HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ν  =  2164 formes différentes pour 7860 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[15, 33]   μὲν ἀκινδύνως τοὺς Λακεδαιμονίους νενικηκέναι  (ἄν)   πορθουμένῃ γὰρ τῇ χώρᾳ μὴ
[15, 83]   ἐπίνοιαν τῶν στρατηγῶν ἀμφοτέρων δικαίως  ἄν   τις ἀποδέξαιτο, συνετωτέραν δὲ στρατηγίαν
[15, 35]   ταύτην ἐγένετο τὴν ἐπιμέλειαν, ῥᾳδίως  ἂν   ἅπαντα τὸν τῶν πολεμίων στόλον
[15, 33]   πολεμίους ὑπομένειν τὸ δεινόν, ἴσως  ἂν   διὰ τὸ παράλογον τῆς τύχης
[15, 44]   στρατείας κατέδειξε, περὶ ὧν μακρὸν  ἂν   εἴη γράφειν. μὲν οὖν
[15, 31]   διά τινας πολιτικὰς χρείας, σχεδὸν  ἂν   καὶ τὴν ὅλην τῶν Περσῶν
[15, 83]   προδηλωθείσης γὰρ τῆς ἐπιθέσεως ἔλαθεν  ἂν   Επαμεινώνδας εἰσπεσὼν εἰς τὴν
[15, 79]   οὗτος πλείω χρόνον ἐπέζησεν, ὡμολογημένως  ἂν   οἱ Θηβαῖοι τῇ κατὰ γῆν
[15, 1]   τοῖς Λακεδαιμονίοις ποιήσασθαι. (Τίς γὰρ  ἂν   οὐχ ἡγήσαιτο κατηγορίας αὐτοὺς ἀξίους
[15, 88]   στρατηγίᾳ τε καὶ δόξῃ, πολὺ  ἂν   προέχουσαν εὕροι τὴν περὶ τὸν
[15, 18]   Πυθία ταύτην ὑπάρχειν, ἥτις  ἂν   πρώτη θύσῃ ἐν τῇ Λεύκῃ·
[15, 82]   τὴν πόλιν, αὐτὸς δ' ὡς  ἂν   τάχιστα δύναιτο μετὰ τῆς δυνάμεως
[15, 33]   παραδόξως σφῆλαι καὶ διδάξαι μηδὲν  ἄγαν   κατελπίζειν. γοῦν Αγησίλαος ἐχεφρόνως
[15, 28]   παρασκευῆς ἐποιοῦντο πολλὴν φροντίδα, προσδοκῶντες  μέγαν   καὶ πολυχρόνιον αὑτοῖς ἔσεσθαι τὸν
[15, 92]   ἀντέχεσθαι τῆς ἐν Αἰγύπτῳ βασιλείας,  μέγαν   πόλεμον ἐξέκαυσεν· (ὁ γὰρ Νεκτανεβὼς
[15, 23]   ἐβασίλευσεν ἔτη ἐννέα. Λακεδαιμόνιοι δὲ  Πολυβιάδαν   στρατηγὸν καταστήσαντες ἐξαπέστειλαν εἰς τὸν
[15, 20]   Μακεδόνων βασιλέα, Λακεδαιμόνιοι τὸν μὲν  Φοιβίδαν   ἀπέστησαν τῆς ἡγεμονίας, Εὐδαμίδαν δὲ
[15, 20]   παρὰ τοῖς Ελλησι, τὸν μὲν  Φοιβίδαν   ἐζημίωσαν χρήμασι, τὴν δὲ φρουρὰν
[15, 20]   μὲν Φοιβίδαν ἀπέστησαν τῆς ἡγεμονίας,  Εὐδαμίδαν   δὲ τὸν ἀδελφὸν τοῦ Φοιβίδα
[15, 80]   βοηθῆσαι καὶ στρατηγὸν αὐτοῖς ἐξαποστεῖλαι  Πελοπίδαν.   δεισαν γὰρ τοῦτον τὸν ἄνδρα
[15, 75]   καὶ εἰς Θετταλίαν Βοωτοί, καὶ  Πελοπίδαν   ἐκομίσαντο παρ' Αλεξάνδρου τοῦ Φερῶν
[15, 50]   καὶ Γοργίαν, ἔτι δὲ καὶ  Πελοπίδαν·   τε πόλις τῶν Θηβαίων
[15, 67]   Αλεξάνδρου τοῦ Φεραίου τυραννίδος ἐξαπέστειλαν  Πελοπίδαν   μετὰ δυνάμεως εἰς Θετταλίαν, δόντες
[15, 88]   προέχουσαν εὕροι τὴν περὶ τὸν  Επαμεινώνδαν   ἀρετήν. Παρὰ μὲν γὰρ ἑκάστῳ
[15, 65]   τοὺς στρατιώτας οἱ περὶ τὸν  Επαμεινώνδαν,   αὐτοὶ δὲ προσελθόντες τῇ πόλει
[15, 56]   κέρας, οἱ μὲν περὶ τὸν  Επαμεινώνδαν   βαρεῖς ἐγκείμενοι τοῖς Λακεδαιμονίοις τὸ
[15, 55]   δὲ ταῦτα τῶν περὶ τὸν  Επαμεινώνδαν   διά τε τὴν ἀρετὴν καὶ
[15, 65]   ἀσφάλειαν. (Τῶν δὲ περὶ τὸν  Επαμεινώνδαν   διὰ τοῦ Ταϋγέτου καταβαινόντων ἐπὶ
[15, 50]   καὶ ἄλλους, μεγίστους δὲ τρεῖς,  Επαμεινώνδαν   καὶ Γοργίαν, ἔτι δὲ καὶ
[15, 82]   οἱ δὲ Βοιωτοὶ στρατηγὸν ἐπιστήσαντες  Επαμεινώνδαν   καὶ δύναμιν ἀξιόλογον δόντες ἐξαπέστειλαν
[15, 68]   κοινωνεῖν τοῦ πολέμου. Οἱ δ'  Επαμεινώνδαν   καταστήσαντες ἡγεμόνα μετ' ἄλλων βοιωταρχῶν,
[15, 52]   πύλας ἀπήντησε τοῖς περὶ τὸν  Επαμεινώνδαν   κῆρυξ τυφλός, ὃς ἀνδράποδ' ἀποδεδρακότα,
[15, 63]   (Οἱ μὲν οὖν περὶ τὸν  Επαμεινώνδαν   ὁρῶντες τὴν τῶν Λακεδαιμονίων χώραν
[15, 65]   δὲ ταῦτα τῶν περὶ τὸν  Επαμεινώνδαν   πάσῃ τῇ δυνάμει καταπληκτικῶς προσβαλλόντων
[15, 87]   πλῆθος. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι θεωροῦντες  Επαμεινώνδαν   προθυμότερον προπίπτοντα τῷ θυμῷ, συνέδραμον
[15, 52]   εἰς Αθήνας ὑπεκθέσθαι, αὐτοὶ δ'  Επαμεινώνδαν   στρατηγὸν ἑλόμενοι τούτῳ τὰ κατὰ
[15, 52]   δόξωσι διὰ δειλίαν ἀποτρέπειν τὸν  Επαμεινώνδαν   τῆς στρατείας. δ' Επαμεινώνδας
[15, 82]   ἡμεροδρόμους, δι' ὧν καταταχήσας τὸν  Επαμεινώνδαν   τοῖς ἀπολελειμμένοις ἐν τῇ Σπάρτῃ
[15, 56]   στρατοπέδου. (Οἱ δὲ περὶ τὸν  Επαμινώνδαν   ἐπικείμενοι τοῖς φεύγουσι καὶ πολλοὺς
[15, 51]   τὰς ἐν τῇ Βοιωτίᾳ πόλεις  ἐᾶν   αὐτονόμους, Πλαταιὰς δὲ καὶ Θεσπιὰς
[15, 91]   παραθαλασσίου πάσης παραλήψεσθαι τὴν σατραπείαν,  ἐὰν   ἐγχειρίσῃ τοῖς Πέρσαις τοὺς ἀφεστηκότας,
[15, 15]   (τῷ) μίαν αὐτοῖς εἶναι σύλλυσιν,  ἐὰν   ἐκχωρήσωσι τῶν κατὰ τὴν Σικελίαν
[15, 8]   ἡγεμονίαν ἔφησε συγχωρῆσαι τὴν σύλλυσιν,  ἐὰν   Εὐαγόρας ἐκχωρήσῃ πασῶν τῶν κατὰ
[15, 43]   μὲν Πέρσαις ἀπόκρισιν ἔδωκαν, ὅτι  ἐὰν   εὕρωσιν αὐτὸν ἠδικηκότα, κολάσουσι κατὰ
[15, 26]   πανδημεὶ στρατεύειν εἰς τὴν Βοιωτίαν,  ἐὰν   χρεία. (Ὁ δὲ Δημοφῶν
[15, 50]   ὅταν γένηταί τι τοιοῦτον, ἀλλ'  ἐὰν   μὴ γένηται, κατὰ τὰς ἰδίας
[15, 66]   μὴ ἀνακάμψειν εἰς τὴν Σπάρτην,  ἐὰν   μὴ Μεσσήνην ἕλωσιν. Τότε δὲ
[15, 43]   Ιφικράτης διεμαρτύρατο, λέγων ὡς  ἐὰν   παρῶσι τὴν ὀξύτητα τῶν καιρῶν,
[15, 20]   Σπαρτιᾶται παρήγγελλον ἐν ἀπορρήτοις, ἵν'  ἐάν   ποτε καιρὸν λάβωσι, καταλάβωνται τὴν
[15, 74]   τις ᾀδόντων ὑπολαβὼν τιμηθήσεσθαι λαμπρῶς,  ἐὰν   πρῶτος ἀπαγγείλῃ τὴν νίκην, διέπλευσεν
[15, 30]   ἔχθραν, πρὸς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας  βεβαίαν   τὴν πίστιν διεφύλαττεν. (Οὐ μὴν
[15, 81]   καὶ ναυτικὴν Τορώνην μὲν καὶ  Ποτίδαιαν   πολιορκήσας εἷλε, Κυζικηνοῖς δὲ πολιορκουμένοις
[15, 40]   φυγάδες συστραφέντες κατελάβοντο τὴν καλουμένην  Ηραίαν,   χωρίον ὀχυρόν. Ἐκ ταύτης δ'
[15, 48]   συνέβαινε μέγιστον τῶν κατὰ τὴν  Αχαΐαν   πόλεων ἔχειν ἀξίωμα πρὸ τοῦ
[15, 49]   κατὰ τὸν χρησμὸν ἔπεμψαν εἰς  Αχαΐαν   τοὺς ληψομένους τὰ ἀφιδρύματα· οὗτοι
[15, 66]   ᾤκισαν τὴν Μεσσήνην καὶ τὴν  ἀρχαίαν   αὐτοῖς χώραν ἀποκατέστησαν. Περὶ μὲν
[15, 68]   χαρακώματος ἀμυνομένων ἁπάντων, προσῆγε τὴν  βίαν   τοῖς πολεμίοις. (Κατὰ πάντα μὲν
[15, 57]   μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ τὴν  Περραιβίαν   ἀναζεύξας τῶν πόλεων τὰς μὲν
[15, 90]   τῶν παραθαλαττίων τόπων, συντεθειμένους δὲ  κοινοπραγίαν·   ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι Αριοβαρζάνης μὲν
[15, 10]   γενέσθαι φίλον· κατὰ γάρ τινα  κυνηγίαν   ἐφ' ἅρματος ὀχουμένου τοῦ βασιλέως
[15, 47]   δῆμος καὶ πάλιν αὐτῷ τὴν  στρατηγίαν   ἀποκατέστησεν. (Προσκατεσκεύαζον δὲ καὶ ἄλλας
[15, 29]   τοῦ δήμου γνώμης προσδεξάμενος τὴν  στρατηγίαν   ἀφηγεῖτο τῶν κατ' Αἴγυπτον δυνάμεων,
[15, 36]   νικῶν δὲ δι' ἀνδρείαν καὶ  στρατηγίαν.   διόπερ οὐ μόνον παρὰ τοῖς
[15, 94]   ἱππεῖς δὲ τριακοσίους, ὧν τὴν  στρατηγίαν   εἶχε Παμμένης. (Οὗτος δὲ παρελθὼν
[15, 92]   τεθαυμασμένῳ· (Τοῦ δὲ ναυτικοῦ τὴν  στρατηγίαν   ἐνεχείρισε Χαβρίᾳ τῷ Αθηναίῳ, δημοσίᾳ
[15, 33]   δὲ Θηβαῖοι διὰ τὴν Χαβρίου  στρατηγίαν   σωθέντες ἐθαύμασαν τἀνδρὸς τὴν ἐν
[15, 83]   ἄν τις ἀποδέξαιτο, συνετωτέραν δὲ  στρατηγίαν   τὴν τοῦ Λάκωνος ἡγήσαιτο. (Οὐ
[15, 91]   δὲ βασιλεὺς Αρταξέρξης πυθόμενος τὴν  στρατηγίαν   τοῦ Δατάμου, καὶ σπεύδων ἄρασθαι
[15, 47]   τὸ μὲν πρῶτον ἀπέβαλε τὴν  στρατηγίαν,   τοῦ δήμου χαλεπῶς πρὸς αὐτὸν
[15, 41]   ἀνὴρ οὗτος μετάπεμπτος ἐπὶ τὴν  στρατηγίαν   ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐτάχθη διὰ
[15, 27]   Διόπερ οὗτοι μὲν ὑπόσπονδοι καθ'  ὁμολογίαν   ἀφεθέντες εἰς τὴν Πελοπόννησον ἀπηλλάγησαν,
[15, 5]   ἀπετρίψαντο, τὴν δ' αὐτονομίαν καθ'  ὁμολογίαν   παρέλαβον, Λακεδαιμόνιοι φύσει φιλαρχοῦντες καὶ
[15, 80]   τοῖς ὅλοις συντριβείς, ἠναγκάσθη καθ'  ὁμολογίαν   τοῖς μὲν Θετταλοῖς τὰς καταπεπολεμημένας
[15, 91]   τὴν ἡγεμονίαν καὶ χρήματα πρὸς  ξενολογίαν,   δισμυρίοις στρατιώταις ἐνιαύσιον μισθόν, ἐγένετο
[15, 50]   μεγίστους δὲ τρεῖς, Επαμεινώνδαν καὶ  Γοργίαν,   ἔτι δὲ καὶ Πελοπίδαν·
[15, 45]   ὀχυρὸν παρὰ θάλατταν, προσηγόρευον  Αρκαδίαν.   Ἐκ τούτου δ' ὁρμώμενοι, καὶ
[15, 82]   πλησίον οἰκοῦντες ἐστράτευσαν εἰς τὴν  Αρκαδίαν,   Επαμεινώνδας δὲ κατὰ τοῦτον τὸν
[15, 62]   Πολύτροπον στρατηγὸν ἐξέπεμψαν εἰς τὴν  Αρκαδίαν,   ἔχοντα πολιτικοὺς μὲν ὁπλίτας χιλίους,
[15, 62]   (Ὡς δὲ κατήντησαν ἐπὶ τὴν  Αρκαδίαν,   ἧκον πρὸς αὐτοὺς πανδημεὶ οἵ
[15, 65]   πλῆθος ἀθροίσαντες, ἀπεχώρησαν εἰς τὴν  Αρκαδίαν.   (Μετὰ δὲ ταῦτ' Αθηναῖοι μέν,
[15, 59]   ἔπεισαν τοὺς Λακεδαιμονίους εἰς τὴν  Αρκαδίαν   στρατεῦσαι. (Διόπερ Αγησίλαος βασιλεὺς
[15, 81]   Πελοπίδας μὲν οὖν, διὰ τὴν  ἰδίαν   ἀρετὴν ὑπὸ πάντων ἀποδοχῆς ἠξιωμένος,
[15, 71]   διὰ τῶν κατορθωμάτων αὔξων τὴν  ἰδίαν   εὐδοξίαν μεγάλης ἀποδοχῆς ἐτύγχανε παρά
[15, 32]   συντάττεται μετὰ τῶν ἄλλων, ἀλλ'  ἰδίαν   ἔχων σύστασιν μετὰ τοῦ βασιλέως
[15, 29]   Ελλησιν εὔνοιαν, ἰσχυροτέραν ἐποιήσαντο τὴν  ἰδίαν   ἡγεμονίαν. ~Πολλαὶ μὲν οὖν καὶ
[15, 11]   αὐτῶν δὲ τῶν ἐγκλημάτων κατ'  ἰδίαν   θεωρουμένων μὴ φαίνεσθαι τούτοις ἔνοχον
[15, 43]   τὴν ἀρετὴν ὑπώπτευσε, μὴ κατ'  ἰδίαν   κατάσχῃ τὴν Αἴγυπτον. Διόπερ οὐ
[15, 81]   κοιναῖς ὁμολογίαις τὴν Μεσσήνην κατ'  ἰδίαν   παρέλαβεν, ἣν ἀνάστατον οὖσαν ἔτη
[15, 12]   μετοικισθῆναι. Διόπερ ἠναγκάσθησαν τὴν μὲν  ἰδίαν   πατρίδα κατασκάπτειν, εἰς δὲ τὰς
[15, 19]   οἷοι ἦσαν ἀποδιδόναι. (Διόπερ Αμύντας  ἰδίαν   τε δύναμιν συνεστήσατο καὶ τοὺς
[15, 70]   ὑπήκουσαν, Θηβαῖοι δὲ κατὰ τὴν  ἰδίαν   ὑπόστασιν ὅλην τὴν Βοιωτίαν ὑπὸ
[15, 85]   τὴν ἀποχώρησιν οὐκ ἐτάραξαν τὴν  ἰδίαν   φάλαγγα, ἅμα δὲ περιπεσόντες Εὐβοεῦσι
[15, 85]   συχνοὺς ἀποβαλόντες κατέφυγον πρὸς τὴν  ἰδίαν   φάλαγγα. ~Ἡ μὲν οὖν τῶν
[15, 74]   Διονυσίου τοίνυν δεδιδαχότος Αθήνησι Ληναίοις  τραγῳδίαν   καὶ νικήσαντος, τῶν ἐν τῷ
[15, 41]   τὸν πόλεμον. (Ὁ γὰρ Φαρνάβαζος  βραδεῖαν   τὴν στρατείαν ἐποιεῖτο, καὶ πολὺν
[15, 76]   τούτους τοὺς χρόνους ἄνδρες κατὰ  παιδείαν   ἄξιοι μνήμης Ισοκράτης τε
[15, 6]   ἀποκρίσεως τηρήσειν ἅμα καὶ τὴν  ἀλήθειαν   καὶ τὴν εὐδόκησιν τοῦ Διονυσίου,
[15, 67]   φθάσαντες τὴν παρὰ τῶν Λακεδαιμονίων  βοήθειαν.   (Βοιωτοὶ δέ, μεταπεμπομένων αὐτοὺς Θετταλῶν
[15, 63]   καταφεύγειν ἐπὶ τὴν τῶν Αθηναίων  βοήθειαν,   οἷς τριάκοντα μὲν τυράννους ἐν
[15, 47]   ἀπεστάλκεισαν Τιμόθεον τὸν Κόνωνος ἐπὶ  βοήθειαν   τοῖς Κορκυραίοις μετὰ νεῶν ἑξήκοντα·
[15, 67]   τῆς Μεσσήνης, ἐπανῆλθον εἰς τὴν  οἰκείαν.   Λακεδαιμόνιοι δὲ παραδόξως ἀποτετριμμένοι τοὺς
[15, 67]   τοῖς Βοιωτοῖς, ἐπανῆλθεν εἰς τὴν  οἰκείαν.   ~Τούτων δὲ πραχθέντων Αρκάδες καὶ
[15, 67]   χώραν δῃώσαντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν  οἰκείαν,   φθάσαντες τὴν παρὰ τῶν Λακεδαιμονίων
[15, 40]   δ' ὁρμηθέντες παρεισέπεσον εἰς τὴν  Φιάλειαν,   καὶ Διονυσίαν κατὰ τύχην ὄντων
[15, 71]   τοὺς ἐπακολουθοῦντας πολεμίους καὶ πολλὴν  ἀσφάλειαν   παρείχετο τοῖς προηγουμένοις ὁπλίταις, ποιούμενος
[15, 75]   Αργείους δυσὶ μάχαις καὶ τὴν  ἀσφάλειαν   περιποιήσας τοῖς Φλιασίοις ἐπανῆλθεν εἰς
[15, 65]   καὶ τῇ πόλει παρέχεσθαι τὴν  ἀσφάλειαν.   (Τῶν δὲ περὶ τὸν Επαμεινώνδαν
[15, 24]   πάντας τοὺς πεφευγότας συναγαγόντες πολλὴν  ἐπιμέλειαν   αὐτῶν ἐποιήσαντο. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 83]   εὐθὺς μετὰ πολλῆς σπουδῆς τὴν  ἐπιμέλειαν   ἐποιήσατο τῆς πόλεως. (Τοὺς μὲν
[15, 47]   διέλυσε, τῆς δὲ πόλεως πολλὴν  ἐπιμέλειαν   ποιησάμενος εὐθαρσεῖς ἐποίησε τοὺς πολιορκουμένους.
[15, 35]   μὴ περὶ ταύτην ἐγένετο τὴν  ἐπιμέλειαν,   ῥᾳδίως ἂν ἅπαντα τὸν τῶν
[15, 70]   τὴν Βοιωτίαν ὑπὸ μίαν ἀγαγόντες  συντέλειαν   οὐ προσεδέχθησαν. Ἀπογνωσθείσης δὲ τῆς
[15, 50]   τὴν Βοιωτίαν ὑπὸ μίαν ἄγοντες  συντέλειαν,   οὐ προσεδέχθησαν ὑπὸ τῶν Ελλήνων
[15, 38]   ἅπασαν ὑπὸ τὴν τῶν Θηβαίων  συντέλειαν   ταττόντων, καὶ Αθηναίων μὲν ἀντειπόντων
[15, 59]   ἔπεισε τοὺς Αρκάδας εἰς μίαν  συντέλειαν   ταχθῆναι καὶ κοινὴν ἔχειν σύνοδον
[15, 77]   τῷ προτερήματι ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν  Ηλείαν,   καὶ εἷλον πόλεις Μάργανα καὶ
[15, 66]   δὲ τῶν ἀπὸ Κρεσφόντου τὴν  βασιλείαν   ἀποβαλόντων Λακεδαιμόνιοι κύριοι κατέστησαν αὐτῆς.
[15, 93]   πρὸς τοῖς τετταράκοντα, τὴν δὲ  βασιλείαν   διεδέξατο Ωχος μετονομασθεὶς Αρταξέρξης,
[15, 31]   καὶ τὴν ὅλην τῶν Περσῶν  βασιλείαν   εἰς τοὺς ἐσχάτους κινδύνους κατέστησεν.
[15, 93]   Αγησίλαος ὡς μόνος κατωρθωκὼς τὴν  βασιλείαν   ἐτιμήθη προσηκούσαις δωρεαῖς. Ἐπανιὼν δὲ
[15, 93]   ῥᾳδίως ἀνεκτήσατο τὴν κατ' Αἴγυπτον  βασιλείαν,   δ' Αγησίλαος ὡς μόνος
[15, 60]   καὶ Φίλιππον· διεδέξατο δὲ τὴν  βασιλείαν   υἱὸς Αλέξανδρος καὶ ἦρξεν
[15, 13]   Αλκέταν ἐπὶ τὴν τῶν Μολοττῶν  βασιλείαν.   Οὐδενὸς δ' αὐτοῖς προσέχοντος, τὸ
[15, 2]   μισθοφόρους πολλοὺς ἐξενολόγει, ἔχων χρημάτων  δαψίλειαν.   Ἒπεμψε δ' αὐτῷ καὶ
[15, 3]   παρακομίσαντες, πολλὴν παρεῖχον τῆς τροφῆς  δαψίλειαν.   Τῷ δ' Εὐαγόρᾳ σίτου πλῆθος
[15, 57]   τὴν Λοκρίδα, καὶ τὴν μὲν  Ηράκλειαν   τὴν ἐν Τραχινίᾳ διὰ προδοσίας
[15, 48]   ἀφανισμός, θείας τινὸς ἐνεργείας τὴν  ἀπώλειαν   καὶ φθορὰν τῶν ἀνθρώπων μηχανησαμένης.
[15, 20]   ἄγων ἐπὶ Ολυνθίους, κατελάβετο τὴν  Καδμείαν.   Ἀγανακτούντων δὲ τῶν Θηβαίων καὶ
[15, 27]   συστρατεύσαντες, ὄντες πολλαπλάσιοι, παραδιδόναι τὴν  Καδμείαν   ἀπεφήναντο· συνηναγκάσθησαν δὲ καὶ οἱ
[15, 20]   δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι κατελάβοντο τὴν  Καδμείαν   ἐν ταῖς Θήβαις διά τινας
[15, 25]   τῶν Λακεδαιμονίων παρουσίας συνεκπολεμῆσαι τὴν  Καδμείαν.   ~Ὁ δὲ δῆμος τῶν Αθηναίων
[15, 25]   τῶν ὅπλων, ἅμ' ἡμέρᾳ τὴν  Καδμείαν   πολιορκεῖν ἐπεχείρησαν. (Οἱ δὲ φρουροῦντες
[15, 20]   ποτε καιρὸν λάβωσι, καταλάβωνται τὴν  Καδμείαν.   Τοιαύτης δὲ γενομένης παραγγελίας, Φοιβίδας
[15, 25]   Βοιωτοὺς διὰ τοιαύτας αἰτίας. τὴν  Καδμείαν   φρουρούντων Λακεδαιμονίων ἀδίκως καὶ πολλοὺς
[15, 81]   κατηλύσει, καθ' ἣν ἀνεκτήσαντο τὴν  Καδμείαν,   ὡμολογημένως ἅπαντες τούτῳ τὸ πρωτεῖον
[15, 61]   τῶν Λαρισσαίων τινές, οἱ δι'  εὐγένειαν   Αλευάδαι προσαγορευόμενοι, συνέθεντο πρὸς ἀλλήλους
[15, 79]   χρόνον ἐν τῇ περὶ τὴν  Μαντίνειαν   μάχῃ λαμπροτάτην τὴν νίκην τῇ
[15, 5]   μὲν ἔγνωσαν στρατεύειν ἐπὶ τὴν  Μαντίνειαν,   οὐδὲν φροντίσαντες τῶν γεγενημένων σπονδῶν,
[15, 33]   ἔπεσε· μετὰ δὲ ταῦτα περὶ  Μαντίνειαν   πολεμήσαντες τοῖς ὅλοις ἐσφάλησαν καὶ
[15, 12]   ἐνστάντος, καὶ τοῦ παρὰ τὴν  Μαντίνειαν   ποταμοῦ μεγάλην αὔξησιν ἐκ τῶν
[15, 5]   πρῶτον πρέσβεις ἀποστείλαντες πρὸς τὴν  Μαντίνειαν   προσέταττον τὰ μὲν τείχη καθελεῖν,
[15, 1]   περιέπεσον συμφορᾷ, καὶ πάλιν περὶ  Μαντίνειαν   πταίσαντες ἀνελπίστως ἀπέβαλον τὴν τῶν
[15, 12]   δὲ τὴν Ελλάδα Λακεδαιμονίων πορθούντων  Μαντίνειαν,   τὸ μὲν θέρος διετέλεσαν οἱ
[15, 5]   κώμας, ἐξ ὧν εἰς τὴν  Μαντίνειαν   τὸ παλαιὸν συνῴκησαν· οὐδενὸς δὲ
[15, 52]   οὖν προάγοντες ὡς ἧκον εἰς  Κορώνειαν,   κατεστρατοπέδευσαν καὶ τοὺς καθυστεροῦντας τῶν
[15, 52]   καὶ προκαταλαβόμενος τὰ περὶ τὴν  Κορώνειαν   στενά, κατεστρατοπέδευσεν. ~Ὁ δὲ Κλεόμβροτος
[15, 91]   τῆς παραθαλασσίου πάσης παραλήψεσθαι τὴν  σατραπείαν,   ἐὰν ἐγχειρίσῃ τοῖς Πέρσαις τοὺς
[15, 37]   φρονήματος ἐπίμπλαντο Θηβαῖοι, καὶ τὴν  ἀνδρείαν   εἶχον μᾶλλον περιβόητον, καὶ φανεροὶ
[15, 36]   λόγου δυνάμεως, νικῶν δὲ δι'  ἀνδρείαν   καὶ στρατηγίαν. διόπερ οὐ μόνον
[15, 92]   δ' ἡγεῖσθαι στρατιωτῶν καὶ δι'  ἀνδρείαν   καὶ στρατηγικὴν σύνειν τεθαυμασμένῳ· (Τοῦ
[15, 91]   μᾶλλον ἔσχε περιβόητον τήν τε  ἀνδρείαν   καὶ τὴν ἐν τῷ στρατηγεῖν
[15, 64]   τὴν γενομένην ποτὲ περὶ Θερμοπύλας  ἀνδρείαν   τοῦ βασιλέως Λεωνίδου φιλοτίμως ἐμιμήσατο.
[15, 62]   τε τὴν σύνεσιν καὶ τὴν  ἀνδρείαν   τῶν ἀνδρῶν. (Ὡς δὲ κατήντησαν
[15, 64]   τῶν Βοιωτῶν μέσην τὴν  πορείαν   ἐποιήσατο ἐπὶ τὴν Σελλασίαν καλουμένην
[15, 18]   ἐνιαυτὸν ἐνεστήσαντο, τὴν πανήγυριν ὀνομάσαντες  προφθάσειαν.   Τούτων δὲ πραχθέντων αἱ μὲν
[15, 1]   ~Παρ' ὅλην τὴν  πραγματείαν   εἰωθότες χρῆσθαι τῇ συνήθει τῆς
[15, 73]   διαφορᾶς, προσεποιήθη τοὺς κατὰ τὴν  ἐπικράτειαν   Φοίνικας ἐπιβεβηκέναι τῆς ὑπ' αὐτὸν
[15, 43]   Περσῶν· ἀσφαλεστέραν γὰρ ἔσεσθαι τὴν  στρατείαν   ἐπὶ τὴν Μέμφιν. (Τοῦ δ'
[15, 41]   (Ὁ γὰρ Φαρνάβαζος βραδεῖαν τὴν  στρατείαν   ἐποιεῖτο, καὶ πολὺν χρόνον ἐδεδώκει
[15, 36]   Θρᾴκῃ Τριβαλλοὶ σιτοδείᾳ πιεζόμενοι πανδημεὶ  στρατείαν   ἐποιήσαντο πρὸς τὴν ὑπερόριον χώραν,
[15, 61]   παρασκευήν, κατέλεγε τοὺς εἰς τὴν  στρατείαν   εὐθέτους, διανοούμενος ἐν τῇ Μακεδονίᾳ
[15, 29]   τῶν Ελλήνων ὑπακούοντας πρὸς τὴν  στρατείαν.   (Οὐκ ἔχων δὲ στρατηγὸν ἀξιόχρεων,
[15, 80]   Πελοπίδας ἀνέζευξεν ἐπὶ τὴν  στρατείαν,   ὑπὸ τοῦ χρεὼν ἀγόμενος. (Ὡς
[15, 66]   τοὺς βουλομένους καταλέξας εἰς τὴν  πολιτείαν   ἀνέκτισε τὴν Μεσσήνην, πολλοὺς ποιήσας
[15, 79]   τινὲς βουλόμενοι τὴν ἐν Θήβαις  πολιτείαν   εἰς ἀριστοκρατικὴν κατάστασιν μεταστῆσαι, συνέπεισαν
[15, 40]   Μεγαρέων ἐπιχειρήσαντές τινες μεταστῆσαι τὴν  πολιτείαν,   καὶ κρατηθέντες ὑπὸ τοῦ δήμου,
[15, 45]   τῶν πόλεων διὰ τὴν ἀσυνήθη  πολιτείαν,   καὶ πολλῶν ἐπανισταμένων διὰ τὴν
[15, 61]   παρανόμως καὶ βιαίως κτησάμενος τὴν  δυναστείαν,   ἀκολούθως ταύτῃ τῇ προαιρέσει διῴκει
[15, 61]   συνέθεντο πρὸς ἀλλήλους καταλῦσαι τὴν  δυναστείαν.   Ἀπελθόντες δ' ἐκ Λαρίσσης εἰς
[15, 61]   προκληθεὶς εἰς μέθην· τὴν δὲ  δυναστείαν   διαδεξάμενος Αλέξανδρος ἀδελφιδοῦς ἦρξεν
[15, 5]   τὴν δὲ προγεγενημένην τῆς Ελλάδος  δυναστείαν   ἐπιποθοῦντες μετέωροι ταῖς ὁρμαῖς ὑπῆρχον
[15, 60]   δὲ καὶ αὐτὸς διαδεξάμενος τὴν  δυναστείαν   ἦρξεν ἐνιαυτόν. (Δοῦρις δ'
[15, 95]   μὲν Αττικὰς πέντε, μίαν δὲ  Πεπαρηθίαν   εἷλε, καὶ σωμάτων ἐκυρίευσεν ἑξακοσίων.
[15, 1]   βλασφημίαις ἀποτρέψειν τῆς ἐπὶ τὴν  κακίαν   ὁρμῆς. (Διὸ καὶ τῇ γραφῇ
[15, 40]   φοβούμενοι τὴν ἐκ τῆς ἁλώσεως  αἰκίαν,   ἀλλήλους ἀπέκτειναν. Οἱ δὲ Κορίνθιοι
[15, 88]   μεγαλοψυχίᾳ. (Κατὰ μὲν γὰρ τὴν  ἡλικίαν   τὴν τούτου γεγόνασιν ἄνδρες ἐπιφανεῖς
[15, 2]   Φωκαίᾳ καὶ Κύμῃ κατήντησαν εἰς  Κιλικίαν,   καὶ περαιωθέντες εἰς Κύπρον ἐνεργῶς
[15, 4]   μετὰ τὴν ναυμαχίαν διαβὰς εἰς  Κιλικίαν,   κἀκεῖθεν πορευθεὶς πρὸς τὸν βασιλέα,
[15, 13]   Διονυσίου τοῦ τυράννου. Οὗτος γὰρ  ἀποικίαν   ἀπεσταλκὼς εἰς τὸν Αδρίαν οὐ
[15, 13]   πραττομένοις Πάριοι κατά τινα χρησμὸν  ἀποικίαν   ἐκπέμψαντες εἰς τὸν Αδρίαν ἔκτισαν
[15, 91]   δὲ τούτῳ καὶ κατὰ τὴν  Καππαδοκίαν   ἐγένετο προδοσία, καθ' ἣν ἴδιόν
[15, 91]   πολλῆς δυνάμεως ἐμβαλόντος εἰς τὴν  Καππαδοκίαν,   μὲν ταύτης τῆς χώρας
[15, 4]   ναυμαχίᾳ πταίσας καὶ συγκλεισθεὶς εἰς  πολιορκίαν   ἀθύμως εἶχεν. (Ὅμως δὲ κρίνας
[15, 9]   διὰ τοῦτο ἀπειθούντων καὶ τὴν  πολιορκίαν   ἐγκαταλειπόντων, δείσας Ορόντης τὸ τῆς
[15, 73]   ὄντων ἐν αὐτῷ στρατιωτῶν τὴν  πολιορκίαν   ἔλυσεν. (Ἀκούσας δὲ τὰ νεώρια
[15, 5]   ὅμως καθ' αὑτοὺς ὑποστάντες τὴν  πολιορκίαν   εὐρώστως ἠμύνοντο τοὺς πολεμίους. καὶ
[15, 26]   Πάντων δὲ προθύμως ἐπὶ τὴν  πολιορκίαν   ὁρμησάντων διελόμενοι τὰ πλήθη τὰς
[15, 9]   πάλιν τεθαρρηκότως ὁρῶν ὑπομένοντα τὴν  πολιορκίαν,   πρὸς δὲ τούτοις τῶν στρατιωτῶν
[15, 34]   πλεύσας ἐπὶ τὴν Νάξον συνεστήσατο  πολιορκίαν.   Προσαγαγὼν δὲ τοῖς τείχεσι μηχανάς,
[15, 83]   τῆς νυκτὸς καταλαβούσης, ἔλυσε τὴν  πολιορκίαν.   ~Πυθόμενος δὲ παρὰ τῶν αἰχμαλώτων
[15, 47]   τέλος δὲ τοὺς πολιορκοῦντας εἰς  πολιορκίαν   συγκλείσας μεγάλων ἐπαίνων ἔτυχεν. (Τοῦ
[15, 4]   ἤθροισαν. Ἐκ ταύτης δ' ὁρμώμενοι  πολιορκίαν   συνεστήσαντο πρὸς τῇ Σαλαμῖνι, καὶ
[15, 23]   νικήσας συνέκλεισε τοὺς Ολυνθίους εἰς  πολιορκίαν·   τέλος δὲ καταπληξάμενος τοὺς πολεμίους
[15, 15]   εἰς τὴν Σικελίαν καὶ τὴν  Ιταλίαν,   διαπολεμεῖν ἐξ ἀμφοτέρας βουλόμενοι. (Ὁ
[15, 35]   δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ τὴν  Ιταλίαν   ἐν τῇ Ρώμῃ Μάρκος Μάνλιος
[15, 47]   βασιλείας ἐκυρίευσε, κατὰ δὲ τὴν  Ιταλίαν   Ρωμαῖοι πρὸς Πραινεστίνους παραταξάμενοι καὶ
[15, 24]   τούτων Καρχηδόνιοι στρατεύσαντες εἰς τὴν  Ιταλίαν   τοῖς μὲν Ιππωνιάταις ἐκπεπτωκόσιν ἐκ
[15, 72]   ὢν ἐστρατεύετο μετὰ τῶν εἰς  Θετταλίαν   ἀποσταλέντων, ἀποδοτέον τὸν οἰκεῖον λόγον
[15, 75]   ἠλευθέρωσεν. Ἐστράτευσαν δὲ καὶ εἰς  Θετταλίαν   Βοωτοί, καὶ Πελοπίδαν ἐκομίσαντο παρ'
[15, 67]   Θήβας. τὰ δὲ κατὰ τὴν  Θετταλίαν   διοικησάμενος ὥς ποτ' ἔδοξεν αὐτῷ
[15, 67]   ἐξαπέστειλαν Πελοπίδαν μετὰ δυνάμεως εἰς  Θετταλίαν,   δόντες ἐντολὰς αὐτῷ εἰς τὸ
[15, 71]   παροξυνθέντων, καὶ ταχέως εἰς τὴν  Θετταλίαν   ἐκπεμψάντων ὁπλίτας μὲν ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς
[15, 61]   Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν  Θετταλίαν   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ
[15, 80]   (Ὡς δὲ κατήντησεν εἰς τὴν  Θετταλίαν,   καὶ τὸν Αλέξανδρον κατέλαβε προκατειλημμένον
[15, 71]   δ' ἐπ' ἀρετῇ, παρῆλθεν εἰς  Θετταλίαν.   καταντήσας δὲ πρὸς Αλέξανδρον τὸν
[15, 57]   δυναστείας αὐτοῦ στερεουμένης, οἱ τὴν  Θετταλίαν   οἰκοῦντες ὑφεωρῶντο τὴν αὔξησιν αὐτοῦ
[15, 67]   Βοιωτῶν διοικῆσαι τὰ κατὰ τὴν  Θετταλίαν.   (Οὗτος δὲ καταντήσας εἰς Λάρισσαν,
[15, 85]   τοὺς ἐκ τῶν περὶ τὴν  Θετταλίαν   τόπων ἀπεσταλμένους. (Οὗτοι περιττότερον ἐκ
[15, 71]   τὴν Εὔβοιαν, Θηβαῖοι κατήντησαν εἰς  Θετταλίαν.   Τοῦ δ' Αλεξάνδρου πεζὴν δύναμιν
[15, 6]   Φιλόξενος ἐπηγγείλατο παράδοξόν τινα  ἐπαγγελίαν.   ἔφη γὰρ διὰ τῆς ἀποκρίσεως
[15, 46]   δὲ τὸν στόλον προσεποιήθησαν εἰς  Σικελίαν   ἀποστεῖλαι, ἵνα ὡς φίλοι προσδεχθέντες
[15, 88]   τοῖς Αθηναίοις, κατὰ δὲ τὴν  Σικελίαν   Γέλων Δεινομένους καί τινες
[15, 73]   τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ τὴν  Σικελίαν   Διονύσιος τύραννος ἔχων δυνάμεις
[15, 13]   δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ τὴν  Σικελίαν   Διονύσιος τῶν Συρακοσίων τύραννος
[15, 6]   ἀρχὴν ἐλάμβανεν. ~Κατὰ δὲ τὴν  Σικελίαν   Διονύσιος τῶν Συρακοσίων τύραννος
[15, 17]   χίλια. Καὶ τὰ μὲν κατὰ  Σικελίαν   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ
[15, 74]   δ' ἐκεῖ ναῦν ἐκπλέουσαν εἰς  Σικελίαν   καὶ μετεμβὰς εἰς ταύτην, οὐρίοις
[15, 15]   μυριάδας στρατιωτῶν ἐπεραίωσαν εἰς τὴν  Σικελίαν   καὶ τὴν Ιταλίαν, διαπολεμεῖν ἐξ
[15, 70]   θέρους λήγοντος ἐξαπεστάλησαν εἰς τὴν  Σικελίαν.   (Μετὰ δὲ ταῦτα Φιλίσκος μὲν
[15, 16]   ἦν, ὡς αὐτίκα μάλα τὴν  Σικελίαν   πᾶσαν παραληψόμενος, οἱ δὲ Καρχηδόνιοι
[15, 15]   ἐὰν ἐκχωρήσωσι τῶν κατὰ τὴν  Σικελίαν   πόλεων καὶ τὰ δαπανηθέντα χρήματα
[15, 6]   (Τότε μὲν οὖν διὰ τὴν  εὐτραπελίαν   τῶν λόγων μειδιάσας Διονύσιος
[15, 52]   εἶχον, ἵνα μὴ δόξωσι διὰ  δειλίαν   ἀποτρέπειν τὸν Επαμεινώνδαν τῆς στρατείας.
[15, 10]   τοῦ βασιλέως λυσιτελεῖ πεποιῆσθαι τὴν  φιλίαν·   καὶ διὰ ταύτης παρεδείκνυε τῶν
[15, 30]   Σπαρτιάτας, καὶ βεβαίως ἐτήρουν τὴν  φιλίαν.   (Τῆς δ' ὑπὸ τῶν Αθηναίων
[15, 1]   τότε Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν ἑαυτῶν  ἀβουλίαν   καταλυθεῖσαν ἐπεῖδον, οὐκ ἀλόγως. οἱ
[15, 77]   καιροὺς τῶν Αρκάδων κρατούντων τὴν  Τριφυλίαν,   προφάσει τῶν φυγάδων ἀφῃροῦντο ταύτην
[15, 70]   ὑπόστασιν ὅλην τὴν Βοιωτίαν ὑπὸ  μίαν   ἀγαγόντες συντέλειαν οὐ προσεδέχθησαν. Ἀπογνωσθείσης
[15, 50]   γὰρ μόνοι, τὴν Βοιωτίαν ὑπὸ  μίαν   ἄγοντες συντέλειαν, οὐ προσεδέχθησαν ὑπὸ
[15, 15]   δὲ Διονύσιος ἀπεφήνατο (τῷ)  μίαν   αὐτοῖς εἶναι σύλλυσιν, ἐὰν ἐκχωρήσωσι
[15, 10]   ἄλλας χρείας ἐνδεδεῖχθαι τῷ βασιλεῖ,  μίαν   δὲ μεγίστην, ἐξ ἧς αὐτὸν
[15, 95]   καὶ τριήρεις μὲν Αττικὰς πέντε,  μίαν   δὲ Πεπαρηθίαν εἷλε, καὶ σωμάτων
[15, 59]   Τεγεάτης ἔπεισε τοὺς Αρκάδας εἰς  μίαν   συντέλειαν ταχθῆναι καὶ κοινὴν ἔχειν
[15, 86]   χρόνον γινομένης καὶ τοῦ κινδύνου  μηδεμίαν   ῥοπὴν λαμβάνοντος, μὲν Επαμεινώνδας
[15, 22]   δ' Ολύνθιοι μεγάλην μὲν μάχην  οὐδεμίαν   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν συνεστήσαντο,
[15, 86]   ὑπερβολὴν τῆς παρ' ἑκατέροις ἀνδραγαθίας  οὐδεμίαν   ῥοπὴν ἐλάμβανεν μάχη ἕκαστος
[15, 86]   τάξιν ἀνθεστηκότες πρῶτον μάχην συνῆψαν,  οὐδεμίαν   φειδὼ ποιούμενοι τοῦ ζῆν. Καὶ
[15, 61]   ἄρχων ἐμισεῖτο. (Διὸ καὶ τὴν  παρανομίαν   φοβηθέντες τῶν Λαρισσαίων τινές, οἱ
[15, 40]   γὰρ τὴν συγχωρηθεῖσαν τοῖς δήμοις  αὐτονομίαν   αἱ πόλεις ἐνέπιπτον εἰς ταραχὰς
[15, 20]   Θηβαῖοι τοῦτον τὸν τρόπον τὴν  αὐτονομίαν   ἀποβαλόντες ἠναγκάσθησαν ὑποταγῆναι τοῖς Λακεδαιμονίοις·
[15, 5]   μὲν φρουρὰς ἀπετρίψαντο, τὴν δ'  αὐτονομίαν   καθ' ὁμολογίαν παρέλαβον, Λακεδαιμόνιοι φύσει
[15, 5]   μετέωροι ταῖς ὁρμαῖς ὑπῆρχον πρὸς  καινοτομίαν.   (Εὐθὺς οὖν τὰς μὲν πόλεις
[15, 36]   προσηγάγετο καὶ τὰς κατὰ τὴν  Ακαρνανίαν   ὁμοίως ἔπεισεν ἀποκλῖναι πρὸς Αθηναίους.
[15, 71]   οὔτε προάγειν ἐώμενοι εἰς πολλὴν  ἀμηχανίαν   ἐνέπιπτον, ἅτε δὴ καὶ τῶν
[15, 63]   ὁμοίας αἰτίας ὀλιγανδρούντων, εἰς πολλὴν  ἀμηχανίαν   ἔπιπτον. διόπερ ἠναγκάζοντο καταφεύγειν ἐπὶ
[15, 36]   ναυαρχίαν καὶ πλεύσας εἰς τὴν  Κεφαληνίαν,   τάς τ' ἐν αὐτῇ πόλεις
[15, 66]   Καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν εἰς  Κεφαλληνίαν   ἐξέπεσον, τινὲς δ' ἐν Σικελίᾳ
[15, 71]   προσάγεσθαι τοῖς Θηβαίοις. παραλαβὼν δὲ  Ισμηνίαν,   ἄνδρα φίλον μὲν ἑαυτοῦ, θαυμαζόμενον
[15, 14]   δὲ χρημάτων ἀπορούμενος ἐστράτευσεν ἐπὶ  Τυρρηνίαν,   ἔχων τριήρεις ἑξήκοντα, πρόφασιν μὲν
[15, 66]   δὲ ταύτης Κρεσφόντης ἔλαχε τὴν  Μεσσηνίαν   μερίδα, καὶ οἱ ἀπὸ τούτου
[15, 52]   πνεύματος δὲ γενομένου συνέβη τὴν  ταινίαν   ἀποσπασθεῖσαν περιαμπίσχεσθαι περί τινα στήλην
[15, 52]   γραμματεὺς προῆγεν ἔχων δόρυ καὶ  ταινίαν   ἐπ' αὐτῷ, καὶ προεσήμαινε τὸ
[15, 19]   Περσῶν βασιλέως. (Κατὰ δὲ τὴν  Μακεδονίαν   Αμύντου τοῦ βασιλέως ἡττηθέντος ὑπὸ
[15, 61]   Ἀπελθόντες δ' ἐκ Λαρίσσης εἰς  Μακεδονίαν   ἔπεισαν Αλέξανδρον τὸν βασιλέα συγκαταλῦσαι
[15, 67]   μὲν παρέλαβεν, εἰς δὲ τὴν  Μακεδονίαν   παρελθὼν καὶ συμμαχίαν ποιησάμενος πρὸς
[15, 77]   δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ τὴν  Μακεδονίαν   Πτολεμαῖος μὲν Αλωρίτης ἐδολοφονήθη
[15, 27]   ἐπὶ ἀτελείᾳ πεντακοσίους ἀποίκους εἰς  Σαρδονίαν   ἀπέστειλαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι
[15, 46]   τριήρεις εἴκοσι καὶ δύο, τὴν  ἡγεμονίαν   Αλκίδᾳ παραδόντες. Τοῦτον δὲ τὸν
[15, 33]   τοῖς ὅλοις ἐσφάλησαν καὶ τὴν  ἡγεμονίαν   ἀνελπίστως ἀπέβαλον. Ἀγαθὴ γὰρ
[15, 50]   Σπαρτιᾶται παραδόξως μεγάλῃ μάχῃ τὴν  ἡγεμονίαν   ἀπέβαλον ἀνελπίστως. (Ἔνιοι δὲ τῶν
[15, 54]   τοῖς Σπαρτιάταις, ὅτι τότε τὴν  ἡγεμονίαν   ἀποβαλοῦσιν, ὅταν ἐν Λεύκτροις ὑπὸ
[15, 45]   τοῖς Ζακυνθίοις συμμαχίαν, δόντες τὴν  ἡγεμονίαν   Αριστοκράτει. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 9]   κατὰ τὴν Ελλάδα καὶ τὴν  ἡγεμονίαν   αὐτοῖς τὴν πάτριον συγκατασκευάσειν. (Οἱ
[15, 24]   τῶν Καρχηδονίων διεφθάρησαν, καὶ τὴν  ἡγεμονίαν   ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν· οἵ τε γὰρ
[15, 8]   Τιρίβαζος τῶν ὅλων ἔχων τὴν  ἡγεμονίαν   ἔφησε συγχωρῆσαι τὴν σύλλυσιν, ἐὰν
[15, 1]   ἀνελπίστως ἀπέβαλον τὴν τῶν Ελλήνων  ἡγεμονίαν,   ἡγούμεθα δεῖν τὴν ὑπόστασιν τῆς
[15, 23]   δυνάστην Διονύσιον, ἐθεράπευον τὴν Σπαρτιατῶν  ἡγεμονίαν   καὶ συμμαχίαν ἔσπευδον συντίθεσθαι πρὸς
[15, 91]   Ορόντην. οὗτος δὲ παραλαβὼν τὴν  ἡγεμονίαν   καὶ χρήματα πρὸς ξενολογίαν, δισμυρίοις
[15, 1]   οἵτινες παρὰ τῶν προγόνων παραλαβόντες  ἡγεμονίαν   κάλλιστα τεθεμελιωμένην, καὶ ταύτην διὰ
[15, 23]   καὶ τῆς Ελλάδος ἔσχον τὴν  ἡγεμονίαν   κατὰ γῆν ἅμα καὶ κατὰ
[15, 23]   ἔσπευσαν εἰς τὴν τῶν Λακεδαιμονίων  ἡγεμονίαν   καταλεχθῆναι. διὸ καὶ κατὰ τούτους
[15, 92]   Καὶ τῶν μὲν μισθοφόρων τὴν  ἡγεμονίαν   παρέδωκεν Αγησιλάῳ τῷ Σπαρτιάτῃ, ἀπεσταλμένῳ
[15, 29]   εὔνοιαν, ἰσχυροτέραν ἐποιήσαντο τὴν ἰδίαν  ἡγεμονίαν.   ~Πολλαὶ μὲν οὖν καὶ τῶν
[15, 19]   βίᾳ χειρούμενοι, φανερῶς ἤδη τὴν  ἡγεμονίαν   τῆς Ελλάδος εἰς ἑαυτοὺς μεθίστασαν
[15, 88]   αὐτοῦ ζῶντος μὲν ἐκτήσατο τὴν  ἡγεμονίαν   τῆς Ελλάδος, τελευτήσαντος δὲ ταύτης
[15, 50]   τῆς ὅλης Βοιωτίας ἡγούμενοι τὴν  ἡγεμονίαν   τῆς Σπάρτης καταλύσωσιν, ἐπιλαβόμενοι καιροῦ.
[15, 50]   πεντακόσια τῆς Ελλάδος ἐχόντων τὴν  ἡγεμονίαν,   τὸ θεῖον προεσήμαινεν αὐτοῖς τῆς
[15, 9]   πάλαι μὲν διεγνώκεισαν ἀνακτᾶσθαι τὴν  ἡγεμονίαν,   τότε δὲ συνετάραττον ἤδη τὰς
[15, 9]   ~Ὁ δ' Ορόντης διαδεξάμενος τὴν  ἡγεμονίαν   τῶν ἐν τῇ Κύπρῳ δυνάμεων,
[15, 60]   δὲ Ιάσων παραλαβὼν τὴν  ἡγεμονίαν   τῶν τε πλησίον ἐθνῶν τινα
[15, 38]   τὴν ἐκ τρίτου προσώπου ἀναφερομένην  ἡγεμονίαν   χαλεπῶς ἔφερον, καὶ τὰς κατὰ
[15, 49]   κατὰ μέρος ἱστορίᾳ. ~Κατὰ τὴν  Ιωνίαν   ἐννέα πόλεις εἰώθεισαν κοινὴν ποιεῖσθαι
[15, 7]   τὸ μὲν πρῶτον διὰ τὴν  εὐφωνίαν   ἐξέπληττον τοὺς ἀκούοντας, μετὰ δὲ
[15, 43]   αὐτὸν ἠδικηκότα, κολάσουσι κατὰ τὴν  ἀξίαν,   αὐτοὶ δὲ μετ' ὀλίγον χρόνον
[15, 37]   ἀνδράσι πεντακοσίοις, καὶ συνετέλεσαν πρᾶξιν  ἀξίαν   μνήμης· φρουρούντων γὰρ τὸν Ορχομενὸν
[15, 64]   ἐπετελέσατο πρᾶξιν ἡρωικὴν καὶ μνήμης  ἀξίαν.   (Όρῶν γὰρ ὅτι διὰ τὸ
[15, 7]   μεγίστης, ὁρῶν αὐτὸν παρρησίαν ἔχοντα  ἀξίαν   τῆς φιλοσοφίας· ὕστερον δ' ἔκ
[15, 32]   Αγησίλαος θαυμάσας τήν τε  εὐταξίαν   τῶν πολεμίων καὶ τὴν καταφρόνησιν,
[15, 57]   τὴν αὔξησιν αὐτοῦ καὶ τὴν  πλεονεξίαν.   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις ἐν
[15, 71]   τῶν κατορθωμάτων αὔξων τὴν ἰδίαν  εὐδοξίαν   μεγάλης ἀποδοχῆς ἐτύγχανε παρά τε
[15, 72]   ἀποκατέστησεν αὐτὸν εἰς τὴν προγεγενημένην  εὐδοξίαν.   (Μετ' ὀλίγον δὲ χρόνον Λακεδαιμονίοις
[15, 30]   τοὺς ἐναντίους. (Κατὰ δὲ τὴν  Εὔβοιαν   βραχὺ μὲν πρὸ τούτων τῶν
[15, 71]   ὅσῳ δ' οὗτος περιέπλει τὴν  Εὔβοιαν,   Θηβαῖοι κατήντησαν εἰς Θετταλίαν. Τοῦ
[15, 30]   προθυμότατα συνεμάχησαν αἱ κατὰ τὴν  Εὔβοιαν   οἰκοῦσαι χωρὶς Εστιαίας· αὕτη γὰρ
[15, 30]   προχωρούντων, δύναμιν ἐξέπεμψαν εἰς τὴν  Εὔβοιαν   τὴν παραφυλάξουσαν μὲν τοὺς συμμάχους,
[15, 6]   οἱ δ' ἄλλοι τὴν ἀληθινὴν  διάνοιαν   ἐκδεξάμενοι πᾶν τὸ οἰκτρὸν ἀποτεύγματος
[15, 44]   ἀγχίνοιαν ἐσχηκέναι καὶ πρὸς πᾶσαν  ἐπίνοιαν   ἀγαθὴν φύσει κεχρῆσθαι διαφόρῳ. Προσλαβόμενον
[15, 54]   ~Συνήργησε δὲ πρὸς ταύτην τὴν  ἐπίνοιαν   Λεανδρίας Σπαρτιάτης, πεφευγὼς μὲν
[15, 46]   Κορκυραῖοι γνόντες τῶν Σπαρτιατῶν τὴν  ἐπίνοιαν,   τὴν μὲν πόλιν ἐπιμελῶς ἐφύλαττον,
[15, 44]   δοκιμασίαν χρεία διαβεβαιοῦσα τὴν  ἐπίνοιαν   τοῦ στρατηγοῦ τῷ τῆς πείρας
[15, 83]   τὴν Σπάρτην. τὴν μὲν οὖν  ἐπίνοιαν   τῶν στρατηγῶν ἀμφοτέρων δικαίως ἄν
[15, 44]   Οὗτος γὰρ παραδέδοται στρατηγικήν τε  ἀγχίνοιαν   ἐσχηκέναι καὶ πρὸς πᾶσαν ἐπίνοιαν
[15, 39]   τηλικαῦτα παραδόξως διεπράξατο διὰ τὴν  ἀγχίνοιαν   καὶ τὴν ἐκ παιδείας αὐτῷ
[15, 33]   τἀνδρὸς τὴν ἐν τῷ στρατηγήματι  ἀγχίνοιαν.   δὲ Χαβρίας, πολλῶν καὶ
[15, 82]   τῶν Λακεδαιμονίων Αγις ὑποπτεύσας τὴν  ἀγχίνοιαν   τὴν Επαμεινώνδου κατεστοχάσατο μὲν τὸ
[15, 58]   τῆς λύττης εἰς τὴν προϋπάρχουσαν  ἔννοιαν   ἀποκατέστη. ~Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[15, 54]   καὶ τὸ θράσος καὶ τὴν  ἀπόνοιαν   εὐλαβούμενοι, τὴν δευτέραν ἀπεστάλκεισαν δύναμιν,
[15, 23]   ἐν τοῖς ὅπλοις μελέτης πολλὴν  πρόνοιαν   ἐπεποίηντο, καὶ φοβεροὶ πᾶσιν ὑπῆρχον
[15, 29]   ἡγούμενος ἀπαλλοτριοῖ τὴν τοῦ βασιλέως  εὔνοιαν   ἀπὸ τοῦ δήμου, παρακαλῶν δὲ
[15, 7]   τὰς Συρακούσας εἰς τὴν προϋπάρξασαν  εὔνοιαν   ἀποκατεστάθησαν· δὲ Λεπτίνης ἔγημε
[15, 74]   τηρεῖν τὴν πατροπαράδοτον πρὸς αὐτὸν  εὔνοιαν,   ἔπειτα τὸν πατέρα μεγαλοπρεπῶς θάψας
[15, 29]   ἀνακτησάμενοι τὴν παρὰ τοῖς Ελλησιν  εὔνοιαν,   ἰσχυροτέραν ἐποιήσαντο τὴν ἰδίαν ἡγεμονίαν.
[15, 29]   τὸν βασιλέα τῶν Περσῶν εἰς  εὔνοιαν   προσαγαγέσθαι καὶ τὸν Φαρνάβαζον ἰδιοποιήσασθαι,
[15, 34]   Αθηναίων ἐξέπεμψε στόλον παραφυλάξοντα τὴν  σιτοπομπίαν,   ὃς καὶ διέπεμψεν εἰς τὸν
[15, 69]   χειρώσασθαι, οἱ δὲ περὶ τὸν  Χαβρίαν   ἐκ τόπων ὑπερδεξίων ἀγωνιζόμενοι, καὶ
[15, 29]   Φαρνάβαζον ἰδιοποιήσασθαι, ταχέως τόν τε  Χαβρίαν   ἐξ Αἰγύπτου μετεπέμψαντο καὶ τὸν
[15, 68]   δύναμιν καὶ στρατηγὸν ἐπ' αὐτῆς  Χαβρίαν.   (Οὗτος δὲ παρελθὼν εἰς Κόρινθον,
[15, 29]   ἔχων δὲ στρατηγὸν ἀξιόχρεων, μετεπέμψατο  Χαβρίαν   τὸν Αθηναῖον, ἄνδρα καὶ φρονήσει
[15, 13]   χρησμὸν ἀποικίαν ἐκπέμψαντες εἰς τὸν  Αδρίαν   ἔκτισαν ἐν αὐτῷ νῆσον τὴν
[15, 13]   γὰρ ἀποικίαν ἀπεσταλκὼς εἰς τὸν  Αδρίαν   οὐ πολλοῖς πρότερον ἔτεσιν ἐκτικὼς
[15, 13]   Συρακοσίων τύραννος ἔγνω κατὰ τὸν  Αδρίαν   πόλεις οἰκίζειν. Τοῦτο δὲ ἔπραττε
[15, 30]   χωρίον καὶ τοῖς Ωρείταις τὴν  ἐλευθερίαν   ἀποκατέστησεν, δι' ἣν αἰτίαν οἱ
[15, 40]   δημοτικὸς ὄχλος ἀπολαβὼν τὴν  ἐλευθερίαν   ἐμνησικάκει. Πρῶτον δὲ τῶν Φιαλέων
[15, 30]   παρακαλέσας τοὺς ἐγχωρίους πρὸς τὴν  ἐλευθερίαν   ἐξεπολιόρκησε τὸ χωρίον καὶ τοῖς
[15, 25]   ἔπειτα τοὺς πολίτας ἐπὶ τὴν  ἐλευθερίαν   παρακαλέσαντες συνεργοὺς ἔσχον ἅπαντας τοὺς
[15, 16]   ταῖς ἐλπίσιν, ἀπροσδόκητον καὶ μεγάλην  εὐημερίαν   ἀπηνέγκαντο. ~Λεπτίνης μὲν γὰρ ἐπὶ
[15, 17]   εἰς Πάνορμον. (Ἀνθρωπίνως δὲ τὴν  εὐημερίαν   ἐνεγκόντες ἀπέστειλαν πρεσβευτάς, δόντες ἐξουσίαν
[15, 16]   γὰρ προνενικηκότες διὰ τὴν προγεγενημένην  εὐημερίαν   μεγαλαυχοῦντες παραδόξως ἐσφάλησαν, οἱ δὲ
[15, 69]   τῶν δὲ Βοιωτῶν διὰ τὴν  εὐημερίαν   μετεωρισθέντων, καί τινων προχείρως τολμησάντων
[15, 81]   τοῦ κατορθώματος ἀπονέμουσιν. Τὴν δ'  εὐημερίαν   ταύτην συνέβη πάντων τῶν ὕστερον
[15, 71]   σπανιζόντων. (Ἤδη δ' αὐτῶν τὴν  σωτηρίαν   ἀπογινωσκόντων, Επαμεινώνδας ἰδιωτεύων κατ' ἐκεῖνον
[15, 93]   μὲν Ταχὼς ἀπέγνω τὴν  σωτηρίαν,   δὲ Αγησίλαος παρακαλέσας τοὺς
[15, 79]   εὐεργεσίας ταύτης ἑαυτοῖς ἐπορίσαντο τὴν  σωτηρίαν.   Τῶν δ' ἀρχόντων συλλαβόντων τοὺς
[15, 87]   δ' ὑπὲρ τῆς νίκης ἀγωνισάμενος  καιρίαν   ἔλαβε πληγὴν εἰς τὸν θώρακα.
[15, 85]   μάχαις διὰ τὴν ἐν τούτοις  ἐμπειρίαν.   διόπερ οἱ Αθηναῖοι κατατιτρωσκόμενοι μὲν
[15, 44]   ἐν τῷ Περσικῷ πολέμῳ πολυχρόνιον  ἐμπειρίαν   τῶν στρατιωτικῶν ἔργων, ἐπινοήσασθαι πολλὰ
[15, 68]   ἔργων συντελουμένων διά τε τὴν  πολυχειρίαν   καὶ τὰς προθυμίας τῶν ἀνδρῶν,
[15, 93]   τῶν ἔργων συντελουμένων διὰ τὴν  πολυχειρίαν,   καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐξαναλωθέντων,
[15, 93]   βασιλεύοντας μετωνόμαζον καὶ τὴν τούτου  προσηγορίαν   ἔχειν προσέταττον. (Τοῦ δὲ βασιλέως
[15, 54]   τὸ πεδίον τοῦτο ἔσχε τὴν  προσηγορίαν.   τούτου θυγατέρας καὶ Σκεδάσου τινὸς
[15, 10]   ταύτην ἱκανῶς ἔφασαν ἔχειν πρὸς  κατηγορίαν·   δὲ Τιρίβαζος πρὸς μὲν
[15, 11]   δὲ Ορόντου καταγνοὺς ὡς ψευδῆ  κατηγορίαν   πεπλακότος ἔκ τε τῶν φίλων
[15, 95]   οἱ Βοιωτοὶ (τὴν τῶν Ελληνικῶν  ἱστορίαν)   εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν κατεστρόφασι
[15, 94]   πράξεις ἐν κεφαλαίοις συνεχῆ τὴν  ἱστορίαν   ἐποίησεν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι
[15, 18]   θεόν, ποτέραν τῶν πόλεων κρίνει  κυρίαν   εἶναι δεῖν τῆς Λεύκης, ἔκρινεν
[15, 28]   μεγάλην καὶ μικρὰν μιᾶς ψήφου  κυρίαν   εἶναι, πάσας δ' ὑπάρχειν αὐτονόμους,
[15, 58]   φοβηθέντες τὴν ἐκ τῶν βασάνων  τιμωρίαν   ἑαυτοὺς ἐκ τοῦ ζῆν μετέστησαν,
[15, 70]   τοὺς μισθούς, ἀπῆλθεν εἰς τὴν  Ασίαν.   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Εὔφρων
[15, 18]   τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ τὴν  Ασίαν   Γλῶς ναυαρχήσας τῶν Περσῶν
[15, 19]   ἐκδότους πεποιημένην τοὺς κατὰ τὴν  Ασίαν   Ελληνας, αὐτὴν δὲ συσκευαζομένην τὰς
[15, 9]   βασιλέα συνθέσει τοὺς κατὰ τὴν  Ασίαν   Ελληνας ἐκδότους πεποιηκέναι, μετεμέλοντο τοῖς
[15, 10]   Λακεδαιμονίων παρῃρῆσθαι τοὺς κατὰ τὴν  Ασίαν   Ελληνας, τῷ δὲ βασιλεῖ παραδεδόσθαι
[15, 90]   καὶ (πρὸς) τὰς κατὰ τὴν  Ασίαν   Ελληνίδας πόλεις καὶ Λακεδαιμονίους καὶ
[15, 11]   Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν  Ασίαν   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ
[15, 18]   πραχθέντων αἱ μὲν κατὰ τὴν  Ασίαν   ἐπαναστάσεις αὐτομάτως κατελύθησαν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ
[15, 43]   (Διόπερ ἐπανιόντων αὐτῶν εἰς τὴν  Ασίαν,   καὶ γενομένης διαφορᾶς τῷ Φαρναβάζῳ
[15, 93]   Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν  Ασίαν   μέχρι τούτων προέβη κατὰ τοῦτον
[15, 19]   θάνατον τὰς μὲν κατὰ τὴν  Ασίαν   πράξεις ἀπέγνωσαν, τὰ δὲ κατὰ
[15, 64]   τόπους πεπταμένους διελθόντες, εἰς τὴν  Ελλασίαν   παρεγένοντο· εἰς τοῦτον γὰρ τὸν
[15, 64]   ἁπάσης τῆς δυνάμεως εἰς τὴν  Ελλασίαν,   προῆγον ἐπ' αὐτὴν τὴν Σπάρτην
[15, 64]   τὴν πορείαν ἐποιήσατο ἐπὶ τὴν  Σελλασίαν   καλουμένην πόλιν, καὶ τοὺς τῇδε
[15, 44]   σχεδὸν διπλάσια κατεσκεύασεν. Τὴν δὲ  δοκιμασίαν   χρεία διαβεβαιοῦσα τὴν ἐπίνοιαν
[15, 7]   ἐξαπέστειλαν εἰς τὴν Ελλάδα, φιλικὴν  νουθεσίαν   ἐπιφθεγξάμενοι, διότι δεῖ τὸν σοφὸν
[15, 75]   τῶν Σκοτουσσαίων, ἐκάλεσεν αὐτοὺς εἰς  ἐκκλησίαν   καὶ περιστήσας τοὺς μισθοφόρους ἅπαντας
[15, 54]   λεγομένων, καὶ τοῦ Επαμεινώνδου συναγαγόντος  ἐκκλησίαν   καὶ τοὺς στρατιώτας τοῖς οἰκείοις
[15, 79]   καὶ παραγαγόν ων εἰς τὴν  ἐκκλησίαν,   δῆμος ἐψηφίσατο τούτους μὲν
[15, 74]   πρῶτον τὰ πλήθη συναγαγὼν εἰς  ἐκκλησίαν   παρεκάλεσε τοῖς οἰκείοις λόγοις τηρεῖν
[15, 7]   ἠξίου τῆς μεγίστης, ὁρῶν αὐτὸν  παρρησίαν   ἔχοντα ἀξίαν τῆς φιλοσοφίας· ὕστερον
[15, 6]   τοῦ Διονυσίου παραιτουμένων τὴν ἄκαιρον  παρρησίαν,   Φιλόξενος ἐπηγγείλατο παράδοξόν τινα
[15, 6]   μειδιάσας Διονύσιος ἤνεγκε τὴν  παρρησίαν,   τοῦ γέλωτος τὴν μέμψιν ἀμβλύνοντος·
[15, 79]   ἀπαντᾶν ἡμέρᾳ τεταγμένῃ πρὸς τὴν  ἐξοπλισίαν,   εἰς ταύτην συνέθεντο ποιήσασθαι τὴν
[15, 91]   τὸν ἀποστάτην τοῦ Δατάμου (πρῶτον)  παλιμπροδοσίαν   ποιεῖσθαι, παρήγγειλε τοῖς ἰδίοις κτείνειν
[15, 77]   Μάργανα καὶ Κρόνιον, ἔτι δὲ  Κυπαρισσίαν   καὶ Κορυφάσιον. (Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 18]   ἀνατέλλοντι ἔφθασαν τοὺς Κυμαίους τὴν  θυσίαν   ἐπιτελέσαντες. (Τούτῳ δὲ τῷ φιλοτεχνήματι
[15, 40]   παρεισέπεσον εἰς τὴν Φιάλειαν, καὶ  Διονυσίαν   κατὰ τύχην ὄντων ἐπιπεσόντες ἀπροσδοκήτως
[15, 27]   χρημάτων, ὥστε μὴ δύνασθαι τὴν  οὐσίαν   αὐτοῦ τοσαῦτα χρήματα ἐκτῖσαι. (Μετὰ
[15, 95]   προδότου θάνατον κατέγνωσαν καὶ τὴν  οὐσίαν   ἐδήμευσαν, ἑλόμενοι δὲ στρατηγὸν Χάρητα
[15, 59]   ἐξ ἀνδρῶν μυρίων, καὶ τούτους  ἐξουσίαν   ἔχειν περὶ πολέμου καὶ εἰρήνης
[15, 49]   τὸν θεὸν ἔχειν διειλῆφθαι τὴν  ἐξουσίαν,   καὶ διὰ τὸ δοκεῖν τὸ
[15, 17]   εὐημερίαν ἐνεγκόντες ἀπέστειλαν πρεσβευτάς, δόντες  ἐξουσίαν   τῷ Διονυσίῳ καταλύσασθαι τὸν πόλεμον.
[15, 32]   δὲ πυθόμενοι τὴν τῶν Λακεδαιμονίων  παρουσίαν   εἰς τὴν Βοιωτίαν, εὐθὺς ἐβοήθουν
[15, 52]   Οἱ δὲ Θηβαῖοι διὰ τὴν  παρουσίαν   τῶν πολεμίων ἐψηφίσαντο τέκνα μὲν
[15, 43]   καιρῶν, ἄπρακτον ποιήσουσι τὴν πολλὴν  στρατιάν.   ἐφθόνουν αὐτῷ καὶ διαβολὰς ἀδίκους
[15, 68]   Αθηναῖοι δὲ πυθόμενοι τὴν Βοιωτῶν  στρατιὰν   παριοῦσαν εἰς τὴν Πελοπόννησον, ἐξέπεμψαν
[15, 93]   τοῦ ποταμοῦ ῥείθροις ὀχυρώσας τὴν  στρατιάν,   συνῆψε μάχην. Τοῦ δὲ πλήθους
[15, 16]   εὐπειθῆ καὶ δυνατὴν ἐποίησε τὴν  στρατιάν.   (Ὡς δ' τῆς ὁμολογίας
[15, 81]   πάντων τῶν ὕστερον γενομένων ἀγαθῶν  αἰτίαν   γενέσθαι. (Ὲν δὲ τῇ περὶ
[15, 94]   πατρίδας. (Διὰ δὲ ταύτην τὴν  αἰτίαν   γενομένης διαφορᾶς, οἱ μὲν ἐκ
[15, 30]   τὴν ἐλευθερίαν ἀποκατέστησεν, δι' ἣν  αἰτίαν   οἱ τὴν Εστιαιέων καλουμένην χώραν
[15, 30]   ἄλλων πόλεων διὰ τὴν εἰρημένην  αἰτίαν   προεκλήθησαν πρὸς τοὺς Αθηναίους ἀποκλῖναι,
[15, 1]   ἐγχειρεῖν πράξεσι, τοὺς δὲ τὴν  ἐναντίαν   ἔχοντας διάθεσιν ταῖς ἁρμοττούσαις βλασφημίαις
[15, 90]   καὶ πόλεων ἀξιολόγων κυριεύων, ὧν  ἑστίαν   καὶ μητρόπολιν συνέβαινεν εἶναι τὴν
[15, 73]   ὀλίγον δὲ χρόνον Διονύσιος εἰς  ἀρρωστίαν   ἐμπεσὼν ἐτελεύτησε, δυναστεύσας ἔτη τριάκοντα
[15, 74]   τῇ μέθῃ δοὺς ἑαυτόν, εἰς  ἀρρωστίαν   σφοδροτέραν ἐνέπεσε διὰ τὸ πλῆθος
[15, 53]   τῆς Φωκίδος, καὶ διεξελθὼν τὴν  παραθαλαττίαν   ὁδὸν χαλεπὴν οὖσαν, ἐνέβαλεν εἰς
[15, 21]   προχειρισάμενοι κατέστησαν στρατηγὸν ἐπ' αὐτῆς  Τελευτίαν.   Οὗτος δ' ἦν ἀδελφὸς μὲν
[15, 28]   Λακεδαιμονίους μεγάλαις δυνάμεσιν εἰς τὴν  Βοιωτίαν.   (Αθηναῖοι δὲ πρέσβεις τοὺς ἀξιολογωτάτους
[15, 53]   χαλεπὴν οὖσαν, ἐνέβαλεν εἰς τὴν  Βοιωτίαν   ἀκινδύνως· ἐν παρόδῳ δέ τινα
[15, 38]   γίνεσθαι τὰς σπονδάς, ἀλλὰ τὴν  Βοιωτίαν   ἅπασαν ὑπὸ τὴν τῶν Θηβαίων
[15, 26]   παρεσκευάζετο πανδημεὶ στρατεύειν εἰς τὴν  Βοιωτίαν,   ἐὰν χρεία. (Ὁ δὲ
[15, 50]   ὥσπερ καὶ πρότερον, συνεῖχον τὴν  Βοιωτίαν   ἐν τῇ καθ' αὑτοὺς μιᾷ
[15, 46]   δήμου. καὶ τὰ μὲν κατὰ  Βοιωτίαν   ἐν τούτοις ἦν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ
[15, 57]   Λοκροὺς φίλους ποιησάμενοι τὴν εἰς  Βοιωτίαν   ἐπάνοδον ἐποιήσαντο. (Ιάσων δὲ
[15, 32]   τῶν Λακεδαιμονίων παρουσίαν εἰς τὴν  Βοιωτίαν,   εὐθὺς ἐβοήθουν εἰς τὰς Θήβας,
[15, 20]   τινας τοιαύτας αἰτίας. Ὁρῶντες τὴν  Βοιωτίαν   ἔχουσαν πόλεών τε πλῆθος καὶ
[15, 32]   τὴν δύναμιν, ἧκεν εἰς τὴν  Βοιωτίαν,   ἔχων τοὺς σύμπαντας στρατιώτας πλείους
[15, 71]   ἔτη τρία. (Κατὰ δὲ τὴν  Βοιωτίαν   Πελοπίδας ἐφάμιλλος ὢν τῷ Επαμεινώνδᾳ
[15, 46]   δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ τὴν  Βοιωτίαν   Πλαταιεῖς ἀντεχόμενοι τῆς Αθηναίων συμμαχίας
[15, 38]   χαλεπῶς ἔφερον, καὶ τὰς κατὰ  Βοιωτίαν   πόλεις ἀπέσπων τῆς τῶν Θηβαίων
[15, 26]   ἄλλων πόλεων τῶν κατὰ τὴν  Βοιωτίαν   πολλῶν στρατιωτῶν συνδραμόντων, ταχὺ μεγάλη
[15, 70]   τὴν ἰδίαν ὑπόστασιν ὅλην τὴν  Βοιωτίαν   ὑπὸ μίαν ἀγαγόντες συντέλειαν οὐ
[15, 50]   Θηβαίων· Θηβαῖοι γὰρ μόνοι, τὴν  Βοιωτίαν   ὑπὸ μίαν ἄγοντες συντέλειαν, οὐ
[15, 36]   προτερήματι, καὶ τῶν πλησιοχώρων Θρᾳκῶν  συμμαχίαν   ἀποστειλάντων αὐτοῖς, παρετάξαντο τοῖς βαρβάροις.
[15, 9]   συνέθεντο πρὸς τὸν Γλῶ τὴν  συμμαχίαν.   ~Αρταξέρξης δὲ καταλύσας τὸν πρὸς
[15, 13]   (Διὸ καὶ πρὸς Ιλλυριοὺς ἐποιήσατο  συμμαχίαν   δι' Αλκέτου τοῦ Μολοττοῦ, ὃς
[15, 45]   καὶ πέντε ἐξέπεμψαν τοῖς Ζακυνθίοις  συμμαχίαν,   δόντες τὴν ἡγεμονίαν Αριστοκράτει. ~Ἅμα
[15, 13]   περιπεσόντων, Λακεδαιμόνιοι πυθόμενοι τὰ συμβεβηκότα  συμμαχίαν   ἐξέπεμψαν τοῖς Μολοττοῖς, δι' ἧς
[15, 78]   εὔθετον ἔχειν ἀμφισβητῆσαι τοῦ ἀγῶνος,  συμμαχίαν   ἐποιήσαντο πρὸς Αρκάδας ὄντας πολεμίους
[15, 60]   Αμύνταν τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα  συμμαχίαν   ἐποιήσατο. (Ἴδιον δέ τι συνέβη
[15, 2]   Αἰγυπτίων βασιλέα, πολέμιον ὄντα Περσῶν,  συμμαχίαν   ἐποιήσατο καὶ δύναμιν ἀξιόλογον παρ'
[15, 23]   ἐθεράπευον τὴν Σπαρτιατῶν ἡγεμονίαν καὶ  συμμαχίαν   ἔσπευδον συντίθεσθαι πρὸς αὐτούς. ~Ἐπ'
[15, 46]   φθάσαι τὴν παρὰ τῶν Αθηναίων  συμμαχίαν,   εὐθὺς ἐπ' αὐτοὺς δύναμιν ἀξιόλογον
[15, 8]   δὲ καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους συντίθεται  συμμαχίαν   ἰδίᾳ, φίλος ὢν αὐτῶν· ὡς
[15, 77]   αὐτοῖς προσεῖχε, μετεπέμψαντο παρ' Αθηναίων  συμμαχίαν   καὶ μετὰ ταύτης ἐστράτευσαν ἐπὶ
[15, 89]   Συνθέμενοι δὲ κοινὴν εἰρήνην καὶ  συμμαχίαν,   κατέταττον ἐν τῇ συμμαχίᾳ καὶ
[15, 92]   ἀπεσταλμένῳ μὲν ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐπὶ  συμμαχίαν   μεθ' ὁπλιτῶν χιλίων, δυναμένῳ δ'
[15, 84]   τῶν Αθηναίων στρατιῶται πρὸς τὴν  συμμαχίαν,   ὄντες ἑξακισχίλιοι, στρατηγὸν δ' ἔχοντες
[15, 28]   Βοιωτοὶ θαρρήσαντες συνεστράφησαν, καὶ κοινὴν  συμμαχίαν   ποιησάμενοι, δύναμιν ἀξιόλογον συνεστήσαντο, προσδοκῶντες
[15, 15]   μὲν οὖν πρὸς τοὺς Ιταλιώτας  συμμαχίαν   ποιησάμενοι κοινῇ τὸν πόλεμον ἐπανείλαντο
[15, 67]   δὲ τὴν Μακεδονίαν παρελθὼν καὶ  συμμαχίαν   ποιησάμενος πρὸς Αλέξανδρον τὸν τῶν
[15, 62]   ἀπέστειλαν εἰς τὰς Αθήνας, ἀξιοῦντες  συμμαχίαν   ποιήσασθαι κατὰ τῶν Σπαρτιατῶν, ὡς
[15, 23]   Ολυνθίων εἰς τὴν τῶν Σπαρτιατῶν  συμμαχίαν,   πολλαὶ καὶ τῶν ἄλλων πόλεων
[15, 60]   καὶ πολλοὺς τῶν περιοίκων εἰς  συμμαχίαν   προηγμένος, ἔπεισε τοὺς Θετταλοὺς ἀντιποιεῖσθαι
[15, 47]   Θρᾴκης, καὶ πολλὰς πόλεις ἐπὶ  συμμαχίαν   προκαλεσάμενος, προσέθηκε τριάκοντα τριήρεις· (τότε
[15, 15]   προσεδέχετο τὰς βουλομένας ἀφίστασθαι, καὶ  συμμαχίαν   πρὸς αὐτὰς συντιθέμενος ἐπιεικῶς προσεφέρετο
[15, 30]   μὴν ἀλλὰ τοῖς Αθηναίοις εἰς  συμμαχίαν   συνέβησαν ἑβδομήκοντα πόλεις καὶ μετέσχον
[15, 9]   τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων διαπρεσβευσάμενος  συμμαχίαν   συνέθετο κατὰ τοῦ βασιλέως, πρὸς
[15, 62]   πρὸς τοὺς Θηβαίους ἔπεισαν αὐτοὺς  συμμαχίαν   συνθέσθαι κατὰ τῶν Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς
[15, 47]   ἄγων πρέσβεων πλῆθος τῶν τὴν  συμμαχίαν   συντιθεμένων καὶ τριάκοντα τριήρεις προστεθεικώς,
[15, 47]   Διονύσιος ἦν ἀπεσταλκὼς Λακεδαιμονίοις ἐπὶ  συμμαχίαν,   ὧν ἡγοῦντο Κισσίδης καὶ Κρίνιππος,
[15, 85]   ἐσήμαινον. Καὶ τὸ μὲν πρῶτον  ἱππομαχίαν   ἐν τοῖς κέρασι συνεστήσαντο, καθ'
[15, 4]   (Καὶ Τιρίβαζος μὲν μετὰ τὴν  ναυμαχίαν   διαβὰς εἰς Κιλικίαν, κἀκεῖθεν πορευθεὶς
[15, 3]   καὶ γυμνασίας ποιούμενος, ἡτοιμάζετο πρὸς  ναυμαχίαν.   Διὸ καὶ τοῦ βασιλικοῦ στόλου
[15, 35]   Πελοποννησιακὸν πόλεμον Αθηναῖοι ταύτην πρώτην  ναυμαχίαν   ἐνίκησαν· τὴν γὰρ περὶ Κνίδον
[15, 34]   δὲ φιλοτιμίας ἀμφότεροι συγκατέβησαν εἰς  ναυμαχίαν,   καὶ τὰς ναῦς διατάξαντες ἐπέπλεον
[15, 3]   διακοσίας. Ταύτας δὲ κοσμήσας πρὸς  ναυμαχίαν   καταπληκτικῶς, καὶ συνεχεῖς διαπείρας καὶ
[15, 35]   ὀκτώ. Χαβρίας μὲν οὖν ἐπιφανῆ  ναυμαχίαν   νικήσας κατέπλευσε μετὰ πολλῶν λαφύρων
[15, 35]   ὅτι τοὺς τετελευτηκότας κατὰ τὴν  ναυμαχίαν   οὐκ ἔθαψαν, εὐλαβήθη μήποτε τῆς
[15, 35]   στόλον διέφθειρε. (Κατὰ δὲ τὴν  ναυμαχίαν   τῶν μὲν Αθηναίων διεφθάρησαν τριήρεις
[15, 45]   πολλῶν ἐπανισταμένων διὰ τὴν κοινὴν  ἀναρχίαν,   τοῖς μὲν τὰς ὀλιγαρχίας κατασκευάζουσιν
[15, 9]   (Ὁ δὲ τοῦ στόλου τὴν  ναυαρχίαν   ἔχων Γλῶς, γεγαμηκὼς τοῦ Τιριβάζου
[15, 36]   ἐδολοφονήθη. (Τιμόθεος δὲ παραλαβὼν τὴν  ναυαρχίαν   καὶ πλεύσας εἰς τὴν Κεφαληνίαν,
[15, 65]   μή τις ἐπίθηται, ἐπείσθησαν τὴν  ἡσυχίαν   ἄγειν καὶ τῇ πόλει παρέχεσθαι
[15, 52]   τοῦ μέλλοντος, οἱ δὲ νεώτεροι  ἡσυχίαν   εἶχον, ἵνα μὴ δόξωσι διὰ
[15, 91]   συγγνώμης, οἱ δὲ λοιποὶ τὴν  ἡσυχίαν   ἦγον, οὐκ ἔχοντες ὅποι τράπωνται,
[15, 90]   σατραπῶν καὶ στρατηγῶν ἐπαναστάντες πόλεμον  ἐξήνεγκαν   πρὸς Αρταξέρξην. (Ὁμοίως δὲ τούτοις
[15, 78]   ἑκατέρωθεν ἀνδραγαθίας. Τέλος Πισᾶται νικήσαντες  ἔθηκαν   τὸν ἀγῶνα, καὶ τὴν ὀλυμπιάδα
[15, 60]   υἱοὺς ἀπολιπὼν τρεῖς, Αλέξανδρον καὶ  Περδίκκαν   καὶ Φίλιππον· διεδέξατο δὲ τὴν
[15, 43]   Αθηναῖοι τοῖς μὲν Πέρσαις ἀπόκρισιν  ἔδωκαν,   ὅτι ἐὰν εὕρωσιν αὐτὸν ἠδικηκότα,
[15, 13]   δ' Ιλλυριοὶ τὰς μὲν πανοπλίας  ἀνέδωκαν   τοῖς ἀρίστοις τῶν στρατιωτῶν, τοὺς
[15, 76]   ἐν παρακαταθήκῃ τὴν πόλιν οὐκ  ἀπέδωκαν.   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Κῷοι
[15, 85]   ἔχοντες Αρκάδας, τὸ δὲ δεξιὸν  παρέδωκαν   Αργείοις· τὸ δὲ ἄλλο πλῆθος
[15, 51]   οἱ Λακεδαιμόνιοι πολλὴν δύναμιν παρασκευασάμενοι  παρέδωκαν   αὐτὴν Κλεομβρότῳ τῷ βασιλεῖ, καὶ
[15, 47]   ἡγοῦντο Κισσίδης καὶ Κρίνιππος, αὐτάνδρους  εἷλαν,   οὔσας ἐννέα· τοὺς δ' ἁλόντας
[15, 31]   καταλεγομένους στρατιώτας εἰς τὸν πόλεμον  διεῖλαν   εἰς δέκα μέρη· τούτων δὲ
[15, 62]   Ηλείους, τὸ μὲν πρῶτον πρέσβεις  ἀπέστειλαν   εἰς τὰς Αθήνας, ἀξιοῦντες συμμαχίαν
[15, 27]   ἀτελείᾳ πεντακοσίους ἀποίκους εἰς Σαρδονίαν  ἀπέστειλαν.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Καλλέου
[15, 30]   βιαίως καὶ ὑπερηφάνως Λακεδαιμόνιοι Θηριπίδην  ἀπέστειλαν   ἐπ' αὐτόν. (Ὁ δὲ τὸ
[15, 17]   (Ἀνθρωπίνως δὲ τὴν εὐημερίαν ἐνεγκόντες  ἀπέστειλαν   πρεσβευτάς, δόντες ἐξουσίαν τῷ Διονυσίῳ
[15, 67]   δὲ παραδόξως ἀποτετριμμένοι τοὺς πολεμίους,  ἀπέστειλαν   πρεσβευτὰς εἰς τὰς Αθήνας τοὺς
[15, 80]   δὲ τῶν στρατιωτῶν ἀπολωλεκότες, πρέσβεις  ἀπέστειλαν   πρὸς Θηβαίους, ἀξιοῦντες αὐτοῖς βοηθῆσαι
[15, 94]   τοὺς Θηβαίους παρεκάλουν συμμαχεῖν. Οἷς  ἀπέστειλαν   συντόμως ὁπλίτας μὲν τρισχιλίους, ἱππεῖς
[15, 82]   Επαμεινώνδαν καὶ δύναμιν ἀξιόλογον δόντες  ἐξαπέστειλαν   βοηθῆσαι τοῖς Τεγεάταις. (Οἱ δὲ
[15, 20]   Δόντες δ' αὐτῷ τρισχιλίους ὁπλίτας  ἐξαπέστειλαν   διαπολεμήσοντα τὸν πρὸς Ολυνθίους πόλεμον.
[15, 7]   οἱ φιλόσοφοι συνελθόντες ἐξηγόρασαν καὶ  ἐξαπέστειλαν   εἰς τὴν Ελλάδα, φιλικὴν νουθεσίαν
[15, 23]   Λακεδαιμόνιοι δὲ Πολυβιάδαν στρατηγὸν καταστήσαντες  ἐξαπέστειλαν   εἰς τὸν πρὸς Ολυνθίους πόλεμον.
[15, 47]   ~Λακεδαιμόνιοι δὲ στρατηγὸν καταστήσαντες Μνάσιππον  ἐξαπέστειλαν   ἐπὶ τὴν Κόρκυραν, ἔχοντα τριήρεις
[15, 67]   τῆς Αλεξάνδρου τοῦ Φεραίου τυραννίδος  ἐξαπέστειλαν   Πελοπίδαν μετὰ δυνάμεως εἰς Θετταλίαν,
[15, 29]   μετεπέμψαντο καὶ τὸν Ιφικράτην στρατηγὸν  ἐξαπέστειλαν   συμμαχήσοντα τοῖς Πέρσαις. (Τοῖς δὲ
[15, 51]   τῷ βασιλεῖ, καὶ πρῶτον μὲν  προαπέστειλαν   πρέσβεις εἰς Θήβας, προστάττοντες ἁπάσας
[15, 73]   χώραν. Καὶ Σελινοῦντα μὲν καὶ  Εντελλαν   εὐθὺς προσηγάγετο, καὶ τὴν χώραν
[15, 49]   μάλιστα τῶν ἀθανάτων τὸν θεὸν  τιμᾶν   τοῦτον. (Πρὸς δὲ τούτοις τὴν
[15, 64]   καὶ τῶν ἄλλων εἰς διακοσίους  ἀπέκτειναν,   ἐν οἷς ὑπῆρχον καὶ οἱ
[15, 40]   ἐκ τῆς ἁλώσεως αἰκίαν, ἀλλήλους  ἀπέκτειναν.   Οἱ δὲ Κορίνθιοι πολλοὺς τῶν
[15, 85]   λόφων, συνάψαντες αὐτοῖς μάχην ἅπαντας  ἀπέκτειναν.   (Οἱ δὲ τῶν Θηβαίων ἱππεῖς
[15, 67]   τοὺς ἐγκαταλειφθέντας φρουροὺς τῶν Λακεδαιμονίων  ἀπέκτειναν,   ὄντας πλείους τῶν τριακοσίων, τὴν
[15, 40]   φυγάσι τῆς ἐπιθέσεως, οὓς μὲν  ἀπέκτειναν,   οὓς δ' ἐφυγάδευσαν. (Ἐν δὲ
[15, 58]   τοῦτο παροξυνθέντες, ἅπαντας τοὺς δημαγωγοὺς  ἀπέκτειναν.   Οὗτοι μὲν οὖν, ὡσπερεί τινος
[15, 79]   τὴν πόλιν τοὺς μὲν ἄνδρας  ἀπέκτειναν,   τέκνα δὲ καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσαντο.
[15, 93]   προέχοντες οἱ Ελληνες πολλοὺς μὲν  ἀπέκτειναν   τῶν Αἰγυπτίων, τοὺς δὲ λοιποὺς
[15, 65]   τῶν τόπων ὀχυρότητα, πολλοὺς μὲν  ἀπέκτειναν   τῶν προπετῶς βιαζομένων, τέλος δ'
[15, 63]   σφᾶς αὐτοὺς κατὰ πλείονας τόπους  ἔκριναν   ποιεῖσθαι τὴν ἔφοδον. ~Ή μὲν
[15, 51]   δὲ Λακεδαιμόνιοι, μονωθέντων τῶν Θηβαίων,  ἔκριναν   πολεμεῖν αὐτοῖς καὶ τὰς Θήβας
[15, 85]   πολεμικὸν ἐσήμαινον, αἱ δὲ δυνάμεις  ἠλάλαξαν   καὶ τῷ μεγέθει τῆς βοῆς
[15, 55]   καὶ κατὰ τὴν πρώτην ὁρμὴν  συνηλάλαξαν   αἱ δυνάμεις, οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι
[15, 85]   γὰρ κατὰ τὴν ἀποχώρησιν οὐκ  ἐτάραξαν   τὴν ἰδίαν φάλαγγα, ἅμα δὲ
[15, 47]   καιρῶν ὑστερηκότες ἄλλο μὲν οὐδὲν  ἔπραξαν   μνήμης ἄξιον, τριήρεσι δὲ Σικελικαῖς
[15, 12]   οὐθὲν κακὸν εἰργάσαντο τοὺς Μαντινεῖς,  προσέταξαν   δὲ εἰς τὰς ἀρχαίας κώμας
[15, 19]   τὴν δύναμιν Φοιβίδᾳ τῷ Σπαρτιάτῃ  προσέταξαν   συμμαχεῖν τῷ Αμύντᾳ καὶ μετ'
[15, 57]   εἰς τὴν τῶν συμμάχων χώραν  κατέταξαν,   μετὰ δὲ ταῦτα Φωκεῖς καὶ
[15, 19]   ἀντέχεσθαι τῶν ἐπὶ Θρᾴκης τόπων,  κατέλεξαν   στρατιώτας ἔκ τε τῶν πολιτῶν
[15, 5]   τοὺς δήμους, καὶ πολλῶν φυγαδευομένων,  ἀπέδειξαν   ἑαυτοὺς βοηθοὺς τοῖς καταστασιαζομένοις. (Ὑποδεχόμενοι
[15, 28]   τῶν συμμάχων συνεστήσαντο, καὶ συνέδρους  ἀπέδειξαν   ἑκάστης πόλεως. (Ἐτάχθη δ' ἀπὸ
[15, 13]   τῶν στρατιωτῶν, τοὺς δὲ στρατιώτας  κατέμιξαν   τοῖς ἰδίοις στρατιώταις. (Πολλὴν δὲ
[15, 56]   τῶν πολλαπλασίων παραδόξως περιγενόμενοι, μεγάλην  δόξαν   ἐπ' ἀνδρείᾳ κατεκτήσαντο. Μεγίστων δ'
[15, 29]   καὶ συνέσει στρατηγικῇ διάφορον καὶ  δόξαν   ἐπ' ἀρετῇ μεγάλην περιπεποιημένον. οὗτος
[15, 1]   μεγάλοις κινδύνοις τὴν τηλικαύτην κατεκτήσαντο  δόξαν,   ἐπιεικῶς καὶ φιλανθρώπως προσφερόμενοι τοῖς
[15, 6]   σπουδῆς, καὶ τοὺς ἐν τούτοις  δόξαν   ἔχοντας μετεπέμπετο καὶ προτιμῶν αὐτοὺς
[15, 32]   πολεμίων ἔφοδον· τὴν γὰρ Αγησιλάου  δόξαν   καταπεπληγμένοι, τὸν ἐν τοῖς πεδίοις
[15, 82]   Βοιωτίας δύναμιν καὶ τὴν Επαμεινώνδου  δόξαν   καταπλαγέντες, πρὸς τοὺς ἐχθροτάτους τῶν
[15, 13]   συντείνοντα πρὸς αὔξησιν πόλεως καὶ  δόξαν.   ~Τοῦ δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος
[15, 76]   ἀρχὴν λαβὼν ἀπὸ τῶν Λευκτρικῶν.  (Ὑπῆρξαν   δὲ κατὰ τούτους τοὺς χρόνους
[15, 41]   ἀριθμός. (Ἀρχομένου δὲ τοῦ θέρους  ἀνέζευξαν   οἱ τοῦ βασιλέως στρατηγοὶ μετὰ
[15, 85]   ἱππεῖς τοὺς μὲν φεύγοντας οὐκ  ἐπεδίωξαν,   ἐπὶ δὲ τὴν φάλαγγα τῶν
[15, 65]   ἀντίπαλον τοῖς πολεμίοις. Ταύτην δ'  ἀθρόαν   συνέχοντες καὶ γυμνάζοντες αἰεὶ μᾶλλον
[15, 6]   ἄλλοι τὴν ἀληθινὴν διάνοιαν ἐκδεξάμενοι  πᾶν   τὸ οἰκτρὸν ἀποτεύγματος φύσιν εἰρῆσθαι
[15, 53]   ἄφνω κατενόησαν τοὺς Λακεδαιμονίους ἐπέχοντας  ἅπαν   τὸ Λευκτρικὸν πεδίον, κατεπλάγησαν ἰδόντες
[15, 41]   πολεμίοις εἰς τὴν παρασκευήν. Ὡς  ἐπίπαν   γὰρ οἱ τῶν Περσῶν στρατηγοί,
[15, 49]   καὶ τὴν χώραν ταύτην ὥσπερ  ἱερὰν   τοῦ Ποσειδῶνος νομίζεσθαι, καὶ τὸ
[15, 18]   ἅμ' ἡλίῳ ἀνιόντι κατὰ τὴν  ἡμέραν,   ἣν ἀμφότεροι συμφώνως ὑποστήσονται. (Ταχθείσης
[15, 26]   τοῖς κινδύνοις συνεχῶς καὶ καθ'  ἡμέραν   καὶ νυκτός. ~Οἱ δ' ἐν
[15, 14]   τῶν Ελλήνων, καὶ μεταπεμπομένων τοὺς  πέραν   κατοικοῦντας Ιλλυριούς, μικροῖς πλοίοις πολλοῖς
[15, 19]   μετ' ἐκείνου πολεμῆσαι τοὺς Ολυνθίους.  Ἑτέραν   δὲ δύναμιν ἐπὶ Φλιουντίους ἐκπέμψαντες
[15, 18]   εἰπόντος τινὸς ἐρωτῆσαι τὸν θεόν,  ποτέραν   τῶν πόλεων κρίνει κυρίαν εἶναι
[15, 74]   μέθῃ δοὺς ἑαυτόν, εἰς ἀρρωστίαν  σφοδροτέραν   ἐνέπεσε διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[15, 29]   τὴν παρὰ τοῖς Ελλησιν εὔνοιαν,  ἰσχυροτέραν   ἐποιήσαντο τὴν ἰδίαν ἡγεμονίαν. ~Πολλαὶ
[15, 43]   τὴν ὅλην δύναμιν τῶν Περσῶν·  ἀσφαλεστέραν   γὰρ ἔσεσθαι τὴν στρατείαν ἐπὶ
[15, 54]   καὶ τὴν ἀπόνοιαν εὐλαβούμενοι, τὴν  δευτέραν   ἀπεστάλκεισαν δύναμιν, ἵνα τῷ πλήθει
[15, 31]   δὲ πρώτην ἐπεῖχον μερίδα Λακεδαιμόνιοι,  δευτέραν   δὲ καὶ τρίτην Αρκάδες, τετάρτην
[15, 33]   δοκῶν Αγησίλαος καὶ μείζονα καὶ  δυναμικωτέραν   ἔχων τὴν δύναμιν οὐ διηγωνίσατο
[15, 83]   ἀμφοτέρων δικαίως ἄν τις ἀποδέξαιτο,  συνετωτέραν   δὲ στρατηγίαν τὴν τοῦ Λάκωνος
[15, 52]   τὴν ὑπὲρ τῶν δικαίων μνήμην  αἱρετωτέραν   εἶναι τῶν παρόντων σημείων. (Ὁ
[15, 30]   μὲν Αθηναίους ἀδιάλυτον ἐφύλαττε τὴν  ἔχθραν,   πρὸς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας βεβαίαν
[15, 70]   μισθοὺς εἰληφότες. Οἱ δ' Ελληνες  πεῖραν   αὐτῶν βουλόμενοι λαβεῖν προῆγον αὐτούς,
[15, 32]   ἐκ χειρὸς κίνδυνον οὐκ ἔκρινε,  πεῖραν   δὲ λαβὼν ὅτι τολμήσουσιν ἀναγκαζόμενοι
[15, 88]   ἡγουμένων ἀνδραποδισμοῦ καὶ κατασκαφῆς ἔλαβε  πεῖραν.   Επαμεινώνδας μὲν οὖν παρὰ πᾶσι
[15, 64]   ἀνῃρέθη. (Ηλεῖοι δὲ τὴν τετάρτην  μοῖραν   ἔχοντες, καὶ κατ' ἄλλους τόπους
[15, 61]   (Μετὰ δὲ ταῦτα τήν τε  ἄκραν   ἐξεπολιόρκησε καὶ Κραννῶνα πόλιν προσαγαγόμενος
[15, 25]   ἐπεχείρησαν. (Οἱ δὲ φρουροῦντες τὴν  ἄκραν   Λακεδαιμόνιοι, μετὰ τῶν συμμάχων ὄντες
[15, 82]   προϊὼν καὶ τῆς Μαντινείας οὐ  μακρὰν   ἀπέχων ἐπύθετο παρὰ τῶν ἐγχωρίων,
[15, 28]   ἐπ' ἴσης καὶ μεγάλην καὶ  μικρὰν   μιᾶς ψήφου κυρίαν εἶναι, πάσας
[15, 41]   δὲ διακόσιαι· τῶν δὲ τὴν  ἀγορὰν   καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν κομιζουσῶν
[15, 34]   εἰς τὸν Πειραιέα τὴν κομιζομένην  ἀγοράν.   (Μετὰ δὲ ταῦτα Χαβρίας μὲν
[15, 4]   δὲ κρίνας ἔχεσθαι τοῦ πολέμου,  Πνυταγόραν   μὲν τὸν υἱὸν ἀπέλιπεν ἡγεμόνα
[15, 10]   πρὸς μὲν τὴν κατὰ τὸν  Εὐαγόραν   διαβολὴν (ἀνεγίγνωσκε) τὴν ὑπ' Ορόντου
[15, 3]   συνέβη φυγεῖν τοὺς περὶ τὸν  Εὐαγόραν   καὶ πολλὰς τῶν τριήρων ἀποβαλεῖν.
[15, 9]   τῇ Κύπρῳ δυνάμεων, καὶ τὸν  Εὐαγόραν   πάλιν τεθαρρηκότως ὁρῶν ὑπομένοντα τὴν
[15, 1]   Περσῶν στρατείας εἰς Κύπρον ἐπ'  Εὐαγόραν   τὸν βασιλέα· ἐν ταύτῃ δὲ
[15, 47]   Κύπρον Νικοκλῆς εὐνοῦχος ἐδολοφόνησεν  Εὐαγόραν   τὸν βασιλέα καὶ τῆς τῶν
[15, 2]   τῶν Περσῶν βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπ'  Εὐαγόραν   τὸν Κύπρου βασιλέα. Πολὺν δὲ
[15, 9]   περιστάσεως παράλογον, ἐξέπεμψε πρὸς τὸν  Εὐαγόραν   τοὺς διαλεξομένους περὶ τῆς συλλύσεως
[15, 10]   τὴν εἰρήνην συντεθεῖσθαι, ὥστε ὑπακούειν  Εὐαγόραν   τῷ βασιλεῖ ὡς δοῦλον δεσπότῃ·
[15, 48]   τινὸς ἐνεργείας τὴν ἀπώλειαν καὶ  φθορὰν   τῶν ἀνθρώπων μηχανησαμένης. (Ἐπέτεινε δὲ
[15, 32]   Λακεδαιμονίων πέντε μόραι· τὴν δὲ  μόραν   ἀναπληροῦσιν ἄνδρες πεντακόσιοι. δὲ
[15, 77]   τοῦ πολέμου γενομένης συνέβη τὴν  διαφορὰν   ἐπὶ πλέον προβῆναι τοῖς Αρκάσι
[15, 54]   ἐβιάσαντο· αἱ δὲ ὑβρισθεῖσαι τὴν  συμφορὰν   οὐκ ἐνέγκασαι, τῇ πατρίδι τῇ
[15, 81]   γενέσθαι. (Ὲν δὲ τῇ περὶ  Τεγύραν   μάχῃ μόνος Πελοπίδας τῶν βοιωταρχῶν
[15, 46]   Κόρκυραν. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, τὴν  Κόρκυραν   εἰδότες μεγάλην ῥοπὴν ἔχουσαν τοῖς
[15, 47]   καταστήσαντες Μνάσιππον ἐξαπέστειλαν ἐπὶ τὴν  Κόρκυραν,   ἔχοντα τριήρεις μὲν ἑξήκοντα καὶ
[15, 47]   στόλος τῶν Αθηναίων εἰς τὴν  Κόρκυραν,   ἔχων στρατηγοὺς Τιμόθεον καὶ Ιφικράτην.
[15, 47]   ἔλαθε τοὺς πολιορκοῦντας εἰσπλεύσας εἰς  Κόρκυραν·   καὶ καταλαβὼν τοὺς ἐν τῇ
[15, 46]   δύναμιν, ὑπισχνούμενοι παραδώσειν αὐτοῖς τὴν  Κόρκυραν.   Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, τὴν Κόρκυραν
[15, 46]   τῶν φυγάδων, εἰς δὲ τὴν  Κόρκυραν   παρεσκευάζοντο ναυτικὴν δύναμιν ἐκπέμπειν. (Ἅμα
[15, 47]   ἔτυχεν. (Τοῦ δὲ περὶ τὴν  Κόρκυραν   πολέμου σχεδὸν ἤδη τέλος ἔχοντος
[15, 95]   ἀδικῶν διετέλει. καταπλεύσας γὰρ εἰς  Κόρκυραν   συμμαχίδα πόλιν, στάσεις ἐν αὐτῇ
[15, 46]   (Εὐθὺς οὖν ἔπεμψαν εἰς τὴν  Κόρκυραν   τριήρεις εἴκοσι καὶ δύο, τὴν
[15, 49]   δὲ τούτοις καὶ οἱ τὴν  Βοῦραν   οἰκοῦντες. (Τῶν δὲ Αχαιῶν κοινῷ
[15, 48]   δύο πόλεις, Ελίκην τε καὶ  Βοῦραν,   ὧν τὴν Ελίκην συνέβαινε μέγιστον
[15, 36]   χώρας, ἐν δὲ τῇ πόλει  φρουρὰν   ἀξιόλογον καταλιπὼν αὐτὸς ὑπό τινων
[15, 30]   λόφου, τειχίσας, ἀπέλιπεν ἐν αὐτῇ  φρουράν,   αὐτὸς δὲ ταῖς Κυκλάσι νήσοις
[15, 33]   δὲ Λακεδαιμόνιος, ἔχων ἀξιόλογον  φρουρὰν   ἐν ταῖς Θεσπιαῖς, ἐκχυθεὶς ἐκ
[15, 20]   τοὺς δὲ λοιποὺς καταπληξάμενος καὶ  φρουρὰν   ἰσχυρὰν ἐγκαταστησάμενος, ἐπὶ τὰς ἰδίας
[15, 20]   Φοιβίδαν ἐζημίωσαν χρήμασι, τὴν δὲ  φρουρὰν   οὐκ ἐξῆγον ἐκ τῶν Θηβῶν·
[15, 42]   ἑκάτερον τοῦ ῥείθρου καὶ ξυλίνην  γέφυραν   τοῦ εἴσπλου κυριεύουσαν. Μάλιστα δὲ
[15, 20]   δὲ λοιποὺς καταπληξάμενος καὶ φρουρὰν  ἰσχυρὰν   ἐγκαταστησάμενος, ἐπὶ τὰς ἰδίας πράξεις
[15, 65]   τῷ ῥεύματι κατὰ τὴν χειμερινὴν  ὥραν,   ὁρῶντες οἱ Λακεδαιμόνιοι τεταραγμένην τὴν
[15, 32]   τῶν ταγμάτων ἐξαποστείλας ἐπόρθησε τὴν  χώραν   ἀδεῶς καὶ πολλῶν λαφύρων ἐγκρατὴς
[15, 19]   ἀνακτησαμένου οἱ μὲν Ολύνθιοι τὴν  χώραν   ἀπαιτηθέντες οὐχ οἷοι ἦσαν ἀποδιδόναι.
[15, 66]   Μεσσήνην καὶ τὴν ἀρχαίαν αὐτοῖς  χώραν   ἀποκατέστησαν. Περὶ μὲν οὖν τὴν
[15, 67]   δὲ πόλιν ἐξανδραποδισάμενοι καὶ τὴν  χώραν   δῃώσαντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν οἰκείαν,
[15, 59]   ἐνέβαλεν εἰς τὴν τῶν Τεγεατῶν  χώραν   διὰ τὸ δοκεῖν τούτους τῆς
[15, 63]   Επαμεινώνδαν ὁρῶντες τὴν τῶν Λακεδαιμονίων  χώραν   δυσείσβολον οὖσαν, τὸ μὲν ἀθρόᾳ
[15, 21]   μὲν πρῶτον τὴν τῶν Ολυνθίων  χώραν   ἐδῄωσε, καὶ συναγαγὼν πλῆθος λείας
[15, 69]   καὶ Επίδαυρον πορευθεὶς τὴν μὲν  χώραν   ἐδῄωσε, τῶν δὲ πόλεων οὐκ
[15, 36]   Θρᾴκην καὶ τὴν τῶν Αβδηριτῶν  χώραν   ἐπόρθησαν ἀδεῶς· πολλῆς δὲ ὠφελείας
[15, 64]   εἰσέβαλεν εἰς τὴν Σκιρῖτιν καλουμένην  χώραν,   ἣν παρεφύλαττεν Ισχόλας, ἀνὴρ ἀνδρείᾳ
[15, 66]   οἰκήτορας. τούτοις δὲ κατακληρουχήσας τὴν  χώραν   καὶ ἀνοικοδομήσας ἀνέσωσε πόλιν ἐπίσημον
[15, 22]   καταντήσας εἰς τὴν τῶν Ολυνθίων  χώραν   καὶ παραλαβὼν τοὺς προϋπάρχοντας ἐν
[15, 73]   ἐνέβαλεν εἰς τὴν ὑπὸ Καρχηδονίους  χώραν.   Καὶ Σελινοῦντα μὲν καὶ Εντελλαν
[15, 36]   στρατείαν ἐποιήσαντο πρὸς τὴν ὑπερόριον  χώραν,   καὶ τὰς τροφὰς ἐκ τῆς
[15, 59]   αἰτίους γεγονέναι. πορθήσας δὲ τὴν  χώραν   καὶ τῇ πόλει προσβολὰς ποιησάμενος
[15, 30]   ἡγούμενος Χαβρίας ἐπόρθησε τὴν Εστιαιῶτιν  χώραν,   καὶ τὴν καλουμένην μὲν Μητρόπολιν,
[15, 17]   τῶν Σελινουντίων πόλιν τε καὶ  χώραν   καὶ τῆς Ακραγαντίνης μέχρι τοῦ
[15, 34]   μὲν τοὺς πολεμίους λεηλατεῖν τὴν  χώραν,   κατὰ στόμα δὲ πρὸς ἅπασαν
[15, 57]   Ορχομενίους εἰς τὴν τῶν συμμάχων  χώραν   κατέταξαν, μετὰ δὲ ταῦτα Φωκεῖς
[15, 13]   τὸ μὲν πρῶτον ἐπόρθησαν τὴν  χώραν,   μετὰ δὲ ταῦτα τῶν Μολοττῶν
[15, 64]   πορθοῦντες ἅμα καὶ πυρπολοῦντες τὴν  χώραν.   ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, πεντακόσια ἔτη
[15, 36]   πάλιν ἐνέβαλον αὐτῶν εἰς τὴν  χώραν.   Οἱ δὲ προνενικηκότες ἐπαρθέντες τῷ
[15, 30]   αἰτίαν οἱ τὴν Εστιαιέων καλουμένην  χώραν   οἰκοῦντες οἰκείως διετέθησαν πρὸς τοὺς
[15, 57]   ἑλὼν ἀνάστατον ἐποίησε, καὶ τὴν  χώραν   Οἰταίοις καὶ Μηλιεῦσιν ἐδωρήσατο· μετὰ
[15, 73]   Εντελλαν εὐθὺς προσηγάγετο, καὶ τὴν  χώραν   πᾶσαν πορθήσας καὶ τῆς πόλεως
[15, 14]   πολλοὺς αἰχμαλώτους λαβὼν καὶ τὴν  χώραν   πορθήσας ἐπανῆλθεν εἰς τὰς Συρακούσας.
[15, 49]   οἰκητήριον γεγονέναι Ποσειδῶνος, καὶ τὴν  χώραν   ταύτην ὥσπερ ἱερὰν τοῦ Ποσειδῶνος
[15, 51]   καὶ Θεσπιὰς οἰκίζειν καὶ τὴν  χώραν   τοῖς πρότερον γεγονόσι κυρίοις ἀποκαταστῆσαι.
[15, 21]   ~Οὗτος δ' ἐμβαλὼν εἰς τὴν  χώραν   τῶν Ολυνθίων, κοινῇ μετ' Αμύντου
[15, 82]   πανδημεὶ πορθοῦσι τὴν τῶν Τεγεατῶν  χώραν.   (Ὑπολαβὼν οὖν ἔρημον εἶναι στρατιωτῶν
[15, 68]   καὶ τὰς προθυμίας τῶν ἀνδρῶν,  ἔφθασαν   τοὺς Βοιωτοὺς πάντα τόπον ὀχυρώσαντες.
[15, 18]   ἧς ὁρμηθέντες ἅμ' ἡλίῳ ἀνατέλλοντι  ἔφθασαν   τοὺς Κυμαίους τὴν θυσίαν ἐπιτελέσαντες.
[15, 14]   χωρίῳ καθ' ὑπερβολὴν ὀχυρῷ ὄντι  εἴασαν   κατοικεῖν ἀσινεῖς, αὐτοὶδὲ παρὰ θάλατταν
[15, 93]   Αἰγυπτίων, τοὺς δὲ λοιποὺς φεύγειν  ἠνάγκασαν.   (Μετὰ δὲ ταῦτα μὲν
[15, 19]   Φλιουντίους ἐκπέμψαντες καὶ μάχῃ νικήσαντες  ἠνάγκασαν   ὑποταγῆναι τοὺς Φλιουντίους τοῖς Λακεδαιμονίοις.
[15, 40]   λοιποὺς ἐκβαλόντες ἐκ τῆς χώρας  ἠνάγκασαν   φυγεῖν εἰς Αργος. Αἱ μὲν
[15, 27]   κρίσιν, καὶ τοὺς μὲν δύο  κατεδίκασαν   θανάτῳ, τὸν μέντοι τρίτον τοσούτῳ
[15, 42]   μὲν διὰ τούτου βιάζεσθαι παντελῶς  ἀπεδοκίμασαν,   δι' ἑτέρου δὲ στόματος ἔγνωσαν
[15, 33]   διὰ τὴν Χαβρίου στρατηγίαν σωθέντες  ἐθαύμασαν   τἀνδρὸς τὴν ἐν τῷ στρατηγήματι
[15, 7]   εἰς τὰς Συρακούσας εἰς τὴν  προϋπάρξασαν   εὔνοιαν ἀποκατεστάθησαν· δὲ Λεπτίνης
[15, 65]   ὅλων, ἀπηλλάγησαν ἀπὸ τῆς πόλεως.  Πᾶσαν   δὲ τὴν Λακωνικὴν δῃώσαντες, καὶ
[15, 65]   βιαζομένων, τέλος δ' οἱ πολιορκοῦντες  πᾶσαν   εἰσενεγκάμενοι σπουδὴν τὸ μὲν πρῶτον
[15, 32]   ῥᾳδίως ἐκ τόπων ὑπερδεξίων, ἐπήγαγε  πᾶσαν   ἐπ' αὐτοὺς τὴν δύναμιν συντεταγμένην
[15, 44]   τε ἀγχίνοιαν ἐσχηκέναι καὶ πρὸς  πᾶσαν   ἐπίνοιαν ἀγαθὴν φύσει κεχρῆσθαι διαφόρῳ.
[15, 16]   ὡς αὐτίκα μάλα τὴν Σικελίαν  πᾶσαν   παραληψόμενος, οἱ δὲ Καρχηδόνιοι Μάγωνα
[15, 73]   εὐθὺς προσηγάγετο, καὶ τὴν χώραν  πᾶσαν   πορθήσας καὶ τῆς πόλεως τῶν
[15, 69]   δὲ φιλοτιμίας, οἱ μὲν Βοιωτοὶ  πᾶσαν   τὴν δύναμιν συντάξαντες ἐπῆγον ἐπὶ
[15, 77]   δὲ τούτων εἰρήνης οὔσης κατὰ  πᾶσαν   τὴν Ελλάδα, πάλιν ἀρχαὶ πολέμων
[15, 62]   αὐτὴν βαδίζειν τὴν Σπάρτην καὶ  πᾶσαν   τὴν Λακωνικὴν πορθῆσαι. ~Οἱ δὲ
[15, 34]   χώραν, κατὰ στόμα δὲ πρὸς  ἅπασαν   τὴν δύναμιν ἐν τοῖς πεδίοις
[15, 38]   τὰς σπονδάς, ἀλλὰ τὴν Βοιωτίαν  ἅπασαν   ὑπὸ τὴν τῶν Θηβαίων συντέλειαν
[15, 49]   τῶν Ιώνων τούς τε θεωροὺς  συνήρπασαν,   ἠσέβησάν τε εἰς τὸ θεῖον.
[15, 7]   τοῦτον μὲν οἱ φιλόσοφοι συνελθόντες  ἐξηγόρασαν   καὶ ἐξαπέστειλαν εἰς τὴν Ελλάδα,
[15, 19]   πόλεις, ἐν ταῖς κοιναῖς συνθήκαις  ὀμόσασαν   τηρήσειν αὐτονόμους. δ' Αγησίλαος,
[15, 19]   ἡγεμονίαν τῆς Ελλάδος εἰς ἑαυτοὺς  μεθίστασαν   παρὰ τὰς κοινὰς συνθήκας τὰς
[15, 76]   τὴν νῦν οἰκουμένην πόλιν καὶ  κατεσκεύασαν   αὐτὴν ἀξιόλογον· πλῆθός τε γὰρ
[15, 31]   χρησάμενοι εὐνουστέρους ἅπαντας τοὺς συμμάχους  κατεσκεύασαν.   Ὁρῶντες δὲ τὸν πόλεμον αὐξόμενον
[15, 81]   περιβόητον νίκην ἀπενηνεγμένοι, πρὸς ἅπαντας  ἔφασαν   ἑαυτοὺς ἡττᾶσθαι διὰ τὴν Πελοπίδου
[15, 10]   ὑπὸ τοῦ Ορόντου, ταύτην ἱκανῶς  ἔφασαν   ἔχειν πρὸς κατηγορίαν· δὲ
[15, 49]   οὐ δυνάμενοι ποιεῖν τὰ Πανιώνια,  μετέθεσαν   τὴν πανήγυριν εἰς ἀσφαλῆ τόπον,
[15, 46]   φίλοι Λακεδαιμονίων ἐπαναστάντες τῷ δήμῳ,  παρεκάλεσαν   τοὺς Σπαρτιάτας ἀποστεῖλαι ναυτικὴν δύναμιν,
[15, 22]   δὲ καὶ βραχείας συμπλοκὰς ποιούμενοι  διετέλεσαν,   καταπεπληγμένοι τὴν μετὰ τοῦ βασιλέως
[15, 12]   πορθούντων Μαντίνειαν, τὸ μὲν θέρος  διετέλεσαν   οἱ Μαντινεῖς γενναίως ἀγωνιζόμενοι πρὸς
[15, 37]   Ορχομενὸν ἐπιλέκτοις ἀνδράσι πεντακοσίοις, καὶ  συνετέλεσαν   πρᾶξιν ἀξίαν μνήμης· φρουρούντων γὰρ
[15, 33]   πρῶτον ἐν Λεύκτροις ἡττηθέντες πολλοὺς  ἀπώλεσαν   τῶν πολιτῶν, ἐν οἷς καὶ
[15, 32]   πλείους τῶν μυρίων ὀκτακισχιλίων, ὧν  ἦσαν   αἱ Λακεδαιμονίων πέντε μόραι· τὴν
[15, 19]   τὴν χώραν ἀπαιτηθέντες οὐχ οἷοι  ἦσαν   ἀποδιδόναι. (Διόπερ Αμύντας ἰδίαν τε
[15, 52]   περί τινα στήλην ἐφεστῶσαν τάφῳ·  ἦσαν   δὲ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ
[15, 40]   Πελοπόννησον πόλεις ἐν τοιαύταις συμφοραῖς  ἦσαν.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Σωκρατίδου
[15, 90]   τόπων, συντεθειμένους δὲ κοινοπραγίαν· ὧν  ἦσαν   ἐπιφανέστατοι Αριοβαρζάνης μὲν τῆς
[15, 85]   συναγωνιστὰς Λακεδαιμονίους, τούτοις δὲ συνεχεῖς  ἦσαν   Ηλεῖοι καὶ Αχαιοί, καὶ τῶν
[15, 39]   τοὺς ὑποκειμένους χρόνους. (Ἐπιφανέστατοι δ'  ἦσαν   Πελοπίδας καὶ Γοργίδας καὶ Επαμεινώνδας·
[15, 50]   κατὰ τὰς ὁμολογίας, ἃς πρότερον  ἦσαν   πεποιημένοι. τῶν Ελλήνων δὲ πάντων
[15, 51]   οἱ δ' ἀλλοτρίως ἔχοντες περιχαρεῖς  ἦσαν,   ὡς αὐτίκα μάλα τῶν Θηβαίων
[15, 14]   κατοικοῦντας Ιλλυριούς, μικροῖς πλοίοις πολλοῖς  διέβησαν   εἰς τὴν Φάρον, ὄντες ὑπὲρ
[15, 30]   ἀλλὰ τοῖς Αθηναίοις εἰς συμμαχίαν  συνέβησαν   ἑβδομήκοντα πόλεις καὶ μετέσχον ἐπ'
[15, 49]   Ιώνων τούς τε θεωροὺς συνήρπασαν,  ἠσέβησάν   τε εἰς τὸ θεῖον. Ἀνθ'
[15, 34]   Ναξίοις. γενομένης δὲ φιλοτιμίας ἀμφότεροι  συγκατέβησαν   εἰς ναυμαχίαν, καὶ τὰς ναῦς
[15, 34]   παρατάξασθαι. (Τοῦ δ' Αγησιλάου προσμαχομένου  συγκατέβησαν   ἐκ τοῦ κατ' ὀλίγον πρὸς
[15, 16]   χρόνος, ἀμφότεροι τὰς δυνάμεις ἐκτάξαντες  συγκατέβησαν   προθύμως ἐπὶ τὴν μάχην. Γενομένης
[15, 7]   τυγχάνοντες, ὕστερον δεηθέντος τοῦ Διονυσίου  διηλλάγησαν,   καὶ κατελθόντες εἰς τὰς Συρακούσας
[15, 65]   εὔθετον διαγωνιοῦνται περὶ τῶν ὅλων,  ἀπηλλάγησαν   ἀπὸ τῆς πόλεως. Πᾶσαν δὲ
[15, 27]   ὁμολογίαν ἀφεθέντες εἰς τὴν Πελοπόννησον  ἀπηλλάγησαν,   (οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι δυνάμεσιν ἀξιολόγοις
[15, 53]   ἐπέχοντας ἅπαν τὸ Λευκτρικὸν πεδίον,  κατεπλάγησαν   ἰδόντες τὸ μέγεθος τῆς δυνάμεως.
[15, 17]   καὶ τὸ ἕτερον κέρας συνετέτριπτο,  κατεπλάγησαν   οἱ τοῦ Διονυσίου καὶ πρὸς
[15, 63]   μὲν τῶν Θηβαίων ἰσχὺν οὐ  κατεπλάγησαν,   τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ
[15, 46]   χώρας καταληφθέντες ὑπὸ τῶν ἱππέων  συνηρπάγησαν,   οἱ δὲ λοιποὶ καταφυγόντες εἰς
[15, 16]   οἱ Καρχηδόνιοι τῇ συνήθει πανουργίᾳ  κατεστρατήγησαν   τὸν Διονύσιον. Προσποιηθέντες οὖν εὐδοκεῖσθαι
[15, 71]   Αθήνησι Ναυσιγένους ἐν Ρώμῃ χιλίαρχοι  κατεστάθησαν   ἀντὶ τῶν ὑπάτων τέτταρες, Λεύκιος
[15, 77]   Ρώμῃ ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι  κατεστάθησαν   Κόιντος Σερουίλιος καὶ Γάιος Οὐετόριος
[15, 61]   ἔδοξε χιλιάρχους αἱρεῖσθαι ἕξ· καὶ  κατεστάθησαν   Λεύκιος Αἰμίλιος καὶ Γάιος Οὐεργίνιος
[15, 82]   Χαρικλείδης, ἐν Ρώμῃ δ' ὕπατοι  κατεστάθησαν   Λεύκιος Αἰμίλιος Μάμερκος καὶ Λεύκιος
[15, 14]   Διοτρέφης, ἐν Ρώμῃ δ' ὕπατοι  κατεστάθησαν   Λεύκιος Οὐαλέριος καὶ Αὖλος Μάλλιος,
[15, 57]   δὲ ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι  κατεστάθησαν   τέτταρες, Κόιντος Σερουίλιος καὶ Λεύκιος
[15, 78]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι τρεῖς  κατεστάθησαν,   Τίτος Κοΐνκτιος καὶ Σερούιος Κορνήλιος
[15, 23]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι ἓξ  κατεστάθησαν,   Τίτος Κοΐνκτιος, Λεύκιος Σερουίλιος, Λεύκιος
[15, 90]   δ' Αθήνησι Μόλωνος ἐν Ρώμῃ  κατεστάθησαν   ὕπατοι Λεύκιος Γενούκιος καὶ Κόιντος
[15, 7]   Συρακούσας εἰς τὴν προϋπάρξασαν εὔνοιαν  ἀποκατεστάθησαν·   δὲ Λεπτίνης ἔγημε τὴν
[15, 40]   ὑπὸ τοῦ δήμου, πολλοὶ μὲν  ἀνῃρέθησαν,   οὐκ ὀλίγοι δ' ἐξέπεσον. Ὁμοίως
[15, 40]   τινὲς νεωτερίζειν ἐπιβαλόμενοι καὶ σφαλέντες  ἀνῃρέθησαν.   (Παρὰ δὲ τοῖς Φλιασίοις πολλῶν
[15, 59]   διακριθέντων τῶν διαφερομένων, πολλοὶ μὲν  ἀνῃρέθησαν,   πλείους δὲ τῶν χιλίων καὶ
[15, 21]   λαμπρῶς ἀγωνισάμενος, καὶ τῶν Λακεδαιμονίων  ἀνῃρέθησαν   πλείους τῶν χιλίων καὶ διακοσίων.
[15, 40]   πόλεως, καὶ νικησάντων τῶν φυγάδων  ἀνῃρέθησαν   τῶν Φλιασίων ὑπὲρ τοὺς τριακοσίους.
[15, 30]   Εστιαιέων καλουμένην χώραν οἰκοῦντες οἰκείως  διετέθησαν   πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας, καὶ βεβαίως
[15, 46]   παραδόντες. Τοῦτον δὲ τὸν στόλον  προσεποιήθησαν   εἰς Σικελίαν ἀποστεῖλαι, ἵνα ὡς
[15, 30]   πόλεων διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν  προεκλήθησαν   πρὸς τοὺς Αθηναίους ἀποκλῖναι, πρῶται
[15, 66]   τῶν Λακεδαιμονίων ἀποθανόντος ἐν ἀγῶνι  κατεπολεμήθησαν   ὑπὸ Λακεδαιμονίων οἱ Μεσσήνιοι. Τοῦτον
[15, 41]   Ιφικράτης ἡγεῖτο δισμυρίων. Καὶ ναῦς  ἠριθμήθησαν   τριήρεις μὲν τριακόσιαι, τριακόντοροι δὲ
[15, 41]   δυνάμεως ἀθροισθείσης εἰς πόλιν Ακην,  ἠριθμήθησαν   τῶν μὲν βαρβάρων εἴκοσι μυριάδες,
[15, 7]   μετὰ δὲ ταῦτα ἀναθεωρήσεως γενομένης  κατεφρονήθησαν   καὶ πολὺν ἀπηνέγκαντο γέλωτα. (Ὁ
[15, 1]   τὴν ἀφαίρεσιν τῆς ἡγεμονίας οὐδέποτ'  ἐδυνήθησαν   ἀναλαβεῖν τὸ τῶν προγόνων ἀξίωμα.
[15, 42]   μὲν ἀπέθανον, οὐκ ὀλίγοι δ'  ἐζωγρήθησαν·   οἱ δὲ περιλειφθέντες εἰς τὴν
[15, 77]   καὶ τῶν Αρκάδων πολλαπλασίων ὄντων  ἡττήθησαν   Ηλεῖοι καὶ πλείους τῶν διακοσίων
[15, 36]   καὶ τὴν τῶν Αβδηριτῶν χώραν  ἐπόρθησαν   ἀδεῶς· πολλῆς δὲ ὠφελείας κυριεύσαντες
[15, 13]   αὐτοῖς προσέχοντος, τὸ μὲν πρῶτον  ἐπόρθησαν   τὴν χώραν, μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 46]   Θεσπιὰς ἀλλοτρίως πρὸς αὐτοὺς διακειμένας  ἐξεπόρθησαν,   οἱ δὲ Πλαταιεῖς εἰς Αθήνας
[15, 85]   οἱ μετὰ τῶν Μαντινέων ὄντες  ἐβιάσθησαν,   καὶ συχνοὺς ἀποβαλόντες κατέφυγον πρὸς
[15, 56]   παρακλήσεως Επαμεινώνδου πολλὰ συμβαλλομένης, μόγις  ἐβιάσθησαν   οἱ Λακεδαιμόνιοι· τὸ μὲν πρῶτον
[15, 63]   ἀνάγκης καὶ τύχης, δι' ὧν  ἐβιάσθησαν   οἱ Λακεδαιμόνιοι τῶν πολεμιωτάτων δεηθῆναι.
[15, 59]   τῶν Παλλαντίων, ὑπὸ τῶν νενικηκότων  ἐσφαγιάσθησαν·   οἱ δ' εἰς τὴν Σπάρτην
[15, 51]   οἱ μὲν Θηβαῖοι ἔκσπονδοι γεγονότες  ἠναγκάσθησαν   ἀναδέξασθαι μόνοι τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους
[15, 12]   τὰς ἀρχαίας κώμας μετοικισθῆναι. Διόπερ  ἠναγκάσθησαν   τὴν μὲν ἰδίαν πατρίδα κατασκάπτειν,
[15, 12]   οἰκιῶν πιπτουσῶν καταπλαγέντες οἱ Μαντινεῖς  ἠναγκάσθησαν   τὴν πόλιν παραδοῦναι τοῖς Λακεδαιμονίοις.
[15, 20]   τὸν τρόπον τὴν αὐτονομίαν ἀποβαλόντες  ἠναγκάσθησαν   ὑποταγῆναι τοῖς Λακεδαιμονίοις· τῶν δ'
[15, 27]   πολλαπλάσιοι, παραδιδόναι τὴν Καδμείαν ἀπεφήναντο·  συνηναγκάσθησαν   δὲ καὶ οἱ ἐξ αὐτῆς
[15, 46]   πόλιν, καὶ συμμάχων ὄντες ἔρημοι,  συνηναγκάσθησαν   ὁμολογίας συνθέσθαι τοῖς πολεμίοις εὐαρέστους·
[15, 44]   (δὲ) ἀπὸ τῆς πέλτης πελτασταὶ  μετωνομάσθησαν.   Ἐπὶ δὲ τοῦ δόρατος καὶ
[15, 38]   Ελλησι πᾶσι συμφώνως αἱ σπονδαὶ  συνετελέσθησαν,   μόνοι δὲ Θηβαῖοι κριθέντες ἔκσπονδοι,
[15, 47]   πρὸς τὴν γῆν, αὗται μὲν  ἐνεπρήσθησαν   ὑπὸ τῶν Κορκυραίων, ἵνα μὴ
[15, 65]   τῆς πατρίδος, μή τις ἐπίθηται,  ἐπείσθησαν   τὴν ἡσυχίαν ἄγειν καὶ τῇ
[15, 48]   ἐναποληφθέντες τοῖς πτώμασι τῶν οἰκιῶν  ἠφανίσθησαν·   ἐπιλαβούσης δ' ἡμέρας τινὲς ἐξεπήδων
[15, 84]   ἔξωθεν συμμάχων, οἱ δὲ πάντες  ἠθροίσθησαν   πεζοὶ μὲν ὑπὲρ τοὺς τρισμυρίους,
[15, 73]   τοῦ χειμῶνος ἐνστάντος ἀνοχὰς ποιησάμενοι  διεχωρίσθησαν   εἰς τὰς οἰκείας ἑκάτεροι πόλεις.
[15, 21]   πρῶτον ἰσορρόπου τοῦ κινδύνου γενομένου  διεχωρίσθησαν·   μετὰ δὲ ταῦτα γενομένης μάχης
[15, 91]   πεντακοσίους ὄντες κυκλωθέντες ὑπὸ Δατάμου  κατηκοντίσθησαν.   (Δατάμης μὲν οὖν καὶ πρότερον
[15, 39]   κατὰ γῆν ἡγεμονίας ἠμφισβήτουν. Οὐ  διεψεύσθησαν   δὲ τῆς ἐλπίδος διὰ τὰς
[15, 48]   πολὺ καὶ κύματος ὑψηλοῦ ἐξαιρομένου  κατεκλύσθησαν   ἅπαντες σὺν ταῖς πατρίσιν ἀφανισθέντες.
[15, 54]   γνώμας, καὶ τῆς μὲν δεισιδαιμονίας  ἀπελύθησαν,   πρὸς δὲ τὴν μάχην εὐθαρσεῖς
[15, 18]   κατὰ τὴν Ασίαν ἐπαναστάσεις αὐτομάτως  κατελύθησαν.   ~Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ τὸν τοῦ
[15, 65]   δὲ πανδημεὶ συντάξαντες τοὺς νέους  ἐξεχύθησαν   ἐπὶ τοὺς πολεμίους, καὶ προσπεσόντες
[15, 35]   εἴκοσι καὶ τέτταρες, αὔτανδροι δ'  ἐλήφθησαν   ὀκτώ. Χαβρίας μὲν οὖν ἐπιφανῆ
[15, 55]   οἱ ἀφ' Ηρακλέους γεγονότες ἡγεμόνες  ἐτάχθησαν   ἐπὶ τῶν κεράτων, Κλεόμβροτός τε
[15, 85]   μὲν ἐπὶ τὸ εὐώνυμον κέρας  ἐτάχθησαν,   παραστάτας ἔχοντες Αρκάδας, τὸ δὲ
[15, 70]   ὑπὸ μίαν ἀγαγόντες συντέλειαν οὐ  προσεδέχθησαν.   Ἀπογνωσθείσης δὲ τῆς κοινῆς εἰρήνης,
[15, 50]   ὑπὸ μίαν ἄγοντες συντέλειαν, οὐ  προσεδέχθησαν   ὑπὸ τῶν Ελλήνων διὰ τὸ
[15, 68]   ἄλλων συμμάχων παραγενομένων εἰς Κόρινθον  συνήχθησαν   οἱ σύμπαντες οὐκ ἐλάττους δισμυρίων.
[15, 62]   εἰς διακοσίους· οἱ δὲ λοιποὶ  συνεδιώχθησαν   εἰς τὴν πόλιν. (Οἱ δὲ
[15, 42]   δὲ περιλειφθέντες εἰς τὴν πόλιν  συνεδιώχθησαν.   Οἱ δὲ περὶ τὸν Ιφικράτην
[15, 25]   καιρὸν ὑπὸ τῶν τριάκοντα τυράννων  κατεδουλώθησαν,   ἀξιοῦντες δὲ πανδημεὶ βοηθῆσαι καὶ
[15, 17]   τὴν παρεμβολὴν τῆς νυκτὸς ἐπιγενομένης  διεσώθησαν.   Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι μεγάλῃ παρατάξει
[15, 72]   αὐτὸν τῆς βοιωταρχίας, καὶ ἰδιώτην  ποιῆσαν   ἐξαπέστειλε μετὰ τῶν ἄλλων. Ὡς
[15, 12]   καὶ πάντα τὸν σύνεγγυς τόπον  ἐποίησαν   λιμνάζειν. (Διὸ καὶ τῶν οἰκιῶν
[15, 72]   ἐγένετο μεγάλη μάχη, ἐν  ἐνίκησαν   Λακεδαιμόνιοι ἐπιφανῶς. Μετὰ γὰρ τὴν
[15, 35]   πόλεμον Αθηναῖοι ταύτην πρώτην ναυμαχίαν  ἐνίκησαν·   τὴν γὰρ περὶ Κνίδον οὐκ
[15, 37]   οἱ Θηβαῖοι πρὸς διπλασίους συμβαλόντες  ἐνίκησαν   τοὺς Λακεδαιμονίους. οὐδέποτε γὰρ τοῦτο
[15, 5]   εἰς τὴν Μαντίνειαν τὸ παλαιὸν  συνῴκησαν·   οὐδενὸς δὲ αὐτοῖς προσέχοντος, δύναμιν
[15, 66]   πολέμοις, τὸ τελευταῖον ἀνάστατοι γενόμενοι  κατῴκησαν   ἐν Ναυπάκτῳ, δόντων αὐτοῖς Αθηναίων
[15, 66]   Μεσσήνην τὴν ἀπ' ἐκείνων ὀνομασθεῖσαν  κατῴκησαν.   (Τὸ δὲ τελευταῖον κατὰ τοὺς
[15, 76]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Κῷοι  μετῴκησαν   εἰς τὴν νῦν οἰκουμένην πόλιν
[15, 70]   τῶν Λακεδαιμονίων τοῦ θέρους λήγοντος  ἐξαπεστάλησαν   εἰς τὴν Σικελίαν. (Μετὰ δὲ
[15, 33]   περὶ Μαντίνειαν πολεμήσαντες τοῖς ὅλοις  ἐσφάλησαν   καὶ τὴν ἡγεμονίαν ἀνελπίστως ἀπέβαλον.
[15, 43]   στάσις, δι' ἣν τῆς ἐπιβολῆς  ἐσφάλησαν.   μὲν γὰρ Ιφικράτης παρὰ
[15, 16]   τὴν προγεγενημένην εὐημερίαν μεγαλαυχοῦντες παραδόξως  ἐσφάλησαν,   οἱ δὲ διὰ τὴν ἧτταν
[15, 63]   πολεμιωτάτων δεηθῆναι. Ὅμως δ' οὐ  διεσφάλησαν   τῶν ἐλπίδων. γὰρ τῶν
[15, 3]   τινας ἀνελόντες ταραχῆς καὶ στάσεως  ἐνέπλησαν   τὸ στρατόπεδον. Μόγις δ' οἱ
[15, 24]   ἀπαλλαγέντες, ταχὺ καὶ τοὺς Λίβυας  κατεπολέμησαν   καὶ τὴν νῆσον ἀνεκτήσαντο. ~Ἐπ'
[15, 17]   τοῦ Διονυσίου καὶ πρὸς φυγὴν  ὥρμησαν.   (Τροπῆς δὲ παντελοῦς γενομένης, οἱ
[15, 84]   δὲ καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ Μαντινεῖς  ἐπεφάνησαν,   καὶ πρὸς τὴν τῶν ὅλων
[15, 82]   βουλομένων συνθέσθαι τὴν εἰρήνην, στάσεις  ἐκίνησαν   πρὸς τοὺς ὁμοεθνεῖς. Γενομένων οὖν
[15, 87]   τῇ ῥώμῃ τῶν σωμάτων προέχοντες  κατεπόνησαν   τοὺς Λακεδαιμονίους. (Φυγῆς δὲ γενομένης,
[15, 53]   καὶ λόφους τινὰς ὑπερβαλόντες ἄφνω  κατενόησαν   τοὺς Λακεδαιμονίους ἐπέχοντας ἅπαν τὸ
[15, 69]   εἰσβιάζεσθαι, οἱ μὲν Κορίνθιοι δείσαντες  ἐτράπησαν   εἰς τὰς οἰκίας, Χαβρίας δ'
[15, 85]   δ' ὑπὸ τῶν ἀνθεστηκότων, ἅπαντες  ἐτράπησαν.   (Τὴν δὲ φυγὴν ἐκτὸς τῶν
[15, 36]   ἅπαντες οἱ τῆς μάχης μετεσχηκότες  κατεκόπησαν.   Τηλικαύτῃ δὲ συμφορᾷ τῶν Αβδηριτῶν
[15, 10]   δικασταὶ δόξαντες κακῶς κρίνειν ζῶντες  ἐξεδάρησαν,   καὶ ὑπὲρ τῶν δικαστικῶν δίφρων
[15, 24]   ἐπίτασιν ἐχούσης, πολλοὶ τῶν Καρχηδονίων  διεφθάρησαν,   καὶ τὴν ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν·
[15, 35]   τριήρεις ὀκτωκαίδεκα, τῶν δὲ Λακεδαιμονίων  διεφθάρησαν   μὲν εἴκοσι καὶ τέτταρες, αὔτανδροι
[15, 35]   τὴν ναυμαχίαν τῶν μὲν Αθηναίων  διεφθάρησαν   τριήρεις ὀκτωκαίδεκα, τῶν δὲ Λακεδαιμονίων
[15, 35]   τῷ δὲ βασιλικῷ στόλῳ χρησάμενοι  προετέρησαν.   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ
[15, 45]   αἱ πόλεις αὗται χρόνον ὀλίγον  διετήρησαν   τὰς σπονδάς, μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 18]   Κυμαῖοι. Τὸ μὲν οὖν πρῶτον  ἐπεχείρησαν   αἱ πόλεις πολέμῳ διακρίνεσθαι, μετὰ
[15, 40]   συχνοὶ διατρίβοντες παρὰ τοῖς Αργείοις,  ἐπεχείρησαν   κατιέναι· παραδεχθέντες δ' ἐπὶ τὴν
[15, 25]   ἅμ' ἡμέρᾳ τὴν Καδμείαν πολιορκεῖν  ἐπεχείρησαν.   (Οἱ δὲ φρουροῦντες τὴν ἄκραν
[15, 38]   ἀρετῆς ἐμποιοῦντος φρόνημα τοῖς πολίταις,  ἐθάρρησαν   τοῖς ἁπάντων δόγμασιν ἀντιβαίνειν. (Λακεδαιμόνιοι
[15, 34]   τε ἔστησαν καὶ τὸ λοιπὸν  κατεθάρρησαν   τῆς τῶν Σπαρτιατῶν δυνάμεως. (Τὰ
[15, 17]   δὲ Καρχηδόνιοι μεγάλῃ παρατάξει νικήσαντες  ἀνεχώρησαν   εἰς Πάνορμον. (Ἀνθρωπίνως δὲ τὴν
[15, 40]   ὀλίγους δὲ καὶ συναπονοήσασθαι πείσαντες,  ἀνεχώρησαν   εἰς τὴν Σπάρτην. (Οἱ δὲ
[15, 80]   ἐντολάς, οἱ μὲν Βοιωτοὶ πάντα  συνεχώρησαν   τοῖς Θετταλοῖς, καὶ δόντες εἰς
[15, 65]   καὶ λαφύρων ἀναρίθμητον πλῆθος ἀθροίσαντες,  ἀπεχώρησαν   εἰς τὴν Αρκαδίαν. (Μετὰ δὲ
[15, 18]   ὀλίγον δὲ χρόνον αὐτοῦ τελευτήσαντος  ἠμφισβήτησαν   τῆς πόλεως ταύτης Κλαζομένιοι καὶ
[15, 79]   κοινωνούντων τῆς προθέσεως καὶ προσορμησάντων,  ἀπήντησαν   πρὸς τὸν καιρόν. (Οἱ μὲν
[15, 71]   οὗτος περιέπλει τὴν Εὔβοιαν, Θηβαῖοι  κατήντησαν   εἰς Θετταλίαν. Τοῦ δ' Αλεξάνδρου
[15, 2]   δυνάμεις ἐν Φωκαίᾳ καὶ Κύμῃ  κατήντησαν   εἰς Κιλικίαν, καὶ περαιωθέντες εἰς
[15, 84]   αὐτοῦ πλησιάζοντος ἐρήμῳ τῇ πόλει  κατήντησαν   ἐπὶ θάτερα τῆς Μαντινείας οἱ
[15, 62]   ἀνδρείαν τῶν ἀνδρῶν. (Ὡς δὲ  κατήντησαν   ἐπὶ τὴν Αρκαδίαν, ἧκον πρὸς
[15, 82]   τὴν διὰ τῶν ὅπλων κρίσιν  κατήντησαν,   καὶ Τεγεᾶται μὲν πρεσβεύσαντες πρὸς
[15, 86]   τὸν ἀπὸ τῆς μαχαίρας ἀγῶνα  κατήντησαν.   (Συμπλεκόμενοι δὲ τοῖς σώμασι καὶ
[15, 47]   πλείω τῶν ἑξήκοντα ταλάντων ἀθροίσαντες,  ἐμισθοδότησαν   τὴν δύναμιν. (Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 81]   τὸ μέγεθος τῆς νίκης πρῶτον  ἔστησαν   Θηβαῖοι τρόπαιον κατὰ Λακεδαιμονίων. Κατὰ
[15, 34]   ἑαυτοὺς εἶναι Λακεδαιμονίων, τρόπαιόν τε  ἔστησαν   καὶ τὸ λοιπὸν κατεθάρρησαν τῆς
[15, 82]   καὶ μεγάλοι κατὰ τὴν Πελοπόννησον  συνέστησαν.   (Εὐθὺς οὖν Λακεδαιμόνιοι μὲν πλησίον
[15, 77]   τὴν Ελλάδα, πάλιν ἀρχαὶ πολέμων  συνέστησάν   τισι τῶν πόλεων καὶ νεωτέρων
[15, 24]   ἔχειν καιρὸν κατὰ τῶν Καρχηδονίων,  ἀπέστησαν   ἀπ' αὐτῶν καὶ συμφρονήσαντες ἐπέθεντο
[15, 90]   τὴν παράλιον οἰκοῦντες τῆς Ασίας  ἀπέστησαν   ἀπὸ Περσῶν, καί τινες τῶν
[15, 87]   τοὺς στρατιώτας, ἅπαντες τῆς μάχης  ἀπέστησαν,   καὶ τρόπαιον ἀμφότεροι στήσαντες ἠμφεσβήτουν
[15, 58]   παράλογον αὐτοῖς ἀπαντήσῃ, τῆς κατηγορίας  ἀπέστησαν,   οἱ δ' ὄχλοι δόξαντες ὑπ'
[15, 24]   τε γὰρ Λίβυες καταφρονήσαντες αὐτῶν  ἀπέστησαν,   οἵ τε τὴν Σαρδόνα κατοικοῦντες,
[15, 20]   βασιλέα, Λακεδαιμόνιοι τὸν μὲν Φοιβίδαν  ἀπέστησαν   τῆς ἡγεμονίας, Εὐδαμίδαν δὲ τὸν
[15, 63]   τυράννους ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις  ἐπέστησαν,   τὰ δὲ τείχη τῆς πόλεως
[15, 48]   ἄρχοντος δ' Αθήνησιν Αστείου Ρωμαῖοι  κατέστησαν   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ,
[15, 20]   ἄρχοντος δ' Αθήνησιν Εὐάνδρου Ρωμαῖοι  κατέστησαν   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ,
[15, 51]   ἄρχοντος δ' Αθήνησι Φρασικλείδου Ρωμαῖοι  κατέστησαν   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ὀκτώ,
[15, 15]   ἄρχοντος δ' Αθήνησι Φανοστράτου Ρωμαῖοι  κατέστησαν   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους τέτταρας,
[15, 66]   τὴν βασιλείαν ἀποβαλόντων Λακεδαιμόνιοι κύριοι  κατέστησαν   αὐτῆς. (Μετὰ δὲ ταῦτα Τηλέκλου
[15, 54]   τὴν μάχην εὐθαρσεῖς ταῖς ψυχαῖς  κατέστησαν.   (Ἦλθε δὲ καὶ συμμαχία κατὰ
[15, 24]   χιλιάρχους ἓξ ἀντὶ τῶν ὑπάτων  κατέστησαν,   Λεύκιον Παπίριον, Γάιον Σερουίλιον, Λεύκιον
[15, 25]   χιλιάρχους τέσσαρας ἀντὶ τῶν ὑπάτων  κατέστησαν,   Μάρκον Κορνήλιον καὶ Κόιντον Σερουίλιον,
[15, 2]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους τρεῖς  κατέστησαν,   Μάρκον Φούριον, ἔτι δὲ Γάιον
[15, 31]   τοῦτον τοῦ πολέμου παντὸς ἡγεμόνα  κατέστησαν.   ~Ὁ δ' Αγησίλαος προαγαγὼν τὴν
[15, 38]   αὐτονόμους καὶ ἀφρουρήτους εἶναι. Καὶ  κατέστησαν   οἱ Ελληνες ἐξαγωγεῖς, οἳ κατὰ
[15, 50]   μὲν ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους  κατέστησαν   ὀκτώ, Λεύκιον Οὐαλέριον καὶ Πόπλιον,
[15, 22]   Ρωμαῖοι ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους  κατέστησαν   Πόπλιον Κορνήλιον, Λεύκιον Οὐεργίνιον, Λεύκιον
[15, 20]   δὲ τὸν ἀδελφὸν τοῦ Φοιβίδα  κατέστησαν   στρατηγόν. Δόντες δ' αὐτῷ τρισχιλίους
[15, 21]   δὲ Λακεδαιμόνιοι δύναμιν ἀξιόλογον προχειρισάμενοι  κατέστησαν   στρατηγὸν ἐπ' αὐτῆς Τελευτίαν. Οὗτος
[15, 41]   Ρωμαῖοι ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους  κατέστησαν   τέτταρας, Κόιντον Σερουίλιον, Σερούιον Κορνήλιον,
[15, 38]   Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἀντὶ τῶν ὑπάτων  κατέστησαν   τέτταρας, Λεύκιον Οὐαλέριον, Λεύκιον Μάλλιον,
[15, 28]   Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἀντὶ τῶν ὑπάτων  κατέστησαν   τέτταρας, Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον Πόπλιον,
[15, 36]   μὲν ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους  κατέστησαν   τέτταρας, Σερούιον Σουλπίκιον, Λεύκιον Παπίριον,
[15, 43]   δὲ μετ' ὀλίγον χρόνον στρατηγὸν  κατέστησαν   τὸν Ιφικράτην ἐπὶ τὸ ναυτικόν.
[15, 94]   μόνον ἐμμείναντες τοῖς ὅρκοις πάλιν  κατέστησαν   τὸν πόλεμον. Ἐν μὲν γὰρ
[15, 16]   ἔθαψαν, ἀντὶ δ' ἐκείνου στρατηγὸν  κατέστησαν   τὸν υἱὸν αὐτοῦ, νέον μὲν
[15, 1]   τότε τούτους ἀνελπίστως νικήσαντες ἡγεμόνες  κατέστησαν   τῶν Ελλήνων, Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ
[15, 8]   ἄρχοντος δ' Αθήνησι Δεξιθέου Ρωμαῖοι  κατέστησαν   ὑπάτους Λεύκιον Λουκρήτιον καὶ Σερούιον
[15, 81]   οὖσαν ἔτη τριακόσια Θηβαῖοι πάλιν  ἀποκατέστησαν.   Ἐπὶ τελευτῆς δὲ διαγωνισάμενος πρὸς
[15, 66]   καὶ τὴν ἀρχαίαν αὐτοῖς χώραν  ἀποκατέστησαν.   Περὶ μὲν οὖν τὴν Μεσσήνην
[15, 24]   Ιππωνιάταις ἐκπεπτωκόσιν ἐκ τῆς πατρίδος  ἀποκατέστησαν   τὴν πόλιν, καὶ πάντας τοὺς
[15, 27]   ἡγεμόνας τῆς φρουρᾶς τρεῖς ὄντας  μετέστησαν   εἰς κρίσιν, καὶ τοὺς μὲν
[15, 58]   τιμωρίαν ἑαυτοὺς ἐκ τοῦ ζῆν  μετέστησαν,   ἑνὸς δ' ἐν ταῖς βασάνοις
[15, 60]   γὰρ ἐν δυναστείαις ὄντων τρεῖς  ἐτελεύτησαν   περὶ τὸν αὐτὸν καιρόν. Αμύντας
[15, 52]   Πελοποννήσιοι, οἳ μετ' Αγησιλάου στρατεύσαντες  ἐτελεύτησαν.   (Τῶν δὲ πρεσβυτέρων τινὲς πάλιν
[15, 28]   Θήβας, οἱ μὲν Βοιωτοὶ θαρρήσαντες  συνεστράφησαν,   καὶ κοινὴν συμμαχίαν ποιησάμενοι, δύναμιν
[15, 25]   πολλοὺς τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν πεφυγαδευκότων,  συνεστράφησαν   οἱ φυγάδες, καὶ συνεπιλαβομένων Αθηναίων
[15, 16]   Προσποιηθέντες οὖν εὐδοκεῖσθαι ταῖς ὁμολογίαις,  ἔφησαν   αὐτοὺς μὲν μὴ ὑπάρχειν κυρίους
[15, 30]   ἀποκλῖναι, πρῶται δὲ καὶ προθυμότατα  συνεμάχησαν   αἱ κατὰ τὴν Εὔβοιαν οἰκοῦσαι
[15, 53]   προάγοντες ἐπὶ τοὺς πολεμίους, ὡς  ἤγγισαν   αὐτοῖς καὶ λόφους τινὰς ὑπερβαλόντες
[15, 80]   καὶ στρατηγὸν αὐτοῖς ἐξαποστεῖλαι Πελοπίδαν.  δεισαν   γὰρ τοῦτον τὸν ἄνδρα διὰ
[15, 40]   ἱστορίας τρεψόμεθα. ~Μετὰ γὰρ τὴν  συγχωρηθεῖσαν   τοῖς δήμοις αὐτονομίαν αἱ πόλεις
[15, 66]   Σικελίᾳ Μεσσήνην τὴν ἀπ' ἐκείνων  ὀνομασθεῖσαν   κατῴκησαν. (Τὸ δὲ τελευταῖον κατὰ
[15, 52]   δὲ γενομένου συνέβη τὴν ταινίαν  ἀποσπασθεῖσαν   περιαμπίσχεσθαι περί τινα στήλην ἐφεστῶσαν
[15, 1]   Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν ἑαυτῶν ἀβουλίαν  καταλυθεῖσαν   ἐπεῖδον, οὐκ ἀλόγως. οἱ μὲν
[15, 10]   κατηγοροῦντες τὴν ἐπιστολὴν ἀναγνόντες τὴν  πεμφθεῖσαν   ὑπὸ τοῦ Ορόντου, ταύτην ἱκανῶς
[15, 1]   διὰ τὴν ἀρετὴν τῶν προγόνων  διαφυλαχθεῖσαν   ἔτη πλείω τῶν πεντακοσίων, οἱ
[15, 85]   τούτοις μάχην, μεγάλην ῥοπὴν ποιεῖν  εἰώθεισαν   ἐν ταῖς μάχαις διὰ τὴν
[15, 12]   διὰ τοῦθ' οἱ Λακεδαιμόνιοι πρότερον  εἰώθεισαν   ἐν ταῖς μάχαις τούτους παραστάτας
[15, 49]   ~Κατὰ τὴν Ιωνίαν ἐννέα πόλεις  εἰώθεισαν   κοινὴν ποιεῖσθαι σύνοδον τὴν τῶν
[15, 62]   τούτοις γὰρ οἱ ἄλλοι βοιωτάρχαι  παρεκεχωρήκεισαν   ἑκουσίως τῆς στρατηγίας διά τε
[15, 37]   εἶχον μᾶλλον περιβόητον, καὶ φανεροὶ  καθειστήκεισαν   ἀμφισβητήσοντες τῆς τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας.
[15, 54]   τὴν ἀπόνοιαν εὐλαβούμενοι, τὴν δευτέραν  ἀπεστάλκεισαν   δύναμιν, ἵνα τῷ πλήθει τῶν
[15, 47]   (Αθηναῖοι δὲ καὶ πάλαι μὲν  ἀπεστάλκεισαν   Τιμόθεον τὸν Κόνωνος ἐπὶ βοήθειαν
[15, 9]   δὲ Σπαρτιᾶται καὶ πάλαι μὲν  διεγνώκεισαν   ἀνακτᾶσθαι τὴν ἡγεμονίαν, τότε δὲ
[15, 61]   δ' ἐκ Λαρίσσης εἰς Μακεδονίαν  ἔπεισαν   Αλέξανδρον τὸν βασιλέα συγκαταλῦσαι τὸν
[15, 68]   Λακεδαιμονίους, καὶ πρεσβεύσαντες πρὸς Βοιωτοὺς  ἔπεισαν   αὐτοὺς κοινωνεῖν τοῦ πολέμου. Οἱ
[15, 62]   προσεῖχε, διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τοὺς Θηβαίους  ἔπεισαν   αὐτοὺς συμμαχίαν συνθέσθαι κατὰ τῶν
[15, 49]   τὸ κοινὸν τῶν Αχαιῶν διαλεχθέντες  ἔπεισαν   διδόναι τὰ ἀξιούμενα. Οἱ δὲ
[15, 82]   Τεγεᾶται μὲν πρεσβεύσαντες πρὸς Βοιωτοὺς  ἔπεισαν   ἑαυτοῖς βοηθεῖν, οἱ δὲ Βοιωτοὶ
[15, 82]   Αθηναίους καὶ Λακεδαιμονίους πρέσβεις ἐκπέμψαντες  ἔπεισαν   συμμαχεῖν. Ὧν ἀμφοτέρων ἁδρὰς δυνάμεις
[15, 59]   δ' εἰς τὴν Σπάρτην φυγόντες  ἔπεισαν   τοὺς Λακεδαιμονίους εἰς τὴν Αρκαδίαν
[15, 79]   πολιτείαν εἰς ἀριστοκρατικὴν κατάστασιν μεταστῆσαι,  συνέπεισαν   τοὺς τῶν Ορχομενίων ἱππεῖς, ὄντας
[15, 66]   ἐρήμου γενομένης, οἱ Μεσσηνίων περιλειφθέντες  ᾤκισαν   τὴν Ιθώμην μετὰ τῶν συναποστάντων
[15, 66]   καὶ πανταχόθεν συναγαγόντος τοὺς Μεσσηνίους,  ᾤκισαν   τὴν Μεσσήνην καὶ τὴν ἀρχαίαν
[15, 4]   Κίτιον πόλιν ἀμφοτέρας τὰς δυνάμεις  ἤθροισαν.   Ἐκ ταύτης δ' ὁρμώμενοι πολιορκίαν
[15, 13]   ἀποικίαν ἐκπέμψαντες εἰς τὸν Αδρίαν  ἔκτισαν   ἐν αὐτῷ νῆσον τὴν ὀνομαζομένην
[15, 72]   φοβηθέντες τὰς τῶν Λακεδαιμονίων εἰσβολάς,  ἔκτισαν   ἐπί τινος ἐπικαίρου τόπου τὴν
[15, 18]   νίκην· κληρώσαντες ἐξ ἑαυτῶν ἀποίκους  ἔκτισαν   πλησίον τῆς Λεύκης πόλιν, ἐξ
[15, 14]   αὐτοὶδὲ παρὰ θάλατταν κτίσαντες πόλιν  ἐτείχισαν.   (Μετὰ δὲ ταῦτα τῶν προοικούντων
[15, 67]   Θετταλίαν. (Οὗτος δὲ καταντήσας εἰς  Λάρισσαν,   καὶ καταλαβὼν τὴν ἀκρόπολιν φρουρουμένην
[15, 61]   μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς τὴν  Λάρισσαν·   παρεισαχθεὶς δ' ὑπὸ τῶν Λαρισσαίων
[15, 13]   δι' ἧς τοῦ πολλοῦ θράσους  ἔπαυσαν   τοὺς βαρβάρους. (Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 3]   δυνάμεως ἡγούμενος, ὀνομαζόμενος δὲ Γλῶ,  κατέπαυσαν   τὴν στάσιν. (Πλεύσαντες δὲ τῷ
[15, 40]   οὓς μὲν ἀπέκτειναν, οὓς δ'  ἐφυγάδευσαν.   (Ἐν δὲ τῇ πόλει τῶν
[15, 52]   προάγοντες ὡς ἧκον εἰς Κορώνειαν,  κατεστρατοπέδευσαν   καὶ τοὺς καθυστεροῦντας τῶν συμμάχων
[15, 66]   οἱ ἀπὸ τούτου μέχρι τινὸς  ἐβασίλευσαν   αὐτῆς· ὕστερον δὲ τῶν ἀπὸ
[15, 73]   Καρχηδόνιοι παραδόξως διακοσίας ναῦς πληρώσαντες  ἐπέπλευσαν   ταῖς ὁρμούσαις ἐν τῷ λιμένι
[15, 70]   Σικελίας Κελτοὶ καὶ Ιβηρες δισχίλιοι  κατέπλευσαν   εἰς Κόρινθον, ἐκπεμφθέντες ὑπὸ Διονυσίου
[15, 42]   τὰς ναῦς ὑπὸ τῶν πολεμίων,  κατέπλευσαν   πρὸς τὸ στόμα τὸ καλούμενον
[15, 95]   θάνατον κατέγνωσαν καὶ τὴν οὐσίαν  ἐδήμευσαν,   ἑλόμενοι δὲ στρατηγὸν Χάρητα καὶ
[15, 25]   φρονοῦντας ἐν ταῖς ἰδίαις οἰκίαις  ἐφόνευσαν,   ἔτι κοιμωμένους καταλαβόντες· ἔπειτα τοὺς
[15, 24]   Καρχηδονίων διεφθάρησαν, καὶ τὴν ἡγεμονίαν  ἐκινδύνευσαν   ἀποβαλεῖν· οἵ τε γὰρ Λίβυες
[15, 23]   πολλαὶ καὶ τῶν ἄλλων πόλεων  ἔσπευσαν   εἰς τὴν τῶν Λακεδαιμονίων ἡγεμονίαν
[15, 46]   ἔχουσαν τοῖς ἀντεχομένοις τῆς θαλάττης,  ἔσπευσαν   κύριοι γενέσθαι ταύτης τῆς πόλεως.
[15, 75]   Καλυδῶνα φρουρουμένην ὑπ' Αχαιῶν ἠλευθέρωσεν.  Ἐστράτευσαν   δὲ καὶ εἰς Θετταλίαν Βοωτοί,
[15, 82]   οὖν Λακεδαιμόνιοι μὲν πλησίον οἰκοῦντες  ἐστράτευσαν   εἰς τὴν Αρκαδίαν, Επαμεινώνδας δὲ
[15, 37]   δὲ τούτοις πραττομένοις Θηβαῖοι μὲν  ἐστράτευσαν   ἐπ' Ορχομενὸν ἐπιλέκτοις ἀνδράσι πεντακοσίοις,
[15, 67]   τοὺς ἐπιλέκτους ὀνομαζομένους, ὄντας πεντακισχιλίους,  ἐστράτευσαν   ἐπὶ Πελλήνην τῆς Λακωνικῆς, καὶ
[15, 77]   μὲν Αρκάδες μετεωρισθέντες τῷ προτερήματι  ἐστράτευσαν   ἐπὶ τὴν Ηλείαν, καὶ εἷλον
[15, 77]   Αθηναίων συμμαχίαν καὶ μετὰ ταύτης  ἐστράτευσαν   ἐπὶ τὸν Λασίωνα. Τῶν δὲ
[15, 79]   προφάσεις εὐλόγους τῆς τιμωρίας λαβόντες,  ἐστράτευσαν   ἐπὶ τὸν Ορχομενόν· κατασχόντες δὲ
[15, 78]   Ηλείων· συναγωνιστὰς δὲ λαβόντες τούτους  ἐστράτευσαν   ἐπὶ τοὺς Ηλείους ἄρτι τιθέντας
[15, 5]   πόλιν καὶ πλήθουσαν ἀνδρῶν ἀλκίμων,  ὑπώπτευσαν   αὐτῆς τὴν αὔξησιν τὴν γινομένην
[15, 49]   δόγματι συγχωρησάντων, οἱ μὲν Ιωνες  ἔθυσαν   ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τοῦ Ποσειδῶνος
[15, 63]   τὰ δὲ τείχη τῆς πόλεως  ἐκώλυσαν   ἀνοικοδομεῖν, ἐπεβάλοντο δὲ καὶ τὴν
[15, 76]   κατελάβετο. Ταύτην δὲ τὴν πόλιν  οὖσαν   Αθηναίων παραλόγως ἀπέβαλεν· τῶν γὰρ
[15, 33]   ἐπὶ Θεσπιὰς τὴν μὲν προφυλακήν,  οὖσαν   ἀνδρῶν διακοσίων, ἀνεῖλον, τῇ δὲ
[15, 53]   διεξελθὼν τὴν παραθαλαττίαν ὁδὸν χαλεπὴν  οὖσαν,   ἐνέβαλεν εἰς τὴν Βοιωτίαν ἀκινδύνως·
[15, 31]   ὁρμὴν πρὸς τὴν ἀπόστασιν ἀκατάσχετον  οὖσαν,   ἐπαύσαντο τῆς προϋπαρχούσης βαρύτητος καὶ
[15, 81]   κατ' ἰδίαν παρέλαβεν, ἣν ἀνάστατον  οὖσαν   ἔτη τριακόσια Θηβαῖοι πάλιν ἀποκατέστησαν.
[15, 20]   ὥσπερ ἀκρόπολίν τινα τῆς Βοιωτίας  οὖσαν,   εὐλαβοῦντο μήποτε καιροῦ παραφανέντος οἰκείου
[15, 43]   ἔρημον εἶναι τὴν Μέμφιν, ἐπικαιροτάτην  οὖσαν   πόλιν τῶν κατ' Αἴγυπτον, συνεβούλευεν
[15, 28]   ὁρμὴν τῶν πόλεων ὁρῶντες ἀκατάσχετον  οὖσαν   πρὸς τὴν ἀπόστασιν, ὅμως πρεσβείαις
[15, 5]   κοινὰς σπονδάς. Πλησιόχωρον δ' ὁρῶντες  οὖσαν   τὴν τῶν Μαντινέων πόλιν καὶ
[15, 63]   τὴν τῶν Λακεδαιμονίων χώραν δυσείσβολον  οὖσαν,   τὸ μὲν ἀθρόᾳ τηλικαύτῃ δυνάμει
[15, 74]   Κόρινθον. Καταλαβὼν δ' ἐκεῖ ναῦν  ἐκπλέουσαν   εἰς Σικελίαν καὶ μετεμβὰς εἰς
[15, 73]   τριήρεις δὲ τριακοσίας καὶ τὴν  ἁρμόζουσαν   τῇ δυνάμει ταύτῃ παρασκευήν, ἐνέβαλεν
[15, 5]   τὴν τῶν Μαντινέων πόλιν καὶ  πλήθουσαν   ἀνδρῶν ἀλκίμων, ὑπώπτευσαν αὐτῆς τὴν
[15, 74]   διὰ τὸ περιγενέσθαι τῶν κρειττόνων  ἐπακολουθοῦσαν   ἔσχε τὴν τοῦ βίου τελευτήν.
[15, 68]   δὲ πυθόμενοι τὴν Βοιωτῶν στρατιὰν  παριοῦσαν   εἰς τὴν Πελοπόννησον, ἐξέπεμψαν δύναμιν
[15, 70]   μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ἀσμένως  ὑπήκουσαν,   Θηβαῖοι δὲ κατὰ τὴν ἰδίαν
[15, 28]   (Πρῶτοι δὲ πρὸς τὴν ἀπόστασιν  ὑπήκουσαν   Χῖοι καὶ Βυζάντιοι, καὶ μετὰ
[15, 42]   τὸ καλούμενον Μενδήσιον, ἔχον ἠιόνα  παρήκουσαν   ἐφ' ἱκανὸν τόπον. Εἰς ταύτην
[15, 30]   ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Εὔβοιαν τὴν  παραφυλάξουσαν   μὲν τοὺς συμμάχους, καταπολεμήσουσαν δὲ
[15, 78]   πεφροντισμένον ἐδείκνυε τὴν ἐπιβολὴν ταύτην  συμφέρουσάν   τε καὶ δυνατήν, τά τε
[15, 30]   τὴν παραφυλάξουσαν μὲν τοὺς συμμάχους,  καταπολεμήσουσαν   δὲ τοὺς ἐναντίους. (Κατὰ δὲ
[15, 26]   δύναμιν ὡς πλείστην ἀποστεῖλαι τὴν  ἐλευθερώσουσαν   τὰς Θήβας, ἅμα μὲν τῆς
[15, 82]   πρᾶξαι, τὴν δὲ τύχην ἔσχεν  ἀντιπράττουσαν.   αὐτὸς μὲν γὰρ νυκτὸς ὥρμησεν
[15, 84]   προνοησάμενος, ἀλλὰ τὴν τύχην λαβὼν  ἀντιπράττουσαν   παραδόξως ἀπέβαλε τὴν νίκην. Ἄρτι
[15, 1]   τῆς γραφῆς διαφυλάττειν καὶ τὴν  ἁρμόττουσαν   ἐπιτίμησιν τοῖς Λακεδαιμονίοις ποιήσασθαι. (Τίς
[15, 42]   καὶ ξυλίνην γέφυραν τοῦ εἴσπλου  κυριεύουσαν.   Μάλιστα δὲ τὸ Πηλουσιακὸν στόμα
[15, 90]   μητρόπολιν συνέβαινεν εἶναι τὴν Αλικαρνασσόν,  ἔχουσαν   ἀκρόπολιν ἀξιόλογον καὶ τὰ τῆς
[15, 18]   τινος κρημνοῦ τὴν ὀνομαζομένην Λεύκην,  ἔχουσαν   ἱερὸν ἅγιον Απόλλωνος. (Μετ' ὀλίγον
[15, 66]   ὑπὸ Λακεδαιμονίων, τόπον δ' εὔθετον  ἔχουσαν   κατὰ τῆς Σπάρτης. συγκατατιθεμένων δὲ
[15, 20]   τοιαύτας αἰτίας. Ὁρῶντες τὴν Βοιωτίαν  ἔχουσαν   πόλεών τε πλῆθος καὶ τοὺς
[15, 46]   τὴν Κόρκυραν εἰδότες μεγάλην ῥοπὴν  ἔχουσαν   τοῖς ἀντεχομένοις τῆς θαλάττης, ἔσπευσαν
[15, 88]   τε καὶ δόξῃ, πολὺ ἂν  προέχουσαν   εὕροι τὴν περὶ τὸν Επαμεινώνδαν
[15, 58]   παυσάμενος τῆς λύττης εἰς τὴν  προϋπάρχουσαν   ἔννοιαν ἀποκατέστη. ~Περὶ δὲ τοὺς
[15, 56]   ἐγένοντο, τῆς δὲ νίκης οὐκ  ἴσχυσαν   ἐφικέσθαι. (Καὶ τῶν γὰρ ἐπιλέκτων
[15, 23]   κατὰ τούτους τοὺς καιροὺς πλεῖστον  ἴσχυσαν   Λακεδαιμόνιοι, καὶ τῆς Ελλάδος ἔσχον
[15, 56]   μὲν πρῶτον τῇ βίᾳ βραχὺ  προέωσαν   ἐκ τῆς τάξεως τοὺς πολεμίους,
[15, 15]   τὸν βασιλέα, πολλὰς μυριάδας στρατιωτῶν  ἐπεραίωσαν   εἰς τὴν Σικελίαν καὶ τὴν
[15, 71]   τότε βοιωταρχήσαντας καταδικάσαντες, πολλοῖς χρήμασιν  ἐζημίωσαν.   ~Ἐπιζητουμένης δὲ τῆς αἰτίας, πῶς
[15, 20]   τοῖς Ελλησι, τὸν μὲν Φοιβίδαν  ἐζημίωσαν   χρήμασι, τὴν δὲ φρουρὰν οὐκ
[15, 16]   τοῖς ἄρχουσι διαλεχθῶσι περὶ τούτων,  ἠξίωσαν   τὸν Διονύσιον ὀλίγας ἡμέρας ἀνοχὰς
[15, 79]   οὖν συστησάμενοι τὴν πρᾶξιν μετανοήσαντες  ἐδήλωσαν   τοῖς βοιωτάρχαις τὴν ἐπίθεσιν, προδόντες
[15, 43]   ἀντιπραττούσης αὐτοῖς αἰεὶ τῆς περιστάσεως,  ἔγνωσαν   ἐκ τῆς Αἰγύπτου τὴν ἀπαλλαγὴν
[15, 62]   οἱ μὲν ἡγεμόνες αὐτῶν συνεδρεύσαντες  ἔγνωσαν   ἐπ' αὐτὴν βαδίζειν τὴν Σπάρτην
[15, 58]   δόξαις ὑπερεχόντων, οἱ διαβαλλόμενοι συστάντες  ἔγνωσαν   καταλῦσαι τὸν δῆμον. (Βασανισθέντων δέ
[15, 50]   δὲ τούτοις οἱ Λακεδαιμόνιοι παροξυνθέντες  ἔγνωσαν   μεγάλῃ δυνάμει στρατεύειν ἐπ' αὐτούς,
[15, 71]   τἄλλα πάντα ἐπέλειπε τοῖς Βοιωτοῖς,  ἔγνωσαν   οἱ βοιωτάρχαι τὴν εἰς οἶκον
[15, 42]   ἀπεδοκίμασαν, δι' ἑτέρου δὲ στόματος  ἔγνωσαν   ποιεῖσθαι τὸν εἴσπλουν. Διὸ πλεύσαντες
[15, 5]   δὲ τούτοις πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι μὲν  ἔγνωσαν   στρατεύειν ἐπὶ τὴν Μαντίνειαν, οὐδὲν
[15, 68]   καὶ Αργεῖοι καὶ Ηλεῖοι συμφρονήσαντες  ἔγνωσαν   στρατεύειν ἐπὶ τοὺς Λακεδαιμονίους, καὶ
[15, 19]   μὲν κατὰ τὴν Ασίαν πράξεις  ἀπέγνωσαν,   τὰ δὲ κατὰ τὴν Ελλάδα
[15, 95]   μὲν Λεωσθένους ὡς προδότου θάνατον  κατέγνωσαν   καὶ τὴν οὐσίαν ἐδήμευσαν, ἑλόμενοι
[15, 57]   τῆς τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας ὀρεγομένους,  μετέγνωσαν.   διόπερ τοὺς μὲν Ορχομενίους εἰς
[15, 59]   ταχθῆναι καὶ κοινὴν ἔχειν σύνοδον  συνεστῶσαν   ἐξ ἀνδρῶν μυρίων, καὶ τούτους
[15, 52]   ἀποσπασθεῖσαν περιαμπίσχεσθαι περί τινα στήλην  ἐφεστῶσαν   τάφῳ· ἦσαν δὲ ἐν τῷ
[15, 13]   τὴν Ηπειρον καὶ κατῆγον τὸν  Αλκέταν   ἐπὶ τὴν τῶν Μολοττῶν βασιλείαν.
[15, 36]   ὁμοίως ἔπεισεν ἀποκλῖναι πρὸς Αθηναίους.  Αλκέταν   τε τὸν Μολοττῶν βασιλέα φίλον
[15, 79]   (Οὗτοι δὲ εἰωθότες μετὰ Θηβαίων  ἀπαντᾶν   ἡμέρᾳ τεταγμένῃ πρὸς τὴν ἐξοπλισίαν,
[15, 64]   τοῦτον γὰρ τὸν τόπον πᾶσι  καταντᾶν   παρήγγελτο. Ἀθροισθείσης δὲ ἁπάσης τῆς
[15, 2]   δ' ἀπέδειξε τῆς πεζῆς δυνάμεως  Ορόνταν   κηδεστήν, τῆς δὲ ναυτικῆς Τιρίβαζον,
[15, 20]   τῶν δ' Ολυνθίων διαπολεμούντων πρὸς  Αμύνταν   τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα, Λακεδαιμόνιοι
[15, 60]   ἐθνῶν τινα προσηγάγετο καὶ πρὸς  Αμύνταν   τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα συμμαχίαν
[15, 50]   ἐπιτυγχάνειν· τοὺς δὲ μὴ θαυμάζειν  ὅταν   γένηταί τι τοιοῦτον, ἀλλ' ἐὰν
[15, 87]   συγκληθέντων ἰατρῶν ἀποφηναμένων, ὅτι πάντως,  ὅταν   ἐκ τοῦ θώρακος ἐξαιρεθῇ τὸ
[15, 53]   διότι προστέταχεν θεὸς αὐτοῖς,  ὅταν   ἐν Λεύκτροις νικήσωσιν, ἀγῶνα τιθέναι
[15, 54]   ὅτι τότε τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλοῦσιν,  ὅταν   ἐν Λεύκτροις ὑπὸ Θηβαίων ἡττηθῶσιν.
[15, 1]   ἐπιλέγειν ἔπαινον, τοὺς δὲ φαύλους,  ὅταν   ἐξαμαρτάνωσιν, ἀξιοῦν δικαίας ἐπιτιμήσεως, διὰ
[15, 49]   παλαιὸν λόγιον ὅτι τότε κινδυνεύσουσιν  ὅταν   Ιωνες ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τοῦ
[15, 74]   παρὰ θεῶν λόγιον, τότε τελευτήσειν  ὅταν   τῶν κρειττόνων περιγένηται, τὸν χρησμὸν
[15, 60]   Αθηναίους δὲ μόνον τῆς κατὰ  θάλατταν   ἀρχῆς ἀντέχεσθαι, Θηβαίους δὲ τῶν
[15, 38]   γῆν, οἱ δὲ τῆς κατὰ  θάλατταν   ἀρχῆς ἄξιοι κρινόμενοι. διόπερ τὴν
[15, 78]   τοὺς Θηβαίους ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ  θάλατταν   ἀρχῆς. ~Εὐθὺς οὖν δῆμος
[15, 78]   προτρεπόμενος αὐτοὺς ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ  θάλατταν   ἡγεμονίας. Διελθὼν δὲ λόγον ἐκ
[15, 23]   κατὰ γῆν ἅμα καὶ κατὰ  θάλατταν.   (Θηβαῖοι μὲν γὰρ ὑπῆρχον ἔμφρουροι,
[15, 4]   κατὰ γῆν ἅμα καὶ κατὰ  θάλατταν.   (Καὶ Τιρίβαζος μὲν μετὰ τὴν
[15, 14]   εἴασαν κατοικεῖν ἀσινεῖς, αὐτοὶδὲ παρὰ  θάλατταν   κτίσαντες πόλιν ἐτείχισαν. (Μετὰ δὲ
[15, 45]   αὐτοῦ, κατελάβοντο χωρίον ὀχυρὸν παρὰ  θάλατταν,   προσηγόρευον Αρκαδίαν. Ἐκ τούτου
[15, 4]   πρὸ μὲν τῆς ναυμαχίας παρὰ  θάλατταν   πεζῇ συμβαλὼν μέρει τῆς πεζῆς
[15, 85]   τῶν κεράτων ποιησάμενοι διωρθώσαντο τὴν  ἧτταν·   ἅμα μὲν γὰρ κατὰ τὴν
[15, 16]   ἐσφάλησαν, οἱ δὲ διὰ τὴν  ἧτταν   πεπτωκότες ταῖς ἐλπίσιν, ἀπροσδόκητον καὶ
[15, 72]   Μετὰ γὰρ τὴν ἐν Λεύκτροις  ἧτταν   τοῦτο πρῶτον αὐτοῖς παράδοξον εὐτύχημα
[15, 34]   ἐβοήθησε τοῖς πιεζομένοις καὶ τὴν  ἧτταν   τῶν ἰδίων διωρθώσατο, αὐτὸς δ'
[15, 16]   δαιμόνιον ἐναλλὰξ τῇ νίκῃ τὴν  ἧτταν   τῶν Καρχηδονίων διωρθώσατο· οἱ μὲν
[15, 87]   Βοιωτοὶ νενικήκασιν, ὥρα, φησίν, ἐστὶ  τελευτᾶν,   καὶ προσέταξεν ἐκσπάσαι τὸ δόρυ.
[15, 65]   τοῦ Ταϋγέτου καταβαινόντων ἐπὶ τὸν  Εὐρώταν,   καὶ διαβαινόντων τὸν ποταμὸν σφοδρὸν
[15, 16]   Μάγωνα μὲν τὸν βασιλέα μεγαλοπρεπῶς  ἔθαψαν,   ἀντὶ δ' ἐκείνου στρατηγὸν κατέστησαν
[15, 87]   νεκρῶν ἀναιρέσεως ἀμφότεροι τοὺς ἰδίους  ἔθαψαν.   (Επαμεινώνδας δ' ἔτι ζῶν εἰς
[15, 35]   τετελευτηκότας κατὰ τὴν ναυμαχίαν οὐκ  ἔθαψαν,   εὐλαβήθη μήποτε τῆς περιστάσεως ὁμοίας
[15, 42]   κρατήσαντες τοῦ φρουρίου, τοῦτο μὲν  κατέσκαψαν,   τοὺς δ' ἐνοικοῦντας ἐξηνδραποδίσαντο. ~Μετὰ
[15, 78]   τὴν ὀλυμπιάδα ταύτην ὕστερον οὐκ  ἀνέγραψαν   Ηλεῖοι διὰ τὸ δοκεῖν βίᾳ
[15, 60]   τούτῳ τὰ κατὰ τὸν πόλεμον  ἐπέτρεψαν.   δὲ Ιάσων παραλαβὼν τὴν
[15, 52]   τούτῳ τὰ κατὰ τὸν πόλεμον  ἐπέτρεψαν,   συμπαρόντων αὐτῷ βοιωταρχῶν ἕξ. (Ὁ
[15, 87]   μὲν Βοιωτοὶ βραχὺν ἐπιδιώξαντες χρόνον  ἀνέστρεψαν,   ἀναγκαιότατον ἡγούμενοι τὸ κυριεῦσαι τῶν
[15, 12]   τοῦ ποταμοῦ διαλαβόντες μεγάλοις χώμασιν  ἀπέστρεψαν   τὸν ποταμὸν εἰς τὴν πόλιν
[15, 54]   ὑβριστὰς καταρασάμεναι τὸν βίον αὐτοχειρίᾳ  κατέστρεψαν.   (Πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων τοιούτων
[15, 55]   συνῆπτον τοῖς πολεμίοις. (Ὡς δὲ  συνῆψαν   ἀλλήλοις εἰς χεῖρας, τὸ μὲν
[15, 64]   ὅρους τῆς Τεγεάτιδος χώρας ἐμβαλόντες  συνῆψαν   μάχην τοῖς φρουροῦσι τὰς παρόδους,
[15, 86]   τὴν τάξιν ἀνθεστηκότες πρῶτον μάχην  συνῆψαν,   οὐδεμίαν φειδὼ ποιούμενοι τοῦ ζῆν.
[15, 54]   οὐδὲν ἡγησάμενοι μετὰ πολλῆς προθυμίας  ἀνέκαμψαν   εἰς Λεῦκτρα. Ἑτοίμων δ' ὄντων
[15, 49]   οὖν Ιωνες κατὰ τὸν χρησμὸν  ἔπεμψαν   εἰς Αχαΐαν τοὺς ληψομένους τὰ
[15, 46]   ταύτης τῆς πόλεως. (Εὐθὺς οὖν  ἔπεμψαν   εἰς τὴν Κόρκυραν τριήρεις εἴκοσι
[15, 47]   ἑλόμενοι Κτησικλέα μετὰ στρατιωτῶν πεντακοσίων  ἐξέπεμψαν   βοηθήσοντα τοῖς Κορκυραίοις. (Οὗτος δὲ
[15, 68]   στρατιὰν παριοῦσαν εἰς τὴν Πελοπόννησον,  ἐξέπεμψαν   δύναμιν καὶ στρατηγὸν ἐπ' αὐτῆς
[15, 62]   Πελοπόννησον Λακεδαιμόνιοι μὲν Πολύτροπον στρατηγὸν  ἐξέπεμψαν   εἰς τὴν Αρκαδίαν, ἔχοντα πολιτικοὺς
[15, 30]   αὐτοῖς κατὰ νοῦν προχωρούντων, δύναμιν  ἐξέπεμψαν   εἰς τὴν Εὔβοιαν τὴν παραφυλάξουσαν
[15, 28]   τοὺς ἀξιολογωτάτους τῶν παρ' αὐτοῖς  ἐξέπεμψαν   ἐπὶ τὰς ὑπὸ (τοὺς) Λακεδαιμονίους
[15, 63]   παραχρῆμα στρατηγὸν καταστήσαντες τὸν Ιφικράτην  ἐξέπεμψαν   καὶ τοὺς νέους αὐθημερόν, ὄντας
[15, 46]   φυγάσιν, εἰς μὲν τὴν Ζάκυνθον  ἐξέπεμψαν   Κτησικλέα στρατηγόν, ἡγούμενον τῶν φυγάδων,
[15, 51]   οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸν Κλεόμβροτον εὐθὺς  ἐξέπεμψαν   μετὰ τῆς δυνάμεως ἐπὶ τὰς
[15, 95]   Χάρητα καὶ ναυτικὴν δύναμιν δόντες  ἐξέπεμψαν.   Οὗτος δὲ τοὺς μὲν πολεμίους
[15, 46]   εἰς δὲ τὰς Αθήνας πρέσβεις  ἐξέπεμψαν   περὶ βοηθείας. Οἱ δ' Αθηναῖοι
[15, 25]   ἥξειν ἐκ τῆς Ελλάδος Λακεδαιμονίοις,  ἐξέπεμψαν   πρεσβευτὰς εἰς τὰς Αθήνας, ὑπομιμνήσκοντες
[15, 68]   καταστήσαντες ἡγεμόνα μετ' ἄλλων βοιωταρχῶν,  ἐξέπεμψαν   στρατιώτας πεζοὺς μὲν ἑπτακισχιλίους, ἱππεῖς
[15, 43]   λαβόντες, εἰς μὲν τὴν Μέμφιν  ἐξέπεμψαν   τὴν ἱκανὴν φυλακήν, ἐπὶ δὲ
[15, 45]   πληρώσαντες τριήρεις εἴκοσι καὶ πέντε  ἐξέπεμψαν   τοῖς Ζακυνθίοις συμμαχίαν, δόντες τὴν
[15, 13]   Λακεδαιμόνιοι πυθόμενοι τὰ συμβεβηκότα συμμαχίαν  ἐξέπεμψαν   τοῖς Μολοττοῖς, δι' ἧς τοῦ
[15, 25]   πεντακοσίων, εἰς μὲν τὴν Σπάρτην  ἐξέπεμψαν   τοὺς δηλώσοντας τὴν τῶν Θηβαίων
[15, 47]   νικήσαντες τοὺς πλείστους τῶν ἀντιταξαμένων  κατέκοψαν.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησιν Αστείου
[15, 13]   καθ' ἣν νικήσαντες οἱ Ιλλυριοὶ  κατέκοψαν   τῶν Μολοττῶν πλείους τῶν μυρίων
[15, 1]   ἀρχὴν διὰ τὰς ἰδίας ἀβουλίας.  (Έν   γὰρ ταῖς συμφοραῖς αὐτῶν τὸ
[15, 81]   πρὸς τὴν τῶν Θηβαίων αὔξησιν.  Ὲν   γὰρ τῇ τῶν φυγάδων κατηλύσει,
[15, 81]   ὕστερον γενομένων ἀγαθῶν αἰτίαν γενέσθαι.  (Ὲν   δὲ τῇ περὶ Τεγύραν μάχῃ
[15, 66]   τοῦ βασιλέως τῶν Λακεδαιμονίων ἀποθανόντος  ἐν   ἀγῶνι κατεπολεμήθησαν ὑπὸ Λακεδαιμονίων οἱ
[15, 74]   ποιητὴς ὢν κακὸς καὶ διακριθεὶς  ἐν   Αθήναις ἐνίκησε τοὺς κρείττονας ποιητάς.
[15, 92]   Νεκτανεβώ, καὶ πείσας ἀντέχεσθαι τῆς  ἐν   Αἰγύπτῳ βασιλείας, μέγαν πόλεμον ἐξέκαυσεν·
[15, 15]   καὶ συμπλοκαὶ μικραὶ καὶ συνεχεῖς,  ἐν   αἷς οὐδὲν ἀξιόλογον ἔργον συνετελέσθη,
[15, 67]   τοὺς Λακεδαιμονίους, μετὰ δὲ ταῦτα  ἐν   ἀμφοτέραις (ταῖς πόλεσιν) ἐποιήσαντο κοινὰς
[15, 91]   τῶν δὲ ὡς παλιμπροδότην τιμωρουμένων,  ἐν   ἀπορίᾳ καθειστήκει· τῆς δ' ἀπορίας
[15, 20]   τοῖς ἡγεμόσιν οἱ Σπαρτιᾶται παρήγγελλον  ἐν   ἀπορρήτοις, ἵν' ἐάν ποτε καιρὸν
[15, 35]   τοῦ διωγμοῦ· ἀναμνησθεὶς γὰρ τῆς  ἐν   Αργινούσαις ναυμαχίας, ἐν τοὺς
[15, 95]   μὲν τὴν βύβλον κατὰ τὴν  ἐν   ἀρχῇ πρόθεσιν αὐτοῦ περιγράφομεν, τὴν
[15, 5]   τῶν ἰδίων φίλων στάσεις ἐγκατεσκεύαζον  ἐν   αὐταῖς, ὧν ἔνιαι πιθανὰς ἀφορμὰς
[15, 49]   ὑδάτων ναματιαίων μεγάλας. Εἶναι γὰρ  ἐν   αὐτῇ δύο ποταμοὺς φανεροὺς ῥέοντας
[15, 95]   εἰς Κόρκυραν συμμαχίδα πόλιν, στάσεις  ἐν   αὐτῇ μεγάλας ἐκίνησεν, ἐξ ὧν
[15, 36]   εἰς τὴν Κεφαληνίαν, τάς τ'  ἐν   αὐτῇ πόλεις προσηγάγετο καὶ τὰς
[15, 30]   τινος ἐρυμνοῦ λόφου, τειχίσας, ἀπέλιπεν  ἐν   αὐτῇ φρουράν, αὐτὸς δὲ ταῖς
[15, 13]   ἐκπέμψαντες εἰς τὸν Αδρίαν ἔκτισαν  ἐν   αὐτῷ νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Φάρον,
[15, 73]   ἐπολιόρκησε Λιλύβαιον· πολλῶν δ' ὄντων  ἐν   αὐτῷ στρατιωτῶν τὴν πολιορκίαν ἔλυσεν.
[15, 82]   ἐκυρίευον τοῦ ἱεροῦ καὶ τῶν  ἐν   αὐτῷ χρημάτων. τῶν δὲ Μαντινέων
[15, 50]   περὶ τῶν τοιούτων τούς τε  ἐν   Βαβυλῶνι Χαλδαίους καὶ τοὺς ἄλλους
[15, 89]   ὧδε κατέστροφε, διελθὼν ἔτη πέντε  ἐν   βύβλοις δυσίν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 89]   τῶν Ελλήνων καὶ βαρβάρων πράξεις  ἐν   βύβλοις δώδεκα. Φίλιστος δὲ τὰ
[15, 40]   Λακεδαιμονίων ἡγεμονίας προεστηκότας τῶν πατρίδων.  (Ἐν   γὰρ τοῖς τότε χρόνοις ἐπιτακτικῶς
[15, 85]   ταῖς κατὰ τὴν ἱππικὴν ἐμπειρίαις·  ἐν   γὰρ τούτοις ἅπασιν οὐκ ἦν
[15, 81]   Σπαρτιάταις ἀρχηγὸς ἐγένετο τῆς νίκης.  ἐν   δὲ ταῖς ἐπὶ Λακεδαίμονα στρατείαις
[15, 40]   μὲν ἀπέκτειναν, οὓς δ' ἐφυγάδευσαν.  (Ἐν   δὲ τῇ πόλει τῶν Μεγαρέων
[15, 36]   βαρβάρους ἐξήλασεν ἐκ τῆς χώρας,  ἐν   δὲ τῇ πόλει φρουρὰν ἀξιόλογον
[15, 41]   μὲν τοῖς λόγοις ἐστὶν ὀξύς,  ἐν   δὲ τοῖς ἔργοις βραδύς.
[15, 41]   μὲν τῷ λέγειν ὄντα δεινόν,  ἐν   δὲ τοῖς πραττομένοις νωχελῆ, παρρησίᾳ
[15, 88]   Σπαρτιάτης, βραχὺ τοῖς χρόνοις προτερῶν·  ἐν   δὲ τοῖς πρὸ τοῦ χρόνοις,
[15, 13]   Ηπειρον τόποις καὶ συλῆσαι τὸ  ἐν   Δελφοῖς τέμενος, γέμον πολλῶν χρημάτων.
[15, 60]   τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν· τῶν γὰρ  ἐν   δυναστείαις ὄντων τρεῖς ἐτελεύτησαν περὶ
[15, 82]   Ηλείους πόλεμον, ἵνα μὴ δῶσιν  ἐν   εἰρήνῃ λόγον τῶν ἀναλωθέντων. (Τῶν
[15, 54]   δὲ συστρατεύων Θηβαίοις. Οὗτος γὰρ  ἐν   ἐκκλησίᾳ προαχθεὶς ἀπεφήνατο παλαιὸν εἶναι
[15, 14]   μὲν ἀναθημάτων πολλῶν, καθιδρυμένον δ'  ἐν   ἐπινείῳ πόλεως Αγύλλης Τυρρηνίδος· τὸ
[15, 49]   Ποσειδῶνι περὶ τὴν ὀνομαζομένην Μυκάλην  ἐν   ἐρήμῳ τόπῳ. Ὕστερον δὲ πολέμων
[15, 45]   τῆς κοινῆς συντεθείσης εἰρήνης. Διόπερ  ἐν   Ζακύνθῳ τοῖς ἐπὶ τῆς Λακεδαιμονίων
[15, 48]   ἡμέρας συνέβη γενέσθαι τὸν σεισμόν,  ἐν   δυνατὸν ἦν τοὺς κινδυνεύοντας
[15, 72]   πρὸς Αρκάδας ἐγένετο μεγάλη μάχη,  ἐν   ἐνίκησαν Λακεδαιμόνιοι ἐπιφανῶς. Μετὰ
[15, 35]   γὰρ τῆς ἐν Αργινούσαις ναυμαχίας,  ἐν   τοὺς νικήσαντας στρατηγοὺς
[15, 52]   Επαμεινώνδας πανδημεὶ τοὺς Θηβαίους τοὺς  ἐν   ἡλικίᾳ στρατιᾶς ὄντας καταλέξας εἰς
[15, 67]   Θηβαῖοι πάντα τὰ προειρημένα συντελέσαντες  ἐν   ἡμέραις ὀγδοήκοντα καὶ πέντε, καὶ
[15, 3]   καὶ τὰς μὲν αὐτῶν διέφθειρεν  ἐν   θαλάττῃ, τὰς δὲ διεκώλυσεν, ἐνίας
[15, 79]   τῶν φυγάδων τινὲς βουλόμενοι τὴν  ἐν   Θήβαις πολιτείαν εἰς ἀριστοκρατικὴν κατάστασιν
[15, 66]   περὶ αὐτὴν ἀπ' ἀρχῆς ὡς  ἐν   κεφαλαίοις παραδραμεῖν. Τὸ μὲν οὖν
[15, 94]   βύβλῳ, καὶ διελθὼν τὰς πράξεις  ἐν   κεφαλαίοις συνεχῆ τὴν ἱστορίαν ἐποίησεν.
[15, 53]   Βοιωτοὶ ταύτην ποιοῦσι τὴν πανήγυριν  ἐν   Λεβαδείᾳ. ~Συνήργησε δὲ πρὸς ταύτην
[15, 72]   Λακεδαιμόνιοι ἐπιφανῶς. Μετὰ γὰρ τὴν  ἐν   Λεύκτροις ἧτταν τοῦτο πρῶτον αὐτοῖς
[15, 33]   περιέπεσον. (Τὸ μὲν γὰρ πρῶτον  ἐν   Λεύκτροις ἡττηθέντες πολλοὺς ἀπώλεσαν τῶν
[15, 81]   κατὰ Λακεδαιμονίων. Κατὰ δὲ τὴν  ἐν   Λεύκτροις μάχην ἡγήσατο τοῦ ἱεροῦ
[15, 56]   Καὶ τὰ μὲν περὶ τὴν  ἐν   Λεύκτροις μάχην συμβάντα τοιοῦτον ἔσχε
[15, 87]   καταλείπω δύο θυγατέρας, τήν τε  ἐν   Λεύκτροις νίκην καὶ τὴν ἐν
[15, 53]   προστέταχεν θεὸς αὐτοῖς, ὅταν  ἐν   Λεύκτροις νικήσωσιν, ἀγῶνα τιθέναι Διὶ
[15, 54]   τότε τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλοῦσιν, ὅταν  ἐν   Λεύκτροις ὑπὸ Θηβαίων ἡττηθῶσιν. (Προσῆλθον
[15, 87]   ἐν Λεύκτροις νίκην καὶ τὴν  ἐν   Μαντινείᾳ. Καὶ τοῦ δόρατος ἐξαιρεθέντος
[15, 94]   γενομένης εἰρήνης κοινῆς μετὰ τὴν  ἐν   Μαντινείᾳ μάχην, ἐνιαυτὸν μόνον ἐμμείναντες
[15, 89]   ἀνθρώπων, κατέστροφε δ' εἰς τὴν  ἐν   Μαντινείᾳ μάχην καὶ τὴν Επαμεινώνδου
[15, 93]   Κυρήνης ἐτελεύτησε, καὶ τοῦ σώματος  ἐν   μέλιτι κομισθέντος εἰς τὴν Σπάρτην
[15, 94]   ὅρκοις πάλιν κατέστησαν τὸν πόλεμον.  Ἐν   μὲν γὰρ τοῖς ὅρκοις ἦν
[15, 41]   αὐτὸν ἐχρήσατο, φήσας θαυμάζειν πῶς  ἐν   μὲν τοῖς λόγοις ἐστὶν ὀξύς,
[15, 41]   μὲν Ιφικράτης ὁρῶν αὐτὸν  ἐν   μὲν τῷ λέγειν ὄντα δεινόν,
[15, 91]   προσιόντας ἱππεῖς. δὲ Μιθροβαρζάνης  ἐν   μέσοις ἀποληφθείς, καὶ τῶν μὲν
[15, 94]   ἑπτὰ ἀπὸ τῆς Φιλίστου συντάξεως  ἐν   μιᾷ βύβλῳ, καὶ διελθὼν τὰς
[15, 66]   τὸ τελευταῖον ἀνάστατοι γενόμενοι κατῴκησαν  ἐν   Ναυπάκτῳ, δόντων αὐτοῖς Αθηναίων οἰκητήριον
[15, 53]   τρεῖς δὲ μένειν καὶ διαγωνίζεσθαι,  ἐν   οἷς ἦν καὶ Επαμεινώνδας
[15, 7]   οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ ἐφυγάδευσεν·  ἐν   οἷς ἦν Φίλιστος καὶ Λεπτίνης
[15, 33]   ἡττηθέντες πολλοὺς ἀπώλεσαν τῶν πολιτῶν,  ἐν   οἷς καὶ βασιλεὺς αὐτῶν
[15, 1]   παρόντες ἐπ' ἐκείνους τοὺς χρόνους,  ἐν   οἷς Λακεδαιμόνιοι περὶ Λεῦκτρα παραδόξως
[15, 64]   τῶν ἄλλων εἰς διακοσίους ἀπέκτειναν,  ἐν   οἷς ὑπῆρχον καὶ οἱ τῶν
[15, 34]   Λακεδαιμονίων ναύαρχος, πυθόμενος σίτου πλῆθος  ἐν   ὁλκάσι παρακομίζεσθαι τοῖς Αθηναίοις, ἐφήδρευε
[15, 71]   χιλίους, ὧν ἦν στρατηγὸς Αὐτοκλῆς.  (Ἐν   ὅσῳ δ' οὗτος περιέπλει τὴν
[15, 52]   οὖν Επαμεινώνδας πεφιλοσοφηκὼς καὶ τοῖς  ἐν   παιδείᾳ λογισμοῖς ἐμφρόνως χρησάμενος παραυτίκα
[15, 76]   Θηβαῖοι βοηθήσαντες αὐτῷ καὶ παραλαβόντες  ἐν   παρακαταθήκῃ τὴν πόλιν οὐκ ἀπέδωκαν.
[15, 53]   ἐνέβαλεν εἰς τὴν Βοιωτίαν ἀκινδύνως·  ἐν   παρόδῳ δέ τινα τῶν πολισματίων
[15, 66]   Μεσσήνης πολλοὺς χρόνους. (Ἀτυχήσαντες δ'  ἐν   πᾶσι τοῖς πολέμοις, τὸ τελευταῖον
[15, 49]   καὶ τὸ σύνολον πάσας τὰς  ἐν   Πελοποννήσῳ πόλεις μάλιστα τῶν ἀθανάτων
[15, 6]   ἐπὶ τοῖς ποιήμασιν τοῖς  ἐν   πολέμῳ κατωρθωμένοις. (Τῶν δὲ συνόντων
[15, 77]   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Χίωνος  ἐν   Ρώμῃ ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι
[15, 76]   διεληλυθότος Αθήνησι μὲν ἦρχε Κηφισόδωρος,  ἐν   Ρώμῃ δ' ἀντὶ τῶν ὑπάτων
[15, 23]   Αθήνησι μὲν ἦν ἄρχων Πυθέας,  ἐν   Ρώμῃ δ' ἀντὶ τῶν ὑπάτων
[15, 14]   διεληλυθότος Αθήνησι μὲν ἦρχε Διοτρέφης,  ἐν   Ρώμῃ δ' ὕπατοι κατεστάθησαν Λεύκιος
[15, 82]   διεληλυθότος Αθήνησι μὲν ἦρχε Χαρικλείδης,  ἐν   Ρώμῃ δ' ὕπατοι κατεστάθησαν Λεύκιος
[15, 57]   διεληλυθότος Αθήνησι μὲν ἦρχε Δυσνίκητος,  ἐν   Ρώμῃ δὲ ἀντὶ τῶν ὑπάτων
[15, 95]   Αθήνησι Νικοφήμου τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν  ἐν   Ρώμῃ διέλαβε Γάιος Σολπίκιος καὶ
[15, 90]   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Μόλωνος  ἐν   Ρώμῃ κατεστάθησαν ὕπατοι Λεύκιος Γενούκιος
[15, 78]   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Τιμοκράτους  ἐν   Ρώμῃ μὲν ἀντὶ τῶν ὑπάτων
[15, 71]   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Ναυσιγένους  ἐν   Ρώμῃ χιλίαρχοι κατεστάθησαν ἀντὶ τῶν
[15, 66]   εἰς Κεφαλληνίαν ἐξέπεσον, τινὲς δ'  ἐν   Σικελίᾳ Μεσσήνην τὴν ἀπ' ἐκείνων
[15, 28]   κοινῆς γνώμης τὸ μὲν συνέδριον  ἐν   ταῖς Αθήναις συνεδρεύειν, πόλιν δὲ
[15, 63]   Λεῦκτρα συμφορᾷ, οὐκ ὀλίγους δ'  ἐν   ταῖς ἄλλαις ἥτταις ἀπολωλεκότες, καὶ
[15, 58]   τοῦ ζῆν μετέστησαν, ἑνὸς δ'  ἐν   ταῖς βασάνοις ὁμολογήσαντος καὶ πίστιν
[15, 33]   Λακεδαιμόνιος, ἔχων ἀξιόλογον φρουρὰν  ἐν   ταῖς Θεσπιαῖς, ἐκχυθεὶς ἐκ τῆς
[15, 20]   τούτων Λακεδαιμόνιοι κατελάβοντο τὴν Καδμείαν  ἐν   ταῖς Θήβαις διά τινας τοιαύτας
[15, 53]   παραδόξως ἀφανῆ γέγονε καὶ λόγος  ἐν   ταῖς Θήβαις διαδέδοται ὡς τῶν
[15, 25]   μὲν τοὺς τὰ Λακεδαιμονίων φρονοῦντας  ἐν   ταῖς ἰδίαις οἰκίαις ἐφόνευσαν, ἔτι
[15, 81]   δὲ τὸν Περσῶν βασιλέα πρεσβεύσας  ἐν   ταῖς κοιναῖς ὁμολογίαις τὴν Μεσσήνην
[15, 19]   τὰς κατὰ τὴν Ελλάδα πόλεις,  ἐν   ταῖς κοιναῖς συνθήκαις ὀμόσασαν τηρήσειν
[15, 85]   μάχην, μεγάλην ῥοπὴν ποιεῖν εἰώθεισαν  ἐν   ταῖς μάχαις διὰ τὴν ἐν
[15, 21]   Ολύνθιοι δύναμιν ἀξιόλογον ἠθροικότες ἐπλεονέκτουν  ἐν   ταῖς μάχαις, στρατιώτας πλείους ἔχοντες
[15, 12]   τοῦθ' οἱ Λακεδαιμόνιοι πρότερον εἰώθεισαν  ἐν   ταῖς μάχαις τούτους παραστάτας ἔχειν
[15, 77]   Ηλεῖοι, καὶ κατὰ τὰς ἑκατέρων  ἐν   ταῖς μεταβολαῖς ὑπεροχὰς ἐναλλὰξ ἐκυρίευον
[15, 32]   ἐπιλέκτων ἀνθρώπων μεγάλας ποιεῖται ῥοπὰς  ἐν   ταῖς παρατάξεσι καὶ κατὰ τὸ
[15, 64]   ἀναιρεθήσονται, τὸ μὲν λιπεῖν τὴν  ἐν   ταῖς παρόδοις τάξιν ἀνάξιον τῆς
[15, 13]   ἐτύγχανε φυγὰς ὢν καὶ διατρίβων  ἐν   ταῖς Συρακούσαις. Τῶν δ' Ιλλυριῶν
[15, 93]   τοὺς συγκεκλεισμένους· ἐπεὶ δὲ πολλοὺς  ἐν   ταῖς τειχομαχίαις ἀπέβαλον, τείχει καὶ
[15, 1]   Κύπρον ἐπ' Εὐαγόραν τὸν βασιλέα·  ἐν   ταύτῃ δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ
[15, 51]   εἰς Θήβας, προστάττοντες ἁπάσας τὰς  ἐν   τῇ Βοιωτίᾳ πόλεις ἐᾶν αὐτονόμους,
[15, 75]   Ελλάδα Αλέξανδρος Φερῶν τύραννος  ἐν   τῇ Θετταλίᾳ περί τινων ἐγκαλέσας
[15, 36]   Δάμων Θούριος. ἐπὶ δὲ τούτων  ἐν   τῇ Θρᾴκῃ Τριβαλλοὶ σιτοδείᾳ πιεζόμενοι
[15, 27]   ἡμέραν καὶ νυκτός. ~Οἱ δ'  ἐν   τῇ Καδμείᾳ φρουροῦντες παρακληθέντες ὑπὸ
[15, 50]   καὶ πρότερον, συνεῖχον τὴν Βοιωτίαν  ἐν   τῇ καθ' αὑτοὺς μιᾷ συντελείᾳ.
[15, 4]   ἀπέλιπεν ἡγεμόνα τῶν ὅλων ποιήσας  ἐν   τῇ Κύπρῳ, αὐτὸς δ' ἀναλαβὼν
[15, 9]   Ορόντης διαδεξάμενος τὴν ἡγεμονίαν τῶν  ἐν   τῇ Κύπρῳ δυνάμεων, καὶ τὸν
[15, 18]   ὑπάρχειν, ἥτις ἂν πρώτη θύσῃ  ἐν   τῇ Λεύκῃ· ὁρμηθῆναι δὲ ἐκ
[15, 14]   πορθοῦντες πολλοὺς ἀνῄρουν. δ'  ἐν   τῇ Λίσσῳ καθεσταμένος ἔπαρχος ὑπὸ
[15, 61]   εἰς τὴν στρατείαν εὐθέτους, διανοούμενος  ἐν   τῇ Μακεδονίᾳ συστήσασθαι τὴν μάχην.
[15, 84]   ἔσπευσεν ἄφνω προσπεσεῖν τοῖς ἀπολελειμμένοις  ἐν   τῇ Μαντινείᾳ. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[15, 56]   τῆς Ελλάδος κατηγωνισμένος. (Ἔπεσον δ'  ἐν   τῇ μάχῃ τῶν Λακεδαιμονίων οὐκ
[15, 14]   (Μετὰ δὲ ταῦτα τῶν προοικούντων  ἐν   τῇ νήσῳ βαρβάρων δυσχεραινόντων ἐπὶ
[15, 84]   ἕως ἑωθινῆς φυλακῆς πυρὰ καίειν  ἐν   τῇ παρεμβολῇ, αὐτὸς δὲ μετὰ
[15, 22]   χώραν καὶ παραλαβὼν τοὺς προϋπάρχοντας  ἐν   τῇ παρεμβολῇ στρατιώτας διεπολέμει πρὸς
[15, 63]   πολλοὺς μὲν ἀποβεβληκότες τῶν νέων  ἐν   τῇ περὶ Λεῦκτρα συμφορᾷ, οὐκ
[15, 79]   ἐπεὶ δὲ μετ' ὀλίγον χρόνον  ἐν   τῇ περὶ τὴν Μαντίνειαν μάχῃ
[15, 47]   εἰς Κόρκυραν· καὶ καταλαβὼν τοὺς  ἐν   τῇ πόλει πρὸς μὲν ἀλλήλους
[15, 57]   πλεονεξίαν. (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις  ἐν   τῇ πόλει τῶν Αργείων ἐγένετο
[15, 45]   ἔχοντες τὸν Τιμόθεον, ἐκακοποίουν τοὺς  ἐν   τῇ πόλει. (Τῶν δὲ Ζακυνθίων
[15, 65]   δὲ καὶ τοὺς γεγηρακότας, ἀπέλιπον  ἐν   τῇ πόλει φυλάττοντας τὴν Σπάρτην,
[15, 9]   τούτοις ἀδοξοῦντες ἐπὶ τῷ δοκεῖν  ἐν   τῇ πρὸς τὸν βασιλέα συνθέσει
[15, 3]   ἀνδράσι πρὸς ἀπροσδοκήτους ἀγωνιζόμενος εὐθὺς  ἐν   τῇ πρώτῃ συστάσει τὴν νίκην
[15, 35]   τούτοις πραττομένοις κατὰ τὴν Ιταλίαν  ἐν   τῇ Ρώμῃ Μάρκος Μάνλιος ἐπιβαλόμενος
[15, 82]   καταταχήσας τὸν Επαμεινώνδαν τοῖς ἀπολελειμμένοις  ἐν   τῇ Σπάρτῃ ἐδήλωσε, διότι Βοιωτοὶ
[15, 82]   τῇ πατρίδι. ἐκέλευεν οὖν τοῖς  ἐν   τῇ Σπάρτῃ παραφυλάττειν τὴν πόλιν
[15, 88]   μόνον τοὺς καθ' ἑαυτὸν ὑπερβάλλειν  (ἐν)   τῇ στρατηγικῇ συνέσει καὶ ἐμπειρίᾳ,
[15, 89]   κοινὴν εἰρήνην καὶ συμμαχίαν, κατέταττον  ἐν   τῇ συμμαχίᾳ καὶ τοὺς Μεσσηνίους.
[15, 92]   ἀπὸ τῆς Φοινίκης πολιορκεῖν τὰς  ἐν   τῇ Συρίᾳ πόλεις, συγκάταινος γενόμενος
[15, 40]   μὲν οὖν κατὰ Πελοπόννησον πόλεις  ἐν   τοιαύταις συμφοραῖς ἦσαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος
[15, 95]   καὶ τὰς ἄλλας τὰς γεγενημένας  ἐν   τοῖς γνωριζομένοις μέρεσι τῆς οἰκουμένης.
[15, 23]   τὰς τῶν καταπολεμουμένων κληρουχίας ἠδόξουν  ἐν   τοῖς Ελλησιν· οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[15, 63]   βοήθειαν, οἷς τριάκοντα μὲν τυράννους  ἐν   τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις ἐπέστησαν, τὰ
[15, 48]   καὶ πόλεων ἄπιστοι· οὐδέποτε γὰρ  ἐν   τοῖς ἐπάνω χρόνοις ἐγένοντο πάθη
[15, 31]   συνέσει καὶ σχεδὸν ἀνίκητος γεγονὼς  ἐν   τοῖς ἐπάνω χρόνοις. Ἔν τε
[15, 29]   καὶ τοῖς Αθηναίοις σπονδὰς πεποιημένοις  ἐν   τοῖς ἐπάνω χρόνοις συνέβαινε μένειν
[15, 79]   διέκειντο, δασμοφοροῦντες μὲν τοῖς Μινύαις  ἐν   τοῖς ἡρωικοῖς χρόνοις, ὕστερον δ'
[15, 50]   διὰ τῆς τῶν προγόνων ἐπιφανείας  ἐν   τοῖς ἡρωικοῖς χρόνοις φρονήματος ἦν
[15, 39]   περὶ μὲν τούτων μικρὸν ὕστερον  ἐν   τοῖς κατὰ μέρος ἐκτεθεῖσι σαφέστερον
[15, 85]   Καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἱππομαχίαν  ἐν   τοῖς κέρασι συνεστήσαντο, καθ' ἣν
[15, 86]   ἀξιώμασιν οὔτε ἄνδρες δυνατώτεροι τὰς  ἐν   τοῖς κινδύνοις ἀνδραγαθίας ἐπεδείξαντο. (Οἱ
[15, 16]   τῶν λόγων παρακλήσεως καὶ γυμνασίας  ἐν   τοῖς ὅπλοις εὐπειθῆ καὶ δυνατὴν
[15, 23]   τῆς τε πολυανθρωπίας καὶ τῆς  ἐν   τοῖς ὅπλοις μελέτης πολλὴν πρόνοιαν
[15, 7]   τοὺς εὐφωνοτάτους τῶν ὑποκριτῶν διαθησομένους  ἐν   τοῖς ὄχλοις μετ' ᾠδῆς τὰ
[15, 32]   γὰρ Αγησιλάου δόξαν καταπεπληγμένοι, τὸν  ἐν   τοῖς πεδίοις ἐξ ἴσου κίνδυνον
[15, 34]   δὲ πρὸς ἅπασαν τὴν δύναμιν  ἐν   τοῖς πεδίοις οὐκ ἐτόλμων παρατάξασθαι.
[15, 7]   καὶ πολλὰς καὶ μεγάλας χρείας  ἐν   τοῖς πολέμοις αὐτῷ παρεσχημένοι. (Οὗτοι
[15, 49]   ποταμὸς εἰς τὴν γῆν καταδυόμενος  ἐν   τοῖς προτέροις χρόνοις ἠφανίζετο, τῶν
[15, 69]   τῶν σωμάτων ῥώμαις καὶ ταῖς  ἐν   τοῖς συνεχέσι πολέμοις ἐμπειρίαις, τῇ
[15, 53]   διαγωνίζεσθαι τὴν ἀναχώρησιν ποιησάμενοι  ἐν   τόποις ὑπερδεξίοις συστήσονται τὴν μάχην,
[15, 6]   μετὰ πολλῆς σπουδῆς, καὶ τοὺς  ἐν   τούτοις δόξαν ἔχοντας μετεπέμπετο καὶ
[15, 85]   ἐν ταῖς μάχαις διὰ τὴν  ἐν   τούτοις ἐμπειρίαν. διόπερ οἱ Αθηναῖοι
[15, 36]   καὶ τὰ μὲν περὶ Τιμόθεον  ἐν   τούτοις ἦν. ~Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 11]   τὰ μὲν κατὰ τὴν Ασίαν  ἐν   τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ τὴν
[15, 17]   Καὶ τὰ μὲν κατὰ Σικελίαν  ἐν   τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ τὴν
[15, 61]   τὰ μὲν κατὰ τὴν Θετταλίαν  ἐν   τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ τὴν
[15, 72]   τὰ μὲν κατὰ τοὺς Ελληνας  ἐν   τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ τὴν
[15, 46]   καὶ τὰ μὲν κατὰ Βοιωτίαν  ἐν   τούτοις ἦν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ στρατηγὸν
[15, 85]   περιττότερον ἐκ παίδων ζηλοῦντες τὴν  ἐν   τούτοις μάχην, μεγάλην ῥοπὴν ποιεῖν
[15, 57]   καὶ τὴν μὲν Ηράκλειαν τὴν  ἐν   Τραχινίᾳ διὰ προδοσίας ἑλὼν ἀνάστατον
[15, 40]   τύχην ὄντων ἐπιπεσόντες ἀπροσδοκήτως τοῖς  ἐν   τῷ θεάτρῳ καθημένοις, καὶ πολλοὺς
[15, 10]   παρ' ὀφθαλμοὺς ἔχοντες παράδειγμα τῆς  ἐν   τῷ κακῶς κρίνειν τιμωρίας. (Οἱ
[15, 38]   Θηβαίων Επαμεινώνδου διαθεμένου λόγον θαυμαστῶς  ἐν   τῷ κοινῷ συνεδρίῳ, τοῖς μὲν
[15, 18]   Γλῶς ναυαρχήσας τῶν Περσῶν  ἐν   τῷ Κυπριακῷ πολέμῳ, ἀποστάτης ὢν
[15, 73]   ναῦς πληρώσαντες ἐπέπλευσαν ταῖς ὁρμούσαις  ἐν   τῷ λιμένι τῶν Ερυκίνων· ἀνελπίστου
[15, 95]   ἐτύγχανον δ' οὗτοι παραφυλάττοντες τοὺς  ἐν   τῷ Πανόρμῳ διατρίβοντας τῶν Αλεξάνδρου
[15, 95]   Οὐ μόνον γὰρ τοὺς ἀπεσταλμένους  ἐν   τῷ Πανόρμῳ διέσωσεν ἐκ τῶν
[15, 32]   ἀναγκαζόμενοι διαγωνίσασθαι περὶ τῆς νίκης,  ἐν   τῷ πεδίῳ προεκαλεῖτο. Οὐ συγκαταβαινόντων
[15, 44]   διαφόρῳ. Προσλαβόμενον οὖν αὐτὸν τὴν  ἐν   τῷ Περσικῷ πολέμῳ πολυχρόνιον ἐμπειρίαν
[15, 81]   γένος ὢν ἐξ Ηρακλείας τῆς  ἐν   τῷ Πόντῳ, ἐπέθετο τυραννίδι· κρατήσας
[15, 78]   θαλάττης ἀρχήν· καὶ γὰρ Αθηναίους  ἐν   τῷ πρὸς Ξέρξην πολέμῳ διακοσίας
[15, 41]   τοῦ βασιλέως ἐτάχθη διὰ τὴν  ἐν   τῷ στρατηγεῖν ἀρετήν. (Ἔτη δὲ
[15, 91]   τήν τε ἀνδρείαν καὶ τὴν  ἐν   τῷ στρατηγεῖν σύνεσιν· δὲ
[15, 33]   στρατηγίαν σωθέντες ἐθαύμασαν τἀνδρὸς τὴν  ἐν   τῷ στρατηγήματι ἀγχίνοιαν. δὲ
[15, 29]   ἐπιβολῆς ἄπρακτος ἐπανῆλθεν. Κατηγορηθεὶς δ'  ἐν   τῷ συνεδρίῳ τῶν Σπαρτιατῶν, καὶ
[15, 87]   δόρατος, καὶ τοῦ σιδήρου καταλειφθέντος  ἐν   τῷ σώματι, παραχρῆμα ἔπεσε κατισχυθεὶς
[15, 10]   καὶ τῶν μὲν ἵππων τῶν  ἐν   τῷ τεθρίππῳ δύο διασπάσαι, τὴν
[15, 52]   στήλην ἐφεστῶσαν τάφῳ· ἦσαν δὲ  ἐν   τῷ τόπῳ τούτῳ τεθαμμένοι τινὲς
[15, 49]   αὐτοῖς βωμῶν ἐξ Ελίκης τῆς  ἐν   τῷ τότε μὲν Ιωνίας, νῦν
[15, 74]   Ληναίοις τραγῳδίαν καὶ νικήσαντος, τῶν  ἐν   τῷ χορῷ τις ᾀδόντων ὑπολαβὼν
[15, 14]   τῆς ἐπιβολῆς· ὀλίγων γὰρ ὄντων  ἐν   τῷ χωρίῳ φυλάκων, βιασάμενος αὐτοὺς
[15, 2]   ὀλίγους καὶ ἄλλοι τινὲς οἱ  ἐν   ὑποψίαις ὄντες τῷ τῶν Περσῶν
[15, 58]   ἐδήμευσεν. (Πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων  ἐν   ὑποψίαις ὄντων, καὶ τῶν δημαγωγῶν
[15, 2]   Οὗτοι δὲ παραλαβόντες τὰς δυνάμεις  ἐν   Φωκαίᾳ καὶ Κύμῃ κατήντησαν εἰς
[15, 50]   τῆς Σπάρτης καταλύσωσιν, ἐπιλαβόμενοι καιροῦ.  ἔν   τε γὰρ τοῖς γυμνασίοις συνεχῶς
[15, 31]   γεγονὼς ἐν τοῖς ἐπάνω χρόνοις.  Ἔν   τε γὰρ τοῖς λοιποῖς πολέμοις
[15, 10]   βασιλέα ἐκ τῶν κινδύνων ἐξελέσθαι.  (Ἔν   τε τοῖς πολέμοις ἀνδρείᾳ διενεγκεῖν
[15, 14]   οἰκίσαντες τοὺς (τε) προενοικοῦντας βαρβάρους  ἔν   τινι χωρίῳ καθ' ὑπερβολὴν ὀχυρῷ
[15, 88]   μὲν γὰρ ἑκάστῳ τῶν ἄλλων  ἓν   ἂν εὕροι προτέρημα τῆς δόξης,
[15, 88]   γὰρ ἑκάστῳ τῶν ἄλλων ἓν  ἂν   εὕροι προτέρημα τῆς δόξης, παρὰ
[15, 34]   διέφθειρεν, οὐκ ὀλίγας δ' αἰχμαλώτους  ἔλαβεν.   ~Γενόμενος δ' ἐπὶ τοῦ προτερήματος,
[15, 67]   Αλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος, ταύτην μὲν  παρέλαβεν,   εἰς δὲ τὴν Μακεδονίαν παρελθὼν
[15, 6]   διαλλαγεὶς αὐτῷ πάλιν τοὺς αὐτοὺς  παρέλαβεν   ἐπὶ τὸ συμπόσιον. Προβαίνοντος δὲ
[15, 81]   ὁμολογίαις τὴν Μεσσήνην κατ' ἰδίαν  παρέλαβεν,   ἣν ἀνάστατον οὖσαν ἔτη τριακόσια
[15, 14]   Συρακούσας. Ἀποδόμενος δὲ τὰ λάφυρα  συνήγαγεν   οὐκ ἐλάττω ταλάντων πεντακοσίων. Εὐπορήσας
[15, 26]   ὑστεραίᾳ τὴν δύναμιν ἅμ' ἡμέρᾳ  προήγαγεν   ἐκ τῆς πόλεως, καὶ δρομαῖος
[15, 8]   δοῦλον δεσπότῃ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον  ἀντέλεγεν,   ἔφη δὲ αὑτὸν ὡς βασιλέα
[15, 69]   δὲ Χαβρίας ἀναλαβὼν τοὺς Αθηναίους  προῆγεν   ἐκ τῆς πόλεως, καὶ καταλαβόμενος
[15, 52]   τοῦ προτέρου. γὰρ γραμματεὺς  προῆγεν   ἔχων δόρυ καὶ ταινίαν ἐπ'
[15, 33]   φρονοῦντας παραδόξως σφῆλαι καὶ διδάξαι  μηδὲν   ἄγαν κατελπίζειν. γοῦν Αγησίλαος
[15, 33]   πόλει προσβολὰς συνεχεῖς ποιούμενοι, καὶ  μηδὲν   ἀξιόλογον πράξαντες, ἀπῆγον τὴν δύναμιν
[15, 82]   τῇ Σπάρτῃ παραφυλάττειν τὴν πόλιν  μηδὲν   καταπεπληγμένους· ταχὺ γὰρ αὐτὸν ἐπιφανέντα
[15, 15]   μικραὶ καὶ συνεχεῖς, ἐν αἷς  οὐδὲν   ἀξιόλογον ἔργον συνετελέσθη, δύο δὲ
[15, 52]   τῶν θεῶν κωλυόντων, δ'  οὐδὲν   αὐτοῖς ἀποκριθεὶς προῆγε τὸ στρατόπεδον,
[15, 26]   ἠπείγετο, φθάσαι σπεύδων τοὺς Λακεδαιμονίους·  οὐδὲν   δ' ἧττον δῆμος παρεσκευάζετο
[15, 69]   δὲ Βοιωτοί, πολλὰ μὲν κακοπαθήσαντες,  οὐδὲν   δὲ πρᾶξαι δυνάμενοι, τὴν ἀναχώρησιν
[15, 95]   ἕτερα τοιαῦτα παρανομῶν ἀγαθὸν μὲν  οὐδὲν   διεπράξατο, τῇ δὲ πατρίδι διαβολάς.
[15, 6]   τὰ ποιήματα ὑπάρχειν; ἄλλο μὲν  οὐδὲν   εἶπε, τοὺς δ' ὑπηρέτας τοῦ
[15, 47]   τῶν καιρῶν ὑστερηκότες ἄλλο μὲν  οὐδὲν   ἔπραξαν μνήμης ἄξιον, τριήρεσι δὲ
[15, 45]   συμπράττουσαι ταῖς οἰκείαις πόλεσιν ἐπολέμουν,  οὐδὲν   ἔτι φροντίζοντες τῆς κοινῆς συντεθείσης
[15, 54]   ἀρετάς. Διόπερ τὰς σπονδὰς παρ'  οὐδὲν   ἡγησάμενοι μετὰ πολλῆς προθυμίας ἀνέκαμψαν
[15, 80]   προλεγόντων τὸν τοῦ Πελοπίδου θάνατον,  οὐδὲν   ἧττον Πελοπίδας ἀνέζευξεν ἐπὶ
[15, 63]   Αττικὴν ποιῆσαι μηλόβοτον. (Ἀλλὰ γὰρ  οὐδὲν   ἰσχυρότερόν ἐστιν ἀνάγκης καὶ τύχης,
[15, 65]   καιρῶν, ἐπανῆλθον εἰς τὴν Αττικὴν  οὐδὲν   πράξαντες μνήμης ἄξιον, τοῖς δὲ
[15, 51]   Θηβαίων, ὡς οὔτ' αὐτοὶ πολυπραγμονοῦσιν  οὐδὲν   τῶν κατὰ τὴν Λακωνικὴν οὔτ'
[15, 68]   εἰς τὴν Πελοπόννησον, διαπραξάμενος ἔργον  οὐδὲν   τῶν προκατειργασμένων καταδεέστερον. ~Εὐθὺ δὲ
[15, 5]   ἔγνωσαν στρατεύειν ἐπὶ τὴν Μαντίνειαν,  οὐδὲν   φροντίσαντες τῶν γεγενημένων σπονδῶν, διὰ
[15, 83]   μὴ προδηλωθείσης γὰρ τῆς ἐπιθέσεως  ἔλαθεν   ἂν Επαμεινώνδας εἰσπεσὼν εἰς
[15, 43]   καὶ τιμωρίας τύχῃ, καθάπερ Κόνων  ἔπαθεν   Αθηναῖος, ἔκρινε λάθρᾳ φεύγειν
[15, 52]   εἰθισμένον, ἀνηγόρευε κηρύττων μήτ' ἐξάγειν  Θήβηθεν   μήτ' ἀφανίζειν, ἀλλ' ἀπάγοντα πάλιν
[15, 4]   τὴν ναυμαχίαν διαβὰς εἰς Κιλικίαν,  κἀκεῖθεν   πορευθεὶς πρὸς τὸν βασιλέα, τήν
[15, 83]   ~Τῶν δὲ Κρητῶν συντόμως τὸ  παραγγελθὲν   ποιησάντων, παραδόξως οἱ Λακεδαιμόνιοι τὴν
[15, 75]   τὴν ἀσφάλειαν περιποιήσας τοῖς Φλιασίοις  ἐπανῆλθεν   εἰς τὰς Αθήνας. ~Τοῦ δ'
[15, 14]   λαβὼν καὶ τὴν χώραν πορθήσας  ἐπανῆλθεν   εἰς τὰς Συρακούσας. Ἀποδόμενος δὲ
[15, 61]   Αλέξανδρος καταδιωχθεὶς ἅμα καὶ καταπλαγεὶς  ἐπανῆλθεν   εἰς τὰς Φεράς. Καὶ τὰ
[15, 67]   ἔδοξεν αὐτῷ συμφέρειν τοῖς Βοιωτοῖς,  ἐπανῆλθεν   εἰς τὴν οἰκείαν. ~Τούτων δὲ
[15, 33]   μὲν Αγησίλαος μετὰ τῆς δυνάμεως  ἐπανῆλθεν   εἰς τὴν Πελοπόννησον, οἱ δὲ
[15, 83]   ἕως τὸ στράτευμα τῶν Λακεδαιμονίων  ἐπανῆλθεν   εἰς τὴν Σπάρτην· πολλῶν δὲ
[15, 29]   καὶ διαμαρτὼν τῆς ἐπιβολῆς ἄπρακτος  ἐπανῆλθεν.   Κατηγορηθεὶς δ' ἐν τῷ συνεδρίῳ
[15, 70]   ἐπιλέκτους μισθοφόρους ἔχοντας τοὺς μισθούς,  ἀπῆλθεν   εἰς τὴν Ασίαν. (Ἅμα δὲ
[15, 71]   ἑαυτοῦ, θαυμαζόμενον δ' ἐπ' ἀρετῇ,  παρῆλθεν   εἰς Θετταλίαν. καταντήσας δὲ πρὸς
[15, 68]   αὐτῶν καὶ τὴν δύναμιν διαγαγὼν  παρῆλθεν   εἰς τὴν Πελοπόννησον, διαπραξάμενος ἔργον
[15, 72]   αὐτῷ προδοσίας ἔγκλημα, τὸ πλῆθος  παροξυνθὲν   ἀπέστησεν αὐτὸν τῆς βοιωταρχίας, καὶ
[15, 6]   τοιαῦτα εἶναι ποιητῶν ἀγαθῶν ἐπιτεύγματα,  ὅθεν   ὡς ἐπῃνεκότα αὐτὸν ἀπεδέχετο· οἱ
[15, 84]   κρίσιν ἅπαντες κατεσκευάζοντο καὶ τοὺς  πανταχόθεν   συμμάχους μετεπέμποντο. (Τοῖς μὲν οὖν
[15, 66]   Θηβαῖοι, πείσαντος αὐτοὺς Επαμεινώνδου καὶ  πανταχόθεν   συναγαγόντος τοὺς Μεσσηνίους, ᾤκισαν τὴν
[15, 63]   τριάκοντα μὲν τυράννους ἐν τοῖς  ἔμπροσθεν   χρόνοις ἐπέστησαν, τὰ δὲ τείχη
[15, 94]   Συρακόσιος τῶν περὶ Δίωνα πράξεων  ἐντεῦθεν   ἀρξάμενος ἔγραψε μὲν βύβλους τρισκαίδεκα,
[15, 60]   ἱστοριογράφος τῆς τῶν Ελληνικῶν ἱστορίας  ἐντεῦθεν   ἐποιήσατο τὴν ἀρχήν. Ταῦτα μὲν
[15, 12]   Οἱ δὲ παραλαβόντες ἄλλο μὲν  οὐθὲν   κακὸν εἰργάσαντο τοὺς Μαντινεῖς, προσέταξαν
[15, 8]   ἑαυτὸν ἀποστεῖλαι. Οὗ πράξαντος τὸ  προσταχθέν,   μὲν Τιρίβαζος ἀναχθεὶς ὡς
[15, 32]   δόρατι μένειν. (Ὧν ποιησάντων τὸ  προσταχθὲν   ὥσπερ ἀφ' ἑνὸς παρακελεύσματος,
[15, 84]   ἕτεροι τῶν Πελοποννησίων καὶ τῶν  ἔξωθεν   συμμάχων, οἱ δὲ πάντες ἠθροίσθησαν
[15, 78]   μεθ' ἡσυχίας ἀκινδύνως ἐπισημαινομένων τὰς  ἑκατέρωθεν   ἀνδραγαθίας. Τέλος Πισᾶται νικήσαντες ἔθηκαν
[15, 10]   γεγενημένην. ὑπακούσειν ὡς βασιλέα βασιλεῖ  προήνεγκεν·   ἑαυτὸν δὲ τὴν εἰρήνην συντεθεῖσθαι,
[15, 8]   μὲν τῶν Σαλαμινίων βασιλεὺς  ἧκεν   εἰς Κύπρον ἐξ Αἰγύπτου, κομίζων
[15, 32]   δ' Αγησίλαος προαγαγὼν τὴν δύναμιν,  ἧκεν   εἰς τὴν Βοιωτίαν, ἔχων τοὺς
[15, 62]   τοὺς καλουμένους ἐπιλέκτους, ὄντας πεντακισχιλίους,  ἧκεν   ἐπὶ τὸν Ορχομενόν. Προαγαγόντων δὲ
[15, 93]   στρατιώτας πλείους τῶν δέκα μυριάδων  ἧκεν   ἐπὶ τὸν Ταχώ, καὶ προεκαλεῖτο
[15, 53]   δυσκρίτου τῶν βοιωταρχῶν (ὁ) ἕβδομος  ἧκεν,   ὃν πείσας Επαμεινώνδας ὁμόψηφον ἑαυτῷ
[15, 92]   τῶν μὲν μισθοφόρων τὴν ἡγεμονίαν  παρέδωκεν   Αγησιλάῳ τῷ Σπαρτιάτῃ, ἀπεσταλμένῳ μὲν
[15, 91]   ὑπὸ τοῦ βασιλέως πεμφθεῖσιν ἡγεμόσι  παρέδωκεν.   (Ὁμοίως δὲ τούτῳ καὶ κατὰ
[15, 35]   δῆμος ἀντὶ μεγάλης εὐεργεσίας θανάτῳ  περιέβαλεν,   αἰτιασάμενος ὅτι τοὺς τετελευτηκότας κατὰ
[15, 11]   ἐξέκρινε καὶ ταῖς ἐσχάταις ἀτιμίαις  περιέβαλεν.   Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν
[15, 53]   τὴν παραθαλαττίαν ὁδὸν χαλεπὴν οὖσαν,  ἐνέβαλεν   εἰς τὴν Βοιωτίαν ἀκινδύνως· ἐν
[15, 59]   μετὰ δυνάμεως καὶ τῶν φυγάδων  ἐνέβαλεν   εἰς τὴν τῶν Τεγεατῶν χώραν
[15, 73]   ἁρμόζουσαν τῇ δυνάμει ταύτῃ παρασκευήν,  ἐνέβαλεν   εἰς τὴν ὑπὸ Καρχηδονίους χώραν.
[15, 69]   καὶ τεθαρρηκότως ὑποστὰς τοὺς μὲν  ἐξέβαλεν   ἐκ τῆς πόλεως, πολλοὺς δὲ
[15, 76]   τὴν πόλιν οὖσαν Αθηναίων παραλόγως  ἀπέβαλεν·   τῶν γὰρ Αθηναίων στρατευσάντων ἐπ'
[15, 86]   ἀρίστους καὶ μετὰ τούτων συμφράξας,  εἰσέβαλεν   εἰς μέσους τοὺς πολεμίους· καθηγούμενος
[15, 64]   συνεστηκυῖα καὶ στρατιώτας ἔχουσα πλείστους,  εἰσέβαλεν   εἰς τὴν Σκιρῖτιν καλουμένην χώραν,
[15, 69]   πόλεως, πολλοὺς δὲ τῶν Βοιωτῶν  κατέβαλεν.   (Γενομένης δὲ φιλοτιμίας, οἱ μὲν
[15, 55]   ἐπὶ τὸ ἕτερον κέρας τάξας  παρήγγειλεν   αὐτοῖς φυγομαχεῖν καὶ κατὰ τὴν
[15, 84]   τῶν ἱππέων τινάς, τούτοις μὲν  παρήγγειλεν   ἕως ἑωθινῆς φυλακῆς πυρὰ καίειν
[15, 47]   πρῶτον ἀπροσδοκήτως τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπιθέμενος  ἀνεῖλεν   αὐτῶν περὶ διακοσίους, ὕστερον δὲ
[15, 64]   γὰρ τοὺς νέους, τούτους μὲν  ἀπέστειλεν   εἰς τὴν Σπάρτην, χρησίμους (ἔσεσθαι)
[15, 73]   μὲν καὶ τριάκοντα τὰς ἀρίστας  ἀπέστειλεν   εἰς τὸν τῶν Ερυκίνων λιμένα,
[15, 13]   Τῶν δ' Ιλλυριῶν ἐχόντων πόλεμον,  ἐξαπέστειλεν   αὐτοῖς συμμάχους στρατιώτας δισχιλίους καὶ
[15, 1]   τῆς ἱστορίας παρρησίᾳ, καὶ τοῖς  μὲν   ἀγαθοῖς ἀνδράσιν ἐπὶ τῶν καλῶν
[15, 33]   διεφύλαξεν. (Μετὰ δὲ ταῦτα  μὲν   Αγησίλαος μετὰ τῆς δυνάμεως ἐπανῆλθεν
[15, 21]   Τελευτίαν. Οὗτος δ' ἦν ἀδελφὸς  μὲν   Αγησιλάου τοῦ βασιλέως, θαυμαζόμενος δ'
[15, 30]   δεινῶς ὑπὸ Αθηναίων, εὐλόγως πρὸς  μὲν   Αθηναίους ἀδιάλυτον ἐφύλαττε τὴν ἔχθραν,
[15, 35]   (Κατὰ δὲ τὴν ναυμαχίαν τῶν  μὲν   Αθηναίων διεφθάρησαν τριήρεις ὀκτωκαίδεκα, τῶν
[15, 63]   Λακεδαιμονίων χώραν δυσείσβολον οὖσαν, τὸ  μὲν   ἀθρόᾳ τηλικαύτῃ δυνάμει ποιεῖσθαι τὴν
[15, 93]   τῶν τόπων ὄντων πεδινῶν, οἱ  μὲν   Αἰγύπτιοι διέλαβον τῷ πλήθει κεκυκλῶσθαι
[15, 33]   οὓς Αγησίλαος ἀπεκρίθη, νῦν  μὲν   ἀκινδύνως τοὺς Λακεδαιμονίους νενικηκέναι (ἄν)
[15, 9]   βασιλέως ἀφίστασθαι. (Εὐθὺς οὖν πρὸς  μὲν   Ακοριν τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων
[15, 8]   βαρείας οὔσης τῆς αἱρέσεως, τὰ  μὲν   ἄλλα πάντα συνεχώρει, τὸ δ'
[15, 47]   τοὺς ἐν τῇ πόλει πρὸς  μὲν   ἀλλήλους στασιάζοντας, τὰ δὲ κατὰ
[15, 58]   ἐκ τῶν συνεργεῖν δοκούντων, οἱ  μὲν   ἄλλοι φοβηθέντες τὴν ἐκ τῶν
[15, 38]   ἐν τῷ κοινῷ συνεδρίῳ, τοῖς  μὲν   ἄλλοις Ελλησι πᾶσι συμφώνως αἱ
[15, 14]   ἀληθείᾳ συλήσων ἱερὸν ἅγιον, γέμον  μὲν   ἀναθημάτων πολλῶν, καθιδρυμένον δ' ἐν
[15, 78]   Αθηναῖος. (Ἐπὶ δὲ τούτων Πισᾶται  μὲν   ἀνανεωσάμενοι τὸ παλαιὸν ἀξίωμα τῆς
[15, 84]   πάρεισι βοηθοῦντες τοῖς Λακεδαιμονίοις, τότε  μὲν   ἀναχωρήσας μικρὸν ἀπὸ τῆς πόλεως
[15, 79]   κατασχόντες δὲ τὴν πόλιν τοὺς  μὲν   ἄνδρας ἀπέκτειναν, τέκνα δὲ καὶ
[15, 86]   ἄλλων εἰς χεῖρας ἐρχομένων, οὓς  μὲν   ἀνελών, οὓς δὲ καταπληξάμενος, διέκοψε
[15, 40]   κρατηθέντες ὑπὸ τοῦ δήμου, πολλοὶ  μὲν   ἀνῃρέθησαν, οὐκ ὀλίγοι δ' ἐξέπεσον.
[15, 59]   ὅπλων διακριθέντων τῶν διαφερομένων, πολλοὶ  μὲν   ἀνῃρέθησαν, πλείους δὲ τῶν χιλίων
[15, 25]   ὑπερδεξίων ἀμυνόμενοι τοὺς πολιορκοῦντας πολλοὺς  μὲν   ἀνῄρουν, οὐκ ὀλίγους δὲ κατετραυμάτιζον.
[15, 24]   ἀλλήλους ὡς πολεμίους διαπολεμοῦντες, οὓς  μὲν   ἀνῄρουν, οὓς δὲ κατετραυμάτιζον. έλος
[15, 69]   ἐκ τῆς πόλεως χορηγουμένων, οὓς  μὲν   ἀνῄρουν τῶν βιαζομένων, τοὺς δὲ
[15, 38]   Θηβαίων συντέλειαν ταττόντων, καὶ Αθηναίων  μὲν   ἀντειπόντων φιλοτιμότατα, Καλλιστράτου (δὲ) τοῦ
[15, 78]   δ' Αθήνησι Τιμοκράτους ἐν Ρώμῃ  μὲν   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι τρεῖς
[15, 50]   ἄρχοντος δ' Αθήνησιν Αλκισθένους Ρωμαῖοι  μὲν   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν
[15, 36]   ἄρχοντος δ' Αθήνησι Χαρισάνδρου Ρωμαῖοι  μὲν   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν
[15, 2]   ἄρχοντος γὰρ Αθήνησι Μυστιχίδου Ρωμαῖοι  μὲν   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους τρεῖς
[15, 42]   προσγεγενημένων, κυκλωθέντες οἱ Αἰγύπτιοι, πολλοὶ  μὲν   ἀπέθανον, οὐκ ὀλίγοι δ' ἐζωγρήθησαν·
[15, 65]   ἐπεὶ δὲ τῶν βιαζομένων οἱ  μὲν   ἀπέθνησκον, οἱ δ' ἐτραυματίζοντο, ἀνεκαλέσαντο
[15, 40]   τοῖς φυγάσι τῆς ἐπιθέσεως, οὓς  μὲν   ἀπέκτειναν, οὓς δ' ἐφυγάδευσαν. (Ἐν
[15, 93]   ἀρεταῖς προέχοντες οἱ Ελληνες πολλοὺς  μὲν   ἀπέκτειναν τῶν Αἰγυπτίων, τοὺς δὲ
[15, 65]   τὴν τῶν τόπων ὀχυρότητα, πολλοὺς  μὲν   ἀπέκτειναν τῶν προπετῶς βιαζομένων, τέλος
[15, 47]   ἐπέστησεν. (Αθηναῖοι δὲ καὶ πάλαι  μὲν   ἀπεστάλκεισαν Τιμόθεον τὸν Κόνωνος ἐπὶ
[15, 64]   (Διαλέξας γὰρ τοὺς νέους, τούτους  μὲν   ἀπέστειλεν εἰς τὴν Σπάρτην, χρησίμους
[15, 63]   πορθῆσαι. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, πολλοὺς  μὲν   ἀποβεβληκότες τῶν νέων ἐν τῇ
[15, 79]   ἐκκλησίαν, δῆμος ἐψηφίσατο τούτους  μὲν   ἀποσφάξαι, τοὺς δ' Ορχομενίους ἐξανδραποδίσασθαι
[15, 77]   τοῖς Ηλείοις· εὐθὺς γὰρ οἱ  μὲν   Αρκάδες μετεωρισθέντες τῷ προτερήματι ἐστράτευσαν
[15, 95]   μεγίστων κινδύνων, ἀλλὰ καὶ τριήρεις  μὲν   Αττικὰς πέντε, μίαν δὲ Πεπαρηθίαν
[15, 42]   στόμα κατεσκεύασε διὰ τὸ κεῖσθαι  μὲν   αὐτὸ πρῶτον πρὸς τοὺς ἀπὸ
[15, 71]   ψιλοὺς καὶ τοὺς ἱππεῖς, τούτους  μὲν   αὐτὸς ἀνέλαβε, καὶ ταχθεὶς ἐπὶ
[15, 71]   τοὺς Θετταλούς· ὡς δ' οὗτοι  μὲν   αὐτοὺς ἐγκατέλιπον, Αθηναῖοι δὲ καί
[15, 3]   τῶν πολεμίων ἀγοραῖς, καὶ τὰς  μὲν   αὐτῶν διέφθειρεν ἐν θαλάττῃ, τὰς
[15, 66]   τήνδε τὴν πόλιν. Καὶ τινὲς  μὲν   αὐτῶν εἰς Κεφαλληνίαν ἐξέπεσον, τινὲς
[15, 63]   δὲ τούτοις τῶν συμμάχων τῶν  μὲν   ἀφεστηκότων, τῶν δὲ διὰ τὰς
[15, 36]   κινδύνων τοὺς Αβδηρίτας, καὶ τοὺς  μὲν   βαρβάρους ἐξήλασεν ἐκ τῆς χώρας,
[15, 41]   εἰς πόλιν Ακην, ἠριθμήθησαν τῶν  μὲν   βαρβάρων εἴκοσι μυριάδες, ὧν ἦρχε
[15, 93]   πολέμου. ~Μετ' ὀλίγον δὲ  μὲν   βασιλεὺς τῶν Περσῶν ἐτελεύτησεν ἄρξας
[15, 32]   πολεμίων καὶ τὴν καταφρόνησιν, τὸ  μὲν   βιάζεσθαι πρὸς ὑπερδεξίους τόπους καὶ
[15, 87]   Λακεδαιμονίους. (Φυγῆς δὲ γενομένης, οἱ  μὲν   Βοιωτοὶ βραχὺν ἐπιδιώξαντες χρόνον ἀνέστρεψαν,
[15, 28]   ἐπταικότων περὶ τὰς Θήβας, οἱ  μὲν   Βοιωτοὶ θαρρήσαντες συνεστράφησαν, καὶ κοινὴν
[15, 80]   περὶ ὧν εἶχον ἐντολάς, οἱ  μὲν   Βοιωτοὶ πάντα συνεχώρησαν τοῖς Θετταλοῖς,
[15, 69]   κατέβαλεν. (Γενομένης δὲ φιλοτιμίας, οἱ  μὲν   Βοιωτοὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν συντάξαντες
[15, 94]   Δίωνα πράξεων ἐντεῦθεν ἀρξάμενος ἔγραψε  μὲν   βύβλους τρισκαίδεκα, προανέλαβε δὲ τὸν
[15, 14]   τῶν Ιλλυριῶν πλοιαρίοις, καὶ τὰ  μὲν   βυθίσας, τὰ δὲ χειρωσάμενος, ἀπέκτεινε
[15, 87]   στήσαντες ἠμφεσβήτουν τῆς νίκης. (Οἱ  μὲν   γὰρ Αθηναῖοι νενικηκότες τοὺς περὶ
[15, 6]   τῆς ἀμφιβολίας ἀμφότερα τηρήσας.  μὲν   γὰρ Διονύσιος ἐδέξατο τὰ οἰκτρὰ
[15, 19]   πρὸς ἀλλήλους ταῖς αἱρέσεσιν· Αγησίπολις  μὲν   γάρ, εἰρηνικὸς ὢν καὶ δίκαιος,
[15, 88]   περὶ τὸν Επαμεινώνδαν ἀρετήν. Παρὰ  μὲν   γὰρ ἑκάστῳ τῶν ἄλλων ἓν
[15, 17]   καὶ μεγάλην εὐημερίαν ἀπηνέγκαντο. ~Λεπτίνης  μὲν   γὰρ ἐπὶ θατέρου κέρως τεταγμένος
[15, 43]   ἣν τῆς ἐπιβολῆς ἐσφάλησαν.  μὲν   γὰρ Ιφικράτης παρὰ τῶν αἰχμαλώτων
[15, 38]   τοῖς ἁπάντων δόγμασιν ἀντιβαίνειν. (Λακεδαιμόνιοι  μὲν   γὰρ καὶ Αθηναῖοι, διὰ πάντων
[15, 85]   ποιησάμενοι διωρθώσαντο τὴν ἧτταν· ἅμα  μὲν   γὰρ κατὰ τὴν ἀποχώρησιν οὐκ
[15, 50]   τῆς ἀρχῆς τὴν ἀποβολήν· ὤφθη  μὲν   γὰρ κατὰ τὸν οὐρανὸν ἐπὶ
[15, 27]   ἐχρόνιζον, ἐστασίαζον πρὸς ἀλλήλους. (Οἱ  μὲν   γὰρ Λακεδαιμόνιοι μέχρι θανάτου καρτερεῖν
[15, 82]   δὲ τύχην ἔσχεν ἀντιπράττουσαν. αὐτὸς  μὲν   γὰρ νυκτὸς ὥρμησεν ἐπὶ τὴν
[15, 2]   τε καὶ πεζὴν μεγάλην· τὸ  μὲν   γὰρ πεζὸν στράτευμα μυριάδων ἦν
[15, 1]   καταλυθεῖσαν ἐπεῖδον, οὐκ ἀλόγως. οἱ  μὲν   γὰρ πρὸ αὐτῶν βεβιωκότες πολλοῖς
[15, 16]   ἧτταν τῶν Καρχηδονίων διωρθώσατο· οἱ  μὲν   γὰρ προνενικηκότες διὰ τὴν προγεγενημένην
[15, 33]   ἀγωνίσασθαι, μεγάλῃ συμφορᾷ περιέπεσον. (Τὸ  μὲν   γὰρ πρῶτον ἐν Λεύκτροις ἡττηθέντες
[15, 26]   δύναμις ἠθροίσθη τοῖς Θηβαίοις. (Ὁπλῖται  μὲν   γὰρ συνῆλθον οὐκ ἐλάττους τῶν
[15, 88]   ἐπιεικείᾳ τε καὶ μεγαλοψυχίᾳ. (Κατὰ  μὲν   γὰρ τὴν ἡλικίαν τὴν τούτου
[15, 94]   πάλιν κατέστησαν τὸν πόλεμον. Ἐν  μὲν   γὰρ τοῖς ὅρκοις ἦν γεγραμμένον
[15, 87]   τοῦ βίου καταστροφὴν ἐποιήσατο. (Πρῶτον  μὲν   γὰρ τὸν ὑπασπιστὴν προσκαλεσάμενος ἐπηρώτησεν,
[15, 85]   ταῖς φιλοτιμίαις ἑαυτοὺς ὑπερεβάλοντο. (Οἱ  μὲν   γὰρ τῶν Αθηναίων ἱππεῖς τοῖς
[15, 23]   ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν. (Θηβαῖοι  μὲν   γὰρ ὑπῆρχον ἔμφρουροι, Κορίνθιοι δὲ
[15, 65]   πρὸς τὴν ἐπίθεσιν, καὶ τὰς  μὲν   γυναῖκας καὶ παῖδας, ἔτι δὲ
[15, 54]   μετέθεντο τὰς γνώμας, καὶ τῆς  μὲν   δεισιδαιμονίας ἀπελύθησαν, πρὸς δὲ τὴν
[15, 58]   τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς οἱ  μὲν   δημαγωγοὶ φοβηθέντες μή τι παράλογον
[15, 36]   ταχέως καὶ ῥᾳδίως ἐπετέλεσε, πείθων  μὲν   διὰ τῆς τοῦ λόγου δυνάμεως,
[15, 42]   καὶ στρατιωτῶν πλήθει φυλαττόμενον, τὸ  μὲν   διὰ τούτου βιάζεσθαι παντελῶς ἀπεδοκίμασαν,
[15, 9]   (Οἱ δὲ Σπαρτιᾶται καὶ πάλαι  μὲν   διεγνώκεισαν ἀνακτᾶσθαι τὴν ἡγεμονίαν, τότε
[15, 3]   ἐπὶ διεσπαρμένας καὶ τεταραγμένας, ἃς  μὲν   διέφθειρεν, ἃς δ' ἐχειροῦτο. (Ὅμως
[15, 34]   καὶ τοῖς ἐμβόλοις ἀναρρήττων, ἃς  μὲν   διέφθειρεν, ἃς δὲ φυγεῖν ἠνάγκασεν.
[15, 11]   κατηγορούμενον. (Ὁ δὲ βασιλεὺς τοὺς  μὲν   δικαστὰς ἐπῄνεσεν, ὡς δικαίως κεκρικότας,
[15, 16]   καὶ τῶν ἀνοχῶν γενομένων,  μὲν   Διονύσιος περιχαρὴς ἦν, ὡς αὐτίκα
[15, 44]   μετάθεσιν ἐποιήσατο· ηὔξησε γὰρ τὰ  μὲν   δόρατα ἡμιολίῳ μεγέθει, τὰ δὲ
[15, 27]   μετέστησαν εἰς κρίσιν, καὶ τοὺς  μὲν   δύο κατεδίκασαν θανάτῳ, τὸν μέντοι
[15, 71]   παραλαβὼν δὲ Ισμηνίαν, ἄνδρα φίλον  μὲν   ἑαυτοῦ, θαυμαζόμενον δ' ἐπ' ἀρετῇ,
[15, 11]   οὖν πρῶτος ἔφησε, θεωρῶν τὰ  μὲν   ἐγκλήματα ἀμφισβητούμενα, τὰς δ' εὐεργεσίας
[15, 5]   ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι  μὲν   ἔγνωσαν στρατεύειν ἐπὶ τὴν Μαντίνειαν,
[15, 35]   ὀκτωκαίδεκα, τῶν δὲ Λακεδαιμονίων διεφθάρησαν  μὲν   εἴκοσι καὶ τέτταρες, αὔτανδροι δ'
[15, 2]   ἐνενήκοντα, καὶ τούτων ὑπῆρχον Τύριαι  μὲν   εἴκοσι, Κύπριαι δ' ἑβδομήκοντα, στρατιώτας
[15, 59]   χιλίων καὶ τετρακοσίων ἔφυγον, οἱ  μὲν   εἰς τὴν Σπάρτην, οἱ δ'
[15, 54]   ἐπίνοιαν Λεανδρίας Σπαρτιάτης, πεφευγὼς  μὲν   ἐκ Λακεδαίμονος, τότε δὲ συστρατεύων
[15, 94]   τὴν αἰτίαν γενομένης διαφορᾶς, οἱ  μὲν   ἐκ τῶν πολισμάτων ἠξίουν αὐτοῖς
[15, 79]   οὖν δῆμος ἐψηφίσατο τριήρεις  μὲν   ἑκατὸν ναυπηγεῖσθαι, νεώρια δὲ ταύταις
[15, 95]   ἐπὶ τὰς Κυκλάδας νήσους, τινὰς  μὲν   ἐκπολιορκήσας πολλῶν σωμάτων ἐκυρίευσεν, εἰς
[15, 94]   πόλιν, καὶ τῶν πολισμάτων  μὲν   ἐκπορθήσας, δὲ καταπληξάμενος, συνηνάγκασεν
[15, 31]   πέμπτην δ' Αχαιοί· καὶ τὴν  μὲν   ἕκτην ἐπλήρουν Κορίνθιοι καὶ Μεγαρεῖς,
[15, 88]   (οιγαροῦν πατρὶς αὐτοῦ ζῶντος  μὲν   ἐκτήσατο τὴν ἡγεμονίαν τῆς Ελλάδος,
[15, 2]   τινων ἑτέρων. Εἶχε δὲ τριήρεις  μὲν   ἐνενήκοντα, καὶ τούτων ὑπῆρχον Τύριαι
[15, 47]   φυγουσῶν πρὸς τὴν γῆν, αὗται  μὲν   ἐνεπρήσθησαν ὑπὸ τῶν Κορκυραίων, ἵνα
[15, 15]   αὐτὸς τὰς δυνάμεις διελόμενος, τῷ  μὲν   ἑνὶ μέρει πρὸς τοὺς Ιταλιώτας
[15, 69]   Κορινθίων ἐπεξελθόντων νικήσας μάχῃ, τούτους  μὲν   ἐντὸς τῶν τειχῶν συνεδίωξε, τῶν
[15, 2]   δ' ἑβδομήκοντα, στρατιώτας δ' ἰδίους  μὲν   ἑξακισχιλίους, παρὰ δὲ τῶν συμμάχων
[15, 57]   δυνάμει στρατεύσαντες ἐπ' Ορχομενὸν ἐπεβάλοντο  μὲν   ἐξανδραποδίσασθαι τὴν πόλιν, Επαμεινώνδου δὲ
[15, 69]   ἅμα καὶ τεθαρρηκότως ὑποστὰς τοὺς  μὲν   ἐξέβαλεν ἐκ τῆς πόλεως, πολλοὺς
[15, 87]   καὶ πυκνῶν φερομένων βελῶν, τὰ  μὲν   ἐξένευε, τὰ δὲ διεκρούετο, τινὰ
[15, 47]   ἐπὶ τὴν Κόρκυραν, ἔχοντα τριήρεις  μὲν   ἑξήκοντα καὶ πέντε, στρατιώτας δὲ
[15, 86]   κινδύνου μηδεμίαν ῥοπὴν λαμβάνοντος,  μὲν   Επαμεινώνδας ὑπολαβὼν τῆς ἰδίας ἀρετῆς
[15, 27]   ἐκτῖσαι. (Μετὰ δὲ ταῦτ' Αθηναῖοι  μὲν   ἐπανῆλθον εἰς τὴν πατρίδα, Θηβαῖοι
[15, 27]   Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ρωμαῖοι  μὲν   ἐπὶ ἀτελείᾳ πεντακοσίους ἀποίκους εἰς
[15, 85]   ἀνεπλήρουν Αθηναῖοι. Θηβαῖοι δ' αὐτοὶ  μὲν   ἐπὶ τὸ εὐώνυμον κέρας ἐτάχθησαν,
[15, 7]   παρακοπῆς, ὥστε τῶν φίλων πολλοὺς  μὲν   ἐπὶ ψευδέσιν αἰτίαις ἀνελεῖν, οὐκ
[15, 55]   ἀνδραγαθίας, ἀλλὰ τῶν ἀντιστάντων οἱ  μὲν   ἔπιπτον, οἱ δὲ κατετραυματίζοντο, πάσας
[15, 68]   ἄλλων βοιωταρχῶν, ἐξέπεμψαν στρατιώτας πεζοὺς  μὲν   ἑπτακισχιλίους, ἱππεῖς δ' ἑξακοσίους. Αθηναῖοι
[15, 37]   ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Θηβαῖοι  μὲν   ἐστράτευσαν ἐπ' Ορχομενὸν ἐπιλέκτοις ἀνδράσι
[15, 55]   πεποιηκότες, οἱ δὲ Βοιωτοὶ τῷ  μὲν   ἑτέρῳ κέρατι ὑπεχώρουν, τῷ δὲ
[15, 66]   συμμάχοις οἰκίσαι τὴν Μεσσήνην, πολλὰ  μὲν   ἔτη γεγενημένην ἀνάστατον ὑπὸ Λακεδαιμονίων,
[15, 35]   πολιτῶν τοὺς διανηχομένους, καὶ τοὺς  μὲν   ἔτι ζῶντας διέσωσε, τοὺς δὲ
[15, 74]   νίκην. (Ὁ δὲ Διονύσιος τοῦτον  μὲν   ἐτίμησεν, αὐτὸς δὲ περιχαρὴς ἐγένετο
[15, 1]   τοῦ τοιούτου τρόπου νομίζομεν τοὺς  μὲν   εὖ πεφυκότας πρὸς ἀρετὴν τῷ
[15, 11]   δὲ τρίτος εἶπεν ὅτι τὰς  μὲν   εὐεργεσίας οὐ τίθεται πρὸς λόγον
[15, 51]   τῶν Σπαρτιατῶν καταπολεμηθήσεσθαι. (Διόπερ οἱ  μὲν   εὐνοϊκῶς ἔχοντες τῶν Ελλήνων πρὸς
[15, 29]   ταῦτα Σφοδριάδου τοῦ Σπαρτιάτου τεταγμένου  μὲν   ἐφ' ἡγεμονίας, φύσει δ' ὄντος
[15, 60]   ἄρχειν τῶν ὑποτεταγμένων, ἐδολοφονήθη, ὡς  μὲν   Εφορος γέγραφεν, ὑπό τινων ἑπτὰ
[15, 92]   ταῖς τοῦ πατρὸς ἐπιβολαῖς, τοὺς  μὲν   ἡγεμόνας δωρεαῖς, τοὺς δὲ στρατιώτας
[15, 62]   δὲ πλειόνων πεντακισμυρίων, οἱ  μὲν   ἡγεμόνες αὐτῶν συνεδρεύσαντες ἔγνωσαν ἐπ'
[15, 81]   ταῖς ἐπὶ Λακεδαίμονα στρατείαις ἑπτὰ  μὲν   ἡγήσατο μυριάδων, πρὸς αὐτῇ δὲ
[15, 34]   δὲ τῶν νεῶν ἀλλήλαις, Πόλλις  μὲν   ἡγούμενος τοῦ δεξιοῦ κέρως πρῶτος
[15, 90]   (Τηλικαύτης δ' οὔσης ἀποστάσεως, τὸ  μὲν   ἥμισυ τῶν προσόδων τῷ βασιλεῖ
[15, 23]   δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος Αθήνησι  μὲν   ἦν ἄρχων Πυθέας, ἐν Ρώμῃ
[15, 57]   εἰς τὴν Λοκρίδα, καὶ τὴν  μὲν   Ηράκλειαν τὴν ἐν Τραχινίᾳ διὰ
[15, 14]   δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος Αθήνησι  μὲν   ἦρχε Διοτρέφης, ἐν Ρώμῃ δ'
[15, 57]   δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος Αθήνησι  μὲν   ἦρχε Δυσνίκητος, ἐν Ρώμῃ δὲ
[15, 76]   δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος Αθήνησι  μὲν   ἦρχε Κηφισόδωρος, ἐν Ρώμῃ δ'
[15, 82]   δ' ἔτους τούτου διεληλυθότος Αθήνησι  μὲν   ἦρχε Χαρικλείδης, ἐν Ρώμῃ δ'
[15, 67]   περὶ τῆς ἡγεμονίας, ὥστε τῆς  μὲν   θαλάττης ἄρχειν Αθηναίους, τῆς δὲ
[15, 12]   Ελλάδα Λακεδαιμονίων πορθούντων Μαντίνειαν, τὸ  μὲν   θέρος διετέλεσαν οἱ Μαντινεῖς γενναίως
[15, 80]   συντριβείς, ἠναγκάσθη καθ' ὁμολογίαν τοῖς  μὲν   Θετταλοῖς τὰς καταπεπολεμημένας πόλεις ἀποδοῦναι,
[15, 34]   στρατευσάντων ἐπὶ τὰς Θήβας, οἱ  μὲν   Θηβαῖοι δυσχωρίας τινὰς ἑτέρας καταλαμβανόμενοι
[15, 51]   Ανθέστιον. Ἐπὶ δὲ τούτων οἱ  μὲν   Θηβαῖοι ἔκσπονδοι γεγονότες ἠναγκάσθησαν ἀναδέξασθαι
[15, 32]   ἀθροισθεισῶν εἰς ἕνα τόπον, οἱ  μὲν   Θηβαῖοι λόφον τινὰ κατελάβοντο παραμήκη,
[15, 46]   ἐπιβαίνειν. (Μετὰ δὲ ταῦτα οἱ  μὲν   Θηβαῖοι τὰς Πλαταιὰς κατασκάψαντες καὶ
[15, 12]   κώμας μετοικισθῆναι. Διόπερ ἠναγκάσθησαν τὴν  μὲν   ἰδίαν πατρίδα κατασκάπτειν, εἰς δὲ
[15, 91]   σατράπης Δατάμης ἀντεστρατοπέδευσεν αὐτῷ, πολλοὺς  μὲν   ἱππεῖς ἠθροικώς, δισμυρίους δὲ πεζοὺς
[15, 10]   ἐπ' αὐτὸν ὁρμῆσαι, καὶ τῶν  μὲν   ἵππων τῶν ἐν τῷ τεθρίππῳ
[15, 24]   στρατεύσαντες εἰς τὴν Ιταλίαν τοῖς  μὲν   Ιππωνιάταις ἐκπεπτωκόσιν ἐκ τῆς πατρίδος
[15, 41]   κατανηλωκότος περὶ τὰς παρασκευάς,  μὲν   Ιφικράτης ὁρῶν αὐτὸν ἐν μὲν
[15, 49]   Αχαιῶν κοινῷ δόγματι συγχωρησάντων, οἱ  μὲν   Ιωνες ἔθυσαν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ
[15, 49]   Ελίκης τῆς ἐν τῷ τότε  μὲν   Ιωνίας, νῦν δὲ Αχαΐας καλουμένης.
[15, 10]   ἦν εὐεργετηκώς. (Λέγεται δὲ πολλὰς  μὲν   καὶ ἄλλας χρείας ἐνδεδεῖχθαι τῷ
[15, 50]   ἡγεμόνας ἐπιφανεῖς ταῖς ἀρεταῖς πολλοὺς  μὲν   καὶ ἄλλους, μεγίστους δὲ τρεῖς,
[15, 52]   παρουσίαν τῶν πολεμίων ἐψηφίσαντο τέκνα  μὲν   καὶ γυναῖκας εἰς Αθήνας ὑπεκθέσθαι,
[15, 73]   ὑπὸ Καρχηδονίους χώραν. Καὶ Σελινοῦντα  μὲν   καὶ Εντελλαν εὐθὺς προσηγάγετο, καὶ
[15, 81]   πεζήν τε καὶ ναυτικὴν Τορώνην  μὲν   καὶ Ποτίδαιαν πολιορκήσας εἷλε, Κυζικηνοῖς
[15, 73]   καὶ τῶν ἰδίων τριήρων ἑκατὸν  μὲν   καὶ τριάκοντα τὰς ἀρίστας ἀπέστειλεν
[15, 69]   κατετίτρωσκον. (Οἱ δὲ Βοιωτοί, πολλὰ  μὲν   κακοπαθήσαντες, οὐδὲν δὲ πρᾶξαι δυνάμενοι,
[15, 17]   (Τροπῆς δὲ παντελοῦς γενομένης, οἱ  μὲν   Καρχηδόνιοι φιλοτιμότερον καταδιώξαντες παρήγγελλον ἀλλήλοις
[15, 46]   χρηστότητα τοῦ δήμου. καὶ τὰ  μὲν   κατὰ Βοιωτίαν ἐν τούτοις ἦν.
[15, 42]   τόπους, καὶ τῶν προσόδων τὰς  μὲν   κατὰ γῆν πορευτὰς ἐποίησε λιμνάζειν,
[15, 17]   Καρχηδονίοις τάλαντα χίλια. Καὶ τὰ  μὲν   κατὰ Σικελίαν ἐν τούτοις ἦν.
[15, 11]   ἐσχάταις ἀτιμίαις περιέβαλεν. Καὶ τὰ  μὲν   κατὰ τὴν Ασίαν ἐν τούτοις
[15, 18]   προφθάσειαν. Τούτων δὲ πραχθέντων αἱ  μὲν   κατὰ τὴν Ασίαν ἐπαναστάσεις αὐτομάτως
[15, 93]   τε καὶ τιμῆς. Καὶ τὰ  μὲν   κατὰ τὴν Ασίαν μέχρι τούτων
[15, 19]   καὶ τοῦ Ταχῶ θάνατον τὰς  μὲν   κατὰ τὴν Ασίαν πράξεις ἀπέγνωσαν,
[15, 5]   ἠμύνοντο τοὺς πολεμίους. καὶ τὰ  μὲν   κατὰ τὴν Ελλάδα τοῦτον τὸν
[15, 61]   εἰς τὰς Φεράς. Καὶ τὰ  μὲν   κατὰ τὴν Θετταλίαν ἐν τούτοις
[15, 72]   καὶ Παρρασίων Αρκάδων. καὶ τὰ  μὲν   κατὰ τοὺς Ελληνας ἐν τούτοις
[15, 71]   ἐπέθετο. Τῶν δὲ Βοιωτῶν οἱ  μὲν   κατακοντιζόμενοι συνεχῶς ἀπέθνησκον, οἱ δὲ
[15, 42]   καὶ κρατήσαντες τοῦ φρουρίου, τοῦτο  μὲν   κατέσκαψαν, τοὺς δ' ἐνοικοῦντας ἐξηνδραποδίσαντο.
[15, 69]   εἰς τὴν πόλιν εἰσβιάζεσθαι, οἱ  μὲν   Κορίνθιοι δείσαντες ἐτράπησαν εἰς τὰς
[15, 18]   (Ταχθείσης δὲ τῆς ἡμέρας, οἱ  μὲν   Κυμαῖοι ὑπελάμβανον ἑαυτοὺς πλεονεκτεῖν διὰ
[15, 2]   ἀλλοτρίως ἔχοντας πρὸς Πέρσας, τοὺς  μὲν   λαθραίως, τοὺς δὲ καὶ φανερῶς
[15, 21]   εὐημερίας γενομένης τοῖς Ολυνθίοις, οἱ  μὲν   Λακεδαιμόνιοι, βουλόμενοι διορθώσασθαι τὸ γεγονὸς
[15, 55]   ὁρμὴν συνηλάλαξαν αἱ δυνάμεις, οἱ  μὲν   Λακεδαιμόνιοι τοῖς κέρασιν ἀμφοτέροις ἐπῆγον
[15, 10]   καὶ διὰ ταύτης παρεδείκνυε τῶν  μὲν   Λακεδαιμονίων παρῃρῆσθαι τοὺς κατὰ τὴν
[15, 10]   καιρὸν ἐπιφανέντα τὸν Τιρίβαζον τοὺς  μὲν   λέοντας ἀποκτεῖναι, τὸν δὲ βασιλέα
[15, 95]   (Οἱ δ' Αθηναῖοι παροξυνθέντες τοῦ  μὲν   Λεωσθένους ὡς προδότου θάνατον κατέγνωσαν
[15, 3]   εἰς τὸν πόλεμον. Καὶ πρῶτον  μὲν   λῃστρικὰς ἔχων ναῦς οὐκ ὀλίγας
[15, 64]   οἱ συνάψαντες μάχην ἀναιρεθήσονται, τὸ  μὲν   λιπεῖν τὴν ἐν ταῖς παρόδοις
[15, 57]   Περραιβίαν ἀναζεύξας τῶν πόλεων τὰς  μὲν   λόγοις φιλανθρώποις προσηγάγετο, τὰς δὲ
[15, 41]   δὲ Φαρνάβαζος ἀπεκρίθη, διότι τῶν  μὲν   λόγων αὐτὸς κύριός ἐστι, τῶν
[15, 85]   καὶ διαταχθέντων τῶν στρατοπέδων, οἱ  μὲν   μάντεις σφαγιασάμενοι παρ' ἀμφοτέροις ἀπεφαίνοντο
[15, 22]   ἐγχωρίους. Οἱ δ' Ολύνθιοι μεγάλην  μὲν   μάχην οὐδεμίαν κατὰ τοῦτον τὸν
[15, 82]   εἶναι στρατιωτῶν τὴν Σπάρτην, ἐπεβάλετο  μὲν   μέγα τι πρᾶξαι, τὴν δὲ
[15, 4]   καὶ κατὰ θάλατταν. (Καὶ Τιρίβαζος  μὲν   μετὰ τὴν ναυμαχίαν διαβὰς εἰς
[15, 85]   (Κατὰ δὲ τὴν τάξιν Μαντινεῖς  μὲν   μετὰ τῶν ἄλλων Αρκάδων τὸ
[15, 24]   τὴν πόλιν παράδοξοι, καὶ πολλοὶ  μὲν   μετὰ τῶν ὅπλων ἐξεπήδων ἐκ
[15, 16]   εὐδοκεῖσθαι ταῖς ὁμολογίαις, ἔφησαν αὐτοὺς  μὲν   μὴ ὑπάρχειν κυρίους τῆς τῶν
[15, 58]   ὁμολογήσαντος καὶ πίστιν λαβόντος,  μὲν   μηνυτὴς τριάκοντα τῶν ἐπιφανεστάτων κατηγόρησεν,
[15, 30]   Εστιαιῶτιν χώραν, καὶ τὴν καλουμένην  μὲν   Μητρόπολιν, κειμένην δ' ἐπί τινος
[15, 92]   στρατιώτας Αἰγυπτίους ὀκτακισμυρίους. Καὶ τῶν  μὲν   μισθοφόρων τὴν ἡγεμονίαν παρέδωκεν Αγησιλάῳ
[15, 3]   λειπόμενον τῇ ναυτικῇ δυνάμει, ἑξήκοντα  μὲν   ναῦς ἄλλας προσεπλήρωσε, πεντήκοντα δὲ
[15, 47]   εἰς τὸν λιμένα, καὶ τεττάρων  μὲν   νεῶν ἐκυρίευσε, τῶν δὲ ὑπολοίπων
[15, 80]   καὶ τοὺς πολεμίους τρεψάμενος τὴν  μὲν   νίκην περιεποιήσατο, τὸν δὲ αὑτοῦ
[15, 89]   ἔκσπονδοι. (Τῶν δὲ συγγραφέων Ξενοφῶν  μὲν   Αθηναῖος τὴν τῶν Ελληνικῶν
[15, 77]   πραττομένοις κατὰ τὴν Μακεδονίαν Πτολεμαῖος  μὲν   Αλωρίτης ἐδολοφονήθη ὑπὸ (τἀδελφοῦ)
[15, 60]   περὶ τὸν αὐτὸν καιρόν. Αμύντας  μὲν   Αρριδαίου βασιλεύων τῆς Μακεδονίας
[15, 90]   κοινοπραγίαν· ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι Αριοβαρζάνης  μὲν   τῆς Φρυγίας σατράπης, ὃς
[15, 34]   ἀγοράν. (Μετὰ δὲ ταῦτα Χαβρίας  μὲν   τῶν Αθηναίων ναύαρχος μετὰ
[15, 8]   Σουλπίκιον. ἐπὶ δὲ τούτων Εὐαγόρας  μὲν   τῶν Σαλαμινίων βασιλεὺς ἧκεν
[15, 95]   Λικίνιος. ἐπὶ δὲ τούτων Αλέξανδρος  μὲν   Φερῶν τύραννος λῃστρίδας ναῦς
[15, 1]   τῶν προγόνων ἀρετάς. (Τοιγαροῦν Θηβαῖοι  μὲν   οἱ πρότερον ἐπὶ πολλὰς γενεὰς
[15, 7]   ἀπέδοτο μνῶν εἴκοσι. Ἀλλὰ τοῦτον  μὲν   οἱ φιλόσοφοι συνελθόντες ἐξηγόρασαν καὶ
[15, 48]   νυκτὸς τοῦ πάθους συμβάντος αἱ  μὲν   οἰκίαι διὰ τὸ μέγεθος τοῦ
[15, 61]   παρὰ Ρωμαίοις ἐγένετο στάσις, τῶν  μὲν   οἰομένων δεῖν ὑπάτους, τῶν δὲ
[15, 71]   εἰς τὴν Θετταλίαν ἐκπεμψάντων ὁπλίτας  μὲν   ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς δ' ἑξακοσίους, φοβηθεὶς
[15, 21]   διεπολέμει πρὸς Ολυνθίους. Εἶθ' οἱ  μὲν   Ολύνθιοι δύναμιν ἀξιόλογον ἠθροικότες ἐπλεονέκτουν
[15, 19]   τὴν ὅλην ἀρχὴν ἀνακτησαμένου οἱ  μὲν   Ολύνθιοι τὴν χώραν ἀπαιτηθέντες οὐχ
[15, 67]   ἐπιφανεστάτους τῶν Σπαρτιατῶν, καὶ τὰς  μὲν   ὁμολογίας ἐποιήσαντο περὶ τῆς ἡγεμονίας,
[15, 29]   Χαβρίανκαὶ Καλλίστρατον. ἐψηφίσαντο δὲ στρατιώτας  μὲν   ὁπλίτας καταλέξαι δισμυρίους, ἱππεῖς δὲ
[15, 62]   εἰς τὴν Αρκαδίαν, ἔχοντα πολιτικοὺς  μὲν   ὁπλίτας χιλίους, φυγάδας δ' Αργείων
[15, 31]   σύμμαχοι. Ἦν δ' αὐτοῖς  μὲν   ὁπλίτης πρὸς δύο ψιλοὺς τεταγμένος,
[15, 57]   ἡγεμονίας ὀρεγομένους, μετέγνωσαν. διόπερ τοὺς  μὲν   Ορχομενίους εἰς τὴν τῶν συμμάχων
[15, 8]   Τιριβάζου. (Κατηγόρει δ' αὐτοῦ πρῶτον  μὲν   ὅτι δυνάμενος ἑλεῖν τὴν Σαλαμῖνα
[15, 25]   πρεσβευτὰς εἰς τὰς Αθήνας, ὑπομιμνήσκοντες  μὲν   ὅτι καὶ αὐτοὶ συγκατήγαγον τὸν
[15, 8]   δυνάμενος ἑλεῖν τὴν Σαλαμῖνα τοῦτο  μὲν   οὐ συντελεῖ, πρεσβείας δὲ προσδέχεται
[15, 95]   καὶ ἕτερα τοιαῦτα παρανομῶν ἀγαθὸν  μὲν   οὐδὲν διεπράξατο, τῇ δὲ πατρίδι
[15, 6]   φαίνεται τὰ ποιήματα ὑπάρχειν; ἄλλο  μὲν   οὐδὲν εἶπε, τοὺς δ' ὑπηρέτας
[15, 47]   δὲ τῶν καιρῶν ὑστερηκότες ἄλλο  μὲν   οὐδὲν ἔπραξαν μνήμης ἄξιον, τριήρεσι
[15, 12]   Λακεδαιμονίοις. Οἱ δὲ παραλαβόντες ἄλλο  μὲν   οὐθὲν κακὸν εἰργάσαντο τοὺς Μαντινεῖς,
[15, 93]   περὶ τῆς βασιλείας διαγωνίσασθαι.  μὲν   οὖν Αγησίλαος ὁρῶν τὸν βασιλέα
[15, 70]   εἰρήνην δὲ κοινὴν συνθέσθαι. Οἱ  μὲν   οὖν ἄλλοι πάντες ἀσμένως ὑπήκουσαν,
[15, 29]   ἐπ' ἀρετῇ μεγάλην περιπεποιημένον. οὗτος  μὲν   οὖν ἄνευ τῆς τοῦ δήμου
[15, 69]   τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον. (Οἱ  μὲν   οὖν Βοιωτοί, πεποιθότες ταῖς τῶν
[15, 6]   ἀπαγαγεῖν εἰς τὰς λατομίας. (Τότε  μὲν   οὖν διὰ τὴν εὐτραπελίαν τῶν
[15, 81]   ταύτης ἠξιωμένου τῆς τιμῆς. Πελοπίδας  μὲν   οὖν, διὰ τὴν ἰδίαν ἀρετὴν
[15, 33]   τὸν κίνδυνον οἱ Λακεδαιμόνιοι. (Τότε  μὲν   οὖν διὰ τῆς ἀποκρίσεως ταύτης
[15, 27]   Λακεδαιμονίους μετὰ μεγάλης δυνάμεως. Ἕως  μὲν   οὖν εἶχον τροφὰς ἱκανάς, ἐνεκαρτέρουν
[15, 59]   δ' εἰς τὸ Παλλάντιον. (Οὗτοι  μὲν   οὖν ἐκδοθέντες ὑπὸ τῶν Παλλαντίων,
[15, 44]   μακρὸν ἂν εἴη γράφειν.  μὲν   οὖν ἐπ' Αἴγυπτον στρατεία τῶν
[15, 52]   εἶναι τῶν παρόντων σημείων. (Ὁ  μὲν   οὖν Επαμεινώνδας πεφιλοσοφηκὼς καὶ τοῖς
[15, 69]   δυνάμενοι, τὴν ἀναχώρησιν ἐποιήσαντο. Χαβρίας  μὲν   οὖν ἐπὶ ἀνδρείᾳ καὶ στρατηγικῇ
[15, 83]   εἰσπεσὼν εἰς τὴν Σπάρτην. τὴν  μὲν   οὖν ἐπίνοιαν τῶν στρατηγῶν ἀμφοτέρων
[15, 35]   αὔτανδροι δ' ἐλήφθησαν ὀκτώ. Χαβρίας  μὲν   οὖν ἐπιφανῆ ναυμαχίαν νικήσας κατέπλευσε
[15, 14]   φανερὸς ἦν πολεμήσων Καρχηδονίοις. Ταῦτα  μὲν   οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν
[15, 7]   ἔγημε τὴν Διονυσίου θυγατέρα. Ταῦτα  μὲν   οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν
[15, 60]   ἐντεῦθεν ἐποιήσατο τὴν ἀρχήν. Ταῦτα  μὲν   οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν
[15, 9]   ἠξίου συντίθεσθαι πρὸς Τιρίβαζον. (Ὁ  μὲν   οὖν Εὐαγόρας παραδόξως ἐξωσιοῦτο τὴν
[15, 20]   ἐξῆγον ἐκ τῶν Θηβῶν· (Οἱ  μὲν   οὖν Θηβαῖοι τοῦτον τὸν τρόπον
[15, 49]   νῦν δὲ Αχαΐας καλουμένης. (Οἱ  μὲν   οὖν Ιωνες κατὰ τὸν χρησμὸν
[15, 91]   κυκλωθέντες ὑπὸ Δατάμου κατηκοντίσθησαν. (Δατάμης  μὲν   οὖν καὶ πρότερον ἐπὶ στρατηγίᾳ
[15, 30]   ἐποιήσαντο τὴν ἰδίαν ἡγεμονίαν. ~Πολλαὶ  μὲν   οὖν καὶ τῶν ἄλλων πόλεων
[15, 15]   ἑτέρῳ πρὸς τοὺς Φοίνικας. Πολλαὶ  μὲν   οὖν κατὰ μέρος ἐγίνοντο μάχαι
[15, 40]   ἠνάγκασαν φυγεῖν εἰς Αργος. Αἱ  μὲν   οὖν κατὰ Πελοπόννησον πόλεις ἐν
[15, 10]   τῷ κακῶς κρίνειν τιμωρίας. (Οἱ  μὲν   οὖν κατηγοροῦντες τὴν ἐπιστολὴν ἀναγνόντες
[15, 9]   ὡς βασιλεὺς βασιλεῖ προστάττοντι.  μὲν   οὖν Κυπριακὸς πόλεμος δεκαετὴς σχεδὸν
[15, 84]   τοὺς πανταχόθεν συμμάχους μετεπέμποντο. (Τοῖς  μὲν   οὖν Μαντινεῦσιν ἐβοήθουν Ηλεῖοι καὶ
[15, 79]   πόλεις τοῖς Θηβαίοις ἐποίησεν. (Εἰ  μὲν   οὖν ἀνὴρ οὗτος πλείω
[15, 55]   τὰς πληγὰς ἐναντίας λαμβάνοντες. (Ἕως  μὲν   οὖν βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων
[15, 85]   πολὺ τῶν ἐναντίων ἐλείποντο. Αὐτοὶ  μὲν   οὖν ὀλίγους εἶχον ἀκοντιστάς, οἱ
[15, 66]   ὡς ἐν κεφαλαίοις παραδραμεῖν. Τὸ  μὲν   οὖν παλαιὸν οἱ ἀπὸ Νηλέως
[15, 88]   καὶ κατασκαφῆς ἔλαβε πεῖραν. Επαμεινώνδας  μὲν   οὖν παρὰ πᾶσι περιβόητον ἔχων
[15, 32]   Αγησίλαος χιλίους καὶ πεντακοσίους. (Οὗτος  μὲν   οὖν παραγενόμενος εἰς πόλιν Θεσπιάς,
[15, 34]   τῆς τῶν Σπαρτιατῶν δυνάμεως. (Τὰ  μὲν   οὖν περὶ τὰς πεζὰς δυνάμεις
[15, 63]   τῆς ψυχῆς ἀρεταῖς τεθαρρηκότες. (Οἱ  μὲν   οὖν περὶ τὸν Επαμεινώνδαν ὁρῶντες
[15, 48]   εἶχον ἀντιλαμβάνεσθαι τῆς σωτηρίας. (Οἱ  μὲν   οὖν πλείους ἐναποληφθέντες τοῖς πτώμασι
[15, 83]   ἐπιμέλειαν ἐποιήσατο τῆς πόλεως. (Τοὺς  μὲν   οὖν πρεσβυτάτους τῶν παίδων καὶ
[15, 52]   ἀλλ' ἀπάγοντα πάλιν ἀνασώζειν. (Οἱ  μὲν   οὖν πρεσβύτεροι τῶν ἀκουόντων τοῦ
[15, 1]   πρὸς τῇ γραφῇ χρόνους.  μὲν   οὖν πρὸ ταύτης βύβλος, οὖσα
[15, 52]   ἀκονιτὶ τῶν Βοιωτῶν κρατήσειν. ~Οὗτοι  μὲν   οὖν προάγοντες ὡς ἧκον εἰς
[15, 62]   Λοκρούς τε καὶ Φωκεῖς. Οὗτοι  μὲν   οὖν προῆγον ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον,
[15, 63]   ὄντας μυρίους καὶ δισχιλίους. Ιφικράτης  μὲν   οὖν, προθύμους ἔχων τοὺς στρατιώτας,
[15, 15]   ἀρχὴν γενέσθαι τοῦ πολέμου. Καρχηδόνιοι  μὲν   οὖν πρὸς τοὺς Ιταλιώτας συμμαχίαν
[15, 64]   ἔκριναν ποιεῖσθαι τὴν ἔφοδον. ~Ή  μὲν   οὖν πρώτη μερὶς τῶν
[15, 18]   ταύτης Κλαζομένιοι καὶ Κυμαῖοι. Τὸ  μὲν   οὖν πρῶτον ἐπεχείρησαν αἱ πόλεις
[15, 11]   ἕκαστος ἀπέλυσε τὸν κατηγορούμενον.  μὲν   οὖν πρῶτος ἔφησε, θεωρῶν τὰ
[15, 79]   ἀπήντησαν πρὸς τὸν καιρόν. (Οἱ  μὲν   οὖν συστησάμενοι τὴν πρᾶξιν μετανοήσαντες
[15, 66]   ἀρχαίαν αὐτοῖς χώραν ἀποκατέστησαν. Περὶ  μὲν   οὖν τὴν Μεσσήνην τοσαύτας καὶ
[15, 61]   τῶν δὲ χιλιάρχους αἱρεῖσθαι. Ἐπὶ  μὲν   οὖν τινα χρόνον ἀναρχία τὴν
[15, 68]   βίαν τοῖς πολεμίοις. (Κατὰ πάντα  μὲν   οὖν τὸν τόπον ἐγίνοντο προσβολαὶ
[15, 3]   τῷ τῶν Περσῶν βασιλεῖ. ~Οὗτος  μὲν   οὖν τοσαύτας ἀφορμὰς ἔχων τεθαρρηκότως
[15, 50]   καὶ μεγάλων ὠρέγετο πραγμάτων. Κατὰ  μὲν   οὖν τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν οἱ
[15, 85]   παλίντροπον ἐποίησε τὴν μάχην. (Οἱ  μὲν   οὖν τῶν Ηλείων ἱππεῖς τοῦτον
[15, 86]   πρὸς τὴν ἰδίαν φάλαγγα. ~Ἡ  μὲν   οὖν τῶν παρ' ἀμφοτέροις ἱππέων
[15, 53]   γενέσθαι προετέρησε τῇ γνώμῃ.  μὲν   οὖν ὑπὲρ τῶν ὅλων ἀγὼν
[15, 7]   τοῖς πολέμοις αὐτῷ παρεσχημένοι. (Οὗτοι  μὲν   οὖν φυγόντες εἰς Θουρίους τῆς
[15, 95]   διαβληθῆναι παρὰ τοῖς συμμάχοις.  μὲν   οὖν Χάρης καὶ ἕτερα τοιαῦτα
[15, 87]   προσένεμον ἑαυτοῖς τὴν νίκην. (Ἐπὶ  μὲν   οὖν χρόνον τινὰ περὶ τῆς
[15, 58]   ἅπαντας τοὺς δημαγωγοὺς ἀπέκτειναν. Οὗτοι  μὲν   οὖν, ὡσπερεί τινος νεμεσήσαντος δαιμονίου,
[15, 13]   πεντακοσίας. Οἱ δ' Ιλλυριοὶ τὰς  μὲν   πανοπλίας ἀνέδωκαν τοῖς ἀρίστοις τῶν
[15, 16]   κατέστησαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ, νέον  μὲν   παντελῶς ὄντα, φρονήματος δὲ γέμοντα
[15, 67]   ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος, ταύτην  μὲν   παρέλαβεν, εἰς δὲ τὴν Μακεδονίαν
[15, 84]   καταλιπὼν τῶν ἱππέων τινάς, τούτοις  μὲν   παρήγγειλεν ἕως ἑωθινῆς φυλακῆς πυρὰ
[15, 19]   συσκευαζόμενοι, καὶ τῶν πόλεων ἃς  μὲν   πειθοῖ προσαγόμενοι, ἃς δὲ διὰ
[15, 32]   εἰς τὰς Θήβας, ἔχοντες πεζοὺς  μὲν   πεντακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ διακοσίους. (Τούτων
[15, 56]   Λακεδαιμονίων σπονδὰς ἐποιήσαντο. Καὶ τὰ  μὲν   περὶ τὴν ἐν Λεύκτροις μάχην
[15, 36]   μεγάλης ἐτύγχανεν ἀποδοχῆς. καὶ τὰ  μὲν   περὶ Τιμόθεον ἐν τούτοις ἦν.
[15, 56]   γενομένης περὶ τὸ κέρας, οἱ  μὲν   περὶ τὸν Επαμεινώνδαν βαρεῖς ἐγκείμενοι
[15, 94]   Μεγάλην πόλιν μετοικῆσαι. Καὶ τὰ  μὲν   περὶ τὸν συνοικισμὸν τῶν πόλεων
[15, 43]   Αἴγυπτον. Οἱ δὲ Αθηναῖοι τοῖς  μὲν   Πέρσαις ἀπόκρισιν ἔδωκαν, ὅτι ἐὰν
[15, 19]   γὰρ ἀπεφήνατο τὴν Σπάρτην τοῖς  μὲν   Πέρσαις ἐκδότους πεποιημένην τοὺς κατὰ
[15, 84]   σύμπας ἀριθμὸς ἦν πεζοὶ  μὲν   πλείους τῶν δισμυρίων, ἱππεῖς δὲ
[15, 82]   Πελοπόννησον συνέστησαν. (Εὐθὺς οὖν Λακεδαιμόνιοι  μὲν   πλησίον οἰκοῦντες ἐστράτευσαν εἰς τὴν
[15, 5]   πρὸς καινοτομίαν. (Εὐθὺς οὖν τὰς  μὲν   πόλεις συνετάραττον καὶ διὰ τῶν
[15, 95]   δόντες ἐξέπεμψαν. Οὗτος δὲ τοὺς  μὲν   πολεμίους εὐλαβούμενος, τοὺς δὲ συμμάχους
[15, 76]   πρέσβεις ἔπεισε τοὺς Ελληνας τοὺς  μὲν   πολέμους καταλύσασθαι καὶ κοινὴν εἰρήνην
[15, 67]   Πελλήνην τῆς Λακωνικῆς, καὶ τὴν  μὲν   πόλιν βίᾳ χειρωσάμενοι τοὺς ἐγκαταλειφθέντας
[15, 46]   τῶν Σπαρτιατῶν τὴν ἐπίνοιαν, τὴν  μὲν   πόλιν ἐπιμελῶς ἐφύλαττον, εἰς δὲ
[15, 50]   πόλεμον καὶ δυνάμεις κατέλεγον τὰς  μὲν   πολιτικάς, τὰς δὲ παρὰ τῶν
[15, 34]   ἀλλήλοις. (Εἶχε δὲ τριήρεις  μὲν   Πόλλις ἑξήκοντα καὶ πέντε,
[15, 62]   ~Κατὰ δὲ τὴν Πελοπόννησον Λακεδαιμόνιοι  μὲν   Πολύτροπον στρατηγὸν ἐξέπεμψαν εἰς τὴν
[15, 82]   ὅπλων κρίσιν κατήντησαν, καὶ Τεγεᾶται  μὲν   πρεσβεύσαντες πρὸς Βοιωτοὺς ἔπεισαν ἑαυτοῖς
[15, 30]   (Κατὰ δὲ τὴν Εὔβοιαν βραχὺ  μὲν   πρὸ τούτων τῶν χρόνων Νεογένης
[15, 51]   Κλεομβρότῳ τῷ βασιλεῖ, καὶ πρῶτον  μὲν   προαπέστειλαν πρέσβεις εἰς Θήβας, προστάττοντες
[15, 91]   δ' ἱππέων τῶν ὑπολειφθέντων οἱ  μὲν   πρὸς τὸν Δατάμην ἀποχωρήσαντες ἠξίουν
[15, 44]   τῆς εὐχρηστίας ἀποδοχῆς τυγχανούσης, οἱ  (μὲν)   πρότερον ἀπὸ τῶν ἀσπίδων ὁπλῖται
[15, 33]   Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐπὶ Θεσπιὰς τὴν  μὲν   προφυλακήν, οὖσαν ἀνδρῶν διακοσίων, ἀνεῖλον,
[15, 15]   μεγάλαι καὶ περιβόητοι. καὶ τῇ  μὲν   πρώτῃ Διονύσιος θαυμαστῶς ἀγωνισάμενος περὶ
[15, 56]   μόγις ἐβιάσθησαν οἱ Λακεδαιμόνιοι· τὸ  μὲν   πρῶτον ἀναχωροῦντες τὴν τάξιν οὐ
[15, 47]   τῆς τῶν Κορκυραίων συμμαχίας τὸ  μὲν   πρῶτον ἀπέβαλε τὴν στρατηγίαν, τοῦ
[15, 65]   πολιορκοῦντες πᾶσαν εἰσενεγκάμενοι σπουδὴν τὸ  μὲν   πρῶτον ἀπείκαζον βίᾳ χειρώσασθαι τὴν
[15, 7]   γὰρ τὸν ἄνδρα τοῦτον τὸ  μὲν   πρῶτον ἀποδοχῆς ἠξίου τῆς μεγίστης,
[15, 47]   ἐποίησε τοὺς πολιορκουμένους. (Καὶ τὸ  μὲν   πρῶτον ἀπροσδοκήτως τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπιθέμενος
[15, 7]   τὰ ποιήματα. Οὗτοι δὲ τὸ  μὲν   πρῶτον διὰ τὴν εὐφωνίαν ἐξέπληττον
[15, 45]   τοὺς Λακεδαιμονίους ἀξιούντων βοηθῆσαι, τὸ  μὲν   πρῶτον εἰς τὰς Αθήνας ἀποστείλαντες
[15, 55]   συνῆψαν ἀλλήλοις εἰς χεῖρας, τὸ  μὲν   πρῶτον ἐκθύμως ἀμφοτέρων ἀγωνιζομένων ἰσόρροπος
[15, 30]   ἐπ' αὐτόν. (Ὁ δὲ τὸ  μὲν   πρῶτον ἐπεχείρει λόγοις τὸν τύραννον
[15, 13]   Οὐδενὸς δ' αὐτοῖς προσέχοντος, τὸ  μὲν   πρῶτον ἐπόρθησαν τὴν χώραν, μετὰ
[15, 17]   ἀντιτεταγμένους ἐτρέψαντο. (Διονύσιος δὲ τὸ  μὲν   πρῶτον ἔχων ἐπιλέκτους τοὺς συντεταγμένους
[15, 85]   τὴν νίκην ἐσήμαινον. Καὶ τὸ  μὲν   πρῶτον ἱππομαχίαν ἐν τοῖς κέρασι
[15, 21]   παραταξαμένων συνῆψε μάχην. Καὶ τὸ  μὲν   πρῶτον ἰσορρόπου τοῦ κινδύνου γενομένου
[15, 19]   ἀπόγνωσιν τῆς ἑαυτοῦ δυναστείας, τὸ  μὲν   πρῶτον δῆμος τῶν
[15, 71]   πολλαπλασίους ἔχοντος τῶν Βοιωτῶν, τὸ  μὲν   πρῶτον οἱ Βοιωτοὶ διὰ μάχης
[15, 34]   ἐπὶ πολὺν χρόνον ἰσχυρᾶς, τὸ  μὲν   πρῶτον οἱ περὶ τὸν Αγησίλαον
[15, 62]   Αργείους τε καὶ Ηλείους, τὸ  μὲν   πρῶτον πρέσβεις ἀπέστειλαν εἰς τὰς
[15, 5]   ἔσπευδον ταπεινῶσαι. (Διὸ καὶ τὸ  μὲν   πρῶτον πρέσβεις ἀποστείλαντες πρὸς τὴν
[15, 15]   ταύταις. (Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τὸ  μὲν   πρῶτον πρέσβεις ἀποστέλλοντες πρὸς τὸν
[15, 77]   καὶ παροξυνθέντες οἱ Αρκάδες τὸ  μὲν   πρῶτον πρέσβεις ἐξαποστείλαντες ἀπῄτουν τὸ
[15, 68]   ὃν οἱ Λακεδαιμόνιοι παρεφύλαττον, τὸ  μὲν   πρῶτον προεκαλεῖτο τοὺς πολεμίους εἰς
[15, 5]   ἐπὶ τὰς καθόδους, κατεδουλοῦντο τὸ  μὲν   πρῶτον τὰς ἀσθενεστέρας πόλεις, μετὰ
[15, 56]   βαρεῖς ἐγκείμενοι τοῖς Λακεδαιμονίοις τὸ  μὲν   πρῶτον τῇ βίᾳ βραχὺ προέωσαν
[15, 21]   στρατιώτας. Γενόμενος δὲ ἀξιόμαχος τὸ  μὲν   πρῶτον τὴν τῶν Ολυνθίων χώραν
[15, 91]   ἐρχομένους. (Ὁ δ' Αρτάβαζος, τὸ  μὲν   πρῶτον τὸ ἀληθὲς ἀγνοῶν, ὑπολαβὼν
[15, 32]   ὡς ἤγγισε τοῖς πολεμίοις, τὸ  μὲν   πρῶτον τοὺς ψιλοὺς ἐπαφῆκε τοῖς
[15, 86]   ποιούμενοι τοῦ ζῆν. Καὶ τὸ  μὲν   πρῶτον τύπτοντες ἀλλήλους τοῖς δόρασι,
[15, 3]   καθ' ἣν Εὐαγόρας τὸ  μὲν   πρῶτον ὑπερεῖχεν, ὕστερον δὲ τοῦ
[15, 85]   ἤδη πλησίον ὑπῆρχον ἀλλήλων, αἱ  μὲν   σάλπιγγες τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινον, αἱ
[15, 66]   σεισμοῦ μεγάλου γενομένου· καὶ τῆς  μὲν   Σπάρτης ὅλης σχεδὸν συγχυθείσης, ἀνδρῶν
[15, 65]   καταπληκτικῶς προσβαλλόντων τῇ πόλει, οἱ  μὲν   Σπαρτιᾶται συνεργὸν ἔχοντες τὴν τῶν
[15, 47]   τὸν πόλεμον κακῶς διοικοῦντας, τὰς  μὲν   στάσεις διέλυσε, τῆς δὲ πόλεως
[15, 22]   Ποστούμιον. (Ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι  μὲν   στρατηγὸν προχειρισάμενοι Αγησίπολιν τὸν βασιλέα,
[15, 33]   τοῖς ἀποχωροῦσι Θηβαίοις ἐπιθέμενος, τῶν  μὲν   στρατιωτῶν ἀπέβαλε πλείους τῶν πεντακοσίων,
[15, 92]   πολλοὺς τῶν ἀφεστηκότων ἡγεμόνας, τούτους  μὲν   συλλαβὼν καὶ δήσας ἀνέπεμψε πρὸς
[15, 92]   ὢν ἁπάσης τῆς δυνάμεως, Αγησιλάῳ  μὲν   συμβουλεύσαντι μένειν ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου
[15, 28]   ἀπὸ τῆς κοινῆς γνώμης τὸ  μὲν   συνέδριον ἐν ταῖς Αθήναις συνεδρεύειν,
[15, 56]   τοῦ βασιλέως ἀγωνισάμενοι λαμπρῶς τοῦ  μὲν   σώματος ἐγκρατεῖς ἐγένοντο, τῆς δὲ
[15, 92]   τὸν βασιλέα, καὶ λαβὼν ἀργυρίου  μὲν   τάλαντα πεντακόσια, ναῦς δὲ μακρὰς
[15, 45]   διὰ τὴν κοινὴν ἀναρχίαν, τοῖς  μὲν   τὰς ὀλιγαρχίας κατασκευάζουσιν ἐβοήθουν οἱ
[15, 53]   πολεμίους προκατειληφέναι τὰς παρόδους, τὸ  μὲν   ταύτῃ ποιεῖσθαι τὴν διέξοδον ἀπέγνω,
[15, 91]   ἐμβαλόντος εἰς τὴν Καππαδοκίαν,  μὲν   ταύτης τῆς χώρας σατράπης Δατάμης
[15, 93]   καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐξαναλωθέντων,  μὲν   Ταχὼς ἀπέγνω τὴν σωτηρίαν,
[15, 92]   τῶν ἀποστατῶν τῆς Αἰγύπτου,  μὲν   Ταχὼς καταπλαγεὶς ἐτόλμησε διὰ τῆς
[15, 93]   ἠνάγκασαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα  μὲν   Ταχὼς ῥᾳδίως ἀνεκτήσατο τὴν κατ'
[15, 5]   πρὸς τὴν Μαντίνειαν προσέταττον τὰ  μὲν   τείχη καθελεῖν, αὐτοὺς δὲ μετοικῆσαι
[15, 42]   Περσικῶν δυνάμεων, ἐθάρρει δὲ μάλιστα  μὲν   τῇ τῆς χώρας ὀχυρότητι, δυσπροσίτου
[15, 95]   τοῦ βασιλέως πράξεις διεληλυθότες, ταύτην  μὲν   τὴν βύβλον κατὰ τὴν ἐν
[15, 81]   κρατήσας δὲ τῆς ἐπιβολῆς ἐζήλωσε  μὲν   τὴν διαγωγὴν τὴν Διονυσίου τοῦ
[15, 46]   καὶ Ζακυνθίων τοῖς φυγάσιν, εἰς  μὲν   τὴν Ζάκυνθον ἐξέπεμψαν Κτησικλέα στρατηγόν,
[15, 10]   κατηγορίαν· δὲ Τιρίβαζος πρὸς  μὲν   τὴν κατὰ τὸν Εὐαγόραν διαβολὴν
[15, 47]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ  μὲν   τὴν Κύπρον Νικοκλῆς εὐνοῦχος
[15, 2]   Περσικοῦ πολέμου. (Ἐκυρίευε δὲ κατὰ  μὲν   τὴν Κύπρον τῶν πόλεων σχεδόν
[15, 43]   Αἰγύπτιοι πολλὴν ἀναστροφὴν λαβόντες, εἰς  μὲν   τὴν Μέμφιν ἐξέπεμψαν τὴν ἱκανὴν
[15, 7]   ποιήματα σπουδῆς οὐκ ἀφιστάμενος εἰς  μὲν   τὴν Ολυμπιακὴν πανήγυριν ἐξαπέστειλε τοὺς
[15, 75]   ἄρχοντος δ' Αθήνησι Πολυζήλου κατὰ  μὲν   τὴν Ρώμην ἀναρχία διά τινας
[15, 25]   τῶν χιλίων καὶ πεντακοσίων, εἰς  μὲν   τὴν Σπάρτην ἐξέπεμψαν τοὺς δηλώσοντας
[15, 14]   Συρακόσιος. Ἐπὶ δὲ τούτων Πάριοι  μὲν   τὴν Φάρον οἰκίσαντες τοὺς (τε)
[15, 26]   τὴν ἐλευθερώσουσαν τὰς Θήβας, ἅμα  μὲν   τῆς εὐεργεσίας ἀποδιδοὺς τὰς χάριτας,
[15, 38]   ἡγεμονίας διαφιλοτιμούμενοι, παρεχώρουν ἀλλήλοις, οἱ  μὲν   τῆς κατὰ γῆν, οἱ δὲ
[15, 90]   βασίλεια, πρὸς δὲ τούτοις Ορόντης  μὲν   τῆς Μυσίας σατράπης, Αὐτοφραδάτης δὲ
[15, 4]   πόλεμον ἀπεκόμισεν· Εὐαγόρας δὲ πρὸ  μὲν   τῆς ναυμαχίας παρὰ θάλατταν πεζῇ
[15, 29]   στρατιώτας πλείους τῶν μυρίων ἐπεβάλετο  μὲν   τῆς νυκτὸς καταλαβέσθαι τὸν Πειραιᾶ·
[15, 8]   Οὗ πράξαντος τὸ προσταχθέν,  μὲν   Τιρίβαζος ἀναχθεὶς ὡς τὸν βασιλέα
[15, 42]   τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς Νεκτάνεβις ἐπυνθάνετο  μὲν   τὸ μέγεθος τῶν Περσικῶν δυνάμεων,
[15, 82]   τὴν ἀγχίνοιαν τὴν Επαμεινώνδου κατεστοχάσατο  μὲν   τὸ μέλλον ἐμφρόνως, ἐξέπεμψε δέ
[15, 8]   καὶ κρίσεως τυχεῖν ἀξιώσας κατὰ  μὲν   τὸ παρὸν παρεδόθη εἰς φυλακήν,
[15, 61]   καὶ Κραννῶνα πόλιν προσαγαγόμενος ὡμολόγησε  μὲν   τοῖς Θετταλοῖς ἀποδώσειν τὰς πόλεις,
[15, 55]   ἀμφότεροι τὰς δυνάμεις. ~Καὶ παρὰ  μὲν   τοῖς Λακεδαιμονίοις οἱ ἀφ' Ηρακλέους
[15, 41]   ἐχρήσατο, φήσας θαυμάζειν πῶς ἐν  μὲν   τοῖς λόγοις ἐστὶν ὀξύς, ἐν
[15, 79]   πρὸς τούτους ἀλλοτρίως διέκειντο, δασμοφοροῦντες  μὲν   τοῖς Μινύαις ἐν τοῖς ἡρωικοῖς
[15, 80]   ἔχοντα πλείους τῶν δισμυρίων, ἀντεστρατοπέδευσε  μὲν   τοῖς πολεμίοις, προσλαβόμενος δὲ συμμάχους
[15, 79]   ἐπὶ τὰς εἰρημένας πόλεις Λάχητα  μὲν   τὸν Αθηναίων στρατηγόν, ἔχοντα στόλον
[15, 2]   πόλεμον. (Ὁ δ' Εὐαγόρας πρὸς  μὲν   τὸν Ακοριν τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα,
[15, 16]   παραληψόμενος, οἱ δὲ Καρχηδόνιοι Μάγωνα  μὲν   τὸν βασιλέα μεγαλοπρεπῶς ἔθαψαν, ἀντὶ
[15, 4]   κρίνας ἔχεσθαι τοῦ πολέμου, Πνυταγόραν  μὲν   τὸν υἱὸν ἀπέλιπεν ἡγεμόνα τῶν
[15, 20]   μάχην αὐτοῖς καὶ νικήσας τριακοσίους  μὲν   τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν Θηβαίων ἐφυγάδευσε,
[15, 91]   τοῖς Πέρσαις τοὺς ἀφεστηκότας, πρῶτον  μὲν   τοὺς κομίσαντας τὰ χρήματα συνέλαβε
[15, 34]   δυσχωρίας τινὰς ἑτέρας καταλαμβανόμενοι διεκώλυον  μὲν   τοὺς πολεμίους λεηλατεῖν τὴν χώραν,
[15, 70]   Ελλάδα, παρακαλῶν τοὺς Ελληνας διαλύσασθαι  μὲν   τοὺς πολέμους, εἰρήνην δὲ κοινὴν
[15, 30]   εἰς τὴν Εὔβοιαν τὴν παραφυλάξουσαν  μὲν   τοὺς συμμάχους, καταπολεμήσουσαν δὲ τοὺς
[15, 25]   τὴν πατρίδα νυκτός. (Καὶ πρῶτον  μὲν   τοὺς τὰ Λακεδαιμονίων φρονοῦντας ἐν
[15, 82]   οὖν δυεῖν ἑταιριῶν, συνέβαινε τῆς  μὲν   τοὺς Τεγεάτας, τῆς δὲ τοὺς
[15, 39]   αὐτῷ περιγεγενημένην ἀρετήν. ἀλλὰ περὶ  μὲν   τούτων μικρὸν ὕστερον ἐν τοῖς
[15, 79]   τούτου τελευτῇ συναπέθανεν. ἀλλὰ περὶ  μὲν   τούτων τὰ κατὰ μέρος μικρὸν
[15, 71]   παραχρῆμα δῆμος ἐξέπεμψε ναῦς  μὲν   τριάκοντα, στρατιώτας δὲ χιλίους, ὧν
[15, 41]   δισμυρίων. Καὶ ναῦς ἠριθμήθησαν τριήρεις  μὲν   τριακόσιαι, τριακόντοροι δὲ διακόσιαι· τῶν
[15, 34]   στόλου καὶ γενναίως ἀγωνισάμενος πολλὰς  μὲν   τριήρεις διέφθειρεν, οὐκ ὀλίγας δ'
[15, 92]   τὰ πρὸς τὸν πόλεμον διακοσίας  μὲν   τριήρεις εἶχε πολυτελῶς κεκοσμημένας, μισθοφόρους
[15, 73]   αὐτὸν χώρας. (Παρασκευασάμενος οὖν πεζοὺς  μὲν   τρισμυρίους, ἱππεῖς δὲ τρισχιλίους, τριήρεις
[15, 94]   συμμαχεῖν. Οἷς ἀπέστειλαν συντόμως ὁπλίτας  μὲν   τρισχιλίους, ἱππεῖς δὲ τριακοσίους, ὧν
[15, 6]   Ἀποκριναμένου δ' αὐτοῦ παρρησιωδέστερον,  μὲν   τύραννος προσκόψας τοῖς ῥηθεῖσι, καὶ
[15, 63]   τῶν Αθηναίων βοήθειαν, οἷς τριάκοντα  μὲν   τυράννους ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις
[15, 41]   μὲν Ιφικράτης ὁρῶν αὐτὸν ἐν  μὲν   τῷ λέγειν ὄντα δεινόν, ἐν
[15, 27]   ἀκροπόλεως ὀχυρότητα· ὡς δ'  μὲν   τῶν ἀναγκαίων σπάνις ἐπέτεινεν, οἱ
[15, 41]   Ἡγοῦντο δὲ τῶν δυνάμεων Φαρνάβαζος  μὲν   τῶν βαρβαρικῶν, Ιφικράτης δ'
[15, 49]   περιέπεσε τῇ συμφορᾷ. Καὶ περὶ  μὲν   τῶν γενομένων σεισμῶν καὶ κατακλυσμῶν
[15, 63]   μεγαλόψυχος ὢν καὶ φιλάνθρωπος, τὴν  μὲν   τῶν Θηβαίων ἰσχὺν οὐ κατεπλάγησαν,
[15, 15]   καλούμενα Κάβαλα προετέρησε, καὶ πλείους  μὲν   τῶν μυρίων ἀνεῖλε τῶν βαρβάρων,
[15, 90]   σατράπας καὶ στρατηγούς, τοὺς ἄρχοντας  μὲν   τῶν παραθαλαττίων τόπων, συντεθειμένους δὲ
[15, 46]   τῆς ἐπιθέσεως γενομένης, οἱ πλεῖστοι  μὲν   τῶν Πλαταιέων ἐπὶ τῆς χώρας
[15, 67]   μεταπεμπομένων αὐτοὺς Θετταλῶν ἐπ' ἐλευθερώσει  μὲν   τῶν πόλεων, καταλύσει δὲ τῆς
[15, 63]   προῆγον ἐπὶ τοὺς ἐναντίους, ταῖς  μὲν   τῶν στρατιωτῶν δυνάμεσι τεταπεινωμένοι, ταῖς
[15, 70]   Σικελίαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα Φιλίσκος  μὲν   ὑπ' Αρταξέρξου τοῦ βασιλέως ἀποσταλεὶς
[15, 72]   εὐτύχημα ἐγένετο· ἔπεσον γὰρ Αρκάδων  μὲν   ὑπὲρ τοὺς μυρίους, Λακεδαιμονίων δ'
[15, 84]   οἱ δὲ πάντες ἠθροίσθησαν πεζοὶ  μὲν   ὑπὲρ τοὺς τρισμυρίους, ἱππεῖς δ'
[15, 92]   παρέδωκεν Αγησιλάῳ τῷ Σπαρτιάτῃ, ἀπεσταλμένῳ  μὲν   ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐπὶ συμμαχίαν μεθ'
[15, 30]   χωρὶς Εστιαίας· αὕτη γὰρ εὐηργετημένη  μὲν   ὑπὸ Λακεδαιμονίων μεγάλα, πεπολεμημένη δὲ
[15, 52]   παιδείᾳ λογισμοῖς ἐμφρόνως χρησάμενος παραυτίκα  μὲν   ὑπὸ πολλῶν μέμψεως ἔτυχεν, ὕστερον
[15, 92]   ἐνεχείρισε Χαβρίᾳ τῷ Αθηναίῳ, δημοσίᾳ  μὲν   ὑπὸ τῆς πατρίδος οὐκ ἀπεσταλμένῳ,
[15, 85]   ἐμπειρίαν. διόπερ οἱ Αθηναῖοι κατατιτρωσκόμενοι  μὲν   ὑπὸ τῶν ψιλικῶν, καταπονούμενοι δ'
[15, 27]   παραχωρῆσαι τῆς ἀκροπόλεως. Διόπερ οὗτοι  μὲν   ὑπόσπονδοι καθ' ὁμολογίαν ἀφεθέντες εἰς
[15, 65]   Αρκαδίαν. (Μετὰ δὲ ταῦτ' Αθηναῖοι  μέν,   ὑστερηκότες τῶν καιρῶν, ἐπανῆλθον εἰς
[15, 32]   συγκαταβαινόντων δὲ τῶν Θηβαίων, τὴν  μὲν   φάλαγγα τῶν πεζῶν ἀπήγαγε, τοὺς
[15, 14]   Τυρρηνίαν, ἔχων τριήρεις ἑξήκοντα, πρόφασιν  μὲν   φέρων τὴν τῶν λῃστῶν κατάλυσιν,
[15, 85]   δὲ τῶν Θηβαίων ἱππεῖς τοὺς  μὲν   φεύγοντας οὐκ ἐπεδίωξαν, ἐπὶ δὲ
[15, 87]   Επαμεινώνδα, καὶ δακρύσαντος, μὰ Δία  μέν,   φησίν, ἀλλὰ καταλείπω δύο θυγατέρας,
[15, 70]   δὲ τῆς κοινῆς εἰρήνης,  μὲν   Φιλίσκος καταλιπὼν τοῖς Λακεδαιμονίοις δισχιλίους
[15, 20]   τῶν Μακεδόνων βασιλέα, Λακεδαιμόνιοι τὸν  μὲν   Φοιβίδαν ἀπέστησαν τῆς ἡγεμονίας, Εὐδαμίδαν
[15, 20]   ἀδοξοῦντες παρὰ τοῖς Ελλησι, τὸν  μὲν   Φοιβίδαν ἐζημίωσαν χρήμασι, τὴν δὲ
[15, 5]   ἣν αἱ πόλεις ἅπασαι τὰς  μὲν   φρουρὰς ἀπετρίψαντο, τὴν δ' αὐτονομίαν
[15, 48]   συμπτωμάτων μεγάλης οὔσης ζητήσεως, οἱ  μὲν   φυσικοὶ πειρῶνται τὰς αἰτίας τῶν
[15, 29]   καὶ πρὸς Αθηναίους πρέσβεις, κατηγορῶν  μὲν   Χαβρίου, ὅτι τῶν Αἰγυπτίων ἡγούμενος
[15, 54]   τοῖς Θηβαίοις παρὰ Θετταλῶν, πεζοὶ  μὲν   χίλιοι καὶ πεντακόσιοι, ἱππεῖς δὲ
[15, 69]   Τροιζῆνα καὶ Επίδαυρον πορευθεὶς τὴν  μὲν   χώραν ἐδῄωσε, τῶν δὲ πόλεων
[15, 53]   Ἕξ γὰρ ὄντων βοιωταρχῶν τρεῖς  μὲν   ᾤοντο δεῖν ἀπάγειν τὴν δύναμιν,
[15, 91]   ἐν μέσοις ἀποληφθείς, καὶ τῶν  μὲν   ὡς προδότην ἀμυνομένων, τῶν δὲ
[15, 95]   παραλήψεως τῆς βασιλείας ἀρξάμενοι πάσας  διέξιμεν   τὰς τοῦ βασιλέως τούτου πράξεις
[15, 79]   κατὰ μέρος μικρὸν ὕστερον ἀκριβῶς  διέξιμεν.   (Τότε δὲ τοῖς Θηβαίοις ἔδοξε
[15, 1]   ἐπιτιμήσεως, διὰ τοῦ τοιούτου τρόπου  νομίζομεν   τοὺς μὲν εὖ πεφυκότας πρὸς
[15, 1]   ἀπὸ τούτου τοῦ πολέμου ποιησάμενοι  καταλήξομεν   ἐπὶ τὸν προηγούμενον ἐνιαυτὸν τῆς
[15, 39]   τοῖς κατὰ μέρος ἐκτεθεῖσι σαφέστερον  δηλώσομεν,   νῦν δ' ἐπὶ τὸ συνεχὲς
[15, 95]   τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν αὐτοῦ  περιγράφομεν,   τὴν δ' ἐχομένην ἀπὸ τῆς
[15, 86]   παρ' ἑκατέροις ἀνδραγαθίας οὐδεμίαν ῥοπὴν  ἐλάμβανεν   μάχη ἕκαστος γὰρ τοῦ
[15, 5]   τὸν τρόπον καινῶν πολέμων ἀρχὴν  ἐλάμβανεν.   ~Κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Διονύσιος
[15, 32]   τοὺς στρατιώτας ἐφ' ἡμέρας τινὰς  ἀνελάμβανεν   ἐκ τῆς κακοπαθείας. Αθηναῖοι δὲ
[15, 53]   τοὺς στρατιώτας ἐκ τῆς ὁδοιπορίας  ἀνελάμβανεν.   Οἱ δὲ Βοιωτοὶ προάγοντες ἐπὶ
[15, 79]   Θηβαίων πράγματα τῇ τούτου τελευτῇ  συναπέθανεν.   ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων τὰ
[15, 33]   ὑπὸ τοῦ δήμου δοθείσας αὐτῷ  καθίστανεν   ἐχούσας τοῦτο τὸ σχῆμα. (Οἱ
[15, 36]   παρὰ τοῖς ἄλλοις Ελλησι μεγάλης  ἐτύγχανεν   ἀποδοχῆς. καὶ τὰ μὲν περὶ
[15, 90]   κυριεύων, ὧν ἑστίαν καὶ μητρόπολιν  συνέβαινεν   εἶναι τὴν Αλικαρνασσόν, ἔχουσαν ἀκρόπολιν
[15, 3]   οὖν τοσαύτας ἀφορμὰς ἔχων τεθαρρηκότως  συγκατέβαινεν   εἰς τὸν πόλεμον. Καὶ πρῶτον
[15, 50]   ἐχόντων τὴν ἡγεμονίαν, τὸ θεῖον  προεσήμαινεν   αὐτοῖς τῆς ἀρχῆς τὴν ἀποβολήν·
[15, 85]   ἱππέων βραχὺν χρόνον μάχη  διέμεινεν   ἰσόρροπος, μετὰ δὲ ταῦτα διά
[15, 27]   μὲν τῶν ἀναγκαίων σπάνις  ἐπέτεινεν,   οἱ Λακεδαιμόνιοι δὲ περὶ τὰς
[15, 18]   κυρίαν εἶναι δεῖν τῆς Λεύκης,  ἔκρινεν   Πυθία ταύτην ὑπάρχειν, ἥτις
[15, 60]   Αγησίπολις τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς  μετήλλαξεν   ἄρξας ἐνιαυτόν, τὴν δὲ ἀρχὴν
[15, 33]   πρώτῳ προτερήματι, τὴν δύναμιν ἀσινῆ  διεφύλαξεν.   (Μετὰ δὲ ταῦτα μὲν
[15, 84]   ὁδὸν ἄφνω τοῖς Μαντινεῦσιν ἀνελπίστως  ἐπέρραξεν,   οὐ μὴν ἐκράτησε τῆς ἐπιβολῆς,
[15, 84]   πόλιν παρεισαγαγών, τὴν ἄλλην δύναμιν  ἐξέταξεν   ὡς μάχῃ διακριθησόμενος. (Εὐθὺς δὲ
[15, 83]   στέγη τῶν οἰκιῶν ἀνεβίβασε, καὶ  προσέταξεν   ἀπὸ τούτων ἀμύνασθαι τοὺς εἰς
[15, 87]   ὥρα, φησίν, ἐστὶ τελευτᾶν, καὶ  προσέταξεν   ἐκσπάσαι τὸ δόρυ. ἀναβοησάντων δὲ
[15, 23]   τέλος δὲ καταπληξάμενος τοὺς πολεμίους  προσέταξεν   ὑποταγῆναι Λακεδαιμονίοις. ἐγγραφέντων δὲ τῶν
[15, 67]   τὴν Θετταλίαν διοικησάμενος ὥς ποτ'  ἔδοξεν   αὐτῷ συμφέρειν τοῖς Βοιωτοῖς, ἐπανῆλθεν
[15, 33]   ὕστερον δὲ διὰ τῶν ἀποτελεσμάτων  ἔδοξεν   οὐκ ἀνθρωπίνην ἀπόφασιν, ἀλλὰ θεῖόν
[15, 68]   οἱ σύμπαντες οὐκ ἐλάττους δισμυρίων.  (Ἔδοξεν   οὖν αὐτοῖς ὀχυρώσασθαι τὰς παρόδους
[15, 60]   καὶ αὐτὸς διαδεξάμενος τὴν δυναστείαν  ἦρξεν   ἐνιαυτόν. (Δοῦρις δ' Σάμιος
[15, 60]   βασιλείαν υἱὸς Αλέξανδρος καὶ  ἦρξεν   ἐνιαυτόν. (Ὁμοίως δὲ καὶ Αγησίπολις
[15, 81]   τυραννεύσας δὲ τῶν Ηρακλεωτῶν ἐπιφανῶς  ἦρξεν   ἔτη δώδεκα. (Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 61]   δυναστείαν διαδεξάμενος Αλέξανδρος ἀδελφιδοῦς  ἦρξεν   ἔτη ἕνδεκα. Οὗτος δὲ παρανόμως
[15, 80]   θάνατον, οὐδὲν ἧττον Πελοπίδας  ἀνέζευξεν   ἐπὶ τὴν στρατείαν, ὑπὸ τοῦ
[15, 52]   λέγοντας προσέχειν δεῖν τοῖς οἰωνοῖς  εἶπεν   εἷς οἰωνὸς ἄριστος ἀμύνεσθαι περὶ
[15, 6]   ποῖά τινα φαίνεται τὰ ποιήματα;  εἶπεν   οἰκτρά, διὰ τῆς ἀμφιβολίας ἀμφότερα
[15, 11]   τῆς ἁμαρτίας· δὲ τρίτος  εἶπεν   ὅτι τὰς μὲν εὐεργεσίας οὐ
[15, 30]   ἐπί τινος ἐρυμνοῦ λόφου, τειχίσας,  ἀπέλιπεν   ἐν αὐτῇ φρουράν, αὐτὸς δὲ
[15, 4]   πολέμου, Πνυταγόραν μὲν τὸν υἱὸν  ἀπέλιπεν   ἡγεμόνα τῶν ὅλων ποιήσας ἐν
[15, 74]   τῶν κρειττόνων περιγένηται, τὸν χρησμὸν  ἀνέφερεν   ἐπὶ τοὺς Καρχηδονίους, ὑπολαμβάνων τούτους
[15, 3]   διεσπαρμένας καὶ τεταραγμένας, ἃς μὲν  διέφθειρεν,   ἃς δ' ἐχειροῦτο. (Ὅμως δὲ
[15, 34]   τοῖς ἐμβόλοις ἀναρρήττων, ἃς μὲν  διέφθειρεν,   ἃς δὲ φυγεῖν ἠνάγκασεν.
[15, 3]   ἀγοραῖς, καὶ τὰς μὲν αὐτῶν  διέφθειρεν   ἐν θαλάττῃ, τὰς δὲ διεκώλυσεν,
[15, 34]   γενναίως ἀγωνισάμενος πολλὰς μὲν τριήρεις  διέφθειρεν,   οὐκ ὀλίγας δ' αἰχμαλώτους ἔλαβεν.
[15, 34]   μὲν διέφθειρεν, ἃς δὲ φυγεῖν  ἠνάγκασεν.   δὴ κατιδὼν Χαβρίας,
[15, 94]   μὲν ἐκπορθήσας, δὲ καταπληξάμενος,  συνηνάγκασεν   εἰς τὴν Μεγάλην πόλιν μετοικῆσαι.
[15, 36]   Αβδηρίτας, καὶ τοὺς μὲν βαρβάρους  ἐξήλασεν   ἐκ τῆς χώρας, ἐν δὲ
[15, 75]   τῶν τειχῶν τάφρον τὴν πόλιν  διήρπασεν.   (Επαμεινώνδας δ' Θηβαῖος μετὰ
[15, 44]   τὰ δὲ ξίφη σχεδὸν διπλάσια  κατεσκεύασεν.   Τὴν δὲ δοκιμασίαν χρεία
[15, 3]   τῇ πρώτῃ συστάσει τὴν νίκην  προκατεσκεύασεν·   ἀθρόαις γὰρ ταῖς τριήρεσιν ἐπιπλεύσας
[15, 75]   ἐγκαλέσας τῇ πόλει τῶν Σκοτουσσαίων,  ἐκάλεσεν   αὐτοὺς εἰς ἐκκλησίαν καὶ περιστήσας
[15, 4]   Αἴγυπτον καὶ συντυχὼν τῷ βασιλεῖ,  παρεκάλεσεν   αὐτὸν ἐρρωμένως ἀντέχεσθαι τοῦ πολέμου
[15, 39]   κεχορηγημένος, εἰκότως καὶ πράξεις ἐπιφανεστάτας  συνετέλεσεν.   Διὸ καὶ συναναγκασθεὶς ὀλίγοις πολιτικοῖς
[15, 74]   θύσας πότους καὶ μεγάλας εὐωχίας  ἐπετέλεσεν.   Ἑστιῶν δὲ λαμπρῶς τοὺς φίλους,
[15, 11]   δὲ βασιλεὺς τοὺς μὲν δικαστὰς  ἐπῄνεσεν,   ὡς δικαίως κεκρικότας, τὸν δὲ
[15, 7]   ἀκούσας τὴν τῶν ποιημάτων καταφρόνησιν  ἐνέπεσεν   εἰς ὑπερβολὴν λύπης· αἰεὶ δὲ
[15, 79]   ἀνὴρ οὗτος πλείω χρόνον  ἐπέζησεν,   ὡμολογημένως ἂν οἱ Θηβαῖοι τῇ
[15, 81]   πολιορκήσας εἷλε, Κυζικηνοῖς δὲ πολιορκουμένοις  ἐβοήθησεν.   ~Τοῦ δ' ἔτους τούτου διεληλυθότος
[15, 1]   προγόνων ἀνικήτοις γεγονόσι τοσαύτη καταφρόνησις  ἐπηκολούθησεν,   ὅσην εἰκός ἐστι γενέσθαι κατὰ
[15, 79]   ἰδίας τὰς πόλεις τοῖς Θηβαίοις  ἐποίησεν.   (Εἰ μὲν οὖν ἀνὴρ
[15, 94]   ἐν κεφαλαίοις συνεχῆ τὴν ἱστορίαν  ἐποίησεν.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Νικοφήμου
[15, 81]   πολλαπλασίονα δύναμιν οὐ μόνον ἐπιφανῶς  ἐνίκησεν,   ἀλλὰ καὶ τὸν θάνατον ἔσχεν
[15, 74]   (Ὁ δὲ Διονύσιος τοῦτον μὲν  ἐτίμησεν,   αὐτὸς δὲ περιχαρὴς ἐγένετο καὶ
[15, 82]   ἀντιπράττουσαν. αὐτὸς μὲν γὰρ νυκτὸς  ὥρμησεν   ἐπὶ τὴν Σπάρτην, δὲ
[15, 11]   Τιρίβαζον ταῖς νομιζομέναις μεγίσταις τιμαῖς  ἐκόσμησεν.   Τοῦ δὲ Ορόντου καταγνοὺς ὡς
[15, 95]   πόλιν, στάσεις ἐν αὐτῇ μεγάλας  ἐκίνησεν,   ἐξ ὧν συνέπεσε γενέσθαι σφαγὰς
[15, 71]   Αλωρίτης (ὁ Αμύντου υἱὸς)  ἐδολοφόνησεν   Αλέξανδρον (τὸν ἀδελφόν) καὶ ἐβασίλευσε
[15, 91]   ἄρασθαι τοῦτον, δι' ἐπιβουλῆς αὐτὸν  ἐδολοφόνησεν.   ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ρεομίθρης,
[15, 47]   τὴν Κύπρον Νικοκλῆς εὐνοῦχος  ἐδολοφόνησεν   Εὐαγόραν τὸν βασιλέα καὶ τῆς
[15, 47]   εὖ κατεσκευακὼς πρὸς τὸν πόλεμον,  μετενόησεν   δῆμος καὶ πάλιν αὐτῷ
[15, 58]   μὲν μηνυτὴς τριάκοντα τῶν ἐπιφανεστάτων  κατηγόρησεν,   δὲ δῆμος οὐκ ἐλέγξας
[15, 14]   δὲ Αγυλλαίων ἐκβοηθησάντων, μάχῃ τε  ἐκράτησεν   αὐτῶν καὶ πολλοὺς αἰχμαλώτους λαβὼν
[15, 54]   δυνάμεως ἐκ τῆς Βοιωτίας, καὶ  ἀπήντησεν   αὐτῷ ἄλλη δύναμις μεγάλη Λακεδαιμονίων
[15, 80]   τοῦ χρεὼν ἀγόμενος. (Ὡς δὲ  κατήντησεν   εἰς τὴν Θετταλίαν, καὶ τὸν
[15, 72]   προδοσίας ἔγκλημα, τὸ πλῆθος παροξυνθὲν  ἀπέστησεν   αὐτὸν τῆς βοιωταρχίας, καὶ ἰδιώτην
[15, 47]   καθόλου πολὺν φόβον τοῖς Κορκυραίοις  ἐπέστησεν.   (Αθηναῖοι δὲ καὶ πάλαι μὲν
[15, 31]   βασιλείαν εἰς τοὺς ἐσχάτους κινδύνους  κατέστησεν.   (Ἦν γὰρ ἀνὴρ οὗτος
[15, 53]   τοῖς Βοιωτοῖς ἀπεληλυθότων. Ἄλλον δὲ  κατέστησεν   ὡς ἀπὸ Τροφωνίου προσφάτως ἀναβεβηκότα
[15, 72]   ἑαυτοῦ διαβολάς, τότε δῆμος  ἀποκατέστησεν   αὐτὸν εἰς τὴν προγεγενημένην εὐδοξίαν.
[15, 30]   καὶ τοῖς Ωρείταις τὴν ἐλευθερίαν  ἀποκατέστησεν,   δι' ἣν αἰτίαν οἱ τὴν
[15, 47]   καὶ πάλιν αὐτῷ τὴν στρατηγίαν  ἀποκατέστησεν.   (Προσκατεσκεύαζον δὲ καὶ ἄλλας τριήρεις
[15, 60]   Αρριδαίου βασιλεύων τῆς Μακεδονίας  ἐτελεύτησεν   ἄρξας ἔτη εἴκοσι καὶ τέτταρα,
[15, 93]   μὲν βασιλεὺς τῶν Περσῶν  ἐτελεύτησεν   ἄρξας ἔτη τρία πρὸς τοῖς
[15, 79]   νίκην τῇ πατρίδι περιποιήσας ἡρωικῶς  ἐτελεύτησεν,   εὐθέως καὶ τὰ τῶν Θηβαίων
[15, 87]   μὲν γὰρ τὸν ὑπασπιστὴν προσκαλεσάμενος  ἐπηρώτησεν,   εἰ διασέσωκε τὴν ἀσπίδα. Τοῦ
[15, 36]   τὰς κατὰ τὴν Ακαρνανίαν ὁμοίως  ἔπεισεν   ἀποκλῖναι πρὸς Αθηναίους. Αλκέταν τε
[15, 29]   δ' ὄντος μετεώρου καὶ προπετοῦς,  ἔπεισεν   αὐτὸν Κλεόμβροτος βασιλεὺς τῶν
[15, 53]   τινῶν προσφάτως παραγεγονότων ἐκ Θηβῶν  ἔπεισεν   εἰπεῖν, ὅτι τὰ κατὰ τὸν
[15, 19]   καὶ τοὺς Λακεδαιμονίους ποιησάμενος συμμάχους  ἔπεισεν   ἐξαποστεῖλαι στρατηγὸν καὶ δύναμιν ἀξιόλογον
[15, 34]   Κήδωνα διέφθειρε καὶ τὴν ναῦν  κατεβύθισεν·   ὁμοίως δὲ καὶ ταῖς ἄλλαις
[15, 4]   δισχίλια τάλαντα πρὸς τὸν πόλεμον  ἀπεκόμισεν·   Εὐαγόρας δὲ πρὸ μὲν τῆς
[15, 90]   τε κατεσκεύασε καὶ πεζὰς δυνάμεις  ἤθροισεν.   Πολλοὺς δὲ ξενολογήσας ἐκ τῶν
[15, 14]   αὐτοὺς ἐσύλησε τὸ ἱερὸν καὶ  συνήθροισεν   οὐκ ἔλαττον ταλάντων χιλίων. Τῶν
[15, 83]   τοὺς ἀκμάζοντας ταῖς ἡλικίαις συντάξας  διεμέρισεν   εἰς τὰς πρὸ τῆς πόλεως
[15, 92]   ἐν Αἰγύπτῳ βασιλείας, μέγαν πόλεμον  ἐξέκαυσεν·   (ὁ γὰρ Νεκτανεβὼς ὑπὸ τοῦ
[15, 7]   ἀνελεῖν, οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ  ἐφυγάδευσεν·   ἐν οἷς ἦν Φίλιστος καὶ
[15, 52]   τὰ περὶ τὴν Κορώνειαν στενά,  κατεστρατοπέδευσεν.   ~Ὁ δὲ Κλεόμβροτος πυθόμενος τοὺς
[15, 84]   ἀναχωρήσας μικρὸν ἀπὸ τῆς πόλεως  κατεστρατοπέδευσεν·   παραγγείλας δὲ δειπνοποιεῖσθαι, καταλιπὼν τῶν
[15, 91]   ταύτης τῆς χώρας σατράπης Δατάμης  ἀντεστρατοπέδευσεν   αὐτῷ, πολλοὺς μὲν ἱππεῖς ἠθροικώς,
[15, 95]   τινὰς μὲν ἐκπολιορκήσας πολλῶν σωμάτων  ἐκυρίευσεν,   εἰς δὲ τὴν Πεπάρηθον ἀποβιβάσας
[15, 95]   δὲ Πεπαρηθίαν εἷλε, καὶ σωμάτων  ἐκυρίευσεν   ἑξακοσίων. (Οἱ δ' Αθηναῖοι παροξυνθέντες
[15, 6]   δ' ὑπηρέτας τοῦ Διονυσίου προσκαλεσάμενος  ἐκέλευσεν   αὑτὸν ἀπαγαγεῖν εἰς τὰς λατομίας.
[15, 23]   ἀρχὴν διαδεξάμενος Κλεόμβροτος ἀδελφὸς  ἐβασίλευσεν   ἔτη ἐννέα. Λακεδαιμόνιοι δὲ Πολυβιάδαν
[15, 93]   Ωχος μετονομασθεὶς Αρταξέρξης, καὶ  ἐβασίλευσεν   ἔτη τρία πρὸς τοῖς εἴκοσι·
[15, 60]   ἀρχὴν διαδεξάμενος Κλεομένης ἀδελφὸς  ἐβασίλευσεν   ἔτη τριάκοντα καὶ τέτταρα. (Τρίτος
[15, 74]   ἐὰν πρῶτος ἀπαγγείλῃ τὴν νίκην,  διέπλευσεν   εἰς τὴν Κόρινθον. Καταλαβὼν δ'
[15, 47]   πρὸς αὐτὸν διατεθέντος· ὡς δὲ  παρέπλευσεν   εἰς τὰς Αθήνας, ἄγων πρέσβεων
[15, 47]   νῆσον καὶ προσλαβόμενος τοὺς φυγάδας  εἰσέπλευσεν   εἰς τὸν λιμένα, καὶ τεττάρων
[15, 70]   ὑπ' Αρταξέρξου τοῦ βασιλέως ἀποσταλεὶς  κατέπλευσεν   ἐπὶ τὴν Ελλάδα, παρακαλῶν τοὺς
[15, 47]   πολέμου σχεδὸν ἤδη τέλος ἔχοντος  κατέπλευσεν   στόλος τῶν Αθηναίων εἰς
[15, 58]   ἀπέκτεινε καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν  ἐδήμευσεν.   (Πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων ἐν
[15, 73]   ἀρχὴν διαδεξάμενος υἱὸς Διονύσιος  ἐτυράννευσεν   ἔτη δώδεκα. ~Οὐκ ἀνοίκειον δ'
[15, 87]   δόρατος ἐξαιρεθέντος ἄνευ πάσης ταραχῆς  ἐξέπνευσεν.   ~Ἡμεῖς δ' εἰωθότες ταῖς τῶν
[15, 84]   δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως ἀφορμήσας  ἔσπευσεν   ἄφνω προσπεσεῖν τοῖς ἀπολελειμμένοις ἐν
[15, 57]   Φερῶν τύραννος ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος  ἐστράτευσεν   εἰς τὴν Λοκρίδα, καὶ τὴν
[15, 41]   δὲ τούτων Αρταξέρξης βασιλεὺς  ἐστράτευσεν   ἐπ' Αἰγυπτίους ἀφεστηκότας ἀπὸ Περσῶν.
[15, 2]   Αρταξέρξης τῶν Περσῶν βασιλεὺς  ἐστράτευσεν   ἐπ' Εὐαγόραν τὸν Κύπρου βασιλέα.
[15, 14]   δισχιλίους. (Διονύσιος δὲ χρημάτων ἀπορούμενος  ἐστράτευσεν   ἐπὶ Τυρρηνίαν, ἔχων τριήρεις ἑξήκοντα,
[15, 70]   μισθοφόρους ἤθροισε καὶ τῆς πόλεως  ἐδυνάστευσεν.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Ναυσιγένους
[15, 73]   ἐν αὐτῷ στρατιωτῶν τὴν πολιορκίαν  ἔλυσεν.   (Ἀκούσας δὲ τὰ νεώρια τῶν
[15, 3]   διέφθειρεν ἐν θαλάττῃ, τὰς δὲ  διεκώλυσεν,   ἐνίας δὲ ἀφείλατο. Διὸ καὶ
[15, 44]   τῷ τῆς πείρας ἐπιτεύγματι δόξης  ἠξίωσεν.   (Τάς τε ὑποδέσεις τοῖς στρατιώταις
[15, 75]   καὶ Καλυδῶνα φρουρουμένην ὑπ' Αχαιῶν  ἠλευθέρωσεν.   Ἐστράτευσαν δὲ καὶ εἰς Θετταλίαν
[15, 93]   καὶ νυκτὸς ἐπιθέμενος τοῖς πολεμίοις,  διέσωσεν   ἅπαντας τοὺς στρατιώτας ἀνελπίστως. (Ἐπιδιωξάντων
[15, 95]   τοὺς ἀπεσταλμένους ἐν τῷ Πανόρμῳ  διέσωσεν   ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων, ἀλλὰ
[15, 83]   μέρος καὶ ταῖς δυσχωρίαις ἐλαττούμενος  συνῆπτεν   εἰς χεῖρας. (Πολλὰ δὲ παθὼν
[15, 30]   τοὺς Σπαρτιάτας βεβαίαν τὴν πίστιν  διεφύλαττεν.   (Οὐ μὴν ἀλλὰ τοῖς Αθηναίοις
[15, 64]   τὴν Σκιρῖτιν καλουμένην χώραν, ἣν  παρεφύλαττεν   Ισχόλας, ἀνὴρ ἀνδρείᾳ καὶ συνέσει
[15, 42]   λιμνάζειν, τὰς δὲ πλωτὰς χώμασιν  ἐνέφραττεν.   Διόπερ οὐκ ἦν ῥᾳδίως οὔτε
[15, 82]   δυνάμεως ἥξει βοηθήσων τῇ πατρίδι.  ἐκέλευεν   οὖν τοῖς ἐν τῇ Σπάρτῃ
[15, 43]   οὖσαν πόλιν τῶν κατ' Αἴγυπτον,  συνεβούλευεν   ἐξαυτῆς ἀναπλεῖν ἐπὶ τὴν Μέμφιν
[15, 7]   αὐτῷ φάσκων ἅπαντας τοὺς φίλους  ὑπώπτευεν   ὡς ἐπιβουλεύοντας. καὶ πέρας ἐπὶ
[15, 60]   ὑποτεταγμένων, ἐδολοφονήθη, ὡς μὲν Εφορος  γέγραφεν,   ὑπό τινων ἑπτὰ νεανίσκων συνομοσαμένων
[15, 89]   σύνταξιν εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν  κατέστροφεν   ἐπὶ τὴν Επαμεινώνδου τελευτήν· Αναξιμένης
[15, 53]   προσφάτως ἀναβεβηκότα καὶ λέγοντα, διότι  προστέταχεν   θεὸς αὐτοῖς, ὅταν ἐν
[15, 6]   πολέμων πολλὴν εἰρήνην καὶ σχολὴν  εἶχεν.   Διὸ καὶ ποιήματα γράφειν ὑπεστήσατο
[15, 93]   δὲ Αγησίλαος καταλαβόμενος τόπον, ὃς  εἶχεν   ἐξ ἑκατέρου μέρους διώρυγα ποταμοῦ
[15, 32]   γίνεται τῆς νίκης. Ἱππεῖς δ'  εἶχεν   Αγησίλαος χιλίους καὶ πεντακοσίους.
[15, 4]   καὶ συγκλεισθεὶς εἰς πολιορκίαν ἀθύμως  εἶχεν.   (Ὅμως δὲ κρίνας ἔχεσθαι τοῦ
[15, 6]   τῶν ποιημάτων ἐπιστάτας καὶ διορθωτὰς  εἶχεν.   Ὑπὸ δὲ τούτων διὰ τὰς
[15, 3]   Εὐαγόρας τὸ μὲν πρῶτον  ὑπερεῖχεν,   ὕστερον δὲ τοῦ Γλῶ μετὰ
[15, 82]   τι πρᾶξαι, τὴν δὲ τύχην  ἔσχεν   ἀντιπράττουσαν. αὐτὸς μὲν γὰρ νυκτὸς
[15, 81]   ἐνίκησεν, ἀλλὰ καὶ τὸν θάνατον  ἔσχεν   ἐπ' ἀρετῇ περιβόητον. (Πρὸς δὲ
[15, 39]   ἀλλὰ καὶ πάντων Ελλήνων πολὺ  προέσχεν   ἀνδρείᾳ τε καὶ στρατηγικῇ συνέσει.
[15, 94]   πόλεων ἐπὶ τοσοῦτο ταραχῆς ἐλθόντα  ἔτυχεν   ἐνδεχομένης καταστολῆς. (Τῶν δὲ συγγραφέων
[15, 47]   εἰς πολιορκίαν συγκλείσας μεγάλων ἐπαίνων  ἔτυχεν.   (Τοῦ δὲ περὶ τὴν Κόρκυραν
[15, 52]   παραυτίκα μὲν ὑπὸ πολλῶν μέμψεως  ἔτυχεν,   ὕστερον δὲ διὰ τῶν κατορθωμάτων
[15, 35]   ζῶντας διέσωσε, τοὺς δὲ τετελευτηκότας  ἔθαψεν.   Εἰ δὲ μὴ περὶ ταύτην
[15, 89]   Λαμψακηνὸς τὴν πρώτην τῶν Ελληνικῶν  ἀνέγραψεν   ἀρξάμενος ἀπὸ θεογονίας καὶ ἀπὸ
[15, 8]   αὐτῶν· ὡς καὶ Πυθώδε τινὰς  ἔπεμψεν   ἐρησομένους τὸν θεὸν περὶ τῆς
[15, 34]   παραφυλάξοντα τὴν σιτοπομπίαν, ὃς καὶ  διέπεμψεν   εἰς τὸν Πειραιέα τὴν κομιζομένην
[15, 67]   αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν Φίλιππον, ὃν  ἐξέπεμψεν   εἰς τὰς Θήβας. τὰ δὲ
[15, 73]   λιμένα, τὰς δ' ἄλλας ἁπάσας  ἐξέπεμψεν   εἰς τὰς Συρακούσας. (Οἱ δὲ
[15, 38]   πρὸς τὰς ξενολογίας. διόπερ πρέσβεις  ἐξέπεμψεν   εἰς τὴν Ελλάδα τοὺς παρακαλέσοντας
[15, 3]   καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν ἱκανὴν  ἐξέπεμψεν.   (Ὁ δ' Εὐαγόρας ὁρῶν ἑαυτὸν
[15, 21]   ἐπ' αὐτῆς Τελευτίαν. Οὗτος δ'  ἦν   ἀδελφὸς μὲν Αγησιλάου τοῦ βασιλέως,
[15, 36]   μὲν περὶ Τιμόθεον ἐν τούτοις  ἦν.   ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Θηβαῖοι
[15, 47]   δὲ Σικελικαῖς περιτυχόντες, ἃς Διονύσιος  ἦν   ἀπεσταλκὼς Λακεδαιμονίοις ἐπὶ συμμαχίαν, ὧν
[15, 41]   τὴν ἄλλην παρασκευὴν κομιζουσῶν πολὺς  ἦν   ἀριθμός. (Ἀρχομένου δὲ τοῦ θέρους
[15, 23]   ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος Αθήνησι μὲν  ἦν   ἄρχων Πυθέας, ἐν Ρώμῃ δ'
[15, 54]   Λακεδαιμονίους διὰ τοιαύτας αἰτίας. (Λεῦκτρος  ἦν,   ἀφ' οὗ τὸ πεδίον τοῦτο
[15, 31]   εἰς τοὺς ἐσχάτους κινδύνους κατέστησεν.  (Ἦν   γὰρ ἀνὴρ οὗτος δραστικὸς
[15, 94]   Ἐν μὲν γὰρ τοῖς ὅρκοις  ἦν   γεγραμμένον ἑκάστους εἰς τὴν ἑαυτῶν
[15, 31]   οἱ ἐπὶ Θρᾴκης κατοικοῦντες σύμμαχοι.  Ἦν   δ' αὐτοῖς μὲν ὁπλίτης
[15, 52]   ἀνδράποδ' ἀποδεδρακότα, ἀνακομίζων, καὶ καθάπερ  ἦν   εἰθισμένον, ἀνηγόρευε κηρύττων μήτ' ἐξάγειν
[15, 90]   τὸ δὲ λοιπὸν οὐχ ἱκανὸν  ἦν   εἰς τὰς τοῦ πολέμου χρείας.
[15, 31]   Αγησίλαος βασιλεύς· περιβόητος δ'  ἦν   ἐπ' ἀνδρείᾳ καὶ στρατηγικῇ συνέσει
[15, 10]   δικαστὰς ὧν τὸν βασιλέα πρότερον  ἦν   εὐεργετηκώς. (Λέγεται δὲ πολλὰς μὲν
[15, 55]   πρῶτον ἐκθύμως ἀμφοτέρων ἀγωνιζομένων ἰσόρροπος  ἦν   μάχη, μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 55]   προθύμως πρὸ αὐτοῦ ἀποθνήσκοντας, ἄδηλος  ἦν   ῥοπὴ τῆς νίκης· ἐπεὶ
[15, 53]   μένειν καὶ διαγωνίζεσθαι, ἐν οἷς  ἦν   καὶ Επαμεινώνδας συνεξαριθμούμενος. Ἀπορίας
[15, 19]   Αγησίλαος, ὢν φύσει δραστικός, φιλοπόλεμος  ἦν   καὶ τῆς τῶν Ελλήνων δυναστείας
[15, 17]   μὲν κατὰ Σικελίαν ἐν τούτοις  ἦν.   ~Κατὰ δὲ τὴν Ασίαν Γλῶς
[15, 11]   κατὰ τὴν Ασίαν ἐν τούτοις  ἦν.   ~Κατὰ δὲ τὴν Ελλάδα Λακεδαιμονίων
[15, 61]   κατὰ τὴν Θετταλίαν ἐν τούτοις  ἦν.   ~Κατὰ δὲ τὴν Πελοπόννησον Λακεδαιμόνιοι
[15, 72]   κατὰ τοὺς Ελληνας ἐν τούτοις  ἦν.   ~Κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Διονύσιος
[15, 85]   ἐν γὰρ τούτοις ἅπασιν οὐκ  ἦν   καταδεέστερον τὸ τῶν Αθηναίων ἱππικόν·
[15, 46]   μὲν κατὰ Βοιωτίαν ἐν τούτοις  ἦν.   ~Λακεδαιμόνιοι δὲ στρατηγὸν καταστήσαντες Μνάσιππον
[15, 90]   τελευτήσαντος τῆς τούτου βασιλείας κεκυριευκὼς  ἦν,   Μαύσωλος δὲ Καρίας δυναστεύων καὶ
[15, 84]   τινές, ὧν σύμπας ἀριθμὸς  ἦν   πεζοὶ μὲν πλείους τῶν δισμυρίων,
[15, 50]   ἐν τοῖς ἡρωικοῖς χρόνοις φρονήματος  ἦν   πλήρης καὶ μεγάλων ὠρέγετο πραγμάτων.
[15, 49]   πανήγυριν εἰς ἀσφαλῆ τόπον, ὃς  ἦν   πλησίον τῆς Εφέσου. Πέμψαντες δὲ
[15, 14]   καὶ δύναμιν ἀξιόλογον συστησάμενος φανερὸς  ἦν   πολεμήσων Καρχηδονίοις. Ταῦτα μὲν οὖν
[15, 42]   πλωτὰς χώμασιν ἐνέφραττεν. Διόπερ οὐκ  ἦν   ῥᾳδίως οὔτε ταῖς ναυσὶν εἰσπλέειν
[15, 13]   οὐ πολλοῖς πρότερον ἔτεσιν ἐκτικὼς  ἦν   τὴν πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Λίσσον.
[15, 48]   τὸν σεισμόν, ἐν δυνατὸν  ἦν   τοὺς κινδυνεύοντας βοηθεῖν ἑαυτοῖς, ἀλλὰ
[15, 2]   μὲν γὰρ πεζὸν στράτευμα μυριάδων  ἦν   τριάκοντα σὺν ἱππεῦσι, τριήρεις δὲ
[15, 7]   δὲ καὶ ἐφυγάδευσεν· ἐν οἷς  ἦν   Φίλιστος καὶ Λεπτίνης ἀδελφός,
[15, 16]   γενομένων, μὲν Διονύσιος περιχαρὴς  ἦν,   ὡς αὐτίκα μάλα τὴν Σικελίαν
[15, 5]   εἰρήνης τῆς ἐπὶ Ανταλκίδου, καθ'  ἣν   αἱ πόλεις ἅπασαι τὰς μὲν
[15, 30]   Ωρείταις τὴν ἐλευθερίαν ἀποκατέστησεν, δι'  ἣν   αἰτίαν οἱ τὴν Εστιαιέων καλουμένην
[15, 18]   ἡλίῳ ἀνιόντι κατὰ τὴν ἡμέραν,  ἣν   ἀμφότεροι συμφώνως ὑποστήσονται. (Ταχθείσης δὲ
[15, 81]   τὴν Μεσσήνην κατ' ἰδίαν παρέλαβεν,  ἣν   ἀνάστατον οὖσαν ἔτη τριακόσια Θηβαῖοι
[15, 81]   τῇ τῶν φυγάδων κατηλύσει, καθ'  ἣν   ἀνεκτήσαντο τὴν Καδμείαν, ὡμολογημένως ἅπαντες
[15, 50]   δευτέρα πρὸς ταῖς ἑκατόν, καθ'  ἣν   ἐνίκα στάδιον Δάμων Θούριος. (Ἐπὶ
[15, 36]   πρώτην πρὸς ταῖς ἑκατόν, καθ'  ἣν   ἐνίκα στάδιον Δάμων Θούριος. ἐπὶ
[15, 14]   Ολυμπιὰς ἤχθη ἐνενηκοστὴ ἐνάτη, καθ'  ἣν   ἐνίκα στάδιον Δίκων Συρακόσιος. Ἐπὶ
[15, 23]   Ηλείοις Ολυμπιὰς ἤχθη ἑκατοστή, καθ'  ἣν   ἐνίκα στάδιον Διονυσόδωρος Ταραντῖνος. (Ἐπὶ
[15, 71]   τρίτη πρὸς ταῖς ἑκατόν, καθ'  ἣν   ἐνίκα στάδιον Πυθόστρατος Αθηναῖος. ἐπὶ
[15, 78]   τετάρτη πρὸς ταῖς ἑκατόν, καθ'  ἣν   ἐνίκα στάδιον Φωκίδης Αθηναῖος. (Ἐπὶ
[15, 91]   τὴν Καππαδοκίαν ἐγένετο προδοσία, καθ'  ἣν   ἴδιόν τι καὶ παράδοξον συνέβη
[15, 13]   ἀντιταττομένων ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ'  ἣν   νικήσαντες οἱ Ιλλυριοὶ κατέκοψαν τῶν
[15, 3]   ὑποστάντων, ἐγένετο ναυμαχία καρτερά, καθ'  ἣν   Εὐαγόρας τὸ μὲν πρῶτον
[15, 80]   ὑποστάντος, ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ'  ἣν   Πελοπίδας ἀριστεύων πάντα τὸν
[15, 62]   πόλεως ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ'  ἣν   τε στρατηγὸς τῶν Λακεδαιμονίων
[15, 37]   ἀντιταξαμένων, ἐγενήθη μάχη καρτερά, καθ'  ἣν   οἱ Θηβαῖοι πρὸς διπλασίους συμβαλόντες
[15, 64]   εἰς τὴν Σκιρῖτιν καλουμένην χώραν,  ἣν   παρεφύλαττεν Ισχόλας, ἀνὴρ ἀνδρείᾳ καὶ
[15, 85]   ἐν τοῖς κέρασι συνεστήσαντο, καθ'  ἣν   ταῖς φιλοτιμίαις ἑαυτοὺς ὑπερεβάλοντο. (Οἱ
[15, 43]   τοῖς στρατηγοῖς ἐνέπεσε στάσις, δι'  ἣν   τῆς ἐπιβολῆς ἐσφάλησαν. μὲν
[15, 23]   Ελλάδος ἔσχον τὴν ἡγεμονίαν κατὰ  γῆν   ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν. (Θηβαῖοι
[15, 4]   καὶ τὴν πόλιν ἐπόρθουν κατὰ  γῆν   ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν. (Καὶ
[15, 47]   τριῶν νεῶν φυγουσῶν πρὸς τὴν  γῆν,   αὗται μὲν ἐνεπρήσθησαν ὑπὸ τῶν
[15, 79]   ἂν οἱ Θηβαῖοι τῇ κατὰ  γῆν   ἡγεμονίᾳ καὶ τὴν τῆς θαλάττης
[15, 39]   φρονήμασιν ὑπῆρχον καὶ τῆς κατὰ  γῆν   ἡγεμονίας ἠμφισβήτουν. Οὐ διεψεύσθησαν δὲ
[15, 49]   περὶ Φένεον ποταμὸς εἰς τὴν  γῆν   καταδυόμενος ἐν τοῖς προτέροις χρόνοις
[15, 49]   δύο ποταμοὺς φανεροὺς ῥέοντας ὑπὸ  γῆν·   τε γὰρ περὶ Φένεον
[15, 38]   ἀλλήλοις, οἱ μὲν τῆς κατὰ  γῆν,   οἱ δὲ τῆς κατὰ θάλατταν
[15, 42]   τῶν προσόδων τὰς μὲν κατὰ  γῆν   πορευτὰς ἐποίησε λιμνάζειν, τὰς δὲ
[15, 43]   ἔγνωσαν ἐκ τῆς Αἰγύπτου τὴν  ἀπαλλαγὴν   ποιήσασθαι. (Διόπερ ἐπανιόντων αὐτῶν εἰς
[15, 33]   (Οἱ δὲ Θηβαῖοι μετὰ τὴν  ἀπαλλαγὴν   τὴν Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐπὶ Θεσπιὰς
[15, 87]   τῆς νίκης ἀγωνισάμενος καιρίαν ἔλαβε  πληγὴν   εἰς τὸν θώρακα. κλασθέντος δὲ
[15, 85]   ἀνθεστηκότων, ἅπαντες ἐτράπησαν. (Τὴν δὲ  φυγὴν   ἐκτὸς τῶν κεράτων ποιησάμενοι διωρθώσαντο
[15, 85]   τῶν Αθηναίων καταπονουμένων καὶ πρὸς  φυγὴν   ὁρμησάντων, τῶν Ηλείων ἵππαρχος
[15, 17]   οἱ τοῦ Διονυσίου καὶ πρὸς  φυγὴν   ὥρμησαν. (Τροπῆς δὲ παντελοῦς γενομένης,
[15, 81]   τῆς ἐπιβολῆς ἐζήλωσε μὲν τὴν  διαγωγὴν   τὴν Διονυσίου τοῦ Συρακοσίων τυράννου,
[15, 36]   Αβδηρῖται πανδημεὶ στρατεύσαντες ἐπ' αὐτοὺς  σποράδην   καὶ ἀτάκτως τὴν ἐπάνοδον ποιουμένους
[15, 67]   κοινὰς τὰς ἡγεμονίας. (Αρκάδες δὲ  Λυκομήδην   στρατηγὸν προχειρισάμενοι, καὶ παραδόντες αὐτῷ
[15, 30]   αὐτοῦ βιαίως καὶ ὑπερηφάνως Λακεδαιμόνιοι  Θηριπίδην   ἀπέστειλαν ἐπ' αὐτόν. (Ὁ δὲ
[15, 93]   κεκυκλῶσθαι τοὺς πολεμίους καὶ πάντας  ἄρδην   ἀναιρήσειν, δὲ Αγησίλαος καταλαβόμενος
[15, 63]   ἐπεβάλοντο δὲ καὶ τὴν πόλιν  ἄρδην   ἀναιροῦντες τὴν Αττικὴν ποιῆσαι μηλόβοτον.
[15, 39]   τὸ δὲ πλῆθος τῶν ἀντιταχθέντων  ἄρδην   σχεδὸν κατακόψαι. (Καὶ τὰ τηλικαῦτα
[15, 83]   τὸ διάστημα τῆς ὁδοῦ κατὰ  σπουδὴν   διανύσας ἅμ' ἡμέρᾳ προσῆγε τῇ
[15, 34]   διὰ τούτων σαλεύσας τὰ τείχη,  σπουδὴν   εἰσεφέρετο βίᾳ κρατῆσαι τῆς πόλεως.
[15, 63]   προῆγε μετὰ τῆς δυνάμεως κατὰ  σπουδήν.   (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, τῶν πολεμίων
[15, 65]   δ' οἱ πολιορκοῦντες πᾶσαν εἰσενεγκάμενοι  σπουδὴν   τὸ μὲν πρῶτον ἀπείκαζον βίᾳ
[15, 80]   πολλοῖς περιπεσὼν τραύμασι καὶ τὸ  ζῆν   ἡρωικῶς προέμενος. (Ὁ δ' Αλέξανδρος
[15, 86]   συνῆψαν, οὐδεμίαν φειδὼ ποιούμενοι τοῦ  ζῆν.   Καὶ τὸ μὲν πρῶτον τύπτοντες
[15, 58]   βασάνων τιμωρίαν ἑαυτοὺς ἐκ τοῦ  ζῆν   μετέστησαν, ἑνὸς δ' ἐν ταῖς
[15, 71]   εἰς Θετταλίαν. Τοῦ δ' Αλεξάνδρου  πεζὴν   δύναμιν ἠθροικότος καὶ ἱππεῖς πολλαπλασίους
[15, 2]   συνεστήσατο δύναμιν ναυτικήν τε καὶ  πεζὴν   μεγάλην· τὸ μὲν γὰρ πεζὸν
[15, 81]   Αθηναίων στρατηγὸς ἔχων δύναμιν  πεζήν   τε καὶ ναυτικὴν Τορώνην μὲν
[15, 44]   ἐσχηκέναι καὶ πρὸς πᾶσαν ἐπίνοιαν  ἀγαθὴν   φύσει κεχρῆσθαι διαφόρῳ. Προσλαβόμενον οὖν
[15, 61]   ἀδελφιδοῦ ἀνῃρέθη φαρμάκῳ, προκληθεὶς εἰς  μέθην·   τὴν δὲ δυναστείαν διαδεξάμενος Αλέξανδρος
[15, 41]   Περσῶν δυνάμεως ἀθροισθείσης εἰς πόλιν  Ακην,   ἠριθμήθησαν τῶν μὲν βαρβάρων εἴκοσι
[15, 7]   οὐκ ἀφιστάμενος εἰς μὲν τὴν  Ολυμπιακὴν   πανήγυριν ἐξαπέστειλε τοὺς εὐφωνοτάτους τῶν
[15, 67]   ὀγδοήκοντα καὶ πέντε, καὶ καταλιπόντες  φυλακὴν   ἀξιόλογον τῆς Μεσσήνης, ἐπανῆλθον εἰς
[15, 68]   τοὺς Λακεδαιμονίους· διακόψας δὲ τὴν  φυλακὴν   αὐτῶν καὶ τὴν δύναμιν διαγαγὼν
[15, 43]   τὴν Μέμφιν ἐξέπεμψαν τὴν ἱκανὴν  φυλακήν,   ἐπὶ δὲ τὸ πεπορθημένον πολισμάτιον
[15, 8]   μὲν τὸ παρὸν παρεδόθη εἰς  φυλακήν,   μετὰ δὲ ταῦτα τοῦ βασιλέως
[15, 71]   συνελήφθη μετὰ Ισμηνίου καὶ εἰς  φυλακὴν   παρεδόθη. (Θηβαίων δ' ἐπὶ τοῖς
[15, 72]   διακόψας τὴν ἐπὶ τοῦ προτειχίσματος  φυλακὴν   τῶν Λακεδαιμονίων, καὶ δυνάμενος πολλοὺς
[15, 33]   στρατεύσαντες ἐπὶ Θεσπιὰς τὴν μὲν  προφυλακήν,   οὖσαν ἀνδρῶν διακοσίων, ἀνεῖλον, τῇ
[15, 36]   τρισμυρίων ἐπῆλθον τήν τε ὅμορον  Θρᾴκην   καὶ τὴν τῶν Αβδηριτῶν χώραν
[15, 74]   κατασοφίσασθαι τὴν ἐκ τῆς πεπρωμένης  ἀνάγκην,   ἀλλὰ ποιητὴς ὢν κακὸς καὶ
[15, 92]   στρατιωτῶν καὶ δι' ἀνδρείαν καὶ  στρατηγικὴν   σύνειν τεθαυμασμένῳ· (Τοῦ δὲ ναυτικοῦ
[15, 44]   ἱστορούμενα παραθεῖναι. Οὗτος γὰρ παραδέδοται  στρατηγικήν   τε ἀγχίνοιαν ἐσχηκέναι καὶ πρὸς
[15, 49]   τὰ ἀξιούμενα. Οἱ δὲ τὴν  Ελίκην   οἰκοῦντες, ἔχοντες παλαιὸν λόγιον ὅτι
[15, 48]   τε καὶ Βοῦραν, ὧν τὴν  Ελίκην   συνέβαινε μέγιστον τῶν κατὰ τὴν
[15, 48]   τῆς Αχαΐας περὶ δύο πόλεις,  Ελίκην   τε καὶ Βοῦραν, ὧν τὴν
[15, 7]   καὶ ἐξαπέστειλαν εἰς τὴν Ελλάδα,  φιλικὴν   νουθεσίαν ἐπιφθεγξάμενοι, διότι δεῖ τὸν
[15, 73]   τε τὴν γεγενημένην παρ' αὐτοῖς  λοιμικὴν   νόσον καὶ τὴν ἀπόστασιν τῶν
[15, 81]   Βοιωτοῖς. ~Οἱ δὲ Θηβαῖοι περιβόητον  νίκην   ἀπενηνεγμένοι, πρὸς ἅπαντας ἔφασαν ἑαυτοὺς
[15, 4]   πρὸς τὸν βασιλέα, τήν τε  νίκην   ἀπήγγειλε καὶ δισχίλια τάλαντα πρὸς
[15, 84]   λαβὼν ἀντιπράττουσαν παραδόξως ἀπέβαλε τὴν  νίκην.   Ἄρτι γὰρ αὐτοῦ πλησιάζοντος ἐρήμῳ
[15, 74]   λαμπρῶς, ἐὰν πρῶτος ἀπαγγείλῃ τὴν  νίκην,   διέπλευσεν εἰς τὴν Κόρινθον. Καταλαβὼν
[15, 86]   τῆς ἰδίας ἀρετῆς προσδεῖσθαι τὴν  νίκην,   ἔγνω δι' ἑαυτοῦ κρῖναι τὸν
[15, 55]   ἰδίας στρατηγίας περιεποιήσατο τὴν περιβόητον  νίκην.   (Ἐκλεξάμενος γὰρ ἐξ ἁπάσης τῆς
[15, 87]   τῶν πεπτωκότων προσένεμον ἑαυτοῖς τὴν  νίκην.   (Ἐπὶ μὲν οὖν χρόνον τινὰ
[15, 56]   πολλοὺς τῶν ἐναντίων κατακόψαντες ἀπηνέγκαντο  νίκην   ἐπιφανεστάτην. Συμβαλόντες γὰρ τοῖς ἀρίστοις
[15, 85]   τῷ μεγέθει τῆς βοῆς τὴν  νίκην   ἐσήμαινον. Καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[15, 81]   ἄνδρα, κατὰ λόγον ἔκρινον τὴν  νίκην   ἥττονα ὑπάρχειν τῆς Πελοπίδου ζωῆς.
[15, 89]   τὴν μάχην ἀμφισβητουμένην ἔχοντες τὴν  νίκην,   καὶ ταῖς ἀνδραγαθίαις ἐφάμιλλοι καθεστῶτες,
[15, 87]   θυγατέρας, τήν τε ἐν Λεύκτροις  νίκην   καὶ τὴν ἐν Μαντινείᾳ. Καὶ
[15, 18]   τεχνάζονταί τι τοιοῦτο πρὸς τὴν  νίκην·   κληρώσαντες ἐξ ἑαυτῶν ἀποίκους ἔκτισαν
[15, 74]   συντόμως ἀπήγγειλε τῷ τυράννῳ τὴν  νίκην.   (Ὁ δὲ Διονύσιος τοῦτον μὲν
[15, 80]   τοὺς πολεμίους τρεψάμενος τὴν μὲν  νίκην   περιεποιήσατο, τὸν δὲ αὑτοῦ βίον
[15, 3]   ἐν τῇ πρώτῃ συστάσει τὴν  νίκην   προκατεσκεύασεν· ἀθρόαις γὰρ ταῖς τριήρεσιν
[15, 79]   τὴν Μαντίνειαν μάχῃ λαμπροτάτην τὴν  νίκην   τῇ πατρίδι περιποιήσας ἡρωικῶς ἐτελεύτησεν,
[15, 85]   σφαγιασάμενοι παρ' ἀμφοτέροις ἀπεφαίνοντο τὴν  νίκην   ὑπὸ τῶν θεῶν προφαινομένην· (Κατὰ
[15, 38]   πολεμεῖν πρὸς Αἰγυπτίους καὶ σπεύδων  ξενικὴν   δύναμιν ἀξιόλογον συστήσασθαι, διέγνω συλλύσασθαι
[15, 92]   δυνάμεως προελθούσης πορρωτέρω καὶ περὶ  Φοινίκην   καταστρατοπεδευούσης, καθεσταμένος ἐπὶ τῆς
[15, 2]   τι πασῶν, κατὰ δὲ τὴν  Φοινίκην   Τύρου καί τινων ἑτέρων. Εἶχε
[15, 65]   τῆς πόλεως. Πᾶσαν δὲ τὴν  Λακωνικὴν   δῃώσαντες, καὶ λαφύρων ἀναρίθμητον πλῆθος
[15, 51]   πολυπραγμονοῦσιν οὐδὲν τῶν κατὰ τὴν  Λακωνικὴν   οὔτ' ἐκείνοις ἅπτεσθαι προσήκει τῶν
[15, 62]   τὴν Σπάρτην καὶ πᾶσαν τὴν  Λακωνικὴν   πορθῆσαι. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, πολλοὺς
[15, 65]   δὲ Λακεδαιμόνιοι, πεντακόσια ἔτη τὴν  Λακωνικὴν   τετηρηκότες ἀπόρθητον, τότε θεωροῦντες δῃουμένην
[15, 85]   εὐψυχίαις οὐδὲ ταῖς κατὰ τὴν  ἱππικὴν   ἐμπειρίαις· ἐν γὰρ τούτοις ἅπασιν
[15, 95]   ἄρχοντος δ' Αθήνησι Νικοφήμου τὴν  ὑπατικὴν   ἀρχὴν ἐν Ρώμῃ διέλαβε Γάιος
[15, 79]   τὴν ἐν Θήβαις πολιτείαν εἰς  ἀριστοκρατικὴν   κατάστασιν μεταστῆσαι, συνέπεισαν τοὺς τῶν
[15, 65]   τῶν καιρῶν, ἐπανῆλθον εἰς τὴν  Αττικὴν   οὐδὲν πράξαντες μνήμης ἄξιον, τοῖς
[15, 63]   τὴν πόλιν ἄρδην ἀναιροῦντες τὴν  Αττικὴν   ποιῆσαι μηλόβοτον. (Ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν
[15, 95]   ἑλόμενοι δὲ στρατηγὸν Χάρητα καὶ  ναυτικὴν   δύναμιν δόντες ἐξέπεμψαν. Οὗτος δὲ
[15, 46]   εἰς δὲ τὴν Κόρκυραν παρεσκευάζοντο  ναυτικὴν   δύναμιν ἐκπέμπειν. (Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 46]   δήμῳ, παρεκάλεσαν τοὺς Σπαρτιάτας ἀποστεῖλαι  ναυτικὴν   δύναμιν, ὑπισχνούμενοι παραδώσειν αὐτοῖς τὴν
[15, 2]   τὸν πόλεμον παρασκευὰς συνεστήσατο δύναμιν  ναυτικήν   τε καὶ πεζὴν μεγάλην· τὸ
[15, 81]   ἔχων δύναμιν πεζήν τε καὶ  ναυτικὴν   Τορώνην μὲν καὶ Ποτίδαιαν πολιορκήσας
[15, 64]   τῶν ἐπιφανεστάτων στρατιωτῶν ἐπετελέσατο πρᾶξιν  ἡρωικὴν   καὶ μνήμης ἀξίαν. (Όρῶν γὰρ
[15, 91]   ἀπορίας οὐκ ἐώσης βουλεύσασθαι, πρὸς  ἀλκὴν   ἐτρέπετο, καὶ πρὸς ἀμφοτέρους διαμαχόμενος
[15, 18]   ἐπί τινος κρημνοῦ τὴν ὀνομαζομένην  Λεύκην,   ἔχουσαν ἱερὸν ἅγιον Απόλλωνος. (Μετ'
[15, 12]   τοῦ παρὰ τὴν Μαντίνειαν ποταμοῦ  μεγάλην   αὔξησιν ἐκ τῶν ὄμβρων λαβόντος,
[15, 56]   ὀλίγοις τῶν πολλαπλασίων παραδόξως περιγενόμενοι,  μεγάλην   δόξαν ἐπ' ἀνδρείᾳ κατεκτήσαντο. Μεγίστων
[15, 25]   δὲ κατετραυμάτιζον. (Οἱ δὲ Θηβαῖοι  μεγάλην   δύναμιν προσδοκῶντες ἥξειν ἐκ τῆς
[15, 16]   πεπτωκότες ταῖς ἐλπίσιν, ἀπροσδόκητον καὶ  μεγάλην   εὐημερίαν ἀπηνέγκαντο. ~Λεπτίνης μὲν γὰρ
[15, 28]   πόλιν δὲ ἐπ' ἴσης καὶ  μεγάλην   καὶ μικρὰν μιᾶς ψήφου κυρίαν
[15, 22]   τοὺς ἐγχωρίους. Οἱ δ' Ολύνθιοι  μεγάλην   μὲν μάχην οὐδεμίαν κατὰ τοῦτον
[15, 29]   διάφορον καὶ δόξαν ἐπ' ἀρετῇ  μεγάλην   περιπεποιημένον. οὗτος μὲν οὖν ἄνευ
[15, 94]   Παμμένης. (Οὗτος δὲ παρελθὼν εἰς  Μεγάλην   πόλιν, καὶ τῶν πολισμάτων
[15, 94]   δὲ καταπληξάμενος, συνηνάγκασεν εἰς τὴν  Μεγάλην   πόλιν μετοικῆσαι. Καὶ τὰ μὲν
[15, 72]   τινος ἐπικαίρου τόπου τὴν ὀνομαζομένην  Μεγάλην   πόλιν, συρρίψαντες εἰς αὐτὴν κώμας
[15, 94]   τὴν μάχην, εἰς δὲ τὴν  Μεγάλην   πόλιν ὑπῆρχον αἱ περιοικοῦσαι πόλεις
[15, 46]   δὲ Λακεδαιμόνιοι, τὴν Κόρκυραν εἰδότες  μεγάλην   ῥοπὴν ἔχουσαν τοῖς ἀντεχομένοις τῆς
[15, 85]   ζηλοῦντες τὴν ἐν τούτοις μάχην,  μεγάλην   ῥοπὴν ποιεῖν εἰώθεισαν ἐν ταῖς
[15, 2]   δύναμιν ναυτικήν τε καὶ πεζὴν  μεγάλην·   τὸ μὲν γὰρ πεζὸν στράτευμα
[15, 49]   μεγάλας Ποσειδῶνι περὶ τὴν ὀνομαζομένην  Μυκάλην   ἐν ἐρήμῳ τόπῳ. Ὕστερον δὲ
[15, 52]   ταινίαν ἀποσπασθεῖσαν περιαμπίσχεσθαι περί τινα  στήλην   ἐφεστῶσαν τάφῳ· ἦσαν δὲ ἐν
[15, 84]   εἰς τὴν πόλιν παρεισαγαγών, τὴν  ἄλλην   δύναμιν ἐξέταξεν ὡς μάχῃ διακριθησόμενος.
[15, 3]   παρεκόμισε, καὶ χρήματα καὶ τὴν  ἄλλην   παρασκευὴν ἱκανὴν ἐξέπεμψεν. (Ὁ δ'
[15, 41]   δὲ τὴν ἀγορὰν καὶ τὴν  ἄλλην   παρασκευὴν κομιζουσῶν πολὺς ἦν ἀριθμός.
[15, 71]   μένειν οὔτε προάγειν ἐώμενοι εἰς  πολλὴν   ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον, ἅτε δὴ καὶ
[15, 63]   τὰς ὁμοίας αἰτίας ὀλιγανδρούντων, εἰς  πολλὴν   ἀμηχανίαν ἔπιπτον. διόπερ ἠναγκάζοντο καταφεύγειν
[15, 43]   ἀδίκους προσῆπτον. (Οἱ δ' Αἰγύπτιοι  πολλὴν   ἀναστροφὴν λαβόντες, εἰς μὲν τὴν
[15, 71]   ἀνέστελλε τοὺς ἐπακολουθοῦντας πολεμίους καὶ  πολλὴν   ἀσφάλειαν παρείχετο τοῖς προηγουμένοις ὁπλίταις,
[15, 13]   στρατιώτας κατέμιξαν τοῖς ἰδίοις στρατιώταις.  (Πολλὴν   δὲ δύναμιν ἀθροίσαντες ἐνέβαλον εἰς
[15, 84]   τῇ Μαντινείᾳ. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ  πολλὴν   διανύσας ὁδὸν ἄφνω τοῖς Μαντινεῦσιν
[15, 51]   ἐξανδραποδισθησομένων. Τέλος δ' οἱ Λακεδαιμόνιοι  πολλὴν   δύναμιν παρασκευασάμενοι παρέδωκαν αὐτὴν Κλεομβρότῳ
[15, 6]   ἀπολελυμένος τῶν πρὸς Καρχηδονίους πολέμων  πολλὴν   εἰρήνην καὶ σχολὴν εἶχεν. Διὸ
[15, 24]   καὶ πάντας τοὺς πεφευγότας συναγαγόντες  πολλὴν   ἐπιμέλειαν αὐτῶν ἐποιήσαντο. (Μετὰ δὲ
[15, 47]   στάσεις διέλυσε, τῆς δὲ πόλεως  πολλὴν   ἐπιμέλειαν ποιησάμενος εὐθαρσεῖς ἐποίησε τοὺς
[15, 24]   Καρχηδόνα γενομένης, καὶ τῆς νόσου  πολλὴν   ἐπίτασιν ἐχούσης, πολλοὶ τῶν Καρχηδονίων
[15, 3]   πλῆθος ἐκ τῆς Κιλικίας παρακομίσαντες,  πολλὴν   παρεῖχον τῆς τροφῆς δαψίλειαν. Τῷ
[15, 23]   τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις μελέτης  πολλὴν   πρόνοιαν ἐπεποίηντο, καὶ φοβεροὶ πᾶσιν
[15, 43]   τῶν καιρῶν, ἄπρακτον ποιήσουσι τὴν  πολλὴν   στρατιάν. ἐφθόνουν αὐτῷ καὶ διαβολὰς
[15, 31]   παραταξάμενος καὶ πολλαπλασίονα δύναμιν νικήσας,  πολλὴν   τῆς Ασίας ἐπῆλθε κρατῶν τῶν
[15, 19]   τῷ δήμῳ τῶν Ολυνθίων δωρησαμένου  πολλὴν   τῆς ὁμόρου χώρας διὰ τὴν
[15, 28]   εἰς τὸν πόλεμον παρασκευῆς ἐποιοῦντο  πολλὴν   φροντίδα, προσδοκῶντες μέγαν καὶ πολυχρόνιον
[15, 19]   βασιλέως ἀναλαβόντος ἑαυτὸν καὶ τὴν  ὅλην   ἀρχὴν ἀνακτησαμένου οἱ μὲν Ολύνθιοι
[15, 43]   Φαρνάβαζον ᾦντο δεῖν ἀναμένειν τὴν  ὅλην   δύναμιν τῶν Περσῶν· ἀσφαλεστέραν γὰρ
[15, 70]   δὲ κατὰ τὴν ἰδίαν ὑπόστασιν  ὅλην   τὴν Βοιωτίαν ὑπὸ μίαν ἀγαγόντες
[15, 83]   (Οὐ μὴν ἀλλ' Επαμεινώνδας  ὅλην   τὴν νύκτα διαγρυπνήσας καὶ τὸ
[15, 1]   ~Παρ'  ὅλην   τὴν πραγματείαν εἰωθότες χρῆσθαι τῇ
[15, 31]   χρείας, σχεδὸν ἂν καὶ τὴν  ὅλην   τῶν Περσῶν βασιλείαν εἰς τοὺς
[15, 10]   μὲν τὴν κατὰ τὸν Εὐαγόραν  διαβολὴν   (ἀνεγίγνωσκε) τὴν ὑπ' Ορόντου γεγενημένην.
[15, 27]   Θεσπιὰς πολιορκήσαντες ἄπρακτον ἔσχον τὴν  ἐπιβολήν.   Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ρωμαῖοι
[15, 78]   ἐκ χρόνου πεφροντισμένον ἐδείκνυε τὴν  ἐπιβολὴν   ταύτην συμφέρουσάν τε καὶ δυνατήν,
[15, 27]   καιρῶν ὑστερήσαντες, ἄπρακτον ἔσχον τὴν  ἐπιβολήν.   Τοὺς δὲ ἡγεμόνας τῆς φρουρᾶς
[15, 63]   ἀθρόᾳ τηλικαύτῃ δυνάμει ποιεῖσθαι τὴν  ἐμβολὴν   οὐχ ἡγοῦντο συμφέρειν, εἰς τέτταρα
[15, 87]   δ' ἔτι ζῶν εἰς τὴν  παρεμβολὴν   ἀπηνέχθη, καὶ τῶν συγκληθέντων ἰατρῶν
[15, 17]   δὲ περιλειφθέντες καταφυγόντες εἰς τὴν  παρεμβολὴν   τῆς νυκτὸς ἐπιγενομένης διεσώθησαν. Οἱ
[15, 50]   προεσήμαινεν αὐτοῖς τῆς ἀρχῆς τὴν  ἀποβολήν·   ὤφθη μὲν γὰρ κατὰ τὸν
[15, 7]   τῶν ποιημάτων καταφρόνησιν ἐνέπεσεν εἰς  ὑπερβολὴν   λύπης· αἰεὶ δὲ μᾶλλον τοῦ
[15, 14]   βαρβάρους ἔν τινι χωρίῳ καθ'  ὑπερβολὴν   ὀχυρῷ ὄντι εἴασαν κατοικεῖν ἀσινεῖς,
[15, 86]   τοῖς δεινοῖς ἐγκαρτερούντων διὰ τὴν  ὑπερβολὴν   τῆς παρ' ἑκατέροις ἀνδραγαθίας οὐδεμίαν
[15, 10]   (Οἱ μὲν οὖν κατηγοροῦντες τὴν  ἐπιστολὴν   ἀναγνόντες τὴν πεμφθεῖσαν ὑπὸ τοῦ
[15, 8]   (Ὁ δὲ βασιλεὺς ἀναγνοὺς τὴν  ἐπιστολὴν   καὶ πιστεύσας ταῖς διαβολαῖς, ἔγραψε
[15, 13]   (Ἐκ ταύτης οὖν ὁρμώμενος Διονύσιος  σχολὴν   ἄγων κατεσκεύασε νεώρια διακοσίαις τριήρεσι,
[15, 6]   Καρχηδονίους πολέμων πολλὴν εἰρήνην καὶ  σχολὴν   εἶχεν. Διὸ καὶ ποιήματα γράφειν
[15, 50]   κοινὴν εἰρήνην αἱ πόλεις πᾶσαι  πλὴν   Θηβαίων· Θηβαῖοι γὰρ μόνοι, τὴν
[15, 61]   τοῦ τείχους ἐκράτησε τῆς πόλεως  πλὴν   τῆς ἄκρας. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 49]   δὲ τοῖς εἰρημένοις λέγουσιν, ὅτι  πλὴν   τῶν ἀσεβησάντων οὐδεὶς ἄλλος περιέπεσε
[15, 83]   τὴν τοῦ Λάκωνος ἡγήσαιτο. (Οὐ  μὴν   ἀλλ' Επαμεινώνδας ὅλην τὴν
[15, 30]   βεβαίαν τὴν πίστιν διεφύλαττεν. (Οὐ  μὴν   ἀλλὰ τοῖς Αθηναίοις εἰς συμμαχίαν
[15, 84]   τοῖς Μαντινεῦσιν ἀνελπίστως ἐπέρραξεν, οὐ  μὴν   ἐκράτησε τῆς ἐπιβολῆς, καίπερ ἅπαντα
[15, 74]   τῶν ἰσχυροτέρων γεγονέναι κρείττων. (Οὐ  μὴν   ἠδυνήθη γε τῇ πανουργίᾳ κατασοφίσασθαι
[15, 91]   ὑπολειφθέντων οἱ μὲν πρὸς τὸν  Δατάμην   ἀποχωρήσαντες ἠξίουν τυχεῖν συγγνώμης, οἱ
[15, 52]   καὶ τὴν ὑπὲρ τῶν δικαίων  μνήμην   αἱρετωτέραν εἶναι τῶν παρόντων σημείων.
[15, 76]   καὶ τείχη πολυτελῆ κατεσκευάσθη καὶ  λιμὴν   ἀξιόλογος. Ἀπὸ δὲ τούτων τῶν
[15, 31]   Κορίνθιοι καὶ Μεγαρεῖς, τὴν δ'  ἑβδόμην   Σικυώνιοι καὶ Φλιάσιοι καὶ οἱ
[15, 10]   τεθρίππῳ δύο διασπάσαι, τὴν δ'  ὁρμὴν   ἐπ' αὐτὸν ποιεῖσθαι τὸν βασιλέα·
[15, 31]   δὲ ὁρῶντες τὴν τῶν συμμάχων  ὁρμὴν   πρὸς τὴν ἀπόστασιν ἀκατάσχετον οὖσαν,
[15, 55]   πολεμικὸν καὶ κατὰ τὴν πρώτην  ὁρμὴν   συνηλάλαξαν αἱ δυνάμεις, οἱ μὲν
[15, 28]   Αθηναίοις. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τὴν  ὁρμὴν   τῶν πόλεων ὁρῶντες ἀκατάσχετον οὖσαν
[15, 75]   καί τινας ἄλλας πόλεις προσηγάγετο,  Δύμην   δὲ καὶ Ναύπακτον καὶ Καλυδῶνα
[15, 66]   οἱ Μεσσηνίων περιλειφθέντες ᾤκισαν τὴν  Ιθώμην   μετὰ τῶν συναποστάντων Εἱλώτων, ἀναστάτου
[15, 6]   δ' ὑστεραίᾳ τῶν φίλων παρακαλούντων  συγγνώμην   δοῦναι τῷ Φιλοξένῳ, διαλλαγεὶς αὐτῷ
[15, 92]   ἀναβῆναι πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ  συγγνώμην   ἠξίου δοῦναι περὶ τῶν ἡμαρτημένων·
[15, 75]   Αθήνησι Πολυζήλου κατὰ μὲν τὴν  Ρώμην   ἀναρχία διά τινας πολιτικὰς στάσεις
[15, 3]   χρήματα καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν  ἱκανὴν   ἐξέπεμψεν. (Ὁ δ' Εὐαγόρας ὁρῶν
[15, 22]   Αγησίπολιν τὸν βασιλέα, καὶ δύναμιν  ἱκανὴν   παραδόντες, ἐψηφίσαντο πρὸς Ολυνθίους πολεμεῖν.
[15, 43]   μὲν τὴν Μέμφιν ἐξέπεμψαν τὴν  ἱκανὴν   φυλακήν, ἐπὶ δὲ τὸ πεπορθημένον
[15, 95]   βοηθησάντων τοῖς Πεπαρηθίοις, καὶ στρατηγὸν  Λεωσθένην   ἀπολιπόντων, ἐπέθετο τοῖς Αθηναίοις· ἐτύγχανον
[15, 65]   χειμερινὴν ὥραν, ὁρῶντες οἱ Λακεδαιμόνιοι  τεταραγμένην   τὴν δύναμιν τῶν ἐναντίων διὰ
[15, 32]   πᾶσαν ἐπ' αὐτοὺς τὴν δύναμιν  συντεταγμένην   καταπληκτικῶς. (Χαβρίας δ' Αθηναῖος
[15, 19]   Σπάρτην τοῖς μὲν Πέρσαις ἐκδότους  πεποιημένην   τοὺς κατὰ τὴν Ασίαν Ελληνας,
[15, 66]   τὴν Μεσσήνην, πολλὰ μὲν ἔτη  γεγενημένην   ἀνάστατον ὑπὸ Λακεδαιμονίων, τόπον δ'
[15, 73]   τὸν πόλεμον διά τε τὴν  γεγενημένην   παρ' αὐτοῖς λοιμικὴν νόσον καὶ
[15, 10]   διαβολὴν (ἀνεγίγνωσκε) τὴν ὑπ' Ορόντου  γεγενημένην.   ὑπακούσειν ὡς βασιλέα βασιλεῖ προήνεγκεν·
[15, 39]   καὶ τὴν ἐκ παιδείας αὐτῷ  περιγεγενημένην   ἀρετήν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[15, 72]   δῆμος ἀποκατέστησεν αὐτὸν εἰς τὴν  προγεγενημένην   εὐδοξίαν. (Μετ' ὀλίγον δὲ χρόνον
[15, 16]   μὲν γὰρ προνενικηκότες διὰ τὴν  προγεγενημένην   εὐημερίαν μεγαλαυχοῦντες παραδόξως ἐσφάλησαν, οἱ
[15, 5]   φορτίον οὐχ ὑπέμενον, τὴν δὲ  προγεγενημένην   τῆς Ελλάδος δυναστείαν ἐπιποθοῦντες μετέωροι
[15, 30]   τῶν ἄλλων πόλεων διὰ τὴν  εἰρημένην   αἰτίαν προεκλήθησαν πρὸς τοὺς Αθηναίους
[15, 30]   καὶ τὴν καλουμένην μὲν Μητρόπολιν,  κειμένην   δ' ἐπί τινος ἐρυμνοῦ λόφου,
[15, 62]   παρεφύλαττε τὴν πόλιν ταύτην, οἰκείως  διακειμένην   πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας. (Λυκομήδης δ'
[15, 18]   θαλάσσης ἐπί τινος κρημνοῦ τὴν  ὀνομαζομένην   Λεύκην, ἔχουσαν ἱερὸν ἅγιον Απόλλωνος.
[15, 13]   ἐκτικὼς ἦν τὴν πόλιν τὴν  ὀνομαζομένην   Λίσσον. (Ἐκ ταύτης οὖν ὁρμώμενος
[15, 72]   ἐπί τινος ἐπικαίρου τόπου τὴν  ὀνομαζομένην   Μεγάλην πόλιν, συρρίψαντες εἰς αὐτὴν
[15, 49]   καὶ μεγάλας Ποσειδῶνι περὶ τὴν  ὀνομαζομένην   Μυκάλην ἐν ἐρήμῳ τόπῳ. Ὕστερον
[15, 13]   ἔκτισαν ἐν αὐτῷ νῆσον τὴν  ὀνομαζομένην   Φάρον, συμπράξαντος αὐτοῖς Διονυσίου τοῦ
[15, 19]   τὴν Ασίαν Ελληνας, αὐτὴν δὲ  συσκευαζομένην   τὰς κατὰ τὴν Ελλάδα πόλεις,
[15, 34]   διέπεμψεν εἰς τὸν Πειραιέα τὴν  κομιζομένην   ἀγοράν. (Μετὰ δὲ ταῦτα Χαβρίας
[15, 80]   μάντεών τινες ἀπεφήναντο διὰ τὴν  γενομένην   ἔξοδον τῶν στρατιωτῶν ἐκλιπεῖν τὸν
[15, 64]   παραδόξως ἀμφοτέρων προενοήθη, καὶ τὴν  γενομένην   ποτὲ περὶ Θερμοπύλας ἀνδρείαν τοῦ
[15, 85]   τὴν νίκην ὑπὸ τῶν θεῶν  προφαινομένην·   (Κατὰ δὲ τὴν τάξιν Μαντινεῖς
[15, 5]   ὑπώπτευσαν αὐτῆς τὴν αὔξησιν τὴν  γινομένην   ἐκ τῆς εἰρήνης, καὶ τὰ
[15, 38]   διόπερ τὴν ἐκ τρίτου προσώπου  ἀναφερομένην   ἡγεμονίαν χαλεπῶς ἔφερον, καὶ τὰς
[15, 50]   Αρταξέρξης βασιλεὺς ὁρῶν πάλιν  ταραττομένην   τὴν Ελλάδα πρέσβεις ἀπέστειλε, παρακαλῶν
[15, 95]   πρόθεσιν αὐτοῦ περιγράφομεν, τὴν δ'  ἐχομένην   ἀπὸ τῆς Φιλίππου παραλήψεως τῆς
[15, 83]   τῶν Σπαρτιατῶν σύνταξιν, εὐθὺς ἔγνω  μεμηνυμένην   τὴν πρᾶξιν· ὅμως δὲ προσμαχόμενος
[15, 65]   Λακωνικὴν τετηρηκότες ἀπόρθητον, τότε θεωροῦντες  δῃουμένην   ὑπὸ τῶν πολεμίων οὐκ ἐκαρτέρουν,
[15, 76]   Κῷοι μετῴκησαν εἰς τὴν νῦν  οἰκουμένην   πόλιν καὶ κατεσκεύασαν αὐτὴν ἀξιόλογον·
[15, 8]   προσδοκηθέντων. καταλαβὼν δὲ τὴν Σαλαμῖνα  πολιορκουμένην   ἐνεργῶς, καὶ ὑπὸ τῶν συμμάχων
[15, 40]   οἱ φυγάδες συστραφέντες κατελάβοντο τὴν  καλουμένην   Ηραίαν, χωρίον ὀχυρόν. Ἐκ ταύτης
[15, 30]   τὴν Εστιαιῶτιν χώραν, καὶ τὴν  καλουμένην   μὲν Μητρόπολιν, κειμένην δ' ἐπί
[15, 31]   Φλιάσιοι καὶ οἱ τὴν Ακτὴν  καλουμένην   οἰκοῦντες, τὴν δ' ὀγδόην Ακαρνᾶνες,
[15, 64]   πορείαν ἐποιήσατο ἐπὶ τὴν Σελλασίαν  καλουμένην   πόλιν, καὶ τοὺς τῇδε κατοικοῦντας
[15, 64]   πλείστους, εἰσέβαλεν εἰς τὴν Σκιρῖτιν  καλουμένην   χώραν, ἣν παρεφύλαττεν Ισχόλας, ἀνὴρ
[15, 30]   ἣν αἰτίαν οἱ τὴν Εστιαιέων  καλουμένην   χώραν οἰκοῦντες οἰκείως διετέθησαν πρὸς
[15, 75]   δὲ καὶ Ναύπακτον καὶ Καλυδῶνα  φρουρουμένην   ὑπ' Αχαιῶν ἠλευθέρωσεν. Ἐστράτευσαν δὲ
[15, 67]   Λάρισσαν, καὶ καταλαβὼν τὴν ἀκρόπολιν  φρουρουμένην   ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος, ταύτην
[15, 32]   οὖν παραγενόμενος εἰς πόλιν Θεσπιάς,  φρουρουμένην   ὑπὸ Λακεδαιμονίων, πλησίον ταύτης κατεστρατοπέδευσε,
[15, 89]   δ' Ελληνες μετὰ τὴν μάχην  ἀμφισβητουμένην   ἔχοντες τὴν νίκην, καὶ ταῖς
[15, 1]   τῶν προγόνων παραλαβόντες ἡγεμονίαν κάλλιστα  τεθεμελιωμένην,   καὶ ταύτην διὰ τὴν ἀρετὴν
[15, 67]   ὀνομαζομένους, ὄντας πεντακισχιλίους, ἐστράτευσαν ἐπὶ  Πελλήνην   τῆς Λακωνικῆς, καὶ τὴν μὲν
[15, 50]   προσδεξαμένων τοὺς λόγους, συνέθεντο κοινὴν  εἰρήνην   αἱ πόλεις πᾶσαι πλὴν Θηβαίων·
[15, 70]   Ελληνας διαλύσασθαι μὲν τοὺς πολέμους,  εἰρήνην   δὲ κοινὴν συνθέσθαι. Οἱ μὲν
[15, 9]   συλλύσεως καὶ κελεύσοντας συντίθεσθαι τὴν  εἰρήνην,   ἐφ' οἷς ἐκεῖνος ἠξίου συντίθεσθαι
[15, 89]   πρὸς ἀλλήλους. Συνθέμενοι δὲ κοινὴν  εἰρήνην   καὶ συμμαχίαν, κατέταττον ἐν τῇ
[15, 6]   τῶν πρὸς Καρχηδονίους πολέμων πολλὴν  εἰρήνην   καὶ σχολὴν εἶχεν. Διὸ καὶ
[15, 50]   ἐμφυλίους πολέμους καὶ συνθέσθαι κοινὴν  εἰρήνην   κατὰ τὰς ὁμολογίας, ἃς πρότερον
[15, 90]   τοῦ βασιλέως εἰς τὴν κοινὴν  εἰρήνην   κατατετάχθαι. Τηλικαύτης δὲ συνδρομῆς κατὰ
[15, 29]   ἐπάνω χρόνοις συνέβαινε μένειν τὴν  εἰρήνην   μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν. Μετὰ
[15, 51]   τὸ πάσας συντεθεῖσθαι τὴν κοινὴν  εἰρήνην.   (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, μονωθέντων τῶν
[15, 82]   ἄλλων Αρκάδων βουλομένων συνθέσθαι τὴν  εἰρήνην,   στάσεις ἐκίνησαν πρὸς τοὺς ὁμοεθνεῖς.
[15, 76]   μὲν πολέμους καταλύσασθαι καὶ κοινὴν  εἰρήνην   συνθέσθαι πρὸς ἀλλήλους. Διόπερ
[15, 38]   τοὺς παρακαλέσοντας τὰς πόλεις κοινὴν  εἰρήνην   συνθέσθαι. (Τῶν δ' Ελλήνων ἀσμένως
[15, 10]   βασιλεῖ προήνεγκεν· ἑαυτὸν δὲ τὴν  εἰρήνην   συντεθεῖσθαι, ὥστε ὑπακούειν Εὐαγόραν τῷ
[15, 5]   πολεμικοὶ ταῖς αἱρέσεσιν ὄντες, τὴν  εἰρήνην   ὥσπερ βαρὺ φορτίον οὐχ ὑπέμενον,
[15, 9]   τὴν ἅλωσιν, καὶ συνέθετο τὴν  εἰρήνην,   ὥστε βασιλεύειν τῆς Σαλαμῖνος καὶ
[15, 38]   τῶν πολέμων, συνέθεντο πάντες τὴν  εἰρήνην,   ὥστε πάσας τὰς πόλεις αὐτονόμους
[15, 66]   εἰς τὴν Σπάρτην, ἐὰν μὴ  Μεσσήνην   ἕλωσιν. Τότε δὲ συνέβη τοὺς
[15, 66]   συναγαγόντος τοὺς Μεσσηνίους, ᾤκισαν τὴν  Μεσσήνην   καὶ τὴν ἀρχαίαν αὐτοῖς χώραν
[15, 81]   ἐν ταῖς κοιναῖς ὁμολογίαις τὴν  Μεσσήνην   κατ' ἰδίαν παρέλαβεν, ἣν ἀνάστατον
[15, 66]   τοῖς ἄλλοις συμμάχοις οἰκίσαι τὴν  Μεσσήνην,   πολλὰ μὲν ἔτη γεγενημένην ἀνάστατον
[15, 66]   εἰς τὴν πολιτείαν ἀνέκτισε τὴν  Μεσσήνην,   πολλοὺς ποιήσας αὐτῆς οἰκήτορας. τούτοις
[15, 66]   ἐξέπεσον, τινὲς δ' ἐν Σικελίᾳ  Μεσσήνην   τὴν ἀπ' ἐκείνων ὀνομασθεῖσαν κατῴκησαν.
[15, 66]   ἀποκατέστησαν. Περὶ μὲν οὖν τὴν  Μεσσήνην   τοσαύτας καὶ τηλικαύτας συνέβη γενέσθαι
[15, 6]   ἀπεδέχετο· οἱ δ' ἄλλοι τὴν  ἀληθινὴν   διάνοιαν ἐκδεξάμενοι πᾶν τὸ οἰκτρὸν
[15, 42]   καθ' ἑκάτερον τοῦ ῥείθρου καὶ  ξυλίνην   γέφυραν τοῦ εἴσπλου κυριεύουσαν. Μάλιστα
[15, 45]   καὶ πολλῶν ἐπανισταμένων διὰ τὴν  κοινὴν   ἀναρχίαν, τοῖς μὲν τὰς ὀλιγαρχίας
[15, 50]   ἀσμένως προσδεξαμένων τοὺς λόγους, συνέθεντο  κοινὴν   εἰρήνην αἱ πόλεις πᾶσαι πλὴν
[15, 89]   διελύσαντο πρὸς ἀλλήλους. Συνθέμενοι δὲ  κοινὴν   εἰρήνην καὶ συμμαχίαν, κατέταττον ἐν
[15, 50]   τοὺς ἐμφυλίους πολέμους καὶ συνθέσθαι  κοινὴν   εἰρήνην κατὰ τὰς ὁμολογίας, ἃς
[15, 90]   ὑπὸ τοῦ βασιλέως εἰς τὴν  κοινὴν   εἰρήνην κατατετάχθαι. Τηλικαύτης δὲ συνδρομῆς
[15, 51]   διὰ τὸ πάσας συντεθεῖσθαι τὴν  κοινὴν   εἰρήνην. (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, μονωθέντων
[15, 76]   τοὺς μὲν πολέμους καταλύσασθαι καὶ  κοινὴν   εἰρήνην συνθέσθαι πρὸς ἀλλήλους. Διόπερ
[15, 38]   Ελλάδα τοὺς παρακαλέσοντας τὰς πόλεις  κοινὴν   εἰρήνην συνθέσθαι. (Τῶν δ' Ελλήνων
[15, 59]   εἰς μίαν συντέλειαν ταχθῆναι καὶ  κοινὴν   ἔχειν σύνοδον συνεστῶσαν ἐξ ἀνδρῶν
[15, 49]   τὴν Ιωνίαν ἐννέα πόλεις εἰώθεισαν  κοινὴν   ποιεῖσθαι σύνοδον τὴν τῶν Πανιωνίων,
[15, 28]   μὲν Βοιωτοὶ θαρρήσαντες συνεστράφησαν, καὶ  κοινὴν   συμμαχίαν ποιησάμενοι, δύναμιν ἀξιόλογον συνεστήσαντο,
[15, 70]   μὲν τοὺς πολέμους, εἰρήνην δὲ  κοινὴν   συνθέσθαι. Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι
[15, 33]   διὰ τῶν ἀποτελεσμάτων ἔδοξεν οὐκ  ἀνθρωπίνην   ἀπόφασιν, ἀλλὰ θεῖόν τινα χρησμὸν
[15, 65]   ὄντα τῷ ῥεύματι κατὰ τὴν  χειμερινὴν   ὥραν, ὁρῶντες οἱ Λακεδαιμόνιοι τεταραγμένην
[15, 88]   ἐπειράθη, καὶ πέρας διὰ τὴν  ἀφροσύνην   τῶν ἡγουμένων ἀνδραποδισμοῦ καὶ κατασκαφῆς
[15, 81]   δύναμιν πεζήν τε καὶ ναυτικὴν  Τορώνην   μὲν καὶ Ποτίδαιαν πολιορκήσας εἷλε,
[15, 51]   πρὸς Λακεδαιμονίους πόλεμον· οὐδεμιᾷ γὰρ  ἐξῆν   πόλει συμμαχῆσαι διὰ τὸ πάσας
[15, 55]   κατ' ὀλίγον ὑποχωρεῖν. Διὸ καὶ  λοξὴν   ποιήσας τὴν φάλαγγα, τῷ τοὺς
[15, 78]   γὰρ Αθηναίους ἐν τῷ πρὸς  Ξέρξην   πολέμῳ διακοσίας ναῦς ἰδίᾳ πληροῦντας
[15, 90]   συμμαχεῖν· οἱ γὰρ Σπαρτιᾶται πρὸς  Αρταξέρξην   ἀλλοτρίως εἶχον διὰ τὸ τοὺς
[15, 91]   χρήματα συνέλαβε καὶ πρὸς τὸν  Αρταξέρξην   ἀπέστειλε, μετὰ δὲ ταῦτα πολλὰς
[15, 92]   συλλαβὼν καὶ δήσας ἀνέπεμψε πρὸς  Αρταξέρξην,   αὐτὸς δὲ ἀποστάτης γενόμενος ταῖς
[15, 8]   Τιριβάζου, γράμματα λάθρᾳ πρὸς τὸν  Αρταξέρξην   ἔπεμψε κατὰ τοῦ Τιριβάζου. (Κατηγόρει
[15, 90]   στρατηγῶν ἐπαναστάντες πόλεμον ἐξήνεγκαν πρὸς  Αρταξέρξην.   (Ὁμοίως δὲ τούτοις καὶ Ταχὼς
[15, 9]   εὔλογον ἐζήτουν τοῦ πρὸς τὸν  Αρταξέρξην   πολέμου. διόπερ ἄσμενοι συνέθεντο πρὸς
[15, 31]   Ακτὴν καλουμένην οἰκοῦντες, τὴν δ'  ὀγδόην   Ακαρνᾶνες, ἐνάτην δὲ Φωκεῖς καὶ
[15, 53]   καὶ διεξελθὼν τὴν παραθαλαττίαν ὁδὸν  χαλεπὴν   οὖσαν, ἐνέβαλεν εἰς τὴν Βοιωτίαν
[15, 86]   τῆς παρ' ἑκατέροις ἀνδραγαθίας οὐδεμίαν  ῥοπὴν   ἐλάμβανεν μάχη ἕκαστος γὰρ
[15, 46]   Λακεδαιμόνιοι, τὴν Κόρκυραν εἰδότες μεγάλην  ῥοπὴν   ἔχουσαν τοῖς ἀντεχομένοις τῆς θαλάττης,
[15, 86]   γινομένης καὶ τοῦ κινδύνου μηδεμίαν  ῥοπὴν   λαμβάνοντος, μὲν Επαμεινώνδας ὑπολαβὼν
[15, 85]   τὴν ἐν τούτοις μάχην, μεγάλην  ῥοπὴν   ποιεῖν εἰώθεισαν ἐν ταῖς μάχαις
[15, 85]   τῶν ἄλλων οἱ καταδεέστεροι τὴν  μέσην   ἐπεῖχον τάξιν· τὸ δ' εὐώνυμον
[15, 85]   δὲ ἄλλο πλῆθος ἀνεπλήρου τὴν  μέσην   τάξιν, Εὐβοεῖς καὶ Λοκροὶ καὶ
[15, 64]   πρώτη μερὶς τῶν Βοιωτῶν  μέσην   τὴν πορείαν ἐποιήσατο ἐπὶ τὴν
[15, 1]   ἀνικήτοις γεγονόσι τοσαύτη καταφρόνησις ἐπηκολούθησεν,  ὅσην   εἰκός ἐστι γενέσθαι κατὰ τῶν
[15, 36]   τε ὅμορον Θρᾴκην καὶ τὴν  τῶν   Αβδηριτῶν χώραν ἐπόρθησαν ἀδεῶς· πολλῆς
[15, 33]   δὲ Θηβαῖοι μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν  τὴν   Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐπὶ Θεσπιὰς τὴν
[15, 41]   τριακόντοροι δὲ διακόσιαι· τῶν δὲ  τὴν   ἀγορὰν καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν
[15, 39]   τὰ τηλικαῦτα παραδόξως διεπράξατο διὰ  τὴν   ἀγχίνοιαν καὶ τὴν ἐκ παιδείας
[15, 82]   βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων Αγις ὑποπτεύσας  τὴν   ἀγχίνοιαν τὴν Επαμεινώνδου κατεστοχάσατο μὲν
[15, 63]   διόπερ ἠναγκάζοντο καταφεύγειν ἐπὶ τὴν  τῶν   Αθηναίων βοήθειαν, οἷς τριάκοντα μὲν
[15, 43]   ὑπώπτευσε, μὴ κατ' ἰδίαν κατάσχῃ  τὴν   Αἴγυπτον. Διόπερ οὐ συγχωροῦντος τοῦ
[15, 4]   τῆς Σαλαμῖνος. Κομισθεὶς δ' εἰς  τὴν   Αἴγυπτον καὶ συντυχὼν τῷ βασιλεῖ,
[15, 43]   αἰτίου γεγονότος τοῦ μὴ ληφθῆναι  τὴν   Αἴγυπτον. Οἱ δὲ Αθηναῖοι τοῖς
[15, 43]   τοῦ ῥεύματος αἰεὶ μᾶλλον ὠχύρου  τὴν   Αἴγυπτον. Οἱ δὲ τῶν Περσῶν
[15, 92]   πρὸς τὸν βασιλέα. (Κατὰ δὲ  τὴν   Αἴγυπτον Ταχὼς βασιλεὺς κατασκευασάμενος
[15, 41]   τοῦ στόλου συμπαραπλέοντος προῆγον ἐπὶ  τὴν   Αἴγυπτον. Ὡς δ' ἧκον πλησίον
[15, 94]   τὰς πατρίδας. (Διὰ δὲ ταύτην  τὴν   αἰτίαν γενομένης διαφορᾶς, οἱ μὲν
[15, 6]   ἅμα καὶ τοῦ Διονυσίου παραιτουμένων  τὴν   ἄκαιρον παρρησίαν, Φιλόξενος ἐπηγγείλατο
[15, 36]   πόλεις προσηγάγετο καὶ τὰς κατὰ  τὴν   Ακαρνανίαν ὁμοίως ἔπεισεν ἀποκλῖναι πρὸς
[15, 25]   πολιορκεῖν ἐπεχείρησαν. (Οἱ δὲ φρουροῦντες  τὴν   ἄκραν Λακεδαιμόνιοι, μετὰ τῶν συμμάχων
[15, 74]   τὸν πατέρα μεγαλοπρεπῶς θάψας κατὰ  τὴν   ἀκρόπολιν πρὸς ταῖς βασιλίσι καλουμέναις
[15, 67]   καταντήσας εἰς Λάρισσαν, καὶ καταλαβὼν  τὴν   ἀκρόπολιν φρουρουμένην ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ
[15, 31]   Σικυώνιοι καὶ Φλιάσιοι καὶ οἱ  τὴν   Ακτὴν καλουμένην οἰκοῦντες, τὴν δ'
[15, 6]   τῆς ἀποκρίσεως τηρήσειν ἅμα καὶ  τὴν   ἀλήθειαν καὶ τὴν εὐδόκησιν τοῦ
[15, 6]   αὐτὸν ἀπεδέχετο· οἱ δ' ἄλλοι  τὴν   ἀληθινὴν διάνοιαν ἐκδεξάμενοι πᾶν τὸ
[15, 90]   ἑστίαν καὶ μητρόπολιν συνέβαινεν εἶναι  τὴν   Αλικαρνασσόν, ἔχουσαν ἀκρόπολιν ἀξιόλογον καὶ
[15, 84]   ἱκανοὺς εἰς τὴν πόλιν παρεισαγαγών,  τὴν   ἄλλην δύναμιν ἐξέταξεν ὡς μάχῃ
[15, 3]   Αἰγύπτου παρεκόμισε, καὶ χρήματα καὶ  τὴν   ἄλλην παρασκευὴν ἱκανὴν ἐξέπεμψεν. (Ὁ
[15, 41]   τῶν δὲ τὴν ἀγορὰν καὶ  τὴν   ἄλλην παρασκευὴν κομιζουσῶν πολὺς ἦν
[15, 9]   μὲν οὖν Εὐαγόρας παραδόξως ἐξωσιοῦτο  τὴν   ἅλωσιν, καὶ συνέθετο τὴν εἰρήνην,
[15, 83]   παραγγελθὲν ποιησάντων, παραδόξως οἱ Λακεδαιμόνιοι  τὴν   ἅλωσιν τῆς πατρίδος ἐξέφυγον· μὴ
[15, 1]   Ρηγίνων ἀνδραποδισμὸν ὑπὸ Διονυσίου καὶ  τὴν   ἅλωσιν τῆς Ρώμης ὑπὸ Γαλατῶν,
[15, 93]   αὐτοῦ συνηναγκάσθη μετ' αὐτοῦ ποιήσασθαι  τὴν   ἀναχώρησιν εἴς τινα πόλιν εὐμεγέθη.
[15, 69]   κακοπαθήσαντες, οὐδὲν δὲ πρᾶξαι δυνάμενοι,  τὴν   ἀναχώρησιν ἐποιήσαντο. Χαβρίας μὲν οὖν
[15, 53]   πρὸς πολλαπλασίονα δύναμιν διαγωνίζεσθαι  τὴν   ἀναχώρησιν ποιησάμενοι ἐν τόποις ὑπερδεξίοις
[15, 37]   καὶ φρονήματος ἐπίμπλαντο Θηβαῖοι, καὶ  τὴν   ἀνδρείαν εἶχον μᾶλλον περιβόητον, καὶ
[15, 62]   διά τε τὴν σύνεσιν καὶ  τὴν   ἀνδρείαν τῶν ἀνδρῶν. (Ὡς δὲ
[15, 43]   εὕρωσιν αὐτὸν ἠδικηκότα, κολάσουσι κατὰ  τὴν   ἀξίαν, αὐτοὶ δὲ μετ' ὀλίγον
[15, 66]   τινὲς δ' ἐν Σικελίᾳ Μεσσήνην  τὴν   ἀπ' ἐκείνων ὀνομασθεῖσαν κατῴκησαν. (Τὸ
[15, 43]   περιστάσεως, ἔγνωσαν ἐκ τῆς Αἰγύπτου  τὴν   ἀπαλλαγὴν ποιήσασθαι. (Διόπερ ἐπανιόντων αὐτῶν
[15, 33]   σχῆμα. (Οἱ δὲ Θηβαῖοι μετὰ  τὴν   ἀπαλλαγὴν τὴν Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐπὶ
[15, 50]   θεῖον προεσήμαινεν αὐτοῖς τῆς ἀρχῆς  τὴν   ἀποβολήν· ὤφθη μὲν γὰρ κατὰ
[15, 19]   πολλὴν τῆς ὁμόρου χώρας διὰ  τὴν   ἀπόγνωσιν τῆς ἑαυτοῦ δυναστείας, τὸ
[15, 54]   Βοιωτῶν, καὶ τὸ θράσος καὶ  τὴν   ἀπόνοιαν εὐλαβούμενοι, τὴν δευτέραν ἀπεστάλκεισαν
[15, 31]   τὴν τῶν συμμάχων ὁρμὴν πρὸς  τὴν   ἀπόστασιν ἀκατάσχετον οὖσαν, ἐπαύσαντο τῆς
[15, 28]   πόλεων ὁρῶντες ἀκατάσχετον οὖσαν πρὸς  τὴν   ἀπόστασιν, ὅμως πρεσβείαις καὶ λόγοις
[15, 73]   παρ' αὐτοῖς λοιμικὴν νόσον καὶ  τὴν   ἀπόστασιν τῶν Λιβύων, ἔγνω στρατεύειν
[15, 28]   τοὺς Αθηναίους. (Πρῶτοι δὲ πρὸς  τὴν   ἀπόστασιν ὑπήκουσαν Χῖοι καὶ Βυζάντιοι,
[15, 85]   ἧτταν· ἅμα μὲν γὰρ κατὰ  τὴν   ἀποχώρησιν οὐκ ἐτάραξαν τὴν ἰδίαν
[15, 48]   αὐτάνδρων ἀφανισμός, θείας τινὸς ἐνεργείας  τὴν   ἀπώλειαν καὶ φθορὰν τῶν ἀνθρώπων
[15, 49]   κατὰ γῆς καὶ παρὰ τὴν  τῶν   Αργείων πόλιν ἐξίησιν. (Πρὸς δὲ
[15, 55]   περὶ τὸν Επαμεινώνδαν διά τε  τὴν   ἀρετὴν καὶ τὴν πυκνότητα τῆς
[15, 88]   οὖν παρὰ πᾶσι περιβόητον ἔχων  τὴν   ἀρετήν, τοιαύτης ἔτυχε καταστροφῆς τοῦ
[15, 85]   διά τε τὸ πλῆθος καὶ  τὴν   ἀρετὴν τῶν Βοιωτῶν καὶ Θετταλῶν
[15, 1]   κάλλιστα τεθεμελιωμένην, καὶ ταύτην διὰ  τὴν   ἀρετὴν τῶν προγόνων διαφυλαχθεῖσαν ἔτη
[15, 43]   τό τε θράσος αὐτοῦ καὶ  τὴν   ἀρετὴν ὑπώπτευσε, μὴ κατ' ἰδίαν
[15, 82]   μὲν πλησίον οἰκοῦντες ἐστράτευσαν εἰς  τὴν   Αρκαδίαν, Επαμεινώνδας δὲ κατὰ τοῦτον
[15, 62]   μὲν Πολύτροπον στρατηγὸν ἐξέπεμψαν εἰς  τὴν   Αρκαδίαν, ἔχοντα πολιτικοὺς μὲν ὁπλίτας
[15, 62]   ἀνδρῶν. (Ὡς δὲ κατήντησαν ἐπὶ  τὴν   Αρκαδίαν, ἧκον πρὸς αὐτοὺς πανδημεὶ
[15, 65]   ἀναρίθμητον πλῆθος ἀθροίσαντες, ἀπεχώρησαν εἰς  τὴν   Αρκαδίαν. (Μετὰ δὲ ταῦτ' Αθηναῖοι
[15, 59]   φυγόντες ἔπεισαν τοὺς Λακεδαιμονίους εἰς  τὴν   Αρκαδίαν στρατεῦσαι. (Διόπερ Αγησίλαος
[15, 73]   τρισχιλίους, τριήρεις δὲ τριακοσίας καὶ  τὴν   ἁρμόζουσαν τῇ δυνάμει ταύτῃ παρασκευήν,
[15, 1]   ὑπόστασιν τῆς γραφῆς διαφυλάττειν καὶ  τὴν   ἁρμόττουσαν ἐπιτίμησιν τοῖς Λακεδαιμονίοις ποιήσασθαι.
[15, 66]   Μεσσηνίους, ᾤκισαν τὴν Μεσσήνην καὶ  τὴν   ἀρχαίαν αὐτοῖς χώραν ἀποκατέστησαν. Περὶ
[15, 1]   τὸν βασιλέα· ἐν ταύτῃ δὲ  τὴν   ἀρχὴν ἀπὸ τούτου τοῦ πολέμου
[15, 19]   ὑπὸ Ιλλυριῶν καὶ τὰ κατὰ  τὴν   ἀρχὴν ἀπογνόντος, πρὸς δὲ τούτοις
[15, 1]   τοὺς Ελληνας, οὐκ ἀλόγως ἀπέβαλον  τὴν   ἀρχὴν διὰ τὰς ἰδίας ἀβουλίας.
[15, 74]   καλουμέναις πύλαις, ἠσφαλίσατο τὰ κατὰ  τὴν   ἀρχήν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι
[15, 76]   κατελύθη, πλείω μείνας ἐτῶν πέντε,  τὴν   ἀρχὴν λαβὼν ἀπὸ τῶν Λευκτρικῶν.
[15, 60]   τῶν Ελληνικῶν ἱστορίας ἐντεῦθεν ἐποιήσατο  τὴν   ἀρχήν. Ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη
[15, 61]   τῇ προαιρέσει διῴκει τὰ κατὰ  τὴν   ἀρχήν. Τῶν γὰρ πρὸ αὐτοῦ
[15, 70]   ἔχοντας τοὺς μισθούς, ἀπῆλθεν εἰς  τὴν   Ασίαν. (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 18]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Ασίαν Γλῶς ναυαρχήσας τῶν
[15, 19]   Πέρσαις ἐκδότους πεποιημένην τοὺς κατὰ  τὴν   Ασίαν Ελληνας, αὐτὴν δὲ συσκευαζομένην
[15, 9]   τὸν βασιλέα συνθέσει τοὺς κατὰ  τὴν   Ασίαν Ελληνας ἐκδότους πεποιηκέναι, μετεμέλοντο
[15, 10]   μὲν Λακεδαιμονίων παρῃρῆσθαι τοὺς κατὰ  τὴν   Ασίαν Ελληνας, τῷ δὲ βασιλεῖ
[15, 90]   πολεμεῖν καὶ (πρὸς) τὰς κατὰ  τὴν   Ασίαν Ελληνίδας πόλεις καὶ Λακεδαιμονίους
[15, 11]   περιέβαλεν. Καὶ τὰ μὲν κατὰ  τὴν   Ασίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ
[15, 18]   δὲ πραχθέντων αἱ μὲν κατὰ  τὴν   Ασίαν ἐπαναστάσεις αὐτομάτως κατελύθησαν. ~Λακεδαιμόνιοι
[15, 43]   ποιήσασθαι. (Διόπερ ἐπανιόντων αὐτῶν εἰς  τὴν   Ασίαν, καὶ γενομένης διαφορᾶς τῷ
[15, 93]   τιμῆς. Καὶ τὰ μὲν κατὰ  τὴν   Ασίαν μέχρι τούτων προέβη κατὰ
[15, 19]   Ταχῶ θάνατον τὰς μὲν κατὰ  τὴν   Ασίαν πράξεις ἀπέγνωσαν, τὰ δὲ
[15, 87]   ὑπασπιστὴν προσκαλεσάμενος ἐπηρώτησεν, εἰ διασέσωκε  τὴν   ἀσπίδα. Τοῦ δὲ φήσαντος καὶ
[15, 45]   Ελλάδα ταραττομένων τῶν πόλεων διὰ  τὴν   ἀσυνήθη πολιτείαν, καὶ πολλῶν ἐπανισταμένων
[15, 75]   τοὺς Αργείους δυσὶ μάχαις καὶ  τὴν   ἀσφάλειαν περιποιήσας τοῖς Φλιασίοις ἐπανῆλθεν
[15, 65]   ἄγειν καὶ τῇ πόλει παρέχεσθαι  τὴν   ἀσφάλειαν. (Τῶν δὲ περὶ τὸν
[15, 65]   ὑστερηκότες τῶν καιρῶν, ἐπανῆλθον εἰς  τὴν   Αττικὴν οὐδὲν πράξαντες μνήμης ἄξιον,
[15, 63]   καὶ τὴν πόλιν ἄρδην ἀναιροῦντες  τὴν   Αττικὴν ποιῆσαι μηλόβοτον. (Ἀλλὰ γὰρ
[15, 57]   οἱ τὴν Θετταλίαν οἰκοῦντες ὑφεωρῶντο  τὴν   αὔξησιν αὐτοῦ καὶ τὴν πλεονεξίαν.
[15, 50]   κοινοὺς πολεμίους· σφόδρα γὰρ ὑφεωρῶντο  τὴν   αὔξησιν αὐτῶν, μήποτε τῆς ὅλης
[15, 5]   πλήθουσαν ἀνδρῶν ἀλκίμων, ὑπώπτευσαν αὐτῆς  τὴν   αὔξησιν τὴν γινομένην ἐκ τῆς
[15, 20]   οὖν Θηβαῖοι τοῦτον τὸν τρόπον  τὴν   αὐτονομίαν ἀποβαλόντες ἠναγκάσθησαν ὑποταγῆναι τοῖς
[15, 18]   ὑπελάμβανον ἑαυτοὺς πλεονεκτεῖν διὰ τὸ  τὴν   αὑτῶν πόλιν ἐγγυτέρω κεῖσθαι, οἱ
[15, 1]   τῶν Ελλήνων, Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ  τὴν   ἀφαίρεσιν τῆς ἡγεμονίας οὐδέποτ' ἐδυνήθησαν
[15, 88]   μεταβολῆς ἐπειράθη, καὶ πέρας διὰ  τὴν   ἀφροσύνην τῶν ἡγουμένων ἀνδραποδισμοῦ καὶ
[15, 48]   Ελίκην συνέβαινε μέγιστον τῶν κατὰ  τὴν   Αχαΐαν πόλεων ἔχειν ἀξίωμα πρὸ
[15, 66]   ὕστερον δὲ τῶν ἀπὸ Κρεσφόντου  τὴν   βασιλείαν ἀποβαλόντων Λακεδαιμόνιοι κύριοι κατέστησαν
[15, 93]   δ' Αγησίλαος ὡς μόνος κατωρθωκὼς  τὴν   βασιλείαν ἐτιμήθη προσηκούσαις δωρεαῖς. Ἐπανιὼν
[15, 60]   Περδίκκαν καὶ Φίλιππον· διεδέξατο δὲ  τὴν   βασιλείαν υἱὸς Αλέξανδρος καὶ
[15, 68]   τοῦ χαρακώματος ἀμυνομένων ἁπάντων, προσῆγε  τὴν   βίαν τοῖς πολεμίοις. (Κατὰ πάντα
[15, 28]   τοὺς Λακεδαιμονίους μεγάλαις δυνάμεσιν εἰς  τὴν   Βοιωτίαν. (Αθηναῖοι δὲ πρέσβεις τοὺς
[15, 53]   ὁδὸν χαλεπὴν οὖσαν, ἐνέβαλεν εἰς  τὴν   Βοιωτίαν ἀκινδύνως· ἐν παρόδῳ δέ
[15, 38]   πόλιν γίνεσθαι τὰς σπονδάς, ἀλλὰ  τὴν   Βοιωτίαν ἅπασαν ὑπὸ τὴν τῶν
[15, 26]   δῆμος παρεσκευάζετο πανδημεὶ στρατεύειν εἰς  τὴν   Βοιωτίαν, ἐὰν χρεία. (Ὁ
[15, 50]   γενηθέντες ὥσπερ καὶ πρότερον, συνεῖχον  τὴν   Βοιωτίαν ἐν τῇ καθ' αὑτοὺς
[15, 32]   τὴν τῶν Λακεδαιμονίων παρουσίαν εἰς  τὴν   Βοιωτίαν, εὐθὺς ἐβοήθουν εἰς τὰς
[15, 20]   διά τινας τοιαύτας αἰτίας. Ὁρῶντες  τὴν   Βοιωτίαν ἔχουσαν πόλεών τε πλῆθος
[15, 32]   προαγαγὼν τὴν δύναμιν, ἧκεν εἰς  τὴν   Βοιωτίαν, ἔχων τοὺς σύμπαντας στρατιώτας
[15, 71]   Μακεδονίας ἔτη τρία. (Κατὰ δὲ  τὴν   Βοιωτίαν Πελοπίδας ἐφάμιλλος ὢν τῷ
[15, 46]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ  τὴν   Βοιωτίαν Πλαταιεῖς ἀντεχόμενοι τῆς Αθηναίων
[15, 26]   τῶν ἄλλων πόλεων τῶν κατὰ  τὴν   Βοιωτίαν πολλῶν στρατιωτῶν συνδραμόντων, ταχὺ
[15, 70]   κατὰ τὴν ἰδίαν ὑπόστασιν ὅλην  τὴν   Βοιωτίαν ὑπὸ μίαν ἀγαγόντες συντέλειαν
[15, 50]   πλὴν Θηβαίων· Θηβαῖοι γὰρ μόνοι,  τὴν   Βοιωτίαν ὑπὸ μίαν ἄγοντες συντέλειαν,
[15, 68]   δ' ἑξακοσίους. Αθηναῖοι δὲ πυθόμενοι  τὴν   Βοιωτῶν στρατιὰν παριοῦσαν εἰς τὴν
[15, 49]   συνέπραττον δὲ τούτοις καὶ οἱ  τὴν   Βοῦραν οἰκοῦντες. (Τῶν δὲ Αχαιῶν
[15, 95]   βασιλέως πράξεις διεληλυθότες, ταύτην μὲν  τὴν   βύβλον κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ
[15, 32]   ἀνέμενον τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον·  τὴν   γὰρ Αγησιλάου δόξαν καταπεπληγμένοι, τὸν
[15, 35]   Αθηναῖοι ταύτην πρώτην ναυμαχίαν ἐνίκησαν·  τὴν   γὰρ περὶ Κνίδον οὐκ ἰδίᾳ
[15, 73]   πρὸς τὸν πόλεμον διά τε  τὴν   γεγενημένην παρ' αὐτοῖς λοιμικὴν νόσον
[15, 50]   ἀνελπίστως. (Ἔνιοι δὲ τῶν φυσικῶν  τὴν   γένεσιν τῆς λαμπάδος εἰς φυσικὰς
[15, 80]   τῶν μάντεών τινες ἀπεφήναντο διὰ  τὴν   γενομένην ἔξοδον τῶν στρατιωτῶν ἐκλιπεῖν
[15, 64]   διὸ παραδόξως ἀμφοτέρων προενοήθη, καὶ  τὴν   γενομένην ποτὲ περὶ Θερμοπύλας ἀνδρείαν
[15, 47]   ὑπολοίπων τριῶν νεῶν φυγουσῶν πρὸς  τὴν   γῆν, αὗται μὲν ἐνεπρήσθησαν ὑπὸ
[15, 49]   γὰρ περὶ Φένεον ποταμὸς εἰς  τὴν   γῆν καταδυόμενος ἐν τοῖς προτέροις
[15, 5]   ἀλκίμων, ὑπώπτευσαν αὐτῆς τὴν αὔξησιν  τὴν   γινομένην ἐκ τῆς εἰρήνης, καὶ
[15, 5]   ἅπασαι τὰς μὲν φρουρὰς ἀπετρίψαντο,  τὴν   δ' αὐτονομίαν καθ' ὁμολογίαν παρέλαβον,
[15, 31]   ἕκτην ἐπλήρουν Κορίνθιοι καὶ Μεγαρεῖς,  τὴν   δ' ἑβδόμην Σικυώνιοι καὶ Φλιάσιοι
[15, 31]   ἐνάτην δὲ Φωκεῖς καὶ Λοκροί,  τὴν   δ' ἐπὶ πᾶσιν Ολύνθιοι καὶ
[15, 81]   τὸ πρωτεῖον τοῦ κατορθώματος ἀπονέμουσιν.  Τὴν   δ' εὐημερίαν ταύτην συνέβη πάντων
[15, 95]   ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν αὐτοῦ περιγράφομεν,  τὴν   δ' ἐχομένην ἀπὸ τῆς Φιλίππου
[15, 31]   οἱ τὴν Ακτὴν καλουμένην οἰκοῦντες,  τὴν   δ' ὀγδόην Ακαρνᾶνες, ἐνάτην δὲ
[15, 10]   ἐν τῷ τεθρίππῳ δύο διασπάσαι,  τὴν   δ' ὁρμὴν ἐπ' αὐτὸν ποιεῖσθαι
[15, 50]   κινήσεσι καὶ φοραῖς ὡρισμέναις συντελουμένων.  Τὴν   δ' οὖν λαμπάδα τοσαύτην ἐσχηκέναι
[15, 23]   ἐτελεύτησε νόσῳ, βασιλεύσας ἔτη δεκατέσσαρα·  τὴν   δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Κλεόμβροτος
[15, 60]   Λακεδαιμονίων βασιλεὺς μετήλλαξεν ἄρξας ἐνιαυτόν,  τὴν   δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Κλεομένης
[15, 77]   (τἀδελφοῦ) Περδίκκα, βασιλεύσας ἔτη τρία·  τὴν   δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Περδίκκας
[15, 73]   δυναστεύσας ἔτη τριάκοντα καὶ ὀκτώ·  τὴν   δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος υἱὸς
[15, 93]   ἔτη τρία πρὸς τοῖς τετταράκοντα,  τὴν   δὲ βασιλείαν διεδέξατο Ωχος
[15, 44]   δὲ ξίφη σχεδὸν διπλάσια κατεσκεύασεν.  Τὴν   δὲ δοκιμασίαν χρεία διαβεβαιοῦσα
[15, 61]   ἀνῃρέθη φαρμάκῳ, προκληθεὶς εἰς μέθην·  τὴν   δὲ δυναστείαν διαδεξάμενος Αλέξανδρος
[15, 32]   ἦσαν αἱ Λακεδαιμονίων πέντε μόραι·  τὴν   δὲ μόραν ἀναπληροῦσιν ἄνδρες πεντακόσιοι.
[15, 67]   ἀπέκτειναν, ὄντας πλείους τῶν τριακοσίων,  τὴν   δὲ πόλιν ἐξανδραποδισάμενοι καὶ τὴν
[15, 5]   ὥσπερ βαρὺ φορτίον οὐχ ὑπέμενον,  τὴν   δὲ προγεγενημένην τῆς Ελλάδος δυναστείαν
[15, 82]   ἐπεβάλετο μὲν μέγα τι πρᾶξαι,  τὴν   δὲ τύχην ἔσχεν ἀντιπράττουσαν. αὐτὸς
[15, 20]   τὸν μὲν Φοιβίδαν ἐζημίωσαν χρήμασι,  τὴν   δὲ φρουρὰν οὐκ ἐξῆγον ἐκ
[15, 85]   ὑπὸ τῶν ἀνθεστηκότων, ἅπαντες ἐτράπησαν.  (Τὴν   δὲ φυγὴν ἐκτὸς τῶν κεράτων
[15, 54]   θράσος καὶ τὴν ἀπόνοιαν εὐλαβούμενοι,  τὴν   δευτέραν ἀπεστάλκεισαν δύναμιν, ἵνα τῷ
[15, 82]   δὲ τῆς διαφορᾶς αὐξηθείσης εἰς  τὴν   διὰ τῶν ὅπλων κρίσιν κατήντησαν,
[15, 81]   δὲ τῆς ἐπιβολῆς ἐζήλωσε μὲν  τὴν   διαγωγὴν τὴν Διονυσίου τοῦ Συρακοσίων
[15, 31]   φιλοτίμως καὶ τὴν διάταξιν καὶ  τὴν   διαίρεσιν τῶν στρατιωτῶν καὶ λειτουργιῶν
[15, 31]   ἄλλας παρασκευὰς ἐποιοῦντο φιλοτίμως καὶ  τὴν   διάταξιν καὶ τὴν διαίρεσιν τῶν
[15, 77]   ἀρχῆς τοῦ πολέμου γενομένης συνέβη  τὴν   διαφορὰν ἐπὶ πλέον προβῆναι τοῖς
[15, 53]   παρόδους, τὸ μὲν ταύτῃ ποιεῖσθαι  τὴν   διέξοδον ἀπέγνω, πορευθεὶς δὲ διὰ
[15, 7]   ἀποκατεστάθησαν· δὲ Λεπτίνης ἔγημε  τὴν   Διονυσίου θυγατέρα. Ταῦτα μὲν οὖν
[15, 81]   ἐπιβολῆς ἐζήλωσε μὲν τὴν διαγωγὴν  τὴν   Διονυσίου τοῦ Συρακοσίων τυράννου, τυραννεύσας
[15, 26]   πεντακοσίους ἱππεῖς καταλέξας, τῇ ὑστεραίᾳ  τὴν   δύναμιν ἅμ' ἡμέρᾳ προήγαγεν ἐκ
[15, 47]   τῶν ἑξήκοντα ταλάντων ἀθροίσαντες, ἐμισθοδότησαν  τὴν   δύναμιν. (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 33]   ἐχεφρόνως ἀρκεσθεὶς τῷ πρώτῳ προτερήματι,  τὴν   δύναμιν ἀσινῆ διεφύλαξεν. (Μετὰ δὲ
[15, 16]   χρόνον διετέλεσε διατάσσων καὶ γυμνάζων  τὴν   δύναμιν, διὰ δὲ τῆς τῶν
[15, 68]   δὲ τὴν φυλακὴν αὐτῶν καὶ  τὴν   δύναμιν διαγαγὼν παρῆλθεν εἰς τὴν
[15, 33]   καὶ μηδὲν ἀξιόλογον πράξαντες, ἀπῆγον  τὴν   δύναμιν εἰς τὰς Θήβας. (Φοιβίδας
[15, 52]   ἄλλων Βοιωτῶν τοὺς εὐθέτους, προῆγε  τὴν   δύναμιν ἐκ τῶν Θηβῶν, ἔχων
[15, 14]   Πύργοι. (Καταπλεύσας δὲ νυκτὸς καὶ  τὴν   δύναμιν ἐκβιβάσας, ἅμ' ἡμέρᾳ προσπεσὼν
[15, 34]   κατὰ στόμα δὲ πρὸς ἅπασαν  τὴν   δύναμιν ἐν τοῖς πεδίοις οὐκ
[15, 62]   Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς οὖν οἱ Βοιωτοὶ  τὴν   δύναμιν ἐξῆγον, προσλαβόμενοι συμμάχους Λοκρούς
[15, 32]   κατέστησαν. ~Ὁ δ' Αγησίλαος προαγαγὼν  τὴν   δύναμιν, ἧκεν εἰς τὴν Βοιωτίαν,
[15, 52]   τῇ πατρίδι. Εὐθὺς γὰρ προαγαγὼν  τὴν   δύναμιν, καὶ προκαταλαβόμενος τὰ περὶ
[15, 62]   ἐπὶ τὸν Ορχομενόν. Προαγαγόντων δὲ  τὴν   δύναμιν Λακεδαιμονίων ἐκ τῆς πόλεως
[15, 93]   τῶν πολεμίων ἔφοδον. (Ἐκτάξας δὲ  τὴν   δύναμιν οἰκείως τοῖς τόποις, καὶ
[15, 33]   καὶ μείζονα καὶ δυναμικωτέραν ἔχων  τὴν   δύναμιν οὐ διηγωνίσατο πρὸς τοὺς
[15, 69]   φιλοτιμίας, οἱ μὲν Βοιωτοὶ πᾶσαν  τὴν   δύναμιν συντάξαντες ἐπῆγον ἐπὶ τὴν
[15, 32]   ὑπερδεξίων, ἐπήγαγε πᾶσαν ἐπ' αὐτοὺς  τὴν   δύναμιν συντεταγμένην καταπληκτικῶς. (Χαβρίας δ'
[15, 23]   καὶ φοβεροὶ πᾶσιν ὑπῆρχον διὰ  τὴν   δύναμιν τῆς ἡγεμονίας. (Διόπερ οἱ
[15, 53]   τρεῖς μὲν ᾤοντο δεῖν ἀπάγειν  τὴν   δύναμιν, τρεῖς δὲ μένειν καὶ
[15, 65]   ὥραν, ὁρῶντες οἱ Λακεδαιμόνιοι τεταραγμένην  τὴν   δύναμιν τῶν ἐναντίων διὰ τὴν
[15, 52]   πάλιν ἐντυχόντες διεμαρτύραντο μὴ προάγειν  τὴν   δύναμιν, φανερῶς τῶν θεῶν κωλυόντων,
[15, 19]   ἅπαντας ὑπὲρ μυρίους· παραδόντες δὲ  τὴν   δύναμιν Φοιβίδᾳ τῷ Σπαρτιάτῃ προσέταξαν
[15, 61]   δὲ παρανόμως καὶ βιαίως κτησάμενος  τὴν   δυναστείαν, ἀκολούθως ταύτῃ τῇ προαιρέσει
[15, 61]   προσαγορευόμενοι, συνέθεντο πρὸς ἀλλήλους καταλῦσαι  τὴν   δυναστείαν. Ἀπελθόντες δ' ἐκ Λαρίσσης
[15, 60]   Οὗτος δὲ καὶ αὐτὸς διαδεξάμενος  τὴν   δυναστείαν ἦρξεν ἐνιαυτόν. (Δοῦρις δ'
[15, 1]   πεντακοσίων, οἱ τότε Λακεδαιμόνιοι διὰ  τὴν   ἑαυτῶν ἀβουλίαν καταλυθεῖσαν ἐπεῖδον, οὐκ
[15, 94]   ὅρκοις ἦν γεγραμμένον ἑκάστους εἰς  τὴν   ἑαυτῶν ἀπιέναι πατρίδα μετὰ τὴν
[15, 30]   καὶ τῶν ἄλλων πόλεων διὰ  τὴν   εἰρημένην αἰτίαν προεκλήθησαν πρὸς τοὺς
[15, 9]   τῆς συλλύσεως καὶ κελεύσοντας συντίθεσθαι  τὴν   εἰρήνην, ἐφ' οἷς ἐκεῖνος ἠξίου
[15, 29]   τοῖς ἐπάνω χρόνοις συνέβαινε μένειν  τὴν   εἰρήνην μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν.
[15, 82]   δὲ ἄλλων Αρκάδων βουλομένων συνθέσθαι  τὴν   εἰρήνην, στάσεις ἐκίνησαν πρὸς τοὺς
[15, 10]   βασιλέα βασιλεῖ προήνεγκεν· ἑαυτὸν δὲ  τὴν   εἰρήνην συντεθεῖσθαι, ὥστε ὑπακούειν Εὐαγόραν
[15, 5]   καὶ πολεμικοὶ ταῖς αἱρέσεσιν ὄντες,  τὴν   εἰρήνην ὥσπερ βαρὺ φορτίον οὐχ
[15, 9]   ἐξωσιοῦτο τὴν ἅλωσιν, καὶ συνέθετο  τὴν   εἰρήνην, ὥστε βασιλεύειν τῆς Σαλαμῖνος
[15, 38]   συνεχείᾳ τῶν πολέμων, συνέθεντο πάντες  τὴν   εἰρήνην, ὥστε πάσας τὰς πόλεις
[15, 57]   Αἰτωλοὺς καὶ Λοκροὺς φίλους ποιησάμενοι  τὴν   εἰς Βοιωτίαν ἐπάνοδον ἐποιήσαντο. (Ιάσων
[15, 71]   τοῖς Βοιωτοῖς, ἔγνωσαν οἱ βοιωτάρχαι  τὴν   εἰς οἶκον ἐπάνοδον ποιεῖσθαι. (Ἀναζευξάντων
[15, 39]   διεπράξατο διὰ τὴν ἀγχίνοιαν καὶ  τὴν   ἐκ παιδείας αὐτῷ περιγεγενημένην ἀρετήν.
[15, 40]   μέλλοντες δὲ συναρπάζεσθαι, καὶ φοβούμενοι  τὴν   ἐκ τῆς ἁλώσεως αἰκίαν, ἀλλήλους
[15, 82]   τοῖς Τεγεάταις. (Οἱ δὲ Μαντινεῖς  τὴν   ἐκ τῆς Βοιωτίας δύναμιν καὶ
[15, 94]   πόλεις μετῳκισμέναι καὶ δυσχερῶς φέρουσαι  τὴν   ἐκ τῆς πατρίδος μετάστασιν. Διόπερ
[15, 74]   ἠδυνήθη γε τῇ πανουργίᾳ κατασοφίσασθαι  τὴν   ἐκ τῆς πεπρωμένης ἀνάγκην, ἀλλὰ
[15, 63]   Λακωνικῆς καταστρατοπεδευόντων, καὶ αὐτοὶ πανδημεὶ  τὴν   ἐκ τῆς Σπάρτης ἔξοδον ποιησάμενοι
[15, 38]   θάλατταν ἀρχῆς ἄξιοι κρινόμενοι. διόπερ  τὴν   ἐκ τρίτου προσώπου ἀναφερομένην ἡγεμονίαν
[15, 58]   δοκούντων, οἱ μὲν ἄλλοι φοβηθέντες  τὴν   ἐκ τῶν βασάνων τιμωρίαν ἑαυτοὺς
[15, 79]   ἱππεῖς καὶ παραγαγόν ων εἰς  τὴν   ἐκκλησίαν, δῆμος ἐψηφίσατο τούτους
[15, 30]   τὸ χωρίον καὶ τοῖς Ωρείταις  τὴν   ἐλευθερίαν ἀποκατέστησεν, δι' ἣν αἰτίαν
[15, 40]   ὕστερον δημοτικὸς ὄχλος ἀπολαβὼν  τὴν   ἐλευθερίαν ἐμνησικάκει. Πρῶτον δὲ τῶν
[15, 30]   προσεῖχε, παρακαλέσας τοὺς ἐγχωρίους πρὸς  τὴν   ἐλευθερίαν ἐξεπολιόρκησε τὸ χωρίον καὶ
[15, 25]   καταλαβόντες· ἔπειτα τοὺς πολίτας ἐπὶ  τὴν   ἐλευθερίαν παρακαλέσαντες συνεργοὺς ἔσχον ἅπαντας
[15, 26]   παραχρῆμα δύναμιν ὡς πλείστην ἀποστεῖλαι  τὴν   ἐλευθερώσουσαν τὰς Θήβας, ἅμα μὲν
[15, 49]   διδόναι τὰ ἀξιούμενα. Οἱ δὲ  τὴν   Ελίκην οἰκοῦντες, ἔχοντες παλαιὸν λόγιον
[15, 48]   Ελίκην τε καὶ Βοῦραν, ὧν  τὴν   Ελίκην συνέβαινε μέγιστον τῶν κατὰ
[15, 75]   πολιτικὰς στάσεις ἐγένετο, κατὰ δὲ  τὴν   Ελλάδα Αλέξανδρος Φερῶν τύραννος
[15, 9]   ὑπισχνούμενος συμπράξειν αὐτοῖς τὰ κατὰ  τὴν   Ελλάδα καὶ τὴν ἡγεμονίαν αὐτοῖς
[15, 12]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Ελλάδα Λακεδαιμονίων πορθούντων Μαντίνειαν, τὸ
[15, 77]   τούτων εἰρήνης οὔσης κατὰ πᾶσαν  τὴν   Ελλάδα, πάλιν ἀρχαὶ πολέμων συνέστησάν
[15, 70]   τοῦ βασιλέως ἀποσταλεὶς κατέπλευσεν ἐπὶ  τὴν   Ελλάδα, παρακαλῶν τοὺς Ελληνας διαλύσασθαι
[15, 19]   αὐτὴν δὲ συσκευαζομένην τὰς κατὰ  τὴν   Ελλάδα πόλεις, ἐν ταῖς κοιναῖς
[15, 38]   συστήσασθαι, διέγνω συλλύσασθαι τοὺς κατὰ  τὴν   Ελλάδα πολέμους· οὕτως γὰρ μάλιστ'
[15, 50]   βασιλεὺς ὁρῶν πάλιν ταραττομένην  τὴν   Ελλάδα πρέσβεις ἀπέστειλε, παρακαλῶν συλλύσασθαι
[15, 19]   πράξεις ἀπέγνωσαν, τὰ δὲ κατὰ  τὴν   Ελλάδα συσκευαζόμενοι, καὶ τῶν πόλεων
[15, 45]   ἔσχε τὸ τέλος. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Ελλάδα ταραττομένων τῶν πόλεων διὰ
[15, 38]   ξενολογίας. διόπερ πρέσβεις ἐξέπεμψεν εἰς  τὴν   Ελλάδα τοὺς παρακαλέσοντας τὰς πόλεις
[15, 5]   πολεμίους. καὶ τὰ μὲν κατὰ  τὴν   Ελλάδα τοῦτον τὸν τρόπον καινῶν
[15, 7]   συνελθόντες ἐξηγόρασαν καὶ ἐξαπέστειλαν εἰς  τὴν   Ελλάδα, φιλικὴν νουθεσίαν ἐπιφθεγξάμενοι, διότι
[15, 64]   ἄλλους τόπους πεπταμένους διελθόντες, εἰς  τὴν   Ελλασίαν παρεγένοντο· εἰς τοῦτον γὰρ
[15, 64]   δὲ ἁπάσης τῆς δυνάμεως εἰς  τὴν   Ελλασίαν, προῆγον ἐπ' αὐτὴν τὴν
[15, 95]   καὶ Αναξις οἱ Βοιωτοὶ (τὴν  τῶν   Ελληνικῶν ἱστορίαν) εἰς τοῦτον τὸν
[15, 89]   Ξενοφῶν μὲν Αθηναῖος τὴν  τῶν   Ελληνικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον τὸν
[15, 1]   Μαντίνειαν πταίσαντες ἀνελπίστως ἀπέβαλον τὴν  τῶν   Ελλήνων ἡγεμονίαν, ἡγούμεθα δεῖν τὴν
[15, 63]   μὲν ἀθρόᾳ τηλικαύτῃ δυνάμει ποιεῖσθαι  τὴν   ἐμβολὴν οὐχ ἡγοῦντο συμφέρειν, εἰς
[15, 95]   ταύτην μὲν τὴν βύβλον κατὰ  τὴν   ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν αὐτοῦ περιγράφομεν,
[15, 79]   αἰτίας. τῶν φυγάδων τινὲς βουλόμενοι  τὴν   ἐν Θήβαις πολιτείαν εἰς ἀριστοκρατικὴν
[15, 72]   ἐνίκησαν Λακεδαιμόνιοι ἐπιφανῶς. Μετὰ γὰρ  τὴν   ἐν Λεύκτροις ἧτταν τοῦτο πρῶτον
[15, 81]   τρόπαιον κατὰ Λακεδαιμονίων. Κατὰ δὲ  τὴν   ἐν Λεύκτροις μάχην ἡγήσατο τοῦ
[15, 56]   ἐποιήσαντο. Καὶ τὰ μὲν περὶ  τὴν   ἐν Λεύκτροις μάχην συμβάντα τοιοῦτον
[15, 87]   τε ἐν Λεύκτροις νίκην καὶ  τὴν   ἐν Μαντινείᾳ. Καὶ τοῦ δόρατος
[15, 94]   Αρκάσι γενομένης εἰρήνης κοινῆς μετὰ  τὴν   ἐν Μαντινείᾳ μάχην, ἐνιαυτὸν μόνον
[15, 89]   τῶν ἀνθρώπων, κατέστροφε δ' εἰς  τὴν   ἐν Μαντινείᾳ μάχην καὶ τὴν
[15, 64]   μάχην ἀναιρεθήσονται, τὸ μὲν λιπεῖν  τὴν   ἐν ταῖς παρόδοις τάξιν ἀνάξιον
[15, 85]   εἰώθεισαν ἐν ταῖς μάχαις διὰ  τὴν   ἐν τούτοις ἐμπειρίαν. διόπερ οἱ
[15, 85]   (Οὗτοι περιττότερον ἐκ παίδων ζηλοῦντες  τὴν   ἐν τούτοις μάχην, μεγάλην ῥοπὴν
[15, 57]   Λοκρίδα, καὶ τὴν μὲν Ηράκλειαν  τὴν   ἐν Τραχινίᾳ διὰ προδοσίας ἑλὼν
[15, 44]   κεχρῆσθαι διαφόρῳ. Προσλαβόμενον οὖν αὐτὸν  τὴν   ἐν τῷ Περσικῷ πολέμῳ πολυχρόνιον
[15, 41]   ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐτάχθη διὰ  τὴν   ἐν τῷ στρατηγεῖν ἀρετήν. (Ἔτη
[15, 91]   περιβόητον τήν τε ἀνδρείαν καὶ  τὴν   ἐν τῷ στρατηγεῖν σύνεσιν·
[15, 33]   Χαβρίου στρατηγίαν σωθέντες ἐθαύμασαν τἀνδρὸς  τὴν   ἐν τῷ στρατηγήματι ἀγχίνοιαν.
[15, 1]   καλλίσταις ἐγχειρεῖν πράξεσι, τοὺς δὲ  τὴν   ἐναντίαν ἔχοντας διάθεσιν ταῖς ἁρμοττούσαις
[15, 79]   Θηβαίων ἀπαντᾶν ἡμέρᾳ τεταγμένῃ πρὸς  τὴν   ἐξοπλισίαν, εἰς ταύτην συνέθεντο ποιήσασθαι
[15, 49]   τοῦτον τὸν θεὸν ἔχειν διειλῆφθαι  τὴν   ἐξουσίαν, καὶ διὰ τὸ δοκεῖν
[15, 82]   ἐκ τῆς Βοιωτίας δύναμιν καὶ  τὴν   Επαμεινώνδου δόξαν καταπλαγέντες, πρὸς τοὺς
[15, 82]   Λακεδαιμονίων Αγις ὑποπτεύσας τὴν ἀγχίνοιαν  τὴν   Επαμεινώνδου κατεστοχάσατο μὲν τὸ μέλλον
[15, 89]   τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν κατέστροφεν ἐπὶ  τὴν   Επαμεινώνδου τελευτήν· Αναξιμένης δὲ
[15, 89]   τὴν ἐν Μαντινείᾳ μάχην καὶ  τὴν   Επαμεινώνδου τελευτήν· περιέλαβε δὲ πάσας
[15, 36]   ὠφελείας κυριεύσαντες καταπεφρονηκότως καὶ ἀτάκτως  τὴν   ἐπάνοδον ἐποιοῦντο. Οἱ δ' Αβδηρῖται
[15, 36]   ἐπ' αὐτοὺς σποράδην καὶ ἀτάκτως  τὴν   ἐπάνοδον ποιουμένους πλείους τῶν δισχιλίων
[15, 72]   τῇ περὶ Κόρινθον Επαμεινώνδας διακόψας  τὴν   ἐπὶ τοῦ προτειχίσματος φυλακὴν τῶν
[15, 27]   δὲ Θεσπιὰς πολιορκήσαντες ἄπρακτον ἔσχον  τὴν   ἐπιβολήν. Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 78]   λόγον ἐκ χρόνου πεφροντισμένον ἐδείκνυε  τὴν   ἐπιβολὴν ταύτην συμφέρουσάν τε καὶ
[15, 27]   τῶν καιρῶν ὑστερήσαντες, ἄπρακτον ἔσχον  τὴν   ἐπιβολήν. Τοὺς δὲ ἡγεμόνας τῆς
[15, 65]   διαβάσεως, καιρὸν ἔλαβον εὔθετον πρὸς  τὴν   ἐπίθεσιν, καὶ τὰς μὲν γυναῖκας
[15, 79]   ἐξοπλισίαν, εἰς ταύτην συνέθεντο ποιήσασθαι  τὴν   ἐπίθεσιν· πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων
[15, 79]   πρᾶξιν μετανοήσαντες ἐδήλωσαν τοῖς βοιωτάρχαις  τὴν   ἐπίθεσιν, προδόντες τοὺς συνομόσαντας, καὶ
[15, 73]   τῆς διαφορᾶς, προσεποιήθη τοὺς κατὰ  τὴν   ἐπικράτειαν Φοίνικας ἐπιβεβηκέναι τῆς ὑπ'
[15, 83]   μέρος, εὐθὺς μετὰ πολλῆς σπουδῆς  τὴν   ἐπιμέλειαν ἐποιήσατο τῆς πόλεως. (Τοὺς
[15, 35]   δὲ μὴ περὶ ταύτην ἐγένετο  τὴν   ἐπιμέλειαν, ῥᾳδίως ἂν ἅπαντα τὸν
[15, 54]   Λεβαδείᾳ. ~Συνήργησε δὲ πρὸς ταύτην  τὴν   ἐπίνοιαν Λεανδρίας Σπαρτιάτης, πεφευγὼς
[15, 46]   δὲ Κορκυραῖοι γνόντες τῶν Σπαρτιατῶν  τὴν   ἐπίνοιαν, τὴν μὲν πόλιν ἐπιμελῶς
[15, 44]   δὲ δοκιμασίαν χρεία διαβεβαιοῦσα  τὴν   ἐπίνοιαν τοῦ στρατηγοῦ τῷ τῆς
[15, 10]   τιμωρίας. (Οἱ μὲν οὖν κατηγοροῦντες  τὴν   ἐπιστολὴν ἀναγνόντες τὴν πεμφθεῖσαν ὑπὸ
[15, 8]   προσαγόμενος. (Ὁ δὲ βασιλεὺς ἀναγνοὺς  τὴν   ἐπιστολὴν καὶ πιστεύσας ταῖς διαβολαῖς,
[15, 30]   ἀποκατέστησεν, δι' ἣν αἰτίαν οἱ  τὴν   Εστιαιέων καλουμένην χώραν οἰκοῦντες οἰκείως
[15, 30]   ἐκπεμφθείσης δυνάμεως ἡγούμενος Χαβρίας ἐπόρθησε  τὴν   Εστιαιῶτιν χώραν, καὶ τὴν καλουμένην
[15, 54]   Αγησιλάου. Οἱ γὰρ Σπαρτιᾶται θεωροῦντες  τὴν   ἑτοιμότητα τῶν Βοιωτῶν, καὶ τὸ
[15, 30]   δὲ τοὺς ἐναντίους. (Κατὰ δὲ  τὴν   Εὔβοιαν βραχὺ μὲν πρὸ τούτων
[15, 71]   (Ἐν ὅσῳ δ' οὗτος περιέπλει  τὴν   Εὔβοιαν, Θηβαῖοι κατήντησαν εἰς Θετταλίαν.
[15, 30]   καὶ προθυμότατα συνεμάχησαν αἱ κατὰ  τὴν   Εὔβοιαν οἰκοῦσαι χωρὶς Εστιαίας· αὕτη
[15, 30]   νοῦν προχωρούντων, δύναμιν ἐξέπεμψαν εἰς  τὴν   Εὔβοιαν τὴν παραφυλάξουσαν μὲν τοὺς
[15, 6]   ἅμα καὶ τὴν ἀλήθειαν καὶ  τὴν   εὐδόκησιν τοῦ Διονυσίου, καὶ οὐ
[15, 17]   ἀνεχώρησαν εἰς Πάνορμον. (Ἀνθρωπίνως δὲ  τὴν   εὐημερίαν ἐνεγκόντες ἀπέστειλαν πρεσβευτάς, δόντες
[15, 69]   συνεδίωξε, τῶν δὲ Βοιωτῶν διὰ  τὴν   εὐημερίαν μετεωρισθέντων, καί τινων προχείρως
[15, 6]   λατομίας. (Τότε μὲν οὖν διὰ  τὴν   εὐτραπελίαν τῶν λόγων μειδιάσας
[15, 7]   δὲ τὸ μὲν πρῶτον διὰ  τὴν   εὐφωνίαν ἐξέπληττον τοὺς ἀκούοντας, μετὰ
[15, 63]   κατὰ πλείονας τόπους ἔκριναν ποιεῖσθαι  τὴν   ἔφοδον. ~Ή μὲν οὖν πρώτη
[15, 42]   δοκεῖν διὰ τούτου μάλιστα ποιεῖσθαι  τὴν   ἔφοδον τοὺς πολεμίους. (Τοῦτο γὰρ
[15, 55]   παρήγγειλεν αὐτοῖς φυγομαχεῖν καὶ κατὰ  τὴν   ἔφοδον τῶν πολεμίων ἐκ τοῦ
[15, 30]   πρὸς μὲν Αθηναίους ἀδιάλυτον ἐφύλαττε  τὴν   ἔχθραν, πρὸς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας
[15, 46]   Ζακυνθίων τοῖς φυγάσιν, εἰς μὲν  τὴν   Ζάκυνθον ἐξέπεμψαν Κτησικλέα στρατηγόν, ἡγούμενον
[15, 46]   Κόρκυραν τριήρεις εἴκοσι καὶ δύο,  τὴν   ἡγεμονίαν Αλκίδᾳ παραδόντες. Τοῦτον δὲ
[15, 33]   πολεμήσαντες τοῖς ὅλοις ἐσφάλησαν καὶ  τὴν   ἡγεμονίαν ἀνελπίστως ἀπέβαλον. Ἀγαθὴ γὰρ
[15, 50]   οἱ Σπαρτιᾶται παραδόξως μεγάλῃ μάχῃ  τὴν   ἡγεμονίαν ἀπέβαλον ἀνελπίστως. (Ἔνιοι δὲ
[15, 54]   λόγιον τοῖς Σπαρτιάταις, ὅτι τότε  τὴν   ἡγεμονίαν ἀποβαλοῦσιν, ὅταν ἐν Λεύκτροις
[15, 45]   ἐξέπεμψαν τοῖς Ζακυνθίοις συμμαχίαν, δόντες  τὴν   ἡγεμονίαν Αριστοκράτει. ~Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 9]   τὰ κατὰ τὴν Ελλάδα καὶ  τὴν   ἡγεμονίαν αὐτοῖς τὴν πάτριον συγκατασκευάσειν.
[15, 24]   πολλοὶ τῶν Καρχηδονίων διεφθάρησαν, καὶ  τὴν   ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν· οἵ τε
[15, 8]   δὲ Τιρίβαζος τῶν ὅλων ἔχων  τὴν   ἡγεμονίαν ἔφησε συγχωρῆσαι τὴν σύλλυσιν,
[15, 91]   στρατηγὸν Ορόντην. οὗτος δὲ παραλαβὼν  τὴν   ἡγεμονίαν καὶ χρήματα πρὸς ξενολογίαν,
[15, 23]   Λακεδαιμόνιοι, καὶ τῆς Ελλάδος ἔσχον  τὴν   ἡγεμονίαν κατὰ γῆν ἅμα καὶ
[15, 92]   ὀκτακισμυρίους. Καὶ τῶν μὲν μισθοφόρων  τὴν   ἡγεμονίαν παρέδωκεν Αγησιλάῳ τῷ Σπαρτιάτῃ,
[15, 19]   καθόδου βίᾳ χειρούμενοι, φανερῶς ἤδη  τὴν   ἡγεμονίαν τῆς Ελλάδος εἰς ἑαυτοὺς
[15, 88]   πατρὶς αὐτοῦ ζῶντος μὲν ἐκτήσατο  τὴν   ἡγεμονίαν τῆς Ελλάδος, τελευτήσαντος δὲ
[15, 50]   μήποτε τῆς ὅλης Βοιωτίας ἡγούμενοι  τὴν   ἡγεμονίαν τῆς Σπάρτης καταλύσωσιν, ἐπιλαβόμενοι
[15, 50]   σχεδὸν πεντακόσια τῆς Ελλάδος ἐχόντων  τὴν   ἡγεμονίαν, τὸ θεῖον προεσήμαινεν αὐτοῖς
[15, 9]   καὶ πάλαι μὲν διεγνώκεισαν ἀνακτᾶσθαι  τὴν   ἡγεμονίαν, τότε δὲ συνετάραττον ἤδη
[15, 9]   δικαστηρίου. ~Ὁ δ' Ορόντης διαδεξάμενος  τὴν   ἡγεμονίαν τῶν ἐν τῇ Κύπρῳ
[15, 60]   ἐπέτρεψαν. δὲ Ιάσων παραλαβὼν  τὴν   ἡγεμονίαν τῶν τε πλησίον ἐθνῶν
[15, 92]   δὲ τῶν Αἰγυτίων ἔχων (ἅπασας)  τὴν   ἡγεμονίν καὶ στρατηγὸς ὢν ἁπάσης
[15, 77]   μετεωρισθέντες τῷ προτερήματι ἐστράτευσαν ἐπὶ  τὴν   Ηλείαν, καὶ εἷλον πόλεις Μάργανα
[15, 88]   καὶ μεγαλοψυχίᾳ. (Κατὰ μὲν γὰρ  τὴν   ἡλικίαν τὴν τούτου γεγόνασιν ἄνδρες
[15, 18]   πόλεως ἅμ' ἡλίῳ ἀνιόντι κατὰ  τὴν   ἡμέραν, ἣν ἀμφότεροι συμφώνως ὑποστήσονται.
[15, 13]   δὲ δύναμιν ἀθροίσαντες ἐνέβαλον εἰς  τὴν   Ηπειρον καὶ κατῆγον τὸν Αλκέταν
[15, 13]   πόρον ἰδιοποιεῖσθαι, ἵνα τὸν ἐπὶ  τὴν   Ηπειρον πλοῦν ἀσφαλῆ κατασκευάσῃ καὶ
[15, 13]   μεγάλαις δυνάμεσιν ἐπιπλεῦσαι τοῖς κατὰ  τὴν   Ηπειρον τόποις καὶ συλῆσαι τὸ
[15, 65]   πατρίδος, μή τις ἐπίθηται, ἐπείσθησαν  τὴν   ἡσυχίαν ἄγειν καὶ τῇ πόλει
[15, 91]   τυχεῖν συγγνώμης, οἱ δὲ λοιποὶ  τὴν   ἡσυχίαν ἦγον, οὐκ ἔχοντες ὅποι
[15, 85]   ἐκτὸς τῶν κεράτων ποιησάμενοι διωρθώσαντο  τὴν   ἧτταν· ἅμα μὲν γὰρ κατὰ
[15, 16]   παραδόξως ἐσφάλησαν, οἱ δὲ διὰ  τὴν   ἧτταν πεπτωκότες ταῖς ἐλπίσιν, ἀπροσδόκητον
[15, 34]   ἐκπέμψας, ἐβοήθησε τοῖς πιεζομένοις καὶ  τὴν   ἧτταν τῶν ἰδίων διωρθώσατο, αὐτὸς
[15, 16]   τὸ δαιμόνιον ἐναλλὰξ τῇ νίκῃ  τὴν   ἧτταν τῶν Καρχηδονίων διωρθώσατο· οἱ
[15, 78]   μυθικαῖς καὶ παλαιαῖς ἀποδείξεσι χρώμενοι,  τὴν   θέσιν τῆς Ολυμπικῆς πανηγύρεως αὑτοῖς
[15, 67]   τὰς Θήβας. τὰ δὲ κατὰ  τὴν   Θετταλίαν διοικησάμενος ὥς ποτ' ἔδοξεν
[15, 71]   πραχθεῖσι παροξυνθέντων, καὶ ταχέως εἰς  τὴν   Θετταλίαν ἐκπεμψάντων ὁπλίτας μὲν ὀκτακισχιλίους,
[15, 61]   Φεράς. Καὶ τὰ μὲν κατὰ  τὴν   Θετταλίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ
[15, 80]   ἀγόμενος. (Ὡς δὲ κατήντησεν εἰς  τὴν   Θετταλίαν, καὶ τὸν Αλέξανδρον κατέλαβε
[15, 57]   τῆς δυναστείας αὐτοῦ στερεουμένης, οἱ  τὴν   Θετταλίαν οἰκοῦντες ὑφεωρῶντο τὴν αὔξησιν
[15, 67]   τῶν Βοιωτῶν διοικῆσαι τὰ κατὰ  τὴν   Θετταλίαν. (Οὗτος δὲ καταντήσας εἰς
[15, 85]   ἀκοντιστὰς τοὺς ἐκ τῶν περὶ  τὴν   Θετταλίαν τόπων ἀπεσταλμένους. (Οὗτοι περιττότερον
[15, 81]   πλεῖστον δὲ συνεβάλετο πρὸς τὴν  τῶν   Θηβαίων αὔξησιν. Ὲν γὰρ τῇ
[15, 25]   Σπάρτην ἐξέπεμψαν τοὺς δηλώσοντας τὴν  τῶν   Θηβαίων ἐπανάστασιν καὶ βοηθεῖν τὴν
[15, 38]   τὴν Βοιωτίαν ἅπασαν ὑπὸ τὴν  τῶν   Θηβαίων συντέλειαν ταττόντων, καὶ Αθηναίων
[15, 9]   ἔχων Γλῶς, γεγαμηκὼς τοῦ Τιριβάζου  τὴν   θυγατέρα, περίφοβος ὢν μήποτε συνεργεῖν
[15, 18]   ἡλίῳ ἀνατέλλοντι ἔφθασαν τοὺς Κυμαίους  τὴν   θυσίαν ἐπιτελέσαντες. (Τούτῳ δὲ τῷ
[15, 81]   τιμῆς. Πελοπίδας μὲν οὖν, διὰ  τὴν   ἰδίαν ἀρετὴν ὑπὸ πάντων ἀποδοχῆς
[15, 71]   μᾶλλον διὰ τῶν κατορθωμάτων αὔξων  τὴν   ἰδίαν εὐδοξίαν μεγάλης ἀποδοχῆς ἐτύγχανε
[15, 29]   τοῖς Ελλησιν εὔνοιαν, ἰσχυροτέραν ἐποιήσαντο  τὴν   ἰδίαν ἡγεμονίαν. ~Πολλαὶ μὲν οὖν
[15, 70]   ἀσμένως ὑπήκουσαν, Θηβαῖοι δὲ κατὰ  τὴν   ἰδίαν ὑπόστασιν ὅλην τὴν Βοιωτίαν
[15, 85]   κατὰ τὴν ἀποχώρησιν οὐκ ἐτάραξαν  τὴν   ἰδίαν φάλαγγα, ἅμα δὲ περιπεσόντες
[15, 85]   καὶ συχνοὺς ἀποβαλόντες κατέφυγον πρὸς  τὴν   ἰδίαν φάλαγγα. ~Ἡ μὲν οὖν
[15, 66]   γενομένης, οἱ Μεσσηνίων περιλειφθέντες ᾤκισαν  τὴν   Ιθώμην μετὰ τῶν συναποστάντων Εἱλώτων,
[15, 43]   εἰς μὲν τὴν Μέμφιν ἐξέπεμψαν  τὴν   ἱκανὴν φυλακήν, ἐπὶ δὲ τὸ
[15, 85]   ἰδίαις εὐψυχίαις οὐδὲ ταῖς κατὰ  τὴν   ἱππικὴν ἐμπειρίαις· ἐν γὰρ τούτοις
[15, 94]   τὰς πράξεις ἐν κεφαλαίοις συνεχῆ  τὴν   ἱστορίαν ἐποίησεν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 30]   τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις ταπεινουμένης, ἐφάμιλλον  τὴν   ἰσχὺν τῶν πόλεων συνέβαινε γίνεσθαι.
[15, 15]   ἐπεραίωσαν εἰς τὴν Σικελίαν καὶ  τὴν   Ιταλίαν, διαπολεμεῖν ἐξ ἀμφοτέρας βουλόμενοι.
[15, 35]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ  τὴν   Ιταλίαν ἐν τῇ Ρώμῃ Μάρκος
[15, 47]   Σαλαμινίων βασιλείας ἐκυρίευσε, κατὰ δὲ  τὴν   Ιταλίαν Ρωμαῖοι πρὸς Πραινεστίνους παραταξάμενοι
[15, 24]   δὲ τούτων Καρχηδόνιοι στρατεύσαντες εἰς  τὴν   Ιταλίαν τοῖς μὲν Ιππωνιάταις ἐκπεπτωκόσιν
[15, 49]   τῇ κατὰ μέρος ἱστορίᾳ. ~Κατὰ  τὴν   Ιωνίαν ἐννέα πόλεις εἰώθεισαν κοινὴν
[15, 20]   δύναμιν ἄγων ἐπὶ Ολυνθίους, κατελάβετο  τὴν   Καδμείαν. Ἀγανακτούντων δὲ τῶν Θηβαίων
[15, 27]   πόλεων συστρατεύσαντες, ὄντες πολλαπλάσιοι, παραδιδόναι  τὴν   Καδμείαν ἀπεφήναντο· συνηναγκάσθησαν δὲ καὶ
[15, 20]   Ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι κατελάβοντο  τὴν   Καδμείαν ἐν ταῖς Θήβαις διά
[15, 25]   τῆς τῶν Λακεδαιμονίων παρουσίας συνεκπολεμῆσαι  τὴν   Καδμείαν. ~Ὁ δὲ δῆμος τῶν
[15, 25]   μετὰ τῶν ὅπλων, ἅμ' ἡμέρᾳ  τὴν   Καδμείαν πολιορκεῖν ἐπεχείρησαν. (Οἱ δὲ
[15, 20]   ἐάν ποτε καιρὸν λάβωσι, καταλάβωνται  τὴν   Καδμείαν. Τοιαύτης δὲ γενομένης παραγγελίας,
[15, 25]   πρὸς Βοιωτοὺς διὰ τοιαύτας αἰτίας.  τὴν   Καδμείαν φρουρούντων Λακεδαιμονίων ἀδίκως καὶ
[15, 81]   φυγάδων κατηλύσει, καθ' ἣν ἀνεκτήσαντο  τὴν   Καδμείαν, ὡμολογημένως ἅπαντες τούτῳ τὸ
[15, 61]   διατριβόντων, Φεραῖος Αλέξανδρος πυθόμενος  τὴν   καθ' ἑαυτοῦ παρασκευήν, κατέλεγε τοὺς
[15, 1]   ἁρμοττούσαις βλασφημίαις ἀποτρέψειν τῆς ἐπὶ  τὴν   κακίαν ὁρμῆς. (Διὸ καὶ τῇ
[15, 40]   Φιαλέων οἱ φυγάδες συστραφέντες κατελάβοντο  τὴν   καλουμένην Ηραίαν, χωρίον ὀχυρόν. Ἐκ
[15, 30]   ἐπόρθησε τὴν Εστιαιῶτιν χώραν, καὶ  τὴν   καλουμένην μὲν Μητρόπολιν, κειμένην δ'
[15, 91]   (Ὁμοίως δὲ τούτῳ καὶ κατὰ  τὴν   Καππαδοκίαν ἐγένετο προδοσία, καθ' ἣν
[15, 91]   μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἐμβαλόντος εἰς  τὴν   Καππαδοκίαν, μὲν ταύτης τῆς
[15, 24]   ταῦτα λοιμικῆς νόσου τοῖς κατοικοῦσι  τὴν   Καρχηδόνα γενομένης, καὶ τῆς νόσου
[15, 24]   καιρὸν θεόπεμπτός τις ἀτυχία κατὰ  τὴν   Καρχηδόνα. ταραχαὶ γὰρ καὶ φόβοι
[15, 93]   μὲν Ταχὼς ῥᾳδίως ἀνεκτήσατο  τὴν   κατ' Αἴγυπτον βασιλείαν, δ'
[15, 10]   δὲ Τιρίβαζος πρὸς μὲν  τὴν   κατὰ τὸν Εὐαγόραν διαβολὴν (ἀνεγίγνωσκε)
[15, 85]   καὶ μισθοφόροις τισὶν ἀπεσταλμένοις ἐπὶ  τὴν   κατάληψιν τῶν πλησίον λόφων, συνάψαντες
[15, 6]   διθυραμβοποιός, μέγιστον ἔχων ἀξίωμα κατὰ  τὴν   κατασκευὴν τοῦ ἰδίου ποιήματος, κατὰ
[15, 32]   τε εὐταξίαν τῶν πολεμίων καὶ  τὴν   καταφρόνησιν, τὸ μὲν βιάζεσθαι πρὸς
[15, 36]   τὴν ναυαρχίαν καὶ πλεύσας εἰς  τὴν   Κεφαληνίαν, τάς τ' ἐν αὐτῇ
[15, 45]   πολιτείαν, καὶ πολλῶν ἐπανισταμένων διὰ  τὴν   κοινὴν ἀναρχίαν, τοῖς μὲν τὰς
[15, 90]   Ελλησιν ὑπὸ τοῦ βασιλέως εἰς  τὴν   κοινὴν εἰρήνην κατατετάχθαι. Τηλικαύτης δὲ
[15, 51]   συμμαχῆσαι διὰ τὸ πάσας συντεθεῖσθαι  τὴν   κοινὴν εἰρήνην. (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι,
[15, 34]   καὶ διέπεμψεν εἰς τὸν Πειραιέα  τὴν   κομιζομένην ἀγοράν. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 74]   ἀπαγγείλῃ τὴν νίκην, διέπλευσεν εἰς  τὴν   Κόρινθον. Καταλαβὼν δ' ἐκεῖ ναῦν
[15, 69]   τὴν δύναμιν συντάξαντες ἐπῆγον ἐπὶ  τὴν   Κόρινθον καταπληκτικῶς, δὲ Χαβρίας
[15, 46]   τὴν Κόρκυραν. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι,  τὴν   Κόρκυραν εἰδότες μεγάλην ῥοπὴν ἔχουσαν
[15, 47]   στρατηγὸν καταστήσαντες Μνάσιππον ἐξαπέστειλαν ἐπὶ  τὴν   Κόρκυραν, ἔχοντα τριήρεις μὲν ἑξήκοντα
[15, 47]   στόλος τῶν Αθηναίων εἰς  τὴν   Κόρκυραν, ἔχων στρατηγοὺς Τιμόθεον καὶ
[15, 46]   ναυτικὴν δύναμιν, ὑπισχνούμενοι παραδώσειν αὐτοῖς  τὴν   Κόρκυραν. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, τὴν
[15, 46]   ἡγούμενον τῶν φυγάδων, εἰς δὲ  τὴν   Κόρκυραν παρεσκευάζοντο ναυτικὴν δύναμιν ἐκπέμπειν.
[15, 47]   ἐπαίνων ἔτυχεν. (Τοῦ δὲ περὶ  τὴν   Κόρκυραν πολέμου σχεδὸν ἤδη τέλος
[15, 46]   πόλεως. (Εὐθὺς οὖν ἔπεμψαν εἰς  τὴν   Κόρκυραν τριήρεις εἴκοσι καὶ δύο,
[15, 52]   δύναμιν, καὶ προκαταλαβόμενος τὰ περὶ  τὴν   Κορώνειαν στενά, κατεστρατοπέδευσεν. ~Ὁ δὲ
[15, 44]   τοὺς χρωμένους ταῖς πέλταις διὰ  τὴν   κουφότητα παντελῶς εὐκινήτους ὑπάρχειν. (Διὰ
[15, 8]   ἔχοντος πόλεμον πρὸς Καδουσίους καὶ  τὴν   κρίσιν ἀναβαλλομένου, διείλκετο τὰ περὶ
[15, 47]   δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ μὲν  τὴν   Κύπρον Νικοκλῆς εὐνοῦχος ἐδολοφόνησεν
[15, 3]   τῶν ἐμπόρων μὴ τολμώντων εἰς  τὴν   Κύπρον παρακομίζειν σῖτον, μεγάλων δὲ
[15, 8]   Εὐαγόρας ἐκχωρήσῃ πασῶν τῶν κατὰ  τὴν   Κύπρον πόλεων, αὐτῆς δὲ μόνης
[15, 2]   πολέμου. (Ἐκυρίευε δὲ κατὰ μὲν  τὴν   Κύπρον τῶν πόλεων σχεδόν τι
[15, 82]   διότι Βοιωτοὶ συντόμως ἥξουσιν ἐπὶ  τὴν   Λακεδαίμονα πορθήσοντες τὴν πόλιν, αὐτὸς
[15, 23]   ἄλλων πόλεων ἔσπευσαν εἰς τὴν  τῶν   Λακεδαιμονίων ἡγεμονίαν καταλεχθῆναι. διὸ καὶ
[15, 32]   κακοπαθείας. Αθηναῖοι δὲ πυθόμενοι τὴν  τῶν   Λακεδαιμονίων παρουσίαν εἰς τὴν Βοιωτίαν,
[15, 63]   περὶ τὸν Επαμεινώνδαν ὁρῶντες τὴν  τῶν   Λακεδαιμονίων χώραν δυσείσβολον οὖσαν, τὸ
[15, 65]   ἀπὸ τῆς πόλεως. Πᾶσαν δὲ  τὴν   Λακωνικὴν δῃώσαντες, καὶ λαφύρων ἀναρίθμητον
[15, 51]   αὐτοὶ πολυπραγμονοῦσιν οὐδὲν τῶν κατὰ  τὴν   Λακωνικὴν οὔτ' ἐκείνοις ἅπτεσθαι προσήκει
[15, 62]   βαδίζειν τὴν Σπάρτην καὶ πᾶσαν  τὴν   Λακωνικὴν πορθῆσαι. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι,
[15, 65]   ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, πεντακόσια ἔτη  τὴν   Λακωνικὴν τετηρηκότες ἀπόρθητον, τότε θεωροῦντες
[15, 61]   ἧκε μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς  τὴν   Λάρισσαν· παρεισαχθεὶς δ' ὑπὸ τῶν
[15, 14]   ἑξήκοντα, πρόφασιν μὲν φέρων τὴν  τῶν   λῃστῶν κατάλυσιν, τῇ δ' ἀληθείᾳ
[15, 57]   ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος ἐστράτευσεν εἰς  τὴν   Λοκρίδα, καὶ τὴν μὲν Ηράκλειαν
[15, 19]   τοῦ Περσῶν βασιλέως. (Κατὰ δὲ  τὴν   Μακεδονίαν Αμύντου τοῦ βασιλέως ἡττηθέντος
[15, 67]   ταύτην μὲν παρέλαβεν, εἰς δὲ  τὴν   Μακεδονίαν παρελθὼν καὶ συμμαχίαν ποιησάμενος
[15, 77]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ  τὴν   Μακεδονίαν Πτολεμαῖος μὲν Αλωρίτης
[15, 79]   ὀλίγον χρόνον ἐν τῇ περὶ  τὴν   Μαντίνειαν μάχῃ λαμπροτάτην τὴν νίκην
[15, 5]   Λακεδαιμόνιοι μὲν ἔγνωσαν στρατεύειν ἐπὶ  τὴν   Μαντίνειαν, οὐδὲν φροντίσαντες τῶν γεγενημένων
[15, 12]   χειμῶνος ἐνστάντος, καὶ τοῦ παρὰ  τὴν   Μαντίνειαν ποταμοῦ μεγάλην αὔξησιν ἐκ
[15, 5]   μὲν πρῶτον πρέσβεις ἀποστείλαντες πρὸς  τὴν   Μαντίνειαν προσέταττον τὰ μὲν τείχη
[15, 5]   πέντε κώμας, ἐξ ὧν εἰς  τὴν   Μαντίνειαν τὸ παλαιὸν συνῴκησαν· οὐδενὸς
[15, 5]   Πλησιόχωρον δ' ὁρῶντες οὖσαν τὴν  τῶν   Μαντινέων πόλιν καὶ πλήθουσαν ἀνδρῶν
[15, 89]   βίου. ~Οἱ δ' Ελληνες μετὰ  τὴν   μάχην ἀμφισβητουμένην ἔχοντες τὴν νίκην,
[15, 32]   ἐναντίοις, πειρώμενος πῶς ἔχουσι πρὸς  τὴν   μάχην. ἀποκρουσαμένων δὲ αὐτοὺς τῶν
[15, 16]   δυνάμεις ἐκτάξαντες συγκατέβησαν προθύμως ἐπὶ  τὴν   μάχην. Γενομένης δὲ παρατάξεως ἰσχυρᾶς
[15, 94]   τὴν ἑαυτῶν ἀπιέναι πατρίδα μετὰ  τὴν   μάχην, εἰς δὲ τὴν Μεγάλην
[15, 54]   ὄντων καὶ τῶν Βοιωτῶν πρὸς  τὴν   μάχην, ἐξέταττον ἀμφότεροι τὰς δυνάμεις.
[15, 80]   διὰ τῆς ἰδίας ἀνδρείας κρῖναι  τὴν   μάχην ἐπ' αὐτὸν ὥρμησε τὸν
[15, 53]   ποιησάμενοι ἐν τόποις ὑπερδεξίοις συστήσονται  τὴν   μάχην, ἔτυχον αἱ γνῶμαι τῶν
[15, 54]   μὲν δεισιδαιμονίας ἀπελύθησαν, πρὸς δὲ  τὴν   μάχην εὐθαρσεῖς ταῖς ψυχαῖς κατέστησαν.
[15, 52]   ἡλικίᾳ στρατιᾶς ὄντας καταλέξας εἰς  τὴν   μάχην καὶ τῶν ἄλλων Βοιωτῶν
[15, 61]   διανοούμενος ἐν τῇ Μακεδονίᾳ συστήσασθαι  τὴν   μάχην. δὲ τῶν Μακεδόνων
[15, 72]   Λακεδαιμονίοις ἄδακρυς ἔσται. (Μετὰ δὲ  τὴν   μάχην οἱ Αρκάδες, φοβηθέντες τὰς
[15, 85]   τῶν Βοιωτῶν καταβαλὼν παλίντροπον ἐποίησε  τὴν   μάχην. (Οἱ μὲν οὖν τῶν
[15, 78]   πανδημεὶ συνέστη μάχη καρτερά, θεωμένων  τὴν   μάχην τῶν παρόντων ἐπὶ τὴν
[15, 55]   ἐπιλέκτους ἔχοντι κέρατι ἔγνω κρίνειν  τὴν   μάχην. (Ὡς δ' αἵ τε
[15, 94]   δὲ καταπληξάμενος, συνηνάγκασεν εἰς  τὴν   Μεγάλην πόλιν μετοικῆσαι. Καὶ τὰ
[15, 94]   μετὰ τὴν μάχην, εἰς δὲ  τὴν   Μεγάλην πόλιν ὑπῆρχον αἱ περιοικοῦσαι
[15, 43]   πολλὴν ἀναστροφὴν λαβόντες, εἰς μὲν  τὴν   Μέμφιν ἐξέπεμψαν τὴν ἱκανὴν φυλακήν,
[15, 43]   τῶν αἰχμαλώτων πυθόμενος ἔρημον εἶναι  τὴν   Μέμφιν, ἐπικαιροτάτην οὖσαν πόλιν τῶν
[15, 43]   Αἴγυπτον, συνεβούλευεν ἐξαυτῆς ἀναπλεῖν ἐπὶ  τὴν   Μέμφιν πρὸ τοῦ παραγενέσθαι τὰς
[15, 43]   γὰρ ἔσεσθαι τὴν στρατείαν ἐπὶ  τὴν   Μέμφιν. (Τοῦ δ' Ιφικράτους ἀξιοῦντος
[15, 6]   ἤνεγκε τὴν παρρησίαν, τοῦ γέλωτος  τὴν   μέμψιν ἀμβλύνοντος· μετ' ὀλίγον δὲ
[15, 31]   Ηλεῖοι, πέμπτην δ' Αχαιοί· καὶ  τὴν   μὲν ἕκτην ἐπλήρουν Κορίνθιοι καὶ
[15, 57]   ἐστράτευσεν εἰς τὴν Λοκρίδα, καὶ  τὴν   μὲν Ηράκλειαν τὴν ἐν Τραχινίᾳ
[15, 12]   ἀρχαίας κώμας μετοικισθῆναι. Διόπερ ἠναγκάσθησαν  τὴν   μὲν ἰδίαν πατρίδα κατασκάπτειν, εἰς
[15, 80]   κινδύνῳ καὶ τοὺς πολεμίους τρεψάμενος  τὴν   μὲν νίκην περιεποιήσατο, τὸν δὲ
[15, 83]   Επαμεινώνδας εἰσπεσὼν εἰς τὴν Σπάρτην.  τὴν   μὲν οὖν ἐπίνοιαν τῶν στρατηγῶν
[15, 67]   ἐπὶ Πελλήνην τῆς Λακωνικῆς, καὶ  τὴν   μὲν πόλιν βίᾳ χειρωσάμενοι τοὺς
[15, 46]   γνόντες τῶν Σπαρτιατῶν τὴν ἐπίνοιαν,  τὴν   μὲν πόλιν ἐπιμελῶς ἐφύλαττον, εἰς
[15, 33]   τὴν Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐπὶ Θεσπιὰς  τὴν   μὲν προφυλακήν, οὖσαν ἀνδρῶν διακοσίων,
[15, 63]   δῆμος, μεγαλόψυχος ὢν καὶ φιλάνθρωπος,  τὴν   μὲν τῶν Θηβαίων ἰσχὺν οὐ
[15, 32]   Οὐ συγκαταβαινόντων δὲ τῶν Θηβαίων,  τὴν   μὲν φάλαγγα τῶν πεζῶν ἀπήγαγε,
[15, 69]   ἐπὶ Τροιζῆνα καὶ Επίδαυρον πορευθεὶς  τὴν   μὲν χώραν ἐδῄωσε, τῶν δὲ
[15, 85]   καὶ τῶν ἄλλων οἱ καταδεέστεροι  τὴν   μέσην ἐπεῖχον τάξιν· τὸ δ'
[15, 85]   τὸ δὲ ἄλλο πλῆθος ἀνεπλήρου  τὴν   μέσην τάξιν, Εὐβοεῖς καὶ Λοκροὶ
[15, 66]   πανταχόθεν συναγαγόντος τοὺς Μεσσηνίους, ᾤκισαν  τὴν   Μεσσήνην καὶ τὴν ἀρχαίαν αὐτοῖς
[15, 81]   πρεσβεύσας ἐν ταῖς κοιναῖς ὁμολογίαις  τὴν   Μεσσήνην κατ' ἰδίαν παρέλαβεν, ἣν
[15, 66]   καὶ τοῖς ἄλλοις συμμάχοις οἰκίσαι  τὴν   Μεσσήνην, πολλὰ μὲν ἔτη γεγενημένην
[15, 66]   καταλέξας εἰς τὴν πολιτείαν ἀνέκτισε  τὴν   Μεσσήνην, πολλοὺς ποιήσας αὐτῆς οἰκήτορας.
[15, 66]   χώραν ἀποκατέστησαν. Περὶ μὲν οὖν  τὴν   Μεσσήνην τοσαύτας καὶ τηλικαύτας συνέβη
[15, 66]   ἀπὸ δὲ ταύτης Κρεσφόντης ἔλαχε  τὴν   Μεσσηνίαν μερίδα, καὶ οἱ ἀπὸ
[15, 22]   βραχείας συμπλοκὰς ποιούμενοι διετέλεσαν, καταπεπληγμένοι  τὴν   μετὰ τοῦ βασιλέως δύναμιν. ~Τοῦ
[15, 44]   καὶ τοῦ ξίφους εἰς τοὐναντίον  τὴν   μετάθεσιν ἐποιήσατο· ηὔξησε γὰρ τὰ
[15, 49]   (Τοῦ δ' ἐκ Ποσειδῶνος γεγονέναι  τὴν   μῆνιν ταῖς πόλεσί φασιν ἐμφανεῖς
[15, 13]   κατῆγον τὸν Αλκέταν ἐπὶ τὴν  τῶν   Μολοττῶν βασιλείαν. Οὐδενὸς δ' αὐτοῖς
[15, 34]   τοῦ στόλου παντὸς πλεύσας ἐπὶ  τὴν   Νάξον συνεστήσατο πολιορκίαν. Προσαγαγὼν δὲ
[15, 9]   κατελύθη. (Ὁ δὲ τοῦ στόλου  τὴν   ναυαρχίαν ἔχων Γλῶς, γεγαμηκὼς τοῦ
[15, 36]   τινων ἐδολοφονήθη. (Τιμόθεος δὲ παραλαβὼν  τὴν   ναυαρχίαν καὶ πλεύσας εἰς τὴν
[15, 4]   θάλατταν. (Καὶ Τιρίβαζος μὲν μετὰ  τὴν   ναυμαχίαν διαβὰς εἰς Κιλικίαν, κἀκεῖθεν
[15, 35]   αἰτιασάμενος ὅτι τοὺς τετελευτηκότας κατὰ  τὴν   ναυμαχίαν οὐκ ἔθαψαν, εὐλαβήθη μήποτε
[15, 35]   πολεμίων στόλον διέφθειρε. (Κατὰ δὲ  τὴν   ναυμαχίαν τῶν μὲν Αθηναίων διεφθάρησαν
[15, 34]   τε τὸν Κήδωνα διέφθειρε καὶ  τὴν   ναῦν κατεβύθισεν· ὁμοίως δὲ καὶ
[15, 24]   καὶ τοὺς Λίβυας κατεπολέμησαν καὶ  τὴν   νῆσον ἀνεκτήσαντο. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 47]   πεντακοσίους. Οὗτος δὲ καταπλεύσας εἰς  τὴν   νῆσον καὶ προσλαβόμενος τοὺς φυγάδας
[15, 3]   μεγάλων δὲ δυνάμεων ἠθροισμένων εἰς  τὴν   νῆσον, ταχὺ σιτοδεία κατέσχε τὸ
[15, 45]   παραστησάμενοι συνεργόν, καὶ διαβιβασθέντες εἰς  τὴν   νῆσον ὑπ' αὐτοῦ, κατελάβοντο χωρίον
[15, 84]   τύχην λαβὼν ἀντιπράττουσαν παραδόξως ἀπέβαλε  τὴν   νίκην. Ἄρτι γὰρ αὐτοῦ πλησιάζοντος
[15, 74]   τιμηθήσεσθαι λαμπρῶς, ἐὰν πρῶτος ἀπαγγείλῃ  τὴν   νίκην, διέπλευσεν εἰς τὴν Κόρινθον.
[15, 86]   ὑπολαβὼν τῆς ἰδίας ἀρετῆς προσδεῖσθαι  τὴν   νίκην, ἔγνω δι' ἑαυτοῦ κρῖναι
[15, 87]   κρατοῦντες τῶν πεπτωκότων προσένεμον ἑαυτοῖς  τὴν   νίκην. (Ἐπὶ μὲν οὖν χρόνον
[15, 85]   καὶ τῷ μεγέθει τῆς βοῆς  τὴν   νίκην ἐσήμαινον. Καὶ τὸ μὲν
[15, 81]   ἀπολωλεκότες ἄνδρα, κατὰ λόγον ἔκρινον  τὴν   νίκην ἥττονα ὑπάρχειν τῆς Πελοπίδου
[15, 89]   μετὰ τὴν μάχην ἀμφισβητουμένην ἔχοντες  τὴν   νίκην, καὶ ταῖς ἀνδραγαθίαις ἐφάμιλλοι
[15, 18]   ἀπέχοντες, τεχνάζονταί τι τοιοῦτο πρὸς  τὴν   νίκην· κληρώσαντες ἐξ ἑαυτῶν ἀποίκους
[15, 74]   Συρακούσας συντόμως ἀπήγγειλε τῷ τυράννῳ  τὴν   νίκην. (Ὁ δὲ Διονύσιος τοῦτον
[15, 3]   εὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ συστάσει  τὴν   νίκην προκατεσκεύασεν· ἀθρόαις γὰρ ταῖς
[15, 79]   περὶ τὴν Μαντίνειαν μάχῃ λαμπροτάτην  τὴν   νίκην τῇ πατρίδι περιποιήσας ἡρωικῶς
[15, 85]   μάντεις σφαγιασάμενοι παρ' ἀμφοτέροις ἀπεφαίνοντο  τὴν   νίκην ὑπὸ τῶν θεῶν προφαινομένην·
[15, 83]   μὴν ἀλλ' Επαμεινώνδας ὅλην  τὴν   νύκτα διαγρυπνήσας καὶ τὸ διάστημα
[15, 76]   τούτοις πραττομένοις Κῷοι μετῴκησαν εἰς  τὴν   νῦν οἰκουμένην πόλιν καὶ κατεσκεύασαν
[15, 67]   ἀξιόλογον τῆς Μεσσήνης, ἐπανῆλθον εἰς  τὴν   οἰκείαν. Λακεδαιμόνιοι δὲ παραδόξως ἀποτετριμμένοι
[15, 67]   συμφέρειν τοῖς Βοιωτοῖς, ἐπανῆλθεν εἰς  τὴν   οἰκείαν. ~Τούτων δὲ πραχθέντων Αρκάδες
[15, 67]   τὴν χώραν δῃώσαντες ἐπανῆλθον εἰς  τὴν   οἰκείαν, φθάσαντες τὴν παρὰ τῶν
[15, 19]   τοῦ βασιλέως ἀναλαβόντος ἑαυτὸν καὶ  τὴν   ὅλην ἀρχὴν ἀνακτησαμένου οἱ μὲν
[15, 43]   τὸν Φαρνάβαζον ᾦντο δεῖν ἀναμένειν  τὴν   ὅλην δύναμιν τῶν Περσῶν· ἀσφαλεστέραν
[15, 31]   πολιτικὰς χρείας, σχεδὸν ἂν καὶ  τὴν   ὅλην τῶν Περσῶν βασιλείαν εἰς
[15, 78]   νικήσαντες ἔθηκαν τὸν ἀγῶνα, καὶ  τὴν   ὀλυμπιάδα ταύτην ὕστερον οὐκ ἀνέγραψαν
[15, 7]   σπουδῆς οὐκ ἀφιστάμενος εἰς μὲν  τὴν   Ολυμπιακὴν πανήγυριν ἐξαπέστειλε τοὺς εὐφωνοτάτους
[15, 21]   ἀξιόμαχος τὸ μὲν πρῶτον τὴν  τῶν   Ολυνθίων χώραν ἐδῄωσε, καὶ συναγαγὼν
[15, 22]   Οὗτος δὲ καταντήσας εἰς τὴν  τῶν   Ολυνθίων χώραν καὶ παραλαβὼν τοὺς
[15, 91]   ἀφεστηκότες τοῦ βασιλέως ἐπὶ τὴν  τῶν   ὅλων διοίκησιν εἵλαντο στρατηγὸν Ορόντην.
[15, 84]   Μαντινεῖς ἐπεφάνησαν, καὶ πρὸς τὴν  τῶν   ὅλων κρίσιν ἅπαντες κατεσκευάζοντο καὶ
[15, 18]   τῆς θαλάσσης ἐπί τινος κρημνοῦ  τὴν   ὀνομαζομένην Λεύκην, ἔχουσαν ἱερὸν ἅγιον
[15, 13]   ἔτεσιν ἐκτικὼς ἦν τὴν πόλιν  τὴν   ὀνομαζομένην Λίσσον. (Ἐκ ταύτης οὖν
[15, 72]   ἔκτισαν ἐπί τινος ἐπικαίρου τόπου  τὴν   ὀνομαζομένην Μεγάλην πόλιν, συρρίψαντες εἰς
[15, 49]   ἀρχαίας καὶ μεγάλας Ποσειδῶνι περὶ  τὴν   ὀνομαζομένην Μυκάλην ἐν ἐρήμῳ τόπῳ.
[15, 13]   Αδρίαν ἔκτισαν ἐν αὐτῷ νῆσον  τὴν   ὀνομαζομένην Φάρον, συμπράξαντος αὐτοῖς Διονυσίου
[15, 43]   διεμαρτύρατο, λέγων ὡς ἐὰν παρῶσι  τὴν   ὀξύτητα τῶν καιρῶν, ἄπρακτον ποιήσουσι
[15, 28]   χρωμένας Αθηναίοις. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι  τὴν   ὁρμὴν τῶν πόλεων ὁρῶντες ἀκατάσχετον
[15, 27]   πλήθει χρημάτων, ὥστε μὴ δύνασθαι  τὴν   οὐσίαν αὐτοῦ τοσαῦτα χρήματα ἐκτῖσαι.
[15, 95]   ὡς προδότου θάνατον κατέγνωσαν καὶ  τὴν   οὐσίαν ἐδήμευσαν, ἑλόμενοι δὲ στρατηγὸν
[15, 49]   δυνάμενοι ποιεῖν τὰ Πανιώνια, μετέθεσαν  τὴν   πανήγυριν εἰς ἀσφαλῆ τόπον, ὃς
[15, 78]   τὴν μάχην τῶν παρόντων ἐπὶ  τὴν   πανήγυριν Ελλήνων ἐστεφανωμένων καὶ μεθ'
[15, 53]   οὗ δὴ Βοιωτοὶ ταύτην ποιοῦσι  τὴν   πανήγυριν ἐν Λεβαδείᾳ. ~Συνήργησε δὲ
[15, 18]   ἑορτὴν ἄγειν κατ' ἐνιαυτὸν ἐνεστήσαντο,  τὴν   πανήγυριν ὀνομάσαντες προφθάσειαν. Τούτων δὲ
[15, 49]   εἰώθεισαν κοινὴν ποιεῖσθαι σύνοδον τὴν  τῶν   Πανιωνίων, καὶ θυσίας συνθύειν ἀρχαίας
[15, 29]   δὲ ταύτης τῆς φιλανθρωπίας ἀνακτησάμενοι  τὴν   παρὰ τοῖς Ελλησιν εὔνοιαν, ἰσχυροτέραν
[15, 46]   τοὺς Πλαταιεῖς, καὶ σπεύδοντες φθάσαι  τὴν   παρὰ τῶν Αθηναίων συμμαχίαν, εὐθὺς
[15, 67]   ἐπανῆλθον εἰς τὴν οἰκείαν, φθάσαντες  τὴν   παρὰ τῶν Λακεδαιμονίων βοήθειαν. (Βοιωτοὶ
[15, 53]   διὰ τῆς Φωκίδος, καὶ διεξελθὼν  τὴν   παραθαλαττίαν ὁδὸν χαλεπὴν οὖσαν, ἐνέβαλεν
[15, 90]   Σερουίλιος. ἐπὶ δὲ τούτων οἱ  τὴν   παράλιον οἰκοῦντες τῆς Ασίας ἀπέστησαν
[15, 61]   χαλεπῶς ἄρχων ἐμισεῖτο. (Διὸ καὶ  τὴν   παρανομίαν φοβηθέντες τῶν Λαρισσαίων τινές,
[15, 41]   χρόνον ἐδεδώκει τοῖς πολεμίοις εἰς  τὴν   παρασκευήν. Ὡς ἐπίπαν γὰρ οἱ
[15, 30]   δύναμιν ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Εὔβοιαν  τὴν   παραφυλάξουσαν μὲν τοὺς συμμάχους, καταπολεμήσουσαν
[15, 87]   (Επαμεινώνδας δ' ἔτι ζῶν εἰς  τὴν   παρεμβολὴν ἀπηνέχθη, καὶ τῶν συγκληθέντων
[15, 17]   οἱ δὲ περιλειφθέντες καταφυγόντες εἰς  τὴν   παρεμβολὴν τῆς νυκτὸς ἐπιγενομένης διεσώθησαν.
[15, 52]   ἀνέμενον. Οἱ δὲ Θηβαῖοι διὰ  τὴν   παρουσίαν τῶν πολεμίων ἐψηφίσαντο τέκνα
[15, 6]   λόγων μειδιάσας Διονύσιος ἤνεγκε  τὴν   παρρησίαν, τοῦ γέλωτος τὴν μέμψιν
[15, 93]   προσηκούσαις δωρεαῖς. Ἐπανιὼν δὲ εἰς  τὴν   πατρίδα διὰ Κυρήνης ἐτελεύτησε, καὶ
[15, 27]   ταῦτ' Αθηναῖοι μὲν ἐπανῆλθον εἰς  τὴν   πατρίδα, Θηβαῖοι δὲ Θεσπιὰς πολιορκήσαντες
[15, 25]   καὶ συνεπιλαβομένων Αθηναίων κατῆλθον εἰς  τὴν   πατρίδα νυκτός. (Καὶ πρῶτον μὲν
[15, 9]   Ελλάδα καὶ τὴν ἡγεμονίαν αὐτοῖς  τὴν   πάτριον συγκατασκευάσειν. (Οἱ δὲ Σπαρτιᾶται
[15, 74]   παρεκάλεσε τοῖς οἰκείοις λόγοις τηρεῖν  τὴν   πατροπαράδοτον πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν, ἔπειτα
[15, 81]   ἅπαντας ἔφασαν ἑαυτοὺς ἡττᾶσθαι διὰ  τὴν   Πελοπίδου τελευτήν· ἀξιόλογον γὰρ ἀπολωλεκότες
[15, 27]   ὑπόσπονδοι καθ' ὁμολογίαν ἀφεθέντες εἰς  τὴν   Πελοπόννησον ἀπηλλάγησαν, (οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[15, 62]   Οὗτοι μὲν οὖν προῆγον ἐπὶ  τὴν   Πελοπόννησον, βοιωταρχούντων Επαμεινώνδου καὶ Πελοπίδου·
[15, 68]   τὴν δύναμιν διαγαγὼν παρῆλθεν εἰς  τὴν   Πελοπόννησον, διαπραξάμενος ἔργον οὐδὲν τῶν
[15, 48]   Ποστόμιον. Ἐπὶ δὲ τούτων κατὰ  τὴν   Πελοπόννησον ἐγένοντο σεισμοὶ μεγάλοι καὶ
[15, 68]   τὴν Βοιωτῶν στρατιὰν παριοῦσαν εἰς  τὴν   Πελοπόννησον, ἐξέπεμψαν δύναμιν καὶ στρατηγὸν
[15, 49]   τιμᾶν τοῦτον. (Πρὸς δὲ τούτοις  τὴν   Πελοπόννησον κατὰ βάθους ἔχειν μεγάλα
[15, 62]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Πελοπόννησον Λακεδαιμόνιοι μὲν Πολύτροπον στρατηγὸν
[15, 33]   μετὰ τῆς δυνάμεως ἐπανῆλθεν εἰς  τὴν   Πελοπόννησον, οἱ δὲ Θηβαῖοι διὰ
[15, 49]   διὰ τὸ δοκεῖν τὸ παλαιὸν  τὴν   Πελοπόννησον οἰκητήριον γεγονέναι Ποσειδῶνος, καὶ
[15, 40]   στάσεις, μάλιστα δὲ αἱ κατὰ  τὴν   Πελοπόννησον. Ὀλιγαρχικοῖς γὰρ πολιτεύμασι κεχρημέναι,
[15, 71]   καὶ θεωρῶν ἐκεῖνον τὰ περὶ  τὴν   Πελοπόννησον συμφερόντως κατεσκευακότα τοῖς Βοιωτοῖς,
[15, 82]   ἀγῶνες πολλοὶ καὶ μεγάλοι κατὰ  τὴν   Πελοπόννησον συνέστησαν. (Εὐθὺς οὖν Λακεδαιμόνιοι
[15, 94]   τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Πελοπόννησον τοῖς Αρκάσι γενομένης εἰρήνης
[15, 10]   οὖν κατηγοροῦντες τὴν ἐπιστολὴν ἀναγνόντες  τὴν   πεμφθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Ορόντου, ταύτην
[15, 95]   πολλῶν σωμάτων ἐκυρίευσεν, εἰς δὲ  τὴν   Πεπάρηθον ἀποβιβάσας μισθοφόρους στρατιώτας ἐπολιόρκει
[15, 88]   δόξῃ, πολὺ ἂν προέχουσαν εὕροι  τὴν   περὶ τὸν Επαμεινώνδαν ἀρετήν. Παρὰ
[15, 55]   διὰ τῆς ἰδίας στρατηγίας περιεποιήσατο  τὴν   περιβόητον νίκην. (Ἐκλεξάμενος γὰρ ἐξ
[15, 57]   ἐδωρήσατο· μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ  τὴν   Περραιβίαν ἀναζεύξας τῶν πόλεων τὰς
[15, 30]   πρὸς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας βεβαίαν  τὴν   πίστιν διεφύλαττεν. (Οὐ μὴν ἀλλὰ
[15, 57]   ὑφεωρῶντο τὴν αὔξησιν αὐτοῦ καὶ  τὴν   πλεονεξίαν. (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 7]   (Ὁ δὲ Διονύσιος ἀκούσας τὴν  τῶν   ποιημάτων καταφρόνησιν ἐνέπεσεν εἰς ὑπερβολὴν
[15, 93]   διώρυγα ποταμοῦ χειροποίητον, ὑπέμενε τὴν  τῶν   πολεμίων ἔφοδον. (Ἐκτάξας δὲ τὴν
[15, 83]   δέξασθαι δίοδον ἐμφράξας ἀνέμενε τὴν  τῶν   πολεμίων ἔφοδον. (Επαμεινώνδας δ' εἰς
[15, 69]   τοὺς ὑπερδεξίους τόπους ὑπέστη τὴν  τῶν   πολεμίων ἔφοδον. (Οἱ μὲν οὖν
[15, 32]   ποιησάμενοι τὰς δυσχωρίας ἀνέμενον τὴν  τῶν   πολεμίων ἔφοδον· τὴν γὰρ Αγησιλάου
[15, 95]   Πεπάρηθον ἀποβιβάσας μισθοφόρους στρατιώτας ἐπολιόρκει  τὴν   πόλιν. (Αθηναίων δὲ βοηθησάντων τοῖς
[15, 63]   ἐκώλυσαν ἀνοικοδομεῖν, ἐπεβάλοντο δὲ καὶ  τὴν   πόλιν ἄρδην ἀναιροῦντες τὴν Αττικὴν
[15, 82]   ἥξουσιν ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα πορθήσοντες  τὴν   πόλιν, αὐτὸς δ' ὡς ἂν
[15, 83]   ἀπὸ τούτων ἀμύνασθαι τοὺς εἰς  τὴν   πόλιν βιαζομένους, αὐτὸς δὲ τοὺς
[15, 75]   τὴν πρὸ τῶν τειχῶν τάφρον  τὴν   πόλιν διήρπασεν. (Επαμεινώνδας δ'
[15, 69]   τολμησάντων διὰ τῆς πύλης εἰς  τὴν   πόλιν εἰσβιάζεσθαι, οἱ μὲν Κορίνθιοι
[15, 57]   ἐπ' Ορχομενὸν ἐπεβάλοντο μὲν ἐξανδραποδίσασθαι  τὴν   πόλιν, Επαμεινώνδου δὲ συμβουλεύσαντος ὅτι
[15, 46]   στρατιώτας, κεκρικότες τοῖς Αθηναίοις παραδοῦναι  τὴν   πόλιν. ἐπὶ δὲ τούτοις οἱ
[15, 4]   συνεστήσαντο πρὸς τῇ Σαλαμῖνι, καὶ  τὴν   πόλιν ἐπόρθουν κατὰ γῆν ἅμα
[15, 12]   χώμασιν ἀπέστρεψαν τὸν ποταμὸν εἰς  τὴν   πόλιν καὶ πάντα τὸν σύνεγγυς
[15, 24]   ἐκπεπτωκόσιν ἐκ τῆς πατρίδος ἀποκατέστησαν  τὴν   πόλιν, καὶ πάντας τοὺς πεφευγότας
[15, 24]   οἰκιῶν, ὡς πολεμίων εἰσπεπτωκότων εἰς  τὴν   πόλιν, καὶ πρὸς ἀλλήλους ὡς
[15, 46]   οἱ δὲ λοιποὶ καταφυγόντες εἰς  τὴν   πόλιν, καὶ συμμάχων ὄντες ἔρημοι,
[15, 66]   δόντων αὐτοῖς Αθηναίων οἰκητήριον τήνδε  τὴν   πόλιν. Καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν
[15, 79]   τοὺς δ' Ορχομενίους ἐξανδραποδίσασθαι καὶ  τὴν   πόλιν κατασκάψαι. Ἐκ παλαιῶν γὰρ
[15, 46]   προσδεχθέντες ὑπὸ τῶν Κορκυραίων κατάσχωσι  τὴν   πόλιν μετὰ τῶν φυγάδων. (Οἱ
[15, 92]   ὀνομαζομένας Λεύκας. Εἰς δὲ ταύτην  τὴν   πόλιν μεταπεμψάμενος πολλοὺς τῶν ἀφεστηκότων
[15, 82]   τοῖς ἐν τῇ Σπάρτῃ παραφυλάττειν  τὴν   πόλιν μηδὲν καταπεπληγμένους· ταχὺ γὰρ
[15, 62]   οἱ δὲ λοιποὶ συνεδιώχθησαν εἰς  τὴν   πόλιν. (Οἱ δὲ Αρκάδες, καίπερ
[15, 5]   αὐτοῖς προσέχοντος, δύναμιν ἐκπέμψαντες ἐπολιόρκουν  τὴν   πόλιν. (Οἱ δὲ Μαντινεῖς εἰς
[15, 76]   αὐτῷ καὶ παραλαβόντες ἐν παρακαταθήκῃ  τὴν   πόλιν οὐκ ἀπέδωκαν. (Ἅμα δὲ
[15, 76]   τύραννος Ωρωπὸν κατελάβετο. Ταύτην δὲ  τὴν   πόλιν οὖσαν Αθηναίων παραλόγως ἀπέβαλεν·
[15, 24]   πανικοὶ θόρυβοι συνεχεῖς ἐγίνοντο κατὰ  τὴν   πόλιν παράδοξοι, καὶ πολλοὶ μὲν
[15, 12]   πιπτουσῶν καταπλαγέντες οἱ Μαντινεῖς ἠναγκάσθησαν  τὴν   πόλιν παραδοῦναι τοῖς Λακεδαιμονίοις. Οἱ
[15, 84]   Οὗτος δὲ τοὺς ἱκανοὺς εἰς  τὴν   πόλιν παρεισαγαγών, τὴν ἄλλην δύναμιν
[15, 42]   ἐζωγρήθησαν· οἱ δὲ περιλειφθέντες εἰς  τὴν   πόλιν συνεδιώχθησαν. Οἱ δὲ περὶ
[15, 62]   εἰς Ορχομενὸν τὸν Αρκαδικὸν παρεφύλαττε  τὴν   πόλιν ταύτην, οἰκείως διακειμένην πρὸς
[15, 93]   ἀπέβαλον, τείχει καὶ τάφρῳ περιελάμβανον  τὴν   πόλιν. Ταχὺ δὲ τῶν ἔργων
[15, 13]   πολλοῖς πρότερον ἔτεσιν ἐκτικὼς ἦν  τὴν   πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Λίσσον. (Ἐκ
[15, 79]   ἐπὶ τὸν Ορχομενόν· κατασχόντες δὲ  τὴν   πόλιν τοὺς μὲν ἄνδρας ἀπέκτειναν,
[15, 40]   ἐπεχείρησαν κατιέναι· παραδεχθέντες δ' ἐπὶ  τὴν   πόλιν ὑπό τινων οἰκείων καὶ
[15, 65]   Σπαρτιᾶται πολλοὺς ἀνῃρηκότες ἐπανῆλθον εἰς  τὴν   πόλιν, φανερῶς ἐνδεδειγμένοι τὰς ἰδίας
[15, 9]   καὶ διὰ τοῦτο ἀπειθούντων καὶ  τὴν   πολιορκίαν ἐγκαταλειπόντων, δείσας Ορόντης τὸ
[15, 73]   δ' ὄντων ἐν αὐτῷ στρατιωτῶν  τὴν   πολιορκίαν ἔλυσεν. (Ἀκούσας δὲ τὰ
[15, 5]   συνθήκας, ὅμως καθ' αὑτοὺς ὑποστάντες  τὴν   πολιορκίαν εὐρώστως ἠμύνοντο τοὺς πολεμίους.
[15, 26]   δισχιλίων. Πάντων δὲ προθύμως ἐπὶ  τὴν   πολιορκίαν ὁρμησάντων διελόμενοι τὰ πλήθη
[15, 9]   Εὐαγόραν πάλιν τεθαρρηκότως ὁρῶν ὑπομένοντα  τὴν   πολιορκίαν, πρὸς δὲ τούτοις τῶν
[15, 83]   καὶ τῆς νυκτὸς καταλαβούσης, ἔλυσε  τὴν   πολιορκίαν. ~Πυθόμενος δὲ παρὰ τῶν
[15, 66]   ἄλλων τοὺς βουλομένους καταλέξας εἰς  τὴν   πολιτείαν ἀνέκτισε τὴν Μεσσήνην, πολλοὺς
[15, 40]   τῶν Μεγαρέων ἐπιχειρήσαντές τινες μεταστῆσαι  τὴν   πολιτείαν, καὶ κρατηθέντες ὑπὸ τοῦ
[15, 43]   ὀξύτητα τῶν καιρῶν, ἄπρακτον ποιήσουσι  τὴν   πολλὴν στρατιάν. ἐφθόνουν αὐτῷ καὶ
[15, 68]   τῶν ἔργων συντελουμένων διά τε  τὴν   πολυχειρίαν καὶ τὰς προθυμίας τῶν
[15, 93]   δὲ τῶν ἔργων συντελουμένων διὰ  τὴν   πολυχειρίαν, καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐξαναλωθέντων,
[15, 64]   μερὶς τῶν Βοιωτῶν μέσην  τὴν   πορείαν ἐποιήσατο ἐπὶ τὴν Σελλασίαν
[15, 1]   ~Παρ' ὅλην  τὴν   πραγματείαν εἰωθότες χρῆσθαι τῇ συνήθει
[15, 79]   καιρόν. (Οἱ μὲν οὖν συστησάμενοι  τὴν   πρᾶξιν μετανοήσαντες ἐδήλωσαν τοῖς βοιωτάρχαις
[15, 83]   Σπαρτιατῶν σύνταξιν, εὐθὺς ἔγνω μεμηνυμένην  τὴν   πρᾶξιν· ὅμως δὲ προσμαχόμενος πᾶσι
[15, 20]   ἀπηλλάγη. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι διὰ  τὴν   πρᾶξιν ταύτην ἀδοξοῦντες παρὰ τοῖς
[15, 75]   σώματα τῶν τετελευτηκότων ῥίψας εἰς  τὴν   πρὸ τῶν τειχῶν τάφρον τὴν
[15, 18]   δολοφονηθεὶς ὑπό τινων οὐ συνετέλεσε  τὴν   προαίρεσιν. Μετὰ δὲ τὴν τούτου
[15, 72]   δῆμος ἀποκατέστησεν αὐτὸν εἰς  τὴν   προγεγενημένην εὐδοξίαν. (Μετ' ὀλίγον δὲ
[15, 16]   οἱ μὲν γὰρ προνενικηκότες διὰ  τὴν   προγεγενημένην εὐημερίαν μεγαλαυχοῦντες παραδόξως ἐσφάλησαν,
[15, 89]   Μεσσηνίους. (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι διὰ  τὴν   πρὸς τούτους ἀκατάλλακτον ἀλλοτριότητα τῶν
[15, 54]   οὗ τὸ πεδίον τοῦτο ἔσχε  τὴν   προσηγορίαν. τούτου θυγατέρας καὶ Σκεδάσου
[15, 7]   κατελθόντες εἰς τὰς Συρακούσας εἰς  τὴν   προϋπάρξασαν εὔνοιαν ἀποκατεστάθησαν· δὲ
[15, 58]   δῆμος παυσάμενος τῆς λύττης εἰς  τὴν   προϋπάρχουσαν ἔννοιαν ἀποκατέστη. ~Περὶ δὲ
[15, 55]   ἀμφοτέροις τὸ πολεμικὸν καὶ κατὰ  τὴν   πρώτην ὁρμὴν συνηλάλαξαν αἱ δυνάμεις,
[15, 89]   τελευτήν· Αναξιμένης δὲ Λαμψακηνὸς  τὴν   πρώτην τῶν Ελληνικῶν ἀνέγραψεν ἀρξάμενος
[15, 55]   διά τε τὴν ἀρετὴν καὶ  τὴν   πυκνότητα τῆς τάξεως πλεονεκτούντων πολλοὶ
[15, 86]   ἀλλήλους τοῖς δόρασι, καὶ διὰ  τὴν   πυκνότητα τῶν πληγῶν τὰ πλεῖστα
[15, 75]   δ' Αθήνησι Πολυζήλου κατὰ μὲν  τὴν   Ρώμην ἀναρχία διά τινας πολιτικὰς
[15, 8]   ἐλάττονα τῶν προσδοκηθέντων. καταλαβὼν δὲ  τὴν   Σαλαμῖνα πολιορκουμένην ἐνεργῶς, καὶ ὑπὸ
[15, 8]   πρῶτον μὲν ὅτι δυνάμενος ἑλεῖν  τὴν   Σαλαμῖνα τοῦτο μὲν οὐ συντελεῖ,
[15, 24]   καταφρονήσαντες αὐτῶν ἀπέστησαν, οἵ τε  τὴν   Σαρδόνα κατοικοῦντες, νομίσαντες ἔχειν καιρὸν
[15, 91]   καὶ τῆς παραθαλασσίου πάσης παραλήψεσθαι  τὴν   σατραπείαν, ἐὰν ἐγχειρίσῃ τοῖς Πέρσαις
[15, 17]   δ' ἔλαβον οἱ Καρχηδόνιοι τὴν  τῶν   Σελινουντίων πόλιν τε καὶ χώραν
[15, 64]   μέσην τὴν πορείαν ἐποιήσατο ἐπὶ  τὴν   Σελλασίαν καλουμένην πόλιν, καὶ τοὺς
[15, 88]   παρὰ τοῖς Αθηναίοις, κατὰ δὲ  τὴν   Σικελίαν Γέλων Δεινομένους καί
[15, 73]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Σικελίαν Διονύσιος τύραννος ἔχων
[15, 13]   ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ  τὴν   Σικελίαν Διονύσιος τῶν Συρακοσίων
[15, 6]   πολέμων ἀρχὴν ἐλάμβανεν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Σικελίαν Διονύσιος τῶν Συρακοσίων
[15, 15]   πολλὰς μυριάδας στρατιωτῶν ἐπεραίωσαν εἰς  τὴν   Σικελίαν καὶ τὴν Ιταλίαν, διαπολεμεῖν
[15, 70]   τοῦ θέρους λήγοντος ἐξαπεστάλησαν εἰς  τὴν   Σικελίαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα Φιλίσκος
[15, 16]   περιχαρὴς ἦν, ὡς αὐτίκα μάλα  τὴν   Σικελίαν πᾶσαν παραληψόμενος, οἱ δὲ
[15, 15]   σύλλυσιν, ἐὰν ἐκχωρήσωσι τῶν κατὰ  τὴν   Σικελίαν πόλεων καὶ τὰ δαπανηθέντα
[15, 37]   συγγραφέων Ερμείας Μεθυμναῖος τὴν  τῶν   Σικελικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον τὸν
[15, 34]   τῶν Αθηναίων ἐξέπεμψε στόλον παραφυλάξοντα  τὴν   σιτοπομπίαν, ὃς καὶ διέπεμψεν εἰς
[15, 64]   στρατιώτας ἔχουσα πλείστους, εἰσέβαλεν εἰς  τὴν   Σκιρῖτιν καλουμένην χώραν, ἣν παρεφύλαττεν
[15, 65]   ἀπέλιπον ἐν τῇ πόλει φυλάττοντας  τὴν   Σπάρτην, αὐτοὶ δὲ πανδημεὶ συντάξαντες
[15, 66]   τῶν Λακεδαιμονίων μὴ ἀνακάμψειν εἰς  τὴν   Σπάρτην, ἐὰν μὴ Μεσσήνην ἕλωσιν.
[15, 25]   χιλίων καὶ πεντακοσίων, εἰς μὲν  τὴν   Σπάρτην ἐξέπεμψαν τοὺς δηλώσοντας τὴν
[15, 82]   (Ὑπολαβὼν οὖν ἔρημον εἶναι στρατιωτῶν  τὴν   Σπάρτην, ἐπεβάλετο μὲν μέγα τι
[15, 65]   μὲν πρῶτον ἀπείκαζον βίᾳ χειρώσασθαι  τὴν   Σπάρτην· ἐπεὶ δὲ τῶν βιαζομένων
[15, 93]   σώματος ἐν μέλιτι κομισθέντος εἰς  τὴν   Σπάρτην ἔτυχε τῆς βασιλικῆς ταφῆς
[15, 62]   συνεδρεύσαντες ἔγνωσαν ἐπ' αὐτὴν βαδίζειν  τὴν   Σπάρτην καὶ πᾶσαν τὴν Λακωνικὴν
[15, 82]   μὲν γὰρ νυκτὸς ὥρμησεν ἐπὶ  τὴν   Σπάρτην, δὲ βασιλεὺς τῶν
[15, 59]   τετρακοσίων ἔφυγον, οἱ μὲν εἰς  τὴν   Σπάρτην, οἱ δ' εἰς τὸ
[15, 40]   καὶ συναπονοήσασθαι πείσαντες, ἀνεχώρησαν εἰς  τὴν   Σπάρτην. (Οἱ δὲ τῆς Κορίνθου
[15, 83]   στράτευμα τῶν Λακεδαιμονίων ἐπανῆλθεν εἰς  τὴν   Σπάρτην· πολλῶν δὲ βοηθούντων τοῖς
[15, 64]   τὴν Ελλασίαν, προῆγον ἐπ' αὐτὴν  τὴν   Σπάρτην πορθοῦντες ἅμα καὶ πυρπολοῦντες
[15, 83]   ἂν Επαμεινώνδας εἰσπεσὼν εἰς  τὴν   Σπάρτην. τὴν μὲν οὖν ἐπίνοιαν
[15, 19]   τοὺς Ελληνας· ἀδοξεῖν γὰρ ἀπεφήνατο  τὴν   Σπάρτην τοῖς μὲν Πέρσαις ἐκδότους
[15, 59]   νενικηκότων ἐσφαγιάσθησαν· οἱ δ' εἰς  τὴν   Σπάρτην φυγόντες ἔπεισαν τοὺς Λακεδαιμονίους
[15, 64]   νέους, τούτους μὲν ἀπέστειλεν εἰς  τὴν   Σπάρτην, χρησίμους (ἔσεσθαι) τῇ κινδυνευούσῃ
[15, 23]   τὸν Σικελίας δυνάστην Διονύσιον, ἐθεράπευον  τὴν   Σπαρτιατῶν ἡγεμονίαν καὶ συμμαχίαν ἔσπευδον
[15, 23]   δὲ τῶν Ολυνθίων εἰς τὴν  τῶν   Σπαρτιατῶν συμμαχίαν, πολλαὶ καὶ τῶν
[15, 83]   αὐτὸν καιρόν, ὡς εἶδε τὴν  τῶν   Σπαρτιατῶν σύνταξιν, εὐθὺς ἔγνω μεμηνυμένην
[15, 3]   ἡγούμενος, ὀνομαζόμενος δὲ Γλῶ, κατέπαυσαν  τὴν   στάσιν. (Πλεύσαντες δὲ τῷ παντὶ
[15, 61]   μὲν οὖν τινα χρόνον ἀναρχία  τὴν   στάσιν ὑπέλαβε, μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 43]   τῶν Περσῶν· ἀσφαλεστέραν γὰρ ἔσεσθαι  τὴν   στρατείαν ἐπὶ τὴν Μέμφιν. (Τοῦ
[15, 41]   πόλεμον. (Ὁ γὰρ Φαρνάβαζος βραδεῖαν  τὴν   στρατείαν ἐποιεῖτο, καὶ πολὺν χρόνον
[15, 61]   ἑαυτοῦ παρασκευήν, κατέλεγε τοὺς εἰς  τὴν   στρατείαν εὐθέτους, διανοούμενος ἐν τῇ
[15, 29]   ἔσχε τῶν Ελλήνων ὑπακούοντας πρὸς  τὴν   στρατείαν. (Οὐκ ἔχων δὲ στρατηγὸν
[15, 80]   ἧττον Πελοπίδας ἀνέζευξεν ἐπὶ  τὴν   στρατείαν, ὑπὸ τοῦ χρεὼν ἀγόμενος.
[15, 47]   δῆμος καὶ πάλιν αὐτῷ  τὴν   στρατηγίαν ἀποκατέστησεν. (Προσκατεσκεύαζον δὲ καὶ
[15, 29]   τῆς τοῦ δήμου γνώμης προσδεξάμενος  τὴν   στρατηγίαν ἀφηγεῖτο τῶν κατ' Αἴγυπτον
[15, 94]   τρισχιλίους, ἱππεῖς δὲ τριακοσίους, ὧν  τὴν   στρατηγίαν εἶχε Παμμένης. (Οὗτος δὲ
[15, 92]   σύνειν τεθαυμασμένῳ· (Τοῦ δὲ ναυτικοῦ  τὴν   στρατηγίαν ἐνεχείρισε Χαβρίᾳ τῷ Αθηναίῳ,
[15, 91]   δὲ βασιλεὺς Αρταξέρξης πυθόμενος  τὴν   στρατηγίαν τοῦ Δατάμου, καὶ σπεύδων
[15, 47]   συμμαχίας τὸ μὲν πρῶτον ἀπέβαλε  τὴν   στρατηγίαν, τοῦ δήμου χαλεπῶς πρὸς
[15, 41]   δ' ἀνὴρ οὗτος μετάπεμπτος ἐπὶ  τὴν   στρατηγίαν ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐτάχθη
[15, 93]   τοῖς τοῦ ποταμοῦ ῥείθροις ὀχυρώσας  τὴν   στρατιάν, συνῆψε μάχην. Τοῦ δὲ
[15, 16]   ὅπλοις εὐπειθῆ καὶ δυνατὴν ἐποίησε  τὴν   στρατιάν. (Ὡς δ' τῆς
[15, 40]   τῆς ἱστορίας τρεψόμεθα. ~Μετὰ γὰρ  τὴν   συγχωρηθεῖσαν τοῖς δήμοις αὐτονομίαν αἱ
[15, 9]   τούτοις τῶν στρατιωτῶν χαλεπῶς ὑπομενόντων  τὴν   σύλληψιν τοῦ Τιριβάζου, καὶ διὰ
[15, 8]   ἔχων τὴν ἡγεμονίαν ἔφησε συγχωρῆσαι  τὴν   σύλλυσιν, ἐὰν Εὐαγόρας ἐκχωρήσῃ πασῶν
[15, 9]   ἄσμενοι συνέθεντο πρὸς τὸν Γλῶ  τὴν   συμμαχίαν. ~Αρταξέρξης δὲ καταλύσας τὸν
[15, 84]   ὑπὸ τῶν Αθηναίων στρατιῶται πρὸς  τὴν   συμμαχίαν, ὄντες ἑξακισχίλιοι, στρατηγὸν δ'
[15, 31]   Λακεδαιμονίοις. ~Οἱ δὲ ὁρῶντες τὴν  τῶν   συμμάχων ὁρμὴν πρὸς τὴν ἀπόστασιν
[15, 57]   τοὺς μὲν Ορχομενίους εἰς τὴν  τῶν   συμμάχων χώραν κατέταξαν, μετὰ δὲ
[15, 54]   Λακεδαιμονίων ἐβιάσαντο· αἱ δὲ ὑβρισθεῖσαι  τὴν   συμφορὰν οὐκ ἐνέγκασαι, τῇ πατρίδι
[15, 62]   ἑκουσίως τῆς στρατηγίας διά τε  τὴν   σύνεσιν καὶ τὴν ἀνδρείαν τῶν
[15, 71]   ἐπιτηδείων σπανιζόντων. (Ἤδη δ' αὐτῶν  τὴν   σωτηρίαν ἀπογινωσκόντων, Επαμεινώνδας ἰδιωτεύων κατ'
[15, 93]   ἐξαναλωθέντων, μὲν Ταχὼς ἀπέγνω  τὴν   σωτηρίαν, δὲ Αγησίλαος παρακαλέσας
[15, 79]   τῆς εὐεργεσίας ταύτης ἑαυτοῖς ἐπορίσαντο  τὴν   σωτηρίαν. Τῶν δ' ἀρχόντων συλλαβόντων
[15, 52]   ἡγεμόνων· πνεύματος δὲ γενομένου συνέβη  τὴν   ταινίαν ἀποσπασθεῖσαν περιαμπίσχεσθαι περί τινα
[15, 86]   καὶ Λακεδαιμόνιοι, πρὸς ἀλλήλους κατὰ  τὴν   τάξιν ἀνθεστηκότες πρῶτον μάχην συνῆψαν,
[15, 64]   δὲ μετὰ τῶν πρεσβυτέρων φυλάττων  τὴν   τάξιν καὶ πολλοὺς ἀνελὼν τῶν
[15, 85]   τῶν θεῶν προφαινομένην· (Κατὰ δὲ  τὴν   τάξιν Μαντινεῖς μὲν μετὰ τῶν
[15, 56]   Λακεδαιμόνιοι· τὸ μὲν πρῶτον ἀναχωροῦντες  τὴν   τάξιν οὐ διέλυον, τὸ δὲ
[15, 66]   ὀνομασθέντας γεννηθῆναι καὶ κτίσαι τὴν  τῶν   Ταραντίνων πόλιν. Ὕστερον δὲ δουλευόντων
[15, 25]   τῶν Θηβαίων ἐπανάστασιν καὶ βοηθεῖν  τὴν   ταχίστην παρακαλέσοντας, αὐτοὶ δ' ἐκ
[15, 61]   τῆς ἄκρας. (Μετὰ δὲ ταῦτα  τήν   τε ἄκραν ἐξεπολιόρκησε καὶ Κραννῶνα
[15, 30]   τοῦ Φεραίου συλλέξας στρατιώτας κατελάβετο  τήν   τε ἀκρόπολιν τῶν Εστιαιέων, καὶ
[15, 91]   πολλῷ τότε μᾶλλον ἔσχε περιβόητον  τήν   τε ἀνδρείαν καὶ τὴν ἐν
[15, 87]   φησίν, ἀλλὰ καταλείπω δύο θυγατέρας,  τήν   τε ἐν Λεύκτροις νίκην καὶ
[15, 32]   ἑνὸς παρακελεύσματος, Αγησίλαος θαυμάσας  τήν   τε εὐταξίαν τῶν πολεμίων καὶ
[15, 4]   κἀκεῖθεν πορευθεὶς πρὸς τὸν βασιλέα,  τήν   τε νίκην ἀπήγγειλε καὶ δισχίλια
[15, 36]   δὲ πλείους τῶν τρισμυρίων ἐπῆλθον  τήν   τε ὅμορον Θρᾴκην καὶ τὴν
[15, 59]   τῶν φυγάδων ἐνέβαλεν εἰς τὴν  τῶν   Τεγεατῶν χώραν διὰ τὸ δοκεῖν
[15, 82]   ὅτι Λακεδαιμόνιοι πανδημεὶ πορθοῦσι τὴν  τῶν   Τεγεατῶν χώραν. (Ὑπολαβὼν οὖν ἔρημον
[15, 88]   ἁρμόττον ἡγούμεθα παραδραμεῖν ἀνδρὸς τηλικούτου  τὴν   τελευτὴν ἀνεπισήμαντον. δοκεῖ γάρ μοι
[15, 64]   μετὰ πάντων ἀνῃρέθη. (Ηλεῖοι δὲ  τὴν   τετάρτην μοῖραν ἔχοντες, καὶ κατ'
[15, 1]   πολλοῖς πόνοις καὶ μεγάλοις κινδύνοις  τὴν   τηλικαύτην κατεκτήσαντο δόξαν, ἐπιεικῶς καὶ
[15, 27]   ἀπέκτεινον καὶ κατετραυμάτιζον, συνεργὸν ἔχοντες  τὴν   τῆς ἀκροπόλεως ὀχυρότητα· ὡς δ'
[15, 78]   πεζῇ κρατοῦσι ῥᾴδιόν ἐστι περιποιήσασθαι  τὴν   τῆς θαλάττης ἀρχήν· καὶ γὰρ
[15, 79]   τῇ κατὰ γῆν ἡγεμονίᾳ καὶ  τὴν   τῆς θαλάττης ἀρχὴν προσεκτήσαντο· ἐπεὶ
[15, 52]   πλείους τῶν ἑξακισχιλίων. (Κατὰ δὲ  τὴν   τῆς πόλεως ἔξοδον τῶν στρατιωτῶν
[15, 65]   μὲν Σπαρτιᾶται συνεργὸν ἔχοντες τὴν  τῶν   τόπων ὀχυρότητα, πολλοὺς μὲν ἀπέκτειναν
[15, 43]   καὶ πολλὰ πλεονεκτοῦντες διὰ τὴν  τῶν   τόπων ὀχυρότητα, συμπλοκὰς ἐποιοῦντο τοῖς
[15, 29]   ὅτι τῶν Αἰγυπτίων ἡγούμενος ἀπαλλοτριοῖ  τὴν   τοῦ βασιλέως εὔνοιαν ἀπὸ τοῦ
[15, 74]   συμβάντα τούτῳ τῷ δυνάστῃ περὶ  τὴν   τοῦ βίου καταστροφήν. Διονυσίου τοίνυν
[15, 87]   καὶ τὸν θάνατον ἐπακολουθῆσαι, εὐψυχότατα  τὴν   τοῦ βίου καταστροφὴν ἐποιήσατο. (Πρῶτον
[15, 74]   περιγενέσθαι τῶν κρειττόνων ἐπακολουθοῦσαν ἔσχε  τὴν   τοῦ βίου τελευτήν. (Ὁ δὲ
[15, 83]   τις ἀποδέξαιτο, συνετωτέραν δὲ στρατηγίαν  τὴν   τοῦ Λάκωνος ἡγήσαιτο. (Οὐ μὴν
[15, 88]   (Κατὰ μὲν γὰρ τὴν ἡλικίαν  τὴν   τούτου γεγόνασιν ἄνδρες ἐπιφανεῖς Πελοπίδας
[15, 93]   μετὰ τοῦτον βασιλεύοντας μετωνόμαζον καὶ  τὴν   τούτου προσηγορίαν ἔχειν προσέταττον. (Τοῦ
[15, 18]   συνετέλεσε τὴν προαίρεσιν. Μετὰ δὲ  τὴν   τούτου τελευτὴν Ταχὼς διαδεξάμενος τὰς
[15, 77]   ὑποκειμένους καιροὺς τῶν Αρκάδων κρατούντων  τὴν   Τριφυλίαν, προφάσει τῶν φυγάδων ἀφῃροῦντο
[15, 74]   δὲ Διονύσιος νεώτερος διαδεξάμενος  τὴν   τυραννίδα, πρῶτον τὰ πλήθη συναγαγὼν
[15, 84]   ἅπαντα τῇ στρατηγίᾳ προνοησάμενος, ἀλλὰ  τὴν   τύχην λαβὼν ἀντιπράττουσαν παραδόξως ἀπέβαλε
[15, 36]   τήν τε ὅμορον Θρᾴκην καὶ  τὴν   τῶν Αβδηριτῶν χώραν ἐπόρθησαν ἀδεῶς·
[15, 63]   ἔπιπτον. διόπερ ἠναγκάζοντο καταφεύγειν ἐπὶ  τὴν   τῶν Αθηναίων βοήθειαν, οἷς τριάκοντα
[15, 49]   κεκρυμμένος κατὰ γῆς καὶ παρὰ  τὴν   τῶν Αργείων πόλιν ἐξίησιν. (Πρὸς
[15, 95]   Διονυσόδωρος καὶ Αναξις οἱ Βοιωτοὶ  (τὴν   τῶν Ελληνικῶν ἱστορίαν) εἰς τοῦτον
[15, 89]   συγγραφέων Ξενοφῶν μὲν Αθηναῖος  τὴν   τῶν Ελληνικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον
[15, 1]   περὶ Μαντίνειαν πταίσαντες ἀνελπίστως ἀπέβαλον  τὴν   τῶν Ελλήνων ἡγεμονίαν, ἡγούμεθα δεῖν
[15, 81]   πατρίδι, πλεῖστον δὲ συνεβάλετο πρὸς  τὴν   τῶν Θηβαίων αὔξησιν. Ὲν γὰρ
[15, 25]   τὴν Σπάρτην ἐξέπεμψαν τοὺς δηλώσοντας  τὴν   τῶν Θηβαίων ἐπανάστασιν καὶ βοηθεῖν
[15, 38]   ἀλλὰ τὴν Βοιωτίαν ἅπασαν ὑπὸ  τὴν   τῶν Θηβαίων συντέλειαν ταττόντων, καὶ
[15, 23]   τῶν ἄλλων πόλεων ἔσπευσαν εἰς  τὴν   τῶν Λακεδαιμονίων ἡγεμονίαν καταλεχθῆναι. διὸ
[15, 32]   τῆς κακοπαθείας. Αθηναῖοι δὲ πυθόμενοι  τὴν   τῶν Λακεδαιμονίων παρουσίαν εἰς τὴν
[15, 63]   οὖν περὶ τὸν Επαμεινώνδαν ὁρῶντες  τὴν   τῶν Λακεδαιμονίων χώραν δυσείσβολον οὖσαν,
[15, 14]   τριήρεις ἑξήκοντα, πρόφασιν μὲν φέρων  τὴν   τῶν λῃστῶν κατάλυσιν, τῇ δ'
[15, 5]   σπονδάς. Πλησιόχωρον δ' ὁρῶντες οὖσαν  τὴν   τῶν Μαντινέων πόλιν καὶ πλήθουσαν
[15, 13]   καὶ κατῆγον τὸν Αλκέταν ἐπὶ  τὴν   τῶν Μολοττῶν βασιλείαν. Οὐδενὸς δ'
[15, 21]   δὲ ἀξιόμαχος τὸ μὲν πρῶτον  τὴν   τῶν Ολυνθίων χώραν ἐδῄωσε, καὶ
[15, 22]   πολεμεῖν. Οὗτος δὲ καταντήσας εἰς  τὴν   τῶν Ολυνθίων χώραν καὶ παραλαβὼν
[15, 91]   δ' ἀφεστηκότες τοῦ βασιλέως ἐπὶ  τὴν   τῶν ὅλων διοίκησιν εἵλαντο στρατηγὸν
[15, 84]   καὶ Μαντινεῖς ἐπεφάνησαν, καὶ πρὸς  τὴν   τῶν ὅλων κρίσιν ἅπαντες κατεσκευάζοντο
[15, 49]   πόλεις εἰώθεισαν κοινὴν ποιεῖσθαι σύνοδον  τὴν   τῶν Πανιωνίων, καὶ θυσίας συνθύειν
[15, 7]   γέλωτα. (Ὁ δὲ Διονύσιος ἀκούσας  τὴν   τῶν ποιημάτων καταφρόνησιν ἐνέπεσεν εἰς
[15, 93]   μέρους διώρυγα ποταμοῦ χειροποίητον, ὑπέμενε  τὴν   τῶν πολεμίων ἔφοδον. (Ἐκτάξας δὲ
[15, 83]   τόπους δέξασθαι δίοδον ἐμφράξας ἀνέμενε  τὴν   τῶν πολεμίων ἔφοδον. (Επαμεινώνδας δ'
[15, 69]   καταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους τόπους ὑπέστη  τὴν   τῶν πολεμίων ἔφοδον. (Οἱ μὲν
[15, 32]   πρόβλημα ποιησάμενοι τὰς δυσχωρίας ἀνέμενον  τὴν   τῶν πολεμίων ἔφοδον· τὴν γὰρ
[15, 17]   ἐξαίρετον δ' ἔλαβον οἱ Καρχηδόνιοι  τὴν   τῶν Σελινουντίων πόλιν τε καὶ
[15, 37]   δὲ συγγραφέων Ερμείας Μεθυμναῖος  τὴν   τῶν Σικελικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον
[15, 23]   ἐγγραφέντων δὲ τῶν Ολυνθίων εἰς  τὴν   τῶν Σπαρτιατῶν συμμαχίαν, πολλαὶ καὶ
[15, 83]   τὸν αὐτὸν καιρόν, ὡς εἶδε  τὴν   τῶν Σπαρτιατῶν σύνταξιν, εὐθὺς ἔγνω
[15, 31]   ὑπὸ Λακεδαιμονίοις. ~Οἱ δὲ ὁρῶντες  τὴν   τῶν συμμάχων ὁρμὴν πρὸς τὴν
[15, 57]   διόπερ τοὺς μὲν Ορχομενίους εἰς  τὴν   τῶν συμμάχων χώραν κατέταξαν, μετὰ
[15, 66]   παρθενίας ὀνομασθέντας γεννηθῆναι καὶ κτίσαι  τὴν   τῶν Ταραντίνων πόλιν. Ὕστερον δὲ
[15, 59]   καὶ τῶν φυγάδων ἐνέβαλεν εἰς  τὴν   τῶν Τεγεατῶν χώραν διὰ τὸ
[15, 82]   ἐγχωρίων, ὅτι Λακεδαιμόνιοι πανδημεὶ πορθοῦσι  τὴν   τῶν Τεγεατῶν χώραν. (Ὑπολαβὼν οὖν
[15, 65]   οἱ μὲν Σπαρτιᾶται συνεργὸν ἔχοντες  τὴν   τῶν τόπων ὀχυρότητα, πολλοὺς μὲν
[15, 43]   παραγενόμενοι, καὶ πολλὰ πλεονεκτοῦντες διὰ  τὴν   τῶν τόπων ὀχυρότητα, συμπλοκὰς ἐποιοῦντο
[15, 80]   γὰρ τοῦτον τὸν ἄνδρα διὰ  τὴν   ὑπ' Αλεξάνδρου σύλληψιν ἀλλοτριώτατα διακείμενον
[15, 10]   κατὰ τὸν Εὐαγόραν διαβολὴν (ἀνεγίγνωσκε)  τὴν   ὑπ' Ορόντου γεγενημένην. ὑπακούσειν ὡς
[15, 95]   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Νικοφήμου  τὴν   ὑπατικὴν ἀρχὴν ἐν Ρώμῃ διέλαβε
[15, 52]   ὑπὲρ τῶν καλῶν λογισμὸν καὶ  τὴν   ὑπὲρ τῶν δικαίων μνήμην αἱρετωτέραν
[15, 86]   χρόνον τοῖς δεινοῖς ἐγκαρτερούντων διὰ  τὴν   ὑπερβολὴν τῆς παρ' ἑκατέροις ἀνδραγαθίας
[15, 36]   πιεζόμενοι πανδημεὶ στρατείαν ἐποιήσαντο πρὸς  τὴν   ὑπερόριον χώραν, καὶ τὰς τροφὰς
[15, 73]   δυνάμει ταύτῃ παρασκευήν, ἐνέβαλεν εἰς  τὴν   ὑπὸ Καρχηδονίους χώραν. Καὶ Σελινοῦντα
[15, 78]   δὲ καὶ ἄλλα πρὸς ταύτην  τὴν   ὑπόθεσιν οἰκείως διαλεχθεὶς ἔπεισε τοὺς
[15, 1]   τῶν Ελλήνων ἡγεμονίαν, ἡγούμεθα δεῖν  τὴν   ὑπόστασιν τῆς γραφῆς διαφυλάττειν καὶ
[15, 55]   ὑποχωρεῖν. Διὸ καὶ λοξὴν ποιήσας  τὴν   φάλαγγα, τῷ τοὺς ἐπιλέκτους ἔχοντι
[15, 85]   φεύγοντας οὐκ ἐπεδίωξαν, ἐπὶ δὲ  τὴν   φάλαγγα τῶν ἀντιτεταγμένων ἐπελάσαντες ἐφιλοτιμοῦντο
[15, 86]   ἀνελών, οὓς δὲ καταπληξάμενος, διέκοψε  τὴν   φάλαγγα τῶν πολεμίων. Οἱ δὲ
[15, 14]   Ἐπὶ δὲ τούτων Πάριοι μὲν  τὴν   Φάρον οἰκίσαντες τοὺς (τε) προενοικοῦντας
[15, 14]   μικροῖς πλοίοις πολλοῖς διέβησαν εἰς  τὴν   Φάρον, ὄντες ὑπὲρ τοὺς μυρίους,
[15, 40]   ταύτης δ' ὁρμηθέντες παρεισέπεσον εἰς  τὴν   Φιάλειαν, καὶ Διονυσίαν κατὰ τύχην
[15, 10]   τῷ τοῦ βασιλέως λυσιτελεῖ πεποιῆσθαι  τὴν   φιλίαν· καὶ διὰ ταύτης παρεδείκνυε
[15, 30]   τοὺς Σπαρτιάτας, καὶ βεβαίως ἐτήρουν  τὴν   φιλίαν. (Τῆς δ' ὑπὸ τῶν
[15, 2]   σχεδόν τι πασῶν, κατὰ δὲ  τὴν   Φοινίκην Τύρου καί τινων ἑτέρων.
[15, 68]   ἐβιάσατο τοὺς Λακεδαιμονίους· διακόψας δὲ  τὴν   φυλακὴν αὐτῶν καὶ τὴν δύναμιν
[15, 33]   Πελοπόννησον, οἱ δὲ Θηβαῖοι διὰ  τὴν   Χαβρίου στρατηγίαν σωθέντες ἐθαύμασαν τἀνδρὸς
[15, 65]   τὴν δύναμιν τῶν ἐναντίων διὰ  τὴν   χαλεπότητα τῆς διαβάσεως, καιρὸν ἔλαβον
[15, 65]   σφοδρὸν ὄντα τῷ ῥεύματι κατὰ  τὴν   χειμερινὴν ὥραν, ὁρῶντες οἱ Λακεδαιμόνιοι
[15, 46]   φυγόντες τῆς ἰσοπολιτείας ἔτυχον διὰ  τὴν   χρηστότητα τοῦ δήμου. καὶ τὰ
[15, 32]   ψιλικὰ τῶν ταγμάτων ἐξαποστείλας ἐπόρθησε  τὴν   χώραν ἀδεῶς καὶ πολλῶν λαφύρων
[15, 19]   ἀρχὴν ἀνακτησαμένου οἱ μὲν Ολύνθιοι  τὴν   χώραν ἀπαιτηθέντες οὐχ οἷοι ἦσαν
[15, 67]   τὴν δὲ πόλιν ἐξανδραποδισάμενοι καὶ  τὴν   χώραν δῃώσαντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν
[15, 66]   αὐτῆς οἰκήτορας. τούτοις δὲ κατακληρουχήσας  τὴν   χώραν καὶ ἀνοικοδομήσας ἀνέσωσε πόλιν
[15, 59]   φυγῆς αἰτίους γεγονέναι. πορθήσας δὲ  τὴν   χώραν καὶ τῇ πόλει προσβολὰς
[15, 34]   διεκώλυον μὲν τοὺς πολεμίους λεηλατεῖν  τὴν   χώραν, κατὰ στόμα δὲ πρὸς
[15, 13]   προσέχοντος, τὸ μὲν πρῶτον ἐπόρθησαν  τὴν   χώραν, μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[15, 64]   Σπάρτην πορθοῦντες ἅμα καὶ πυρπολοῦντες  τὴν   χώραν. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, πεντακόσια
[15, 36]   τιμωρήσασθαι, πάλιν ἐνέβαλον αὐτῶν εἰς  τὴν   χώραν. Οἱ δὲ προνενικηκότες ἐπαρθέντες
[15, 57]   προδοσίας ἑλὼν ἀνάστατον ἐποίησε, καὶ  τὴν   χώραν Οἰταίοις καὶ Μηλιεῦσιν ἐδωρήσατο·
[15, 73]   καὶ Εντελλαν εὐθὺς προσηγάγετο, καὶ  τὴν   χώραν πᾶσαν πορθήσας καὶ τῆς
[15, 14]   καὶ πολλοὺς αἰχμαλώτους λαβὼν καὶ  τὴν   χώραν πορθήσας ἐπανῆλθεν εἰς τὰς
[15, 49]   Πελοπόννησον οἰκητήριον γεγονέναι Ποσειδῶνος, καὶ  τὴν   χώραν ταύτην ὥσπερ ἱερὰν τοῦ
[15, 51]   δὲ καὶ Θεσπιὰς οἰκίζειν καὶ  τὴν   χώραν τοῖς πρότερον γεγονόσι κυρίοις
[15, 21]   πόλεμον. ~Οὗτος δ' ἐμβαλὼν εἰς  τὴν   χώραν τῶν Ολυνθίων, κοινῇ μετ'
[15, 7]   ἐπίτασιν λαμβάνοντος, μανιώδης διάθεσις κατέσχε  τὴν   ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ φθονεῖν αὐτῷ
[15, 64]   ἡγεμόνα τῆς φρουρᾶς Αλέξανδρον τὸν  Σπαρτιάτην   ἀνεῖλον καὶ τῶν ἄλλων εἰς
[15, 31]   οἰκοῦντες, τὴν δ' ὀγδόην Ακαρνᾶνες,  ἐνάτην   δὲ Φωκεῖς καὶ Λοκροί, τὴν
[15, 16]   ἐν τοῖς ὅπλοις εὐπειθῆ καὶ  δυνατὴν   ἐποίησε τὴν στρατιάν. (Ὡς δ'
[15, 78]   ἐπιβολὴν ταύτην συμφέρουσάν τε καὶ  δυνατήν,   τά τε ἄλλα προφερόμενος καὶ
[15, 29]   τοῦ δήμου, παρακαλῶν δὲ στρατηγὸν  Ιφικράτην   αὑτῷ δοῦναι. (Οἱ δ' Αθηναῖοι,
[15, 63]   Καὶ παραχρῆμα στρατηγὸν καταστήσαντες τὸν  Ιφικράτην   ἐξέπεμψαν καὶ τοὺς νέους αὐθημερόν,
[15, 43]   ὀλίγον χρόνον στρατηγὸν κατέστησαν τὸν  Ιφικράτην   ἐπὶ τὸ ναυτικόν. ~Οὐκ ἀνοίκειον
[15, 47]   Κόρκυραν, ἔχων στρατηγοὺς Τιμόθεον καὶ  Ιφικράτην.   Οὗτοι δὲ τῶν καιρῶν ὑστερηκότες
[15, 29]   ἐξ Αἰγύπτου μετεπέμψαντο καὶ τὸν  Ιφικράτην   στρατηγὸν ἐξαπέστειλαν συμμαχήσοντα τοῖς Πέρσαις.
[15, 42]   συνεδιώχθησαν. Οἱ δὲ περὶ τὸν  Ιφικράτην   συνεισπεσόντες τοῖς φρουροῦσιν ἐντὸς τῶν
[15, 43]   διαφορᾶς τῷ Φαρναβάζῳ πρὸς τὸν  Ιφικράτην,   ὑποπτεύσας Ιφικράτης μὴ συλληφθῇ
[15, 43]   πυθόμενος ἔρημον εἶναι τὴν Μέμφιν,  ἐπικαιροτάτην   οὖσαν πόλιν τῶν κατ' Αἴγυπτον,
[15, 79]   τῇ περὶ τὴν Μαντίνειαν μάχῃ  λαμπροτάτην   τὴν νίκην τῇ πατρίδι περιποιήσας
[15, 56]   τῶν ἐναντίων κατακόψαντες ἀπηνέγκαντο νίκην  ἐπιφανεστάτην.   Συμβαλόντες γὰρ τοῖς ἀρίστοις τῶν
[15, 91]   ἀληθὲς ἀγνοῶν, ὑπολαβὼν δὲ τὸν  ἀποστάτην   τοῦ Δατάμου (πρῶτον) παλιμπροδοσίαν ποιεῖσθαι,
[15, 39]   τὴν ἐκ παιδείας αὐτῷ περιγεγενημένην  ἀρετήν.   ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων μικρὸν
[15, 41]   διὰ τὴν ἐν τῷ στρατηγεῖν  ἀρετήν.   (Ἔτη δὲ πλείω τοῦ Φαρναβάζου
[15, 55]   τὸν Επαμεινώνδαν διά τε τὴν  ἀρετὴν   καὶ τὴν πυκνότητα τῆς τάξεως
[15, 88]   εὕροι τὴν περὶ τὸν Επαμεινώνδαν  ἀρετήν.   Παρὰ μὲν γὰρ ἑκάστῳ τῶν
[15, 88]   παρὰ πᾶσι περιβόητον ἔχων τὴν  ἀρετήν,   τοιαύτης ἔτυχε καταστροφῆς τοῦ βίου.
[15, 1]   τοὺς μὲν εὖ πεφυκότας πρὸς  ἀρετὴν   τῷ διὰ τῆς δόξης ἀθανατισμῷ
[15, 85]   τε τὸ πλῆθος καὶ τὴν  ἀρετὴν   τῶν Βοιωτῶν καὶ Θετταλῶν ἱππέων
[15, 1]   τεθεμελιωμένην, καὶ ταύτην διὰ τὴν  ἀρετὴν   τῶν προγόνων διαφυλαχθεῖσαν ἔτη πλείω
[15, 81]   μὲν οὖν, διὰ τὴν ἰδίαν  ἀρετὴν   ὑπὸ πάντων ἀποδοχῆς ἠξιωμένος, ἐχέτω
[15, 43]   τε θράσος αὐτοῦ καὶ τὴν  ἀρετὴν   ὑπώπτευσε, μὴ κατ' ἰδίαν κατάσχῃ
[15, 53]   νικήσωσιν, ἀγῶνα τιθέναι Διὶ βασιλεῖ  στεφανίτην·   ἀφ' οὗ δὴ Βοιωτοὶ ταύτην
[15, 31]   μερίδα Λακεδαιμόνιοι, δευτέραν δὲ καὶ  τρίτην   Αρκάδες, τετάρτην δ' Ηλεῖοι, πέμπτην
[15, 31]   καὶ Φλιάσιοι καὶ οἱ τὴν  Ακτὴν   καλουμένην οἰκοῦντες, τὴν δ' ὀγδόην
[15, 31]   δ' Αχαιοί· καὶ τὴν μὲν  ἕκτην   ἐπλήρουν Κορίνθιοι καὶ Μεγαρεῖς, τὴν
[15, 91]   τῶν ὅλων διοίκησιν εἵλαντο στρατηγὸν  Ορόντην.   οὗτος δὲ παραλαβὼν τὴν ἡγεμονίαν
[15, 91]   ἀποληφθείς, καὶ τῶν μὲν ὡς  προδότην   ἀμυνομένων, τῶν δὲ ὡς παλιμπροδότην
[15, 91]   προδότην ἀμυνομένων, τῶν δὲ ὡς  παλιμπροδότην   τιμωρουμένων, ἐν ἀπορίᾳ καθειστήκει· τῆς
[15, 31]   τρίτην Αρκάδες, τετάρτην δ' Ηλεῖοι,  πέμπτην   δ' Αχαιοί· καὶ τὴν μὲν
[15, 65]   ἐν τῇ πόλει φυλάττοντας τὴν  Σπάρτην,   αὐτοὶ δὲ πανδημεὶ συντάξαντες τοὺς
[15, 66]   Λακεδαιμονίων μὴ ἀνακάμψειν εἰς τὴν  Σπάρτην,   ἐὰν μὴ Μεσσήνην ἕλωσιν. Τότε
[15, 25]   καὶ πεντακοσίων, εἰς μὲν τὴν  Σπάρτην   ἐξέπεμψαν τοὺς δηλώσοντας τὴν τῶν
[15, 82]   οὖν ἔρημον εἶναι στρατιωτῶν τὴν  Σπάρτην,   ἐπεβάλετο μὲν μέγα τι πρᾶξαι,
[15, 65]   πρῶτον ἀπείκαζον βίᾳ χειρώσασθαι τὴν  Σπάρτην·   ἐπεὶ δὲ τῶν βιαζομένων οἱ
[15, 93]   ἐν μέλιτι κομισθέντος εἰς τὴν  Σπάρτην   ἔτυχε τῆς βασιλικῆς ταφῆς τε
[15, 62]   ἔγνωσαν ἐπ' αὐτὴν βαδίζειν τὴν  Σπάρτην   καὶ πᾶσαν τὴν Λακωνικὴν πορθῆσαι.
[15, 82]   γὰρ νυκτὸς ὥρμησεν ἐπὶ τὴν  Σπάρτην,   δὲ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων
[15, 59]   ἔφυγον, οἱ μὲν εἰς τὴν  Σπάρτην,   οἱ δ' εἰς τὸ Παλλάντιον.
[15, 40]   συναπονοήσασθαι πείσαντες, ἀνεχώρησαν εἰς τὴν  Σπάρτην.   (Οἱ δὲ τῆς Κορίνθου φυγάδες,
[15, 83]   τῶν Λακεδαιμονίων ἐπανῆλθεν εἰς τὴν  Σπάρτην·   πολλῶν δὲ βοηθούντων τοῖς πολιορκουμένοις,
[15, 64]   Ελλασίαν, προῆγον ἐπ' αὐτὴν τὴν  Σπάρτην   πορθοῦντες ἅμα καὶ πυρπολοῦντες τὴν
[15, 83]   Επαμεινώνδας εἰσπεσὼν εἰς τὴν  Σπάρτην.   τὴν μὲν οὖν ἐπίνοιαν τῶν
[15, 19]   Ελληνας· ἀδοξεῖν γὰρ ἀπεφήνατο τὴν  Σπάρτην   τοῖς μὲν Πέρσαις ἐκδότους πεποιημένην
[15, 59]   ἐσφαγιάσθησαν· οἱ δ' εἰς τὴν  Σπάρτην   φυγόντες ἔπεισαν τοὺς Λακεδαιμονίους εἰς
[15, 64]   τούτους μὲν ἀπέστειλεν εἰς τὴν  Σπάρτην,   χρησίμους (ἔσεσθαι) τῇ κινδυνευούσῃ περὶ
[15, 31]   δευτέραν δὲ καὶ τρίτην Αρκάδες,  τετάρτην   δ' Ηλεῖοι, πέμπτην δ' Αχαιοί·
[15, 64]   πάντων ἀνῃρέθη. (Ηλεῖοι δὲ τὴν  τετάρτην   μοῖραν ἔχοντες, καὶ κατ' ἄλλους
[15, 18]   γενόμενοι κύριοι τῆς Λεύκης, ἐπώνυμον  ἑορτὴν   ἄγειν κατ' ἐνιαυτὸν ἐνεστήσαντο, τὴν
[15, 38]   Ελληνες ἐξαγωγεῖς, οἳ κατὰ πόλιν  ἑκάστην   ἐπελθόντες ἐξήγαγον ἁπάσας τὰς φρουράς.
[15, 80]   σύλληψιν ἀλλοτριώτατα διακείμενον πρὸς τὸν  δυνάστην,   ἅμα δὲ καὶ ἀνδρείᾳ διάφορον
[15, 15]   πρῶτον πρέσβεις ἀποστέλλοντες πρὸς τὸν  δυνάστην   ἀπῄτουν τὰς πόλεις, μὴ προσέχοντος
[15, 23]   Περσῶν βασιλέα καὶ τὸν Σικελίας  δυνάστην   Διονύσιον, ἐθεράπευον τὴν Σπαρτιατῶν ἡγεμονίαν
[15, 2]   ἀπέδειξε τῆς πεζῆς δυνάμεως Ορόνταν  κηδεστήν,   τῆς δὲ ναυτικῆς Τιρίβαζον, ἄνδρα
[15, 10]   ἐνδεδεῖχθαι τῷ βασιλεῖ, μίαν δὲ  μεγίστην,   ἐξ ἧς αὐτὸν θαυμασθῆναι συνέβη
[15, 26]   πρέσβεων ἐψηφίσατο παραχρῆμα δύναμιν ὡς  πλείστην   ἀποστεῖλαι τὴν ἐλευθερώσουσαν τὰς Θήβας,
[15, 87]   ἐποιήσατο. (Πρῶτον μὲν γὰρ τὸν  ὑπασπιστὴν   προσκαλεσάμενος ἐπηρώτησεν, εἰ διασέσωκε τὴν
[15, 25]   Θηβαίων ἐπανάστασιν καὶ βοηθεῖν τὴν  ταχίστην   παρακαλέσοντας, αὐτοὶ δ' ἐκ τόπων
[15, 20]   τε πλῆθος καὶ τοὺς κατοικοῦντας  αὐτὴν   ἄνδρας ὑπάρχοντας ἀνδρείᾳ διαφόρους, ἔτι
[15, 76]   νῦν οἰκουμένην πόλιν καὶ κατεσκεύασαν  αὐτὴν   ἀξιόλογον· πλῆθός τε γὰρ ἀνδρῶν
[15, 66]   ἁλούσης καὶ κατασκαφείσης, τὰ περὶ  αὐτὴν   ἀπ' ἀρχῆς ὡς ἐν κεφαλαίοις
[15, 62]   ἡγεμόνες αὐτῶν συνεδρεύσαντες ἔγνωσαν ἐπ'  αὐτὴν   βαδίζειν τὴν Σπάρτην καὶ πᾶσαν
[15, 19]   τοὺς κατὰ τὴν Ασίαν Ελληνας,  αὐτὴν   δὲ συσκευαζομένην τὰς κατὰ τὴν
[15, 51]   Λακεδαιμόνιοι πολλὴν δύναμιν παρασκευασάμενοι παρέδωκαν  αὐτὴν   Κλεομβρότῳ τῷ βασιλεῖ, καὶ πρῶτον
[15, 72]   ὀνομαζομένην Μεγάλην πόλιν, συρρίψαντες εἰς  αὐτὴν   κώμας εἴκοσι τῶν ὀνομαζομένων Μαιναλίων
[15, 66]   ἀπὸ Νηλέως καὶ Νέστορος κατέσχον  αὐτὴν   μέχρι τῶν Τρωικῶν χρόνων, μετὰ
[15, 87]   Τοῦ δὲ φήσαντος καὶ θέντος  αὐτὴν   πρὸ τῆς ὁράσεως, πάλιν ἐπηρώτησε,
[15, 64]   εἰς τὴν Ελλασίαν, προῆγον ἐπ'  αὐτὴν   τὴν Σπάρτην πορθοῦντες ἅμα καὶ
[15, 1]   πόνοις καὶ μεγάλοις κινδύνοις τὴν  τηλικαύτην   κατεκτήσαντο δόξαν, ἐπιεικῶς καὶ φιλανθρώπως
[15, 50]   συντελουμένων. Τὴν δ' οὖν λαμπάδα  τοσαύτην   ἐσχηκέναι λαμπρότητα καὶ δύναμιν τοῦ
[15, 20]   δὲ Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν πρᾶξιν  ταύτην   ἀδοξοῦντες παρὰ τοῖς Ελλησι, τὸν
[15, 42]   παρήκουσαν ἐφ' ἱκανὸν τόπον. Εἰς  ταύτην   ἀποβάντες μετὰ στρατιωτῶν τρισχιλίων
[15, 15]   μὴ προσέχοντος δὲ αὐτοῦ συνέβη  ταύτην   ἀρχὴν γενέσθαι τοῦ πολέμου. Καρχηδόνιοι
[15, 60]   ἀντιποιεῖσθαι τῆς τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας·  ταύτην   γὰρ ὥσπερ ἔπαθλον ἀρετῆς προκεῖσθαι
[15, 65]   κατεσκεύαζον δύναμιν ἀντίπαλον τοῖς πολεμίοις.  Ταύτην   δ' ἀθρόαν συνέχοντες καὶ γυμνάζοντες
[15, 76]   Ερετρίας τύραννος Ωρωπὸν κατελάβετο.  Ταύτην   δὲ τὴν πόλιν οὖσαν Αθηναίων
[15, 1]   παραλαβόντες ἡγεμονίαν κάλλιστα τεθεμελιωμένην, καὶ  ταύτην   διὰ τὴν ἀρετὴν τῶν προγόνων
[15, 35]   ἔθαψεν. Εἰ δὲ μὴ περὶ  ταύτην   ἐγένετο τὴν ἐπιμέλειαν, ῥᾳδίως ἂν
[15, 76]   πλῆθός τε γὰρ ἀνδρῶν εἰς  ταύτην   ἠθροίσθη καὶ τείχη πολυτελῆ κατεσκευάσθη
[15, 10]   τὴν πεμφθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Ορόντου,  ταύτην   ἱκανῶς ἔφασαν ἔχειν πρὸς κατηγορίαν·
[15, 67]   φρουρουμένην ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος,  ταύτην   μὲν παρέλαβεν, εἰς δὲ τὴν
[15, 95]   Φιλίππου τοῦ βασιλέως πράξεις διεληλυθότες,  ταύτην   μὲν τὴν βύβλον κατὰ τὴν
[15, 62]   τὸν Αρκαδικὸν παρεφύλαττε τὴν πόλιν  ταύτην,   οἰκείως διακειμένην πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας.
[15, 74]   εἰς Σικελίαν καὶ μετεμβὰς εἰς  ταύτην,   οὐρίοις ἐχρήσατο πνεύμασι, καὶ καταπλεύσας
[15, 53]   στεφανίτην· ἀφ' οὗ δὴ Βοιωτοὶ  ταύτην   ποιοῦσι τὴν πανήγυριν ἐν Λεβαδείᾳ.
[15, 35]   γὰρ τὸν Πελοποννησιακὸν πόλεμον Αθηναῖοι  ταύτην   πρώτην ναυμαχίαν ἐνίκησαν· τὴν γὰρ
[15, 78]   χρόνου πεφροντισμένον ἐδείκνυε τὴν ἐπιβολὴν  ταύτην   συμφέρουσάν τε καὶ δυνατήν, τά
[15, 81]   κατορθώματος ἀπονέμουσιν. Τὴν δ' εὐημερίαν  ταύτην   συνέβη πάντων τῶν ὕστερον γενομένων
[15, 79]   τεταγμένῃ πρὸς τὴν ἐξοπλισίαν, εἰς  ταύτην   συνέθεντο ποιήσασθαι τὴν ἐπίθεσιν· πολλῶν
[15, 94]   ἐκλιπεῖν τὰς πατρίδας. (Διὰ δὲ  ταύτην   τὴν αἰτίαν γενομένης διαφορᾶς, οἱ
[15, 54]   ἐν Λεβαδείᾳ. ~Συνήργησε δὲ πρὸς  ταύτην   τὴν ἐπίνοιαν Λεανδρίας Σπαρτιάτης,
[15, 92]   τὰς ὀνομαζομένας Λεύκας. Εἰς δὲ  ταύτην   τὴν πόλιν μεταπεμψάμενος πολλοὺς τῶν
[15, 78]   πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα πρὸς  ταύτην   τὴν ὑπόθεσιν οἰκείως διαλεχθεὶς ἔπεισε
[15, 77]   Τριφυλίαν, προφάσει τῶν φυγάδων ἀφῃροῦντο  ταύτην   τῶν Αρκάδων οἱ Ηλεῖοι. (Διὸ
[15, 18]   τῆς Λεύκης, ἔκρινεν Πυθία  ταύτην   ὑπάρχειν, ἥτις ἂν πρώτη θύσῃ
[15, 78]   τὸν ἀγῶνα, καὶ τὴν ὀλυμπιάδα  ταύτην   ὕστερον οὐκ ἀνέγραψαν Ηλεῖοι διὰ
[15, 49]   γεγονέναι Ποσειδῶνος, καὶ τὴν χώραν  ταύτην   ὥσπερ ἱερὰν τοῦ Ποσειδῶνος νομίζεσθαι,
[15, 89]   ἐνιαυτὸν κατέστροφεν ἐπὶ τὴν Επαμεινώνδου  τελευτήν·   Αναξιμένης δὲ Λαμψακηνὸς τὴν
[15, 88]   ἡγούμεθα παραδραμεῖν ἀνδρὸς τηλικούτου τὴν  τελευτὴν   ἀνεπισήμαντον. δοκεῖ γάρ μοι μὴ
[15, 81]   ἑαυτοὺς ἡττᾶσθαι διὰ τὴν Πελοπίδου  τελευτήν·   ἀξιόλογον γὰρ ἀπολωλεκότες ἄνδρα, κατὰ
[15, 74]   ἐπακολουθοῦσαν ἔσχε τὴν τοῦ βίου  τελευτήν.   (Ὁ δὲ Διονύσιος νεώτερος
[15, 89]   Μαντινείᾳ μάχην καὶ τὴν Επαμεινώνδου  τελευτήν·   περιέλαβε δὲ πάσας σχεδὸν τάς
[15, 18]   προαίρεσιν. Μετὰ δὲ τὴν τούτου  τελευτὴν   Ταχὼς διαδεξάμενος τὰς τούτου πράξεις
[15, 72]   ἀπέστησεν αὐτὸν τῆς βοιωταρχίας, καὶ  ἰδιώτην   ποιῆσαν ἐξαπέστειλε μετὰ τῶν ἄλλων.
[15, 31]   εἰς δέκα μέρη· τούτων δὲ  πρώτην   ἐπεῖχον μερίδα Λακεδαιμόνιοι, δευτέραν δὲ
[15, 35]   τὸν Πελοποννησιακὸν πόλεμον Αθηναῖοι ταύτην  πρώτην   ναυμαχίαν ἐνίκησαν· τὴν γὰρ περὶ
[15, 55]   τὸ πολεμικὸν καὶ κατὰ τὴν  πρώτην   ὁρμὴν συνηλάλαξαν αἱ δυνάμεις, οἱ
[15, 36]   Κοΐνκτιον, Ηλεῖοι δ' ἤγαγον Ολυμπιάδα  πρώτην   πρὸς ταῖς ἑκατόν, καθ' ἣν
[15, 89]   Αναξιμένης δὲ Λαμψακηνὸς τὴν  πρώτην   τῶν Ελληνικῶν ἀνέγραψεν ἀρξάμενος ἀπὸ
[15, 73]   τὴν ἁρμόζουσαν τῇ δυνάμει ταύτῃ  παρασκευήν,   ἐνέβαλεν εἰς τὴν ὑπὸ Καρχηδονίους
[15, 3]   καὶ χρήματα καὶ τὴν ἄλλην  παρασκευὴν   ἱκανὴν ἐξέπεμψεν. (Ὁ δ' Εὐαγόρας
[15, 61]   Αλέξανδρος πυθόμενος τὴν καθ' ἑαυτοῦ  παρασκευήν,   κατέλεγε τοὺς εἰς τὴν στρατείαν
[15, 41]   τὴν ἀγορὰν καὶ τὴν ἄλλην  παρασκευὴν   κομιζουσῶν πολὺς ἦν ἀριθμός. (Ἀρχομένου
[15, 41]   ἐδεδώκει τοῖς πολεμίοις εἰς τὴν  παρασκευήν.   Ὡς ἐπίπαν γὰρ οἱ τῶν
[15, 6]   μέγιστον ἔχων ἀξίωμα κατὰ τὴν  κατασκευὴν   τοῦ ἰδίου ποιήματος, κατὰ τὸ
[15, 2]   αὐτῷ, χρημάτων ἔλαβε πλῆθος εἰς  διατροφὴν   ξενικῶν δυνάμεων· ὁμοίως δὲ καὶ
[15, 43]   προσῆπτον. (Οἱ δ' Αἰγύπτιοι πολλὴν  ἀναστροφὴν   λαβόντες, εἰς μὲν τὴν Μέμφιν
[15, 74]   δυνάστῃ περὶ τὴν τοῦ βίου  καταστροφήν.   Διονυσίου τοίνυν δεδιδαχότος Αθήνησι Ληναίοις
[15, 87]   ἐπακολουθῆσαι, εὐψυχότατα τὴν τοῦ βίου  καταστροφὴν   ἐποιήσατο. (Πρῶτον μὲν γὰρ τὸν
[15, 89]   ~Οἱ δ' Ελληνες μετὰ τὴν  μάχην   ἀμφισβητουμένην ἔχοντες τὴν νίκην, καὶ
[15, 64]   τῶν πολεμίων πάντες οἱ συνάψαντες  μάχην   ἀναιρεθήσονται, τὸ μὲν λιπεῖν τὴν
[15, 85]   τῶν πλησίον λόφων, συνάψαντες αὐτοῖς  μάχην   ἅπαντας ἀπέκτειναν. (Οἱ δὲ τῶν
[15, 32]   πειρώμενος πῶς ἔχουσι πρὸς τὴν  μάχην.   ἀποκρουσαμένων δὲ αὐτοὺς τῶν Θηβαίων
[15, 20]   καὶ μεθ' ὅπλων συνδραμόντων, συνάψας  μάχην   αὐτοῖς καὶ νικήσας τριακοσίους μὲν
[15, 16]   ἐκτάξαντες συγκατέβησαν προθύμως ἐπὶ τὴν  μάχην.   Γενομένης δὲ παρατάξεως ἰσχυρᾶς περὶ
[15, 94]   ἑαυτῶν ἀπιέναι πατρίδα μετὰ τὴν  μάχην,   εἰς δὲ τὴν Μεγάλην πόλιν
[15, 94]   κοινῆς μετὰ τὴν ἐν Μαντινείᾳ  μάχην,   ἐνιαυτὸν μόνον ἐμμείναντες τοῖς ὅρκοις
[15, 54]   καὶ τῶν Βοιωτῶν πρὸς τὴν  μάχην,   ἐξέταττον ἀμφότεροι τὰς δυνάμεις. ~Καὶ
[15, 80]   τῆς ἰδίας ἀνδρείας κρῖναι τὴν  μάχην   ἐπ' αὐτὸν ὥρμησε τὸν Αλέξανδρον.
[15, 51]   πόλεμον, ἐλπίζοντες μήτ' ἀγῶνα μήτε  μάχην   ἔσεσθαι, ἀλλ' ἀκονιτὶ τῶν Βοιωτῶν
[15, 53]   ἐν τόποις ὑπερδεξίοις συστήσονται τὴν  μάχην,   ἔτυχον αἱ γνῶμαι τῶν ἡγεμόνων
[15, 54]   δεισιδαιμονίας ἀπελύθησαν, πρὸς δὲ τὴν  μάχην   εὐθαρσεῖς ταῖς ψυχαῖς κατέστησαν. (Ἦλθε
[15, 81]   Κατὰ δὲ τὴν ἐν Λεύκτροις  μάχην   ἡγήσατο τοῦ ἱεροῦ λόχου, μεθ'
[15, 89]   δ' εἰς τὴν ἐν Μαντινείᾳ  μάχην   καὶ τὴν Επαμεινώνδου τελευτήν· περιέλαβε
[15, 21]   τῶν συμμάχων πανδημεὶ παραταξαμένων συνῆψε  μάχην.   Καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἰσορρόπου
[15, 52]   στρατιᾶς ὄντας καταλέξας εἰς τὴν  μάχην   καὶ τῶν ἄλλων Βοιωτῶν τοὺς
[15, 85]   παίδων ζηλοῦντες τὴν ἐν τούτοις  μάχην,   μεγάλην ῥοπὴν ποιεῖν εἰώθεισαν ἐν
[15, 61]   ἐν τῇ Μακεδονίᾳ συστήσασθαι τὴν  μάχην.   δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς,
[15, 72]   ἄδακρυς ἔσται. (Μετὰ δὲ τὴν  μάχην   οἱ Αρκάδες, φοβηθέντες τὰς τῶν
[15, 85]   Βοιωτῶν καταβαλὼν παλίντροπον ἐποίησε τὴν  μάχην.   (Οἱ μὲν οὖν τῶν Ηλείων
[15, 22]   Οἱ δ' Ολύνθιοι μεγάλην μὲν  μάχην   οὐδεμίαν κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν
[15, 56]   μὲν περὶ τὴν ἐν Λεύκτροις  μάχην   συμβάντα τοιοῦτον ἔσχε τέλος. ~Τοῦ
[15, 86]   κατὰ τὴν τάξιν ἀνθεστηκότες πρῶτον  μάχην   συνῆψαν, οὐδεμίαν φειδὼ ποιούμενοι τοῦ
[15, 80]   συμμάχους παρὰ τῶν Θετταλῶν συνῆψε  μάχην   τοῖς ἐναντίοις. (Τοῦ δὲ Αλεξάνδρου
[15, 64]   τῆς Τεγεάτιδος χώρας ἐμβαλόντες συνῆψαν  μάχην   τοῖς φρουροῦσι τὰς παρόδους, καὶ
[15, 93]   ῥείθροις ὀχυρώσας τὴν στρατιάν, συνῆψε  μάχην.   Τοῦ δὲ πλήθους τοῖς Αἰγυπτίοις
[15, 78]   συνέστη μάχη καρτερά, θεωμένων τὴν  μάχην   τῶν παρόντων ἐπὶ τὴν πανήγυριν
[15, 55]   ἔχοντι κέρατι ἔγνω κρίνειν τὴν  μάχην.   (Ὡς δ' αἵ τε σάλπιγγες
[15, 19]   ἀναλαβόντος ἑαυτὸν καὶ τὴν ὅλην  ἀρχὴν   ἀνακτησαμένου οἱ μὲν Ολύνθιοι τὴν
[15, 1]   βασιλέα· ἐν ταύτῃ δὲ τὴν  ἀρχὴν   ἀπὸ τούτου τοῦ πολέμου ποιησάμενοι
[15, 19]   Ιλλυριῶν καὶ τὰ κατὰ τὴν  ἀρχὴν   ἀπογνόντος, πρὸς δὲ τούτοις τῷ
[15, 15]   προσέχοντος δὲ αὐτοῦ συνέβη ταύτην  ἀρχὴν   γενέσθαι τοῦ πολέμου. Καρχηδόνιοι μὲν
[15, 1]   Ελληνας, οὐκ ἀλόγως ἀπέβαλον τὴν  ἀρχὴν   διὰ τὰς ἰδίας ἀβουλίας. (Έν
[15, 23]   βασιλεύσας ἔτη δεκατέσσαρα· τὴν δὲ  ἀρχὴν   διαδεξάμενος Κλεόμβροτος ἀδελφὸς ἐβασίλευσεν
[15, 60]   μετήλλαξεν ἄρξας ἐνιαυτόν, τὴν δὲ  ἀρχὴν   διαδεξάμενος Κλεομένης ἀδελφὸς ἐβασίλευσεν
[15, 77]   βασιλεύσας ἔτη τρία· τὴν δὲ  ἀρχὴν   διαδεξάμενος Περδίκκας ἐβασίλευσε τῆς
[15, 73]   τριάκοντα καὶ ὀκτώ· τὴν δὲ  ἀρχὴν   διαδεξάμενος υἱὸς Διονύσιος ἐτυράννευσεν
[15, 5]   τοῦτον τὸν τρόπον καινῶν πολέμων  ἀρχὴν   ἐλάμβανεν. ~Κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν
[15, 95]   δ' Αθήνησι Νικοφήμου τὴν ὑπατικὴν  ἀρχὴν   ἐν Ρώμῃ διέλαβε Γάιος Σολπίκιος
[15, 74]   πύλαις, ἠσφαλίσατο τὰ κατὰ τὴν  ἀρχήν.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Πολυζήλου
[15, 78]   ἐστι περιποιήσασθαι τὴν τῆς θαλάττης  ἀρχήν·   καὶ γὰρ Αθηναίους ἐν τῷ
[15, 76]   πλείω μείνας ἐτῶν πέντε, τὴν  ἀρχὴν   λαβὼν ἀπὸ τῶν Λευκτρικῶν. (Ὑπῆρξαν
[15, 79]   ἡγεμονίᾳ καὶ τὴν τῆς θαλάττης  ἀρχὴν   προσεκτήσαντο· ἐπεὶ δὲ μετ' ὀλίγον
[15, 60]   Ελληνικῶν ἱστορίας ἐντεῦθεν ἐποιήσατο τὴν  ἀρχήν.   Ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ
[15, 61]   προαιρέσει διῴκει τὰ κατὰ τὴν  ἀρχήν.   Τῶν γὰρ πρὸ αὐτοῦ δυναστῶν
[15, 82]   μέγα τι πρᾶξαι, τὴν δὲ  τύχην   ἔσχεν ἀντιπράττουσαν. αὐτὸς μὲν γὰρ
[15, 84]   τῇ στρατηγίᾳ προνοησάμενος, ἀλλὰ τὴν  τύχην   λαβὼν ἀντιπράττουσαν παραδόξως ἀπέβαλε τὴν
[15, 40]   τὴν Φιάλειαν, καὶ Διονυσίαν κατὰ  τύχην   ὄντων ἐπιπεσόντες ἀπροσδοκήτως τοῖς ἐν
[15, 7]   λαμβάνοντος, μανιώδης διάθεσις κατέσχε τὴν  ψυχὴν   αὐτοῦ, καὶ φθονεῖν αὐτῷ φάσκων
[15, 20]   οἱ Σπαρτιᾶται παρήγγελλον ἐν ἀπορρήτοις,  ἵν'   ἐάν ποτε καιρὸν λάβωσι, καταλάβωνται
[15, 49]   θεωροὺς Πυθώδε, χρησμοὺς ἔλαβον ἀφιδρύματα  λαβεῖν   ἀπὸ τῶν ἀρχαίων καὶ προγονικῶν
[15, 70]   δ' Ελληνες πεῖραν αὐτῶν βουλόμενοι  λαβεῖν   προῆγον αὐτούς, καὶ κατὰ τὰς
[15, 15]   τύραννος παρασκευασάμενος πολεμεῖν Καρχηδονίοις, ἐζήτει  λαβεῖν   πρόφασιν εὔλογον τοῦ πολέμου. Ὁρῶν
[15, 1]   ἀφαίρεσιν τῆς ἡγεμονίας οὐδέποτ' ἐδυνήθησαν  ἀναλαβεῖν   τὸ τῶν προγόνων ἀξίωμα. (Ἡμεῖς
[15, 8]   ταῖς διαβολαῖς, ἔγραψε τῷ Ορόντῃ  συλλαβεῖν   τὸν Τιρίβαζον καὶ πρὸς ἑαυτὸν
[15, 65]   τις ἐπίθηται, ἐπείσθησαν τὴν ἡσυχίαν  ἄγειν   καὶ τῇ πόλει παρέχεσθαι τὴν
[15, 18]   κύριοι τῆς Λεύκης, ἐπώνυμον ἑορτὴν  ἄγειν   κατ' ἐνιαυτὸν ἐνεστήσαντο, τὴν πανήγυριν
[15, 6]   τοῦ Διονυσίου προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν αὑτὸν  ἀπαγαγεῖν   εἰς τὰς λατομίας. (Τότε μὲν
[15, 52]   ἦν εἰθισμένον, ἀνηγόρευε κηρύττων μήτ'  ἐξάγειν   Θήβηθεν μήτ' ἀφανίζειν, ἀλλ' ἀπάγοντα
[15, 71]   τέλος δ' οὔτε μένειν οὔτε  προάγειν   ἐώμενοι εἰς πολλὴν ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον,
[15, 52]   τινὲς πάλιν ἐντυχόντες διεμαρτύραντο μὴ  προάγειν   τὴν δύναμιν, φανερῶς τῶν θεῶν
[15, 6]   ἐβλασφήμησε, προσέταξε τοῖς ὑπηρέταις παραχρῆμα  ἀπάγειν   εἰς τὰς λατομίας. (Τῇ δ'
[15, 53]   βοιωταρχῶν τρεῖς μὲν ᾤοντο δεῖν  ἀπάγειν   τὴν δύναμιν, τρεῖς δὲ μένειν
[15, 41]   ὁρῶν αὐτὸν ἐν μὲν τῷ  λέγειν   ὄντα δεινόν, ἐν δὲ τοῖς
[15, 1]   τῶν καλῶν ἔργων τὸν δίκαιον  ἐπιλέγειν   ἔπαινον, τοὺς δὲ φαύλους, ὅταν
[15, 88]   ταῖς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν τελευταῖς  ἐπιλέγειν   τὸν ἴδιον ἔπαινον, οὐδαμῶς ἁρμόττον
[15, 41]   ἐτάχθη διὰ τὴν ἐν τῷ  στρατηγεῖν   ἀρετήν. (Ἔτη δὲ πλείω τοῦ
[15, 91]   ἀνδρείαν καὶ τὴν ἐν τῷ  στρατηγεῖν   σύνεσιν· δὲ βασιλεὺς Αρταξέρξης
[15, 58]   (Βασανισθέντων δέ τινων ἐκ τῶν  συνεργεῖν   δοκούντων, οἱ μὲν ἄλλοι φοβηθέντες
[15, 9]   τὴν θυγατέρα, περίφοβος ὢν μήποτε  συνεργεῖν   δόξας τῷ Τιριβάζῳ περὶ τῆς
[15, 29]   νόμον ἔθεντο μηδένα τῶν Αθηναίων  γεωργεῖν   ἐκτὸς τῆς Αττικῆς. διὰ δὲ
[15, 43]   ἔπαθεν Αθηναῖος, ἔκρινε λάθρᾳ  φεύγειν   ἐκ τοῦ στρατοπέδου· διὸ καὶ
[15, 93]   τῶν Αἰγυπτίων, τοὺς δὲ λοιποὺς  φεύγειν   ἠνάγκασαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 63]   πολλὴν ἀμηχανίαν ἔπιπτον. διόπερ ἠναγκάζοντο  καταφεύγειν   ἐπὶ τὴν τῶν Αθηναίων βοήθειαν,
[15, 74]   πεπολεμηκὼς εἰώθει κατὰ τὰς νίκας  ὑποφεύγειν   καὶ ἑκουσίως ἡττᾶσθαι, ἵνα μὴ
[15, 35]   πάσας τὰς τῶν πολεμίων ναῦς  φυγεῖν   ἀναγκάσας, ἀπέσχετο παντελῶς τοῦ διωγμοῦ·
[15, 40]   ἐκβαλόντες ἐκ τῆς χώρας ἠνάγκασαν  φυγεῖν   εἰς Αργος. Αἱ μὲν οὖν
[15, 34]   ἃς μὲν διέφθειρεν, ἃς δὲ  φυγεῖν   ἠνάγκασεν. δὴ κατιδὼν
[15, 3]   ἐπενεχθέντος καὶ γενναίως ἀγωνισαμένου συνέβη  φυγεῖν   τοὺς περὶ τὸν Εὐαγόραν καὶ
[15, 15]   τὸ δ' ἄλλο πλῆθος ἠνάγκασε  καταφυγεῖν   ἐπί τινα λόφον ἐρυμνὸν καὶ
[15, 43]   δὲ περὶ τὸν Φαρνάβαζον ᾦντο  δεῖν   ἀναμένειν τὴν ὅλην δύναμιν τῶν
[15, 53]   ὄντων βοιωταρχῶν τρεῖς μὲν ᾤοντο  δεῖν   ἀπάγειν τὴν δύναμιν, τρεῖς δὲ
[15, 19]   δὲ καὶ συνέσει διαφέρων, ἔφη  δεῖν   ἐμμένειν τοῖς ὅρκοις καὶ παρὰ
[15, 27]   Λακεδαιμόνιοι μέχρι θανάτου καρτερεῖν ᾤοντο  δεῖν,   οἱ δὲ ἀπὸ τῶν συμμαχίδων
[15, 1]   τὴν τῶν Ελλήνων ἡγεμονίαν, ἡγούμεθα  δεῖν   τὴν ὑπόστασιν τῆς γραφῆς διαφυλάττειν
[15, 18]   τῶν πόλεων κρίνει κυρίαν εἶναι  δεῖν   τῆς Λεύκης, ἔκρινεν Πυθία
[15, 52]   Επαμεινώνδας πρὸς τοὺς λέγοντας προσέχειν  δεῖν   τοῖς οἰωνοῖς εἶπεν εἷς οἰωνὸς
[15, 61]   ἐγένετο στάσις, τῶν μὲν οἰομένων  δεῖν   ὑπάτους, τῶν δὲ χιλιάρχους αἱρεῖσθαι.
[15, 8]   δὲ αὑτὸν ὡς βασιλέα βασιλεῖ  δεῖν   ὑποτετάχθαι. οὐ συγχωροῦντος δὲ τοῦ
[15, 42]   ἦν ῥᾳδίως οὔτε ταῖς ναυσὶν  εἰσπλέειν   οὔτε τοῖς ἱππεῦσι προσπελάσαι οὔτε
[15, 32]   βιάζεσθαι πρὸς ὑπερδεξίους τόπους καὶ  συναναγκάζειν   τοὺς ἐναντίους ἄνδρας ἀγαθοὺς γίνεσθαι
[15, 50]   ἐναργεῖς ἐπιτυγχάνειν· τοὺς δὲ μὴ  θαυμάζειν   ὅταν γένηταί τι τοιοῦτον, ἀλλ'
[15, 41]   παρρησίᾳ πρὸς αὐτὸν ἐχρήσατο, φήσας  θαυμάζειν   πῶς ἐν μὲν τοῖς λόγοις
[15, 12]   πάντα τὸν σύνεγγυς τόπον ἐποίησαν  λιμνάζειν.   (Διὸ καὶ τῶν οἰκιῶν πιπτουσῶν
[15, 42]   μὲν κατὰ γῆν πορευτὰς ἐποίησε  λιμνάζειν,   τὰς δὲ πλωτὰς χώμασιν ἐνέφραττεν.
[15, 62]   αὐτῶν συνεδρεύσαντες ἔγνωσαν ἐπ' αὐτὴν  βαδίζειν   τὴν Σπάρτην καὶ πᾶσαν τὴν
[15, 51]   αὐτονόμους, Πλαταιὰς δὲ καὶ Θεσπιὰς  οἰκίζειν   καὶ τὴν χώραν τοῖς πρότερον
[15, 13]   ἔγνω κατὰ τὸν Αδρίαν πόλεις  οἰκίζειν.   Τοῦτο δὲ ἔπραττε διανοούμενος τὸν
[15, 3]   μὴ τολμώντων εἰς τὴν Κύπρον  παρακομίζειν   σῖτον, μεγάλων δὲ δυνάμεων ἠθροισμένων
[15, 52]   κηρύττων μήτ' ἐξάγειν Θήβηθεν μήτ'  ἀφανίζειν,   ἀλλ' ἀπάγοντα πάλιν ἀνασώζειν. (Οἱ
[15, 33]   σφῆλαι καὶ διδάξαι μηδὲν ἄγαν  κατελπίζειν.   γοῦν Αγησίλαος ἐχεφρόνως ἀρκεσθεὶς
[15, 40]   καὶ παρὰ τοῖς Σικυωνίοις τινὲς  νεωτερίζειν   ἐπιβαλόμενοι καὶ σφαλέντες ἀνῃρέθησαν. (Παρὰ
[15, 10]   δὲ τῶν χρησμῶν ἔφησε μὴ  χρηματίζειν   τὸν θεὸν καθόλου περὶ θανάτου,
[15, 52]   μήτ' ἀφανίζειν, ἀλλ' ἀπάγοντα πάλιν  ἀνασώζειν.   (Οἱ μὲν οὖν πρεσβύτεροι τῶν
[15, 35]   τῆς περιστάσεως ὁμοίας γενομένης κινδυνεύσῃ  παθεῖν   παραπλήσια. Διόπερ ἀποστὰς τοῦ διώκειν
[15, 86]   μάχη ἕκαστος γὰρ τοῦ  παθεῖν   τι δεινὸν καταφρονῶν, τοῦ δὲ
[15, 80]   στρατιώτας τῷ Πελοπίδᾳ συντόμως ἐκέλευον  βοηθεῖν   αὐτὸν τοῖς δεομένοις· τοῦ δὲ
[15, 48]   δυνατὸν ἦν τοὺς κινδυνεύοντας  βοηθεῖν   ἑαυτοῖς, ἀλλὰ νυκτὸς τοῦ πάθους
[15, 94]   ἐκ τῶν πολισμάτων ἠξίουν αὐτοῖς  βοηθεῖν   Μαντινεῖς καὶ τῶν ἄλλων Αρκάδων
[15, 82]   πρεσβεύσαντες πρὸς Βοιωτοὺς ἔπεισαν ἑαυτοῖς  βοηθεῖν,   οἱ δὲ Βοιωτοὶ στρατηγὸν ἐπιστήσαντες
[15, 63]   Λακεδαιμονίοις ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ κινδυνεύουσιν ἐψηφίσαντο  βοηθεῖν   πανδημεί. Καὶ παραχρῆμα στρατηγὸν καταστήσαντες
[15, 25]   τὴν τῶν Θηβαίων ἐπανάστασιν καὶ  βοηθεῖν   τὴν ταχίστην παρακαλέσοντας, αὐτοὶ δ'
[15, 53]   τῶν ἀρχαίων ἀνειληφότων αὐτὰ καὶ  βοηθεῖν   τοῖς Βοιωτοῖς ἀπεληλυθότων. Ἄλλον δὲ
[15, 46]   βοηθείας. Οἱ δ' Αθηναῖοι ψηφισάμενοι  βοηθεῖν   τοῖς Κορκυραίοις καὶ Ζακυνθίων τοῖς
[15, 74]   δ' ἐστὶ τῆς ὑποκειμένης ἱστορίας  φδιελθεῖν   τάς τε αἰτίας τῆς τελευτῆς
[15, 68]   δὲ τολμῶντος ἐκτὸς τοῦ τειχίσματος  προελθεῖν,   ἀλλ' ἀπὸ τοῦ χαρακώματος ἀμυνομένων
[15, 46]   γὰρ αὐτοὺς τὰ ἔπιπλα λαβόντας  ἀπελθεῖν   ἐκ τῆς πόλεως καὶ μηκέτι
[15, 42]   ἱππεῦσι προσπελάσαι οὔτε τοῖς πεζοῖς  προσελθεῖν.   (Οἱ δὲ περὶ τὸν Φαρνάβαζον
[15, 84]   παρήγγειλεν ἕως ἑωθινῆς φυλακῆς πυρὰ  καίειν   ἐν τῇ παρεμβολῇ, αὐτὸς δὲ
[15, 85]   ἐν τούτοις μάχην, μεγάλην ῥοπὴν  ποιεῖν   εἰώθεισαν ἐν ταῖς μάχαις διὰ
[15, 50]   ὥστ' ἐπὶ τῆς γῆς σκιὰς  ποιεῖν   παραπλησίας τῇ σελήνῃ. Κατὰ δὲ
[15, 49]   τούτους τοὺς τόπους οὐ δυνάμενοι  ποιεῖν   τὰ Πανιώνια, μετέθεσαν τὴν πανήγυριν
[15, 8]   τὸ δ' ὡς δοῦλον δεσπότῃ  ποιεῖν   τὸ προσταττόμενον ἀντέλεγεν, ἔφη δὲ
[15, 5]   τῶν ἐλέγχων γινομένων διὰ τὸ  μνησικακεῖν   τοὺς δήμους, καὶ πολλῶν φυγαδευομένων,
[15, 10]   (Ἔν τε τοῖς πολέμοις ἀνδρείᾳ  διενεγκεῖν   φασὶν αὐτὸν καὶ κατὰ τὰς
[15, 78]   θέσιν τῆς Ολυμπικῆς πανηγύρεως αὑτοῖς  προσήκειν   ἀπεφαίνοντο. κρίνοντες δὲ τὸν παρόντα
[15, 92]   διὰ τῶν στρατηγῶν τὸν πόλεμον  διοικεῖν   οὐ προσέσχε καλῶς συμβουλεύοντι. τῆς
[15, 14]   καθ' ὑπερβολὴν ὀχυρῷ ὄντι εἴασαν  κατοικεῖν   ἀσινεῖς, αὐτοὶδὲ παρὰ θάλατταν κτίσαντες
[15, 78]   οὐκ ἀνέγραψαν Ηλεῖοι διὰ τὸ  δοκεῖν   βίᾳ καὶ ἀδίκως διατεθῆναι. (Ἅμα
[15, 42]   τοὺς ἀπὸ Συρίας πορευομένους καὶ  δοκεῖν   διὰ τούτου μάλιστα ποιεῖσθαι τὴν
[15, 9]   δὲ τούτοις ἀδοξοῦντες ἐπὶ τῷ  δοκεῖν   ἐν τῇ πρὸς τὸν βασιλέα
[15, 49]   τὴν ἐξουσίαν, καὶ διὰ τὸ  δοκεῖν   τὸ παλαιὸν τὴν Πελοπόννησον οἰκητήριον
[15, 59]   τῶν Τεγεατῶν χώραν διὰ τὸ  δοκεῖν   τούτους τῆς στάσεως καὶ τῆς
[15, 25]   ὅπλων, ἅμ' ἡμέρᾳ τὴν Καδμείαν  πολιορκεῖν   ἐπεχείρησαν. (Οἱ δὲ φρουροῦντες τὴν
[15, 92]   καὶ πεμφθεὶς ἀπὸ τῆς Φοινίκης  πολιορκεῖν   τὰς ἐν τῇ Συρίᾳ πόλεις,
[15, 50]   τῶν Ελλήνων διὰ τὸ πᾶσιν  ἀρέσκειν   κατὰ πόλιν γίνεσθαι τοὺς ὅρκους
[15, 35]   παθεῖν παραπλήσια. Διόπερ ἀποστὰς τοῦ  διώκειν   ἀνελέγετο τῶν πολιτῶν τοὺς διανηχομένους,
[15, 3]   Εὐαγόραν καὶ πολλὰς τῶν τριήρων  ἀποβαλεῖν.   ~Οἱ δὲ Πέρσαι τῇ ναυμαχίᾳ
[15, 24]   διεφθάρησαν, καὶ τὴν ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσαν  ἀποβαλεῖν·   οἵ τε γὰρ Λίβυες καταφρονήσαντες
[15, 8]   αὐτοῦ πρῶτον μὲν ὅτι δυνάμενος  ἑλεῖν   τὴν Σαλαμῖνα τοῦτο μὲν οὐ
[15, 5]   Μαντίνειαν προσέταττον τὰ μὲν τείχη  καθελεῖν,   αὐτοὺς δὲ μετοικῆσαι πάντας εἰς
[15, 7]   πολλοὺς μὲν ἐπὶ ψευδέσιν αἰτίαις  ἀνελεῖν,   οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ ἐφυγάδευσεν·
[15, 39]   τὸν βασιλέα τῶν Σπαρτιατῶν Κλεόμβροτον  ἀνελεῖν,   τὸ δὲ πλῆθος τῶν ἀντιταχθέντων
[15, 72]   τῶν Λακεδαιμονίων, καὶ δυνάμενος πολλοὺς  ἀνελεῖν   τῶν πολεμίων, ἠρκέσθη τῷ προτερήματι
[15, 7]   ὡς ἥκιστα ὡς ἥδιστα  ὁμιλεῖν·   (Ὁ δὲ Διονύσιος τῆς εἰς
[15, 88]   μὴ μόνον τοὺς καθ' ἑαυτὸν  ὑπερβάλλειν   (ἐν) τῇ στρατηγικῇ συνέσει καὶ
[15, 43]   τῶν κατ' Αἴγυπτον, συνεβούλευεν ἐξαυτῆς  ἀναπλεῖν   ἐπὶ τὴν Μέμφιν πρὸ τοῦ
[15, 88]   ἴδιον ἔπαινον, οὐδαμῶς ἁρμόττον ἡγούμεθα  παραδραμεῖν   ἀνδρὸς τηλικούτου τὴν τελευτὴν ἀνεπισήμαντον.
[15, 66]   ἀπ' ἀρχῆς ὡς ἐν κεφαλαίοις  παραδραμεῖν.   Τὸ μὲν οὖν παλαιὸν οἱ
[15, 51]   Λακεδαιμόνιοι, μονωθέντων τῶν Θηβαίων, ἔκριναν  πολεμεῖν   αὐτοῖς καὶ τὰς Θήβας ἐξανδραποδίσασθαι.
[15, 29]   σπονδὰς ὑπὸ Λακεδαιμονίων. Κρίναντες δὲ  πολεμεῖν   αὐτοῖς, στρατηγοὺς τρεῖς εἵλαντο τοὺς
[15, 90]   τε τὸν τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα  πολεμεῖν   καὶ (πρὸς) τὰς κατὰ τὴν
[15, 15]   τῶν Συρακοσίων τύραννος παρασκευασάμενος  πολεμεῖν   Καρχηδονίοις, ἐζήτει λαβεῖν πρόφασιν εὔλογον
[15, 22]   ἱκανὴν παραδόντες, ἐψηφίσαντο πρὸς Ολυνθίους  πολεμεῖν.   Οὗτος δὲ καταντήσας εἰς τὴν
[15, 38]   τῶν Περσῶν βασιλεὺς μέλλων  πολεμεῖν   πρὸς Αἰγυπτίους καὶ σπεύδων ξενικὴν
[15, 29]   καὶ μετὰ πολλῆς σπουδῆς παρεσκευάζετο  πολεμεῖν   πρὸς τοὺς Πέρσας. (Φαρνάβαζος δ'
[15, 90]   βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων κρίνας  πολεμεῖν   τοῖς Πέρσαις, ναῦς τε κατεσκεύασε
[15, 62]   οὐχ ὑπέλαβον δυνήσεσθαι τοῖς Λακεδαιμονίοις  διαπολεμεῖν.   Διὸ καὶ παραλαβόντες Αργείους τε
[15, 15]   τὴν Σικελίαν καὶ τὴν Ιταλίαν,  διαπολεμεῖν   ἐξ ἀμφοτέρας βουλόμενοι. (Ὁ δὲ
[15, 63]   δὲ τείχη τῆς πόλεως ἐκώλυσαν  ἀνοικοδομεῖν,   ἐπεβάλοντο δὲ καὶ τὴν πόλιν
[15, 93]   παρεκάλει θαρρεῖν· τῆς γὰρ νίκης  τυγχάνειν   οὐ τοὺς κατὰ τὸ πλῆθος
[15, 50]   ἄλλους ἀστρολόγους ποιουμένους προρρήσεις ἐναργεῖς  ἐπιτυγχάνειν·   τοὺς δὲ μὴ θαυμάζειν ὅταν
[15, 92]   τῆς δυνάμεως, Αγησιλάῳ μὲν συμβουλεύσαντι  μένειν   ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου καὶ διὰ
[15, 53]   ἀπάγειν τὴν δύναμιν, τρεῖς δὲ  μένειν   καὶ διαγωνίζεσθαι, ἐν οἷς ἦν
[15, 53]   βοιωταρχῶν καὶ βουλευομένων, πότερον χρὴ  μένειν   καὶ πρὸς πολλαπλασίονα δύναμιν διαγωνίζεσθαι
[15, 71]   τραύμασι περιέπιπτον, τέλος δ' οὔτε  μένειν   οὔτε προάγειν ἐώμενοι εἰς πολλὴν
[15, 29]   ἐν τοῖς ἐπάνω χρόνοις συνέβαινε  μένειν   τὴν εἰρήνην μέχρι τῶνδε τῶν
[15, 32]   γόνυ κλίναντας ὀρθῷ τῷ δόρατι  μένειν.   (Ὧν ποιησάντων τὸ προσταχθὲν ὥσπερ
[15, 43]   περὶ τὸν Φαρνάβαζον ᾦντο δεῖν  ἀναμένειν   τὴν ὅλην δύναμιν τῶν Περσῶν·
[15, 19]   καὶ συνέσει διαφέρων, ἔφη δεῖν  ἐμμένειν   τοῖς ὅρκοις καὶ παρὰ τὰς
[15, 32]   τοῖς πεδίοις ἐξ ἴσου κίνδυνον  ὑπομένειν   εὐλαβοῦντο. (Ὁ δ' Αγησίλαος συντεταγμένῃ
[15, 33]   τῆς νίκης ἐβιάσατο τοὺς πολεμίους  ὑπομένειν   τὸ δεινόν, ἴσως ἂν διὰ
[15, 5]   Οὐ προαιρουμένων δὲ τῶν Αθηναίων  παραβαίνειν   τὰς κοινὰς συνθήκας, ὅμως καθ'
[15, 46]   πόλεως καὶ μηκέτι τῆς Βοιωτίας  ἐπιβαίνειν.   (Μετὰ δὲ ταῦτα οἱ μὲν
[15, 38]   πολίταις, ἐθάρρησαν τοῖς ἁπάντων δόγμασιν  ἀντιβαίνειν.   (Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ καὶ Αθηναῖοι,
[15, 91]   παλιμπροδοσίαν ποιεῖσθαι, παρήγγειλε τοῖς ἰδίοις  κτείνειν   τοὺς προσιόντας ἱππεῖς. δὲ
[15, 10]   χρόνους ἕτεροι δικασταὶ δόξαντες κακῶς  κρίνειν   ζῶντες ἐξεδάρησαν, καὶ ὑπὲρ τῶν
[15, 55]   τοὺς ἐπιλέκτους ἔχοντι κέρατι ἔγνω  κρίνειν   τὴν μάχην. (Ὡς δ' αἵ
[15, 10]   παράδειγμα τῆς ἐν τῷ κακῶς  κρίνειν   τιμωρίας. (Οἱ μὲν οὖν κατηγοροῦντες
[15, 38]   προσδεξαμένων τοὺς λόγους διὰ τὸ  κάμνειν   τῇ συνεχείᾳ τῶν πολέμων, συνέθεντο
[15, 7]   κατέσχε τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ  φθονεῖν   αὐτῷ φάσκων ἅπαντας τοὺς φίλους
[15, 92]   καὶ δι' ἀνδρείαν καὶ στρατηγικὴν  σύνειν   τεθαυμασμένῳ· (Τοῦ δὲ ναυτικοῦ τὴν
[15, 89]   ἀλλοτριότητα τῶν σπονδῶν οὐ προείλοντο  κοινωνεῖν   (διὰ τοὺς Μεσσηνίους) καὶ μόνοι
[15, 68]   πρεσβεύσαντες πρὸς Βοιωτοὺς ἔπεισαν αὐτοὺς  κοινωνεῖν   τοῦ πολέμου. Οἱ δ' Επαμεινώνδαν
[15, 9]   ἄλλας ἐπαγγελίας μεγάλας ἐποιεῖτο, ὑπισχνούμενος  συμπράξειν   αὐτοῖς τὰ κατὰ τὴν Ελλάδα
[15, 25]   δὲ Θηβαῖοι μεγάλην δύναμιν προσδοκῶντες  ἥξειν   ἐκ τῆς Ελλάδος Λακεδαιμονίοις, ἐξέπεμψαν
[15, 28]   ποιησάμενοι, δύναμιν ἀξιόλογον συνεστήσαντο, προσδοκῶντες  ἥξειν   τοὺς Λακεδαιμονίους μεγάλαις δυνάμεσιν εἰς
[15, 27]   ἠμύνοντο τοὺς πολεμίους, ἐλπίζοντες συντόμως  ἥξειν   τοὺς Λακεδαιμονίους μετὰ μεγάλης δυνάμεως.
[15, 21]   δὲ Ολύνθιοι, νομίζοντες μείζοσι δυνάμεσιν  ἥξειν   τοὺς Σπαρτιάτας καὶ τὸν πόλεμον
[15, 19]   συνθήκας μὴ καταδουλοῦσθαι τοὺς Ελληνας·  ἀδοξεῖν   γὰρ ἀπεφήνατο τὴν Σπάρτην τοῖς
[15, 44]   ἀμφοτέρων εὖ στοχασάμενος, τοῦ τε  σκέπειν   ἱκανῶς τὰ σώματα καὶ τοῦ
[15, 52]   ἵνα μὴ δόξωσι διὰ δειλίαν  ἀποτρέπειν   τὸν Επαμεινώνδαν τῆς στρατείας.
[15, 53]   προσφάτως παραγεγονότων ἐκ Θηβῶν ἔπεισεν  εἰπεῖν,   ὅτι τὰ κατὰ τὸν νεὼν
[15, 64]   συνάψαντες μάχην ἀναιρεθήσονται, τὸ μὲν  λιπεῖν   τὴν ἐν ταῖς παρόδοις τάξιν
[15, 80]   δυνάμεως ἐξιόντος συνέβη τὸν ἥλιον  ἐκλιπεῖν.   (Πολλῶν δὲ τὸ γεγονὸς ὑποπτευσαμένων,
[15, 94]   προγεγενημένας πόλεις, οἱ Μεγαλοπολῖται συνηνάγκαζον  ἐκλιπεῖν   τὰς πατρίδας. (Διὰ δὲ ταύτην
[15, 80]   τὴν γενομένην ἔξοδον τῶν στρατιωτῶν  ἐκλιπεῖν   τὸν τῆς πόλεως ἥλιον. Καὶ
[15, 46]   τὴν Κόρκυραν παρεσκευάζοντο ναυτικὴν δύναμιν  ἐκπέμπειν.   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ
[15, 21]   τὸ γεγονὸς ἐλάττωμα, δυνάμεις ἁδροτέρας  ἐκπέμπειν   παρεσκευάζοντο, οἱ δὲ Ολύνθιοι, νομίζοντες
[15, 17]   φιλοτιμότερον καταδιώξαντες παρήγγελλον ἀλλήλοις μηδένα  ζωγρεῖν·   διὸ καὶ πάντων τῶν περικαταλαμβανομένων
[15, 27]   μὲν γὰρ Λακεδαιμόνιοι μέχρι θανάτου  καρτερεῖν   ᾤοντο δεῖν, οἱ δὲ ἀπὸ
[15, 70]   διόπερ δόξαντες εὐχειρίᾳ καὶ ἀνδρείᾳ  διαφέρειν   καὶ πολλὰς χρείας παρασχόμενοι, καὶ
[15, 52]   τῶν κατορθωμάτων δόξας στρατηγικῇ συνέσει  διαφέρειν   μεγίστων ἀγαθῶν αἴτιος ἐγένετο τῇ
[15, 12]   τοὺς πολεμίους· ἐδόκουν γὰρ ἀνδρείᾳ  διαφέρειν   τῶν Αρκάδων, καὶ διὰ τοῦθ'
[15, 48]   παθῶν οὐκ εἰς τὸ θεῖον  ἀναφέρειν,   ἀλλ' εἰς φυσικάς τινας καὶ
[15, 63]   ποιεῖσθαι τὴν ἐμβολὴν οὐχ ἡγοῦντο  συμφέρειν,   εἰς τέτταρα δὲ μέρη διελόμενοι
[15, 67]   διοικησάμενος ὥς ποτ' ἔδοξεν αὐτῷ  συμφέρειν   τοῖς Βοιωτοῖς, ἐπανῆλθεν εἰς τὴν
[15, 74]   ἐκκλησίαν παρεκάλεσε τοῖς οἰκείοις λόγοις  τηρεῖν   τὴν πατροπαράδοτον πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν,
[15, 1]   δόξης ἀθανατισμῷ προτρέψεσθαι ταῖς καλλίσταις  ἐγχειρεῖν   πράξεσι, τοὺς δὲ τὴν ἐναντίαν
[15, 93]   καὶ μὴ τολμῶντα διακινδυνεύειν, παρεκάλει  θαρρεῖν·   τῆς γὰρ νίκης τυγχάνειν οὐ
[15, 30]   πρῶτον ἐπεχείρει λόγοις τὸν τύραννον  ἐκχωρεῖν   ἐκ τῆς ἀκροπόλεως· ὡς δ'
[15, 87]   οὐδέτεροι διεπρεσβεύσαντο, ἵνα μὴ δόξωσιν  ἐκχωρεῖν   τοῦ πρωτείου· μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 55]   πολεμίων ἐκ τοῦ κατ' ὀλίγον  ὑποχωρεῖν.   Διὸ καὶ λοξὴν ποιήσας τὴν
[15, 9]   τὴν ἡγεμονίαν αὐτοῖς τὴν πάτριον  συγκατασκευάσειν.   (Οἱ δὲ Σπαρτιᾶται καὶ πάλαι
[15, 54]   Σκεδάσου θυγατέρων μεγάλῃ συμφορᾷ δεῖ  περιπεσεῖν   Λακεδαιμονίους διὰ τοιαύτας αἰτίας. (Λεῦκτρος
[15, 84]   τῆς δυνάμεως ἀφορμήσας ἔσπευσεν ἄφνω  προσπεσεῖν   τοῖς ἀπολελειμμένοις ἐν τῇ Μαντινείᾳ.
[15, 82]   καταπεπληγμένους· ταχὺ γὰρ αὐτὸν ἐπιφανέντα  βοηθήσειν.   ~Τῶν δὲ Κρητῶν συντόμως τὸ
[15, 6]   ἔφη γὰρ διὰ τῆς ἀποκρίσεως  τηρήσειν   ἅμα καὶ τὴν ἀλήθειαν καὶ
[15, 19]   ἐν ταῖς κοιναῖς συνθήκαις ὀμόσασαν  τηρήσειν   αὐτονόμους. δ' Αγησίλαος, ὢν
[15, 93]   τοὺς πολεμίους καὶ πάντας ἄρδην  ἀναιρήσειν,   δὲ Αγησίλαος καταλαβόμενος τόπον,
[15, 51]   ἔσεσθαι, ἀλλ' ἀκονιτὶ τῶν Βοιωτῶν  κρατήσειν.   ~Οὗτοι μὲν οὖν προάγοντες ὡς
[15, 43]   μισθοφόρους, καὶ μετ' ἐκείνων ἐπαγγελλομένου  κρατήσειν   τῆς πόλεως, τό τε θράσος
[15, 74]   δὲ παρὰ θεῶν λόγιον, τότε  τελευτήσειν   ὅταν τῶν κρειττόνων περιγένηται, τὸν
[15, 10]   (ἀνεγίγνωσκε) τὴν ὑπ' Ορόντου γεγενημένην.  ὑπακούσειν   ὡς βασιλέα βασιλεῖ προήνεγκεν· ἑαυτὸν
[15, 9]   βασιλέως, καὶ χρημάτων πλῆθος ἐπηγγέλλετο  δώσειν   καὶ τὰς ἄλλας ἐπαγγελίας μεγάλας
[15, 46]   Σπαρτιάτας ἀποστεῖλαι ναυτικὴν δύναμιν, ὑπισχνούμενοι  παραδώσειν   αὐτοῖς τὴν Κόρκυραν. Οἱ δὲ
[15, 61]   προσαγαγόμενος ὡμολόγησε μὲν τοῖς Θετταλοῖς  ἀποδώσειν   τὰς πόλεις, καταφρονήσας δὲ τῆς
[15, 34]   καταλαμβανόμενοι διεκώλυον μὲν τοὺς πολεμίους  λεηλατεῖν   τὴν χώραν, κατὰ στόμα δὲ
[15, 18]   οἱ μὲν Κυμαῖοι ὑπελάμβανον ἑαυτοὺς  πλεονεκτεῖν   διὰ τὸ τὴν αὑτῶν πόλιν
[15, 12]   ἠναγκάσθησαν τὴν μὲν ἰδίαν πατρίδα  κατασκάπτειν,   εἰς δὲ τὰς κώμας μετοικῆσαι.
[15, 10]   χρώμενον ταῖς ἐκείνου παραγγελίαις μηδέποτε  διαμαρτεῖν.   Τοιαύτῃ δ' ἀπολογίᾳ χρησάμενος
[15, 1]   δεῖν τὴν ὑπόστασιν τῆς γραφῆς  διαφυλάττειν   καὶ τὴν ἁρμόττουσαν ἐπιτίμησιν τοῖς
[15, 57]   ἀνδρείας κατεργασθέντα τῇ φιλανθρωπίᾳ δεῖ  διαφυλάττειν   τοὺς τῆς τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας
[15, 82]   οὖν τοῖς ἐν τῇ Σπάρτῃ  παραφυλάττειν   τὴν πόλιν μηδὲν καταπεπληγμένους· ταχὺ
[15, 82]   πρὸς τοὺς ὁμοεθνεῖς. Γενομένων οὖν  δυεῖν   ἑταιριῶν, συνέβαινε τῆς μὲν τοὺς
[15, 9]   καὶ συνέθετο τὴν εἰρήνην, ὥστε  βασιλεύειν   τῆς Σαλαμῖνος καὶ τὸν ὡρισμένον
[15, 93]   βασιλέα καταπεπληγμένον καὶ μὴ τολμῶντα  διακινδυνεύειν,   παρεκάλει θαρρεῖν· τῆς γὰρ νίκης
[15, 28]   μὲν συνέδριον ἐν ταῖς Αθήναις  συνεδρεύειν,   πόλιν δὲ ἐπ' ἴσης καὶ
[15, 26]   ἧττον δῆμος παρεσκευάζετο πανδημεὶ  στρατεύειν   εἰς τὴν Βοιωτίαν, ἐὰν
[15, 73]   τὴν ἀπόστασιν τῶν Λιβύων, ἔγνω  στρατεύειν   ἐπ' αὐτούς. Οὐκ ἔχων δὲ
[15, 50]   Λακεδαιμόνιοι παροξυνθέντες ἔγνωσαν μεγάλῃ δυνάμει  στρατεύειν   ἐπ' αὐτούς, ὡς κοινοὺς πολεμίους·
[15, 5]   τούτοις πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι μὲν ἔγνωσαν  στρατεύειν   ἐπὶ τὴν Μαντίνειαν, οὐδὲν φροντίσαντες
[15, 79]   (Τότε δὲ τοῖς Θηβαίοις ἔδοξε  στρατεύειν   ἐπὶ τὸν Ορχομενὸν διὰ τοιαύτας
[15, 68]   Αργεῖοι καὶ Ηλεῖοι συμφρονήσαντες ἔγνωσαν  στρατεύειν   ἐπὶ τοὺς Λακεδαιμονίους, καὶ πρεσβεύσαντες
[15, 92]   ἰδίᾳ δὲ ὑπὸ τοῦ βασιλέως  συστρατεύειν   πεπεισμένῳ. Αὐτὸς δὲ τῶν Αἰγυτίων
[15, 49]   τὴν τῶν Πανιωνίων, καὶ θυσίας  συνθύειν   ἀρχαίας καὶ μεγάλας Ποσειδῶνι περὶ
[15, 68]   αὐτοῖς ὀχυρώσασθαι τὰς παρόδους καὶ  διακωλύειν   τοὺς Βοιωτοὺς τῆς εἰς Πελοπόννησον
[15, 79]   στρατηγόν, ἔχοντα στόλον ἀξιόλογον καὶ  διακωλύειν   τοὺς Θηβαίους ἀπεσταλμένον, καταπληξάμενος καὶ
[15, 10]   δὲ τὴν εἰρήνην συντεθεῖσθαι, ὥστε  ὑπακούειν   Εὐαγόραν τῷ βασιλεῖ ὡς δοῦλον
[15, 9]   διδόναι φόρον κατ' ἐνιαυτὸν καὶ  ὑπακούειν   ὡς βασιλεὺς βασιλεῖ προστάττοντι.
[15, 44]   περὶ ὧν μακρὸν ἂν εἴη  γράφειν.   μὲν οὖν ἐπ' Αἴγυπτον
[15, 6]   σχολὴν εἶχεν. Διὸ καὶ ποιήματα  γράφειν   ὑπεστήσατο μετὰ πολλῆς σπουδῆς, καὶ
[15, 90]   Ελληνίδων πόλεων ἔπεισε καὶ Λακεδαιμονίους  συμμαχεῖν·   οἱ γὰρ Σπαρτιᾶται πρὸς Αρταξέρξην
[15, 94]   δὲ Μεγαλοπολῖται τοὺς Θηβαίους παρεκάλουν  συμμαχεῖν.   Οἷς ἀπέστειλαν συντόμως ὁπλίτας μὲν
[15, 19]   δύναμιν Φοιβίδᾳ τῷ Σπαρτιάτῃ προσέταξαν  συμμαχεῖν   τῷ Αμύντᾳ καὶ μετ' ἐκείνου
[15, 82]   καὶ Λακεδαιμονίους πρέσβεις ἐκπέμψαντες ἔπεισαν  συμμαχεῖν.   Ὧν ἀμφοτέρων ἁδρὰς δυνάμεις ταχέως
[15, 55]   ἕτερον κέρας τάξας παρήγγειλεν αὐτοῖς  φυγομαχεῖν   καὶ κατὰ τὴν ἔφοδον τῶν
[15, 86]   κινδύνοις ἀνδραγαθίας ἐπεδείξαντο. (Οἱ γὰρ  πεζομαχεῖν   ἄριστα δυνάμενοι κατὰ τοὺς ὑποκειμένους
[15, 39]   αἰτίας καὶ διὰ τὸ πλείονας  ἔχειν   ἀγαθοὺς ἡγεμόνας καὶ στρατηγοὺς κατὰ
[15, 78]   δὲ τὸν παρόντα καιρὸν εὔθετον  ἔχειν   ἀμφισβητῆσαι τοῦ ἀγῶνος, συμμαχίαν ἐποιήσαντο
[15, 17]   τοὺς λόγους ἐγένοντο διαλύσεις, ὥστ'  ἔχειν   ἀμφοτέρους ὧν πρότερον ὑπῆρχον κύριοι·
[15, 69]   ἐδυνήθη κρατῆσαι διὰ τὸ φρουρὰς  ἔχειν   ἀξιολόγους, Σικυῶνα δὲ καὶ Φλιοῦντα
[15, 48]   τῶν κατὰ τὴν Αχαΐαν πόλεων  ἔχειν   ἀξίωμα πρὸ τοῦ σεισμοῦ. (Περὶ
[15, 49]   τῶν κατακλυσμῶν τοῦτον τὸν θεὸν  ἔχειν   διειλῆφθαι τὴν ἐξουσίαν, καὶ διὰ
[15, 12]   ἐν ταῖς μάχαις τούτους παραστάτας  ἔχειν   καὶ πιστοτάτους τῶν συμμάχων· τοῦ
[15, 24]   τε τὴν Σαρδόνα κατοικοῦντες, νομίσαντες  ἔχειν   καιρὸν κατὰ τῶν Καρχηδονίων, ἀπέστησαν
[15, 26]   Βοιωτοὺς ἐξιδιώσασθαι καὶ συναγωνιστὰς ἰσχυροὺς  ἔχειν   κατὰ τῆς Λακεδαιμονίων ὑπεροχῆς· τὸ
[15, 49]   τούτοις τὴν Πελοπόννησον κατὰ βάθους  ἔχειν   μεγάλα κοιλώματα καὶ συστάσεις ὑδάτων
[15, 79]   (Οἱ δ' οὖν Θηβαῖοι καιρὸν  ἔχειν   νομίσαντες καὶ προφάσεις εὐλόγους τῆς
[15, 59]   ἀνδρῶν μυρίων, καὶ τούτους ἐξουσίαν  ἔχειν   περὶ πολέμου καὶ εἰρήνης βουλεύεσθαι.
[15, 10]   τοῦ Ορόντου, ταύτην ἱκανῶς ἔφασαν  ἔχειν   πρὸς κατηγορίαν· δὲ Τιρίβαζος
[15, 93]   μετωνόμαζον καὶ τὴν τούτου προσηγορίαν  ἔχειν   προσέταττον. (Τοῦ δὲ βασιλέως Ταχὼ
[15, 59]   μίαν συντέλειαν ταχθῆναι καὶ κοινὴν  ἔχειν   σύνοδον συνεστῶσαν ἐξ ἀνδρῶν μυρίων,
[15, 3]   Αἰγύπτου μετεπέμψατο, ὥστε τὰς πάσας  ἔχειν   τριήρεις διακοσίας. Ταύτας δὲ κοσμήσας
[15, 52]   δ' Επαμεινώνδας πρὸς τοὺς λέγοντας  προσέχειν   δεῖν τοῖς οἰωνοῖς εἶπεν εἷς
[15, 82]   τῶν ἀναθημάτων ἔσπευδον οἱ παρανομήσαντες  διακατέχειν   τὸν πρὸς Ηλείους πόλεμον, ἵνα
[15, 10]   καὶ κατὰ τὰς συμβουλὰς οὕτως  εὐστοχεῖν,   ὥστε τὸν βασιλέα χρώμενον ταῖς
[15, 67]   ἡγεμονίας, ὥστε τῆς μὲν θαλάττης  ἄρχειν   Αθηναίους, τῆς δὲ γῆς τοὺς
[15, 60]   τῆς Θετταλίας, καὶ δοκῶν ἐπιεικῶς  ἄρχειν   τῶν ὑποτεταγμένων, ἐδολοφονήθη, ὡς μὲν
[15, 6]   τινά σοι φαίνεται τὰ ποιήματα  ὑπάρχειν;   ἄλλο μὲν οὐδὲν εἶπε, τοὺς
[15, 28]   ψήφου κυρίαν εἶναι, πάσας δ'  ὑπάρχειν   αὐτονόμους, ἡγεμόσι χρωμένας Αθηναίοις. Οἱ
[15, 44]   διὰ τὴν κουφότητα παντελῶς εὐκινήτους  ὑπάρχειν.   (Διὰ δὲ τῆς πείρας τῆς
[15, 49]   ταῖς πόλεσί φασιν ἐμφανεῖς ἀποδείξεις  ὑπάρχειν   διὰ τὸ τῶν σεισμῶν καὶ
[15, 37]   τοὺς ἐπάνω χρόνους, ἀλλ' ἀγαπητὸν  ὑπάρχειν   ἐδόκει τὸ πολλοὺς ὀλίγους νικῆσαι.
[15, 18]   Λεύκης, ἔκρινεν Πυθία ταύτην  ὑπάρχειν,   ἥτις ἂν πρώτη θύσῃ ἐν
[15, 16]   ὁμολογίαις, ἔφησαν αὐτοὺς μὲν μὴ  ὑπάρχειν   κυρίους τῆς τῶν πόλεων παραδόσεως,
[15, 16]   καὶ ὑπερηφάνου τῆς ἀποκρίσεως δοκούσης  ὑπάρχειν,   οἱ Καρχηδόνιοι τῇ συνήθει πανουργίᾳ
[15, 1]   οὐχ ἡγήσαιτο κατηγορίας αὐτοὺς ἀξίους  ὑπάρχειν,   οἵτινες παρὰ τῶν προγόνων παραλαβόντες
[15, 81]   λόγον ἔκρινον τὴν νίκην ἥττονα  ὑπάρχειν   τῆς Πελοπίδου ζωῆς. Πολλὰς γὰρ
[15, 8]   ὡς τὸν βασιλέα καὶ κρίσεως  τυχεῖν   ἀξιώσας κατὰ μὲν τὸ παρὸν
[15, 91]   πρὸς τὸν Δατάμην ἀποχωρήσαντες ἠξίουν  τυχεῖν   συγγνώμης, οἱ δὲ λοιποὶ τὴν
[15, 1]   ἔχοντας διάθεσιν ταῖς ἁρμοττούσαις βλασφημίαις  ἀποτρέψειν   τῆς ἐπὶ τὴν κακίαν ὁρμῆς.
[15, 66]   γενέσθαι, κατομοσαμένων τῶν Λακεδαιμονίων μὴ  ἀνακάμψειν   εἰς τὴν Σπάρτην, ἐὰν μὴ
[15, 52]   Θήβηθεν μήτ' ἀφανίζειν, ἀλλ' ἀπάγοντα  πάλιν   ἀνασώζειν. (Οἱ μὲν οὖν πρεσβύτεροι
[15, 81]   ἀνάστατον οὖσαν ἔτη τριακόσια Θηβαῖοι  πάλιν   ἀποκατέστησαν. Ἐπὶ τελευτῆς δὲ διαγωνισάμενος
[15, 77]   οὔσης κατὰ πᾶσαν τὴν Ελλάδα,  πάλιν   ἀρχαὶ πολέμων συνέστησάν τισι τῶν
[15, 47]   πόλεμον, μετενόησεν δῆμος καὶ  πάλιν   αὐτῷ τὴν στρατηγίαν ἀποκατέστησεν. (Προσκατεσκεύαζον
[15, 36]   καὶ βουλόμενοι τοὺς Αβδηρίτας τιμωρήσασθαι,  πάλιν   ἐνέβαλον αὐτῶν εἰς τὴν χώραν.
[15, 52]   ἐτελεύτησαν. (Τῶν δὲ πρεσβυτέρων τινὲς  πάλιν   ἐντυχόντες διεμαρτύραντο μὴ προάγειν τὴν
[15, 87]   θέντος αὐτὴν πρὸ τῆς ὁράσεως,  πάλιν   ἐπηρώτησε, πότεροι νενικήκασιν. Ἀποφαινομένου δὲ
[15, 94]   ἐνιαυτὸν μόνον ἐμμείναντες τοῖς ὅρκοις  πάλιν   κατέστησαν τὸν πόλεμον. Ἐν μὲν
[15, 1]   ἡττηθέντες μεγάλῃ περιέπεσον συμφορᾷ, καὶ  πάλιν   περὶ Μαντίνειαν πταίσαντες ἀνελπίστως ἀπέβαλον
[15, 50]   χρόνους Αρταξέρξης βασιλεὺς ὁρῶν  πάλιν   ταραττομένην τὴν Ελλάδα πρέσβεις ἀπέστειλε,
[15, 9]   Κύπρῳ δυνάμεων, καὶ τὸν Εὐαγόραν  πάλιν   τεθαρρηκότως ὁρῶν ὑπομένοντα τὴν πολιορκίαν,
[15, 6]   Προβαίνοντος δὲ τοῦ πότου, καὶ  πάλιν   τοῦ Διονυσίου καυχωμένου περὶ τῶν
[15, 6]   δοῦναι τῷ Φιλοξένῳ, διαλλαγεὶς αὐτῷ  πάλιν   τοὺς αὐτοὺς παρέλαβεν ἐπὶ τὸ
[15, 34]   ~Οὐ πολλῷ δ' ὕστερον χρόνῳ  πάλιν   τῶν Λακεδαιμονίων τῇ αὐτῇ δυνάμει
[15, 95]   ἀποβιβάσας μισθοφόρους στρατιώτας ἐπολιόρκει τὴν  πόλιν.   (Αθηναίων δὲ βοηθησάντων τοῖς Πεπαρηθίοις,
[15, 41]   τῶν Περσῶν δυνάμεως ἀθροισθείσης εἰς  πόλιν   Ακην, ἠριθμήθησαν τῶν μὲν βαρβάρων
[15, 4]   τῇ ναυμαχίᾳ νικήσαντες εἰς Κίτιον  πόλιν   ἀμφοτέρας τὰς δυνάμεις ἤθροισαν. Ἐκ
[15, 63]   ἀνοικοδομεῖν, ἐπεβάλοντο δὲ καὶ τὴν  πόλιν   ἄρδην ἀναιροῦντες τὴν Αττικὴν ποιῆσαι
[15, 82]   ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα πορθήσοντες τὴν  πόλιν,   αὐτὸς δ' ὡς ἂν τάχιστα
[15, 67]   τῆς Λακωνικῆς, καὶ τὴν μὲν  πόλιν   βίᾳ χειρωσάμενοι τοὺς ἐγκαταλειφθέντας φρουροὺς
[15, 83]   τούτων ἀμύνασθαι τοὺς εἰς τὴν  πόλιν   βιαζομένους, αὐτὸς δὲ τοὺς ἀκμάζοντας
[15, 38]   δὲ Θηβαίων οὐ προσδεξαμένων κατὰ  πόλιν   γίνεσθαι τὰς σπονδάς, ἀλλὰ τὴν
[15, 50]   διὰ τὸ πᾶσιν ἀρέσκειν κατὰ  πόλιν   γίνεσθαι τοὺς ὅρκους καὶ τὰς
[15, 28]   συνέδριον ἐν ταῖς Αθήναις συνεδρεύειν,  πόλιν   δὲ ἐπ' ἴσης καὶ μεγάλην
[15, 75]   πρὸ τῶν τειχῶν τάφρον τὴν  πόλιν   διήρπασεν. (Επαμεινώνδας δ' Θηβαῖος
[15, 18]   πλεονεκτεῖν διὰ τὸ τὴν αὑτῶν  πόλιν   ἐγγυτέρω κεῖσθαι, οἱ δὲ Κλαζομένιοι,
[15, 69]   διὰ τῆς πύλης εἰς τὴν  πόλιν   εἰσβιάζεσθαι, οἱ μὲν Κορίνθιοι δείσαντες
[15, 38]   οἱ Ελληνες ἐξαγωγεῖς, οἳ κατὰ  πόλιν   ἑκάστην ἐπελθόντες ἐξήγαγον ἁπάσας τὰς
[15, 18]   συνεστήσατο περὶ αὑτὸν δύναμιν, καὶ  πόλιν   ἔκτισε πλησίον τῆς θαλάσσης ἐπί
[15, 18]   ἀποίκους ἔκτισαν πλησίον τῆς Λεύκης  πόλιν,   ἐξ ἧς ὁρμηθέντες ἅμ' ἡλίῳ
[15, 67]   πλείους τῶν τριακοσίων, τὴν δὲ  πόλιν   ἐξανδραποδισάμενοι καὶ τὴν χώραν δῃώσαντες
[15, 49]   καὶ παρὰ τὴν τῶν Αργείων  πόλιν   ἐξίησιν. (Πρὸς δὲ τοῖς εἰρημένοις
[15, 57]   Ορχομενὸν ἐπεβάλοντο μὲν ἐξανδραποδίσασθαι τὴν  πόλιν,   Επαμεινώνδου δὲ συμβουλεύσαντος ὅτι τὰ
[15, 46]   κεκρικότες τοῖς Αθηναίοις παραδοῦναι τὴν  πόλιν.   ἐπὶ δὲ τούτοις οἱ βοιωτάρχαι
[15, 46]   Σπαρτιατῶν τὴν ἐπίνοιαν, τὴν μὲν  πόλιν   ἐπιμελῶς ἐφύλαττον, εἰς δὲ τὰς
[15, 66]   τὴν χώραν καὶ ἀνοικοδομήσας ἀνέσωσε  πόλιν   ἐπίσημον Ελληνίδα, καὶ μεγάλης ἀποδοχῆς
[15, 4]   πρὸς τῇ Σαλαμῖνι, καὶ τὴν  πόλιν   ἐπόρθουν κατὰ γῆν ἅμα καὶ
[15, 14]   ἀσινεῖς, αὐτοὶδὲ παρὰ θάλατταν κτίσαντες  πόλιν   ἐτείχισαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[15, 93]   ποιήσασθαι τὴν ἀναχώρησιν εἴς τινα  πόλιν   εὐμεγέθη. (Οἱ δ' Αἰγύπτιοι τὸ
[15, 32]   (Οὗτος μὲν οὖν παραγενόμενος εἰς  πόλιν   Θεσπιάς, φρουρουμένην ὑπὸ Λακεδαιμονίων, πλησίον
[15, 76]   μετῴκησαν εἰς τὴν νῦν οἰκουμένην  πόλιν   καὶ κατεσκεύασαν αὐτὴν ἀξιόλογον· πλῆθός
[15, 12]   ἀπέστρεψαν τὸν ποταμὸν εἰς τὴν  πόλιν   καὶ πάντα τὸν σύνεγγυς τόπον
[15, 24]   ἐκ τῆς πατρίδος ἀποκατέστησαν τὴν  πόλιν,   καὶ πάντας τοὺς πεφευγότας συναγαγόντες
[15, 5]   ὁρῶντες οὖσαν τὴν τῶν Μαντινέων  πόλιν   καὶ πλήθουσαν ἀνδρῶν ἀλκίμων, ὑπώπτευσαν
[15, 24]   ὡς πολεμίων εἰσπεπτωκότων εἰς τὴν  πόλιν,   καὶ πρὸς ἀλλήλους ὡς πολεμίους
[15, 46]   δὲ λοιποὶ καταφυγόντες εἰς τὴν  πόλιν,   καὶ συμμάχων ὄντες ἔρημοι, συνηναγκάσθησαν
[15, 66]   αὐτοῖς Αθηναίων οἰκητήριον τήνδε τὴν  πόλιν.   Καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν εἰς
[15, 64]   ἐποιήσατο ἐπὶ τὴν Σελλασίαν καλουμένην  πόλιν,   καὶ τοὺς τῇδε κατοικοῦντας ἀπέστησε
[15, 94]   (Οὗτος δὲ παρελθὼν εἰς Μεγάλην  πόλιν,   καὶ τῶν πολισμάτων μὲν
[15, 79]   δ' Ορχομενίους ἐξανδραποδίσασθαι καὶ τὴν  πόλιν   κατασκάψαι. Ἐκ παλαιῶν γὰρ χρόνων
[15, 46]   ὑπὸ τῶν Κορκυραίων κατάσχωσι τὴν  πόλιν   μετὰ τῶν φυγάδων. (Οἱ δὲ
[15, 92]   Λεύκας. Εἰς δὲ ταύτην τὴν  πόλιν   μεταπεμψάμενος πολλοὺς τῶν ἀφεστηκότων ἡγεμόνας,
[15, 94]   καταπληξάμενος, συνηνάγκασεν εἰς τὴν Μεγάλην  πόλιν   μετοικῆσαι. Καὶ τὰ μὲν περὶ
[15, 82]   ἐν τῇ Σπάρτῃ παραφυλάττειν τὴν  πόλιν   μηδὲν καταπεπληγμένους· ταχὺ γὰρ αὐτὸν
[15, 62]   δὲ λοιποὶ συνεδιώχθησαν εἰς τὴν  πόλιν.   (Οἱ δὲ Αρκάδες, καίπερ νενικηκότες,
[15, 5]   προσέχοντος, δύναμιν ἐκπέμψαντες ἐπολιόρκουν τὴν  πόλιν.   (Οἱ δὲ Μαντινεῖς εἰς τὰς
[15, 76]   καὶ παραλαβόντες ἐν παρακαταθήκῃ τὴν  πόλιν   οὐκ ἀπέδωκαν. (Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 76]   Ωρωπὸν κατελάβετο. Ταύτην δὲ τὴν  πόλιν   οὖσαν Αθηναίων παραλόγως ἀπέβαλεν· τῶν
[15, 24]   θόρυβοι συνεχεῖς ἐγίνοντο κατὰ τὴν  πόλιν   παράδοξοι, καὶ πολλοὶ μὲν μετὰ
[15, 12]   καταπλαγέντες οἱ Μαντινεῖς ἠναγκάσθησαν τὴν  πόλιν   παραδοῦναι τοῖς Λακεδαιμονίοις. Οἱ δὲ
[15, 84]   δὲ τοὺς ἱκανοὺς εἰς τὴν  πόλιν   παρεισαγαγών, τὴν ἄλλην δύναμιν ἐξέταξεν
[15, 61]   τε ἄκραν ἐξεπολιόρκησε καὶ Κραννῶνα  πόλιν   προσαγαγόμενος ὡμολόγησε μὲν τοῖς Θετταλοῖς
[15, 95]   καταπλεύσας γὰρ εἰς Κόρκυραν συμμαχίδα  πόλιν,   στάσεις ἐν αὐτῇ μεγάλας ἐκίνησεν,
[15, 42]   οἱ δὲ περιλειφθέντες εἰς τὴν  πόλιν   συνεδιώχθησαν. Οἱ δὲ περὶ τὸν
[15, 72]   ἐπικαίρου τόπου τὴν ὀνομαζομένην Μεγάλην  πόλιν,   συρρίψαντες εἰς αὐτὴν κώμας εἴκοσι
[15, 62]   Ορχομενὸν τὸν Αρκαδικὸν παρεφύλαττε τὴν  πόλιν   ταύτην, οἰκείως διακειμένην πρὸς τοὺς
[15, 93]   τείχει καὶ τάφρῳ περιελάμβανον τὴν  πόλιν.   Ταχὺ δὲ τῶν ἔργων συντελουμένων
[15, 17]   οἱ Καρχηδόνιοι τὴν τῶν Σελινουντίων  πόλιν   τε καὶ χώραν καὶ τῆς
[15, 13]   πρότερον ἔτεσιν ἐκτικὼς ἦν τὴν  πόλιν   τὴν ὀνομαζομένην Λίσσον. (Ἐκ ταύτης
[15, 79]   τὸν Ορχομενόν· κατασχόντες δὲ τὴν  πόλιν   τοὺς μὲν ἄνδρας ἀπέκτειναν, τέκνα
[15, 43]   εἶναι τὴν Μέμφιν, ἐπικαιροτάτην οὖσαν  πόλιν   τῶν κατ' Αἴγυπτον, συνεβούλευεν ἐξαυτῆς
[15, 94]   μάχην, εἰς δὲ τὴν Μεγάλην  πόλιν   ὑπῆρχον αἱ περιοικοῦσαι πόλεις μετῳκισμέναι
[15, 40]   κατιέναι· παραδεχθέντες δ' ἐπὶ τὴν  πόλιν   ὑπό τινων οἰκείων καὶ φίλων,
[15, 66]   καὶ κτίσαι τὴν τῶν Ταραντίνων  πόλιν.   Ὕστερον δὲ δουλευόντων Μεσσηνίων τοῖς
[15, 65]   πολλοὺς ἀνῃρηκότες ἐπανῆλθον εἰς τὴν  πόλιν,   φανερῶς ἐνδεδειγμένοι τὰς ἰδίας ἀνδραγαθίας.
[15, 22]   τούτων Λακεδαιμόνιοι μὲν στρατηγὸν προχειρισάμενοι  Αγησίπολιν   τὸν βασιλέα, καὶ δύναμιν ἱκανὴν
[15, 90]   συνέβαινεν εἶναι τὴν Αλικαρνασσόν, ἔχουσαν  ἀκρόπολιν   ἀξιόλογον καὶ τὰ τῆς Καρίας
[15, 74]   πατέρα μεγαλοπρεπῶς θάψας κατὰ τὴν  ἀκρόπολιν   πρὸς ταῖς βασιλίσι καλουμέναις πύλαις,
[15, 20]   ἀξίωμα καὶ τὸ σύνολον ὥσπερ  ἀκρόπολίν   τινα τῆς Βοιωτίας οὖσαν, εὐλαβοῦντο
[15, 30]   συλλέξας στρατιώτας κατελάβετο τήν τε  ἀκρόπολιν   τῶν Εστιαιέων, καὶ τύραννον ἑαυτὸν
[15, 67]   εἰς Λάρισσαν, καὶ καταλαβὼν τὴν  ἀκρόπολιν   φρουρουμένην ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος,
[15, 30]   χώραν, καὶ τὴν καλουμένην μὲν  Μητρόπολιν,   κειμένην δ' ἐπί τινος ἐρυμνοῦ
[15, 90]   ἀξιολόγων κυριεύων, ὧν ἑστίαν καὶ  μητρόπολιν   συνέβαινεν εἶναι τὴν Αλικαρνασσόν, ἔχουσαν
[15, 20]   τεταγμένος ἐπί τινος ἡγεμονίας καὶ  δύναμιν   ἄγων ἐπὶ Ολυνθίους, κατελάβετο τὴν
[15, 13]   τοῖς ἰδίοις στρατιώταις. (Πολλὴν δὲ  δύναμιν   ἀθροίσαντες ἐνέβαλον εἰς τὴν Ηπειρον
[15, 26]   ἱππεῖς καταλέξας, τῇ ὑστεραίᾳ τὴν  δύναμιν   ἅμ' ἡμέρᾳ προήγαγεν ἐκ τῆς
[15, 47]   ἑξήκοντα ταλάντων ἀθροίσαντες, ἐμισθοδότησαν τὴν  δύναμιν.   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ
[15, 65]   πόλεων οὐκ ὀλίγους μεταπεμψάμενοι, κατεσκεύαζον  δύναμιν   ἀντίπαλον τοῖς πολεμίοις. Ταύτην δ'
[15, 82]   Βοιωτοὶ στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Επαμεινώνδαν καὶ  δύναμιν   ἀξιόλογον δόντες ἐξαπέστειλαν βοηθῆσαι τοῖς
[15, 19]   συμμάχους ἔπεισεν ἐξαποστεῖλαι στρατηγὸν καὶ  δύναμιν   ἀξιόλογον ἐπὶ τοὺς Ολυνθίους. Οἱ
[15, 46]   Αθηναίων συμμαχίαν, εὐθὺς ἐπ' αὐτοὺς  δύναμιν   ἀξιόλογον ἦγον. (Παραγενόμενοι δὲ πλησίον
[15, 21]   Ολυνθίους. Εἶθ' οἱ μὲν Ολύνθιοι  δύναμιν   ἀξιόλογον ἠθροικότες ἐπλεονέκτουν ἐν ταῖς
[15, 2]   ὄντα Περσῶν, συμμαχίαν ἐποιήσατο καὶ  δύναμιν   ἀξιόλογον παρ' αὐτοῦ προσελάβετο, παρ'
[15, 21]   τῶν πολεμίων· οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι  δύναμιν   ἀξιόλογον προχειρισάμενοι κατέστησαν στρατηγὸν ἐπ'
[15, 28]   συνεστράφησαν, καὶ κοινὴν συμμαχίαν ποιησάμενοι,  δύναμιν   ἀξιόλογον συνεστήσαντο, προσδοκῶντες ἥξειν τοὺς
[15, 14]   ἐμισθοῦτο στρατιωτῶν παντοδαπῶν πλῆθος, καὶ  δύναμιν   ἀξιόλογον συστησάμενος φανερὸς ἦν πολεμήσων
[15, 38]   πρὸς Αἰγυπτίους καὶ σπεύδων ξενικὴν  δύναμιν   ἀξιόλογον συστήσασθαι, διέγνω συλλύσασθαι τοὺς
[15, 33]   ἀρκεσθεὶς τῷ πρώτῳ προτερήματι, τὴν  δύναμιν   ἀσινῆ διεφύλαξεν. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 16]   διετέλεσε διατάσσων καὶ γυμνάζων τὴν  δύναμιν,   διὰ δὲ τῆς τῶν ἔργων
[15, 68]   τὴν φυλακὴν αὐτῶν καὶ τὴν  δύναμιν   διαγαγὼν παρῆλθεν εἰς τὴν Πελοπόννησον,
[15, 53]   χρὴ μένειν καὶ πρὸς πολλαπλασίονα  δύναμιν   διαγωνίζεσθαι τὴν ἀναχώρησιν ποιησάμενοι
[15, 95]   δὲ στρατηγὸν Χάρητα καὶ ναυτικὴν  δύναμιν   δόντες ἐξέπεμψαν. Οὗτος δὲ τοὺς
[15, 33]   μηδὲν ἀξιόλογον πράξαντες, ἀπῆγον τὴν  δύναμιν   εἰς τὰς Θήβας. (Φοιβίδας δὲ
[15, 52]   Βοιωτῶν τοὺς εὐθέτους, προῆγε τὴν  δύναμιν   ἐκ τῶν Θηβῶν, ἔχων τοὺς
[15, 14]   (Καταπλεύσας δὲ νυκτὸς καὶ τὴν  δύναμιν   ἐκβιβάσας, ἅμ' ἡμέρᾳ προσπεσὼν ἐκράτησε
[15, 46]   δὲ τὴν Κόρκυραν παρεσκευάζοντο ναυτικὴν  δύναμιν   ἐκπέμπειν. (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 5]   συνῴκησαν· οὐδενὸς δὲ αὐτοῖς προσέχοντος,  δύναμιν   ἐκπέμψαντες ἐπολιόρκουν τὴν πόλιν. (Οἱ
[15, 34]   στόμα δὲ πρὸς ἅπασαν τὴν  δύναμιν   ἐν τοῖς πεδίοις οὐκ ἐτόλμων
[15, 30]   πραγμάτων αὐτοῖς κατὰ νοῦν προχωρούντων,  δύναμιν   ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Εὔβοιαν τὴν
[15, 84]   τὴν πόλιν παρεισαγαγών, τὴν ἄλλην  δύναμιν   ἐξέταξεν ὡς μάχῃ διακριθησόμενος. (Εὐθὺς
[15, 62]   (Εὐθὺς οὖν οἱ Βοιωτοὶ τὴν  δύναμιν   ἐξῆγον, προσλαβόμενοι συμμάχους Λοκρούς τε
[15, 19]   πολεμῆσαι τοὺς Ολυνθίους. Ἑτέραν δὲ  δύναμιν   ἐπὶ Φλιουντίους ἐκπέμψαντες καὶ μάχῃ
[15, 71]   Θετταλίαν. Τοῦ δ' Αλεξάνδρου πεζὴν  δύναμιν   ἠθροικότος καὶ ἱππεῖς πολλαπλασίους ἔχοντος
[15, 32]   ~Ὁ δ' Αγησίλαος προαγαγὼν τὴν  δύναμιν,   ἧκεν εἰς τὴν Βοιωτίαν, ἔχων
[15, 22]   προχειρισάμενοι Αγησίπολιν τὸν βασιλέα, καὶ  δύναμιν   ἱκανὴν παραδόντες, ἐψηφίσαντο πρὸς Ολυνθίους
[15, 54]   ἀπόνοιαν εὐλαβούμενοι, τὴν δευτέραν ἀπεστάλκεισαν  δύναμιν,   ἵνα τῷ πλήθει τῶν ἀγωνιζομένων
[15, 18]   τούτου πράξεις συνεστήσατο περὶ αὑτὸν  δύναμιν,   καὶ πόλιν ἔκτισε πλησίον τῆς
[15, 52]   πατρίδι. Εὐθὺς γὰρ προαγαγὼν τὴν  δύναμιν,   καὶ προκαταλαβόμενος τὰ περὶ τὴν
[15, 68]   παριοῦσαν εἰς τὴν Πελοπόννησον, ἐξέπεμψαν  δύναμιν   καὶ στρατηγὸν ἐπ' αὐτῆς Χαβρίαν.
[15, 82]   Μαντινεῖς τὴν ἐκ τῆς Βοιωτίας  δύναμιν   καὶ τὴν Επαμεινώνδου δόξαν καταπλαγέντες,
[15, 62]   τὸν Ορχομενόν. Προαγαγόντων δὲ τὴν  δύναμιν   Λακεδαιμονίων ἐκ τῆς πόλεως ἐγένετο
[15, 2]   εἰς τὸν πόλεμον παρασκευὰς συνεστήσατο  δύναμιν   ναυτικήν τε καὶ πεζὴν μεγάλην·
[15, 31]   τοῖς Πέρσαις, παραταξάμενος καὶ πολλαπλασίονα  δύναμιν   νικήσας, πολλὴν τῆς Ασίας ἐπῆλθε
[15, 93]   πολεμίων ἔφοδον. (Ἐκτάξας δὲ τὴν  δύναμιν   οἰκείως τοῖς τόποις, καὶ τοῖς
[15, 33]   μείζονα καὶ δυναμικωτέραν ἔχων τὴν  δύναμιν   οὐ διηγωνίσατο πρὸς τοὺς πολεμίους.
[15, 81]   διαγωνισάμενος πρὸς Αλέξανδρον ἔχοντα πολλαπλασίονα  δύναμιν   οὐ μόνον ἐπιφανῶς ἐνίκησεν, ἀλλὰ
[15, 51]   Τέλος δ' οἱ Λακεδαιμόνιοι πολλὴν  δύναμιν   παρασκευασάμενοι παρέδωκαν αὐτὴν Κλεομβρότῳ τῷ
[15, 81]   Τιμόθεος Αθηναίων στρατηγὸς ἔχων  δύναμιν   πεζήν τε καὶ ναυτικὴν Τορώνην
[15, 25]   κατετραυμάτιζον. (Οἱ δὲ Θηβαῖοι μεγάλην  δύναμιν   προσδοκῶντες ἥξειν ἐκ τῆς Ελλάδος
[15, 19]   ἀποδιδόναι. (Διόπερ Αμύντας ἰδίαν τε  δύναμιν   συνεστήσατο καὶ τοὺς Λακεδαιμονίους ποιησάμενος
[15, 69]   οἱ μὲν Βοιωτοὶ πᾶσαν τὴν  δύναμιν   συντάξαντες ἐπῆγον ἐπὶ τὴν Κόρινθον
[15, 32]   ἐπήγαγε πᾶσαν ἐπ' αὐτοὺς τὴν  δύναμιν   συντεταγμένην καταπληκτικῶς. (Χαβρίας δ'
[15, 23]   φοβεροὶ πᾶσιν ὑπῆρχον διὰ τὴν  δύναμιν   τῆς ἡγεμονίας. (Διόπερ οἱ μέγιστοι
[15, 22]   καταπεπληγμένοι τὴν μετὰ τοῦ βασιλέως  δύναμιν.   ~Τοῦ δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος
[15, 50]   λαμπάδα τοσαύτην ἐσχηκέναι λαμπρότητα καὶ  δύναμιν   τοῦ φωτός, ὥστ' ἐπὶ τῆς
[15, 53]   μὲν ᾤοντο δεῖν ἀπάγειν τὴν  δύναμιν,   τρεῖς δὲ μένειν καὶ διαγωνίζεσθαι,
[15, 65]   ὁρῶντες οἱ Λακεδαιμόνιοι τεταραγμένην τὴν  δύναμιν   τῶν ἐναντίων διὰ τὴν χαλεπότητα
[15, 43]   ᾦντο δεῖν ἀναμένειν τὴν ὅλην  δύναμιν   τῶν Περσῶν· ἀσφαλεστέραν γὰρ ἔσεσθαι
[15, 46]   παρεκάλεσαν τοὺς Σπαρτιάτας ἀποστεῖλαι ναυτικὴν  δύναμιν,   ὑπισχνούμενοι παραδώσειν αὐτοῖς τὴν Κόρκυραν.
[15, 52]   ἐντυχόντες διεμαρτύραντο μὴ προάγειν τὴν  δύναμιν,   φανερῶς τῶν θεῶν κωλυόντων,
[15, 19]   ὑπὲρ μυρίους· παραδόντες δὲ τὴν  δύναμιν   Φοιβίδᾳ τῷ Σπαρτιάτῃ προσέταξαν συμμαχεῖν
[15, 26]   διακούσας τῶν πρέσβεων ἐψηφίσατο παραχρῆμα  δύναμιν   ὡς πλείστην ἀποστεῖλαι τὴν ἐλευθερώσουσαν
[15, 48]   τοῦ συμβάντος, ὡς διὰ θεῶν  μῆνιν   γεγενημένης τῆς συμφορᾶς τοῖς εἰς
[15, 49]   δ' ἐκ Ποσειδῶνος γεγονέναι τὴν  μῆνιν   ταῖς πόλεσί φασιν ἐμφανεῖς ἀποδείξεις
[15, 92]   τῶν Αἰγυτίων ἔχων (ἅπασας) τὴν  ἡγεμονίν   καὶ στρατηγὸς ὢν ἁπάσης τῆς
[15, 37]   ἐπιλέκτοις ἀνδράσι πεντακοσίοις, καὶ συνετέλεσαν  πρᾶξιν   ἀξίαν μνήμης· φρουρούντων γὰρ τὸν
[15, 64]   δὲ τῶν ἐπιφανεστάτων στρατιωτῶν ἐπετελέσατο  πρᾶξιν   ἡρωικὴν καὶ μνήμης ἀξίαν. (Όρῶν
[15, 79]   (Οἱ μὲν οὖν συστησάμενοι τὴν  πρᾶξιν   μετανοήσαντες ἐδήλωσαν τοῖς βοιωτάρχαις τὴν
[15, 83]   σύνταξιν, εὐθὺς ἔγνω μεμηνυμένην τὴν  πρᾶξιν·   ὅμως δὲ προσμαχόμενος πᾶσι κατὰ
[15, 20]   Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν  πρᾶξιν   ταύτην ἀδοξοῦντες παρὰ τοῖς Ελλησι,
[15, 64]   λιπεῖν τὴν ἐν ταῖς παρόδοις  τάξιν   ἀνάξιον τῆς Σπάρτης ἔκρινε, τὸ
[15, 86]   Λακεδαιμόνιοι, πρὸς ἀλλήλους κατὰ τὴν  τάξιν   ἀνθεστηκότες πρῶτον μάχην συνῆψαν, οὐδεμίαν
[15, 85]   ἄλλο πλῆθος ἀνεπλήρου τὴν μέσην  τάξιν,   Εὐβοεῖς καὶ Λοκροὶ καὶ Σικυώνιοι,
[15, 64]   μετὰ τῶν πρεσβυτέρων φυλάττων τὴν  τάξιν   καὶ πολλοὺς ἀνελὼν τῶν πολεμίων,
[15, 85]   θεῶν προφαινομένην· (Κατὰ δὲ τὴν  τάξιν   Μαντινεῖς μὲν μετὰ τῶν ἄλλων
[15, 56]   τὸ μὲν πρῶτον ἀναχωροῦντες τὴν  τάξιν   οὐ διέλυον, τὸ δὲ τελευταῖον
[15, 85]   οἱ καταδεέστεροι τὴν μέσην ἐπεῖχον  τάξιν·   τὸ δ' εὐώνυμον κέρας ἀνεπλήρουν
[15, 31]   παρασκευὰς ἐποιοῦντο φιλοτίμως καὶ τὴν  διάταξιν   καὶ τὴν διαίρεσιν τῶν στρατιωτῶν
[15, 65]   πόλει προεκαλοῦντο τοὺς Σπαρτιάτας εἰς  παράταξιν,   ξυνομολογεῖσθαι προσέταττον ἥττους εἶναι
[15, 68]   πρῶτον προεκαλεῖτο τοὺς πολεμίους εἰς  παράταξιν,   σχεδὸν τριπλασίους ὄντας τοῖς πλήθεσιν,
[15, 37]   Μεθυμναῖος τὴν τῶν Σικελικῶν  σύνταξιν   εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν κατέστροφε,
[15, 89]   Αθηναῖος τὴν τῶν Ελληνικῶν  σύνταξιν   εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν κατέστροφεν
[15, 83]   ὡς εἶδε τὴν τῶν Σπαρτιατῶν  σύνταξιν,   εὐθὺς ἔγνω μεμηνυμένην τὴν πρᾶξιν·
[15, 91]   τοῦ Δατάμου τῶν ἱππέων ἀφηγούμενος,  χάριν   βουλόμενος καταθέσθαι καὶ τῆς ἰδίας
[15, 6]   διὰ τὰς εὐεργεσίας τοῖς πρὸς  χάριν   λόγοις μετεωριζόμενος ἐκαυχᾶτο πολὺ μᾶλλον
[15, 2]   δ' Εὐαγόρας πρὸς μὲν τὸν  Ακοριν   τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα, πολέμιον ὄντα
[15, 9]   ἀφίστασθαι. (Εὐθὺς οὖν πρὸς μὲν  Ακοριν   τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων διαπρεσβευσάμενος
[15, 49]   ποιεῖν τὰ Πανιώνια, μετέθεσαν τὴν  πανήγυριν   εἰς ἀσφαλῆ τόπον, ὃς ἦν
[15, 78]   μάχην τῶν παρόντων ἐπὶ τὴν  πανήγυριν   Ελλήνων ἐστεφανωμένων καὶ μεθ' ἡσυχίας
[15, 53]   δὴ Βοιωτοὶ ταύτην ποιοῦσι τὴν  πανήγυριν   ἐν Λεβαδείᾳ. ~Συνήργησε δὲ πρὸς
[15, 7]   ἀφιστάμενος εἰς μὲν τὴν Ολυμπιακὴν  πανήγυριν   ἐξαπέστειλε τοὺς εὐφωνοτάτους τῶν ὑποκριτῶν
[15, 18]   ἄγειν κατ' ἐνιαυτὸν ἐνεστήσαντο, τὴν  πανήγυριν   ὀνομάσαντες προφθάσειαν. Τούτων δὲ πραχθέντων
[15, 77]   Τῶν δὲ Ηλείων βοηθησάντων τοῖς  φυγάσιν   ἐγένετο μάχη πλησίον τοῦ Λασίωνος,
[15, 46]   τοῖς Κορκυραίοις καὶ Ζακυνθίων τοῖς  φυγάσιν,   εἰς μὲν τὴν Ζάκυνθον ἐξέπεμψαν
[15, 87]   τῆς ὁράσεως, πάλιν ἐπηρώτησε, πότεροι  νενικήκασιν.   Ἀποφαινομένου δὲ τοῦ παιδός, ὅτι
[15, 87]   δὲ τοῦ παιδός, ὅτι Βοιωτοὶ  νενικήκασιν,   ὥρα, φησίν, ἐστὶ τελευτᾶν, καὶ
[15, 34]   κομιζομένης ἀγορᾶς, διανοούμενος ἐπιθέσθαι ταῖς  ὁλκάσιν.   δὴ πυθόμενος δῆμος
[15, 38]   τοῖς πολίταις, ἐθάρρησαν τοῖς ἁπάντων  δόγμασιν   ἀντιβαίνειν. (Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ καὶ
[15, 6]   ἐκαυχᾶτο πολὺ μᾶλλον ἐπὶ τοῖς  ποιήμασιν   τοῖς ἐν πολέμῳ κατωρθωμένοις.
[15, 39]   προνενικηκότες τοὺς Λακεδαιμονίους, μετέωροι τοῖς  φρονήμασιν   ὑπῆρχον καὶ τῆς κατὰ γῆν
[15, 71]   τοὺς τότε βοιωταρχήσαντας καταδικάσαντες, πολλοῖς  χρήμασιν   ἐζημίωσαν. ~Ἐπιζητουμένης δὲ τῆς αἰτίας,
[15, 86]   παρετάξατο οὔθ' ἡγεμόνες ἀξιολογώτεροι τοῖς  ἀξιώμασιν   οὔτε ἄνδρες δυνατώτεροι τὰς ἐν
[15, 50]   γυμνασίοις συνεχῶς διατρίβοντες εὔρωστοι τοῖς  σώμασιν   ὑπῆρχον, καὶ φύσει φιλοπόλεμοι καθεστῶτες
[15, 12]   ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ διαλαβόντες μεγάλοις  χώμασιν   ἀπέστρεψαν τὸν ποταμὸν εἰς τὴν
[15, 42]   ἐποίησε λιμνάζειν, τὰς δὲ πλωτὰς  χώμασιν   ἐνέφραττεν. Διόπερ οὐκ ἦν ῥᾳδίως
[15, 88]   γὰρ τὴν ἡλικίαν τὴν τούτου  γεγόνασιν   ἄνδρες ἐπιφανεῖς Πελοπίδας τε Θηβαῖος
[15, 66]   καὶ μεγάλης ἀποδοχῆς ἔτυχε παρὰ  πᾶσιν   ἀνθρώποις. (Οὐκ ἀνοίκειον δ' εἶναι
[15, 50]   ὑπὸ τῶν Ελλήνων διὰ τὸ  πᾶσιν   ἀρέσκειν κατὰ πόλιν γίνεσθαι τοὺς
[15, 29]   κοινὸν συνέδριον ἐπὶ τοῖς ἴσοις  πᾶσιν.   (Ἐψηφίσαντο δὲ καὶ τὰς γενομένας
[15, 31]   καὶ Λοκροί, τὴν δ' ἐπὶ  πᾶσιν   Ολύνθιοι καὶ οἱ ἐπὶ Θρᾴκης
[15, 23]   πολλὴν πρόνοιαν ἐπεποίηντο, καὶ φοβεροὶ  πᾶσιν   ὑπῆρχον διὰ τὴν δύναμιν τῆς
[15, 9]   συνετάραττον ἤδη τὰς πόλεις καὶ  πᾶσιν   ὑπῆρχον φανεροὶ τὰς πόλεις καταδουλούμενοι.
[15, 85]   ἱππικὴν ἐμπειρίαις· ἐν γὰρ τούτοις  ἅπασιν   οὐκ ἦν καταδεέστερον τὸ τῶν
[15, 1]   παρρησίᾳ, καὶ τοῖς μὲν ἀγαθοῖς  ἀνδράσιν   ἐπὶ τῶν καλῶν ἔργων τὸν
[15, 55]   δυνάμεις, οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι τοῖς  κέρασιν   ἀμφοτέροις ἐπῆγον μηνοειδὲς τὸ σχῆμα
[15, 24]   γενομένης, καὶ τῆς νόσου πολλὴν  ἐπίτασιν   ἐχούσης, πολλοὶ τῶν Καρχηδονίων διεφθάρησαν,
[15, 7]   αἰεὶ δὲ μᾶλλον τοῦ πάθους  ἐπίτασιν   λαμβάνοντος, μανιώδης διάθεσις κατέσχε τὴν
[15, 3]   (Τῆς δ' ἀπορίας γενομένης εἰς  στάσιν,   οἱ μισθοφόροι τῶν Περσῶν ἐπὶ
[15, 3]   ὀνομαζόμενος δὲ Γλῶ, κατέπαυσαν τὴν  στάσιν.   (Πλεύσαντες δὲ τῷ παντὶ στόλῳ
[15, 61]   οὖν τινα χρόνον ἀναρχία τὴν  στάσιν   ὑπέλαβε, μετὰ δὲ ταῦτα ἔδοξε
[15, 25]   τοὺς δηλώσοντας τὴν τῶν Θηβαίων  ἐπανάστασιν   καὶ βοηθεῖν τὴν ταχίστην παρακαλέσοντας,
[15, 79]   ἐν Θήβαις πολιτείαν εἰς ἀριστοκρατικὴν  κατάστασιν   μεταστῆσαι, συνέπεισαν τοὺς τῶν Ορχομενίων
[15, 94]   φέρουσαι τὴν ἐκ τῆς πατρίδος  μετάστασιν.   Διόπερ αὐτῶν ἐπανελθόντων εἰς τὰς
[15, 31]   τῶν συμμάχων ὁρμὴν πρὸς τὴν  ἀπόστασιν   ἀκατάσχετον οὖσαν, ἐπαύσαντο τῆς προϋπαρχούσης
[15, 28]   ὁρῶντες ἀκατάσχετον οὖσαν πρὸς τὴν  ἀπόστασιν,   ὅμως πρεσβείαις καὶ λόγοις φιλανθρώποις,
[15, 15]   τεταγμένας πόλεις οἰκείως ἐχούσας πρὸς  ἀπόστασιν,   προσεδέχετο τὰς βουλομένας ἀφίστασθαι, καὶ
[15, 73]   αὐτοῖς λοιμικὴν νόσον καὶ τὴν  ἀπόστασιν   τῶν Λιβύων, ἔγνω στρατεύειν ἐπ'
[15, 28]   Αθηναίους. (Πρῶτοι δὲ πρὸς τὴν  ἀπόστασιν   ὑπήκουσαν Χῖοι καὶ Βυζάντιοι, καὶ
[15, 70]   Θηβαῖοι δὲ κατὰ τὴν ἰδίαν  ὑπόστασιν   ὅλην τὴν Βοιωτίαν ὑπὸ μίαν
[15, 1]   Ελλήνων ἡγεμονίαν, ἡγούμεθα δεῖν τὴν  ὑπόστασιν   τῆς γραφῆς διαφυλάττειν καὶ τὴν
[15, 32]   τῶν ἄλλων, ἀλλ' ἰδίαν ἔχων  σύστασιν   μετὰ τοῦ βασιλέως ἵσταται, καὶ
[15, 10]   τε τοῖς πολέμοις ἀνδρείᾳ διενεγκεῖν  φασὶν   αὐτὸν καὶ κατὰ τὰς συμβουλὰς
[15, 49]   γεγονέναι τὴν μῆνιν ταῖς πόλεσί  φασιν   ἐμφανεῖς ἀποδείξεις ὑπάρχειν διὰ τὸ
[15, 33]   τῶν ἀποτελεσμάτων ἔδοξεν οὐκ ἀνθρωπίνην  ἀπόφασιν,   ἀλλὰ θεῖόν τινα χρησμὸν εἰρηκέναι.
[15, 73]   ἐπ' αὐτούς. Οὐκ ἔχων δὲ  πρόφασιν   ἀξιόλογον τῆς διαφορᾶς, προσεποιήθη τοὺς
[15, 9]   πεποιηκέναι, μετεμέλοντο τοῖς πεπραγμένοις καὶ  πρόφασιν   εὔλογον ἐζήτουν τοῦ πρὸς τὸν
[15, 15]   παρασκευασάμενος πολεμεῖν Καρχηδονίοις, ἐζήτει λαβεῖν  πρόφασιν   εὔλογον τοῦ πολέμου. Ὁρῶν οὖν
[15, 14]   ἐπὶ Τυρρηνίαν, ἔχων τριήρεις ἑξήκοντα,  πρόφασιν   μὲν φέρων τὴν τῶν λῃστῶν
[15, 7]   τῶν φίλων πολλοὺς μὲν ἐπὶ  ψευδέσιν   αἰτίαις ἀνελεῖν, οὐκ ὀλίγους δὲ
[15, 78]   καὶ παλαιαῖς ἀποδείξεσι χρώμενοι, τὴν  θέσιν   τῆς Ολυμπικῆς πανηγύρεως αὑτοῖς προσήκειν
[15, 1]   τοὺς δὲ τὴν ἐναντίαν ἔχοντας  διάθεσιν   ταῖς ἁρμοττούσαις βλασφημίαις ἀποτρέψειν τῆς
[15, 44]   τοῦ ξίφους εἰς τοὐναντίον τὴν  μετάθεσιν   ἐποιήσατο· ηὔξησε γὰρ τὰ μὲν
[15, 68]   παράταξιν, σχεδὸν τριπλασίους ὄντας τοῖς  πλήθεσιν,   οὐδενὸς δὲ τολμῶντος ἐκτὸς τοῦ
[15, 65]   καιρὸν ἔλαβον εὔθετον πρὸς τὴν  ἐπίθεσιν,   καὶ τὰς μὲν γυναῖκας καὶ
[15, 79]   εἰς ταύτην συνέθεντο ποιήσασθαι τὴν  ἐπίθεσιν·   πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων κοινωνούντων
[15, 79]   μετανοήσαντες ἐδήλωσαν τοῖς βοιωτάρχαις τὴν  ἐπίθεσιν,   προδόντες τοὺς συνομόσαντας, καὶ διὰ
[15, 78]   καὶ ἄλλα πρὸς ταύτην τὴν  ὑπόθεσιν   οἰκείως διαλεχθεὶς ἔπεισε τοὺς Θηβαίους
[15, 95]   βύβλον κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ  πρόθεσιν   αὐτοῦ περιγράφομεν, τὴν δ' ἐχομένην
[15, 76]   σύνολον ἐνάμιλλος ἐγένετο ταῖς πρωτευούσαις  πόλεσιν.   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 67]   δὲ ταῦτα ἐν ἀμφοτέραις (ταῖς  πόλεσιν)   ἐποιήσαντο κοινὰς τὰς ἡγεμονίας. (Αρκάδες
[15, 45]   δὲ ταῦτα συμπράττουσαι ταῖς οἰκείαις  πόλεσιν   ἐπολέμουν, οὐδὲν ἔτι φροντίζοντες τῆς
[15, 27]   Πελοπόννησον ἀπηλλάγησαν, (οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι  δυνάμεσιν   ἀξιολόγοις προσιόντες ἐπὶ τὰς Θήβας,
[15, 28]   προσδοκῶντες ἥξειν τοὺς Λακεδαιμονίους μεγάλαις  δυνάμεσιν   εἰς τὴν Βοιωτίαν. (Αθηναῖοι δὲ
[15, 13]   καθορμισθῆναι. Ἔσπευδε γὰρ ἄφνω μεγάλαις  δυνάμεσιν   ἐπιπλεῦσαι τοῖς κατὰ τὴν Ηπειρον
[15, 21]   οἱ δὲ Ολύνθιοι, νομίζοντες μείζοσι  δυνάμεσιν   ἥξειν τοὺς Σπαρτιάτας καὶ τὸν
[15, 76]   ἐπ' αὐτὸν καὶ πολὺ ταῖς  δυνάμεσιν   ὑπερεχόντων, οἱ Θηβαῖοι βοηθήσαντες αὐτῷ
[15, 50]   (Ἔνιοι δὲ τῶν φυσικῶν τὴν  γένεσιν   τῆς λαμπάδος εἰς φυσικὰς αἰτίας
[15, 62]   τῆς στρατηγίας διά τε τὴν  σύνεσιν   καὶ τὴν ἀνδρείαν τῶν ἀνδρῶν.
[15, 91]   καὶ τὴν ἐν τῷ στρατηγεῖν  σύνεσιν·   δὲ βασιλεὺς Αρταξέρξης πυθόμενος
[15, 34]   κέρως πρῶτος ἐνέβαλε ταῖς ἀντιτεταγμέναις  τριήρεσιν   ἐπὶ τοῦ λαιοῦ κέρατος, ὧν
[15, 3]   νίκην προκατεσκεύασεν· ἀθρόαις γὰρ ταῖς  τριήρεσιν   ἐπιπλεύσας ἐπὶ διεσπαρμένας καὶ τεταραγμένας,
[15, 31]   καὶ τὴν διάταξιν καὶ τὴν  διαίρεσιν   τῶν στρατιωτῶν καὶ λειτουργιῶν περιττότερον
[15, 18]   ὑπό τινων οὐ συνετέλεσε τὴν  προαίρεσιν.   Μετὰ δὲ τὴν τούτου τελευτὴν
[15, 1]   Ελλήνων, Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ τὴν  ἀφαίρεσιν   τῆς ἡγεμονίας οὐδέποτ' ἐδυνήθησαν ἀναλαβεῖν
[15, 19]   Λακεδαιμονίων διεφέροντο πρὸς ἀλλήλους ταῖς  αἱρέσεσιν·   Αγησίπολις μὲν γάρ, εἰρηνικὸς ὢν
[15, 5]   φύσει φιλαρχοῦντες καὶ πολεμικοὶ ταῖς  αἱρέσεσιν   ὄντες, τὴν εἰρήνην ὥσπερ βαρὺ
[15, 13]   τὸν Αδρίαν οὐ πολλοῖς πρότερον  ἔτεσιν   ἐκτικὼς ἦν τὴν πόλιν τὴν
[15, 49]   παρὰ τὴν τῶν Αργείων πόλιν  ἐξίησιν.   (Πρὸς δὲ τοῖς εἰρημένοις λέγουσιν,
[15, 91]   βασιλέως ἐπὶ τὴν τῶν ὅλων  διοίκησιν   εἵλαντο στρατηγὸν Ορόντην. οὗτος δὲ
[15, 6]   καὶ τὴν ἀλήθειαν καὶ τὴν  εὐδόκησιν   τοῦ Διονυσίου, καὶ οὐ διεψεύσθη.
[15, 29]   φιλανθρωπίας ἀνακτησάμενοι τὴν παρὰ τοῖς  Ελλησιν   εὔνοιαν, ἰσχυροτέραν ἐποιήσαντο τὴν ἰδίαν
[15, 23]   καταπολεμουμένων κληρουχίας ἠδόξουν ἐν τοῖς  Ελλησιν·   οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τῆς τε
[15, 90]   τοὺς Μεσσηνίους ὁμοίως τοῖς ἄλλοις  Ελλησιν   ὑπὸ τοῦ βασιλέως εἰς τὴν
[15, 1]   γραφῆς διαφυλάττειν καὶ τὴν ἁρμόττουσαν  ἐπιτίμησιν   τοῖς Λακεδαιμονίοις ποιήσασθαι. (Τίς γὰρ
[15, 50]   τοῖς ῥηθεῖσιν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'  Αθήνησιν   Αλκισθένους Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ τῶν
[15, 48]   ἀντιταξαμένων κατέκοψαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'  Αθήνησιν   Αστείου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν
[15, 20]   δυναστείας ἀντείχετο. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'  Αθήνησιν   Εὐάνδρου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν
[15, 38]   διαιροῦσι, δώδεκα. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'  Αθήνησιν   Ιπποδάμου Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἀντὶ τῶν
[15, 7]   Διονύσιος ἀκούσας τὴν τῶν ποιημάτων  καταφρόνησιν   ἐνέπεσεν εἰς ὑπερβολὴν λύπης· αἰεὶ
[15, 32]   εὐταξίαν τῶν πολεμίων καὶ τὴν  καταφρόνησιν,   τὸ μὲν βιάζεσθαι πρὸς ὑπερδεξίους
[15, 57]   τὴν Θετταλίαν οἰκοῦντες ὑφεωρῶντο τὴν  αὔξησιν   αὐτοῦ καὶ τὴν πλεονεξίαν. (Ἅμα
[15, 50]   πολεμίους· σφόδρα γὰρ ὑφεωρῶντο τὴν  αὔξησιν   αὐτῶν, μήποτε τῆς ὅλης Βοιωτίας
[15, 12]   παρὰ τὴν Μαντίνειαν ποταμοῦ μεγάλην  αὔξησιν   ἐκ τῶν ὄμβρων λαβόντος, οἱ
[15, 81]   συνεβάλετο πρὸς τὴν τῶν Θηβαίων  αὔξησιν.   Ὲν γὰρ τῇ τῶν φυγάδων
[15, 13]   καὶ τἄλλα τὰ συντείνοντα πρὸς  αὔξησιν   πόλεως καὶ δόξαν. ~Τοῦ δ'
[15, 5]   ἀνδρῶν ἀλκίμων, ὑπώπτευσαν αὐτῆς τὴν  αὔξησιν   τὴν γινομένην ἐκ τῆς εἰρήνης,
[15, 93]   συνηναγκάσθη μετ' αὐτοῦ ποιήσασθαι τὴν  ἀναχώρησιν   εἴς τινα πόλιν εὐμεγέθη. (Οἱ
[15, 69]   οὐδὲν δὲ πρᾶξαι δυνάμενοι, τὴν  ἀναχώρησιν   ἐποιήσαντο. Χαβρίας μὲν οὖν ἐπὶ
[15, 53]   πολλαπλασίονα δύναμιν διαγωνίζεσθαι τὴν  ἀναχώρησιν   ποιησάμενοι ἐν τόποις ὑπερδεξίοις συστήσονται
[15, 85]   ἅμα μὲν γὰρ κατὰ τὴν  ἀποχώρησιν   οὐκ ἐτάραξαν τὴν ἰδίαν φάλαγγα,
[15, 87]   καὶ δακρύσαντος, μὰ Δία μέν,  φησίν,   ἀλλὰ καταλείπω δύο θυγατέρας, τήν
[15, 87]   παιδός, ὅτι Βοιωτοὶ νενικήκασιν, ὥρα,  φησίν,   ἐστὶ τελευτᾶν, καὶ προσέταξεν ἐκσπάσαι
[15, 49]   σεισμῶν καὶ κατακλυσμῶν ἀρκεσθησόμεθα τοῖς  ῥηθεῖσιν.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησιν Αλκισθένους
[15, 91]   στρατιώτας τοῖς ὑπὸ τοῦ βασιλέως  πεμφθεῖσιν   ἡγεμόσι παρέδωκεν. (Ὁμοίως δὲ τούτῳ
[15, 16]   διὰ τὴν ἧτταν πεπτωκότες ταῖς  ἐλπίσιν,   ἀπροσδόκητον καὶ μεγάλην εὐημερίαν ἀπηνέγκαντο.
[15, 8]   πόλεμον πρὸς Καδουσίους καὶ τὴν  κρίσιν   ἀναβαλλομένου, διείλκετο τὰ περὶ τοῦ
[15, 84]   καὶ πρὸς τὴν τῶν ὅλων  κρίσιν   ἅπαντες κατεσκευάζοντο καὶ τοὺς πανταχόθεν
[15, 6]   ἐπηρωτήθη περὶ τῶν ποιημάτων τίνα  κρίσιν   ἔχοι. Ἀποκριναμένου δ' αὐτοῦ παρρησιωδέστερον,
[15, 27]   φρουρᾶς τρεῖς ὄντας μετέστησαν εἰς  κρίσιν,   καὶ τοὺς μὲν δύο κατεδίκασαν
[15, 82]   εἰς τὴν διὰ τῶν ὅπλων  κρίσιν   κατήντησαν, καὶ Τεγεᾶται μὲν πρεσβεύσαντες
[15, 10]   τὸν πρὸς Καδουσίους πόλεμον προέθηκε  κρίσιν   Τιριβάζῳ, καὶ δικαστὰς τρεῖς ἀπέδωκε
[15, 43]   δὲ Αθηναῖοι τοῖς μὲν Πέρσαις  ἀπόκρισιν   ἔδωκαν, ὅτι ἐὰν εὕρωσιν αὐτὸν
[15, 48]   ἐξαιρομένου κατεκλύσθησαν ἅπαντες σὺν ταῖς  πατρίσιν   ἀφανισθέντες. Ἐγένετο δὲ τοῦτο τὸ
[15, 85]   δὲ περιπεσόντες Εὐβοεῦσι καὶ μισθοφόροις  τισὶν   ἀπεσταλμένοις ἐπὶ τὴν κατάληψιν τῶν
[15, 24]   τὴν Ιταλίαν τοῖς μὲν Ιππωνιάταις  ἐκπεπτωκόσιν   ἐκ τῆς πατρίδος ἀποκατέστησαν τὴν
[15, 20]   τῆς ἡγεμονίας ἀντιποιήσηται· (Διόπερ τοῖς  ἡγεμόσιν   οἱ Σπαρτιᾶται παρήγγελλον ἐν ἀπορρήτοις,
[15, 29]   Αθηναῖοι χαλεπῶς φέροντες ἐπὶ τοῖς  γεγονόσιν,   ἐψηφίσαντο λελύσθαι τὰς σπονδὰς ὑπὸ
[15, 1]   πρότερον ἐπὶ πολλὰς γενεὰς τοῖς  κρείττοσιν   ὑποτεταγμένοι, τότε τούτους ἀνελπίστως νικήσαντες
[15, 42]   οὐκ ἦν ῥᾳδίως οὔτε ταῖς  ναυσὶν   εἰσπλέειν οὔτε τοῖς ἱππεῦσι προσπελάσαι
[15, 3]   Περσῶν ἐπλεονέκτει. (Ἐπέβαλε γὰρ συντεταγμέναις  ναυσὶν   ἐπὶ ἀσυντάκτους, καὶ προβεβουλευμένοις ἀνδράσι
[15, 89]   διελθὼν ἔτη πέντε ἐν βύβλοις  δυσίν.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Μόλωνος
[15, 57]   καὶ τὴν χώραν Οἰταίοις καὶ  Μηλιεῦσιν   ἐδωρήσατο· μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ
[15, 84]   πολλὴν διανύσας ὁδὸν ἄφνω τοῖς  Μαντινεῦσιν   ἀνελπίστως ἐπέρραξεν, οὐ μὴν ἐκράτησε
[15, 84]   συμμάχους μετεπέμποντο. (Τοῖς μὲν οὖν  Μαντινεῦσιν   ἐβοήθουν Ηλεῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ
[15, 91]   περὶ τὸν Αρτάβαζον καὶ τοῖς  ἱππεῦσιν,   ἔκτεινε τοὺς εἰς χεῖρας ἐρχομένους.
[15, 14]   μὲν φέρων τὴν τῶν λῃστῶν  κατάλυσιν,   τῇ δ' ἀληθείᾳ συλήσων ἱερὸν
[15, 15]   ἀπεφήνατο (τῷ) μίαν αὐτοῖς εἶναι  σύλλυσιν,   ἐὰν ἐκχωρήσωσι τῶν κατὰ τὴν
[15, 8]   τὴν ἡγεμονίαν ἔφησε συγχωρῆσαι τὴν  σύλλυσιν,   ἐὰν Εὐαγόρας ἐκχωρήσῃ πασῶν τῶν
[15, 49]   ἐξίησιν. (Πρὸς δὲ τοῖς εἰρημένοις  λέγουσιν,   ὅτι πλὴν τῶν ἀσεβησάντων οὐδεὶς
[15, 45]   ἀναρχίαν, τοῖς μὲν τὰς ὀλιγαρχίας  κατασκευάζουσιν   ἐβοήθουν οἱ Λακεδαιμόνιοι, τοῖς δὲ
[15, 47]   τὸ μὲν πρῶτον ἀπροσδοκήτως τοῖς  πολιορκοῦσιν   ἐπιθέμενος ἀνεῖλεν αὐτῶν περὶ διακοσίους,
[15, 54]   Σπαρτιάταις, ὅτι τότε τὴν ἡγεμονίαν  ἀποβαλοῦσιν,   ὅταν ἐν Λεύκτροις ὑπὸ Θηβαίων
[15, 81]   τούτῳ τὸ πρωτεῖον τοῦ κατορθώματος  ἀπονέμουσιν.   Τὴν δ' εὐημερίαν ταύτην συνέβη
[15, 51]   τῶν Θηβαίων, ὡς οὔτ' αὐτοὶ  πολυπραγμονοῦσιν   οὐδὲν τῶν κατὰ τὴν Λακωνικὴν
[15, 82]   Σπάρτῃ ἐδήλωσε, διότι Βοιωτοὶ συντόμως  ἥξουσιν   ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα πορθήσοντες τὴν
[15, 32]   πέντε μόραι· τὴν δὲ μόραν  ἀναπληροῦσιν   ἄνδρες πεντακόσιοι. δὲ Σκιρίτης
[15, 42]   περὶ τὸν Ιφικράτην συνεισπεσόντες τοῖς  φρουροῦσιν   ἐντὸς τῶν τειχῶν, καὶ κρατήσαντες
[15, 32]   ἔκρινε, πεῖραν δὲ λαβὼν ὅτι  τολμήσουσιν   ἀναγκαζόμενοι διαγωνίσασθαι περὶ τῆς νίκης,
[15, 49]   ἔχοντες παλαιὸν λόγιον ὅτι τότε  κινδυνεύσουσιν   ὅταν Ιωνες ἐπὶ τοῦ βωμοῦ
[15, 63]   τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ  κινδυνεύουσιν   ἐψηφίσαντο βοηθεῖν πανδημεί. Καὶ παραχρῆμα
[15, 60]   δόξης ἕνεκα, ὡς δ' ἔνιοι  γράφουσιν,   ὑπὸ Πολυδώρου τἀδελφοῦ. Οὗτος δὲ
[15, 6]   ἐκδεξάμενοι πᾶν τὸ οἰκτρὸν ἀποτεύγματος  φύσιν   εἰρῆσθαι διελάμβανον. ~Παραπλήσιον δὲ συνέβη
[15, 82]   πρὸς Ηλείους πόλεμον, ἵνα μὴ  δῶσιν   ἐν εἰρήνῃ λόγον τῶν ἀναλωθέντων.
[15, 54]   ὅταν ἐν Λεύκτροις ὑπὸ Θηβαίων  ἡττηθῶσιν.   (Προσῆλθον δὲ τῷ Επαμεινώνδᾳ καὶ
[15, 9]   οὖν Εὐαγόρας παραδόξως ἐξωσιοῦτο τὴν  ἅλωσιν,   καὶ συνέθετο τὴν εἰρήνην, ὥστε
[15, 83]   ποιησάντων, παραδόξως οἱ Λακεδαιμόνιοι τὴν  ἅλωσιν   τῆς πατρίδος ἐξέφυγον· μὴ προδηλωθείσης
[15, 1]   ἀνδραποδισμὸν ὑπὸ Διονυσίου καὶ τὴν  ἅλωσιν   τῆς Ρώμης ὑπὸ Γαλατῶν, ἥτις
[15, 66]   τὴν Σπάρτην, ἐὰν μὴ Μεσσήνην  ἕλωσιν.   Τότε δὲ συνέβη τοὺς παρθενίας
[15, 1]   ἔπαινον, τοὺς δὲ φαύλους, ὅταν  ἐξαμαρτάνωσιν,   ἀξιοῦν δικαίας ἐπιτιμήσεως, διὰ τοῦ
[15, 19]   τῆς ὁμόρου χώρας διὰ τὴν  ἀπόγνωσιν   τῆς ἑαυτοῦ δυναστείας, τὸ μὲν
[15, 87]   ἀναιρέσεως οὐδέτεροι διεπρεσβεύσαντο, ἵνα μὴ  δόξωσιν   ἐκχωρεῖν τοῦ πρωτείου· μετὰ δὲ
[15, 43]   Πέρσαις ἀπόκρισιν ἔδωκαν, ὅτι ἐὰν  εὕρωσιν   αὐτὸν ἠδικηκότα, κολάσουσι κατὰ τὴν
[15, 53]   θεὸς αὐτοῖς, ὅταν ἐν Λεύκτροις  νικήσωσιν,   ἀγῶνα τιθέναι Διὶ βασιλεῖ στεφανίτην·
[15, 15]   δαπανηθέντα χρήματα κατὰ τὸν πόλεμον  ἐκτίσωσιν.   ~Βαρείας δὲ καὶ ὑπερηφάνου τῆς
[15, 49]   ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τοῦ Ποσειδῶνος  θύσωσιν,   ἀναλογιζόμενοι τὸν χρησμὸν ἀντέλεγον τοῖς
[15, 50]   ἡγούμενοι τὴν ἡγεμονίαν τῆς Σπάρτης  καταλύσωσιν,   ἐπιλαβόμενοι καιροῦ. ἔν τε γὰρ
[15, 64]   ἔχουσα πλείστους, εἰσέβαλεν εἰς τὴν  Σκιρῖτιν   καλουμένην χώραν, ἣν παρεφύλαττεν Ισχόλας,
[15, 63]   μηλόβοτον. (Ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν ἰσχυρότερόν  ἐστιν   ἀνάγκης καὶ τύχης, δι' ὧν
[15, 41]   πῶς ἐν μὲν τοῖς λόγοις  ἐστὶν   ὀξύς, ἐν δὲ τοῖς ἔργοις
[15, 30]   δὲ τοὺς Σπαρτιάτας βεβαίαν τὴν  πίστιν   διεφύλαττεν. (Οὐ μὴν ἀλλὰ τοῖς
[15, 58]   ἐν ταῖς βασάνοις ὁμολογήσαντος καὶ  πίστιν   λαβόντος, μὲν μηνυτὴς τριάκοντα
[15, 30]   δυνάμεως ἡγούμενος Χαβρίας ἐπόρθησε τὴν  Εστιαιῶτιν   χώραν, καὶ τὴν καλουμένην μὲν
[15, 43]   ἀναστροφὴν λαβόντες, εἰς μὲν τὴν  Μέμφιν   ἐξέπεμψαν τὴν ἱκανὴν φυλακήν, ἐπὶ
[15, 43]   αἰχμαλώτων πυθόμενος ἔρημον εἶναι τὴν  Μέμφιν,   ἐπικαιροτάτην οὖσαν πόλιν τῶν κατ'
[15, 43]   συνεβούλευεν ἐξαυτῆς ἀναπλεῖν ἐπὶ τὴν  Μέμφιν   πρὸ τοῦ παραγενέσθαι τὰς τῶν
[15, 43]   ἔσεσθαι τὴν στρατείαν ἐπὶ τὴν  Μέμφιν.   (Τοῦ δ' Ιφικράτους ἀξιοῦντος αὑτῷ
[15, 85]   μισθοφόροις τισὶν ἀπεσταλμένοις ἐπὶ τὴν  κατάληψιν   τῶν πλησίον λόφων, συνάψαντες αὐτοῖς
[15, 80]   ἄνδρα διὰ τὴν ὑπ' Αλεξάνδρου  σύλληψιν   ἀλλοτριώτατα διακείμενον πρὸς τὸν δυνάστην,
[15, 9]   τῶν στρατιωτῶν χαλεπῶς ὑπομενόντων τὴν  σύλληψιν   τοῦ Τιριβάζου, καὶ διὰ τοῦτο
[15, 6]   τὴν παρρησίαν, τοῦ γέλωτος τὴν  μέμψιν   ἀμβλύνοντος· μετ' ὀλίγον δὲ τῶν
[15, 10]   αὐτὸν ποιεῖσθαι τὸν βασιλέα· καθ'  ὃν   δὴ καιρὸν ἐπιφανέντα τὸν Τιρίβαζον
[15, 67]   παρ' αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν Φίλιππον,  ὃν   ἐξέπεμψεν εἰς τὰς Θήβας. τὰ
[15, 31]   λοιποῖς πολέμοις ἐθαυμάσθη, καὶ καθ'  ὃν   καιρὸν Λακεδαιμόνιοι ἐπολέμουν τοῖς Πέρσαις,
[15, 25]   τὸν δῆμον τῶν Αθηναίων καθ'  ὃν   καιρὸν ὑπὸ τῶν τριάκοντα τυράννων
[15, 68]   κατανοήσας εὐεφοδώτατον εἶναι τόπον καθ'  ὃν   οἱ Λακεδαιμόνιοι παρεφύλαττον, τὸ μὲν
[15, 53]   τῶν βοιωταρχῶν (ὁ) ἕβδομος ἧκεν,  ὃν   πείσας Επαμεινώνδας ὁμόψηφον ἑαυτῷ γενέσθαι
[15, 93]   ἐπανελθόντος πρὸς τοὺς περὶ τὸν  Αγησίλαον,   Νεκτανεβὼς ἠθροικὼς στρατιώτας πλείους τῶν
[15, 34]   μὲν πρῶτον οἱ περὶ τὸν  Αγησίλαον   προετέρουν, μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[15, 49]   Πέμψαντες δὲ θεωροὺς Πυθώδε, χρησμοὺς  ἔλαβον   ἀφιδρύματα λαβεῖν ἀπὸ τῶν ἀρχαίων
[15, 65]   τὴν χαλεπότητα τῆς διαβάσεως, καιρὸν  ἔλαβον   εὔθετον πρὸς τὴν ἐπίθεσιν, καὶ
[15, 72]   φθονοῦντες αὐτοῦ τῇ δόξῃ καιρὸν  ἔλαβον   εὐλόγου διαβολῆς. ἐπενεγκάντων οὖν αὐτῷ
[15, 17]   πρότερον ὑπῆρχον κύριοι· ἐξαίρετον δ'  ἔλαβον   οἱ Καρχηδόνιοι τὴν τῶν Σελινουντίων
[15, 93]   ὄντων πεδινῶν, οἱ μὲν Αἰγύπτιοι  διέλαβον   τῷ πλήθει κεκυκλῶσθαι τοὺς πολεμίους
[15, 62]   Σπάρτης, καὶ καθ' αὑτοὺς οὐχ  ὑπέλαβον   δυνήσεσθαι τοῖς Λακεδαιμονίοις διαπολεμεῖν. Διὸ
[15, 54]   ταὐτὸ τῶν δυνάμεων αἰσχρὸν εἶναι  ὑπέλαβον   οἱ Λακεδαιμόνιοι δεδιέναι τὰς τῶν
[15, 5]   τὴν δ' αὐτονομίαν καθ' ὁμολογίαν  παρέλαβον,   Λακεδαιμόνιοι φύσει φιλαρχοῦντες καὶ πολεμικοὶ
[15, 41]   δ' ἧκον πλησίον τοῦ Νείλου,  κατέλαβον   τοὺς Αἰγυπτίους φανερῶς παρεσκευασμένους τὰ
[15, 47]   τινὰ κατειλημμένους, καὶ καθόλου πολὺν  φόβον   τοῖς Κορκυραίοις ἐπέστησεν. (Αθηναῖοι δὲ
[15, 79]   τοὺς τῶν Ορχομενίων ἱππεῖς καὶ  παραγαγόν   ων εἰς τὴν ἐκκλησίαν,
[15, 36]   Παπίριον, Τίτον Κοΐνκτιον, Ηλεῖοι δ'  ἤγαγον   Ολυμπιάδα πρώτην πρὸς ταῖς ἑκατόν,
[15, 38]   οἳ κατὰ πόλιν ἑκάστην ἐπελθόντες  ἐξήγαγον   ἁπάσας τὰς φρουράς. (Μόνων δὲ
[15, 73]   ἀνελπίστου δὲ τῆς ἐπιθέσεως γενομένης  ἀπήγαγον   τῶν τριήρων τὰς πλείστας. Μετὰ
[15, 25]   ὑπομιμνήσκοντες μὲν ὅτι καὶ αὐτοὶ  συγκατήγαγον   τὸν δῆμον τῶν Αθηναίων καθ'
[15, 15]   τῶν τε πολιτῶν τοὺς εὐθέτους  κατέλεγον   στρατιώτας καὶ χρημάτων προχειρισάμενοι πλῆθος
[15, 50]   πρὸς τὸν πόλεμον καὶ δυνάμεις  κατέλεγον   τὰς μὲν πολιτικάς, τὰς δὲ
[15, 49]   Ποσειδῶνος θύσωσιν, ἀναλογιζόμενοι τὸν χρησμὸν  ἀντέλεγον   τοῖς Ιωσι περὶ τῶν ἀφιδρυμάτων,
[15, 91]   οἱ δὲ λοιποὶ τὴν ἡσυχίαν  ἦγον,   οὐκ ἔχοντες ὅποι τράπωνται, καὶ
[15, 46]   εὐθὺς ἐπ' αὐτοὺς δύναμιν ἀξιόλογον  ἦγον.   (Παραγενόμενοι δὲ πλησίον τῆς τῶν
[15, 86]   τραυμάτων ἀπεργαζόμενοι τοῖς θυμοῖς οὐκ  ἔληγον·   ἐπὶ πολὺν δὲ χρόνον τοῖς
[15, 20]   χρήμασι, τὴν δὲ φρουρὰν οὐκ  ἐξῆγον   ἐκ τῶν Θηβῶν· (Οἱ μὲν
[15, 62]   οὖν οἱ Βοιωτοὶ τὴν δύναμιν  ἐξῆγον,   προσλαβόμενοι συμμάχους Λοκρούς τε καὶ
[15, 70]   Ελληνες πεῖραν αὐτῶν βουλόμενοι λαβεῖν  προῆγον   αὐτούς, καὶ κατὰ τὰς συμπλοκὰς
[15, 64]   τῆς δυνάμεως εἰς τὴν Ελλασίαν,  προῆγον   ἐπ' αὐτὴν τὴν Σπάρτην πορθοῦντες
[15, 41]   δυνάμεως, καὶ τοῦ στόλου συμπαραπλέοντος  προῆγον   ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον. Ὡς δ'
[15, 62]   καὶ Φωκεῖς. Οὗτοι μὲν οὖν  προῆγον   ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον, βοιωταρχούντων Επαμεινώνδου
[15, 42]   τε Φαρνάβαζος καὶ Ιφικράτης  προῆγον   ἐπὶ τὸ τετειχισμένον ἐπὶ τοῦ
[15, 63]   ἐκ τῆς Σπάρτης ἔξοδον ποιησάμενοι  προῆγον   ἐπὶ τοὺς ἐναντίους, ταῖς μὲν
[15, 33]   ποιούμενοι, καὶ μηδὲν ἀξιόλογον πράξαντες,  ἀπῆγον   τὴν δύναμιν εἰς τὰς Θήβας.
[15, 69]   Βοιωτοὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν συντάξαντες  ἐπῆγον   ἐπὶ τὴν Κόρινθον καταπληκτικῶς,
[15, 55]   μὲν Λακεδαιμόνιοι τοῖς κέρασιν ἀμφοτέροις  ἐπῆγον   μηνοειδὲς τὸ σχῆμα τῆς φάλαγγος
[15, 13]   ἐνέβαλον εἰς τὴν Ηπειρον καὶ  κατῆγον   τὸν Αλκέταν ἐπὶ τὴν τῶν
[15, 29]   τὴν στρατείαν. (Οὐκ ἔχων δὲ  στρατηγὸν   ἀξιόχρεων, μετεπέμψατο Χαβρίαν τὸν Αθηναῖον,
[15, 92]   ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων, ἀλλὰ καὶ  στρατηγὸν   ἀπέδειξε τοῦ πρὸς Αἰγυπτίους πολέμου.
[15, 80]   Θηβαίους, ἀξιοῦντες αὐτοῖς βοηθῆσαι καὶ  στρατηγὸν   αὐτοῖς ἐξαποστεῖλαι Πελοπίδαν. δεισαν γὰρ
[15, 84]   πρὸς τὴν συμμαχίαν, ὄντες ἑξακισχίλιοι,  στρατηγὸν   δ' ἔχοντες Ηγησίλεων, ἄνδρα τότε
[15, 20]   τὸν ἀδελφὸν τοῦ Φοιβίδα κατέστησαν  στρατηγόν.   Δόντες δ' αὐτῷ τρισχιλίους ὁπλίτας
[15, 47]   παρασκευάς. κατὰ δὲ τὸ παρὸν  στρατηγὸν   ἑλόμενοι Κτησικλέα μετὰ στρατιωτῶν πεντακοσίων
[15, 52]   Αθήνας ὑπεκθέσθαι, αὐτοὶ δ' Επαμεινώνδαν  στρατηγὸν   ἑλόμενοι τούτῳ τὰ κατὰ τὸν
[15, 29]   Αἰγύπτου μετεπέμψαντο καὶ τὸν Ιφικράτην  στρατηγὸν   ἐξαπέστειλαν συμμαχήσοντα τοῖς Πέρσαις. (Τοῖς
[15, 62]   τὴν Πελοπόννησον Λακεδαιμόνιοι μὲν Πολύτροπον  στρατηγὸν   ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Αρκαδίαν, ἔχοντα
[15, 21]   Λακεδαιμόνιοι δύναμιν ἀξιόλογον προχειρισάμενοι κατέστησαν  στρατηγὸν   ἐπ' αὐτῆς Τελευτίαν. Οὗτος δ'
[15, 68]   τὴν Πελοπόννησον, ἐξέπεμψαν δύναμιν καὶ  στρατηγὸν   ἐπ' αὐτῆς Χαβρίαν. (Οὗτος δὲ
[15, 82]   ἑαυτοῖς βοηθεῖν, οἱ δὲ Βοιωτοὶ  στρατηγὸν   ἐπιστήσαντες Επαμεινώνδαν καὶ δύναμιν ἀξιόλογον
[15, 79]   πόλεις Λάχητα μὲν τὸν Αθηναίων  στρατηγόν,   ἔχοντα στόλον ἀξιόλογον καὶ διακωλύειν
[15, 46]   μὲν τὴν Ζάκυνθον ἐξέπεμψαν Κτησικλέα  στρατηγόν,   ἡγούμενον τῶν φυγάδων, εἰς δὲ
[15, 29]   ἀπὸ τοῦ δήμου, παρακαλῶν δὲ  στρατηγὸν   Ιφικράτην αὑτῷ δοῦναι. (Οἱ δ'
[15, 19]   Λακεδαιμονίους ποιησάμενος συμμάχους ἔπεισεν ἐξαποστεῖλαι  στρατηγὸν   καὶ δύναμιν ἀξιόλογον ἐπὶ τοὺς
[15, 23]   ἔτη ἐννέα. Λακεδαιμόνιοι δὲ Πολυβιάδαν  στρατηγὸν   καταστήσαντες ἐξαπέστειλαν εἰς τὸν πρὸς
[15, 47]   ἐν τούτοις ἦν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ  στρατηγὸν   καταστήσαντες Μνάσιππον ἐξαπέστειλαν ἐπὶ τὴν
[15, 63]   ἐψηφίσαντο βοηθεῖν πανδημεί. Καὶ παραχρῆμα  στρατηγὸν   καταστήσαντες τὸν Ιφικράτην ἐξέπεμψαν καὶ
[15, 43]   αὐτοὶ δὲ μετ' ὀλίγον χρόνον  στρατηγὸν   κατέστησαν τὸν Ιφικράτην ἐπὶ τὸ
[15, 16]   μεγαλοπρεπῶς ἔθαψαν, ἀντὶ δ' ἐκείνου  στρατηγὸν   κατέστησαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ, νέον
[15, 95]   δὲ βοηθησάντων τοῖς Πεπαρηθίοις, καὶ  στρατηγὸν   Λεωσθένην ἀπολιπόντων, ἐπέθετο τοῖς Αθηναίοις·
[15, 15]   δυνάμεις μεγάλας ἐμισθοῦντο. Καταστήσαντες δὲ  στρατηγὸν   Μάγωνα τὸν βασιλέα, πολλὰς μυριάδας
[15, 91]   τὴν τῶν ὅλων διοίκησιν εἵλαντο  στρατηγὸν   Ορόντην. οὗτος δὲ παραλαβὼν τὴν
[15, 22]   (Ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι μὲν  στρατηγὸν   προχειρισάμενοι Αγησίπολιν τὸν βασιλέα, καὶ
[15, 67]   τὰς ἡγεμονίας. (Αρκάδες δὲ Λυκομήδην  στρατηγὸν   προχειρισάμενοι, καὶ παραδόντες αὐτῷ τοὺς
[15, 95]   τὴν οὐσίαν ἐδήμευσαν, ἑλόμενοι δὲ  στρατηγὸν   Χάρητα καὶ ναυτικὴν δύναμιν δόντες
[15, 93]   τοῦ πρὸς Αἰγυπτίους πολέμου. ~Μετ'  ὀλίγον   δὲ μὲν βασιλεὺς τῶν
[15, 6]   γέλωτος τὴν μέμψιν ἀμβλύνοντος· μετ'  ὀλίγον   δὲ τῶν γνωρίμων ἅμα καὶ
[15, 18]   ἔχουσαν ἱερὸν ἅγιον Απόλλωνος. (Μετ'  ὀλίγον   δὲ χρόνον αὐτοῦ τελευτήσαντος ἠμφισβήτησαν
[15, 73]   τὰς οἰκείας ἑκάτεροι πόλεις. (Μετ'  ὀλίγον   δὲ χρόνον Διονύσιος εἰς ἀρρωστίαν
[15, 72]   εἰς τὴν προγεγενημένην εὐδοξίαν. (Μετ'  ὀλίγον   δὲ χρόνον Λακεδαιμονίοις πρὸς Αρκάδας
[15, 45]   γὰρ αἱ πόλεις αὗται χρόνον  ὀλίγον   διετήρησαν τὰς σπονδάς, μετὰ δὲ
[15, 34]   προσμαχομένου συγκατέβησαν ἐκ τοῦ κατ'  ὀλίγον   πρὸς τὸν ἀγῶνα. Γενομένης δὲ
[15, 55]   τῶν πολεμίων ἐκ τοῦ κατ'  ὀλίγον   ὑποχωρεῖν. Διὸ καὶ λοξὴν ποιήσας
[15, 76]   γὰρ τῆς Επαμεινώνδου τελευτῆς μετ'  ὀλίγον   χρόνον γεγενημένης· Αρίστιππός τε καὶ
[15, 79]   ἀρχὴν προσεκτήσαντο· ἐπεὶ δὲ μετ'  ὀλίγον   χρόνον ἐν τῇ περὶ τὴν
[15, 43]   τὴν ἀξίαν, αὐτοὶ δὲ μετ'  ὀλίγον   χρόνον στρατηγὸν κατέστησαν τὸν Ιφικράτην
[15, 5]   ταραχῆς. Ἀπολαβοῦσαι γὰρ τὰς αὐτονομίας  λόγον   ἀπῄτουν παρὰ τῶν ἐπεστατηκότων ἐπὶ
[15, 11]   μὲν εὐεργεσίας οὐ τίθεται πρὸς  λόγον   διὰ τὸ τὰς περὶ αὐτῶν
[15, 38]   Καλλιστράτου (δὲ) τοῦ δημαγωγοῦ τὸν  λόγον   διαθεμένου, ὑπὲρ δὲ τῶν Θηβαίων
[15, 78]   κατὰ θάλατταν ἡγεμονίας. Διελθὼν δὲ  λόγον   ἐκ χρόνου πεφροντισμένον ἐδείκνυε τὴν
[15, 81]   ἀξιόλογον γὰρ ἀπολωλεκότες ἄνδρα, κατὰ  λόγον   ἔκρινον τὴν νίκην ἥττονα ὑπάρχειν
[15, 38]   δὲ τῶν Θηβαίων Επαμεινώνδου διαθεμένου  λόγον   θαυμαστῶς ἐν τῷ κοινῷ συνεδρίῳ,
[15, 72]   Θετταλίαν ἀποσταλέντων, ἀποδοτέον τὸν οἰκεῖον  λόγον   τῆς ἀπολογίας. τῇ μάχῃ τῇ
[15, 82]   ἵνα μὴ δῶσιν ἐν εἰρήνῃ  λόγον   τῶν ἀναλωθέντων. (Τῶν δὲ ἄλλων
[15, 58]   μὲν δημαγωγοὶ φοβηθέντες μή τι  παράλογον   αὐτοῖς ἀπαντήσῃ, τῆς κατηγορίας ἀπέστησαν,
[15, 9]   δείσας Ορόντης τὸ τῆς περιστάσεως  παράλογον,   ἐξέπεμψε πρὸς τὸν Εὐαγόραν τοὺς
[15, 33]   δεινόν, ἴσως ἂν διὰ τὸ  παράλογον   τῆς τύχης δύναιντο καὶ πταῖσαι
[15, 81]   ἡττᾶσθαι διὰ τὴν Πελοπίδου τελευτήν·  ἀξιόλογον   γὰρ ἀπολωλεκότες ἄνδρα, κατὰ λόγον
[15, 82]   στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Επαμεινώνδαν καὶ δύναμιν  ἀξιόλογον   δόντες ἐξαπέστειλαν βοηθῆσαι τοῖς Τεγεάταις.
[15, 19]   ἔπεισεν ἐξαποστεῖλαι στρατηγὸν καὶ δύναμιν  ἀξιόλογον   ἐπὶ τοὺς Ολυνθίους. Οἱ δὲ
[15, 15]   καὶ συνεχεῖς, ἐν αἷς οὐδὲν  ἀξιόλογον   ἔργον συνετελέσθη, δύο δὲ παρατάξεις
[15, 46]   συμμαχίαν, εὐθὺς ἐπ' αὐτοὺς δύναμιν  ἀξιόλογον   ἦγον. (Παραγενόμενοι δὲ πλησίον τῆς
[15, 21]   Εἶθ' οἱ μὲν Ολύνθιοι δύναμιν  ἀξιόλογον   ἠθροικότες ἐπλεονέκτουν ἐν ταῖς μάχαις,
[15, 79]   τὸν Αθηναίων στρατηγόν, ἔχοντα στόλον  ἀξιόλογον   καὶ διακωλύειν τοὺς Θηβαίους ἀπεσταλμένον,
[15, 90]   εἶναι τὴν Αλικαρνασσόν, ἔχουσαν ἀκρόπολιν  ἀξιόλογον   καὶ τὰ τῆς Καρίας βασίλεια,
[15, 36]   ἐν δὲ τῇ πόλει φρουρὰν  ἀξιόλογον   καταλιπὼν αὐτὸς ὑπό τινων ἐδολοφονήθη.
[15, 2]   Περσῶν, συμμαχίαν ἐποιήσατο καὶ δύναμιν  ἀξιόλογον   παρ' αὐτοῦ προσελάβετο, παρ' Εκατόμνου
[15, 76]   οἰκουμένην πόλιν καὶ κατεσκεύασαν αὐτὴν  ἀξιόλογον·   πλῆθός τε γὰρ ἀνδρῶν εἰς
[15, 33]   προσβολὰς συνεχεῖς ποιούμενοι, καὶ μηδὲν  ἀξιόλογον   πράξαντες, ἀπῆγον τὴν δύναμιν εἰς
[15, 21]   πολεμίων· οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι δύναμιν  ἀξιόλογον   προχειρισάμενοι κατέστησαν στρατηγὸν ἐπ' αὐτῆς
[15, 28]   καὶ κοινὴν συμμαχίαν ποιησάμενοι, δύναμιν  ἀξιόλογον   συνεστήσαντο, προσδοκῶντες ἥξειν τοὺς Λακεδαιμονίους
[15, 14]   στρατιωτῶν παντοδαπῶν πλῆθος, καὶ δύναμιν  ἀξιόλογον   συστησάμενος φανερὸς ἦν πολεμήσων Καρχηδονίοις.
[15, 38]   Αἰγυπτίους καὶ σπεύδων ξενικὴν δύναμιν  ἀξιόλογον   συστήσασθαι, διέγνω συλλύσασθαι τοὺς κατὰ
[15, 73]   αὐτούς. Οὐκ ἔχων δὲ πρόφασιν  ἀξιόλογον   τῆς διαφορᾶς, προσεποιήθη τοὺς κατὰ
[15, 67]   καὶ πέντε, καὶ καταλιπόντες φυλακὴν  ἀξιόλογον   τῆς Μεσσήνης, ἐπανῆλθον εἰς τὴν
[15, 33]   (Φοιβίδας δὲ Λακεδαιμόνιος, ἔχων  ἀξιόλογον   φρουρὰν ἐν ταῖς Θεσπιαῖς, ἐκχυθεὶς
[15, 9]   μετεμέλοντο τοῖς πεπραγμένοις καὶ πρόφασιν  εὔλογον   ἐζήτουν τοῦ πρὸς τὸν Αρταξέρξην
[15, 15]   πολεμεῖν Καρχηδονίοις, ἐζήτει λαβεῖν πρόφασιν  εὔλογον   τοῦ πολέμου. Ὁρῶν οὖν τὰς
[15, 68]   παρῆλθεν εἰς τὴν Πελοπόννησον, διαπραξάμενος  ἔργον   οὐδὲν τῶν προκατειργασμένων καταδεέστερον. ~Εὐθὺ
[15, 15]   συνεχεῖς, ἐν αἷς οὐδὲν ἀξιόλογον  ἔργον   συνετελέσθη, δύο δὲ παρατάξεις ἐγένοντο
[15, 27]   τῶν πολιορκούντων ἀπέκτεινον καὶ κατετραυμάτιζον,  συνεργὸν   ἔχοντες τὴν τῆς ἀκροπόλεως ὀχυρότητα·
[15, 65]   τῇ πόλει, οἱ μὲν Σπαρτιᾶται  συνεργὸν   ἔχοντες τὴν τῶν τόπων ὀχυρότητα,
[15, 45]   καὶ συνεμάχουν. (Τοῦτον οὖν παραστησάμενοι  συνεργόν,   καὶ διαβιβασθέντες εἰς τὴν νῆσον
[15, 59]   δὲ τῶν χιλίων καὶ τετρακοσίων  ἔφυγον,   οἱ μὲν εἰς τὴν Σπάρτην,
[15, 83]   Λακεδαιμόνιοι τὴν ἅλωσιν τῆς πατρίδος  ἐξέφυγον·   μὴ προδηλωθείσης γὰρ τῆς ἐπιθέσεως
[15, 85]   ὄντες ἐβιάσθησαν, καὶ συχνοὺς ἀποβαλόντες  κατέφυγον   πρὸς τὴν ἰδίαν φάλαγγα. ~Ἡ
[15, 71]   τάξει φιλοτέχνῳ χρώμενος διέσωσε τὸ  στρατόπεδον.   (Αἰεὶ δὲ μᾶλλον διὰ τῶν
[15, 52]   οὐδὲν αὐτοῖς ἀποκριθεὶς προῆγε τὸ  στρατόπεδον,   ἡγούμενος τὸν ὑπὲρ τῶν καλῶν
[15, 3]   ταραχῆς καὶ στάσεως ἐνέπλησαν τὸ  στρατόπεδον.   Μόγις δ' οἱ στρατηγοὶ τῶν
[15, 68]   Πελληνέων, ἔτι δὲ Κορινθίων στρατιώτας,  στρατόπεδον   συνεστήσατο ἀνδρῶν μυρίων· μετὰ δὲ
[15, 3]   σιτοδεία κατέσχε τὸ τῶν Περσῶν  στρατόπεδον.   (Τῆς δ' ἀπορίας γενομένης εἰς
[15, 31]   Σπαρτιᾶται διά τινας πολιτικὰς χρείας,  σχεδὸν   ἂν καὶ τὴν ὅλην τῶν
[15, 31]   ἀνδρείᾳ καὶ στρατηγικῇ συνέσει καὶ  σχεδὸν   ἀνίκητος γεγονὼς ἐν τοῖς ἐπάνω
[15, 36]   ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν βαρβάρων,  σχεδὸν   ἅπαντες οἱ τῆς μάχης μετεσχηκότες
[15, 9]   μὲν οὖν Κυπριακὸς πόλεμος δεκαετὴς  σχεδὸν   γεγενημένος καὶ τὸ πλέον τοῦ
[15, 44]   ἡμιολίῳ μεγέθει, τὰ δὲ ξίφη  σχεδὸν   διπλάσια κατεσκεύασεν. Τὴν δὲ δοκιμασίαν
[15, 47]   δὲ περὶ τὴν Κόρκυραν πολέμου  σχεδὸν   ἤδη τέλος ἔχοντος κατέπλευσεν
[15, 39]   δὲ πλῆθος τῶν ἀντιταχθέντων ἄρδην  σχεδὸν   κατακόψαι. (Καὶ τὰ τηλικαῦτα παραδόξως
[15, 90]   καὶ Σύροι καὶ Φοίνικες καὶ  σχεδὸν   πάντες οἱ παραθαλάσσιοι. (Τηλικαύτης δ'
[15, 50]   (Ἐπὶ δὲ τούτων, Λακεδαιμονίων ἔτη  σχεδὸν   πεντακόσια τῆς Ελλάδος ἐχόντων τὴν
[15, 66]   καὶ τῆς μὲν Σπάρτης ὅλης  σχεδὸν   συγχυθείσης, ἀνδρῶν δ' ἐρήμου γενομένης,
[15, 89]   Επαμεινώνδου τελευτήν· περιέλαβε δὲ πάσας  σχεδὸν   τάς τε τῶν Ελλήνων καὶ
[15, 2]   μὲν τὴν Κύπρον τῶν πόλεων  σχεδόν   τι πασῶν, κατὰ δὲ τὴν
[15, 68]   προεκαλεῖτο τοὺς πολεμίους εἰς παράταξιν,  σχεδὸν   τριπλασίους ὄντας τοῖς πλήθεσιν, οὐδενὸς
[15, 1]   διὰ τὴν ἑαυτῶν ἀβουλίαν καταλυθεῖσαν  ἐπεῖδον,   οὐκ ἀλόγως. οἱ μὲν γὰρ
[15, 35]   ναυμαχίαν ἐνίκησαν· τὴν γὰρ περὶ  Κνίδον   οὐκ ἰδίᾳ διηγωνίσαντο, τῷ δὲ
[15, 84]   (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ πολλὴν διανύσας  ὁδὸν   ἄφνω τοῖς Μαντινεῦσιν ἀνελπίστως ἐπέρραξεν,
[15, 53]   Φωκίδος, καὶ διεξελθὼν τὴν παραθαλαττίαν  ὁδὸν   χαλεπὴν οὖσαν, ἐνέβαλεν εἰς τὴν
[15, 83]   πάντας τοὺς δυναμένους τόπους δέξασθαι  δίοδον   ἐμφράξας ἀνέμενε τὴν τῶν πολεμίων
[15, 57]   φίλους ποιησάμενοι τὴν εἰς Βοιωτίαν  ἐπάνοδον   ἐποιήσαντο. (Ιάσων δὲ Φερῶν
[15, 36]   κυριεύσαντες καταπεφρονηκότως καὶ ἀτάκτως τὴν  ἐπάνοδον   ἐποιοῦντο. Οἱ δ' Αβδηρῖται πανδημεὶ
[15, 71]   οἱ βοιωτάρχαι τὴν εἰς οἶκον  ἐπάνοδον   ποιεῖσθαι. (Ἀναζευξάντων δ' αὐτῶν, καὶ
[15, 36]   αὐτοὺς σποράδην καὶ ἀτάκτως τὴν  ἐπάνοδον   ποιουμένους πλείους τῶν δισχιλίων ἀνεῖλον.
[15, 59]   συντέλειαν ταχθῆναι καὶ κοινὴν ἔχειν  σύνοδον   συνεστῶσαν ἐξ ἀνδρῶν μυρίων, καὶ
[15, 49]   ἐννέα πόλεις εἰώθεισαν κοινὴν ποιεῖσθαι  σύνοδον   τὴν τῶν Πανιωνίων, καὶ θυσίας
[15, 63]   πανδημεὶ τὴν ἐκ τῆς Σπάρτης  ἔξοδον   ποιησάμενοι προῆγον ἐπὶ τοὺς ἐναντίους,
[15, 80]   τινες ἀπεφήναντο διὰ τὴν γενομένην  ἔξοδον   τῶν στρατιωτῶν ἐκλιπεῖν τὸν τῆς
[15, 52]   (Κατὰ δὲ τὴν τῆς πόλεως  ἔξοδον   τῶν στρατιωτῶν πολλοῖς ἔδοξε δυσχερῆ
[15, 53]   τὸ μὲν ταύτῃ ποιεῖσθαι τὴν  διέξοδον   ἀπέγνω, πορευθεὶς δὲ διὰ τῆς
[15, 7]   προαγαγὼν εἰς τὸ πρατήριον ὡς  ἀνδράποδον   ἀπέδοτο μνῶν εἴκοσι. Ἀλλὰ τοῦτον
[15, 93]   χειροποίητον, ὑπέμενε τὴν τῶν πολεμίων  ἔφοδον.   (Ἐκτάξας δὲ τὴν δύναμιν οἰκείως
[15, 83]   ἐμφράξας ἀνέμενε τὴν τῶν πολεμίων  ἔφοδον.   (Επαμεινώνδας δ' εἰς πλείω μέρη
[15, 63]   πλείονας τόπους ἔκριναν ποιεῖσθαι τὴν  ἔφοδον.   ~Ή μὲν οὖν πρώτη μερὶς
[15, 69]   τόπους ὑπέστη τὴν τῶν πολεμίων  ἔφοδον.   (Οἱ μὲν οὖν Βοιωτοί, πεποιθότες
[15, 32]   δυσχωρίας ἀνέμενον τὴν τῶν πολεμίων  ἔφοδον·   τὴν γὰρ Αγησιλάου δόξαν καταπεπληγμένοι,
[15, 42]   διὰ τούτου μάλιστα ποιεῖσθαι τὴν  ἔφοδον   τοὺς πολεμίους. (Τοῦτο γὰρ ἀπετάφρευσε,
[15, 55]   αὐτοῖς φυγομαχεῖν καὶ κατὰ τὴν  ἔφοδον   τῶν πολεμίων ἐκ τοῦ κατ'
[15, 82]   βίους οὐκ ὀλίγα τῶν ἀναθημάτων  ἔσπευδον   οἱ παρανομήσαντες διακατέχειν τὸν πρὸς
[15, 23]   τὴν Σπαρτιατῶν ἡγεμονίαν καὶ συμμαχίαν  ἔσπευδον   συντίθεσθαι πρὸς αὐτούς. ~Ἐπ' ἄρχοντος
[15, 5]   καὶ τὰ φρονήματα τῶν ἀνδρῶν  ἔσπευδον   ταπεινῶσαι. (Διὸ καὶ τὸ μὲν
[15, 49]   καὶ τῶν κατακλυσμῶν τοῦτον τὸν  θεὸν   ἔχειν διειλῆφθαι τὴν ἐξουσίαν, καὶ
[15, 10]   χρησμῶν ἔφησε μὴ χρηματίζειν τὸν  θεὸν   καθόλου περὶ θανάτου, καὶ τούτου
[15, 8]   Πυθώδε τινὰς ἔπεμψεν ἐρησομένους τὸν  θεὸν   περὶ τῆς ἐπαναστάσεως, τὸ δὲ
[15, 18]   ταῦτα εἰπόντος τινὸς ἐρωτῆσαι τὸν  θεόν,   ποτέραν τῶν πόλεων κρίνει κυρίαν
[15, 49]   πόλεις μάλιστα τῶν ἀθανάτων τὸν  θεὸν   τιμᾶν τοῦτον. (Πρὸς δὲ τούτοις
[15, 45]   ὁρμώμενοι, καὶ βοηθὸν ἔχοντες τὸν  Τιμόθεον,   ἐκακοποίουν τοὺς ἐν τῇ πόλει.
[15, 36]   ἀποδοχῆς. καὶ τὰ μὲν περὶ  Τιμόθεον   ἐν τούτοις ἦν. ~Ἅμα δὲ
[15, 47]   εἰς τὴν Κόρκυραν, ἔχων στρατηγοὺς  Τιμόθεον   καὶ Ιφικράτην. Οὗτοι δὲ τῶν
[15, 29]   εἵλαντο τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν πολιτῶν,  Τιμόθεον   καὶ Χαβρίανκαὶ Καλλίστρατον. ἐψηφίσαντο δὲ
[15, 45]   ἐφυγάδευσε πάντας. Οὗτοι δὲ πρὸς  Τιμόθεον   τὸν Αθηναίων ἡγούμενον τοῦ ναυτικοῦ
[15, 47]   δὲ καὶ πάλαι μὲν ἀπεστάλκεισαν  Τιμόθεον   τὸν Κόνωνος ἐπὶ βοήθειαν τοῖς
[15, 18]   κεῖσθαι, οἱ δὲ Κλαζομένιοι, διάστημα  πλέον   ἀπέχοντες, τεχνάζονταί τι τοιοῦτο πρὸς
[15, 77]   γενομένης συνέβη τὴν διαφορὰν ἐπὶ  πλέον   προβῆναι τοῖς Αρκάσι καὶ τοῖς
[15, 9]   δεκαετὴς σχεδὸν γεγενημένος καὶ τὸ  πλέον   τοῦ χρόνου περὶ παρασκευὰς ἀσχοληθείς,
[15, 45]   Αθηναίων ἡγούμενον τοῦ ναυτικοῦ καταφυγόντες  συνέπλεον   αὐτῷ καὶ συνεμάχουν. (Τοῦτον οὖν
[15, 34]   ναυμαχίαν, καὶ τὰς ναῦς διατάξαντες  ἐπέπλεον   ἀλλήλοις. (Εἶχε δὲ τριήρεις
[15, 16]   στρατηγὸν κατέστησαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ,  νέον   μὲν παντελῶς ὄντα, φρονήματος δὲ
[15, 49]   γῆν· τε γὰρ περὶ  Φένεον   ποταμὸς εἰς τὴν γῆν καταδυόμενος
[15, 72]   μετὰ τῶν εἰς Θετταλίαν ἀποσταλέντων,  ἀποδοτέον   τὸν οἰκεῖον λόγον τῆς ἀπολογίας.
[15, 29]   εἰς εὔνοιαν προσαγαγέσθαι καὶ τὸν  Φαρνάβαζον   ἰδιοποιήσασθαι, ταχέως τόν τε Χαβρίαν
[15, 42]   προσελθεῖν. (Οἱ δὲ περὶ τὸν  Φαρνάβαζον   στρατηγοί, καταλαβόντες τὸ Πηλουσιακὸν στόμα
[15, 43]   δυνάμεις· οἱ δὲ περὶ τὸν  Φαρνάβαζον   ᾦντο δεῖν ἀναμένειν τὴν ὅλην
[15, 91]   προσπεσὼν ἅμα τοῖς περὶ τὸν  Αρτάβαζον   καὶ τοῖς ἱππεῦσιν, ἔκτεινε τοὺς
[15, 91]   πρὸς τοὺς πολεμίους, συντεθειμένος πρὸς  Αρτάβαζον   τῇ πρότερον ἡμέρᾳ περὶ τῆς
[15, 2]   Ορόνταν κηδεστήν, τῆς δὲ ναυτικῆς  Τιρίβαζον,   ἄνδρα μεγάλης ἀποδοχῆς τυγχάνοντα παρὰ
[15, 11]   ἀπειληφέναι παρὰ τοῦ βασιλέως τὸν  Τιρίβαζον,   αὐτῶν δὲ τῶν ἐγκλημάτων κατ'
[15, 8]   ἔγραψε τῷ Ορόντῃ συλλαβεῖν τὸν  Τιρίβαζον   καὶ πρὸς ἑαυτὸν ἀποστεῖλαι. Οὗ
[15, 9]   οἷς ἐκεῖνος ἠξίου συντίθεσθαι πρὸς  Τιρίβαζον.   (Ὁ μὲν οὖν Εὐαγόρας παραδόξως
[15, 11]   ὡς δικαίως κεκρικότας, τὸν δὲ  Τιρίβαζον   ταῖς νομιζομέναις μεγίσταις τιμαῖς ἐκόσμησεν.
[15, 10]   ὃν δὴ καιρὸν ἐπιφανέντα τὸν  Τιρίβαζον   τοὺς μὲν λέοντας ἀποκτεῖναι, τὸν
[15, 27]   περὶ τὰς παρασκευὰς ὄντες ἐχρόνιζον,  ἐστασίαζον   πρὸς ἀλλήλους. (Οἱ μὲν γὰρ
[15, 94]   τὰς προγεγενημένας πόλεις, οἱ Μεγαλοπολῖται  συνηνάγκαζον   ἐκλιπεῖν τὰς πατρίδας. (Διὰ δὲ
[15, 10]   περιταθέντων τῶν δερμάτων ἐπὶ τούτων  ἐδίκαζον   οἱ δικασταί, παρ' ὀφθαλμοὺς ἔχοντες
[15, 40]   ἐφυγάδευον καὶ κρίσεις ἐπιβάλλουσαι συκοφαντώδεις  κατεδίκαζον.   Διόπερ εἰς στάσεις ἐμπίπτουσαι φυγὰς
[15, 65]   εἰσενεγκάμενοι σπουδὴν τὸ μὲν πρῶτον  ἀπείκαζον   βίᾳ χειρώσασθαι τὴν Σπάρτην· ἐπεὶ
[15, 93]   ἐπιτυχοῦς, τοὺς μετὰ τοῦτον βασιλεύοντας  μετωνόμαζον   καὶ τὴν τούτου προσηγορίαν ἔχειν
[15, 33]   καὶ οἱ τὰς ἡγεμονίας ἔχοντες  ἐθαύμαζον,   πῶς δραστικὸς εἶναι δοκῶν Αγησίλαος
[15, 65]   σύνεγγυς πόλεων οὐκ ὀλίγους μεταπεμψάμενοι,  κατεσκεύαζον   δύναμιν ἀντίπαλον τοῖς πολεμίοις. Ταύτην
[15, 5]   διὰ τῶν ἰδίων φίλων στάσεις  ἐγκατεσκεύαζον   ἐν αὐταῖς, ὧν ἔνιαι πιθανὰς
[15, 47]   πάλιν αὐτῷ τὴν στρατηγίαν ἀποκατέστησεν.  (Προσκατεσκεύαζον   δὲ καὶ ἄλλας τριήρεις τετταράκοντα,
[15, 2]   πεζὴν μεγάλην· τὸ μὲν γὰρ  πεζὸν   στράτευμα μυριάδων ἦν τριάκοντα σὺν
[15, 27]   δὲ περὶ τὰς παρασκευὰς ὄντες  ἐχρόνιζον,   ἐστασίαζον πρὸς ἀλλήλους. (Οἱ μὲν
[15, 69]   ἐμπειρίαις, τῇ βίᾳ τοὺς Αθηναίους  ἤλπιζον   χειρώσασθαι, οἱ δὲ περὶ τὸν
[15, 24]   οὓς μὲν ἀνῄρουν, οὓς δὲ  κατετραυμάτιζον.   έλος δὲ θυσίαις τὸ θεῖον
[15, 25]   μὲν ἀνῄρουν, οὐκ ὀλίγους δὲ  κατετραυμάτιζον.   (Οἱ δὲ Θηβαῖοι μεγάλην δύναμιν
[15, 27]   πολλοὺς τῶν πολιορκούντων ἀπέκτεινον καὶ  κατετραυμάτιζον,   συνεργὸν ἔχοντες τὴν τῆς ἀκροπόλεως
[15, 95]   Χάρης καὶ ἕτερα τοιαῦτα παρανομῶν  ἀγαθὸν   μὲν οὐδὲν διεπράξατο, τῇ δὲ
[15, 30]   νήσοις ἐπιπλέων προσηγάγετο Πεπάρηθον καὶ  Σκίαθον   καί τινας ἄλλας τεταγμένας ὑπὸ
[15, 45]   Ἐκ τούτου δ' ὁρμώμενοι, καὶ  βοηθὸν   ἔχοντες τὸν Τιμόθεον, ἐκακοποίουν τοὺς
[15, 95]   σωμάτων ἐκυρίευσεν, εἰς δὲ τὴν  Πεπάρηθον   ἀποβιβάσας μισθοφόρους στρατιώτας ἐπολιόρκει τὴν
[15, 30]   ταῖς Κυκλάσι νήσοις ἐπιπλέων προσηγάγετο  Πεπάρηθον   καὶ Σκίαθον καί τινας ἄλλας
[15, 65]   Αθηναῖοι μέν, ὑστερηκότες τῶν καιρῶν,  ἐπανῆλθον   εἰς τὴν Αττικὴν οὐδὲν πράξαντες
[15, 67]   καταλιπόντες φυλακὴν ἀξιόλογον τῆς Μεσσήνης,  ἐπανῆλθον   εἰς τὴν οἰκείαν. Λακεδαιμόνιοι δὲ
[15, 67]   ἐξανδραποδισάμενοι καὶ τὴν χώραν δῃώσαντες  ἐπανῆλθον   εἰς τὴν οἰκείαν, φθάσαντες τὴν
[15, 27]   (Μετὰ δὲ ταῦτ' Αθηναῖοι μὲν  ἐπανῆλθον   εἰς τὴν πατρίδα, Θηβαῖοι δὲ
[15, 65]   ἐναντίους, οἱ Σπαρτιᾶται πολλοὺς ἀνῃρηκότες  ἐπανῆλθον   εἰς τὴν πόλιν, φανερῶς ἐνδεδειγμένοι
[15, 86]   αἱ δὲ πεζαὶ δυνάμεις ὡς  συνῆλθον   εἰς χεῖρας τοῖς πολεμίοις, μεγάλους
[15, 26]   τοῖς Θηβαίοις. (Ὁπλῖται μὲν γὰρ  συνῆλθον   οὐκ ἐλάττους τῶν μυρίων καὶ
[15, 36]   (Ὄντες δὲ πλείους τῶν τρισμυρίων  ἐπῆλθον   τήν τε ὅμορον Θρᾴκην καὶ
[15, 54]   ἐν Λεύκτροις ὑπὸ Θηβαίων ἡττηθῶσιν.  (Προσῆλθον   δὲ τῷ Επαμεινώνδᾳ καὶ χρησμολόγοι
[15, 25]   οἱ φυγάδες, καὶ συνεπιλαβομένων Αθηναίων  κατῆλθον   εἰς τὴν πατρίδα νυκτός. (Καὶ
[15, 70]   καὶ Ιβηρες δισχίλιοι κατέπλευσαν εἰς  Κόρινθον,   ἐκπεμφθέντες ὑπὸ Διονυσίου τοῦ τυράννου
[15, 72]   ἀπολογίας. τῇ μάχῃ τῇ περὶ  Κόρινθον   Επαμεινώνδας διακόψας τὴν ἐπὶ τοῦ
[15, 68]   Χαβρίαν. (Οὗτος δὲ παρελθὼν εἰς  Κόρινθον,   καὶ προσλαβόμενος καὶ παρὰ Μεγαρέων
[15, 69]   καταπληξάμενος προσηγάγετο. Στρατεύσας δ' ἐπὶ  Κόρινθον,   καὶ τῶν Κορινθίων ἐπεξελθόντων νικήσας
[15, 74]   τὴν νίκην, διέπλευσεν εἰς τὴν  Κόρινθον.   Καταλαβὼν δ' ἐκεῖ ναῦν ἐκπλέουσαν
[15, 69]   δύναμιν συντάξαντες ἐπῆγον ἐπὶ τὴν  Κόρινθον   καταπληκτικῶς, δὲ Χαβρίας ἀναλαβὼν
[15, 68]   τῶν ἄλλων συμμάχων παραγενομένων εἰς  Κόρινθον   συνήχθησαν οἱ σύμπαντες οὐκ ἐλάττους
[15, 46]   τοῖς φυγάσιν, εἰς μὲν τὴν  Ζάκυνθον   ἐξέπεμψαν Κτησικλέα στρατηγόν, ἡγούμενον τῶν
[15, 91]   πρὸς ξενολογίαν, δισμυρίοις στρατιώταις ἐνιαύσιον  μισθόν,   ἐγένετο προδότης τῶν πιστευσάντων. Ὑπολαβὼν
[15, 73]   τῶν Ερυκίνων ἐγκρατὴς γενόμενος ἐπολιόρκησε  Λιλύβαιον·   πολλῶν δ' ὄντων ἐν αὐτῷ
[15, 51]   χιλιάρχους ὀκτώ, Πόπλιον Μάνιον καὶ  Γάιον,   Ερενούκιον καὶ Γάιον Σέστον καὶ
[15, 2]   κατέστησαν, Μάρκον Φούριον, ἔτι δὲ  Γάιον   καὶ Αἰμίλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 51]   Λαβίνιον καὶ Πόπλιον Τριβώνιον καὶ  Γάιον   Μάλλιον, πρὸς δὲ τούτοις Λεύκιον
[15, 24]   τῶν ὑπάτων κατέστησαν, Λεύκιον Παπίριον,  Γάιον   Σερουίλιον, Λεύκιον Κοΐνκτιον, Λεύκιον Κορνήλιον,
[15, 51]   Μάνιον καὶ Γάιον, Ερενούκιον καὶ  Γάιον   Σέστον καὶ Τιβέριον Ιούλιον, ἔτι
[15, 50]   Λεύκιον Μενήνιον, πρὸς δὲ τούτοις  Γάιον   Σολπίκιον καὶ Τίτον Παπίριον καὶ
[15, 50]   Οὐαλέριον καὶ Πόπλιον, ἔτι δὲ  Γάιον   Τερέντιον καὶ Λεύκιον Μενήνιον, πρὸς
[15, 20]   ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ, Κόιντον Σολπίκιον,  Γάιον   Φάβιον, Κόιντον Σερουίλιον, Πόπλιον Κορνήλιον.
[15, 1]   ἐπὶ τῶν καλῶν ἔργων τὸν  δίκαιον   ἐπιλέγειν ἔπαινον, τοὺς δὲ φαύλους,
[15, 20]   ἔτι δὲ τὰς Θήβας ἐχούσας  παλαιὸν   ἀξίωμα καὶ τὸ σύνολον ὥσπερ
[15, 78]   τούτων Πισᾶται μὲν ἀνανεωσάμενοι τὸ  παλαιὸν   ἀξίωμα τῆς πατρίδος καί τισι
[15, 54]   γὰρ ἐν ἐκκλησίᾳ προαχθεὶς ἀπεφήνατο  παλαιὸν   εἶναι λόγιον τοῖς Σπαρτιάταις, ὅτι
[15, 49]   δὲ τὴν Ελίκην οἰκοῦντες, ἔχοντες  παλαιὸν   λόγιον ὅτι τότε κινδυνεύσουσιν ὅταν
[15, 66]   κεφαλαίοις παραδραμεῖν. Τὸ μὲν οὖν  παλαιὸν   οἱ ἀπὸ Νηλέως καὶ Νέστορος
[15, 5]   ὧν εἰς τὴν Μαντίνειαν τὸ  παλαιὸν   συνῴκησαν· οὐδενὸς δὲ αὐτοῖς προσέχοντος,
[15, 49]   καὶ διὰ τὸ δοκεῖν τὸ  παλαιὸν   τὴν Πελοπόννησον οἰκητήριον γεγονέναι Ποσειδῶνος,
[15, 29]   στρατηγὸν ἀξιόχρεων, μετεπέμψατο Χαβρίαν τὸν  Αθηναῖον,   ἄνδρα καὶ φρονήσει καὶ συνέσει
[15, 87]   ἅπαντες τῆς μάχης ἀπέστησαν, καὶ  τρόπαιον   ἀμφότεροι στήσαντες ἠμφεσβήτουν τῆς νίκης.
[15, 81]   πρὸς αὐτῇ δὲ τῇ Σπάρτῃ  τρόπαιον   ἔστησε κατὰ τῶν Λακεδαιμονίων τῶν
[15, 81]   τῆς νίκης πρῶτον ἔστησαν Θηβαῖοι  τρόπαιον   κατὰ Λακεδαιμονίων. Κατὰ δὲ τὴν
[15, 34]   μὴ καταδεεστέρους ἑαυτοὺς εἶναι Λακεδαιμονίων,  τρόπαιόν   τε ἔστησαν καὶ τὸ λοιπὸν
[15, 66]   ἐν πᾶσι τοῖς πολέμοις, τὸ  τελευταῖον   ἀνάστατοι γενόμενοι κατῴκησαν ἐν Ναυπάκτῳ,
[15, 66]   ἐκείνων ὀνομασθεῖσαν κατῴκησαν. (Τὸ δὲ  τελευταῖον   κατὰ τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς Θηβαῖοι,
[15, 56]   τάξιν οὐ διέλυον, τὸ δὲ  τελευταῖον   πολλῶν ἀναιρουμένων, τοῦ δὲ παραγγέλλοντος
[15, 80]   νίκην περιεποιήσατο, τὸν δὲ αὑτοῦ  βίον   ἀπέβαλε, πολλοῖς περιπεσὼν τραύμασι καὶ
[15, 54]   πεμψάσῃ τοὺς ὑβριστὰς καταρασάμεναι τὸν  βίον   αὐτοχειρίᾳ κατέστρεψαν. (Πολλῶν δὲ καὶ
[15, 33]   τραύμασι περιπεσὼν ἡρωικῶς κατέστρεψε τὸν  βίον.   ~Οὐ πολλῷ δ' ὕστερον χρόνῳ
[15, 17]   τῶν Καρχηδονίων ἐπιφανῶς κατέστρεψε τὸν  βίον·   τούτου δὲ πεσόντος οἱ Φοίνικες
[15, 48]   καὶ Λεύκιον Λοκρήτιον καὶ Μάρκον  Φάβιον   καὶ Λεύκιον Ποστόμιον. Ἐπὶ δὲ
[15, 20]   χιλιάρχους ἕξ, Κόιντον Σολπίκιον, Γάιον  Φάβιον,   Κόιντον Σερουίλιον, Πόπλιον Κορνήλιον. Ἐπὶ
[15, 18]   τὴν ὀνομαζομένην Λεύκην, ἔχουσαν ἱερὸν  ἅγιον   Απόλλωνος. (Μετ' ὀλίγον δὲ χρόνον
[15, 14]   τῇ δ' ἀληθείᾳ συλήσων ἱερὸν  ἅγιον,   γέμον μὲν ἀναθημάτων πολλῶν, καθιδρυμένον
[15, 49]   τὴν Ελίκην οἰκοῦντες, ἔχοντες παλαιὸν  λόγιον   ὅτι τότε κινδυνεύσουσιν ὅταν Ιωνες
[15, 54]   ἐκκλησίᾳ προαχθεὶς ἀπεφήνατο παλαιὸν εἶναι  λόγιον   τοῖς Σπαρτιάταις, ὅτι τότε τὴν
[15, 74]   ὑγρῶν. (Ἔχων δὲ παρὰ θεῶν  λόγιον,   τότε τελευτήσειν ὅταν τῶν κρειττόνων
[15, 78]   καὶ διότι τοῖς πεζῇ κρατοῦσι  ῥᾴδιόν   ἐστι περιποιήσασθαι τὴν τῆς θαλάττης
[15, 50]   ταῖς ἑκατόν, καθ' ἣν ἐνίκα  στάδιον   Δάμων Θούριος. (Ἐπὶ δὲ τούτων,
[15, 36]   ταῖς ἑκατόν, καθ' ἣν ἐνίκα  στάδιον   Δάμων Θούριος. ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 14]   ἐνενηκοστὴ ἐνάτη, καθ' ἣν ἐνίκα  στάδιον   Δίκων Συρακόσιος. Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 23]   ἤχθη ἑκατοστή, καθ' ἣν ἐνίκα  στάδιον   Διονυσόδωρος Ταραντῖνος. (Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 71]   ταῖς ἑκατόν, καθ' ἣν ἐνίκα  στάδιον   Πυθόστρατος Αθηναῖος. ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 78]   ταῖς ἑκατόν, καθ' ἣν ἐνίκα  στάδιον   Φωκίδης Αθηναῖος. (Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 53]   Λακεδαιμονίους ἐπέχοντας ἅπαν τὸ Λευκτρικὸν  πεδίον,   κατεπλάγησαν ἰδόντες τὸ μέγεθος τῆς
[15, 54]   (Λεῦκτρος ἦν, ἀφ' οὗ τὸ  πεδίον   τοῦτο ἔσχε τὴν προσηγορίαν. τούτου
[15, 49]   μὴ κοινὸν τῶν Αχαιῶν, ἀλλ'  ἴδιον   αὑτῶν εἶναι τὸ τέμενος· συνέπραττον
[15, 60]   τῶν Μακεδόνων βασιλέα συμμαχίαν ἐποιήσατο.  (Ἴδιον   δέ τι συνέβη κατὰ τοῦτον
[15, 88]   ἀγαθῶν ἀνδρῶν τελευταῖς ἐπιλέγειν τὸν  ἴδιον   ἔπαινον, οὐδαμῶς ἁρμόττον ἡγούμεθα παραδραμεῖν
[15, 91]   Καππαδοκίαν ἐγένετο προδοσία, καθ' ἣν  ἴδιόν   τι καὶ παράδοξον συνέβη γενέσθαι.
[15, 48]   τοιούτων παθῶν οὐκ εἰς τὸ  θεῖον   ἀναφέρειν, ἀλλ' εἰς φυσικάς τινας
[15, 49]   συνήρπασαν, ἠσέβησάν τε εἰς τὸ  θεῖον.   Ἀνθ' ὧν φασι μηνίσαντα τὸν
[15, 48]   τῆς συμφορᾶς τοῖς εἰς τὸ  θεῖον   ἀσεβήσασι· περὶ ὧν καὶ ἡμεῖς
[15, 24]   κατετραυμάτιζον. έλος δὲ θυσίαις τὸ  θεῖον   ἐξιλασάμενοι καὶ μόγις τῶν κακῶν
[15, 48]   δ' εὐσεβῶς διακείμενοι πρὸς τὸ  θεῖον   πιθανάς τινας αἰτίας ἀποδιδοῦσι τοῦ
[15, 50]   Ελλάδος ἐχόντων τὴν ἡγεμονίαν, τὸ  θεῖον   προεσήμαινεν αὐτοῖς τῆς ἀρχῆς τὴν
[15, 33]   ἔδοξεν οὐκ ἀνθρωπίνην ἀπόφασιν, ἀλλὰ  θεῖόν   τινα χρησμὸν εἰρηκέναι. Οἱ γὰρ
[15, 72]   εἰς Θετταλίαν ἀποσταλέντων, ἀποδοτέον τὸν  οἰκεῖον   λόγον τῆς ἀπολογίας. τῇ μάχῃ
[15, 66]   ἔτυχε παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις. (Οὐκ  ἀνοίκειον   δ' εἶναι νομίζω, πολλάκις τῆς
[15, 44]   Ιφικράτην ἐπὶ τὸ ναυτικόν. ~Οὐκ  ἀνοίκειον   δ' ἐστὶ τὰ περὶ τῆς
[15, 74]   Διονύσιος ἐτυράννευσεν ἔτη δώδεκα. ~Οὐκ  ἀνοίκειον   δ' ἐστὶ τῆς ὑποκειμένης ἱστορίας
[15, 72]   τῷ προτερήματι καὶ τῆς ἐπὶ  πλεῖον   μάχης ἀπέστη. (Γενομένης δὲ περὶ
[15, 14]   πόλεως Αγύλλης Τυρρηνίδος· τὸ δ'  ἐπίνειον   ὠνομάζετο Πύργοι. (Καταπλεύσας δὲ νυκτὸς
[15, 81]   Καδμείαν, ὡμολογημένως ἅπαντες τούτῳ τὸ  πρωτεῖον   τοῦ κατορθώματος ἀπονέμουσιν. Τὴν δ'
[15, 20]   τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ, Κόιντον  Σολπίκιον,   Γάιον Φάβιον, Κόιντον Σερουίλιον, Πόπλιον
[15, 50]   Μενήνιον, πρὸς δὲ τούτοις Γάιον  Σολπίκιον   καὶ Τίτον Παπίριον καὶ Λεύκιον
[15, 15]   χιλιάρχους τέτταρας, Λεύκιον Λοκρήτιον, Σέντιον  Σολπίκιον,   Λεύκιον Αἰμίλιον, Λεύκιον Φούριον. Ἐπὶ
[15, 8]   ὑπάτους Λεύκιον Λουκρήτιον καὶ Σερούιον  Σουλπίκιον.   ἐπὶ δὲ τούτων Εὐαγόρας μὲν
[15, 36]   ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας, Σερούιον  Σουλπίκιον,   Λεύκιον Παπίριον, Τίτον Κοΐνκτιον, Ηλεῖοι
[15, 38]   Λεύκιον Οὐαλέριον, Λεύκιον Μάλλιον, Σερούιον  Σουλπίκιον,   Λοκρήτιον. Ἐπὶ δὲ τούτων Αρταξέρξης
[15, 76]   Λεύκιον Φούριον, Παῦλον Μάλλιον, Σερούιον  Σουλπίκιον,   Σερούιον Κορνήλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 15]   τέτταρας, Λεύκιον Λοκρήτιον, Σέντιον Σολπίκιον,  Λεύκιον   Αἰμίλιον, Λεύκιον Φούριον. Ἐπὶ δὲ
[15, 50]   Σολπίκιον καὶ Τίτον Παπίριον καὶ  Λεύκιον   Αἰμίλιον, παρὰ δὲ Ηλείοις Ολυμπιὰς
[15, 51]   Γάιον Μάλλιον, πρὸς δὲ τούτοις  Λεύκιον   Ανθέστιον. Ἐπὶ δὲ τούτων οἱ
[15, 28]   Μάρκον Πόπλιον, Τίτον Κορνήλιον, Κόιντον  Λεύκιον.   Ἐπὶ δὲ τούτων, Λακεδαιμονίων ἐπταικότων
[15, 22]   Μάρκον Φούριον, Οὐαλέριον, Αὖλον Μάλλιον,  Λεύκιον   καὶ Ποστούμιον. (Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 25]   Κόιντον Σερουίλιον, Μάρκον Φούριον καὶ  Λεύκιον   Κοΐνκτιον. Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 24]   κατέστησαν, Λεύκιον Παπίριον, Γάιον Σερουίλιον,  Λεύκιον   Κοΐνκτιον, Λεύκιον Κορνήλιον, Λεύκιον Οὐαλέριον
[15, 24]   Παπίριον, Γάιον Σερουίλιον, Λεύκιον Κοΐνκτιον,  Λεύκιον   Κορνήλιον, Λεύκιον Οὐαλέριον Αὖλον Μάλλιον.
[15, 51]   καὶ Τιβέριον Ιούλιον, ἔτι δὲ  Λεύκιον   Λαβίνιον καὶ Πόπλιον Τριβώνιον καὶ
[15, 48]   ἔτι δὲ Αὖλον Ποστόμιον καὶ  Λεύκιον   Λοκρήτιον καὶ Μάρκον Φάβιον καὶ
[15, 15]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους τέτταρας,  Λεύκιον   Λοκρήτιον, Σέντιον Σολπίκιον, Λεύκιον Αἰμίλιον,
[15, 8]   Αθήνησι Δεξιθέου Ρωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους  Λεύκιον   Λουκρήτιον καὶ Σερούιον Σουλπίκιον. ἐπὶ
[15, 38]   ὑπάτων κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον Οὐαλέριον,  Λεύκιον   Μάλλιον, Σερούιον Σουλπίκιον, Λοκρήτιον. Ἐπὶ
[15, 50]   ἔτι δὲ Γάιον Τερέντιον καὶ  Λεύκιον   Μενήνιον, πρὸς δὲ τούτοις Γάιον
[15, 24]   Σερουίλιον, Λεύκιον Κοΐνκτιον, Λεύκιον Κορνήλιον,  Λεύκιον   Οὐαλέριον Αὖλον Μάλλιον. Ἐπὶ δὲ
[15, 50]   τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν ὀκτώ,  Λεύκιον   Οὐαλέριον καὶ Πόπλιον, ἔτι δὲ
[15, 38]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων κατέστησαν τέτταρας,  Λεύκιον   Οὐαλέριον, Λεύκιον Μάλλιον, Σερούιον Σουλπίκιον,
[15, 22]   ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν Πόπλιον Κορνήλιον,  Λεύκιον   Οὐεργίνιον, Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον Φούριον,
[15, 24]   ἓξ ἀντὶ τῶν ὑπάτων κατέστησαν,  Λεύκιον   Παπίριον, Γάιον Σερουίλιον, Λεύκιον Κοΐνκτιον,
[15, 28]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων κατέστησαν τέτταρας,  Λεύκιον   Παπίριον, Μάρκον Πόπλιον, Τίτον Κορνήλιον,
[15, 22]   κατέστησαν Πόπλιον Κορνήλιον, Λεύκιον Οὐεργίνιον,  Λεύκιον   Παπίριον, Μάρκον Φούριον, Οὐαλέριον, Αὖλον
[15, 36]   χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας, Σερούιον Σουλπίκιον,  Λεύκιον   Παπίριον, Τίτον Κοΐνκτιον, Ηλεῖοι δ'
[15, 48]   Λοκρήτιον καὶ Μάρκον Φάβιον καὶ  Λεύκιον   Ποστόμιον. Ἐπὶ δὲ τούτων κατὰ
[15, 15]   Λοκρήτιον, Σέντιον Σολπίκιον, Λεύκιον Αἰμίλιον,  Λεύκιον   Φούριον. Ἐπὶ δὲ τούτων Διονύσιος
[15, 48]   χιλιάρχους ἕξ, Μάρκον Φούριον καὶ  Λεύκιον   Φούριον, ἔτι δὲ Αὖλον Ποστόμιον
[15, 76]   χιλιάρχους δῆμος τέσσαρας κατέστησε,  Λεύκιον   Φούριον, Παῦλον Μάλλιον, Σερούιον Σουλπίκιον,
[15, 51]   ὀκτώ, Πόπλιον Μάνιον καὶ Γάιον,  Ερενούκιον   καὶ Γάιον Σέστον καὶ Τιβέριον
[15, 90]   ἐπὶ δὲ τούτων οἱ τὴν  παράλιον   οἰκοῦντες τῆς Ασίας ἀπέστησαν ἀπὸ
[15, 80]   τῆς δυνάμεως ἐξιόντος συνέβη τὸν  ἥλιον   ἐκλιπεῖν. (Πολλῶν δὲ τὸ γεγονὸς
[15, 80]   στρατιωτῶν ἐκλιπεῖν τὸν τῆς πόλεως  ἥλιον.   Καὶ διὰ τούτων τῶν λόγων
[15, 76]   Παῦλον Μάλλιον, Σερούιον Σουλπίκιον, Σερούιον  Κορνήλιον.   Ἐπὶ δὲ τούτων Θεμίσων
[15, 20]   Γάιον Φάβιον, Κόιντον Σερουίλιον, Πόπλιον  Κορνήλιον.   Ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι κατελάβοντο
[15, 41]   κατέστησαν τέτταρας, Κόιντον Σερουίλιον, Σερούιον  Κορνήλιον,   ἔτι δὲ Σπόριον Παπίριον. Ἐπὶ
[15, 25]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων κατέστησαν, Μάρκον  Κορνήλιον   καὶ Κόιντον Σερουίλιον, Μάρκον Φούριον
[15, 28]   Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον Πόπλιον, Τίτον  Κορνήλιον,   Κόιντον Λεύκιον. Ἐπὶ δὲ τούτων,
[15, 24]   Γάιον Σερουίλιον, Λεύκιον Κοΐνκτιον, Λεύκιον  Κορνήλιον,   Λεύκιον Οὐαλέριον Αὖλον Μάλλιον. Ἐπὶ
[15, 22]   τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν Πόπλιον  Κορνήλιον,   Λεύκιον Οὐεργίνιον, Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον
[15, 2]   Φούριον, ἔτι δὲ Γάιον καὶ  Αἰμίλιον.   Ἐπὶ δὲ τούτων Αρταξέρξης
[15, 15]   Λεύκιον Λοκρήτιον, Σέντιον Σολπίκιον, Λεύκιον  Αἰμίλιον,   Λεύκιον Φούριον. Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 50]   καὶ Τίτον Παπίριον καὶ Λεύκιον  Αἰμίλιον,   παρὰ δὲ Ηλείοις Ολυμπιὰς ἤχθη
[15, 24]   ὑπάτων κατέστησαν, Λεύκιον Παπίριον, Γάιον  Σερουίλιον,   Λεύκιον Κοΐνκτιον, Λεύκιον Κορνήλιον, Λεύκιον
[15, 25]   κατέστησαν, Μάρκον Κορνήλιον καὶ Κόιντον  Σερουίλιον,   Μάρκον Φούριον καὶ Λεύκιον Κοΐνκτιον.
[15, 20]   Κόιντον Σολπίκιον, Γάιον Φάβιον, Κόιντον  Σερουίλιον,   Πόπλιον Κορνήλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 41]   ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας, Κόιντον  Σερουίλιον,   Σερούιον Κορνήλιον, ἔτι δὲ Σπόριον
[15, 24]   Λεύκιον Κορνήλιον, Λεύκιον Οὐαλέριον Αὖλον  Μάλλιον.   Ἐπὶ δὲ τούτων Καρχηδόνιοι στρατεύσαντες
[15, 22]   Παπίριον, Μάρκον Φούριον, Οὐαλέριον, Αὖλον  Μάλλιον,   Λεύκιον καὶ Ποστούμιον. (Ἐπὶ δὲ
[15, 51]   καὶ Πόπλιον Τριβώνιον καὶ Γάιον  Μάλλιον,   πρὸς δὲ τούτοις Λεύκιον Ανθέστιον.
[15, 38]   κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον Οὐαλέριον, Λεύκιον  Μάλλιον,   Σερούιον Σουλπίκιον, Λοκρήτιον. Ἐπὶ δὲ
[15, 76]   τέσσαρας κατέστησε, Λεύκιον Φούριον, Παῦλον  Μάλλιον,   Σερούιον Σουλπίκιον, Σερούιον Κορνήλιον. Ἐπὶ
[15, 50]   κατέστησαν ὀκτώ, Λεύκιον Οὐαλέριον καὶ  Πόπλιον,   ἔτι δὲ Γάιον Τερέντιον καὶ
[15, 20]   Σολπίκιον, Γάιον Φάβιον, Κόιντον Σερουίλιον,  Πόπλιον   Κορνήλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι
[15, 22]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν  Πόπλιον   Κορνήλιον, Λεύκιον Οὐεργίνιον, Λεύκιον Παπίριον,
[15, 51]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ὀκτώ,  Πόπλιον   Μάνιον καὶ Γάιον, Ερενούκιον καὶ
[15, 28]   κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον  Πόπλιον,   Τίτον Κορνήλιον, Κόιντον Λεύκιον. Ἐπὶ
[15, 51]   ἔτι δὲ Λεύκιον Λαβίνιον καὶ  Πόπλιον   Τριβώνιον καὶ Γάιον Μάλλιον, πρὸς
[15, 51]   καὶ Γάιον Σέστον καὶ Τιβέριον  Ιούλιον,   ἔτι δὲ Λεύκιον Λαβίνιον καὶ
[15, 2]   τὸν Ακοριν τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα,  πολέμιον   ὄντα Περσῶν, συμμαχίαν ἐποιήσατο καὶ
[15, 48]   καὶ Μάρκον Φάβιον καὶ Λεύκιον  Ποστόμιον.   Ἐπὶ δὲ τούτων κατὰ τὴν
[15, 48]   Λεύκιον Φούριον, ἔτι δὲ Αὖλον  Ποστόμιον   καὶ Λεύκιον Λοκρήτιον καὶ Μάρκον
[15, 22]   Οὐαλέριον, Αὖλον Μάλλιον, Λεύκιον καὶ  Ποστούμιον.   (Ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι μὲν
[15, 51]   τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ὀκτώ, Πόπλιον  Μάνιον   καὶ Γάιον, Ερενούκιον καὶ Γάιον
[15, 50]   δὲ Γάιον Τερέντιον καὶ Λεύκιον  Μενήνιον,   πρὸς δὲ τούτοις Γάιον Σολπίκιον
[15, 51]   Τιβέριον Ιούλιον, ἔτι δὲ Λεύκιον  Λαβίνιον   καὶ Πόπλιον Τριβώνιον καὶ Γάιον
[15, 22]   χιλιάρχους κατέστησαν Πόπλιον Κορνήλιον, Λεύκιον  Οὐεργίνιον,   Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον Φούριον, Οὐαλέριον,
[15, 13]   Τοῦτο δὲ ἔπραττε διανοούμενος τὸν  Ιόνιον   καλούμενον πόρον ἰδιοποιεῖσθαι, ἵνα τὸν
[15, 16]   περὶ τὸ καλούμενον Κρόνιον, τὸ  δαιμόνιον   ἐναλλὰξ τῇ νίκῃ τὴν ἧτταν
[15, 77]   καὶ εἷλον πόλεις Μάργανα καὶ  Κρόνιον,   ἔτι δὲ Κυπαρισσίαν καὶ Κορυφάσιον.
[15, 16]   παρατάξεως ἰσχυρᾶς περὶ τὸ καλούμενον  Κρόνιον,   τὸ δαιμόνιον ἐναλλὰξ τῇ νίκῃ
[15, 28]   πολλὴν φροντίδα, προσδοκῶντες μέγαν καὶ  πολυχρόνιον   αὑτοῖς ἔσεσθαι τὸν Βοιωτικὸν πόλεμον,
[15, 44]   τὴν ἐν τῷ Περσικῷ πολέμῳ  πολυχρόνιον   ἐμπειρίαν τῶν στρατιωτικῶν ἔργων, ἐπινοήσασθαι
[15, 21]   Σπαρτιάτας καὶ τὸν πόλεμον ἔσεσθαι  πολυχρόνιον,   σίτου τε παρασκευὰς ἀξιολόγους ἐποιοῦντο
[15, 51]   δὲ Λεύκιον Λαβίνιον καὶ Πόπλιον  Τριβώνιον   καὶ Γάιον Μάλλιον, πρὸς δὲ
[15, 65]   τὴν Αττικὴν οὐδὲν πράξαντες μνήμης  ἄξιον,   τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις παρὰτῶν συμμάχων
[15, 47]   ἄλλο μὲν οὐδὲν ἔπραξαν μνήμης  ἄξιον,   τριήρεσι δὲ Σικελικαῖς περιτυχόντες, ἃς
[15, 64]   τὴν ἐν ταῖς παρόδοις τάξιν  ἀνάξιον   τῆς Σπάρτης ἔκρινε, τὸ δὲ
[15, 85]   μετὰ τῶν ἄλλων Αρκάδων τὸ  δεξιὸν   ἐπεῖχον κέρας, ἔχοντες παραστάτας καὶ
[15, 85]   παραστάτας ἔχοντες Αρκάδας, τὸ δὲ  δεξιὸν   παρέδωκαν Αργείοις· τὸ δὲ ἄλλο
[15, 43]   τοῦ στρατοπέδου· διὸ καὶ παρασκευασάμενος  πλοῖον   ἔλαθε νυκτὸς ἀπαλλαγεὶς καὶ καταπλεύσας
[15, 28]   τῇ τῶν πόλεων εὐνοίᾳ κοινὸν  συνέδριον   ἁπάντων τῶν συμμάχων συνεστήσαντο, καὶ
[15, 28]   τῆς κοινῆς γνώμης τὸ μὲν  συνέδριον   ἐν ταῖς Αθήναις συνεδρεύειν, πόλιν
[15, 29]   τοὺς Θηβαίους ἐπὶ τὸ κοινὸν  συνέδριον   ἐπὶ τοῖς ἴσοις πᾶσιν. (Ἐψηφίσαντο
[15, 51]   Ερενούκιον καὶ Γάιον Σέστον καὶ  Τιβέριον   Ιούλιον, ἔτι δὲ Λεύκιον Λαβίνιον
[15, 24]   Λεύκιον Κοΐνκτιον, Λεύκιον Κορνήλιον, Λεύκιον  Οὐαλέριον   Αὖλον Μάλλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 22]   Οὐεργίνιον, Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον Φούριον,  Οὐαλέριον,   Αὖλον Μάλλιον, Λεύκιον καὶ Ποστούμιον.
[15, 50]   ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν ὀκτώ, Λεύκιον  Οὐαλέριον   καὶ Πόπλιον, ἔτι δὲ Γάιον
[15, 38]   τῶν ὑπάτων κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον  Οὐαλέριον,   Λεύκιον Μάλλιον, Σερούιον Σουλπίκιον, Λοκρήτιον.
[15, 7]   ἀπηλλοτριώθη, καὶ προαγαγὼν εἰς τὸ  πρατήριον   ὡς ἀνδράποδον ἀπέδοτο μνῶν εἴκοσι.
[15, 49]   δοκεῖν τὸ παλαιὸν τὴν Πελοπόννησον  οἰκητήριον   γεγονέναι Ποσειδῶνος, καὶ τὴν χώραν
[15, 66]   ἐν Ναυπάκτῳ, δόντων αὐτοῖς Αθηναίων  οἰκητήριον   τήνδε τὴν πόλιν. Καὶ τινὲς
[15, 24]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων κατέστησαν, Λεύκιον  Παπίριον,   Γάιον Σερουίλιον, Λεύκιον Κοΐνκτιον, Λεύκιον
[15, 41]   Σερούιον Κορνήλιον, ἔτι δὲ Σπόριον  Παπίριον.   Ἐπὶ δὲ τούτων Αρταξέρξης
[15, 50]   τούτοις Γάιον Σολπίκιον καὶ Τίτον  Παπίριον   καὶ Λεύκιον Αἰμίλιον, παρὰ δὲ
[15, 28]   τῶν ὑπάτων κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον  Παπίριον,   Μάρκον Πόπλιον, Τίτον Κορνήλιον, Κόιντον
[15, 22]   Πόπλιον Κορνήλιον, Λεύκιον Οὐεργίνιον, Λεύκιον  Παπίριον,   Μάρκον Φούριον, Οὐαλέριον, Αὖλον Μάλλιον,
[15, 36]   κατέστησαν τέτταρας, Σερούιον Σουλπίκιον, Λεύκιον  Παπίριον,   Τίτον Κοΐνκτιον, Ηλεῖοι δ' ἤγαγον
[15, 41]   Σερουίλιον, Σερούιον Κορνήλιον, ἔτι δὲ  Σπόριον   Παπίριον. Ἐπὶ δὲ τούτων Αρταξέρξης
[15, 36]   πανδημεὶ στρατείαν ἐποιήσαντο πρὸς τὴν  ὑπερόριον   χώραν, καὶ τὰς τροφὰς ἐκ
[15, 9]   καὶ τὴν ἡγεμονίαν αὐτοῖς τὴν  πάτριον   συγκατασκευάσειν. (Οἱ δὲ Σπαρτιᾶται καὶ
[15, 40]   καὶ καταλαβομένων ἐπὶ τῆς χώρας  φρούριον   ὀχυρὸν καὶ πλῆθος μισθοφόρων ἀθροισάντων,
[15, 15]   Σέντιον Σολπίκιον, Λεύκιον Αἰμίλιον, Λεύκιον  Φούριον.   Ἐπὶ δὲ τούτων Διονύσιος
[15, 48]   ἕξ, Μάρκον Φούριον καὶ Λεύκιον  Φούριον,   ἔτι δὲ Αὖλον Ποστόμιον καὶ
[15, 2]   ὑπάτων χιλιάρχους τρεῖς κατέστησαν, Μάρκον  Φούριον,   ἔτι δὲ Γάιον καὶ Αἰμίλιον.
[15, 25]   Κορνήλιον καὶ Κόιντον Σερουίλιον, Μάρκον  Φούριον   καὶ Λεύκιον Κοΐνκτιον. Ἐπὶ δὲ
[15, 48]   τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ, Μάρκον  Φούριον   καὶ Λεύκιον Φούριον, ἔτι δὲ
[15, 22]   Λεύκιον Οὐεργίνιον, Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον  Φούριον,   Οὐαλέριον, Αὖλον Μάλλιον, Λεύκιον καὶ
[15, 76]   δῆμος τέσσαρας κατέστησε, Λεύκιον  Φούριον,   Παῦλον Μάλλιον, Σερούιον Σουλπίκιον, Σερούιον
[15, 30]   πρὸς τὴν ἐλευθερίαν ἐξεπολιόρκησε τὸ  χωρίον   καὶ τοῖς Ωρείταις τὴν ἐλευθερίαν
[15, 40]   συστραφέντες κατελάβοντο τὴν καλουμένην Ηραίαν,  χωρίον   ὀχυρόν. Ἐκ ταύτης δ' ὁρμηθέντες
[15, 77]   Ηλιδος κατελάβοντο τῆς ὀνομαζομένης Τριφυλίας  χωρίον   ὀχυρόν, προσηγόρευται Λασίων. (Ἐκ
[15, 45]   τὴν νῆσον ὑπ' αὐτοῦ, κατελάβοντο  χωρίον   ὀχυρὸν παρὰ θάλατταν, προσηγόρευον
[15, 77]   πρῶτον πρέσβεις ἐξαποστείλαντες ἀπῄτουν τὸ  χωρίον·   ὡς δ' οὐδεὶς αὐτοῖς προσεῖχε,
[15, 77]   Κρόνιον, ἔτι δὲ Κυπαρισσίαν καὶ  Κορυφάσιον.   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ
[15, 42]   πρὸς τὸ στόμα τὸ καλούμενον  Μενδήσιον,   ἔχον ἠιόνα παρήκουσαν ἐφ' ἱκανὸν
[15, 60]   παραλαβὼν τὴν ἡγεμονίαν τῶν τε  πλησίον   ἐθνῶν τινα προσηγάγετο καὶ πρὸς
[15, 85]   ἀπεσταλμένοις ἐπὶ τὴν κατάληψιν τῶν  πλησίον   λόφων, συνάψαντες αὐτοῖς μάχην ἅπαντας
[15, 82]   συνέστησαν. (Εὐθὺς οὖν Λακεδαιμόνιοι μὲν  πλησίον   οἰκοῦντες ἐστράτευσαν εἰς τὴν Αρκαδίαν,
[15, 32]   πόλιν Θεσπιάς, φρουρουμένην ὑπὸ Λακεδαιμονίων,  πλησίον   ταύτης κατεστρατοπέδευσε, καὶ τοὺς στρατιώτας
[15, 49]   εἰς ἀσφαλῆ τόπον, ὃς ἦν  πλησίον   τῆς Εφέσου. Πέμψαντες δὲ θεωροὺς
[15, 18]   αὑτὸν δύναμιν, καὶ πόλιν ἔκτισε  πλησίον   τῆς θαλάσσης ἐπί τινος κρημνοῦ
[15, 18]   κληρώσαντες ἐξ ἑαυτῶν ἀποίκους ἔκτισαν  πλησίον   τῆς Λεύκης πόλιν, ἐξ ἧς
[15, 21]   ἐκ τῆς Πελοποννήσου καὶ καταντήσας  πλησίον   τῆς Ολυνθίων παρέλαβε τοὺς μετὰ
[15, 46]   δύναμιν ἀξιόλογον ἦγον. (Παραγενόμενοι δὲ  πλησίον   τῆς τῶν Πλαταιέων πόλεως, ἀπροσδοκήτου
[15, 17]   τῶν περικαταλαμβανομένων ἀναιρουμένων πᾶς  πλησίον   τόπος νεκρῶν ἐπληρώθη. (Τοσοῦτος δ'
[15, 77]   βοηθησάντων τοῖς φυγάσιν ἐγένετο μάχη  πλησίον   τοῦ Λασίωνος, καὶ τῶν Αρκάδων
[15, 41]   τὴν Αἴγυπτον. Ὡς δ' ἧκον  πλησίον   τοῦ Νείλου, κατέλαβον τοὺς Αἰγυπτίους
[15, 85]   τὸν τρόπον τεταγμένων, ὡς ἤδη  πλησίον   ὑπῆρχον ἀλλήλων, αἱ μὲν σάλπιγγες
[15, 7]   οἰκτρὸν ἀποτεύγματος φύσιν εἰρῆσθαι διελάμβανον.  ~Παραπλήσιον   δὲ συνέβη καὶ περὶ Πλάτωνα
[15, 6]   τοῦ ἰδίου ποιήματος, κατὰ τὸ  συμπόσιον   ἀναγνωσθέντων τῶν τοῦ τυράννου ποιημάτων
[15, 6]   τοὺς αὐτοὺς παρέλαβεν ἐπὶ τὸ  συμπόσιον.   Προβαίνοντος δὲ τοῦ πότου, καὶ
[15, 91]   χρήματα πρὸς ξενολογίαν, δισμυρίοις στρατιώταις  ἐνιαύσιον   μισθόν, ἐγένετο προδότης τῶν πιστευσάντων.
[15, 23]   βασιλέα καὶ τὸν Σικελίας δυνάστην  Διονύσιον,   ἐθεράπευον τὴν Σπαρτιατῶν ἡγεμονίαν καὶ
[15, 16]   διαλεχθῶσι περὶ τούτων, ἠξίωσαν τὸν  Διονύσιον   ὀλίγας ἡμέρας ἀνοχὰς ποιήσασθαι. (Συγχωρήσαντος
[15, 16]   τῇ συνήθει πανουργίᾳ κατεστρατήγησαν τὸν  Διονύσιον.   Προσποιηθέντες οὖν εὐδοκεῖσθαι ταῖς ὁμολογίαις,
[15, 89]   δώδεκα. Φίλιστος δὲ τὰ περὶ  Διονύσιον   τὸν νεώτερον ὧδε κατέστροφε, διελθὼν
[15, 42]   τὸ τετειχισμένον ἐπὶ τοῦ στόματος  πολισμάτιον.   (Ἐκβοηθησάντων δὲ τῶν Αἰγυπτίων ἱππεῦσί
[15, 43]   φυλακήν, ἐπὶ δὲ τὸ πεπορθημένον  πολισμάτιον   πάσαις ταῖς δυνάμεσι παραγενόμενοι, καὶ
[15, 43]   (Χρονιζούσης δὲ τῆς περὶ τὸ  πολισμάτιον   τοῦτο στρατείας, καὶ τῶν ἐτησίων
[15, 38]   Οὐαλέριον, Λεύκιον Μάλλιον, Σερούιον Σουλπίκιον,  Λοκρήτιον.   Ἐπὶ δὲ τούτων Αρταξέρξης
[15, 48]   δὲ Αὖλον Ποστόμιον καὶ Λεύκιον  Λοκρήτιον   καὶ Μάρκον Φάβιον καὶ Λεύκιον
[15, 15]   τῶν ὑπάτων χιλιάρχους τέτταρας, Λεύκιον  Λοκρήτιον,   Σέντιον Σολπίκιον, Λεύκιον Αἰμίλιον, Λεύκιον
[15, 8]   Δεξιθέου Ρωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Λεύκιον  Λουκρήτιον   καὶ Σερούιον Σουλπίκιον. ἐπὶ δὲ
[15, 3]   τοῦ βασιλικοῦ στόλου παραπλέοντος εἰς  Κίτιον,   ἀπροσδοκήτως ἐπιπλεύσας ταῖς ναυσὶ (συντεταγμέναις)
[15, 4]   Πέρσαι τῇ ναυμαχίᾳ νικήσαντες εἰς  Κίτιον   πόλιν ἀμφοτέρας τὰς δυνάμεις ἤθροισαν.
[15, 25]   Σερουίλιον, Μάρκον Φούριον καὶ Λεύκιον  Κοΐνκτιον.   Ἐπὶ δὲ τούτων κληθεὶς
[15, 36]   Σερούιον Σουλπίκιον, Λεύκιον Παπίριον, Τίτον  Κοΐνκτιον,   Ηλεῖοι δ' ἤγαγον Ολυμπιάδα πρώτην
[15, 24]   Λεύκιον Παπίριον, Γάιον Σερουίλιον, Λεύκιον  Κοΐνκτιον,   Λεύκιον Κορνήλιον, Λεύκιον Οὐαλέριον Αὖλον
[15, 59]   Σπάρτην, οἱ δ' εἰς τὸ  Παλλάντιον.   (Οὗτοι μὲν οὖν ἐκδοθέντες ὑπὸ
[15, 44]   δόρατος καὶ τοῦ ξίφους εἰς  τοὐναντίον   τὴν μετάθεσιν ἐποιήσατο· ηὔξησε γὰρ
[15, 50]   καὶ Πόπλιον, ἔτι δὲ Γάιον  Τερέντιον   καὶ Λεύκιον Μενήνιον, πρὸς δὲ
[15, 15]   ὑπάτων χιλιάρχους τέτταρας, Λεύκιον Λοκρήτιον,  Σέντιον   Σολπίκιον, Λεύκιον Αἰμίλιον, Λεύκιον Φούριον.
[15, 42]   τοῦ Νείλου τὰς εἰς τὸ  Αἰγύπτιον   πέλαγος ἐκβολὰς ποιουμένου, καθ' ἕκαστον
[15, 5]   ὄντες, τὴν εἰρήνην ὥσπερ βαρὺ  φορτίον   οὐχ ὑπέμενον, τὴν δὲ προγεγενημένην
[15, 51]   Μάλλιον, πρὸς δὲ τούτοις Λεύκιον  Ανθέστιον.   Ἐπὶ δὲ τούτων οἱ μὲν
[15, 4]   τοῦ πολέμου, Πνυταγόραν μὲν τὸν  υἱὸν   ἀπέλιπεν ἡγεμόνα τῶν ὅλων ποιήσας
[15, 16]   δ' ἐκείνου στρατηγὸν κατέστησαν τὸν  υἱὸν   αὐτοῦ, νέον μὲν παντελῶς ὄντα,
[15, 92]   βασιλέως, διαπεμψάμενος δὲ πρὸς τὸν  υἱὸν   Νεκτανεβώ, καὶ πείσας ἀντέχεσθαι τῆς
[15, 76]   Φούριον, Παῦλον Μάλλιον, Σερούιον Σουλπίκιον,  Σερούιον   Κορνήλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων Θεμίσων
[15, 41]   χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας, Κόιντον Σερουίλιον,  Σερούιον   Κορνήλιον, ἔτι δὲ Σπόριον Παπίριον.
[15, 8]   κατέστησαν ὑπάτους Λεύκιον Λουκρήτιον καὶ  Σερούιον   Σουλπίκιον. ἐπὶ δὲ τούτων Εὐαγόρας
[15, 36]   τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας,  Σερούιον   Σουλπίκιον, Λεύκιον Παπίριον, Τίτον Κοΐνκτιον,
[15, 38]   τέτταρας, Λεύκιον Οὐαλέριον, Λεύκιον Μάλλιον,  Σερούιον   Σουλπίκιον, Λοκρήτιον. Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 76]   κατέστησε, Λεύκιον Φούριον, Παῦλον Μάλλιον,  Σερούιον   Σουλπίκιον, Σερούιον Κορνήλιον. Ἐπὶ δὲ
[15, 35]   τοῖς πολίταις. μετὰ γὰρ τὸν  Πελοποννησιακὸν   πόλεμον Αθηναῖοι ταύτην πρώτην ναυμαχίαν
[15, 42]   τὸν Φαρνάβαζον στρατηγοί, καταλαβόντες τὸ  Πηλουσιακὸν   στόμα θαυμαστῶς ὠχυρωμένον καὶ στρατιωτῶν
[15, 42]   εἴσπλου κυριεύουσαν. Μάλιστα δὲ τὸ  Πηλουσιακὸν   στόμα κατεσκεύασε διὰ τὸ κεῖσθαι
[15, 12]   δὲ παραλαβόντες ἄλλο μὲν οὐθὲν  κακὸν   εἰργάσαντο τοὺς Μαντινεῖς, προσέταξαν δὲ
[15, 65]   τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις παρὰτῶν συμμάχων  ἧκον   βοηθήσοντες στρατιῶται τετρακισχίλιοι. Πρὸς δὲ
[15, 52]   ~Οὗτοι μὲν οὖν προάγοντες ὡς  ἧκον   εἰς Κορώνειαν, κατεστρατοπέδευσαν καὶ τοὺς
[15, 41]   ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον. Ὡς δ'  ἧκον   πλησίον τοῦ Νείλου, κατέλαβον τοὺς
[15, 62]   δὲ κατήντησαν ἐπὶ τὴν Αρκαδίαν,  ἧκον   πρὸς αὐτοὺς πανδημεὶ οἵ τε
[15, 62]   δὲ παρελθὼν εἰς Ορχομενὸν τὸν  Αρκαδικὸν   παρεφύλαττε τὴν πόλιν ταύτην, οἰκείως
[15, 85]   ἀλλήλων, αἱ μὲν σάλπιγγες τὸ  πολεμικὸν   ἐσήμαινον, αἱ δὲ δυνάμεις ἠλάλαξαν
[15, 55]   σάλπιγγες ἐσήμαινον παρ' ἀμφοτέροις τὸ  πολεμικὸν   καὶ κατὰ τὴν πρώτην ὁρμὴν
[15, 71]   ἔγνωσαν οἱ βοιωτάρχαι τὴν εἰς  οἶκον   ἐπάνοδον ποιεῖσθαι. (Ἀναζευξάντων δ' αὐτῶν,
[15, 85]   ἦν καταδεέστερον τὸ τῶν Αθηναίων  ἱππικόν·   τῷ δὲ πλήθει καὶ τῇ
[15, 53]   τοὺς Λακεδαιμονίους ἐπέχοντας ἅπαν τὸ  Λευκτρικὸν   πεδίον, κατεπλάγησαν ἰδόντες τὸ μέγεθος
[15, 45]   ἀποκλίνοντα πρὸς τοὺς φυγάδας, συνεστήσαντο  ναυτικόν,   καὶ πληρώσαντες τριήρεις εἴκοσι καὶ
[15, 43]   κατέστησαν τὸν Ιφικράτην ἐπὶ τὸ  ναυτικόν.   ~Οὐκ ἀνοίκειον δ' ἐστὶ τὰ
[15, 28]   καὶ πολυχρόνιον αὑτοῖς ἔσεσθαι τὸν  Βοιωτικὸν   πόλεμον, συμμαχούντων τοῖς Θηβαίοις τῶν
[15, 25]   τέσσαρας ἀντὶ τῶν ὑπάτων κατέστησαν,  Μάρκον   Κορνήλιον καὶ Κόιντον Σερουίλιον, Μάρκον
[15, 28]   ὑπάτων κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον Παπίριον,  Μάρκον   Πόπλιον, Τίτον Κορνήλιον, Κόιντον Λεύκιον.
[15, 48]   Ποστόμιον καὶ Λεύκιον Λοκρήτιον καὶ  Μάρκον   Φάβιον καὶ Λεύκιον Ποστόμιον. Ἐπὶ
[15, 2]   τῶν ὑπάτων χιλιάρχους τρεῖς κατέστησαν,  Μάρκον   Φούριον, ἔτι δὲ Γάιον καὶ
[15, 25]   Μάρκον Κορνήλιον καὶ Κόιντον Σερουίλιον,  Μάρκον   Φούριον καὶ Λεύκιον Κοΐνκτιον. Ἐπὶ
[15, 48]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ,  Μάρκον   Φούριον καὶ Λεύκιον Φούριον, ἔτι
[15, 22]   Κορνήλιον, Λεύκιον Οὐεργίνιον, Λεύκιον Παπίριον,  Μάρκον   Φούριον, Οὐαλέριον, Αὖλον Μάλλιον, Λεύκιον
[15, 65]   δὲ τῶν βιαζομένων οἱ μὲν  ἀπέθνησκον,   οἱ δ' ἐτραυματίζοντο, ἀνεκαλέσαντο τῇ
[15, 71]   Βοιωτῶν οἱ μὲν κατακοντιζόμενοι συνεχῶς  ἀπέθνησκον,   οἱ δὲ τραύμασι περιέπιπτον, τέλος
[15, 69]   ἀνῄρουν τῶν βιαζομένων, τοὺς δὲ  κατετίτρωσκον.   (Οἱ δὲ Βοιωτοί, πολλὰ μὲν
[15, 36]   βουλόμενοι τοὺς Αβδηρίτας τιμωρήσασθαι, πάλιν  ἐνέβαλον   αὐτῶν εἰς τὴν χώραν. Οἱ
[15, 13]   στρατιώταις. (Πολλὴν δὲ δύναμιν ἀθροίσαντες  ἐνέβαλον   εἰς τὴν Ηπειρον καὶ κατῆγον
[15, 33]   ἐσφάλησαν καὶ τὴν ἡγεμονίαν ἀνελπίστως  ἀπέβαλον.   Ἀγαθὴ γὰρ τύχη τοὺς
[15, 50]   παραδόξως μεγάλῃ μάχῃ τὴν ἡγεμονίαν  ἀπέβαλον   ἀνελπίστως. (Ἔνιοι δὲ τῶν φυσικῶν
[15, 77]   καὶ πλείους τῶν διακοσίων στρατιωτῶν  ἀπέβαλον.   (Ταύτης δὲ ἀρχῆς τοῦ πολέμου
[15, 93]   δὲ πολλοὺς ἐν ταῖς τειχομαχίαις  ἀπέβαλον,   τείχει καὶ τάφρῳ περιελάμβανον τὴν
[15, 1]   πρὸς τοὺς Ελληνας, οὐκ ἀλόγως  ἀπέβαλον   τὴν ἀρχὴν διὰ τὰς ἰδίας
[15, 1]   πάλιν περὶ Μαντίνειαν πταίσαντες ἀνελπίστως  ἀπέβαλον   τὴν τῶν Ελλήνων ἡγεμονίαν, ἡγούμεθα
[15, 65]   οὐκ ὀλίγους μεταπεμψάμενοι, κατεσκεύαζον δύναμιν  ἀντίπαλον   τοῖς πολεμίοις. Ταύτην δ' ἀθρόαν
[15, 95]   πράξεις διεληλυθότες, ταύτην μὲν τὴν  βύβλον   κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν
[15, 49]   ὑποδεχομένων, τε περὶ (τὸ)  Στύμφηλον   εἴς τι χάσμα καταδυόμενος ἐπὶ
[15, 60]   Ελλήνων ἡγεμονίας· ταύτην γὰρ ὥσπερ  ἔπαθλον   ἀρετῆς προκεῖσθαι τοῖς δυναμένοις αὐτῆς
[15, 77]   ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν Ηλείαν, καὶ  εἷλον   πόλεις Μάργανα καὶ Κρόνιον, ἔτι
[15, 64]   τῆς φρουρᾶς Αλέξανδρον τὸν Σπαρτιάτην  ἀνεῖλον   καὶ τῶν ἄλλων εἰς διακοσίους
[15, 36]   ἐπάνοδον ποιουμένους πλείους τῶν δισχιλίων  ἀνεῖλον.   (Οἱ δὲ βάρβαροι παροξυνθέντες ἐπὶ
[15, 40]   κρατήσαντες οἱ Φλιάσιοι τῶν φυγάδων  ἀνεῖλον   πλείους τῶν ἑξακοσίων, τοὺς δὲ
[15, 33]   μὲν προφυλακήν, οὖσαν ἀνδρῶν διακοσίων,  ἀνεῖλον,   τῇ δὲ πόλει προσβολὰς συνεχεῖς
[15, 10]   θαυμασθῆναι συνέβη καὶ μέγιστον γενέσθαι  φίλον·   κατὰ γάρ τινα κυνηγίαν ἐφ'
[15, 36]   Αλκέταν τε τὸν Μολοττῶν βασιλέα  φίλον   κατασκευάσας, καὶ καθόλου τὰς χώρας
[15, 71]   Θηβαίοις. παραλαβὼν δὲ Ισμηνίαν, ἄνδρα  φίλον   μὲν ἑαυτοῦ, θαυμαζόμενον δ' ἐπ'
[15, 53]   καὶ βοηθεῖν τοῖς Βοιωτοῖς ἀπεληλυθότων.  Ἄλλον   δὲ κατέστησεν ὡς ἀπὸ Τροφωνίου
[15, 28]   ἄλλων τινὲς νησιωτῶν· αἰεὶ δὲ  μᾶλλον   αὐξομένης τῆς τῶν Ελλήνων ὁρμῆς
[15, 57]   δὲ Φερῶν τύραννος ἀεὶ  μᾶλλον   αὐξόμενος ἐστράτευσεν εἰς τὴν Λοκρίδα,
[15, 71]   διέσωσε τὸ στρατόπεδον. (Αἰεὶ δὲ  μᾶλλον   διὰ τῶν κατορθωμάτων αὔξων τὴν
[15, 65]   ἀθρόαν συνέχοντες καὶ γυμνάζοντες αἰεὶ  μᾶλλον   ἐθάρρουν καὶ παρεσκευάζοντο πρὸς τὸν
[15, 6]   χάριν λόγοις μετεωριζόμενος ἐκαυχᾶτο πολὺ  μᾶλλον   ἐπὶ τοῖς ποιήμασιν τοῖς
[15, 43]   τοῖς πολεμίοις συνεχεῖς. Αἰεὶ δὲ  μᾶλλον   ἐπισχύοντες πολλοὺς ἀνῄρουν τῶν Περσῶν
[15, 91]   ἐπὶ στρατηγίᾳ θαυμαζόμενος, πολλῷ τότε  μᾶλλον   ἔσχε περιβόητον τήν τε ἀνδρείαν
[15, 23]   ἐποίει πολλὰ προτερήματα. Αἰεὶ δὲ  μᾶλλον   εὐημερῶν καὶ πλείοσι μάχαις νικήσας
[15, 76]   δὲ τούτων τῶν χρόνων αἰεὶ  μᾶλλον   ηὐξήθη προσόδοις τε δημοσίαις καὶ
[15, 37]   Θηβαῖοι, καὶ τὴν ἀνδρείαν εἶχον  μᾶλλον   περιβόητον, καὶ φανεροὶ καθειστήκεισαν ἀμφισβητήσοντες
[15, 30]   διὸ καὶ τοῖς Αθηναίοις αἰεὶ  μᾶλλον   τῆς δυνάμεως αὐξομένης, τοῖς δὲ
[15, 7]   εἰς ὑπερβολὴν λύπης· αἰεὶ δὲ  μᾶλλον   τοῦ πάθους ἐπίτασιν λαμβάνοντος, μανιώδης
[15, 43]   τῷ πλήθει τοῦ ῥεύματος αἰεὶ  μᾶλλον   ὠχύρου τὴν Αἴγυπτον. Οἱ δὲ
[15, 17]   οἱ μὲν Καρχηδόνιοι φιλοτιμότερον καταδιώξαντες  παρήγγελλον   ἀλλήλοις μηδένα ζωγρεῖν· διὸ καὶ
[15, 20]   (Διόπερ τοῖς ἡγεμόσιν οἱ Σπαρτιᾶται  παρήγγελλον   ἐν ἀπορρήτοις, ἵν' ἐάν ποτε
[15, 82]   τὴν Επαμεινώνδου κατεστοχάσατο μὲν τὸ  μέλλον   ἐμφρόνως, ἐξέπεμψε δέ τινας Κρῆτας
[15, 4]   δυνάμεως προετέρησε καὶ πρὸς τὸ  μέλλον   εὐθαρσὴς καθειστήκει, τῇ δὲ ναυμαχίᾳ
[15, 30]   αὐξομένης, τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις ταπεινουμένης,  ἐφάμιλλον   τὴν ἰσχὺν τῶν πόλεων συνέβαινε
[15, 13]   ὥστε τῇ πόλει γενέσθαι τὸν  περίβολον   μέγιστον τῶν Ελληνίδων πόλεων. Κατεσκεύασε
[15, 63]   ὁρῶντες τὴν τῶν Λακεδαιμονίων χώραν  δυσείσβολον   οὖσαν, τὸ μὲν ἀθρόᾳ τηλικαύτῃ
[15, 63]   ἄλλαις ἥτταις ἀπολωλεκότες, καὶ τὸ  σύνολον   εἰς ὀλίγους πολιτικοὺς στρατιώτας ὑπὸ
[15, 76]   τῶν ἰδιωτῶν πλούτοις, καὶ τὸ  σύνολον   ἐνάμιλλος ἐγένετο ταῖς πρωτευούσαις πόλεσιν.
[15, 49]   τοῦ Ποσειδῶνος νομίζεσθαι, καὶ τὸ  σύνολον   πάσας τὰς ἐν Πελοποννήσῳ πόλεις
[15, 20]   ἐχούσας παλαιὸν ἀξίωμα καὶ τὸ  σύνολον   ὥσπερ ἀκρόπολίν τινα τῆς Βοιωτίας
[15, 79]   μὲν τὸν Αθηναίων στρατηγόν, ἔχοντα  στόλον   ἀξιόλογον καὶ διακωλύειν τοὺς Θηβαίους
[15, 73]   ἐμπεπρῆσθαι, καὶ δόξας πάντα τὸν  στόλον   αὐτῶν διεφθάρθαι, κατεφρόνησε, καὶ τῶν
[15, 35]   ἂν ἅπαντα τὸν τῶν πολεμίων  στόλον   διέφθειρε. (Κατὰ δὲ τὴν ναυμαχίαν
[15, 47]   τριήρεις προστεθεικώς, πάντα δὲ τὸν  στόλον   εὖ κατεσκευακὼς πρὸς τὸν πόλεμον,
[15, 34]   δῆμος τῶν Αθηναίων ἐξέπεμψε  στόλον   παραφυλάξοντα τὴν σιτοπομπίαν, ὃς καὶ
[15, 46]   Αλκίδᾳ παραδόντες. Τοῦτον δὲ τὸν  στόλον   προσεποιήθησαν εἰς Σικελίαν ἀποστεῖλαι, ἵνα
[15, 24]   Κοΐνκτιον, Λεύκιον Κορνήλιον, Λεύκιον Οὐαλέριον  Αὖλον   Μάλλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων Καρχηδόνιοι
[15, 22]   Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον Φούριον, Οὐαλέριον,  Αὖλον   Μάλλιον, Λεύκιον καὶ Ποστούμιον. (Ἐπὶ
[15, 48]   καὶ Λεύκιον Φούριον, ἔτι δὲ  Αὖλον   Ποστόμιον καὶ Λεύκιον Λοκρήτιον καὶ
[15, 76]   δῆμος τέσσαρας κατέστησε, Λεύκιον Φούριον,  Παῦλον   Μάλλιον, Σερούιον Σουλπίκιον, Σερούιον Κορνήλιον.
[15, 10]   ὑπακούειν Εὐαγόραν τῷ βασιλεῖ ὡς  δοῦλον   δεσπότῃ· περὶ δὲ τῶν χρησμῶν
[15, 8]   πάντα συνεχώρει, τὸ δ' ὡς  δοῦλον   δεσπότῃ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον ἀντέλεγεν,
[15, 87]   Επαμεινώνδαν προθυμότερον προπίπτοντα τῷ θυμῷ,  συνέδραμον   ἐπ' αὐτόν. Πολλῶν δὲ καὶ
[15, 12]   διαλαβόντες μεγάλοις χώμασιν ἀπέστρεψαν τὸν  ποταμὸν   εἰς τὴν πόλιν καὶ πάντα
[15, 13]   γυμνάσια μεγάλα παρὰ τὸν Αναπον  ποταμόν,   θεῶν τε ναοὺς κατεσκεύασε καὶ
[15, 65]   τὸν Εὐρώταν, καὶ διαβαινόντων τὸν  ποταμὸν   σφοδρὸν ὄντα τῷ ῥεύματι κατὰ
[15, 14]   δ' ἀληθείᾳ συλήσων ἱερὸν ἅγιον,  γέμον   μὲν ἀναθημάτων πολλῶν, καθιδρυμένον δ'
[15, 13]   συλῆσαι τὸ ἐν Δελφοῖς τέμενος,  γέμον   πολλῶν χρημάτων. (Διὸ καὶ πρὸς
[15, 35]   πολίταις. μετὰ γὰρ τὸν Πελοποννησιακὸν  πόλεμον   Αθηναῖοι ταύτην πρώτην ναυμαχίαν ἐνίκησαν·
[15, 4]   ἡγεῖσθαι τὸν πρὸς τοὺς Πέρσας  πόλεμον.   ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι
[15, 4]   καὶ δισχίλια τάλαντα πρὸς τὸν  πόλεμον   ἀπεκόμισεν· Εὐαγόρας δὲ πρὸ μὲν
[15, 17]   ἐξουσίαν τῷ Διονυσίῳ καταλύσασθαι τὸν  πόλεμον.   Ἀσμένως δὲ τοῦ τυράννου προσδεξαμένου
[15, 31]   συμμάχους κατεσκεύασαν. Ὁρῶντες δὲ τὸν  πόλεμον   αὐξόμενον καὶ πολλῆς ἐπιμελείας ἐπιδεόμενον,
[15, 73]   οὐκ εὖ διακειμένους πρὸς τὸν  πόλεμον   διά τε τὴν γεγενημένην παρ'
[15, 92]   βασιλεὺς κατασκευασάμενος τὰ πρὸς τὸν  πόλεμον   διακοσίας μὲν τριήρεις εἶχε πολυτελῶς
[15, 31]   τοὺς καταλεγομένους στρατιώτας εἰς τὸν  πόλεμον   διεῖλαν εἰς δέκα μέρη· τούτων
[15, 92]   καὶ διὰ τῶν στρατηγῶν τὸν  πόλεμον   διοικεῖν οὐ προσέσχε καλῶς συμβουλεύοντι.
[15, 18]   παρακεκληκὼς εἰς τὸν πρὸς Πέρσας  πόλεμον,   δολοφονηθεὶς ὑπό τινων οὐ συνετέλεσε
[15, 71]   ὢν τῷ Επαμεινώνδᾳ τῇ κατὰ  πόλεμον   δόξῃ, καὶ θεωρῶν ἐκεῖνον τὰ
[15, 66]   οἱ Μεσσήνιοι. Τοῦτον δὲ τὸν  πόλεμον   εἰκοσαετῆ φασι γενέσθαι, κατομοσαμένων τῶν
[15, 15]   τὰ δαπανηθέντα χρήματα κατὰ τὸν  πόλεμον   ἐκτίσωσιν. ~Βαρείας δὲ καὶ ὑπερηφάνου
[15, 51]   σύμμαχοι προθύμως εἶχον εἰς τὸν  πόλεμον,   ἐλπίζοντες μήτ' ἀγῶνα μήτε μάχην
[15, 94]   τοῖς ὅρκοις πάλιν κατέστησαν τὸν  πόλεμον.   Ἐν μὲν γὰρ τοῖς ὅρκοις
[15, 23]   παραλαβὼν τὰς δυνάμεις, καὶ τὸν  πόλεμον   ἐνεργῶς ἅμα καὶ στρατηγικῶς διοικῶν,
[15, 13]   Συρακούσαις. Τῶν δ' Ιλλυριῶν ἐχόντων  πόλεμον,   ἐξαπέστειλεν αὐτοῖς συμμάχους στρατιώτας δισχιλίους
[15, 92]   τῆς ἐν Αἰγύπτῳ βασιλείας, μέγαν  πόλεμον   ἐξέκαυσεν· (ὁ γὰρ Νεκτανεβὼς ὑπὸ
[15, 90]   τῶν σατραπῶν καὶ στρατηγῶν ἐπαναστάντες  πόλεμον   ἐξήνεγκαν πρὸς Αρταξέρξην. (Ὁμοίως δὲ
[15, 15]   Ιταλιώτας συμμαχίαν ποιησάμενοι κοινῇ τὸν  πόλεμον   ἐπανείλαντο πρὸς τὸν τύραννον· προορώμενοι
[15, 60]   Ιάσονα, τούτῳ τὰ κατὰ τὸν  πόλεμον   ἐπέτρεψαν. δὲ Ιάσων παραλαβὼν
[15, 52]   ἑλόμενοι τούτῳ τὰ κατὰ τὸν  πόλεμον   ἐπέτρεψαν, συμπαρόντων αὐτῷ βοιωταρχῶν ἕξ.
[15, 33]   καὶ καλῶν αὐτῷ πεπραγμένων κατὰ  πόλεμον,   ἐπὶ τούτῳ μάλιστα ἐσεμνύνετο τῷ
[15, 21]   ἥξειν τοὺς Σπαρτιάτας καὶ τὸν  πόλεμον   ἔσεσθαι πολυχρόνιον, σίτου τε παρασκευὰς
[15, 82]   παρανομήσαντες διακατέχειν τὸν πρὸς Ηλείους  πόλεμον,   ἵνα μὴ δῶσιν ἐν εἰρήνῃ
[15, 50]   οἱ Λακεδαιμόνιοι παρεσκευάζοντο πρὸς τὸν  πόλεμον   καὶ δυνάμεις κατέλεγον τὰς μὲν
[15, 3]   ἔχων τεθαρρηκότως συγκατέβαινεν εἰς τὸν  πόλεμον.   Καὶ πρῶτον μὲν λῃστρικὰς ἔχων
[15, 47]   στασιάζοντας, τὰ δὲ κατὰ τὸν  πόλεμον   κακῶς διοικοῦντας, τὰς μὲν στάσεις
[15, 47]   στόλον εὖ κατεσκευακὼς πρὸς τὸν  πόλεμον,   μετενόησεν δῆμος καὶ πάλιν
[15, 41]   φανερῶς παρεσκευασμένους τὰ πρὸς τὸν  πόλεμον.   (Ὁ γὰρ Φαρνάβαζος βραδεῖαν τὴν
[15, 2]   εἰς Κύπρον ἐνεργῶς διῴκουν τὸν  πόλεμον.   (Ὁ δ' Εὐαγόρας πρὸς μὲν
[15, 66]   γεγονέναι φασὶ κατὰ τὸν εἰκοσαετῆ  πόλεμον.   δ' ὕστατος ἐγένετο πόλεμος
[15, 51]   ἀναδέξασθαι μόνοι τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους  πόλεμον·   οὐδεμιᾷ γὰρ ἐξῆν πόλει συμμαχῆσαι
[15, 26]   τῶν ἀνδρῶν καὶ ἀνδρείᾳ κατὰ  πόλεμον   οὐδενὸς τῶν Ελληνικῶν ἐδόκει λείπεσθαι.
[15, 20]   ἐξαπέστειλαν διαπολεμήσοντα τὸν πρὸς Ολυνθίους  πόλεμον.   ~Οὗτος δ' ἐμβαλὼν εἰς τὴν
[15, 23]   ἐξαπέστειλαν εἰς τὸν πρὸς Ολυνθίους  πόλεμον.   (Οὗτος δὲ παραλαβὼν τὰς δυνάμεις,
[15, 2]   ἀσχοληθεὶς περὶ τὰς εἰς τὸν  πόλεμον   παρασκευὰς συνεστήσατο δύναμιν ναυτικήν τε
[15, 28]   δὲ καὶ τῆς εἰς τὸν  πόλεμον   παρασκευῆς ἐποιοῦντο πολλὴν φροντίδα, προσδοκῶντες
[15, 10]   δὲ καταλύσας τὸν πρὸς Καδουσίους  πόλεμον   προέθηκε κρίσιν Τιριβάζῳ, καὶ δικαστὰς
[15, 8]   δὲ ταῦτα τοῦ βασιλέως ἔχοντος  πόλεμον   πρὸς Καδουσίους καὶ τὴν κρίσιν
[15, 28]   πολυχρόνιον αὑτοῖς ἔσεσθαι τὸν Βοιωτικὸν  πόλεμον,   συμμαχούντων τοῖς Θηβαίοις τῶν Αθηναίων
[15, 71]   διὰ μάχης ἔκρινον λῦσαι τὸν  πόλεμον,   συνεργοὺς ἔχοντες τοὺς Θετταλούς· ὡς
[15, 90]   βασιλεὺς παρεσκευάζετο τὰ πρὸς τὸν  πόλεμον.   (Ὑπὸ γὰρ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[15, 47]   καὶ τῶν ἄλλων τῶν εἰς  πόλεμον   χρησίμων ἀξιολόγους παρασκευάς. κατὰ δὲ
[15, 29]   μεγάλας ἐποιήσατο τῶν πρὸς τὸν  πόλεμον   χρησίμων· ἐξέπεμψε δὲ καὶ πρὸς
[15, 44]   ἐπινοήσασθαι πολλὰ τῶν εἰς τὸν  πόλεμον   χρησίμων, καὶ μάλιστα (τῶν) περὶ
[15, 87]   ἡττηκότες καὶ κρατοῦντες τῶν πεπτωκότων  προσένεμον   ἑαυτοῖς τὴν νίκην. (Ἐπὶ μὲν
[15, 45]   Τιμοθέου· ὡς δ' ἐθεώρουν τὸν  δῆμον   ἀποκλίνοντα πρὸς τοὺς φυγάδας, συνεστήσαντο
[15, 58]   διαβαλλόμενοι συστάντες ἔγνωσαν καταλῦσαι τὸν  δῆμον.   (Βασανισθέντων δέ τινων ἐκ τῶν
[15, 95]   ἁρπαγάς, δι' ἃς συνέβη τὸν  δῆμον   τῶν Αθηναίων διαβληθῆναι παρὰ τοῖς
[15, 25]   ὅτι καὶ αὐτοὶ συγκατήγαγον τὸν  δῆμον   τῶν Αθηναίων καθ' ὃν καιρὸν
[15, 82]   τῶν Τεγεατῶν χώραν. (Ὑπολαβὼν οὖν  ἔρημον   εἶναι στρατιωτῶν τὴν Σπάρτην, ἐπεβάλετο
[15, 43]   Ιφικράτης παρὰ τῶν αἰχμαλώτων πυθόμενος  ἔρημον   εἶναι τὴν Μέμφιν, ἐπικαιροτάτην οὖσαν
[15, 66]   χώραν καὶ ἀνοικοδομήσας ἀνέσωσε πόλιν  ἐπίσημον   Ελληνίδα, καὶ μεγάλης ἀποδοχῆς ἔτυχε
[15, 79]   νεώρια δὲ ταύταις ἴσα τὸν  ἀριθμόν,   Ροδίους δὲ καὶ Χίους καὶ
[15, 64]   τὸ δὲ διασῶσαι τοὺς στρατιώτας  χρήσιμον   ἔσεσθαι τῇ πατρίδι· διὸ παραδόξως
[15, 29]   τοῖς πρότερον κυρίοις γεγονόσι, καὶ  νόμον   ἔθεντο μηδένα τῶν Αθηναίων γεωργεῖν
[15, 17]   μεγάλῃ παρατάξει νικήσαντες ἀνεχώρησαν εἰς  Πάνορμον.   (Ἀνθρωπίνως δὲ τὴν εὐημερίαν ἐνεγκόντες
[15, 74]   ὅταν τῶν κρειττόνων περιγένηται, τὸν  χρησμὸν   ἀνέφερεν ἐπὶ τοὺς Καρχηδονίους, ὑπολαμβάνων
[15, 49]   τοῦ Ποσειδῶνος θύσωσιν, ἀναλογιζόμενοι τὸν  χρησμὸν   ἀντέλεγον τοῖς Ιωσι περὶ τῶν
[15, 13]   τούτοις πραττομένοις Πάριοι κατά τινα  χρησμὸν   ἀποικίαν ἐκπέμψαντες εἰς τὸν Αδρίαν
[15, 74]   ποιητάς. Εὐλόγως οὖν κατὰ τὸν  χρησμὸν   διὰ τὸ περιγενέσθαι τῶν κρειττόνων
[15, 33]   ἀνθρωπίνην ἀπόφασιν, ἀλλὰ θεῖόν τινα  χρησμὸν   εἰρηκέναι. Οἱ γὰρ Λακεδαιμόνιοι μετὰ
[15, 49]   μὲν οὖν Ιωνες κατὰ τὸν  χρησμὸν   ἔπεμψαν εἰς Αχαΐαν τοὺς ληψομένους
[15, 49]   βωμοῦ τοῦ Ποσειδῶνος κατὰ τὸν  χρησμόν,   οἱ δ' Ελικεῖς τὰ χρήματα
[15, 52]   ἡγούμενος τὸν ὑπὲρ τῶν καλῶν  λογισμὸν   καὶ τὴν ὑπὲρ τῶν δικαίων
[15, 1]   τῶν πράξεων εἰς τὸν Ρηγίνων  ἀνδραποδισμὸν   ὑπὸ Διονυσίου καὶ τὴν ἅλωσιν
[15, 48]   γὰρ ἡμέρας συνέβη γενέσθαι τὸν  σεισμόν,   ἐν δυνατὸν ἦν τοὺς
[15, 94]   Καὶ τὰ μὲν περὶ τὸν  συνοικισμὸν   τῶν πόλεων ἐπὶ τοσοῦτο ταραχῆς
[15, 44]   καὶ μάλιστα (τῶν) περὶ τὸν  καθοπλισμὸν   φιλοτιμηθῆναι. (Τῶν γὰρ Ελλήνων μεγάλαις
[15, 18]   φιλοτεχνήματι γενόμενοι κύριοι τῆς Λεύκης,  ἐπώνυμον   ἑορτὴν ἄγειν κατ' ἐνιαυτὸν ἐνεστήσαντο,
[15, 85]   μέσην ἐπεῖχον τάξιν· τὸ δ'  εὐώνυμον   κέρας ἀνεπλήρουν Αθηναῖοι. Θηβαῖοι δ'
[15, 85]   δ' αὐτοὶ μὲν ἐπὶ τὸ  εὐώνυμον   κέρας ἐτάχθησαν, παραστάτας ἔχοντες Αρκάδας,
[15, 6]   τὸ οἰκτρὸν ἀποτεύγματος φύσιν εἰρῆσθαι  διελάμβανον.   ~Παραπλήσιον δὲ συνέβη καὶ περὶ
[15, 68]   Λεχαίου σταυρώμασι καὶ βαθείαις τάφροις  διελάμβανον   τὸν τόπον· ταχὺ δὲ τῶν
[15, 93]   τειχομαχίαις ἀπέβαλον, τείχει καὶ τάφρῳ  περιελάμβανον   τὴν πόλιν. Ταχὺ δὲ τῶν
[15, 51]   Θηβαίων ἐρήμων ὄντων συμμάχων, ἅπαντες  ὑπελάμβανον   αὐτοὺς ῥᾳδίως ὑπὸ τῶν Σπαρτιατῶν
[15, 18]   τῆς ἡμέρας, οἱ μὲν Κυμαῖοι  ὑπελάμβανον   ἑαυτοὺς πλεονεκτεῖν διὰ τὸ τὴν
[15, 42]   κυκλωθέντες οἱ Αἰγύπτιοι, πολλοὶ μὲν  ἀπέθανον,   οὐκ ὀλίγοι δ' ἐζωγρήθησαν· οἱ
[15, 90]   κατελέλυτο, τὸ δὲ λοιπὸν οὐχ  ἱκανὸν   ἦν εἰς τὰς τοῦ πολέμου
[15, 3]   Τῷ δ' Εὐαγόρᾳ σίτου πλῆθος  ἱκανὸν   βασιλεὺς Ακορις ἐκ τῆς
[15, 42]   Μενδήσιον, ἔχον ἠιόνα παρήκουσαν ἐφ'  ἱκανὸν   τόπον. Εἰς ταύτην ἀποβάντες μετὰ
[15, 50]   ὤφθη μὲν γὰρ κατὰ τὸν  οὐρανὸν   ἐπὶ πολλὰς νύκτας λαμπὰς μεγάλη
[15, 95]   Λεωσθένην ἀπολιπόντων, ἐπέθετο τοῖς Αθηναίοις·  ἐτύγχανον   δ' οὗτοι παραφυλάττοντες τοὺς ἐν
[15, 33]   ταύτης ἔδοξε μετρίως κατεστοχάσθαι τὸ  δυνάμενον   ἀποβῆναι, ὕστερον δὲ διὰ τῶν
[15, 93]   οὖν Αγησίλαος ὁρῶν τὸν βασιλέα  καταπεπληγμένον   καὶ μὴ τολμῶντα διακινδυνεύειν, παρεκάλει
[15, 52]   καὶ τοὺς καθυστεροῦντας τῶν συμμάχων  ἀνέμενον.   Οἱ δὲ Θηβαῖοι διὰ τὴν
[15, 32]   καὶ πρόβλημα ποιησάμενοι τὰς δυσχωρίας  ἀνέμενον   τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον· τὴν
[15, 5]   εἰρήνην ὥσπερ βαρὺ φορτίον οὐχ  ὑπέμενον,   τὴν δὲ προγεγενημένην τῆς Ελλάδος
[15, 55]   τῶν Πελοποννησίων ἀνῃροῦντο. οὐ γὰρ  ὑπέμενον   ὑπενέγκαι τὸ βάρος τῆς τῶν
[15, 43]   ἱκανὴν φυλακήν, ἐπὶ δὲ τὸ  πεπορθημένον   πολισμάτιον πάσαις ταῖς δυνάμεσι παραγενόμενοι,
[15, 29]   καὶ δόξαν ἐπ' ἀρετῇ μεγάλην  περιπεποιημένον.   οὗτος μὲν οὖν ἄνευ τῆς
[15, 80]   διάφορον καὶ ἐπὶ στρατηγικῇ συνέσει  διαβεβοημένον.   (Συναχθείσης δὲ τῆς κοινῆς συνόδου
[15, 80]   τὴν ὑπ' Αλεξάνδρου σύλληψιν ἀλλοτριώτατα  διακείμενον   πρὸς τὸν δυνάστην, ἅμα δὲ
[15, 79]   ἀξιόλογον καὶ διακωλύειν τοὺς Θηβαίους  ἀπεσταλμένον,   καταπληξάμενος καὶ ἀποπλεῦσαι συναναγκάσας, ἰδίας
[15, 94]   μὲν γὰρ τοῖς ὅρκοις ἦν  γεγραμμένον   ἑκάστους εἰς τὴν ἑαυτῶν ἀπιέναι
[15, 80]   Θετταλίαν, καὶ τὸν Αλέξανδρον κατέλαβε  προκατειλημμένον   τοὺς ὑπερδεξίους τόπους καὶ στρατιώτας
[15, 44]   ἐπίνοιαν ἀγαθὴν φύσει κεχρῆσθαι διαφόρῳ.  Προσλαβόμενον   οὖν αὐτὸν τὴν ἐν τῷ
[15, 31]   πόλεμον αὐξόμενον καὶ πολλῆς ἐπιμελείας  ἐπιδεόμενον,   τάς τε ἄλλας παρασκευὰς ἐποιοῦντο
[15, 31]   Σπαρτιᾶται τὸ μέγεθος τοῦ πολέμου  προσδεόμενον   ἡγεμόνος ἀξιολόγου, τοῦτον τοῦ πολέμου
[15, 71]   Ισμηνίαν, ἄνδρα φίλον μὲν ἑαυτοῦ,  θαυμαζόμενον   δ' ἐπ' ἀρετῇ, παρῆλθεν εἰς
[15, 52]   ἐπ' αὐτῷ, καὶ προεσήμαινε τὸ  παραγγελλόμενον   ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων· πνεύματος δὲ
[15, 31]   κατεσκεύασαν. Ὁρῶντες δὲ τὸν πόλεμον  αὐξόμενον   καὶ πολλῆς ἐπιμελείας ἐπιδεόμενον, τάς
[15, 3]   δ' Εὐαγόρας ὁρῶν ἑαυτὸν πολὺ  λειπόμενον   τῇ ναυτικῇ δυνάμει, ἑξήκοντα μὲν
[15, 42]   θαυμαστῶς ὠχυρωμένον καὶ στρατιωτῶν πλήθει  φυλαττόμενον,   τὸ μὲν διὰ τούτου βιάζεσθαι
[15, 8]   ὡς δοῦλον δεσπότῃ ποιεῖν τὸ  προσταττόμενον   ἀντέλεγεν, ἔφη δὲ αὑτὸν ὡς
[15, 8]   φόρον ὡρισμένον καὶ ποιῇ τὸ  προσταττόμενον   ὡς δοῦλος δεσπότῃ. (Ὁ δ'
[15, 79]   Θηβαίοις ἔδοξε στρατεύειν ἐπὶ τὸν  Ορχομενὸν   διὰ τοιαύτας τινὰς αἰτίας. τῶν
[15, 57]   Θηβαῖοι μεγάλῃ δυνάμει στρατεύσαντες ἐπ'  Ορχομενὸν   ἐπεβάλοντο μὲν ἐξανδραποδίσασθαι τὴν πόλιν,
[15, 37]   πραττομένοις Θηβαῖοι μὲν ἐστράτευσαν ἐπ'  Ορχομενὸν   ἐπιλέκτοις ἀνδράσι πεντακοσίοις, καὶ συνετέλεσαν
[15, 79]   τιμωρίας λαβόντες, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὸν  Ορχομενόν·   κατασχόντες δὲ τὴν πόλιν τοὺς
[15, 37]   ἀξίαν μνήμης· φρουρούντων γὰρ τὸν  Ορχομενὸν   Λακεδαιμονίων πολλοῖς στρατιώταις, καὶ τοῖς
[15, 62]   ὄντας πεντακισχιλίους, ἧκεν ἐπὶ τὸν  Ορχομενόν.   Προαγαγόντων δὲ τὴν δύναμιν Λακεδαιμονίων
[15, 62]   πεντακοσίους. Οὗτος δὲ παρελθὼν εἰς  Ορχομενὸν   τὸν Αρκαδικὸν παρεφύλαττε τὴν πόλιν
[15, 52]   ἀποδεδρακότα, ἀνακομίζων, καὶ καθάπερ ἦν  εἰθισμένον,   ἀνηγόρευε κηρύττων μήτ' ἐξάγειν Θήβηθεν
[15, 9]   βασιλεύειν τῆς Σαλαμῖνος καὶ τὸν  ὡρισμένον   διδόναι φόρον κατ' ἐνιαυτὸν καὶ
[15, 8]   Περσῶν βασιλεῖ κατ' ἐνιαυτὸν φόρον  ὡρισμένον   καὶ ποιῇ τὸ προσταττόμενον ὡς
[15, 78]   Διελθὼν δὲ λόγον ἐκ χρόνου  πεφροντισμένον   ἐδείκνυε τὴν ἐπιβολὴν ταύτην συμφέρουσάν
[15, 42]   Ιφικράτης προῆγον ἐπὶ τὸ  τετειχισμένον   ἐπὶ τοῦ στόματος πολισμάτιον. (Ἐκβοηθησάντων
[15, 45]   δὲ πρὸς Τιμόθεον τὸν Αθηναίων  ἡγούμενον   τοῦ ναυτικοῦ καταφυγόντες συνέπλεον αὐτῷ
[15, 86]   καὶ πρῶτος ἀκοντίσας, ἔβαλε τὸν  ἡγούμενον   τῶν Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς δὲ καὶ
[15, 46]   τὴν Ζάκυνθον ἐξέπεμψαν Κτησικλέα στρατηγόν,  ἡγούμενον   τῶν φυγάδων, εἰς δὲ τὴν
[15, 1]   Γαλατῶν, ἥτις ἐγένετο κατὰ τὸν  προηγούμενον   ἐνιαυτὸν τῆς Περσῶν στρατείας εἰς
[15, 1]   πολέμου ποιησάμενοι καταλήξομεν ἐπὶ τὸν  προηγούμενον   ἐνιαυτὸν τῆς Φιλίππου τοῦ Αμύντου
[15, 16]   δὲ παρατάξεως ἰσχυρᾶς περὶ τὸ  καλούμενον   Κρόνιον, τὸ δαιμόνιον ἐναλλὰξ τῇ
[15, 42]   κατέπλευσαν πρὸς τὸ στόμα τὸ  καλούμενον   Μενδήσιον, ἔχον ἠιόνα παρήκουσαν ἐφ'
[15, 13]   δὲ ἔπραττε διανοούμενος τὸν Ιόνιον  καλούμενον   πόρον ἰδιοποιεῖσθαι, ἵνα τὸν ἐπὶ
[15, 84]   ἄνδρα τότε παρὰ τοῖς πολίταις  ἐπαινουμένον.   Οὗτος δὲ τοὺς ἱκανοὺς εἰς
[15, 11]   φαίνεσθαι τούτοις ἔνοχον εἶναι τὸν  κατηγορούμενον.   (Ὁ δὲ βασιλεὺς τοὺς μὲν
[15, 11]   δικαίοις προσσχὼν ἕκαστος ἀπέλυσε τὸν  κατηγορούμενον.   μὲν οὖν πρῶτος ἔφησε,
[15, 14]   ἅγιον, γέμον μὲν ἀναθημάτων πολλῶν,  καθιδρυμένον   δ' ἐν ἐπινείῳ πόλεως Αγύλλης
[15, 42]   καταλαβόντες τὸ Πηλουσιακὸν στόμα θαυμαστῶς  ὠχυρωμένον   καὶ στρατιωτῶν πλήθει φυλαττόμενον, τὸ
[15, 10]   οὕτως εὐστοχεῖν, ὥστε τὸν βασιλέα  χρώμενον   ταῖς ἐκείνου παραγγελίαις μηδέποτε διαμαρτεῖν.
[15, 85]   αἱ μὲν σάλπιγγες τὸ πολεμικὸν  ἐσήμαινον,   αἱ δὲ δυνάμεις ἠλάλαξαν καὶ
[15, 85]   μεγέθει τῆς βοῆς τὴν νίκην  ἐσήμαινον.   Καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἱππομαχίαν
[15, 55]   (Ὡς δ' αἵ τε σάλπιγγες  ἐσήμαινον   παρ' ἀμφοτέροις τὸ πολεμικὸν καὶ
[15, 81]   ἡμῶν τὸν διὰ τῆς ἱστορίας  ἔπαινον.   (Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους
[15, 88]   ἀνδρῶν τελευταῖς ἐπιλέγειν τὸν ἴδιον  ἔπαινον,   οὐδαμῶς ἁρμόττον ἡγούμεθα παραδραμεῖν ἀνδρὸς
[15, 1]   καλῶν ἔργων τὸν δίκαιον ἐπιλέγειν  ἔπαινον,   τοὺς δὲ φαύλους, ὅταν ἐξαμαρτάνωσιν,
[15, 41]   ἐν μὲν τῷ λέγειν ὄντα  δεινόν,   ἐν δὲ τοῖς πραττομένοις νωχελῆ,
[15, 33]   ἐβιάσατο τοὺς πολεμίους ὑπομένειν τὸ  δεινόν,   ἴσως ἂν διὰ τὸ παράλογον
[15, 86]   ἕκαστος γὰρ τοῦ παθεῖν τι  δεινὸν   καταφρονῶν, τοῦ δὲ δρᾶσαί τι
[15, 71]   κατὰ πόλεμον δόξῃ, καὶ θεωρῶν  ἐκεῖνον   τὰ περὶ τὴν Πελοπόννησον συμφερόντως
[15, 71]   σωτηρίαν ἀπογινωσκόντων, Επαμεινώνδας ἰδιωτεύων κατ'  ἐκεῖνον   τὸν χρόνον ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν
[15, 27]   δεινοῖς, καὶ πολλοὺς τῶν πολιορκούντων  ἀπέκτεινον   καὶ κατετραυμάτιζον, συνεργὸν ἔχοντες τὴν
[15, 28]   πολλοὶ τῶν ὑπ' αὐτοὺς τεταγμένων  ἀπέκλινον   πρὸς τοὺς Αθηναίους. (Πρῶτοι δὲ
[15, 4]   ἐρρωμένως ἀντέχεσθαι τοῦ πολέμου καὶ  κοινὸν   ἡγεῖσθαι τὸν πρὸς τοὺς Πέρσας
[15, 28]   ἐπὶ τῇ τῶν πόλεων εὐνοίᾳ  κοινὸν   συνέδριον ἁπάντων τῶν συμμάχων συνεστήσαντο,
[15, 29]   καὶ τοὺς Θηβαίους ἐπὶ τὸ  κοινὸν   συνέδριον ἐπὶ τοῖς ἴσοις πᾶσιν.
[15, 49]   περὶ τῶν ἀφιδρυμάτων, λέγοντες μὴ  κοινὸν   τῶν Αχαιῶν, ἀλλ' ἴδιον αὑτῶν
[15, 49]   ἀφιδρύματα· οὗτοι δὲ πρὸς τὸ  κοινὸν   τῶν Αχαιῶν διαλεχθέντες ἔπεισαν διδόναι
[15, 71]   πρῶτον οἱ Βοιωτοὶ διὰ μάχης  ἔκρινον   λῦσαι τὸν πόλεμον, συνεργοὺς ἔχοντες
[15, 81]   γὰρ ἀπολωλεκότες ἄνδρα, κατὰ λόγον  ἔκρινον   τὴν νίκην ἥττονα ὑπάρχειν τῆς
[15, 15]   ἠνάγκασε καταφυγεῖν ἐπί τινα λόφον  ἐρυμνὸν   καὶ ἄνυδρον παντελῶς. ἔπεσε δὲ
[15, 71]   δὲ πρὸς Αλέξανδρον τὸν Φερῶν  τύραννον,   ἀλόγως συνελήφθη μετὰ Ισμηνίου καὶ
[15, 80]   Θετταλοὶ πρὸς Αλέξανδρον τὸν Φερῶν  τύραννον   διαπολεμοῦντες, καὶ πλείοσι μάχαις ἡττωμένοι,
[15, 30]   τε ἀκρόπολιν τῶν Εστιαιέων, καὶ  τύραννον   ἑαυτὸν ἀπέδειξε ταύτης τῆς χώρας
[15, 30]   μὲν πρῶτον ἐπεχείρει λόγοις τὸν  τύραννον   ἐκχωρεῖν ἐκ τῆς ἀκροπόλεως· ὡς
[15, 15]   τὸν πόλεμον ἐπανείλαντο πρὸς τὸν  τύραννον·   προορώμενοι δ' ἐμφρόνως τὸ μέγεθος
[15, 61]   Αλέξανδρον τὸν βασιλέα συγκαταλῦσαι τὸν  τύραννον.   (Τούτων δὲ περὶ ταῦτα διατριβόντων,
[15, 6]   ῥηθεῖσι, καὶ καταμεμψάμενος ὅτι διὰ  φθόνον   ἐβλασφήμησε, προσέταξε τοῖς ὑπηρέταις παραχρῆμα
[15, 92]   ἡμαρτημένων· δὲ Αρταξέρξης οὐ  μόνον   αὐτὸν ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων, ἀλλὰ
[15, 95]   περὶ τὸν Αλέξανδρον ἐγένετο. Οὐ  μόνον   γὰρ τοὺς ἀπεσταλμένους ἐν τῷ
[15, 94]   τὴν ἐν Μαντινείᾳ μάχην, ἐνιαυτὸν  μόνον   ἐμμείναντες τοῖς ὅρκοις πάλιν κατέστησαν
[15, 81]   Αλέξανδρον ἔχοντα πολλαπλασίονα δύναμιν οὐ  μόνον   ἐπιφανῶς ἐνίκησεν, ἀλλὰ καὶ τὸν
[15, 36]   ἀνδρείαν καὶ στρατηγίαν. διόπερ οὐ  μόνον   παρὰ τοῖς πολίταις, ἀλλὰ καὶ
[15, 60]   μεγάλῃ συμφορᾷ περιπεπτωκέναι, Αθηναίους δὲ  μόνον   τῆς κατὰ θάλατταν ἀρχῆς ἀντέχεσθαι,
[15, 88]   ἀνεπισήμαντον. δοκεῖ γάρ μοι μὴ  μόνον   τοὺς καθ' ἑαυτὸν ὑπερβάλλειν (ἐν)
[15, 39]   καὶ Επαμεινώνδας· οὗτος γὰρ οὐ  μόνον   τῶν ὁμοεθνούντων, ἀλλὰ καὶ πάντων
[15, 61]   αἱρεῖσθαι. Ἐπὶ μὲν οὖν τινα  χρόνον   ἀναρχία τὴν στάσιν ὑπέλαβε, μετὰ
[15, 87]   οἱ μὲν Βοιωτοὶ βραχὺν ἐπιδιώξαντες  χρόνον   ἀνέστρεψαν, ἀναγκαιότατον ἡγούμενοι τὸ κυριεῦσαι
[15, 81]   τῶν πάντα τὸν πρὸ τοῦ  χρόνον   ἀπορθήτων γεγενημένων. (Πρὸς δὲ τὸν
[15, 2]   τὸν Κύπρου βασιλέα. Πολὺν δὲ  χρόνον   ἀσχοληθεὶς περὶ τὰς εἰς τὸν
[15, 18]   ἅγιον Απόλλωνος. (Μετ' ὀλίγον δὲ  χρόνον   αὐτοῦ τελευτήσαντος ἠμφισβήτησαν τῆς πόλεως
[15, 76]   τῆς Επαμεινώνδου τελευτῆς μετ' ὀλίγον  χρόνον   γεγενημένης· Αρίστιππός τε καὶ Αντισθένης,
[15, 86]   δὲ μάχης ἐπὶ πολύν τε  χρόνον   γινομένης καὶ τοῦ κινδύνου μηδεμίαν
[15, 16]   δὲ πάντα τὸν τῶν ἀνοχῶν  χρόνον   διετέλεσε διατάσσων καὶ γυμνάζων τὴν
[15, 81]   ἑαυτοῦ τελευτῆς βοιωταρχῶν πάντα τὸν  χρόνον   διετέλεσε, μηδενὸς ἄλλου τῶν πολιτῶν
[15, 73]   ἑκάτεροι πόλεις. (Μετ' ὀλίγον δὲ  χρόνον   Διονύσιος εἰς ἀρρωστίαν ἐμπεσὼν ἐτελεύτησε,
[15, 41]   τὴν στρατείαν ἐποιεῖτο, καὶ πολὺν  χρόνον   ἐδεδώκει τοῖς πολεμίοις εἰς τὴν
[15, 79]   προσεκτήσαντο· ἐπεὶ δὲ μετ' ὀλίγον  χρόνον   ἐν τῇ περὶ τὴν Μαντίνειαν
[15, 79]   οὖν ἀνὴρ οὗτος πλείω  χρόνον   ἐπέζησεν, ὡμολογημένως ἂν οἱ Θηβαῖοι
[15, 94]   τρισκαίδεκα, προανέλαβε δὲ τὸν ἄγραφον  χρόνον   ἐτῶν ἑπτὰ ἀπὸ τῆς Φιλίστου
[15, 85]   ἐπιρραξάντων ἀλλήλοις τῶν ἱππέων βραχὺν  χρόνον   μάχη διέμεινεν ἰσόρροπος, μετὰ
[15, 34]   Γενομένης δὲ μάχης ἐπὶ πολὺν  χρόνον   ἰσχυρᾶς, τὸ μὲν πρῶτον οἱ
[15, 72]   προγεγενημένην εὐδοξίαν. (Μετ' ὀλίγον δὲ  χρόνον   Λακεδαιμονίοις πρὸς Αρκάδας ἐγένετο μεγάλη
[15, 19]   Λακεδαιμονίοις. (Κατὰ δὲ τοῦτον τὸν  χρόνον   οἱ βασιλεῖς τῶν Λακεδαιμονίων διεφέροντο
[15, 45]   (Ἀμφότεραι γὰρ αἱ πόλεις αὗται  χρόνον   ὀλίγον διετήρησαν τὰς σπονδάς, μετὰ
[15, 43]   ἀξίαν, αὐτοὶ δὲ μετ' ὀλίγον  χρόνον   στρατηγὸν κατέστησαν τὸν Ιφικράτην ἐπὶ
[15, 87]   τὴν νίκην. (Ἐπὶ μὲν οὖν  χρόνον   τινὰ περὶ τῆς τῶν νεκρῶν
[15, 86]   οὐκ ἔληγον· ἐπὶ πολὺν δὲ  χρόνον   τοῖς δεινοῖς ἐγκαρτερούντων διὰ τὴν
[15, 9]   χρόνου περὶ παρασκευὰς ἀσχοληθείς, διετῆ  χρόνον   τὸν ἐπὶ πᾶσι συνεχῶς πολεμηθεὶς
[15, 71]   Επαμεινώνδας ἰδιωτεύων κατ' ἐκεῖνον τὸν  χρόνον   ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν κατεστάθη στρατηγός.
[15, 65]   ἄφνω τοῖς διαβαίνουσι πολὺν ἐποιοῦντο  φόνον.   (Ἀμυνομένων δὲ τῶν Βοιωτῶν καὶ
[15, 91]   πρὸς ἀμφοτέρους διαμαχόμενος πολὺν ἐποίει  φόνον.   Τέλος δὲ πλειόνων μυρίων
[15, 86]   ἔγνω δι' ἑαυτοῦ κρῖναι τὸν  κίνδυνον.   Εὐθὺς οὖν ἀναλαβὼν τοὺς ἀρίστους
[15, 48]   οἰκιῶν, καὶ δόξαντες ἐκπεφευγέναι τὸν  κίνδυνον   μείζονι καὶ παραδοξοτέρᾳ συμφορᾷ περιέπεσον·
[15, 33]   δύναιντο καὶ πταῖσαι κατὰ τὸν  κίνδυνον   οἱ Λακεδαιμόνιοι. (Τότε μὲν οὖν
[15, 32]   γίνεσθαι πρὸς τὸν ἐκ χειρὸς  κίνδυνον   οὐκ ἔκρινε, πεῖραν δὲ λαβὼν
[15, 32]   ἐν τοῖς πεδίοις ἐξ ἴσου  κίνδυνον   ὑπομένειν εὐλαβοῦντο. (Ὁ δ' Αγησίλαος
[15, 55]   νίκης· ἐπεὶ δ' οὗτος πάντα  κίνδυνον   ὑπομένων οὐκ ἠδύνατο βιάσασθαι τοὺς
[15, 52]   πρεσβύτεροι τῶν ἀκουόντων τοῦ κήρυκος  οἰωνὸν   ἐποιοῦντο τοῦ μέλλοντος, οἱ δὲ
[15, 34]   στόλου παντὸς πλεύσας ἐπὶ τὴν  Νάξον   συνεστήσατο πολιορκίαν. Προσαγαγὼν δὲ τοῖς
[15, 48]   τὸ τῆς περιστάσεως ἀπροσδόκητον καὶ  παράδοξον   ἀδυνάτως εἶχον ἀντιλαμβάνεσθαι τῆς σωτηρίας.
[15, 72]   Λεύκτροις ἧτταν τοῦτο πρῶτον αὐτοῖς  παράδοξον   εὐτύχημα ἐγένετο· ἔπεσον γὰρ Αρκάδων
[15, 91]   καθ' ἣν ἴδιόν τι καὶ  παράδοξον   συνέβη γενέσθαι. Αρταβάζου γὰρ τοῦ
[15, 6]   ἄκαιρον παρρησίαν, Φιλόξενος ἐπηγγείλατο  παράδοξόν   τινα ἐπαγγελίαν. ἔφη γὰρ διὰ
[15, 13]   καὶ γυμνάσια μεγάλα παρὰ τὸν  Αναπον   ποταμόν, θεῶν τε ναοὺς κατεσκεύασε
[15, 72]   τοὺς μυρίους, Λακεδαιμονίων δ' οὐδείς.  προεῖπον   δ' αὐτοῖς αἱ Δωδωνίδες ἱέρειαι,
[15, 65]   ἔτι δὲ καὶ τοὺς γεγηρακότας,  ἀπέλιπον   ἐν τῇ πόλει φυλάττοντας τὴν
[15, 71]   ὡς δ' οὗτοι μὲν αὐτοὺς  ἐγκατέλιπον,   Αθηναῖοι δὲ καί τινες ἄλλοι
[15, 34]   τρόπαιόν τε ἔστησαν καὶ τὸ  λοιπὸν   κατεθάρρησαν τῆς τῶν Σπαρτιατῶν δυνάμεως.
[15, 90]   τῷ βασιλεῖ κατελέλυτο, τὸ δὲ  λοιπὸν   οὐχ ἱκανὸν ἦν εἰς τὰς
[15, 80]   Αχαιοὺς παραδοῦναι Βοιωτοῖς, καὶ τὸ  λοιπὸν   Φερῶν μόνων ἄρχοντα σύμμαχον εἶναι
[15, 69]   στρατηγικῇ συνέσει θαυμασθεὶς τοῦτον τὸν  τρόπον   ἀπετρίψατο τοὺς πολεμίους. ~Ἐκ δὲ
[15, 53]   τῶν ὅλων ἀγὼν τοῦτον τὸν  τρόπον   ἐκυρώθη. (Ὁ δ' Επαμεινώνδας ὁρῶν
[15, 85]   τῶν Ηλείων ἱππεῖς τοῦτον τὸν  τρόπον   ἐπιφανέντες τῷ λαιῷ κέρατι τὸ
[15, 5]   κατὰ τὴν Ελλάδα τοῦτον τὸν  τρόπον   καινῶν πολέμων ἀρχὴν ἐλάμβανεν. ~Κατὰ
[15, 9]   πᾶσι συνεχῶς πολεμηθεὶς τοῦτον τὸν  τρόπον   κατελύθη. (Ὁ δὲ τοῦ στόλου
[15, 85]   (Τῶν δὲ στρατευμάτων τοῦτον τὸν  τρόπον   τεταγμένων, ὡς ἤδη πλησίον ὑπῆρχον
[15, 20]   μὲν οὖν Θηβαῖοι τοῦτον τὸν  τρόπον   τὴν αὐτονομίαν ἀποβαλόντες ἠναγκάσθησαν ὑποταγῆναι
[15, 57]   τοῖς Ελλησι σκυταλισμός, διὰ τὸν  τρόπον   τοῦ θανάτου ταύτης τυχὼν τῆς
[15, 85]   καὶ πολλοὺς τῶν Βοιωτῶν καταβαλὼν  παλίντροπον   ἐποίησε τὴν μάχην. (Οἱ μὲν
[15, 62]   δὲ τὴν Πελοπόννησον Λακεδαιμόνιοι μὲν  Πολύτροπον   στρατηγὸν ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Αρκαδίαν,
[15, 66]   ἔτη γεγενημένην ἀνάστατον ὑπὸ Λακεδαιμονίων,  τόπον   δ' εὔθετον ἔχουσαν κατὰ τῆς
[15, 68]   (Κατὰ πάντα μὲν οὖν τὸν  τόπον   ἐγίνοντο προσβολαὶ καρτεραί, μάλιστα δὲ
[15, 42]   ἔχον ἠιόνα παρήκουσαν ἐφ' ἱκανὸν  τόπον.   Εἰς ταύτην ἀποβάντες μετὰ στρατιωτῶν
[15, 43]   Νεῖλος πληρούμενος καὶ πάντα  τόπον   ἐπέχων τῷ πλήθει τοῦ ῥεύματος
[15, 12]   πόλιν καὶ πάντα τὸν σύνεγγυς  τόπον   ἐποίησαν λιμνάζειν. (Διὸ καὶ τῶν
[15, 68]   ἐπεσκέψατο, καὶ κατανοήσας εὐεφοδώτατον εἶναι  τόπον   καθ' ὃν οἱ Λακεδαιμόνιοι παρεφύλαττον,
[15, 80]   ἀριστεύων πάντα τὸν περὶ αὐτὸν  τόπον   νεκρῶν κατέστρωσε, τέλος δ' ἐπιθεὶς
[15, 32]   τῶν δυνάμεων ἀθροισθεισῶν εἰς ἕνα  τόπον,   οἱ μὲν Θηβαῖοι λόφον τινὰ
[15, 93]   ἀναιρήσειν, δὲ Αγησίλαος καταλαβόμενος  τόπον,   ὃς εἶχεν ἐξ ἑκατέρου μέρους
[15, 49]   μετέθεσαν τὴν πανήγυριν εἰς ἀσφαλῆ  τόπον,   ὃς ἦν πλησίον τῆς Εφέσου.
[15, 68]   ἀνδρῶν, ἔφθασαν τοὺς Βοιωτοὺς πάντα  τόπον   ὀχυρώσαντες. (Ὁ δ' Επαμεινώνδας ἥκων
[15, 64]   παρεγένοντο· εἰς τοῦτον γὰρ τὸν  τόπον   πᾶσι καταντᾶν παρήγγελτο. Ἀθροισθείσης δὲ
[15, 68]   καὶ βαθείαις τάφροις διελάμβανον τὸν  τόπον·   ταχὺ δὲ τῶν ἔργων συντελουμένων
[15, 60]   τρεῖς, Αλέξανδρον καὶ Περδίκκαν καὶ  Φίλιππον·   διεδέξατο δὲ τὴν βασιλείαν
[15, 67]   ἔλαβε παρ' αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν  Φίλιππον,   ὃν ἐξέπεμψεν εἰς τὰς Θήβας.
[15, 47]   μεγάλης μάχης γενομένης τόν τε  Μνάσιππον   ἀνεῖλε καὶ τῶν ἄλλων οὐκ
[15, 47]   ἦν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ στρατηγὸν καταστήσαντες  Μνάσιππον   ἐξαπέστειλαν ἐπὶ τὴν Κόρκυραν, ἔχοντα
[15, 76]   τούτων Θεμίσων Ερετρίας τύραννος  Ωρωπὸν   κατελάβετο. Ταύτην δὲ τὴν πόλιν
[15, 8]   τυχεῖν ἀξιώσας κατὰ μὲν τὸ  παρὸν   παρεδόθη εἰς φυλακήν, μετὰ δὲ
[15, 47]   ἀξιολόγους παρασκευάς. κατὰ δὲ τὸ  παρὸν   στρατηγὸν ἑλόμενοι Κτησικλέα μετὰ στρατιωτῶν
[15, 14]   δὲ τούτων Πάριοι μὲν τὴν  Φάρον   οἰκίσαντες τοὺς (τε) προενοικοῦντας βαρβάρους
[15, 14]   πλοίοις πολλοῖς διέβησαν εἰς τὴν  Φάρον,   ὄντες ὑπὲρ τοὺς μυρίους, καὶ
[15, 13]   ἐν αὐτῷ νῆσον τὴν ὀνομαζομένην  Φάρον,   συμπράξαντος αὐτοῖς Διονυσίου τοῦ τυράννου.
[15, 95]   δυνάστου, παράδοξος εὐημερία περὶ τὸν  Αλέξανδρον   ἐγένετο. Οὐ μόνον γὰρ τοὺς
[15, 81]   Ἐπὶ τελευτῆς δὲ διαγωνισάμενος πρὸς  Αλέξανδρον   ἔχοντα πολλαπλασίονα δύναμιν οὐ μόνον
[15, 60]   καὶ τέτταρα, υἱοὺς ἀπολιπὼν τρεῖς,  Αλέξανδρον   καὶ Περδίκκαν καὶ Φίλιππον· διεδέξατο
[15, 80]   εἰς τὴν Θετταλίαν, καὶ τὸν  Αλέξανδρον   κατέλαβε προκατειλημμένον τοὺς ὑπερδεξίους τόπους
[15, 71]   Αλωρίτης (ὁ Αμύντου υἱὸς) ἐδολοφόνησεν  Αλέξανδρον   (τὸν ἀδελφόν) καὶ ἐβασίλευσε τῆς
[15, 61]   ἐκ Λαρίσσης εἰς Μακεδονίαν ἔπεισαν  Αλέξανδρον   τὸν βασιλέα συγκαταλῦσαι τὸν τύραννον.
[15, 64]   τόν τε ἡγεμόνα τῆς φρουρᾶς  Αλέξανδρον   τὸν Σπαρτιάτην ἀνεῖλον καὶ τῶν
[15, 67]   παρελθὼν καὶ συμμαχίαν ποιησάμενος πρὸς  Αλέξανδρον   τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα, ὅμηρον
[15, 71]   εἰς Θετταλίαν. καταντήσας δὲ πρὸς  Αλέξανδρον   τὸν Φερῶν τύραννον, ἀλόγως συνελήφθη
[15, 80]   τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Θετταλοὶ πρὸς  Αλέξανδρον   τὸν Φερῶν τύραννον διαπολεμοῦντες, καὶ
[15, 80]   μάχην ἐπ' αὐτὸν ὥρμησε τὸν  Αλέξανδρον.   Τοῦ δὲ δυνάστου μετὰ τῶν
[15, 65]   Εὐρώταν, καὶ διαβαινόντων τὸν ποταμὸν  σφοδρὸν   ὄντα τῷ ῥεύματι κατὰ τὴν
[15, 15]   ἐπί τινα λόφον ἐρυμνὸν καὶ  ἄνυδρον   παντελῶς. ἔπεσε δὲ καὶ Μάγων
[15, 18]   κρημνοῦ τὴν ὀνομαζομένην Λεύκην, ἔχουσαν  ἱερὸν   ἅγιον Απόλλωνος. (Μετ' ὀλίγον δὲ
[15, 14]   κατάλυσιν, τῇ δ' ἀληθείᾳ συλήσων  ἱερὸν   ἅγιον, γέμον μὲν ἀναθημάτων πολλῶν,
[15, 14]   φυλάκων, βιασάμενος αὐτοὺς ἐσύλησε τὸ  ἱερὸν   καὶ συνήθροισεν οὐκ ἔλαττον ταλάντων
[15, 63]   Ιφικράτην ἐξέπεμψαν καὶ τοὺς νέους  αὐθημερόν,   ὄντας μυρίους καὶ δισχιλίους. Ιφικράτης
[15, 42]   κατεσκεύαστο πύργους μεγάλους ἔχουσα καθ'  ἑκάτερον   τοῦ ῥείθρου καὶ ξυλίνην γέφυραν
[15, 17]   Λεπτίνου θάνατος ἐγνώσθη καὶ τὸ  ἕτερον   κέρας συνετέτριπτο, κατεπλάγησαν οἱ τοῦ
[15, 55]   τοὺς δ' ἀσθενεστάτους ἐπὶ τὸ  ἕτερον   κέρας τάξας παρήγγειλεν αὐτοῖς φυγομαχεῖν
[15, 55]   δυνάμεως τοὺς ἀρίστους ἐπὶ τὸ  ἕτερον   μέρος ἔστησε, μεθ' ὧν καὶ
[15, 17]   παντελοῦς γενομένης, οἱ μὲν Καρχηδόνιοι  φιλοτιμότερον   καταδιώξαντες παρήγγελλον ἀλλήλοις μηδένα ζωγρεῖν·
[15, 74]   φίλους, καὶ κατὰ τοὺς πότους  φιλοτιμότερον   τῇ μέθῃ δοὺς ἑαυτόν, εἰς
[15, 87]   ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι θεωροῦντες Επαμεινώνδαν  προθυμότερον   προπίπτοντα τῷ θυμῷ, συνέδραμον ἐπ'
[15, 53]   δὲ τῶν βοιωταρχῶν καὶ βουλευομένων,  πότερον   χρὴ μένειν καὶ πρὸς πολλαπλασίονα
[15, 65]   δ' ὑπὸ τῶν πρεσβυτέρων προϊέναι  μακρότερον   ἀπὸ τῆς πατρίδος, μή τις
[15, 44]   εὐχρηστίας ἀποδοχῆς τυγχανούσης, οἱ (μὲν)  πρότερον   ἀπὸ τῶν ἀσπίδων ὁπλῖται καλούμενοι
[15, 51]   οἰκίζειν καὶ τὴν χώραν τοῖς  πρότερον   γεγονόσι κυρίοις ἀποκαταστῆσαι. (Ἀποκριναμένων δὲ
[15, 12]   καὶ διὰ τοῦθ' οἱ Λακεδαιμόνιοι  πρότερον   εἰώθεισαν ἐν ταῖς μάχαις τούτους
[15, 1]   ἀρετάς. (Τοιγαροῦν Θηβαῖοι μὲν οἱ  πρότερον   ἐπὶ πολλὰς γενεὰς τοῖς κρείττοσιν
[15, 91]   κατηκοντίσθησαν. (Δατάμης μὲν οὖν καὶ  πρότερον   ἐπὶ στρατηγίᾳ θαυμαζόμενος, πολλῷ τότε
[15, 13]   εἰς τὸν Αδρίαν οὐ πολλοῖς  πρότερον   ἔτεσιν ἐκτικὼς ἦν τὴν πόλιν
[15, 91]   πολεμίους, συντεθειμένος πρὸς Αρτάβαζον τῇ  πρότερον   ἡμέρᾳ περὶ τῆς προδοσίας. (Δατάμης
[15, 10]   τοὺς δικαστὰς ὧν τὸν βασιλέα  πρότερον   ἦν εὐεργετηκώς. (Λέγεται δὲ πολλὰς
[15, 50]   εἰρήνην κατὰ τὰς ὁμολογίας, ἃς  πρότερον   ἦσαν πεποιημένοι. τῶν Ελλήνων δὲ
[15, 29]   τὰς γενομένας κληρουχίας ἀποκαταστῆσαι τοῖς  πρότερον   κυρίοις γεγονόσι, καὶ νόμον ἔθεντο
[15, 50]   διόπερ ἔκσπονδοι γενηθέντες ὥσπερ καὶ  πρότερον,   συνεῖχον τὴν Βοιωτίαν ἐν τῇ
[15, 17]   διαλύσεις, ὥστ' ἔχειν ἀμφοτέρους ὧν  πρότερον   ὑπῆρχον κύριοι· ἐξαίρετον δ' ἔλαβον
[15, 83]   τῆς φυλακῆς ἀπολελειμμένος Αγησίλαος ὀλίγῳ  πρότερον   χρόνῳ τῶν Κρητῶν ἀκούσας τὰ
[15, 63]   ποιῆσαι μηλόβοτον. (Ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν  ἰσχυρότερόν   ἐστιν ἀνάγκης καὶ τύχης, δι'
[15, 85]   τὴν Θετταλίαν τόπων ἀπεσταλμένους. (Οὗτοι  περιττότερον   ἐκ παίδων ζηλοῦντες τὴν ἐν
[15, 31]   διαίρεσιν τῶν στρατιωτῶν καὶ λειτουργιῶν  περιττότερον   ἐξειργάσαντο. (Τάς τε γὰρ πόλεις
[15, 6]   κρίσιν ἔχοι. Ἀποκριναμένου δ' αὐτοῦ  παρρησιωδέστερον,   μὲν τύραννος προσκόψας τοῖς
[15, 68]   διαπραξάμενος ἔργον οὐδὲν τῶν προκατειργασμένων  καταδεέστερον.   ~Εὐθὺ δὲ ἐπὶ Τροιζῆνα καὶ
[15, 85]   γὰρ τούτοις ἅπασιν οὐκ ἦν  καταδεέστερον   τὸ τῶν Αθηναίων ἱππικόν· τῷ
[15, 39]   ἐν τοῖς κατὰ μέρος ἐκτεθεῖσι  σαφέστερον   δηλώσομεν, νῦν δ' ἐπὶ τὸ
[15, 79]   τούτων τὰ κατὰ μέρος μικρὸν  ὕστερον   ἀκριβῶς διέξιμεν. (Τότε δὲ τοῖς
[15, 81]   εὐημερίαν ταύτην συνέβη πάντων τῶν  ὕστερον   γενομένων ἀγαθῶν αἰτίαν γενέσθαι. (Ὲν
[15, 7]   παρρησίαν ἔχοντα ἀξίαν τῆς φιλοσοφίας·  ὕστερον   δ' ἔκ τινων λόγων προσκόψας
[15, 79]   Μινύαις ἐν τοῖς ἡρωικοῖς χρόνοις,  ὕστερον   δ' ὑφ' Ηρακλέους ἐλευθερωθέντες. (Οἱ
[15, 33]   μετρίως κατεστοχάσθαι τὸ δυνάμενον ἀποβῆναι,  ὕστερον   δὲ διὰ τῶν ἀποτελεσμάτων ἔδοξεν
[15, 52]   μὲν ὑπὸ πολλῶν μέμψεως ἔτυχεν,  ὕστερον   δὲ διὰ τῶν κατορθωμάτων δόξας
[15, 66]   κτίσαι τὴν τῶν Ταραντίνων πόλιν.  Ὕστερον   δὲ δουλευόντων Μεσσηνίων τοῖς Λακεδαιμονίοις,
[15, 47]   ἐπιθέμενος ἀνεῖλεν αὐτῶν περὶ διακοσίους,  ὕστερον   δὲ μεγάλης μάχης γενομένης τόν
[15, 49]   ὀνομαζομένην Μυκάλην ἐν ἐρήμῳ τόπῳ.  Ὕστερον   δὲ πολέμων γενομένων περὶ τούτους
[15, 40]   τῶν Φλιασίων ὑπὲρ τοὺς τριακοσίους.  ὕστερον   δὲ προδόντων τῶν φυλάκων τοὺς
[15, 3]   Εὐαγόρας τὸ μὲν πρῶτον ὑπερεῖχεν,  ὕστερον   δὲ τοῦ Γλῶ μετὰ τοῦ
[15, 66]   τούτου μέχρι τινὸς ἐβασίλευσαν αὐτῆς·  ὕστερον   δὲ τῶν ἀπὸ Κρεσφόντου τὴν
[15, 7]   τοῖς Ιταλιώταις μεγάλης ἀποδοχῆς τυγχάνοντες,  ὕστερον   δεηθέντος τοῦ Διονυσίου διηλλάγησαν, καὶ
[15, 39]   ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων μικρὸν  ὕστερον   ἐν τοῖς κατὰ μέρος ἐκτεθεῖσι
[15, 50]   ὀνομασθεῖσα πυρίνη δοκίς· μικρὸν δ'  ὕστερον   ἡττηθέντες οἱ Σπαρτιᾶται παραδόξως μεγάλῃ
[15, 40]   ἐπιτακτικῶς ἐκείνων τοῖς πολίταις προσενηνεγμένων,  ὕστερον   δημοτικὸς ὄχλος ἀπολαβὼν τὴν
[15, 78]   ἀγῶνα, καὶ τὴν ὀλυμπιάδα ταύτην  ὕστερον   οὐκ ἀνέγραψαν Ηλεῖοι διὰ τὸ
[15, 34]   τὸν βίον. ~Οὐ πολλῷ δ'  ὕστερον   χρόνῳ πάλιν τῶν Λακεδαιμονίων τῇ
[15, 89]   δὲ τὰ περὶ Διονύσιον τὸν  νεώτερον   ὧδε κατέστροφε, διελθὼν ἔτη πέντε
[15, 38]   τρίτου προσώπου ἀναφερομένην ἡγεμονίαν χαλεπῶς  ἔφερον,   καὶ τὰς κατὰ Βοιωτίαν πόλεις
[15, 50]   τῆς λαμπάδος εἰς φυσικὰς αἰτίας  ἀνέφερον,   ἀποφαινόμενοι τὰ τοιαῦτα φαντάσματα κατηναγκασμένως
[15, 67]   δόντες ἐντολὰς αὐτῷ εἰς τὸ  συμφέρον   τῶν Βοιωτῶν διοικῆσαι τὰ κατὰ
[15, 67]   Αλέξανδρον τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα,  ὅμηρον   ἔλαβε παρ' αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν
[15, 1]   τὸ μῖσος τῶν ἀδικουμένων ἔλαβε  καιρὸν   ἀμύνασθαι τοὺς προηδικηκότας, καὶ τοῖς
[15, 60]   τρεῖς ἐτελεύτησαν περὶ τὸν αὐτὸν  καιρόν.   Αμύντας μὲν Αρριδαίου βασιλεύων
[15, 90]   πόλεμον. (Ὑπὸ γὰρ τὸν αὐτὸν  καιρὸν   ἔδει πρός τε τὸν τῶν
[15, 65]   διὰ τὴν χαλεπότητα τῆς διαβάσεως,  καιρὸν   ἔλαβον εὔθετον πρὸς τὴν ἐπίθεσιν,
[15, 72]   οἱ φθονοῦντες αὐτοῦ τῇ δόξῃ  καιρὸν   ἔλαβον εὐλόγου διαβολῆς. ἐπενεγκάντων οὖν
[15, 10]   τὸν βασιλέα· καθ' ὃν δὴ  καιρὸν   ἐπιφανέντα τὸν Τιρίβαζον τοὺς μὲν
[15, 78]   ἀπεφαίνοντο. κρίνοντες δὲ τὸν παρόντα  καιρὸν   εὔθετον ἔχειν ἀμφισβητῆσαι τοῦ ἀγῶνος,
[15, 79]   ἐλευθερωθέντες. (Οἱ δ' οὖν Θηβαῖοι  καιρὸν   ἔχειν νομίσαντες καὶ προφάσεις εὐλόγους
[15, 24]   (Ἐγένετο δὲ περὶ τὸν αὐτὸν  καιρὸν   θεόπεμπτός τις ἀτυχία κατὰ τὴν
[15, 24]   τὴν Σαρδόνα κατοικοῦντες, νομίσαντες ἔχειν  καιρὸν   κατὰ τῶν Καρχηδονίων, ἀπέστησαν ἀπ'
[15, 65]   (Ἀποκριναμένων δὲ τῶν Σπαρτιατῶν, ὅτι  καιρὸν   λαβόντες εὔθετον διαγωνιοῦνται περὶ τῶν
[15, 20]   ἐν ἀπορρήτοις, ἵν' ἐάν ποτε  καιρὸν   λάβωσι, καταλάβωνται τὴν Καδμείαν. Τοιαύτης
[15, 31]   πολέμοις ἐθαυμάσθη, καὶ καθ' ὃν  καιρὸν   Λακεδαιμόνιοι ἐπολέμουν τοῖς Πέρσαις, παραταξάμενος
[15, 82]   Επαμεινώνδας δὲ κατὰ τοῦτον τὸν  καιρὸν   μετὰ τῆς δυνάμεως προϊὼν καὶ
[15, 79]   καὶ προσορμησάντων, ἀπήντησαν πρὸς τὸν  καιρόν.   (Οἱ μὲν οὖν συστησάμενοι τὴν
[15, 54]   καὶ συμμαχία κατὰ τοῦτον τὸν  καιρὸν   τοῖς Θηβαίοις παρὰ Θετταλῶν, πεζοὶ
[15, 25]   δῆμον τῶν Αθηναίων καθ' ὃν  καιρὸν   ὑπὸ τῶν τριάκοντα τυράννων κατεδουλώθησαν,
[15, 83]   πάντῃ προσπίπτων κατὰ τὸν αὐτὸν  καιρόν,   ὡς εἶδε τὴν τῶν Σπαρτιατῶν
[15, 6]   καὶ τοῦ Διονυσίου παραιτουμένων τὴν  ἄκαιρον   παρρησίαν, Φιλόξενος ἐπηγγείλατο παράδοξόν
[15, 13]   δύναμιν ἀθροίσαντες ἐνέβαλον εἰς τὴν  Ηπειρον   καὶ κατῆγον τὸν Αλκέταν ἐπὶ
[15, 13]   ἰδιοποιεῖσθαι, ἵνα τὸν ἐπὶ τὴν  Ηπειρον   πλοῦν ἀσφαλῆ κατασκευάσῃ καὶ πόλεις
[15, 13]   δυνάμεσιν ἐπιπλεῦσαι τοῖς κατὰ τὴν  Ηπειρον   τόποις καὶ συλῆσαι τὸ ἐν
[15, 88]   ἐστερήθη καὶ τῆς ἐπὶ τὸ  χεῖρον   ἀεὶ μεταβολῆς ἐπειράθη, καὶ πέρας
[15, 44]   τὰς στρατείας κατέδειξε, περὶ ὧν  μακρὸν   ἂν εἴη γράφειν. μὲν
[15, 84]   τοῖς Λακεδαιμονίοις, τότε μὲν ἀναχωρήσας  μικρὸν   ἀπὸ τῆς πόλεως κατεστρατοπέδευσεν· παραγγείλας
[15, 50]   τοῦ σχήματος ὀνομασθεῖσα πυρίνη δοκίς·  μικρὸν   δ' ὕστερον ἡττηθέντες οἱ Σπαρτιᾶται
[15, 79]   μὲν τούτων τὰ κατὰ μέρος  μικρὸν   ὕστερον ἀκριβῶς διέξιμεν. (Τότε δὲ
[15, 39]   ἀρετήν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων  μικρὸν   ὕστερον ἐν τοῖς κατὰ μέρος
[15, 36]   τῶν τρισμυρίων ἐπῆλθον τήν τε  ὅμορον   Θρᾴκην καὶ τὴν τῶν Αβδηριτῶν
[15, 13]   ἔπραττε διανοούμενος τὸν Ιόνιον καλούμενον  πόρον   ἰδιοποιεῖσθαι, ἵνα τὸν ἐπὶ τὴν
[15, 9]   Σαλαμῖνος καὶ τὸν ὡρισμένον διδόναι  φόρον   κατ' ἐνιαυτὸν καὶ ὑπακούειν ὡς
[15, 8]   τῷ Περσῶν βασιλεῖ κατ' ἐνιαυτὸν  φόρον   ὡρισμένον καὶ ποιῇ τὸ προσταττόμενον
[15, 16]   ὄντα, φρονήματος δὲ γέμοντα καὶ  διάφορον   ἀνδρείᾳ. Οὗτος δὲ πάντα τὸν
[15, 29]   καὶ φρονήσει καὶ συνέσει στρατηγικῇ  διάφορον   καὶ δόξαν ἐπ' ἀρετῇ μεγάλην
[15, 80]   δυνάστην, ἅμα δὲ καὶ ἀνδρείᾳ  διάφορον   καὶ ἐπὶ στρατηγικῇ συνέσει διαβεβοημένον.
[15, 86]   καταφρονῶν, τοῦ δὲ δρᾶσαί τι  λαμπρὸν   ἐφιέμενος, εὐγενῶς ἀνεδέχετο τὸν ὑπὲρ
[15, 2]   εἰς Κιλικίαν, καὶ περαιωθέντες εἰς  Κύπρον   ἐνεργῶς διῴκουν τὸν πόλεμον. (Ὁ
[15, 8]   τῶν Σαλαμινίων βασιλεὺς ἧκεν εἰς  Κύπρον   ἐξ Αἰγύπτου, κομίζων χρήματα παρὰ
[15, 1]   ἐνιαυτὸν τῆς Περσῶν στρατείας εἰς  Κύπρον   ἐπ' Εὐαγόραν τὸν βασιλέα· ἐν
[15, 47]   τούτοις πραττομένοις κατὰ μὲν τὴν  Κύπρον   Νικοκλῆς εὐνοῦχος ἐδολοφόνησεν Εὐαγόραν
[15, 3]   ἐμπόρων μὴ τολμώντων εἰς τὴν  Κύπρον   παρακομίζειν σῖτον, μεγάλων δὲ δυνάμεων
[15, 8]   ἐκχωρήσῃ πασῶν τῶν κατὰ τὴν  Κύπρον   πόλεων, αὐτῆς δὲ μόνης τῆς
[15, 2]   (Ἐκυρίευε δὲ κατὰ μὲν τὴν  Κύπρον   τῶν πόλεων σχεδόν τι πασῶν,
[15, 6]   ἀληθινὴν διάνοιαν ἐκδεξάμενοι πᾶν τὸ  οἰκτρὸν   ἀποτεύγματος φύσιν εἰρῆσθαι διελάμβανον. ~Παραπλήσιον
[15, 69]   ~Εὐθὺ δὲ ἐπὶ Τροιζῆνα καὶ  Επίδαυρον   πορευθεὶς τὴν μὲν χώραν ἐδῄωσε,
[15, 40]   κατελάβοντο τὴν καλουμένην Ηραίαν, χωρίον  ὀχυρόν.   Ἐκ ταύτης δ' ὁρμηθέντες παρεισέπεσον
[15, 40]   καταλαβομένων ἐπὶ τῆς χώρας φρούριον  ὀχυρὸν   καὶ πλῆθος μισθοφόρων ἀθροισάντων, ἐγένετο
[15, 77]   κατελάβοντο τῆς ὀνομαζομένης Τριφυλίας χωρίον  ὀχυρόν,   προσηγόρευται Λασίων. (Ἐκ πολλῶν
[15, 45]   νῆσον ὑπ' αὐτοῦ, κατελάβοντο χωρίον  ὀχυρὸν   παρὰ θάλατταν, προσηγόρευον Αρκαδίαν.
[15, 75]   εἰς τὴν πρὸ τῶν τειχῶν  τάφρον   τὴν πόλιν διήρπασεν. (Επαμεινώνδας δ'
[15, 54]   δ' εἰς ταὐτὸ τῶν δυνάμεων  αἰσχρὸν   εἶναι ὑπέλαβον οἱ Λακεδαιμόνιοι δεδιέναι
[15, 5]   ἔτη φυλάξαντες τὰς κοινὰς σπονδάς.  Πλησιόχωρον   δ' ὁρῶντες οὖσαν τὴν τῶν
[15, 72]   πρῶτον αὐτοῖς παράδοξον εὐτύχημα ἐγένετο·  ἔπεσον   γὰρ Αρκάδων μὲν ὑπὲρ τοὺς
[15, 56]   ἀνικήτους ἡγεμόνας τῆς Ελλάδος κατηγωνισμένος.  (Ἔπεσον   δ' ἐν τῇ μάχῃ τῶν
[15, 1]   περὶ Λεῦκτρα παραδόξως ἡττηθέντες μεγάλῃ  περιέπεσον   συμφορᾷ, καὶ πάλιν περὶ Μαντίνειαν
[15, 48]   κίνδυνον μείζονι καὶ παραδοξοτέρᾳ συμφορᾷ  περιέπεσον·   τῆς γὰρ θαλάσσης μετεωρισθείσης ἐπὶ
[15, 33]   τῆς ἐλευθερίας ἀγωνίσασθαι, μεγάλῃ συμφορᾷ  περιέπεσον.   (Τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἐν
[15, 40]   μὲν ἀνῃρέθησαν, οὐκ ὀλίγοι δ'  ἐξέπεσον.   Ὁμοίως δὲ καὶ παρὰ τοῖς
[15, 66]   τινὲς μὲν αὐτῶν εἰς Κεφαλληνίαν  ἐξέπεσον,   τινὲς δ' ἐν Σικελίᾳ Μεσσήνην
[15, 40]   ὀχυρόν. Ἐκ ταύτης δ' ὁρμηθέντες  παρεισέπεσον   εἰς τὴν Φιάλειαν, καὶ Διονυσίαν
[15, 24]   τοὺς Λίβυας κατεπολέμησαν καὶ τὴν  νῆσον   ἀνεκτήσαντο. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι
[15, 47]   Οὗτος δὲ καταπλεύσας εἰς τὴν  νῆσον   καὶ προσλαβόμενος τοὺς φυγάδας εἰσέπλευσεν
[15, 3]   δὲ δυνάμεων ἠθροισμένων εἰς τὴν  νῆσον,   ταχὺ σιτοδεία κατέσχε τὸ τῶν
[15, 13]   τὸν Αδρίαν ἔκτισαν ἐν αὐτῷ  νῆσον   τὴν ὀνομαζομένην Φάρον, συμπράξαντος αὐτοῖς
[15, 45]   συνεργόν, καὶ διαβιβασθέντες εἰς τὴν  νῆσον   ὑπ' αὐτοῦ, κατελάβοντο χωρίον ὀχυρὸν
[15, 56]   νεκρῶν ἀναιρέσεως καὶ τῆς εἰς  Πελοπόννησον   ἀπαλλαγῆς τῶν Λακεδαιμονίων σπονδὰς ἐποιήσαντο.
[15, 27]   καθ' ὁμολογίαν ἀφεθέντες εἰς τὴν  Πελοπόννησον   ἀπηλλάγησαν, (οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι δυνάμεσιν
[15, 62]   μὲν οὖν προῆγον ἐπὶ τὴν  Πελοπόννησον,   βοιωταρχούντων Επαμεινώνδου καὶ Πελοπίδου· τούτοις
[15, 68]   δύναμιν διαγαγὼν παρῆλθεν εἰς τὴν  Πελοπόννησον,   διαπραξάμενος ἔργον οὐδὲν τῶν προκατειργασμένων
[15, 48]   Ἐπὶ δὲ τούτων κατὰ τὴν  Πελοπόννησον   ἐγένοντο σεισμοὶ μεγάλοι καὶ κατακλυσμοὶ
[15, 68]   διακωλύειν τοὺς Βοιωτοὺς τῆς εἰς  Πελοπόννησον   εἰσβολῆς. Ἀρξάμενοι δ' ἀπὸ Κεγχρεῶν
[15, 68]   Βοιωτῶν στρατιὰν παριοῦσαν εἰς τὴν  Πελοπόννησον,   ἐξέπεμψαν δύναμιν καὶ στρατηγὸν ἐπ'
[15, 49]   τοῦτον. (Πρὸς δὲ τούτοις τὴν  Πελοπόννησον   κατὰ βάθους ἔχειν μεγάλα κοιλώματα
[15, 62]   τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ τὴν  Πελοπόννησον   Λακεδαιμόνιοι μὲν Πολύτροπον στρατηγὸν ἐξέπεμψαν
[15, 33]   τῆς δυνάμεως ἐπανῆλθεν εἰς τὴν  Πελοπόννησον,   οἱ δὲ Θηβαῖοι διὰ τὴν
[15, 49]   τὸ δοκεῖν τὸ παλαιὸν τὴν  Πελοπόννησον   οἰκητήριον γεγονέναι Ποσειδῶνος, καὶ τὴν
[15, 40]   μάλιστα δὲ αἱ κατὰ τὴν  Πελοπόννησον.   Ὀλιγαρχικοῖς γὰρ πολιτεύμασι κεχρημέναι, καὶ
[15, 40]   Αργος. Αἱ μὲν οὖν κατὰ  Πελοπόννησον   πόλεις ἐν τοιαύταις συμφοραῖς ἦσαν.
[15, 71]   θεωρῶν ἐκεῖνον τὰ περὶ τὴν  Πελοπόννησον   συμφερόντως κατεσκευακότα τοῖς Βοιωτοῖς, ἔσπευδε
[15, 82]   πολλοὶ καὶ μεγάλοι κατὰ τὴν  Πελοπόννησον   συνέστησαν. (Εὐθὺς οὖν Λακεδαιμόνιοι μὲν
[15, 94]   τὸν ἐνιαυτόν. ~Κατὰ δὲ τὴν  Πελοπόννησον   τοῖς Αρκάσι γενομένης εἰρήνης κοινῆς
[15, 75]   Θηβαῖος μετὰ δυνάμεως ἐμβαλὼν εἰς  Πελοπόννησον   τοὺς Αχαιοὺς καί τινας ἄλλας
[15, 73]   τὴν γεγενημένην παρ' αὐτοῖς λοιμικὴν  νόσον   καὶ τὴν ἀπόστασιν τῶν Λιβύων,
[15, 90]   καὶ μητρόπολιν συνέβαινεν εἶναι τὴν  Αλικαρνασσόν,   ἔχουσαν ἀκρόπολιν ἀξιόλογον καὶ τὰ
[15, 13]   ἦν τὴν πόλιν τὴν ὀνομαζομένην  Λίσσον.   (Ἐκ ταύτης οὖν ὁρμώμενος Διονύσιος
[15, 93]   Ταχὼ ἐπανελθόντος πρὸς τοὺς περὶ  τὸν   Αγησίλαον, Νεκτανεβὼς ἠθροικὼς στρατιώτας πλείους
[15, 34]   τὸ μὲν πρῶτον οἱ περὶ  τὸν   Αγησίλαον προετέρουν, μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 94]   μὲν βύβλους τρισκαίδεκα, προανέλαβε δὲ  τὸν   ἄγραφον χρόνον ἐτῶν ἑπτὰ ἀπὸ
[15, 78]   ἐπὶ τοὺς Ηλείους ἄρτι τιθέντας  τὸν   ἀγῶνα. (Ἀντιστάντων δὲ τῶν Ηλείων
[15, 34]   ἐκ τοῦ κατ' ὀλίγον πρὸς  τὸν   ἀγῶνα. Γενομένης δὲ μάχης ἐπὶ
[15, 78]   ἀνδραγαθίας. Τέλος Πισᾶται νικήσαντες ἔθηκαν  τὸν   ἀγῶνα, καὶ τὴν ὀλυμπιάδα ταύτην
[15, 54]   τοῖς οἰκείοις λόγοις προτρεψαμένου πρὸς  τὸν   ἀγῶνα, πάντες μετέθεντο τὰς γνώμας,
[15, 82]   μετὰ Πισαίων κοινῇ τεθεικότες ὑπῆρχον  τὸν   ἀγῶνα τῶν ὀλυμπίων, καὶ ἐκυρίευον
[15, 71]   (ὁ Αμύντου υἱὸς) ἐδολοφόνησεν Αλέξανδρον  (τὸν   ἀδελφόν) καὶ ἐβασίλευσε τῆς Μακεδονίας
[15, 20]   ἀπέστησαν τῆς ἡγεμονίας, Εὐδαμίδαν δὲ  τὸν   ἀδελφὸν τοῦ Φοιβίδα κατέστησαν στρατηγόν.
[15, 67]   βασιλέα, ὅμηρον ἔλαβε παρ' αὐτοῦ  τὸν   ἀδελφὸν Φίλιππον, ὃν ἐξέπεμψεν εἰς
[15, 13]   τινα χρησμὸν ἀποικίαν ἐκπέμψαντες εἰς  τὸν   Αδρίαν ἔκτισαν ἐν αὐτῷ νῆσον
[15, 13]   Οὗτος γὰρ ἀποικίαν ἀπεσταλκὼς εἰς  τὸν   Αδρίαν οὐ πολλοῖς πρότερον ἔτεσιν
[15, 13]   τῶν Συρακοσίων τύραννος ἔγνω κατὰ  τὸν   Αδρίαν πόλεις οἰκίζειν. Τοῦτο δὲ
[15, 29]   δὲ στρατηγὸν ἀξιόχρεων, μετεπέμψατο Χαβρίαν  τὸν   Αθηναῖον, ἄνδρα καὶ φρονήσει καὶ
[15, 45]   πάντας. Οὗτοι δὲ πρὸς Τιμόθεον  τὸν   Αθηναίων ἡγούμενον τοῦ ναυτικοῦ καταφυγόντες
[15, 79]   τὰς εἰρημένας πόλεις Λάχητα μὲν  τὸν   Αθηναίων στρατηγόν, ἔχοντα στόλον ἀξιόλογον
[15, 18]   καὶ τούς τε Λακεδαιμονίους καὶ  τὸν   Αἰγυπτίων βασιλέα παρακεκληκὼς εἰς τὸν
[15, 90]   καιρὸν ἔδει πρός τε τὸν  τῶν   Αἰγυπτίων βασιλέα πολεμεῖν καὶ (πρὸς)
[15, 2]   Εὐαγόρας πρὸς μὲν τὸν Ακοριν  τὸν   Αἰγυπτίων βασιλέα, πολέμιον ὄντα Περσῶν,
[15, 2]   (Ὁ δ' Εὐαγόρας πρὸς μὲν  τὸν   Ακοριν τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα, πολέμιον
[15, 95]   τοῦ δυνάστου, παράδοξος εὐημερία περὶ  τὸν   Αλέξανδρον ἐγένετο. Οὐ μόνον γὰρ
[15, 80]   κατήντησεν εἰς τὴν Θετταλίαν, καὶ  τὸν   Αλέξανδρον κατέλαβε προκατειλημμένον τοὺς ὑπερδεξίους
[15, 80]   τὴν μάχην ἐπ' αὐτὸν ὥρμησε  τὸν   Αλέξανδρον. Τοῦ δὲ δυνάστου μετὰ
[15, 13]   εἰς τὴν Ηπειρον καὶ κατῆγον  τὸν   Αλκέταν ἐπὶ τὴν τῶν Μολοττῶν
[15, 13]   δὲ καὶ γυμνάσια μεγάλα παρὰ  τὸν   Αναπον ποταμόν, θεῶν τε ναοὺς
[15, 80]   ἐξαποστεῖλαι Πελοπίδαν. δεισαν γὰρ τοῦτον  τὸν   ἄνδρα διὰ τὴν ὑπ' Αλεξάνδρου
[15, 7]   τὸν φιλόσοφον γενέσθαι. μεταπεμψάμενος γὰρ  τὸν   ἄνδρα τοῦτον τὸ μὲν πρῶτον
[15, 16]   ἀνδρείᾳ. Οὗτος δὲ πάντα τὸν  τῶν   ἀνοχῶν χρόνον διετέλεσε διατάσσων καὶ
[15, 86]   πληγῶν τὰ πλεῖστα συντρίψαντες, εἰς  τὸν   ἀπὸ τῆς μαχαίρας ἀγῶνα κατήντησαν.
[15, 91]   τὸ ἀληθὲς ἀγνοῶν, ὑπολαβὼν δὲ  τὸν   ἀποστάτην τοῦ Δατάμου (πρῶτον) παλιμπροδοσίαν
[15, 79]   ναυπηγεῖσθαι, νεώρια δὲ ταύταις ἴσα  τὸν   ἀριθμόν, Ροδίους δὲ καὶ Χίους
[15, 66]   ἐδόθη τοῖς Σπαρτιάταις. (Ἔνιοι δὲ  τὸν   Αριστομένη γεγονέναι φασὶ κατὰ τὸν
[15, 62]   Οὗτος δὲ παρελθὼν εἰς Ορχομενὸν  τὸν   Αρκαδικὸν παρεφύλαττε τὴν πόλιν ταύτην,
[15, 91]   αὐτὸς προσπεσὼν ἅμα τοῖς περὶ  τὸν   Αρτάβαζον καὶ τοῖς ἱππεῦσιν, ἔκτεινε
[15, 91]   τὰ χρήματα συνέλαβε καὶ πρὸς  τὸν   Αρταξέρξην ἀπέστειλε, μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 8]   τοῦ Τιριβάζου, γράμματα λάθρᾳ πρὸς  τὸν   Αρταξέρξην ἔπεμψε κατὰ τοῦ Τιριβάζου.
[15, 9]   πρόφασιν εὔλογον ἐζήτουν τοῦ πρὸς  τὸν   Αρταξέρξην πολέμου. διόπερ ἄσμενοι συνέθεντο
[15, 60]   δυναστείαις ὄντων τρεῖς ἐτελεύτησαν περὶ  τὸν   αὐτὸν καιρόν. Αμύντας μὲν
[15, 90]   πρὸς τὸν πόλεμον. (Ὑπὸ γὰρ  τὸν   αὐτὸν καιρὸν ἔδει πρός τε
[15, 24]   τοῖς Καρχηδονίοις. (Ἐγένετο δὲ περὶ  τὸν   αὐτὸν καιρὸν θεόπεμπτός τις ἀτυχία
[15, 83]   στρατιώτας, καὶ πάντῃ προσπίπτων κατὰ  τὸν   αὐτὸν καιρόν, ὡς εἶδε τὴν
[15, 1]   στρατείας εἰς Κύπρον ἐπ' Εὐαγόραν  τὸν   βασιλέα· ἐν ταύτῃ δὲ τὴν
[15, 10]   δ' ὁρμὴν ἐπ' αὐτὸν ποιεῖσθαι  τὸν   βασιλέα· καθ' ὃν δὴ καιρὸν
[15, 22]   Λακεδαιμόνιοι μὲν στρατηγὸν προχειρισάμενοι Αγησίπολιν  τὸν   βασιλέα, καὶ δύναμιν ἱκανὴν παραδόντες,
[15, 8]   μὲν Τιρίβαζος ἀναχθεὶς ὡς  τὸν   βασιλέα καὶ κρίσεως τυχεῖν ἀξιώσας
[15, 92]   πεμφθεὶς εἰς Αἴγυπτον πρὸς Ταχὼ  τὸν   βασιλέα, καὶ λαβὼν ἀργυρίου μὲν
[15, 92]   διὰ τῆς Αραβίας ἀναβῆναι πρὸς  τὸν   βασιλέα, καὶ συγγνώμην ἠξίου δοῦναι
[15, 47]   Νικοκλῆς εὐνοῦχος ἐδολοφόνησεν Εὐαγόραν  τὸν   βασιλέα καὶ τῆς τῶν Σαλαμινίων
[15, 92]   προδοσίας δωρεαῖς διελύσατο τὰ πρὸς  τὸν   βασιλέα. (Κατὰ δὲ τὴν Αἴγυπτον
[15, 93]   μὲν οὖν Αγησίλαος ὁρῶν  τὸν   βασιλέα καταπεπληγμένον καὶ μὴ τολμῶντα
[15, 16]   οἱ δὲ Καρχηδόνιοι Μάγωνα μὲν  τὸν   βασιλέα μεγαλοπρεπῶς ἔθαψαν, ἀντὶ δ'
[15, 15]   ἐμισθοῦντο. Καταστήσαντες δὲ στρατηγὸν Μάγωνα  τὸν   βασιλέα, πολλὰς μυριάδας στρατιωτῶν ἐπεραίωσαν
[15, 10]   ἀπολογίας ὑπέμνησε τοὺς δικαστὰς ὧν  τὸν   βασιλέα πρότερον ἦν εὐεργετηκώς. (Λέγεται
[15, 61]   Λαρίσσης εἰς Μακεδονίαν ἔπεισαν Αλέξανδρον  τὸν   βασιλέα συγκαταλῦσαι τὸν τύραννον. (Τούτων
[15, 9]   τῷ δοκεῖν ἐν τῇ πρὸς  τὸν   βασιλέα συνθέσει τοὺς κατὰ τὴν
[15, 4]   εἰς Κιλικίαν, κἀκεῖθεν πορευθεὶς πρὸς  τὸν   βασιλέα, τήν τε νίκην ἀπήγγειλε
[15, 9]   (Εὐθὺς οὖν πρὸς μὲν Ακοριν  τὸν   βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων διαπρεσβευσάμενος συμμαχίαν
[15, 29]   δοῦναι. (Οἱ δ' Αθηναῖοι, σπεύδοντες  τὸν   βασιλέα τῶν Περσῶν εἰς εὔνοιαν
[15, 39]   ὑπερέσχε τῶν ἀνικήτων στρατιωτῶν, ὥστε  τὸν   βασιλέα τῶν Σπαρτιατῶν Κλεόμβροτον ἀνελεῖν,
[15, 10]   τὰς συμβουλὰς οὕτως εὐστοχεῖν, ὥστε  τὸν   βασιλέα χρώμενον ταῖς ἐκείνου παραγγελίαις
[15, 54]   τῇ πεμψάσῃ τοὺς ὑβριστὰς καταρασάμεναι  τὸν   βίον αὐτοχειρίᾳ κατέστρεψαν. (Πολλῶν δὲ
[15, 33]   ἐναντίοις τραύμασι περιπεσὼν ἡρωικῶς κατέστρεψε  τὸν   βίον. ~Οὐ πολλῷ δ' ὕστερον
[15, 17]   ἀνελὼν τῶν Καρχηδονίων ἐπιφανῶς κατέστρεψε  τὸν   βίον· τούτου δὲ πεσόντος οἱ
[15, 28]   μέγαν καὶ πολυχρόνιον αὑτοῖς ἔσεσθαι  τὸν   Βοιωτικὸν πόλεμον, συμμαχούντων τοῖς Θηβαίοις
[15, 9]   πολέμου. διόπερ ἄσμενοι συνέθεντο πρὸς  τὸν   Γλῶ τὴν συμμαχίαν. ~Αρταξέρξης δὲ
[15, 91]   τῶν ὑπολειφθέντων οἱ μὲν πρὸς  τὸν   Δατάμην ἀποχωρήσαντες ἠξίουν τυχεῖν συγγνώμης,
[15, 80]   τρεψάμενος τὴν μὲν νίκην περιεποιήσατο,  τὸν   δὲ αὑτοῦ βίον ἀπέβαλε, πολλοῖς
[15, 10]   Τιρίβαζον τοὺς μὲν λέοντας ἀποκτεῖναι,  τὸν   δὲ βασιλέα ἐκ τῶν κινδύνων
[15, 11]   δικαστὰς ἐπῄνεσεν, ὡς δικαίως κεκρικότας,  τὸν   δὲ Τιρίβαζον ταῖς νομιζομέναις μεγίσταις
[15, 45]   τοῦ Τιμοθέου· ὡς δ' ἐθεώρουν  τὸν   δῆμον ἀποκλίνοντα πρὸς τοὺς φυγάδας,
[15, 58]   οἱ διαβαλλόμενοι συστάντες ἔγνωσαν καταλῦσαι  τὸν   δῆμον. (Βασανισθέντων δέ τινων ἐκ
[15, 95]   καὶ ἁρπαγάς, δι' ἃς συνέβη  τὸν   δῆμον τῶν Αθηναίων διαβληθῆναι παρὰ
[15, 25]   μὲν ὅτι καὶ αὐτοὶ συγκατήγαγον  τὸν   δῆμον τῶν Αθηναίων καθ' ὃν
[15, 81]   ἠξιωμένος, ἐχέτω καὶ παρ' ἡμῶν  τὸν   διὰ τῆς ἱστορίας ἔπαινον. (Κατὰ
[15, 1]   ἀνδράσιν ἐπὶ τῶν καλῶν ἔργων  τὸν   δίκαιον ἐπιλέγειν ἔπαινον, τοὺς δὲ
[15, 16]   ἄρχουσι διαλεχθῶσι περὶ τούτων, ἠξίωσαν  τὸν   Διονύσιον ὀλίγας ἡμέρας ἀνοχὰς ποιήσασθαι.
[15, 16]   Καρχηδόνιοι τῇ συνήθει πανουργίᾳ κατεστρατήγησαν  τὸν   Διονύσιον. Προσποιηθέντες οὖν εὐδοκεῖσθαι ταῖς
[15, 80]   Αλεξάνδρου σύλληψιν ἀλλοτριώτατα διακείμενον πρὸς  τὸν   δυνάστην, ἅμα δὲ καὶ ἀνδρείᾳ
[15, 15]   μὲν πρῶτον πρέσβεις ἀποστέλλοντες πρὸς  τὸν   δυνάστην ἀπῄτουν τὰς πόλεις, μὴ
[15, 66]   τὸν Αριστομένη γεγονέναι φασὶ κατὰ  τὸν   εἰκοσαετῆ πόλεμον. δ' ὕστατος
[15, 42]   ἑτέρου δὲ στόματος ἔγνωσαν ποιεῖσθαι  τὸν   εἴσπλουν. Διὸ πλεύσαντες πελάγιοι πρὸς
[15, 32]   ἐναντίους ἄνδρας ἀγαθοὺς γίνεσθαι πρὸς  τὸν   ἐκ χειρὸς κίνδυνον οὐκ ἔκρινε,
[15, 32]   τὴν γὰρ Αγησιλάου δόξαν καταπεπληγμένοι,  τὸν   ἐν τοῖς πεδίοις ἐξ ἴσου
[15, 14]   μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον  τὸν   ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι
[15, 7]   μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον  τὸν   ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι
[15, 60]   μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον  τὸν   ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι
[15, 93]   μέχρι τούτων προέβη κατὰ τοῦτον  τὸν   ἐνιαυτόν. ~Κατὰ δὲ τὴν Πελοπόννησον
[15, 95]   τῶν Ελληνικῶν ἱστορίαν) εἰς τοῦτον  τὸν   ἐνιαυτὸν κατεστρόφασι τὰς συντάξεις. Ἡμεῖς
[15, 37]   τῶν Σικελικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον  τὸν   ἐνιαυτὸν κατέστροφε, γράψας βύβλους δέκα,
[15, 89]   τῶν Ελληνικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον  τὸν   ἐνιαυτὸν κατέστροφεν ἐπὶ τὴν Επαμεινώνδου
[15, 50]   πραγμάτων. Κατὰ μὲν οὖν τοῦτον  τὸν   ἐνιαυτὸν οἱ Λακεδαιμόνιοι παρεσκευάζοντο πρὸς
[15, 22]   μὲν μάχην οὐδεμίαν κατὰ τοῦτον  τὸν   ἐνιαυτὸν συνεστήσαντο, ἀκροβολισμοὺς δὲ καὶ
[15, 60]   δέ τι συνέβη κατὰ τοῦτον  τὸν   ἐνιαυτόν· τῶν γὰρ ἐν δυναστείαις
[15, 88]   ἂν προέχουσαν εὕροι τὴν περὶ  τὸν   Επαμεινώνδαν ἀρετήν. Παρὰ μὲν γὰρ
[15, 65]   σάλπιγγι τοὺς στρατιώτας οἱ περὶ  τὸν   Επαμεινώνδαν, αὐτοὶ δὲ προσελθόντες τῇ
[15, 56]   τὸ κέρας, οἱ μὲν περὶ  τὸν   Επαμεινώνδαν βαρεῖς ἐγκείμενοι τοῖς Λακεδαιμονίοις
[15, 55]   μετὰ δὲ ταῦτα τῶν περὶ  τὸν   Επαμεινώνδαν διά τε τὴν ἀρετὴν
[15, 65]   τὴν ἀσφάλειαν. (Τῶν δὲ περὶ  τὸν   Επαμεινώνδαν διὰ τοῦ Ταϋγέτου καταβαινόντων
[15, 52]   τὰς πύλας ἀπήντησε τοῖς περὶ  τὸν   Επαμεινώνδαν κῆρυξ τυφλός, ὃς ἀνδράποδ'
[15, 63]   τεθαρρηκότες. (Οἱ μὲν οὖν περὶ  τὸν   Επαμεινώνδαν ὁρῶντες τὴν τῶν Λακεδαιμονίων
[15, 65]   (Μετὰ δὲ ταῦτα τῶν περὶ  τὸν   Επαμεινώνδαν πάσῃ τῇ δυνάμει καταπληκτικῶς
[15, 52]   μὴ δόξωσι διὰ δειλίαν ἀποτρέπειν  τὸν   Επαμεινώνδαν τῆς στρατείας. δ'
[15, 82]   Κρῆτας ἡμεροδρόμους, δι' ὧν καταταχήσας  τὸν   Επαμεινώνδαν τοῖς ἀπολελειμμένοις ἐν τῇ
[15, 56]   τοῦ στρατοπέδου. (Οἱ δὲ περὶ  τὸν   Επαμινώνδαν ἐπικείμενοι τοῖς φεύγουσι καὶ
[15, 9]   περὶ παρασκευὰς ἀσχοληθείς, διετῆ χρόνον  τὸν   ἐπὶ πᾶσι συνεχῶς πολεμηθεὶς τοῦτον
[15, 13]   Ιόνιον καλούμενον πόρον ἰδιοποιεῖσθαι, ἵνα  τὸν   ἐπὶ τὴν Ηπειρον πλοῦν ἀσφαλῆ
[15, 73]   τὰς ἀρίστας ἀπέστειλεν εἰς τὸν  τῶν   Ερυκίνων λιμένα, τὰς δ' ἄλλας
[15, 10]   Τιρίβαζος πρὸς μὲν τὴν κατὰ  τὸν   Εὐαγόραν διαβολὴν (ἀνεγίγνωσκε) τὴν ὑπ'
[15, 3]   ἀγωνισαμένου συνέβη φυγεῖν τοὺς περὶ  τὸν   Εὐαγόραν καὶ πολλὰς τῶν τριήρων
[15, 9]   ἐν τῇ Κύπρῳ δυνάμεων, καὶ  τὸν   Εὐαγόραν πάλιν τεθαρρηκότως ὁρῶν ὑπομένοντα
[15, 9]   τῆς περιστάσεως παράλογον, ἐξέπεμψε πρὸς  τὸν   Εὐαγόραν τοὺς διαλεξομένους περὶ τῆς
[15, 65]   διὰ τοῦ Ταϋγέτου καταβαινόντων ἐπὶ  τὸν   Εὐρώταν, καὶ διαβαινόντων τὸν ποταμὸν
[15, 86]   συντάγματος, καὶ πρῶτος ἀκοντίσας, ἔβαλε  τὸν   ἡγούμενον τῶν Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς δὲ
[15, 80]   μετὰ τῆς δυνάμεως ἐξιόντος συνέβη  τὸν   ἥλιον ἐκλιπεῖν. (Πολλῶν δὲ τὸ
[15, 87]   ἐξαιρεθῇ τὸ δόρυ, συμβήσεται καὶ  τὸν   θάνατον ἐπακολουθῆσαι, εὐψυχότατα τὴν τοῦ
[15, 81]   μόνον ἐπιφανῶς ἐνίκησεν, ἀλλὰ καὶ  τὸν   θάνατον ἔσχεν ἐπ' ἀρετῇ περιβόητον.
[15, 49]   σεισμῶν καὶ τῶν κατακλυσμῶν τοῦτον  τὸν   θεὸν ἔχειν διειλῆφθαι τὴν ἐξουσίαν,
[15, 10]   τῶν χρησμῶν ἔφησε μὴ χρηματίζειν  τὸν   θεὸν καθόλου περὶ θανάτου, καὶ
[15, 8]   καὶ Πυθώδε τινὰς ἔπεμψεν ἐρησομένους  τὸν   θεὸν περὶ τῆς ἐπαναστάσεως, τὸ
[15, 18]   δὲ ταῦτα εἰπόντος τινὸς ἐρωτῆσαι  τὸν   θεόν, ποτέραν τῶν πόλεων κρίνει
[15, 49]   Πελοποννήσῳ πόλεις μάλιστα τῶν ἀθανάτων  τὸν   θεὸν τιμᾶν τοῦτον. (Πρὸς δὲ
[15, 87]   ἀγωνισάμενος καιρίαν ἔλαβε πληγὴν εἰς  τὸν   θώρακα. κλασθέντος δὲ τοῦ δόρατος,
[15, 88]   τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν τελευταῖς ἐπιλέγειν  τὸν   ἴδιον ἔπαινον, οὐδαμῶς ἁρμόττον ἡγούμεθα
[15, 13]   οἰκίζειν. Τοῦτο δὲ ἔπραττε διανοούμενος  τὸν   Ιόνιον καλούμενον πόρον ἰδιοποιεῖσθαι, ἵνα
[15, 63]   πανδημεί. Καὶ παραχρῆμα στρατηγὸν καταστήσαντες  τὸν   Ιφικράτην ἐξέπεμψαν καὶ τοὺς νέους
[15, 43]   μετ' ὀλίγον χρόνον στρατηγὸν κατέστησαν  τὸν   Ιφικράτην ἐπὶ τὸ ναυτικόν. ~Οὐκ
[15, 29]   Χαβρίαν ἐξ Αἰγύπτου μετεπέμψαντο καὶ  τὸν   Ιφικράτην στρατηγὸν ἐξαπέστειλαν συμμαχήσοντα τοῖς
[15, 42]   πόλιν συνεδιώχθησαν. Οἱ δὲ περὶ  τὸν   Ιφικράτην συνεισπεσόντες τοῖς φρουροῦσιν ἐντὸς
[15, 43]   γενομένης διαφορᾶς τῷ Φαρναβάζῳ πρὸς  τὸν   Ιφικράτην, ὑποπτεύσας Ιφικράτης μὴ
[15, 44]   χρησίμων, καὶ μάλιστα (τῶν) περὶ  τὸν   καθοπλισμὸν φιλοτιμηθῆναι. (Τῶν γὰρ Ελλήνων
[15, 82]   Αρκαδίαν, Επαμεινώνδας δὲ κατὰ τοῦτον  τὸν   καιρὸν μετὰ τῆς δυνάμεως προϊὼν
[15, 79]   προθέσεως καὶ προσορμησάντων, ἀπήντησαν πρὸς  τὸν   καιρόν. (Οἱ μὲν οὖν συστησάμενοι
[15, 54]   δὲ καὶ συμμαχία κατὰ τοῦτον  τὸν   καιρὸν τοῖς Θηβαίοις παρὰ Θετταλῶν,
[15, 34]   τοῖς Αθηναίοις, ἐφήδρευε καὶ παρετήρει  τὸν   κατάπλουν τῆς κομιζομένης ἀγορᾶς, διανοούμενος
[15, 11]   μὴ φαίνεσθαι τούτοις ἔνοχον εἶναι  τὸν   κατηγορούμενον. (Ὁ δὲ βασιλεὺς τοὺς
[15, 11]   τίσι δικαίοις προσσχὼν ἕκαστος ἀπέλυσε  τὸν   κατηγορούμενον. μὲν οὖν πρῶτος
[15, 34]   ἀγωνισάμενος δὲ λαμπρῶς αὐτόν τε  τὸν   Κήδωνα διέφθειρε καὶ τὴν ναῦν
[15, 86]   νίκην, ἔγνω δι' ἑαυτοῦ κρῖναι  τὸν   κίνδυνον. Εὐθὺς οὖν ἀναλαβὼν τοὺς
[15, 48]   τῶν οἰκιῶν, καὶ δόξαντες ἐκπεφευγέναι  τὸν   κίνδυνον μείζονι καὶ παραδοξοτέρᾳ συμφορᾷ
[15, 33]   τύχης δύναιντο καὶ πταῖσαι κατὰ  τὸν   κίνδυνον οἱ Λακεδαιμόνιοι. (Τότε μὲν
[15, 51]   τοιούτων τῶν ἀποκρίσεων οἱ Λακεδαιμόνιοι  τὸν   Κλεόμβροτον εὐθὺς ἐξέπεμψαν μετὰ τῆς
[15, 47]   καὶ πάλαι μὲν ἀπεστάλκεισαν Τιμόθεον  τὸν   Κόνωνος ἐπὶ βοήθειαν τοῖς Κορκυραίοις
[15, 2]   Περσῶν βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπ' Εὐαγόραν  τὸν   Κύπρου βασιλέα. Πολὺν δὲ χρόνον
[15, 77]   καὶ μετὰ ταύτης ἐστράτευσαν ἐπὶ  τὸν   Λασίωνα. Τῶν δὲ Ηλείων βοηθησάντων
[15, 47]   προσλαβόμενος τοὺς φυγάδας εἰσέπλευσεν εἰς  τὸν   λιμένα, καὶ τεττάρων μὲν νεῶν
[15, 38]   φιλοτιμότατα, Καλλιστράτου (δὲ) τοῦ δημαγωγοῦ  τὸν   λόγον διαθεμένου, ὑπὲρ δὲ τῶν
[15, 87]   γὰρ Αθηναῖοι νενικηκότες τοὺς περὶ  τὸν   λόφον Εὐβοεῖς καὶ μισθοφόρους κύριοι
[15, 20]   Ολυνθίων διαπολεμούντων πρὸς Αμύνταν τὸν  τῶν   Μακεδόνων βασιλέα, Λακεδαιμόνιοι τὸν μὲν
[15, 67]   συμμαχίαν ποιησάμενος πρὸς Αλέξανδρον τὸν  τῶν   Μακεδόνων βασιλέα, ὅμηρον ἔλαβε παρ'
[15, 60]   προσηγάγετο καὶ πρὸς Αμύνταν τὸν  τῶν   Μακεδόνων βασιλέα συμμαχίαν ἐποιήσατο. (Ἴδιον
[15, 20]   τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα, Λακεδαιμόνιοι  τὸν   μὲν Φοιβίδαν ἀπέστησαν τῆς ἡγεμονίας,
[15, 20]   ταύτην ἀδοξοῦντες παρὰ τοῖς Ελλησι,  τὸν   μὲν Φοιβίδαν ἐζημίωσαν χρήμασι, τὴν
[15, 27]   τοὺς μὲν δύο κατεδίκασαν θανάτῳ,  τὸν   μέντοι τρίτον τοσούτῳ πλήθει χρημάτων,
[15, 36]   ἀποκλῖναι πρὸς Αθηναίους. Αλκέταν τε  τὸν   Μολοττῶν βασιλέα φίλον κατασκευάσας, καὶ
[15, 53]   ἔπεισεν εἰπεῖν, ὅτι τὰ κατὰ  τὸν   νεὼν τοῦ Ηρακλέους ὅπλα παραδόξως
[15, 89]   Φίλιστος δὲ τὰ περὶ Διονύσιον  τὸν   νεώτερον ὧδε κατέστροφε, διελθὼν ἔτη
[15, 72]   τῶν εἰς Θετταλίαν ἀποσταλέντων, ἀποδοτέον  τὸν   οἰκεῖον λόγον τῆς ἀπολογίας. τῇ
[15, 79]   τοῖς Θηβαίοις ἔδοξε στρατεύειν ἐπὶ  τὸν   Ορχομενὸν διὰ τοιαύτας τινὰς αἰτίας.
[15, 79]   τῆς τιμωρίας λαβόντες, ἐστράτευσαν ἐπὶ  τὸν   Ορχομενόν· κατασχόντες δὲ τὴν πόλιν
[15, 37]   πρᾶξιν ἀξίαν μνήμης· φρουρούντων γὰρ  τὸν   Ορχομενὸν Λακεδαιμονίων πολλοῖς στρατιώταις, καὶ
[15, 62]   ἐπιλέκτους, ὄντας πεντακισχιλίους, ἧκεν ἐπὶ  τὸν   Ορχομενόν. Προαγαγόντων δὲ τὴν δύναμιν
[15, 50]   ἀποβολήν· ὤφθη μὲν γὰρ κατὰ  τὸν   οὐρανὸν ἐπὶ πολλὰς νύκτας λαμπὰς
[15, 78]   αὑτοῖς προσήκειν ἀπεφαίνοντο. κρίνοντες δὲ  τὸν   παρόντα καιρὸν εὔθετον ἔχειν ἀμφισβητῆσαι
[15, 74]   πατροπαράδοτον πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν, ἔπειτα  τὸν   πατέρα μεγαλοπρεπῶς θάψας κατὰ τὴν
[15, 29]   ἐπεβάλετο μὲν τῆς νυκτὸς καταλαβέσθαι  τὸν   Πειραιᾶ· καταφανὴς δὲ γενόμενος Αθηναίοις
[15, 29]   τῆς γνώμης τῶν ἐφόρων καταλαβέσθαι  τὸν   Πειραιᾶ. (Ὁ δὲ Σφοδριάδης ἔχων
[15, 35]   κατέπλευσε μετὰ πολλῶν λαφύρων εἰς  τὸν   Πειραιέα, καὶ μεγάλης ἀποδοχῆς ἔτυχε
[15, 34]   σιτοπομπίαν, ὃς καὶ διέπεμψεν εἰς  τὸν   Πειραιέα τὴν κομιζομένην ἀγοράν. (Μετὰ
[15, 35]   παρὰ τοῖς πολίταις. μετὰ γὰρ  τὸν   Πελοποννησιακὸν πόλεμον Αθηναῖοι ταύτην πρώτην
[15, 80]   ἣν Πελοπίδας ἀριστεύων πάντα  τὸν   περὶ αὐτὸν τόπον νεκρῶν κατέστρωσε,
[15, 13]   μέγεθος, ὥστε τῇ πόλει γενέσθαι  τὸν   περίβολον μέγιστον τῶν Ελληνίδων πόλεων.
[15, 29]   Αἰγυπτίων βασιλεύς, ἀλλοτρίως διακείμενος πρὸς  τὸν   Περσῶν βασιλέα, δυνάμεις ξενικὰς ἀξιολόγους
[15, 23]   τῶν τότε δυναστῶν, λέγω δὲ  τὸν   Περσῶν βασιλέα καὶ τὸν Σικελίας
[15, 81]   χρόνον ἀπορθήτων γεγενημένων. (Πρὸς δὲ  τὸν   Περσῶν βασιλέα πρεσβεύσας ἐν ταῖς
[15, 35]   ἐπιμέλειαν, ῥᾳδίως ἂν ἅπαντα τὸν  τῶν   πολεμίων στόλον διέφθειρε. (Κατὰ δὲ
[15, 4]   ἀπήγγειλε καὶ δισχίλια τάλαντα πρὸς  τὸν   πόλεμον ἀπεκόμισεν· Εὐαγόρας δὲ πρὸ
[15, 17]   δόντες ἐξουσίαν τῷ Διονυσίῳ καταλύσασθαι  τὸν   πόλεμον. Ἀσμένως δὲ τοῦ τυράννου
[15, 31]   τοὺς συμμάχους κατεσκεύασαν. Ὁρῶντες δὲ  τὸν   πόλεμον αὐξόμενον καὶ πολλῆς ἐπιμελείας
[15, 73]   ὁρῶν οὐκ εὖ διακειμένους πρὸς  τὸν   πόλεμον διά τε τὴν γεγενημένην
[15, 92]   βασιλεὺς κατασκευασάμενος τὰ πρὸς  τὸν   πόλεμον διακοσίας μὲν τριήρεις εἶχε
[15, 31]   καὶ τοὺς καταλεγομένους στρατιώτας εἰς  τὸν   πόλεμον διεῖλαν εἰς δέκα μέρη·
[15, 92]   Αἰγύπτου καὶ διὰ τῶν στρατηγῶν  τὸν   πόλεμον διοικεῖν οὐ προσέσχε καλῶς
[15, 66]   Λακεδαιμονίων οἱ Μεσσήνιοι. Τοῦτον δὲ  τὸν   πόλεμον εἰκοσαετῆ φασι γενέσθαι, κατομοσαμένων
[15, 15]   καὶ τὰ δαπανηθέντα χρήματα κατὰ  τὸν   πόλεμον ἐκτίσωσιν. ~Βαρείας δὲ καὶ
[15, 51]   Λακεδαιμονίων σύμμαχοι προθύμως εἶχον εἰς  τὸν   πόλεμον, ἐλπίζοντες μήτ' ἀγῶνα μήτε
[15, 94]   ἐμμείναντες τοῖς ὅρκοις πάλιν κατέστησαν  τὸν   πόλεμον. Ἐν μὲν γὰρ τοῖς
[15, 23]   δὲ παραλαβὼν τὰς δυνάμεις, καὶ  τὸν   πόλεμον ἐνεργῶς ἅμα καὶ στρατηγικῶς
[15, 15]   τοὺς Ιταλιώτας συμμαχίαν ποιησάμενοι κοινῇ  τὸν   πόλεμον ἐπανείλαντο πρὸς τὸν τύραννον·
[15, 60]   ἡγεμόνα Ιάσονα, τούτῳ τὰ κατὰ  τὸν   πόλεμον ἐπέτρεψαν. δὲ Ιάσων
[15, 52]   στρατηγὸν ἑλόμενοι τούτῳ τὰ κατὰ  τὸν   πόλεμον ἐπέτρεψαν, συμπαρόντων αὐτῷ βοιωταρχῶν
[15, 21]   δυνάμεσιν ἥξειν τοὺς Σπαρτιάτας καὶ  τὸν   πόλεμον ἔσεσθαι πολυχρόνιον, σίτου τε
[15, 50]   ἐνιαυτὸν οἱ Λακεδαιμόνιοι παρεσκευάζοντο πρὸς  τὸν   πόλεμον καὶ δυνάμεις κατέλεγον τὰς
[15, 3]   ἀφορμὰς ἔχων τεθαρρηκότως συγκατέβαινεν εἰς  τὸν   πόλεμον. Καὶ πρῶτον μὲν λῃστρικὰς
[15, 47]   ἀλλήλους στασιάζοντας, τὰ δὲ κατὰ  τὸν   πόλεμον κακῶς διοικοῦντας, τὰς μὲν
[15, 47]   τὸν στόλον εὖ κατεσκευακὼς πρὸς  τὸν   πόλεμον, μετενόησεν δῆμος καὶ
[15, 41]   Αἰγυπτίους φανερῶς παρεσκευασμένους τὰ πρὸς  τὸν   πόλεμον. (Ὁ γὰρ Φαρνάβαζος βραδεῖαν
[15, 2]   περαιωθέντες εἰς Κύπρον ἐνεργῶς διῴκουν  τὸν   πόλεμον. (Ὁ δ' Εὐαγόρας πρὸς
[15, 2]   χρόνον ἀσχοληθεὶς περὶ τὰς εἰς  τὸν   πόλεμον παρασκευὰς συνεστήσατο δύναμιν ναυτικήν
[15, 28]   (Ὁμοίως δὲ καὶ τῆς εἰς  τὸν   πόλεμον παρασκευῆς ἐποιοῦντο πολλὴν φροντίδα,
[15, 71]   Βοιωτοὶ διὰ μάχης ἔκρινον λῦσαι  τὸν   πόλεμον, συνεργοὺς ἔχοντες τοὺς Θετταλούς·
[15, 90]   βασιλεὺς παρεσκευάζετο τὰ πρὸς  τὸν   πόλεμον. (Ὑπὸ γὰρ τὸν αὐτὸν
[15, 29]   παρασκευὰς μεγάλας ἐποιήσατο τῶν πρὸς  τὸν   πόλεμον χρησίμων· ἐξέπεμψε δὲ καὶ
[15, 44]   ἔργων, ἐπινοήσασθαι πολλὰ τῶν εἰς  τὸν   πόλεμον χρησίμων, καὶ μάλιστα (τῶν)
[15, 49]   θεῖον. Ἀνθ' ὧν φασι μηνίσαντα  τὸν   Ποσειδῶνα διὰ τοῦ σεισμοῦ καὶ
[15, 12]   ποταμοῦ διαλαβόντες μεγάλοις χώμασιν ἀπέστρεψαν  τὸν   ποταμὸν εἰς τὴν πόλιν καὶ
[15, 65]   ἐπὶ τὸν Εὐρώταν, καὶ διαβαινόντων  τὸν   ποταμὸν σφοδρὸν ὄντα τῷ ῥεύματι
[15, 81]   κατὰ τῶν Λακεδαιμονίων τῶν πάντα  τὸν   πρὸ τοῦ χρόνον ἀπορθήτων γεγενημένων.
[15, 1]   ὑπὸ Γαλατῶν, ἥτις ἐγένετο κατὰ  τὸν   προηγούμενον ἐνιαυτὸν τῆς Περσῶν στρατείας
[15, 1]   τοῦ πολέμου ποιησάμενοι καταλήξομεν ἐπὶ  τὸν   προηγούμενον ἐνιαυτὸν τῆς Φιλίππου τοῦ
[15, 82]   ἀναθημάτων ἔσπευδον οἱ παρανομήσαντες διακατέχειν  τὸν   πρὸς Ηλείους πόλεμον, ἵνα μὴ
[15, 10]   τὴν συμμαχίαν. ~Αρταξέρξης δὲ καταλύσας  τὸν   πρὸς Καδουσίους πόλεμον προέθηκε κρίσιν
[15, 51]   ἔκσπονδοι γεγονότες ἠναγκάσθησαν ἀναδέξασθαι μόνοι  τὸν   πρὸς Λακεδαιμονίους πόλεμον· οὐδεμιᾷ γὰρ
[15, 20]   αὐτῷ τρισχιλίους ὁπλίτας ἐξαπέστειλαν διαπολεμήσοντα  τὸν   πρὸς Ολυνθίους πόλεμον. ~Οὗτος δ'
[15, 23]   Πολυβιάδαν στρατηγὸν καταστήσαντες ἐξαπέστειλαν εἰς  τὸν   πρὸς Ολυνθίους πόλεμον. (Οὗτος δὲ
[15, 18]   τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα παρακεκληκὼς εἰς  τὸν   πρὸς Πέρσας πόλεμον, δολοφονηθεὶς ὑπό
[15, 4]   τοῦ πολέμου καὶ κοινὸν ἡγεῖσθαι  τὸν   πρὸς τοὺς Πέρσας πόλεμον. ~Ἅμα
[15, 1]   τέλος ἔσχε τῶν πράξεων εἰς  τὸν   Ρηγίνων ἀνδραποδισμὸν ὑπὸ Διονυσίου καὶ
[15, 48]   οὐ γὰρ ἡμέρας συνέβη γενέσθαι  τὸν   σεισμόν, ἐν δυνατὸν ἦν
[15, 23]   δὲ τὸν Περσῶν βασιλέα καὶ  τὸν   Σικελίας δυνάστην Διονύσιον, ἐθεράπευον τὴν
[15, 7]   φιλικὴν νουθεσίαν ἐπιφθεγξάμενοι, διότι δεῖ  τὸν   σοφὸν τοῖς τυράννοις ὡς
[15, 64]   τε ἡγεμόνα τῆς φρουρᾶς Αλέξανδρον  τὸν   Σπαρτιάτην ἀνεῖλον καὶ τῶν ἄλλων
[15, 73]   Καρχηδονίων ἐμπεπρῆσθαι, καὶ δόξας πάντα  τὸν   στόλον αὐτῶν διεφθάρθαι, κατεφρόνησε, καὶ
[15, 47]   τριάκοντα τριήρεις προστεθεικώς, πάντα δὲ  τὸν   στόλον εὖ κατεσκευακὼς πρὸς τὸν
[15, 46]   ἡγεμονίαν Αλκίδᾳ παραδόντες. Τοῦτον δὲ  τὸν   στόλον προσεποιήθησαν εἰς Σικελίαν ἀποστεῖλαι,
[15, 12]   εἰς τὴν πόλιν καὶ πάντα  τὸν   σύνεγγυς τόπον ἐποίησαν λιμνάζειν. (Διὸ
[15, 94]   μετοικῆσαι. Καὶ τὰ μὲν περὶ  τὸν   συνοικισμὸν τῶν πόλεων ἐπὶ τοσοῦτο
[15, 54]   τινὲς ἐγχώριοι, λέγοντες ὅτι περὶ  τὸν   τάφον τῶν Λεύκτρου καὶ Σκεδάσου
[15, 93]   τῶν δέκα μυριάδων ἧκεν ἐπὶ  τὸν   Ταχώ, καὶ προεκαλεῖτο περὶ τῆς
[15, 64]   τοῖς φρουροῦσι τὰς παρόδους, καὶ  τόν   τε ἡγεμόνα τῆς φρουρᾶς Αλέξανδρον
[15, 47]   ὕστερον δὲ μεγάλης μάχης γενομένης  τόν   τε Μνάσιππον ἀνεῖλε καὶ τῶν
[15, 29]   καὶ τὸν Φαρνάβαζον ἰδιοποιήσασθαι, ταχέως  τόν   τε Χαβρίαν ἐξ Αἰγύπτου μετεπέμψαντο
[15, 80]   γενομένην ἔξοδον τῶν στρατιωτῶν ἐκλιπεῖν  τὸν   τῆς πόλεως ἥλιον. Καὶ διὰ
[15, 45]   δ' ὁρμώμενοι, καὶ βοηθὸν ἔχοντες  τὸν   Τιμόθεον, ἐκακοποίουν τοὺς ἐν τῇ
[15, 11]   πολλαπλασίας ἀπειληφέναι παρὰ τοῦ βασιλέως  τὸν   Τιρίβαζον, αὐτῶν δὲ τῶν ἐγκλημάτων
[15, 8]   διαβολαῖς, ἔγραψε τῷ Ορόντῃ συλλαβεῖν  τὸν   Τιρίβαζον καὶ πρὸς ἑαυτὸν ἀποστεῖλαι.
[15, 10]   καθ' ὃν δὴ καιρὸν ἐπιφανέντα  τὸν   Τιρίβαζον τοὺς μὲν λέοντας ἀποκτεῖναι,
[15, 68]   πολεμίοις. (Κατὰ πάντα μὲν οὖν  τὸν   τόπον ἐγίνοντο προσβολαὶ καρτεραί, μάλιστα
[15, 64]   Ελλασίαν παρεγένοντο· εἰς τοῦτον γὰρ  τὸν   τόπον πᾶσι καταντᾶν παρήγγελτο. Ἀθροισθείσης
[15, 68]   σταυρώμασι καὶ βαθείαις τάφροις διελάμβανον  τὸν   τόπον· ταχὺ δὲ τῶν ἔργων
[15, 19]   αὐτομάτως κατελύθησαν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ  τὸν   τοῦ Γλῶ καὶ τοῦ Ταχῶ
[15, 80]   διὰ τούτων τῶν λόγων προλεγόντων  τὸν   τοῦ Πελοπίδου θάνατον, οὐδὲν ἧττον
[15, 69]   καὶ στρατηγικῇ συνέσει θαυμασθεὶς τοῦτον  τὸν   τρόπον ἀπετρίψατο τοὺς πολεμίους. ~Ἐκ
[15, 53]   ὑπὲρ τῶν ὅλων ἀγὼν τοῦτον  τὸν   τρόπον ἐκυρώθη. (Ὁ δ' Επαμεινώνδας
[15, 85]   οὖν τῶν Ηλείων ἱππεῖς τοῦτον  τὸν   τρόπον ἐπιφανέντες τῷ λαιῷ κέρατι
[15, 5]   μὲν κατὰ τὴν Ελλάδα τοῦτον  τὸν   τρόπον καινῶν πολέμων ἀρχὴν ἐλάμβανεν.
[15, 9]   ἐπὶ πᾶσι συνεχῶς πολεμηθεὶς τοῦτον  τὸν   τρόπον κατελύθη. (Ὁ δὲ τοῦ
[15, 85]   διείλοντο. (Τῶν δὲ στρατευμάτων τοῦτον  τὸν   τρόπον τεταγμένων, ὡς ἤδη πλησίον
[15, 20]   (Οἱ μὲν οὖν Θηβαῖοι τοῦτον  τὸν   τρόπον τὴν αὐτονομίαν ἀποβαλόντες ἠναγκάσθησαν
[15, 57]   παρὰ τοῖς Ελλησι σκυταλισμός, διὰ  τὸν   τρόπον τοῦ θανάτου ταύτης τυχὼν
[15, 30]   τὸ μὲν πρῶτον ἐπεχείρει λόγοις  τὸν   τύραννον ἐκχωρεῖν ἐκ τῆς ἀκροπόλεως·
[15, 15]   κοινῇ τὸν πόλεμον ἐπανείλαντο πρὸς  τὸν   τύραννον· προορώμενοι δ' ἐμφρόνως τὸ
[15, 61]   ἔπεισαν Αλέξανδρον τὸν βασιλέα συγκαταλῦσαι  τὸν   τύραννον. (Τούτων δὲ περὶ ταῦτα
[15, 90]   αὐτὸν καιρὸν ἔδει πρός τε  τὸν   τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα πολεμεῖν καὶ
[15, 16]   διάφορον ἀνδρείᾳ. Οὗτος δὲ πάντα  τὸν   τῶν ἀνοχῶν χρόνον διετέλεσε διατάσσων
[15, 73]   τριάκοντα τὰς ἀρίστας ἀπέστειλεν εἰς  τὸν   τῶν Ερυκίνων λιμένα, τὰς δ'
[15, 20]   δ' Ολυνθίων διαπολεμούντων πρὸς Αμύνταν  τὸν   τῶν Μακεδόνων βασιλέα, Λακεδαιμόνιοι τὸν
[15, 67]   καὶ συμμαχίαν ποιησάμενος πρὸς Αλέξανδρον  τὸν   τῶν Μακεδόνων βασιλέα, ὅμηρον ἔλαβε
[15, 60]   τινα προσηγάγετο καὶ πρὸς Αμύνταν  τὸν   τῶν Μακεδόνων βασιλέα συμμαχίαν ἐποιήσατο.
[15, 35]   τὴν ἐπιμέλειαν, ῥᾳδίως ἂν ἅπαντα  τὸν   τῶν πολεμίων στόλον διέφθειρε. (Κατὰ
[15, 4]   ἔχεσθαι τοῦ πολέμου, Πνυταγόραν μὲν  τὸν   υἱὸν ἀπέλιπεν ἡγεμόνα τῶν ὅλων
[15, 16]   ἀντὶ δ' ἐκείνου στρατηγὸν κατέστησαν  τὸν   υἱὸν αὐτοῦ, νέον μὲν παντελῶς
[15, 92]   τοῦ βασιλέως, διαπεμψάμενος δὲ πρὸς  τὸν   υἱὸν Νεκτανεβώ, καὶ πείσας ἀντέχεσθαι
[15, 87]   καταστροφὴν ἐποιήσατο. (Πρῶτον μὲν γὰρ  τὸν   ὑπασπιστὴν προσκαλεσάμενος ἐπηρώτησεν, εἰ διασέσωκε
[15, 86]   τι λαμπρὸν ἐφιέμενος, εὐγενῶς ἀνεδέχετο  τὸν   ὑπὲρ τῆς δόξης θάνατον. (Ἰσχυρᾶς
[15, 52]   ἀποκριθεὶς προῆγε τὸ στρατόπεδον, ἡγούμενος  τὸν   ὑπὲρ τῶν καλῶν λογισμὸν καὶ
[15, 65]   μᾶλλον ἐθάρρουν καὶ παρεσκευάζοντο πρὸς  τὸν   ὑπὲρ τῶν ὅλων ἀγῶνα. ~Επαμεινώνδας
[15, 85]   ~Ἀμφοτέρων δὲ προθύμως συγκαταβάντων εἰς  τὸν   ὑπὲρ τῶν ὅλων ἀγῶνα, καὶ
[15, 29]   Περσῶν εἰς εὔνοιαν προσαγαγέσθαι καὶ  τὸν   Φαρνάβαζον ἰδιοποιήσασθαι, ταχέως τόν τε
[15, 42]   πεζοῖς προσελθεῖν. (Οἱ δὲ περὶ  τὸν   Φαρνάβαζον στρατηγοί, καταλαβόντες τὸ Πηλουσιακὸν
[15, 43]   Αἰγυπτίων δυνάμεις· οἱ δὲ περὶ  τὸν   Φαρνάβαζον ᾦντο δεῖν ἀναμένειν τὴν
[15, 71]   Θετταλίαν. καταντήσας δὲ πρὸς Αλέξανδρον  τὸν   Φερῶν τύραννον, ἀλόγως συνελήφθη μετὰ
[15, 80]   αὐτοὺς καιροὺς Θετταλοὶ πρὸς Αλέξανδρον  τὸν   Φερῶν τύραννον διαπολεμοῦντες, καὶ πλείοσι
[15, 7]   δὲ συνέβη καὶ περὶ Πλάτωνα  τὸν   φιλόσοφον γενέσθαι. μεταπεμψάμενος γὰρ τὸν
[15, 69]   ἤλπιζον χειρώσασθαι, οἱ δὲ περὶ  τὸν   Χαβρίαν ἐκ τόπων ὑπερδεξίων ἀγωνιζόμενοι,
[15, 74]   τελευτήσειν ὅταν τῶν κρειττόνων περιγένηται,  τὸν   χρησμὸν ἀνέφερεν ἐπὶ τοὺς Καρχηδονίους,
[15, 49]   βωμοῦ τοῦ Ποσειδῶνος θύσωσιν, ἀναλογιζόμενοι  τὸν   χρησμὸν ἀντέλεγον τοῖς Ιωσι περὶ
[15, 74]   κρείττονας ποιητάς. Εὐλόγως οὖν κατὰ  τὸν   χρησμὸν διὰ τὸ περιγενέσθαι τῶν
[15, 49]   (Οἱ μὲν οὖν Ιωνες κατὰ  τὸν   χρησμὸν ἔπεμψαν εἰς Αχαΐαν τοὺς
[15, 49]   τοῦ βωμοῦ τοῦ Ποσειδῶνος κατὰ  τὸν   χρησμόν, οἱ δ' Ελικεῖς τὰ
[15, 81]   τῆς ἑαυτοῦ τελευτῆς βοιωταρχῶν πάντα  τὸν   χρόνον διετέλεσε, μηδενὸς ἄλλου τῶν
[15, 19]   τοῖς Λακεδαιμονίοις. (Κατὰ δὲ τοῦτον  τὸν   χρόνον οἱ βασιλεῖς τῶν Λακεδαιμονίων
[15, 71]   ἀπογινωσκόντων, Επαμεινώνδας ἰδιωτεύων κατ' ἐκεῖνον  τὸν   χρόνον ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν κατεστάθη
[15, 9]   ὥστε βασιλεύειν τῆς Σαλαμῖνος καὶ  τὸν   ὡρισμένον διδόναι φόρον κατ' ἐνιαυτὸν
[15, 50]   Ολυμπιὰς ἤχθη δευτέρα πρὸς ταῖς  ἑκατόν,   καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον Δάμων
[15, 36]   ἤγαγον Ολυμπιάδα πρώτην πρὸς ταῖς  ἑκατόν,   καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον Δάμων
[15, 71]   ὀλυμπιὰς ἤχθη τρίτη πρὸς ταῖς  ἑκατόν,   καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον Πυθόστρατος
[15, 78]   Αρκάδων ἤχθη τετάρτη πρὸς ταῖς  ἑκατόν,   καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον Φωκίδης
[15, 47]   τετταράκοντα, ὥστε τὰς πάσας γίνεσθαι  ἑκατὸν   καὶ τριάκοντα· ἐποιοῦντο δὲ καὶ
[15, 73]   κατεφρόνησε, καὶ τῶν ἰδίων τριήρων  ἑκατὸν   μὲν καὶ τριάκοντα τὰς ἀρίστας
[15, 79]   δῆμος ἐψηφίσατο τριήρεις μὲν  ἑκατὸν   ναυπηγεῖσθαι, νεώρια δὲ ταύταις ἴσα
[15, 58]   ὄντων πολλῶν (καὶ) μεγαλοπλούτων, καταγνῶναι  θάνατον.   Ἀναιρεθέντων δὲ τῶν δυνατῶν ἀνδρῶν
[15, 87]   τὸ δόρυ, συμβήσεται καὶ τὸν  θάνατον   ἐπακολουθῆσαι, εὐψυχότατα τὴν τοῦ βίου
[15, 81]   ἐπιφανῶς ἐνίκησεν, ἀλλὰ καὶ τὸν  θάνατον   ἔσχεν ἐπ' ἀρετῇ περιβόητον. (Πρὸς
[15, 86]   ἀνεδέχετο τὸν ὑπὲρ τῆς δόξης  θάνατον.   (Ἰσχυρᾶς δὲ μάχης ἐπὶ πολύν
[15, 95]   τοῦ μὲν Λεωσθένους ὡς προδότου  θάνατον   κατέγνωσαν καὶ τὴν οὐσίαν ἐδήμευσαν,
[15, 80]   λόγων προλεγόντων τὸν τοῦ Πελοπίδου  θάνατον,   οὐδὲν ἧττον Πελοπίδας ἀνέζευξεν
[15, 19]   τοῦ Γλῶ καὶ τοῦ Ταχῶ  θάνατον   τὰς μὲν κατὰ τὴν Ασίαν
[15, 48]   γενέσθαι τὸν σεισμόν, ἐν  δυνατὸν   ἦν τοὺς κινδυνεύοντας βοηθεῖν ἑαυτοῖς,
[15, 29]   τῶν πολιτῶν, Τιμόθεον καὶ Χαβρίανκαὶ  Καλλίστρατον.   ἐψηφίσαντο δὲ στρατιώτας μὲν ὁπλίτας
[15, 87]   Βοιωτοὶ βραχὺν ἐπιδιώξαντες χρόνον ἀνέστρεψαν,  ἀναγκαιότατον   ἡγούμενοι τὸ κυριεῦσαι τῶν νεκρῶν.
[15, 57]   ἐν Τραχινίᾳ διὰ προδοσίας ἑλὼν  ἀνάστατον   ἐποίησε, καὶ τὴν χώραν Οἰταίοις
[15, 81]   Μεσσήνην κατ' ἰδίαν παρέλαβεν, ἣν  ἀνάστατον   οὖσαν ἔτη τριακόσια Θηβαῖοι πάλιν
[15, 66]   Μεσσήνην, πολλὰ μὲν ἔτη γεγενημένην  ἀνάστατον   ὑπὸ Λακεδαιμονίων, τόπον δ' εὔθετον
[15, 68]   τῆς δυνάμεως ἐπεσκέψατο, καὶ κατανοήσας  εὐεφοδώτατον   εἶναι τόπον καθ' ὃν οἱ
[15, 65]   τῶν Σπαρτιατῶν, ὅτι καιρὸν λαβόντες  εὔθετον   διαγωνιοῦνται περὶ τῶν ὅλων, ἀπηλλάγησαν
[15, 78]   κρίνοντες δὲ τὸν παρόντα καιρὸν  εὔθετον   ἔχειν ἀμφισβητῆσαι τοῦ ἀγῶνος, συμμαχίαν
[15, 66]   ἀνάστατον ὑπὸ Λακεδαιμονίων, τόπον δ'  εὔθετον   ἔχουσαν κατὰ τῆς Σπάρτης. συγκατατιθεμένων
[15, 65]   χαλεπότητα τῆς διαβάσεως, καιρὸν ἔλαβον  εὔθετον   πρὸς τὴν ἐπίθεσιν, καὶ τὰς
[15, 17]   ἀμφοτέρους ὧν πρότερον ὑπῆρχον κύριοι·  ἐξαίρετον   δ' ἔλαβον οἱ Καρχηδόνιοι τὴν
[15, 31]   συμμάχων ὁρμὴν πρὸς τὴν ἀπόστασιν  ἀκατάσχετον   οὖσαν, ἐπαύσαντο τῆς προϋπαρχούσης βαρύτητος
[15, 28]   τὴν ὁρμὴν τῶν πόλεων ὁρῶντες  ἀκατάσχετον   οὖσαν πρὸς τὴν ἀπόστασιν, ὅμως
[15, 65]   πεντακόσια ἔτη τὴν Λακωνικὴν τετηρηκότες  ἀπόρθητον,   τότε θεωροῦντες δῃουμένην ὑπὸ τῶν
[15, 93]   ἐξ ἑκατέρου μέρους διώρυγα ποταμοῦ  χειροποίητον,   ὑπέμενε τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον.
[15, 16]   τὴν ἧτταν πεπτωκότες ταῖς ἐλπίσιν,  ἀπροσδόκητον   καὶ μεγάλην εὐημερίαν ἀπηνέγκαντο. ~Λεπτίνης
[15, 48]   σκότος καὶ τὸ τῆς περιστάσεως  ἀπροσδόκητον   καὶ παράδοξον ἀδυνάτως εἶχον ἀντιλαμβάνεσθαι
[15, 65]   τὴν Λακωνικὴν δῃώσαντες, καὶ λαφύρων  ἀναρίθμητον   πλῆθος ἀθροίσαντες, ἀπεχώρησαν εἰς τὴν
[15, 88]   Επαμεινώνδας μὲν οὖν παρὰ πᾶσι  περιβόητον   ἔχων τὴν ἀρετήν, τοιαύτης ἔτυχε
[15, 37]   καὶ τὴν ἀνδρείαν εἶχον μᾶλλον  περιβόητον,   καὶ φανεροὶ καθειστήκεισαν ἀμφισβητήσοντες τῆς
[15, 81]   εἶναι Βοιωτοῖς. ~Οἱ δὲ Θηβαῖοι  περιβόητον   νίκην ἀπενηνεγμένοι, πρὸς ἅπαντας ἔφασαν
[15, 55]   τῆς ἰδίας στρατηγίας περιεποιήσατο τὴν  περιβόητον   νίκην. (Ἐκλεξάμενος γὰρ ἐξ ἁπάσης
[15, 81]   τὸν θάνατον ἔσχεν ἐπ' ἀρετῇ  περιβόητον.   (Πρὸς δὲ τοὺς πολίτας οὕτω
[15, 91]   θαυμαζόμενος, πολλῷ τότε μᾶλλον ἔσχε  περιβόητον   τήν τε ἀνδρείαν καὶ τὴν
[15, 37]   κατὰ τοὺς ἐπάνω χρόνους, ἀλλ'  ἀγαπητὸν   ὑπάρχειν ἐδόκει τὸ πολλοὺς ὀλίγους
[15, 27]   δύο κατεδίκασαν θανάτῳ, τὸν μέντοι  τρίτον   τοσούτῳ πλήθει χρημάτων, ὥστε μὴ
[15, 3]   τολμώντων εἰς τὴν Κύπρον παρακομίζειν  σῖτον,   μεγάλων δὲ δυνάμεων ἠθροισμένων εἰς
[15, 36]   τέτταρας, Σερούιον Σουλπίκιον, Λεύκιον Παπίριον,  Τίτον   Κοΐνκτιον, Ηλεῖοι δ' ἤγαγον Ολυμπιάδα
[15, 28]   τέτταρας, Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον Πόπλιον,  Τίτον   Κορνήλιον, Κόιντον Λεύκιον. Ἐπὶ δὲ
[15, 50]   δὲ τούτοις Γάιον Σολπίκιον καὶ  Τίτον   Παπίριον καὶ Λεύκιον Αἰμίλιον, παρὰ
[15, 89]   Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν πρὸς τούτους  ἀκατάλλακτον   ἀλλοτριότητα τῶν σπονδῶν οὐ προείλοντο
[15, 75]   πόλεις προσηγάγετο, Δύμην δὲ καὶ  Ναύπακτον   καὶ Καλυδῶνα φρουρουμένην ὑπ' Αχαιῶν
[15, 44]   μεγάλης τυχοῦσα παρασκευῆς, παρ' ἐλπίδας  ἄπρακτον   ἔσχε τὸ τέλος. ~Κατὰ δὲ
[15, 27]   πατρίδα, Θηβαῖοι δὲ Θεσπιὰς πολιορκήσαντες  ἄπρακτον   ἔσχον τὴν ἐπιβολήν. Ἅμα δὲ
[15, 27]   καὶ βραχὺ τῶν καιρῶν ὑστερήσαντες,  ἄπρακτον   ἔσχον τὴν ἐπιβολήν. Τοὺς δὲ
[15, 43]   παρῶσι τὴν ὀξύτητα τῶν καιρῶν,  ἄπρακτον   ποιήσουσι τὴν πολλὴν στρατιάν. ἐφθόνουν
[15, 88]   παραδραμεῖν ἀνδρὸς τηλικούτου τὴν τελευτὴν  ἀνεπισήμαντον.   δοκεῖ γάρ μοι μὴ μόνον
[15, 28]   Παπίριον, Μάρκον Πόπλιον, Τίτον Κορνήλιον,  Κόιντον   Λεύκιον. Ἐπὶ δὲ τούτων, Λακεδαιμονίων
[15, 25]   ὑπάτων κατέστησαν, Μάρκον Κορνήλιον καὶ  Κόιντον   Σερουίλιον, Μάρκον Φούριον καὶ Λεύκιον
[15, 20]   ἕξ, Κόιντον Σολπίκιον, Γάιον Φάβιον,  Κόιντον   Σερουίλιον, Πόπλιον Κορνήλιον. Ἐπὶ δὲ
[15, 41]   τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας,  Κόιντον   Σερουίλιον, Σερούιον Κορνήλιον, ἔτι δὲ
[15, 20]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ,  Κόιντον   Σολπίκιον, Γάιον Φάβιον, Κόιντον Σερουίλιον,
[15, 63]   ἄρδην ἀναιροῦντες τὴν Αττικὴν ποιῆσαι  μηλόβοτον.   (Ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν ἰσχυρότερόν ἐστιν
[15, 74]   τοῖς οἰκείοις λόγοις τηρεῖν τὴν  πατροπαράδοτον   πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν, ἔπειτα τὸν
[15, 39]   ὥστε τὸν βασιλέα τῶν Σπαρτιατῶν  Κλεόμβροτον   ἀνελεῖν, τὸ δὲ πλῆθος τῶν
[15, 51]   τῶν ἀποκρίσεων οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸν  Κλεόμβροτον   εὐθὺς ἐξέπεμψαν μετὰ τῆς δυνάμεως
[15, 55]   ὑπεχώρουν, τῷ δὲ ἑτέρῳ δρόμῳ  συνῆπτον   τοῖς πολεμίοις. (Ὡς δὲ συνῆψαν
[15, 43]   ἐφθόνουν αὐτῷ καὶ διαβολὰς ἀδίκους  προσῆπτον.   (Οἱ δ' Αἰγύπτιοι πολλὴν ἀναστροφὴν
[15, 63]   αἰτίας ὀλιγανδρούντων, εἰς πολλὴν ἀμηχανίαν  ἔπιπτον.   διόπερ ἠναγκάζοντο καταφεύγειν ἐπὶ τὴν
[15, 55]   ἀλλὰ τῶν ἀντιστάντων οἱ μὲν  ἔπιπτον,   οἱ δὲ κατετραυματίζοντο, πάσας τὰς
[15, 71]   συνεχῶς ἀπέθνησκον, οἱ δὲ τραύμασι  περιέπιπτον,   τέλος δ' οὔτε μένειν οὔτε
[15, 71]   προάγειν ἐώμενοι εἰς πολλὴν ἀμηχανίαν  ἐνέπιπτον,   ἅτε δὴ καὶ τῶν ἐπιτηδείων
[15, 40]   τοῖς δήμοις αὐτονομίαν αἱ πόλεις  ἐνέπιπτον   εἰς ταραχὰς μεγάλας καὶ στάσεις,
[15, 93]   Ταχὼς ῥᾳδίως ἀνεκτήσατο τὴν κατ'  Αἴγυπτον   βασιλείαν, δ' Αγησίλαος ὡς
[15, 43]   μὴ κατ' ἰδίαν κατάσχῃ τὴν  Αἴγυπτον.   Διόπερ οὐ συγχωροῦντος τοῦ Φαρναβάζου,
[15, 29]   τὴν στρατηγίαν ἀφηγεῖτο τῶν κατ'  Αἴγυπτον   δυνάμεων, καὶ μετὰ πολλῆς σπουδῆς
[15, 4]   Σαλαμῖνος. Κομισθεὶς δ' εἰς τὴν  Αἴγυπτον   καὶ συντυχὼν τῷ βασιλεῖ, παρεκάλεσεν
[15, 43]   γεγονότος τοῦ μὴ ληφθῆναι τὴν  Αἴγυπτον.   Οἱ δὲ Αθηναῖοι τοῖς μὲν
[15, 43]   ῥεύματος αἰεὶ μᾶλλον ὠχύρου τὴν  Αἴγυπτον.   Οἱ δὲ τῶν Περσῶν ἡγεμόνες,
[15, 92]   ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν πεμφθεὶς εἰς  Αἴγυπτον   πρὸς Ταχὼ τὸν βασιλέα, καὶ
[15, 44]   γράφειν. μὲν οὖν ἐπ'  Αἴγυπτον   στρατεία τῶν Περσῶν, μεγάλης τυχοῦσα
[15, 43]   ἐπικαιροτάτην οὖσαν πόλιν τῶν κατ'  Αἴγυπτον,   συνεβούλευεν ἐξαυτῆς ἀναπλεῖν ἐπὶ τὴν
[15, 92]   τὸν βασιλέα. (Κατὰ δὲ τὴν  Αἴγυπτον   Ταχὼς βασιλεὺς κατασκευασάμενος τὰ
[15, 41]   στόλου συμπαραπλέοντος προῆγον ἐπὶ τὴν  Αἴγυπτον.   Ὡς δ' ἧκον πλησίον τοῦ
[15, 42]   Αἰγύπτιον πέλαγος ἐκβολὰς ποιουμένου, καθ'  ἕκαστον   τῶν στομάτων πόλις κατεσκεύαστο πύργους
[15, 51]   καὶ Γάιον, Ερενούκιον καὶ Γάιον  Σέστον   καὶ Τιβέριον Ιούλιον, ἔτι δὲ
[15, 88]   μισαργυρίᾳ καὶ ἐπιεικείᾳ, καὶ τὸ  μέγιστον,   ἀνδρείᾳ καὶ στρατηγικῇ συνέσει πολὺ
[15, 10]   ἧς αὐτὸν θαυμασθῆναι συνέβη καὶ  μέγιστον   γενέσθαι φίλον· κατὰ γάρ τινα
[15, 6]   αὐτῷ ποιητῶν Φιλόξενος διθυραμβοποιός,  μέγιστον   ἔχων ἀξίωμα κατὰ τὴν κατασκευὴν
[15, 78]   τούτοις πραττομένοις Επαμεινώνδας Θηβαῖος,  μέγιστον   ἔχων τῶν πολιτῶν ἀξίωμα, συναχθείσης
[15, 8]   περὶ τῆς ἐπαναστάσεως, τὸ δὲ  μέγιστον,   ὅτι τοὺς ἡγεμόνας τῶν δυνάμεων
[15, 13]   τῇ πόλει γενέσθαι τὸν περίβολον  μέγιστον   τῶν Ελληνίδων πόλεων. Κατεσκεύασε δὲ
[15, 48]   Βοῦραν, ὧν τὴν Ελίκην συνέβαινε  μέγιστον   τῶν κατὰ τὴν Αχαΐαν πόλεων
[15, 32]   ταῖς παρατάξεσι καὶ κατὰ τὸ  πλεῖστον   αἴτιος γίνεται τῆς νίκης. Ἱππεῖς
[15, 81]   μεγάλας χρείας παρέσχετο τῇ πατρίδι,  πλεῖστον   δὲ συνεβάλετο πρὸς τὴν τῶν
[15, 81]   τῶν βοιωταρχῶν ἐνίκησε τοὺς Λακεδαιμονίους,  πλεῖστον   ἰσχύοντας τῶν Ελλήνων, ὅτε διὰ
[15, 23]   καὶ κατὰ τούτους τοὺς καιροὺς  πλεῖστον   ἴσχυσαν Λακεδαιμόνιοι, καὶ τῆς Ελλάδος
[15, 34]   διωρθώσατο, αὐτὸς δ' ἔχων τὸ  κράτιστον   τοῦ στόλου καὶ γενναίως ἀγωνισάμενος
[15, 14]   τὸ ἱερὸν καὶ συνήθροισεν οὐκ  ἔλαττον   ταλάντων χιλίων. Τῶν δὲ Αγυλλαίων
[15, 46]   ἐπίνοιαν, τὴν μὲν πόλιν ἐπιμελῶς  ἐφύλαττον,   εἰς δὲ τὰς Αθήνας πρέσβεις
[15, 68]   τόπον καθ' ὃν οἱ Λακεδαιμόνιοι  παρεφύλαττον,   τὸ μὲν πρῶτον προεκαλεῖτο τοὺς
[15, 9]   ἀνακτᾶσθαι τὴν ἡγεμονίαν, τότε δὲ  συνετάραττον   ἤδη τὰς πόλεις καὶ πᾶσιν
[15, 5]   (Εὐθὺς οὖν τὰς μὲν πόλεις  συνετάραττον   καὶ διὰ τῶν ἰδίων φίλων
[15, 49]   ἴδιον αὑτῶν εἶναι τὸ τέμενος·  συνέπραττον   δὲ τούτοις καὶ οἱ τὴν
[15, 54]   τῶν Βοιωτῶν πρὸς τὴν μάχην,  ἐξέταττον   ἀμφότεροι τὰς δυνάμεις. ~Καὶ παρὰ
[15, 65]   Σπαρτιάτας εἰς παράταξιν, ξυνομολογεῖσθαι  προσέταττον   ἥττους εἶναι τῶν πολεμίων. (Ἀποκριναμένων
[15, 5]   πρέσβεις ἀποστείλαντες πρὸς τὴν Μαντίνειαν  προσέταττον   τὰ μὲν τείχη καθελεῖν, αὐτοὺς
[15, 93]   καὶ τὴν τούτου προσηγορίαν ἔχειν  προσέταττον.   (Τοῦ δὲ βασιλέως Ταχὼ ἐπανελθόντος
[15, 89]   δὲ κοινὴν εἰρήνην καὶ συμμαχίαν,  κατέταττον   ἐν τῇ συμμαχίᾳ καὶ τοὺς
[15, 26]   σπεύδων τοὺς Λακεδαιμονίους· οὐδὲν δ'  ἧττον   δῆμος παρεσκευάζετο πανδημεὶ στρατεύειν
[15, 80]   τὸν τοῦ Πελοπίδου θάνατον, οὐδὲν  ἧττον   Πελοπίδας ἀνέζευξεν ἐπὶ τὴν
[15, 7]   μὲν πρῶτον διὰ τὴν εὐφωνίαν  ἐξέπληττον   τοὺς ἀκούοντας, μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 88]   ἐπιλέγειν τὸν ἴδιον ἔπαινον, οὐδαμῶς  ἁρμόττον   ἡγούμεθα παραδραμεῖν ἀνδρὸς τηλικούτου τὴν
[15, 6]   ἀγαθῶν ἐπιτεύγματα, ὅθεν ὡς ἐπῃνεκότα  αὐτὸν   ἀπεδέχετο· οἱ δ' ἄλλοι τὴν
[15, 92]   δὲ Αρταξέρξης οὐ μόνον  αὐτὸν   ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων, ἀλλὰ καὶ
[15, 47]   στρατηγίαν, τοῦ δήμου χαλεπῶς πρὸς  αὐτὸν   διατεθέντος· ὡς δὲ παρέπλευσεν εἰς
[15, 91]   σπεύδων ἄρασθαι τοῦτον, δι' ἐπιβουλῆς  αὐτὸν   ἐδολοφόνησεν. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 72]   διαβολάς, τότε δῆμος ἀποκατέστησεν  αὐτὸν   εἰς τὴν προγεγενημένην εὐδοξίαν. (Μετ'
[15, 41]   παρασκευάς, μὲν Ιφικράτης ὁρῶν  αὐτὸν   ἐν μὲν τῷ λέγειν ὄντα
[15, 82]   πόλιν μηδὲν καταπεπληγμένους· ταχὺ γὰρ  αὐτὸν   ἐπιφανέντα βοηθήσειν. ~Τῶν δὲ Κρητῶν
[15, 4]   καὶ συντυχὼν τῷ βασιλεῖ, παρεκάλεσεν  αὐτὸν   ἐρρωμένως ἀντέχεσθαι τοῦ πολέμου καὶ
[15, 74]   λόγοις τηρεῖν τὴν πατροπαράδοτον πρὸς  αὐτὸν   εὔνοιαν, ἔπειτα τὸν πατέρα μεγαλοπρεπῶς
[15, 41]   τοῖς πραττομένοις νωχελῆ, παρρησίᾳ πρὸς  αὐτὸν   ἐχρήσατο, φήσας θαυμάζειν πῶς ἐν
[15, 43]   ἀπόκρισιν ἔδωκαν, ὅτι ἐὰν εὕρωσιν  αὐτὸν   ἠδικηκότα, κολάσουσι κατὰ τὴν ἀξίαν,
[15, 10]   μίαν δὲ μεγίστην, ἐξ ἧς  αὐτὸν   θαυμασθῆναι συνέβη καὶ μέγιστον γενέσθαι
[15, 72]   μάχης ἀπέστη. (Γενομένης δὲ περὶ  αὐτὸν   ἱκανῆς ὑποψίας ὡς πεφεισμένου τῶν
[15, 10]   τοῖς πολέμοις ἀνδρείᾳ διενεγκεῖν φασὶν  αὐτὸν   καὶ κατὰ τὰς συμβουλὰς οὕτως
[15, 76]   τῶν γὰρ Αθηναίων στρατευσάντων ἐπ'  αὐτὸν   καὶ πολὺ ταῖς δυνάμεσιν ὑπερεχόντων,
[15, 60]   ὄντων τρεῖς ἐτελεύτησαν περὶ τὸν  αὐτὸν   καιρόν. Αμύντας μὲν Αρριδαίου
[15, 90]   τὸν πόλεμον. (Ὑπὸ γὰρ τὸν  αὐτὸν   καιρὸν ἔδει πρός τε τὸν
[15, 24]   Καρχηδονίοις. (Ἐγένετο δὲ περὶ τὸν  αὐτὸν   καιρὸν θεόπεμπτός τις ἀτυχία κατὰ
[15, 83]   καὶ πάντῃ προσπίπτων κατὰ τὸν  αὐτὸν   καιρόν, ὡς εἶδε τὴν τῶν
[15, 29]   ὄντος μετεώρου καὶ προπετοῦς, ἔπεισεν  αὐτὸν   Κλεόμβροτος βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων
[15, 34]   Χαβρίας, καὶ μέρος τῶν περὶ  αὐτὸν   νεῶν ἐκπέμψας, ἐβοήθησε τοῖς πιεζομένοις
[15, 30]   ὑπερηφάνως Λακεδαιμόνιοι Θηριπίδην ἀπέστειλαν ἐπ'  αὐτόν.   (Ὁ δὲ τὸ μὲν πρῶτον
[15, 31]   καὶ πέρας, εἰ μὴ μετεπέμψαντο  αὐτὸν   οἱ Σπαρτιᾶται διά τινας πολιτικὰς
[15, 10]   τοῦ βασιλέως δύο λέοντας ἐπ'  αὐτὸν   ὁρμῆσαι, καὶ τῶν μὲν ἵππων
[15, 7]   ἀποδοχῆς ἠξίου τῆς μεγίστης, ὁρῶν  αὐτὸν   παρρησίαν ἔχοντα ἀξίαν τῆς φιλοσοφίας·
[15, 10]   διασπάσαι, τὴν δ' ὁρμὴν ἐπ'  αὐτὸν   ποιεῖσθαι τὸν βασιλέα· καθ' ὃν
[15, 87]   προπίπτοντα τῷ θυμῷ, συνέδραμον ἐπ'  αὐτόν.   Πολλῶν δὲ καὶ πυκνῶν φερομένων
[15, 86]   καὶ τὸ βάρος τοῦ περὶ  αὐτὸν   συστήματος καταπλαγέντες ἀνεχώρουν ἐκ τῆς
[15, 34]   Αθηναῖος· ἀγωνισάμενος δὲ λαμπρῶς  αὐτόν   τε τὸν Κήδωνα διέφθειρε καὶ
[15, 44]   φύσει κεχρῆσθαι διαφόρῳ. Προσλαβόμενον οὖν  αὐτὸν   τὴν ἐν τῷ Περσικῷ πολέμῳ
[15, 72]   ἔγκλημα, τὸ πλῆθος παροξυνθὲν ἀπέστησεν  αὐτὸν   τῆς βοιωταρχίας, καὶ ἰδιώτην ποιῆσαν
[15, 80]   τῷ Πελοπίδᾳ συντόμως ἐκέλευον βοηθεῖν  αὐτὸν   τοῖς δεομένοις· τοῦ δὲ Πελοπίδου
[15, 80]   Πελοπίδας ἀριστεύων πάντα τὸν περὶ  αὐτὸν   τόπον νεκρῶν κατέστρωσε, τέλος δ'
[15, 49]   ἠφανίζετο, τῶν κατὰ γῆς ἄντρων  αὐτὸν   ὑποδεχομένων, τε περὶ (τὸ)
[15, 73]   ἐπικράτειαν Φοίνικας ἐπιβεβηκέναι τῆς ὑπ'  αὐτὸν   χώρας. (Παρασκευασάμενος οὖν πεζοὺς μὲν
[15, 80]   ἀνδρείας κρῖναι τὴν μάχην ἐπ'  αὐτὸν   ὥρμησε τὸν Αλέξανδρον. Τοῦ δὲ
[15, 6]   ὑπηρέτας τοῦ Διονυσίου προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν  αὑτὸν   ἀπαγαγεῖν εἰς τὰς λατομίας. (Τότε
[15, 18]   τὰς τούτου πράξεις συνεστήσατο περὶ  αὑτὸν   δύναμιν, καὶ πόλιν ἔκτισε πλησίον
[15, 8]   τὸ προσταττόμενον ἀντέλεγεν, ἔφη δὲ  αὑτὸν   ὡς βασιλέα βασιλεῖ δεῖν ὑποτετάχθαι.
[15, 30]   ἀκρόπολιν τῶν Εστιαιέων, καὶ τύραννον  ἑαυτὸν   ἀπέδειξε ταύτης τῆς χώρας καὶ
[15, 8]   συλλαβεῖν τὸν Τιρίβαζον καὶ πρὸς  ἑαυτὸν   ἀποστεῖλαι. Οὗ πράξαντος τὸ προσταχθέν,
[15, 9]   καινῇ πραγμάτων ἐπιβολῇ τὰ καθ'  ἑαυτὸν   ἀσφαλίζεσθαι. εὐπορῶν δὲ χρημάτων καὶ
[15, 10]   ὑπακούσειν ὡς βασιλέα βασιλεῖ προήνεγκεν·  ἑαυτὸν   δὲ τὴν εἰρήνην συντεθεῖσθαι, ὥστε
[15, 74]   πότους φιλοτιμότερον τῇ μέθῃ δοὺς  ἑαυτόν,   εἰς ἀρρωστίαν σφοδροτέραν ἐνέπεσε διὰ
[15, 19]   ταῦτ' ἀνελπίστως τοῦ βασιλέως ἀναλαβόντος  ἑαυτὸν   καὶ τὴν ὅλην ἀρχὴν ἀνακτησαμένου
[15, 3]   ἐξέπεμψεν. (Ὁ δ' Εὐαγόρας ὁρῶν  ἑαυτὸν   πολὺ λειπόμενον τῇ ναυτικῇ δυνάμει,
[15, 88]   μοι μὴ μόνον τοὺς καθ'  ἑαυτὸν   ὑπερβάλλειν (ἐν) τῇ στρατηγικῇ συνέσει
[15, 60]   αὐτὸς διαδεξάμενος τὴν δυναστείαν ἦρξεν  ἐνιαυτόν.   (Δοῦρις δ' Σάμιος
[15, 18]   Λεύκης, ἐπώνυμον ἑορτὴν ἄγειν κατ'  ἐνιαυτὸν   ἐνεστήσαντο, τὴν πανήγυριν ὀνομάσαντες προφθάσειαν.
[15, 7]   οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν  ἐνιαυτόν.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Δεξιθέου
[15, 60]   οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν  ἐνιαυτόν.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Λυσιστράτου
[15, 14]   οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν  ἐνιαυτόν.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Φανοστράτου
[15, 9]   τὸν ὡρισμένον διδόναι φόρον κατ'  ἐνιαυτὸν   καὶ ὑπακούειν ὡς βασιλεὺς βασιλεῖ
[15, 93]   τούτων προέβη κατὰ τοῦτον τὸν  ἐνιαυτόν.   ~Κατὰ δὲ τὴν Πελοπόννησον τοῖς
[15, 95]   Ελληνικῶν ἱστορίαν) εἰς τοῦτον τὸν  ἐνιαυτὸν   κατεστρόφασι τὰς συντάξεις. Ἡμεῖς δὲ
[15, 37]   Σικελικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον τὸν  ἐνιαυτὸν   κατέστροφε, γράψας βύβλους δέκα, ὡς
[15, 89]   Ελληνικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον τὸν  ἐνιαυτὸν   κατέστροφεν ἐπὶ τὴν Επαμεινώνδου τελευτήν·
[15, 94]   μετὰ τὴν ἐν Μαντινείᾳ μάχην,  ἐνιαυτὸν   μόνον ἐμμείναντες τοῖς ὅρκοις πάλιν
[15, 50]   Κατὰ μὲν οὖν τοῦτον τὸν  ἐνιαυτὸν   οἱ Λακεδαιμόνιοι παρεσκευάζοντο πρὸς τὸν
[15, 60]   υἱὸς Αλέξανδρος καὶ ἦρξεν  ἐνιαυτόν.   (Ὁμοίως δὲ καὶ Αγησίπολις
[15, 22]   μάχην οὐδεμίαν κατὰ τοῦτον τὸν  ἐνιαυτὸν   συνεστήσαντο, ἀκροβολισμοὺς δὲ καὶ βραχείας
[15, 60]   τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς μετήλλαξεν ἄρξας  ἐνιαυτόν,   τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Κλεομένης
[15, 1]   ἥτις ἐγένετο κατὰ τὸν προηγούμενον  ἐνιαυτὸν   τῆς Περσῶν στρατείας εἰς Κύπρον
[15, 1]   ποιησάμενοι καταλήξομεν ἐπὶ τὸν προηγούμενον  ἐνιαυτὸν   τῆς Φιλίππου τοῦ Αμύντου βασιλείας.
[15, 60]   τι συνέβη κατὰ τοῦτον τὸν  ἐνιαυτόν·   τῶν γὰρ ἐν δυναστείαις ὄντων
[15, 8]   τελῇ τῷ Περσῶν βασιλεῖ κατ'  ἐνιαυτὸν   φόρον ὡρισμένον καὶ ποιῇ τὸ
[15, 30]   Αθηναίων, εὐλόγως πρὸς μὲν Αθηναίους  ἀδιάλυτον   ἐφύλαττε τὴν ἔχθραν, πρὸς δὲ
[15, 50]   μὴ θαυμάζειν ὅταν γένηταί τι  τοιοῦτον,   ἀλλ' ἐὰν μὴ γένηται, κατὰ
[15, 56]   τὴν ἐν Λεύκτροις μάχην συμβάντα  τοιοῦτον   ἔσχε τέλος. ~Τοῦ δ' ἐνιαυσίου
[15, 86]   τῶν παρ' ἀμφοτέροις ἱππέων μάχη  τοιοῦτον   ἔσχε τὸ τέλος· αἱ δὲ
[15, 34]   οὖν περὶ τὰς πεζὰς δυνάμεις  τοιοῦτον   ἔσχε τὸ τέλος· τῶν δὲ
[15, 58]   δημαγωγῶν ψευδέσι διαβολαῖς συνηγορούντων, ἐπὶ  τοσοῦτον   ἐξηγριώθη τὸ πλῆθος, ὥστε πάντων
[15, 39]   καὶ τῶν συμμάχων δυνάμεις ἀγωνίσασθαι,  τοσοῦτον   ὑπερέσχε τῶν ἀνικήτων στρατιωτῶν, ὥστε
[15, 93]   εἰρηνικοῦ καὶ ἐπιτυχοῦς, τοὺς μετὰ  τοῦτον   βασιλεύοντας μετωνόμαζον καὶ τὴν τούτου
[15, 64]   εἰς τὴν Ελλασίαν παρεγένοντο· εἰς  τοῦτον   γὰρ τὸν τόπον πᾶσι καταντᾶν
[15, 66]   κατεπολεμήθησαν ὑπὸ Λακεδαιμονίων οἱ Μεσσήνιοι.  Τοῦτον   δὲ τὸν πόλεμον εἰκοσαετῆ φασι
[15, 46]   δύο, τὴν ἡγεμονίαν Αλκίδᾳ παραδόντες.  Τοῦτον   δὲ τὸν στόλον προσεποιήθησαν εἰς
[15, 91]   τοῦ Δατάμου, καὶ σπεύδων ἄρασθαι  τοῦτον,   δι' ἐπιβουλῆς αὐτὸν ἐδολοφόνησεν. ~Ἅμα
[15, 74]   τὴν νίκην. (Ὁ δὲ Διονύσιος  τοῦτον   μὲν ἐτίμησεν, αὐτὸς δὲ περιχαρὴς
[15, 7]   ἀνδράποδον ἀπέδοτο μνῶν εἴκοσι. Ἀλλὰ  τοῦτον   μὲν οἱ φιλόσοφοι συνελθόντες ἐξηγόρασαν
[15, 45]   καταφυγόντες συνέπλεον αὐτῷ καὶ συνεμάχουν.  (Τοῦτον   οὖν παραστησάμενοι συνεργόν, καὶ διαβιβασθέντες
[15, 49]   τῶν ἀθανάτων τὸν θεὸν τιμᾶν  τοῦτον.   (Πρὸς δὲ τούτοις τὴν Πελοπόννησον
[15, 7]   γενέσθαι. μεταπεμψάμενος γὰρ τὸν ἄνδρα  τοῦτον   τὸ μὲν πρῶτον ἀποδοχῆς ἠξίου
[15, 80]   αὐτοῖς ἐξαποστεῖλαι Πελοπίδαν. δεισαν γὰρ  τοῦτον   τὸν ἄνδρα διὰ τὴν ὑπ'
[15, 14]   Ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ  τοῦτον   τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 7]   Ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ  τοῦτον   τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 60]   Ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ  τοῦτον   τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 93]   Ασίαν μέχρι τούτων προέβη κατὰ  τοῦτον   τὸν ἐνιαυτόν. ~Κατὰ δὲ τὴν
[15, 95]   (τὴν τῶν Ελληνικῶν ἱστορίαν) εἰς  τοῦτον   τὸν ἐνιαυτὸν κατεστρόφασι τὰς συντάξεις.
[15, 37]   τὴν τῶν Σικελικῶν σύνταξιν εἰς  τοῦτον   τὸν ἐνιαυτὸν κατέστροφε, γράψας βύβλους
[15, 89]   τὴν τῶν Ελληνικῶν σύνταξιν εἰς  τοῦτον   τὸν ἐνιαυτὸν κατέστροφεν ἐπὶ τὴν
[15, 50]   ὠρέγετο πραγμάτων. Κατὰ μὲν οὖν  τοῦτον   τὸν ἐνιαυτὸν οἱ Λακεδαιμόνιοι παρεσκευάζοντο
[15, 22]   μεγάλην μὲν μάχην οὐδεμίαν κατὰ  τοῦτον   τὸν ἐνιαυτὸν συνεστήσαντο, ἀκροβολισμοὺς δὲ
[15, 60]   (Ἴδιον δέ τι συνέβη κατὰ  τοῦτον   τὸν ἐνιαυτόν· τῶν γὰρ ἐν
[15, 49]   τῶν σεισμῶν καὶ τῶν κατακλυσμῶν  τοῦτον   τὸν θεὸν ἔχειν διειλῆφθαι τὴν
[15, 82]   τὴν Αρκαδίαν, Επαμεινώνδας δὲ κατὰ  τοῦτον   τὸν καιρὸν μετὰ τῆς δυνάμεως
[15, 54]   (Ἦλθε δὲ καὶ συμμαχία κατὰ  τοῦτον   τὸν καιρὸν τοῖς Θηβαίοις παρὰ
[15, 69]   ἀνδρείᾳ καὶ στρατηγικῇ συνέσει θαυμασθεὶς  τοῦτον   τὸν τρόπον ἀπετρίψατο τοὺς πολεμίους.
[15, 53]   οὖν ὑπὲρ τῶν ὅλων ἀγὼν  τοῦτον   τὸν τρόπον ἐκυρώθη. (Ὁ δ'
[15, 85]   μὲν οὖν τῶν Ηλείων ἱππεῖς  τοῦτον   τὸν τρόπον ἐπιφανέντες τῷ λαιῷ
[15, 5]   τὰ μὲν κατὰ τὴν Ελλάδα  τοῦτον   τὸν τρόπον καινῶν πολέμων ἀρχὴν
[15, 9]   τὸν ἐπὶ πᾶσι συνεχῶς πολεμηθεὶς  τοῦτον   τὸν τρόπον κατελύθη. (Ὁ δὲ
[15, 85]   ἀμφότεροι διείλοντο. (Τῶν δὲ στρατευμάτων  τοῦτον   τὸν τρόπον τεταγμένων, ὡς ἤδη
[15, 20]   Θηβῶν· (Οἱ μὲν οὖν Θηβαῖοι  τοῦτον   τὸν τρόπον τὴν αὐτονομίαν ἀποβαλόντες
[15, 19]   Φλιουντίους τοῖς Λακεδαιμονίοις. (Κατὰ δὲ  τοῦτον   τὸν χρόνον οἱ βασιλεῖς τῶν
[15, 31]   τοῦ πολέμου προσδεόμενον ἡγεμόνος ἀξιολόγου,  τοῦτον   τοῦ πολέμου παντὸς ἡγεμόνα κατέστησαν.
[15, 56]   ἐβιάσθησαν οἱ Λακεδαιμόνιοι· τὸ μὲν  πρῶτον   ἀναχωροῦντες τὴν τάξιν οὐ διέλυον,
[15, 47]   τῶν Κορκυραίων συμμαχίας τὸ μὲν  πρῶτον   ἀπέβαλε τὴν στρατηγίαν, τοῦ δήμου
[15, 65]   πᾶσαν εἰσενεγκάμενοι σπουδὴν τὸ μὲν  πρῶτον   ἀπείκαζον βίᾳ χειρώσασθαι τὴν Σπάρτην·
[15, 7]   τὸν ἄνδρα τοῦτον τὸ μὲν  πρῶτον   ἀποδοχῆς ἠξίου τῆς μεγίστης, ὁρῶν
[15, 47]   τοὺς πολιορκουμένους. (Καὶ τὸ μὲν  πρῶτον   ἀπροσδοκήτως τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπιθέμενος ἀνεῖλεν
[15, 72]   τὴν ἐν Λεύκτροις ἧτταν τοῦτο  πρῶτον   αὐτοῖς παράδοξον εὐτύχημα ἐγένετο· ἔπεσον
[15, 40]   ὄχλος ἀπολαβὼν τὴν ἐλευθερίαν ἐμνησικάκει.  Πρῶτον   δὲ τῶν Φιαλέων οἱ φυγάδες
[15, 7]   ποιήματα. Οὗτοι δὲ τὸ μὲν  πρῶτον   διὰ τὴν εὐφωνίαν ἐξέπληττον τοὺς
[15, 45]   Λακεδαιμονίους ἀξιούντων βοηθῆσαι, τὸ μὲν  πρῶτον   εἰς τὰς Αθήνας ἀποστείλαντες πρέσβεις
[15, 55]   ἀλλήλοις εἰς χεῖρας, τὸ μὲν  πρῶτον   ἐκθύμως ἀμφοτέρων ἀγωνιζομένων ἰσόρροπος ἦν
[15, 33]   συμφορᾷ περιέπεσον. (Τὸ μὲν γὰρ  πρῶτον   ἐν Λεύκτροις ἡττηθέντες πολλοὺς ἀπώλεσαν
[15, 30]   αὐτόν. (Ὁ δὲ τὸ μὲν  πρῶτον   ἐπεχείρει λόγοις τὸν τύραννον ἐκχωρεῖν
[15, 18]   καὶ Κυμαῖοι. Τὸ μὲν οὖν  πρῶτον   ἐπεχείρησαν αἱ πόλεις πολέμῳ διακρίνεσθαι,
[15, 93]   εὐμεγέθη. (Οἱ δ' Αἰγύπτιοι τὸ  πρῶτον   ἐπολιόρκουν τοὺς συγκεκλεισμένους· ἐπεὶ δὲ
[15, 13]   δ' αὐτοῖς προσέχοντος, τὸ μὲν  πρῶτον   ἐπόρθησαν τὴν χώραν, μετὰ δὲ
[15, 81]   διὰ τὸ μέγεθος τῆς νίκης  πρῶτον   ἔστησαν Θηβαῖοι τρόπαιον κατὰ Λακεδαιμονίων.
[15, 17]   ἐτρέψαντο. (Διονύσιος δὲ τὸ μὲν  πρῶτον   ἔχων ἐπιλέκτους τοὺς συντεταγμένους προετέρει
[15, 85]   νίκην ἐσήμαινον. Καὶ τὸ μὲν  πρῶτον   ἱππομαχίαν ἐν τοῖς κέρασι συνεστήσαντο,
[15, 21]   συνῆψε μάχην. Καὶ τὸ μὲν  πρῶτον   ἰσορρόπου τοῦ κινδύνου γενομένου διεχωρίσθησαν·
[15, 86]   ἀλλήλους κατὰ τὴν τάξιν ἀνθεστηκότες  πρῶτον   μάχην συνῆψαν, οὐδεμίαν φειδὼ ποιούμενοι
[15, 87]   τὴν τοῦ βίου καταστροφὴν ἐποιήσατο.  (Πρῶτον   μὲν γὰρ τὸν ὑπασπιστὴν προσκαλεσάμενος
[15, 3]   συγκατέβαινεν εἰς τὸν πόλεμον. Καὶ  πρῶτον   μὲν λῃστρικὰς ἔχων ναῦς οὐκ
[15, 8]   τοῦ Τιριβάζου. (Κατηγόρει δ' αὐτοῦ  πρῶτον   μὲν ὅτι δυνάμενος ἑλεῖν τὴν
[15, 51]   αὐτὴν Κλεομβρότῳ τῷ βασιλεῖ, καὶ  πρῶτον   μὲν προαπέστειλαν πρέσβεις εἰς Θήβας,
[15, 91]   ἐγχειρίσῃ τοῖς Πέρσαις τοὺς ἀφεστηκότας,  πρῶτον   μὲν τοὺς κομίσαντας τὰ χρήματα
[15, 25]   εἰς τὴν πατρίδα νυκτός. (Καὶ  πρῶτον   μὲν τοὺς τὰ Λακεδαιμονίων φρονοῦντας
[15, 19]   τῆς ἑαυτοῦ δυναστείας, τὸ μὲν  πρῶτον   δῆμος τῶν Ολυνθίων
[15, 71]   ἔχοντος τῶν Βοιωτῶν, τὸ μὲν  πρῶτον   οἱ Βοιωτοὶ διὰ μάχης ἔκρινον
[15, 34]   πολὺν χρόνον ἰσχυρᾶς, τὸ μὲν  πρῶτον   οἱ περὶ τὸν Αγησίλαον προετέρουν,
[15, 91]   δὲ τὸν ἀποστάτην τοῦ Δατάμου  (πρῶτον)   παλιμπροδοσίαν ποιεῖσθαι, παρήγγειλε τοῖς ἰδίοις
[15, 62]   τε καὶ Ηλείους, τὸ μὲν  πρῶτον   πρέσβεις ἀπέστειλαν εἰς τὰς Αθήνας,
[15, 5]   ταπεινῶσαι. (Διὸ καὶ τὸ μὲν  πρῶτον   πρέσβεις ἀποστείλαντες πρὸς τὴν Μαντίνειαν
[15, 15]   (Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τὸ μὲν  πρῶτον   πρέσβεις ἀποστέλλοντες πρὸς τὸν δυνάστην
[15, 77]   παροξυνθέντες οἱ Αρκάδες τὸ μὲν  πρῶτον   πρέσβεις ἐξαποστείλαντες ἀπῄτουν τὸ χωρίον·
[15, 68]   οἱ Λακεδαιμόνιοι παρεφύλαττον, τὸ μὲν  πρῶτον   προεκαλεῖτο τοὺς πολεμίους εἰς παράταξιν,
[15, 42]   διὰ τὸ κεῖσθαι μὲν αὐτὸ  πρῶτον   πρὸς τοὺς ἀπὸ Συρίας πορευομένους
[15, 74]   νεώτερος διαδεξάμενος τὴν τυραννίδα,  πρῶτον   τὰ πλήθη συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν
[15, 5]   τὰς καθόδους, κατεδουλοῦντο τὸ μὲν  πρῶτον   τὰς ἀσθενεστέρας πόλεις, μετὰ δὲ
[15, 56]   ἐγκείμενοι τοῖς Λακεδαιμονίοις τὸ μὲν  πρῶτον   τῇ βίᾳ βραχὺ προέωσαν ἐκ
[15, 21]   Γενόμενος δὲ ἀξιόμαχος τὸ μὲν  πρῶτον   τὴν τῶν Ολυνθίων χώραν ἐδῄωσε,
[15, 91]   (Ὁ δ' Αρτάβαζος, τὸ μὲν  πρῶτον   τὸ ἀληθὲς ἀγνοῶν, ὑπολαβὼν δὲ
[15, 32]   ἤγγισε τοῖς πολεμίοις, τὸ μὲν  πρῶτον   τοὺς ψιλοὺς ἐπαφῆκε τοῖς ἐναντίοις,
[15, 86]   τοῦ ζῆν. Καὶ τὸ μὲν  πρῶτον   τύπτοντες ἀλλήλους τοῖς δόρασι, καὶ
[15, 3]   ἣν Εὐαγόρας τὸ μὲν  πρῶτον   ὑπερεῖχεν, ὕστερον δὲ τοῦ Γλῶ
[15, 40]   χρώμεναι, πολλοὺς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν  ἐφυγάδευον   καὶ κρίσεις ἐπιβάλλουσαι συκοφαντώδεις κατεδίκαζον.
[15, 77]   ἐν ταῖς μεταβολαῖς ὑπεροχὰς ἐναλλὰξ  ἐκυρίευον   τῆς χώρας· κατὰ δὲ τοὺς
[15, 82]   τὸν ἀγῶνα τῶν ὀλυμπίων, καὶ  ἐκυρίευον   τοῦ ἱεροῦ καὶ τῶν ἐν
[15, 80]   ἑπτακισχιλίους στρατιώτας τῷ Πελοπίδᾳ συντόμως  ἐκέλευον   βοηθεῖν αὐτὸν τοῖς δεομένοις· τοῦ
[15, 23]   καὶ τὸν Σικελίας δυνάστην Διονύσιον,  ἐθεράπευον   τὴν Σπαρτιατῶν ἡγεμονίαν καὶ συμμαχίαν
[15, 45]   χωρίον ὀχυρὸν παρὰ θάλατταν,  προσηγόρευον   Αρκαδίαν. Ἐκ τούτου δ' ὁρμώμενοι,
[15, 56]   πρῶτον ἀναχωροῦντες τὴν τάξιν οὐ  διέλυον,   τὸ δὲ τελευταῖον πολλῶν ἀναιρουμένων,
[15, 34]   Θηβαῖοι δυσχωρίας τινὰς ἑτέρας καταλαμβανόμενοι  διεκώλυον   μὲν τοὺς πολεμίους λεηλατεῖν τὴν
[15, 94]   βύβλους τρισκαίδεκα, προανέλαβε δὲ τὸν  ἄγραφον   χρόνον ἐτῶν ἑπτὰ ἀπὸ τῆς
[15, 54]   ἐγχώριοι, λέγοντες ὅτι περὶ τὸν  τάφον   τῶν Λεύκτρου καὶ Σκεδάσου θυγατέρων
[15, 53]   ἕβδομος ἧκεν, ὃν πείσας Επαμεινώνδας  ὁμόψηφον   ἑαυτῷ γενέσθαι προετέρησε τῇ γνώμῃ.
[15, 71]   Αμύντου υἱὸς) ἐδολοφόνησεν Αλέξανδρον (τὸν  ἀδελφόν)   καὶ ἐβασίλευσε τῆς Μακεδονίας ἔτη
[15, 20]   τῆς ἡγεμονίας, Εὐδαμίδαν δὲ τὸν  ἀδελφὸν   τοῦ Φοιβίδα κατέστησαν στρατηγόν. Δόντες
[15, 67]   ὅμηρον ἔλαβε παρ' αὐτοῦ τὸν  ἀδελφὸν   Φίλιππον, ὃν ἐξέπεμψεν εἰς τὰς
[15, 15]   πλῆθος ἠνάγκασε καταφυγεῖν ἐπί τινα  λόφον   ἐρυμνὸν καὶ ἄνυδρον παντελῶς. ἔπεσε
[15, 87]   Αθηναῖοι νενικηκότες τοὺς περὶ τὸν  λόφον   Εὐβοεῖς καὶ μισθοφόρους κύριοι τῶν
[15, 47]   πεζῇ τοὺς ἐπὶ τῇ γῇ  λόφον   τινὰ κατειλημμένους, καὶ καθόλου πολὺν
[15, 32]   ἕνα τόπον, οἱ μὲν Θηβαῖοι  λόφον   τινὰ κατελάβοντο παραμήκη, σταδίους ἀπέχοντα
[15, 7]   νουθεσίαν ἐπιφθεγξάμενοι, διότι δεῖ τὸν  σοφὸν   τοῖς τυράννοις ὡς ἥκιστα
[15, 7]   συνέβη καὶ περὶ Πλάτωνα τὸν  φιλόσοφον   γενέσθαι. μεταπεμψάμενος γὰρ τὸν ἄνδρα
[15, 80]   τὸ λοιπὸν Φερῶν μόνων ἄρχοντα  σύμμαχον   εἶναι Βοιωτοῖς. ~Οἱ δὲ Θηβαῖοι
[15, 42]   τὸ στόμα τὸ καλούμενον Μενδήσιον,  ἔχον   ἠιόνα παρήκουσαν ἐφ' ἱκανὸν τόπον.
[15, 85]   ἐλείποντο. Αὐτοὶ μὲν οὖν ὀλίγους  εἶχον   ἀκοντιστάς, οἱ δὲ Θηβαῖοι τριπλασίους
[15, 48]   περιστάσεως ἀπροσδόκητον καὶ παράδοξον ἀδυνάτως  εἶχον   ἀντιλαμβάνεσθαι τῆς σωτηρίας. (Οἱ μὲν
[15, 50]   ἔθνους Ελληνικοῦ ταῖς ἀνδρείαις ἐλείποντο.  (Εἶχον   δὲ καὶ ἡγεμόνας ἐπιφανεῖς ταῖς
[15, 90]   γὰρ Σπαρτιᾶται πρὸς Αρταξέρξην ἀλλοτρίως  εἶχον   διὰ τὸ τοὺς Μεσσηνίους ὁμοίως
[15, 51]   δὲ τῶν Λακεδαιμονίων σύμμαχοι προθύμως  εἶχον   εἰς τὸν πόλεμον, ἐλπίζοντες μήτ'
[15, 80]   τῶν πρέσβεων διαλεχθέντων περὶ ὧν  εἶχον   ἐντολάς, οἱ μὲν Βοιωτοὶ πάντα
[15, 52]   μέλλοντος, οἱ δὲ νεώτεροι ἡσυχίαν  εἶχον,   ἵνα μὴ δόξωσι διὰ δειλίαν
[15, 37]   ἐπίμπλαντο Θηβαῖοι, καὶ τὴν ἀνδρείαν  εἶχον   μᾶλλον περιβόητον, καὶ φανεροὶ καθειστήκεισαν
[15, 27]   μεγάλης δυνάμεως. Ἕως μὲν οὖν  εἶχον   τροφὰς ἱκανάς, ἐνεκαρτέρουν τοῖς δεινοῖς,
[15, 50]   ἔκσπονδοι γενηθέντες ὥσπερ καὶ πρότερον,  συνεῖχον   τὴν Βοιωτίαν ἐν τῇ καθ'
[15, 85]   τῶν ἄλλων Αρκάδων τὸ δεξιὸν  ἐπεῖχον   κέρας, ἔχοντες παραστάτας καὶ συναγωνιστὰς
[15, 31]   δέκα μέρη· τούτων δὲ πρώτην  ἐπεῖχον   μερίδα Λακεδαιμόνιοι, δευτέραν δὲ καὶ
[15, 85]   ἄλλων οἱ καταδεέστεροι τὴν μέσην  ἐπεῖχον   τάξιν· τὸ δ' εὐώνυμον κέρας
[15, 3]   ἐκ τῆς Κιλικίας παρακομίσαντες, πολλὴν  παρεῖχον   τῆς τροφῆς δαψίλειαν. Τῷ δ'
[15, 11]   ἰδίαν θεωρουμένων μὴ φαίνεσθαι τούτοις  ἔνοχον   εἶναι τὸν κατηγορούμενον. (Ὁ δὲ
[15, 28]   αὐτοὺς δυνάμεως ὑπεροπτικῶς καὶ βαρέως  ἦρχον   τῶν ὑποτεταγμένων· διόπερ πολλοὶ τῶν
[15, 94]   εἰς δὲ τὴν Μεγάλην πόλιν  ὑπῆρχον   αἱ περιοικοῦσαι πόλεις μετῳκισμέναι καὶ
[15, 85]   τρόπον τεταγμένων, ὡς ἤδη πλησίον  ὑπῆρχον   ἀλλήλων, αἱ μὲν σάλπιγγες τὸ
[15, 23]   πρόνοιαν ἐπεποίηντο, καὶ φοβεροὶ πᾶσιν  ὑπῆρχον   διὰ τὴν δύναμιν τῆς ἡγεμονίας.
[15, 89]   Μεσσηνίους) καὶ μόνοι τῶν Ελλήνων  ὑπῆρχον   ἔκσπονδοι. (Τῶν δὲ συγγραφέων Ξενοφῶν
[15, 23]   κατὰ θάλατταν. (Θηβαῖοι μὲν γὰρ  ὑπῆρχον   ἔμφρουροι, Κορίνθιοι δὲ καὶ Αργεῖοι
[15, 64]   εἰς διακοσίους ἀπέκτειναν, ἐν οἷς  ὑπῆρχον   καὶ οἱ τῶν Βοιωτῶν φυγάδες.
[15, 39]   τοὺς Λακεδαιμονίους, μετέωροι τοῖς φρονήμασιν  ὑπῆρχον   καὶ τῆς κατὰ γῆν ἡγεμονίας
[15, 50]   συνεχῶς διατρίβοντες εὔρωστοι τοῖς σώμασιν  ὑπῆρχον,   καὶ φύσει φιλοπόλεμοι καθεστῶτες οὐδενὸς
[15, 17]   ὥστ' ἔχειν ἀμφοτέρους ὧν πρότερον  ὑπῆρχον   κύριοι· ἐξαίρετον δ' ἔλαβον οἱ
[15, 87]   καὶ μισθοφόρους κύριοι τῶν νεκρῶν  ὑπῆρχον,   οἱ δὲ Βοιωτοὶ τοὺς Λακεδαιμονίους
[15, 5]   δυναστείαν ἐπιποθοῦντες μετέωροι ταῖς ὁρμαῖς  ὑπῆρχον   πρὸς καινοτομίαν. (Εὐθὺς οὖν τὰς
[15, 23]   Αργεῖοι διὰ τοὺς προγεγονότας πολέμους  ὑπῆρχον   τεταπεινωμένοι, Αθηναῖοι δὲ διὰ τὰς
[15, 82]   Αρκάδες μετὰ Πισαίων κοινῇ τεθεικότες  ὑπῆρχον   τὸν ἀγῶνα τῶν ὀλυμπίων, καὶ
[15, 2]   τριήρεις μὲν ἐνενήκοντα, καὶ τούτων  ὑπῆρχον   Τύριαι μὲν εἴκοσι, Κύπριαι δ'
[15, 9]   ἤδη τὰς πόλεις καὶ πᾶσιν  ὑπῆρχον   φανεροὶ τὰς πόλεις καταδουλούμενοι. Πρὸς
[15, 25]   ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν παρακαλέσαντες συνεργοὺς  ἔσχον   ἅπαντας τοὺς Θηβαίους. Ταχὺ δὲ
[15, 27]   Θηβαῖοι δὲ Θεσπιὰς πολιορκήσαντες ἄπρακτον  ἔσχον   τὴν ἐπιβολήν. Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 27]   βραχὺ τῶν καιρῶν ὑστερήσαντες, ἄπρακτον  ἔσχον   τὴν ἐπιβολήν. Τοὺς δὲ ἡγεμόνας
[15, 23]   ἴσχυσαν Λακεδαιμόνιοι, καὶ τῆς Ελλάδος  ἔσχον   τὴν ἡγεμονίαν κατὰ γῆν ἅμα
[15, 66]   οἱ ἀπὸ Νηλέως καὶ Νέστορος  κατέσχον   αὐτὴν μέχρι τῶν Τρωικῶν χρόνων,
[15, 30]   συμμαχίαν συνέβησαν ἑβδομήκοντα πόλεις καὶ  μετέσχον   ἐπ' ἴσης τοῦ κοινοῦ συνεδρίου·
[15, 53]   τόποις ὑπερδεξίοις συστήσονται τὴν μάχην,  ἔτυχον   αἱ γνῶμαι τῶν ἡγεμόνων ἴσαι
[15, 46]   καὶ γυναικῶν φυγόντες τῆς ἰσοπολιτείας  ἔτυχον   διὰ τὴν χρηστότητα τοῦ δήμου.
[15, 58]   νεμεσήσαντος δαιμονίου, τῆς ἁρμοζούσης τιμωρίας  ἔτυχον,   δὲ δῆμος παυσάμενος τῆς
[15, 74]   τὴν Κόρινθον. Καταλαβὼν δ' ἐκεῖ  ναῦν   ἐκπλέουσαν εἰς Σικελίαν καὶ μετεμβὰς
[15, 34]   τὸν Κήδωνα διέφθειρε καὶ τὴν  ναῦν   κατεβύθισεν· ὁμοίως δὲ καὶ ταῖς
[15, 7]   ταῦτα ἀναθεωρήσεως γενομένης κατεφρονήθησαν καὶ  πολὺν   ἀπηνέγκαντο γέλωτα. (Ὁ δὲ Διονύσιος
[15, 2]   ἐπ' Εὐαγόραν τὸν Κύπρου βασιλέα.  Πολὺν   δὲ χρόνον ἀσχοληθεὶς περὶ τὰς
[15, 86]   τοῖς θυμοῖς οὐκ ἔληγον· ἐπὶ  πολὺν   δὲ χρόνον τοῖς δεινοῖς ἐγκαρτερούντων
[15, 91]   ἐτρέπετο, καὶ πρὸς ἀμφοτέρους διαμαχόμενος  πολὺν   ἐποίει φόνον. Τέλος δὲ πλειόνων
[15, 65]   καὶ προσπεσόντες ἄφνω τοῖς διαβαίνουσι  πολὺν   ἐποιοῦντο φόνον. (Ἀμυνομένων δὲ τῶν
[15, 86]   θάνατον. (Ἰσχυρᾶς δὲ μάχης ἐπὶ  πολύν   τε χρόνον γινομένης καὶ τοῦ
[15, 47]   λόφον τινὰ κατειλημμένους, καὶ καθόλου  πολὺν   φόβον τοῖς Κορκυραίοις ἐπέστησεν. (Αθηναῖοι
[15, 41]   βραδεῖαν τὴν στρατείαν ἐποιεῖτο, καὶ  πολὺν   χρόνον ἐδεδώκει τοῖς πολεμίοις εἰς
[15, 34]   ἀγῶνα. Γενομένης δὲ μάχης ἐπὶ  πολὺν   χρόνον ἰσχυρᾶς, τὸ μὲν πρῶτον
[15, 39]   κατὰ μέρος ἐκτεθεῖσι σαφέστερον δηλώσομεν,  νῦν   δ' ἐπὶ τὸ συνεχὲς τῆς
[15, 49]   ἐν τῷ τότε μὲν Ιωνίας,  νῦν   δὲ Αχαΐας καλουμένης. (Οἱ μὲν
[15, 44]   κούφας ἐποίησε, τὰς μέχρι τοῦ  νῦν   ἰφικρατίδας ἀπ' ἐκείνου καλουμένας. Πολλὰ
[15, 33]   Πρὸς οὓς Αγησίλαος ἀπεκρίθη,  νῦν   μὲν ἀκινδύνως τοὺς Λακεδαιμονίους νενικηκέναι
[15, 76]   πραττομένοις Κῷοι μετῴκησαν εἰς τὴν  νῦν   οἰκουμένην πόλιν καὶ κατεσκεύασαν αὐτὴν
[15, 74]   τὴν τοῦ βίου καταστροφήν. Διονυσίου  τοίνυν   δεδιδαχότος Αθήνησι Ληναίοις τραγῳδίαν καὶ
[15, 93]   τῆς βασιλείας διαγωνίσασθαι. μὲν  οὖν   Αγησίλαος ὁρῶν τὸν βασιλέα καταπεπληγμένον
[15, 70]   δὲ κοινὴν συνθέσθαι. Οἱ μὲν  οὖν   ἄλλοι πάντες ἀσμένως ὑπήκουσαν, Θηβαῖοι
[15, 86]   ἑαυτοῦ κρῖναι τὸν κίνδυνον. Εὐθὺς  οὖν   ἀναλαβὼν τοὺς ἀρίστους καὶ μετὰ
[15, 29]   ἀρετῇ μεγάλην περιπεποιημένον. οὗτος μὲν  οὖν   ἄνευ τῆς τοῦ δήμου γνώμης
[15, 68]   σύμπαντες οὐκ ἐλάττους δισμυρίων. (Ἔδοξεν  οὖν   αὐτοῖς ὀχυρώσασθαι τὰς παρόδους καὶ
[15, 44]   ἀγαθὴν φύσει κεχρῆσθαι διαφόρῳ. Προσλαβόμενον  οὖν   αὐτὸν τὴν ἐν τῷ Περσικῷ
[15, 72]   καιρὸν ἔλαβον εὐλόγου διαβολῆς. ἐπενεγκάντων  οὖν   αὐτῷ προδοσίας ἔγκλημα, τὸ πλῆθος
[15, 69]   τῶν πολεμίων ἔφοδον. (Οἱ μὲν  οὖν   Βοιωτοί, πεποιθότες ταῖς τῶν σωμάτων
[15, 6]   εἰς τὰς λατομίας. (Τότε μὲν  οὖν   διὰ τὴν εὐτραπελίαν τῶν λόγων
[15, 81]   ἠξιωμένου τῆς τιμῆς. Πελοπίδας μὲν  οὖν,   διὰ τὴν ἰδίαν ἀρετὴν ὑπὸ
[15, 33]   κίνδυνον οἱ Λακεδαιμόνιοι. (Τότε μὲν  οὖν   διὰ τῆς ἀποκρίσεως ταύτης ἔδοξε
[15, 82]   ἐκίνησαν πρὸς τοὺς ὁμοεθνεῖς. Γενομένων  οὖν   δυεῖν ἑταιριῶν, συνέβαινε τῆς μὲν
[15, 27]   μετὰ μεγάλης δυνάμεως. Ἕως μὲν  οὖν   εἶχον τροφὰς ἱκανάς, ἐνεκαρτέρουν τοῖς
[15, 59]   εἰς τὸ Παλλάντιον. (Οὗτοι μὲν  οὖν   ἐκδοθέντες ὑπὸ τῶν Παλλαντίων, ὑπὸ
[15, 44]   ἂν εἴη γράφειν. μὲν  οὖν   ἐπ' Αἴγυπτον στρατεία τῶν Περσῶν,
[15, 52]   τῶν παρόντων σημείων. (Ὁ μὲν  οὖν   Επαμεινώνδας πεφιλοσοφηκὼς καὶ τοῖς ἐν
[15, 46]   γενέσθαι ταύτης τῆς πόλεως. (Εὐθὺς  οὖν   ἔπεμψαν εἰς τὴν Κόρκυραν τριήρεις
[15, 69]   τὴν ἀναχώρησιν ἐποιήσαντο. Χαβρίας μὲν  οὖν   ἐπὶ ἀνδρείᾳ καὶ στρατηγικῇ συνέσει
[15, 83]   εἰς τὴν Σπάρτην. τὴν μὲν  οὖν   ἐπίνοιαν τῶν στρατηγῶν ἀμφοτέρων δικαίως
[15, 35]   δ' ἐλήφθησαν ὀκτώ. Χαβρίας μὲν  οὖν   ἐπιφανῆ ναυμαχίαν νικήσας κατέπλευσε μετὰ
[15, 14]   ἦν πολεμήσων Καρχηδονίοις. Ταῦτα μὲν  οὖν   ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν.
[15, 7]   τὴν Διονυσίου θυγατέρα. Ταῦτα μὲν  οὖν   ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν.
[15, 60]   ἐποιήσατο τὴν ἀρχήν. Ταῦτα μὲν  οὖν   ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν.
[15, 82]   τὴν τῶν Τεγεατῶν χώραν. (Ὑπολαβὼν  οὖν   ἔρημον εἶναι στρατιωτῶν τὴν Σπάρτην,
[15, 9]   συντίθεσθαι πρὸς Τιρίβαζον. (Ὁ μὲν  οὖν   Εὐαγόρας παραδόξως ἐξωσιοῦτο τὴν ἅλωσιν,
[15, 16]   πανουργίᾳ κατεστρατήγησαν τὸν Διονύσιον. Προσποιηθέντες  οὖν   εὐδοκεῖσθαι ταῖς ὁμολογίαις, ἔφησαν αὐτοὺς
[15, 79]   ὑφ' Ηρακλέους ἐλευθερωθέντες. (Οἱ δ'  οὖν   Θηβαῖοι καιρὸν ἔχειν νομίσαντες καὶ
[15, 20]   ἐκ τῶν Θηβῶν· (Οἱ μὲν  οὖν   Θηβαῖοι τοῦτον τὸν τρόπον τὴν
[15, 49]   δὲ Αχαΐας καλουμένης. (Οἱ μὲν  οὖν   Ιωνες κατὰ τὸν χρησμὸν ἔπεμψαν
[15, 91]   ὑπὸ Δατάμου κατηκοντίσθησαν. (Δατάμης μὲν  οὖν   καὶ πρότερον ἐπὶ στρατηγίᾳ θαυμαζόμενος,
[15, 30]   τὴν ἰδίαν ἡγεμονίαν. ~Πολλαὶ μὲν  οὖν   καὶ τῶν ἄλλων πόλεων διὰ
[15, 15]   πρὸς τοὺς Φοίνικας. Πολλαὶ μὲν  οὖν   κατὰ μέρος ἐγίνοντο μάχαι τοῖς
[15, 40]   φυγεῖν εἰς Αργος. Αἱ μὲν  οὖν   κατὰ Πελοπόννησον πόλεις ἐν τοιαύταις
[15, 74]   ἐνίκησε τοὺς κρείττονας ποιητάς. Εὐλόγως  οὖν   κατὰ τὸν χρησμὸν διὰ τὸ
[15, 10]   κακῶς κρίνειν τιμωρίας. (Οἱ μὲν  οὖν   κατηγοροῦντες τὴν ἐπιστολὴν ἀναγνόντες τὴν
[15, 9]   βασιλεὺς βασιλεῖ προστάττοντι. μὲν  οὖν   Κυπριακὸς πόλεμος δεκαετὴς σχεδὸν γεγενημένος
[15, 82]   κατὰ τὴν Πελοπόννησον συνέστησαν. (Εὐθὺς  οὖν   Λακεδαιμόνιοι μὲν πλησίον οἰκοῦντες ἐστράτευσαν
[15, 50]   φοραῖς ὡρισμέναις συντελουμένων. Τὴν δ'  οὖν   λαμπάδα τοσαύτην ἐσχηκέναι λαμπρότητα καὶ
[15, 84]   πανταχόθεν συμμάχους μετεπέμποντο. (Τοῖς μὲν  οὖν   Μαντινεῦσιν ἐβοήθουν Ηλεῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι
[15, 21]   ἀρετῇ παρὰ τοῖς πολίταις. (Ἀναζεύξας  οὖν   μετὰ δυνάμεως ἐκ τῆς Πελοποννήσου
[15, 79]   τοῖς Θηβαίοις ἐποίησεν. (Εἰ μὲν  οὖν   ἀνὴρ οὗτος πλείω χρόνον
[15, 55]   πληγὰς ἐναντίας λαμβάνοντες. (Ἕως μὲν  οὖν   βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων Κλεόμβροτος
[15, 79]   τῆς κατὰ θάλατταν ἀρχῆς. ~Εὐθὺς  οὖν   δῆμος ἐψηφίσατο τριήρεις μὲν
[15, 62]   συνθέσθαι κατὰ τῶν Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς  οὖν   οἱ Βοιωτοὶ τὴν δύναμιν ἐξῆγον,
[15, 85]   τῶν ἐναντίων ἐλείποντο. Αὐτοὶ μὲν  οὖν   ὀλίγους εἶχον ἀκοντιστάς, οἱ δὲ
[15, 13]   τὴν ὀνομαζομένην Λίσσον. (Ἐκ ταύτης  οὖν   ὁρμώμενος Διονύσιος σχολὴν ἄγων κατεσκεύασε
[15, 66]   ἐν κεφαλαίοις παραδραμεῖν. Τὸ μὲν  οὖν   παλαιὸν οἱ ἀπὸ Νηλέως καὶ
[15, 88]   κατασκαφῆς ἔλαβε πεῖραν. Επαμεινώνδας μὲν  οὖν   παρὰ πᾶσι περιβόητον ἔχων τὴν
[15, 32]   χιλίους καὶ πεντακοσίους. (Οὗτος μὲν  οὖν   παραγενόμενος εἰς πόλιν Θεσπιάς, φρουρουμένην
[15, 45]   συνέπλεον αὐτῷ καὶ συνεμάχουν. (Τοῦτον  οὖν   παραστησάμενοι συνεργόν, καὶ διαβιβασθέντες εἰς
[15, 73]   τῆς ὑπ' αὐτὸν χώρας. (Παρασκευασάμενος  οὖν   πεζοὺς μὲν τρισμυρίους, ἱππεῖς δὲ
[15, 34]   τῶν Σπαρτιατῶν δυνάμεως. (Τὰ μὲν  οὖν   περὶ τὰς πεζὰς δυνάμεις τοιοῦτον
[15, 63]   ψυχῆς ἀρεταῖς τεθαρρηκότες. (Οἱ μὲν  οὖν   περὶ τὸν Επαμεινώνδαν ὁρῶντες τὴν
[15, 48]   ἀντιλαμβάνεσθαι τῆς σωτηρίας. (Οἱ μὲν  οὖν   πλείους ἐναποληφθέντες τοῖς πτώμασι τῶν
[15, 83]   ἐποιήσατο τῆς πόλεως. (Τοὺς μὲν  οὖν   πρεσβυτάτους τῶν παίδων καὶ τοὺς
[15, 52]   ἀπάγοντα πάλιν ἀνασώζειν. (Οἱ μὲν  οὖν   πρεσβύτεροι τῶν ἀκουόντων τοῦ κήρυκος
[15, 1]   τῇ γραφῇ χρόνους. μὲν  οὖν   πρὸ ταύτης βύβλος, οὖσα τῆς
[15, 52]   τῶν Βοιωτῶν κρατήσειν. ~Οὗτοι μὲν  οὖν   προάγοντες ὡς ἧκον εἰς Κορώνειαν,
[15, 62]   τε καὶ Φωκεῖς. Οὗτοι μὲν  οὖν   προῆγον ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον, βοιωταρχούντων
[15, 63]   μυρίους καὶ δισχιλίους. Ιφικράτης μὲν  οὖν,   προθύμους ἔχων τοὺς στρατιώτας, προῆγε
[15, 9]   διέγνω τοῦ βασιλέως ἀφίστασθαι. (Εὐθὺς  οὖν   πρὸς μὲν Ακοριν τὸν βασιλέα
[15, 15]   γενέσθαι τοῦ πολέμου. Καρχηδόνιοι μὲν  οὖν   πρὸς τοὺς Ιταλιώτας συμμαχίαν ποιησάμενοι
[15, 64]   ποιεῖσθαι τὴν ἔφοδον. ~Ή μὲν  οὖν   πρώτη μερὶς τῶν Βοιωτῶν
[15, 18]   Κλαζομένιοι καὶ Κυμαῖοι. Τὸ μὲν  οὖν   πρῶτον ἐπεχείρησαν αἱ πόλεις πολέμῳ
[15, 11]   ἀπέλυσε τὸν κατηγορούμενον. μὲν  οὖν   πρῶτος ἔφησε, θεωρῶν τὰ μὲν
[15, 58]   τυχὼν τῆς προσηγορίας. ~Ἡ δ'  οὖν   στάσις ἐγένετο διὰ τοιαύτας αἰτίας.
[15, 79]   πρὸς τὸν καιρόν. (Οἱ μὲν  οὖν   συστησάμενοι τὴν πρᾶξιν μετανοήσαντες ἐδήλωσαν
[15, 5]   ὁρμαῖς ὑπῆρχον πρὸς καινοτομίαν. (Εὐθὺς  οὖν   τὰς μὲν πόλεις συνετάραττον καὶ
[15, 15]   πρόφασιν εὔλογον τοῦ πολέμου. Ὁρῶν  οὖν   τὰς ὑπὸ Καρχηδονίους τεταγμένας πόλεις
[15, 66]   αὐτοῖς χώραν ἀποκατέστησαν. Περὶ μὲν  οὖν   τὴν Μεσσήνην τοσαύτας καὶ τηλικαύτας
[15, 61]   δὲ χιλιάρχους αἱρεῖσθαι. Ἐπὶ μὲν  οὖν   τινα χρόνον ἀναρχία τὴν στάσιν
[15, 82]   ἥξει βοηθήσων τῇ πατρίδι. ἐκέλευεν  οὖν   τοῖς ἐν τῇ Σπάρτῃ παραφυλάττειν
[15, 68]   τοῖς πολεμίοις. (Κατὰ πάντα μὲν  οὖν   τὸν τόπον ἐγίνοντο προσβολαὶ καρτεραί,
[15, 3]   τῶν Περσῶν βασιλεῖ. ~Οὗτος μὲν  οὖν   τοσαύτας ἀφορμὰς ἔχων τεθαρρηκότως συγκατέβαινεν
[15, 50]   μεγάλων ὠρέγετο πραγμάτων. Κατὰ μὲν  οὖν   τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν οἱ Λακεδαιμόνιοι
[15, 85]   ἐποίησε τὴν μάχην. (Οἱ μὲν  οὖν   τῶν Ηλείων ἱππεῖς τοῦτον τὸν
[15, 86]   τὴν ἰδίαν φάλαγγα. ~Ἡ μὲν  οὖν   τῶν παρ' ἀμφοτέροις ἱππέων μάχη
[15, 87]   τὸ κυριεῦσαι τῶν νεκρῶν. Ἀνακαλεσαμένων  οὖν   τῶν σαλπιγκτῶν τοὺς στρατιώτας, ἅπαντες
[15, 53]   προετέρησε τῇ γνώμῃ. μὲν  οὖν   ὑπὲρ τῶν ὅλων ἀγὼν τοῦτον
[15, 7]   πολέμοις αὐτῷ παρεσχημένοι. (Οὗτοι μὲν  οὖν   φυγόντες εἰς Θουρίους τῆς Ιταλίας,
[15, 95]   παρὰ τοῖς συμμάχοις. μὲν  οὖν   Χάρης καὶ ἕτερα τοιαῦτα παρανομῶν
[15, 87]   ἑαυτοῖς τὴν νίκην. (Ἐπὶ μὲν  οὖν   χρόνον τινὰ περὶ τῆς τῶν
[15, 58]   τοὺς δημαγωγοὺς ἀπέκτειναν. Οὗτοι μὲν  οὖν,   ὡσπερεί τινος νεμεσήσαντος δαιμονίου, τῆς
[15, 33]   διδάξαι μηδὲν ἄγαν κατελπίζειν.  γοῦν   Αγησίλαος ἐχεφρόνως ἀρκεσθεὶς τῷ πρώτῳ
[15, 51]   τῶν Ελλήνων πρὸς τοὺς Θηβαίους  συνήλγουν   αὐτοῖς ἐπὶ ταῖς προσδοκωμέναις συμφοραῖς,
[15, 32]   παρουσίαν εἰς τὴν Βοιωτίαν, εὐθὺς  ἐβοήθουν   εἰς τὰς Θήβας, ἔχοντες πεζοὺς
[15, 84]   μετεπέμποντο. (Τοῖς μὲν οὖν Μαντινεῦσιν  ἐβοήθουν   Ηλεῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ Αθηναῖοι
[15, 45]   τοῖς μὲν τὰς ὀλιγαρχίας κατασκευάζουσιν  ἐβοήθουν   οἱ Λακεδαιμόνιοι, τοῖς δὲ τῆς
[15, 4]   τῇ Σαλαμῖνι, καὶ τὴν πόλιν  ἐπόρθουν   κατὰ γῆν ἅμα καὶ κατὰ
[15, 1]   τοὺς δὲ φαύλους, ὅταν ἐξαμαρτάνωσιν,  ἀξιοῦν   δικαίας ἐπιτιμήσεως, διὰ τοῦ τοιούτου
[15, 94]   οἱ μὲν ἐκ τῶν πολισμάτων  ἠξίουν   αὐτοῖς βοηθεῖν Μαντινεῖς καὶ τῶν
[15, 5]   εἰς τὰς Αθήνας πρέσβεις ἀποστείλαντες  ἠξίουν   ἑαυτοῖς βοηθῆσαι. Οὐ προαιρουμένων δὲ
[15, 91]   μὲν πρὸς τὸν Δατάμην ἀποχωρήσαντες  ἠξίουν   τυχεῖν συγγνώμης, οἱ δὲ λοιποὶ
[15, 5]   καὶ τὰς ἀξιολογωτέρας καταπολεμοῦντες ὑπηκόους  ἐποίουν,   οὐδὲ δύο ἔτη φυλάξαντες τὰς
[15, 45]   καὶ βοηθὸν ἔχοντες τὸν Τιμόθεον,  ἐκακοποίουν   τοὺς ἐν τῇ πόλει. (Τῶν
[15, 12]   γενναίως ἀγωνιζόμενοι πρὸς τοὺς πολεμίους·  ἐδόκουν   γὰρ ἀνδρείᾳ διαφέρειν τῶν Αρκάδων,
[15, 5]   δὲ αὐτοῖς προσέχοντος, δύναμιν ἐκπέμψαντες  ἐπολιόρκουν   τὴν πόλιν. (Οἱ δὲ Μαντινεῖς
[15, 93]   (Οἱ δ' Αἰγύπτιοι τὸ πρῶτον  ἐπολιόρκουν   τοὺς συγκεκλεισμένους· ἐπεὶ δὲ πολλοὺς
[15, 2]   καὶ περαιωθέντες εἰς Κύπρον ἐνεργῶς  διῴκουν   τὸν πόλεμον. (Ὁ δ' Εὐαγόρας
[15, 94]   οἱ δὲ Μεγαλοπολῖται τοὺς Θηβαίους  παρεκάλουν   συμμαχεῖν. Οἷς ἀπέστειλαν συντόμως ὁπλίτας
[15, 13]   ἵνα τὸν ἐπὶ τὴν Ηπειρον  πλοῦν   ἀσφαλῆ κατασκευάσῃ καὶ πόλεις ἔχῃ
[15, 34]   Αθηναίοις, ἐφήδρευε καὶ παρετήρει τὸν  κατάπλουν   τῆς κομιζομένης ἀγορᾶς, διανοούμενος ἐπιθέσθαι
[15, 42]   δὲ στόματος ἔγνωσαν ποιεῖσθαι τὸν  εἴσπλουν.   Διὸ πλεύσαντες πελάγιοι πρὸς τὸ
[15, 45]   ταῦτα συμπράττουσαι ταῖς οἰκείαις πόλεσιν  ἐπολέμουν,   οὐδὲν ἔτι φροντίζοντες τῆς κοινῆς
[15, 31]   καὶ καθ' ὃν καιρὸν Λακεδαιμόνιοι  ἐπολέμουν   τοῖς Πέρσαις, παραταξάμενος καὶ πολλαπλασίονα
[15, 30]   Αθηναῖοι, τῶν πραγμάτων αὐτοῖς κατὰ  νοῦν   προχωρούντων, δύναμιν ἐξέπεμψαν εἰς τὴν
[15, 43]   ἄπρακτον ποιήσουσι τὴν πολλὴν στρατιάν.  ἐφθόνουν   αὐτῷ καὶ διαβολὰς ἀδίκους προσῆπτον.
[15, 23]   διὰ τὰς τῶν καταπολεμουμένων κληρουχίας  ἠδόξουν   ἐν τοῖς Ελλησιν· οἱ δὲ
[15, 88]   στρατηγικῇ συνέσει πολὺ διήνεγκε πάντων.  (οιγαροῦν   πατρὶς αὐτοῦ ζῶντος μὲν
[15, 1]   ἀναιρούντων τὰς τῶν προγόνων ἀρετάς.  (Τοιγαροῦν   Θηβαῖοι μὲν οἱ πρότερον ἐπὶ
[15, 34]   πρῶτον οἱ περὶ τὸν Αγησίλαον  προετέρουν,   μετὰ δὲ ταῦτα τῶν ἐκ
[15, 65]   δῃουμένην ὑπὸ τῶν πολεμίων οὐκ  ἐκαρτέρουν,   ἀλλὰ τοῖς θυμοῖς προπίπτοντες ἐξεπήδων
[15, 27]   μὲν οὖν εἶχον τροφὰς ἱκανάς,  ἐνεκαρτέρουν   τοῖς δεινοῖς, καὶ πολλοὺς τῶν
[15, 31]   Αχαιοί· καὶ τὴν μὲν ἕκτην  ἐπλήρουν   Κορίνθιοι καὶ Μεγαρεῖς, τὴν δ'
[15, 85]   τάξιν· τὸ δ' εὐώνυμον κέρας  ἀνεπλήρουν   Αθηναῖοι. Θηβαῖοι δ' αὐτοὶ μὲν
[15, 14]   καὶ τοὺς Ελληνας πορθοῦντες πολλοὺς  ἀνῄρουν.   δ' ἐν τῇ Λίσσῳ
[15, 25]   ἀμυνόμενοι τοὺς πολιορκοῦντας πολλοὺς μὲν  ἀνῄρουν,   οὐκ ὀλίγους δὲ κατετραυμάτιζον. (Οἱ
[15, 24]   ὡς πολεμίους διαπολεμοῦντες, οὓς μὲν  ἀνῄρουν,   οὓς δὲ κατετραυμάτιζον. έλος δὲ
[15, 69]   τῆς πόλεως χορηγουμένων, οὓς μὲν  ἀνῄρουν   τῶν βιαζομένων, τοὺς δὲ κατετίτρωσκον.
[15, 43]   Αἰεὶ δὲ μᾶλλον ἐπισχύοντες πολλοὺς  ἀνῄρουν   τῶν Περσῶν καὶ κατεθάρρουν τῶν
[15, 30]   πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας, καὶ βεβαίως  ἐτήρουν   τὴν φιλίαν. (Τῆς δ' ὑπὸ
[15, 45]   εἰς τὰς Αθήνας ἀποστείλαντες πρέσβεις  κατηγόρουν   τοῦ Τιμοθέου· ὡς δ' ἐθεώρουν
[15, 65]   συνέχοντες καὶ γυμνάζοντες αἰεὶ μᾶλλον  ἐθάρρουν   καὶ παρεσκευάζοντο πρὸς τὸν ὑπὲρ
[15, 43]   πολλοὺς ἀνῄρουν τῶν Περσῶν καὶ  κατεθάρρουν   τῶν πολεμίων. (Χρονιζούσης δὲ τῆς
[15, 45]   κατηγόρουν τοῦ Τιμοθέου· ὡς δ'  ἐθεώρουν   τὸν δῆμον ἀποκλίνοντα πρὸς τοὺς
[15, 86]   τοῦ περὶ αὐτὸν συστήματος καταπλαγέντες  ἀνεχώρουν   ἐκ τῆς μάχης· ἐπικειμένων δὲ
[15, 55]   Βοιωτοὶ τῷ μὲν ἑτέρῳ κέρατι  ὑπεχώρουν,   τῷ δὲ ἑτέρῳ δρόμῳ συνῆπτον
[15, 38]   πάντων περὶ τῆς ἡγεμονίας διαφιλοτιμούμενοι,  παρεχώρουν   ἀλλήλοις, οἱ μὲν τῆς κατὰ
[15, 77]   δὲ χρόνων περὶ τῆς Τριφυλίας  ἠμφεσβήτουν   Αρκάδες καὶ Ηλεῖοι, καὶ κατὰ
[15, 87]   ἀπέστησαν, καὶ τρόπαιον ἀμφότεροι στήσαντες  ἠμφεσβήτουν   τῆς νίκης. (Οἱ μὲν γὰρ
[15, 39]   καὶ τῆς κατὰ γῆν ἡγεμονίας  ἠμφισβήτουν.   Οὐ διεψεύσθησαν δὲ τῆς ἐλπίδος
[15, 9]   τοῖς πεπραγμένοις καὶ πρόφασιν εὔλογον  ἐζήτουν   τοῦ πρὸς τὸν Αρταξέρξην πολέμου.
[15, 5]   Ἀπολαβοῦσαι γὰρ τὰς αὐτονομίας λόγον  ἀπῄτουν   παρὰ τῶν ἐπεστατηκότων ἐπὶ τῆς
[15, 15]   πρέσβεις ἀποστέλλοντες πρὸς τὸν δυνάστην  ἀπῄτουν   τὰς πόλεις, μὴ προσέχοντος δὲ
[15, 77]   τὸ μὲν πρῶτον πρέσβεις ἐξαποστείλαντες  ἀπῄτουν   τὸ χωρίον· ὡς δ' οὐδεὶς
[15, 21]   μὲν Ολύνθιοι δύναμιν ἀξιόλογον ἠθροικότες  ἐπλεονέκτουν   ἐν ταῖς μάχαις, στρατιώτας πλείους
[15, 45]   τοῖς δὲ τῆς δημοκρατίας ἀντεχομένοις  συνεμάχουν   οἱ Αθηναῖοι. (Ἀμφότεραι γὰρ αἱ
[15, 84]   περὶ δισχιλίους· τοῖς δὲ Τεγεάταις  συνεμάχουν   οἱ πλεῖστοι καὶ κράτιστοι τῶν
[15, 45]   ναυτικοῦ καταφυγόντες συνέπλεον αὐτῷ καὶ  συνεμάχουν.   (Τοῦτον οὖν παραστησάμενοι συνεργόν, καὶ
[15, 2]   πεζὸν στράτευμα μυριάδων ἦν τριάκοντα  σὺν   ἱππεῦσι, τριήρεις δὲ κατεσκεύασε πλείους
[15, 48]   κύματος ὑψηλοῦ ἐξαιρομένου κατεκλύσθησαν ἅπαντες  σὺν   ταῖς πατρίσιν ἀφανισθέντες. Ἐγένετο δὲ
[15, 87]   δὲ γενομένης, οἱ μὲν Βοιωτοὶ  βραχὺν   ἐπιδιώξαντες χρόνον ἀνέστρεψαν, ἀναγκαιότατον ἡγούμενοι
[15, 85]   κέρατος ἐπιρραξάντων ἀλλήλοις τῶν ἱππέων  βραχὺν   χρόνον μάχη διέμεινεν ἰσόρροπος,
[15, 63]   φιλάνθρωπος, τὴν μὲν τῶν Θηβαίων  ἰσχὺν   οὐ κατεπλάγησαν, τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις
[15, 30]   δὲ Λακεδαιμονίοις ταπεινουμένης, ἐφάμιλλον τὴν  ἰσχὺν   τῶν πόλεων συνέβαινε γίνεσθαι. Οἱ
[15, 79]   τῶν Ορχομενίων ἱππεῖς καὶ παραγαγόν  ων   εἰς τὴν ἐκκλησίαν, δῆμος
[15, 76]   τὰς ἱστορίας συγγραψάμενος ἐσχατόγηρως  ὤν·   μέμνηται γὰρ τῆς Επαμεινώνδου τελευτῆς
[15, 92]   (ἅπασας) τὴν ἡγεμονίν καὶ στρατηγὸς  ὢν   ἁπάσης τῆς δυνάμεως, Αγησιλάῳ μὲν
[15, 8]   Λακεδαιμονίους συντίθεται συμμαχίαν ἰδίᾳ, φίλος  ὢν   αὐτῶν· ὡς καὶ Πυθώδε τινὰς
[15, 81]   αὐτοὺς χρόνους Κλέαρχος, τὸ γένος  ὢν   ἐξ Ηρακλείας τῆς ἐν τῷ
[15, 72]   πῶς τοιοῦτος ἀνὴρ ἰδιώτης  ὢν   ἐστρατεύετο μετὰ τῶν εἰς Θετταλίαν
[15, 13]   τοῦ Μολοττοῦ, ὃς ἐτύγχανε φυγὰς  ὢν   καὶ διατρίβων ἐν ταῖς Συρακούσαις.
[15, 19]   αἱρέσεσιν· Αγησίπολις μὲν γάρ, εἰρηνικὸς  ὢν   καὶ δίκαιος, ἔτι δὲ καὶ
[15, 66]   ἀγῶνα. ~Επαμεινώνδας δὲ φύσει μεγαλεπίβολος  ὢν   καὶ δόξης ὀρεγόμενος αἰωνίου, συνεβούλευε
[15, 63]   γὰρ τῶν Αθηναίων δῆμος, μεγαλόψυχος  ὢν   καὶ φιλάνθρωπος, τὴν μὲν τῶν
[15, 74]   τῆς πεπρωμένης ἀνάγκην, ἀλλὰ ποιητὴς  ὢν   κακὸς καὶ διακριθεὶς ἐν Αθήναις
[15, 9]   τοῦ Τιριβάζου τὴν θυγατέρα, περίφοβος  ὢν   μήποτε συνεργεῖν δόξας τῷ Τιριβάζῳ
[15, 18]   ἐν τῷ Κυπριακῷ πολέμῳ, ἀποστάτης  ὢν   τοῦ βασιλέως καὶ τούς τε
[15, 71]   δὲ τὴν Βοιωτίαν Πελοπίδας ἐφάμιλλος  ὢν   τῷ Επαμεινώνδᾳ τῇ κατὰ πόλεμον
[15, 62]   (Λυκομήδης δ' Μαντινεύς, στρατηγὸς  ὢν   τῶν Αρκάδων, παραλαβὼν τοὺς καλουμένους
[15, 19]   τηρήσειν αὐτονόμους. δ' Αγησίλαος,  ὢν   φύσει δραστικός, φιλοπόλεμος ἦν καὶ
[15, 82]   Λακεδαιμονίους πρέσβεις ἐκπέμψαντες ἔπεισαν συμμαχεῖν.  Ὧν   ἀμφοτέρων ἁδρὰς δυνάμεις ταχέως ἀποστειλάντων,
[15, 63]   ἐστιν ἀνάγκης καὶ τύχης, δι'  ὧν   ἐβιάσθησαν οἱ Λακεδαιμόνιοι τῶν πολεμιωτάτων
[15, 5]   τὰς ἀρχαίας πέντε κώμας, ἐξ  ὧν   εἰς τὴν Μαντίνειαν τὸ παλαιὸν
[15, 80]   καὶ τῶν πρέσβεων διαλεχθέντων περὶ  ὧν   εἶχον ἐντολάς, οἱ μὲν Βοιωτοὶ
[15, 5]   φίλων στάσεις ἐγκατεσκεύαζον ἐν αὐταῖς,  ὧν   ἔνιαι πιθανὰς ἀφορμὰς αὐτοῖς παρέσχοντο
[15, 90]   ἐρυμάτων καὶ πόλεων ἀξιολόγων κυριεύων,  ὧν   ἑστίαν καὶ μητρόπολιν συνέβαινεν εἶναι
[15, 54]   καὶ πεντακόσιοι, ἱππεῖς δὲ πεντακόσιοι,  ὧν   ἡγεῖτο Ιάσων. Οὗτος δ' ἔπεισε
[15, 34]   τριήρεσιν ἐπὶ τοῦ λαιοῦ κέρατος,  ὧν   ἡγεῖτο Κήδων Αθηναῖος· ἀγωνισάμενος
[15, 47]   ἦν ἀπεσταλκὼς Λακεδαιμονίοις ἐπὶ συμμαχίαν,  ὧν   ἡγοῦντο Κισσίδης καὶ Κρίνιππος, αὐτάνδρους
[15, 71]   μὲν τριάκοντα, στρατιώτας δὲ χιλίους,  ὧν   ἦν στρατηγὸς Αὐτοκλῆς. (Ἐν ὅσῳ
[15, 41]   τῶν μὲν βαρβάρων εἴκοσι μυριάδες,  ὧν   ἦρχε Φαρνάβαζος· τῶν δὲ μισθοφόρων
[15, 32]   στρατιώτας πλείους τῶν μυρίων ὀκτακισχιλίων,  ὧν   ἦσαν αἱ Λακεδαιμονίων πέντε μόραι·
[15, 90]   παραθαλαττίων τόπων, συντεθειμένους δὲ κοινοπραγίαν·  ὧν   ἦσαν ἐπιφανέστατοι Αριοβαρζάνης μὲν
[15, 55]   τὸ ἕτερον μέρος ἔστησε, μεθ'  ὧν   καὶ αὐτὸς ἔμελλε διαγωνίζεσθαι· τοὺς
[15, 48]   εἰς τὸ θεῖον ἀσεβήσασι· περὶ  ὧν   καὶ ἡμεῖς ἀκριβῶς ἀναγράψαι πειρασόμεθα
[15, 82]   δέ τινας Κρῆτας ἡμεροδρόμους, δι'  ὧν   καταταχήσας τὸν Επαμεινώνδαν τοῖς ἀπολελειμμένοις
[15, 44]   εἰς τὰς στρατείας κατέδειξε, περὶ  ὧν   μακρὸν ἂν εἴη γράφειν.
[15, 84]   καὶ Αθηναῖοι καὶ ἄλλοι τινές,  ὧν   σύμπας ἀριθμὸς ἦν πεζοὶ
[15, 32]   κλίναντας ὀρθῷ τῷ δόρατι μένειν.  (Ὧν   ποιησάντων τὸ προσταχθὲν ὥσπερ ἀφ'
[15, 17]   ἐγένοντο διαλύσεις, ὥστ' ἔχειν ἀμφοτέρους  ὧν   πρότερον ὑπῆρχον κύριοι· ἐξαίρετον δ'
[15, 71]   τριάκοντα, στρατιώτας δὲ χιλίους, ὧν  ἦν   στρατηγὸς Αὐτοκλῆς. (Ἐν ὅσῳ δ'
[15, 95]   ἐν αὐτῇ μεγάλας ἐκίνησεν, ἐξ  ὧν   συνέπεσε γενέσθαι σφαγὰς πολλὰς καὶ
[15, 48]   πόλεις, Ελίκην τε καὶ Βοῦραν,  ὧν   τὴν Ελίκην συνέβαινε μέγιστον τῶν
[15, 94]   μὲν τρισχιλίους, ἱππεῖς δὲ τριακοσίους,  ὧν   τὴν στρατηγίαν εἶχε Παμμένης. (Οὗτος
[15, 10]   τῆς ἀπολογίας ὑπέμνησε τοὺς δικαστὰς  ὧν   τὸν βασιλέα πρότερον ἦν εὐεργετηκώς.
[15, 49]   τε εἰς τὸ θεῖον. Ἀνθ'  ὧν   φασι μηνίσαντα τὸν Ποσειδῶνα διὰ
[15, 84]   στρατηγίᾳ προνοησάμενος, ἀλλὰ τὴν τύχην  λαβὼν   ἀντιπράττουσαν παραδόξως ἀπέβαλε τὴν νίκην.
[15, 76]   μείνας ἐτῶν πέντε, τὴν ἀρχὴν  λαβὼν   ἀπὸ τῶν Λευκτρικῶν. (Ὑπῆρξαν δὲ
[15, 70]   διαφέρων θράσει καὶ ἀπονοίᾳ, συνεργοὺς  λαβὼν   Αργείους ἐπέθετο τυραννίδι. κρατήσας δὲ
[15, 92]   πρὸς Ταχὼ τὸν βασιλέα, καὶ  λαβὼν   ἀργυρίου μὲν τάλαντα πεντακόσια, ναῦς
[15, 14]   ἐκράτησεν αὐτῶν καὶ πολλοὺς αἰχμαλώτους  λαβὼν   καὶ τὴν χώραν πορθήσας ἐπανῆλθεν
[15, 32]   κίνδυνον οὐκ ἔκρινε, πεῖραν δὲ  λαβὼν   ὅτι τολμήσουσιν ἀναγκαζόμενοι διαγωνίσασθαι περὶ
[15, 4]   ἐν τῇ Κύπρῳ, αὐτὸς δ'  ἀναλαβὼν   δέκα τριήρεις νυκτὸς ἔλαθε τοὺς
[15, 69]   Κόρινθον καταπληκτικῶς, δὲ Χαβρίας  ἀναλαβὼν   τοὺς Αθηναίους προῆγεν ἐκ τῆς
[15, 86]   κρῖναι τὸν κίνδυνον. Εὐθὺς οὖν  ἀναλαβὼν   τοὺς ἀρίστους καὶ μετὰ τούτων
[15, 71]   δι' αὑτοῦ προσάγεσθαι τοῖς Θηβαίοις.  παραλαβὼν   δὲ Ισμηνίαν, ἄνδρα φίλον μὲν
[15, 23]   πρὸς Ολυνθίους πόλεμον. (Οὗτος δὲ  παραλαβὼν   τὰς δυνάμεις, καὶ τὸν πόλεμον
[15, 91]   εἵλαντο στρατηγὸν Ορόντην. οὗτος δὲ  παραλαβὼν   τὴν ἡγεμονίαν καὶ χρήματα πρὸς
[15, 60]   πόλεμον ἐπέτρεψαν. δὲ Ιάσων  παραλαβὼν   τὴν ἡγεμονίαν τῶν τε πλησίον
[15, 36]   ὑπό τινων ἐδολοφονήθη. (Τιμόθεος δὲ  παραλαβὼν   τὴν ναυαρχίαν καὶ πλεύσας εἰς
[15, 62]   Μαντινεύς, στρατηγὸς ὢν τῶν Αρκάδων,  παραλαβὼν   τοὺς καλουμένους ἐπιλέκτους, ὄντας πεντακισχιλίους,
[15, 22]   τὴν τῶν Ολυνθίων χώραν καὶ  παραλαβὼν   τοὺς προϋπάρχοντας ἐν τῇ παρεμβολῇ
[15, 91]   ὑποσχόμενος, ἀνέζευξε πρὸς τοὺς ἀφεστηκότας.  καταλαβὼν   δ' αὐτοὺς ἤδη συνάπτοντας τοῖς
[15, 74]   νίκην, διέπλευσεν εἰς τὴν Κόρινθον.  Καταλαβὼν   δ' ἐκεῖ ναῦν ἐκπλέουσαν εἰς
[15, 8]   βασιλέως Αἰγύπτου ἐλάττονα τῶν προσδοκηθέντων.  καταλαβὼν   δὲ τὴν Σαλαμῖνα πολιορκουμένην ἐνεργῶς,
[15, 67]   δὲ καταντήσας εἰς Λάρισσαν, καὶ  καταλαβὼν   τὴν ἀκρόπολιν φρουρουμένην ὑπὸ Αλεξάνδρου
[15, 47]   πολιορκοῦντας εἰσπλεύσας εἰς Κόρκυραν· καὶ  καταλαβὼν   τοὺς ἐν τῇ πόλει πρὸς
[15, 92]   τῶν ἀφεστηκότων ἡγεμόνας, τούτους μὲν  συλλαβὼν   καὶ δήσας ἀνέπεμψε πρὸς Αρταξέρξην,
[15, 40]   προσενηνεγμένων, ὕστερον δημοτικὸς ὄχλος  ἀπολαβὼν   τὴν ἐλευθερίαν ἐμνησικάκει. Πρῶτον δὲ
[15, 91]   μισθόν, ἐγένετο προδότης τῶν πιστευσάντων.  Ὑπολαβὼν   γὰρ παρὰ τοῦ βασιλέως δωρεῶν
[15, 91]   μὲν πρῶτον τὸ ἀληθὲς ἀγνοῶν,  ὑπολαβὼν   δὲ τὸν ἀποστάτην τοῦ Δατάμου
[15, 82]   πορθοῦσι τὴν τῶν Τεγεατῶν χώραν.  (Ὑπολαβὼν   οὖν ἔρημον εἶναι στρατιωτῶν τὴν
[15, 86]   ῥοπὴν λαμβάνοντος, μὲν Επαμεινώνδας  ὑπολαβὼν   τῆς ἰδίας ἀρετῆς προσδεῖσθαι τὴν
[15, 74]   ἐν τῷ χορῷ τις ᾀδόντων  ὑπολαβὼν   τιμηθήσεσθαι λαμπρῶς, ἐὰν πρῶτος ἀπαγγείλῃ
[15, 2]   δ' αὐτῷ καὶ τῶν  Αράβων   βασιλεὺς στρατιώτας οὐκ ὀλίγους καὶ
[15, 53]   Διόπερ τινῶν προσφάτως παραγεγονότων ἐκ  Θηβῶν   ἔπεισεν εἰπεῖν, ὅτι τὰ κατὰ
[15, 52]   προῆγε τὴν δύναμιν ἐκ τῶν  Θηβῶν,   ἔχων τοὺς σύμπαντας οὐ πλείους
[15, 20]   φρουρὰν οὐκ ἐξῆγον ἐκ τῶν  Θηβῶν·   (Οἱ μὲν οὖν Θηβαῖοι τοῦτον
[15, 13]   ὃς ἐτύγχανε φυγὰς ὢν καὶ  διατρίβων   ἐν ταῖς Συρακούσαις. Τῶν δ'
[15, 53]   μὲν οὖν ὑπὲρ τῶν ὅλων  ἀγὼν   τοῦτον τὸν τρόπον ἐκυρώθη. (Ὁ
[15, 20]   ἐπί τινος ἡγεμονίας καὶ δύναμιν  ἄγων   ἐπὶ Ολυνθίους, κατελάβετο τὴν Καδμείαν.
[15, 13]   ταύτης οὖν ὁρμώμενος Διονύσιος σχολὴν  ἄγων   κατεσκεύασε νεώρια διακοσίαις τριήρεσι, καὶ
[15, 47]   δὲ παρέπλευσεν εἰς τὰς Αθήνας,  ἄγων   πρέσβεων πλῆθος τῶν τὴν συμμαχίαν
[15, 68]   φυλακὴν αὐτῶν καὶ τὴν δύναμιν  διαγαγὼν   παρῆλθεν εἰς τὴν Πελοπόννησον, διαπραξάμενος
[15, 74]   τὴν τυραννίδα, πρῶτον τὰ πλήθη  συναγαγὼν   εἰς ἐκκλησίαν παρεκάλεσε τοῖς οἰκείοις
[15, 21]   τῶν Ολυνθίων χώραν ἐδῄωσε, καὶ  συναγαγὼν   πλῆθος λείας ἐμέρισε τοῖς στρατιώταις.
[15, 7]   προσκόψας αὐτῷ παντελῶς ἀπηλλοτριώθη, καὶ  προαγαγὼν   εἰς τὸ πρατήριον ὡς ἀνδράποδον
[15, 32]   ἡγεμόνα κατέστησαν. ~Ὁ δ' Αγησίλαος  προαγαγὼν   τὴν δύναμιν, ἧκεν εἰς τὴν
[15, 52]   ἐγένετο τῇ πατρίδι. Εὐθὺς γὰρ  προαγαγὼν   τὴν δύναμιν, καὶ προκαταλαβόμενος τὰ
[15, 61]   τῆς δόξης, καὶ φρουρὰς ἀξιολόγους  εἰσαγαγών,   αὐτὸς κατεῖχε τὰς πόλεις.
[15, 84]   τοὺς ἱκανοὺς εἰς τὴν πόλιν  παρεισαγαγών,   τὴν ἄλλην δύναμιν ἐξέταξεν ὡς
[15, 34]   ἐπὶ τὴν Νάξον συνεστήσατο πολιορκίαν.  Προσαγαγὼν   δὲ τοῖς τείχεσι μηχανάς, καὶ
[15, 15]   ἄνυδρον παντελῶς. ἔπεσε δὲ καὶ  Μάγων   βασιλεὺς αὐτῶν ἀγωνισάμενος λαμπρῶς.
[15, 32]   δ' Αγησίλαος συντεταγμένῃ τῇ δυνάμει  προάγων   ἐπὶ τοὺς Βοιωτούς, ὡς ἤγγισε
[15, 10]   φιλίας τῆς πρὸς Λακεδαιμονίους ἀπελογεῖτο,  λέγων   οὐκ ἐπὶ τῷ ἰδίῳ συμφέροντι,
[15, 43]   τοῦ Φαρναβάζου, Ιφικράτης διεμαρτύρατο,  λέγων   ὡς ἐὰν παρῶσι τὴν ὀξύτητα
[15, 86]   καὶ διὰ τὴν πυκνότητα τῶν  πληγῶν   τὰ πλεῖστα συντρίψαντες, εἰς τὸν
[15, 83]   τὴν μὲν οὖν ἐπίνοιαν τῶν  στρατηγῶν   ἀμφοτέρων δικαίως ἄν τις ἀποδέξαιτο,
[15, 90]   καί τινες τῶν σατραπῶν καὶ  στρατηγῶν   ἐπαναστάντες πόλεμον ἐξήνεγκαν πρὸς Αρταξέρξην.
[15, 92]   τῆς Αἰγύπτου καὶ διὰ τῶν  στρατηγῶν   τὸν πόλεμον διοικεῖν οὐ προσέσχε
[15, 14]   ἡμέρᾳ προσπεσὼν ἐκράτησε τῆς ἐπιβολῆς·  ὀλίγων   γὰρ ὄντων ἐν τῷ χωρίῳ
[15, 41]   Φαρνάβαζος ἀπεκρίθη, διότι τῶν μὲν  λόγων   αὐτὸς κύριός ἐστι, τῶν δ'
[15, 6]   οὖν διὰ τὴν εὐτραπελίαν τῶν  λόγων   μειδιάσας Διονύσιος ἤνεγκε τὴν
[15, 16]   ἔργων ἀθλήσεως καὶ τῆς τῶν  λόγων   παρακλήσεως καὶ γυμνασίας ἐν τοῖς
[15, 80]   ἥλιον. Καὶ διὰ τούτων τῶν  λόγων   προλεγόντων τὸν τοῦ Πελοπίδου θάνατον,
[15, 7]   φιλοσοφίας· ὕστερον δ' ἔκ τινων  λόγων   προσκόψας αὐτῷ παντελῶς ἀπηλλοτριώθη, καὶ
[15, 25]   Λακεδαιμονίων ἀδίκως καὶ πολλοὺς τῶν  ἀξιολόγων   ἀνδρῶν πεφυγαδευκότων, συνεστράφησαν οἱ φυγάδες,
[15, 90]   καὶ πολλῶν ἐρυμάτων καὶ πόλεων  ἀξιολόγων   κυριεύων, ὧν ἑστίαν καὶ μητρόπολιν
[15, 16]   δύναμιν, διὰ δὲ τῆς τῶν  ἔργων   ἀθλήσεως καὶ τῆς τῶν λόγων
[15, 44]   πολέμῳ πολυχρόνιον ἐμπειρίαν τῶν στρατιωτικῶν  ἔργων,   ἐπινοήσασθαι πολλὰ τῶν εἰς τὸν
[15, 41]   αὐτὸς κύριός ἐστι, τῶν δ'  ἔργων   βασιλεύς. (Τῆς δὲ τῶν
[15, 68]   τὸν τόπον· ταχὺ δὲ τῶν  ἔργων   συντελουμένων διά τε τὴν πολυχειρίαν
[15, 93]   τὴν πόλιν. Ταχὺ δὲ τῶν  ἔργων   συντελουμένων διὰ τὴν πολυχειρίαν, καὶ
[15, 1]   ἀγαθοῖς ἀνδράσιν ἐπὶ τῶν καλῶν  ἔργων   τὸν δίκαιον ἐπιλέγειν ἔπαινον, τοὺς
[15, 58]   χιλίων καὶ διακοσίων, καὶ τῶν  δημαγωγῶν   αὐτῶν δῆμος οὐκ ἐφείσατο.
[15, 58]   τῶν Αργείων δημοκρατουμένης καί τινων  δημαγωγῶν   παροξυνόντων τὸ πλῆθος κατὰ τῶν
[15, 58]   ἐν ὑποψίαις ὄντων, καὶ τῶν  δημαγωγῶν   ψευδέσι διαβολαῖς συνηγορούντων, ἐπὶ τοσοῦτον
[15, 40]   φυγάδας, κρατήσαντες οἱ Φλιάσιοι τῶν  φυγάδων   ἀνεῖλον πλείους τῶν ἑξακοσίων, τοὺς
[15, 40]   τῆς πόλεως, καὶ νικησάντων τῶν  φυγάδων   ἀνῃρέθησαν τῶν Φλιασίων ὑπὲρ τοὺς
[15, 77]   κρατούντων τὴν Τριφυλίαν, προφάσει τῶν  φυγάδων   ἀφῃροῦντο ταύτην τῶν Αρκάδων οἱ
[15, 65]   προσφάτως χιλίους καὶ τῶν Βοιωτῶν  φυγάδων   διακοσίους, ἔτι δ' ἐκ τῶν
[15, 46]   ἐξέπεμψαν Κτησικλέα στρατηγόν, ἡγούμενον τῶν  φυγάδων,   εἰς δὲ τὴν Κόρκυραν παρεσκευάζοντο
[15, 59]   βασιλεὺς μετὰ δυνάμεως καὶ τῶν  φυγάδων   ἐνέβαλεν εἰς τὴν τῶν Τεγεατῶν
[15, 19]   ἃς δὲ διὰ τῆς τῶν  φυγάδων   καθόδου βίᾳ χειρούμενοι, φανερῶς ἤδη
[15, 81]   αὔξησιν. Ὲν γὰρ τῇ τῶν  φυγάδων   κατηλύσει, καθ' ἣν ἀνεκτήσαντο τὴν
[15, 81]   εἰς τὰς Θήβας καθόδου τῶν  φυγάδων   μέχρι τῆς ἑαυτοῦ τελευτῆς βοιωταρχῶν
[15, 46]   κατάσχωσι τὴν πόλιν μετὰ τῶν  φυγάδων.   (Οἱ δὲ Κορκυραῖοι γνόντες τῶν
[15, 79]   διὰ τοιαύτας τινὰς αἰτίας. τῶν  φυγάδων   τινὲς βουλόμενοι τὴν ἐν Θήβαις
[15, 93]   ἠθροικὼς στρατιώτας πλείους τῶν δέκα  μυριάδων   ἧκεν ἐπὶ τὸν Ταχώ, καὶ
[15, 2]   τὸ μὲν γὰρ πεζὸν στράτευμα  μυριάδων   ἦν τριάκοντα σὺν ἱππεῦσι, τριήρεις
[15, 81]   Λακεδαίμονα στρατείαις ἑπτὰ μὲν ἡγήσατο  μυριάδων,   πρὸς αὐτῇ δὲ τῇ Σπάρτῃ
[15, 82]   τῶν ἀναλωθέντων. (Τῶν δὲ ἄλλων  Αρκάδων   βουλομένων συνθέσθαι τὴν εἰρήνην, στάσεις
[15, 78]   ὀλυμπιὰς δὲ ὑπὸ Πισατῶν καὶ  Αρκάδων   ἤχθη τετάρτη πρὸς ταῖς ἑκατόν,
[15, 84]   οἱ πλεῖστοι καὶ κράτιστοι τῶν  Αρκάδων   καὶ Αχαιοὶ καὶ Βοιωτοὶ καὶ
[15, 12]   ἐδόκουν γὰρ ἀνδρείᾳ διαφέρειν τῶν  Αρκάδων,   καὶ διὰ τοῦθ' οἱ Λακεδαιμόνιοι
[15, 72]   τῶν ὀνομαζομένων Μαιναλίων καὶ Παρρασίων  Αρκάδων.   καὶ τὰ μὲν κατὰ τοὺς
[15, 65]   δὲ τῶν Βοιωτῶν καὶ τῶν  Αρκάδων,   καὶ τῷ πλήθει κυκλούντων τοὺς
[15, 77]   δὲ τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς τῶν  Αρκάδων   κρατούντων τὴν Τριφυλίαν, προφάσει τῶν
[15, 72]   παράδοξον εὐτύχημα ἐγένετο· ἔπεσον γὰρ  Αρκάδων   μὲν ὑπὲρ τοὺς μυρίους, Λακεδαιμονίων
[15, 64]   τῶν πολεμίων, κυκλωθεὶς ὑπὸ τῶν  Αρκάδων   μετὰ πάντων ἀνῃρέθη. (Ηλεῖοι δὲ
[15, 77]   τῶν φυγάδων ἀφῃροῦντο ταύτην τῶν  Αρκάδων   οἱ Ηλεῖοι. (Διὸ καὶ παροξυνθέντες
[15, 62]   Μαντινεύς, στρατηγὸς ὢν τῶν  Αρκάδων,   παραλαβὼν τοὺς καλουμένους ἐπιλέκτους, ὄντας
[15, 77]   πλησίον τοῦ Λασίωνος, καὶ τῶν  Αρκάδων   πολλαπλασίων ὄντων ἡττήθησαν Ηλεῖοι καὶ
[15, 64]   δὲ τρίτη μερίς, ἐκ τῶν  Αρκάδων   συνεστηκυῖα καὶ στρατιώτας ἔχουσα πλείστους,
[15, 94]   βοηθεῖν Μαντινεῖς καὶ τῶν ἄλλων  Αρκάδων   τινάς, ἔτι δὲ Ηλείους καὶ
[15, 85]   Μαντινεῖς μὲν μετὰ τῶν ἄλλων  Αρκάδων   τὸ δεξιὸν ἐπεῖχον κέρας, ἔχοντες
[15, 59]   πόλει προσβολὰς ποιησάμενος κατεπλήξατο τῶν  Αρκάδων   τοὺς ἐναντιοπραγοῦντας. ~Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 77]   καινοτομία παράλογος. Οἱ γὰρ τῶν  Αρκάδων   φυγάδες ὁρμηθέντες ἐξ Ηλιδος κατελάβοντο
[15, 85]   ὅλων ἀγῶνα, καὶ διαταχθέντων τῶν  στρατοπέδων,   οἱ μὲν μάντεις σφαγιασάμενοι παρ'
[15, 34]   τοῦ λαιοῦ κέρατος, ὧν ἡγεῖτο  Κήδων   Αθηναῖος· ἀγωνισάμενος δὲ λαμπρῶς
[15, 65]   ἐκαρτέρουν, ἀλλὰ τοῖς θυμοῖς προπίπτοντες  ἐξεπήδων   ἐκ τῆς πόλεως· κωλυόμενοι δ'
[15, 48]   ἠφανίσθησαν· ἐπιλαβούσης δ' ἡμέρας τινὲς  ἐξεπήδων   ἐκ τῶν οἰκιῶν, καὶ δόξαντες
[15, 24]   πολλοὶ μὲν μετὰ τῶν ὅπλων  ἐξεπήδων   ἐκ τῶν οἰκιῶν, ὡς πολεμίων
[15, 85]   τόπων ἀπεσταλμένους. (Οὗτοι περιττότερον ἐκ  παίδων   ζηλοῦντες τὴν ἐν τούτοις μάχην,
[15, 83]   (Τοὺς μὲν οὖν πρεσβυτάτους τῶν  παίδων   καὶ τοὺς γεγηρακότας ἐπὶ τὰ
[15, 66]   τούτου μέχρι τῆς καθόδου τῶν  Ηρακλειδῶν,   ἀπὸ δὲ ταύτης Κρεσφόντης ἔλαχε
[15, 90]   Πολλοὺς δὲ ξενολογήσας ἐκ τῶν  Ελληνίδων   πόλεων ἔπεισε καὶ Λακεδαιμονίους συμμαχεῖν·
[15, 13]   γενέσθαι τὸν περίβολον μέγιστον τῶν  Ελληνίδων   πόλεων. Κατεσκεύασε δὲ καὶ γυμνάσια
[15, 63]   Ὅμως δ' οὐ διεσφάλησαν τῶν  ἐλπίδων.   γὰρ τῶν Αθηναίων δῆμος,
[15, 44]   οἱ (μὲν) πρότερον ἀπὸ τῶν  ἀσπίδων   ὁπλῖται καλούμενοι τότε (δὲ) ἀπὸ
[15, 40]   τῆς Λακεδαιμονίων ἡγεμονίας προεστηκότας τῶν  πατρίδων.   (Ἐν γὰρ τοῖς τότε χρόνοις
[15, 34]   δὲ φυγεῖν ἠνάγκασεν. δὴ  κατιδὼν   Χαβρίας, καὶ μέρος τῶν
[15, 27]   δεῖν, οἱ δὲ ἀπὸ τῶν  συμμαχίδων   πόλεων συστρατεύσαντες, ὄντες πολλαπλάσιοι, παραδιδόναι
[15, 5]   Μαντίνειαν, οὐδὲν φροντίσαντες τῶν γεγενημένων  σπονδῶν,   διὰ τοιαύτας αἰτίας. Προϋπαρχούσης τοῖς
[15, 54]   τύχης εὐλαβηθῆναι. (Γενομένων δὲ τῶν  σπονδῶν   Κλεόμβροτος ἀνέξευξε μετὰ τῆς δυνάμεως
[15, 89]   πρὸς τούτους ἀκατάλλακτον ἀλλοτριότητα τῶν  σπονδῶν   οὐ προείλοντο κοινωνεῖν (διὰ τοὺς
[15, 42]   τοὺς εὐκαιροτάτους τόπους, καὶ τῶν  προσόδων   τὰς μὲν κατὰ γῆν πορευτὰς
[15, 90]   ἀποστάσεως, τὸ μὲν ἥμισυ τῶν  προσόδων   τῷ βασιλεῖ κατελέλυτο, τὸ δὲ
[15, 68]   καρτεραί, μάλιστα δὲ κατὰ Λακεδαιμονίους,  εὐεφόδων   ὄντων καὶ δυσφυλάκτων τῶν τόπων.
[15, 91]   τὴν στρατηγίαν τοῦ Δατάμου, καὶ  σπεύδων   ἄρασθαι τοῦτον, δι' ἐπιβουλῆς αὐτὸν
[15, 80]   τῶν τόπων πλεονεκτοῦντος, Πελοπίδας  σπεύδων   διὰ τῆς ἰδίας ἀνδρείας κρῖναι
[15, 38]   μέλλων πολεμεῖν πρὸς Αἰγυπτίους καὶ  σπεύδων   ξενικὴν δύναμιν ἀξιόλογον συστήσασθαι, διέγνω
[15, 26]   πόλεως, καὶ δρομαῖος ἠπείγετο, φθάσαι  σπεύδων   τοὺς Λακεδαιμονίους· οὐδὲν δ' ἧττον
[15, 80]   συνόδου τῶν Βοιωτῶν, καὶ τῶν  πρέσβεων   διαλεχθέντων περὶ ὧν εἶχον ἐντολάς,
[15, 26]   δῆμος τῶν Αθηναίων διακούσας τῶν  πρέσβεων   ἐψηφίσατο παραχρῆμα δύναμιν ὡς πλείστην
[15, 47]   παρέπλευσεν εἰς τὰς Αθήνας, ἄγων  πρέσβεων   πλῆθος τῶν τὴν συμμαχίαν συντιθεμένων
[15, 52]   προάγειν τὴν δύναμιν, φανερῶς τῶν  θεῶν   κωλυόντων, δ' οὐδὲν αὐτοῖς
[15, 74]   ἐμφορηθέντων ὑγρῶν. (Ἔχων δὲ παρὰ  θεῶν   λόγιον, τότε τελευτήσειν ὅταν τῶν
[15, 48]   ἀποδιδοῦσι τοῦ συμβάντος, ὡς διὰ  θεῶν   μῆνιν γεγενημένης τῆς συμφορᾶς τοῖς
[15, 85]   ἀπεφαίνοντο τὴν νίκην ὑπὸ τῶν  θεῶν   προφαινομένην· (Κατὰ δὲ τὴν τάξιν
[15, 13]   μεγάλα παρὰ τὸν Αναπον ποταμόν,  θεῶν   τε ναοὺς κατεσκεύασε καὶ τἄλλα
[15, 30]   κατελάβετο τήν τε ἀκρόπολιν τῶν  Εστιαιέων,   καὶ τύραννον ἑαυτὸν ἀπέδειξε ταύτης
[15, 30]   δι' ἣν αἰτίαν οἱ τὴν  Εστιαιέων   καλουμένην χώραν οἰκοῦντες οἰκείως διετέθησαν
[15, 46]   γενομένης, οἱ πλεῖστοι μὲν τῶν  Πλαταιέων   ἐπὶ τῆς χώρας καταληφθέντες ὑπὸ
[15, 46]   (Παραγενόμενοι δὲ πλησίον τῆς τῶν  Πλαταιέων   πόλεως, ἀπροσδοκήτου τῆς ἐπιθέσεως γενομένης,
[15, 40]   ἐλευθερίαν ἐμνησικάκει. Πρῶτον δὲ τῶν  Φιαλέων   οἱ φυγάδες συστραφέντες κατελάβοντο τὴν
[15, 84]   ὄντες ἑξακισχίλιοι, στρατηγὸν δ' ἔχοντες  Ηγησίλεων,   ἄνδρα τότε παρὰ τοῖς πολίταις
[15, 90]   δυναστεύων καὶ πολλῶν ἐρυμάτων καὶ  πόλεων   ἀξιολόγων κυριεύων, ὧν ἑστίαν καὶ
[15, 48]   μεγάλοι καὶ κατακλυσμοὶ χώρας καὶ  πόλεων   ἄπιστοι· οὐδέποτε γὰρ ἐν τοῖς
[15, 19]   τὴν Ελλάδα συσκευαζόμενοι, καὶ τῶν  πόλεων   ἃς μὲν πειθοῖ προσαγόμενοι, ἃς
[15, 48]   περὶ πόλεις Ελληνίδας, οὔτε τῶν  πόλεων   αὐτάνδρων ἀφανισμός, θείας τινὸς ἐνεργείας
[15, 8]   πασῶν τῶν κατὰ τὴν Κύπρον  πόλεων,   αὐτῆς δὲ μόνης τῆς Σαλαμῖνος
[15, 45]   δὲ τὴν Ελλάδα ταραττομένων τῶν  πόλεων   διὰ τὴν ἀσυνήθη πολιτείαν, καὶ
[15, 30]   μὲν οὖν καὶ τῶν ἄλλων  πόλεων   διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν προεκλήθησαν
[15, 36]   τῶν περὶ τοὺς τόπους ἐκείνους  πόλεων   ἐξιδιοποιησάμενος, ἐνίκησε ναυμαχίᾳ τοὺς Λακεδαιμονίους
[15, 90]   δὲ ξενολογήσας ἐκ τῶν Ελληνίδων  πόλεων   ἔπεισε καὶ Λακεδαιμονίους συμμαχεῖν· οἱ
[15, 94]   μὲν περὶ τὸν συνοικισμὸν τῶν  πόλεων   ἐπὶ τοσοῦτο ταραχῆς ἐλθόντα ἔτυχεν
[15, 23]   συμμαχίαν, πολλαὶ καὶ τῶν ἄλλων  πόλεων   ἔσπευσαν εἰς τὴν τῶν Λακεδαιμονίων
[15, 28]   δῆμος μετεωρισθεὶς ἐπὶ τῇ τῶν  πόλεων   εὐνοίᾳ κοινὸν συνέδριον ἁπάντων τῶν
[15, 48]   μέγιστον τῶν κατὰ τὴν Αχαΐαν  πόλεων   ἔχειν ἀξίωμα πρὸ τοῦ σεισμοῦ.
[15, 77]   ἀρχαὶ πολέμων συνέστησάν τισι τῶν  πόλεων   καὶ νεωτέρων πραγμάτων καινοτομία παράλογος.
[15, 15]   ἐκχωρήσωσι τῶν κατὰ τὴν Σικελίαν  πόλεων   καὶ τὰ δαπανηθέντα χρήματα κατὰ
[15, 91]   μετὰ δὲ ταῦτα πολλὰς τῶν  πόλεων   καὶ τοὺς ξενολογηθέντας στρατιώτας τοῖς
[15, 67]   Θετταλῶν ἐπ' ἐλευθερώσει μὲν τῶν  πόλεων,   καταλύσει δὲ τῆς Αλεξάνδρου τοῦ
[15, 13]   τὸν περίβολον μέγιστον τῶν Ελληνίδων  πόλεων.   Κατεσκεύασε δὲ καὶ γυμνάσια μεγάλα
[15, 18]   ἐρωτῆσαι τὸν θεόν, ποτέραν τῶν  πόλεων   κρίνει κυρίαν εἶναι δεῖν τῆς
[15, 28]   δὲ Λακεδαιμόνιοι τὴν ὁρμὴν τῶν  πόλεων   ὁρῶντες ἀκατάσχετον οὖσαν πρὸς τὴν
[15, 69]   μὲν χώραν ἐδῄωσε, τῶν δὲ  πόλεων   οὐκ ἐδυνήθη κρατῆσαι διὰ τὸ
[15, 65]   ἔτι δ' ἐκ τῶν σύνεγγυς  πόλεων   οὐκ ὀλίγους μεταπεμψάμενοι, κατεσκεύαζον δύναμιν
[15, 16]   μὴ ὑπάρχειν κυρίους τῆς τῶν  πόλεων   παραδόσεως, ἵνα δὲ τοῖς ἄρχουσι
[15, 30]   ταπεινουμένης, ἐφάμιλλον τὴν ἰσχὺν τῶν  πόλεων   συνέβαινε γίνεσθαι. Οἱ δ' Αθηναῖοι,
[15, 27]   οἱ δὲ ἀπὸ τῶν συμμαχίδων  πόλεων   συστρατεύσαντες, ὄντες πολλαπλάσιοι, παραδιδόναι τὴν
[15, 2]   κατὰ μὲν τὴν Κύπρον τῶν  πόλεων   σχεδόν τι πασῶν, κατὰ δὲ
[15, 57]   ἐπὶ τὴν Περραιβίαν ἀναζεύξας τῶν  πόλεων   τὰς μὲν λόγοις φιλανθρώποις προσηγάγετο,
[15, 20]   αἰτίας. Ὁρῶντες τὴν Βοιωτίαν ἔχουσαν  πόλεών   τε πλῆθος καὶ τοὺς κατοικοῦντας
[15, 26]   δὲ καὶ ἐκ τῶν ἄλλων  πόλεων   τῶν κατὰ τὴν Βοιωτίαν πολλῶν
[15, 30]   αὐτὸς δὲ ταῖς Κυκλάσι νήσοις  ἐπιπλέων   προσηγάγετο Πεπάρηθον καὶ Σκίαθον καί
[15, 32]   δὲ διακοσίους. (Τούτων δὲ τῶν  δυνάμεων   ἀθροισθεισῶν εἰς ἕνα τόπον, οἱ
[15, 54]   (Συνελθουσῶν δ' εἰς ταὐτὸ τῶν  δυνάμεων   αἰσχρὸν εἶναι ὑπέλαβον οἱ Λακεδαιμόνιοι
[15, 42]   μὲν τὸ μέγεθος τῶν Περσικῶν  δυνάμεων,   ἐθάρρει δὲ μάλιστα μὲν τῇ
[15, 3]   Κύπρον παρακομίζειν σῖτον, μεγάλων δὲ  δυνάμεων   ἠθροισμένων εἰς τὴν νῆσον, ταχὺ
[15, 8]   μέγιστον, ὅτι τοὺς ἡγεμόνας τῶν  δυνάμεων   ἰδίους εὐνοίαις κατασκευάζει, τιμαῖς καὶ
[15, 29]   στρατηγίαν ἀφηγεῖτο τῶν κατ' Αἴγυπτον  δυνάμεων,   καὶ μετὰ πολλῆς σπουδῆς παρεσκευάζετο
[15, 9]   ἡγεμονίαν τῶν ἐν τῇ Κύπρῳ  δυνάμεων,   καὶ τὸν Εὐαγόραν πάλιν τεθαρρηκότως
[15, 2]   ἔλαβε πλῆθος εἰς διατροφὴν ξενικῶν  δυνάμεων·   ὁμοίως δὲ καὶ (πρὸς) τοὺς
[15, 41]   ἀπὸ Περσῶν. Ἡγοῦντο δὲ τῶν  δυνάμεων   Φαρνάβαζος μὲν τῶν βαρβαρικῶν, Ιφικράτης
[15, 34]   καὶ τρεῖς. ἐπιπλεουσῶν δὲ τῶν  νεῶν   ἀλλήλαις, Πόλλις μὲν ἡγούμενος τοῦ
[15, 34]   καὶ μέρος τῶν περὶ αὐτὸν  νεῶν   ἐκπέμψας, ἐβοήθησε τοῖς πιεζομένοις καὶ
[15, 47]   τὸν λιμένα, καὶ τεττάρων μὲν  νεῶν   ἐκυρίευσε, τῶν δὲ ὑπολοίπων τριῶν
[15, 63]   Λακεδαιμόνιοι, πολλοὺς μὲν ἀποβεβληκότες τῶν  νέων   ἐν τῇ περὶ Λεῦκτρα συμφορᾷ,
[15, 47]   ἐπὶ βοήθειαν τοῖς Κορκυραίοις μετὰ  νεῶν   ἑξήκοντα· οὗτος δὲ πρὸ τῆς
[15, 42]   τοῖς Πέρσαις πολλῶν ἐκ τῶν  νεῶν   προσγεγενημένων, κυκλωθέντες οἱ Αἰγύπτιοι, πολλοὶ
[15, 53]   εἰπεῖν, ὅτι τὰ κατὰ τὸν  νεὼν   τοῦ Ηρακλέους ὅπλα παραδόξως ἀφανῆ
[15, 47]   ἐκυρίευσε, τῶν δὲ ὑπολοίπων τριῶν  νεῶν   φυγουσῶν πρὸς τὴν γῆν, αὗται
[15, 68]   προσλαβόμενος καὶ παρὰ Μεγαρέων καὶ  Πελληνέων,   ἔτι δὲ Κορινθίων στρατιώτας, στρατόπεδον
[15, 82]   ἐν αὐτῷ χρημάτων. τῶν δὲ  Μαντινέων   ἀναλαβόντων εἰς τοὺς ἰδίους βίους
[15, 85]   Θετταλῶν ἱππέων οἱ μετὰ τῶν  Μαντινέων   ὄντες ἐβιάσθησαν, καὶ συχνοὺς ἀποβαλόντες
[15, 5]   δ' ὁρῶντες οὖσαν τὴν τῶν  Μαντινέων   πόλιν καὶ πλήθουσαν ἀνδρῶν ἀλκίμων,
[15, 1]   τεσσαρεσκαιδεκάτη, τὸ τέλος ἔσχε τῶν  πράξεων   εἰς τὸν Ρηγίνων ἀνδραποδισμὸν ὑπὸ
[15, 94]   Συρακόσιος τῶν περὶ Δίωνα  πράξεων   ἐντεῦθεν ἀρξάμενος ἔγραψε μὲν βύβλους
[15, 91]   προνοούμενος, ἀποστὰς νυκτὸς μετὰ τῶν  ἱππέων   ἀπήλαυνε πρὸς τοὺς πολεμίους, συντεθειμένος
[15, 91]   δὲ κηδεστὴς τοῦ Δατάμου τῶν  ἱππέων   ἀφηγούμενος, χάριν βουλόμενος καταθέσθαι καὶ
[15, 85]   θατέρου κέρατος ἐπιρραξάντων ἀλλήλοις τῶν  ἱππέων   βραχὺν χρόνον μάχη διέμεινεν
[15, 86]   μὲν οὖν τῶν παρ' ἀμφοτέροις  ἱππέων   μάχη τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλος·
[15, 85]   ἀρετὴν τῶν Βοιωτῶν καὶ Θετταλῶν  ἱππέων   οἱ μετὰ τῶν Μαντινέων ὄντες
[15, 46]   τῆς χώρας καταληφθέντες ὑπὸ τῶν  ἱππέων   συνηρπάγησαν, οἱ δὲ λοιποὶ καταφυγόντες
[15, 84]   παραγγείλας δὲ δειπνοποιεῖσθαι, καταλιπὼν τῶν  ἱππέων   τινάς, τούτοις μὲν παρήγγειλεν ἕως
[15, 91]   τοὺς διώκοντας στρατιώτας. (Τῶν δ'  ἱππέων   τῶν ὑπολειφθέντων οἱ μὲν πρὸς
[15, 40]   (Ἐν δὲ τῇ πόλει τῶν  Μεγαρέων   ἐπιχειρήσαντές τινες μεταστῆσαι τὴν πολιτείαν,
[15, 68]   Κόρινθον, καὶ προσλαβόμενος καὶ παρὰ  Μεγαρέων   καὶ Πελληνέων, ἔτι δὲ Κορινθίων
[15, 80]   ἐπὶ τὴν στρατείαν, ὑπὸ τοῦ  χρεὼν   ἀγόμενος. (Ὡς δὲ κατήντησεν εἰς
[15, 68]   Πελοπόννησον εἰσβολῆς. Ἀρξάμενοι δ' ἀπὸ  Κεγχρεῶν   μέχρι Λεχαίου σταυρώμασι καὶ βαθείαις
[15, 29]   στρατείαν. (Οὐκ ἔχων δὲ στρατηγὸν  ἀξιόχρεων,   μετεπέμψατο Χαβρίαν τὸν Αθηναῖον, ἄνδρα
[15, 91]   Ὑπολαβὼν γὰρ παρὰ τοῦ βασιλέως  δωρεῶν   τε μεγάλων τεύξεσθαι καὶ τῆς
[15, 51]   Βοιωτίας· γενομένων δὲ τοιούτων τῶν  ἀποκρίσεων   οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸν Κλεόμβροτον εὐθὺς
[15, 15]   τῆς συμφορᾶς εὐθὺς διεπρεσβεύσαντο περὶ  διαλύσεων.   δὲ Διονύσιος ἀπεφήνατο (τῷ)
[15, 80]   δὲ τὸ γεγονὸς ὑποπτευσαμένων, τῶν  μάντεών   τινες ἀπεφήναντο διὰ τὴν γενομένην
[15, 94]   ἔτυχεν ἐνδεχομένης καταστολῆς. (Τῶν δὲ  συγγραφέων   Αθάνας Συρακόσιος τῶν περὶ
[15, 95]   δὲ πατρίδι διαβολάς. (Τῶν δὲ  συγγραφέων   Διονυσόδωρος καὶ Αναξις οἱ Βοιωτοὶ
[15, 37]   τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας. (Τῶν δὲ  συγγραφέων   Ερμείας Μεθυμναῖος τὴν τῶν
[15, 89]   Ελλήνων ὑπῆρχον ἔκσπονδοι. (Τῶν δὲ  συγγραφέων   Ξενοφῶν μὲν Αθηναῖος τὴν
[15, 87]   ἰδίους ἔθαψαν. (Επαμεινώνδας δ' ἔτι  ζῶν   εἰς τὴν παρεμβολὴν ἀπηνέχθη, καὶ
[15, 16]   ἀνοχῶν χρόνον διετέλεσε διατάσσων καὶ  γυμνάζων   τὴν δύναμιν, διὰ δὲ τῆς
[15, 32]   Θηβαίων, τὴν μὲν φάλαγγα τῶν  πεζῶν   ἀπήγαγε, τοὺς δ' ἱππεῖς καὶ
[15, 8]   ἧκεν εἰς Κύπρον ἐξ Αἰγύπτου,  κομίζων   χρήματα παρὰ Ακόριδος τοῦ βασιλέως
[15, 52]   κῆρυξ τυφλός, ὃς ἀνδράποδ' ἀποδεδρακότα,  ἀνακομίζων,   καὶ καθάπερ ἦν εἰθισμένον, ἀνηγόρευε
[15, 81]   συνέβη πάντων τῶν ὕστερον γενομένων  ἀγαθῶν   αἰτίαν γενέσθαι. (Ὲν δὲ τῇ
[15, 52]   δόξας στρατηγικῇ συνέσει διαφέρειν μεγίστων  ἀγαθῶν   αἴτιος ἐγένετο τῇ πατρίδι. Εὐθὺς
[15, 40]   ἐξουσίαις ἀπειραγάθως χρώμεναι, πολλοὺς τῶν  ἀγαθῶν   ἀνδρῶν ἐφυγάδευον καὶ κρίσεις ἐπιβάλλουσαι
[15, 88]   ~Ἡμεῖς δ' εἰωθότες ταῖς τῶν  ἀγαθῶν   ἀνδρῶν τελευταῖς ἐπιλέγειν τὸν ἴδιον
[15, 6]   τὰ δὲ τοιαῦτα εἶναι ποιητῶν  ἀγαθῶν   ἐπιτεύγματα, ὅθεν ὡς ἐπῃνεκότα αὐτὸν
[15, 83]   συνῆπτεν εἰς χεῖρας. (Πολλὰ δὲ  παθὼν   καὶ δράσας οὐκ ἀπέστη τῆς
[15, 48]   πειρῶνται τὰς αἰτίας τῶν τοιούτων  παθῶν   οὐκ εἰς τὸ θεῖον ἀναφέρειν,
[15, 36]   πάντα ταχέως καὶ ῥᾳδίως ἐπετέλεσε,  πείθων   μὲν διὰ τῆς τοῦ λόγου
[15, 78]   ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ θάλατταν ἡγεμονίας.  Διελθὼν   δὲ λόγον ἐκ χρόνου πεφροντισμένον
[15, 89]   Διονύσιον τὸν νεώτερον ὧδε κατέστροφε,  διελθὼν   ἔτη πέντε ἐν βύβλοις δυσίν.
[15, 94]   συντάξεως ἐν μιᾷ βύβλῳ, καὶ  διελθὼν   τὰς πράξεις ἐν κεφαλαίοις συνεχῆ
[15, 53]   δὲ διὰ τῆς Φωκίδος, καὶ  διεξελθὼν   τὴν παραθαλαττίαν ὁδὸν χαλεπὴν οὖσαν,
[15, 68]   ἐπ' αὐτῆς Χαβρίαν. (Οὗτος δὲ  παρελθὼν   εἰς Κόρινθον, καὶ προσλαβόμενος καὶ
[15, 94]   στρατηγίαν εἶχε Παμμένης. (Οὗτος δὲ  παρελθὼν   εἰς Μεγάλην πόλιν, καὶ τῶν
[15, 62]   καὶ Βοιωτῶν πεντακοσίους. Οὗτος δὲ  παρελθὼν   εἰς Ορχομενὸν τὸν Αρκαδικὸν παρεφύλαττε
[15, 67]   παρέλαβεν, εἰς δὲ τὴν Μακεδονίαν  παρελθὼν   καὶ συμμαχίαν ποιησάμενος πρὸς Αλέξανδρον
[15, 79]   ἐπιβολῆς. (Οὗτοι δὲ εἰωθότες μετὰ  Θηβαίων   ἀπαντᾶν ἡμέρᾳ τεταγμένῃ πρὸς τὴν
[15, 81]   δὲ συνεβάλετο πρὸς τὴν τῶν  Θηβαίων   αὔξησιν. Ὲν γὰρ τῇ τῶν
[15, 71]   Ισμηνίου καὶ εἰς φυλακὴν παρεδόθη.  (Θηβαίων   δ' ἐπὶ τοῖς πραχθεῖσι παροξυνθέντων,
[15, 50]   Πελοπίδαν· τε πόλις τῶν  Θηβαίων   διὰ τῆς τῶν προγόνων ἐπιφανείας
[15, 51]   (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, μονωθέντων τῶν  Θηβαίων,   ἔκριναν πολεμεῖν αὐτοῖς καὶ τὰς
[15, 34]   ταῦτα τῶν ἐκ τῆς πόλεως  Θηβαίων   ἐκχυθέντων πανδημεί, θεωρῶν τὸ πλῆθος
[15, 51]   ἦσαν, ὡς αὐτίκα μάλα τῶν  Θηβαίων   ἐξανδραποδισθησομένων. Τέλος δ' οἱ Λακεδαιμόνιοι
[15, 38]   λόγον διαθεμένου, ὑπὲρ δὲ τῶν  Θηβαίων   Επαμεινώνδου διαθεμένου λόγον θαυμαστῶς ἐν
[15, 25]   ἐξέπεμψαν τοὺς δηλώσοντας τὴν τῶν  Θηβαίων   ἐπανάστασιν καὶ βοηθεῖν τὴν ταχίστην
[15, 85]   τῶν Αθηναίων ἱππεῖς τοῖς τῶν  Θηβαίων   ἐπελάσαντες ἠλαττοῦντο οὐχ οὕτω ταῖς
[15, 51]   τῶν Λακεδαιμονίων παρασκευῆς, καὶ τῶν  Θηβαίων   ἐρήμων ὄντων συμμάχων, ἅπαντες ὑπελάμβανον
[15, 20]   τριακοσίους μὲν τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν  Θηβαίων   ἐφυγάδευσε, τοὺς δὲ λοιποὺς καταπληξάμενος
[15, 54]   ἀποβαλοῦσιν, ὅταν ἐν Λεύκτροις ὑπὸ  Θηβαίων   ἡττηθῶσιν. (Προσῆλθον δὲ τῷ Επαμεινώνδᾳ
[15, 50]   εἰρήνην αἱ πόλεις πᾶσαι πλὴν  Θηβαίων·   Θηβαῖοι γὰρ μόνοι, τὴν Βοιωτίαν
[15, 85]   ἅπαντας ἀπέκτειναν. (Οἱ δὲ τῶν  Θηβαίων   ἱππεῖς τοὺς μὲν φεύγοντας οὐκ
[15, 63]   καὶ φιλάνθρωπος, τὴν μὲν τῶν  Θηβαίων   ἰσχὺν οὐ κατεπλάγησαν, τοῖς δὲ
[15, 20]   τὴν Καδμείαν. Ἀγανακτούντων δὲ τῶν  Θηβαίων   καὶ μεθ' ὅπλων συνδραμόντων, συνάψας
[15, 68]   μεθ' ἑαυτοῦ τοὺς ἀρίστους τῶν  Θηβαίων   μόγις ἐβιάσατο τοὺς Λακεδαιμονίους· διακόψας
[15, 38]   ἁπάσας τὰς φρουράς. (Μόνων δὲ  Θηβαίων   οὐ προσδεξαμένων κατὰ πόλιν γίνεσθαι
[15, 79]   ἐτελεύτησεν, εὐθέως καὶ τὰ τῶν  Θηβαίων   πράγματα τῇ τούτου τελευτῇ συναπέθανεν.
[15, 32]   μάχην. ἀποκρουσαμένων δὲ αὐτοὺς τῶν  Θηβαίων   ῥᾳδίως ἐκ τόπων ὑπερδεξίων, ἐπήγαγε
[15, 38]   Βοιωτίαν ἅπασαν ὑπὸ τὴν τῶν  Θηβαίων   συντέλειαν ταττόντων, καὶ Αθηναίων μὲν
[15, 38]   Βοιωτίαν πόλεις ἀπέσπων τῆς τῶν  Θηβαίων   συντελείας. ~Οἱ δὲ Θηβαῖοι, τῇ
[15, 32]   προεκαλεῖτο. Οὐ συγκαταβαινόντων δὲ τῶν  Θηβαίων,   τὴν μὲν φάλαγγα τῶν πεζῶν
[15, 51]   κυρίοις ἀποκαταστῆσαι. (Ἀποκριναμένων δὲ τῶν  Θηβαίων,   ὡς οὔτ' αὐτοὶ πολυπραγμονοῦσιν οὐδὲν
[15, 49]   μεγάλα κοιλώματα καὶ συστάσεις ὑδάτων  ναματιαίων   μεγάλας. Εἶναι γὰρ ἐν αὐτῇ
[15, 27]   ὡς δ' μὲν τῶν  ἀναγκαίων   σπάνις ἐπέτεινεν, οἱ Λακεδαιμόνιοι δὲ
[15, 52]   λογισμὸν καὶ τὴν ὑπὲρ τῶν  δικαίων   μνήμην αἱρετωτέραν εἶναι τῶν παρόντων
[15, 79]   καὶ τὴν πόλιν κατασκάψαι. Ἐκ  παλαιῶν   γὰρ χρόνων οἱ Θηβαῖοι πρὸς
[15, 14]   ἔλαττον ταλάντων χιλίων. Τῶν δὲ  Αγυλλαίων   ἐκβοηθησάντων, μάχῃ τε ἐκράτησεν αὐτῶν
[15, 63]   ἠναγκάζοντο καταφεύγειν ἐπὶ τὴν τῶν  Αθηναίων   βοήθειαν, οἷς τριάκοντα μὲν τυράννους
[15, 29]   καὶ νόμον ἔθεντο μηδένα τῶν  Αθηναίων   γεωργεῖν ἐκτὸς τῆς Αττικῆς. διὰ
[15, 95]   μισθοφόρους στρατιώτας ἐπολιόρκει τὴν πόλιν.  (Αθηναίων   δὲ βοηθησάντων τοῖς Πεπαρηθίοις, καὶ
[15, 63]   τῶν ἐλπίδων. γὰρ τῶν  Αθηναίων   δῆμος, μεγαλόψυχος ὢν καὶ φιλάνθρωπος,
[15, 95]   ἃς συνέβη τὸν δῆμον τῶν  Αθηναίων   διαβληθῆναι παρὰ τοῖς συμμάχοις.
[15, 26]   Καδμείαν. ~Ὁ δὲ δῆμος τῶν  Αθηναίων   διακούσας τῶν πρέσβεων ἐψηφίσατο παραχρῆμα
[15, 35]   δὲ τὴν ναυμαχίαν τῶν μὲν  Αθηναίων   διεφθάρησαν τριήρεις ὀκτωκαίδεκα, τῶν δὲ
[15, 47]   ἔχοντος κατέπλευσεν στόλος τῶν  Αθηναίων   εἰς τὴν Κόρκυραν, ἔχων στρατηγοὺς
[15, 30]   φιλίαν. (Τῆς δ' ὑπὸ τῶν  Αθηναίων   ἐκπεμφθείσης δυνάμεως ἡγούμενος Χαβρίας ἐπόρθησε
[15, 34]   δὴ πυθόμενος δῆμος τῶν  Αθηναίων   ἐξέπεμψε στόλον παραφυλάξοντα τὴν σιτοπομπίαν,
[15, 30]   μεγάλα, πεπολεμημένη δὲ δεινῶς ὑπὸ  Αθηναίων,   εὐλόγως πρὸς μὲν Αθηναίους ἀδιάλυτον
[15, 66]   καὶ Τυρταῖος ποιητὴς ὑπὸ  Αθηναίων   ἡγεμὼν ἐδόθη τοῖς Σπαρτιάταις. (Ἔνιοι
[15, 45]   Οὗτοι δὲ πρὸς Τιμόθεον τὸν  Αθηναίων   ἡγούμενον τοῦ ναυτικοῦ καταφυγόντες συνέπλεον
[15, 85]   ὑπερεβάλοντο. (Οἱ μὲν γὰρ τῶν  Αθηναίων   ἱππεῖς τοῖς τῶν Θηβαίων ἐπελάσαντες
[15, 85]   οὐκ ἦν καταδεέστερον τὸ τῶν  Αθηναίων   ἱππικόν· τῷ δὲ πλήθει καὶ
[15, 25]   αὐτοὶ συγκατήγαγον τὸν δῆμον τῶν  Αθηναίων   καθ' ὃν καιρὸν ὑπὸ τῶν
[15, 28]   πόλεμον, συμμαχούντων τοῖς Θηβαίοις τῶν  Αθηναίων   καὶ τῶν ἄλλων Ελλήνων τῶν
[15, 85]   δὲ μάχης γενομένης, καὶ τῶν  Αθηναίων   καταπονουμένων καὶ πρὸς φυγὴν ὁρμησάντων,
[15, 25]   συνεστράφησαν οἱ φυγάδες, καὶ συνεπιλαβομένων  Αθηναίων   κατῆλθον εἰς τὴν πατρίδα νυκτός.
[15, 38]   τῶν Θηβαίων συντέλειαν ταττόντων, καὶ  Αθηναίων   μὲν ἀντειπόντων φιλοτιμότατα, Καλλιστράτου (δὲ)
[15, 34]   ταῦτα Χαβρίας μὲν τῶν  Αθηναίων   ναύαρχος μετὰ τοῦ στόλου παντὸς
[15, 66]   κατῴκησαν ἐν Ναυπάκτῳ, δόντων αὐτοῖς  Αθηναίων   οἰκητήριον τήνδε τὴν πόλιν. Καὶ
[15, 5]   βοηθῆσαι. Οὐ προαιρουμένων δὲ τῶν  Αθηναίων   παραβαίνειν τὰς κοινὰς συνθήκας, ὅμως
[15, 76]   Ταύτην δὲ τὴν πόλιν οὖσαν  Αθηναίων   παραλόγως ἀπέβαλεν· τῶν γὰρ Αθηναίων
[15, 75]   πολεμουμένοις ὑπ' Αργείων Χάρης ὑπ'  Αθηναίων   πεμφθεὶς στρατηγὸς μετὰ δυνάμεως ἐβοήθησε
[15, 76]   Αθηναίων παραλόγως ἀπέβαλεν· τῶν γὰρ  Αθηναίων   στρατευσάντων ἐπ' αὐτὸν καὶ πολὺ
[15, 79]   εἰρημένας πόλεις Λάχητα μὲν τὸν  Αθηναίων   στρατηγόν, ἔχοντα στόλον ἀξιόλογον καὶ
[15, 69]   οἰκίας, Χαβρίας δ' τῶν  Αθηναίων   στρατηγὸς ἐμφρόνως ἅμα καὶ τεθαρρηκότως
[15, 81]   δὲ τούτοις πραττομένοις Τιμόθεος  Αθηναίων   στρατηγὸς ἔχων δύναμιν πεζήν τε
[15, 84]   Μαντινείας οἱ πεμφθέντες ὑπὸ τῶν  Αθηναίων   στρατιῶται πρὸς τὴν συμμαχίαν, ὄντες
[15, 46]   σπεύδοντες φθάσαι τὴν παρὰ τῶν  Αθηναίων   συμμαχίαν, εὐθὺς ἐπ' αὐτοὺς δύναμιν
[15, 77]   οὐδεὶς αὐτοῖς προσεῖχε, μετεπέμψαντο παρ'  Αθηναίων   συμμαχίαν καὶ μετὰ ταύτης ἐστράτευσαν
[15, 46]   τὴν Βοιωτίαν Πλαταιεῖς ἀντεχόμενοι τῆς  Αθηναίων   συμμαχίας μετεπέμποντο στρατιώτας, κεκρικότες τοῖς
[15, 47]   αὗται μὲν ἐνεπρήσθησαν ὑπὸ τῶν  Κορκυραίων,   ἵνα μὴ τοῖς πολεμίοις ὑποχείριοι
[15, 46]   ὡς φίλοι προσδεχθέντες ὑπὸ τῶν  Κορκυραίων   κατάσχωσι τὴν πόλιν μετὰ τῶν
[15, 47]   (τότε δὲ καθυστερῶν τῆς τῶν  Κορκυραίων   συμμαχίας τὸ μὲν πρῶτον ἀπέβαλε
[15, 82]   Ἐπὶ δὲ τούτων Αρκάδες μετὰ  Πισαίων   κοινῇ τεθεικότες ὑπῆρχον τὸν ἀγῶνα
[15, 61]   Λάρισσαν· παρεισαχθεὶς δ' ὑπὸ τῶν  Λαρισσαίων   ἐντὸς τοῦ τείχους ἐκράτησε τῆς
[15, 61]   καὶ τὴν παρανομίαν φοβηθέντες τῶν  Λαρισσαίων   τινές, οἱ δι' εὐγένειαν Αλευάδαι
[15, 75]   τινων ἐγκαλέσας τῇ πόλει τῶν  Σκοτουσσαίων,   ἐκάλεσεν αὐτοὺς εἰς ἐκκλησίαν καὶ
[15, 49]   ἀφιδρυμάτων, λέγοντες μὴ κοινὸν τῶν  Αχαιῶν,   ἀλλ' ἴδιον αὑτῶν εἶναι τὸ
[15, 49]   δὲ πρὸς τὸ κοινὸν τῶν  Αχαιῶν   διαλεχθέντες ἔπεισαν διδόναι τὰ ἀξιούμενα.
[15, 75]   Ναύπακτον καὶ Καλυδῶνα φρουρουμένην ὑπ'  Αχαιῶν   ἠλευθέρωσεν. Ἐστράτευσαν δὲ καὶ εἰς
[15, 49]   τὴν Βοῦραν οἰκοῦντες. (Τῶν δὲ  Αχαιῶν   κοινῷ δόγματι συγχωρησάντων, οἱ μὲν
[15, 53]   διαδέδοται ὡς τῶν ἡρώων τῶν  ἀρχαίων   ἀνειληφότων αὐτὰ καὶ βοηθεῖν τοῖς
[15, 49]   ἔλαβον ἀφιδρύματα λαβεῖν ἀπὸ τῶν  ἀρχαίων   καὶ προγονικῶν αὐτοῖς βωμῶν ἐξ
[15, 31]   τὴν διαίρεσιν τῶν στρατιωτῶν καὶ  λειτουργιῶν   περιττότερον ἐξειργάσαντο. (Τάς τε γὰρ
[15, 34]   πιεζομένοις καὶ τὴν ἧτταν τῶν  ἰδίων   διωρθώσατο, αὐτὸς δ' ἔχων τὸ
[15, 6]   τοῦ Διονυσίου καυχωμένου περὶ τῶν  ἰδίων   ποιημάτων, καί τινας στίχους τῶν
[15, 73]   αὐτῶν διεφθάρθαι, κατεφρόνησε, καὶ τῶν  ἰδίων   τριήρων ἑκατὸν μὲν καὶ τριάκοντα
[15, 5]   πόλεις συνετάραττον καὶ διὰ τῶν  ἰδίων   φίλων στάσεις ἐγκατεσκεύαζον ἐν αὐταῖς,
[15, 58]   τοιαύτας αἰτίας. Τῆς πόλεως τῶν  Αργείων   δημοκρατουμένης καί τινων δημαγωγῶν παροξυνόντων
[15, 57]   πραττομένοις ἐν τῇ πόλει τῶν  Αργείων   ἐγένετο στάσις καὶ φόνος τοσοῦτος,
[15, 62]   μὲν ὁπλίτας χιλίους, φυγάδας δ'  Αργείων   καὶ Βοιωτῶν πεντακοσίους. Οὗτος δὲ
[15, 49]   γῆς καὶ παρὰ τὴν τῶν  Αργείων   πόλιν ἐξίησιν. (Πρὸς δὲ τοῖς
[15, 75]   τυράννου. (Φλιασίοις δὲ πολεμουμένοις ὑπ'  Αργείων   Χάρης ὑπ' Αθηναίων πεμφθεὶς στρατηγὸς
[15, 93]   διὰ τὴν πολυχειρίαν, καὶ τῶν  ἐπιτηδείων   ἐξαναλωθέντων, μὲν Ταχὼς ἀπέγνω
[15, 71]   ἐνέπιπτον, ἅτε δὴ καὶ τῶν  ἐπιτηδείων   σπανιζόντων. (Ἤδη δ' αὐτῶν τὴν
[15, 40]   ἐπὶ τὴν πόλιν ὑπό τινων  οἰκείων   καὶ φίλων, διαβληθέντες ἐγένοντο (τε)
[15, 38]   ἤλπιζε τοὺς Ελληνας ἀπολελυμένους τῶν  οἰκείων   πολέμων ἑτοιμοτέρους ἔσεσθαι πρὸς τὰς
[15, 77]   ἐπὶ τὸν Λασίωνα. Τῶν δὲ  Ηλείων   βοηθησάντων τοῖς φυγάσιν ἐγένετο μάχη
[15, 85]   πρὸς φυγὴν ὁρμησάντων, τῶν  Ηλείων   ἵππαρχος ἐπὶ τῆς οὐραγίας τεταγμένος
[15, 85]   μάχην. (Οἱ μὲν οὖν τῶν  Ηλείων   ἱππεῖς τοῦτον τὸν τρόπον ἐπιφανέντες
[15, 78]   τὸν ἀγῶνα. (Ἀντιστάντων δὲ τῶν  Ηλείων   πανδημεὶ συνέστη μάχη καρτερά, θεωμένων
[15, 78]   ἐποιήσαντο πρὸς Αρκάδας ὄντας πολεμίους  Ηλείων·   συναγωνιστὰς δὲ λαβόντες τούτους ἐστράτευσαν
[15, 52]   μνήμην αἱρετωτέραν εἶναι τῶν παρόντων  σημείων.   (Ὁ μὲν οὖν Επαμεινώνδας πεφιλοσοφηκὼς
[15, 60]   ἀρχῆς ἀντέχεσθαι, Θηβαίους δὲ τῶν  πρωτείων   ἀξίους μὴ εἶναι, Αργείους δὲ
[15, 69]   δ' ἐπὶ Κόρινθον, καὶ τῶν  Κορινθίων   ἐπεξελθόντων νικήσας μάχῃ, τούτους μὲν
[15, 68]   Μεγαρέων καὶ Πελληνέων, ἔτι δὲ  Κορινθίων   στρατιώτας, στρατόπεδον συνεστήσατο ἀνδρῶν μυρίων·
[15, 46]   ψηφισάμενοι βοηθεῖν τοῖς Κορκυραίοις καὶ  Ζακυνθίων   τοῖς φυγάσιν, εἰς μὲν τὴν
[15, 45]   ἐν τῇ πόλει. (Τῶν δὲ  Ζακυνθίων   τοὺς Λακεδαιμονίους ἀξιούντων βοηθῆσαι, τὸ
[15, 20]   ὑποταγῆναι τοῖς Λακεδαιμονίοις· τῶν δ'  Ολυνθίων   διαπολεμούντων πρὸς Αμύνταν τὸν τῶν
[15, 19]   δὲ τούτοις τῷ δήμῳ τῶν  Ολυνθίων   δωρησαμένου πολλὴν τῆς ὁμόρου χώρας
[15, 23]   ὑποταγῆναι Λακεδαιμονίοις. ἐγγραφέντων δὲ τῶν  Ολυνθίων   εἰς τὴν τῶν Σπαρτιατῶν συμμαχίαν,
[15, 21]   ἐμβαλὼν εἰς τὴν χώραν τῶν  Ολυνθίων,   κοινῇ μετ' Αμύντου διεπολέμει πρὸς
[15, 21]   ἐμέρισε τοῖς στρατιώταις. Τῶν δὲ  Ολυνθίων   μετὰ τῶν συμμάχων πανδημεὶ παραταξαμένων
[15, 21]   Πελοποννήσου καὶ καταντήσας πλησίον τῆς  Ολυνθίων   παρέλαβε τοὺς μετὰ Εὐδαμίδου στρατιώτας.
[15, 19]   πρῶτον δῆμος τῶν  Ολυνθίων   τὰς προσόδους ἐλάμβανε τὰς ἐκ
[15, 21]   τὸ μὲν πρῶτον τὴν τῶν  Ολυνθίων   χώραν ἐδῄωσε, καὶ συναγαγὼν πλῆθος
[15, 22]   δὲ καταντήσας εἰς τὴν τῶν  Ολυνθίων   χώραν καὶ παραλαβὼν τοὺς προϋπάρχοντας
[15, 83]   γεγηρακότας ἐπὶ τὰ στέγη τῶν  οἰκιῶν   ἀνεβίβασε, καὶ προσέταξεν ἀπὸ τούτων
[15, 48]   πλείους ἐναποληφθέντες τοῖς πτώμασι τῶν  οἰκιῶν   ἠφανίσθησαν· ἐπιλαβούσης δ' ἡμέρας τινὲς
[15, 48]   ἡμέρας τινὲς ἐξεπήδων ἐκ τῶν  οἰκιῶν,   καὶ δόξαντες ἐκπεφευγέναι τὸν κίνδυνον
[15, 12]   ἐποίησαν λιμνάζειν. (Διὸ καὶ τῶν  οἰκιῶν   πιπτουσῶν καταπλαγέντες οἱ Μαντινεῖς ἠναγκάσθησαν
[15, 24]   τῶν ὅπλων ἐξεπήδων ἐκ τῶν  οἰκιῶν,   ὡς πολεμίων εἰσπεπτωκότων εἰς τὴν
[15, 72]   αὐτὴν κώμας εἴκοσι τῶν ὀνομαζομένων  Μαιναλίων   καὶ Παρρασίων Αρκάδων. καὶ τὰ
[15, 92]   Λακεδαιμονίων ἐπὶ συμμαχίαν μεθ' ὁπλιτῶν  χιλίων,   δυναμένῳ δ' ἡγεῖσθαι στρατιωτῶν καὶ
[15, 58]   τῶν δυνατῶν ἀνδρῶν πλειόνων  χιλίων   καὶ διακοσίων, καὶ τῶν δημαγωγῶν
[15, 21]   τῶν Λακεδαιμονίων ἀνῃρέθησαν πλείους τῶν  χιλίων   καὶ διακοσίων. (Τηλικαύτης δ' εὐημερίας
[15, 25]   συμμάχων ὄντες οὐκ ἐλάττους τῶν  χιλίων   καὶ πεντακοσίων, εἰς μὲν τὴν
[15, 59]   μὲν ἀνῃρέθησαν, πλείους δὲ τῶν  χιλίων   καὶ τετρακοσίων ἔφυγον, οἱ μὲν
[15, 14]   καὶ συνήθροισεν οὐκ ἔλαττον ταλάντων  χιλίων.   Τῶν δὲ Αγυλλαίων ἐκβοηθησάντων, μάχῃ
[15, 36]   τὴν ἐπάνοδον ποιουμένους πλείους τῶν  δισχιλίων   ἀνεῖλον. (Οἱ δὲ βάρβαροι παροξυνθέντες
[15, 26]   οὐκ ἐλάττους τῶν μυρίων καὶ  δισχιλίων,   ἱππεῖς δὲ πλείους τῶν δισχιλίων.
[15, 26]   δισχιλίων, ἱππεῖς δὲ πλείους τῶν  δισχιλίων.   Πάντων δὲ προθύμως ἐπὶ τὴν
[15, 52]   τοὺς σύμπαντας οὐ πλείους τῶν  ἑξακισχιλίων.   (Κατὰ δὲ τὴν τῆς πόλεως
[15, 17]   Σικελιωτῶν πλείους τῶν μυρίων καὶ  τετρακισχιλίων.   οἱ δὲ περιλειφθέντες καταφυγόντες εἰς
[15, 56]   τῶν Λακεδαιμονίων οὐκ ἐλάττους τῶν  τετρακισχιλίων,   τῶν δὲ Βοιωτῶν περὶ τριακοσίους.
[15, 32]   σύμπαντας στρατιώτας πλείους τῶν μυρίων  ὀκτακισχιλίων,   ὧν ἦσαν αἱ Λακεδαιμονίων πέντε
[15, 14]   ἀπέκτεινε τῶν βαρβάρων πλείους τῶν  πεντακισχιλίων,   ἐζώγρησε δὲ περὶ δισχιλίους. (Διονύσιος
[15, 15]   βαρβάρων, οὐκ ἐλάττους δὲ τῶν  πεντακισχιλίων   ἐζώγρησε· τὸ δ' ἄλλο πλῆθος
[15, 13]   τῶν Μολοττῶν πλείους τῶν μυρίων  πεντακισχιλίων.   Τοιαύτῃ δὲ συμφορᾷ τῶν Ηπειρωτῶν
[15, 84]   ἱππεῖς δ' οὐκ ἐλάττους τῶν  τρισχιλίων.   ~Ἀμφοτέρων δὲ προθύμως συγκαταβάντων εἰς
[15, 42]   Εἰς ταύτην ἀποβάντες μετὰ στρατιωτῶν  τρισχιλίων   τε Φαρνάβαζος καὶ
[15, 3]   ὀλίγας ἐφήδρευσε ταῖς κομιζομέναις τῶν  πολεμίων   ἀγοραῖς, καὶ τὰς μὲν αὐτῶν
[15, 65]   ξυνομολογεῖσθαι προσέταττον ἥττους εἶναι τῶν  πολεμίων.   (Ἀποκριναμένων δὲ τῶν Σπαρτιατῶν, ὅτι
[15, 24]   ἐξεπήδων ἐκ τῶν οἰκιῶν, ὡς  πολεμίων   εἰσπεπτωκότων εἰς τὴν πόλιν, καὶ
[15, 55]   καὶ κατὰ τὴν ἔφοδον τῶν  πολεμίων   ἐκ τοῦ κατ' ὀλίγον ὑποχωρεῖν.
[15, 63]   σπουδήν. (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, τῶν  πολεμίων   ἐπὶ τοὺς ὅρους τῆς Λακωνικῆς
[15, 93]   ποταμοῦ χειροποίητον, ὑπέμενε τὴν τῶν  πολεμίων   ἔφοδον. (Ἐκτάξας δὲ τὴν δύναμιν
[15, 83]   δίοδον ἐμφράξας ἀνέμενε τὴν τῶν  πολεμίων   ἔφοδον. (Επαμεινώνδας δ' εἰς πλείω
[15, 69]   ὑπερδεξίους τόπους ὑπέστη τὴν τῶν  πολεμίων   ἔφοδον. (Οἱ μὲν οὖν Βοιωτοί,
[15, 32]   τὰς δυσχωρίας ἀνέμενον τὴν τῶν  πολεμίων   ἔφοδον· τὴν γὰρ Αγησιλάου δόξαν
[15, 52]   Θηβαῖοι διὰ τὴν παρουσίαν τῶν  πολεμίων   ἐψηφίσαντο τέκνα μὲν καὶ γυναῖκας
[15, 72]   καὶ δυνάμενος πολλοὺς ἀνελεῖν τῶν  πολεμίων,   ἠρκέσθη τῷ προτερήματι καὶ τῆς
[15, 32]   θαυμάσας τήν τε εὐταξίαν τῶν  πολεμίων   καὶ τὴν καταφρόνησιν, τὸ μὲν
[15, 42]   καθορᾶσθαι τὰς ναῦς ὑπὸ τῶν  πολεμίων,   κατέπλευσαν πρὸς τὸ στόμα τὸ
[15, 64]   τάξιν καὶ πολλοὺς ἀνελὼν τῶν  πολεμίων,   κυκλωθεὶς ὑπὸ τῶν Αρκάδων μετὰ
[15, 35]   προτερήματος, καὶ πάσας τὰς τῶν  πολεμίων   ναῦς φυγεῖν ἀναγκάσας, ἀπέσχετο παντελῶς
[15, 21]   μάχαις, στρατιώτας πλείους ἔχοντες τῶν  πολεμίων·   οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι δύναμιν ἀξιόλογον
[15, 86]   καταπληξάμενος, διέκοψε τὴν φάλαγγα τῶν  πολεμίων.   Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τὸ ἀξίωμα
[15, 65]   τότε θεωροῦντες δῃουμένην ὑπὸ τῶν  πολεμίων   οὐκ ἐκαρτέρουν, ἀλλὰ τοῖς θυμοῖς
[15, 64]   ὅτι διὰ τὸ πλῆθος τῶν  πολεμίων   πάντες οἱ συνάψαντες μάχην ἀναιρεθήσονται,
[15, 33]   βοηθῆσαι· εἰ δ' αὐτῶν τῶν  πολεμίων   παρακεχωρηκότων τῆς νίκης ἐβιάσατο τοὺς
[15, 35]   ῥᾳδίως ἂν ἅπαντα τὸν τῶν  πολεμίων   στόλον διέφθειρε. (Κατὰ δὲ τὴν
[15, 54]   τῶν ἀγωνιζομένων περιγένωνται τῆς τῶν  πολεμίων   τόλμης. (Συνελθουσῶν δ' εἰς ταὐτὸ
[15, 43]   τῶν Περσῶν καὶ κατεθάρρουν τῶν  πολεμίων.   (Χρονιζούσης δὲ τῆς περὶ τὸ
[15, 93]   τὴν βασιλείαν ἐτιμήθη προσηκούσαις δωρεαῖς.  Ἐπανιὼν   δὲ εἰς τὴν πατρίδα διὰ
[15, 79]   δ' ἀρχόντων συλλαβόντων τοὺς τῶν  Ορχομενίων   ἱππεῖς καὶ παραγαγόν ων εἰς
[15, 79]   κατάστασιν μεταστῆσαι, συνέπεισαν τοὺς τῶν  Ορχομενίων   ἱππεῖς, ὄντας τριακοσίους, συνεπιλαβέσθαι τῆς
[15, 66]   πάντων ἀνεζήτησε τοὺς ἀπολελειμμένους τῶν  Μεσσηνίων,   καὶ τῶν ἄλλων τοὺς βουλομένους
[15, 66]   ἀνδρῶν δ' ἐρήμου γενομένης, οἱ  Μεσσηνίων   περιλειφθέντες ᾤκισαν τὴν Ιθώμην μετὰ
[15, 66]   Ταραντίνων πόλιν. Ὕστερον δὲ δουλευόντων  Μεσσηνίων   τοῖς Λακεδαιμονίοις, Αριστομένης ἔπεισε τοὺς
[15, 47]   τὸν βασιλέα καὶ τῆς τῶν  Σαλαμινίων   βασιλείας ἐκυρίευσε, κατὰ δὲ τὴν
[15, 8]   τούτων Εὐαγόρας μὲν τῶν  Σαλαμινίων   βασιλεὺς ἧκεν εἰς Κύπρον ἐξ
[15, 24]   νομίσαντες ἔχειν καιρὸν κατὰ τῶν  Καρχηδονίων,   ἀπέστησαν ἀπ' αὐτῶν καὶ συμφρονήσαντες
[15, 24]   πολλὴν ἐπίτασιν ἐχούσης, πολλοὶ τῶν  Καρχηδονίων   διεφθάρησαν, καὶ τὴν ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσαν
[15, 16]   τῇ νίκῃ τὴν ἧτταν τῶν  Καρχηδονίων   διωρθώσατο· οἱ μὲν γὰρ προνενικηκότες
[15, 73]   (Ἀκούσας δὲ τὰ νεώρια τῶν  Καρχηδονίων   ἐμπεπρῆσθαι, καὶ δόξας πάντα τὸν
[15, 17]   ἡρωικῶς καὶ πολλοὺς ἀνελὼν τῶν  Καρχηδονίων   ἐπιφανῶς κατέστρεψε τὸν βίον· τούτου
[15, 82]   Σπάρτην, δὲ βασιλεὺς τῶν  Λακεδαιμονίων   Αγις ὑποπτεύσας τὴν ἀγχίνοιαν τὴν
[15, 25]   τοιαύτας αἰτίας. τὴν Καδμείαν φρουρούντων  Λακεδαιμονίων   ἀδίκως καὶ πολλοὺς τῶν ἀξιολόγων
[15, 29]   αὐτὸν Κλεόμβροτος βασιλεὺς τῶν  Λακεδαιμονίων   ἄνευ τῆς γνώμης τῶν ἐφόρων
[15, 62]   ἣν τε στρατηγὸς τῶν  Λακεδαιμονίων   ἀνῃρέθη καὶ τῶν ἄλλων εἰς
[15, 21]   ἔπεσε λαμπρῶς ἀγωνισάμενος, καὶ τῶν  Λακεδαιμονίων   ἀνῃρέθησαν πλείους τῶν χιλίων καὶ
[15, 67]   χειρωσάμενοι τοὺς ἐγκαταλειφθέντας φρουροὺς τῶν  Λακεδαιμονίων   ἀπέκτειναν, ὄντας πλείους τῶν τριακοσίων,
[15, 66]   ταῦτα Τηλέκλου τοῦ βασιλέως τῶν  Λακεδαιμονίων   ἀποθανόντος ἐν ἀγῶνι κατεπολεμήθησαν ὑπὸ
[15, 64]   τοὺς τῇδε κατοικοῦντας ἀπέστησε τῶν  Λακεδαιμονίων.   (Αργεῖοι δὲ κατὰ τοὺς ὅρους
[15, 23]   δὲ τούτων Αγησίπολις τῶν  Λακεδαιμονίων   βασιλεὺς ἐτελεύτησε νόσῳ, βασιλεύσας ἔτη
[15, 60]   δὲ καὶ Αγησίπολις τῶν  Λακεδαιμονίων   βασιλεὺς μετήλλαξεν ἄρξας ἐνιαυτόν, τὴν
[15, 67]   οἰκείαν, φθάσαντες τὴν παρὰ τῶν  Λακεδαιμονίων   βοήθειαν. (Βοιωτοὶ δέ, μεταπεμπομένων αὐτοὺς
[15, 72]   Αρκάδων μὲν ὑπὲρ τοὺς μυρίους,  Λακεδαιμονίων   δ' οὐδείς. προεῖπον δ' αὐτοῖς
[15, 19]   τὸν χρόνον οἱ βασιλεῖς τῶν  Λακεδαιμονίων   διεφέροντο πρὸς ἀλλήλους ταῖς αἱρέσεσιν·
[15, 35]   διεφθάρησαν τριήρεις ὀκτωκαίδεκα, τῶν δὲ  Λακεδαιμονίων   διεφθάρησαν μὲν εἴκοσι καὶ τέτταρες,
[15, 54]   Σκεδάσου τινὸς ὁμοίως κόρας πρέσβεις  Λακεδαιμονίων   ἐβιάσαντο· αἱ δὲ ὑβρισθεῖσαι τὴν
[15, 72]   οἱ Αρκάδες, φοβηθέντες τὰς τῶν  Λακεδαιμονίων   εἰσβολάς, ἔκτισαν ἐπί τινος ἐπικαίρου
[15, 62]   Ορχομενόν. Προαγαγόντων δὲ τὴν δύναμιν  Λακεδαιμονίων   ἐκ τῆς πόλεως ἐγένετο μάχη
[15, 46]   τῶν ἐκ Κορκύρας τινὲς φίλοι  Λακεδαιμονίων   ἐπαναστάντες τῷ δήμῳ, παρεκάλεσαν τοὺς
[15, 83]   φιλοτιμίας, ἕως τὸ στράτευμα τῶν  Λακεδαιμονίων   ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Σπάρτην· πολλῶν
[15, 92]   τῷ Σπαρτιάτῃ, ἀπεσταλμένῳ μὲν ὑπὸ  Λακεδαιμονίων   ἐπὶ συμμαχίαν μεθ' ὁπλιτῶν χιλίων,
[15, 45]   ἐν Ζακύνθῳ τοῖς ἐπὶ τῆς  Λακεδαιμονίων   ἐπιστασίας κυρίοις γεγονόσι τοῦ πολιτεύματος
[15, 28]   Κόιντον Λεύκιον. Ἐπὶ δὲ τούτων,  Λακεδαιμονίων   ἐπταικότων περὶ τὰς Θήβας, οἱ
[15, 50]   Δάμων Θούριος. (Ἐπὶ δὲ τούτων,  Λακεδαιμονίων   ἔτη σχεδὸν πεντακόσια τῆς Ελλάδος
[15, 86]   ἀκοντίσας, ἔβαλε τὸν ἡγούμενον τῶν  Λακεδαιμονίων.   (Εὐθὺς δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[15, 62]   αὐτοὺς συμμαχίαν συνθέσθαι κατὰ τῶν  Λακεδαιμονίων.   (Εὐθὺς οὖν οἱ Βοιωτοὶ τὴν
[15, 23]   πόλεων ἔσπευσαν εἰς τὴν τῶν  Λακεδαιμονίων   ἡγεμονίαν καταλεχθῆναι. διὸ καὶ κατὰ
[15, 5]   παρὰ τῶν ἐπεστατηκότων ἐπὶ τῆς  Λακεδαιμονίων   ἡγεμονίας· πικρῶν δὲ τῶν ἐλέγχων
[15, 40]   δὲ πρὸς τοὺς ἐπὶ τῆς  Λακεδαιμονίων   ἡγεμονίας προεστηκότας τῶν πατρίδων. (Ἐν
[15, 72]   ἱκανῆς ὑποψίας ὡς πεφεισμένου τῶν  Λακεδαιμονίων   ἰδίας ἕνεκα χάριτος, οἱ φθονοῦντες
[15, 72]   ἐπὶ τοῦ προτειχίσματος φυλακὴν τῶν  Λακεδαιμονίων,   καὶ δυνάμενος πολλοὺς ἀνελεῖν τῶν
[15, 68]   ἀνδρῶν μυρίων· μετὰ δὲ ταῦτα  Λακεδαιμονίων   καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων παραγενομένων
[15, 39]   στρατιώταις πρὸς πάσας τὰς τῶν  Λακεδαιμονίων   καὶ τῶν συμμάχων δυνάμεις ἀγωνίσασθαι,
[15, 54]   ἀπήντησεν αὐτῷ ἄλλη δύναμις μεγάλη  Λακεδαιμονίων   καὶ τῶν συμμάχων, ἡγουμένου Αρχιδάμου
[15, 81]   πρῶτον ἔστησαν Θηβαῖοι τρόπαιον κατὰ  Λακεδαιμονίων.   Κατὰ δὲ τὴν ἐν Λεύκτροις
[15, 55]   μὲν οὖν βασιλεὺς τῶν  Λακεδαιμονίων   Κλεόμβροτος ἔζη, πολλοὺς ἔχων τοὺς
[15, 29]   ἐψηφίσαντο λελύσθαι τὰς σπονδὰς ὑπὸ  Λακεδαιμονίων.   Κρίναντες δὲ πολεμεῖν αὐτοῖς, στρατηγοὺς
[15, 30]   αὕτη γὰρ εὐηργετημένη μὲν ὑπὸ  Λακεδαιμονίων   μεγάλα, πεπολεμημένη δὲ δεινῶς ὑπὸ
[15, 66]   εἰκοσαετῆ φασι γενέσθαι, κατομοσαμένων τῶν  Λακεδαιμονίων   μὴ ἀνακάμψειν εἰς τὴν Σπάρτην,
[15, 34]   τούτοις πραττομένοις Πόλλις τῶν  Λακεδαιμονίων   ναύαρχος κατέπλευσε βοηθήσων τοῖς Ναξίοις.
[15, 34]   τοιαύτας αἰτίας. Πόλλις τῶν  Λακεδαιμονίων   ναύαρχος, πυθόμενος σίτου πλῆθος ἐν
[15, 66]   ἀποθανόντος ἐν ἀγῶνι κατεπολεμήθησαν ὑπὸ  Λακεδαιμονίων   οἱ Μεσσήνιοι. Τοῦτον δὲ τὸν
[15, 56]   δ' ἐν τῇ μάχῃ τῶν  Λακεδαιμονίων   οὐκ ἐλάττους τῶν τετρακισχιλίων, τῶν
[15, 51]   Φανερᾶς δὲ οὔσης τῆς τῶν  Λακεδαιμονίων   παρασκευῆς, καὶ τῶν Θηβαίων ἐρήμων
[15, 10]   διὰ ταύτης παρεδείκνυε τῶν μὲν  Λακεδαιμονίων   παρῃρῆσθαι τοὺς κατὰ τὴν Ασίαν
[15, 32]   Αθηναῖοι δὲ πυθόμενοι τὴν τῶν  Λακεδαιμονίων   παρουσίαν εἰς τὴν Βοιωτίαν, εὐθὺς
[15, 25]   βοηθῆσαι καὶ πρὸ τῆς τῶν  Λακεδαιμονίων   παρουσίας συνεκπολεμῆσαι τὴν Καδμείαν. ~Ὁ
[15, 32]   μυρίων ὀκτακισχιλίων, ὧν ἦσαν αἱ  Λακεδαιμονίων   πέντε μόραι· τὴν δὲ μόραν
[15, 32]   εἰς πόλιν Θεσπιάς, φρουρουμένην ὑπὸ  Λακεδαιμονίων,   πλησίον ταύτης κατεστρατοπέδευσε, καὶ τοὺς
[15, 37]   μνήμης· φρουρούντων γὰρ τὸν Ορχομενὸν  Λακεδαιμονίων   πολλοῖς στρατιώταις, καὶ τοῖς Θηβαίοις
[15, 12]   ἦν. ~Κατὰ δὲ τὴν Ελλάδα  Λακεδαιμονίων   πορθούντων Μαντίνειαν, τὸ μὲν θέρος
[15, 87]   πρωτείου· μετὰ δὲ ταῦτα τῶν  Λακεδαιμονίων   πρώτων ἐπικηρυκευσαμένων περὶ τῆς τῶν
[15, 56]   τῆς εἰς Πελοπόννησον ἀπαλλαγῆς τῶν  Λακεδαιμονίων   σπονδὰς ἐποιήσαντο. Καὶ τὰ μὲν
[15, 51]   τὰς Θήβας· οἱ δὲ τῶν  Λακεδαιμονίων   σύμμαχοι προθύμως εἶχον εἰς τὸν
[15, 34]   δ' ὕστερον χρόνῳ πάλιν τῶν  Λακεδαιμονίων   τῇ αὐτῇ δυνάμει στρατευσάντων ἐπὶ
[15, 66]   μὲν ἔτη γεγενημένην ἀνάστατον ὑπὸ  Λακεδαιμονίων,   τόπον δ' εὔθετον ἔχουσαν κατὰ
[15, 70]   παρασχόμενοι, καὶ τιμηθέντες ὑπὸ τῶν  Λακεδαιμονίων   τοῦ θέρους λήγοντος ἐξαπεστάλησαν εἰς
[15, 34]   πρώτως μὴ καταδεεστέρους ἑαυτοὺς εἶναι  Λακεδαιμονίων,   τρόπαιόν τε ἔστησαν καὶ τὸ
[15, 81]   Σπάρτῃ τρόπαιον ἔστησε κατὰ τῶν  Λακεδαιμονίων   τῶν πάντα τὸν πρὸ τοῦ
[15, 26]   συναγωνιστὰς ἰσχυροὺς ἔχειν κατὰ τῆς  Λακεδαιμονίων   ὑπεροχῆς· τὸ γὰρ ἔθνος τοῦτο
[15, 25]   (Καὶ πρῶτον μὲν τοὺς τὰ  Λακεδαιμονίων   φρονοῦντας ἐν ταῖς ἰδίαις οἰκίαις
[15, 63]   τὸν Επαμεινώνδαν ὁρῶντες τὴν τῶν  Λακεδαιμονίων   χώραν δυσείσβολον οὖσαν, τὸ μὲν
[15, 49]   κοινὴν ποιεῖσθαι σύνοδον τὴν τῶν  Πανιωνίων,   καὶ θυσίας συνθύειν ἀρχαίας καὶ
[15, 70]   ἐπιβολῆς τετταράκοντα τοὺς εὐπορωτάτους τῶν  Σικυωνίων   ἐφυγάδευσε, δημεύσας αὐτῶν τὰς οὐσίας,
[15, 69]   περὶ τὸν Χαβρίαν ἐκ τόπων  ὑπερδεξίων   ἀγωνιζόμενοι, καὶ πολλῶν ἐκ τῆς
[15, 25]   παρακαλέσοντας, αὐτοὶ δ' ἐκ τόπων  ὑπερδεξίων   ἀμυνόμενοι τοὺς πολιορκοῦντας πολλοὺς μὲν
[15, 32]   τῶν Θηβαίων ῥᾳδίως ἐκ τόπων  ὑπερδεξίων,   ἐπήγαγε πᾶσαν ἐπ' αὐτοὺς τὴν
[15, 82]   τὸν καιρὸν μετὰ τῆς δυνάμεως  προϊὼν   καὶ τῆς Μαντινείας οὐ μακρὰν
[15, 82]   τεθεικότες ὑπῆρχον τὸν ἀγῶνα τῶν  ὀλυμπίων,   καὶ ἐκυρίευον τοῦ ἱεροῦ καὶ
[15, 82]   τοὺς ὁμοεθνεῖς. Γενομένων οὖν δυεῖν  ἑταιριῶν,   συνέβαινε τῆς μὲν τοὺς Τεγεάτας,
[15, 47]   νεῶν ἐκυρίευσε, τῶν δὲ ὑπολοίπων  τριῶν   νεῶν φυγουσῶν πρὸς τὴν γῆν,
[15, 13]   ἐν ταῖς Συρακούσαις. Τῶν δ'  Ιλλυριῶν   ἐχόντων πόλεμον, ἐξαπέστειλεν αὐτοῖς συμμάχους
[15, 19]   Αμύντου τοῦ βασιλέως ἡττηθέντος ὑπὸ  Ιλλυριῶν   καὶ τὰ κατὰ τὴν ἀρχὴν
[15, 14]   πλείους ἔχων ἐπέπλευσε τοῖς τῶν  Ιλλυριῶν   πλοιαρίοις, καὶ τὰ μὲν βυθίσας,
[15, 91]   φόνον. Τέλος δὲ πλειόνων  μυρίων   ἀναιρεθέντων, τοὺς ὑπολειφθέντας Δατάμης
[15, 15]   προετέρησε, καὶ πλείους μὲν τῶν  μυρίων   ἀνεῖλε τῶν βαρβάρων, οὐκ ἐλάττους
[15, 29]   Σφοδριάδης ἔχων στρατιώτας πλείους τῶν  μυρίων   ἐπεβάλετο μὲν τῆς νυκτὸς καταλαβέσθαι
[15, 26]   γὰρ συνῆλθον οὐκ ἐλάττους τῶν  μυρίων   καὶ δισχιλίων, ἱππεῖς δὲ πλείους
[15, 17]   εὑρεθῆναι τῶν Σικελιωτῶν πλείους τῶν  μυρίων   καὶ τετρακισχιλίων. οἱ δὲ περιλειφθέντες
[15, 59]   ἔχειν σύνοδον συνεστῶσαν ἐξ ἀνδρῶν  μυρίων,   καὶ τούτους ἐξουσίαν ἔχειν περὶ
[15, 68]   Κορινθίων στρατιώτας, στρατόπεδον συνεστήσατο ἀνδρῶν  μυρίων·   μετὰ δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων καὶ
[15, 32]   τοὺς σύμπαντας στρατιώτας πλείους τῶν  μυρίων   ὀκτακισχιλίων, ὧν ἦσαν αἱ Λακεδαιμονίων
[15, 13]   κατέκοψαν τῶν Μολοττῶν πλείους τῶν  μυρίων   πεντακισχιλίων. Τοιαύτῃ δὲ συμφορᾷ τῶν
[15, 80]   καὶ στρατιώτας ἔχοντα πλείους τῶν  δισμυρίων,   ἀντεστρατοπέδευσε μὲν τοῖς πολεμίοις, προσλαβόμενος
[15, 68]   συνήχθησαν οἱ σύμπαντες οὐκ ἐλάττους  δισμυρίων.   (Ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς ὀχυρώσασθαι τὰς
[15, 84]   ἦν πεζοὶ μὲν πλείους τῶν  δισμυρίων,   ἱππεῖς δὲ περὶ δισχιλίους· τοῖς
[15, 41]   δὲ μισθοφόρων Ελλήνων Ιφικράτης ἡγεῖτο  δισμυρίων.   Καὶ ναῦς ἠριθμήθησαν τριήρεις μὲν
[15, 41]   Αθηναῖος τῶν μισθοφόρων, ὄντων  δισμυρίων.   δ' ἀνὴρ οὗτος μετάπεμπτος
[15, 62]   πάντες. ἀθροισθέντων δὲ πλειόνων  πεντακισμυρίων,   οἱ μὲν ἡγεμόνες αὐτῶν συνεδρεύσαντες
[15, 36]   ἐπορίζοντο. (Ὄντες δὲ πλείους τῶν  τρισμυρίων   ἐπῆλθον τήν τε ὅμορον Θρᾴκην
[15, 82]   μακρὰν ἀπέχων ἐπύθετο παρὰ τῶν  ἐγχωρίων,   ὅτι Λακεδαιμόνιοι πανδημεὶ πορθοῦσι τὴν
[15, 40]   νικησάντων τῶν φυγάδων ἀνῃρέθησαν τῶν  Φλιασίων   ὑπὲρ τοὺς τριακοσίους. ὕστερον δὲ
[15, 77]   Τριφυλίας χωρίον ὀχυρόν, προσηγόρευται  Λασίων.   (Ἐκ πολλῶν δὲ χρόνων περὶ
[15, 77]   τοῦ Λασίωνος, καὶ τῶν Αρκάδων  πολλαπλασίων   ὄντων ἡττήθησαν Ηλεῖοι καὶ πλείους
[15, 56]   Ελλήνων, καὶ τοῖς ὀλίγοις τῶν  πολλαπλασίων   παραδόξως περιγενόμενοι, μεγάλην δόξαν ἐπ'
[15, 72]   εἴκοσι τῶν ὀνομαζομένων Μαιναλίων καὶ  Παρρασίων   Αρκάδων. καὶ τὰ μὲν κατὰ
[15, 55]   τῆς τάξεως πλεονεκτούντων πολλοὶ τῶν  Πελοποννησίων   ἀνῃροῦντο. οὐ γὰρ ὑπέμενον ὑπενέγκαι
[15, 84]   Αργεῖοι καί τινες ἕτεροι τῶν  Πελοποννησίων   καὶ τῶν ἔξωθεν συμμάχων, οἱ
[15, 43]   πολισμάτιον τοῦτο στρατείας, καὶ τῶν  ἐτησίων   ἤδη γενομένων, Νεῖλος πληρούμενος
[15, 33]   τὴν μὲν προφυλακήν, οὖσαν ἀνδρῶν  διακοσίων,   ἀνεῖλον, τῇ δὲ πόλει προσβολὰς
[15, 58]   ἀνδρῶν πλειόνων χιλίων καὶ  διακοσίων,   καὶ τῶν δημαγωγῶν αὐτῶν
[15, 77]   ἡττήθησαν Ηλεῖοι καὶ πλείους τῶν  διακοσίων   στρατιωτῶν ἀπέβαλον. (Ταύτης δὲ ἀρχῆς
[15, 21]   ἀνῃρέθησαν πλείους τῶν χιλίων καὶ  διακοσίων.   (Τηλικαύτης δ' εὐημερίας γενομένης τοῖς
[15, 2]   τριήρεις δὲ κατεσκεύασε πλείους τῶν  τριακοσίων.   (Στρατηγοὺς δ' ἀπέδειξε τῆς πεζῆς
[15, 67]   Λακεδαιμονίων ἀπέκτειναν, ὄντας πλείους τῶν  τριακοσίων,   τὴν δὲ πόλιν ἐξανδραποδισάμενοι καὶ
[15, 95]   Πεπαρηθίαν εἷλε, καὶ σωμάτων ἐκυρίευσεν  ἑξακοσίων.   (Οἱ δ' Αθηναῖοι παροξυνθέντες τοῦ
[15, 40]   τῶν φυγάδων ἀνεῖλον πλείους τῶν  ἑξακοσίων,   τοὺς δὲ λοιποὺς ἐκβαλόντες ἐκ
[15, 59]   πλείους δὲ τῶν χιλίων καὶ  τετρακοσίων   ἔφυγον, οἱ μὲν εἰς τὴν
[15, 6]   τὴν Σικελίαν Διονύσιος τῶν  Συρακοσίων   τύραννος ἀπολελυμένος τῶν πρὸς Καρχηδονίους
[15, 13]   τὴν Σικελίαν Διονύσιος τῶν  Συρακοσίων   τύραννος ἔγνω κατὰ τὸν Αδρίαν
[15, 15]   δὲ τούτων Διονύσιος τῶν  Συρακοσίων   τύραννος παρασκευασάμενος πολεμεῖν Καρχηδονίοις, ἐζήτει
[15, 81]   τὴν διαγωγὴν τὴν Διονυσίου τοῦ  Συρακοσίων   τυράννου, τυραννεύσας δὲ τῶν Ηρακλεωτῶν
[15, 33]   μὲν στρατιωτῶν ἀπέβαλε πλείους τῶν  πεντακοσίων,   αὐτὸς δὲ λαμπρῶς ἀγωνισάμενος καὶ
[15, 25]   οὐκ ἐλάττους τῶν χιλίων καὶ  πεντακοσίων,   εἰς μὲν τὴν Σπάρτην ἐξέπεμψαν
[15, 47]   στρατηγὸν ἑλόμενοι Κτησικλέα μετὰ στρατιωτῶν  πεντακοσίων   ἐξέπεμψαν βοηθήσοντα τοῖς Κορκυραίοις. (Οὗτος
[15, 14]   λάφυρα συνήγαγεν οὐκ ἐλάττω ταλάντων  πεντακοσίων.   Εὐπορήσας δὲ χρημάτων, ἐμισθοῦτο στρατιωτῶν
[15, 1]   προγόνων διαφυλαχθεῖσαν ἔτη πλείω τῶν  πεντακοσίων,   οἱ τότε Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν
[15, 40]   στάσεις ἐμπίπτουσαι φυγὰς καὶ δημεύσεις  οὐσιῶν   ἐποιοῦντο, μάλιστα δὲ πρὸς τοὺς
[15, 53]   ἐν παρόδῳ δέ τινα τῶν  πολισματίων   χειρωσάμενος δέκα τριήρων ἐγκρατὴς ἐγένετο.
[15, 59]   μὲν οὖν ἐκδοθέντες ὑπὸ τῶν  Παλλαντίων,   ὑπὸ τῶν νενικηκότων ἐσφαγιάσθησαν· οἱ
[15, 65]   Λακεδαιμόνιοι τεταραγμένην τὴν δύναμιν τῶν  ἐναντίων   διὰ τὴν χαλεπότητα τῆς διαβάσεως,
[15, 85]   τῇ στρατηγικῇ συντάξει πολὺ τῶν  ἐναντίων   ἐλείποντο. Αὐτοὶ μὲν οὖν ὀλίγους
[15, 56]   τοῖς φεύγουσι καὶ πολλοὺς τῶν  ἐναντίων   κατακόψαντες ἀπηνέγκαντο νίκην ἐπιφανεστάτην. Συμβαλόντες
[15, 17]   ἔλαβον οἱ Καρχηδόνιοι τὴν τῶν  Σελινουντίων   πόλιν τε καὶ χώραν καὶ
[15, 18]   τούς τε Λακεδαιμονίους καὶ τὸν  Αἰγυπτίων   βασιλέα παρακεκληκὼς εἰς τὸν πρὸς
[15, 90]   ἔδει πρός τε τὸν τῶν  Αἰγυπτίων   βασιλέα πολεμεῖν καὶ (πρὸς) τὰς
[15, 2]   πρὸς μὲν τὸν Ακοριν τὸν  Αἰγυπτίων   βασιλέα, πολέμιον ὄντα Περσῶν, συμμαχίαν
[15, 29]   τούτοις πραττομένοις Ακορις τῶν  Αἰγυπτίων   βασιλεύς, ἀλλοτρίως διακείμενος πρὸς τὸν
[15, 42]   ἑκάστων ἀποκρίσεις. ~Ὁ δὲ τῶν  Αἰγυπτίων   βασιλεὺς Νεκτάνεβις ἐπυνθάνετο μὲν τὸ
[15, 9]   μὲν Ακοριν τὸν βασιλέα τῶν  Αἰγυπτίων   διαπρεσβευσάμενος συμμαχίαν συνέθετο κατὰ τοῦ
[15, 43]   πρὸ τοῦ παραγενέσθαι τὰς τῶν  Αἰγυπτίων   δυνάμεις· οἱ δὲ περὶ τὸν
[15, 29]   κατηγορῶν μὲν Χαβρίου, ὅτι τῶν  Αἰγυπτίων   ἡγούμενος ἀπαλλοτριοῖ τὴν τοῦ βασιλέως
[15, 42]   στόματος πολισμάτιον. (Ἐκβοηθησάντων δὲ τῶν  Αἰγυπτίων   ἱππεῦσί τε καὶ πεζοῖς τρισχιλίοις,
[15, 93]   στρατιώτας ἀνελπίστως. (Ἐπιδιωξάντων δὲ τῶν  Αἰγυπτίων   καὶ τῶν τόπων ὄντων πεδινῶν,
[15, 90]   καὶ Ταχὼς βασιλεὺς τῶν  Αἰγυπτίων   κρίνας πολεμεῖν τοῖς Πέρσαις, ναῦς
[15, 93]   Ελληνες πολλοὺς μὲν ἀπέκτειναν τῶν  Αἰγυπτίων,   τοὺς δὲ λοιποὺς φεύγειν ἠνάγκασαν.
[15, 74]   πότους καὶ μεγάλας εὐωχίας ἐπετέλεσεν.  Ἑστιῶν   δὲ λαμπρῶς τοὺς φίλους, καὶ
[15, 90]   στρατηγούς, τοὺς ἄρχοντας μὲν τῶν  παραθαλαττίων   τόπων, συντεθειμένους δὲ κοινοπραγίαν· ὧν
[15, 92]   συστρατεύειν πεπεισμένῳ. Αὐτὸς δὲ τῶν  Αἰγυτίων   ἔχων (ἅπασας) τὴν ἡγεμονίν καὶ
[15, 24]   θεῖον ἐξιλασάμενοι καὶ μόγις τῶν  κακῶν   ἀπαλλαγέντες, ταχὺ καὶ τοὺς Λίβυας
[15, 45]   δῆμος χαλεπῶς ἔχων καὶ  μνησικακῶν   ἐφυγάδευσε πάντας. Οὗτοι δὲ πρὸς
[15, 14]   γὰρ ὄντων ἐν τῷ χωρίῳ  φυλάκων,   βιασάμενος αὐτοὺς ἐσύλησε τὸ ἱερὸν
[15, 40]   τριακοσίους. ὕστερον δὲ προδόντων τῶν  φυλάκων   τοὺς φυγάδας, κρατήσαντες οἱ Φλιάσιοι
[15, 36]   δὲ μάχης ἰσχυρᾶς, καὶ τῶν  Θρᾳκῶν   μεταβαλομένων ἄφνω, μονωθέντες οἱ Αβδηρῖται
[15, 36]   τῷ προτερήματι, καὶ τῶν πλησιοχώρων  Θρᾳκῶν   συμμαχίαν ἀποστειλάντων αὐτοῖς, παρετάξαντο τοῖς
[15, 68]   τόπον ὀχυρώσαντες. (Ὁ δ' Επαμεινώνδας  ἥκων   μετὰ τῆς δυνάμεως ἐπεσκέψατο, καὶ
[15, 46]   εἰς Αθήνας μετὰ τέκνων καὶ  γυναικῶν   φυγόντες τῆς ἰσοπολιτείας ἔτυχον διὰ
[15, 14]   ἐνάτη, καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον  Δίκων   Συρακόσιος. Ἐπὶ δὲ τούτων Πάριοι
[15, 95]   πολεμίους εὐλαβούμενος, τοὺς δὲ συμμάχους  ἀδικῶν   διετέλει. καταπλεύσας γὰρ εἰς Κόρκυραν
[15, 88]   πρὸ τοῦ χρόνοις, ἐπὶ τῶν  Μηδικῶν   καὶ πρὸ τῶν Περσικῶν καιρῶν,
[15, 37]   Ερμείας Μεθυμναῖος τὴν τῶν  Σικελικῶν   σύνταξιν εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν
[15, 85]   Αθηναῖοι κατατιτρωσκόμενοι μὲν ὑπὸ τῶν  ψιλικῶν,   καταπονούμενοι δ' ὑπὸ τῶν ἀνθεστηκότων,
[15, 36]   διὰ τῆς τοῦ λόγου δυνάμεως,  νικῶν   δὲ δι' ἀνδρείαν καὶ στρατηγίαν.
[15, 2]   χρημάτων ἔλαβε πλῆθος εἰς διατροφὴν  ξενικῶν   δυνάμεων· ὁμοίως δὲ καὶ (πρὸς)
[15, 89]   Λαμψακηνὸς τὴν πρώτην τῶν  Ελληνικῶν   ἀνέγραψεν ἀρξάμενος ἀπὸ θεογονίας καὶ
[15, 26]   ἀνδρείᾳ κατὰ πόλεμον οὐδενὸς τῶν  Ελληνικῶν   ἐδόκει λείπεσθαι. (Τέλος δὲ Δημοφῶν
[15, 95]   Αναξις οἱ Βοιωτοὶ (τὴν τῶν  Ελληνικῶν   ἱστορίαν) εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν
[15, 60]   Σάμιος ἱστοριογράφος τῆς τῶν  Ελληνικῶν   ἱστορίας ἐντεῦθεν ἐποιήσατο τὴν ἀρχήν.
[15, 89]   μὲν Αθηναῖος τὴν τῶν  Ελληνικῶν   σύνταξιν εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν
[15, 17]   δ' ἐγένετο φόνος, μνησικακούντων τῶν  Φοινίκων,   ὥστε τοὺς ἀναιρεθέντας εὑρεθῆναι τῶν
[15, 49]   λαβεῖν ἀπὸ τῶν ἀρχαίων καὶ  προγονικῶν   αὐτοῖς βωμῶν ἐξ Ελίκης τῆς
[15, 23]   πόλεμον ἐνεργῶς ἅμα καὶ στρατηγικῶς  διοικῶν,   ἐποίει πολλὰ προτερήματα. Αἰεὶ δὲ
[15, 60]   στρατηγικῇ διαφέρων καὶ πολλοὺς τῶν  περιοίκων   εἰς συμμαχίαν προηγμένος, ἔπεισε τοὺς
[15, 41]   τῶν δυνάμεων Φαρνάβαζος μὲν τῶν  βαρβαρικῶν,   Ιφικράτης δ' Αθηναῖος τῶν
[15, 76]   Αθηναῖος, ἔτι δὲ τῶν  Πυθαγορικῶν   φιλοσόφων οἱ τελευταῖοι, Ξενοφῶν τε
[15, 76]   τὴν ἀρχὴν λαβὼν ἀπὸ τῶν  Λευκτρικῶν.   (Ὑπῆρξαν δὲ κατὰ τούτους τοὺς
[15, 42]   ἐπυνθάνετο μὲν τὸ μέγεθος τῶν  Περσικῶν   δυνάμεων, ἐθάρρει δὲ μάλιστα μὲν
[15, 88]   τῶν Μηδικῶν καὶ πρὸ τῶν  Περσικῶν   καιρῶν, Σόλων καὶ Θεμιστοκλῆς καὶ
[15, 50]   ἀπέβαλον ἀνελπίστως. (Ἔνιοι δὲ τῶν  φυσικῶν   τὴν γένεσιν τῆς λαμπάδος εἰς
[15, 10]   ζῶντες ἐξεδάρησαν, καὶ ὑπὲρ τῶν  δικαστικῶν   δίφρων περιταθέντων τῶν δερμάτων ἐπὶ
[15, 34]   ἔσχε τὸ τέλος· τῶν δὲ  ναυτικῶν   κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς ἐγένετο
[15, 44]   Περσικῷ πολέμῳ πολυχρόνιον ἐμπειρίαν τῶν  στρατιωτικῶν   ἔργων, ἐπινοήσασθαι πολλὰ τῶν εἰς
[15, 66]   Νέστορος κατέσχον αὐτὴν μέχρι τῶν  Τρωικῶν   χρόνων, μετὰ δὲ ταῦθ'
[15, 33]   ἔχοντες ἐθαύμαζον, πῶς δραστικὸς εἶναι  δοκῶν   Αγησίλαος καὶ μείζονα καὶ δυναμικωτέραν
[15, 60]   ἡγεμὼν ᾑρημένος τῆς Θετταλίας, καὶ  δοκῶν   ἐπιεικῶς ἄρχειν τῶν ὑποτεταγμένων, ἐδολοφονήθη,
[15, 7]   ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ φθονεῖν αὐτῷ  φάσκων   ἅπαντας τοὺς φίλους ὑπώπτευεν ὡς
[15, 60]   Εφορος γέγραφεν, ὑπό τινων ἑπτὰ  νεανίσκων   συνομοσαμένων δόξης ἕνεκα, ὡς δ'
[15, 85]   φεύγουσι, καὶ πολλοὺς τῶν Βοιωτῶν  καταβαλὼν   παλίντροπον ἐποίησε τὴν μάχην. (Οἱ
[15, 75]   δ' Θηβαῖος μετὰ δυνάμεως  ἐμβαλὼν   εἰς Πελοπόννησον τοὺς Αχαιοὺς καί
[15, 21]   πρὸς Ολυνθίους πόλεμον. ~Οὗτος δ'  ἐμβαλὼν   εἰς τὴν χώραν τῶν Ολυνθίων,
[15, 81]   τοῦ ἱεροῦ λόχου, μεθ' οὗ  προεμβαλὼν   τοῖς Σπαρτιάταις ἀρχηγὸς ἐγένετο τῆς
[15, 34]   ὁμοίως δὲ καὶ ταῖς ἄλλαις  συμβαλὼν   καὶ τοῖς ἐμβόλοις ἀναρρήττων, ἃς
[15, 4]   τῆς ναυμαχίας παρὰ θάλατταν πεζῇ  συμβαλὼν   μέρει τῆς πεζῆς δυνάμεως προετέρησε
[15, 3]   εἰς τὴν Κύπρον παρακομίζειν σῖτον,  μεγάλων   δὲ δυνάμεων ἠθροισμένων εἰς τὴν
[15, 47]   τοὺς πολιορκοῦντας εἰς πολιορκίαν συγκλείσας  μεγάλων   ἐπαίνων ἔτυχεν. (Τοῦ δὲ περὶ
[15, 91]   παρὰ τοῦ βασιλέως δωρεῶν τε  μεγάλων   τεύξεσθαι καὶ τῆς παραθαλασσίου πάσης
[15, 50]   χρόνοις φρονήματος ἦν πλήρης καὶ  μεγάλων   ὠρέγετο πραγμάτων. Κατὰ μὲν οὖν
[15, 33]   δὲ Χαβρίας, πολλῶν καὶ  καλῶν   αὐτῷ πεπραγμένων κατὰ πόλεμον, ἐπὶ
[15, 1]   μὲν ἀγαθοῖς ἀνδράσιν ἐπὶ τῶν  καλῶν   ἔργων τὸν δίκαιον ἐπιλέγειν ἔπαινον,
[15, 52]   στρατόπεδον, ἡγούμενος τὸν ὑπὲρ τῶν  καλῶν   λογισμὸν καὶ τὴν ὑπὲρ τῶν
[15, 29]   βασιλέως εὔνοιαν ἀπὸ τοῦ δήμου,  παρακαλῶν   δὲ στρατηγὸν Ιφικράτην αὑτῷ δοῦναι.
[15, 50]   ταραττομένην τὴν Ελλάδα πρέσβεις ἀπέστειλε,  παρακαλῶν   συλλύσασθαι τοὺς ἐμφυλίους πολέμους καὶ
[15, 70]   ἀποσταλεὶς κατέπλευσεν ἐπὶ τὴν Ελλάδα,  παρακαλῶν   τοὺς Ελληνας διαλύσασθαι μὲν τοὺς
[15, 61]   Πολύδωρος Φεραῖος τῶν  Θετταλῶν   ἄρξας ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ ἀδελφιδοῦ
[15, 67]   βοήθειαν. (Βοιωτοὶ δέ, μεταπεμπομένων αὐτοὺς  Θετταλῶν   ἐπ' ἐλευθερώσει μὲν τῶν πόλεων,
[15, 85]   τὴν ἀρετὴν τῶν Βοιωτῶν καὶ  Θετταλῶν   ἱππέων οἱ μετὰ τῶν Μαντινέων
[15, 54]   τὸν καιρὸν τοῖς Θηβαίοις παρὰ  Θετταλῶν,   πεζοὶ μὲν χίλιοι καὶ πεντακόσιοι,
[15, 80]   προσλαβόμενος δὲ συμμάχους παρὰ τῶν  Θετταλῶν   συνῆψε μάχην τοῖς ἐναντίοις. (Τοῦ
[15, 57]   τὴν ἐν Τραχινίᾳ διὰ προδοσίας  ἑλὼν   ἀνάστατον ἐποίησε, καὶ τὴν χώραν
[15, 47]   ἐποιοῦντο δὲ καὶ σίτου καὶ  βελῶν   καὶ τῶν ἄλλων τῶν εἰς
[15, 87]   Πολλῶν δὲ καὶ πυκνῶν φερομένων  βελῶν,   τὰ μὲν ἐξένευε, τὰ δὲ
[15, 88]   Αθηναίοις, κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν  Γέλων   Δεινομένους καί τινες ἕτεροι.
[15, 86]   εἰς χεῖρας ἐρχομένων, οὓς μὲν  ἀνελών,   οὓς δὲ καταπληξάμενος, διέκοψε τὴν
[15, 17]   ἀνδρείᾳ, μαχόμενος ἡρωικῶς καὶ πολλοὺς  ἀνελὼν   τῶν Καρχηδονίων ἐπιφανῶς κατέστρεψε τὸν
[15, 64]   φυλάττων τὴν τάξιν καὶ πολλοὺς  ἀνελὼν   τῶν πολεμίων, κυκλωθεὶς ὑπὸ τῶν
[15, 85]   τεταγμένων, ὡς ἤδη πλησίον ὑπῆρχον  ἀλλήλων,   αἱ μὲν σάλπιγγες τὸ πολεμικὸν
[15, 40]   πόλιν ὑπό τινων οἰκείων καὶ  φίλων,   διαβληθέντες ἐγένοντο (τε) περικατάληπτοι· μέλλοντες
[15, 11]   κατηγορίαν πεπλακότος ἔκ τε τῶν  φίλων   ἐξέκρινε καὶ ταῖς ἐσχάταις ἀτιμίαις
[15, 87]   δόρυ. ἀναβοησάντων δὲ τῶν παρόντων  φίλων,   καί τινος εἰπόντος ὅτι τελευτᾷς
[15, 6]   λατομίας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ τῶν  φίλων   παρακαλούντων συγγνώμην δοῦναι τῷ Φιλοξένῳ,
[15, 7]   λύττης καὶ παρακοπῆς, ὥστε τῶν  φίλων   πολλοὺς μὲν ἐπὶ ψευδέσιν αἰτίαις
[15, 5]   συνετάραττον καὶ διὰ τῶν ἰδίων  φίλων   στάσεις ἐγκατεσκεύαζον ἐν αὐταῖς, ὧν
[15, 85]   πλήθει καὶ τῇ παρασκευῇ τῶν  ψιλῶν   καὶ τῇ στρατηγικῇ συντάξει πολὺ
[15, 32]   Σπαρτιάταις οὐ συντάττεται μετὰ τῶν  ἄλλων,   ἀλλ' ἰδίαν ἔχων σύστασιν μετὰ
[15, 82]   λόγον τῶν ἀναλωθέντων. (Τῶν δὲ  ἄλλων   Αρκάδων βουλομένων συνθέσθαι τὴν εἰρήνην,
[15, 94]   αὐτοῖς βοηθεῖν Μαντινεῖς καὶ τῶν  ἄλλων   Αρκάδων τινάς, ἔτι δὲ Ηλείους
[15, 85]   τάξιν Μαντινεῖς μὲν μετὰ τῶν  ἄλλων   Αρκάδων τὸ δεξιὸν ἐπεῖχον κέρας,
[15, 68]   δ' Επαμεινώνδαν καταστήσαντες ἡγεμόνα μετ'  ἄλλων   βοιωταρχῶν, ἐξέπεμψαν στρατιώτας πεζοὺς μὲν
[15, 52]   εἰς τὴν μάχην καὶ τῶν  ἄλλων   Βοιωτῶν τοὺς εὐθέτους, προῆγε τὴν
[15, 64]   τὸν Σπαρτιάτην ἀνεῖλον καὶ τῶν  ἄλλων   εἰς διακοσίους ἀπέκτειναν, ἐν οἷς
[15, 62]   τῶν Λακεδαιμονίων ἀνῃρέθη καὶ τῶν  ἄλλων   εἰς διακοσίους· οἱ δὲ λοιποὶ
[15, 86]   Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς δὲ καὶ τῶν  ἄλλων   εἰς χεῖρας ἐρχομένων, οὓς μὲν
[15, 28]   Θηβαίοις τῶν Αθηναίων καὶ τῶν  ἄλλων   Ελλήνων τῶν κοινωνούντων τοῦ συνεδρίου.
[15, 58]   αὐτῶν ἐδήμευσεν. (Πολλῶν δὲ καὶ  ἄλλων   ἐν ὑποψίαις ὄντων, καὶ τῶν
[15, 88]   Παρὰ μὲν γὰρ ἑκάστῳ τῶν  ἄλλων   ἓν ἂν εὕροι προτέρημα τῆς
[15, 3]   τῶν Περσῶν Γλῶ καὶ τῶν  ἄλλων   ἡγεμόνων γενναίως ὑποστάντων, ἐγένετο ναυμαχία
[15, 79]   τὴν ἐπίθεσιν· πολλῶν δὲ καὶ  ἄλλων   κοινωνούντων τῆς προθέσεως καὶ προσορμησάντων,
[15, 85]   Ηλεῖοι καὶ Αχαιοί, καὶ τῶν  ἄλλων   οἱ καταδεέστεροι τὴν μέσην ἐπεῖχον
[15, 47]   τε Μνάσιππον ἀνεῖλε καὶ τῶν  ἄλλων   οὐκ ὀλίγους· τέλος δὲ τοὺς
[15, 30]   ~Πολλαὶ μὲν οὖν καὶ τῶν  ἄλλων   πόλεων διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν
[15, 23]   Σπαρτιατῶν συμμαχίαν, πολλαὶ καὶ τῶν  ἄλλων   πόλεων ἔσπευσαν εἰς τὴν τῶν
[15, 26]   ὁμοίως δὲ καὶ ἐκ τῶν  ἄλλων   πόλεων τῶν κατὰ τὴν Βοιωτίαν
[15, 68]   δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων καὶ τῶν  ἄλλων   συμμάχων παραγενομένων εἰς Κόρινθον συνήχθησαν
[15, 28]   Ρόδιοι καὶ Μυτιληναῖοι καὶ τῶν  ἄλλων   τινὲς νησιωτῶν· αἰεὶ δὲ μᾶλλον
[15, 54]   αὐτοχειρίᾳ κατέστρεψαν. (Πολλῶν δὲ καὶ  ἄλλων   τοιούτων λεγομένων, καὶ τοῦ Επαμεινώνδου
[15, 66]   ἀπολελειμμένους τῶν Μεσσηνίων, καὶ τῶν  ἄλλων   τοὺς βουλομένους καταλέξας εἰς τὴν
[15, 47]   σίτου καὶ βελῶν καὶ τῶν  ἄλλων   τῶν εἰς πόλεμον χρησίμων ἀξιολόγους
[15, 72]   ἰδιώτην ποιῆσαν ἐξαπέστειλε μετὰ τῶν  ἄλλων.   Ὡς δὲ ἀπὸ τῶν ἀποτελεσμάτων
[15, 38]   Αρταξέρξης τῶν Περσῶν βασιλεὺς  μέλλων   πολεμεῖν πρὸς Αἰγυπτίους καὶ σπεύδων
[15, 56]   οὐ διέλυον, τὸ δὲ τελευταῖον  πολλῶν   ἀναιρουμένων, τοῦ δὲ παραγγέλλοντος ἡγεμόνος
[15, 73]   Ερυκίνων ἐγκρατὴς γενόμενος ἐπολιόρκησε Λιλύβαιον·  πολλῶν   δ' ὄντων ἐν αὐτῷ στρατιωτῶν
[15, 83]   Λακεδαιμονίων ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Σπάρτην·  πολλῶν   δὲ βοηθούντων τοῖς πολιορκουμένοις, καὶ
[15, 58]   καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν ἐδήμευσεν.  (Πολλῶν   δὲ καὶ ἄλλων ἐν ὑποψίαις
[15, 79]   ταύτην συνέθεντο ποιήσασθαι τὴν ἐπίθεσιν·  πολλῶν   δὲ καὶ ἄλλων κοινωνούντων τῆς
[15, 54]   καταρασάμεναι τὸν βίον αὐτοχειρίᾳ κατέστρεψαν.  (Πολλῶν   δὲ καὶ ἄλλων τοιούτων λεγομένων,
[15, 87]   τῷ θυμῷ, συνέδραμον ἐπ' αὐτόν.  Πολλῶν   δὲ καὶ πυκνῶν φερομένων βελῶν,
[15, 80]   ἐξιόντος συνέβη τὸν ἥλιον ἐκλιπεῖν.  (Πολλῶν   δὲ τὸ γεγονὸς ὑποπτευσαμένων, τῶν
[15, 77]   ὀχυρόν, προσηγόρευται Λασίων. (Ἐκ  πολλῶν   δὲ χρόνων περὶ τῆς Τριφυλίας
[15, 69]   ἐκ τόπων ὑπερδεξίων ἀγωνιζόμενοι, καὶ  πολλῶν   ἐκ τῆς πόλεως χορηγουμένων, οὓς
[15, 42]   μάχης ἰσχυρᾶς καὶ τοῖς Πέρσαις  πολλῶν   ἐκ τῶν νεῶν προσγεγενημένων, κυκλωθέντες
[15, 45]   διὰ τὴν ἀσυνήθη πολιτείαν, καὶ  πολλῶν   ἐπανισταμένων διὰ τὴν κοινὴν ἀναρχίαν,
[15, 90]   Μαύσωλος δὲ Καρίας δυναστεύων καὶ  πολλῶν   ἐρυμάτων καὶ πόλεων ἀξιολόγων κυριεύων,
[15, 14]   ἱερὸν ἅγιον, γέμον μὲν ἀναθημάτων  πολλῶν,   καθιδρυμένον δ' ἐν ἐπινείῳ πόλεως
[15, 33]   στρατηγήματι ἀγχίνοιαν. δὲ Χαβρίας,  πολλῶν   καὶ καλῶν αὐτῷ πεπραγμένων κατὰ
[15, 58]   ὥστε πάντων τῶν κατηγορουμένων, ὄντων  πολλῶν   (καὶ) μεγαλοπλούτων, καταγνῶναι θάνατον. Ἀναιρεθέντων
[15, 32]   ἐπόρθησε τὴν χώραν ἀδεῶς καὶ  πολλῶν   λαφύρων ἐγκρατὴς ἐγένετο. ~Οἱ δὲ
[15, 35]   ἐπιφανῆ ναυμαχίαν νικήσας κατέπλευσε μετὰ  πολλῶν   λαφύρων εἰς τὸν Πειραιέα, καὶ
[15, 52]   ἐμφρόνως χρησάμενος παραυτίκα μὲν ὑπὸ  πολλῶν   μέμψεως ἔτυχεν, ὕστερον δὲ διὰ
[15, 87]   τοῦ σώματος ἐμπεσούσης φιλοτιμίας, καὶ  πολλῶν   παρ' ἀμφοτέροις ἀναιρεθέντων, μόγις οἱ
[15, 64]   ἀνδρείᾳ καὶ συνέσει διαφέρων, μετὰ  πολλῶν   στρατιωτῶν. Οὗτος δὲ τῶν ἐπιφανεστάτων
[15, 26]   πόλεων τῶν κατὰ τὴν Βοιωτίαν  πολλῶν   στρατιωτῶν συνδραμόντων, ταχὺ μεγάλη δύναμις
[15, 95]   Κυκλάδας νήσους, τινὰς μὲν ἐκπολιορκήσας  πολλῶν   σωμάτων ἐκυρίευσεν, εἰς δὲ τὴν
[15, 5]   τὸ μνησικακεῖν τοὺς δήμους, καὶ  πολλῶν   φυγαδευομένων, ἀπέδειξαν ἑαυτοὺς βοηθοὺς τοῖς
[15, 40]   ἀνῃρέθησαν. (Παρὰ δὲ τοῖς Φλιασίοις  πολλῶν   φυγαδευομένων, καὶ καταλαβομένων ἐπὶ τῆς
[15, 13]   τὸ ἐν Δελφοῖς τέμενος, γέμον  πολλῶν   χρημάτων. (Διὸ καὶ πρὸς Ιλλυριοὺς
[15, 70]   δημεύσας αὐτῶν τὰς οὐσίας, καὶ  πολλῶν   χρημάτων κυριεύσας μισθοφόρους ἤθροισε καὶ
[15, 53]   μὲν οὖν ὑπὲρ τῶν  ὅλων   ἀγὼν τοῦτον τὸν τρόπον ἐκυρώθη.
[15, 65]   παρεσκευάζοντο πρὸς τὸν ὑπὲρ τῶν  ὅλων   ἀγῶνα. ~Επαμεινώνδας δὲ φύσει μεγαλεπίβολος
[15, 85]   συγκαταβάντων εἰς τὸν ὑπὲρ τῶν  ὅλων   ἀγῶνα, καὶ διαταχθέντων τῶν στρατοπέδων,
[15, 65]   λαβόντες εὔθετον διαγωνιοῦνται περὶ τῶν  ὅλων,   ἀπηλλάγησαν ἀπὸ τῆς πόλεως. Πᾶσαν
[15, 64]   (ἔσεσθαι) τῇ κινδυνευούσῃ περὶ τῶν  ὅλων·   αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν πρεσβυτέρων
[15, 91]   τοῦ βασιλέως ἐπὶ τὴν τῶν  ὅλων   διοίκησιν εἵλαντο στρατηγὸν Ορόντην. οὗτος
[15, 8]   συλλύσεως. (Ὁ δὲ Τιρίβαζος τῶν  ὅλων   ἔχων τὴν ἡγεμονίαν ἔφησε συγχωρῆσαι
[15, 60]   Διόπερ οἱ Θετταλοὶ προστησάμενοι τῶν  ὅλων   ἡγεμόνα Ιάσονα, τούτῳ τὰ κατὰ
[15, 84]   ἐπεφάνησαν, καὶ πρὸς τὴν τῶν  ὅλων   κρίσιν ἅπαντες κατεσκευάζοντο καὶ τοὺς
[15, 41]   οἱ τῶν Περσῶν στρατηγοί, τῶν  ὅλων   οὐκ ὄντες αὐτοκράτορες, περὶ πάντων
[15, 4]   τὸν υἱὸν ἀπέλιπεν ἡγεμόνα τῶν  ὅλων   ποιήσας ἐν τῇ Κύπρῳ, αὐτὸς
[15, 88]   καὶ πρὸ τῶν Περσικῶν καιρῶν,  Σόλων   καὶ Θεμιστοκλῆς καὶ Μιλτιάδης, ἔτι
[15, 25]   τοῦ πλήθους συνδραμόντος μετὰ τῶν  ὅπλων,   ἅμ' ἡμέρᾳ τὴν Καδμείαν πολιορκεῖν
[15, 59]   τοῖς Αρκάσι, καὶ διὰ τῶν  ὅπλων   διακριθέντων τῶν διαφερομένων, πολλοὶ μὲν
[15, 24]   καὶ πολλοὶ μὲν μετὰ τῶν  ὅπλων   ἐξεπήδων ἐκ τῶν οἰκιῶν, ὡς
[15, 82]   αὐξηθείσης εἰς τὴν διὰ τῶν  ὅπλων   κρίσιν κατήντησαν, καὶ Τεγεᾶται μὲν
[15, 20]   δὲ τῶν Θηβαίων καὶ μεθ'  ὅπλων   συνδραμόντων, συνάψας μάχην αὐτοῖς καὶ
[15, 36]   ἑκατόν, καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον  Δάμων   Θούριος. ἐπὶ δὲ τούτων ἐν
[15, 50]   ἑκατόν, καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον  Δάμων   Θούριος. (Ἐπὶ δὲ τούτων, Λακεδαιμονίων
[15, 66]   Τυρταῖος ποιητὴς ὑπὸ Αθηναίων  ἡγεμὼν   ἐδόθη τοῖς Σπαρτιάταις. (Ἔνιοι δὲ
[15, 60]   (Τρίτος δὲ Ιάσων Φεραῖος  ἡγεμὼν   ᾑρημένος τῆς Θετταλίας, καὶ δοκῶν
[15, 92]   Νεκτανεβὼς ὑπὸ τοῦ βασιλέως τεταγμένος  ἡγεμὼν   τῶν ἐξ Αἰγύπτου στρατιωτῶν, καὶ
[15, 5]   Ελλάδα τοῦτον τὸν τρόπον καινῶν  πολέμων   ἀρχὴν ἐλάμβανεν. ~Κατὰ δὲ τὴν
[15, 49]   ἐν ἐρήμῳ τόπῳ. Ὕστερον δὲ  πολέμων   γενομένων περὶ τούτους τοὺς τόπους
[15, 38]   τοὺς Ελληνας ἀπολελυμένους τῶν οἰκείων  πολέμων   ἑτοιμοτέρους ἔσεσθαι πρὸς τὰς ξενολογίας.
[15, 6]   τύραννος ἀπολελυμένος τῶν πρὸς Καρχηδονίους  πολέμων   πολλὴν εἰρήνην καὶ σχολὴν εἶχεν.
[15, 38]   τὸ κάμνειν τῇ συνεχείᾳ τῶν  πολέμων,   συνέθεντο πάντες τὴν εἰρήνην, ὥστε
[15, 77]   πᾶσαν τὴν Ελλάδα, πάλιν ἀρχαὶ  πολέμων   συνέστησάν τισι τῶν πόλεων καὶ
[15, 81]   ἀποδοχῆς ἠξιωμένος, ἐχέτω καὶ παρ'  ἡμῶν   τὸν διὰ τῆς ἱστορίας ἔπαινον.
[15, 51]   Λακεδαιμονίων παρασκευῆς, καὶ τῶν Θηβαίων  ἐρήμων   ὄντων συμμάχων, ἅπαντες ὑπελάμβανον αὐτοὺς
[15, 88]   Θεμιστοκλῆς καὶ Μιλτιάδης, ἔτι δὲ  Κίμων   καὶ Μυρωνίδης καὶ Περικλῆς καί
[15, 5]   Μαντινέων πόλιν καὶ πλήθουσαν ἀνδρῶν  ἀλκίμων,   ὑπώπτευσαν αὐτῆς τὴν αὔξησιν τὴν
[15, 54]   πολλῆς προθυμίας ἀνέκαμψαν εἰς Λεῦκτρα.  Ἑτοίμων   δ' ὄντων καὶ τῶν Βοιωτῶν
[15, 6]   ἀμβλύνοντος· μετ' ὀλίγον δὲ τῶν  γνωρίμων   ἅμα καὶ τοῦ Διονυσίου παραιτουμένων
[15, 47]   τῶν ἄλλων τῶν εἰς πόλεμον  χρησίμων   ἀξιολόγους παρασκευάς. κατὰ δὲ τὸ
[15, 44]   Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τῶν  χρησίμων   εἰς τὰς στρατείας κατέδειξε, περὶ
[15, 29]   ἐποιήσατο τῶν πρὸς τὸν πόλεμον  χρησίμων·   ἐξέπεμψε δὲ καὶ πρὸς Αθηναίους
[15, 44]   πολλὰ τῶν εἰς τὸν πόλεμον  χρησίμων,   καὶ μάλιστα (τῶν) περὶ τὸν
[15, 6]   τούτοις δόξαν ἔχοντας μετεπέμπετο καὶ  προτιμῶν   αὐτοὺς συνδιέτριβε καὶ τῶν ποιημάτων
[15, 34]   δύναμιν ἐν τοῖς πεδίοις οὐκ  ἐτόλμων   παρατάξασθαι. (Τοῦ δ' Αγησιλάου προσμαχομένου
[15, 95]   οὖν Χάρης καὶ ἕτερα τοιαῦτα  παρανομῶν   ἀγαθὸν μὲν οὐδὲν διεπράξατο, τῇ
[15, 10]   δοῦλον δεσπότῃ· περὶ δὲ τῶν  χρησμῶν   ἔφησε μὴ χρηματίζειν τὸν θεὸν
[15, 49]   Καὶ περὶ μὲν τῶν γενομένων  σεισμῶν   καὶ κατακλυσμῶν ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσιν.
[15, 49]   ἀποδείξεις ὑπάρχειν διὰ τὸ τῶν  σεισμῶν   καὶ τῶν κατακλυσμῶν τοῦτον τὸν
[15, 49]   μὲν τῶν γενομένων σεισμῶν καὶ  κατακλυσμῶν   ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσιν. ~Ἐπ' ἄρχοντος
[15, 49]   τὸ τῶν σεισμῶν καὶ τῶν  κατακλυσμῶν   τοῦτον τὸν θεὸν ἔχειν διειλῆφθαι
[15, 49]   τῶν ἀρχαίων καὶ προγονικῶν αὐτοῖς  βωμῶν   ἐξ Ελίκης τῆς ἐν τῷ
[15, 74]   χρησμὸν ἀνέφερεν ἐπὶ τοὺς Καρχηδονίους,  ὑπολαμβάνων   τούτους κρείττους ἑαυτοῦ εἶναι. διὸ
[15, 58]   ἄλλοι φοβηθέντες τὴν ἐκ τῶν  βασάνων   τιμωρίαν ἑαυτοὺς ἐκ τοῦ ζῆν
[15, 87]   ἀπηνέχθη, καὶ τῶν συγκληθέντων ἰατρῶν  ἀποφηναμένων,   ὅτι πάντως, ὅταν ἐκ τοῦ
[15, 51]   τοῖς πρότερον γεγονόσι κυρίοις ἀποκαταστῆσαι.  (Ἀποκριναμένων   δὲ τῶν Θηβαίων, ὡς οὔτ'
[15, 65]   προσέταττον ἥττους εἶναι τῶν πολεμίων.  (Ἀποκριναμένων   δὲ τῶν Σπαρτιατῶν, ὅτι καιρὸν
[15, 21]   Ολυνθίων μετὰ τῶν συμμάχων πανδημεὶ  παραταξαμένων   συνῆψε μάχην. Καὶ τὸ μὲν
[15, 37]   πολλοῖς στρατιώταις, καὶ τοῖς Θηβαίοις  ἀντιταξαμένων,   ἐγενήθη μάχη καρτερά, καθ' ἣν
[15, 47]   καὶ νικήσαντες τοὺς πλείστους τῶν  ἀντιταξαμένων   κατέκοψαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησιν
[15, 38]   φρουράς. (Μόνων δὲ Θηβαίων οὐ  προσδεξαμένων   κατὰ πόλιν γίνεσθαι τὰς σπονδάς,
[15, 38]   συνθέσθαι. (Τῶν δ' Ελλήνων ἀσμένως  προσδεξαμένων   τοὺς λόγους διὰ τὸ κάμνειν
[15, 50]   τῶν Ελλήνων δὲ πάντων ἀσμένως  προσδεξαμένων   τοὺς λόγους, συνέθεντο κοινὴν εἰρήνην
[15, 87]   ἡγούμενοι τὸ κυριεῦσαι τῶν νεκρῶν.  Ἀνακαλεσαμένων   οὖν τῶν σαλπιγκτῶν τοὺς στρατιώτας,
[15, 60]   γέγραφεν, ὑπό τινων ἑπτὰ νεανίσκων  συνομοσαμένων   δόξης ἕνεκα, ὡς δ' ἔνιοι
[15, 66]   τὸν πόλεμον εἰκοσαετῆ φασι γενέσθαι,  κατομοσαμένων   τῶν Λακεδαιμονίων μὴ ἀνακάμψειν εἰς
[15, 87]   δὲ ταῦτα τῶν Λακεδαιμονίων πρώτων  ἐπικηρυκευσαμένων   περὶ τῆς τῶν νεκρῶν ἀναιρέσεως
[15, 80]   ἐκλιπεῖν. (Πολλῶν δὲ τὸ γεγονὸς  ὑποπτευσαμένων,   τῶν μάντεών τινες ἀπεφήναντο διὰ
[15, 32]   πῶς ἔχουσι πρὸς τὴν μάχην.  ἀποκρουσαμένων   δὲ αὐτοὺς τῶν Θηβαίων ῥᾳδίως
[15, 45]   τὴν ἀσυνήθη πολιτείαν, καὶ πολλῶν  ἐπανισταμένων   διὰ τὴν κοινὴν ἀναρχίαν, τοῖς
[15, 33]   Χαβρίας, πολλῶν καὶ καλῶν αὐτῷ  πεπραγμένων   κατὰ πόλεμον, ἐπὶ τούτῳ μάλιστα
[15, 28]   διόπερ πολλοὶ τῶν ὑπ' αὐτοὺς  τεταγμένων   ἀπέκλινον πρὸς τοὺς Αθηναίους. (Πρῶτοι
[15, 85]   δὲ στρατευμάτων τοῦτον τὸν τρόπον  τεταγμένων,   ὡς ἤδη πλησίον ὑπῆρχον ἀλλήλων,
[15, 85]   ἐπὶ δὲ τὴν φάλαγγα τῶν  ἀντιτεταγμένων   ἐπελάσαντες ἐφιλοτιμοῦντο παραλλάξαι τοὺς πεζούς.
[15, 17]   ἐπιλέκτους τοὺς συντεταγμένους προετέρει τῶν  ἀντιτεταγμένων·   ὡς δ' τοῦ Λεπτίνου
[15, 28]   ὑπεροπτικῶς καὶ βαρέως ἦρχον τῶν  ὑποτεταγμένων·   διόπερ πολλοὶ τῶν ὑπ' αὐτοὺς
[15, 60]   καὶ δοκῶν ἐπιεικῶς ἄρχειν τῶν  ὑποτεταγμένων,   ἐδολοφονήθη, ὡς μὲν Εφορος γέγραφεν,
[15, 40]   χρόνοις ἐπιτακτικῶς ἐκείνων τοῖς πολίταις  προσενηνεγμένων,   ὕστερον δημοτικὸς ὄχλος ἀπολαβὼν
[15, 95]   τῶν Αλεξάνδρου στρατιωτῶν. Ἀπροσδοκήτως δὲ  ἐπιθεμένων   τῶν τοῦ δυνάστου, παράδοξος εὐημερία
[15, 11]   δὲ δεύτερος ἔφησε, καὶ  τιθεμένων   ἀληθινῶν τῶν ἐγκλημάτων, ὅμως τὰς
[15, 66]   εὔθετον ἔχουσαν κατὰ τῆς Σπάρτης.  συγκατατιθεμένων   δὲ πάντων ἀνεζήτησε τοὺς ἀπολελειμμένους
[15, 47]   πρέσβεων πλῆθος τῶν τὴν συμμαχίαν  συντιθεμένων   καὶ τριάκοντα τριήρεις προστεθεικώς, πάντα
[15, 81]   τὸν πρὸ τοῦ χρόνον ἀπορθήτων  γεγενημένων.   (Πρὸς δὲ τὸν Περσῶν βασιλέα
[15, 5]   τὴν Μαντίνειαν, οὐδὲν φροντίσαντες τῶν  γεγενημένων   σπονδῶν, διὰ τοιαύτας αἰτίας. Προϋπαρχούσης
[15, 42]   Πέρσαις πολλῶν ἐκ τῶν νεῶν  προσγεγενημένων,   κυκλωθέντες οἱ Αἰγύπτιοι, πολλοὶ μὲν
[15, 92]   συγγνώμην ἠξίου δοῦναι περὶ τῶν  ἡμαρτημένων·   δὲ Αρταξέρξης οὐ μόνον
[15, 86]   καταπλαγέντες ἀνεχώρουν ἐκ τῆς μάχης·  ἐπικειμένων   δὲ τῶν Βοιωτῶν καὶ τοὺς
[15, 40]   τοῖς Φλιασίοις πολλῶν φυγαδευομένων, καὶ  καταλαβομένων   ἐπὶ τῆς χώρας φρούριον ὀχυρὸν
[15, 25]   πεφυγαδευκότων, συνεστράφησαν οἱ φυγάδες, καὶ  συνεπιλαβομένων   Αθηναίων κατῆλθον εἰς τὴν πατρίδα
[15, 54]   (Πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων τοιούτων  λεγομένων,   καὶ τοῦ Επαμεινώνδου συναγαγόντος ἐκκλησίαν
[15, 65]   τὴν Σπάρτην· ἐπεὶ δὲ τῶν  βιαζομένων   οἱ μὲν ἀπέθνησκον, οἱ δ'
[15, 65]   πολλοὺς μὲν ἀπέκτειναν τῶν προπετῶς  βιαζομένων,   τέλος δ' οἱ πολιορκοῦντες πᾶσαν
[15, 69]   χορηγουμένων, οὓς μὲν ἀνῄρουν τῶν  βιαζομένων,   τοὺς δὲ κατετίτρωσκον. (Οἱ δὲ
[15, 72]   εἰς αὐτὴν κώμας εἴκοσι τῶν  ὀνομαζομένων   Μαιναλίων καὶ Παρρασίων Αρκάδων. καὶ
[15, 55]   τὸ μὲν πρῶτον ἐκθύμως ἀμφοτέρων  ἀγωνιζομένων   ἰσόρροπος ἦν μάχη, μετὰ
[15, 86]   οὐδέποτε γὰρ Ελλήνων πρὸς Ελληνας  ἀγωνιζομένων   οὔτε πλῆθος ἀνδρῶν τοσοῦτο παρετάξατο
[15, 54]   δύναμιν, ἵνα τῷ πλήθει τῶν  ἀγωνιζομένων   περιγένωνται τῆς τῶν πολεμίων τόλμης.
[15, 61]   Ρωμαίοις ἐγένετο στάσις, τῶν μὲν  οἰομένων   δεῖν ὑπάτους, τῶν δὲ χιλιάρχους
[15, 36]   μάχης ἰσχυρᾶς, καὶ τῶν Θρᾳκῶν  μεταβαλομένων   ἄφνω, μονωθέντες οἱ Αβδηρῖται καὶ
[15, 56]   ἐφικέσθαι. (Καὶ τῶν γὰρ ἐπιλέκτων  ὑπερβαλλομένων   ταῖς ἀνδραγαθίαις, καὶ τῆς ἀρετῆς
[15, 82]   ἀναλωθέντων. (Τῶν δὲ ἄλλων Αρκάδων  βουλομένων   συνθέσθαι τὴν εἰρήνην, στάσεις ἐκίνησαν
[15, 17]   ζωγρεῖν· διὸ καὶ πάντων τῶν  περικαταλαμβανομένων   ἀναιρουμένων πᾶς πλησίον τόπος
[15, 81]   ταύτην συνέβη πάντων τῶν ὕστερον  γενομένων   ἀγαθῶν αἰτίαν γενέσθαι. (Ὲν δὲ
[15, 51]   ἅπτεσθαι προσήκει τῶν τῆς Βοιωτίας·  γενομένων   δὲ τοιούτων τῶν ἀποκρίσεων οἱ
[15, 54]   τὰ παράλογα τῆς τύχης εὐλαβηθῆναι.  (Γενομένων   δὲ τῶν σπονδῶν Κλεόμβροτος ἀνέξευξε
[15, 16]   τοῦ δυνάστου καὶ τῶν ἀνοχῶν  γενομένων,   μὲν Διονύσιος περιχαρὴς ἦν,
[15, 43]   στρατείας, καὶ τῶν ἐτησίων ἤδη  γενομένων,   Νεῖλος πληρούμενος καὶ πάντα
[15, 82]   στάσεις ἐκίνησαν πρὸς τοὺς ὁμοεθνεῖς.  Γενομένων   οὖν δυεῖν ἑταιριῶν, συνέβαινε τῆς
[15, 49]   ἐρήμῳ τόπῳ. Ὕστερον δὲ πολέμων  γενομένων   περὶ τούτους τοὺς τόπους οὐ
[15, 49]   συμφορᾷ. Καὶ περὶ μὲν τῶν  γενομένων   σεισμῶν καὶ κατακλυσμῶν ἀρκεσθησόμεθα τοῖς
[15, 68]   Λακεδαιμονίων καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων  παραγενομένων   εἰς Κόρινθον συνήχθησαν οἱ σύμπαντες
[15, 78]   ἐστεφανωμένων καὶ μεθ' ἡσυχίας ἀκινδύνως  ἐπισημαινομένων   τὰς ἑκατέρωθεν ἀνδραγαθίας. Τέλος Πισᾶται
[15, 5]   ἡγεμονίας· πικρῶν δὲ τῶν ἐλέγχων  γινομένων   διὰ τὸ μνησικακεῖν τοὺς δήμους,
[15, 68]   προελθεῖν, ἀλλ' ἀπὸ τοῦ χαρακώματος  ἀμυνομένων   ἁπάντων, προσῆγε τὴν βίαν τοῖς
[15, 65]   τοῖς διαβαίνουσι πολὺν ἐποιοῦντο φόνον.  (Ἀμυνομένων   δὲ τῶν Βοιωτῶν καὶ τῶν
[15, 91]   καὶ τῶν μὲν ὡς προδότην  ἀμυνομένων,   τῶν δὲ ὡς παλιμπροδότην τιμωρουμένων,
[15, 67]   τῶν Λακεδαιμονίων βοήθειαν. (Βοιωτοὶ δέ,  μεταπεμπομένων   αὐτοὺς Θετταλῶν ἐπ' ἐλευθερώσει μὲν
[15, 14]   τῇ παρουσίᾳ τῶν Ελλήνων, καὶ  μεταπεμπομένων   τοὺς πέραν κατοικοῦντας Ιλλυριούς, μικροῖς
[15, 55]   ἐπεὶ δ' οὗτος πάντα κίνδυνον  ὑπομένων   οὐκ ἠδύνατο βιάσασθαι τοὺς ἀνθεστηκότας,
[15, 87]   αὐτόν. Πολλῶν δὲ καὶ πυκνῶν  φερομένων   βελῶν, τὰ μὲν ἐξένευε, τὰ
[15, 59]   διὰ τῶν ὅπλων διακριθέντων τῶν  διαφερομένων,   πολλοὶ μὲν ἀνῃρέθησαν, πλείους δὲ
[15, 61]   γὰρ πρὸ αὐτοῦ δυναστῶν ἐπιεικῶς  προσφερομένων   τοῖς πλήθεσι, καὶ διὰ τοῦτ'
[15, 51]   ὡς αὐτίκα μάλα τῶν Θηβαίων  ἐξανδραποδισθησομένων.   Τέλος δ' οἱ Λακεδαιμόνιοι πολλὴν
[15, 45]   τέλος. ~Κατὰ δὲ τὴν Ελλάδα  ταραττομένων   τῶν πόλεων διὰ τὴν ἀσυνήθη
[15, 13]   μετὰ δὲ ταῦτα τῶν Μολοττῶν  ἀντιταττομένων   ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ' ἣν
[15, 5]   μνησικακεῖν τοὺς δήμους, καὶ πολλῶν  φυγαδευομένων,   ἀπέδειξαν ἑαυτοὺς βοηθοὺς τοῖς καταστασιαζομένοις.
[15, 40]   (Παρὰ δὲ τοῖς Φλιασίοις πολλῶν  φυγαδευομένων,   καὶ καταλαβομένων ἐπὶ τῆς χώρας
[15, 53]   (Συνεδρευσάντων δὲ τῶν βοιωταρχῶν καὶ  βουλευομένων,   πότερον χρὴ μένειν καὶ πρὸς
[15, 49]   τῶν κατὰ γῆς ἄντρων αὐτὸν  ὑποδεχομένων,   τε περὶ (τὸ) Στύμφηλον
[15, 86]   καὶ τῶν ἄλλων εἰς χεῖρας  ἐρχομένων,   οὓς μὲν ἀνελών, οὓς δὲ
[15, 68]   Πελοπόννησον, διαπραξάμενος ἔργον οὐδὲν τῶν  προκατειργασμένων   καταδεέστερον. ~Εὐθὺ δὲ ἐπὶ Τροιζῆνα
[15, 3]   παρακομίζειν σῖτον, μεγάλων δὲ δυνάμεων  ἠθροισμένων   εἰς τὴν νῆσον, ταχὺ σιτοδεία
[15, 88]   πέρας διὰ τὴν ἀφροσύνην τῶν  ἡγουμένων   ἀνδραποδισμοῦ καὶ κατασκαφῆς ἔλαβε πεῖραν.
[15, 69]   καὶ πολλῶν ἐκ τῆς πόλεως  χορηγουμένων,   οὓς μὲν ἀνῄρουν τῶν βιαζομένων,
[15, 1]   συμφοραῖς αὐτῶν τὸ μῖσος τῶν  ἀδικουμένων   ἔλαβε καιρὸν ἀμύνασθαι τοὺς προηδικηκότας,
[15, 68]   τόπον· ταχὺ δὲ τῶν ἔργων  συντελουμένων   διά τε τὴν πολυχειρίαν καὶ
[15, 93]   πόλιν. Ταχὺ δὲ τῶν ἔργων  συντελουμένων   διὰ τὴν πολυχειρίαν, καὶ τῶν
[15, 50]   αἰωνίοις κινήσεσι καὶ φοραῖς ὡρισμέναις  συντελουμένων.   Τὴν δ' οὖν λαμπάδα τοσαύτην
[15, 23]   Αθηναῖοι δὲ διὰ τὰς τῶν  καταπολεμουμένων   κληρουχίας ἠδόξουν ἐν τοῖς Ελλησιν·
[15, 85]   μάχης γενομένης, καὶ τῶν Αθηναίων  καταπονουμένων   καὶ πρὸς φυγὴν ὁρμησάντων,
[15, 17]   διὸ καὶ πάντων τῶν περικαταλαμβανομένων  ἀναιρουμένων   πᾶς πλησίον τόπος νεκρῶν
[15, 56]   διέλυον, τὸ δὲ τελευταῖον πολλῶν  ἀναιρουμένων,   τοῦ δὲ παραγγέλλοντος ἡγεμόνος τετελευτηκότος,
[15, 5]   ἀποστείλαντες ἠξίουν ἑαυτοῖς βοηθῆσαι. Οὐ  προαιρουμένων   δὲ τῶν Αθηναίων παραβαίνειν τὰς
[15, 58]   τὸ πλῆθος, ὥστε πάντων τῶν  κατηγορουμένων,   ὄντων πολλῶν (καὶ) μεγαλοπλούτων, καταγνῶναι
[15, 11]   δὲ τῶν ἐγκλημάτων κατ' ἰδίαν  θεωρουμένων   μὴ φαίνεσθαι τούτοις ἔνοχον εἶναι
[15, 91]   ἀμυνομένων, τῶν δὲ ὡς παλιμπροδότην  τιμωρουμένων,   ἐν ἀπορίᾳ καθειστήκει· τῆς δ'
[15, 6]   γνωρίμων ἅμα καὶ τοῦ Διονυσίου  παραιτουμένων   τὴν ἄκαιρον παρρησίαν, Φιλόξενος
[15, 78]   Ηλείων πανδημεὶ συνέστη μάχη καρτερά,  θεωμένων   τὴν μάχην τῶν παρόντων ἐπὶ
[15, 78]   παρόντων ἐπὶ τὴν πανήγυριν Ελλήνων  ἐστεφανωμένων   καὶ μεθ' ἡσυχίας ἀκινδύνως ἐπισημαινομένων
[15, 61]   τοῖς πλήθεσι, καὶ διὰ τοῦτ'  ἀγαπωμένων,   οὗτος βιαίως καὶ χαλεπῶς ἄρχων
[15, 44]   (Τῶν γὰρ Ελλήνων μεγάλαις ἀσπίσι  χρωμένων   καὶ διὰ τοῦτο δυσκινήτων ὄντων,
[15, 38]   κοινὴν εἰρήνην συνθέσθαι. (Τῶν δ'  Ελλήνων   ἀσμένως προσδεξαμένων τοὺς λόγους διὰ
[15, 50]   ἃς πρότερον ἦσαν πεποιημένοι. τῶν  Ελλήνων   δὲ πάντων ἀσμένως προσδεξαμένων τοὺς
[15, 50]   συντέλειαν, οὐ προσεδέχθησαν ὑπὸ τῶν  Ελλήνων   διὰ τὸ πᾶσιν ἀρέσκειν κατὰ
[15, 19]   φιλοπόλεμος ἦν καὶ τῆς τῶν  Ελλήνων   δυναστείας ἀντείχετο. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 78]   τῶν παρόντων ἐπὶ τὴν πανήγυριν  Ελλήνων   ἐστεφανωμένων καὶ μεθ' ἡσυχίας ἀκινδύνως
[15, 1]   πταίσαντες ἀνελπίστως ἀπέβαλον τὴν τῶν  Ελλήνων   ἡγεμονίαν, ἡγούμεθα δεῖν τὴν ὑπόστασιν
[15, 57]   δεῖ διαφυλάττειν τοὺς τῆς τῶν  Ελλήνων   ἡγεμονίας ὀρεγομένους, μετέγνωσαν. διόπερ τοὺς
[15, 60]   τοὺς Θετταλοὺς ἀντιποιεῖσθαι τῆς τῶν  Ελλήνων   ἡγεμονίας· ταύτην γὰρ ὥσπερ ἔπαθλον
[15, 37]   φανεροὶ καθειστήκεισαν ἀμφισβητήσοντες τῆς τῶν  Ελλήνων   ἡγεμονίας. (Τῶν δὲ συγγραφέων Ερμείας
[15, 41]   ἦρχε Φαρνάβαζος· τῶν δὲ μισθοφόρων  Ελλήνων   Ιφικράτης ἡγεῖτο δισμυρίων. Καὶ ναῦς
[15, 89]   πάσας σχεδὸν τάς τε τῶν  Ελλήνων   καὶ βαρβάρων πράξεις ἐν βύβλοις
[15, 14]   δυσχεραινόντων ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ τῶν  Ελλήνων,   καὶ μεταπεμπομένων τοὺς πέραν κατοικοῦντας
[15, 56]   Συμβαλόντες γὰρ τοῖς ἀρίστοις τῶν  Ελλήνων,   καὶ τοῖς ὀλίγοις τῶν πολλαπλασίων
[15, 1]   ἀνελπίστως νικήσαντες ἡγεμόνες κατέστησαν τῶν  Ελλήνων,   Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν
[15, 44]   τὸν καθοπλισμὸν φιλοτιμηθῆναι. (Τῶν γὰρ  Ελλήνων   μεγάλαις ἀσπίσι χρωμένων καὶ διὰ
[15, 28]   δὲ μᾶλλον αὐξομένης τῆς τῶν  Ελλήνων   ὁρμῆς πολλαὶ πόλεις προσέθεντο τοῖς
[15, 81]   τοὺς Λακεδαιμονίους, πλεῖστον ἰσχύοντας τῶν  Ελλήνων,   ὅτε διὰ τὸ μέγεθος τῆς
[15, 57]   τοσοῦτος, ὅσος παρ' ἑτέροις τῶν  Ελλήνων   οὐδέποτε γεγονέναι μνημονεύεται. ἐκλήθη δὲ
[15, 39]   τῶν ὁμοεθνούντων, ἀλλὰ καὶ πάντων  Ελλήνων   πολὺ προέσχεν ἀνδρείᾳ τε καὶ
[15, 86]   θαυμαστοὺς ἀγῶνας συνεστήσαντο. οὐδέποτε γὰρ  Ελλήνων   πρὸς Ελληνας ἀγωνιζομένων οὔτε πλῆθος
[15, 51]   οἱ μὲν εὐνοϊκῶς ἔχοντες τῶν  Ελλήνων   πρὸς τοὺς Θηβαίους συνήλγουν αὐτοῖς
[15, 28]   τῶν Αθηναίων καὶ τῶν ἄλλων  Ελλήνων   τῶν κοινωνούντων τοῦ συνεδρίου. ~Ἅμα
[15, 29]   εὐεργετῶν, ταχὺ πολλοὺς ἔσχε τῶν  Ελλήνων   ὑπακούοντας πρὸς τὴν στρατείαν. (Οὐκ
[15, 89]   τοὺς Μεσσηνίους) καὶ μόνοι τῶν  Ελλήνων   ὑπῆρχον ἔκσπονδοι. (Τῶν δὲ συγγραφέων
[15, 60]   τὴν ἡγεμονίαν τῶν τε πλησίον  ἐθνῶν   τινα προσηγάγετο καὶ πρὸς Αμύνταν
[15, 5]   τὴν Ελλάδα τοῦτον τὸν τρόπον  καινῶν   πολέμων ἀρχὴν ἐλάμβανεν. ~Κατὰ δὲ
[15, 47]   πολιορκοῦντας εἰς πολιορκίαν συγκλείσας μεγάλων  ἐπαίνων   ἔτυχεν. (Τοῦ δὲ περὶ τὴν
[15, 56]   ἐπ' ἀνδρείᾳ κατεκτήσαντο. Μεγίστων δ'  ἐπαίνων   στρατηγὸς Επαμεινώνδας ἠξιώθη, διὰ
[15, 1]   ἔσχε τῶν πράξεων εἰς τὸν  Ρηγίνων   ἀνδραποδισμὸν ὑπὸ Διονυσίου καὶ τὴν
[15, 93]   Αἰγυπτίων καὶ τῶν τόπων ὄντων  πεδινῶν,   οἱ μὲν Αἰγύπτιοι διέλαβον τῷ
[15, 43]   τοὺς παρόντας μισθοφόρους, καὶ μετ'  ἐκείνων   ἐπαγγελλομένου κρατήσειν τῆς πόλεως, τό
[15, 66]   ἐν Σικελίᾳ Μεσσήνην τὴν ἀπ'  ἐκείνων   ὀνομασθεῖσαν κατῴκησαν. (Τὸ δὲ τελευταῖον
[15, 40]   γὰρ τοῖς τότε χρόνοις ἐπιτακτικῶς  ἐκείνων   τοῖς πολίταις προσενηνεγμένων, ὕστερον
[15, 11]   δὲ δεύτερος ἔφησε, καὶ τιθεμένων  ἀληθινῶν   τῶν ἐγκλημάτων, ὅμως τὰς εὐεργεσίας
[15, 73]   ὁρμούσαις ἐν τῷ λιμένι τῶν  Ερυκίνων·   ἀνελπίστου δὲ τῆς ἐπιθέσεως γενομένης
[15, 73]   πορθήσας καὶ τῆς πόλεως τῶν  Ερυκίνων   ἐγκρατὴς γενόμενος ἐπολιόρκησε Λιλύβαιον· πολλῶν
[15, 73]   ἀρίστας ἀπέστειλεν εἰς τὸν τῶν  Ερυκίνων   λιμένα, τὰς δ' ἄλλας ἁπάσας
[15, 58]   πόλεως τῶν Αργείων δημοκρατουμένης καί  τινων   δημαγωγῶν παροξυνόντων τὸ πλῆθος κατὰ
[15, 75]   τύραννος ἐν τῇ Θετταλίᾳ περί  τινων   ἐγκαλέσας τῇ πόλει τῶν Σκοτουσσαίων,
[15, 36]   φρουρὰν ἀξιόλογον καταλιπὼν αὐτὸς ὑπό  τινων   ἐδολοφονήθη. (Τιμόθεος δὲ παραλαβὼν τὴν
[15, 58]   καταλῦσαι τὸν δῆμον. (Βασανισθέντων δέ  τινων   ἐκ τῶν συνεργεῖν δοκούντων, οἱ
[15, 60]   ὡς μὲν Εφορος γέγραφεν, ὑπό  τινων   ἑπτὰ νεανίσκων συνομοσαμένων δόξης ἕνεκα,
[15, 2]   δὲ τὴν Φοινίκην Τύρου καί  τινων   ἑτέρων. Εἶχε δὲ τριήρεις μὲν
[15, 7]   τῆς φιλοσοφίας· ὕστερον δ' ἔκ  τινων   λόγων προσκόψας αὐτῷ παντελῶς ἀπηλλοτριώθη,
[15, 40]   δ' ἐπὶ τὴν πόλιν ὑπό  τινων   οἰκείων καὶ φίλων, διαβληθέντες ἐγένοντο
[15, 18]   πρὸς Πέρσας πόλεμον, δολοφονηθεὶς ὑπό  τινων   οὐ συνετέλεσε τὴν προαίρεσιν. Μετὰ
[15, 53]   τὰς τοῦ πλήθους εὐλαβείας. Διόπερ  τινῶν   προσφάτως παραγεγονότων ἐκ Θηβῶν ἔπεισεν
[15, 69]   διὰ τὴν εὐημερίαν μετεωρισθέντων, καί  τινων   προχείρως τολμησάντων διὰ τῆς πύλης
[15, 66]   γεννηθῆναι καὶ κτίσαι τὴν τῶν  Ταραντίνων   πόλιν. Ὕστερον δὲ δουλευόντων Μεσσηνίων
[15, 46]   δὲ Πλαταιεῖς εἰς Αθήνας μετὰ  τέκνων   καὶ γυναικῶν φυγόντες τῆς ἰσοπολιτείας
[15, 87]   ἐπ' αὐτόν. Πολλῶν δὲ καὶ  πυκνῶν   φερομένων βελῶν, τὰ μὲν ἐξένευε,
[15, 7]   τὸ πρατήριον ὡς ἀνδράποδον ἀπέδοτο  μνῶν   εἴκοσι. Ἀλλὰ τοῦτον μὲν οἱ
[15, 25]   ὃν καιρὸν ὑπὸ τῶν τριάκοντα  τυράννων   κατεδουλώθησαν, ἀξιοῦντες δὲ πανδημεὶ βοηθῆσαι
[15, 1]   τοὺς προηδικηκότας, καὶ τοῖς ἐκ  προγόνων   ἀνικήτοις γεγονόσι τοσαύτη καταφρόνησις ἐπηκολούθησεν,
[15, 1]   οὐδέποτ' ἐδυνήθησαν ἀναλαβεῖν τὸ τῶν  προγόνων   ἀξίωμα. (Ἡμεῖς δὲ τούτοις ἀρκούντως
[15, 1]   κατὰ τῶν ἀναιρούντων τὰς τῶν  προγόνων   ἀρετάς. (Τοιγαροῦν Θηβαῖοι μὲν οἱ
[15, 1]   ταύτην διὰ τὴν ἀρετὴν τῶν  προγόνων   διαφυλαχθεῖσαν ἔτη πλείω τῶν πεντακοσίων,
[15, 50]   τῶν Θηβαίων διὰ τῆς τῶν  προγόνων   ἐπιφανείας ἐν τοῖς ἡρωικοῖς χρόνοις
[15, 1]   ἀξίους ὑπάρχειν, οἵτινες παρὰ τῶν  προγόνων   παραλαβόντες ἡγεμονίαν κάλλιστα τεθεμελιωμένην, καὶ
[15, 20]   διαπολεμούντων πρὸς Αμύνταν τὸν τῶν  Μακεδόνων   βασιλέα, Λακεδαιμόνιοι τὸν μὲν Φοιβίδαν
[15, 67]   ποιησάμενος πρὸς Αλέξανδρον τὸν τῶν  Μακεδόνων   βασιλέα, ὅμηρον ἔλαβε παρ' αὐτοῦ
[15, 60]   καὶ πρὸς Αμύνταν τὸν τῶν  Μακεδόνων   βασιλέα συμμαχίαν ἐποιήσατο. (Ἴδιον δέ
[15, 61]   τὴν μάχην. δὲ τῶν  Μακεδόνων   βασιλεύς, ἔχων μεθ' ἑαυτοῦ τοὺς
[15, 8]   Τιριβάζου, Ορόντης ἕτερος στρατηγός,  φθονῶν   τῇ δόξῃ τοῦ Τιριβάζου, γράμματα
[15, 91]   πολὺν ἐποίει φόνον. Τέλος δὲ  πλειόνων   μυρίων ἀναιρεθέντων, τοὺς ὑπολειφθέντας
[15, 62]   ἄλλοι σύμμαχοι πάντες. ἀθροισθέντων δὲ  πλειόνων   πεντακισμυρίων, οἱ μὲν ἡγεμόνες
[15, 58]   Ἀναιρεθέντων δὲ τῶν δυνατῶν ἀνδρῶν  πλειόνων   χιλίων καὶ διακοσίων, καὶ
[15, 43]   συλληφθῇ καὶ τιμωρίας τύχῃ, καθάπερ  Κόνων   ἔπαθεν Αθηναῖος, ἔκρινε λάθρᾳ
[15, 88]   τε Θηβαῖος καὶ Τιμόθεος καὶ  Κόνων,   ἔτι δὲ Χαβρίας (τε) καὶ
[15, 80]   Βοιωτοῖς, καὶ τὸ λοιπὸν Φερῶν  μόνων   ἄρχοντα σύμμαχον εἶναι Βοιωτοῖς. ~Οἱ
[15, 38]   ἐπελθόντες ἐξήγαγον ἁπάσας τὰς φρουράς.  (Μόνων   δὲ Θηβαίων οὐ προσδεξαμένων κατὰ
[15, 3]   Περσῶν Γλῶ καὶ τῶν ἄλλων  ἡγεμόνων   γενναίως ὑποστάντων, ἐγένετο ναυμαχία καρτερά,
[15, 27]   Καδμείᾳ φρουροῦντες παρακληθέντες ὑπὸ τῶν  ἡγεμόνων   εὐρώστως ἠμύνοντο τοὺς πολεμίους, ἐλπίζοντες
[15, 53]   μάχην, ἔτυχον αἱ γνῶμαι τῶν  ἡγεμόνων   ἴσαι γενόμεναι. Ἕξ γὰρ ὄντων
[15, 52]   προεσήμαινε τὸ παραγγελλόμενον ὑπὸ τῶν  ἡγεμόνων·   πνεύματος δὲ γενομένου συνέβη τὴν
[15, 86]   γὰρ τοῦ παθεῖν τι δεινὸν  καταφρονῶν,   τοῦ δὲ δρᾶσαί τι λαμπρὸν
[15, 76]   ἀξιόλογος. Ἀπὸ δὲ τούτων τῶν  χρόνων   αἰεὶ μᾶλλον ηὐξήθη προσόδοις τε
[15, 66]   κατέσχον αὐτὴν μέχρι τῶν Τρωικῶν  χρόνων,   μετὰ δὲ ταῦθ' Αγαμέμνονος
[15, 30]   βραχὺ μὲν πρὸ τούτων τῶν  χρόνων   Νεογένης τις ὄνομα μετ' Ιάσονος
[15, 79]   πόλιν κατασκάψαι. Ἐκ παλαιῶν γὰρ  χρόνων   οἱ Θηβαῖοι πρὸς τούτους ἀλλοτρίως
[15, 77]   προσηγόρευται Λασίων. (Ἐκ πολλῶν δὲ  χρόνων   περὶ τῆς Τριφυλίας ἠμφεσβήτουν Αρκάδες
[15, 74]   χρησμὸν διὰ τὸ περιγενέσθαι τῶν  κρειττόνων   ἐπακολουθοῦσαν ἔσχε τὴν τοῦ βίου
[15, 74]   λόγιον, τότε τελευτήσειν ὅταν τῶν  κρειττόνων   περιγένηται, τὸν χρησμὸν ἀνέφερεν ἐπὶ
[15, 95]   Πανόρμῳ διέσωσεν ἐκ τῶν μεγίστων  κινδύνων,   ἀλλὰ καὶ τριήρεις μὲν Αττικὰς
[15, 10]   τὸν δὲ βασιλέα ἐκ τῶν  κινδύνων   ἐξελέσθαι. (Ἔν τε τοῖς πολέμοις
[15, 89]   ἔτι δὲ τῇ συνεχείᾳ τῶν  κινδύνων   καταπονούμενοι, διελύσαντο πρὸς ἀλλήλους. Συνθέμενοι
[15, 36]   ἐπιφανεὶς μετὰ δυνάμεως ἐξείλατο τῶν  κινδύνων   τοὺς Αβδηρίτας, καὶ τοὺς μὲν
[15, 90]   Αὐτοφραδάτης δὲ Λυδίας· τῶν δὲ  Ιώνων   ἄνευΛύκιοί τε καὶ Πισίδαι καὶ
[15, 49]   Ελικεῖς τὰ χρήματα διαρρίψαντες τῶν  Ιώνων   τούς τε θεωροὺς συνήρπασαν, ἠσέβησάν
[15, 71]   δὲ μᾶλλον διὰ τῶν κατορθωμάτων  αὔξων   τὴν ἰδίαν εὐδοξίαν μεγάλης ἀποδοχῆς
[15, 91]   τὸ μὲν πρῶτον τὸ ἀληθὲς  ἀγνοῶν,   ὑπολαβὼν δὲ τὸν ἀποστάτην τοῦ
[15, 14]   Εὐπορήσας δὲ χρημάτων, ἐμισθοῦτο στρατιωτῶν  παντοδαπῶν   πλῆθος, καὶ δύναμιν ἀξιόλογον συστησάμενος
[15, 90]   ἀπὸ Περσῶν, καί τινες τῶν  σατραπῶν   καὶ στρατηγῶν ἐπαναστάντες πόλεμον ἐξήνεγκαν
[15, 36]   δὲ τῇ πόλει φρουρὰν ἀξιόλογον  καταλιπὼν   αὐτὸς ὑπό τινων ἐδολοφονήθη. (Τιμόθεος
[15, 70]   κοινῆς εἰρήνης, μὲν Φιλίσκος  καταλιπὼν   τοῖς Λακεδαιμονίοις δισχιλίους ἐπιλέκτους μισθοφόρους
[15, 84]   πόλεως κατεστρατοπέδευσεν· παραγγείλας δὲ δειπνοποιεῖσθαι,  καταλιπὼν   τῶν ἱππέων τινάς, τούτοις μὲν
[15, 60]   ἔτη εἴκοσι καὶ τέτταρα, υἱοὺς  ἀπολιπὼν   τρεῖς, Αλέξανδρον καὶ Περδίκκαν καὶ
[15, 47]   μὲν νεῶν ἐκυρίευσε, τῶν δὲ  ὑπολοίπων   τριῶν νεῶν φυγουσῶν πρὸς τὴν
[15, 85]   ἐκ τῶν περὶ τὴν Θετταλίαν  τόπων   ἀπεσταλμένους. (Οὗτοι περιττότερον ἐκ παίδων
[15, 19]   κρίναντες ἀντέχεσθαι τῶν ἐπὶ Θρᾴκης  τόπων,   κατέλεξαν στρατιώτας ἔκ τε τῶν
[15, 68]   εὐεφόδων ὄντων καὶ δυσφυλάκτων τῶν  τόπων.   Μεγάλης δὲ φιλοτιμίας γενομένης παρ'
[15, 93]   δὲ τῶν Αἰγυπτίων καὶ τῶν  τόπων   ὄντων πεδινῶν, οἱ μὲν Αἰγύπτιοι
[15, 65]   Σπαρτιᾶται συνεργὸν ἔχοντες τὴν τῶν  τόπων   ὀχυρότητα, πολλοὺς μὲν ἀπέκτειναν τῶν
[15, 43]   πολλὰ πλεονεκτοῦντες διὰ τὴν τῶν  τόπων   ὀχυρότητα, συμπλοκὰς ἐποιοῦντο τοῖς πολεμίοις
[15, 80]   Αλεξάνδρου διὰ τὰς ὑπεροχὰς τῶν  τόπων   πλεονεκτοῦντος, Πελοπίδας σπεύδων διὰ
[15, 90]   τοὺς ἄρχοντας μὲν τῶν παραθαλαττίων  τόπων,   συντεθειμένους δὲ κοινοπραγίαν· ὧν ἦσαν
[15, 69]   δὲ περὶ τὸν Χαβρίαν ἐκ  τόπων   ὑπερδεξίων ἀγωνιζόμενοι, καὶ πολλῶν ἐκ
[15, 25]   ταχίστην παρακαλέσοντας, αὐτοὶ δ' ἐκ  τόπων   ὑπερδεξίων ἀμυνόμενοι τοὺς πολιορκοῦντας πολλοὺς
[15, 32]   αὐτοὺς τῶν Θηβαίων ῥᾳδίως ἐκ  τόπων   ὑπερδεξίων, ἐπήγαγε πᾶσαν ἐπ' αὐτοὺς
[15, 85]   ἠλαττοῦντο οὐχ οὕτω ταῖς τῶν  ἵππων   ἀρεταῖς οὐδὲ ταῖς ἰδίαις εὐψυχίαις
[15, 10]   αὐτὸν ὁρμῆσαι, καὶ τῶν μὲν  ἵππων   τῶν ἐν τῷ τεθρίππῳ δύο
[15, 38]   καὶ τὰς κατὰ Βοιωτίαν πόλεις  ἀπέσπων   τῆς τῶν Θηβαίων συντελείας. ~Οἱ
[15, 89]   ἀπὸ τοῦ πρώτου γένους τῶν  ἀνθρώπων,   κατέστροφε δ' εἰς τὴν ἐν
[15, 32]   μέρεσι· συνεστὼς δ' ἐξ ἐπιλέκτων  ἀνθρώπων   μεγάλας ποιεῖται ῥοπὰς ἐν ταῖς
[15, 48]   τὴν ἀπώλειαν καὶ φθορὰν τῶν  ἀνθρώπων   μηχανησαμένης. (Ἐπέτεινε δὲ τὸ μέγεθος
[15, 28]   ἐφιλοτιμοῦντο διορθοῦσθαι τὰς ἀλλοτριότητας τῶν  ἀνθρώπων.   (Ὁμοίως δὲ καὶ τῆς εἰς
[15, 14]   τῶν προοικούντων ἐν τῇ νήσῳ  βαρβάρων   δυσχεραινόντων ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ τῶν
[15, 41]   πόλιν Ακην, ἠριθμήθησαν τῶν μὲν  βαρβάρων   εἴκοσι μυριάδες, ὧν ἦρχε Φαρνάβαζος·
[15, 15]   μὲν τῶν μυρίων ἀνεῖλε τῶν  βαρβάρων,   οὐκ ἐλάττους δὲ τῶν πεντακισχιλίων
[15, 14]   τὰ δὲ χειρωσάμενος, ἀπέκτεινε τῶν  βαρβάρων   πλείους τῶν πεντακισχιλίων, ἐζώγρησε δὲ
[15, 89]   τάς τε τῶν Ελλήνων καὶ  βαρβάρων   πράξεις ἐν βύβλοις δώδεκα. Φίλιστος
[15, 36]   κυκλωθέντες ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν  βαρβάρων,   σχεδὸν ἅπαντες οἱ τῆς μάχης
[15, 47]   εἰσέπλευσεν εἰς τὸν λιμένα, καὶ  τεττάρων   μὲν νεῶν ἐκυρίευσε, τῶν δὲ
[15, 12]   ποταμοῦ μεγάλην αὔξησιν ἐκ τῶν  ὄμβρων   λαβόντος, οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸ ῥεῦμα
[15, 74]   διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἐμφορηθέντων  ὑγρῶν.   (Ἔχων δὲ παρὰ θεῶν λόγιον,
[15, 5]   τῶν Μαντινέων πόλιν καὶ πλήθουσαν  ἀνδρῶν   ἀλκίμων, ὑπώπτευσαν αὐτῆς τὴν αὔξησιν
[15, 66]   μὲν Σπάρτης ὅλης σχεδὸν συγχυθείσης,  ἀνδρῶν   δ' ἐρήμου γενομένης, οἱ Μεσσηνίων
[15, 33]   Θεσπιὰς τὴν μὲν προφυλακήν, οὖσαν  ἀνδρῶν   διακοσίων, ἀνεῖλον, τῇ δὲ πόλει
[15, 76]   αὐτὴν ἀξιόλογον· πλῆθός τε γὰρ  ἀνδρῶν   εἰς ταύτην ἠθροίσθη καὶ τείχη
[15, 5]   εἰρήνης, καὶ τὰ φρονήματα τῶν  ἀνδρῶν   ἔσπευδον ταπεινῶσαι. (Διὸ καὶ τὸ
[15, 68]   πολυχειρίαν καὶ τὰς προθυμίας τῶν  ἀνδρῶν,   ἔφθασαν τοὺς Βοιωτοὺς πάντα τόπον
[15, 40]   ἀπειραγάθως χρώμεναι, πολλοὺς τῶν ἀγαθῶν  ἀνδρῶν   ἐφυγάδευον καὶ κρίσεις ἐπιβάλλουσαι συκοφαντώδεις
[15, 26]   ἔθνος τοῦτο καὶ πλήθει τῶν  ἀνδρῶν   καὶ ἀνδρείᾳ κατὰ πόλεμον οὐδενὸς
[15, 59]   κοινὴν ἔχειν σύνοδον συνεστῶσαν ἐξ  ἀνδρῶν   μυρίων, καὶ τούτους ἐξουσίαν ἔχειν
[15, 68]   δὲ Κορινθίων στρατιώτας, στρατόπεδον συνεστήσατο  ἀνδρῶν   μυρίων· μετὰ δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων
[15, 25]   ἀδίκως καὶ πολλοὺς τῶν ἀξιολόγων  ἀνδρῶν   πεφυγαδευκότων, συνεστράφησαν οἱ φυγάδες, καὶ
[15, 58]   θάνατον. Ἀναιρεθέντων δὲ τῶν δυνατῶν  ἀνδρῶν   πλειόνων χιλίων καὶ διακοσίων,
[15, 88]   δ' εἰωθότες ταῖς τῶν ἀγαθῶν  ἀνδρῶν   τελευταῖς ἐπιλέγειν τὸν ἴδιον ἔπαινον,
[15, 86]   πρὸς Ελληνας ἀγωνιζομένων οὔτε πλῆθος  ἀνδρῶν   τοσοῦτο παρετάξατο οὔθ' ἡγεμόνες ἀξιολογώτεροι
[15, 62]   σύνεσιν καὶ τὴν ἀνδρείαν τῶν  ἀνδρῶν.   (Ὡς δὲ κατήντησαν ἐπὶ τὴν
[15, 48]   πόλεις Ελληνίδας, οὔτε τῶν πόλεων  αὐτάνδρων   ἀφανισμός, θείας τινὸς ἐνεργείας τὴν
[15, 23]   πολλὰ προτερήματα. Αἰεὶ δὲ μᾶλλον  εὐημερῶν   καὶ πλείοσι μάχαις νικήσας συνέκλεισε
[15, 54]   τάφον τῶν Λεύκτρου καὶ Σκεδάσου  θυγατέρων   μεγάλῃ συμφορᾷ δεῖ περιπεσεῖν Λακεδαιμονίους
[15, 77]   καὶ Ηλεῖοι, καὶ κατὰ τὰς  ἑκατέρων   ἐν ταῖς μεταβολαῖς ὑπεροχὰς ἐναλλὰξ
[15, 85]   σύμμαχοι. Τοὺς δ' ἱππεῖς ἐφ'  ἑκατέρων   τῶν κεράτων ἀμφότεροι διείλοντο. (Τῶν
[15, 2]   τὴν Φοινίκην Τύρου καί τινων  ἑτέρων.   Εἶχε δὲ τριήρεις μὲν ἐνενήκοντα,
[15, 88]   Σπαρτιάτης, βραχὺ τοῖς χρόνοις  προτερῶν·   ἐν δὲ τοῖς πρὸ τοῦ
[15, 74]   ἡττᾶσθαι, ἵνα μὴ δόξῃ τῶν  ἰσχυροτέρων   γεγονέναι κρείττων. (Οὐ μὴν ἠδυνήθη
[15, 55]   χεῖρας, τὸ μὲν πρῶτον ἐκθύμως  ἀμφοτέρων   ἀγωνιζομένων ἰσόρροπος ἦν μάχη,
[15, 82]   πρέσβεις ἐκπέμψαντες ἔπεισαν συμμαχεῖν. Ὧν  ἀμφοτέρων   ἁδρὰς δυνάμεις ταχέως ἀποστειλάντων, ἀγῶνες
[15, 85]   δ' οὐκ ἐλάττους τῶν τρισχιλίων.  ~Ἀμφοτέρων   δὲ προθύμως συγκαταβάντων εἰς τὸν
[15, 83]   μὲν οὖν ἐπίνοιαν τῶν στρατηγῶν  ἀμφοτέρων   δικαίως ἄν τις ἀποδέξαιτο, συνετωτέραν
[15, 44]   καὶ κατεσκεύασε πέλτας συμμέτρους, (ἐξ)  ἀμφοτέρων   εὖ στοχασάμενος, τοῦ τε σκέπειν
[15, 64]   ἔσεσθαι τῇ πατρίδι· διὸ παραδόξως  ἀμφοτέρων   προενοήθη, καὶ τὴν γενομένην ποτὲ
[15, 47]   προσέθηκε τριάκοντα τριήρεις· (τότε δὲ  καθυστερῶν   τῆς τῶν Κορκυραίων συμμαχίας τὸ
[15, 65]   πόλεως· κωλυόμενοι δ' ὑπὸ τῶν  πρεσβυτέρων   προϊέναι μακρότερον ἀπὸ τῆς πατρίδος,
[15, 52]   Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐτελεύτησαν. (Τῶν δὲ  πρεσβυτέρων   τινὲς πάλιν ἐντυχόντες διεμαρτύραντο μὴ
[15, 64]   ὅλων· αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν  πρεσβυτέρων   φυλάττων τὴν τάξιν καὶ πολλοὺς
[15, 77]   συνέστησάν τισι τῶν πόλεων καὶ  νεωτέρων   πραγμάτων καινοτομία παράλογος. Οἱ γὰρ
[15, 80]   παραδοῦναι Βοιωτοῖς, καὶ τὸ λοιπὸν  Φερῶν   μόνων ἄρχοντα σύμμαχον εἶναι Βοιωτοῖς.
[15, 14]   ἔχων τριήρεις ἑξήκοντα, πρόφασιν μὲν  φέρων   τὴν τῶν λῃστῶν κατάλυσιν, τῇ
[15, 71]   καταντήσας δὲ πρὸς Αλέξανδρον τὸν  Φερῶν   τύραννον, ἀλόγως συνελήφθη μετὰ Ισμηνίου
[15, 80]   καιροὺς Θετταλοὶ πρὸς Αλέξανδρον τὸν  Φερῶν   τύραννον διαπολεμοῦντες, καὶ πλείοσι μάχαις
[15, 57]   ἐπάνοδον ἐποιήσαντο. (Ιάσων δὲ  Φερῶν   τύραννος ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος ἐστράτευσεν
[15, 75]   δὲ τὴν Ελλάδα Αλέξανδρος  Φερῶν   τύραννος ἐν τῇ Θετταλίᾳ περί
[15, 95]   δὲ τούτων Αλέξανδρος μὲν  Φερῶν   τύραννος λῃστρίδας ναῦς ἐκπέμψας ἐπὶ
[15, 60]   δὲ τούτοις πραττομένοις Ιάσων  Φερῶν   τύραννος, συνέσει τε στρατηγικῇ διαφέρων
[15, 75]   Πελοπίδαν ἐκομίσαντο παρ' Αλεξάνδρου τοῦ  Φερῶν   τυράννου. (Φλιασίοις δὲ πολεμουμένοις ὑπ'
[15, 17]   ἐπὶ θατέρου κέρως τεταγμένος καὶ  διαφέρων   ἀνδρείᾳ, μαχόμενος ἡρωικῶς καὶ πολλοὺς
[15, 19]   δίκαιος, ἔτι δὲ καὶ συνέσει  διαφέρων,   ἔφη δεῖν ἐμμένειν τοῖς ὅρκοις
[15, 70]   τούτοις πραττομένοις Εὔφρων Σικυώνιος,  διαφέρων   θράσει καὶ ἀπονοίᾳ, συνεργοὺς λαβὼν
[15, 60]   Φερῶν τύραννος, συνέσει τε στρατηγικῇ  διαφέρων   καὶ πολλοὺς τῶν περιοίκων εἰς
[15, 64]   Ισχόλας, ἀνὴρ ἀνδρείᾳ καὶ συνέσει  διαφέρων,   μετὰ πολλῶν στρατιωτῶν. Οὗτος δὲ
[15, 6]   ἀναγνωσθέντων τῶν τοῦ τυράννου ποιημάτων  μοχθηρῶν   ὄντων ἐπηρωτήθη περὶ τῶν ποιημάτων
[15, 3]   τὸν Εὐαγόραν καὶ πολλὰς τῶν  τριήρων   ἀποβαλεῖν. ~Οἱ δὲ Πέρσαι τῇ
[15, 53]   τινα τῶν πολισματίων χειρωσάμενος δέκα  τριήρων   ἐγκρατὴς ἐγένετο. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 73]   διεφθάρθαι, κατεφρόνησε, καὶ τῶν ἰδίων  τριήρων   ἑκατὸν μὲν καὶ τριάκοντα τὰς
[15, 73]   τῆς ἐπιθέσεως γενομένης ἀπήγαγον τῶν  τριήρων   τὰς πλείστας. Μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 31]   τῆς Ασίας ἐπῆλθε κρατῶν τῶν  ὑπαίθρων,   καὶ πέρας, εἰ μὴ μετεπέμψαντο
[15, 43]   ἐὰν παρῶσι τὴν ὀξύτητα τῶν  καιρῶν,   ἄπρακτον ποιήσουσι τὴν πολλὴν στρατιάν.
[15, 65]   ταῦτ' Αθηναῖοι μέν, ὑστερηκότες τῶν  καιρῶν,   ἐπανῆλθον εἰς τὴν Αττικὴν οὐδὲν
[15, 29]   τὴν εἰρήνην μέχρι τῶνδε τῶν  καιρῶν.   Μετὰ δὲ ταῦτα Σφοδριάδου τοῦ
[15, 88]   Μηδικῶν καὶ πρὸ τῶν Περσικῶν  καιρῶν,   Σόλων καὶ Θεμιστοκλῆς καὶ Μιλτιάδης,
[15, 47]   καὶ Ιφικράτην. Οὗτοι δὲ τῶν  καιρῶν   ὑστερηκότες ἄλλο μὲν οὐδὲν ἔπραξαν
[15, 27]   τὰς Θήβας, καὶ βραχὺ τῶν  καιρῶν   ὑστερήσαντες, ἄπρακτον ἔσχον τὴν ἐπιβολήν.
[15, 87]   τινὰ δὲ ἐκ τοῦ σώματος  ἐξαιρῶν   τούτοις ἠμύνετο τοὺς ἐπιφερομένους. ἡρωικῶς
[15, 87]   πρώτων ἐπικηρυκευσαμένων περὶ τῆς τῶν  νεκρῶν   ἀναιρέσεως ἀμφότεροι τοὺς ἰδίους ἔθαψαν.
[15, 56]   ταῦτα περί τε τῆς τῶν  νεκρῶν   ἀναιρέσεως καὶ τῆς εἰς Πελοπόννησον
[15, 87]   χρόνον τινὰ περὶ τῆς τῶν  νεκρῶν   ἀναιρέσεως οὐδέτεροι διεπρεσβεύσαντο, ἵνα μὴ
[15, 87]   ἀναγκαιότατον ἡγούμενοι τὸ κυριεῦσαι τῶν  νεκρῶν.   Ἀνακαλεσαμένων οὖν τῶν σαλπιγκτῶν τοὺς
[15, 17]   ἀναιρουμένων πᾶς πλησίον τόπος  νεκρῶν   ἐπληρώθη. (Τοσοῦτος δ' ἐγένετο φόνος,
[15, 86]   καὶ τοὺς ἐσχάτους αἰεὶ φονευόντων,  νεκρῶν   ἐσωρεύθη πλῆθος. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[15, 80]   πάντα τὸν περὶ αὐτὸν τόπον  νεκρῶν   κατέστρωσε, τέλος δ' ἐπιθεὶς τῷ
[15, 55]   συνδρομῆς γενομένης περὶ τοῦ πτώματος  νεκρῶν   πλῆθος ἐσωρεύθη. ~Ἀναρχίας δὲ γενομένης
[15, 87]   Εὐβοεῖς καὶ μισθοφόρους κύριοι τῶν  νεκρῶν   ὑπῆρχον, οἱ δὲ Βοιωτοὶ τοὺς
[15, 5]   ἐπεστατηκότων ἐπὶ τῆς Λακεδαιμονίων ἡγεμονίας·  πικρῶν   δὲ τῶν ἐλέγχων γινομένων διὰ
[15, 64]   πρᾶξιν ἡρωικὴν καὶ μνήμης ἀξίαν.  (Όρῶν   γὰρ ὅτι διὰ τὸ πλῆθος
[15, 41]   τὰς παρασκευάς, μὲν Ιφικράτης  ὁρῶν   αὐτὸν ἐν μὲν τῷ λέγειν
[15, 7]   πρῶτον ἀποδοχῆς ἠξίου τῆς μεγίστης,  ὁρῶν   αὐτὸν παρρησίαν ἔχοντα ἀξίαν τῆς
[15, 3]   ἱκανὴν ἐξέπεμψεν. (Ὁ δ' Εὐαγόρας  ὁρῶν   ἑαυτὸν πολὺ λειπόμενον τῇ ναυτικῇ
[15, 73]   δυνάμεις ἀξιολόγους, καὶ τοὺς Καρχηδονίους  ὁρῶν   οὐκ εὖ διακειμένους πρὸς τὸν
[15, 15]   λαβεῖν πρόφασιν εὔλογον τοῦ πολέμου.  Ὁρῶν   οὖν τὰς ὑπὸ Καρχηδονίους τεταγμένας
[15, 50]   τοὺς χρόνους Αρταξέρξης βασιλεὺς  ὁρῶν   πάλιν ταραττομένην τὴν Ελλάδα πρέσβεις
[15, 93]   διαγωνίσασθαι. μὲν οὖν Αγησίλαος  ὁρῶν   τὸν βασιλέα καταπεπληγμένον καὶ μὴ
[15, 53]   τρόπον ἐκυρώθη. (Ὁ δ' Επαμεινώνδας  ὁρῶν   τοὺς στρατιώτας δεισιδαιμονοῦντας ἐπὶ τοῖς
[15, 9]   καὶ τὸν Εὐαγόραν πάλιν τεθαρρηκότως  ὁρῶν   ὑπομένοντα τὴν πολιορκίαν, πρὸς δὲ
[15, 29]   δὲ καὶ πρὸς Αθηναίους πρέσβεις,  κατηγορῶν   μὲν Χαβρίου, ὅτι τῶν Αἰγυπτίων
[15, 3]   δὲ ἀφείλατο. Διὸ καὶ τῶν  ἐμπόρων   μὴ τολμώντων εἰς τὴν Κύπρον
[15, 9]   ἐπιβολῇ τὰ καθ' ἑαυτὸν ἀσφαλίζεσθαι.  εὐπορῶν   δὲ χρημάτων καὶ στρατιωτῶν, ἔτι
[15, 29]   Λακεδαιμονίων ἄνευ τῆς γνώμης τῶν  ἐφόρων   καταλαβέσθαι τὸν Πειραιᾶ. (Ὁ δὲ
[15, 40]   χώρας φρούριον ὀχυρὸν καὶ πλῆθος  μισθοφόρων   ἀθροισάντων, ἐγένετο μάχη πρὸς τοὺς
[15, 32]   (Χαβρίας δ' Αθηναῖος τῶν  μισθοφόρων   ἀφηγούμενος παρήγγειλε τοῖς στρατιώταις δέχεσθαι
[15, 41]   ὧν ἦρχε Φαρνάβαζος· τῶν δὲ  μισθοφόρων   Ελλήνων Ιφικράτης ἡγεῖτο δισμυρίων. Καὶ
[15, 41]   Ιφικράτης δ' Αθηναῖος τῶν  μισθοφόρων,   ὄντων δισμυρίων. δ' ἀνὴρ
[15, 92]   Αἰγυπτίους ὀκτακισμυρίους. Καὶ τῶν μὲν  μισθοφόρων   τὴν ἡγεμονίαν παρέδωκεν Αγησιλάῳ τῷ
[15, 87]   παρεμβολὴν ἀπηνέχθη, καὶ τῶν συγκληθέντων  ἰατρῶν   ἀποφηναμένων, ὅτι πάντως, ὅταν ἐκ
[15, 49]   χρόνοις ἠφανίζετο, τῶν κατὰ γῆς  ἄντρων   αὐτὸν ὑποδεχομένων, τε περὶ
[15, 65]   δὲ τὴν Λακωνικὴν δῃώσαντες, καὶ  λαφύρων   ἀναρίθμητον πλῆθος ἀθροίσαντες, ἀπεχώρησαν εἰς
[15, 32]   τὴν χώραν ἀδεῶς καὶ πολλῶν  λαφύρων   ἐγκρατὴς ἐγένετο. ~Οἱ δὲ συνόντες
[15, 35]   ναυμαχίαν νικήσας κατέπλευσε μετὰ πολλῶν  λαφύρων   εἰς τὸν Πειραιέα, καὶ μεγάλης
[15, 10]   ἐξεδάρησαν, καὶ ὑπὲρ τῶν δικαστικῶν  δίφρων   περιταθέντων τῶν δερμάτων ἐπὶ τούτων
[15, 70]   Ασίαν. (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις  Εὔφρων   Σικυώνιος, διαφέρων θράσει καὶ
[15, 71]   τῇ κατὰ πόλεμον δόξῃ, καὶ  θεωρῶν   ἐκεῖνον τὰ περὶ τὴν Πελοπόννησον
[15, 11]   μὲν οὖν πρῶτος ἔφησε,  θεωρῶν   τὰ μὲν ἐγκλήματα ἀμφισβητούμενα, τὰς
[15, 34]   τῆς πόλεως Θηβαίων ἐκχυθέντων πανδημεί,  θεωρῶν   τὸ πλῆθος τῶν ἐπιρρεόντων
[15, 36]   ἐπαρθέντες τῷ προτερήματι, καὶ τῶν  πλησιοχώρων   Θρᾳκῶν συμμαχίαν ἀποστειλάντων αὐτοῖς, παρετάξαντο
[15, 57]   τὴν εἰς Βοιωτίαν ἐπάνοδον ἐποιήσαντο.  (Ιάσων   δὲ Φερῶν τύραννος ἀεὶ
[15, 60]   τριάκοντα καὶ τέτταρα. (Τρίτος δὲ  Ιάσων   Φεραῖος ἡγεμὼν ᾑρημένος τῆς
[15, 60]   ἐναντιοπραγοῦντας. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις  Ιάσων   Φερῶν τύραννος, συνέσει τε
[15, 54]   ἱππεῖς δὲ πεντακόσιοι, ὧν ἡγεῖτο  Ιάσων.   Οὗτος δ' ἔπεισε τούς τε
[15, 60]   τὸν πόλεμον ἐπέτρεψαν. δὲ  Ιάσων   παραλαβὼν τὴν ἡγεμονίαν τῶν τε
[15, 2]   Κύπρον τῶν πόλεων σχεδόν τι  πασῶν,   κατὰ δὲ τὴν Φοινίκην Τύρου
[15, 8]   τὴν σύλλυσιν, ἐὰν Εὐαγόρας ἐκχωρήσῃ  πασῶν   τῶν κατὰ τὴν Κύπρον πόλεων,
[15, 55]   δὲ μαχόμενος καὶ πολλοῖς τραύμασι  περιπεσὼν   ἐτελεύτησε, τότε συνδρομῆς γενομένης περὶ
[15, 33]   ἀγωνισάμενος καὶ πολλοῖς ἐναντίοις τραύμασι  περιπεσὼν   ἡρωικῶς κατέστρεψε τὸν βίον. ~Οὐ
[15, 80]   δὲ αὑτοῦ βίον ἀπέβαλε, πολλοῖς  περιπεσὼν   τραύμασι καὶ τὸ ζῆν ἡρωικῶς
[15, 73]   δὲ χρόνον Διονύσιος εἰς ἀρρωστίαν  ἐμπεσὼν   ἐτελεύτησε, δυναστεύσας ἔτη τριάκοντα καὶ
[15, 83]   ἐπιθέσεως ἔλαθεν ἂν Επαμεινώνδας  εἰσπεσὼν   εἰς τὴν Σπάρτην. τὴν μὲν
[15, 91]   συνάπτοντας τοῖς πολεμίοις, καὶ αὐτὸς  προσπεσὼν   ἅμα τοῖς περὶ τὸν Αρτάβαζον
[15, 14]   τὴν δύναμιν ἐκβιβάσας, ἅμ' ἡμέρᾳ  προσπεσὼν   ἐκράτησε τῆς ἐπιβολῆς· ὀλίγων γὰρ
[15, 82]   δύναιτο μετὰ τῆς δυνάμεως ἥξει  βοηθήσων   τῇ πατρίδι. ἐκέλευεν οὖν τοῖς
[15, 34]   τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος κατέπλευσε  βοηθήσων   τοῖς Ναξίοις. γενομένης δὲ φιλοτιμίας
[15, 14]   λῃστῶν κατάλυσιν, τῇ δ' ἀληθείᾳ  συλήσων   ἱερὸν ἅγιον, γέμον μὲν ἀναθημάτων
[15, 14]   δύναμιν ἀξιόλογον συστησάμενος φανερὸς ἦν  πολεμήσων   Καρχηδονίοις. Ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη
[15, 32]   διακοσίους. (Τούτων δὲ τῶν δυνάμεων  ἀθροισθεισῶν   εἰς ἕνα τόπον, οἱ μὲν
[15, 76]   Σερούιον Κορνήλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων  Θεμίσων   Ερετρίας τύραννος Ωρωπὸν κατελάβετο.
[15, 43]   ἀναμένειν τὴν ὅλην δύναμιν τῶν  Περσῶν·   ἀσφαλεστέραν γὰρ ἔσεσθαι τὴν στρατείαν
[15, 29]   βασιλεύς, ἀλλοτρίως διακείμενος πρὸς τὸν  Περσῶν   βασιλέα, δυνάμεις ξενικὰς ἀξιολόγους ἤθροισε·
[15, 23]   τότε δυναστῶν, λέγω δὲ τὸν  Περσῶν   βασιλέα καὶ τὸν Σικελίας δυνάστην
[15, 81]   ἀπορθήτων γεγενημένων. (Πρὸς δὲ τὸν  Περσῶν   βασιλέα πρεσβεύσας ἐν ταῖς κοιναῖς
[15, 8]   τῆς Σαλαμῖνος βασιλεύων τελῇ τῷ  Περσῶν   βασιλεῖ κατ' ἐνιαυτὸν φόρον ὡρισμένον
[15, 2]   ἐν ὑποψίαις ὄντες τῷ τῶν  Περσῶν   βασιλεῖ. ~Οὗτος μὲν οὖν τοσαύτας
[15, 31]   ἂν καὶ τὴν ὅλην τῶν  Περσῶν   βασιλείαν εἰς τοὺς ἐσχάτους κινδύνους
[15, 76]   δὲ τούτοις πραττομένοις τῶν  Περσῶν   βασιλεὺς ἀποστείλας πρέσβεις ἔπεισε τοὺς
[15, 2]   δὲ τούτων Αρταξέρξης τῶν  Περσῶν   βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπ' Εὐαγόραν τὸν
[15, 38]   δὲ τούτων Αρταξέρξης τῶν  Περσῶν   βασιλεὺς μέλλων πολεμεῖν πρὸς Αἰγυπτίους
[15, 19]   ἐπ' Ανταλκίδου γενομένας συνεπιλαβομένου τοῦ  Περσῶν   βασιλέως. (Κατὰ δὲ τὴν Μακεδονίαν
[15, 90]   Τηλικαύτης δὲ συνδρομῆς κατὰ τῶν  Περσῶν   γενομένης, καὶ βασιλεὺς παρεσκευάζετο
[15, 3]   δὲ τοῦ τε ναυάρχου τῶν  Περσῶν   Γλῶ καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων
[15, 41]   βασιλεύς. (Τῆς δὲ τῶν  Περσῶν   δυνάμεως ἀθροισθείσης εἰς πόλιν Ακην,
[15, 29]   Αθηναῖοι, σπεύδοντες τὸν βασιλέα τῶν  Περσῶν   εἰς εὔνοιαν προσαγαγέσθαι καὶ τὸν
[15, 18]   Ασίαν Γλῶς ναυαρχήσας τῶν  Περσῶν   ἐν τῷ Κυπριακῷ πολέμῳ, ἀποστάτης
[15, 3]   εἰς στάσιν, οἱ μισθοφόροι τῶν  Περσῶν   ἐπὶ τοὺς ἡγεμόνας ὁρμήσαντες καί
[15, 3]   ταῖς ναυσὶ (συντεταγμέναις) πολλὰ τῶν  Περσῶν   ἐπλεονέκτει. (Ἐπέβαλε γὰρ συντεταγμέναις ναυσὶν
[15, 93]   δὲ μὲν βασιλεὺς τῶν  Περσῶν   ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη τρία πρὸς
[15, 43]   τὴν Αἴγυπτον. Οἱ δὲ τῶν  Περσῶν   ἡγεμόνες, ἀντιπραττούσης αὐτοῖς αἰεὶ τῆς
[15, 41]   ἐστράτευσεν ἐπ' Αἰγυπτίους ἀφεστηκότας ἀπὸ  Περσῶν.   Ἡγοῦντο δὲ τῶν δυνάμεων Φαρνάβαζος
[15, 43]   μᾶλλον ἐπισχύοντες πολλοὺς ἀνῄρουν τῶν  Περσῶν   καὶ κατεθάρρουν τῶν πολεμίων. (Χρονιζούσης
[15, 3]   Μόγις δ' οἱ στρατηγοὶ τῶν  Περσῶν   καὶ τῆς ναυτικῆς δυνάμεως
[15, 90]   οἰκοῦντες τῆς Ασίας ἀπέστησαν ἀπὸ  Περσῶν,   καί τινες τῶν σατραπῶν καὶ
[15, 44]   οὖν ἐπ' Αἴγυπτον στρατεία τῶν  Περσῶν,   μεγάλης τυχοῦσα παρασκευῆς, παρ' ἐλπίδας
[15, 1]   κατὰ τὸν προηγούμενον ἐνιαυτὸν τῆς  Περσῶν   στρατείας εἰς Κύπρον ἐπ' Εὐαγόραν
[15, 41]   Ὡς ἐπίπαν γὰρ οἱ τῶν  Περσῶν   στρατηγοί, τῶν ὅλων οὐκ ὄντες
[15, 3]   ταχὺ σιτοδεία κατέσχε τὸ τῶν  Περσῶν   στρατόπεδον. (Τῆς δ' ἀπορίας γενομένης
[15, 2]   τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα, πολέμιον ὄντα  Περσῶν,   συμμαχίαν ἐποιήσατο καὶ δύναμιν ἀξιόλογον
[15, 16]   τὸν τῶν ἀνοχῶν χρόνον διετέλεσε  διατάσσων   καὶ γυμνάζων τὴν δύναμιν, διὰ
[15, 47]   τῶν δὲ ὑπολοίπων τριῶν νεῶν  φυγουσῶν   πρὸς τὴν γῆν, αὗται μὲν
[15, 34]   δὲ Χαβρίας ὀγδοήκοντα καὶ τρεῖς.  ἐπιπλεουσῶν   δὲ τῶν νεῶν ἀλλήλαις, Πόλλις
[15, 41]   ἀγορὰν καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν  κομιζουσῶν   πολὺς ἦν ἀριθμός. (Ἀρχομένου δὲ
[15, 54]   περιγένωνται τῆς τῶν πολεμίων τόλμης.  (Συνελθουσῶν   δ' εἰς ταὐτὸ τῶν δυνάμεων
[15, 12]   λιμνάζειν. (Διὸ καὶ τῶν οἰκιῶν  πιπτουσῶν   καταπλαγέντες οἱ Μαντινεῖς ἠναγκάσθησαν τὴν
[15, 36]   μετεσχηκότες κατεκόπησαν. Τηλικαύτῃ δὲ συμφορᾷ  τῶν   Αβδηριτῶν περιπεπτωκότων καὶ μελλόντων πολιορκεῖσθαι,
[15, 40]   δημοκρατίας ἐξουσίαις ἀπειραγάθως χρώμεναι, πολλοὺς  τῶν   ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἐφυγάδευον καὶ κρίσεις
[15, 88]   ἐξέπνευσεν. ~Ἡμεῖς δ' εἰωθότες ταῖς  τῶν   ἀγαθῶν ἀνδρῶν τελευταῖς ἐπιλέγειν τὸν
[15, 54]   ἀπεστάλκεισαν δύναμιν, ἵνα τῷ πλήθει  τῶν   ἀγωνιζομένων περιγένωνται τῆς τῶν πολεμίων
[15, 1]   ταῖς συμφοραῖς αὐτῶν τὸ μῖσος  τῶν   ἀδικουμένων ἔλαβε καιρὸν ἀμύνασθαι τοὺς
[15, 49]   τὰς ἐν Πελοποννήσῳ πόλεις μάλιστα  τῶν   ἀθανάτων τὸν θεὸν τιμᾶν τοῦτον.
[15, 29]   γεγονόσι, καὶ νόμον ἔθεντο μηδένα  τῶν   Αθηναίων γεωργεῖν ἐκτὸς τῆς Αττικῆς.
[15, 63]   διεσφάλησαν τῶν ἐλπίδων. γὰρ  τῶν   Αθηναίων δῆμος, μεγαλόψυχος ὢν καὶ
[15, 95]   δι' ἃς συνέβη τὸν δῆμον  τῶν   Αθηναίων διαβληθῆναι παρὰ τοῖς συμμάχοις.
[15, 26]   τὴν Καδμείαν. ~Ὁ δὲ δῆμος  τῶν   Αθηναίων διακούσας τῶν πρέσβεων ἐψηφίσατο
[15, 47]   τέλος ἔχοντος κατέπλευσεν στόλος  τῶν   Αθηναίων εἰς τὴν Κόρκυραν, ἔχων
[15, 30]   τὴν φιλίαν. (Τῆς δ' ὑπὸ  τῶν   Αθηναίων ἐκπεμφθείσης δυνάμεως ἡγούμενος Χαβρίας
[15, 34]   δὴ πυθόμενος δῆμος  τῶν   Αθηναίων ἐξέπεμψε στόλον παραφυλάξοντα τὴν
[15, 85]   ἑαυτοὺς ὑπερεβάλοντο. (Οἱ μὲν γὰρ  τῶν   Αθηναίων ἱππεῖς τοῖς τῶν Θηβαίων
[15, 85]   ἅπασιν οὐκ ἦν καταδεέστερον τὸ  τῶν   Αθηναίων ἱππικόν· τῷ δὲ πλήθει
[15, 25]   καὶ αὐτοὶ συγκατήγαγον τὸν δῆμον  τῶν   Αθηναίων καθ' ὃν καιρὸν ὑπὸ
[15, 28]   Βοιωτικὸν πόλεμον, συμμαχούντων τοῖς Θηβαίοις  τῶν   Αθηναίων καὶ τῶν ἄλλων Ελλήνων
[15, 85]   Ἰσχυρᾶς δὲ μάχης γενομένης, καὶ  τῶν   Αθηναίων καταπονουμένων καὶ πρὸς φυγὴν
[15, 34]   δὲ ταῦτα Χαβρίας μὲν  τῶν   Αθηναίων ναύαρχος μετὰ τοῦ στόλου
[15, 5]   ἑαυτοῖς βοηθῆσαι. Οὐ προαιρουμένων δὲ  τῶν   Αθηναίων παραβαίνειν τὰς κοινὰς συνθήκας,
[15, 69]   τὰς οἰκίας, Χαβρίας δ'  τῶν   Αθηναίων στρατηγὸς ἐμφρόνως ἅμα καὶ
[15, 84]   τῆς Μαντινείας οἱ πεμφθέντες ὑπὸ  τῶν   Αθηναίων στρατιῶται πρὸς τὴν συμμαχίαν,
[15, 46]   καὶ σπεύδοντες φθάσαι τὴν παρὰ  τῶν   Αθηναίων συμμαχίαν, εὐθὺς ἐπ' αὐτοὺς
[15, 29]   δὲ τούτοις πραττομένοις Ακορις  τῶν   Αἰγυπτίων βασιλεύς, ἀλλοτρίως διακείμενος πρὸς
[15, 42]   περὶ ἑκάστων ἀποκρίσεις. ~Ὁ δὲ  τῶν   Αἰγυπτίων βασιλεὺς Νεκτάνεβις ἐπυνθάνετο μὲν
[15, 9]   πρὸς μὲν Ακοριν τὸν βασιλέα  τῶν   Αἰγυπτίων διαπρεσβευσάμενος συμμαχίαν συνέθετο κατὰ
[15, 43]   Μέμφιν πρὸ τοῦ παραγενέσθαι τὰς  τῶν   Αἰγυπτίων δυνάμεις· οἱ δὲ περὶ
[15, 29]   πρέσβεις, κατηγορῶν μὲν Χαβρίου, ὅτι  τῶν   Αἰγυπτίων ἡγούμενος ἀπαλλοτριοῖ τὴν τοῦ
[15, 42]   τοῦ στόματος πολισμάτιον. (Ἐκβοηθησάντων δὲ  τῶν   Αἰγυπτίων ἱππεῦσί τε καὶ πεζοῖς
[15, 93]   τοὺς στρατιώτας ἀνελπίστως. (Ἐπιδιωξάντων δὲ  τῶν   Αἰγυπτίων καὶ τῶν τόπων ὄντων
[15, 90]   τούτοις καὶ Ταχὼς βασιλεὺς  τῶν   Αἰγυπτίων κρίνας πολεμεῖν τοῖς Πέρσαις,
[15, 93]   οἱ Ελληνες πολλοὺς μὲν ἀπέκτειναν  τῶν   Αἰγυπτίων, τοὺς δὲ λοιποὺς φεύγειν
[15, 92]   βασιλέως συστρατεύειν πεπεισμένῳ. Αὐτὸς δὲ  τῶν   Αἰγυτίων ἔχων (ἅπασας) τὴν ἡγεμονίν
[15, 84]   τὴν πολιορκίαν. ~Πυθόμενος δὲ παρὰ  τῶν   αἰχμαλώτων ὅτι Μαντινεῖς πανδημεὶ πάρεισι
[15, 43]   μὲν γὰρ Ιφικράτης παρὰ  τῶν   αἰχμαλώτων πυθόμενος ἔρημον εἶναι τὴν
[15, 52]   ἀνασώζειν. (Οἱ μὲν οὖν πρεσβύτεροι  τῶν   ἀκουόντων τοῦ κήρυκος οἰωνὸν ἐποιοῦντο
[15, 95]   τοὺς ἐν τῷ Πανόρμῳ διατρίβοντας  τῶν   Αλεξάνδρου στρατιωτῶν. Ἀπροσδοκήτως δὲ ἐπιθεμένων
[15, 32]   τοῖς Σπαρτιάταις οὐ συντάττεται μετὰ  τῶν   ἄλλων, ἀλλ' ἰδίαν ἔχων σύστασιν
[15, 94]   ἠξίουν αὐτοῖς βοηθεῖν Μαντινεῖς καὶ  τῶν   ἄλλων Αρκάδων τινάς, ἔτι δὲ
[15, 85]   τὴν τάξιν Μαντινεῖς μὲν μετὰ  τῶν   ἄλλων Αρκάδων τὸ δεξιὸν ἐπεῖχον
[15, 52]   καταλέξας εἰς τὴν μάχην καὶ  τῶν   ἄλλων Βοιωτῶν τοὺς εὐθέτους, προῆγε
[15, 64]   Αλέξανδρον τὸν Σπαρτιάτην ἀνεῖλον καὶ  τῶν   ἄλλων εἰς διακοσίους ἀπέκτειναν, ἐν
[15, 62]   στρατηγὸς τῶν Λακεδαιμονίων ἀνῃρέθη καὶ  τῶν   ἄλλων εἰς διακοσίους· οἱ δὲ
[15, 86]   τῶν Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς δὲ καὶ  τῶν   ἄλλων εἰς χεῖρας ἐρχομένων, οὓς
[15, 28]   τοῖς Θηβαίοις τῶν Αθηναίων καὶ  τῶν   ἄλλων Ελλήνων τῶν κοινωνούντων τοῦ
[15, 88]   ἀρετήν. Παρὰ μὲν γὰρ ἑκάστῳ  τῶν   ἄλλων ἓν ἂν εὕροι προτέρημα
[15, 3]   ναυάρχου τῶν Περσῶν Γλῶ καὶ  τῶν   ἄλλων ἡγεμόνων γενναίως ὑποστάντων, ἐγένετο
[15, 85]   ἦσαν Ηλεῖοι καὶ Αχαιοί, καὶ  τῶν   ἄλλων οἱ καταδεέστεροι τὴν μέσην
[15, 47]   τόν τε Μνάσιππον ἀνεῖλε καὶ  τῶν   ἄλλων οὐκ ὀλίγους· τέλος δὲ
[15, 30]   ἡγεμονίαν. ~Πολλαὶ μὲν οὖν καὶ  τῶν   ἄλλων πόλεων διὰ τὴν εἰρημένην
[15, 23]   τῶν Σπαρτιατῶν συμμαχίαν, πολλαὶ καὶ  τῶν   ἄλλων πόλεων ἔσπευσαν εἰς τὴν
[15, 26]   Θηβαίοις. ὁμοίως δὲ καὶ ἐκ  τῶν   ἄλλων πόλεων τῶν κατὰ τὴν
[15, 68]   μετὰ δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων καὶ  τῶν   ἄλλων συμμάχων παραγενομένων εἰς Κόρινθον
[15, 28]   τούτους Ρόδιοι καὶ Μυτιληναῖοι καὶ  τῶν   ἄλλων τινὲς νησιωτῶν· αἰεὶ δὲ
[15, 66]   τοὺς ἀπολελειμμένους τῶν Μεσσηνίων, καὶ  τῶν   ἄλλων τοὺς βουλομένους καταλέξας εἰς
[15, 47]   καὶ σίτου καὶ βελῶν καὶ  τῶν   ἄλλων τῶν εἰς πόλεμον χρησίμων
[15, 72]   καὶ ἰδιώτην ποιῆσαν ἐξαπέστειλε μετὰ  τῶν   ἄλλων. Ὡς δὲ ἀπὸ τῶν
[15, 27]   ὀχυρότητα· ὡς δ' μὲν  τῶν   ἀναγκαίων σπάνις ἐπέτεινεν, οἱ Λακεδαιμόνιοι
[15, 82]   τοὺς ἰδίους βίους οὐκ ὀλίγα  τῶν   ἀναθημάτων ἔσπευδον οἱ παρανομήσαντες διακατέχειν
[15, 1]   ὅσην εἰκός ἐστι γενέσθαι κατὰ  τῶν   ἀναιρούντων τὰς τῶν προγόνων ἀρετάς.
[15, 82]   μὴ δῶσιν ἐν εἰρήνῃ λόγον  τῶν   ἀναλωθέντων. (Τῶν δὲ ἄλλων Αρκάδων
[15, 5]   τῆς εἰρήνης, καὶ τὰ φρονήματα  τῶν   ἀνδρῶν ἔσπευδον ταπεινῶσαι. (Διὸ καὶ
[15, 68]   τὴν πολυχειρίαν καὶ τὰς προθυμίας  τῶν   ἀνδρῶν, ἔφθασαν τοὺς Βοιωτοὺς πάντα
[15, 26]   γὰρ ἔθνος τοῦτο καὶ πλήθει  τῶν   ἀνδρῶν καὶ ἀνδρείᾳ κατὰ πόλεμον
[15, 62]   τὴν σύνεσιν καὶ τὴν ἀνδρείαν  τῶν   ἀνδρῶν. (Ὡς δὲ κατήντησαν ἐπὶ
[15, 85]   τῶν ψιλικῶν, καταπονούμενοι δ' ὑπὸ  τῶν   ἀνθεστηκότων, ἅπαντες ἐτράπησαν. (Τὴν δὲ
[15, 89]   καὶ ἀπὸ τοῦ πρώτου γένους  τῶν   ἀνθρώπων, κατέστροφε δ' εἰς τὴν
[15, 48]   ἐνεργείας τὴν ἀπώλειαν καὶ φθορὰν  τῶν   ἀνθρώπων μηχανησαμένης. (Ἐπέτεινε δὲ τὸ
[15, 28]   εὐεργετικαῖς ἐφιλοτιμοῦντο διορθοῦσθαι τὰς ἀλλοτριότητας  τῶν   ἀνθρώπων. (Ὁμοίως δὲ καὶ τῆς
[15, 39]   συμμάχων δυνάμεις ἀγωνίσασθαι, τοσοῦτον ὑπερέσχε  τῶν   ἀνικήτων στρατιωτῶν, ὥστε τὸν βασιλέα
[15, 16]   (Συγχωρήσαντος δὲ τοῦ δυνάστου καὶ  τῶν   ἀνοχῶν γενομένων, μὲν Διονύσιος
[15, 55]   τῆς τῶν ἐπιλέκτων ἀνδραγαθίας, ἀλλὰ  τῶν   ἀντιστάντων οἱ μὲν ἔπιπτον, οἱ
[15, 47]   παραταξάμενοι καὶ νικήσαντες τοὺς πλείστους  τῶν   ἀντιταξαμένων κατέκοψαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 39]   Κλεόμβροτον ἀνελεῖν, τὸ δὲ πλῆθος  τῶν   ἀντιταχθέντων ἄρδην σχεδὸν κατακόψαι. (Καὶ
[15, 85]   ἐπεδίωξαν, ἐπὶ δὲ τὴν φάλαγγα  τῶν   ἀντιτεταγμένων ἐπελάσαντες ἐφιλοτιμοῦντο παραλλάξαι τοὺς
[15, 17]   ἔχων ἐπιλέκτους τοὺς συντεταγμένους προετέρει  τῶν   ἀντιτεταγμένων· ὡς δ' τοῦ
[15, 25]   φρουρούντων Λακεδαιμονίων ἀδίκως καὶ πολλοὺς  τῶν   ἀξιολόγων ἀνδρῶν πεφυγαδευκότων, συνεστράφησαν οἱ
[15, 66]   τινὸς ἐβασίλευσαν αὐτῆς· ὕστερον δὲ  τῶν   ἀπὸ Κρεσφόντου τὴν βασιλείαν ἀποβαλόντων
[15, 51]   τῆς Βοιωτίας· γενομένων δὲ τοιούτων  τῶν   ἀποκρίσεων οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸν Κλεόμβροτον
[15, 92]   δὲ τούτοις πραττομένοις Ρεομίθρης, ὑπὸ  τῶν   ἀποστατῶν πεμφθεὶς εἰς Αἴγυπτον πρὸς
[15, 92]   γενέσθαι. (Τέλος δὲ καταληφθείσης ὑπὸ  τῶν   ἀποστατῶν τῆς Αἰγύπτου, μὲν
[15, 33]   δυνάμενον ἀποβῆναι, ὕστερον δὲ διὰ  τῶν   ἀποτελεσμάτων ἔδοξεν οὐκ ἀνθρωπίνην ἀπόφασιν,
[15, 72]   τῶν ἄλλων. Ὡς δὲ ἀπὸ  τῶν   ἀποτελεσμάτων ἐξήλειψε τὰς καθ' ἑαυτοῦ
[15, 2]   Ἒπεμψε δ' αὐτῷ καὶ  τῶν   Αράβων βασιλεὺς στρατιώτας οὐκ ὀλίγους
[15, 58]   διὰ τοιαύτας αἰτίας. Τῆς πόλεως  τῶν   Αργείων δημοκρατουμένης καί τινων δημαγωγῶν
[15, 57]   τούτοις πραττομένοις ἐν τῇ πόλει  τῶν   Αργείων ἐγένετο στάσις καὶ φόνος
[15, 84]   συνεμάχουν οἱ πλεῖστοι καὶ κράτιστοι  τῶν   Αρκάδων καὶ Αχαιοὶ καὶ Βοιωτοὶ
[15, 12]   πολεμίους· ἐδόκουν γὰρ ἀνδρείᾳ διαφέρειν  τῶν   Αρκάδων, καὶ διὰ τοῦθ' οἱ
[15, 65]   (Ἀμυνομένων δὲ τῶν Βοιωτῶν καὶ  τῶν   Αρκάδων, καὶ τῷ πλήθει κυκλούντων
[15, 77]   κατὰ δὲ τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς  τῶν   Αρκάδων κρατούντων τὴν Τριφυλίαν, προφάσει
[15, 64]   ἀνελὼν τῶν πολεμίων, κυκλωθεὶς ὑπὸ  τῶν   Αρκάδων μετὰ πάντων ἀνῃρέθη. (Ηλεῖοι
[15, 77]   προφάσει τῶν φυγάδων ἀφῃροῦντο ταύτην  τῶν   Αρκάδων οἱ Ηλεῖοι. (Διὸ καὶ
[15, 62]   δ' Μαντινεύς, στρατηγὸς ὢν  τῶν   Αρκάδων, παραλαβὼν τοὺς καλουμένους ἐπιλέκτους,
[15, 77]   μάχη πλησίον τοῦ Λασίωνος, καὶ  τῶν   Αρκάδων πολλαπλασίων ὄντων ἡττήθησαν Ηλεῖοι
[15, 64]   (Ή δὲ τρίτη μερίς, ἐκ  τῶν   Αρκάδων συνεστηκυῖα καὶ στρατιώτας ἔχουσα
[15, 59]   τῇ πόλει προσβολὰς ποιησάμενος κατεπλήξατο  τῶν   Αρκάδων τοὺς ἐναντιοπραγοῦντας. ~Ἅμα δὲ
[15, 77]   πραγμάτων καινοτομία παράλογος. Οἱ γὰρ  τῶν   Αρκάδων φυγάδες ὁρμηθέντες ἐξ Ηλιδος
[15, 53]   Θήβαις διαδέδοται ὡς τῶν ἡρώων  τῶν   ἀρχαίων ἀνειληφότων αὐτὰ καὶ βοηθεῖν
[15, 49]   χρησμοὺς ἔλαβον ἀφιδρύματα λαβεῖν ἀπὸ  τῶν   ἀρχαίων καὶ προγονικῶν αὐτοῖς βωμῶν
[15, 49]   τοῖς εἰρημένοις λέγουσιν, ὅτι πλὴν  τῶν   ἀσεβησάντων οὐδεὶς ἄλλος περιέπεσε τῇ
[15, 44]   τυγχανούσης, οἱ (μὲν) πρότερον ἀπὸ  τῶν   ἀσπίδων ὁπλῖται καλούμενοι τότε (δὲ)
[15, 92]   ταύτην τὴν πόλιν μεταπεμψάμενος πολλοὺς  τῶν   ἀφεστηκότων ἡγεμόνας, τούτους μὲν συλλαβὼν
[15, 49]   χρησμὸν ἀντέλεγον τοῖς Ιωσι περὶ  τῶν   ἀφιδρυμάτων, λέγοντες μὴ κοινὸν τῶν
[15, 49]   τῶν ἀφιδρυμάτων, λέγοντες μὴ κοινὸν  τῶν   Αχαιῶν, ἀλλ' ἴδιον αὑτῶν εἶναι
[15, 49]   οὗτοι δὲ πρὸς τὸ κοινὸν  τῶν   Αχαιῶν διαλεχθέντες ἔπεισαν διδόναι τὰ
[15, 41]   δὲ τῶν δυνάμεων Φαρνάβαζος μὲν  τῶν   βαρβαρικῶν, Ιφικράτης δ' Αθηναῖος
[15, 15]   πλείους μὲν τῶν μυρίων ἀνεῖλε  τῶν   βαρβάρων, οὐκ ἐλάττους δὲ τῶν
[15, 14]   βυθίσας, τὰ δὲ χειρωσάμενος, ἀπέκτεινε  τῶν   βαρβάρων πλείους τῶν πεντακισχιλίων, ἐζώγρησε
[15, 36]   καὶ κυκλωθέντες ὑπὸ τοῦ πλήθους  τῶν   βαρβάρων, σχεδὸν ἅπαντες οἱ τῆς
[15, 58]   μὲν ἄλλοι φοβηθέντες τὴν ἐκ  τῶν   βασάνων τιμωρίαν ἑαυτοὺς ἐκ τοῦ
[15, 65]   χειρώσασθαι τὴν Σπάρτην· ἐπεὶ δὲ  τῶν   βιαζομένων οἱ μὲν ἀπέθνησκον, οἱ
[15, 69]   πόλεως χορηγουμένων, οὓς μὲν ἀνῄρουν  τῶν   βιαζομένων, τοὺς δὲ κατετίτρωσκον. (Οἱ
[15, 81]   περὶ Τεγύραν μάχῃ μόνος Πελοπίδας  τῶν   βοιωταρχῶν ἐνίκησε τοὺς Λακεδαιμονίους, πλεῖστον
[15, 53]   μέγεθος τῆς δυνάμεως. (Συνεδρευσάντων δὲ  τῶν   βοιωταρχῶν καὶ βουλευομένων, πότερον χρὴ
[15, 53]   δ' οὔσης μεγάλης καὶ δυσκρίτου  τῶν   βοιωταρχῶν (ὁ) ἕβδομος ἧκεν, ὃν
[15, 82]   δόξαν καταπλαγέντες, πρὸς τοὺς ἐχθροτάτους  τῶν   Βοιωτῶν Αθηναίους καὶ Λακεδαιμονίους πρέσβεις
[15, 54]   ὑπέλαβον οἱ Λακεδαιμόνιοι δεδιέναι τὰς  τῶν   Βοιωτῶν ἀρετάς. Διόπερ τὰς σπονδὰς
[15, 67]   ἐντολὰς αὐτῷ εἰς τὸ συμφέρον  τῶν   Βοιωτῶν διοικῆσαι τὰ κατὰ τὴν
[15, 85]   τὸ πλῆθος καὶ τὴν ἀρετὴν  τῶν   Βοιωτῶν καὶ Θετταλῶν ἱππέων οἱ
[15, 54]   γὰρ Σπαρτιᾶται θεωροῦντες τὴν ἑτοιμότητα  τῶν   Βοιωτῶν, καὶ τὸ θράσος καὶ
[15, 86]   ἐκ τῆς μάχης· ἐπικειμένων δὲ  τῶν   Βοιωτῶν καὶ τοὺς ἐσχάτους αἰεὶ
[15, 65]   πολὺν ἐποιοῦντο φόνον. (Ἀμυνομένων δὲ  τῶν   Βοιωτῶν καὶ τῶν Αρκάδων, καὶ
[15, 80]   (Συναχθείσης δὲ τῆς κοινῆς συνόδου  τῶν   Βοιωτῶν, καὶ τῶν πρέσβεων διαλεχθέντων
[15, 70]   μάχας ἀνδραγαθούντων αὐτῶν, πολλοί τε  τῶν   Βοιωτῶν καὶ τῶν συμμάχων ὑπ'
[15, 85]   ἐπεβοήθησε τοῖς φεύγουσι, καὶ πολλοὺς  τῶν   Βοιωτῶν καταβαλὼν παλίντροπον ἐποίησε τὴν
[15, 69]   ἐκ τῆς πόλεως, πολλοὺς δὲ  τῶν   Βοιωτῶν κατέβαλεν. (Γενομένης δὲ φιλοτιμίας,
[15, 51]   μήτε μάχην ἔσεσθαι, ἀλλ' ἀκονιτὶ  τῶν   Βοιωτῶν κρατήσειν. ~Οὗτοι μὲν οὖν
[15, 64]   μὲν οὖν πρώτη μερὶς  τῶν   Βοιωτῶν μέσην τὴν πορείαν ἐποιήσατο
[15, 54]   Λεῦκτρα. Ἑτοίμων δ' ὄντων καὶ  τῶν   Βοιωτῶν πρὸς τὴν μάχην, ἐξέταττον
[15, 71]   ἠθροικότος καὶ ἱππεῖς πολλαπλασίους ἔχοντος  τῶν   Βοιωτῶν, τὸ μὲν πρῶτον οἱ
[15, 64]   ἐν οἷς ὑπῆρχον καὶ οἱ  τῶν   Βοιωτῶν φυγάδες. (Ή δὲ τρίτη
[15, 65]   Εἵλωτας ἠλευθερωμένους προσφάτως χιλίους καὶ  τῶν   Βοιωτῶν φυγάδων διακοσίους, ἔτι δ'
[15, 76]   πόλιν οὖσαν Αθηναίων παραλόγως ἀπέβαλεν·  τῶν   γὰρ Αθηναίων στρατευσάντων ἐπ' αὐτὸν
[15, 44]   (τῶν) περὶ τὸν καθοπλισμὸν φιλοτιμηθῆναι.  (Τῶν   γὰρ Ελλήνων μεγάλαις ἀσπίσι χρωμένων
[15, 60]   συνέβη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν·  τῶν   γὰρ ἐν δυναστείαις ὄντων τρεῖς
[15, 56]   νίκης οὐκ ἴσχυσαν ἐφικέσθαι. (Καὶ  τῶν   γὰρ ἐπιλέκτων ὑπερβαλλομένων ταῖς ἀνδραγαθίαις,
[15, 61]   διῴκει τὰ κατὰ τὴν ἀρχήν.  Τῶν   γὰρ πρὸ αὐτοῦ δυναστῶν ἐπιεικῶς
[15, 5]   ἐπὶ τὴν Μαντίνειαν, οὐδὲν φροντίσαντες  τῶν   γεγενημένων σπονδῶν, διὰ τοιαύτας αἰτίας.
[15, 49]   τῇ συμφορᾷ. Καὶ περὶ μὲν  τῶν   γενομένων σεισμῶν καὶ κατακλυσμῶν ἀρκεσθησόμεθα
[15, 6]   μέμψιν ἀμβλύνοντος· μετ' ὀλίγον δὲ  τῶν   γνωρίμων ἅμα καὶ τοῦ Διονυσίου
[15, 79]   ταύτης ἑαυτοῖς ἐπορίσαντο τὴν σωτηρίαν.  Τῶν   δ' ἀρχόντων συλλαβόντων τοὺς τῶν
[15, 38]   τὰς πόλεις κοινὴν εἰρήνην συνθέσθαι.  (Τῶν   δ' Ελλήνων ἀσμένως προσδεξαμένων τοὺς
[15, 41]   μὲν λόγων αὐτὸς κύριός ἐστι,  τῶν   δ' ἔργων βασιλεύς. (Τῆς
[15, 13]   καὶ διατρίβων ἐν ταῖς Συρακούσαις.  Τῶν   δ' Ιλλυριῶν ἐχόντων πόλεμον, ἐξαπέστειλεν
[15, 91]   τῇ σάλπιγγι τοὺς διώκοντας στρατιώτας.  (Τῶν   δ' ἱππέων τῶν ὑπολειφθέντων οἱ
[15, 20]   ἀποβαλόντες ἠναγκάσθησαν ὑποταγῆναι τοῖς Λακεδαιμονίοις·  τῶν   δ' Ολυνθίων διαπολεμούντων πρὸς Αμύνταν
[15, 14]   συνήθροισεν οὐκ ἔλαττον ταλάντων χιλίων.  Τῶν   δὲ Αγυλλαίων ἐκβοηθησάντων, μάχῃ τε
[15, 82]   ἐν εἰρήνῃ λόγον τῶν ἀναλωθέντων.  (Τῶν   δὲ ἄλλων Αρκάδων βουλομένων συνθέσθαι
[15, 49]   καὶ οἱ τὴν Βοῦραν οἰκοῦντες.  (Τῶν   δὲ Αχαιῶν κοινῷ δόγματι συγχωρησάντων,
[15, 69]   μὲν ἐντὸς τῶν τειχῶν συνεδίωξε,  τῶν   δὲ Βοιωτῶν διὰ τὴν εὐημερίαν
[15, 71]   τοῖς ἐπὶ τῆς οὐραγίας ἐπέθετο.  Τῶν   δὲ Βοιωτῶν οἱ μὲν κατακοντιζόμενοι
[15, 56]   Λακεδαιμονίων οὐκ ἐλάττους τῶν τετρακισχιλίων,  τῶν   δὲ Βοιωτῶν περὶ τριακοσίους. Μετὰ
[15, 63]   τῶν συμμάχων τῶν μὲν ἀφεστηκότων,  τῶν   δὲ διὰ τὰς ὁμοίας αἰτίας
[15, 45]   ἐκακοποίουν τοὺς ἐν τῇ πόλει.  (Τῶν   δὲ Ζακυνθίων τοὺς Λακεδαιμονίους ἀξιούντων
[15, 77]   ταύτης ἐστράτευσαν ἐπὶ τὸν Λασίωνα.  Τῶν   δὲ Ηλείων βοηθησάντων τοῖς φυγάσιν
[15, 90]   Μυσίας σατράπης, Αὐτοφραδάτης δὲ Λυδίας·  τῶν   δὲ Ιώνων ἄνευΛύκιοί τε καὶ
[15, 83]   ταχὺ γὰρ αὐτὸν ἐπιφανέντα βοηθήσειν.  ~Τῶν   δὲ Κρητῶν συντόμως τὸ παραγγελθὲν
[15, 35]   μὲν Αθηναίων διεφθάρησαν τριήρεις ὀκτωκαίδεκα,  τῶν   δὲ Λακεδαιμονίων διεφθάρησαν μὲν εἴκοσι
[15, 82]   καὶ τῶν ἐν αὐτῷ χρημάτων.  τῶν   δὲ Μαντινέων ἀναλαβόντων εἰς τοὺς
[15, 41]   εἴκοσι μυριάδες, ὧν ἦρχε Φαρνάβαζος·  τῶν   δὲ μισθοφόρων Ελλήνων Ιφικράτης ἡγεῖτο
[15, 34]   δυνάμεις τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλος·  τῶν   δὲ ναυτικῶν κατὰ τοὺς αὐτοὺς
[15, 21]   πλῆθος λείας ἐμέρισε τοῖς στρατιώταις.  Τῶν   δὲ Ολυνθίων μετὰ τῶν συμμάχων
[15, 65]   τῇ πόλει παρέχεσθαι τὴν ἀσφάλειαν.  (Τῶν   δὲ περὶ τὸν Επαμεινώνδαν διὰ
[15, 69]   πορευθεὶς τὴν μὲν χώραν ἐδῄωσε,  τῶν   δὲ πόλεων οὐκ ἐδυνήθη κρατῆσαι
[15, 52]   οἳ μετ' Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐτελεύτησαν.  (Τῶν   δὲ πρεσβυτέρων τινὲς πάλιν ἐντυχόντες
[15, 85]   ἑκατέρων τῶν κεράτων ἀμφότεροι διείλοντο.  (Τῶν   δὲ στρατευμάτων τοῦτον τὸν τρόπον
[15, 94]   ταραχῆς ἐλθόντα ἔτυχεν ἐνδεχομένης καταστολῆς.  (Τῶν   δὲ συγγραφέων Αθάνας Συρακόσιος
[15, 95]   διεπράξατο, τῇ δὲ πατρίδι διαβολάς.  (Τῶν   δὲ συγγραφέων Διονυσόδωρος καὶ Αναξις
[15, 37]   ἀμφισβητήσοντες τῆς τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας.  (Τῶν   δὲ συγγραφέων Ερμείας Μεθυμναῖος
[15, 89]   μόνοι τῶν Ελλήνων ὑπῆρχον ἔκσπονδοι.  (Τῶν   δὲ συγγραφέων Ξενοφῶν μὲν
[15, 6]   τοῖς ἐν πολέμῳ κατωρθωμένοις.  (Τῶν   δὲ συνόντων αὐτῷ ποιητῶν Φιλόξενος
[15, 41]   μὲν τριακόσιαι, τριακόντοροι δὲ διακόσιαι·  τῶν   δὲ τὴν ἀγορὰν καὶ τὴν
[15, 47]   καὶ τεττάρων μὲν νεῶν ἐκυρίευσε,  τῶν   δὲ ὑπολοίπων τριῶν νεῶν φυγουσῶν
[15, 61]   τῶν μὲν οἰομένων δεῖν ὑπάτους,  τῶν   δὲ χιλιάρχους αἱρεῖσθαι. Ἐπὶ μὲν
[15, 91]   τῶν μὲν ὡς προδότην ἀμυνομένων,  τῶν   δὲ ὡς παλιμπροδότην τιμωρουμένων, ἐν
[15, 93]   Αγησίλαον, Νεκτανεβὼς ἠθροικὼς στρατιώτας πλείους  τῶν   δέκα μυριάδων ἧκεν ἐπὶ τὸν
[15, 10]   ὑπὲρ τῶν δικαστικῶν δίφρων περιταθέντων  τῶν   δερμάτων ἐπὶ τούτων ἐδίκαζον οἱ
[15, 58]   χιλίων καὶ διακοσίων, καὶ  τῶν   δημαγωγῶν αὐτῶν δῆμος οὐκ
[15, 58]   ἄλλων ἐν ὑποψίαις ὄντων, καὶ  τῶν   δημαγωγῶν ψευδέσι διαβολαῖς συνηγορούντων, ἐπὶ
[15, 77]   ὄντων ἡττήθησαν Ηλεῖοι καὶ πλείους  τῶν   διακοσίων στρατιωτῶν ἀπέβαλον. (Ταύτης δὲ
[15, 59]   καὶ διὰ τῶν ὅπλων διακριθέντων  τῶν   διαφερομένων, πολλοὶ μὲν ἀνῃρέθησαν, πλείους
[15, 52]   καλῶν λογισμὸν καὶ τὴν ὑπὲρ  τῶν   δικαίων μνήμην αἱρετωτέραν εἶναι τῶν
[15, 10]   κρίνειν ζῶντες ἐξεδάρησαν, καὶ ὑπὲρ  τῶν   δικαστικῶν δίφρων περιταθέντων τῶν δερμάτων
[15, 10]   τῶν ἐγκλημάτων ὡμολογημένως ὑπὸ πάντων  τῶν   δικαστῶν. ~Ὁ δὲ βασιλεὺς καθ'
[15, 11]   ~Ὁ δὲ βασιλεὺς καθ' ἕνα  τῶν   δικαστῶν προσκαλούμενος ἐπηρώτησε, τίσι δικαίοις
[15, 80]   τόπους καὶ στρατιώτας ἔχοντα πλείους  τῶν   δισμυρίων, ἀντεστρατοπέδευσε μὲν τοῖς πολεμίοις,
[15, 84]   ἀριθμὸς ἦν πεζοὶ μὲν πλείους  τῶν   δισμυρίων, ἱππεῖς δὲ περὶ δισχιλίους·
[15, 36]   ἀτάκτως τὴν ἐπάνοδον ποιουμένους πλείους  τῶν   δισχιλίων ἀνεῖλον. (Οἱ δὲ βάρβαροι
[15, 26]   καὶ δισχιλίων, ἱππεῖς δὲ πλείους  τῶν   δισχιλίων. Πάντων δὲ προθύμως ἐπὶ
[15, 6]   ἰδίων ποιημάτων, καί τινας στίχους  τῶν   δοκούντων ἐπιτετεῦχθαι προενεγκαμένου, καὶ ἐπερωτῶντος
[15, 32]   ἱππεῖς δὲ διακοσίους. (Τούτων δὲ  τῶν   δυνάμεων ἀθροισθεισῶν εἰς ἕνα τόπον,
[15, 54]   τόλμης. (Συνελθουσῶν δ' εἰς ταὐτὸ  τῶν   δυνάμεων αἰσχρὸν εἶναι ὑπέλαβον οἱ
[15, 8]   δὲ μέγιστον, ὅτι τοὺς ἡγεμόνας  τῶν   δυνάμεων ἰδίους εὐνοίαις κατασκευάζει, τιμαῖς
[15, 41]   ἀφεστηκότας ἀπὸ Περσῶν. Ἡγοῦντο δὲ  τῶν   δυνάμεων Φαρνάβαζος μὲν τῶν βαρβαρικῶν,
[15, 58]   μεγαλοπλούτων, καταγνῶναι θάνατον. Ἀναιρεθέντων δὲ  τῶν   δυνατῶν ἀνδρῶν πλειόνων χιλίων
[15, 92]   Αρταξέρξης οὐ μόνον αὐτὸν ἀπέλυσε  τῶν   ἐγκλημάτων, ἀλλὰ καὶ στρατηγὸν ἀπέδειξε
[15, 11]   βασιλέως τὸν Τιρίβαζον, αὐτῶν δὲ  τῶν   ἐγκλημάτων κατ' ἰδίαν θεωρουμένων μὴ
[15, 11]   δεύτερος ἔφησε, καὶ τιθεμένων ἀληθινῶν  τῶν   ἐγκλημάτων, ὅμως τὰς εὐεργεσίας μείζους
[15, 10]   ἀπολογίᾳ χρησάμενος Τιρίβαζος ἀπελύθη  τῶν   ἐγκλημάτων ὡμολογημένως ὑπὸ πάντων τῶν
[15, 82]   οὐ μακρὰν ἀπέχων ἐπύθετο παρὰ  τῶν   ἐγχωρίων, ὅτι Λακεδαιμόνιοι πανδημεὶ πορθοῦσι
[15, 72]   ἀνὴρ ἰδιώτης ὢν ἐστρατεύετο μετὰ  τῶν   εἰς Θετταλίαν ἀποσταλέντων, ἀποδοτέον τὸν
[15, 47]   καὶ βελῶν καὶ τῶν ἄλλων  τῶν   εἰς πόλεμον χρησίμων ἀξιολόγους παρασκευάς.
[15, 44]   τῶν στρατιωτικῶν ἔργων, ἐπινοήσασθαι πολλὰ  τῶν   εἰς τὸν πόλεμον χρησίμων, καὶ
[15, 46]   Αριστοκράτει. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις  τῶν   ἐκ Κορκύρας τινὲς φίλοι Λακεδαιμονίων
[15, 34]   Αγησίλαον προετέρουν, μετὰ δὲ ταῦτα  τῶν   ἐκ τῆς πόλεως Θηβαίων ἐκχυθέντων
[15, 5]   τῆς Λακεδαιμονίων ἡγεμονίας· πικρῶν δὲ  τῶν   ἐλέγχων γινομένων διὰ τὸ μνησικακεῖν
[15, 90]   ἤθροισεν. Πολλοὺς δὲ ξενολογήσας ἐκ  τῶν   Ελληνίδων πόλεων ἔπεισε καὶ Λακεδαιμονίους
[15, 13]   πόλει γενέσθαι τὸν περίβολον μέγιστον  τῶν   Ελληνίδων πόλεων. Κατεσκεύασε δὲ καὶ
[15, 89]   δὲ Λαμψακηνὸς τὴν πρώτην  τῶν   Ελληνικῶν ἀνέγραψεν ἀρξάμενος ἀπὸ θεογονίας
[15, 26]   καὶ ἀνδρείᾳ κατὰ πόλεμον οὐδενὸς  τῶν   Ελληνικῶν ἐδόκει λείπεσθαι. (Τέλος δὲ
[15, 60]   Σάμιος ἱστοριογράφος τῆς  τῶν   Ελληνικῶν ἱστορίας ἐντεῦθεν ἐποιήσατο τὴν
[15, 50]   ὁμολογίας, ἃς πρότερον ἦσαν πεποιημένοι.  τῶν   Ελλήνων δὲ πάντων ἀσμένως προσδεξαμένων
[15, 50]   ἄγοντες συντέλειαν, οὐ προσεδέχθησαν ὑπὸ  τῶν   Ελλήνων διὰ τὸ πᾶσιν ἀρέσκειν
[15, 19]   δραστικός, φιλοπόλεμος ἦν καὶ τῆς  τῶν   Ελλήνων δυναστείας ἀντείχετο. ~Ἐπ' ἄρχοντος
[15, 57]   φιλανθρωπίᾳ δεῖ διαφυλάττειν τοὺς τῆς  τῶν   Ελλήνων ἡγεμονίας ὀρεγομένους, μετέγνωσαν. διόπερ
[15, 60]   ἔπεισε τοὺς Θετταλοὺς ἀντιποιεῖσθαι τῆς  τῶν   Ελλήνων ἡγεμονίας· ταύτην γὰρ ὥσπερ
[15, 37]   καὶ φανεροὶ καθειστήκεισαν ἀμφισβητήσοντες τῆς  τῶν   Ελλήνων ἡγεμονίας. (Τῶν δὲ συγγραφέων
[15, 89]   δὲ πάσας σχεδὸν τάς τε  τῶν   Ελλήνων καὶ βαρβάρων πράξεις ἐν
[15, 14]   βαρβάρων δυσχεραινόντων ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ  τῶν   Ελλήνων, καὶ μεταπεμπομένων τοὺς πέραν
[15, 56]   ἐπιφανεστάτην. Συμβαλόντες γὰρ τοῖς ἀρίστοις  τῶν   Ελλήνων, καὶ τοῖς ὀλίγοις τῶν
[15, 1]   τούτους ἀνελπίστως νικήσαντες ἡγεμόνες κατέστησαν  τῶν   Ελλήνων, Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ τὴν
[15, 28]   αἰεὶ δὲ μᾶλλον αὐξομένης τῆς  τῶν   Ελλήνων ὁρμῆς πολλαὶ πόλεις προσέθεντο
[15, 81]   ἐνίκησε τοὺς Λακεδαιμονίους, πλεῖστον ἰσχύοντας  τῶν   Ελλήνων, ὅτε διὰ τὸ μέγεθος
[15, 57]   φόνος τοσοῦτος, ὅσος παρ' ἑτέροις  τῶν   Ελλήνων οὐδέποτε γεγονέναι μνημονεύεται. ἐκλήθη
[15, 51]   (Διόπερ οἱ μὲν εὐνοϊκῶς ἔχοντες  τῶν   Ελλήνων πρὸς τοὺς Θηβαίους συνήλγουν
[15, 29]   δ' εὐεργετῶν, ταχὺ πολλοὺς ἔσχε  τῶν   Ελλήνων ὑπακούοντας πρὸς τὴν στρατείαν.
[15, 89]   (διὰ τοὺς Μεσσηνίους) καὶ μόνοι  τῶν   Ελλήνων ὑπῆρχον ἔκσπονδοι. (Τῶν δὲ
[15, 63]   δεηθῆναι. Ὅμως δ' οὐ διεσφάλησαν  τῶν   ἐλπίδων. γὰρ τῶν Αθηναίων
[15, 3]   ἐνίας δὲ ἀφείλατο. Διὸ καὶ  τῶν   ἐμπόρων μὴ τολμώντων εἰς τὴν
[15, 74]   σφοδροτέραν ἐνέπεσε διὰ τὸ πλῆθος  τῶν   ἐμφορηθέντων ὑγρῶν. (Ἔχων δὲ παρὰ
[15, 82]   καὶ ἐκυρίευον τοῦ ἱεροῦ καὶ  τῶν   ἐν αὐτῷ χρημάτων. τῶν δὲ
[15, 9]   δ' Ορόντης διαδεξάμενος τὴν ἡγεμονίαν  τῶν   ἐν τῇ Κύπρῳ δυνάμεων, καὶ
[15, 10]   ὁρμῆσαι, καὶ τῶν μὲν ἵππων  τῶν   ἐν τῷ τεθρίππῳ δύο διασπάσαι,
[15, 74]   Αθήνησι Ληναίοις τραγῳδίαν καὶ νικήσαντος,  τῶν   ἐν τῷ χορῷ τις ᾀδόντων
[15, 65]   οἱ Λακεδαιμόνιοι τεταραγμένην τὴν δύναμιν  τῶν   ἐναντίων διὰ τὴν χαλεπότητα τῆς
[15, 85]   καὶ τῇ στρατηγικῇ συντάξει πολὺ  τῶν   ἐναντίων ἐλείποντο. Αὐτοὶ μὲν οὖν
[15, 56]   ἐπικείμενοι τοῖς φεύγουσι καὶ πολλοὺς  τῶν   ἐναντίων κατακόψαντες ἀπηνέγκαντο νίκην ἐπιφανεστάτην.
[15, 92]   ὑπὸ τοῦ βασιλέως τεταγμένος ἡγεμὼν  τῶν   ἐξ Αἰγύπτου στρατιωτῶν, καὶ πεμφθεὶς
[15, 52]   ἔχων τοὺς σύμπαντας οὐ πλείους  τῶν   ἑξακισχιλίων. (Κατὰ δὲ τὴν τῆς
[15, 40]   Φλιάσιοι τῶν φυγάδων ἀνεῖλον πλείους  τῶν   ἑξακοσίων, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐκβαλόντες
[15, 47]   δ' ἁλόντας λαφυροπωλήσαντες, καὶ πλείω  τῶν   ἑξήκοντα ταλάντων ἀθροίσαντες, ἐμισθοδότησαν τὴν
[15, 84]   τινες ἕτεροι τῶν Πελοποννησίων καὶ  τῶν   ἔξωθεν συμμάχων, οἱ δὲ πάντες
[15, 5]   τὰς αὐτονομίας λόγον ἀπῄτουν παρὰ  τῶν   ἐπεστατηκότων ἐπὶ τῆς Λακεδαιμονίων ἡγεμονίας·
[15, 19]   Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι κρίναντες ἀντέχεσθαι  τῶν   ἐπὶ Θρᾴκης τόπων, κατέλεξαν στρατιώτας
[15, 55]   ὑπέμενον ὑπενέγκαι τὸ βάρος τῆς  τῶν   ἐπιλέκτων ἀνδραγαθίας, ἀλλὰ τῶν ἀντιστάντων
[15, 80]   Αλέξανδρον. Τοῦ δὲ δυνάστου μετὰ  τῶν   ἐπιλέκτων ὑποστάντος, ἐγένετο μάχη καρτερά,
[15, 34]   ἐκχυθέντων πανδημεί, θεωρῶν τὸ πλῆθος  τῶν   ἐπιρρεόντων Αγησίλαος ἀνεκαλέσατο τῇ
[15, 93]   συντελουμένων διὰ τὴν πολυχειρίαν, καὶ  τῶν   ἐπιτηδείων ἐξαναλωθέντων, μὲν Ταχὼς
[15, 71]   ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον, ἅτε δὴ καὶ  τῶν   ἐπιτηδείων σπανιζόντων. (Ἤδη δ' αὐτῶν
[15, 58]   λαβόντος, μὲν μηνυτὴς τριάκοντα  τῶν   ἐπιφανεστάτων κατηγόρησεν, δὲ δῆμος
[15, 64]   μετὰ πολλῶν στρατιωτῶν. Οὗτος δὲ  τῶν   ἐπιφανεστάτων στρατιωτῶν ἐπετελέσατο πρᾶξιν ἡρωικὴν
[15, 16]   τὴν δύναμιν, διὰ δὲ τῆς  τῶν   ἔργων ἀθλήσεως καὶ τῆς τῶν
[15, 68]   διελάμβανον τὸν τόπον· ταχὺ δὲ  τῶν   ἔργων συντελουμένων διά τε τὴν
[15, 93]   περιελάμβανον τὴν πόλιν. Ταχὺ δὲ  τῶν   ἔργων συντελουμένων διὰ τὴν πολυχειρίαν,
[15, 73]   ταῖς ὁρμούσαις ἐν τῷ λιμένι  τῶν   Ερυκίνων· ἀνελπίστου δὲ τῆς ἐπιθέσεως
[15, 73]   πᾶσαν πορθήσας καὶ τῆς πόλεως  τῶν   Ερυκίνων ἐγκρατὴς γενόμενος ἐπολιόρκησε Λιλύβαιον·
[15, 30]   στρατιώτας κατελάβετο τήν τε ἀκρόπολιν  τῶν   Εστιαιέων, καὶ τύραννον ἑαυτὸν ἀπέδειξε
[15, 43]   τὸ πολισμάτιον τοῦτο στρατείας, καὶ  τῶν   ἐτησίων ἤδη γενομένων, Νεῖλος
[15, 29]   τῶν Λακεδαιμονίων ἄνευ τῆς γνώμης  τῶν   ἐφόρων καταλαβέσθαι τὸν Πειραιᾶ. (Ὁ
[15, 27]   τῇ Καδμείᾳ φρουροῦντες παρακληθέντες ὑπὸ  τῶν   ἡγεμόνων εὐρώστως ἠμύνοντο τοὺς πολεμίους,
[15, 53]   τὴν μάχην, ἔτυχον αἱ γνῶμαι  τῶν   ἡγεμόνων ἴσαι γενόμεναι. Ἕξ γὰρ
[15, 52]   καὶ προεσήμαινε τὸ παραγγελλόμενον ὑπὸ  τῶν   ἡγεμόνων· πνεύματος δὲ γενομένου συνέβη
[15, 88]   καὶ πέρας διὰ τὴν ἀφροσύνην  τῶν   ἡγουμένων ἀνδραποδισμοῦ καὶ κατασκαφῆς ἔλαβε
[15, 85]   καὶ πρὸς φυγὴν ὁρμησάντων,  τῶν   Ηλείων ἵππαρχος ἐπὶ τῆς οὐραγίας
[15, 85]   τὴν μάχην. (Οἱ μὲν οὖν  τῶν   Ηλείων ἱππεῖς τοῦτον τὸν τρόπον
[15, 78]   τιθέντας τὸν ἀγῶνα. (Ἀντιστάντων δὲ  τῶν   Ηλείων πανδημεὶ συνέστη μάχη καρτερά,
[15, 92]   καὶ συγγνώμην ἠξίου δοῦναι περὶ  τῶν   ἡμαρτημένων· δὲ Αρταξέρξης οὐ
[15, 13]   μυρίων πεντακισχιλίων. Τοιαύτῃ δὲ συμφορᾷ  τῶν   Ηπειρωτῶν περιπεσόντων, Λακεδαιμόνιοι πυθόμενοι τὰ
[15, 66]   ἀπὸ τούτου μέχρι τῆς καθόδου  τῶν   Ηρακλειδῶν, ἀπὸ δὲ ταύτης Κρεσφόντης
[15, 81]   τοῦ Συρακοσίων τυράννου, τυραννεύσας δὲ  τῶν   Ηρακλεωτῶν ἐπιφανῶς ἦρξεν ἔτη δώδεκα.
[15, 53]   ἐν ταῖς Θήβαις διαδέδοται ὡς  τῶν   ἡρώων τῶν ἀρχαίων ἀνειληφότων αὐτὰ
[15, 61]   τούτων Πολύδωρος Φεραῖος  τῶν   Θετταλῶν ἄρξας ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ
[15, 80]   πολεμίοις, προσλαβόμενος δὲ συμμάχους παρὰ  τῶν   Θετταλῶν συνῆψε μάχην τοῖς ἐναντίοις.
[15, 52]   μὴ προάγειν τὴν δύναμιν, φανερῶς  τῶν   θεῶν κωλυόντων, δ' οὐδὲν
[15, 85]   ἀμφοτέροις ἀπεφαίνοντο τὴν νίκην ὑπὸ  τῶν   θεῶν προφαινομένην· (Κατὰ δὲ τὴν
[15, 50]   καὶ Πελοπίδαν· τε πόλις  τῶν   Θηβαίων διὰ τῆς τῶν προγόνων
[15, 51]   εἰρήνην. (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, μονωθέντων  τῶν   Θηβαίων, ἔκριναν πολεμεῖν αὐτοῖς καὶ
[15, 51]   περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς αὐτίκα μάλα  τῶν   Θηβαίων ἐξανδραποδισθησομένων. Τέλος δ' οἱ
[15, 38]   τὸν λόγον διαθεμένου, ὑπὲρ δὲ  τῶν   Θηβαίων Επαμεινώνδου διαθεμένου λόγον θαυμαστῶς
[15, 85]   γὰρ τῶν Αθηναίων ἱππεῖς τοῖς  τῶν   Θηβαίων ἐπελάσαντες ἠλαττοῦντο οὐχ οὕτω
[15, 51]   τῆς τῶν Λακεδαιμονίων παρασκευῆς, καὶ  τῶν   Θηβαίων ἐρήμων ὄντων συμμάχων, ἅπαντες
[15, 20]   νικήσας τριακοσίους μὲν τοὺς ἐπιφανεστάτους  τῶν   Θηβαίων ἐφυγάδευσε, τοὺς δὲ λοιποὺς
[15, 85]   μάχην ἅπαντας ἀπέκτειναν. (Οἱ δὲ  τῶν   Θηβαίων ἱππεῖς τοὺς μὲν φεύγοντας
[15, 63]   ὢν καὶ φιλάνθρωπος, τὴν μὲν  τῶν   Θηβαίων ἰσχὺν οὐ κατεπλάγησαν, τοῖς
[15, 20]   κατελάβετο τὴν Καδμείαν. Ἀγανακτούντων δὲ  τῶν   Θηβαίων καὶ μεθ' ὅπλων συνδραμόντων,
[15, 68]   ἔχων μεθ' ἑαυτοῦ τοὺς ἀρίστους  τῶν   Θηβαίων μόγις ἐβιάσατο τοὺς Λακεδαιμονίους·
[15, 79]   ἡρωικῶς ἐτελεύτησεν, εὐθέως καὶ τὰ  τῶν   Θηβαίων πράγματα τῇ τούτου τελευτῇ
[15, 32]   τὴν μάχην. ἀποκρουσαμένων δὲ αὐτοὺς  τῶν   Θηβαίων ῥᾳδίως ἐκ τόπων ὑπερδεξίων,
[15, 38]   κατὰ Βοιωτίαν πόλεις ἀπέσπων τῆς  τῶν   Θηβαίων συντελείας. ~Οἱ δὲ Θηβαῖοι,
[15, 32]   πεδίῳ προεκαλεῖτο. Οὐ συγκαταβαινόντων δὲ  τῶν   Θηβαίων, τὴν μὲν φάλαγγα τῶν
[15, 51]   γεγονόσι κυρίοις ἀποκαταστῆσαι. (Ἀποκριναμένων δὲ  τῶν   Θηβαίων, ὡς οὔτ' αὐτοὶ πολυπραγμονοῦσιν
[15, 52]   εὐθέτους, προῆγε τὴν δύναμιν ἐκ  τῶν   Θηβῶν, ἔχων τοὺς σύμπαντας οὐ
[15, 20]   δὲ φρουρὰν οὐκ ἐξῆγον ἐκ  τῶν   Θηβῶν· (Οἱ μὲν οὖν Θηβαῖοι
[15, 36]   (Γενομένης δὲ μάχης ἰσχυρᾶς, καὶ  τῶν   Θρᾳκῶν μεταβαλομένων ἄφνω, μονωθέντες οἱ
[15, 34]   τοῖς πιεζομένοις καὶ τὴν ἧτταν  τῶν   ἰδίων διωρθώσατο, αὐτὸς δ' ἔχων
[15, 6]   πάλιν τοῦ Διονυσίου καυχωμένου περὶ  τῶν   ἰδίων ποιημάτων, καί τινας στίχους
[15, 73]   στόλον αὐτῶν διεφθάρθαι, κατεφρόνησε, καὶ  τῶν   ἰδίων τριήρων ἑκατὸν μὲν καὶ
[15, 5]   μὲν πόλεις συνετάραττον καὶ διὰ  τῶν   ἰδίων φίλων στάσεις ἐγκατεσκεύαζον ἐν
[15, 76]   προσόδοις τε δημοσίαις καὶ τοῖς  τῶν   ἰδιωτῶν πλούτοις, καὶ τὸ σύνολον
[15, 14]   τριήρεις πλείους ἔχων ἐπέπλευσε τοῖς  τῶν   Ιλλυριῶν πλοιαρίοις, καὶ τὰ μὲν
[15, 91]   ἅμα προνοούμενος, ἀποστὰς νυκτὸς μετὰ  τῶν   ἱππέων ἀπήλαυνε πρὸς τοὺς πολεμίους,
[15, 91]   (ὁ δὲ κηδεστὴς τοῦ Δατάμου  τῶν   ἱππέων ἀφηγούμενος, χάριν βουλόμενος καταθέσθαι
[15, 85]   δὲ θατέρου κέρατος ἐπιρραξάντων ἀλλήλοις  τῶν   ἱππέων βραχὺν χρόνον μάχη
[15, 46]   ἐπὶ τῆς χώρας καταληφθέντες ὑπὸ  τῶν   ἱππέων συνηρπάγησαν, οἱ δὲ λοιποὶ
[15, 84]   κατεστρατοπέδευσεν· παραγγείλας δὲ δειπνοποιεῖσθαι, καταλιπὼν  τῶν   ἱππέων τινάς, τούτοις μὲν παρήγγειλεν
[15, 85]   ἐπελάσαντες ἠλαττοῦντο οὐχ οὕτω ταῖς  τῶν   ἵππων ἀρεταῖς οὐδὲ ταῖς ἰδίαις
[15, 74]   ἑκουσίως ἡττᾶσθαι, ἵνα μὴ δόξῃ  τῶν   ἰσχυροτέρων γεγονέναι κρείττων. (Οὐ μὴν
[15, 49]   δ' Ελικεῖς τὰ χρήματα διαρρίψαντες  τῶν   Ιώνων τούς τε θεωροὺς συνήρπασαν,
[15, 43]   ὡς ἐὰν παρῶσι τὴν ὀξύτητα  τῶν   καιρῶν, ἄπρακτον ποιήσουσι τὴν πολλὴν
[15, 65]   δὲ ταῦτ' Αθηναῖοι μέν, ὑστερηκότες  τῶν   καιρῶν, ἐπανῆλθον εἰς τὴν Αττικὴν
[15, 29]   μένειν τὴν εἰρήνην μέχρι τῶνδε  τῶν   καιρῶν. Μετὰ δὲ ταῦτα Σφοδριάδου
[15, 47]   Τιμόθεον καὶ Ιφικράτην. Οὗτοι δὲ  τῶν   καιρῶν ὑστερηκότες ἄλλο μὲν οὐδὲν
[15, 27]   ἐπὶ τὰς Θήβας, καὶ βραχὺ  τῶν   καιρῶν ὑστερήσαντες, ἄπρακτον ἔσχον τὴν
[15, 24]   τὸ θεῖον ἐξιλασάμενοι καὶ μόγις  τῶν   κακῶν ἀπαλλαγέντες, ταχὺ καὶ τοὺς
[15, 1]   τοῖς μὲν ἀγαθοῖς ἀνδράσιν ἐπὶ  τῶν   καλῶν ἔργων τὸν δίκαιον ἐπιλέγειν
[15, 52]   τὸ στρατόπεδον, ἡγούμενος τὸν ὑπὲρ  τῶν   καλῶν λογισμὸν καὶ τὴν ὑπὲρ
[15, 24]   κατοικοῦντες, νομίσαντες ἔχειν καιρὸν κατὰ  τῶν   Καρχηδονίων, ἀπέστησαν ἀπ' αὐτῶν καὶ
[15, 24]   νόσου πολλὴν ἐπίτασιν ἐχούσης, πολλοὶ  τῶν   Καρχηδονίων διεφθάρησαν, καὶ τὴν ἡγεμονίαν
[15, 16]   ἐναλλὰξ τῇ νίκῃ τὴν ἧτταν  τῶν   Καρχηδονίων διωρθώσατο· οἱ μὲν γὰρ
[15, 73]   ἔλυσεν. (Ἀκούσας δὲ τὰ νεώρια  τῶν   Καρχηδονίων ἐμπεπρῆσθαι, καὶ δόξας πάντα
[15, 17]   μαχόμενος ἡρωικῶς καὶ πολλοὺς ἀνελὼν  τῶν   Καρχηδονίων ἐπιφανῶς κατέστρεψε τὸν βίον·
[15, 29]   γνώμης προσδεξάμενος τὴν στρατηγίαν ἀφηγεῖτο  τῶν   κατ' Αἴγυπτον δυνάμεων, καὶ μετὰ
[15, 43]   τὴν Μέμφιν, ἐπικαιροτάτην οὖσαν πόλιν  τῶν   κατ' Αἴγυπτον, συνεβούλευεν ἐξαυτῆς ἀναπλεῖν
[15, 49]   ἐν τοῖς προτέροις χρόνοις ἠφανίζετο,  τῶν   κατὰ γῆς ἄντρων αὐτὸν ὑποδεχομένων,
[15, 48]   ὧν τὴν Ελίκην συνέβαινε μέγιστον  τῶν   κατὰ τὴν Αχαΐαν πόλεων ἔχειν
[15, 26]   καὶ ἐκ τῶν ἄλλων πόλεων  τῶν   κατὰ τὴν Βοιωτίαν πολλῶν στρατιωτῶν
[15, 8]   σύλλυσιν, ἐὰν Εὐαγόρας ἐκχωρήσῃ πασῶν  τῶν   κατὰ τὴν Κύπρον πόλεων, αὐτῆς
[15, 51]   ὡς οὔτ' αὐτοὶ πολυπραγμονοῦσιν οὐδὲν  τῶν   κατὰ τὴν Λακωνικὴν οὔτ' ἐκείνοις
[15, 15]   αὐτοῖς εἶναι σύλλυσιν, ἐὰν ἐκχωρήσωσι  τῶν   κατὰ τὴν Σικελίαν πόλεων καὶ
[15, 49]   διὰ τὸ τῶν σεισμῶν καὶ  τῶν   κατακλυσμῶν τοῦτον τὸν θεὸν ἔχειν
[15, 23]   τεταπεινωμένοι, Αθηναῖοι δὲ διὰ τὰς  τῶν   καταπολεμουμένων κληρουχίας ἠδόξουν ἐν τοῖς
[15, 58]   ἐξηγριώθη τὸ πλῆθος, ὥστε πάντων  τῶν   κατηγορουμένων, ὄντων πολλῶν (καὶ) μεγαλοπλούτων,
[15, 71]   στρατόπεδον. (Αἰεὶ δὲ μᾶλλον διὰ  τῶν   κατορθωμάτων αὔξων τὴν ἰδίαν εὐδοξίαν
[15, 52]   μέμψεως ἔτυχεν, ὕστερον δὲ διὰ  τῶν   κατορθωμάτων δόξας στρατηγικῇ συνέσει διαφέρειν
[15, 85]   Τοὺς δ' ἱππεῖς ἐφ' ἑκατέρων  τῶν   κεράτων ἀμφότεροι διείλοντο. (Τῶν δὲ
[15, 55]   Ηρακλέους γεγονότες ἡγεμόνες ἐτάχθησαν ἐπὶ  τῶν   κεράτων, Κλεόμβροτός τε βασιλεὺς
[15, 85]   ἐτράπησαν. (Τὴν δὲ φυγὴν ἐκτὸς  τῶν   κεράτων ποιησάμενοι διωρθώσαντο τὴν ἧτταν·
[15, 10]   ἀποκτεῖναι, τὸν δὲ βασιλέα ἐκ  τῶν   κινδύνων ἐξελέσθαι. (Ἔν τε τοῖς
[15, 89]   καθεστῶτες, ἔτι δὲ τῇ συνεχείᾳ  τῶν   κινδύνων καταπονούμενοι, διελύσαντο πρὸς ἀλλήλους.
[15, 36]   Αθηναῖος ἐπιφανεὶς μετὰ δυνάμεως ἐξείλατο  τῶν   κινδύνων τοὺς Αβδηρίτας, καὶ τοὺς
[15, 28]   Αθηναίων καὶ τῶν ἄλλων Ελλήνων  τῶν   κοινωνούντων τοῦ συνεδρίου. ~Ἅμα δὲ
[15, 69]   Στρατεύσας δ' ἐπὶ Κόρινθον, καὶ  τῶν   Κορινθίων ἐπεξελθόντων νικήσας μάχῃ, τούτους
[15, 47]   γῆν, αὗται μὲν ἐνεπρήσθησαν ὑπὸ  τῶν   Κορκυραίων, ἵνα μὴ τοῖς πολεμίοις
[15, 46]   ἵνα ὡς φίλοι προσδεχθέντες ὑπὸ  τῶν   Κορκυραίων κατάσχωσι τὴν πόλιν μετὰ
[15, 47]   τριήρεις· (τότε δὲ καθυστερῶν τῆς  τῶν   Κορκυραίων συμμαχίας τὸ μὲν πρῶτον
[15, 74]   τὸν χρησμὸν διὰ τὸ περιγενέσθαι  τῶν   κρειττόνων ἐπακολουθοῦσαν ἔσχε τὴν τοῦ
[15, 74]   θεῶν λόγιον, τότε τελευτήσειν ὅταν  τῶν   κρειττόνων περιγένηται, τὸν χρησμὸν ἀνέφερεν
[15, 83]   ἀπολελειμμένος Αγησίλαος ὀλίγῳ πρότερον χρόνῳ  τῶν   Κρητῶν ἀκούσας τὰ κατὰ μέρος,
[15, 82]   τὴν Σπάρτην, δὲ βασιλεὺς  τῶν   Λακεδαιμονίων Αγις ὑποπτεύσας τὴν ἀγχίνοιαν
[15, 29]   ἔπεισεν αὐτὸν Κλεόμβροτος βασιλεὺς  τῶν   Λακεδαιμονίων ἄνευ τῆς γνώμης τῶν
[15, 62]   καθ' ἣν τε στρατηγὸς  τῶν   Λακεδαιμονίων ἀνῃρέθη καὶ τῶν ἄλλων
[15, 21]   Τελευτίας ἔπεσε λαμπρῶς ἀγωνισάμενος, καὶ  τῶν   Λακεδαιμονίων ἀνῃρέθησαν πλείους τῶν χιλίων
[15, 67]   βίᾳ χειρωσάμενοι τοὺς ἐγκαταλειφθέντας φρουροὺς  τῶν   Λακεδαιμονίων ἀπέκτειναν, ὄντας πλείους τῶν
[15, 66]   δὲ ταῦτα Τηλέκλου τοῦ βασιλέως  τῶν   Λακεδαιμονίων ἀποθανόντος ἐν ἀγῶνι κατεπολεμήθησαν
[15, 64]   καὶ τοὺς τῇδε κατοικοῦντας ἀπέστησε  τῶν   Λακεδαιμονίων. (Αργεῖοι δὲ κατὰ τοὺς
[15, 23]   (Ἐπὶ δὲ τούτων Αγησίπολις  τῶν   Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἐτελεύτησε νόσῳ, βασιλεύσας
[15, 60]   (Ὁμοίως δὲ καὶ Αγησίπολις  τῶν   Λακεδαιμονίων βασιλεὺς μετήλλαξεν ἄρξας ἐνιαυτόν,
[15, 67]   τὴν οἰκείαν, φθάσαντες τὴν παρὰ  τῶν   Λακεδαιμονίων βοήθειαν. (Βοιωτοὶ δέ, μεταπεμπομένων
[15, 19]   τοῦτον τὸν χρόνον οἱ βασιλεῖς  τῶν   Λακεδαιμονίων διεφέροντο πρὸς ἀλλήλους ταῖς
[15, 72]   μάχην οἱ Αρκάδες, φοβηθέντες τὰς  τῶν   Λακεδαιμονίων εἰσβολάς, ἔκτισαν ἐπί τινος
[15, 83]   τῆς φιλοτιμίας, ἕως τὸ στράτευμα  τῶν   Λακεδαιμονίων ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Σπάρτην·
[15, 86]   πρῶτος ἀκοντίσας, ἔβαλε τὸν ἡγούμενον  τῶν   Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς δὲ καὶ τῶν
[15, 62]   ἔπεισαν αὐτοὺς συμμαχίαν συνθέσθαι κατὰ  τῶν   Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς οὖν οἱ Βοιωτοὶ
[15, 72]   αὐτὸν ἱκανῆς ὑποψίας ὡς πεφεισμένου  τῶν   Λακεδαιμονίων ἰδίας ἕνεκα χάριτος, οἱ
[15, 72]   τὴν ἐπὶ τοῦ προτειχίσματος φυλακὴν  τῶν   Λακεδαιμονίων, καὶ δυνάμενος πολλοὺς ἀνελεῖν
[15, 39]   πολιτικοῖς στρατιώταις πρὸς πάσας τὰς  τῶν   Λακεδαιμονίων καὶ τῶν συμμάχων δυνάμεις
[15, 55]   (Ἕως μὲν οὖν βασιλεὺς  τῶν   Λακεδαιμονίων Κλεόμβροτος ἔζη, πολλοὺς ἔχων
[15, 66]   πόλεμον εἰκοσαετῆ φασι γενέσθαι, κατομοσαμένων  τῶν   Λακεδαιμονίων μὴ ἀνακάμψειν εἰς τὴν
[15, 34]   δὲ τούτοις πραττομένοις Πόλλις  τῶν   Λακεδαιμονίων ναύαρχος κατέπλευσε βοηθήσων τοῖς
[15, 34]   διὰ τοιαύτας αἰτίας. Πόλλις  τῶν   Λακεδαιμονίων ναύαρχος, πυθόμενος σίτου πλῆθος
[15, 56]   (Ἔπεσον δ' ἐν τῇ μάχῃ  τῶν   Λακεδαιμονίων οὐκ ἐλάττους τῶν τετρακισχιλίων,
[15, 51]   ἐξανδραποδίσασθαι. Φανερᾶς δὲ οὔσης τῆς  τῶν   Λακεδαιμονίων παρασκευῆς, καὶ τῶν Θηβαίων
[15, 25]   πανδημεὶ βοηθῆσαι καὶ πρὸ τῆς  τῶν   Λακεδαιμονίων παρουσίας συνεκπολεμῆσαι τὴν Καδμείαν.
[15, 87]   τοῦ πρωτείου· μετὰ δὲ ταῦτα  τῶν   Λακεδαιμονίων πρώτων ἐπικηρυκευσαμένων περὶ τῆς
[15, 56]   καὶ τῆς εἰς Πελοπόννησον ἀπαλλαγῆς  τῶν   Λακεδαιμονίων σπονδὰς ἐποιήσαντο. Καὶ τὰ
[15, 51]   ἐπὶ τὰς Θήβας· οἱ δὲ  τῶν   Λακεδαιμονίων σύμμαχοι προθύμως εἶχον εἰς
[15, 34]   πολλῷ δ' ὕστερον χρόνῳ πάλιν  τῶν   Λακεδαιμονίων τῇ αὐτῇ δυνάμει στρατευσάντων
[15, 70]   χρείας παρασχόμενοι, καὶ τιμηθέντες ὑπὸ  τῶν   Λακεδαιμονίων τοῦ θέρους λήγοντος ἐξαπεστάλησαν
[15, 81]   τῇ Σπάρτῃ τρόπαιον ἔστησε κατὰ  τῶν   Λακεδαιμονίων τῶν πάντα τὸν πρὸ
[15, 61]   τὴν Λάρισσαν· παρεισαχθεὶς δ' ὑπὸ  τῶν   Λαρισσαίων ἐντὸς τοῦ τείχους ἐκράτησε
[15, 61]   (Διὸ καὶ τὴν παρανομίαν φοβηθέντες  τῶν   Λαρισσαίων τινές, οἱ δι' εὐγένειαν
[15, 76]   πέντε, τὴν ἀρχὴν λαβὼν ἀπὸ  τῶν   Λευκτρικῶν. (Ὑπῆρξαν δὲ κατὰ τούτους
[15, 54]   λέγοντες ὅτι περὶ τὸν τάφον  τῶν   Λεύκτρου καὶ Σκεδάσου θυγατέρων μεγάλῃ
[15, 73]   λοιμικὴν νόσον καὶ τὴν ἀπόστασιν  τῶν   Λιβύων, ἔγνω στρατεύειν ἐπ' αὐτούς.
[15, 6]   μὲν οὖν διὰ τὴν εὐτραπελίαν  τῶν   λόγων μειδιάσας Διονύσιος ἤνεγκε
[15, 16]   τῶν ἔργων ἀθλήσεως καὶ τῆς  τῶν   λόγων παρακλήσεως καὶ γυμνασίας ἐν
[15, 80]   πόλεως ἥλιον. Καὶ διὰ τούτων  τῶν   λόγων προλεγόντων τὸν τοῦ Πελοπίδου
[15, 61]   συστήσασθαι τὴν μάχην. δὲ  τῶν   Μακεδόνων βασιλεύς, ἔχων μεθ' ἑαυτοῦ
[15, 10]   Τιριβάζῳ, καὶ δικαστὰς τρεῖς ἀπέδωκε  τῶν   μάλιστα εὐδοκιμούντων παρὰ τοῖς Πέρσαις.
[15, 80]   (Πολλῶν δὲ τὸ γεγονὸς ὑποπτευσαμένων,  τῶν   μάντεών τινες ἀπεφήναντο διὰ τὴν
[15, 85]   καὶ Θετταλῶν ἱππέων οἱ μετὰ  τῶν   Μαντινέων ὄντες ἐβιάσθησαν, καὶ συχνοὺς
[15, 40]   ἐφυγάδευσαν. (Ἐν δὲ τῇ πόλει  τῶν   Μεγαρέων ἐπιχειρήσαντές τινες μεταστῆσαι τὴν
[15, 95]   ἐν τῷ Πανόρμῳ διέσωσεν ἐκ  τῶν   μεγίστων κινδύνων, ἀλλὰ καὶ τριήρεις
[15, 35]   διέφθειρε. (Κατὰ δὲ τὴν ναυμαχίαν  τῶν   μὲν Αθηναίων διεφθάρησαν τριήρεις ὀκτωκαίδεκα,
[15, 63]   πρὸς δὲ τούτοις τῶν συμμάχων  τῶν   μὲν ἀφεστηκότων, τῶν δὲ διὰ
[15, 41]   ἀθροισθείσης εἰς πόλιν Ακην, ἠριθμήθησαν  τῶν   μὲν βαρβάρων εἴκοσι μυριάδες, ὧν
[15, 10]   λέοντας ἐπ' αὐτὸν ὁρμῆσαι, καὶ  τῶν   μὲν ἵππων τῶν ἐν τῷ
[15, 10]   φιλίαν· καὶ διὰ ταύτης παρεδείκνυε  τῶν   μὲν Λακεδαιμονίων παρῃρῆσθαι τοὺς κατὰ
[15, 41]   δὲ Φαρνάβαζος ἀπεκρίθη, διότι  τῶν   μὲν λόγων αὐτὸς κύριός ἐστι,
[15, 92]   πεζοὺς στρατιώτας Αἰγυπτίους ὀκτακισμυρίους. Καὶ  τῶν   μὲν μισθοφόρων τὴν ἡγεμονίαν παρέδωκεν
[15, 61]   Λυσιστράτου παρὰ Ρωμαίοις ἐγένετο στάσις,  τῶν   μὲν οἰομένων δεῖν ὑπάτους, τῶν
[15, 33]   προπετῶς τοῖς ἀποχωροῦσι Θηβαίοις ἐπιθέμενος,  τῶν   μὲν στρατιωτῶν ἀπέβαλε πλείους τῶν
[15, 91]   Μιθροβαρζάνης ἐν μέσοις ἀποληφθείς, καὶ  τῶν   μὲν ὡς προδότην ἀμυνομένων, τῶν
[15, 66]   δὲ πάντων ἀνεζήτησε τοὺς ἀπολελειμμένους  τῶν   Μεσσηνίων, καὶ τῶν ἄλλων τοὺς
[15, 88]   τοῖς πρὸ τοῦ χρόνοις, ἐπὶ  τῶν   Μηδικῶν καὶ πρὸ τῶν Περσικῶν
[15, 32]   καταπληκτικῶς. (Χαβρίας δ' Αθηναῖος  τῶν   μισθοφόρων ἀφηγούμενος παρήγγειλε τοῖς στρατιώταις
[15, 41]   βαρβαρικῶν, Ιφικράτης δ' Αθηναῖος  τῶν   μισθοφόρων, ὄντων δισμυρίων. δ'
[15, 13]   τὴν χώραν, μετὰ δὲ ταῦτα  τῶν   Μολοττῶν ἀντιταττομένων ἐγένετο μάχη καρτερά,
[15, 13]   ἣν νικήσαντες οἱ Ιλλυριοὶ κατέκοψαν  τῶν   Μολοττῶν πλείους τῶν μυρίων πεντακισχιλίων.
[15, 15]   Κάβαλα προετέρησε, καὶ πλείους μὲν  τῶν   μυρίων ἀνεῖλε τῶν βαρβάρων, οὐκ
[15, 29]   δὲ Σφοδριάδης ἔχων στρατιώτας πλείους  τῶν   μυρίων ἐπεβάλετο μὲν τῆς νυκτὸς
[15, 26]   μὲν γὰρ συνῆλθον οὐκ ἐλάττους  τῶν   μυρίων καὶ δισχιλίων, ἱππεῖς δὲ
[15, 17]   ἀναιρεθέντας εὑρεθῆναι τῶν Σικελιωτῶν πλείους  τῶν   μυρίων καὶ τετρακισχιλίων. οἱ δὲ
[15, 32]   ἔχων τοὺς σύμπαντας στρατιώτας πλείους  τῶν   μυρίων ὀκτακισχιλίων, ὧν ἦσαν αἱ
[15, 13]   Ιλλυριοὶ κατέκοψαν τῶν Μολοττῶν πλείους  τῶν   μυρίων πεντακισχιλίων. Τοιαύτῃ δὲ συμφορᾷ
[15, 87]   Λακεδαιμονίων πρώτων ἐπικηρυκευσαμένων περὶ τῆς  τῶν   νεκρῶν ἀναιρέσεως ἀμφότεροι τοὺς ἰδίους
[15, 56]   δὲ ταῦτα περί τε τῆς  τῶν   νεκρῶν ἀναιρέσεως καὶ τῆς εἰς
[15, 87]   οὖν χρόνον τινὰ περὶ τῆς  τῶν   νεκρῶν ἀναιρέσεως οὐδέτεροι διεπρεσβεύσαντο, ἵνα
[15, 87]   ἀνέστρεψαν, ἀναγκαιότατον ἡγούμενοι τὸ κυριεῦσαι  τῶν   νεκρῶν. Ἀνακαλεσαμένων οὖν τῶν σαλπιγκτῶν
[15, 87]   λόφον Εὐβοεῖς καὶ μισθοφόρους κύριοι  τῶν   νεκρῶν ὑπῆρχον, οἱ δὲ Βοιωτοὶ
[15, 59]   ἐκδοθέντες ὑπὸ τῶν Παλλαντίων, ὑπὸ  τῶν   νενικηκότων ἐσφαγιάσθησαν· οἱ δ' εἰς
[15, 34]   ὀγδοήκοντα καὶ τρεῖς. ἐπιπλεουσῶν δὲ  τῶν   νεῶν ἀλλήλαις, Πόλλις μὲν ἡγούμενος
[15, 63]   δὲ Λακεδαιμόνιοι, πολλοὺς μὲν ἀποβεβληκότες  τῶν   νέων ἐν τῇ περὶ Λεῦκτρα
[15, 42]   καὶ τοῖς Πέρσαις πολλῶν ἐκ  τῶν   νεῶν προσγεγενημένων, κυκλωθέντες οἱ Αἰγύπτιοι,
[15, 38]   μάλιστ' ἤλπιζε τοὺς Ελληνας ἀπολελυμένους  τῶν   οἰκείων πολέμων ἑτοιμοτέρους ἔσεσθαι πρὸς
[15, 83]   τοὺς γεγηρακότας ἐπὶ τὰ στέγη  τῶν   οἰκιῶν ἀνεβίβασε, καὶ προσέταξεν ἀπὸ
[15, 48]   οὖν πλείους ἐναποληφθέντες τοῖς πτώμασι  τῶν   οἰκιῶν ἠφανίσθησαν· ἐπιλαβούσης δ' ἡμέρας
[15, 48]   δ' ἡμέρας τινὲς ἐξεπήδων ἐκ  τῶν   οἰκιῶν, καὶ δόξαντες ἐκπεφευγέναι τὸν
[15, 12]   τόπον ἐποίησαν λιμνάζειν. (Διὸ καὶ  τῶν   οἰκιῶν πιπτουσῶν καταπλαγέντες οἱ Μαντινεῖς
[15, 24]   μετὰ τῶν ὅπλων ἐξεπήδων ἐκ  τῶν   οἰκιῶν, ὡς πολεμίων εἰσπεπτωκότων εἰς
[15, 82]   κοινῇ τεθεικότες ὑπῆρχον τὸν ἀγῶνα  τῶν   ὀλυμπίων, καὶ ἐκυρίευον τοῦ ἱεροῦ
[15, 19]   πρὸς δὲ τούτοις τῷ δήμῳ  τῶν   Ολυνθίων δωρησαμένου πολλὴν τῆς ὁμόρου
[15, 23]   προσέταξεν ὑποταγῆναι Λακεδαιμονίοις. ἐγγραφέντων δὲ  τῶν   Ολυνθίων εἰς τὴν τῶν Σπαρτιατῶν
[15, 21]   δ' ἐμβαλὼν εἰς τὴν χώραν  τῶν   Ολυνθίων, κοινῇ μετ' Αμύντου διεπολέμει
[15, 19]   μὲν πρῶτον δῆμος  τῶν   Ολυνθίων τὰς προσόδους ἐλάμβανε τὰς
[15, 53]   γνώμῃ. μὲν οὖν ὑπὲρ  τῶν   ὅλων ἀγὼν τοῦτον τὸν τρόπον
[15, 65]   καὶ παρεσκευάζοντο πρὸς τὸν ὑπὲρ  τῶν   ὅλων ἀγῶνα. ~Επαμεινώνδας δὲ φύσει
[15, 85]   προθύμως συγκαταβάντων εἰς τὸν ὑπὲρ  τῶν   ὅλων ἀγῶνα, καὶ διαταχθέντων τῶν
[15, 65]   καιρὸν λαβόντες εὔθετον διαγωνιοῦνται περὶ  τῶν   ὅλων, ἀπηλλάγησαν ἀπὸ τῆς πόλεως.
[15, 64]   χρησίμους (ἔσεσθαι) τῇ κινδυνευούσῃ περὶ  τῶν   ὅλων· αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν
[15, 8]   περὶ συλλύσεως. (Ὁ δὲ Τιρίβαζος  τῶν   ὅλων ἔχων τὴν ἡγεμονίαν ἔφησε
[15, 60]   τεταπεινῶσθαι. Διόπερ οἱ Θετταλοὶ προστησάμενοι  τῶν   ὅλων ἡγεμόνα Ιάσονα, τούτῳ τὰ
[15, 41]   γὰρ οἱ τῶν Περσῶν στρατηγοί,  τῶν   ὅλων οὐκ ὄντες αὐτοκράτορες, περὶ
[15, 4]   μὲν τὸν υἱὸν ἀπέλιπεν ἡγεμόνα  τῶν   ὅλων ποιήσας ἐν τῇ Κύπρῳ,
[15, 12]   Μαντίνειαν ποταμοῦ μεγάλην αὔξησιν ἐκ  τῶν   ὄμβρων λαβόντος, οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸ
[15, 39]   Επαμεινώνδας· οὗτος γὰρ οὐ μόνον  τῶν   ὁμοεθνούντων, ἀλλὰ καὶ πάντων Ελλήνων
[15, 72]   συρρίψαντες εἰς αὐτὴν κώμας εἴκοσι  τῶν   ὀνομαζομένων Μαιναλίων καὶ Παρρασίων Αρκάδων.
[15, 25]   δὲ τοῦ πλήθους συνδραμόντος μετὰ  τῶν   ὅπλων, ἅμ' ἡμέρᾳ τὴν Καδμείαν
[15, 59]   παρὰ τοῖς Αρκάσι, καὶ διὰ  τῶν   ὅπλων διακριθέντων τῶν διαφερομένων, πολλοὶ
[15, 24]   παράδοξοι, καὶ πολλοὶ μὲν μετὰ  τῶν   ὅπλων ἐξεπήδων ἐκ τῶν οἰκιῶν,
[15, 82]   διαφορᾶς αὐξηθείσης εἰς τὴν διὰ  τῶν   ὅπλων κρίσιν κατήντησαν, καὶ Τεγεᾶται
[15, 79]   Τῶν δ' ἀρχόντων συλλαβόντων τοὺς  τῶν   Ορχομενίων ἱππεῖς καὶ παραγαγόν ων
[15, 79]   ἀριστοκρατικὴν κατάστασιν μεταστῆσαι, συνέπεισαν τοὺς  τῶν   Ορχομενίων ἱππεῖς, ὄντας τριακοσίους, συνεπιλαβέσθαι
[15, 83]   πόλεως. (Τοὺς μὲν οὖν πρεσβυτάτους  τῶν   παίδων καὶ τοὺς γεγηρακότας ἐπὶ
[15, 59]   (Οὗτοι μὲν οὖν ἐκδοθέντες ὑπὸ  τῶν   Παλλαντίων, ὑπὸ τῶν νενικηκότων ἐσφαγιάσθησαν·
[15, 81]   τρόπαιον ἔστησε κατὰ τῶν Λακεδαιμονίων  τῶν   πάντα τὸν πρὸ τοῦ χρόνον
[15, 86]   ἰδίαν φάλαγγα. ~Ἡ μὲν οὖν  τῶν   παρ' ἀμφοτέροις ἱππέων μάχη τοιοῦτον
[15, 28]   (Αθηναῖοι δὲ πρέσβεις τοὺς ἀξιολογωτάτους  τῶν   παρ' αὐτοῖς ἐξέπεμψαν ἐπὶ τὰς
[15, 90]   καὶ στρατηγούς, τοὺς ἄρχοντας μὲν  τῶν   παραθαλαττίων τόπων, συντεθειμένους δὲ κοινοπραγίαν·
[15, 78]   μάχη καρτερά, θεωμένων τὴν μάχην  τῶν   παρόντων ἐπὶ τὴν πανήγυριν Ελλήνων
[15, 52]   τῶν δικαίων μνήμην αἱρετωτέραν εἶναι  τῶν   παρόντων σημείων. (Ὁ μὲν οὖν
[15, 87]   ἐκσπάσαι τὸ δόρυ. ἀναβοησάντων δὲ  τῶν   παρόντων φίλων, καί τινος εἰπόντος
[15, 40]   ἐπὶ τῆς Λακεδαιμονίων ἡγεμονίας προεστηκότας  τῶν   πατρίδων. (Ἐν γὰρ τοῖς τότε
[15, 32]   τῶν Θηβαίων, τὴν μὲν φάλαγγα  τῶν   πεζῶν ἀπήγαγε, τοὺς δ' ἱππεῖς
[15, 55]   πυκνότητα τῆς τάξεως πλεονεκτούντων πολλοὶ  τῶν   Πελοποννησίων ἀνῃροῦντο. οὐ γὰρ ὑπέμενον
[15, 84]   καὶ Αργεῖοι καί τινες ἕτεροι  τῶν   Πελοποννησίων καὶ τῶν ἔξωθεν συμμάχων,
[15, 14]   χειρωσάμενος, ἀπέκτεινε τῶν βαρβάρων πλείους  τῶν   πεντακισχιλίων, ἐζώγρησε δὲ περὶ δισχιλίους.
[15, 15]   τῶν βαρβάρων, οὐκ ἐλάττους δὲ  τῶν   πεντακισχιλίων ἐζώγρησε· τὸ δ' ἄλλο
[15, 33]   τῶν μὲν στρατιωτῶν ἀπέβαλε πλείους  τῶν   πεντακοσίων, αὐτὸς δὲ λαμπρῶς ἀγωνισάμενος
[15, 1]   τῶν προγόνων διαφυλαχθεῖσαν ἔτη πλείω  τῶν   πεντακοσίων, οἱ τότε Λακεδαιμόνιοι διὰ
[15, 87]   ἀπὸ κράτους ἡττηκότες καὶ κρατοῦντες  τῶν   πεπτωκότων προσένεμον ἑαυτοῖς τὴν νίκην.
[15, 34]   κατιδὼν Χαβρίας, καὶ μέρος  τῶν   περὶ αὐτὸν νεῶν ἐκπέμψας, ἐβοήθησε
[15, 94]   δὲ συγγραφέων Αθάνας Συρακόσιος  τῶν   περὶ Δίωνα πράξεων ἐντεῦθεν ἀρξάμενος
[15, 85]   σφενδονήτας καὶ ἀκοντιστὰς τοὺς ἐκ  τῶν   περὶ τὴν Θετταλίαν τόπων ἀπεσταλμένους.
[15, 55]   μάχη, μετὰ δὲ ταῦτα  τῶν   περὶ τὸν Επαμεινώνδαν διά τε
[15, 65]   ἰδίας ἀνδραγαθίας. (Μετὰ δὲ ταῦτα  τῶν   περὶ τὸν Επαμεινώνδαν πάσῃ τῇ
[15, 44]   τὸν πόλεμον χρησίμων, καὶ μάλιστα  (τῶν)   περὶ τὸν καθοπλισμὸν φιλοτιμηθῆναι. (Τῶν
[15, 36]   καὶ καθόλου τὰς χώρας τὰς  τῶν   περὶ τοὺς τόπους ἐκείνους πόλεων
[15, 17]   μηδένα ζωγρεῖν· διὸ καὶ πάντων  τῶν   περικαταλαμβανομένων ἀναιρουμένων πᾶς πλησίον
[15, 60]   τε στρατηγικῇ διαφέρων καὶ πολλοὺς  τῶν   περιοίκων εἰς συμμαχίαν προηγμένος, ἔπεισε
[15, 42]   Νεκτάνεβις ἐπυνθάνετο μὲν τὸ μέγεθος  τῶν   Περσικῶν δυνάμεων, ἐθάρρει δὲ μάλιστα
[15, 88]   ἐπὶ τῶν Μηδικῶν καὶ πρὸ  τῶν   Περσικῶν καιρῶν, Σόλων καὶ Θεμιστοκλῆς
[15, 43]   δεῖν ἀναμένειν τὴν ὅλην δύναμιν  τῶν   Περσῶν· ἀσφαλεστέραν γὰρ ἔσεσθαι τὴν
[15, 2]   οἱ ἐν ὑποψίαις ὄντες τῷ  τῶν   Περσῶν βασιλεῖ. ~Οὗτος μὲν οὖν
[15, 31]   σχεδὸν ἂν καὶ τὴν ὅλην  τῶν   Περσῶν βασιλείαν εἰς τοὺς ἐσχάτους
[15, 76]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις  τῶν   Περσῶν βασιλεὺς ἀποστείλας πρέσβεις ἔπεισε
[15, 2]   Ἐπὶ δὲ τούτων Αρταξέρξης  τῶν   Περσῶν βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπ' Εὐαγόραν
[15, 38]   Ἐπὶ δὲ τούτων Αρταξέρξης  τῶν   Περσῶν βασιλεὺς μέλλων πολεμεῖν πρὸς
[15, 90]   κατατετάχθαι. Τηλικαύτης δὲ συνδρομῆς κατὰ  τῶν   Περσῶν γενομένης, καὶ βασιλεὺς
[15, 3]   (Ὅμως δὲ τοῦ τε ναυάρχου  τῶν   Περσῶν Γλῶ καὶ τῶν ἄλλων
[15, 41]   ἔργων βασιλεύς. (Τῆς δὲ  τῶν   Περσῶν δυνάμεως ἀθροισθείσης εἰς πόλιν
[15, 29]   δ' Αθηναῖοι, σπεύδοντες τὸν βασιλέα  τῶν   Περσῶν εἰς εὔνοιαν προσαγαγέσθαι καὶ
[15, 18]   τὴν Ασίαν Γλῶς ναυαρχήσας  τῶν   Περσῶν ἐν τῷ Κυπριακῷ πολέμῳ,
[15, 3]   γενομένης εἰς στάσιν, οἱ μισθοφόροι  τῶν   Περσῶν ἐπὶ τοὺς ἡγεμόνας ὁρμήσαντες
[15, 3]   ἐπιπλεύσας ταῖς ναυσὶ (συντεταγμέναις) πολλὰ  τῶν   Περσῶν ἐπλεονέκτει. (Ἐπέβαλε γὰρ συντεταγμέναις
[15, 93]   ὀλίγον δὲ μὲν βασιλεὺς  τῶν   Περσῶν ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη τρία
[15, 43]   ὠχύρου τὴν Αἴγυπτον. Οἱ δὲ  τῶν   Περσῶν ἡγεμόνες, ἀντιπραττούσης αὐτοῖς αἰεὶ
[15, 43]   δὲ μᾶλλον ἐπισχύοντες πολλοὺς ἀνῄρουν  τῶν   Περσῶν καὶ κατεθάρρουν τῶν πολεμίων.
[15, 3]   στρατόπεδον. Μόγις δ' οἱ στρατηγοὶ  τῶν   Περσῶν καὶ τῆς ναυτικῆς
[15, 44]   μὲν οὖν ἐπ' Αἴγυπτον στρατεία  τῶν   Περσῶν, μεγάλης τυχοῦσα παρασκευῆς, παρ'
[15, 41]   παρασκευήν. Ὡς ἐπίπαν γὰρ οἱ  τῶν   Περσῶν στρατηγοί, τῶν ὅλων οὐκ
[15, 3]   νῆσον, ταχὺ σιτοδεία κατέσχε τὸ  τῶν   Περσῶν στρατόπεδον. (Τῆς δ' ἀπορίας
[15, 91]   στρατιώταις ἐνιαύσιον μισθόν, ἐγένετο προδότης  τῶν   πιστευσάντων. Ὑπολαβὼν γὰρ παρὰ τοῦ
[15, 46]   ἐπιθέσεως γενομένης, οἱ πλεῖστοι μὲν  τῶν   Πλαταιέων ἐπὶ τῆς χώρας καταληφθέντες
[15, 46]   ἦγον. (Παραγενόμενοι δὲ πλησίον τῆς  τῶν   Πλαταιέων πόλεως, ἀπροσδοκήτου τῆς ἐπιθέσεως
[15, 86]   δόρασι, καὶ διὰ τὴν πυκνότητα  τῶν   πληγῶν τὰ πλεῖστα συντρίψαντες, εἰς
[15, 85]   τισὶν ἀπεσταλμένοις ἐπὶ τὴν κατάληψιν  τῶν   πλησίον λόφων, συνάψαντες αὐτοῖς μάχην
[15, 36]   προνενικηκότες ἐπαρθέντες τῷ προτερήματι, καὶ  τῶν   πλησιοχώρων Θρᾳκῶν συμμαχίαν ἀποστειλάντων αὐτοῖς,
[15, 6]   καὶ προτιμῶν αὐτοὺς συνδιέτριβε καὶ  τῶν   ποιημάτων ἐπιστάτας καὶ διορθωτὰς εἶχεν.
[15, 6]   ποιημάτων μοχθηρῶν ὄντων ἐπηρωτήθη περὶ  τῶν   ποιημάτων τίνα κρίσιν ἔχοι. Ἀποκριναμένου
[15, 3]   οὐκ ὀλίγας ἐφήδρευσε ταῖς κομιζομέναις  τῶν   πολεμίων ἀγοραῖς, καὶ τὰς μὲν
[15, 65]   ξυνομολογεῖσθαι προσέταττον ἥττους εἶναι  τῶν   πολεμίων. (Ἀποκριναμένων δὲ τῶν Σπαρτιατῶν,
[15, 55]   φυγομαχεῖν καὶ κατὰ τὴν ἔφοδον  τῶν   πολεμίων ἐκ τοῦ κατ' ὀλίγον
[15, 63]   κατὰ σπουδήν. (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι,  τῶν   πολεμίων ἐπὶ τοὺς ὅρους τῆς
[15, 52]   δὲ Θηβαῖοι διὰ τὴν παρουσίαν  τῶν   πολεμίων ἐψηφίσαντο τέκνα μὲν καὶ
[15, 72]   Λακεδαιμονίων, καὶ δυνάμενος πολλοὺς ἀνελεῖν  τῶν   πολεμίων, ἠρκέσθη τῷ προτερήματι καὶ
[15, 32]   Αγησίλαος θαυμάσας τήν τε εὐταξίαν  τῶν   πολεμίων καὶ τὴν καταφρόνησιν, τὸ
[15, 42]   μὴ καθορᾶσθαι τὰς ναῦς ὑπὸ  τῶν   πολεμίων, κατέπλευσαν πρὸς τὸ στόμα
[15, 64]   τὴν τάξιν καὶ πολλοὺς ἀνελὼν  τῶν   πολεμίων, κυκλωθεὶς ὑπὸ τῶν Αρκάδων
[15, 35]   τοῦ προτερήματος, καὶ πάσας τὰς  τῶν   πολεμίων ναῦς φυγεῖν ἀναγκάσας, ἀπέσχετο
[15, 21]   ταῖς μάχαις, στρατιώτας πλείους ἔχοντες  τῶν   πολεμίων· οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι δύναμιν
[15, 86]   δὲ καταπληξάμενος, διέκοψε τὴν φάλαγγα  τῶν   πολεμίων. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τὸ
[15, 65]   ἀπόρθητον, τότε θεωροῦντες δῃουμένην ὑπὸ  τῶν   πολεμίων οὐκ ἐκαρτέρουν, ἀλλὰ τοῖς
[15, 64]   γὰρ ὅτι διὰ τὸ πλῆθος  τῶν   πολεμίων πάντες οἱ συνάψαντες μάχην
[15, 33]   Βοιωτοὺς βοηθῆσαι· εἰ δ' αὐτῶν  τῶν   πολεμίων παρακεχωρηκότων τῆς νίκης ἐβιάσατο
[15, 54]   πλήθει τῶν ἀγωνιζομένων περιγένωνται τῆς  τῶν   πολεμίων τόλμης. (Συνελθουσῶν δ' εἰς
[15, 43]   ἀνῄρουν τῶν Περσῶν καὶ κατεθάρρουν  τῶν   πολεμίων. (Χρονιζούσης δὲ τῆς περὶ
[15, 63]   δι' ὧν ἐβιάσθησαν οἱ Λακεδαιμόνιοι  τῶν   πολεμιωτάτων δεηθῆναι. Ὅμως δ' οὐ
[15, 38]   διὰ τὸ κάμνειν τῇ συνεχείᾳ  τῶν   πολέμων, συνέθεντο πάντες τὴν εἰρήνην,
[15, 19]   κατὰ τὴν Ελλάδα συσκευαζόμενοι, καὶ  τῶν   πόλεων ἃς μὲν πειθοῖ προσαγόμενοι,
[15, 48]   τοιαῦτα περὶ πόλεις Ελληνίδας, οὔτε  τῶν   πόλεων αὐτάνδρων ἀφανισμός, θείας τινὸς
[15, 45]   ~Κατὰ δὲ τὴν Ελλάδα ταραττομένων  τῶν   πόλεων διὰ τὴν ἀσυνήθη πολιτείαν,
[15, 94]   τὰ μὲν περὶ τὸν συνοικισμὸν  τῶν   πόλεων ἐπὶ τοσοῦτο ταραχῆς ἐλθόντα
[15, 28]   δὲ δῆμος μετεωρισθεὶς ἐπὶ τῇ  τῶν   πόλεων εὐνοίᾳ κοινὸν συνέδριον ἁπάντων
[15, 77]   πάλιν ἀρχαὶ πολέμων συνέστησάν τισι  τῶν   πόλεων καὶ νεωτέρων πραγμάτων καινοτομία
[15, 91]   ἀπέστειλε, μετὰ δὲ ταῦτα πολλὰς  τῶν   πόλεων καὶ τοὺς ξενολογηθέντας στρατιώτας
[15, 67]   αὐτοὺς Θετταλῶν ἐπ' ἐλευθερώσει μὲν  τῶν   πόλεων, καταλύσει δὲ τῆς Αλεξάνδρου
[15, 18]   τινὸς ἐρωτῆσαι τὸν θεόν, ποτέραν  τῶν   πόλεων κρίνει κυρίαν εἶναι δεῖν
[15, 28]   Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τὴν ὁρμὴν  τῶν   πόλεων ὁρῶντες ἀκατάσχετον οὖσαν πρὸς
[15, 16]   μὲν μὴ ὑπάρχειν κυρίους τῆς  τῶν   πόλεων παραδόσεως, ἵνα δὲ τοῖς
[15, 30]   Λακεδαιμονίοις ταπεινουμένης, ἐφάμιλλον τὴν ἰσχὺν  τῶν   πόλεων συνέβαινε γίνεσθαι. Οἱ δ'
[15, 2]   δὲ κατὰ μὲν τὴν Κύπρον  τῶν   πόλεων σχεδόν τι πασῶν, κατὰ
[15, 57]   ταῦτα ἐπὶ τὴν Περραιβίαν ἀναζεύξας  τῶν   πόλεων τὰς μὲν λόγοις φιλανθρώποις
[15, 27]   ἐνεκαρτέρουν τοῖς δεινοῖς, καὶ πολλοὺς  τῶν   πολιορκούντων ἀπέκτεινον καὶ κατετραυμάτιζον, συνεργὸν
[15, 53]   ἀκινδύνως· ἐν παρόδῳ δέ τινα  τῶν   πολισματίων χειρωσάμενος δέκα τριήρων ἐγκρατὴς
[15, 94]   παρελθὼν εἰς Μεγάλην πόλιν, καὶ  τῶν   πολισμάτων μὲν ἐκπορθήσας,
[15, 94]   γενομένης διαφορᾶς, οἱ μὲν ἐκ  τῶν   πολισμάτων ἠξίουν αὐτοῖς βοηθεῖν Μαντινεῖς
[15, 40]   ἀπέκτειναν. Οἱ δὲ Κορίνθιοι πολλοὺς  τῶν   πολιτῶν αἰτιασάμενοι μετεσχηκέναι τοῖς φυγάσι
[15, 78]   Επαμεινώνδας Θηβαῖος, μέγιστον ἔχων  τῶν   πολιτῶν ἀξίωμα, συναχθείσης ἐκκλησίας διελέχθη
[15, 33]   ἐν Λεύκτροις ἡττηθέντες πολλοὺς ἀπώλεσαν  τῶν   πολιτῶν, ἐν οἷς καὶ
[15, 19]   τόπων, κατέλεξαν στρατιώτας ἔκ τε  τῶν   πολιτῶν καὶ παρὰ τῶν συμμάχων
[15, 81]   τὸν χρόνον διετέλεσε, μηδενὸς ἄλλου  τῶν   πολιτῶν ταύτης ἠξιωμένου τῆς τιμῆς.
[15, 29]   στρατηγοὺς τρεῖς εἵλαντο τοὺς ἐπιφανεστάτους  τῶν   πολιτῶν, Τιμόθεον καὶ Χαβρίανκαὶ Καλλίστρατον.
[15, 35]   Διόπερ ἀποστὰς τοῦ διώκειν ἀνελέγετο  τῶν   πολιτῶν τοὺς διανηχομένους, καὶ τοὺς
[15, 56]   τῶν Ελλήνων, καὶ τοῖς ὀλίγοις  τῶν   πολλαπλασίων παραδόξως περιγενόμενοι, μεγάλην δόξαν
[15, 30]   συνέβαινε γίνεσθαι. Οἱ δ' Αθηναῖοι,  τῶν   πραγμάτων αὐτοῖς κατὰ νοῦν προχωρούντων,
[15, 1]   συντάξεως τεσσαρεσκαιδεκάτη, τὸ τέλος ἔσχε  τῶν   πράξεων εἰς τὸν Ρηγίνων ἀνδραποδισμὸν
[15, 80]   κοινῆς συνόδου τῶν Βοιωτῶν, καὶ  τῶν   πρέσβεων διαλεχθέντων περὶ ὧν εἶχον
[15, 26]   δὲ δῆμος τῶν Αθηναίων διακούσας  τῶν   πρέσβεων ἐψηφίσατο παραχρῆμα δύναμιν ὡς
[15, 65]   τῆς πόλεως· κωλυόμενοι δ' ὑπὸ  τῶν   πρεσβυτέρων προϊέναι μακρότερον ἀπὸ τῆς
[15, 64]   τῶν ὅλων· αὐτὸς δὲ μετὰ  τῶν   πρεσβυτέρων φυλάττων τὴν τάξιν καὶ
[15, 1]   ἡγεμονίας οὐδέποτ' ἐδυνήθησαν ἀναλαβεῖν τὸ  τῶν   προγόνων ἀξίωμα. (Ἡμεῖς δὲ τούτοις
[15, 1]   γενέσθαι κατὰ τῶν ἀναιρούντων τὰς  τῶν   προγόνων ἀρετάς. (Τοιγαροῦν Θηβαῖοι μὲν
[15, 1]   καὶ ταύτην διὰ τὴν ἀρετὴν  τῶν   προγόνων διαφυλαχθεῖσαν ἔτη πλείω τῶν
[15, 50]   πόλις τῶν Θηβαίων διὰ τῆς  τῶν   προγόνων ἐπιφανείας ἐν τοῖς ἡρωικοῖς
[15, 1]   αὐτοὺς ἀξίους ὑπάρχειν, οἵτινες παρὰ  τῶν   προγόνων παραλαβόντες ἡγεμονίαν κάλλιστα τεθεμελιωμένην,
[15, 68]   τὴν Πελοπόννησον, διαπραξάμενος ἔργον οὐδὲν  τῶν   προκατειργασμένων καταδεέστερον. ~Εὐθὺ δὲ ἐπὶ
[15, 14]   πόλιν ἐτείχισαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα  τῶν   προοικούντων ἐν τῇ νήσῳ βαρβάρων
[15, 65]   τόπων ὀχυρότητα, πολλοὺς μὲν ἀπέκτειναν  τῶν   προπετῶς βιαζομένων, τέλος δ' οἱ
[15, 6]   τῶν Συρακοσίων τύραννος ἀπολελυμένος  τῶν   πρὸς Καρχηδονίους πολέμων πολλὴν εἰρήνην
[15, 29]   Περσικῆς δυνάμεως παρασκευὰς μεγάλας ἐποιήσατο  τῶν   πρὸς τὸν πόλεμον χρησίμων· ἐξέπεμψε
[15, 8]   Ακόριδος τοῦ βασιλέως Αἰγύπτου ἐλάττονα  τῶν   προσδοκηθέντων. καταλαβὼν δὲ τὴν Σαλαμῖνα
[15, 42]   κατὰ τοὺς εὐκαιροτάτους τόπους, καὶ  τῶν   προσόδων τὰς μὲν κατὰ γῆν
[15, 90]   οὔσης ἀποστάσεως, τὸ μὲν ἥμισυ  τῶν   προσόδων τῷ βασιλεῖ κατελέλυτο, τὸ
[15, 60]   θάλατταν ἀρχῆς ἀντέχεσθαι, Θηβαίους δὲ  τῶν   πρωτείων ἀξίους μὴ εἶναι, Αργείους
[15, 76]   Πλάτων Αθηναῖος, ἔτι δὲ  τῶν   Πυθαγορικῶν φιλοσόφων οἱ τελευταῖοι, Ξενοφῶν
[15, 47]   Εὐαγόραν τὸν βασιλέα καὶ τῆς  τῶν   Σαλαμινίων βασιλείας ἐκυρίευσε, κατὰ δὲ
[15, 8]   δὲ τούτων Εὐαγόρας μὲν  τῶν   Σαλαμινίων βασιλεὺς ἧκεν εἰς Κύπρον
[15, 87]   κυριεῦσαι τῶν νεκρῶν. Ἀνακαλεσαμένων οὖν  τῶν   σαλπιγκτῶν τοὺς στρατιώτας, ἅπαντες τῆς
[15, 90]   ἀπέστησαν ἀπὸ Περσῶν, καί τινες  τῶν   σατραπῶν καὶ στρατηγῶν ἐπαναστάντες πόλεμον
[15, 49]   ἐμφανεῖς ἀποδείξεις ὑπάρχειν διὰ τὸ  τῶν   σεισμῶν καὶ τῶν κατακλυσμῶν τοῦτον
[15, 17]   Φοινίκων, ὥστε τοὺς ἀναιρεθέντας εὑρεθῆναι  τῶν   Σικελιωτῶν πλείους τῶν μυρίων καὶ
[15, 70]   τῆς ἐπιβολῆς τετταράκοντα τοὺς εὐπορωτάτους  τῶν   Σικυωνίων ἐφυγάδευσε, δημεύσας αὐτῶν τὰς
[15, 75]   περί τινων ἐγκαλέσας τῇ πόλει  τῶν   Σκοτουσσαίων, ἐκάλεσεν αὐτοὺς εἰς ἐκκλησίαν
[15, 34]   καὶ τὸ λοιπὸν κατεθάρρησαν τῆς  τῶν   Σπαρτιατῶν δυνάμεως. (Τὰ μὲν οὖν
[15, 66]   Αριστομένης ἔπεισε τοὺς Μεσσηνίους ἀποστῆναι  τῶν   Σπαρτιατῶν, καὶ πολλὰ κακὰ διειργάσατο
[15, 29]   Κατηγορηθεὶς δ' ἐν τῷ συνεδρίῳ  τῶν   Σπαρτιατῶν, καὶ συναγωνιστὰς ἔχων τοὺς
[15, 67]   εἰς τὰς Αθήνας τοὺς ἐπιφανεστάτους  τῶν   Σπαρτιατῶν, καὶ τὰς μὲν ὁμολογίας
[15, 51]   ἅπαντες ὑπελάμβανον αὐτοὺς ῥᾳδίως ὑπὸ  τῶν   Σπαρτιατῶν καταπολεμηθήσεσθαι. (Διόπερ οἱ μὲν
[15, 39]   ἀνικήτων στρατιωτῶν, ὥστε τὸν βασιλέα  τῶν   Σπαρτιατῶν Κλεόμβροτον ἀνελεῖν, τὸ δὲ
[15, 65]   εἶναι τῶν πολεμίων. (Ἀποκριναμένων δὲ  τῶν   Σπαρτιατῶν, ὅτι καιρὸν λαβόντες εὔθετον
[15, 46]   φυγάδων. (Οἱ δὲ Κορκυραῖοι γνόντες  τῶν   Σπαρτιατῶν τὴν ἐπίνοιαν, τὴν μὲν
[15, 62]   Αθήνας, ἀξιοῦντες συμμαχίαν ποιήσασθαι κατὰ  τῶν   Σπαρτιατῶν, ὡς δ' οὐδεὶς αὐτοῖς
[15, 54]   τῆς τύχης εὐλαβηθῆναι. (Γενομένων δὲ  τῶν   σπονδῶν Κλεόμβροτος ἀνέξευξε μετὰ τῆς
[15, 89]   τὴν πρὸς τούτους ἀκατάλλακτον ἀλλοτριότητα  τῶν   σπονδῶν οὐ προείλοντο κοινωνεῖν (διὰ
[15, 42]   πέλαγος ἐκβολὰς ποιουμένου, καθ' ἕκαστον  τῶν   στομάτων πόλις κατεσκεύαστο πύργους μεγάλους
[15, 83]   Σπάρτην. τὴν μὲν οὖν ἐπίνοιαν  τῶν   στρατηγῶν ἀμφοτέρων δικαίως ἄν τις
[15, 92]   ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου καὶ διὰ  τῶν   στρατηγῶν τὸν πόλεμον διοικεῖν οὐ
[15, 44]   τῷ Περσικῷ πολέμῳ πολυχρόνιον ἐμπειρίαν  τῶν   στρατιωτικῶν ἔργων, ἐπινοήσασθαι πολλὰ τῶν
[15, 80]   πλείοσι μάχαις ἡττωμένοι, πολλοὺς δὲ  τῶν   στρατιωτῶν ἀπολωλεκότες, πρέσβεις ἀπέστειλαν πρὸς
[15, 63]   ἐπὶ τοὺς ἐναντίους, ταῖς μὲν  τῶν   στρατιωτῶν δυνάμεσι τεταπεινωμένοι, ταῖς δὲ
[15, 80]   ἀπεφήναντο διὰ τὴν γενομένην ἔξοδον  τῶν   στρατιωτῶν ἐκλιπεῖν τὸν τῆς πόλεως
[15, 31]   τὴν διάταξιν καὶ τὴν διαίρεσιν  τῶν   στρατιωτῶν καὶ λειτουργιῶν περιττότερον ἐξειργάσαντο.
[15, 71]   κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ὑπὸ  τῶν   στρατιωτῶν κατεστάθη στρατηγός. εὐθὺς δὲ
[15, 52]   δὲ τὴν τῆς πόλεως ἔξοδον  τῶν   στρατιωτῶν πολλοῖς ἔδοξε δυσχερῆ σημεῖα
[15, 13]   μὲν πανοπλίας ἀνέδωκαν τοῖς ἀρίστοις  τῶν   στρατιωτῶν, τοὺς δὲ στρατιώτας κατέμιξαν
[15, 9]   τὴν πολιορκίαν, πρὸς δὲ τούτοις  τῶν   στρατιωτῶν χαλεπῶς ὑπομενόντων τὴν σύλληψιν
[15, 85]   τῶν ὅλων ἀγῶνα, καὶ διαταχθέντων  τῶν   στρατοπέδων, οἱ μὲν μάντεις σφαγιασάμενοι
[15, 87]   εἰς τὴν παρεμβολὴν ἀπηνέχθη, καὶ  τῶν   συγκληθέντων ἰατρῶν ἀποφηναμένων, ὅτι πάντως,
[15, 47]   Αθήνας, ἄγων πρέσβεων πλῆθος τῶν  τὴν   συμμαχίαν συντιθεμένων καὶ τριάκοντα τριήρεις
[15, 27]   ᾤοντο δεῖν, οἱ δὲ ἀπὸ  τῶν   συμμαχίδων πόλεων συστρατεύσαντες, ὄντες πολλαπλάσιοι,
[15, 52]   Κορώνειαν, κατεστρατοπέδευσαν καὶ τοὺς καθυστεροῦντας  τῶν   συμμάχων ἀνέμενον. Οἱ δὲ Θηβαῖοι
[15, 39]   πάσας τὰς τῶν Λακεδαιμονίων καὶ  τῶν   συμμάχων δυνάμεις ἀγωνίσασθαι, τοσοῦτον ὑπερέσχε
[15, 50]   μὲν πολιτικάς, τὰς δὲ παρὰ  τῶν   συμμάχων. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι
[15, 54]   ἄλλη δύναμις μεγάλη Λακεδαιμονίων καὶ  τῶν   συμμάχων, ἡγουμένου Αρχιδάμου τοῦ Αγησιλάου.
[15, 8]   Σαλαμῖνα πολιορκουμένην ἐνεργῶς, καὶ ὑπὸ  τῶν   συμμάχων καταλειπόμενος, ἠναγκάσθη πρεσβεῦσαι περὶ
[15, 25]   φρουροῦντες τὴν ἄκραν Λακεδαιμόνιοι, μετὰ  τῶν   συμμάχων ὄντες οὐκ ἐλάττους τῶν
[15, 21]   στρατιώταις. Τῶν δὲ Ολυνθίων μετὰ  τῶν   συμμάχων πανδημεὶ παραταξαμένων συνῆψε μάχην.
[15, 2]   ἰδίους μὲν ἑξακισχιλίους, παρὰ δὲ  τῶν   συμμάχων πολλῷ τούτων πλείους. Πρὸς
[15, 21]   παρασκευὰς ἀξιολόγους ἐποιοῦντο καὶ παρὰ  τῶν   συμμάχων στρατιώτας προσελαμβάνοντο. ~Ἐπ' ἄρχοντος
[15, 28]   πόλεων εὐνοίᾳ κοινὸν συνέδριον ἁπάντων  τῶν   συμμάχων συνεστήσαντο, καὶ συνέδρους ἀπέδειξαν
[15, 12]   τούτους παραστάτας ἔχειν καὶ πιστοτάτους  τῶν   συμμάχων· τοῦ δὲ χειμῶνος ἐνστάντος,
[15, 19]   τε τῶν πολιτῶν καὶ παρὰ  τῶν   συμμάχων τοὺς ἅπαντας ὑπὲρ μυρίους·
[15, 63]   τύχης συγκεκλεισμένοι, πρὸς δὲ τούτοις  τῶν   συμμάχων τῶν μὲν ἀφεστηκότων, τῶν
[15, 70]   πολλοί τε τῶν Βοιωτῶν καὶ  τῶν   συμμάχων ὑπ' αὐτῶν ἀνῃροῦντο. διόπερ
[15, 48]   πρὸ τοῦ σεισμοῦ. (Περὶ δὲ  τῶν   συμπτωμάτων μεγάλης οὔσης ζητήσεως, οἱ
[15, 66]   περιλειφθέντες ᾤκισαν τὴν Ιθώμην μετὰ  τῶν   συναποστάντων Εἱλώτων, ἀναστάτου γεγενημένης τῆς
[15, 65]   φυγάδων διακοσίους, ἔτι δ' ἐκ  τῶν   σύνεγγυς πόλεων οὐκ ὀλίγους μεταπεμψάμενοι,
[15, 58]   δῆμον. (Βασανισθέντων δέ τινων ἐκ  τῶν   συνεργεῖν δοκούντων, οἱ μὲν ἄλλοι
[15, 6]   δὲ τὴν Σικελίαν Διονύσιος  τῶν   Συρακοσίων τύραννος ἀπολελυμένος τῶν πρὸς
[15, 13]   κατὰ τὴν Σικελίαν Διονύσιος  τῶν   Συρακοσίων τύραννος ἔγνω κατὰ τὸν
[15, 15]   Ἐπὶ δὲ τούτων Διονύσιος  τῶν   Συρακοσίων τύραννος παρασκευασάμενος πολεμεῖν Καρχηδονίοις,
[15, 39]   δὲ Θηβαῖοι, τῇ τε ῥώμῃ  τῶν   σωμάτων καὶ ταῖς ἀλκαῖς διαφέροντες
[15, 87]   μόγις οἱ Θηβαῖοι τῇ ῥώμῃ  τῶν   σωμάτων προέχοντες κατεπόνησαν τοὺς Λακεδαιμονίους.
[15, 69]   μὲν οὖν Βοιωτοί, πεποιθότες ταῖς  τῶν   σωμάτων ῥώμαις καὶ ταῖς ἐν
[15, 32]   δ' ἱππεῖς καὶ τὰ ψιλικὰ  τῶν   ταγμάτων ἐξαποστείλας ἐπόρθησε τὴν χώραν
[15, 58]   δημαγωγῶν παροξυνόντων τὸ πλῆθος κατὰ  τῶν   ταῖς ἐξουσίαις καὶ δόξαις ὑπερεχόντων,
[15, 60]   δὲ Ιάσων παραλαβὼν τὴν ἡγεμονίαν  τῶν   τε πλησίον ἐθνῶν τινα προσηγάγετο
[15, 15]   ἐμφρόνως τὸ μέγεθος τοῦ πολέμου,  τῶν   τε πολιτῶν τοὺς εὐθέτους κατέλεγον
[15, 42]   Ιφικράτην συνεισπεσόντες τοῖς φρουροῦσιν ἐντὸς  τῶν   τειχῶν, καὶ κρατήσαντες τοῦ φρουρίου,
[15, 69]   νικήσας μάχῃ, τούτους μὲν ἐντὸς  τῶν   τειχῶν συνεδίωξε, τῶν δὲ Βοιωτῶν
[15, 75]   τετελευτηκότων ῥίψας εἰς τὴν πρὸ  τῶν   τειχῶν τάφρον τὴν πόλιν διήρπασεν.
[15, 75]   ἅπαντας ἀπέσφαξε, τὰ δὲ σώματα  τῶν   τετελευτηκότων ῥίψας εἰς τὴν πρὸ
[15, 56]   μάχῃ τῶν Λακεδαιμονίων οὐκ ἐλάττους  τῶν   τετρακισχιλίων, τῶν δὲ Βοιωτῶν περὶ
[15, 47]   τὰς Αθήνας, ἄγων πρέσβεων πλῆθος  τῶν   τὴν συμμαχίαν συντιθεμένων καὶ τριάκοντα
[15, 51]   Λακωνικὴν οὔτ' ἐκείνοις ἅπτεσθαι προσήκει  τῶν   τῆς Βοιωτίας· γενομένων δὲ τοιούτων
[15, 48]   μὲν φυσικοὶ πειρῶνται τὰς αἰτίας  τῶν   τοιούτων παθῶν οὐκ εἰς τὸ
[15, 50]   γίνεσθαι χρόνοις ὡρισμένοις, καὶ περὶ  τῶν   τοιούτων τούς τε ἐν Βαβυλῶνι
[15, 68]   Λακεδαιμονίους, εὐεφόδων ὄντων καὶ δυσφυλάκτων  τῶν   τόπων. Μεγάλης δὲ φιλοτιμίας γενομένης
[15, 93]   (Ἐπιδιωξάντων δὲ τῶν Αἰγυπτίων καὶ  τῶν   τόπων ὄντων πεδινῶν, οἱ μὲν
[15, 80]   δὲ Αλεξάνδρου διὰ τὰς ὑπεροχὰς  τῶν   τόπων πλεονεκτοῦντος, Πελοπίδας σπεύδων
[15, 23]   τῆς ἡγεμονίας. (Διόπερ οἱ μέγιστοι  τῶν   τότε δυναστῶν, λέγω δὲ τὸν
[15, 95]   Αλεξάνδρου στρατιωτῶν. Ἀπροσδοκήτως δὲ ἐπιθεμένων  τῶν   τοῦ δυνάστου, παράδοξος εὐημερία περὶ
[15, 6]   ποιήματος, κατὰ τὸ συμπόσιον ἀναγνωσθέντων  τῶν   τοῦ τυράννου ποιημάτων μοχθηρῶν ὄντων
[15, 25]   Αθηναίων καθ' ὃν καιρὸν ὑπὸ  τῶν   τριάκοντα τυράννων κατεδουλώθησαν, ἀξιοῦντες δὲ
[15, 2]   ἱππεῦσι, τριήρεις δὲ κατεσκεύασε πλείους  τῶν   τριακοσίων. (Στρατηγοὺς δ' ἀπέδειξε τῆς
[15, 67]   τῶν Λακεδαιμονίων ἀπέκτειναν, ὄντας πλείους  τῶν   τριακοσίων, τὴν δὲ πόλιν ἐξανδραποδισάμενοι
[15, 3]   περὶ τὸν Εὐαγόραν καὶ πολλὰς  τῶν   τριήρων ἀποβαλεῖν. ~Οἱ δὲ Πέρσαι
[15, 73]   δὲ τῆς ἐπιθέσεως γενομένης ἀπήγαγον  τῶν   τριήρων τὰς πλείστας. Μετὰ δὲ
[15, 36]   γῆς ἐπορίζοντο. (Ὄντες δὲ πλείους  τῶν   τρισμυρίων ἐπῆλθον τήν τε ὅμορον
[15, 84]   τρισμυρίους, ἱππεῖς δ' οὐκ ἐλάττους  τῶν   τρισχιλίων. ~Ἀμφοτέρων δὲ προθύμως συγκαταβάντων
[15, 66]   καὶ Νέστορος κατέσχον αὐτὴν μέχρι  τῶν   Τρωικῶν χρόνων, μετὰ δὲ ταῦθ'
[15, 28]   ἦρχον τῶν ὑποτεταγμένων· διόπερ πολλοὶ  τῶν   ὑπ' αὐτοὺς τεταγμένων ἀπέκλινον πρὸς
[15, 31]   πολλὴν τῆς Ασίας ἐπῆλθε κρατῶν  τῶν   ὑπαίθρων, καὶ πέρας, εἰ μὴ
[15, 24]   Νίκωνος Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἓξ ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων κατέστησαν, Λεύκιον Παπίριον, Γάιον
[15, 25]   Ναυσινίκου Ρωμαῖοι χιλιάρχους τέσσαρας ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων κατέστησαν, Μάρκον Κορνήλιον καὶ
[15, 38]   Αθήνησιν Ιπποδάμου Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον Οὐαλέριον,
[15, 28]   Αθήνησι Καλλέου Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον Παπίριον,
[15, 71]   ἐν Ρώμῃ χιλίαρχοι κατεστάθησαν ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων τέτταρες, Λεύκιος Παπίριος, Λεύκιος
[15, 23]   Πυθέας, ἐν Ρώμῃ δ' ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλίαρχοι ἓξ κατεστάθησαν, Τίτος
[15, 77]   Αθήνησι Χίωνος ἐν Ρώμῃ ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν Κόιντος Σερουίλιος
[15, 57]   Δυσνίκητος, ἐν Ρώμῃ δὲ ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν τέτταρες, Κόιντος
[15, 78]   Τιμοκράτους ἐν Ρώμῃ μὲν ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλίαρχοι τρεῖς κατεστάθησαν, Τίτος
[15, 20]   Αθήνησιν Εὐάνδρου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ, Κόιντον Σολπίκιον,
[15, 48]   Αθήνησιν Αστείου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ, Μάρκον Φούριον
[15, 50]   Αθήνησιν Αλκισθένους Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν ὀκτώ, Λεύκιον
[15, 22]   δ' Αθήνησι Δημοφίλου Ρωμαῖοι ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν Πόπλιον Κορνήλιον,
[15, 41]   δ' Αθήνησι Σωκρατίδου Ρωμαῖοι ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας, Κόιντον
[15, 36]   Αθήνησι Χαρισάνδρου Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας, Σερούιον
[15, 76]   Κηφισόδωρος, ἐν Ρώμῃ δ' ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλιάρχους δῆμος τέσσαρας
[15, 51]   Αθήνησι Φρασικλείδου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλιάρχους ὀκτώ, Πόπλιον Μάνιον
[15, 15]   Αθήνησι Φανοστράτου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλιάρχους τέτταρας, Λεύκιον Λοκρήτιον,
[15, 2]   Αθήνησι Μυστιχίδου Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ  τῶν   ὑπάτων χιλιάρχους τρεῖς κατέστησαν, Μάρκον
[15, 7]   Ολυμπιακὴν πανήγυριν ἐξαπέστειλε τοὺς εὐφωνοτάτους  τῶν   ὑποκριτῶν διαθησομένους ἐν τοῖς ὄχλοις
[15, 91]   διώκοντας στρατιώτας. (Τῶν δ' ἱππέων  τῶν   ὑπολειφθέντων οἱ μὲν πρὸς τὸν
[15, 28]   δυνάμεως ὑπεροπτικῶς καὶ βαρέως ἦρχον  τῶν   ὑποτεταγμένων· διόπερ πολλοὶ τῶν ὑπ'
[15, 60]   Θετταλίας, καὶ δοκῶν ἐπιεικῶς ἄρχειν  τῶν   ὑποτεταγμένων, ἐδολοφονήθη, ὡς μὲν Εφορος
[15, 81]   δ' εὐημερίαν ταύτην συνέβη πάντων  τῶν   ὕστερον γενομένων ἀγαθῶν αἰτίαν γενέσθαι.
[15, 40]   τὴν ἐλευθερίαν ἐμνησικάκει. Πρῶτον δὲ  τῶν   Φιαλέων οἱ φυγάδες συστραφέντες κατελάβοντο
[15, 11]   ψευδῆ κατηγορίαν πεπλακότος ἔκ τε  τῶν   φίλων ἐξέκρινε καὶ ταῖς ἐσχάταις
[15, 6]   τὰς λατομίας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ  τῶν   φίλων παρακαλούντων συγγνώμην δοῦναι τῷ
[15, 7]   προῆλθε λύττης καὶ παρακοπῆς, ὥστε  τῶν   φίλων πολλοὺς μὲν ἐπὶ ψευδέσιν
[15, 40]   καὶ νικησάντων τῶν φυγάδων ἀνῃρέθησαν  τῶν   Φλιασίων ὑπὲρ τοὺς τριακοσίους. ὕστερον
[15, 17]   (Τοσοῦτος δ' ἐγένετο φόνος, μνησικακούντων  τῶν   Φοινίκων, ὥστε τοὺς ἀναιρεθέντας εὑρεθῆναι
[15, 40]   τοὺς φυγάδας, κρατήσαντες οἱ Φλιάσιοι  τῶν   φυγάδων ἀνεῖλον πλείους τῶν ἑξακοσίων,
[15, 40]   ἐκ τῆς πόλεως, καὶ νικησάντων  τῶν   φυγάδων ἀνῃρέθησαν τῶν Φλιασίων ὑπὲρ
[15, 77]   Αρκάδων κρατούντων τὴν Τριφυλίαν, προφάσει  τῶν   φυγάδων ἀφῃροῦντο ταύτην τῶν Αρκάδων
[15, 46]   Ζάκυνθον ἐξέπεμψαν Κτησικλέα στρατηγόν, ἡγούμενον  τῶν   φυγάδων, εἰς δὲ τὴν Κόρκυραν
[15, 59]   βασιλεὺς μετὰ δυνάμεως καὶ  τῶν   φυγάδων ἐνέβαλεν εἰς τὴν τῶν
[15, 19]   προσαγόμενοι, ἃς δὲ διὰ τῆς  τῶν   φυγάδων καθόδου βίᾳ χειρούμενοι, φανερῶς
[15, 81]   Θηβαίων αὔξησιν. Ὲν γὰρ τῇ  τῶν   φυγάδων κατηλύσει, καθ' ἣν ἀνεκτήσαντο
[15, 81]   τῆς εἰς τὰς Θήβας καθόδου  τῶν   φυγάδων μέχρι τῆς ἑαυτοῦ τελευτῆς
[15, 46]   Κορκυραίων κατάσχωσι τὴν πόλιν μετὰ  τῶν   φυγάδων. (Οἱ δὲ Κορκυραῖοι γνόντες
[15, 79]   Ορχομενὸν διὰ τοιαύτας τινὰς αἰτίας.  τῶν   φυγάδων τινὲς βουλόμενοι τὴν ἐν
[15, 40]   τοὺς τριακοσίους. ὕστερον δὲ προδόντων  τῶν   φυλάκων τοὺς φυγάδας, κρατήσαντες οἱ
[15, 50]   ἡγεμονίαν ἀπέβαλον ἀνελπίστως. (Ἔνιοι δὲ  τῶν   φυσικῶν τὴν γένεσιν τῆς λαμπάδος
[15, 21]   καὶ τῶν Λακεδαιμονίων ἀνῃρέθησαν πλείους  τῶν   χιλίων καὶ διακοσίων. (Τηλικαύτης δ'
[15, 25]   τῶν συμμάχων ὄντες οὐκ ἐλάττους  τῶν   χιλίων καὶ πεντακοσίων, εἰς μὲν
[15, 59]   πολλοὶ μὲν ἀνῃρέθησαν, πλείους δὲ  τῶν   χιλίων καὶ τετρακοσίων ἔφυγον, οἱ
[15, 44]   καλουμένας. Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα  τῶν   χρησίμων εἰς τὰς στρατείας κατέδειξε,
[15, 10]   ὡς δοῦλον δεσπότῃ· περὶ δὲ  τῶν   χρησμῶν ἔφησε μὴ χρηματίζειν τὸν
[15, 76]   λιμὴν ἀξιόλογος. Ἀπὸ δὲ τούτων  τῶν   χρόνων αἰεὶ μᾶλλον ηὐξήθη προσόδοις
[15, 30]   Εὔβοιαν βραχὺ μὲν πρὸ τούτων  τῶν   χρόνων Νεογένης τις ὄνομα μετ'
[15, 85]   οἱ Αθηναῖοι κατατιτρωσκόμενοι μὲν ὑπὸ  τῶν   ψιλικῶν, καταπονούμενοι δ' ὑπὸ τῶν
[15, 85]   δὲ πλήθει καὶ τῇ παρασκευῇ  τῶν   ψιλῶν καὶ τῇ στρατηγικῇ συντάξει
[15, 30]   ταύτης τῆς χώρας καὶ τῆς  τῶν   Ωρειτῶν πόλεως. Ἄρχοντος δ' αὐτοῦ
[15, 49]   ἔχειν μεγάλα κοιλώματα καὶ συστάσεις  ὑδάτων   ναματιαίων μεγάλας. Εἶναι γὰρ ἐν
[15, 59]   φυγάδων ἐνέβαλεν εἰς τὴν τῶν  Τεγεατῶν   χώραν διὰ τὸ δοκεῖν τούτους
[15, 82]   Λακεδαιμόνιοι πανδημεὶ πορθοῦσι τὴν τῶν  Τεγεατῶν   χώραν. (Ὑπολαβὼν οὖν ἔρημον εἶναι
[15, 34]   τὸ λοιπὸν κατεθάρρησαν τῆς τῶν  Σπαρτιατῶν   δυνάμεως. (Τὰ μὲν οὖν περὶ
[15, 23]   Σικελίας δυνάστην Διονύσιον, ἐθεράπευον τὴν  Σπαρτιατῶν   ἡγεμονίαν καὶ συμμαχίαν ἔσπευδον συντίθεσθαι
[15, 66]   ἔπεισε τοὺς Μεσσηνίους ἀποστῆναι τῶν  Σπαρτιατῶν,   καὶ πολλὰ κακὰ διειργάσατο τοὺς
[15, 29]   δ' ἐν τῷ συνεδρίῳ τῶν  Σπαρτιατῶν,   καὶ συναγωνιστὰς ἔχων τοὺς βασιλεῖς,
[15, 67]   τὰς Αθήνας τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν  Σπαρτιατῶν,   καὶ τὰς μὲν ὁμολογίας ἐποιήσαντο
[15, 51]   ὑπελάμβανον αὐτοὺς ῥᾳδίως ὑπὸ τῶν  Σπαρτιατῶν   καταπολεμηθήσεσθαι. (Διόπερ οἱ μὲν εὐνοϊκῶς
[15, 39]   στρατιωτῶν, ὥστε τὸν βασιλέα τῶν  Σπαρτιατῶν   Κλεόμβροτον ἀνελεῖν, τὸ δὲ πλῆθος
[15, 65]   τῶν πολεμίων. (Ἀποκριναμένων δὲ τῶν  Σπαρτιατῶν,   ὅτι καιρὸν λαβόντες εὔθετον διαγωνιοῦνται
[15, 23]   τῶν Ολυνθίων εἰς τὴν τῶν  Σπαρτιατῶν   συμμαχίαν, πολλαὶ καὶ τῶν ἄλλων
[15, 83]   καιρόν, ὡς εἶδε τὴν τῶν  Σπαρτιατῶν   σύνταξιν, εὐθὺς ἔγνω μεμηνυμένην τὴν
[15, 46]   (Οἱ δὲ Κορκυραῖοι γνόντες τῶν  Σπαρτιατῶν   τὴν ἐπίνοιαν, τὴν μὲν πόλιν
[15, 62]   ἀξιοῦντες συμμαχίαν ποιήσασθαι κατὰ τῶν  Σπαρτιατῶν,   ὡς δ' οὐδεὶς αὐτοῖς προσεῖχε,
[15, 1]   τὴν ἅλωσιν τῆς Ρώμης ὑπὸ  Γαλατῶν,   ἥτις ἐγένετο κατὰ τὸν προηγούμενον
[15, 76]   δὲ Αναξιμένης Λαμψακηνὸς καὶ  Πλάτων   Αθηναῖος, ἔτι δὲ τῶν
[15, 30]   γίνεσθαι. Οἱ δ' Αθηναῖοι, τῶν  πραγμάτων   αὐτοῖς κατὰ νοῦν προχωρούντων, δύναμιν
[15, 9]   ὑπὸ τοῦ βασιλέως, ἔγνω καινῇ  πραγμάτων   ἐπιβολῇ τὰ καθ' ἑαυτὸν ἀσφαλίζεσθαι.
[15, 77]   τισι τῶν πόλεων καὶ νεωτέρων  πραγμάτων   καινοτομία παράλογος. Οἱ γὰρ τῶν
[15, 50]   ἦν πλήρης καὶ μεγάλων ὠρέγετο  πραγμάτων.   Κατὰ μὲν οὖν τοῦτον τὸν
[15, 32]   ἱππεῖς καὶ τὰ ψιλικὰ τῶν  ταγμάτων   ἐξαποστείλας ἐπόρθησε τὴν χώραν ἀδεῶς
[15, 82]   ἰδίους βίους οὐκ ὀλίγα τῶν  ἀναθημάτων   ἔσπευδον οἱ παρανομήσαντες διακατέχειν τὸν
[15, 14]   συλήσων ἱερὸν ἅγιον, γέμον μὲν  ἀναθημάτων   πολλῶν, καθιδρυμένον δ' ἐν ἐπινείῳ
[15, 6]   προτιμῶν αὐτοὺς συνδιέτριβε καὶ τῶν  ποιημάτων   ἐπιστάτας καὶ διορθωτὰς εἶχεν. Ὑπὸ
[15, 6]   Διονυσίου καυχωμένου περὶ τῶν ἰδίων  ποιημάτων,   καί τινας στίχους τῶν δοκούντων
[15, 7]   δὲ Διονύσιος ἀκούσας τὴν τῶν  ποιημάτων   καταφρόνησιν ἐνέπεσεν εἰς ὑπερβολὴν λύπης·
[15, 6]   συμπόσιον ἀναγνωσθέντων τῶν τοῦ τυράννου  ποιημάτων   μοχθηρῶν ὄντων ἐπηρωτήθη περὶ τῶν
[15, 6]   μοχθηρῶν ὄντων ἐπηρωτήθη περὶ τῶν  ποιημάτων   τίνα κρίσιν ἔχοι. Ἀποκριναμένου δ'
[15, 92]   οὐ μόνον αὐτὸν ἀπέλυσε τῶν  ἐγκλημάτων,   ἀλλὰ καὶ στρατηγὸν ἀπέδειξε τοῦ
[15, 11]   τὸν Τιρίβαζον, αὐτῶν δὲ τῶν  ἐγκλημάτων   κατ' ἰδίαν θεωρουμένων μὴ φαίνεσθαι
[15, 11]   ἔφησε, καὶ τιθεμένων ἀληθινῶν τῶν  ἐγκλημάτων,   ὅμως τὰς εὐεργεσίας μείζους εἶναι
[15, 10]   χρησάμενος Τιρίβαζος ἀπελύθη τῶν  ἐγκλημάτων   ὡμολογημένως ὑπὸ πάντων τῶν δικαστῶν.
[15, 14]   δὲ περὶ δισχιλίους. (Διονύσιος δὲ  χρημάτων   ἀπορούμενος ἐστράτευσεν ἐπὶ Τυρρηνίαν, ἔχων
[15, 2]   τούτοις μισθοφόρους πολλοὺς ἐξενολόγει, ἔχων  χρημάτων   δαψίλειαν. Ἒπεμψε δ' αὐτῷ καὶ
[15, 13]   ἐν Δελφοῖς τέμενος, γέμον πολλῶν  χρημάτων.   (Διὸ καὶ πρὸς Ιλλυριοὺς ἐποιήσατο
[15, 2]   Καρίας δυνάστου, λάθρᾳ συμπράττοντος αὐτῷ,  χρημάτων   ἔλαβε πλῆθος εἰς διατροφὴν ξενικῶν
[15, 14]   ἐλάττω ταλάντων πεντακοσίων. Εὐπορήσας δὲ  χρημάτων,   ἐμισθοῦτο στρατιωτῶν παντοδαπῶν πλῆθος, καὶ
[15, 9]   καθ' ἑαυτὸν ἀσφαλίζεσθαι. εὐπορῶν δὲ  χρημάτων   καὶ στρατιωτῶν, ἔτι δὲ τοὺς
[15, 70]   αὐτῶν τὰς οὐσίας, καὶ πολλῶν  χρημάτων   κυριεύσας μισθοφόρους ἤθροισε καὶ τῆς
[15, 9]   ἐπῇρε κατὰ τοῦ βασιλέως, καὶ  χρημάτων   πλῆθος ἐπηγγέλλετο δώσειν καὶ τὰς
[15, 15]   τοὺς εὐθέτους κατέλεγον στρατιώτας καὶ  χρημάτων   προχειρισάμενοι πλῆθος ξενικὰς δυνάμεις μεγάλας
[15, 82]   ἱεροῦ καὶ τῶν ἐν αὐτῷ  χρημάτων.   τῶν δὲ Μαντινέων ἀναλαβόντων εἰς
[15, 27]   τὸν μέντοι τρίτον τοσούτῳ πλήθει  χρημάτων,   ὥστε μὴ δύνασθαι τὴν οὐσίαν
[15, 42]   ἐκβολὰς ποιουμένου, καθ' ἕκαστον τῶν  στομάτων   πόλις κατεσκεύαστο πύργους μεγάλους ἔχουσα
[15, 10]   τῶν δικαστικῶν δίφρων περιταθέντων τῶν  δερμάτων   ἐπὶ τούτων ἐδίκαζον οἱ δικασταί,
[15, 33]   ἀποβῆναι, ὕστερον δὲ διὰ τῶν  ἀποτελεσμάτων   ἔδοξεν οὐκ ἀνθρωπίνην ἀπόφασιν, ἀλλὰ
[15, 72]   ἄλλων. Ὡς δὲ ἀπὸ τῶν  ἀποτελεσμάτων   ἐξήλειψε τὰς καθ' ἑαυτοῦ διαβολάς,
[15, 94]   εἰς Μεγάλην πόλιν, καὶ τῶν  πολισμάτων   μὲν ἐκπορθήσας, δὲ
[15, 94]   διαφορᾶς, οἱ μὲν ἐκ τῶν  πολισμάτων   ἠξίουν αὐτοῖς βοηθεῖν Μαντινεῖς καὶ
[15, 86]   τοῖς σώμασι καὶ παντοίας διαθέσεις  τραυμάτων   ἀπεργαζόμενοι τοῖς θυμοῖς οὐκ ἔληγον·
[15, 85]   κεράτων ἀμφότεροι διείλοντο. (Τῶν δὲ  στρατευμάτων   τοῦτον τὸν τρόπον τεταγμένων, ὡς
[15, 49]   ἀντέλεγον τοῖς Ιωσι περὶ τῶν  ἀφιδρυμάτων,   λέγοντες μὴ κοινὸν τῶν Αχαιῶν,
[15, 90]   δὲ Καρίας δυναστεύων καὶ πολλῶν  ἐρυμάτων   καὶ πόλεων ἀξιολόγων κυριεύων, ὧν
[15, 71]   (Αἰεὶ δὲ μᾶλλον διὰ τῶν  κατορθωμάτων   αὔξων τὴν ἰδίαν εὐδοξίαν μεγάλης
[15, 52]   ἔτυχεν, ὕστερον δὲ διὰ τῶν  κατορθωμάτων   δόξας στρατηγικῇ συνέσει διαφέρειν μεγίστων
[15, 95]   νήσους, τινὰς μὲν ἐκπολιορκήσας πολλῶν  σωμάτων   ἐκυρίευσεν, εἰς δὲ τὴν Πεπάρηθον
[15, 95]   μίαν δὲ Πεπαρηθίαν εἷλε, καὶ  σωμάτων   ἐκυρίευσεν ἑξακοσίων. (Οἱ δ' Αθηναῖοι
[15, 39]   Θηβαῖοι, τῇ τε ῥώμῃ τῶν  σωμάτων   καὶ ταῖς ἀλκαῖς διαφέροντες καὶ
[15, 87]   οἱ Θηβαῖοι τῇ ῥώμῃ τῶν  σωμάτων   προέχοντες κατεπόνησαν τοὺς Λακεδαιμονίους. (Φυγῆς
[15, 69]   οὖν Βοιωτοί, πεποιθότες ταῖς τῶν  σωμάτων   ῥώμαις καὶ ταῖς ἐν τοῖς
[15, 48]   τοῦ σεισμοῦ. (Περὶ δὲ τῶν  συμπτωμάτων   μεγάλης οὔσης ζητήσεως, οἱ μὲν
[15, 49]   ἐν Πελοποννήσῳ πόλεις μάλιστα τῶν  ἀθανάτων   τὸν θεὸν τιμᾶν τοῦτον. (Πρὸς
[15, 58]   καταγνῶναι θάνατον. Ἀναιρεθέντων δὲ τῶν  δυνατῶν   ἀνδρῶν πλειόνων χιλίων καὶ
[15, 24]   Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἓξ ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   κατέστησαν, Λεύκιον Παπίριον, Γάιον Σερουίλιον,
[15, 25]   Ρωμαῖοι χιλιάρχους τέσσαρας ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   κατέστησαν, Μάρκον Κορνήλιον καὶ Κόιντον
[15, 38]   Ιπποδάμου Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον Οὐαλέριον, Λεύκιον
[15, 28]   Καλλέου Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον
[15, 71]   Ρώμῃ χιλίαρχοι κατεστάθησαν ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   τέτταρες, Λεύκιος Παπίριος, Λεύκιος Μενήνιος,
[15, 23]   ἐν Ρώμῃ δ' ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλίαρχοι ἓξ κατεστάθησαν, Τίτος Κοΐνκτιος,
[15, 77]   Χίωνος ἐν Ρώμῃ ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλίαρχοι κατεστάθησαν Κόιντος Σερουίλιος καὶ
[15, 57]   ἐν Ρώμῃ δὲ ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλίαρχοι κατεστάθησαν τέτταρες, Κόιντος Σερουίλιος
[15, 78]   ἐν Ρώμῃ μὲν ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλίαρχοι τρεῖς κατεστάθησαν, Τίτος Κοΐνκτιος
[15, 20]   Εὐάνδρου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλιάρχους ἕξ, Κόιντον Σολπίκιον, Γάιον
[15, 48]   Αστείου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλιάρχους ἕξ, Μάρκον Φούριον καὶ
[15, 50]   Αλκισθένους Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλιάρχους κατέστησαν ὀκτώ, Λεύκιον Οὐαλέριον
[15, 22]   Αθήνησι Δημοφίλου Ρωμαῖοι ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλιάρχους κατέστησαν Πόπλιον Κορνήλιον, Λεύκιον
[15, 41]   Αθήνησι Σωκρατίδου Ρωμαῖοι ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας, Κόιντον Σερουίλιον,
[15, 36]   Χαρισάνδρου Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας, Σερούιον Σουλπίκιον,
[15, 76]   ἐν Ρώμῃ δ' ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλιάρχους δῆμος τέσσαρας κατέστησε,
[15, 51]   Φρασικλείδου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλιάρχους ὀκτώ, Πόπλιον Μάνιον καὶ
[15, 15]   Φανοστράτου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλιάρχους τέτταρας, Λεύκιον Λοκρήτιον, Σέντιον
[15, 2]   Μυστιχίδου Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ τῶν  ὑπάτων   χιλιάρχους τρεῖς κατέστησαν, Μάρκον Φούριον,
[15, 65]   μνήμης ἄξιον, τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις  παρὰτῶν   συμμάχων ἧκον βοηθήσοντες στρατιῶται τετρακισχίλιοι.
[15, 85]   δ' ἱππεῖς ἐφ' ἑκατέρων τῶν  κεράτων   ἀμφότεροι διείλοντο. (Τῶν δὲ στρατευμάτων
[15, 55]   γεγονότες ἡγεμόνες ἐτάχθησαν ἐπὶ τῶν  κεράτων,   Κλεόμβροτός τε βασιλεὺς καὶ
[15, 85]   (Τὴν δὲ φυγὴν ἐκτὸς τῶν  κεράτων   ποιησάμενοι διωρθώσαντο τὴν ἧτταν· ἅμα
[15, 31]   νικήσας, πολλὴν τῆς Ασίας ἐπῆλθε  κρατῶν   τῶν ὑπαίθρων, καὶ πέρας, εἰ
[15, 78]   Σερούιος Σουλπίκιος, ὀλυμπιὰς δὲ ὑπὸ  Πισατῶν   καὶ Αρκάδων ἤχθη τετάρτη πρὸς
[15, 58]   μὲν μηνυτὴς τριάκοντα τῶν  ἐπιφανεστάτων   κατηγόρησεν, δὲ δῆμος οὐκ
[15, 64]   πολλῶν στρατιωτῶν. Οὗτος δὲ τῶν  ἐπιφανεστάτων   στρατιωτῶν ἐπετελέσατο πρᾶξιν ἡρωικὴν καὶ
[15, 92]   τούτοις πραττομένοις Ρεομίθρης, ὑπὸ τῶν  ἀποστατῶν   πεμφθεὶς εἰς Αἴγυπτον πρὸς Ταχὼ
[15, 92]   (Τέλος δὲ καταληφθείσης ὑπὸ τῶν  ἀποστατῶν   τῆς Αἰγύπτου, μὲν Ταχὼς
[15, 63]   ὧν ἐβιάσθησαν οἱ Λακεδαιμόνιοι τῶν  πολεμιωτάτων   δεηθῆναι. Ὅμως δ' οὐ διεσφάλησαν
[15, 94]   προανέλαβε δὲ τὸν ἄγραφον χρόνον  ἐτῶν   ἑπτὰ ἀπὸ τῆς Φιλίστου συντάξεως
[15, 76]   κληθεὶς πόλεμος κατελύθη, πλείω μείνας  ἐτῶν   πέντε, τὴν ἀρχὴν λαβὼν ἀπὸ
[15, 29]   τοῖς ὑπακούουσι προτιθείς, συχνοὺς δ'  εὐεργετῶν,   ταχὺ πολλοὺς ἔσχε τῶν Ελλήνων
[15, 81]   πάντα τὸν πρὸ τοῦ χρόνον  ἀπορθήτων   γεγενημένων. (Πρὸς δὲ τὸν Περσῶν
[15, 6]   πλήρη, τὰ δὲ τοιαῦτα εἶναι  ποιητῶν   ἀγαθῶν ἐπιτεύγματα, ὅθεν ὡς ἐπῃνεκότα
[15, 6]   κατωρθωμένοις. (Τῶν δὲ συνόντων αὐτῷ  ποιητῶν   Φιλόξενος διθυραμβοποιός, μέγιστον ἔχων
[15, 39]   δυνάμεις ἀγωνίσασθαι, τοσοῦτον ὑπερέσχε τῶν  ἀνικήτων   στρατιωτῶν, ὥστε τὸν βασιλέα τῶν
[15, 44]   ἀσπίσι χρωμένων καὶ διὰ τοῦτο  δυσκινήτων   ὄντων, συνεῖλε τὰς ἀσπίδας καὶ
[15, 83]   Αγησίλαος ὀλίγῳ πρότερον χρόνῳ τῶν  Κρητῶν   ἀκούσας τὰ κατὰ μέρος, εὐθὺς
[15, 83]   αὐτὸν ἐπιφανέντα βοηθήσειν. ~Τῶν δὲ  Κρητῶν   συντόμως τὸ παραγγελθὲν ποιησάντων, παραδόξως
[15, 30]   τῆς χώρας καὶ τῆς τῶν  Ωρειτῶν   πόλεως. Ἄρχοντος δ' αὐτοῦ βιαίως
[15, 40]   Οἱ δὲ Κορίνθιοι πολλοὺς τῶν  πολιτῶν   αἰτιασάμενοι μετεσχηκέναι τοῖς φυγάσι τῆς
[15, 78]   Θηβαῖος, μέγιστον ἔχων τῶν  πολιτῶν   ἀξίωμα, συναχθείσης ἐκκλησίας διελέχθη τοῖς
[15, 33]   Λεύκτροις ἡττηθέντες πολλοὺς ἀπώλεσαν τῶν  πολιτῶν,   ἐν οἷς καὶ βασιλεὺς
[15, 19]   κατέλεξαν στρατιώτας ἔκ τε τῶν  πολιτῶν   καὶ παρὰ τῶν συμμάχων τοὺς
[15, 81]   χρόνον διετέλεσε, μηδενὸς ἄλλου τῶν  πολιτῶν   ταύτης ἠξιωμένου τῆς τιμῆς. Πελοπίδας
[15, 29]   τρεῖς εἵλαντο τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν  πολιτῶν,   Τιμόθεον καὶ Χαβρίανκαὶ Καλλίστρατον. ἐψηφίσαντο
[15, 35]   ἀποστὰς τοῦ διώκειν ἀνελέγετο τῶν  πολιτῶν   τοὺς διανηχομένους, καὶ τοὺς μὲν
[15, 15]   μέγεθος τοῦ πολέμου, τῶν τε  πολιτῶν   τοὺς εὐθέτους κατέλεγον στρατιώτας καὶ
[15, 92]   ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐπὶ συμμαχίαν μεθ'  ὁπλιτῶν   χιλίων, δυναμένῳ δ' ἡγεῖσθαι στρατιωτῶν
[15, 36]   κατεκόπησαν. Τηλικαύτῃ δὲ συμφορᾷ τῶν  Αβδηριτῶν   περιπεπτωκότων καὶ μελλόντων πολιορκεῖσθαι, Χαβρίας
[15, 36]   ὅμορον Θρᾴκην καὶ τὴν τῶν  Αβδηριτῶν   χώραν ἐπόρθησαν ἀδεῶς· πολλῆς δὲ
[15, 7]   πανήγυριν ἐξαπέστειλε τοὺς εὐφωνοτάτους τῶν  ὑποκριτῶν   διαθησομένους ἐν τοῖς ὄχλοις μετ'
[15, 68]   κατὰ Λακεδαιμονίους, εὐεφόδων ὄντων καὶ  δυσφυλάκτων   τῶν τόπων. Μεγάλης δὲ φιλοτιμίας
[15, 87]   τῶν νεκρῶν. Ἀνακαλεσαμένων οὖν τῶν  σαλπιγκτῶν   τοὺς στρατιώτας, ἅπαντες τῆς μάχης
[15, 55]   ὑπενέγκαι τὸ βάρος τῆς τῶν  ἐπιλέκτων   ἀνδραγαθίας, ἀλλὰ τῶν ἀντιστάντων οἱ
[15, 32]   θλιβομένοις μέρεσι· συνεστὼς δ' ἐξ  ἐπιλέκτων   ἀνθρώπων μεγάλας ποιεῖται ῥοπὰς ἐν
[15, 56]   ἴσχυσαν ἐφικέσθαι. (Καὶ τῶν γὰρ  ἐπιλέκτων   ὑπερβαλλομένων ταῖς ἀνδραγαθίαις, καὶ τῆς
[15, 80]   Τοῦ δὲ δυνάστου μετὰ τῶν  ἐπιλέκτων   ὑποστάντος, ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ'
[15, 85]   τῶν τρισχιλίων. ~Ἀμφοτέρων δὲ προθύμως  συγκαταβάντων   εἰς τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων
[15, 72]   δόξῃ καιρὸν ἔλαβον εὐλόγου διαβολῆς.  ἐπενεγκάντων   οὖν αὐτῷ προδοσίας ἔγκλημα, τὸ
[15, 47]   λαφυροπωλήσαντες, καὶ πλείω τῶν ἑξήκοντα  ταλάντων   ἀθροίσαντες, ἐμισθοδότησαν τὴν δύναμιν. (Ἅμα
[15, 14]   τὰ λάφυρα συνήγαγεν οὐκ ἐλάττω  ταλάντων   πεντακοσίων. Εὐπορήσας δὲ χρημάτων, ἐμισθοῦτο
[15, 14]   ἱερὸν καὶ συνήθροισεν οὐκ ἔλαττον  ταλάντων   χιλίων. Τῶν δὲ Αγυλλαίων ἐκβοηθησάντων,
[15, 82]   Ὧν ἀμφοτέρων ἁδρὰς δυνάμεις ταχέως  ἀποστειλάντων,   ἀγῶνες πολλοὶ καὶ μεγάλοι κατὰ
[15, 36]   καὶ τῶν πλησιοχώρων Θρᾳκῶν συμμαχίαν  ἀποστειλάντων   αὐτοῖς, παρετάξαντο τοῖς βαρβάροις. (Γενομένης
[15, 85]   διωρθώσαντο· ἐπὶ δὲ θατέρου κέρατος  ἐπιρραξάντων   ἀλλήλοις τῶν ἱππέων βραχὺν χρόνον
[15, 71]   τὴν εἰς οἶκον ἐπάνοδον ποιεῖσθαι.  (Ἀναζευξάντων   δ' αὐτῶν, καὶ τῆς πορείας
[15, 93]   διέσωσεν ἅπαντας τοὺς στρατιώτας ἀνελπίστως.  (Ἐπιδιωξάντων   δὲ τῶν Αἰγυπτίων καὶ τῶν
[15, 41]   ὅλων οὐκ ὄντες αὐτοκράτορες, περὶ  πάντων   ἀναφέρουσι τῷ βασιλεῖ, καὶ προσαναμένουσι
[15, 66]   κατὰ τῆς Σπάρτης. συγκατατιθεμένων δὲ  πάντων   ἀνεζήτησε τοὺς ἀπολελειμμένους τῶν Μεσσηνίων,
[15, 64]   κυκλωθεὶς ὑπὸ τῶν Αρκάδων μετὰ  πάντων   ἀνῃρέθη. (Ηλεῖοι δὲ τὴν τετάρτην
[15, 81]   διὰ τὴν ἰδίαν ἀρετὴν ὑπὸ  πάντων   ἀποδοχῆς ἠξιωμένος, ἐχέτω καὶ παρ'
[15, 50]   ἦσαν πεποιημένοι. τῶν Ελλήνων δὲ  πάντων   ἀσμένως προσδεξαμένων τοὺς λόγους, συνέθεντο
[15, 26]   ἱππεῖς δὲ πλείους τῶν δισχιλίων.  Πάντων   δὲ προθύμως ἐπὶ τὴν πολιορκίαν
[15, 39]   μόνον τῶν ὁμοεθνούντων, ἀλλὰ καὶ  πάντων   Ελλήνων πολὺ προέσχεν ἀνδρείᾳ τε
[15, 88]   καὶ στρατηγικῇ συνέσει πολὺ διήνεγκε  πάντων.   (οιγαροῦν πατρὶς αὐτοῦ ζῶντος
[15, 38]   μὲν γὰρ καὶ Αθηναῖοι, διὰ  πάντων   περὶ τῆς ἡγεμονίας διαφιλοτιμούμενοι, παρεχώρουν
[15, 10]   ἀπελύθη τῶν ἐγκλημάτων ὡμολογημένως ὑπὸ  πάντων   τῶν δικαστῶν. ~Ὁ δὲ βασιλεὺς
[15, 58]   τοσοῦτον ἐξηγριώθη τὸ πλῆθος, ὥστε  πάντων   τῶν κατηγορουμένων, ὄντων πολλῶν (καὶ)
[15, 17]   ἀλλήλοις μηδένα ζωγρεῖν· διὸ καὶ  πάντων   τῶν περικαταλαμβανομένων ἀναιρουμένων πᾶς
[15, 81]   Τὴν δ' εὐημερίαν ταύτην συνέβη  πάντων   τῶν ὕστερον γενομένων ἀγαθῶν αἰτίαν
[15, 38]   φρόνημα τοῖς πολίταις, ἐθάρρησαν τοῖς  ἁπάντων   δόγμασιν ἀντιβαίνειν. (Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ
[15, 68]   ἀλλ' ἀπὸ τοῦ χαρακώματος ἀμυνομένων  ἁπάντων,   προσῆγε τὴν βίαν τοῖς πολεμίοις.
[15, 28]   τῶν πόλεων εὐνοίᾳ κοινὸν συνέδριον  ἁπάντων   τῶν συμμάχων συνεστήσαντο, καὶ συνέδρους
[15, 49]   εἰρημένοις λέγουσιν, ὅτι πλὴν τῶν  ἀσεβησάντων   οὐδεὶς ἄλλος περιέπεσε τῇ συμφορᾷ.
[15, 95]   ἐπολιόρκει τὴν πόλιν. (Αθηναίων δὲ  βοηθησάντων   τοῖς Πεπαρηθίοις, καὶ στρατηγὸν Λεωσθένην
[15, 77]   τὸν Λασίωνα. Τῶν δὲ Ηλείων  βοηθησάντων   τοῖς φυγάσιν ἐγένετο μάχη πλησίον
[15, 42]   τετειχισμένον ἐπὶ τοῦ στόματος πολισμάτιον.  (Ἐκβοηθησάντων   δὲ τῶν Αἰγυπτίων ἱππεῦσί τε
[15, 14]   ταλάντων χιλίων. Τῶν δὲ Αγυλλαίων  ἐκβοηθησάντων,   μάχῃ τε ἐκράτησεν αὐτῶν καὶ
[15, 83]   δὲ Κρητῶν συντόμως τὸ παραγγελθὲν  ποιησάντων,   παραδόξως οἱ Λακεδαιμόνιοι τὴν ἅλωσιν
[15, 32]   ὀρθῷ τῷ δόρατι μένειν. (Ὧν  ποιησάντων   τὸ προσταχθὲν ὥσπερ ἀφ' ἑνὸς
[15, 40]   τοὺς ἐκ τῆς πόλεως, καὶ  νικησάντων   τῶν φυγάδων ἀνῃρέθησαν τῶν Φλιασίων
[15, 69]   εὐημερίαν μετεωρισθέντων, καί τινων προχείρως  τολμησάντων   διὰ τῆς πύλης εἰς τὴν
[15, 26]   δὲ προθύμως ἐπὶ τὴν πολιορκίαν  ὁρμησάντων   διελόμενοι τὰ πλήθη τὰς προσβολὰς
[15, 85]   Αθηναίων καταπονουμένων καὶ πρὸς φυγὴν  ὁρμησάντων,   τῶν Ηλείων ἵππαρχος ἐπὶ
[15, 79]   ἄλλων κοινωνούντων τῆς προθέσεως καὶ  προσορμησάντων,   ἀπήντησαν πρὸς τὸν καιρόν. (Οἱ
[15, 87]   καὶ προσέταξεν ἐκσπάσαι τὸ δόρυ.  ἀναβοησάντων   δὲ τῶν παρόντων φίλων, καί
[15, 49]   (Τῶν δὲ Αχαιῶν κοινῷ δόγματι  συγχωρησάντων,   οἱ μὲν Ιωνες ἔθυσαν ἐπὶ
[15, 40]   φρούριον ὀχυρὸν καὶ πλῆθος μισθοφόρων  ἀθροισάντων,   ἐγένετο μάχη πρὸς τοὺς ἐκ
[15, 53]   ἰδόντες τὸ μέγεθος τῆς δυνάμεως.  (Συνεδρευσάντων   δὲ τῶν βοιωταρχῶν καὶ βουλευομένων,
[15, 76]   παραλόγως ἀπέβαλεν· τῶν γὰρ Αθηναίων  στρατευσάντων   ἐπ' αὐτὸν καὶ πολὺ ταῖς
[15, 34]   τῶν Λακεδαιμονίων τῇ αὐτῇ δυνάμει  στρατευσάντων   ἐπὶ τὰς Θήβας, οἱ μὲν
[15, 91]   ἐνιαύσιον μισθόν, ἐγένετο προδότης τῶν  πιστευσάντων.   Ὑπολαβὼν γὰρ παρὰ τοῦ βασιλέως
[15, 78]   Ηλείους ἄρτι τιθέντας τὸν ἀγῶνα.  (Ἀντιστάντων   δὲ τῶν Ηλείων πανδημεὶ συνέστη
[15, 55]   τῶν ἐπιλέκτων ἀνδραγαθίας, ἀλλὰ τῶν  ἀντιστάντων   οἱ μὲν ἔπιπτον, οἱ δὲ
[15, 66]   ᾤκισαν τὴν Ιθώμην μετὰ τῶν  συναποστάντων   Εἱλώτων, ἀναστάτου γεγενημένης τῆς Μεσσήνης
[15, 3]   καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων γενναίως  ὑποστάντων,   ἐγένετο ναυμαχία καρτερά, καθ' ἣν
[15, 71]   καὶ ταχέως εἰς τὴν Θετταλίαν  ἐκπεμψάντων   ὁπλίτας μὲν ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς δ'
[15, 10]   καὶ ὑπὲρ τῶν δικαστικῶν δίφρων  περιταθέντων   τῶν δερμάτων ἐπὶ τούτων ἐδίκαζον
[15, 58]   πολλῶν (καὶ) μεγαλοπλούτων, καταγνῶναι θάνατον.  Ἀναιρεθέντων   δὲ τῶν δυνατῶν ἀνδρῶν πλειόνων
[15, 87]   φιλοτιμίας, καὶ πολλῶν παρ' ἀμφοτέροις  ἀναιρεθέντων,   μόγις οἱ Θηβαῖοι τῇ ῥώμῃ
[15, 91]   Τέλος δὲ πλειόνων μυρίων  ἀναιρεθέντων,   τοὺς ὑπολειφθέντας Δατάμης τρεψάμενος
[15, 8]   τοῦ βασιλέως Αἰγύπτου ἐλάττονα τῶν  προσδοκηθέντων.   καταλαβὼν δὲ τὴν Σαλαμῖνα πολιορκουμένην
[15, 87]   τὴν παρεμβολὴν ἀπηνέχθη, καὶ τῶν  συγκληθέντων   ἰατρῶν ἀποφηναμένων, ὅτι πάντως, ὅταν
[15, 74]   ἐνέπεσε διὰ τὸ πλῆθος τῶν  ἐμφορηθέντων   ὑγρῶν. (Ἔχων δὲ παρὰ θεῶν
[15, 59]   Αρκάσι, καὶ διὰ τῶν ὅπλων  διακριθέντων   τῶν διαφερομένων, πολλοὶ μὲν ἀνῃρέθησαν,
[15, 71]   (Θηβαίων δ' ἐπὶ τοῖς πραχθεῖσι  παροξυνθέντων,   καὶ ταχέως εἰς τὴν Θετταλίαν
[15, 58]   συστάντες ἔγνωσαν καταλῦσαι τὸν δῆμον.  (Βασανισθέντων   δέ τινων ἐκ τῶν συνεργεῖν
[15, 62]   καὶ οἱ ἄλλοι σύμμαχοι πάντες.  ἀθροισθέντων   δὲ πλειόνων πεντακισμυρίων, οἱ
[15, 69]   δὲ Βοιωτῶν διὰ τὴν εὐημερίαν  μετεωρισθέντων,   καί τινων προχείρως τολμησάντων διὰ
[15, 6]   ἰδίου ποιήματος, κατὰ τὸ συμπόσιον  ἀναγνωσθέντων   τῶν τοῦ τυράννου ποιημάτων μοχθηρῶν
[15, 34]   τῶν ἐκ τῆς πόλεως Θηβαίων  ἐκχυθέντων   πανδημεί, θεωρῶν τὸ πλῆθος τῶν
[15, 91]   στρατιώτας. (Τῶν δ' ἱππέων τῶν  ὑπολειφθέντων   οἱ μὲν πρὸς τὸν Δατάμην
[15, 18]   πανήγυριν ὀνομάσαντες προφθάσειαν. Τούτων δὲ  πραχθέντων   αἱ μὲν κατὰ τὴν Ασίαν
[15, 68]   εἰς τὴν οἰκείαν. ~Τούτων δὲ  πραχθέντων   Αρκάδες καὶ Αργεῖοι καὶ Ηλεῖοι
[15, 85]   ὑπὲρ τῶν ὅλων ἀγῶνα, καὶ  διαταχθέντων   τῶν στρατοπέδων, οἱ μὲν μάντεις
[15, 39]   ἀνελεῖν, τὸ δὲ πλῆθος τῶν  ἀντιταχθέντων   ἄρδην σχεδὸν κατακόψαι. (Καὶ τὰ
[15, 80]   τῶν Βοιωτῶν, καὶ τῶν πρέσβεων  διαλεχθέντων   περὶ ὧν εἶχον ἐντολάς, οἱ
[15, 82]   δῶσιν ἐν εἰρήνῃ λόγον τῶν  ἀναλωθέντων.   (Τῶν δὲ ἄλλων Αρκάδων βουλομένων
[15, 93]   τὴν πολυχειρίαν, καὶ τῶν ἐπιτηδείων  ἐξαναλωθέντων,   μὲν Ταχὼς ἀπέγνω τὴν
[15, 51]   κοινὴν εἰρήνην. (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι,  μονωθέντων   τῶν Θηβαίων, ἔκριναν πολεμεῖν αὐτοῖς
[15, 72]   ἐστρατεύετο μετὰ τῶν εἰς Θετταλίαν  ἀποσταλέντων,   ἀποδοτέον τὸν οἰκεῖον λόγον τῆς
[15, 23]   τοὺς πολεμίους προσέταξεν ὑποταγῆναι Λακεδαιμονίοις.  ἐγγραφέντων   δὲ τῶν Ολυνθίων εἰς τὴν
[15, 53]   ἡγεμόνων ἴσαι γενόμεναι. Ἕξ γὰρ  ὄντων   βοιωταρχῶν τρεῖς μὲν ᾤοντο δεῖν
[15, 41]   δ' Αθηναῖος τῶν μισθοφόρων,  ὄντων   δισμυρίων. δ' ἀνὴρ οὗτος
[15, 73]   γενόμενος ἐπολιόρκησε Λιλύβαιον· πολλῶν δ'  ὄντων   ἐν αὐτῷ στρατιωτῶν τὴν πολιορκίαν
[15, 14]   ἐκράτησε τῆς ἐπιβολῆς· ὀλίγων γὰρ  ὄντων   ἐν τῷ χωρίῳ φυλάκων, βιασάμενος
[15, 6]   τῶν τοῦ τυράννου ποιημάτων μοχθηρῶν  ὄντων   ἐπηρωτήθη περὶ τῶν ποιημάτων τίνα
[15, 40]   Φιάλειαν, καὶ Διονυσίαν κατὰ τύχην  ὄντων   ἐπιπεσόντες ἀπροσδοκήτως τοῖς ἐν τῷ
[15, 77]   Λασίωνος, καὶ τῶν Αρκάδων πολλαπλασίων  ὄντων   ἡττήθησαν Ηλεῖοι καὶ πλείους τῶν
[15, 68]   μάλιστα δὲ κατὰ Λακεδαιμονίους, εὐεφόδων  ὄντων   καὶ δυσφυλάκτων τῶν τόπων. Μεγάλης
[15, 54]   ἀνέκαμψαν εἰς Λεῦκτρα. Ἑτοίμων δ'  ὄντων   καὶ τῶν Βοιωτῶν πρὸς τὴν
[15, 58]   δὲ καὶ ἄλλων ἐν ὑποψίαις  ὄντων,   καὶ τῶν δημαγωγῶν ψευδέσι διαβολαῖς
[15, 93]   τῶν Αἰγυπτίων καὶ τῶν τόπων  ὄντων   πεδινῶν, οἱ μὲν Αἰγύπτιοι διέλαβον
[15, 58]   πλῆθος, ὥστε πάντων τῶν κατηγορουμένων,  ὄντων   πολλῶν (καὶ) μεγαλοπλούτων, καταγνῶναι θάνατον.
[15, 51]   παρασκευῆς, καὶ τῶν Θηβαίων ἐρήμων  ὄντων   συμμάχων, ἅπαντες ὑπελάμβανον αὐτοὺς ῥᾳδίως
[15, 44]   χρωμένων καὶ διὰ τοῦτο δυσκινήτων  ὄντων,   συνεῖλε τὰς ἀσπίδας καὶ κατεσκεύασε
[15, 60]   ἐνιαυτόν· τῶν γὰρ ἐν δυναστείαις  ὄντων   τρεῖς ἐτελεύτησαν περὶ τὸν αὐτὸν
[15, 82]   αὐτῷ χρημάτων. τῶν δὲ Μαντινέων  ἀναλαβόντων   εἰς τοὺς ἰδίους βίους οὐκ
[15, 79]   τὴν σωτηρίαν. Τῶν δ' ἀρχόντων  συλλαβόντων   τοὺς τῶν Ορχομενίων ἱππεῖς καὶ
[15, 61]   τύραννον. (Τούτων δὲ περὶ ταῦτα  διατριβόντων,   Φεραῖος Αλέξανδρος πυθόμενος τὴν
[15, 62]   πεντακισχιλίους, ἧκεν ἐπὶ τὸν Ορχομενόν.  Προαγαγόντων   δὲ τὴν δύναμιν Λακεδαιμονίων ἐκ
[15, 80]   Καὶ διὰ τούτων τῶν λόγων  προλεγόντων   τὸν τοῦ Πελοπίδου θάνατον, οὐδὲν
[15, 66]   ἀνάστατοι γενόμενοι κατῴκησαν ἐν Ναυπάκτῳ,  δόντων   αὐτοῖς Αθηναίων οἰκητήριον τήνδε τὴν
[15, 74]   τῶν ἐν τῷ χορῷ τις  ᾀδόντων   ὑπολαβὼν τιμηθήσεσθαι λαμπρῶς, ἐὰν πρῶτος
[15, 40]   ὑπὲρ τοὺς τριακοσίους. ὕστερον δὲ  προδόντων   τῶν φυλάκων τοὺς φυγάδας, κρατήσαντες
[15, 34]   πανδημεί, θεωρῶν τὸ πλῆθος τῶν  ἐπιρρεόντων   Αγησίλαος ἀνεκαλέσατο τῇ σάλπιγγι
[15, 71]   ἅτε δὴ καὶ τῶν ἐπιτηδείων  σπανιζόντων.   (Ἤδη δ' αὐτῶν τὴν σωτηρίαν
[15, 94]   τῆς πατρίδος μετάστασιν. Διόπερ αὐτῶν  ἐπανελθόντων   εἰς τὰς προγεγενημένας πόλεις, οἱ
[15, 69]   ἐπὶ Κόρινθον, καὶ τῶν Κορινθίων  ἐπεξελθόντων   νικήσας μάχῃ, τούτους μὲν ἐντὸς
[15, 43]   Αἰγύπτου τὴν ἀπαλλαγὴν ποιήσασθαι. (Διόπερ  ἐπανιόντων   αὐτῶν εἰς τὴν Ασίαν, καὶ
[15, 71]   (Ἤδη δ' αὐτῶν τὴν σωτηρίαν  ἀπογινωσκόντων,   Επαμεινώνδας ἰδιωτεύων κατ' ἐκεῖνον τὸν
[15, 66]   τῶν ἀπὸ Κρεσφόντου τὴν βασιλείαν  ἀποβαλόντων   Λακεδαιμόνιοι κύριοι κατέστησαν αὐτῆς. (Μετὰ
[15, 65]   Επαμεινώνδαν πάσῃ τῇ δυνάμει καταπληκτικῶς  προσβαλλόντων   τῇ πόλει, οἱ μὲν Σπαρτιᾶται
[15, 36]   συμφορᾷ τῶν Αβδηριτῶν περιπεπτωκότων καὶ  μελλόντων   πολιορκεῖσθαι, Χαβρίας Αθηναῖος ἐπιφανεὶς
[15, 20]   τῶν Θηβαίων καὶ μεθ' ὅπλων  συνδραμόντων,   συνάψας μάχην αὐτοῖς καὶ νικήσας
[15, 26]   κατὰ τὴν Βοιωτίαν πολλῶν στρατιωτῶν  συνδραμόντων,   ταχὺ μεγάλη δύναμις ἠθροίσθη τοῖς
[15, 9]   δὲ τούτοις τῶν στρατιωτῶν χαλεπῶς  ὑπομενόντων   τὴν σύλληψιν τοῦ Τιριβάζου, καὶ
[15, 65]   καταβαινόντων ἐπὶ τὸν Εὐρώταν, καὶ  διαβαινόντων   τὸν ποταμὸν σφοδρὸν ὄντα τῷ
[15, 65]   τὸν Επαμεινώνδαν διὰ τοῦ Ταϋγέτου  καταβαινόντων   ἐπὶ τὸν Εὐρώταν, καὶ διαβαινόντων
[15, 32]   ἐν τῷ πεδίῳ προεκαλεῖτο. Οὐ  συγκαταβαινόντων   δὲ τῶν Θηβαίων, τὴν μὲν
[15, 14]   προοικούντων ἐν τῇ νήσῳ βαρβάρων  δυσχεραινόντων   ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ τῶν Ελλήνων,
[15, 58]   Αργείων δημοκρατουμένης καί τινων δημαγωγῶν  παροξυνόντων   τὸ πλῆθος κατὰ τῶν ταῖς
[15, 6]   ἐν πολέμῳ κατωρθωμένοις. (Τῶν δὲ  συνόντων   αὐτῷ ποιητῶν Φιλόξενος διθυραμβοποιός,
[15, 9]   τοῦτο ἀπειθούντων καὶ τὴν πολιορκίαν  ἐγκαταλειπόντων,   δείσας Ορόντης τὸ τῆς περιστάσεως
[15, 38]   συντέλειαν ταττόντων, καὶ Αθηναίων μὲν  ἀντειπόντων   φιλοτιμότατα, Καλλιστράτου (δὲ) τοῦ δημαγωγοῦ
[15, 95]   τοῖς Πεπαρηθίοις, καὶ στρατηγὸν Λεωσθένην  ἀπολιπόντων,   ἐπέθετο τοῖς Αθηναίοις· ἐτύγχανον δ'
[15, 78]   καρτερά, θεωμένων τὴν μάχην τῶν  παρόντων   ἐπὶ τὴν πανήγυριν Ελλήνων ἐστεφανωμένων
[15, 52]   δικαίων μνήμην αἱρετωτέραν εἶναι τῶν  παρόντων   σημείων. (Ὁ μὲν οὖν Επαμεινώνδας
[15, 87]   τὸ δόρυ. ἀναβοησάντων δὲ τῶν  παρόντων   φίλων, καί τινος εἰπόντος ὅτι
[15, 52]   τὰ κατὰ τὸν πόλεμον ἐπέτρεψαν,  συμπαρόντων   αὐτῷ βοιωταρχῶν ἕξ. (Ὁ δ'
[15, 13]   Τοιαύτῃ δὲ συμφορᾷ τῶν Ηπειρωτῶν  περιπεσόντων,   Λακεδαιμόνιοι πυθόμενοι τὰ συμβεβηκότα συμμαχίαν
[15, 38]   ὑπὸ τὴν τῶν Θηβαίων συντέλειαν  ταττόντων,   καὶ Αθηναίων μὲν ἀντειπόντων φιλοτιμότατα,
[15, 63]   ἐπὶ τοὺς ὅρους τῆς Λακωνικῆς  καταστρατοπεδευόντων,   καὶ αὐτοὶ πανδημεὶ τὴν ἐκ
[15, 66]   τῶν Ταραντίνων πόλιν. Ὕστερον δὲ  δουλευόντων   Μεσσηνίων τοῖς Λακεδαιμονίοις, Αριστομένης ἔπεισε
[15, 86]   Βοιωτῶν καὶ τοὺς ἐσχάτους αἰεὶ  φονευόντων,   νεκρῶν ἐσωρεύθη πλῆθος. ~Οἱ δὲ
[15, 52]   τὴν δύναμιν, φανερῶς τῶν θεῶν  κωλυόντων,   δ' οὐδὲν αὐτοῖς ἀποκριθεὶς
[15, 52]   (Οἱ μὲν οὖν πρεσβύτεροι τῶν  ἀκουόντων   τοῦ κήρυκος οἰωνὸν ἐποιοῦντο τοῦ
[15, 13]   ταῖς Συρακούσαις. Τῶν δ' Ιλλυριῶν  ἐχόντων   πόλεμον, ἐξαπέστειλεν αὐτοῖς συμμάχους στρατιώτας
[15, 50]   ἔτη σχεδὸν πεντακόσια τῆς Ελλάδος  ἐχόντων   τὴν ἡγεμονίαν, τὸ θεῖον προεσήμαινεν
[15, 58]   τῶν ταῖς ἐξουσίαις καὶ δόξαις  ὑπερεχόντων,   οἱ διαβαλλόμενοι συστάντες ἔγνωσαν καταλῦσαι
[15, 76]   αὐτὸν καὶ πολὺ ταῖς δυνάμεσιν  ὑπερεχόντων,   οἱ Θηβαῖοι βοηθήσαντες αὐτῷ καὶ
[15, 79]   ἐπορίσαντο τὴν σωτηρίαν. Τῶν δ'  ἀρχόντων   συλλαβόντων τοὺς τῶν Ορχομενίων ἱππεῖς
[15, 70]   κατὰ τὰς συμπλοκὰς καὶ μάχας  ἀνδραγαθούντων   αὐτῶν, πολλοί τε τῶν Βοιωτῶν
[15, 83]   εἰς τὴν Σπάρτην· πολλῶν δὲ  βοηθούντων   τοῖς πολιορκουμένοις, καὶ τῆς νυκτὸς
[15, 9]   τοῦ Τιριβάζου, καὶ διὰ τοῦτο  ἀπειθούντων   καὶ τὴν πολιορκίαν ἐγκαταλειπόντων, δείσας
[15, 12]   ~Κατὰ δὲ τὴν Ελλάδα Λακεδαιμονίων  πορθούντων   Μαντίνειαν, τὸ μὲν θέρος διετέλεσαν
[15, 45]   (Τῶν δὲ Ζακυνθίων τοὺς Λακεδαιμονίους  ἀξιούντων   βοηθῆσαι, τὸ μὲν πρῶτον εἰς
[15, 17]   ἐπληρώθη. (Τοσοῦτος δ' ἐγένετο φόνος,  μνησικακούντων   τῶν Φοινίκων, ὥστε τοὺς ἀναιρεθέντας
[15, 14]   ἐτείχισαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα τῶν  προοικούντων   ἐν τῇ νήσῳ βαρβάρων δυσχεραινόντων
[15, 6]   ποιημάτων, καί τινας στίχους τῶν  δοκούντων   ἐπιτετεῦχθαι προενεγκαμένου, καὶ ἐπερωτῶντος ποῖά
[15, 58]   δέ τινων ἐκ τῶν συνεργεῖν  δοκούντων,   οἱ μὲν ἄλλοι φοβηθέντες τὴν
[15, 27]   τοῖς δεινοῖς, καὶ πολλοὺς τῶν  πολιορκούντων   ἀπέκτεινον καὶ κατετραυμάτιζον, συνεργὸν ἔχοντες
[15, 6]   (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ τῶν φίλων  παρακαλούντων   συγγνώμην δοῦναι τῷ Φιλοξένῳ, διαλλαγεὶς
[15, 65]   τῶν Αρκάδων, καὶ τῷ πλήθει  κυκλούντων   τοὺς ἐναντίους, οἱ Σπαρτιᾶται πολλοὺς
[15, 20]   τοῖς Λακεδαιμονίοις· τῶν δ' Ολυνθίων  διαπολεμούντων   πρὸς Αμύνταν τὸν τῶν Μακεδόνων
[15, 10]   δικαστὰς τρεῖς ἀπέδωκε τῶν μάλιστα  εὐδοκιμούντων   παρὰ τοῖς Πέρσαις. Κατὰ τούτους
[15, 39]   οὗτος γὰρ οὐ μόνον τῶν  ὁμοεθνούντων,   ἀλλὰ καὶ πάντων Ελλήνων πολὺ
[15, 79]   ἐπίθεσιν· πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων  κοινωνούντων   τῆς προθέσεως καὶ προσορμησάντων, ἀπήντησαν
[15, 28]   καὶ τῶν ἄλλων Ελλήνων τῶν  κοινωνούντων   τοῦ συνεδρίου. ~Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 63]   δὲ διὰ τὰς ὁμοίας αἰτίας  ὀλιγανδρούντων,   εἰς πολλὴν ἀμηχανίαν ἔπιπτον. διόπερ
[15, 86]   πολὺν δὲ χρόνον τοῖς δεινοῖς  ἐγκαρτερούντων   διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς παρ'
[15, 1]   εἰκός ἐστι γενέσθαι κατὰ τῶν  ἀναιρούντων   τὰς τῶν προγόνων ἀρετάς. (Τοιγαροῦν
[15, 58]   καὶ τῶν δημαγωγῶν ψευδέσι διαβολαῖς  συνηγορούντων,   ἐπὶ τοσοῦτον ἐξηγριώθη τὸ πλῆθος,
[15, 37]   καὶ συνετέλεσαν πρᾶξιν ἀξίαν μνήμης·  φρουρούντων   γὰρ τὸν Ορχομενὸν Λακεδαιμονίων πολλοῖς
[15, 25]   διὰ τοιαύτας αἰτίας. τὴν Καδμείαν  φρουρούντων   Λακεδαιμονίων ἀδίκως καὶ πολλοὺς τῶν
[15, 30]   τῶν πραγμάτων αὐτοῖς κατὰ νοῦν  προχωρούντων,   δύναμιν ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Εὔβοιαν
[15, 77]   τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς τῶν Αρκάδων  κρατούντων   τὴν Τριφυλίαν, προφάσει τῶν φυγάδων
[15, 20]   ἐπὶ Ολυνθίους, κατελάβετο τὴν Καδμείαν.  Ἀγανακτούντων   δὲ τῶν Θηβαίων καὶ μεθ'
[15, 55]   καὶ τὴν πυκνότητα τῆς τάξεως  πλεονεκτούντων   πολλοὶ τῶν Πελοποννησίων ἀνῃροῦντο. οὐ
[15, 28]   αὑτοῖς ἔσεσθαι τὸν Βοιωτικὸν πόλεμον,  συμμαχούντων   τοῖς Θηβαίοις τῶν Αθηναίων καὶ
[15, 62]   οὖν προῆγον ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον,  βοιωταρχούντων   Επαμεινώνδου καὶ Πελοπίδου· τούτοις γὰρ
[15, 3]   Διὸ καὶ τῶν ἐμπόρων μὴ  τολμώντων   εἰς τὴν Κύπρον παρακομίζειν σῖτον,
[15, 53]   αὐτὰ καὶ βοηθεῖν τοῖς Βοιωτοῖς  ἀπεληλυθότων.   Ἄλλον δὲ κατέστησεν ὡς ἀπὸ
[15, 59]   ὑπὸ τῶν Παλλαντίων, ὑπὸ τῶν  νενικηκότων   ἐσφαγιάσθησαν· οἱ δ' εἰς τὴν
[15, 33]   εἰ δ' αὐτῶν τῶν πολεμίων  παρακεχωρηκότων   τῆς νίκης ἐβιάσατο τοὺς πολεμίους
[15, 5]   αὐτονομίας λόγον ἀπῄτουν παρὰ τῶν  ἐπεστατηκότων   ἐπὶ τῆς Λακεδαιμονίων ἡγεμονίας· πικρῶν
[15, 85]   ψιλικῶν, καταπονούμενοι δ' ὑπὸ τῶν  ἀνθεστηκότων,   ἅπαντες ἐτράπησαν. (Τὴν δὲ φυγὴν
[15, 92]   τὴν πόλιν μεταπεμψάμενος πολλοὺς τῶν  ἀφεστηκότων   ἡγεμόνας, τούτους μὲν συλλαβὼν καὶ
[15, 63]   τούτοις τῶν συμμάχων τῶν μὲν  ἀφεστηκότων,   τῶν δὲ διὰ τὰς ὁμοίας
[15, 75]   ἀπέσφαξε, τὰ δὲ σώματα τῶν  τετελευτηκότων   ῥίψας εἰς τὴν πρὸ τῶν
[15, 28]   Λεύκιον. Ἐπὶ δὲ τούτων, Λακεδαιμονίων  ἐπταικότων   περὶ τὰς Θήβας, οἱ μὲν
[15, 25]   καὶ πολλοὺς τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν  πεφυγαδευκότων,   συνεστράφησαν οἱ φυγάδες, καὶ συνεπιλαβομένων
[15, 87]   κράτους ἡττηκότες καὶ κρατοῦντες τῶν  πεπτωκότων   προσένεμον ἑαυτοῖς τὴν νίκην. (Ἐπὶ
[15, 36]   Τηλικαύτῃ δὲ συμφορᾷ τῶν Αβδηριτῶν  περιπεπτωκότων   καὶ μελλόντων πολιορκεῖσθαι, Χαβρίας
[15, 24]   ἐκ τῶν οἰκιῶν, ὡς πολεμίων  εἰσπεπτωκότων   εἰς τὴν πόλιν, καὶ πρὸς
[15, 53]   πλήθους εὐλαβείας. Διόπερ τινῶν προσφάτως  παραγεγονότων   ἐκ Θηβῶν ἔπεισεν εἰπεῖν, ὅτι
[15, 53]   ὡς τῶν ἡρώων τῶν ἀρχαίων  ἀνειληφότων   αὐτὰ καὶ βοηθεῖν τοῖς Βοιωτοῖς
[15, 83]   διελόμενος τοὺς στρατιώτας, καὶ πάντῃ  προσπίπτων   κατὰ τὸν αὐτὸν καιρόν, ὡς
[15, 29]   καταφανὴς δὲ γενόμενος Αθηναίοις καὶ  διαμαρτὼν   τῆς ἐπιβολῆς ἄπρακτος ἐπανῆλθεν. Κατηγορηθεὶς
[15, 41]   βασιλεῖ, καὶ προσαναμένουσι τὰς περὶ  ἑκάστων   ἀποκρίσεις. ~Ὁ δὲ τῶν Αἰγυπτίων
[15, 50]   μὴ γένηται, κατὰ τὰς ἰδίας  ἑκάστων   περιόδους αἰωνίοις κινήσεσι καὶ φοραῖς
[15, 10]   ἐγκλημάτων ὡμολογημένως ὑπὸ πάντων τῶν  δικαστῶν.   ~Ὁ δὲ βασιλεὺς καθ' ἕνα
[15, 11]   δὲ βασιλεὺς καθ' ἕνα τῶν  δικαστῶν   προσκαλούμενος ἐπηρώτησε, τίσι δικαίοις προσσχὼν
[15, 61]   ἀρχήν. Τῶν γὰρ πρὸ αὐτοῦ  δυναστῶν   ἐπιεικῶς προσφερομένων τοῖς πλήθεσι, καὶ
[15, 23]   (Διόπερ οἱ μέγιστοι τῶν τότε  δυναστῶν,   λέγω δὲ τὸν Περσῶν βασιλέα
[15, 14]   πρόφασιν μὲν φέρων τὴν τῶν  λῃστῶν   κατάλυσιν, τῇ δ' ἀληθείᾳ συλήσων
[15, 52]   κατορθωμάτων δόξας στρατηγικῇ συνέσει διαφέρειν  μεγίστων   ἀγαθῶν αἴτιος ἐγένετο τῇ πατρίδι.
[15, 56]   μεγάλην δόξαν ἐπ' ἀνδρείᾳ κατεκτήσαντο.  Μεγίστων   δ' ἐπαίνων στρατηγὸς Επαμεινώνδας
[15, 95]   τῷ Πανόρμῳ διέσωσεν ἐκ τῶν  μεγίστων   κινδύνων, ἀλλὰ καὶ τριήρεις μὲν
[15, 64]   αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν πρεσβυτέρων  φυλάττων   τὴν τάξιν καὶ πολλοὺς ἀνελὼν
[15, 34]   ἄλλαις συμβαλὼν καὶ τοῖς ἐμβόλοις  ἀναρρήττων,   ἃς μὲν διέφθειρεν, ἃς δὲ
[15, 74]   μὴ δόξῃ τῶν ἰσχυροτέρων γεγονέναι  κρείττων.   (Οὐ μὴν ἠδυνήθη γε τῇ
[15, 13]   χώραν, μετὰ δὲ ταῦτα τῶν  Μολοττῶν   ἀντιταττομένων ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ'
[15, 36]   πρὸς Αθηναίους. Αλκέταν τε τὸν  Μολοττῶν   βασιλέα φίλον κατασκευάσας, καὶ καθόλου
[15, 13]   τὸν Αλκέταν ἐπὶ τὴν τῶν  Μολοττῶν   βασιλείαν. Οὐδενὸς δ' αὐτοῖς προσέχοντος,
[15, 13]   νικήσαντες οἱ Ιλλυριοὶ κατέκοψαν τῶν  Μολοττῶν   πλείους τῶν μυρίων πεντακισχιλίων. Τοιαύτῃ
[15, 52]   καὶ καθάπερ ἦν εἰθισμένον, ἀνηγόρευε  κηρύττων   μήτ' ἐξάγειν Θήβηθεν μήτ' ἀφανίζειν,
[15, 15]   δὲ καὶ Μάγων βασιλεὺς  αὐτῶν   ἀγωνισάμενος λαμπρῶς. (Οἱ δὲ Φοίνικες
[15, 70]   Βοιωτῶν καὶ τῶν συμμάχων ὑπ'  αὐτῶν   ἀνῃροῦντο. διόπερ δόξαντες εὐχειρίᾳ καὶ
[15, 24]   οἵ τε γὰρ Λίβυες καταφρονήσαντες  αὐτῶν   ἀπέστησαν, οἵ τε τὴν Σαρδόνα
[15, 1]   ἀλόγως. οἱ μὲν γὰρ πρὸ  αὐτῶν   βεβιωκότες πολλοῖς πόνοις καὶ μεγάλοις
[15, 70]   εἰληφότες. Οἱ δ' Ελληνες πεῖραν  αὐτῶν   βουλόμενοι λαβεῖν προῆγον αὐτούς, καὶ
[15, 11]   παρὰ τοῦ βασιλέως τὸν Τιρίβαζον,  αὐτῶν   δὲ τῶν ἐγκλημάτων κατ' ἰδίαν
[15, 73]   καὶ δόξας πάντα τὸν στόλον  αὐτῶν   διεφθάρθαι, κατεφρόνησε, καὶ τῶν ἰδίων
[15, 3]   πολεμίων ἀγοραῖς, καὶ τὰς μὲν  αὐτῶν   διέφθειρεν ἐν θαλάττῃ, τὰς δὲ
[15, 58]   οἱ δ' ὄχλοι δόξαντες ὑπ'  αὐτῶν   ἐγκαταλελεῖφθαι, καὶ διὰ τοῦτο παροξυνθέντες,
[15, 58]   διαβληθέντας ἀπέκτεινε καὶ τὰς οὐσίας  αὐτῶν   ἐδήμευσεν. (Πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων
[15, 66]   τὴν πόλιν. Καὶ τινὲς μὲν  αὐτῶν   εἰς Κεφαλληνίαν ἐξέπεσον, τινὲς δ'
[15, 43]   τὴν ἀπαλλαγὴν ποιήσασθαι. (Διόπερ ἐπανιόντων  αὐτῶν   εἰς τὴν Ασίαν, καὶ γενομένης
[15, 36]   τοὺς Αβδηρίτας τιμωρήσασθαι, πάλιν ἐνέβαλον  αὐτῶν   εἰς τὴν χώραν. Οἱ δὲ
[15, 94]   ἐκ τῆς πατρίδος μετάστασιν. Διόπερ  αὐτῶν   ἐπανελθόντων εἰς τὰς προγεγενημένας πόλεις,
[15, 24]   τοὺς πεφευγότας συναγαγόντες πολλὴν ἐπιμέλειαν  αὐτῶν   ἐποιήσαντο. (Μετὰ δὲ ταῦτα λοιμικῆς
[15, 14]   Αγυλλαίων ἐκβοηθησάντων, μάχῃ τε ἐκράτησεν  αὐτῶν   καὶ πολλοὺς αἰχμαλώτους λαβὼν καὶ
[15, 24]   κατὰ τῶν Καρχηδονίων, ἀπέστησαν ἀπ'  αὐτῶν   καὶ συμφρονήσαντες ἐπέθεντο τοῖς Καρχηδονίοις.
[15, 68]   Λακεδαιμονίους· διακόψας δὲ τὴν φυλακὴν  αὐτῶν   καὶ τὴν δύναμιν διαγαγὼν παρῆλθεν
[15, 71]   οἶκον ἐπάνοδον ποιεῖσθαι. (Ἀναζευξάντων δ'  αὐτῶν,   καὶ τῆς πορείας οὔσης διὰ
[15, 33]   ἐν οἷς καὶ βασιλεὺς  αὐτῶν   Κλεόμβροτος ἔπεσε· μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 50]   σφόδρα γὰρ ὑφεωρῶντο τὴν αὔξησιν  αὐτῶν,   μήποτε τῆς ὅλης Βοιωτίας ἡγούμενοι
[15, 58]   καὶ διακοσίων, καὶ τῶν δημαγωγῶν  αὐτῶν   δῆμος οὐκ ἐφείσατο. (Διὰ
[15, 47]   ἀπροσδοκήτως τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπιθέμενος ἀνεῖλεν  αὐτῶν   περὶ διακοσίους, ὕστερον δὲ μεγάλης
[15, 70]   τὰς συμπλοκὰς καὶ μάχας ἀνδραγαθούντων  αὐτῶν,   πολλοί τε τῶν Βοιωτῶν καὶ
[15, 62]   πεντακισμυρίων, οἱ μὲν ἡγεμόνες  αὐτῶν   συνεδρεύσαντες ἔγνωσαν ἐπ' αὐτὴν βαδίζειν
[15, 70]   εὐπορωτάτους τῶν Σικυωνίων ἐφυγάδευσε, δημεύσας  αὐτῶν   τὰς οὐσίας, καὶ πολλῶν χρημάτων
[15, 71]   τῶν ἐπιτηδείων σπανιζόντων. (Ἤδη δ'  αὐτῶν   τὴν σωτηρίαν ἀπογινωσκόντων, Επαμεινώνδας ἰδιωτεύων
[15, 1]   ἀβουλίας. (Έν γὰρ ταῖς συμφοραῖς  αὐτῶν   τὸ μῖσος τῶν ἀδικουμένων ἔλαβε
[15, 33]   τοὺς Βοιωτοὺς βοηθῆσαι· εἰ δ'  αὐτῶν   τῶν πολεμίων παρακεχωρηκότων τῆς νίκης
[15, 11]   λόγον διὰ τὸ τὰς περὶ  αὐτῶν   χάριτας καὶ τιμὰς πολλαπλασίας ἀπειληφέναι
[15, 8]   συντίθεται συμμαχίαν ἰδίᾳ, φίλος ὢν  αὐτῶν·   ὡς καὶ Πυθώδε τινὰς ἔπεμψεν
[15, 49]   κοινὸν τῶν Αχαιῶν, ἀλλ' ἴδιον  αὑτῶν   εἶναι τὸ τέμενος· συνέπραττον δὲ
[15, 18]   ἑαυτοὺς πλεονεκτεῖν διὰ τὸ τὴν  αὑτῶν   πόλιν ἐγγυτέρω κεῖσθαι, οἱ δὲ
[15, 1]   οἱ τότε Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν  ἑαυτῶν   ἀβουλίαν καταλυθεῖσαν ἐπεῖδον, οὐκ ἀλόγως.
[15, 94]   ἦν γεγραμμένον ἑκάστους εἰς τὴν  ἑαυτῶν   ἀπιέναι πατρίδα μετὰ τὴν μάχην,
[15, 18]   πρὸς τὴν νίκην· κληρώσαντες ἐξ  ἑαυτῶν   ἀποίκους ἔκτισαν πλησίον τῆς Λεύκης
[15, 54]   κατέστρεψαν. (Πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων  τοιούτων   λεγομένων, καὶ τοῦ Επαμεινώνδου συναγαγόντος
[15, 48]   φυσικοὶ πειρῶνται τὰς αἰτίας τῶν  τοιούτων   παθῶν οὐκ εἰς τὸ θεῖον
[15, 50]   χρόνοις ὡρισμένοις, καὶ περὶ τῶν  τοιούτων   τούς τε ἐν Βαβυλῶνι Χαλδαίους
[15, 51]   τῶν τῆς Βοιωτίας· γενομένων δὲ  τοιούτων   τῶν ἀποκρίσεων οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸν
[15, 58]   τῶν κατηγορουμένων, ὄντων πολλῶν (καὶ)  μεγαλοπλούτων,   καταγνῶναι θάνατον. Ἀναιρεθέντων δὲ τῶν
[15, 23]   στάδιον Διονυσόδωρος Ταραντῖνος. (Ἐπὶ δὲ  τούτων   Αγησίπολις τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς
[15, 95]   καὶ Γάιος Λικίνιος. ἐπὶ δὲ  τούτων   Αλέξανδρος μὲν Φερῶν τύραννος
[15, 83]   οἰκιῶν ἀνεβίβασε, καὶ προσέταξεν ἀπὸ  τούτων   ἀμύνασθαι τοὺς εἰς τὴν πόλιν
[15, 71]   ταχθεὶς ἐπὶ τῆς οὐραγίας διὰ  τούτων   ἀνέστελλε τοὺς ἐπακολουθοῦντας πολεμίους καὶ
[15, 88]   ὅμως εἴ τις συγκρίναι τὰς  τούτων   ἀρετὰς τῇ Επαμεινώνδου στρατηγίᾳ τε
[15, 82]   Λεύκιος Σέξτιος Λατερίας. Ἐπὶ δὲ  τούτων   Αρκάδες μετὰ Πισαίων κοινῇ τεθεικότες
[15, 41]   δὲ Σπόριον Παπίριον. Ἐπὶ δὲ  τούτων   Αρταξέρξης βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπ'
[15, 38]   Σερούιον Σουλπίκιον, Λοκρήτιον. Ἐπὶ δὲ  τούτων   Αρταξέρξης τῶν Περσῶν βασιλεὺς
[15, 2]   Γάιον καὶ Αἰμίλιον. Ἐπὶ δὲ  τούτων   Αρταξέρξης τῶν Περσῶν βασιλεὺς
[15, 61]   τὸν βασιλέα συγκαταλῦσαι τὸν τύραννον.  (Τούτων   δὲ περὶ ταῦτα διατριβόντων,
[15, 18]   ἐνεστήσαντο, τὴν πανήγυριν ὀνομάσαντες προφθάσειαν.  Τούτων   δὲ πραχθέντων αἱ μὲν κατὰ
[15, 68]   Βοιωτοῖς, ἐπανῆλθεν εἰς τὴν οἰκείαν.  ~Τούτων   δὲ πραχθέντων Αρκάδες καὶ Αργεῖοι
[15, 31]   πόλεμον διεῖλαν εἰς δέκα μέρη·  τούτων   δὲ πρώτην ἐπεῖχον μερίδα Λακεδαιμόνιοι,
[15, 32]   μὲν πεντακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ διακοσίους.  (Τούτων   δὲ τῶν δυνάμεων ἀθροισθεισῶν εἰς
[15, 6]   καὶ διορθωτὰς εἶχεν. Ὑπὸ δὲ  τούτων   διὰ τὰς εὐεργεσίας τοῖς πρὸς
[15, 15]   Αἰμίλιον, Λεύκιον Φούριον. Ἐπὶ δὲ  τούτων   Διονύσιος τῶν Συρακοσίων τύραννος
[15, 10]   δίφρων περιταθέντων τῶν δερμάτων ἐπὶ  τούτων   ἐδίκαζον οἱ δικασταί, παρ' ὀφθαλμοὺς
[15, 77]   καὶ Μάρκος Φάβιος. Ἐπὶ δὲ  τούτων   εἰρήνης οὔσης κατὰ πᾶσαν τὴν
[15, 36]   στάδιον Δάμων Θούριος. ἐπὶ δὲ  τούτων   ἐν τῇ Θρᾴκῃ Τριβαλλοὶ σιτοδείᾳ
[15, 8]   καὶ Σερούιον Σουλπίκιον. ἐπὶ δὲ  τούτων   Εὐαγόρας μὲν τῶν Σαλαμινίων
[15, 16]   δὲ τοῖς ἄρχουσι διαλεχθῶσι περὶ  τούτων,   ἠξίωσαν τὸν Διονύσιον ὀλίγας ἡμέρας
[15, 76]   Σουλπίκιον, Σερούιον Κορνήλιον. Ἐπὶ δὲ  τούτων   Θεμίσων Ερετρίας τύραννος Ωρωπὸν
[15, 57]   καὶ Πόπλιος Κοίλιος. Ἐπὶ δὲ  τούτων   Θηβαῖοι μεγάλῃ δυνάμει στρατεύσαντες ἐπ'
[15, 24]   Οὐαλέριον Αὖλον Μάλλιον. Ἐπὶ δὲ  τούτων   Καρχηδόνιοι στρατεύσαντες εἰς τὴν Ιταλίαν
[15, 48]   καὶ Λεύκιον Ποστόμιον. Ἐπὶ δὲ  τούτων   κατὰ τὴν Πελοπόννησον ἐγένοντο σεισμοὶ
[15, 20]   Σερουίλιον, Πόπλιον Κορνήλιον. Ἐπὶ δὲ  τούτων   Λακεδαιμόνιοι κατελάβοντο τὴν Καδμείαν ἐν
[15, 22]   Λεύκιον καὶ Ποστούμιον. (Ἐπὶ δὲ  τούτων   Λακεδαιμόνιοι μὲν στρατηγὸν προχειρισάμενοι Αγησίπολιν
[15, 28]   Κορνήλιον, Κόιντον Λεύκιον. Ἐπὶ δὲ  τούτων,   Λακεδαιμονίων ἐπταικότων περὶ τὰς Θήβας,
[15, 50]   στάδιον Δάμων Θούριος. (Ἐπὶ δὲ  τούτων,   Λακεδαιμονίων ἔτη σχεδὸν πεντακόσια τῆς
[15, 39]   περιγεγενημένην ἀρετήν. ἀλλὰ περὶ μὲν  τούτων   μικρὸν ὕστερον ἐν τοῖς κατὰ
[15, 25]   καὶ Λεύκιον Κοΐνκτιον. Ἐπὶ δὲ  τούτων   κληθεὶς Βοιωτικὸς πόλεμος ἐνέστη
[15, 51]   τούτοις Λεύκιον Ανθέστιον. Ἐπὶ δὲ  τούτων   οἱ μὲν Θηβαῖοι ἔκσπονδοι γεγονότες
[15, 90]   καὶ Κόιντος Σερουίλιος. ἐπὶ δὲ  τούτων   οἱ τὴν παράλιον οἰκοῦντες τῆς
[15, 14]   στάδιον Δίκων Συρακόσιος. Ἐπὶ δὲ  τούτων   Πάριοι μὲν τὴν Φάρον οἰκίσαντες
[15, 92]   τῆς Ελλάδος μυρίους, χωρὶς δὲ  τούτων   πεζοὺς στρατιώτας Αἰγυπτίους ὀκτακισμυρίους. Καὶ
[15, 78]   στάδιον Φωκίδης Αθηναῖος. (Ἐπὶ δὲ  τούτων   Πισᾶται μὲν ἀνανεωσάμενοι τὸ παλαιὸν
[15, 2]   παρὰ δὲ τῶν συμμάχων πολλῷ  τούτων   πλείους. Πρὸς δὲ τούτοις μισθοφόρους
[15, 61]   δὲ Γάιος Οὐαλέριος. (Ἐπὶ δὲ  τούτων   Πολύδωρος Φεραῖος τῶν
[15, 93]   μὲν κατὰ τὴν Ασίαν μέχρι  τούτων   προέβη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν.
[15, 71]   στάδιον Πυθόστρατος Αθηναῖος. ἐπὶ δὲ  τούτων   Πτολεμαῖος Αλωρίτης (ὁ Αμύντου
[15, 34]   τοῖς τείχεσι μηχανάς, καὶ διὰ  τούτων   σαλεύσας τὰ τείχη, σπουδὴν εἰσεφέρετο
[15, 90]   πόλεις καὶ Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς  τούτων   συμμάχους σατράπας καὶ στρατηγούς, τοὺς
[15, 86]   ἀναλαβὼν τοὺς ἀρίστους καὶ μετὰ  τούτων   συμφράξας, εἰσέβαλεν εἰς μέσους τοὺς
[15, 79]   τελευτῇ συναπέθανεν. ἀλλὰ περὶ μὲν  τούτων   τὰ κατὰ μέρος μικρὸν ὕστερον
[15, 80]   τῆς πόλεως ἥλιον. Καὶ διὰ  τούτων   τῶν λόγων προλεγόντων τὸν τοῦ
[15, 76]   καὶ λιμὴν ἀξιόλογος. Ἀπὸ δὲ  τούτων   τῶν χρόνων αἰεὶ μᾶλλον ηὐξήθη
[15, 30]   τὴν Εὔβοιαν βραχὺ μὲν πρὸ  τούτων   τῶν χρόνων Νεογένης τις ὄνομα
[15, 2]   δὲ τριήρεις μὲν ἐνενήκοντα, καὶ  τούτων   ὑπῆρχον Τύριαι μὲν εἴκοσι, Κύπριαι
[15, 81]   Συρακοσίων τυράννου, τυραννεύσας δὲ τῶν  Ηρακλεωτῶν   ἐπιφανῶς ἦρξεν ἔτη δώδεκα. (Ἅμα
[15, 76]   τε δημοσίαις καὶ τοῖς τῶν  ἰδιωτῶν   πλούτοις, καὶ τὸ σύνολον ἐνάμιλλος
[15, 17]   ὥστε τοὺς ἀναιρεθέντας εὑρεθῆναι τῶν  Σικελιωτῶν   πλείους τῶν μυρίων καὶ τετρακισχιλίων.
[15, 82]   καταπλαγέντες, πρὸς τοὺς ἐχθροτάτους τῶν  Βοιωτῶν   Αθηναίους καὶ Λακεδαιμονίους πρέσβεις ἐκπέμψαντες
[15, 54]   οἱ Λακεδαιμόνιοι δεδιέναι τὰς τῶν  Βοιωτῶν   ἀρετάς. Διόπερ τὰς σπονδὰς παρ'
[15, 69]   τῶν τειχῶν συνεδίωξε, τῶν δὲ  Βοιωτῶν   διὰ τὴν εὐημερίαν μετεωρισθέντων, καί
[15, 67]   αὐτῷ εἰς τὸ συμφέρον τῶν  Βοιωτῶν   διοικῆσαι τὰ κατὰ τὴν Θετταλίαν.
[15, 85]   πλῆθος καὶ τὴν ἀρετὴν τῶν  Βοιωτῶν   καὶ Θετταλῶν ἱππέων οἱ μετὰ
[15, 54]   Σπαρτιᾶται θεωροῦντες τὴν ἑτοιμότητα τῶν  Βοιωτῶν,   καὶ τὸ θράσος καὶ τὴν
[15, 86]   τῆς μάχης· ἐπικειμένων δὲ τῶν  Βοιωτῶν   καὶ τοὺς ἐσχάτους αἰεὶ φονευόντων,
[15, 65]   ἐποιοῦντο φόνον. (Ἀμυνομένων δὲ τῶν  Βοιωτῶν   καὶ τῶν Αρκάδων, καὶ τῷ
[15, 80]   δὲ τῆς κοινῆς συνόδου τῶν  Βοιωτῶν,   καὶ τῶν πρέσβεων διαλεχθέντων περὶ
[15, 70]   ἀνδραγαθούντων αὐτῶν, πολλοί τε τῶν  Βοιωτῶν   καὶ τῶν συμμάχων ὑπ' αὐτῶν
[15, 85]   τοῖς φεύγουσι, καὶ πολλοὺς τῶν  Βοιωτῶν   καταβαλὼν παλίντροπον ἐποίησε τὴν μάχην.
[15, 69]   τῆς πόλεως, πολλοὺς δὲ τῶν  Βοιωτῶν   κατέβαλεν. (Γενομένης δὲ φιλοτιμίας, οἱ
[15, 51]   μάχην ἔσεσθαι, ἀλλ' ἀκονιτὶ τῶν  Βοιωτῶν   κρατήσειν. ~Οὗτοι μὲν οὖν προάγοντες
[15, 64]   οὖν πρώτη μερὶς τῶν  Βοιωτῶν   μέσην τὴν πορείαν ἐποιήσατο ἐπὶ
[15, 71]   τῆς οὐραγίας ἐπέθετο. Τῶν δὲ  Βοιωτῶν   οἱ μὲν κατακοντιζόμενοι συνεχῶς ἀπέθνησκον,
[15, 62]   χιλίους, φυγάδας δ' Αργείων καὶ  Βοιωτῶν   πεντακοσίους. Οὗτος δὲ παρελθὼν εἰς
[15, 56]   ἐλάττους τῶν τετρακισχιλίων, τῶν δὲ  Βοιωτῶν   περὶ τριακοσίους. Μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 54]   Ἑτοίμων δ' ὄντων καὶ τῶν  Βοιωτῶν   πρὸς τὴν μάχην, ἐξέταττον ἀμφότεροι
[15, 68]   ἑξακοσίους. Αθηναῖοι δὲ πυθόμενοι τὴν  Βοιωτῶν   στρατιὰν παριοῦσαν εἰς τὴν Πελοπόννησον,
[15, 71]   καὶ ἱππεῖς πολλαπλασίους ἔχοντος τῶν  Βοιωτῶν,   τὸ μὲν πρῶτον οἱ Βοιωτοὶ
[15, 52]   τὴν μάχην καὶ τῶν ἄλλων  Βοιωτῶν   τοὺς εὐθέτους, προῆγε τὴν δύναμιν
[15, 64]   οἷς ὑπῆρχον καὶ οἱ τῶν  Βοιωτῶν   φυγάδες. (Ή δὲ τρίτη μερίς,
[15, 65]   ἠλευθερωμένους προσφάτως χιλίους καὶ τῶν  Βοιωτῶν   φυγάδων διακοσίους, ἔτι δ' ἐκ
[15, 28]   Μυτιληναῖοι καὶ τῶν ἄλλων τινὲς  νησιωτῶν·   αἰεὶ δὲ μᾶλλον αὐξομένης τῆς
[15, 33]   ἀποχωροῦσι Θηβαίοις ἐπιθέμενος, τῶν μὲν  στρατιωτῶν   ἀπέβαλε πλείους τῶν πεντακοσίων, αὐτὸς
[15, 77]   Ηλεῖοι καὶ πλείους τῶν διακοσίων  στρατιωτῶν   ἀπέβαλον. (Ταύτης δὲ ἀρχῆς τοῦ
[15, 80]   μάχαις ἡττωμένοι, πολλοὺς δὲ τῶν  στρατιωτῶν   ἀπολωλεκότες, πρέσβεις ἀπέστειλαν πρὸς Θηβαίους,
[15, 95]   τῷ Πανόρμῳ διατρίβοντας τῶν Αλεξάνδρου  στρατιωτῶν.   Ἀπροσδοκήτως δὲ ἐπιθεμένων τῶν τοῦ
[15, 63]   τοὺς ἐναντίους, ταῖς μὲν τῶν  στρατιωτῶν   δυνάμεσι τεταπεινωμένοι, ταῖς δὲ τῆς
[15, 80]   διὰ τὴν γενομένην ἔξοδον τῶν  στρατιωτῶν   ἐκλιπεῖν τὸν τῆς πόλεως ἥλιον.
[15, 15]   Μάγωνα τὸν βασιλέα, πολλὰς μυριάδας  στρατιωτῶν   ἐπεραίωσαν εἰς τὴν Σικελίαν καὶ
[15, 64]   στρατιωτῶν. Οὗτος δὲ τῶν ἐπιφανεστάτων  στρατιωτῶν   ἐπετελέσατο πρᾶξιν ἡρωικὴν καὶ μνήμης
[15, 9]   ἀσφαλίζεσθαι. εὐπορῶν δὲ χρημάτων καὶ  στρατιωτῶν,   ἔτι δὲ τοὺς τριηράρχους ταῖς
[15, 92]   ὁπλιτῶν χιλίων, δυναμένῳ δ' ἡγεῖσθαι  στρατιωτῶν   καὶ δι' ἀνδρείαν καὶ στρατηγικὴν
[15, 31]   διάταξιν καὶ τὴν διαίρεσιν τῶν  στρατιωτῶν   καὶ λειτουργιῶν περιττότερον ἐξειργάσαντο. (Τάς
[15, 92]   τεταγμένος ἡγεμὼν τῶν ἐξ Αἰγύπτου  στρατιωτῶν,   καὶ πεμφθεὶς ἀπὸ τῆς Φοινίκης
[15, 71]   ἐκεῖνον τὸν χρόνον ὑπὸ τῶν  στρατιωτῶν   κατεστάθη στρατηγός. εὐθὺς δὲ διαλέξας
[15, 64]   καὶ συνέσει διαφέρων, μετὰ πολλῶν  στρατιωτῶν.   Οὗτος δὲ τῶν ἐπιφανεστάτων στρατιωτῶν
[15, 14]   πεντακοσίων. Εὐπορήσας δὲ χρημάτων, ἐμισθοῦτο  στρατιωτῶν   παντοδαπῶν πλῆθος, καὶ δύναμιν ἀξιόλογον
[15, 47]   παρὸν στρατηγὸν ἑλόμενοι Κτησικλέα μετὰ  στρατιωτῶν   πεντακοσίων ἐξέπεμψαν βοηθήσοντα τοῖς Κορκυραίοις.
[15, 42]   Πηλουσιακὸν στόμα θαυμαστῶς ὠχυρωμένον καὶ  στρατιωτῶν   πλήθει φυλαττόμενον, τὸ μὲν διὰ
[15, 52]   τὴν τῆς πόλεως ἔξοδον τῶν  στρατιωτῶν   πολλοῖς ἔδοξε δυσχερῆ σημεῖα φανῆναι
[15, 26]   τῶν κατὰ τὴν Βοιωτίαν πολλῶν  στρατιωτῶν   συνδραμόντων, ταχὺ μεγάλη δύναμις ἠθροίσθη
[15, 73]   πολλῶν δ' ὄντων ἐν αὐτῷ  στρατιωτῶν   τὴν πολιορκίαν ἔλυσεν. (Ἀκούσας δὲ
[15, 82]   χώραν. (Ὑπολαβὼν οὖν ἔρημον εἶναι  στρατιωτῶν   τὴν Σπάρτην, ἐπεβάλετο μὲν μέγα
[15, 13]   πανοπλίας ἀνέδωκαν τοῖς ἀρίστοις τῶν  στρατιωτῶν,   τοὺς δὲ στρατιώτας κατέμιξαν τοῖς
[15, 42]   τόπον. Εἰς ταύτην ἀποβάντες μετὰ  στρατιωτῶν   τρισχιλίων τε Φαρνάβαζος καὶ
[15, 9]   πολιορκίαν, πρὸς δὲ τούτοις τῶν  στρατιωτῶν   χαλεπῶς ὑπομενόντων τὴν σύλληψιν τοῦ
[15, 39]   ἀγωνίσασθαι, τοσοῦτον ὑπερέσχε τῶν ἀνικήτων  στρατιωτῶν,   ὥστε τὸν βασιλέα τῶν Σπαρτιατῶν
[15, 84]   πολιορκίαν. ~Πυθόμενος δὲ παρὰ τῶν  αἰχμαλώτων   ὅτι Μαντινεῖς πανδημεὶ πάρεισι βοηθοῦντες
[15, 43]   μὲν γὰρ Ιφικράτης παρὰ τῶν  αἰχμαλώτων   πυθόμενος ἔρημον εἶναι τὴν Μέμφιν,
[15, 66]   τὴν Ιθώμην μετὰ τῶν συναποστάντων  Εἱλώτων,   ἀναστάτου γεγενημένης τῆς Μεσσήνης πολλοὺς
[15, 13]   πεντακισχιλίων. Τοιαύτῃ δὲ συμφορᾷ τῶν  Ηπειρωτῶν   περιπεσόντων, Λακεδαιμόνιοι πυθόμενοι τὰ συμβεβηκότα
[15, 87]   μετὰ δὲ ταῦτα τῶν Λακεδαιμονίων  πρώτων   ἐπικηρυκευσαμένων περὶ τῆς τῶν νεκρῶν
[15, 73]   νόσον καὶ τὴν ἀπόστασιν τῶν  Λιβύων,   ἔγνω στρατεύειν ἐπ' αὐτούς. Οὐκ
[15, 90]   πολλῶν ἐρυμάτων καὶ πόλεων ἀξιολόγων  κυριεύων,   ὧν ἑστίαν καὶ μητρόπολιν συνέβαινεν
[15, 8]   αὐτῆς δὲ μόνης τῆς Σαλαμῖνος  βασιλεύων   τελῇ τῷ Περσῶν βασιλεῖ κατ'
[15, 60]   καιρόν. Αμύντας μὲν Αρριδαίου  βασιλεύων   τῆς Μακεδονίας ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη
[15, 54]   μὲν ἐκ Λακεδαίμονος, τότε δὲ  συστρατεύων   Θηβαίοις. Οὗτος γὰρ ἐν ἐκκλησίᾳ
[15, 90]   κεκυριευκὼς ἦν, Μαύσωλος δὲ Καρίας  δυναστεύων   καὶ πολλῶν ἐρυμάτων καὶ πόλεων
[15, 80]   καρτερά, καθ' ἣν Πελοπίδας  ἀριστεύων   πάντα τὸν περὶ αὐτὸν τόπον
[15, 71]   αὐτῶν τὴν σωτηρίαν ἀπογινωσκόντων, Επαμεινώνδας  ἰδιωτεύων   κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ὑπὸ
[15, 9]   βασιλέως, πρὸς δὲ τοὺς Λακεδαιμονίους  γράφων   ἐπῇρε κατὰ τοῦ βασιλέως, καὶ
[15, 85]   ἐπὶ τὴν κατάληψιν τῶν πλησίον  λόφων,   συνάψαντες αὐτοῖς μάχην ἅπαντας ἀπέκτειναν.
[15, 26]   Ελληνικῶν ἐδόκει λείπεσθαι. (Τέλος δὲ  Δημοφῶν   κατασταθεὶς στρατηγός, καὶ παραχρῆμα πεντακισχιλίους
[15, 26]   ἐὰν χρεία. (Ὁ δὲ  Δημοφῶν   συντόμοις ταῖς ὁδοῖς χρησάμενος παραδόξως
[15, 89]   ὑπῆρχον ἔκσπονδοι. (Τῶν δὲ συγγραφέων  Ξενοφῶν   μὲν Αθηναῖος τὴν τῶν
[15, 76]   τῶν Πυθαγορικῶν φιλοσόφων οἱ τελευταῖοι,  Ξενοφῶν   τε τὰς ἱστορίας συγγραψάμενος
[15, 76]   Αθηναῖος, ἔτι δὲ τῶν Πυθαγορικῶν  φιλοσόφων   οἱ τελευταῖοι, Ξενοφῶν τε
[15, 52]   κατεστρατοπέδευσαν καὶ τοὺς καθυστεροῦντας τῶν  συμμάχων   ἀνέμενον. Οἱ δὲ Θηβαῖοι διὰ
[15, 51]   καὶ τῶν Θηβαίων ἐρήμων ὄντων  συμμάχων,   ἅπαντες ὑπελάμβανον αὐτοὺς ῥᾳδίως ὑπὸ
[15, 39]   τὰς τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τῶν  συμμάχων   δυνάμεις ἀγωνίσασθαι, τοσοῦτον ὑπερέσχε τῶν
[15, 50]   πολιτικάς, τὰς δὲ παρὰ τῶν  συμμάχων.   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Φρασικλείδου
[15, 54]   δύναμις μεγάλη Λακεδαιμονίων καὶ τῶν  συμμάχων,   ἡγουμένου Αρχιδάμου τοῦ Αγησιλάου. Οἱ
[15, 65]   ἄξιον, τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις παρὰτῶν  συμμάχων   ἧκον βοηθήσοντες στρατιῶται τετρακισχίλιοι. Πρὸς
[15, 8]   πολιορκουμένην ἐνεργῶς, καὶ ὑπὸ τῶν  συμμάχων   καταλειπόμενος, ἠναγκάσθη πρεσβεῦσαι περὶ συλλύσεως.
[15, 84]   τῶν Πελοποννησίων καὶ τῶν ἔξωθεν  συμμάχων,   οἱ δὲ πάντες ἠθροίσθησαν πεζοὶ
[15, 46]   καταφυγόντες εἰς τὴν πόλιν, καὶ  συμμάχων   ὄντες ἔρημοι, συνηναγκάσθησαν ὁμολογίας συνθέσθαι
[15, 25]   τὴν ἄκραν Λακεδαιμόνιοι, μετὰ τῶν  συμμάχων   ὄντες οὐκ ἐλάττους τῶν χιλίων
[15, 31]   ~Οἱ δὲ ὁρῶντες τὴν τῶν  συμμάχων   ὁρμὴν πρὸς τὴν ἀπόστασιν ἀκατάσχετον
[15, 21]   Τῶν δὲ Ολυνθίων μετὰ τῶν  συμμάχων   πανδημεὶ παραταξαμένων συνῆψε μάχην. Καὶ
[15, 68]   ταῦτα Λακεδαιμονίων καὶ τῶν ἄλλων  συμμάχων   παραγενομένων εἰς Κόρινθον συνήχθησαν οἱ
[15, 2]   μὲν ἑξακισχιλίους, παρὰ δὲ τῶν  συμμάχων   πολλῷ τούτων πλείους. Πρὸς δὲ
[15, 21]   ἀξιολόγους ἐποιοῦντο καὶ παρὰ τῶν  συμμάχων   στρατιώτας προσελαμβάνοντο. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 28]   εὐνοίᾳ κοινὸν συνέδριον ἁπάντων τῶν  συμμάχων   συνεστήσαντο, καὶ συνέδρους ἀπέδειξαν ἑκάστης
[15, 12]   παραστάτας ἔχειν καὶ πιστοτάτους τῶν  συμμάχων·   τοῦ δὲ χειμῶνος ἐνστάντος, καὶ
[15, 19]   τῶν πολιτῶν καὶ παρὰ τῶν  συμμάχων   τοὺς ἅπαντας ὑπὲρ μυρίους· παραδόντες
[15, 63]   συγκεκλεισμένοι, πρὸς δὲ τούτοις τῶν  συμμάχων   τῶν μὲν ἀφεστηκότων, τῶν δὲ
[15, 70]   τε τῶν Βοιωτῶν καὶ τῶν  συμμάχων   ὑπ' αὐτῶν ἀνῃροῦντο. διόπερ δόξαντες
[15, 57]   μὲν Ορχομενίους εἰς τὴν τῶν  συμμάχων   χώραν κατέταξαν, μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 5]   Λακεδαιμονίων ἡγεμονίας· πικρῶν δὲ τῶν  ἐλέγχων   γινομένων διὰ τὸ μνησικακεῖν τοὺς
[15, 33]   Θήβας. (Φοιβίδας δὲ Λακεδαιμόνιος,  ἔχων   ἀξιόλογον φρουρὰν ἐν ταῖς Θεσπιαῖς,
[15, 6]   ποιητῶν Φιλόξενος διθυραμβοποιός, μέγιστον  ἔχων   ἀξίωμα κατὰ τὴν κατασκευὴν τοῦ
[15, 92]   πεπεισμένῳ. Αὐτὸς δὲ τῶν Αἰγυτίων  ἔχων   (ἅπασας) τὴν ἡγεμονίν καὶ στρατηγὸς
[15, 91]   ἠθροικώς, δισμυρίους δὲ πεζοὺς μισθοφόρους  ἔχων   αὑτῷ συστρατεύοντας· (ὁ δὲ κηδεστὴς
[15, 9]   δὲ τοῦ στόλου τὴν ναυαρχίαν  ἔχων   Γλῶς, γεγαμηκὼς τοῦ Τιριβάζου τὴν
[15, 74]   τὸ πλῆθος τῶν ἐμφορηθέντων ὑγρῶν.  (Ἔχων   δὲ παρὰ θεῶν λόγιον, τότε
[15, 73]   ἔγνω στρατεύειν ἐπ' αὐτούς. Οὐκ  ἔχων   δὲ πρόφασιν ἀξιόλογον τῆς διαφορᾶς,
[15, 29]   ὑπακούοντας πρὸς τὴν στρατείαν. (Οὐκ  ἔχων   δὲ στρατηγὸν ἀξιόχρεων, μετεπέμψατο Χαβρίαν
[15, 52]   προτέρου. γὰρ γραμματεὺς προῆγεν  ἔχων   δόρυ καὶ ταινίαν ἐπ' αὐτῷ,
[15, 73]   τὴν Σικελίαν Διονύσιος τύραννος  ἔχων   δυνάμεις ἀξιολόγους, καὶ τοὺς Καρχηδονίους
[15, 81]   πραττομένοις Τιμόθεος Αθηναίων στρατηγὸς  ἔχων   δύναμιν πεζήν τε καὶ ναυτικὴν
[15, 14]   ἔπαρχος ὑπὸ Διονυσίου τριήρεις πλείους  ἔχων   ἐπέπλευσε τοῖς τῶν Ιλλυριῶν πλοιαρίοις,
[15, 17]   (Διονύσιος δὲ τὸ μὲν πρῶτον  ἔχων   ἐπιλέκτους τοὺς συντεταγμένους προετέρει τῶν
[15, 45]   τοῦ πολιτεύματος δῆμος χαλεπῶς  ἔχων   καὶ μνησικακῶν ἐφυγάδευσε πάντας. Οὗτοι
[15, 68]   φιλοτιμίας γενομένης παρ' ἀμφοτέροις, Επαμεινώνδας  ἔχων   μεθ' ἑαυτοῦ τοὺς ἀρίστους τῶν
[15, 61]   δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς,  ἔχων   μεθ' ἑαυτοῦ τοὺς ἐκ Λαρίσσης
[15, 3]   πόλεμον. Καὶ πρῶτον μὲν λῃστρικὰς  ἔχων   ναῦς οὐκ ὀλίγας ἐφήδρευσε ταῖς
[15, 47]   τῶν Αθηναίων εἰς τὴν Κόρκυραν,  ἔχων   στρατηγοὺς Τιμόθεον καὶ Ιφικράτην. Οὗτοι
[15, 29]   τὸν Πειραιᾶ. (Ὁ δὲ Σφοδριάδης  ἔχων   στρατιώτας πλείους τῶν μυρίων ἐπεβάλετο
[15, 32]   μετὰ τῶν ἄλλων, ἀλλ' ἰδίαν  ἔχων   σύστασιν μετὰ τοῦ βασιλέως ἵσταται,
[15, 3]   ~Οὗτος μὲν οὖν τοσαύτας ἀφορμὰς  ἔχων   τεθαρρηκότως συγκατέβαινεν εἰς τὸν πόλεμον.
[15, 88]   μὲν οὖν παρὰ πᾶσι περιβόητον  ἔχων   τὴν ἀρετήν, τοιαύτης ἔτυχε καταστροφῆς
[15, 33]   Αγησίλαος καὶ μείζονα καὶ δυναμικωτέραν  ἔχων   τὴν δύναμιν οὐ διηγωνίσατο πρὸς
[15, 8]   (Ὁ δὲ Τιρίβαζος τῶν ὅλων  ἔχων   τὴν ἡγεμονίαν ἔφησε συγχωρῆσαι τὴν
[15, 34]   τῶν ἰδίων διωρθώσατο, αὐτὸς δ'  ἔχων   τὸ κράτιστον τοῦ στόλου καὶ
[15, 29]   συνεδρίῳ τῶν Σπαρτιατῶν, καὶ συναγωνιστὰς  ἔχων   τοὺς βασιλεῖς, ἀδίκως ἀπελύθη. (Διόπερ
[15, 63]   δισχιλίους. Ιφικράτης μὲν οὖν, προθύμους  ἔχων   τοὺς στρατιώτας, προῆγε μετὰ τῆς
[15, 52]   τὴν δύναμιν ἐκ τῶν Θηβῶν,  ἔχων   τοὺς σύμπαντας οὐ πλείους τῶν
[15, 32]   δύναμιν, ἧκεν εἰς τὴν Βοιωτίαν,  ἔχων   τοὺς σύμπαντας στρατιώτας πλείους τῶν
[15, 55]   τῶν Λακεδαιμονίων Κλεόμβροτος ἔζη, πολλοὺς  ἔχων   τοὺς συνασπίζοντας καὶ προθύμως πρὸ
[15, 14]   χρημάτων ἀπορούμενος ἐστράτευσεν ἐπὶ Τυρρηνίαν,  ἔχων   τριήρεις ἑξήκοντα, πρόφασιν μὲν φέρων
[15, 78]   πραττομένοις Επαμεινώνδας Θηβαῖος, μέγιστον  ἔχων   τῶν πολιτῶν ἀξίωμα, συναχθείσης ἐκκλησίας
[15, 2]   δὲ τούτοις μισθοφόρους πολλοὺς ἐξενολόγει,  ἔχων   χρημάτων δαψίλειαν. Ἒπεμψε δ' αὐτῷ
[15, 82]   καὶ τῆς Μαντινείας οὐ μακρὰν  ἀπέχων   ἐπύθετο παρὰ τῶν ἐγχωρίων, ὅτι
[15, 43]   Νεῖλος πληρούμενος καὶ πάντα τόπον  ἐπέχων   τῷ πλήθει τοῦ ῥεύματος αἰεὶ
[15, 42]   συνεισπεσόντες τοῖς φρουροῦσιν ἐντὸς τῶν  τειχῶν,   καὶ κρατήσαντες τοῦ φρουρίου, τοῦτο
[15, 69]   μάχῃ, τούτους μὲν ἐντὸς τῶν  τειχῶν   συνεδίωξε, τῶν δὲ Βοιωτῶν διὰ
[15, 75]   ῥίψας εἰς τὴν πρὸ τῶν  τειχῶν   τάφρον τὴν πόλιν διήρπασεν. (Επαμεινώνδας
[15, 16]   δὲ τοῦ δυνάστου καὶ τῶν  ἀνοχῶν   γενομένων, μὲν Διονύσιος περιχαρὴς
[15, 16]   Οὗτος δὲ πάντα τὸν τῶν  ἀνοχῶν   χρόνον διετέλεσε διατάσσων καὶ γυμνάζων
[15, 61]   ἀγαπωμένων, οὗτος βιαίως καὶ χαλεπῶς  ἄρχων   ἐμισεῖτο. (Διὸ καὶ τὴν παρανομίαν
[15, 23]   χρόνου διεληλυθότος Αθήνησι μὲν ἦν  ἄρχων   Πυθέας, ἐν Ρώμῃ δ' ἀντὶ
[15, 81]   Τεγύραν μάχῃ μόνος Πελοπίδας τῶν  βοιωταρχῶν   ἐνίκησε τοὺς Λακεδαιμονίους, πλεῖστον ἰσχύοντας
[15, 52]   τὸν πόλεμον ἐπέτρεψαν, συμπαρόντων αὐτῷ  βοιωταρχῶν   ἕξ. (Ὁ δ' Επαμεινώνδας πανδημεὶ
[15, 68]   Επαμεινώνδαν καταστήσαντες ἡγεμόνα μετ' ἄλλων  βοιωταρχῶν,   ἐξέπεμψαν στρατιώτας πεζοὺς μὲν ἑπτακισχιλίους,
[15, 53]   τῆς δυνάμεως. (Συνεδρευσάντων δὲ τῶν  βοιωταρχῶν   καὶ βουλευομένων, πότερον χρὴ μένειν
[15, 53]   οὔσης μεγάλης καὶ δυσκρίτου τῶν  βοιωταρχῶν   (ὁ) ἕβδομος ἧκεν, ὃν πείσας
[15, 81]   φυγάδων μέχρι τῆς ἑαυτοῦ τελευτῆς  βοιωταρχῶν   πάντα τὸν χρόνον διετέλεσε, μηδενὸς
[15, 53]   ἴσαι γενόμεναι. Ἕξ γὰρ ὄντων  βοιωταρχῶν   τρεῖς μὲν ᾤοντο δεῖν ἀπάγειν
[15, 11]   δικαστῶν προσκαλούμενος ἐπηρώτησε, τίσι δικαίοις  προσσχὼν   ἕκαστος ἀπέλυσε τὸν κατηγορούμενον.
[15, 57]   τὸν τρόπον τοῦ θανάτου ταύτης  τυχὼν   τῆς προσηγορίας. ~Ἡ δ' οὖν
[15, 4]   δ' εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ  συντυχὼν   τῷ βασιλεῖ, παρεκάλεσεν αὐτὸν ἐρρωμένως
[15, 53]   ταῖς Θήβαις διαδέδοται ὡς τῶν  ἡρώων   τῶν ἀρχαίων ἀνειληφότων αὐτὰ καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2005