Texte grec :
| [16,90] XC. κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Τιμολέων ὁ Κορίνθιος ἅπαντα τοῖς Συρακοσίοις καὶ
τοῖς Σικελιώταις κατωρθωκὼς ἐτελεύτησε, στρατηγήσας ἔτη ὀκτώ. οἱ δὲ
Συρακόσιοι μεγάλως ἀποδεδεγμένοι τὸν ἄνδρα διά τε τὴν ἀρετὴν καὶ τὸ μέγεθος
τῶν εὐεργεσιῶν μεγαλοπρεπῶς ἔθαψαν αὐτὸν καὶ κατὰ τὴν ἐκφορὰν
ἀθροισθέντος τοῦ πλήθους τόδε τὸ ψήφισμα ἀνηγόρευσεν ὁ Δημήτριος ὃς ἦν
μεγαλοφωνότατος τῶν τότε κηρύκων: ἐψήφισται ὁ δᾶμος τῶν Συρακοσίων
Τιμολέοντα Τιμαινέτου Κορίνθιον τόνδε θάπτειν μὲν ἀπὸ διακοσιᾶν μνᾶν,
τιμᾶσθαι δὲ εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον ἀγώνεσσι μουσικοῖς καὶ ἱππικοῖς καὶ
γυμνικοῖς, ὅτι τοὺς τυράννους καταλύσας καὶ τοὺς βαρβάρους καταπολεμήσας
καὶ τὰς μεγίστας τῶν Ἑλληνίδων πόλεων ἀνοικίσας αἴτιος ἐγενήθη τᾶς
ἐλευθερίας τοῖς Σικελιώταις.
(2) περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Ἀριοβαρζάνης μὲν ἐτελεύτησεν βασιλεύσας ἔτη
εἴκοσι καὶ ἕξ, τὴν δὲ βασιλείαν διαδεξάμενος Μιθριδάτης ἦρξεν ἔτη πέντε πρὸς
τοῖς τριάκοντα. Ῥωμαῖοι δὲ πρὸς Λατίνους καὶ Καμπανοὺς παραταξάμενοι περὶ
πόλιν Σούεσσαν ἐνίκησαν καὶ τῶν ἡττηθέντων μέρος τῆς χώρας ἀφείλοντο. ὁ δὲ
κατωρθωκὼς τὴν μάχην Μάλλιος ὁ ὕπατος ἐθριάμβευσεν.
|
|
Traduction française :
| [16,90] XC. Revenons à l'histoire de la Sicile. Timoléon, le
Corinthien, qui avait rétabli l'ordre chez les Syracusains
et les Siciliens, mourut après avoir exercé pendant huit
ans le commandement. Les Syracusains célébrèrent hautement
les vertus de cet homme auquel ils devaient tant, et
lui donnèrent de magnifiques funérailles; et, lorsque son
corps fut porté au tombeau, au milieu d'une grande affluence
de monde, le peuple de Syracuse fit proclamer le
décret suivant : "Timoléon, fils de Timaenètes, sera enseveli
aux frais du trésor public, qui fournira deux cents
mines; chaque année, on célébrera sa mémoire par des
jeux musicaux, gymniques et hippiques, parce qu'il a
dompté les Barbares, relevé les plus grandes villes grecques
et rendu libres les Siciliens."
A cette même époque mourut Ariobarzane, après un règne
de vingt-six ans. Mithridate, son successeur,
régna trente-cinq ans.
Les Romains défirent les Latins et les Campaniens dans
une bataille livrée près de Suessa, et enlevèrent une portion
du territoire des vaincus. Le consul Manlius, qui avait
remporté cette victoire, obtint les honneurs du triomphe.
|
|
