HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Lettres - Examen de Thucydide

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


α  =  509 formes différentes pour 1438 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[36]   ἐπειδὰν δὲ παρέλθῃ, ἀποδώσομεν ὑμῖν,     ἂν παραλάβωμεν· μέχρι δὲ τοῦδε
[34]   μὴ προσόντα τῷ συγγραφεῖ μαρτυροῦσιν·     γὰρ ἕκαστος εἶναι βούλεται περὶ
[41]   ὧν ἅπαντες μισήσειν αὐτὴν ἔμελλον.     γὰρ οἱ προεστηκότες τῶν πόλεων
[33]   ἔργῳ οὐδὲν σφᾶς δεῖν λαμβάνειν,     γνώμῃ ἔξεστιν, ἄφρακτοι μᾶλλον διεφθείροντο.
[9]   μηδὲ μιαίνειν τὴν αὑτοῦ συνείδησιν.  ~(ἃ   δ´ ἐλλιπέστερον κατεσκεύασε καὶ ἐφ´
[29]   καὶ τοῖς ὀλίγοις τοὺς Λακεδαιμονίους.  ~(Ἃ   δὲ τούτοις ἐπιφέρει, σκολιὰ καὶ
[52]   ἐγένετο κατὰ ταῦτά γε, καθ´     δοκεῖ μάλιστα τῶν ἄλλων διαφέρειν,
[12]   τούτῳ καὶ τὸ μὴ εἰς     ἔδει κεφάλαια τετελευτηκέναι τὴν ἱστορίαν.
[36]   ὅτι ἀδύνατά ἐστι σφίσι ποιεῖν     Λακεδαιμόνιοι προκαλοῦνται. Ὡς δ´ ἀπεκρίναντο,
[29]   μάλιστα ἤκμασεν πολιτικὴ δύναμις·     μέλλω νυνὶ λέγειν· Ἐστασίαζέν τε
[32]   ~(Σκολιώτερα δὲ τούτων ἐστὶ καὶ     μετὰ ταῦτα τίθησιν· Ἐν δὲ
[54]   οὕτως· Τότε δέ, ἐὰν ἄρα     νῦν οἰόμεθα ἡμεῖς πράττητε, οὐδεὶς
[55]   τε δημηγορικῶν καὶ τῶν δικανικῶν,     παρὰ τὸν Θουκυδίδου κατεσκεύασται χαρακτῆρα
[15]   ἀναγινώσκουσι τὸν ἄνδρα. Λέγων τε     περὶ τῆς Πλαταιέων πόλεως εἴρηκε
[8]   οὖν ἂν ἔχοι τις εἰπεῖν,     περὶ τὸν πραγματικὸν τόπον
[49]   ἑρμηνευσόντων ἂν δεηθεῖεν. Ταῦτα ἔστιν     περὶ τοῦ συγγραφέως ἐπείσθην, μετὰ
[36]   ὅτι ἀδύνατα εἴη σφίσι ποιεῖν,     προκαλεῖται, ἄνευ Ἀθηναίων· παῖδες γὰρ
[36]   ὅτι βούλονται Ἀθηναίοις κοινῶσαι πρῶτον     προκαλεῖται, καὶ ἢν πείθωσιν αὐτούς,
[20]   ὅσιόν μοι καὶ θεμιτὸν εἰπεῖν     φρονῶ, δοκεῖ μοι κράτιστον ἂν
[18]   ἔοικεν συγγραφεὺς (εἰρήσεται γὰρ     φρονῶ) τῷ Περικλέους προσώπῳ βουλόμενος
[19]   ἐστι, διὰ τοῦτ´ ἐστὶν ἤδη  μέγα,   ἀλλ´ εἴ τι τῶν μεγάλων
[10]   ἐγκρατεστέραν κατεστήσαντο καὶ αὐτοὶ ἐπὶ  μέγα   ἐχώρησαν δυνάμεως, οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[20]   δὲ τοῦ πολέμου μῆκός τε  μέγα   προὔβη παθήματά τε ξυνηνέχθη γενέσθαι
[26]   ἄλλα ὅσα ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ  μέγα   στρατόπεδον πολυειδῆ ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι. Παραπλήσια
[53]   μόνος, ὥσπερ τῶν ἄλλων ὅσοι  μέγα   τι καὶ λαμπρὸν ἔδοξαν ποιεῖν
[5]   ἄρχεσθαι τῆς περὶ Θουκυδίδου γραφῆς  ὀλίγα   βούλομαι περὶ τῶν ἄλλων συγγραφέων
[39]   τοῖς ἰσχυροῖς πρὸς τοὺς ἀσθενεῖς.  Ὀλίγα   δὲ πρὸς ταῦτα τῶν Μηλίων
[54]   ἐξ ἀμφοτέρων παραδείγματα, πολλῶν ὄντων  ὀλίγα   καὶ τοῖς ἀνεγνωκόσι τὸν ἄνδρα
[24]   Εὕροι δ´ ἄν τις οὐκ  ὀλίγα   καὶ τῶν θεατρικῶν σχημάτων κείμενα
[9]   Σικελίαν στρατείας τῆς προτέρας Ἀθηναίων  ὀλίγα   λέγει. Εἶτα Ἀθηναίων ἔκπλουν ἐπὶ
[28]   ἡδέα εἶναι μήτε ὠφέλιμα· ὧν  ὀλίγα   παρέξομαι δείγματα παρατιθεὶς εὐθὺς ἑκάστοις
[2]   τῶν κατὰ μέρος ἅπτεσθαι λόγων,  ὀλίγα   περὶ ἐμαυτοῦ τε καὶ τοῦ
[16]   αὐτῆς δυνάμεως· μὲν γὰρ  ὀλίγα   πράγματα καὶ μικρὰ περιέχουσα πληθύει
[29]   ἀξίωσις καὶ εἰς τὰ  ἔργα   ἀντηλλαγμένη δικαίωσις περιφράσεως ποιητικῆς ἐστιν
[29]   τῶν ὀνομάτων ἀξίωσιν ἐς τὰ  ἔργα   ἀντήλλαξαν τῇ δικαιώσει. γὰρ
[28]   περὶ Κέρκυραν ὠμὰ καὶ ἀνόσια  ἔργα   διὰ τὴν στάσιν εἰς τοὺς
[33]   φθάσωσι προεπιβουλευόμενοι, τολμηρῶς πρὸς τὰ  ἔργα   ἐχώρουν· οἱ δὲ καταφρονοῦντες κἂν
[42]   Ταῦτα δὴ τὰ Θουκυδίδου ζηλωτὰ  ἔργα,   καὶ ἀπὸ τούτων τὰ μιμήματα
[9]   διήγησιν, ἐπὶ τὰ Λακεδαιμονίων ἄπεισιν  ἔργα·   καὶ οὐδὲ ταῦτα συγκορυφώσας τῆς
[4]   Φειδίου καὶ Πολυκλείτου καὶ Μύρωνος  ἔργα   οἱ μὴ τηλικοῦτοι δημιουργοί. Ἐῶ
[10]   οἷς ἠυξήθησαν. Οἷς ἐπιτίθησι τὰ  ἔργα   τῆς πόλεως, ὅσα μετὰ τὸν
[20]   λεχθέντων, οὕτως εἴρηται. Τὰ δὲ  ἔργα   τῶν πραχθέντων ἐν τῷ πολέμῳ
[40]   ~(Τούτοις ἕτερα προσθεὶς πάλιν ἀμοιβαῖα  περίεργα   καὶ πικρά, τοὺς Μηλίους ὑποτίθεται
[48]   Ταῦτα γὰρ καὶ μειρακιώδη καὶ  περίεργα   καὶ τῶν λεγομένων αἰνιγμάτων ἀσαφέστερα.
[37]   μὴ συνεχεῖ ῥήσει οἱ λαοὶ  ἐπαγωγὰ   καὶ ἀνέλεγκτα ἐς ἅπαξ ἀκούσαντες
[23]   τινας ἔχουσαν διαφορὰς παρὰ τὴν  Ἰάδα.   Πάντες γὰρ οὗτοι, καθάπερ ἔφην,
[23]   πολὺ προαιρέσεις, οἵ τε τὴν  Ἰάδα   προελόμενοι διάλεκτον τὴν ἐν τοῖς
[9]   ἐπὶ Δωριεῖς στρατείαν τὰ περὶ  Λευκάδα   πραχθέντα ὑπὸ Δημοσθένους τοῦ στρατηγοῦ
[36]   Κλεομβρότου Λακεδαιμόνιος ἐλευθερώσας τὴν  Ἑλλάδα   ἀπὸ τῶν Μήδων μετὰ Ἑλλήνων
[28]   ἔτι περαιτέρω· καὶ γὰρ πατὴρ  παῖδα   ἀπέκτεινε, καὶ ἀπὸ τῶν ἱερῶν
[23]   ἀνθοῦσαν καὶ οἱ τὴν ἀρχαίαν  Ἀτθίδα   μικράς τινας ἔχουσαν διαφορὰς παρὰ
[36]   ὧδε· Θεοὶ ὅσοι γῆν τὴν  Πλαταιίδα   ἔχετε, καὶ ἥρωες, ξυνίστορες ἔστε,
[36]   ἐγχωρίους λέγομεν ὑμῖν, γῆν τὴν  Πλαταιίδα   μὴ ἀδικεῖν μηδὲ παραβαίνειν τοὺς
[41]   τοὺς Ἀθηναίους μὴ καταδουλοῦσθαι πόλιν  Ἑλληνίδα   μηδὲν ἁμαρτάνουσαν εἰς αὐτούς, οὕτως
[47]   παρόντι δεδιὼς ἀπραγμοσύνῃ ἀνδραγαθίζεται. Ὡς  τυραννίδα   γὰρ ἤδη ἔχετε αὐτήν, ἣν
[40]   μετ´ ἐλπίδων λυμαίνεται. Ταῦτ´ οὐκ  οἶδα   πῶς ἄν τις ἐπαινέσειεν ὡς
[26]   διαφυγεῖν, καὶ τὴν οἰκείαν ἑκάστους  πατρίδα   νικήσαντας ἐπαυξῆσαι· καὶ οἱ στρατηγοὶ
[26]   καὶ περὶ τῆς ἐς τὴν  πατρίδα   σωτηρίας νῦν, εἴ ποτε, προθύμως
[54]   δὲ τοῦ παρασκευάσασθαι πρέσβεις οὐκ  ἐᾷ   πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἀποστέλλειν τοὺς
[28]   τῷ περιέργῳ καὶ περιττῷ μήτε  ἡδέα   εἶναι μήτε ὠφέλιμα· ὧν ὀλίγα
[28]   ὑπὸ τῶν λαβόντων. Πᾶσά τε  ἰδέα   κατέστη θανάτου, καὶ οἷον φιλεῖ
[33]   τοῦ περιεῖναι, διεφθείροντο. Οὕτω πᾶσα  ἰδέα   κατέστη κακοτροπίας διὰ τὰς στάσεις
[54]   ὑπόθεσιν ἔχουσα περὶ τοῦ πρὸς  βασιλέα   πολέμου, παρακαλοῦσα δὲ τοὺς Ἀθηναίους
[54]   οὕτως γράφει· καίτοι νὴ τὸν  Ἡρακλέα   καὶ πάντας θεούς, εἴ γ´
[14]   ἠλλοίωντο τὰς γνώμας, καὶ τὸν  Περικλέα   ἐν αἰτίᾳ εἶχον ὡς πείσαντα
[18]   καὶ τὸν ἐπιφανέστατον τῶν δημαγωγῶν  Περικλέα   τὴν ὑψηλὴν τραγῳδίαν ἐκείνην εἰσάγει
[12]   προφερόμενον ὑπὸ πολλῶν, ὅτι τρὶς  ἐννέα   ἔτη δέοι γενέσθαι αὐτόν. Ἐπεβίων
[14]   τῆς Αἰγινητῶν ἁλώσεως τῶν ἐν  Θυρέᾳ·   Ἐν τούτῳ δ´ οἱ Ἀθηναῖοι
[14]   ἐν Κυθήροις καὶ τοὺς ἐν  Θυρέᾳ   κατοικοῦντας Αἰγινήτας ἐξεπολιόρκησε καὶ τῆς
[10]   ἐδόκει εἶναι πάσῃ προθυμίᾳ, καὶ  καθαιρετέα   ἰσχύς, ἢν δύνωνται, ἀραμένοις
[10]   δὲ οὐκέτι ἐποιοῦντο ἀνασχετόν, ἀλλ´  ἐπιχειρητέα   ἐδόκει εἶναι πάσῃ προθυμίᾳ, καὶ
[41]   ἐλπιζόμενα μέλλεται, τὰ δὲ παρόντα  βραχέα   πρὸς τὰ ἤδη ἀντιτεταγμένα περιγενέσθαι.
[36]   μή, ἅπερ καὶ πρότερον ἤδη  προὐκαλεσάμεθα,   ἡσυχίαν ἄγετε νεμόμενοι τὰ ὑμέτερα
[52]   εἰωθόσιν ἀλλοτρίαν τῆς ἐπιεικείας,  κεχρήμεθα   καὶ περὶ τοὺς λόγους καὶ
[2]   τῶν ὑπὸ Θουκυδίδου γραφέντων συκοφαντεῖν  ἐπιβαλοίμεθα,   οὐ ταῖς κοιναῖς μόνον ἐναντιούμενοι
[49]   ἐν αἷς περὶ τῶν βιωτικῶν  διαλεγόμεθα   πολίταις φίλοις συγγενέσιν
[48]   μὲν ὑπὸ Ἰώνων ἀεὶ πολεμίων,  προδιδόμεθα   δὲ ὑφ´ ὑμῶν Δωριεῖς Δωριέων·
[48]   ἐπὶ τελευτῇ κείμενα τοῦ λόγου·  δεόμεθα   οὖν καὶ μαρτυρόμεθα, εἰ μὴ
[55]   διάλεκτον τοῦ συγγραφέως ἐπαινοῦμεν καὶ  βιαζόμεθα   λέγειν, ὅτι τοῖς καθ´ ἑαυτὸν
[55]   ὃν ἁπάντων ῥητόρων κράτιστον γεγενῆσθαι  πειθόμεθα,   ταύτας μιμεῖσθαι τὰς κατασκευάς, ἐν
[54]   δέ, ἐὰν ἄρα νῦν  οἰόμεθα   ἡμεῖς πράττητε, οὐδεὶς δήπου τῶν
[40]   τὸ θεῖον εὐμενείας οὐδ´ ἡμεῖς  οἰόμεθα   λελείψεσθαι· οὐδὲν γὰρ ἔξω τῆς
[8]   ἧς ἱέρειαν εἶναι τὴν ἱστορίαν  βουλόμεθα,   πλείστην ἐποιήσατο πρόνοιαν, οὔτε προστιθεὶς
[48]   Αἰγεσταίων ξυμμάχων ἐπικουρίας, οὐ ξυστραφέντες  βουλόμεθα   προθυμότερον δεῖξαι αὐτοῖς, ὅτι οὐκ
[36]   ἄνδρες Πλαταιεῖς, ἀφ´ οὗ ξύμμαχοι  ἐγενόμεθα,   Ἀθηναῖοι φασὶν ἐν οὐδενὶ ὑμᾶς
[4]   Οὐ γὰρ εἰ τῇ δυνάμει  λειπόμεθα   Θουκυδίδου τε καὶ τῶν ἄλλων
[48]   τοῦ λόγου· δεόμεθα οὖν καὶ  μαρτυρόμεθα,   εἰ μὴ πείσομεν, ὅτι ἐπιβουλευόμεθα
[38]   ἀδικοῦμεν ὑμᾶς, τῆς ἀσθενείας ὑμῶν  περιεσόμεθα   τῇ βίᾳ· ταῦτα γὰρ ἑκατέροις
[37]   περὶ σωτηρίας βουλεύσαντες τῇ πόλει,  παυόμεθα·   εἰ δ´ ἐπὶ τοῦτο, λέγοιμεν
[48]   μαρτυρόμεθα, εἰ μὴ πείσομεν, ὅτι  ἐπιβουλευόμεθα   μὲν ὑπὸ Ἰώνων ἀεὶ πολεμίων,
[52]   τῇ μιμήσει χρησαμένους παράγομεν καὶ  παρεχόμεθα   τὰς γραφὰς αὐτῶν, ἐφ´ αἷς
[38]   καταλύσαντες ἄρχομεν, ἀδικούμενοι νῦν  ἐπεξερχόμεθα,   λόγων μῆκος ἄπιστον παρέξομεν· τοῦτο
[40]   αὐτοὺς βουλήσεων δικαιοῦμεν πράσσομεν.  Ἡγούμεθα   γὰρ τό τε θεῖον δόξῃ
[9]   τὸ διηνεκὲς τῆς ἀπαγγελίας ἀπολώλεκε.  Πλανώμεθα   δή, καθάπερ εἰκός, καὶ δυσκόλως
[49]   συνέρχονται, οὔτ´ ἐν τοῖς δικαστηρίοις,  ἔνθα   περὶ θανάτου καὶ φυγῆς καὶ
[32]   ἀμαθεῖς. Ἐπὶ δὲ τῷ ἀγάλλονται  κἀνταῦθα   ἄδηλον, τίνες· εἰ μὲν γὰρ
[54]   πώποτε ὑμῖν ἐγένετο. Καὶ γὰρ  ἐνταῦθα   πέπλεκται μὲν διάνοια πολυπλόκως,
[40]   ὧν ἂν δύνηταί τις κρατεῖν.  Ἀκόλουθα   καὶ ταῦτα τοῖς πρώτοις καὶ
[40]   φόβῳ. ~(Τούτοις ἕτερα προσθεὶς πάλιν  ἀμοιβαῖα   περίεργα καὶ πικρά, τοὺς Μηλίους
[39]   ἐστὶ πρὸς ἀλλήλους, τὰ δὲ  βίαια   τοῖς ἰσχυροῖς πρὸς τοὺς ἀσθενεῖς.
[23]   ἀλλ´ αὐτὰ τὰ χρήσιμα καὶ  ἀναγκαῖα,   τὴν πομπικὴν καὶ ἀξιωματικὴν
[24]   πόσου προελθόντα πεπαῦσθαι, καλὰ καὶ  ἀναγκαῖα   θεωρήματα ἐν πᾶσιν ὄντα τοῖς
[36]   Πλαταιέων λεγόντων Ἀρχίδαμος ἀποκρίνεται τοιάδε·  Δίκαια   λέγετε, ἄνδρες Πλαταιεῖς, ἢν
[50]   ὀχλικὰς ἐντεύξεις παρεσκευασμένοις καὶ τὰ  δίκαια   λέγουσιν οὐκ ἔστιν ἐπιτήδειος οὗτος
[38]   ἀποδοῦναι τούτου βουληθεὶς ἐπιλέγει· Ὅτι  δίκαια   μὲν ἐν τῷ ἀνθρωπείῳ λόγῳ
[36]   τοιάδε· Ἀρχίδαμε καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὐ  δίκαια   ποιεῖτε οὐδὲ ἄξια οὔθ´ ὑμῶν
[41]   μὲν γὰρ Ἀρχίδαμος Λακεδαιμόνιος  δίκαιά   τε προκαλεῖται τοὺς Πλαταιεῖς καὶ
[41]   νόμον εἰσάγοντες καὶ ταῦτ´ εἶναι  δίκαια   τοῖς ἀσθενέσιν ἀποφαίνοντες, ὅσα τοῖς
[39]   ἦν προσήκοντα εἰρῆσθαι, ὅτι τὰ  δίκαια   τοῖς ἴσοις ἐστὶ πρὸς ἀλλήλους,
[40]   ἅπαντες, τὰ δὲ πρὸς ἀλλήλους  δίκαια   τῷ κοινῷ τῆς φύσεως κρίνουσι
[20]   ἡγησάμενος ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων ὡς  παλαιὰ   εἶναι ἀποχρώντως. Καὶ πόλεμος
[6]   εἰς πολλὰ μεμερισμένην καὶ ἀσυνάρτητα  κεφάλαια·   ἔπειτα κατὰ τὸ μηδὲν αὐτῇ
[12]   τὸ μὴ εἰς ἔδει  κεφάλαια   τετελευτηκέναι τὴν ἱστορίαν. Ἔτη γὰρ
[15]   τῆς Ἀθηναίων πρεσβείας τὰ  κεφάλαια   τῶν γινομένων περιειληφυῖα δήλωσις ἤρκει,
[19]   τὰ προοίμια ποιεῖν αὐτὰ τὰ  κεφάλαια   τῶν μελλόντων δηλοῦσθαι προλαμβάνοντας.
[18]   καὶ οἱ Πελοποννήσιοι τρόπαιον τῇ  ὑστεραίᾳ   ἔστησαν. Ἐν δὲ τῇ τετάρτῃ
[17]   ἀνδραποδίσαι· τοὺς δ´ ἐν τῇ  ὑστεραίᾳ   πάλιν ὑπὸ τῶν αὐτῶν ῥηθέντας,
[20]   ἀεὶ μέγιστον κρινόντων, παυσαμένων δὲ  τἀρχαῖα   μᾶλλον θαυμαζόντων, ἀπ´ αὐτῶν τῶν
[38]   τῆς ἀσθενείας ὑμῶν περιεσόμεθα τῇ  βίᾳ·   ταῦτα γὰρ ἑκατέροις δυνατά. Ἔπειτα
[26]   οἱ ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες τά τε  ναυάγια   καὶ τοὺς νεκροὺς ἀνείλοντο καὶ
[15]   κατεστρέψαντο πᾶσαν· καὶ τὴν ἄλλην  ὁμολογίᾳ   κατέστησαν, Ἑστιαιεῖς δ´ ἐξοικίσαντες αὐτοὶ
[43]   λόγος γένηται, τῇ Περικλέους  ἀπολογίᾳ   καὶ τῇ Ἑρμοκράτους πρὸς Καμαριναίους
[40]   εἰ καὶ διὰ μηδὲν ἄλλο,  διὰ   γοῦν τὴν αἰσχύνην αὐτοῖς βοηθήσειν
[48]   γὰρ τάδε πάσχει τὰ μείζω)  διὰ   δ´ αὐτὰ τὰς Συρακόσσας κακωθῆναι
[16]   δ´ ἐν ταῖς Ἀθήναις, ὅσα  διὰ   διαλόγων καὶ δημηγοριῶν ἐπράχθη. Εἴ
[34]   κρίσεως μετειληφότες εἴ τε καὶ  διὰ   διδαχῆς ἰσχυρὰ τὰ κριτήρια κατασκευάσαντες,
[25]   ἀλλήλοις οὔτε κατὰ γῆν οὔτε  διὰ   θαλάσσης, νεμόμενοί τε τὰ αὑτῶν
[2]   βούλομαι προειπεῖν· οὐ σοῦ μὰ  Δία   καὶ τῶν σοὶ παραπλησίων ἕνεκα,
[53]   πολλὰ δηλούσας ἐν ὀλίγοις καὶ  διὰ   μακροῦ κομιζομένας τὴν ἀκολουθίαν καὶ
[52]   πολλὰ σημαίνειν πράγματα βουλομένας καὶ  διὰ   μακροῦ τὰς ἀποδόσεις λαμβανούσας νοήσεις,
[25]   τῷ πρώτῳ προστεθέντος, τῶν δὲ  διὰ   μέσου τὴν μετὰ ταῦτα χώραν
[40]   Λακεδαιμονίοις πεποίθασιν, οὓς εἰ καὶ  διὰ   μηδὲν ἄλλο, διὰ γοῦν τὴν
[40]   θεῖον δόξῃ τἀνθρώπειόν τε σαφῶς  διὰ   παντὸς ἀπὸ φύσεως ἀναγκαίως, οὗ
[12]   δέοι γενέσθαι αὐτόν. Ἐπεβίων δὲ  διὰ   παντὸς αὐτοῦ, αἰσθανόμενός τε τῇ
[24]   πᾶσιν ὄντα τοῖς ἔργοις, οὐ  διὰ   πάσης τῆς ἱστορίας φυλάττει. ~(Προειρημένων
[6]   ἀμφιβίους ἐκ Ταρτάρων ἐξιούσας καὶ  διὰ   πελάγους νηχομένας καὶ μιξόθηρας, καὶ
[33]   δ´ αὐτῶν αἴτιον ἀρχὴ  διὰ   πλεονεξίαν καὶ φιλοτιμίαν, ἐκ δ´
[24]   αἱ μεταξὺ παρεμπτώσεις πολλαὶ γινόμεναι  διὰ   πολλοῦ τὴν ἀκολουθίαν κομίζονται· τά
[1]   δι´ ὀλιγωρίαν καὶ ῥᾳστώνην οὐδὲ  διὰ   σπάνιν τῶν δυνησομένων βεβαιῶσαι τὰς
[33]   Οὕτω πᾶσα ἰδέα κατέστη κακοτροπίας  διὰ   τὰς στάσεις τῷ Ἑλληνικῷ· καὶ
[41]   βίον ἐξημερώσαντες. Ἐγὼ μὲν δὴ  διὰ   ταύτας τὰς αἰτίας οὐκ ἐπαινῶ
[49]   ἂν καὶ οἱ πατέρες ἀνάσχοιντο  διὰ   τὴν ἀηδίαν, ἀλλ´ ὥσπερ ἀλλοεθνοῦς
[32]   τε ἀσφαλὲς λογιζόμενος καὶ ὅτι  διὰ   τὴν ἀπάτην αὐτοῦ περιεγένετο. Ῥᾷον
[41]   μνησικακῶν συγγραφεὺς τῇ πόλει  διὰ   τὴν καταδίκην ταῦτα τὰ ὀνείδη
[32]   θαρρῆσαι εἰ ἴδοι ἄφρακτον, ἥδιον  διὰ   τὴν πίστιν ἐτιμωρεῖτο ἀπὸ
[32]   ἀφυλάκτου καὶ τὸ ἥδιον τιμωρεῖσθαι  διὰ   τὴν πίστιν μᾶλλον ἀπὸ
[28]   Κέρκυραν ὠμὰ καὶ ἀνόσια ἔργα  διὰ   τὴν στάσιν εἰς τοὺς δυνατωτάτους
[26]   ναυσὶν ἐπιβαίνειν. Συνετύγχανέ τε πολλαχοῦ  διὰ   τὴν στενοχωρίαν τὰ μὲν ἄλλοις
[12]   καὶ οὐχ ἧσσον τοῖς Πελοποννησίοις  διὰ   τὴν φυγὴν καθ´ ἡσυχίαν τι
[6]   ἐξ ἐμπειρίας, ὧν δ´ ἀπελείφθη  διὰ   τὴν φυγήν, παρὰ τῶν ἄριστα
[15]   δ´ ἀκριβῶς ἔδει ταῦτα εἰρῆσθαι,  διὰ   τί παρέλιπε ῥᾳθύμως ἐκεῖνα; Οὐ
[26]   ἀντίπαλόν τι τῆς ναυμαχίας ἀπιδόντες  διὰ   τὸ ἀκρίτως ξυνεχὲς τῆς ἁμίλλης
[26]   τοῦ μέλλοντος οὐδενὶ ἐοικὼς καὶ  διὰ   τὸ ἀνώμαλον καὶ τὴν ἔποψιν
[31]   ἑταιρικὸν οἰκειότερον ἐγένετο τοῦ συγγενοῦς  διὰ   τὸ ἑτοιμότερον εἶναι ἀπροφασίστως τολμᾶν.
[31]   συγγενὲς τοῦ ἑταιρικοῦ ἀλλοτριώτερον ἐγένετο  διὰ   τὸ ἑτοιμότερον εἶναι ἀπροφασίστως τολμᾶν.
[26]   διακόσιαι γενέσθαι) αἱ μὲν ἐκβολαὶ  διὰ   τὸ μὴ εἶναι τὰς ἀνακρούσεις
[31]   σαφέστερον ἂν ἦν οὕτως ἐξενεχθέν·  διὰ   τὸ μηδεμίαν ἄλλην ἔχειν δύναμιν
[34]   ὡς μηδὲν τῶν θεοφορήτων διαφέρειν,  διὰ   τὸ πλῆθος ἐοίκασι τῶν ἐνθυμημάτων
[20]   αὐτὸν τὸν πόλεμον, δὲ  διὰ   τὸ στασιάζειν. Τά τε πρότερον
[24]   παραμείναντος μέχρι πάντων τοῦ τόνου,  διὰ   τὸ τάχος τῆς ἀπαγγελίας ἀσαφής
[26]   τύχοι ναῦς νηὶ προσπεσοῦσα  διὰ   τὸ φυγεῖν ἄλλῃ ἐπιπλέουσα,
[2]   κατὰ τὴν δύναμιν ἐξασθενοῦντα, καὶ  διὰ   τοῦθ´ οὗτος ἡμᾶς λογισμὸς
[19]   τι τῶν μικρῶν μεῖζόν ἐστι,  διὰ   τοῦτ´ ἐστὶν ἤδη μέγα, ἀλλ´
[49]   λέγειν· ἱκανῶς δ´ οἴομαι καὶ  διὰ   τούτων φανερὸν πεποιηκέναι τὸ προκείμενον,
[50]   κατασκευάζεσθαι τὰς γραφάς, ἀλλ´ ἀνδράσι  διὰ   τῶν ἐγκυκλίων μαθημάτων ἐπὶ ῥητορικήν
[35]   τις ἄλλως προὑπείληφεν εἴ τε  διὰ   φιλονεικίαν εἴ τε δι´ ἀναισθησίαν,
[25]   ἔτι παλαιότερα σαφῶς μὲν εὑρεῖν  διὰ   χρόνου πλῆθος ἀδύνατον ἦν· ἐκ
[20]   ἔτι παλαιότερα σαφῶς μὲν εὑρεῖν  διὰ   χρόνου πλῆθος ἀδύνατον ἦν· ἐκ
[7]   κατὰ τόπους καὶ κατὰ πόλεις  ἰδίᾳ   μνῆμαί τινες ἐσῴζοντο καὶ τῶν
[44]   μᾶλλον διασῴζεται. Εἰ μὲν γὰρ  ἰδίᾳ   τινὲς ἐβλάπτοντο τῶν πολιτῶν, εὐτύχει
[42]   καὶ τὰ σχήματα τῶν πραγμάτων  ἴδια.   Ταῦτα δὴ τὰ Θουκυδίδου ζηλωτὰ
[47]   τῆς πόλεωςἀξίωσιν, ἀπαλγήσαντας δὲ τὰ  ἴδια   τοῦ κοινοῦ τῆς σωτηρίας ἀντιλαμβάνεσθαι,
[33]   τὴν αὐτίκα φιλονεικίαν ἐκπιμπλάναι. Ὥστ´  εὐσεβείᾳ   μὲν οὐδέτεροι ἐνόμιζον, εὐπρεπείᾳ δὲ
[20]   παρὰ τῶν ἄλλων ὅσον δυνατὸν  ἀκριβείᾳ   περὶ ἑκάστου ἐπεξελθών. Ἐπιπόνως δὲ
[44]   πρὸς ἠρεθισμένον ὄχλον οὐκ ἦν  ἐπιτήδεια   εἰρῆσθαι, καὶ ταῦτα ἐν ἀρχαῖς
[34]   ὅτι ταυτὶ μὲν οὐκ ἦν  ἐπιτήδεια   ἐν τούτῳ τῷ καιρῷ καὶ
[53]   ξένον καὶ ποιητικὸν οὐχ ἡγησάμενος  ἐπιτήδεια   τοῖς ἀληθινοῖς ἀγῶσι παρέλιπε, καὶ
[40]   σὺν τῇ παρὰ τῶν θεῶν  βοηθείᾳ   καὶ Λακεδαιμονίοις πεποίθασιν, οὓς εἰ
[37]   κατάλληλος οὕτω σχηματισθείς· μὲν  ἐπιείκεια   τοῦ διδάσκειν καθ´ ἡσυχίαν ἀλλήλους
[37]   Μηλίων σύνεδροι ἀπεκρίναντο· μὲν  ἐπιείκεια   τοῦ διδάσκειν καθ´ ἡσυχίαν ἀλλήλους
[37]   καλῶν; Προθεὶς γὰρ μὲν  ἐπιείκεια   τοῦ διδάσκειν καθ´ ἡσυχίαν οὐ
[30]   ὀχληρὸς ἦν. Νῦν δ´ ἐπιτίθησιν·  Ἀσφάλεια   δὲ τὸ ἐπιβουλεύσασθαι, ἀποτροπῆς πρόφασις
[24]   αὐτοῦ καὶ δύναμις συνεκδράμῃ,  τέλεια   γίνεται κατορθώματα καὶ δαιμόνια· ὅταν
[36]   ἀδίκως ἐπ´ αὐτοὺς μηδ´ ἐπὶ  δουλείᾳ·   εἰ δὲ μή, ἀμύνειν τοὺς
[36]   Θηβαίων τῶν ἡμῖν ἐχθίστων ἐπὶ  δουλείᾳ   τῇ ἡμετέρᾳ ἥκετε. Μάρτυρας δὲ
[15]   ἐκεῖνα; Οὐ γὰρ δή γε  ἀσθενείᾳ   δυνάμεως ἐξείργετο περὶ ἀμφοτέρων τοὺς
[55]   καὶ τόνος καὶ  μεγαλοπρέπεια   καὶ αἱ συγγενεῖς ταύταις ἀρεταὶ
[33]   Ὥστ´ εὐσεβείᾳ μὲν οὐδέτεροι ἐνόμιζον,  εὐπρεπείᾳ   δὲ λόγου, οἷς ξυμβαίη ἐπιφθόνως
[52]   καὶ σκότον παρέχουσα ταῖς ἀρεταῖς  ἀσάφεια   παρῆλθεν εἰς τοὺς λόγους. ~(Ῥητόρων
[24]   ἐξ ὧν κατὰ φύσιν  ἀκολουθία   πλανᾶται· τὰς δὲ τῶν ὀνοματικῶν
[47]   ὑπαρχούσης δόξης αἰτιᾶσθαι, ὅστις ἂν  μαλακίᾳ   ἐλλείπῃ, καὶ τῆς μὴ προσηκούσης
[12]   παντὸς αὐτοῦ, αἰσθανόμενός τε τῇ  ἡλικίᾳ   καὶ προσέχων τὴν γνώμην, ὅπως
[18]   πεντεκαίδεκα ὄντας, οἱ ἐν  Σικελίᾳ   μετὰ Νικίου καὶ Δημοσθένους ἀποθανόντες
[18]   δημοσίᾳ πενθεῖν, τοὺς δ´ ἐν  Σικελίᾳ   πεσόντας, ἐν οἷς τῶν δ´
[29]   φιλέταιρος ἐνομίσθη, μέλλησις δὲ προμηθὴς  δειλία   εὐπρεπής παρομοιώσεις γὰρ ἀμφότερα ταῦτα
[53]   ἔμεινε, ταῖς μεταβολαῖς καὶ τῇ  ποικιλίᾳ   καὶ τῷ μηδὲν ἁπλῶς ἀσχημάτιστον
[39]   ἔχθρα ὑμῶν, ὅσον  φιλία   μὲν ἀσθενείας, τὸ δὲ μῖσος
[29]   Λακεδαιμονίους. ~(Ἃ δὲ τούτοις ἐπιφέρει,  σκολιὰ   καὶ δυσπαρακολούθητα καὶ τὰς τῶν
[24]   τὴν ἀκολουθίαν κομίζονται· τά τε  σκολιὰ   καὶ πολύπλοκα καὶ δυσεξέλικτα καὶ
[13]   καὶ ἐπ´ Εὐρυμέδοντι ποταμῷ ἐν  Παμφυλίᾳ   πεζομαχία καὶ ναυμαχία Ἀθηναίων καὶ
[5]   ἐπιφανεῖς Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων  μιᾷ   συντάξει περιλαβών) καὶ τῇ λέξει
[52]   δόξης λαμπρᾶς κατηξιώθησαν. Ἵνα δὲ  μηδεμία   ὑποψία καθ´ ἡμῶν τοιαύτη γένηται,
[3]   καὶ τὰς γειτνιώσας αὐταῖς κακίας.  Οὐδεμία   γὰρ αὐτάρκης ἀνθρώπου φύσις οὔτ´
[18]   ἁνὴρ τοῦδε τοῦ πολέμου καὶ  οὐδεμιᾷ   τῶν μετὰ ταῦτα γενομένων τῇ
[19]   παραγγέλλουσι δείγματα τῶν λόγων τὰ  προοίμια   ποιεῖν αὐτὰ τὰ κεφάλαια τῶν
[26]   πρότερον. Πολλὴ μὲν γὰρ ἑκατέροις  προθυμία   ἀπὸ τῶν ναυτῶν ἐς τὸ
[10]   ἀλλ´ ἐπιχειρητέα ἐδόκει εἶναι πάσῃ  προθυμίᾳ,   καὶ καθαιρετέα ἰσχύς, ἢν
[51]   οὐδ´ οὗτοι χωρὶς ἐξηγήσεως γραμματικῆς  ἔνια.   Πρὸς δὲ τοὺς ἐπὶ τὸν
[33]   ὀνόματα καὶ βεβιασμένα σχήματα, ὧν  ἔνια   σολοικισμῶν παρέχεται δόξαν, ἀρκεσθήσομαι τούτοις,
[24]   συνεκδράμῃ, τέλεια γίνεται κατορθώματα καὶ  δαιμόνια·   ὅταν δὲ ἐλλείπῃ τὸ τῆς
[45]   νοημάτων εὕρεσις αὐτὴ καθ´ ἑαυτὴν  ἀξία   σπουδῆς, εἰ μὴ καὶ τοῖς
[27]   ταῦτα καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις  ἄξια   ζήλου τε καὶ μιμήσεως ἐφάνη,
[48]   παραπλήσια τούτοις καλὰ καὶ ζήλου  ἄξια   ἡγοῦμαι. Ἐκεῖνα δ´ οὐκ οἶδ´
[8]   συγγραφεὺς κατορθοῖ, καλὰ καὶ μιμήσεως  ἄξια.   (Κράτιστον δὲ πάντων τὸ μηδὲν
[11]   βουλομένων, ὅτι μικρὰ καὶ οὐκ  ἄξια   λόγου τὰ πράγματα ἦν
[36]   Λακεδαιμόνιοι, οὐ δίκαια ποιεῖτε οὐδὲ  ἄξια   οὔθ´ ὑμῶν οὔτε πατέρων ὧν
[49]   ἐν τῇ δημηγορίᾳ ταύτῃ μέμψεως  ἄξια,   περὶ ὧν οὐδὲν δέομαι τὰ
[25]   φαίνεσθαι καταφρονήσαντες, ἐπειδὴ οὐκ εὐθὺς  ἄξια   τῆς προσδοκίας ἐπεπόνθεσαν, ἣν ἔσχον
[25]   σφίσι φαίνεσθαι, ὅτι οὐκ εὐθὺς  ἄξια   τῆς προσδοκίας ἐπεπόνθεσαν, ὥσπερ ὅτε
[19]   μικρὰ βουλόμενος ἀποδεῖξαι καὶ οὐκ  ἄξια   τῷδε παραβάλλεσθαι. Οὔτε γὰρ τἀληθὲς
[15]   ὠμὰ καὶ δεινὰ καὶ οἴκτων  ἄξια   φαίνεσθαι ποιεῖ τὰ πάθη, ὥστε
[10]   ἦσαν. Ἐπίδαμνός ἐστι πόλις εἰς  δεξιὰ   ἐσπλέοντι τὸν Ἰόνιον κόλπον. Προσοικοῦσιν
[31]   σύνοδοι, ἀλλὰ παρὰ τοὺς καθεστῶτας  πλεονεξίᾳ.   μὲν νοῦς ἐστὶ τοιόςδε·
[26]   ἐγίγνετο· καὶ ἦν καρτερὰ καὶ  οἵα   οὐχ ἑτέρα τῶν πρότερον. Πολλὴ
[20]   γενέσθαι ἐν αὐτῷ τῇ Ἑλλάδι  οἷα   οὐχ ἕτερα ἐν ἴσῳ χρόνῳ.
[41]   Πολλοῖς γὰρ προορωμένοις ἔτι ἐς  οἷα   φέρονται τὸ αἰσχρὸν καλούμενον ὀνόματος
[5]   ἄλλοι συχνοί. Οὗτοι προαιρέσει τε  ὁμοίᾳ   ἐχρήσαντο περὶ τὴν ἐκλογὴν τῶν
[13]   καὶ διέφθειρον τὰς πάσας διακοσίας.  Ὅμοια   δ´ ἐστὶ παρ´ αὐτῷ καὶ
[29]   ἐκάλουν, τὴν δὲ μέλλησιν δειλίαν.  Ὅμοια   δὲ τούτοις ἐστὶ καὶ τὰ
[54]   δύνασθαι χεῖρον νῦν διατεθῆναι.  Ὅμοια   δὲ τούτοις ἐστὶ κἀκεῖνα· Εἶτ´
[47]   δὲ ἐπικίνδυνον καὶ τὰ τούτοις  ὅμοια,   ὅσα τάς τε ἐξαλλαγὰς τῶν
[19]   τὰ ἄλλα ὅσα τούτοις ἐστὶν  ὅμοια,   τίνα καιρὸν εἶχε πρὸ τῆς
[36]   ἄνδρες Πλαταιεῖς, ἢν ποιῆτε  ὅμοια   τοῖς λόγοις. Καθάπερ γὰρ Παυσανίας
[47]   γεγένηται τὰ ἄλλα εὐτυχοῦσι, πολλὴ  ἄνοια   πολεμῆσαι· εἰ δ´ ἀναγκαῖον ἦν
[48]   Σικελίαν προφάσει μέν, πυνθάνεσθε,  διανοίᾳ   δέ, ἣν πάντες ὑπονοοῦμεν. Καί
[54]   γὰρ ἐνταῦθα πέπλεκται μὲν  διάνοια   πολυπλόκως, λέλεκται δ´ ἐκ τῆς
[44]   Σχῆμά τε οὐ τοῦτο τῇ  διανοίᾳ   πρεπωδέστατον ἦν, τὸ ἐπιτιμητικόν, ἀλλὰ
[17]   τῶν αὐτῶν ῥηθέντας, ἐν  μετάνοιά   τις ὑπεισῆλθε τοὺς πολλούς, περὶ
[46]   γνώμης ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων βεβαιοτέρα  πρόνοια   ποιητικώτερον περιπέφρασται· βούλεται γὰρ λέγειν,
[46]   τῶν ὑπαρχόντων, ἧς βεβαιοτέρα  πρόνοια.   Τά τε γὰρ φρονήματα ψυχρότερά
[47]   μέλλουσα, οὐδ´ ἐν τῇ  προνοίᾳ   τὸ βέβαιον ἔχουσα ἀλλ´ ἐν
[39]   δὲ ἰσχυρούς· οὐ γὰρ ζητοῦμεν  εὐνοίᾳ   τῶν ὑπηκόων ἄρχειν, ἀλλὰ φόβῳ.
[29]   ἐπιχειρήσεων περιτεχνήσει καὶ τῶν τιμωριῶν  ἀτοπίᾳ.   Ἐν τούτοις τὸ μὲν πρῶτον
[29]   ἐπιτέχνησις καὶ τῶν τιμωριῶν  ἀτοπία   καὶ εἰωθυῖα τῶν ὀνομάτων
[29]   ἐπιχειρήσεων ἐπιτεχνήσει καὶ τῶν τιμωριῶν  ἀτοπίᾳ·   καὶ τὴν εἰωθυῖαν τῶν ὀνομάτων
[29]   ταυτί· Τόλμα μὲν γὰρ ἀλόγιστος  ἀνδρία   φιλέταιρος ἐνομίσθη, μέλλησις δὲ προμηθὴς
[34]   καὶ διὰ διδαχῆς ἰσχυρὰ τὰ  κριτήρια   κατασκευάσαντες, οὔτε ἅπαντα ἐπαινοῦσιν ἐπ´
[45]   δ´ ἐν τοῖς πρὸς τὰ  δικαστήρια   καὶ τὰς ἐκκλησίας ἀγῶσιν, ἐν
[24]   παθητικὰ ῥήματα δραστήρια, τὰ δὲ  δραστήρια   παθητικά· πληθυντικῶν τε καὶ ἑνικῶν
[24]   καὶ τὰ μὲν παθητικὰ ῥήματα  δραστήρια,   τὰ δὲ δραστήρια παθητικά· πληθυντικῶν
[10]   αὐτοῖς τὰ πολλὰ τῆς Ἑλλάδος  ὑποχείρια   ἤδη ὄντα. Οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι
[49]   δὲ καὶ ἄλλα ἐν τῇ  δημηγορίᾳ   ταύτῃ μέμψεως ἄξια, περὶ ὧν
[54]   ἀρκοῦντα. Ἔστι δή τις αὐτῷ  δημηγορία   τὴν μὲν ὑπόθεσιν ἔχουσα περὶ
[43]   καὶ τῇ Ἑρμοκράτους πρὸς Καμαριναίους  κατηγορίᾳ   κατὰ τῆς Ἀθηναίων πόλεως. ~(Ὁ
[22]   τούτων αὖθις ἑκάτερον εἰς ἕτερα  μόρια   διαιρεῖται, μὲν ἐκλογὴ τῶν
[31]   ὅρκοι εἴ που ἄρα γένοιντο,  ἀπορίᾳ   πίστεως ἄλλης ἑκατέρῳ διδόμενοι ἐν
[9]   κανὼν οὗτος οὐδ´ οἰκεῖος  ἱστορίᾳ,   δῆλον. Οὐδεὶς γὰρ τῶν μεταγενεστέρων
[19]   εἰληφὸς ἀποδεικτικὰς τῆς προθέσεως ἐξεργασίας,  ἱστορία   τις αὐτὴ καθ´ αὑτήν. Οἱ
[51]   τῶν πάνυ ἡδέων, δὲ  συμμετρία   πανταχῇ χρήσιμον. ~(Εἷς ἔτι μοι
[55]   καὶ διαφθείροντες, ἕως δούλους ἐποίησαν.  ~(Μυρία   παραδείγματα φέρειν δυναίμην ἂν ἐκ
[14]   κατακλείσας δὲ Λακεδαιμονίους εἰς τὰ  φρούρια,   τοὺς ἐν Κυθήροις καὶ τοὺς
[48]   μᾶλλον ἐξοικίσαι. Ψυχρὰ γὰρ  παρονομασία   καὶ οὐ προσβάλλουσα πάθος, ἀλλ´
[26]   μέγα στρατόπεδον πολυειδῆ ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι.  Παραπλήσια   δὲ καὶ οἱ ἐπὶ τῶν
[26]   δὴ τῶν ξυμπασῶν ἐλάσσων ἔκπληξις.  Παραπλήσιά   τε ἐπεπόνθεσαν καὶ ἔδρασαν αὐτοὶ
[27]   μὲν δὴ ταῦτα καὶ τὰ  παραπλήσια   τούτοις ἄξια ζήλου τε καὶ
[48]   Ταῦτα μὲν δὴ καὶ τὰ  παραπλήσια   τούτοις καλὰ καὶ ζήλου ἄξια
[18]   ἐπὶ μὲν τοῖς πεντεκαίδεκα ἱππεῦσιν  δημοσίᾳ   πενθεῖν, τοὺς δ´ ἐν Σικελίᾳ
[18]   τοῦτο αὐτὸ εἰπεῖν, ὅτι πένθος  δημοσίᾳ   προὔθετο πόλις καὶ τοὺς
[28]   τὰ περὶ Κέρκυραν ὠμὰ καὶ  ἀνόσια   ἔργα διὰ τὴν στάσιν εἰς
[39]   ποτε σφαλέντες ὑπ´ ἄλλων (ἐν)  ἐξουσίᾳ   γένωνται καὶ τὰ αὐτὰ πάσχωσιν
[14]   καὶ χωρήσαντες εὐθὺς πάσῃ τῇ  στρατιᾷ   αἱροῦσι τὴν Θυρέαν, καὶ τήν
[14]   γνώμας, καὶ τὸν Περικλέα ἐν  αἰτίᾳ   εἶχον ὡς πείσαντα σφᾶς πολεμεῖν
[36]   τοῖς κινδύνοις γενομένης. Ὑμεῖς δὲ  τἀναντία   ἐκείνοις δρᾶτε· μετὰ γὰρ Θηβαίων
[47]   ἐν τῷ ἀπόρῳ ἰσχύς.  Ἐναντία   γὰρ δὴ ταῦτα ἀλλήλοις, εἴ
[29]   τῶν τιμωριῶν ἀτοπία καὶ  εἰωθυῖα   τῶν ὀνομάτων ἀξίωσις καὶ
[49]   κρατίστη μέν ἐστιν μετρίως  ἐκβεβηκυῖα   τὰ συνήθη καὶ τὰς πρώτας
[15]   τὰ κεφάλαια τῶν γινομένων  περιειληφυῖα   δήλωσις ἤρκει, λόγων δὲ καὶ
[25]   ὅτι χαρακτῆρός ἐστι δήλωσις ἅπαντα  περιειληφυῖα   τὰ συμβεβηκότα αὐτῷ καὶ δεόμενα
[13]   ἐπ´ Εὐρυμέδοντι ποταμῷ ἐν Παμφυλίᾳ  πεζομαχία   καὶ ναυμαχία Ἀθηναίων καὶ τῶν
[13]   ποταμῷ ἐν Παμφυλίᾳ πεζομαχία καὶ  ναυμαχία   Ἀθηναίων καὶ τῶν ξυμμάχων πρὸς
[26]   μόνον πρὸς τῷ ζεύγματι  ναυμαχία,   ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν λιμένα
[19]   Φωκαεῖς οἱ Μασσαλίαν οἰκίσαντες ὅτι  ναυμαχίᾳ   Καρχηδονίους ἐνίκων, καὶ τὰ ἄλλα
[12]   ἱστορίαν, τῇ περὶ Κυνὸς σῆμα  ναυμαχίᾳ   τὴν ὀγδόην βύβλον παρεκτείνας, καὶ
[52]   λαμπρᾶς κατηξιώθησαν. Ἵνα δὲ μηδεμία  ὑποψία   καθ´ ἡμῶν τοιαύτη γένηται, τὸ
[42]   ἅλις. ~(Τῶν δὲ δημηγορικῶν λόγων  τεθαύμακα   μὲν τὸν ἐν τῇ πρώτῃ
[42]   βύβλοις φερομένας τὴν Πλαταιέων ἀπολογίαν  τεθαύμακα   παρ´ οὐδὲν οὕτως ἕτερον ὡς
[47]   κατὰ τὸ λεκτικόν, οὕτως ἐκεῖνα  τεθαύμακα   ὡς νενοημένα τε ἀκριβῶς καὶ
[12]   αἰσθέσθαι. Τὴν οὖν μετὰ τὰ  δέκα   ἔτη διαφοράν τε καὶ ξύγχυσιν
[18]   τοὺς περιπόλους τῆς Ἀττικῆς, ἱππεῖς  δέκα   πεντεκαίδεκα ὄντας, οἱ ἐν
[18]   ἦν Ἀθηναίους ἐπὶ μὲν τοῖς  πεντεκαίδεκα   ἱππεῦσιν δημοσίᾳ πενθεῖν, τοὺς δ´
[18]   τῆς Ἀττικῆς, ἱππεῖς δέκα  πεντεκαίδεκα   ὄντας, οἱ ἐν Σικελίᾳ μετὰ
[23]   τῆς εἰς ἄκρον ἡκούσης ἡδονῆς  ἕνεκα·   ἀρετάς τε τὰς μεγίστας καὶ
[28]   δέ τινες καὶ ἰδίας ἔχθρας  ἕνεκα,   καὶ ἄλλοι χρημάτων σφίσιν ὀφειλομένων
[36]   πατέρες οἱ ὑμέτεροι ἔδοσαν ἀρετῆς  ἕνεκα   καὶ προθυμίας τῆς ἐν ἐκείνοις
[36]   τοσήδε καὶ πόλεμος γεγένηται αὐτῶν  ἕνεκα   καὶ τῶν ἄλλων ἐλευθερώσεως. Ἧς
[44]   τὰς αἰτίας) καὶ ἐκκλησίαν τούτου  ἕνεκα   ξυνήγαγον, ὅπως ὑπομνήσω καὶ μέμψωμαι,
[48]   ἵνα σωφρονισθῶμεν, βούλεται, περιγενέσθαι δὲ  ἕνεκα   τῆς ἑαυτοῦ ἀσφαλείας, οὐκ ἀνθρωπείας
[2]   Δία καὶ τῶν σοὶ παραπλησίων  ἕνεκα,   τῶν ἀπὸ παντὸς τοῦ βελτίστου
[35]   λέξιν ἐλαττώματα, περὶ ὧν ἤδη  προείρηκα,   πλεῖστα καὶ μέγιστα ταύταις συμβεβηκότα
[3]   δ´ οὐκ ἐγὼ τοῦτο πρῶτος  ἐπικεχείρηκα   ποιεῖν, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ πάλαι
[10]   ὕστερον τὰ προειρημένα, τά τε  Κερκυραϊκὰ   καὶ τὰ Ποτιδαιατικὰ καὶ ὅσα
[11]   Ἑλληνικὰ ξυνετίθεσαν, αὐτὰ τὰ  Μηδικά.   Τούτων δὲ ὧνπερ καὶ ἥψατο
[24]   ἀλλήλων· θηλυκά τε ἀρρενικοῖς καὶ  ἀρρενικὰ   θηλυκοῖς καὶ οὐδέτερα τούτων τισὶ
[11]   τὰ πρὸ τῶν Μηδικῶν  Ἑλληνικὰ   ξυνετίθεσαν, αὐτὰ τὰ Μηδικά.
[54]   πράγματα καὶ προεἱμένα ὁρῶ, ὥστε  δέδοικα   μὴ βλάσφημον μὲν εἰπεῖν, ἀληθὲς
[29]   ἐστιν οἰκειοτέρα. οἷς ἐπιτίθησι τὰ  θεατρικὰ   σχήματα ταυτί· Τόλμα μὲν γὰρ
[10]   τά τε Κερκυραϊκὰ καὶ τὰ  Ποτιδαιατικὰ   καὶ ὅσα πρόφασις τοῦδε τοῦ
[24]   ῥήματα δραστήρια, τὰ δὲ δραστήρια  παθητικά·   πληθυντικῶν τε καὶ ἑνικῶν ἐναλλάττων
[24]   ὀνοματικῶς λέγηται· καὶ τὰ μὲν  παθητικὰ   ῥήματα δραστήρια, τὰ δὲ δραστήρια
[19]   ὥστε τὰ πολλὰ ἐκεῖνα καὶ  καταβλητικὰ   τοῦ μεγέθους τῆς Ἑλλάδος οὐκ
[31]   ἴσχυον δι´ ὑπερβατοῦ κείμενον τῷ  αὐτίκα   ἕπεται, βούλεται γὰρ δηλοῦν ἐν
[31]   ἄρα ἐγίγνοντο συναλλαγῆς, ἐν τῷ  αὐτίκα   πρὸς τὸ ἄπορον ἑκατέρῳ διδόμενοι
[33]   τὸ κρατεῖν ἕτοιμοι ἦσαν τὴν  αὐτίκα   φιλονεικίαν ἐκπιμπλάναι. Ὥστ´ εὐσεβείᾳ μὲν
[31]   βούλεται γὰρ δηλοῦν ἐν τῷ  παραυτίκα   ἴσχυον τὸ δὲ πρὸς τὸ
[26]   διεσκόπουν. Ἦν τε ἐν τῷ  παραυτίκα   οὐδεμιᾶς δὴ τῶν ξυμπασῶν ἐλάσσων
[35]   ταύταις μάλιστα ἐπιπολάζουσι, καὶ τὰ  πολύπλοκα   καὶ ἀγκύλα καὶ βεβιασμένα σχήματα
[24]   κομίζονται· τά τε σκολιὰ καὶ  πολύπλοκα   καὶ δυσεξέλικτα καὶ τὰ ἄλλα
[46]   καλλωπίσματα τῆς λέξεως καὶ τὰ  πολύπλοκα   τῶν ἐνθυμημάτων σχήματα· Ἰέναι δὲ
[24]   φύσεις καὶ ἀντικατηγορῶν ταῦτα ἀλλήλων·  θηλυκά   τε ἀρρενικοῖς καὶ ἀρρενικὰ θηλυκοῖς
[3]   κατορθώματα καὶ τὰς ἀρετὰς οὐδενὸς  ἠξίωκα   λόγου, τοῖς δὲ μὴ κατὰ
[35]   ἐστίν. Εἰ δὲ τὰ εἰκότα  ἔγνωκα,   σύ τε κρινεῖς καὶ τῶν
[28]   πῶς ἐκεῖνα ἐπαινέσω τὰ δοκοῦντα  μεγάλα   καὶ θαυμαστὰ εἶναί τισιν, ὅσα
[20]   μακρότατον σκοποῦντι πιστεύειν ξυμβαίνει, οὐ  μεγάλα   νομίζω γενέσθαι οὔτε κατὰ τοὺς
[25]   σκοποῦντί μοι ξυνέβη πιστεῦσαι, οὐ  μεγάλα   νομίζω γενέσθαι οὔτε κατὰ τοὺς
[19]   ἀνώμαλον ἐπιλογισάμενος, ὅτι πολλὰ καὶ  μεγάλα   πράγματα παραλιπὼν τὸ προοίμιον τῆς
[24]   καὶ μέχρι πόσου προελθόντα πεπαῦσθαι,  καλὰ   καὶ ἀναγκαῖα θεωρήματα ἐν πᾶσιν
[48]   δὴ καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις  καλὰ   καὶ ζήλου ἄξια ἡγοῦμαι. Ἐκεῖνα
[8]   πραγματικὸν τόπον συγγραφεὺς κατορθοῖ,  καλὰ   καὶ μιμήσεως ἄξια. (Κράτιστον δὲ
[52]   ὧν πάντα λυμαινομένη τὰ  καλὰ   καὶ σκότον παρέχουσα ταῖς ἀρεταῖς
[26]   τῷ στρατεύματι τῶν Ἀθηναίων, ἕως  ἀγχώμαλα   ἐναυμάχουν, πάντα ὁμοῦ ἀκοῦσαι, ὀλοφυρμὸς
[33]   τὰ μὲν κοινὰ λόγῳ θεραπεύοντες  ἆθλα   ἐποιοῦντο· παντὶ δὲ τρόπῳ ἀγωνιζόμενοι
[9]   γέγονεν διαίρεσις τῶν χρόνων  ἀλλὰ   δυσπαρακολουθητοτέρα (κατὰ τὰς ὥρας) Ἐφ´
[48]   γέ τινα ἀεὶ μεταβάλλοντες δουλοῦνται,  ἀλλὰ   Δωριεῖς ἐλεύθεροι ἀπ´ αὐτονόμου τῆς
[3]   ἡμᾶς, οὐ φιλαπεχθήμονας προελόμενοι γραφὰς  ἀλλὰ   θεωρητικὰς τῆς ἀληθείας, μυρίους παρασχέσθαι
[47]   μόνου, δουλείας ἀντ´ ἐλευθερίας, ἀγωνίζεσθαι,  ἀλλὰ   καὶ ἀρχῆς στερήσεως καὶ κινδύνου
[45]   οὐκ ἐπαχθεῖς μόνον εἰσὶν ἑτέροις,  ἀλλὰ   καὶ δυστυχεῖς ἑαυτοῖς ἐκκαλούμενοι τὸν
[26]   πρὸς τῷ ζεύγματι ναυμαχία,  ἀλλὰ   καὶ κατὰ τὸν λιμένα ἐγίγνετο·
[46]   καὶ ἀμύνεσθαι μὴ φρονήματι μόνον,  ἀλλὰ   καὶ καταφρονήματι. Φρόνημα μὲν γὰρ
[7]   οὐκ ἐπιτιμῶν ἐκείνοις τοῖς ἀνδράσιν,  ἀλλὰ   καὶ πολλὴν ἔχων συγγνώμην, εἰ
[2]   μακροῦ χρόνου παραλαβόντες ἀναφαιρέτους ἔχουσιν,  ἀλλὰ   καὶ ταῖς ἰδίαις τῶν ἐπιφανεστάτων
[3]   μὴ τὰς ἀρετὰς λέγεσθαι μόνον,  ἀλλὰ   καὶ τὰς γειτνιώσας αὐταῖς κακίας.
[27]   τὴν κατασκευὴν ταύτης τῆς λέξεως,  ἀλλὰ   καὶ τὸ τῶν πολλῶν καὶ
[16]   πράξεσιν αὐτὰς ἐμποδὼν γεγενῆσθαι λέγων,  ἀλλὰ   καὶ τοῖς ἀκούουσιν ὀχληρὰς εἶναι.
[54]   εἰρήνην ἐποιήσατο οὐ μόνον ὑμᾶς,  ἀλλὰ   καὶ τοὺς ἄλλους ἀδικεῖ· καὶ
[5]   τε ταύτας οὐ συνάπτοντες ἀλλήλαις,  ἀλλὰ   κατ´ ἔθνη καὶ κατὰ πόλεις
[25]   ὑποτάττων αὐταῖς τὴν Θουκυδίδου λέξιν,  ἀλλὰ   κατὰ περιοχάς τινας καὶ τόπους,
[25]   τοῦτον ὑπ´ αὐτοῦ τὸν τρόπον,  ἀλλὰ   κοινότερον μᾶλλον καὶ ὠφελιμώτερον, τοῦ
[25]   καλουμένη οὐ πάλαι βεβαίως οἰκουμένη,  ἀλλὰ   μεταναστάσεις τε οὖσαι τὰ πρότερα
[48]   δὲ τοῦ, οἳ μὲν σφίσιν  ἀλλὰ   μὴ ἐκείνῳ καταδουλώσεως, οἳ δ´
[9]   καὶ χειμῶσι διεῖλε τὴν ἱστορίαν.  Ἀλλὰ   πάντες τὰς τετριμμένας ὁδοὺς καὶ
[31]   νόμων ὠφελείας αἱ τοιαῦται σύνοδοι,  ἀλλὰ   παρὰ τοὺς καθεστῶτας πλεονεξίᾳ.
[45]   μὴ περὶ τιμῶν αὐτοῖς ἐστιν  ἀλλὰ   περὶ τιμωριῶν κίνδυνος· τότε
[48]   κινδύνους οὐ περὶ τῶν ὀνομάτων,  ἀλλὰ   περὶ τῶν ἔργων ἐθελήσαντι προσλαβεῖν.
[3]   ἐγὼ τοῦτο πρῶτος ἐπικεχείρηκα ποιεῖν,  ἀλλὰ   πολλοὶ καὶ πάλαι καὶ καθ´
[44]   τῶν ὄχλων ὀργὰς τοὺς δημηγοροῦντας  ἀλλὰ   πραΰνειν. Τούτοις ἐπιτίθησι διάνοιαν ἀληθῆ
[7]   ἐκεῖναι πεφύκασι φέρειν αἱ συντάξεις,  ἀλλὰ   πρὸς τὴν ὠφέλειαν, ὡς αὐτὸς
[37]   Καὶ μηδ´ ὑμεῖς ἐν ὀλίγῳ  ἀλλὰ   πρὸς τὸ μὴ δοκοῦν ἐπιτηδείως
[27]   ἀγεννὲς καὶ χαμαιτυπὲς καὶ ἀκατάσκευον.  Ἀλλὰ   συνῳδὸν ἔσται τό τε λογικὸν
[1]   παρ´ ἐκείνοις κείμενα τοῖς ἀνδράσιν,  ἀλλὰ   τὰς μὲν ἀρετὰς αὐτῶν λαμβάνοντες,
[1]   τῶν δυνησομένων βεβαιῶσαι τὰς προθέσεις,  ἀλλὰ   τῆς εὐκαιρίας τῶν γραφομένων στοχαζόμενος,
[44]   διανοίᾳ πρεπωδέστατον ἦν, τὸ ἐπιτιμητικόν,  ἀλλὰ   τὸ παραιτητικόν· οὐ γὰρ ἐρεθίζειν
[34]   ἴσης οὔτε πρὸς ἅπαντα δυσχεραίνουσιν,  ἀλλὰ   τοῖς μὲν κατορθώμασι τὴν προσήκουσαν
[41]   μήτ´ ἐξετάζειν ἐῶντες μήτε λέγειν,  ἀλλὰ   τὸν τῆς βίας καὶ πλεονεξίας
[2]   ἡγουμένων χρῆμα τιμιώτερον τῆς ἀληθείας·  ἀλλὰ   τῶν ἄλλων, ὅσοις πολὺ τὸ
[3]   τῆς προαιρέσεώς μου γενέσθω κατήγορος,  ἀλλὰ   τῶν ἰδίων τοῦ χαρακτῆρος ἔργων
[50]   συγγραφεὺς οὕτως ἔγραψε τὰς ἱστορίας,  ἀλλὰ   τῶν καθ´ ἑαυτὸν ὄντων, οἷς
[39]   ζητοῦμεν εὐνοίᾳ τῶν ὑπηκόων ἄρχειν,  ἀλλὰ   φόβῳ. ~(Τούτοις ἕτερα προσθεὶς πάλιν
[49]   ἑαυτοῦ σωτηρίαν. ~(Ἔστι δὲ καὶ  ἄλλα   ἐν τῇ δημηγορίᾳ ταύτῃ μέμψεως
[47]   οἷς μὲν αἵρεσις γεγένηται τὰ  ἄλλα   εὐτυχοῦσι, πολλὴ ἄνοια πολεμῆσαι· εἰ
[26]   ἀκοῦσαι, ὀλοφυρμὸς βοή, νικῶντες κρατούμενοι,  ἄλλα   ὅσα ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ μέγα
[19]   ναυμαχίᾳ Καρχηδονίους ἐνίκων, καὶ τὰ  ἄλλα   ὅσα τούτοις ἐστὶν ὅμοια, τίνα
[20]   τοὺς πολέμους οὔτε ἐς τὰ  ἄλλα·   οὔτε ὡς ποιηταὶ ὑμνήκασι περὶ
[24]   πολύπλοκα καὶ δυσεξέλικτα καὶ τὰ  ἄλλα   τὰ συγγενῆ τούτοις. Εὕροι δ´
[16]   πέμψαντες ἐποίκους ἔχειν. ~(Πολλὰ καὶ  ἄλλα   τις ἂν εὕροι δι´ ὅλης
[25]   τοὺς πολέμους οὔτε εἰς τὰ  ἄλλα.   Φαίνεται γὰρ νῦν Ἑλλὰς
[26]   ~(Ὑπεξαιρουμένης δὲ τῆς περιγραφῆς πάσης,  τἆλλα   πάντα ὠνόμασταί τε τοῖς προσφυεστάτοις
[26]   μὴ καθ´ ἓν ἕκαστον, κατὰ  πολλὰ   δὲ πανταχόθεν περιεστάναι, καὶ τὸν
[53]   Τὰς δὲ πολυπλόκους νοήσεις καὶ  πολλὰ   δηλούσας ἐν ὀλίγοις καὶ διὰ
[19]   πεντήκοντα στίχοις· ὥστε τὰ  πολλὰ   ἐκεῖνα καὶ καταβλητικὰ τοῦ μεγέθους
[16]   ἐπικειμένην αὑτῶν πέμψαντες ἐποίκους ἔχειν.  ~(Πολλὰ   καὶ ἄλλα τις ἂν εὕροι
[36]   τι ποιῶμεν, ἀδικήσομεν· προκαλεσάμενοι γὰρ  πολλὰ   καὶ εἰκότα οὐ τυγχάνομεν. Ξυγγνώμονες
[38]   ἐν τῷ τοιῷδε καθεστῶτας ἐπὶ  πολλὰ   καὶ λέγοντας καὶ δοκοῦντας τραπέσθαι.
[19]   τοῦ συγγραφέως ἀνώμαλον ἐπιλογισάμενος, ὅτι  πολλὰ   καὶ μεγάλα πράγματα παραλιπὼν τὸ
[53]   καὶ Θουκυδίδου ζηλωτὴς ἐγένετο κατὰ  πολλὰ   καὶ προσέθηκε τοῖς πολιτικοῖς λόγοις
[6]   μήτε μονόκωλον παντάπασι μήτ´ εἰς  πολλὰ   μεμερισμένην καὶ ἀσυνάρτητα κεφάλαια· ἔπειτα
[6]   ὡς εὐτελοῦς καὶ ταπεινῆς καὶ  πολλὰ   οὐ δυνησομένης τοὺς ἀναγινώσκοντας ὠφελῆσαι·
[52]   καὶ πολυπλόκους καὶ ἐξ ἀποκοπῆς  πολλὰ   σημαίνειν πράγματα βουλομένας καὶ διὰ
[24]   ὀνομάτων πλεῖστα σημαίνειν πράγματα καὶ  πολλὰ   συντιθέναι νοήματα εἰς ἕν, καὶ
[10]   μεῖζον δυνηθῶσιν, ὁρῶντες αὐτοῖς τὰ  πολλὰ   τῆς Ἑλλάδος ὑποχείρια ἤδη ὄντα.
[39]   ἀρχήν, συγγνώμην ἕξουσι, καὶ αὐτοὶ  πολλὰ   τοιαῦτα πράσσοντες. Θήσω δὲ καὶ
[20]   ἀληθέστερον, ὄντα ἀνεξέλεγκτα καὶ τὰ  πολλὰ   ὑπὸ χρόνου αὐτῶν ἀπίστως ἐπὶ
[13]   ἀπολομένων οὔτε τῶν παραδόντων τὰ  ὅπλα.   Αὐτός γέ τοι συγκεφαλαιούμενος τὰ
[35]   ἐπιπολάζουσι, καὶ τὰ πολύπλοκα καὶ  ἀγκύλα   καὶ βεβιασμένα σχήματα πλεῖστα περὶ
[22]   τε τὰ κόμματα καὶ τὰ  κῶλα   καὶ τὰς περιόδους, καὶ ὅτι
[2]   πραγματείας βούλομαι προειπεῖν· οὐ σοῦ  μὰ   Δία καὶ τῶν σοὶ παραπλησίων
[11]   τοῖς χρόνοις οὐκ ἀκριβῶς ἐπεμνήσθη·  ἅμα   δὲ καὶ τῆς ἀρχῆς ἀπόδειξιν
[48]   ἴσῳ δὲ καὶ τῆς ἑαυτοῦ  ἅμα   ἐν τῇ ἐμῇ μαχόμενος, τοσούτῳ
[26]   τῆς θέας καὶ οὐ πάντων  ἅμα   ἐς τὸ αὐτὸ σκοπούντων, εἰ
[26]   πολλῶν νεῶν συμπιπτουσῶν, ἔκπληξίν τε  ἅμα   καὶ ἀποστέρησιν τῆς ἀκοῆς ὧν
[14]   δεύτερον καὶ νόσος ἐπέκειτο  ἅμα   καὶ πόλεμος, ἠλλοίωντο τὰς
[20]   τε πέρι, οἳ ἐπὶ πλεῖστον  ἅμα   μέρος γῆς καὶ ἰσχυρότατοι οἱ
[26]   τὸ ἡσσώμενον βλέψαντες ὀλοφυρμῷ τε  ἅμα   μετὰ βοῆς ἐχρῶντο καὶ ἀπὸ
[30]   αὐτὸς τυχών τε καὶ ὑπονοήσας  ἅμα   νοεῖσθαι δύναται, εἴ γε
[20]   πάντα μετὰ τοῦδε τοῦ πολέμου  ἅμα   ξυνεπέθετο. Ἤρξαντο δὲ αὐτοῦ Ἀθηναῖοι
[25]   ὁπότε τις ἐπελθὼν καὶ ἀτειχίστων  ἅμα   ὄντων ἄλλος ἀφαιρήσεται, τῆς τε
[26]   Ἀθηναίοις· καὶ πεζὸς αὐτοῖς  ἅμα   παρεβοήθει, ᾗπερ καὶ αἱ νῆες
[9]   πῶς αὐτὸν ἔλαθεν, ὅτι πολλῶν  ἅμα   πραγμάτων κατὰ πολλοὺς τόπους γινομένων
[26]   ἄλλον κύκλῳ λιμένα, ὅπως πανταχόθεν  ἅμα   προσπίπτοιεν τοῖς Ἀθηναίοις· καὶ
[40]   ὑπάρχον ἀναρριπτοῦσι (δάπανος γὰρ φύσει)  ἅμα   τε γιγνώσκεται σφαλέντων, καὶ ἐν
[48]   ἐλπίζει. Οὐ γὰρ οἷόν τε  ἅμα   τῆς τε ἐπιθυμίας καὶ τῆς
[36]   τε ἁρμονίαν οὕτως ἔναυλον ἀποδέδωκεν  ἅμα   τοῖς ἡδίστοις παρεξετάζεσθαι· Τοῦ δ´
[52]   τάχα βάσκανόν τι καὶ κακόηθες  πρᾶγμα   δόξομεν, εἰ τοὺς μὴ καλῶς
[41]   Ἀθηναίους, ἵνα μηδὲν αἰσχρὸν ὑπομείνωσιν  ἐπίταγμα,   τῶν ταὐτὰ προαιρουμένων ὡς ἀνοήτων
[39]   ἀσθενείας, τὸ δὲ μῖσος δυνάμεως  παράδειγμα   τοῖς ἀρχομένοις δηλούμενον ἐνθύμημα πονηρὸν
[26]   στρατοπέδου εὐθὺς ἔπλεον πρὸς τὸ  ζεῦγμα   τοῦ λιμένος καὶ τὸν παραλειφθέντα
[3]   φιλολόγων ἕκαστος. ~(Ἔστι δὴ τὸ  βούλημά   μου τῆς πραγματείας οὐ καταδρομὴ
[25]   τῶν ἐντευξομένων τῇ γραφῇ, τὸ  βούλημά   μου τῆς ὑποθέσεως ἧς προῄρημαι
[37]   διαφέροντα αὐτῆς φαίνεται. Τούτοις ἐπιτίθησιν  ἐνθύμημα   νενοημένον μὲν οὐκ ἀτόπως, ἡρμηνευμένον
[38]   δοκεῖ, γιγνέσθω πρῶτον μὲν εἴρηκεν  ἐνθύμημα   οὔτε τῆς Ἀθηναίων πόλεως ἄξιον
[39]   δυνάμεως παράδειγμα τοῖς ἀρχομένοις δηλούμενον  ἐνθύμημα   πονηρὸν καὶ σκολιῶς ἀπηγγελμένον· εἰ
[46]   φρονήματι μόνον, ἀλλὰ καὶ καταφρονήματι.  Φρόνημα   μὲν γὰρ καὶ ὑπὸ ἀμαθίας
[47]   Καὶ ἔτι ἐκεῖνα· Δουλοῖ γὰρ  φρόνημα   τὸ αἰφνίδιον καὶ τὸ ἀπροσδόκητον
[47]   ψυχὰς τῶν Ἀθηναίων ἐπὶ τὸ  φρόνημα   τὸ πάτριον ταυτί· Τῆς τε
[48]   Οἷς ἐπιτίθησιν οὐδὲ μειρακίῳ προσῆκον  ἐπιφώνημα·   Λόγῳ μὲν γὰρ τὴν ἡμετέραν
[39]   σκολιῶς ἀπηγγελμένον· εἰ δὲ τὸ  νόημα   βούλεταί τις αὐτοῦ σκοπεῖν, τοιόνδε
[54]   οὐχ ὑπακουσομένους. Τοῦτο λαβὼν τὸ  νόημα   κατεσκεύακέν τε καὶ ἐσχημάτικεν οὕτως·
[53]   τῷ μηδὲν ἁπλῶς ἀσχημάτιστον ἐκφέρειν  νόημα   κοσμῶν τὴν φράσιν. Τὰς δὲ
[24]   ὀνοματικῶς ἐκφέρων, αὖθις δὲ τοὔνομα  ῥῆμα   ποιῶν, καὶ αὐτῶν γε τούτων
[4]   ἀπολογίας δεόμενον, ἐπίφθονον μέν τι  κατηγόρημα   καὶ τοῖς πολλοῖς κεχαρισμένον, ῥᾳδίως
[34]   ἐκ πηγῆς πλουσίας ἄπειρόν τι  χρῆμα   νοημάτων τε καὶ ἐνθυμημάτων περιττῶν
[2]   τὰ πράγματα καὶ μηδὲν ἡγουμένων  χρῆμα   τιμιώτερον τῆς ἀληθείας· ἀλλὰ τῶν
[7]   μᾶλλον ἀγώνισμα ἐς τὸ  παραχρῆμα   ἀκούειν ξύγκειται. ~(Μαρτυρεῖται δὲ τῷ
[20]   μᾶλλον ἀγώνισμα εἰς τὸ  παραχρῆμα   ἀκούειν ξύγκειται. Τῶν δὲ πρότερον
[31]   ἄλλης ἑκατέρῳ διδόμενοι ἐν τῷ  παραχρῆμα   ἴσχυον. ~(Σκολιώτερα δὲ τούτων ἐστὶ
[32]   τὸ δὴ παρατυχόν ἀντὶ τοῦ  παραχρῆμα   κεῖται, τό τε ἄφρακτον ἀντὶ
[12]   τὴν ἱστορίαν, τῇ περὶ Κυνὸς  σῆμα   ναυμαχίᾳ τὴν ὀγδόην βύβλον παρεκτείνας,
[7]   ὠφέλιμα κρίνειν αὐτὰ ἀρκούντως ἕξει·  κτῆμά   τε ἐς ἀεὶ μᾶλλον
[20]   ὠφέλιμα κρίνειν αὐτά, ἀρκούντως ἕξει·  κτῆμά   τε ἐς ἀεὶ μᾶλλον
[41]   καὶ σαφεῖ καὶ οὐδὲν ἐχούσῃ  σχῆμα   βεβασανισμένον οὐδὲ ἀνακόλουθον· ἐν τούτῳ
[37]   μιᾶς δ´ ἀποκρίσεως τοῦτο τὸ  σχῆμα   διατηρήσας, τὸ διηγηματικόν, προσωποποιεῖ τὸν
[44]   ὃν ὑπ´ ἐκείνου πεισθέντες ἀνεδέξαντο.  Σχῆμά   τε οὐ τοῦτο τῇ διανοίᾳ
[29]   θεατρικὸν ἀλλ´ ἀναγκαῖον τῆς λέξεως  σχῆμα   τοιοῦτ´ ἂν ἦν· τὴν μὲν
[29]   τὸ δὲ σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου  πρόσχημα,   καὶ τὸ πρὸς ἅπαν συνετὸν
[7]   ἀνθρώπειον τοιούτων καὶ παραπλησίων ἔσεσθαι,  ὠφέλιμα   κρίνειν αὐτὰ ἀρκούντως ἕξει· κτῆμά
[20]   ἀνθρώπινον τοιούτων καὶ παραπλησίων ἔσεσθαι,  ὠφέλιμα   κρίνειν αὐτά, ἀρκούντως ἕξει· κτῆμά
[28]   περιττῷ μήτε ἡδέα εἶναι μήτε  ὠφέλιμα·   ὧν ὀλίγα παρέξομαι δείγματα παρατιθεὶς
[55]   Θουκυδίδης ἔγραψε συνήθη πᾶσι καὶ  γνώριμα   ὄντα, ἡμῶν δὲ λόγος αὐτῷ
[23]   ἔχουσαν περιττόν, ἀλλ´ αὐτὰ τὰ  χρήσιμα   καὶ ἀναγκαῖα, τὴν πομπικὴν
[3]   αὐτῷ κατ´ αὐτό γε τοῦτο  ἐπιτιμᾷ,   ἐνθυμούμενος ὅτι τῆς φιλοσόφου θεωρίας
[46]   σοφιστικὴ καὶ ἀπειρόκαλος· τε  τόλμα   ἣν ἀπὸ τῆς ὁμοίας τύχης
[29]   ἐπιτίθησι τὰ θεατρικὰ σχήματα ταυτί·  Τόλμα   μὲν γὰρ ἀλόγιστος ἀνδρία φιλέταιρος
[24]   ὀνόματος ποιῶν, τοτὲ δ´ εἰς  ὄνομα   συνάγων τὸν λόγον· καὶ νῦν
[24]   ῥηματικὸν ὀνοματικῶς ἐκφέρων, αὖθις δὲ  τοὔνομα   ῥῆμα ποιῶν, καὶ αὐτῶν γε
[20]   τε ἐς ἀεὶ μᾶλλον  ἀγώνισμα   εἰς τὸ παραχρῆμα ἀκούειν ξύγκειται.
[7]   τε ἐς ἀεὶ μᾶλλον  ἀγώνισμα   ἐς τὸ παραχρῆμα ἀκούειν ξύγκειται.
[32]   καὶ ὅτι ἀπάτῃ περιγενόμενος συνέσεως  ἀγώνισμα   προσελάμβανε τὸ δὴ παρατυχόν ἀντὶ
[15]   εἰς αἴσθησιν δεινῶν τι πεσεῖν  γνώρισμα   τοῖς ἀναγινώσκουσι τὸν ἄνδρα. Λέγων
[23]   τὴν τροπικήν, ταύτην δὲ ὥσπερ  ἥδυσμα   παρελάμβανον, σύνθεσίν τε ὀνομάτων ὁμοίαν
[23]   οὐδὲ τὸ ἐρρωμένον καὶ ἐναγώνιον  πνεῦμα,   ἐξ ὧν καλουμένη γίνεται
[28]   τρίτῃ βύβλῳ τὰ περὶ Κέρκυραν  ὠμὰ   καὶ ἀνόσια ἔργα διὰ τὴν
[15]   ἀναγκασθεὶς γράφειν ποτὲ μὲν οὕτως  ὠμὰ   καὶ δεινὰ καὶ οἴκτων ἄξια
[6]   ἐσπούδασεν ἀναγράψαι· ἐρρωμένος τε τὸ  σῶμα   καὶ τὴν διάνοιαν ὑγιαίνων καὶ
[42]   ἄλλης καὶ διαδόχου, κάμνων τὸ  σῶμα   ὑπὸ νόσου· καὶ τὴν παράκλησιν
[24]   εἴπω, τέτταρα μέν ἐστιν ὥσπερ  ὄργανα   τῆς Θουκυδίδου λέξεως· τὸ ποιητικὸν
[48]   οἳ δεσπότην Μῆδον  ἕνα   γέ τινα ἀεὶ μεταβάλλοντες δουλοῦνται,
[6]   κατὰ τὸν ἀκριβέστατον τῶν τρόπων·  ἕνα   δὲ προχειρισάμενος πόλεμον, ὃν ἐπολέμησαν
[5]   διαιροῦντες καὶ χωρὶς ἀλλήλων ἐκφέροντες,  ἕνα   καὶ τὸν αὐτὸν φυλάττοντες σκοπόν,
[36]   τι ἂν ξυμβαίνῃ· ἐξελθεῖν τε  μηδένα   ἔτι, ἀλλ´ ἀπὸ τοῦ τείχους
[36]   ἔχοντας αὐτονόμους οἰκεῖν, στρατεῦσαί τε  μηδένα   ποτὲ ἀδίκως ἐπ´ αὐτοὺς μηδ´
[24]   ἐναλλαγαῖς καὶ τροπικῶν σημειώσεων μεταφοραῖς  ἐξηλλαγμένα   τῶν συνήθων καὶ σολοικισμῶν λαμβάνοντα
[41]   παρόντα βραχέα πρὸς τὰ ἤδη  ἀντιτεταγμένα   περιγενέσθαι. Πολλήν γε ἀλογίαν φησί
[48]   ἀλλ´ ἐπιτήδευσιν. Καὶ ἔτι τὰ  πεπλεγμένα   καὶ πολλὰς τὰς ἕλικας ἔχοντα
[54]   καὶ δίκην δώσει, εἰς τοῦτο  ὑπηγμένα   πάντα τὰ πράγματα καὶ προεἱμένα
[24]   δεῖ τρόπῳ τὰ ξένα καὶ  πεποιημένα   λέγεσθαι καὶ μέχρι πόσου προελθόντα
[13]   ἀπόδοσιν τῶν ἑξῆς, ἅπαντα τὰ  γεγενημένα   κατὰ τὰς μάχας ὑπ´ ἀμφοτέρων
[29]   οἱ δὲ ὑστερίζοντες ἐπιπυνθανόμενοι τὰ  γεγενημένα   παρ´ ἑτέροις ἐλάμβανον ὑπερβολὴν ἐπὶ
[47]   λεκτικόν, οὕτως ἐκεῖνα τεθαύμακα ὡς  νενοημένα   τε ἀκριβῶς καὶ ἡρμηνευμένα περιττῶς
[49]   συγγραφέως ἐπείσθην, μετὰ πάσης ἀληθείας  εἰρημένα   κατὰ τὴν ἐμὴν δύναμιν. ~(Ἀνάγκη
[55]   εἶναι, τά τε μὴ σαφῶς  εἰρημένα   ὑπὸ τοῦ συγγραφέως καὶ τὰ
[10]   οὐ πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον τὰ  προειρημένα,   τά τε Κερκυραϊκὰ καὶ τὰ
[24]   ὀλίγα καὶ τῶν θεατρικῶν σχημάτων  κείμενα   παρ´ αὐτῷ, τὰς παρισώσεις λέγω
[1]   πάντα μιμούμενοι τὰ παρ´ ἐκείνοις  κείμενα   τοῖς ἀνδράσιν, ἀλλὰ τὰς μὲν
[48]   γενέσθαι καὶ τὰ ἐπὶ τελευτῇ  κείμενα   τοῦ λόγου· δεόμεθα οὖν καὶ
[47]   ἀκριβῶς καὶ ἡρμηνευμένα περιττῶς καὶ  συγκείμενα   ἡδέως· καὶ γὰρ οἷς μὲν
[54]   ὑπηγμένα πάντα τὰ πράγματα καὶ  προεἱμένα   ὁρῶ, ὥστε δέδοικα μὴ βλάσφημον
[26]   ναυμαχία, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν  λιμένα   ἐγίγνετο· καὶ ἦν καρτερὰ καὶ
[28]   ἃς ἐπλήρωσαν, ἐς τὸν Ὑλαϊκὸν  λιμένα,   ἐν ὅσῳ περιεκομίζοντο, τῶν ἐχθρῶν
[26]   καὶ κατὰ τὸν ἄλλον κύκλῳ  λιμένα,   ὅπως πανταχόθεν ἅμα προσπίπτοιεν τοῖς
[13]   μηκυνόμενα πέρα τοῦ δέοντος  συναγόμενα   εἰς ἔλαττον τοῦ μετρίου. Τὰ
[20]   Τά τε πρότερον ἀκοῇ μὲν  λεγόμενα,   ἔργῳ δὲ σπανιώτερον βεβαιούμενα οὐκ
[48]   καὶ καθαρῷ τῆς διαλέκτου τρόπῳ  λεγόμενα   προσείληφε καὶ τὸ τάχος καὶ
[50]   δύναμιν. ~(Ἀνάγκη δὲ καὶ τὰ  λεγόμενα   ὑπὲρ αὐτοῦ τισιν ἐξετάσαι δι´
[25]   περιειληφυῖα τὰ συμβεβηκότα αὐτῷ καὶ  δεόμενα   λόγου, σκοπὸν ἔχουσα τὴν ὠφέλειαν
[1]   Θουκυδίδου γραφὴν ἅπαντα περιειληφυῖαν τὰ  δεόμενα   λόγων, ἀναβαλόμενος τὴν περὶ Δημοσθένους
[13]   δεομένοις ῥᾳθυμότερον ἐπιτρέχων τὰ  δεόμενα   πλείονος ἐξεργασίας, πολλοῖς τεκμηρίοις βεβαιῶσαι
[41]   ὑμῶν τὰ μὲν ἰσχυρὰ ὄντα  ἐλπιζόμενα   μέλλεται, τὰ δὲ παρόντα βραχέα
[28]   οὐκ ἐπείσθησαν, ὡς ἑώρων τὰ  γιγνόμενα,   διέφθειρον ἐν τῷ ἱερῷ ἀλλήλους,
[26]   καὶ στόνῳ πάντες δυσανασχετοῦντες τὰ  γιγνόμενα,   οἳ μὲν ἐπὶ τὰς ναῦς
[28]   τοὺς δυνατωτάτους ἐκ τοῦ δήμου  γενόμενα   διεξιών, ἕως μὲν ἐν τῷ
[13]   κατὰ τὰς πεζικὰς μάχας  μηκυνόμενα   πέρα τοῦ δέοντος συναγόμενα
[3]   τὴν ὑπόθεσιν ἀναφέρων ἕκαστος τὰ  ῥηθησόμενα   μὴ τῆς προαιρέσεώς μου γενέσθω
[29]   δὲ τούτοις ἐστὶ καὶ τὰ  συναπτόμενα·   τὸ δὲ σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου
[16]   ἐξεργασίας τετυχηκότα καὶ μήτε πρόσθεσιν  δεχόμενα   μήτ´ ἀφαίρεσιν, ῥᾳθύμως ἐπιτετροχασμένα
[49]   σχημάτων εἰς τὰ ξένα καὶ  βεβιασμένα   καὶ ἀνακολούθητα, δι´ ἣν οὐδὲ
[35]   τὰ πολύπλοκα καὶ ἀγκύλα καὶ  βεβιασμένα   σχήματα πλεῖστα περὶ ταύτας ἐστίν.
[33]   ἐπὶ τὰ ξένα ὀνόματα καὶ  βεβιασμένα   σχήματα, ὧν ἔνια σολοικισμῶν παρέχεται
[16]   δεχόμενα μήτ´ ἀφαίρεσιν, ῥᾳθύμως  ἐπιτετροχασμένα   καὶ οὐδὲ τὴν ἐλαχίστην ἔμφασιν
[47]   ὡς νενοημένα τε ἀκριβῶς καὶ  ἡρμηνευμένα   περιττῶς καὶ συγκείμενα ἡδέως· καὶ
[11]   πράγματα ἦν κοινὰ καὶ  κατημαξευμένα   τοῖς πρὸ αὐτοῦ, ὥστε μὴ
[20]   μὲν λεγόμενα, ἔργῳ δὲ σπανιώτερον  βεβαιούμενα   οὐκ ἄπιστα κατέστη σεισμῶν τε
[22]   τοῖς ἐκ τούτων συνθέτοις) τὰ  καλούμενα   σχήματα, καὶ ὅτι τῶν καλουμένων
[49]   τε καὶ σχημάτων εἰς τὰ  ξένα   καὶ βεβιασμένα καὶ ἀνακολούθητα, δι´
[24]   ἐν δεῖ τρόπῳ τὰ  ξένα   καὶ πεποιημένα λέγεσθαι καὶ μέχρι
[33]   ἐκ τῆς συνήθους ἐπὶ τὰ  ξένα   ὀνόματα καὶ βεβιασμένα σχήματα, ὧν
[43]   αὐτὸν κατεσκευασμένας τῆς διαλέκτου χαρακτῆρα.  Ἵνα   δὲ μὴ δόξῃ τις φάσεις
[52]   ἐκτήσαντο καὶ δόξης λαμπρᾶς κατηξιώθησαν.  Ἵνα   δὲ μηδεμία ὑποψία καθ´ ἡμῶν
[18]   τυγχάνειν οὐκ ἐποίησε τὸν ἐπιτάφιον;  Ἵνα   δὲ πάσας ἀφῶ τὰς ἄλλας
[55]   ἐχούσας μήτε θαυμάζειν μήτε μιμεῖσθαι.  Ἵνα   δὲ συνελὼν εἴπω, ἀμφότερα μὲν
[24]   ὧν ἀσαφὲς γίνεται τὸ βραχύ.  Ἵνα   δὲ συνελὼν εἴπω, τέτταρα μέν
[51]   πρῶτος ἐπιτετηδευκὼς ταύτην τὴν ἑρμηνείαν,  ἵνα   διαλλάξῃ τοὺς ἄλλους συγγραφεῖς. Ὅταν
[4]   ἀρχήν. Ἅλις ἔστω μοι προοιμίων,  ἵνα   μὴ λάθω περὶ ταῦτα κατατρίψας
[43]   πίστεις δυνάμενος δυσὶν ἀρκεσθήσομαι δημηγορίαις,  ἵνα   μὴ μακρὸς λόγος γένηται,
[55]   διαλέκτῳ τὴν ἐξαλλαγὴν ἔχοντα. Ἀλλ´  ἵνα   μὴ μακρότερος τοῦ δέοντος
[33]   σολοικισμῶν παρέχεται δόξαν, ἀρκεσθήσομαι τούτοις,  ἵνα   μὴ περαιτέρω τοῦ δέοντος
[41]   παρασχέσθαι τὸ συνετὸν ἐχούσας πονηρόν,  ἵνα   μὴ πλείων λόγος γένοιτό
[41]   κατὰ τὸν Περσικὸν πόλεμον Ἀθηναίους,  ἵνα   μηδὲν αἰσχρὸν ὑπομείνωσιν ἐπίταγμα, τῶν
[41]   ἑτοίμους εἶναι τὰ δεινὰ ὑποφέρειν,  ἵνα   μηδὲν ἄσχημον ἀναγκασθῶσι πράττειν, τοὺς
[50]   αὐτοῦ τισιν ἐξετάσαι δι´ ὀλίγων,  ἵνα   μηδὲν παρεἱκέναι δοκῶ. Ὅτι μὲν
[48]   αὐτὰ τὰς Συρακόσσας κακωθῆναι μέν,  ἵνα   σωφρονισθῶμεν, βούλεται, περιγενέσθαι δὲ ἕνεκα
[24]   γε τούτων ἀναστρέφων τὰς χρήσεις,  ἵνα   τὸ μὲν ὀνοματικὸν προσηγορικὸν γένηται,
[1]   ἐν ἅπασι τοῖς ἔργοις κατορθούσης,  ἵνα   τοῖς προαιρουμένοις γράφειν τε καὶ
[44]   ἀγαθοῦ τῇ πόλει γενήσεται τὰ  δεινά,   βέβαιον εἶχέν τι· ἀφανὲς γὰρ
[15]   ποτὲ μὲν οὕτως ὠμὰ καὶ  δεινὰ   καὶ οἴκτων ἄξια φαίνεσθαι ποιεῖ
[41]   καὶ πάντα ἑτοίμους εἶναι τὰ  δεινὰ   ὑποφέρειν, ἵνα μηδὲν ἄσχημον ἀναγκασθῶσι
[54]   διατεθῆναι. Ὅμοια δὲ τούτοις ἐστὶ  κἀκεῖνα·   Εἶτ´ οἴεσθε, εἰ μὲν αὐτὸν
[46]   συγγραφεῖ τὴν ἀλήθειαν. ~(Ὀχληρὰ δὲ  κἀκεῖνα   τὰ μειρακιώδη καλλωπίσματα τῆς λέξεως
[48]   καλὰ καὶ ζήλου ἄξια ἡγοῦμαι.  Ἐκεῖνα   δ´ οὐκ οἶδ´ ὅπως ἂν
[47]   μεταμέλειν δὲ κακουμένοις. Καὶ ἔτι  ἐκεῖνα·   Δουλοῖ γὰρ φρόνημα τὸ αἰφνίδιον
[48]   διαλεγόμενος. Καὶ ἔτι πρὸς τούτοις  ἐκεῖνα·   Εἴ τέ τις φθονεῖ μὲν
[28]   ~(Ἐγὼ γοῦν οὐκ ἔχω, πῶς  ἐκεῖνα   ἐπαινέσω τὰ δοκοῦντα μεγάλα καὶ
[48]   τῶν λεγομένων αἰνιγμάτων ἀσαφέστερα. καὶ  ἐκεῖνα   ἔτι πρὸς τούτοις· Καὶ εἰ
[19]   πεντήκοντα στίχοις· ὥστε τὰ πολλὰ  ἐκεῖνα   καὶ καταβλητικὰ τοῦ μεγέθους τῆς
[15]   εἰρῆσθαι, διὰ τί παρέλιπε ῥᾳθύμως  ἐκεῖνα;   Οὐ γὰρ δή γε ἀσθενείᾳ
[47]   οὔτε κατὰ τὸ λεκτικόν, οὕτως  ἐκεῖνα   τεθαύμακα ὡς νενοημένα τε ἀκριβῶς
[15]   ποιηταῖς καταλιπεῖν· ποτὲ δὲ οὕτως  ταπεινὰ   καὶ μικρά, ὥστε μηδ´ εἰς
[11]   λόγου τὰ πράγματα ἦν  κοινὰ   καὶ κατημαξευμένα τοῖς πρὸ αὐτοῦ,
[33]   ἀριστοκρατίας σώφρονος προτιμήσει, τὰ μὲν  κοινὰ   λόγῳ θεραπεύοντες ἆθλα ἐποιοῦντο· παντὶ
[3]   ἅπαντα περιειληφώς, ὅσα συμβέβηκεν αὐτῷ  κοινά   τε πρὸς ἑτέρους καὶ διαφέροντα
[2]   κατ´ ἀμφότερα ταῦτα τὰ πάθη  κοινὰ   τῆς ἀνθρωπίνης ὄντα φύσεως. Ὑποπτεύω
[41]   ὑπὲρ τῆς αὑτῶν πατρίδος, ταῦτα  κοινὰ   ὑπολαμβάνουσιν ἅπαντες εἶναι τῆς ἀποστελλούσης
[48]   Μῆδον ἕνα γέ  τινα   ἀεὶ μεταβάλλοντες δουλοῦνται, ἀλλὰ Δωριεῖς
[48]   καὶ τῆς νίκης οὐκ ἄλλον  τινὰ   ἆθλον τὸν τὴν νίκην
[30]   τούτοις πάλιν ἄδηλον μέν ἐστι,  τίνα   βούλεται δηλοῦν τὸν χαλεπαίνοντα καὶ
[30]   τὸν χαλεπαίνοντα καὶ περὶ τίνος,  τίνα   δὲ τὸν ἀντιλέγοντα καὶ ἐφ´
[18]   τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ διελήλυθε, κατὰ  τίνα   δή ποτε λογισμὸν ἐν τούτῳ
[23]   αὐτὰς εἴ τε κατὰ λογισμόν  τινα   ἑκουσίως ὑπεριδὼν ὡς οὐχ ἁρμοττουσῶν
[20]   καὶ τὰς διαφορὰς τοῦ μή  τινα   ζητῆσαί ποτε, ἐξ ὅτου τοσοῦτος
[9]   τὰς ἐνιαυσίους ἀρχάς. Καινὴν δέ  τινα   καὶ ἀτριβῆ τοῖς ἄλλοις πορευθῆναι
[52]   συντέλειαν τῆς ὑποθέσεως, ὄκνον δέ  τινα   καὶ πολλὴν εὐλάβειαν ἡμῖν παρέχων,
[19]   ἄλλα ὅσα τούτοις ἐστὶν ὅμοια,  τίνα   καιρὸν εἶχε πρὸ τῆς διηγήσεως
[28]   ὅσῳ περιεκομίζοντο, τῶν ἐχθρῶν εἴ  τινα   λάβοιεν ἀπέκτεινον, καὶ ἐκ τῶν
[23]   μόνον γινωσκόμενοι τῶν ὀνομάτων ποίαν  τινὰ   λέξιν ἐπετήδευσαν, οὐκ ἔχω συμβαλεῖν,
[21]   αὐτοῦ γενομένων συγγραφέων παρέλαβε, καὶ  τίνα   μέρη πρῶτος ἁπάντων ἐκαίνωσεν, εἴ
[52]   πολλὴν εὐλάβειαν ἡμῖν παρέχων, μή  τινα   παράσχωμεν ἀφορμὴν διαβολῆς τοῖς πάντα
[26]   οἱ στρατηγοὶ προςέτι ἑκατέρων, εἴ  τινά   που ὁρῷεν μὴ κατ´ ἀνάγκην
[15]   Εἰ δὲ δὴ κατὰ λογισμόν  τινα   τὴν ἑτέραν προείλετο πρεσβείαν ἐξεργάσασθαι,
[24]   ἕκαστος αὐτῶν ἔσχεν ἀρετάς, ἴδιόν  τινα   χαρακτῆρα καὶ παρεωραμένον ἅπασι πρῶτος
[14]   καὶ μάχης γενομένης ὀλίγον μέν  τινα   χρόνον ὑπέστησαν οἱ Κυθήριοι· ἔπειτα
[41]   μηδὲν ἔργον ἐπιφανὲς ἀποδειξαμένους Μηλίους  πλέονα   τοῦ καλοῦ ποιεῖσθαι πρόνοιαν
[2]   δὲ τοῦ γένους τῆς γραφῆς  πλείονα   μὲν εἶχον λέγειν, ἀρκεσθήσομαι δὲ
[38]   λέγοντας καὶ δοκοῦντας τραπέσθαι. Ἔπειτα  εὐσχήμονα   πρόθεσιν ὑποθέμενος μέντοι ξύνοδος
[2]   καὶ ῥητόρων μαρτυρίαις ἀπιστοῦντες, οἳ  κανόνα   τῆς ἱστορικῆς πραγματείας ἐκεῖνον ὑποτίθενται
[54]   συνήθους τοῖς πολλοῖς ἀπαγγελίας, καὶ  κρείττονά   ἐστιν κατὰ τὸν ἰδιώτην·
[55]   ἔχει λόγον· ἀνάγκη δὲ ὁμολογεῖν  κρείττονα   τῶν ἀτελεστέρων εἶναι τὰ τελειότερα
[26]   τῆς ναυμαχίας καθεστηκυίας πολὺν τὸν  ἀγῶνα   καὶ ξύστασιν τῆς γνώμης εἶχε,
[3]   Πλάτων Παρμενίδην καὶ Πρωταγόραν καὶ  Ζήνωνα   καὶ τῶν ἄλλων φυσιολόγων οὐκ
[18]   ταῖς μεγάλαις εὐπραγίαις, ἐξ ὧν  δόξα   τις ἐπιφανὴς δύναμις ἐγένετο
[2]   ἡμᾶς λογισμὸς εἰσῆλθεν, ὅτι  παράδοξα·   καινοτομεῖν πράγματα πρῶτοι καὶ μόνοι
[17]   δὲ ἔγωγε καὶ ἐν αὐταῖς  ἔδοξα   ταῖς ῥητορείαις τοῦτο συμβεβηκέναι τῷ
[19]   καὶ εἰς τὸ φανερὸν ἀποδύντες  λίπα   μετὰ τοῦ γυμνάζεσθαι ἠλείψαντο
[54]   τῆς δὲ φιλανθρωπίας, ἣν τὰ  λοιπὰ   τῶν πραγμάτων ἐκεῖνος περιβαλλόμενος πρὸς
[54]   ἐσχημάτικεν οὕτως· Τότε δέ, ἐὰν  ἄρα   νῦν οἰόμεθα ἡμεῖς πράττητε,
[31]   τῆς φιλίας ὅρκοι εἴ που  ἄρα   γένοιντο, ἀπορίᾳ πίστεως ἄλλης ἑκατέρῳ
[31]   τῆς φιλίας ὅρκοι εἴ που  ἄρα   γένοιντο Τὸ δὲ ἴσχυον δι´
[31]   Καὶ ὅρκοι φησίν εἴ που  ἄρα   ἐγίγνοντο συναλλαγῆς, ἐν τῷ αὐτίκα
[41]   αὐτὰ περιλαμβάνουσι λέξει· εἰ μὴ  ἄρα   μνησικακῶν συγγραφεὺς τῇ πόλει
[48]   Καὶ οὐ περὶ τῆς ἐλευθερίας  ἄρα   οὔτε οἵδε τῶν Ἑλλήνων οὔτε
[48]   λέγοντος πρόσωπον· Καὶ εἴ τῳ  ἄρα   παρέστηκε τὸν μὲν Συρακόσιον, ἑαυτὸν
[41]   τοὺς Πλαταιεῖς καὶ λέξει κέχρηται  καθαρᾷ   καὶ σαφεῖ καὶ οὐδὲν ἐχούσῃ
[36]   ὑπεραίροντας, λέξει τε κεκόσμηκεν αὐτοὺς  καθαρᾷ   καὶ σαφεῖ καὶ συντόμῳ καὶ
[23]   αὐτῶν πάντων ἔχει (καὶ γὰρ  καθαρὰ   καὶ σαφὴς καὶ σύντομός ἐστιν
[26]   γῆν σωθήσεσθαι, ἢν μή τι  παρὰ   λόγον γίγνηται. Γενομένης δ´ ἰσχυρᾶς
[23]   ἡμᾶς χρόνων, οὔθ´ αἱ διασῳζόμεναι  παρὰ   πᾶσιν ὡς ἐκείνων οὖσαι τῶν
[7]   ὥσπερ ἔφην, ἃς διαδεχόμενοι παῖδες  παρὰ   πατέρων ἐπιμελὲς ἐποιοῦντο παραδιδόναι τοῖς
[20]   ἡλίου τε ἐκλείψεις, αἳ πυκνότεραι  παρὰ   τὰς ἐκ τοῦ πρὶν χρόνου
[37]   γίγνονται παρὰ τοὺς ἀριθμοὺς καὶ  παρὰ   τὰς πτώσεις, σχήματα καλῶν; Προθεὶς
[23]   Ἀτθίδα μικράς τινας ἔχουσαν διαφορὰς  παρὰ   τὴν Ἰάδα. Πάντες γὰρ οὗτοι,
[5]   αὐτὸν φυλάττοντες σκοπόν, ὅσαι διεσῴζοντο  παρὰ   τοῖς ἐπιχωρίοις μνῆμαι κατὰ ἔθνη
[39]   ὅμοιόν ἐστι τῷ λέγειν, ὅτι  παρὰ   τοῖς τυράννοις οὐ μισοῦνται τύραννοι.
[55]   δημηγορικῶν καὶ τῶν δικανικῶν,  παρὰ   τὸν Θουκυδίδου κατεσκεύασται χαρακτῆρα τὸν
[45]   εἶχε περὶ τῆς Περικλέους ἀρετῆς,  παρὰ   τόπον ἔοικεν εἰρηκέναι ταῦτα. Ἐχρῆν
[24]   τὸν τῆς λέξεως χαρακτῆρα,  παρὰ   τοὺς ἄλλους διήνεγκεν. Ὅταν μὲν
[3]   τε πρὸς ἑτέρους καὶ διαφέροντα  παρὰ   τοὺς ἄλλους. Ἐν οἷς ἀναγκαῖον
[37]   πάντας τοὺς σολοικισμούς, ὅσοι γίγνονται  παρὰ   τοὺς ἀριθμοὺς καὶ παρὰ τὰς
[31]   ὠφελείας αἱ τοιαῦται σύνοδοι, ἀλλὰ  παρὰ   τοὺς καθεστῶτας πλεονεξίᾳ. μὲν
[31]   ἐγίνοντο σύνοδοι, ἀλλ´ ἐπὶ τῷ  παρὰ   τοὺς νόμους τι πλεονεκτεῖν. Καὶ
[37]   πόλεμον τὸν στρατόν. ~(Ἐξετάσωμεν δὴ  παρὰ   τοῦτον τὸν διάλογον τὸν οὕτω
[34]   ἐλάττονος δεομένη θαυμαστή τίς ἐστι  παρὰ   τῷ συγγραφεῖ· φέρει γὰρ ὥσπερ
[20]   οἷς τε αὐτὸς παρῆ καὶ  παρὰ   τῶν ἄλλων ὅσον δυνατὸν ἀκριβείᾳ
[6]   δ´ ἀπελείφθη διὰ τὴν φυγήν,  παρὰ   τῶν ἄριστα γινωσκόντων πυνθανόμενος. Πρῶτον
[7]   ἐκφέρειν οὕτως ἠξίουν συγγράφειν, ὡς  παρὰ   τῶν ἀρχαίων ἐδέξαντο. Ἐκείνοις μὲν
[40]   τῶν Μηλίων, ὅτι σὺν τῇ  παρὰ   τῶν θεῶν βοηθείᾳ καὶ Λακεδαιμονίοις
[40]   ὅτι λυμαίνεται τοὺς ἀνθρώπους  παρὰ   τῶν θεῶν ἐλπὶς καὶ οὔτε
[36]   μέλλοντος δῃώσειν τὴν γῆν, πρέσβεις  παρὰ   τῶν Πλαταιέων ἀφιγμένους πρὸς αὐτόν,
[45]   καὶ δυστυχεῖς ἑαυτοῖς ἐκκαλούμενοι τὸν  παρὰ   τῶν πολλῶν φθόνον· ὅταν δὲ
[21]   πῶς ἔχουσαν αὐτὴν Θουκυδίδης  παρὰ   τῶν πρὸ αὐτοῦ γενομένων συγγραφέων
[24]   βραχύ. Ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω,  τέτταρα   μέν ἐστιν ὥσπερ ὄργανα τῆς
[54]   ὀλίγα καὶ τοῖς ἀνεγνωκόσι τὸν  ἄνδρα   ἀρκοῦντα. Ἔστι δή τις αὐτῷ
[25]   αὐτῶν τῶν βουλησομένων μιμεῖσθαι τὸν  ἄνδρα.   Ἐν ἀρχῇ μὲν οὖν τοῦ
[2]   ἱστορικῆς πραγματείας ἐκεῖνον ὑποτίθενται τὸν  ἄνδρα   καὶ τῆς περὶ τοὺς πολιτικοὺς
[15]   πεσεῖν γνώρισμα τοῖς ἀναγινώσκουσι τὸν  ἄνδρα.   Λέγων τε περὶ τῆς
[52]   περὶ τῶν μιμησαμένων τὸν  ἄνδρα   ῥητόρων τε καὶ συγγραφέων, ἀναγκαῖος
[36]   καὶ γῆς ὅρους ἀποδείξατε, καὶ  δένδρα   τὰ ὑμέτερα καὶ εἴ τι
[36]   θύσας ἐν τῇ Πλαταιέων ἀγορᾷ  ἱερὰ   Διὶ ἐλευθερίῳ καὶ ξυγκαλέσας πάντας
[13]   Μήδους, καὶ ἐνίκων τῇ αὐτῇ  ἡμέρᾳ   ἀμφότερα Ἀθηναῖοι Κίμωνος τοῦ Μιλτιάδου
[34]   δημηγοριῶν αὐτοῦ τὰ δοκοῦντά μοι  φανερὰ   ποιήσειν ὑπεσχόμην, ἐν αἷς οἴονταί
[13]   τὰς πεζικὰς μάχας μηκυνόμενα  πέρα   τοῦ δέοντος συναγόμενα εἰς
[26]   κελευσταὶ ἐφθέγγοντο παρέχειν. Πολλὴ γὰρ  ἑτέρα   παρακέλευσις καὶ βοὴ
[26]   ἦν καρτερὰ καὶ οἵα οὐχ  ἑτέρα   τῶν πρότερον. Πολλὴ μὲν γὰρ
[20]   αὐτῷ τῇ Ἑλλάδι οἷα οὐχ  ἕτερα   ἐν ἴσῳ χρόνῳ. Οὔτε γὰρ
[22]   ὅτι τούτων αὖθις ἑκάτερον εἰς  ἕτερα   μόρια διαιρεῖται, μὲν ἐκλογὴ
[40]   ὑπηκόων ἄρχειν, ἀλλὰ φόβῳ. ~(Τούτοις  ἕτερα   προσθεὶς πάλιν ἀμοιβαῖα περίεργα καὶ
[24]   ἀρρενικοῖς καὶ ἀρρενικὰ θηλυκοῖς καὶ  οὐδέτερα   τούτων τισὶ συνάπτων, ἐξ ὧν
[36]   ἡμῖν ἐχθίστων ἐπὶ δουλείᾳ τῇ  ἡμετέρᾳ   ἥκετε. Μάρτυρας δὲ θεοὺς τούς
[54]   τοῦ μετὰ τοῦ παρασκευάσασθαι τὰ  ὑμέτερα   αὐτῶν ἐπισχεῖν δεομένους σῴζειν καὶ
[36]   προὐκαλεσάμεθα, ἡσυχίαν ἄγετε νεμόμενοι τὰ  ὑμέτερα   αὐτῶν· καὶ ἔστε μηδὲ μεθ´
[36]   ὅρους ἀποδείξατε, καὶ δένδρα τὰ  ὑμέτερα   καὶ εἴ τι ἄλλο δυνατὸν
[46]   δὲ ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων, ἧς  βεβαιοτέρα   πρόνοια. Τά τε γὰρ
[46]   τῆς γνώμης ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων  βεβαιοτέρα   πρόνοια ποιητικώτερον περιπέφρασται· βούλεται γὰρ
[25]   πρὸ αὐτῶν καὶ τὰ ἔτι  παλαιότερα   σαφῶς μὲν εὑρεῖν διὰ χρόνου
[20]   γὰρ πρὸ αὐτῶν καὶ ἔτι  παλαιότερα   σαφῶς μὲν εὑρεῖν διὰ χρόνου
[46]   καὶ τῆς Γοργίου προαιρέσεως μᾶλλον  οἰκειότερα,   τε τῶν ὀνομάτων ἐξήγησις
[29]   ἀντηλλαγμένη δικαίωσις περιφράσεως ποιητικῆς ἐστιν  οἰκειοτέρα.   οἷς ἐπιτίθησι τὰ θεατρικὰ σχήματα
[55]   κρείττονα τῶν ἀτελεστέρων εἶναι τὰ  τελειότερα   καὶ τῶν ἀφανεστέρων τά γ´
[25]   φράσις οὕτω σχηματισθεῖσα γέγονε καὶ  δεινοτέρα,   σαφεστέρα δὲ καὶ ἡδίων ἐκείνως
[23]   λέξιν ἐπετήδευσαν, οὐκ ἔχω συμβαλεῖν,  πότερα   τὴν λιτὴν καὶ ἀκόσμητον καὶ
[25]   ἀλλὰ μεταναστάσεις τε οὖσαι τὰ  πρότερα   καὶ ῥᾳδίως ἕκαστοι τὴν ἑαυτῶν
[17]   Ἀθήναις τοὺς μὲν ἐν τῇ  προτέρᾳ   ῥηθέντας ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν λόγους
[10]   πεντακοσίοις στίχοις. Ἀναμνησθεὶς δ´ ὅτι  πρότερα   τῶν Κερκυραϊκῶν ἦν καὶ οὐκ
[11]   τε γὰρ φύσις ἀπῄτει τὰ  πρότερα   τῶν ὑστέρων ἄρχειν καὶ τἀληθῆ
[46]   πρόνοια. Τά τε γὰρ φρονήματα  ψυχρότερά   ἐστι καὶ τῆς Γοργίου προαιρέσεως
[9]   διαίρεσις τῶν χρόνων ἀλλὰ  δυσπαρακολουθητοτέρα   (κατὰ τὰς ὥρας) Ἐφ´
[13]   καὶ ἐνίκων τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ  ἀμφότερα   Ἀθηναῖοι Κίμωνος τοῦ Μιλτιάδου στρατηγοῦντος,
[48]   φθονεῖ μὲν καὶ φοβεῖται  (ἀμφότερα   γὰρ τάδε πάσχει τὰ μείζω)
[55]   μιμεῖσθαι. Ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω,  ἀμφότερα   μὲν ἐπ´ ἴσης ζηλωτὰ εἶναι,
[29]   προμηθὴς δειλία εὐπρεπής παρομοιώσεις γὰρ  ἀμφότερα   ταῦτα καὶ παρισώσεις περιέχει, καὶ
[2]   αὐτῆς ἡλικίας εἴ τε κατ´  ἀμφότερα   ταῦτα τὰ πάθη κοινὰ τῆς
[45]   μὴ ἐνεθυμήθη, τ´ ἔχων  ἀμφότερα,   τῇ δὲ πόλει δύσνους οὐκ
[26]   τὸν λιμένα ἐγίγνετο· καὶ ἦν  καρτερὰ   καὶ οἵα οὐχ ἑτέρα τῶν
[34]   λαμπροτέραν ποιοῦσα φαίνεσθαι τὴν ἑτέραν  ἐνδεεστέρα   τοῦ δέοντος ἐπὶ πολλῶν. Ὅσοι
[55]   Κόιντε Αἴλιε Τουβέρων, οὐ μὴν  ἀληθέστερα.  
[55]   καὶ τῶν ἀφανεστέρων τά γ´  ἐμφανέστερα.   Τί οὖν μαθόντες ἅπασαν τὴν
[9]   τοὐναντίον προσεδόκησεν. Οὐ γὰρ  σαφεστέρα   γέγονεν διαίρεσις τῶν χρόνων
[25]   οὕτω σχηματισθεῖσα γέγονε καὶ δεινοτέρα,  σαφεστέρα   δὲ καὶ ἡδίων ἐκείνως ἂν
[48]   περίεργα καὶ τῶν λεγομένων αἰνιγμάτων  ἀσαφέστερα.   καὶ ἐκεῖνα ἔτι πρὸς τούτοις·
[18]   περιβόητος ἐπιτάφιος, ὃν ἐν τῇ  δευτέρᾳ   βύβλῳ διελήλυθε, κατὰ τίνα δή
[43]   λαμβάνειν. ~(Τὴν δ´ ἐν τῇ  δευτέρᾳ   βύβλῳ Περικλέους ἀπολογίαν, ἣν ὑπὲρ
[36]   ἀνεγκλήτων. ~(Ἐν μὲν οὖν τῇ  δευτέρᾳ   βύβλῳ τὴν ἐπὶ Πλαταιὰς Λακεδαιμονίων
[8]   Περικλέους πολιτευμάτων ἁψάμενος ἐν τῇ  δευτέρᾳ   βύβλῳ τῆς διαβεβοημένης περὶ αὐτοῦ
[32]   διδόμενοι ἐν τῷ παραχρῆμα ἴσχυον.  ~(Σκολιώτερα   δὲ τούτων ἐστὶ καὶ
[40]   ποιεῖ τὸν Ἀθηναῖον ἀποκρινόμενον λαβυρίνθων  σκολιώτερα   περὶ τῆς ἐλπίδος ἐπὶ κακῷ
[25]   τὴν μετὰ ταῦτα χώραν λαβόντων.  Ἀγκυλωτέρα   μὲν οὖν φράσις οὕτω
[46]   μιμεῖσθαι βουλομένῳ συγγραφεῖ τὴν ἀλήθειαν.  ~(Ὀχληρὰ   δὲ κἀκεῖνα τὰ μειρακιώδη καλλωπίσματα
[43]   τὸν αὐτὸν κατεσκευασμένας τῆς διαλέκτου  χαρακτῆρα.   Ἵνα δὲ μὴ δόξῃ τις
[24]   αὐτῶν ἔσχεν ἀρετάς, ἴδιόν τινα  χαρακτῆρα   καὶ παρεωραμένον ἅπασι πρῶτος εἰς
[23]   τις τὸν ἴδιον τοῦ ἀνδρὸς  χαρακτῆρα.   Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι πάνυ
[23]   τὸν ἴδιον ἑκάστη τῆς διαλέκτου  χαρακτῆρα)   τὰς δ´ ἐπιθέτους, ἐξ ὧν
[55]   παρὰ τὸν Θουκυδίδου κατεσκεύασται  χαρακτῆρα   τὸν ἐν τῇ κοινῇ καὶ
[24]   Θουκυδίδης κατὰ τὸν τῆς λέξεως  χαρακτῆρα,   παρὰ τοὺς ἄλλους διήνεγκεν.
[39]   γὰρ τοσοῦτον ἡμᾶς βλάπτει  ἔχθρα   ὑμῶν, ὅσον φιλία μὲν
[19]   τοῦ πολέμου πραχθέντα τοῖς Ἕλλησι  μικρὰ   βουλόμενος ἀποδεῖξαι καὶ οὐκ ἄξια
[11]   ἀπολογεῖσθαι περὶ αὐτοῦ βουλομένων, ὅτι  μικρὰ   καὶ οὐκ ἄξια λόγου τὰ
[16]   μὲν γὰρ ὀλίγα πράγματα καὶ  μικρὰ   περιέχουσα πληθύει τῶν ῥητορειῶν,
[15]   Ἐν αἷς δ´ ἐπιτρέχει καὶ  μικρὰ   ποιεῖ τὰ πάθη αὐτῇ κατὰ
[54]   τὰ Φιλίππου πράγματα καὶ κομιδῇ  μικρά,   πολλάκι προλεγόντων ἡμῶν καὶ παρακαλούντων
[52]   τῶν κατορθωσάντων ἐν τῇ μιμήσει  μικρὰ   προσθέντες ἔτι καταπαύσομεν αὐτοῦ τὸν
[15]   ποτὲ δὲ οὕτως ταπεινὰ καὶ  μικρά,   ὥστε μηδ´ εἰς αἴσθησιν δεινῶν
[40]   προσθεὶς πάλιν ἀμοιβαῖα περίεργα καὶ  πικρά,   τοὺς Μηλίους ὑποτίθεται λέγοντας, ὅτι
[36]   ἐγένετο, θύσας ἐν τῇ Πλαταιέων  ἀγορᾷ   ἱερὰ Διὶ ἐλευθερίῳ καὶ ξυγκαλέσας
[41]   εἴρηκεν· Ἀλλ´ ὑμῶν τὰ μὲν  ἰσχυρὰ   ὄντα ἐλπιζόμενα μέλλεται, τὰ δὲ
[34]   εἴ τε καὶ διὰ διδαχῆς  ἰσχυρὰ   τὰ κριτήρια κατασκευάσαντες, οὔτε ἅπαντα
[48]   κατοικίσαι, ἀλλ´ ἡμᾶς μᾶλλον ἐξοικίσαι.  Ψυχρὰ   γὰρ παρονομασία καὶ οὐ
[5]   ἐπιφαίνουσαν τεχνικήν· ἐπιτρέχει μέντοι τις  ὥρα   τοῖς ἔργοις αὐτῶν καὶ χάρις,
[25]   κεφαλαιωδῶς ἐπὶ τὰς ἀποδείξεις αὐτῶν  ὥρα   τρέπεσθαι. Ποιήσομαι δὲ οὐ χωρὶς
[33]   φθόνῳ τοῦ περιεῖναι, διεφθείροντο. Οὕτω  πᾶσα   ἰδέα κατέστη κακοτροπίας διὰ τὰς
[28]   σφίσιν ὀφειλομένων ὑπὸ τῶν λαβόντων.  Πᾶσά   τε ἰδέα κατέστη θανάτου, καὶ
[4]   τοῖς πάθεσι καταλαμβανομένων, καὶ ὅτι  πᾶσα   τέχνη τούτων στοχάζεται τῶν κριτηρίων
[27]   ἐπείσθην τελειοτάτας εἶναι, τεκμαιρόμενος, ὅτι  πᾶσα   ψυχὴ τούτῳ τῷ γένει τῆς
[22]   μηδὲν ἀποκρυψάμενον. ~(Ὅτι μὲν οὖν  ἅπασα   λέξις εἰς δύο μέρη διαιρεῖται
[19]   κατὰ τὸν Τρωικὸν πόλεμον οὔπω  σύμπασα   ἐκαλεῖτο ἑνὶ ὀνόματι Ἑλλάς,
[20]   ἥκιστα βλάψασα καὶ μέρος τι  φθείρασα,   λοιμώδης νόσος· ταῦτα γὰρ
[20]   λιμοί· καὶ οὐχ ἥκιστα  βλάψασα   καὶ μέρος τι φθείρασα,
[33]   διαπράξασθαι, ἄμεινον ἤκουον· τὰ δὲ  μέσα   τῶν πολιτῶν ὑπ´ ἀμφοτέρων,
[1]   ὡς καὶ περὶ τῶν ἄλλων  ἐποίησα.   Οὐ γὰρ ἦν ἀκριβῆ καὶ
[35]   θεωρημάτων κανόνας ὑποτιθέμενος οὔτε πρότερον  ὤκνησα   τὰ δοκοῦντά μοι φέρειν ἐς
[2]   κατατρέχοντας αὐτῆς ἀδίκως, οὐκ ἂν  ἐπεχείρησα   νῦν πρῶτον εἰς τὸν ἐπιφανέστατον
[26]   ἁμίλλης καὶ τοῖς σώμασιν αὐτοῖς  ἴσα   τῇ δόξῃ περιδεῶς ξυναπονεύοντες ἐν
[25]   δὲ καὶ ἡδίων ἐκείνως ἂν  κατασκευασθεῖσα·   Τῶν δὲ Λακεδαιμονίων οὐκέτι ἐπεκθεῖν,
[25]   μὲν οὖν φράσις οὕτω  σχηματισθεῖσα   γέγονε καὶ δεινοτέρα, σαφεστέρα δὲ
[16]   δὲ περὶ πολλὰς καὶ μεγάλας  συνταχθεῖσα   πράξεις δημηγορικῶν σπανίζει λόγων. ~(Ἤδη
[48]   νῦν ἥκομεν ἀποφανοῦντες ἐν εἰδόσιν,  ὅσα   ἀδικεῖ· πολὺ δὲ μᾶλλον ἡμᾶς
[54]   ἡγήσατο, οὐδὲν πώποτε ὑμᾶς ἐξέφυγεν·  ὅσα   δ´ ἐβουλήθητε μέν, μετὰ ταῦτα
[16]   πολλῶν δ´ ἐν ταῖς Ἀθήναις,  ὅσα   διὰ διαλόγων καὶ δημηγοριῶν ἐπράχθη.
[26]   ὀλοφυρμὸς βοή, νικῶντες κρατούμενοι, ἄλλα  ὅσα   ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ μέγα στρατόπεδον
[10]   πολέμου κατέστη. Ταῦτα δὲ πάντα  ὅσα   ἔπραξαν οἱ Ἕλληνες πρός τε
[52]   λόγον. Συγγραφέων μὲν οὖν ἀρχαίων,  ὅσα   κἀμὲ εἰδέναι, Θουκυδίδου μιμητὴς οὐδεὶς
[20]   ὅμως μείζων γεγενημένος αὐτῶν. Καὶ  ὅσα   μὲν λόγῳ εἶπον ἕκαστοι
[54]   γάρ, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅτι  ὅσα   μὲν πώποτε ἐβουλήθητε καὶ μετὰ
[10]   ἐπιτίθησι τὰ ἔργα τῆς πόλεως,  ὅσα   μετὰ τὸν Περσικὸν πόλεμον ἕως
[28]   μεγάλα καὶ θαυμαστὰ εἶναί τισιν,  ὅσα   μηδὲ τὰς πρώτας ἀρετὰς ἔχει
[8]   τε καὶ ῥητόρων ἀναγκασθεὶς λέγειν,  ὅσα   προσήκοντα ἦν ἑκάστῳ, δεδήλωκε. Παραδείγματα
[10]   Κερκυραϊκὰ καὶ τὰ Ποτιδαιατικὰ καὶ  ὅσα   πρόφασις τοῦδε τοῦ πολέμου κατέστη.
[3]   χαρακτῆρος τῶν λόγων, ἅπαντα περιειληφώς,  ὅσα   συμβέβηκεν αὐτῷ κοινά τε πρὸς
[47]   ἐπικίνδυνον καὶ τὰ τούτοις ὅμοια,  ὅσα   τάς τε ἐξαλλαγὰς τῶν ὀνομάτων
[40]   μαντικήν τε καὶ χρησμοὺς καὶ  ὅσα   τοιαῦτα μετ´ ἐλπίδων λυμαίνεται. Ταῦτ´
[41]   εἶναι δίκαια τοῖς ἀσθενέσιν ἀποφαίνοντες,  ὅσα   τοῖς ἰσχυροτέροις δοκεῖ; Ἐγὼ μὲν
[19]   Καρχηδονίους ἐνίκων, καὶ τὰ ἄλλα  ὅσα   τούτοις ἐστὶν ὅμοια, τίνα καιρὸν
[21]   ταύτης τῆς ἰδέας προειπεῖν, εἰς  πόσα   τε μέρη διαιρεῖσθαι πέφυκεν
[24]   συνήθων καὶ σολοικισμῶν λαμβάνοντα φαντασίας·  ὁπόσα   τε γίγνεται πράγματα ἀντὶ σωμάτων
[40]   γράφων· Ἐλπὶς δὲ κινδύνου παραμύθιον  οὖσα   τοὺς μὲν ἀπὸ περιουσίας χρωμένους
[26]   διὰ τὸ φυγεῖν ἄλλῃ  ἐπιπλέουσα,   πυκνότεραι ἦσαν. Καὶ ὅσον μὲν
[33]   πλείων ἔνεστι τῆς θέλξεως  σκοτίζουσα   τὴν διάνοιαν ὄχλησις, ἕως ἑκατὸν
[23]   σαφὴς καὶ σύντομός ἐστιν ἀποχρώντως,  σῴζουσα   τὸν ἴδιον ἑκάστη τῆς διαλέκτου
[34]   ἔχουσα τὸ τεχνικὸν καὶ λαμπροτέραν  ποιοῦσα   φαίνεσθαι τὴν ἑτέραν ἐνδεεστέρα τοῦ
[20]   ἦν ἐμοί τε ὧν αὐτὸς  ἤκουσα   καὶ τοῖς ἄλλοθέν ποθεν ἐμοὶ
[54]   περὶ τοῦ πρὸς βασιλέα πολέμου,  παρακαλοῦσα   δὲ τοὺς Ἀθηναίους μὴ προχείρως
[48]   γὰρ παρονομασία καὶ οὐ  προσβάλλουσα   πάθος, ἀλλ´ ἐπιτήδευσιν. Καὶ ἔτι
[47]   παροῦσα ἦν ἀλλ´  μέλλουσα,   οὐδ´ ἐν τῇ προνοίᾳ τὸ
[49]   ἀρετὰς φυλάσσουσα, χείρων δὲ  λαμβάνουσα   πολλὴν ἐκτροπὴν ἐκ τῶν κοινῶν
[3]   κρατίστη δὲ πλεῖστα μὲν  ἐπιτυγχάνουσα,   ἐλάχιστα δὲ ἀστοχοῦσα. Ἐπὶ ταύτην
[47]   (ὧν πίστις οὐχ  παροῦσα   ἦν ἀλλ´ μέλλουσα, οὐδ´
[26]   προσβολαί, ὡς τύχοι ναῦς νηὶ  προσπεσοῦσα   διὰ τὸ φυγεῖν
[49]   τὰς πρώτας καὶ ἀναγκαίας ἀρετὰς  φυλάσσουσα,   χείρων δὲ λαμβάνουσα πολλὴν
[42]   μεστὰ καὶ λέξις οὐκ  ἀποστρέφουσα   τὰς ἀκοάς· τε γὰρ
[47]   ἐν τῇ προνοίᾳ τὸ βέβαιον  ἔχουσα   ἀλλ´ ἐν ταῖς ἐλπίσιν) ἔπειτα
[54]   αὐτῷ δημηγορία τὴν μὲν ὑπόθεσιν  ἔχουσα   περὶ τοῦ πρὸς βασιλέα πολέμου,
[34]   μὲν ἐν τῇ φύσει μᾶλλον  ἔχουσα   τὴν ἰσχύν, αὕτη δὲ ἐν
[25]   αὐτῷ καὶ δεόμενα λόγου, σκοπὸν  ἔχουσα   τὴν ὠφέλειαν αὐτῶν τῶν βουλησομένων
[34]   καὶ παραδόξων. δὲ πλεῖον  ἔχουσα   τὸ τεχνικὸν καὶ λαμπροτέραν ποιοῦσα
[34]   τέχνῃ. Τούτων μὲν πλέον  ἔχουσα   τοῦ τεχνικοῦ τὸ φυσικὸν καὶ
[16]   γὰρ ὀλίγα πράγματα καὶ μικρὰ  περιέχουσα   πληθύει τῶν ῥητορειῶν, δὲ
[52]   λυμαινομένη τὰ καλὰ καὶ σκότον  παρέχουσα   ταῖς ἀρεταῖς ἀσάφεια παρῆλθεν εἰς
[3]   πλεῖστα μὲν ἐπιτυγχάνουσα, ἐλάχιστα δὲ  ἀστοχοῦσα.   Ἐπὶ ταύτην δὴ τὴν ὑπόθεσιν
[11]   ἂν ἐγίνετο μακρῷ, τοιαύτης οἰκονομίας  τυχοῦσα.   Οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνό τις ἂν
[20]   πολέμῳ οὐκ ἐκ τοῦ παρατυχόντος  ἠξίωσα   γράφειν οὐδ´ ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,
[1]   φυλαττόμενοι· ἁψάμενός τε τῶν συγγραφέων  ἐδήλωσα   καὶ περὶ Θουκυδίδου τὰ δοκοῦντά
[47]   γὰρ οἷς μὲν αἵρεσις γεγένηται  τὰ   ἄλλα εὐτυχοῦσι, πολλὴ ἄνοια πολεμῆσαι·
[19]   ὅτι ναυμαχίᾳ Καρχηδονίους ἐνίκων, καὶ  τὰ   ἄλλα ὅσα τούτοις ἐστὶν ὅμοια,
[20]   κατὰ τοὺς πολέμους οὔτε ἐς  τὰ   ἄλλα· οὔτε ὡς ποιηταὶ ὑμνήκασι
[24]   καὶ πολύπλοκα καὶ δυσεξέλικτα καὶ  τὰ   ἄλλα τὰ συγγενῆ τούτοις. Εὕροι
[25]   κατὰ τοὺς πολέμους οὔτε εἰς  τὰ   ἄλλα. Φαίνεται γὰρ νῦν
[26]   προσπέσοι ναῦς νηί, μὴ λείπεσθαι  τὰ   ἀπὸ τοῦ καταστρώματος τῆς ἄλλης
[48]   αὐτοῖς, καὶ νῦν ἐφ´ ἡμᾶς  τὰ   αὐτὰ παρόντα σοφίσματα, Λεοντίνων τε
[39]   ἄλλων (ἐν) ἐξουσίᾳ γένωνται καὶ  τὰ   αὐτὰ πάσχωσιν ὑπὸ τῶν ἰσχυροτέρων,
[20]   οἱ παρόντες τοῖς ἔργοις οὐ  τὰ   αὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν ἔλεγον,
[25]   οὔτε διὰ θαλάσσης, νεμόμενοί τε  τὰ   αὑτῶν ἕκαστοι, ὅσον ἀποζῆν, καὶ
[54]   ἡμῶν καὶ παρακαλούντων καὶ διδασκόντων  τὰ   βέλτιστα, τῆς ἰδίας ἕνεκ´ αἰσχροκερδείας
[55]   τὰ τελειότερα καὶ τῶν ἀφανεστέρων  τά   γ´ ἐμφανέστερα. Τί οὖν μαθόντες
[20]   εἰπεῖν καὶ ἐπὶ πλεῖστον ἀνθρώπων.  Τὰ   γὰρ πρὸ αὐτῶν καὶ ἔτι
[25]   Πελοποννησιακός, κατὰ λέξιν οὕτω γράφει·  Τὰ   γὰρ πρὸ αὐτῶν καὶ τὰ
[13]   τὴν ἀπόδοσιν τῶν ἑξῆς, ἅπαντα  τὰ   γεγενημένα κατὰ τὰς μάχας ὑπ´
[29]   λέγειν· οἱ δὲ ὑστερίζοντες ἐπιπυνθανόμενοι  τὰ   γεγενημένα παρ´ ἑτέροις ἐλάμβανον ὑπερβολὴν
[28]   ὅσοι οὐκ ἐπείσθησαν, ὡς ἑώρων  τὰ   γιγνόμενα, διέφθειρον ἐν τῷ ἱερῷ
[26]   τε καὶ στόνῳ πάντες δυσανασχετοῦντες  τὰ   γιγνόμενα, οἳ μὲν ἐπὶ τὰς
[26]   στενοχωρίαν τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι,  τὰ   δὲ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι, δύο τε
[39]   τοῖς ἴσοις ἐστὶ πρὸς ἀλλήλους,  τὰ   δὲ βίαια τοῖς ἰσχυροῖς πρὸς
[24]   τὰ μὲν παθητικὰ ῥήματα δραστήρια,  τὰ   δὲ δραστήρια παθητικά· πληθυντικῶν τε
[20]   τῶν ἀληθῶς λεχθέντων, οὕτως εἴρηται.  Τὰ   δὲ ἔργα τῶν πραχθέντων ἐν
[33]   ἐπιφθόνως τι διαπράξασθαι, ἄμεινον ἤκουον·  τὰ   δὲ μέσα τῶν πολιτῶν ὑπ´
[41]   μὲν ἰσχυρὰ ὄντα ἐλπιζόμενα μέλλεται,  τὰ   δὲ παρόντα βραχέα πρὸς τὰ
[21]   κατορθώματα τοῦ συγγραφέως ταῦτά ἐστι.  Τὰ   δὲ περὶ τὸ λεκτικόν, ἐν
[40]   μὲν θεῖον δόξῃ γινώσκουσιν ἅπαντες,  τὰ   δὲ πρὸς ἀλλήλους δίκαια τῷ
[30]   προελθὼν ἐπαύσατο τὰ μὲν καλλωπίζων,  τὰ   δὲ σκληραγωγῶν τὴν λέξιν, ἧττον
[37]   κατὰ τὴν ὀρθὴν ἐξενηνεγμένῳ πτῶσιν  τὰ   δὲ τοῦ πολέμου παρόντα ἤδη
[37]   καθ´ ἡσυχίαν ἀλλήλους οὐ ψέγεται,  τὰ   δὲ τοῦ πολέμου παρόντα ἤδη
[37]   καθ´ ἡσυχίαν ἀλλήλους οὐ ψέγεται·  τὰ   δὲ τοῦ πολέμου παρόντα ἤδη
[44]   πρὸς ἀγαθοῦ τῇ πόλει γενήσεται  τὰ   δεινά, βέβαιον εἶχέν τι· ἀφανὲς
[41]   ἀσφαλοῦς καὶ πάντα ἑτοίμους εἶναι  τὰ   δεινὰ ὑποφέρειν, ἵνα μηδὲν ἄσχημον
[33]   ἀγωνιζόμενοι ἀλλήλων περιγενέσθαι ἐτόλμησάν τε  τὰ   δεινότατα, ἐπεξῄεσάν τε τὰς τιμωρίας
[12]   μᾶλλον αἰσθέσθαι. Τὴν οὖν μετὰ  τὰ   δέκα ἔτη διαφοράν τε καὶ
[1]   περὶ Θουκυδίδου γραφὴν ἅπαντα περιειληφυῖαν  τὰ   δεόμενα λόγων, ἀναβαλόμενος τὴν περὶ
[13]   ἐλαττόνων δεομένοις ῥᾳθυμότερον ἐπιτρέχων  τὰ   δεόμενα πλείονος ἐξεργασίας, πολλοῖς τεκμηρίοις
[45]   οἴομαι ἥσσων εἶναι γνῶναί τε  τὰ   δέοντα καὶ ἑρμηνεῦσαι ταῦτα, φιλόπολίς
[20]   ἕκαστοι περὶ τῶν ἀεὶ παρόντων  τὰ   δέοντα μάλιστα εἰπεῖν, ἐχομένῳ
[54]   οὐ ποιήσων, τὸν δὲ πλησίον  τὰ   δέοντα πράξοντα, οὐδὲν πώποτε ὑμῖν
[47]   τὸν θρασύτητι ὀρεγόμενον. Καὶ ἔτι  τὰ   διεγείροντα τὰς ψυχὰς τῶν Ἀθηναίων
[50]   τὰς ὀχλικὰς ἐντεύξεις παρεσκευασμένοις καὶ  τὰ   δίκαια λέγουσιν οὐκ ἔστιν ἐπιτήδειος
[39]   οὐκ ἦν προσήκοντα εἰρῆσθαι, ὅτι  τὰ   δίκαια τοῖς ἴσοις ἐστὶ πρὸς
[45]   μάλιστα δ´ ἐν τοῖς πρὸς  τὰ   δικαστήρια καὶ τὰς ἐκκλησίας ἀγῶσιν,
[28]   οὐκ ἔχω, πῶς ἐκεῖνα ἐπαινέσω  τὰ   δοκοῦντα μεγάλα καὶ θαυμαστὰ εἶναί
[1]   συγγραφέων ἐδήλωσα καὶ περὶ Θουκυδίδου  τὰ   δοκοῦντά μοι, συντόμῳ τε καὶ
[34]   καὶ περὶ τῶν δημηγοριῶν αὐτοῦ  τὰ   δοκοῦντά μοι φανερὰ ποιήσειν ὑπεσχόμην,
[35]   κανόνας ὑποτιθέμενος οὔτε πρότερον ὤκνησα  τὰ   δοκοῦντά μοι φέρειν ἐς μέσον
[38]   οὐδὲν ἠδικήκατε λέγοντας οἴεσθαι πείσειν,  τὰ   δυνατὰ δ´ ἐξ ὧν ἑκάτεροι
[35]   περὶ ταύτας ἐστίν. Εἰ δὲ  τὰ   εἰκότα ἔγνωκα, σύ τε κρινεῖς
[20]   μέρος τῇ προθέσει προσήρμοσε πάντα  τὰ   ἐν μέσῳ παραλιπὼν καὶ τοῦτον
[53]   τὴν ἀκολουθίαν καὶ ἐκ παραδόξου  τὰ   ἐνθυμήματα φερούσας ἐζήλωσέν τε καὶ
[14]   τήν τε πόλιν κατέκαυσαν καὶ  τὰ   ἐνόντα ἐξεπόρθησαν, τούς τε Αἰγινήτας,
[33]   ἐκμηκύνεται στίχων. Θήσω δὲ καὶ  τὰ   ἑξῆς οὐδεμίαν ἔτι λέξιν ἐμαυτοῦ
[12]   καὶ ξύγχυσιν τῶν σπονδῶν καὶ  τὰ   ἔπειτα, ὡς ἐπολεμήθη, ἐξηγήσομαι. ~(ΧΙΙΙ)
[48]   αὐτὸν ὁμοίως ταμίαν γενέσθαι καὶ  τὰ   ἐπὶ τελευτῇ κείμενα τοῦ λόγου·
[31]   ἀπροφασίστως τολμᾶν. Περιπέφρασται δὲ καὶ  τὰ   ἐπὶ τούτοις, καὶ οὔτε ἰσχυρῶς
[29]   ταῦτα καὶ παρισώσεις περιέχει, καὶ  τὰ   ἐπίθετα καλλωπισμοῦ χάριν κεῖται· τὸ
[29]   ὀνομάτων ἀξίωσις καὶ εἰς  τὰ   ἔργα ἀντηλλαγμένη δικαίωσις περιφράσεως ποιητικῆς
[29]   εἰωθυῖαν τῶν ὀνομάτων ἀξίωσιν ἐς  τὰ   ἔργα ἀντήλλαξαν τῇ δικαιώσει.
[33]   γνώμης φθάσωσι προεπιβουλευόμενοι, τολμηρῶς πρὸς  τὰ   ἔργα ἐχώρουν· οἱ δὲ καταφρονοῦντες
[10]   ἐν οἷς ἠυξήθησαν. Οἷς ἐπιτίθησι  τὰ   ἔργα τῆς πόλεως, ὅσα μετὰ
[25]   Τὰ γὰρ πρὸ αὐτῶν καὶ  τὰ   ἔτι παλαιότερα σαφῶς μὲν εὑρεῖν
[29]   δ´ ἐπὶ τούτῳ λεγόμενον· καὶ  τὰ   ἐφυστερίζοντά που δυσείκαστόν ἐστι· σαφέστερον
[29]   οὖν τὰ τῶν πόλεων, καὶ  τὰ   ἐφυστερίζοντά που ἐπιπύστει τῶν προγενομένων
[41]   τὰ δὲ παρόντα βραχέα πρὸς  τὰ   ἤδη ἀντιτεταγμένα περιγενέσθαι. Πολλήν γε
[52]   περὶ τοὺς λόγους καὶ περὶ  τὰ   ἤθη· οἷς τάχα βάσκανόν τι
[29]   ποιητικῆς ἐστιν οἰκειοτέρα. οἷς ἐπιτίθησι  τὰ   θεατρικὰ σχήματα ταυτί· Τόλμα μὲν
[42]   τῶν πραγμάτων ἴδια. Ταῦτα δὴ  τὰ   Θουκυδίδου ζηλωτὰ ἔργα, καὶ ἀπὸ
[51]   γάρ τινές εἰσιν οἷοι πάντα  τὰ   Θουκυδίδου συμβαλεῖν, καὶ οὐδ´ οὗτοι
[47]   τὴν τῆς πόλεωςἀξίωσιν, ἀπαλγήσαντας δὲ  τὰ   ἴδια τοῦ κοινοῦ τῆς σωτηρίας
[52]   ἐξ ὧν πάντα λυμαινομένη  τὰ   καλὰ καὶ σκότον παρέχουσα ταῖς
[22]   καὶ τοῖς ἐκ τούτων συνθέτοις)  τὰ   καλούμενα σχήματα, καὶ ὅτι τῶν
[13]   δ´ ἐστὶ παρ´ αὐτῷ καὶ  τὰ   κατὰ τὰς πεζικὰς μάχας
[48]   δημηγορίας ἐπαινεῖν μὲν ἔχω ταῦτα  τὰ   κατορθώματα τοῦ συγγραφέως· Ἀλλ´ οὐ
[15]   ἐπὶ τῆς Ἀθηναίων πρεσβείας  τὰ   κεφάλαια τῶν γινομένων περιειληφυῖα δήλωσις
[19]   λόγων τὰ προοίμια ποιεῖν αὐτὰ  τὰ   κεφάλαια τῶν μελλόντων δηλοῦσθαι προλαμβάνοντας.
[54]   βέλτιστα, τῆς ἰδίας ἕνεκ´ αἰσχροκερδείας  τὰ   κοινῇ συμφέροντα προἵεντο, τοὺς ὑπάρχοντας
[22]   δὲ σύνθεσις εἴς τε  τὰ   κόμματα καὶ τὰ κῶλα καὶ
[34]   τε καὶ διὰ διδαχῆς ἰσχυρὰ  τὰ   κριτήρια κατασκευάσαντες, οὔτε ἅπαντα ἐπαινοῦσιν
[22]   εἴς τε τὰ κόμματα καὶ  τὰ   κῶλα καὶ τὰς περιόδους, καὶ
[9]   ὅλην ἐκπληρῶσαι τὴν διήγησιν, ἐπὶ  τὰ   Λακεδαιμονίων ἄπεισιν ἔργα· καὶ οὐδὲ
[50]   ἐμὴν δύναμιν. ~(Ἀνάγκη δὲ καὶ  τὰ   λεγόμενα ὑπὲρ αὐτοῦ τισιν ἐξετάσαι
[37]   ἐκ τοῦ ἰδίου προσώπου δηλοῖ  τὰ   λεχθέντα ὑφ´ ἑκατέρων, ἐπὶ μιᾶς
[54]   συνέβη, τῆς δὲ φιλανθρωπίας, ἣν  τὰ   λοιπὰ τῶν πραγμάτων ἐκεῖνος περιβαλλόμενος
[48]   φοβεῖται (ἀμφότερα γὰρ τάδε πάσχει  τὰ   μείζω) διὰ δ´ αὐτὰ τὰς
[46]   τὴν ἀλήθειαν. ~(Ὀχληρὰ δὲ κἀκεῖνα  τὰ   μειρακιώδη καλλωπίσματα τῆς λέξεως καὶ
[26]   τε πολλαχοῦ διὰ τὴν στενοχωρίαν  τὰ   μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ δὲ
[13]   συναγόμενα εἰς ἔλαττον τοῦ μετρίου.  Τὰ   μέν γε περὶ Πύλον Ἀθηναίοις
[21]   τοσοῦτος πόλεμος τοῖς Ἕλλησι κατέστη.  ~(Τὰ   μὲν δὴ περὶ τὸ πραγματικὸν
[41]   Ἀθηναῖος εἴρηκεν· Ἀλλ´ ὑμῶν  τὰ   μὲν ἰσχυρὰ ὄντα ἐλπιζόμενα μέλλεται,
[30]   ~(Εἰ μέχρι τούτων προελθὼν ἐπαύσατο  τὰ   μὲν καλλωπίζων, τὰ δὲ σκληραγωγῶν
[3]   τοιοῦτον ἔργον οὐδέν, ἐν  τὰ   μὲν κατορθώματα καὶ τὰς ἀρετὰς
[33]   πολιτικῆς καὶ ἀριστοκρατίας σώφρονος προτιμήσει,  τὰ   μὲν κοινὰ λόγῳ θεραπεύοντες ἆθλα
[24]   δὲ προσηγορικὸν ὀνοματικῶς λέγηται· καὶ  τὰ   μὲν παθητικὰ ῥήματα δραστήρια, τὰ
[28]   χείρων αὐτὸς ἑαυτοῦ. Ἔστι δὲ  τὰ   μὲν πρῶτα, ὧν οὐδεὶς ἂν
[34]   κεκαρωμένοι τὴν διάνοιαν ἅπαντα καὶ  τὰ   μὴ προσόντα τῷ συγγραφεῖ μαρτυροῦσιν·
[11]   Μηδικῶν Ἑλληνικὰ ξυνετίθεσαν, αὐτὰ  τὰ   Μηδικά. Τούτων δὲ ὧνπερ καὶ
[42]   ζηλωτὰ ἔργα, καὶ ἀπὸ τούτων  τὰ   μιμήματα τοῖς ἱστοριογραφοῦσιν ὑποτίθεμαι λαμβάνειν.
[49]   ὀνομάτων τε καὶ σχημάτων εἰς  τὰ   ξένα καὶ βεβιασμένα καὶ ἀνακολούθητα,
[24]   γὰρ ἐν δεῖ τρόπῳ  τὰ   ξένα καὶ πεποιημένα λέγεσθαι καὶ
[33]   διάλεκτον ἐκ τῆς συνήθους ἐπὶ  τὰ   ξένα ὀνόματα καὶ βεβιασμένα σχήματα,
[45]   καὶ τοῦδε, χρήμασι δὲ νικωμένου,  τὰ   ξύμπαντα τούτου ἑνὸς ἂν πωλοῖτο.
[41]   πόλει διὰ τὴν καταδίκην ταῦτα  τὰ   ὀνείδη κατεσκέδασεν αὐτῆς, ἐξ ὧν
[13]   τῶν ἀπολομένων οὔτε τῶν παραδόντων  τὰ   ὅπλα. Αὐτός γέ τοι συγκεφαλαιούμενος
[15]   δ´ ἐπιτρέχει καὶ μικρὰ ποιεῖ  τὰ   πάθη αὐτῇ κατὰ πολλοὺς τόπους
[53]   τὸ στριφνὸν καὶ τὴν ἐξεγείρουσαν  τὰ   πάθη δεινότητα· τὸ δὲ κατάγλωσσον
[2]   εἴ τε κατ´ ἀμφότερα ταῦτα  τὰ   πάθη κοινὰ τῆς ἀνθρωπίνης ὄντα
[15]   καὶ οἴκτων ἄξια φαίνεσθαι ποιεῖ  τὰ   πάθη, ὥστε μηδεμίαν ὑπερβολὴν μήτε
[1]   μέρος γυμνασίας μὴ πάντα μιμούμενοι  τὰ   παρ´ ἐκείνοις κείμενα τοῖς ἀνδράσιν,
[16]   Κράτιππος συνακμάσας αὐτῷ καὶ  τὰ   παραλειφθέντα ὑπ´ αὐτοῦ συναγαγὼν γέγραφεν,
[27]   ~(Μοὶ μὲν δὴ ταῦτα καὶ  τὰ   παραπλήσια τούτοις ἄξια ζήλου τε
[48]   λήψονται. Ταῦτα μὲν δὴ καὶ  τὰ   παραπλήσια τούτοις καλὰ καὶ ζήλου
[44]   ἀνθρώπῳ τὸ μέλλον καὶ πρὸς  τὰ   παρόντα τὰς περὶ τῶν ἐσομένων
[48]   πάθος, ἀλλ´ ἐπιτήδευσιν. Καὶ ἔτι  τὰ   πεπλεγμένα καὶ πολλὰς τὰς ἕλικας
[10]   ἔθνος. Καὶ μετὰ τοῦτο διεξέρχεται  τὰ   περὶ Ἐπίδαμνον καὶ τὰ περὶ
[10]   διεξέρχεται τὰ περὶ Ἐπίδαμνον καὶ  τὰ   περὶ Κέρκυραν καὶ τὰ περὶ
[28]   μὲν οὖν τῇ τρίτῃ βύβλῳ  τὰ   περὶ Κέρκυραν ὠμὰ καὶ ἀνόσια
[9]   ἐκεῖθεν ἄγει τὴν διήγησιν ἐπὶ  τὰ   περὶ Κέρκυραν, ὡς ἐστασίασαν οἳ
[9]   Λακεδαιμονίων τὴν ἐπὶ Δωριεῖς στρατείαν  τὰ   περὶ Λευκάδα πραχθέντα ὑπὸ Δημοσθένους
[9]   βύβλῳ (ταύτῃ γὰρ ἀρκεσθήσομαι μόνῃ)  τὰ   περὶ Μυτιληναίους ἀρξάμενος γράφειν, πρὶν
[10]   καὶ τὰ περὶ Κέρκυραν καὶ  τὰ   περὶ Ποτίδαιαν καὶ τὴν Πελοποννησίων
[3]   τὰ περὶ τῆς ἰδέας καὶ  τὰ   περὶ τἀγαθοῦ καὶ τὰ περὶ
[9]   τὰ περὶ τὴν τάξιν καὶ  τὰ   περὶ τὰς ἐξεργασίας. Ἄρξομαι δ´
[9]   τε ῥητορικάς. Ταῦτα δὲ ἐστὶ  τὰ   περὶ τὴν διαίρεσιν καὶ τὰ
[35]   πάνυ δημηγοριῶν. Ὁρῶ δὲ καὶ  τὰ   περὶ τὴν λέξιν ἐλαττώματα, περὶ
[13]   ὅπλα. Αὐτός γέ τοι συγκεφαλαιούμενος  τὰ   περὶ τὴν μάχην κατὰ λέξιν
[13]   περὶ Πύλον Ἀθηναίοις πραχθέντα καὶ  τὰ   περὶ τὴν Σφακτηρίαν καλουμένην νῆσον,
[9]   τὰ περὶ τὴν διαίρεσιν καὶ  τὰ   περὶ τὴν τάξιν καὶ τὰ
[3]   τῷ καθηγητῇ Πλάτωνι· ὧν ἐστι  τὰ   περὶ τῆς ἰδέας καὶ τὰ
[3]   καὶ τὰ περὶ τἀγαθοῦ καὶ  τὰ   περὶ τῆς πολιτείας· αὐτός τε
[49]   ἄξια, περὶ ὧν οὐδὲν δέομαι  τὰ   πλείω λέγειν· ἱκανῶς δ´ οἴομαι
[33]   Καὶ οἱ φαυλότεροι γνώμην ὡς  τὰ   πλείω περιεγίγνοντο. Τῷ γὰρ δεδιέναι
[19]   ἐλάττοσιν πεντήκοντα στίχοις· ὥστε  τὰ   πολλὰ ἐκεῖνα καὶ καταβλητικὰ τοῦ
[10]   ἐπὶ μεῖζον δυνηθῶσιν, ὁρῶντες αὐτοῖς  τὰ   πολλὰ τῆς Ἑλλάδος ὑποχείρια ἤδη
[20]   ἀληθέστερον, ὄντα ἀνεξέλεγκτα καὶ  τὰ   πολλὰ ὑπὸ χρόνου αὐτῶν ἀπίστως
[35]   ἐν ταύταις μάλιστα ἐπιπολάζουσι, καὶ  τὰ   πολύπλοκα καὶ ἀγκύλα καὶ βεβιασμένα
[46]   μειρακιώδη καλλωπίσματα τῆς λέξεως καὶ  τὰ   πολύπλοκα τῶν ἐνθυμημάτων σχήματα· Ἰέναι
[10]   προειρημένα, τά τε Κερκυραϊκὰ καὶ  τὰ   Ποτιδαιατικὰ καὶ ὅσα πρόφασις τοῦδε
[10]   Ἀθηναῖοι τρόπῳ τοιούτῳ ἦλθον ἐπὶ  τὰ   πράγματα, ἐν οἷς ἠυξήθησαν. Οἷς
[54]   ἐξ ὧν ὡς φαυλότατα ἔμελλε  τὰ   πράγματα ἕξειν, οὐκ ἂν ἡγοῦμαι
[11]   μικρὰ καὶ οὐκ ἄξια λόγου  τὰ   πράγματα ἦν κοινὰ καὶ
[22]   τῶν ὀνομάτων, ὑφ´ ὧν δηλοῦται  τὰ   πράγματα, καὶ εἰς τὴν σύνθεσιν
[2]   ἀπὸ παντὸς τοῦ βελτίστου κρινόντων  τὰ   πράγματα καὶ μηδὲν ἡγουμένων χρῆμα
[54]   δώσει, εἰς τοῦτο ὑπηγμένα πάντα  τὰ   πράγματα καὶ προεἱμένα ὁρῶ, ὥστε
[54]   οἷς τοὺς προδιδόντας τῷ Φιλίππῳ  τὰ   πράγματα πάντων αἰτίους ἀποφαίνει τῶν
[23]   ἐν τῷ παθαίνειν καὶ δεινοποιεῖν  τὰ   πράγματα τὴν ἀλκὴν ἔχει. ~(Τούτῳ
[9]   παρακολουθοῦμεν, ταραττομένης ἐν τῷ διασπᾶσθαι  τὰ   πράγματα τῆς διανοίας καὶ τὰς
[28]   καὶ συνήθει τῆς διαλέκτου τρόπῳ  τὰ   πραχθέντα δηλοῖ, σαφῶς τε καὶ
[12]   ἐν τῷ προοιμίῳ πάντα περιλήψεσθαι  τὰ   πραχθέντα κατὰ τόνδε τὸν πόλεμον·
[26]   οὕτως ὠνόμακέ τε καὶ ἐσχημάτικε  τὰ   πραχθέντα· δὲ Δημοσθένης καὶ
[19]   ἱστορίας μέχρι πεντακοσίων ἐκμηκύνει στίχων,  τὰ   πρὸ τοῦδε τοῦ πολέμου πραχθέντα
[11]   χωρίον τοῦτο ἦν· καὶ  τὰ   πρὸ τῶν Μηδικῶν Ἑλληνικὰ ξυνετίθεσαν,
[10]   γίγνεται οὐ πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον  τὰ   προειρημένα, τά τε Κερκυραϊκὰ καὶ
[19]   τέχνας παραγγέλλουσι δείγματα τῶν λόγων  τὰ   προοίμια ποιεῖν αὐτὰ τὰ κεφάλαια
[55]   εἰρημένα ὑπὸ τοῦ συγγραφέως καὶ  τὰ   προσειληφότα σὺν ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς
[25]   οἰκουμένη, ἀλλὰ μεταναστάσεις τε οὖσαι  τὰ   πρότερα καὶ ῥᾳδίως ἕκαστοι τὴν
[11]   τε γὰρ φύσις ἀπῄτει  τὰ   πρότερα τῶν ὑστέρων ἄρχειν καὶ
[22]   λέξις εἰς δύο μέρη διαιρεῖται  τὰ   πρῶτα, εἴς τε τὴν ἐκλογὴν
[36]   τὴν πόλιν· καὶ τῷ πλήθει  τὰ   ῥηθέντα κοινώσαντες ἀπεκρίναντο αὐτῷ, ὅτι
[45]   ἐπεξεργάζεταί τε τούτοις καὶ μεταφράζει  τὰ   ῥηθέντα· τε γὰρ γνούς
[3]   δὴ τὴν ὑπόθεσιν ἀναφέρων ἕκαστος  τὰ   ῥηθησόμενα μὴ τῆς προαιρέσεώς μου
[24]   καὶ δυσεξέλικτα καὶ τὰ ἄλλα  τὰ   συγγενῆ τούτοις. Εὕροι δ´ ἄν
[25]   χαρακτῆρός ἐστι δήλωσις ἅπαντα περιειληφυῖα  τὰ   συμβεβηκότα αὐτῷ καὶ δεόμενα λόγου,
[29]   Ὅμοια δὲ τούτοις ἐστὶ καὶ  τὰ   συναπτόμενα· τὸ δὲ σῶφρον τοῦ
[49]   μέν ἐστιν μετρίως ἐκβεβηκυῖα  τὰ   συνήθη καὶ τὰς πρώτας καὶ
[42]   τε γὰρ σύνθεσις εὐεπὴς καὶ  τὰ   σχήματα τῶν πραγμάτων ἴδια. Ταῦτα
[53]   τῶν τότε ῥητόρων ἔσχον ἀρετάς,  τὰ   τάχη λέγω καὶ τὰς συστροφὰς
[42]   τινι καὶ φυσικῷ κεκοσμῆσθαι χρώματι.  Τά   τε γὰρ ἐνθυμήματα πάθους ἐστὶ
[46]   ὑπαρχόντων, ἧς βεβαιοτέρα πρόνοια.  Τά   τε γὰρ φρονήματα ψυχρότερά ἐστι
[29]   περὶ τὰς ὑπερβολὰς τῶν τιμωριῶν·  τά   τε εἰωθότα ὀνόματα ἐπὶ τοῖς
[10]   πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον τὰ προειρημένα,  τά   τε Κερκυραϊκὰ καὶ τὰ Ποτιδαιατικὰ
[55]   μὲν ἐπ´ ἴσης ζηλωτὰ εἶναι,  τά   τε μὴ σαφῶς εἰρημένα ὑπὸ
[26]   Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες  τά   τε ναυάγια καὶ τοὺς νεκροὺς
[20]   δὲ διὰ τὸ στασιάζειν.  Τά   τε πρότερον ἀκοῇ μὲν λεγόμενα,
[24]   διὰ πολλοῦ τὴν ἀκολουθίαν κομίζονται·  τά   τε σκολιὰ καὶ πολύπλοκα καὶ
[55]   ὁμολογεῖν κρείττονα τῶν ἀτελεστέρων εἶναι  τὰ   τελειότερα καὶ τῶν ἀφανεστέρων τά
[44]   ταῦτα λέγει· Καὶ προσδεχομένῳ μοι  τὰ   τῆς ὀργῆς ὑμῶν εἰς ἐμὲ
[47]   εἶναι, ἀφεῖναι δὲ ἐπικίνδυνον καὶ  τὰ   τούτοις ὅμοια, ὅσα τάς τε
[29]   νυνὶ λέγειν· Ἐστασίαζέν τε οὖν  τὰ   τῶν πόλεων, καὶ τὰ ἐφυστερίζοντά
[29]   οὐδὲν ἀναγκαῖον· ἐστασίαζέ τε οὖν  τὰ   τῶν πόλεων ὑγιέστερον γὰρ ἦν
[3]   τῆς προαιρέσεως, εἰ μὴ πάντα  τὰ   τῶν πρεσβυτέρων ἐπαινοῦσιν, που
[54]   δὲ τοῦ μετὰ τοῦ παρασκευάσασθαι  τὰ   ὑμέτερα αὐτῶν ἐπισχεῖν δεομένους σῴζειν
[36]   ἤδη προὐκαλεσάμεθα, ἡσυχίαν ἄγετε νεμόμενοι  τὰ   ὑμέτερα αὐτῶν· καὶ ἔστε μηδὲ
[36]   γῆς ὅρους ἀποδείξατε, καὶ δένδρα  τὰ   ὑμέτερα καὶ εἴ τι ἄλλο
[4]   ἐκείνοις ἀρετὰς κρίνειν κεκώλυνται, οὐδὲ  τὰ   Φειδίου καὶ Πολυκλείτου καὶ Μύρωνος
[54]   ἐμοί· οἳ ὅτ´ ἦν ἀσθενῆ  τὰ   Φιλίππου πράγματα καὶ κομιδῇ μικρά,
[14]   ἔπλευσε, κατακλείσας δὲ Λακεδαιμονίους εἰς  τὰ   φρούρια, τοὺς ἐν Κυθήροις καὶ
[23]   μηδὲν ἔχουσαν περιττόν, ἀλλ´ αὐτὰ  τὰ   χρήσιμα καὶ ἀναγκαῖα, τὴν
[18]   ταῖς ναυμαχίαις ἔν τε τοῖς  κατὰ   γῆν ἀγῶσι καὶ τὸ τελευταῖον
[18]   τὰς ἄλλας μάχας τάς τε  κατὰ   γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, ἐν
[25]   οὐδ´ ἐπιμιγνύντες ἀδεῶς ἀλλήλοις οὔτε  κατὰ   γῆν οὔτε διὰ θαλάσσης, νεμόμενοί
[26]   τοῖς Ἀθηναίοις ἀνέλπιστον ἦν τὸ  κατὰ   γῆν σωθήσεσθαι, ἢν μή τι
[36]   οὔτε νῦν περιόψεσθαι, βοηθήσειν δὲ  κατὰ   δύναμιν· ἐπισκήπτουσίν τε ὑμῖν πρὸς
[36]   μή, ἀμύνειν τοὺς παρόντας ξυμμάχους  κατὰ   δύναμιν. Τάδε μὲν ἡμῖν πατέρες
[5]   διεσῴζοντο παρὰ τοῖς ἐπιχωρίοις μνῆμαι  κατὰ   ἔθνη τε καὶ κατὰ πόλεις,
[47]   μετὰ τοῦτο διεξελθών, ὅτι τὴν  κατὰ   θάλατταν ἀρχὴν βεβαίως ἔχοντες οὔτε
[18]   τάς τε κατὰ γῆν καὶ  κατὰ   θάλατταν, ἐν αἷς πολλοὶ διεφθάρησαν,
[10]   πλαττομένην, τὴν Ἀθήνηθεν ἀποσταλεῖσαν Κερκυραίοις  κατὰ   Κορινθίων συμμαχίαν, οὐκ ἀπὸ τῆς
[19]   καὶ προσπίπτοντες πόλεσιν ἀτειχίστοις καὶ  κατὰ   κώμας οἰκουμέναις ἥρπαζον καὶ τὸ
[12]   μέχρι οὗ προελθὼν κατελύθη, ταῦτα  κατὰ   λέξιν γεγραφώς· Καὶ τοῖς ἀπὸ
[10]   ἀλλ´ ἀπὸ τούτων, ταῦτα πάλιν  κατὰ   λέξιν γράφει· Μετὰ ταῦτα δὲ
[25]   πρὸ αὐτοῦ πολέμων Πελοποννησιακός,  κατὰ   λέξιν οὕτω γράφει· Τὰ γὰρ
[13]   συγκεφαλαιούμενος τὰ περὶ τὴν μάχην  κατὰ   λέξιν οὕτως γράφει· Ἀπέθανον δὲ
[54]   τῶν συμβεβηκότων τοῖς Ἕλλησι κακῶν,  κατὰ   λέξιν οὕτως γράφει· καίτοι νὴ
[40]   ἐπὶ κακῷ τοῖς ἀνθρώποις γινομένης,  κατὰ   λέξιν οὕτως γράφων· Ἐλπὶς δὲ
[10]   διηγήσεως, ἀλλ´ ἀπὸ τῆς ἑτέρας,  κατὰ   λέξιν οὕτως γράφων· Ἤρξαντο δὲ
[7]   τῷ προοιμίῳ τῆς ἱστορίας δεδήλωκε  κατὰ   λέξιν οὕτως γράφων· καὶ ἐς
[23]   πεφυκὼς πρὸς αὐτὰς εἴ τε  κατὰ   λογισμόν τινα ἑκουσίως ὑπεριδὼν ὡς
[15]   ἐξειπεῖν λόγους. Εἰ δὲ δὴ  κατὰ   λογισμόν τινα τὴν ἑτέραν προείλετο
[2]   ὑπόσχεσιν ἀποδίδωμι. ~(Μέλλων δὲ τῶν  κατὰ   μέρος ἅπτεσθαι λόγων, ὀλίγα περὶ
[1]   ὦσιν, ἐφ´ ὧν ποιήσονται τὰς  κατὰ   μέρος γυμνασίας μὴ πάντα μιμούμενοι
[31]   τοιόςδε· οὐ γὰρ ἐπὶ ταῖς  κατὰ   νόμον ὠφελείαις αἱ τῶν ἑταιριῶν
[25]   αὐταῖς τὴν Θουκυδίδου λέξιν, ἀλλὰ  κατὰ   περιοχάς τινας καὶ τόπους, μέρη
[5]   ἀλλήλαις, ἀλλὰ κατ´ ἔθνη καὶ  κατὰ   πόλεις διαιροῦντες καὶ χωρὶς ἀλλήλων
[5]   μνῆμαι κατὰ ἔθνη τε καὶ  κατὰ   πόλεις, εἴ τ´ ἐν ἱεροῖς
[7]   καὶ κοινῇ κατὰ τόπους καὶ  κατὰ   πόλεις ἰδίᾳ μνῆμαί τινες ἐσῴζοντο
[48]   μένομεν, ἕως ἂν ἕκαστοι  κατὰ   πόλεις ληφθῶμεν, εἰδότες ὅτι ταύτῃ
[26]   ἐπιβουλὴν μὴ καθ´ ἓν ἕκαστον,  κατὰ   πολλὰ δὲ πανταχόθεν περιεστάναι, καὶ
[53]   οὕτω καὶ Θουκυδίδου ζηλωτὴς ἐγένετο  κατὰ   πολλὰ καὶ προσέθηκε τοῖς πολιτικοῖς
[9]   ἔλαθεν, ὅτι πολλῶν ἅμα πραγμάτων  κατὰ   πολλοὺς τόπους γινομένων εἰς μικρὰς
[5]   μὲν οὖν συγγραφεῖς πολλοὶ καὶ  κατὰ   πολλοὺς τόπους ἐγένοντο πρὸ τοῦ
[15]   μικρὰ ποιεῖ τὰ πάθη αὐτῇ  κατὰ   πολλοὺς τόπους τῆς ἱστορίας, τούτων
[1]   πῇ μάλιστα χείρων ἑαυτοῦ γίνεται  κατὰ   τὰς ἀποτυχίας, εἴ τε τῆς
[13]   τῶν ἑξῆς, ἅπαντα τὰ γεγενημένα  κατὰ   τὰς μάχας ὑπ´ ἀμφοτέρων διελήλυθεν
[35]   μοι δοκοῦσιν ἔχειν τῶν οὔτε  κατὰ   τὰς οἰκονομίας κατορθουμένων οὔτε κατὰ
[13]   ἐστὶ παρ´ αὐτῷ καὶ τὰ  κατὰ   τὰς πεζικὰς μάχας μηκυνόμενα
[27]   ὧν ἀμφοτέρων ἀξιοῦμεν ἅπαντα κρίνεσθαι  κατὰ   τὰς τέχνας. Ἐργάσηται θάτερον, οὐκέτι
[52]   ποιητικὴν καὶ ξένην λέξιν, καὶ  κατὰ   τὰς ὑπερβατοὺς καὶ πολυπλόκους καὶ
[9]   διαίρεσις τῶν χρόνων ἀλλὰ δυσπαρακολουθητοτέρα  (κατὰ   τὰς ὥρας) Ἐφ´ θαυμάζειν
[52]   εἰδέναι, Θουκυδίδου μιμητὴς οὐδεὶς ἐγένετο  κατὰ   ταῦτά γε, καθ´ δοκεῖ
[35]   ἀγόμενος τῶν ἔργων. Ἔσται δὲ  κατὰ   ταὐτὰ παράθεσις αὐτῶν, ἀντιπαρεξεταζομένων
[23]   πλὴν ἑνὸς Ἡροδότου. Οὗτος δὲ  κατά   τε τὴν ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων
[26]   βοὴ ἀφ´ ἑκατέρων τοῖς κελευσταῖς  κατά   τε τὴν τέχνην καὶ πρὸς
[26]   παραπλησίαις τὸν ἀριθμὸν καὶ πρότερον  κατά   τε τὸν ἔκπλουν μέρει αὐτῶν
[37]   τῷ πληθυντικῷ καὶ οὐδετέρῳ καὶ  κατὰ   τὴν αἰτιατικὴν ἐσχηματισμένῳ πτῶσιν. Ἦν
[37]   μέλλοντα ἐπιζεύγνυσι τούτοις ἑνικὸν καὶ  κατὰ   τὴν γενικὴν ἐσχηματισμένον πτῶσιν, εἴ
[52]   δοκεῖ μάλιστα τῶν ἄλλων διαφέρειν,  κατὰ   τὴν γλωσσηματικὴν καὶ ἀπηρχαιωμένην καὶ
[2]   ποτε τῶν λόγων ἁμαρτάνοντα καὶ  κατὰ   τὴν δύναμιν ἐξασθενοῦντα, καὶ διὰ
[31]   εἰ τοῦτον ἐξήνεγκε τὸν τρόπον  κατὰ   τὴν ἑαυτοῦ βούλησιν σχηματίζων· καὶ
[49]   ἐπείσθην, μετὰ πάσης ἀληθείας εἰρημένα  κατὰ   τὴν ἐμὴν δύναμιν. ~(Ἀνάγκη δὲ
[42]   τὴν σύνθεσιν τῶν μορίων οὔτε  κατὰ   τὴν ἐξαλλαγὴν τῶν σχηματισμῶν τῶν
[16]   μηδεμίαν τάξαι ῥητορείαν, πολλῶν μὲν  κατὰ   τὴν Ἰωνίαν γενομένων, πολλῶν δ´
[37]   ἔπειτα συνάψας τῷ ἑνικῷ καὶ  κατὰ   τὴν ὀρθὴν ἐξενηνεγμένῳ πτῶσιν τὰ
[2]   ἁπάντων κράτιστον τῶν ἱστοριογράφων καὶ  κατὰ   τὴν προαίρεσίν ποτε τῶν λόγων
[18]   ἐν ταύτῃ μὲν γὰρ οἱ  κατὰ   τὴν πρώτην τῶν Πελοποννησίων εἰσβολὴν
[23]   τὴν ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων καὶ  κατὰ   τὴν σύνθεσιν καὶ κατὰ τὴν
[42]   ἐνθυμήμασιν ἡρμηνευμένον δαιμονίως καὶ οὔτε  κατὰ   τὴν σύνθεσιν τῶν μορίων οὔτε
[23]   καὶ κατὰ τὴν σύνθεσιν καὶ  κατὰ   τὴν τῶν σχηματισμῶν ποικιλίαν μακρῷ
[2]   ζῆλον τῶν ἀρχαίων γινόμενον εἴτε  κατὰ   τὴν ὑπεροψίαν τῶν ἐπὶ τῆς
[35]   κατὰ τὰς οἰκονομίας κατορθουμένων οὔτε  κατὰ   τὴν φράσιν ἀνεγκλήτων. ~(Ἐν μὲν
[10]   Σπάρτην καὶ τοὺς ῥηθέντας ἐκεῖ  κατὰ   τῆς Ἀθηναίων πόλεως λόγους. Ταῦτα
[43]   τῇ Ἑρμοκράτους πρὸς Καμαριναίους κατηγορίᾳ  κατὰ   τῆς Ἀθηναίων πόλεως. ~(Ὁ μὲν
[32]   καὶ ἀφρόνων τίθησι τοὺς ἀμαθεῖς,  κατὰ   τί δή ποτε τούτους ἀγαθοὺς
[15]   πρεσβείαν ἐξεργάσασθαι, οὐκ ἔχω συμβαλεῖν,  κατὰ   τί τὴν Λακωνικὴν προέκρινε τῆς
[18]   ἐν τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ διελήλυθε,  κατὰ   τίνα δή ποτε λογισμὸν ἐν
[36]   Θηβαῖοι ὡς ἔνορκοι ὄντες  κατὰ   τὸ ἀμφοτέρους δέχεσθαι αὖθις σφῶν
[7]   σκοπεῖν, καὶ τῶν μελλόντων ποτὲ  κατὰ   τὸ ἀνθρώπειον τοιούτων καὶ παραπλησίων
[20]   καὶ τῶν μελλόντων ποτὲ αὖθις  κατὰ   τὸ ἀνθρώπινον τοιούτων καὶ παραπλησίων
[31]   τὸ μηδεμίαν ἄλλην ἔχειν δύναμιν  κατὰ   τὸ ἄπορον ἑκατέρῳ διδόμενοι Τὸ
[18]   ὑπ´ ἐκείνου ῥηθέντα συνθεῖναι, ἐπειδὴ  κατὰ   τὸ δεύτερον ἔτος ἐτελεύτησεν ἁνὴρ
[3]   ἠξίωκα λόγου, τοῖς δὲ μὴ  κατὰ   τὸ κράτιστον εἰρημένοις ἐπιφύομαι· ἐκλογισμὸς
[3]   Ἀριστοτέλης τε γὰρ οὐχ ἅπαντα  κατὰ   τὸ κράτιστον εἰρῆσθαι πείθεται τῷ
[6]   πρὸ αὐτοῦ συγγραφέων, λέγω δὲ  κατὰ   τὸ λαβεῖν ὑπόθεσιν μήτε μονόκωλον
[47]   κατὰ τὸ πραγματικὸν μέρος οὔτε  κατὰ   τὸ λεκτικόν, οὕτως ἐκεῖνα τεθαύμακα
[6]   μεμερισμένην καὶ ἀσυνάρτητα κεφάλαια· ἔπειτα  κατὰ   τὸ μηδὲν αὐτῇ μυθῶδες προσάψαι,
[47]   ὥσπερ ταῦτα οὐκ ἐπαινῶ οὔτε  κατὰ   τὸ πραγματικὸν μέρος οὔτε κατὰ
[1]   τε τῆς προαιρέσεως οὐχ ἅπαντα  κατὰ   τὸν ἀκριβέστατον λογισμὸν θηρώσης εἴ
[6]   πεσεῖν εἰς σύνοψιν ἀνθρωπίνου λογισμοῦ  κατὰ   τὸν ἀκριβέστατον τῶν τρόπων· ἕνα
[26]   ἔκπλουν μέρει αὐτῶν ἐφύλασσον καὶ  κατὰ   τὸν ἄλλον κύκλῳ λιμένα, ὅπως
[12]   τοῦτο τεκμήριον ἦν τοῦ μὴ  κατὰ   τὸν ἄριστον τρόπον ᾠκονομῆσθαι τὴν
[2]   τὸ φιλαίτιον ἔνεστιν εἴ τε  κατὰ   τὸν ζῆλον τῶν ἀρχαίων γινόμενον
[54]   ἀπαγγελίας, καὶ κρείττονά ἐστιν  κατὰ   τὸν ἰδιώτην· οὐ μὴν ἐσκότισταί
[26]   ζεύγματι ναυμαχία, ἀλλὰ καὶ  κατὰ   τὸν λιμένα ἐγίγνετο· καὶ ἦν
[44]   τῆς κρατίστης γῆς, πολλοῦ δὲ  κατὰ   τὸν λοιμὸν ἀπολωλότος ὄχλου, τὴν
[51]   σαφής, ὅτι πολλῶν γενομένων Ἀθήνησι  κατὰ   τὸν Πελοποννησιακὸν πόλεμον ῥητόρων τε
[41]   χώραν καὶ τὴν πόλιν ἐκλιπεῖν  κατὰ   τὸν Περσικὸν πόλεμον Ἀθηναίους, ἵνα
[24]   δή τίς ἐστιν Θουκυδίδης  κατὰ   τὸν τῆς λέξεως χαρακτῆρα,
[19]   οὐκ ἀναγκαίως αὐτῷ παρέλκεσθαι, ὅτι  κατὰ   τὸν Τρωικὸν πόλεμον οὔπω σύμπασα
[12]   προοιμίῳ πάντα περιλήψεσθαι τὰ πραχθέντα  κατὰ   τόνδε τὸν πόλεμον· καὶ ἐν
[7]   ἅπασι γὰρ ἀνθρώποις καὶ κοινῇ  κατὰ   τόπους καὶ κατὰ πόλεις ἰδίᾳ
[9]   πρὸ αὐτοῦ γενομένων συγγραφέων  κατὰ   τόπους μεριζόντων τὰς ἀναγραφὰς
[5]   τῶν τε πρεσβυτέρων καὶ τῶν  κατὰ   τοὺς αὐτοὺς ἀκμασάντων ἐκείνῳ χρόνους,
[25]   οὐ μεγάλα νομίζω γενέσθαι οὔτε  κατὰ   τοὺς πολέμους οὔτε εἰς τὰ
[20]   οὐ μεγάλα νομίζω γενέσθαι οὔτε  κατὰ   τοὺς πολέμους οὔτε ἐς τὰ
[52]   νοήσεις, καὶ ἔτι πρὸς τούτοις  κατὰ   τοὺς σκαιοὺς καὶ πεπλανημένους ἐκ
[6]   γινωσκόντων πυνθανόμενος. Πρῶτον μὲν δὴ  κατὰ   τοῦτο διήλλαξε τῶν πρὸ αὐτοῦ
[54]   Ἐν δὲ τῇ μεγίστῃ τῶν  κατὰ   Φιλίππου δημηγοριῶν καὶ τὴν ἀρχὴν
[24]   τισὶ συνάπτων, ἐξ ὧν  κατὰ   φύσιν ἀκολουθία πλανᾶται· τὰς δὲ
[53]   σχημάτων τὸ πεπλανημένον ἐκ τῆς  κατὰ   φύσιν ἀκολουθίας καὶ τὸ σολοικοφανὲς
[12]   λέγω δὴ τὸ μὴ τὴν  κατὰ   φύσιν ἔχειν ἀρχήν. Πρόσεστι δὲ
[52]   σκαιοὺς καὶ πεπλανημένους ἐκ τῆς  κατὰ   φύσιν συζυγίας καὶ οὐδ´ ἐν
[50]   τὴν διάνοιαν ἀλλ´ ἐν τῷ  κατὰ   φύσιν τὰς αἰσθήσεις ἔχοντες. Ἐπιχειροῦσι
[9]   τόπους μεριζόντων τὰς ἀναγραφὰς  κατὰ   χρόνους εὐπαρακολουθήτους ἐκεῖνος οὐδετέραν τούτων
[24]   λαμβάνοντα φαντασίας· ὁπόσα τε γίγνεται  πράγματα   ἀντὶ σωμάτων σώματα ἀντὶ
[52]   καὶ ἐξ ἀποκοπῆς πολλὰ σημαίνειν  πράγματα   βουλομένας καὶ διὰ μακροῦ τὰς
[10]   τρόπῳ τοιούτῳ ἦλθον ἐπὶ τὰ  πράγματα,   ἐν οἷς ἠυξήθησαν. Οἷς ἐπιτίθησι
[54]   ὧν ὡς φαυλότατα ἔμελλε τὰ  πράγματα   ἕξειν, οὐκ ἂν ἡγοῦμαι δύνασθαι
[11]   καὶ οὐκ ἄξια λόγου τὰ  πράγματα   ἦν κοινὰ καὶ κατημαξευμένα
[22]   ὀνομάτων, ὑφ´ ὧν δηλοῦται τὰ  πράγματα,   καὶ εἰς τὴν σύνθεσιν τῶν
[54]   ὅτ´ ἦν ἀσθενῆ τὰ Φιλίππου  πράγματα   καὶ κομιδῇ μικρά, πολλάκι προλεγόντων
[2]   παντὸς τοῦ βελτίστου κρινόντων τὰ  πράγματα   καὶ μηδὲν ἡγουμένων χρῆμα τιμιώτερον
[16]   δυνάμεως· μὲν γὰρ ὀλίγα  πράγματα   καὶ μικρὰ περιέχουσα πληθύει τῶν
[24]   δι´ ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα σημαίνειν  πράγματα   καὶ πολλὰ συντιθέναι νοήματα εἰς
[54]   εἰς τοῦτο ὑπηγμένα πάντα τὰ  πράγματα   καὶ προεἱμένα ὁρῶ, ὥστε δέδοικα
[54]   τοὺς προδιδόντας τῷ Φιλίππῳ τὰ  πράγματα   πάντων αἰτίους ἀποφαίνει τῶν συμβεβηκότων
[19]   ἐπιλογισάμενος, ὅτι πολλὰ καὶ μεγάλα  πράγματα   παραλιπὼν τὸ προοίμιον τῆς ἱστορίας
[2]   λογισμὸς εἰσῆλθεν, ὅτι παράδοξα· καινοτομεῖν  πράγματα   πρῶτοι καὶ μόνοι δόξομεν, εἴ
[23]   τῷ παθαίνειν καὶ δεινοποιεῖν τὰ  πράγματα   τὴν ἀλκὴν ἔχει. ~(Τούτῳ τε
[9]   ταραττομένης ἐν τῷ διασπᾶσθαι τὰ  πράγματα   τῆς διανοίας καὶ τὰς ἡμιτελεῖς
[28]   μήτε ὠφέλιμα· ὧν ὀλίγα παρέξομαι  δείγματα   παρατιθεὶς εὐθὺς ἑκάστοις τὰς αἰτίας,
[19]   τὰς ῥητορικὰς συνταξάμενοι τέχνας παραγγέλλουσι  δείγματα   τῶν λόγων τὰ προοίμια ποιεῖν
[8]   ὅσα προσήκοντα ἦν ἑκάστῳ, δεδήλωκε.  Παραδείγματα   δὲ περὶ αὐτῶν φέρειν οὐ
[54]   ἀγώνων. ~(Θήσω δ´ ἐξ ἀμφοτέρων  παραδείγματα,   πολλῶν ὄντων ὀλίγα καὶ τοῖς
[48]   ἡμᾶς αὐτοὺς αἰτιασόμενοι, ὅτι ἔχοντες  παραδείγματα   τῶν ἐκεῖ Ἑλλήνων, ὡς ἐδουλώθησαν
[55]   διαφθείροντες, ἕως δούλους ἐποίησαν. ~(Μυρία  παραδείγματα   φέρειν δυναίμην ἂν ἐκ τῶν
[20]   πολέμου μῆκός τε μέγα προὔβη  παθήματά   τε ξυνηνέχθη γενέσθαι ἐν αὐτῷ
[42]   ἔργα, καὶ ἀπὸ τούτων τὰ  μιμήματα   τοῖς ἱστοριογραφοῦσιν ὑποτίθεμαι λαμβάνειν. ~(Τὴν
[42]   κεκοσμῆσθαι χρώματι. Τά τε γὰρ  ἐνθυμήματα   πάθους ἐστὶ μεστὰ καὶ
[53]   ἀκολουθίαν καὶ ἐκ παραδόξου τὰ  ἐνθυμήματα   φερούσας ἐζήλωσέν τε καὶ προσέθηκε
[41]   φρονιμώτατοι τῶν Ἑλλήνων αἴσχιστα μὲν  ἐνθυμήματα   φέρουσιν, ἀηδεστάτῃ δ´ αὐτὰ περιλαμβάνουσι
[46]   πρόνοια. Τά τε γὰρ  φρονήματα   ψυχρότερά ἐστι καὶ τῆς Γοργίου
[24]   σημαίνειν πράγματα καὶ πολλὰ συντιθέναι  νοήματα   εἰς ἕν, καὶ τὸ ἔτι
[24]   λέγηται· καὶ τὰ μὲν παθητικὰ  ῥήματα   δραστήρια, τὰ δὲ δραστήρια παθητικά·
[24]   προελθόντα πεπαῦσθαι, καλὰ καὶ ἀναγκαῖα  θεωρήματα   ἐν πᾶσιν ὄντα τοῖς ἔργοις,
[21]   δὴ περὶ τὸ πραγματικὸν μέρος  ἁμαρτήματά   τε καὶ κατορθώματα τοῦ συγγραφέως
[46]   καὶ τὰ πολύπλοκα τῶν ἐνθυμημάτων  σχήματα·   Ἰέναι δὲ τοῖς ἐχθροῖς ὁμόσε
[22]   ἐκ τούτων συνθέτοις) τὰ καλούμενα  σχήματα,   καὶ ὅτι τῶν καλουμένων ἀρετῶν
[37]   ἀριθμοὺς καὶ παρὰ τὰς πτώσεις,  σχήματα   καλῶν; Προθεὶς γὰρ μὲν
[35]   πολύπλοκα καὶ ἀγκύλα καὶ βεβιασμένα  σχήματα   πλεῖστα περὶ ταύτας ἐστίν. Εἰ
[24]   ἄν τις εὕροι παρ´ αὐτῷ  σχήματα   προσώπων τε ἀποστροφαῖς καὶ χρόνων
[48]   καὶ πολλὰς τὰς ἕλικας ἔχοντα  σχήματα   ταυτί· Καὶ οὐ περὶ τῆς
[29]   οἰκειοτέρα. οἷς ἐπιτίθησι τὰ θεατρικὰ  σχήματα   ταυτί· Τόλμα μὲν γὰρ ἀλόγιστος
[42]   γὰρ σύνθεσις εὐεπὴς καὶ τὰ  σχήματα   τῶν πραγμάτων ἴδια. Ταῦτα δὴ
[33]   τὰ ξένα ὀνόματα καὶ βεβιασμένα  σχήματα,   ὧν ἔνια σολοικισμῶν παρέχεται δόξαν,
[22]   δὲ σύνθεσις εἴς τε τὰ  κόμματα   καὶ τὰ κῶλα καὶ τὰς
[29]   τῶν τιμωριῶν· τά τε εἰωθότα  ὀνόματα   ἐπὶ τοῖς πράγμασι λέγεσθαι μετατιθέντες
[33]   τῆς συνήθους ἐπὶ τὰ ξένα  ὀνόματα   καὶ βεβιασμένα σχήματα, ὧν ἔνια
[46]   ~(Ὀχληρὰ δὲ κἀκεῖνα τὰ μειρακιώδη  καλλωπίσματα   τῆς λέξεως καὶ τὰ πολύπλοκα
[48]   ἐφ´ ἡμᾶς τὰ αὐτὰ παρόντα  σοφίσματα,   Λεοντίνων τε ξυγγενῶν κατοικίσεις καὶ
[24]   δύναμις συνεκδράμῃ, τέλεια γίνεται  κατορθώματα   καὶ δαιμόνια· ὅταν δὲ ἐλλείπῃ
[3]   οὐδέν, ἐν τὰ μὲν  κατορθώματα   καὶ τὰς ἀρετὰς οὐδενὸς ἠξίωκα
[48]   ἐπαινεῖν μὲν ἔχω ταῦτα τὰ  κατορθώματα   τοῦ συγγραφέως· Ἀλλ´ οὐ γὰρ
[21]   πραγματικὸν μέρος ἁμαρτήματά τε καὶ  κατορθώματα   τοῦ συγγραφέως ταῦτά ἐστι. Τὰ
[24]   ἁρμονίας, τὸ τάχος τῶν σημασιῶν·  χρώματα   δὲ αὐτῆς τό τε στριφνὸν
[24]   γίγνεται πράγματα ἀντὶ σωμάτων  σώματα   ἀντὶ πραγμάτων· καὶ ἐφ´ ὧν
[35]   καὶ τὰ περὶ τὴν λέξιν  ἐλαττώματα,   περὶ ὧν ἤδη προείρηκα, πλεῖστα
[38]   ἠδικήκατε λέγοντας οἴεσθαι πείσειν, τὰ  δυνατὰ   δ´ ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς
[38]   ἀπὸ τῆς ἴσης ἀνάγκης κρίνεται,  δυνατὰ   δὲ οἱ προὔχοντες πράσσουσι καὶ
[38]   τῇ βίᾳ· ταῦτα γὰρ ἑκατέροις  δυνατά.   Ἔπειτα τὴν αἰτίαν ἀποδοῦναι τούτου
[36]   ῥηθέντα κοινώσαντες ἀπεκρίναντο αὐτῷ, ὅτι  ἀδύνατα   εἴη σφίσι ποιεῖν, προκαλεῖται,
[36]   ἀπὸ τοῦ τείχους ἀποκρίνασθαι, ὅτι  ἀδύνατά   ἐστι σφίσι ποιεῖν Λακεδαιμόνιοι
[24]   ἄλλοι τῶν κατ´ αὐτὸν ἀκμασάντων.  Ἐκδηλότατα   δὲ αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι
[54]   χειροτονεῖν ὑμεῖς ἐξ ὧν ὡς  φαυλότατα   ἔμελλε τὰ πράγματα ἕξειν, οὐκ
[33]   ἀλλήλων περιγενέσθαι ἐτόλμησάν τε τὰ  δεινότατα,   ἐπεξῄεσάν τε τὰς τιμωρίας ἔτι
[20]   μάλιστα εἰπεῖν, ἐχομένῳ τι  ἐγγύτατα   τῆς ξυμπάσης γνώμης τῶν ἀληθῶς
[24]   ἀκμασάντων. Ἐκδηλότατα δὲ αὐτοῦ καὶ  χαρακτηρικώτατά   ἐστι τό τε πειρᾶσθαι δι´
[26]   δόξῃ περιδεῶς ξυναπονεύοντες ἐν τοῖς  χαλεπώτατα   διῆγον· ἀεὶ γὰρ παρ´ ὀλίγον
[29]   καὶ παρισώσεις περιέχει, καὶ τὰ  ἐπίθετα   καλλωπισμοῦ χάριν κεῖται· τὸ γὰρ
[26]   ἡσσώμενον βλέψαντες ὀλοφυρμῷ τε ἅμα  μετὰ   βοῆς ἐχρῶντο καὶ ἀπὸ τῶν
[36]   Ὑμεῖς δὲ τἀναντία ἐκείνοις δρᾶτε·  μετὰ   γὰρ Θηβαίων τῶν ἡμῖν ἐχθίστων
[17]   ἐν τῇ τρίτῃ βύβλῳ πεποίηκε·  μετὰ   γὰρ τὴν ἅλωσιν αὐτῆς καὶ
[14]   καὶ ἀδόξων πραγμάτων ταῦτα εἴρηκε·  Μετὰ   δὲ τὴν δευτέραν εἰσβολὴν τῶν
[40]   τὸ μὲν εἶξαι εὐθὺς ἀνέλπιστον,  μετὰ   δὲ τοῦ δρωμένου ἔτι καὶ
[26]   καὶ ἐπειρῶντο λύειν τὰς κλείσεις·  μετὰ   δὲ τοῦτο πανταχόθεν σφίσι τῶν
[18]   δὲ τῇ τετάρτῃ βύβλῳ οἱ  μετὰ   Δημοσθένους περὶ Πύλον ἀγωνισάμενοι πρὸς
[36]   τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τῶν Μήδων  μετὰ   Ἑλλήνων τῶν ἐθελησάντων συνάρασθαι τοῦ
[10]   τριακοντούτεις σπονδάς, αἳ αὐτοῖς ἐγένοντο  μετὰ   Εὐβοίας ἅλωσιν διότι δὲ ἔλυσαν,
[18]   πεντεκαίδεκα ὄντας, οἱ ἐν Σικελίᾳ  μετὰ   Νικίου καὶ Δημοσθένους ἀποθανόντες Ἀθηναίων
[33]   γὰρ ἐν ταῖς πόλεσι προστάντες,  μετὰ   ὀνόματος ἑκάτεροι εὐπρεποῦς, πλήθους τε
[49]   περὶ τοῦ συγγραφέως ἐπείσθην,  μετὰ   πάσης ἀληθείας εἰρημένα κατὰ τὴν
[12]   αὐτῶν μᾶλλον αἰσθέσθαι. Τὴν οὖν  μετὰ   τὰ δέκα ἔτη διαφοράν τε
[18]   τοῦ πολέμου καὶ οὐδεμιᾷ τῶν  μετὰ   ταῦτα γενομένων τῇ πόλει συμφορῶν
[54]   ἐξέφυγεν· ὅσα δ´ ἐβουλήθητε μέν,  μετὰ   ταῦτα δὲ ἀπεβλέψατε εἰς ἀλλήλους,
[10]   ταῦτα πάλιν κατὰ λέξιν γράφει·  Μετὰ   ταῦτα δὲ ἤδη γίγνεται οὐ
[37]   διατηρήσας, τὸ διηγηματικόν, προσωποποιεῖ τὸν  μετὰ   ταῦτα διάλογον καὶ δραματίζει. Ἄρχει
[13]   καὶ τὴν λέξιν αὐτοῦ. Ἐγένετο  μετὰ   ταῦτα καὶ ἐπ´ Εὐρυμέδοντι ποταμῷ
[32]   δὲ τούτων ἐστὶ καὶ  μετὰ   ταῦτα τίθησιν· Ἐν δὲ τῷ
[39]   λῃστῶν Οὐδὲν ἐπιστρέφομαι τῆς  μετὰ   ταῦτα τιμωρίας χαρισάμενος ἐπιθυμίαις ἐν
[54]   ὅσα μὲν πώποτε ἐβουλήθητε καὶ  μετὰ   ταῦτα τὸ πράττειν αὐτὸς ἕκαστος
[25]   τῶν δὲ διὰ μέσου τὴν  μετὰ   ταῦτα χώραν λαβόντων. Ἀγκυλωτέρα μὲν
[12]   φεύγειν τὴν ἐμαυτοῦ ἔτη εἴκοσι  μετὰ   τὴν εἰς Ἀμφίπολιν στρατηγίαν, καὶ
[41]   αὑτοῦ γράφει, μαθεῖν ῥᾴδιον, ὅτι  μετὰ   τὴν ἐν Ἀμφιπόλει στρατηγίαν ἐξελαθεὶς
[10]   τὰ ἔργα τῆς πόλεως, ὅσα  μετὰ   τὸν Περσικὸν πόλεμον ἕως τοῦ
[19]   εἰς τὸ φανερὸν ἀποδύντες λίπα  μετὰ   τοῦ γυμνάζεσθαι ἠλείψαντο δὲ
[54]   τύχητε ἐφαμαρτεῖν, ἐκ δὲ τοῦ  μετὰ   τοῦ παρασκευάσασθαι τὰ ὑμέτερα αὐτῶν
[36]   εἰς τὴν πόλιν, καὶ βουλευσάμενοι  μετὰ   τοῦ πλήθους ἔλεξαν, ὅτι βούλονται
[31]   περίοδον ἀγκύλως εἰρημένην καὶ δυνατῶς  μετὰ   τοῦ σαφῶς· Ἁπλῶς δὲ
[20]   λοιμώδης νόσος· ταῦτα γὰρ πάντα  μετὰ   τοῦδε τοῦ πολέμου ἅμα ξυνεπέθετο.
[38]   ἐπὶ τοῦτο, λέγοιμεν ἄν. ~(Καὶ  μετὰ   τοῦτο ἀποστρέψας τοῦ διηγήματος τὸν
[9]   καταλιπὼν Σικελίας ἅπτεται πάλιν, καὶ  μετὰ   τοῦτο Δῆλον καθαίρει καὶ τὸ
[47]   κοινοῦ τῆς σωτηρίας ἀντιλαμβάνεσθαι, καὶ  μετὰ   τοῦτο διεξελθών, ὅτι τὴν κατὰ
[10]   Ταυλάντιοι βάρβαροι, Ἰλλυρικὸν ἔθνος. Καὶ  μετὰ   τοῦτο διεξέρχεται τὰ περὶ Ἐπίδαμνον
[54]   τριακοσίας οὐχ ἥξει καὶ δεήσεται,  μετὰ   τούτων ἀσφαλέστατ´ ἂν ἡγούμενος σωθῆναι·
[31]   οὔτε σαφῶς ἀπήγγελται· Οὐ γὰρ  μετὰ   τῶν κειμένων νόμων ὠφελείας αἱ
[33]   ἡδονὴν ἔχον ὁρίζοντες· καὶ  μετὰ   ψήφου ἀδίκου καταγνώσεως χειρὶ
[49]   τὰ ξένα καὶ βεβιασμένα καὶ  ἀνακολούθητα,   δι´ ἣν οὐδὲ τῶν ἄλλων
[29]   δὲ τούτοις ἐπιφέρει, σκολιὰ καὶ  δυσπαρακολούθητα   καὶ τὰς τῶν σχηματισμῶν πλοκὰς
[3]   που τούς γε προελομένους χαρακτήρων  ἰδιότητα   δηλῶσαι μέμψαιτ´ ἄν τις, εἰ
[48]   καὶ τὴν μεγαλοπρέπειαν καὶ τὴν  δεινότητα,   καὶ πάθους ἐστὶν ἐναγωνίου μεστά·
[27]   καὶ τὴν καλλιλογίαν καὶ τὴν  δεινότητα   καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς ἐν
[53]   καὶ τὴν ἐξεγείρουσαν τὰ πάθη  δεινότητα·   τὸ δὲ κατάγλωσσον τῆς λέξεως
[51]   τοὺς καιροὺς διορίζων μήτε τὴν  ποσότητα   ὁρῶν, μεμπτός. Ἐγὼ δὲ οὔτε
[6]   μήτ´ εἰς πολλὰ μεμερισμένην καὶ  ἀσυνάρτητα   κεφάλαια· ἔπειτα κατὰ τὸ μηδὲν
[9]   τῆς προτέρας Ἀθηναίων ὀλίγα λέγει.  Εἶτα   Ἀθηναίων ἔκπλουν ἐπὶ Πελοπόννησον ἀρξάμενος
[21]   λέξις καὶ τίνας περιείληφεν ἀρετάς·  ἔπειτα   δηλῶσαι, πῶς ἔχουσαν αὐτὴν
[38]   καὶ λέγοντας καὶ δοκοῦντας τραπέσθαι.  Ἔπειτα   εὐσχήμονα πρόθεσιν ὑποθέμενος μέντοι
[6]   πολλὰ μεμερισμένην καὶ ἀσυνάρτητα κεφάλαια·  ἔπειτα   κατὰ τὸ μηδὲν αὐτῇ μυθῶδες
[37]   διδάσκειν καθ´ ἡσυχίαν οὐ ψέγεται  ἔπειτα   συνάψας τῷ ἑνικῷ καὶ κατὰ
[38]   βίᾳ· ταῦτα γὰρ ἑκατέροις δυνατά.  Ἔπειτα   τὴν αἰτίαν ἀποδοῦναι τούτου βουληθεὶς
[47]   ἔχουσα ἀλλ´ ἐν ταῖς ἐλπίσιν)  ἔπειτα   τούτων ἐπιλαθόμενος ἀξιοῖ μὴ πιστεύειν
[14]   τινα χρόνον ὑπέστησαν οἱ Κυθήριοι·  ἔπειτα   τραπόμενοι κατέφυγον εἰς τὴν ἄνω
[12]   ξύγχυσιν τῶν σπονδῶν καὶ τὰ  ἔπειτα,   ὡς ἐπολεμήθη, ἐξηγήσομαι. ~(ΧΙΙΙ) Ὅτι
[37]   ῥήσει οἱ λαοὶ ἐπαγωγὰ καὶ  ἀνέλεγκτα   ἐς ἅπαξ ἀκούσαντες ἡμῶν ἀπατηθῶσι
[20]   τῇ ἀκροάσει ἀληθέστερον, ὄντα  ἀνεξέλεγκτα   καὶ τὰ πολλὰ ὑπὸ χρόνου
[24]   τε σκολιὰ καὶ πολύπλοκα καὶ  δυσεξέλικτα   καὶ τὰ ἄλλα τὰ συγγενῆ
[41]   πρόνοιαν τοῦ ἀσφαλοῦς καὶ  πάντα   ἑτοίμους εἶναι τὰ δεινὰ ὑποφέρειν,
[52]   ἔχοντας σχηματισμούς, ἐξ ὧν  πάντα   λυμαινομένη τὰ καλὰ καὶ σκότον
[20]   λοιμώδης νόσος· ταῦτα γὰρ  πάντα   μετὰ τοῦδε τοῦ πολέμου ἅμα
[1]   τὰς κατὰ μέρος γυμνασίας μὴ  πάντα   μιμούμενοι τὰ παρ´ ἐκείνοις κείμενα
[26]   τῶν Ἀθηναίων, ἕως ἀγχώμαλα ἐναυμάχουν,  πάντα   ὁμοῦ ἀκοῦσαι, ὀλοφυρμὸς βοή, νικῶντες
[10]   τοῦ πολέμου κατέστη. Ταῦτα δὲ  πάντα   ὅσα ἔπραξαν οἱ Ἕλληνες πρός
[12]   ταῦτα προειρηκὼς ἐν τῷ προοιμίῳ  πάντα   περιλήψεσθαι τὰ πραχθέντα κατὰ τόνδε
[52]   τινα παράσχωμεν ἀφορμὴν διαβολῆς τοῖς  πάντα   συκοφαντεῖν εἰωθόσιν ἀλλοτρίαν τῆς ἐπιεικείας,
[20]   αὐτοῦ μέρος τῇ προθέσει προσήρμοσε  πάντα   τὰ ἐν μέσῳ παραλιπὼν καὶ
[51]   εὐαρίθμητοι γάρ τινές εἰσιν οἷοι  πάντα   τὰ Θουκυδίδου συμβαλεῖν, καὶ οὐδ´
[54]   δίκην δώσει, εἰς τοῦτο ὑπηγμένα  πάντα   τὰ πράγματα καὶ προεἱμένα ὁρῶ,
[3]   μέμφεται τῆς προαιρέσεως, εἰ μὴ  πάντα   τὰ τῶν πρεσβυτέρων ἐπαινοῦσιν,
[41]   Ἀμφιπόλει στρατηγίαν ἐξελαθεὶς τῆς πατρίδος  πάντα   τὸν λοιπὸν τοῦ πολέμου χρόνον
[12]   καὶ εἴκοσιν περιειληφότος τοῦ πολέμου,  πάντα   τὸν χρόνον τοῦτον ἕως τῆς
[26]   δὲ τῆς περιγραφῆς πάσης, τἆλλα  πάντα   ὠνόμασταί τε τοῖς προσφυεστάτοις ὀνόμασι
[24]   δεινὸν καὶ (τὸ) φοβερόν, ὑπὲρ  ἅπαντα   δὲ ταῦτα τὸ παθητικόν. Τοιοῦτος
[34]   ἐπαινοῦσιν ἐπ´ ἴσης οὔτε πρὸς  ἅπαντα   δυσχεραίνουσιν, ἀλλὰ τοῖς μὲν κατορθώμασι
[28]   τε καὶ συντόμως καὶ δυνατῶς  ἅπαντα   εἴρηκεν· ἀρξάμενος δὲ ἐπιτραγῳδεῖν τὰς
[29]   ἄνανδροι, καὶ οἱ συνετοὶ πρὸς  ἅπαντα   ἐν ἅπασιν ἀργοί. ~(Εἰ μέχρι
[34]   ἰσχυρὰ τὰ κριτήρια κατασκευάσαντες, οὔτε  ἅπαντα   ἐπαινοῦσιν ἐπ´ ἴσης οὔτε πρὸς
[34]   ταύτης ἀρετῆς κεκαρωμένοι τὴν διάνοιαν  ἅπαντα   καὶ τὰ μὴ προσόντα τῷ
[3]   Πλάτωνι. Ἀριστοτέλης τε γὰρ οὐχ  ἅπαντα   κατὰ τὸ κράτιστον εἰρῆσθαι πείθεται
[1]   εἴ τε τῆς προαιρέσεως οὐχ  ἅπαντα   κατὰ τὸν ἀκριβέστατον λογισμὸν θηρώσης
[27]   κριτήριον, ὑφ´ ὧν ἀμφοτέρων ἀξιοῦμεν  ἅπαντα   κρίνεσθαι κατὰ τὰς τέχνας. Ἐργάσηται
[25]   σκοπεῖν, ὅτι χαρακτῆρός ἐστι δήλωσις  ἅπαντα   περιειληφυῖα τὰ συμβεβηκότα αὐτῷ καὶ
[1]   συντάξασθαί με περὶ Θουκυδίδου γραφὴν  ἅπαντα   περιειληφυῖαν τὰ δεόμενα λόγων, ἀναβαλόμενος
[3]   τις τοῦ χαρακτῆρος τῶν λόγων,  ἅπαντα   περιειληφώς, ὅσα συμβέβηκεν αὐτῷ κοινά
[13]   ἐπὶ τὴν ἀπόδοσιν τῶν ἑξῆς,  ἅπαντα   τὰ γεγενημένα κατὰ τὰς μάχας
[45]   τοῦδε, χρήμασι δὲ νικωμένου, τὰ  ξύμπαντα   τούτου ἑνὸς ἂν πωλοῖτο. Οὐκ
[14]   Περικλέα ἐν αἰτίᾳ εἶχον ὡς  πείσαντα   σφᾶς πολεμεῖν καὶ δι´ ἐκεῖνον
[42]   τὸν ἐν τῇ πρώτῃ βύβλῳ  ῥηθέντα   ἐν Ἀθήναις ὑπὸ Περικλέους περὶ
[36]   πόλιν· καὶ τῷ πλήθει τὰ  ῥηθέντα   κοινώσαντες ἀπεκρίναντο αὐτῷ, ὅτι ἀδύνατα
[45]   τε τούτοις καὶ μεταφράζει τὰ  ῥηθέντα·   τε γὰρ γνούς φησί
[18]   ἐπιτάφιον ἔπαινον ὡς ὑπ´ ἐκείνου  ῥηθέντα   συνθεῖναι, ἐπειδὴ κατὰ τὸ δεύτερον
[29]   κατ´ ἐκεῖνον τὸν βίον γενομένοις  ἐπιτηδευθέντα   οὔτε τοῖς ὕστερον, ὅτε μάλιστα
[26]   ζεῦγμα τοῦ λιμένος καὶ τὸν  παραλειφθέντα   διέκπλουν, βουλόμενοι βιάσασθαι ἐς τὸ
[16]   συνακμάσας αὐτῷ καὶ τὰ  παραλειφθέντα   ὑπ´ αὐτοῦ συναγαγὼν γέγραφεν, οὐ
[11]   ἀρχὴν ποιεῖσθαι. αὐτὸς γὰρ ὡς  ἐκλειφθέντα   τὸν τόπον τοῦτον ὑπὸ τῶν
[28]   συνήθει τῆς διαλέκτου τρόπῳ τὰ  πραχθέντα   δηλοῖ, σαφῶς τε καὶ συντόμως
[13]   μέν γε περὶ Πύλον Ἀθηναίοις  πραχθέντα   καὶ τὰ περὶ τὴν Σφακτηρίαν
[12]   τῷ προοιμίῳ πάντα περιλήψεσθαι τὰ  πραχθέντα   κατὰ τόνδε τὸν πόλεμον· καὶ
[26]   ὠνόμακέ τε καὶ ἐσχημάτικε τὰ  πραχθέντα·   δὲ Δημοσθένης καὶ Μένανδρος
[19]   τὰ πρὸ τοῦδε τοῦ πολέμου  πραχθέντα   τοῖς Ἕλλησι μικρὰ βουλόμενος ἀποδεῖξαι
[9]   Δωριεῖς στρατείαν τὰ περὶ Λευκάδα  πραχθέντα   ὑπὸ Δημοσθένους τοῦ στρατηγοῦ καὶ
[37]   τοῦ ἰδίου προσώπου δηλοῖ τὰ  λεχθέντα   ὑφ´ ἑκατέρων, ἐπὶ μιᾶς δ´
[16]   ὀχληρὰς εἶναι. Τοῦτό γέ τοι  συνέντα   αὐτὸν ἐν τοῖς τελευταίοις τῆς
[20]   προσαγωγότερον τῇ ἀκροάσει ἀληθέστερον,  ὄντα   ἀνεξέλεγκτα καὶ τὰ πολλὰ ὑπὸ
[41]   Ἀλλ´ ὑμῶν τὰ μὲν ἰσχυρὰ  ὄντα   ἐλπιζόμενα μέλλεται, τὰ δὲ παρόντα
[55]   ἔγραψε συνήθη πᾶσι καὶ γνώριμα  ὄντα,   ἡμῶν δὲ λόγος αὐτῷ τῶν
[10]   πολλὰ τῆς Ἑλλάδος ὑποχείρια ἤδη  ὄντα.   Οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι τρόπῳ τοιούτῳ
[24]   καὶ ἀναγκαῖα θεωρήματα ἐν πᾶσιν  ὄντα   τοῖς ἔργοις, οὐ διὰ πάσης
[49]   λυποῦσι τὸν πολιτικὸν ὄχλον οὐκ  ὄντα   τῶν τοιούτων ἀκουσμάτων ἐν ἔθει)
[2]   τὰ πάθη κοινὰ τῆς ἀνθρωπίνης  ὄντα   φύσεως. Ὑποπτεύω γὰρ ἔσεσθαί τινας
[30]   περὶ τίνος, τίνα δὲ τὸν  ἀντιλέγοντα   καὶ ἐφ´ ὅτῳ. Ἐπιβουλεύσας δέ
[54]   μὲν ἐξαπατᾶν αἱρεῖσθαι μᾶλλον  προλέγοντα   βιάζεσθαι, ὑμῖν δ´ ἐκ προρρήσεως
[39]   τὴν τελευτήν τούτου δ´ αἰτίαν  ἀποδιδόντα,   ὅτι κἂν καταλύσωσιν αὐτῶν Λακεδαιμόνιοι
[45]   ἥσσων εἶναι γνῶναί τε τὰ  δέοντα   καὶ ἑρμηνεῦσαι ταῦτα, φιλόπολίς τε
[20]   περὶ τῶν ἀεὶ παρόντων τὰ  δέοντα   μάλιστα εἰπεῖν, ἐχομένῳ τι
[54]   ποιήσων, τὸν δὲ πλησίον τὰ  δέοντα   πράξοντα, οὐδὲν πώποτε ὑμῖν ἐγένετο.
[29]   ἐπὶ τούτῳ λεγόμενον· καὶ τὰ  ἐφυστερίζοντά   που δυσείκαστόν ἐστι· σαφέστερον δ´
[29]   τὰ τῶν πόλεων, καὶ τὰ  ἐφυστερίζοντά   που ἐπιπύστει τῶν προγενομένων πολὺ
[24]   πεποιημένα λέγεσθαι καὶ μέχρι πόσου  προελθόντα   πεπαῦσθαι, καλὰ καὶ ἀναγκαῖα θεωρήματα
[13]   ἐν αἷς πρὸς ἑπτὰ καὶ  τεσσαράκοντα   ναῦς Πελοποννησίων εἴκοσι ναυσὶν Ἀθηναῖοι
[54]   τὰς γνώμας ὑμᾶς, ὡς ἕκαστον  ἑκόντα   προθύμως τι ἂν δέῃ
[14]   Νικίου στρατηγίας μνησθείς, ὅτε ναῦς  ἑξήκοντα   καὶ δισχιλίους ὁπλίτας Ἀθηναίων ἐπαγόμενος
[28]   ἃς ἀφικόμενος Εὐρυμέδων ταῖς  ἑξήκοντα   ναυσὶ παρέμεινε, Κερκυραῖοι σφῶν αὐτῶν
[45]   ἀληθῆ ταῦτα ἦν, οὕτως καὶ  προσήκοντα   εἶναι ὑπὸ Περικλέους ἐν Ἀθηναίοις
[39]   ἀπὸ τῶν Μήδων, οὐκ ἦν  προσήκοντα   εἰρῆσθαι, ὅτι τὰ δίκαια τοῖς
[40]   πῶς ἄν τις ἐπαινέσειεν ὡς  προσήκοντα   εἰρῆσθαι στρατηγοῖς Ἀθηναίων, ὅτι λυμαίνεται
[8]   καὶ ῥητόρων ἀναγκασθεὶς λέγειν, ὅσα  προσήκοντα   ἦν ἑκάστῳ, δεδήλωκε. Παραδείγματα δὲ
[44]   τοῦ ἀνδρὸς ἐν ἱστορικῷ σχήματι  προσήκοντα   ἦν, Περικλεῖ δὲ ἀπολογουμένῳ πρὸς
[45]   μὴ καὶ τοῖς πράγμασιν εἴη  προσήκοντα   καὶ τοῖς προσώποις καὶ τοῖς
[41]   σκοπεῖν, εἰ τοῖς τε πράγμασι  προσήκοντα   καὶ τοῖς συνεληλυθόσιν εἰς τὸν
[28]   τε ἐλθόντες, τῶν ἱκετῶν ὡς  πεντήκοντα   ἄνδρας δίκην ὑποσχεῖν ἔπεισαν καὶ
[10]   τὸν βάρβαρον, ἐγένοντο ἐν ἔτεσι  πεντήκοντα   μάλιστα μεταξὺ τῆς τε Ξέρξου
[19]   τῆς διηγήσεως, ἐν ἐλάττοσιν  πεντήκοντα   στίχοις· ὥστε τὰ πολλὰ ἐκεῖνα
[37]   πολέμου παρόντα ἤδη καὶ οὐ  μέλλοντα   διαφέροντα αὐτῆς φαίνεται. Τούτοις ἐπιτίθησιν
[37]   πολέμου παρόντα ἤδη καὶ οὐ  μέλλοντα   διαφέροντα αὐτοῦ φαίνετε. Τοῦτο τὸ
[37]   πολέμου παρόντα ἤδη καὶ οὐ  μέλλοντα   ἐπιζεύγνυσι τούτοις ἑνικὸν καὶ κατὰ
[31]   Ἁπλῶς δὲ φθάσας τὸν  μέλλοντα   κακόν τι δρᾶν ἐπῃνεῖτο καὶ
[24]   ἐξηλλαγμένα τῶν συνήθων καὶ σολοικισμῶν  λαμβάνοντα   φαντασίας· ὁπόσα τε γίγνεται πράγματα
[2]   τὴν προαίρεσίν ποτε τῶν λόγων  ἁμαρτάνοντα   καὶ κατὰ τὴν δύναμιν ἐξασθενοῦντα,
[14]   τε πόλιν κατέκαυσαν καὶ τὰ  ἐνόντα   ἐξεπόρθησαν, τούς τε Αἰγινήτας, ὅσοι
[30]   ἐστι, τίνα βούλεται δηλοῦν τὸν  χαλεπαίνοντα   καὶ περὶ τίνος, τίνα δὲ
[54]   τὸν δὲ πλησίον τὰ δέοντα  πράξοντα,   οὐδὲν πώποτε ὑμῖν ἐγένετο. Καὶ
[40]   καὶ οὔτε Ἀθηναίοις οὔτε Ἕλλησι  πρέποντα   εἰρῆσθαι. ~(Πολλὰς δυνάμενος ἔτι διανοίας
[20]   μὲν ἂν πολεμῶσι, τὸν  παρόντα   ἀεὶ μέγιστον κρινόντων, παυσαμένων δὲ
[41]   ὄντα ἐλπιζόμενα μέλλεται, τὰ δὲ  παρόντα   βραχέα πρὸς τὰ ἤδη ἀντιτεταγμένα
[37]   ψέγεται· τὰ δὲ τοῦ πολέμου  παρόντα   ἤδη καὶ οὐ μέλλοντα διαφέροντα
[37]   ψέγεται, τὰ δὲ τοῦ πολέμου  παρόντα   ἤδη καὶ οὐ μέλλοντα διαφέροντα
[37]   πτῶσιν τὰ δὲ τοῦ πολέμου  παρόντα   ἤδη καὶ οὐ μέλλοντα ἐπιζεύγνυσι
[48]   νῦν ἐφ´ ἡμᾶς τὰ αὐτὰ  παρόντα   σοφίσματα, Λεοντίνων τε ξυγγενῶν κατοικίσεις
[44]   τὸ μέλλον καὶ πρὸς τὰ  παρόντα   τὰς περὶ τῶν ἐσομένων γνώμας
[37]   παρόντα ἤδη καὶ οὐ μέλλοντα  διαφέροντα   αὐτῆς φαίνεται. Τούτοις ἐπιτίθησιν ἐνθύμημα
[37]   παρόντα ἤδη καὶ οὐ μέλλοντα  διαφέροντα   αὐτοῦ φαίνετε. Τοῦτο τὸ τελευταῖον
[3]   κοινά τε πρὸς ἑτέρους καὶ  διαφέροντα   παρὰ τοὺς ἄλλους. Ἐν οἷς
[54]   ἰδίας ἕνεκ´ αἰσχροκερδείας τὰ κοινῇ  συμφέροντα   προἵεντο, τοὺς ὑπάρχοντας ἑκάστοις πολίτας
[47]   θρασύτητι ὀρεγόμενον. Καὶ ἔτι τὰ  διεγείροντα   τὰς ψυχὰς τῶν Ἀθηναίων ἐπὶ
[54]   προθύμως τι ἂν δέῃ  ποιήσοντα.   Ὁρᾶτε γάρ, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[34]   διάνοιαν ἅπαντα καὶ τὰ μὴ  προσόντα   τῷ συγγραφεῖ μαρτυροῦσιν· γὰρ
[41]   συνεληλυθόσιν εἰς τὸν σύλλογον προσώποις  ἁρμόττοντα   πέπλακε τὸν διάλογον ἐχόμενος ὡς
[55]   καὶ συνήθει διαλέκτῳ τὴν ἐξαλλαγὴν  ἔχοντα.   Ἀλλ´ ἵνα μὴ μακρότερος τοῦ
[37]   τὸν οὕτω καλῶς καὶ περιττῶς  ἔχοντα   ἕτερον αὐτοῦ διάλογον, ὃν μάλιστα
[29]   τὰς τῶν σχηματισμῶν πλοκὰς σολοικοφανεῖς  ἔχοντα   καὶ οὔτε τοῖς κατ´ ἐκεῖνον
[48]   πεπλεγμένα καὶ πολλὰς τὰς ἕλικας  ἔχοντα   σχήματα ταυτί· Καὶ οὐ περὶ
[42]   τοῦ μὴ εἴκειν Λακεδαιμονίοις, τὸν  ἔχοντα   τήνδε τὴν ἀρχήν· Τῆς μὲν
[16]   καὶ οὐδὲ τὴν ἐλαχίστην ἔμφασιν  ἔχοντα   τῆς δεινότητος ἐκείνης, μάλιστα δ´
[48]   ἆθλον τὸν τὴν νίκην  παρασχόντα   λήψονται. Ταῦτα μὲν δὴ καὶ
[28]   ἔχω, πῶς ἐκεῖνα ἐπαινέσω τὰ  δοκοῦντα   μεγάλα καὶ θαυμαστὰ εἶναί τισιν,
[1]   ἐδήλωσα καὶ περὶ Θουκυδίδου τὰ  δοκοῦντά   μοι, συντόμῳ τε καὶ κεφαλαιώδει
[34]   περὶ τῶν δημηγοριῶν αὐτοῦ τὰ  δοκοῦντά   μοι φανερὰ ποιήσειν ὑπεσχόμην, ἐν
[35]   ὑποτιθέμενος οὔτε πρότερον ὤκνησα τὰ  δοκοῦντά   μοι φέρειν ἐς μέσον οὔτε
[54]   καὶ τοῖς ἀνεγνωκόσι τὸν ἄνδρα  ἀρκοῦντα.   Ἔστι δή τις αὐτῷ δημηγορία
[42]   σχηματισμῶν τῶν ἀνακολούθων καὶ βεβιασμένων  ἐνοχλοῦντα   τὰς ἀκοάς, πάσας δὲ περιειληφότα
[2]   ἁμαρτάνοντα καὶ κατὰ τὴν δύναμιν  ἐξασθενοῦντα,   καὶ διὰ τοῦθ´ οὗτος ἡμᾶς
[18]   ξένης ἀποθανοῦσιν ἐπετέλεσεν καὶ τὸν  ἐροῦντα   ἐπ´ αὐτοῖς ἀπέδειξεν, ὃς τῶν
[51]   οὔθ´ οἱ περὶ Ἀνδοκίδην καὶ  Ἀντιφῶντα   καὶ Λυσίαν ῥήτορες οὔθ´ οἱ
[51]   περὶ Κριτίαν καὶ Ἀντισθένη καὶ  Ξενοφῶντα   Σωκρατικοί. Ἐκ δὴ τούτων ἁπάντων
[29]   ὑπερβολὰς τῶν τιμωριῶν· τά τε  εἰωθότα   ὀνόματα ἐπὶ τοῖς πράγμασι λέγεσθαι
[54]   κοινότητος εἰς τὴν ἀσυνήθη φράσιν  ἐκβεβηκότα,   φυλάττεται δὲ τὸ περιττὸν αὐτῶν
[25]   ἐστι δήλωσις ἅπαντα περιειληφυῖα τὰ  συμβεβηκότα   αὐτῷ καὶ δεόμενα λόγου, σκοπὸν
[35]   προείρηκα, πλεῖστα καὶ μέγιστα ταύταις  συμβεβηκότα   ταῖς ἰδέαις· καὶ γὰρ αἱ
[20]   αὐτῶν ἀπίστως ἐπὶ τὸ μυθῶδες  ἐκνενικηκότα·   εὑρῆσθαι δὲ ἡγησάμενος ἐκ τῶν
[16]   ἱστορίας τῆς ἄκρας ἐξεργασίας  τετυχηκότα   καὶ μήτε πρόσθεσιν δεχόμενα μήτ´
[35]   ταύτας ἐστίν. Εἰ δὲ τὰ  εἰκότα   ἔγνωκα, σύ τε κρινεῖς καὶ
[36]   ἀδικήσομεν· προκαλεσάμενοι γὰρ πολλὰ καὶ  εἰκότα   οὐ τυγχάνομεν. Ξυγγνώμονες δὲ ἔστε
[42]   ἐνοχλοῦντα τὰς ἀκοάς, πάσας δὲ  περιειληφότα   τὰς ἀρετάς, ὁπόσαι γίγνονται περὶ
[55]   ὑπὸ τοῦ συγγραφέως καὶ τὰ  προσειληφότα   σὺν ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς τὴν
[28]   ἕκαστοι ἐδύναντο ἀνηλοῦντο. Ἡμέρας τε  ἑπτά,   ἃς ἀφικόμενος Εὐρυμέδων ταῖς
[42]   ἁπάσας δὲ τὰς ἐν ταῖς  ἑπτὰ   βύβλοις φερομένας τὴν Πλαταιέων ἀπολογίαν
[12]   τετελευτηκέναι τὴν ἱστορίαν. Ἔτη γὰρ  ἑπτὰ   καὶ εἴκοσιν περιειληφότος τοῦ πολέμου,
[13]   γράφειν ἀρξάμενος, ἐν αἷς πρὸς  ἑπτὰ   καὶ τεσσαράκοντα ναῦς Πελοποννησίων εἴκοσι
[28]   ἐπαινέσω τὰ δοκοῦντα μεγάλα καὶ  θαυμαστὰ   εἶναί τισιν, ὅσα μηδὲ τὰς
[42]   τε γὰρ ἐνθυμήματα πάθους ἐστὶ  μεστὰ   καὶ λέξις οὐκ ἀποστρέφουσα
[48]   δεινότητα, καὶ πάθους ἐστὶν ἐναγωνίου  μεστά·   οἷς ἂν καὶ ἐν δικαστηρίῳ
[41]   πέπλακε τὸν διάλογον ἐχόμενος ὡς  ἔγγιστα   τῆς συμπάσης γνώμης τῶν ἀληθῶς
[35]   ὧν ἤδη προείρηκα, πλεῖστα καὶ  μέγιστα   ταύταις συμβεβηκότα ταῖς ἰδέαις· καὶ
[24]   ὀνομάτων δυνάμεις ποιητοῦ τρόπον ἐνεξουσιάζων.  Πλεῖστα   δ´ ἄν τις εὕροι παρ´
[41]   τοῖς αἰσχροῖς καὶ προὔπτοις κινδύνοις  πλεῖστα   διαφθείρουσαν ἀνθρώπους αἰσχύνην τρέψεσθε. Πολλοῖς
[35]   ἐλαττώματα, περὶ ὧν ἤδη προείρηκα,  πλεῖστα   καὶ μέγιστα ταύταις συμβεβηκότα ταῖς
[3]   ἀναμάρτητος εἶναι, κρατίστη δὲ  πλεῖστα   μὲν ἐπιτυγχάνουσα, ἐλάχιστα δὲ ἀστοχοῦσα.
[35]   καὶ ἀγκύλα καὶ βεβιασμένα σχήματα  πλεῖστα   περὶ ταύτας ἐστίν. Εἰ δὲ
[24]   τε πειρᾶσθαι δι´ ἐλαχίστων ὀνομάτων  πλεῖστα   σημαίνειν πράγματα καὶ πολλὰ συντιθέναι
[20]   καὶ λιμοί· καὶ οὐχ  ἥκιστα   βλάψασα καὶ μέρος τι φθείρασα,
[15]   γυναῖκας καὶ παῖδας, ἐπικαλέσαντες οὐχ  ἥκιστα   τοῦ πολέμου σφίσιν αἰτίους εἶναι·
[45]   ἐπιτίθησιν ἔτι φορτικωτέραν διάνοιαν καὶ  ἥκιστα   τῷ παρόντι καιρῷ πρέπουσαν· Καίτοι
[23]   τὴν ἐν τοῖς τότε χρόνοις  μάλιστα   ἀνθοῦσαν καὶ οἱ τὴν ἀρχαίαν
[16]   ἔμφασιν ἔχοντα τῆς δεινότητος ἐκείνης,  μάλιστα   δ´ ἐν ταῖς δημηγορίαις καὶ
[8]   φθόνου καὶ πάσης κολακείας φυλάττων,  μάλιστα   δ´ ἐν ταῖς περὶ τῶν
[45]   ἀρετὰς ἐπαχθεῖς τοῖς ἀκούουσι φαίνονται,  μάλιστα   δ´ ἐν τοῖς πρὸς τὰ
[23]   τὰς δ´ ἐπιθέτους, ἐξ ὧν  μάλιστα   διάδηλος τοῦ ῥήτορος γίνεται
[24]   δὲ τῶν σχηματισμῶν, ἐν οἷς  μάλιστα   ἐβουλήθη διενέγκαι τῶν πρὸ αὐτοῦ,
[20]   τῶν ἀεὶ παρόντων τὰ δέοντα  μάλιστα   εἰπεῖν, ἐχομένῳ τι ἐγγύτατα
[37]   ἔχοντα ἕτερον αὐτοῦ διάλογον, ὃν  μάλιστα   ἐπαινοῦσιν οἱ τοῦ χαρακτῆρος τούτου
[35]   καὶ πεποιημέναι λέξεις ἐν ταύταις  μάλιστα   ἐπιπολάζουσι, καὶ τὰ πολύπλοκα καὶ
[29]   ἐπιτηδευθέντα οὔτε τοῖς ὕστερον, ὅτε  μάλιστα   ἤκμασεν πολιτικὴ δύναμις·
[36]   καὶ τῶν ἄλλων ἐλευθερώσεως. Ἧς  μάλιστα   μὲν μετασχόντες καὶ αὐτοὶ ἐμμείνατε
[10]   βάρβαρον, ἐγένοντο ἐν ἔτεσι πεντήκοντα  μάλιστα   μεταξὺ τῆς τε Ξέρξου ἀναχωρήσεως
[21]   περὶ τὸ λεκτικόν, ἐν  μάλιστα   χαρακτὴρ αὐτοῦ διάδηλός ἐστι,
[18]   πόλιν ἐφύλασσε καὶ δι´ ἡσυχίας  μάλιστα   ὅσον ἐδύνατο εἶχεν· ἱππέας μέντοι
[50]   καὶ σεμνολογίας καὶ καταπλήξεως, παντὸς  μάλιστα   προσήκει ταύτην ἀσκεῖν τὴν φράσιν
[52]   ταῦτά γε, καθ´ δοκεῖ  μάλιστα   τῶν ἄλλων διαφέρειν, κατὰ τὴν
[1]   καὶ λεκτικὰς ἀρετάς, καὶ πῇ  μάλιστα   χείρων ἑαυτοῦ γίνεται κατὰ τὰς
[20]   ἔργῳ δὲ σπανιώτερον βεβαιούμενα οὐκ  ἄπιστα   κατέστη σεισμῶν τε πέρι, οἳ
[6]   διὰ τὴν φυγήν, παρὰ τῶν  ἄριστα   γινωσκόντων πυνθανόμενος. Πρῶτον μὲν δὴ
[35]   παράθεσις αὐτῶν, ἀντιπαρεξεταζομένων τοῖς  ἄριστά   μοι δοκοῦσιν ἔχειν τῶν οὔτε
[54]   καὶ παρακαλούντων καὶ διδασκόντων τὰ  βέλτιστα,   τῆς ἰδίας ἕνεκ´ αἰσχροκερδείας τὰ
[3]   δὲ πλεῖστα μὲν ἐπιτυγχάνουσα,  ἐλάχιστα   δὲ ἀστοχοῦσα. Ἐπὶ ταύτην δὴ
[41]   δὲ οἱ φρονιμώτατοι τῶν Ἑλλήνων  αἴσχιστα   μὲν ἐνθυμήματα φέρουσιν, ἀηδεστάτῃ δ´
[7]   καὶ παραπλησίων ἔσεσθαι, ὠφέλιμα κρίνειν  αὐτὰ   ἀρκούντως ἕξει· κτῆμά τε ἐς
[20]   καὶ παραπλησίων ἔσεσθαι, ὠφέλιμα κρίνειν  αὐτά,   ἀρκούντως ἕξει· κτῆμά τε ἐς
[11]   λέξεσιν οὕτως γράφων· Ἔγραψα δὲ  αὐτὰ   καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ λόγου
[29]   πράγμασι λέγεσθαι μετατιθέντες ἄλλως ἠξίουν  αὐτὰ   καλεῖν. δ´ ἐπιτέχνησις καὶ
[55]   τοῖς καθ´ ἑαυτὸν οὖσιν ἀνθρώποις  αὐτὰ   Θουκυδίδης ἔγραψε συνήθη πᾶσι
[48]   καὶ νῦν ἐφ´ ἡμᾶς τὰ  αὐτὰ   παρόντα σοφίσματα, Λεοντίνων τε ξυγγενῶν
[39]   (ἐν) ἐξουσίᾳ γένωνται καὶ τὰ  αὐτὰ   πάσχωσιν ὑπὸ τῶν ἰσχυροτέρων, ἀποκρινόμενον
[20]   παρόντες τοῖς ἔργοις οὐ τὰ  αὐτὰ   περὶ τῶν αὐτῶν ἔλεγον, ἀλλ´
[41]   μὲν ἐνθυμήματα φέρουσιν, ἀηδεστάτῃ δ´  αὐτὰ   περιλαμβάνουσι λέξει· εἰ μὴ ἄρα
[19]   τῶν λόγων τὰ προοίμια ποιεῖν  αὐτὰ   τὰ κεφάλαια τῶν μελλόντων δηλοῦσθαι
[11]   τῶν Μηδικῶν Ἑλληνικὰ ξυνετίθεσαν,  αὐτὰ   τὰ Μηδικά. Τούτων δὲ ὧνπερ
[23]   καὶ μηδὲν ἔχουσαν περιττόν, ἀλλ´  αὐτὰ   τὰ χρήσιμα καὶ ἀναγκαῖα,
[48]   πάσχει τὰ μείζω) διὰ δ´  αὐτὰ   τὰς Συρακόσσας κακωθῆναι μέν, ἵνα
[25]   ἁμαρτήμασι τὰς αἰτίας, δι´ ἃς  τοιαῦτά   ἐστι· δεηθεὶς σοῦ πάλιν καὶ
[40]   τε καὶ χρησμοὺς καὶ ὅσα  τοιαῦτα   μετ´ ἐλπίδων λυμαίνεται. Ταῦτ´ οὐκ
[39]   συγγνώμην ἕξουσι, καὶ αὐτοὶ πολλὰ  τοιαῦτα   πράσσοντες. Θήσω δὲ καὶ τὴν
[36]   οἰκεῖν αὐτονόμους, ὥσπερ Παυσανίας ἐδικαίωσε.  Τοιαῦτα   τῶν Πλαταιέων λεγόντων Ἀρχίδαμος ἀποκρίνεται
[36]   μηδὲν νεωτερίζειν περὶ τὴν συμμαχίαν.  Τοιαῦτα   τῶν πρέσβεων ἀπαγγειλάντων οἱ Πλαταιεῖς
[36]   ἡμῖν ἀρκέσει. μὲν Ἀρχίδαμος  τοσαῦτα   εἶπεν. Οἱ δὲ Πλαταιῶν πρέσβεις
[36]   τιμωρίας τυγχάνειν τοῖς ἐπιφέρουσι νομίμως.  Τοσαῦτα   ἐπιθειάσας καθίστη εἰς πόλεμον τὸν
[47]   ἰσχύς. Ἐναντία γὰρ δὴ  ταῦτα   ἀλλήλοις, εἴ γε δὴ τὸ
[24]   ἐναλλάττων τὰς φύσεις καὶ ἀντικατηγορῶν  ταῦτα   ἀλλήλων· θηλυκά τε ἀρρενικοῖς καὶ
[32]   αἰσχύνονται, ἐπὶ δὲ τῷ ἀγάλλονται  ταῦτα   γὰρ ἀγκύλως μὲν εἴρηται καὶ
[38]   ἀσθενείας ὑμῶν περιεσόμεθα τῇ βίᾳ·  ταῦτα   γὰρ ἑκατέροις δυνατά. Ἔπειτα τὴν
[48]   ὅτι ταύτῃ μόνον ἁλωτοί ἐσμεν;  Ταῦτα   γὰρ ἐν τῷ σαφεῖ καὶ
[48]   τὴν τοῦ Συρακοσίου ἔχθραν κολάσασθαι.  Ταῦτα   γὰρ καὶ μειρακιώδη καὶ περίεργα
[20]   τι φθείρασα, λοιμώδης νόσος·  ταῦτα   γὰρ πάντα μετὰ τοῦδε τοῦ
[52]   Θουκυδίδου μιμητὴς οὐδεὶς ἐγένετο κατὰ  ταῦτά   γε, καθ´ δοκεῖ μάλιστα
[18]   πολέμου καὶ οὐδεμιᾷ τῶν μετὰ  ταῦτα   γενομένων τῇ πόλει συμφορῶν παρεγένετο,
[7]   τὸ ἀνόητον ἔχειν δοκούσας ἱστορίας.  ~(Ταῦτα   δ´ εἰπεῖν προήχθην οὐκ ἐπιτιμῶν
[54]   ὅσα δ´ ἐβουλήθητε μέν, μετὰ  ταῦτα   δὲ ἀπεβλέψατε εἰς ἀλλήλους, ὡς
[9]   τις ὑποθέσεις ἐάν τε ῥητορικάς.  Ταῦτα   δὲ ἐστὶ τὰ περὶ τὴν
[10]   πάλιν κατὰ λέξιν γράφει· Μετὰ  ταῦτα   δὲ ἤδη γίγνεται οὐ πολλοῖς
[10]   κατὰ τῆς Ἀθηναίων πόλεως λόγους.  Ταῦτα   δὲ μέχρι δισχιλίων ἐκμηκύνας στίχων,
[10]   πρόφασις τοῦδε τοῦ πολέμου κατέστη.  Ταῦτα   δὲ πάντα ὅσα ἔπραξαν οἱ
[42]   τὰ σχήματα τῶν πραγμάτων ἴδια.  Ταῦτα   δὴ τὰ Θουκυδίδου ζηλωτὰ ἔργα,
[37]   τὸ διηγηματικόν, προσωποποιεῖ τὸν μετὰ  ταῦτα   διάλογον καὶ δραματίζει. Ἄρχει δ´
[14]   περὶ μικρῶν καὶ ἀδόξων πραγμάτων  ταῦτα   εἴρηκε· Μετὰ δὲ τὴν δευτέραν
[15]   ἀπῆλθον. Εἰ δ´ ἀκριβῶς ἔδει  ταῦτα   εἰρῆσθαι, διὰ τί παρέλιπε ῥᾳθύμως
[36]   Οἱ δὲ Πλαταιῶν πρέσβεις ἀκούσαντες  ταῦτα   εἰσῆλθον εἰς τὴν πόλιν· καὶ
[48]   δεῖξαι αὐτοῖς, ὅτι οὐκ Ἴωνες  ταῦτά   εἰσιν οὐδὲ Ἑλλησπόντιοι καὶ νησιῶται,
[44]   οὐκ ἦν ἐπιτήδεια εἰρῆσθαι, καὶ  ταῦτα   ἐν ἀρχαῖς τῆς ἀπολογίας, πρὶν
[54]   εὖ εἰδέναι πάντας ἥξοντας ἔστι.  Ταῦτα   ἐξήλλακται μὲν ἐκ τῆς πολιτικῆς
[41]   εἴ τινες ἄλλοι παρόντων Ἀθηναίων  ταῦτα   ἐπεχείρουν λέγειν, ἐπαχθῶς ἤνεγκαν ἂν
[54]   τε ὑπὲρ τῆς παρασκευῆς λέγειν  ταῦτα   ἐπιτίθησιν· Ἔστι δὲ πρῶτον τῆς
[21]   τε καὶ κατορθώματα τοῦ συγγραφέως  ταῦτά   ἐστι. Τὰ δὲ περὶ τὸ
[49]   ἀκούοντες τῶν ἑρμηνευσόντων ἂν δεηθεῖεν.  Ταῦτα   ἔστιν περὶ τοῦ συγγραφέως
[36]   δὲ θαρσύνων αὐτοὺς πρὸς  ταῦτα   ἔφη· Ὑμεῖς δὲ πόλιν μὲν
[45]   ἀρετῆς, παρὰ τόπον ἔοικεν εἰρηκέναι  ταῦτα.   Ἐχρῆν δέ γε αὐτὸν μὲν
[9]   Ἀθηναίους ἐπαγόμενοι· ἀφεὶς δὲ καὶ  ταῦτα   ἡμιτελῆ περὶ τῆς εἰς Σικελίαν
[45]   τις ἂν ὁμολογήσειεν, ὥσπερ ἀληθῆ  ταῦτα   ἦν, οὕτως καὶ προσήκοντα εἶναι
[44]   χαλεπαίνετε ταῖς ξυμφοραῖς εἴκετε.  Ταῦτα   Θουκυδίδῃ μὲν γράφοντι περὶ τοῦ
[13]   τὴν λέξιν αὐτοῦ. Ἐγένετο μετὰ  ταῦτα   καὶ ἐπ´ Εὐρυμέδοντι ποταμῷ ἐν
[29]   δειλία εὐπρεπής παρομοιώσεις γὰρ ἀμφότερα  ταῦτα   καὶ παρισώσεις περιέχει, καὶ τὰ
[27]   τρόπαιον ἔστησαν. ~(Μοὶ μὲν δὴ  ταῦτα   καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις ἄξια
[12]   καὶ μέχρι οὗ προελθὼν κατελύθη,  ταῦτα   κατὰ λέξιν γεγραφώς· Καὶ τοῖς
[4]   προοιμίων, ἵνα μὴ λάθω περὶ  ταῦτα   κατατρίψας τὸν λόγον. ~(Μέλλων δὲ
[28]   οὐδεὶς ἂν ὡς ἡμαρτημένων ἐπιλάβοιτο,  ταῦτα·   Κερκυραῖοι δὲ αἰσθόμενοι τάς τε
[41]   πόλεις ὑπὲρ τῆς αὑτῶν πατρίδος,  ταῦτα   κοινὰ ὑπολαμβάνουσιν ἅπαντες εἶναι τῆς
[44]   πόλεως. ~(Ὁ μὲν οὖν Περικλῆς  ταῦτα   λέγει· Καὶ προσδεχομένῳ μοι τὰ
[51]   καὶ συνεἷναι τὴν Θουκυδίδου διάλεκτον  ταῦτα   λέγειν ἔχω, ὅτι τὸ τοῦ
[48]   τὸν τὴν νίκην παρασχόντα λήψονται.  Ταῦτα   μὲν δὴ καὶ τὰ παραπλήσια
[8]   τοῖς διεληλυθόσιν αὐτοῦ τὰς ἱστορίας.  Ταῦτα   μὲν οὖν ἂν ἔχοι τις
[36]   καὶ ἢν πείθωσιν αὐτούς, ποιεῖν  ταῦτα.   Μέχρι δὲ τούτου σπείσασθαι σφίσιν
[34]   τε καὶ θαυμαζόμενον ὑφ´ ἑαυτοῦ,  ταῦτα   οἴεται. Ὅσοι δ´ ἀδέκαστον τὴν
[13]   αὐτὸς ἀποδεδωκὼς ταῖς μάχαις, καὶ  ταῦτα   οὐ πολλῶν ὄντων οὔτε τῶν
[47]   δήλωσις ἔτι ἀπῆν. Ἀλλ´ ὥσπερ  ταῦτα   οὐκ ἐπαινῶ οὔτε κατὰ τὸ
[10]   πόλεμος ἀλλ´ ἀπὸ τούτων,  ταῦτα   πάλιν κατὰ λέξιν γράφει· Μετὰ
[40]   καὶ στῆναι ἐλπὶς ὀρθῶς. Πρὸς  ταῦτα   ποιεῖ τὸν Ἀθηναῖον ἀποκρινόμενον λαβυρίνθων
[12]   τὴν ὀγδόην βύβλον παρεκτείνας, καὶ  ταῦτα   προειρηκὼς ἐν τῷ προοιμίῳ πάντα
[44]   περὶ τοῦ μέλλοντος ἐλπίς, ὅτι  ταῦτα   πρὸς ἀγαθοῦ τῇ πόλει γενήσεται
[39]   ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσι. ~(Βασιλεῦσι γὰρ βαρβάροις  ταῦτα   πρὸς Ἕλληνας ἥρμοττε λέγειν· Ἀθηναίοις
[41]   τὰς ἔξω πόλεις ἀποστελλομένοις ἡγεμόσι  ταῦτα   προσήκειν λέγεσθαι, οὐδ´ ἂν ἀξιώσαιμι
[9]   Λακεδαιμονίων ἄπεισιν ἔργα· καὶ οὐδὲ  ταῦτα   συγκορυφώσας τῆς Πλαταιέων μέμνηται πολιορκίας·
[48]   Ἑρμοκράτους δημηγορίας ἐπαινεῖν μὲν ἔχω  ταῦτα   τὰ κατορθώματα τοῦ συγγραφέως· Ἀλλ´
[41]   τῇ πόλει διὰ τὴν καταδίκην  ταῦτα   τὰ ὀνείδη κατεσκέδασεν αὐτῆς, ἐξ
[2]   ἡλικίας εἴ τε κατ´ ἀμφότερα  ταῦτα   τὰ πάθη κοινὰ τῆς ἀνθρωπίνης
[22]   γίνεται, πολλῶν ὄντων· καὶ γὰρ  ταῦτα   τῆς ἀκριβεστάτης τέτευχεν ἐξεργασίας. ~(Τίσι
[32]   τούτων ἐστὶ καὶ μετὰ  ταῦτα   τίθησιν· Ἐν δὲ τῷ παρατυχόντι
[39]   λῃστῶν Οὐδὲν ἐπιστρέφομαι τῆς μετὰ  ταῦτα   τιμωρίας χαρισάμενος ἐπιθυμίαις ἐν τῷ
[24]   (τὸ) φοβερόν, ὑπὲρ ἅπαντα δὲ  ταῦτα   τὸ παθητικόν. Τοιοῦτος μὲν δή
[54]   μὲν πώποτε ἐβουλήθητε καὶ μετὰ  ταῦτα   τὸ πράττειν αὐτὸς ἕκαστος ἑαυτῷ
[40]   δύνηταί τις κρατεῖν. Ἀκόλουθα καὶ  ταῦτα   τοῖς πρώτοις καὶ οὔτε Ἀθηναίοις
[38]   τὸν διάλογον ἐπὶ τὸ δραματικὸν  ταῦτα   τὸν Ἀθηναῖον ἀποκρινόμενον ποιεῖ· Εἰκὸς
[39]   τοὺς ἀσθενεῖς. Ὀλίγα δὲ πρὸς  ταῦτα   τῶν Μηλίων ἀποκριναμένων, ὅτι καλῶς
[45]   τε τὰ δέοντα καὶ ἑρμηνεῦσαι  ταῦτα,   φιλόπολίς τε καὶ χρημάτων κρείσσων.
[25]   δὲ διὰ μέσου τὴν μετὰ  ταῦτα   χώραν λαβόντων. Ἀγκυλωτέρα μὲν οὖν
[35]   τῶν ἔργων. Ἔσται δὲ κατὰ  ταὐτὰ   παράθεσις αὐτῶν, ἀντιπαρεξεταζομένων τοῖς
[41]   μηδὲν αἰσχρὸν ὑπομείνωσιν ἐπίταγμα, τῶν  ταὐτὰ   προαιρουμένων ὡς ἀνοήτων κατηγορεῖν. Οἴομαι
[55]   εἴπω, ἀμφότερα μὲν ἐπ´ ἴσης  ζηλωτὰ   εἶναι, τά τε μὴ σαφῶς
[42]   ἴδια. Ταῦτα δὴ τὰ Θουκυδίδου  ζηλωτὰ   ἔργα, καὶ ἀπὸ τούτων τὰ
[22]   εἰς δύο μέρη διαιρεῖται τὰ  πρῶτα,   εἴς τε τὴν ἐκλογὴν τῶν
[28]   ἑαυτοῦ. Ἔστι δὲ τὰ μὲν  πρῶτα,   ὧν οὐδεὶς ἂν ὡς ἡμαρτημένων
[52]   καὶ περὶ τὰ ἤθη· οἷς  τάχα   βάσκανόν τι καὶ κακόηθες πρᾶγμα
[8]   ξύγκειται. ~(Μαρτυρεῖται δὲ τῷ ἀνδρὶ  τάχα   μὲν ὑπὸ πάντων φιλοσόφων τε
[11]   ὑπείληφεν, αὐταῖς λέξεσιν οὕτως γράφων·  Ἔγραψα   δὲ αὐτὰ καὶ τὴν ἐκβολὴν
[10]   διότι δὲ ἔλυσαν, τὰς αἰτίας  προέγραψα   πρῶτον καὶ τὰς διαφορὰς τοῦ
[20]   Διότι δὲ ἔλυσαν, τὰς αἰτίας  προέγραψα   πρῶτον καὶ τὰς διαφορὰς τοῦ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/02/2008