Livre, Chap.
[14, 9]	θεοφορήτοις παρέχει, τοῖς δ´ ἁρπάσαι	τὰ	ἀλλότρια προθυμουμένοις μαλακώτεραι πρὸς τὰ
[14, 11]	ἐπὶ τῶν Σιβυλλείων χρησμῶν ἐπισκεψάμενοι	τὰ	βιβλία εἶπον, ὅτι τὰ πλείστου
[14, 9]	μὴ ῥαδίως ταῖς πληγαῖς εἴκειν,	τὰ	δ´ ἀμυντήρια, ὡς διὰ πάσης
[14, 10]	μὲν ἀπεστόμωτο, τὰ δὲ συνετέθραυστο,	τὰ	δ´ οὐκέτι προσωφελεῖν δυνατὰ ἦν·
[14, 10]	τῶν ὅπλων τὰ μὲν ἀπεστόμωτο,	τὰ	δὲ συνετέθραυστο, τὰ δ´ οὐκέτι
[14, 9]	τὰ ἀλλότρια προθυμουμένοις μαλακώτεραι πρὸς	τὰ	δεινὰ αἱ τόλμαι φιλοῦσι γίνεσθαι.
[14, 10]	ἀτρύτους καὶ συνεχεῖς στρατείας ἅπαντα	τὰ	δεινὰ γενναίως ἀνέφερον. ~Ἐν Ῥώμῃ
[14, 9]	ἢ τοῖς μετὰ λογισμοῦ παρὰ	τὰ	δεινὰ ἑστῶσι φόβον; Ταῦτα δὴ
[14, 9]	δὴ πλημμελεῖς αὗται σκιρτήσεις καὶ	τὰ	διὰ κενῆς ἀνασείσματα τῶν ὅπλων
[14, 10]	καὶ βοὴν ὠρυγῇ παραπλησίαν ὥσπερ	τὰ	θηρία προϊεμένους. Ἥ τε δύναμις
[14, 11]	τῷ ἵππῳ τὰς ἡνίας καὶ	τὰ	κέντρα προσβαλὼν ἔρριψε κατὰ τοῦ
[14, 11]	ηὔξατο τοῖς θεοῖς ἐπιτελῆ ποιῆσαι	τὰ	μαντεύματα καὶ πολλοὺς ἄνδρας ὁμοίους
[14, 8]	πνεύματα, ῥεῖσθαι δ´ ἱδρῶτι πολλῷ	τὰ	μέλη, θᾶττον δὲ ἀφίστασθαι τῶν
[14, 10]	ὑπὸ κόπων καὶ τῶν ὅπλων	τὰ	μὲν ἀπεστόμωτο, τὰ δὲ συνετέθραυστο,
[14, 9]	ἀντὶ λόγχης ὑσσός, ἄφυκτον βέλος·	τὰ	μὲν σκεπαστήρια, οἷα μὴ ῥαδίως
[14, 10]	πληγὰς ἐξέτεινον· ὅσους δὲ ταῦτα	τὰ	μέρη διὰ φυλακῆς ἔχοντας αἴσθοιντο,
[14, 9]	τοῖς ἐκ τοῦ χθαμαλοῦ πρὸς	τὰ	μετέωρα χωρεῖν ἀναγκαζομένοις. φοβείσθω δὲ
[14, 10]	κενὰς ἐποίουν, αὐτοὶ δὲ ὀρθὰ	τὰ	ξίφη φέροντες βουβῶνάς τε αὐτῶν
[14, 6]	τῶν βαρβάρων ὑπερβολὴν τῆς εἰς	τὰ	ὁμόφυλα παρανομίας παραλιπεῖν. Μυρία τοιαῦτα
[14, 11]	ἐπισκεψάμενοι τὰ βιβλία εἶπον, ὅτι	τὰ	πλείστου ἄξια τῷ Ῥωμαίων δήμῳ
[14, 8]	ὅπλοις, κόπτεσθαι μὲν ἄσθματι συνεχεῖ	τὰ	πνεύματα, ῥεῖσθαι δ´ ἱδρῶτι πολλῷ
[14, 3]	τά τε πολέμια λαμπρότατος καὶ	τὰ	πολιτικὰ φρονιμώτατος. ~Μάλλιος ὁ ἀριστεύσας,
[14, 8]	καὶ δίαιταν ὑπὸ σκιαῖς ὡς	τὰ	πολλὰ ἔχοντες τοσαύτην ἔλαβον ἐπίδοσιν
[14, 1]	καθήκουσα, ἡ δ´ ἐπὶ θάτερα	τὰ	πρὸς μεσημβρίαν βλέποντα μέχρι Πυρρήνης
[14, 10]	διῄρουν καὶ διὰ στέρνων ἐπὶ	τὰ	σπλάγχνα τὰς πληγὰς ἐξέτεινον· ὅσους
[14, 9]	μὲν αἱ κεφαλαί, γυμνὰ δὲ	τὰ	στέρνα καὶ αἱ λαγόνες, γυμνοὶ
[14, 9]	κραταιοὶ θυρεοί, ὑφ´ ὧν ὅλα	τὰ	σώματα ἔχομεν ἐν φυλακῇ, ξίφη
[14, 8]	δυνάμεις, ὥσθ´, ὁπότε γυμνάζειν ἐπιβάλοιντο	τὰ	σώματα καὶ διαπονεῖν ἐν τοῖς
[14, 10]	ὡς αὐτοῖς σκεπαστηρίοις ὅλα διακόψοντες	τὰ	σώματα τῶν ἀντιπολέμων· ἔπειτα τὰς
[14, 11]	ἑτέρῳ τῆς φιλοτιμίας ταύτης ὑποσχόμενος	τά	τε ὅπλα περιέθετο καὶ ἐπὶ
[14, 3]	κατὰ τὴν αὐτὴν ἀκμασάντων ἡλικίαν	τά	τε πολέμια λαμπρότατος καὶ τὰ
[14, 6]	ἐν τοῖς ἰδίοις βίοις πρὸς	τὰ	τελευταῖα τῶν συμβαινόντων τὰς διανοίας
[14, 6]	ἁλούσης τῆς πόλεως, {ἀλλὰ} καὶ	τὰ	τῶν κεκρατηκότων ἀγαθὰ προσλαβόντες ἀπῄεσαν.
[14, 9]	εἰς τόλμαν, ἐν οἷς καὶ	τάδε·	ὅπλα κρείττονα τῶν βαρβαρικῶν ἡμῖν
[14, 1]	καλεῖται δ´ ἡ μὲν ἐπὶ	τάδε	τοῦ Ῥήνου Σκύθαις καὶ Θρᾳξὶν
[14, 10]	οὔτε τοὺς θυρεοὺς κατέχειν, περιολισθανόντων	ταῖς	λαβαῖς τῶν δυκτύλων καὶ τὰς
[14, 2]	κορυφὴν ἱδρυμένη τοῦ Παλατίου συγκαταφλεγεῖσα	ταῖς	πέριξ οἰκίαις ἕως ἐδάφους, ἀνακαθαιρομένων
[14, 9]	μὲν σκεπαστήρια, οἷα μὴ ῥαδίως	ταῖς	πληγαῖς εἴκειν, τὰ δ´ ἀμυντήρια,
[14, 7]	ἐπίκλησιν ἀνὴρ ἦν ἔν τε	ταῖς	πολεμικαῖς πράξεσιν ἐπιφανὴς καὶ πολιτείας
[14, 6]	τοιαῦτα λέγειν ἄν τις ἔχοι	ταῖς	πόλεσι ταύταις ἡμαρτημένα, ἃ παρίημι,
[14, 6]	τῶν φίλων ᾤοντο χρῆναι ποιεῖν,	ταῖς	τε παλαιαῖς εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι τὰς
[14, 1]	Ἴβηρον καὶ Κελτόν, οὓς θέσθαι	ταῖς	χώραις, ὧν ἦρξαν ἀμφότεροι, τὰς
[14, 5]	πολεμίων καὶ τὴν στρατιὰν ἐπικλύσας	ταῖς	ὠφελείαις Τίτος Κοίντιος δικτατορεύων ἐν
[14, 6]	δεῖν λέγειν Ἕλληνας, ὅσοις δὲ	τἀναντία	βαρβάρους. καὶ τὰς μὲν ἐπιεικεῖς
[14, 9]	ἀλλ´ ἄπιτε καὶ καθίστασθε εἰς	τάξιν.	~Ἡ μὲν οὖν τῶν βαρβάρων
[14, 10]	τὰ σώματα τῶν ἀντιπολέμων· ἔπειτα	τὰς	ἀκμὰς τῶν σιδήρων ἀπέστρεφον. Ἡ
[14, 1]	οὖσι τῶν Εὐρωπείων συνάπτει κατὰ	τὰς	ἀνατολάς, τοῖς δὲ Πυρρηναίοις κατὰ
[14, 10]	πολλῶν ἐθάδες ὄντες πόνων διὰ	τὰς	ἀτρύτους καὶ συνεχεῖς στρατείας ἅπαντα
[14, 10]	ταῖς λαβαῖς τῶν δυκτύλων καὶ	τὰς	ἁφὰς οὐκέτι κραταιὰς ἐχόντων. Ῥωμαῖοι
[14, 6]	πράξεις αὐτῶν Ἑλληνικὰς εἶναι λογίζομαι,	τὰς	δ´ ὠμὰς καὶ θηριώδεις, ἄλλως
[14, 6]	πρὸς τὰ τελευταῖα τῶν συμβαινόντων	τὰς	διανοίας μεθαρμοττομένων καὶ πολλάκις ἔχθρας
[14, 8]	καὶ ἁπαλότητα καὶ οὕτως ἐξεθηλύνθησαν	τὰς	δυνάμεις, ὥσθ´, ὁπότε γυμνάζειν ἐπιβάλοιντο
[14, 1]	ἔξω στηλῶν Ἡρακλείων θαλάττῃ κατὰ	τὰς	δύσεις, τῷ δὲ Σκυθικῷ τε
[14, 6]	ταῖς τε παλαιαῖς εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι	τὰς	ἐπὶ τοῖς προσφάτοις ἐγκλήμασιν ὀργάς.
[14, 11]	γενέσθαι· ἔπειτ´ ἐφεὶς τῷ ἵππῳ	τὰς	ἡνίας καὶ τὰ κέντρα προσβαλὼν
[14, 10]	ἐκχεόμενοι τῶν σωμάτων ἱδρῶτες οὔτε	τὰς	μαχαίρας εἴων κρατεῖν οὔτε τοὺς
[14, 10]	τοτὲ μὲν γὰρ ἀνατείνοντες ἄνω	τὰς	μαχαίρας τὸν ἄγριον τρόπον ἔπαιον
[14, 10]	ἔχουσα. ἔτι γὰρ αὐτῶν ἀναιρομένων	τὰς	μαχαίρας ὑποδύνοντες ὑπὸ τοὺς βραχίονας
[14, 10]	ἔπειτα γυροὶ καὶ βραχεῖς γινόμενοι,	τὰς	μὲν ἐκείνων πληγὰς ὑπερπετεῖς γινομένας
[14, 6]	ὅσοις δὲ τἀναντία βαρβάρους. καὶ	τὰς	μὲν ἐπιεικεῖς καὶ φιλανθρώπους διανοίας
[14, 1]	ταῖς χώραις, ὧν ἦρξαν ἀμφότεροι,	τὰς	ὀνομασίας ἀφ´ αὑτῶν. οἱ δὲ
[14, 13]	δὴ καὶ πεισθῶμεν ὑμῖν ἀφεῖναι	τὰς	ὀργάς, τίνα δώσετε πίστιν ὑπὲρ
[14, 10]	διὰ στέρνων ἐπὶ τὰ σπλάγχνα	τὰς	πληγὰς ἐξέτεινον· ὅσους δὲ ταῦτα
[14, 6]	ὠμῶς διεχειρίσαντο καὶ θηριωδῶς, ἐπειδὴ	τὰς	πόλεις αὐτῶν ὑποχειρίους ἔλαβον, ὥστε
[14, 6]	πολλάκις ἔχθρας τε μεγάλας διὰ	τὰς	τυχούσας φιλανθρωπίας καταλυομένων καὶ φιλίας
[14, 4]	βλέψας εἰς τὸ Καπιτώλιον καὶ	τὰς	χεῖρας ἐκτείνας εἰς τὸν ἐν
[14, 2]	Ῥωμύλος ὀρνιθευόμενος διέγραφε τῶν οἰωνῶν	τὰς	χώρας, ὅτε τὴν πόλιν οἰκίζειν
[14, 11]	ἀνήσει ἡ γῆ ἄνδρας ἀγαθούς.	ταῦτ´	εἰπὼν καὶ μηδενὶ παραχωρήσειν ἑτέρῳ
[14, 9]	παρὰ τὰ δεινὰ ἑστῶσι φόβον;	Ταῦτα	δὴ διανοηθέντες, ὅσοι τε ὑμῶν
[14, 6]	ἀλλήλους παρανομεῖν. ὅσοις μὲν οὖν	ταῦτα	ἐπὶ πλεῖον ὑπῆρξεν ἐν τῇ
[14, 9]	ἢ κελευσθεῖεν ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων.	~Ταῦτα	μαθὼν ὁ τῶν Ῥωμαίων δικτάτωρ
[14, 10]	τὰς πληγὰς ἐξέτεινον· ὅσους δὲ	ταῦτα	τὰ μέρη διὰ φυλακῆς ἔχοντας
[14, 9]	μήτε τὸ μέγεθος, μηδ´ εἰς	ταῦτά	τις πλεονεκτήματα αὐτῶν ὁρῶν ἀθυμότερος
[14, 6]	ἄν τις ἔχοι ταῖς πόλεσι	ταύταις	ἡμαρτημένα, ἃ παρίημι, ἐπεὶ καὶ
[14, 9]	παισὶ καὶ γηραιοῖς γονεῦσιν, οἱ	ταύτην	ἐκπληρώσοντες τὴν τοῦ βίου τελευτήν.
[14, 11]	ἀνδρῶν ἀρετή· εἰ δὴ καὶ	ταύτης	ἀπαρχήν τινα ἡ γῆ λάβοι
[14, 11]	μηδενὶ παραχωρήσειν ἑτέρῳ τῆς φιλοτιμίας	ταύτης	ὑποσχόμενος τά τε ὅπλα περιέθετο
[14, 2]	ποιῆσαι βουλομένων τῶν θεῶν, ὅτι	ταχέως	ἑαυτὴν ἡ πόλις ἀναλαβοῦσα βλαστοὺς
[14, 9]	σώματα ἔχομεν ἐν φυλακῇ, ξίφη	τε	ἀμφίστομα καὶ ἀντὶ λόγχης ὑσσός,
[14, 9]	ἴτε ἀκαταπλήκτως ἐπ´ αὐτοὺς θεούς	τε	ἀρωγοὺς ἔχοντες, οἳ παρέξουσιν ὑμῖν
[14, 10]	ὀρθὰ τὰ ξίφη φέροντες βουβῶνάς	τε	αὐτῶν ἔπαιον καὶ λαγόνας διῄρουν
[14, 2]	θεάματι, καλλίστῳ δ´ ἀκούσματι, οἵ	τε	βεβαίως ἄποροι καὶ οἱ πλαττόμενοι
[14, 1]	τῆς Εὐρώπης μέρει μεταξὺ τοῦ	τε	βορείου πόλου καὶ τῆς ἰσημερινῆς
[14, 9]	βλοσυρὸς τῆς ὄψεως χαρακτὴρ αἵ	τε	δὴ πλημμελεῖς αὗται σκιρτήσεις καὶ
[14, 13]	δουλεύειν δ´ ἀναγκασθέντες οὐδέποτε. ἠγάσθη	τε	δὴ τῆς μεγαλοφροσύνης τοὺς ἄνδρας
[14, 10]	ὥσπερ τὰ θηρία προϊεμένους. Ἥ	τε	δύναμις ὑπέλειπε πολλοὺς τῶν βαρβάρων
[14, 10]	τὸ βάρβαρον αὐτῶν ἀντιτέχνησις εὐπαίδευτος	τε	ἦν καὶ πολὺ τὸ ἀσφαλὲς
[14, 8]	τοσαύτην ἔλαβον ἐπίδοσιν εἰς πολυσαρκίαν	τε	καὶ ἁπαλότητα καὶ οὕτως ἐξεθηλύνθησαν
[14, 1]	τὰς δύσεις, τῷ δὲ Σκυθικῷ	τε	καὶ Θρᾳκίῳ γένει κατὰ βορέαν
[14, 1]	τοῖς δὲ Πυρρηναίοις κατὰ μεσημβρίαν	τε	καὶ νότον ἄνεμον, τῇ δὲ
[14, 1]	λέγεσθαι μοῖρα τῆς Εὐρώπης, εὔυδρός	τε	καὶ πίειρα καὶ καρποῖς δαψιλὴς
[14, 11]	δήμῳ λαβοῦσα ἡ γῆ συνελεύσεταί	τε	καὶ πολλὴν ἀφθονίαν εἰς τὸν
[14, 6]	μὲν ἐπιεικεῖς καὶ φιλανθρώπους διανοίας	τε	καὶ πράξεις αὐτῶν Ἑλληνικὰς εἶναι
[14, 6]	ἄλλως τε κἂν περὶ συγγενεῖς	τε	καὶ φίλους γίνωνται, βαρβαρικάς. Τυσκλανοὶ
[14, 6]	δ´ ὠμὰς καὶ θηριώδεις, ἄλλως	τε	κἂν περὶ συγγενεῖς τε καὶ
[14, 11]	δεῖν ἀγαθῶν τῇ πατρίδι, ἀπό	τε	καρπῶν πελάνους καὶ ἀπὸ χρημάτων
[14, 6]	διανοίας μεθαρμοττομένων καὶ πολλάκις ἔχθρας	τε	μεγάλας διὰ τὰς τυχούσας φιλανθρωπίας
[14, 9]	βαρβάρου καὶ ἄφρονος ἀλαζονείας κατά	τε	μορφὰς καὶ φωνὰς ἐν ἀπειλαῖς
[14, 11]	τῆς φιλοτιμίας ταύτης ὑποσχόμενος τά	τε	ὅπλα περιέθετο καὶ ἐπὶ τὸν
[14, 9]	καὶ σκέλη μέχρι ποδῶν, ἔρυμά	τε	οὐδὲν ἕτερον, ὅ τι μὴ
[14, 6]	φίλων ᾤοντο χρῆναι ποιεῖν, ταῖς	τε	παλαιαῖς εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι τὰς ἐπὶ
[14, 2]	ἐκ τοῦ στελέχους ἀνῆκεν ὅσον	τε	πηχυαῖον, δῆλον ἅπασι ποιῆσαι βουλομένων
[14, 8]	οἴνων μελικράτῳ μάλιστα προσεμφερής— ὕπνον	τε	πλείονα τοῦ συνήθους αἱρούμενοι καὶ
[14, 3]	τὴν αὐτὴν ἀκμασάντων ἡλικίαν τά	τε	πολέμια λαμπρότατος καὶ τὰ πολιτικὰ
[14, 7]	Ῥοῦφος ἐπίκλησιν ἀνὴρ ἦν ἔν	τε	ταῖς πολεμικαῖς πράξεσιν ἐπιφανὴς καὶ
[14, 9]	ἀγωνιζομένοις ἡ φύσις αὐτὴ θάρσος	τέ	τι πρὸς τοὺς κινδύνους παρίστησι,
[14, 6]	ἄλλων ὀλίγου δεῖν πάντων ἔν	τε	τοῖς κοινοῖς τῶν πόλεων πράγμασι
[14, 9]	φόβον; Ταῦτα δὴ διανοηθέντες, ὅσοι	τε	ὑμῶν ἐν τῷ κατὰ Κελτῶν
[14, 9]	καὶ μάχαιραι κοπίδες ὑπερμήκεις. Τό	τε	χωρίον, ἐν ᾧ τὸν ἀγῶνα
[14, 6]	τοῖς ἰδίοις βίοις πρὸς τὰ	τελευταῖα	τῶν συμβαινόντων τὰς διανοίας μεθαρμοττομένων
[14, 9]	ταύτην ἐκπληρώσοντες τὴν τοῦ βίου	τελευτήν.	οὐκ οἶδ´ ὅ τι δεῖ
[14, 1]	μέγεθος, ὅση μὴ πολὺ ἀποδεῖν	τετάρτη	λέγεσθαι μοῖρα τῆς Εὐρώπης, εὔυδρός
[14, 1]	πόλου καὶ τῆς ἰσημερινῆς δύσεως·	τετράγωνος	δὲ οὖσα τῷ σχήματι τοῖς
[14, 11]	ἐσθῆτος, πολλαὶ δὲ ἀπαρχαὶ συμπασῶν	τεχνῶν	δημοσίᾳ κατὰ τοῦ χάσματος ἐρρίφησαν·
[14, 1]	μεσημβρίαν τε καὶ νότον ἄνεμον,	τῇ	δὲ ἔξω στηλῶν Ἡρακλείων θαλάττῃ
[14, 9]	τὴν τότε ἀρετὴν μὴ καταισχύνητε	τῇ	νῦν δειλίᾳ, οἱ δ´ ἵνα
[14, 11]	ἔφερεν, ὧν ᾤετο δεῖν ἀγαθῶν	τῇ	πατρίδι, ἀπό τε καρπῶν πελάνους
[14, 13]	Μάρκιε· κομισάμενοι μὲν γὰρ ἅμα	τῇ	πατρίδι καὶ τὴν ἐλευθερίαν βέβαιοι
[14, 11]	γένοιτο ἑκὼν ὁ τοῦτο χαριούμενος	τῇ	πατρίδι, πολλοὺς ἀνήσει ἡ γῆ
[14, 9]	οἷς ἂν ἐγγένηται τὸν ἐπιφανέστατον	τῇ	πατρίδι στέφανον καταγαγεῖν, καλὴν δὲ
[14, 2]	ἕνεκα τῆς ἐπισκευῆς, ἐν μέσῃ	τῇ	περικαύστῳ σποδῷ τὸ σύμβολον τοῦ
[14, 6]	ὡς μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἐν	τῇ	πόλει γενήσεται μηδ´ ἀφορμὴν νεωτερισμοῦ
[14, 11]	πολλοὺς ἄνδρας ὁμοίους αὐτῷ δοῦναι	τῇ	πόλει τῇ Ῥωμαίων γενέσθαι· ἔπειτ´
[14, 11]	ὁμοίους αὐτῷ δοῦναι τῇ πόλει	τῇ	Ῥωμαίων γενέσθαι· ἔπειτ´ ἐφεὶς τῷ
[14, 8]	τὴν διὰ μέσου. ~Οἱ Κελτοὶ	τῇ	Ῥώμῃ ἐκ δευτέρου ἐπιστρατεύσαντες τὴν
[14, 2]	παλαιῶν ἐξοίσει νέους. Ἐν δὲ	τῇ	Ῥώμῃ καλιάς τις Ἄρεος ἱερὰ
[14, 6]	ταῦτα ἐπὶ πλεῖον ὑπῆρξεν ἐν	τῇ	φύσει, τούτους οἶμαι δεῖν λέγειν
[14, 1]	Ἀλπείων καταβαίνων ὀρῶν μέγιστος τῶν	τῇδε	ποταμῶν καὶ πᾶσαν τὴν ὑπὸ
[14, 8]	ἄκρατον οἶνον— ἔστι δὲ ὁ	τῇδε	φυόμενος μετὰ τὸν Φαλερινὸν ἥδιστος
[14, 6]	λήψονταί τινες, οὔτε φρουρὰν εἰς	τὴν	ἀκρόπολιν αὐτῶν ᾤοντο δεῖν εἰσάγειν,
[14, 8]	ἐκ δευτέρου ἐπιστρατεύσαντες τὴν χώραν	τὴν	Ἀλβανὴν ἐπόρθουν· ἔνθα μὲν πολλῆς
[14, 1]	τὴν συνεγγύς, ἔπειτα δὲ καὶ	τὴν	ἄλλην χώραν σὺν χρόνῳ κληθῆναι
[14, 6]	δὲ τῷ μηδὲν τῶν ὑπὲρ	τὴν	ἀνθρωπίνην φύσιν εἰς ἀλλήλους παρανομεῖν.
[14, 3]	δικτάτωρ ἀνὴρ ἦν τῶν κατὰ	τὴν	αὐτὴν ἀκμασάντων ἡλικίαν τά τε
[14, 6]	τοῖς φύσει Ῥωμαίοις μετῆν, οὐ	τὴν	αὐτὴν διάνοιαν λαβόντες τοῖς ἀξιοῦσι
[14, 6]	ἔτι τούτου θαυμασιώτερον, ὃ μετὰ	τὴν	ἄφεσιν τῶν ἐγκλημάτων αὐτοῖς ἐχαρίσαντο.
[14, 11]	πολέμους ἀρετῆς ἔφοδον αἰτησάμενος ἐπὶ	τὴν	βουλὴν εἶπεν, ὅτι τῶν πάντων
[14, 2]	φυτευθεῖσα ἐλαία κατὰ τὴν ἔριν	τὴν	γενομένην αὐτῇ πρὸς Ποσειδῶνα περὶ
[14, 10]	σφυρῶν νεῦρα διακείροντες ἐξέχεον ἐπὶ	τὴν	γῆν βεβρυχότας καὶ τοὺς θυρεοὺς
[14, 1]	τοῖς πρώτοις Ἕλλησιν εἰς τήνδε	τὴν	γῆν περαιουμένοις αἱ νῆες ἀνέμῳ
[14, 7]	ἐπιφανὴς καὶ πολιτείας προαίρεσιν ἐζηλωκὼς	τὴν	διὰ μέσου. ~Οἱ Κελτοὶ τῇ
[14, 2]	βεβαίως ἄποροι καὶ οἱ πλαττόμενοι	τὴν	εἰς τὸ παντελὲς ἀπορίαν. ~Ὅτι
[14, 13]	γὰρ ἅμα τῇ πατρίδι καὶ	τὴν	ἐλευθερίαν βέβαιοι διὰ παντὸς ὑμῖν
[14, 13]	δεῖ κολάζεσθαι τοὺς ποθοῦντας ἀπολαβεῖν	τὴν	ἔμφυτον ἐλευθερίαν. καὶ ὁ Μάρκιος
[14, 2]	ὑπ´ Ἀθηνᾶς φυτευθεῖσα ἐλαία κατὰ	τὴν	ἔριν τὴν γενομένην αὐτῇ πρὸς
[14, 1]	κεῖται μὲν ἐν τῷ πρὸς	τὴν	ἑσπέραν καθήκοντι τῆς Εὐρώπης μέρει
[14, 1]	Ἴστρον εἶναι δοκοῦντι τῶν κατὰ	τὴν	Εὐρώπην ποταμῶν. καλεῖται δ´ ἡ
[14, 11]	ἵππον ἀνέβη· συναχθέντος δ´ ἐπὶ	τὴν	θέαν τοῦ κατὰ τὴν πόλιν
[14, 12]	ὁ Κελτός, οἷος ὑπεραίρειν πολὺ	τὴν	κοινὴν φύσιν. Λικίνιος Στόλων, ὁ
[14, 2]	καλιάς τις Ἄρεος ἱερὰ περὶ	τὴν	κορυφὴν ἱδρυμένη τοῦ Παλατίου συγκαταφλεγεῖσα
[14, 13]	καὶ ὁ Μάρκιος ἀποδεξάμενος αὐτοῦ	τὴν	παρρησίαν φησίν· ἐὰν δὲ δὴ
[14, 2]	τῶν οἰωνῶν τὰς χώρας, ὅτε	τὴν	πόλιν οἰκίζειν ἔμελλεν. Εὐζώνῳ καὶ
[14, 11]	ἐπὶ τὴν θέαν τοῦ κατὰ	τὴν	πόλιν ὄχλου πρῶτον μὲν ηὔξατο
[14, 13]	τοὺς ἄνδρας ὁ Μάρκιος καὶ	τὴν	πολιορκίαν ἔλυσε.
[14, 5]	ἐρρίφη. ~Κρατήσας τῶν πολεμίων καὶ	τὴν	στρατιὰν ἐπικλύσας ταῖς ὠφελείαις Τίτος
[14, 6]	ἐπειδὴ προσέκρουσαν αὐτοῖς τι, διαλυσάμενοι	τὴν	συγγένειαν οὕτως ὠμῶς διεχειρίσαντο καὶ
[14, 1]	ἀναδιδόμενον, ἀφ´ οὗ πρῶτον μὲν	τὴν	συνεγγύς, ἔπειτα δὲ καὶ τὴν
[14, 9]	ἀπελείφθητε αὐτοῦ, οἱ μὲν ἵνα	τὴν	τότε ἀρετὴν μὴ καταισχύνητε τῇ
[14, 9]	γηραιοῖς γονεῦσιν, οἱ ταύτην ἐκπληρώσοντες	τὴν	τοῦ βίου τελευτήν. οὐκ οἶδ´
[14, 6]	συγγένειαν ἢ φιλίαν προσήκοντας ἀλλήλοις	τὴν	τῶν ἀγαθῶν ἰσομοιρίαν, πολιτείαν ἔγνωσαν
[14, 1]	τῶν τῇδε ποταμῶν καὶ πᾶσαν	τὴν	ὑπὸ τοῖς ἄρκτοις ἤπειρον διελθὼν
[14, 1]	ἀπὸ τοῦ συμβάντος αὐτοῖς πάθους	τὴν	χώραν ἐκάλεσαν, ἣν ἑνὸς ἀλλαγῇ
[14, 8]	τῇ Ῥώμῃ ἐκ δευτέρου ἐπιστρατεύσαντες	τὴν	χώραν τὴν Ἀλβανὴν ἐπόρθουν· ἔνθα
[14, 1]	ὅτι τοῖς πρώτοις Ἕλλησιν εἰς	τήνδε	τὴν γῆν περαιουμένοις αἱ νῆες
[14, 11]	γέγονε, μέγιστον δ´ ἁπάντων τόδε·	τῆς	ἀγορᾶς κατὰ τὸ μέσον μάλιστα
[14, 2]	ἐμπρησθεῖσα ὑπὸ τῶν βαρβάρων, ὅτε	τῆς	ἀκροπόλεως ἐκράτησαν, δευτέρᾳ τῆς ἐμπρήσεως
[14, 1]	δὲ ἐξ Ἡρακλέους καὶ Ἀστερόπης	τῆς	Ἀτλαντίδος δύο γενέσθαι μυθολογοῦσι παῖδας,
[14, 11]	πολλὰς ἡμέρας διαμεῖναι. ψηφισαμένης δὲ	τῆς	βουλῆς οἱ ἐπὶ τῶν Σιβυλλείων
[14, 11]	τὸ μέσον μάλιστα διαρραγῆναι τι	τῆς	γῆς εἰς βάθος ἄβυσσον καὶ
[14, 6]	τοῖς ἀγριωτάτοις τῶν βαρβάρων ὑπερβολὴν	τῆς	εἰς τὰ ὁμόφυλα παρανομίας παραλιπεῖν.
[14, 6]	αὐτὴν διάνοιαν λαβόντες τοῖς ἀξιοῦσι	τῆς	Ἑλλάδος ἄρχειν οὔτ´ Ἀθηναίοις οὔτε
[14, 2]	ὅτε τῆς ἀκροπόλεως ἐκράτησαν, δευτέρᾳ	τῆς	ἐμπρήσεως ἡμέρᾳ βλαστὸν ἐκ τοῦ
[14, 10]	πλημμελής τις ἦν καὶ σοφίας	τῆς	ἐν ὅπλοις ἄμοιρος. τοτὲ μὲν
[14, 2]	ἐδάφους, ἀνακαθαιρομένων τῶν οἰκοπέδων ἕνεκα	τῆς	ἐπισκευῆς, ἐν μέσῃ τῇ περικαύστῳ
[14, 1]	πολὺ ἀποδεῖν τετάρτη λέγεσθαι μοῖρα	τῆς	Εὐρώπης, εὔυδρός τε καὶ πίειρα
[14, 1]	τῷ πρὸς τὴν ἑσπέραν καθήκοντι	τῆς	Εὐρώπης μέρει μεταξὺ τοῦ τε
[14, 1]	τὸν Γαλατικὸν κόλπον περιλαμβάνουσα, Γαλατία	τῆς	θαλάττης ἐπώνυμος. Κοινῷ δ´ ὀνόματι
[14, 1]	τοῦ τε βορείου πόλου καὶ	τῆς	ἰσημερινῆς δύσεως· τετράγωνος δὲ οὖσα
[14, 11]	νέων ἀριθμούμενος σωφροσύνης ἕνεκα καὶ	τῆς	κατὰ πολέμους ἀρετῆς ἔφοδον αἰτησάμενος
[14, 13]	ἀναγκασθέντες οὐδέποτε. ἠγάσθη τε δὴ	τῆς	μεγαλοφροσύνης τοὺς ἄνδρας ὁ Μάρκιος
[14, 9]	αὐτῶν πικρὸν καὶ ὁ βλοσυρὸς	τῆς	ὄψεως χαρακτὴρ αἵ τε δὴ
[14, 6]	μηδὲν ἀφαιρεθῆναι τῶν σφετέρων ἁλούσης	τῆς	πόλεως, {ἀλλὰ} καὶ τὰ τῶν
[14, 2]	σποδῷ τὸ σύμβολον τοῦ συνοικισμοῦ	τῆς	πόλεως διέσωσεν ἀπαθές, ῥόπαλον ἐκ
[14, 1]	εἶναί τινα λέγουσι Κελτὸν ἐκ	τῆς	Πυρρήνης ἀναδιδόμενον, ἀφ´ οὗ πρῶτον
[14, 11]	εἰπὼν καὶ μηδενὶ παραχωρήσειν ἑτέρῳ	τῆς	φιλοτιμίας ταύτης ὑποσχόμενος τά τε
[14, 2]	γενομένην αὐτῇ πρὸς Ποσειδῶνα περὶ	τῆς	χώρας, ἅμα τοῖς ἄλλοις τοῖς
[14, 9]	ἡμῖν ἐστιν, ὥσπερ ἀπείροις πολέμου.	τί	γὰρ ἂν δυνήσονται δεινὸν ἐργάσασθαι
[14, 6]	ἄρχειν οὔτ´ Ἀθηναίοις οὔτε Λακεδαιμονίοις·	τί	γὰρ δεῖ περὶ τῶν ἄλλων
[14, 9]	βίου τελευτήν. οὐκ οἶδ´ ὅ	τι	δεῖ πλείω λέγειν· κινεῖται γὰρ
[14, 6]	οὐδὲν διαφέροντας, ἐπειδὴ προσέκρουσαν αὐτοῖς	τι,	διαλυσάμενοι τὴν συγγένειαν οὕτως ὠμῶς
[14, 9]	ἔρυμά τε οὐδὲν ἕτερον, ὅ	τι	μὴ θυρεοί· ἀμυντήρια δὲ λόγχαι
[14, 9]	ἡ φύσις αὐτὴ θάρσος τέ	τι	πρὸς τοὺς κινδύνους παρίστησι, καὶ
[14, 11]	κατὰ τὸ μέσον μάλιστα διαρραγῆναι	τι	τῆς γῆς εἰς βάθος ἄβυσσον
[14, 12]	αὐτίκα ἡ γῆ συνῆλθεν. ~ὑπερφυές	τι	χρῆμα σώματος ἦν ὁ Κελτός,
[14, 12]	καὶ ὑπὸ τοῦ δήμου καταψηφισθεὶς	τίμημα	ἀργυρικὸν εἶπεν, ὅτι θηρίον οὐδέν
[14, 13]	πεισθῶμεν ὑμῖν ἀφεῖναι τὰς ὀργάς,	τίνα	δώσετε πίστιν ὑπὲρ τοῦ μηδὲν
[14, 11]	εἰ δὴ καὶ ταύτης ἀπαρχήν	τινα	ἡ γῆ λάβοι καὶ γένοιτο
[14, 1]	αὑτῶν. οἱ δὲ ποταμὸν εἶναί	τινα	λέγουσι Κελτὸν ἐκ τῆς Πυρρήνης
[14, 9]	φωνὰς ἐν ἀπειλαῖς πολεμίων σπαθᾶται,	τίνα	παρέχειν πέφυκε τοῖς ἀνοήτως ἐπιοῦσι
[14, 10]	τοῖς ἑαυτῶν σώμασιν, ὥσπερ ὑλοτόμοι	τινὲς	ἢ σκαπανεῖς, τοτὲ δ´ ἐκ
[14, 1]	κληθῆναι Κελτικήν. φασὶ δὲ καί	τινες,	ὅτι τοῖς πρώτοις Ἕλλησιν εἰς
[14, 6]	γενήσεται μηδ´ ἀφορμὴν νεωτερισμοῦ λήψονταί	τινες,	οὔτε φρουρὰν εἰς τὴν ἀκρόπολιν
[14, 1]	Ἑλλήνων καλεῖται Κελτική, ὡς μέν	τινές	φασιν, ἀπό τινος γίγαντος Κελτοῦ
[14, 1]	ὡς μέν τινές φασιν, ἀπό	τινος	γίγαντος Κελτοῦ αὐτόθι δυναστεύσαντος, ἄλλοι
[14, 2]	Ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ καλιάς	τις	Ἄρεος ἱερὰ περὶ τὴν κορυφὴν
[14, 6]	παραλιπεῖν. Μυρία τοιαῦτα λέγειν ἄν	τις	ἔχοι ταῖς πόλεσι ταύταις ἡμαρτημένα,
[14, 10]	θηριῶδες καὶ μανικὸν ἔχουσα πλημμελής	τις	ἦν καὶ σοφίας τῆς ἐν
[14, 11]	ἀπὸ χρημάτων ἀπαρχάς. Μάρκος δέ	τις	Κούρτιος ἐν τοῖς πρώτοις τῶν
[14, 9]	τὸ μέγεθος, μηδ´ εἰς ταῦτά	τις	πλεονεκτήματα αὐτῶν ὁρῶν ἀθυμότερος πρὸς
[14, 2]	γηγενοῦς Ἐρεχθέως τῷ σηκῷ ἱερά	τις	ὑπ´ Ἀθηνᾶς φυτευθεῖσα ἐλαία κατὰ
[14, 5]	τὴν στρατιὰν ἐπικλύσας ταῖς ὠφελείαις	Τίτος	Κοίντιος δικτατορεύων ἐν ἡμέραις ἐννέα
[14, 10]	εὐπαίδευτος τε ἦν καὶ πολὺ	τὸ	ἀσφαλὲς ἔχουσα. ἔτι γὰρ αὐτῶν
[14, 10]	τῶν Ῥωμαίων ἀλκὴ καὶ πρὸς	τὸ	βάρβαρον αὐτῶν ἀντιτέχνησις εὐπαίδευτος τε
[14, 9]	πλείω λέγειν· κινεῖται γὰρ ἤδη	τὸ	βάρβαρον στράτευμα χωροῦν ἐφ´ ἡμᾶς.
[14, 6]	ἐπεὶ καὶ τούτων μεμνημένος ἄχθομαι·	τὸ	γὰρ Ἑλληνικὸν οὐκ ὀνόματι διαφέρειν
[14, 9]	χωροῦντας αἱ βαθεῖαι κόμαι καὶ	τὸ	ἐν τοῖς ὄμμασιν αὐτῶν πικρὸν
[14, 10]	οὖν τῶν βαρβάρων μάχη πολὺ	τὸ	θηριῶδες καὶ μανικὸν ἔχουσα πλημμελής
[14, 4]	τυραννίδος ἐπίθεσιν ἀπολέσθαι, βλέψας εἰς	τὸ	Καπιτώλιον καὶ τὰς χεῖρας ἐκτείνας
[14, 4]	~Μάλλιος ὁ ἀριστεύσας, ὅτε εἰς	τὸ	Καπιτώλιον Ῥωμαῖοι κατέφυγον, κινδυνεύων διὰ
[14, 9]	τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων μήτε	τὸ	μέγεθος, μηδ´ εἰς ταῦτά τις
[14, 1]	ἐξερεύγεται πέλαγος. Τοσαύτη δὲ οὖσα	τὸ	μέγεθος, ὅση μὴ πολὺ ἀποδεῖν
[14, 11]	ἁπάντων τόδε· τῆς ἀγορᾶς κατὰ	τὸ	μέσον μάλιστα διαρραγῆναι τι τῆς
[14, 6]	τοῦτο τῶν ἀνδρῶν· λέγω δὲ	τὸ	μηδενὶ μνησικακῆσαι τῶν Τυσκλάνων, ἀλλὰ
[14, 2]	καὶ οἱ πλαττόμενοι τὴν εἰς	τὸ	παντελὲς ἀπορίαν. ~Ὅτι Μάρκος Φούριος
[14, 9]	φοβείσθω δὲ μηδεὶς ὑμῶν μήτε	τὸ	πλῆθος τῶν πολεμίων μήτε τὸ
[14, 1]	τοῖς ἄρκτοις ἤπειρον διελθὼν εἰς	τὸ	Ποντικὸν ἐξερεύγεται πέλαγος. Τοσαύτη δὲ
[14, 9]	τοῖς ἀπὸ μετεώρου κατιοῦσιν ἐπὶ	τὸ	πρανές, ἐκείνοις δὲ πολέμιον τοῖς
[14, 2]	ἐν μέσῃ τῇ περικαύστῳ σποδῷ	τὸ	σύμβολον τοῦ συνοικισμοῦ τῆς πόλεως
[14, 9]	λόγχαι καὶ μάχαιραι κοπίδες ὑπερμήκεις.	Τό	τε χωρίον, ἐν ᾧ τὸν
[14, 11]	ἀνδρῶν ἀποφηναμένων ἀπαρχὰς ἕκαστος εἰς	τὸ	χάσμα ἔφερεν, ὧν ᾤετο δεῖν
[14, 11]	θεόπεμπτα γέγονε, μέγιστον δ´ ἁπάντων	τόδε·	τῆς ἀγορᾶς κατὰ τὸ μέσον
[14, 6]	τὰ ὁμόφυλα παρανομίας παραλιπεῖν. Μυρία	τοιαῦτα	λέγειν ἄν τις ἔχοι ταῖς
[14, 11]	λοιπὸν χρόνον ἁπάντων ἀγαθῶν ἀνήσει.	τοιαῦτα	τῶν ἀνδρῶν ἀποφηναμένων ἀπαρχὰς ἕκαστος
[14, 6]	σκοπούμενοι γάρ, ὡς μηδὲν ἔτι	τοιοῦτον	ἐν τῇ πόλει γενήσεται μηδ´
[14, 6]	αὐτῶν ὑποχειρίους ἔλαβον, ὥστε μηδὲ	τοῖς	ἀγριωτάτοις τῶν βαρβάρων ὑπερβολὴν τῆς
[14, 13]	ἐπὶ σοὶ τοῦτ´ ἔστι καὶ	τοῖς	ἄλλοις Ῥωμαίοις, Μάρκιε· κομισάμενοι μὲν
[14, 2]	Ποσειδῶνα περὶ τῆς χώρας, ἅμα	τοῖς	ἄλλοις τοῖς ἐν τῷ ἱερῷ
[14, 9]	πολεμίων σπαθᾶται, τίνα παρέχειν πέφυκε	τοῖς	ἀνοήτως ἐπιοῦσι πλεονεξίαν ἢ τοῖς
[14, 6]	οὐ τὴν αὐτὴν διάνοιαν λαβόντες	τοῖς	ἀξιοῦσι τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν οὔτ´
[14, 9]	τὸν ἀγῶνα ποιησόμεθα, σύνεργον ἡμῖν	τοῖς	ἀπὸ μετεώρου κατιοῦσιν ἐπὶ τὸ
[14, 1]	ποταμῶν καὶ πᾶσαν τὴν ὑπὸ	τοῖς	ἄρκτοις ἤπειρον διελθὼν εἰς τὸ
[14, 9]	ἐνθουσιῶδες ὥσπερ τοῖς θεοφορήτοις παρέχει,	τοῖς	δ´ ἁρπάσαι τὰ ἀλλότρια προθυμουμένοις
[14, 1]	Εὐρωπείων συνάπτει κατὰ τὰς ἀνατολάς,	τοῖς	δὲ Πυρρηναίοις κατὰ μεσημβρίαν τε
[14, 10]	ἄγριον τρόπον ἔπαιον ὅλοις συνεμπίπτοντες	τοῖς	ἑαυτῶν σώμασιν, ὥσπερ ὑλοτόμοι τινὲς
[14, 9]	τὸ πρανές, ἐκείνοις δὲ πολέμιον	τοῖς	ἐκ τοῦ χθαμαλοῦ πρὸς τὰ
[14, 2]	τῆς χώρας, ἅμα τοῖς ἄλλοις	τοῖς	ἐν τῷ ἱερῷ οὖσιν ἐμπρησθεῖσα
[14, 11]	πόλιν ὄχλου πρῶτον μὲν ηὔξατο	τοῖς	θεοῖς ἐπιτελῆ ποιῆσαι τὰ μαντεύματα
[14, 9]	παρίστησι, καὶ πνεῦμα ἐνθουσιῶδες ὥσπερ	τοῖς	θεοφορήτοις παρέχει, τοῖς δ´ ἁρπάσαι
[14, 6]	τῶν πόλεων πράγμασι καὶ ἐν	τοῖς	ἰδίοις βίοις πρὸς τὰ τελευταῖα
[14, 6]	ὀλίγου δεῖν πάντων ἔν τε	τοῖς	κοινοῖς τῶν πόλεων πράγμασι καὶ
[14, 6]	τῶν ἀγαθῶν ἰσομοιρίαν, πολιτείαν ἔγνωσαν	τοῖς	κρατηθεῖσι χαρίσασθαι, πάντων μεταδόντες ὧν
[14, 1]	τετράγωνος δὲ οὖσα τῷ σχήματι	τοῖς	μὲν Ἀλπείοις ὄρεσι μεγίστοις οὖσι
[14, 9]	ἢ πολὺ ἀμαθές· ἔπειθ´ ὅτι	τοῖς	μὲν ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἀγωνιζομένοις
[14, 9]	τοῖς ἀνοήτως ἐπιοῦσι πλεονεξίαν ἢ	τοῖς	μετὰ λογισμοῦ παρὰ τὰ δεινὰ
[14, 9]	βαθεῖαι κόμαι καὶ τὸ ἐν	τοῖς	ὄμμασιν αὐτῶν πικρὸν καὶ ὁ
[14, 8]	τὰ σώματα καὶ διαπονεῖν ἐν	τοῖς	ὅπλοις, κόπτεσθαι μὲν ἄσθματι συνεχεῖ
[14, 6]	παλαιαῖς εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι τὰς ἐπὶ	τοῖς	προσφάτοις ἐγκλήμασιν ὀργάς. Θαυμαστὸν μὲν
[14, 1]	φασὶ δὲ καί τινες, ὅτι	τοῖς	πρώτοις Ἕλλησιν εἰς τήνδε τὴν
[14, 11]	Μάρκος δέ τις Κούρτιος ἐν	τοῖς	πρώτοις τῶν νέων ἀριθμούμενος σωφροσύνης
[14, 6]	κρατηθεῖσι χαρίσασθαι, πάντων μεταδόντες ὧν	τοῖς	φύσει Ῥωμαίοις μετῆν, οὐ τὴν
[14, 9]	μαλακώτεραι πρὸς τὰ δεινὰ αἱ	τόλμαι	φιλοῦσι γίνεσθαι. Ἀλλὰ μὴν οὐδ´
[14, 9]	αὑτὸν ἐδημηγόρησε πολλὰ παρορμῶντα εἰς	τόλμαν,	ἐν οἷς καὶ τάδε· ὅπλα
[14, 10]	γὰρ ἀνατείνοντες ἄνω τὰς μαχαίρας	τὸν	ἄγριον τρόπον ἔπαιον ὅλοις συνεμπίπτοντες
[14, 9]	πλεονεκτήματα αὐτῶν ὁρῶν ἀθυμότερος πρὸς	τὸν	ἀγῶνα ἔστω, ἀλλ´ ἐνθυμείσθω πρῶτον
[14, 9]	Τό τε χωρίον, ἐν ᾧ	τὸν	ἀγῶνα ποιησόμεθα, σύνεργον ἡμῖν τοῖς
[14, 9]	δ´ εὐποτμίαν· μακάριον μὲν ἕξοντες	τὸν	ἀπὸ τοῦδε χρόνον, οἷς ἂν
[14, 1]	βλέποντα μέχρι Πυρρήνης ὄρους, ἡ	τὸν	Γαλατικὸν κόλπον περιλαμβάνουσα, Γαλατία τῆς
[14, 1]	φερόμεναι κατὰ τὸν κόλπον ἔκελσαν	τὸν	Γαλατικόν, οἱ δ´ ἄνδρες, ἐπειδὴ
[14, 4]	καὶ τὰς χεῖρας ἐκτείνας εἰς	τὸν	ἐν αὐτῷ νεὼν τοῦ Διὸς
[14, 9]	τοῦδε χρόνον, οἷς ἂν ἐγγένηται	τὸν	ἐπιφανέστατον τῇ πατρίδι στέφανον καταγαγεῖν,
[14, 1]	μέση ποταμῷ Ῥήνῳ, μεγίστῳ μετὰ	τὸν	Ἴστρον εἶναι δοκοῦντι τῶν κατὰ
[14, 1]	νῆες ἀνέμῳ βιαίῳ φερόμεναι κατὰ	τὸν	κόλπον ἔκελσαν τὸν Γαλατικόν, οἱ
[14, 11]	τε καὶ πολλὴν ἀφθονίαν εἰς	τὸν	λοιπὸν χρόνον ἁπάντων ἀγαθῶν ἀνήσει.
[14, 11]	τε ὅπλα περιέθετο καὶ ἐπὶ	τὸν	πολεμιστὴν ἵππον ἀνέβη· συναχθέντος δ´
[14, 8]	δὲ ὁ τῇδε φυόμενος μετὰ	τὸν	Φαλερινὸν ἥδιστος οἴνων μελικράτῳ μάλιστα
[14, 4]	Διὸς εἶπεν· οὐδ´ ἐκεῖνος ὁ	τόπος	ἱκανὸς ἔσται με σῶσαι, ὃν
[14, 1]	εἰς τὸ Ποντικὸν ἐξερεύγεται πέλαγος.	Τοσαύτη	δὲ οὖσα τὸ μέγεθος, ὅση
[14, 8]	σκιαῖς ὡς τὰ πολλὰ ἔχοντες	τοσαύτην	ἔλαβον ἐπίδοσιν εἰς πολυσαρκίαν τε
[14, 9]	αὐτοῦ, οἱ μὲν ἵνα τὴν	τότε	ἀρετὴν μὴ καταισχύνητε τῇ νῦν
[14, 10]	ὥσπερ ὑλοτόμοι τινὲς ἢ σκαπανεῖς,	τοτὲ	δ´ ἐκ τῶν πλαγίων ἀστοχάστους
[14, 10]	σοφίας τῆς ἐν ὅπλοις ἄμοιρος.	τοτὲ	μὲν γὰρ ἀνατείνοντες ἄνω τὰς
[14, 4]	καὶ νῦν ὑφ´ ὑμῶν ἀποθανοῦμαι.	τότε	μὲν οὖν συμπαθήσαντες ἀφῆκαν αὐτόν,
[14, 4]	διέσωσα ὑμῖν ἐγώ; ἀλλὰ καὶ	τότε	ὑπὲρ ὑμῶν ἀπέθνησκον καὶ νῦν
[14, 1]	Γαλατικόν, οἱ δ´ ἄνδρες, ἐπειδὴ	τοῦ	αἰγιαλοῦ ἐλάβοντο, Κελσικὴν ἀπὸ τοῦ
[14, 6]	γὰρ Ἑλληνικὸν οὐκ ὀνόματι διαφέρειν	τοῦ	βαρβάρου ἠξίουν οὐδὲ διαλέκτου χάριν,
[14, 9]	γονεῦσιν, οἱ ταύτην ἐκπληρώσοντες τὴν	τοῦ	βίου τελευτήν. οὐκ οἶδ´ ὅ
[14, 2]	Κελτικὴν ὠνόμασαν. ~Ἀθήνῃσι μὲν ἐν	τοῦ	γηγενοῦς Ἐρεχθέως τῷ σηκῷ ἱερά
[14, 13]	ἐλπὶς ὑπελείπετο, ἐπρεσβεύοντο πρὸς αὐτόν·	τοῦ	δ´ εἰπόντος· φράσατέ μοι, πῶς
[14, 12]	ἁλοὺς ἐν δίκῃ καὶ ὑπὸ	τοῦ	δήμου καταψηφισθεὶς τίμημα ἀργυρικὸν εἶπεν,
[14, 4]	εἰς τὸν ἐν αὐτῷ νεὼν	τοῦ	Διὸς εἶπεν· οὐδ´ ἐκεῖνος ὁ
[14, 9]	καὶ ἀθάνατον εὐκλείαν καταλείψοντες ἀντὶ	τοῦ	θνητοῦ σώματος νηπίοις παισὶ καὶ
[14, 11]	συναχθέντος δ´ ἐπὶ τὴν θέαν	τοῦ	κατὰ τὴν πόλιν ὄχλου πρῶτον
[14, 10]	προσωφελεῖν δυνατὰ ἦν· χωρὶς γὰρ	τοῦ	καταρρέοντος ἐκ τῶν τραυμάτων αἵματος
[14, 13]	ὀργάς, τίνα δώσετε πίστιν ὑπὲρ	τοῦ	μηδὲν ἔτι ποιήσειν ἐχθρῶν ἔργον;
[14, 2]	ἱερὰ περὶ τὴν κορυφὴν ἱδρυμένη	τοῦ	Παλατίου συγκαταφλεγεῖσα ταῖς πέριξ οἰκίαις
[14, 1]	δ´ ἡ μὲν ἐπὶ τάδε	τοῦ	Ῥήνου Σκύθαις καὶ Θρᾳξὶν ὁμοροῦσα
[14, 2]	τῆς ἐμπρήσεως ἡμέρᾳ βλαστὸν ἐκ	τοῦ	στελέχους ἀνῆκεν ὅσον τε πηχυαῖον,
[14, 1]	τοῦ αἰγιαλοῦ ἐλάβοντο, Κελσικὴν ἀπὸ	τοῦ	συμβάντος αὐτοῖς πάθους τὴν χώραν
[14, 8]	μάλιστα προσεμφερής— ὕπνον τε πλείονα	τοῦ	συνήθους αἱρούμενοι καὶ δίαιταν ὑπὸ
[14, 2]	τῇ περικαύστῳ σποδῷ τὸ σύμβολον	τοῦ	συνοικισμοῦ τῆς πόλεως διέσωσεν ἀπαθές,
[14, 1]	καθήκοντι τῆς Εὐρώπης μέρει μεταξὺ	τοῦ	τε βορείου πόλου καὶ τῆς
[14, 13]	ὃς οὐδὲ τῶν σιτιζόντων ἀπέχεται.	~Τοῦ	ὑπάτου Μαρκίου Πριβερνάτας πολιορκοῦντος, ἐπεὶ
[14, 11]	τὰ κέντρα προσβαλὼν ἔρριψε κατὰ	τοῦ	χάσματος ἑαυτόν. ἐπὶ δὲ αὐτῷ
[14, 11]	ἀπαρχαὶ συμπασῶν τεχνῶν δημοσίᾳ κατὰ	τοῦ	χάσματος ἐρρίφησαν· καὶ αὐτίκα ἡ
[14, 9]	ἐκείνοις δὲ πολέμιον τοῖς ἐκ	τοῦ	χθαμαλοῦ πρὸς τὰ μετέωρα χωρεῖν
[14, 9]	μακάριον μὲν ἕξοντες τὸν ἀπὸ	τοῦδε	χρόνον, οἷς ἂν ἐγγένηται τὸν
[14, 6]	καὶ φαῦλα προσκρούματα διαιρούντων ἐκεῖνοι	τοὐναντίον	ἐπὶ τῶν φίλων ᾤοντο χρῆναι
[14, 9]	τῶν Ῥωμαίων δικτάτωρ Κάμιλλος, συγκαλέσας	τοὺς	ἀμφ´ αὑτὸν ἐδημηγόρησε πολλὰ παρορμῶντα
[14, 13]	ἠγάσθη τε δὴ τῆς μεγαλοφροσύνης	τοὺς	ἄνδρας ὁ Μάρκιος καὶ τὴν
[14, 13]	φράσατέ μοι, πῶς αὐτοὶ κολάζετε	τοὺς	ἀφισταμένους ὑμῶν οἰκέτας; ἀποκρίνεται πρὸς
[14, 10]	ἀναιρομένων τὰς μαχαίρας ὑποδύνοντες ὑπὸ	τοὺς	βραχίονας καὶ τοὺς θυρεοὺς εἰς
[14, 6]	τῶν Τυσκλάνων, ἀλλὰ πάντας ἀφεῖναι	τοὺς	ἐξαμαρτόντας ἀζημίους· πολλῷ δ´ ἔτι
[14, 6]	ἀνδρῶν ὅμηρα λαμβάνειν, οὔτε ὅπλα	τοὺς	ἔχοντας ἀφελέσθαι, οὔτ´ ἄλλο σημεῖον
[14, 10]	ὑποδύνοντες ὑπὸ τοὺς βραχίονας καὶ	τοὺς	θυρεοὺς εἰς ὕψος ἀνατείνοντες, ἔπειτα
[14, 10]	τὰς μαχαίρας εἴων κρατεῖν οὔτε	τοὺς	θυρεοὺς κατέχειν, περιολισθανόντων ταῖς λαβαῖς
[14, 10]	ἐπὶ τὴν γῆν βεβρυχότας καὶ	τοὺς	θυρεοὺς ὀδακτίζοντας καὶ βοὴν ὠρυγῇ
[14, 6]	δὲ πρᾶξιν οἰόμενοι συνέχειν ἅπαντας	τοὺς	κατὰ συγγένειαν ἢ φιλίαν προσήκοντας
[14, 9]	αὐτὴ θάρσος τέ τι πρὸς	τοὺς	κινδύνους παρίστησι, καὶ πνεῦμα ἐνθουσιῶδες
[14, 12]	Στόλων, ὁ δεκάκις δημαρχήσας καὶ	τοὺς	νόμους εἰσηγησάμενος ὑπὲρ ὧν ἡ
[14, 9]	γὰρ ἂν δυνήσονται δεινὸν ἐργάσασθαι	τοὺς	ὁμόσε χωροῦντας αἱ βαθεῖαι κόμαι
[14, 13]	ὁ πρεσβευτής· ὡς δεῖ κολάζεσθαι	τοὺς	ποθοῦντας ἀπολαβεῖν τὴν ἔμφυτον ἐλευθερίαν.
[14, 9]	Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ οἷς δεδίττονται	τοὺς	πολεμίους καὶ πρὶν εἰς χεῖρας
[14, 11]	γῆς εἰς βάθος ἄβυσσον καὶ	τοῦτ´	ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας διαμεῖναι. ψηφισαμένης
[14, 13]	πάλιν ὁ πρεσβευτής· ἐπὶ σοὶ	τοῦτ´	ἔστι καὶ τοῖς ἄλλοις Ῥωμαίοις,
[14, 6]	ὀργάς. Θαυμαστὸν μὲν δὴ καὶ	τοῦτο	τῶν ἀνδρῶν· λέγω δὲ τὸ
[14, 11]	λάβοι καὶ γένοιτο ἑκὼν ὁ	τοῦτο	χαριούμενος τῇ πατρίδι, πολλοὺς ἀνήσει
[14, 13]	Μαρκίου Πριβερνάτας πολιορκοῦντος, ἐπεὶ οὐδεμία	τούτοις	σωτηρίας ἐλπὶς ὑπελείπετο, ἐπρεσβεύοντο πρὸς
[14, 6]	ἐξαμαρτόντας ἀζημίους· πολλῷ δ´ ἔτι	τούτου	θαυμασιώτερον, ὃ μετὰ τὴν ἄφεσιν
[14, 6]	πλεῖον ὑπῆρξεν ἐν τῇ φύσει,	τούτους	οἶμαι δεῖν λέγειν Ἕλληνας, ὅσοις
[14, 6]	ἡμαρτημένα, ἃ παρίημι, ἐπεὶ καὶ	τούτων	μεμνημένος ἄχθομαι· τὸ γὰρ Ἑλληνικὸν
[14, 10]	γὰρ τοῦ καταρρέοντος ἐκ τῶν	τραυμάτων	αἵματος οἱ δι´ ὅλων ἐκχεόμενοι
[14, 10]	ἄνω τὰς μαχαίρας τὸν ἄγριον	τρόπον	ἔπαιον ὅλοις συνεμπίπτοντες τοῖς ἑαυτῶν
[14, 4]	Καπιτώλιον Ῥωμαῖοι κατέφυγον, κινδυνεύων διὰ	τυραννίδος	ἐπίθεσιν ἀπολέσθαι, βλέψας εἰς τὸ
[14, 6]	τε καὶ φίλους γίνωνται, βαρβαρικάς.	Τυσκλανοὶ	μὲν δὴ πρὸς τῷ μηδὲν
[14, 6]	δὲ τὸ μηδενὶ μνησικακῆσαι τῶν	Τυσκλάνων,	ἀλλὰ πάντας ἀφεῖναι τοὺς ἐξαμαρτόντας
[14, 6]	ἔχθρας τε μεγάλας διὰ τὰς	τυχούσας	φιλανθρωπίας καταλυομένων καὶ φιλίας πολυχρονίους
[14, 1]	Ἡρακλείων θαλάττῃ κατὰ τὰς δύσεις,	τῷ	δὲ Σκυθικῷ τε καὶ Θρᾳκίῳ
[14, 2]	ἅμα τοῖς ἄλλοις τοῖς ἐν	τῷ	ἱερῷ οὖσιν ἐμπρησθεῖσα ὑπὸ τῶν
[14, 11]	τῇ Ῥωμαίων γενέσθαι· ἔπειτ´ ἐφεὶς	τῷ	ἵππῳ τὰς ἡνίας καὶ τὰ
[14, 9]	διανοηθέντες, ὅσοι τε ὑμῶν ἐν	τῷ	κατὰ Κελτῶν προτέρῳ πολέμῳ παρεγένεσθε
[14, 6]	βαρβαρικάς. Τυσκλανοὶ μὲν δὴ πρὸς	τῷ	μηδὲν ἀφαιρεθῆναι τῶν σφετέρων ἁλούσης
[14, 6]	χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων προαιρέσει, μάλιστα δὲ	τῷ	μηδὲν τῶν ὑπὲρ τὴν ἀνθρωπίνην
[14, 1]	δὲ Κελτικὴ κεῖται μὲν ἐν	τῷ	πρὸς τὴν ἑσπέραν καθήκοντι τῆς
[14, 11]	εἶπον, ὅτι τὰ πλείστου ἄξια	τῷ	Ῥωμαίων δήμῳ λαβοῦσα ἡ γῆ
[14, 2]	μὲν ἐν τοῦ γηγενοῦς Ἐρεχθέως	τῷ	σηκῷ ἱερά τις ὑπ´ Ἀθηνᾶς
[14, 1]	ἰσημερινῆς δύσεως· τετράγωνος δὲ οὖσα	τῷ	σχήματι τοῖς μὲν Ἀλπείοις ὄρεσι
[14, 6]	ἢ φιλίαν προσήκοντας ἀλλήλοις τὴν	τῶν	ἀγαθῶν ἰσομοιρίαν, πολιτείαν ἔγνωσαν τοῖς
[14, 2]	διέσωσεν ἀπαθές, ῥόπαλον ἐκ θατέρου	τῶν	ἄκρων ἐπικάμπιον, οἷα φέρουσι βουκόλοι
[14, 6]	Λακεδαιμονίοις· τί γὰρ δεῖ περὶ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων λέγειν; Ἀθηναῖοι μέν
[14, 1]	καὶ ποταμὸν Ἴστρον, ὃς ἀπὸ	τῶν	Ἀλπείων καταβαίνων ὀρῶν μέγιστος τῶν
[14, 11]	χρόνον ἁπάντων ἀγαθῶν ἀνήσει. τοιαῦτα	τῶν	ἀνδρῶν ἀποφηναμένων ἀπαρχὰς ἕκαστος εἰς
[14, 6]	Θαυμαστὸν μὲν δὴ καὶ τοῦτο	τῶν	ἀνδρῶν· λέγω δὲ τὸ μηδενὶ
[14, 10]	σκεπαστηρίοις ὅλα διακόψοντες τὰ σώματα	τῶν	ἀντιπολέμων· ἔπειτα τὰς ἀκμὰς τῶν
[14, 9]	οἷς καὶ τάδε· ὅπλα κρείττονα	τῶν	βαρβαρικῶν ἡμῖν μεμηχάνηται, θώρακες καὶ
[14, 10]	Ἥ τε δύναμις ὑπέλειπε πολλοὺς	τῶν	βαρβάρων ἐκλυομένων τῶν μελῶν ὑπὸ
[14, 4]	ἔσται με σῶσαι, ὃν ὑπὸ	τῶν	βαρβάρων κρατηθέντα διέσωσα ὑμῖν ἐγώ;
[14, 10]	εἰς τάξιν. ~Ἡ μὲν οὖν	τῶν	βαρβάρων μάχη πολὺ τὸ θηριῶδες
[14, 2]	τῷ ἱερῷ οὖσιν ἐμπρησθεῖσα ὑπὸ	τῶν	βαρβάρων, ὅτε τῆς ἀκροπόλεως ἐκράτησαν,
[14, 6]	ἔλαβον, ὥστε μηδὲ τοῖς ἀγριωτάτοις	τῶν	βαρβάρων ὑπερβολὴν τῆς εἰς τὰ
[14, 6]	κατεκόπησαν. ~Ὅτι οἱ Ῥωμαῖοι μεγαλοπρεπεῖς.	τῶν	γὰρ ἄλλων ὀλίγου δεῖν πάντων
[14, 9]	ὡς διὰ πάσης φέρεσθαι προβολῆς.	τῶν	δὲ γυμναὶ μὲν αἱ κεφαλαί,
[14, 10]	θυρεοὺς κατέχειν, περιολισθανόντων ταῖς λαβαῖς	τῶν	δυκτύλων καὶ τὰς ἁφὰς οὐκέτι
[14, 6]	θαυμασιώτερον, ὃ μετὰ τὴν ἄφεσιν	τῶν	ἐγκλημάτων αὐτοῖς ἐχαρίσαντο. σκοπούμενοι γάρ,
[14, 6]	ᾤοντο δεῖν εἰσάγειν, οὔτε παρὰ	τῶν	ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν ὅμηρα λαμβάνειν, οὔτε
[14, 1]	μὲν Ἀλπείοις ὄρεσι μεγίστοις οὖσι	τῶν	Εὐρωπείων συνάπτει κατὰ τὰς ἀνατολάς,
[14, 9]	ὑμῖν ἐξουσίαν, οἵας ἐβούλεσθε παρὰ	τῶν	ἐχθίστων ἀναπράξασθαι δίκας, καὶ στρατηγὸν
[14, 8]	τῶν πόνων ἢ κελευσθεῖεν ὑπὸ	τῶν	ἡγεμόνων. ~Ταῦτα μαθὼν ὁ τῶν
[14, 2]	πηχυαῖον, δῆλον ἅπασι ποιῆσαι βουλομένων	τῶν	θεῶν, ὅτι ταχέως ἑαυτὴν ἡ
[14, 9]	τῶν ὅπλων καὶ οἱ πολλοὶ	τῶν	θυρεῶν κτύποι, καὶ ὅσα ἄλλα
[14, 9]	ἔπειθ´ ὅτι τοῖς μὲν ὑπὲρ	τῶν	ἰδίων ἀγωνιζομένοις ἡ φύσις αὐτὴ
[14, 3]	Φούριος ὁ δικτάτωρ ἀνὴρ ἦν	τῶν	κατὰ τὴν αὐτὴν ἀκμασάντων ἡλικίαν
[14, 1]	μετὰ τὸν Ἴστρον εἶναι δοκοῦντι	τῶν	κατὰ τὴν Εὐρώπην ποταμῶν. καλεῖται
[14, 6]	τῆς πόλεως, {ἀλλὰ} καὶ τὰ	τῶν	κεκρατηκότων ἀγαθὰ προσλαβόντες ἀπῄεσαν. ~Ὅτι
[14, 10]	ὑπέλειπε πολλοὺς τῶν βαρβάρων ἐκλυομένων	τῶν	μελῶν ὑπὸ κόπων καὶ τῶν
[14, 11]	τις Κούρτιος ἐν τοῖς πρώτοις	τῶν	νέων ἀριθμούμενος σωφροσύνης ἕνεκα καὶ
[14, 2]	πέριξ οἰκίαις ἕως ἐδάφους, ἀνακαθαιρομένων	τῶν	οἰκοπέδων ἕνεκα τῆς ἐπισκευῆς, ἐν
[14, 2]	καλοῦντες, ᾧ Ῥωμύλος ὀρνιθευόμενος διέγραφε	τῶν	οἰωνῶν τὰς χώρας, ὅτε τὴν
[14, 9]	καὶ τὰ διὰ κενῆς ἀνασείσματα	τῶν	ὅπλων καὶ οἱ πολλοὶ τῶν
[14, 10]	τῶν μελῶν ὑπὸ κόπων καὶ	τῶν	ὅπλων τὰ μὲν ἀπεστόμωτο, τὰ
[14, 2]	ἔμελλεν. Εὐζώνῳ καὶ οὐδὲν ἔξω	τῶν	ὅπλων φερούσῃ στρατιᾷ. Κρότου καταρραγέντος,
[14, 2]	ἡ πόλις ἀναλαβοῦσα βλαστοὺς ἀντὶ	τῶν	παλαιῶν ἐξοίσει νέους. Ἐν δὲ
[14, 11]	ἐπὶ τὴν βουλὴν εἶπεν, ὅτι	τῶν	πάντων ἐστὶν ἀγαθῶν χρῆμα κάλλιστον
[14, 10]	ἢ σκαπανεῖς, τοτὲ δ´ ἐκ	τῶν	πλαγίων ἀστοχάστους πληγὰς ἐξέφερον, ὡς
[14, 5]	δὲ κατὰ κρημνοῦ ἐρρίφη. ~Κρατήσας	τῶν	πολεμίων καὶ τὴν στρατιὰν ἐπικλύσας
[14, 9]	μηδεὶς ὑμῶν μήτε τὸ πλῆθος	τῶν	πολεμίων μήτε τὸ μέγεθος, μηδ´
[14, 6]	πάντων ἔν τε τοῖς κοινοῖς	τῶν	πόλεων πράγμασι καὶ ἐν τοῖς
[14, 8]	τὰ μέλη, θᾶττον δὲ ἀφίστασθαι	τῶν	πόνων ἢ κελευσθεῖεν ὑπὸ τῶν
[14, 9]	δ´ ἵνα μηδὲν ἐνδεέστεροι γένησθε	τῶν	πρεσβυτέρων ἐν ἐπιδείξει καλῶν ἔργων,
[14, 1]	Γερμανία, μέχρι δρυμοῦ Ἑρκυνίου καὶ	τῶν	Ῥιπαίων ὀρῶν καθήκουσα, ἡ δ´
[14, 10]	τῶν σιδήρων ἀπέστρεφον. Ἡ δὲ	τῶν	Ῥωμαίων ἀλκὴ καὶ πρὸς τὸ
[14, 9]	τῶν ἡγεμόνων. ~Ταῦτα μαθὼν ὁ	τῶν	Ῥωμαίων δικτάτωρ Κάμιλλος, συγκαλέσας τοὺς
[14, 11]	δὲ τῆς βουλῆς οἱ ἐπὶ	τῶν	Σιβυλλείων χρησμῶν ἐπισκεψάμενοι τὰ βιβλία
[14, 10]	τῶν ἀντιπολέμων· ἔπειτα τὰς ἀκμὰς	τῶν	σιδήρων ἀπέστρεφον. Ἡ δὲ τῶν
[14, 12]	ἐστι δήμου μιαρώτερον, ὃς οὐδὲ	τῶν	σιτιζόντων ἀπέχεται. ~Τοῦ ὑπάτου Μαρκίου
[14, 6]	ἰδίοις βίοις πρὸς τὰ τελευταῖα	τῶν	συμβαινόντων τὰς διανοίας μεθαρμοττομένων καὶ
[14, 6]	δὴ πρὸς τῷ μηδὲν ἀφαιρεθῆναι	τῶν	σφετέρων ἁλούσης τῆς πόλεως, {ἀλλὰ}
[14, 10]	αἵματος οἱ δι´ ὅλων ἐκχεόμενοι	τῶν	σωμάτων ἱδρῶτες οὔτε τὰς μαχαίρας
[14, 1]	τῶν Ἀλπείων καταβαίνων ὀρῶν μέγιστος	τῶν	τῇδε ποταμῶν καὶ πᾶσαν τὴν
[14, 10]	χωρὶς γὰρ τοῦ καταρρέοντος ἐκ	τῶν	τραυμάτων αἵματος οἱ δι´ ὅλων
[14, 6]	λέγω δὲ τὸ μηδενὶ μνησικακῆσαι	τῶν	Τυσκλάνων, ἀλλὰ πάντας ἀφεῖναι τοὺς
[14, 6]	προαιρέσει, μάλιστα δὲ τῷ μηδὲν	τῶν	ὑπὲρ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν εἰς
[14, 6]	προσκρούματα διαιρούντων ἐκεῖνοι τοὐναντίον ἐπὶ	τῶν	φίλων ᾤοντο χρῆναι ποιεῖν, ταῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2007