Livre, Chap. |
[14, 2] |
ἐπὶ
μεγίστῳ
μὲν
θεάματι,
καλλίστῳ
|
δ´ |
ἀκούσματι,
οἵ
τε
βεβαίως
ἄποροι
|
[14, 9] |
ῥαδίως
ταῖς
πληγαῖς
εἴκειν,
τὰ
|
δ´ |
ἀμυντήρια,
ὡς
διὰ
πάσης
φέρεσθαι |
[14, 13] |
παντὸς
ὑμῖν
ἐσόμεθα
φίλοι,
δουλεύειν
|
δ´ |
ἀναγκασθέντες
οὐδέποτε.
ἠγάσθη
τε
δὴ |
[14, 1] |
κόλπον
ἔκελσαν
τὸν
Γαλατικόν,
οἱ
|
δ´ |
ἄνδρες,
ἐπειδὴ
τοῦ
αἰγιαλοῦ
ἐλάβοντο, |
[14, 11] |
ἄλλα
σημεῖα
θεόπεμπτα
γέγονε,
μέγιστον
|
δ´ |
ἁπάντων
τόδε·
τῆς
ἀγορᾶς
κατὰ |
[14, 9] |
ὥσπερ
τοῖς
θεοφορήτοις
παρέχει,
τοῖς
|
δ´ |
ἁρπάσαι
τὰ
ἀλλότρια
προθυμουμένοις
μαλακώτεραι |
[14, 13] |
ὑπελείπετο,
ἐπρεσβεύοντο
πρὸς
αὐτόν·
τοῦ
|
δ´ |
εἰπόντος·
φράσατέ
μοι,
πῶς
αὐτοὶ |
[14, 10] |
ὑλοτόμοι
τινὲς
ἢ
σκαπανεῖς,
τοτὲ
|
δ´ |
ἐκ
τῶν
πλαγίων
ἀστοχάστους
πληγὰς |
[14, 1] |
τῶν
Ῥιπαίων
ὀρῶν
καθήκουσα,
ἡ
|
δ´ |
ἐπὶ
θάτερα
τὰ
πρὸς
μεσημβρίαν |
[14, 11] |
τὸν
πολεμιστὴν
ἵππον
ἀνέβη·
συναχθέντος
|
δ´ |
ἐπὶ
τὴν
θέαν
τοῦ
κατὰ |
[14, 6] |
ἀφεῖναι
τοὺς
ἐξαμαρτόντας
ἀζημίους·
πολλῷ
|
δ´ |
ἔτι
τούτου
θαυμασιώτερον,
ὃ
μετὰ |
[14, 9] |
πολλὴν
μὲν
εὐβουλίαν
μαρτυρεῖτε,
πολλὴν
|
δ´ |
εὐποτμίαν·
μακάριον
μὲν
ἕξοντες
τὸν |
[14, 1] |
κατὰ
τὴν
Εὐρώπην
ποταμῶν.
καλεῖται
|
δ´ |
ἡ
μὲν
ἐπὶ
τάδε
τοῦ |
[14, 8] |
ἄσθματι
συνεχεῖ
τὰ
πνεύματα,
ῥεῖσθαι
|
δ´ |
ἱδρῶτι
πολλῷ
τὰ
μέλη,
θᾶττον |
[14, 9] |
καταισχύνητε
τῇ
νῦν
δειλίᾳ,
οἱ
|
δ´ |
ἵνα
μηδὲν
ἐνδεέστεροι
γένησθε
τῶν |
[14, 1] |
Γαλατία
τῆς
θαλάττης
ἐπώνυμος.
Κοινῷ
|
δ´ |
ὀνόματι
ἡ
σύμπασα
πρὸς
Ἑλλήνων |
[14, 10] |
ἀπεστόμωτο,
τὰ
δὲ
συνετέθραυστο,
τὰ
|
δ´ |
οὐκέτι
προσωφελεῖν
δυνατὰ
ἦν·
χωρὶς |
[14, 6] |
αὐτῶν
Ἑλληνικὰς
εἶναι
λογίζομαι,
τὰς
|
δ´ |
ὠμὰς
καὶ
θηριώδεις,
ἄλλως
τε |
[14, 1] |
τε
καὶ
πίειρα
καὶ
καρποῖς
|
δαψιλὴς |
καὶ
κτήνεσιν
ἀρίστη
νέμεσθαι,
σχίζεται |
[14, 11] |
πολὺς
δὲ
κόσμος
ἐσθῆτος,
πολλαὶ
|
δὲ |
ἀπαρχαὶ
συμπασῶν
τεχνῶν
δημοσίᾳ
κατὰ |
[14, 11] |
κατὰ
τοῦ
χάσματος
ἑαυτόν.
ἐπὶ
|
δὲ |
αὐτῷ
πολλὰ
μὲν
ἱερεῖα,
πολλοὶ
|
[14, 8] |
ἱδρῶτι
πολλῷ
τὰ
μέλη,
θᾶττον
|
δὲ |
ἀφίστασθαι
τῶν
πόνων
ἢ
κελευσθεῖεν |
[14, 9] |
διὰ
πάσης
φέρεσθαι
προβολῆς.
τῶν
|
δὲ |
γυμναὶ
μὲν
αἱ
κεφαλαί,
γυμνὰ |
[14, 13] |
αὐτοῦ
τὴν
παρρησίαν
φησίν·
ἐὰν
|
δὲ |
δὴ
καὶ
πεισθῶμεν
ὑμῖν
ἀφεῖναι |
[14, 1] |
γίγαντος
Κελτοῦ
αὐτόθι
δυναστεύσαντος,
ἄλλοι
|
δὲ |
ἐξ
Ἡρακλέους
καὶ
Ἀστερόπης
τῆς |
[14, 1] |
τε
καὶ
νότον
ἄνεμον,
τῇ
|
δὲ |
ἔξω
στηλῶν
Ἡρακλείων
θαλάττῃ
κατὰ |
[14, 9] |
τῇ
πατρίδι
στέφανον
καταγαγεῖν,
καλὴν
|
δὲ |
καὶ
ἀθάνατον
εὐκλείαν
καταλείψοντες
ἀντὶ |
[14, 1] |
πρῶτον
μὲν
τὴν
συνεγγύς,
ἔπειτα
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἄλλην
χώραν
σὺν |
[14, 1] |
σὺν
χρόνῳ
κληθῆναι
Κελτικήν.
φασὶ
|
δὲ |
καί
τινες,
ὅτι
τοῖς
πρώτοις |
[14, 11] |
αὐτῷ
πολλὰ
μὲν
ἱερεῖα,
πολλοὶ
|
δὲ |
καρποί,
πολλὰ
δὲ
χρήματα,
πολὺς |
[14, 4] |
οὖν
συμπαθήσαντες
ἀφῆκαν
αὐτόν,
ὕστερον
|
δὲ |
κατὰ
κρημνοῦ
ἐρρίφη.
~Κρατήσας
τῶν |
[14, 1] |
~Ἡ
|
δὲ |
Κελτικὴ
κεῖται
μὲν
ἐν
τῷ |
[14, 11] |
καρποί,
πολλὰ
δὲ
χρήματα,
πολὺς
|
δὲ |
κόσμος
ἐσθῆτος,
πολλαὶ
δὲ
ἀπαρχαὶ |
[14, 2] |
νομεῖς
οἱ
μὲν
καλαύροπας,
οἱ
|
δὲ |
λαγωβόλα
καλοῦντες,
ᾧ
Ῥωμύλος
ὀρνιθευόμενος |
[14, 9] |
ὅ
τι
μὴ
θυρεοί·
ἀμυντήρια
|
δὲ
|
λόγχαι
καὶ
μάχαιραι
κοπίδες
ὑπερμήκεις. |
[14, 6] |
Σαμίους
ἀποίκους
ἑαυτῶν
ὄντας,
Λακεδαιμόνιοι
|
δὲ |
Μεσσηνίους
ἀδελφῶν
οὐδὲν
διαφέροντας,
ἐπειδὴ |
[14, 9] |
τὰ
μετέωρα
χωρεῖν
ἀναγκαζομένοις.
φοβείσθω
|
δὲ |
μηδεὶς
ὑμῶν
μήτε
τὸ
πλῆθος |
[14, 9] |
στέρνα
καὶ
αἱ
λαγόνες,
γυμνοὶ
|
δὲ |
μηροὶ
καὶ
σκέλη
μέχρι
ποδῶν, |
[14, 8] |
δὲ
πίνοντες
ἄκρατον
οἶνον—
ἔστι
|
δὲ |
ὁ
τῇδε
φυόμενος
μετὰ
τὸν |
[14, 10] |
ἀπράκτους
καὶ
κενὰς
ἐποίουν,
αὐτοὶ
|
δὲ |
ὀρθὰ
τὰ
ξίφη
φέροντες
βουβῶνάς |
[14, 1] |
τὸ
Ποντικὸν
ἐξερεύγεται
πέλαγος.
Τοσαύτη
|
δὲ |
οὖσα
τὸ
μέγεθος,
ὅση
μὴ |
[14, 1] |
καὶ
τῆς
ἰσημερινῆς
δύσεως·
τετράγωνος
|
δὲ |
οὖσα
τῷ
σχήματι
τοῖς
μὲν |
[14, 8] |
πολλῆς
ἅπαντες
ἐδωδῆς
ἐμπιμπλάμενοι,
πολὺν
|
δὲ |
πίνοντες
ἄκρατον
οἶνον—
ἔστι
δὲ |
[14, 9] |
κατιοῦσιν
ἐπὶ
τὸ
πρανές,
ἐκείνοις
|
δὲ |
πολέμιον
τοῖς
ἐκ
τοῦ
χθαμαλοῦ |
[14, 10] |
ἁφὰς
οὐκέτι
κραταιὰς
ἐχόντων.
Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
πολλῶν
ἐθάδες
ὄντες
πόνων
διὰ |
[14, 1] |
τὰς
ὀνομασίας
ἀφ´
αὑτῶν.
οἱ
|
δὲ |
ποταμὸν
εἶναί
τινα
λέγουσι
Κελτὸν |
[14, 6] |
οὐδὲν
ἀπιστουμένης
φιλίας
ποιῆσαι·
μίαν
|
δὲ |
πρᾶξιν
οἰόμενοι
συνέχειν
ἅπαντας
τοὺς |
[14, 1] |
συνάπτει
κατὰ
τὰς
ἀνατολάς,
τοῖς
|
δὲ |
Πυρρηναίοις
κατὰ
μεσημβρίαν
τε
καὶ
|
[14, 1] |
θαλάττῃ
κατὰ
τὰς
δύσεις,
τῷ
|
δὲ |
Σκυθικῷ
τε
καὶ
Θρᾳκίῳ
γένει
|
[14, 10] |
ὅπλων
τὰ
μὲν
ἀπεστόμωτο,
τὰ
|
δὲ |
συνετέθραυστο,
τὰ
δ´
οὐκέτι
προσωφελεῖν |
[14, 9] |
γυμναὶ
μὲν
αἱ
κεφαλαί,
γυμνὰ
|
δὲ |
τὰ
στέρνα
καὶ
αἱ
λαγόνες, |
[14, 6] |
οἶμαι
δεῖν
λέγειν
Ἕλληνας,
ὅσοις
|
δὲ |
τἀναντία
βαρβάρους.
καὶ
τὰς
μὲν |
[14, 10] |
σπλάγχνα
τὰς
πληγὰς
ἐξέτεινον·
ὅσους
|
δὲ |
ταῦτα
τὰ
μέρη
διὰ
φυλακῆς |
[14, 2] |
τῶν
παλαιῶν
ἐξοίσει
νέους.
Ἐν
|
δὲ |
τῇ
Ῥώμῃ
καλιάς
τις
Ἄρεος |
[14, 11] |
ἐπὶ
πολλὰς
ἡμέρας
διαμεῖναι.
ψηφισαμένης
|
δὲ |
τῆς
βουλῆς
οἱ
ἐπὶ
τῶν |
[14, 11] |
καὶ
ἀπὸ
χρημάτων
ἀπαρχάς.
Μάρκος
|
δέ |
τις
Κούρτιος
ἐν
τοῖς
πρώτοις |
[14, 6] |
καὶ
τοῦτο
τῶν
ἀνδρῶν·
λέγω
|
δὲ |
τὸ
μηδενὶ
μνησικακῆσαι
τῶν
Τυσκλάνων, |
[14, 6] |
καὶ
χρηστῶν
ἐπιτηδευμάτων
προαιρέσει,
μάλιστα
|
δὲ |
τῷ
μηδὲν
τῶν
ὑπὲρ
τὴν |
[14, 10] |
ἀκμὰς
τῶν
σιδήρων
ἀπέστρεφον.
Ἡ
|
δὲ |
τῶν
Ῥωμαίων
ἀλκὴ
καὶ
πρὸς |
[14, 11] |
ἱερεῖα,
πολλοὶ
δὲ
καρποί,
πολλὰ
|
δὲ |
χρήματα,
πολὺς
δὲ
κόσμος
ἐσθῆτος, |
[14, 9] |
γίνεσθαι.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ´
οἷς
|
δεδίττονται |
τοὺς
πολεμίους
καὶ
πρὶν
εἰς
|
[14, 13] |
πρὸς
αὐτὸν
ὁ
πρεσβευτής·
ὡς
|
δεῖ |
κολάζεσθαι
τοὺς
ποθοῦντας
ἀπολαβεῖν
τὴν |
[14, 6] |
Ἀθηναίοις
οὔτε
Λακεδαιμονίοις·
τί
γὰρ
|
δεῖ |
περὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
λέγειν; |
[14, 9] |
τελευτήν.
οὐκ
οἶδ´
ὅ
τι
|
δεῖ |
πλείω
λέγειν·
κινεῖται
γὰρ
ἤδη |
[14, 9] |
ἐστιν
ἔλαττον
στράτευμα
ἐπιστάμενον,
ἃ
|
δεῖ |
πράττειν,
ἢ
πολὺ
ἀμαθές·
ἔπειθ´ |
[14, 9] |
ἀρετὴν
μὴ
καταισχύνητε
τῇ
νῦν
|
δειλίᾳ, |
οἱ
δ´
ἵνα
μηδὲν
ἐνδεέστεροι |
[14, 11] |
τὸ
χάσμα
ἔφερεν,
ὧν
ᾤετο
|
δεῖν |
ἀγαθῶν
τῇ
πατρίδι,
ἀπό
τε |
[14, 6] |
εἰς
τὴν
ἀκρόπολιν
αὐτῶν
ᾤοντο
|
δεῖν |
εἰσάγειν,
οὔτε
παρὰ
τῶν
ἐπιφανεστάτων
|
[14, 6] |
ἐν
τῇ
φύσει,
τούτους
οἶμαι
|
δεῖν |
λέγειν
Ἕλληνας,
ὅσοις
δὲ
τἀναντία
|
[14, 6] |
μεγαλοπρεπεῖς.
τῶν
γὰρ
ἄλλων
ὀλίγου
|
δεῖν |
πάντων
ἔν
τε
τοῖς
κοινοῖς |
[14, 9] |
ἀλλότρια
προθυμουμένοις
μαλακώτεραι
πρὸς
τὰ
|
δεινὰ |
αἱ
τόλμαι
φιλοῦσι
γίνεσθαι.
Ἀλλὰ
|
[14, 10] |
καὶ
συνεχεῖς
στρατείας
ἅπαντα
τὰ
|
δεινὰ |
γενναίως
ἀνέφερον.
~Ἐν
Ῥώμῃ
πολλὰ |
[14, 9] |
τοῖς
μετὰ
λογισμοῦ
παρὰ
τὰ
|
δεινὰ |
ἑστῶσι
φόβον;
Ταῦτα
δὴ
διανοηθέντες, |
[14, 9] |
πολέμου.
τί
γὰρ
ἂν
δυνήσονται
|
δεινὸν
|
ἐργάσασθαι
τοὺς
ὁμόσε
χωροῦντας
αἱ |
[14, 12] |
νόμους
εἰσηγησάμενος
ὑπὲρ
ὧν
ἡ
|
δεκαετὴς |
στάσις
ἐγένετο,
ἁλοὺς
ἐν
δίκῃ |
[14, 12] |
κοινὴν
φύσιν.
Λικίνιος
Στόλων,
ὁ
|
δεκάκις |
δημαρχήσας
καὶ
τοὺς
νόμους
εἰσηγησάμενος |
[14, 2] |
βαρβάρων,
ὅτε
τῆς
ἀκροπόλεως
ἐκράτησαν,
|
δευτέρᾳ |
τῆς
ἐμπρήσεως
ἡμέρᾳ
βλαστὸν
ἐκ
|
[14, 8] |
~Οἱ
Κελτοὶ
τῇ
Ῥώμῃ
ἐκ
|
δευτέρου |
ἐπιστρατεύσαντες
τὴν
χώραν
τὴν
Ἀλβανὴν |
[14, 9] |
τὰ
δεινὰ
ἑστῶσι
φόβον;
Ταῦτα
|
δὴ |
διανοηθέντες,
ὅσοι
τε
ὑμῶν
ἐν |
[14, 13] |
τὴν
παρρησίαν
φησίν·
ἐὰν
δὲ
|
δὴ |
καὶ
πεισθῶμεν
ὑμῖν
ἀφεῖναι
τὰς |
[14, 11] |
Ῥωμαίων
ἀναγκαιότατον
ἀνδρῶν
ἀρετή·
εἰ
|
δὴ |
καὶ
ταύτης
ἀπαρχήν
τινα
ἡ |
[14, 6] |
προσφάτοις
ἐγκλήμασιν
ὀργάς.
Θαυμαστὸν
μὲν
|
δὴ
|
καὶ
τοῦτο
τῶν
ἀνδρῶν·
λέγω |
[14, 9] |
τῆς
ὄψεως
χαρακτὴρ
αἵ
τε
|
δὴ |
πλημμελεῖς
αὗται
σκιρτήσεις
καὶ
τὰ |
[14, 6] |
φίλους
γίνωνται,
βαρβαρικάς.
Τυσκλανοὶ
μὲν
|
δὴ |
πρὸς
τῷ
μηδὲν
ἀφαιρεθῆναι
τῶν |
[14, 13] |
δ´
ἀναγκασθέντες
οὐδέποτε.
ἠγάσθη
τε
|
δὴ |
τῆς
μεγαλοφροσύνης
τοὺς
ἄνδρας
ὁ |
[14, 2] |
στελέχους
ἀνῆκεν
ὅσον
τε
πηχυαῖον,
|
δῆλον |
ἅπασι
ποιῆσαι
βουλομένων
τῶν
θεῶν, |
[14, 12] |
φύσιν.
Λικίνιος
Στόλων,
ὁ
δεκάκις
|
δημαρχήσας |
καὶ
τοὺς
νόμους
εἰσηγησάμενος
ὑπὲρ |
[14, 11] |
πολλαὶ
δὲ
ἀπαρχαὶ
συμπασῶν
τεχνῶν
|
δημοσίᾳ |
κατὰ
τοῦ
χάσματος
ἐρρίφησαν·
καὶ |
[14, 12] |
ἐν
δίκῃ
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
|
δήμου |
καταψηφισθεὶς
τίμημα
ἀργυρικὸν
εἶπεν,
ὅτι |
[14, 12] |
εἶπεν,
ὅτι
θηρίον
οὐδέν
ἐστι
|
δήμου
|
μιαρώτερον,
ὃς
οὐδὲ
τῶν
σιτιζόντων |
[14, 11] |
τὰ
πλείστου
ἄξια
τῷ
Ῥωμαίων
|
δήμῳ |
λαβοῦσα
ἡ
γῆ
συνελεύσεταί
τε |
[14, 10] |
ἐκ
τῶν
τραυμάτων
αἵματος
οἱ
|
δι´ |
ὅλων
ἐκχεόμενοι
τῶν
σωμάτων
ἱδρῶτες |
[14, 9] |
πλημμελεῖς
αὗται
σκιρτήσεις
καὶ
τὰ
|
διὰ |
κενῆς
ἀνασείσματα
τῶν
ὅπλων
καὶ
|
[14, 7] |
καὶ
πολιτείας
προαίρεσιν
ἐζηλωκὼς
τὴν
|
διὰ |
μέσου.
~Οἱ
Κελτοὶ
τῇ
Ῥώμῃ |
[14, 6] |
φιλανθρωπίας
καταλυομένων
καὶ
φιλίας
πολυχρονίους
|
διὰ |
μικρὰ
καὶ
φαῦλα
προσκρούματα
διαιρούντων
|
[14, 9] |
προτέρῳ
πολέμῳ
παρεγένεσθε
καὶ
ὅσοι
|
διὰ |
νεότητα
ἀπελείφθητε
αὐτοῦ,
οἱ
μὲν |
[14, 13] |
πατρίδι
καὶ
τὴν
ἐλευθερίαν
βέβαιοι
|
διὰ |
παντὸς
ὑμῖν
ἐσόμεθα
φίλοι,
δουλεύειν |
[14, 9] |
εἴκειν,
τὰ
δ´
ἀμυντήρια,
ὡς
|
διὰ |
πάσης
φέρεσθαι
προβολῆς.
τῶν
δὲ |
[14, 10] |
ἔπαιον
καὶ
λαγόνας
διῄρουν
καὶ
|
διὰ |
στέρνων
ἐπὶ
τὰ
σπλάγχνα
τὰς |
[14, 10] |
δὲ
πολλῶν
ἐθάδες
ὄντες
πόνων
|
διὰ |
τὰς
ἀτρύτους
καὶ
συνεχεῖς
στρατείας |
[14, 6] |
καὶ
πολλάκις
ἔχθρας
τε
μεγάλας
|
διὰ |
τὰς
τυχούσας
φιλανθρωπίας
καταλυομένων
καὶ |
[14, 4] |
τὸ
Καπιτώλιον
Ῥωμαῖοι
κατέφυγον,
κινδυνεύων
|
διὰ |
τυραννίδος
ἐπίθεσιν
ἀπολέσθαι,
βλέψας
εἰς |
[14, 10] |
ὅσους
δὲ
ταῦτα
τὰ
μέρη
|
διὰ |
φυλακῆς
ἔχοντας
αἴσθοιντο,
γονάτων
ἢ |
[14, 6] |
διὰ
μικρὰ
καὶ
φαῦλα
προσκρούματα
|
διαιρούντων
|
ἐκεῖνοι
τοὐναντίον
ἐπὶ
τῶν
φίλων |
[14, 8] |
πλείονα
τοῦ
συνήθους
αἱρούμενοι
καὶ
|
δίαιταν |
ὑπὸ
σκιαῖς
ὡς
τὰ
πολλὰ |
[14, 10] |
αἴσθοιντο,
γονάτων
ἢ
σφυρῶν
νεῦρα
|
διακείροντες
|
ἐξέχεον
ἐπὶ
τὴν
γῆν
βεβρυχότας |
[14, 10] |
ἐξέφερον,
ὡς
αὐτοῖς
σκεπαστηρίοις
ὅλα
|
διακόψοντες |
τὰ
σώματα
τῶν
ἀντιπολέμων·
ἔπειτα |
[14, 6] |
διαφέρειν
τοῦ
βαρβάρου
ἠξίουν
οὐδὲ
|
διαλέκτου |
χάριν,
ἀλλὰ
συνέσει
καὶ
χρηστῶν |
[14, 6] |
διαφέροντας,
ἐπειδὴ
προσέκρουσαν
αὐτοῖς
τι,
|
διαλυσάμενοι |
τὴν
συγγένειαν
οὕτως
ὠμῶς
διεχειρίσαντο |
[14, 11] |
καὶ
τοῦτ´
ἐπὶ
πολλὰς
ἡμέρας
|
διαμεῖναι. |
ψηφισαμένης
δὲ
τῆς
βουλῆς
οἱ |
[14, 9] |
δεινὰ
ἑστῶσι
φόβον;
Ταῦτα
δὴ
|
διανοηθέντες, |
ὅσοι
τε
ὑμῶν
ἐν
τῷ |
[14, 6] |
Ῥωμαίοις
μετῆν,
οὐ
τὴν
αὐτὴν
|
διάνοιαν
|
λαβόντες
τοῖς
ἀξιοῦσι
τῆς
Ἑλλάδος |
[14, 6] |
τὰ
τελευταῖα
τῶν
συμβαινόντων
τὰς
|
διανοίας |
μεθαρμοττομένων
καὶ
πολλάκις
ἔχθρας
τε |
[14, 6] |
τὰς
μὲν
ἐπιεικεῖς
καὶ
φιλανθρώπους
|
διανοίας |
τε
καὶ
πράξεις
αὐτῶν
Ἑλληνικὰς |
[14, 8] |
γυμνάζειν
ἐπιβάλοιντο
τὰ
σώματα
καὶ
|
διαπονεῖν |
ἐν
τοῖς
ὅπλοις,
κόπτεσθαι
μὲν |
[14, 11] |
ἀγορᾶς
κατὰ
τὸ
μέσον
μάλιστα
|
διαρραγῆναι |
τι
τῆς
γῆς
εἰς
βάθος |
[14, 6] |
τὸ
γὰρ
Ἑλληνικὸν
οὐκ
ὀνόματι
|
διαφέρειν |
τοῦ
βαρβάρου
ἠξίουν
οὐδὲ
διαλέκτου |
[14, 6] |
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
Μεσσηνίους
ἀδελφῶν
οὐδὲν
|
διαφέροντας, |
ἐπειδὴ
προσέκρουσαν
αὐτοῖς
τι,
διαλυσάμενοι |
[14, 2] |
λαγωβόλα
καλοῦντες,
ᾧ
Ῥωμύλος
ὀρνιθευόμενος
|
διέγραφε |
τῶν
οἰωνῶν
τὰς
χώρας,
ὅτε |
[14, 1] |
τὴν
ὑπὸ
τοῖς
ἄρκτοις
ἤπειρον
|
διελθὼν
|
εἰς
τὸ
Ποντικὸν
ἐξερεύγεται
πέλαγος. |
[14, 4] |
ὃν
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
κρατηθέντα
|
διέσωσα
|
ὑμῖν
ἐγώ;
ἀλλὰ
καὶ
τότε |
[14, 2] |
σύμβολον
τοῦ
συνοικισμοῦ
τῆς
πόλεως
|
διέσωσεν |
ἀπαθές,
ῥόπαλον
ἐκ
θατέρου
τῶν
|
[14, 6] |
διαλυσάμενοι
τὴν
συγγένειαν
οὕτως
ὠμῶς
|
διεχειρίσαντο |
καὶ
θηριωδῶς,
ἐπειδὴ
τὰς
πόλεις |
[14, 10] |
τε
αὐτῶν
ἔπαιον
καὶ
λαγόνας
|
διῄρουν |
καὶ
διὰ
στέρνων
ἐπὶ
τὰ |
[14, 9] |
ἐβούλεσθε
παρὰ
τῶν
ἐχθίστων
ἀναπράξασθαι
|
δίκας, |
καὶ
στρατηγὸν
ἐμέ,
ᾧ
πολλὴν |
[14, 12] |
δεκαετὴς
στάσις
ἐγένετο,
ἁλοὺς
ἐν
|
δίκῃ |
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
δήμου
καταψηφισθεὶς
|
[14, 5] |
ἐπικλύσας
ταῖς
ὠφελείαις
Τίτος
Κοίντιος
|
δικτατορεύων
|
ἐν
ἡμέραις
ἐννέα
πόλεις
ἐννέα |
[14, 3] |
ἀπορίαν.
~Ὅτι
Μάρκος
Φούριος
ὁ
|
δικτάτωρ |
ἀνὴρ
ἦν
τῶν
κατὰ
τὴν |
[14, 9] |
~Ταῦτα
μαθὼν
ὁ
τῶν
Ῥωμαίων
|
δικτάτωρ
|
Κάμιλλος,
συγκαλέσας
τοὺς
ἀμφ´
αὑτὸν |
[14, 4] |
τὸν
ἐν
αὐτῷ
νεὼν
τοῦ
|
Διὸς |
εἶπεν·
οὐδ´
ἐκεῖνος
ὁ
τόπος |
[14, 1] |
μεγίστῳ
μετὰ
τὸν
Ἴστρον
εἶναι
|
δοκοῦντι |
τῶν
κατὰ
τὴν
Εὐρώπην
ποταμῶν. |
[14, 13] |
διὰ
παντὸς
ὑμῖν
ἐσόμεθα
φίλοι,
|
δουλεύειν |
δ´
ἀναγκασθέντες
οὐδέποτε.
ἠγάσθη
τε |
[14, 11] |
καὶ
πολλοὺς
ἄνδρας
ὁμοίους
αὐτῷ
|
δοῦναι
|
τῇ
πόλει
τῇ
Ῥωμαίων
γενέσθαι· |
[14, 1] |
καὶ
Θρᾳξὶν
ὁμοροῦσα
Γερμανία,
μέχρι
|
δρυμοῦ |
Ἑρκυνίου
καὶ
τῶν
Ῥιπαίων
ὀρῶν |
[14, 10] |
κατέχειν,
περιολισθανόντων
ταῖς
λαβαῖς
τῶν
|
δυκτύλων |
καὶ
τὰς
ἁφὰς
οὐκέτι
κραταιὰς |
[14, 8] |
ἁπαλότητα
καὶ
οὕτως
ἐξεθηλύνθησαν
τὰς
|
δυνάμεις, |
ὥσθ´,
ὁπότε
γυμνάζειν
ἐπιβάλοιντο
τὰ |
[14, 10] |
τὰ
θηρία
προϊεμένους.
Ἥ
τε
|
δύναμις |
ὑπέλειπε
πολλοὺς
τῶν
βαρβάρων
ἐκλυομένων |
[14, 1] |
ἀπό
τινος
γίγαντος
Κελτοῦ
αὐτόθι
|
δυναστεύσαντος, |
ἄλλοι
δὲ
ἐξ
Ἡρακλέους
καὶ |
[14, 10] |
συνετέθραυστο,
τὰ
δ´
οὐκέτι
προσωφελεῖν
|
δυνατὰ |
ἦν·
χωρὶς
γὰρ
τοῦ
καταρρέοντος |
[14, 9] |
ἀπείροις
πολέμου.
τί
γὰρ
ἂν
|
δυνήσονται |
δεινὸν
ἐργάσασθαι
τοὺς
ὁμόσε
χωροῦντας |
[14, 1] |
Ἡρακλέους
καὶ
Ἀστερόπης
τῆς
Ἀτλαντίδος
|
δύο |
γενέσθαι
μυθολογοῦσι
παῖδας,
Ἴβηρον
καὶ |
[14, 1] |
στηλῶν
Ἡρακλείων
θαλάττῃ
κατὰ
τὰς
|
δύσεις, |
τῷ
δὲ
Σκυθικῷ
τε
καὶ |
[14, 1] |
βορείου
πόλου
καὶ
τῆς
ἰσημερινῆς
|
δύσεως· |
τετράγωνος
δὲ
οὖσα
τῷ
σχήματι |
[14, 13] |
ὑμῖν
ἀφεῖναι
τὰς
ὀργάς,
τίνα
|
δώσετε |
πίστιν
ὑπὲρ
τοῦ
μηδὲν
ἔτι |