Chapitre |
[36] |
ἐπειδὰν
δὲ
παρέλθῃ,
ἀποδώσομεν
ὑμῖν,
|
ἃ |
ἂν
παραλάβωμεν·
μέχρι
δὲ
τοῦδε |
[34] |
μὴ
προσόντα
τῷ
συγγραφεῖ
μαρτυροῦσιν·
|
ἃ |
γὰρ
ἕκαστος
εἶναι
βούλεται
περὶ |
[41] |
ὧν
ἅπαντες
μισήσειν
αὐτὴν
ἔμελλον.
|
Ἃ |
γὰρ
οἱ
προεστηκότες
τῶν
πόλεων |
[33] |
ἔργῳ
οὐδὲν
σφᾶς
δεῖν
λαμβάνειν,
|
ἃ |
γνώμῃ
ἔξεστιν,
ἄφρακτοι
μᾶλλον
διεφθείροντο. |
[9] |
μηδὲ
μιαίνειν
τὴν
αὑτοῦ
συνείδησιν.
|
~(ἃ |
δ´
ἐλλιπέστερον
κατεσκεύασε
καὶ
ἐφ´ |
[29] |
καὶ
τοῖς
ὀλίγοις
τοὺς
Λακεδαιμονίους.
|
~(Ἃ |
δὲ
τούτοις
ἐπιφέρει,
σκολιὰ
καὶ |
[52] |
ἐγένετο
κατὰ
ταῦτά
γε,
καθ´
|
ἃ |
δοκεῖ
μάλιστα
τῶν
ἄλλων
διαφέρειν, |
[12] |
τούτῳ
καὶ
τὸ
μὴ
εἰς
|
ἃ |
ἔδει
κεφάλαια
τετελευτηκέναι
τὴν
ἱστορίαν. |
[36] |
ὅτι
ἀδύνατά
ἐστι
σφίσι
ποιεῖν
|
ἃ |
Λακεδαιμόνιοι
προκαλοῦνται.
Ὡς
δ´
ἀπεκρίναντο, |
[29] |
μάλιστα
ἤκμασεν
ἡ
πολιτικὴ
δύναμις·
|
ἃ |
μέλλω
νυνὶ
λέγειν·
Ἐστασίαζέν
τε |
[32] |
~(Σκολιώτερα
δὲ
τούτων
ἐστὶ
καὶ
|
ἃ |
μετὰ
ταῦτα
τίθησιν·
Ἐν
δὲ |
[54] |
οὕτως·
Τότε
δέ,
ἐὰν
ἄρα
|
ἃ |
νῦν
οἰόμεθα
ἡμεῖς
πράττητε,
οὐδεὶς |
[55] |
τε
δημηγορικῶν
καὶ
τῶν
δικανικῶν,
|
ἃ |
παρὰ
τὸν
Θουκυδίδου
κατεσκεύασται
χαρακτῆρα |
[15] |
ἀναγινώσκουσι
τὸν
ἄνδρα.
Λέγων
τε
|
ἃ |
περὶ
τῆς
Πλαταιέων
πόλεως
εἴρηκε |
[8] |
οὖν
ἂν
ἔχοι
τις
εἰπεῖν,
|
ἃ |
περὶ
τὸν
πραγματικὸν
τόπον
ὁ |
[49] |
ἑρμηνευσόντων
ἂν
δεηθεῖεν.
Ταῦτα
ἔστιν
|
ἃ |
περὶ
τοῦ
συγγραφέως
ἐπείσθην,
μετὰ |
[36] |
ὅτι
ἀδύνατα
εἴη
σφίσι
ποιεῖν,
|
ἃ |
προκαλεῖται,
ἄνευ
Ἀθηναίων·
παῖδες
γὰρ |
[36] |
ὅτι
βούλονται
Ἀθηναίοις
κοινῶσαι
πρῶτον
|
ἃ |
προκαλεῖται,
καὶ
ἢν
πείθωσιν
αὐτούς, |
[20] |
ὅσιόν
μοι
καὶ
θεμιτὸν
εἰπεῖν
|
ἃ |
φρονῶ,
δοκεῖ
μοι
κράτιστον
ἂν |
[18] |
ἔοικεν
ὁ
συγγραφεὺς
(εἰρήσεται
γὰρ
|
ἃ |
φρονῶ)
τῷ
Περικλέους
προσώπῳ
βουλόμενος |
[19] |
ἐστι,
διὰ
τοῦτ´
ἐστὶν
ἤδη
|
μέγα, |
ἀλλ´
εἴ
τι
τῶν
μεγάλων |
[10] |
ἐγκρατεστέραν
κατεστήσαντο
καὶ
αὐτοὶ
ἐπὶ
|
μέγα |
ἐχώρησαν
δυνάμεως,
οἱ
δὲ
Λακεδαιμόνιοι |
[20] |
δὲ
τοῦ
πολέμου
μῆκός
τε
|
μέγα |
προὔβη
παθήματά
τε
ξυνηνέχθη
γενέσθαι |
[26] |
ἄλλα
ὅσα
ἐν
μεγάλῳ
κινδύνῳ
|
μέγα |
στρατόπεδον
πολυειδῆ
ἀναγκάζοιτο
φθέγγεσθαι.
Παραπλήσια |
[53] |
μόνος,
ὥσπερ
τῶν
ἄλλων
ὅσοι
|
μέγα |
τι
καὶ
λαμπρὸν
ἔδοξαν
ποιεῖν |
[5] |
ἄρχεσθαι
τῆς
περὶ
Θουκυδίδου
γραφῆς
|
ὀλίγα |
βούλομαι
περὶ
τῶν
ἄλλων
συγγραφέων |
[39] |
τοῖς
ἰσχυροῖς
πρὸς
τοὺς
ἀσθενεῖς.
|
Ὀλίγα |
δὲ
πρὸς
ταῦτα
τῶν
Μηλίων |
[54] |
ἐξ
ἀμφοτέρων
παραδείγματα,
πολλῶν
ὄντων
|
ὀλίγα |
καὶ
τοῖς
ἀνεγνωκόσι
τὸν
ἄνδρα |
[24] |
Εὕροι
δ´
ἄν
τις
οὐκ
|
ὀλίγα |
καὶ
τῶν
θεατρικῶν
σχημάτων
κείμενα |
[9] |
Σικελίαν
στρατείας
τῆς
προτέρας
Ἀθηναίων
|
ὀλίγα |
λέγει.
Εἶτα
Ἀθηναίων
ἔκπλουν
ἐπὶ |
[28] |
ἡδέα
εἶναι
μήτε
ὠφέλιμα·
ὧν
|
ὀλίγα |
παρέξομαι
δείγματα
παρατιθεὶς
εὐθὺς
ἑκάστοις |
[2] |
τῶν
κατὰ
μέρος
ἅπτεσθαι
λόγων,
|
ὀλίγα |
περὶ
ἐμαυτοῦ
τε
καὶ
τοῦ |
[16] |
αὐτῆς
δυνάμεως·
ἣ
μὲν
γὰρ
|
ὀλίγα |
πράγματα
καὶ
μικρὰ
περιέχουσα
πληθύει |
[29] |
ἀξίωσις
καὶ
ἡ
εἰς
τὰ
|
ἔργα |
ἀντηλλαγμένη
δικαίωσις
περιφράσεως
ποιητικῆς
ἐστιν |
[29] |
τῶν
ὀνομάτων
ἀξίωσιν
ἐς
τὰ
|
ἔργα |
ἀντήλλαξαν
τῇ
δικαιώσει.
Ὃ
γὰρ |
[28] |
περὶ
Κέρκυραν
ὠμὰ
καὶ
ἀνόσια
|
ἔργα |
διὰ
τὴν
στάσιν
εἰς
τοὺς |
[33] |
φθάσωσι
προεπιβουλευόμενοι,
τολμηρῶς
πρὸς
τὰ
|
ἔργα |
ἐχώρουν·
οἱ
δὲ
καταφρονοῦντες
κἂν |
[42] |
Ταῦτα
δὴ
τὰ
Θουκυδίδου
ζηλωτὰ
|
ἔργα, |
καὶ
ἀπὸ
τούτων
τὰ
μιμήματα |
[9] |
διήγησιν,
ἐπὶ
τὰ
Λακεδαιμονίων
ἄπεισιν
|
ἔργα· |
καὶ
οὐδὲ
ταῦτα
συγκορυφώσας
τῆς |
[4] |
Φειδίου
καὶ
Πολυκλείτου
καὶ
Μύρωνος
|
ἔργα |
οἱ
μὴ
τηλικοῦτοι
δημιουργοί.
Ἐῶ |
[10] |
οἷς
ἠυξήθησαν.
Οἷς
ἐπιτίθησι
τὰ
|
ἔργα |
τῆς
πόλεως,
ὅσα
μετὰ
τὸν |
[20] |
λεχθέντων,
οὕτως
εἴρηται.
Τὰ
δὲ
|
ἔργα |
τῶν
πραχθέντων
ἐν
τῷ
πολέμῳ |
[40] |
~(Τούτοις
ἕτερα
προσθεὶς
πάλιν
ἀμοιβαῖα
|
περίεργα |
καὶ
πικρά,
τοὺς
Μηλίους
ὑποτίθεται |
[48] |
Ταῦτα
γὰρ
καὶ
μειρακιώδη
καὶ
|
περίεργα |
καὶ
τῶν
λεγομένων
αἰνιγμάτων
ἀσαφέστερα. |
[37] |
μὴ
συνεχεῖ
ῥήσει
οἱ
λαοὶ
|
ἐπαγωγὰ |
καὶ
ἀνέλεγκτα
ἐς
ἅπαξ
ἀκούσαντες |
[23] |
τινας
ἔχουσαν
διαφορὰς
παρὰ
τὴν
|
Ἰάδα. |
Πάντες
γὰρ
οὗτοι,
καθάπερ
ἔφην, |
[23] |
πολὺ
προαιρέσεις,
οἵ
τε
τὴν
|
Ἰάδα |
προελόμενοι
διάλεκτον
τὴν
ἐν
τοῖς |
[9] |
ἐπὶ
Δωριεῖς
στρατείαν
τὰ
περὶ
|
Λευκάδα |
πραχθέντα
ὑπὸ
Δημοσθένους
τοῦ
στρατηγοῦ |
[36] |
ὁ
Κλεομβρότου
Λακεδαιμόνιος
ἐλευθερώσας
τὴν
|
Ἑλλάδα |
ἀπὸ
τῶν
Μήδων
μετὰ
Ἑλλήνων |
[28] |
ἔτι
περαιτέρω·
καὶ
γὰρ
πατὴρ
|
παῖδα |
ἀπέκτεινε,
καὶ
ἀπὸ
τῶν
ἱερῶν |
[23] |
ἀνθοῦσαν
καὶ
οἱ
τὴν
ἀρχαίαν
|
Ἀτθίδα |
μικράς
τινας
ἔχουσαν
διαφορὰς
παρὰ |
[36] |
ὧδε·
Θεοὶ
ὅσοι
γῆν
τὴν
|
Πλαταιίδα |
ἔχετε,
καὶ
ἥρωες,
ξυνίστορες
ἔστε, |
[36] |
ἐγχωρίους
λέγομεν
ὑμῖν,
γῆν
τὴν
|
Πλαταιίδα |
μὴ
ἀδικεῖν
μηδὲ
παραβαίνειν
τοὺς |
[41] |
τοὺς
Ἀθηναίους
μὴ
καταδουλοῦσθαι
πόλιν
|
Ἑλληνίδα |
μηδὲν
ἁμαρτάνουσαν
εἰς
αὐτούς,
οὕτως |
[47] |
παρόντι
δεδιὼς
ἀπραγμοσύνῃ
ἀνδραγαθίζεται.
Ὡς
|
τυραννίδα |
γὰρ
ἤδη
ἔχετε
αὐτήν,
ἣν |
[40] |
μετ´
ἐλπίδων
λυμαίνεται.
Ταῦτ´
οὐκ
|
οἶδα |
πῶς
ἄν
τις
ἐπαινέσειεν
ὡς |
[26] |
διαφυγεῖν,
καὶ
τὴν
οἰκείαν
ἑκάστους
|
πατρίδα |
νικήσαντας
ἐπαυξῆσαι·
καὶ
οἱ
στρατηγοὶ |
[26] |
καὶ
περὶ
τῆς
ἐς
τὴν
|
πατρίδα |
σωτηρίας
νῦν,
εἴ
ποτε,
προθύμως |
[54] |
δὲ
τοῦ
παρασκευάσασθαι
πρέσβεις
οὐκ
|
ἐᾷ |
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
ἀποστέλλειν
τοὺς |
[28] |
τῷ
περιέργῳ
καὶ
περιττῷ
μήτε
|
ἡδέα |
εἶναι
μήτε
ὠφέλιμα·
ὧν
ὀλίγα |
[28] |
ὑπὸ
τῶν
λαβόντων.
Πᾶσά
τε
|
ἰδέα |
κατέστη
θανάτου,
καὶ
οἷον
φιλεῖ |
[33] |
τοῦ
περιεῖναι,
διεφθείροντο.
Οὕτω
πᾶσα
|
ἰδέα |
κατέστη
κακοτροπίας
διὰ
τὰς
στάσεις |
[54] |
ὑπόθεσιν
ἔχουσα
περὶ
τοῦ
πρὸς
|
βασιλέα |
πολέμου,
παρακαλοῦσα
δὲ
τοὺς
Ἀθηναίους |
[54] |
οὕτως
γράφει·
καίτοι
νὴ
τὸν
|
Ἡρακλέα |
καὶ
πάντας
θεούς,
εἴ
γ´ |
[14] |
ἠλλοίωντο
τὰς
γνώμας,
καὶ
τὸν
|
Περικλέα |
ἐν
αἰτίᾳ
εἶχον
ὡς
πείσαντα |
[18] |
καὶ
τὸν
ἐπιφανέστατον
τῶν
δημαγωγῶν
|
Περικλέα |
τὴν
ὑψηλὴν
τραγῳδίαν
ἐκείνην
εἰσάγει |
[12] |
προφερόμενον
ὑπὸ
πολλῶν,
ὅτι
τρὶς
|
ἐννέα |
ἔτη
δέοι
γενέσθαι
αὐτόν.
Ἐπεβίων |
[14] |
τῆς
Αἰγινητῶν
ἁλώσεως
τῶν
ἐν
|
Θυρέᾳ· |
Ἐν
τούτῳ
δ´
οἱ
Ἀθηναῖοι |
[14] |
ἐν
Κυθήροις
καὶ
τοὺς
ἐν
|
Θυρέᾳ |
κατοικοῦντας
Αἰγινήτας
ἐξεπολιόρκησε
καὶ
τῆς |
[10] |
ἐδόκει
εἶναι
πάσῃ
προθυμίᾳ,
καὶ
|
καθαιρετέα |
ἡ
ἰσχύς,
ἢν
δύνωνται,
ἀραμένοις |
[10] |
δὲ
οὐκέτι
ἐποιοῦντο
ἀνασχετόν,
ἀλλ´
|
ἐπιχειρητέα |
ἐδόκει
εἶναι
πάσῃ
προθυμίᾳ,
καὶ |
[41] |
ἐλπιζόμενα
μέλλεται,
τὰ
δὲ
παρόντα
|
βραχέα |
πρὸς
τὰ
ἤδη
ἀντιτεταγμένα
περιγενέσθαι. |
[36] |
μή,
ἅπερ
καὶ
πρότερον
ἤδη
|
προὐκαλεσάμεθα, |
ἡσυχίαν
ἄγετε
νεμόμενοι
τὰ
ὑμέτερα |
[52] |
εἰωθόσιν
ἀλλοτρίαν
τῆς
ἐπιεικείας,
ᾗ
|
κεχρήμεθα |
καὶ
περὶ
τοὺς
λόγους
καὶ |
[2] |
τῶν
ὑπὸ
Θουκυδίδου
γραφέντων
συκοφαντεῖν
|
ἐπιβαλοίμεθα, |
οὐ
ταῖς
κοιναῖς
μόνον
ἐναντιούμενοι |
[49] |
ἐν
αἷς
περὶ
τῶν
βιωτικῶν
|
διαλεγόμεθα |
πολίταις
ἢ
φίλοις
ἢ
συγγενέσιν |
[48] |
μὲν
ὑπὸ
Ἰώνων
ἀεὶ
πολεμίων,
|
προδιδόμεθα |
δὲ
ὑφ´
ὑμῶν
Δωριεῖς
Δωριέων· |
[48] |
ἐπὶ
τελευτῇ
κείμενα
τοῦ
λόγου·
|
δεόμεθα |
οὖν
καὶ
μαρτυρόμεθα,
εἰ
μὴ |
[55] |
διάλεκτον
τοῦ
συγγραφέως
ἐπαινοῦμεν
καὶ
|
βιαζόμεθα |
λέγειν,
ὅτι
τοῖς
καθ´
ἑαυτὸν |
[55] |
ὃν
ἁπάντων
ῥητόρων
κράτιστον
γεγενῆσθαι
|
πειθόμεθα, |
ταύτας
μιμεῖσθαι
τὰς
κατασκευάς,
ἐν |
[54] |
δέ,
ἐὰν
ἄρα
ἃ
νῦν
|
οἰόμεθα |
ἡμεῖς
πράττητε,
οὐδεὶς
δήπου
τῶν |
[40] |
τὸ
θεῖον
εὐμενείας
οὐδ´
ἡμεῖς
|
οἰόμεθα |
λελείψεσθαι·
οὐδὲν
γὰρ
ἔξω
τῆς |
[8] |
ἧς
ἱέρειαν
εἶναι
τὴν
ἱστορίαν
|
βουλόμεθα, |
πλείστην
ἐποιήσατο
πρόνοιαν,
οὔτε
προστιθεὶς |
[48] |
Αἰγεσταίων
ξυμμάχων
ἐπικουρίας,
οὐ
ξυστραφέντες
|
βουλόμεθα |
προθυμότερον
δεῖξαι
αὐτοῖς,
ὅτι
οὐκ |
[36] |
ἄνδρες
Πλαταιεῖς,
ἀφ´
οὗ
ξύμμαχοι
|
ἐγενόμεθα, |
Ἀθηναῖοι
φασὶν
ἐν
οὐδενὶ
ὑμᾶς |
[4] |
Οὐ
γὰρ
εἰ
τῇ
δυνάμει
|
λειπόμεθα |
Θουκυδίδου
τε
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[48] |
τοῦ
λόγου·
δεόμεθα
οὖν
καὶ
|
μαρτυρόμεθα, |
εἰ
μὴ
πείσομεν,
ὅτι
ἐπιβουλευόμεθα |
[38] |
ἀδικοῦμεν
ὑμᾶς,
τῆς
ἀσθενείας
ὑμῶν
|
περιεσόμεθα |
τῇ
βίᾳ·
ταῦτα
γὰρ
ἑκατέροις |
[37] |
περὶ
σωτηρίας
βουλεύσαντες
τῇ
πόλει,
|
παυόμεθα· |
εἰ
δ´
ἐπὶ
τοῦτο,
λέγοιμεν |
[48] |
μαρτυρόμεθα,
εἰ
μὴ
πείσομεν,
ὅτι
|
ἐπιβουλευόμεθα |
μὲν
ὑπὸ
Ἰώνων
ἀεὶ
πολεμίων, |
[52] |
τῇ
μιμήσει
χρησαμένους
παράγομεν
καὶ
|
παρεχόμεθα |
τὰς
γραφὰς
αὐτῶν,
ἐφ´
αἷς |
[38] |
καταλύσαντες
ἄρχομεν,
ἢ
ἀδικούμενοι
νῦν
|
ἐπεξερχόμεθα, |
λόγων
μῆκος
ἄπιστον
παρέξομεν·
τοῦτο |
[40] |
αὐτοὺς
βουλήσεων
δικαιοῦμεν
ἢ
πράσσομεν.
|
Ἡγούμεθα |
γὰρ
τό
τε
θεῖον
δόξῃ |
[9] |
τὸ
διηνεκὲς
τῆς
ἀπαγγελίας
ἀπολώλεκε.
|
Πλανώμεθα |
δή,
καθάπερ
εἰκός,
καὶ
δυσκόλως |
[49] |
συνέρχονται,
οὔτ´
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις,
|
ἔνθα |
περὶ
θανάτου
καὶ
φυγῆς
καὶ |
[32] |
ἀμαθεῖς.
Ἐπὶ
δὲ
τῷ
ἀγάλλονται
|
κἀνταῦθα |
ἄδηλον,
τίνες·
εἰ
μὲν
γὰρ |
[54] |
πώποτε
ὑμῖν
ἐγένετο.
Καὶ
γὰρ
|
ἐνταῦθα |
πέπλεκται
μὲν
ἡ
διάνοια
πολυπλόκως, |
[40] |
ὧν
ἂν
δύνηταί
τις
κρατεῖν.
|
Ἀκόλουθα |
καὶ
ταῦτα
τοῖς
πρώτοις
καὶ |
[40] |
φόβῳ.
~(Τούτοις
ἕτερα
προσθεὶς
πάλιν
|
ἀμοιβαῖα |
περίεργα
καὶ
πικρά,
τοὺς
Μηλίους |
[39] |
ἐστὶ
πρὸς
ἀλλήλους,
τὰ
δὲ
|
βίαια |
τοῖς
ἰσχυροῖς
πρὸς
τοὺς
ἀσθενεῖς. |
[23] |
ἀλλ´
αὐτὰ
τὰ
χρήσιμα
καὶ
|
ἀναγκαῖα, |
ἢ
τὴν
πομπικὴν
καὶ
ἀξιωματικὴν |
[24] |
πόσου
προελθόντα
πεπαῦσθαι,
καλὰ
καὶ
|
ἀναγκαῖα |
θεωρήματα
ἐν
πᾶσιν
ὄντα
τοῖς |
[36] |
Πλαταιέων
λεγόντων
Ἀρχίδαμος
ἀποκρίνεται
τοιάδε·
|
Δίκαια |
λέγετε,
ὦ
ἄνδρες
Πλαταιεῖς,
ἢν |
[50] |
ὀχλικὰς
ἐντεύξεις
παρεσκευασμένοις
καὶ
τὰ
|
δίκαια |
λέγουσιν
οὐκ
ἔστιν
ἐπιτήδειος
οὗτος |
[38] |
ἀποδοῦναι
τούτου
βουληθεὶς
ἐπιλέγει·
Ὅτι
|
δίκαια |
μὲν
ἐν
τῷ
ἀνθρωπείῳ
λόγῳ |
[36] |
τοιάδε·
Ἀρχίδαμε
καὶ
Λακεδαιμόνιοι,
οὐ
|
δίκαια |
ποιεῖτε
οὐδὲ
ἄξια
οὔθ´
ὑμῶν |
[41] |
μὲν
γὰρ
Ἀρχίδαμος
ὁ
Λακεδαιμόνιος
|
δίκαιά |
τε
προκαλεῖται
τοὺς
Πλαταιεῖς
καὶ |
[41] |
νόμον
εἰσάγοντες
καὶ
ταῦτ´
εἶναι
|
δίκαια |
τοῖς
ἀσθενέσιν
ἀποφαίνοντες,
ὅσα
τοῖς |
[39] |
ἦν
προσήκοντα
εἰρῆσθαι,
ὅτι
τὰ
|
δίκαια |
τοῖς
ἴσοις
ἐστὶ
πρὸς
ἀλλήλους, |
[40] |
ἅπαντες,
τὰ
δὲ
πρὸς
ἀλλήλους
|
δίκαια |
τῷ
κοινῷ
τῆς
φύσεως
κρίνουσι |
[20] |
ἡγησάμενος
ἐκ
τῶν
ἐπιφανεστάτων
ὡς
|
παλαιὰ |
εἶναι
ἀποχρώντως.
Καὶ
ὁ
πόλεμος |
[6] |
εἰς
πολλὰ
μεμερισμένην
καὶ
ἀσυνάρτητα
|
κεφάλαια· |
ἔπειτα
κατὰ
τὸ
μηδὲν
αὐτῇ |
[12] |
τὸ
μὴ
εἰς
ἃ
ἔδει
|
κεφάλαια |
τετελευτηκέναι
τὴν
ἱστορίαν.
Ἔτη
γὰρ |
[15] |
τῆς
Ἀθηναίων
πρεσβείας
ἡ
τὰ
|
κεφάλαια |
τῶν
γινομένων
περιειληφυῖα
δήλωσις
ἤρκει, |
[19] |
τὰ
προοίμια
ποιεῖν
αὐτὰ
τὰ
|
κεφάλαια |
τῶν
μελλόντων
δηλοῦσθαι
προλαμβάνοντας.
Ὃ |
[18] |
καὶ
οἱ
Πελοποννήσιοι
τρόπαιον
τῇ
|
ὑστεραίᾳ |
ἔστησαν.
Ἐν
δὲ
τῇ
τετάρτῃ |
[17] |
ἀνδραποδίσαι·
τοὺς
δ´
ἐν
τῇ
|
ὑστεραίᾳ |
πάλιν
ὑπὸ
τῶν
αὐτῶν
ῥηθέντας, |
[20] |
ἀεὶ
μέγιστον
κρινόντων,
παυσαμένων
δὲ
|
τἀρχαῖα |
μᾶλλον
θαυμαζόντων,
ἀπ´
αὐτῶν
τῶν |
[38] |
τῆς
ἀσθενείας
ὑμῶν
περιεσόμεθα
τῇ
|
βίᾳ· |
ταῦτα
γὰρ
ἑκατέροις
δυνατά.
Ἔπειτα |
[26] |
οἱ
ξύμμαχοι
ἐπικρατήσαντες
τά
τε
|
ναυάγια |
καὶ
τοὺς
νεκροὺς
ἀνείλοντο
καὶ |
[15] |
κατεστρέψαντο
πᾶσαν·
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
ὁμολογίᾳ |
κατέστησαν,
Ἑστιαιεῖς
δ´
ἐξοικίσαντες
αὐτοὶ |
[43] |
ὁ
λόγος
γένηται,
τῇ
Περικλέους
|
ἀπολογίᾳ |
καὶ
τῇ
Ἑρμοκράτους
πρὸς
Καμαριναίους |
[40] |
εἰ
καὶ
διὰ
μηδὲν
ἄλλο,
|
διὰ |
γοῦν
τὴν
αἰσχύνην
αὐτοῖς
βοηθήσειν |
[48] |
γὰρ
τάδε
πάσχει
τὰ
μείζω)
|
διὰ |
δ´
αὐτὰ
τὰς
Συρακόσσας
κακωθῆναι |
[16] |
δ´
ἐν
ταῖς
Ἀθήναις,
ὅσα
|
διὰ |
διαλόγων
καὶ
δημηγοριῶν
ἐπράχθη.
Εἴ |
[34] |
κρίσεως
μετειληφότες
εἴ
τε
καὶ
|
διὰ |
διδαχῆς
ἰσχυρὰ
τὰ
κριτήρια
κατασκευάσαντες, |
[25] |
ἀλλήλοις
οὔτε
κατὰ
γῆν
οὔτε
|
διὰ |
θαλάσσης,
νεμόμενοί
τε
τὰ
αὑτῶν |
[2] |
βούλομαι
προειπεῖν·
οὐ
σοῦ
μὰ
|
Δία |
καὶ
τῶν
σοὶ
παραπλησίων
ἕνεκα, |
[53] |
πολλὰ
δηλούσας
ἐν
ὀλίγοις
καὶ
|
διὰ |
μακροῦ
κομιζομένας
τὴν
ἀκολουθίαν
καὶ |
[52] |
πολλὰ
σημαίνειν
πράγματα
βουλομένας
καὶ
|
διὰ |
μακροῦ
τὰς
ἀποδόσεις
λαμβανούσας
νοήσεις, |
[25] |
τῷ
πρώτῳ
προστεθέντος,
τῶν
δὲ
|
διὰ |
μέσου
τὴν
μετὰ
ταῦτα
χώραν |
[40] |
Λακεδαιμονίοις
πεποίθασιν,
οὓς
εἰ
καὶ
|
διὰ |
μηδὲν
ἄλλο,
διὰ
γοῦν
τὴν |
[40] |
θεῖον
δόξῃ
τἀνθρώπειόν
τε
σαφῶς
|
διὰ |
παντὸς
ἀπὸ
φύσεως
ἀναγκαίως,
οὗ |
[12] |
δέοι
γενέσθαι
αὐτόν.
Ἐπεβίων
δὲ
|
διὰ |
παντὸς
αὐτοῦ,
αἰσθανόμενός
τε
τῇ |
[24] |
πᾶσιν
ὄντα
τοῖς
ἔργοις,
οὐ
|
διὰ |
πάσης
τῆς
ἱστορίας
φυλάττει.
~(Προειρημένων |
[6] |
ἀμφιβίους
ἐκ
Ταρτάρων
ἐξιούσας
καὶ
|
διὰ |
πελάγους
νηχομένας
καὶ
μιξόθηρας,
καὶ |
[33] |
δ´
αὐτῶν
αἴτιον
ἀρχὴ
ἡ
|
διὰ |
πλεονεξίαν
καὶ
φιλοτιμίαν,
ἐκ
δ´ |
[24] |
αἱ
μεταξὺ
παρεμπτώσεις
πολλαὶ
γινόμεναι
|
διὰ |
πολλοῦ
τὴν
ἀκολουθίαν
κομίζονται·
τά |
[1] |
δι´
ὀλιγωρίαν
καὶ
ῥᾳστώνην
οὐδὲ
|
διὰ |
σπάνιν
τῶν
δυνησομένων
βεβαιῶσαι
τὰς |
[33] |
Οὕτω
πᾶσα
ἰδέα
κατέστη
κακοτροπίας
|
διὰ |
τὰς
στάσεις
τῷ
Ἑλληνικῷ·
καὶ |
[41] |
βίον
ἐξημερώσαντες.
Ἐγὼ
μὲν
δὴ
|
διὰ |
ταύτας
τὰς
αἰτίας
οὐκ
ἐπαινῶ |
[49] |
ἂν
καὶ
οἱ
πατέρες
ἀνάσχοιντο
|
διὰ |
τὴν
ἀηδίαν,
ἀλλ´
ὥσπερ
ἀλλοεθνοῦς |
[32] |
τε
ἀσφαλὲς
λογιζόμενος
καὶ
ὅτι
|
διὰ |
τὴν
ἀπάτην
αὐτοῦ
περιεγένετο.
Ῥᾷον |
[41] |
μνησικακῶν
ὁ
συγγραφεὺς
τῇ
πόλει
|
διὰ |
τὴν
καταδίκην
ταῦτα
τὰ
ὀνείδη |
[32] |
θαρρῆσαι
εἰ
ἴδοι
ἄφρακτον,
ἥδιον
|
διὰ |
τὴν
πίστιν
ἐτιμωρεῖτο
ἢ
ἀπὸ |
[32] |
ἀφυλάκτου
καὶ
τὸ
ἥδιον
τιμωρεῖσθαι
|
διὰ |
τὴν
πίστιν
μᾶλλον
ἢ
ἀπὸ |
[28] |
Κέρκυραν
ὠμὰ
καὶ
ἀνόσια
ἔργα
|
διὰ |
τὴν
στάσιν
εἰς
τοὺς
δυνατωτάτους |
[26] |
ναυσὶν
ἐπιβαίνειν.
Συνετύγχανέ
τε
πολλαχοῦ
|
διὰ |
τὴν
στενοχωρίαν
τὰ
μὲν
ἄλλοις |
[12] |
καὶ
οὐχ
ἧσσον
τοῖς
Πελοποννησίοις
|
διὰ |
τὴν
φυγὴν
καθ´
ἡσυχίαν
τι |
[6] |
ἐξ
ἐμπειρίας,
ὧν
δ´
ἀπελείφθη
|
διὰ |
τὴν
φυγήν,
παρὰ
τῶν
ἄριστα |
[15] |
δ´
ἀκριβῶς
ἔδει
ταῦτα
εἰρῆσθαι,
|
διὰ |
τί
παρέλιπε
ῥᾳθύμως
ἐκεῖνα;
Οὐ |
[26] |
ἀντίπαλόν
τι
τῆς
ναυμαχίας
ἀπιδόντες
|
διὰ |
τὸ
ἀκρίτως
ξυνεχὲς
τῆς
ἁμίλλης |
[26] |
τοῦ
μέλλοντος
οὐδενὶ
ἐοικὼς
καὶ
|
διὰ |
τὸ
ἀνώμαλον
καὶ
τὴν
ἔποψιν |
[31] |
ἑταιρικὸν
οἰκειότερον
ἐγένετο
τοῦ
συγγενοῦς
|
διὰ |
τὸ
ἑτοιμότερον
εἶναι
ἀπροφασίστως
τολμᾶν. |
[31] |
συγγενὲς
τοῦ
ἑταιρικοῦ
ἀλλοτριώτερον
ἐγένετο
|
διὰ |
τὸ
ἑτοιμότερον
εἶναι
ἀπροφασίστως
τολμᾶν. |
[26] |
διακόσιαι
γενέσθαι)
αἱ
μὲν
ἐκβολαὶ
|
διὰ |
τὸ
μὴ
εἶναι
τὰς
ἀνακρούσεις |
[31] |
σαφέστερον
ἂν
ἦν
οὕτως
ἐξενεχθέν·
|
διὰ |
τὸ
μηδεμίαν
ἄλλην
ἔχειν
δύναμιν |
[34] |
ὡς
μηδὲν
τῶν
θεοφορήτων
διαφέρειν,
|
διὰ |
τὸ
πλῆθος
ἐοίκασι
τῶν
ἐνθυμημάτων |
[20] |
αὐτὸν
τὸν
πόλεμον,
ὃ
δὲ
|
διὰ |
τὸ
στασιάζειν.
Τά
τε
πρότερον |
[24] |
παραμείναντος
μέχρι
πάντων
τοῦ
τόνου,
|
διὰ |
τὸ
τάχος
τῆς
ἀπαγγελίας
ἀσαφής |
[26] |
τύχοι
ναῦς
νηὶ
προσπεσοῦσα
ἢ
|
διὰ |
τὸ
φυγεῖν
ἢ
ἄλλῃ
ἐπιπλέουσα, |
[2] |
κατὰ
τὴν
δύναμιν
ἐξασθενοῦντα,
καὶ
|
διὰ |
τοῦθ´
οὗτος
ἡμᾶς
ὁ
λογισμὸς |
[19] |
τι
τῶν
μικρῶν
μεῖζόν
ἐστι,
|
διὰ |
τοῦτ´
ἐστὶν
ἤδη
μέγα,
ἀλλ´ |
[49] |
λέγειν·
ἱκανῶς
δ´
οἴομαι
καὶ
|
διὰ |
τούτων
φανερὸν
πεποιηκέναι
τὸ
προκείμενον, |
[50] |
κατασκευάζεσθαι
τὰς
γραφάς,
ἀλλ´
ἀνδράσι
|
διὰ |
τῶν
ἐγκυκλίων
μαθημάτων
ἐπὶ
ῥητορικήν |
[35] |
τις
ἄλλως
προὑπείληφεν
εἴ
τε
|
διὰ |
φιλονεικίαν
εἴ
τε
δι´
ἀναισθησίαν, |
[25] |
ἔτι
παλαιότερα
σαφῶς
μὲν
εὑρεῖν
|
διὰ |
χρόνου
πλῆθος
ἀδύνατον
ἦν·
ἐκ |
[20] |
ἔτι
παλαιότερα
σαφῶς
μὲν
εὑρεῖν
|
διὰ |
χρόνου
πλῆθος
ἀδύνατον
ἦν·
ἐκ |
[7] |
κατὰ
τόπους
καὶ
κατὰ
πόλεις
|
ἰδίᾳ |
μνῆμαί
τινες
ἐσῴζοντο
καὶ
τῶν |
[44] |
μᾶλλον
διασῴζεται.
Εἰ
μὲν
γὰρ
|
ἰδίᾳ |
τινὲς
ἐβλάπτοντο
τῶν
πολιτῶν,
εὐτύχει |
[42] |
καὶ
τὰ
σχήματα
τῶν
πραγμάτων
|
ἴδια. |
Ταῦτα
δὴ
τὰ
Θουκυδίδου
ζηλωτὰ |
[47] |
τῆς
πόλεωςἀξίωσιν,
ἀπαλγήσαντας
δὲ
τὰ
|
ἴδια |
τοῦ
κοινοῦ
τῆς
σωτηρίας
ἀντιλαμβάνεσθαι, |
[33] |
τὴν
αὐτίκα
φιλονεικίαν
ἐκπιμπλάναι.
Ὥστ´
|
εὐσεβείᾳ |
μὲν
οὐδέτεροι
ἐνόμιζον,
εὐπρεπείᾳ
δὲ |
[20] |
παρὰ
τῶν
ἄλλων
ὅσον
δυνατὸν
|
ἀκριβείᾳ |
περὶ
ἑκάστου
ἐπεξελθών.
Ἐπιπόνως
δὲ |
[44] |
πρὸς
ἠρεθισμένον
ὄχλον
οὐκ
ἦν
|
ἐπιτήδεια |
εἰρῆσθαι,
καὶ
ταῦτα
ἐν
ἀρχαῖς |
[34] |
ὅτι
ταυτὶ
μὲν
οὐκ
ἦν
|
ἐπιτήδεια |
ἐν
τούτῳ
τῷ
καιρῷ
καὶ |
[53] |
ξένον
καὶ
ποιητικὸν
οὐχ
ἡγησάμενος
|
ἐπιτήδεια |
τοῖς
ἀληθινοῖς
ἀγῶσι
παρέλιπε,
καὶ |
[40] |
σὺν
τῇ
παρὰ
τῶν
θεῶν
|
βοηθείᾳ |
καὶ
Λακεδαιμονίοις
πεποίθασιν,
οὓς
εἰ |
[37] |
κατάλληλος
οὕτω
σχηματισθείς·
Ἡ
μὲν
|
ἐπιείκεια |
τοῦ
διδάσκειν
καθ´
ἡσυχίαν
ἀλλήλους |
[37] |
Μηλίων
σύνεδροι
ἀπεκρίναντο·
Ἡ
μὲν
|
ἐπιείκεια |
τοῦ
διδάσκειν
καθ´
ἡσυχίαν
ἀλλήλους |
[37] |
καλῶν;
Προθεὶς
γὰρ
ἡ
μὲν
|
ἐπιείκεια |
τοῦ
διδάσκειν
καθ´
ἡσυχίαν
οὐ |
[30] |
ὀχληρὸς
ἦν.
Νῦν
δ´
ἐπιτίθησιν·
|
Ἀσφάλεια |
δὲ
τὸ
ἐπιβουλεύσασθαι,
ἀποτροπῆς
πρόφασις |
[24] |
αὐτοῦ
καὶ
ἡ
δύναμις
συνεκδράμῃ,
|
τέλεια |
γίνεται
κατορθώματα
καὶ
δαιμόνια·
ὅταν |
[36] |
ἀδίκως
ἐπ´
αὐτοὺς
μηδ´
ἐπὶ
|
δουλείᾳ· |
εἰ
δὲ
μή,
ἀμύνειν
τοὺς |
[36] |
Θηβαίων
τῶν
ἡμῖν
ἐχθίστων
ἐπὶ
|
δουλείᾳ |
τῇ
ἡμετέρᾳ
ἥκετε.
Μάρτυρας
δὲ |
[15] |
ἐκεῖνα;
Οὐ
γὰρ
δή
γε
|
ἀσθενείᾳ |
δυνάμεως
ἐξείργετο
περὶ
ἀμφοτέρων
τοὺς |
[55] |
καὶ
ὁ
τόνος
καὶ
ἡ
|
μεγαλοπρέπεια |
καὶ
αἱ
συγγενεῖς
ταύταις
ἀρεταὶ |
[33] |
Ὥστ´
εὐσεβείᾳ
μὲν
οὐδέτεροι
ἐνόμιζον,
|
εὐπρεπείᾳ |
δὲ
λόγου,
οἷς
ξυμβαίη
ἐπιφθόνως |
[52] |
καὶ
σκότον
παρέχουσα
ταῖς
ἀρεταῖς
|
ἀσάφεια |
παρῆλθεν
εἰς
τοὺς
λόγους.
~(Ῥητόρων |
[24] |
ἐξ
ὧν
ἡ
κατὰ
φύσιν
|
ἀκολουθία |
πλανᾶται·
τὰς
δὲ
τῶν
ὀνοματικῶν |
[47] |
ὑπαρχούσης
δόξης
αἰτιᾶσθαι,
ὅστις
ἂν
|
μαλακίᾳ |
ἐλλείπῃ,
καὶ
τῆς
μὴ
προσηκούσης |
[12] |
παντὸς
αὐτοῦ,
αἰσθανόμενός
τε
τῇ
|
ἡλικίᾳ |
καὶ
προσέχων
τὴν
γνώμην,
ὅπως |
[18] |
ἢ
πεντεκαίδεκα
ὄντας,
οἱ
ἐν
|
Σικελίᾳ |
μετὰ
Νικίου
καὶ
Δημοσθένους
ἀποθανόντες |
[18] |
δημοσίᾳ
πενθεῖν,
τοὺς
δ´
ἐν
|
Σικελίᾳ |
πεσόντας,
ἐν
οἷς
τῶν
δ´ |
[29] |
φιλέταιρος
ἐνομίσθη,
μέλλησις
δὲ
προμηθὴς
|
δειλία |
εὐπρεπής
παρομοιώσεις
γὰρ
ἀμφότερα
ταῦτα |
[53] |
ἔμεινε,
ταῖς
μεταβολαῖς
καὶ
τῇ
|
ποικιλίᾳ |
καὶ
τῷ
μηδὲν
ἁπλῶς
ἀσχημάτιστον |
[39] |
ἡ
ἔχθρα
ὑμῶν,
ὅσον
ἡ
|
φιλία |
μὲν
ἀσθενείας,
τὸ
δὲ
μῖσος |
[29] |
Λακεδαιμονίους.
~(Ἃ
δὲ
τούτοις
ἐπιφέρει,
|
σκολιὰ |
καὶ
δυσπαρακολούθητα
καὶ
τὰς
τῶν |
[24] |
τὴν
ἀκολουθίαν
κομίζονται·
τά
τε
|
σκολιὰ |
καὶ
πολύπλοκα
καὶ
δυσεξέλικτα
καὶ |
[13] |
καὶ
ἐπ´
Εὐρυμέδοντι
ποταμῷ
ἐν
|
Παμφυλίᾳ |
πεζομαχία
καὶ
ναυμαχία
Ἀθηναίων
καὶ |
[5] |
ἐπιφανεῖς
Ἑλλήνων
τε
καὶ
βαρβάρων
|
μιᾷ |
συντάξει
περιλαβών)
καὶ
τῇ
λέξει |
[52] |
δόξης
λαμπρᾶς
κατηξιώθησαν.
Ἵνα
δὲ
|
μηδεμία |
ὑποψία
καθ´
ἡμῶν
τοιαύτη
γένηται, |
[3] |
καὶ
τὰς
γειτνιώσας
αὐταῖς
κακίας.
|
Οὐδεμία |
γὰρ
αὐτάρκης
ἀνθρώπου
φύσις
οὔτ´ |
[18] |
ἁνὴρ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
καὶ
|
οὐδεμιᾷ |
τῶν
μετὰ
ταῦτα
γενομένων
τῇ |
[19] |
παραγγέλλουσι
δείγματα
τῶν
λόγων
τὰ
|
προοίμια |
ποιεῖν
αὐτὰ
τὰ
κεφάλαια
τῶν |
[26] |
πρότερον.
Πολλὴ
μὲν
γὰρ
ἑκατέροις
|
προθυμία |
ἀπὸ
τῶν
ναυτῶν
ἐς
τὸ |
[10] |
ἀλλ´
ἐπιχειρητέα
ἐδόκει
εἶναι
πάσῃ
|
προθυμίᾳ, |
καὶ
καθαιρετέα
ἡ
ἰσχύς,
ἢν |
[51] |
οὐδ´
οὗτοι
χωρὶς
ἐξηγήσεως
γραμματικῆς
|
ἔνια. |
Πρὸς
δὲ
τοὺς
ἐπὶ
τὸν |
[33] |
ὀνόματα
καὶ
βεβιασμένα
σχήματα,
ὧν
|
ἔνια |
σολοικισμῶν
παρέχεται
δόξαν,
ἀρκεσθήσομαι
τούτοις, |
[24] |
συνεκδράμῃ,
τέλεια
γίνεται
κατορθώματα
καὶ
|
δαιμόνια· |
ὅταν
δὲ
ἐλλείπῃ
τὸ
τῆς |
[45] |
νοημάτων
εὕρεσις
αὐτὴ
καθ´
ἑαυτὴν
|
ἀξία |
σπουδῆς,
εἰ
μὴ
καὶ
τοῖς |
[27] |
ταῦτα
καὶ
τὰ
παραπλήσια
τούτοις
|
ἄξια |
ζήλου
τε
καὶ
μιμήσεως
ἐφάνη, |
[48] |
παραπλήσια
τούτοις
καλὰ
καὶ
ζήλου
|
ἄξια |
ἡγοῦμαι.
Ἐκεῖνα
δ´
οὐκ
οἶδ´ |
[8] |
συγγραφεὺς
κατορθοῖ,
καλὰ
καὶ
μιμήσεως
|
ἄξια. |
(Κράτιστον
δὲ
πάντων
τὸ
μηδὲν |
[11] |
βουλομένων,
ὅτι
μικρὰ
καὶ
οὐκ
|
ἄξια |
λόγου
τὰ
πράγματα
ἦν
ἢ |
[36] |
Λακεδαιμόνιοι,
οὐ
δίκαια
ποιεῖτε
οὐδὲ
|
ἄξια |
οὔθ´
ὑμῶν
οὔτε
πατέρων
ὧν |
[49] |
ἐν
τῇ
δημηγορίᾳ
ταύτῃ
μέμψεως
|
ἄξια, |
περὶ
ὧν
οὐδὲν
δέομαι
τὰ |
[25] |
φαίνεσθαι
καταφρονήσαντες,
ἐπειδὴ
οὐκ
εὐθὺς
|
ἄξια |
τῆς
προσδοκίας
ἐπεπόνθεσαν,
ἣν
ἔσχον |
[25] |
σφίσι
φαίνεσθαι,
ὅτι
οὐκ
εὐθὺς
|
ἄξια |
τῆς
προσδοκίας
ἐπεπόνθεσαν,
ὥσπερ
ὅτε |
[19] |
μικρὰ
βουλόμενος
ἀποδεῖξαι
καὶ
οὐκ
|
ἄξια |
τῷδε
παραβάλλεσθαι.
Οὔτε
γὰρ
τἀληθὲς |
[15] |
ὠμὰ
καὶ
δεινὰ
καὶ
οἴκτων
|
ἄξια |
φαίνεσθαι
ποιεῖ
τὰ
πάθη,
ὥστε |
[10] |
ἦσαν.
Ἐπίδαμνός
ἐστι
πόλις
εἰς
|
δεξιὰ |
ἐσπλέοντι
τὸν
Ἰόνιον
κόλπον.
Προσοικοῦσιν |
[31] |
σύνοδοι,
ἀλλὰ
παρὰ
τοὺς
καθεστῶτας
|
πλεονεξίᾳ. |
Ὁ
μὲν
νοῦς
ἐστὶ
τοιόςδε· |
[26] |
ἐγίγνετο·
καὶ
ἦν
καρτερὰ
καὶ
|
οἵα |
οὐχ
ἑτέρα
τῶν
πρότερον.
Πολλὴ |
[20] |
γενέσθαι
ἐν
αὐτῷ
τῇ
Ἑλλάδι
|
οἷα |
οὐχ
ἕτερα
ἐν
ἴσῳ
χρόνῳ. |
[41] |
Πολλοῖς
γὰρ
προορωμένοις
ἔτι
ἐς
|
οἷα |
φέρονται
τὸ
αἰσχρὸν
καλούμενον
ὀνόματος |
[5] |
ἄλλοι
συχνοί.
Οὗτοι
προαιρέσει
τε
|
ὁμοίᾳ |
ἐχρήσαντο
περὶ
τὴν
ἐκλογὴν
τῶν |
[13] |
καὶ
διέφθειρον
τὰς
πάσας
διακοσίας.
|
Ὅμοια |
δ´
ἐστὶ
παρ´
αὐτῷ
καὶ |
[29] |
ἐκάλουν,
τὴν
δὲ
μέλλησιν
δειλίαν.
|
Ὅμοια |
δὲ
τούτοις
ἐστὶ
καὶ
τὰ |
[54] |
δύνασθαι
χεῖρον
ἢ
νῦν
διατεθῆναι.
|
Ὅμοια |
δὲ
τούτοις
ἐστὶ
κἀκεῖνα·
Εἶτ´ |
[47] |
δὲ
ἐπικίνδυνον
καὶ
τὰ
τούτοις
|
ὅμοια, |
ὅσα
τάς
τε
ἐξαλλαγὰς
τῶν |
[19] |
τὰ
ἄλλα
ὅσα
τούτοις
ἐστὶν
|
ὅμοια, |
τίνα
καιρὸν
εἶχε
πρὸ
τῆς |
[36] |
ὦ
ἄνδρες
Πλαταιεῖς,
ἢν
ποιῆτε
|
ὅμοια |
τοῖς
λόγοις.
Καθάπερ
γὰρ
Παυσανίας |
[47] |
γεγένηται
τὰ
ἄλλα
εὐτυχοῦσι,
πολλὴ
|
ἄνοια |
πολεμῆσαι·
εἰ
δ´
ἀναγκαῖον
ἦν |
[48] |
Σικελίαν
προφάσει
μέν,
ᾗ
πυνθάνεσθε,
|
διανοίᾳ |
δέ,
ἣν
πάντες
ὑπονοοῦμεν.
Καί |
[54] |
γὰρ
ἐνταῦθα
πέπλεκται
μὲν
ἡ
|
διάνοια |
πολυπλόκως,
λέλεκται
δ´
ἐκ
τῆς |
[44] |
Σχῆμά
τε
οὐ
τοῦτο
τῇ
|
διανοίᾳ |
πρεπωδέστατον
ἦν,
τὸ
ἐπιτιμητικόν,
ἀλλὰ |
[17] |
τῶν
αὐτῶν
ῥηθέντας,
ἐν
ᾗ
|
μετάνοιά |
τις
ὑπεισῆλθε
τοὺς
πολλούς,
περὶ |
[46] |
γνώμης
ἀπὸ
τῶν
ὑπαρχόντων
βεβαιοτέρα
|
πρόνοια |
ποιητικώτερον
περιπέφρασται·
βούλεται
γὰρ
λέγειν, |
[46] |
τῶν
ὑπαρχόντων,
ἧς
βεβαιοτέρα
ἡ
|
πρόνοια. |
Τά
τε
γὰρ
φρονήματα
ψυχρότερά |
[47] |
ἡ
μέλλουσα,
οὐδ´
ἐν
τῇ
|
προνοίᾳ |
τὸ
βέβαιον
ἔχουσα
ἀλλ´
ἐν |
[39] |
δὲ
ἰσχυρούς·
οὐ
γὰρ
ζητοῦμεν
|
εὐνοίᾳ |
τῶν
ὑπηκόων
ἄρχειν,
ἀλλὰ
φόβῳ. |
[29] |
ἐπιχειρήσεων
περιτεχνήσει
καὶ
τῶν
τιμωριῶν
|
ἀτοπίᾳ. |
Ἐν
τούτοις
τὸ
μὲν
πρῶτον |
[29] |
ἐπιτέχνησις
καὶ
ἡ
τῶν
τιμωριῶν
|
ἀτοπία |
καὶ
ἡ
εἰωθυῖα
τῶν
ὀνομάτων |
[29] |
ἐπιχειρήσεων
ἐπιτεχνήσει
καὶ
τῶν
τιμωριῶν
|
ἀτοπίᾳ· |
καὶ
τὴν
εἰωθυῖαν
τῶν
ὀνομάτων |
[29] |
ταυτί·
Τόλμα
μὲν
γὰρ
ἀλόγιστος
|
ἀνδρία |
φιλέταιρος
ἐνομίσθη,
μέλλησις
δὲ
προμηθὴς |
[34] |
καὶ
διὰ
διδαχῆς
ἰσχυρὰ
τὰ
|
κριτήρια |
κατασκευάσαντες,
οὔτε
ἅπαντα
ἐπαινοῦσιν
ἐπ´ |
[45] |
δ´
ἐν
τοῖς
πρὸς
τὰ
|
δικαστήρια |
καὶ
τὰς
ἐκκλησίας
ἀγῶσιν,
ἐν |
[24] |
παθητικὰ
ῥήματα
δραστήρια,
τὰ
δὲ
|
δραστήρια |
παθητικά·
πληθυντικῶν
τε
καὶ
ἑνικῶν |
[24] |
καὶ
τὰ
μὲν
παθητικὰ
ῥήματα
|
δραστήρια, |
τὰ
δὲ
δραστήρια
παθητικά·
πληθυντικῶν |
[10] |
αὐτοῖς
τὰ
πολλὰ
τῆς
Ἑλλάδος
|
ὑποχείρια |
ἤδη
ὄντα.
Οἱ
γὰρ
Ἀθηναῖοι |
[49] |
δὲ
καὶ
ἄλλα
ἐν
τῇ
|
δημηγορίᾳ |
ταύτῃ
μέμψεως
ἄξια,
περὶ
ὧν |
[54] |
ἀρκοῦντα.
Ἔστι
δή
τις
αὐτῷ
|
δημηγορία |
τὴν
μὲν
ὑπόθεσιν
ἔχουσα
περὶ |
[43] |
καὶ
τῇ
Ἑρμοκράτους
πρὸς
Καμαριναίους
|
κατηγορίᾳ |
κατὰ
τῆς
Ἀθηναίων
πόλεως.
~(Ὁ |
[22] |
τούτων
αὖθις
ἑκάτερον
εἰς
ἕτερα
|
μόρια |
διαιρεῖται,
ἡ
μὲν
ἐκλογὴ
τῶν |
[31] |
ὅρκοι
εἴ
που
ἄρα
γένοιντο,
|
ἀπορίᾳ |
πίστεως
ἄλλης
ἑκατέρῳ
διδόμενοι
ἐν |
[9] |
ὁ
κανὼν
οὗτος
οὐδ´
οἰκεῖος
|
ἱστορίᾳ, |
δῆλον.
Οὐδεὶς
γὰρ
τῶν
μεταγενεστέρων |
[19] |
εἰληφὸς
ἀποδεικτικὰς
τῆς
προθέσεως
ἐξεργασίας,
|
ἱστορία |
τις
αὐτὴ
καθ´
αὑτήν.
Οἱ |
[51] |
τῶν
πάνυ
ἡδέων,
ἡ
δὲ
|
συμμετρία |
πανταχῇ
χρήσιμον.
~(Εἷς
ἔτι
μοι |
[55] |
καὶ
διαφθείροντες,
ἕως
δούλους
ἐποίησαν.
|
~(Μυρία |
παραδείγματα
φέρειν
δυναίμην
ἂν
ἐκ |
[14] |
κατακλείσας
δὲ
Λακεδαιμονίους
εἰς
τὰ
|
φρούρια, |
τοὺς
ἐν
Κυθήροις
καὶ
τοὺς |
[48] |
μᾶλλον
ἐξοικίσαι.
Ψυχρὰ
γὰρ
ἡ
|
παρονομασία |
καὶ
οὐ
προσβάλλουσα
πάθος,
ἀλλ´ |
[26] |
μέγα
στρατόπεδον
πολυειδῆ
ἀναγκάζοιτο
φθέγγεσθαι.
|
Παραπλήσια |
δὲ
καὶ
οἱ
ἐπὶ
τῶν |
[26] |
δὴ
τῶν
ξυμπασῶν
ἐλάσσων
ἔκπληξις.
|
Παραπλήσιά |
τε
ἐπεπόνθεσαν
καὶ
ἔδρασαν
αὐτοὶ |
[27] |
μὲν
δὴ
ταῦτα
καὶ
τὰ
|
παραπλήσια |
τούτοις
ἄξια
ζήλου
τε
καὶ |
[48] |
Ταῦτα
μὲν
δὴ
καὶ
τὰ
|
παραπλήσια |
τούτοις
καλὰ
καὶ
ζήλου
ἄξια |
[18] |
ἐπὶ
μὲν
τοῖς
πεντεκαίδεκα
ἱππεῦσιν
|
δημοσίᾳ |
πενθεῖν,
τοὺς
δ´
ἐν
Σικελίᾳ |
[18] |
τοῦτο
αὐτὸ
εἰπεῖν,
ὅτι
πένθος
|
δημοσίᾳ |
προὔθετο
ἡ
πόλις
καὶ
τοὺς |
[28] |
τὰ
περὶ
Κέρκυραν
ὠμὰ
καὶ
|
ἀνόσια |
ἔργα
διὰ
τὴν
στάσιν
εἰς |
[39] |
ποτε
σφαλέντες
ὑπ´
ἄλλων
(ἐν)
|
ἐξουσίᾳ |
γένωνται
καὶ
τὰ
αὐτὰ
πάσχωσιν |
[14] |
καὶ
χωρήσαντες
εὐθὺς
πάσῃ
τῇ
|
στρατιᾷ |
αἱροῦσι
τὴν
Θυρέαν,
καὶ
τήν |
[14] |
γνώμας,
καὶ
τὸν
Περικλέα
ἐν
|
αἰτίᾳ |
εἶχον
ὡς
πείσαντα
σφᾶς
πολεμεῖν |
[36] |
τοῖς
κινδύνοις
γενομένης.
Ὑμεῖς
δὲ
|
τἀναντία |
ἐκείνοις
δρᾶτε·
μετὰ
γὰρ
Θηβαίων |
[47] |
ἐν
τῷ
ἀπόρῳ
ἡ
ἰσχύς.
|
Ἐναντία |
γὰρ
δὴ
ταῦτα
ἀλλήλοις,
εἴ |
[29] |
τῶν
τιμωριῶν
ἀτοπία
καὶ
ἡ
|
εἰωθυῖα |
τῶν
ὀνομάτων
ἀξίωσις
καὶ
ἡ |
[49] |
κρατίστη
μέν
ἐστιν
ἡ
μετρίως
|
ἐκβεβηκυῖα |
τὰ
συνήθη
καὶ
τὰς
πρώτας |
[15] |
ἡ
τὰ
κεφάλαια
τῶν
γινομένων
|
περιειληφυῖα |
δήλωσις
ἤρκει,
λόγων
δὲ
καὶ |
[25] |
ὅτι
χαρακτῆρός
ἐστι
δήλωσις
ἅπαντα
|
περιειληφυῖα |
τὰ
συμβεβηκότα
αὐτῷ
καὶ
δεόμενα |
[13] |
ἐπ´
Εὐρυμέδοντι
ποταμῷ
ἐν
Παμφυλίᾳ
|
πεζομαχία |
καὶ
ναυμαχία
Ἀθηναίων
καὶ
τῶν |
[13] |
ποταμῷ
ἐν
Παμφυλίᾳ
πεζομαχία
καὶ
|
ναυμαχία |
Ἀθηναίων
καὶ
τῶν
ξυμμάχων
πρὸς |
[26] |
μόνον
πρὸς
τῷ
ζεύγματι
ἡ
|
ναυμαχία, |
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
τὸν
λιμένα |
[19] |
Φωκαεῖς
οἱ
Μασσαλίαν
οἰκίσαντες
ὅτι
|
ναυμαχίᾳ |
Καρχηδονίους
ἐνίκων,
καὶ
τὰ
ἄλλα |
[12] |
ἱστορίαν,
τῇ
περὶ
Κυνὸς
σῆμα
|
ναυμαχίᾳ |
τὴν
ὀγδόην
βύβλον
παρεκτείνας,
καὶ |
[52] |
λαμπρᾶς
κατηξιώθησαν.
Ἵνα
δὲ
μηδεμία
|
ὑποψία |
καθ´
ἡμῶν
τοιαύτη
γένηται,
τὸ |
[42] |
ἅλις.
~(Τῶν
δὲ
δημηγορικῶν
λόγων
|
τεθαύμακα |
μὲν
τὸν
ἐν
τῇ
πρώτῃ |
[42] |
βύβλοις
φερομένας
τὴν
Πλαταιέων
ἀπολογίαν
|
τεθαύμακα |
παρ´
οὐδὲν
οὕτως
ἕτερον
ὡς |
[47] |
κατὰ
τὸ
λεκτικόν,
οὕτως
ἐκεῖνα
|
τεθαύμακα |
ὡς
νενοημένα
τε
ἀκριβῶς
καὶ |
[12] |
αἰσθέσθαι.
Τὴν
οὖν
μετὰ
τὰ
|
δέκα |
ἔτη
διαφοράν
τε
καὶ
ξύγχυσιν |
[18] |
τοὺς
περιπόλους
τῆς
Ἀττικῆς,
ἱππεῖς
|
δέκα |
ἢ
πεντεκαίδεκα
ὄντας,
οἱ
ἐν |
[18] |
ἦν
Ἀθηναίους
ἐπὶ
μὲν
τοῖς
|
πεντεκαίδεκα |
ἱππεῦσιν
δημοσίᾳ
πενθεῖν,
τοὺς
δ´ |
[18] |
τῆς
Ἀττικῆς,
ἱππεῖς
δέκα
ἢ
|
πεντεκαίδεκα |
ὄντας,
οἱ
ἐν
Σικελίᾳ
μετὰ |
[23] |
τῆς
εἰς
ἄκρον
ἡκούσης
ἡδονῆς
|
ἕνεκα· |
ἀρετάς
τε
τὰς
μεγίστας
καὶ |
[28] |
δέ
τινες
καὶ
ἰδίας
ἔχθρας
|
ἕνεκα, |
καὶ
ἄλλοι
χρημάτων
σφίσιν
ὀφειλομένων |
[36] |
πατέρες
οἱ
ὑμέτεροι
ἔδοσαν
ἀρετῆς
|
ἕνεκα |
καὶ
προθυμίας
τῆς
ἐν
ἐκείνοις |
[36] |
τοσήδε
καὶ
πόλεμος
γεγένηται
αὐτῶν
|
ἕνεκα |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἐλευθερώσεως.
Ἧς |
[44] |
τὰς
αἰτίας)
καὶ
ἐκκλησίαν
τούτου
|
ἕνεκα |
ξυνήγαγον,
ὅπως
ὑπομνήσω
καὶ
μέμψωμαι, |
[48] |
ἵνα
σωφρονισθῶμεν,
βούλεται,
περιγενέσθαι
δὲ
|
ἕνεκα |
τῆς
ἑαυτοῦ
ἀσφαλείας,
οὐκ
ἀνθρωπείας |
[2] |
Δία
καὶ
τῶν
σοὶ
παραπλησίων
|
ἕνεκα, |
τῶν
ἀπὸ
παντὸς
τοῦ
βελτίστου |
[35] |
λέξιν
ἐλαττώματα,
περὶ
ὧν
ἤδη
|
προείρηκα, |
πλεῖστα
καὶ
μέγιστα
ταύταις
συμβεβηκότα |
[3] |
δ´
οὐκ
ἐγὼ
τοῦτο
πρῶτος
|
ἐπικεχείρηκα |
ποιεῖν,
ἀλλὰ
πολλοὶ
καὶ
πάλαι |
[10] |
ὕστερον
τὰ
προειρημένα,
τά
τε
|
Κερκυραϊκὰ |
καὶ
τὰ
Ποτιδαιατικὰ
καὶ
ὅσα |
[11] |
Ἑλληνικὰ
ξυνετίθεσαν,
ἢ
αὐτὰ
τὰ
|
Μηδικά. |
Τούτων
δὲ
ὧνπερ
καὶ
ἥψατο |
[24] |
ἀλλήλων·
θηλυκά
τε
ἀρρενικοῖς
καὶ
|
ἀρρενικὰ |
θηλυκοῖς
καὶ
οὐδέτερα
τούτων
τισὶ |
[11] |
ἢ
τὰ
πρὸ
τῶν
Μηδικῶν
|
Ἑλληνικὰ |
ξυνετίθεσαν,
ἢ
αὐτὰ
τὰ
Μηδικά. |
[54] |
πράγματα
καὶ
προεἱμένα
ὁρῶ,
ὥστε
|
δέδοικα |
μὴ
βλάσφημον
μὲν
εἰπεῖν,
ἀληθὲς |
[29] |
ἐστιν
οἰκειοτέρα.
οἷς
ἐπιτίθησι
τὰ
|
θεατρικὰ |
σχήματα
ταυτί·
Τόλμα
μὲν
γὰρ |
[10] |
τά
τε
Κερκυραϊκὰ
καὶ
τὰ
|
Ποτιδαιατικὰ |
καὶ
ὅσα
πρόφασις
τοῦδε
τοῦ |
[24] |
ῥήματα
δραστήρια,
τὰ
δὲ
δραστήρια
|
παθητικά· |
πληθυντικῶν
τε
καὶ
ἑνικῶν
ἐναλλάττων |
[24] |
ὀνοματικῶς
λέγηται·
καὶ
τὰ
μὲν
|
παθητικὰ |
ῥήματα
δραστήρια,
τὰ
δὲ
δραστήρια |
[19] |
ὥστε
τὰ
πολλὰ
ἐκεῖνα
καὶ
|
καταβλητικὰ |
τοῦ
μεγέθους
τῆς
Ἑλλάδος
οὐκ |
[31] |
ἴσχυον
δι´
ὑπερβατοῦ
κείμενον
τῷ
|
αὐτίκα |
ἕπεται,
βούλεται
γὰρ
δηλοῦν
ἐν |
[31] |
ἄρα
ἐγίγνοντο
συναλλαγῆς,
ἐν
τῷ
|
αὐτίκα |
πρὸς
τὸ
ἄπορον
ἑκατέρῳ
διδόμενοι |
[33] |
τὸ
κρατεῖν
ἕτοιμοι
ἦσαν
τὴν
|
αὐτίκα |
φιλονεικίαν
ἐκπιμπλάναι.
Ὥστ´
εὐσεβείᾳ
μὲν |
[31] |
βούλεται
γὰρ
δηλοῦν
ἐν
τῷ
|
παραυτίκα |
ἴσχυον
τὸ
δὲ
πρὸς
τὸ |
[26] |
διεσκόπουν.
Ἦν
τε
ἐν
τῷ
|
παραυτίκα |
οὐδεμιᾶς
δὴ
τῶν
ξυμπασῶν
ἐλάσσων |
[35] |
ταύταις
μάλιστα
ἐπιπολάζουσι,
καὶ
τὰ
|
πολύπλοκα |
καὶ
ἀγκύλα
καὶ
βεβιασμένα
σχήματα |
[24] |
κομίζονται·
τά
τε
σκολιὰ
καὶ
|
πολύπλοκα |
καὶ
δυσεξέλικτα
καὶ
τὰ
ἄλλα |
[46] |
καλλωπίσματα
τῆς
λέξεως
καὶ
τὰ
|
πολύπλοκα |
τῶν
ἐνθυμημάτων
σχήματα·
Ἰέναι
δὲ |
[24] |
φύσεις
καὶ
ἀντικατηγορῶν
ταῦτα
ἀλλήλων·
|
θηλυκά |
τε
ἀρρενικοῖς
καὶ
ἀρρενικὰ
θηλυκοῖς |
[3] |
κατορθώματα
καὶ
τὰς
ἀρετὰς
οὐδενὸς
|
ἠξίωκα |
λόγου,
τοῖς
δὲ
μὴ
κατὰ |
[35] |
ἐστίν.
Εἰ
δὲ
τὰ
εἰκότα
|
ἔγνωκα, |
σύ
τε
κρινεῖς
καὶ
τῶν |
[28] |
πῶς
ἐκεῖνα
ἐπαινέσω
τὰ
δοκοῦντα
|
μεγάλα |
καὶ
θαυμαστὰ
εἶναί
τισιν,
ὅσα |
[20] |
μακρότατον
σκοποῦντι
πιστεύειν
ξυμβαίνει,
οὐ
|
μεγάλα |
νομίζω
γενέσθαι
οὔτε
κατὰ
τοὺς |
[25] |
σκοποῦντί
μοι
ξυνέβη
πιστεῦσαι,
οὐ
|
μεγάλα |
νομίζω
γενέσθαι
οὔτε
κατὰ
τοὺς |
[19] |
ἀνώμαλον
ἐπιλογισάμενος,
ὅτι
πολλὰ
καὶ
|
μεγάλα |
πράγματα
παραλιπὼν
τὸ
προοίμιον
τῆς |
[24] |
καὶ
μέχρι
πόσου
προελθόντα
πεπαῦσθαι,
|
καλὰ |
καὶ
ἀναγκαῖα
θεωρήματα
ἐν
πᾶσιν |
[48] |
δὴ
καὶ
τὰ
παραπλήσια
τούτοις
|
καλὰ |
καὶ
ζήλου
ἄξια
ἡγοῦμαι.
Ἐκεῖνα |
[8] |
πραγματικὸν
τόπον
ὁ
συγγραφεὺς
κατορθοῖ,
|
καλὰ |
καὶ
μιμήσεως
ἄξια.
(Κράτιστον
δὲ |
[52] |
ὧν
ἡ
πάντα
λυμαινομένη
τὰ
|
καλὰ |
καὶ
σκότον
παρέχουσα
ταῖς
ἀρεταῖς |
[26] |
τῷ
στρατεύματι
τῶν
Ἀθηναίων,
ἕως
|
ἀγχώμαλα |
ἐναυμάχουν,
πάντα
ὁμοῦ
ἀκοῦσαι,
ὀλοφυρμὸς |
[33] |
τὰ
μὲν
κοινὰ
λόγῳ
θεραπεύοντες
|
ἆθλα |
ἐποιοῦντο·
παντὶ
δὲ
τρόπῳ
ἀγωνιζόμενοι |
[9] |
γέγονεν
ἡ
διαίρεσις
τῶν
χρόνων
|
ἀλλὰ |
δυσπαρακολουθητοτέρα
(κατὰ
τὰς
ὥρας)
Ἐφ´ |
[48] |
γέ
τινα
ἀεὶ
μεταβάλλοντες
δουλοῦνται,
|
ἀλλὰ |
Δωριεῖς
ἐλεύθεροι
ἀπ´
αὐτονόμου
τῆς |
[3] |
ἡμᾶς,
οὐ
φιλαπεχθήμονας
προελόμενοι
γραφὰς
|
ἀλλὰ |
θεωρητικὰς
τῆς
ἀληθείας,
μυρίους
παρασχέσθαι |
[47] |
μόνου,
δουλείας
ἀντ´
ἐλευθερίας,
ἀγωνίζεσθαι,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἀρχῆς
στερήσεως
καὶ
κινδύνου |
[45] |
οὐκ
ἐπαχθεῖς
μόνον
εἰσὶν
ἑτέροις,
|
ἀλλὰ |
καὶ
δυστυχεῖς
ἑαυτοῖς
ἐκκαλούμενοι
τὸν |
[26] |
πρὸς
τῷ
ζεύγματι
ἡ
ναυμαχία,
|
ἀλλὰ |
καὶ
κατὰ
τὸν
λιμένα
ἐγίγνετο· |
[46] |
καὶ
ἀμύνεσθαι
μὴ
φρονήματι
μόνον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
καταφρονήματι.
Φρόνημα
μὲν
γὰρ |
[7] |
οὐκ
ἐπιτιμῶν
ἐκείνοις
τοῖς
ἀνδράσιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
πολλὴν
ἔχων
συγγνώμην,
εἰ |
[2] |
μακροῦ
χρόνου
παραλαβόντες
ἀναφαιρέτους
ἔχουσιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ταῖς
ἰδίαις
τῶν
ἐπιφανεστάτων |
[3] |
μὴ
τὰς
ἀρετὰς
λέγεσθαι
μόνον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὰς
γειτνιώσας
αὐταῖς
κακίας. |
[27] |
τὴν
κατασκευὴν
ταύτης
τῆς
λέξεως,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὸ
τῶν
πολλῶν
καὶ |
[16] |
πράξεσιν
αὐτὰς
ἐμποδὼν
γεγενῆσθαι
λέγων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῖς
ἀκούουσιν
ὀχληρὰς
εἶναι. |
[54] |
εἰρήνην
ἐποιήσατο
οὐ
μόνον
ὑμᾶς,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἀδικεῖ·
καὶ |
[5] |
τε
ταύτας
οὐ
συνάπτοντες
ἀλλήλαις,
|
ἀλλὰ |
κατ´
ἔθνη
καὶ
κατὰ
πόλεις |
[25] |
ὑποτάττων
αὐταῖς
τὴν
Θουκυδίδου
λέξιν,
|
ἀλλὰ |
κατὰ
περιοχάς
τινας
καὶ
τόπους, |
[25] |
τοῦτον
ὑπ´
αὐτοῦ
τὸν
τρόπον,
|
ἀλλὰ |
κοινότερον
μᾶλλον
καὶ
ὠφελιμώτερον,
τοῦ |
[25] |
καλουμένη
οὐ
πάλαι
βεβαίως
οἰκουμένη,
|
ἀλλὰ |
μεταναστάσεις
τε
οὖσαι
τὰ
πρότερα |
[48] |
δὲ
τοῦ,
οἳ
μὲν
σφίσιν
|
ἀλλὰ |
μὴ
ἐκείνῳ
καταδουλώσεως,
οἳ
δ´ |
[9] |
καὶ
χειμῶσι
διεῖλε
τὴν
ἱστορίαν.
|
Ἀλλὰ |
πάντες
τὰς
τετριμμένας
ὁδοὺς
καὶ |
[31] |
νόμων
ὠφελείας
αἱ
τοιαῦται
σύνοδοι,
|
ἀλλὰ |
παρὰ
τοὺς
καθεστῶτας
πλεονεξίᾳ.
Ὁ |
[45] |
μὴ
περὶ
τιμῶν
αὐτοῖς
ἐστιν
|
ἀλλὰ |
περὶ
τιμωριῶν
ὁ
κίνδυνος·
τότε |
[48] |
κινδύνους
οὐ
περὶ
τῶν
ὀνομάτων,
|
ἀλλὰ |
περὶ
τῶν
ἔργων
ἐθελήσαντι
προσλαβεῖν. |
[3] |
ἐγὼ
τοῦτο
πρῶτος
ἐπικεχείρηκα
ποιεῖν,
|
ἀλλὰ |
πολλοὶ
καὶ
πάλαι
καὶ
καθ´ |
[44] |
τῶν
ὄχλων
ὀργὰς
τοὺς
δημηγοροῦντας
|
ἀλλὰ |
πραΰνειν.
Τούτοις
ἐπιτίθησι
διάνοιαν
ἀληθῆ |
[7] |
ἐκεῖναι
πεφύκασι
φέρειν
αἱ
συντάξεις,
|
ἀλλὰ |
πρὸς
τὴν
ὠφέλειαν,
ὡς
αὐτὸς |
[37] |
Καὶ
μηδ´
ὑμεῖς
ἐν
ὀλίγῳ
|
ἀλλὰ |
πρὸς
τὸ
μὴ
δοκοῦν
ἐπιτηδείως |
[27] |
ἀγεννὲς
καὶ
χαμαιτυπὲς
καὶ
ἀκατάσκευον.
|
Ἀλλὰ |
συνῳδὸν
ἔσται
τό
τε
λογικὸν |
[1] |
παρ´
ἐκείνοις
κείμενα
τοῖς
ἀνδράσιν,
|
ἀλλὰ |
τὰς
μὲν
ἀρετὰς
αὐτῶν
λαμβάνοντες, |
[1] |
τῶν
δυνησομένων
βεβαιῶσαι
τὰς
προθέσεις,
|
ἀλλὰ |
τῆς
εὐκαιρίας
τῶν
γραφομένων
στοχαζόμενος, |
[44] |
διανοίᾳ
πρεπωδέστατον
ἦν,
τὸ
ἐπιτιμητικόν,
|
ἀλλὰ |
τὸ
παραιτητικόν·
οὐ
γὰρ
ἐρεθίζειν |
[34] |
ἴσης
οὔτε
πρὸς
ἅπαντα
δυσχεραίνουσιν,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
μὲν
κατορθώμασι
τὴν
προσήκουσαν |
[41] |
μήτ´
ἐξετάζειν
ἐῶντες
μήτε
λέγειν,
|
ἀλλὰ |
τὸν
τῆς
βίας
καὶ
πλεονεξίας |
[2] |
ἡγουμένων
χρῆμα
τιμιώτερον
τῆς
ἀληθείας·
|
ἀλλὰ |
τῶν
ἄλλων,
ὅσοις
πολὺ
τὸ |
[3] |
τῆς
προαιρέσεώς
μου
γενέσθω
κατήγορος,
|
ἀλλὰ |
τῶν
ἰδίων
τοῦ
χαρακτῆρος
ἔργων |
[50] |
συγγραφεὺς
οὕτως
ἔγραψε
τὰς
ἱστορίας,
|
ἀλλὰ |
τῶν
καθ´
ἑαυτὸν
ὄντων,
οἷς |
[39] |
ζητοῦμεν
εὐνοίᾳ
τῶν
ὑπηκόων
ἄρχειν,
|
ἀλλὰ |
φόβῳ.
~(Τούτοις
ἕτερα
προσθεὶς
πάλιν |
[49] |
ἑαυτοῦ
σωτηρίαν.
~(Ἔστι
δὲ
καὶ
|
ἄλλα |
ἐν
τῇ
δημηγορίᾳ
ταύτῃ
μέμψεως |
[47] |
οἷς
μὲν
αἵρεσις
γεγένηται
τὰ
|
ἄλλα |
εὐτυχοῦσι,
πολλὴ
ἄνοια
πολεμῆσαι·
εἰ |
[26] |
ἀκοῦσαι,
ὀλοφυρμὸς
βοή,
νικῶντες
κρατούμενοι,
|
ἄλλα |
ὅσα
ἐν
μεγάλῳ
κινδύνῳ
μέγα |
[19] |
ναυμαχίᾳ
Καρχηδονίους
ἐνίκων,
καὶ
τὰ
|
ἄλλα |
ὅσα
τούτοις
ἐστὶν
ὅμοια,
τίνα |
[20] |
τοὺς
πολέμους
οὔτε
ἐς
τὰ
|
ἄλλα· |
οὔτε
ὡς
ποιηταὶ
ὑμνήκασι
περὶ |
[24] |
πολύπλοκα
καὶ
δυσεξέλικτα
καὶ
τὰ
|
ἄλλα |
τὰ
συγγενῆ
τούτοις.
Εὕροι
δ´ |
[16] |
πέμψαντες
ἐποίκους
ἔχειν.
~(Πολλὰ
καὶ
|
ἄλλα |
τις
ἂν
εὕροι
δι´
ὅλης |
[25] |
τοὺς
πολέμους
οὔτε
εἰς
τὰ
|
ἄλλα. |
Φαίνεται
γὰρ
ἡ
νῦν
Ἑλλὰς |
[26] |
~(Ὑπεξαιρουμένης
δὲ
τῆς
περιγραφῆς
πάσης,
|
τἆλλα |
πάντα
ὠνόμασταί
τε
τοῖς
προσφυεστάτοις |
[26] |
μὴ
καθ´
ἓν
ἕκαστον,
κατὰ
|
πολλὰ |
δὲ
πανταχόθεν
περιεστάναι,
καὶ
τὸν |
[53] |
Τὰς
δὲ
πολυπλόκους
νοήσεις
καὶ
|
πολλὰ |
δηλούσας
ἐν
ὀλίγοις
καὶ
διὰ |
[19] |
ἢ
πεντήκοντα
στίχοις·
ὥστε
τὰ
|
πολλὰ |
ἐκεῖνα
καὶ
καταβλητικὰ
τοῦ
μεγέθους |
[16] |
ἐπικειμένην
αὑτῶν
πέμψαντες
ἐποίκους
ἔχειν.
|
~(Πολλὰ |
καὶ
ἄλλα
τις
ἂν
εὕροι |
[36] |
τι
ποιῶμεν,
ἀδικήσομεν·
προκαλεσάμενοι
γὰρ
|
πολλὰ |
καὶ
εἰκότα
οὐ
τυγχάνομεν.
Ξυγγνώμονες |
[38] |
ἐν
τῷ
τοιῷδε
καθεστῶτας
ἐπὶ
|
πολλὰ |
καὶ
λέγοντας
καὶ
δοκοῦντας
τραπέσθαι. |
[19] |
τοῦ
συγγραφέως
ἀνώμαλον
ἐπιλογισάμενος,
ὅτι
|
πολλὰ |
καὶ
μεγάλα
πράγματα
παραλιπὼν
τὸ |
[53] |
καὶ
Θουκυδίδου
ζηλωτὴς
ἐγένετο
κατὰ
|
πολλὰ |
καὶ
προσέθηκε
τοῖς
πολιτικοῖς
λόγοις |
[6] |
μήτε
μονόκωλον
παντάπασι
μήτ´
εἰς
|
πολλὰ |
μεμερισμένην
καὶ
ἀσυνάρτητα
κεφάλαια·
ἔπειτα |
[6] |
ὡς
εὐτελοῦς
καὶ
ταπεινῆς
καὶ
|
πολλὰ |
οὐ
δυνησομένης
τοὺς
ἀναγινώσκοντας
ὠφελῆσαι· |
[52] |
καὶ
πολυπλόκους
καὶ
ἐξ
ἀποκοπῆς
|
πολλὰ |
σημαίνειν
πράγματα
βουλομένας
καὶ
διὰ |
[24] |
ὀνομάτων
πλεῖστα
σημαίνειν
πράγματα
καὶ
|
πολλὰ |
συντιθέναι
νοήματα
εἰς
ἕν,
καὶ |
[10] |
μεῖζον
δυνηθῶσιν,
ὁρῶντες
αὐτοῖς
τὰ
|
πολλὰ |
τῆς
Ἑλλάδος
ὑποχείρια
ἤδη
ὄντα. |
[39] |
ἀρχήν,
συγγνώμην
ἕξουσι,
καὶ
αὐτοὶ
|
πολλὰ |
τοιαῦτα
πράσσοντες.
Θήσω
δὲ
καὶ |
[20] |
ἀληθέστερον,
ὄντα
ἀνεξέλεγκτα
καὶ
τὰ
|
πολλὰ |
ὑπὸ
χρόνου
αὐτῶν
ἀπίστως
ἐπὶ |
[13] |
ἀπολομένων
οὔτε
τῶν
παραδόντων
τὰ
|
ὅπλα. |
Αὐτός
γέ
τοι
συγκεφαλαιούμενος
τὰ |
[35] |
ἐπιπολάζουσι,
καὶ
τὰ
πολύπλοκα
καὶ
|
ἀγκύλα |
καὶ
βεβιασμένα
σχήματα
πλεῖστα
περὶ |
[22] |
τε
τὰ
κόμματα
καὶ
τὰ
|
κῶλα |
καὶ
τὰς
περιόδους,
καὶ
ὅτι |
[2] |
πραγματείας
βούλομαι
προειπεῖν·
οὐ
σοῦ
|
μὰ |
Δία
καὶ
τῶν
σοὶ
παραπλησίων |
[11] |
τοῖς
χρόνοις
οὐκ
ἀκριβῶς
ἐπεμνήσθη·
|
ἅμα |
δὲ
καὶ
τῆς
ἀρχῆς
ἀπόδειξιν |
[48] |
ἴσῳ
δὲ
καὶ
τῆς
ἑαυτοῦ
|
ἅμα |
ἐν
τῇ
ἐμῇ
μαχόμενος,
τοσούτῳ |
[26] |
τῆς
θέας
καὶ
οὐ
πάντων
|
ἅμα |
ἐς
τὸ
αὐτὸ
σκοπούντων,
εἰ |
[26] |
πολλῶν
νεῶν
συμπιπτουσῶν,
ἔκπληξίν
τε
|
ἅμα |
καὶ
ἀποστέρησιν
τῆς
ἀκοῆς
ὧν |
[14] |
δεύτερον
καὶ
ἡ
νόσος
ἐπέκειτο
|
ἅμα |
καὶ
ὁ
πόλεμος,
ἠλλοίωντο
τὰς |
[20] |
τε
πέρι,
οἳ
ἐπὶ
πλεῖστον
|
ἅμα |
μέρος
γῆς
καὶ
ἰσχυρότατοι
οἱ |
[26] |
τὸ
ἡσσώμενον
βλέψαντες
ὀλοφυρμῷ
τε
|
ἅμα |
μετὰ
βοῆς
ἐχρῶντο
καὶ
ἀπὸ |
[30] |
αὐτὸς
τυχών
τε
καὶ
ὑπονοήσας
|
ἅμα |
νοεῖσθαι
δύναται,
εἴ
γε
ὁ |
[20] |
πάντα
μετὰ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
|
ἅμα |
ξυνεπέθετο.
Ἤρξαντο
δὲ
αὐτοῦ
Ἀθηναῖοι |
[25] |
ὁπότε
τις
ἐπελθὼν
καὶ
ἀτειχίστων
|
ἅμα |
ὄντων
ἄλλος
ἀφαιρήσεται,
τῆς
τε |
[26] |
Ἀθηναίοις·
καὶ
ὁ
πεζὸς
αὐτοῖς
|
ἅμα |
παρεβοήθει,
ᾗπερ
καὶ
αἱ
νῆες |
[9] |
πῶς
αὐτὸν
ἔλαθεν,
ὅτι
πολλῶν
|
ἅμα |
πραγμάτων
κατὰ
πολλοὺς
τόπους
γινομένων |
[26] |
ἄλλον
κύκλῳ
λιμένα,
ὅπως
πανταχόθεν
|
ἅμα |
προσπίπτοιεν
τοῖς
Ἀθηναίοις·
καὶ
ὁ |
[40] |
ὑπάρχον
ἀναρριπτοῦσι
(δάπανος
γὰρ
φύσει)
|
ἅμα |
τε
γιγνώσκεται
σφαλέντων,
καὶ
ἐν |
[48] |
ἐλπίζει.
Οὐ
γὰρ
οἷόν
τε
|
ἅμα |
τῆς
τε
ἐπιθυμίας
καὶ
τῆς |
[36] |
τε
ἁρμονίαν
οὕτως
ἔναυλον
ἀποδέδωκεν
|
ἅμα |
τοῖς
ἡδίστοις
παρεξετάζεσθαι·
Τοῦ
δ´ |
[52] |
τάχα
βάσκανόν
τι
καὶ
κακόηθες
|
πρᾶγμα |
δόξομεν,
εἰ
τοὺς
μὴ
καλῶς |
[41] |
Ἀθηναίους,
ἵνα
μηδὲν
αἰσχρὸν
ὑπομείνωσιν
|
ἐπίταγμα, |
τῶν
ταὐτὰ
προαιρουμένων
ὡς
ἀνοήτων |
[39] |
ἀσθενείας,
τὸ
δὲ
μῖσος
δυνάμεως
|
παράδειγμα |
τοῖς
ἀρχομένοις
δηλούμενον
ἐνθύμημα
πονηρὸν |
[26] |
στρατοπέδου
εὐθὺς
ἔπλεον
πρὸς
τὸ
|
ζεῦγμα |
τοῦ
λιμένος
καὶ
τὸν
παραλειφθέντα |
[3] |
φιλολόγων
ἕκαστος.
~(Ἔστι
δὴ
τὸ
|
βούλημά |
μου
τῆς
πραγματείας
οὐ
καταδρομὴ |
[25] |
τῶν
ἐντευξομένων
τῇ
γραφῇ,
τὸ
|
βούλημά |
μου
τῆς
ὑποθέσεως
ἧς
προῄρημαι |
[37] |
διαφέροντα
αὐτῆς
φαίνεται.
Τούτοις
ἐπιτίθησιν
|
ἐνθύμημα |
νενοημένον
μὲν
οὐκ
ἀτόπως,
ἡρμηνευμένον |
[38] |
δοκεῖ,
γιγνέσθω
πρῶτον
μὲν
εἴρηκεν
|
ἐνθύμημα |
οὔτε
τῆς
Ἀθηναίων
πόλεως
ἄξιον |
[39] |
δυνάμεως
παράδειγμα
τοῖς
ἀρχομένοις
δηλούμενον
|
ἐνθύμημα |
πονηρὸν
καὶ
σκολιῶς
ἀπηγγελμένον·
εἰ |
[46] |
φρονήματι
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
καταφρονήματι.
|
Φρόνημα |
μὲν
γὰρ
καὶ
ὑπὸ
ἀμαθίας |
[47] |
Καὶ
ἔτι
ἐκεῖνα·
Δουλοῖ
γὰρ
|
φρόνημα |
τὸ
αἰφνίδιον
καὶ
τὸ
ἀπροσδόκητον |
[47] |
ψυχὰς
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπὶ
τὸ
|
φρόνημα |
τὸ
πάτριον
ταυτί·
Τῆς
τε |
[48] |
Οἷς
ἐπιτίθησιν
οὐδὲ
μειρακίῳ
προσῆκον
|
ἐπιφώνημα· |
Λόγῳ
μὲν
γὰρ
τὴν
ἡμετέραν |
[39] |
σκολιῶς
ἀπηγγελμένον·
εἰ
δὲ
τὸ
|
νόημα |
βούλεταί
τις
αὐτοῦ
σκοπεῖν,
τοιόνδε |
[54] |
οὐχ
ὑπακουσομένους.
Τοῦτο
λαβὼν
τὸ
|
νόημα |
κατεσκεύακέν
τε
καὶ
ἐσχημάτικεν
οὕτως· |
[53] |
τῷ
μηδὲν
ἁπλῶς
ἀσχημάτιστον
ἐκφέρειν
|
νόημα |
κοσμῶν
τὴν
φράσιν.
Τὰς
δὲ |
[24] |
ὀνοματικῶς
ἐκφέρων,
αὖθις
δὲ
τοὔνομα
|
ῥῆμα |
ποιῶν,
καὶ
αὐτῶν
γε
τούτων |
[4] |
ἀπολογίας
δεόμενον,
ἐπίφθονον
μέν
τι
|
κατηγόρημα |
καὶ
τοῖς
πολλοῖς
κεχαρισμένον,
ῥᾳδίως |
[34] |
ἐκ
πηγῆς
πλουσίας
ἄπειρόν
τι
|
χρῆμα |
νοημάτων
τε
καὶ
ἐνθυμημάτων
περιττῶν |
[2] |
τὰ
πράγματα
καὶ
μηδὲν
ἡγουμένων
|
χρῆμα |
τιμιώτερον
τῆς
ἀληθείας·
ἀλλὰ
τῶν |
[7] |
μᾶλλον
ἢ
ἀγώνισμα
ἐς
τὸ
|
παραχρῆμα |
ἀκούειν
ξύγκειται.
~(Μαρτυρεῖται
δὲ
τῷ |
[20] |
μᾶλλον
ἢ
ἀγώνισμα
εἰς
τὸ
|
παραχρῆμα |
ἀκούειν
ξύγκειται.
Τῶν
δὲ
πρότερον |
[31] |
ἄλλης
ἑκατέρῳ
διδόμενοι
ἐν
τῷ
|
παραχρῆμα |
ἴσχυον.
~(Σκολιώτερα
δὲ
τούτων
ἐστὶ |
[32] |
τὸ
δὴ
παρατυχόν
ἀντὶ
τοῦ
|
παραχρῆμα |
κεῖται,
τό
τε
ἄφρακτον
ἀντὶ |
[12] |
τὴν
ἱστορίαν,
τῇ
περὶ
Κυνὸς
|
σῆμα |
ναυμαχίᾳ
τὴν
ὀγδόην
βύβλον
παρεκτείνας, |
[7] |
ὠφέλιμα
κρίνειν
αὐτὰ
ἀρκούντως
ἕξει·
|
κτῆμά |
τε
ἐς
ἀεὶ
μᾶλλον
ἢ |
[20] |
ὠφέλιμα
κρίνειν
αὐτά,
ἀρκούντως
ἕξει·
|
κτῆμά |
τε
ἐς
ἀεὶ
μᾶλλον
ἢ |
[41] |
καὶ
σαφεῖ
καὶ
οὐδὲν
ἐχούσῃ
|
σχῆμα |
βεβασανισμένον
οὐδὲ
ἀνακόλουθον·
ἐν
τούτῳ |
[37] |
μιᾶς
δ´
ἀποκρίσεως
τοῦτο
τὸ
|
σχῆμα |
διατηρήσας,
τὸ
διηγηματικόν,
προσωποποιεῖ
τὸν |
[44] |
ὃν
ὑπ´
ἐκείνου
πεισθέντες
ἀνεδέξαντο.
|
Σχῆμά |
τε
οὐ
τοῦτο
τῇ
διανοίᾳ |
[29] |
θεατρικὸν
ἀλλ´
ἀναγκαῖον
τῆς
λέξεως
|
σχῆμα |
τοιοῦτ´
ἂν
ἦν·
τὴν
μὲν |
[29] |
τὸ
δὲ
σῶφρον
τοῦ
ἀνάνδρου
|
πρόσχημα, |
καὶ
τὸ
πρὸς
ἅπαν
συνετὸν |
[7] |
ἀνθρώπειον
τοιούτων
καὶ
παραπλησίων
ἔσεσθαι,
|
ὠφέλιμα |
κρίνειν
αὐτὰ
ἀρκούντως
ἕξει·
κτῆμά |
[20] |
ἀνθρώπινον
τοιούτων
καὶ
παραπλησίων
ἔσεσθαι,
|
ὠφέλιμα |
κρίνειν
αὐτά,
ἀρκούντως
ἕξει·
κτῆμά |
[28] |
περιττῷ
μήτε
ἡδέα
εἶναι
μήτε
|
ὠφέλιμα· |
ὧν
ὀλίγα
παρέξομαι
δείγματα
παρατιθεὶς |
[55] |
Θουκυδίδης
ἔγραψε
συνήθη
πᾶσι
καὶ
|
γνώριμα |
ὄντα,
ἡμῶν
δὲ
λόγος
αὐτῷ |
[23] |
ἔχουσαν
περιττόν,
ἀλλ´
αὐτὰ
τὰ
|
χρήσιμα |
καὶ
ἀναγκαῖα,
ἢ
τὴν
πομπικὴν |
[3] |
αὐτῷ
κατ´
αὐτό
γε
τοῦτο
|
ἐπιτιμᾷ, |
ἐνθυμούμενος
ὅτι
τῆς
φιλοσόφου
θεωρίας |
[46] |
σοφιστικὴ
καὶ
ἀπειρόκαλος·
ἥ
τε
|
τόλμα |
ἣν
ἀπὸ
τῆς
ὁμοίας
τύχης |
[29] |
ἐπιτίθησι
τὰ
θεατρικὰ
σχήματα
ταυτί·
|
Τόλμα |
μὲν
γὰρ
ἀλόγιστος
ἀνδρία
φιλέταιρος |
[24] |
ὀνόματος
ποιῶν,
τοτὲ
δ´
εἰς
|
ὄνομα |
συνάγων
τὸν
λόγον·
καὶ
νῦν |
[24] |
ῥηματικὸν
ὀνοματικῶς
ἐκφέρων,
αὖθις
δὲ
|
τοὔνομα |
ῥῆμα
ποιῶν,
καὶ
αὐτῶν
γε |
[20] |
τε
ἐς
ἀεὶ
μᾶλλον
ἢ
|
ἀγώνισμα |
εἰς
τὸ
παραχρῆμα
ἀκούειν
ξύγκειται. |
[7] |
τε
ἐς
ἀεὶ
μᾶλλον
ἢ
|
ἀγώνισμα |
ἐς
τὸ
παραχρῆμα
ἀκούειν
ξύγκειται. |
[32] |
καὶ
ὅτι
ἀπάτῃ
περιγενόμενος
συνέσεως
|
ἀγώνισμα |
προσελάμβανε
τὸ
δὴ
παρατυχόν
ἀντὶ |
[15] |
εἰς
αἴσθησιν
δεινῶν
τι
πεσεῖν
|
γνώρισμα |
τοῖς
ἀναγινώσκουσι
τὸν
ἄνδρα.
Λέγων |
[23] |
τὴν
τροπικήν,
ταύτην
δὲ
ὥσπερ
|
ἥδυσμα |
παρελάμβανον,
σύνθεσίν
τε
ὀνομάτων
ὁμοίαν |
[23] |
οὐδὲ
τὸ
ἐρρωμένον
καὶ
ἐναγώνιον
|
πνεῦμα, |
ἐξ
ὧν
ἡ
καλουμένη
γίνεται |
[28] |
τρίτῃ
βύβλῳ
τὰ
περὶ
Κέρκυραν
|
ὠμὰ |
καὶ
ἀνόσια
ἔργα
διὰ
τὴν |
[15] |
ἀναγκασθεὶς
γράφειν
ποτὲ
μὲν
οὕτως
|
ὠμὰ |
καὶ
δεινὰ
καὶ
οἴκτων
ἄξια |
[6] |
ἐσπούδασεν
ἀναγράψαι·
ἐρρωμένος
τε
τὸ
|
σῶμα |
καὶ
τὴν
διάνοιαν
ὑγιαίνων
καὶ |
[42] |
ἄλλης
καὶ
διαδόχου,
κάμνων
τὸ
|
σῶμα |
ὑπὸ
νόσου·
καὶ
τὴν
παράκλησιν |
[24] |
εἴπω,
τέτταρα
μέν
ἐστιν
ὥσπερ
|
ὄργανα |
τῆς
Θουκυδίδου
λέξεως·
τὸ
ποιητικὸν |
[48] |
οἳ
δεσπότην
ἢ
Μῆδον
ἢ
|
ἕνα |
γέ
τινα
ἀεὶ
μεταβάλλοντες
δουλοῦνται, |
[6] |
κατὰ
τὸν
ἀκριβέστατον
τῶν
τρόπων·
|
ἕνα |
δὲ
προχειρισάμενος
πόλεμον,
ὃν
ἐπολέμησαν |
[5] |
διαιροῦντες
καὶ
χωρὶς
ἀλλήλων
ἐκφέροντες,
|
ἕνα |
καὶ
τὸν
αὐτὸν
φυλάττοντες
σκοπόν, |
[36] |
τι
ἂν
ξυμβαίνῃ·
ἐξελθεῖν
τε
|
μηδένα |
ἔτι,
ἀλλ´
ἀπὸ
τοῦ
τείχους |
[36] |
ἔχοντας
αὐτονόμους
οἰκεῖν,
στρατεῦσαί
τε
|
μηδένα |
ποτὲ
ἀδίκως
ἐπ´
αὐτοὺς
μηδ´ |
[24] |
ἐναλλαγαῖς
καὶ
τροπικῶν
σημειώσεων
μεταφοραῖς
|
ἐξηλλαγμένα |
τῶν
συνήθων
καὶ
σολοικισμῶν
λαμβάνοντα |
[41] |
παρόντα
βραχέα
πρὸς
τὰ
ἤδη
|
ἀντιτεταγμένα |
περιγενέσθαι.
Πολλήν
γε
ἀλογίαν
φησί |
[48] |
ἀλλ´
ἐπιτήδευσιν.
Καὶ
ἔτι
τὰ
|
πεπλεγμένα |
καὶ
πολλὰς
τὰς
ἕλικας
ἔχοντα |
[54] |
καὶ
δίκην
δώσει,
εἰς
τοῦτο
|
ὑπηγμένα |
πάντα
τὰ
πράγματα
καὶ
προεἱμένα |
[24] |
δεῖ
τρόπῳ
τὰ
ξένα
καὶ
|
πεποιημένα |
λέγεσθαι
καὶ
μέχρι
πόσου
προελθόντα |
[13] |
ἀπόδοσιν
τῶν
ἑξῆς,
ἅπαντα
τὰ
|
γεγενημένα |
κατὰ
τὰς
μάχας
ὑπ´
ἀμφοτέρων |
[29] |
οἱ
δὲ
ὑστερίζοντες
ἐπιπυνθανόμενοι
τὰ
|
γεγενημένα |
παρ´
ἑτέροις
ἐλάμβανον
ὑπερβολὴν
ἐπὶ |
[47] |
λεκτικόν,
οὕτως
ἐκεῖνα
τεθαύμακα
ὡς
|
νενοημένα |
τε
ἀκριβῶς
καὶ
ἡρμηνευμένα
περιττῶς |
[49] |
συγγραφέως
ἐπείσθην,
μετὰ
πάσης
ἀληθείας
|
εἰρημένα |
κατὰ
τὴν
ἐμὴν
δύναμιν.
~(Ἀνάγκη |
[55] |
εἶναι,
τά
τε
μὴ
σαφῶς
|
εἰρημένα |
ὑπὸ
τοῦ
συγγραφέως
καὶ
τὰ |
[10] |
οὐ
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον
τὰ
|
προειρημένα, |
τά
τε
Κερκυραϊκὰ
καὶ
τὰ |
[24] |
ὀλίγα
καὶ
τῶν
θεατρικῶν
σχημάτων
|
κείμενα |
παρ´
αὐτῷ,
τὰς
παρισώσεις
λέγω |
[1] |
πάντα
μιμούμενοι
τὰ
παρ´
ἐκείνοις
|
κείμενα |
τοῖς
ἀνδράσιν,
ἀλλὰ
τὰς
μὲν |
[48] |
γενέσθαι
καὶ
τὰ
ἐπὶ
τελευτῇ
|
κείμενα |
τοῦ
λόγου·
δεόμεθα
οὖν
καὶ |
[47] |
ἀκριβῶς
καὶ
ἡρμηνευμένα
περιττῶς
καὶ
|
συγκείμενα |
ἡδέως·
καὶ
γὰρ
οἷς
μὲν |
[54] |
ὑπηγμένα
πάντα
τὰ
πράγματα
καὶ
|
προεἱμένα |
ὁρῶ,
ὥστε
δέδοικα
μὴ
βλάσφημον |
[26] |
ναυμαχία,
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
τὸν
|
λιμένα |
ἐγίγνετο·
καὶ
ἦν
καρτερὰ
καὶ |
[28] |
ἃς
ἐπλήρωσαν,
ἐς
τὸν
Ὑλαϊκὸν
|
λιμένα, |
ἐν
ὅσῳ
περιεκομίζοντο,
τῶν
ἐχθρῶν |
[26] |
καὶ
κατὰ
τὸν
ἄλλον
κύκλῳ
|
λιμένα, |
ὅπως
πανταχόθεν
ἅμα
προσπίπτοιεν
τοῖς |
[13] |
μηκυνόμενα
πέρα
τοῦ
δέοντος
ἢ
|
συναγόμενα |
εἰς
ἔλαττον
τοῦ
μετρίου.
Τὰ |
[20] |
Τά
τε
πρότερον
ἀκοῇ
μὲν
|
λεγόμενα, |
ἔργῳ
δὲ
σπανιώτερον
βεβαιούμενα
οὐκ |
[48] |
καὶ
καθαρῷ
τῆς
διαλέκτου
τρόπῳ
|
λεγόμενα |
προσείληφε
καὶ
τὸ
τάχος
καὶ |
[50] |
δύναμιν.
~(Ἀνάγκη
δὲ
καὶ
τὰ
|
λεγόμενα |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
τισιν
ἐξετάσαι
δι´ |
[25] |
περιειληφυῖα
τὰ
συμβεβηκότα
αὐτῷ
καὶ
|
δεόμενα |
λόγου,
σκοπὸν
ἔχουσα
τὴν
ὠφέλειαν |
[1] |
Θουκυδίδου
γραφὴν
ἅπαντα
περιειληφυῖαν
τὰ
|
δεόμενα |
λόγων,
ἀναβαλόμενος
τὴν
περὶ
Δημοσθένους |
[13] |
δεομένοις
ἢ
ῥᾳθυμότερον
ἐπιτρέχων
τὰ
|
δεόμενα |
πλείονος
ἐξεργασίας,
πολλοῖς
τεκμηρίοις
βεβαιῶσαι |
[41] |
ὑμῶν
τὰ
μὲν
ἰσχυρὰ
ὄντα
|
ἐλπιζόμενα |
μέλλεται,
τὰ
δὲ
παρόντα
βραχέα |
[28] |
οὐκ
ἐπείσθησαν,
ὡς
ἑώρων
τὰ
|
γιγνόμενα, |
διέφθειρον
ἐν
τῷ
ἱερῷ
ἀλλήλους, |
[26] |
καὶ
στόνῳ
πάντες
δυσανασχετοῦντες
τὰ
|
γιγνόμενα, |
οἳ
μὲν
ἐπὶ
τὰς
ναῦς |
[28] |
τοὺς
δυνατωτάτους
ἐκ
τοῦ
δήμου
|
γενόμενα |
διεξιών,
ἕως
μὲν
ἐν
τῷ |
[13] |
κατὰ
τὰς
πεζικὰς
μάχας
ἢ
|
μηκυνόμενα |
πέρα
τοῦ
δέοντος
ἢ
συναγόμενα |
[3] |
τὴν
ὑπόθεσιν
ἀναφέρων
ἕκαστος
τὰ
|
ῥηθησόμενα |
μὴ
τῆς
προαιρέσεώς
μου
γενέσθω |
[29] |
δὲ
τούτοις
ἐστὶ
καὶ
τὰ
|
συναπτόμενα· |
τὸ
δὲ
σῶφρον
τοῦ
ἀνάνδρου |
[16] |
ἐξεργασίας
τετυχηκότα
καὶ
μήτε
πρόσθεσιν
|
δεχόμενα |
μήτ´
ἀφαίρεσιν,
ἢ
ῥᾳθύμως
ἐπιτετροχασμένα |
[49] |
σχημάτων
εἰς
τὰ
ξένα
καὶ
|
βεβιασμένα |
καὶ
ἀνακολούθητα,
δι´
ἣν
οὐδὲ |
[35] |
τὰ
πολύπλοκα
καὶ
ἀγκύλα
καὶ
|
βεβιασμένα |
σχήματα
πλεῖστα
περὶ
ταύτας
ἐστίν. |
[33] |
ἐπὶ
τὰ
ξένα
ὀνόματα
καὶ
|
βεβιασμένα |
σχήματα,
ὧν
ἔνια
σολοικισμῶν
παρέχεται |
[16] |
δεχόμενα
μήτ´
ἀφαίρεσιν,
ἢ
ῥᾳθύμως
|
ἐπιτετροχασμένα |
καὶ
οὐδὲ
τὴν
ἐλαχίστην
ἔμφασιν |
[47] |
ὡς
νενοημένα
τε
ἀκριβῶς
καὶ
|
ἡρμηνευμένα |
περιττῶς
καὶ
συγκείμενα
ἡδέως·
καὶ |
[11] |
πράγματα
ἦν
ἢ
κοινὰ
καὶ
|
κατημαξευμένα |
τοῖς
πρὸ
αὐτοῦ,
ὥστε
μὴ |
[20] |
μὲν
λεγόμενα,
ἔργῳ
δὲ
σπανιώτερον
|
βεβαιούμενα |
οὐκ
ἄπιστα
κατέστη
σεισμῶν
τε |
[22] |
τοῖς
ἐκ
τούτων
συνθέτοις)
τὰ
|
καλούμενα |
σχήματα,
καὶ
ὅτι
τῶν
καλουμένων |
[49] |
τε
καὶ
σχημάτων
εἰς
τὰ
|
ξένα |
καὶ
βεβιασμένα
καὶ
ἀνακολούθητα,
δι´ |
[24] |
ἐν
ᾧ
δεῖ
τρόπῳ
τὰ
|
ξένα |
καὶ
πεποιημένα
λέγεσθαι
καὶ
μέχρι |
[33] |
ἐκ
τῆς
συνήθους
ἐπὶ
τὰ
|
ξένα |
ὀνόματα
καὶ
βεβιασμένα
σχήματα,
ὧν |
[43] |
αὐτὸν
κατεσκευασμένας
τῆς
διαλέκτου
χαρακτῆρα.
|
Ἵνα |
δὲ
μὴ
δόξῃ
τις
φάσεις |
[52] |
ἐκτήσαντο
καὶ
δόξης
λαμπρᾶς
κατηξιώθησαν.
|
Ἵνα |
δὲ
μηδεμία
ὑποψία
καθ´
ἡμῶν |
[18] |
τυγχάνειν
οὐκ
ἐποίησε
τὸν
ἐπιτάφιον;
|
Ἵνα |
δὲ
πάσας
ἀφῶ
τὰς
ἄλλας |
[55] |
ἐχούσας
μήτε
θαυμάζειν
μήτε
μιμεῖσθαι.
|
Ἵνα |
δὲ
συνελὼν
εἴπω,
ἀμφότερα
μὲν |
[24] |
ὧν
ἀσαφὲς
γίνεται
τὸ
βραχύ.
|
Ἵνα |
δὲ
συνελὼν
εἴπω,
τέτταρα
μέν |
[51] |
πρῶτος
ἐπιτετηδευκὼς
ταύτην
τὴν
ἑρμηνείαν,
|
ἵνα |
διαλλάξῃ
τοὺς
ἄλλους
συγγραφεῖς.
Ὅταν |
[4] |
ἀρχήν.
Ἅλις
ἔστω
μοι
προοιμίων,
|
ἵνα |
μὴ
λάθω
περὶ
ταῦτα
κατατρίψας |
[43] |
πίστεις
δυνάμενος
δυσὶν
ἀρκεσθήσομαι
δημηγορίαις,
|
ἵνα |
μὴ
μακρὸς
ὁ
λόγος
γένηται, |
[55] |
διαλέκτῳ
τὴν
ἐξαλλαγὴν
ἔχοντα.
Ἀλλ´
|
ἵνα |
μὴ
μακρότερος
τοῦ
δέοντος
ὁ |
[33] |
σολοικισμῶν
παρέχεται
δόξαν,
ἀρκεσθήσομαι
τούτοις,
|
ἵνα |
μὴ
περαιτέρω
τοῦ
δέοντος
ἡ |
[41] |
παρασχέσθαι
τὸ
συνετὸν
ἐχούσας
πονηρόν,
|
ἵνα |
μὴ
πλείων
ὁ
λόγος
γένοιτό |
[41] |
κατὰ
τὸν
Περσικὸν
πόλεμον
Ἀθηναίους,
|
ἵνα |
μηδὲν
αἰσχρὸν
ὑπομείνωσιν
ἐπίταγμα,
τῶν |
[41] |
ἑτοίμους
εἶναι
τὰ
δεινὰ
ὑποφέρειν,
|
ἵνα |
μηδὲν
ἄσχημον
ἀναγκασθῶσι
πράττειν,
τοὺς |
[50] |
αὐτοῦ
τισιν
ἐξετάσαι
δι´
ὀλίγων,
|
ἵνα |
μηδὲν
παρεἱκέναι
δοκῶ.
Ὅτι
μὲν |
[48] |
αὐτὰ
τὰς
Συρακόσσας
κακωθῆναι
μέν,
|
ἵνα |
σωφρονισθῶμεν,
βούλεται,
περιγενέσθαι
δὲ
ἕνεκα |
[24] |
γε
τούτων
ἀναστρέφων
τὰς
χρήσεις,
|
ἵνα |
τὸ
μὲν
ὀνοματικὸν
προσηγορικὸν
γένηται, |
[1] |
ἐν
ἅπασι
τοῖς
ἔργοις
κατορθούσης,
|
ἵνα |
τοῖς
προαιρουμένοις
γράφειν
τε
καὶ |
[44] |
ἀγαθοῦ
τῇ
πόλει
γενήσεται
τὰ
|
δεινά, |
βέβαιον
εἶχέν
τι·
ἀφανὲς
γὰρ |
[15] |
ποτὲ
μὲν
οὕτως
ὠμὰ
καὶ
|
δεινὰ |
καὶ
οἴκτων
ἄξια
φαίνεσθαι
ποιεῖ |
[41] |
καὶ
πάντα
ἑτοίμους
εἶναι
τὰ
|
δεινὰ |
ὑποφέρειν,
ἵνα
μηδὲν
ἄσχημον
ἀναγκασθῶσι |
[54] |
διατεθῆναι.
Ὅμοια
δὲ
τούτοις
ἐστὶ
|
κἀκεῖνα· |
Εἶτ´
οἴεσθε,
εἰ
μὲν
αὐτὸν |
[46] |
συγγραφεῖ
τὴν
ἀλήθειαν.
~(Ὀχληρὰ
δὲ
|
κἀκεῖνα |
τὰ
μειρακιώδη
καλλωπίσματα
τῆς
λέξεως |
[48] |
καλὰ
καὶ
ζήλου
ἄξια
ἡγοῦμαι.
|
Ἐκεῖνα |
δ´
οὐκ
οἶδ´
ὅπως
ἂν |
[47] |
μεταμέλειν
δὲ
κακουμένοις.
Καὶ
ἔτι
|
ἐκεῖνα· |
Δουλοῖ
γὰρ
φρόνημα
τὸ
αἰφνίδιον |
[48] |
διαλεγόμενος.
Καὶ
ἔτι
πρὸς
τούτοις
|
ἐκεῖνα· |
Εἴ
τέ
τις
φθονεῖ
μὲν |
[28] |
~(Ἐγὼ
γοῦν
οὐκ
ἔχω,
πῶς
|
ἐκεῖνα |
ἐπαινέσω
τὰ
δοκοῦντα
μεγάλα
καὶ |
[48] |
τῶν
λεγομένων
αἰνιγμάτων
ἀσαφέστερα.
καὶ
|
ἐκεῖνα |
ἔτι
πρὸς
τούτοις·
Καὶ
εἰ |
[19] |
πεντήκοντα
στίχοις·
ὥστε
τὰ
πολλὰ
|
ἐκεῖνα |
καὶ
καταβλητικὰ
τοῦ
μεγέθους
τῆς |
[15] |
εἰρῆσθαι,
διὰ
τί
παρέλιπε
ῥᾳθύμως
|
ἐκεῖνα; |
Οὐ
γὰρ
δή
γε
ἀσθενείᾳ |
[47] |
οὔτε
κατὰ
τὸ
λεκτικόν,
οὕτως
|
ἐκεῖνα |
τεθαύμακα
ὡς
νενοημένα
τε
ἀκριβῶς |
[15] |
ποιηταῖς
καταλιπεῖν·
ποτὲ
δὲ
οὕτως
|
ταπεινὰ |
καὶ
μικρά,
ὥστε
μηδ´
εἰς |
[11] |
λόγου
τὰ
πράγματα
ἦν
ἢ
|
κοινὰ |
καὶ
κατημαξευμένα
τοῖς
πρὸ
αὐτοῦ, |
[33] |
ἀριστοκρατίας
σώφρονος
προτιμήσει,
τὰ
μὲν
|
κοινὰ |
λόγῳ
θεραπεύοντες
ἆθλα
ἐποιοῦντο·
παντὶ |
[3] |
ἅπαντα
περιειληφώς,
ὅσα
συμβέβηκεν
αὐτῷ
|
κοινά |
τε
πρὸς
ἑτέρους
καὶ
διαφέροντα |
[2] |
κατ´
ἀμφότερα
ταῦτα
τὰ
πάθη
|
κοινὰ |
τῆς
ἀνθρωπίνης
ὄντα
φύσεως.
Ὑποπτεύω |
[41] |
ὑπὲρ
τῆς
αὑτῶν
πατρίδος,
ταῦτα
|
κοινὰ |
ὑπολαμβάνουσιν
ἅπαντες
εἶναι
τῆς
ἀποστελλούσης |
[48] |
ἢ
Μῆδον
ἢ
ἕνα
γέ
|
τινα |
ἀεὶ
μεταβάλλοντες
δουλοῦνται,
ἀλλὰ
Δωριεῖς |
[48] |
καὶ
τῆς
νίκης
οὐκ
ἄλλον
|
τινὰ |
ἆθλον
ἢ
τὸν
τὴν
νίκην |
[30] |
τούτοις
πάλιν
ἄδηλον
μέν
ἐστι,
|
τίνα |
βούλεται
δηλοῦν
τὸν
χαλεπαίνοντα
καὶ |
[30] |
τὸν
χαλεπαίνοντα
καὶ
περὶ
τίνος,
|
τίνα |
δὲ
τὸν
ἀντιλέγοντα
καὶ
ἐφ´ |
[18] |
τῇ
δευτέρᾳ
βύβλῳ
διελήλυθε,
κατὰ
|
τίνα |
δή
ποτε
λογισμὸν
ἐν
τούτῳ |
[23] |
αὐτὰς
εἴ
τε
κατὰ
λογισμόν
|
τινα |
ἑκουσίως
ὑπεριδὼν
ὡς
οὐχ
ἁρμοττουσῶν |
[20] |
καὶ
τὰς
διαφορὰς
τοῦ
μή
|
τινα |
ζητῆσαί
ποτε,
ἐξ
ὅτου
τοσοῦτος |
[9] |
τὰς
ἐνιαυσίους
ἀρχάς.
Καινὴν
δέ
|
τινα |
καὶ
ἀτριβῆ
τοῖς
ἄλλοις
πορευθῆναι |
[52] |
συντέλειαν
τῆς
ὑποθέσεως,
ὄκνον
δέ
|
τινα |
καὶ
πολλὴν
εὐλάβειαν
ἡμῖν
παρέχων, |
[19] |
ἄλλα
ὅσα
τούτοις
ἐστὶν
ὅμοια,
|
τίνα |
καιρὸν
εἶχε
πρὸ
τῆς
διηγήσεως |
[28] |
ὅσῳ
περιεκομίζοντο,
τῶν
ἐχθρῶν
εἴ
|
τινα |
λάβοιεν
ἀπέκτεινον,
καὶ
ἐκ
τῶν |
[23] |
μόνον
γινωσκόμενοι
τῶν
ὀνομάτων
ποίαν
|
τινὰ |
λέξιν
ἐπετήδευσαν,
οὐκ
ἔχω
συμβαλεῖν, |
[21] |
αὐτοῦ
γενομένων
συγγραφέων
παρέλαβε,
καὶ
|
τίνα |
μέρη
πρῶτος
ἁπάντων
ἐκαίνωσεν,
εἴ |
[52] |
πολλὴν
εὐλάβειαν
ἡμῖν
παρέχων,
μή
|
τινα |
παράσχωμεν
ἀφορμὴν
διαβολῆς
τοῖς
πάντα |
[26] |
οἱ
στρατηγοὶ
προςέτι
ἑκατέρων,
εἴ
|
τινά |
που
ὁρῷεν
μὴ
κατ´
ἀνάγκην |
[15] |
Εἰ
δὲ
δὴ
κατὰ
λογισμόν
|
τινα |
τὴν
ἑτέραν
προείλετο
πρεσβείαν
ἐξεργάσασθαι, |
[24] |
ἕκαστος
αὐτῶν
ἔσχεν
ἀρετάς,
ἴδιόν
|
τινα |
χαρακτῆρα
καὶ
παρεωραμένον
ἅπασι
πρῶτος |
[14] |
καὶ
μάχης
γενομένης
ὀλίγον
μέν
|
τινα |
χρόνον
ὑπέστησαν
οἱ
Κυθήριοι·
ἔπειτα |
[41] |
μηδὲν
ἔργον
ἐπιφανὲς
ἀποδειξαμένους
Μηλίους
|
πλέονα |
τοῦ
καλοῦ
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν
ἢ |
[2] |
δὲ
τοῦ
γένους
τῆς
γραφῆς
|
πλείονα |
μὲν
εἶχον
λέγειν,
ἀρκεσθήσομαι
δὲ |
[38] |
λέγοντας
καὶ
δοκοῦντας
τραπέσθαι.
Ἔπειτα
|
εὐσχήμονα |
πρόθεσιν
ὑποθέμενος
Ἡ
μέντοι
ξύνοδος |
[2] |
καὶ
ῥητόρων
μαρτυρίαις
ἀπιστοῦντες,
οἳ
|
κανόνα |
τῆς
ἱστορικῆς
πραγματείας
ἐκεῖνον
ὑποτίθενται |
[54] |
συνήθους
τοῖς
πολλοῖς
ἀπαγγελίας,
καὶ
|
κρείττονά |
ἐστιν
ἢ
κατὰ
τὸν
ἰδιώτην· |
[55] |
ἔχει
λόγον·
ἀνάγκη
δὲ
ὁμολογεῖν
|
κρείττονα |
τῶν
ἀτελεστέρων
εἶναι
τὰ
τελειότερα |
[26] |
τῆς
ναυμαχίας
καθεστηκυίας
πολὺν
τὸν
|
ἀγῶνα |
καὶ
ξύστασιν
τῆς
γνώμης
εἶχε, |
[3] |
Πλάτων
Παρμενίδην
καὶ
Πρωταγόραν
καὶ
|
Ζήνωνα |
καὶ
τῶν
ἄλλων
φυσιολόγων
οὐκ |
[18] |
ταῖς
μεγάλαις
εὐπραγίαις,
ἐξ
ὧν
|
δόξα |
τις
ἐπιφανὴς
ἢ
δύναμις
ἐγένετο |
[2] |
ἡμᾶς
ὁ
λογισμὸς
εἰσῆλθεν,
ὅτι
|
παράδοξα· |
καινοτομεῖν
πράγματα
πρῶτοι
καὶ
μόνοι |
[17] |
δὲ
ἔγωγε
καὶ
ἐν
αὐταῖς
|
ἔδοξα |
ταῖς
ῥητορείαις
τοῦτο
συμβεβηκέναι
τῷ |
[19] |
καὶ
εἰς
τὸ
φανερὸν
ἀποδύντες
|
λίπα |
μετὰ
τοῦ
γυμνάζεσθαι
ἠλείψαντο
Ὁ |
[54] |
τῆς
δὲ
φιλανθρωπίας,
ἣν
τὰ
|
λοιπὰ |
τῶν
πραγμάτων
ἐκεῖνος
περιβαλλόμενος
πρὸς |
[54] |
ἐσχημάτικεν
οὕτως·
Τότε
δέ,
ἐὰν
|
ἄρα |
ἃ
νῦν
οἰόμεθα
ἡμεῖς
πράττητε, |
[31] |
τῆς
φιλίας
ὅρκοι
εἴ
που
|
ἄρα |
γένοιντο,
ἀπορίᾳ
πίστεως
ἄλλης
ἑκατέρῳ |
[31] |
τῆς
φιλίας
ὅρκοι
εἴ
που
|
ἄρα |
γένοιντο
Τὸ
δὲ
ἴσχυον
δι´ |
[31] |
Καὶ
ὅρκοι
φησίν
εἴ
που
|
ἄρα |
ἐγίγνοντο
συναλλαγῆς,
ἐν
τῷ
αὐτίκα |
[41] |
αὐτὰ
περιλαμβάνουσι
λέξει·
εἰ
μὴ
|
ἄρα |
μνησικακῶν
ὁ
συγγραφεὺς
τῇ
πόλει |
[48] |
Καὶ
οὐ
περὶ
τῆς
ἐλευθερίας
|
ἄρα |
οὔτε
οἵδε
τῶν
Ἑλλήνων
οὔτε |
[48] |
λέγοντος
πρόσωπον·
Καὶ
εἴ
τῳ
|
ἄρα |
παρέστηκε
τὸν
μὲν
Συρακόσιον,
ἑαυτὸν |
[41] |
τοὺς
Πλαταιεῖς
καὶ
λέξει
κέχρηται
|
καθαρᾷ |
καὶ
σαφεῖ
καὶ
οὐδὲν
ἐχούσῃ |
[36] |
ὑπεραίροντας,
λέξει
τε
κεκόσμηκεν
αὐτοὺς
|
καθαρᾷ |
καὶ
σαφεῖ
καὶ
συντόμῳ
καὶ |
[23] |
αὐτῶν
πάντων
ἔχει
(καὶ
γὰρ
|
καθαρὰ |
καὶ
σαφὴς
καὶ
σύντομός
ἐστιν |
[26] |
γῆν
σωθήσεσθαι,
ἢν
μή
τι
|
παρὰ |
λόγον
γίγνηται.
Γενομένης
δ´
ἰσχυρᾶς |
[23] |
ἡμᾶς
χρόνων,
οὔθ´
αἱ
διασῳζόμεναι
|
παρὰ |
πᾶσιν
ὡς
ἐκείνων
οὖσαι
τῶν |
[7] |
ὥσπερ
ἔφην,
ἃς
διαδεχόμενοι
παῖδες
|
παρὰ |
πατέρων
ἐπιμελὲς
ἐποιοῦντο
παραδιδόναι
τοῖς |
[20] |
ἡλίου
τε
ἐκλείψεις,
αἳ
πυκνότεραι
|
παρὰ |
τὰς
ἐκ
τοῦ
πρὶν
χρόνου |
[37] |
γίγνονται
παρὰ
τοὺς
ἀριθμοὺς
καὶ
|
παρὰ |
τὰς
πτώσεις,
σχήματα
καλῶν;
Προθεὶς |
[23] |
Ἀτθίδα
μικράς
τινας
ἔχουσαν
διαφορὰς
|
παρὰ |
τὴν
Ἰάδα.
Πάντες
γὰρ
οὗτοι, |
[5] |
αὐτὸν
φυλάττοντες
σκοπόν,
ὅσαι
διεσῴζοντο
|
παρὰ |
τοῖς
ἐπιχωρίοις
μνῆμαι
κατὰ
ἔθνη |
[39] |
ὅμοιόν
ἐστι
τῷ
λέγειν,
ὅτι
|
παρὰ |
τοῖς
τυράννοις
οὐ
μισοῦνται
τύραννοι. |
[55] |
δημηγορικῶν
καὶ
τῶν
δικανικῶν,
ἃ
|
παρὰ |
τὸν
Θουκυδίδου
κατεσκεύασται
χαρακτῆρα
τὸν |
[45] |
εἶχε
περὶ
τῆς
Περικλέους
ἀρετῆς,
|
παρὰ |
τόπον
ἔοικεν
εἰρηκέναι
ταῦτα.
Ἐχρῆν |
[24] |
τὸν
τῆς
λέξεως
χαρακτῆρα,
ᾧ
|
παρὰ |
τοὺς
ἄλλους
διήνεγκεν.
Ὅταν
μὲν |
[3] |
τε
πρὸς
ἑτέρους
καὶ
διαφέροντα
|
παρὰ |
τοὺς
ἄλλους.
Ἐν
οἷς
ἀναγκαῖον |
[37] |
πάντας
τοὺς
σολοικισμούς,
ὅσοι
γίγνονται
|
παρὰ |
τοὺς
ἀριθμοὺς
καὶ
παρὰ
τὰς |
[31] |
ὠφελείας
αἱ
τοιαῦται
σύνοδοι,
ἀλλὰ
|
παρὰ |
τοὺς
καθεστῶτας
πλεονεξίᾳ.
Ὁ
μὲν |
[31] |
ἐγίνοντο
σύνοδοι,
ἀλλ´
ἐπὶ
τῷ
|
παρὰ |
τοὺς
νόμους
τι
πλεονεκτεῖν.
Καὶ |
[37] |
πόλεμον
τὸν
στρατόν.
~(Ἐξετάσωμεν
δὴ
|
παρὰ |
τοῦτον
τὸν
διάλογον
τὸν
οὕτω |
[34] |
ἐλάττονος
δεομένη
θαυμαστή
τίς
ἐστι
|
παρὰ |
τῷ
συγγραφεῖ·
φέρει
γὰρ
ὥσπερ |
[20] |
οἷς
τε
αὐτὸς
παρῆ
καὶ
|
παρὰ |
τῶν
ἄλλων
ὅσον
δυνατὸν
ἀκριβείᾳ |
[6] |
δ´
ἀπελείφθη
διὰ
τὴν
φυγήν,
|
παρὰ |
τῶν
ἄριστα
γινωσκόντων
πυνθανόμενος.
Πρῶτον |
[7] |
ἐκφέρειν
οὕτως
ἠξίουν
συγγράφειν,
ὡς
|
παρὰ |
τῶν
ἀρχαίων
ἐδέξαντο.
Ἐκείνοις
μὲν |
[40] |
τῶν
Μηλίων,
ὅτι
σὺν
τῇ
|
παρὰ |
τῶν
θεῶν
βοηθείᾳ
καὶ
Λακεδαιμονίοις |
[40] |
ὅτι
λυμαίνεται
τοὺς
ἀνθρώπους
ἡ
|
παρὰ |
τῶν
θεῶν
ἐλπὶς
καὶ
οὔτε |
[36] |
μέλλοντος
δῃώσειν
τὴν
γῆν,
πρέσβεις
|
παρὰ |
τῶν
Πλαταιέων
ἀφιγμένους
πρὸς
αὐτόν, |
[45] |
καὶ
δυστυχεῖς
ἑαυτοῖς
ἐκκαλούμενοι
τὸν
|
παρὰ |
τῶν
πολλῶν
φθόνον·
ὅταν
δὲ |
[21] |
πῶς
ἔχουσαν
αὐτὴν
ὁ
Θουκυδίδης
|
παρὰ |
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
γενομένων
συγγραφέων |
[24] |
βραχύ.
Ἵνα
δὲ
συνελὼν
εἴπω,
|
τέτταρα |
μέν
ἐστιν
ὥσπερ
ὄργανα
τῆς |
[54] |
ὀλίγα
καὶ
τοῖς
ἀνεγνωκόσι
τὸν
|
ἄνδρα |
ἀρκοῦντα.
Ἔστι
δή
τις
αὐτῷ |
[25] |
αὐτῶν
τῶν
βουλησομένων
μιμεῖσθαι
τὸν
|
ἄνδρα. |
Ἐν
ἀρχῇ
μὲν
οὖν
τοῦ |
[2] |
ἱστορικῆς
πραγματείας
ἐκεῖνον
ὑποτίθενται
τὸν
|
ἄνδρα |
καὶ
τῆς
περὶ
τοὺς
πολιτικοὺς |
[15] |
πεσεῖν
γνώρισμα
τοῖς
ἀναγινώσκουσι
τὸν
|
ἄνδρα. |
Λέγων
τε
ἃ
περὶ
τῆς |
[52] |
ὁ
περὶ
τῶν
μιμησαμένων
τὸν
|
ἄνδρα |
ῥητόρων
τε
καὶ
συγγραφέων,
ἀναγκαῖος |
[36] |
καὶ
γῆς
ὅρους
ἀποδείξατε,
καὶ
|
δένδρα |
τὰ
ὑμέτερα
καὶ
εἴ
τι |
[36] |
θύσας
ἐν
τῇ
Πλαταιέων
ἀγορᾷ
|
ἱερὰ |
Διὶ
ἐλευθερίῳ
καὶ
ξυγκαλέσας
πάντας |
[13] |
Μήδους,
καὶ
ἐνίκων
τῇ
αὐτῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἀμφότερα
Ἀθηναῖοι
Κίμωνος
τοῦ
Μιλτιάδου |
[34] |
δημηγοριῶν
αὐτοῦ
τὰ
δοκοῦντά
μοι
|
φανερὰ |
ποιήσειν
ὑπεσχόμην,
ἐν
αἷς
οἴονταί |
[13] |
τὰς
πεζικὰς
μάχας
ἢ
μηκυνόμενα
|
πέρα |
τοῦ
δέοντος
ἢ
συναγόμενα
εἰς |
[26] |
κελευσταὶ
ἐφθέγγοντο
παρέχειν.
Πολλὴ
γὰρ
|
ἑτέρα |
ἡ
παρακέλευσις
καὶ
ἡ
βοὴ |
[26] |
ἦν
καρτερὰ
καὶ
οἵα
οὐχ
|
ἑτέρα |
τῶν
πρότερον.
Πολλὴ
μὲν
γὰρ |
[20] |
αὐτῷ
τῇ
Ἑλλάδι
οἷα
οὐχ
|
ἕτερα |
ἐν
ἴσῳ
χρόνῳ.
Οὔτε
γὰρ |
[22] |
ὅτι
τούτων
αὖθις
ἑκάτερον
εἰς
|
ἕτερα |
μόρια
διαιρεῖται,
ἡ
μὲν
ἐκλογὴ |
[40] |
ὑπηκόων
ἄρχειν,
ἀλλὰ
φόβῳ.
~(Τούτοις
|
ἕτερα |
προσθεὶς
πάλιν
ἀμοιβαῖα
περίεργα
καὶ |
[24] |
ἀρρενικοῖς
καὶ
ἀρρενικὰ
θηλυκοῖς
καὶ
|
οὐδέτερα |
τούτων
τισὶ
συνάπτων,
ἐξ
ὧν |
[36] |
ἡμῖν
ἐχθίστων
ἐπὶ
δουλείᾳ
τῇ
|
ἡμετέρᾳ |
ἥκετε.
Μάρτυρας
δὲ
θεοὺς
τούς |
[54] |
τοῦ
μετὰ
τοῦ
παρασκευάσασθαι
τὰ
|
ὑμέτερα |
αὐτῶν
ἐπισχεῖν
δεομένους
σῴζειν
καὶ |
[36] |
προὐκαλεσάμεθα,
ἡσυχίαν
ἄγετε
νεμόμενοι
τὰ
|
ὑμέτερα |
αὐτῶν·
καὶ
ἔστε
μηδὲ
μεθ´ |
[36] |
ὅρους
ἀποδείξατε,
καὶ
δένδρα
τὰ
|
ὑμέτερα |
καὶ
εἴ
τι
ἄλλο
δυνατὸν |
[46] |
δὲ
ἀπὸ
τῶν
ὑπαρχόντων,
ἧς
|
βεβαιοτέρα |
ἡ
πρόνοια.
Τά
τε
γὰρ |
[46] |
τῆς
γνώμης
ἀπὸ
τῶν
ὑπαρχόντων
|
βεβαιοτέρα |
πρόνοια
ποιητικώτερον
περιπέφρασται·
βούλεται
γὰρ |
[25] |
πρὸ
αὐτῶν
καὶ
τὰ
ἔτι
|
παλαιότερα |
σαφῶς
μὲν
εὑρεῖν
διὰ
χρόνου |
[20] |
γὰρ
πρὸ
αὐτῶν
καὶ
ἔτι
|
παλαιότερα |
σαφῶς
μὲν
εὑρεῖν
διὰ
χρόνου |
[46] |
καὶ
τῆς
Γοργίου
προαιρέσεως
μᾶλλον
|
οἰκειότερα, |
ἥ
τε
τῶν
ὀνομάτων
ἐξήγησις |
[29] |
ἀντηλλαγμένη
δικαίωσις
περιφράσεως
ποιητικῆς
ἐστιν
|
οἰκειοτέρα. |
οἷς
ἐπιτίθησι
τὰ
θεατρικὰ
σχήματα |
[55] |
κρείττονα
τῶν
ἀτελεστέρων
εἶναι
τὰ
|
τελειότερα |
καὶ
τῶν
ἀφανεστέρων
τά
γ´ |
[25] |
φράσις
οὕτω
σχηματισθεῖσα
γέγονε
καὶ
|
δεινοτέρα, |
σαφεστέρα
δὲ
καὶ
ἡδίων
ἐκείνως |
[23] |
λέξιν
ἐπετήδευσαν,
οὐκ
ἔχω
συμβαλεῖν,
|
πότερα |
τὴν
λιτὴν
καὶ
ἀκόσμητον
καὶ |
[25] |
ἀλλὰ
μεταναστάσεις
τε
οὖσαι
τὰ
|
πρότερα |
καὶ
ῥᾳδίως
ἕκαστοι
τὴν
ἑαυτῶν |
[17] |
Ἀθήναις
τοὺς
μὲν
ἐν
τῇ
|
προτέρᾳ |
ῥηθέντας
ὑπὸ
τῶν
δημαγωγῶν
λόγους |
[10] |
πεντακοσίοις
στίχοις.
Ἀναμνησθεὶς
δ´
ὅτι
|
πρότερα |
τῶν
Κερκυραϊκῶν
ἦν
καὶ
οὐκ |
[11] |
τε
γὰρ
φύσις
ἀπῄτει
τὰ
|
πρότερα |
τῶν
ὑστέρων
ἄρχειν
καὶ
τἀληθῆ |
[46] |
πρόνοια.
Τά
τε
γὰρ
φρονήματα
|
ψυχρότερά |
ἐστι
καὶ
τῆς
Γοργίου
προαιρέσεως |
[9] |
ἡ
διαίρεσις
τῶν
χρόνων
ἀλλὰ
|
δυσπαρακολουθητοτέρα |
(κατὰ
τὰς
ὥρας)
Ἐφ´
ᾧ |
[13] |
καὶ
ἐνίκων
τῇ
αὐτῇ
ἡμέρᾳ
|
ἀμφότερα |
Ἀθηναῖοι
Κίμωνος
τοῦ
Μιλτιάδου
στρατηγοῦντος, |
[48] |
φθονεῖ
μὲν
ἢ
καὶ
φοβεῖται
|
(ἀμφότερα |
γὰρ
τάδε
πάσχει
τὰ
μείζω) |
[55] |
μιμεῖσθαι.
Ἵνα
δὲ
συνελὼν
εἴπω,
|
ἀμφότερα |
μὲν
ἐπ´
ἴσης
ζηλωτὰ
εἶναι, |
[29] |
προμηθὴς
δειλία
εὐπρεπής
παρομοιώσεις
γὰρ
|
ἀμφότερα |
ταῦτα
καὶ
παρισώσεις
περιέχει,
καὶ |
[2] |
αὐτῆς
ἡλικίας
εἴ
τε
κατ´
|
ἀμφότερα |
ταῦτα
τὰ
πάθη
κοινὰ
τῆς |
[45] |
μὴ
ἐνεθυμήθη,
ὅ
τ´
ἔχων
|
ἀμφότερα, |
τῇ
δὲ
πόλει
δύσνους
οὐκ |
[26] |
τὸν
λιμένα
ἐγίγνετο·
καὶ
ἦν
|
καρτερὰ |
καὶ
οἵα
οὐχ
ἑτέρα
τῶν |
[34] |
λαμπροτέραν
ποιοῦσα
φαίνεσθαι
τὴν
ἑτέραν
|
ἐνδεεστέρα |
τοῦ
δέοντος
ἐπὶ
πολλῶν.
Ὅσοι |
[55] |
Κόιντε
Αἴλιε
Τουβέρων,
οὐ
μὴν
|
ἀληθέστερα. |
|
[55] |
καὶ
τῶν
ἀφανεστέρων
τά
γ´
|
ἐμφανέστερα. |
Τί
οὖν
μαθόντες
ἅπασαν
τὴν |
[9] |
τοὐναντίον
ἢ
προσεδόκησεν.
Οὐ
γὰρ
|
σαφεστέρα |
γέγονεν
ἡ
διαίρεσις
τῶν
χρόνων |
[25] |
οὕτω
σχηματισθεῖσα
γέγονε
καὶ
δεινοτέρα,
|
σαφεστέρα |
δὲ
καὶ
ἡδίων
ἐκείνως
ἂν |
[48] |
περίεργα
καὶ
τῶν
λεγομένων
αἰνιγμάτων
|
ἀσαφέστερα. |
καὶ
ἐκεῖνα
ἔτι
πρὸς
τούτοις· |
[18] |
περιβόητος
ἐπιτάφιος,
ὃν
ἐν
τῇ
|
δευτέρᾳ |
βύβλῳ
διελήλυθε,
κατὰ
τίνα
δή |
[43] |
λαμβάνειν.
~(Τὴν
δ´
ἐν
τῇ
|
δευτέρᾳ |
βύβλῳ
Περικλέους
ἀπολογίαν,
ἣν
ὑπὲρ |
[36] |
ἀνεγκλήτων.
~(Ἐν
μὲν
οὖν
τῇ
|
δευτέρᾳ |
βύβλῳ
τὴν
ἐπὶ
Πλαταιὰς
Λακεδαιμονίων |
[8] |
Περικλέους
πολιτευμάτων
ἁψάμενος
ἐν
τῇ
|
δευτέρᾳ |
βύβλῳ
τῆς
διαβεβοημένης
περὶ
αὐτοῦ |
[32] |
διδόμενοι
ἐν
τῷ
παραχρῆμα
ἴσχυον.
|
~(Σκολιώτερα |
δὲ
τούτων
ἐστὶ
καὶ
ἃ |
[40] |
ποιεῖ
τὸν
Ἀθηναῖον
ἀποκρινόμενον
λαβυρίνθων
|
σκολιώτερα |
περὶ
τῆς
ἐλπίδος
ἐπὶ
κακῷ |
[25] |
τὴν
μετὰ
ταῦτα
χώραν
λαβόντων.
|
Ἀγκυλωτέρα |
μὲν
οὖν
ἡ
φράσις
οὕτω |
[46] |
μιμεῖσθαι
βουλομένῳ
συγγραφεῖ
τὴν
ἀλήθειαν.
|
~(Ὀχληρὰ |
δὲ
κἀκεῖνα
τὰ
μειρακιώδη
καλλωπίσματα |
[43] |
τὸν
αὐτὸν
κατεσκευασμένας
τῆς
διαλέκτου
|
χαρακτῆρα. |
Ἵνα
δὲ
μὴ
δόξῃ
τις |
[24] |
αὐτῶν
ἔσχεν
ἀρετάς,
ἴδιόν
τινα
|
χαρακτῆρα |
καὶ
παρεωραμένον
ἅπασι
πρῶτος
εἰς |
[23] |
τις
τὸν
ἴδιον
τοῦ
ἀνδρὸς
|
χαρακτῆρα. |
Οἱ
μὲν
οὖν
ἀρχαῖοι
πάνυ |
[23] |
τὸν
ἴδιον
ἑκάστη
τῆς
διαλέκτου
|
χαρακτῆρα) |
τὰς
δ´
ἐπιθέτους,
ἐξ
ὧν |
[55] |
ἃ
παρὰ
τὸν
Θουκυδίδου
κατεσκεύασται
|
χαρακτῆρα |
τὸν
ἐν
τῇ
κοινῇ
καὶ |
[24] |
Θουκυδίδης
κατὰ
τὸν
τῆς
λέξεως
|
χαρακτῆρα, |
ᾧ
παρὰ
τοὺς
ἄλλους
διήνεγκεν. |
[39] |
γὰρ
τοσοῦτον
ἡμᾶς
βλάπτει
ἡ
|
ἔχθρα |
ὑμῶν,
ὅσον
ἡ
φιλία
μὲν |
[19] |
τοῦ
πολέμου
πραχθέντα
τοῖς
Ἕλλησι
|
μικρὰ |
βουλόμενος
ἀποδεῖξαι
καὶ
οὐκ
ἄξια |
[11] |
ἀπολογεῖσθαι
περὶ
αὐτοῦ
βουλομένων,
ὅτι
|
μικρὰ |
καὶ
οὐκ
ἄξια
λόγου
τὰ |
[16] |
μὲν
γὰρ
ὀλίγα
πράγματα
καὶ
|
μικρὰ |
περιέχουσα
πληθύει
τῶν
ῥητορειῶν,
ἣ |
[15] |
Ἐν
αἷς
δ´
ἐπιτρέχει
καὶ
|
μικρὰ |
ποιεῖ
τὰ
πάθη
αὐτῇ
κατὰ |
[54] |
τὰ
Φιλίππου
πράγματα
καὶ
κομιδῇ
|
μικρά, |
πολλάκι
προλεγόντων
ἡμῶν
καὶ
παρακαλούντων |
[52] |
τῶν
κατορθωσάντων
ἐν
τῇ
μιμήσει
|
μικρὰ |
προσθέντες
ἔτι
καταπαύσομεν
αὐτοῦ
τὸν |
[15] |
ποτὲ
δὲ
οὕτως
ταπεινὰ
καὶ
|
μικρά, |
ὥστε
μηδ´
εἰς
αἴσθησιν
δεινῶν |
[40] |
προσθεὶς
πάλιν
ἀμοιβαῖα
περίεργα
καὶ
|
πικρά, |
τοὺς
Μηλίους
ὑποτίθεται
λέγοντας,
ὅτι |
[36] |
ἐγένετο,
θύσας
ἐν
τῇ
Πλαταιέων
|
ἀγορᾷ |
ἱερὰ
Διὶ
ἐλευθερίῳ
καὶ
ξυγκαλέσας |
[41] |
εἴρηκεν·
Ἀλλ´
ὑμῶν
τὰ
μὲν
|
ἰσχυρὰ |
ὄντα
ἐλπιζόμενα
μέλλεται,
τὰ
δὲ |
[34] |
εἴ
τε
καὶ
διὰ
διδαχῆς
|
ἰσχυρὰ |
τὰ
κριτήρια
κατασκευάσαντες,
οὔτε
ἅπαντα |
[48] |
κατοικίσαι,
ἀλλ´
ἡμᾶς
μᾶλλον
ἐξοικίσαι.
|
Ψυχρὰ |
γὰρ
ἡ
παρονομασία
καὶ
οὐ |
[5] |
ἐπιφαίνουσαν
τεχνικήν·
ἐπιτρέχει
μέντοι
τις
|
ὥρα |
τοῖς
ἔργοις
αὐτῶν
καὶ
χάρις, |
[25] |
κεφαλαιωδῶς
ἐπὶ
τὰς
ἀποδείξεις
αὐτῶν
|
ὥρα |
τρέπεσθαι.
Ποιήσομαι
δὲ
οὐ
χωρὶς |
[33] |
φθόνῳ
τοῦ
περιεῖναι,
διεφθείροντο.
Οὕτω
|
πᾶσα |
ἰδέα
κατέστη
κακοτροπίας
διὰ
τὰς |
[28] |
σφίσιν
ὀφειλομένων
ὑπὸ
τῶν
λαβόντων.
|
Πᾶσά |
τε
ἰδέα
κατέστη
θανάτου,
καὶ |
[4] |
τοῖς
πάθεσι
καταλαμβανομένων,
καὶ
ὅτι
|
πᾶσα |
τέχνη
τούτων
στοχάζεται
τῶν
κριτηρίων |
[27] |
ἐπείσθην
τελειοτάτας
εἶναι,
τεκμαιρόμενος,
ὅτι
|
πᾶσα |
ψυχὴ
τούτῳ
τῷ
γένει
τῆς |
[22] |
μηδὲν
ἀποκρυψάμενον.
~(Ὅτι
μὲν
οὖν
|
ἅπασα |
λέξις
εἰς
δύο
μέρη
διαιρεῖται |
[19] |
κατὰ
τὸν
Τρωικὸν
πόλεμον
οὔπω
|
σύμπασα |
ἐκαλεῖτο
ἑνὶ
ὀνόματι
ἡ
Ἑλλάς, |
[20] |
ἥκιστα
βλάψασα
καὶ
μέρος
τι
|
φθείρασα, |
ἡ
λοιμώδης
νόσος·
ταῦτα
γὰρ |
[20] |
λιμοί·
καὶ
ἡ
οὐχ
ἥκιστα
|
βλάψασα |
καὶ
μέρος
τι
φθείρασα,
ἡ |
[33] |
διαπράξασθαι,
ἄμεινον
ἤκουον·
τὰ
δὲ
|
μέσα |
τῶν
πολιτῶν
ὑπ´
ἀμφοτέρων,
ἢ |
[1] |
ὡς
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων
|
ἐποίησα. |
Οὐ
γὰρ
ἦν
ἀκριβῆ
καὶ |
[35] |
θεωρημάτων
κανόνας
ὑποτιθέμενος
οὔτε
πρότερον
|
ὤκνησα |
τὰ
δοκοῦντά
μοι
φέρειν
ἐς |
[2] |
κατατρέχοντας
αὐτῆς
ἀδίκως,
οὐκ
ἂν
|
ἐπεχείρησα |
νῦν
πρῶτον
εἰς
τὸν
ἐπιφανέστατον |
[26] |
ἁμίλλης
καὶ
τοῖς
σώμασιν
αὐτοῖς
|
ἴσα |
τῇ
δόξῃ
περιδεῶς
ξυναπονεύοντες
ἐν |
[25] |
δὲ
καὶ
ἡδίων
ἐκείνως
ἂν
|
κατασκευασθεῖσα· |
Τῶν
δὲ
Λακεδαιμονίων
οὐκέτι
ἐπεκθεῖν, |
[25] |
μὲν
οὖν
ἡ
φράσις
οὕτω
|
σχηματισθεῖσα |
γέγονε
καὶ
δεινοτέρα,
σαφεστέρα
δὲ |
[16] |
δὲ
περὶ
πολλὰς
καὶ
μεγάλας
|
συνταχθεῖσα |
πράξεις
δημηγορικῶν
σπανίζει
λόγων.
~(Ἤδη |
[48] |
νῦν
ἥκομεν
ἀποφανοῦντες
ἐν
εἰδόσιν,
|
ὅσα |
ἀδικεῖ·
πολὺ
δὲ
μᾶλλον
ἡμᾶς |
[54] |
ἡγήσατο,
οὐδὲν
πώποτε
ὑμᾶς
ἐξέφυγεν·
|
ὅσα |
δ´
ἐβουλήθητε
μέν,
μετὰ
ταῦτα |
[16] |
πολλῶν
δ´
ἐν
ταῖς
Ἀθήναις,
|
ὅσα |
διὰ
διαλόγων
καὶ
δημηγοριῶν
ἐπράχθη. |
[26] |
ὀλοφυρμὸς
βοή,
νικῶντες
κρατούμενοι,
ἄλλα
|
ὅσα |
ἐν
μεγάλῳ
κινδύνῳ
μέγα
στρατόπεδον |
[10] |
πολέμου
κατέστη.
Ταῦτα
δὲ
πάντα
|
ὅσα |
ἔπραξαν
οἱ
Ἕλληνες
πρός
τε |
[52] |
λόγον.
Συγγραφέων
μὲν
οὖν
ἀρχαίων,
|
ὅσα |
κἀμὲ
εἰδέναι,
Θουκυδίδου
μιμητὴς
οὐδεὶς |
[20] |
ὅμως
μείζων
γεγενημένος
αὐτῶν.
Καὶ
|
ὅσα |
μὲν
λόγῳ
εἶπον
ἕκαστοι
ἢ |
[54] |
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅτι
|
ὅσα |
μὲν
πώποτε
ἐβουλήθητε
καὶ
μετὰ |
[10] |
ἐπιτίθησι
τὰ
ἔργα
τῆς
πόλεως,
|
ὅσα |
μετὰ
τὸν
Περσικὸν
πόλεμον
ἕως |
[28] |
μεγάλα
καὶ
θαυμαστὰ
εἶναί
τισιν,
|
ὅσα |
μηδὲ
τὰς
πρώτας
ἀρετὰς
ἔχει |
[8] |
τε
καὶ
ῥητόρων
ἀναγκασθεὶς
λέγειν,
|
ὅσα |
προσήκοντα
ἦν
ἑκάστῳ,
δεδήλωκε.
Παραδείγματα |
[10] |
Κερκυραϊκὰ
καὶ
τὰ
Ποτιδαιατικὰ
καὶ
|
ὅσα |
πρόφασις
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
κατέστη. |
[3] |
χαρακτῆρος
τῶν
λόγων,
ἅπαντα
περιειληφώς,
|
ὅσα |
συμβέβηκεν
αὐτῷ
κοινά
τε
πρὸς |
[47] |
ἐπικίνδυνον
καὶ
τὰ
τούτοις
ὅμοια,
|
ὅσα |
τάς
τε
ἐξαλλαγὰς
τῶν
ὀνομάτων |
[40] |
μαντικήν
τε
καὶ
χρησμοὺς
καὶ
|
ὅσα |
τοιαῦτα
μετ´
ἐλπίδων
λυμαίνεται.
Ταῦτ´ |
[41] |
εἶναι
δίκαια
τοῖς
ἀσθενέσιν
ἀποφαίνοντες,
|
ὅσα |
τοῖς
ἰσχυροτέροις
δοκεῖ;
Ἐγὼ
μὲν |
[19] |
Καρχηδονίους
ἐνίκων,
καὶ
τὰ
ἄλλα
|
ὅσα |
τούτοις
ἐστὶν
ὅμοια,
τίνα
καιρὸν |
[21] |
ταύτης
τῆς
ἰδέας
προειπεῖν,
εἰς
|
πόσα |
τε
μέρη
διαιρεῖσθαι
πέφυκεν
ἡ |
[24] |
συνήθων
καὶ
σολοικισμῶν
λαμβάνοντα
φαντασίας·
|
ὁπόσα |
τε
γίγνεται
πράγματα
ἀντὶ
σωμάτων |
[40] |
γράφων·
Ἐλπὶς
δὲ
κινδύνου
παραμύθιον
|
οὖσα |
τοὺς
μὲν
ἀπὸ
περιουσίας
χρωμένους |
[26] |
διὰ
τὸ
φυγεῖν
ἢ
ἄλλῃ
|
ἐπιπλέουσα, |
πυκνότεραι
ἦσαν.
Καὶ
ὅσον
μὲν |
[33] |
πλείων
ἔνεστι
τῆς
θέλξεως
ἡ
|
σκοτίζουσα |
τὴν
διάνοιαν
ὄχλησις,
ἕως
ἑκατὸν |
[23] |
σαφὴς
καὶ
σύντομός
ἐστιν
ἀποχρώντως,
|
σῴζουσα |
τὸν
ἴδιον
ἑκάστη
τῆς
διαλέκτου |
[34] |
ἔχουσα
τὸ
τεχνικὸν
καὶ
λαμπροτέραν
|
ποιοῦσα |
φαίνεσθαι
τὴν
ἑτέραν
ἐνδεεστέρα
τοῦ |
[20] |
ἦν
ἐμοί
τε
ὧν
αὐτὸς
|
ἤκουσα |
καὶ
τοῖς
ἄλλοθέν
ποθεν
ἐμοὶ |
[54] |
περὶ
τοῦ
πρὸς
βασιλέα
πολέμου,
|
παρακαλοῦσα |
δὲ
τοὺς
Ἀθηναίους
μὴ
προχείρως |
[48] |
γὰρ
ἡ
παρονομασία
καὶ
οὐ
|
προσβάλλουσα |
πάθος,
ἀλλ´
ἐπιτήδευσιν.
Καὶ
ἔτι |
[47] |
ἡ
παροῦσα
ἦν
ἀλλ´
ἡ
|
μέλλουσα, |
οὐδ´
ἐν
τῇ
προνοίᾳ
τὸ |
[49] |
ἀρετὰς
φυλάσσουσα,
χείρων
δὲ
ἡ
|
λαμβάνουσα |
πολλὴν
ἐκτροπὴν
ἐκ
τῶν
κοινῶν |
[3] |
κρατίστη
δὲ
ἡ
πλεῖστα
μὲν
|
ἐπιτυγχάνουσα, |
ἐλάχιστα
δὲ
ἀστοχοῦσα.
Ἐπὶ
ταύτην |
[47] |
(ὧν
ἡ
πίστις
οὐχ
ἡ
|
παροῦσα |
ἦν
ἀλλ´
ἡ
μέλλουσα,
οὐδ´ |
[26] |
προσβολαί,
ὡς
τύχοι
ναῦς
νηὶ
|
προσπεσοῦσα |
ἢ
διὰ
τὸ
φυγεῖν
ἢ |
[49] |
τὰς
πρώτας
καὶ
ἀναγκαίας
ἀρετὰς
|
φυλάσσουσα, |
χείρων
δὲ
ἡ
λαμβάνουσα
πολλὴν |
[42] |
μεστὰ
καὶ
ἡ
λέξις
οὐκ
|
ἀποστρέφουσα |
τὰς
ἀκοάς·
ἥ
τε
γὰρ |
[47] |
ἐν
τῇ
προνοίᾳ
τὸ
βέβαιον
|
ἔχουσα |
ἀλλ´
ἐν
ταῖς
ἐλπίσιν)
ἔπειτα |
[54] |
αὐτῷ
δημηγορία
τὴν
μὲν
ὑπόθεσιν
|
ἔχουσα |
περὶ
τοῦ
πρὸς
βασιλέα
πολέμου, |
[34] |
μὲν
ἐν
τῇ
φύσει
μᾶλλον
|
ἔχουσα |
τὴν
ἰσχύν,
αὕτη
δὲ
ἐν |
[25] |
αὐτῷ
καὶ
δεόμενα
λόγου,
σκοπὸν
|
ἔχουσα |
τὴν
ὠφέλειαν
αὐτῶν
τῶν
βουλησομένων |
[34] |
καὶ
παραδόξων.
Ἣ
δὲ
πλεῖον
|
ἔχουσα |
τὸ
τεχνικὸν
καὶ
λαμπροτέραν
ποιοῦσα |
[34] |
τέχνῃ.
Τούτων
ἣ
μὲν
πλέον
|
ἔχουσα |
τοῦ
τεχνικοῦ
τὸ
φυσικὸν
καὶ |
[16] |
γὰρ
ὀλίγα
πράγματα
καὶ
μικρὰ
|
περιέχουσα |
πληθύει
τῶν
ῥητορειῶν,
ἣ
δὲ |
[52] |
λυμαινομένη
τὰ
καλὰ
καὶ
σκότον
|
παρέχουσα |
ταῖς
ἀρεταῖς
ἀσάφεια
παρῆλθεν
εἰς |
[3] |
πλεῖστα
μὲν
ἐπιτυγχάνουσα,
ἐλάχιστα
δὲ
|
ἀστοχοῦσα. |
Ἐπὶ
ταύτην
δὴ
τὴν
ὑπόθεσιν |
[11] |
ἂν
ἐγίνετο
μακρῷ,
τοιαύτης
οἰκονομίας
|
τυχοῦσα. |
Οὐδὲ
γὰρ
ἐκεῖνό
τις
ἂν |
[20] |
πολέμῳ
οὐκ
ἐκ
τοῦ
παρατυχόντος
|
ἠξίωσα |
γράφειν
οὐδ´
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ, |
[1] |
φυλαττόμενοι·
ἁψάμενός
τε
τῶν
συγγραφέων
|
ἐδήλωσα |
καὶ
περὶ
Θουκυδίδου
τὰ
δοκοῦντά |
[47] |
γὰρ
οἷς
μὲν
αἵρεσις
γεγένηται
|
τὰ |
ἄλλα
εὐτυχοῦσι,
πολλὴ
ἄνοια
πολεμῆσαι· |
[19] |
ὅτι
ναυμαχίᾳ
Καρχηδονίους
ἐνίκων,
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα
ὅσα
τούτοις
ἐστὶν
ὅμοια, |
[20] |
κατὰ
τοὺς
πολέμους
οὔτε
ἐς
|
τὰ |
ἄλλα·
οὔτε
ὡς
ποιηταὶ
ὑμνήκασι |
[24] |
καὶ
πολύπλοκα
καὶ
δυσεξέλικτα
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα
τὰ
συγγενῆ
τούτοις.
Εὕροι |
[25] |
κατὰ
τοὺς
πολέμους
οὔτε
εἰς
|
τὰ |
ἄλλα.
Φαίνεται
γὰρ
ἡ
νῦν |
[26] |
προσπέσοι
ναῦς
νηί,
μὴ
λείπεσθαι
|
τὰ |
ἀπὸ
τοῦ
καταστρώματος
τῆς
ἄλλης |
[48] |
αὐτοῖς,
καὶ
νῦν
ἐφ´
ἡμᾶς
|
τὰ |
αὐτὰ
παρόντα
σοφίσματα,
Λεοντίνων
τε |
[39] |
ἄλλων
(ἐν)
ἐξουσίᾳ
γένωνται
καὶ
|
τὰ |
αὐτὰ
πάσχωσιν
ὑπὸ
τῶν
ἰσχυροτέρων, |
[20] |
οἱ
παρόντες
τοῖς
ἔργοις
οὐ
|
τὰ |
αὐτὰ
περὶ
τῶν
αὐτῶν
ἔλεγον, |
[25] |
οὔτε
διὰ
θαλάσσης,
νεμόμενοί
τε
|
τὰ |
αὑτῶν
ἕκαστοι,
ὅσον
ἀποζῆν,
καὶ |
[54] |
ἡμῶν
καὶ
παρακαλούντων
καὶ
διδασκόντων
|
τὰ |
βέλτιστα,
τῆς
ἰδίας
ἕνεκ´
αἰσχροκερδείας |
[55] |
τὰ
τελειότερα
καὶ
τῶν
ἀφανεστέρων
|
τά |
γ´
ἐμφανέστερα.
Τί
οὖν
μαθόντες |
[20] |
εἰπεῖν
καὶ
ἐπὶ
πλεῖστον
ἀνθρώπων.
|
Τὰ |
γὰρ
πρὸ
αὐτῶν
καὶ
ἔτι |
[25] |
Πελοποννησιακός,
κατὰ
λέξιν
οὕτω
γράφει·
|
Τὰ |
γὰρ
πρὸ
αὐτῶν
καὶ
τὰ |
[13] |
τὴν
ἀπόδοσιν
τῶν
ἑξῆς,
ἅπαντα
|
τὰ |
γεγενημένα
κατὰ
τὰς
μάχας
ὑπ´ |
[29] |
λέγειν·
οἱ
δὲ
ὑστερίζοντες
ἐπιπυνθανόμενοι
|
τὰ |
γεγενημένα
παρ´
ἑτέροις
ἐλάμβανον
ὑπερβολὴν |
[28] |
ὅσοι
οὐκ
ἐπείσθησαν,
ὡς
ἑώρων
|
τὰ |
γιγνόμενα,
διέφθειρον
ἐν
τῷ
ἱερῷ |
[26] |
τε
καὶ
στόνῳ
πάντες
δυσανασχετοῦντες
|
τὰ |
γιγνόμενα,
οἳ
μὲν
ἐπὶ
τὰς |
[26] |
στενοχωρίαν
τὰ
μὲν
ἄλλοις
ἐμβεβληκέναι,
|
τὰ |
δὲ
αὐτοὺς
ἐμβεβλῆσθαι,
δύο
τε |
[39] |
τοῖς
ἴσοις
ἐστὶ
πρὸς
ἀλλήλους,
|
τὰ |
δὲ
βίαια
τοῖς
ἰσχυροῖς
πρὸς |
[24] |
τὰ
μὲν
παθητικὰ
ῥήματα
δραστήρια,
|
τὰ |
δὲ
δραστήρια
παθητικά·
πληθυντικῶν
τε |
[20] |
τῶν
ἀληθῶς
λεχθέντων,
οὕτως
εἴρηται.
|
Τὰ |
δὲ
ἔργα
τῶν
πραχθέντων
ἐν |
[33] |
ἐπιφθόνως
τι
διαπράξασθαι,
ἄμεινον
ἤκουον·
|
τὰ |
δὲ
μέσα
τῶν
πολιτῶν
ὑπ´ |
[41] |
μὲν
ἰσχυρὰ
ὄντα
ἐλπιζόμενα
μέλλεται,
|
τὰ |
δὲ
παρόντα
βραχέα
πρὸς
τὰ |
[21] |
κατορθώματα
τοῦ
συγγραφέως
ταῦτά
ἐστι.
|
Τὰ |
δὲ
περὶ
τὸ
λεκτικόν,
ἐν |
[40] |
μὲν
θεῖον
δόξῃ
γινώσκουσιν
ἅπαντες,
|
τὰ |
δὲ
πρὸς
ἀλλήλους
δίκαια
τῷ |
[30] |
προελθὼν
ἐπαύσατο
τὰ
μὲν
καλλωπίζων,
|
τὰ |
δὲ
σκληραγωγῶν
τὴν
λέξιν,
ἧττον |
[37] |
κατὰ
τὴν
ὀρθὴν
ἐξενηνεγμένῳ
πτῶσιν
|
τὰ |
δὲ
τοῦ
πολέμου
παρόντα
ἤδη |
[37] |
καθ´
ἡσυχίαν
ἀλλήλους
οὐ
ψέγεται,
|
τὰ |
δὲ
τοῦ
πολέμου
παρόντα
ἤδη |
[37] |
καθ´
ἡσυχίαν
ἀλλήλους
οὐ
ψέγεται·
|
τὰ |
δὲ
τοῦ
πολέμου
παρόντα
ἤδη |
[44] |
πρὸς
ἀγαθοῦ
τῇ
πόλει
γενήσεται
|
τὰ |
δεινά,
βέβαιον
εἶχέν
τι·
ἀφανὲς |
[41] |
ἀσφαλοῦς
καὶ
πάντα
ἑτοίμους
εἶναι
|
τὰ |
δεινὰ
ὑποφέρειν,
ἵνα
μηδὲν
ἄσχημον |
[33] |
ἀγωνιζόμενοι
ἀλλήλων
περιγενέσθαι
ἐτόλμησάν
τε
|
τὰ |
δεινότατα,
ἐπεξῄεσάν
τε
τὰς
τιμωρίας |
[12] |
μᾶλλον
αἰσθέσθαι.
Τὴν
οὖν
μετὰ
|
τὰ |
δέκα
ἔτη
διαφοράν
τε
καὶ |
[1] |
περὶ
Θουκυδίδου
γραφὴν
ἅπαντα
περιειληφυῖαν
|
τὰ |
δεόμενα
λόγων,
ἀναβαλόμενος
τὴν
περὶ |
[13] |
ἐλαττόνων
δεομένοις
ἢ
ῥᾳθυμότερον
ἐπιτρέχων
|
τὰ |
δεόμενα
πλείονος
ἐξεργασίας,
πολλοῖς
τεκμηρίοις |
[45] |
οἴομαι
ἥσσων
εἶναι
γνῶναί
τε
|
τὰ |
δέοντα
καὶ
ἑρμηνεῦσαι
ταῦτα,
φιλόπολίς |
[20] |
ἕκαστοι
περὶ
τῶν
ἀεὶ
παρόντων
|
τὰ |
δέοντα
μάλιστα
εἰπεῖν,
ἐχομένῳ
ὅ |
[54] |
οὐ
ποιήσων,
τὸν
δὲ
πλησίον
|
τὰ |
δέοντα
πράξοντα,
οὐδὲν
πώποτε
ὑμῖν |
[47] |
τὸν
θρασύτητι
ὀρεγόμενον.
Καὶ
ἔτι
|
τὰ |
διεγείροντα
τὰς
ψυχὰς
τῶν
Ἀθηναίων |
[50] |
τὰς
ὀχλικὰς
ἐντεύξεις
παρεσκευασμένοις
καὶ
|
τὰ |
δίκαια
λέγουσιν
οὐκ
ἔστιν
ἐπιτήδειος |
[39] |
οὐκ
ἦν
προσήκοντα
εἰρῆσθαι,
ὅτι
|
τὰ |
δίκαια
τοῖς
ἴσοις
ἐστὶ
πρὸς |
[45] |
μάλιστα
δ´
ἐν
τοῖς
πρὸς
|
τὰ |
δικαστήρια
καὶ
τὰς
ἐκκλησίας
ἀγῶσιν, |
[28] |
οὐκ
ἔχω,
πῶς
ἐκεῖνα
ἐπαινέσω
|
τὰ |
δοκοῦντα
μεγάλα
καὶ
θαυμαστὰ
εἶναί |
[1] |
συγγραφέων
ἐδήλωσα
καὶ
περὶ
Θουκυδίδου
|
τὰ |
δοκοῦντά
μοι,
συντόμῳ
τε
καὶ |
[34] |
καὶ
περὶ
τῶν
δημηγοριῶν
αὐτοῦ
|
τὰ |
δοκοῦντά
μοι
φανερὰ
ποιήσειν
ὑπεσχόμην, |
[35] |
κανόνας
ὑποτιθέμενος
οὔτε
πρότερον
ὤκνησα
|
τὰ |
δοκοῦντά
μοι
φέρειν
ἐς
μέσον |
[38] |
οὐδὲν
ἠδικήκατε
λέγοντας
οἴεσθαι
πείσειν,
|
τὰ |
δυνατὰ
δ´
ἐξ
ὧν
ἑκάτεροι |
[35] |
περὶ
ταύτας
ἐστίν.
Εἰ
δὲ
|
τὰ |
εἰκότα
ἔγνωκα,
σύ
τε
κρινεῖς |
[20] |
μέρος
τῇ
προθέσει
προσήρμοσε
πάντα
|
τὰ |
ἐν
μέσῳ
παραλιπὼν
καὶ
τοῦτον |
[53] |
τὴν
ἀκολουθίαν
καὶ
ἐκ
παραδόξου
|
τὰ |
ἐνθυμήματα
φερούσας
ἐζήλωσέν
τε
καὶ |
[14] |
τήν
τε
πόλιν
κατέκαυσαν
καὶ
|
τὰ |
ἐνόντα
ἐξεπόρθησαν,
τούς
τε
Αἰγινήτας, |
[33] |
ἐκμηκύνεται
στίχων.
Θήσω
δὲ
καὶ
|
τὰ |
ἑξῆς
οὐδεμίαν
ἔτι
λέξιν
ἐμαυτοῦ |
[12] |
καὶ
ξύγχυσιν
τῶν
σπονδῶν
καὶ
|
τὰ |
ἔπειτα,
ὡς
ἐπολεμήθη,
ἐξηγήσομαι.
~(ΧΙΙΙ) |
[48] |
αὐτὸν
ὁμοίως
ταμίαν
γενέσθαι
καὶ
|
τὰ |
ἐπὶ
τελευτῇ
κείμενα
τοῦ
λόγου· |
[31] |
ἀπροφασίστως
τολμᾶν.
Περιπέφρασται
δὲ
καὶ
|
τὰ |
ἐπὶ
τούτοις,
καὶ
οὔτε
ἰσχυρῶς |
[29] |
ταῦτα
καὶ
παρισώσεις
περιέχει,
καὶ
|
τὰ |
ἐπίθετα
καλλωπισμοῦ
χάριν
κεῖται·
τὸ |
[29] |
ὀνομάτων
ἀξίωσις
καὶ
ἡ
εἰς
|
τὰ |
ἔργα
ἀντηλλαγμένη
δικαίωσις
περιφράσεως
ποιητικῆς |
[29] |
εἰωθυῖαν
τῶν
ὀνομάτων
ἀξίωσιν
ἐς
|
τὰ |
ἔργα
ἀντήλλαξαν
τῇ
δικαιώσει.
Ὃ |
[33] |
γνώμης
φθάσωσι
προεπιβουλευόμενοι,
τολμηρῶς
πρὸς
|
τὰ |
ἔργα
ἐχώρουν·
οἱ
δὲ
καταφρονοῦντες |
[10] |
ἐν
οἷς
ἠυξήθησαν.
Οἷς
ἐπιτίθησι
|
τὰ |
ἔργα
τῆς
πόλεως,
ὅσα
μετὰ |
[25] |
Τὰ
γὰρ
πρὸ
αὐτῶν
καὶ
|
τὰ |
ἔτι
παλαιότερα
σαφῶς
μὲν
εὑρεῖν |
[29] |
δ´
ἐπὶ
τούτῳ
λεγόμενον·
καὶ
|
τὰ |
ἐφυστερίζοντά
που
δυσείκαστόν
ἐστι·
σαφέστερον |
[29] |
οὖν
τὰ
τῶν
πόλεων,
καὶ
|
τὰ |
ἐφυστερίζοντά
που
ἐπιπύστει
τῶν
προγενομένων |
[41] |
τὰ
δὲ
παρόντα
βραχέα
πρὸς
|
τὰ |
ἤδη
ἀντιτεταγμένα
περιγενέσθαι.
Πολλήν
γε |
[52] |
περὶ
τοὺς
λόγους
καὶ
περὶ
|
τὰ |
ἤθη·
οἷς
τάχα
βάσκανόν
τι |
[29] |
ποιητικῆς
ἐστιν
οἰκειοτέρα.
οἷς
ἐπιτίθησι
|
τὰ |
θεατρικὰ
σχήματα
ταυτί·
Τόλμα
μὲν |
[42] |
τῶν
πραγμάτων
ἴδια.
Ταῦτα
δὴ
|
τὰ |
Θουκυδίδου
ζηλωτὰ
ἔργα,
καὶ
ἀπὸ |
[51] |
γάρ
τινές
εἰσιν
οἷοι
πάντα
|
τὰ |
Θουκυδίδου
συμβαλεῖν,
καὶ
οὐδ´
οὗτοι |
[47] |
τὴν
τῆς
πόλεωςἀξίωσιν,
ἀπαλγήσαντας
δὲ
|
τὰ |
ἴδια
τοῦ
κοινοῦ
τῆς
σωτηρίας |
[52] |
ἐξ
ὧν
ἡ
πάντα
λυμαινομένη
|
τὰ |
καλὰ
καὶ
σκότον
παρέχουσα
ταῖς |
[22] |
καὶ
τοῖς
ἐκ
τούτων
συνθέτοις)
|
τὰ |
καλούμενα
σχήματα,
καὶ
ὅτι
τῶν |
[13] |
δ´
ἐστὶ
παρ´
αὐτῷ
καὶ
|
τὰ |
κατὰ
τὰς
πεζικὰς
μάχας
ἢ |
[48] |
δημηγορίας
ἐπαινεῖν
μὲν
ἔχω
ταῦτα
|
τὰ |
κατορθώματα
τοῦ
συγγραφέως·
Ἀλλ´
οὐ |
[15] |
ἐπὶ
τῆς
Ἀθηναίων
πρεσβείας
ἡ
|
τὰ |
κεφάλαια
τῶν
γινομένων
περιειληφυῖα
δήλωσις |
[19] |
λόγων
τὰ
προοίμια
ποιεῖν
αὐτὰ
|
τὰ |
κεφάλαια
τῶν
μελλόντων
δηλοῦσθαι
προλαμβάνοντας. |
[54] |
βέλτιστα,
τῆς
ἰδίας
ἕνεκ´
αἰσχροκερδείας
|
τὰ |
κοινῇ
συμφέροντα
προἵεντο,
τοὺς
ὑπάρχοντας |
[22] |
ἡ
δὲ
σύνθεσις
εἴς
τε
|
τὰ |
κόμματα
καὶ
τὰ
κῶλα
καὶ |
[34] |
τε
καὶ
διὰ
διδαχῆς
ἰσχυρὰ
|
τὰ |
κριτήρια
κατασκευάσαντες,
οὔτε
ἅπαντα
ἐπαινοῦσιν |
[22] |
εἴς
τε
τὰ
κόμματα
καὶ
|
τὰ |
κῶλα
καὶ
τὰς
περιόδους,
καὶ |
[9] |
ὅλην
ἐκπληρῶσαι
τὴν
διήγησιν,
ἐπὶ
|
τὰ |
Λακεδαιμονίων
ἄπεισιν
ἔργα·
καὶ
οὐδὲ |
[50] |
ἐμὴν
δύναμιν.
~(Ἀνάγκη
δὲ
καὶ
|
τὰ |
λεγόμενα
ὑπὲρ
αὐτοῦ
τισιν
ἐξετάσαι |
[37] |
ἐκ
τοῦ
ἰδίου
προσώπου
δηλοῖ
|
τὰ |
λεχθέντα
ὑφ´
ἑκατέρων,
ἐπὶ
μιᾶς |
[54] |
συνέβη,
τῆς
δὲ
φιλανθρωπίας,
ἣν
|
τὰ |
λοιπὰ
τῶν
πραγμάτων
ἐκεῖνος
περιβαλλόμενος |
[48] |
φοβεῖται
(ἀμφότερα
γὰρ
τάδε
πάσχει
|
τὰ |
μείζω)
διὰ
δ´
αὐτὰ
τὰς |
[46] |
τὴν
ἀλήθειαν.
~(Ὀχληρὰ
δὲ
κἀκεῖνα
|
τὰ |
μειρακιώδη
καλλωπίσματα
τῆς
λέξεως
καὶ |
[26] |
τε
πολλαχοῦ
διὰ
τὴν
στενοχωρίαν
|
τὰ |
μὲν
ἄλλοις
ἐμβεβληκέναι,
τὰ
δὲ |
[13] |
συναγόμενα
εἰς
ἔλαττον
τοῦ
μετρίου.
|
Τὰ |
μέν
γε
περὶ
Πύλον
Ἀθηναίοις |
[21] |
τοσοῦτος
πόλεμος
τοῖς
Ἕλλησι
κατέστη.
|
~(Τὰ |
μὲν
δὴ
περὶ
τὸ
πραγματικὸν |
[41] |
ὁ
Ἀθηναῖος
εἴρηκεν·
Ἀλλ´
ὑμῶν
|
τὰ |
μὲν
ἰσχυρὰ
ὄντα
ἐλπιζόμενα
μέλλεται, |
[30] |
~(Εἰ
μέχρι
τούτων
προελθὼν
ἐπαύσατο
|
τὰ |
μὲν
καλλωπίζων,
τὰ
δὲ
σκληραγωγῶν |
[3] |
τοιοῦτον
ἔργον
οὐδέν,
ἐν
ᾧ
|
τὰ |
μὲν
κατορθώματα
καὶ
τὰς
ἀρετὰς |
[33] |
πολιτικῆς
καὶ
ἀριστοκρατίας
σώφρονος
προτιμήσει,
|
τὰ |
μὲν
κοινὰ
λόγῳ
θεραπεύοντες
ἆθλα |
[24] |
δὲ
προσηγορικὸν
ὀνοματικῶς
λέγηται·
καὶ
|
τὰ |
μὲν
παθητικὰ
ῥήματα
δραστήρια,
τὰ |
[28] |
χείρων
αὐτὸς
ἑαυτοῦ.
Ἔστι
δὲ
|
τὰ |
μὲν
πρῶτα,
ὧν
οὐδεὶς
ἂν |
[34] |
κεκαρωμένοι
τὴν
διάνοιαν
ἅπαντα
καὶ
|
τὰ |
μὴ
προσόντα
τῷ
συγγραφεῖ
μαρτυροῦσιν· |
[11] |
Μηδικῶν
Ἑλληνικὰ
ξυνετίθεσαν,
ἢ
αὐτὰ
|
τὰ |
Μηδικά.
Τούτων
δὲ
ὧνπερ
καὶ |
[42] |
ζηλωτὰ
ἔργα,
καὶ
ἀπὸ
τούτων
|
τὰ |
μιμήματα
τοῖς
ἱστοριογραφοῦσιν
ὑποτίθεμαι
λαμβάνειν. |
[49] |
ὀνομάτων
τε
καὶ
σχημάτων
εἰς
|
τὰ |
ξένα
καὶ
βεβιασμένα
καὶ
ἀνακολούθητα, |
[24] |
γὰρ
ἐν
ᾧ
δεῖ
τρόπῳ
|
τὰ |
ξένα
καὶ
πεποιημένα
λέγεσθαι
καὶ |
[33] |
διάλεκτον
ἐκ
τῆς
συνήθους
ἐπὶ
|
τὰ |
ξένα
ὀνόματα
καὶ
βεβιασμένα
σχήματα, |
[45] |
καὶ
τοῦδε,
χρήμασι
δὲ
νικωμένου,
|
τὰ |
ξύμπαντα
τούτου
ἑνὸς
ἂν
πωλοῖτο. |
[41] |
πόλει
διὰ
τὴν
καταδίκην
ταῦτα
|
τὰ |
ὀνείδη
κατεσκέδασεν
αὐτῆς,
ἐξ
ὧν |
[13] |
τῶν
ἀπολομένων
οὔτε
τῶν
παραδόντων
|
τὰ |
ὅπλα.
Αὐτός
γέ
τοι
συγκεφαλαιούμενος |
[15] |
δ´
ἐπιτρέχει
καὶ
μικρὰ
ποιεῖ
|
τὰ |
πάθη
αὐτῇ
κατὰ
πολλοὺς
τόπους |
[53] |
τὸ
στριφνὸν
καὶ
τὴν
ἐξεγείρουσαν
|
τὰ |
πάθη
δεινότητα·
τὸ
δὲ
κατάγλωσσον |
[2] |
εἴ
τε
κατ´
ἀμφότερα
ταῦτα
|
τὰ |
πάθη
κοινὰ
τῆς
ἀνθρωπίνης
ὄντα |
[15] |
καὶ
οἴκτων
ἄξια
φαίνεσθαι
ποιεῖ
|
τὰ |
πάθη,
ὥστε
μηδεμίαν
ὑπερβολὴν
μήτε |
[1] |
μέρος
γυμνασίας
μὴ
πάντα
μιμούμενοι
|
τὰ |
παρ´
ἐκείνοις
κείμενα
τοῖς
ἀνδράσιν, |
[16] |
Κράτιππος
ὁ
συνακμάσας
αὐτῷ
καὶ
|
τὰ |
παραλειφθέντα
ὑπ´
αὐτοῦ
συναγαγὼν
γέγραφεν, |
[27] |
~(Μοὶ
μὲν
δὴ
ταῦτα
καὶ
|
τὰ |
παραπλήσια
τούτοις
ἄξια
ζήλου
τε |
[48] |
λήψονται.
Ταῦτα
μὲν
δὴ
καὶ
|
τὰ |
παραπλήσια
τούτοις
καλὰ
καὶ
ζήλου |
[44] |
ἀνθρώπῳ
τὸ
μέλλον
καὶ
πρὸς
|
τὰ |
παρόντα
τὰς
περὶ
τῶν
ἐσομένων |
[48] |
πάθος,
ἀλλ´
ἐπιτήδευσιν.
Καὶ
ἔτι
|
τὰ |
πεπλεγμένα
καὶ
πολλὰς
τὰς
ἕλικας |
[10] |
ἔθνος.
Καὶ
μετὰ
τοῦτο
διεξέρχεται
|
τὰ |
περὶ
Ἐπίδαμνον
καὶ
τὰ
περὶ |
[10] |
διεξέρχεται
τὰ
περὶ
Ἐπίδαμνον
καὶ
|
τὰ |
περὶ
Κέρκυραν
καὶ
τὰ
περὶ |
[28] |
μὲν
οὖν
τῇ
τρίτῃ
βύβλῳ
|
τὰ |
περὶ
Κέρκυραν
ὠμὰ
καὶ
ἀνόσια |
[9] |
ἐκεῖθεν
ἄγει
τὴν
διήγησιν
ἐπὶ
|
τὰ |
περὶ
Κέρκυραν,
ὡς
ἐστασίασαν
οἳ |
[9] |
Λακεδαιμονίων
τὴν
ἐπὶ
Δωριεῖς
στρατείαν
|
τὰ |
περὶ
Λευκάδα
πραχθέντα
ὑπὸ
Δημοσθένους |
[9] |
βύβλῳ
(ταύτῃ
γὰρ
ἀρκεσθήσομαι
μόνῃ)
|
τὰ |
περὶ
Μυτιληναίους
ἀρξάμενος
γράφειν,
πρὶν |
[10] |
καὶ
τὰ
περὶ
Κέρκυραν
καὶ
|
τὰ |
περὶ
Ποτίδαιαν
καὶ
τὴν
Πελοποννησίων |
[3] |
τὰ
περὶ
τῆς
ἰδέας
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τἀγαθοῦ
καὶ
τὰ
περὶ |
[9] |
τὰ
περὶ
τὴν
τάξιν
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὰς
ἐξεργασίας.
Ἄρξομαι
δ´ |
[9] |
τε
ῥητορικάς.
Ταῦτα
δὲ
ἐστὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
διαίρεσιν
καὶ
τὰ |
[35] |
πάνυ
δημηγοριῶν.
Ὁρῶ
δὲ
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
λέξιν
ἐλαττώματα,
περὶ |
[13] |
ὅπλα.
Αὐτός
γέ
τοι
συγκεφαλαιούμενος
|
τὰ |
περὶ
τὴν
μάχην
κατὰ
λέξιν |
[13] |
περὶ
Πύλον
Ἀθηναίοις
πραχθέντα
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
Σφακτηρίαν
καλουμένην
νῆσον, |
[9] |
τὰ
περὶ
τὴν
διαίρεσιν
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
τάξιν
καὶ
τὰ |
[3] |
τῷ
καθηγητῇ
Πλάτωνι·
ὧν
ἐστι
|
τὰ |
περὶ
τῆς
ἰδέας
καὶ
τὰ |
[3] |
καὶ
τὰ
περὶ
τἀγαθοῦ
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τῆς
πολιτείας·
αὐτός
τε |
[49] |
ἄξια,
περὶ
ὧν
οὐδὲν
δέομαι
|
τὰ |
πλείω
λέγειν·
ἱκανῶς
δ´
οἴομαι |
[33] |
Καὶ
οἱ
φαυλότεροι
γνώμην
ὡς
|
τὰ |
πλείω
περιεγίγνοντο.
Τῷ
γὰρ
δεδιέναι |
[19] |
ἐλάττοσιν
ἢ
πεντήκοντα
στίχοις·
ὥστε
|
τὰ |
πολλὰ
ἐκεῖνα
καὶ
καταβλητικὰ
τοῦ |
[10] |
ἐπὶ
μεῖζον
δυνηθῶσιν,
ὁρῶντες
αὐτοῖς
|
τὰ |
πολλὰ
τῆς
Ἑλλάδος
ὑποχείρια
ἤδη |
[20] |
ἢ
ἀληθέστερον,
ὄντα
ἀνεξέλεγκτα
καὶ
|
τὰ |
πολλὰ
ὑπὸ
χρόνου
αὐτῶν
ἀπίστως |
[35] |
ἐν
ταύταις
μάλιστα
ἐπιπολάζουσι,
καὶ
|
τὰ |
πολύπλοκα
καὶ
ἀγκύλα
καὶ
βεβιασμένα |
[46] |
μειρακιώδη
καλλωπίσματα
τῆς
λέξεως
καὶ
|
τὰ |
πολύπλοκα
τῶν
ἐνθυμημάτων
σχήματα·
Ἰέναι |
[10] |
προειρημένα,
τά
τε
Κερκυραϊκὰ
καὶ
|
τὰ |
Ποτιδαιατικὰ
καὶ
ὅσα
πρόφασις
τοῦδε |
[10] |
Ἀθηναῖοι
τρόπῳ
τοιούτῳ
ἦλθον
ἐπὶ
|
τὰ |
πράγματα,
ἐν
οἷς
ἠυξήθησαν.
Οἷς |
[54] |
ἐξ
ὧν
ὡς
φαυλότατα
ἔμελλε
|
τὰ |
πράγματα
ἕξειν,
οὐκ
ἂν
ἡγοῦμαι |
[11] |
μικρὰ
καὶ
οὐκ
ἄξια
λόγου
|
τὰ |
πράγματα
ἦν
ἢ
κοινὰ
καὶ |
[22] |
τῶν
ὀνομάτων,
ὑφ´
ὧν
δηλοῦται
|
τὰ |
πράγματα,
καὶ
εἰς
τὴν
σύνθεσιν |
[2] |
ἀπὸ
παντὸς
τοῦ
βελτίστου
κρινόντων
|
τὰ |
πράγματα
καὶ
μηδὲν
ἡγουμένων
χρῆμα |
[54] |
δώσει,
εἰς
τοῦτο
ὑπηγμένα
πάντα
|
τὰ |
πράγματα
καὶ
προεἱμένα
ὁρῶ,
ὥστε |
[54] |
οἷς
τοὺς
προδιδόντας
τῷ
Φιλίππῳ
|
τὰ |
πράγματα
πάντων
αἰτίους
ἀποφαίνει
τῶν |
[23] |
ἐν
τῷ
παθαίνειν
καὶ
δεινοποιεῖν
|
τὰ |
πράγματα
τὴν
ἀλκὴν
ἔχει.
~(Τούτῳ |
[9] |
παρακολουθοῦμεν,
ταραττομένης
ἐν
τῷ
διασπᾶσθαι
|
τὰ |
πράγματα
τῆς
διανοίας
καὶ
τὰς |
[28] |
καὶ
συνήθει
τῆς
διαλέκτου
τρόπῳ
|
τὰ |
πραχθέντα
δηλοῖ,
σαφῶς
τε
καὶ |
[12] |
ἐν
τῷ
προοιμίῳ
πάντα
περιλήψεσθαι
|
τὰ |
πραχθέντα
κατὰ
τόνδε
τὸν
πόλεμον· |
[26] |
οὕτως
ὠνόμακέ
τε
καὶ
ἐσχημάτικε
|
τὰ |
πραχθέντα·
Ὁ
δὲ
Δημοσθένης
καὶ |
[19] |
ἱστορίας
μέχρι
πεντακοσίων
ἐκμηκύνει
στίχων,
|
τὰ |
πρὸ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
πραχθέντα |
[11] |
χωρίον
τοῦτο
ἦν·
καὶ
ἢ
|
τὰ |
πρὸ
τῶν
Μηδικῶν
Ἑλληνικὰ
ξυνετίθεσαν, |
[10] |
γίγνεται
οὐ
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον
|
τὰ |
προειρημένα,
τά
τε
Κερκυραϊκὰ
καὶ |
[19] |
τέχνας
παραγγέλλουσι
δείγματα
τῶν
λόγων
|
τὰ |
προοίμια
ποιεῖν
αὐτὰ
τὰ
κεφάλαια |
[55] |
εἰρημένα
ὑπὸ
τοῦ
συγγραφέως
καὶ
|
τὰ |
προσειληφότα
σὺν
ταῖς
ἄλλαις
ἀρεταῖς |
[25] |
οἰκουμένη,
ἀλλὰ
μεταναστάσεις
τε
οὖσαι
|
τὰ |
πρότερα
καὶ
ῥᾳδίως
ἕκαστοι
τὴν |
[11] |
Ἥ
τε
γὰρ
φύσις
ἀπῄτει
|
τὰ |
πρότερα
τῶν
ὑστέρων
ἄρχειν
καὶ |
[22] |
λέξις
εἰς
δύο
μέρη
διαιρεῖται
|
τὰ |
πρῶτα,
εἴς
τε
τὴν
ἐκλογὴν |
[36] |
τὴν
πόλιν·
καὶ
τῷ
πλήθει
|
τὰ |
ῥηθέντα
κοινώσαντες
ἀπεκρίναντο
αὐτῷ,
ὅτι |
[45] |
ἐπεξεργάζεταί
τε
τούτοις
καὶ
μεταφράζει
|
τὰ |
ῥηθέντα·
Ὅ
τε
γὰρ
γνούς |
[3] |
δὴ
τὴν
ὑπόθεσιν
ἀναφέρων
ἕκαστος
|
τὰ |
ῥηθησόμενα
μὴ
τῆς
προαιρέσεώς
μου |
[24] |
καὶ
δυσεξέλικτα
καὶ
τὰ
ἄλλα
|
τὰ |
συγγενῆ
τούτοις.
Εὕροι
δ´
ἄν |
[25] |
χαρακτῆρός
ἐστι
δήλωσις
ἅπαντα
περιειληφυῖα
|
τὰ |
συμβεβηκότα
αὐτῷ
καὶ
δεόμενα
λόγου, |
[29] |
Ὅμοια
δὲ
τούτοις
ἐστὶ
καὶ
|
τὰ |
συναπτόμενα·
τὸ
δὲ
σῶφρον
τοῦ |
[49] |
μέν
ἐστιν
ἡ
μετρίως
ἐκβεβηκυῖα
|
τὰ |
συνήθη
καὶ
τὰς
πρώτας
καὶ |
[42] |
τε
γὰρ
σύνθεσις
εὐεπὴς
καὶ
|
τὰ |
σχήματα
τῶν
πραγμάτων
ἴδια.
Ταῦτα |
[53] |
τῶν
τότε
ῥητόρων
ἔσχον
ἀρετάς,
|
τὰ |
τάχη
λέγω
καὶ
τὰς
συστροφὰς |
[42] |
τινι
καὶ
φυσικῷ
κεκοσμῆσθαι
χρώματι.
|
Τά |
τε
γὰρ
ἐνθυμήματα
πάθους
ἐστὶ |
[46] |
ὑπαρχόντων,
ἧς
βεβαιοτέρα
ἡ
πρόνοια.
|
Τά |
τε
γὰρ
φρονήματα
ψυχρότερά
ἐστι |
[29] |
περὶ
τὰς
ὑπερβολὰς
τῶν
τιμωριῶν·
|
τά |
τε
εἰωθότα
ὀνόματα
ἐπὶ
τοῖς |
[10] |
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον
τὰ
προειρημένα,
|
τά |
τε
Κερκυραϊκὰ
καὶ
τὰ
Ποτιδαιατικὰ |
[55] |
μὲν
ἐπ´
ἴσης
ζηλωτὰ
εἶναι,
|
τά |
τε
μὴ
σαφῶς
εἰρημένα
ὑπὸ |
[26] |
Συρακόσιοι
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἐπικρατήσαντες
|
τά |
τε
ναυάγια
καὶ
τοὺς
νεκροὺς |
[20] |
ὃ
δὲ
διὰ
τὸ
στασιάζειν.
|
Τά |
τε
πρότερον
ἀκοῇ
μὲν
λεγόμενα, |
[24] |
διὰ
πολλοῦ
τὴν
ἀκολουθίαν
κομίζονται·
|
τά |
τε
σκολιὰ
καὶ
πολύπλοκα
καὶ |
[55] |
ὁμολογεῖν
κρείττονα
τῶν
ἀτελεστέρων
εἶναι
|
τὰ |
τελειότερα
καὶ
τῶν
ἀφανεστέρων
τά |
[44] |
ταῦτα
λέγει·
Καὶ
προσδεχομένῳ
μοι
|
τὰ |
τῆς
ὀργῆς
ὑμῶν
εἰς
ἐμὲ |
[47] |
εἶναι,
ἀφεῖναι
δὲ
ἐπικίνδυνον
καὶ
|
τὰ |
τούτοις
ὅμοια,
ὅσα
τάς
τε |
[29] |
νυνὶ
λέγειν·
Ἐστασίαζέν
τε
οὖν
|
τὰ |
τῶν
πόλεων,
καὶ
τὰ
ἐφυστερίζοντά |
[29] |
οὐδὲν
ἀναγκαῖον·
ἐστασίαζέ
τε
οὖν
|
τὰ |
τῶν
πόλεων
ὑγιέστερον
γὰρ
ἦν |
[3] |
τῆς
προαιρέσεως,
εἰ
μὴ
πάντα
|
τὰ |
τῶν
πρεσβυτέρων
ἐπαινοῦσιν,
ἦ
που |
[54] |
δὲ
τοῦ
μετὰ
τοῦ
παρασκευάσασθαι
|
τὰ |
ὑμέτερα
αὐτῶν
ἐπισχεῖν
δεομένους
σῴζειν |
[36] |
ἤδη
προὐκαλεσάμεθα,
ἡσυχίαν
ἄγετε
νεμόμενοι
|
τὰ |
ὑμέτερα
αὐτῶν·
καὶ
ἔστε
μηδὲ |
[36] |
γῆς
ὅρους
ἀποδείξατε,
καὶ
δένδρα
|
τὰ |
ὑμέτερα
καὶ
εἴ
τι
ἄλλο |
[4] |
ἐκείνοις
ἀρετὰς
κρίνειν
κεκώλυνται,
οὐδὲ
|
τὰ |
Φειδίου
καὶ
Πολυκλείτου
καὶ
Μύρωνος |
[54] |
ἐμοί·
οἳ
ὅτ´
ἦν
ἀσθενῆ
|
τὰ |
Φιλίππου
πράγματα
καὶ
κομιδῇ
μικρά, |
[14] |
ἔπλευσε,
κατακλείσας
δὲ
Λακεδαιμονίους
εἰς
|
τὰ |
φρούρια,
τοὺς
ἐν
Κυθήροις
καὶ |
[23] |
μηδὲν
ἔχουσαν
περιττόν,
ἀλλ´
αὐτὰ
|
τὰ |
χρήσιμα
καὶ
ἀναγκαῖα,
ἢ
τὴν |
[18] |
ταῖς
ναυμαχίαις
ἔν
τε
τοῖς
|
κατὰ |
γῆν
ἀγῶσι
καὶ
τὸ
τελευταῖον |
[18] |
τὰς
ἄλλας
μάχας
τάς
τε
|
κατὰ |
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
ἐν |
[25] |
οὐδ´
ἐπιμιγνύντες
ἀδεῶς
ἀλλήλοις
οὔτε
|
κατὰ |
γῆν
οὔτε
διὰ
θαλάσσης,
νεμόμενοί |
[26] |
τοῖς
Ἀθηναίοις
ἀνέλπιστον
ἦν
τὸ
|
κατὰ |
γῆν
σωθήσεσθαι,
ἢν
μή
τι |
[36] |
οὔτε
νῦν
περιόψεσθαι,
βοηθήσειν
δὲ
|
κατὰ |
δύναμιν·
ἐπισκήπτουσίν
τε
ὑμῖν
πρὸς |
[36] |
μή,
ἀμύνειν
τοὺς
παρόντας
ξυμμάχους
|
κατὰ |
δύναμιν.
Τάδε
μὲν
ἡμῖν
πατέρες |
[5] |
διεσῴζοντο
παρὰ
τοῖς
ἐπιχωρίοις
μνῆμαι
|
κατὰ |
ἔθνη
τε
καὶ
κατὰ
πόλεις, |
[47] |
μετὰ
τοῦτο
διεξελθών,
ὅτι
τὴν
|
κατὰ |
θάλατταν
ἀρχὴν
βεβαίως
ἔχοντες
οὔτε |
[18] |
τάς
τε
κατὰ
γῆν
καὶ
|
κατὰ |
θάλατταν,
ἐν
αἷς
πολλοὶ
διεφθάρησαν, |
[10] |
πλαττομένην,
τὴν
Ἀθήνηθεν
ἀποσταλεῖσαν
Κερκυραίοις
|
κατὰ |
Κορινθίων
συμμαχίαν,
οὐκ
ἀπὸ
τῆς |
[19] |
καὶ
προσπίπτοντες
πόλεσιν
ἀτειχίστοις
καὶ
|
κατὰ |
κώμας
οἰκουμέναις
ἥρπαζον
καὶ
τὸ |
[12] |
μέχρι
οὗ
προελθὼν
κατελύθη,
ταῦτα
|
κατὰ |
λέξιν
γεγραφώς·
Καὶ
τοῖς
ἀπὸ |
[10] |
ἀλλ´
ἀπὸ
τούτων,
ταῦτα
πάλιν
|
κατὰ |
λέξιν
γράφει·
Μετὰ
ταῦτα
δὲ |
[25] |
πρὸ
αὐτοῦ
πολέμων
ὁ
Πελοποννησιακός,
|
κατὰ |
λέξιν
οὕτω
γράφει·
Τὰ
γὰρ |
[13] |
συγκεφαλαιούμενος
τὰ
περὶ
τὴν
μάχην
|
κατὰ |
λέξιν
οὕτως
γράφει·
Ἀπέθανον
δὲ |
[54] |
τῶν
συμβεβηκότων
τοῖς
Ἕλλησι
κακῶν,
|
κατὰ |
λέξιν
οὕτως
γράφει·
καίτοι
νὴ |
[40] |
ἐπὶ
κακῷ
τοῖς
ἀνθρώποις
γινομένης,
|
κατὰ |
λέξιν
οὕτως
γράφων·
Ἐλπὶς
δὲ |
[10] |
διηγήσεως,
ἀλλ´
ἀπὸ
τῆς
ἑτέρας,
|
κατὰ |
λέξιν
οὕτως
γράφων·
Ἤρξαντο
δὲ |
[7] |
τῷ
προοιμίῳ
τῆς
ἱστορίας
δεδήλωκε
|
κατὰ |
λέξιν
οὕτως
γράφων·
καὶ
ἐς |
[23] |
πεφυκὼς
πρὸς
αὐτὰς
εἴ
τε
|
κατὰ |
λογισμόν
τινα
ἑκουσίως
ὑπεριδὼν
ὡς |
[15] |
ἐξειπεῖν
λόγους.
Εἰ
δὲ
δὴ
|
κατὰ |
λογισμόν
τινα
τὴν
ἑτέραν
προείλετο |
[2] |
ὑπόσχεσιν
ἀποδίδωμι.
~(Μέλλων
δὲ
τῶν
|
κατὰ |
μέρος
ἅπτεσθαι
λόγων,
ὀλίγα
περὶ |
[1] |
ὦσιν,
ἐφ´
ὧν
ποιήσονται
τὰς
|
κατὰ |
μέρος
γυμνασίας
μὴ
πάντα
μιμούμενοι |
[31] |
τοιόςδε·
οὐ
γὰρ
ἐπὶ
ταῖς
|
κατὰ |
νόμον
ὠφελείαις
αἱ
τῶν
ἑταιριῶν |
[25] |
αὐταῖς
τὴν
Θουκυδίδου
λέξιν,
ἀλλὰ
|
κατὰ |
περιοχάς
τινας
καὶ
τόπους,
μέρη |
[5] |
ἀλλήλαις,
ἀλλὰ
κατ´
ἔθνη
καὶ
|
κατὰ |
πόλεις
διαιροῦντες
καὶ
χωρὶς
ἀλλήλων |
[5] |
μνῆμαι
κατὰ
ἔθνη
τε
καὶ
|
κατὰ |
πόλεις,
εἴ
τ´
ἐν
ἱεροῖς |
[7] |
καὶ
κοινῇ
κατὰ
τόπους
καὶ
|
κατὰ |
πόλεις
ἰδίᾳ
μνῆμαί
τινες
ἐσῴζοντο |
[48] |
Ἢ
μένομεν,
ἕως
ἂν
ἕκαστοι
|
κατὰ |
πόλεις
ληφθῶμεν,
εἰδότες
ὅτι
ταύτῃ |
[26] |
ἐπιβουλὴν
μὴ
καθ´
ἓν
ἕκαστον,
|
κατὰ |
πολλὰ
δὲ
πανταχόθεν
περιεστάναι,
καὶ |
[53] |
οὕτω
καὶ
Θουκυδίδου
ζηλωτὴς
ἐγένετο
|
κατὰ |
πολλὰ
καὶ
προσέθηκε
τοῖς
πολιτικοῖς |
[9] |
ἔλαθεν,
ὅτι
πολλῶν
ἅμα
πραγμάτων
|
κατὰ |
πολλοὺς
τόπους
γινομένων
εἰς
μικρὰς |
[5] |
μὲν
οὖν
συγγραφεῖς
πολλοὶ
καὶ
|
κατὰ |
πολλοὺς
τόπους
ἐγένοντο
πρὸ
τοῦ |
[15] |
μικρὰ
ποιεῖ
τὰ
πάθη
αὐτῇ
|
κατὰ |
πολλοὺς
τόπους
τῆς
ἱστορίας,
τούτων |
[1] |
πῇ
μάλιστα
χείρων
ἑαυτοῦ
γίνεται
|
κατὰ |
τὰς
ἀποτυχίας,
εἴ
τε
τῆς |
[13] |
τῶν
ἑξῆς,
ἅπαντα
τὰ
γεγενημένα
|
κατὰ |
τὰς
μάχας
ὑπ´
ἀμφοτέρων
διελήλυθεν |
[35] |
μοι
δοκοῦσιν
ἔχειν
τῶν
οὔτε
|
κατὰ |
τὰς
οἰκονομίας
κατορθουμένων
οὔτε
κατὰ |
[13] |
ἐστὶ
παρ´
αὐτῷ
καὶ
τὰ
|
κατὰ |
τὰς
πεζικὰς
μάχας
ἢ
μηκυνόμενα |
[27] |
ὧν
ἀμφοτέρων
ἀξιοῦμεν
ἅπαντα
κρίνεσθαι
|
κατὰ |
τὰς
τέχνας.
Ἐργάσηται
θάτερον,
οὐκέτι |
[52] |
ποιητικὴν
καὶ
ξένην
λέξιν,
καὶ
|
κατὰ |
τὰς
ὑπερβατοὺς
καὶ
πολυπλόκους
καὶ |
[9] |
διαίρεσις
τῶν
χρόνων
ἀλλὰ
δυσπαρακολουθητοτέρα
|
(κατὰ |
τὰς
ὥρας)
Ἐφ´
ᾧ
θαυμάζειν |
[52] |
εἰδέναι,
Θουκυδίδου
μιμητὴς
οὐδεὶς
ἐγένετο
|
κατὰ |
ταῦτά
γε,
καθ´
ἃ
δοκεῖ |
[35] |
ἀγόμενος
τῶν
ἔργων.
Ἔσται
δὲ
|
κατὰ |
ταὐτὰ
ἡ
παράθεσις
αὐτῶν,
ἀντιπαρεξεταζομένων |
[23] |
πλὴν
ἑνὸς
Ἡροδότου.
Οὗτος
δὲ
|
κατά |
τε
τὴν
ἐκλογὴν
τῶν
ὀνομάτων |
[26] |
βοὴ
ἀφ´
ἑκατέρων
τοῖς
κελευσταῖς
|
κατά |
τε
τὴν
τέχνην
καὶ
πρὸς |
[26] |
παραπλησίαις
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ
πρότερον
|
κατά |
τε
τὸν
ἔκπλουν
μέρει
αὐτῶν |
[37] |
τῷ
πληθυντικῷ
καὶ
οὐδετέρῳ
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
αἰτιατικὴν
ἐσχηματισμένῳ
πτῶσιν.
Ἦν |
[37] |
μέλλοντα
ἐπιζεύγνυσι
τούτοις
ἑνικὸν
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
γενικὴν
ἐσχηματισμένον
πτῶσιν,
εἴ |
[52] |
δοκεῖ
μάλιστα
τῶν
ἄλλων
διαφέρειν,
|
κατὰ |
τὴν
γλωσσηματικὴν
καὶ
ἀπηρχαιωμένην
καὶ |
[2] |
ποτε
τῶν
λόγων
ἁμαρτάνοντα
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
δύναμιν
ἐξασθενοῦντα,
καὶ
διὰ |
[31] |
εἰ
τοῦτον
ἐξήνεγκε
τὸν
τρόπον
|
κατὰ |
τὴν
ἑαυτοῦ
βούλησιν
σχηματίζων·
καὶ |
[49] |
ἐπείσθην,
μετὰ
πάσης
ἀληθείας
εἰρημένα
|
κατὰ |
τὴν
ἐμὴν
δύναμιν.
~(Ἀνάγκη
δὲ |
[42] |
τὴν
σύνθεσιν
τῶν
μορίων
οὔτε
|
κατὰ |
τὴν
ἐξαλλαγὴν
τῶν
σχηματισμῶν
τῶν |
[16] |
μηδεμίαν
τάξαι
ῥητορείαν,
πολλῶν
μὲν
|
κατὰ |
τὴν
Ἰωνίαν
γενομένων,
πολλῶν
δ´ |
[37] |
ἔπειτα
συνάψας
τῷ
ἑνικῷ
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
ὀρθὴν
ἐξενηνεγμένῳ
πτῶσιν
τὰ |
[2] |
ἁπάντων
κράτιστον
τῶν
ἱστοριογράφων
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
προαίρεσίν
ποτε
τῶν
λόγων |
[18] |
ἐν
ταύτῃ
μὲν
γὰρ
οἱ
|
κατὰ |
τὴν
πρώτην
τῶν
Πελοποννησίων
εἰσβολὴν |
[23] |
τὴν
ἐκλογὴν
τῶν
ὀνομάτων
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
σύνθεσιν
καὶ
κατὰ
τὴν |
[42] |
ἐνθυμήμασιν
ἡρμηνευμένον
δαιμονίως
καὶ
οὔτε
|
κατὰ |
τὴν
σύνθεσιν
τῶν
μορίων
οὔτε |
[23] |
καὶ
κατὰ
τὴν
σύνθεσιν
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
τῶν
σχηματισμῶν
ποικιλίαν
μακρῷ |
[2] |
ζῆλον
τῶν
ἀρχαίων
γινόμενον
εἴτε
|
κατὰ |
τὴν
ὑπεροψίαν
τῶν
ἐπὶ
τῆς |
[35] |
κατὰ
τὰς
οἰκονομίας
κατορθουμένων
οὔτε
|
κατὰ |
τὴν
φράσιν
ἀνεγκλήτων.
~(Ἐν
μὲν |
[10] |
Σπάρτην
καὶ
τοὺς
ῥηθέντας
ἐκεῖ
|
κατὰ |
τῆς
Ἀθηναίων
πόλεως
λόγους.
Ταῦτα |
[43] |
τῇ
Ἑρμοκράτους
πρὸς
Καμαριναίους
κατηγορίᾳ
|
κατὰ |
τῆς
Ἀθηναίων
πόλεως.
~(Ὁ
μὲν |
[32] |
καὶ
ἀφρόνων
τίθησι
τοὺς
ἀμαθεῖς,
|
κατὰ |
τί
δή
ποτε
τούτους
ἀγαθοὺς |
[15] |
πρεσβείαν
ἐξεργάσασθαι,
οὐκ
ἔχω
συμβαλεῖν,
|
κατὰ |
τί
τὴν
Λακωνικὴν
προέκρινε
τῆς |
[18] |
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ
βύβλῳ
διελήλυθε,
|
κατὰ |
τίνα
δή
ποτε
λογισμὸν
ἐν |
[36] |
ἢ
Θηβαῖοι
ὡς
ἔνορκοι
ὄντες
|
κατὰ |
τὸ
ἀμφοτέρους
δέχεσθαι
αὖθις
σφῶν |
[7] |
σκοπεῖν,
καὶ
τῶν
μελλόντων
ποτὲ
|
κατὰ |
τὸ
ἀνθρώπειον
τοιούτων
καὶ
παραπλησίων |
[20] |
καὶ
τῶν
μελλόντων
ποτὲ
αὖθις
|
κατὰ |
τὸ
ἀνθρώπινον
τοιούτων
καὶ
παραπλησίων |
[31] |
τὸ
μηδεμίαν
ἄλλην
ἔχειν
δύναμιν
|
κατὰ |
τὸ
ἄπορον
ἑκατέρῳ
διδόμενοι
Τὸ |
[18] |
ὑπ´
ἐκείνου
ῥηθέντα
συνθεῖναι,
ἐπειδὴ
|
κατὰ |
τὸ
δεύτερον
ἔτος
ἐτελεύτησεν
ἁνὴρ |
[3] |
ἠξίωκα
λόγου,
τοῖς
δὲ
μὴ
|
κατὰ |
τὸ
κράτιστον
εἰρημένοις
ἐπιφύομαι·
ἐκλογισμὸς |
[3] |
Ἀριστοτέλης
τε
γὰρ
οὐχ
ἅπαντα
|
κατὰ |
τὸ
κράτιστον
εἰρῆσθαι
πείθεται
τῷ |
[6] |
πρὸ
αὐτοῦ
συγγραφέων,
λέγω
δὲ
|
κατὰ |
τὸ
λαβεῖν
ὑπόθεσιν
μήτε
μονόκωλον |
[47] |
κατὰ
τὸ
πραγματικὸν
μέρος
οὔτε
|
κατὰ |
τὸ
λεκτικόν,
οὕτως
ἐκεῖνα
τεθαύμακα |
[6] |
μεμερισμένην
καὶ
ἀσυνάρτητα
κεφάλαια·
ἔπειτα
|
κατὰ |
τὸ
μηδὲν
αὐτῇ
μυθῶδες
προσάψαι, |
[47] |
ὥσπερ
ταῦτα
οὐκ
ἐπαινῶ
οὔτε
|
κατὰ |
τὸ
πραγματικὸν
μέρος
οὔτε
κατὰ |
[1] |
τε
τῆς
προαιρέσεως
οὐχ
ἅπαντα
|
κατὰ |
τὸν
ἀκριβέστατον
λογισμὸν
θηρώσης
εἴ |
[6] |
πεσεῖν
εἰς
σύνοψιν
ἀνθρωπίνου
λογισμοῦ
|
κατὰ |
τὸν
ἀκριβέστατον
τῶν
τρόπων·
ἕνα |
[26] |
ἔκπλουν
μέρει
αὐτῶν
ἐφύλασσον
καὶ
|
κατὰ |
τὸν
ἄλλον
κύκλῳ
λιμένα,
ὅπως |
[12] |
τοῦτο
τεκμήριον
ἦν
τοῦ
μὴ
|
κατὰ |
τὸν
ἄριστον
τρόπον
ᾠκονομῆσθαι
τὴν |
[2] |
τὸ
φιλαίτιον
ἔνεστιν
εἴ
τε
|
κατὰ |
τὸν
ζῆλον
τῶν
ἀρχαίων
γινόμενον |
[54] |
ἀπαγγελίας,
καὶ
κρείττονά
ἐστιν
ἢ
|
κατὰ |
τὸν
ἰδιώτην·
οὐ
μὴν
ἐσκότισταί |
[26] |
ζεύγματι
ἡ
ναυμαχία,
ἀλλὰ
καὶ
|
κατὰ |
τὸν
λιμένα
ἐγίγνετο·
καὶ
ἦν |
[44] |
τῆς
κρατίστης
γῆς,
πολλοῦ
δὲ
|
κατὰ |
τὸν
λοιμὸν
ἀπολωλότος
ὄχλου,
τὴν |
[51] |
σαφής,
ὅτι
πολλῶν
γενομένων
Ἀθήνησι
|
κατὰ |
τὸν
Πελοποννησιακὸν
πόλεμον
ῥητόρων
τε |
[41] |
χώραν
καὶ
τὴν
πόλιν
ἐκλιπεῖν
|
κατὰ |
τὸν
Περσικὸν
πόλεμον
Ἀθηναίους,
ἵνα |
[24] |
δή
τίς
ἐστιν
ὁ
Θουκυδίδης
|
κατὰ |
τὸν
τῆς
λέξεως
χαρακτῆρα,
ᾧ |
[19] |
οὐκ
ἀναγκαίως
αὐτῷ
παρέλκεσθαι,
ὅτι
|
κατὰ |
τὸν
Τρωικὸν
πόλεμον
οὔπω
σύμπασα |
[12] |
προοιμίῳ
πάντα
περιλήψεσθαι
τὰ
πραχθέντα
|
κατὰ |
τόνδε
τὸν
πόλεμον·
καὶ
ἐν |
[7] |
ἅπασι
γὰρ
ἀνθρώποις
καὶ
κοινῇ
|
κατὰ |
τόπους
καὶ
κατὰ
πόλεις
ἰδίᾳ |
[9] |
πρὸ
αὐτοῦ
γενομένων
συγγραφέων
ἢ
|
κατὰ |
τόπους
μεριζόντων
τὰς
ἀναγραφὰς
ἢ |
[5] |
τῶν
τε
πρεσβυτέρων
καὶ
τῶν
|
κατὰ |
τοὺς
αὐτοὺς
ἀκμασάντων
ἐκείνῳ
χρόνους, |
[25] |
οὐ
μεγάλα
νομίζω
γενέσθαι
οὔτε
|
κατὰ |
τοὺς
πολέμους
οὔτε
εἰς
τὰ |
[20] |
οὐ
μεγάλα
νομίζω
γενέσθαι
οὔτε
|
κατὰ |
τοὺς
πολέμους
οὔτε
ἐς
τὰ |
[52] |
νοήσεις,
καὶ
ἔτι
πρὸς
τούτοις
|
κατὰ |
τοὺς
σκαιοὺς
καὶ
πεπλανημένους
ἐκ |
[6] |
γινωσκόντων
πυνθανόμενος.
Πρῶτον
μὲν
δὴ
|
κατὰ |
τοῦτο
διήλλαξε
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ |
[54] |
Ἐν
δὲ
τῇ
μεγίστῃ
τῶν
|
κατὰ |
Φιλίππου
δημηγοριῶν
καὶ
τὴν
ἀρχὴν |
[24] |
τισὶ
συνάπτων,
ἐξ
ὧν
ἡ
|
κατὰ |
φύσιν
ἀκολουθία
πλανᾶται·
τὰς
δὲ |
[53] |
σχημάτων
τὸ
πεπλανημένον
ἐκ
τῆς
|
κατὰ |
φύσιν
ἀκολουθίας
καὶ
τὸ
σολοικοφανὲς |
[12] |
λέγω
δὴ
τὸ
μὴ
τὴν
|
κατὰ |
φύσιν
ἔχειν
ἀρχήν.
Πρόσεστι
δὲ |
[52] |
σκαιοὺς
καὶ
πεπλανημένους
ἐκ
τῆς
|
κατὰ |
φύσιν
συζυγίας
καὶ
οὐδ´
ἐν |
[50] |
τὴν
διάνοιαν
ἀλλ´
ἐν
τῷ
|
κατὰ |
φύσιν
τὰς
αἰσθήσεις
ἔχοντες.
Ἐπιχειροῦσι |
[9] |
τόπους
μεριζόντων
τὰς
ἀναγραφὰς
ἢ
|
κατὰ |
χρόνους
εὐπαρακολουθήτους
ἐκεῖνος
οὐδετέραν
τούτων |
[24] |
λαμβάνοντα
φαντασίας·
ὁπόσα
τε
γίγνεται
|
πράγματα |
ἀντὶ
σωμάτων
ἢ
σώματα
ἀντὶ |
[52] |
καὶ
ἐξ
ἀποκοπῆς
πολλὰ
σημαίνειν
|
πράγματα |
βουλομένας
καὶ
διὰ
μακροῦ
τὰς |
[10] |
τρόπῳ
τοιούτῳ
ἦλθον
ἐπὶ
τὰ
|
πράγματα, |
ἐν
οἷς
ἠυξήθησαν.
Οἷς
ἐπιτίθησι |
[54] |
ὧν
ὡς
φαυλότατα
ἔμελλε
τὰ
|
πράγματα |
ἕξειν,
οὐκ
ἂν
ἡγοῦμαι
δύνασθαι |
[11] |
καὶ
οὐκ
ἄξια
λόγου
τὰ
|
πράγματα |
ἦν
ἢ
κοινὰ
καὶ
κατημαξευμένα |
[22] |
ὀνομάτων,
ὑφ´
ὧν
δηλοῦται
τὰ
|
πράγματα, |
καὶ
εἰς
τὴν
σύνθεσιν
τῶν |
[54] |
ὅτ´
ἦν
ἀσθενῆ
τὰ
Φιλίππου
|
πράγματα |
καὶ
κομιδῇ
μικρά,
πολλάκι
προλεγόντων |
[2] |
παντὸς
τοῦ
βελτίστου
κρινόντων
τὰ
|
πράγματα |
καὶ
μηδὲν
ἡγουμένων
χρῆμα
τιμιώτερον |
[16] |
δυνάμεως·
ἣ
μὲν
γὰρ
ὀλίγα
|
πράγματα |
καὶ
μικρὰ
περιέχουσα
πληθύει
τῶν |
[24] |
δι´
ἐλαχίστων
ὀνομάτων
πλεῖστα
σημαίνειν
|
πράγματα |
καὶ
πολλὰ
συντιθέναι
νοήματα
εἰς |
[54] |
εἰς
τοῦτο
ὑπηγμένα
πάντα
τὰ
|
πράγματα |
καὶ
προεἱμένα
ὁρῶ,
ὥστε
δέδοικα |
[54] |
τοὺς
προδιδόντας
τῷ
Φιλίππῳ
τὰ
|
πράγματα |
πάντων
αἰτίους
ἀποφαίνει
τῶν
συμβεβηκότων |
[19] |
ἐπιλογισάμενος,
ὅτι
πολλὰ
καὶ
μεγάλα
|
πράγματα |
παραλιπὼν
τὸ
προοίμιον
τῆς
ἱστορίας |
[2] |
λογισμὸς
εἰσῆλθεν,
ὅτι
παράδοξα·
καινοτομεῖν
|
πράγματα |
πρῶτοι
καὶ
μόνοι
δόξομεν,
εἴ |
[23] |
τῷ
παθαίνειν
καὶ
δεινοποιεῖν
τὰ
|
πράγματα |
τὴν
ἀλκὴν
ἔχει.
~(Τούτῳ
τε |
[9] |
ταραττομένης
ἐν
τῷ
διασπᾶσθαι
τὰ
|
πράγματα |
τῆς
διανοίας
καὶ
τὰς
ἡμιτελεῖς |
[28] |
μήτε
ὠφέλιμα·
ὧν
ὀλίγα
παρέξομαι
|
δείγματα |
παρατιθεὶς
εὐθὺς
ἑκάστοις
τὰς
αἰτίας, |
[19] |
τὰς
ῥητορικὰς
συνταξάμενοι
τέχνας
παραγγέλλουσι
|
δείγματα |
τῶν
λόγων
τὰ
προοίμια
ποιεῖν |
[8] |
ὅσα
προσήκοντα
ἦν
ἑκάστῳ,
δεδήλωκε.
|
Παραδείγματα |
δὲ
περὶ
αὐτῶν
φέρειν
οὐ |
[54] |
ἀγώνων.
~(Θήσω
δ´
ἐξ
ἀμφοτέρων
|
παραδείγματα, |
πολλῶν
ὄντων
ὀλίγα
καὶ
τοῖς |
[48] |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
αἰτιασόμενοι,
ὅτι
ἔχοντες
|
παραδείγματα |
τῶν
ἐκεῖ
Ἑλλήνων,
ὡς
ἐδουλώθησαν |
[55] |
διαφθείροντες,
ἕως
δούλους
ἐποίησαν.
~(Μυρία
|
παραδείγματα |
φέρειν
δυναίμην
ἂν
ἐκ
τῶν |
[20] |
πολέμου
μῆκός
τε
μέγα
προὔβη
|
παθήματά |
τε
ξυνηνέχθη
γενέσθαι
ἐν
αὐτῷ |
[42] |
ἔργα,
καὶ
ἀπὸ
τούτων
τὰ
|
μιμήματα |
τοῖς
ἱστοριογραφοῦσιν
ὑποτίθεμαι
λαμβάνειν.
~(Τὴν |
[42] |
κεκοσμῆσθαι
χρώματι.
Τά
τε
γὰρ
|
ἐνθυμήματα |
πάθους
ἐστὶ
μεστὰ
καὶ
ἡ |
[53] |
ἀκολουθίαν
καὶ
ἐκ
παραδόξου
τὰ
|
ἐνθυμήματα |
φερούσας
ἐζήλωσέν
τε
καὶ
προσέθηκε |
[41] |
φρονιμώτατοι
τῶν
Ἑλλήνων
αἴσχιστα
μὲν
|
ἐνθυμήματα |
φέρουσιν,
ἀηδεστάτῃ
δ´
αὐτὰ
περιλαμβάνουσι |
[46] |
ἡ
πρόνοια.
Τά
τε
γὰρ
|
φρονήματα |
ψυχρότερά
ἐστι
καὶ
τῆς
Γοργίου |
[24] |
σημαίνειν
πράγματα
καὶ
πολλὰ
συντιθέναι
|
νοήματα |
εἰς
ἕν,
καὶ
τὸ
ἔτι |
[24] |
λέγηται·
καὶ
τὰ
μὲν
παθητικὰ
|
ῥήματα |
δραστήρια,
τὰ
δὲ
δραστήρια
παθητικά· |
[24] |
προελθόντα
πεπαῦσθαι,
καλὰ
καὶ
ἀναγκαῖα
|
θεωρήματα |
ἐν
πᾶσιν
ὄντα
τοῖς
ἔργοις, |
[21] |
δὴ
περὶ
τὸ
πραγματικὸν
μέρος
|
ἁμαρτήματά |
τε
καὶ
κατορθώματα
τοῦ
συγγραφέως |
[46] |
καὶ
τὰ
πολύπλοκα
τῶν
ἐνθυμημάτων
|
σχήματα· |
Ἰέναι
δὲ
τοῖς
ἐχθροῖς
ὁμόσε |
[22] |
ἐκ
τούτων
συνθέτοις)
τὰ
καλούμενα
|
σχήματα, |
καὶ
ὅτι
τῶν
καλουμένων
ἀρετῶν |
[37] |
ἀριθμοὺς
καὶ
παρὰ
τὰς
πτώσεις,
|
σχήματα |
καλῶν;
Προθεὶς
γὰρ
ἡ
μὲν |
[35] |
πολύπλοκα
καὶ
ἀγκύλα
καὶ
βεβιασμένα
|
σχήματα |
πλεῖστα
περὶ
ταύτας
ἐστίν.
Εἰ |
[24] |
ἄν
τις
εὕροι
παρ´
αὐτῷ
|
σχήματα |
προσώπων
τε
ἀποστροφαῖς
καὶ
χρόνων |
[48] |
καὶ
πολλὰς
τὰς
ἕλικας
ἔχοντα
|
σχήματα |
ταυτί·
Καὶ
οὐ
περὶ
τῆς |
[29] |
οἰκειοτέρα.
οἷς
ἐπιτίθησι
τὰ
θεατρικὰ
|
σχήματα |
ταυτί·
Τόλμα
μὲν
γὰρ
ἀλόγιστος |
[42] |
γὰρ
σύνθεσις
εὐεπὴς
καὶ
τὰ
|
σχήματα |
τῶν
πραγμάτων
ἴδια.
Ταῦτα
δὴ |
[33] |
τὰ
ξένα
ὀνόματα
καὶ
βεβιασμένα
|
σχήματα, |
ὧν
ἔνια
σολοικισμῶν
παρέχεται
δόξαν, |
[22] |
δὲ
σύνθεσις
εἴς
τε
τὰ
|
κόμματα |
καὶ
τὰ
κῶλα
καὶ
τὰς |
[29] |
τῶν
τιμωριῶν·
τά
τε
εἰωθότα
|
ὀνόματα |
ἐπὶ
τοῖς
πράγμασι
λέγεσθαι
μετατιθέντες |
[33] |
τῆς
συνήθους
ἐπὶ
τὰ
ξένα
|
ὀνόματα |
καὶ
βεβιασμένα
σχήματα,
ὧν
ἔνια |
[46] |
~(Ὀχληρὰ
δὲ
κἀκεῖνα
τὰ
μειρακιώδη
|
καλλωπίσματα |
τῆς
λέξεως
καὶ
τὰ
πολύπλοκα |
[48] |
ἐφ´
ἡμᾶς
τὰ
αὐτὰ
παρόντα
|
σοφίσματα, |
Λεοντίνων
τε
ξυγγενῶν
κατοικίσεις
καὶ |
[24] |
ἡ
δύναμις
συνεκδράμῃ,
τέλεια
γίνεται
|
κατορθώματα |
καὶ
δαιμόνια·
ὅταν
δὲ
ἐλλείπῃ |
[3] |
οὐδέν,
ἐν
ᾧ
τὰ
μὲν
|
κατορθώματα |
καὶ
τὰς
ἀρετὰς
οὐδενὸς
ἠξίωκα |
[48] |
ἐπαινεῖν
μὲν
ἔχω
ταῦτα
τὰ
|
κατορθώματα |
τοῦ
συγγραφέως·
Ἀλλ´
οὐ
γὰρ |
[21] |
πραγματικὸν
μέρος
ἁμαρτήματά
τε
καὶ
|
κατορθώματα |
τοῦ
συγγραφέως
ταῦτά
ἐστι.
Τὰ |
[24] |
ἁρμονίας,
τὸ
τάχος
τῶν
σημασιῶν·
|
χρώματα |
δὲ
αὐτῆς
τό
τε
στριφνὸν |
[24] |
γίγνεται
πράγματα
ἀντὶ
σωμάτων
ἢ
|
σώματα |
ἀντὶ
πραγμάτων·
καὶ
ἐφ´
ὧν |
[35] |
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
λέξιν
|
ἐλαττώματα, |
περὶ
ὧν
ἤδη
προείρηκα,
πλεῖστα |
[38] |
ἠδικήκατε
λέγοντας
οἴεσθαι
πείσειν,
τὰ
|
δυνατὰ |
δ´
ἐξ
ὧν
ἑκάτεροι
ἀληθῶς |
[38] |
ἀπὸ
τῆς
ἴσης
ἀνάγκης
κρίνεται,
|
δυνατὰ |
δὲ
οἱ
προὔχοντες
πράσσουσι
καὶ |
[38] |
τῇ
βίᾳ·
ταῦτα
γὰρ
ἑκατέροις
|
δυνατά. |
Ἔπειτα
τὴν
αἰτίαν
ἀποδοῦναι
τούτου |
[36] |
ῥηθέντα
κοινώσαντες
ἀπεκρίναντο
αὐτῷ,
ὅτι
|
ἀδύνατα |
εἴη
σφίσι
ποιεῖν,
ἃ
προκαλεῖται, |
[36] |
ἀπὸ
τοῦ
τείχους
ἀποκρίνασθαι,
ὅτι
|
ἀδύνατά |
ἐστι
σφίσι
ποιεῖν
ἃ
Λακεδαιμόνιοι |
[24] |
ἄλλοι
τῶν
κατ´
αὐτὸν
ἀκμασάντων.
|
Ἐκδηλότατα |
δὲ
αὐτοῦ
καὶ
χαρακτηρικώτατά
ἐστι |
[54] |
χειροτονεῖν
ὑμεῖς
ἐξ
ὧν
ὡς
|
φαυλότατα |
ἔμελλε
τὰ
πράγματα
ἕξειν,
οὐκ |
[33] |
ἀλλήλων
περιγενέσθαι
ἐτόλμησάν
τε
τὰ
|
δεινότατα, |
ἐπεξῄεσάν
τε
τὰς
τιμωρίας
ἔτι |
[20] |
μάλιστα
εἰπεῖν,
ἐχομένῳ
ὅ
τι
|
ἐγγύτατα |
τῆς
ξυμπάσης
γνώμης
τῶν
ἀληθῶς |
[24] |
ἀκμασάντων.
Ἐκδηλότατα
δὲ
αὐτοῦ
καὶ
|
χαρακτηρικώτατά |
ἐστι
τό
τε
πειρᾶσθαι
δι´ |
[26] |
δόξῃ
περιδεῶς
ξυναπονεύοντες
ἐν
τοῖς
|
χαλεπώτατα |
διῆγον·
ἀεὶ
γὰρ
παρ´
ὀλίγον |
[29] |
καὶ
παρισώσεις
περιέχει,
καὶ
τὰ
|
ἐπίθετα |
καλλωπισμοῦ
χάριν
κεῖται·
τὸ
γὰρ |
[26] |
ἡσσώμενον
βλέψαντες
ὀλοφυρμῷ
τε
ἅμα
|
μετὰ |
βοῆς
ἐχρῶντο
καὶ
ἀπὸ
τῶν |
[36] |
Ὑμεῖς
δὲ
τἀναντία
ἐκείνοις
δρᾶτε·
|
μετὰ |
γὰρ
Θηβαίων
τῶν
ἡμῖν
ἐχθίστων |
[17] |
ἐν
τῇ
τρίτῃ
βύβλῳ
πεποίηκε·
|
μετὰ |
γὰρ
τὴν
ἅλωσιν
αὐτῆς
καὶ |
[14] |
καὶ
ἀδόξων
πραγμάτων
ταῦτα
εἴρηκε·
|
Μετὰ |
δὲ
τὴν
δευτέραν
εἰσβολὴν
τῶν |
[40] |
τὸ
μὲν
εἶξαι
εὐθὺς
ἀνέλπιστον,
|
μετὰ |
δὲ
τοῦ
δρωμένου
ἔτι
καὶ |
[26] |
καὶ
ἐπειρῶντο
λύειν
τὰς
κλείσεις·
|
μετὰ |
δὲ
τοῦτο
πανταχόθεν
σφίσι
τῶν |
[18] |
δὲ
τῇ
τετάρτῃ
βύβλῳ
οἱ
|
μετὰ |
Δημοσθένους
περὶ
Πύλον
ἀγωνισάμενοι
πρὸς |
[36] |
τὴν
Ἑλλάδα
ἀπὸ
τῶν
Μήδων
|
μετὰ |
Ἑλλήνων
τῶν
ἐθελησάντων
συνάρασθαι
τοῦ |
[10] |
τριακοντούτεις
σπονδάς,
αἳ
αὐτοῖς
ἐγένοντο
|
μετὰ |
Εὐβοίας
ἅλωσιν
διότι
δὲ
ἔλυσαν, |
[18] |
πεντεκαίδεκα
ὄντας,
οἱ
ἐν
Σικελίᾳ
|
μετὰ |
Νικίου
καὶ
Δημοσθένους
ἀποθανόντες
Ἀθηναίων |
[33] |
γὰρ
ἐν
ταῖς
πόλεσι
προστάντες,
|
μετὰ |
ὀνόματος
ἑκάτεροι
εὐπρεποῦς,
πλήθους
τε |
[49] |
ἃ
περὶ
τοῦ
συγγραφέως
ἐπείσθην,
|
μετὰ |
πάσης
ἀληθείας
εἰρημένα
κατὰ
τὴν |
[12] |
αὐτῶν
μᾶλλον
αἰσθέσθαι.
Τὴν
οὖν
|
μετὰ |
τὰ
δέκα
ἔτη
διαφοράν
τε |
[18] |
τοῦ
πολέμου
καὶ
οὐδεμιᾷ
τῶν
|
μετὰ |
ταῦτα
γενομένων
τῇ
πόλει
συμφορῶν |
[54] |
ἐξέφυγεν·
ὅσα
δ´
ἐβουλήθητε
μέν,
|
μετὰ |
ταῦτα
δὲ
ἀπεβλέψατε
εἰς
ἀλλήλους, |
[10] |
ταῦτα
πάλιν
κατὰ
λέξιν
γράφει·
|
Μετὰ |
ταῦτα
δὲ
ἤδη
γίγνεται
οὐ |
[37] |
διατηρήσας,
τὸ
διηγηματικόν,
προσωποποιεῖ
τὸν
|
μετὰ |
ταῦτα
διάλογον
καὶ
δραματίζει.
Ἄρχει |
[13] |
καὶ
τὴν
λέξιν
αὐτοῦ.
Ἐγένετο
|
μετὰ |
ταῦτα
καὶ
ἐπ´
Εὐρυμέδοντι
ποταμῷ |
[32] |
δὲ
τούτων
ἐστὶ
καὶ
ἃ
|
μετὰ |
ταῦτα
τίθησιν·
Ἐν
δὲ
τῷ |
[39] |
ἢ
λῃστῶν
Οὐδὲν
ἐπιστρέφομαι
τῆς
|
μετὰ |
ταῦτα
τιμωρίας
χαρισάμενος
ἐπιθυμίαις
ἐν |
[54] |
ὅσα
μὲν
πώποτε
ἐβουλήθητε
καὶ
|
μετὰ |
ταῦτα
τὸ
πράττειν
αὐτὸς
ἕκαστος |
[25] |
τῶν
δὲ
διὰ
μέσου
τὴν
|
μετὰ |
ταῦτα
χώραν
λαβόντων.
Ἀγκυλωτέρα
μὲν |
[12] |
φεύγειν
τὴν
ἐμαυτοῦ
ἔτη
εἴκοσι
|
μετὰ |
τὴν
εἰς
Ἀμφίπολιν
στρατηγίαν,
καὶ |
[41] |
αὑτοῦ
γράφει,
μαθεῖν
ῥᾴδιον,
ὅτι
|
μετὰ |
τὴν
ἐν
Ἀμφιπόλει
στρατηγίαν
ἐξελαθεὶς |
[10] |
τὰ
ἔργα
τῆς
πόλεως,
ὅσα
|
μετὰ |
τὸν
Περσικὸν
πόλεμον
ἕως
τοῦ |
[19] |
εἰς
τὸ
φανερὸν
ἀποδύντες
λίπα
|
μετὰ |
τοῦ
γυμνάζεσθαι
ἠλείψαντο
Ὁ
δὲ |
[54] |
τύχητε
ἐφαμαρτεῖν,
ἐκ
δὲ
τοῦ
|
μετὰ |
τοῦ
παρασκευάσασθαι
τὰ
ὑμέτερα
αὐτῶν |
[36] |
εἰς
τὴν
πόλιν,
καὶ
βουλευσάμενοι
|
μετὰ |
τοῦ
πλήθους
ἔλεξαν,
ὅτι
βούλονται |
[31] |
περίοδον
ἀγκύλως
εἰρημένην
καὶ
δυνατῶς
|
μετὰ |
τοῦ
σαφῶς·
Ἁπλῶς
δὲ
ὁ |
[20] |
λοιμώδης
νόσος·
ταῦτα
γὰρ
πάντα
|
μετὰ |
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
ἅμα
ξυνεπέθετο. |
[38] |
ἐπὶ
τοῦτο,
λέγοιμεν
ἄν.
~(Καὶ
|
μετὰ |
τοῦτο
ἀποστρέψας
τοῦ
διηγήματος
τὸν |
[9] |
καταλιπὼν
Σικελίας
ἅπτεται
πάλιν,
καὶ
|
μετὰ |
τοῦτο
Δῆλον
καθαίρει
καὶ
τὸ |
[47] |
κοινοῦ
τῆς
σωτηρίας
ἀντιλαμβάνεσθαι,
καὶ
|
μετὰ |
τοῦτο
διεξελθών,
ὅτι
τὴν
κατὰ |
[10] |
Ταυλάντιοι
βάρβαροι,
Ἰλλυρικὸν
ἔθνος.
Καὶ
|
μετὰ |
τοῦτο
διεξέρχεται
τὰ
περὶ
Ἐπίδαμνον |
[54] |
τριακοσίας
οὐχ
ἥξει
καὶ
δεήσεται,
|
μετὰ |
τούτων
ἀσφαλέστατ´
ἂν
ἡγούμενος
σωθῆναι· |
[31] |
οὔτε
σαφῶς
ἀπήγγελται·
Οὐ
γὰρ
|
μετὰ |
τῶν
κειμένων
νόμων
ὠφελείας
αἱ |
[33] |
ἡδονὴν
ἔχον
ὁρίζοντες·
καὶ
ἢ
|
μετὰ |
ψήφου
ἀδίκου
καταγνώσεως
ἢ
χειρὶ |
[49] |
τὰ
ξένα
καὶ
βεβιασμένα
καὶ
|
ἀνακολούθητα, |
δι´
ἣν
οὐδὲ
τῶν
ἄλλων |
[29] |
δὲ
τούτοις
ἐπιφέρει,
σκολιὰ
καὶ
|
δυσπαρακολούθητα |
καὶ
τὰς
τῶν
σχηματισμῶν
πλοκὰς |
[3] |
που
τούς
γε
προελομένους
χαρακτήρων
|
ἰδιότητα |
δηλῶσαι
μέμψαιτ´
ἄν
τις,
εἰ |
[48] |
καὶ
τὴν
μεγαλοπρέπειαν
καὶ
τὴν
|
δεινότητα, |
καὶ
πάθους
ἐστὶν
ἐναγωνίου
μεστά· |
[27] |
καὶ
τὴν
καλλιλογίαν
καὶ
τὴν
|
δεινότητα |
καὶ
τὰς
ἄλλας
ἀρετὰς
ἐν |
[53] |
καὶ
τὴν
ἐξεγείρουσαν
τὰ
πάθη
|
δεινότητα· |
τὸ
δὲ
κατάγλωσσον
τῆς
λέξεως |
[51] |
τοὺς
καιροὺς
διορίζων
μήτε
τὴν
|
ποσότητα |
ὁρῶν,
μεμπτός.
Ἐγὼ
δὲ
οὔτε |
[6] |
μήτ´
εἰς
πολλὰ
μεμερισμένην
καὶ
|
ἀσυνάρτητα |
κεφάλαια·
ἔπειτα
κατὰ
τὸ
μηδὲν |
[9] |
τῆς
προτέρας
Ἀθηναίων
ὀλίγα
λέγει.
|
Εἶτα |
Ἀθηναίων
ἔκπλουν
ἐπὶ
Πελοπόννησον
ἀρξάμενος |
[21] |
λέξις
καὶ
τίνας
περιείληφεν
ἀρετάς·
|
ἔπειτα |
δηλῶσαι,
πῶς
ἔχουσαν
αὐτὴν
ὁ |
[38] |
καὶ
λέγοντας
καὶ
δοκοῦντας
τραπέσθαι.
|
Ἔπειτα |
εὐσχήμονα
πρόθεσιν
ὑποθέμενος
Ἡ
μέντοι |
[6] |
πολλὰ
μεμερισμένην
καὶ
ἀσυνάρτητα
κεφάλαια·
|
ἔπειτα |
κατὰ
τὸ
μηδὲν
αὐτῇ
μυθῶδες |
[37] |
διδάσκειν
καθ´
ἡσυχίαν
οὐ
ψέγεται
|
ἔπειτα |
συνάψας
τῷ
ἑνικῷ
καὶ
κατὰ |
[38] |
βίᾳ·
ταῦτα
γὰρ
ἑκατέροις
δυνατά.
|
Ἔπειτα |
τὴν
αἰτίαν
ἀποδοῦναι
τούτου
βουληθεὶς |
[47] |
ἔχουσα
ἀλλ´
ἐν
ταῖς
ἐλπίσιν)
|
ἔπειτα |
τούτων
ἐπιλαθόμενος
ἀξιοῖ
μὴ
πιστεύειν |
[14] |
τινα
χρόνον
ὑπέστησαν
οἱ
Κυθήριοι·
|
ἔπειτα |
τραπόμενοι
κατέφυγον
εἰς
τὴν
ἄνω |
[12] |
ξύγχυσιν
τῶν
σπονδῶν
καὶ
τὰ
|
ἔπειτα, |
ὡς
ἐπολεμήθη,
ἐξηγήσομαι.
~(ΧΙΙΙ)
Ὅτι |
[37] |
ῥήσει
οἱ
λαοὶ
ἐπαγωγὰ
καὶ
|
ἀνέλεγκτα |
ἐς
ἅπαξ
ἀκούσαντες
ἡμῶν
ἀπατηθῶσι |
[20] |
τῇ
ἀκροάσει
ἢ
ἀληθέστερον,
ὄντα
|
ἀνεξέλεγκτα |
καὶ
τὰ
πολλὰ
ὑπὸ
χρόνου |
[24] |
τε
σκολιὰ
καὶ
πολύπλοκα
καὶ
|
δυσεξέλικτα |
καὶ
τὰ
ἄλλα
τὰ
συγγενῆ |
[41] |
πρόνοιαν
ἢ
τοῦ
ἀσφαλοῦς
καὶ
|
πάντα |
ἑτοίμους
εἶναι
τὰ
δεινὰ
ὑποφέρειν, |
[52] |
ἔχοντας
σχηματισμούς,
ἐξ
ὧν
ἡ
|
πάντα |
λυμαινομένη
τὰ
καλὰ
καὶ
σκότον |
[20] |
ἡ
λοιμώδης
νόσος·
ταῦτα
γὰρ
|
πάντα |
μετὰ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
ἅμα |
[1] |
τὰς
κατὰ
μέρος
γυμνασίας
μὴ
|
πάντα |
μιμούμενοι
τὰ
παρ´
ἐκείνοις
κείμενα |
[26] |
τῶν
Ἀθηναίων,
ἕως
ἀγχώμαλα
ἐναυμάχουν,
|
πάντα |
ὁμοῦ
ἀκοῦσαι,
ὀλοφυρμὸς
βοή,
νικῶντες |
[10] |
τοῦ
πολέμου
κατέστη.
Ταῦτα
δὲ
|
πάντα |
ὅσα
ἔπραξαν
οἱ
Ἕλληνες
πρός |
[12] |
ταῦτα
προειρηκὼς
ἐν
τῷ
προοιμίῳ
|
πάντα |
περιλήψεσθαι
τὰ
πραχθέντα
κατὰ
τόνδε |
[52] |
τινα
παράσχωμεν
ἀφορμὴν
διαβολῆς
τοῖς
|
πάντα |
συκοφαντεῖν
εἰωθόσιν
ἀλλοτρίαν
τῆς
ἐπιεικείας, |
[20] |
αὐτοῦ
μέρος
τῇ
προθέσει
προσήρμοσε
|
πάντα |
τὰ
ἐν
μέσῳ
παραλιπὼν
καὶ |
[51] |
εὐαρίθμητοι
γάρ
τινές
εἰσιν
οἷοι
|
πάντα |
τὰ
Θουκυδίδου
συμβαλεῖν,
καὶ
οὐδ´ |
[54] |
δίκην
δώσει,
εἰς
τοῦτο
ὑπηγμένα
|
πάντα |
τὰ
πράγματα
καὶ
προεἱμένα
ὁρῶ, |
[3] |
μέμφεται
τῆς
προαιρέσεως,
εἰ
μὴ
|
πάντα |
τὰ
τῶν
πρεσβυτέρων
ἐπαινοῦσιν,
ἦ |
[41] |
Ἀμφιπόλει
στρατηγίαν
ἐξελαθεὶς
τῆς
πατρίδος
|
πάντα |
τὸν
λοιπὸν
τοῦ
πολέμου
χρόνον |
[12] |
καὶ
εἴκοσιν
περιειληφότος
τοῦ
πολέμου,
|
πάντα |
τὸν
χρόνον
τοῦτον
ἕως
τῆς |
[26] |
δὲ
τῆς
περιγραφῆς
πάσης,
τἆλλα
|
πάντα |
ὠνόμασταί
τε
τοῖς
προσφυεστάτοις
ὀνόμασι |
[24] |
δεινὸν
καὶ
(τὸ)
φοβερόν,
ὑπὲρ
|
ἅπαντα |
δὲ
ταῦτα
τὸ
παθητικόν.
Τοιοῦτος |
[34] |
ἐπαινοῦσιν
ἐπ´
ἴσης
οὔτε
πρὸς
|
ἅπαντα |
δυσχεραίνουσιν,
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
κατορθώμασι |
[28] |
τε
καὶ
συντόμως
καὶ
δυνατῶς
|
ἅπαντα |
εἴρηκεν·
ἀρξάμενος
δὲ
ἐπιτραγῳδεῖν
τὰς |
[29] |
ἄνανδροι,
καὶ
οἱ
συνετοὶ
πρὸς
|
ἅπαντα |
ἐν
ἅπασιν
ἀργοί.
~(Εἰ
μέχρι |
[34] |
ἰσχυρὰ
τὰ
κριτήρια
κατασκευάσαντες,
οὔτε
|
ἅπαντα |
ἐπαινοῦσιν
ἐπ´
ἴσης
οὔτε
πρὸς |
[34] |
ταύτης
ἀρετῆς
κεκαρωμένοι
τὴν
διάνοιαν
|
ἅπαντα |
καὶ
τὰ
μὴ
προσόντα
τῷ |
[3] |
Πλάτωνι.
Ἀριστοτέλης
τε
γὰρ
οὐχ
|
ἅπαντα |
κατὰ
τὸ
κράτιστον
εἰρῆσθαι
πείθεται |
[1] |
εἴ
τε
τῆς
προαιρέσεως
οὐχ
|
ἅπαντα |
κατὰ
τὸν
ἀκριβέστατον
λογισμὸν
θηρώσης |
[27] |
κριτήριον,
ὑφ´
ὧν
ἀμφοτέρων
ἀξιοῦμεν
|
ἅπαντα |
κρίνεσθαι
κατὰ
τὰς
τέχνας.
Ἐργάσηται |
[25] |
σκοπεῖν,
ὅτι
χαρακτῆρός
ἐστι
δήλωσις
|
ἅπαντα |
περιειληφυῖα
τὰ
συμβεβηκότα
αὐτῷ
καὶ |
[1] |
συντάξασθαί
με
περὶ
Θουκυδίδου
γραφὴν
|
ἅπαντα |
περιειληφυῖαν
τὰ
δεόμενα
λόγων,
ἀναβαλόμενος |
[3] |
τις
τοῦ
χαρακτῆρος
τῶν
λόγων,
|
ἅπαντα |
περιειληφώς,
ὅσα
συμβέβηκεν
αὐτῷ
κοινά |
[13] |
ἐπὶ
τὴν
ἀπόδοσιν
τῶν
ἑξῆς,
|
ἅπαντα |
τὰ
γεγενημένα
κατὰ
τὰς
μάχας |
[45] |
τοῦδε,
χρήμασι
δὲ
νικωμένου,
τὰ
|
ξύμπαντα |
τούτου
ἑνὸς
ἂν
πωλοῖτο.
Οὐκ |
[14] |
Περικλέα
ἐν
αἰτίᾳ
εἶχον
ὡς
|
πείσαντα |
σφᾶς
πολεμεῖν
καὶ
δι´
ἐκεῖνον |
[42] |
τὸν
ἐν
τῇ
πρώτῃ
βύβλῳ
|
ῥηθέντα |
ἐν
Ἀθήναις
ὑπὸ
Περικλέους
περὶ |
[36] |
πόλιν·
καὶ
τῷ
πλήθει
τὰ
|
ῥηθέντα |
κοινώσαντες
ἀπεκρίναντο
αὐτῷ,
ὅτι
ἀδύνατα |
[45] |
τε
τούτοις
καὶ
μεταφράζει
τὰ
|
ῥηθέντα· |
Ὅ
τε
γὰρ
γνούς
φησί |
[18] |
ἐπιτάφιον
ἔπαινον
ὡς
ὑπ´
ἐκείνου
|
ῥηθέντα |
συνθεῖναι,
ἐπειδὴ
κατὰ
τὸ
δεύτερον |
[29] |
κατ´
ἐκεῖνον
τὸν
βίον
γενομένοις
|
ἐπιτηδευθέντα |
οὔτε
τοῖς
ὕστερον,
ὅτε
μάλιστα |
[26] |
ζεῦγμα
τοῦ
λιμένος
καὶ
τὸν
|
παραλειφθέντα |
διέκπλουν,
βουλόμενοι
βιάσασθαι
ἐς
τὸ |
[16] |
ὁ
συνακμάσας
αὐτῷ
καὶ
τὰ
|
παραλειφθέντα |
ὑπ´
αὐτοῦ
συναγαγὼν
γέγραφεν,
οὐ |
[11] |
ἀρχὴν
ποιεῖσθαι.
αὐτὸς
γὰρ
ὡς
|
ἐκλειφθέντα |
τὸν
τόπον
τοῦτον
ὑπὸ
τῶν |
[28] |
συνήθει
τῆς
διαλέκτου
τρόπῳ
τὰ
|
πραχθέντα |
δηλοῖ,
σαφῶς
τε
καὶ
συντόμως |
[13] |
μέν
γε
περὶ
Πύλον
Ἀθηναίοις
|
πραχθέντα |
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
Σφακτηρίαν |
[12] |
τῷ
προοιμίῳ
πάντα
περιλήψεσθαι
τὰ
|
πραχθέντα |
κατὰ
τόνδε
τὸν
πόλεμον·
καὶ |
[26] |
ὠνόμακέ
τε
καὶ
ἐσχημάτικε
τὰ
|
πραχθέντα· |
Ὁ
δὲ
Δημοσθένης
καὶ
Μένανδρος |
[19] |
τὰ
πρὸ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
|
πραχθέντα |
τοῖς
Ἕλλησι
μικρὰ
βουλόμενος
ἀποδεῖξαι |
[9] |
Δωριεῖς
στρατείαν
τὰ
περὶ
Λευκάδα
|
πραχθέντα |
ὑπὸ
Δημοσθένους
τοῦ
στρατηγοῦ
καὶ |
[37] |
τοῦ
ἰδίου
προσώπου
δηλοῖ
τὰ
|
λεχθέντα |
ὑφ´
ἑκατέρων,
ἐπὶ
μιᾶς
δ´ |
[16] |
ὀχληρὰς
εἶναι.
Τοῦτό
γέ
τοι
|
συνέντα |
αὐτὸν
ἐν
τοῖς
τελευταίοις
τῆς |
[20] |
προσαγωγότερον
τῇ
ἀκροάσει
ἢ
ἀληθέστερον,
|
ὄντα |
ἀνεξέλεγκτα
καὶ
τὰ
πολλὰ
ὑπὸ |
[41] |
Ἀλλ´
ὑμῶν
τὰ
μὲν
ἰσχυρὰ
|
ὄντα |
ἐλπιζόμενα
μέλλεται,
τὰ
δὲ
παρόντα |
[55] |
ἔγραψε
συνήθη
πᾶσι
καὶ
γνώριμα
|
ὄντα, |
ἡμῶν
δὲ
λόγος
αὐτῷ
τῶν |
[10] |
πολλὰ
τῆς
Ἑλλάδος
ὑποχείρια
ἤδη
|
ὄντα. |
Οἱ
γὰρ
Ἀθηναῖοι
τρόπῳ
τοιούτῳ |
[24] |
καὶ
ἀναγκαῖα
θεωρήματα
ἐν
πᾶσιν
|
ὄντα |
τοῖς
ἔργοις,
οὐ
διὰ
πάσης |
[49] |
λυποῦσι
τὸν
πολιτικὸν
ὄχλον
οὐκ
|
ὄντα |
τῶν
τοιούτων
ἀκουσμάτων
ἐν
ἔθει) |
[2] |
τὰ
πάθη
κοινὰ
τῆς
ἀνθρωπίνης
|
ὄντα |
φύσεως.
Ὑποπτεύω
γὰρ
ἔσεσθαί
τινας |
[30] |
περὶ
τίνος,
τίνα
δὲ
τὸν
|
ἀντιλέγοντα |
καὶ
ἐφ´
ὅτῳ.
Ἐπιβουλεύσας
δέ |
[54] |
μὲν
ἐξαπατᾶν
αἱρεῖσθαι
μᾶλλον
ἢ
|
προλέγοντα |
βιάζεσθαι,
ὑμῖν
δ´
ἐκ
προρρήσεως |
[39] |
τὴν
τελευτήν
τούτου
δ´
αἰτίαν
|
ἀποδιδόντα, |
ὅτι
κἂν
καταλύσωσιν
αὐτῶν
Λακεδαιμόνιοι |
[45] |
ἥσσων
εἶναι
γνῶναί
τε
τὰ
|
δέοντα |
καὶ
ἑρμηνεῦσαι
ταῦτα,
φιλόπολίς
τε |
[20] |
περὶ
τῶν
ἀεὶ
παρόντων
τὰ
|
δέοντα |
μάλιστα
εἰπεῖν,
ἐχομένῳ
ὅ
τι |
[54] |
ποιήσων,
τὸν
δὲ
πλησίον
τὰ
|
δέοντα |
πράξοντα,
οὐδὲν
πώποτε
ὑμῖν
ἐγένετο. |
[29] |
ἐπὶ
τούτῳ
λεγόμενον·
καὶ
τὰ
|
ἐφυστερίζοντά |
που
δυσείκαστόν
ἐστι·
σαφέστερον
δ´ |
[29] |
τὰ
τῶν
πόλεων,
καὶ
τὰ
|
ἐφυστερίζοντά |
που
ἐπιπύστει
τῶν
προγενομένων
πολὺ |
[24] |
πεποιημένα
λέγεσθαι
καὶ
μέχρι
πόσου
|
προελθόντα |
πεπαῦσθαι,
καλὰ
καὶ
ἀναγκαῖα
θεωρήματα |
[13] |
ἐν
αἷς
πρὸς
ἑπτὰ
καὶ
|
τεσσαράκοντα |
ναῦς
Πελοποννησίων
εἴκοσι
ναυσὶν
Ἀθηναῖοι |
[54] |
τὰς
γνώμας
ὑμᾶς,
ὡς
ἕκαστον
|
ἑκόντα |
προθύμως
ὅ
τι
ἂν
δέῃ |
[14] |
Νικίου
στρατηγίας
μνησθείς,
ὅτε
ναῦς
|
ἑξήκοντα |
καὶ
δισχιλίους
ὁπλίτας
Ἀθηναίων
ἐπαγόμενος |
[28] |
ἃς
ἀφικόμενος
ὁ
Εὐρυμέδων
ταῖς
|
ἑξήκοντα |
ναυσὶ
παρέμεινε,
Κερκυραῖοι
σφῶν
αὐτῶν |
[45] |
ἀληθῆ
ταῦτα
ἦν,
οὕτως
καὶ
|
προσήκοντα |
εἶναι
ὑπὸ
Περικλέους
ἐν
Ἀθηναίοις |
[39] |
ἀπὸ
τῶν
Μήδων,
οὐκ
ἦν
|
προσήκοντα |
εἰρῆσθαι,
ὅτι
τὰ
δίκαια
τοῖς |
[40] |
πῶς
ἄν
τις
ἐπαινέσειεν
ὡς
|
προσήκοντα |
εἰρῆσθαι
στρατηγοῖς
Ἀθηναίων,
ὅτι
λυμαίνεται |
[8] |
καὶ
ῥητόρων
ἀναγκασθεὶς
λέγειν,
ὅσα
|
προσήκοντα |
ἦν
ἑκάστῳ,
δεδήλωκε.
Παραδείγματα
δὲ |
[44] |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐν
ἱστορικῷ
σχήματι
|
προσήκοντα |
ἦν,
Περικλεῖ
δὲ
ἀπολογουμένῳ
πρὸς |
[45] |
μὴ
καὶ
τοῖς
πράγμασιν
εἴη
|
προσήκοντα |
καὶ
τοῖς
προσώποις
καὶ
τοῖς |
[41] |
σκοπεῖν,
εἰ
τοῖς
τε
πράγμασι
|
προσήκοντα |
καὶ
τοῖς
συνεληλυθόσιν
εἰς
τὸν |
[28] |
τε
ἐλθόντες,
τῶν
ἱκετῶν
ὡς
|
πεντήκοντα |
ἄνδρας
δίκην
ὑποσχεῖν
ἔπεισαν
καὶ |
[10] |
τὸν
βάρβαρον,
ἐγένοντο
ἐν
ἔτεσι
|
πεντήκοντα |
μάλιστα
μεταξὺ
τῆς
τε
Ξέρξου |
[19] |
τῆς
διηγήσεως,
ἐν
ἐλάττοσιν
ἢ
|
πεντήκοντα |
στίχοις·
ὥστε
τὰ
πολλὰ
ἐκεῖνα |
[37] |
πολέμου
παρόντα
ἤδη
καὶ
οὐ
|
μέλλοντα |
διαφέροντα
αὐτῆς
φαίνεται.
Τούτοις
ἐπιτίθησιν |
[37] |
πολέμου
παρόντα
ἤδη
καὶ
οὐ
|
μέλλοντα |
διαφέροντα
αὐτοῦ
φαίνετε.
Τοῦτο
τὸ |
[37] |
πολέμου
παρόντα
ἤδη
καὶ
οὐ
|
μέλλοντα |
ἐπιζεύγνυσι
τούτοις
ἑνικὸν
καὶ
κατὰ |
[31] |
Ἁπλῶς
δὲ
ὁ
φθάσας
τὸν
|
μέλλοντα |
κακόν
τι
δρᾶν
ἐπῃνεῖτο
καὶ |
[24] |
ἐξηλλαγμένα
τῶν
συνήθων
καὶ
σολοικισμῶν
|
λαμβάνοντα |
φαντασίας·
ὁπόσα
τε
γίγνεται
πράγματα |
[2] |
τὴν
προαίρεσίν
ποτε
τῶν
λόγων
|
ἁμαρτάνοντα |
καὶ
κατὰ
τὴν
δύναμιν
ἐξασθενοῦντα, |
[14] |
τε
πόλιν
κατέκαυσαν
καὶ
τὰ
|
ἐνόντα |
ἐξεπόρθησαν,
τούς
τε
Αἰγινήτας,
ὅσοι |
[30] |
ἐστι,
τίνα
βούλεται
δηλοῦν
τὸν
|
χαλεπαίνοντα |
καὶ
περὶ
τίνος,
τίνα
δὲ |
[54] |
τὸν
δὲ
πλησίον
τὰ
δέοντα
|
πράξοντα, |
οὐδὲν
πώποτε
ὑμῖν
ἐγένετο.
Καὶ |
[40] |
καὶ
οὔτε
Ἀθηναίοις
οὔτε
Ἕλλησι
|
πρέποντα |
εἰρῆσθαι.
~(Πολλὰς
δυνάμενος
ἔτι
διανοίας |
[20] |
ᾧ
μὲν
ἂν
πολεμῶσι,
τὸν
|
παρόντα |
ἀεὶ
μέγιστον
κρινόντων,
παυσαμένων
δὲ |
[41] |
ὄντα
ἐλπιζόμενα
μέλλεται,
τὰ
δὲ
|
παρόντα |
βραχέα
πρὸς
τὰ
ἤδη
ἀντιτεταγμένα |
[37] |
ψέγεται·
τὰ
δὲ
τοῦ
πολέμου
|
παρόντα |
ἤδη
καὶ
οὐ
μέλλοντα
διαφέροντα |
[37] |
ψέγεται,
τὰ
δὲ
τοῦ
πολέμου
|
παρόντα |
ἤδη
καὶ
οὐ
μέλλοντα
διαφέροντα |
[37] |
πτῶσιν
τὰ
δὲ
τοῦ
πολέμου
|
παρόντα |
ἤδη
καὶ
οὐ
μέλλοντα
ἐπιζεύγνυσι |
[48] |
νῦν
ἐφ´
ἡμᾶς
τὰ
αὐτὰ
|
παρόντα |
σοφίσματα,
Λεοντίνων
τε
ξυγγενῶν
κατοικίσεις |
[44] |
τὸ
μέλλον
καὶ
πρὸς
τὰ
|
παρόντα |
τὰς
περὶ
τῶν
ἐσομένων
γνώμας |
[37] |
παρόντα
ἤδη
καὶ
οὐ
μέλλοντα
|
διαφέροντα |
αὐτῆς
φαίνεται.
Τούτοις
ἐπιτίθησιν
ἐνθύμημα |
[37] |
παρόντα
ἤδη
καὶ
οὐ
μέλλοντα
|
διαφέροντα |
αὐτοῦ
φαίνετε.
Τοῦτο
τὸ
τελευταῖον |
[3] |
κοινά
τε
πρὸς
ἑτέρους
καὶ
|
διαφέροντα |
παρὰ
τοὺς
ἄλλους.
Ἐν
οἷς |
[54] |
ἰδίας
ἕνεκ´
αἰσχροκερδείας
τὰ
κοινῇ
|
συμφέροντα |
προἵεντο,
τοὺς
ὑπάρχοντας
ἑκάστοις
πολίτας |
[47] |
θρασύτητι
ὀρεγόμενον.
Καὶ
ἔτι
τὰ
|
διεγείροντα |
τὰς
ψυχὰς
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπὶ |
[54] |
προθύμως
ὅ
τι
ἂν
δέῃ
|
ποιήσοντα. |
Ὁρᾶτε
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
[34] |
διάνοιαν
ἅπαντα
καὶ
τὰ
μὴ
|
προσόντα |
τῷ
συγγραφεῖ
μαρτυροῦσιν·
ἃ
γὰρ |
[41] |
συνεληλυθόσιν
εἰς
τὸν
σύλλογον
προσώποις
|
ἁρμόττοντα |
πέπλακε
τὸν
διάλογον
ἐχόμενος
ὡς |
[55] |
καὶ
συνήθει
διαλέκτῳ
τὴν
ἐξαλλαγὴν
|
ἔχοντα. |
Ἀλλ´
ἵνα
μὴ
μακρότερος
τοῦ |
[37] |
τὸν
οὕτω
καλῶς
καὶ
περιττῶς
|
ἔχοντα |
ἕτερον
αὐτοῦ
διάλογον,
ὃν
μάλιστα |
[29] |
τὰς
τῶν
σχηματισμῶν
πλοκὰς
σολοικοφανεῖς
|
ἔχοντα |
καὶ
οὔτε
τοῖς
κατ´
ἐκεῖνον |
[48] |
πεπλεγμένα
καὶ
πολλὰς
τὰς
ἕλικας
|
ἔχοντα |
σχήματα
ταυτί·
Καὶ
οὐ
περὶ |
[42] |
τοῦ
μὴ
εἴκειν
Λακεδαιμονίοις,
τὸν
|
ἔχοντα |
τήνδε
τὴν
ἀρχήν·
Τῆς
μὲν |
[16] |
καὶ
οὐδὲ
τὴν
ἐλαχίστην
ἔμφασιν
|
ἔχοντα |
τῆς
δεινότητος
ἐκείνης,
μάλιστα
δ´ |
[48] |
ἆθλον
ἢ
τὸν
τὴν
νίκην
|
παρασχόντα |
λήψονται.
Ταῦτα
μὲν
δὴ
καὶ |
[28] |
ἔχω,
πῶς
ἐκεῖνα
ἐπαινέσω
τὰ
|
δοκοῦντα |
μεγάλα
καὶ
θαυμαστὰ
εἶναί
τισιν, |
[1] |
ἐδήλωσα
καὶ
περὶ
Θουκυδίδου
τὰ
|
δοκοῦντά |
μοι,
συντόμῳ
τε
καὶ
κεφαλαιώδει |
[34] |
περὶ
τῶν
δημηγοριῶν
αὐτοῦ
τὰ
|
δοκοῦντά |
μοι
φανερὰ
ποιήσειν
ὑπεσχόμην,
ἐν |
[35] |
ὑποτιθέμενος
οὔτε
πρότερον
ὤκνησα
τὰ
|
δοκοῦντά |
μοι
φέρειν
ἐς
μέσον
οὔτε |
[54] |
καὶ
τοῖς
ἀνεγνωκόσι
τὸν
ἄνδρα
|
ἀρκοῦντα. |
Ἔστι
δή
τις
αὐτῷ
δημηγορία |
[42] |
σχηματισμῶν
τῶν
ἀνακολούθων
καὶ
βεβιασμένων
|
ἐνοχλοῦντα |
τὰς
ἀκοάς,
πάσας
δὲ
περιειληφότα |
[2] |
ἁμαρτάνοντα
καὶ
κατὰ
τὴν
δύναμιν
|
ἐξασθενοῦντα, |
καὶ
διὰ
τοῦθ´
οὗτος
ἡμᾶς |
[18] |
ξένης
ἀποθανοῦσιν
ἐπετέλεσεν
καὶ
τὸν
|
ἐροῦντα |
ἐπ´
αὐτοῖς
ἀπέδειξεν,
ὃς
τῶν |
[51] |
οὔθ´
οἱ
περὶ
Ἀνδοκίδην
καὶ
|
Ἀντιφῶντα |
καὶ
Λυσίαν
ῥήτορες
οὔθ´
οἱ |
[51] |
περὶ
Κριτίαν
καὶ
Ἀντισθένη
καὶ
|
Ξενοφῶντα |
Σωκρατικοί.
Ἐκ
δὴ
τούτων
ἁπάντων |
[29] |
ὑπερβολὰς
τῶν
τιμωριῶν·
τά
τε
|
εἰωθότα |
ὀνόματα
ἐπὶ
τοῖς
πράγμασι
λέγεσθαι |
[54] |
κοινότητος
εἰς
τὴν
ἀσυνήθη
φράσιν
|
ἐκβεβηκότα, |
φυλάττεται
δὲ
τὸ
περιττὸν
αὐτῶν |
[25] |
ἐστι
δήλωσις
ἅπαντα
περιειληφυῖα
τὰ
|
συμβεβηκότα |
αὐτῷ
καὶ
δεόμενα
λόγου,
σκοπὸν |
[35] |
προείρηκα,
πλεῖστα
καὶ
μέγιστα
ταύταις
|
συμβεβηκότα |
ταῖς
ἰδέαις·
καὶ
γὰρ
αἱ |
[20] |
αὐτῶν
ἀπίστως
ἐπὶ
τὸ
μυθῶδες
|
ἐκνενικηκότα· |
εὑρῆσθαι
δὲ
ἡγησάμενος
ἐκ
τῶν |
[16] |
ἱστορίας
ἢ
τῆς
ἄκρας
ἐξεργασίας
|
τετυχηκότα |
καὶ
μήτε
πρόσθεσιν
δεχόμενα
μήτ´ |
[35] |
ταύτας
ἐστίν.
Εἰ
δὲ
τὰ
|
εἰκότα |
ἔγνωκα,
σύ
τε
κρινεῖς
καὶ |
[36] |
ἀδικήσομεν·
προκαλεσάμενοι
γὰρ
πολλὰ
καὶ
|
εἰκότα |
οὐ
τυγχάνομεν.
Ξυγγνώμονες
δὲ
ἔστε |
[42] |
ἐνοχλοῦντα
τὰς
ἀκοάς,
πάσας
δὲ
|
περιειληφότα |
τὰς
ἀρετάς,
ὁπόσαι
γίγνονται
περὶ |
[55] |
ὑπὸ
τοῦ
συγγραφέως
καὶ
τὰ
|
προσειληφότα |
σὺν
ταῖς
ἄλλαις
ἀρεταῖς
τὴν |
[28] |
ἕκαστοι
ἐδύναντο
ἀνηλοῦντο.
Ἡμέρας
τε
|
ἑπτά, |
ἃς
ἀφικόμενος
ὁ
Εὐρυμέδων
ταῖς |
[42] |
ἁπάσας
δὲ
τὰς
ἐν
ταῖς
|
ἑπτὰ |
βύβλοις
φερομένας
τὴν
Πλαταιέων
ἀπολογίαν |
[12] |
τετελευτηκέναι
τὴν
ἱστορίαν.
Ἔτη
γὰρ
|
ἑπτὰ |
καὶ
εἴκοσιν
περιειληφότος
τοῦ
πολέμου, |
[13] |
γράφειν
ἀρξάμενος,
ἐν
αἷς
πρὸς
|
ἑπτὰ |
καὶ
τεσσαράκοντα
ναῦς
Πελοποννησίων
εἴκοσι |
[28] |
ἐπαινέσω
τὰ
δοκοῦντα
μεγάλα
καὶ
|
θαυμαστὰ |
εἶναί
τισιν,
ὅσα
μηδὲ
τὰς |
[42] |
τε
γὰρ
ἐνθυμήματα
πάθους
ἐστὶ
|
μεστὰ |
καὶ
ἡ
λέξις
οὐκ
ἀποστρέφουσα |
[48] |
δεινότητα,
καὶ
πάθους
ἐστὶν
ἐναγωνίου
|
μεστά· |
οἷς
ἂν
καὶ
ἐν
δικαστηρίῳ |
[41] |
πέπλακε
τὸν
διάλογον
ἐχόμενος
ὡς
|
ἔγγιστα |
τῆς
συμπάσης
γνώμης
τῶν
ἀληθῶς |
[35] |
ὧν
ἤδη
προείρηκα,
πλεῖστα
καὶ
|
μέγιστα |
ταύταις
συμβεβηκότα
ταῖς
ἰδέαις·
καὶ |
[24] |
ὀνομάτων
δυνάμεις
ποιητοῦ
τρόπον
ἐνεξουσιάζων.
|
Πλεῖστα |
δ´
ἄν
τις
εὕροι
παρ´ |
[41] |
τοῖς
αἰσχροῖς
καὶ
προὔπτοις
κινδύνοις
|
πλεῖστα |
διαφθείρουσαν
ἀνθρώπους
αἰσχύνην
τρέψεσθε.
Πολλοῖς |
[35] |
ἐλαττώματα,
περὶ
ὧν
ἤδη
προείρηκα,
|
πλεῖστα |
καὶ
μέγιστα
ταύταις
συμβεβηκότα
ταῖς |
[3] |
ἀναμάρτητος
εἶναι,
κρατίστη
δὲ
ἡ
|
πλεῖστα |
μὲν
ἐπιτυγχάνουσα,
ἐλάχιστα
δὲ
ἀστοχοῦσα. |
[35] |
καὶ
ἀγκύλα
καὶ
βεβιασμένα
σχήματα
|
πλεῖστα |
περὶ
ταύτας
ἐστίν.
Εἰ
δὲ |
[24] |
τε
πειρᾶσθαι
δι´
ἐλαχίστων
ὀνομάτων
|
πλεῖστα |
σημαίνειν
πράγματα
καὶ
πολλὰ
συντιθέναι |
[20] |
καὶ
λιμοί·
καὶ
ἡ
οὐχ
|
ἥκιστα |
βλάψασα
καὶ
μέρος
τι
φθείρασα, |
[15] |
γυναῖκας
καὶ
παῖδας,
ἐπικαλέσαντες
οὐχ
|
ἥκιστα |
τοῦ
πολέμου
σφίσιν
αἰτίους
εἶναι· |
[45] |
ἐπιτίθησιν
ἔτι
φορτικωτέραν
διάνοιαν
καὶ
|
ἥκιστα |
τῷ
παρόντι
καιρῷ
πρέπουσαν·
Καίτοι |
[23] |
τὴν
ἐν
τοῖς
τότε
χρόνοις
|
μάλιστα |
ἀνθοῦσαν
καὶ
οἱ
τὴν
ἀρχαίαν |
[16] |
ἔμφασιν
ἔχοντα
τῆς
δεινότητος
ἐκείνης,
|
μάλιστα |
δ´
ἐν
ταῖς
δημηγορίαις
καὶ |
[8] |
φθόνου
καὶ
πάσης
κολακείας
φυλάττων,
|
μάλιστα |
δ´
ἐν
ταῖς
περὶ
τῶν |
[45] |
ἀρετὰς
ἐπαχθεῖς
τοῖς
ἀκούουσι
φαίνονται,
|
μάλιστα |
δ´
ἐν
τοῖς
πρὸς
τὰ |
[23] |
τὰς
δ´
ἐπιθέτους,
ἐξ
ὧν
|
μάλιστα |
διάδηλος
ἡ
τοῦ
ῥήτορος
γίνεται |
[24] |
δὲ
τῶν
σχηματισμῶν,
ἐν
οἷς
|
μάλιστα |
ἐβουλήθη
διενέγκαι
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ, |
[20] |
τῶν
ἀεὶ
παρόντων
τὰ
δέοντα
|
μάλιστα |
εἰπεῖν,
ἐχομένῳ
ὅ
τι
ἐγγύτατα |
[37] |
ἔχοντα
ἕτερον
αὐτοῦ
διάλογον,
ὃν
|
μάλιστα |
ἐπαινοῦσιν
οἱ
τοῦ
χαρακτῆρος
τούτου |
[35] |
καὶ
πεποιημέναι
λέξεις
ἐν
ταύταις
|
μάλιστα |
ἐπιπολάζουσι,
καὶ
τὰ
πολύπλοκα
καὶ |
[29] |
ἐπιτηδευθέντα
οὔτε
τοῖς
ὕστερον,
ὅτε
|
μάλιστα |
ἤκμασεν
ἡ
πολιτικὴ
δύναμις·
ἃ |
[36] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἐλευθερώσεως.
Ἧς
|
μάλιστα |
μὲν
μετασχόντες
καὶ
αὐτοὶ
ἐμμείνατε |
[10] |
βάρβαρον,
ἐγένοντο
ἐν
ἔτεσι
πεντήκοντα
|
μάλιστα |
μεταξὺ
τῆς
τε
Ξέρξου
ἀναχωρήσεως |
[21] |
περὶ
τὸ
λεκτικόν,
ἐν
ᾧ
|
μάλιστα |
ὁ
χαρακτὴρ
αὐτοῦ
διάδηλός
ἐστι, |
[18] |
πόλιν
ἐφύλασσε
καὶ
δι´
ἡσυχίας
|
μάλιστα |
ὅσον
ἐδύνατο
εἶχεν·
ἱππέας
μέντοι |
[50] |
καὶ
σεμνολογίας
καὶ
καταπλήξεως,
παντὸς
|
μάλιστα |
προσήκει
ταύτην
ἀσκεῖν
τὴν
φράσιν |
[52] |
ταῦτά
γε,
καθ´
ἃ
δοκεῖ
|
μάλιστα |
τῶν
ἄλλων
διαφέρειν,
κατὰ
τὴν |
[1] |
καὶ
λεκτικὰς
ἀρετάς,
καὶ
πῇ
|
μάλιστα |
χείρων
ἑαυτοῦ
γίνεται
κατὰ
τὰς |
[20] |
ἔργῳ
δὲ
σπανιώτερον
βεβαιούμενα
οὐκ
|
ἄπιστα |
κατέστη
σεισμῶν
τε
πέρι,
οἳ |
[6] |
διὰ
τὴν
φυγήν,
παρὰ
τῶν
|
ἄριστα |
γινωσκόντων
πυνθανόμενος.
Πρῶτον
μὲν
δὴ |
[35] |
ἡ
παράθεσις
αὐτῶν,
ἀντιπαρεξεταζομένων
τοῖς
|
ἄριστά |
μοι
δοκοῦσιν
ἔχειν
τῶν
οὔτε |
[54] |
καὶ
παρακαλούντων
καὶ
διδασκόντων
τὰ
|
βέλτιστα, |
τῆς
ἰδίας
ἕνεκ´
αἰσχροκερδείας
τὰ |
[3] |
δὲ
ἡ
πλεῖστα
μὲν
ἐπιτυγχάνουσα,
|
ἐλάχιστα |
δὲ
ἀστοχοῦσα.
Ἐπὶ
ταύτην
δὴ |
[41] |
δὲ
οἱ
φρονιμώτατοι
τῶν
Ἑλλήνων
|
αἴσχιστα |
μὲν
ἐνθυμήματα
φέρουσιν,
ἀηδεστάτῃ
δ´ |
[7] |
καὶ
παραπλησίων
ἔσεσθαι,
ὠφέλιμα
κρίνειν
|
αὐτὰ |
ἀρκούντως
ἕξει·
κτῆμά
τε
ἐς |
[20] |
καὶ
παραπλησίων
ἔσεσθαι,
ὠφέλιμα
κρίνειν
|
αὐτά, |
ἀρκούντως
ἕξει·
κτῆμά
τε
ἐς |
[11] |
λέξεσιν
οὕτως
γράφων·
Ἔγραψα
δὲ
|
αὐτὰ |
καὶ
τὴν
ἐκβολὴν
τοῦ
λόγου |
[29] |
πράγμασι
λέγεσθαι
μετατιθέντες
ἄλλως
ἠξίουν
|
αὐτὰ |
καλεῖν.
Ἡ
δ´
ἐπιτέχνησις
καὶ |
[55] |
τοῖς
καθ´
ἑαυτὸν
οὖσιν
ἀνθρώποις
|
αὐτὰ |
ὁ
Θουκυδίδης
ἔγραψε
συνήθη
πᾶσι |
[48] |
καὶ
νῦν
ἐφ´
ἡμᾶς
τὰ
|
αὐτὰ |
παρόντα
σοφίσματα,
Λεοντίνων
τε
ξυγγενῶν |
[39] |
(ἐν)
ἐξουσίᾳ
γένωνται
καὶ
τὰ
|
αὐτὰ |
πάσχωσιν
ὑπὸ
τῶν
ἰσχυροτέρων,
ἀποκρινόμενον |
[20] |
παρόντες
τοῖς
ἔργοις
οὐ
τὰ
|
αὐτὰ |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
ἔλεγον,
ἀλλ´ |
[41] |
μὲν
ἐνθυμήματα
φέρουσιν,
ἀηδεστάτῃ
δ´
|
αὐτὰ |
περιλαμβάνουσι
λέξει·
εἰ
μὴ
ἄρα |
[19] |
τῶν
λόγων
τὰ
προοίμια
ποιεῖν
|
αὐτὰ |
τὰ
κεφάλαια
τῶν
μελλόντων
δηλοῦσθαι |
[11] |
τῶν
Μηδικῶν
Ἑλληνικὰ
ξυνετίθεσαν,
ἢ
|
αὐτὰ |
τὰ
Μηδικά.
Τούτων
δὲ
ὧνπερ |
[23] |
καὶ
μηδὲν
ἔχουσαν
περιττόν,
ἀλλ´
|
αὐτὰ |
τὰ
χρήσιμα
καὶ
ἀναγκαῖα,
ἢ |
[48] |
πάσχει
τὰ
μείζω)
διὰ
δ´
|
αὐτὰ |
τὰς
Συρακόσσας
κακωθῆναι
μέν,
ἵνα |
[25] |
ἁμαρτήμασι
τὰς
αἰτίας,
δι´
ἃς
|
τοιαῦτά |
ἐστι·
δεηθεὶς
σοῦ
πάλιν
καὶ |
[40] |
τε
καὶ
χρησμοὺς
καὶ
ὅσα
|
τοιαῦτα |
μετ´
ἐλπίδων
λυμαίνεται.
Ταῦτ´
οὐκ |
[39] |
συγγνώμην
ἕξουσι,
καὶ
αὐτοὶ
πολλὰ
|
τοιαῦτα |
πράσσοντες.
Θήσω
δὲ
καὶ
τὴν |
[36] |
οἰκεῖν
αὐτονόμους,
ὥσπερ
Παυσανίας
ἐδικαίωσε.
|
Τοιαῦτα |
τῶν
Πλαταιέων
λεγόντων
Ἀρχίδαμος
ἀποκρίνεται |
[36] |
μηδὲν
νεωτερίζειν
περὶ
τὴν
συμμαχίαν.
|
Τοιαῦτα |
τῶν
πρέσβεων
ἀπαγγειλάντων
οἱ
Πλαταιεῖς |
[36] |
ἡμῖν
ἀρκέσει.
Ὁ
μὲν
Ἀρχίδαμος
|
τοσαῦτα |
εἶπεν.
Οἱ
δὲ
Πλαταιῶν
πρέσβεις |
[36] |
τιμωρίας
τυγχάνειν
τοῖς
ἐπιφέρουσι
νομίμως.
|
Τοσαῦτα |
ἐπιθειάσας
καθίστη
εἰς
πόλεμον
τὸν |
[47] |
ἡ
ἰσχύς.
Ἐναντία
γὰρ
δὴ
|
ταῦτα |
ἀλλήλοις,
εἴ
γε
δὴ
τὸ |
[24] |
ἐναλλάττων
τὰς
φύσεις
καὶ
ἀντικατηγορῶν
|
ταῦτα |
ἀλλήλων·
θηλυκά
τε
ἀρρενικοῖς
καὶ |
[32] |
αἰσχύνονται,
ἐπὶ
δὲ
τῷ
ἀγάλλονται
|
ταῦτα |
γὰρ
ἀγκύλως
μὲν
εἴρηται
καὶ |
[38] |
ἀσθενείας
ὑμῶν
περιεσόμεθα
τῇ
βίᾳ·
|
ταῦτα |
γὰρ
ἑκατέροις
δυνατά.
Ἔπειτα
τὴν |
[48] |
ὅτι
ταύτῃ
μόνον
ἁλωτοί
ἐσμεν;
|
Ταῦτα |
γὰρ
ἐν
τῷ
σαφεῖ
καὶ |
[48] |
τὴν
τοῦ
Συρακοσίου
ἔχθραν
κολάσασθαι.
|
Ταῦτα |
γὰρ
καὶ
μειρακιώδη
καὶ
περίεργα |
[20] |
τι
φθείρασα,
ἡ
λοιμώδης
νόσος·
|
ταῦτα |
γὰρ
πάντα
μετὰ
τοῦδε
τοῦ |
[52] |
Θουκυδίδου
μιμητὴς
οὐδεὶς
ἐγένετο
κατὰ
|
ταῦτά |
γε,
καθ´
ἃ
δοκεῖ
μάλιστα |
[18] |
πολέμου
καὶ
οὐδεμιᾷ
τῶν
μετὰ
|
ταῦτα |
γενομένων
τῇ
πόλει
συμφορῶν
παρεγένετο, |
[7] |
τὸ
ἀνόητον
ἔχειν
δοκούσας
ἱστορίας.
|
~(Ταῦτα |
δ´
εἰπεῖν
προήχθην
οὐκ
ἐπιτιμῶν |
[54] |
ὅσα
δ´
ἐβουλήθητε
μέν,
μετὰ
|
ταῦτα |
δὲ
ἀπεβλέψατε
εἰς
ἀλλήλους,
ὡς |
[9] |
τις
ὑποθέσεις
ἐάν
τε
ῥητορικάς.
|
Ταῦτα |
δὲ
ἐστὶ
τὰ
περὶ
τὴν |
[10] |
πάλιν
κατὰ
λέξιν
γράφει·
Μετὰ
|
ταῦτα |
δὲ
ἤδη
γίγνεται
οὐ
πολλοῖς |
[10] |
κατὰ
τῆς
Ἀθηναίων
πόλεως
λόγους.
|
Ταῦτα |
δὲ
μέχρι
δισχιλίων
ἐκμηκύνας
στίχων, |
[10] |
πρόφασις
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
κατέστη.
|
Ταῦτα |
δὲ
πάντα
ὅσα
ἔπραξαν
οἱ |
[42] |
τὰ
σχήματα
τῶν
πραγμάτων
ἴδια.
|
Ταῦτα |
δὴ
τὰ
Θουκυδίδου
ζηλωτὰ
ἔργα, |
[37] |
τὸ
διηγηματικόν,
προσωποποιεῖ
τὸν
μετὰ
|
ταῦτα |
διάλογον
καὶ
δραματίζει.
Ἄρχει
δ´ |
[14] |
περὶ
μικρῶν
καὶ
ἀδόξων
πραγμάτων
|
ταῦτα |
εἴρηκε·
Μετὰ
δὲ
τὴν
δευτέραν |
[15] |
ἀπῆλθον.
Εἰ
δ´
ἀκριβῶς
ἔδει
|
ταῦτα |
εἰρῆσθαι,
διὰ
τί
παρέλιπε
ῥᾳθύμως |
[36] |
Οἱ
δὲ
Πλαταιῶν
πρέσβεις
ἀκούσαντες
|
ταῦτα |
εἰσῆλθον
εἰς
τὴν
πόλιν·
καὶ |
[48] |
δεῖξαι
αὐτοῖς,
ὅτι
οὐκ
Ἴωνες
|
ταῦτά |
εἰσιν
οὐδὲ
Ἑλλησπόντιοι
καὶ
νησιῶται, |
[44] |
οὐκ
ἦν
ἐπιτήδεια
εἰρῆσθαι,
καὶ
|
ταῦτα |
ἐν
ἀρχαῖς
τῆς
ἀπολογίας,
πρὶν |
[54] |
εὖ
εἰδέναι
πάντας
ἥξοντας
ἔστι.
|
Ταῦτα |
ἐξήλλακται
μὲν
ἐκ
τῆς
πολιτικῆς |
[41] |
εἴ
τινες
ἄλλοι
παρόντων
Ἀθηναίων
|
ταῦτα |
ἐπεχείρουν
λέγειν,
ἐπαχθῶς
ἤνεγκαν
ἂν |
[54] |
τε
ὑπὲρ
τῆς
παρασκευῆς
λέγειν
|
ταῦτα |
ἐπιτίθησιν·
Ἔστι
δὲ
πρῶτον
τῆς |
[21] |
τε
καὶ
κατορθώματα
τοῦ
συγγραφέως
|
ταῦτά |
ἐστι.
Τὰ
δὲ
περὶ
τὸ |
[49] |
ἀκούοντες
τῶν
ἑρμηνευσόντων
ἂν
δεηθεῖεν.
|
Ταῦτα |
ἔστιν
ἃ
περὶ
τοῦ
συγγραφέως |
[36] |
Ὃ
δὲ
θαρσύνων
αὐτοὺς
πρὸς
|
ταῦτα |
ἔφη·
Ὑμεῖς
δὲ
πόλιν
μὲν |
[45] |
ἀρετῆς,
παρὰ
τόπον
ἔοικεν
εἰρηκέναι
|
ταῦτα. |
Ἐχρῆν
δέ
γε
αὐτὸν
μὲν |
[9] |
Ἀθηναίους
ἐπαγόμενοι·
ἀφεὶς
δὲ
καὶ
|
ταῦτα |
ἡμιτελῆ
περὶ
τῆς
εἰς
Σικελίαν |
[45] |
τις
ἂν
ὁμολογήσειεν,
ὥσπερ
ἀληθῆ
|
ταῦτα |
ἦν,
οὕτως
καὶ
προσήκοντα
εἶναι |
[44] |
χαλεπαίνετε
ἢ
ταῖς
ξυμφοραῖς
εἴκετε.
|
Ταῦτα |
Θουκυδίδῃ
μὲν
γράφοντι
περὶ
τοῦ |
[13] |
τὴν
λέξιν
αὐτοῦ.
Ἐγένετο
μετὰ
|
ταῦτα |
καὶ
ἐπ´
Εὐρυμέδοντι
ποταμῷ
ἐν |
[29] |
δειλία
εὐπρεπής
παρομοιώσεις
γὰρ
ἀμφότερα
|
ταῦτα |
καὶ
παρισώσεις
περιέχει,
καὶ
τὰ |
[27] |
τρόπαιον
ἔστησαν.
~(Μοὶ
μὲν
δὴ
|
ταῦτα |
καὶ
τὰ
παραπλήσια
τούτοις
ἄξια |
[12] |
καὶ
μέχρι
οὗ
προελθὼν
κατελύθη,
|
ταῦτα |
κατὰ
λέξιν
γεγραφώς·
Καὶ
τοῖς |
[4] |
προοιμίων,
ἵνα
μὴ
λάθω
περὶ
|
ταῦτα |
κατατρίψας
τὸν
λόγον.
~(Μέλλων
δὲ |
[28] |
οὐδεὶς
ἂν
ὡς
ἡμαρτημένων
ἐπιλάβοιτο,
|
ταῦτα· |
Κερκυραῖοι
δὲ
αἰσθόμενοι
τάς
τε |
[41] |
πόλεις
ὑπὲρ
τῆς
αὑτῶν
πατρίδος,
|
ταῦτα |
κοινὰ
ὑπολαμβάνουσιν
ἅπαντες
εἶναι
τῆς |
[44] |
πόλεως.
~(Ὁ
μὲν
οὖν
Περικλῆς
|
ταῦτα |
λέγει·
Καὶ
προσδεχομένῳ
μοι
τὰ |
[51] |
καὶ
συνεἷναι
τὴν
Θουκυδίδου
διάλεκτον
|
ταῦτα |
λέγειν
ἔχω,
ὅτι
τὸ
τοῦ |
[48] |
τὸν
τὴν
νίκην
παρασχόντα
λήψονται.
|
Ταῦτα |
μὲν
δὴ
καὶ
τὰ
παραπλήσια |
[8] |
τοῖς
διεληλυθόσιν
αὐτοῦ
τὰς
ἱστορίας.
|
Ταῦτα |
μὲν
οὖν
ἂν
ἔχοι
τις |
[36] |
καὶ
ἢν
πείθωσιν
αὐτούς,
ποιεῖν
|
ταῦτα. |
Μέχρι
δὲ
τούτου
σπείσασθαι
σφίσιν |
[34] |
τε
καὶ
θαυμαζόμενον
ὑφ´
ἑαυτοῦ,
|
ταῦτα |
οἴεται.
Ὅσοι
δ´
ἀδέκαστον
τὴν |
[13] |
αὐτὸς
ἀποδεδωκὼς
ταῖς
μάχαις,
καὶ
|
ταῦτα |
οὐ
πολλῶν
ὄντων
οὔτε
τῶν |
[47] |
δήλωσις
ἔτι
ἀπῆν.
Ἀλλ´
ὥσπερ
|
ταῦτα |
οὐκ
ἐπαινῶ
οὔτε
κατὰ
τὸ |
[10] |
ὁ
πόλεμος
ἀλλ´
ἀπὸ
τούτων,
|
ταῦτα |
πάλιν
κατὰ
λέξιν
γράφει·
Μετὰ |
[40] |
καὶ
στῆναι
ἐλπὶς
ὀρθῶς.
Πρὸς
|
ταῦτα |
ποιεῖ
τὸν
Ἀθηναῖον
ἀποκρινόμενον
λαβυρίνθων |
[12] |
τὴν
ὀγδόην
βύβλον
παρεκτείνας,
καὶ
|
ταῦτα |
προειρηκὼς
ἐν
τῷ
προοιμίῳ
πάντα |
[44] |
περὶ
τοῦ
μέλλοντος
ἐλπίς,
ὅτι
|
ταῦτα |
πρὸς
ἀγαθοῦ
τῇ
πόλει
γενήσεται |
[39] |
ἀσθενεῖς
ξυγχωροῦσι.
~(Βασιλεῦσι
γὰρ
βαρβάροις
|
ταῦτα |
πρὸς
Ἕλληνας
ἥρμοττε
λέγειν·
Ἀθηναίοις |
[41] |
τὰς
ἔξω
πόλεις
ἀποστελλομένοις
ἡγεμόσι
|
ταῦτα |
προσήκειν
λέγεσθαι,
οὐδ´
ἂν
ἀξιώσαιμι |
[9] |
Λακεδαιμονίων
ἄπεισιν
ἔργα·
καὶ
οὐδὲ
|
ταῦτα |
συγκορυφώσας
τῆς
Πλαταιέων
μέμνηται
πολιορκίας· |
[48] |
Ἑρμοκράτους
δημηγορίας
ἐπαινεῖν
μὲν
ἔχω
|
ταῦτα |
τὰ
κατορθώματα
τοῦ
συγγραφέως·
Ἀλλ´ |
[41] |
τῇ
πόλει
διὰ
τὴν
καταδίκην
|
ταῦτα |
τὰ
ὀνείδη
κατεσκέδασεν
αὐτῆς,
ἐξ |
[2] |
ἡλικίας
εἴ
τε
κατ´
ἀμφότερα
|
ταῦτα |
τὰ
πάθη
κοινὰ
τῆς
ἀνθρωπίνης |
[22] |
γίνεται,
πολλῶν
ὄντων·
καὶ
γὰρ
|
ταῦτα |
τῆς
ἀκριβεστάτης
τέτευχεν
ἐξεργασίας.
~(Τίσι |
[32] |
τούτων
ἐστὶ
καὶ
ἃ
μετὰ
|
ταῦτα |
τίθησιν·
Ἐν
δὲ
τῷ
παρατυχόντι |
[39] |
λῃστῶν
Οὐδὲν
ἐπιστρέφομαι
τῆς
μετὰ
|
ταῦτα |
τιμωρίας
χαρισάμενος
ἐπιθυμίαις
ἐν
τῷ |
[24] |
(τὸ)
φοβερόν,
ὑπὲρ
ἅπαντα
δὲ
|
ταῦτα |
τὸ
παθητικόν.
Τοιοῦτος
μὲν
δή |
[54] |
μὲν
πώποτε
ἐβουλήθητε
καὶ
μετὰ
|
ταῦτα |
τὸ
πράττειν
αὐτὸς
ἕκαστος
ἑαυτῷ |
[40] |
δύνηταί
τις
κρατεῖν.
Ἀκόλουθα
καὶ
|
ταῦτα |
τοῖς
πρώτοις
καὶ
οὔτε
Ἀθηναίοις |
[38] |
τὸν
διάλογον
ἐπὶ
τὸ
δραματικὸν
|
ταῦτα |
τὸν
Ἀθηναῖον
ἀποκρινόμενον
ποιεῖ·
Εἰκὸς |
[39] |
τοὺς
ἀσθενεῖς.
Ὀλίγα
δὲ
πρὸς
|
ταῦτα |
τῶν
Μηλίων
ἀποκριναμένων,
ὅτι
καλῶς |
[45] |
τε
τὰ
δέοντα
καὶ
ἑρμηνεῦσαι
|
ταῦτα, |
φιλόπολίς
τε
καὶ
χρημάτων
κρείσσων. |
[25] |
δὲ
διὰ
μέσου
τὴν
μετὰ
|
ταῦτα |
χώραν
λαβόντων.
Ἀγκυλωτέρα
μὲν
οὖν |
[35] |
τῶν
ἔργων.
Ἔσται
δὲ
κατὰ
|
ταὐτὰ |
ἡ
παράθεσις
αὐτῶν,
ἀντιπαρεξεταζομένων
τοῖς |
[41] |
μηδὲν
αἰσχρὸν
ὑπομείνωσιν
ἐπίταγμα,
τῶν
|
ταὐτὰ |
προαιρουμένων
ὡς
ἀνοήτων
κατηγορεῖν.
Οἴομαι |
[55] |
εἴπω,
ἀμφότερα
μὲν
ἐπ´
ἴσης
|
ζηλωτὰ |
εἶναι,
τά
τε
μὴ
σαφῶς |
[42] |
ἴδια.
Ταῦτα
δὴ
τὰ
Θουκυδίδου
|
ζηλωτὰ |
ἔργα,
καὶ
ἀπὸ
τούτων
τὰ |
[22] |
εἰς
δύο
μέρη
διαιρεῖται
τὰ
|
πρῶτα, |
εἴς
τε
τὴν
ἐκλογὴν
τῶν |
[28] |
ἑαυτοῦ.
Ἔστι
δὲ
τὰ
μὲν
|
πρῶτα, |
ὧν
οὐδεὶς
ἂν
ὡς
ἡμαρτημένων |
[52] |
καὶ
περὶ
τὰ
ἤθη·
οἷς
|
τάχα |
βάσκανόν
τι
καὶ
κακόηθες
πρᾶγμα |
[8] |
ξύγκειται.
~(Μαρτυρεῖται
δὲ
τῷ
ἀνδρὶ
|
τάχα |
μὲν
ὑπὸ
πάντων
φιλοσόφων
τε |
[11] |
ὑπείληφεν,
αὐταῖς
λέξεσιν
οὕτως
γράφων·
|
Ἔγραψα |
δὲ
αὐτὰ
καὶ
τὴν
ἐκβολὴν |
[10] |
διότι
δὲ
ἔλυσαν,
τὰς
αἰτίας
|
προέγραψα |
πρῶτον
καὶ
τὰς
διαφορὰς
τοῦ |
[20] |
Διότι
δὲ
ἔλυσαν,
τὰς
αἰτίας
|
προέγραψα |
πρῶτον
καὶ
τὰς
διαφορὰς
τοῦ |