ
[16, 9]   τοῦ τυράννου καὶ τὸ τῶν  ἀρχομένων   πρὸς αὐτὸν μῖσος: πάντα γὰρ
[16, 42]   εἶχε βασιλέα τῆς μὲν πόλεως  ἄρχοντα,   τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν Περσῶν
[16, 84]   θέατρον πρὸ τοῦ συγκαλέσαι τοὺς  ἄρχοντας   ὡς ἦν ἔθος. (ὡς δ'
[16, 2]   βραχέα τοῖς χρόνοις προσαναδραμόντες. ~ἐπ'  ἄρχοντος   γὰρ Ἀθήνησι Καλλιμήδους Ὀλυμπιὰς μὲν
[16, 6]   μέρος πράξεις ἀναγράφειν πειρασόμεθα. ~ἐπ'  ἄρχοντος   γὰρ Ἀθήνησι Κηφισοδότου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 9]   πράξεις μεταβιβάσομεν τὸν λόγον. ~ἐπ'  ἄρχοντος   γὰρ Ἀθήνησιν Ἀγαθοκλέους Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 66]   ἱστορίας μεταβιβάσομεν τὸν λόγον. ~ἐπ'  ἄρχοντος   γὰρ Ἀθήνησιν Εὐβούλου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 28]   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Διοτίμου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 40]   ἐπανῆλθον εἰς τὴν Βοιωτίαν. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Θεέλλου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 56]   καὶ τὰς πατρίδας ἐγχειρίζοντες. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Θεμιστοκλέους ἐν Ῥώμῃ
[16, 77]   μέχρι τῆς Φιλίππου τελευτῆς. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Θεοφράστου Ῥωμαῖοι μὲν
[16, 52]   ἐκ τῶν κατορθωμάτων περιπεποιημένος. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Καλλιμάχου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 23]   ἠνάγκασε προσθέσθαι τοῖς Μακεδόσιν. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Καλλιστράτου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 69]   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Λυκίσκου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 74]   ἄλλην παρασκευὴν ἀνυπέρβλητον ἐποιοῦντο. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Νικομάχου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 70]   προθύμως πρὸς αὐτὸν ἐποιήσαντο. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Πυθοδότου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 91]   Μάλλιος ὕπατος ἐθριάμβευσεν. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Πυθοδώρου Ῥωμαῖοι μὲν
[16, 72]   τῆς τρίτης καὶ τεσσαρακοστῆς. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Σωσιγένους Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 89]   δυσὶ πλείω τῶν τριάκοντα. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Φρυνίχου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 84]   μεγάλων διαφόρων ταῖς φιλοτεχνίαις. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησι Χαρώνδου τὴν ὕπατον
[16, 46]   Ῥηγίνοις τὴν αὐτονομίαν ἀπεκατέστησαν. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησιν Ἀπολλοδώρου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 37]   δυναστείαν ἦρξεν ἔτη δύο. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησιν Ἀριστοδήμου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 59]   τῆς ἱκεσίας συγχωρουμένην ἀσφάλειαν. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησιν Ἀρχίου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 15]   Ἑλλάδα καὶ τὴν Σικελίαν. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησιν Ἐλπίνου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 4]   ἐξ ὧν πέντε διαφωνοῦσιν. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησιν Εὐχαρίστου Ῥωμαῖοι μὲν
[16, 32]   καὶ ἦρξε μῆνας τρεισκαίδεκα. ~ἐπ'  ἄρχοντος   δ' Ἀθήνησιν Θουδήμου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[16, 70]   τοὺς ἐνιαυτοὺς ἐπιγράφοντες τούτοις τοῖς  ἄρχουσι   μέχρι τῶνδε τῶν ἱστοριῶν γραφομένων
[16, 42]   καὶ Μαζαῖος τῆς Κιλικίας  ἄρχων   συνελθόντες ἐπολέμουν τοὺς Φοίνικας. (Τέννης
[16, 58]   περὶ τὰς ὀνομαζομένας Ἄβας, καθ'  ἅς   ἐστιν Ἀπόλλωνος ἅγιον ἱερόν, ἐστράτευσαν
[16, 26]   τοὺς αἰεὶ πλησιάζοντας ἐνθουσιάζειν. δι'  ἃς   αἰτίας θαυμαστωθῆναί τε τὸ μαντεῖον
[16, 26]   εὑρέθη τὸ μαντεῖον καὶ δι'  ἃς   αἰτίας τρίπους κατεσκευάσθη ἱκανῶς
[16, 60]   Ἀμφικτυονίας καὶ δύο ψήφους ἔχειν,  ἃς   πρότερον οἱ καταπολεμηθέντες Φωκεῖς εἶχον:
[16, 51]   ἐκ τῶν ἀρχαίων ἱερῶν ἀναγραφάς,  ἃς   ὕστερον Βαγώας πολλῶν χρημάτων ἀπελύτρωσε
[16, 3]   μὲν ᾤκισαν τὰς ὀνομαζομένας Κρηνίδας,  ἃς   ὕστερον βασιλεὺς ἀφ' ἑαυτοῦ
[16, 56]   ἐσχάταις αἰκίαις περιπεσὼν οἰκείαν τῆς  ἀσεβείας   ἔσχε τὴν τοῦ βίου καταστροφήν.
[16, 38]   χρόνον ἀρρωστήσας ἐπιπόνως καὶ τῆς  ἀσεβείας   οἰκείως κατέστρεψε τὸν βίον, καταλιπὼν
[16, 64]   ἐκ Δελφῶν ὅρμους οἰκείας τῆς  ἀσεβείας   τιμωρίας ἔτυχον: μὲν γὰρ
[16, 32]   τὴν εἰρήνην ἔρρεπον, οἱ δ'  ἀσεβεῖς   καὶ τόλμῃ καὶ πλεονεξίᾳ διαφέροντες
[16, 87]   δυνάμενον ἀναστεῖλαι τὴν τοῦ βασιλέως  ἀσέλγειαν.   (φασὶ γὰρ εἰπεῖν αὐτόν, βασιλεῦ,
[16, 1]   καὶ δυνάμεις μὲν εἰς τὴν  Ἀσίαν   διαβιβάσας τὰς Ἑλληνίδας πόλεις ἠλευθέρου,
[16, 46]   Θηβῶν καὶ τῶν κατὰ τὴν  Ἀσίαν   Ἑλληνίδων πόλεων, ἀθροίσας πᾶσαν τὴν
[16, 52]   καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν  Ἀσίαν   ἐν τούτοις ἦν. (κατὰ δὲ
[16, 34]   ἐπιφέροντος κινδύνους διαποντίους δυνάμεις εἰς  Ἀσίαν   ἐξέπεμπον καὶ προετέρουν κατὰ τὸ
[16, 46]   ἄλλης ἡγεμονίας ἠξιώθη κατὰ τὴν  Ἀσίαν   μείζονος. (κακῶς δὲ τὰ κατὰ
[16, 91]   καὶ Παρμενίωνα προαπέστειλεν εἰς τὴν  Ἀσίαν,   μέρος τῆς δυνάμεως δοὺς καὶ
[16, 40]   οὐ συνετελέσθησαν. (κατὰ δὲ τὴν  Ἀσίαν   βασιλεὺς τῶν Περσῶν ἐν
[16, 75]   βασιλέως αὐξήσεως διαβεβοημένης κατὰ τὴν  Ἀσίαν   βασιλεὺς ὑφορώμενος τὴν τοῦ
[16, 34]   στρατιώτας πεντακισχιλίους ἐξέπεμψαν εἰς τὴν  Ἀσίαν.   (ὁ δὲ Παμμένης βοηθήσας Ἀρταβάζῳ
[16, 52]   δὲ σατράπην τῆς κατὰ τὴν  Ἀσίαν   παραλίας καὶ τὸν πρὸς τοὺς
[16, 93]   τῆς προαπεσταλμένης δυνάμεως εἰς τὴν  Ἀσίαν   στρατηγὸς προκεχειρισμένος, ἐν δὲ τοῖς
[16, 74]   τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν  Ἀσίαν.   Φίλιππος δὲ ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος
[16, 50]   ἐν τοῖς παραθαλαττίοις μέρεσι τῆς  Ἀσίας   ἡγεμὼν μέγιστος ἀποδειχθεὶς τῷ βασιλεῖ
[16, 52]   τότε δὲ πεφευγότας ἐκ τῆς  Ἀσίας   καὶ διατρίβοντας παρὰ Φιλίππῳ, δεηθεὶς
[16, 44]   τούτοις οἱ τὴν παραθαλάττιον τῆς  Ἀσίας   οἰκοῦντες Ἕλληνες ἀπέστειλαν στρατιώτας ἑξακισχιλίους,
[16, 91]   θεοὺς περιχαρὴς ἦν, ὡς τῆς  Ἀσίας   ὑπὸ Μακεδόνας ἐσομένης αἰχμαλώτου. εὐθὺς
[16, 78]   τὴν μὲν τῶν συμμάχων χώραν  ἀσινῆ   διαφυλάξῃ, τὴν δ' ὑπὸ τοὺς
[16, 5]   μάχαις ἐπὶ τοῦ προτερήματος γενόμενος  ἀσμένως   πρὸς αὐτοὺς κατελύσατο τὸν πόλεμον.
[16, 55]   (μετὰ δὲ ταῦθ' Φίλιππος  ἀσμένως   τὴν αἴτησιν προσδεξάμενος παραχρῆμα τὰς
[16, 27]   ἔξεστιν αὐτῷ πράττειν βούλεται  ἀσμένως   τὸ ῥηθὲν ἐδέξατο καὶ τὸν
[16, 79]   μὴ συνακολουθεῖν. ~τῶν δὲ μισθοφόρων  ἀσμένως   τοὺς λόγους δεχομένων καὶ νεωτερίζειν
[16, 12]   ῥιφέντων βελῶν εἴς τε τὴν  ἀσπίδα   καὶ τὸ κράνος ταῦτα μὲν
[16, 80]   Τιμολέοντος σκηνὴν χίλιοι μὲν θώρακες,  ἀσπίδες   δὲ πλείους τῶν μυρίων ἀπηνέχθησαν.
[16, 80]   κατερράγη καὶ χαλάζης εὐμεγέθους πλῆθος,  ἀστραπαί   τε καὶ βρονταὶ μετὰ πνευμάτων
[16, 22]   διόπερ ἀθροιζόντων τὰς δυνάμεις ἐπιφανεὶς  ἀσυντάκτοις   καὶ καταπληξάμενος ἠνάγκασε προσθέσθαι τοῖς
[16, 58]   τὴν ἐκ τῆς ἱκεσίας συγχωρουμένην  ἀσφάλειαν.   ~ἐπ' ἄρχοντος δ' Ἀθήνησιν Ἀρχίου
[16, 50]   τὴν πόλιν ἐὰν αὐτοῖς τὴν  ἀσφάλειαν   συγχωρήσωσιν. (οἱ δ' Ἕλληνες αἰσθόμενοι
[16, 5]   Ἀπουλίαν δύο πόλεις ἔκτισε βουλόμενος  ἀσφαλῆ   τοῖς πλέουσι τὸν Ἰόνιον πόρον
[16, 26]   κατασκευασθῆναι μηχανὴν, ἐφ' ἣν ἀναβαίνουσαν  ἀσφαλῶς   ἐνθουσιάζειν καὶ μαντεύεσθαι τοῖς βουλομένοις.
[16, 27]   σημεῖον ἔφασαν οἱ περὶ ταῦτ'  ἀσχολούμενοι   σημαίνειν τῷ Φιλομήλῳ καὶ τοῖς
[16, 20]   τοῖς πολεμίοις περὶ τὰς ἁρπαγὰς  ἀσχολουμένοις   ἐπιθέμενος πάντας τοὺς περιτυγχάνοντας ἔκτεινε
[16, 19]   διὰ τὸ παράδοξον καὶ τὴν  ἀταξίαν   ἐκπεπληγμένων πολὺς ἐγίνετο φόνος. (τῶν
[16, 20]   παράδοξον τῆς παρουσίας καὶ τὴν  ἀταξίαν   καὶ τὴν ταραχὴν τῶν διαφορούντων
[16, 52]   δ' ἐπὶ πρῶτον Ἑρμίαν τὸν  Ἀταρνέως   τύραννον, ἀφεστηκότα τοῦ βασιλέως καὶ
[16, 16]   δι' ὅλης τῆς πόλεως ἑλκύσαντες  ἄταφον   ἐξέρριψαν, Διονύσιος δὲ τὸν μὲν
[16, 25]   τοῖς Ἕλλησι κοινὸς νόμος ἐστὶν  ἀτάφους   ῥίπτεσθαι τοὺς ἱεροσύλους. (ὁ δὲ
[16, 19]   βάρος αὐτῶν ὑπομεῖναι δυνατὸς ἦν,  ἅτε   τοῦ θορύβου καὶ τῆς ταραχῆς,
[16, 91]   τὸν πρὸς Πέρσας πόλεμον ἐνστησάμενος  Ἄτταλον   μὲν καὶ Παρμενίωνα προαπέστειλεν εἰς
[16, 93]   πράξεως, διὰ δὲ τὴν πρὸς  Ἄτταλον   οἰκειότητα καὶ τὴν εἰς τὸ
[16, 93]   δὲ τῆς πράξεως μὲν  Ἄτταλος,   εἷς ὢν τῶν ἐξ αὐλῆς
[16, 94]   καὶ Λεόννατος καὶ Περδίκκας καὶ  Ἄτταλος.   δὲ Παυσανίας προλαβὼν τῆς
[16, 93]   ἐβούλετο μισοπονηρεῖν: (ἦν γὰρ  Ἄτταλος   τῆς μὲν ἐπιγαμηθείσης γυναικὸς ὑπὸ
[16, 93]   σώματος ὕβρει περιαλγὴς γενόμενος τοῦ  Ἀττάλου   κατηγόρησεν ἐπὶ τοῦ βασιλέως.
[16, 93]   ἐνέγκας τὸ μὲν παρὸν κατεσιώπησεν,  Ἀττάλῳ   δέ τινι τῶν φίλων ἐπικοινωσάμενος
[16, 87]   ὑπὸ τοῦ Δημάδου καθομιληθέντα ταῖς  Ἀττικαῖς   χάρισι πάντας ἀπολῦσαι τοὺς αἰχμαλώτους
[16, 84]   βασιλεὺς ἥξειν εἰς τὴν  Ἀττικὴν   καὶ τῆς ὁδοιπορίας οὔσης διὰ
[16, 84]   μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς τὴν  Ἀττικήν.   (οἱ δὲ στρατηγοὶ τῶν Ἀθηναίων
[16, 61]   στρεβλωθεὶς καὶ πολλοῖς διὰ τὴν  ἀτυχίαν   γενόμενος γνώριμος περιβόητον ἔχῃ τὴν
[16, 61]   ὅλως γὰρ οὐ μόνον τοῖς  αὐθένταις   τῆς ἱεροσυλίας, ἀλλὰ καὶ πᾶσι
[16, 93]   Ἄτταλος, εἷς ὢν τῶν ἐξ  αὐλῆς   καὶ πολὺ δυναμένων παρὰ τῷ
[16, 77]   ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον Οὐαλέριον καὶ  Αὖλον   Κορνήλιον, Ὀλυμπιὰς δ' ἤχθη δεκάτη
[16, 32]   καὶ τῷ πλήθει τῶν ξενολογηθέντων  αὐξήσας   τὴν δύναμιν μεγάλας παρασκευὰς ἐποιεῖτο
[16, 75]   βοήθειαν. τῆς γὰρ τοῦ βασιλέως  αὐξήσεως   διαβεβοημένης κατὰ τὴν Ἀσίαν
[16, 33]   ταύτην ὄνειρος ἔμφασιν διδοὺς μεγάλης  αὐξήσεώς   τε καὶ δόξης: κατὰ γὰρ
[16, 15]   ἀγῶσι προτεροῦντες τῶν ἐγχωρίων εἰς  αὔξησιν   ἀξιολογωτέραν κατέστησαν. (καὶ πρῶτον μὲν
[16, 33]   ἐσημαίνετο ζημία τῶν Φωκέων  αὔξησιν   ἀπολήψεσθαι ταῖς τοῦ Ὀνομάρχου χερσίν:
[16, 60]   ἀλλὰ καὶ πρὸς τὴν μέλλουσαν  αὔξησιν   αὐτῷ γίνεσθαι μεγάλα προκατεσκευασμένος. (ἐπεθύμει
[16, 33]   αὐτῷ σημαίνεσθαι παρὰ τῶν θεῶν  αὔξησιν   δόξης ἔσεσθαι διὰ τῆς αὑτοῦ
[16, 8]   πολλὰ συνεβάλετο τῷ Φιλίππῳ πρὸς  αὔξησιν.   εὐθὺ γὰρ τὴν μὲν Πύδναν
[16, 83]   τὰς πόλεις ταχὺ λαβεῖν πολλὴν  αὔξησιν   πρὸς εὐδαιμονίαν. ἐκ πολλοῦ γὰρ
[16, 22]   ὅμοροι τοῖς Μακεδόσι καὶ τὴν  αὔξησιν   ὑφορώμενοι τοῦ Φιλίππου καθ' ἑαυτοὺς
[16, 54]   βασιλείαν. ~οἱ δ' Ἀθηναῖοι τὴν  αὔξησιν   ὑφορώμενοι τοῦ Φιλίππου τοῖς ἀεὶ
[16, 74]   Ἀσίαν. Φίλιππος δὲ ἀεὶ μᾶλλον  αὐξόμενος   ἐπὶ τὴν Πέρινθον ἐστράτευσεν, ἐναντιουμένην
[16, 64]   τούτων τῶν χρόνων ἀεὶ μᾶλλον  αὐξόμενος   τὸ τελευταῖον διὰ τὴν εἰς
[16, 73]   τὴν ἐλευθερίαν. τοῦ δὲ Τιμολέοντος  αὐξομένου   τῇ τε δυνάμει καὶ τῇ
[16, 57]   ἐλέφαντος δεδημιουργημένα περιτυχὼν ταῖς κομιζούσαις  αὐτὰ   ναυσὶν Ἰφικράτης καὶ κρατήσας
[16, 76]   πεπυκνωμένας καὶ τοῖς ὕψεσι διαφερούσας.  (αὗται   δὲ ταῖς οἰκοδομαῖς αἰεὶ κατὰ
[16, 63]   προσάγοντος τῇ πόλει, κεραυνῶν πεσόντων  αὗται   μὲν ὑπὸ τοῦ θείου πυρὸς
[16, 66]   ἱερειῶν ὅτι κατὰ τὸν ὕπνον  αὐταῖς   αἱ θεαὶ προήγγειλαν συμπλεύσεσθαι τοῖς
[16, 2]   περιέθηκεν, δὲ Φίλιππος ταῖς  αὐταῖς   ἀφορμαῖς χρησάμενος οὐκ ἀπελείφθη τῆς
[16, 23]   τῶν ποιητῶν Ὅμηρον παρείχετο λέγοντα  αὐτὰρ   Φωκείων Σχεδίος καὶ Ἐπίστροφος ἦρχον,
[16, 88]   συνέστη κατὰ τὴν Ἰταλίαν τῇ  αὐτῇ   ἡμέρᾳ καὶ ὥρᾳ διαπολεμούντων μὲν
[16, 41]   προσηγορίαν: τρεῖς γάρ εἰσιν ἐν  αὐτῇ   πόλεις σταδιαῖον ἀπ' ἀλλήλων ἔχουσαι
[16, 8]   ἐκ τῆς πόλεως καὶ φιλανθρώπως  αὐτῇ   προσενεγκάμενος ἐξαπέστειλεν εἰς τὰς Ἀθήνας:
[16, 1]   ἀπαγγελίαν. ὅταν δ' φύσις  αὐτὴ   τῶν πραχθέντων συνεργῇ τοῖς συγγραφεῦσι,
[16, 43]   Θετταλίωνι: ἔστι δ' πίστις  αὕτη   βεβαιοτάτη παρὰ τοῖς Πέρσαις. οὗτος
[16, 46]   βασιλεὺς ἧκεν πρὸς τὸ Πηλούσιον:  αὕτη   δ' ἐστὶ πόλις ἐπὶ τοῦ
[16, 9]   Ἀκραγαντίνης εἰς τὴν ὀνομαζομένην Μίνῳαν.  αὕτη   δὲ τὸ μὲν παλαιὸν ὑπὸ
[16, 8]   φιλανθρώπως προσηνέχθη. (ἡ δὲ πόλις  αὕτη   κειμένη κατὰ+ τῆς Θρᾴκης καὶ
[16, 9]   ὑποκειμένους καιροὺς μὲν πόλις  αὕτη   τοῖς Καρχηδονίοις ὑπήκουεν, δ'
[16, 41]   Τυρίων. ἀξίωμα δ' ἔχει μέγιστον  αὕτη   τῶν κατὰ τὴν Φοινίκην πόλεων,
[16, 49]   τοῖς δὲ βίᾳ κρατηθεῖσι τὴν  αὐτὴν   ἀπονέμειν τιμωρίαν ἥνπερ τοῖς Σιδωνίοις
[16, 3]   ἑκουσίως ἐξεχώρησε τῆς πόλεως, ἀφεὶς  αὐτὴν   αὐτόνομον. (πρὸς δὲ Παίονας διαπρεσβευσάμενος
[16, 66]   ταῖς θεαῖς Τιμολέων ὠνόμασεν  αὐτὴν   Δήμητρος καὶ Κόρης ἱεράν. καταπλεύσαντος
[16, 54]   τινὸς αὐτῷ τῶν ἐγχωρίων ἀνάλωτον  αὐτὴν   ἐκ βίας ὑπάρχειν, ἐπερωτῆσαι εἰ
[16, 39]   Ὀρνεὰς τῆς Ἀργείας καταντήσαντες ἔφθασαν  αὐτὴν   ἐκπολιορκήσαντες πρὸ τῆς τῶν πολεμίων
[16, 48]   μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως ἐπ'  αὐτὴν   ἥξειν τὴν Μέμφιν ἔκρινε ταύτης
[16, 27]   προστασίας ἀμφισβητῶν: εἶναι γὰρ Φωκέων  αὐτὴν   ἰδίαν ἐν τοῖς παλαιοῖς χρόνοις
[16, 53]   τὴν Ὄλυνθον εἷλεν. (διαρπάσας δ'  αὐτὴν   καὶ τοὺς ἐνοικοῦντας ἐξανδραποδισάμενος ἐλαφυροπώλησε.
[16, 46]   λίμνην φύσεως καὶ τοῦ περὶ  αὐτὴν   παραδόξου συμπτώματος προειρηκότες ἐν τῇ
[16, 26]   πεντήκοντα ἐτῶν χρησμολογεῖν: κοσμεῖσθαι δ'  αὐτὴν   παρθενικῇ σκευῇ, καθάπερ ὑπομνήματι τῆς
[16, 26]   τρεῖς ἔχουσαν βάσεις, ἀφ' ὧν  αὐτὴν   τρίποδα κληθῆναι: σχεδὸν δὲ πάντας
[16, 39]   εἰς τὴν Φωκίδα τὴν πλείστην  αὐτῆς   ἐπόρθησαν καὶ τὰς κατὰ τὴν
[16, 26]   παρθένον ἐρασθῆναι διὰ τὸ κάλλος  αὐτῆς   καὶ συναρπάσαντα βιάσασθαι: τοὺς δὲ
[16, 50]   τὸν Μέντορα καὶ Βαγώαν πλησίον  αὐτῆς   κατεστρατοπέδευσαν, οἱ μὲν Αἰγύπτιοι λάθρᾳ
[16, 9]   Καρχηδονίοις ὑπήκουεν, δ' ἐπιστάτης  αὐτῆς,   ὄνομα Πάραλος, φίλος ὢν Δίωνος
[16, 27]   κατὰ τὰ πάτρια. ἀποκριναμένης δ'  αὐτῆς   ὅτι τοιαῦτα οὐκ ἔστι τὰ
[16, 38]   τῶν Φωκέων χώραν καὶ πολλὴν  αὐτῆς   πορθήσαντες ἤθροισαν λαφύρων πλῆθος. (ἐπανιόντων
[16, 27]   ἐπὶ τὸν τρίποδα. ἀποφθεγξαμένης δ'  αὐτῆς   πρὸς τὴν ὑπεροχὴν τοῦ βιαζομένου
[16, 62]   τοὐπίσω πάλιν ἀποπλεῖν. τὸ δ'  αὐτὸ   καὶ τῶν ἐν τοῖς ἄλλοις
[16, 86]   καθ' αὑτὸν τεταγμένους. (τὸ δ'  αὐτὸ   καὶ τῶν παραστατῶν αὐτῷ ποιησάντων
[16, 58]   τῶν Βοιωτῶν ὀλίγους ἀπέστειλε στρατιώτας,  αὐτὸ   μόνον φυλαττόμενος τὸ μὴ δοκεῖν
[16, 56]   τῶν ἐκ τῆς κλοπῆς ἀπέδωκαν,  αὐτοὶ   δ' ἐθανατώθησαν ὡς ἱερόσυλοι. τῶν
[16, 18]   μὲν θεοῖς μεγαλοπρεπῶς ἔθυσαν ἐπινίκια,  αὐτοὶ   δ' εἰς εὐωχίας καὶ πότους
[16, 81]   τόλμῃ τε καὶ στρατηγίᾳ διαφέρειν.  (αὐτοὶ   δ' ἔκριναν πολιτικοῖς μὲν σώμασι
[16, 37]   μὲν Φερὰς παρέδοσαν τῷ Φιλίππῳ,  αὐτοὶ   δ' ὑπόσπονδοι γενόμενοι συνήγαγον τοὺς
[16, 67]   διὰ τὸ τοῦτον πλεῖον ἰσχύειν,  (αὐτοὶ   δὲ πολλὴν δύναμιν ναυτικήν τε
[16, 86]   Βοιωτοῖς τὸ ἕτερον μέρος παρέδωκαν,  αὐτοὶ   δὲ τοῦ λοιποῦ τὴν ἡγεμονίαν
[16, 44]   τρισχιλίους στρατιώτας ἐξέπεμψαν, στρατηγὸν δὲ  αὐτοὶ   μὲν οὐχ εἵλαντο, τοῦ δὲ
[16, 85]   τῆς τῶν Ἀθηναίων παρουσίας καὶ  αὐτοὶ   σπουδῆς οὐδὲν ἐλλείποντες ἀπήντησαν μετὰ
[16, 80]   (τῶν δ' ἄλλων τῶν συστρατευομένων  αὐτοῖς   ἀπέθανον πλείους τῶν μυρίων, αἰχμάλωτοι
[16, 65]   πρέσβεις ἐξέπεμψαν εἰς Κόρινθον, ἀξιοῦντες  αὐτοῖς   ἀποστεῖλαι στρατηγὸν τὸν ἐπιμελησόμενον τῆς
[16, 62]   Ἰταλίαν, ἠξίωσαν οἱ Λύκτιοι πρῶτον  αὐτοῖς   βοηθῆσαι: οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι πεισθέντες
[16, 49]   ἐπρεσβεύοντο. (τοῦ δὲ Λακράτους δόντος  αὐτοῖς   διὰ τῶν ὅρκων πίστεις ὅτι
[16, 40]   δ' Ἀρταξέρξης προθύμως ὑπακούσας ἔδωκεν  αὐτοῖς   δωρεὰν ἀργυρίου τάλαντα τριακόσια. τοῖς
[16, 81]   διὰ τὸ μέγεθος τῆς παρ'  αὐτοῖς   εὐπορίας ἅπαντα συνεχώρησε τοῖς στρατιώταις
[16, 68]   πόλεωσ̓ δὲ Διονύσιος ἐπακολουθήσας  αὐτοῖς   καὶ καταλαβὼν τὴν οὐραγίαν συνεστήσατο
[16, 75]   τῶν κινδυνευόντων σωτηρίαν, ἀλλὰ παράδοξον  αὐτοῖς   κατεσκεύασε βοήθειαν. τῆς γὰρ τοῦ
[16, 60]   Ἀμφικτυονικοῦ συνεδρίου: μὴ ἐξεῖναι δὲ  αὐτοῖς   μήτε ἵππους μήτε ὅπλα κτήσασθαι,
[16, 47]   Αἰγυπτίους δὲ τοὺς μαχίμους παρ'  αὐτοῖς   ὀνομαζομένους ἑξακισμυρίους, πρὸς δὲ τούτοις
[16, 81]   καὶ μάλιστα Ἕλληνας: ὑπακούσεσθαι δ'  αὐτοῖς   πρὸς τὴν στρατείαν πολλοὺς ὑπελάμβανον
[16, 67]   τὴν Γαλερίαν πόλιν οἰκοῦντες ἐξέπεμψαν  αὐτοῖς   στρατιώτας ὁπλίτας χιλίους. τούτοις δ'
[16, 35]   συμμαχίαν παρὰ Φωκέων, ἐπαγγελλόμενος συγκατασκευάσειν  αὐτοῖς   τὰ κατὰ τὴν Θετταλίαν. διόπερ
[16, 20]   τῶν μὲν ἡμαρτημένων δοῦναι συγγνώμην  αὐτοῖς,   τὰς δὲ παρούσας δυστυχίας ἐλεήσαντα
[16, 52]   Μέντωρ προῆγε τοὺς παῖδας, παραδιδοὺς  αὐτοῖς   τὰς ἐπιφανεστάτας ἐν τοῖς στρατιωτικοῖς
[16, 28]   εὐσέβειαν καὶ διὰ τὸ συμφέρειν  αὐτοῖς   τὰς τῶν Ἀμφικτυόνων κρίσεις βεβαίας
[16, 28]   Θήβας ἀξιοῦντες τοὺς Βοιωτοὺς βοηθεῖν  αὐτοῖς   τε καὶ τῷ θεῷ. (οἱ
[16, 50]   ἐπαγγελλόμενοι παραδώσειν τὴν πόλιν ἐὰν  αὐτοῖς   τὴν ἀσφάλειαν συγχωρήσωσιν. (οἱ δ'
[16, 66]   ἦσαν, ὡς τῶν θεῶν συνεργουσῶν  αὐτοῖς.   τὴν δ' ἀρίστην τῶν νεῶν
[16, 82]   διαπρεσβευσαμένων καὶ πολλὰ δεηθέντων συνεχώρησεν  αὐτοῖς   τὴν εἰρήνην ὥστε τὰς μὲν
[16, 79]   χαρᾶς, ὡς τῶν θεῶν προσημαινόντων  αὐτοῖς   τὴν νίκην: ὅπερ καὶ συνέβη
[16, 94]   τῆς γνώμης ὑπέρθεσιν ποιησάμενος ἐν  αὐτοῖς   τοῖς ὑποκειμένοις ἀγῶσι τὴν ἐπιβουλὴν
[16, 76]   ἀπέλιπεν ἐπὶ τῆς πολιορκίας, ἐπιστήσας  αὐτοῖς   τοὺς ἀρίστους ἡγεμόνας, τοὺς δ'
[16, 46]   πολίσματι. (οἱ δ' Αἰγύπτιοι, δεδωκότων  αὐτοῖς   τῶν Περσῶν πολὺν χρόνον εἰς
[16, 8]   ἔθετο καὶ Ποτίδαιαν ὡμολόγησε περιποιήσειν  αὐτοῖς,   ὑπὲρ ἧς Ὀλύνθιοι πολλὴν σπουδὴν
[16, 29]   τὴν προστασίαν τοῦ ἱεροῦ συγκατεσκεύαζον  αὐτοῖς.   ~φανεροῦ δ' ὄντος ὅτι Βοιωτοὶ
[16, 23]   κατορθώσειν τὴν ἐπιβολήν, ἐὰν αὐτὸν  αὐτοκράτορα   καταστήσωσι στρατηγὸν τῆς ὅλης ἐπιβολῆς
[16, 52]   πρὸς τοὺς ἀφεστηκότας πόλεμον ἐπέτρεψεν,  αὐτοκράτορα   στρατηγὸν ἀποδείξας. (ὁ δὲ Μέντωρ
[16, 24]   τῆς καταδίκης φόβον ἑλομένων αὐτὸν  αὐτοκράτορα   στρατηγὸν Φιλόμηλος ἐνεργῶς ἐπετέλει
[16, 89]   τῶν Ἑλλήνων ἑλομένων αὐτὸν στρατηγὸν  αὐτοκράτορα   τῆς Ἑλλάδος μεγάλας παρασκευὰς ἐποιεῖτο
[16, 20]   δῆμος εὐχαριστῶν αὐτῷ στρατηγὸν ἐχειροτόνησεν  αὐτοκράτορα   τὸν Δίωνα καὶ τιμὰς ἀπένειμεν
[16, 10]   καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Μεγακλῆν  αὐτοκράτορας.   (εὐθὺς οὖν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας
[16, 42]   παρασκευασάμενοι τὰ πρὸς τὸν πόλεμον  αὐτοκράτορας   τὰς ἰδίας βασιλείας ἐποίησαν. (ἐφ'
[16, 33]   (ὁ δ' οὖν Ὀνόμαρχος στρατηγὸς  αὐτοκράτωρ   ᾑρημένος ἐκ μὲν τοῦ χαλκοῦ
[16, 60]   γὰρ τῆς Ἑλλάδος ἀποδειχθῆναι στρατηγὸς  αὐτοκράτωρ   καὶ τὸν πρὸς Πέρσας ἐξενεγκεῖν
[16, 32]   τοῦ Φιλομήλου. (αἱρεθεὶς δὲ στρατηγὸς  αὐτοκράτωρ   μισθοφόρων τε πλῆθος ἤθροιζε καὶ
[16, 92]   εἶναι τοῦτον. διὰ δὲ τῆς  αὐτοματιζούσης   φήμης ὥσπερ θείᾳ τινὶ προνοίᾳ
[16, 76]   τεῖχος τὸ διὰ τῶν οἰκιῶν  αὐτομάτως   ἡτοιμασμένον. πρὸς δὲ τούτοις ἐκ
[16, 49]   ἐᾶν τοὺς βουλομένους παρ' αὐτῶν  αὐτομολεῖν.   (διόπερ ἀκωλύτως τῶν ἡλωκότων Αἰγυπτίων
[16, 37]   πλεονεξίας τῶν ἀνθρώπων ἐκκαλούμενος ἠνάγκασεν  αὐτομολεῖν   πρὸς τὴν ἐκ τοῦ κέρδους
[16, 9]   τῷ Παράλῳ παρέδωκεν καὶ παρεκάλεσεν  αὐτὸν   ἁμάξαις παρακομίσαι πρὸς τὰς Συρακούσσας:
[16, 88]   Λακεδαιμονίων βασιλέως, ὅτε συνέβη καὶ  αὐτὸν   ἀναιρεθῆναι τὸν Ἀρχίδαμον. (οὗτος μὲν
[16, 52]   Φιλίππῳ, δεηθεὶς τοῦ βασιλέως ἔπεισεν  αὐτὸν   ἀπολῦσαι τοὺς ἄνδρας τῶν ἐγκλημάτων.
[16, 23]   δὲ κατορθώσειν τὴν ἐπιβολήν, ἐὰν  αὐτὸν   αὐτοκράτορα καταστήσωσι στρατηγὸν τῆς ὅλης
[16, 24]   ἐκ τῆς καταδίκης φόβον ἑλομένων  αὐτὸν   αὐτοκράτορα στρατηγὸν Φιλόμηλος ἐνεργῶς
[16, 87]   βασιλέως ἀσέλγειαν. (φασὶ γὰρ εἰπεῖν  αὐτόν,   βασιλεῦ, τῆς τύχης σοι περιθείσης
[16, 25]   ὢν ἤδη τοῖς πολεμεῖν πρὸς  αὐτὸν   βουλομένοις. (μετὰ δὲ ταῦτα στρατεύσας
[16, 8]   καὶ τοὺς μὲν ἀλλοτρίως πρὸς  αὐτὸν   διακειμένους ἐφυγάδευσε, τοῖς δ' ἄλλοις
[16, 8]   τὴν Ἀμφίπολιν οἰκούντων ἀλλοτρίως πρὸς  αὐτὸν   διατεθέντων καὶ πολλὰς ἀφορμὰς δόντων
[16, 7]   ἐκ τῆς πόλεως ἐκχυθέντας ἐπ'  αὐτὸν   διηγωνίζετο: δὲ Χαβρίας προσπλεύσας
[16, 28]   (τῶν δὲ Λοκρῶν στρατευσάντων ἐπ'  αὐτὸν   ἐγένετο μάχη περὶ τὰς Φαιδριάδας
[16, 50]   καὶ πάντας ἀνελόντες τὸν Βαγώαν  αὐτὸν   ἐζώγρησαν. (ὁ δὲ τὰς τῆς
[16, 66]   εὐλαβεῖτο μήποτε Καρχηδόνιοι θαλασσοκρατοῦντες κωλύσωσιν  αὐτὸν   εἰς Σικελίαν διαπλεῦσαι. οὗτος μὲν
[16, 94]   οἱ περὶ τὸν Περδίκκαν καταλαβόντες  αὐτὸν   ἐκ τῆς γῆς ἀνιστάμενον καὶ
[16, 93]   καὶ κατὰ τὴν σωματοφυλακίαν προῆγεν  αὐτὸν   ἐντίμως. ~ὁ δὲ Παυσανίας ἀμετάθετον
[16, 69]   Θετταλῶν κρίσει συμμαχίαν προθύμως πρὸς  αὐτὸν   ἐποιήσαντο. ~ἐπ' ἄρχοντος δ' Ἀθήνησι
[16, 66]   καὶ προσημαίνοντος τὴν ἐσομένην περὶ  αὐτὸν   εὐδοξίαν καὶ λαμπρότητα τῶν πράξεων:
[16, 93]   Παυσανίαν ὁμώνυμον ἑαυτῷ ὀνειδιστικοῖς πρὸς  αὐτὸν   ἐχρήσατο λόγοις, φήσας ἀνδρόγυνον εἶναι
[16, 90]   μέγεθος τῶν εὐεργεσιῶν μεγαλοπρεπῶς ἔθαψαν  αὐτὸν   καὶ κατὰ τὴν ἐκφορὰν ἀθροισθέντος
[16, 77]   πόλεμον πρὸς Ἱκέταν διελύσατο πρὸς  αὐτὸν   καὶ προσλαβόμενος τοὺς μετὰ τούτου
[16, 2]   ἀθύμως εἶχον. (ὑπὸ δὲ τὸν  αὐτὸν   καιρὸν Παίονες μὲν πλησίον τῆς
[16, 17]   τοῖς Συρακοσίοις: ἀποστειλάντων γὰρ πρὸς  αὐτὸν   κήρυκα περὶ τῆς τῶν νεκρῶν
[16, 50]   σωτηρίας αἴτιος γενόμενος συνέθετο πρὸς  αὐτὸν   κοινοπραγίαν καὶ δοὺς ὅρκους καὶ
[16, 65]   μᾶλλον ἐπετείνετο τῇ τόλμῃ, ἀδυνατῶν  αὐτὸν   λόγῳ διορθώσασθαι περιπατοῦντα κατὰ τὴν
[16, 52]   πολέμῳ Μέντορα τὸν στρατηγὸν προῆγεν  αὐτὸν   μάλιστα τῶν φίλων. (τιμήσας δ'
[16, 11]   ἠξίου τε πρέσβεις ἀποστεῖλαι πρὸς  αὐτόν,   μεθ' ὧν συνεδρεύσας καταλύσηται τὸν
[16, 82]   Συρακούσσας πρῶτον μὲν τοὺς ἐγκαταλιπόντας  αὐτὸν   μισθοφόρους τοὺς μετὰ Θρασίου πάντας
[16, 9]   καὶ τὸ τῶν ἀρχομένων πρὸς  αὐτὸν   μῖσος: πάντα γὰρ ταῦτα πρὸς
[16, 95]   διὰ τῆς ὁμιλίας γινομένων ἐπιτευγμάτων  αὐτὸν   μόνον λαμβάνειν τὴν ἐπιγραφήν. (ἡμεῖς
[16, 9]   φίλος ὢν Δίωνος προθύμως ὑπεδέξατ'  αὐτόν.   (ὁ δὲ Δίων ἐξελόμενος ἐκ
[16, 6]   καταλῦσαι τὴν τυραννίδα. φοβούμενος οὖν  αὐτὸν   Διονύσιος ἔκρινεν ἐκποδὼν ποιήσασθαι
[16, 70]   καταπληξάμενος Διονύσιον τὸν τύραννον ἔπεισεν  αὐτὸν   παραδοῦναι τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὴν
[16, 35]   στρατιωτῶν διὰ τὴν ἀθυμίαν καταλιπόντων  αὐτὸν   παραθαρσύνας τὸ πλῆθος μόγις ἐποίησεν
[16, 7]   ὀνομαζόμενον Ταῦρον καὶ μείνας κατ'  αὐτὸν   πλείω χρόνον ἀπὸ τῆς ἐπὶ
[16, 93]   στὰς ἁπάσας τὰς φερομένας ἐπ'  αὐτὸν   πληγὰς ἀνεδέξατο τῷ ἰδίῳ σώματι
[16, 10]   Δίων ἦν, ἀπήντα πρὸς  αὐτὸν   πλῆθος ἀνόπλων ἀνθρώπων ἔκ τε
[16, 33]   εἰς πόλεμον χρησίμων. ~ἐπῆρε δ'  αὐτὸν   πρὸς τὴν ὑπόστασιν ταύτην ὄνειρος
[16, 63]   στρατηγὸς Φάλαικος. (ἔνιοι δέ φασιν  αὐτὸν   προσκόψαντά τινι τῶν μισθοφόρων ὑπὸ
[16, 12]   τῷ πλήθει: πολλῶν δ' ἐπ'  αὐτὸν   ῥιφέντων βελῶν εἴς τε τὴν
[16, 89]   τέλος δὲ τῶν Ἑλλήνων ἑλομένων  αὐτὸν   στρατηγὸν αὐτοκράτορα τῆς Ἑλλάδος μεγάλας
[16, 48]   μὲν οὖν μετὰ τῆς περὶ  αὐτὸν   στρατιᾶς ἐπανελθὼν εἰς Μέμφιν τὰ
[16, 27]   καί τινες ἄλλοι συμμαχίαν πρὸς  αὐτὸν   συνέθεντο καὶ βοηθήσειν ἐπηγγείλαντο, Βοιωτοὶ
[16, 52]   συνῆλθεν εἰς λόγους καὶ παρακρουσάμενος  αὐτὸν   συνέλαβε. κυριεύσας δὲ τοῦ δακτυλίου
[16, 4]   ἔπεισε τὸν δῆμον εἰρήνην πρὸς  αὐτὸν   συνθέσθαι διὰ τὸ μηδὲν ἔτι
[16, 6]   στρατηγίαν πολὺ προέχων τῶν κατ'  αὐτὸν   Συρακοσίων. (οὗτος δὲ διὰ τὴν
[16, 45]   αὐτοὺς ἐντὸς τῶν τειχῶν εἰσαγαγεῖν  αὐτόν   τε καὶ τὸν βασιλέα. (ἡ
[16, 69]   ὀρεγόμενα τῆς ἐλευθερίας ἀπέκλινε πρὸς  αὐτόν,   τὸ δὲ τελευταῖον Κορίνθιοι δέκα
[16, 95]   καὶ φιλοφροσύνης. (φασὶ δὲ καὶ  αὐτὸν   τὸν Φίλιππον σεμνύνεσθαι μᾶλλον ἐπὶ
[16, 11]   Συρακούσσας. ἀμφοτέρων δ' εἰς τὸν  αὐτὸν   τόπον ἐλθεῖν σπευδόντων μὲν
[16, 65]   καλῶς ἄρξῃ τῶν Συρακοσίων, κρίνειν  αὐτὸν   τυραννοκτόνον, ἐὰν δὲ πλεονεκτικώτερον, ἀδελφοῦ
[16, 66]   Σικελίᾳ. δὲ Τιμολέων, ἐπικαλουμένων  αὐτὸν   τῶν Ῥηγίνων καὶ συμμαχήσειν ἐπαγγελλομένων,
[16, 93]   χρείαν. (τηλικαύτης δ' οὔσης περὶ  αὐτὸν   ὑπεροχῆς καὶ πάντων ἐπαινούντων ἅμα
[16, 66]   Μεταποντίου σπεύδων φθάσαι τὴν περὶ  αὐτὸν   φήμην: (σφόδρα γὰρ εὐλαβεῖτο μήποτε
[16, 55]   πολλοὺς ἔσχεν ἐπιθυμητὰς τῆς πρὸς  αὐτὸν   φιλίας. (καὶ δήποτ' ἐν τῷ
[16, 58]   ναὸν καὶ τοὺς καταπεφευγότας εἰς  αὐτὸν   Φωκεῖς ζῶντας καταφλεχθῆναι. τοῖς γὰρ
[16, 92]   κατ' ἄνδρα τῶν ἐπιφανῶν ἐστεφάνωσαν  αὐτὸν   χρυσοῖς στεφάνοις, ἀλλὰ καὶ τῶν
[16, 45]   Ἀρταξέρξῃ. δὲ βασιλεὺς ἀποδεξάμενος  αὐτὸν   ὡς φίλον τοὺς μὲν ἑκατὸν
[16, 59]   τῇ Νικαίᾳ διατρίβων καὶ θεωρῶν  αὑτὸν   οὐκ ἀξιόμαχον ὄντα διεπρεσβεύσατο πρὸς
[16, 86]   πολλοὺς καταβαλὼν κατεπόνει τοὺς καθ'  αὑτὸν   τεταγμένους. (τὸ δ' αὐτὸ καὶ
[16, 45]   ἐξέβαλον, τοῖς δὲ Ῥηγίνοις τὴν  αὐτονομίαν   ἀπεκατέστησαν. ~ἐπ' ἄρχοντος δ' Ἀθήνησιν
[16, 72]   τῶν Ἐγγυί̈ νων ἀπέδωκε τὴν  αὐτονομίαν.   ~ἀπορούμενος δὲ χρημάτων εἰς τὰς
[16, 54]   πόλεις καὶ παρακαλοῦντες τηρεῖν τὴν  αὐτονομίαν   καὶ τοὺς ἐπὶ τὴν προδοσίαν
[16, 41]   καὶ τοὺς ἄλλους Φοίνικας τῆς  αὐτονομίας   ἀντέχεσθαι διεπρεσβεύσαντο πρὸς τὸν Αἰγυπτίων
[16, 73]   Τιμολέοντι διὰ τὸ πάσαις τὰς  αὐτονομίας   ἀποδιδόναι, τῶν δὲ Σικελῶν καὶ
[16, 10]   εὐθέτους πρὸς τὴν ἀποκατάστασιν τῆς  αὐτονομίας   καὶ τὴν κατάλυσιν τῆς ὅλης
[16, 3]   ἐξεχώρησε τῆς πόλεως, ἀφεὶς αὐτὴν  αὐτόνομον.   (πρὸς δὲ Παίονας διαπρεσβευσάμενος καὶ
[16, 14]   ἀεὶ συναγωνιστὰς ἔσχεν οὐ μόνον  αὐτός,   ἀλλὰ καὶ μετὰ ταῦτα
[16, 50]   τὴν μὲν ἐπιγραφὴν τοῦ προτερήματος  αὐτὸς   ἀπηνέγκατο, τῷ δὲ Βαγώᾳ τῆς
[16, 71]   προσέταξε δεκάτας τελεῖν τοῖς Μακεδόσιν,  αὐτὸς   δ' ἐν τοῖς ἐπικαίροις τόποις
[16, 17]   μισθοφόρων ἀπέλιπεν φυλάξοντας τὴν ἄκραν,  αὐτὸς   δ' ἐνθέμενος τὰ χρήματα καὶ
[16, 94]   τὸν μὲν βασιλέα νεκρὸν ἐξέτεινεν,  αὐτὸς   δ' ἐπὶ τὰς πύλας καὶ
[16, 11]   φυλακὴν περιστήσας ἀνεβάλετο τὴν ἔντευξιν,  αὐτὸς   δ' ὁρῶν τοὺς Συρακοσίους διὰ
[16, 16]   μὲν ἕτερον ἀξιόχρεων οὐκ ἔχων,  αὐτὸς   δ' οὐ δυνάμενος φέρειν τὸ
[16, 53]   ἔσχε προδότας τῶν πατρίδων. καὶ  αὐτὸς   δὲ ἀπεφαίνετο διὰ χρυσίου πολὺ
[16, 24]   περὶ τῶν καταδικῶν γράμματα κατέλυσεν,  (αὐτὸς   δὲ διέδωκε λόγον ὡς οὔτε
[16, 4]   καὶ πλαγίοις ἐμβαλεῖν τοῖς βαρβάροις,  αὐτὸς   δὲ κατὰ στόμα τοῖς πολεμίοις
[16, 45]   τοῖς περὶ τὴν προδοσίαν ἐγχειρουμένοις,  αὐτὸς   δὲ μετὰ στρατιωτῶν πεντακοσίων προῆγεν
[16, 6]   συνεπιλαβέσθαι τῆς ἐλευθερώσεως τῶν Συρακοσίων,  αὐτὸς   δὲ μισθοφόρους συνῆγε καὶ πανοπλίας
[16, 38]   κατὰ κράτος διήρπασε καὶ κατέσκαψεν.  (αὐτὸς   δὲ περιπεσὼν νόσῳ φθινάδι καὶ
[16, 91]   προστάξας ἐλευθεροῦν τὰς Ἑλληνίδας πόλεις,  αὐτὸς   δὲ σπεύδων μὲν μετὰ τῆς
[16, 56]   τοὺς μετέχοντας τῆς κλοπῆς ἐμήνυσεν,  αὐτὸς   δὲ ταῖς ἐσχάταις αἰκίαις περιπεσὼν
[16, 47]   πλῆθος καὶ ναῦς οὐκ ὀλίγας.  (αὐτὸς   δὲ τὴν λοιπὴν δύναμιν ἔχων
[16, 79]   τὴν ἐκ τῆς νίκης εὐδοξίαν.  (αὐτὸς   δὲ τοὺς ἄλλους ταῖς φιλανθρώποις
[16, 86]   αὐτῷ τῶν ἡγεμόνων τοὺς ἀξιολογωτάτους:  αὐτὸς   δὲ τοὺς ἐπιλέκτους ἔχων μεθ'
[16, 9]   ἁμάξαις παρακομίσαι πρὸς τὰς Συρακούσσας:  αὐτὸς   δὲ τοὺς μισθοφόρους παραλαβών, ὄντας
[16, 13]   ταῖς ἀκροπόλεσιν ἀπέλιπε φρουρὰς ἀξιολόγους,  αὐτὸς   δὲ τοὺς τετελευτηκότας, ὀκτακοσίους ὄντας,
[16, 48]   πολίσματα φρουραῖς ἀξιολόγοις διαλαβὼν παρεφύλαττεν,  αὐτὸς   δὲ τῶν Αἰγυπτίων ἔχων τρισμυρίους,
[16, 79]   ἐξ ἐφόδου τούτοις ἐπέρραξε, τεταγμένος  αὐτὸς   ἐπὶ μέσης τῆς φάλαγγος. (γενομένης
[16, 3]   Ἀθηναίων στρατηγὸς καταπλεύσας εἰς Μεθώνην  αὐτὸς   μὲν ἐνταῦθα κατέμεινε, τὸν Ἀργαῖον
[16, 11]   δὲ κατὰ τούτους τοὺς καιροὺς  αὐτὸς   μὲν ἔτυχε διατρίβων περὶ Καυλωνίαν
[16, 40]   χρόνους Ἀρταξέρξης ἐπικληθεὶς Ὦχος  αὐτὸς   μὲν οὐκ ὢν φιλοπόλεμος ἐφ'
[16, 68]   οὐδεμίαν ἔμφασιν διδοὺς τοῦ δρασμοῦ  αὐτὸς   μὲν πλησίον τοῦ βήματος ἔμεινε,
[16, 6]   ὅπλα καὶ τοὺς μισθοφόρους ἐνθέμενος  αὐτὸς   μὲν ταύτας τὰς φορτίδας ἔχων
[16, 35]   ἑξακισχιλίους, ἐν οἷς ἦν καὶ  αὐτὸς   στρατηγός, ἥλωσαν δὲ οὐκ
[16, 62]   τῷ μεγίστῳ πλοίῳ κομιζομένων, ᾧπερ  αὐτὸς   Φάλαικος ἐνέπλει, λόγον ἀλλήλοις
[16, 93]   θεοῖς. ~τοῦ δὲ θεάτρου πληρωθέντος  αὐτὸς   Φίλιππος ᾔει λευκὸν ἔχων
[16, 35]   τριήρεις, ἐν οἷς ἦν καὶ  αὐτὸς   Ὀνόμαρχος. (τέλος δὲ τῶν Φωκέων
[16, 87]   τύχης σοι περιθείσης πρόσωπον Ἀγαμέμνονος  αὐτὸς   οὐκ αἰσχύνῃ πράττων ἔργα Θερσίτου;
[16, 86]   δὲ ταῦτα καὶ βασιλεὺς  αὐτὸς   προκινδυνεύων καὶ τῆς νίκης τὴν
[16, 76]   ἡγεμόνας, τοὺς δ' ἄλλους παραλαβὼν  αὐτὸς   προσέπεσεν ἄφνω τῷ Βυζαντίῳ καὶ
[16, 85]   καταδεέστερος. (καὶ Δημοσθένης δὲ  αὐτὸς   ὡς μέγα τι κατειργασμένος ἐν
[16, 1]   πόλεων βασιλέων πράξεις  αὐτοτελεῖς   ἀπ' ἀρχῆς μέχρι τοῦ τέλους:
[16, 20]   κάλλιστον τῶν προγεγενημένων ἔργων ὑπ'  αὐτοῦ   διαπραξάμενος τὰς μὲν καιομένας οἰκίας
[16, 62]   Ἰταλίας καὶ Σικελίας. ~ἐκπλεύσαντος δ'  αὐτοῦ   καὶ πελαγίου γενομένου στρατιῶταί τινες
[16, 78]   μυρίων καὶ δισχιλίων. (ἤδη δ'  αὐτοῦ   κατὰ τὴν Ἀκραγαντίνην ὄντος παραδόξως
[16, 82]   τὴν συμμαχίαν προσεδέξατο. (κηρύξαντος δ'  αὐτοῦ   κατὰ τὴν Ἑλλάδα διότι Συρακόσιοι
[16, 48]   τὸ προνενικῆσθαι τοὺς Πέρσας ὑπ'  αὐτοῦ   κατὰ τὴν πρὸ ταύτης γεγενημένην
[16, 85]   κατειργασμένος ἐν τοῖς συγγεγραμμένοις ὑπ'  αὐτοῦ   λόγοις συμνύνεται τῇ πρὸς τὸν
[16, 10]   τε Δίωνα καὶ τὸν ἀδελφὸν  αὐτοῦ   Μεγακλῆν αὐτοκράτορας. (εὐθὺς οὖν ἀπὸ
[16, 63]   Κυδωνίαν πολιορκεῖν ἐπεχείρησεν. (κατασκευάσαντος δὲ  αὐτοῦ   μηχανὰς πολιορκητικὰς καὶ προσάγοντος τῇ
[16, 61]   ἑαυτὸν κατεκρήμνισεν, δὲ ἀδελφὸς  αὐτοῦ   Ὀνόμαρχος διαδεξάμενος τὴν τῶν ἀπονοηθέντων
[16, 9]   τυραννίδα, ἐλαχίσταις δὲ τῶν πρὸ  αὐτοῦ   πάντων χρησάμενος ἀφορμαῖς μεγίστην δυναστείαν
[16, 26]   προσαναλαβεῖν ἡγοῦμαι τὴν παλαιὰν περὶ  αὐτοῦ   παραδεδομένην ἱστορίαν. λέγεται γὰρ τὸ
[16, 38]   διακοσίων. (μετὰ δὲ ταῦτα στρατοπεδεύοντος  αὐτοῦ   περὶ τὰς ὀνομαζομένας Ἄβας οἱ
[16, 95]   τελευτήν, ταύτην μὲν τὴν βίβλον  αὐτοῦ   περιγράψομεν κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ
[16, 22]   κοινῇ δὲ πολεμοῦντες ὑπέλαβον ῥᾳδίως  αὐτοῦ   περιέσεσθαι. διόπερ ἀθροιζόντων τὰς δυνάμεις
[16, 47]   Ἀργείων Νικοστράτου στρατηγοῦντος καὶ μετ'  αὐτοῦ   Πέρσου συνάρχοντος Ἀρισταζάνου: οὗτος δ'
[16, 94]   συμπεριληφθήσεσθαι καὶ τὸν τὴν ἀναίρεσιν  αὐτοῦ   ποιησάμενον. (ἀνενέγκας δὲ πρὸς τὴν
[16, 65]   αἵρεσιν. (Τιμοφάνης γὰρ ἀδελφὸς  αὐτοῦ   προέχων τῶν Κορινθίων πλούτῳ τε
[16, 46]   ἐποιεῖτο. μετὰ δὲ ταῦτα διαβληθέντος  αὐτοῦ   πρὸς Ἀρταξέρξην καὶ τοῦ βασιλέως
[16, 43]   ἔφη τὸν Τέννην, πράξαντος δ'  αὐτοῦ   τὰ καθωμολογημένα μεγάλας δωρεὰς δώσειν
[16, 95]   βασιλείας ποιησάμενοι πειρασόμεθα περιλαβεῖν ἁπάσας  αὐτοῦ   τὰς πράξεις ἐν μιᾷ βίβλῳ.
[16, 1]   μὴ διὰ τοῦ προοιμίου προλαμβάνωμεν  αὐτοῦ   τὰς πράξεις, ἐπὶ τὸ συνεχὲς
[16, 88]   κατήγορος. (γνοίη δ' ἄν τις  αὐτοῦ   τὴν ἐν τοῖς λόγοις ἀξίαν
[16, 60]   τῷ Φιλίππῳ καὶ τοῖς ἀπογόνοις  αὐτοῦ   τῆς Ἀμφικτυονίας καὶ δύο ψήφους
[16, 93]   καὶ πολὺν ἐμφορήσας ἄκρατον παρέδωκεν  αὐτοῦ   τὸ σῶμα τοῖς ὀρεωκόμοις εἰς
[16, 30]   συλᾶν τὸ μαντεῖον. ὑποστησαμένου δ'  αὐτοῦ   τοῖς ξένοις μισθοὺς ἡμιολίους ταχὺ
[16, 92]   θαυμαστῶς κεκοσμημένα: σὺν δὲ τούτοις  αὐτοῦ   τοῦ Φιλίππου τρισκαιδέκατον ἐπόμπευε θεοπρεπὲς
[16, 55]   δ' εἰπόντος ὅτι βούλεται παρ'  αὐτοῦ   τυχεῖν τινος δωρεᾶς, δεδοικέναι δὲ
[16, 55]   οὐδὲν ἀξιοῖ μεταλαβεῖν τῆς παρ'  αὐτοῦ   φιλανθρωπίας: τοῦ δ' εἰπόντος ὅτι
[16, 93]   καὶ τὴν εἰς τὸ παρὸν  αὐτοῦ   χρείαν οὐκ ἐβούλετο μισοπονηρεῖν: (ἦν
[16, 3]   τὴν κάθοδον καὶ γενέσθαι τῆς  αὑτοῦ   βασιλείας ἀρχηγούς. (οὐδενὸς δ' αὐτῷ
[16, 33]   αὔξησιν δόξης ἔσεσθαι διὰ τῆς  αὑτοῦ   στρατηγίας: τὸ δ' ἀληθὲς οὐχ
[16, 8]   δόντων εἰς πόλεμον ἐστράτευσεν ἐπ'  αὐτοὺς   ἀξιολόγῳ δυνάμει. προσαγαγὼν δὲ τοῖς
[16, 24]   θαρρεῖν ὡς οὐδενὸς ἐσομένου περὶ  αὐτοὺς   δεινοῦ. (διαβοηθείσης δὲ τῆς περὶ
[16, 22]   ἐπιθυμοῦντας τῆς εἰρήνης ῥᾳδίως πρὸς  αὐτοὺς   διελύσατο. μὲν οὖν συμμαχικὸς
[16, 41]   ὄντα Περσῶν, καὶ πείσαντες παραλαβεῖν  αὐτοὺς   εἰς τὴν συμμαχίαν παρεσκευάζοντο τὰ
[16, 45]   τοῖς ἐξ Αἰγύπτου μισθοφόροις ἔπεισεν  αὐτοὺς   ἐντὸς τῶν τειχῶν εἰσαγαγεῖν αὐτόν
[16, 57]   ὀργισθεὶς τοῖς Ἀθηναίοις ἔγραψε πρὸς  αὐτοὺς   ἐπιστολὴν τοιαύτην. Διονύσιος Ἀθηναίων τῇ
[16, 35]   παραθαρσύνας τὸ πλῆθος μόγις ἐποίησεν  αὐτοὺς   εὐπειθεῖς. (μετὰ δὲ ταῦτα
[16, 82]   μετὰ δυνάμεως πολλῆς ἐστράτευσαν ἐπ'  αὐτοὺς   καὶ τὸ χωρίον ἐκπολιορκήσαντες ἅπαντας
[16, 90]   τοῖς Σικελιώταις. (περὶ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   καιροὺς Ἀριοβαρζάνης μὲν ἐτελεύτησεν βασιλεύσας
[16, 36]   καὶ ἀργυροῦν. (ὑπὸ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   καιροὺς Μαύσωλος Καρίας δυνάστης
[16, 8]   τρωθεὶς ἐτελεύτησε. ~περὶ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   καιροὺς Φίλιππος τῶν Μακεδόνων
[16, 81]   τὸ Λιλύβαιον διεσώθησαν. τοσαύτη δ'  αὐτοὺς   κατάπληξις καὶ δέος κατεῖχεν ὥστε
[16, 5]   τοῦ προτερήματος γενόμενος ἀσμένως πρὸς  αὐτοὺς   κατελύσατο τὸν πόλεμον. (κατὰ δὲ
[16, 58]   Ἀπόλλωνος ἅγιον ἱερόν, ἐστράτευσαν ἐπ'  αὐτοὺς   οἱ Βοιωτοί. εὐθὺ δ' αὐτῶν
[16, 50]   Μέντωρ ἐν ἀπορρήτοις παρεκάλεσεν  αὐτούς,   ὅταν Βαγώας εἰς τὴν πόλιν
[16, 54]   διεπολέμουν πρὸς Φίλιππον. (μάλιστα δ'  αὐτοὺς   παρώξυνε προστῆναι τῆς Ἑλλάδος Δημοσθένης
[16, 21]   Ἰφικράτει καὶ Τιμοθέῳ προθέντες ἐζημίωσαν  αὐτοὺς   πολλοῖς ταλάντοις καὶ τῆς στρατηγίας
[16, 23]   τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐν Ἀμφικτύοσι κατεδίκασαν  αὐτοὺς   πολλοῖς χρήμασιν, (οἱ δὲ Φωκεῖς
[16, 83]   σημαίνοντες δὲ τὴν τοῦ κατασκευάσαντος  αὐτοὺς   προσηγορίαν Ἀγαθοκλέους, ὁμοίως δὲ τούτοις
[16, 71]   βαρβάρων τὴν ὁρμὴν ἐστράτευσεν ἐπ'  αὐτοὺς   σὺν πολλῇ δυνάμει. νικήσας δὲ
[16, 3]   τὸ παρὸν εἰρήνην ἄγειν πρὸς  αὐτοὺς   συνέθετο. ὁμοίως δὲ καὶ τὸν
[16, 77]   τὸν Φίλιππον λελυκέναι τὴν πρὸς  αὐτοὺς   συντεθεῖσαν εἰρήνην: εὐθὺς δὲ καὶ
[16, 18]   παραδοῦναι τὴν ἀκρόπολιν καὶ σφᾶς  αὐτοὺς   τοῖς Συρακοσίοις ἅμ' ἡμέρᾳ. (ἤδη
[16, 81]   καὶ συντόμως ὑπελάμβανον ἥξειν ἐπ'  αὐτοὺς   τὸν Τιμολέοντα μετὰ τῆς δυνάμεως.
[16, 81]   τὴν τῶν θεῶν ἀλλοτριότητα πρὸς  αὐτοὺς   ὑπὸ τοῦ Λιβυκοῦ πελάγους καταποθησομένους.
[16, 87]   τῶν Ἀθηναίων καὶ συνθέσθαι πρὸς  αὐτοὺς   φιλίαν τε καὶ συμμαχίαν, εἰς
[16, 79]   τοὺς ἐν Συρακούσσαις φίλους προσδέξασθαι  αὐτοὺς   φιλοφρόνως καὶ τοὺς μισθοὺς ἀποδοῦναι
[16, 62]   ἐφάνη βοήθεια. περὶ γὰρ τοὺς  αὐτοὺς   χρόνους Ταραντίνων διαπολεμούντων πρὸς Λευκανοὺς
[16, 86]   Ἀλέξανδρον πρῶτοι βιασάμενοι τοὺς καθ'  αὑτοὺς   ἐτρέψαντο. μετὰ δὲ ταῦτα καὶ
[16, 52]   δ' ἀριστείοις τὸν ἄνδρα ἐδωρήσατο  αὐτῷ   ἀργυρίου μὲν ἑκατὸν τάλαντα, τῆς
[16, 47]   πάρχοντας αὐτῷ μισθοφόρους: συνεστρατεύετο δ'  αὐτῷ   Βαγώας, μάλιστα βασιλεὺς ἐνεπίστευε,
[16, 60]   καὶ πρὸς τὴν μέλλουσαν αὔξησιν  αὐτῷ   γίνεσθαι μεγάλα προκατεσκευασμένος. (ἐπεθύμει γὰρ
[16, 27]   ἐποίησε φανερὸν ὅτι θεὸς  αὐτῷ   δίδωσιν ἐξουσίαν πράττειν ὅ, τι
[16, 24]   ἀποφάσεις τῶν Ἀμφικτυόνων. ἐδήλωσεν οὖν  αὐτῷ   διότι τοὺς Δελφοὺς καταλαβέσθαι διέγνωκε
[16, 38]   τὴν ἡλικίαν ὄντα: παρακατέστησε δ'  αὐτῷ   ἐπίτροπον ἅμα καὶ στρατηγὸν Μνασέαν,
[16, 56]   ὀρύττειν, εἰπόντος τινὸς ὡς ἐν  αὐτῷ   θησαυρὸς εἴη πολὺν ἔχων ἄργυρόν
[16, 47]   εὐθέτων ἄπιστον πλῆθος. (ὠχύρωτο δ'  αὐτῷ   καὶ πρὸς τὴν Ἀραβίαν
[16, 94]   Ἑρμοκράτης. τοῦ γὰρ Παυσανίου σχολάζοντος  αὐτῷ   καὶ κατὰ τὴν διατριβὴν πυθομένου
[16, 93]   δικαίαν ὀργὴν δωρεὰς ἀξιολόγους ἀπένειμεν  αὐτῷ   καὶ κατὰ τὴν σωματοφυλακίαν προῆγεν
[16, 68]   ἐστράτευσεν ἐπὶ τοὺς Ἀδρανίτας ἀντιπράττοντας  αὐτῷ   καὶ πλησίον τῆς πόλεως κατεστρατοπέδευσεν:
[16, 27]   τοῦ πολέμου πράξεις. ἐγένετο δ'  αὐτῷ   καὶ σημεῖον ἐν τῷ ἱερῷ
[16, 18]   συνέσει στρατηγικῇ διαφέροντα: συνεξέπεμψε δ'  αὐτῷ   καὶ φορτηγὰ πλοῖα σίτου καὶ
[16, 57]   πράττειν, οἱ δ' Ἀθηναῖοι προσέταξαν  αὐτῷ   μὴ τὰ τῶν θεῶν ἐξετάζειν,
[16, 47]   παραδούς, ἔχων τοὺς προϋ πάρχοντας  αὐτῷ   μισθοφόρους: συνεστρατεύετο δ' αὐτῷ Βαγώας,
[16, 45]   ἐπηρώτησεν εἰ δύναται τὴν πόλιν  αὐτῷ   παραδοῦναι: σφόδρα γὰρ ἔσπευδε μὴ
[16, 86]   τῆς νίκης τὴν ἐπιγραφὴν οὐδ'  αὐτῷ   παραχωρῶν Ἀλεξάνδρῳ τὸ μὲν πρῶτον
[16, 52]   καὶ πόλεων κυριεύοντα. (ἐπαγγειλάμενος δ'  αὐτῷ   πείσειν τὸν βασιλέα καὶ τῶν
[16, 34]   μονωθεὶς ἔπεισε τοὺς Θηβαίους συμμαχίαν  αὐτῷ   πέμψαι. οἱ δὲ Παμμένη στρατηγὸν
[16, 24]   ὅτι κοινὸς ἀγών ἐστιν  αὐτῷ   περὶ τοῦ ποιῆσαι τὰς κρίσεις
[16, 86]   δ' αὐτὸ καὶ τῶν παραστατῶν  αὐτῷ   ποιησάντων τὸ συνεχὲς αἰεὶ τῆς
[16, 47]   Ἰωνίας καὶ Λυδίας: συνείπετο δ'  αὐτῷ   πολλὴ μὲν ἵππος, οὐκ ὀλίγη
[16, 27]   ὑπεροχὴν τοῦ βιαζομένου ὅτι ἔξεστιν  αὐτῷ   πράττειν βούλεται ἀσμένως τὸ
[16, 65]   ξένας τινὰς καὶ παραδόξους αἱρέσεις  αὐτῷ   προέθηκαν: διεβεβαιώσαντο γάρ, ἐὰν μὲν
[16, 65]   τὸν ἄνδρα συμπεσεῖν, συνελάβετο  αὐτῷ   πρὸς τὴν τῆς στρατηγίας αἵρεσιν.
[16, 3]   αὑτοῦ βασιλείας ἀρχηγούς. (οὐδενὸς δ'  αὐτῷ   προσέχοντος μὲν ἀνέκαμπτεν εἰς
[16, 8]   τοσοῦτον+ ηὔξησεν ὥστε+ δύνασθαι+ φέρειν+  αὐτῷ+   πρόσοδον+ πλεῖον ταλάντων+ χιλίων+
[16, 33]   ποιῆσαι πολὺ μείζονα. ὑπέλαβεν οὖν  αὐτῷ   σημαίνεσθαι παρὰ τῶν θεῶν αὔξησιν
[16, 26]   προσιοῦσαν τῷ χάσματι καὶ προσβλέψασαν  αὐτῷ   σκιρτᾶν θαυμαστῶς καὶ προί̈ εσθαι
[16, 20]   ἐκκλησίας μὲν δῆμος εὐχαριστῶν  αὐτῷ   στρατηγὸν ἐχειροτόνησεν αὐτοκράτορα τὸν Δίωνα
[16, 31]   τὸν βίον. (ὁ δὲ συνάρχων  αὐτῷ   στρατηγὸς Ὀνόμαρχος διαδεξάμενος τὴν ἡγεμονίαν
[16, 47]   φίλων μετὰ Βαγώαν: προσωρίσθησαν δ'  αὐτῷ   στρατιῶται μὲν ἐπίλεκτοι πεντακισχίλιοι, τριήρεις
[16, 34]   Παμμένη στρατηγὸν ἑλόμενοι καὶ δόντες  αὐτῷ   στρατιώτας πεντακισχιλίους ἐξέπεμψαν εἰς τὴν
[16, 37]   κοινοπραγίαν. (Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ ἀπέστειλαν  αὐτῷ   στρατιώτας χιλίους, Ἀχαιοὶ δὲ δισχιλίους,
[16, 86]   ἀπολείποντος, ὁμοίως δὲ καὶ πολλῶν  αὐτῷ   συναγωνιζομένων ἀνδρῶν ἀγαθῶν πρῶτος τὸ
[16, 94]   καὶ παρὰ τοῦ μὴ τιμωροῦντος  αὐτῷ.   συνεπελάβετο δὲ ταύτης τῆς προαιρέσεως
[16, 43]   δ' Αἴγυπτον συνεκπολεμήσειν, μεγάλα δ'  αὐτῷ   συνεργήσειν ἔμπειρον ὄντα τῶν κατὰ
[16, 43]   ἐξέπεμψε πρὸς τὸν Ἀρταξέρξην ἐπαγγελλόμενος  αὐτῷ   τὴν μὲν Σιδῶνα παραδώσειν, τὴν
[16, 91]   Ἕλληνας καὶ διὰ τὰς δεδομένας  αὐτῷ   τῆς ὅλης ἡγεμονίας τιμὰς ταῖς
[16, 32]   οὐκ ἐκτετικώς. διόπερ ὁρῶν αἰρετώτερον  αὐτῷ   τὸν πόλεμον ὄντα τῆς εἰρήνης
[16, 78]   τὴν ἰδίαν δύναμιν. ~ἔδοξε δ'  αὐτῷ   τὸν πρὸς τοὺς Φοίνικας ἀγῶνα
[16, 91]   τῶν Περσῶν. δ' ἔχρησεν  αὐτῷ   τόνδε τὸν χρησμόν: ἔστεπται μὲν
[16, 92]   μεγαλοφωνίᾳ καὶ τῇ δόξῃ, προστάξαντος  αὐτῷ   τοῦ Φιλίππου προενέγκασθαι τῶν ἐπιτετευγμένων
[16, 91]   (οὐ μὴν ἀλλὰ δόξας συμμαχεῖν  αὐτῷ   τοὺς θεοὺς περιχαρὴς ἦν, ὡς
[16, 46]   Πηλουσίου, οἱ δ' Ἕλληνες πρὸς  αὐτῷ   τῷ πολίσματι. (οἱ δ' Αἰγύπτιοι,
[16, 54]   πόλιν ὀχυρότητι διαφέρουσαν, εἰπόντος τινὸς  αὐτῷ   τῶν ἐγχωρίων ἀνάλωτον αὐτὴν ἐκ
[16, 86]   ἐπὶ θάτερον τῶν κεράτων, παρακαταστήσας  αὐτῷ   τῶν ἡγεμόνων τοὺς ἀξιολογωτάτους: αὐτὸς
[16, 46]   τὴν ἅλωσιν τῆς Σιδῶνος, παραγενομένων  αὐτῷ   τῶν συμμάχων ἔκ τε Ἄργους
[16, 22]   μυριάδας ἑπτὰ στρατιωτῶν ἔχοντας, συμμαχήσαντος  αὐτῷ   Χάρητος πάσῃ τῇ δυνάμει καὶ
[16, 34]   καὶ τὸ μὲν πρῶτον συμμαχοῦντος  αὐτῷ   Χάρητος τοῦ Ἀθηναίων στρατηγοῦ ἐρρωμένως
[16, 49]   παρήγγειλεν ἐᾶν τοὺς βουλομένους παρ'  αὐτῶν   αὐτομολεῖν. (διόπερ ἀκωλύτως τῶν ἡλωκότων
[16, 25]   οὐ δυνηθεὶς κρατῆσαι τὴν ἀναίρεσιν  αὐτῶν   διὰ κήρυκος ᾐτήσατο. οἱ δὲ
[16, 84]   τοῖς Ἀθηναίοις. ἀπαρασκεύων δ' ὄντων  αὐτῶν   διὰ τὴν συντεθειμένην εἰρήνην ἤλπιζε
[16, 57]   ναυσὶν Ἰφικράτης καὶ κρατήσας  αὐτῶν   διεπέμψατο πρὸς τὸν δῆμον ἐπερωτῶν
[16, 89]   πόλεμον ἄρασθαι καὶ λαβεῖν παρ'  αὐτῶν   δίκας ὑπὲρ τῆς εἰς τὰ
[16, 24]   ἐναντιουμένους ἀνεῖλε καὶ τὰς οὐσίας  αὐτῶν   ἐδήμευσε: τοὺς δ' ἄλλους ὁρῶν
[16, 33]   Δωριεῦσι πόλεις πορθήσας τὴν χώραν  αὐτῶν   ἐδῄωσεν. εἰς δὲ τὴν Βοιωτίαν
[16, 13]   ὀκτακοσίους ὄντας, λαβὼν τὴν ἀναίρεσιν  αὐτῶν   ἔθαψε λαμπρῶς, χρυσοῖς μὲν στεφάνοις
[16, 57]   ταῦτα εὐχόμενοι τὸν Ἀπόλλωνα πατρῷον  αὐτῶν   εἶναι καὶ πρόγονον: Λακεδαιμόνιοι δὲ
[16, 3]   καταφυγόντας ὑποσπόνδους ἀφῆκεν, λαβὼν παρ'  αὐτῶν   ἐκδότους τοὺς φυγάδας. Φίλιππος μὲν
[16, 49]   Ἑλλήνων ἀφῃροῦντο πολλὰ τῶν ὑπ'  αὐτῶν   ἐκκομιζομένων. (ἀγανακτούντων δὲ τῶν ἀδικουμένων
[16, 27]   περιστερὰς ἐθήρευεν, ὧν ἐνίας ἀπ'  αὐτῶν   ἥρπαζε τῶν βωμῶν. τὸ δὲ
[16, 58]   βασιλεὺς ἡδέως ὁρῶν τὴν ταπείνωσιν  αὐτῶν   καὶ βουλόμενος τὰ Λευκτρικὰ φρονήματα
[16, 46]   ἐτόλμησαν διαβῆναι παραβόλως. (διαβάντων δ'  αὐτῶν   καὶ προσβαλλόντων τοῖς τείχεσιν οἱ
[16, 38]   ἤθροισαν λαφύρων πλῆθος. (ἐπανιόντων δ'  αὐτῶν   καὶ τῇ Ναρυκαίων πόλει πολιορκουμένῃ
[16, 60]   μισθοφόρων καταπετροκοπῆσαι καὶ τὰ λείψανα  αὐτῶν   κατακαῦσαι καὶ τοὺς ἵππους ἀποδόσθαι.
[16, 39]   πρὸς Μεγαλοπολίτας διαφερόμενοι τὴν χώραν  αὐτῶν   κατέδραμον Ἀρχιδάμου τὴν ἡγεμονίαν ἔχοντος:
[16, 68]   πολλὰ συνεβάλετο πρὸς τὴν σωτηρίαν  αὐτῶν.   (μετὰ δὲ ταῦτα μὲν
[16, 38]   τοῖς Φωκεῦσι τόν τε στρατηγὸν  αὐτῶν   Μνασέαν ἀπέκτειναν καὶ τῶν στρατιωτῶν
[16, 66]   πλοῦν τὸν εἰς τὴν ἱερὰν  αὐτῶν   νῆσον. (διόπερ Τιμολέων καὶ
[16, 79]   νεωτερίζειν ἐπιχειρούντων μόγις πολλὰ δεηθεὶς  αὐτῶν   Τιμολέων καὶ δωρεὰς ἐπαγγελλόμενος
[16, 58]   αὐτοὺς οἱ Βοιωτοί. εὐθὺ δ'  αὐτῶν   οἱ μὲν εἰς τὰς ἔγγιστα
[16, 38]   νυκτὸς ἐπιθέμενοι τοῖς Φωκεῦσιν ἀνεῖλον  αὐτῶν   οὐκ ὀλίγους: ἐπαρθέντες δὲ τῷ
[16, 69]   προσλαβόμενος στρατιώτας οὐκ ὀλίγους παρ'  αὐτῶν   παρέλαβεν, ἐν δὲ ταῖς Συρακούσσαις
[16, 46]   βύβλῳ τὸ διλογεῖν περὶ τῶν  αὐτῶν   παρήσομεν. (διελθὼν δὲ τὰ Βάραθρα
[16, 56]   ἐνίκησαν τοὺς πολεμίους καὶ κατέβαλον  αὐτῶν   περὶ ἑβδομήκοντα. (μετὰ δὲ ταῦτα
[16, 23]   ταλάντοις κατεκρίθησαν. οὐκ ἐκτινόντων δ'  αὐτῶν   τὰ ὀφλήματα οἱ μὲν ἱερομνήμονες
[16, 48]   ἐλάττους τῶν ἑπτακισχιλίων. (ἔχων δ'  αὐτῶν   τὴν ἡγεμονίαν Κλείνιος Κῷος
[16, 21]   ναυμαχίας μέγας ἄνεμος ἐπιπεσὼν διεκώλυσεν  αὐτῶν   τὴν προαίρεσιν. (τοῦ δὲ Χάρητος
[16, 49]   τῶν ὅρκων πίστεις ὅτι παραδόντων  αὐτῶν   τὸ Πηλούσιον ἀποκομισθήσονται πάντες εἰς
[16, 50]   ἐλθόντα παραλαβεῖν τὴν πόλιν παρ'  αὐτῶν.   τῶν δὲ Ἐλλήνων πρὸς τὸν
[16, 19]   συντεταγμένων καλῶς οὐδεὶς τὸ βάρος  αὐτῶν   ὑπομεῖναι δυνατὸς ἦν, ἅτε τοῦ
[16, 21]   πρὸς τὸν δῆμον ἔγραψε περὶ  αὐτῶν   ὡς ἐγκαταλελοιπότων ἑκουσίως τὴν ναυμαχίαν,
[16, 12]   ἀπὸ θαλάττης εἰς θάλατταν διατείχισμα  αὑτῶν   προσέπεσον οἱ μισθοφόροι τῷ τείχει
[16, 76]   ὑψηλοῦ χερρονήσου σταδιαῖον ἐχούσης τὸν  αὐχένα,   τὰς δ' οἰκίας ἔχει πεπυκνωμένας
[16, 76]   μὲν παρὰ θάλατταν ἐπί τινος  αὐχένος   ὑψηλοῦ χερρονήσου σταδιαῖον ἐχούσης τὸν
[16, 3]   Κρηνίδας, ἃς ὕστερον βασιλεὺς  ἀφ'   ἑαυτοῦ ὀνομάσας Φιλίππους ἐπλήρωσεν οἰκητόρων.
[16, 8]   ἐπαυξήσας οἰκητόρων πλήθει μετωνόμασε Φιλίππους,  ἀφ'   ἑαυτοῦ προσαγορεύσας, τὰ δὲ κατὰ
[16, 93]   προστεταχὼς τοὺς δορυφόρους μακρὰν ἀφεστῶτας  ἀφ'   ἑαυτοῦ συνακολουθεῖν: ἐνεδείκνυτο γὰρ πᾶσιν
[16, 26]   τὴν μηχανὴν τρεῖς ἔχουσαν βάσεις,  ἀφ'   ὧν αὐτὴν τρίποδα κληθῆναι: σχεδὸν
[16, 92]   ἄφνω δ' ἄφαντος προσέβα μακρὰς  ἀφαιρούμενος   ἐλπίδας θνατῶν πολύμοχθος Ἅιδας καὶ
[16, 26]   διὰ τὸν ἐνθουσιασμὸν καὶ πάντων  ἀφανιζομένων   δόξαι τοῖς κατοικοῦσι περὶ τὸν
[16, 45]   τῶν ἐνοικούντων ὑπὸ τοῦ πυρὸς  ἀφανισθείσης   τὴν πυρκαϊ ὰν βασιλεὺς
[16, 92]   κέλευθον ἕρπων σκοτίαν, ἄφνω δ'  ἄφαντος   προσέβα μακρὰς ἀφαιρούμενος ἐλπίδας θνατῶν
[16, 79]   τέλος κατέσβεσε, τῶν δ' ἀπειθησάντων  ἀφείλατο   τὴν ἐκ τῆς νίκης εὐδοξίαν.
[16, 90]   τῶν ἡττηθέντων μέρος τῆς χώρας  ἀφείλοντο.   δὲ κατωρθωκὼς τὴν μάχην
[16, 43]   μετενόησε καὶ μετακαλεσάμενος τοὺς ὑπηρέτας  ἀφεῖναι   προσέταξε καὶ τὴν δεξιὰν ἔδωκε
[16, 50]   δὲ Μέντωρ πείσας τοὺς Ἕλληνας  ἀφεῖναι   τὸν Βαγώαν καὶ δι' ἑαυτοῦ
[16, 3]   βασιλείαν ἑκουσίως ἐξεχώρησε τῆς πόλεως,  ἀφεὶς   αὐτὴν αὐτόνομον. (πρὸς δὲ Παίονας
[16, 43]   Θετταλίωνα τοῖς ὑπηρέταις καὶ προσέταξεν  ἀφελεῖν   τὴν κεφαλήν: (ἐπεὶ δ' ἀπαγόμενος
[16, 9]   πρὸς τέλος ἤγαγεν. (ἡμεῖς δ'  ἀφέμενοι   τούτων τῶν λόγων ἐπὶ τὴν
[16, 21]   κοινῇ μετὰ Χάρητος διαπολεμεῖν τοῖς  ἀφεστηκόσι   τῶν συμμάχων. (οἱ δὲ Χῖοι
[16, 10]   καὶ τὰς τάξεις πληρώσαντες τοῖς  ἀφεστηκόσιν   ἐπιθέσθαι διέγνωσαν. (Δίων δὲ τοῖς
[16, 52]   πρῶτον Ἑρμίαν τὸν Ἀταρνέως τύραννον,  ἀφεστηκότα   τοῦ βασιλέως καὶ πολλῶν ὀχυρωμάτων
[16, 16]   πεζοὺς δισχιλίους ἐστράτευσεν ἐπὶ Λεοντίνους  ἀφεστηκότας   ἀπὸ Διονυσίου, νυκτὸς δὲ παρεισπεσὼν
[16, 43]   Περσῶν δυνάμεως καὶ νομίσας τοὺς  ἀφεστηκότας   οὐκ ἀξιομάχους εἶναι τὴν σωτηρίαν
[16, 52]   παραλίας καὶ τὸν πρὸς τοὺς  ἀφεστηκότας   πόλεμον ἐπέτρεψεν, αὐτοκράτορα στρατηγὸν ἀποδείξας.
[16, 22]   ἔκρινε καταλύσασθαι τὸν πρὸς τοὺς  ἀφεστηκότας   πόλεμον: εὑρὼν δὲ κἀκείνους ἐπιθυμοῦντας
[16, 40]   ὁρμησάντων παροξυνθεὶς ἔκρινε πολεμεῖν τοὺς  ἀφεστηκότας.   (τὸ μὲν οὖν στρατηγοὺς ἐκπέμπειν
[16, 93]   καὶ προστεταχὼς τοὺς δορυφόρους μακρὰν  ἀφεστῶτας   ἀφ' ἑαυτοῦ συνακολουθεῖν: ἐνεδείκνυτο γὰρ
[16, 49]   ~ὁ δὲ τῆς πρώτης μερίδος  ἀφηγούμενος   Λακράτης Θηβαῖος ἐπὶ τὴν
[16, 3]   εἴς τινα λόφον καταφυγόντας ὑποσπόνδους  ἀφῆκεν,   λαβὼν παρ' αὐτῶν ἐκδότους τοὺς
[16, 49]   τὸ χωρίον τῶν ἐξιόντων Ἑλλήνων  ἀφῃροῦντο   πολλὰ τῶν ὑπ' αὐτῶν ἐκκομιζομένων.
[16, 56]   λέγει οὐδ' ὅσα λάινος οὐδὸς  ἀφήτορος   ἐντὸς ἐέργει Φοίβου Ἀπόλλωνος Πυθοῖ
[16, 37]   συνεπιλαβέσθαι τοῦ πολέμου. τῇ γὰρ  ἀφθονίᾳ   τῶν χρημάτων ἀνέδην χρώμενος οὐ
[16, 92]   ἀμφιβάλλει ταχύπουν κέλευθον ἕρπων σκοτίαν,  ἄφνω   δ' ἄφαντος προσέβα μακρὰς ἀφαιρούμενος
[16, 84]   τὴν ἡγεμονίαν τῆς Ἑλλάδος. (διόπερ  ἄφνω   καταλαβόμενος Ἐλάτειαν πόλιν καὶ τὰς
[16, 80]   τῷ πλήθει περιχεομένων τοὺς Ἕλληνας  ἄφνω   πολὺς ἐκ τοῦ περιέχοντος ὄμβρος
[16, 31]   διὰ τόπων καταδένδρων καὶ τραχέων  ἄφνω   συνέμιξαν ἀλλήλοις οἱ προηγούμενοι τῆς
[16, 50]   στρατιωτῶν εἰσεληλυθότος οἱ μὲν Ἕλληνες  ἄφνω   τὰς θύρας κλείσαντες ἐπέθεντο τοῖς
[16, 11]   καὶ τὰ πρὸς μάχην ἀπαρασκεύους  ἄφνω   τὰς πύλας τῆς κατὰ τὴν
[16, 76]   δ' ἄλλους παραλαβὼν αὐτὸς προσέπεσεν  ἄφνω   τῷ Βυζαντίῳ καὶ πολιορκίαν ἰσχυρὰν
[16, 9]   τῶν πρὸ αὐτοῦ πάντων χρησάμενος  ἀφορμαῖς   μεγίστην δυναστείαν τῶν κατὰ τὴν
[16, 1]   τῶν Μακεδόνων ἐβασίλευσεν, ἐλαχίσταις δὲ  ἀφορμαῖς   χρησάμενος μεγίστην τῶν κατὰ τὴν
[16, 2]   δὲ Φίλιππος ταῖς αὐταῖς  ἀφορμαῖς   χρησάμενος οὐκ ἀπελείφθη τῆς Ἐπαμεινώνδου
[16, 8]   πρὸς αὐτὸν διατεθέντων καὶ πολλὰς  ἀφορμὰς   δόντων εἰς πόλεμον ἐστράτευσεν ἐπ'
[16, 23]   ταύτας ἀκύρους ποιῆσαι καὶ μεγάλας  ἀφορμὰς   ἔχειν ἀπεφαίνετο τοὺς Φωκεῖς κατὰ
[16, 95]   ἐλαχίστας μὲν εἰς τὴν μοναρχίαν  ἀφορμὰς   παρειληφέναι, μεγίστην δὲ τῶν παρ'
[16, 68]   χιλίων. (ἀρχομένης δὲ τῆς νυκτὸς  ἀφορμήσας   καὶ διανύσας ἐπὶ τὸ Ἄδρανον
[16, 83]   ἀργίαν ἐξηγρίωντο καὶ καρπῶν ἡμέρων  ἄφοροι   καθειστήκεισαν: τότε δὲ διὰ τὸ
[16, 70]   μεταβολὴν ἔσχε παράδειγμα τοῖς καυχωμένοις  ἀφρόνως   ἐπὶ ταῖς εὐτυχίαις: (ὁ γὰρ
[16, 92]   ἀρούρας, φρονεῖθ' ὑπερβαλλόμενοι δόμων δόμους,  ἀφροσύνᾳ   πρόσω βιοτὰν τεκμαιρόμενοι. δ'
[16, 85]   διαγωνίσασθαι: διὸ καὶ προσαναμείνας τοὺς  ἀφυστεροῦντας   τῶν συμμάχων ἧκεν εἰς τὴν
[16, 68]   ἐπεισάγων παραχρῆμα ἐπὶ τὰς Συρακούσσας  ἀφώρμησε   καὶ δρομαῖος τὴν ὁδὸν διανύσας
[16, 37]   γὰρ ἀπέστειλαν αὐτῷ στρατιώτας χιλίους,  Ἀχαιοὶ   δὲ δισχιλίους, Ἀθηναῖοι δὲ πεζοὺς
[16, 29]   Δόλοπες, ἔτι δὲ Ἀθαμᾶνες καὶ  Ἀχαιοὶ   Φθιῶται καὶ Μάγνητες, ἔτι δὲ
[16, 30]   στρατιώταις καὶ τῶν ἐκ Πελοποννήσου  Ἀχαιῶν   χιλίοις καὶ πεντακοσίοις βοηθησάντων τοῖς
[16, 69]   Νῆσον ἔχοντος, Ἱκέτα δὲ τῆς  Ἀχραδινῆς   καὶ Νέας πόλεως κυριεύοντος, Τιμολέοντος
[16, 10]   τοῦ τείχους καὶ διὰ τῆς  Ἀχραδινῆς   πορευθεὶς εἰς τὴν ἀγορὰν κατεστρατοπέδευσεν,
[16, 71]   τρεῖς, ἀπὸ τῆς μιᾶς τεσσαρακοστῆς  ἄχρι   τῆς τρίτης καὶ τεσσαρακοστῆς. ~ἐπ'




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/11/2005