Livre, Chap.
[14, 10]	στέρνων ἐπὶ τὰ σπλάγχνα τὰς	πληγὰς	ἐξέτεινον· ὅσους δὲ ταῦτα τὰ
[14, 10]	δ´ ἐκ τῶν πλαγίων ἀστοχάστους	πληγὰς	ἐξέφερον, ὡς αὐτοῖς σκεπαστηρίοις ὅλα
[14, 10]	βραχεῖς γινόμενοι, τὰς μὲν ἐκείνων	πληγὰς	ὑπερπετεῖς γινομένας ἀπράκτους καὶ κενὰς
[14, 6]	τὰς ἐπὶ τοῖς προσφάτοις ἐγκλήμασιν	ὀργάς.	Θαυμαστὸν μὲν δὴ καὶ τοῦτο
[14, 13]	καὶ πεισθῶμεν ὑμῖν ἀφεῖναι τὰς	ὀργάς,	τίνα δώσετε πίστιν ὑπὲρ τοῦ
[14, 1]	τῆς Ἀτλαντίδος δύο γενέσθαι μυθολογοῦσι	παῖδας,	Ἴβηρον καὶ Κελτόν, οὓς θέσθαι
[14, 10]	δυκτύλων καὶ τὰς ἁφὰς οὐκέτι	κραταιὰς	ἐχόντων. Ῥωμαῖοι δὲ πολλῶν ἐθάδες
[14, 9]	ἄλλα ὑπὸ βαρβάρου καὶ ἄφρονος	ἀλαζονείας	κατά τε μορφὰς καὶ φωνὰς
[14, 10]	διὰ τὰς ἀτρύτους καὶ συνεχεῖς	στρατείας	ἅπαντα τὰ δεινὰ γενναίως ἀνέφερον.
[14, 7]	ταῖς πολεμικαῖς πράξεσιν ἐπιφανὴς καὶ	πολιτείας	προαίρεσιν ἐζηλωκὼς τὴν διὰ μέσου.
[14, 2]	νέους. Ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ	καλιάς	τις Ἄρεος ἱερὰ περὶ τὴν
[14, 6]	οὔτ´ ἄλλο σημεῖον οὐδὲν ἀπιστουμένης	φιλίας	ποιῆσαι· μίαν δὲ πρᾶξιν οἰόμενοι
[14, 6]	τὰς τυχούσας φιλανθρωπίας καταλυομένων καὶ	φιλίας	πολυχρονίους διὰ μικρὰ καὶ φαῦλα
[14, 11]	καὶ μηδενὶ παραχωρήσειν ἑτέρῳ τῆς	φιλοτιμίας	ταύτης ὑποσχόμενος τά τε ὅπλα
[14, 6]	ὑπερβολὴν τῆς εἰς τὰ ὁμόφυλα	παρανομίας	παραλιπεῖν. Μυρία τοιαῦτα λέγειν ἄν
[14, 11]	ἔπειτ´ ἐφεὶς τῷ ἵππῳ τὰς	ἡνίας	καὶ τὰ κέντρα προσβαλὼν ἔρριψε
[14, 9]	ἔχοντες, οἳ παρέξουσιν ὑμῖν ἐξουσίαν,	οἵας	ἐβούλεσθε παρὰ τῶν ἐχθίστων ἀναπράξασθαι
[14, 6]	τὰ τελευταῖα τῶν συμβαινόντων τὰς	διανοίας	μεθαρμοττομένων καὶ πολλάκις ἔχθρας τε
[14, 6]	τὰς μὲν ἐπιεικεῖς καὶ φιλανθρώπους	διανοίας	τε καὶ πράξεις αὐτῶν Ἑλληνικὰς
[14, 6]	τε μεγάλας διὰ τὰς τυχούσας	φιλανθρωπίας	καταλυομένων καὶ φιλίας πολυχρονίους διὰ
[14, 13]	Πριβερνάτας πολιορκοῦντος, ἐπεὶ οὐδεμία τούτοις	σωτηρίας	ἐλπὶς ὑπελείπετο, ἐπρεσβεύοντο πρὸς αὐτόν·
[14, 1]	χώραις, ὧν ἦρξαν ἀμφότεροι, τὰς	ὀνομασίας	ἀφ´ αὑτῶν. οἱ δὲ ποταμὸν
[14, 10]	ἔχουσα πλημμελής τις ἦν καὶ	σοφίας	τῆς ἐν ὅπλοις ἄμοιρος. τοτὲ
[14, 9]	ἐβούλεσθε παρὰ τῶν ἐχθίστων ἀναπράξασθαι	δίκας,	καὶ στρατηγὸν ἐμέ, ᾧ πολλὴν
[14, 6]	διανοίας τε καὶ πράξεις αὐτῶν	Ἑλληνικὰς	εἶναι λογίζομαι, τὰς δ´ ὠμὰς
[14, 6]	συγγενεῖς τε καὶ φίλους γίνωνται,	βαρβαρικάς.	Τυσκλανοὶ μὲν δὴ πρὸς τῷ
[14, 6]	μεθαρμοττομένων καὶ πολλάκις ἔχθρας τε	μεγάλας	διὰ τὰς τυχούσας φιλανθρωπίας καταλυομένων
[14, 11]	βάθος ἄβυσσον καὶ τοῦτ´ ἐπὶ	πολλὰς	ἡμέρας διαμεῖναι. ψηφισαμένης δὲ τῆς
[14, 1]	τῶν Εὐρωπείων συνάπτει κατὰ τὰς	ἀνατολάς,	τοῖς δὲ Πυρρηναίοις κατὰ μεσημβρίαν
[14, 9]	τὸ βάρβαρον στράτευμα χωροῦν ἐφ´	ἡμᾶς.	ἀλλ´ ἄπιτε καὶ καθίστασθε εἰς
[14, 10]	σώματα τῶν ἀντιπολέμων· ἔπειτα τὰς	ἀκμὰς	τῶν σιδήρων ἀπέστρεφον. Ἡ δὲ
[14, 6]	Ἑλληνικὰς εἶναι λογίζομαι, τὰς δ´	ὠμὰς	καὶ θηριώδεις, ἄλλως τε κἂν
[14, 10]	πληγὰς ὑπερπετεῖς γινομένας ἀπράκτους καὶ	κενὰς	ἐποίουν, αὐτοὶ δὲ ὀρθὰ τὰ
[14, 10]	τὰς μὲν ἐκείνων πληγὰς ὑπερπετεῖς	γινομένας	ἀπράκτους καὶ κενὰς ἐποίουν, αὐτοὶ
[14, 2]	τῷ σηκῷ ἱερά τις ὑπ´	Ἀθηνᾶς	φυτευθεῖσα ἐλαία κατὰ τὴν ἔριν
[14, 6]	φύσει, τούτους οἶμαι δεῖν λέγειν	Ἕλληνας,	ὅσοις δὲ τἀναντία βαρβάρους. καὶ
[14, 4]	τὸ Καπιτώλιον καὶ τὰς χεῖρας	ἐκτείνας	εἰς τὸν ἐν αὐτῷ νεὼν
[14, 10]	βουβῶνάς τε αὐτῶν ἔπαιον καὶ	λαγόνας	διῄρουν καὶ διὰ στέρνων ἐπὶ
[14, 10]	τὰς μαχαίρας ὑποδύνοντες ὑπὸ τοὺς	βραχίονας	καὶ τοὺς θυρεοὺς εἰς ὕψος
[14, 10]	δὲ ὀρθὰ τὰ ξίφη φέροντες	βουβῶνάς	τε αὐτῶν ἔπαιον καὶ λαγόνας
[14, 9]	ἀλαζονείας κατά τε μορφὰς καὶ	φωνὰς	ἐν ἀπειλαῖς πολεμίων σπαθᾶται, τίνα
[14, 2]	βουκόλοι καὶ νομεῖς οἱ μὲν	καλαύροπας,	οἱ δὲ λαγωβόλα καλοῦντες, ᾧ
[14, 11]	πατρίδι, πολλοὺς ἀνήσει ἡ γῆ	ἄνδρας	ἀγαθούς. ταῦτ´ εἰπὼν καὶ μηδενὶ
[14, 13]	τε δὴ τῆς μεγαλοφροσύνης τοὺς	ἄνδρας	ὁ Μάρκιος καὶ τὴν πολιορκίαν
[14, 11]	ποιῆσαι τὰ μαντεύματα καὶ πολλοὺς	ἄνδρας	ὁμοίους αὐτῷ δοῦναι τῇ πόλει
[14, 11]	ἄβυσσον καὶ τοῦτ´ ἐπὶ πολλὰς	ἡμέρας	διαμεῖναι. ψηφισαμένης δὲ τῆς βουλῆς
[14, 6]	τὰς διανοίας μεθαρμοττομένων καὶ πολλάκις	ἔχθρας	τε μεγάλας διὰ τὰς τυχούσας
[14, 10]	τῶν σωμάτων ἱδρῶτες οὔτε τὰς	μαχαίρας	εἴων κρατεῖν οὔτε τοὺς θυρεοὺς
[14, 10]	μὲν γὰρ ἀνατείνοντες ἄνω τὰς	μαχαίρας	τὸν ἄγριον τρόπον ἔπαιον ὅλοις
[14, 10]	ἔτι γὰρ αὐτῶν ἀναιρομένων τὰς	μαχαίρας	ὑποδύνοντες ὑπὸ τοὺς βραχίονας καὶ
[14, 4]	εἰς τὸ Καπιτώλιον καὶ τὰς	χεῖρας	ἐκτείνας εἰς τὸν ἐν αὐτῷ
[14, 9]	τοὺς πολεμίους καὶ πρὶν εἰς	χεῖρας	ἐλθεῖν ἐκδειματοῦσιν, ὀρρωδητέα ἡμῖν ἐστιν,
[14, 11]	μέγιστον δ´ ἁπάντων τόδε· τῆς	ἀγορᾶς	κατὰ τὸ μέσον μάλιστα διαρραγῆναι
[14, 2]	αὐτῇ πρὸς Ποσειδῶνα περὶ τῆς	χώρας,	ἅμα τοῖς ἄλλοις τοῖς ἐν
[14, 2]	ὀρνιθευόμενος διέγραφε τῶν οἰωνῶν τὰς	χώρας,	ὅτε τὴν πόλιν οἰκίζειν ἔμελλεν.
[14, 9]	ὁ τῶν Ῥωμαίων δικτάτωρ Κάμιλλος,	συγκαλέσας	τοὺς ἀμφ´ αὑτὸν ἐδημηγόρησε πολλὰ
[14, 5]	ὕστερον δὲ κατὰ κρημνοῦ ἐρρίφη.	~Κρατήσας	τῶν πολεμίων καὶ τὴν στρατιὰν
[14, 12]	φύσιν. Λικίνιος Στόλων, ὁ δεκάκις	δημαρχήσας	καὶ τοὺς νόμους εἰσηγησάμενος ὑπὲρ
[14, 4]	τὰ πολιτικὰ φρονιμώτατος. ~Μάλλιος ὁ	ἀριστεύσας,	ὅτε εἰς τὸ Καπιτώλιον Ῥωμαῖοι
[14, 5]	τῶν πολεμίων καὶ τὴν στρατιὰν	ἐπικλύσας	ταῖς ὠφελείαις Τίτος Κοίντιος δικτατορεύων
[14, 6]	ἔχθρας τε μεγάλας διὰ τὰς	τυχούσας	φιλανθρωπίας καταλυομένων καὶ φιλίας πολυχρονίους
[14, 10]	τὰ σώματα τῶν ἀντιπολέμων· ἔπειτα	τὰς	ἀκμὰς τῶν σιδήρων ἀπέστρεφον. Ἡ
[14, 1]	οὖσι τῶν Εὐρωπείων συνάπτει κατὰ	τὰς	ἀνατολάς, τοῖς δὲ Πυρρηναίοις κατὰ
[14, 10]	πολλῶν ἐθάδες ὄντες πόνων διὰ	τὰς	ἀτρύτους καὶ συνεχεῖς στρατείας ἅπαντα
[14, 10]	ταῖς λαβαῖς τῶν δυκτύλων καὶ	τὰς	ἁφὰς οὐκέτι κραταιὰς ἐχόντων. Ῥωμαῖοι
[14, 6]	πράξεις αὐτῶν Ἑλληνικὰς εἶναι λογίζομαι,	τὰς	δ´ ὠμὰς καὶ θηριώδεις, ἄλλως
[14, 6]	πρὸς τὰ τελευταῖα τῶν συμβαινόντων	τὰς	διανοίας μεθαρμοττομένων καὶ πολλάκις ἔχθρας
[14, 8]	καὶ ἁπαλότητα καὶ οὕτως ἐξεθηλύνθησαν	τὰς	δυνάμεις, ὥσθ´, ὁπότε γυμνάζειν ἐπιβάλοιντο
[14, 1]	ἔξω στηλῶν Ἡρακλείων θαλάττῃ κατὰ	τὰς	δύσεις, τῷ δὲ Σκυθικῷ τε
[14, 6]	ταῖς τε παλαιαῖς εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι	τὰς	ἐπὶ τοῖς προσφάτοις ἐγκλήμασιν ὀργάς.
[14, 11]	γενέσθαι· ἔπειτ´ ἐφεὶς τῷ ἵππῳ	τὰς	ἡνίας καὶ τὰ κέντρα προσβαλὼν
[14, 10]	ἐκχεόμενοι τῶν σωμάτων ἱδρῶτες οὔτε	τὰς	μαχαίρας εἴων κρατεῖν οὔτε τοὺς
[14, 10]	τοτὲ μὲν γὰρ ἀνατείνοντες ἄνω	τὰς	μαχαίρας τὸν ἄγριον τρόπον ἔπαιον
[14, 10]	ἔχουσα. ἔτι γὰρ αὐτῶν ἀναιρομένων	τὰς	μαχαίρας ὑποδύνοντες ὑπὸ τοὺς βραχίονας
[14, 10]	ἔπειτα γυροὶ καὶ βραχεῖς γινόμενοι,	τὰς	μὲν ἐκείνων πληγὰς ὑπερπετεῖς γινομένας
[14, 6]	ὅσοις δὲ τἀναντία βαρβάρους. καὶ	τὰς	μὲν ἐπιεικεῖς καὶ φιλανθρώπους διανοίας
[14, 1]	ταῖς χώραις, ὧν ἦρξαν ἀμφότεροι,	τὰς	ὀνομασίας ἀφ´ αὑτῶν. οἱ δὲ
[14, 13]	δὴ καὶ πεισθῶμεν ὑμῖν ἀφεῖναι	τὰς	ὀργάς, τίνα δώσετε πίστιν ὑπὲρ
[14, 10]	διὰ στέρνων ἐπὶ τὰ σπλάγχνα	τὰς	πληγὰς ἐξέτεινον· ὅσους δὲ ταῦτα
[14, 6]	ὠμῶς διεχειρίσαντο καὶ θηριωδῶς, ἐπειδὴ	τὰς	πόλεις αὐτῶν ὑποχειρίους ἔλαβον, ὥστε
[14, 6]	πολλάκις ἔχθρας τε μεγάλας διὰ	τὰς	τυχούσας φιλανθρωπίας καταλυομένων καὶ φιλίας
[14, 4]	βλέψας εἰς τὸ Καπιτώλιον καὶ	τὰς	χεῖρας ἐκτείνας εἰς τὸν ἐν
[14, 2]	Ῥωμύλος ὀρνιθευόμενος διέγραφε τῶν οἰωνῶν	τὰς	χώρας, ὅτε τὴν πόλιν οἰκίζειν
[14, 13]	σιτιζόντων ἀπέχεται. ~Τοῦ ὑπάτου Μαρκίου	Πριβερνάτας	πολιορκοῦντος, ἐπεὶ οὐδεμία τούτοις σωτηρίας
[14, 13]	αὐτοὶ κολάζετε τοὺς ἀφισταμένους ὑμῶν	οἰκέτας;	ἀποκρίνεται πρὸς αὐτὸν ὁ πρεσβευτής·
[14, 6]	μηδενὶ μνησικακῆσαι τῶν Τυσκλάνων, ἀλλὰ	πάντας	ἀφεῖναι τοὺς ἐξαμαρτόντας ἀζημίους· πολλῷ
[14, 6]	μίαν δὲ πρᾶξιν οἰόμενοι συνέχειν	ἅπαντας	τοὺς κατὰ συγγένειαν ἢ φιλίαν
[14, 6]	μέν γε Σαμίους ἀποίκους ἑαυτῶν	ὄντας,	Λακεδαιμόνιοι δὲ Μεσσηνίους ἀδελφῶν οὐδὲν
[14, 10]	γῆν βεβρυχότας καὶ τοὺς θυρεοὺς	ὀδακτίζοντας	καὶ βοὴν ὠρυγῇ παραπλησίαν ὥσπερ
[14, 6]	τοὺς κατὰ συγγένειαν ἢ φιλίαν	προσήκοντας	ἀλλήλοις τὴν τῶν ἀγαθῶν ἰσομοιρίαν,
[14, 6]	Λακεδαιμόνιοι δὲ Μεσσηνίους ἀδελφῶν οὐδὲν	διαφέροντας,	ἐπειδὴ προσέκρουσαν αὐτοῖς τι, διαλυσάμενοι
[14, 6]	Τυσκλάνων, ἀλλὰ πάντας ἀφεῖναι τοὺς	ἐξαμαρτόντας	ἀζημίους· πολλῷ δ´ ἔτι τούτου
[14, 10]	ταῦτα τὰ μέρη διὰ φυλακῆς	ἔχοντας	αἴσθοιντο, γονάτων ἢ σφυρῶν νεῦρα
[14, 6]	ὅμηρα λαμβάνειν, οὔτε ὅπλα τοὺς	ἔχοντας	ἀφελέσθαι, οὔτ´ ἄλλο σημεῖον οὐδὲν
[14, 13]	πρεσβευτής· ὡς δεῖ κολάζεσθαι τοὺς	ποθοῦντας	ἀπολαβεῖν τὴν ἔμφυτον ἐλευθερίαν. καὶ
[14, 9]	δυνήσονται δεινὸν ἐργάσασθαι τοὺς ὁμόσε	χωροῦντας	αἱ βαθεῖαι κόμαι καὶ τὸ
[14, 10]	διακείροντες ἐξέχεον ἐπὶ τὴν γῆν	βεβρυχότας	καὶ τοὺς θυρεοὺς ὀδακτίζοντας καὶ
[14, 10]	λαβαῖς τῶν δυκτύλων καὶ τὰς	ἁφὰς	οὐκέτι κραταιὰς ἐχόντων. Ῥωμαῖοι δὲ
[14, 9]	καὶ ἄφρονος ἀλαζονείας κατά τε	μορφὰς	καὶ φωνὰς ἐν ἀπειλαῖς πολεμίων
[14, 11]	ἀνήσει. τοιαῦτα τῶν ἀνδρῶν ἀποφηναμένων	ἀπαρχὰς	ἕκαστος εἰς τὸ χάσμα ἔφερεν,
[14, 11]	καρπῶν πελάνους καὶ ἀπὸ χρημάτων	ἀπαρχάς.	Μάρκος δέ τις Κούρτιος ἐν
[14, 4]	κινδυνεύων διὰ τυραννίδος ἐπίθεσιν ἀπολέσθαι,	βλέψας	εἰς τὸ Καπιτώλιον καὶ τὰς
[14, 10]	κραταιὰς ἐχόντων. Ῥωμαῖοι δὲ πολλῶν	ἐθάδες	ὄντες πόνων διὰ τὰς ἀτρύτους
[14, 9]	καλῶν ἔργων, ἴτε, ὦ γενναῖοι	παῖδες	ἀγαθῶν ζηλωταὶ πατέρων, ἴτε ἀκαταπλήκτως
[14, 9]	μεμηχάνηται, θώρακες καὶ κράνη καὶ	κνημῖδες	καὶ κραταιοὶ θυρεοί, ὑφ´ ὧν
[14, 9]	ἀμυντήρια δὲ λόγχαι καὶ μάχαιραι	κοπίδες	ὑπερμήκεις. Τό τε χωρίον, ἐν
[14, 10]	τῶν βαρβάρων μάχη πολὺ τὸ	θηριῶδες	καὶ μανικὸν ἔχουσα πλημμελής τις
[14, 9]	τοὺς κινδύνους παρίστησι, καὶ πνεῦμα	ἐνθουσιῶδες	ὥσπερ τοῖς θεοφορήτοις παρέχει, τοῖς
[14, 1]	τήνδε τὴν γῆν περαιουμένοις αἱ	νῆες	ἀνέμῳ βιαίῳ φερόμεναι κατὰ τὸν
[14, 9]	ἃ δεῖ πράττειν, ἢ πολὺ	ἀμαθές·	ἔπειθ´ ὅτι τοῖς μὲν ὑπὲρ
[14, 2]	τοῦ συνοικισμοῦ τῆς πόλεως διέσωσεν	ἀπαθές,	ῥόπαλον ἐκ θατέρου τῶν ἄκρων
[14, 9]	κρείττονα τῶν βαρβαρικῶν ἡμῖν μεμηχάνηται,	θώρακες	καὶ κράνη καὶ κνημῖδες καὶ
[14, 10]	τε ἦν καὶ πολὺ τὸ	ἀσφαλὲς	ἔχουσα. ἔτι γὰρ αὐτῶν ἀναιρομένων
[14, 2]	οἱ πλαττόμενοι τὴν εἰς τὸ	παντελὲς	ἀπορίαν. ~Ὅτι Μάρκος Φούριος ὁ
[14, 9]	ἀπὸ μετεώρου κατιοῦσιν ἐπὶ τὸ	πρανές,	ἐκείνοις δὲ πολέμιον τοῖς ἐκ
[14, 10]	τοῖς ἑαυτῶν σώμασιν, ὥσπερ ὑλοτόμοι	τινὲς	ἢ σκαπανεῖς, τοτὲ δ´ ἐκ
[14, 1]	κληθῆναι Κελτικήν. φασὶ δὲ καί	τινες,	ὅτι τοῖς πρώτοις Ἕλλησιν εἰς
[14, 6]	γενήσεται μηδ´ ἀφορμὴν νεωτερισμοῦ λήψονταί	τινες,	οὔτε φρουρὰν εἰς τὴν ἀκρόπολιν
[14, 1]	Ἑλλήνων καλεῖται Κελτική, ὡς μέν	τινές	φασιν, ἀπό τινος γίγαντος Κελτοῦ
[14, 9]	δὲ τὰ στέρνα καὶ αἱ	λαγόνες,	γυμνοὶ δὲ μηροὶ καὶ σκέλη
[14, 1]	ἔκελσαν τὸν Γαλατικόν, οἱ δ´	ἄνδρες,	ἐπειδὴ τοῦ αἰγιαλοῦ ἐλάβοντο, Κελσικὴν
[14, 8]	Ἀλβανὴν ἐπόρθουν· ἔνθα μὲν πολλῆς	ἅπαντες	ἐδωδῆς ἐμπιμπλάμενοι, πολὺν δὲ πίνοντες
[14, 4]	ὑμῶν ἀποθανοῦμαι. τότε μὲν οὖν	συμπαθήσαντες	ἀφῆκαν αὐτόν, ὕστερον δὲ κατὰ
[14, 8]	Κελτοὶ τῇ Ῥώμῃ ἐκ δευτέρου	ἐπιστρατεύσαντες	τὴν χώραν τὴν Ἀλβανὴν ἐπόρθουν·
[14, 9]	δεινὰ ἑστῶσι φόβον; Ταῦτα δὴ	διανοηθέντες,	ὅσοι τε ὑμῶν ἐν τῷ
[14, 13]	ὑμῖν ἐσόμεθα φίλοι, δουλεύειν δ´	ἀναγκασθέντες	οὐδέποτε. ἠγάσθη τε δὴ τῆς
[14, 5]	ἐννέα πόλεις ἐννέα πολεμίων ἔλαβεν.	Ληφθέντες	ἀμφοτέρωθεν ἀγεληδὸν οἱ θεοστυγεῖς κατεκόπησαν.
[14, 10]	ἐχόντων. Ῥωμαῖοι δὲ πολλῶν ἐθάδες	ὄντες	πόνων διὰ τὰς ἀτρύτους καὶ
[14, 6]	μετῆν, οὐ τὴν αὐτὴν διάνοιαν	λαβόντες	τοῖς ἀξιοῦσι τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν
[14, 6]	καὶ τὰ τῶν κεκρατηκότων ἀγαθὰ	προσλαβόντες	ἀπῄεσαν. ~Ὅτι Σολπίκιος Ῥοῦφος ἐπίκλησιν
[14, 6]	ἔγνωσαν τοῖς κρατηθεῖσι χαρίσασθαι, πάντων	μεταδόντες	ὧν τοῖς φύσει Ῥωμαίοις μετῆν,
[14, 10]	ὅπλοις ἄμοιρος. τοτὲ μὲν γὰρ	ἀνατείνοντες	ἄνω τὰς μαχαίρας τὸν ἄγριον
[14, 10]	καὶ τοὺς θυρεοὺς εἰς ὕψος	ἀνατείνοντες,	ἔπειτα γυροὶ καὶ βραχεῖς γινόμενοι,
[14, 8]	ἅπαντες ἐδωδῆς ἐμπιμπλάμενοι, πολὺν δὲ	πίνοντες	ἄκρατον οἶνον— ἔστι δὲ ὁ
[14, 10]	γὰρ αὐτῶν ἀναιρομένων τὰς μαχαίρας	ὑποδύνοντες	ὑπὸ τοὺς βραχίονας καὶ τοὺς
[14, 9]	πολλὴν δ´ εὐποτμίαν· μακάριον μὲν	ἕξοντες	τὸν ἀπὸ τοῦδε χρόνον, οἷς
[14, 10]	αὐτοὶ δὲ ὀρθὰ τὰ ξίφη	φέροντες	βουβῶνάς τε αὐτῶν ἔπαιον καὶ
[14, 10]	αἴσθοιντο, γονάτων ἢ σφυρῶν νεῦρα	διακείροντες	ἐξέχεον ἐπὶ τὴν γῆν βεβρυχότας
[14, 9]	καὶ γηραιοῖς γονεῦσιν, οἱ ταύτην	ἐκπληρώσοντες	τὴν τοῦ βίου τελευτήν. οὐκ
[14, 10]	τὸν ἄγριον τρόπον ἔπαιον ὅλοις	συνεμπίπτοντες	τοῖς ἑαυτῶν σώμασιν, ὥσπερ ὑλοτόμοι
[14, 9]	ἐπ´ αὐτοὺς θεούς τε ἀρωγοὺς	ἔχοντες,	οἳ παρέξουσιν ὑμῖν ἐξουσίαν, οἵας
[14, 8]	ὑπὸ σκιαῖς ὡς τὰ πολλὰ	ἔχοντες	τοσαύτην ἔλαβον ἐπίδοσιν εἰς πολυσαρκίαν
[14, 9]	καλὴν δὲ καὶ ἀθάνατον εὐκλείαν	καταλείψοντες	ἀντὶ τοῦ θνητοῦ σώματος νηπίοις
[14, 10]	ἐξέφερον, ὡς αὐτοῖς σκεπαστηρίοις ὅλα	διακόψοντες	τὰ σώματα τῶν ἀντιπολέμων· ἔπειτα
[14, 2]	μὲν καλαύροπας, οἱ δὲ λαγωβόλα	καλοῦντες,	ᾧ Ῥωμύλος ὀρνιθευόμενος διέγραφε τῶν
[14, 10]	δι´ ὅλων ἐκχεόμενοι τῶν σωμάτων	ἱδρῶτες	οὔτε τὰς μαχαίρας εἴων κρατεῖν
[14, 12]	καὶ αὐτίκα ἡ γῆ συνῆλθεν.	~ὑπερφυές	τι χρῆμα σώματος ἦν ὁ
[14, 11]	μέσον μάλιστα διαρραγῆναι τι τῆς	γῆς	εἰς βάθος ἄβυσσον καὶ τοῦτ´
[14, 8]	ἐπόρθουν· ἔνθα μὲν πολλῆς ἅπαντες	ἐδωδῆς	ἐμπιμπλάμενοι, πολὺν δὲ πίνοντες ἄκρατον
[14, 10]	δὲ ταῦτα τὰ μέρη διὰ	φυλακῆς	ἔχοντας αἴσθοιντο, γονάτων ἢ σφυρῶν
[14, 10]	τὸ θηριῶδες καὶ μανικὸν ἔχουσα	πλημμελής	τις ἦν καὶ σοφίας τῆς
[14, 1]	τε καὶ πίειρα καὶ καρποῖς	δαψιλὴς	καὶ κτήνεσιν ἀρίστη νέμεσθαι, σχίζεται
[14, 8]	τὴν Ἀλβανὴν ἐπόρθουν· ἔνθα μὲν	πολλῆς	ἅπαντες ἐδωδῆς ἐμπιμπλάμενοι, πολὺν δὲ
[14, 9]	ἀμυντήρια, ὡς διὰ πάσης φέρεσθαι	προβολῆς.	τῶν δὲ γυμναὶ μὲν αἱ
[14, 11]	ἡμέρας διαμεῖναι. ψηφισαμένης δὲ τῆς	βουλῆς	οἱ ἐπὶ τῶν Σιβυλλείων χρησμῶν
[14, 7]	ἔν τε ταῖς πολεμικαῖς πράξεσιν	ἐπιφανὴς	καὶ πολιτείας προαίρεσιν ἐζηλωκὼς τὴν
[14, 9]	αὗται σκιρτήσεις καὶ τὰ διὰ	κενῆς	ἀνασείσματα τῶν ὅπλων καὶ οἱ
[14, 11]	τοῦτ´ ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας διαμεῖναι.	ψηφισαμένης	δὲ τῆς βουλῆς οἱ ἐπὶ
[14, 6]	ἀφελέσθαι, οὔτ´ ἄλλο σημεῖον οὐδὲν	ἀπιστουμένης	φιλίας ποιῆσαι· μίαν δὲ πρᾶξιν
[14, 1]	τινα λέγουσι Κελτὸν ἐκ τῆς	Πυρρήνης	ἀναδιδόμενον, ἀφ´ οὗ πρῶτον μὲν
[14, 1]	τὰ πρὸς μεσημβρίαν βλέποντα μέχρι	Πυρρήνης	ὄρους, ἡ τὸν Γαλατικὸν κόλπον
[14, 1]	τε βορείου πόλου καὶ τῆς	ἰσημερινῆς	δύσεως· τετράγωνος δὲ οὖσα τῷ
[14, 13]	οὐδέποτε. ἠγάσθη τε δὴ τῆς	μεγαλοφροσύνης	τοὺς ἄνδρας ὁ Μάρκιος καὶ
[14, 11]	τοῖς πρώτοις τῶν νέων ἀριθμούμενος	σωφροσύνης	ἕνεκα καὶ τῆς κατὰ πολέμους
[14, 1]	ἄλλοι δὲ ἐξ Ἡρακλέους καὶ	Ἀστερόπης	τῆς Ἀτλαντίδος δύο γενέσθαι μυθολογοῦσι
[14, 1]	ἀποδεῖν τετάρτη λέγεσθαι μοῖρα τῆς	Εὐρώπης,	εὔυδρός τε καὶ πίειρα καὶ
[14, 1]	πρὸς τὴν ἑσπέραν καθήκοντι τῆς	Εὐρώπης	μέρει μεταξὺ τοῦ τε βορείου
[14, 8]	Φαλερινὸν ἥδιστος οἴνων μελικράτῳ μάλιστα	προσεμφερής—	ὕπνον τε πλείονα τοῦ συνήθους
[14, 9]	τὰ δ´ ἀμυντήρια, ὡς διὰ	πάσης	φέρεσθαι προβολῆς. τῶν δὲ γυμναὶ
[14, 6]	τῷ μηδὲν ἀφαιρεθῆναι τῶν σφετέρων	ἁλούσης	τῆς πόλεως, {ἀλλὰ} καὶ τὰ
[14, 11]	γέγονε, μέγιστον δ´ ἁπάντων τόδε·	τῆς	ἀγορᾶς κατὰ τὸ μέσον μάλιστα
[14, 2]	ἐμπρησθεῖσα ὑπὸ τῶν βαρβάρων, ὅτε	τῆς	ἀκροπόλεως ἐκράτησαν, δευτέρᾳ τῆς ἐμπρήσεως
[14, 1]	δὲ ἐξ Ἡρακλέους καὶ Ἀστερόπης	τῆς	Ἀτλαντίδος δύο γενέσθαι μυθολογοῦσι παῖδας,
[14, 11]	πολλὰς ἡμέρας διαμεῖναι. ψηφισαμένης δὲ	τῆς	βουλῆς οἱ ἐπὶ τῶν Σιβυλλείων
[14, 11]	τὸ μέσον μάλιστα διαρραγῆναι τι	τῆς	γῆς εἰς βάθος ἄβυσσον καὶ
[14, 6]	τοῖς ἀγριωτάτοις τῶν βαρβάρων ὑπερβολὴν	τῆς	εἰς τὰ ὁμόφυλα παρανομίας παραλιπεῖν.
[14, 6]	αὐτὴν διάνοιαν λαβόντες τοῖς ἀξιοῦσι	τῆς	Ἑλλάδος ἄρχειν οὔτ´ Ἀθηναίοις οὔτε
[14, 2]	ὅτε τῆς ἀκροπόλεως ἐκράτησαν, δευτέρᾳ	τῆς	ἐμπρήσεως ἡμέρᾳ βλαστὸν ἐκ τοῦ
[14, 10]	πλημμελής τις ἦν καὶ σοφίας	τῆς	ἐν ὅπλοις ἄμοιρος. τοτὲ μὲν
[14, 2]	ἐδάφους, ἀνακαθαιρομένων τῶν οἰκοπέδων ἕνεκα	τῆς	ἐπισκευῆς, ἐν μέσῃ τῇ περικαύστῳ
[14, 1]	πολὺ ἀποδεῖν τετάρτη λέγεσθαι μοῖρα	τῆς	Εὐρώπης, εὔυδρός τε καὶ πίειρα
[14, 1]	τῷ πρὸς τὴν ἑσπέραν καθήκοντι	τῆς	Εὐρώπης μέρει μεταξὺ τοῦ τε
[14, 1]	τὸν Γαλατικὸν κόλπον περιλαμβάνουσα, Γαλατία	τῆς	θαλάττης ἐπώνυμος. Κοινῷ δ´ ὀνόματι
[14, 1]	τοῦ τε βορείου πόλου καὶ	τῆς	ἰσημερινῆς δύσεως· τετράγωνος δὲ οὖσα
[14, 11]	νέων ἀριθμούμενος σωφροσύνης ἕνεκα καὶ	τῆς	κατὰ πολέμους ἀρετῆς ἔφοδον αἰτησάμενος
[14, 13]	ἀναγκασθέντες οὐδέποτε. ἠγάσθη τε δὴ	τῆς	μεγαλοφροσύνης τοὺς ἄνδρας ὁ Μάρκιος
[14, 9]	αὐτῶν πικρὸν καὶ ὁ βλοσυρὸς	τῆς	ὄψεως χαρακτὴρ αἵ τε δὴ
[14, 6]	μηδὲν ἀφαιρεθῆναι τῶν σφετέρων ἁλούσης	τῆς	πόλεως, {ἀλλὰ} καὶ τὰ τῶν
[14, 2]	σποδῷ τὸ σύμβολον τοῦ συνοικισμοῦ	τῆς	πόλεως διέσωσεν ἀπαθές, ῥόπαλον ἐκ
[14, 1]	εἶναί τινα λέγουσι Κελτὸν ἐκ	τῆς	Πυρρήνης ἀναδιδόμενον, ἀφ´ οὗ πρῶτον
[14, 11]	εἰπὼν καὶ μηδενὶ παραχωρήσειν ἑτέρῳ	τῆς	φιλοτιμίας ταύτης ὑποσχόμενος τά τε
[14, 2]	γενομένην αὐτῇ πρὸς Ποσειδῶνα περὶ	τῆς	χώρας, ἅμα τοῖς ἄλλοις τοῖς
[14, 12]	νόμους εἰσηγησάμενος ὑπὲρ ὧν ἡ	δεκαετὴς	στάσις ἐγένετο, ἁλοὺς ἐν δίκῃ
[14, 11]	ἕνεκα καὶ τῆς κατὰ πολέμους	ἀρετῆς	ἔφοδον αἰτησάμενος ἐπὶ τὴν βουλὴν
[14, 1]	Γαλατικὸν κόλπον περιλαμβάνουσα, Γαλατία τῆς	θαλάττης	ἐπώνυμος. Κοινῷ δ´ ὀνόματι ἡ
[14, 11]	ἀνδρῶν ἀρετή· εἰ δὴ καὶ	ταύτης	ἀπαρχήν τινα ἡ γῆ λάβοι
[14, 11]	μηδενὶ παραχωρήσειν ἑτέρῳ τῆς φιλοτιμίας	ταύτης	ὑποσχόμενος τά τε ὅπλα περιέθετο
[14, 13]	ἐχθρῶν ἔργον; ἀποκρίνεται πάλιν ὁ	πρεσβευτής·	ἐπὶ σοὶ τοῦτ´ ἔστι καὶ
[14, 13]	οἰκέτας; ἀποκρίνεται πρὸς αὐτὸν ὁ	πρεσβευτής·	ὡς δεῖ κολάζεσθαι τοὺς ποθοῦντας
[14, 2]	ἀνακαθαιρομένων τῶν οἰκοπέδων ἕνεκα τῆς	ἐπισκευῆς,	ἐν μέσῃ τῇ περικαύστῳ σποδῷ
[14, 9]	ξίφη τε ἀμφίστομα καὶ ἀντὶ	λόγχης	ὑσσός, ἄφυκτον βέλος· τὰ μὲν
[14, 10]	τοὺς θυρεοὺς κατέχειν, περιολισθανόντων ταῖς	λαβαῖς	τῶν δυκτύλων καὶ τὰς ἁφὰς
[14, 9]	σκεπαστήρια, οἷα μὴ ῥαδίως ταῖς	πληγαῖς	εἴκειν, τὰ δ´ ἀμυντήρια, ὡς
[14, 1]	μὲν ἐπὶ τάδε τοῦ Ῥήνου	Σκύθαις	καὶ Θρᾳξὶν ὁμοροῦσα Γερμανία, μέχρι
[14, 6]	ᾤοντο χρῆναι ποιεῖν, ταῖς τε	παλαιαῖς	εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι τὰς ἐπὶ τοῖς
[14, 5]	καὶ τὴν στρατιὰν ἐπικλύσας ταῖς	ὠφελείαις	Τίτος Κοίντιος δικτατορεύων ἐν ἡμέραις
[14, 2]	τοῦ Παλατίου συγκαταφλεγεῖσα ταῖς πέριξ	οἰκίαις	ἕως ἐδάφους, ἀνακαθαιρομένων τῶν οἰκοπέδων
[14, 8]	συνήθους αἱρούμενοι καὶ δίαιταν ὑπὸ	σκιαῖς	ὡς τὰ πολλὰ ἔχοντες τοσαύτην
[14, 6]	χρῆναι ποιεῖν, ταῖς τε παλαιαῖς	εὐεργεσίαις	χαρίζεσθαι τὰς ἐπὶ τοῖς προσφάτοις
[14, 7]	ἀνὴρ ἦν ἔν τε ταῖς	πολεμικαῖς	πράξεσιν ἐπιφανὴς καὶ πολιτείας προαίρεσιν
[14, 9]	τε μορφὰς καὶ φωνὰς ἐν	ἀπειλαῖς	πολεμίων σπαθᾶται, τίνα παρέχειν πέφυκε
[14, 5]	ὠφελείαις Τίτος Κοίντιος δικτατορεύων ἐν	ἡμέραις	ἐννέα πόλεις ἐννέα πολεμίων ἔλαβεν.
[14, 1]	καὶ Κελτόν, οὓς θέσθαι ταῖς	χώραις,	ὧν ἦρξαν ἀμφότεροι, τὰς ὀνομασίας
[14, 10]	οὔτε τοὺς θυρεοὺς κατέχειν, περιολισθανόντων	ταῖς	λαβαῖς τῶν δυκτύλων καὶ τὰς
[14, 2]	κορυφὴν ἱδρυμένη τοῦ Παλατίου συγκαταφλεγεῖσα	ταῖς	πέριξ οἰκίαις ἕως ἐδάφους, ἀνακαθαιρομένων
[14, 9]	μὲν σκεπαστήρια, οἷα μὴ ῥαδίως	ταῖς	πληγαῖς εἴκειν, τὰ δ´ ἀμυντήρια,
[14, 7]	ἐπίκλησιν ἀνὴρ ἦν ἔν τε	ταῖς	πολεμικαῖς πράξεσιν ἐπιφανὴς καὶ πολιτείας
[14, 6]	τοιαῦτα λέγειν ἄν τις ἔχοι	ταῖς	πόλεσι ταύταις ἡμαρτημένα, ἃ παρίημι,
[14, 6]	τῶν φίλων ᾤοντο χρῆναι ποιεῖν,	ταῖς	τε παλαιαῖς εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι τὰς
[14, 1]	Ἴβηρον καὶ Κελτόν, οὓς θέσθαι	ταῖς	χώραις, ὧν ἦρξαν ἀμφότεροι, τὰς
[14, 5]	πολεμίων καὶ τὴν στρατιὰν ἐπικλύσας	ταῖς	ὠφελείαις Τίτος Κοίντιος δικτατορεύων ἐν
[14, 6]	ἄν τις ἔχοι ταῖς πόλεσι	ταύταις	ἡμαρτημένα, ἃ παρίημι, ἐπεὶ καὶ
[14, 6]	τῶν ὑπὲρ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν	εἰς	ἀλλήλους παρανομεῖν. ὅσοις μὲν οὖν
[14, 11]	μάλιστα διαρραγῆναι τι τῆς γῆς	εἰς	βάθος ἄβυσσον καὶ τοῦτ´ ἐπὶ
[14, 8]	πολλὰ ἔχοντες τοσαύτην ἔλαβον ἐπίδοσιν	εἰς	πολυσαρκίαν τε καὶ ἁπαλότητα καὶ
[14, 6]	ἀγριωτάτοις τῶν βαρβάρων ὑπερβολὴν τῆς	εἰς	τὰ ὁμόφυλα παρανομίας παραλιπεῖν. Μυρία
[14, 9]	ἡμᾶς. ἀλλ´ ἄπιτε καὶ καθίστασθε	εἰς	τάξιν. ~Ἡ μὲν οὖν τῶν
[14, 9]	πολεμίων μήτε τὸ μέγεθος, μηδ´	εἰς	ταῦτά τις πλεονεκτήματα αὐτῶν ὁρῶν
[14, 6]	νεωτερισμοῦ λήψονταί τινες, οὔτε φρουρὰν	εἰς	τὴν ἀκρόπολιν αὐτῶν ᾤοντο δεῖν
[14, 1]	τινες, ὅτι τοῖς πρώτοις Ἕλλησιν	εἰς	τήνδε τὴν γῆν περαιουμένοις αἱ
[14, 4]	διὰ τυραννίδος ἐπίθεσιν ἀπολέσθαι, βλέψας	εἰς	τὸ Καπιτώλιον καὶ τὰς χεῖρας
[14, 4]	φρονιμώτατος. ~Μάλλιος ὁ ἀριστεύσας, ὅτε	εἰς	τὸ Καπιτώλιον Ῥωμαῖοι κατέφυγον, κινδυνεύων
[14, 2]	ἄποροι καὶ οἱ πλαττόμενοι τὴν	εἰς	τὸ παντελὲς ἀπορίαν. ~Ὅτι Μάρκος
[14, 1]	ὑπὸ τοῖς ἄρκτοις ἤπειρον διελθὼν	εἰς	τὸ Ποντικὸν ἐξερεύγεται πέλαγος. Τοσαύτη
[14, 11]	τῶν ἀνδρῶν ἀποφηναμένων ἀπαρχὰς ἕκαστος	εἰς	τὸ χάσμα ἔφερεν, ὧν ᾤετο
[14, 9]	ἀμφ´ αὑτὸν ἐδημηγόρησε πολλὰ παρορμῶντα	εἰς	τόλμαν, ἐν οἷς καὶ τάδε·
[14, 4]	Καπιτώλιον καὶ τὰς χεῖρας ἐκτείνας	εἰς	τὸν ἐν αὐτῷ νεὼν τοῦ
[14, 11]	συνελεύσεταί τε καὶ πολλὴν ἀφθονίαν	εἰς	τὸν λοιπὸν χρόνον ἁπάντων ἀγαθῶν
[14, 10]	τοὺς βραχίονας καὶ τοὺς θυρεοὺς	εἰς	ὕψος ἀνατείνοντες, ἔπειτα γυροὶ καὶ
[14, 9]	δεδίττονται τοὺς πολεμίους καὶ πρὶν	εἰς	χεῖρας ἐλθεῖν ἐκδειματοῦσιν, ὀρρωδητέα ἡμῖν
[14, 5]	ἔλαβεν. Ληφθέντες ἀμφοτέρωθεν ἀγεληδὸν οἱ	θεοστυγεῖς	κατεκόπησαν. ~Ὅτι οἱ Ῥωμαῖοι μεγαλοπρεπεῖς.
[14, 9]	μετέωρα χωρεῖν ἀναγκαζομένοις. φοβείσθω δὲ	μηδεὶς	ὑμῶν μήτε τὸ πλῆθος τῶν
[14, 6]	λογίζομαι, τὰς δ´ ὠμὰς καὶ	θηριώδεις,	ἄλλως τε κἂν περὶ συγγενεῖς
[14, 12]	δίκῃ καὶ ὑπὸ τοῦ δήμου	καταψηφισθεὶς	τίμημα ἀργυρικὸν εἶπεν, ὅτι θηρίον
[14, 9]	δὲ λόγχαι καὶ μάχαιραι κοπίδες	ὑπερμήκεις.	Τό τε χωρίον, ἐν ᾧ
[14, 6]	τἀναντία βαρβάρους. καὶ τὰς μὲν	ἐπιεικεῖς	καὶ φιλανθρώπους διανοίας τε καὶ
[14, 9]	ὄψεως χαρακτὴρ αἵ τε δὴ	πλημμελεῖς	αὗται σκιρτήσεις καὶ τὰ διὰ
[14, 6]	διεχειρίσαντο καὶ θηριωδῶς, ἐπειδὴ τὰς	πόλεις	αὐτῶν ὑποχειρίους ἔλαβον, ὥστε μηδὲ
[14, 5]	Κοίντιος δικτατορεύων ἐν ἡμέραις ἐννέα	πόλεις	ἐννέα πολεμίων ἔλαβεν. Ληφθέντες ἀμφοτέρωθεν
[14, 8]	ἁπαλότητα καὶ οὕτως ἐξεθηλύνθησαν τὰς	δυνάμεις,	ὥσθ´, ὁπότε γυμνάζειν ἐπιβάλοιντο τὰ
[14, 2]	ἐπικάμπιον, οἷα φέρουσι βουκόλοι καὶ	νομεῖς	οἱ μὲν καλαύροπας, οἱ δὲ
[14, 10]	σώμασιν, ὥσπερ ὑλοτόμοι τινὲς ἢ	σκαπανεῖς,	τοτὲ δ´ ἐκ τῶν πλαγίων
[14, 6]	θηριώδεις, ἄλλως τε κἂν περὶ	συγγενεῖς	τε καὶ φίλους γίνωνται, βαρβαρικάς.
[14, 6]	καὶ φιλανθρώπους διανοίας τε καὶ	πράξεις	αὐτῶν Ἑλληνικὰς εἶναι λογίζομαι, τὰς
[14, 6]	θεοστυγεῖς κατεκόπησαν. ~Ὅτι οἱ Ῥωμαῖοι	μεγαλοπρεπεῖς.	τῶν γὰρ ἄλλων ὀλίγου δεῖν
[14, 9]	αἵ τε δὴ πλημμελεῖς αὗται	σκιρτήσεις	καὶ τὰ διὰ κενῆς ἀνασείσματα
[14, 1]	στηλῶν Ἡρακλείων θαλάττῃ κατὰ τὰς	δύσεις,	τῷ δὲ Σκυθικῷ τε καὶ
[14, 10]	γινόμενοι, τὰς μὲν ἐκείνων πληγὰς	ὑπερπετεῖς	γινομένας ἀπράκτους καὶ κενὰς ἐποίουν,
[14, 11]	πόλει τῇ Ῥωμαίων γενέσθαι· ἔπειτ´	ἐφεὶς	τῷ ἵππῳ τὰς ἡνίας καὶ
[14, 10]	ὕψος ἀνατείνοντες, ἔπειτα γυροὶ καὶ	βραχεῖς	γινόμενοι, τὰς μὲν ἐκείνων πληγὰς
[14, 10]	πόνων διὰ τὰς ἀτρύτους καὶ	συνεχεῖς	στρατείας ἅπαντα τὰ δεινὰ γενναίως
[14, 12]	κοινὴν φύσιν. Λικίνιος Στόλων, ὁ	δεκάκις	δημαρχήσας καὶ τοὺς νόμους εἰσηγησάμενος
[14, 6]	συμβαινόντων τὰς διανοίας μεθαρμοττομένων καὶ	πολλάκις	ἔχθρας τε μεγάλας διὰ τὰς
[14, 2]	θεῶν, ὅτι ταχέως ἑαυτὴν ἡ	πόλις	ἀναλαβοῦσα βλαστοὺς ἀντὶ τῶν παλαιῶν
[14, 10]	τὰ θηρία προϊεμένους. Ἥ τε	δύναμις	ὑπέλειπε πολλοὺς τῶν βαρβάρων ἐκλυομένων
[14, 9]	ἕξοντες τὸν ἀπὸ τοῦδε χρόνον,	οἷς	ἂν ἐγγένηται τὸν ἐπιφανέστατον τῇ
[14, 9]	φιλοῦσι γίνεσθαι. Ἀλλὰ μὴν οὐδ´	οἷς	δεδίττονται τοὺς πολεμίους καὶ πρὶν
[14, 9]	πολλὰ παρορμῶντα εἰς τόλμαν, ἐν	οἷς	καὶ τάδε· ὅπλα κρείττονα τῶν
[14, 11]	ὄχλου πρῶτον μὲν ηὔξατο τοῖς	θεοῖς	ἐπιτελῆ ποιῆσαι τὰ μαντεύματα καὶ
[14, 13]	τοῦτ´ ἔστι καὶ τοῖς ἄλλοις	Ῥωμαίοις,	Μάρκιε· κομισάμενοι μὲν γὰρ ἅμα
[14, 6]	πάντων μεταδόντες ὧν τοῖς φύσει	Ῥωμαίοις	μετῆν, οὐ τὴν αὐτὴν διάνοιαν
[14, 6]	ἀξιοῦσι τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν οὔτ´	Ἀθηναίοις	οὔτε Λακεδαιμονίοις· τί γὰρ δεῖ
[14, 1]	κατὰ τὰς ἀνατολάς, τοῖς δὲ	Πυρρηναίοις	κατὰ μεσημβρίαν τε καὶ νότον
[14, 9]	θνητοῦ σώματος νηπίοις παισὶ καὶ	γηραιοῖς	γονεῦσιν, οἱ ταύτην ἐκπληρώσοντες τὴν
[14, 6]	πράγμασι καὶ ἐν τοῖς ἰδίοις	βίοις	πρὸς τὰ τελευταῖα τῶν συμβαινόντων
[14, 6]	πόλεων πράγμασι καὶ ἐν τοῖς	ἰδίοις	βίοις πρὸς τὰ τελευταῖα τῶν
[14, 1]	οὖσα τῷ σχήματι τοῖς μὲν	Ἀλπείοις	ὄρεσι μεγίστοις οὖσι τῶν Εὐρωπείων
[14, 6]	Ἑλλάδος ἄρχειν οὔτ´ Ἀθηναίοις οὔτε	Λακεδαιμονίοις·	τί γὰρ δεῖ περὶ τῶν
[14, 9]	καταλείψοντες ἀντὶ τοῦ θνητοῦ σώματος	νηπίοις	παισὶ καὶ γηραιοῖς γονεῦσιν, οἱ
[14, 10]	ἀστοχάστους πληγὰς ἐξέφερον, ὡς αὐτοῖς	σκεπαστηρίοις	ὅλα διακόψοντες τὰ σώματα τῶν
[14, 6]	κατὰ συγγένειαν ἢ φιλίαν προσήκοντας	ἀλλήλοις	τὴν τῶν ἀγαθῶν ἰσομοιρίαν, πολιτείαν
[14, 13]	σοὶ τοῦτ´ ἔστι καὶ τοῖς	ἄλλοις	Ῥωμαίοις, Μάρκιε· κομισάμενοι μὲν γὰρ
[14, 2]	περὶ τῆς χώρας, ἅμα τοῖς	ἄλλοις	τοῖς ἐν τῷ ἱερῷ οὖσιν
[14, 10]	μαχαίρας τὸν ἄγριον τρόπον ἔπαιον	ὅλοις	συνεμπίπτοντες τοῖς ἑαυτῶν σώμασιν, ὥσπερ
[14, 10]	ἦν καὶ σοφίας τῆς ἐν	ὅπλοις	ἄμοιρος. τοτὲ μὲν γὰρ ἀνατείνοντες
[14, 8]	σώματα καὶ διαπονεῖν ἐν τοῖς	ὅπλοις,	κόπτεσθαι μὲν ἄσθματι συνεχεῖ τὰ
[14, 9]	χθαμαλοῦ πρὸς τὰ μετέωρα χωρεῖν	ἀναγκαζομένοις.	φοβείσθω δὲ μηδεὶς ὑμῶν μήτε
[14, 9]	τοῖς μὲν ὑπὲρ τῶν ἰδίων	ἀγωνιζομένοις	ἡ φύσις αὐτὴ θάρσος τέ
[14, 1]	Ἕλλησιν εἰς τήνδε τὴν γῆν	περαιουμένοις	αἱ νῆες ἀνέμῳ βιαίῳ φερόμεναι
[14, 9]	τοῖς δ´ ἁρπάσαι τὰ ἀλλότρια	προθυμουμένοις	μαλακώτεραι πρὸς τὰ δεινὰ αἱ
[14, 9]	μετεώρου κατιοῦσιν ἐπὶ τὸ πρανές,	ἐκείνοις	δὲ πολέμιον τοῖς ἐκ τοῦ
[14, 6]	δεῖν πάντων ἔν τε τοῖς	κοινοῖς	τῶν πόλεων πράγμασι καὶ ἐν
[14, 1]	εὔυδρός τε καὶ πίειρα καὶ	καρποῖς	δαψιλὴς καὶ κτήνεσιν ἀρίστη νέμεσθαι,
[14, 9]	ἐκδειματοῦσιν, ὀρρωδητέα ἡμῖν ἐστιν, ὥσπερ	ἀπείροις	πολέμου. τί γὰρ ἂν δυνήσονται
[14, 6]	τούτους οἶμαι δεῖν λέγειν Ἕλληνας,	ὅσοις	δὲ τἀναντία βαρβάρους. καὶ τὰς
[14, 6]	ἀνθρωπίνην φύσιν εἰς ἀλλήλους παρανομεῖν.	ὅσοις	μὲν οὖν ταῦτα ἐπὶ πλεῖον
[14, 6]	αὐτῶν ὑποχειρίους ἔλαβον, ὥστε μηδὲ	τοῖς	ἀγριωτάτοις τῶν βαρβάρων ὑπερβολὴν τῆς
[14, 13]	ἐπὶ σοὶ τοῦτ´ ἔστι καὶ	τοῖς	ἄλλοις Ῥωμαίοις, Μάρκιε· κομισάμενοι μὲν
[14, 2]	Ποσειδῶνα περὶ τῆς χώρας, ἅμα	τοῖς	ἄλλοις τοῖς ἐν τῷ ἱερῷ
[14, 9]	πολεμίων σπαθᾶται, τίνα παρέχειν πέφυκε	τοῖς	ἀνοήτως ἐπιοῦσι πλεονεξίαν ἢ τοῖς
[14, 6]	οὐ τὴν αὐτὴν διάνοιαν λαβόντες	τοῖς	ἀξιοῦσι τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν οὔτ´
[14, 9]	τὸν ἀγῶνα ποιησόμεθα, σύνεργον ἡμῖν	τοῖς	ἀπὸ μετεώρου κατιοῦσιν ἐπὶ τὸ
[14, 1]	ποταμῶν καὶ πᾶσαν τὴν ὑπὸ	τοῖς	ἄρκτοις ἤπειρον διελθὼν εἰς τὸ
[14, 9]	ἐνθουσιῶδες ὥσπερ τοῖς θεοφορήτοις παρέχει,	τοῖς	δ´ ἁρπάσαι τὰ ἀλλότρια προθυμουμένοις
[14, 1]	Εὐρωπείων συνάπτει κατὰ τὰς ἀνατολάς,	τοῖς	δὲ Πυρρηναίοις κατὰ μεσημβρίαν τε
[14, 10]	ἄγριον τρόπον ἔπαιον ὅλοις συνεμπίπτοντες	τοῖς	ἑαυτῶν σώμασιν, ὥσπερ ὑλοτόμοι τινὲς
[14, 9]	τὸ πρανές, ἐκείνοις δὲ πολέμιον	τοῖς	ἐκ τοῦ χθαμαλοῦ πρὸς τὰ
[14, 2]	τῆς χώρας, ἅμα τοῖς ἄλλοις	τοῖς	ἐν τῷ ἱερῷ οὖσιν ἐμπρησθεῖσα
[14, 11]	πόλιν ὄχλου πρῶτον μὲν ηὔξατο	τοῖς	θεοῖς ἐπιτελῆ ποιῆσαι τὰ μαντεύματα
[14, 9]	παρίστησι, καὶ πνεῦμα ἐνθουσιῶδες ὥσπερ	τοῖς	θεοφορήτοις παρέχει, τοῖς δ´ ἁρπάσαι
[14, 6]	τῶν πόλεων πράγμασι καὶ ἐν	τοῖς	ἰδίοις βίοις πρὸς τὰ τελευταῖα
[14, 6]	ὀλίγου δεῖν πάντων ἔν τε	τοῖς	κοινοῖς τῶν πόλεων πράγμασι καὶ
[14, 6]	τῶν ἀγαθῶν ἰσομοιρίαν, πολιτείαν ἔγνωσαν	τοῖς	κρατηθεῖσι χαρίσασθαι, πάντων μεταδόντες ὧν
[14, 1]	τετράγωνος δὲ οὖσα τῷ σχήματι	τοῖς	μὲν Ἀλπείοις ὄρεσι μεγίστοις οὖσι
[14, 9]	ἢ πολὺ ἀμαθές· ἔπειθ´ ὅτι	τοῖς	μὲν ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἀγωνιζομένοις
[14, 9]	τοῖς ἀνοήτως ἐπιοῦσι πλεονεξίαν ἢ	τοῖς	μετὰ λογισμοῦ παρὰ τὰ δεινὰ
[14, 9]	βαθεῖαι κόμαι καὶ τὸ ἐν	τοῖς	ὄμμασιν αὐτῶν πικρὸν καὶ ὁ
[14, 8]	τὰ σώματα καὶ διαπονεῖν ἐν	τοῖς	ὅπλοις, κόπτεσθαι μὲν ἄσθματι συνεχεῖ
[14, 6]	παλαιαῖς εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι τὰς ἐπὶ	τοῖς	προσφάτοις ἐγκλήμασιν ὀργάς. Θαυμαστὸν μὲν
[14, 1]	φασὶ δὲ καί τινες, ὅτι	τοῖς	πρώτοις Ἕλλησιν εἰς τήνδε τὴν
[14, 11]	Μάρκος δέ τις Κούρτιος ἐν	τοῖς	πρώτοις τῶν νέων ἀριθμούμενος σωφροσύνης
[14, 6]	κρατηθεῖσι χαρίσασθαι, πάντων μεταδόντες ὧν	τοῖς	φύσει Ῥωμαίοις μετῆν, οὐ τὴν
[14, 6]	ὑποχειρίους ἔλαβον, ὥστε μηδὲ τοῖς	ἀγριωτάτοις	τῶν βαρβάρων ὑπερβολὴν τῆς εἰς
[14, 6]	εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι τὰς ἐπὶ τοῖς	προσφάτοις	ἐγκλήμασιν ὀργάς. Θαυμαστὸν μὲν δὴ
[14, 9]	καὶ πνεῦμα ἐνθουσιῶδες ὥσπερ τοῖς	θεοφορήτοις	παρέχει, τοῖς δ´ ἁρπάσαι τὰ
[14, 1]	καὶ πᾶσαν τὴν ὑπὸ τοῖς	ἄρκτοις	ἤπειρον διελθὼν εἰς τὸ Ποντικὸν
[14, 1]	σχήματι τοῖς μὲν Ἀλπείοις ὄρεσι	μεγίστοις	οὖσι τῶν Εὐρωπείων συνάπτει κατὰ
[14, 6]	μετὰ τὴν ἄφεσιν τῶν ἐγκλημάτων	αὐτοῖς	ἐχαρίσαντο. σκοπούμενοι γάρ, ὡς μηδὲν
[14, 1]	ἐλάβοντο, Κελσικὴν ἀπὸ τοῦ συμβάντος	αὐτοῖς	πάθους τὴν χώραν ἐκάλεσαν, ἣν
[14, 10]	πλαγίων ἀστοχάστους πληγὰς ἐξέφερον, ὡς	αὐτοῖς	σκεπαστηρίοις ὅλα διακόψοντες τὰ σώματα
[14, 6]	ἀδελφῶν οὐδὲν διαφέροντας, ἐπειδὴ προσέκρουσαν	αὐτοῖς	τι, διαλυσάμενοι τὴν συγγένειαν οὕτως
[14, 13]	Μαρκίου Πριβερνάτας πολιορκοῦντος, ἐπεὶ οὐδεμία	τούτοις	σωτηρίας ἐλπὶς ὑπελείπετο, ἐπρεσβεύοντο πρὸς
[14, 1]	δὲ καί τινες, ὅτι τοῖς	πρώτοις	Ἕλλησιν εἰς τήνδε τὴν γῆν
[14, 11]	δέ τις Κούρτιος ἐν τοῖς	πρώτοις	τῶν νέων ἀριθμούμενος σωφροσύνης ἕνεκα
[14, 13]	πολιορκοῦντος, ἐπεὶ οὐδεμία τούτοις σωτηρίας	ἐλπὶς	ὑπελείπετο, ἐπρεσβεύοντο πρὸς αὐτόν· τοῦ
[14, 10]	δ´ οὐκέτι προσωφελεῖν δυνατὰ ἦν·	χωρὶς	γὰρ τοῦ καταρρέοντος ἐκ τῶν
[14, 12]	εἰσηγησάμενος ὑπὲρ ὧν ἡ δεκαετὴς	στάσις	ἐγένετο, ἁλοὺς ἐν δίκῃ καὶ
[14, 10]	καὶ πρὸς τὸ βάρβαρον αὐτῶν	ἀντιτέχνησις	εὐπαίδευτος τε ἦν καὶ πολὺ
[14, 9]	ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἀγωνιζομένοις ἡ	φύσις	αὐτὴ θάρσος τέ τι πρὸς
[14, 2]	Ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ καλιάς	τις	Ἄρεος ἱερὰ περὶ τὴν κορυφὴν
[14, 6]	παραλιπεῖν. Μυρία τοιαῦτα λέγειν ἄν	τις	ἔχοι ταῖς πόλεσι ταύταις ἡμαρτημένα,
[14, 10]	θηριῶδες καὶ μανικὸν ἔχουσα πλημμελής	τις	ἦν καὶ σοφίας τῆς ἐν
[14, 11]	ἀπὸ χρημάτων ἀπαρχάς. Μάρκος δέ	τις	Κούρτιος ἐν τοῖς πρώτοις τῶν
[14, 9]	τὸ μέγεθος, μηδ´ εἰς ταῦτά	τις	πλεονεκτήματα αὐτῶν ὁρῶν ἀθυμότερος πρὸς
[14, 2]	γηγενοῦς Ἐρεχθέως τῷ σηκῷ ἱερά	τις	ὑπ´ Ἀθηνᾶς φυτευθεῖσα ἐλαία κατὰ
[14, 1]	βορέαν ἄνεμον καὶ ποταμὸν Ἴστρον,	ὃς	ἀπὸ τῶν Ἀλπείων καταβαίνων ὀρῶν
[14, 12]	θηρίον οὐδέν ἐστι δήμου μιαρώτερον,	ὃς	οὐδὲ τῶν σιτιζόντων ἀπέχεται. ~Τοῦ
[14, 1]	διελθὼν εἰς τὸ Ποντικὸν ἐξερεύγεται	πέλαγος.	Τοσαύτη δὲ οὖσα τὸ μέγεθος,
[14, 6]	διάνοιαν λαβόντες τοῖς ἀξιοῦσι τῆς	Ἑλλάδος	ἄρχειν οὔτ´ Ἀθηναίοις οὔτε Λακεδαιμονίοις·
[14, 4]	Καπιτώλιον Ῥωμαῖοι κατέφυγον, κινδυνεύων διὰ	τυραννίδος	ἐπίθεσιν ἀπολέσθαι, βλέψας εἰς τὸ
[14, 1]	ἐξ Ἡρακλέους καὶ Ἀστερόπης τῆς	Ἀτλαντίδος	δύο γενέσθαι μυθολογοῦσι παῖδας, Ἴβηρον
[14, 2]	δὲ τῇ Ῥώμῃ καλιάς τις	Ἄρεος	ἱερὰ περὶ τὴν κορυφὴν ἱδρυμένη
[14, 11]	διαρραγῆναι τι τῆς γῆς εἰς	βάθος	ἄβυσσον καὶ τοῦτ´ ἐπὶ πολλὰς
[14, 9]	πλῆθος τῶν πολεμίων μήτε τὸ	μέγεθος,	μηδ´ εἰς ταῦτά τις πλεονεκτήματα
[14, 1]	πέλαγος. Τοσαύτη δὲ οὖσα τὸ	μέγεθος,	ὅση μὴ πολὺ ἀποδεῖν τετάρτη
[14, 9]	δὲ μηδεὶς ὑμῶν μήτε τὸ	πλῆθος	τῶν πολεμίων μήτε τὸ μέγεθος,
[14, 4]	τὸν ἐν αὐτῷ νεὼν τοῦ	Διὸς	εἶπεν· οὐδ´ ἐκεῖνος ὁ τόπος
[14, 7]	κεκρατηκότων ἀγαθὰ προσλαβόντες ἀπῄεσαν. ~Ὅτι	Σολπίκιος	Ῥοῦφος ἐπίκλησιν ἀνὴρ ἦν ἔν
[14, 13]	τὴν ἔμφυτον ἐλευθερίαν. καὶ ὁ	Μάρκιος	ἀποδεξάμενος αὐτοῦ τὴν παρρησίαν φησίν·
[14, 13]	τῆς μεγαλοφροσύνης τοὺς ἄνδρας ὁ	Μάρκιος	καὶ τὴν πολιορκίαν ἔλυσε.
[14, 4]	λαμπρότατος καὶ τὰ πολιτικὰ φρονιμώτατος.	~Μάλλιος	ὁ ἀριστεύσας, ὅτε εἰς τὸ
[14, 12]	ὑπεραίρειν πολὺ τὴν κοινὴν φύσιν.	Λικίνιος	Στόλων, ὁ δεκάκις δημαρχήσας καὶ
[14, 12]	χρῆμα σώματος ἦν ὁ Κελτός,	οἷος	ὑπεραίρειν πολὺ τὴν κοινὴν φύσιν.
[14, 3]	τὸ παντελὲς ἀπορίαν. ~Ὅτι Μάρκος	Φούριος	ὁ δικτάτωρ ἀνὴρ ἦν τῶν
[14, 5]	στρατιὰν ἐπικλύσας ταῖς ὠφελείαις Τίτος	Κοίντιος	δικτατορεύων ἐν ἡμέραις ἐννέα πόλεις
[14, 11]	χρημάτων ἀπαρχάς. Μάρκος δέ τις	Κούρτιος	ἐν τοῖς πρώτοις τῶν νέων
[14, 11]	πελάνους καὶ ἀπὸ χρημάτων ἀπαρχάς.	Μάρκος	δέ τις Κούρτιος ἐν τοῖς
[14, 3]	εἰς τὸ παντελὲς ἀπορίαν. ~Ὅτι	Μάρκος	Φούριος ὁ δικτάτωρ ἀνὴρ ἦν
[14, 9]	καὶ ἀντὶ λόγχης ὑσσός, ἄφυκτον	βέλος·	τὰ μὲν σκεπαστήρια, οἷα μὴ
[14, 9]	μαθὼν ὁ τῶν Ῥωμαίων δικτάτωρ	Κάμιλλος,	συγκαλέσας τοὺς ἀμφ´ αὑτὸν ἐδημηγόρησε
[14, 2]	οἱ δὲ λαγωβόλα καλοῦντες, ᾧ	Ῥωμύλος	ὀρνιθευόμενος διέγραφε τῶν οἰωνῶν τὰς
[14, 11]	πολλὰ δὲ χρήματα, πολὺς δὲ	κόσμος	ἐσθῆτος, πολλαὶ δὲ ἀπαρχαὶ συμπασῶν
[14, 1]	κόλπον περιλαμβάνουσα, Γαλατία τῆς θαλάττης	ἐπώνυμος.	Κοινῷ δ´ ὀνόματι ἡ σύμπασα
[14, 4]	εἶπεν· οὐδ´ ἐκεῖνος ὁ τόπος	ἱκανὸς	ἔσται με σῶσαι, ὃν ὑπὸ
[14, 1]	πάθους τὴν χώραν ἐκάλεσαν, ἣν	ἑνὸς	ἀλλαγῇ γράμματος οἱ μεταγενέστεροι Κελτικὴν
[14, 13]	ἔμφυτον ἐλευθερίαν. καὶ ὁ Μάρκιος	ἀποδεξάμενος	αὐτοῦ τὴν παρρησίαν φησίν· ἐὰν
[14, 12]	δεκάκις δημαρχήσας καὶ τοὺς νόμους	εἰσηγησάμενος	ὑπὲρ ὧν ἡ δεκαετὴς στάσις
[14, 11]	τῆς κατὰ πολέμους ἀρετῆς ἔφοδον	αἰτησάμενος	ἐπὶ τὴν βουλὴν εἶπεν, ὅτι
[14, 6]	ἃ παρίημι, ἐπεὶ καὶ τούτων	μεμνημένος	ἄχθομαι· τὸ γὰρ Ἑλληνικὸν οὐκ
[14, 2]	δὲ λαγωβόλα καλοῦντες, ᾧ Ῥωμύλος	ὀρνιθευόμενος	διέγραφε τῶν οἰωνῶν τὰς χώρας,
[14, 8]	οἶνον— ἔστι δὲ ὁ τῇδε	φυόμενος	μετὰ τὸν Φαλερινὸν ἥδιστος οἴνων
[14, 11]	παραχωρήσειν ἑτέρῳ τῆς φιλοτιμίας ταύτης	ὑποσχόμενος	τά τε ὅπλα περιέθετο καὶ
[14, 11]	καὶ γένοιτο ἑκὼν ὁ τοῦτο	χαριούμενος	τῇ πατρίδι, πολλοὺς ἀνήσει ἡ
[14, 11]	ἐν τοῖς πρώτοις τῶν νέων	ἀριθμούμενος	σωφροσύνης ἕνεκα καὶ τῆς κατὰ
[14, 4]	νεὼν τοῦ Διὸς εἶπεν· οὐδ´	ἐκεῖνος	ὁ τόπος ἱκανὸς ἔσται με
[14, 1]	ὡς μέν τινές φασιν, ἀπό	τινος	γίγαντος Κελτοῦ αὐτόθι δυναστεύσαντος, ἄλλοι
[14, 9]	ὅσα ἄλλα ὑπὸ βαρβάρου καὶ	ἄφρονος	ἀλαζονείας κατά τε μορφὰς καὶ
[14, 1]	πόλου καὶ τῆς ἰσημερινῆς δύσεως·	τετράγωνος	δὲ οὖσα τῷ σχήματι τοῖς
[14, 4]	Διὸς εἶπεν· οὐδ´ ἐκεῖνος ὁ	τόπος	ἱκανὸς ἔσται με σῶσαι, ὃν
[14, 1]	τετάρτη λέγεσθαι μοῖρα τῆς Εὐρώπης,	εὔυδρός	τε καὶ πίειρα καὶ καρποῖς
[14, 9]	ταῦτά τις πλεονεκτήματα αὐτῶν ὁρῶν	ἀθυμότερος	πρὸς τὸν ἀγῶνα ἔστω, ἀλλ´
[14, 10]	καὶ σοφίας τῆς ἐν ὅπλοις	ἄμοιρος.	τοτὲ μὲν γὰρ ἀνατείνοντες ἄνω
[14, 13]	τοὺς ἀφισταμένους ὑμῶν οἰκέτας; ἀποκρίνεται	πρὸς	αὐτὸν ὁ πρεσβευτής· ὡς δεῖ
[14, 13]	τούτοις σωτηρίας ἐλπὶς ὑπελείπετο, ἐπρεσβεύοντο	πρὸς	αὐτόν· τοῦ δ´ εἰπόντος· φράσατέ
[14, 1]	Κοινῷ δ´ ὀνόματι ἡ σύμπασα	πρὸς	Ἑλλήνων καλεῖται Κελτική, ὡς μέν
[14, 1]	ἡ δ´ ἐπὶ θάτερα τὰ	πρὸς	μεσημβρίαν βλέποντα μέχρι Πυρρήνης ὄρους,
[14, 2]	τὴν ἔριν τὴν γενομένην αὐτῇ	πρὸς	Ποσειδῶνα περὶ τῆς χώρας, ἅμα
[14, 9]	ἁρπάσαι τὰ ἀλλότρια προθυμουμένοις μαλακώτεραι	πρὸς	τὰ δεινὰ αἱ τόλμαι φιλοῦσι
[14, 9]	πολέμιον τοῖς ἐκ τοῦ χθαμαλοῦ	πρὸς	τὰ μετέωρα χωρεῖν ἀναγκαζομένοις. φοβείσθω
[14, 6]	καὶ ἐν τοῖς ἰδίοις βίοις	πρὸς	τὰ τελευταῖα τῶν συμβαινόντων τὰς
[14, 1]	Κελτικὴ κεῖται μὲν ἐν τῷ	πρὸς	τὴν ἑσπέραν καθήκοντι τῆς Εὐρώπης
[14, 10]	δὲ τῶν Ῥωμαίων ἀλκὴ καὶ	πρὸς	τὸ βάρβαρον αὐτῶν ἀντιτέχνησις εὐπαίδευτος
[14, 9]	τις πλεονεκτήματα αὐτῶν ὁρῶν ἀθυμότερος	πρὸς	τὸν ἀγῶνα ἔστω, ἀλλ´ ἐνθυμείσθω
[14, 9]	φύσις αὐτὴ θάρσος τέ τι	πρὸς	τοὺς κινδύνους παρίστησι, καὶ πνεῦμα
[14, 6]	γίνωνται, βαρβαρικάς. Τυσκλανοὶ μὲν δὴ	πρὸς	τῷ μηδὲν ἀφαιρεθῆναι τῶν σφετέρων
[14, 9]	ὄμμασιν αὐτῶν πικρὸν καὶ ὁ	βλοσυρὸς	τῆς ὄψεως χαρακτὴρ αἵ τε
[14, 9]	ἰδίων ἀγωνιζομένοις ἡ φύσις αὐτὴ	θάρσος	τέ τι πρὸς τοὺς κινδύνους
[14, 9]	τε ἀμφίστομα καὶ ἀντὶ λόγχης	ὑσσός,	ἄφυκτον βέλος· τὰ μὲν σκεπαστήρια,
[14, 10]	τοῦ καταρρέοντος ἐκ τῶν τραυμάτων	αἵματος	οἱ δι´ ὅλων ἐκχεόμενοι τῶν
[14, 1]	χώραν ἐκάλεσαν, ἣν ἑνὸς ἀλλαγῇ	γράμματος	οἱ μεταγενέστεροι Κελτικὴν ὠνόμασαν. ~Ἀθήνῃσι
[14, 11]	κέντρα προσβαλὼν ἔρριψε κατὰ τοῦ	χάσματος	ἑαυτόν. ἐπὶ δὲ αὐτῷ πολλὰ
[14, 11]	συμπασῶν τεχνῶν δημοσίᾳ κατὰ τοῦ	χάσματος	ἐρρίφησαν· καὶ αὐτίκα ἡ γῆ
[14, 12]	γῆ συνῆλθεν. ~ὑπερφυές τι χρῆμα	σώματος	ἦν ὁ Κελτός, οἷος ὑπεραίρειν
[14, 9]	εὐκλείαν καταλείψοντες ἀντὶ τοῦ θνητοῦ	σώματος	νηπίοις παισὶ καὶ γηραιοῖς γονεῦσιν,
[14, 3]	ἀκμασάντων ἡλικίαν τά τε πολέμια	λαμπρότατος	καὶ τὰ πολιτικὰ φρονιμώτατος. ~Μάλλιος
[14, 3]	πολέμια λαμπρότατος καὶ τὰ πολιτικὰ	φρονιμώτατος.	~Μάλλιος ὁ ἀριστεύσας, ὅτε εἰς
[14, 11]	δὲ χρήματα, πολὺς δὲ κόσμος	ἐσθῆτος,	πολλαὶ δὲ ἀπαρχαὶ συμπασῶν τεχνῶν
[14, 5]	τὴν στρατιὰν ἐπικλύσας ταῖς ὠφελείαις	Τίτος	Κοίντιος δικτατορεύων ἐν ἡμέραις ἐννέα
[14, 12]	τι χρῆμα σώματος ἦν ὁ	Κελτός,	οἷος ὑπεραίρειν πολὺ τὴν κοινὴν
[14, 1]	αἰγιαλοῦ ἐλάβοντο, Κελσικὴν ἀπὸ τοῦ	συμβάντος	αὐτοῖς πάθους τὴν χώραν ἐκάλεσαν,
[14, 1]	μέν τινές φασιν, ἀπό τινος	γίγαντος	Κελτοῦ αὐτόθι δυναστεύσαντος, ἄλλοι δὲ
[14, 13]	καὶ τὴν ἐλευθερίαν βέβαιοι διὰ	παντὸς	ὑμῖν ἐσόμεθα φίλοι, δουλεύειν δ´
[14, 1]	ἀπό τινος γίγαντος Κελτοῦ αὐτόθι	δυναστεύσαντος,	ἄλλοι δὲ ἐξ Ἡρακλέους καὶ
[14, 2]	τῶν ὅπλων φερούσῃ στρατιᾷ. Κρότου	καταρραγέντος,	ὡς ἐπὶ μεγίστῳ μὲν θεάματι,
[14, 11]	ἐπὶ τὸν πολεμιστὴν ἵππον ἀνέβη·	συναχθέντος	δ´ ἐπὶ τὴν θέαν τοῦ
[14, 10]	δυνατὰ ἦν· χωρὶς γὰρ τοῦ	καταρρέοντος	ἐκ τῶν τραυμάτων αἵματος οἱ
[14, 13]	ἐπρεσβεύοντο πρὸς αὐτόν· τοῦ δ´	εἰπόντος·	φράσατέ μοι, πῶς αὐτοὶ κολάζετε
[14, 13]	ἀπέχεται. ~Τοῦ ὑπάτου Μαρκίου Πριβερνάτας	πολιορκοῦντος,	ἐπεὶ οὐδεμία τούτοις σωτηρίας ἐλπὶς
[14, 11]	τοιαῦτα τῶν ἀνδρῶν ἀποφηναμένων ἀπαρχὰς	ἕκαστος	εἰς τὸ χάσμα ἔφερεν, ὧν
[14, 1]	ἀπὸ τῶν Ἀλπείων καταβαίνων ὀρῶν	μέγιστος	τῶν τῇδε ποταμῶν καὶ πᾶσαν
[14, 8]	τῇδε φυόμενος μετὰ τὸν Φαλερινὸν	ἥδιστος	οἴνων μελικράτῳ μάλιστα προσεμφερής— ὕπνον
[14, 10]	πρὸς τὸ βάρβαρον αὐτῶν ἀντιτέχνησις	εὐπαίδευτος	τε ἦν καὶ πολὺ τὸ
[14, 7]	ἀγαθὰ προσλαβόντες ἀπῄεσαν. ~Ὅτι Σολπίκιος	Ῥοῦφος	ἐπίκλησιν ἀνὴρ ἦν ἔν τε
[14, 10]	βραχίονας καὶ τοὺς θυρεοὺς εἰς	ὕψος	ἀνατείνοντες, ἔπειτα γυροὶ καὶ βραχεῖς
[14, 1]	ἀφ´ οὗ πρῶτον μὲν τὴν	συνεγγύς,	ἔπειτα δὲ καὶ τὴν ἄλλην
[14, 11]	δὲ καρποί, πολλὰ δὲ χρήματα,	πολὺς	δὲ κόσμος ἐσθῆτος, πολλαὶ δὲ
[14, 1]	μυθολογοῦσι παῖδας, Ἴβηρον καὶ Κελτόν,	οὓς	θέσθαι ταῖς χώραις, ὧν ἦρξαν
[14, 9]	ἀκαταπλήκτως ἐπ´ αὐτοὺς θεούς τε	ἀρωγοὺς	ἔχοντες, οἳ παρέξουσιν ὑμῖν ἐξουσίαν,
[14, 9]	πατέρων, ἴτε ἀκαταπλήκτως ἐπ´ αὐτοὺς	θεούς	τε ἀρωγοὺς ἔχοντες, οἳ παρέξουσιν
[14, 1]	αὐτόθι δυναστεύσαντος, ἄλλοι δὲ ἐξ	Ἡρακλέους	καὶ Ἀστερόπης τῆς Ἀτλαντίδος δύο
[14, 2]	βλαστοὺς ἀντὶ τῶν παλαιῶν ἐξοίσει	νέους.	Ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ καλιάς
[14, 10]	ὑπὸ τοὺς βραχίονας καὶ τοὺς	θυρεοὺς	εἰς ὕψος ἀνατείνοντες, ἔπειτα γυροὶ
[14, 10]	μαχαίρας εἴων κρατεῖν οὔτε τοὺς	θυρεοὺς	κατέχειν, περιολισθανόντων ταῖς λαβαῖς τῶν
[14, 10]	τὴν γῆν βεβρυχότας καὶ τοὺς	θυρεοὺς	ὀδακτίζοντας καὶ βοὴν ὠρυγῇ παραπλησίαν
[14, 11]	πολλοὺς ἀνήσει ἡ γῆ ἄνδρας	ἀγαθούς.	ταῦτ´ εἰπὼν καὶ μηδενὶ παραχωρήσειν
[14, 1]	Κελσικὴν ἀπὸ τοῦ συμβάντος αὐτοῖς	πάθους	τὴν χώραν ἐκάλεσαν, ἣν ἑνὸς
[14, 8]	προσεμφερής— ὕπνον τε πλείονα τοῦ	συνήθους	αἱρούμενοι καὶ δίαιταν ὑπὸ σκιαῖς
[14, 6]	Ἑλλήνων λέγειν; Ἀθηναῖοι μέν γε	Σαμίους	ἀποίκους ἑαυτῶν ὄντας, Λακεδαιμόνιοι δὲ
[14, 9]	μὴν οὐδ´ οἷς δεδίττονται τοὺς	πολεμίους	καὶ πρὶν εἰς χεῖρας ἐλθεῖν
[14, 6]	ἀλλὰ πάντας ἀφεῖναι τοὺς ἐξαμαρτόντας	ἀζημίους·	πολλῷ δ´ ἔτι τούτου θαυμασιώτερον,
[14, 6]	ἀποίκους ἑαυτῶν ὄντας, Λακεδαιμόνιοι δὲ	Μεσσηνίους	ἀδελφῶν οὐδὲν διαφέροντας, ἐπειδὴ προσέκρουσαν
[14, 6]	τυχούσας φιλανθρωπίας καταλυομένων καὶ φιλίας	πολυχρονίους	διὰ μικρὰ καὶ φαῦλα προσκρούματα
[14, 11]	τὰ μαντεύματα καὶ πολλοὺς ἄνδρας	ὁμοίους	αὐτῷ δοῦναι τῇ πόλει τῇ
[14, 6]	θηριωδῶς, ἐπειδὴ τὰς πόλεις αὐτῶν	ὑποχειρίους	ἔλαβον, ὥστε μηδὲ τοῖς ἀγριωτάτοις
[14, 6]	λέγειν; Ἀθηναῖοι μέν γε Σαμίους	ἀποίκους	ἑαυτῶν ὄντας, Λακεδαιμόνιοι δὲ Μεσσηνίους
[14, 12]	ὧν ἡ δεκαετὴς στάσις ἐγένετο,	ἁλοὺς	ἐν δίκῃ καὶ ὑπὸ τοῦ
[14, 6]	ὑπὲρ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν εἰς	ἀλλήλους	παρανομεῖν. ὅσοις μὲν οὖν ταῦτα
[14, 6]	κἂν περὶ συγγενεῖς τε καὶ	φίλους	γίνωνται, βαρβαρικάς. Τυσκλανοὶ μὲν δὴ
[14, 11]	ἐπιτελῆ ποιῆσαι τὰ μαντεύματα καὶ	πολλοὺς	ἄνδρας ὁμοίους αὐτῷ δοῦναι τῇ
[14, 11]	ὁ τοῦτο χαριούμενος τῇ πατρίδι,	πολλοὺς	ἀνήσει ἡ γῆ ἄνδρας ἀγαθούς.
[14, 10]	προϊεμένους. Ἥ τε δύναμις ὑπέλειπε	πολλοὺς	τῶν βαρβάρων ἐκλυομένων τῶν μελῶν
[14, 11]	σωφροσύνης ἕνεκα καὶ τῆς κατὰ	πολέμους	ἀρετῆς ἔφοδον αἰτησάμενος ἐπὶ τὴν
[14, 12]	ὁ δεκάκις δημαρχήσας καὶ τοὺς	νόμους	εἰσηγησάμενος ὑπὲρ ὧν ἡ δεκαετὴς
[14, 11]	τῇ πατρίδι, ἀπό τε καρπῶν	πελάνους	καὶ ἀπὸ χρημάτων ἀπαρχάς. Μάρκος
[14, 2]	ὠνόμασαν. ~Ἀθήνῃσι μὲν ἐν τοῦ	γηγενοῦς	Ἐρεχθέως τῷ σηκῷ ἱερά τις
[14, 13]	μοι, πῶς αὐτοὶ κολάζετε τοὺς	ἀφισταμένους	ὑμῶν οἰκέτας; ἀποκρίνεται πρὸς αὐτὸν
[14, 10]	ὠρυγῇ παραπλησίαν ὥσπερ τὰ θηρία	προϊεμένους.	Ἥ τε δύναμις ὑπέλειπε πολλοὺς
[14, 9]	θάρσος τέ τι πρὸς τοὺς	κινδύνους	παρίστησι, καὶ πνεῦμα ἐνθουσιῶδες ὥσπερ
[14, 6]	καὶ τὰς μὲν ἐπιεικεῖς καὶ	φιλανθρώπους	διανοίας τε καὶ πράξεις αὐτῶν
[14, 6]	λέγειν Ἕλληνας, ὅσοις δὲ τἀναντία	βαρβάρους.	καὶ τὰς μὲν ἐπιεικεῖς καὶ
[14, 1]	πρὸς μεσημβρίαν βλέποντα μέχρι Πυρρήνης	ὄρους,	ἡ τὸν Γαλατικὸν κόλπον περιλαμβάνουσα,
[14, 10]	τὰ σπλάγχνα τὰς πληγὰς ἐξέτεινον·	ὅσους	δὲ ταῦτα τὰ μέρη διὰ
[14, 9]	τῶν Ῥωμαίων δικτάτωρ Κάμιλλος, συγκαλέσας	τοὺς	ἀμφ´ αὑτὸν ἐδημηγόρησε πολλὰ παρορμῶντα
[14, 13]	ἠγάσθη τε δὴ τῆς μεγαλοφροσύνης	τοὺς	ἄνδρας ὁ Μάρκιος καὶ τὴν
[14, 13]	φράσατέ μοι, πῶς αὐτοὶ κολάζετε	τοὺς	ἀφισταμένους ὑμῶν οἰκέτας; ἀποκρίνεται πρὸς
[14, 10]	ἀναιρομένων τὰς μαχαίρας ὑποδύνοντες ὑπὸ	τοὺς	βραχίονας καὶ τοὺς θυρεοὺς εἰς
[14, 6]	τῶν Τυσκλάνων, ἀλλὰ πάντας ἀφεῖναι	τοὺς	ἐξαμαρτόντας ἀζημίους· πολλῷ δ´ ἔτι
[14, 6]	ἀνδρῶν ὅμηρα λαμβάνειν, οὔτε ὅπλα	τοὺς	ἔχοντας ἀφελέσθαι, οὔτ´ ἄλλο σημεῖον
[14, 10]	ὑποδύνοντες ὑπὸ τοὺς βραχίονας καὶ	τοὺς	θυρεοὺς εἰς ὕψος ἀνατείνοντες, ἔπειτα
[14, 10]	τὰς μαχαίρας εἴων κρατεῖν οὔτε	τοὺς	θυρεοὺς κατέχειν, περιολισθανόντων ταῖς λαβαῖς
[14, 10]	ἐπὶ τὴν γῆν βεβρυχότας καὶ	τοὺς	θυρεοὺς ὀδακτίζοντας καὶ βοὴν ὠρυγῇ
[14, 6]	δὲ πρᾶξιν οἰόμενοι συνέχειν ἅπαντας	τοὺς	κατὰ συγγένειαν ἢ φιλίαν προσήκοντας
[14, 9]	αὐτὴ θάρσος τέ τι πρὸς	τοὺς	κινδύνους παρίστησι, καὶ πνεῦμα ἐνθουσιῶδες
[14, 12]	Στόλων, ὁ δεκάκις δημαρχήσας καὶ	τοὺς	νόμους εἰσηγησάμενος ὑπὲρ ὧν ἡ
[14, 9]	γὰρ ἂν δυνήσονται δεινὸν ἐργάσασθαι	τοὺς	ὁμόσε χωροῦντας αἱ βαθεῖαι κόμαι
[14, 13]	ὁ πρεσβευτής· ὡς δεῖ κολάζεσθαι	τοὺς	ποθοῦντας ἀπολαβεῖν τὴν ἔμφυτον ἐλευθερίαν.
[14, 9]	Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ οἷς δεδίττονται	τοὺς	πολεμίους καὶ πρὶν εἰς χεῖρας
[14, 10]	μὲν ἐκείνων πληγὰς ὑπερπετεῖς γινομένας	ἀπράκτους	καὶ κενὰς ἐποίουν, αὐτοὶ δὲ
[14, 2]	ταχέως ἑαυτὴν ἡ πόλις ἀναλαβοῦσα	βλαστοὺς	ἀντὶ τῶν παλαιῶν ἐξοίσει νέους.
[14, 10]	τοτὲ δ´ ἐκ τῶν πλαγίων	ἀστοχάστους	πληγὰς ἐξέφερον, ὡς αὐτοῖς σκεπαστηρίοις
[14, 9]	ζηλωταὶ πατέρων, ἴτε ἀκαταπλήκτως ἐπ´	αὐτοὺς	θεούς τε ἀρωγοὺς ἔχοντες, οἳ
[14, 6]	πλεῖον ὑπῆρξεν ἐν τῇ φύσει,	τούτους	οἶμαι δεῖν λέγειν Ἕλληνας, ὅσοις
[14, 10]	ἐθάδες ὄντες πόνων διὰ τὰς	ἀτρύτους	καὶ συνεχεῖς στρατείας ἅπαντα τὰ
[14, 2]	συγκαταφλεγεῖσα ταῖς πέριξ οἰκίαις ἕως	ἐδάφους,	ἀνακαθαιρομένων τῶν οἰκοπέδων ἕνεκα τῆς
[14, 2]	ἐμπρήσεως ἡμέρᾳ βλαστὸν ἐκ τοῦ	στελέχους	ἀνῆκεν ὅσον τε πηχυαῖον, δῆλον
[14, 10]	τῶν πλαγίων ἀστοχάστους πληγὰς ἐξέφερον,	ὡς	αὐτοῖς σκεπαστηρίοις ὅλα διακόψοντες τὰ
[14, 13]	ἀποκρίνεται πρὸς αὐτὸν ὁ πρεσβευτής·	ὡς	δεῖ κολάζεσθαι τοὺς ποθοῦντας ἀπολαβεῖν
[14, 9]	πληγαῖς εἴκειν, τὰ δ´ ἀμυντήρια,	ὡς	διὰ πάσης φέρεσθαι προβολῆς. τῶν
[14, 2]	ὅπλων φερούσῃ στρατιᾷ. Κρότου καταρραγέντος,	ὡς	ἐπὶ μεγίστῳ μὲν θεάματι, καλλίστῳ
[14, 1]	σύμπασα πρὸς Ἑλλήνων καλεῖται Κελτική,	ὡς	μέν τινές φασιν, ἀπό τινος
[14, 6]	ἐγκλημάτων αὐτοῖς ἐχαρίσαντο. σκοπούμενοι γάρ,	ὡς	μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἐν τῇ
[14, 8]	αἱρούμενοι καὶ δίαιταν ὑπὸ σκιαῖς	ὡς	τὰ πολλὰ ἔχοντες τοσαύτην ἔλαβον
[14, 6]	συγγένειαν οὕτως ὠμῶς διεχειρίσαντο καὶ	θηριωδῶς,	ἐπειδὴ τὰς πόλεις αὐτῶν ὑποχειρίους
[14, 2]	Παλατίου συγκαταφλεγεῖσα ταῖς πέριξ οἰκίαις	ἕως	ἐδάφους, ἀνακαθαιρομένων τῶν οἰκοπέδων ἕνεκα
[14, 2]	~Ἀθήνῃσι μὲν ἐν τοῦ γηγενοῦς	Ἐρεχθέως	τῷ σηκῷ ἱερά τις ὑπ´
[14, 6]	ἀφαιρεθῆναι τῶν σφετέρων ἁλούσης τῆς	πόλεως,	{ἀλλὰ} καὶ τὰ τῶν κεκρατηκότων
[14, 2]	τὸ σύμβολον τοῦ συνοικισμοῦ τῆς	πόλεως	διέσωσεν ἀπαθές, ῥόπαλον ἐκ θατέρου
[14, 2]	ὑπὸ τῶν βαρβάρων, ὅτε τῆς	ἀκροπόλεως	ἐκράτησαν, δευτέρᾳ τῆς ἐμπρήσεως ἡμέρᾳ
[14, 2]	τῆς ἀκροπόλεως ἐκράτησαν, δευτέρᾳ τῆς	ἐμπρήσεως	ἡμέρᾳ βλαστὸν ἐκ τοῦ στελέχους
[14, 1]	βορείου πόλου καὶ τῆς ἰσημερινῆς	δύσεως·	τετράγωνος δὲ οὖσα τῷ σχήματι
[14, 2]	ποιῆσαι βουλομένων τῶν θεῶν, ὅτι	ταχέως	ἑαυτὴν ἡ πόλις ἀναλαβοῦσα βλαστοὺς
[14, 9]	πικρὸν καὶ ὁ βλοσυρὸς τῆς	ὄψεως	χαρακτὴρ αἵ τε δὴ πλημμελεῖς
[14, 2]	καλλίστῳ δ´ ἀκούσματι, οἵ τε	βεβαίως	ἄποροι καὶ οἱ πλαττόμενοι τὴν
[14, 10]	συνεχεῖς στρατείας ἅπαντα τὰ δεινὰ	γενναίως	ἀνέφερον. ~Ἐν Ῥώμῃ πολλὰ μὲν
[14, 9]	τὰ μὲν σκεπαστήρια, οἷα μὴ	ῥαδίως	ταῖς πληγαῖς εἴκειν, τὰ δ´
[14, 7]	πράξεσιν ἐπιφανὴς καὶ πολιτείας προαίρεσιν	ἐζηλωκὼς	τὴν διὰ μέσου. ~Οἱ Κελτοὶ
[14, 6]	τὰς δ´ ὠμὰς καὶ θηριώδεις,	ἄλλως	τε κἂν περὶ συγγενεῖς τε
[14, 6]	τι, διαλυσάμενοι τὴν συγγένειαν οὕτως	ὠμῶς	διεχειρίσαντο καὶ θηριωδῶς, ἐπειδὴ τὰς
[14, 13]	τοῦ δ´ εἰπόντος· φράσατέ μοι,	πῶς	αὐτοὶ κολάζετε τοὺς ἀφισταμένους ὑμῶν
[14, 9]	σπαθᾶται, τίνα παρέχειν πέφυκε τοῖς	ἀνοήτως	ἐπιοῦσι πλεονεξίαν ἢ τοῖς μετὰ
[14, 9]	παῖδες ἀγαθῶν ζηλωταὶ πατέρων, ἴτε	ἀκαταπλήκτως	ἐπ´ αὐτοὺς θεούς τε ἀρωγοὺς
[14, 8]	πολυσαρκίαν τε καὶ ἁπαλότητα καὶ	οὕτως	ἐξεθηλύνθησαν τὰς δυνάμεις, ὥσθ´, ὁπότε
[14, 6]	αὐτοῖς τι, διαλυσάμενοι τὴν συγγένειαν	οὕτως	ὠμῶς διεχειρίσαντο καὶ θηριωδῶς, ἐπειδὴ