Chapitre
[10]	εἰπεῖν, ἀφ´ ὧν τὴν ἀρχὴν	ἔλαβε.	Διττὰς δὲ ταύτας ὑποθέμενος, τήν
[10]	ἦν καὶ οὐκ ἀπ´ ἐκείνων	ἔλαβε	τὴν ἀρχὴν ὁ πόλεμος ἀλλ´
[21]	τῶν πρὸ αὐτοῦ γενομένων συγγραφέων	παρέλαβε,	καὶ τίνα μέρη πρῶτος ἁπάντων
[41]	τὰ ἤδη ἀντιτεταγμένα περιγενέσθαι. Πολλήν	γε	ἀλογίαν φησί Τῆς διανοίας παρέχετε,
[15]	ῥᾳθύμως ἐκεῖνα; Οὐ γὰρ δή	γε	ἀσθενείᾳ δυνάμεως ἐξείργετο περὶ ἀμφοτέρων
[45]	ἔοικεν εἰρηκέναι ταῦτα. Ἐχρῆν δέ	γε	αὐτὸν μὲν ὅ τι βούλεται
[45]	τὰς ἐκκλησίας ἀγῶσιν, ἐν οἷς	γε	δὴ μὴ περὶ τιμῶν αὐτοῖς
[26]	τῶν νεῶν αὐτοῖς ἔπασχον, πρίν	γε	δὴ οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ
[55]	τοὺς πολιτικοὺς λόγους ὑποτίθεσθαι τοῖς	γε	δὴ τὰς κρίσεις ἀδιαστρόφους ἔτι
[47]	γὰρ δὴ ταῦτα ἀλλήλοις, εἴ	γε	δὴ τὸ μὲν λυποῦν τὴν
[52]	μιμητὴς οὐδεὶς ἐγένετο κατὰ ταῦτά	γε,	καθ´ ἃ δοκεῖ μάλιστα τῶν
[28]	τοῖς πρώτη ἐγένετο· ἐπεὶ ὕστερόν	γε	καὶ πᾶν ὡς εἰπεῖν τὸ
[30]	ὑπονοήσας ἅμα νοεῖσθαι δύναται, εἴ	γε	ὁ μὲν τυχὼν ἐπὶ τοῦ
[54]	τὸν ἰδιώτην· οὐ μὴν ἐσκότισταί	γε	οὐδὲ ἀσαφῆ γέγονεν ὥστε ἐξηγήσεως
[45]	πρὸς αὐτοὺς λέγεσθαι. Ἦν δέ	γε	οὐχ ἡ τῶν κρατίστων ἐνθυμημάτων
[13]	ἔλαττον τοῦ μετρίου. Τὰ μέν	γε	περὶ Πύλον Ἀθηναίοις πραχθέντα καὶ
[8]	ῥητόρων, εἰ δὲ μή, τῶν	γε	πλείστων, ὅτι καὶ τῆς ἀληθείας,
[27]	αὐτὴν ὑπόληψιν ἕξει· ὁ μέν	γε	πολὺς ἐκεῖνος ἰδιώτης οὐ δυσχερανεῖ
[3]	πρεσβυτέρων ἐπαινοῦσιν, ἦ που τούς	γε	προελομένους χαρακτήρων ἰδιότητα δηλῶσαι μέμψαιτ´
[41]	ἐπιτίθησιν Οὐ γὰρ δὴ ἐπί	γε	τὴν ἐν τοῖς αἰσχροῖς καὶ
[48]	Ἀθηναίῳ καὶ δεινὸν ἡγεῖται ὑπέρ	γε	τῆς ἐμῆς κινδυνεύειν, ἐνθυμηθήτω οὐ
[48]	δεσπότην ἢ Μῆδον ἢ ἕνα	γέ	τινα ἀεὶ μεταβάλλοντες δουλοῦνται, ἀλλὰ
[13]	τῶν παραδόντων τὰ ὅπλα. Αὐτός	γέ	τοι συγκεφαλαιούμενος τὰ περὶ τὴν
[16]	τοῖς ἀκούουσιν ὀχληρὰς εἶναι. Τοῦτό	γέ	τοι συνέντα αὐτὸν ἐν τοῖς
[16]	διαλόγων καὶ δημηγοριῶν ἐπράχθη. Εἴ	γέ	τοι τὴν πρώτην καὶ τὴν
[24]	αὐτοῦ, πλείστην εἰσενεγκάμενος σπουδήν. Διετέλεσέ	γέ	τοι τὸν ἑπτακαιεικοσαετῆ χρόνον τοῦ
[3]	καὶ οὐδεὶς αὐτῷ κατ´ αὐτό	γε	τοῦτο ἐπιτιμᾷ, ἐνθυμούμενος ὅτι τῆς
[24]	τοὔνομα ῥῆμα ποιῶν, καὶ αὐτῶν	γε	τούτων ἀναστρέφων τὰς χρήσεις, ἵνα
[44]	καὶ δεινῶς ἀπηγγελμένην, οὐ μέντοι	γε	τῷ παρόντι καιρῷ χρησίμην· Ἐγὼ
[17]	δημηγορικῶν σπανίζει λόγων. ~(Ἤδη δὲ	ἔγωγε	καὶ ἐν αὐταῖς ἔδοξα ταῖς
[47]	ἐστὶν ἡ ἰσχύς. ~(Ἤδη δ´	ἔγωγε	κἀκεῖνο ἐνεθυμήθην, ὅτι παραμυθούμενος τὴν
[10]	κατὰ λέξιν οὕτως γράφων· Ἤρξαντο	δὲ	Ἀθηναῖοι αὐτοῦ καὶ Πελοποννήσιοι, λύσαντες
[20]	ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀντιπολεμούντων, εἰσὶ	δὲ	αἳ καὶ οἰκήτορας μετέβαλον ἁλισκόμεναι·
[15]	αὐτοὶ τὴν γῆν ἔσχον. Ἀνέστησαν	δὲ	Αἰγινήτας τῷ αὐτῷ χρόνῳ τούτῳ
[55]	πᾶσιν ἀνθρώποις εἰσὶ φανεραί· τὰς	δὲ	αἰνιγματώδεις καὶ δυσκαταμαθήτους καὶ γραμματικῶν
[28]	ὡς ἡμαρτημένων ἐπιλάβοιτο, ταῦτα· Κερκυραῖοι	δὲ	αἰσθόμενοι τάς τε Ἀττικὰς ναῦς
[36]	ὑμῖν ἱκανὴ μέλλῃ ἔσεσθαι. Οἳ	δὲ	ἀκούσαντες αὖθις εἰσῆλθον εἰς τὴν
[2]	λέγειν, ἀρκεσθήσομαι δὲ ὀλίγοις. Εἰ	δὲ	ἀληθεῖς καὶ προσήκοντας ἐμαυτῷ προῄρημαι
[33]	πλεῖστον μετέχει, καταγελασθὲν ἠφανίσθη· τὸ	δὲ	ἀντιτετάχθαι ἀλλήλοις τῇ γνώμῃ ἀπίστως
[54]	δ´ ἐβουλήθητε μέν, μετὰ ταῦτα	δὲ	ἀπεβλέψατε εἰς ἀλλήλους, ὡς αὐτὸς
[9]	πρὸς Αἰτωλοὺς πόλεμον ἐπιπορεύεται· ἐκεῖθεν	δὲ	ἄπεισιν ἐπὶ Ναύπακτον. Ἀτελεῖς δὲ
[46]	τῷ ἀπόρῳ ἡ ἰσχύς· γνώμῃ	δὲ	ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων, ἧς βεβαιοτέρα
[44]	ἱστορικῷ σχήματι προσήκοντα ἦν, Περικλεῖ	δὲ	ἀπολογουμένῳ πρὸς ἠρεθισμένον ὄχλον οὐκ
[5]	ταῦτα κατατρίψας τὸν λόγον. ~(Μέλλων	δὲ	ἄρχεσθαι τῆς περὶ Θουκυδίδου γραφῆς
[17]	μὲν ἃς οὐκ ἔδει, παραλιπεῖν	δὲ	ἃς ἔδει λέγεσθαι. Οἷόν τι
[3]	ἡ πλεῖστα μὲν ἐπιτυγχάνουσα, ἐλάχιστα	δὲ	ἀστοχοῦσα. Ἐπὶ ταύτην δὴ τὴν
[11]	αὐταῖς λέξεσιν οὕτως γράφων· Ἔγραψα	δὲ	αὐτὰ καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ
[24]	τὸ τάχος τῶν σημασιῶν· χρώματα	δὲ	αὐτῆς τό τε στριφνὸν καὶ
[11]	τόνδε τὸν πόλεμον. ~(ΧΙ) Ἐχρῆν	δὲ	αὐτὸν ἀρξάμενον τὰς αἰτίας τοῦ
[20]	τοῦ πολέμου ἅμα ξυνεπέθετο. Ἤρξαντο	δὲ	αὐτοῦ Ἀθηναῖοι καὶ Πελοποννήσιοι λύσαντες
[24]	τῶν κατ´ αὐτὸν ἀκμασάντων. Ἐκδηλότατα	δὲ	αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι τό
[26]	τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ	δὲ	αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι, δύο τε περὶ
[23]	τῆς ἀκριβεστάτης τέτευχεν ἐξεργασίας. ~(Τίσι	δὲ	αὐτῶν ἐχρήσαντο πάντες οἱ πρὸ
[10]	αὐτὸν πεποιῆσθαι τὴν προσήκουσαν. Τὴν	δὲ	ἀφορμὴν αὐτὸς αὐτοῖς τῆς κατηγορίας
[39]	ἴσοις ἐστὶ πρὸς ἀλλήλους, τὰ	δὲ	βίαια τοῖς ἰσχυροῖς πρὸς τοὺς
[1]	ὄγκον συναγαγεῖν τὴν πραγματείαν. Σοῦ	δὲ	βουληθέντος ἰδίαν συντάξασθαί με περὶ
[20]	μυθῶδες αὐτῶν ἀτερπέστερον φανεῖται· ὅσοι	δὲ	βουλήσονται τῶν γεγονότων τὸ σαφὲς
[7]	μυθῶδες αὐτῶν ἀτερπέστερον φαίνεται· ὅσοι	δὲ	βουλήσονται τῶν τε γεγονότων τὸ
[45]	τόπον ἔοικεν εἰρηκέναι ταῦτα. Ἐχρῆν	δέ	γε αὐτὸν μὲν ὅ τι
[45]	ἠρεθισμένοις πρὸς αὐτοὺς λέγεσθαι. Ἦν	δέ	γε οὐχ ἡ τῶν κρατίστων
[9]	λεγόμενον μὲν οἰκονομικόν, ἐν ἁπάσαις	δὲ	γραφαῖς ἐπιζητούμενον, ἐάν τε φιλοσόφους
[15]	τε καὶ ἐξειπεῖν λόγους. Εἰ	δὲ	δὴ κατὰ λογισμόν τινα τὴν
[19]	μετὰ τοῦ γυμνάζεσθαι ἠλείψαντο Ὁ	δὲ	δὴ ναυπηγὸς ὁ Κορίνθιος Ἀμεινοκλῆς
[18]	ὑπόθεσιν παρέλαβεν ὡς ἀναγκαίους. ~(Ὁ	δὲ	δὴ περιβόητος ἐπιτάφιος, ὃν ἐν
[45]	τὸ μετ´ εὐνοίας ἀκουσθῆναι. Ὁ	δὲ	δημαγωγὸς οὐκ ἀρκεῖται τούτοις ἀλλ´
[55]	εἶναι τὰς χρείας εὔθετον, τὸ	δὲ	δημηγορικὸν οὐχ ἅπαν εἰς μίμησιν
[42]	μὲν τῶν διαλόγων ἅλις. ~(Τῶν	δὲ	δημηγορικῶν λόγων τεθαύμακα μὲν τὸν
[26]	καὶ ἐσχημάτικε τὰ πραχθέντα· Ὁ	δὲ	Δημοσθένης καὶ Μένανδρος καὶ Εὐθύδημος
[53]	παρῆλθεν εἰς τοὺς λόγους. ~(Ῥητόρων	δὲ	Δημοσθένης μόνος, ὥσπερ τῶν ἄλλων
[25]	μορίου τῷ πρώτῳ προστεθέντος, τῶν	δὲ	διὰ μέσου τὴν μετὰ ταῦτα
[12]	ἔτη δέοι γενέσθαι αὐτόν. Ἐπεβίων	δὲ	διὰ παντὸς αὐτοῦ, αἰσθανόμενός τε
[20]	κατ´ αὐτὸν τὸν πόλεμον, ὃ	δὲ	διὰ τὸ στασιάζειν. Τά τε
[29]	ἐπιφέρει κεφάλαιον ἄλλο ποιητικῆς, μᾶλλον	δὲ	διθυραμβικῆς σκευωρίας οἰκειότερον· τῶν τ´
[24]	μὲν παθητικὰ ῥήματα δραστήρια, τὰ	δὲ	δραστήρια παθητικά· πληθυντικῶν τε καὶ
[54]	τε καὶ ἐσχημάτικεν οὕτως· Τότε	δέ,	ἐὰν ἄρα ἃ νῦν οἰόμεθα
[17]	πράξεις δημηγορικῶν σπανίζει λόγων. ~(Ἤδη	δὲ	ἔγωγε καὶ ἐν αὐταῖς ἔδοξα
[54]	μὴ βλάσφημον μὲν εἰπεῖν, ἀληθὲς	δέ·	εἰ καὶ λέγειν ἅπαντες ἐβούλονθ´
[24]	γίνεται κατορθώματα καὶ δαιμόνια· ὅταν	δὲ	ἐλλείπῃ τὸ τῆς δυνάμεως, οὐ
[20]	ἐγένοντο μετ´ Εὐβοίας ἅλωσιν. Διότι	δὲ	ἔλυσαν, τὰς αἰτίας προέγραψα πρῶτον
[10]	ἐγένοντο μετὰ Εὐβοίας ἅλωσιν διότι	δὲ	ἔλυσαν, τὰς αἰτίας προέγραψα πρῶτον
[44]	πατρίδος οὐδὲν ἧσσον ξυναπόλλυται, κακοτυχῶν	δὲ	ἐν εὐτυχούσῃ πολλῷ μᾶλλον διασῴζεται.
[13]	κατὰ λέξιν οὕτως γράφει· Ἀπέθανον	δὲ	ἐν τῇ νήσῳ καὶ ζῶντες
[34]	μᾶλλον ἔχουσα τὴν ἰσχύν, αὕτη	δὲ	ἐν τῇ τέχνῃ. Τούτων ἣ
[48]	μέν, ἵνα σωφρονισθῶμεν, βούλεται, περιγενέσθαι	δὲ	ἕνεκα τῆς ἑαυτοῦ ἀσφαλείας, οὐκ
[26]	σφᾶς τῆς σωτηρίας ἐτρέποντο· οἳ	δὲ	ἐπὶ τὸ ἡσσώμενον βλέψαντες ὀλοφυρμῷ
[53]	μὲν ἐπὶ τῶν ἰδιωτικῶν, δαψιλέστερον	δὲ	ἐπὶ τῶν δημοσίων ἀγώνων. ~(Θήσω
[47]	μὲν ἄδικον δοκεῖ εἶναι, ἀφεῖναι	δὲ	ἐπικίνδυνον καὶ τὰ τούτοις ὅμοια,
[28]	καὶ δυνατῶς ἅπαντα εἴρηκεν· ἀρξάμενος	δὲ	ἐπιτραγῳδεῖν τὰς κοινὰς τῶν Ἑλλήνων
[20]	ἀληθῶς λεχθέντων, οὕτως εἴρηται. Τὰ	δὲ	ἔργα τῶν πραχθέντων ἐν τῷ
[40]	κἂν βλάψῃ, οὐ καθεῖλεν· τοῖς	δὲ	ἐς πᾶν τὸ ὑπάρχον ἀναρριπτοῦσι
[10]	ἀναγκάσαι ἐς τὸ πολεμεῖν. Αἱ	δὲ	ἐς τὸ φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι
[36]	καὶ εἰκότα οὐ τυγχάνομεν. Ξυγγνώμονες	δὲ	ἔστε τῆς μὲν ἀδικίας κολάζεσθαι
[9]	ὑποθέσεις ἐάν τε ῥητορικάς. Ταῦτα	δὲ	ἐστὶ τὰ περὶ τὴν διαίρεσιν
[38]	λόγων μῆκος ἄπιστον παρέξομεν· τοῦτο	δέ	ἐστιν ὁμολογοῦντος τὴν ἐπὶ τοὺς
[38]	ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν διαπράσσεσθαι. Τοῦτο	δέ	ἐστιν· Ὑμεῖς μὲν ἀληθῶς φρονοῦντες
[32]	τὸ συμπληρωθῆναι τὴν νόησιν. Εἰκάζειν	δὲ	ἔστιν, ὅτι τοῦτο βούλεται λέγειν·
[20]	ἀκριβείᾳ περὶ ἑκάστου ἐπεξελθών. Ἐπιπόνως	δὲ	εὑρίσκετο, διότι οἱ παρόντες τοῖς
[49]	καὶ ἀναγκαίας ἀρετὰς φυλάσσουσα, χείρων	δὲ	ἡ λαμβάνουσα πολλὴν ἐκτροπὴν ἐκ
[3]	ἐν ἔργοις ἀναμάρτητος εἶναι, κρατίστη	δὲ	ἡ πλεῖστα μὲν ἐπιτυγχάνουσα, ἐλάχιστα
[34]	τε καὶ νοημάτων εὕρεσις, δευτέραν	δὲ	ἡ τῶν εὑρεθέντων χρῆσις· ἐκείνη
[20]	ἐπὶ τὸ μυθῶδες ἐκνενικηκότα· εὑρῆσθαι	δὲ	ἡγησάμενος ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων ὡς
[10]	κατὰ λέξιν γράφει· Μετὰ ταῦτα	δὲ	ἤδη γίγνεται οὐ πολλοῖς ἔτεσιν
[48]	προφάσει μέν, ᾗ πυνθάνεσθε, διανοίᾳ	δέ,	ἣν πάντες ὑπονοοῦμεν. Καί μοι
[39]	εἰς ἐπιεικῆ συγκαταβαινόντων αἵρεσιν Ὥστε	δὲ	ἡσυχίαν ἄγοντας ἡμᾶς φίλους μὲν
[36]	τὴν πόλιν πειράσωσι καταλαβεῖν. Ὃ	δὲ	θαρσύνων αὐτοὺς πρὸς ταῦτα ἔφη·
[36]	δουλείᾳ τῇ ἡμετέρᾳ ἥκετε. Μάρτυρας	δὲ	θεοὺς τούς τε ὁρκίους τότε
[31]	εἴ που ἄρα γένοιντο Τὸ	δὲ	ἴσχυον δι´ ὑπερβατοῦ κείμενον τῷ
[39]	πρὸς τοὺς ἄλλους ποιήσετε, μισοῦντες	δὲ	ἰσχυρούς· οὐ γὰρ ζητοῦμεν εὐνοίᾳ
[21]	ἐστι, μέλλω νυνὶ λέγειν. Ἀνάγκη	δὲ	ἴσως καὶ περὶ ταύτης τῆς
[49]	δὲ τὴν ἑαυτοῦ σωτηρίαν. ~(Ἔστι	δὲ	καὶ ἄλλα ἐν τῇ δημηγορίᾳ
[48]	ἐν τῇ ἐμῇ μαχόμενος, τοσούτῳ	δὲ	καὶ ἀσφαλέστερον, ὅσῳ οὐ προδιεφθαρμένου
[15]	ἐκπολιορκήσαντες ἀπέκτειναν τοὺς ἡβῶντας, παῖδας	δὲ	καὶ γυναῖκας ἠνδραπόδισαν καὶ τὴν
[20]	ἑκατέρους, τὸ μὲν εὐθύς, τὸ	δὲ	καὶ διανοούμενον. Κίνησις γὰρ αὕτη
[5]	ἑνὸς ἱστορίαν προελόμενος ἀναγράψαι, πολλὰς	δὲ	καὶ διαφόρους πράξεις ἔκ τε
[48]	δεσπότου μεταβολῇ οὐκ ἀξυνετωτέρου, κακοξυνετωτέρου	δέ.	Καὶ ἔτι τὸ κατακορὲς τῆς
[25]	σχηματισθεῖσα γέγονε καὶ δεινοτέρα, σαφεστέρα	δὲ	καὶ ἡδίων ἐκείνως ἂν κατασκευασθεῖσα·
[8]	οὐδὲ ἐνεξουσιάζων τῇ γραφῇ, ἀνέγκλητον	δὲ	καὶ καθαρὰν τὴν προαίρεσιν ἀπὸ
[26]	οἱ Κορίνθιοι τὸ μέσον. Ἐπειδὴ	δὲ	καὶ οἱ ἄλλοι Ἀθηναῖοι προσέμισγον
[26]	στρατόπεδον πολυειδῆ ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι. Παραπλήσια	δὲ	καὶ οἱ ἐπὶ τῶν νεῶν
[26]	ἑκάτερος τοῦ παντὸς ἔχων, Πυθὴν	δὲ	καὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ μέσον.
[26]	τοῦ τείχους ἐς φυλακήν· ἄλλοι	δὲ	καὶ οἱ πλεῖστοι ἤδη περὶ
[17]	τοὺς ἄλλους Μυτιληναίους ἡβηδόν, γυναῖκας	δὲ	καὶ παῖδας ἀνδραποδίσαι· τοὺς δ´
[15]	γινομένων περιειληφυῖα δήλωσις ἤρκει, λόγων	δὲ	καὶ παρακλήσεων, αἷς ἐχρήσαντο οἱ
[36]	γυναῖκες παρ´ ἐκείνοις εἴησαν. Δεδιέναι	δὲ	καὶ περὶ πάσῃ τῇ πόλει,
[13]	ὡς ἐπολεμήθη, ἐξηγήσομαι. ~(ΧΙΙΙ) Ὅτι	δὲ	καὶ περὶ τὰς ἐξεργασίας τῶν
[34]	ἡ γραφή μοι προβῇ. ~(Ἐπεὶ	δὲ	καὶ περὶ τῶν δημηγοριῶν αὐτοῦ
[26]	ἐν τῷ ἔργῳ ἐδουλοῦντο· ἄλλοι	δὲ	καὶ πρὸς ἀντίπαλόν τι τῆς
[33]	ἕως ἑκατὸν ἐκμηκύνεται στίχων. Θήσω	δὲ	καὶ τὰ ἑξῆς οὐδεμίαν ἔτι
[31]	ἑτοιμότερον εἶναι ἀπροφασίστως τολμᾶν. Περιπέφρασται	δὲ	καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις, καὶ
[50]	κατὰ τὴν ἐμὴν δύναμιν. ~(Ἀνάγκη	δὲ	καὶ τὰ λεγόμενα ὑπὲρ αὐτοῦ
[35]	ἐπ´ ὀλίγων πάνυ δημηγοριῶν. Ὁρῶ	δὲ	καὶ τὰ περὶ τὴν λέξιν
[9]	οἳ δ´ Ἀθηναίους ἐπαγόμενοι· ἀφεὶς	δὲ	καὶ ταῦτα ἡμιτελῆ περὶ τῆς
[9]	τῆς Πλαταιέων μέμνηται πολιορκίας· ἀφεὶς	δὲ	καὶ ταύτην ἀτελῆ τοῦ Μυτιληναϊκοῦ
[30]	ἀλλ´ ἔτι μέλλον κακόν. Καθαρὸς	δὲ	καὶ τηλαυγὴς ὁ νοῦς οὕτως
[13]	ἔστειλαν ἐπὶ τὸν πόλεμον. Θήσω	δὲ	καὶ τὴν λέξιν αὐτοῦ. Ἐγένετο
[39]	αὐτοὶ πολλὰ τοιαῦτα πράσσοντες. Θήσω	δὲ	καὶ τὴν λέξιν αὐτοῦ· Οὐ
[10]	ἐπὶ τὴν σαφήνειαν μετῆλθον. ~(Αἰτιῶνται	δὲ	καὶ τὴν τάξιν αὐτοῦ τινες,
[11]	χρόνοις οὐκ ἀκριβῶς ἐπεμνήσθη· ἅμα	δὲ	καὶ τῆς ἀρχῆς ἀπόδειξιν ἔχει
[48]	τῆς ἐμῆς μᾶλλον, ἐν ἴσῳ	δὲ	καὶ τῆς ἑαυτοῦ ἅμα ἐν
[45]	ὁμοίως τι οἰκείως φράζοι· προσόντος	δὲ	καὶ τοῦδε, χρήμασι δὲ νικωμένου,
[9]	δὲ ἄπεισιν ἐπὶ Ναύπακτον. Ἀτελεῖς	δὲ	καὶ τοὺς ἠπειρωτικοὺς πολέμους καταλιπὼν
[46]	βουλομένῳ συγγραφεῖ τὴν ἀλήθειαν. ~(Ὀχληρὰ	δὲ	κἀκεῖνα τὰ μειρακιώδη καλλωπίσματα τῆς
[47]	ὑμῖν πεισθῆναι μὲν ἀκεραίοις, μεταμέλειν	δὲ	κακουμένοις. Καὶ ἔτι ἐκεῖνα· Δουλοῖ
[36]	ἀδικουμένους οὔτε νῦν περιόψεσθαι, βοηθήσειν	δὲ	κατὰ δύναμιν· ἐπισκήπτουσίν τε ὑμῖν
[35]	ἐξέτασιν ἀγόμενος τῶν ἔργων. Ἔσται	δὲ	κατὰ ταὐτὰ ἡ παράθεσις αὐτῶν,
[23]	δεινότης· πλὴν ἑνὸς Ἡροδότου. Οὗτος	δὲ	κατά τε τὴν ἐκλογὴν τῶν
[6]	τῶν πρὸ αὐτοῦ συγγραφέων, λέγω	δὲ	κατὰ τὸ λαβεῖν ὑπόθεσιν μήτε
[44]	Λακεδαιμονίων τῆς κρατίστης γῆς, πολλοῦ	δὲ	κατὰ τὸν λοιμὸν ἀπολωλότος ὄχλου,
[53]	ἐξεγείρουσαν τὰ πάθη δεινότητα· τὸ	δὲ	κατάγλωσσον τῆς λέξεως καὶ ξένον
[51]	οὐδενὶ συγκριτὸς (οὐδ´) ἑτέρῳ· ὅταν	δὲ	κατακόρως καὶ ἀπειροκάλως, μήτε τοὺς
[31]	τὸ ἄπορον ἑκατέρῳ διδόμενοι Τὸ	δὲ	κατάλληλον τῆς διανοίας ἦν ἂν
[33]	πρὸς τὰ ἔργα ἐχώρουν· οἱ	δὲ	καταφρονοῦντες κἂν προαισθέσθαι, καὶ ἔργῳ
[32]	εἴρηται καὶ βραχέως, ἐν ἀφανεῖ	δὲ	κείμενον ἔχει τὸ σημαινόμενον. Χαλεπὸν
[45]	περὶ τοῦ ἀνδρὸς ἀποφαίνεσθαι, τῷ	δὲ	κινδυνεύοντι τοὺς ταπεινοὺς καὶ παραιτητικοὺς
[40]	κατὰ λέξιν οὕτως γράφων· Ἐλπὶς	δὲ	κινδύνου παραμύθιον οὖσα τοὺς μὲν
[10]	ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν δυνάμεως, οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι οὔτε ἐκώλυον, εἰ
[14]	ἐπαγόμενος ἐπὶ Πελοπόννησον ἔπλευσε, κατακλείσας	δὲ	Λακεδαιμονίους εἰς τὰ φρούρια, τοὺς
[25]	ἡδίων ἐκείνως ἂν κατασκευασθεῖσα· Τῶν	δὲ	Λακεδαιμονίων οὐκέτι ἐπεκθεῖν, ᾗ προσπίπτοιεν,
[25]	ἐπικρατεῖν, οὐ χαλεπῶς ἀπανίσταντο, Τῶν	δὲ	Λακεδαιμονίων οὐκέτι ὀξέως ἐπεκθεῖν ἧι
[10]	τὴν οὐκ ἀληθῆ μέν, ὑπὸ	δὲ	Λακεδαιμονίων πλαττομένην, τὴν Ἀθήνηθεν ἀποσταλεῖσαν
[10]	ἀληθῆ μέν, οὐκ εἰς ἅπαντας	δὲ	λεγομένην, τὴν αὔξησιν τῆς Ἀθηναίων
[55]	πᾶσι καὶ γνώριμα ὄντα, ἡμῶν	δὲ	λόγος αὐτῷ τῶν ὕστερον ἐσομένων
[33]	εὐσεβείᾳ μὲν οὐδέτεροι ἐνόμιζον, εὐπρεπείᾳ	δὲ	λόγου, οἷς ξυμβαίη ἐπιφθόνως τι
[10]	μὲν γὰρ ἀληθεστάτην πρόφασιν, ἀφανεστάτην	δὲ	λόγῳ, τοὺς Ἀθηναίους ἡγοῦμαι μεγάλους
[48]	ἐν εἰδόσιν, ὅσα ἀδικεῖ· πολὺ	δὲ	μᾶλλον ἡμᾶς αὐτοὺς αἰτιασόμενοι, ὅτι
[19]	τοῦ πράγματος ἔπαινον ἀποθέσθαι. ~(Ἔτι	δὲ	μᾶλλον ἴδοι τις ἂν τὸ
[29]	γὰρ τόλμαν ἀνδρίαν ἐκάλουν, τὴν	δὲ	μέλλησιν δειλίαν. Ὅμοια δὲ τούτοις
[33]	τι διαπράξασθαι, ἄμεινον ἤκουον· τὰ	δὲ	μέσα τῶν πολιτῶν ὑπ´ ἀμφοτέρων,
[47]	εἰμι καὶ οὐκ ἐξίσταμαι, ὑμεῖς	δὲ	μεταβάλλετε, ἐπειδὴ ξυνέβη ὑμῖν πεισθῆναι
[36]	δυνατὸν εἰς ἀριθμὸν ἐλθεῖν· αὐτοὶ	δὲ	μεταχωρήσατε ὅποι βούλεσθε, ἕως ἂν
[10]	τῆς Ἀθηναίων πόλεως λόγους. Ταῦτα	δὲ	μέχρι δισχιλίων ἐκμηκύνας στίχων, τότε
[5]	ὀλίγῳ πρότερον τῶν Περσικῶν, παρεκτείνας	δὲ	μέχρι τῶν Πελοποννησιακῶν, τήν τε
[36]	αὐτοὺς μηδ´ ἐπὶ δουλείᾳ· εἰ	δὲ	μή, ἀμύνειν τοὺς παρόντας ξυμμάχους
[36]	αὐτοὶ ἐμμείνατε τοῖς ὅρκοις. Εἰ	δὲ	μή, ἅπερ καὶ πρότερον ἤδη
[43]	κατεσκευασμένας τῆς διαλέκτου χαρακτῆρα. Ἵνα	δὲ	μὴ δόξῃ τις φάσεις ἀναποδείκτους
[3]	ἀρετὰς οὐδενὸς ἠξίωκα λόγου, τοῖς	δὲ	μὴ κατὰ τὸ κράτιστον εἰρημένοις
[8]	φιλοσόφων τε καὶ ῥητόρων, εἰ	δὲ	μή, τῶν γε πλείστων, ὅτι
[52]	καὶ δόξης λαμπρᾶς κατηξιώθησαν. Ἵνα	δὲ	μηδεμία ὑποψία καθ´ ἡμῶν τοιαύτη
[36]	δ´ ἀμφοτέρους φίλους, ἐπὶ πολέμῳ	δὲ	μηδετέρους. Καὶ τάδε ἡμῖν ἀρκέσει.
[39]	μὲν εἶναι ἀντὶ πολεμίων, ξυμμάχους	δὲ	μηδετέρων οὐκ ἂν δέξαισθε; Ἀποκρινόμενον
[39]	ἡ φιλία μὲν ἀσθενείας, τὸ	δὲ	μῖσος δυνάμεως παράδειγμα τοῖς ἀρχομένοις
[14]	δὲ οὐ πολλοὶ διεφθάρησαν. ~(Τῆς	δὲ	Νικίου στρατηγίας μνησθείς, ὅτε ναῦς
[45]	προσόντος δὲ καὶ τοῦδε, χρήμασι	δὲ	νικωμένου, τὰ ξύμπαντα τούτου ἑνὸς
[48]	ὅσῳ οὐ προδιεφθαρμένου ἐμοῦ, ἔχων	δὲ	ξύμμαχον ἐμὲ καὶ οὐκ ἔρημος
[31]	δυνατῶς μετὰ τοῦ σαφῶς· Ἁπλῶς	δὲ	ὁ φθάσας τὸν μέλλοντα κακόν
[26]	τοῦ πλείονος ἤδη καλοῦ, δεδιότες	δὲ	οἱ ἐπελθόντες, μὴ τῶν παρόντων
[10]	αὐτῷ δοκούσης, ἐνθένδε ἀρξάμενος· Ἐψηφίσαντο	δὲ	οἱ Λακεδαιμόνιοι τὰς σπονδὰς λελύσθαι
[36]	τὴν γῆν οὐκ ἔτεμνεν. Ἐλθόντες	δὲ	οἱ Πλαταιεῖς πρέσβεις ὡς τοὺς
[38]	τῆς ἴσης ἀνάγκης κρίνεται, δυνατὰ	δὲ	οἱ προὔχοντες πράσσουσι καὶ οἱ
[26]	βιάσασθαι ἐς τὸ ἔξω. Προεξαναγόμενοι	δὲ	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[41]	βεβασανισμένον οὐδὲ ἀνακόλουθον· ἐν τούτῳ	δὲ	οἱ φρονιμώτατοι τῶν Ἑλλήνων αἴσχιστα
[36]	μηδὲ παραβαίνειν τοὺς ὅρκους, ἐᾶν	δὲ	οἰκεῖν αὐτονόμους, ὥσπερ Παυσανίας ἐδικαίωσε.
[2]	πλείονα μὲν εἶχον λέγειν, ἀρκεσθήσομαι	δὲ	ὀλίγοις. Εἰ δὲ ἀληθεῖς καὶ
[39]	οὗτοι δεινοὶ τοῖς νικηθεῖσι. Τοῦτο	δὲ	ὅμοιόν ἐστι τῷ λέγειν, ὅτι
[55]	σαφήνειαν, οὐκ ἔχει λόγον· ἀνάγκη	δὲ	ὁμολογεῖν κρείττονα τῶν ἀτελεστέρων εἶναι
[33]	ἐχυρὸς οὔτε ὅρκος φοβερός. Κρείττους	δὲ	ὄντες πάντες λογισμῷ ἐς τὸ
[30]	καὶ ὑπονοήσας ἔτι δεινότερος· προβουλεύσας	δὲ	ὅπως μηδὲν αὑτῷ δεήσει, τῆς
[46]	καὶ δειλῷ τινι ἐγγίγνεται· καταφρόνησις	δέ,	ὃς ἂν καὶ γνώμῃ πιστεύῃ
[54]	ὅστις ὁρῶν χιλίους ἱππέας, ὁπλίτας	δὲ	ὅσους ἂν ἐθέλῃ τις, ναῦς
[33]	τῆς διαλέκτου χαρακτῆρι μένῃ, χείρων	δέ,	ὅταν ἐκτρέψῃ τὴν διάλεκτον ἐκ
[13]	καὶ ἑκατὸν τῶν ζώντων, Ἀθηναίων	δὲ	οὐ πολλοὶ διεφθάρησαν. ~(Τῆς δὲ
[25]	ἀποδείξεις αὐτῶν ὥρα τρέπεσθαι. Ποιήσομαι	δὲ	οὐ χωρὶς ὑπὲρ ἑκάστης ἰδέας
[38]	ἀνάγκην φέρετε καὶ εἴκετε· ἡμεῖς	δὲ	οὐκ ἀγνοοῦντες, ὅτι ἀδικοῦμεν ὑμᾶς,
[37]	νενοημένον μὲν οὐκ ἀτόπως, ἡρμηνευμένον	δὲ	οὐκ εὐπαρακολουθήτως· Εἰ μὲν τοίνυν
[9]	γίνηται πραγμάτων καὶ δυσκαταμαθήτων. Ὅτι	δὲ	οὐκ ὀρθὸς ὁ κανὼν οὗτος
[10]	τῆς συμμαχίας αὐτῶν ἥπτετο· τότε	δὲ	οὐκέτι ἐποιοῦντο ἀνασχετόν, ἀλλ´ ἐπιχειρητέα
[51]	τὴν ποσότητα ὁρῶν, μεμπτός. Ἐγὼ	δὲ	οὔτε αὐχμηρὰν καὶ ἀκόσμητον καὶ
[37]	τε ἀντονομασίαν, τὸ αὐτοῦ τοῦτο	δὲ	οὔτε τῷ θηλυκῷ καὶ ἑνικῷ
[15]	ἱστοριογράφοις μήτε ποιηταῖς καταλιπεῖν· ποτὲ	δὲ	οὕτως ταπεινὰ καὶ μικρά, ὥστε
[10]	τοῦδε τοῦ πολέμου κατέστη. Ταῦτα	δὲ	πάντα ὅσα ἔπραξαν οἱ Ἕλληνες
[26]	καθ´ ἓν ἕκαστον, κατὰ πολλὰ	δὲ	πανταχόθεν περιεστάναι, καὶ τὸν κτύπον
[8]	καλὰ καὶ μιμήσεως ἄξια. (Κράτιστον	δὲ	πάντων τὸ μηδὲν ἑκουσίως ψεύδεσθαι
[36]	ἂν ὁ πόλεμος ᾖ· ἐπειδὰν	δὲ	παρέλθῃ, ἀποδώσομεν ὑμῖν, ἃ ἂν
[41]	ἰσχυρὰ ὄντα ἐλπιζόμενα μέλλεται, τὰ	δὲ	παρόντα βραχέα πρὸς τὰ ἤδη
[18]	οὐκ ἐποίησε τὸν ἐπιτάφιον; Ἵνα	δὲ	πάσας ἀφῶ τὰς ἄλλας μάχας
[26]	ἐξέπεσον ἐς τὸ στρατόπεδον. Ὁ	δὲ	πεζὸς οὐκέτι διαφόρως, ἀλλ´ ἀπὸ
[8]	προσήκοντα ἦν ἑκάστῳ, δεδήλωκε. Παραδείγματα	δὲ	περὶ αὐτῶν φέρειν οὐ δέομαι
[16]	περιέχουσα πληθύει τῶν ῥητορειῶν, ἣ	δὲ	περὶ πολλὰς καὶ μεγάλας συνταχθεῖσα
[14]	ἀφίκοντο εἰς τὰς Ἀθήνας. Γενομένων	δὲ	περὶ τὰς πόλεις ἀμφοτέρας εὐθὺς
[31]	διανοίας ἦν ἂν τοιοῦτο· οἱ	δὲ	περὶ τῆς φιλίας ὅρκοι εἴ
[31]	τὸ σημαινόμενον ἔχουσι τοιοῦτον· οἱ	δὲ	περὶ τῆς φιλίας ὅρκοι εἴ
[21]	τοῦ συγγραφέως ταῦτά ἐστι. Τὰ	δὲ	περὶ τὸ λεκτικόν, ἐν ᾧ
[42]	βεβιασμένων ἐνοχλοῦντα τὰς ἀκοάς, πάσας	δὲ	περιειληφότα τὰς ἀρετάς, ὁπόσαι γίγνονται
[36]	ἔμελλε δῃώσειν τὴν γῆν. Οἱ	δὲ	Πλαταιεῖς εὐθὺς πρέσβεις πέμψαντες πρὸς
[36]	μὲν Ἀρχίδαμος τοσαῦτα εἶπεν. Οἱ	δὲ	Πλαταιῶν πρέσβεις ἀκούσαντες ταῦτα εἰσῆλθον
[34]	καὶ ξένων καὶ παραδόξων. Ἣ	δὲ	πλεῖον ἔχουσα τὸ τεχνικὸν καὶ
[54]	αὐτὸς μὲν οὐ ποιήσων, τὸν	δὲ	πλησίον τὰ δέοντα πράξοντα, οὐδὲν
[45]	ὅ τ´ ἔχων ἀμφότερα, τῇ	δὲ	πόλει δύσνους οὐκ ἂν ὁμοίως
[47]	τὸ πλείστῳ παραλόγῳ ξυμβαῖνον· ὅμως	δὲ	πόλιν μεγάλην οἰκοῦντας καὶ ἐν
[36]	αὐτοὺς πρὸς ταῦτα ἔφη· Ὑμεῖς	δὲ	πόλιν μὲν καὶ οἰκίας ἡμῖν
[28]	καὶ κατέγνωσαν ἁπάντων θάνατον· οἱ	δὲ	πολλοὶ τῶν ἱκετῶν, ὅσοι οὐκ
[53]	νόημα κοσμῶν τὴν φράσιν. Τὰς	δὲ	πολυπλόκους νοήσεις καὶ πολλὰ δηλούσας
[32]	ὅτι τοῦτο βούλεται λέγειν· Εἰ	δέ	που παρατύχοι τινὶ καιρὸς καὶ
[5]	καὶ ὁ Χαλκηδόνιος Μελησαγόρας, ὀλίγῳ	δὲ	πρεσβύτεροι τῶν Πελοποννησιακῶν καὶ μέχρι
[23]	καὶ τῶν παραπλησίων τούτοις. Οἱ	δὲ	πρὸ τοῦ Πελοποννησιακοῦ γενόμενοι πολέμου
[41]	μηδὲν ἄσχημον ἀναγκασθῶσι πράττειν, τοὺς	δὲ	προελομένους τήν τε χώραν καὶ
[48]	ποτε βουληθείη αὖθις φθονῆσαι· ἀδύνατον	δὲ	προεμένῳ καὶ μὴ τοὺς αὐτοὺς
[30]	εἰ φυλάξαιντο, ἔτι δεινότεροι· ὁ	δὲ	προἰδόμενος, ὅπως μηδὲν αὑτῷ δεήσει
[29]	ἀλόγιστος ἀνδρία φιλέταιρος ἐνομίσθη, μέλλησις	δὲ	προμηθὴς δειλία εὐπρεπής παρομοιώσεις γὰρ
[40]	θεῖον δόξῃ γινώσκουσιν ἅπαντες, τὰ	δὲ	πρὸς ἀλλήλους δίκαια τῷ κοινῷ
[39]	ἰσχυροῖς πρὸς τοὺς ἀσθενεῖς. Ὀλίγα	δὲ	πρὸς ταῦτα τῶν Μηλίων ἀποκριναμένων,
[31]	ἐν τῷ παραυτίκα ἴσχυον τὸ	δὲ	πρὸς τὸ ἄπορον ἑκατέρῳ διδόμενοι,
[26]	ἐπὶ τὰς ναῦς παρεβοήθουν, οἳ	δὲ	πρὸς τὸ λοιπὸν τοῦ τείχους
[24]	ἀπὸ τοῦ σημαίνοντος ἀποστρέφων, ποτὲ	δὲ	πρὸς τὸ σημαῖνον ἀπὸ τοῦ
[39]	πρὸς Ἕλληνας ἥρμοττε λέγειν· Ἀθηναίοις	δὲ	πρὸς τοὺς Ἕλληνας, οὓς ἠλευθέρωσαν
[26]	καὶ διέκπλους ὀλίγαι ἐγίγνοντο· αἱ	δὲ	προσβολαί, ὡς τύχοι ναῦς νηὶ
[24]	μὲν ὀνοματικὸν προσηγορικὸν γένηται, τὸ	δὲ	προσηγορικὸν ὀνοματικῶς λέγηται· καὶ τὰ
[26]	ἀφθόνοις ἐπ´ αὐτὴν ἐχρῶντο· ἐπειδὴ	δὲ	προσμίξειαν, οἱ ἐπιβάται εἰς χεῖρας
[20]	τὸ παραχρῆμα ἀκούειν ξύγκειται. Τῶν	δὲ	πρότερον ἔργων μέγιστον ἐπράχθη τὸ
[6]	τὸν ἀκριβέστατον τῶν τρόπων· ἕνα	δὲ	προχειρισάμενος πόλεμον, ὃν ἐπολέμησαν Ἀθηναῖοι
[54]	παρασκευῆς λέγειν ταῦτα ἐπιτίθησιν· Ἔστι	δὲ	πρῶτον τῆς παρασκευῆς, ὦ ἄνδρες
[14]	Λακεδαιμόνιοι τὰς διαλλαγὰς ἀπεψηφίσαντο· φαύλως	δέ	πως καὶ ῥᾳθύμως ὡς περὶ
[30]	ἐπαύσατο τὰ μὲν καλλωπίζων, τὰ	δὲ	σκληραγωγῶν τὴν λέξιν, ἧττον ἂν
[27]	καὶ σκολιὸν καὶ δυσπαρακολούθητον· ὁ	δὲ	σπάνιος καὶ οὐδ´ ἐκ τῆς
[20]	πρότερον ἀκοῇ μὲν λεγόμενα, ἔργῳ	δὲ	σπανιώτερον βεβαιούμενα οὐκ ἄπιστα κατέστη
[51]	καὶ τῶν πάνυ ἡδέων, ἡ	δὲ	συμμετρία πανταχῇ χρήσιμον. ~(Εἷς ἔτι
[55]	μήτε θαυμάζειν μήτε μιμεῖσθαι. Ἵνα	δὲ	συνελὼν εἴπω, ἀμφότερα μὲν ἐπ´
[24]	ἀσαφὲς γίνεται τὸ βραχύ. Ἵνα	δὲ	συνελὼν εἴπω, τέτταρα μέν ἐστιν
[22]	καὶ εἰς τὴν τροπικήν, ἡ	δὲ	σύνθεσις εἴς τε τὰ κόμματα
[26]	ἐκτημένης θαλάσσης ἡγούμενοι ἀποχωροῦσιν· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι, εἰ οὓς σαφῶς ἴσασι
[26]	εἴ ποτε, προθύμως ἀντιλαμβάνεσθαι· τοῖς	δὲ	Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις καλὸν εἶναι
[44]	ἕκαστον τῶν πολιτῶν εὐπραγοῦσαν, ἀθρόαν	δὲ	σφαλλομένην. Καλῶς μὲν γὰρ φερόμενος
[29]	ἐστὶ καὶ τὰ συναπτόμενα· τὸ	δὲ	σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου πρόσχημα, καὶ
[29]	δ´ ἂν οὕτως ἐλέχθη· οἱ	δὲ	σώφρονες ἄνανδροι, καὶ οἱ συνετοὶ
[35]	πλεῖστα περὶ ταύτας ἐστίν. Εἰ	δὲ	τὰ εἰκότα ἔγνωκα, σύ τε
[47]	ἀφανίζοντας τὴν τῆς πόλεωςἀξίωσιν, ἀπαλγήσαντας	δὲ	τὰ ἴδια τοῦ κοινοῦ τῆς
[28]	γίγνεται χείρων αὐτὸς ἑαυτοῦ. Ἔστι	δὲ	τὰ μὲν πρῶτα, ὧν οὐδεὶς
[36]	ἐκείνοις τοῖς κινδύνοις γενομένης. Ὑμεῖς	δὲ	τἀναντία ἐκείνοις δρᾶτε· μετὰ γὰρ
[20]	παρόντα ἀεὶ μέγιστον κρινόντων, παυσαμένων	δὲ	τἀρχαῖα μᾶλλον θαυμαζόντων, ἀπ´ αὐτῶν
[5]	τὰς Ἑλληνικὰς ἀναγράφοντες ἱστορίας, οἳ	δὲ	τὰς βαρβαρικάς, (καὶ) αὐτάς τε
[42]	ἀληθινοὺς ἀγῶνας ἐπιτήδειοι. Ὑπὲρ ἁπάσας	δὲ	τὰς ἐν ταῖς ἑπτὰ βύβλοις
[50]	ἐπιτήδειος οὗτος ὁ χαρακτήρ, τοῖς	δὲ	τὰς ἱστορικὰς πραγματείας ἐκφέρουσιν, αἷς
[19]	τις αὐτὴ καθ´ αὑτήν. Οἱ	δὲ	τὰς ῥητορικὰς συνταξάμενοι τέχνας παραγγέλλουσι
[24]	καὶ (τὸ) φοβερόν, ὑπὲρ ἅπαντα	δὲ	ταῦτα τὸ παθητικόν. Τοιοῦτος μὲν
[10]	ὧν τὴν ἀρχὴν ἔλαβε. Διττὰς	δὲ	ταύτας ὑποθέμενος, τήν τε ἀληθῆ
[20]	χρόνου πλῆθος ἀδύνατον ἦν· ἐκ	δὲ	τεκμηρίων, ὧν ἐπὶ μακρότατον σκοποῦντι
[25]	χρόνου πλῆθος ἀδύνατον ἦν· ἐκ	δὲ	τεκμηρίων, ὧν ἐπὶ μακρότατον σκοποῦντί
[26]	οὐδὲν δέομαι πάλιν ἐξαριθμεῖσθαι. Ἐν	δὲ	τῇ ἑβδόμῃ βύβλῳ τὴν ἐσχάτην
[54]	αὐτῶν ἐν τῷ σαφεῖ. Ἐν	δὲ	τῇ μεγίστῃ τῶν κατὰ Φιλίππου
[18]	τρόπαιον τῇ ὑστεραίᾳ ἔστησαν. Ἐν	δὲ	τῇ τετάρτῃ βύβλῳ οἱ μετὰ
[14]	ἀδόξων πραγμάτων ταῦτα εἴρηκε· Μετὰ	δὲ	τὴν δευτέραν εἰσβολὴν τῶν Πελοποννησίων
[48]	δύναμιν σῴζοι ἄν τις, ἔργῳ	δὲ	τὴν ἑαυτοῦ σωτηρίαν. ~(Ἔστι δὲ
[9]	ῥᾳδίως οὐδ´ ἀκριβῶς ἀναφερούσης. Χρὴ	δὲ	τὴν ἱστορικὴν πραγματείαν εἰρομένην εἶναι
[14]	σφῶν αὐτῶν πλὴν θανάτου. Περὶ	δὲ	τῆς Αἰγινητῶν ἁλώσεως τῶν ἐν
[48]	οὔτε περιέργους οὔτε δυσπαρακολουθήτους. ~(Ἐκ	δὲ	τῆς Ἑρμοκράτους δημηγορίας ἐπαινεῖν μὲν
[39]	ἀποκρινόμενον ποιεῖ τὸν Ἀθηναῖον Ἡμεῖς	δὲ	τῆς ἡμετέρας ἀρχῆς, ἢν καὶ
[26]	δεδουλωμένοι ὡς ἐπὶ Λακεδαιμονίους. ~(Ὑπεξαιρουμένης	δὲ	τῆς περιγραφῆς πάσης, τἆλλα πάντα
[29]	τὸ διανοεῖσθαί τι καινότερον χωρὶς	δὲ	τῆς πλοκῆς οὐδὲ οἱ τῶν
[14]	μὲν αὐτοῖς τῆς χώρας, οἰκοφθορημένης	δὲ	τῆς πόλεως ὑπὸ λοιμοῦ, πᾶσαν
[24]	τοῖς κατ´ αὐτὸν ἀνθρώποις· ἐπὶ	δὲ	τῆς συνθέσεως τῶν τ´ ἐλαττόνων
[14]	πρὸς αὐτοὺς ἄπρακτοι ἐγένοντο. Περὶ	δὲ	τῆς ὑστέρας, ὅτε Λακεδαιμόνιοι τοὺς
[34]	τὴν προσήκουσαν μαρτυρίαν ἀπονέμουσιν, εἰ	δέ	τι διημάρτηται μέρος ἐν αὐτοῖς,
[10]	πολέμους, ἢν μὴ ἀναγκάζωνται, τότε	δέ	τι καὶ πολέμοις οἰκείοις ἐξειργόμενοι·
[36]	κολάζεσθαι τοῖς ὑπάρχουσι προτέροις, τῆς	δὲ	τιμωρίας τυγχάνειν τοῖς ἐπιφέρουσι νομίμως.
[9]	ἐπὶ τὰς ἐνιαυσίους ἀρχάς. Καινὴν	δέ	τινα καὶ ἀτριβῆ τοῖς ἄλλοις
[52]	τὴν συντέλειαν τῆς ὑποθέσεως, ὄκνον	δέ	τινα καὶ πολλὴν εὐλάβειαν ἡμῖν
[50]	οὐδὲν φανήσεται τούτων ξένον. Ἤδη	δέ	τινες ἐπεχείρησαν λέγειν, ὡς οὐ
[28]	τοῖς τὸν δῆμον καταλύουσιν· ἀπέθανον	δέ	τινες καὶ ἰδίας ἔχθρας ἕνεκα,
[28]	καὶ πρὸς αὐτοῖς ἐκτείνοντο, οἳ	δέ	τινες καὶ περιοικοδομηθέντες ἐν τοῦ
[50]	φύσιν τὰς αἰσθήσεις ἔχοντες. Ἐπιχειροῦσι	δέ	τινες οὐκ ἄδοξοι σοφισταὶ λέγειν,
[42]	μὴ βεβασανίσθαι μηδὲ κατεπιτετηδεῦσθαι, ἀληθεῖ	δέ	τινι καὶ φυσικῷ κεκοσμῆσθαι χρώματι.
[3]	τὸ κράτιστον εἰρημένοις ἐπιφύομαι· ἐκλογισμὸς	δέ	τις τοῦ χαρακτῆρος τῶν λόγων,
[30]	ἀντιλέγοντα καὶ ἐφ´ ὅτῳ. Ἐπιβουλεύσας	δέ	τις φησί τυχών τε ξυνετός,
[33]	τῇ πόλει ξυμφόρου προστιθέντες, ἐς	δὲ	τὸ ἑκατέροις που αἰεὶ ἡδονὴν
[30]	ἦν. Νῦν δ´ ἐπιτίθησιν· Ἀσφάλεια	δὲ	τὸ ἐπιβουλεύσασθαι, ἀποτροπῆς πρόφασις εὔλογος.
[44]	τινὲς ἐβλάπτοντο τῶν πολιτῶν, εὐτύχει	δὲ	τὸ κοινόν, καλῶς ταῦτ´ ἔλεγεν·
[39]	πονηρὸν καὶ σκολιῶς ἀπηγγελμένον· εἰ	δὲ	τὸ νόημα βούλεταί τις αὐτοῦ
[54]	τὴν ἀσυνήθη φράσιν ἐκβεβηκότα, φυλάττεται	δὲ	τὸ περιττὸν αὐτῶν ἐν τῷ
[46]	πολύπλοκα τῶν ἐνθυμημάτων σχήματα· Ἰέναι	δὲ	τοῖς ἐχθροῖς ὁμόσε καὶ ἀμύνεσθαι
[18]	τραγῳδίαν ἐκείνην εἰσάγει διατιθέμενον· ἐπὶ	δὲ	τοῖς πλείοσι καὶ κρείττοσι, δι´
[24]	σημαῖνον ἀπὸ τοῦ σημαινομένου· ἐν	δὲ	τοῖς συνδετικοῖς καὶ τοῖς προθετικοῖς
[30]	χαλεπαίνοντα καὶ περὶ τίνος, τίνα	δὲ	τὸν ἀντιλέγοντα καὶ ἐφ´ ὅτῳ.
[2]	ἐμαυτῷ συνήθη κακοήθειαν ἐναποδείκνυσθαι. Περὶ	δὲ	τοῦ γένους τῆς γραφῆς πλείονα
[40]	μὲν εἶξαι εὐθὺς ἀνέλπιστον, μετὰ	δὲ	τοῦ δρωμένου ἔτι καὶ στῆναι
[54]	κἂν μὴ τύχητε ἐφαμαρτεῖν, ἐκ	δὲ	τοῦ μετὰ τοῦ παρασκευάσασθαι τὰ
[26]	καὶ αἱ νῆες κατίσχυον. Ἦρχον	δὲ	τοῦ ναυτικοῦ τοῖς Συρακοσίοις Σικανὸς
[48]	ἑαυτῶν τῷ Μήδῳ ἀντέστησαν, περὶ	δὲ	τοῦ, οἳ μὲν σφίσιν ἀλλὰ
[54]	τις ἐπ´ αὐτοὺς ἴῃ· πρὸ	δὲ	τοῦ παρασκευάσασθαι πρέσβεις οὐκ ἐᾷ
[20]	πεζομαχίαιν τὴν κρίσιν ἔσχεν· τούτου	δὲ	τοῦ πολέμου μῆκός τε μέγα
[37]	τὴν ὀρθὴν ἐξενηνεγμένῳ πτῶσιν τὰ	δὲ	τοῦ πολέμου παρόντα ἤδη καὶ
[37]	ἡσυχίαν ἀλλήλους οὐ ψέγεται· τὰ	δὲ	τοῦ πολέμου παρόντα ἤδη καὶ
[37]	ἡσυχίαν ἀλλήλους οὐ ψέγεται, τὰ	δὲ	τοῦ πολέμου παρόντα ἤδη καὶ
[36]	ὑμῖν, ἃ ἂν παραλάβωμεν· μέχρι	δὲ	τοῦδε ἕξομεν ὑμῖν παρακαταθήκην ἐργαζόμενοι
[24]	τὸ ῥηματικὸν ὀνοματικῶς ἐκφέρων, αὖθις	δὲ	τοὔνομα ῥῆμα ποιῶν, καὶ αὐτῶν
[54]	τοῦ πρὸς βασιλέα πολέμου, παρακαλοῦσα	δὲ	τοὺς Ἀθηναίους μὴ προχείρως αὐτὸν
[45]	παρὰ τῶν πολλῶν φθόνον· ὅταν	δὲ	τοὺς αὐτούς τις ἔχῃ δικαστάς
[15]	τῆς ἱστορίας, τούτων μνησθήσομαι· Περὶ	δὲ	τοὺς αὐτοὺς χρόνους τούτους Σκιωναίους
[51]	χωρὶς ἐξηγήσεως γραμματικῆς ἔνια. Πρὸς	δὲ	τοὺς ἐπὶ τὸν ἀρχαῖον βίον
[14]	ἐκεῖνον ταῖς ξυμφοραῖς περιπεπτωκότες· πρὸς	δὲ	τοὺς Λακεδαιμονίους ὥρμηντο συγχωρεῖν, καὶ
[26]	ἐπειρῶντο λύειν τὰς κλείσεις· μετὰ	δὲ	τοῦτο πανταχόθεν σφίσι τῶν Συρακοσίων
[31]	καὶ τοὺς ἐναντίους ἐκπεπλῆχθαι. ~(μίαν	δὲ	τούτοις ἐπιθεὶς περίοδον ἀγκύλως εἰρημένην
[29]	τοῖς ὀλίγοις τοὺς Λακεδαιμονίους. ~(Ἃ	δὲ	τούτοις ἐπιφέρει, σκολιὰ καὶ δυσπαρακολούθητα
[29]	τὴν δὲ μέλλησιν δειλίαν. Ὅμοια	δὲ	τούτοις ἐστὶ καὶ τὰ συναπτόμενα·
[54]	χεῖρον ἢ νῦν διατεθῆναι. Ὅμοια	δὲ	τούτοις ἐστὶ κἀκεῖνα· Εἶτ´ οἴεσθε,
[36]	πείθωσιν αὐτούς, ποιεῖν ταῦτα. Μέχρι	δὲ	τούτου σπείσασθαι σφίσιν ἐκέλευον καὶ
[9]	ἀκολουθῶν ἐμέρισε τὴν ἱστορίαν. Ἐκ	δὲ	τούτου συμβέβηκεν αὐτῷ τοὐναντίον ἢ
[12]	κατὰ φύσιν ἔχειν ἀρχήν. Πρόσεστι	δὲ	τούτῳ καὶ τὸ μὴ εἰς
[32]	ἐν τῷ παραχρῆμα ἴσχυον. ~(Σκολιώτερα	δὲ	τούτων ἐστὶ καὶ ἃ μετὰ
[25]	πάσης τῆς ἱστορίας φυλάττει. ~(Προειρημένων	δὲ	τούτων κεφαλαιωδῶς ἐπὶ τὰς ἀποδείξεις
[54]	ὅσους ἂν ἐθέλῃ τις, ναῦς	δὲ	τριακοσίας οὐχ ἥξει καὶ δεήσεται,
[33]	λόγῳ θεραπεύοντες ἆθλα ἐποιοῦντο· παντὶ	δὲ	τρόπῳ ἀγωνιζόμενοι ἀλλήλων περιγενέσθαι ἐτόλμησάν
[32]	ἀμφότεροι ἢ οἱ ἀμαθεῖς. Ἐπὶ	δὲ	τῷ ἀγάλλονται κἀνταῦθα ἄδηλον, τίνες·
[32]	καὶ τῷ μὲν αἰσχύνονται, ἐπὶ	δὲ	τῷ ἀγάλλονται ταῦτα γὰρ ἀγκύλως
[8]	τὸ παραχρῆμα ἀκούειν ξύγκειται. ~(Μαρτυρεῖται	δὲ	τῷ ἀνδρὶ τάχα μὲν ὑπὸ
[54]	ἕως ἂν ἑκόντες ἐξαπατᾶσθε; Ἐν	δὲ	τῷ κρατίστῳ τῶν δικανικῶν, τῷ
[32]	ἃ μετὰ ταῦτα τίθησιν· Ἐν	δὲ	τῷ παρατυχόντι ὁ φθάσας θαρρῆσαι
[7]	ἐπεισοδίοις τὰς τοπικὰς ἀναγραφάς. Θουκυδίδῃ	δὲ	τῷ προελομένῳ μίαν ὑπόθεσιν, ᾗ
[2]	τελέσας τὴν ὑπόσχεσιν ἀποδίδωμι. ~(Μέλλων	δὲ	τῶν κατὰ μέρος ἅπτεσθαι λόγων,
[52]	τῶν ἡμαρτημένων αὐτοῖς ἐάσομεν· περὶ	δὲ	τῶν κατορθωσάντων ἐν τῇ μιμήσει
[37]	ἀρέσκει ὡς λέγομεν, εἴπατε. Οἱ	δὲ	τῶν Μηλίων σύνεδροι ἀπεκρίναντο· Ἡ
[24]	κατὰ φύσιν ἀκολουθία πλανᾶται· τὰς	δὲ	τῶν ὀνοματικῶν ἢ μετοχικῶν πτώσεις
[24]	καὶ μηδὲν ἐχούσης ἀντίτυπον· ἐπὶ	δὲ	τῶν σχηματισμῶν, ἐν οἷς μάλιστα
[36]	οὔτε τὴν ἀρχὴν ἀδίκως, ἐκλιπόντων	δὲ	τῶνδε προτέρων τὸ ξυνώμοτον ἐπὶ
[30]	ἐπιτυχόντος ὃ ἤλπισε λέγεται, ὁ	δὲ	ὑπονοήσας ἐπὶ τοῦ προαισθομένου τὸ
[29]	βούλεται μὲν γὰρ λέγειν· οἱ	δὲ	ὑστερίζοντες ἐπιπυνθανόμενοι τὰ γεγενημένα παρ´
[48]	ὑπὸ Ἰώνων ἀεὶ πολεμίων, προδιδόμεθα	δὲ	ὑφ´ ὑμῶν Δωριεῖς Δωριέων· καὶ
[54]	ἰδεῖν, ἑτέροις πειραθῆναι συνέβη, τῆς	δὲ	φιλανθρωπίας, ἣν τὰ λοιπὰ τῶν
[54]	μηδὲν ἐποίησαν κακόν, μὴ παθεῖν	δὲ	φυλάξαιντο ἴσως, τούτους μὲν ἐξαπατᾶν
[11]	ἢ αὐτὰ τὰ Μηδικά. Τούτων	δὲ	ὧνπερ καὶ ἥψατο ἐν τῇ
[23]	ἢ περὶ τὴν τροπικήν, ταύτην	δὲ	ὥσπερ ἥδυσμα παρελάμβανον, σύνθεσίν τε
[36]	πρέσβεις πέμψαντες πρὸς αὐτὸν ἔλεγον	τοιάδε·	Ἀρχίδαμε καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὐ δίκαια
[36]	τῶν Πλαταιέων λεγόντων Ἀρχίδαμος ἀποκρίνεται	τοιάδε·	Δίκαια λέγετε, ὦ ἄνδρες Πλαταιεῖς,
[36]	ἀγγέλλοντες τοῖς ἐν τῇ πόλει	τοιάδε·	Οὔτ´ ἐν τῷ πρὸ τοῦ
[36]	ἐπὶ πολέμῳ δὲ μηδετέρους. Καὶ	τάδε	ἡμῖν ἀρκέσει. Ὁ μὲν Ἀρχίδαμος
[37]	δραματίζει. Ἄρχει δ´ ὁ Ἀθηναῖος	τάδε	λέγων· Ἐπειδὴ οὐ πρὸς τὸ
[36]	τοὺς παρόντας ξυμμάχους κατὰ δύναμιν.	Τάδε	μὲν ἡμῖν πατέρες οἱ ὑμέτεροι
[48]	ἢ καὶ φοβεῖται (ἀμφότερα γὰρ	τάδε	πάσχει τὰ μείζω) διὰ δ´
[42]	ἕτερον ὡς τὸ μὴ βεβασανίσθαι	μηδὲ	κατεπιτετηδεῦσθαι, ἀληθεῖ δέ τινι καὶ
[36]	τὰ ὑμέτερα αὐτῶν· καὶ ἔστε	μηδὲ	μεθ´ ἑτέρων, δέχεσθε δ´ ἀμφοτέρους
[8]	πάντων τὸ μηδὲν ἑκουσίως ψεύδεσθαι	μηδὲ	μιαίνειν τὴν αὑτοῦ συνείδησιν. ~(ἃ
[47]	ἢ μηδὲ τὰς τιμὰς διώκειν·	μηδὲ	νομίσαι περὶ ἑνὸς μόνου, δουλείας
[36]	γῆν τὴν Πλαταιίδα μὴ ἀδικεῖν	μηδὲ	παραβαίνειν τοὺς ὅρκους, ἐᾶν δὲ
[28]	καὶ θαυμαστὰ εἶναί τισιν, ὅσα	μηδὲ	τὰς πρώτας ἀρετὰς ἔχει καὶ
[47]	μὴ φεύγειν τοὺς πόνους, ἢ	μηδὲ	τὰς τιμὰς διώκειν· μηδὲ νομίσαι
[18]	οὕτως ἠμέληκε τῶν ἀνδρῶν, ὥστε	μηδὲ	τοῦτο αὐτὸ εἰπεῖν, ὅτι πένθος
[36]	νῦν ὑπ´ Ἀθηναίοις· παρασκευή τε	τοσήδε	καὶ πόλεμος γεγένηται αὐτῶν ἕνεκα
[10]	ἐς τὸ φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι	αἵδε	ἦσαν. Ἐπίδαμνός ἐστι πόλις εἰς
[20]	οἰκήτορας μετέβαλον ἁλισκόμεναι· οὔτε φυγαὶ	τοσαίδε	ἀνθρώπων καὶ φόνος ὃ μὲν
[20]	ἴσῳ χρόνῳ. Οὔτε γὰρ πόλεις	τοσαίδε	ληφθεῖσαι ἠρημώθησαν αἳ μὲν ὑπὸ
[48]	περὶ τῆς ἐλευθερίας ἄρα οὔτε	οἵδε	τῶν Ἑλλήνων οὔτε οἱ Ἕλληνες
[13]	τῇ νήσῳ καὶ ζῶντες ἐλήφθησαν	τοσοίδε·	εἴκοσι μὲν ὁπλῖται διέβησαν καὶ
[10]	ἀληθοῦς τε καὶ αὐτῷ δοκούσης,	ἐνθένδε	ἀρξάμενος· Ἐψηφίσαντο δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι
[36]	προτέρων τὸ ξυνώμοτον ἐπὶ γῆν	τήνδε	ἤλθομεν, ἐν ᾗ οἱ πατέρες
[42]	μὴ εἴκειν Λακεδαιμονίοις, τὸν ἔχοντα	τήνδε	τὴν ἀρχήν· Τῆς μὲν γνώμης,
[39]	νόημα βούλεταί τις αὐτοῦ σκοπεῖν,	τοιόνδε	ἐστίν, ὅτι φιλοῦντες μὲν ἡμᾶς
[12]	πάντα περιλήψεσθαι τὰ πραχθέντα κατὰ	τόνδε	τὸν πόλεμον· καὶ ἐν τῇ
[10]	ἡ ἰσχύς, ἢν δύνωνται, ἀραμένοις	τόνδε	τὸν πόλεμον. ~(ΧΙ) Ἐχρῆν δὲ
[36]	τὴν ἀρχὴν ἀδίκως, ἐκλιπόντων δὲ	τῶνδε	προτέρων τὸ ξυνώμοτον ἐπὶ γῆν
[41]	μὴ μεταστησάμενοι ἡμᾶς ἄλλό τι	τῶνδε	σωφρονέστερον γνώσεσθε. Οἷς ἐπιτίθησιν Οὐ
[47]	ὑμῖν ἔστιν, εἴ τις καὶ	τόδε	ἐν τῷ παρόντι δεδιὼς ἀπραγμοσύνῃ
[31]	πλεονεξίᾳ. Ὁ μὲν νοῦς ἐστὶ	τοιόςδε·	οὐ γὰρ ἐπὶ ταῖς κατὰ
[49]	λέγειν, ὅτι τῶν οὕτως διαλεγομένων	οὐδὲ	αἱ μητέρες ἂν καὶ οἱ
[41]	καὶ οὐδὲν ἐχούσῃ σχῆμα βεβασανισμένον	οὐδὲ	ἀνακόλουθον· ἐν τούτῳ δὲ οἱ
[36]	καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὐ δίκαια ποιεῖτε	οὐδὲ	ἄξια οὔθ´ ὑμῶν οὔτε πατέρων
[54]	ἰδιώτην· οὐ μὴν ἐσκότισταί γε	οὐδὲ	ἀσαφῆ γέγονεν ὥστε ἐξηγήσεως δεῖσθαι.
[23]	καὶ μεγαλοπρέπειαν· οὐδὲ δὴ τόνον	οὐδὲ	βάρος οὐδὲ πάθος διεγεῖρον τὸν
[11]	ἐγίνετο μακρῷ, τοιαύτης οἰκονομίας τυχοῦσα.	Οὐδὲ	γὰρ ἐκεῖνό τις ἂν εἰπεῖν
[15]	Σπάρτης ἀφικομένων εἰς τὰς Ἀθήνας;	Οὐδὲ	γὰρ ἐκεῖνοι διαπραξάμενοι τὴν εἰρήνην
[44]	συμφοραῖς ἦσαν ἅπαντες, οὐκέτι καλῶς.	Οὐδὲ	γὰρ ἡ περὶ τοῦ μέλλοντος
[4]	καὶ τὸ θεωρητικὸν αὐτῶν ἀπολωλέκαμεν.	Οὐδὲ	γὰρ τὰς Ἀπελλοῦ καὶ Ζεύξιδος
[25]	καὶ περιουσίαν χρημάτων οὐκ ἔχοντες	οὐδὲ	γῆν φυτεύοντες, ἄδηλον ὂν ὁπότε
[23]	καλλιρημοσύνην καὶ σεμνολογίαν καὶ μεγαλοπρέπειαν·	οὐδὲ	δὴ τόνον οὐδὲ βάρος οὐδὲ
[1]	οὐ δι´ ὀλιγωρίαν καὶ ῥᾳστώνην	οὐδὲ	διὰ σπάνιν τῶν δυνησομένων βεβαιῶσαι
[48]	ὅτι οὐκ Ἴωνες ταῦτά εἰσιν	οὐδὲ	Ἑλλησπόντιοι καὶ νησιῶται, οἳ δεσπότην
[8]	ὃ μὴ δίκαιον οὔτε ἀφαιρῶν,	οὐδὲ	ἐνεξουσιάζων τῇ γραφῇ, ἀνέγκλητον δὲ
[48]	ἔργων ἐθελήσαντι προσλαβεῖν. Οἷς ἐπιτίθησιν	οὐδὲ	μειρακίῳ προσῆκον ἐπιφώνημα· Λόγῳ μὲν
[34]	οὐκ ἐπὶ τούτοις τοῖς πράγμασιν	οὐδὲ	μέχρι τούτου, δυσχεραίνουσιν, ὅμοιόν τι
[29]	καινότερον χωρὶς δὲ τῆς πλοκῆς	οὐδὲ	οἱ τῶν ὀνομάτων σχηματισμοὶ ταῖς
[23]	οὐδὲ δὴ τόνον οὐδὲ βάρος	οὐδὲ	πάθος διεγεῖρον τὸν νοῦν οὐδὲ
[51]	(οὐδὲν γὰρ ἂν ἀναγκαιότερον γένοιτο	οὐδὲ	πολυωφελέστερον) ἀναιροῦσιν ἐκ τοῦ κοινοῦ
[7]	τῇ διηγήσει τὰς θεατρικὰς γοητείας	οὐδὲ	πρὸς τὴν ἀπάτην ἁρμόττεσθαι τῶν
[4]	ἔχοντες ἐκείνοις ἀρετὰς κρίνειν κεκώλυνται,	οὐδὲ	τὰ Φειδίου καὶ Πολυκλείτου καὶ
[43]	τῶν Ἀθηναίων τὴν ἐναντίαν ταύτης,	οὐδὲ	τὰς ὁμοίας ταύταις· οὐ γὰρ
[43]	αὐτοὺς ἀναλαβεῖν, οὐχ ὅλην ἐπαινῶ·	οὐδὲ	τὰς περὶ τῆς Μυτιληναίων πόλεως
[9]	τὰ Λακεδαιμονίων ἄπεισιν ἔργα· καὶ	οὐδὲ	ταῦτα συγκορυφώσας τῆς Πλαταιέων μέμνηται
[18]	τετρακιςμυρίων οὐκ ἐλάττους ὄντες καὶ	οὐδὲ	ταφῆς δυνηθέντες τυχεῖν τῆς νομίμου
[27]	τέχνας. Ἐργάσηται θάτερον, οὐκέτι καλὸν	οὐδὲ	τέλειον ἀποδίδωσι τὸ ἕτερον. ~(Ἐγὼ
[16]	ἀφαίρεσιν, ἢ ῥᾳθύμως ἐπιτετροχασμένα καὶ	οὐδὲ	τὴν ἐλαχίστην ἔμφασιν ἔχοντα τῆς
[43]	τὰς ἐν τῇ τρίτῃ βύβλῳ·	οὐδὲ	τὴν Ἑρμοκράτους τοῦ Συρακοσίου πρὸς
[43]	Ἑρμοκράτους τοῦ Συρακοσίου πρὸς Καμαριναίους·	οὐδὲ	τὴν Εὐφήμου τοῦ πρεσβευτοῦ τῶν
[23]	οὐδὲ πάθος διεγεῖρον τὸν νοῦν	οὐδὲ	τὸ ἐρρωμένον καὶ ἐναγώνιον πνεῦμα,
[50]	ἀνθρώποις οὐδ´ ἐπιδιφρίοις ἢ χειροτέχναις	οὐδὲ	τοῖς ἄλλοις οἳ μὴ μετέσχον
[49]	βεβιασμένα καὶ ἀνακολούθητα, δι´ ἣν	οὐδὲ	τῶν ἄλλων ἀρετῶν οὐδεμίαι τὴν
[53]	τοῖς ἀληθινοῖς ἀγῶσι παρέλιπε, καὶ	οὐδὲ	τῶν σχημάτων τὸ πεπλανημένον ἐκ
[36]	ἃ ἂν παραλάβωμεν· μέχρι δὲ	τοῦδε	ἕξομεν ὑμῖν παρακαταθήκην ἐργαζόμενοι καὶ
[13]	διηγεῖσθαι καὶ μεταξὺ τοῦ πολέμου	τοῦδε	πράξεις τινὰς ἑτέρας παραδιηγησάμενος, εἶτ´
[20]	νόσος· ταῦτα γὰρ πάντα μετὰ	τοῦδε	τοῦ πολέμου ἅμα ξυνεπέθετο. Ἤρξαντο
[10]	Ξέρξου ἀναχωρήσεως καὶ τῆς ἀρχῆς	τοῦδε	τοῦ πολέμου· ἐν οἷς οἱ
[18]	τὸ δεύτερον ἔτος ἐτελεύτησεν ἁνὴρ	τοῦδε	τοῦ πολέμου καὶ οὐδεμιᾷ τῶν
[10]	τὰ Ποτιδαιατικὰ καὶ ὅσα πρόφασις	τοῦδε	τοῦ πολέμου κατέστη. Ταῦτα δὲ
[19]	πεντακοσίων ἐκμηκύνει στίχων, τὰ πρὸ	τοῦδε	τοῦ πολέμου πραχθέντα τοῖς Ἕλλησι
[45]	οἰκείως φράζοι· προσόντος δὲ καὶ	τοῦδε,	χρήμασι δὲ νικωμένου, τὰ ξύμπαντα
[36]	Ἀρχίδαμος ὁ βασιλεὺς κατέστη λέγων	ὧδε·	Θεοὶ ὅσοι γῆν τὴν Πλαταιίδα
[38]	μὲν καὶ ξυγγνώμη, ἐν τῷ	τοιῷδε	καθεστῶτας ἐπὶ πολλὰ καὶ λέγοντας
[19]	βουλόμενος ἀποδεῖξαι καὶ οὐκ ἄξια	τῷδε	παραβάλλεσθαι. Οὔτε γὰρ τἀληθὲς οὕτως
[29]	κώλων περιπέφρασται πρὸς οὐδὲν ἀναγκαῖον·	ἐστασίαζέ	τε οὖν τὰ τῶν πόλεων
[17]	ῥηθέντας, ἐν ᾗ μετάνοιά τις	ὑπεισῆλθε	τοὺς πολλούς, περὶ τὴν αὐτὴν
[54]	ὑμεῖς καλῶς ποιοῦντες τοὺς καρποὺς	ἐκομίσασθε.	Καὶ ἐν οἷς τοὺς προδιδόντας
[54]	καὶ ταῦθ´ ἕως ἂν ἑκόντες	ἐξαπατᾶσθε;	Ἐν δὲ τῷ κρατίστῳ τῶν
[45]	πρέπουσαν· Καίτοι ἐμοὶ τοιούτῳ ἀνδρὶ	ὀργίζεσθε,	ὃς οὐδενὸς οἴομαι ἥσσων εἶναι
[47]	κινδύνου ὧν ἐν τῇ ἀρχῇ	ἀπήχθεσθε.	Ἧς οὐδ´ ἐκστῆναι ἔτι ὑμῖν
[54]	δὲ τούτοις ἐστὶ κἀκεῖνα· Εἶτ´	οἴεσθε,	εἰ μὲν αὐτὸν μηδὲν ἐποίησαν
[47]	τοῦ ἄρχειν, ᾧ ὑπὲρ ἅπαντας	ἀγάλλεσθε,	βοηθεῖν καὶ μὴ φεύγειν τοὺς
[36]	ἐλθεῖν· αὐτοὶ δὲ μεταχωρήσατε ὅποι	βούλεσθε,	ἕως ἂν ὁ πόλεμος ᾖ·
[40]	ἐπὶ σκοπῆς μιᾶς ὄντες μὴ	βούλεσθε	παθεῖν μηδ´ ὁμοιωθῆναι τοῖς πολλοῖς,
[48]	τὴν Σικελίαν προφάσει μέν, ᾗ	πυνθάνεσθε,	διανοίᾳ δέ, ἣν πάντες ὑπονοοῦμεν.
[41]	ἡμᾶς ἄλλό τι τῶνδε σωφρονέστερον	γνώσεσθε.	Οἷς ἐπιτίθησιν Οὐ γὰρ δὴ
[36]	καὶ ἔστε μηδὲ μεθ´ ἑτέρων,	δέχεσθε	δ´ ἀμφοτέρους φίλους, ἐπὶ πολέμῳ
[41]	κινδύνοις πλεῖστα διαφθείρουσαν ἀνθρώπους αἰσχύνην	τρέψεσθε.	Πολλοῖς γὰρ προορωμένοις ἔτι ἐς
[39]	ξυμμάχους δὲ μηδετέρων οὐκ ἂν	δέξαισθε;	Ἀποκρινόμενον ποιεῖ τὸν Ἀθηναῖον Οὐ
[38]	Ὑμεῖς μὲν ἀληθῶς φρονοῦντες ὅτι	ἀδικεῖσθε,	τὴν ἀνάγκην φέρετε καὶ εἴκετε·
[38]	πάρεστι, καὶ ὁ λόγος, ᾧ	προκαλεῖσθε	τρόπῳ, εἰ δοκεῖ, γιγνέσθω πρῶτον
[36]	Παυσανίας ὑμῖν παρέδωκεν, αὐτοί τε	αὐτονομεῖσθε	καὶ τοὺς ἄλλους ξυνελευθεροῦτε, ὅσοι
[18]	ὃν ἐν τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ	διελήλυθε,	κατὰ τίνα δή ποτε λογισμὸν
[14]	ῥηθέντας τότε καὶ τὰς αἰτίας	ἐπελήλυθε,	δι´ ἃς οὐκ ἐπετελέσθησαν αἱ
[8]	τὰς ὑπαρχούσας αὐτῷ ἀρετὰς ἀφθόνως	ἐπελήλυθε,	καὶ τῶν Περικλέους πολιτευμάτων ἁψάμενος
[1]	τε καὶ συγγραφεῖς, ὦ Κόιντε	Αἴλιε	Τουβέρων, καὶ δεδηλωκὼς ἐν ὀλίγοις,
[55]	Θουκυδίδου γράφειν, ὦ βέλτιστε Κόιντε	Αἴλιε	Τουβέρων, οὐ μὴν ἀληθέστερα.
[41]	εἰς τὸν σύλλογον προσώποις ἁρμόττοντα	πέπλακε	τὸν διάλογον ἐχόμενος ὡς ἔγγιστα
[26]	Ἀθηναίων καὶ Συρακοσίων ἀφηγούμενος οὕτως	ὠνόμακέ	τε καὶ ἐσχημάτικε τὰ πραχθέντα·
[5]	πραγματικὴν προαίρεσιν ἐπὶ τὸ μεῖζον	ἐξήνεγκε	καὶ λαμπρότερον, οὔτε πόλεως μιᾶς
[31]	ἦν ὁ λόγος, εἰ τοῦτον	ἐξήνεγκε	τὸν τρόπον κατὰ τὴν ἑαυτοῦ
[9]	καὶ τὸ διηνεκὲς τῆς ἀπαγγελίας	ἀπολώλεκε.	Πλανώμεθα δή, καθάπερ εἰκός, καὶ
[22]	περιόδους, καὶ ὅτι τούτοις ἀμφοτέροις	συμβέβηκε	(λέγω δὴ τοῖς τε ἁπλοῖς
[53]	ζηλωτὴς ἐγένετο κατὰ πολλὰ καὶ	προσέθηκε	τοῖς πολιτικοῖς λόγοις παρ´ ἐκείνου
[53]	ἐνθυμήματα φερούσας ἐζήλωσέν τε καὶ	προσέθηκε	τοῖς τε δημηγορικοῖς καὶ τοῖς
[17]	πόλεως ἐν τῇ τρίτῃ βύβλῳ	πεποίηκε·	μετὰ γὰρ τὴν ἅλωσιν αὐτῆς
[18]	κόσμων ἐπιταφίων; Ὃ δ´ οὕτως	ἠμέληκε	τῶν ἀνδρῶν, ὥστε μηδὲ τοῦτο
[15]	ἃ περὶ τῆς Πλαταιέων πόλεως	εἴρηκε	καὶ περὶ τῆς Μυτιληναίων καὶ
[14]	μικρῶν καὶ ἀδόξων πραγμάτων ταῦτα	εἴρηκε·	Μετὰ δὲ τὴν δευτέραν εἰσβολὴν
[14]	τὰς Ἀθήνας, καὶ τοὺς λόγους	εἴρηκε	τοὺς ὑπὸ τοῦ Λακεδαιμονίου ῥηθέντας
[48]	πρόσωπον· Καὶ εἴ τῳ ἄρα	παρέστηκε	τὸν μὲν Συρακόσιον, ἑαυτὸν δ´
[26]	ἀφηγούμενος οὕτως ὠνόμακέ τε καὶ	ἐσχημάτικε	τὰ πραχθέντα· Ὁ δὲ Δημοσθένης
[5]	συντάξει περιλαβών) καὶ τῇ λέξει	προσαπέδωκε	τὰς παραλειφθείσας ὑπὸ τῶν πρὸ
[7]	ἐν τῷ προοιμίῳ τῆς ἱστορίας	δεδήλωκε	κατὰ λέξιν οὕτως γράφων· καὶ
[8]	λέγειν, ὅσα προσήκοντα ἦν ἑκάστῳ,	δεδήλωκε.	Παραδείγματα δὲ περὶ αὐτῶν φέρειν
[37]	ἀγωγή) ὑμεῖς οἱ προκαθήμενοι ἔτι	ἀσφαλέ–	στερον ποιήσετε. Καὶ μηδ´ ὑμεῖς
[25]	ἐπ' αὐτοὺς ἥδ´ ἡ περιοχὴ	ὤφελε	μὲν κατεσκευάσθαι μὴ τοῦτον ὑπ´
[9]	μεταγενεστέρων συγγραφέων θερείαις καὶ χειμῶσι	διεῖλε	τὴν ἱστορίαν. Ἀλλὰ πάντες τὰς
[36]	βασιλεύς· καὶ καθίσας τὸν στρατὸν	ἔμελλε	δῃώσειν τὴν γῆν. Οἱ δὲ
[54]	ὑμεῖς ἐξ ὧν ὡς φαυλότατα	ἔμελλε	τὰ πράγματα ἕξειν, οὐκ ἂν
[43]	μὴ δόξῃ τις φάσεις ἀναποδείκτους	με	λέγειν, πολλὰς παρασχέσθαι πίστεις δυνάμενος
[1]	Σοῦ δὲ βουληθέντος ἰδίαν συντάξασθαί	με	περὶ Θουκυδίδου γραφὴν ἅπαντα περιειληφυῖαν
[36]	πέμψαντες πρὸς αὐτὸν ἔλεγον τοιάδε·	Ἀρχίδαμε	καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὐ δίκαια ποιεῖτε
[52]	Συγγραφέων μὲν οὖν ἀρχαίων, ὅσα	κἀμὲ	εἰδέναι, Θουκυδίδου μιμητὴς οὐδεὶς ἐγένετο
[44]	τὰ τῆς ὀργῆς ὑμῶν εἰς	ἐμὲ	γεγένηται (αἰσθάνομαι γὰρ τὰς αἰτίας)
[48]	προδιεφθαρμένου ἐμοῦ, ἔχων δὲ ξύμμαχον	ἐμὲ	καὶ οὐκ ἔρημος ἀγωνιεῖται· τόν
[22]	Ὥστε οὐδὲν δεῖ περὶ αὐτῶν	ἐμὲ	νυνὶ λέγειν οὐδ´ ἐξ ὧν
[32]	ὅτι ἀπάτῃ περιγενόμενος συνέσεως ἀγώνισμα	προσελάμβανε	τὸ δὴ παρατυχόν ἀντὶ τοῦ
[32]	ἢ φυλαττομένῳ· καὶ συνέσεως δόξαν	προσελάμβανε,	τό τε ἀσφαλὲς λογιζόμενος καὶ
[26]	ἐπειρῶντο ταῖς ἀλλήλων ναυσὶν ἐπιβαίνειν.	Συνετύγχανέ	τε πολλαχοῦ διὰ τὴν στενοχωρίαν
[53]	ἠγάπησεν, ἀλλ´ ἐν τοῖς συνήθεσιν	ἔμεινε,	ταῖς μεταβολαῖς καὶ τῇ ποικιλίᾳ
[28]	ὁ Εὐρυμέδων ταῖς ἑξήκοντα ναυσὶ	παρέμεινε,	Κερκυραῖοι σφῶν αὐτῶν τοὺς ἐχθροὺς
[28]	περαιτέρω· καὶ γὰρ πατὴρ παῖδα	ἀπέκτεινε,	καὶ ἀπὸ τῶν ἱερῶν ἀπεσπῶντο
[15]	συμβαλεῖν, κατὰ τί τὴν Λακωνικὴν	προέκρινε	τῆς Ἀττικῆς μᾶλλον, τὴν ὑστέραν
[25]	οὖν ἡ φράσις οὕτω σχηματισθεῖσα	γέγονε	καὶ δεινοτέρα, σαφεστέρα δὲ καὶ
[19]	εἴ τι τῶν μεγάλων ὑπερέχει)	γέγονέ	τε αὐτῷ τὸ προοίμιον, τοσαύτας
[5]	προαίρεσις τοῦ ἀνδρός, ᾗ χρησάμενος	διήλλαξε	τοὺς πρὸ αὐτοῦ, καὶ ἡ
[6]	Πρῶτον μὲν δὴ κατὰ τοῦτο	διήλλαξε	τῶν πρὸ αὐτοῦ συγγραφέων, λέγω
[15]	ποτε οὐ τὴν αὐτὴν προαίρεσιν	ἐφύλαξε	καὶ ἐπὶ τῶν ἐκ τῆς
[28]	οὕτως ὠμὴ στάσις προὐχώρησε, καὶ	ἔδοξε	μᾶλλον, διότι ἐν τοῖς πρώτη
[53]	ἡγησάμενος ἐπιτήδεια τοῖς ἀληθινοῖς ἀγῶσι	παρέλιπε,	καὶ οὐδὲ τῶν σχημάτων τὸ
[15]	ἔδει ταῦτα εἰρῆσθαι, διὰ τί	παρέλιπε	ῥᾳθύμως ἐκεῖνα; Οὐ γὰρ δή
[29]	ἐπίκειται· ἐπιπύστει τῶν προγεγενημένων πολὺ	ἐπέφερε	τὴν ὑπερβολὴν ἐς τὸ καινοῦσθαι
[29]	που ἐπιπύστει τῶν προγενομένων πολὺ	ἐπέφερε	τὴν ὑπερβολὴν τοῦ καινοῦσθαι τὰς
[5]	δυναστείας μέχρι τοῦ Περσικοῦ πολέμου	κατεβίβασε	τὴν ἱστορίαν, πάσας τὰς ἐν
[24]	παρονομασίας καὶ ἀντιθέσεις, ἐν αἷς	ἐπλεόνασε	Γοργίας ὁ Λεοντῖνος καὶ οἱ
[23]	τινι τοὺς ἄλλους ὑπερεβάλετο, καὶ	παρεσκεύασε	τῇ κρατίστῃ ποιήσει τὴν πεζὴν
[20]	καὶ τοῦτον τὸν τρόπον αὐτὸ	κατεσκεύασε·	Θουκυδίδης Ἀθηναῖος συνέγραψε τὸν πόλεμον
[9]	αὑτοῦ συνείδησιν. ~(ἃ δ´ ἐλλιπέστερον	κατεσκεύασε	καὶ ἐφ´ οἷς ἐγκαλοῦσιν αὐτῷ
[24]	πρὸ αὐτοῦ, πλείστην εἰσενεγκάμενος σπουδήν.	Διετέλεσέ	γέ τοι τὸν ἑπτακαιεικοσαετῆ χρόνον
[18]	ταύτης τῆς τιμῆς τυγχάνειν οὐκ	ἐποίησε	τὸν ἐπιτάφιον; Ἵνα δὲ πάσας
[14]	τοὺς ἐν Θυρέᾳ κατοικοῦντας Αἰγινήτας	ἐξεπολιόρκησε	καὶ τῆς ἄλλης Πελοποννήσου πολλὴν
[28]	ἱερῷ ἀπέθανον οὕτως ὠμὴ στάσις	προὐχώρησε,	καὶ ἔδοξε μᾶλλον, διότι ἐν
[12]	τοῦ πολέμου καὶ μέχρι οὗ	ἐτελεύτησε	προφερόμενον ὑπὸ πολλῶν, ὅτι τρὶς
[30]	τοῦ κατορθώσαντος καὶ ἐπιτυχόντος ὃ	ἤλπισε	λέγεται, ὁ δὲ ὑπονοήσας ἐπὶ
[9]	οἷς αἱ πράξεις ἐπετελέσθησαν, ἀκολουθῶν	ἐμέρισε	τὰς διηγήσεις, ὡς Ἡρόδοτός τε
[9]	θερείαις καὶ χειμερίοις ὥραις ἀκολουθῶν	ἐμέρισε	τὴν ἱστορίαν. Ἐκ δὲ τούτου
[46]	σχήματα· Ἰέναι δὲ τοῖς ἐχθροῖς	ὁμόσε	καὶ ἀμύνεσθαι μὴ φρονήματι μόνον,
[20]	τελευταῖον αὐτοῦ μέρος τῇ προθέσει	προσήρμοσε	πάντα τὰ ἐν μέσῳ παραλιπὼν
[18]	τοῦ Περικλέους, ὅτι Τὴν πόλιν	ἐφύλασσε	καὶ δι´ ἡσυχίας μάλιστα ὅσον
[14]	ὁπλίτας Ἀθηναίων ἐπαγόμενος ἐπὶ Πελοπόννησον	ἔπλευσε,	κατακλείσας δὲ Λακεδαιμονίους εἰς τὰ
[36]	δὲ οἰκεῖν αὐτονόμους, ὥσπερ Παυσανίας	ἐδικαίωσε.	Τοιαῦτα τῶν Πλαταιέων λεγόντων Ἀρχίδαμος
[15]	τοῖς ἀναγινώσκουσι τὸν ἄνδρα. Λέγων	τε	ἃ περὶ τῆς Πλαταιέων πόλεως
[48]	καὶ οὐκ ἔρημος ἀγωνιεῖται· τόν	τε	Ἀθηναῖον μὴ τὴν τοῦ Συρακοσίου
[18]	γενέσθαι βραχεῖαν ἐν Φρυγίοις τῶν	τε	Ἀθηναίων τέλει ἑνὶ τῶν ἱππέων
[14]	καὶ τὰ ἐνόντα ἐξεπόρθησαν, τούς	τε	Αἰγινήτας, ὅσοι μὴ ἐν χερσὶ
[17]	οὐκ ἀναγκαίους, ἐν ᾗ τούς	τε	αἰχμαλώτους ἀποκτεῖναι ὁ δῆμος ἐψηφίσατο
[47]	οὕτως ἐκεῖνα τεθαύμακα ὡς νενοημένα	τε	ἀκριβῶς καὶ ἡρμηνευμένα περιττῶς καὶ
[10]	Διττὰς δὲ ταύτας ὑποθέμενος, τήν	τε	ἀληθῆ μέν, οὐκ εἰς ἅπαντας
[10]	ὅσα ἔπραξαν οἱ Ἕλληνες πρός	τε	ἀλλήλους καὶ πρὸς τὸν βάρβαρον,
[15]	ἀντὶ τῆς ἐπὶ μείζοσι. Πόλεών	τε	ἁλώσεις καὶ κατασκαφὰς καὶ ἀνδραποδισμοὺς
[26]	ἀπὸ πολλῶν νεῶν συμπιπτουσῶν, ἔκπληξίν	τε	ἅμα καὶ ἀποστέρησιν τῆς ἀκοῆς
[26]	ἐπὶ τὸ ἡσσώμενον βλέψαντες ὀλοφυρμῷ	τε	ἅμα μετὰ βοῆς ἐχρῶντο καὶ
[48]	βούλησιν ἐλπίζει. Οὐ γὰρ οἷόν	τε	ἅμα τῆς τε ἐπιθυμίας καὶ
[26]	πῃ τοὺς σφετέρους ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν	τε	ἂν καὶ πρὸς ἀνάκλησιν θεῶν
[19]	παλαιὸν ἐχρῶντο, λέγειν, ὅτι κρωβύλους	τε	ἀνεπλέκοντο καὶ χρυσοῦς τέττιγας εἶχον
[37]	βούλεταί τις αὐτὸ καλεῖν εἴ	τε	ἀντονομασίαν, τὸ αὐτοῦ τοῦτο δὲ
[22]	ἀμφοτέροις συμβέβηκε (λέγω δὴ τοῖς	τε	ἁπλοῖς καὶ ἀτόμοις ὀνόμασι καὶ
[24]	εὕροι παρ´ αὐτῷ σχήματα προσώπων	τε	ἀποστροφαῖς καὶ χρόνων ἐναλλαγαῖς καὶ
[31]	τῆς ἑταιρίας κείμενον μετείληπται· τό	τε	ἀπροφασίστως τολμᾶν ἄδηλον, εἴ τε
[5]	καὶ Ἑκαταῖος ὁ Μιλήσιος, ὅ	τε	Ἀργεῖος Ἀκουσίλαος καὶ ὁ Λαμψακηνὸς
[37]	τὴν γενικὴν ἐσχηματισμένον πτῶσιν, εἴ	τε	ἄρθρον δεικτικὸν βούλεταί τις αὐτὸ
[36]	τὰς ἄλλας ἀρετὰς ἐχούσῃ· τήν	τε	ἁρμονίαν οὕτως ἔναυλον ἀποδέδωκεν ἅμα
[24]	καὶ ἀντικατηγορῶν ταῦτα ἀλλήλων· θηλυκά	τε	ἀρρενικοῖς καὶ ἀρρενικὰ θηλυκοῖς καὶ
[10]	ἐν οἷς οἱ Ἀθηναῖοι τήν	τε	ἀρχὴν ἐγκρατεστέραν κατεστήσαντο καὶ αὐτοὶ
[32]	ἀπὸ τοῦ προφανοῦς· καὶ τό	τε	ἀσφαλὲς ἐλογίζετο, καὶ ὅτι ἀπάτῃ
[32]	καὶ συνέσεως δόξαν προσελάμβανε, τό	τε	ἀσφαλὲς λογιζόμενος καὶ ὅτι διὰ
[28]	ταῦτα· Κερκυραῖοι δὲ αἰσθόμενοι τάς	τε	Ἀττικὰς ναῦς προσπλεούσας τάς τε
[36]	γὰρ Παυσανίας ὑμῖν παρέδωκεν, αὐτοί	τε	αὐτονομεῖσθε καὶ τοὺς ἄλλους ξυνελευθεροῦτε,
[20]	ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ἀλλ´ οἷς	τε	αὐτὸς παρῆ καὶ παρὰ τῶν
[26]	καὶ ξυμμάχοις καλὸν εἶναι κωλῦσαί	τε	αὐτοὺς διαφυγεῖν, καὶ τὴν οἰκείαν
[54]	βεβαίως τῶν κινδύνων ἀντιληψομένης· παρακαλεῖ	τε	αὐτοὺς παρασκευασαμένους τὴν ἑαυτῶν δύναμιν
[19]	τι τῶν μεγάλων ὑπερέχει) γέγονέ	τε	αὐτῷ τὸ προοίμιον, τοσαύτας εἰληφὸς
[33]	περιεγίγνοντο. Τῷ γὰρ δεδιέναι τό	τε	αὑτῶν ἐνδεὲς καὶ τὸ τῶν
[32]	ἀντὶ τοῦ παραχρῆμα κεῖται, τό	τε	ἄφρακτον ἀντὶ τοῦ ἀφυλάκτου καὶ
[55]	τὰς κατασκευάς, ἐν αἷς ἥ	τε	βραχύτης καὶ ἡ δεινότης καὶ
[32]	ἀμαθεῖς τε καὶ ἀγαθούς· εἴ	τε	γὰρ ἀντιδιαστέλλεται πρὸς τοὺς κακούργους,
[45]	καὶ μεταφράζει τὰ ῥηθέντα· Ὅ	τε	γὰρ γνούς φησί καὶ μὴ
[18]	ἢ οὐκ ἐν ἑτέρῳ; Εἴ	τε	γὰρ ἐν ταῖς μεγάλαις συμφοραῖς
[42]	καὶ φυσικῷ κεκοσμῆσθαι χρώματι. Τά	τε	γὰρ ἐνθυμήματα πάθους ἐστὶ μεστὰ
[3]	μόνοις, Ἀριστοτέλει καὶ Πλάτωνι. Ἀριστοτέλης	τε	γὰρ οὐχ ἅπαντα κατὰ τὸ
[34]	μὴ πολὺ ἀπέχοντι μανίας. Ἐκεῖνοί	τε	γὰρ πάσας τὰς ἀρετάς, ὁπόσαι
[42]	οὐκ ἀποστρέφουσα τὰς ἀκοάς· ἥ	τε	γὰρ σύνθεσις εὐεπὴς καὶ τὰ
[46]	ἧς βεβαιοτέρα ἡ πρόνοια. Τά	τε	γὰρ φρονήματα ψυχρότερά ἐστι καὶ
[11]	ἀληθῆ καὶ ἑαυτῷ δοκοῦσαν. Ἥ	τε	γὰρ φύσις ἀπῄτει τὰ πρότερα
[7]	φαίνεται· ὅσοι δὲ βουλήσονται τῶν	τε	γεγονότων τὸ σαφὲς σκοπεῖν, καὶ
[14]	Πελοποννησίων οἱ Ἀθηναῖοι, ὡς ἥ	τε	γῆ αὐτῶν ἐτέτμητο τὸ δεύτερον
[24]	καὶ σολοικισμῶν λαμβάνοντα φαντασίας· ὁπόσα	τε	γίγνεται πράγματα ἀντὶ σωμάτων ἢ
[40]	ἀναρριπτοῦσι (δάπανος γὰρ φύσει) ἅμα	τε	γιγνώσκεται σφαλέντων, καὶ ἐν ὅτῳ
[50]	ἱστορικὰς πραγματείας ἐκφέρουσιν, αἷς μεγαλοπρεπείας	τε	δεῖ καὶ σεμνολογίας καὶ καταπλήξεως,
[24]	πράγματα τὴν ἀλκὴν ἔχει. ~(Τούτῳ	τε	δὴ τῷ ἀνδρὶ Θουκυδίδης ἐπιβαλὼν
[53]	ἐζήλωσέν τε καὶ προσέθηκε τοῖς	τε	δημηγορικοῖς καὶ τοῖς δικανικοῖς λόγοις,
[55]	τῶν τοῦ Δημοσθένους λόγων τῶν	τε	δημηγορικῶν καὶ τῶν δικανικῶν, ἃ
[8]	δόξης ἄξιον εἴρηκεν ἐγκώμιον· περί	τε	Δημοσθένους τοῦ στρατηγοῦ καὶ Νικίου
[4]	τεχνίτου κριτὴς ὁ ἰδιώτης, τῶν	τε	δι´ αἰσθήσεως ἀλόγου καὶ τοῖς
[35]	εἴ τε διὰ φιλονεικίαν εἴ	τε	δι´ ἀναισθησίαν, ἁμαρτάνειν αὐτὸν οἰόμενος,
[35]	εἴ τις ἄλλως προὑπείληφεν εἴ	τε	διὰ φιλονεικίαν εἴ τε δι´
[25]	καὶ τόπους, μέρη λαμβάνων τῆς	τε	διηγήσεως καὶ τῶν ῥητορειῶν καὶ
[29]	τὰς ὑπερβολὰς τῶν τιμωριῶν· τά	τε	εἰωθότα ὀνόματα ἐπὶ τοῖς πράγμασι
[20]	ἰσχυρότατοι οἱ αὐτοὶ ἐπέσχον, ἡλίου	τε	ἐκλείψεις, αἳ πυκνότεραι παρὰ τὰς
[28]	ἐκβιβάζοντες ἀνεχρῶντο· εἰς τὸ Ἥραιόν	τε	ἐλθόντες, τῶν ἱκετῶν ὡς πεντήκοντα
[26]	καὶ ὅπῃ σωθήσονται διεσκόπουν. Ἦν	τε	ἐν τῷ παραυτίκα οὐδεμιᾶς δὴ
[26]	ἢ διέφευγον ἢ ἀπώλλυντο. Ἦν	τε	ἐν τῷ στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων,
[47]	τὰ τούτοις ὅμοια, ὅσα τάς	τε	ἐξαλλαγὰς τῶν ὀνομάτων καὶ τῶν
[9]	εἰρομένην εἶναι καὶ ἀπερίσπαστον, ἄλλως	τε	ἐπειδὰν περὶ πολλῶν γίνηται πραγμάτων
[26]	τῶν ξυμπασῶν ἐλάσσων ἔκπληξις. Παραπλήσιά	τε	ἐπεπόνθεσαν καὶ ἔδρασαν αὐτοὶ ἐν
[31]	τῶν φίλων κεῖται νῦν εἴ	τε	ἐπὶ τῶν συγγενῶν. Αἰτίαν γὰρ
[31]	τε ἀπροφασίστως τολμᾶν ἄδηλον, εἴ	τε	ἐπὶ τῶν φίλων κεῖται νῦν
[26]	καὶ ἀγωνισμὸς πρὸς ἀλλήλους, οἵ	τε	ἐπιβάται ἐθεράπευον, ὅτε προσπέσοι ναῦς
[48]	γὰρ οἷόν τε ἅμα τῆς	τε	ἐπιθυμίας καὶ τῆς τύχης τὸν
[28]	ὡς ἕκαστοι ἐδύναντο ἀνηλοῦντο. Ἡμέρας	τε	ἑπτά, ἃς ἀφικόμενος ὁ Εὐρυμέδων
[20]	κρίνειν αὐτά, ἀρκούντως ἕξει· κτῆμά	τε	ἐς ἀεὶ μᾶλλον ἢ ἀγώνισμα
[7]	κρίνειν αὐτὰ ἀρκούντως ἕξει· κτῆμά	τε	ἐς ἀεὶ μᾶλλον ἢ ἀγώνισμα
[20]	εὐθὺς καθισταμένου καὶ ἐλπίσας μέγαν	τε	ἔσεσθαι καὶ ἀξιολογώτατον τῶν προγεγενημένων·
[36]	μὴ δῃοῦν. Ὃ δ´ ἡμέρας	τε	ἐσπείσατο, ἐν αἷς εἰκὸς ἦν
[20]	πρὶν χρόνου μνημονευομένας ξυνέβησαν, αὐχμοί	τε	ἔστι παρ´ οἷς μεγάλοι, καὶ
[30]	μήτ´ ἐπιβουλῆς μήτε φυλακῆς, τάς	τε	ἑταιρίας διαλύειν ἐδόκει καὶ τοὺς
[24]	τὸ τάχος τῆς ἀπαγγελίας ἀσαφής	τε	ἡ λέξις γίνεται καὶ ἄλλας
[12]	συνκεφαλαιοῦται τοὺς χρόνους, ἀφ´ οὗ	τε	ἤρξατο καὶ μέχρι οὗ προελθὼν
[20]	τῶν προγεγενημένων· τεκμαιρόμενος, ὅτι ἀκμάζοντές	τε	ἦσαν ἐς αὐτὸν ἀμφότεροι παρασκευῇ
[46]	τοῦ ὑπέρφρονος ὀχυρωτέραν παρέχεται· ἐλπίδι	τε	ἧσσον πιστεύει, ἧς ἐν τῷ
[33]	τῶν ἐναντίων ξυνετόν, μὴ λόγοις	τε	ἥττους ὦσι καὶ ἐκ τοῦ
[40]	ἢ πράσσομεν. Ἡγούμεθα γὰρ τό	τε	θεῖον δόξῃ τἀνθρώπειόν τε σαφῶς
[28]	ὀφειλομένων ὑπὸ τῶν λαβόντων. Πᾶσά	τε	ἰδέα κατέστη θανάτου, καὶ οἷον
[33]	μετὰ ὀνόματος ἑκάτεροι εὐπρεποῦς, πλήθους	τε	ἰσονομίας πολιτικῆς καὶ ἀριστοκρατίας σώφρονος
[23]	πιστεύονται· ἐν αἷς εἰσιν αἵ	τε	Κάδμου τοῦ Μιλησίου καὶ Ἀρισταίου
[25]	ἅμα ὄντων ἄλλος ἀφαιρήσεται, τῆς	τε	καθ' ἡμέραν ἀναγκαίου τροφῆς πανταχοῦ
[32]	δή ποτε νοεῖ τοὺς ἀμαθεῖς	τε	καὶ ἀγαθούς· εἴ τε γὰρ
[50]	ἀσκεῖν τὴν φράσιν τὴν γλωττηματικήν	τε	καὶ ἀπηρχαιωμένην καὶ τροπικὴν καὶ
[10]	τὸν λόγον ἀποδίδωσι τῆς ἀληθοῦς	τε	καὶ αὐτῷ δοκούσης, ἐνθένδε ἀρξάμενος·
[5]	ἔτεσι γενομένας πράξεις ἐπιφανεῖς Ἑλλήνων	τε	καὶ βαρβάρων μιᾷ συντάξει περιλαβών)
[15]	τούτῳ ἐξ Αἰγίνης Ἀθηναῖοι αὐτούς	τε	καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας, ἐπικαλέσαντες
[34]	φυσικῆς τινος κρίσεως μετειληφότες εἴ	τε	καὶ διὰ διδαχῆς ἰσχυρὰ τὰ
[3]	οὐ καταδρομὴ τῆς Θουκυδίδου προαιρέσεώς	τε	καὶ δυνάμεως, οὐδ´ ἐκλογισμὸς τῶν
[9]	ἐμέρισε τὰς διηγήσεις, ὡς Ἡρόδοτός	τε	καὶ Ἑλλάνικος καὶ ἄλλοι τινὲς
[34]	πλουσίας ἄπειρόν τι χρῆμα νοημάτων	τε	καὶ ἐνθυμημάτων περιττῶν καὶ ξένων
[24]	τὰ δὲ δραστήρια παθητικά· πληθυντικῶν	τε	καὶ ἑνικῶν ἐναλλάττων τὰς φύσεις
[15]	περὶ ἀμφοτέρων τοὺς ἐνόντας εὑρεῖν	τε	καὶ ἐξειπεῖν λόγους. Εἰ δὲ
[40]	οὐκ ἐλλείπει. Ὃ ὑμεῖς ἀσθενεῖς	τε	καὶ ἐπὶ σκοπῆς μιᾶς ὄντες
[26]	καὶ Συρακοσίων ἀφηγούμενος οὕτως ὠνόμακέ	τε	καὶ ἐσχημάτικε τὰ πραχθέντα· Ὁ
[54]	Τοῦτο λαβὼν τὸ νόημα κατεσκεύακέν	τε	καὶ ἐσχημάτικεν οὕτως· Τότε δέ,
[34]	εἶναι βούλεται περὶ τὸ φιλούμενόν	τε	καὶ θαυμαζόμενον ὑφ´ ἑαυτοῦ, ταῦτα
[5]	τοῖς ἐπιχωρίοις μνῆμαι κατὰ ἔθνη	τε	καὶ κατὰ πόλεις, εἴ τ´
[45]	τοὺς αὐτούς τις ἔχῃ δικαστάς	τε	καὶ κατηγόρους, μυρίων αὐτῷ δεῖ
[21]	περὶ τὸ πραγματικὸν μέρος ἁμαρτήματά	τε	καὶ κατορθώματα τοῦ συγγραφέως ταῦτά
[1]	Θουκυδίδου τὰ δοκοῦντά μοι, συντόμῳ	τε	καὶ κεφαλαιώδει γραφῇ περιλαβών, οὐ
[18]	μᾶλλον ἦσαν ἐπιτηδειότεροι τυγχάνειν οἴκτων	τε	καὶ κόσμων ἐπιταφίων; Ὃ δ´
[18]	πόλις αὐχήματος ἐπληρώθη, πολλῷ πλείους	τε	καὶ κρείττους ἦσαν ἐκείνων. Τί
[41]	καὶ τηλικαύτας ἐξουσίας πιστευόμενοι φρονεῖν	τε	καὶ λέγειν ἐοίκασιν πρὸς τὰς
[1]	κατορθούσης, ἵνα τοῖς προαιρουμένοις γράφειν	τε	καὶ λέγειν εὖ καλοὶ καὶ
[1]	τίνας ἕκαστος αὐτῶν εἰσφέρεται πραγματικάς	τε	καὶ λεκτικὰς ἀρετάς, καὶ πῇ
[22]	εἰς τὴν σύνθεσιν τῶν ἐλαττόνων	τε	καὶ μειζόνων μορίων, καὶ ὅτι
[27]	τὰ παραπλήσια τούτοις ἄξια ζήλου	τε	καὶ μιμήσεως ἐφάνη, τήν τε
[24]	πραγμάτων· καὶ ἐφ´ ὧν ἐνθυμημάτων	τε	καὶ νοημάτων αἱ μεταξὺ παρεμπτώσεις
[45]	οὐχ ἡ τῶν κρατίστων ἐνθυμημάτων	τε	καὶ νοημάτων εὕρεσις αὐτὴ καθ´
[34]	ἔχει μοῖραν ἡ τῶν ἐνθυμημάτων	τε	καὶ νοημάτων εὕρεσις, δευτέραν δὲ
[12]	μετὰ τὰ δέκα ἔτη διαφοράν	τε	καὶ ξύγχυσιν τῶν σπονδῶν καὶ
[45]	κατηγόρους, μυρίων αὐτῷ δεῖ δακρύων	τε	καὶ οἴκτων εἰς αὐτὸ τοῦτο
[22]	λέγειν οὐδ´ ἐξ ὧν θεωρημάτων	τε	καὶ παραγγελμάτων τούτων τῶν ἀρετῶν
[31]	ἄλλοθεν δύναμιν ἐν τούτοις ὑπερβατόν	τε	καὶ περίφρασις· οἱ μὲν γὰρ
[53]	παραδόξου τὰ ἐνθυμήματα φερούσας ἐζήλωσέν	τε	καὶ προσέθηκε τοῖς τε δημηγορικοῖς
[8]	τοῦ Κλεινίου καὶ ἄλλων στρατηγῶν	τε	καὶ ῥητόρων ἀναγκασθεὶς λέγειν, ὅσα
[8]	τάχα μὲν ὑπὸ πάντων φιλοσόφων	τε	καὶ ῥητόρων, εἰ δὲ μή,
[2]	ταῖς ἰδίαις τῶν ἐπιφανεστάτων φιλοσόφων	τε	καὶ ῥητόρων μαρτυρίαις ἀπιστοῦντες, οἳ
[26]	ἀλλ´ ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς οἰμωγῇ	τε	καὶ στόνῳ πάντες δυσανασχετοῦντες τὰ
[1]	οὓς ὑπελάμβανον ἐπιφανεστάτους εἶναι ποιητάς	τε	καὶ συγγραφεῖς, ὦ Κόιντε Αἴλιε
[52]	τῶν μιμησαμένων τὸν ἄνδρα ῥητόρων	τε	καὶ συγγραφέων, ἀναγκαῖος μὲν ὤν,
[51]	μόνων εἶναι τῶν εὐπαιδεύτων ἀναγνῶναί	τε	καὶ συνεἷναι τὴν Θουκυδίδου διάλεκτον
[28]	τρόπῳ τὰ πραχθέντα δηλοῖ, σαφῶς	τε	καὶ συντόμως καὶ δυνατῶς ἅπαντα
[49]	ἐκτροπὴν ἐκ τῶν κοινῶν ὀνομάτων	τε	καὶ σχημάτων εἰς τὰ ξένα
[11]	τῇ Ἀττικῇ συγγραφῇ Ἑλλάνικος, βραχέως	τε	καὶ τοῖς χρόνοις οὐκ ἀκριβῶς
[2]	ἅπτεσθαι λόγων, ὀλίγα περὶ ἐμαυτοῦ	τε	καὶ τοῦ γένους τῆς πραγματείας
[4]	εἰ τῇ δυνάμει λειπόμεθα Θουκυδίδου	τε	καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν, καὶ
[36]	βύβλῳ τὴν ἐπὶ Πλαταιὰς Λακεδαιμονίων	τε	καὶ τῶν συμμάχων ἔλασιν ἀρξάμενος
[30]	δηλοῦν, οὔτε ὁ αὐτὸς τυχών	τε	καὶ ὑπονοήσας ἅμα νοεῖσθαι δύναται,
[50]	τῶν ἐγκυκλίων μαθημάτων ἐπὶ ῥητορικήν	τε	καὶ φιλοσοφίαν ἐληλυθόσιν, οἷς οὐδὲν
[51]	κατὰ τὸν Πελοποννησιακὸν πόλεμον ῥητόρων	τε	καὶ φιλοσόφων οὐδεὶς αὐτῶν κέχρηται
[23]	πεζὴν φράσιν ὁμοίαν γενέσθαι πειθοῦς	τε	καὶ χαρίτων καὶ τῆς εἰς
[45]	δέοντα καὶ ἑρμηνεῦσαι ταῦτα, φιλόπολίς	τε	καὶ χρημάτων κρείσσων. Θαυμαστὸν γάρ,
[51]	ὅτι τὸ τοῦ πράγματος ἀναγκαῖόν	τε	καὶ χρήσιμον ἅπασιν (οὐδὲν γὰρ
[40]	ἐπὶ τὰς ἀφανεῖς καθίστανται, μαντικήν	τε	καὶ χρησμοὺς καὶ ὅσα τοιαῦτα
[2]	ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἡλικίας εἴ	τε	κατ´ ἀμφότερα ταῦτα τὰ πάθη
[18]	ἀφῶ τὰς ἄλλας μάχας τάς	τε	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν,
[23]	εὖ πεφυκὼς πρὸς αὐτὰς εἴ	τε	κατὰ λογισμόν τινα ἑκουσίως ὑπεριδὼν
[2]	πολὺ τὸ φιλαίτιον ἔνεστιν εἴ	τε	κατὰ τὸν ζῆλον τῶν ἀρχαίων
[36]	τοῦ μετρίου μήτε ὑπεραίροντας, λέξει	τε	κεκόσμηκεν αὐτοὺς καθαρᾷ καὶ σαφεῖ
[10]	ἔτεσιν ὕστερον τὰ προειρημένα, τά	τε	Κερκυραϊκὰ καὶ τὰ Ποτιδαιατικὰ καὶ
[35]	δὲ τὰ εἰκότα ἔγνωκα, σύ	τε	κρινεῖς καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστος
[2]	προσήκοντας ἐμαυτῷ προῄρημαι λόγους, σύ	τε	κρινεῖς καὶ τῶν ἄλλων φιλολόγων
[10]	εἶναι λέγοντες οἰκονομίας ἀγαθῆς ἀρχήν	τε	λαβεῖν, ἧς οὐκ ἂν εἴη
[27]	ἀκατάσκευον. Ἀλλὰ συνῳδὸν ἔσται τό	τε	λογικὸν καὶ τὸ ἄλογον κριτήριον,
[20]	τούτου δὲ τοῦ πολέμου μῆκός	τε	μέγα προὔβη παθήματά τε ξυνηνέχθη
[27]	τε καὶ μιμήσεως ἐφάνη, τήν	τε	μεγαληγορίαν τοῦ ἀνδρὸς καὶ τὴν
[52]	ἐκεῖνοι καὶ δι´ ἃς πλούτους	τε	μεγάλους ἐκτήσαντο καὶ δόξης λαμπρᾶς
[21]	τῆς ἰδέας προειπεῖν, εἰς πόσα	τε	μέρη διαιρεῖσθαι πέφυκεν ἡ λέξις
[55]	ἐπ´ ἴσης ζηλωτὰ εἶναι, τά	τε	μὴ σαφῶς εἰρημένα ὑπὸ τοῦ
[36]	ὅ τι ἂν ξυμβαίνῃ· ἐξελθεῖν	τε	μηδένα ἔτι, ἀλλ´ ἀπὸ τοῦ
[36]	σφετέραν ἔχοντας αὐτονόμους οἰκεῖν, στρατεῦσαί	τε	μηδένα ποτὲ ἀδίκως ἐπ´ αὐτοὺς
[10]	αὐτοῦ πολέμων ὁ Πελοποννησιακὸς χρόνου	τε	μήκει καὶ παθημάτων πολλῶν συντυχίαις,
[26]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες τά	τε	ναυάγια καὶ τοὺς νεκροὺς ἀνείλοντο
[10]	ἔτεσι πεντήκοντα μάλιστα μεταξὺ τῆς	τε	Ξέρξου ἀναχωρήσεως καὶ τῆς ἀρχῆς
[48]	τὰ αὐτὰ παρόντα σοφίσματα, Λεοντίνων	τε	ξυγγενῶν κατοικίσεις καὶ Αἰγεσταίων ξυμμάχων
[30]	Ἐπιβουλεύσας δέ τις φησί τυχών	τε	ξυνετός, καὶ ὑπονοήσας ἔτι δεινότερος·
[20]	μῆκός τε μέγα προὔβη παθήματά	τε	ξυνηνέχθη γενέσθαι ἐν αὐτῷ τῇ
[36]	μετασχόντες τῶν τότε κινδύνων ὑμῖν	τε	ξυνώμοσαν καὶ εἰσὶ νῦν ὑπ´
[5]	τῆς Θουκυδίδου παρεκτείναντες ἡλικίας Ἑλλάνικός	τε	ὁ Λέσβιος καὶ Δαμάστης ὁ
[3]	τὰ περὶ τῆς πολιτείας· αὐτός	τε	ὁ Πλάτων Παρμενίδην καὶ Πρωταγόραν
[5]	πολέμου· ἐν οἷς ἐστιν Εὐγέων	τε	ὁ Σάμιος καὶ Δηίοχος ὁ
[5]	καὶ ἄλλοι συχνοί. Οὗτοι προαιρέσει	τε	ὁμοίᾳ ἐχρήσαντο περὶ τὴν ἐκλογὴν
[23]	δὲ ὥσπερ ἥδυσμα παρελάμβανον, σύνθεσίν	τε	ὀνομάτων ὁμοίαν ἅπαντες ἐπετήδευσαν τὴν
[36]	ἥκετε. Μάρτυρας δὲ θεοὺς τούς	τε	ὁρκίους τότε γενομένους ποιούμενοι καὶ
[44]	ὑπ´ ἐκείνου πεισθέντες ἀνεδέξαντο. Σχῆμά	τε	οὐ τοῦτο τῇ διανοίᾳ πρεπωδέστατον
[26]	περιείληπται τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις σχηματισμοῖς, ἀρετῆς	τε	οὐδεμιᾶς ὡς εἰπεῖν οὔτε λεκτικῆς
[23]	οὐδὲν ἐν ταύταις ἐνέλιπεν, εἴ	τε	οὐκ εὖ πεφυκὼς πρὸς αὐτὰς
[29]	ἃ μέλλω νυνὶ λέγειν· Ἐστασίαζέν	τε	οὖν τὰ τῶν πόλεων, καὶ
[29]	περιπέφρασται πρὸς οὐδὲν ἀναγκαῖον· ἐστασίαζέ	τε	οὖν τὰ τῶν πόλεων ὑγιέστερον
[25]	πάλαι βεβαίως οἰκουμένη, ἀλλὰ μεταναστάσεις	τε	οὖσαι τὰ πρότερα καὶ ῥᾳδίως
[25]	τῶι ἀμύνασθαι, καὶ αὐτοὶ τῆι	τε	ὄψει τοῦ θαρσεῖν τὸ πλεῖστον
[24]	αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι τό	τε	πειρᾶσθαι δι´ ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα
[42]	τῆς εἰς Σικελίαν στρατείας· τήν	τε	πεμφθεῖσαν ὑπὸ αὐτοῦ τοῖς Ἀθηναίοις
[26]	τὰ δὲ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι, δύο	τε	περὶ μίαν καὶ ἔστιν ᾗ
[20]	βεβαιούμενα οὐκ ἄπιστα κατέστη σεισμῶν	τε	πέρι, οἳ ἐπὶ πλεῖστον ἅμα
[1]	ἣν εἶχον ἐν χερσίν, ὑπεσχόμην	τε	ποιήσειν, ὡς προῃροῦ, καὶ τελέσας
[47]	φρόνημα τὸ πάτριον ταυτί· Τῆς	τε	πόλεως ὑμᾶς εἰκὸς τῷ τιμωμένῳ
[14]	αἱροῦσι τὴν Θυρέαν, καὶ τήν	τε	πόλιν κατέκαυσαν καὶ τὰ ἐνόντα
[26]	ταῖς ἀλλήλων ναυσὶν ἐπιβαίνειν. Συνετύγχανέ	τε	πολλαχοῦ διὰ τὴν στενοχωρίαν τὰ
[41]	Λείπεται δὴ σκοπεῖν, εἰ τοῖς	τε	πράγμασι προσήκοντα καὶ τοῖς συνεληλυθόσιν
[5]	δὲ μέχρι τῶν Πελοποννησιακῶν, τήν	τε	πραγματικὴν προαίρεσιν ἐπὶ τὸ μεῖζον
[25]	τῶν ῥητορειῶν καὶ παρατιθεὶς τοῖς	τε	πραγματικοῖς καὶ τοῖς λεκτικοῖς κατορθώμασιν
[5]	τῶν ἄλλων συγγραφέων εἰπεῖν, τῶν	τε	πρεσβυτέρων καὶ τῶν κατὰ τοὺς
[24]	διήνεγκεν. Ὅταν μὲν οὖν ἥ	τε	προαίρεσις αὐτοῦ καὶ ἡ δύναμις
[5]	ἐξ ὧν ἔσται καταφανὴς ἥ	τε	προαίρεσις τοῦ ἀνδρός, ᾗ χρησάμενος
[41]	γὰρ Ἀρχίδαμος ὁ Λακεδαιμόνιος δίκαιά	τε	προκαλεῖται τοὺς Πλαταιεῖς καὶ λέξει
[3]	περιειληφώς, ὅσα συμβέβηκεν αὐτῷ κοινά	τε	πρὸς ἑτέρους καὶ διαφέροντα παρὰ
[36]	ἦν ὑπὸ ἀμφοτέρων εἰρῆσθαι, τοῖς	τε	προσώποις πρέποντας καὶ τοῖς πράγμασιν
[20]	δὲ διὰ τὸ στασιάζειν. Τά	τε	πρότερον ἀκοῇ μὲν λεγόμενα, ἔργῳ
[19]	κεφαλαῖς; Καὶ ὅτι Λακεδαιμόνιοι ἐγυμνώθησάν	τε	πρῶτοι καὶ εἰς τὸ φανερὸν
[9]	φιλοσόφους προέληταί τις ὑποθέσεις ἐάν	τε	ῥητορικάς. Ταῦτα δὲ ἐστὶ τὰ
[40]	τό τε θεῖον δόξῃ τἀνθρώπειόν	τε	σαφῶς διὰ παντὸς ἀπὸ φύσεως
[24]	πολλοῦ τὴν ἀκολουθίαν κομίζονται· τά	τε	σκολιὰ καὶ πολύπλοκα καὶ δυσεξέλικτα
[24]	σημασιῶν· χρώματα δὲ αὐτῆς τό	τε	στριφνὸν καὶ τὸ πυκνόν, καὶ
[47]	συμφοραῖς, ὧν αἱ πλείους παράλογοί	τε	συνέβησαν αὐτοῖς καὶ ἀπροσδόκητοι, καὶ
[25]	γῆν οὔτε διὰ θαλάσσης, νεμόμενοί	τε	τὰ αὑτῶν ἕκαστοι, ὅσον ἀποζῆν,
[33]	τρόπῳ ἀγωνιζόμενοι ἀλλήλων περιγενέσθαι ἐτόλμησάν	τε	τὰ δεινότατα, ἐπεξῄεσάν τε τὰς
[45]	οὐδενὸς οἴομαι ἥσσων εἶναι γνῶναί	τε	τὰ δέοντα καὶ ἑρμηνεῦσαι ταῦτα,
[22]	τροπικήν, ἡ δὲ σύνθεσις εἴς	τε	τὰ κόμματα καὶ τὰ κῶλα
[18]	Ἀθηναίων καὶ τῶν συμμάχων ἔν	τε	ταῖς ναυμαχίαις ἔν τε τοῖς
[23]	ἄκρον ἡκούσης ἡδονῆς ἕνεκα· ἀρετάς	τε	τὰς μεγίστας καὶ λαμπροτάτας ἔξω
[33]	ἐτόλμησάν τε τὰ δεινότατα, ἐπεξῄεσάν	τε	τὰς τιμωρίας ἔτι μείζους, οὐ
[5]	δὲ τὰς βαρβαρικάς, (καὶ) αὐτάς	τε	ταύτας οὐ συνάπτοντες ἀλλήλαις, ἀλλὰ
[18]	δύναμιν τῇ πόλει κτησαμένοις τάς	τε	ταφὰς ἀνοίγει τὰς δημοσίας ὁ
[12]	δὲ διὰ παντὸς αὐτοῦ, αἰσθανόμενός	τε	τῇ ἡλικίᾳ καὶ προσέχων τὴν
[23]	ἑνὸς Ἡροδότου. Οὗτος δὲ κατά	τε	τὴν ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων καὶ
[22]	μέρη διαιρεῖται τὰ πρῶτα, εἴς	τε	τὴν ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων, ὑφ´
[23]	ἐπὶ τὸ πολὺ προαιρέσεις, οἵ	τε	τὴν Ἰάδα προελόμενοι διάλεκτον τὴν
[22]	καὶ ῥηματικῶν καὶ συνδετικῶν) εἴς	τε	τὴν κυρίαν φράσιν καὶ εἰς
[26]	ἀφ´ ἑκατέρων τοῖς κελευσταῖς κατά	τε	τὴν τέχνην καὶ πρὸς τὴν
[5]	ἔκ τε τῆς Εὐρώπης ἔκ	τε	τῆς Ἀσίας εἰς μιᾶς περιγραφὴν
[11]	πρὸ τῶν ψευδῶν λέγεσθαι, ἥ	τε	τῆς διηγήσεως εἰσβολὴ κρείττων ἂν
[1]	τὸν ἀκριβέστατον λογισμὸν θηρώσης εἴ	τε	τῆς δυνάμεως οὐκ ἐν ἅπασι
[46]	ἀσαφεστέραν ἔχει τὴν δήλωσιν, ἥ	τε	τῆς ἐλπίδος ἐν τῷ ἀπόρῳ
[5]	δὲ καὶ διαφόρους πράξεις ἔκ	τε	τῆς Εὐρώπης ἔκ τε τῆς
[25]	ὥρμησαν ἐπ´ αὐτοὺς ἀθρόοι· ἔκ	τε	τῆς ὄψεως τὸ θαρρεῖν προσειληφότες,
[1]	γίνεται κατὰ τὰς ἀποτυχίας, εἴ	τε	τῆς προαιρέσεως οὐχ ἅπαντα κατὰ
[26]	καταστρώματος τῆς ἄλλης τέχνης, πᾶς	τέ	τις ἐν ᾧ προσετέτακτο αὐτὸς
[48]	ἔτι πρὸς τούτοις ἐκεῖνα· Εἴ	τέ	τις φθονεῖ μὲν ἢ καὶ
[10]	εἰ μὴ ἐπὶ βραχύ, ἡσύχαζόν	τε	τὸ πλέον τοῦ χρόνου, ὄντες
[34]	ταύτην διχῇ τὴν θεωρίαν εἴς	τε	τὸ πραγματικὸν μέρος καὶ εἰς
[6]	ἀλλήλους, τοῦτον ἐσπούδασεν ἀναγράψαι· ἐρρωμένος	τε	τὸ σῶμα καὶ τὴν διάνοιαν
[18]	ἔν τε ταῖς ναυμαχίαις ἔν	τε	τοῖς κατὰ γῆν ἀγῶσι καὶ
[26]	περιγραφῆς πάσης, τἆλλα πάντα ὠνόμασταί	τε	τοῖς προσφυεστάτοις ὀνόμασι καὶ περιείληπται
[46]	ἀμφότερον σοφιστικὴ καὶ ἀπειρόκαλος· ἥ	τε	τόλμα ἣν ἀπὸ τῆς ὁμοίας
[26]	ἐγίγνετο· τοῖς μὲν Ἀθηναίοις βιάζεσθαί	τε	τὸν ἔκπλουν ἐπιβοῶντες, καὶ περὶ
[26]	τὸν ἀριθμὸν καὶ πρότερον κατά	τε	τὸν ἔκπλουν μέρει αὐτῶν ἐφύλασσον
[36]	εἰσὶ νῦν ὑπ´ Ἀθηναίοις· παρασκευή	τε	τοσήδε καὶ πόλεμος γεγένηται αὐτῶν
[48]	κατακορὲς τῆς μεταγωγῆς τῆς ἔκ	τε	τοῦ πληθυντικοῦ εἰς τὸ ἑνικὸν
[26]	πολὺ ἀντισχούσης τῆς ναυμαχίας, ἔτρεψάν	τε	τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐπικείμενοι λαμπρῶς,
[45]	οὐκ ἀρκεῖται τούτοις ἀλλ´ ἐπεξεργάζεταί	τε	τούτοις καὶ μεταφράζει τὰ ῥηθέντα·
[28]	ἐκινήθη, διαφορῶν οὐσῶν ἑκασταχοῦ τοῖς	τε	τῶν δήμων προστάταις τοὺς Ἀθηναίους
[40]	μαντικῆς καὶ χρησμῶν ἐπιτελεῖν. Λεγόντων	τε	τῶν Μηλίων, ὅτι σὺν τῇ
[46]	Γοργίου προαιρέσεως μᾶλλον οἰκειότερα, ἥ	τε	τῶν ὀνομάτων ἐξήγησις ἀμφότερον σοφιστικὴ
[28]	τε Ἀττικὰς ναῦς προσπλεούσας τάς	τε	τῶν πολεμίων οἰχομένας, λαβόντες τοὺς
[1]	τὰς δ´ ἀποτυχίας φυλαττόμενοι· ἁψάμενός	τε	τῶν συγγραφέων ἐδήλωσα καὶ περὶ
[36]	βοηθήσειν δὲ κατὰ δύναμιν· ἐπισκήπτουσίν	τε	ὑμῖν πρὸς τῶν ὅρκων, οὓς
[47]	γὰρ οἱ ἄνθρωποι δικαιοῦσι τῆς	τε	ὑπαρχούσης δόξης αἰτιᾶσθαι, ὅστις ἂν
[54]	γέγονεν ὥστε ἐξηγήσεως δεῖσθαι. Ἀρξάμενός	τε	ὑπὲρ τῆς παρασκευῆς λέγειν ταῦτα
[34]	βασκάνους καὶ συκοφάντας προβέβληνται· οὗτοί	τε	ὑπὸ τῆς μιᾶς ταύτης ἀρετῆς
[9]	ἁπάσαις δὲ γραφαῖς ἐπιζητούμενον, ἐάν	τε	φιλοσόφους προέληταί τις ὑποθέσεις ἐάν
[26]	Ἀθηναίοις ἐς τὰς ναῦς ὅ	τε	φόβος ἦν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος
[34]	τοὺς ὀρθοὺς κανόνας ἀναφέρουσιν, εἴ	τε	φυσικῆς τινος κρίσεως μετειληφότες εἴ
[41]	πράττειν, τοὺς δὲ προελομένους τήν	τε	χώραν καὶ τὴν πόλιν ἐκλιπεῖν
[20]	τῶν λεχθέντων διαμνημονεῦσαι ἦν ἐμοί	τε	ὧν αὐτὸς ἤκουσα καὶ τοῖς
[5]	ἔχειν τοῖς νῦν δοκοῦσαι· λέξιν	τε	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τὴν
[38]	ξυνεστρατεύσατε ἢ ὡς ἡμᾶς οὐδὲν	ἠδικήκατε	λέγοντας οἴεσθαι πείσειν, τὰ δυνατὰ
[36]	μάλιστα μὲν μετασχόντες καὶ αὐτοὶ	ἐμμείνατε	τοῖς ὅρκοις. Εἰ δὲ μή,
[36]	τοῖς Λακεδαιμονίοις, καὶ γῆς ὅρους	ἀποδείξατε,	καὶ δένδρα τὰ ὑμέτερα καὶ
[37]	πρῶτον, εἰ ἀρέσκει ὡς λέγομεν,	εἴπατε.	Οἱ δὲ τῶν Μηλίων σύνεδροι
[36]	γενομένης. Ὑμεῖς δὲ τἀναντία ἐκείνοις	δρᾶτε·	μετὰ γὰρ Θηβαίων τῶν ἡμῖν
[54]	ὅ τι ἂν δέῃ ποιήσοντα.	Ὁρᾶτε	γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅτι
[37]	ἐκ τῶν παρόντων καὶ ὧν	ὁρᾶτε	περὶ σωτηρίας βουλεύσαντες τῇ πόλει,
[36]	εἰς ἀριθμὸν ἐλθεῖν· αὐτοὶ δὲ	μεταχωρήσατε	ὅποι βούλεσθε, ἕως ἂν ὁ
[38]	ὅτι Λακεδαιμονίων ἄποικοι ὄντες οὐ	ξυνεστρατεύσατε	ἢ ὡς ἡμᾶς οὐδὲν ἠδικήκατε
[54]	ἐβουλήθητε μέν, μετὰ ταῦτα δὲ	ἀπεβλέψατε	εἰς ἀλλήλους, ὡς αὐτὸς μὲν
[36]	καὶ πρότερον ἤδη προὐκαλεσάμεθα, ἡσυχίαν	ἄγετε	νεμόμενοι τὰ ὑμέτερα αὐτῶν· καὶ
[36]	λεγόντων Ἀρχίδαμος ἀποκρίνεται τοιάδε· Δίκαια	λέγετε,	ὦ ἄνδρες Πλαταιεῖς, ἢν ποιῆτε
[36]	ἐχθίστων ἐπὶ δουλείᾳ τῇ ἡμετέρᾳ	ἥκετε.	Μάρτυρας δὲ θεοὺς τούς τε
[37]	μελλόντων λογιούμενοι ἢ ἄλλο τι	ξυνήκετε,	ἢ ἐκ τῶν παρόντων καὶ
[38]	ἀδικεῖσθε, τὴν ἀνάγκην φέρετε καὶ	εἴκετε·	ἡμεῖς δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες, ὅτι
[44]	ἐμοὶ χαλεπαίνετε ἢ ταῖς ξυμφοραῖς	εἴκετε.	Ταῦτα Θουκυδίδῃ μὲν γράφοντι περὶ
[47]	καὶ οὐκ ἐξίσταμαι, ὑμεῖς δὲ	μεταβάλλετε,	ἐπειδὴ ξυνέβη ὑμῖν πεισθῆναι μὲν
[44]	τι μὴ ὀρθῶς ἢ ἐμοὶ	χαλεπαίνετε	ἢ ταῖς ξυμφοραῖς εἴκετε. Ταῦτα
[37]	καὶ οὐ μέλλοντα διαφέροντα αὐτοῦ	φαίνετε.	Τοῦτο τὸ τελευταῖον εἴ τις
[37]	δοκοῦν ἐπιτηδείως λέγεσθαι εὐθὺς ὑπολαμβάνοντες	κρίνετε·	καὶ πρῶτον, εἰ ἀρέσκει ὡς
[38]	φρονοῦντες ὅτι ἀδικεῖσθε, τὴν ἀνάγκην	φέρετε	καὶ εἴκετε· ἡμεῖς δὲ οὐκ
[37]	οἱ προκαθήμενοι ἔτι ἀσφαλέ– στερον	ποιήσετε.	Καὶ μηδ´ ὑμεῖς ἐν ὀλίγῳ
[39]	ἀσθενεῖς φαίνεσθαι πρὸς τοὺς ἄλλους	ποιήσετε,	μισοῦντες δὲ ἰσχυρούς· οὐ γὰρ
[47]	ἀνδραγαθίζεται. Ὡς τυραννίδα γὰρ ἤδη	ἔχετε	αὐτήν, ἣν λαβεῖν μὲν ἄδικον
[36]	Θεοὶ ὅσοι γῆν τὴν Πλαταιίδα	ἔχετε,	καὶ ἥρωες, ξυνίστορες ἔστε, ὅτι
[41]	γε ἀλογίαν φησί Τῆς διανοίας	παρέχετε,	εἰ μὴ μεταστησάμενοι ἡμᾶς ἄλλό
[36]	εὐξάμενοι ὑμῖν Μήδων ἐκράτησαν καὶ	παρέσχετε	αὐτὴν εὐμενῆ ἐναγωνίσασθαι τοῖς Ἕλλησιν,
[54]	Ἀθηναῖοι, ὅτι ὅσα μὲν πώποτε	ἐβουλήθητε	καὶ μετὰ ταῦτα τὸ πράττειν
[54]	πώποτε ὑμᾶς ἐξέφυγεν· ὅσα δ´	ἐβουλήθητε	μέν, μετὰ ταῦτα δὲ ἀπεβλέψατε
[36]	λέγετε, ὦ ἄνδρες Πλαταιεῖς, ἢν	ποιῆτε	ὅμοια τοῖς λόγοις. Καθάπερ γὰρ
[5]	παρέλαβον, μήτε προστιθέντες αὐταῖς τι	μήτε	ἀφαιροῦντες· ἐν αἷς καὶ μῦθοί
[15]	πρέσβεις, οὐδὲν ἔδει, μήτε πεισθέντων	μήτε	δεξαμένων τὰς σπονδὰς Λακεδαιμονίων, τί
[28]	ἐκνενίκηται τῷ περιέργῳ καὶ περιττῷ	μήτε	ἡδέα εἶναι μήτε ὠφέλιμα· ὧν
[55]	σολοικοφανὲς ἐν τοῖς σχηματισμοῖς ἐχούσας	μήτε	θαυμάζειν μήτε μιμεῖσθαι. Ἵνα δὲ
[15]	τὰ πάθη, ὥστε μηδεμίαν ὑπερβολὴν	μήτε	ἱστοριογράφοις μήτε ποιηταῖς καταλιπεῖν· ποτὲ
[41]	τῶν δικαίων μήτ´ ἐξετάζειν ἐῶντες	μήτε	λέγειν, ἀλλὰ τὸν τῆς βίας
[55]	τοῖς σχηματισμοῖς ἐχούσας μήτε θαυμάζειν	μήτε	μιμεῖσθαι. Ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω,
[6]	δὲ κατὰ τὸ λαβεῖν ὑπόθεσιν	μήτε	μονόκωλον παντάπασι μήτ´ εἰς πολλὰ
[15]	ἐχρήσαντο οἱ πρέσβεις, οὐδὲν ἔδει,	μήτε	πεισθέντων μήτε δεξαμένων τὰς σπονδὰς
[15]	ὥστε μηδεμίαν ὑπερβολὴν μήτε ἱστοριογράφοις	μήτε	ποιηταῖς καταλιπεῖν· ποτὲ δὲ οὕτως
[16]	τῆς ἄκρας ἐξεργασίας τετυχηκότα καὶ	μήτε	πρόσθεσιν δεχόμενα μήτ´ ἀφαίρεσιν, ἢ
[5]	ἁπάντων γνῶσιν ἐξενεγκεῖν, οἵας παρέλαβον,	μήτε	προστιθέντες αὐταῖς τι μήτε ἀφαιροῦντες·
[51]	ἀπειροκάλως, μήτε τοὺς καιροὺς διορίζων	μήτε	τὴν ποσότητα ὁρῶν, μεμπτός. Ἐγὼ
[51]	ὅταν δὲ κατακόρως καὶ ἀπειροκάλως,	μήτε	τοὺς καιροὺς διορίζων μήτε τὴν
[36]	καὶ μήτ´ ἐλλείποντας τοῦ μετρίου	μήτε	ὑπεραίροντας, λέξει τε κεκόσμηκεν αὐτοὺς
[30]	μηδὲν αὑτῷ δεήσει μήτ´ ἐπιβουλῆς	μήτε	φυλακῆς, τάς τε ἑταιρίας διαλύειν
[28]	καὶ περιττῷ μήτε ἡδέα εἶναι	μήτε	ὠφέλιμα· ὧν ὀλίγα παρέξομαι δείγματα
[54]	ἄρα ἃ νῦν οἰόμεθα ἡμεῖς	πράττητε,	οὐδεὶς δήπου τῶν πάντων Ἑλλήνων
[54]	ἤδη τὸ δεῖσθαι κἂν μὴ	τύχητε	ἐφαμαρτεῖν, ἐκ δὲ τοῦ μετὰ
[2]	τὸν ζῆλον τῶν ἀρχαίων γινόμενον	εἴτε	κατὰ τὴν ὑπεροψίαν τῶν ἐπὶ
[36]	Ἀρχίδαμε καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὐ δίκαια	ποιεῖτε	οὐδὲ ἄξια οὔθ´ ὑμῶν οὔτε
[1]	ποιητάς τε καὶ συγγραφεῖς, ὦ	Κόιντε	Αἴλιε Τουβέρων, καὶ δεδηλωκὼς ἐν
[55]	περὶ Θουκυδίδου γράφειν, ὦ βέλτιστε	Κόιντε	Αἴλιε Τουβέρων, οὐ μὴν ἀληθέστερα.
[14]	εἰρήνης, περὶ μὲν τῆς προτέρας,	ὅτε	Ἀθηναῖοι τετμημένης μὲν αὐτοῖς τῆς
[14]	ἐγένοντο. Περὶ δὲ τῆς ὑστέρας,	ὅτε	Λακεδαιμόνιοι τοὺς περὶ Πύλον ἁλόντας
[29]	γενομένοις ἐπιτηδευθέντα οὔτε τοῖς ὕστερον,	ὅτε	μάλιστα ἤκμασεν ἡ πολιτικὴ δύναμις·
[14]	~(Τῆς δὲ Νικίου στρατηγίας μνησθείς,	ὅτε	ναῦς ἑξήκοντα καὶ δισχιλίους ὁπλίτας
[42]	ναυμαχίας· καὶ τὸν παραμυθητικὸν λόγον,	ὅτε	πεζῇ τὴν στρατιὰν ἔμελλεν ἀπάγειν,
[26]	ἀλλήλους, οἵ τε ἐπιβάται ἐθεράπευον,	ὅτε	προσπέσοι ναῦς νηί, μὴ λείπεσθαι
[25]	προσδοκίας ἐπεπόνθεσαν, ἣν ἔσχον ὑπόληψιν,	ὅτε	πρῶτον ἀπέβαινον τῇ γνώμῃ δεδουλωμένοι
[25]	ἄξια τῆς προσδοκίας ἐπεπόνθεσαν, ὥσπερ	ὅτε	πρῶτον ἀπέβαινον τῆι γνώμηι δεδουλωμένοι
[36]	πόλιν μὲν καὶ οἰκίας ἡμῖν	παράδοτε	τοῖς Λακεδαιμονίοις, καὶ γῆς ὅρους
[36]	αὐτονόμους οἰκεῖν, στρατεῦσαί τε μηδένα	ποτὲ	ἀδίκως ἐπ´ αὐτοὺς μηδ´ ἐπὶ
[20]	σαφὲς σκοπεῖν καὶ τῶν μελλόντων	ποτὲ	αὖθις κατὰ τὸ ἀνθρώπινον τοιούτων
[48]	ἴσως καὶ τοῖς ἐμοῖς ἀγαθοῖς	ποτε	βουληθείη αὖθις φθονῆσαι· ἀδύνατον δὲ
[15]	μήτε ἱστοριογράφοις μήτε ποιηταῖς καταλιπεῖν·	ποτὲ	δὲ οὕτως ταπεινὰ καὶ μικρά,
[24]	σημαινόμενον ἀπὸ τοῦ σημαίνοντος ἀποστρέφων,	ποτὲ	δὲ πρὸς τὸ σημαῖνον ἀπὸ
[10]	διαφορὰς τοῦ μή τινας ζητῆσαί	ποτε,	ἐξ ὅτου τοσοῦτος πόλεμος τοῖς
[20]	διαφορὰς τοῦ μή τινα ζητῆσαί	ποτε,	ἐξ ὅτου τοσοῦτος πόλεμος τοῖς
[7]	σαφὲς σκοπεῖν, καὶ τῶν μελλόντων	ποτὲ	κατὰ τὸ ἀνθρώπειον τοιούτων καὶ
[18]	βύβλῳ διελήλυθε, κατὰ τίνα δή	ποτε	λογισμὸν ἐν τούτῳ κεῖται τῷ
[15]	τοιαύτας συμφορὰς πολλάκις ἀναγκασθεὶς γράφειν	ποτὲ	μὲν οὕτως ὠμὰ καὶ δεινὰ
[24]	τῶν ὀνοματικῶν ἢ μετοχικῶν πτώσεις	ποτὲ	μὲν πρὸς τὸ σημαινόμενον ἀπὸ
[32]	Χαλεπὸν γὰρ μαθεῖν, τίνας δή	ποτε	νοεῖ τοὺς ἀμαθεῖς τε καὶ
[15]	τὰς σπονδὰς Λακεδαιμονίων, τί δή	ποτε	οὐ τὴν αὐτὴν προαίρεσιν ἐφύλαξε
[18]	κρείττους ἦσαν ἐκείνων. Τί δή	ποτε	οὖν ἐπὶ μὲν τοῖς ὀλίγοις
[26]	τὴν πατρίδα σωτηρίας νῦν, εἴ	ποτε,	προθύμως ἀντιλαμβάνεσθαι· τοῖς δὲ Συρακοσίοις
[39]	τοῦ δικαίου, μὴ καὶ αὐτοί	ποτε	σφαλέντες ὑπ´ ἄλλων (ἐν) ἐξουσίᾳ
[32]	τοὺς ἀμαθεῖς, κατὰ τί δή	ποτε	τούτους ἀγαθοὺς καλεῖ; Καὶ τῷ
[2]	ἱστοριογράφων καὶ κατὰ τὴν προαίρεσίν	ποτε	τῶν λόγων ἁμαρτάνοντα καὶ κατὰ
[26]	τῶν ναυτῶν ἐς τὸ ἐπιπλεῖν,	ὁπότε	κελευσθείη, ἐγίγνετο, πολλὴ δ´ ἡ
[25]	οὐδὲ γῆν φυτεύοντες, ἄδηλον ὂν	ὁπότε	τις ἐπελθὼν καὶ ἀτειχίστων ἅμα
[54]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅτι ὅσα μὲν	πώποτε	ἐβουλήθητε καὶ μετὰ ταῦτα τὸ
[54]	ἕκαστος ἑαυτῷ προσήκειν ἡγήσατο, οὐδὲν	πώποτε	ὑμᾶς ἐξέφυγεν· ὅσα δ´ ἐβουλήθητε
[54]	πλησίον τὰ δέοντα πράξοντα, οὐδὲν	πώποτε	ὑμῖν ἐγένετο. Καὶ γὰρ ἐνταῦθα
[51]	Θουκυδίδου διάλεκτον ὡς δὴ τοῖς	τότε	ἀνθρώποις οὖσαν συνήθη, βραχὺς ἀπόχρη
[45]	ἀλλὰ περὶ τιμωριῶν ὁ κίνδυνος·	τότε	γὰρ οὐκ ἐπαχθεῖς μόνον εἰσὶν
[36]	δὲ θεοὺς τούς τε ὁρκίους	τότε	γενομένους ποιούμενοι καὶ τοὺς ὑμετέρους
[24]	μὲν λόγον ἐξ ὀνόματος ποιῶν,	τοτὲ	δ´ εἰς ὄνομα συνάγων τὸν
[54]	κατεσκεύακέν τε καὶ ἐσχημάτικεν οὕτως·	Τότε	δέ, ἐὰν ἄρα ἃ νῦν
[10]	καὶ τῆς συμμαχίας αὐτῶν ἥπτετο·	τότε	δὲ οὐκέτι ἐποιοῦντο ἀνασχετόν, ἀλλ´
[10]	τοὺς πολέμους, ἢν μὴ ἀναγκάζωνται,	τότε	δέ τι καὶ πολέμοις οἰκείοις
[26]	χρώμενοι, κατεδίωκον ἐς τὴν γῆν.	Τότε	δὴ ὁ μὲν ναυτικὸς στρατὸς
[14]	τοὺς ὑπὸ τοῦ Λακεδαιμονίου ῥηθέντας	τότε	καὶ τὰς αἰτίας ἐπελήλυθε, δι´
[36]	ἄλλους ξυνελευθεροῦτε, ὅσοι μετασχόντες τῶν	τότε	κινδύνων ὑμῖν τε ξυνώμοσαν καὶ
[24]	μορίων ῥινῶν καὶ τορεύων· καὶ	τοτὲ	μὲν λόγον ἐξ ὀνόματος ποιῶν,
[41]	μετέσχεν ὁ συγγραφεὺς τῷ συλλόγῳ	τότε	παρατυχὼν οὔτε τῶν διαθεμένων αὐτοὺς
[10]	δὲ μέχρι δισχιλίων ἐκμηκύνας στίχων,	τότε	περὶ τῆς ἑτέρας αἰτίας τὸν
[53]	οὔτε Ἰσοκράτης οἱ πρωτεύσαντες τῶν	τότε	ῥητόρων ἔσχον ἀρετάς, τὰ τάχη
[45]	εἰ Περικλῆς ὁ μέγιστος τῶν	τότε	ῥητόρων ἠγνόει τοῦτο, ὃ μηδεὶς
[18]	ἐπ´ αὐτοῖς ἀπέδειξεν, ὃς τῶν	τότε	ῥητόρων λέγειν ἦν ἱκανώτατος. Οὐ
[22]	καὶ ὅταν ὑποστῶσιν αἱ πρῶται,	τότε	τὴν ἑαυτῶν ἰσχὺν λαμβάνουσιν, εἴρηται
[26]	τῇ νήσῳ ἄνδρες διαβεβηκότες. Καὶ	τότε	τοῖς Ἀθηναίοις ἀνέλπιστον ἦν τὸ
[23]	προελόμενοι διάλεκτον τὴν ἐν τοῖς	τότε	χρόνοις μάλιστα ἀνθοῦσαν καὶ οἱ
[36]	οὔθ´ ὑμῶν οὔτε πατέρων ὧν	ἐστε,	ἐς γῆν τὴν Πλαταιέων στρατεύοντες.
[36]	νεμόμενοι τὰ ὑμέτερα αὐτῶν· καὶ	ἔστε	μηδὲ μεθ´ ἑτέρων, δέχεσθε δ´
[36]	Πλαταιίδα ἔχετε, καὶ ἥρωες, ξυνίστορες	ἔστε,	ὅτι οὔτε τὴν ἀρχὴν ἀδίκως,
[36]	εἰκότα οὐ τυγχάνομεν. Ξυγγνώμονες δὲ	ἔστε	τῆς μὲν ἀδικίας κολάζεσθαι τοῖς
[55]	σοι περὶ Θουκυδίδου γράφειν, ὦ	βέλτιστε	Κόιντε Αἴλιε Τουβέρων, οὐ μὴν
[39]	Μηλίων εἰς ἐπιεικῆ συγκαταβαινόντων αἵρεσιν	Ὥστε	δὲ ἡσυχίαν ἄγοντας ἡμᾶς φίλους
[54]	τὰ πράγματα καὶ προεἱμένα ὁρῶ,	ὥστε	δέδοικα μὴ βλάσφημον μὲν εἰπεῖν,
[54]	ἐσκότισταί γε οὐδὲ ἀσαφῆ γέγονεν	ὥστε	ἐξηγήσεως δεῖσθαι. Ἀρξάμενός τε ὑπὲρ
[11]	καὶ κατημαξευμένα τοῖς πρὸ αὐτοῦ,	ὥστε	μὴ δεῖν ἀπὸ τούτων ἀρχὴν
[15]	δὲ οὕτως ταπεινὰ καὶ μικρά,	ὥστε	μηδ´ εἰς αἴσθησιν δεινῶν τι
[18]	δ´ οὕτως ἠμέληκε τῶν ἀνδρῶν,	ὥστε	μηδὲ τοῦτο αὐτὸ εἰπεῖν, ὅτι
[15]	ἄξια φαίνεσθαι ποιεῖ τὰ πάθη,	ὥστε	μηδεμίαν ὑπερβολὴν μήτε ἱστοριογράφοις μήτε
[22]	ἰσχὺν λαμβάνουσιν, εἴρηται πολλοῖς πρότερον.	Ὥστε	οὐδὲν δεῖ περὶ αὐτῶν ἐμὲ
[17]	συμβεβηκέναι τῷ ἀνδρὶ τὸ πάθος,	ὥστε	περὶ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν καὶ
[19]	ἐν ἐλάττοσιν ἢ πεντήκοντα στίχοις·	ὥστε	τὰ πολλὰ ἐκεῖνα καὶ καταβλητικὰ
[39]	γὰρ βαρβάροις ταῦτα πρὸς Ἕλληνας	ἥρμοττε	λέγειν· Ἀθηναίοις δὲ πρὸς τοὺς
[40]	καὶ ταῦτα τοῖς πρώτοις καὶ	οὔτε	Ἀθηναίοις οὔτε Ἕλλησι πρέποντα εἰρῆσθαι.
[53]	λόγοις παρ´ ἐκείνου λαβών, ἃς	οὔτε	Ἀντιφῶν οὔτε Λυσίας οὔτε Ἰσοκράτης
[34]	διδαχῆς ἰσχυρὰ τὰ κριτήρια κατασκευάσαντες,	οὔτε	ἅπαντα ἐπαινοῦσιν ἐπ´ ἴσης οὔτε
[23]	ἡ τοῦ ῥήτορος γίνεται δύναμις,	οὔτε	ἁπάσας οὔτε εἰς ἄκρον ἡκούσας,
[10]	τὴν τάξιν αὐτοῦ τινες, ὡς	οὔτε	ἀρχὴν τῆς ἱστορίας εἰληφότος ἣν
[38]	πράγμασιν ἁρμόττον λέγεσθαι Ἡμεῖς τοίνυν	οὔτε	αὐτοὶ μετ´ ὀνομάτων καλῶν, ὡς
[41]	Τούτων τῶν λόγων ὅτι μὲν	οὔτε	αὐτὸς μετέσχεν ὁ συγγραφεὺς τῷ
[51]	ποσότητα ὁρῶν, μεμπτός. Ἐγὼ δὲ	οὔτε	αὐχμηρὰν καὶ ἀκόσμητον καὶ ἰδιωτικὴν
[8]	πράγμασιν οὐδὲν ὃ μὴ δίκαιον	οὔτε	ἀφαιρῶν, οὐδὲ ἐνεξουσιάζων τῇ γραφῇ,
[23]	ὑπεριδὼν ὡς οὐχ ἁρμοττουσῶν ἱστορίαις.	Οὔτε	γὰρ δημηγορίαις πολλαῖς ὁ ἀνὴρ
[23]	καὶ τοὺς ἐπιθέτους προσειληφυῖαν κόσμους.	Οὔτε	γὰρ διασῴζονται τῶν πλειόνων αἱ
[49]	οὐδεμίαι τὴν ἑαυτῶν ἐπιδείκνυνται δύναμιν.	Οὔτε	γὰρ ἐν ταῖς ἐκκλησίαις χρήσιμόν
[32]	ἀμφοτέρων τίθησιν, οὐκ ἔχει νοῦν·	οὔτε	γὰρ ἐπὶ τοῖς κακούργοις οἱ
[30]	διαλυτὴς καὶ τοὺς ἐναντίους ἐκπεπληγμένος.	Οὔτε	γὰρ ὁ τυχών ἐμφαίνει μᾶλλον,
[20]	οὐχ ἕτερα ἐν ἴσῳ χρόνῳ.	Οὔτε	γὰρ πόλεις τοσαίδε ληφθεῖσαι ἠρημώθησαν
[19]	καὶ οὐκ ἄξια τῷδε παραβάλλεσθαι.	Οὔτε	γὰρ τἀληθὲς οὕτως εἶχεν, ὡς
[9]	οὐδετέραν τούτων τῶν διαιρέσεων ἐδοκίμασεν.	Οὔτε	γὰρ τοῖς τόποις, ἐν οἷς
[25]	ἀδεῶς ἀλλήλοις οὔτε κατὰ γῆν	οὔτε	διὰ θαλάσσης, νεμόμενοί τε τὰ
[18]	τοῖς ὀλίγοις ἱππεῦσι καὶ οὐδεμίαν	οὔτε	δόξαν οὔτε δύναμιν τῇ πόλει
[18]	ἱππεῦσι καὶ οὐδεμίαν οὔτε δόξαν	οὔτε	δύναμιν τῇ πόλει κτησαμένοις τάς
[47]	μετρίας ἔχει καὶ οὔτε περιέργους	οὔτε	δυσπαρακολουθήτους. ~(Ἐκ δὲ τῆς Ἑρμοκράτους
[23]	ῥήτορος γίνεται δύναμις, οὔτε ἁπάσας	οὔτε	εἰς ἄκρον ἡκούσας, ἀλλ´ ὀλίγας
[25]	γενέσθαι οὔτε κατὰ τοὺς πολέμους	οὔτε	εἰς τὰ ἄλλα. Φαίνεται γὰρ
[10]	δυνάμεως, οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι	οὔτε	ἐκώλυον, εἰ μὴ ἐπὶ βραχύ,
[40]	τοῖς πρώτοις καὶ οὔτε Ἀθηναίοις	οὔτε	Ἕλλησι πρέποντα εἰρῆσθαι. ~(Πολλὰς δυνάμενος
[20]	γενέσθαι οὔτε κατὰ τοὺς πολέμους	οὔτε	ἐς τὰ ἄλλα· οὔτε ὡς
[29]	καλλωπισμοῦ χάριν κεῖται· τὸ γὰρ	οὔτε	θεατρικὸν ἀλλ´ ἀναγκαῖον τῆς λέξεως
[53]	ἃς οὔτε Ἀντιφῶν οὔτε Λυσίας	οὔτε	Ἰσοκράτης οἱ πρωτεύσαντες τῶν τότε
[31]	καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις, καὶ	οὔτε	ἰσχυρῶς οὔτε σαφῶς ἀπήγγελται· Οὐ
[25]	οὔσης, οὐδ´ ἐπιμιγνύντες ἀδεῶς ἀλλήλοις	οὔτε	κατὰ γῆν οὔτε διὰ θαλάσσης,
[35]	ἄριστά μοι δοκοῦσιν ἔχειν τῶν	οὔτε	κατὰ τὰς οἰκονομίας κατορθουμένων οὔτε
[42]	κατὰ τὴν σύνθεσιν τῶν μορίων	οὔτε	κατὰ τὴν ἐξαλλαγὴν τῶν σχηματισμῶν
[42]	τοῖς ἐνθυμήμασιν ἡρμηνευμένον δαιμονίως καὶ	οὔτε	κατὰ τὴν σύνθεσιν τῶν μορίων
[35]	οὔτε κατὰ τὰς οἰκονομίας κατορθουμένων	οὔτε	κατὰ τὴν φράσιν ἀνεγκλήτων. ~(Ἐν
[47]	οὔτε κατὰ τὸ πραγματικὸν μέρος	οὔτε	κατὰ τὸ λεκτικόν, οὕτως ἐκεῖνα
[47]	Ἀλλ´ ὥσπερ ταῦτα οὐκ ἐπαινῶ	οὔτε	κατὰ τὸ πραγματικὸν μέρος οὔτε
[25]	πιστεῦσαι, οὐ μεγάλα νομίζω γενέσθαι	οὔτε	κατὰ τοὺς πολέμους οὔτε εἰς
[20]	ξυμβαίνει, οὐ μεγάλα νομίζω γενέσθαι	οὔτε	κατὰ τοὺς πολέμους οὔτε ἐς
[26]	ἀρετῆς τε οὐδεμιᾶς ὡς εἰπεῖν	οὔτε	λεκτικῆς οὔτε πραγματικῆς ἐνδεῶς ἔσχηκεν·
[33]	Οὐ γὰρ ἦν ὁ διαλύσων	οὔτε	λόγος ἐχυρὸς οὔτε ὅρκος φοβερός.
[53]	ἐκείνου λαβών, ἃς οὔτε Ἀντιφῶν	οὔτε	Λυσίας οὔτε Ἰσοκράτης οἱ πρωτεύσαντες
[40]	ἐλπὶς καὶ οὔτε χρησμῶν ὄφελος	οὔτε	μαντικῆς τοῖς εὐσεβῆ καὶ δίκαιον
[35]	δοκοῦντά μοι φέρειν ἐς μέσον	οὔτε	νῦν ἀποτρέψομαι. Διδοὺς δὴ τὸ
[36]	αὐτὴν εὐμενῆ ἐναγωνίσασθαι τοῖς Ἕλλησιν,	οὔτε	νῦν ἤν τι ποιῶμεν, ἀδικήσομεν·
[36]	ἐν οὐδενὶ ὑμᾶς προέσθαι ἀδικουμένους	οὔτε	νῦν περιόψεσθαι, βοηθήσειν δὲ κατὰ
[30]	ἐμφαίνει μᾶλλον, ὃ βούλεται δηλοῦν,	οὔτε	ὁ αὐτὸς τυχών τε καὶ
[19]	ἐκ πολλῶν ἔστι παραδεῖξαι πραγμάτων,	οὔτε	ὁ τῆς τέχνης ὑπαγορεύει λόγος
[48]	ἄρα οὔτε οἵδε τῶν Ἑλλήνων	οὔτε	οἱ Ἕλληνες τῆς ἑαυτῶν τῷ
[48]	οὐ περὶ τῆς ἐλευθερίας ἄρα	οὔτε	οἵδε τῶν Ἑλλήνων οὔτε οἱ
[33]	ὁ διαλύσων οὔτε λόγος ἐχυρὸς	οὔτε	ὅρκος φοβερός. Κρείττους δὲ ὄντες
[51]	ἀλλ´ ἔχουσάν τι καὶ ποιητικόν·	οὔτε	παντάπασι ποιητικήν, ἀλλ´ ἐπ´ ὀλίγον
[36]	ποιεῖτε οὐδὲ ἄξια οὔθ´ ὑμῶν	οὔτε	πατέρων ὧν ἐστε, ἐς γῆν
[47]	τῶν σχημάτων μετρίας ἔχει καὶ	οὔτε	περιέργους οὔτε δυσπαρακολουθήτους. ~(Ἐκ δὲ
[5]	τὸ μεῖζον ἐξήνεγκε καὶ λαμπρότερον,	οὔτε	πόλεως μιᾶς οὔτ´ ἔθνους ἑνὸς
[26]	οὐδεμιᾶς ὡς εἰπεῖν οὔτε λεκτικῆς	οὔτε	πραγματικῆς ἐνδεῶς ἔσχηκεν· ἃς οὐδὲν
[2]	πολιτικοὺς λόγους δεινότητος ὅρον· ὧν	οὔτε	προαιρέσεις ἰσχυρὰς Ταύτας δὴ τὰς
[34]	οὔτε ἅπαντα ἐπαινοῦσιν ἐπ´ ἴσης	οὔτε	πρὸς ἅπαντα δυσχεραίνουσιν, ἀλλὰ τοῖς
[8]	ἱστορίαν βουλόμεθα, πλείστην ἐποιήσατο πρόνοιαν,	οὔτε	προστιθεὶς τοῖς πράγμασιν οὐδὲν ὃ
[35]	τῶν ἐμαυτοῦ θεωρημάτων κανόνας ὑποτιθέμενος	οὔτε	πρότερον ὤκνησα τὰ δοκοῦντά μοι
[31]	ἐπὶ τούτοις, καὶ οὔτε ἰσχυρῶς	οὔτε	σαφῶς ἀπήγγελται· Οὐ γὰρ μετὰ
[6]	οἱ περὶ τὸν Ἑλλάνικον ἐποίησαν,	οὔτε	τὰς ἐξ ἁπάσης χώρας Ἕλλησιν
[10]	τῆς ἱστορίας εἰληφότος ἣν ἐχρῆν	οὔτε	τέλος ἐφηρμοκότος αὐτῇ τὸ πρέπον,
[36]	καὶ ἥρωες, ξυνίστορες ἔστε, ὅτι	οὔτε	τὴν ἀρχὴν ἀδίκως, ἐκλιπόντων δὲ
[38]	γιγνέσθω πρῶτον μὲν εἴρηκεν ἐνθύμημα	οὔτε	τῆς Ἀθηναίων πόλεως ἄξιον οὔτ´
[16]	ὀγδόην βύβλον ἀντιπαρεξετάζοι τις ἀλλήλαις,	οὔτε	τῆς αὐτῆς ἂν προαιρέσεως δόξειεν
[16]	ἂν προαιρέσεως δόξειεν ἀμφοτέρας ὑπάρχειν	οὔτε	τῆς αὐτῆς δυνάμεως· ἣ μὲν
[54]	μὴ προχείρως αὐτὸν ἄρασθαι, ὡς	οὔτε	τῆς οἰκείας αὐτῶν δυνάμεως ἀξιομάχου
[54]	πρὸς τὴν τοῦ βασιλέως ὑπαρχούσης	οὔτε	τῆς συμμαχικῆς πιστῶς καὶ βεβαίως
[27]	γένει τῆς λέξεως ἄγεται, καὶ	οὔτε	τὸ ἄλογον τῆς διανοίας κριτήριον,
[27]	ἢ ἀνιαρῶν, ἀλλοτριοῦται πρὸς αὐτὸ	οὔτε	τὸ λογικόν, ἐφ´ οὗ διαγιγνώσκεται
[29]	σχηματισμῶν πλοκὰς σολοικοφανεῖς ἔχοντα καὶ	οὔτε	τοῖς κατ´ ἐκεῖνον τὸν βίον
[29]	ἐκεῖνον τὸν βίον γενομένοις ἐπιτηδευθέντα	οὔτε	τοῖς ὕστερον, ὅτε μάλιστα ἤκμασεν
[9]	τῶν πρὸ αὐτοῦ συγγραφέων ἐποίησαν·	οὔτε	τοῖς χρόνοις, ὡς οἱ τὴν
[14]	εἰς Σπάρτην εἰρήνης τυχεῖν δεόμενοι,	οὔτε	τοὺς ἀποσταλέντας ἄνδρας εἴρηκεν οὔτε
[14]	ῥηθέντας ἐκεῖ λόγους ὑπ´ αὐτῶν	οὔτε	τοὺς ἐναντιωθέντας, ὑφ´ ὧν πεισθέντες
[14]	οὔτε τοὺς ἀποσταλέντας ἄνδρας εἴρηκεν	οὔτε	τοὺς ῥηθέντας ἐκεῖ λόγους ὑπ´
[37]	ἀντονομασίαν, τὸ αὐτοῦ τοῦτο δὲ	οὔτε	τῷ θηλυκῷ καὶ ἑνικῷ καὶ
[37]	ὀνοματικῷ προσαρμοττόμενον σῴζει τὴν ἀκολουθίαν	οὔτε	τῷ πληθυντικῷ καὶ οὐδετέρῳ καὶ
[13]	καὶ ταῦτα οὐ πολλῶν ὄντων	οὔτε	τῶν ἀπολομένων οὔτε τῶν παραδόντων
[41]	συγγραφεὺς τῷ συλλόγῳ τότε παρατυχὼν	οὔτε	τῶν διαθεμένων αὐτοὺς Ἀθηναίων ἢ
[13]	πολλῶν ὄντων οὔτε τῶν ἀπολομένων	οὔτε	τῶν παραδόντων τὰ ὅπλα. Αὐτός
[47]	ὑπὸ βασιλέως οὔτε ὑπὸ Λακεδαιμονίων	οὔτε	ὑπ´ ἄλλου ἀνθρώπων ἔθνους οὐδενὸς
[47]	κατὰ θάλατταν ἀρχὴν βεβαίως ἔχοντες	οὔτε	ὑπὸ βασιλέως οὔτε ὑπὸ Λακεδαιμονίων
[47]	βεβαίως ἔχοντες οὔτε ὑπὸ βασιλέως	οὔτε	ὑπὸ Λακεδαιμονίων οὔτε ὑπ´ ἄλλου
[20]	αἳ καὶ οἰκήτορας μετέβαλον ἁλισκόμεναι·	οὔτε	φυγαὶ τοσαίδε ἀνθρώπων καὶ φόνος
[40]	παρὰ τῶν θεῶν ἐλπὶς καὶ	οὔτε	χρησμῶν ὄφελος οὔτε μαντικῆς τοῖς
[20]	τὸ μεῖζον κοσμοῦντες, μᾶλλον πιστεύων,	οὔτε	ὡς λογογράφοι συνέθεσαν ἐπὶ τὸ
[20]	πολέμους οὔτε ἐς τὰ ἄλλα·	οὔτε	ὡς ποιηταὶ ὑμνήκασι περὶ αὐτῶν
[36]	τε αὐτονομεῖσθε καὶ τοὺς ἄλλους	ξυνελευθεροῦτε,	ὅσοι μετασχόντες τῶν τότε κινδύνων
[48]	καθαρῷ τῆς διαλέκτου τρόπῳ λεγόμενα	προσείληφε	καὶ τὸ τάχος καὶ τὸ
[45]	γνώμην ἀποδεικνύμενος ὁ συγγραφεύς, ἣν	εἶχε	περὶ τῆς Περικλέους ἀρετῆς, παρὰ
[19]	τούτοις ἐστὶν ὅμοια, τίνα καιρὸν	εἶχε	πρὸ τῆς διηγήσεως λέγεσθαι; ~(Εἰ
[26]	ἀγῶνα καὶ ξύστασιν τῆς γνώμης	εἶχε,	φιλονεικῶν μὲν ὁ αὐτόθεν περὶ
[55]	οὖσιν ἀνθρώποις αὐτὰ ὁ Θουκυδίδης	ἔγραψε	συνήθη πᾶσι καὶ γνώριμα ὄντα,
[50]	ἐσομένων στοχαζόμενος ὁ συγγραφεὺς οὕτως	ἔγραψε	τὰς ἱστορίας, ἀλλὰ τῶν καθ´
[20]	τρόπον αὐτὸ κατεσκεύασε· Θουκυδίδης Ἀθηναῖος	συνέγραψε	τὸν πόλεμον τῶν Πελοποννησίων καὶ
[41]	τοῦ πολέμου χρόνον ἐν Θρᾴκῃ	διέτριψε.	Λείπεται δὴ σκοπεῖν, εἰ τοῖς