Livre, Chap.
[14, 1]	Κελσικὴν ἀπὸ τοῦ συμβάντος αὐτοῖς	πάθους	τὴν χώραν ἐκάλεσαν, ἣν ἑνὸς
[14, 1]	τῆς Ἀτλαντίδος δύο γενέσθαι μυθολογοῦσι	παῖδας,	Ἴβηρον καὶ Κελτόν, οὓς θέσθαι
[14, 9]	καλῶν ἔργων, ἴτε, ὦ γενναῖοι	παῖδες	ἀγαθῶν ζηλωταὶ πατέρων, ἴτε ἀκαταπλήκτως
[14, 9]	ἀντὶ τοῦ θνητοῦ σώματος νηπίοις	παισὶ	καὶ γηραιοῖς γονεῦσιν, οἱ ταύτην
[14, 6]	ᾤοντο χρῆναι ποιεῖν, ταῖς τε	παλαιαῖς	εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι τὰς ἐπὶ τοῖς
[14, 2]	πόλις ἀναλαβοῦσα βλαστοὺς ἀντὶ τῶν	παλαιῶν	ἐξοίσει νέους. Ἐν δὲ τῇ
[14, 2]	περὶ τὴν κορυφὴν ἱδρυμένη τοῦ	Παλατίου	συγκαταφλεγεῖσα ταῖς πέριξ οἰκίαις ἕως
[14, 13]	ἔτι ποιήσειν ἐχθρῶν ἔργον; ἀποκρίνεται	πάλιν	ὁ πρεσβευτής· ἐπὶ σοὶ τοῦτ´
[14, 6]	μηδενὶ μνησικακῆσαι τῶν Τυσκλάνων, ἀλλὰ	πάντας	ἀφεῖναι τοὺς ἐξαμαρτόντας ἀζημίους· πολλῷ
[14, 2]	οἱ πλαττόμενοι τὴν εἰς τὸ	παντελὲς	ἀπορίαν. ~Ὅτι Μάρκος Φούριος ὁ
[14, 13]	καὶ τὴν ἐλευθερίαν βέβαιοι διὰ	παντὸς	ὑμῖν ἐσόμεθα φίλοι, δουλεύειν δ´
[14, 6]	τῶν γὰρ ἄλλων ὀλίγου δεῖν	πάντων	ἔν τε τοῖς κοινοῖς τῶν
[14, 11]	τὴν βουλὴν εἶπεν, ὅτι τῶν	πάντων	ἐστὶν ἀγαθῶν χρῆμα κάλλιστον καὶ
[14, 6]	πολιτείαν ἔγνωσαν τοῖς κρατηθεῖσι χαρίσασθαι,	πάντων	μεταδόντες ὧν τοῖς φύσει Ῥωμαίοις
[14, 9]	πλεονεξίαν ἢ τοῖς μετὰ λογισμοῦ	παρὰ	τὰ δεινὰ ἑστῶσι φόβον; Ταῦτα
[14, 6]	αὐτῶν ᾤοντο δεῖν εἰσάγειν, οὔτε	παρὰ	τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν ὅμηρα λαμβάνειν,
[14, 9]	παρέξουσιν ὑμῖν ἐξουσίαν, οἵας ἐβούλεσθε	παρὰ	τῶν ἐχθίστων ἀναπράξασθαι δίκας, καὶ
[14, 6]	τῆς εἰς τὰ ὁμόφυλα παρανομίας	παραλιπεῖν.	Μυρία τοιαῦτα λέγειν ἄν τις
[14, 6]	τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν εἰς ἀλλήλους	παρανομεῖν.	ὅσοις μὲν οὖν ταῦτα ἐπὶ
[14, 6]	ὑπερβολὴν τῆς εἰς τὰ ὁμόφυλα	παρανομίας	παραλιπεῖν. Μυρία τοιαῦτα λέγειν ἄν
[14, 10]	θυρεοὺς ὀδακτίζοντας καὶ βοὴν ὠρυγῇ	παραπλησίαν	ὥσπερ τὰ θηρία προϊεμένους. Ἥ
[14, 11]	ἀγαθούς. ταῦτ´ εἰπὼν καὶ μηδενὶ	παραχωρήσειν	ἑτέρῳ τῆς φιλοτιμίας ταύτης ὑποσχόμενος
[14, 9]	τῷ κατὰ Κελτῶν προτέρῳ πολέμῳ	παρεγένεσθε	καὶ ὅσοι διὰ νεότητα ἀπελείφθητε
[14, 9]	θεούς τε ἀρωγοὺς ἔχοντες, οἳ	παρέξουσιν	ὑμῖν ἐξουσίαν, οἵας ἐβούλεσθε παρὰ
[14, 9]	πνεῦμα ἐνθουσιῶδες ὥσπερ τοῖς θεοφορήτοις	παρέχει,	τοῖς δ´ ἁρπάσαι τὰ ἀλλότρια
[14, 9]	ἐν ἀπειλαῖς πολεμίων σπαθᾶται, τίνα	παρέχειν	πέφυκε τοῖς ἀνοήτως ἐπιοῦσι πλεονεξίαν
[14, 6]	ταῖς πόλεσι ταύταις ἡμαρτημένα, ἃ	παρίημι,	ἐπεὶ καὶ τούτων μεμνημένος ἄχθομαι·
[14, 9]	τέ τι πρὸς τοὺς κινδύνους	παρίστησι,	καὶ πνεῦμα ἐνθουσιῶδες ὥσπερ τοῖς
[14, 9]	τοὺς ἀμφ´ αὑτὸν ἐδημηγόρησε πολλὰ	παρορμῶντα	εἰς τόλμαν, ἐν οἷς καὶ
[14, 13]	ὁ Μάρκιος ἀποδεξάμενος αὐτοῦ τὴν	παρρησίαν	φησίν· ἐὰν δὲ δὴ καὶ
[14, 1]	μέγιστος τῶν τῇδε ποταμῶν καὶ	πᾶσαν	τὴν ὑπὸ τοῖς ἄρκτοις ἤπειρον
[14, 9]	τὰ δ´ ἀμυντήρια, ὡς διὰ	πάσης	φέρεσθαι προβολῆς. τῶν δὲ γυμναὶ
[14, 9]	ὦ γενναῖοι παῖδες ἀγαθῶν ζηλωταὶ	πατέρων,	ἴτε ἀκαταπλήκτως ἐπ´ αὐτοὺς θεούς
[14, 11]	ὧν ᾤετο δεῖν ἀγαθῶν τῇ	πατρίδι,	ἀπό τε καρπῶν πελάνους καὶ
[14, 13]	κομισάμενοι μὲν γὰρ ἅμα τῇ	πατρίδι	καὶ τὴν ἐλευθερίαν βέβαιοι διὰ
[14, 11]	ἑκὼν ὁ τοῦτο χαριούμενος τῇ	πατρίδι,	πολλοὺς ἀνήσει ἡ γῆ ἄνδρας
[14, 9]	ἂν ἐγγένηται τὸν ἐπιφανέστατον τῇ	πατρίδι	στέφανον καταγαγεῖν, καλὴν δὲ καὶ
[14, 13]	φησίν· ἐὰν δὲ δὴ καὶ	πεισθῶμεν	ὑμῖν ἀφεῖναι τὰς ὀργάς, τίνα
[14, 1]	διελθὼν εἰς τὸ Ποντικὸν ἐξερεύγεται	πέλαγος.	Τοσαύτη δὲ οὖσα τὸ μέγεθος,
[14, 11]	τῇ πατρίδι, ἀπό τε καρπῶν	πελάνους	καὶ ἀπὸ χρημάτων ἀπαρχάς. Μάρκος
[14, 1]	Ἕλλησιν εἰς τήνδε τὴν γῆν	περαιουμένοις	αἱ νῆες ἀνέμῳ βιαίῳ φερόμεναι
[14, 6]	καὶ θηριώδεις, ἄλλως τε κἂν	περὶ	συγγενεῖς τε καὶ φίλους γίνωνται,
[14, 2]	Ῥώμῃ καλιάς τις Ἄρεος ἱερὰ	περὶ	τὴν κορυφὴν ἱδρυμένη τοῦ Παλατίου
[14, 2]	τὴν γενομένην αὐτῇ πρὸς Ποσειδῶνα	περὶ	τῆς χώρας, ἅμα τοῖς ἄλλοις
[14, 6]	οὔτε Λακεδαιμονίοις· τί γὰρ δεῖ	περὶ	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων λέγειν; Ἀθηναῖοι
[14, 11]	ταύτης ὑποσχόμενος τά τε ὅπλα	περιέθετο	καὶ ἐπὶ τὸν πολεμιστὴν ἵππον
[14, 2]	τῆς ἐπισκευῆς, ἐν μέσῃ τῇ	περικαύστῳ	σποδῷ τὸ σύμβολον τοῦ συνοικισμοῦ
[14, 1]	ὄρους, ἡ τὸν Γαλατικὸν κόλπον	περιλαμβάνουσα,	Γαλατία τῆς θαλάττης ἐπώνυμος. Κοινῷ
[14, 2]	ἱδρυμένη τοῦ Παλατίου συγκαταφλεγεῖσα ταῖς	πέριξ	οἰκίαις ἕως ἐδάφους, ἀνακαθαιρομένων τῶν
[14, 10]	κρατεῖν οὔτε τοὺς θυρεοὺς κατέχειν,	περιολισθανόντων	ταῖς λαβαῖς τῶν δυκτύλων καὶ
[14, 9]	ἀπειλαῖς πολεμίων σπαθᾶται, τίνα παρέχειν	πέφυκε	τοῖς ἀνοήτως ἐπιοῦσι πλεονεξίαν ἢ
[14, 2]	τοῦ στελέχους ἀνῆκεν ὅσον τε	πηχυαῖον,	δῆλον ἅπασι ποιῆσαι βουλομένων τῶν
[14, 1]	τῆς Εὐρώπης, εὔυδρός τε καὶ	πίειρα	καὶ καρποῖς δαψιλὴς καὶ κτήνεσιν
[14, 9]	τὸ ἐν τοῖς ὄμμασιν αὐτῶν	πικρὸν	καὶ ὁ βλοσυρὸς τῆς ὄψεως
[14, 8]	ἅπαντες ἐδωδῆς ἐμπιμπλάμενοι, πολὺν δὲ	πίνοντες	ἄκρατον οἶνον— ἔστι δὲ ὁ
[14, 13]	ἀφεῖναι τὰς ὀργάς, τίνα δώσετε	πίστιν	ὑπὲρ τοῦ μηδὲν ἔτι ποιήσειν
[14, 10]	σκαπανεῖς, τοτὲ δ´ ἐκ τῶν	πλαγίων	ἀστοχάστους πληγὰς ἐξέφερον, ὡς αὐτοῖς
[14, 2]	τε βεβαίως ἄποροι καὶ οἱ	πλαττόμενοι	τὴν εἰς τὸ παντελὲς ἀπορίαν.
[14, 6]	ὅσοις μὲν οὖν ταῦτα ἐπὶ	πλεῖον	ὑπῆρξεν ἐν τῇ φύσει, τούτους
[14, 8]	μελικράτῳ μάλιστα προσεμφερής— ὕπνον τε	πλείονα	τοῦ συνήθους αἱρούμενοι καὶ δίαιταν
[14, 11]	τὰ βιβλία εἶπον, ὅτι τὰ	πλείστου	ἄξια τῷ Ῥωμαίων δήμῳ λαβοῦσα
[14, 9]	οὐκ οἶδ´ ὅ τι δεῖ	πλείω	λέγειν· κινεῖται γὰρ ἤδη τὸ
[14, 9]	μέγεθος, μηδ´ εἰς ταῦτά τις	πλεονεκτήματα	αὐτῶν ὁρῶν ἀθυμότερος πρὸς τὸν
[14, 9]	παρέχειν πέφυκε τοῖς ἀνοήτως ἐπιοῦσι	πλεονεξίαν	ἢ τοῖς μετὰ λογισμοῦ παρὰ
[14, 9]	σκεπαστήρια, οἷα μὴ ῥαδίως ταῖς	πληγαῖς	εἴκειν, τὰ δ´ ἀμυντήρια, ὡς
[14, 10]	στέρνων ἐπὶ τὰ σπλάγχνα τὰς	πληγὰς	ἐξέτεινον· ὅσους δὲ ταῦτα τὰ
[14, 10]	δ´ ἐκ τῶν πλαγίων ἀστοχάστους	πληγὰς	ἐξέφερον, ὡς αὐτοῖς σκεπαστηρίοις ὅλα
[14, 10]	βραχεῖς γινόμενοι, τὰς μὲν ἐκείνων	πληγὰς	ὑπερπετεῖς γινομένας ἀπράκτους καὶ κενὰς
[14, 9]	δὲ μηδεὶς ὑμῶν μήτε τὸ	πλῆθος	τῶν πολεμίων μήτε τὸ μέγεθος,
[14, 9]	ὄψεως χαρακτὴρ αἵ τε δὴ	πλημμελεῖς	αὗται σκιρτήσεις καὶ τὰ διὰ
[14, 10]	τὸ θηριῶδες καὶ μανικὸν ἔχουσα	πλημμελής	τις ἦν καὶ σοφίας τῆς
[14, 9]	πρὸς τοὺς κινδύνους παρίστησι, καὶ	πνεῦμα	ἐνθουσιῶδες ὥσπερ τοῖς θεοφορήτοις παρέχει,
[14, 8]	κόπτεσθαι μὲν ἄσθματι συνεχεῖ τὰ	πνεύματα,	ῥεῖσθαι δ´ ἱδρῶτι πολλῷ τὰ
[14, 9]	δὲ μηροὶ καὶ σκέλη μέχρι	ποδῶν,	ἔρυμά τε οὐδὲν ἕτερον, ὅ
[14, 13]	πρεσβευτής· ὡς δεῖ κολάζεσθαι τοὺς	ποθοῦντας	ἀπολαβεῖν τὴν ἔμφυτον ἐλευθερίαν. καὶ
[14, 6]	ἐπὶ τῶν φίλων ᾤοντο χρῆναι	ποιεῖν,	ταῖς τε παλαιαῖς εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι
[14, 2]	ὅσον τε πηχυαῖον, δῆλον ἅπασι	ποιῆσαι	βουλομένων τῶν θεῶν, ὅτι ταχέως
[14, 6]	ἄλλο σημεῖον οὐδὲν ἀπιστουμένης φιλίας	ποιῆσαι·	μίαν δὲ πρᾶξιν οἰόμενοι συνέχειν
[14, 11]	μὲν ηὔξατο τοῖς θεοῖς ἐπιτελῆ	ποιῆσαι	τὰ μαντεύματα καὶ πολλοὺς ἄνδρας
[14, 13]	πίστιν ὑπὲρ τοῦ μηδὲν ἔτι	ποιήσειν	ἐχθρῶν ἔργον; ἀποκρίνεται πάλιν ὁ
[14, 9]	χωρίον, ἐν ᾧ τὸν ἀγῶνα	ποιησόμεθα,	σύνεργον ἡμῖν τοῖς ἀπὸ μετεώρου
[14, 6]	μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἐν τῇ	πόλει	γενήσεται μηδ´ ἀφορμὴν νεωτερισμοῦ λήψονταί
[14, 11]	ἐστὶν ἀγαθῶν χρῆμα κάλλιστον καὶ	πόλει	Ῥωμαίων ἀναγκαιότατον ἀνδρῶν ἀρετή· εἰ
[14, 11]	ἄνδρας ὁμοίους αὐτῷ δοῦναι τῇ	πόλει	τῇ Ῥωμαίων γενέσθαι· ἔπειτ´ ἐφεὶς
[14, 6]	διεχειρίσαντο καὶ θηριωδῶς, ἐπειδὴ τὰς	πόλεις	αὐτῶν ὑποχειρίους ἔλαβον, ὥστε μηδὲ
[14, 5]	Κοίντιος δικτατορεύων ἐν ἡμέραις ἐννέα	πόλεις	ἐννέα πολεμίων ἔλαβεν. Ληφθέντες ἀμφοτέρωθεν
[14, 3]	αὐτὴν ἀκμασάντων ἡλικίαν τά τε	πολέμια	λαμπρότατος καὶ τὰ πολιτικὰ φρονιμώτατος.
[14, 7]	ἀνὴρ ἦν ἔν τε ταῖς	πολεμικαῖς	πράξεσιν ἐπιφανὴς καὶ πολιτείας προαίρεσιν
[14, 9]	ἐπὶ τὸ πρανές, ἐκείνοις δὲ	πολέμιον	τοῖς ἐκ τοῦ χθαμαλοῦ πρὸς
[14, 9]	μὴν οὐδ´ οἷς δεδίττονται τοὺς	πολεμίους	καὶ πρὶν εἰς χεῖρας ἐλθεῖν
[14, 11]	ὅπλα περιέθετο καὶ ἐπὶ τὸν	πολεμιστὴν	ἵππον ἀνέβη· συναχθέντος δ´ ἐπὶ
[14, 5]	ἐν ἡμέραις ἐννέα πόλεις ἐννέα	πολεμίων	ἔλαβεν. Ληφθέντες ἀμφοτέρωθεν ἀγεληδὸν οἱ
[14, 5]	κατὰ κρημνοῦ ἐρρίφη. ~Κρατήσας τῶν	πολεμίων	καὶ τὴν στρατιὰν ἐπικλύσας ταῖς
[14, 9]	ὑμῶν μήτε τὸ πλῆθος τῶν	πολεμίων	μήτε τὸ μέγεθος, μηδ´ εἰς
[14, 9]	μορφὰς καὶ φωνὰς ἐν ἀπειλαῖς	πολεμίων	σπαθᾶται, τίνα παρέχειν πέφυκε τοῖς
[14, 9]	ὀρρωδητέα ἡμῖν ἐστιν, ὥσπερ ἀπείροις	πολέμου.	τί γὰρ ἂν δυνήσονται δεινὸν
[14, 11]	σωφροσύνης ἕνεκα καὶ τῆς κατὰ	πολέμους	ἀρετῆς ἔφοδον αἰτησάμενος ἐπὶ τὴν
[14, 9]	ἐν τῷ κατὰ Κελτῶν προτέρῳ	πολέμῳ	παρεγένεσθε καὶ ὅσοι διὰ νεότητα
[14, 6]	λέγειν ἄν τις ἔχοι ταῖς	πόλεσι	ταύταις ἡμαρτημένα, ἃ παρίημι, ἐπεὶ
[14, 6]	ἔν τε τοῖς κοινοῖς τῶν	πόλεων	πράγμασι καὶ ἐν τοῖς ἰδίοις
[14, 6]	ἀφαιρεθῆναι τῶν σφετέρων ἁλούσης τῆς	πόλεως,	{ἀλλὰ} καὶ τὰ τῶν κεκρατηκότων
[14, 2]	τὸ σύμβολον τοῦ συνοικισμοῦ τῆς	πόλεως	διέσωσεν ἀπαθές, ῥόπαλον ἐκ θατέρου
[14, 2]	οἰωνῶν τὰς χώρας, ὅτε τὴν	πόλιν	οἰκίζειν ἔμελλεν. Εὐζώνῳ καὶ οὐδὲν
[14, 11]	τὴν θέαν τοῦ κατὰ τὴν	πόλιν	ὄχλου πρῶτον μὲν ηὔξατο τοῖς
[14, 13]	ἄνδρας ὁ Μάρκιος καὶ τὴν	πολιορκίαν	ἔλυσε.
[14, 13]	ἀπέχεται. ~Τοῦ ὑπάτου Μαρκίου Πριβερνάτας	πολιορκοῦντος,	ἐπεὶ οὐδεμία τούτοις σωτηρίας ἐλπὶς
[14, 2]	θεῶν, ὅτι ταχέως ἑαυτὴν ἡ	πόλις	ἀναλαβοῦσα βλαστοὺς ἀντὶ τῶν παλαιῶν
[14, 6]	ἀλλήλοις τὴν τῶν ἀγαθῶν ἰσομοιρίαν,	πολιτείαν	ἔγνωσαν τοῖς κρατηθεῖσι χαρίσασθαι, πάντων
[14, 7]	ταῖς πολεμικαῖς πράξεσιν ἐπιφανὴς καὶ	πολιτείας	προαίρεσιν ἐζηλωκὼς τὴν διὰ μέσου.
[14, 3]	τε πολέμια λαμπρότατος καὶ τὰ	πολιτικὰ	φρονιμώτατος. ~Μάλλιος ὁ ἀριστεύσας, ὅτε
[14, 11]	μὲν ἱερεῖα, πολλοὶ δὲ καρποί,	πολλὰ	δὲ χρήματα, πολὺς δὲ κόσμος
[14, 8]	δίαιταν ὑπὸ σκιαῖς ὡς τὰ	πολλὰ	ἔχοντες τοσαύτην ἔλαβον ἐπίδοσιν εἰς
[14, 11]	χάσματος ἑαυτόν. ἐπὶ δὲ αὐτῷ	πολλὰ	μὲν ἱερεῖα, πολλοὶ δὲ καρποί,
[14, 11]	δεινὰ γενναίως ἀνέφερον. ~Ἐν Ῥώμῃ	πολλὰ	μὲν καὶ ἄλλα σημεῖα θεόπεμπτα
[14, 9]	συγκαλέσας τοὺς ἀμφ´ αὑτὸν ἐδημηγόρησε	πολλὰ	παρορμῶντα εἰς τόλμαν, ἐν οἷς
[14, 11]	χρήματα, πολὺς δὲ κόσμος ἐσθῆτος,	πολλαὶ	δὲ ἀπαρχαὶ συμπασῶν τεχνῶν δημοσίᾳ
[14, 6]	συμβαινόντων τὰς διανοίας μεθαρμοττομένων καὶ	πολλάκις	ἔχθρας τε μεγάλας διὰ τὰς
[14, 11]	βάθος ἄβυσσον καὶ τοῦτ´ ἐπὶ	πολλὰς	ἡμέρας διαμεῖναι. ψηφισαμένης δὲ τῆς
[14, 11]	ἡ γῆ συνελεύσεταί τε καὶ	πολλὴν	ἀφθονίαν εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον
[14, 9]	ᾧ πολλὴν μὲν εὐβουλίαν μαρτυρεῖτε,	πολλὴν	δ´ εὐποτμίαν· μακάριον μὲν ἕξοντες
[14, 9]	δίκας, καὶ στρατηγὸν ἐμέ, ᾧ	πολλὴν	μὲν εὐβουλίαν μαρτυρεῖτε, πολλὴν δ´
[14, 8]	τὴν Ἀλβανὴν ἐπόρθουν· ἔνθα μὲν	πολλῆς	ἅπαντες ἐδωδῆς ἐμπιμπλάμενοι, πολὺν δὲ
[14, 11]	δὲ αὐτῷ πολλὰ μὲν ἱερεῖα,	πολλοὶ	δὲ καρποί, πολλὰ δὲ χρήματα,
[14, 9]	ἀνασείσματα τῶν ὅπλων καὶ οἱ	πολλοὶ	τῶν θυρεῶν κτύποι, καὶ ὅσα
[14, 11]	ἐπιτελῆ ποιῆσαι τὰ μαντεύματα καὶ	πολλοὺς	ἄνδρας ὁμοίους αὐτῷ δοῦναι τῇ
[14, 11]	ὁ τοῦτο χαριούμενος τῇ πατρίδι,	πολλοὺς	ἀνήσει ἡ γῆ ἄνδρας ἀγαθούς.
[14, 10]	προϊεμένους. Ἥ τε δύναμις ὑπέλειπε	πολλοὺς	τῶν βαρβάρων ἐκλυομένων τῶν μελῶν
[14, 6]	πάντας ἀφεῖναι τοὺς ἐξαμαρτόντας ἀζημίους·	πολλῷ	δ´ ἔτι τούτου θαυμασιώτερον, ὃ
[14, 8]	τὰ πνεύματα, ῥεῖσθαι δ´ ἱδρῶτι	πολλῷ	τὰ μέλη, θᾶττον δὲ ἀφίστασθαι
[14, 10]	οὐκέτι κραταιὰς ἐχόντων. Ῥωμαῖοι δὲ	πολλῶν	ἐθάδες ὄντες πόνων διὰ τὰς
[14, 1]	μέρει μεταξὺ τοῦ τε βορείου	πόλου	καὶ τῆς ἰσημερινῆς δύσεως· τετράγωνος
[14, 9]	ἐπιστάμενον, ἃ δεῖ πράττειν, ἢ	πολὺ	ἀμαθές· ἔπειθ´ ὅτι τοῖς μὲν
[14, 1]	οὖσα τὸ μέγεθος, ὅση μὴ	πολὺ	ἀποδεῖν τετάρτη λέγεσθαι μοῖρα τῆς
[14, 12]	ἦν ὁ Κελτός, οἷος ὑπεραίρειν	πολὺ	τὴν κοινὴν φύσιν. Λικίνιος Στόλων,
[14, 10]	ἀντιτέχνησις εὐπαίδευτος τε ἦν καὶ	πολὺ	τὸ ἀσφαλὲς ἔχουσα. ἔτι γὰρ
[14, 10]	μὲν οὖν τῶν βαρβάρων μάχη	πολὺ	τὸ θηριῶδες καὶ μανικὸν ἔχουσα
[14, 8]	μὲν πολλῆς ἅπαντες ἐδωδῆς ἐμπιμπλάμενοι,	πολὺν	δὲ πίνοντες ἄκρατον οἶνον— ἔστι
[14, 11]	δὲ καρποί, πολλὰ δὲ χρήματα,	πολὺς	δὲ κόσμος ἐσθῆτος, πολλαὶ δὲ
[14, 8]	ἔχοντες τοσαύτην ἔλαβον ἐπίδοσιν εἰς	πολυσαρκίαν	τε καὶ ἁπαλότητα καὶ οὕτως
[14, 6]	τυχούσας φιλανθρωπίας καταλυομένων καὶ φιλίας	πολυχρονίους	διὰ μικρὰ καὶ φαῦλα προσκρούματα
[14, 1]	ἄρκτοις ἤπειρον διελθὼν εἰς τὸ	Ποντικὸν	ἐξερεύγεται πέλαγος. Τοσαύτη δὲ οὖσα
[14, 10]	Ῥωμαῖοι δὲ πολλῶν ἐθάδες ὄντες	πόνων	διὰ τὰς ἀτρύτους καὶ συνεχεῖς
[14, 8]	μέλη, θᾶττον δὲ ἀφίστασθαι τῶν	πόνων	ἢ κελευσθεῖεν ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων.
[14, 2]	ἔριν τὴν γενομένην αὐτῇ πρὸς	Ποσειδῶνα	περὶ τῆς χώρας, ἅμα τοῖς
[14, 1]	ὀνομασίας ἀφ´ αὑτῶν. οἱ δὲ	ποταμὸν	εἶναί τινα λέγουσι Κελτὸν ἐκ
[14, 1]	γένει κατὰ βορέαν ἄνεμον καὶ	ποταμὸν	Ἴστρον, ὃς ἀπὸ τῶν Ἀλπείων
[14, 1]	κτήνεσιν ἀρίστη νέμεσθαι, σχίζεται μέση	ποταμῷ	Ῥήνῳ, μεγίστῳ μετὰ τὸν Ἴστρον
[14, 1]	καταβαίνων ὀρῶν μέγιστος τῶν τῇδε	ποταμῶν	καὶ πᾶσαν τὴν ὑπὸ τοῖς
[14, 1]	δοκοῦντι τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην	ποταμῶν.	καλεῖται δ´ ἡ μὲν ἐπὶ
[14, 6]	τε τοῖς κοινοῖς τῶν πόλεων	πράγμασι	καὶ ἐν τοῖς ἰδίοις βίοις
[14, 9]	ἀπὸ μετεώρου κατιοῦσιν ἐπὶ τὸ	πρανές,	ἐκείνοις δὲ πολέμιον τοῖς ἐκ
[14, 6]	καὶ φιλανθρώπους διανοίας τε καὶ	πράξεις	αὐτῶν Ἑλληνικὰς εἶναι λογίζομαι, τὰς
[14, 7]	ἦν ἔν τε ταῖς πολεμικαῖς	πράξεσιν	ἐπιφανὴς καὶ πολιτείας προαίρεσιν ἐζηλωκὼς
[14, 6]	ἀπιστουμένης φιλίας ποιῆσαι· μίαν δὲ	πρᾶξιν	οἰόμενοι συνέχειν ἅπαντας τοὺς κατὰ
[14, 9]	ἔλαττον στράτευμα ἐπιστάμενον, ἃ δεῖ	πράττειν,	ἢ πολὺ ἀμαθές· ἔπειθ´ ὅτι
[14, 13]	ἐχθρῶν ἔργον; ἀποκρίνεται πάλιν ὁ	πρεσβευτής·	ἐπὶ σοὶ τοῦτ´ ἔστι καὶ
[14, 13]	οἰκέτας; ἀποκρίνεται πρὸς αὐτὸν ὁ	πρεσβευτής·	ὡς δεῖ κολάζεσθαι τοὺς ποθοῦντας
[14, 9]	ἵνα μηδὲν ἐνδεέστεροι γένησθε τῶν	πρεσβυτέρων	ἐν ἐπιδείξει καλῶν ἔργων, ἴτε,
[14, 13]	σιτιζόντων ἀπέχεται. ~Τοῦ ὑπάτου Μαρκίου	Πριβερνάτας	πολιορκοῦντος, ἐπεὶ οὐδεμία τούτοις σωτηρίας
[14, 9]	οἷς δεδίττονται τοὺς πολεμίους καὶ	πρὶν	εἰς χεῖρας ἐλθεῖν ἐκδειματοῦσιν, ὀρρωδητέα
[14, 6]	ἀλλὰ συνέσει καὶ χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων	προαιρέσει,	μάλιστα δὲ τῷ μηδὲν τῶν
[14, 7]	πολεμικαῖς πράξεσιν ἐπιφανὴς καὶ πολιτείας	προαίρεσιν	ἐζηλωκὼς τὴν διὰ μέσου. ~Οἱ
[14, 9]	ἀμυντήρια, ὡς διὰ πάσης φέρεσθαι	προβολῆς.	τῶν δὲ γυμναὶ μὲν αἱ
[14, 9]	τοῖς δ´ ἁρπάσαι τὰ ἀλλότρια	προθυμουμένοις	μαλακώτεραι πρὸς τὰ δεινὰ αἱ
[14, 10]	ὠρυγῇ παραπλησίαν ὥσπερ τὰ θηρία	προϊεμένους.	Ἥ τε δύναμις ὑπέλειπε πολλοὺς
[14, 13]	τοὺς ἀφισταμένους ὑμῶν οἰκέτας; ἀποκρίνεται	πρὸς	αὐτὸν ὁ πρεσβευτής· ὡς δεῖ
[14, 13]	τούτοις σωτηρίας ἐλπὶς ὑπελείπετο, ἐπρεσβεύοντο	πρὸς	αὐτόν· τοῦ δ´ εἰπόντος· φράσατέ
[14, 1]	Κοινῷ δ´ ὀνόματι ἡ σύμπασα	πρὸς	Ἑλλήνων καλεῖται Κελτική, ὡς μέν
[14, 1]	ἡ δ´ ἐπὶ θάτερα τὰ	πρὸς	μεσημβρίαν βλέποντα μέχρι Πυρρήνης ὄρους,
[14, 2]	τὴν ἔριν τὴν γενομένην αὐτῇ	πρὸς	Ποσειδῶνα περὶ τῆς χώρας, ἅμα
[14, 9]	ἁρπάσαι τὰ ἀλλότρια προθυμουμένοις μαλακώτεραι	πρὸς	τὰ δεινὰ αἱ τόλμαι φιλοῦσι
[14, 9]	πολέμιον τοῖς ἐκ τοῦ χθαμαλοῦ	πρὸς	τὰ μετέωρα χωρεῖν ἀναγκαζομένοις. φοβείσθω
[14, 6]	καὶ ἐν τοῖς ἰδίοις βίοις	πρὸς	τὰ τελευταῖα τῶν συμβαινόντων τὰς
[14, 1]	Κελτικὴ κεῖται μὲν ἐν τῷ	πρὸς	τὴν ἑσπέραν καθήκοντι τῆς Εὐρώπης
[14, 10]	δὲ τῶν Ῥωμαίων ἀλκὴ καὶ	πρὸς	τὸ βάρβαρον αὐτῶν ἀντιτέχνησις εὐπαίδευτος
[14, 9]	τις πλεονεκτήματα αὐτῶν ὁρῶν ἀθυμότερος	πρὸς	τὸν ἀγῶνα ἔστω, ἀλλ´ ἐνθυμείσθω
[14, 9]	φύσις αὐτὴ θάρσος τέ τι	πρὸς	τοὺς κινδύνους παρίστησι, καὶ πνεῦμα
[14, 6]	γίνωνται, βαρβαρικάς. Τυσκλανοὶ μὲν δὴ	πρὸς	τῷ μηδὲν ἀφαιρεθῆναι τῶν σφετέρων
[14, 11]	τὰς ἡνίας καὶ τὰ κέντρα	προσβαλὼν	ἔρριψε κατὰ τοῦ χάσματος ἑαυτόν.
[14, 6]	Μεσσηνίους ἀδελφῶν οὐδὲν διαφέροντας, ἐπειδὴ	προσέκρουσαν	αὐτοῖς τι, διαλυσάμενοι τὴν συγγένειαν
[14, 8]	Φαλερινὸν ἥδιστος οἴνων μελικράτῳ μάλιστα	προσεμφερής—	ὕπνον τε πλείονα τοῦ συνήθους
[14, 6]	τοὺς κατὰ συγγένειαν ἢ φιλίαν	προσήκοντας	ἀλλήλοις τὴν τῶν ἀγαθῶν ἰσομοιρίαν,
[14, 6]	πολυχρονίους διὰ μικρὰ καὶ φαῦλα	προσκρούματα	διαιρούντων ἐκεῖνοι τοὐναντίον ἐπὶ τῶν
[14, 6]	καὶ τὰ τῶν κεκρατηκότων ἀγαθὰ	προσλαβόντες	ἀπῄεσαν. ~Ὅτι Σολπίκιος Ῥοῦφος ἐπίκλησιν
[14, 6]	εὐεργεσίαις χαρίζεσθαι τὰς ἐπὶ τοῖς	προσφάτοις	ἐγκλήμασιν ὀργάς. Θαυμαστὸν μὲν δὴ
[14, 10]	δὲ συνετέθραυστο, τὰ δ´ οὐκέτι	προσωφελεῖν	δυνατὰ ἦν· χωρὶς γὰρ τοῦ
[14, 9]	ὑμῶν ἐν τῷ κατὰ Κελτῶν	προτέρῳ	πολέμῳ παρεγένεσθε καὶ ὅσοι διὰ
[14, 1]	δὲ καί τινες, ὅτι τοῖς	πρώτοις	Ἕλλησιν εἰς τήνδε τὴν γῆν
[14, 11]	δέ τις Κούρτιος ἐν τοῖς	πρώτοις	τῶν νέων ἀριθμούμενος σωφροσύνης ἕνεκα
[14, 11]	τοῦ κατὰ τὴν πόλιν ὄχλου	πρῶτον	μὲν ηὔξατο τοῖς θεοῖς ἐπιτελῆ
[14, 9]	τὸν ἀγῶνα ἔστω, ἀλλ´ ἐνθυμείσθω	πρῶτον	μέν, ὅτι κρεῖττόν ἐστιν ἔλαττον
[14, 1]	τῆς Πυρρήνης ἀναδιδόμενον, ἀφ´ οὗ	πρῶτον	μὲν τὴν συνεγγύς, ἔπειτα δὲ
[14, 1]	κατὰ τὰς ἀνατολάς, τοῖς δὲ	Πυρρηναίοις	κατὰ μεσημβρίαν τε καὶ νότον
[14, 1]	τινα λέγουσι Κελτὸν ἐκ τῆς	Πυρρήνης	ἀναδιδόμενον, ἀφ´ οὗ πρῶτον μὲν
[14, 1]	τὰ πρὸς μεσημβρίαν βλέποντα μέχρι	Πυρρήνης	ὄρους, ἡ τὸν Γαλατικὸν κόλπον
[14, 13]	τοῦ δ´ εἰπόντος· φράσατέ μοι,	πῶς	αὐτοὶ κολάζετε τοὺς ἀφισταμένους ὑμῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2007