HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre VIII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

φ = 190 formes différentes pour 346 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[8, 82]   τῶν κατηγορησάντων τοῦ Κασσίου, Καίσωνα Φάβιον ἀδελφὸν ὄντα τοῦ τότε ὑπατεύοντος

[8, 90]   ἐκ τῶν φιλοδήμων, καὶ Κόιντον Φάβιον Καίσωνος υἱὸν τὸ δεύτερον ἐκ

[8, 77]   τῶν ἐν ἀκμῇ χείρους, Καίσων Φάβιος, ἀδελφὸς τοῦ τότε ὑπατεύοντος, καὶ

[8, 82]   ἀνοχὰς τοῦ πολέμου συνέθετο ἐνιαυσίους. Φάβιος δὲ τὴν ἑτέραν δύναμιν ἔχων

[8, 83]   Αἰμίλιος Μαμέρκου υἱὸς καὶ Καίσων Φάβιος Καίσωνος υἱός, ἄρχοντος Ἀθήνησι Νικοδήμου.

[8, 87]   προθέντος τὰς ἀρχαιρεσίας ὑπάτου, Μάρκος Φάβιος Καίσωνος υἱός, καὶ Λεύκιος Οὐαλέριος

[8, 86]   γὰρ ἕτερος τῶν ὑπάτων Καίσων Φάβιος μαθών, ἐν αἷς ἦν τύχαις

[8, 84]   μέλλον τοῖς συμμάχοις στράτευμα Καίσων Φάβιος παρέλαβε, θάτερον δὲ Λεύκιος ἔχων

[8, 88]   οἱ ὕπατοι· καὶ ὁ μὲν Φάβιος τὴν ἐπὶ τῇ βοηθείᾳ τῶν

[8, 77]   δ´ ἄρχων ἦν Λεώστρατος, Κοΐντου Φαβίου καὶ Σερουίου Κορνηλίου τὴν ὑπατείαν

[8, 61]   προσῆψε. τὸ γὰρ πρᾳὺ καὶ φαιδρὸν οὐκ ἐπῆν αὐτοῦ τοῖς τρόποις,

[8, 30]   ἀλλ´ ἡ προαίρεσις, νὴ Δία, φαίη τις ἄν, ἡ τῶν πολιτευμάτων

[8, 24]   τῶν νομίμων; τί πρὸς ταῦτα φαίης ἄν; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲν

[8, 34]   καὶ περὶ τῶν ὁσίων διαλέγῃ, φαίνῃ μοι τὰ κοινότατα καὶ ὑπὸ

[8, 62]   αἱ τῶν κακῶν, ἀποχρῶσα τιμὴ φαίνοιτ´ ἄν, οἷς ἀρετὴν ἀσκοῦσιν ἠναντιώθη

[8, 61]   κατὰ τὴν ἡγεμονίαν, εἴ τι φαίνοιτο ἀδικῶν τὴν κατὰ νόμους ὑποσχεῖν

[8, 67]   χρόνον τῆς ἡμέρας ἀγχωμάλως αἱ φάλαγγες ἀγωνιζόμεναι, καὶ ἡ τοῦ χωρίου

[8, 67]   δ´ ἐν μέσῃ τε τῇ φάλαγγι τεταγμένοι καὶ ἐπὶ τοῦ ἑτέρου

[8, 65]   καὶ τοὺς ἀπειρηκότας ὀπίσω τῆς φάλαγγος ἀπιέναι. οἱ δ´ Ἕρνικες ὡς

[8, 65]   φυλαττομένους ὑπὸ τὰ κάμνοντα τῆς φάλαγγος ὑπελθεῖν μέρη, τοὺς δὲ τραυματίας

[8, 65]   ἔπειτα ἡ Ῥωμαίων ἤρξατο κάμνειν φάλαγξ, οἷα διὰ πολλοῦ τοῦ μεταξὺ

[8, 24]   δόξαν, ὅλῃ δὲ τῇ βουλῇ φανὲν ταύτῃ χρήσασθαί σε τῇ συμφορᾷ,

[8, 72]   μακράν, καὶ τῷ δήμῳ ποιήσειν φανερόν, ὅ τι χρὴ ποιεῖν. ἐπισημασίας

[8, 32]   τίνι βοηθείᾳ χρήσομαι; ~Ἆρ´ οὐ φανερόν, ὅτι καλλιλογεῖτε καὶ εἰρωνεύεσθε, ὦ

[8, 31]   τότε καὶ πάντες με ἀπηλάσατε, φανερὸν ὅτι πάντες οἱ ταῦτα βουληθέντες

[8, 39]   τοῦτο γενομένης καὶ δεομένων ἁπασῶν φανερὸν ποιεῖν, ἥτις ἐστὶν ἡ ἐπικουρία,

[8, 16]   καὶ ἀφίστατο αὐτῶν ἐκ τοῦ φανεροῦ καὶ τοῖς Οὐολούσκοις συνελάμβανε. πρῶτοι

[8, 89]   διαπράξασθαι τὴν φθορὰν μαστιγώσαντες ἐν φανερῷ παραχρῆμα ἀπέκτειναν καὶ μετὰ τοῦτο

[8, 48]   ἐπαιρόμενοι, τῆς στρατηγίας αὐτοῖς ἀφίστασο φανερῶς, καὶ μήτε προδότης γίνου τῶν

[8, 6]   προστάται πρώτους ἔγνωσαν ἡμᾶς τοὺς φανερώτατα ἐναντιουμένους σφίσιν ἐκποδὼν ποιήσασθαι, οὐχ

[8, 26]   δύο τὰ μέγιστα νυνὶ καὶ φανερώτατα ἐρῶ. πρῶτον μὲν ὅτι δυσκόλου

[8, 31]   ἄλλο ἀδικεῖν, ὁτιδήποτ´ ἂν αὐτῷ φανῇ· οὐ γὰρ ἀπορήσει τὸ μισοῦν

[8, 40]   τ´ ἀληθῶς ἔγγονοι τῶν γυναικῶν φανησόμεθα, αἳ τὸν συστάντα Ῥωμύλῳ πρὸς

[8, 52]   ὑποδέξεται τὴν ἐμήν, ἐν ᾧ φασι τοὺς κακοδαίμονας οἰκεῖν, οὐδὲ τὸ

[8, 64]   ἀποκρίσεις, ὅτι συνθήκας μὲν οὔ φασιν αὐτοῖς εἶναι πρὸς Ῥωμαίους κοινῇ

[8, 48]   ὅταν δ´ εἰς ταπεινὰς καὶ φαύλας ἔλθωσι, μηθὲν ὑπομένειν ἀγεννές· καὶ

[8, 26]   καὶ τὰς κρείττους ὑπὸ τῶν φαυλοτέρων τοῦτ´ ἐν τοῖς μάλιστ´ αἴτιον

[8, 26]   ἢ τοσαύτης στρατιᾶς ὀλιγανθρωπίαν καὶ φαυλότητα ἐρυμάτων ἐβιάσατο· ἀλλ´ ἐνθυμοῦ τὸ

[8, 78]   τῶν ἄλλων συμμαχίδων πόλεων, οὔτε φαύλους οὔτ´ ἀφανεῖς. οἷς ἐπίστευσεν ὁ

[8, 24]   μισεῖν, ὥστε μηδὲ τῶν ἀναιτίων φείδεσθαι καὶ φιλίων, οὐκ ἄρα τὰ

[8, 78]   οὓς ἐπὶ μήκιστον ἦλθε τιμῆς φειδὼ λαβών τινα, καταψηφίζεται τὴν δίκην.

[8, 79]   οἱ δ´ ἐπ´ ἐλάττοσιν, οὔτε φειδὼ τῶν παίδων οὔτ´ ἔλεον ἔσχον.

[8, 42]   υἱοῦ; λέγετε καὶ διδάσκετέ με. φείσασθαι παρακαλῶ τῶν ἑαυτοῦ πολιτῶν, ὑφ´

[8, 40]   τὴν ἐλευθερίαν, εἰ δὴ καὶ φείσονται αὐτῆς κρατήσαντες, ἀλλ´ οὐ πρόρριζον

[8, 28]   τὸν πόλεμον· οὐ γὰρ δὴ φείσονται τῶν σῶν οὐθενὸς οἱ περὶ

[8, 89]   πρὸς τοὺς πατρικίους ἐπὶ τῷ φενακισμῷ τῆς κληρουχίας. αὐτοὶ δ´ οἱ

[8, 49]   ἀδίκου καὶ ἀνοσίου συνειδήσεως καθαρά. ~Φέρε, ἀλλὰ δόξαν αἰσχρὰν οἴσεσθαι δέδοικας,

[8, 8]   ἅπαντες ἂν ὁμολογήσουσιν εἶναι καλόν. φέρε δή, τί ποιήσειν οἴεσθε Ῥωμαίους

[8, 32]   κοινὰ ἐπ´ ἐμοὶ πεποιήκασι μόνῳ. φέρε δή, τίνα λαβὼν καρδίαν προδοίην

[8, 7]   ὄντος ἐπάθετε κατὰ τοὺς πολέμους. ~Φέρε δή, τίς ἂν εἴην ἀνήρ,

[8, 28]   κακῶν συμπάντων τὰ ἔσχατα παθεῖν; ~Φέρε, ἐὰν δὲ δὴ κατορθώσῃς, τί

[8, 25]   καὶ θρεψαμένης τὰ δίκαια εἰρήσθω. ~Φέρε, εἰ δὲ δὴ πάντας μὲν

[8, 31]   πολλὴν ἄρα κατεγνώκατέ μου μανίαν. φέρε, καὶ δὴ πέπεισμαι καὶ διαλυσάμενος

[8, 29]   οἱ μηδὲν ἡμαρτηκότες ὑπομένουσιν. ἐπεί, φέρε, πρὸς θεῶν εἴπατέ μοι, τίνος

[8, 27]   βίος καὶ τὰ πολλὰ μαθήματα φέρει, πρὶν ἐγχειρεῖν ὁτῳδήποτε ἔργῳ, τὸ

[8, 81]   στρατείαν ἄγειν ἢ τὰ χρήματα φέρειν· ἀπειλαῖς χρησάμενοι πολλαῖς ὡς οὐκ

[8, 59]   καὶ πρὸ τῆς κλίνης αὐτοῦ φέρεσθαι κελεύσαντες λάφυρά τε καὶ σκῦλα

[8, 61]   ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ τὰ πρῶτα φέρεσθαι παρ´ αὐτοῖς, οὐκ ἠβουλήθη, ἀλλὰ

[8, 79]   πολλῶν καὶ ἐν γραφαῖς ἀξιοχρέοις φέρεται, μὴ παρελθεῖν. λέγεται δή τισιν,

[8, 29]   τῆς ἀρετῆς ἆθλα ἡ κακία φέρεται, τὰς δὲ τῶν κακούργων τιμωρίας

[8, 41]   ὡς πρέπει γυναιξὶν ἀγαθαῖς, οὕτω φέρετε τὰς συμφορὰς μηδὲν ἄσχημον ποιοῦσαι

[8, 31]   τοῖς ἄλλοις ἐγκλήμασι καὶ ταυτὶ φερόμενα οὐκ εἰς μακράν, ὅσα ἐν

[8, 81]   δ´ ἐν ἀφανεῖ τῆς δόξης φερόμενοι καὶ βίου εἰς ταπεινὰ συνεστάλησαν,

[8, 63]   δειλίας δόξαν ἐπὶ τῷ ἔργῳ φερόμενοι· καὶ οὐδεμίαν ἔξοδον ἔτι ποιησάμενοι

[8, 18]   ἐπιτήδειον ἀνοίγουσι τὰς πύλας, καὶ φερόμενοι κατὰ πλῆθος ἐν τάξει τε

[8, 25]   τὸ περὶ τῆς καθόδου ψήφισμα φερόμενον ὑφ´ ἡμῶν οὐκ εἰς μακράν.

[8, 45]   φυλάττειν ἱκανὸς ἦν, ἀλλ´ ᾤχετο φερόμενος ὑπὸ τῶν παθῶν ἐπὶ τὸ

[8, 19]   ἐκέλευσεν ὧν ἔδει τῇ στρατιᾷ φέροντας ἥκειν ἀργύριόν τε καὶ σῖτον,

[8, 50]   πεμφθέντας ὑπὸ τῆς βουλῆς πρέσβεις φέροντάς σοι τῶν τε ἐγκλημάτων ἄφεσιν

[8, 38]   τῶν πολεμίων πορεύεσθαι τοὺς αὐτοὺς φέροντας τοῖς προτέροις λόγους. ὡς δ´

[8, 23]   καὶ περὶ σὲ προθυμότατοι μεμιγμένην φέροντες δικαιολογίαν παραιτήσει, καὶ ἐφ´ οἷς

[8, 12]   καὶ πῦρ εἰς τὰς αὐλὰς φέροντες ἐνέβαλλον Οὐολοῦσκοι, ὥστε πολλοῦ χρόνου

[8, 17]   ἀλλ´ ἐκ διαδοχῆς ἄγοντες καὶ φέροντες τὰ μὲν αὐτοί, τὰ δ´

[8, 87]   κτήμασι, τούτων ἄγοντές τε καὶ φέροντες τὰ παρεσκευασμένα πρὸς τὴν ἐργασίαν

[8, 79]   αὐτῆς κατὰ τὴν ἐπὶ Καρίνας φέρουσαν ὁδόν, καὶ τὰ χρήματα αὐτοῦ

[8, 36]   τριάκοντα παρὰ τὴν ἐπὶ Τυσκλανοὺς φέρουσαν ὁδὸν κατεστρατοπέδευσεν. ἐν ᾧ δὲ

[8, 40]   αὐτῆς καὶ τὰς ἱκέτιδας ἡμᾶς φερούσας τὰ νήπια ταυτὶ καὶ αὐτὰς

[8, 49]   ἄδικος. ἀλλ´ ἀνθρωπίνως, ὦ Μάρκιε, φέρουσι καὶ μετρίως ἅπαντες οἱ γενναῖοι

[8, 75]   μὴ κομιζόμενοι. οἰχήσεται δὴ πάλιν φέρων αὐτοὺς ὁ τὰ πρὸς ἡδονὴν

[8, 30]   πλοῦτον εἰς τὸ κοινὸν ἔθηκα φέρων. πότερον οὖν τιμωρίας ἄξιος ἦν

[8, 41]   ἐνιαυτὸν ἤδη τοῦτον, ἐξ οὗ φεύγει τὴν πατρίδα, πάντας ἡμᾶς ἀλλοτρίους

[8, 30]   παρανόμους ἡδονὰς ἢ τὴν πατρίδα φεύγοντα ἢ τὴν ἐλευθερίαν ἀπολωλεκότα ἢ

[8, 48]   Οὐολούσκων γενέσθαι ἀξιῶ, οἵ σε φεύγοντα ὑποδεξάμενοι τοῖς τ´ ἄλλοις ἐτίμησαν

[8, 67]   δέ τινες ἐπὶ τὰ οἰκεῖα φεύγοντες ἀπεσώθησαν. ἀφικομένων δ´ εἰς τὴν

[8, 85]   γὰρ διώκοντες ἔφευγον, οἱ δὲ φεύγοντες ἐδίωκον. ἔνθα πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ

[8, 18]   τῶν μὲν ἀμυνομένων, τῶν δὲ φευγόντων. ὁ δ´ ἀκολουθῶν τοῖς ἐπὶ

[8, 55]   γυναικῶν τὴν παρουσίαν προλαβοῦσα ἡ φήμη· σὺν πολλῇ χαρᾷ καταλιπόντες τὴν

[8, 54]   δίκαιά τε καὶ ὅσια εἶναι, φήμης τ´ ἀγαθῆς ἐφ´ ᾗ μάλιστα

[8, 48]   τέκνον, οὔτ´ ἀδύναθ´, ὡς σὺ φῄς, πάσης τ´ ἀδίκου καὶ ἀνοσίου

[8, 41]   ὥσπερ λίθος καὶ ἀτενής· Οἴχεται, φησίν, ὑμῖν Μάρκιος, ὦ μῆτερ ἅμα

[8, 31]   ἐὰν οἱ κατήγοροι λέγωσι, τί φήσω πρὸς αὐτοὺς ἀπολογούμενος ἢ τίνι

[8, 18]   τοῖς ἐπὶ τὴν πόλιν ὠθουμένοις φθάνει, πρὶν ἐπιρραχθῆναι τὰς πύλας εἰςβιασάμενος

[8, 54]   αὐτὸν οὐδὲ λόγου μεταδοὺς αὐτοχειρίᾳ φθάσῃ διολέσας. ἐδόκει οὖν αὐτοῖς καὶ

[8, 56]   τηνικαῦτα ἔτυχον, οὐκ ἰδοῦσαι τὸ φθεγγόμενον, ὅ τι ποτ´ ἦν, ταύτην

[8, 56]   οὐ τὸ ξόανον εἴη τὸ φθεγξάμενον, ἀνθρωπίνη δέ τις φωνή· μάλιστα

[8, 27]   ἡμετέρας πάλιν ἐκεῖσε ἀφικομένης καὶ φθειρούσης τὴν ἐκείνων γῆν· οὐ γὰρ

[8, 69]   τοῦτο τὸ ἔργον αὐτῷ πρῶτον {φθόνον} ἤνεγκε. διαπραξάμενος δὲ τὸν θρίαμβον

[8, 71]   τάχα δὲ καὶ διὰ τὸν φθόνον, ὅτι τῆς φιλανθρωπίας ταύτης οὐκ

[8, 57]   ἄρα ἐδέδοκτο παλαίτερον ἔτι τὸν φθόνον οὐ δυναμένῳ κατέχειν, εἰ μὲν

[8, 28]   παρὰ τῶν ἐπιεικεστάτων ἕξεις, καὶ φθόνος ἀπαντήσεται πολὺς ἐκ τῶν ἴσων

[8, 49]   ἀντέπνευσε πρὸς τὴν δοκοῦσαν ἀρετὴν φθόνος ἐκ τῶν συμπολιτευομένων ἄδικος. ἀλλ´

[8, 52]   σε πολὺς ἐπιρράξας ὁ πολιτικὸς φθόνος καὶ ἀνήρπασεν ἐκ τῆς πατρίδος·

[8, 52]   θεία τις ἐναντιοῦται νέμεσις ἢ φθόνος τις ἀνθρώπινος πολεμεῖ· καὶ ἦν

[8, 73]   Νῦν μὲν γάρ, ἔφησεν, ὁ φθόνος τῶν πενήτων ὁ πρὸς τοὺς

[8, 70]   ἡγεμονίας καὶ τῆς δόξης αὐτῇ φθονοῦντας, εἰς φιλότητα συνήγαγε τῆς ἰσοπολιτείας

[8, 73]   κοινὰ ὄντως κοινὰ γινόμενα, παύσονται φθονοῦντες ἡμῖν, τήν τ´ ἐπιθυμίαν τῆς

[8, 57]   ἐν ταῖς πόλεσιν ὑπομείνασα νεότης φθονοῦσα μὲν τοῖς ἐπὶ στρατοπέδου γενομένοις

[8, 86]   ἀθρόα γένηται τῶν ἐν ἀκμῇ φθορά, σπανίζοντες ἑτέρας ἐπικουρίας καταφεύγουσι διὰ

[8, 89]   δὲ τοὺς ἐξελεγχθέντας διαπράξασθαι τὴν φθορὰν μαστιγώσαντες ἐν φανερῷ παραχρῆμα ἀπέκτειναν

[8, 78]   εἶναι τῶν ἐν τέλει τὴν φιλανθρωπίαν ἑνὸς ἀνδρὸς ἐποίει τὴν χάριν·

[8, 71]   διὰ τὸν φθόνον, ὅτι τῆς φιλανθρωπίας ταύτης οὐκ αὐτοὶ ἦρξαν οἱ

[8, 36]   πράττωσι πολεμίων, μηθὲν αὐτοῖς ψηφίζεσθαι φιλάνθρωπον. πολὺς γὰρ δὴ Ῥωμαίοις ἀεὶ

[8, 40]   ἐν σοὶ ψυχῆς ἡμέρου καὶ φιλανθρώπου καταλειπομένη μερίς, ἐλέησον, ὦ Οὐετουρία,

[8, 69]   ὁτιοῦν ἀγαθὸν δεδρακότας τῶν αὐτῶν φιλανθρώπων μετέχειν, τῇ τε ὑπεροψίᾳ τοῦ

[8, 73]   ἐπιβολαὶ γένωνται καὶ ἄλλα, ὅσα φιλεῖ βίαια συμβαίνειν ἐν ταῖς στασιαζούσαις

[8, 56]   γαμεταὶ δεδώκατέ με. οἷα δὲ φιλεῖ γίνεσθαι περὶ τὰς παραδόξους φωνάς

[8, 25]   καὶ οὐδὲν ἐπὶ τῶν αὐτῶν φιλεῖ διαμένειν, νεμεσᾶταί τε πάντα ὑπὸ

[8, 19]   αὐτοῖς τὰς πόλεις πάθοιεν, ὧν φιλεῖ δρᾶν ὁ πόλεμος, ἀλλὰ καὶ

[8, 89]   τοῖς πολὺν χρόνον ἀγωνιζομένοις συμπίπτειν φιλεῖ, παρ´ ἀμφοτέροις γινομένων, τέλος οὐδὲν

[8, 26]   γὰρ ὑπὸ δέους κοινοῦ συνίστασθαι φιλεῖ τὰ διάφορα· οὐχ ὅτι Οὐολοῦσκοι

[8, 26]   εὔτολμον οὐκ ἐξ ἴσου παραγίνεσθαι φιλεῖ τοῖς θ´ ὑπὲρ οἰκείων ἀγαθῶν

[8, 32]   τοῦ μισεῖν μὲν τὰ μισοῦντα, φιλεῖν δὲ τὰ φιλοῦντα, τὴν ἐναντίαν

[8, 70]   ὑπερβαλέσθαι τοὺς ἐπαινουμένους ἐπὶ τῷ φιλεῖν καὶ σώζειν τὸ δημοτικόν· καὶ

[8, 42]   τὸν υἱὸν τὰ μὲν ἀπολέσαντα φιλεῖν, τὰ δὲ σώσαντα ἀδικεῖν; οὐκ

[8, 41]   αἷς οὔτ´ ἀσπασμῶν μετέδωκεν οὔτε φιλημάτων οὔτ´ ἄλλης φιλοφροσύνης οὐδεμιᾶς τὴν

[8, 7]   τ´ οὐκ ἐν ᾗ ἠδίκημαι φίλην, ἀλλ´ ἐν ᾗ τὸ ἀσφαλὲς

[8, 54]   αὐτῷ τὴν στρατιάν, μάλιστα μὲν φιλίᾳ δέχεσθαι τοὺς πολεμίους καὶ συνθήκας

[8, 78]   ὅμοια δράσῃ Μαρκίῳ τά τε φίλια διαβάλλων καὶ τὰ ἐχθρὰ συνιστὰς

[8, 21]   παρὰ τῶν μενουσῶν ἐν τῇ φιλίᾳ καὶ δεομένων βοηθείας, τοῦ τε

[8, 25]   οὔτε συναναιρεῖν τοῖς ἐχθροῖς τὰ φίλια οὔτε χαλεπὸν ὀργὴν εἶναι καὶ

[8, 23]   ἀναίτια τοῖς αἰτίοις καὶ τὰ φίλια τοῖς πολεμίοις, νόμους τε κινεῖς

[8, 71]   τοὺς νεωστὶ προσελθόντας πρὸς τὴν φιλίαν Ἕρνικας, οἷς ἀγαπητὸν ἦν πολέμῳ

[8, 68]   δέχεσθαι μὲν τοὺς ἄνδρας εἰς φιλίαν, ἐφ´ οἷς δὲ γενήσονται δικαίοις

[8, 43]   τ´ ἄλλαι γυναῖκες αἱ κατὰ φιλίαν ἢ συγγένειαν ἑκατέρᾳ τῶν γυναικῶν

[8, 74]   ἐξ οὗ προσῆλθον εἰς τὴν φιλίαν ἡμῖν, ταύτην τὴν γῆν κτησάμενοι

[8, 48]   ἀποστέλλων τε καὶ δεχόμενος ἀληθῆ φιλίαν πράττοις καὶ διαλλαγὰς βεβαίας. καὶ

[8, 74]   ὅσας ἕκαστοι εἴχομεν, ὅτε τὴν φιλίαν συνετιθέμεθα, ἰδίας τε καὶ ἀναφαιρέτους

[8, 35]   ὅσας κατέχουσιν ἀνακαλεσάμενοι τοὺς ἐποίκους, φιλίαν τε ποιήσωνται πρὸς αὐτοὺς εἰς

[8, 15]   αἷς ἐποιήσαντο πρὸς αὐτοὺς περὶ φιλίας, ἀπόρρητον ἦν τούτων ἑκάτερον. τοῖς

[8, 9]   δὲ τὸ πιστὸν αὐτοῖς τῆς φιλίας βέβαιον ἀπέφαινον, εἰ κομίσαιντο γῆν

[8, 54]   τὴν στρατιὰν ἀναστήσαντα ὡς διὰ φιλίας γῆς ἀπάγειν· ὑποσχόντα δὲ τῆς

[8, 19]   ἀπῆγε τὴν στρατιὰν ὡς διὰ φιλίας γῆς. πάνυ γὰρ δὴ καὶ

[8, 68]   προθυμίας, καὶ τοὺς περὶ τῆς φιλίας διαλεξομένους ἀποστειλάντων αὖθις, ἐπαινέσας αὐτοὺς

[8, 22]   ἠσπάζετο, περὶ διαλύσεώς τε καὶ φιλίας διαλεξομένους. ἦσαν δ´ οἱ προχειρισθέντες

[8, 68]   εἶδον, ὑπὲρ εἰρήνης τε καὶ φιλίας διελέγοντο πρὸς τὸν ὕπατον. ὁ

[8, 7]   ὑμῶν ἔχουσι πόλεις, τὰς δὲ φιλίας ἐλπίδι παρακρουσάμενοι, ἵνα μὴ καθ´

[8, 29]   ἀτυχήσοντες τῶν δυνατῶν, περὶ δὲ φιλίας καὶ διαλλαγῶν, ἃς ἀξιοῦτέ με

[8, 57]   τὴν στρατιὰν ἀπῆγεν ὡς διὰ φιλίας, καὶ ἐπειδὴ ἐν τῇ Οὐολούσκων

[8, 54]   Οὐολούσκοις εὐτρεπῆ γένηται τὰ περὶ φιλίας καὶ καταλύσεως τοῦ πολέμου· αὐτὸν

[8, 10]   Οὐ λανθάνετε ἡμᾶς, ὦ Οὐολοῦσκοι, φιλίας μὲν οὐδὲν δεόμενοι, πρόφασιν δ´

[8, 36]   πρέσβεις ἀποστείλωσι τοὺς διαλεξομένους περὶ φιλίας, προβουλεῦσαι τὸ συνέδριον, ἐφ´ οἷς

[8, 68]   ὑπηκόων ποιήσαντας, τότε διαλέγεσθαι περὶ φιλίας· τῶν δὲ πρεσβευτῶν εἰπόντων ποιήσειν

[8, 50]   δεινὰ παθοῦσι μὴ διακρίνειν εἴτε φίλιον εἴη τὸ κακῶς δεδρακὸς εἴτ´

[8, 34]   ἀγνοούμενα μόνος ἀγνοεῖν· ὅτι τὸ φίλιον ἢ πολέμιον οὔτ´ ὄψεως ὁρίζει

[8, 24]   μηδὲ τῶν ἀναιτίων φείδεσθαι καὶ φιλίων, οὐκ ἄρα τὰ προσήκοντα ἀνδρὶ

[8, 90]   τὸν ἐπικαλούμενον Ἴουλον, ἐκ τῶν φιλοδήμων, καὶ Κόιντον Φάβιον Καίσωνος υἱὸν

[8, 36]   συνέδριον, ἐφ´ οἷς ἔσονται δικαίοις φίλοι, καὶ τὰ βουλευθέντα εἰς τὸν

[8, 29]   ἀλλὰ χρηστοὶ καὶ βέβαιοι διεμείνατε φίλοι μητρός τε τῆς ἐμῆς κηδόμενοι

[8, 7]   χρηστὸς δ´ οἷς ἀντὶ πολεμίων φίλοις; ἀλλ´ ἔγωγ´ οὐδ´ ἐν ἀνδρὸς

[8, 9]   καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον εἶναι φίλοις καὶ συμμάχοις ἄνευ δόλου καὶ

[8, 8]   ὑποτίθεσθαι ἔδει λόγοις καὶ παραινεῖν φίλοις, μετὰ πάσης εὐνοίας καὶ πίστεως

[8, 58]   κρατυνόμενον. ὡς δ´ οὐδὲν τῆς φιλονεικίας ἐγίνετο πέρας, ἡμέραν προειπὼν ὁ

[8, 41]   πολιτῶν, ὅτι γενναῖος ἦν καὶ φιλόπολις καὶ πολλοὺς ὑπέμεινεν ὑπὲρ τῆς

[8, 29]   τούτῳ πεμφθεῖσιν ὑπὸ τῆς βουλῆς φίλος εἰμὶ καὶ πρόθυμος, εἴ τι

[8, 49]   εὔνους ὢν τῇ πατρίδι καὶ φίλος. ~Ἔστω δ´ οὖν ὅμως, καὶ

[8, 1]   σοι τοσαῦτ´ ἀγαθὰ ποιήσειν Οὐολούσκους φίλος τῷ ἔθνει γενόμενος, ὅσα κακὰ

[8, 61]   τὸ ὑπὸ τῶν ἀρχαίων λεγόμενον φιλοσόφων, ὅτι μεσότητές εἰσιν, ἀλλ´ οὐκ

[8, 54]   ἐμὲ δὲ τὸν εὐσεβῆ καὶ φιλόστοργον υἱὸν ἀπολώλεκας. ταῦτ´ εἰπὼν ἐπὶ

[8, 9]   ἄλλως δ´ οὔτ´ εἰρήνην οὔτε φιλότητα βεβαίαν ὑπάρξειν αὐτοῖς· τὸ γὰρ

[8, 70]   τῆς δόξης αὐτῇ φθονοῦντας, εἰς φιλότητα συνήγαγε τῆς ἰσοπολιτείας μεταδούς, ὥστε

[8, 34]   τοῖς ἔργοις δηλοῦται τούτων ἑκάτερον, φιλοῦμέν τε πάντες τὰ ὠφελοῦντα καὶ

[8, 32]   τὰ μισοῦντα, φιλεῖν δὲ τὰ φιλοῦντα, τὴν ἐναντίαν γνώμην ἔσχον; ~Ἴθι

[8, 70]   αὐτὴν ἀρχὴν Οὐολούσκους τ´ ἠνάγκασε φίλους ἀντὶ πολεμίων γενέσθαι καὶ τὸ

[8, 32]   ὑφ´ ὧν ἐχρῆν με ἀπολωλέναι, φίλους, ἀντὶ τοῦ μισεῖν μὲν τὰ

[8, 2]   τ´ αὐτῷ πάντας ὑπισχνεῖτο ποιήσειν φίλους ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ πατρίδος·

[8, 47]   ἣν κατέχουσιν αὐτῶν βίᾳ, καὶ φίλους αὐτοὺς ποιήσωνται πάντων αὐτοῖς μεταδιδόντες

[8, 34]   συνοῦσάν μοι πίστιν. ~Ὅταν δὲ φίλους ἔτι καλῇς, ὦ Μηνύκιε, τοὺς

[8, 29]   τῆς τότε τύχης, ὡς οὔτε φίλους εὖ ποιεῖν δυνάμενον ἔτι οὔτ´

[8, 50]   καὶ κάθοδον ἐπὶ τὰ οἰκεῖα φίλους καὶ ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐλθόντας ἐνετράπης,

[8, 77]   αὐτῶν χώρας ἀφαιρέσει τινὶ ζημιωθεῖεν, φίλους μὲν ἀνθ´ ὑπηκόων ἐποίησε, πολίτας

[8, 34]   ἀπαρνούμεθα, ὅταν ἀδικήσωσι, καὶ ἐχθροὺς φίλους ποιούμεθα, ὅταν τις ἡμῖν παρ´

[8, 34]   διαμενοῦντα παραλαβόντες· καὶ διὰ τοῦτο φίλους τ´ ἀπαρνούμεθα, ὅταν ἀδικήσωσι, καὶ

[8, 47]   τῆς ἐμῆς, τοὺς αὐτοὺς ἡγουμένην φίλους τε καὶ πολεμίους οὕσπερ ἐγώ·

[8, 32]   με ἀκούσας, ὅτι τοὺς μὲν φίλους, ὑφ´ ὧν εὖ πάσχειν μοι

[8, 2]   τῶν ἄλλων καὶ εἰς ἀδήλους φιλοῦσι κατασκήπτειν τύχας. ἐτύγχανον δὲ τότε

[8, 83]   τόποις Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων φιλοῦσιν αἱ τῶν ἔξωθεν κακῶν ἀνάπαυλαι

[8, 28]   περιβολὰς προσηνεστάτας καὶ γυναικὸς {τε} φιλοφροσύνας ἡδίστας καὶ τέκνων ἀσπασμοὺς γλυκυτάτους,

[8, 41]   μετέδωκεν οὔτε φιλημάτων οὔτ´ ἄλλης φιλοφροσύνης οὐδεμιᾶς τὴν τελευταίαν πορευόμενος ἐκ

[8, 47]   ταῦτα καὶ πείθετε αὐτοὺς μὴ φιλοχωρεῖν τοῖς ἀλλοτρίοις ἀδίκως, ἀλλ´ ἀγαπᾶν,

[8, 35]   ἐσχάτων κίνδυνον ἀναιρήσονται μέχρι παντὸς φιλοχωροῦντες {ἐν} τοῖς ἀλλοτρίοις. ἔχετε τὰς

[8, 41]   ἐμοῦ, οὔθ´ ὑμῶν, ὦ τέκνα φίλτατα, πατήρ, ἀλλ´ ὀρφανοὶ καὶ ἔρημοι

[8, 51]   καὶ ἀδελφὴ καὶ πάντα τὰ φίλτατά σοι γενομένη. ἐπειδὴ δ´ εἰς

[8, 28]   τοῦτ´ ἐξέτασον. πρῶτον μὲν τῶν φιλτάτων τε καὶ ἀναγκαιοτάτων ὑπάρξει σοι

[8, 3]   ἀπόρρητον πρᾶξιν κατὰ τῶν ἑαυτοῦ φίλων ἐχθροῖς μέλλων ἐκφέρειν ὅρκοις καταλαμβάνεται

[8, 25]   σοι δι´ εὔνοιαν οἱ τιμιώτατοι φίλων ἥκοντες καὶ ὑπισχνεῖσθαι διαλλαττομένῳ πρὸς

[8, 28]   ὅσα εἰκὸς συμπεσεῖν ἀνδρὶ ἐρήμῳ φίλων καὶ ἐν ξένῃ ὄντι γῇ.

[8, 7]   πατρίδος τε καὶ οἴκου καὶ φίλων καὶ θεῶν πατρῴων καὶ τάφων

[8, 42]   πρότερον, οὐ πολεμίων μῖσος, ἀλλὰ φίλων καὶ συγγενῶν εὔνοιαν εἰς αὐτὸν

[8, 48]   ἐστι πολέμου κρείττων, σύμβασις δὲ φίλων κατὰ τὸν ἑκούσιον γινομένη τρόπον

[8, 2]   γένῃ, τῶν ἀναγκαιοτάτων τινά σοι φίλων κέλευσον ἐλθεῖν ὡς τοὺς ὑπάτους

[8, 60]   ἐπανόρθωσιν ὧν ἑκάστῳ δέοι τῶν φίλων, ὁπότε γνοίη, προχειρότατος, τά τε

[8, 64]   πρὸς Ἕρνικας αἰτήσουσαν ὡς παρὰ φίλων τε καὶ ἐνσπόνδων δίκας νομίμους·

[8, 53]   ἀλλ´ ἐν τοῖς ἁπάντων ὑμῶν φίλων τε καὶ ἐχθρῶν ὄμμασιν ἐμαυτὴν

[8, 59]   ἀσπαζόμενοι μέχρι τοῦ μαρανθῆναι τὴν φλόγα, κἄπειτα συναγαγόντες τὰ λείψανα ἔθαψαν

[8, 19]   ὅθεν μάλιστα ἔμελλον ὄψεσθαι τὴν φλόγα. οἱ δὲ Λαβικανοὶ τεῖχος εὖ

[8, 33]   γε τὰς ἐρινύας ἐκείνας τὰς φοβερὰς καὶ ἀπαραιτήτους τοῖς ἀνόσιόν τι

[8, 24]   ὡς ἀποκτενοῦντές σε ἄκριτον, οἷς φοβερὸς ἦσθα. τοῦτο τὸ ἔργον ἐκωλύσαμεν

[8, 22]   ἀποστρέψαι τῆς πόλεως τὸν ἐπιόντα φόβον. ὡς δ´ ἥ τε νὺξ

[8, 28]   πολὺς ἐκ τῶν ἴσων καὶ φόβος ἐκ τῶν ἡσσόνων καὶ δι´

[8, 51]   ἄνδρας ἤγαγον, ἄνευ λύπης ἢ φόβου διετέλεσα, ἢ πότε ἱλαρὰν ἔσχον

[8, 67]   ἀμφοτέροις· ἀλλὰ Σικκίῳ μέν, ἐπειδὴ φόβου μείζονος ἠλευθερωκέναι ἐδόκει τὴν πόλιν

[8, 52]   ἀριστοκρατίας τοῖς δημοτικοῖς, ταῦτ´ ἐμοὶ φόβου μεστὰ ἦν ἐνθυμουμένῃ τὸν ἀνθρώπινον

[8, 40]   εἰκὸς ἐκ τηλικούτου κινδύνου καὶ φόβου ῥυσαμένη τὴν πατρίδα, καὶ ἡμῖν

[8, 16]   ὥστ´ οὐδὲ προσαναγκάζειν αὐτὰ ἠξίουν φοβούμενοι προδοσίαν. ἤδη δέ τινα καὶ

[8, 74]   ἐν τοῖς κριθεῖσι καὶ οὔτε φόβῳ εἴκοντα οὔτε χάρισιν ὑποκατακλινόμενον. ἀεὶ

[8, 36]   δρᾶσαί ποτ´ ἐξ ἐπιτάγματος μηδὲ φόβῳ πολεμίων εἴξαντας, σπεισαμένοις δὲ τοῖς

[8, 67]   πολέμου, δόξας ἐν τῷ αὐτῷ φόβῳ Ῥωμαίους ἔτι διαμένειν καὶ μηδεμίαν

[8, 88]   μέσου χρόνος οὐκ ὀλίγος ἐγένετο φόβῳ τῶν ἐπιχειρήσεων τριβόμενος· οὐ μέντοι

[8, 59]   ὠφέλησε, καὶ τοὺς δράσαντας τὸν φόνον ἐπόθουν λαβεῖν ὡς ἀνόμου ἔργου

[8, 25]   πάντων εἰσπέπραξαι δίκας τοσοῦτον μὲν φόνον ἐργασάμενος ἀνθρώπων, τοσαύτην δὲ χώραν

[8, 63]   ὥστε πολὺν ἐξ ἀμφοῖν γενέσθαι φόνον· καὶ εἰ μὴ δὺς ὁ

[8, 65]   χρόνον αὐτοὺς ἐγκλίνουσι, καὶ γίνεται φόνος ἐνταῦθα πολύς. τὸ μὲν οὖν

[8, 20]   πρανοῦς ἐώθουν βίᾳ τοὺς ὑφισταμένους· φόνος τε πλεῖστος αὐτόθι τῶν Οὐολούσκων

[8, 18]   καὶ γίνεται πολὺς αὐτῶν ἐνταῦθα φόνος τῶν μὲν ἀμυνομένων, τῶν δὲ

[8, 44]   ὀρικὰ καὶ ἁμάξας καὶ τἆλλα φορεῖα ὡς πλεῖστα παρασκευασάμενοι καθεζομένας αὐτὰς

[8, 16]   παραλαβόντες, Σπόριος Ναύτιος καὶ Σέξτος Φούριος, στρατιάν θ´ ὅσην ἐδύναντο πλείστην

[8, 41]   οὔτ´ ἐπιστείλας οὔθ´ ὅποι πορεύεται φράσας ἀπῆλθεν ἐκ τῆς οἰκίας μόνος,

[8, 8]   εἴτ´ εὔνοιαν εἴτε καὶ ἀμφότερα, φράσω καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι. πρῶτον μὲν

[8, 26]   ταῦτα παρίσταταί μοι περὶ σοῦ φρονεῖν, ἄκουσον, ὦ Μάρκιε, μηθὲν πρὸς

[8, 32]   μοι χρηστὸν ὑπὲρ ὑμῶν ἐπέρχεται φρονεῖν· εἰ δὲ βούλεσθε τίθημι γάρ

[8, 33]   ταῦτα παρίσταται περὶ τοῦ δαιμονίου φρονεῖν, καὶ πείθομαί γε τὰς ἐρινύας

[8, 34]   ἰδιώταις οὕτως ἐπέρχεται καθ´ ἕνα φρονεῖν, οὐχὶ δὲ καὶ πόλεσιν ὅλαις

[8, 69]   ἔτι τῶν ὁμοίων τοῖς ἄλλοις φρονεῖν τοῦτο τὸ ἔργον αὐτῷ πρῶτον

[8, 24]   ἄρα τὰ προσήκοντα ἀνδρὶ ἀγαθῷ φρονεῖς. ἵνα δὲ πάντα ταῦτα ἀφῶ,

[8, 36]   τῶν μετρίων. καὶ τοῦτο τὸ φρόνημα ἐν πολλοῖς καὶ μεγάλοις κινδύνοις

[8, 57]   ἤλπισεν, εἰ καθαιρεθείη τὸ Ῥωμαίων φρόνημα τῆς πόλεως ἁλούσης, ἐτραχύνετο πρὸς

[8, 25]   πάσχει τὰ σκληρὰ καὶ μεγάλαυχα φρονήματα καὶ τοὺς ὅρους ἐκβαίνοντα τῆς

[8, 14]   πολεμιστὴν ἄνδρα καὶ δραστήριον καὶ φρονήματος εὐγενοῦς μεστὸν ψευδεῖ περιβαλόντες αἰτίᾳ

[8, 1]   τοὺς ἐχθροὺς καταφυγεῖν, μέτρια ἠξίου φρονῆσαι καὶ ἀνθρώπινα περὶ ἀνδρὸς ἱκέτου

[8, 15]   προπηλακισθέντες ὑπὸ τοῦ δήμου ταὐτὸ φρονῆσαι· καὶ κατέσχον οὗτοι τὴν ἀκοσμίαν

[8, 39]   τῷ κρατίστῳ τότ´ οὖσα καὶ φρονῆσαι τὰ δέοντα ἱκανωτάτη, Οὐαλερία μὲν

[8, 74]   νῦν ἔχω πρῶτον ἐπαινεῖν, ὡς φρονῆσαί τε ἱκανώτατον πρὸ πολλοῦ τὰ

[8, 83]   ἑαυτῶν δυνάμεσι πολλαῖς οὔσαις μέγα φρονήσαντες, εἴτε διὰ ταῦτα πάντα πολεμεῖν

[8, 27]   τύχης. καὶ διὰ τοῦτο οἱ φρονήσει προὔχοντες ἑτέρων, ἣν ὁ μακρὸς

[8, 74]   καὶ θαυμάζων διατελῶ τοῦ τε φρονίμου καὶ τῆς γενναιότητος, ἣν παρὰ

[8, 43]   ἔχουσα, τῆς μὲν βουλῆς τοῦ φρονίμου, ὅτι τὰ κράτιστα καὶ γενησόμενα

[8, 83]   καρτερεῖν· καὶ διὰ τοῦτο οἱ φρονιμώτατοι τῶν ἡγεμόνων ἀεί τινας ἐκ

[8, 75]   οὔτε ἡ νῦν στασιάζουσα ἀρχὴ φρονιμώτερον ἂν καταμάθοι τὰ συμφέροντα τῆς

[8, 1]   πολέμοις πράξεις μέγα ἐφ´ ἑαυτῷ φρονοῦντος καὶ τὸ ἔθνος ὅλον ἄγοντος

[8, 2]   τὸν πόλεμον, ἐγὼ σὺν πολλῇ φροντίδι ἀνεύρηκα. δεῖ δ´ ὑφ´ ἡμῶν

[8, 51]   ἐξόν μοι τότε ἀπηλλάχθαι τῶν φροντίδων ἑτέρῳ γημαμένην καὶ ἕτερα τέκνα

[8, 47]   ἀπήντηται, ἡ δὲ περὶ σοῦ φροντίς, ᾗ τὰς γηροβοσκοὺς οὐκ ἀπέδωκα

[8, 25]   μὲν οὐκ ἠξίουν ἄνδρα, ὅτῳ φροντὶς ὁποσηοῦν ἀρετῆς ἐστιν, οὔτε συναναιρεῖν

[8, 82]   μὲν κοινοῦ τῆς ἀσφαλείας οὐδεμία φροντίς, τῆς δ´ ἰδίας ἑκάστῳ σωτηρίας

[8, 82]   διέμενε· ταῖς δ´ ἑξῆς ἡμέραις φρουρὰν περιστήσαντος τοῦ ὑπάτου τῷ λόφῳ

[8, 64]   ὑπὸ σημαίαις τάς τ´ ἄκρας φρουρεῖν τῆς πόλεως καὶ τὰ τείχη,

[8, 16]   οἱ δ´ εἰς τὰ πλησίον φρούρια, εἴ τινα ἦν ἐχυρώτατα· τὰ

[8, 13]   πέπτωκε, καὶ τάφρους ἀνακαθαίρειν καὶ φρούρια ὀχυροῦν, ἵνα τοῖς γεωργοῦσι τὴν

[8, 16]   καὶ σκοποὺς ἐν τοῖς ἐπικαιροτάτοις φρουρίοις ἔταξαν, ἵνα μηδὲν ἀγνοήσωσι τῶν

[8, 21]   ὄντα, καὶ εἰ τόδε τὸ φρούριον ἁλώσεται τὸν πόλεμον ἐπὶ σφᾶς

[8, 86]   παρεσκευάζοντο ὡς ἐξελοῦντες πολυχειρίᾳ τὸ φρούριον· ῥᾳδίως τ´ ἂν ἐξειργάσαντο μέγα

[8, 86]   εὐθὺς ἐπιέναι τοῖς πολιορκοῦσι τὸ φρούριον. ὡς δ´ οὐκ ἐγίνετο αὐτῷ

[8, 79]   ὅτι οὐκ ἐν ᾧ ἐτάχθη φρουρίῳ ἔμεινεν, ἀλλὰ παρὰ τὴν ἐπιταγὴν

[8, 16]   τοῦ πολιτικοῦ κατεστήσαντο καταλόγου, καὶ φρυκτωρίας καὶ σκοποὺς ἐν τοῖς ἐπικαιροτάτοις

[8, 78]   εἰσῄει γὰρ αὐτὸν δέος, μὴ φυγὰς ἐλασθεὶς ἐκ τῆς πατρίδος ἀνὴρ

[8, 47]   τὰς ἐμὰς ὑπέμεινας, ὦ ταλαίπωρε, φυγάς, καὶ παύσασθαι τιμωρουμένην με τῷ

[8, 28]   ἡμέραν καὶ νύκτα τὰς σὰς φυγὰς ὀδυρομένη· πρὸς δὲ τούτοις τέκνων

[8, 18]   τούς τε λοιποὺς αἰσχρῶς ἀναγκάσαντες φυγεῖν ἀνέστρεψαν εἰς τὴν πόλιν. ὡς

[8, 1]   τῇ τυραννίδι αἰτίαν σχὼν καὶ φυγῇ ἀιδίῳ ἐλασθείς, ἀγανακτῶν τ´ ἐπὶ

[8, 65]   ἄκρων οὐδὲ τὰ μέσα παρέμεινε. φυγὴ δὴ τῶν Ἑρνίκων τὸ μετὰ

[8, 80]   ἐπὶ πάσῃ ἀδείᾳ ζῆν, μήτε φυγῇ μήτ´ ἀτιμίᾳ μήτ´ ἄλλῃ συμφορᾷ

[8, 29]   μόνος ἢ σὺν ὀλίγοις, οὔτε φυγὴ πολεμίων ἐκ παρατάξεως ἐγένετο, ἧς

[8, 86]   προδήλου θανάτου τὴν ἄδοξον ἡγησάμενοι φυγήν. νῦν δὲ τοῦ πλείονος ὀρεγόμενοι

[8, 42]   προδοῦναι τοὺς ὑποδεξαμένους αὐτοῦ τὴν φυγήν, οἳ πολλὰ καὶ δεινὰ πεπονθότες

[8, 86]   ἀποβαλόντες οἱ Οὐολοῦσκοι καὶ εἰς φυγὴν ὁρμήσαντες μόγις εἰς τὸν ἴδιον

[8, 29]   καιροῖς χρήσιμοι, καὶ μετὰ τὴν φυγὴν οὐκ ἀπεστράφητέ με καταφρονήσει τῆς

[8, 15]   εἰ δι´ ἑνὸς ἀνδρὸς ἐπιφανοῦς φυγὴν τοσοῦτος κίνδυνος κατέσχε τὴν πόλιν,

[8, 5]   δεῖν πρῶτον ὑπὲρ τῆς ἐμῆς φυγῆς ἐν κοινῷ πρὸς ἅπαντας ὑμᾶς

[8, 85]   ταῦτ´ οἵ τε δόξαν παρασχόντες φυγῆς, ἐπειδὴ τοῖς ἐρύμασι τοῦ χάρακος

[8, 85]   ~Οἱ δ´ ὑπολαβόντες αὐτοὺς ἄρχειν φυγῆς ἠκολούθουν βάδην μὲν ἀπιοῦσι καὶ

[8, 65]   ἔμαθον κινουμένους αὐτῶν τοὺς λόχους φυγῆς τ´ ἄρχειν τοὺς Ῥωμαίους ὑπέλαβον,

[8, 24]   πολεμεῖς αὐταῖς; ποίαν ἐπενέγκασαι περὶ φυγῆς ψῆφον ἢ τίνας εἰποῦσαι κατὰ

[8, 81]   συνεστάλησαν, καὶ ὡς ἄριστον ἀπολωλεκότες φύλακα τῆς δημοτικῆς μερίδος πολλὴν ἄνοιαν

[8, 67]   ὑποχωρήσεις πληγάς τ´ αὖ καὶ φυλακὰς παραπλήσιον. μετέμαθον γὰρ οἱ Οὐολοῦσκοι

[8, 71]   κοινῆς γνώμης τῶν πατρικίων ἀντιπαρεσκευάζετο φυλακάς τε καὶ κωλύσεις νομίμους. καὶ

[8, 53]   δεήσειεν, ὦ θεοὶ τῆς Ῥωμαίων φύλακες ἡγεμονίας, ἀλλ´ εὐσεβεῖς καὶ καλοὺς

[8, 37]   φυλάττειν δὲ τὴν πόλιν ἐπιμελεστέρᾳ φυλακῇ καὶ ἀπὸ τῶν ἐρυμάτων τοὺς

[8, 36]   ἐπιούσῃ νυκτὶ περὶ τὴν τελευταίαν φυλακὴν ἀναστήσας τὴν στρατιὰν ἦγεν ἐπὶ

[8, 13]   τὸν δ´ ἕτερον ἐνθάδε ὑπομένοντα φυλακὴν ποιεῖσθαι τῆς τε χώρας καὶ

[8, 22]   δύναμιν ἦγεν ἐπὶ τὴν Ῥώμην, φυλακὴν τοῦ Λαουινίου τὴν ἀρκοῦσαν καταλιπών·

[8, 71]   ἑκατέρῳ τῶν παρακολουθούντων τε καὶ φυλακὴν τῷ σώματι παρεχόντων πολύ· τὸ

[8, 61]   περὶ τὰ δίκαια καὶ τὴν φυλακὴν τῶν νόμων ἄκρατός τε καὶ

[8, 82]   ἐπὶ τῇ Κασσίου καταδίκῃ, διὰ φυλακῆς αὐτὸν ἔχειν, μή τι παρακινήσειε

[8, 44]   εἰς χάρακα πολεμίων ἄτερ ἀνδρῶν φυλακῆς ἐλθεῖν ἄγουσαι τὰ τέκνα, οὔτ´

[8, 15]   καταλόγου καὶ τὴν πόλιν διὰ φυλακῆς ἔχειν καὶ τοὺς συμμάχους παρακαλεῖν,

[8, 83]   Ἑρνίκων τε καὶ Λατίνων διὰ φυλακῆς ἔχειν, τῇ δ´ ἑτέρᾳ τὴν

[8, 1]   καὶ πάσχειν ὑπ´ αὐτῶν ὁτιοῦν. φυλάξας δὲ νύκτα καὶ ταύτην σκοταίαν

[8, 33]   κακῷ τὴν ἄφιξιν ποιησάμενος καὶ φυλάξων τὴν εἰς τόδε χρόνου καθαρὰν

[8, 52]   καὶ παύσασθαι τὸν ἀμείλικτον χόλον φυλάσσοντα κατὰ τῆς πατρίδος· κοινὸν ἀγαθὸν

[8, 37]   ἄνθρωποι καθάπερ οἱ νῦν ὑπερορᾶν· φυλάττειν δὲ τὴν πόλιν ἐπιμελεστέρᾳ φυλακῇ

[8, 88]   τοῦ πολέμου γνώμη, τὰ ἑαυτῶν φυλάττειν ἐρύματα, ἐάν τις ἐπίῃ, τοῖς

[8, 45]   ἀντέχειν, οὐθὲν ἔτι τῶν λελογισμένων φυλάττειν ἱκανὸς ἦν, ἀλλ´ ᾤχετο φερόμενος

[8, 43]   ἐπιμελῶς δὲ καὶ ταύτας παρῄνουν φυλάττειν, ὅμηρα νομίσαντας ἔχειν παρὰ τῶν

[8, 86]   στρατευομένων, οἷς τὰ στρατόπεδα ἐπιτρέπουσι φυλάττειν, ὅταν ἐξίωσιν εἰς τὴν μάχην,

[8, 64]   τὴν ἔγγιστα τῆς πόλεως χώραν φυλάττειν· τοὺς δ´ ὑπὲρ τὸν στρατιωτικὸν

[8, 65]   ἔτι καὶ εἰς αὐτὸ τοῦτο φυλαττομένους ὑπὸ τὰ κάμνοντα τῆς φάλαγγος

[8, 37]   ὡς αὐτὸν πολλὰ ἐπαγωγὰ διελέγοντο φυλάττοντες καὶ ἐν τοῖς λόγοις τὸ

[8, 47]   προσηκόντων πᾶν ὁτιοῦν πάσχειν ὑπομένωσι φυλάττοντες τὸ αὔθαδες, ἐκείνους αἰτιάσεσθε τῶν

[8, 36]   ἐν πολλοῖς καὶ μεγάλοις κινδύνοις φυλάττουσα ἡ πόλις κατά τε τοὺς

[8, 89]   ὅτι τῶν παρθένων μία τῶν φυλαττουσῶν τὸ ἱερὸν πῦρ, Ὀπιμία ὄνομα

[8, 31]   τὴν αὐτὴν προαίρεσιν τῆς πολιτείας φυλάττων ἐναντιώσομαι τοῖς μὴ ταὐτὰ προαιρουμένοις;

[8, 21]   πόλιν καὶ ἀπεσταύρου, τὰς ὁδοὺς φυλάττων, ἵνα μήτ´ ἀγορὰ μήτ´ ἐπικουρία

[8, 44]   γίνεται· ἣν δὴ τότε συνήθειαν φυλάττων ὁ Μάρκιος, ὡς ἐξουσίᾳ μείζονι

[8, 70]   τὴν ἀπόρρητον ἐν τῷ δήμῳ φυλαχθεῖσαν γνώμην εἰς μέσον ἔφερεν, ἀξιῶν

[8, 52]   ἐν ᾧ τοὺς ἐκ θεῶν φύντας οἰκεῖν λόγος εὐδαίμονα καὶ μακάριον

[8, 27]   οὗτος ὁ λόγος; οὐδενὶ θνητῷ φύντι θεοὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι βεβαίαν

[8, 63]   τάξιν οὔτ´ ἐκ παραγγέλματος, ἀλλὰ φύρδην καὶ ἀναμίξ, ὥστε πολὺν ἐξ

[8, 26]   ἐνθεῖναί τινι καὶ μὴ προϋπάρχον φύσει. εἶχον ἔτι πλείω λέγειν ὑπὲρ

[8, 9]   ἀεὶ πολέμιον εἶναι τῷ πλημμελοῦντι φύσει. ἠξίουν τε μὴ καταστῆσαι σφᾶς

[8, 60]   τὰς ἀρετὰς ἐν ἀνθρώπου γενέσθαι φύσει, οὐδὲ φύσεταί τις ἀπὸ θνητῶν

[8, 49]   ὑποδεξάμενοι πάντων μετέδωκαν ὧν τοῖς φύσει πολίταις μέτεστιν ἀγαθῶν· ταῦτα γάρ

[8, 83]   αἱ μαθοῦσαι τοῦ πλείονος ἐφίεσθαι φύσεις ἐξειργόμεναι τῶν συνήθων ἔργων καρτερεῖν·

[8, 60]   ἐν ἀνθρώπου γενέσθαι φύσει, οὐδὲ φύσεταί τις ἀπὸ θνητῶν καὶ ἐπικήρων

[8, 23]   τοῖς πολεμίοις, νόμους τε κινεῖς φύσεως ἀκινήτους καὶ τὰ πρὸς τοὺς

[8, 34]   δοκῇ, ἀλλ´ ὑπὸ τῆς κοινῆς φύσεως ἐξ ἅπαντος τοῦ χρόνου πᾶσι

[8, 51]   οὐρανομήκεις γένωνται, ὥστε τὰ τῆς φύσεως ἐξαλεῖψαι καὶ παρελθεῖν δίκαια· ἀλλ´

[8, 51]   ὑπουργήσεις. τοῦτο γὰρ ὁ τῆς φύσεως νόμος ὥρισεν ἅπασι τοῖς αἰσθήσεως

[8, 23]   κοινὸς γὰρ δὴ τῆς ἁπάντων φύσεως οὗτος ὁ νόμος, ἐχθρὸν εἶναι

[8, 34]   με καὶ πατρίδα τὴν ἀπαρνησαμένην, φύσεώς τε νόμους ἀνακαλῇ καὶ περὶ

[8, 25]   τοὺς ὅρους ἐκβαίνοντα τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. ὑπάρχει δέ σοι νῦν ἁπάντων

[8, 80]   κολάζουσιν, ὥσπερ οὐκ ἐνδεχομένης τῆς φύσεως χρηστοὺς παῖδας ἐκ πονηρῶν πατέρων

[8, 50]   καὶ ὑπέραυχα καὶ τὴν θνητὴν φύσιν ἐκβεβηκότα δικαιώματα ὁρῶσα καταφυγὰς εὑρημένας

[8, 86]   μαχόμενοι διὰ τὴν τοῦ χωρίου φύσιν ἐξέδραμον ἐπ´ αὐτούς, ἔπειτα τούτων

[8, 86]   ἔπειτα διὰ τὴν τοῦ χωρίου φύσιν μειονεκτοῦντες ὑπεχώρουν, καὶ τέλος ὀλίγα

[8, 69]   ἐπιθυμιῶν ἀρχηγὸν ἐκβαινουσῶν τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν· ὃ καὶ τῷ ἀνδρὶ ἐκείνῳ

[8, 39]   μὲν γὰρ ἀπολέλυκεν ἡμᾶς ἡ φύσις· ἀλλ´ εὐνοίας καὶ λόγου. βοῆς

[8, 67]   ἀγωνιζόμεναι, καὶ ἡ τοῦ χωρίου φύσις ἀνώμαλος οὖσα ἑκατέροις πολλὰ εἰς

[8, 45]   αὐτὴν ἠσπάζετο καὶ ταῖς ἡδίσταις φωναῖς ἀνεκάλει καὶ μέχρι πολλοῦ κλαίων

[8, 41]   δυστυχεῖς ἃς τὸ πάθος ἀπῄτει φωνὰς ἀναβοῶσαι καὶ παίουσαι τὰ στήθη

[8, 89]   δηλωτικὰ θείου χόλου κατά τε φωνὰς καὶ ὄψεις ἀήθεις. πάντα δ´

[8, 56]   φιλεῖ γίνεσθαι περὶ τὰς παραδόξους φωνάς τε καὶ ὄψεις, πολλὴ ταῖς

[8, 56]   τὸ φθεγξάμενον, ἀνθρωπίνη δέ τις φωνή· μάλιστα δ´ ὅσαι πρὸς ἄλλῳ

[8, 56]   κατὰ δαίμονα γενομένης ἐν μείζονι φωνῇ ταὐτὸ ξόανον ἐφθέγξατο τὴν αὐτὴν

[8, 56]   ἐφθέγξατο πολλῶν παρουσῶν γλώττῃ Λατίνῃ φωνὴν εὐσύνετόν τε καὶ γεγωνόν· ἧς

[8, 56]   τε καὶ γεγωνόν· ἧς ἐστι φωνῆς ἐξερμηνευόμενος ὁ νοῦς εἰς τὴν

[8, 59]   μετὰ ταῦτα Παῖε καὶ Βάλλε φωνοῦντες περιίστανται αὐτὸν οἱ θρασύτατοι καὶ

Livre, Chap.
[8, 82]	τῶν κατηγορησάντων τοῦ Κασσίου, Καίσωνα	Φάβιον	ἀδελφὸν ὄντα τοῦ τότε ὑπατεύοντος
[8, 90]	ἐκ τῶν φιλοδήμων, καὶ Κόιντον	Φάβιον	Καίσωνος υἱὸν τὸ δεύτερον ἐκ
[8, 77]	τῶν ἐν ἀκμῇ χείρους, Καίσων	Φάβιος,	ἀδελφὸς τοῦ τότε ὑπατεύοντος, καὶ
[8, 82]	ἀνοχὰς τοῦ πολέμου συνέθετο ἐνιαυσίους.	Φάβιος	δὲ τὴν ἑτέραν δύναμιν ἔχων
[8, 83]	Αἰμίλιος Μαμέρκου υἱὸς καὶ Καίσων	Φάβιος	Καίσωνος υἱός, ἄρχοντος Ἀθήνησι Νικοδήμου.
[8, 87]	προθέντος τὰς ἀρχαιρεσίας ὑπάτου, Μάρκος	Φάβιος	Καίσωνος υἱός, καὶ Λεύκιος Οὐαλέριος
[8, 86]	γὰρ ἕτερος τῶν ὑπάτων Καίσων	Φάβιος	μαθών, ἐν αἷς ἦν τύχαις
[8, 84]	μέλλον τοῖς συμμάχοις στράτευμα Καίσων	Φάβιος	παρέλαβε, θάτερον δὲ Λεύκιος ἔχων
[8, 88]	οἱ ὕπατοι· καὶ ὁ μὲν	Φάβιος	τὴν ἐπὶ τῇ βοηθείᾳ τῶν
[8, 77]	δ´ ἄρχων ἦν Λεώστρατος, Κοΐντου	Φαβίου	καὶ Σερουίου Κορνηλίου τὴν ὑπατείαν
[8, 61]	προσῆψε. τὸ γὰρ πρᾳὺ καὶ	φαιδρὸν	οὐκ ἐπῆν αὐτοῦ τοῖς τρόποις,
[8, 30]	ἀλλ´ ἡ προαίρεσις, νὴ Δία,	φαίη	τις ἄν, ἡ τῶν πολιτευμάτων
[8, 24]	τῶν νομίμων; τί πρὸς ταῦτα	φαίης	ἄν; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲν
[8, 34]	καὶ περὶ τῶν ὁσίων διαλέγῃ,	φαίνῃ	μοι τὰ κοινότατα καὶ ὑπὸ
[8, 62]	αἱ τῶν κακῶν, ἀποχρῶσα τιμὴ	φαίνοιτ´	ἄν, οἷς ἀρετὴν ἀσκοῦσιν ἠναντιώθη
[8, 61]	κατὰ τὴν ἡγεμονίαν, εἴ τι	φαίνοιτο	ἀδικῶν τὴν κατὰ νόμους ὑποσχεῖν
[8, 67]	χρόνον τῆς ἡμέρας ἀγχωμάλως αἱ	φάλαγγες	ἀγωνιζόμεναι, καὶ ἡ τοῦ χωρίου
[8, 67]	δ´ ἐν μέσῃ τε τῇ	φάλαγγι	τεταγμένοι καὶ ἐπὶ τοῦ ἑτέρου
[8, 65]	καὶ τοὺς ἀπειρηκότας ὀπίσω τῆς	φάλαγγος	ἀπιέναι. οἱ δ´ Ἕρνικες ὡς
[8, 65]	φυλαττομένους ὑπὸ τὰ κάμνοντα τῆς	φάλαγγος	ὑπελθεῖν μέρη, τοὺς δὲ τραυματίας
[8, 65]	ἔπειτα ἡ Ῥωμαίων ἤρξατο κάμνειν	φάλαγξ,	οἷα διὰ πολλοῦ τοῦ μεταξὺ
[8, 24]	δόξαν, ὅλῃ δὲ τῇ βουλῇ	φανὲν	ταύτῃ χρήσασθαί σε τῇ συμφορᾷ,
[8, 72]	μακράν, καὶ τῷ δήμῳ ποιήσειν	φανερόν,	ὅ τι χρὴ ποιεῖν. ἐπισημασίας
[8, 32]	τίνι βοηθείᾳ χρήσομαι; ~Ἆρ´ οὐ	φανερόν,	ὅτι καλλιλογεῖτε καὶ εἰρωνεύεσθε, ὦ
[8, 31]	τότε καὶ πάντες με ἀπηλάσατε,	φανερὸν	ὅτι πάντες οἱ ταῦτα βουληθέντες
[8, 39]	τοῦτο γενομένης καὶ δεομένων ἁπασῶν	φανερὸν	ποιεῖν, ἥτις ἐστὶν ἡ ἐπικουρία,
[8, 16]	καὶ ἀφίστατο αὐτῶν ἐκ τοῦ	φανεροῦ	καὶ τοῖς Οὐολούσκοις συνελάμβανε. πρῶτοι
[8, 89]	διαπράξασθαι τὴν φθορὰν μαστιγώσαντες ἐν	φανερῷ	παραχρῆμα ἀπέκτειναν καὶ μετὰ τοῦτο
[8, 48]	ἐπαιρόμενοι, τῆς στρατηγίας αὐτοῖς ἀφίστασο	φανερῶς,	καὶ μήτε προδότης γίνου τῶν
[8, 6]	προστάται πρώτους ἔγνωσαν ἡμᾶς τοὺς	φανερώτατα	ἐναντιουμένους σφίσιν ἐκποδὼν ποιήσασθαι, οὐχ
[8, 26]	δύο τὰ μέγιστα νυνὶ καὶ	φανερώτατα	ἐρῶ. πρῶτον μὲν ὅτι δυσκόλου
[8, 31]	ἄλλο ἀδικεῖν, ὁτιδήποτ´ ἂν αὐτῷ	φανῇ·	οὐ γὰρ ἀπορήσει τὸ μισοῦν
[8, 40]	τ´ ἀληθῶς ἔγγονοι τῶν γυναικῶν	φανησόμεθα,	αἳ τὸν συστάντα Ῥωμύλῳ πρὸς
[8, 52]	ὑποδέξεται τὴν ἐμήν, ἐν ᾧ	φασι	τοὺς κακοδαίμονας οἰκεῖν, οὐδὲ τὸ
[8, 64]	ἀποκρίσεις, ὅτι συνθήκας μὲν οὔ	φασιν	αὐτοῖς εἶναι πρὸς Ῥωμαίους κοινῇ
[8, 48]	ὅταν δ´ εἰς ταπεινὰς καὶ	φαύλας	ἔλθωσι, μηθὲν ὑπομένειν ἀγεννές· καὶ
[8, 26]	καὶ τὰς κρείττους ὑπὸ τῶν	φαυλοτέρων	τοῦτ´ ἐν τοῖς μάλιστ´ αἴτιον
[8, 26]	ἢ τοσαύτης στρατιᾶς ὀλιγανθρωπίαν καὶ	φαυλότητα	ἐρυμάτων ἐβιάσατο· ἀλλ´ ἐνθυμοῦ τὸ
[8, 78]	τῶν ἄλλων συμμαχίδων πόλεων, οὔτε	φαύλους	οὔτ´ ἀφανεῖς. οἷς ἐπίστευσεν ὁ
[8, 24]	μισεῖν, ὥστε μηδὲ τῶν ἀναιτίων	φείδεσθαι	καὶ φιλίων, οὐκ ἄρα τὰ
[8, 78]	οὓς ἐπὶ μήκιστον ἦλθε τιμῆς	φειδὼ	λαβών τινα, καταψηφίζεται τὴν δίκην.
[8, 79]	οἱ δ´ ἐπ´ ἐλάττοσιν, οὔτε	φειδὼ	τῶν παίδων οὔτ´ ἔλεον ἔσχον.
[8, 42]	υἱοῦ; λέγετε καὶ διδάσκετέ με.	φείσασθαι	παρακαλῶ τῶν ἑαυτοῦ πολιτῶν, ὑφ´
[8, 40]	τὴν ἐλευθερίαν, εἰ δὴ καὶ	φείσονται	αὐτῆς κρατήσαντες, ἀλλ´ οὐ πρόρριζον
[8, 28]	τὸν πόλεμον· οὐ γὰρ δὴ	φείσονται	τῶν σῶν οὐθενὸς οἱ περὶ
[8, 89]	πρὸς τοὺς πατρικίους ἐπὶ τῷ	φενακισμῷ	τῆς κληρουχίας. αὐτοὶ δ´ οἱ
[8, 49]	ἀδίκου καὶ ἀνοσίου συνειδήσεως καθαρά.	~Φέρε,	ἀλλὰ δόξαν αἰσχρὰν οἴσεσθαι δέδοικας,
[8, 8]	ἅπαντες ἂν ὁμολογήσουσιν εἶναι καλόν.	φέρε	δή, τί ποιήσειν οἴεσθε Ῥωμαίους
[8, 32]	κοινὰ ἐπ´ ἐμοὶ πεποιήκασι μόνῳ.	φέρε	δή, τίνα λαβὼν καρδίαν προδοίην
[8, 7]	ὄντος ἐπάθετε κατὰ τοὺς πολέμους.	~Φέρε	δή, τίς ἂν εἴην ἀνήρ,
[8, 28]	κακῶν συμπάντων τὰ ἔσχατα παθεῖν;	~Φέρε,	ἐὰν δὲ δὴ κατορθώσῃς, τί
[8, 25]	καὶ θρεψαμένης τὰ δίκαια εἰρήσθω.	~Φέρε,	εἰ δὲ δὴ πάντας μὲν
[8, 31]	πολλὴν ἄρα κατεγνώκατέ μου μανίαν.	φέρε,	καὶ δὴ πέπεισμαι καὶ διαλυσάμενος
[8, 29]	οἱ μηδὲν ἡμαρτηκότες ὑπομένουσιν. ἐπεί,	φέρε,	πρὸς θεῶν εἴπατέ μοι, τίνος
[8, 27]	βίος καὶ τὰ πολλὰ μαθήματα	φέρει,	πρὶν ἐγχειρεῖν ὁτῳδήποτε ἔργῳ, τὸ
[8, 81]	στρατείαν ἄγειν ἢ τὰ χρήματα	φέρειν·	ἀπειλαῖς χρησάμενοι πολλαῖς ὡς οὐκ
[8, 59]	καὶ πρὸ τῆς κλίνης αὐτοῦ	φέρεσθαι	κελεύσαντες λάφυρά τε καὶ σκῦλα
[8, 61]	ταῖς ἐπιθυμίαις καὶ τὰ πρῶτα	φέρεσθαι	παρ´ αὐτοῖς, οὐκ ἠβουλήθη, ἀλλὰ
[8, 79]	πολλῶν καὶ ἐν γραφαῖς ἀξιοχρέοις	φέρεται,	μὴ παρελθεῖν. λέγεται δή τισιν,
[8, 29]	τῆς ἀρετῆς ἆθλα ἡ κακία	φέρεται,	τὰς δὲ τῶν κακούργων τιμωρίας
[8, 41]	ὡς πρέπει γυναιξὶν ἀγαθαῖς, οὕτω	φέρετε	τὰς συμφορὰς μηδὲν ἄσχημον ποιοῦσαι
[8, 31]	τοῖς ἄλλοις ἐγκλήμασι καὶ ταυτὶ	φερόμενα	οὐκ εἰς μακράν, ὅσα ἐν
[8, 81]	δ´ ἐν ἀφανεῖ τῆς δόξης	φερόμενοι	καὶ βίου εἰς ταπεινὰ συνεστάλησαν,
[8, 63]	δειλίας δόξαν ἐπὶ τῷ ἔργῳ	φερόμενοι·	καὶ οὐδεμίαν ἔξοδον ἔτι ποιησάμενοι
[8, 18]	ἐπιτήδειον ἀνοίγουσι τὰς πύλας, καὶ	φερόμενοι	κατὰ πλῆθος ἐν τάξει τε
[8, 25]	τὸ περὶ τῆς καθόδου ψήφισμα	φερόμενον	ὑφ´ ἡμῶν οὐκ εἰς μακράν.
[8, 45]	φυλάττειν ἱκανὸς ἦν, ἀλλ´ ᾤχετο	φερόμενος	ὑπὸ τῶν παθῶν ἐπὶ τὸ
[8, 19]	ἐκέλευσεν ὧν ἔδει τῇ στρατιᾷ	φέροντας	ἥκειν ἀργύριόν τε καὶ σῖτον,
[8, 50]	πεμφθέντας ὑπὸ τῆς βουλῆς πρέσβεις	φέροντάς	σοι τῶν τε ἐγκλημάτων ἄφεσιν
[8, 38]	τῶν πολεμίων πορεύεσθαι τοὺς αὐτοὺς	φέροντας	τοῖς προτέροις λόγους. ὡς δ´
[8, 23]	καὶ περὶ σὲ προθυμότατοι μεμιγμένην	φέροντες	δικαιολογίαν παραιτήσει, καὶ ἐφ´ οἷς
[8, 12]	καὶ πῦρ εἰς τὰς αὐλὰς	φέροντες	ἐνέβαλλον Οὐολοῦσκοι, ὥστε πολλοῦ χρόνου
[8, 17]	ἀλλ´ ἐκ διαδοχῆς ἄγοντες καὶ	φέροντες	τὰ μὲν αὐτοί, τὰ δ´
[8, 87]	κτήμασι, τούτων ἄγοντές τε καὶ	φέροντες	τὰ παρεσκευασμένα πρὸς τὴν ἐργασίαν
[8, 79]	αὐτῆς κατὰ τὴν ἐπὶ Καρίνας	φέρουσαν	ὁδόν, καὶ τὰ χρήματα αὐτοῦ
[8, 36]	τριάκοντα παρὰ τὴν ἐπὶ Τυσκλανοὺς	φέρουσαν	ὁδὸν κατεστρατοπέδευσεν. ἐν ᾧ δὲ
[8, 40]	αὐτῆς καὶ τὰς ἱκέτιδας ἡμᾶς	φερούσας	τὰ νήπια ταυτὶ καὶ αὐτὰς
[8, 49]	ἄδικος. ἀλλ´ ἀνθρωπίνως, ὦ Μάρκιε,	φέρουσι	καὶ μετρίως ἅπαντες οἱ γενναῖοι
[8, 75]	μὴ κομιζόμενοι. οἰχήσεται δὴ πάλιν	φέρων	αὐτοὺς ὁ τὰ πρὸς ἡδονὴν
[8, 30]	πλοῦτον εἰς τὸ κοινὸν ἔθηκα	φέρων.	πότερον οὖν τιμωρίας ἄξιος ἦν
[8, 41]	ἐνιαυτὸν ἤδη τοῦτον, ἐξ οὗ	φεύγει	τὴν πατρίδα, πάντας ἡμᾶς ἀλλοτρίους
[8, 30]	παρανόμους ἡδονὰς ἢ τὴν πατρίδα	φεύγοντα	ἢ τὴν ἐλευθερίαν ἀπολωλεκότα ἢ
[8, 48]	Οὐολούσκων γενέσθαι ἀξιῶ, οἵ σε	φεύγοντα	ὑποδεξάμενοι τοῖς τ´ ἄλλοις ἐτίμησαν
[8, 67]	δέ τινες ἐπὶ τὰ οἰκεῖα	φεύγοντες	ἀπεσώθησαν. ἀφικομένων δ´ εἰς τὴν
[8, 85]	γὰρ διώκοντες ἔφευγον, οἱ δὲ	φεύγοντες	ἐδίωκον. ἔνθα πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ
[8, 18]	τῶν μὲν ἀμυνομένων, τῶν δὲ	φευγόντων.	ὁ δ´ ἀκολουθῶν τοῖς ἐπὶ
[8, 55]	γυναικῶν τὴν παρουσίαν προλαβοῦσα ἡ	φήμη·	σὺν πολλῇ χαρᾷ καταλιπόντες τὴν
[8, 54]	δίκαιά τε καὶ ὅσια εἶναι,	φήμης	τ´ ἀγαθῆς ἐφ´ ᾗ μάλιστα
[8, 48]	τέκνον, οὔτ´ ἀδύναθ´, ὡς σὺ	φῄς,	πάσης τ´ ἀδίκου καὶ ἀνοσίου
[8, 41]	ὥσπερ λίθος καὶ ἀτενής· Οἴχεται,	φησίν,	ὑμῖν Μάρκιος, ὦ μῆτερ ἅμα
[8, 31]	ἐὰν οἱ κατήγοροι λέγωσι, τί	φήσω	πρὸς αὐτοὺς ἀπολογούμενος ἢ τίνι
[8, 18]	τοῖς ἐπὶ τὴν πόλιν ὠθουμένοις	φθάνει,	πρὶν ἐπιρραχθῆναι τὰς πύλας εἰςβιασάμενος
[8, 54]	αὐτὸν οὐδὲ λόγου μεταδοὺς αὐτοχειρίᾳ	φθάσῃ	διολέσας. ἐδόκει οὖν αὐτοῖς καὶ
[8, 56]	τηνικαῦτα ἔτυχον, οὐκ ἰδοῦσαι τὸ	φθεγγόμενον,	ὅ τι ποτ´ ἦν, ταύτην
[8, 56]	οὐ τὸ ξόανον εἴη τὸ	φθεγξάμενον,	ἀνθρωπίνη δέ τις φωνή· μάλιστα
[8, 27]	ἡμετέρας πάλιν ἐκεῖσε ἀφικομένης καὶ	φθειρούσης	τὴν ἐκείνων γῆν· οὐ γὰρ
[8, 69]	τοῦτο τὸ ἔργον αὐτῷ πρῶτον	{φθόνον}	ἤνεγκε. διαπραξάμενος δὲ τὸν θρίαμβον
[8, 71]	τάχα δὲ καὶ διὰ τὸν	φθόνον,	ὅτι τῆς φιλανθρωπίας ταύτης οὐκ
[8, 57]	ἄρα ἐδέδοκτο παλαίτερον ἔτι τὸν	φθόνον	οὐ δυναμένῳ κατέχειν, εἰ μὲν
[8, 28]	παρὰ τῶν ἐπιεικεστάτων ἕξεις, καὶ	φθόνος	ἀπαντήσεται πολὺς ἐκ τῶν ἴσων
[8, 49]	ἀντέπνευσε πρὸς τὴν δοκοῦσαν ἀρετὴν	φθόνος	ἐκ τῶν συμπολιτευομένων ἄδικος. ἀλλ´
[8, 52]	σε πολὺς ἐπιρράξας ὁ πολιτικὸς	φθόνος	καὶ ἀνήρπασεν ἐκ τῆς πατρίδος·
[8, 52]	θεία τις ἐναντιοῦται νέμεσις ἢ	φθόνος	τις ἀνθρώπινος πολεμεῖ· καὶ ἦν
[8, 73]	Νῦν μὲν γάρ, ἔφησεν, ὁ	φθόνος	τῶν πενήτων ὁ πρὸς τοὺς
[8, 70]	ἡγεμονίας καὶ τῆς δόξης αὐτῇ	φθονοῦντας,	εἰς φιλότητα συνήγαγε τῆς ἰσοπολιτείας
[8, 73]	κοινὰ ὄντως κοινὰ γινόμενα, παύσονται	φθονοῦντες	ἡμῖν, τήν τ´ ἐπιθυμίαν τῆς
[8, 57]	ἐν ταῖς πόλεσιν ὑπομείνασα νεότης	φθονοῦσα	μὲν τοῖς ἐπὶ στρατοπέδου γενομένοις
[8, 86]	ἀθρόα γένηται τῶν ἐν ἀκμῇ	φθορά,	σπανίζοντες ἑτέρας ἐπικουρίας καταφεύγουσι διὰ
[8, 89]	δὲ τοὺς ἐξελεγχθέντας διαπράξασθαι τὴν	φθορὰν	μαστιγώσαντες ἐν φανερῷ παραχρῆμα ἀπέκτειναν
[8, 78]	εἶναι τῶν ἐν τέλει τὴν	φιλανθρωπίαν	ἑνὸς ἀνδρὸς ἐποίει τὴν χάριν·
[8, 71]	διὰ τὸν φθόνον, ὅτι τῆς	φιλανθρωπίας	ταύτης οὐκ αὐτοὶ ἦρξαν οἱ
[8, 36]	πράττωσι πολεμίων, μηθὲν αὐτοῖς ψηφίζεσθαι	φιλάνθρωπον.	πολὺς γὰρ δὴ Ῥωμαίοις ἀεὶ
[8, 40]	ἐν σοὶ ψυχῆς ἡμέρου καὶ	φιλανθρώπου	καταλειπομένη μερίς, ἐλέησον, ὦ Οὐετουρία,
[8, 69]	ὁτιοῦν ἀγαθὸν δεδρακότας τῶν αὐτῶν	φιλανθρώπων	μετέχειν, τῇ τε ὑπεροψίᾳ τοῦ
[8, 73]	ἐπιβολαὶ γένωνται καὶ ἄλλα, ὅσα	φιλεῖ	βίαια συμβαίνειν ἐν ταῖς στασιαζούσαις
[8, 56]	γαμεταὶ δεδώκατέ με. οἷα δὲ	φιλεῖ	γίνεσθαι περὶ τὰς παραδόξους φωνάς
[8, 25]	καὶ οὐδὲν ἐπὶ τῶν αὐτῶν	φιλεῖ	διαμένειν, νεμεσᾶταί τε πάντα ὑπὸ
[8, 19]	αὐτοῖς τὰς πόλεις πάθοιεν, ὧν	φιλεῖ	δρᾶν ὁ πόλεμος, ἀλλὰ καὶ
[8, 89]	τοῖς πολὺν χρόνον ἀγωνιζομένοις συμπίπτειν	φιλεῖ,	παρ´ ἀμφοτέροις γινομένων, τέλος οὐδὲν
[8, 26]	γὰρ ὑπὸ δέους κοινοῦ συνίστασθαι	φιλεῖ	τὰ διάφορα· οὐχ ὅτι Οὐολοῦσκοι
[8, 26]	εὔτολμον οὐκ ἐξ ἴσου παραγίνεσθαι	φιλεῖ	τοῖς θ´ ὑπὲρ οἰκείων ἀγαθῶν
[8, 32]	τοῦ μισεῖν μὲν τὰ μισοῦντα,	φιλεῖν	δὲ τὰ φιλοῦντα, τὴν ἐναντίαν
[8, 70]	ὑπερβαλέσθαι τοὺς ἐπαινουμένους ἐπὶ τῷ	φιλεῖν	καὶ σώζειν τὸ δημοτικόν· καὶ
[8, 42]	τὸν υἱὸν τὰ μὲν ἀπολέσαντα	φιλεῖν,	τὰ δὲ σώσαντα ἀδικεῖν; οὐκ
[8, 41]	αἷς οὔτ´ ἀσπασμῶν μετέδωκεν οὔτε	φιλημάτων	οὔτ´ ἄλλης φιλοφροσύνης οὐδεμιᾶς τὴν
[8, 7]	τ´ οὐκ ἐν ᾗ ἠδίκημαι	φίλην,	ἀλλ´ ἐν ᾗ τὸ ἀσφαλὲς
[8, 54]	αὐτῷ τὴν στρατιάν, μάλιστα μὲν	φιλίᾳ	δέχεσθαι τοὺς πολεμίους καὶ συνθήκας
[8, 78]	ὅμοια δράσῃ Μαρκίῳ τά τε	φίλια	διαβάλλων καὶ τὰ ἐχθρὰ συνιστὰς
[8, 21]	παρὰ τῶν μενουσῶν ἐν τῇ	φιλίᾳ	καὶ δεομένων βοηθείας, τοῦ τε
[8, 25]	οὔτε συναναιρεῖν τοῖς ἐχθροῖς τὰ	φίλια	οὔτε χαλεπὸν ὀργὴν εἶναι καὶ
[8, 23]	ἀναίτια τοῖς αἰτίοις καὶ τὰ	φίλια	τοῖς πολεμίοις, νόμους τε κινεῖς
[8, 71]	τοὺς νεωστὶ προσελθόντας πρὸς τὴν	φιλίαν	Ἕρνικας, οἷς ἀγαπητὸν ἦν πολέμῳ
[8, 68]	δέχεσθαι μὲν τοὺς ἄνδρας εἰς	φιλίαν,	ἐφ´ οἷς δὲ γενήσονται δικαίοις
[8, 43]	τ´ ἄλλαι γυναῖκες αἱ κατὰ	φιλίαν	ἢ συγγένειαν ἑκατέρᾳ τῶν γυναικῶν
[8, 74]	ἐξ οὗ προσῆλθον εἰς τὴν	φιλίαν	ἡμῖν, ταύτην τὴν γῆν κτησάμενοι
[8, 48]	ἀποστέλλων τε καὶ δεχόμενος ἀληθῆ	φιλίαν	πράττοις καὶ διαλλαγὰς βεβαίας. καὶ
[8, 74]	ὅσας ἕκαστοι εἴχομεν, ὅτε τὴν	φιλίαν	συνετιθέμεθα, ἰδίας τε καὶ ἀναφαιρέτους
[8, 35]	ὅσας κατέχουσιν ἀνακαλεσάμενοι τοὺς ἐποίκους,	φιλίαν	τε ποιήσωνται πρὸς αὐτοὺς εἰς
[8, 15]	αἷς ἐποιήσαντο πρὸς αὐτοὺς περὶ	φιλίας,	ἀπόρρητον ἦν τούτων ἑκάτερον. τοῖς
[8, 9]	δὲ τὸ πιστὸν αὐτοῖς τῆς	φιλίας	βέβαιον ἀπέφαινον, εἰ κομίσαιντο γῆν
[8, 54]	τὴν στρατιὰν ἀναστήσαντα ὡς διὰ	φιλίας	γῆς ἀπάγειν· ὑποσχόντα δὲ τῆς
[8, 19]	ἀπῆγε τὴν στρατιὰν ὡς διὰ	φιλίας	γῆς. πάνυ γὰρ δὴ καὶ
[8, 68]	προθυμίας, καὶ τοὺς περὶ τῆς	φιλίας	διαλεξομένους ἀποστειλάντων αὖθις, ἐπαινέσας αὐτοὺς
[8, 22]	ἠσπάζετο, περὶ διαλύσεώς τε καὶ	φιλίας	διαλεξομένους. ἦσαν δ´ οἱ προχειρισθέντες
[8, 68]	εἶδον, ὑπὲρ εἰρήνης τε καὶ	φιλίας	διελέγοντο πρὸς τὸν ὕπατον. ὁ
[8, 7]	ὑμῶν ἔχουσι πόλεις, τὰς δὲ	φιλίας	ἐλπίδι παρακρουσάμενοι, ἵνα μὴ καθ´
[8, 29]	ἀτυχήσοντες τῶν δυνατῶν, περὶ δὲ	φιλίας	καὶ διαλλαγῶν, ἃς ἀξιοῦτέ με
[8, 57]	τὴν στρατιὰν ἀπῆγεν ὡς διὰ	φιλίας,	καὶ ἐπειδὴ ἐν τῇ Οὐολούσκων
[8, 54]	Οὐολούσκοις εὐτρεπῆ γένηται τὰ περὶ	φιλίας	καὶ καταλύσεως τοῦ πολέμου· αὐτὸν
[8, 10]	Οὐ λανθάνετε ἡμᾶς, ὦ Οὐολοῦσκοι,	φιλίας	μὲν οὐδὲν δεόμενοι, πρόφασιν δ´
[8, 36]	πρέσβεις ἀποστείλωσι τοὺς διαλεξομένους περὶ	φιλίας,	προβουλεῦσαι τὸ συνέδριον, ἐφ´ οἷς
[8, 68]	ὑπηκόων ποιήσαντας, τότε διαλέγεσθαι περὶ	φιλίας·	τῶν δὲ πρεσβευτῶν εἰπόντων ποιήσειν
[8, 50]	δεινὰ παθοῦσι μὴ διακρίνειν εἴτε	φίλιον	εἴη τὸ κακῶς δεδρακὸς εἴτ´
[8, 34]	ἀγνοούμενα μόνος ἀγνοεῖν· ὅτι τὸ	φίλιον	ἢ πολέμιον οὔτ´ ὄψεως ὁρίζει
[8, 24]	μηδὲ τῶν ἀναιτίων φείδεσθαι καὶ	φιλίων,	οὐκ ἄρα τὰ προσήκοντα ἀνδρὶ
[8, 90]	τὸν ἐπικαλούμενον Ἴουλον, ἐκ τῶν	φιλοδήμων,	καὶ Κόιντον Φάβιον Καίσωνος υἱὸν
[8, 36]	συνέδριον, ἐφ´ οἷς ἔσονται δικαίοις	φίλοι,	καὶ τὰ βουλευθέντα εἰς τὸν
[8, 29]	ἀλλὰ χρηστοὶ καὶ βέβαιοι διεμείνατε	φίλοι	μητρός τε τῆς ἐμῆς κηδόμενοι
[8, 7]	χρηστὸς δ´ οἷς ἀντὶ πολεμίων	φίλοις;	ἀλλ´ ἔγωγ´ οὐδ´ ἐν ἀνδρὸς
[8, 9]	καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον εἶναι	φίλοις	καὶ συμμάχοις ἄνευ δόλου καὶ
[8, 8]	ὑποτίθεσθαι ἔδει λόγοις καὶ παραινεῖν	φίλοις,	μετὰ πάσης εὐνοίας καὶ πίστεως
[8, 58]	κρατυνόμενον. ὡς δ´ οὐδὲν τῆς	φιλονεικίας	ἐγίνετο πέρας, ἡμέραν προειπὼν ὁ
[8, 41]	πολιτῶν, ὅτι γενναῖος ἦν καὶ	φιλόπολις	καὶ πολλοὺς ὑπέμεινεν ὑπὲρ τῆς
[8, 29]	τούτῳ πεμφθεῖσιν ὑπὸ τῆς βουλῆς	φίλος	εἰμὶ καὶ πρόθυμος, εἴ τι
[8, 49]	εὔνους ὢν τῇ πατρίδι καὶ	φίλος.	~Ἔστω δ´ οὖν ὅμως, καὶ
[8, 1]	σοι τοσαῦτ´ ἀγαθὰ ποιήσειν Οὐολούσκους	φίλος	τῷ ἔθνει γενόμενος, ὅσα κακὰ
[8, 61]	τὸ ὑπὸ τῶν ἀρχαίων λεγόμενον	φιλοσόφων,	ὅτι μεσότητές εἰσιν, ἀλλ´ οὐκ
[8, 54]	ἐμὲ δὲ τὸν εὐσεβῆ καὶ	φιλόστοργον	υἱὸν ἀπολώλεκας. ταῦτ´ εἰπὼν ἐπὶ
[8, 9]	ἄλλως δ´ οὔτ´ εἰρήνην οὔτε	φιλότητα	βεβαίαν ὑπάρξειν αὐτοῖς· τὸ γὰρ
[8, 70]	τῆς δόξης αὐτῇ φθονοῦντας, εἰς	φιλότητα	συνήγαγε τῆς ἰσοπολιτείας μεταδούς, ὥστε
[8, 34]	τοῖς ἔργοις δηλοῦται τούτων ἑκάτερον,	φιλοῦμέν	τε πάντες τὰ ὠφελοῦντα καὶ
[8, 32]	τὰ μισοῦντα, φιλεῖν δὲ τὰ	φιλοῦντα,	τὴν ἐναντίαν γνώμην ἔσχον; ~Ἴθι
[8, 70]	αὐτὴν ἀρχὴν Οὐολούσκους τ´ ἠνάγκασε	φίλους	ἀντὶ πολεμίων γενέσθαι καὶ τὸ
[8, 32]	ὑφ´ ὧν ἐχρῆν με ἀπολωλέναι,	φίλους,	ἀντὶ τοῦ μισεῖν μὲν τὰ
[8, 2]	τ´ αὐτῷ πάντας ὑπισχνεῖτο ποιήσειν	φίλους	ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ πατρίδος·
[8, 47]	ἣν κατέχουσιν αὐτῶν βίᾳ, καὶ	φίλους	αὐτοὺς ποιήσωνται πάντων αὐτοῖς μεταδιδόντες
[8, 34]	συνοῦσάν μοι πίστιν. ~Ὅταν δὲ	φίλους	ἔτι καλῇς, ὦ Μηνύκιε, τοὺς
[8, 29]	τῆς τότε τύχης, ὡς οὔτε	φίλους	εὖ ποιεῖν δυνάμενον ἔτι οὔτ´
[8, 50]	καὶ κάθοδον ἐπὶ τὰ οἰκεῖα	φίλους	καὶ ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐλθόντας ἐνετράπης,
[8, 77]	αὐτῶν χώρας ἀφαιρέσει τινὶ ζημιωθεῖεν,	φίλους	μὲν ἀνθ´ ὑπηκόων ἐποίησε, πολίτας
[8, 34]	ἀπαρνούμεθα, ὅταν ἀδικήσωσι, καὶ ἐχθροὺς	φίλους	ποιούμεθα, ὅταν τις ἡμῖν παρ´
[8, 34]	διαμενοῦντα παραλαβόντες· καὶ διὰ τοῦτο	φίλους	τ´ ἀπαρνούμεθα, ὅταν ἀδικήσωσι, καὶ
[8, 47]	τῆς ἐμῆς, τοὺς αὐτοὺς ἡγουμένην	φίλους	τε καὶ πολεμίους οὕσπερ ἐγώ·
[8, 32]	με ἀκούσας, ὅτι τοὺς μὲν	φίλους,	ὑφ´ ὧν εὖ πάσχειν μοι
[8, 2]	τῶν ἄλλων καὶ εἰς ἀδήλους	φιλοῦσι	κατασκήπτειν τύχας. ἐτύγχανον δὲ τότε
[8, 83]	τόποις Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων	φιλοῦσιν	αἱ τῶν ἔξωθεν κακῶν ἀνάπαυλαι
[8, 28]	περιβολὰς προσηνεστάτας καὶ γυναικὸς {τε}	φιλοφροσύνας	ἡδίστας καὶ τέκνων ἀσπασμοὺς γλυκυτάτους,
[8, 41]	μετέδωκεν οὔτε φιλημάτων οὔτ´ ἄλλης	φιλοφροσύνης	οὐδεμιᾶς τὴν τελευταίαν πορευόμενος ἐκ
[8, 47]	ταῦτα καὶ πείθετε αὐτοὺς μὴ	φιλοχωρεῖν	τοῖς ἀλλοτρίοις ἀδίκως, ἀλλ´ ἀγαπᾶν,
[8, 35]	ἐσχάτων κίνδυνον ἀναιρήσονται μέχρι παντὸς	φιλοχωροῦντες	{ἐν} τοῖς ἀλλοτρίοις. ἔχετε τὰς
[8, 41]	ἐμοῦ, οὔθ´ ὑμῶν, ὦ τέκνα	φίλτατα,	πατήρ, ἀλλ´ ὀρφανοὶ καὶ ἔρημοι
[8, 51]	καὶ ἀδελφὴ καὶ πάντα τὰ	φίλτατά	σοι γενομένη. ἐπειδὴ δ´ εἰς
[8, 28]	τοῦτ´ ἐξέτασον. πρῶτον μὲν τῶν	φιλτάτων	τε καὶ ἀναγκαιοτάτων ὑπάρξει σοι
[8, 3]	ἀπόρρητον πρᾶξιν κατὰ τῶν ἑαυτοῦ	φίλων	ἐχθροῖς μέλλων ἐκφέρειν ὅρκοις καταλαμβάνεται
[8, 25]	σοι δι´ εὔνοιαν οἱ τιμιώτατοι	φίλων	ἥκοντες καὶ ὑπισχνεῖσθαι διαλλαττομένῳ πρὸς
[8, 28]	ὅσα εἰκὸς συμπεσεῖν ἀνδρὶ ἐρήμῳ	φίλων	καὶ ἐν ξένῃ ὄντι γῇ.
[8, 7]	πατρίδος τε καὶ οἴκου καὶ	φίλων	καὶ θεῶν πατρῴων καὶ τάφων
[8, 42]	πρότερον, οὐ πολεμίων μῖσος, ἀλλὰ	φίλων	καὶ συγγενῶν εὔνοιαν εἰς αὐτὸν
[8, 48]	ἐστι πολέμου κρείττων, σύμβασις δὲ	φίλων	κατὰ τὸν ἑκούσιον γινομένη τρόπον
[8, 2]	γένῃ, τῶν ἀναγκαιοτάτων τινά σοι	φίλων	κέλευσον ἐλθεῖν ὡς τοὺς ὑπάτους
[8, 60]	ἐπανόρθωσιν ὧν ἑκάστῳ δέοι τῶν	φίλων,	ὁπότε γνοίη, προχειρότατος, τά τε
[8, 64]	πρὸς Ἕρνικας αἰτήσουσαν ὡς παρὰ	φίλων	τε καὶ ἐνσπόνδων δίκας νομίμους·
[8, 53]	ἀλλ´ ἐν τοῖς ἁπάντων ὑμῶν	φίλων	τε καὶ ἐχθρῶν ὄμμασιν ἐμαυτὴν
[8, 59]	ἀσπαζόμενοι μέχρι τοῦ μαρανθῆναι τὴν	φλόγα,	κἄπειτα συναγαγόντες τὰ λείψανα ἔθαψαν
[8, 19]	ὅθεν μάλιστα ἔμελλον ὄψεσθαι τὴν	φλόγα.	οἱ δὲ Λαβικανοὶ τεῖχος εὖ
[8, 33]	γε τὰς ἐρινύας ἐκείνας τὰς	φοβερὰς	καὶ ἀπαραιτήτους τοῖς ἀνόσιόν τι
[8, 24]	ὡς ἀποκτενοῦντές σε ἄκριτον, οἷς	φοβερὸς	ἦσθα. τοῦτο τὸ ἔργον ἐκωλύσαμεν
[8, 22]	ἀποστρέψαι τῆς πόλεως τὸν ἐπιόντα	φόβον.	ὡς δ´ ἥ τε νὺξ
[8, 28]	πολὺς ἐκ τῶν ἴσων καὶ	φόβος	ἐκ τῶν ἡσσόνων καὶ δι´
[8, 51]	ἄνδρας ἤγαγον, ἄνευ λύπης ἢ	φόβου	διετέλεσα, ἢ πότε ἱλαρὰν ἔσχον
[8, 67]	ἀμφοτέροις· ἀλλὰ Σικκίῳ μέν, ἐπειδὴ	φόβου	μείζονος ἠλευθερωκέναι ἐδόκει τὴν πόλιν
[8, 52]	ἀριστοκρατίας τοῖς δημοτικοῖς, ταῦτ´ ἐμοὶ	φόβου	μεστὰ ἦν ἐνθυμουμένῃ τὸν ἀνθρώπινον
[8, 40]	εἰκὸς ἐκ τηλικούτου κινδύνου καὶ	φόβου	ῥυσαμένη τὴν πατρίδα, καὶ ἡμῖν
[8, 16]	ὥστ´ οὐδὲ προσαναγκάζειν αὐτὰ ἠξίουν	φοβούμενοι	προδοσίαν. ἤδη δέ τινα καὶ
[8, 74]	ἐν τοῖς κριθεῖσι καὶ οὔτε	φόβῳ	εἴκοντα οὔτε χάρισιν ὑποκατακλινόμενον. ἀεὶ
[8, 36]	δρᾶσαί ποτ´ ἐξ ἐπιτάγματος μηδὲ	φόβῳ	πολεμίων εἴξαντας, σπεισαμένοις δὲ τοῖς
[8, 67]	πολέμου, δόξας ἐν τῷ αὐτῷ	φόβῳ	Ῥωμαίους ἔτι διαμένειν καὶ μηδεμίαν
[8, 88]	μέσου χρόνος οὐκ ὀλίγος ἐγένετο	φόβῳ	τῶν ἐπιχειρήσεων τριβόμενος· οὐ μέντοι
[8, 59]	ὠφέλησε, καὶ τοὺς δράσαντας τὸν	φόνον	ἐπόθουν λαβεῖν ὡς ἀνόμου ἔργου
[8, 25]	πάντων εἰσπέπραξαι δίκας τοσοῦτον μὲν	φόνον	ἐργασάμενος ἀνθρώπων, τοσαύτην δὲ χώραν
[8, 63]	ὥστε πολὺν ἐξ ἀμφοῖν γενέσθαι	φόνον·	καὶ εἰ μὴ δὺς ὁ
[8, 65]	χρόνον αὐτοὺς ἐγκλίνουσι, καὶ γίνεται	φόνος	ἐνταῦθα πολύς. τὸ μὲν οὖν
[8, 20]	πρανοῦς ἐώθουν βίᾳ τοὺς ὑφισταμένους·	φόνος	τε πλεῖστος αὐτόθι τῶν Οὐολούσκων
[8, 18]	καὶ γίνεται πολὺς αὐτῶν ἐνταῦθα	φόνος	τῶν μὲν ἀμυνομένων, τῶν δὲ
[8, 44]	ὀρικὰ καὶ ἁμάξας καὶ τἆλλα	φορεῖα	ὡς πλεῖστα παρασκευασάμενοι καθεζομένας αὐτὰς
[8, 16]	παραλαβόντες, Σπόριος Ναύτιος καὶ Σέξτος	Φούριος,	στρατιάν θ´ ὅσην ἐδύναντο πλείστην
[8, 41]	οὔτ´ ἐπιστείλας οὔθ´ ὅποι πορεύεται	φράσας	ἀπῆλθεν ἐκ τῆς οἰκίας μόνος,
[8, 8]	εἴτ´ εὔνοιαν εἴτε καὶ ἀμφότερα,	φράσω	καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι. πρῶτον μὲν
[8, 26]	ταῦτα παρίσταταί μοι περὶ σοῦ	φρονεῖν,	ἄκουσον, ὦ Μάρκιε, μηθὲν πρὸς
[8, 32]	μοι χρηστὸν ὑπὲρ ὑμῶν ἐπέρχεται	φρονεῖν·	εἰ δὲ βούλεσθε τίθημι γάρ
[8, 33]	ταῦτα παρίσταται περὶ τοῦ δαιμονίου	φρονεῖν,	καὶ πείθομαί γε τὰς ἐρινύας
[8, 34]	ἰδιώταις οὕτως ἐπέρχεται καθ´ ἕνα	φρονεῖν,	οὐχὶ δὲ καὶ πόλεσιν ὅλαις
[8, 69]	ἔτι τῶν ὁμοίων τοῖς ἄλλοις	φρονεῖν	τοῦτο τὸ ἔργον αὐτῷ πρῶτον
[8, 24]	ἄρα τὰ προσήκοντα ἀνδρὶ ἀγαθῷ	φρονεῖς.	ἵνα δὲ πάντα ταῦτα ἀφῶ,
[8, 36]	τῶν μετρίων. καὶ τοῦτο τὸ	φρόνημα	ἐν πολλοῖς καὶ μεγάλοις κινδύνοις
[8, 57]	ἤλπισεν, εἰ καθαιρεθείη τὸ Ῥωμαίων	φρόνημα	τῆς πόλεως ἁλούσης, ἐτραχύνετο πρὸς
[8, 25]	πάσχει τὰ σκληρὰ καὶ μεγάλαυχα	φρονήματα	καὶ τοὺς ὅρους ἐκβαίνοντα τῆς
[8, 14]	πολεμιστὴν ἄνδρα καὶ δραστήριον καὶ	φρονήματος	εὐγενοῦς μεστὸν ψευδεῖ περιβαλόντες αἰτίᾳ
[8, 1]	τοὺς ἐχθροὺς καταφυγεῖν, μέτρια ἠξίου	φρονῆσαι	καὶ ἀνθρώπινα περὶ ἀνδρὸς ἱκέτου
[8, 15]	προπηλακισθέντες ὑπὸ τοῦ δήμου ταὐτὸ	φρονῆσαι·	καὶ κατέσχον οὗτοι τὴν ἀκοσμίαν
[8, 39]	τῷ κρατίστῳ τότ´ οὖσα καὶ	φρονῆσαι	τὰ δέοντα ἱκανωτάτη, Οὐαλερία μὲν
[8, 74]	νῦν ἔχω πρῶτον ἐπαινεῖν, ὡς	φρονῆσαί	τε ἱκανώτατον πρὸ πολλοῦ τὰ
[8, 83]	ἑαυτῶν δυνάμεσι πολλαῖς οὔσαις μέγα	φρονήσαντες,	εἴτε διὰ ταῦτα πάντα πολεμεῖν
[8, 27]	τύχης. καὶ διὰ τοῦτο οἱ	φρονήσει	προὔχοντες ἑτέρων, ἣν ὁ μακρὸς
[8, 74]	καὶ θαυμάζων διατελῶ τοῦ τε	φρονίμου	καὶ τῆς γενναιότητος, ἣν παρὰ
[8, 43]	ἔχουσα, τῆς μὲν βουλῆς τοῦ	φρονίμου,	ὅτι τὰ κράτιστα καὶ γενησόμενα
[8, 83]	καρτερεῖν· καὶ διὰ τοῦτο οἱ	φρονιμώτατοι	τῶν ἡγεμόνων ἀεί τινας ἐκ
[8, 75]	οὔτε ἡ νῦν στασιάζουσα ἀρχὴ	φρονιμώτερον	ἂν καταμάθοι τὰ συμφέροντα τῆς
[8, 1]	πολέμοις πράξεις μέγα ἐφ´ ἑαυτῷ	φρονοῦντος	καὶ τὸ ἔθνος ὅλον ἄγοντος
[8, 2]	τὸν πόλεμον, ἐγὼ σὺν πολλῇ	φροντίδι	ἀνεύρηκα. δεῖ δ´ ὑφ´ ἡμῶν
[8, 51]	ἐξόν μοι τότε ἀπηλλάχθαι τῶν	φροντίδων	ἑτέρῳ γημαμένην καὶ ἕτερα τέκνα
[8, 47]	ἀπήντηται, ἡ δὲ περὶ σοῦ	φροντίς,	ᾗ τὰς γηροβοσκοὺς οὐκ ἀπέδωκα
[8, 25]	μὲν οὐκ ἠξίουν ἄνδρα, ὅτῳ	φροντὶς	ὁποσηοῦν ἀρετῆς ἐστιν, οὔτε συναναιρεῖν
[8, 82]	μὲν κοινοῦ τῆς ἀσφαλείας οὐδεμία	φροντίς,	τῆς δ´ ἰδίας ἑκάστῳ σωτηρίας
[8, 82]	διέμενε· ταῖς δ´ ἑξῆς ἡμέραις	φρουρὰν	περιστήσαντος τοῦ ὑπάτου τῷ λόφῳ
[8, 64]	ὑπὸ σημαίαις τάς τ´ ἄκρας	φρουρεῖν	τῆς πόλεως καὶ τὰ τείχη,
[8, 16]	οἱ δ´ εἰς τὰ πλησίον	φρούρια,	εἴ τινα ἦν ἐχυρώτατα· τὰ
[8, 13]	πέπτωκε, καὶ τάφρους ἀνακαθαίρειν καὶ	φρούρια	ὀχυροῦν, ἵνα τοῖς γεωργοῦσι τὴν
[8, 16]	καὶ σκοποὺς ἐν τοῖς ἐπικαιροτάτοις	φρουρίοις	ἔταξαν, ἵνα μηδὲν ἀγνοήσωσι τῶν
[8, 21]	ὄντα, καὶ εἰ τόδε τὸ	φρούριον	ἁλώσεται τὸν πόλεμον ἐπὶ σφᾶς
[8, 86]	παρεσκευάζοντο ὡς ἐξελοῦντες πολυχειρίᾳ τὸ	φρούριον·	ῥᾳδίως τ´ ἂν ἐξειργάσαντο μέγα
[8, 86]	εὐθὺς ἐπιέναι τοῖς πολιορκοῦσι τὸ	φρούριον.	ὡς δ´ οὐκ ἐγίνετο αὐτῷ
[8, 79]	ὅτι οὐκ ἐν ᾧ ἐτάχθη	φρουρίῳ	ἔμεινεν, ἀλλὰ παρὰ τὴν ἐπιταγὴν
[8, 16]	τοῦ πολιτικοῦ κατεστήσαντο καταλόγου, καὶ	φρυκτωρίας	καὶ σκοποὺς ἐν τοῖς ἐπικαιροτάτοις
[8, 78]	εἰσῄει γὰρ αὐτὸν δέος, μὴ	φυγὰς	ἐλασθεὶς ἐκ τῆς πατρίδος ἀνὴρ
[8, 47]	τὰς ἐμὰς ὑπέμεινας, ὦ ταλαίπωρε,	φυγάς,	καὶ παύσασθαι τιμωρουμένην με τῷ
[8, 28]	ἡμέραν καὶ νύκτα τὰς σὰς	φυγὰς	ὀδυρομένη· πρὸς δὲ τούτοις τέκνων
[8, 18]	τούς τε λοιποὺς αἰσχρῶς ἀναγκάσαντες	φυγεῖν	ἀνέστρεψαν εἰς τὴν πόλιν. ὡς
[8, 1]	τῇ τυραννίδι αἰτίαν σχὼν καὶ	φυγῇ	ἀιδίῳ ἐλασθείς, ἀγανακτῶν τ´ ἐπὶ
[8, 65]	ἄκρων οὐδὲ τὰ μέσα παρέμεινε.	φυγὴ	δὴ τῶν Ἑρνίκων τὸ μετὰ
[8, 80]	ἐπὶ πάσῃ ἀδείᾳ ζῆν, μήτε	φυγῇ	μήτ´ ἀτιμίᾳ μήτ´ ἄλλῃ συμφορᾷ
[8, 29]	μόνος ἢ σὺν ὀλίγοις, οὔτε	φυγὴ	πολεμίων ἐκ παρατάξεως ἐγένετο, ἧς
[8, 86]	προδήλου θανάτου τὴν ἄδοξον ἡγησάμενοι	φυγήν.	νῦν δὲ τοῦ πλείονος ὀρεγόμενοι
[8, 42]	προδοῦναι τοὺς ὑποδεξαμένους αὐτοῦ τὴν	φυγήν,	οἳ πολλὰ καὶ δεινὰ πεπονθότες
[8, 86]	ἀποβαλόντες οἱ Οὐολοῦσκοι καὶ εἰς	φυγὴν	ὁρμήσαντες μόγις εἰς τὸν ἴδιον
[8, 29]	καιροῖς χρήσιμοι, καὶ μετὰ τὴν	φυγὴν	οὐκ ἀπεστράφητέ με καταφρονήσει τῆς
[8, 15]	εἰ δι´ ἑνὸς ἀνδρὸς ἐπιφανοῦς	φυγὴν	τοσοῦτος κίνδυνος κατέσχε τὴν πόλιν,
[8, 5]	δεῖν πρῶτον ὑπὲρ τῆς ἐμῆς	φυγῆς	ἐν κοινῷ πρὸς ἅπαντας ὑμᾶς
[8, 85]	ταῦτ´ οἵ τε δόξαν παρασχόντες	φυγῆς,	ἐπειδὴ τοῖς ἐρύμασι τοῦ χάρακος
[8, 85]	~Οἱ δ´ ὑπολαβόντες αὐτοὺς ἄρχειν	φυγῆς	ἠκολούθουν βάδην μὲν ἀπιοῦσι καὶ
[8, 65]	ἔμαθον κινουμένους αὐτῶν τοὺς λόχους	φυγῆς	τ´ ἄρχειν τοὺς Ῥωμαίους ὑπέλαβον,
[8, 24]	πολεμεῖς αὐταῖς; ποίαν ἐπενέγκασαι περὶ	φυγῆς	ψῆφον ἢ τίνας εἰποῦσαι κατὰ
[8, 81]	συνεστάλησαν, καὶ ὡς ἄριστον ἀπολωλεκότες	φύλακα	τῆς δημοτικῆς μερίδος πολλὴν ἄνοιαν
[8, 67]	ὑποχωρήσεις πληγάς τ´ αὖ καὶ	φυλακὰς	παραπλήσιον. μετέμαθον γὰρ οἱ Οὐολοῦσκοι
[8, 71]	κοινῆς γνώμης τῶν πατρικίων ἀντιπαρεσκευάζετο	φυλακάς	τε καὶ κωλύσεις νομίμους. καὶ
[8, 53]	δεήσειεν, ὦ θεοὶ τῆς Ῥωμαίων	φύλακες	ἡγεμονίας, ἀλλ´ εὐσεβεῖς καὶ καλοὺς
[8, 37]	φυλάττειν δὲ τὴν πόλιν ἐπιμελεστέρᾳ	φυλακῇ	καὶ ἀπὸ τῶν ἐρυμάτων τοὺς
[8, 36]	ἐπιούσῃ νυκτὶ περὶ τὴν τελευταίαν	φυλακὴν	ἀναστήσας τὴν στρατιὰν ἦγεν ἐπὶ
[8, 13]	τὸν δ´ ἕτερον ἐνθάδε ὑπομένοντα	φυλακὴν	ποιεῖσθαι τῆς τε χώρας καὶ
[8, 22]	δύναμιν ἦγεν ἐπὶ τὴν Ῥώμην,	φυλακὴν	τοῦ Λαουινίου τὴν ἀρκοῦσαν καταλιπών·
[8, 71]	ἑκατέρῳ τῶν παρακολουθούντων τε καὶ	φυλακὴν	τῷ σώματι παρεχόντων πολύ· τὸ
[8, 61]	περὶ τὰ δίκαια καὶ τὴν	φυλακὴν	τῶν νόμων ἄκρατός τε καὶ
[8, 82]	ἐπὶ τῇ Κασσίου καταδίκῃ, διὰ	φυλακῆς	αὐτὸν ἔχειν, μή τι παρακινήσειε
[8, 44]	εἰς χάρακα πολεμίων ἄτερ ἀνδρῶν	φυλακῆς	ἐλθεῖν ἄγουσαι τὰ τέκνα, οὔτ´
[8, 15]	καταλόγου καὶ τὴν πόλιν διὰ	φυλακῆς	ἔχειν καὶ τοὺς συμμάχους παρακαλεῖν,
[8, 83]	Ἑρνίκων τε καὶ Λατίνων διὰ	φυλακῆς	ἔχειν, τῇ δ´ ἑτέρᾳ τὴν
[8, 1]	καὶ πάσχειν ὑπ´ αὐτῶν ὁτιοῦν.	φυλάξας	δὲ νύκτα καὶ ταύτην σκοταίαν
[8, 33]	κακῷ τὴν ἄφιξιν ποιησάμενος καὶ	φυλάξων	τὴν εἰς τόδε χρόνου καθαρὰν
[8, 52]	καὶ παύσασθαι τὸν ἀμείλικτον χόλον	φυλάσσοντα	κατὰ τῆς πατρίδος· κοινὸν ἀγαθὸν
[8, 37]	ἄνθρωποι καθάπερ οἱ νῦν ὑπερορᾶν·	φυλάττειν	δὲ τὴν πόλιν ἐπιμελεστέρᾳ φυλακῇ
[8, 88]	τοῦ πολέμου γνώμη, τὰ ἑαυτῶν	φυλάττειν	ἐρύματα, ἐάν τις ἐπίῃ, τοῖς
[8, 45]	ἀντέχειν, οὐθὲν ἔτι τῶν λελογισμένων	φυλάττειν	ἱκανὸς ἦν, ἀλλ´ ᾤχετο φερόμενος
[8, 43]	ἐπιμελῶς δὲ καὶ ταύτας παρῄνουν	φυλάττειν,	ὅμηρα νομίσαντας ἔχειν παρὰ τῶν
[8, 86]	στρατευομένων, οἷς τὰ στρατόπεδα ἐπιτρέπουσι	φυλάττειν,	ὅταν ἐξίωσιν εἰς τὴν μάχην,
[8, 64]	τὴν ἔγγιστα τῆς πόλεως χώραν	φυλάττειν·	τοὺς δ´ ὑπὲρ τὸν στρατιωτικὸν
[8, 65]	ἔτι καὶ εἰς αὐτὸ τοῦτο	φυλαττομένους	ὑπὸ τὰ κάμνοντα τῆς φάλαγγος
[8, 37]	ὡς αὐτὸν πολλὰ ἐπαγωγὰ διελέγοντο	φυλάττοντες	καὶ ἐν τοῖς λόγοις τὸ
[8, 47]	προσηκόντων πᾶν ὁτιοῦν πάσχειν ὑπομένωσι	φυλάττοντες	τὸ αὔθαδες, ἐκείνους αἰτιάσεσθε τῶν
[8, 36]	ἐν πολλοῖς καὶ μεγάλοις κινδύνοις	φυλάττουσα	ἡ πόλις κατά τε τοὺς
[8, 89]	ὅτι τῶν παρθένων μία τῶν	φυλαττουσῶν	τὸ ἱερὸν πῦρ, Ὀπιμία ὄνομα
[8, 31]	τὴν αὐτὴν προαίρεσιν τῆς πολιτείας	φυλάττων	ἐναντιώσομαι τοῖς μὴ ταὐτὰ προαιρουμένοις;
[8, 21]	πόλιν καὶ ἀπεσταύρου, τὰς ὁδοὺς	φυλάττων,	ἵνα μήτ´ ἀγορὰ μήτ´ ἐπικουρία
[8, 44]	γίνεται· ἣν δὴ τότε συνήθειαν	φυλάττων	ὁ Μάρκιος, ὡς ἐξουσίᾳ μείζονι
[8, 70]	τὴν ἀπόρρητον ἐν τῷ δήμῳ	φυλαχθεῖσαν	γνώμην εἰς μέσον ἔφερεν, ἀξιῶν
[8, 52]	ἐν ᾧ τοὺς ἐκ θεῶν	φύντας	οἰκεῖν λόγος εὐδαίμονα καὶ μακάριον
[8, 27]	οὗτος ὁ λόγος; οὐδενὶ θνητῷ	φύντι	θεοὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι βεβαίαν
[8, 63]	τάξιν οὔτ´ ἐκ παραγγέλματος, ἀλλὰ	φύρδην	καὶ ἀναμίξ, ὥστε πολὺν ἐξ
[8, 26]	ἐνθεῖναί τινι καὶ μὴ προϋπάρχον	φύσει.	εἶχον ἔτι πλείω λέγειν ὑπὲρ
[8, 9]	ἀεὶ πολέμιον εἶναι τῷ πλημμελοῦντι	φύσει.	ἠξίουν τε μὴ καταστῆσαι σφᾶς
[8, 60]	τὰς ἀρετὰς ἐν ἀνθρώπου γενέσθαι	φύσει,	οὐδὲ φύσεταί τις ἀπὸ θνητῶν
[8, 49]	ὑποδεξάμενοι πάντων μετέδωκαν ὧν τοῖς	φύσει	πολίταις μέτεστιν ἀγαθῶν· ταῦτα γάρ
[8, 83]	αἱ μαθοῦσαι τοῦ πλείονος ἐφίεσθαι	φύσεις	ἐξειργόμεναι τῶν συνήθων ἔργων καρτερεῖν·
[8, 60]	ἐν ἀνθρώπου γενέσθαι φύσει, οὐδὲ	φύσεταί	τις ἀπὸ θνητῶν καὶ ἐπικήρων
[8, 23]	τοῖς πολεμίοις, νόμους τε κινεῖς	φύσεως	ἀκινήτους καὶ τὰ πρὸς τοὺς
[8, 34]	δοκῇ, ἀλλ´ ὑπὸ τῆς κοινῆς	φύσεως	ἐξ ἅπαντος τοῦ χρόνου πᾶσι
[8, 51]	οὐρανομήκεις γένωνται, ὥστε τὰ τῆς	φύσεως	ἐξαλεῖψαι καὶ παρελθεῖν δίκαια· ἀλλ´
[8, 51]	ὑπουργήσεις. τοῦτο γὰρ ὁ τῆς	φύσεως	νόμος ὥρισεν ἅπασι τοῖς αἰσθήσεως
[8, 23]	κοινὸς γὰρ δὴ τῆς ἁπάντων	φύσεως	οὗτος ὁ νόμος, ἐχθρὸν εἶναι
[8, 34]	με καὶ πατρίδα τὴν ἀπαρνησαμένην,	φύσεώς	τε νόμους ἀνακαλῇ καὶ περὶ
[8, 25]	τοὺς ὅρους ἐκβαίνοντα τῆς ἀνθρωπίνης	φύσεως.	ὑπάρχει δέ σοι νῦν ἁπάντων
[8, 80]	κολάζουσιν, ὥσπερ οὐκ ἐνδεχομένης τῆς	φύσεως	χρηστοὺς παῖδας ἐκ πονηρῶν πατέρων
[8, 50]	καὶ ὑπέραυχα καὶ τὴν θνητὴν	φύσιν	ἐκβεβηκότα δικαιώματα ὁρῶσα καταφυγὰς εὑρημένας
[8, 86]	μαχόμενοι διὰ τὴν τοῦ χωρίου	φύσιν	ἐξέδραμον ἐπ´ αὐτούς, ἔπειτα τούτων
[8, 86]	ἔπειτα διὰ τὴν τοῦ χωρίου	φύσιν	μειονεκτοῦντες ὑπεχώρουν, καὶ τέλος ὀλίγα
[8, 69]	ἐπιθυμιῶν ἀρχηγὸν ἐκβαινουσῶν τὴν ἀνθρωπίνην	φύσιν·	ὃ καὶ τῷ ἀνδρὶ ἐκείνῳ
[8, 39]	μὲν γὰρ ἀπολέλυκεν ἡμᾶς ἡ	φύσις·	ἀλλ´ εὐνοίας καὶ λόγου. βοῆς
[8, 67]	ἀγωνιζόμεναι, καὶ ἡ τοῦ χωρίου	φύσις	ἀνώμαλος οὖσα ἑκατέροις πολλὰ εἰς
[8, 45]	αὐτὴν ἠσπάζετο καὶ ταῖς ἡδίσταις	φωναῖς	ἀνεκάλει καὶ μέχρι πολλοῦ κλαίων
[8, 41]	δυστυχεῖς ἃς τὸ πάθος ἀπῄτει	φωνὰς	ἀναβοῶσαι καὶ παίουσαι τὰ στήθη
[8, 89]	δηλωτικὰ θείου χόλου κατά τε	φωνὰς	καὶ ὄψεις ἀήθεις. πάντα δ´
[8, 56]	φιλεῖ γίνεσθαι περὶ τὰς παραδόξους	φωνάς	τε καὶ ὄψεις, πολλὴ ταῖς
[8, 56]	τὸ φθεγξάμενον, ἀνθρωπίνη δέ τις	φωνή·	μάλιστα δ´ ὅσαι πρὸς ἄλλῳ
[8, 56]	κατὰ δαίμονα γενομένης ἐν μείζονι	φωνῇ	ταὐτὸ ξόανον ἐφθέγξατο τὴν αὐτὴν
[8, 56]	ἐφθέγξατο πολλῶν παρουσῶν γλώττῃ Λατίνῃ	φωνὴν	εὐσύνετόν τε καὶ γεγωνόν· ἧς
[8, 56]	τε καὶ γεγωνόν· ἧς ἐστι	φωνῆς	ἐξερμηνευόμενος ὁ νοῦς εἰς τὴν
[8, 59]	μετὰ ταῦτα Παῖε καὶ Βάλλε	φωνοῦντες	περιίστανται αὐτὸν οἱ θρασύτατοι καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 25/01/2007