HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

φ = 177 formes différentes pour 252 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[7, 71]   ἄλλην διαπόντιον οὐδεμίαν ἀρχήν, Κοίντῳ Φαβίῳ βεβαιωτῇ χρώμενος καὶ οὐδεμιᾶς ἔτι

[7, 31]   οὐκ ἂν ἀγανακτήσαιτε καὶ δεινὰ φαίητε πάσχειν, εἰ τὴν παρρησίαν ἀφαιρήσεταί

[7, 72]   Ζώσατο μὲν ῥάκεσιν περὶ μήδεα, φαῖνε δὲ μηροὺς Καλούς τε μεγάλους

[7, 72]   εἶχον ἅπαντες Ἕλληνες ὅλα γυμνὰ φαίνειν ἐν ταῖς ἀγωνίαις τὰ σώματα,

[7, 55]   κόσμῳ, φυλακὴν οὐδεμίαν ἄχρι τοῦδε φαίνεσθε πεποιημένοι. καὶ περὶ μὲν ὑμῶν

[7, 29]   ὀργὰς μελλούσας ἔχειν. νῦν δὲ φαίνεσθε ταχύτερα μᾶλλον ἢ φρονιμώτερα ἐγνωκέναι

[7, 56]   τε καὶ διανοεῖται, κἂν ἀδικῶν φαίνηται δίκης, ἧς ἂν ἄξιος ᾖ,

[7, 62]   μηδεμίαν εὑρίσκειν ἀφορμὴν τυραννίδος ἐπιθέσεως φαινομένην, ὑπὲρ ἧς τὰς ψήφους ἀνειλήφεσαν.

[7, 11]   τοὺς εὐτολμοτάτους διφθέρας ἔχοντας καὶ φακέλλους φρυγάνων κομίζοντας. οὗτοι περὶ λύχνων

[7, 11]   τοῦ τείχους ἐξελκύσαντες ἐκ τῶν φακέλλων ἃ κατέκρυπτον ξίφη, καὶ συνελθόντες

[7, 59]   οὗτοι τάξιν οὐκ εἶχον ἐν φάλαγγι, ἀλλὰ ψιλοὶ καὶ κοῦφοι συνεστρατεύοντο

[7, 4]   οὐδ´ εἰς χεῖρας ἐλθόντες τῇ φάλαγγι τῶν Ἑλλήνων αὐτοὶ δι´ αὑτῶν

[7, 68]   αὖθις τὴν τοῦ θεοῦ ὄψιν φανεῖσαν ἐν τοῖς ὕπνοις δηλοῦν, ὅτι

[7, 64]   οἷα δὴ παραδόξου καὶ ἀπροσδοκήτου φανείσης ἐπὶ σφίσι τῆς αἰτίας. ἐπειδὴ

[7, 72]   μηροὺς Καλούς τε μεγάλους τε. φάνεν δέ οἱ εὐρέες ὦμοι Στήθεά

[7, 72]   ὡς εἰς διδασκαλεῖον πορευόμενοι· ἵνα φανερὰ γίνοιτο τοῖς ξένοις ἡ μέλλουσα

[7, 16]   φιλονεικοῦντες· αὔριον δ´ ὑμῖν ὑπισχνοῦμαι φανερὰν ποιήσειν ὅσην ἔχετε ἰσχύν. καὶ

[7, 63]   χρημάτων· καὶ νόμου κατάλυσιν εἶναι φανερὰν ταύτην λέγω. δυεῖν δὴ θάτερον

[7, 68]   οὔτε ὑπ´ ἄλλης τινὸς αἰτίας φανερᾶς ἀναρπασθέντα αἰφνιδίως ἀποθανεῖν· καὶ αὖθις

[7, 64]   ταῦτ´ ἐπερρώσθη μεγάλης ἀφορμῆς καὶ φανερᾶς λαβόμενον. ἦν γὰρ ἀληθὴς ἡ

[7, 72]   σαφέστερον ἐν Ὀδυσσείᾳ τοῦτο ποιεῖ φανερὸν ἐπὶ τῆς Ἴρου καὶ Ὀδυσσέως

[7, 16]   ἐγὼ τοῦθ´ ὑμῖν ὑποδέχομαι ποιήσειν φανερόν· μετριωτέραν αὐτῶν ἀποδώσετε τὴν ὑπερηφανίαν.

[7, 31]   ~Ἵνα δὲ μᾶλλον ὑμῖν γένηται φανερόν, ὅτι οὐθὲν οὔτε μέτριον οὔτε

[7, 49]   πολέμιος ὑμῖν ἐτόλμησεν ἐκ τοῦ φανεροῦ γενέσθαι, ἀδικηθεὶς μὲν οὐδέν, τὸ

[7, 10]   διὰ τὸ μήτ´ ἐκ τοῦ φανεροῦ τὰς ἐπιχειρήσεις αὐτοὺς ποιεῖσθαι μήτ´

[7, 18]   τροφάς, ἢ τὴν ἐν τῷ φανερῷ ἀγορὰν ἁρπάζειν ἐπεβάλοντο, ἀλλ´ ὑπομένοντες

[7, 54]   τὰς διαλλαγὰς πλείστην ἀποδειξάμενος προθυμίαν φανερῶς καὶ τότε τῷ δήμῳ συνελάμβανε

[7, 54]   ταῖς διχοστασίαις τὰ μέγιστα καὶ φανερώτατα ἐπιλεγόμενος. ~Διεξιὼν δὲ ταῦτα μετὰ

[7, 39]   βουλομένων, ὅ τι ἂν αὐτοῖς φανῇ δίκαιόν τε καὶ τῷ κοινῷ

[7, 70]   καὶ δυσαντιλέκτων, εἰ μέλλουσι πισταὶ φανήσεσθαι. ἐν αἷς πρῶτα καὶ κυριώτατα

[7, 60]   δίκην τοῖς δεομένοις ὑπὲρ αὐτοῦ φανήσονται κεχαρισμένοι. ~Παυσαμένου δὲ τοῦ Μηνυκίου

[7, 29]   εἴτε δεινῶν ὄντων, ὡς οὗτοί φασιν, εἴτ´ ὠφελίμων, ὥσπερ ἡμεῖς οἰόμεθ´;

[7, 52]   ἀρετήν, καὶ πολλὰς χάριτας εἰδέναι φατὲ τῆς προθυμίας, ἣν ἀπεδείξατο περὶ

[7, 40]   ἐνδεέστεροι, τὰ δὲ πράγματα οὐ φαῦλα, ὑπὲρ ὧν λέξομεν. τούτοις οὖν

[7, 40]   οἷς ὀμόσαντες οἴσετε τὰς γνώμας. φαῦλοι μὲν οὖν ἡμεῖς γ´ ὡς

[7, 56]   σεμνὸς ἀποδώσει τῷ δήμῳ τῷ φαύλῳ καὶ ταπεινῷ λόγον ὧν πράττει

[7, 32]   πολέμοις, καὶ μὴ λόγων μνησικακεῖν φαύλων, ἀλλ´ ἔργων μεμνῆσθαι καλῶν. ὁ

[7, 53]   τῶν ἀφανῶν τινα {πολιτῶν} ἢ φαύλων, ἀλλ´ ὃν αὐτοὶ καὶ τὰ

[7, 60]   ποιήσουσι, λόγων μὲν αὐτῷ μνησικακοῦντες φαύλων, ἔργων δ´ ἀχαριστοῦντες καλῶν. εἶναι

[7, 45]   ἐξήνεγκαν τέλος καθ´ ἡμῶν τῶν φαύλων καὶ ταπεινῶν οἱ σεμνοὶ καὶ

[7, 50]   ἂν καὶ κατήνεγκεν, οὔτ´ εὐγενείας φειδόμενος οὔτ´ ἀρετῆς οὔθ´ ἡλικίας. ~Ταύτας

[7, 46]   ἄρχεται, κρατήσασα δ´ οὐδ´ ὑμῶν φείσεται. ~Τοιαῦτα διεξιόντος τοῦ Δεκίου καὶ

[7, 16]   ἀποδώσετε τὴν ὑπερηφανίαν. ἐὰν δὲ φενακίζων ὑμᾶς εὑρεθῶ, χρήσασθ´ ὅ τι

[7, 42]   γινόμενα, μικρὰ διεξιόντος ἀνέχεσθέ μου. φέρε γάρ, εἴ τις ὑμᾶς ἔροιτο,

[7, 55]   ἐνθυμούμενος ὅσας ὁ μακρὸς αἰὼν φέρει μεταβολὰς δέδοικα, μή τι παρακινήσαντες

[7, 39]   καὶ τῷ κοινῷ συμφέρον ἀποφήνασθαι, φέρειν δὴ τὴν γνώμην ἅπαντας ὥσπερ

[7, 67]   αὐτὰς μόνον, καὶ παρακαλέσας γενναίως φέρειν τὰς συμφοράς, τούς τε παῖδας

[7, 10]   καθώπλιζον, καὶ ὅσα μὴ δύναιντο φέρειν τε καὶ ἄγειν {χρήματα καὶ

[7, 61]   καὶ περὶ τούτου τὰς πίστεις φέρετε. λόγων δ´, ὧν αὐτὸν αἰτιᾶσθε

[7, 72]   εἰκόνες ἐπόμπευον ὤμοις ὑπ´ ἀνδρῶν φερόμεναι, μορφάς θ´ ὁμοίας παρέχουσαι ταῖς

[7, 51]   τοίνυν ὡς ἔμαθεν ὑμᾶς οὐκέτι φέροντας αὐτοῦ τὴν ὕβριν, ἀλλ´ ὁμόσε

[7, 25]   πλουσιώτατοί τε καὶ φιλοτιμότατοι, βαρέως φέροντες οἱ μὲν ἐπὶ ταῖς περὶ

[7, 24]   τῆς γῆς, ἄγοντες αὐτὴν καὶ φέροντες ὥσπερ πολεμίαν, καὶ τὰς ἐξαιρεθείσας

[7, 9]   αὗται κτένας εἰς τὰ βαλανεῖα φέρουσαι καὶ μύρων ἀλαβάστρους καὶ κάτοπτρα.

[7, 11]   τὰς ἐπὶ τὴν τυραννικὴν οἰκίαν φερούσας ὁδούς· καὶ οὐδὲ παρὰ ταῖς

[7, 11]   πρὸς τὰς ἐπὶ τὸν Ἄορνον φερούσας πύλας τούς τε φύλακας αὐτῶν

[7, 54]   στάσεως καὶ κακῶν ἀνηκέστων, ἃ φέρουσιν ἐμφύλιοι πόλεμοι, μὴ ποιεῖν ἀληθεῖς

[7, 8]   παντὸς ἱεροῦ καὶ βεβήλου τόπου, φέρων εἰς τοὺς αὐτοὺς τόπους τὰς

[7, 7]   τοῖς δ´ ἄλλοις πολίταις ἐλευθερίαν φέρων παρεῖναι καὶ ἰσηγορίαν καὶ ἄλλα

[7, 22]   τῆς ἐξουσίας ταύτης ἄγωσι καὶ φέρωσιν, ὅς´ ἂν αὐτοῖς δοκῇ, καὶ

[7, 54]   τοῦ σώματος παρασχεῖν, καὶ μὴ φεύγειν ἄδικον ἔγκλημα λόγῳ μετὰ δίκης

[7, 10]   ἐκ τῶν εἰκότων λογισμὸν ὑποτοπήσαντες, φεύγουσιν εἰς τὰ ὄρη τὸν γεωργικὸν

[7, 63]   τοῦτο δὴ τυραννίδος τεκμήριον εἶναι φημὶ τὸ ἔργον· πῶς γὰρ οὔ;

[7, 52]   δεδικασμένην, οὔτ´ ἰδίαν· εἰ δὲ φήσει, δειξάτω καὶ μηθὲν ἔτι δεόμεθα

[7, 72]   τῇ Πατρόκλου ταφῇ γενομένην ἀφηγούμενός φησι· Τὼ δὲ ζωσαμένω βήτην ἐς

[7, 72]   καὶ οὐλαῖς χρωμένους ἐν οἷς φησι· Χερνίψαντο δ´ ἔπειτα καὶ οὐλοχύτας

[7, 72]   ἀσπίδος κατασκευῇ, ἣν Ἀχιλλεῖ δωρήσασθαί φησιν Ἥφαιστον. ὑποθέμενος γὰρ ἐν αὐτῇ

[7, 50]   τὸ μὴ παθεῖν ὃ δεδοικέναι φησίν, οὐκ ἄλλῳ τινὶ φυλαττόμενος δῆλός

[7, 10]   δείσας, μὴ συμφρονήσαντες ἐπαναστῶσιν αὐτῷ, φθάσαι διαχειρισάμενος ἅπαντας ἐβούλετο, πρὶν αἰσθέσθαι

[7, 50]   δῆλός ἐστιν, ἢ τῷ δρᾶσαι φθάσας. ἐδήλωσε δὲ τοῦτο πολλάκις μὲν

[7, 68]   φωναὶ ἠκούοντο οὐδενὸς ὄντος τοῦ φθεγγομένου, γοναί τ´ ἀνθρώπων καὶ βοσκημάτων

[7, 31]   ἐλευθέραν φωνὴν ὑπὲρ τοῦ δήμου φθεγξαμένοις; οὐκ ἔνεστ´ ἄλλως εἰπεῖν. ἔπειθ´

[7, 65]   πάντων ἐπῃνεῖτο, ὁπότε δ´ ἀρετὴ φθονηθεῖσα ἀνδρὸς τὰ κοινὰ εὖ διοικοῦντος

[7, 14]   μάλιστ´ ἐνῆν τὸν κατ´ αὐτῆς φθόνον, καὶ τοὺς ἄλλους ἠξίου λέγειν

[7, 18]   συμφορᾶς, αἱ δὲ πλείους διὰ φθόνον τῆς πάλαι ποτὲ εὐτυχίας. καὶ

[7, 54]   αὐτοῦ διαβολὰς μένοντα ἐν τῷ φθονουμένῳ τοῦ βίου, ἀλλὰ σχῆμα ταπεινὸν

[7, 48]   περιεστήκασιν αἱ χάριτες ὑμῖν εἰς φθόνους καὶ μίση, τὸ μὲν ἐπιτιμᾶν

[7, 64]   ἔργον· χόλῳ δ´ ὑπούλῳ καὶ φθόνῳ δυσμενῶν αὐτὴ καθ´ αὑτὴν ἡ

[7, 49]   ἐπὶ τῷ κατὰ τῆς βουλῆς φθόνῳ, πολλά, εἴπερ ἄρα μέμνησθε, κεκραγότος

[7, 68]   λοιμικὴ καὶ πολλὴν ἐποίησε βοσκημάτων φθοράν· ἀνθρώπων μέντοι θάνατος οὐ πολὺς

[7, 12]   εἰς τὰς πόλεις τῶν Οὐολούσκων φθόρος λοιμικὸς ἐνέσκηψεν, ὅσος ἐν οὐδενὶ

[7, 32]   μηδὲν ἐξαμαρτάνειν· χρηστὰ δὲ καὶ φιλάνθρωπα ἔργα, οἷς χρησόμεθα οὐκ ὀνειδίσαι

[7, 6]   δωρεῶν τε δόσει καὶ λόγων φιλανθρωπίᾳ καὶ ταῖς ἅπαντας ἐξαπατώσαις ἐλπίσι

[7, 33]   μετριότητι τῶν λόγων καὶ τῇ φιλανθρωπίᾳ τῶν ὑποσχέσεων ἐπαγόμενον τὸ πλῆθος

[7, 53]   καταφεύγοντας ἐνθάδε ταύτης ἀποκλείοντας τῆς φιλανθρωπίας. εἰ δὲ τἀναντία ἡμᾶς ἐγίγνωσκες

[7, 27]   δ´ αἱ πλείους γνῶμαι τὰ φιλανθρωπότερα τῶν αὐθαδεστέρων προείλοντο, διαλύσαντες οἱ

[7, 18]   πολιτείας τε μεταδόσει καὶ ἄλλων φιλανθρώπων ἐλπίσιν ὑπαγόμεναι, αἱ μὲν ἀπὸ

[7, 30]   μὲν εὕρεσθε παρὰ τῆς βουλῆς φιλανθρώπων μηδενὸς ἀφίστασθαι, ὧν δ´ οὐκ

[7, 18]   ἐχώρησεν, οἷα ἐν ταῖς τοιαύταις φιλεῖ γίνεσθαι ταραχαῖς. οὔτε γὰρ οἱ

[7, 56]   πολεμῇ· καὶ γὰρ ἐν ὄχλῳ φιλεῖ γίνεσθαι τυραννίς· φυλάξει τε καὶ

[7, 42]   νόμος, εἰς ταύτην στάσις εἰσπορεύεσθαι φιλεῖ καὶ πόλεμος. καὶ ὅσοι μὲν

[7, 53]   ἐλευθερίαν προκαλούμενοι καὶ πολεμίους εἰς φιλίαν καὶ πάντας ἀνθρώπους εἰς κοινωνίαν

[7, 44]   αἰτίοις τῆς συμφορᾶς οὐθὲν ἔτι φίλιον ἡγούμενοι. ὥστ´ εἰ μανέντες ὑμεῖς

[7, 20]   μὲν γὰρ ἐπιεικέστατοι αὐτῶν καὶ φιλοδημότατοι πρὸς τὰς κατεχούσας τὸ κοινὸν

[7, 63]   διένειμε τὰ λάφυρα τοῖς ἑαυτοῦ φίλοις, ἃ ἔλαβεν ἐκ τῆς πολεμίας,

[7, 63]   διένειμε καὶ κατεχαρίσατο τοῖς ἑαυτοῦ φίλοις ἅπασαν τὴν λείαν· τοῦτο δὴ

[7, 7]   καὶ καθοπλίσας ἅμα τοῖς ἄλλοις φίλοις, ἐν οἷς ἦσαν καὶ οἱ

[7, 68]   δύνασθαι κινεῖν. τότε δὴ τοῖς φίλοις κοινωσάμενος τὰ συμβεβηκότα καὶ κελευσθεὶς

[7, 65]   δὲ πονηροὶ καὶ ἀκόλαστοι καὶ φιλοκερδεῖς ἄνθρωποι τηλικαύτης ἐξουσίας τύχωσι, τἀναντία

[7, 18]   ὁ δῆμος γνοίη τῇ βουλῇ φίλον τι ἦν· ἀντιπαρατεταγμένοι δὲ καὶ

[7, 36]   μόνος μόνῳ καὶ ὑποτίθεται μὴ φιλονεικεῖν ἐγχειρήματι θερμῷ καὶ παρανόμῳ συναγωνιζόμενον,

[7, 38]   πόλεως ἁπάσῃ δυνάμει καὶ μὴ φιλονεικεῖν ἐναντία τῷ δήμῳ περὶ μηδενὸς

[7, 15]   πολλῆς ἐμπεσούσης πάνυ τοῖς συνέδροις φιλονεικίας· ὥστε καὶ τὸν δῆμον ὑπὸ

[7, 16]   μὲν οὖν ἄπιτε καὶ παύσασθε φιλονεικοῦντες· αὔριον δ´ ὑμῖν ὑπισχνοῦμαι φανερὰν

[7, 50]   μάλιστα δὲ Μάρκιον τουτονὶ τὸν φιλόπολιν ἄνδρα, οὔτε προγόνων ἀφανῶν ὄντα

[7, 30]   καὶ νῦν Γάιον Μάρκιον, ἄνδρα φιλόπολιν, ἐλευθέρᾳ φωνῇ χρησάμενον ὑπὲρ τῶν

[7, 25]   τὸν ἄνδρα ὡς γενναῖον καὶ φιλόπολιν καὶ τὰ κράτιστα τῷ κοινῷ

[7, 32]   μήτ´ ἐκβαλεῖν τῆς πόλεως ἄνδρα φιλόπολιν καὶ τὰ πολέμια πάντων κράτιστον.

[7, 32]   βιαζομένοις ὑμῖν εἴξομεν, ἀλλ´ ἤτοι φιλότητος ἀδόλου καὶ χαρίτων ἔτι μειζόνων

[7, 4]   ὅπλα καὶ φόνους χωρήσῃ τὸ φιλότιμον, ἔπεισαν ἀμφοτέρας τὰς τάξεις συγχωρῆσαι

[7, 25]   πρεσβυτέρων οἱ πλουσιώτατοί τε καὶ φιλοτιμότατοι, βαρέως φέροντες οἱ μὲν ἐπὶ

[7, 10]   αἰσθέσθαι τινά· καὶ παραλαβὼν τοὺς φίλους ἐσκόπει μετ´ αὐτῶν, δι´ οἵου

[7, 64]   τούς τε πελάτας καὶ τοὺς φίλους καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν οἷς

[7, 54]   ἕκαστον τοὺς αὑτοῦ παρακαλεῖν καὶ φίλους συνάγειν, καὶ εἴ τινας οἰκείως

[7, 67]   ὑπαγκάλιος· ἄλλο δ´ οὐθὲν οὔτε φιλοφρονησάμενος οὔτε διοικησάμενος οἷς εἰς τὴν

[7, 62]   τοῦ δημοτικοῦ μέρους ἐπιεικὲς καὶ φιλόχρηστον ἀπολύειν ἐβόα τὸν ἄνδρα, καὶ

[7, 54]   τῆς ψηφοφορίας ἀπαιτεῖν. τό τε φιλόχρηστον καὶ μισοπόνηρον οὐκ ὀλίγον ἀπέφηνεν

[7, 60]   ἐχθροῦ τιμωρίαν τοσούτων δέησιν ἀπώσασθαι φίλων, ἀλλὰ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν

[7, 10]   ὅπλα Καμπανῶν τε μισθοφόρων καὶ φίλων χεῖρα συγκροτήσαντες οὐκ ὀλίγην. ἐπεὶ

[7, 68]   Σουλπίκιος Καμερῖνος καὶ Σέργιος Λάρκιος Φλαύιος τὸ δεύτερον. ταραχαὶ δέ τινες

[7, 72]   καὶ ὀρθότριχες ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς φόβαι καὶ ὅσα τούτοις ὅμοια. οὗτοι

[7, 52]   ἔχει λόγον, οὓς ἐπαινεῖτε, τούτους φοβεῖσθαι καὶ ἅμα τοῖς αὐτοῖς περὶ

[7, 53]   πολέμου δ´ ἀπειλάς, αἷς χρώμενοι φοβεῖτε ἡμᾶς, οὐ νῦν πρῶτον ἐπαγομένας

[7, 53]   ἀλλ´ εἴη μέχρι λόγων τὰ φοβερὰ ταῦτ´ ἐλθεῖν, ἔργον δὲ μηθὲν

[7, 30]   {ἐν} τοῖς μετέχουσι τῆς βουλῆς φοβερὸν ποιήσετε τὸ {μὴ} μετὰ παρρησίας

[7, 4]   ἀριστοκρατίας διὰ ταῦτ´ ἐπαχθὴς καὶ φοβερός. ~Εἰκοστῷ δ´ ὕστερον ἔτει τῆς

[7, 56]   ἐπιχειρῶν πράττειν. ὅσῳ γὰρ ἂν φοβερώτερον κατασκευάσητε τὸ παραβαίνειν τοὺς νόμους

[7, 46]   ἄκριτον ἀναπολόγητον μηδενὸς δεηθέντα μηθένα φοβηθέντα μηθενὶ τῶν τοσούτων πολιτῶν ἴσον

[7, 41]   ἐκ τῆς δίκης ἐφιστάντες αὐτοῖς φόβον. ἀρχὰς μὲν δὴ καὶ προεδρίας

[7, 48]   τὴν ψυχήν, οὐδείς με ἀφέξει φόβος μὴ οὐχ ἃ φρονῶ λέγειν.

[7, 72]   δὲ τῶν ὀρχηστῶν ἦσαν χιτῶνες φοινίκεοι ζωστῆρσι χαλκέοις ἐσφιγμένοι, καὶ ξίφη

[7, 71]   πεντακοσίας μνᾶς· καὶ μέχρι τοῦ Φοινικικοῦ πολέμου ταῦτ´ ἐδαπάνων εἰς τὴν

[7, 7]   καὶ πολλὴν κατηγορίαν διαθέμενος τῶν φονευθέντων ὑπ´ αὐτοῦ πολιτῶν, ἐκείνους μὲν

[7, 36]   τῶν πατρικίων τὴν εἰς τὰ φονικὰ καὶ βίαια ἔργα, ὦ δημόται,

[7, 8]   μὴ γένοιτο πόλεμος ἐμφύλιος μηδὲ φόνοι πολιτικοί, μίαν εὑρίσκειν ἔφη πρὶν

[7, 66]   καὶ πολὺν ἐργασαμένους τῶν κρατίστων φόνον ἅπαντα τἀκείνων παραλαβεῖν, μήτε τοὺς

[7, 4]   πρεσβύτεροι, μὴ πρὸς ὅπλα καὶ φόνους χωρήσῃ τὸ φιλότιμον, ἔπεισαν ἀμφοτέρας

[7, 72]   ἐν δ´ ἄρα τοῖσιν Αὐλοὶ φόρμιγγές τε βοὴν ἔχον· αἱ δὲ

[7, 20]   ὧν ἡ πόλις ὠνησαμένη τὸν φόρτον ἐκ τῶν κοινῶν χρημάτων εἶχεν

[7, 11]   σωμάτων ἔτι κρατοῦντας οὔτε τῶν φρενῶν διὰ τὸν οἶνον προβάτων δίκην

[7, 58]   οὐκ ἔσται τὸ λέγειν ἃ φρονεῖ τις ἐν τοῖς συνέδροις ὑπαίτιον,

[7, 53]   οἴεται τὰ συμφέροντα τῷ κοινῷ φρονεῖν ἑαυτόν, ὃς ἄρτι παρελήλυθεν εἰς

[7, 48]   προθύμως χαριζομένους ἄμεινον ἐμοῦ δόξαι φρονεῖν. ἐπειδὴ δ´ οὐχ, ὡς ἐβουλόμην

[7, 34]   καταφεύγειν ἀπολογίας, Μάρκιον ὄντα καὶ φρόνημα μεῖζον ἢ κατ´ ἰδιώτην ἔχοντα·

[7, 9]   γένηται μήτε γενναῖον μήτ´ ἀνδρῶδες φρόνημα, πᾶσαν ἐκθηλῦναι ταῖς ἀγωγαῖς τὴν

[7, 46]   περιέρχῃ καὶ μηδὲν ὑφεῖναι τοῦ φρονήματος ἀπομαχόμενος· ἐῶ γάρ, ὅτι καὶ

[7, 59]   ἐν τοῖς πολέμοις λαμβάνοντες, ταὐτὸ φρονήσαιεν ἑπτὰ καὶ ἐνενήκοντα λόχοι, τέλος

[7, 56]   οὐδὲν ἐάσει παρανομεῖν ὁ διαφέρων φρονήσει ἀνὴρ δικτάτωρ ὑφ´ ὑμῶν αἱρεθείς,

[7, 53]   ἡμῖν πρακτέον οὐδενός· οὐδὲ ὀθνείᾳ φρονήσει νέων ἀνδρῶν τὰ οἰκεῖα συμφέροντα

[7, 48]   καὶ περὶ τῶν παρόντων ἄμεινον φρονήσομεν, ταῦτα πειράσομαι λέγειν. καίτοι με

[7, 59]   τοῦτο συνέβαινεν, ἕως οὗ ταὐτὸ φρονήσωσιν ἑπτὰ καὶ ἐνενήκοντα λόχοι. καὶ

[7, 55]   μηθένα ποιῆται λόγον, ὑπὸ δήμου φρονίμου καταλύεται. δῆμος δὲ σωφρονῶν καὶ

[7, 29]   δὲ φαίνεσθε ταχύτερα μᾶλλον ἢ φρονιμώτερα ἐγνωκέναι καὶ τὸ ἀσφαλέστερον ἐν

[7, 51]   μὲν εὐηθέστερα βουλευσάμενοι μᾶλλον ἢ φρονιμώτερα ἐχαρίσασθε, αὐτῷ συμφορὰς ὑμῖν ἐνήνοχε

[7, 64]   εἰς τὰς λοιπὰς ἐξόδους γένωνται φρονιμώτεροι. διάνοια μὲν τοῦ ἀνδρὸς ἥδε

[7, 19]   εἰργάσαντο, ἀλλὰ διέσωσαν τὰ κοινὰ φρονιμώτερον μᾶλλον ἢ εὐτυχέστερον τοῖς συμβαίνουσι

[7, 31]   αὐξομένην, τὰ δίκαια τῷ κοινῷ φρονοῦντας ἀποδείκνυτε; ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖ.

[7, 53]   ἐπιτηδεύοντας, ὦ Δέκιε, ἀνόσια μὲν φρονοῦντας περὶ θεούς, ἄδικα δὲ πράττοντας

[7, 23]   εἰσὶν αὐχήματος οἱ μηδὲν ὑγιὲς φρονοῦντες, ἐπειδὴ ἔγνωσαν, ὡς ἐν τῇ

[7, 50]   καὶ ὑμῶν οἱ τὰ κρείττω φρονοῦντες συνεστράφητε καὶ τὴν παρανομίαν ἐπέσχετε

[7, 30]   τὸ {μὴ} μετὰ παρρησίας ἃ φρονοῦσι λέγειν, τί ἂν εἴποιεν οἱ

[7, 14]   τοὺς ἄλλους ἠξίου λέγειν ἃ φρονοῦσιν εἰς τὸ κοινόν, μάλιστα δὲ

[7, 17]   ἄδηλον, ὅτι οἷς εἰπεῖν ἃ φρονοῦσιν οὐκ ἔξεστιν, οὐδὲ πρᾶξαι ἂν

[7, 54]   λόγον διεξῆλθε μετὰ πολλῆς συγκείμενον φροντίδος, ἐπιτιμῶν μὲν τοῖς οὐκ ἐῶσι

[7, 36]   ἔσται τούτοις καὶ τῇ βουλῇ φροντίς, αὐτοὶ ἐπιμελησόμεθα. ταῦτ´ εἰπὼν διέλυσε

[7, 33]   εἴ τις αὐτοῖς ἤδη ποτὲ φροντὶς εἰσέρχεται τῆς σωτηρίας τῶν πενήτων·

[7, 12]   θεῶν δέ τις εὔνοια, οἷς φροντὶς ἦν μὴ περιιδεῖν ὑπὸ τοῖς

[7, 48]   ἀφέξει φόβος μὴ οὐχ ἃ φρονῶ λέγειν. ~Πρῶτον μὲν οὖν τοῦθ´

[7, 11]   εὐτολμοτάτους διφθέρας ἔχοντας καὶ φακέλλους φρυγάνων κομίζοντας. οὗτοι περὶ λύχνων ἁφὰς

[7, 30]   τῶν κοινῶν ἀποκτεῖναι ζητοῦσιν ἢ φυγάδα ποιῆσαι τῆς πατρίδος, βούλομαι καὶ

[7, 10]   ἐνετείλατο μάλιστα μὲν ἅπαντας τοὺς φυγάδας, εἰ δὲ μή γ´ ὡς

[7, 11]   ~Οἱ δ´ ἀποστάται τε καὶ φυγάδες ἐν τῷ περὶ τὸν Ἄορνον

[7, 12]   τυραννοῦντα Κύμης οἱ σὺν Ταρκυνίῳ φυγάδες καθιστάμενοι τὴν κατὰ τῆς πατρίδος

[7, 2]   διασωθέντες ἐκ τῆς τελευταίας μάχης φυγάδες, τὸ μὲν πρῶτον ἐξαιτεῖσθαι παρὰ

[7, 10]   ἐπιοῦσαν ἔμελλον αὐλίζεσθαι νύκτα οἱ φυγάδες. ᾧ πιστεῦσαι προαχθεὶς ὁ τύραννος

[7, 10]   τάχος ἐνδιατρίβοντες ἐν Καπύῃ Κυμαίων φυγάδες, ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοί τε καὶ

[7, 12]   σπουδὰς καὶ τὰς παρακλήσεις τῶν φυγάδων, αἰτησάμενοι χρόνον εἰς ἀπολογίαν, καὶ

[7, 48]   ἡμῖν ὑπελάμβανον ἔσεσθαι τὴν τῶν φυγάδων κάθοδον καὶ διὰ παντός, ὁσάκις

[7, 2]   διαβληθέντες ὑπὸ τῶν ἐκ Ῥώμης φυγάδων, χαλεπῶς δὲ πάνυ διὰ τὴν

[7, 10]   σῶμα μάστιξιν ἀποσταλεὶς ὑπὸ τῶν φυγάδων ὡς αὐτόμολος, ὃς ἄδειαν αἰτησάμενος

[7, 67]   τῶν ἀναγκαιοτάτων σφίσι θανάτοις ἢ φυγαῖς ἀναβοώσας. οὐθὲν γὰρ πρὸς τὰ

[7, 25]   πόλιν εἰσάγοντα θανάτῳ ζημιώσαντες ἢ φυγῇ, αὐτοὶ ποιήσειν τοῦτ´ ἔλεγον. θορύβου

[7, 7]   βουλευτήριον ἀποσφάττουσιν ἅπαντας τοὺς ἀριστοκρατικούς. φυγὴ δ´ ἐγένετο μετὰ τοῦτο τῶν

[7, 6]   πάλιν εἰς· τὸ τεῖχος αὐτῶν φυγή· ὁ δ´ Ἀριστόδημος σὺν τοῖς

[7, 30]   χρησάμενοι νόμῳ θανάτῳ ζημιοῦν ἢ φυγῇ τῶν πατρικίων τινὰς ἀξιώσουσιν; οὔτε

[7, 64]   φυλαῖς τίμημα ἐπιγράψαντες τῇ δίκῃ φυγὴν ἀίδιον, κατὰ δέος, οἶμαι, τοῦ

[7, 6]   κτείνας τρέπει τοὺς ἄλλους εἰς φυγὴν καὶ νίκην ἀναιρεῖται πασῶν λαμπροτάτην.

[7, 4]   συναγωνισαμένου τοῖς Ἕλλησι, δείσαντες εἰς φυγὴν τρέπονται. ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ

[7, 67]   οὔτε διοικησάμενος οἷς εἰς τὴν φυγὴν χρήσεσθαι ἔμελλεν, ἐξῄει κατὰ σπουδὴν

[7, 66]   τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν γενομένης οὔτε φυγῆς, οἷον ἐν ἄλλαις πολλαῖς ἐγένετο

[7, 52]   μὲν δημόταις, ἅς τ´ ἂν φύγωσι δίκας ὑπὸ τῶν πατρικίων καὶ

[7, 46]   μέρους τῶν ἐν τῇ πόλει φύεται τουτὶ τὸ κακὸν ὡς καὶ

[7, 64]   ὥστ´ εἰ δύο προσῆλθον αὐτῷ φυλαί, διὰ τὴν ἰσοψηφίαν ἀπελέλυτ´ ἄν,

[7, 59]   περισχοινίσαντες, ἐν οἷς ἔμελλον αἱ φυλαὶ στήσεσθαι καθ´ αὑτάς. καὶ τότε

[7, 64]   οἱ δήμαρχοι τὴν ψῆφον ταῖς φυλαῖς τίμημα ἐπιγράψαντες τῇ δίκῃ φυγὴν

[7, 8]   ἀποδείξαντας τὰ ὅπλα, μετὰ ταῦτα φυλακαῖς τρισὶ κρατύνεται τὴν τυραννίδα· ὧν

[7, 56]   καὶ πλεονέκταις, πολλοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ φύλακας αὐτῶν ἀποδείξαντες, τοσούτῳ κρεῖττον ὑμῖν

[7, 11]   Ἄορνον φερούσας πύλας τούς τε φύλακας αὐτῶν ἀποκτείνουσι κοιμωμένους καὶ τοὺς

[7, 55]   ἀλλ´ ἐνιαύσιον οὐδὲν ἧττον ἀποδείκνυτε φύλακας αὐτῶν τριακοσίους ἄνδρας ἐκ τῶν

[7, 13]   γὰρ χωρίον ἱκανὸν εἶναι ἐφαίνετο φυλακῇ ἀξιόχρεῳ καταληφθὲν οἷς ἂν νεωτερίζειν

[7, 29]   ἐν ἀδήλῳ ἔτι οὖσα οὐ φυλακή ἐστι τοῦ μὴ παθεῖν τι

[7, 20]   τῶν κοινῶν χρημάτων εἶχεν ἐν φυλακῇ. ἦλθον δὲ καὶ οἱ πρότερον

[7, 44]   πρώτῃ καὶ μόνῃ τῆς ἐλευθερίας φυλακῇ πιστεύσαντες ἐποιησάμεθα τὰς διαλύσεις. καὶ

[7, 37]   τὰ σώματα κατακλείσαντες εἶχον ἐν φυλακῇ. ταῦτα μαθόντες οἱ ὕπατοι ἔξοδον

[7, 3]   ἑτέρᾳ τὰς ναῦς εἶχον ἐν φυλακῇ, τῇ δὲ τρίτῃ πρὸ τοῦ

[7, 11]   πολλήν τινα καὶ ἐγρηγορυῖαν εὗρον φυλακήν, ἀλλὰ κἀνταῦθα τοὺς μὲν ἤδη

[7, 6]   καὶ καταλιπὼν ἐν ταῖς ναυσὶ φυλακὴν ἀποχρῶσαν ἐν τῇ πρώτῃ νυκτὶ

[7, 9]   θανάτου μὲν ἀπολύει παρὰ γνώμην, φυλακὴν δὲ ποιούμενος αὐτῶν, μή τι

[7, 8]   πρὶν εἰς τὰ δεινὰ ἐλθεῖν φυλακήν, εἰ τὰ ὅπλα προενέγκαντες ἐκ

[7, 7]   καὶ οἱ τῶν Τυρρηνῶν αἰχμάλωτοι, φυλακὴν ἐκ τούτων καθίσταται περὶ τὸ

[7, 55]   μένητε ἐν τῷ προσήκοντι κόσμῳ, φυλακὴν οὐδεμίαν ἄχρι τοῦδε φαίνεσθε πεποιημένοι.

[7, 70]   γὰρ ἐπὶ μήκιστον χρόνον διὰ φυλακῆς ἔχει Ἑλλάς τε καὶ βάρβαρος

[7, 28]   κοινῇ δόξαν ὑμῖν ἅπασι διὰ φυλακῆς ἔχειν χωρία εἰς πόλεμον ἐπιτήδεια,

[7, 24]   τάς τ´ οὖν ἀγορὰς διὰ φυλακῆς ἔχετε, καὶ τῆς τιμῆς τῶν

[7, 23]   τὰ λοιπὰ δι´ ἧς προσῆκε φυλακῆς λαβεῖν. ~Καιρὸς δ´ ὁ παρὼν

[7, 62]   ἑαυτοῦ ψυχῆς ἕνεκα τῆς ἁπάντων φυλακῆς. ὅσοι δ´ ἦσαν φύσει βάσκανοι

[7, 56]   ἐν ὄχλῳ φιλεῖ γίνεσθαι τυραννίς· φυλάξει τε καὶ οὐδὲν ἐάσει παρανομεῖν

[7, 64]   ἡ ψῆφος ἀνεδόθη, τὰς ἀπολυούσας φυλὰς ἔσχεν ὁ Μάρκιος ἐννέα· ὥστ´

[7, 59]   κλήσει τὴν ψῆφον ἐπενέγκωσι κατὰ φυλάς. καὶ ἐδόκουν δικαιότερα οὗτοι τῶν

[7, 45]   ἅπασα ἡ πληθὺς μερισθεῖσα κατὰ φυλὰς λόγου δοθέντος τοῖς δεομένοις ἔνορκον

[7, 36]   τοῖς πολίταις ὑπὲρ αὐτοῦ κατὰ φυλάς· ὅ τι δ´ ἂν αἱ

[7, 51]   δήμῳ τὴν ἔχθραν διαλλαττόμενοι ὁπωσδήποτε φυλάττειν κύρια, καὶ μὴ λύειν τῶν

[7, 65]   πότερα χρὴ καταλῦσαι αὐτὸ ἢ φυλάττειν, οἷον παρὰ τῶν προγόνων παρέλαβον,

[7, 72]   παρὰ δὲ Ῥωμαίοις ἐν ἁπάσαις φυλάττεται ταῖς ἀρχαίαις θυηπολίαις. σκευαὶ δὲ

[7, 73]   παλαιῶν ὡς ἐξ ἀρχῆς ἐνομοθετήθη φυλαττόμενα ὑπὸ Ῥωμαίων μέχρι τῶν κατ´

[7, 73]   ἕτερον δὲ παρ´ ὀλίγαις ἔτι φυλαττόμενον πόλεσιν Ἑλληνίσιν ἐν ἱερουργίαις τισὶν

[7, 50]   δεδοικέναι φησίν, οὐκ ἄλλῳ τινὶ φυλαττόμενος δῆλός ἐστιν, ἢ τῷ δρᾶσαι

[7, 72]   ἐν τοῖς Ἕλλησιν ὂν οἱ φυλάττοντες μέχρι τοῦδε Ῥωμαῖοι δῆλοί εἰσιν

[7, 12]   μέσου τῆς δίκης οὐθενὸς ἔτι φυλάττοντος αὐτοὺς ἀποδράντες ᾤχοντο. θεράποντας δ´

[7, 70]   ἃ μέχρι τοῦ κατ´ ἐμὲ φυλάττουσι χρόνου, οἷα παρὰ τῶν προγόνων

[7, 34]   ἀπολογίαν, ἢ τὴν ἔμφυτον αὐθάδειαν φυλάττων οὐθὲν ὑποθωπεύσει τὸν δῆμον μετριάσας

[7, 59]   ἐκκλησία κατ´ ἀνδρὸς ψηφοφόρος {ἡ φυλετικὴ} πολλὰ {δὲ} ἐναντιουμένων τῶν πατρικίων,

[7, 59]   ταῦθ´ ὑφορώμενοι καὶ αὐτοὶ τὴν φυλετικὴν ἐκκλησίαν ᾤοντο δεῖν συνάγειν καὶ

[7, 59]   συνεκάλουν τὸ πλῆθος ἐπὶ τὴν φυλέτιν ἐκκλησίαν, χωρία τῆς ἀγορᾶς περισχοινίσαντες,

[7, 72]   τις ἡμῖν ἔξω τοῦ Ἑλληνικοῦ φῦλον ἕτερον, ᾧ πάτριά ἐστι ταῦτα

[7, 64]   μιᾶς γὰρ καὶ εἴκοσι τότε φυλῶν οὐσῶν, οἷς ἡ ψῆφος ἀνεδόθη,

[7, 62]   ἁπάντων φυλακῆς. ὅσοι δ´ ἦσαν φύσει βάσκανοι καὶ μισόχρηστοι καὶ πρὸς

[7, 2]   τινες, εἴθ´ ὅτι πρᾷος ἦν φύσει καὶ μαλακὸς εἰς ὀργήν, ὡς

[7, 46]   σεμνοτέρου· ἀλλ´ οἴονται τοῦ διαφόρου φύσει καταδουλωθέντος καὶ δὴ τὸ καθ´

[7, 66]   πολλοὺς ἀναλίσκουσι λόγους, τόπων τε φύσεις καὶ ὁπλισμῶν ἰδιότητας καὶ τάξεων

[7, 56]   τῶν πολιτευμάτων, οὐθὲν ὑμῖν ἐνθάδε φύσεται κακόν, ἀλλ´ ὁ πλέον ἔχειν

[7, 52]   ἐστι νόμῳ κύριος. δίκαιον δὲ φύσεως ἀνομοθέτητον, ὦ βουλή, πῶς ἂν

[7, 41]   ἐπ´ ἀγράφῳ δὲ καὶ ἀνομοθετήτῳ φύσεως δικαίῳ τόδε ἀξιοῦμεν, ὦ βουλή,

[7, 60]   ἂν δικαιώσωσιν ὡς μεταβεβλημένοις τὴν φύσιν ἀπιστεῖν. ἓν δὲ κεφάλαιον ἦν

[7, 68]   βοσκημάτων πολὺ ἐκ τοῦ κατὰ φύσιν ἐκβεβηκυῖαι εἰς τὸ ἄπιστόν τε

[7, 12]   πᾶσαν ἡλικίαν καὶ τύχην καὶ φύσιν ἐρρωμένων τε καὶ ἀσθενῶν σωμάτων

[7, 3]   ἑτέρῳ Γλάνις, ἀφέντες τὰς κατὰ φύσιν ὁδοὺς ἀνέστρεψαν τὰ νάματα καὶ

[7, 68]   οὐκ εἰωθυῖαι ἐφαίνοντο πολλοῖς, καὶ φωναὶ ἠκούοντο οὐδενὸς ὄντος τοῦ φθεγγομένου,

[7, 69]   τοιᾷδε ἀνάγκῃ κρατούμενος ἐβόα τε φωνὰς δυσφήμους, ἃς ἡ ἀλγηδὼν ἐβούλετο,

[7, 30]   Γάιον Μάρκιον, ἄνδρα φιλόπολιν, ἐλευθέρᾳ φωνῇ χρησάμενον ὑπὲρ τῶν κοινῶν ἀποκτεῖναι

[7, 22]   θάνατον ἐπιτιθεὶς ζημίαν τοῖς ἐλευθέραν φωνὴν ἀφιεῖσι, τί προσῆκεν ὄνομα θέσθαι

[7, 31]   ἐσχάτων κίνδυνον ἐπιθεὶς τοῖς ἐλευθέραν φωνὴν ὑπὲρ τοῦ δήμου φθεγξαμένοις; οὐκ

Livre, Chap.
[7, 71]	ἄλλην διαπόντιον οὐδεμίαν ἀρχήν, Κοίντῳ	Φαβίῳ	βεβαιωτῇ χρώμενος καὶ οὐδεμιᾶς ἔτι
[7, 31]	οὐκ ἂν ἀγανακτήσαιτε καὶ δεινὰ	φαίητε	πάσχειν, εἰ τὴν παρρησίαν ἀφαιρήσεταί
[7, 72]	Ζώσατο μὲν ῥάκεσιν περὶ μήδεα,	φαῖνε	δὲ μηροὺς Καλούς τε μεγάλους
[7, 72]	εἶχον ἅπαντες Ἕλληνες ὅλα γυμνὰ	φαίνειν	ἐν ταῖς ἀγωνίαις τὰ σώματα,
[7, 55]	κόσμῳ, φυλακὴν οὐδεμίαν ἄχρι τοῦδε	φαίνεσθε	πεποιημένοι. καὶ περὶ μὲν ὑμῶν
[7, 29]	ὀργὰς μελλούσας ἔχειν. νῦν δὲ	φαίνεσθε	ταχύτερα μᾶλλον ἢ φρονιμώτερα ἐγνωκέναι
[7, 56]	τε καὶ διανοεῖται, κἂν ἀδικῶν	φαίνηται	δίκης, ἧς ἂν ἄξιος ᾖ,
[7, 62]	μηδεμίαν εὑρίσκειν ἀφορμὴν τυραννίδος ἐπιθέσεως	φαινομένην,	ὑπὲρ ἧς τὰς ψήφους ἀνειλήφεσαν.
[7, 11]	τοὺς εὐτολμοτάτους διφθέρας ἔχοντας καὶ	φακέλλους	φρυγάνων κομίζοντας. οὗτοι περὶ λύχνων
[7, 11]	τοῦ τείχους ἐξελκύσαντες ἐκ τῶν	φακέλλων	ἃ κατέκρυπτον ξίφη, καὶ συνελθόντες
[7, 59]	οὗτοι τάξιν οὐκ εἶχον ἐν	φάλαγγι,	ἀλλὰ ψιλοὶ καὶ κοῦφοι συνεστρατεύοντο
[7, 4]	οὐδ´ εἰς χεῖρας ἐλθόντες τῇ	φάλαγγι	τῶν Ἑλλήνων αὐτοὶ δι´ αὑτῶν
[7, 68]	αὖθις τὴν τοῦ θεοῦ ὄψιν	φανεῖσαν	ἐν τοῖς ὕπνοις δηλοῦν, ὅτι
[7, 64]	οἷα δὴ παραδόξου καὶ ἀπροσδοκήτου	φανείσης	ἐπὶ σφίσι τῆς αἰτίας. ἐπειδὴ
[7, 72]	μηροὺς Καλούς τε μεγάλους τε.	φάνεν	δέ οἱ εὐρέες ὦμοι Στήθεά
[7, 72]	ὡς εἰς διδασκαλεῖον πορευόμενοι· ἵνα	φανερὰ	γίνοιτο τοῖς ξένοις ἡ μέλλουσα
[7, 16]	φιλονεικοῦντες· αὔριον δ´ ὑμῖν ὑπισχνοῦμαι	φανερὰν	ποιήσειν ὅσην ἔχετε ἰσχύν. καὶ
[7, 63]	χρημάτων· καὶ νόμου κατάλυσιν εἶναι	φανερὰν	ταύτην λέγω. δυεῖν δὴ θάτερον
[7, 68]	οὔτε ὑπ´ ἄλλης τινὸς αἰτίας	φανερᾶς	ἀναρπασθέντα αἰφνιδίως ἀποθανεῖν· καὶ αὖθις
[7, 64]	ταῦτ´ ἐπερρώσθη μεγάλης ἀφορμῆς καὶ	φανερᾶς	λαβόμενον. ἦν γὰρ ἀληθὴς ἡ
[7, 72]	σαφέστερον ἐν Ὀδυσσείᾳ τοῦτο ποιεῖ	φανερὸν	ἐπὶ τῆς Ἴρου καὶ Ὀδυσσέως
[7, 16]	ἐγὼ τοῦθ´ ὑμῖν ὑποδέχομαι ποιήσειν	φανερόν·	μετριωτέραν αὐτῶν ἀποδώσετε τὴν ὑπερηφανίαν.
[7, 31]	~Ἵνα δὲ μᾶλλον ὑμῖν γένηται	φανερόν,	ὅτι οὐθὲν οὔτε μέτριον οὔτε
[7, 49]	πολέμιος ὑμῖν ἐτόλμησεν ἐκ τοῦ	φανεροῦ	γενέσθαι, ἀδικηθεὶς μὲν οὐδέν, τὸ
[7, 10]	διὰ τὸ μήτ´ ἐκ τοῦ	φανεροῦ	τὰς ἐπιχειρήσεις αὐτοὺς ποιεῖσθαι μήτ´
[7, 18]	τροφάς, ἢ τὴν ἐν τῷ	φανερῷ	ἀγορὰν ἁρπάζειν ἐπεβάλοντο, ἀλλ´ ὑπομένοντες
[7, 54]	τὰς διαλλαγὰς πλείστην ἀποδειξάμενος προθυμίαν	φανερῶς	καὶ τότε τῷ δήμῳ συνελάμβανε
[7, 54]	ταῖς διχοστασίαις τὰ μέγιστα καὶ	φανερώτατα	ἐπιλεγόμενος. ~Διεξιὼν δὲ ταῦτα μετὰ
[7, 39]	βουλομένων, ὅ τι ἂν αὐτοῖς	φανῇ	δίκαιόν τε καὶ τῷ κοινῷ
[7, 70]	καὶ δυσαντιλέκτων, εἰ μέλλουσι πισταὶ	φανήσεσθαι.	ἐν αἷς πρῶτα καὶ κυριώτατα
[7, 60]	δίκην τοῖς δεομένοις ὑπὲρ αὐτοῦ	φανήσονται	κεχαρισμένοι. ~Παυσαμένου δὲ τοῦ Μηνυκίου
[7, 29]	εἴτε δεινῶν ὄντων, ὡς οὗτοί	φασιν,	εἴτ´ ὠφελίμων, ὥσπερ ἡμεῖς οἰόμεθ´;
[7, 52]	ἀρετήν, καὶ πολλὰς χάριτας εἰδέναι	φατὲ	τῆς προθυμίας, ἣν ἀπεδείξατο περὶ
[7, 40]	ἐνδεέστεροι, τὰ δὲ πράγματα οὐ	φαῦλα,	ὑπὲρ ὧν λέξομεν. τούτοις οὖν
[7, 40]	οἷς ὀμόσαντες οἴσετε τὰς γνώμας.	φαῦλοι	μὲν οὖν ἡμεῖς γ´ ὡς
[7, 56]	σεμνὸς ἀποδώσει τῷ δήμῳ τῷ	φαύλῳ	καὶ ταπεινῷ λόγον ὧν πράττει
[7, 32]	πολέμοις, καὶ μὴ λόγων μνησικακεῖν	φαύλων,	ἀλλ´ ἔργων μεμνῆσθαι καλῶν. ὁ
[7, 53]	τῶν ἀφανῶν τινα {πολιτῶν} ἢ	φαύλων,	ἀλλ´ ὃν αὐτοὶ καὶ τὰ
[7, 60]	ποιήσουσι, λόγων μὲν αὐτῷ μνησικακοῦντες	φαύλων,	ἔργων δ´ ἀχαριστοῦντες καλῶν. εἶναι
[7, 45]	ἐξήνεγκαν τέλος καθ´ ἡμῶν τῶν	φαύλων	καὶ ταπεινῶν οἱ σεμνοὶ καὶ
[7, 50]	ἂν καὶ κατήνεγκεν, οὔτ´ εὐγενείας	φειδόμενος	οὔτ´ ἀρετῆς οὔθ´ ἡλικίας. ~Ταύτας
[7, 46]	ἄρχεται, κρατήσασα δ´ οὐδ´ ὑμῶν	φείσεται.	~Τοιαῦτα διεξιόντος τοῦ Δεκίου καὶ
[7, 16]	ἀποδώσετε τὴν ὑπερηφανίαν. ἐὰν δὲ	φενακίζων	ὑμᾶς εὑρεθῶ, χρήσασθ´ ὅ τι
[7, 42]	γινόμενα, μικρὰ διεξιόντος ἀνέχεσθέ μου.	φέρε	γάρ, εἴ τις ὑμᾶς ἔροιτο,
[7, 55]	ἐνθυμούμενος ὅσας ὁ μακρὸς αἰὼν	φέρει	μεταβολὰς δέδοικα, μή τι παρακινήσαντες
[7, 39]	καὶ τῷ κοινῷ συμφέρον ἀποφήνασθαι,	φέρειν	δὴ τὴν γνώμην ἅπαντας ὥσπερ
[7, 67]	αὐτὰς μόνον, καὶ παρακαλέσας γενναίως	φέρειν	τὰς συμφοράς, τούς τε παῖδας
[7, 10]	καθώπλιζον, καὶ ὅσα μὴ δύναιντο	φέρειν	τε καὶ ἄγειν {χρήματα καὶ
[7, 61]	καὶ περὶ τούτου τὰς πίστεις	φέρετε.	λόγων δ´, ὧν αὐτὸν αἰτιᾶσθε
[7, 72]	εἰκόνες ἐπόμπευον ὤμοις ὑπ´ ἀνδρῶν	φερόμεναι,	μορφάς θ´ ὁμοίας παρέχουσαι ταῖς
[7, 51]	τοίνυν ὡς ἔμαθεν ὑμᾶς οὐκέτι	φέροντας	αὐτοῦ τὴν ὕβριν, ἀλλ´ ὁμόσε
[7, 25]	πλουσιώτατοί τε καὶ φιλοτιμότατοι, βαρέως	φέροντες	οἱ μὲν ἐπὶ ταῖς περὶ
[7, 24]	τῆς γῆς, ἄγοντες αὐτὴν καὶ	φέροντες	ὥσπερ πολεμίαν, καὶ τὰς ἐξαιρεθείσας
[7, 9]	αὗται κτένας εἰς τὰ βαλανεῖα	φέρουσαι	καὶ μύρων ἀλαβάστρους καὶ κάτοπτρα.
[7, 11]	τὰς ἐπὶ τὴν τυραννικὴν οἰκίαν	φερούσας	ὁδούς· καὶ οὐδὲ παρὰ ταῖς
[7, 11]	πρὸς τὰς ἐπὶ τὸν Ἄορνον	φερούσας	πύλας τούς τε φύλακας αὐτῶν
[7, 54]	στάσεως καὶ κακῶν ἀνηκέστων, ἃ	φέρουσιν	ἐμφύλιοι πόλεμοι, μὴ ποιεῖν ἀληθεῖς
[7, 8]	παντὸς ἱεροῦ καὶ βεβήλου τόπου,	φέρων	εἰς τοὺς αὐτοὺς τόπους τὰς
[7, 7]	τοῖς δ´ ἄλλοις πολίταις ἐλευθερίαν	φέρων	παρεῖναι καὶ ἰσηγορίαν καὶ ἄλλα
[7, 22]	τῆς ἐξουσίας ταύτης ἄγωσι καὶ	φέρωσιν,	ὅς´ ἂν αὐτοῖς δοκῇ, καὶ
[7, 54]	τοῦ σώματος παρασχεῖν, καὶ μὴ	φεύγειν	ἄδικον ἔγκλημα λόγῳ μετὰ δίκης
[7, 10]	ἐκ τῶν εἰκότων λογισμὸν ὑποτοπήσαντες,	φεύγουσιν	εἰς τὰ ὄρη τὸν γεωργικὸν
[7, 63]	τοῦτο δὴ τυραννίδος τεκμήριον εἶναι	φημὶ	τὸ ἔργον· πῶς γὰρ οὔ;
[7, 52]	δεδικασμένην, οὔτ´ ἰδίαν· εἰ δὲ	φήσει,	δειξάτω καὶ μηθὲν ἔτι δεόμεθα
[7, 72]	τῇ Πατρόκλου ταφῇ γενομένην ἀφηγούμενός	φησι·	Τὼ δὲ ζωσαμένω βήτην ἐς
[7, 72]	καὶ οὐλαῖς χρωμένους ἐν οἷς	φησι·	Χερνίψαντο δ´ ἔπειτα καὶ οὐλοχύτας
[7, 72]	ἀσπίδος κατασκευῇ, ἣν Ἀχιλλεῖ δωρήσασθαί	φησιν	Ἥφαιστον. ὑποθέμενος γὰρ ἐν αὐτῇ
[7, 50]	τὸ μὴ παθεῖν ὃ δεδοικέναι	φησίν,	οὐκ ἄλλῳ τινὶ φυλαττόμενος δῆλός
[7, 10]	δείσας, μὴ συμφρονήσαντες ἐπαναστῶσιν αὐτῷ,	φθάσαι	διαχειρισάμενος ἅπαντας ἐβούλετο, πρὶν αἰσθέσθαι
[7, 50]	δῆλός ἐστιν, ἢ τῷ δρᾶσαι	φθάσας.	ἐδήλωσε δὲ τοῦτο πολλάκις μὲν
[7, 68]	φωναὶ ἠκούοντο οὐδενὸς ὄντος τοῦ	φθεγγομένου,	γοναί τ´ ἀνθρώπων καὶ βοσκημάτων
[7, 31]	ἐλευθέραν φωνὴν ὑπὲρ τοῦ δήμου	φθεγξαμένοις;	οὐκ ἔνεστ´ ἄλλως εἰπεῖν. ἔπειθ´
[7, 65]	πάντων ἐπῃνεῖτο, ὁπότε δ´ ἀρετὴ	φθονηθεῖσα	ἀνδρὸς τὰ κοινὰ εὖ διοικοῦντος
[7, 14]	μάλιστ´ ἐνῆν τὸν κατ´ αὐτῆς	φθόνον,	καὶ τοὺς ἄλλους ἠξίου λέγειν
[7, 18]	συμφορᾶς, αἱ δὲ πλείους διὰ	φθόνον	τῆς πάλαι ποτὲ εὐτυχίας. καὶ
[7, 54]	αὐτοῦ διαβολὰς μένοντα ἐν τῷ	φθονουμένῳ	τοῦ βίου, ἀλλὰ σχῆμα ταπεινὸν
[7, 48]	περιεστήκασιν αἱ χάριτες ὑμῖν εἰς	φθόνους	καὶ μίση, τὸ μὲν ἐπιτιμᾶν
[7, 64]	ἔργον· χόλῳ δ´ ὑπούλῳ καὶ	φθόνῳ	δυσμενῶν αὐτὴ καθ´ αὑτὴν ἡ
[7, 49]	ἐπὶ τῷ κατὰ τῆς βουλῆς	φθόνῳ,	πολλά, εἴπερ ἄρα μέμνησθε, κεκραγότος
[7, 68]	λοιμικὴ καὶ πολλὴν ἐποίησε βοσκημάτων	φθοράν·	ἀνθρώπων μέντοι θάνατος οὐ πολὺς
[7, 12]	εἰς τὰς πόλεις τῶν Οὐολούσκων	φθόρος	λοιμικὸς ἐνέσκηψεν, ὅσος ἐν οὐδενὶ
[7, 32]	μηδὲν ἐξαμαρτάνειν· χρηστὰ δὲ καὶ	φιλάνθρωπα	ἔργα, οἷς χρησόμεθα οὐκ ὀνειδίσαι
[7, 6]	δωρεῶν τε δόσει καὶ λόγων	φιλανθρωπίᾳ	καὶ ταῖς ἅπαντας ἐξαπατώσαις ἐλπίσι
[7, 33]	μετριότητι τῶν λόγων καὶ τῇ	φιλανθρωπίᾳ	τῶν ὑποσχέσεων ἐπαγόμενον τὸ πλῆθος
[7, 53]	καταφεύγοντας ἐνθάδε ταύτης ἀποκλείοντας τῆς	φιλανθρωπίας.	εἰ δὲ τἀναντία ἡμᾶς ἐγίγνωσκες
[7, 27]	δ´ αἱ πλείους γνῶμαι τὰ	φιλανθρωπότερα	τῶν αὐθαδεστέρων προείλοντο, διαλύσαντες οἱ
[7, 18]	πολιτείας τε μεταδόσει καὶ ἄλλων	φιλανθρώπων	ἐλπίσιν ὑπαγόμεναι, αἱ μὲν ἀπὸ
[7, 30]	μὲν εὕρεσθε παρὰ τῆς βουλῆς	φιλανθρώπων	μηδενὸς ἀφίστασθαι, ὧν δ´ οὐκ
[7, 18]	ἐχώρησεν, οἷα ἐν ταῖς τοιαύταις	φιλεῖ	γίνεσθαι ταραχαῖς. οὔτε γὰρ οἱ
[7, 56]	πολεμῇ· καὶ γὰρ ἐν ὄχλῳ	φιλεῖ	γίνεσθαι τυραννίς· φυλάξει τε καὶ
[7, 42]	νόμος, εἰς ταύτην στάσις εἰσπορεύεσθαι	φιλεῖ	καὶ πόλεμος. καὶ ὅσοι μὲν
[7, 53]	ἐλευθερίαν προκαλούμενοι καὶ πολεμίους εἰς	φιλίαν	καὶ πάντας ἀνθρώπους εἰς κοινωνίαν
[7, 44]	αἰτίοις τῆς συμφορᾶς οὐθὲν ἔτι	φίλιον	ἡγούμενοι. ὥστ´ εἰ μανέντες ὑμεῖς
[7, 20]	μὲν γὰρ ἐπιεικέστατοι αὐτῶν καὶ	φιλοδημότατοι	πρὸς τὰς κατεχούσας τὸ κοινὸν
[7, 63]	διένειμε τὰ λάφυρα τοῖς ἑαυτοῦ	φίλοις,	ἃ ἔλαβεν ἐκ τῆς πολεμίας,
[7, 63]	διένειμε καὶ κατεχαρίσατο τοῖς ἑαυτοῦ	φίλοις	ἅπασαν τὴν λείαν· τοῦτο δὴ
[7, 7]	καὶ καθοπλίσας ἅμα τοῖς ἄλλοις	φίλοις,	ἐν οἷς ἦσαν καὶ οἱ
[7, 68]	δύνασθαι κινεῖν. τότε δὴ τοῖς	φίλοις	κοινωσάμενος τὰ συμβεβηκότα καὶ κελευσθεὶς
[7, 65]	δὲ πονηροὶ καὶ ἀκόλαστοι καὶ	φιλοκερδεῖς	ἄνθρωποι τηλικαύτης ἐξουσίας τύχωσι, τἀναντία
[7, 18]	ὁ δῆμος γνοίη τῇ βουλῇ	φίλον	τι ἦν· ἀντιπαρατεταγμένοι δὲ καὶ
[7, 36]	μόνος μόνῳ καὶ ὑποτίθεται μὴ	φιλονεικεῖν	ἐγχειρήματι θερμῷ καὶ παρανόμῳ συναγωνιζόμενον,
[7, 38]	πόλεως ἁπάσῃ δυνάμει καὶ μὴ	φιλονεικεῖν	ἐναντία τῷ δήμῳ περὶ μηδενὸς
[7, 15]	πολλῆς ἐμπεσούσης πάνυ τοῖς συνέδροις	φιλονεικίας·	ὥστε καὶ τὸν δῆμον ὑπὸ
[7, 16]	μὲν οὖν ἄπιτε καὶ παύσασθε	φιλονεικοῦντες·	αὔριον δ´ ὑμῖν ὑπισχνοῦμαι φανερὰν
[7, 50]	μάλιστα δὲ Μάρκιον τουτονὶ τὸν	φιλόπολιν	ἄνδρα, οὔτε προγόνων ἀφανῶν ὄντα
[7, 30]	καὶ νῦν Γάιον Μάρκιον, ἄνδρα	φιλόπολιν,	ἐλευθέρᾳ φωνῇ χρησάμενον ὑπὲρ τῶν
[7, 25]	τὸν ἄνδρα ὡς γενναῖον καὶ	φιλόπολιν	καὶ τὰ κράτιστα τῷ κοινῷ
[7, 32]	μήτ´ ἐκβαλεῖν τῆς πόλεως ἄνδρα	φιλόπολιν	καὶ τὰ πολέμια πάντων κράτιστον.
[7, 32]	βιαζομένοις ὑμῖν εἴξομεν, ἀλλ´ ἤτοι	φιλότητος	ἀδόλου καὶ χαρίτων ἔτι μειζόνων
[7, 4]	ὅπλα καὶ φόνους χωρήσῃ τὸ	φιλότιμον,	ἔπεισαν ἀμφοτέρας τὰς τάξεις συγχωρῆσαι
[7, 25]	πρεσβυτέρων οἱ πλουσιώτατοί τε καὶ	φιλοτιμότατοι,	βαρέως φέροντες οἱ μὲν ἐπὶ
[7, 10]	αἰσθέσθαι τινά· καὶ παραλαβὼν τοὺς	φίλους	ἐσκόπει μετ´ αὐτῶν, δι´ οἵου
[7, 64]	τούς τε πελάτας καὶ τοὺς	φίλους	καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν οἷς
[7, 54]	ἕκαστον τοὺς αὑτοῦ παρακαλεῖν καὶ	φίλους	συνάγειν, καὶ εἴ τινας οἰκείως
[7, 67]	ὑπαγκάλιος· ἄλλο δ´ οὐθὲν οὔτε	φιλοφρονησάμενος	οὔτε διοικησάμενος οἷς εἰς τὴν
[7, 62]	τοῦ δημοτικοῦ μέρους ἐπιεικὲς καὶ	φιλόχρηστον	ἀπολύειν ἐβόα τὸν ἄνδρα, καὶ
[7, 54]	τῆς ψηφοφορίας ἀπαιτεῖν. τό τε	φιλόχρηστον	καὶ μισοπόνηρον οὐκ ὀλίγον ἀπέφηνεν
[7, 60]	ἐχθροῦ τιμωρίαν τοσούτων δέησιν ἀπώσασθαι	φίλων,	ἀλλὰ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν
[7, 10]	ὅπλα Καμπανῶν τε μισθοφόρων καὶ	φίλων	χεῖρα συγκροτήσαντες οὐκ ὀλίγην. ἐπεὶ
[7, 68]	Σουλπίκιος Καμερῖνος καὶ Σέργιος Λάρκιος	Φλαύιος	τὸ δεύτερον. ταραχαὶ δέ τινες
[7, 72]	καὶ ὀρθότριχες ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς	φόβαι	καὶ ὅσα τούτοις ὅμοια. οὗτοι
[7, 52]	ἔχει λόγον, οὓς ἐπαινεῖτε, τούτους	φοβεῖσθαι	καὶ ἅμα τοῖς αὐτοῖς περὶ
[7, 53]	πολέμου δ´ ἀπειλάς, αἷς χρώμενοι	φοβεῖτε	ἡμᾶς, οὐ νῦν πρῶτον ἐπαγομένας
[7, 53]	ἀλλ´ εἴη μέχρι λόγων τὰ	φοβερὰ	ταῦτ´ ἐλθεῖν, ἔργον δὲ μηθὲν
[7, 30]	{ἐν} τοῖς μετέχουσι τῆς βουλῆς	φοβερὸν	ποιήσετε τὸ {μὴ} μετὰ παρρησίας
[7, 4]	ἀριστοκρατίας διὰ ταῦτ´ ἐπαχθὴς καὶ	φοβερός.	~Εἰκοστῷ δ´ ὕστερον ἔτει τῆς
[7, 56]	ἐπιχειρῶν πράττειν. ὅσῳ γὰρ ἂν	φοβερώτερον	κατασκευάσητε τὸ παραβαίνειν τοὺς νόμους
[7, 46]	ἄκριτον ἀναπολόγητον μηδενὸς δεηθέντα μηθένα	φοβηθέντα	μηθενὶ τῶν τοσούτων πολιτῶν ἴσον
[7, 41]	ἐκ τῆς δίκης ἐφιστάντες αὐτοῖς	φόβον.	ἀρχὰς μὲν δὴ καὶ προεδρίας
[7, 48]	τὴν ψυχήν, οὐδείς με ἀφέξει	φόβος	μὴ οὐχ ἃ φρονῶ λέγειν.
[7, 72]	δὲ τῶν ὀρχηστῶν ἦσαν χιτῶνες	φοινίκεοι	ζωστῆρσι χαλκέοις ἐσφιγμένοι, καὶ ξίφη
[7, 71]	πεντακοσίας μνᾶς· καὶ μέχρι τοῦ	Φοινικικοῦ	πολέμου ταῦτ´ ἐδαπάνων εἰς τὴν
[7, 7]	καὶ πολλὴν κατηγορίαν διαθέμενος τῶν	φονευθέντων	ὑπ´ αὐτοῦ πολιτῶν, ἐκείνους μὲν
[7, 36]	τῶν πατρικίων τὴν εἰς τὰ	φονικὰ	καὶ βίαια ἔργα, ὦ δημόται,
[7, 8]	μὴ γένοιτο πόλεμος ἐμφύλιος μηδὲ	φόνοι	πολιτικοί, μίαν εὑρίσκειν ἔφη πρὶν
[7, 66]	καὶ πολὺν ἐργασαμένους τῶν κρατίστων	φόνον	ἅπαντα τἀκείνων παραλαβεῖν, μήτε τοὺς
[7, 4]	πρεσβύτεροι, μὴ πρὸς ὅπλα καὶ	φόνους	χωρήσῃ τὸ φιλότιμον, ἔπεισαν ἀμφοτέρας
[7, 72]	ἐν δ´ ἄρα τοῖσιν Αὐλοὶ	φόρμιγγές	τε βοὴν ἔχον· αἱ δὲ
[7, 20]	ὧν ἡ πόλις ὠνησαμένη τὸν	φόρτον	ἐκ τῶν κοινῶν χρημάτων εἶχεν
[7, 11]	σωμάτων ἔτι κρατοῦντας οὔτε τῶν	φρενῶν	διὰ τὸν οἶνον προβάτων δίκην
[7, 58]	οὐκ ἔσται τὸ λέγειν ἃ	φρονεῖ	τις ἐν τοῖς συνέδροις ὑπαίτιον,
[7, 53]	οἴεται τὰ συμφέροντα τῷ κοινῷ	φρονεῖν	ἑαυτόν, ὃς ἄρτι παρελήλυθεν εἰς
[7, 48]	προθύμως χαριζομένους ἄμεινον ἐμοῦ δόξαι	φρονεῖν.	ἐπειδὴ δ´ οὐχ, ὡς ἐβουλόμην
[7, 34]	καταφεύγειν ἀπολογίας, Μάρκιον ὄντα καὶ	φρόνημα	μεῖζον ἢ κατ´ ἰδιώτην ἔχοντα·
[7, 9]	γένηται μήτε γενναῖον μήτ´ ἀνδρῶδες	φρόνημα,	πᾶσαν ἐκθηλῦναι ταῖς ἀγωγαῖς τὴν
[7, 46]	περιέρχῃ καὶ μηδὲν ὑφεῖναι τοῦ	φρονήματος	ἀπομαχόμενος· ἐῶ γάρ, ὅτι καὶ
[7, 59]	ἐν τοῖς πολέμοις λαμβάνοντες, ταὐτὸ	φρονήσαιεν	ἑπτὰ καὶ ἐνενήκοντα λόχοι, τέλος
[7, 56]	οὐδὲν ἐάσει παρανομεῖν ὁ διαφέρων	φρονήσει	ἀνὴρ δικτάτωρ ὑφ´ ὑμῶν αἱρεθείς,
[7, 53]	ἡμῖν πρακτέον οὐδενός· οὐδὲ ὀθνείᾳ	φρονήσει	νέων ἀνδρῶν τὰ οἰκεῖα συμφέροντα
[7, 48]	καὶ περὶ τῶν παρόντων ἄμεινον	φρονήσομεν,	ταῦτα πειράσομαι λέγειν. καίτοι με
[7, 59]	τοῦτο συνέβαινεν, ἕως οὗ ταὐτὸ	φρονήσωσιν	ἑπτὰ καὶ ἐνενήκοντα λόχοι. καὶ
[7, 55]	μηθένα ποιῆται λόγον, ὑπὸ δήμου	φρονίμου	καταλύεται. δῆμος δὲ σωφρονῶν καὶ
[7, 29]	δὲ φαίνεσθε ταχύτερα μᾶλλον ἢ	φρονιμώτερα	ἐγνωκέναι καὶ τὸ ἀσφαλέστερον ἐν
[7, 51]	μὲν εὐηθέστερα βουλευσάμενοι μᾶλλον ἢ	φρονιμώτερα	ἐχαρίσασθε, αὐτῷ συμφορὰς ὑμῖν ἐνήνοχε
[7, 64]	εἰς τὰς λοιπὰς ἐξόδους γένωνται	φρονιμώτεροι.	διάνοια μὲν τοῦ ἀνδρὸς ἥδε
[7, 19]	εἰργάσαντο, ἀλλὰ διέσωσαν τὰ κοινὰ	φρονιμώτερον	μᾶλλον ἢ εὐτυχέστερον τοῖς συμβαίνουσι
[7, 31]	αὐξομένην, τὰ δίκαια τῷ κοινῷ	φρονοῦντας	ἀποδείκνυτε; ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖ.
[7, 53]	ἐπιτηδεύοντας, ὦ Δέκιε, ἀνόσια μὲν	φρονοῦντας	περὶ θεούς, ἄδικα δὲ πράττοντας
[7, 23]	εἰσὶν αὐχήματος οἱ μηδὲν ὑγιὲς	φρονοῦντες,	ἐπειδὴ ἔγνωσαν, ὡς ἐν τῇ
[7, 50]	καὶ ὑμῶν οἱ τὰ κρείττω	φρονοῦντες	συνεστράφητε καὶ τὴν παρανομίαν ἐπέσχετε
[7, 30]	τὸ {μὴ} μετὰ παρρησίας ἃ	φρονοῦσι	λέγειν, τί ἂν εἴποιεν οἱ
[7, 14]	τοὺς ἄλλους ἠξίου λέγειν ἃ	φρονοῦσιν	εἰς τὸ κοινόν, μάλιστα δὲ
[7, 17]	ἄδηλον, ὅτι οἷς εἰπεῖν ἃ	φρονοῦσιν	οὐκ ἔξεστιν, οὐδὲ πρᾶξαι ἂν
[7, 54]	λόγον διεξῆλθε μετὰ πολλῆς συγκείμενον	φροντίδος,	ἐπιτιμῶν μὲν τοῖς οὐκ ἐῶσι
[7, 36]	ἔσται τούτοις καὶ τῇ βουλῇ	φροντίς,	αὐτοὶ ἐπιμελησόμεθα. ταῦτ´ εἰπὼν διέλυσε
[7, 33]	εἴ τις αὐτοῖς ἤδη ποτὲ	φροντὶς	εἰσέρχεται τῆς σωτηρίας τῶν πενήτων·
[7, 12]	θεῶν δέ τις εὔνοια, οἷς	φροντὶς	ἦν μὴ περιιδεῖν ὑπὸ τοῖς
[7, 48]	ἀφέξει φόβος μὴ οὐχ ἃ	φρονῶ	λέγειν. ~Πρῶτον μὲν οὖν τοῦθ´
[7, 11]	εὐτολμοτάτους διφθέρας ἔχοντας καὶ φακέλλους	φρυγάνων	κομίζοντας. οὗτοι περὶ λύχνων ἁφὰς
[7, 30]	τῶν κοινῶν ἀποκτεῖναι ζητοῦσιν ἢ	φυγάδα	ποιῆσαι τῆς πατρίδος, βούλομαι καὶ
[7, 10]	ἐνετείλατο μάλιστα μὲν ἅπαντας τοὺς	φυγάδας,	εἰ δὲ μή γ´ ὡς
[7, 11]	~Οἱ δ´ ἀποστάται τε καὶ	φυγάδες	ἐν τῷ περὶ τὸν Ἄορνον
[7, 12]	τυραννοῦντα Κύμης οἱ σὺν Ταρκυνίῳ	φυγάδες	καθιστάμενοι τὴν κατὰ τῆς πατρίδος
[7, 2]	διασωθέντες ἐκ τῆς τελευταίας μάχης	φυγάδες,	τὸ μὲν πρῶτον ἐξαιτεῖσθαι παρὰ
[7, 10]	ἐπιοῦσαν ἔμελλον αὐλίζεσθαι νύκτα οἱ	φυγάδες.	ᾧ πιστεῦσαι προαχθεὶς ὁ τύραννος
[7, 10]	τάχος ἐνδιατρίβοντες ἐν Καπύῃ Κυμαίων	φυγάδες,	ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοί τε καὶ
[7, 12]	σπουδὰς καὶ τὰς παρακλήσεις τῶν	φυγάδων,	αἰτησάμενοι χρόνον εἰς ἀπολογίαν, καὶ
[7, 48]	ἡμῖν ὑπελάμβανον ἔσεσθαι τὴν τῶν	φυγάδων	κάθοδον καὶ διὰ παντός, ὁσάκις
[7, 2]	διαβληθέντες ὑπὸ τῶν ἐκ Ῥώμης	φυγάδων,	χαλεπῶς δὲ πάνυ διὰ τὴν
[7, 10]	σῶμα μάστιξιν ἀποσταλεὶς ὑπὸ τῶν	φυγάδων	ὡς αὐτόμολος, ὃς ἄδειαν αἰτησάμενος
[7, 67]	τῶν ἀναγκαιοτάτων σφίσι θανάτοις ἢ	φυγαῖς	ἀναβοώσας. οὐθὲν γὰρ πρὸς τὰ
[7, 25]	πόλιν εἰσάγοντα θανάτῳ ζημιώσαντες ἢ	φυγῇ,	αὐτοὶ ποιήσειν τοῦτ´ ἔλεγον. θορύβου
[7, 7]	βουλευτήριον ἀποσφάττουσιν ἅπαντας τοὺς ἀριστοκρατικούς.	φυγὴ	δ´ ἐγένετο μετὰ τοῦτο τῶν
[7, 6]	πάλιν εἰς· τὸ τεῖχος αὐτῶν	φυγή·	ὁ δ´ Ἀριστόδημος σὺν τοῖς
[7, 30]	χρησάμενοι νόμῳ θανάτῳ ζημιοῦν ἢ	φυγῇ	τῶν πατρικίων τινὰς ἀξιώσουσιν; οὔτε
[7, 64]	φυλαῖς τίμημα ἐπιγράψαντες τῇ δίκῃ	φυγὴν	ἀίδιον, κατὰ δέος, οἶμαι, τοῦ
[7, 6]	κτείνας τρέπει τοὺς ἄλλους εἰς	φυγὴν	καὶ νίκην ἀναιρεῖται πασῶν λαμπροτάτην.
[7, 4]	συναγωνισαμένου τοῖς Ἕλλησι, δείσαντες εἰς	φυγὴν	τρέπονται. ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ
[7, 67]	οὔτε διοικησάμενος οἷς εἰς τὴν	φυγὴν	χρήσεσθαι ἔμελλεν, ἐξῄει κατὰ σπουδὴν
[7, 66]	τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν γενομένης οὔτε	φυγῆς,	οἷον ἐν ἄλλαις πολλαῖς ἐγένετο
[7, 52]	μὲν δημόταις, ἅς τ´ ἂν	φύγωσι	δίκας ὑπὸ τῶν πατρικίων καὶ
[7, 46]	μέρους τῶν ἐν τῇ πόλει	φύεται	τουτὶ τὸ κακὸν ὡς καὶ
[7, 64]	ὥστ´ εἰ δύο προσῆλθον αὐτῷ	φυλαί,	διὰ τὴν ἰσοψηφίαν ἀπελέλυτ´ ἄν,
[7, 59]	περισχοινίσαντες, ἐν οἷς ἔμελλον αἱ	φυλαὶ	στήσεσθαι καθ´ αὑτάς. καὶ τότε
[7, 64]	οἱ δήμαρχοι τὴν ψῆφον ταῖς	φυλαῖς	τίμημα ἐπιγράψαντες τῇ δίκῃ φυγὴν
[7, 8]	ἀποδείξαντας τὰ ὅπλα, μετὰ ταῦτα	φυλακαῖς	τρισὶ κρατύνεται τὴν τυραννίδα· ὧν
[7, 56]	καὶ πλεονέκταις, πολλοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ	φύλακας	αὐτῶν ἀποδείξαντες, τοσούτῳ κρεῖττον ὑμῖν
[7, 11]	Ἄορνον φερούσας πύλας τούς τε	φύλακας	αὐτῶν ἀποκτείνουσι κοιμωμένους καὶ τοὺς
[7, 55]	ἀλλ´ ἐνιαύσιον οὐδὲν ἧττον ἀποδείκνυτε	φύλακας	αὐτῶν τριακοσίους ἄνδρας ἐκ τῶν
[7, 13]	γὰρ χωρίον ἱκανὸν εἶναι ἐφαίνετο	φυλακῇ	ἀξιόχρεῳ καταληφθὲν οἷς ἂν νεωτερίζειν
[7, 29]	ἐν ἀδήλῳ ἔτι οὖσα οὐ	φυλακή	ἐστι τοῦ μὴ παθεῖν τι
[7, 20]	τῶν κοινῶν χρημάτων εἶχεν ἐν	φυλακῇ.	ἦλθον δὲ καὶ οἱ πρότερον
[7, 44]	πρώτῃ καὶ μόνῃ τῆς ἐλευθερίας	φυλακῇ	πιστεύσαντες ἐποιησάμεθα τὰς διαλύσεις. καὶ
[7, 37]	τὰ σώματα κατακλείσαντες εἶχον ἐν	φυλακῇ.	ταῦτα μαθόντες οἱ ὕπατοι ἔξοδον
[7, 3]	ἑτέρᾳ τὰς ναῦς εἶχον ἐν	φυλακῇ,	τῇ δὲ τρίτῃ πρὸ τοῦ
[7, 11]	πολλήν τινα καὶ ἐγρηγορυῖαν εὗρον	φυλακήν,	ἀλλὰ κἀνταῦθα τοὺς μὲν ἤδη
[7, 6]	καὶ καταλιπὼν ἐν ταῖς ναυσὶ	φυλακὴν	ἀποχρῶσαν ἐν τῇ πρώτῃ νυκτὶ
[7, 9]	θανάτου μὲν ἀπολύει παρὰ γνώμην,	φυλακὴν	δὲ ποιούμενος αὐτῶν, μή τι
[7, 8]	πρὶν εἰς τὰ δεινὰ ἐλθεῖν	φυλακήν,	εἰ τὰ ὅπλα προενέγκαντες ἐκ
[7, 7]	καὶ οἱ τῶν Τυρρηνῶν αἰχμάλωτοι,	φυλακὴν	ἐκ τούτων καθίσταται περὶ τὸ
[7, 55]	μένητε ἐν τῷ προσήκοντι κόσμῳ,	φυλακὴν	οὐδεμίαν ἄχρι τοῦδε φαίνεσθε πεποιημένοι.
[7, 70]	γὰρ ἐπὶ μήκιστον χρόνον διὰ	φυλακῆς	ἔχει Ἑλλάς τε καὶ βάρβαρος
[7, 28]	κοινῇ δόξαν ὑμῖν ἅπασι διὰ	φυλακῆς	ἔχειν χωρία εἰς πόλεμον ἐπιτήδεια,
[7, 24]	τάς τ´ οὖν ἀγορὰς διὰ	φυλακῆς	ἔχετε, καὶ τῆς τιμῆς τῶν
[7, 23]	τὰ λοιπὰ δι´ ἧς προσῆκε	φυλακῆς	λαβεῖν. ~Καιρὸς δ´ ὁ παρὼν
[7, 62]	ἑαυτοῦ ψυχῆς ἕνεκα τῆς ἁπάντων	φυλακῆς.	ὅσοι δ´ ἦσαν φύσει βάσκανοι
[7, 56]	ἐν ὄχλῳ φιλεῖ γίνεσθαι τυραννίς·	φυλάξει	τε καὶ οὐδὲν ἐάσει παρανομεῖν
[7, 64]	ἡ ψῆφος ἀνεδόθη, τὰς ἀπολυούσας	φυλὰς	ἔσχεν ὁ Μάρκιος ἐννέα· ὥστ´
[7, 59]	κλήσει τὴν ψῆφον ἐπενέγκωσι κατὰ	φυλάς.	καὶ ἐδόκουν δικαιότερα οὗτοι τῶν
[7, 45]	ἅπασα ἡ πληθὺς μερισθεῖσα κατὰ	φυλὰς	λόγου δοθέντος τοῖς δεομένοις ἔνορκον
[7, 36]	τοῖς πολίταις ὑπὲρ αὐτοῦ κατὰ	φυλάς·	ὅ τι δ´ ἂν αἱ
[7, 51]	δήμῳ τὴν ἔχθραν διαλλαττόμενοι ὁπωσδήποτε	φυλάττειν	κύρια, καὶ μὴ λύειν τῶν
[7, 65]	πότερα χρὴ καταλῦσαι αὐτὸ ἢ	φυλάττειν,	οἷον παρὰ τῶν προγόνων παρέλαβον,
[7, 72]	παρὰ δὲ Ῥωμαίοις ἐν ἁπάσαις	φυλάττεται	ταῖς ἀρχαίαις θυηπολίαις. σκευαὶ δὲ
[7, 73]	παλαιῶν ὡς ἐξ ἀρχῆς ἐνομοθετήθη	φυλαττόμενα	ὑπὸ Ῥωμαίων μέχρι τῶν κατ´
[7, 73]	ἕτερον δὲ παρ´ ὀλίγαις ἔτι	φυλαττόμενον	πόλεσιν Ἑλληνίσιν ἐν ἱερουργίαις τισὶν
[7, 50]	δεδοικέναι φησίν, οὐκ ἄλλῳ τινὶ	φυλαττόμενος	δῆλός ἐστιν, ἢ τῷ δρᾶσαι
[7, 72]	ἐν τοῖς Ἕλλησιν ὂν οἱ	φυλάττοντες	μέχρι τοῦδε Ῥωμαῖοι δῆλοί εἰσιν
[7, 12]	μέσου τῆς δίκης οὐθενὸς ἔτι	φυλάττοντος	αὐτοὺς ἀποδράντες ᾤχοντο. θεράποντας δ´
[7, 70]	ἃ μέχρι τοῦ κατ´ ἐμὲ	φυλάττουσι	χρόνου, οἷα παρὰ τῶν προγόνων
[7, 34]	ἀπολογίαν, ἢ τὴν ἔμφυτον αὐθάδειαν	φυλάττων	οὐθὲν ὑποθωπεύσει τὸν δῆμον μετριάσας
[7, 59]	ἐκκλησία κατ´ ἀνδρὸς ψηφοφόρος {ἡ	φυλετικὴ}	πολλὰ {δὲ} ἐναντιουμένων τῶν πατρικίων,
[7, 59]	ταῦθ´ ὑφορώμενοι καὶ αὐτοὶ τὴν	φυλετικὴν	ἐκκλησίαν ᾤοντο δεῖν συνάγειν καὶ
[7, 59]	συνεκάλουν τὸ πλῆθος ἐπὶ τὴν	φυλέτιν	ἐκκλησίαν, χωρία τῆς ἀγορᾶς περισχοινίσαντες,
[7, 72]	τις ἡμῖν ἔξω τοῦ Ἑλληνικοῦ	φῦλον	ἕτερον, ᾧ πάτριά ἐστι ταῦτα
[7, 64]	μιᾶς γὰρ καὶ εἴκοσι τότε	φυλῶν	οὐσῶν, οἷς ἡ ψῆφος ἀνεδόθη,
[7, 62]	ἁπάντων φυλακῆς. ὅσοι δ´ ἦσαν	φύσει	βάσκανοι καὶ μισόχρηστοι καὶ πρὸς
[7, 2]	τινες, εἴθ´ ὅτι πρᾷος ἦν	φύσει	καὶ μαλακὸς εἰς ὀργήν, ὡς
[7, 46]	σεμνοτέρου· ἀλλ´ οἴονται τοῦ διαφόρου	φύσει	καταδουλωθέντος καὶ δὴ τὸ καθ´
[7, 66]	πολλοὺς ἀναλίσκουσι λόγους, τόπων τε	φύσεις	καὶ ὁπλισμῶν ἰδιότητας καὶ τάξεων
[7, 56]	τῶν πολιτευμάτων, οὐθὲν ὑμῖν ἐνθάδε	φύσεται	κακόν, ἀλλ´ ὁ πλέον ἔχειν
[7, 52]	ἐστι νόμῳ κύριος. δίκαιον δὲ	φύσεως	ἀνομοθέτητον, ὦ βουλή, πῶς ἂν
[7, 41]	ἐπ´ ἀγράφῳ δὲ καὶ ἀνομοθετήτῳ	φύσεως	δικαίῳ τόδε ἀξιοῦμεν, ὦ βουλή,
[7, 60]	ἂν δικαιώσωσιν ὡς μεταβεβλημένοις τὴν	φύσιν	ἀπιστεῖν. ἓν δὲ κεφάλαιον ἦν
[7, 68]	βοσκημάτων πολὺ ἐκ τοῦ κατὰ	φύσιν	ἐκβεβηκυῖαι εἰς τὸ ἄπιστόν τε
[7, 12]	πᾶσαν ἡλικίαν καὶ τύχην καὶ	φύσιν	ἐρρωμένων τε καὶ ἀσθενῶν σωμάτων
[7, 3]	ἑτέρῳ Γλάνις, ἀφέντες τὰς κατὰ	φύσιν	ὁδοὺς ἀνέστρεψαν τὰ νάματα καὶ
[7, 68]	οὐκ εἰωθυῖαι ἐφαίνοντο πολλοῖς, καὶ	φωναὶ	ἠκούοντο οὐδενὸς ὄντος τοῦ φθεγγομένου,
[7, 69]	τοιᾷδε ἀνάγκῃ κρατούμενος ἐβόα τε	φωνὰς	δυσφήμους, ἃς ἡ ἀλγηδὼν ἐβούλετο,
[7, 30]	Γάιον Μάρκιον, ἄνδρα φιλόπολιν, ἐλευθέρᾳ	φωνῇ	χρησάμενον ὑπὲρ τῶν κοινῶν ἀποκτεῖναι
[7, 22]	θάνατον ἐπιτιθεὶς ζημίαν τοῖς ἐλευθέραν	φωνὴν	ἀφιεῖσι, τί προσῆκεν ὄνομα θέσθαι
[7, 31]	ἐσχάτων κίνδυνον ἐπιθεὶς τοῖς ἐλευθέραν	φωνὴν	ὑπὲρ τοῦ δήμου φθεγξαμένοις; οὐκ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 9/01/2007