Alphabétiquement     [«   »]
καθ´ 5
καθεζόμενος 1
καθίστησιν 1
καὶ 142
καί 5
καιροὺς 1
κἀκείνοις 1
Fréquences     [«    »]
47 δὲ
41 τοὺς
62 τῶν
142 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre XV [fragments]

καὶ


Livre, Chap.
[15, 3]   ἄλλαις ἐξένιζον φιλοφροσύναις. πολυτελὴς δὲ  καὶ   ἁβροδίαιτος ἱκανῶς τοῖς Καμπανίαν οἰκοῦσι
[15, 5]   ἄρα καὶ ταύτης δέωνται, πολλὴν  καὶ   ἀγαθήν. ~Συναχθείσης δὲ τῆς βουλῆς
[15, 3]   καταχρέων καὶ τὴν οἴκοι πενίαν  καὶ   ἀγνωσίαν ἀσμένως ἀποδιδρασκόντων. Τούτους οἱ
[15, 7]   πλεονεξίας Φουνδανοὺς παρακαλεῖτε καὶ Φορμιανοὺς  καὶ   ἄλλους τινάς, οἷς ἡμεῖς ἰσοπολιτείας
[15, 1]   ἀκολουθήσας κάτωθεν ὑποφέρει τὸ ξίφος  καὶ   ἀναιρεῖ τὸν Κελτόν. δὲ
[15, 7]   ἰσοπολιτείας μετεδώκαμεν. Οὕτω δὲ φανερῶς  καὶ   ἀναισχύντως συγχεόντων ὑμῶν τὰ περὶ
[15, 5]   τῶν Ῥωμαίων Καμπανῶν πολλάκις ἐμφανιζόντων  καὶ   ἀποδυρομένων κατὰ τῶν Νεαπολιτῶν, πρέσβεις
[15, 3]   ὑπατευόντων κίνδυνοι τὴν Ῥώμην χαλεποὶ  καὶ   ἀπροσδόκητοι κατέσχον, οὓς εἰ μὴ
[15, 3]   οὐδ´ εἰ πάντες νόμοι τε  καὶ   ἄρχοντες τὰς ἐσχάτας τιμωρίας ἀπειλοῖεν
[15, 3]   Σαυνῖται μέν γε καὶ Σιδικῖνοι  καὶ   Αὔσονες καὶ πάντες οἱ περίοικοι
[15, 3]   Κοίντου Σερουιλίου τὸ τρίτον {ὑπατεύοντος}  καὶ   Γαίου Μαρκίου Ῥουτίλου ὑπατευόντων κίνδυνοι
[15, 8]   τοὺς ὑπηκόους ὑμῶν οὐθὲν δεόμεθα·  καὶ   γὰρ ἄνευ Φουνδανῶν καὶ Φορμιανῶν
[15, 1]   εἰκόσιν αὐτοῦ πάσαις οἱ πλάττοντες  καὶ   γράφοντες τοῦτο τὸ ζῷον ἐπὶ
[15, 9]   βουλάς τ´ ἀγαθὰς αὐτῇ θεοὺς  καὶ   δαίμονας ἐπὶ νοῦν ἄγειν, καὶ
[15, 7]   ἀρκούμεθα, μὴ τυχόντες δὲ θεοὺς  καὶ   δαίμονας, οὓς ἐν ταῖς συνθήκαις
[15, 3]   ὁδῷ. δὲ ὕπατος ἀπροσδοκήτου  καὶ   δεινοῦ πράγματος ἀκούσας ἔκρινε μὴ
[15, 3]   δῃώσομεν, ὅσον ἂν ἡμῖν δοκῇ,  καὶ   δεσμώτας ἐκ τῶν ἀγρῶν λύσομεν
[15, 4]   {ζήτει ἐν τῷ περὶ στρατηγημάτων  καὶ   δημηγοριῶν. περὶ τοῦ υἱοῦ Μαλλίου
[15, 8]   τῇ πόλει βοηθοῦντες καί τινες  καὶ   δι´ ἀπορίαν ἴσως βίου μισθοφόροι.
[15, 3]   πλείους ἔγνωσαν ἐπιχειρεῖν ταῖς πόλεσι  καὶ   δι´ ὅρκων ἐδίδοσαν ἀλλήλοις τὸ
[15, 5]   τῶν Ῥωμαίων ἡγεμονίας παρανομεῖν, ἀλλὰ  καὶ   διδόναι τὰ δίκαια καὶ λαμβάνειν,
[15, 5]   υἱοῦ Μαλλίου τοῦ μονομαχήσαντος. ~ἀλλὰ  καὶ   διότι τοὺς φίλους αὐτῶν Καμπανοὺς
[15, 6]   πόλεως πολλὰ κατηγόρουν, ὡς ἀπίστου  καὶ   δολίου, τελευτῶντες δὲ τοῦ λόγου
[15, 3]   καὶ λέγειν ἐτόλμων· Τί δὴ  καὶ   δράσομεν δεινόν, ἐὰν Καμπανοὺς ἐκβαλόντες
[15, 3]   δυνάμει πολεμεῖν πρὸς Σαυνίτας παρασκευάζεται,  καὶ   ἔπεισεν ἅπαντας ταῦτα ὑπολαβεῖν. ἀφικόμενος
[15, 7]   τοὺς ἡμετέρους ἐγνωκότες ἄγειν ἀποίκους·  καὶ   ἐπὶ ταύτας τὰς ἀδίκους πλεονεξίας
[15, 5]   πρόξενοι διὰ γένους τῶν Νεαπολιτῶν·  καὶ   ἕτεροι ὑπὸ Νωλάνων ὁμόρων ὄντων
[15, 3]   τῶν καθ´ ἡμέραν ἀναγκαίων ἀποροῦντες  καὶ   ἔτι μᾶλλον οἱ τὰ χρέα
[15, 10]   ἔξοδον, τε νεωστὶ καταγραφεῖσα  καὶ   περὶ Οὐολούσκους χειμερίζουσα δύναμις,
[15, 4]   ὁδὸν ὄρεσί τε καὶ τέλμασι  καὶ   θαλάτταις καὶ ποταμοῖς ναυσιπόροις διακλειόμεναι,
[15, 3]   δεσμώτας ἐκ τῶν ἀγρῶν λύσομεν  καὶ   θεράποντας ἐλευθερώσομεν καὶ μετὰ τῶν
[15, 3]   πολλαὶ δὲ εἰσφοραί, πολέμων δὲ  καὶ   κακῶν ἀνάπαυσις οὐδεμία, τὰ δὲ
[15, 3]   ἔχειν. Ῥωμαῖοι δὲ ἴσως μὲν  καὶ   κατ´ εὐχὴν δέξονται τὸ πραχθὲν
[15, 4]   ἐπιθέσθαι καὶ τὸν ὕπατον καταλιπεῖν  καὶ   κατὰ τῆς πατρίδος ὅπλα ἀναλαβεῖν,
[15, 3]   ἦν τὸ πλεῖον μέρος ἀνεστίων  καὶ   καταχρέων καὶ τὴν οἴκοι πενίαν
[15, 9]   καὶ μὴ δυναμένη μετὰ λόγου  καὶ   κρίσεως διαλῦσαι τὰς διαφορὰς ἐπὶ
[15, 5]   ἀλλὰ καὶ διδόναι τὰ δίκαια  καὶ   λαμβάνειν, καί, εἴ γε διαφέρονται
[15, 4]   κίνδυνον. ταῦτα διανοηθέντες ἐκκλησίαν συνῆγον,  καὶ   λέγει Μάλλιος· {ζήτει ἐν τῷ
[15, 3]   εἰς τοσαύτην ἀπόνοιαν ἦλθον, ὥστε  καὶ   λέγειν ἐτόλμων· Τί δὴ καὶ
[15, 4]   ἱκανῶν, ἐπήρκουν δ´ οὐδὲν ὅτι  καὶ   λόγου ἄξιον, στρατιάν τ´ ἀγείρειν
[15, 5]   τοὺς φίλους αὐτῶν Καμπανοὺς πολλὰ  καὶ   μεγάλα ἔβλαπτον. δὲ βουλὴ
[15, 8]   δευτέρᾳ γενεᾷ πρότερον διὰ πολλὰς  καὶ   μεγάλας εὐεργεσίας, οὐθὲν ἀδικηθέντες ὑμεῖς
[15, 10]   συνέβη. οἱ μὲν γὰρ παρασκευαζόμενοι  καὶ   μέλλοντες ἀπώλεσαν τοὺς καιροὺς τῶν
[15, 3]   περιφανῆ γεγονέναι σφῶν τὴν συνωμοσίαν  καὶ   μετὰ τοῦτο δέος, εἰ χωρὶς
[15, 3]   ἀγρῶν λύσομεν καὶ θεράποντας ἐλευθερώσομεν  καὶ   μετὰ τῶν ἐχθίστων αὐτοῖς Οὐολούσκων
[15, 9]   ὑπὸ Σαυνιτῶν Ῥωμαίων πόλις  καὶ   μὴ δυναμένη μετὰ λόγου καὶ
[15, 7]   πρὸς ὑμᾶς ἐκρίναμεν ἀποστεῖλαι πρῶτον,  καὶ   μὴ πρότερον ἄρξαι τῶν ἔργων
[15, 3]   ὕπατος, ὅσοις ἦν βουλομένοις ὀψώνια  καὶ   μισθοὺς φέρεσθαι τῆς φυλακῆς, τούτους
[15, 3]   ἁβροδίαιτος ἱκανῶς τοῖς Καμπανίαν οἰκοῦσι  καὶ   νῦν ἐστι καὶ τότε ἦν
[15, 6]   οὓς αἵ τε πρεσβεῖαι διεξῆλθον  καὶ   οἱ συναγορεύοντες αὐταῖς, διέστησαν αἱ
[15, 6]   διέστησαν αἱ γνῶμαι τῶν συνέδρων,  καὶ   οἵ γε χαριέστατοι τὰ τῶν
[15, 3]   ἐν τῇ Ῥώμῃ καταγραφείσας δυνάμεις  καὶ   ὄντα ἐν ὁδῷ. δὲ
[15, 3]   οὗτοι δ´ ἦσαν οἱ πονηρότατοι  καὶ   οὐχ ὑπομένοντες ἀφεῖσθαι τῆς στρατείας
[15, 3]   καὶ τότε ἦν βίος  καὶ   πάντα τὸν λοιπὸν ἔσται χρόνον,
[15, 3]   γε καὶ Σιδικῖνοι καὶ Αὔσονες  καὶ   πάντες οἱ περίοικοι τοσούτου δεήσουσι
[15, 6]   Νεαπολῖται τῆς πατρίδος ἐκπεσόντας ὑπεδέξαντο  καὶ   πάντων ἐποιήσαντο κοινωνοὺς τῶν ἰδίων
[15, 7]   καὶ φίλους. Ὧν ἁπάντων ἐπιλαθόμενοι  καὶ   παρ´ οὐδὲν ἡγησάμενοι τοὺς ὅρκους
[15, 6]   ποιῆσαι τὴν τοῦ συμφέροντος αἵρεσιν.  καὶ   παρελθόντες εἰς τὴν ἐκκλησίαν πρῶτον
[15, 9]   πέπρακται κατὰ τοὺς ἱερούς τε  καὶ   πατρίους νόμους, τά τε πρὸς
[15, 3]   περὶ ἀποστάσεως, ἐπαινέσαντες τὸ βούλευμα  καὶ   πίστεις ἀπορρήτους ἐν ἀλλήλοις ποιησάμενοι,
[15, 2]   Ἀνθρώπους πεπονημένους ὑπὸ πολέμου σώματα  καὶ   πλὴν ὅσον ἀνέπνεον τὰ λοιπὰ
[15, 4]   ἀπόνοιαν ἦλθον αὐτῶν τινες, ὥστε  καὶ   πόλεσιν ἐπιθέσθαι καὶ τὸν ὕπατον
[15, 4]   ὃς διὰ τῆς Κασιλίνων χώρας  καὶ   πόλεως φέρεται, τριάκοντα τῆς Καπύης
[15, 6]   ἀγαθήν. ~Συναχθείσης δὲ τῆς βουλῆς  καὶ   πολλῶν ῥηθέντων ἐν αὐτῇ λόγων,
[15, 3]   ἔσται χρόνον, πολύκαρπόν τε πεδιάδα  καὶ   πολύβοτον καὶ πρὸς ὑγίειαν ἀνθρώποις
[15, 4]   τε καὶ τέλμασι καὶ θαλάτταις  καὶ   ποταμοῖς ναυσιπόροις διακλειόμεναι, ἃς οὐ
[15, 4]   τῶν πολεμίων προκαταληφθείσας καί τινα  καὶ   ποταμόν, ὃς διὰ τῆς Κασιλίνων
[15, 9]   καὶ δαίμονας ἐπὶ νοῦν ἄγειν,  καὶ   πράξειεν πᾶσι διδόναι τοῖς πολεμίοις
[15, 10]   καὶ τοὺς ὑπάτους ἀπέστειλαν ἀμφοτέρους·  καὶ   πρὶν αἰσθέσθαι τοὺς πολεμίους τὴν
[15, 6]   ὅσον μὲν ἦν μέρος εὔλογον  καὶ   πρὸ πολλοῦ δυνάμενον ὁρᾶν τὰς
[15, 6]   τ´ ἀλλήλων ἐγίνοντο καὶ χειροκρασίαι  καὶ   προέβη τὸ νεῖκος εἰς λίθων
[15, 4]   ἐγγένηται, τοῖς δὲ τἀναντία δέος.  καὶ   προελθόντες ἐπέκεινα τῆς πόλεως ἀπὸ
[15, 7]   καθ´ ἡμῶν πόλεμον ἁπάσῃ σπουδῇ  καὶ   προθυμίᾳ χρώμενοι παρωρμήσατε, μᾶλλον δ´
[15, 5]   ὑπὸ Ταραντίνων ἀποσταλέντες, ἄνδρες ἐπιφανεῖς  καὶ   πρόξενοι διὰ γένους τῶν Νεαπολιτῶν·
[15, 7]   ἐν τῷ πρὸς Λατίνους πολέμῳ  καὶ   πρὸς Οὐολούσκους συστάντι, οὓς δι´
[15, 3]   πολύκαρπόν τε πεδιάδα καὶ πολύβοτον  καὶ   πρὸς ὑγίειαν ἀνθρώποις γεωργοῦσιν ἀρίστην
[15, 3]   αὐτοῖς Οὐολούσκων τε καὶ Τυρρηνῶν  καὶ   Σαυνιτῶν καὶ τῶν ἔτι ἐνδοιαστῶς
[15, 3]   καρποῦσθαι τἀγαθά; Σαυνῖται μέν γε  καὶ   Σιδικῖνοι καὶ Αὔσονες καὶ πάντες
[15, 3]   δοκεῖν, ἀλλὰ δι´ ἀπάτης τινὸς  καὶ   στρατηγίας κωλῦσαι τὰ συμβησόμενα ταῖς
[15, 6]   ἐξελάσαντες τοὺς Κυμαίους Καμπανοὶ κατέσχον,  καὶ   συγκατάξειν ἐπὶ τὰ σφέτερα τοὺς
[15, 4]   τὰς παρὰ Σαυνιτῶν ἀγοράς τε  καὶ   συμμαχίας ἐκαραδόκουν. οἱ δ´ ἄρα
[15, 7]   ὑμῶν τὰ περὶ τῆς φιλίας  καὶ   συμμαχίας ὅρκια, {ποιοῦντες} πρεσβείαν πρὸς
[15, 7]   γενέσθαι τῆς πόλεως ἡμῶν προθυμηθέντες  καὶ   σύμμαχοι καὶ τοὺς αὐτοὺς Ῥωμαίοις
[15, 8]   ἀδικεῖσθαι μεγάλα. φίλην γὰρ ἡμῶν  καὶ   σύμμαχον οὖσαν τὴν πόλιν ταύτην
[15, 3]   κατὰ τοὺς ἀγροὺς ἦν, ἐλύετο  καὶ   συνέρρει ~Οἱ δὲ τῶν Ῥωμαίων
[15, 3]   πονηροὺς ὑπολογισμοὺς κατὰ μικρὸν ἐλάμβανον  καὶ   συνιόντες ἀλλήλοις ἔλεγον, ὡς ἀνοήτων
[15, 5]   ἕτεροι ὑπὸ Νωλάνων ὁμόρων ὄντων  καὶ   σφόδρα τοὺς Ἕλληνας ἀσπαζομένων, τἀναντία
[15, 2]   ἀκμαζούσας ἤδη σπορολογεῖσθαι τὰς ἀρούρας  καὶ   τὰ κράτιστα τῆς καρποφόρου ἐλωβήσαντο.
[15, 10]   ~Ὡς διελύθησαν ἐκ τοῦ συλλόγου  καὶ   τὰ λεχθέντα ἐδήλωσαν ἑκάτεροι ταῖς
[15, 3]   δέος, εἰ χωρὶς ἀλλήλων γένοιντο  καὶ   τὰ ὅπλα θεῖεν, μὴ δίκας
[15, 9]   τε πρὸς τοὺς θεοὺς ὅσια  καὶ   τὰ πρὸς ἀνθρώπους δίκαια, δικασταὶ
[15, 4]   ἄλλαις τε πολλαῖς πείραις ἐδήλωσε  καὶ   τὰ τελευταῖα ἐν τῇ Καμπανικῇ
[15, 3]   ἀναλαμβάνοντες τραπέζαις τε ὑπεδέχοντο λαμπραῖς  καὶ   ταῖς ἄλλαις ἐξένιζον φιλοφροσύναις. πολυτελὴς
[15, 1]   κατὰ τοῦ κράνους κοσμούμενος κόρακι,  καὶ   ταῖς εἰκόσιν αὐτοῦ πάσαις οἱ
[15, 4]   τῆς στρατιᾶς ἐστι τὸ δυσάγωγον  καὶ   ταῖς ἐπιταγαῖς τῶν ἡγεμόνων ἀπειθές,
[15, 6]   τὴν φυλάξουσαν αὐτῶν τὰ τείχη,  καὶ   ταῖς ναυσὶν ἐπιβάτας καὶ τὴν
[15, 7]   χρώμενοι παρωρμήσατε, μᾶλλον δ´ ἠναγκάσατε  καὶ   τὰς δαπάνας ἐπιχορηγεῖτε καὶ τὴν
[15, 6]   ἄγειν ἠξίου· τὸ δὲ φιλόκαινον  καὶ   τὰς ἐκ τῆς ταραχῆς πλεονεξίας
[15, 4]   ἀπογνόντες δὴ τῆς ἐκεῖθεν ἐπικουρίας  καὶ   τὰς μὲν ἑαυτῶν δυνάμεις ὁρῶντες
[15, 1]   ἔπειτ´ ἐπιπτάντος αὐτῷ τοῦ κόρακος  καὶ   τὰς ὄψεις ὀρύττοντος ἀνέτεινε τὸν
[15, 3]   γυναῖκας αὐτῶν καὶ τοὺς βίους  καὶ   τὰς πόλεις καὶ τὴν περιμάχητον
[15, 9]   τε περιβολὴν κατὰ κεφαλῆς εἵλκυσε  καὶ   τὰς χεῖρας ἀνασχὼν εἰς τὸν
[15, 5]   ἣν Ταραντῖνοι πέμψουσιν, ἐὰν ἄρα  καὶ   ταύτης δέωνται, πολλὴν καὶ ἀγαθήν.
[15, 3]   μεθήσεσθαι τῆς παρούσης εὐδαιμονίας ἔλεγον  καὶ   τελευτῶντες εἰς τοσαύτην ἀπόνοιαν ἦλθον,
[15, 6]   τὸ νεῖκος εἰς λίθων βολάς,  καὶ   τελευτῶντες ἐκράτησαν οἱ κακίους τῶν
[15, 4]   Καμπανίαν ἄγουσαν ὁδὸν ὄρεσί τε  καὶ   τέλμασι καὶ θαλάτταις καὶ ποταμοῖς
[15, 5]   τῇ τ´ οἰκείᾳ πιστεύοντας δυνάμει  καὶ   τῇ παρὰ Σαυνιτῶν ἀφιξομένῃ βοηθείᾳ,
[15, 3]   μὴ δυνάμενοι διαλῦσαι τοῖς συμβαλοῦσι  καὶ   τὴν ἀνάγκην ἀποχρῶσαν εἶναι σύμβουλον
[15, 6]   τείχη, καὶ ταῖς ναυσὶν ἐπιβάτας  καὶ   τὴν εἰρεσίαν ἅπασαν παρέξειν, οὐ
[15, 3]   πλεῖον μέρος ἀνεστίων καὶ καταχρέων  καὶ   τὴν οἴκοι πενίαν καὶ ἀγνωσίαν
[15, 3]   τοὺς βίους καὶ τὰς πόλεις  καὶ   τὴν περιμάχητον χώραν παρέλαβον· ὥστε
[15, 7]   ἠναγκάσατε καὶ τὰς δαπάνας ἐπιχορηγεῖτε  καὶ   τὴν πόλιν δι´ ὑμῶν αὐτῶν
[15, 3]   κατάρξαντες καθ´ ἑτέρων. τί δὴ  καὶ   τὸ κωλῦσον ἡμᾶς ἔσται ταῦτα
[15, 5]   λόγων, σύμβολα ποιησαμένους πρὸς αὐτούς,  καὶ   τὸ λοιπὸν εἰρήνην ἄγειν πρὸς
[15, 3]   Λατίνων στησόμεθα. ἠναγκασμένοις δ´ ἀνθρώποις  καὶ   τὸν ἔσχατον περὶ ψυχῆς τρέχουσι
[15, 4]   τινες, ὥστε καὶ πόλεσιν ἐπιθέσθαι  καὶ   τὸν ὕπατον καταλιπεῖν καὶ κατὰ
[15, 3]   Καμπανίαν οἰκοῦσι καὶ νῦν ἐστι  καὶ   τότε ἦν βίος καὶ
[15, 3]   ἐπιξενωθέντες Τυρρηνοῖς τοῖς κατοικοῦσιν αὐτὴν  καὶ   τοὺς ἄνδρας ἅπαντας διαφθείραντες τάς
[15, 7]   πόλεως ἡμῶν προθυμηθέντες καὶ σύμμαχοι  καὶ   τοὺς αὐτοὺς Ῥωμαίοις ὀμόσαντες ἕξειν
[15, 3]   διαφθείραντες τάς τε γυναῖκας αὐτῶν  καὶ   τοὺς βίους καὶ τὰς πόλεις
[15, 7]   ἐν ταῖς συνθήκαις ὠμόσατε, μαρτυρόμεθα,  καὶ   τοὺς εἰρηνοδίκας ἐπὶ τοῦτο ἄγοντες
[15, 3]   ἁπάσης εἰς ἑκάστην παρῄει πόλιν  καὶ   τοὺς ἐν ταῖς φρουραῖς ἀνακαλούμενος
[15, 6]   τὴν Νεάπολιν Σαυνιτῶν οἱ δυνατώτατοι  καὶ   τοὺς προεστηκότας τῶν κοινῶν θεραπείαις
[15, 10]   ἀποκρίσεις τόν τε πόλεμον ἐψηφίσαντο  καὶ   τοὺς ὑπάτους ἀπέστειλαν ἀμφοτέρους· καὶ
[15, 3]   τῶν Ῥωμαίων πόλις ἀραμένη  καὶ   τρισὶ νικήσασα μάχαις τοὺς ἀντιταχθέντας
[15, 3]   τῶν ἐχθίστων αὐτοῖς Οὐολούσκων τε  καὶ   Τυρρηνῶν καὶ Σαυνιτῶν καὶ τῶν
[15, 7]   δὲ μεγάλῃ καταλυσάμενοι τὸν πόλεμον  καὶ   τυχόντες εἰρήνης οἵας ἐβούλεσθε· τὰ
[15, 3]   στρατείας, οὓς δὲ τῷ πρεσβευτῇ  καὶ   τῷ χιλιάρχῳ παραδοὺς ὡς ἐπὶ
[15, 3]   ἡγεμόνας καταλιπόντες, ἐστὶ δ´ οὓς  καὶ   τῶν ἀγόντων σφᾶς στρατιωτῶν πείσαντες
[15, 3]   τε καὶ Τυρρηνῶν καὶ Σαυνιτῶν  καὶ   τῶν ἔτι ἐνδοιαστῶς ἀκροωμένων Λατίνων
[15, 3]   οἱ δὲ ἀσθενεῖς τοῖς βίοις  καὶ   τῶν καθ´ ἡμέραν ἀναγκαίων ἀποροῦντες
[15, 3]   ἔπειθ´ οἱ μετὰ τοῦ πρεσβευτοῦ  καὶ   τῶν χιλιάρχων ἀποστελλόμενοι τοὺς ἡγεμόνας
[15, 8]   χρόνον ἀναλώσαντες ἐν τῇ παρασκευῇ,  καὶ   ὑμεῖς αὐτοὶ θᾶττον ἐπειχθέντες ἐπὶ
[15, 8]   δέ τινές εἰσιν, ὡς πυνθανόμεθα,  καὶ   φίλοι τῶν Νεαπολιτῶν οἱ κατὰ
[15, 7]   αὐτοὺς Ῥωμαίοις ὀμόσαντες ἕξειν ἐχθροὺς  καὶ   φίλους. Ὧν ἁπάντων ἐπιλαθόμενοι καὶ
[15, 7]   τὰς ἀδίκους πλεονεξίας Φουνδανοὺς παρακαλεῖτε  καὶ   Φορμιανοὺς καὶ ἄλλους τινάς, οἷς
[15, 8]   δεόμεθα· καὶ γὰρ ἄνευ Φουνδανῶν  καὶ   Φορμιανῶν ἱκανοὶ βοηθεῖν αὑτοῖς ἐσμεν,
[15, 3]   ἄγουσιν αὐτοὺς εἰς Ῥώμην διακομίσαι  καὶ   φυλάττειν ἐν ἀδήλοις φυλακαῖς, χωρίσαντας
[15, 3]   κατελάβοντο, πολλοὶ προσῄεσαν αὐτοῖς ὁσημέραι,  καὶ   χεὶρ ἐγένετο περὶ αὐτοὺς καρτερά·
[15, 6]   συνελάμβανον, καταβοαί τ´ ἀλλήλων ἐγίνοντο  καὶ   χειροκρασίαι καὶ προέβη τὸ νεῖκος
[15, 7]   λόγων. δὲ προκαλούμεθα ὑμᾶς,  καὶ   ὧν τυχόντες τὴν ἐπὶ τοῖς
[15, 5]   αὐτῶν καταπεπλῆχθαι, ἀλλὰ μένειν γενναίως  καὶ   ὡς προσῆκεν Ἕλλησι πολεμεῖν, τῇ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site LACUS CURTIUS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/07/2007