HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  1109 formes différentes pour 2613 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[7, 17]   ἔξεστιν, οὐδὲ πρᾶξαι ἂν ἐξείη,     βούλονται. κομίζεσθ´ οὖν, ἔφη,
[7, 16]   καὶ οὐκ ἐᾶτε τοὺς δημάρχους     βούλονται λέγειν; ἀποκρίνεται πρὸς ταῦθ´
[7, 46]   καλὸν ἔργοις ἀσκοῦντος, οὐ λόγοις.     δὲ νῦν οὗτος βιάζεται, τίνος
[7, 7]   συνεργοὺς καὶ συναγωνιστὰς λαβὼν καὶ     δεήσει πράττειν ἑκάστοις ὑποθέμενος τοῖς
[7, 23]   χρῆται δ´ αὐτῇ οὐκέτι εἰς     δεῖ οὐδ´ ἐφ´ οἷς εὕρετο,
[7, 40]   ἡμῖν, ὃς οὐκ ᾤετο δεῖν,     δίδωσιν ἡμῖν νόμος, ταῦτα
[7, 63]   τὰ λάφυρα τοῖς ἑαυτοῦ φίλοις,     ἔλαβεν ἐκ τῆς πολεμίας,
[7, 24]   ἄνδρας, καὶ ἄλλα πολλά τιν´,     ἠδίκησθε ὑπ´ αὐτῶν· ἵνα καὶ
[7, 43]   δίκαια ἀξιοῦμεν καὶ τὰ συμφέροντα,     καὶ πολλὴ ἀνάγκη ποιεῖν ὑμᾶς
[7, 11]   τείχους ἐξελκύσαντες ἐκ τῶν φακέλλων     κατέκρυπτον ξίφη, καὶ συνελθόντες εἰς
[7, 51]   σκοπεῖν. ταῦτα μὲν οὖν ἐστιν,     κοινῇ πάντας ὑμᾶς οἴομαι δεῖν
[7, 56]   περὶ πολέμου καὶ εἰρήνης διαγιγνώσκειν,     μέγιστα καὶ κυριώτατά ἐστι τῶν
[7, 45]   ἴθι ἐκεῖ, Μάρκιε, καὶ ταῦθ´,     μέλλεις λέγειν ἐνθάδε, πρὸς ἅπαντας
[7, 29]   εἴτ´ ὠφελίμων, ὥσπερ ἡμεῖς οἰόμεθ´;     μὲν γὰρ ἐπὶ τῇ νεωστὶ
[7, 51]   δὴ νῦν κἀκεῖνα ἐνθυμήθητε πάλιν,     μετὰ τοῦτο τὸ γενναῖον καὶ
[7, 70]   καὶ ἐπιτηδεύματα παλαιὰ παρεχόμενος αὐτῶν,     μέχρι τοῦ κατ´ ἐμὲ φυλάττουσι
[7, 59]   λοχῖτιν ἐκκλησίαν, ἱερὰ πρότερον ἐπιτελέσαντες,     νόμος αὐτοῖς ἐστι, καὶ μέχρι
[7, 31]   οὐκ ἔνεστ´ ἄλλως εἰπεῖν. ἔπειθ´     παθεῖν οὐκ ἂν ὑπομείναιτε αὐτοί,
[7, 47]   Δεκίου καὶ τῶν ἄλλων δημάρχων     παραλιπεῖν αὐτοῖς ἐκεῖνος ἐδόκει συναγορευσάντων,
[7, 71]   καὶ ξένων ὑποδοχὰς καὶ ἐκεχειρίας,     πολὺ ἂν ἔργον εἴη λέγειν,
[7, 23]   τὸ ἀμύνεσθαι τοὺς ἄρξαντας, καὶ     τέως ἀδίκως ἔχουσιν ἀφελέσθαι σὺν
[7, 14]   λόγων ἐκ πολλοῦ παρεσκευασμένοι διεξῄεσαν,     τοῖς πολλοῖς ἀκούειν ἦν βουλομένοις,
[7, 54]   γένηται στάσεως καὶ κακῶν ἀνηκέστων,     φέρουσιν ἐμφύλιοι πόλεμοι, μὴ ποιεῖν
[7, 58]   ὅτι οὐκ ἔσται τὸ λέγειν     φρονεῖ τις ἐν τοῖς συνέδροις
[7, 30]   ποιήσετε τὸ {μὴ} μετὰ παρρησίας     φρονοῦσι λέγειν, τί ἂν εἴποιεν
[7, 14]   καὶ τοὺς ἄλλους ἠξίου λέγειν     φρονοῦσιν εἰς τὸ κοινόν, μάλιστα
[7, 17]   οὐκ ἄδηλον, ὅτι οἷς εἰπεῖν     φρονοῦσιν οὐκ ἔξεστιν, οὐδὲ πρᾶξαι
[7, 48]   με ἀφέξει φόβος μὴ οὐχ     φρονῶ λέγειν. ~Πρῶτον μὲν οὖν
[7, 1]   ὅστις ἦν τύραννος τότε Σικελίας,  ἀβασανίστως   δέ πως καὶ κατὰ τὸ
[7, 22]   καὶ πολλάκις ἤδη τοῖς εἰς  ἀβουλήτους   ἀνάγκας καταστᾶσι γνώμης ἁμαρτοῦσι τῆς
[7, 7]   καὶ ἰσηγορίαν καὶ ἄλλα πολλὰ  ἀγαθά.   ~Ταῦτ´ εἰπὼν καὶ θαυμαστῶν ἅπαντας
[7, 53]   ἐνθένδε ἀποικισθεῖσαι πόλεις πολλαὶ καὶ  ἀγαθαὶ   περὶ παντὸς ποιούμεναι σώζεσθαι τὴν
[7, 10]   τὰς κώμας διεξιὼν πολλὴν καὶ  ἀγαθὴν   εἶδεν αὐτῶν νεότητα, δείσας, μὴ
[7, 65]   μὲν γὰρ ἤδη καλοὶ καὶ  ἀγαθοὶ   ἄνδρες οὐκ ἄξια τῆς ἀρετῆς
[7, 65]   σκοπεῖν, ὅπως ἄνδρες καλοὶ καὶ  ἀγαθοὶ   τοῦ δήμου γενήσονται προστάται καὶ
[7, 31]   ὑμῖν μέν, εἰ τοῦτο ποιήσετε,  ἀγαθοῖς   εἶναι δοκεῖν, τοῖς δ´ ἀπεχθῶς
[7, 3]   Μισηνὸν ἐπικαιροτάτων. τούτοις ἐπιβουλεύσαντες τοῖς  ἀγαθοῖς   οἱ βάρβαροι στρατεύουσιν ἐπ´ αὐτήν,
[7, 53]   συμφέροντος ἐπειρᾶτο λέγειν Δέκιος, ὡς  ἀγαθὸν   μὲν ὁμόνοια, δεινὸν δὲ στάσις,
[7, 65]   παρεσκευασμένοις δρᾶν ἐνειργάσατο, δ´  ἀγαθὸς   καὶ ἀπὸ τοῦ κρατίστου πρὸς
[7, 46]   πάσχοντα. ταῦτα γὰρ ἦν ἔργα  ἀγαθοῦ   πολίτου καὶ τὸ καλὸν ἔργοις
[7, 8]   οἰκιῶν, ἐν αἷς πολλοὺς καὶ  ἀγαθοὺς   ἀποκτείνας τῶν πολιτῶν, ὡς οὐχ
[7, 4]   ὑποστὰς καὶ ἄλλους πολλοὺς καὶ  ἀγαθούς.   λυθέντος δὲ τοῦ πολέμου τὰς
[7, 55]   τῶν πατρικίων, καὶ ἐπ´ οὐδενὶ  ἀγαθῷ   νομίζουσι τὴν τῶν δημάρχων ἐξουσίαν
[7, 60]   ἐπὶ τῷ κοινῷ τῆς πόλεως  ἀγαθῷ.   πρὸς δὲ τούτοις ἐπαινῶν μὲν
[7, 60]   ἀπώσασθαι φίλων, ἀλλὰ πολλῶν καὶ  ἀγαθῶν   ἀνδρῶν χάριτι δίκην ἀνδρὸς ἑνὸς
[7, 64]   οἱ δ´ ἀποκνήσαντες ἐνθυμηθέντες, ὅσων  ἀγαθῶν   αὐτοῖς ἐξὸν μεταλαβεῖν, διὰ τὸ
[7, 50]   μὴ μετὰ τούτων ἐμέλλετε τῶν  ἀγαθῶν   βιώσεσθαι, τὰς ψυχὰς ἂν πρότερον
[7, 3]   δυνάμεως ἕνεκα καὶ τῶν ἄλλων  ἀγαθῶν   γῆν τε κατέχουσα τῆς Καμπανῶν
[7, 53]   πολλῆς πείρας κακῶν τε καὶ  ἀγαθῶν   ἐληλυθότες. πολέμου δ´ ἀπειλάς, αἷς
[7, 20]   συνεισῆλθεν ἅμα τῷ κόρῳ τῶν  ἀγαθῶν   τῶν χρησαμένων αὐτοῖς ὕβρις.
[7, 19]   τοὺς κινδύνους κακῶν τε καὶ  ἀγαθῶν   ἰσομοιρία. ἀλλ´ οὐκ ἦν τὸ
[7, 55]   ζηλώματα ὑπ´ ἀνδρῶν ὀλίγων καὶ  ἀγαθῶν   καταλύεται. ὀλιγαρχία δ´ ἐκ τῶν
[7, 64]   ἐμβαλὼν δ´ εἰς χώραν πολλῶν  ἀγαθῶν   μεστὴν γενόμενος ἀφθόνου λείας κύριος
[7, 55]   ὑπό τε μεγέθους καὶ πλήθους  ἀγαθῶν,   οἳ τυραννίδος τε πολυχρονίου ἠλευθερώκατε
[7, 51]   καλὰς ἀμοιβὰς ἀνθ´ ὧν ἔπαθεν  ἀγαθῶν   πολλῶν ὄντων καὶ μεγάλων τὰς
[7, 45]   ἅμα πολιτευομένους ἀνεπίληπτος, τὰ τῶν  ἀγαθῶν   τούτων ἔργα, οἳ τοσοῦτοι μὲν
[7, 68]   τοῦ θεοῦ χαλεπαίνειν τε καὶ  ἀγανακτεῖν,   ὅτι οὐκ ἀπήγγειλε πρὸς τὴν
[7, 29]   αὐτοῖς καὶ πρὶν πειραθῆναι  ἀγανακτεῖτε.   χρῆν γὰρ ὑμᾶς, εἰ τὰ
[7, 31]   ἂν εἴποιτε; ἆρ´ οὐκ ἂν  ἀγανακτήσαιτε   καὶ δεινὰ φαίητε πάσχειν, εἰ
[7, 26]   ἐκαλεῖτο, προπηλακίζων τοῖς λόγοις ἀνεῖρξεν,  ἀγανακτήσαντες   ἔτι μᾶλλον οἱ δήμαρχοι παραλαβόντες
[7, 45]   παρασχεδὸν ἐλθόντες παθεῖν, ἄρα εἰκότως  ἀγανακτοῦμεν   καὶ βοηθείας τινὸς οἰόμεθα δεῖν
[7, 46]   μὲν εὔνουν καὶ πρόθυμον ὑμῶν  ἀγαπᾶν,   μὴ δέχεσθαι δὲ χάριν ἰδίαν
[7, 50]   οἱ δὲ γενναιότεροι καὶ οὐκ  ἀγαπήσαντες   αὐτὸ τὸ ζῆν, εἰ μὴ
[7, 42]   εἰς τοὺς ἐσχάτους κινδύνους καταστάντες  ἀγαπητῶς   ἀπηλλάγησαν, ἣν καιρὸς ἀπῄτει
[7, 36]   καρτερώτατον μέρος ἐνδοιάζον καὶ οὐκ  ἀγαπητῶς   δεχόμενον ἀνδρὸς ἐπιφανεστάτου τῶν ἐν
[7, 6]   δωρεαῖς ἀπέπλει διὰ ταχέων αὐτὸς  ἄγγελος   τοῖς Κυμαίοις τῆς αὑτοῦ νίκης
[7, 51]   τὸ κωλῦσον παρ´ ὑμᾶς ἐγένετο.  ἄγε   δὴ νῦν κἀκεῖνα ἐνθυμήθητε πάλιν,
[7, 35]   κελευσάντων. καὶ ταῦτ´ εἰπὼν ἐπέταξεν  ἄγειν   αὐτὸν ἐπὶ τὸν ὑπερκείμενον τῆς
[7, 45]   ὑπηρέταις τοῖς ἡμετέροις, ὁπότε κελευσθέντες  ἄγειν   αὐτὸν ἐπιβάλλοιντο, πληγὰς ἐντρίβεται, καὶ
[7, 35]   οὓς τῇ προτέρᾳ τῶν ἡμερῶν  ἄγειν   αὐτὸν κελευσθέντας ὑφ´ αὑτῶν τύπτων
[7, 26]   μὴ ἑκὼν βούλεται ἀκολουθεῖν, βίᾳ  ἄγειν·   εἶχον δὲ τότε τὴν ἀγορανομικὴν
[7, 69]   τιμωρίᾳ θανάτου παραδοὺς τοῖς ὁμοδούλοις  ἄγειν,   ἵνα δὴ περιφανὴς τιμωρία
[7, 10]   ἐξ αὐτῶν δήσαντας πρὸς αὐτὸν  ἄγειν.   μὲν οὖν κατασκευαστὸς αὐτόμολος
[7, 10]   μὴ δύναιντο φέρειν τε καὶ  ἄγειν   {χρήματα καὶ βοσκήματα} τὰ μὲν
[7, 71]   μὲν βουλὴ τῶν Ῥωμαίων  ἄγειν,   ὡς καὶ πρότερον ἔφην, κατὰ
[7, 72]   πρῶτοι μὲν ἀνδρῶν, δεύτεροι δ´  ἀγενείων,   τελευταῖοι δὲ παίδων, οἷς παρηκολούθουν
[7, 26]   ὑπὸ τῶν δημάρχων πρὸ δίκης  ἄγεσθαί   τινα σφῶν βίᾳ προὔστησαν τοῦ
[7, 72]   καὶ προσέσπενδον οἶνον κατὰ τῶν  ἁγνιζομένων.   ἕκαστον δ´ ὅτι κατὰ νόμους
[7, 22]   ἀφανίζουσα τὸ ἐν τῇ ἀρχῇ  ἀγνοηθέν.   ~Εἰ δέ τισιν ὑμῶν δεινὰ
[7, 57]   τῷ δήμῳ μέλλετε, κἀγὼ μὴ  ἀγνοῶ,   περὶ τίνος ἀγωνιοῦμαι, κελεύσατε δὴ
[7, 34]   ποιήσαντι; Ταῦτα δ´ ἔλεγεν οὐκ  ἀγνοῶν,   ὅτι μεγαλόφρων ἀνὴρ οὐχ ὑπομενεῖ
[7, 72]   θυμός· Ἀλλὰ καὶ ὣς μνηστῆρες  ἄγον   ζώσαντες ἀνάγκῃ. τοῦτο δὴ τὸ
[7, 10]   πέμπει τοὺς πιστοτάτους τῶν ἡγεμόνων  ἄγοντας   ἱππεῖς τε πολλοὺς καὶ τὴν
[7, 24]   καταφθοράν, ἣν ἐποιήσαντο, τῆς γῆς,  ἄγοντες   αὐτὴν καὶ φέροντες ὥσπερ πολεμίαν,
[7, 72]   Καπιτωλίου τε καὶ δι´ ἀγορᾶς  ἄγοντες   ἐπὶ τὸν μέγαν ἱππόδρομον. ἡγοῦντο
[7, 1]   σῖτον ὠνησόμενοι καὶ παρῆσαν ἐκεῖθεν  ἄγοντες   ἣν τύραννος ἔδωκε δωρεάν,
[7, 20]   Σικελίαν Γεγάνιος καὶ Οὐαλέριος πολλὰς  ἄγοντες   ὁλκάδας, ἐν αἷς ἐκομίζοντο πυρῶν
[7, 69]   καιρὸν πόλις. οἱ δ´  ἄγοντες   τὸν θεράποντα ἐπὶ τὴν τιμωρίαν
[7, 64]   θορύβου πᾶσα ἦν ἀνάπλεως  ἀγορά,   καὶ οὔθ´ Μάρκιος πρὸς
[7, 12]   αὕτη βραχύν τινα χρόνον  ἀγορὰ   Ῥωμαίους διέθρεψεν· ἔπειτ´ ἐξαναλωθεῖσα εἰς
[7, 19]   ὡς εὐπορωτέρᾳ μὲν ἕξουσι τῇ  ἀγορᾷ   χρῆσθαι οἱ ὑπολειφθέντες ἐλάττους γενόμενοι,
[7, 58]   τῆς τρίτης ἀγορᾶς· αἱ δ´  ἀγοραὶ   Ῥωμαίοις ἐγίνοντο ὡς καὶ μέχρι
[7, 18]   τὴν ἐν τῷ φανερῷ  ἀγορὰν   ἁρπάζειν ἐπεβάλοντο, ἀλλ´ ὑπομένοντες ὠνεῖσθαι
[7, 27]   τοὺς τότε παρόντας κατὰ τὴν  ἀγορὰν   δημοτικούς. ταῦτα δ´ εἰπόντες ἐδίδοσαν,
[7, 11]   ἡμέρας γενομένης προῆλθον εἰς τὴν  ἀγοράν.   ἔπειτα συγκαλέσαντες τὸν δῆμον εἰς
[7, 7]   ἐγένετο μετὰ τοῦτο τῶν κατ´  ἀγορὰν   καὶ δρόμος, τῶν μὲν ἐπὶ
[7, 16]   τὸ ἄλλο πλῆθος εἰς τὴν  ἀγοράν,   καὶ ἔμελλον, εἰ νὺξ ἐπιλαμβάνοι
[7, 17]   κατέβαινε μετ´ αὐτῶν εἰς τὴν  ἀγοράν·   καὶ πρὶν ἡμέραν λαμπρὰν γενέσθαι
[7, 59]   πόλιν ἕωθεν εὐθὺς κατεῖχε τὴν  ἀγοράν·   οἱ δὲ δήμαρχοι συνεκάλουν τὸ
[7, 27]   ἡμέρᾳ πρῶτοι καταβάντες εἰς τὴν  ἀγορὰν   οἱ δήμαρχοι συνεκάλουν τὸν δῆμον
[7, 44]   αὐτῆς ἀπορίας τῶν ἐπιτηδείων τὴν  ἀγοράν.   οὐ γὰρ ἀνθέξειν ἡμᾶς ἐπὶ
[7, 58]   οἱ δήμαρχοι, προελθόντες εἰς τὴν  ἀγορὰν   συνεκάλεσαν εἰς ἐκκλησίαν τὸν δῆμον
[7, 27]   τὸν σύλλογον προῆλθον εἰς τὴν  ἀγορὰν   τάς τε κοινὰς ἀπολυσόμενοι διαβολὰς
[7, 14]   ἀπορίας καὶ συνδραμόντες εἰς τὴν  ἀγορὰν   τοὺς δημάρχους ἐβόων. συναχθείσης δ´
[7, 26]   ἄγειν· εἶχον δὲ τότε τὴν  ἀγορανομικὴν   ἐξουσίαν Τῖτος Ἰούνιος Βροῦτος καὶ
[7, 35]   τοὺς ἐπιθανατίους. οἱ μὲν οὖν  ἀγορανόμοι   προσῄεσαν ὡς ἐπιληψόμενοι τοῦ σώματος,
[7, 26]   αὐτὸν οἱ δήμαρχοι, προσέταξαν τοῖς  ἀγορανόμοις   ἐπιλαβέσθαι τοῦ σώματος καί, εἰ
[7, 26]   οἱ δήμαρχοι παραλαβόντες τούς τ´  ἀγορανόμους   καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν συχνοὺς
[7, 14]   τὸν Σικίνιον καὶ τὸν Βροῦτον  ἀγορανόμους   τότ´ ὄντας ἀνακαλῶν ἑκάτερον ἐξ
[7, 27]   καὶ τοὺς ἀφικομένους ἐπ´ αὐτὸν  ἀγορανόμους   τύπτων ἀπήλασεν. ἐκάλουν δὲ μάρτυρας
[7, 27]   ἐκεῖ, τῆς δὲ περὶ τοὺς  ἀγορανόμους   ὕβρεως ἅπαντας τοὺς τότε παρόντας
[7, 35]   τὸ ἀρχεῖον τῆς εἰς τοὺς  ἀγορανόμους   ὕβρεως ἕνεκεν, οὓς τῇ προτέρᾳ
[7, 72]   τοῦ Καπιτωλίου τε καὶ δι´  ἀγορᾶς   ἄγοντες ἐπὶ τὸν μέγαν ἱππόδρομον.
[7, 58]   τῷ ἀνδρὶ μέχρι τῆς τρίτης  ἀγορᾶς·   αἱ δ´ ἀγοραὶ Ῥωμαίοις ἐγίνοντο
[7, 24]   τε καὶ τιμίας ἔχοι τὰς  ἀγοράς·   ἀναγκασθήσονται δ´ οἱ μὲν κάκιστοι
[7, 69]   τιμωρία τοῦ ἀνθρώπου γένηται, δι´  ἀγορᾶς   αὐτὸν ἐκέλευσε μαστιγούμενον ἕλκειν καὶ
[7, 24]   ἐνοχλοῦντες ὑμῖν. τάς τ´ οὖν  ἀγορὰς   διὰ φυλακῆς ἔχετε, καὶ τῆς
[7, 37]   ψηφισάμενοι τὸ μὲν ὑπὲρ τῆς  ἀγορᾶς   δόγμα εἰς τὸν δῆμον ἐξήνεγκαν
[7, 20]   δημοσίᾳ, οἵ τε διαμείβεσθαι τὰς  ἀγορὰς   εἰωθότες ἐκ παντὸς τόπου συνῆλθον,
[7, 20]   σίτου τε καὶ τῆς ἄλλης  ἀγορᾶς   ἐμπλῆσαι τὴν πόλιν, ὡς ἐν
[7, 14]   χρήματα, οἷς ὠνούμενοι τὰς ἐπεισάκτους  ἀγορὰς   ἐν πολλῇ ὑπεροψίᾳ ἦσαν τοῦ
[7, 16]   δήμαρχοι, παραχωρήσατε αὐτοῖς τῆς  ἀγορᾶς   ἐν τῷ παρόντι· οὐ γὰρ
[7, 37]   καὶ λυσιτελεῖς ποιήσαντας αὐτοῖς τὰς  ἀγοράς·   ἔπειτα πείθειν τοὺς προεστηκότας αὐτῶν
[7, 28]   ἐνθάδε ὑπομείναντες ἧττον σπανίζουσι τῆς  ἀγορᾶς·   τ´ ἰσομοιρία τῆς τύχης,
[7, 20]   ἔνι μάλιστα ποιεῖν αὐτοῖς τὰς  ἀγοράς,   ἵνα σωφρονέστεροι διὰ τὴν ἀνάγκην
[7, 44]   ἂν ἐξεπληρώσαμεν, εὖ ἴστε, τὰς  ἀγορὰς   καὶ τοὺς στενωποὺς νεκρῶν, καὶ
[7, 35]   αὐτὸν ἐπὶ τὸν ὑπερκείμενον τῆς  ἀγορᾶς   λόφον· ἔστι δὲ τὸ χωρίον
[7, 59]   ἀμφοτέροις. ἐπιστάσης δὲ τῆς τρίτης  ἀγορᾶς   μὲν ἐκ τῶν ἀγρῶν
[7, 2]   ἐπανῆλθον εἰς Ἰταλίαν πολλὰς κομίζοντες  ἀγοράς.   οἱ δ´ εἰς τὸ Πωμεντῖνον
[7, 17]   τὸν δῆμον. πληρωθείσης δὲ τῆς  ἀγορᾶς·   ὄχλος γὰρ ὅσος οὔπω πρότερον
[7, 59]   τὴν φυλέτιν ἐκκλησίαν, χωρία τῆς  ἀγορᾶς   περισχοινίσαντες, ἐν οἷς ἔμελλον αἱ
[7, 29]   μετριάσαι περὶ τὰς τιμὰς τῆς  ἀγορᾶς,   ὡς ἐπιβουλεύοντες ἀφελέσθαι τὴν ἐξουσίαν
[7, 16]   συνηγάγομεν τὴν ἐκκλησίαν, οὐχὶ τούτους  ἀγορεύειν   κωλύομεν, ἀλλ´ ὑπὸ τούτων αὐτοὶ
[7, 17]   τοιόσδε νόμος· Δημάρχου γνώμην  ἀγορεύοντος   ἐν δήμῳ μηδεὶς λεγέτω μηδὲν
[7, 21]   κατὰ τοῦ δήμου γνώμας ἄντικρυς  ἀγορεύσαντες,   ἐπειδὴ καθῆκεν εἰς τοὺς νεωτέρους
[7, 58]   ἐπεκύρουν· τὰς δὲ μεταξὺ τῶν  ἀγορῶν   ἑπτὰ ἡμέρας αὐτουργοί τ´ ὄντες
[7, 6]   καὶ τοὺς αἰχμαλώτους τῶν Τυρρηνῶν  ἄγουσαι.   ὡς δὲ πλησίον ἐγένοντο τῆς
[7, 41]   ὑμῖν γενέσθαι δικασταῖς ἥκομεν. ἐπ´  ἀγράφῳ   δὲ καὶ ἀνομοθετήτῳ φύσεως δικαίῳ
[7, 8]   τρίτη δὲ μισθοφόρος ἐκ τῶν  ἀγριωτάτων   βαρβάρων· οὗτοι δισχιλίων οὐκ ἐλάττους
[7, 58]   πολλοὶ καὶ πένητες ἐν τοῖς  ἀγροῖς   διέτριβον. ἐπειδὴ δὲ τὸ προβούλευμα
[7, 19]   σίτου πολλοῦ καταληφθέντος ἐν τοῖς  ἀγροῖς   καὶ ἀνδραπόδων καὶ βοσκημάτων συχνῶν
[7, 9]   καὶ δίαιταν ἔχειν ἐν τοῖς  ἀγροῖς   μηθενὸς τῶν προσηκόντων ἐλευθέροις παισὶ
[7, 9]   τὰς πατρῴας ἑστίας ἐν τοῖς  ἀγροῖς   ὥσπερ δοῦλοι διετρέφοντο τοῖς ἀποκτείνασι
[7, 9]   καὶ τἆλλα τὰ κατὰ τοὺς  ἀγροὺς   ἔργα πράττοντας, θάνατον ἀπειλήσας, εἴ
[7, 10]   μητέρας αὐτῶν, ἐκλιπαρηθείς, {καὶ} κατ´  ἀγροὺς   κελεύσας διατρίβειν. ὀλίγοις δ´ ἔτεσιν
[7, 10]   καθ´ ἓν ἅπαντες ἐγένοντο, τοὺς  ἀγροὺς   τῶν ἐχθρῶν καταθέοντες ἐφόδοις λῃστρικαῖς
[7, 68]   χρόνον τοῦ βίου ζῶν ἐν  ἀγρῷ.   οὗτος εἰς τὴν βουλὴν ἐνεχθεὶς
[7, 38]   δίκης καὶ τοὺς ἐπὶ τῶν  ἀγρῶν   διατρίβοντας ἀφεμένους τῶν ἔργων εἰς
[7, 58]   δὲ ταύταις συνιόντες ἐκ τῶν  ἀγρῶν   εἰς τὴν πόλιν οἱ δημοτικοὶ
[7, 59]   ἀγορᾶς μὲν ἐκ τῶν  ἀγρῶν   ὄχλος, ὅσος οὔπω πρότερον, συνεληλυθὼς
[7, 9]   ἀνδρῶδες φρόνημα, πᾶσαν ἐκθηλῦναι ταῖς  ἀγωγαῖς   τὴν ἐπιτρεφομένην νεότητα τῆς πόλεως
[7, 9]   ἀλαβάστρους καὶ κάτοπτρα. τοιαύτῃ διαφθείρων  ἀγωγῇ   τοὺς παῖδας, ἕως ἐκπληρώσωσιν εἰκοστὸν
[7, 16]   συστρέψαντες αὑτούς. ἐγίνετο δὲ πολὺς  ἀγὼν   περὶ τοῦ μὴ εἶξαι ἑκατέροις,
[7, 72]   δὲ ζωσαμένω βήτην ἐς μέσσον  ἀγῶνα·   καὶ ἔτι σαφέστερον ἐν Ὀδυσσείᾳ
[7, 43]   ἐστι τόνδε μὴ ἐκλιπεῖν τὸν  ἀγῶνα   μήτε βίᾳ εἴξαντας μήτ´ ἀπάτῃ
[7, 12]   οὔτ´ ἐπὶ τοῦτον ἥκοντες τὸν  ἀγῶνα   οὔτ´ ἐξουσίαν ἔχοντες, ἣν οὐκ
[7, 7]   βούλεσθαι τὰ πραχθέντα κατὰ τὸν  ἀγῶνα   πρὸς τὴν βουλὴν ἀπαγγεῖλαι καὶ
[7, 48]   νυνὶ τὸν ὑπὲρ τῆς ψυχῆς  ἀγῶνα   τρέχει, λογιζομένοις. ἀλλ´ οὐκ οἴομαι
[7, 71]   θυσίαν καὶ τὰ κατὰ τοὺς  ἀγῶνας·   ἀπόχρη γὰρ ἐκ τούτων καὶ
[7, 71]   τε τὰς θυσίας καὶ τοὺς  ἀγῶνας   ἀργυρίου πεντακοσίας μνᾶς· καὶ μέχρι
[7, 50]   καὶ αὐτοὶ ὑμεῖς οὐκ ἐλάττους  ἀγῶνας   ἐκείνων ὑποστάντες ἔχετε, τὸ ἀξίωμα,
[7, 73]   τῷ θεῷ πομπὴν ἐπιτελεσθῆναι καὶ  ἀγῶνας   ἐξ ἀρχῆς ἑτέρους ἀπὸ διπλασίων
[7, 59]   ἐλευθερίας δικαίωσις ἐν τῷ τότε  ἀγῶνι   ἀμφοτέροις. ἐπιστάσης δὲ τῆς τρίτης
[7, 72]   ὅλα γυμνὰ φαίνειν ἐν ταῖς  ἀγωνίαις   τὰ σώματα, ὡς Ὅμηρος τεκμηριοῖ,
[7, 71]   δικτάτορος Αὔλου Ποστομίου, ὅτ´ ἔμελλεν  ἀγωνίζεσθαι   πρὸς τὰς ἀποστάσας Λατίνων πόλεις
[7, 53]   πατρίδος ἤδη τῆς πόλεως τῆσδε  ἀγωνιζόμενοι,   αἵ τ´ ἐνθένδε ἀποικισθεῖσαι πόλεις
[7, 73]   δρόμων οἱ τοῖς ἑαυτῶν σώμασιν  ἀγωνιζόμενοι   τότ´ εἰσῄεσαν δρομεῖς τε καὶ
[7, 59]   ἐχθροῖς ὡς ὑπὲρ τῆς ἀριστοκρατίας  ἀγωνιζόμενος.   ἐδόκει δὲ πᾶσα κινδυνεύεσθαι
[7, 57]   κἀγὼ μὴ ἀγνοῶ, περὶ τίνος  ἀγωνιοῦμαι,   κελεύσατε δὴ τοὺς δημάρχους εἰπεῖν
[7, 59]   καὶ τὰ μὲν πολλὰ τῶν  ἀγωνισμάτων   ἐπὶ τῶν πρώτων κλήσεων τέλος
[7, 72]   μεθ´ οὓς οἱ τῶν ἀθλημάτων  ἀγωνισταὶ   τῶν τε κούφων καὶ τῶν
[7, 72]   καθάπερ ἡμεῖς. ἠκολούθουν δὲ τοῖς  ἀγωνισταῖς   ὀρχηστῶν χοροὶ πολλοὶ τριχῇ νενεμημένοι,
[7, 59]   ᾤοντο δεῖν συνάγειν καὶ τοῦ  ἀγῶνος   ἐκείνην ποιῆσαι κυρίαν, ἵνα μήθ´
[7, 6]   μάχην. γενομένου δ´ ἐκ παρατάξεως  ἀγῶνος   καρτεροῦ οἱ μὲν Ἀρικηνοὶ βραχὺν
[7, 73]   ἔτι μοι καὶ περὶ τῶν  ἀγώνων,   οὓς μετὰ τὴν πομπὴν ἐπετέλουν,
[7, 72]   ἐξετάζειν· τοιάδε. ~Πρὶν ἄρξασθαι τῶν  ἀγώνων,   πομπὴν ἔστελλον τοῖς θεοῖς οἱ
[7, 62]   πολιτῶν τοὺς διασωθέντας ἐν τοῖς  ἀγῶσι·   καὶ παρ´ ἕκαστον τῶν λεγομένων
[7, 22]   βοηθεῖν διὰ τῆς ἐξουσίας ταύτης  ἄγωσι   καὶ φέρωσιν, ὅς´ ἂν αὐτοῖς
[7, 48]   καθωσίωται τοῖς ὑπὲρ τῆς πόλεως  ἀγῶσιν,   ὥστε τι ἂν τῷ
[7, 44]   ἀκινήτους ὁμολογίας καὶ μόνον οὐκ  ἀδαμαντίνοις   δεσμοῖς ἠσφαλισμένας, ἃς οὔτε ὑμῖν
[7, 10]   τῶν φυγάδων ὡς αὐτόμολος, ὃς  ἄδειαν   αἰτησάμενος ὑπέσχετο τῷ τυράννῳ παραλαβὼν
[7, 11]   τοῦτο παρέσχεν αὐτοῖς κατὰ πολλὴν  ἄδειαν   ἁπάσας διελθεῖν τὰς ἐπὶ τὴν
[7, 14]   τὰ ὅμοια τούτοις κατὰ πολλὴν  ἄδειαν   διεξιόντες. τελευτῶν δ´ Βροῦτος
[7, 49]   ὑμεῖς χρεῶν τ´ ἀποκοπὰς καὶ  ἄδειαν   ὧν ἥμαρτε κατὰ τὴν ἀπόστασιν
[7, 66]   τὴν πόλιν· ἀλλ´ ὥσπερ ἀδελφοὺς  ἀδελφοῖς   παῖδας γονεῦσιν ἐν οἰκίᾳ
[7, 1]   Γεγάνιος δὲ θατέρου τῶν ὑπάτων  ἀδελφός.   τύραννοι δὲ τότε κατὰ πόλεις
[7, 1]   Δεινομένους νεωστὶ τὴν Ἱπποκράτους {τοῦ  ἀδελφοῦ}   τυραννίδα παρειληφώς, οὐχὶ Διονύσιος
[7, 66]   ἀδεῶς τὴν πόλιν· ἀλλ´ ὥσπερ  ἀδελφοὺς   ἀδελφοῖς παῖδας γονεῦσιν ἐν
[7, 46]   τῶν τοσούτων πολιτῶν ἴσον γενόμενον  ἀδεῶς   περινοστεῖν; ἆρ´ οὐ τυραννικοῦ τρόπου
[7, 66]   ἅπαν καὶ τὸ λοιπὸν οἰκεῖν  ἀδεῶς   τὴν πόλιν· ἀλλ´ ὥσπερ ἀδελφοὺς
[7, 34]   ὀργάς, ἀλλ´ ὡς ἐχθροῦ προπηλακίζοντος  ἀδεῶς   τοὺς ὑπὸ χεῖρας ἄκρατός τις
[7, 17]   παντὸς ἔργου λόγοι, καὶ οὐκ  ἄδηλον,   ὅτι οἷς εἰπεῖν φρονοῦσιν
[7, 29]   πίστις μέλλουσα καὶ ἐν  ἀδήλῳ   ἔτι οὖσα οὐ φυλακή ἐστι
[7, 35]   μίμημα. ἐφ´ οἷς Σικίννιος  ἀδημονῶν   καὶ διαταραττόμενος εὐλαβείας τε μεστὸς
[7, 46]   τὸ πρὸς τοὺς δημοτικοὺς μῖσος  ἀδιάλλακτον,   καὶ οὐ δύνανται συνιδεῖν, ὅτι
[7, 32]   ὠφέλησαν. εἰ δὲ πρὸς τοῦτον  ἀδιαλλάκτως   ἔχετε, ἡμῖν γέ τοι καὶ
[7, 53]   ἀνόσια μὲν φρονοῦντας περὶ θεούς,  ἄδικα   δὲ πράττοντας πρὸς ἀνθρώπους, τί
[7, 48]   τῷ δήμῳ δίκαιά τε καὶ  ἄδικα   προθύμως χαριζομένους ἄμεινον ἐμοῦ δόξαι
[7, 52]   μετέχειν; εἰ δέ τι Μάρκιος  ἀδικεῖ   τὸν δῆμον, {ἢ} καὶ ἄλλος
[7, 29]   τι κακόν, ἀλλὰ πρόφασις τοῦ  ἀδικεῖν;   καὶ οὐ τοῖς προεστηκόσιν ὑμῶν
[7, 56]   τις αἰτίαν ἔχῃ τὴν πόλιν  ἀδικεῖν   στάσιν εἰσάγων τυραννίδα κατασκευαζόμενος
[7, 41]   δεῖν ἀπονέμειν· τὸ δὲ μηδὲν  ἀδικεῖσθαι   καὶ τὸ δίκας ὧν ἄν
[7, 45]   πράττειν. πῶς δ´ ἂν ἑτέροις  ἀδικεῖσθαι   λέγουσι βοηθήσαιμεν, οἷς γε μηδ´
[7, 54]   σχῆμα ταπεινὸν μεταλαβεῖν καὶ τοῖς  ἀδικεῖσθαι   λέγουσι τὴν ἐξουσίαν τοῦ σώματος
[7, 41]   τὸν νόμον, ὑπὲρ ὧν ἅπαντες  ἀδικεῖσθαί   τε καὶ κατισχύεσθαι λέγομεν ὑπὸ
[7, 60]   τὸν ἄνδρα, διὰ τὸ μηδὲν  ἀδικεῖσθαι   τὸν δῆμον ὑπ´ αὐτοῦ δόξουσιν
[7, 29]   βουλὴν ὑμεῖς ἔχοιτε δι´ αἰτίας.  ἀδικεῖτε   γὰρ ἡμᾶς, δημόται, καὶ
[7, 49]   ἐτόλμησεν ἐκ τοῦ φανεροῦ γενέσθαι,  ἀδικηθεὶς   μὲν οὐδέν, τὸ μὴ δύνασθαι
[7, 57]   εἰπεῖν ἐναντίον ὑμῶν, τί τὸ  ἀδίκημά   ἐστιν, ἐφ´ οὗ μέλλουσί μου
[7, 29]   ὑμᾶς, εἰ τὰ μέλλοντα ἐφοβεῖσθε  ἀδικήματα,   καὶ τὰς ἐπ´ αὐτοῖς ὀργὰς
[7, 30]   ~Περὶ μὲν δὴ τῶν κοινῶν  ἀδικημάτων,   ἐφ´ οἷς τὴν βουλὴν οἱ
[7, 49]   μηθενὸς τῶν τότε γεγενημένων μνησικακεῖν  ἀδικημάτων.   οὐκ ἠγάπησε ταύτης τυχὼν τῆς
[7, 52]   τοῖς ἄλλοις ἐγχειρήμασιν αὐτοῦ τοῖς  ἀδίκοις   καὶ παρανόμοις, καὶ οὐχ, οἷον
[7, 54]   σώματος παρασχεῖν, καὶ μὴ φεύγειν  ἄδικον   ἔγκλημα λόγῳ μετὰ δίκης ἀπολυόμενον.
[7, 53]   οἳ νεμεσῶσι τοῖς ἄρχουσι πολέμου  ἀδίκου,   καὶ ἀνθρώπων ἕξοντες χεῖρα οὐκ
[7, 52]   ἀδικοῦντα περὶ πλείονος ποιήσονται τῆς  ἀδικουμένης   ὑπ´ αὐτοῦ πόλεως, μέλλοντες ἀρὰν
[7, 49]   ἡμετέραν ἰσχύν, ἵνα δὴ τοῖς  ἀδικουμένοις   καὶ κατισχυομένοις τῶν πενήτων ἐπικουρία
[7, 17]   δημάρχοις ἔξω τοῦ βοηθεῖν τοῖς  ἀδικουμένοις   τῶν δημοτικῶν. οὐ μὴν ἅπασί
[7, 22]   εὐπρεπῆ προβαλλόμενοι τὸ δὴ τοῖς  ἀδικουμένοις   τῶν δημοτῶν βοηθεῖν διὰ τῆς
[7, 17]   πῶς δ´ ἄν τινι ὑμῶν  ἀδικουμένῳ   πρὸς αὐτῶν βοηθεῖν δυναίμεθα, εἰ
[7, 52]   γένοιντο τῆς ψήφου κύριοι τὸν  ἀδικοῦντα   περὶ πλείονος ποιήσονται τῆς ἀδικουμένης
[7, 28]   δι´ ὀργῆς ἔχοντες ἡμᾶς οὐθὲν  ἀδικοῦντας.   αἱ δ´ ἀποστολαὶ τῶν κληρούχων
[7, 36]   ὡς ἑνὸς ἀνδρὸς αὐθάδους ὅλην  ἀδικοῦντος   τὴν πόλιν ἧττον τίθενται τὸ
[7, 36]   τοῖς βιαίοις περιεῖναι τῶν  ἀδικούντων   ἡμᾶς πολιτῶν βουλόμεθα. ὑμεῖς μὲν
[7, 59]   δικαστήριον, καὶ τὴν περὶ τῶν  ἀδικούντων   τὸ κοινὸν διάγνωσιν ἁπάντων εἶναι
[7, 34]   ἤδη ποτὲ καὶ συστεῖλαι τὰς  ἀδίκους   ἐπιθυμίας. καὶ μετὰ τοῦτ´ ἐπιστρεφῶς
[7, 51]   εἶναι, καὶ παρεσκευάσθαι πρὸς τὰς  ἀδίκους   τοῦ δήμου πλεονεξίας παραινῶ. ~Ὡς
[7, 65]   τῶν ἰδίων τιθέμενοι, μὲν  ἀδικῶν   τὰ κοινὰ τιμωρίαν δούς, ἣν
[7, 56]   πράττει τε καὶ διανοεῖται, κἂν  ἀδικῶν   φαίνηται δίκης, ἧς ἂν ἄξιος
[7, 65]   ἀνδρὸς τὰ κοινὰ εὖ διοικοῦντος  ἀδίκως   ἀναιρεθείη, δεινόν τι τοῖς ἄλλοις
[7, 2]   οὐσίας, ἃς ἔφασαν ὑπὸ Ῥωμαίων  ἀδίκως   δεδημεῦσθαι, καὶ ταύτης ᾤοντο δεῖν
[7, 23]   τοὺς ἄρξαντας, καὶ τέως  ἀδίκως   ἔχουσιν ἀφελέσθαι σὺν δίκῃ, καὶ
[7, 32]   ὑμῖν εἴξομεν, ἀλλ´ ἤτοι φιλότητος  ἀδόλου   καὶ χαρίτων ἔτι μειζόνων ἥδε
[7, 33]   γεγονώς τε κακῶς καὶ τεθραμμένος  ἀδόξως   καὶ λαμπρὸν οὐθὲν ἀποδειξάμενος οὔτε
[7, 72]   σκώμμασι παροχουμένοις, νῦν δὲ ποιήματ´  ᾄδουσιν   αὐτοσχέδια. εἶδον δὲ καὶ ἐν
[7, 4]   τοῖς Ἕλλησιν οὗτοι παρέσχον πόνον.  ἀδύνατοι   δ´ ὄντες κυκλώσασθαι τοὺς πολεμίους
[7, 12]   τὸν κατ´ αὐτῶν πόλεμον, ὡς  ἀδυνάτων   ἐσομένων, εἴ τις αὐτοῖς ἐπίθοιτο
[7, 31]   δημαγωγοί, ἀλλὰ παρανόμων τε καὶ  ἀδυνάτων   ἐφίενται μετενέγκαντες τὸ πρᾶγμα ἐφ´
[7, 12]   παρημελημένοις διὰ πενίαν καὶ παντάπασιν  ἀδυνάτως·   ὡς δὲ τοῦτ´ ἔγνωσαν οἱ
[7, 55]   τὴν ἰσχὺν ἀφαιρεθῆναι, ὁμονοοῦσαν δ´  ἀεὶ   καὶ μιᾷ γνώμῃ περὶ πάντων
[7, 52]   ἀμφιβόλους, καὶ ὑμεῖς τοῦτο πάντες  ἀεὶ   λέγετε καλῶς ἐπιστάμενοι. μέγα δὲ
[7, 5]   πονηροτάτους τῶν δημοτικῶν, ἐξ ὧν  ἀεί   τινας ὑπώπτευον νεωτερισμούς, ἐκ τούτων
[7, 43]   τε καὶ ἐγγόνοις εἰς τὸν  ἀεὶ   χρόνον. ἀλλ´ ὅτι μὲν δὴ
[7, 72]   καὶ τὰς συνωρίδας καὶ τοὺς  ἀζεύκτους   ἵππους ἐλαύνοντες· μεθ´ οὓς οἱ
[7, 73]   τε καὶ συνωρίδων καὶ τῶν  ἀζεύκτων   ἵππων ἐγίνετο δρόμος, ὡς παρ´
[7, 73]   οὓς οἱ ποιηταὶ μὲν παραβάτας,  Ἀθηναῖοι   δὲ καλοῦσιν ἀποβάτας, τὸν σταδιαῖον
[7, 72]   μόνον Διὸς καὶ Ἥρας καὶ  Ἀθηνᾶς   καὶ Ποσειδῶνος καὶ τῶν ἄλλων,
[7, 72]   ὄρχησις καλουμένη πυρρίχη, εἴτ´  Ἀθηνᾶς   πρώτης ἐπὶ Τιτάνων ἀφανισμῷ χορεύειν
[7, 1]   ἐνενηκοστῆς καὶ τρίτης ὀλυμπιάδος ἄρχοντος  Ἀθήνησι   Καλλίου τοῦ μετ´ Ἀντιγένη. ὀλίγοις
[7, 3]   ἑξηκοστῆς καὶ τετάρτης ὀλυμπιάδος ἄρχοντος  Ἀθήνησι   Μιλτιάδου Κύμην τὴν ἐν Ὀπικοῖς
[7, 72]   ἐπιφανεστάτους ἄνδρας αὐτοῖς στρατηλάταις, ὡς  Ἀθήνησι   τοῖς πομπευταῖς τοῖς ἐπὶ τῶν
[7, 73]   ἐτίμων τοὺς ἑαυτῶν εὐεργέτας, ὡς  Ἀθήνησιν   ἐν ταῖς Διονυσιακαῖς ἐγίνετο θυσίαις,
[7, 1]   καὶ δευτέρας ὀλυμπιάδος ἐξέπλευσεν ἄρχοντος  Ἀθήνησιν   Ὑβριλίδου, ἑπτακαίδεκα διελθόντων ἐτῶν μετὰ
[7, 73]   πύκται καὶ παλαισταί. τρία γὰρ  ἀθλήματα   παρὰ τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησι ταῦτ´
[7, 72]   ἐλαύνοντες· μεθ´ οὓς οἱ τῶν  ἀθλημάτων   ἀγωνισταὶ τῶν τε κούφων καὶ
[7, 73]   δὲ τοῖς διὰ μέσου τῶν  ἀθλημάτων   χρόνοις Ἑλληνικώτατον καὶ κράτιστον ἁπάντων
[7, 35]   μέγα ἐμβοήσαντες ὥρμησαν ἐπ´ αὐτοὺς  ἀθρόοι·   ἔπειθ´ δῆμος ἐπὶ τοὺς
[7, 72]   τοὺς χοροὺς τούτους κιθαρισταί τ´  ἀθρόοι   καὶ αὐληταὶ πολλοὶ παρεξῄεσαν· καὶ
[7, 6]   βραχὺν πάνυ διαμείναντες χρόνον ἐνέκλιναν  ἀθρόοι,   καὶ γίνεται πάλιν εἰς· τὸ
[7, 11]   ἅπαντες τόπον ἔπειτ´ ἐκεῖθεν ὁρμήσαντες  ἀθρόοι   πρὸς τὰς ἐπὶ τὸν Ἄορνον
[7, 14]   μὲν συνιόντες τὸ πρῶτον, ἔπειτ´  ἀθρόοι   συντονωτέρας ἤδη γινομένης τῆς ἀπορίας
[7, 45]   ἐνθάδε, πρὸς ἅπαντας τοὺς πολίτας  ἀθρόους   ἀπολογοῦ, εἴτε ὡς ἀπὸ τοῦ
[7, 38]   τούς τε κατὰ πόλιν ὑπάρχοντας  ἀθρόους   ἥκειν ἐπὶ τὴν διάγνωσιν τῆς
[7, 25]   ~Τοιαῦτ´ εἰπόντος τοῦ Μαρκίου διέστησαν  αἱ   γνῶμαι τῶν συνέδρων, καὶ θόρυβος
[7, 58]   ἀνδρὶ μέχρι τῆς τρίτης ἀγορᾶς·  αἱ   δ´ ἀγοραὶ Ῥωμαίοις ἐγίνοντο ὡς
[7, 28]   ὀργῆς ἔχοντες ἡμᾶς οὐθὲν ἀδικοῦντας.  αἱ   δ´ ἀποστολαὶ τῶν κληρούχων ἐκ
[7, 52]   καὶ μηθὲν ἔτι δεόμεθα λόγου.  αἱ   δ´ ὁμολογίαι, καθ´ ἃς διελύσασθε
[7, 72]   Αὐλοὶ φόρμιγγές τε βοὴν ἔχον·  αἱ   δὲ γυναῖκες Ἱστάμεναι θαύμαζον ἐπὶ
[7, 18]   τε καὶ ἔλεον τῆς συμφορᾶς,  αἱ   δὲ πλείους διὰ φθόνον τῆς
[7, 32]   ὑμᾶς τοῦ ἀνδρὸς οὐδὲν ἔβλαψεν,  αἱ   δὲ πράξεις αὐτοῦ μεγάλα ὠφέλησαν.
[7, 65]   οὖν ἀπὸ τοῦ κρατίστου γένοιντο  αἱ   διαγνώσεις, καὶ καθαιρεθείη τὰ τῶν
[7, 36]   τεχνησάμενος, ἐφ´ οἷς ἔσονται δικαίοις  αἱ   διαλλαγαί, δεινὸς ἀνὴρ τά τ´
[7, 17]   ἀμφισβητούντων πρὸς ταύτας τὰς ζημίας  αἱ   κρίσεις ἔστωσαν ἐπὶ τοῦ δήμου.
[7, 18]   καὶ ἄλλων φιλανθρώπων ἐλπίσιν ὑπαγόμεναι,  αἱ   μὲν ἀπὸ τοῦ βελτίστου δι´
[7, 72]   ἦν, τάδε λέγει· Καί ῥ´  αἱ   μὲν καλὰς στεφάνας ἔχον, οἱ
[7, 30]   διδόασιν ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν, οὔθ´  αἱ   νεωστὶ γενόμεναι πρὸς τὴν βουλὴν
[7, 52]   ἃς διελύσασθε πρὸς τοὺς δημότας  αἱ   νεωστὶ γενόμεναι· χρὴ γὰρ καὶ
[7, 66]   ἀπαγγέλλειν τοὺς λόγους, δι´ ὧν  αἱ   παράδοξοι καὶ θαυμασταὶ πράξεις ἐπετελέσθησαν.
[7, 39]   ὀμόσαντας· τι δ´ ἂν  αἱ   πλείους γνῶμαι καθαιρῶσι, τοῦτ´ εἶναι
[7, 27]   μενετέον ἐφ´ ἡσυχίας. ἐπεὶ δ´  αἱ   πλείους γνῶμαι τὰ φιλανθρωπότερα τῶν
[7, 36]   φυλάς· τι δ´ ἂν  αἱ   πλείους ψῆφοι καθαιρῶσι, τοῦτο ποιεῖν·
[7, 18]   καταστάσεως οὔσης περὶ τὴν Ῥώμην  αἱ   πλησιόχωροι πόλεις ἐκάλουν τοὺς βουλομένους
[7, 45]   ταπεινὸν καὶ ἐλεεινόν, οἷον ἀπαιτοῦσιν  αἱ   συμφοραί. μὴ βιαζόμενος τοὺς κακῶς
[7, 52]   ὅτι οὔθ´ νόμος οὔθ´  αἱ   συνθῆκαι κατ´ ἀνδρὸς πατρικίου δικάζειν
[7, 54]   ὅταν εἰς ταπεινὰ πέσωσιν αὐτῶν  αἱ   τύχαι. δὲ πλείων λόγος
[7, 72]   τὰ δημόσια. τελευταῖα δὲ πάντων  αἱ   τῶν θεῶν εἰκόνες ἐπόμπευον ὤμοις
[7, 72]   γελοιότερα μεταφέροντες. δηλοῦσι δὲ καὶ  αἱ   τῶν θριάμβων εἴσοδοι παλαιὰν καὶ
[7, 73]   ἅρμασι δρόμος. ὅταν γὰρ τέλος  αἱ   τῶν ἱππέων ἅμιλλαι λάβωνται, ἀποπηδῶντες
[7, 20]   χαρίτων ἐπιεικέστεραι πρὸς τοὺς εὐπόρους  αἱ   τῶν πενήτων ὀργαί· οἱ δ´
[7, 37]   ἀναβάλλεσθαι χρόνους, ἕως ἂν μαρανθῶσιν  αἱ   τῶν πολλῶν ὀργαί. ταῦτα ψηφισάμενοι
[7, 59]   ἀγορᾶς περισχοινίσαντες, ἐν οἷς ἔμελλον  αἱ   φυλαὶ στήσεσθαι καθ´ αὑτάς. καὶ
[7, 48]   ἀλλ´ ὡς ᾤμην, καὶ περιεστήκασιν  αἱ   χάριτες ὑμῖν εἰς φθόνους καὶ
[7, 72]   Διονύσου, καὶ ὅσων ἡμιθέων γενομένων  αἱ   ψυχαὶ τὰ θνητὰ ἀπολιποῦσαι σώματα
[7, 53]   ἤδη τῆς πόλεως τῆσδε ἀγωνιζόμενοι,  αἵ   τ´ ἐνθένδε ἀποικισθεῖσαι πόλεις πολλαὶ
[7, 9]   χρησαμένων ἁπάντων, παρ´ οἷς ἔτυχον  αἵ   τε μητέρες αὐτῶν οὖσαι καὶ
[7, 72]   τοὺς ἥρωας ποιῶν. τὴν γοῦν  Αἴαντος   καὶ Ὀδυσσέως πάλην ἐπὶ τῇ
[7, 6]   κατὰ τοὺς ἔγγιστα τῆς Ἀρικείας  αἰγιαλούς·   καὶ καταλιπὼν ἐν ταῖς ναυσὶ
[7, 70]   ὀργιασμοὺς τῶν θεῶν ἔπεισεν οὔτ´  Αἰγυπτίους   οὔτε Λίβυας οὔτε Κελτοὺς οὔτε
[7, 64]   τίμημα ἐπιγράψαντες τῇ δίκῃ φυγὴν  ἀίδιον,   κατὰ δέος, οἶμαι, τοῦ μὴ
[7, 54]   ἀπολύσει τὸν ἄνδρα τῆς αἰτίας  αἰδούμενος   μὲν αὐτὸ τὸ κινδυνεῦον σῶμα,
[7, 72]   γυμνοί, τὸ δὲ περὶ τὴν  αἰδῶ   καλυπτόμενοι. τοῦτο καὶ εἰς ἐμὲ
[7, 53]   ἐτόλμησεν εἰπεῖν εἰδὼς ὑμᾶς πλείστην  αἰδῶ   ποιουμένους ἱκετῶν, καὶ μηδὲ πολεμίων
[7, 35]   ὄχλους· τοσαύτη ἄρα τῆς ἀρχῆς  αἰδὼς   ἦν τοῖς τότε ἀνθρώποις, καὶ
[7, 34]   ὡς πολίτου δῆμον ἀναδιδάσκοντος εὐλόγιστος  αἰδώς,   οὐδ´ ὡς ἰδιώτου πολλοῖς ἀπεχθομένου
[7, 26]   ἂν ἐκεῖνοι κελεύσωσιν· τ´  αἰδώς,   ὑφ´ ἧς κρατούμενοι τέως οὐδὲν
[7, 55]   πάντα μετρίως, τὸ παρακινοῦν μέρος  αἰεὶ   καὶ ἐκβαῖνον ἐκ τοῦ συνήθους
[7, 69]   ἐβούλετο, καὶ κινήσεις διὰ τὴν  αἰκίαν   ἀσχήμονας ἐκινεῖτο. τοῦτον δὴ πάντες
[7, 11]   συγγένειαν συλλαβόντες ἄχρι πολλῆς νυκτὸς  αἰκιζόμενοί   τε καὶ στρεβλοῦντες καὶ πᾶσιν
[7, 14]   οἷς ὑπὸ τῶν πλουσίων ἔτυχον  αἰκισθέντες,   καὶ τἆλλα τὰ ὅμοια τούτοις
[7, 14]   ὑπομιμνήσκοντές τε τῶν παλαιῶν αὐτοὺς  αἰκισμῶν,   οἷς ὑπὸ τῶν πλουσίων ἔτυχον
[7, 44]   τοὺς στενωποὺς νεκρῶν, καὶ μέγαν  αἵματος   κρατῆρα πολιτικοῦ στήσαντες οὕτως ἂν
[7, 56]   φρονήσει ἀνὴρ δικτάτωρ ὑφ´ ὑμῶν  αἱρεθείς,   ὃς αὐτοκράτορι καὶ ἀνυπευθύνῳ χρώμενος
[7, 60]   παρακαλῶν δὲ μὴ τὰ χείρω  αἱρεῖσθαι   πρὸ τῶν κρειττόνων ὀργῇ ἐπιτρέψαντας,
[7, 5]   διὰ μακροῦ λιμῷ τὴν πόλιν  αἱρήσειν   ᾤετο. ταύτης τῆς πρεσβείας ἀφικομένης
[7, 20]   Οὐαλέριος πολλὰς ἄγοντες ὁλκάδας, ἐν  αἷς   ἐκομίζοντο πυρῶν πέντε μυριάδες μεδίμνων
[7, 73]   στεφανώσεις καὶ ἀναρρήσεις ποιούμενοι τιμῶν,  αἷς   ἐτίμων τοὺς ἑαυτῶν εὐεργέτας, ὡς
[7, 34]   ταῖς παρανομίαις αὐτῶν καὶ πλεονεξίαις,  αἷς   ἐχρήσαντο περί τε τὴν ἀπόστασιν
[7, 8]   ἔρευναν ἐποιεῖτο τῶν οἰκιῶν, ἐν  αἷς   πολλοὺς καὶ ἀγαθοὺς ἀποκτείνας τῶν
[7, 70]   εἰ μέλλουσι πισταὶ φανήσεσθαι. ἐν  αἷς   πρῶτα καὶ κυριώτατα πάντων εἶναι
[7, 7]   διαλιπὼν ὀλίγας τινὰς ἡμέρας, ἐν  αἷς   τὰς εὐχὰς ἀπεδίδου τοῖς θεοῖς
[7, 53]   ἀγαθῶν ἐληλυθότες. πολέμου δ´ ἀπειλάς,  αἷς   χρώμενοι φοβεῖτε ἡμᾶς, οὐ νῦν
[7, 10]   φθάσαι διαχειρισάμενος ἅπαντας ἐβούλετο, πρὶν  αἰσθέσθαι   τινά· καὶ παραλαβὼν τοὺς φίλους
[7, 51]   τὴν χάριν. ἐνθυμούμενοι δὴ ταῦτ´  αἴσθεσθε   ἤδη ποτὲ καὶ μάθετε, ὅτι
[7, 40]   αὐτόμολοι καὶ προδόται καταγνωσθέντες τὰ  αἴσχιστα   πεισόμεθα. ἀλλὰ καίπερ ἐπιστάμενοι ταῦτα,
[7, 54]   ἑαυτὸν ὑπομένειν, κακὴν μὲν ἧτταν,  αἰσχρὰν   δὲ νίκην τοῖς πεισθεῖσι προσάψειν
[7, 46]   σῆς οὗτοι μὲν ἅπαντες οὐδὲν  αἰσχρὸν   εἶναι νομίζουσι, σὺ δὲ δι´
[7, 50]   ἂν τὸ κωλῦσον ἦν οὕτως  αἰσχρῶς   καὶ κακῶς Μαρκίου τοῦδε ἀναρπασθέντος
[7, 65]   οὐκ ἄξια τῆς ἀρετῆς ἔπαθον,  αἰσχρῶς   καὶ κακῶς τὰς ψυχὰς ὑπὸ
[7, 72]   τὰ δὲ πρὸ τούτων δι´  αἰσχύνης   εἶχον ἅπαντες Ἕλληνες ὅλα γυμνὰ
[7, 62]   ἐβόα τὸν ἄνδρα, καὶ δι´  αἰσχύνης   ἐλάμβανεν, εἰ καὶ δίκην ὑπεῖχε
[7, 68]   αὐτοῦ δόξαν, καὶ ἅμα δι´  αἰσχύνης   {ἔχειν} τὸ πρᾶγμα λαβεῖν, ἀνὴρ
[7, 46]   εἶναι νομίζουσι, σὺ δὲ δι´  αἰσχύνης   λαμβάνεις τὸ αὐτὸ τοῦτο; καὶ
[7, 62]   ὄψεις καὶ τὰς δεήσεις δι´  αἰσχύνης   δῆμος λαμβάνων εἰς οἴκτους
[7, 47]   λέγοντες· ἔτι γὰρ ἦν δι´  αἰσχύνης   τότε Ῥωμαίοις τοῦτο, καὶ νέος
[7, 50]   τὴν τοσαύτην χάριν οὐδ´ ἔλαβεν  αἰσχυνομένως   αὐτὴν καὶ σωφρόνως, ἀλλ´ ὡς
[7, 40]   νόμος, ταῦτα παρ´ ὑμῶν  αἰτεῖν,   οὐδ´ ἐν εὐεργεσίας μέρει τὸ
[7, 34]   ἑαυτοῦ γενόμενος ὡς ἡμαρτηκὼς ἄφεσιν  αἰτεῖσθαι   τῆς τιμωρίας, οὐδ´ εἰς ὀλοφυρμοὺς
[7, 52]   ποιεῖ νῦν αὐτὸς δῆμος.  αἰτεῖται   γὰρ αὐτὸ παρ´ ὑμῶν τήμερον,
[7, 17]   ποιήσῃ, διδότω τοῖς δημάρχοις ἐγγυητὰς  αἰτηθεὶς   εἰς ἔκτισιν ἧς ἂν ἐπιθῶσιν
[7, 12]   καὶ τὰς παρακλήσεις τῶν φυγάδων,  αἰτησάμενοι   χρόνον εἰς ἀπολογίαν, καὶ διεγγυήσαντες
[7, 21]   εἰς τοὺς νεωτέρους λόγος,  αἰτησάμενος   ἐξουσίαν παρὰ τῶν ὑπάτων εἰπεῖν
[7, 57]   τὸ προβούλευμα ἔδει γράφεσθαι, λόγον  αἰτησάμενος   Μάρκιος εἶπεν· Οἷος μέν,
[7, 10]   φυγάδων ὡς αὐτόμολος, ὃς ἄδειαν  αἰτησάμενος   ὑπέσχετο τῷ τυράννῳ παραλαβὼν τὴν
[7, 32]   πεῖρα τοῦ δήμου πᾶσιν  αἰτία   ἔσται, πολέμου ἐμφυλίου αὖθις
[7, 49]   θ´ ὑμῖν ἀνήλωται καὶ καταφρονήσεως  αἴτια   γέγονεν, ὡς διὰ τὴν ἀνάγκην
[7, 66]   τἆλλα διεξιόντες ὅσα τῆς νίκης  αἴτια   τοῖς ἑτέροις ἐγένετο· πολιτικὰς δὲ
[7, 58]   πρὸς ταύτην ἐκέλευον ἥκειν τὴν  αἰτίαν   ἀπολογησόμενον, οὐ βουλόμενοι τὸ ἔγκλημα
[7, 59]   τὴν τελευταίαν ψῆφον ἐπενεχθεῖσαν ἐκείναις  αἰτίαν   γενέσθαι τῆς ἐπὶ θάτερα ῥοπῆς.
[7, 54]   τὸν δῆμον ἀπὸ τῆς βουλῆς  αἰτίαν   ἔχει καὶ τυραννικὸς εἶναι διαβάλλεται
[7, 56]   μάλισθ´ ὑπὲρ ὧν ἄν τις  αἰτίαν   ἔχῃ τὴν πόλιν ἀδικεῖν στάσιν
[7, 58]   βουλόμενοι τὸ ἔγκλημα εἰς μίαν  αἰτίαν   κατακλεῖσαι καὶ ταύτην οὔτ´ ἰσχυρὰν
[7, 66]   ἐπὶ τοῖς παραδόξοις ἀκούσμασι τὴν  αἰτίαν   μαθεῖν καὶ τὸ πιστὸν ἐν
[7, 29]   τὴν βουλὴν ὑμεῖς ἔχοιτε δι´  αἰτίας.   ἀδικεῖτε γὰρ ἡμᾶς, δημόται,
[7, 54]   κύριος, ἀπολύσει τὸν ἄνδρα τῆς  αἰτίας   αἰδούμενος μὲν αὐτὸ τὸ κινδυνεῦον
[7, 65]   δίκην ἀσχήμονα ὑπέσχεν οὔτ´ εἰς  αἰτίας   ἀλλοτρίους τῶν ἐπιτηδευμάτων κατέστη. ὅταν
[7, 62]   ὑπεῖχε τὴν ἀρχὴν περὶ τοιαύτης  αἰτίας   ἀνὴρ τοσαυτάκις ὑπεριδὼν τῆς ἑαυτοῦ
[7, 70]   πεπόνθασιν οἱ βάρβαροι διὰ πολλὰς  αἰτίας,   ἃς οὐ καιρὸς ἐν τῷ
[7, 45]   χρόνου προσκρούματα, ἐφ´ οἷς δι´  αἰτίας   εἴχομεν αὐτούς, περὶ πολλοῦ ἐποιήσαντο
[7, 64]   ἀπροσδοκήτου φανείσης ἐπὶ σφίσι τῆς  αἰτίας.   ἐπειδὴ δ´ οὐδεὶς οὐκέτι ἀπελογεῖτο,
[7, 40]   βουλή, τὸ συμβησόμενον, ὅτι δι´  αἰτίας   ἐσόμεθα παρὰ τῷ δήμῳ τῆς
[7, 67]   τε καὶ ταπεινοὶ καὶ δι´  αἰτίας   ἔχοντες τὸν Οὐαλέριον, ὑφ´ οὗ
[7, 13]   διὰ ταύτας μὲν δὴ τὰς  αἰτίας   τῶν κληρούχων ἀποστολὴ ταχεῖα
[7, 66]   τῶν βασιλέων στάσις ἔσχε τοιαύτας  αἰτίας   καὶ εἰς τοῦτο κατέσκηψε τὸ
[7, 12]   τῆς Ῥώμης εἰληφότες, ἀφ´ ἧς  αἰτίας   καὶ τὸ δεύτερον {τοὺς} κληρούχους
[7, 58]   δημάρχους, ὅτι ταύτης ἕνεκα τῆς  αἰτίας   μέλλουσιν αὐτοῦ κατηγορεῖν. οἱ δὲ
[7, 66]   δι´ ἃς δὲ συνεχωρήθη ταῦτ´  αἰτίας   παρέλιπον· διὰ τοῦτ´ ἐπεξῆλθον ἁπάσας.
[7, 28]   ὑμᾶς δεῖ μαθεῖν, ἀφ´ ἧς  αἰτίας   συνέβη, καὶ ὡς τελευτῶσα
[7, 61]   γὰρ αὐτὸν ἐψηφίσατο ταύτης τῆς  αἰτίας   τὸ συνέδριον, καὶ ἐπὶ ῥητοῖς
[7, 68]   νόσων οὔτε ὑπ´ ἄλλης τινὸς  αἰτίας   φανερᾶς ἀναρπασθέντα αἰφνιδίως ἀποθανεῖν· καὶ
[7, 50]   αὐτὸν ἀρετῇ λειπόμενον οὐθενὸς ἡμῶν,  αἰτιασάμενος   ἐπιβουλεύειν αὐτῷ καὶ πονηρὰς ἐνθάδε
[7, 61]   φέρετε. λόγων δ´, ὧν αὐτὸν  αἰτιᾶσθε   κατὰ τοῦ δήμου πρὸς τὴν
[7, 37]   πρὸς τὸν καθ´ ἡμέραν βίον,  αἵτινες   ἐγένοντ´ ἐλάχισται πρὸ τῆς ἐμφυλίου
[7, 4]   τῆς νίκης οὗτοι μάλιστα ὡμολογοῦντο  αἴτιοι   γενέσθαι, ὑπὲρ ἅπαντας δὲ τοὺς
[7, 44]   ὄντες ὁμόσε χωρεῖν ἀναγκασθήσονται τοῖς  αἰτίοις   τῆς συμφορᾶς οὐθὲν ἔτι φίλιον
[7, 42]   καὶ τοῦ ταχίστου τῶν ὀλέθρων  αἴτιον,   ἆρ´ οὐχὶ τὴν διχοστασίαν εἴποιτ´
[7, 55]   γάρ τι καὶ ἄλλο σωτηρίας  αἴτιον   ἔσται τῇ πόλει τῇδε καὶ
[7, 60]   καὶ ὅσης εὐδαιμονίας ἑκάτερον τούτων  αἴτιόν   ἐστι ταῖς πόλεσιν ἐπιλεγόμενος, κατηγορῶν
[7, 15]   τῶν γεγονότων παρὰ τῶν πατρικίων  αἴτιον,   καὶ ὑπισχνεῖσθαι πρόνοιαν ἕξειν τοῦ
[7, 62]   δεόμενοι τῶν πολιτῶν, μὴ τὸν  αἴτιον   σφίσι τῆς σωτηρίας ὡς πολέμιον
[7, 33]   καὶ πολλῶν αὐτῇ κακῶν γεγονὼς  αἴτιος.   ἐνθυμηθεὶς δὴ ὅσα χρῆν λέγειν
[7, 30]   συκοφαντοῦσι, καὶ διιστάναι τὴν πόλιν  αἰτιῶνται,   καὶ νῦν Γάιον Μάρκιον, ἄνδρα
[7, 55]   πάντων χρωμένην διατελεῖν, δῆμος  αἰτιώτατος   ἔσται συμπαραληφθεὶς ἐπὶ τὰ πράγματα·
[7, 62]   μίαν τ´ ἀντὶ πολλῶν ψυχὴν  αἰτούμενοι   καὶ παραδιδόντες ἑαυτοὺς ἀντ´ ἐκείνου
[7, 50]   ἀρχὴν ὅρκοις ἐμπεδωθεῖσαν, κρείττω τιμὴν  αἰτούμενος   ἧς δεδώκατε ὑμεῖς τοῖς ὑπάτοις.
[7, 10]   πιστεῦσαι προαχθεὶς τύραννος  αἰτοῦντι   οὐθὲν καὶ τὸ ἑαυτοῦ σῶμα
[7, 68]   ἄλλης τινὸς αἰτίας φανερᾶς ἀναρπασθέντα  αἰφνιδίως   ἀποθανεῖν· καὶ αὖθις τὴν τοῦ
[7, 7]   ἦσαν καὶ οἱ τῶν Τυρρηνῶν  αἰχμάλωτοι,   φυλακὴν ἐκ τούτων καθίσταται περὶ
[7, 7]   πράττειν ἑκάστοις ὑποθέμενος τοῖς τ´  αἰχμαλώτοις,   οὓς ἐπήγετο, προῖκα δοὺς τὴν
[7, 6]   ὁλκάδες τὰ λάφυρα καὶ τοὺς  αἰχμαλώτους   τῶν Τυρρηνῶν ἄγουσαι. ὡς δὲ
[7, 62]   στεφάνους πολεμίων τε τοὺς ληφθέντας  αἰχμαλώτους   ὑπ´ αὐτοῦ καὶ πολιτῶν τοὺς
[7, 55]   ἐσομένων ἐνθυμούμενος ὅσας μακρὸς  αἰὼν   φέρει μεταβολὰς δέδοικα, μή τι
[7, 2]   καταστροφῆς θ´ ὁποίας ἔτυχεν, οὐκ  ἄκαιρον   εἶναι δοκῶ μικρὸν ἐπιστήσας τὴν
[7, 72]   δραμὼν ἐπὶ τῆς πεντεκαιδεκάτης ὀλυμπιάδος  Ἄκανθος   Λακεδαιμόνιος ἦν. τὰ δὲ
[7, 53]   ἐπανασεισθείσας τῇ συνήθει πρᾳότητι παραδόντες  ἀκαταπλήκτως   οἴσομεν. καὶ εἰ δήπερ δράσετε
[7, 4]   κατέστησαν ἔριν. οἱ μὲν γὰρ  ἀκέραιοι   κριταὶ τὸν Ἀριστόδημον ἐβούλοντο τιμῆσαι,
[7, 41]   δῆμος ἐπιψηφίσαι· νόμου δ´ ὄντος  ἀκινήτου,   κἂν μηδὲν ὑμεῖς προβουλεύσητε, τούτῳ
[7, 44]   ὑπὲρ τῆς ὁμονοίας τῇ βουλῇ  ἀκινήτους   ὁμολογίας καὶ μόνον οὐκ ἀδαμαντίνοις
[7, 3]   ταπεινά. νείμαντες δὲ τὴν ἐν  ἀκμῇ   δύναμιν ἅπασαν τριχῇ, μιᾷ μὲν
[7, 37]   ποιεῖν· καὶ ποιησάμενοι τῶν ἐν  ἀκμῇ   κατάλογον ἐξῄεσαν ἀμφότεροι, ψήφισμα κυρώσαντες
[7, 72]   μέλλουσα ἀνδροῦσθαι τῆς πόλεως  ἀκμὴ   πλῆθός τε καὶ κάλλος οἵα
[7, 65]   κατέστη. ὅταν δὲ πονηροὶ καὶ  ἀκόλαστοι   καὶ φιλοκερδεῖς ἄνθρωποι τηλικαύτης ἐξουσίας
[7, 54]   λαμπρότατα καὶ τοῖς προυπηργμένοις ἔργοις  ἀκόλουθα.   εἰ δ´ αὐθαδέστερος ἔσται μᾶλλον
[7, 26]   καί, εἰ μὴ ἑκὼν βούλεται  ἀκολουθεῖν,   βίᾳ ἄγειν· εἶχον δὲ τότε
[7, 63]   λόγων, καὶ τῶν διὰ τούτους  ἀκολουθησάντων   ἔργων βιαίων τε καὶ ὑπερηφάνων
[7, 14]   σῖτον ἀπορία, ἐπειδὴ τὴν ἐλευθερίαν  ἀκόντων   ἐκείνων δῆμος ἐκ τῆς
[7, 51]   ἔξω τούτου βιαζόμενος καὶ παρανομῶν  ἀκόντων   ὑμῶν ἐπιχειρῇ λαμβάνειν μήτε συγχωρεῖν
[7, 55]   καὶ κατὰ νόμους πολιτευόμενος ὅταν  ἀκοσμεῖν   ἄρξηται καὶ παρανομεῖν ὑπὸ τοῦ
[7, 35]   καὶ ἦν πολλὴ μὲν ἔργων  ἀκοσμία,   πολλὴ δὲ λόγων ὕβρις παρ´
[7, 23]   ὅσην ἐπεδείξαντο αὐθάδειάν τε καὶ  ἀκοσμίαν,   καὶ νῦν, ἐφ´ οἵου εἰσὶν
[7, 14]   παρεσκευασμένοι διεξῄεσαν, τοῖς πολλοῖς  ἀκούειν   ἦν βουλομένοις, ὡς ἐκ προνοίας
[7, 30]   ἐστιν, ἀλλ´ εἰ τἀληθῆ βούλεσθε  ἀκούειν   τυραννικόν. ἐγὼ δὴ παραινέσαιμ´ ἂν
[7, 29]   δημόται, καὶ μηθὲν ἀχθεσθῆτε  ἀκούοντες,   εἴ γ´ οὐκ ἀναμείναντες τῆς
[7, 65]   μὲν ὑπ´ ἀνάγκης τε καὶ  ἄκουσα,   τὰ δ´ ἐκ προνοίας τε
[7, 21]   ἄντικρυς καὶ θρασέως, ὥστε πολλοὺς  ἀκοῦσαι   καὶ τῶν δημοτικῶν. εἶχε γάρ
[7, 64]   ἀφέσεως τοῦ ἀνδρὸς μαλακώτεροι τούτων  ἀκούσαντες   ἐγένοντο, τὸ δὲ κακόηθες ἅπαν,
[7, 68]   ὀλίγον ὕστερον δώσει. ταῦτα δ´  ἀκούσας   ἔφη καθ´ ἡδονὴν δέξασθαι τὸν
[7, 63]   καὶ οὐδ´ ἡμῖν ἐπιτρέπουσι κατηγορεῖν,  ἀκούσατε,   οἷον ὑμῖν ἔργον ἕτερον ἔξω
[7, 66]   γὰρ ἕκαστος ἐπὶ τοῖς παραδόξοις  ἀκούσμασι   τὴν αἰτίαν μαθεῖν καὶ τὸ
[7, 39]   τἀναντία λέγειν βουλομένοις, ἐπειδὰν  ἀκούσωσιν   ἁπάντων τῶν βουλομένων, τι
[7, 7]   τὴν ἐπίθεσιν· οὗτοι δὲ τὴν  ἄκραν   καὶ τὰ νεώρια καὶ τοὺς
[7, 55]   τὴν διοικοῦσαν τὰ κοινὰ πολιτείαν  ἄκρατον   μήτε μοναρχίαν μήτ´ ὀλιγαρχίαν μήτε
[7, 34]   προπηλακίζοντος ἀδεῶς τοὺς ὑπὸ χεῖρας  ἄκρατός   τις χολὴ καὶ βαρεῖα τοῦ
[7, 66]   μὲν οὖν διὰ ταῦτα προειλόμην  ἀκριβεστέραν   μᾶλλον βραχυτέραν ποιήσασθαι τὴν
[7, 29]   κατηγορεῖτε ἡμῶν. εἰ δὲ βουληθείητε  ἀκριβῶς   ἐξετάσαι τὰ διάφορα, δικαιότερον ἂν
[7, 66]   τὰς ἐν τοῖς πολέμοις πράξεις  ἀκριβῶς   οἴονται δεῖν ἀναγράφειν, καὶ περὶ
[7, 1]   ἐξητακότες τῶν περὶ τοὺς χρόνους  ἀκριβῶς,   ὡς αὐτὸ δηλοῖ τοὖργον, ἀλλ´
[7, 46]   τὸ σῶμα ὑπεύθυνον ποιεῖν, ἀλλ´  ἄκριτον   ἀναπολόγητον μηδενὸς δεηθέντα μηθένα φοβηθέντα
[7, 31]   περιβάλλονται μείζονα τῆς συγκεχωρημένης αὐτοῖς  ἄκριτον   ἀποκτείνειν ἐπιχειροῦντες ὃν ἂν ἐθέλωσιν
[7, 50]   καὶ πονηρὰς ἐνθάδε γνώμας λέγειν,  ἄκριτον   ἐπεχείρησεν ἀποκτεῖναι. καὶ εἰ μὴ
[7, 36]   ἐᾷ τῶν πολιτῶν οὐθέν´ ἀποκτεῖναι  ἄκριτον,   συγχωρήσωμεν αὐτοῖς τὸ δίκαιον τοῦτο,
[7, 36]   παράδοσιν ἐπὶ θανάτῳ καὶ ταῦτ´  ἀκρίτου.   συνεβούλευε δ´ αὐτῷ τότε μὲν
[7, 72]   μὲν πυρὶ βάλλε παλύνας ἀλφίτου  ἀκτῇ.   Ταῦτα δὲ Ῥωμαίους ἔτι καὶ
[7, 41]   πρόκλησιν, ἡμῖν δὲ τοῖς δημάρχοις  ἄκυρον.   νόμου μὲν δὴ συγχωρήματι τῷδε
[7, 30]   τῶν ὑπάτων τὴν βουλὴν  ἄκυρον   ποιῆσαι τῆς ὑπὲρ τῶν κοινῶν
[7, 49]   συμβούλων, ὡς μή ποτε ὤφελον,  ἀκυρῶσαι   τοὺς ἐπὶ τῇ πίστει τεθέντας
[7, 9]   τὰ βαλανεῖα φέρουσαι καὶ μύρων  ἀλαβάστρους   καὶ κάτοπτρα. τοιαύτῃ διαφθείρων ἀγωγῇ
[7, 44]   καὶ οὐκ ἐνταῦθ´ ἔστη τῆς  ἀλαζονείας,   ἀλλ´ ὕβριν τὴν ἐλευθερίαν τῶν
[7, 4]   αὐτοὺς οἱ βάρβαροι μάχεσθαι παρεσκευασμένους,  ἀλαλάξαντες   ἐχώρουν ὁμόσε τὸν βάρβαρον τρόπον
[7, 68]   σώματος ἀφορήτους καὶ δεινὰς ἐμβαλεῖν  ἀλγηδόνας,   ὥστε μηδὲν ἄρθρον ἄνευ κατατάσεως
[7, 68]   ταῦτα κατὰ μικρὸν ἐδόκει τῶν  ἀλγηδόνων   ἀπαλλάττεσθαι· καὶ ἐπειδὴ πάντα διεξῆλθεν
[7, 69]   τε φωνὰς δυσφήμους, ἃς  ἀλγηδὼν   ἐβούλετο, καὶ κινήσεις διὰ τὴν
[7, 13]   προὐμηχανήσαντο τὰ πρὸς τὴν συμφορὰν  ἀλεξήματα,   τῶν δ´ ἐξ ἐπιβουλῆς ὑπ´
[7, 1]   τρισὶν ὅλαις ἀποπλανηθῆναι τῆς  ἀληθείας   οὐκ ἂν ἐπιτρέψειεν. ἀλλ´ ἔοικεν
[7, 31]   βεβαιοῦτε τὰς καθ´ ἑαυτῶν διαβολὰς  ἀληθεῖς   εἶναι, καὶ τοὺς συμβουλεύοντας τὴν
[7, 30]   καὶ σκοπεῖτε, εἰ μετρίους καὶ  ἀληθεῖς   ἐρῶ τοὺς λόγους. ὑμεῖς,
[7, 54]   φέρουσιν ἐμφύλιοι πόλεμοι, μὴ ποιεῖν  ἀληθεῖς   καὶ κυρίας τὰς κατ´ αὐτοῦ
[7, 31]   τὴν πόλιν, ἅπαντα ταῦτα λέγοντας  ἀληθῆ·   ποιοῦσι γὰρ ταῦτα· καὶ τὸ
[7, 64]   καὶ φανερᾶς λαβόμενον. ἦν γὰρ  ἀληθὴς   τῶν λαφύρων διάδοσις, οὐ
[7, 22]   ἕτερον, τοῦθ´, ὅπερ ἐστὶν  ἀληθὴς   καὶ πάντες ἂν ὁμολογήσετε, τυραννίδα;
[7, 55]   οὐ προσποιητῶν καὶ πεπλασμένων, ἀλλ´  ἀληθινῶν,   ἀνὴρ ἡλικίας τε καὶ ἀρετῆς
[7, 0]   ~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ  ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ   ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ. ~Τίτου
[7, 46]   τούτων τὸ σῶμα ὑπεύθυνον ποιεῖν,  ἀλλ´   ἄκριτον ἀναπολόγητον μηδενὸς δεηθέντα μηθένα
[7, 55]   δακρύων οὐ προσποιητῶν καὶ πεπλασμένων,  ἀλλ´   ἀληθινῶν, ἀνὴρ ἡλικίας τε καὶ
[7, 23]   ὅρκους, γνώτωσαν, ὅτι οὐκ ἄρχοντες,  ἀλλ´   ἀμυνόμενοι, οὐδ´ ἀναιροῦντες τὰς ὁμολογίας,
[7, 25]   περιεῖναι τῶν ταπεινοτέρων, μηδ´ ἀπρεπές,  ἀλλ´   ἀναγκαῖον ἡγεῖσθαι τὸ ἐπιεικές, ἄλλως
[7, 44]   εἰς ἀφανές που καταδὺς χωρίον,  ἀλλ´   ἀναφανδὸν ἐν τῷδε τῷ τόπῳ
[7, 44]   δημαρχικὴν ἐξουσίαν μηκέτι συγχωρεῖν ἡμῖν,  ἀλλ´   ἀνελεῖν, πρώτῃ καὶ μόνῃ
[7, 21]   εὐλαβείας τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἀποφαινόμενος,  ἀλλ´   ἄντικρυς καὶ θρασέως, ὥστε πολλοὺς
[7, 51]   μήτε συγχωρεῖν αὐτῷ μήτ´ ἐπιτρέπειν,  ἀλλ´   ἀντιπράττειν λόγοις τε καὶ ἔργοις
[7, 64]   ὡς Δέκιος ᾐτιᾶτο, γενομένη,  ἀλλ´   ἀπὸ παντὸς τοῦ βελτίστου καὶ
[7, 72]   δὲ πτωχὸν οὐκέτι βουλόμενον μάχεσθαι,  ἀλλ´   ἀποδειλιῶντα εἰσάγων τάδε εἴρηκεν· Ὡς
[7, 15]   καὶ ἀνύποιστον δημοκόπων ἀνθρώπων μανίαν,  ἀλλ´   ἀπολογεῖσθαι μέν, ὡς οὐδὲν εἴη
[7, 54]   μὲν οὐδ´ ἐπέξεισιν ἄχρι τέλους,  ἀλλ´   ἀρκεσθεὶς αὐτῷ τῷ κεκρατηκέναι τοῦ
[7, 70]   τοιαύτης οὐδέποτε πειραθῆναι συνέβη τύχης,  ἀλλ´   αὐτὴ τὰ δίκαια τάττει διὰ
[7, 41]   τὸ κελευόμενον ποιεῖν τὴν πόλιν,  ἀλλ´   αὐτὴν ἑτέροις ἐπιτάττειν τὰ δίκαια,
[7, 50]   τὰ μέλλοντα τεκμαίρεσθαι τοῖς γεγονόσιν,  ἀλλ´   ἀφ´ ἡμῶν ἀρξάμενος ἅπαν τὸ
[7, 68]   μέντοι θάνατος οὐ πολὺς ἐγένετο,  ἀλλ´   ἄχρι νόσων τὸ δεινὸν ἐχώρησεν·
[7, 58]   ἰσχυρὰν οὔτε τῇ βουλῇ κεχαρισμένην,  ἀλλ´   ἑαυτοῖς τε πράττοντες ἐξουσίαν ὅσα
[7, 12]   {δίκην} ὡς δ´ οὐθὲν ἐπέραινον,  ἀλλ´   ἐγκεκλικότα τὸν τύραννον ἑώρων ἐπὶ
[7, 30]   τῆς δίκης οὐκέτι δημοτικόν ἐστιν,  ἀλλ´   εἰ τἀληθῆ βούλεσθε ἀκούειν τυραννικόν.
[7, 61]   οὔτε τοῖς προδιδοῦσιν ἐπιτρέψειν ἑκών,  ἀλλ´   εἰ τῷ ὄντι παρέχουσιν οἱ
[7, 31]   ἀποδείκνυτε; ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖ.  ἀλλ´   εἴ γε τἀναντία βούλεσθε ὧν
[7, 53]   οἱ πόλιν τὴν Ῥωμαίων κατέχοντες,  ἀλλ´   εἴη μέχρι λόγων τὰ φοβερὰ
[7, 1]   ἀκριβῶς, ὡς αὐτὸ δηλοῖ τοὖργον,  ἀλλ´   εἰκῆ τὸ προστυχὸν ἀποφαινόμενοι.
[7, 68]   ταύτην αὐτῷ προσθεῖναι τὴν τιμωρίαν,  ἀλλ´   εἰς ἅπαντα τὰ μέλη τοῦ
[7, 26]   οὐδὲν ἀνήκεστον τὴν ἡμέραν ἐκείνην,  ἀλλ´   εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ἀνεβάλοντο, γνώμῃ
[7, 60]   πρὸ τῶν κρειττόνων ὀργῇ ἐπιτρέψαντας,  ἀλλ´   ἐκ λογισμοῦ σώφρονος τὰ μέλλοντα
[7, 72]   εἶναι τοὺς οἰκιστὰς τῆς Ῥώμης,  ἀλλ´   ἐκ πολλῶν τόπων συνεληλυθότας Ἕλληνας.
[7, 19]   ἐκ τῶν νόμων οἱ ὕπατοι·  ἀλλ´   ἐκ τῶν πατρικίων ἐθέλονταί τινες
[7, 51]   τὰ λοιπὰ ὅμοια δεῖ πράττειν,  ἀλλ´   ἐκείνου μεμνημένους τἆλλα ὅπως μὴ
[7, 59]   τὸν αὐτὸν ἐχόντων τοῖς πρωτοστάταις,  ἀλλ´   ἐλάττονα· τοῦτο δὲ τὸ πλῆθος
[7, 72]   σατυρικὴ παιδιὰ καὶ ὄρχησις ἦν,  ἀλλ´   Ἑλλήνων, δέδοικα, μὴ καὶ ὀχληρὸς
[7, 68]   παρ´ οὐδὲν ἡγήσασθαι τὸ ὄναρ,  ἀλλ´   ἕν τι τῶν πολλῶν καὶ
[7, 52]   πόλεως ἐκπεσεῖν, μὴ παρ´ αὐτοῖς,  ἀλλ´   ἐνθάδε κριθεὶς διδότω δίκας, ὥσπερ
[7, 55]   χρόνον ἐπιτρέψαντες ἔχειν τὴν ἀρχήν,  ἀλλ´   ἐνιαύσιον οὐδὲν ἧττον ἀποδείκνυτε φύλακας
[7, 28]   ἐξ ὧν οἱ δημαγωγοὶ διαβάλλουσιν,  ἀλλ´   ἐξ ὧν αὐτοὶ ἴστε, τὸν
[7, 1]   τῆς ἀληθείας οὐκ ἂν ἐπιτρέψειεν.  ἀλλ´   ἔοικεν πρῶτος ἐν ταῖς
[7, 36]   οὔτ´ ἄρχοντας πολέμου οὔτ´ ἀμυνομένους·  ἀλλ´   ἐπειδὴ πρόφασιν εὐπρεπῆ προβάλλονταί τινες
[7, 61]   μηθὲν ἔξω τοῦ ἐγκλήματος κατηγορεῖτε·  ἀλλ´   ἐπειδὴ τυραννίδι αὐτὸν ἐπιχειρεῖν εἰσηγγείλατε,
[7, 64]   ἐξελθεῖν, οὐδεὶς ἐξῄει τῶν δημοτῶν,  ἀλλ´   ἐπέχαιρόν τε καὶ περιεώρων τὰ
[7, 23]   δεῖ οὐδ´ ἐφ´ οἷς εὕρετο,  ἀλλ´   ἐπὶ διαφθορᾷ καὶ συγχύσει τῆς
[7, 51]   ἐνέστητε νομίσαντες οὐκ ἐπὶ δίκην,  ἀλλ´   ἐπὶ τιμωρίαν καλεῖσθαι τὸν ἄνδρα,
[7, 23]   τῷ κακῶς δρᾶσαι τὴν βουλήν,  ἀλλ´   ἐπὶ τῷ μὴ ὑπ´ ἐκείνης
[7, 32]   χρησόμεθα οὐκ ὀνειδίσαι βουλόμενοι ὑμᾶς,  ἀλλ´   ἐπιεικεστέρους ποιῆσαι, χωρὶς τῶν παλαιῶν
[7, 25]   οὐκέτι λόγῳ διοίσομαι πρὸς ὑμᾶς,  ἀλλ´   ἔργῳ. ~Ἠγριωμένης δὲ τῆς βουλῆς,
[7, 32]   καὶ μὴ λόγων μνησικακεῖν φαύλων,  ἀλλ´   ἔργων μεμνῆσθαι καλῶν. μὲν
[7, 45]   πρὸς ἑνὸς ἀνδρὸς οὔπω τυραννοῦντος,  ἀλλ´   ἔτι μέλλοντος, καὶ τὰ μὲν
[7, 49]   μεμνημένος ἔφη πεποιῆσθαι τὴν ἀπόστασιν,  ἀλλ´   εὐθὺς ἑτέραν ἔτι ταύτης ᾔτει
[7, 16]   τὸν δῆμον εἰς τὴν ἐκκλησίαν,  ἀλλ´   ἡμεῖς οἱ ὕπατοι. εἰ μὲν
[7, 58]   οἰόμενοι. καὶ Μάρκιος εἶπεν·  Ἀλλ´   ἤτοι, εἰ ἐπὶ ταύτῃ γε
[7, 34]   καταφεύξεται παρὰ τὸν ἑαυτοῦ τρόπον,  ἀλλ´   ἤτοι καὶ τὸ παράπαν ἀπαξιώσει
[7, 44]   ἂν γενέσθαι τὸ διὰ μέσου,  ἀλλ´   ἤτοι τὸ δημοτικὸν ἀπολωλέναι πλῆθος
[7, 32]   οὐδ´ ἡμεῖς βιαζομένοις ὑμῖν εἴξομεν,  ἀλλ´   ἤτοι φιλότητος ἀδόλου καὶ χαρίτων
[7, 70]   καὶ λόγους ἀνθηροτέρους διήγησις,  ἀλλ´   ἵνα τῶν ἀναγκαίων τι πιστώσηται
[7, 56]   οὐθὲν ὑμῖν ἐνθάδε φύσεται κακόν,  ἀλλ´   πλέον ἔχειν τῶν ἄλλων
[7, 72]   ἐπὶ τὸ πῦρ ὧδε γράφων·  Ἀλλ´   γ´ ἀπαρχόμενος κεφαλῆς τρίχας
[7, 17]   τὰς ὁμοίας ὑπολήψεις ἔχοντες ἑκάτεροι·  ἀλλ´   οἱ μὲν ἄποροι δοκοῦντές τι
[7, 14]   τὴν ἐλπίδα λωφήσειν τὴν στάσιν,  ἀλλ´   οἱ περιλειφθέντες ἔτι χείρους ταῖς
[7, 46]   ὡς καὶ κατὰ τοῦ σεμνοτέρου·  ἀλλ´   οἴονται τοῦ διαφόρου φύσει καταδουλωθέντος
[7, 51]   οὐκέτι φέροντας αὐτοῦ τὴν ὕβριν,  ἀλλ´   ὁμόσε χωρεῖν παρεσκευασμένους, ἔπτηξε καὶ
[7, 53]   ἀφανῶν τινα {πολιτῶν} φαύλων,  ἀλλ´   ὃν αὐτοὶ καὶ τὰ πολέμια
[7, 45]   οὐκ ἐκ προνοίας οὐδὲ ἐπιβουλῆς,  ἀλλ´   ὀργῇ ἐπιτρέψας τὰ μιαρὰ ταῦτα
[7, 51]   ὡς οὐδενὸς αὐτοκράτωρ ἐστὶ πράγματος,  ἀλλ´   ὅς´ ἂν ὑμεῖς προβουλεύσητε, ταῦτ´
[7, 38]   ἐπὶ τῶν βασιλέων {τὰ δ´}  ἀλλ´   ὅσα τῷ συνεδρίῳ δόξειε, ταῦθ´
[7, 24]   τιμῆς τῶν ὠνίων μηθὲν ἀνίετε,  ἀλλ´   ὅσου πλείστου ποτὲ ἦν τὰ
[7, 43]   ἐγγόνοις εἰς τὸν ἀεὶ χρόνον.  ἀλλ´   ὅτι μὲν δὴ τά τε
[7, 63]   ὅπως τις ἰδιώτης γίνεται κύριος,  ἀλλ´   οὐδ´ αὐτὸς τῆς δυνάμεως
[7, 38]   οὔτ´ ἐπεψήφισεν, οὐχ ὅτι νῦν,  ἀλλ´   οὐδ´ ἐπὶ τῶν βασιλέων {τὰ
[7, 63]   πόλιν, οὐχ ὅπως κατέλυσέ τις,  ἀλλ´   οὐδ´ ᾐτιάσατο μὴ οὐχὶ καλῶς
[7, 72]   οὐ προσμαθόντες παρ´ ἡμῶν ὕστερον,  ἀλλ´   οὐδὲ μεταθέμενοι σὺν χρόνῳ καθάπερ
[7, 49]   τὴν ἀνάγκην συγχωρηθέντα ὑφ´ ὑμῶν,  ἀλλ´   οὐκ ἀπ´ εὐνοίας οὐδὲ κατὰ
[7, 19]   κακῶν τε καὶ ἀγαθῶν ἰσομοιρία.  ἀλλ´   οὐκ ἦν τὸ πλῆθος ὑπήκοον
[7, 48]   τῆς ψυχῆς ἀγῶνα τρέχει, λογιζομένοις.  ἀλλ´   οὐκ οἴομαι δεῖν τῆς ἰδίας
[7, 59]   ἑτέρων ἀξιοῦν δημοτικὸν οἰόμενοι δεῖν,  ἀλλ´   οὐκ ὀλιγαρχικὸν εἶναι τὸ τοῦ
[7, 63]   ᾐτιάσατο μὴ οὐχὶ καλῶς ἔχειν·  ἀλλ´   οὗτος Μάρκιος πρῶτος καὶ
[7, 70]   ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων ἀποικισθέντα τόπων,  ἀλλ´   οὐχ ὥσπερ ἔνιοι νομίζουσι βάρβαρα
[7, 44]   οὐκ ἐνταῦθ´ ἔστη τῆς ἀλαζονείας,  ἀλλ´   ὕβριν τὴν ἐλευθερίαν τῶν πενήτων
[7, 52]   καθ´ ὑμῶν ἐγράφη τῶν πατρικίων,  ἀλλ´   ὑπὲρ ἀσφαλείας τῶν κατισχυομένων δημοτικῶν,
[7, 46]   πολλοῦ ἐποιήσαντο ἀπολύσασθαι. ~Ἐῶ τἆλλα,  ἀλλ´   ὑπὲρ αὐτοῦ σοῦ καὶ τῆς
[7, 45]   μὴ βιαζόμενος τοὺς κακῶς πεπονθότας,  ἀλλ´   ὑπερχόμενος ἀξίου σώζεσθαι. γενέσθω σοι
[7, 16]   ἐκκλησίαν, οὐχὶ τούτους ἀγορεύειν κωλύομεν,  ἀλλ´   ὑπὸ τούτων αὐτοὶ κωλύεσθαι οὐ
[7, 46]   χάριν ἰδίαν ἐπὶ κοινῇ βλάβῃ,  ἀλλ´   ὑπομένειν ἀπολογούμενον καὶ δίκην ὑπέχοντα
[7, 18]   τῷ φανερῷ ἀγορὰν ἁρπάζειν ἐπεβάλοντο,  ἀλλ´   ὑπομένοντες ὠνεῖσθαι πολλοῦ διαφόρου μικρά,
[7, 22]   δ´ οὐχ ὑφ´ ἑνὸς ἀνδρός,  ἀλλ´   ὑφ´ ὅλου τυραννούμεθα δήμου, τί
[7, 51]   πόλεως ἀξίων ὄντων· πόθεν γάρ;  ἀλλ´   ὡς ἀναγκαίων καὶ μηκέτι δεχομένων
[7, 40]   ἐλάχιστον ἀναρρίψομεν εἰς δίκην ὑπαχθέντες,  ἀλλ´   ὡς αὐτόμολοι καὶ προδόται καταγνωσθέντες
[7, 50]   ἔλαβεν αἰσχυνομένως αὐτὴν καὶ σωφρόνως,  ἀλλ´   ὡς δεδοικόσι τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ
[7, 34]   πρὸς τὰς τοῦ κρατοῦντος ὀργάς,  ἀλλ´   ὡς ἐχθροῦ προπηλακίζοντος ἀδεῶς τοὺς
[7, 45]   ὡς ἑαυτοῖς ὑπελάμβανον ἄριστα ἕξειν,  ἀλλ´   ὡς ἡμεῖς ἠξιοῦμεν συνεχώρησαν γενέσθαι,
[7, 48]   ηὐχόμην, τὰ πράγματα ὑμῖν κεχώρηκεν,  ἀλλ´   ὡς ᾤμην, καὶ περιεστήκασιν αἱ
[7, 66]   λοιπὸν οἰκεῖν ἀδεῶς τὴν πόλιν·  ἀλλ´   ὥσπερ ἀδελφοὺς ἀδελφοῖς παῖδας
[7, 56]   εἶναι μηθενὸς ἀπελαύνετε τὸν δῆμον,  ἀλλ´   ὥσπερ ἀρχὰς ἀποδεικνύναι τὰς καθ´
[7, 46]   ἀπόχρη σοι ταῦτ´, γενναῖε,  ἀλλ´   ὥσπερ τι καλὸν ἐξειργασμένος ὑψαυχενῶν
[7, 73]   ἐπιδείξεις τοῖς εἰς θέαν συνεληλυθόσιν.  ἀλλὰ   γὰρ ὑπὲρ μὲν τούτων οὔτε
[7, 54]   ἐῶσι μίαν εἶναι τὴν πόλιν,  ἀλλὰ   διαιροῦσι τὸ δημοτικὸν ἀπὸ τῶν
[7, 18]   ἐξ αὐτῆς, τοὺς δ´ ἀποκτείναντες,  ἀλλὰ   διέμενον ὥσπερ οἱ σωφρονέστατα πολιτευόμενοι
[7, 63]   τὸ δημόσιον ἀνήνεγκε τὸ ἀργύριον,  ἀλλὰ   διένειμε καὶ κατεχαρίσατο τοῖς ἑαυτοῦ
[7, 19]   τὴν πόλιν οὐθὲν δεινὸν εἰργάσαντο,  ἀλλὰ   διέσωσαν τὰ κοινὰ φρονιμώτερον μᾶλλον
[7, 44]   μὲν ἐκπεσεῖν, οἱ δ´ ἀποθανεῖν,  ἀλλὰ   θεοὺς μάρτυρας ὧν ἐπάσχομεν καὶ
[7, 72]   τὸ πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἴδοι,  ἀλλὰ   καὶ ἐκ τῆς κερτόμου καὶ
[7, 71]   οὐκ ἐξ ὧν ἤκουσε μόνον,  ἀλλὰ   καὶ ἐξ ὧν αὐτὸς ἔγνω
[7, 45]   ταπεινῶν οἱ σεμνοὶ καὶ μεγάλοι,  ἀλλὰ   καὶ λόγων ἦρξαν συμβατηρίων αὐτοὶ
[7, 70]   ἐπιχωρίων αὐτὰς παρέλαβον, ἀξιοπίστως διελθεῖν,  ἀλλὰ   καὶ μαρτυριῶν οἰόμενος αὐταῖς δεῖν
[7, 54]   αὐτοὺς οὕτως ἔχειν ταῖς γνώμαις,  ἀλλὰ   καὶ πελάτας ἕκαστον τοὺς αὑτοῦ
[7, 33]   κατὰ πολέμους οὔτ´ ἐν εἰρήνῃ,  ἀλλὰ   καὶ περὶ τῶν ἐσχάτων κινδυνεύσειν,
[7, 45]   δ´ οὐχ οἷα ἔλεγεν ἐπεβάλετο,  ἀλλὰ   καὶ στῖφος ἀνθρώπων εἰς ἅπασαν
[7, 52]   δικαίων εἶχον, βουλή, λέγειν,  ἀλλὰ   καὶ ταῦθ´ ἱκανά. ~Ἐπειδὴ δὲ
[7, 27]   οὐ μόνον οὐκ ἠξίωσεν ἐλθεῖν,  ἀλλὰ   καὶ τοὺς ἀφικομένους ἐπ´ αὐτὸν
[7, 26]   ὡς δ´ οὐ προσεῖχεν αὐτοῖς,  ἀλλὰ   καὶ τοὺς ὑπηρέτας, ὑφ´ ὧν
[7, 72]   ἐν τοῖς δώδεκα θεοῖς καταριθμοῦσιν,  ἀλλὰ   καὶ τῶν προγενεστέρων, ἐξ ὧν
[7, 29]   βουλὴν καὶ συκοφαντοῦσιν ἐπιτιμᾶν ἄξιον,  ἀλλὰ   καὶ ὑμῖν οὐχ ἧττον ὧν
[7, 72]   Ἴρῳ δὲ κακῶς ὠρίνετο θυμός·  Ἀλλὰ   καὶ ὣς μνηστῆρες ἄγον ζώσαντες
[7, 40]   προδόται καταγνωσθέντες τὰ αἴσχιστα πεισόμεθα.  ἀλλὰ   καίπερ ἐπιστάμενοι ταῦτα, ὅμως ὑπεμείναμεν
[7, 11]   τινα καὶ ἐγρηγορυῖαν εὗρον φυλακήν,  ἀλλὰ   κἀνταῦθα τοὺς μὲν ἤδη καθεύδοντας,
[7, 43]   βίᾳ εἴξαντας μήτ´ ἀπάτῃ παραχθέντας,  ἀλλὰ   κατὰ πολλὴν ἀνάγκην εἰς αὐτὸν
[7, 59]   τὴν ψῆφον οὐχ ἅπαντες ἀναλαβόντες,  ἀλλὰ   κατὰ τοὺς ἰδίους ἕκαστοι λόχους,
[7, 66]   ὅπλοις ἀλλήλους βιασάμενοι καὶ προσαναγκάσαντες,  ἀλλὰ   λόγοις πείσαντες μεθήρμοσαν, παντὸς μάλιστ´
[7, 60]   ἐπενεγκεῖν κατὰ τοῦ Μαρκίου ψῆφον,  ἀλλὰ   μάλιστα μὲν δι´ αὐτὸν ἀφεῖναι
[7, 10]   ἐν τοῖς αὐτοῖς χρονίζειν τόποις,  ἀλλὰ   νυκτὶ μὲν εἰς ὄρθρον, ἡμέρᾳ
[7, 22]   τῆς ἐξουσίας ταύτης ἐᾶσαι καταβαλλόμενον,  ἀλλὰ   πάντα ὑπομεῖναι πρότερον, ὡς Ἄππιος
[7, 31]   οὔτε δίκαιον ἀξιοῦσιν οἱ δημαγωγοί,  ἀλλὰ   παρανόμων τε καὶ ἀδυνάτων ἐφίενται
[7, 9]   μήτ´ ἐπιτηδεύματος μήτε μαθήματος μεταλαμβάνοντας,  ἀλλὰ   ποιμαίνοντάς τε καὶ τἆλλα τὰ
[7, 53]   νῦν πρῶτον ἐπαγομένας ὑφ´ ὑμῶν,  ἀλλὰ   πολλάκις ἤδη καὶ ὑπὸ πολλῶν
[7, 37]   δ´ οὗτος οὐχ ὅσον ὑπέλαβον,  ἀλλὰ   πολλῷ ἐλάττων. οἱ γὰρ Ἀντιάται
[7, 60]   τιμωρίαν τοσούτων δέησιν ἀπώσασθαι φίλων,  ἀλλὰ   πολλῶν καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν χάριτι
[7, 13]   οἱ μετέχειν βουλόμενοι τῆς ἀποικίας,  ἀλλὰ   πολὺ ἐλάττους ὧν βουλὴ
[7, 22]   ἐποιήσατο τὴν ἀπόστασιν, πατέρες,  ἀλλὰ   πονηρᾷ ἐλπίδι ἐπαρθεὶς ὡς καταλύσων
[7, 52]   αὐτοῖς περὶ πάντων ἀπιστεῖτε;  ἀλλὰ   προβουλεῦσαι μὲν αὐτοὺς τὰ δίκαια
[7, 17]   τοῖς πρεσβυτέροις ὀλιγωρία τοῦ πράγματος,  ἀλλὰ   προσέχειν, μή τι ἀνήκεστον
[7, 29]   τοῦ μὴ παθεῖν τι κακόν,  ἀλλὰ   πρόφασις τοῦ ἀδικεῖν; καὶ οὐ
[7, 65]   ἔθος ἐπανορθοῦσθαι προσῆκεν ὡς ἡμαρτημένον,  ἀλλὰ   σκοπεῖν, ὅπως ἄνδρες καλοὶ καὶ
[7, 20]   αὐτοῖς ἀμφοτέρων ἅμα τούτων τυχεῖν,  ἀλλὰ   συνεισῆλθεν ἅμα τῷ κόρῳ τῶν
[7, 54]   ἐν τῷ φθονουμένῳ τοῦ βίου,  ἀλλὰ   σχῆμα ταπεινὸν μεταλαβεῖν καὶ τοῖς
[7, 23]   πλεονεκτήσαντας εἰς τὰ λοιπὰ σωφρονεῖν,  ἀλλὰ   ταύτην ἐνέβαλον αὐτοῖς τὴν ἀναισχυντίαν
[7, 55]   μοναρχίαν μήτ´ ὀλιγαρχίαν μήτε δημοκρατίαν,  ἀλλὰ   τὴν μικτὴν ἐξ ἁπασῶν τούτων
[7, 50]   οὐ τὴν τύχην, ὥσπερ ἐχρῆν,  ἀλλὰ   τὴν ὑμετέραν ἐπιγράφει διάνοιαν, ἐπιβουλεύεσθαί
[7, 23]   ὁμολογίας καὶ παρασπονδεῖν οὐχ ὑμεῖς,  ἀλλὰ   τὸ δημοτικὸν ἄρχει μέρος οὐκ
[7, 25]   ἠξίουν τε μὴ τοῖς βιαίοις,  ἀλλὰ   τοῖς εὐγνώμοσι περιεῖναι τῶν ταπεινοτέρων,
[7, 60]   συμβούλοις περὶ τῶν μεγίστων βουλευομένους,  ἀλλὰ   τοῖς κρατίστοις σφίσιν εἶναι δοκοῦσιν,
[7, 23]   ἀμυνόμενοι, οὐδ´ ἀναιροῦντες τὰς ὁμολογίας,  ἀλλὰ   τοὺς ἀνῃρηκότας τιμωρούμενοι {αὐτὸ δρῶσιν}
[7, 44]   πολλοῦ ὠνουμένους ἀργυρίου πένητας ἀνθρώπους,  ἀλλὰ   τοὺς μὲν οἰχήσεσθαι τὴν πόλιν
[7, 52]   τοὺς πατρικίους τὰ νείκη διαιτᾶν,  ἀλλὰ   τούτοις μὲν ἀμφότερα ἐξεῖναι πλεονεκτεῖν,
[7, 68]   οὐθὲν τῶν γινομένων θεοῦ ἔργον,  ἀλλὰ   τυχηρὰ καὶ ταῦτα καὶ τἆλλα
[7, 60]   τέ εἰσι διαλύσασθαι πρὸς ἐκεῖνον,  ἀλλὰ   χαλεπῶς καὶ ἀπαραιτήτως ἔχουσιν, ἐνθυμηθέντας,
[7, 59]   τάξιν οὐκ εἶχον ἐν φάλαγγι,  ἀλλὰ   ψιλοὶ καὶ κοῦφοι συνεστρατεύοντο τοῖς
[7, 71]   ἡμέραις ταύταις πολλὰ μὲν καὶ  ἄλλα   ἐγίνετο νόμοις Ἑλληνικοῖς κατά τε
[7, 36]   διαλλαγαί, δεινὸς ἀνὴρ τά τ´  ἄλλα   καὶ πόρους εὑρεῖν ἐν ἀπόροις,
[7, 9]   εἴα τελεῖν. πολλὰ δὲ καὶ  ἄλλα   Κυμαίοις ἐνυβρίσας καὶ λωβησάμενος καὶ
[7, 19]   τῶν πολεμίων θαμινά, τά τ´  ἄλλα,   ὅσα ἐκ τοῦ πράγματος χρηστὰ
[7, 52]   προβουλεύουσιν οὐχ ἱκανούς. πολλὰ καὶ  ἄλλα   περὶ τῶν δικαίων εἶχον,
[7, 7]   φέρων παρεῖναι καὶ ἰσηγορίαν καὶ  ἄλλα   πολλὰ ἀγαθά. ~Ταῦτ´ εἰπὼν καὶ
[7, 24]   ἐπὶ τὴν σιτωνίαν ἄνδρας, καὶ  ἄλλα   πολλά τιν´, ἠδίκησθε ὑπ´
[7, 65]   λαμβάνειν οὐ κωλύουσα καὶ ὅσα  ἄλλα   τιμιώτατα ἦν καὶ ἴδια τῶν
[7, 63]   πολὺν δὲ σῖτον, πολλὰ δ´  ἄλλα   χρήματα περιβαλομένων οὔτε τῷ ταμίᾳ
[7, 66]   καὶ Σικελία πᾶσα καὶ συχναὶ  ἄλλαι   πόλεις. ἐγὼ μὲν οὖν διὰ
[7, 11]   ἐν πότοις ὢν καὶ ταῖς  ἄλλαις   εὐπαθείαις. τοῦτο παρέσχεν αὐτοῖς κατὰ
[7, 66]   γενομένης οὔτε φυγῆς, οἷον ἐν  ἄλλαις   πολλαῖς ἐγένετο πόλεσι. ποθεῖ γὰρ
[7, 72]   ἀνδρῶν ἐπισήμων ταφαῖς ἅμα ταῖς  ἄλλαις   πομπαῖς προηγουμένους τῆς κλίνης τοὺς
[7, 9]   γυμνάσια καὶ τὰς ἐνοπλίους μελέτας,  ἀλλάξας   δὲ τὴν δίαιταν, πρότερον
[7, 11]   περὶ λύχνων ἁφὰς ἄλλοι κατ´  ἄλλας   πύλας ὡς χερνῆται παρεισπεσόντες ἔλαθον·
[7, 64]   καρπὸν κομισάμενοι προθύμως ἐπὶ τὰς  ἄλλας   στρατείας ἀπαντῶσιν· οἱ δ´ ἀποκνήσαντες
[7, 12]   ἐκ τῶν δέκα, τὰς δ´  ἄλλας   ὑπολαβὼν ἀπήνεγκε. τελευτῶντες δ´ οὖν
[7, 7]   ἕκαστον ἀνακαλούμενοι προσηγορίαις. καὶ  ἄλλη   δὲ πληθὺς κατὰ τὴν
[7, 4]   δὲ γενναῖον οὐδὲν ἀποδειξάμενος, ἄλλος  ἄλλῃ   διασκεδασθεὶς ἔφυγεν· οἱ δ´ ἱππεῖς
[7, 9]   ἐκέλευσεν ἐκ τῆς πόλεως ἄλλον  ἄλλῃ   καὶ δίαιταν ἔχειν ἐν τοῖς
[7, 72]   Ἕλλησιν Ὅμηρος πολλαχῇ μὲν καὶ  ἄλλῃ,   μάλιστα δ´ ἐν ἀσπίδος κατασκευῇ,
[7, 4]   καὶ συμπατούμενοι πολλαχῇ μὲν καὶ  ἄλλῃ,   μάλιστα δὲ περὶ τὰ τέλματα
[7, 7]   καὶ μητέρες καὶ πᾶσα  ἄλλη   συγγένεια, παιδία τε καὶ γαμεταὶ
[7, 4]   πόλεως χωρίον, ἐν συνέμισγον  ἀλλήλοις,   αὐλὼν στενὸς ὄρεσι καὶ λίμναις
[7, 59]   ἰσόψηφοι δὲ καὶ ὁμότιμοι πάντες  ἀλλήλοις   γενόμενοι μιᾷ κλήσει τὴν ψῆφον
[7, 52]   τὴν κάθοδον ὑμῶν. μάχεται ταῦτ´  ἀλλήλοις·   καὶ οὐκ ἔχει λόγον, οὓς
[7, 19]   βεβαιώσειν αὐτῶν τὰς διαλλαγὰς συστρατευόντων  ἀλλήλοις   πατρικίων καὶ δημοτῶν γενησομένη
[7, 66]   ἁπάσας. καὶ ἐπειδὴ οὐχ ὅπλοις  ἀλλήλους   βιασάμενοι καὶ προσαναγκάσαντες, ἀλλὰ λόγοις
[7, 18]   δὲ καὶ δι´ ὑποψίας ἔχοντες  ἀλλήλους   διετέλουν. οὐ μὴν τό γε
[7, 12]   Οὐολοῦσκοι, πρεσβειῶν ἀπορρήτοις διαποστολαῖς ἐνῆγον  ἀλλήλους   εἰς τὸν κατ´ αὐτῶν πόλεμον,
[7, 26]   κρατούμενοι τέως οὐδὲν ἐτόλμων εἰς  ἀλλήλους   παρανομεῖν, τότ´ ἀνῄρητο ὑπ´ αὐτῶν.
[7, 73]   σταδιαῖον ἁμιλλῶνται δρόμον αὐτοὶ πρὸς  ἀλλήλους.   τελεσθέντων δὲ τῶν ἱππικῶν δρόμων
[7, 15]   ἐβόων γὰρ ἅμα καὶ ἐξέκλειον  ἀλλήλους,   ὥστε μὴ ῥᾴδιον εἶναι τοῖς
[7, 9]   αὐτῶν, μή τι συστάντες μετ´  ἀλλήλων   βουλεύσωσι κατὰ τῆς τυραννίδος, ἀπιέναι
[7, 58]   ὠνίων καὶ τὰς δίκας παρ´  ἀλλήλων   ἐλάμβανον, τά τε κοινά, ὅσων
[7, 72]   ἠίθεοι καὶ παρθένοι ἀλφεσίβοιαι Ὠρχεῦντ´  ἀλλήλων   ἐπὶ καρπῷ χεῖρας ἔχουσαι. κόσμον
[7, 45]   διαλλαγάς, ὅτε διεῖλεν ἡμᾶς ἀπ´  ἀλλήλων   τύχη, καὶ τὰς συμβάσεις
[7, 4]   βαρβάρων πολέμιος. ἀνατρεπόμενοι γὰρ ὑπ´  ἀλλήλων   καὶ συμπατούμενοι πολλαχῇ μὲν καὶ
[7, 66]   ἔργον μηθὲν ὑπομεῖναι δρᾶσαι κατ´  ἀλλήλων·   οἷα Κερκυραῖοί τε κατὰ τὴν
[7, 1]   καὶ διέμειναν ἐξ ἐκείνου χωρὶς  ἀλλήλων   ὄντες, ἕως οὗ κατέστη καὶ
[7, 28]   ἐπιχορηγοῦσα τοσούτοις οὖσι καὶ μηδεμίαν  ἄλλην   ἀποστροφὴν ἔχουσιν. ὥστ´ οὐκ ἐξ
[7, 71]   τῆς Ἑλλάδος εἶχον ἡγεμονίαν οὐδὲ  ἄλλην   διαπόντιον οὐδεμίαν ἀρχήν, Κοίντῳ Φαβίῳ
[7, 26]   πατρικίων πολλοὺς ἐπαγόμενος καὶ τὴν  ἄλλην   ἑταιρίαν περὶ αὑτὸν ἔχων. ὡς
[7, 28]   ἐκλειφθέντα σπόρον γενομένην· τήν τ´  ἄλλην   καταφθορὰν τῆς χώρας οὐ παρ´
[7, 11]   τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ τὴν  ἄλλην   συγγένειαν συλλαβόντες ἄχρι πολλῆς νυκτὸς
[7, 63]   καὶ τὰ τραύματα καὶ τὴν  ἄλλην   τερατείαν πρὸς ταῦτα λέγε,
[7, 20]   πολλῇ σίτου τε καὶ τῆς  ἄλλης   ἀγορᾶς ἐμπλῆσαι τὴν πόλιν, ὡς
[7, 55]   ἑταιρίαις ἐπαρθεῖσα δικαιοσύνης καὶ τῆς  ἄλλης   ἀρετῆς μηθένα ποιῆται λόγον, ὑπὸ
[7, 68]   οὔτε ὑπὸ νόσων οὔτε ὑπ´  ἄλλης   τινὸς αἰτίας φανερᾶς ἀναρπασθέντα αἰφνιδίως
[7, 45]   ταῦτα παραινεῖν προήχθης, εἴθ´ ὁτιδήποτε  ἄλλο   ἀπολόγημα ἔχεις. καταβίβασον ἀπὸ τῶν
[7, 70]   οὔτε Σκύθας οὔτ´ Ἰνδοὺς οὔτ´  ἄλλο   βάρβαρον ἔθνος οὐδὲν ἁπλῶς· εἰ
[7, 67]   δὲ νεώτερος ἔτι ὑπαγκάλιος·  ἄλλο   δ´ οὐθὲν οὔτε φιλοφρονησάμενος οὔτε
[7, 56]   τιμᾶσθαι μόνον ἐκ τούτων λαβών,  ἄλλο   δ´ οὐθέν. ταῦτ´ οὖν ἐνθυμηθέντες
[7, 52]   ἕνεκα τῶν κατισχυομένων καὶ κωλύσεως,  ἄλλο   δὲ παρὰ ταῦτ´ οὐδέν. μέγιστον
[7, 61]   δημοτικοῖς, ἀναδώσειν περὶ αὐτοῦ ψῆφον,  ἄλλο   δὲ ποιήσειν παρὰ ταῦτ´ οὐδέν.
[7, 67]   αὑτοῦ τύχας οὔτ´ ἀποιμώξας οὔτ´  ἄλλο   εἰπὼν δράσας ἀνάξιον τῆς
[7, 56]   πολεμίοις διαλεγόμενος τοιοῦτό τι  ἄλλο   κακὸν ἐπιχειρῶν πράττειν. ὅσῳ γὰρ
[7, 17]   ἀναβολῆς οὐδὲ μελλησμοῦ, μή τι  ἄλλο   κώλυμα γένηται πρὸς τῶν ὑπάτων.
[7, 16]   αὐτῷ λέγειν. σιωπῆς δὲ γενομένης  ἄλλο   μὲν οὐδὲν Βροῦτος εἶπεν,
[7, 62]   τραυμάτων μεστὰ καὶ πᾶν {τὸ}  ἄλλο   μέρος τοῦ σώματος ἀνάπλεων τῶν
[7, 16]   συνέτρεχεν ἐκ τῶν οἰκιῶν τὸ  ἄλλο   πλῆθος εἰς τὴν ἀγοράν, καὶ
[7, 62]   εἶχον δ´, τι ἂν  ἄλλο   ποιῶσι διὰ τὸ μηδεμίαν εὑρίσκειν
[7, 22]   ταύτῃ κειμένους ἀνελόντι νόμους μηθὲν  ἄλλο   πολυπραγμονεῖν, καινὴν δὲ καταστησάμενος ἀρχὴν
[7, 72]   καὶ τῶν βαρέων τὸ μὲν  ἄλλο   σῶμα γυμνοί, τὸ δὲ περὶ
[7, 55]   ὑπειληφότες. εἰ γάρ τι καὶ  ἄλλο   σωτηρίας αἴτιον ἔσται τῇ πόλει
[7, 66]   ἐπετελέσθησαν. εἰ γάρ τι καὶ  ἄλλο   τῆς Ῥωμαίων πόλεως μέγα ἐγκώμιόν
[7, 13]   τοῦτο τὸ μέρος καὶ τὸ  ἄλλο   τὸ μὴ ἑκουσίως συναιρόμενον τῆς
[7, 8]   καὶ ἄργυρον καὶ εἴ τι  ἄλλο   τυραννίδος ἦν ἄξιον κτῆμα, τὰ
[7, 42]   οὔτ´ εἰς εὐδοξίαν οὔτ´ εἰς  ἄλλο   τῶν κοινῶν οὐδ´ ὁτιοῦν, ἵνα
[7, 11]   κομίζοντας. οὗτοι περὶ λύχνων ἁφὰς  ἄλλοι   κατ´ ἄλλας πύλας ὡς χερνῆται
[7, 59]   τεκτόνων καὶ χαλκοτύπων καὶ ὅσοι  ἄλλοι   πολεμικῶν ἔργων ἦσαν χειροτέχναι. οἱ
[7, 1]   Λικίννιος γέγραφε καὶ Γέλλιος καὶ  ἄλλοι   συχνοὶ τῶν Ῥωμαίων συγγραφέων οὐθὲν
[7, 1]   ὡς οὗτοί τε καὶ οἱ  ἄλλοι   σχεδὸν ἅπαντες συγγραφεῖς ὁμολογοῦσι· Διονύσιος
[7, 45]   καὶ ποίησον ἤδη ποτὲ τοῖς  ἄλλοις   ἀνθρώποις ὅμοιον. ἡμαρτηκότος λαβὲ καὶ
[7, 70]   προῆλθον εὐδαιμονίαν, ὥστε καὶ τοῖς  ἄλλοις   ἅπασιν, ὧν ἦρχον, ἐν καλῷ
[7, 52]   πρόκειται σκοπεῖν ὅμοιόν ἐστι τοῖς  ἄλλοις   ἐγχειρήμασιν αὐτοῦ τοῖς ἀδίκοις καὶ
[7, 72]   ὀρχήσεως αὐτῶν τοὺς ἐνδιδόντας τοῖς  ἄλλοις   καὶ προκαταρχομένους εἰσάγων τοιάδε γράφει·
[7, 65]   ἀδίκως ἀναιρεθείη, δεινόν τι τοῖς  ἄλλοις   κατεφαίνετο, καὶ οἱ τοῦ ἔθους
[7, 7]   ἐπιβουλευθεὶς ὑπ´ αὐτῶν, τοῖς δ´  ἄλλοις   πολίταις ἐλευθερίαν φέρων παρεῖναι καὶ
[7, 72]   εἷς ἀνήρ, ὃς ἐνεδίδου τοῖς  ἄλλοις   τὰ τῆς ὀρχήσεως σχήματα, πρῶτος
[7, 7]   ὄντας καὶ καθοπλίσας ἅμα τοῖς  ἄλλοις   φίλοις, ἐν οἷς ἦσαν καὶ
[7, 9]   πάντας ἐκέλευσεν ἐκ τῆς πόλεως  ἄλλον   ἄλλῃ καὶ δίαιταν ἔχειν ἐν
[7, 4]   ἔργον δὲ γενναῖον οὐδὲν ἀποδειξάμενος,  ἄλλος   ἄλλῃ διασκεδασθεὶς ἔφυγεν· οἱ δ´
[7, 69]   μαστιγούμενον ἕλκειν καὶ εἴ τις  ἄλλος   ἦν τῆς πόλεως τόπος ἐπιφανὴς
[7, 64]   ἀπολογήσαιτο, οὔθ´ ὕπατος οὔτ´  ἄλλος   οὐδείς, οἷα δὴ παραδόξου καὶ
[7, 52]   ἀδικεῖ τὸν δῆμον, {ἢ} καὶ  ἄλλος   τῶν πατρικίων ὁστισοῦν καὶ δίκαιός
[7, 65]   ἀσχήμονα ὑπέσχεν οὔτ´ εἰς αἰτίας  ἀλλοτρίους   τῶν ἐπιτηδευμάτων κατέστη. ὅταν δὲ
[7, 8]   πονηροῦ πλήθους τὴν ἁρπαγὴν τῶν  ἀλλοτρίων   δεξαμένου λαβὼν τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν
[7, 72]   ἐξ ἑκάστου σπλάγχνου καὶ παντὸς  ἄλλου   μέλους, ἃς ἀλφίτοις ζέας ἀναδεύσαντες
[7, 53]   περὶ πολιτῶν ἐκδόσεως οὔτε περὶ  ἄλλου   χρήματος ὧν ἡμῖν πρακτέον οὐδενός·
[7, 11]   τὴν οἰκίαν ὠσάμενοι, τοὺς μὲν  ἄλλους   ἅπαντας οὔτε τῶν σωμάτων ἔτι
[7, 4]   γενέσθαι, ὑπὲρ ἅπαντας δὲ τοὺς  ἄλλους   Ἀριστόδημος Μαλακὸς ἐπικαλούμενος· καὶ
[7, 6]   Τυρρηνῶν αὐτοχειρίᾳ κτείνας τρέπει τοὺς  ἄλλους   εἰς φυγὴν καὶ νίκην ἀναιρεῖται
[7, 21]   τοῦ δήμου κατάλυσιν, καὶ τοὺς  ἄλλους   ἐνῆγεν. ἦν δὲ περὶ αὐτὸν
[7, 14]   κατ´ αὐτῆς φθόνον, καὶ τοὺς  ἄλλους   ἠξίου λέγειν φρονοῦσιν εἰς
[7, 54]   τοῦ συνεδρίου πάντας καὶ τοὺς  ἄλλους   πατρικίους κατὰ πλῆθος ἀφικομένους· συνοίσειν
[7, 4]   οὗτος ἀπέκτεινε μόνος ὑποστὰς καὶ  ἄλλους   πολλοὺς καὶ ἀγαθούς. λυθέντος δὲ
[7, 28]   ἐστιν, δημόται, καὶ οὐκ  ἄλλους   τινὰς παρεξόμεθα ὧν ἂν λέγωμεν
[7, 50]   παθεῖν δεδοικέναι φησίν, οὐκ  ἄλλῳ   τινὶ φυλαττόμενος δῆλός ἐστιν,
[7, 12]   λοιμικὸς ἐνέσκηψεν, ὅσος ἐν οὐδενὶ  ἄλλῳ   τόπῳ μνημονεύεται γενόμενος οὔθ´ Ἑλλάδος
[7, 3]   καὶ δυνάμεως ἕνεκα καὶ τῶν  ἄλλων   ἀγαθῶν γῆν τε κατέχουσα τῆς
[7, 8]   καὶ τὰ πολέμια μακρῷ τῶν  ἄλλων   ἀμείνους. ὧν δ´ ἀπέκτεινεν ἀνδρῶν
[7, 56]   ἀλλ´ πλέον ἔχειν τῶν  ἄλλων   ἀξιῶν καὶ τῆς βουλῆς προσεταιρισάμενος
[7, 59]   τῶν πολιτῶν οὐκ ἐλάττους τῶν  ἄλλων   ἁπάντων ὄντες ἔσχατοι τὴν ψῆφον
[7, 72]   Μοιρῶν καὶ Μνημοσύνης καὶ τῶν  ἄλλων   ἁπάντων, ὅσων ἐστὶν ἱερὰ καὶ
[7, 52]   μειζόνων ἐπιτρέπειν, περὶ δὲ τῶν  ἄλλων   ἀπιστεῖν. τί δ´ οὐχὶ μιᾷ
[7, 3]   καὶ Δαύνιοι καὶ συχνοὶ τῶν  ἄλλων   βαρβάρων ἐπεχείρησαν ἀνελεῖν οὐδεμίαν ἔχοντες
[7, 47]   διεξιόντος τοῦ Δεκίου καὶ τῶν  ἄλλων   δημάρχων παραλιπεῖν αὐτοῖς ἐκεῖνος
[7, 17]   ἔτι γενοίμεθ´, ἔφη, κύριοι τῶν  ἄλλων,   εἰ μηδὲ τοῦ λέγειν ἐσόμεθα;
[7, 48]   προὐτέθη σκοπεῖν, πρῶτός τε τῶν  ἄλλων   καὶ τελευτῶν μόνος, ἐπειδὴ οἱ
[7, 52]   δ´ ἂν ἀξιώσειέ τι παρ´  ἄλλων   λαμβάνειν, ὧν ἐστι νόμῳ κύριος.
[7, 72]   τῶν σπλάγχνων καὶ ἀπὸ τῶν  ἄλλων   λαμβάνοντας μελῶν, καὶ ταύτας ἀλφίτοις
[7, 41]   τοῦ δικαίου πολλῶν ἐνόντων καὶ  ἄλλων   λέγεσθαι. ~Ὡς δὲ καὶ συνοίσει
[7, 72]   Ἡρακλέους Ἀσκληπιοῦ Διοσκούρων Σελήνης Πανὸς  ἄλλων   μυρίων. καίτοι εἰ βάρβαροι ἦσαν
[7, 72]   Ἀθηνᾶς καὶ Ποσειδῶνος καὶ τῶν  ἄλλων,   οὓς Ἕλληνες ἐν τοῖς δώδεκα
[7, 9]   λατρεύοντες. ἵνα δὲ μηδὲ τῶν  ἄλλων   πολιτῶν ἐν μηθενὶ γένηται μήτε
[7, 64]   καὶ τοὺς φίλους καὶ τῶν  ἄλλων   πολιτῶν οἷς ἦν βουλομένοις ἀπολαῦσαί
[7, 26]   τούς τ´ ἀγορανόμους καὶ τῶν  ἄλλων   πολιτῶν συχνοὺς ὥρμησαν ἐπ´ αὐτόν·
[7, 15]   συνεδρίῳ λόγοι καὶ ὑπὸ τῶν  ἄλλων   πρεσβυτέρων, τῶν μὲν οἰομένων δεῖν
[7, 72]   οὔτε Λιγύων οὔτ´ Ὀμβρικῶν οὔτ´  ἄλλων   τινῶν βαρβάρων τῶν ἐν Ἰταλίᾳ
[7, 18]   Ῥωμαίων πολιτείας τε μεταδόσει καὶ  ἄλλων   φιλανθρώπων ἐλπίσιν ὑπαγόμεναι, αἱ μὲν
[7, 44]   ἐκεῖνο ἠδυνήθη καταμαθεῖν, χωρὶς τῶν  ἄλλων   ὧν προσετρίβετο τὰς τῆς βουλῆς
[7, 42]   δ´ ἀναγκαῖα καὶ οὐκ ἐνδεχόμενα  ἄλλως   γενέσθαι, τί χαλεπαίνετε γενομένοις; τὴν
[7, 31]   τοῦ δήμου φθεγξαμένοις; οὐκ ἔνεστ´  ἄλλως   εἰπεῖν. ἔπειθ´ παθεῖν οὐκ
[7, 25]   ἀλλ´ ἀναγκαῖον ἡγεῖσθαι τὸ ἐπιεικές,  ἄλλως   τε καὶ πρὸς τοὺς συμπολιτευομένους
[7, 37]   λιπαροῦντες τά τε σώματα τῶν  ἁλόντων   Σικελιωτῶν ἀπέδοσαν καὶ τὰ χρήματα,
[7, 72]   Ἔνθα μὲν ἠίθεοι καὶ παρθένοι  ἀλφεσίβοιαι   Ὠρχεῦντ´ ἀλλήλων ἐπὶ καρπῷ χεῖρας
[7, 72]   ἄλλων λαμβάνοντας μελῶν, καὶ ταύτας  ἀλφίτοις   δεύοντας καὶ καθαγίζοντας ἐπὶ τῶν
[7, 72]   καὶ παντὸς ἄλλου μέλους, ἃς  ἀλφίτοις   ζέας ἀναδεύσαντες προσέφερον τοῖς θύουσιν
[7, 72]   τὰ μὲν πυρὶ βάλλε παλύνας  ἀλφίτου   ἀκτῇ. Ταῦτα δὲ Ῥωμαίους ἔτι
[7, 64]   δέος, οἶμαι, τοῦ μὴ ἂν  ἁλῶναι   τὸν ἄνδρα θανάτου {αὐτῷ τιμησάντων}
[7, 43]   εἰδότας ὑμᾶς ἅπαντας ἐρῶ· καὶ  ἅμα   γνώμῃ χρήσασθε οἰκείᾳ πρὸς τὰ
[7, 68]   ποιήσασθαι περὶ αὐτοῦ δόξαν, καὶ  ἅμα   δι´ αἰσχύνης {ἔχειν} τὸ πρᾶγμα
[7, 15]   ἀμφοῖν λόγος. ἐβόων γὰρ  ἅμα   καὶ ἐξέκλειον ἀλλήλους, ὥστε μὴ
[7, 46]   τὸν χρόνον λαβόντες, ὀθνείοις θ´  ἅμα   καὶ οἰκείοις σωφρονισθέντες παραδείγμασι γνοίητ´
[7, 41]   λαμβάνειν ἴσα καὶ κοινὰ τοῖς  ἅμα   πολιτευομένοις εἶναι δικαιοῦμεν. ὥσπερ οὖν
[7, 45]   χρώμενος ἂν εἴης πρὸς τοὺς  ἅμα   πολιτευομένους ἀνεπίληπτος, τὰ τῶν ἀγαθῶν
[7, 72]   καὶ ἐν ἀνδρῶν ἐπισήμων ταφαῖς  ἅμα   ταῖς ἄλλαις πομπαῖς προηγουμένους τῆς
[7, 1]   δὲ τὴν χώραν οἱ γεωργοῦντες  ἅμα   τῇ κινήσει καὶ διέστησαν οἱ
[7, 7]   ἐπιθανατίους πολλοὺς ὄντας καὶ καθοπλίσας  ἅμα   τοῖς ἄλλοις φίλοις, ἐν οἷς
[7, 52]   οὓς ἐπαινεῖτε, τούτους φοβεῖσθαι καὶ  ἅμα   τοῖς αὐτοῖς περὶ μὲν τῶν
[7, 22]   ἀφαιρεῖται καὶ τὸν λόγον ἡμῶν  ἅμα   τοῖς ἔργοις θάνατον ἐπιτιθεὶς ζημίαν
[7, 26]   ἔχοντες εὖ τὸν Μάρκιον ὑπερασπιοῦντες  ἅμα   τοῖς πατρικίοις καὶ τὴν ἀρχαίαν
[7, 19]   τῶν πατρικίων ἐθέλονταί τινες κατεγράφησαν  ἅμα   τοῖς πελάταις, καὶ αὐτοῖς ἐξιοῦσιν
[7, 6]   μὲν τὴν στρατηγίαν, ἀναχθεὶς δ´  ἅμα   τοῖς πρέσβεσι τῶν Ἀρικηνῶν διὰ
[7, 72]   τοῖς ἐπὶ τῶν ἁμαξῶν πρότερον  ἅμα   {τοῖς} σκώμμασι παροχουμένοις, νῦν δὲ
[7, 20]   μὴν ἐξεγένετό γ´ αὐτοῖς ἀμφοτέρων  ἅμα   τούτων τυχεῖν, ἀλλὰ συνεισῆλθεν ἅμα
[7, 20]   ἅμα τούτων τυχεῖν, ἀλλὰ συνεισῆλθεν  ἅμα   τῷ κόρῳ τῶν ἀγαθῶν
[7, 15]   συμβουλευόντων πρὸς ὄχλον αὐθάδη καὶ  ἀμαθῆ   θρασεῖάν τε καὶ ἀνύποιστον
[7, 72]   τοῖς πομπευταῖς τοῖς ἐπὶ τῶν  ἁμαξῶν   πρότερον ἅμα {τοῖς} σκώμμασι παροχουμένοις,
[7, 18]   κηδομένῃ τῇ ὀργῇ πρὸς τὰς  ἁμαρτάδας   αὐτῶν χρώμενοι. τοιαύτης δὲ καταστάσεως
[7, 46]   οὕτως ἔχει τἀληθές, γνώμης  ἁμαρτάνοντες   τῆς ἀρίστης· διδάσκαλον δὲ τὴν
[7, 55]   πολλὴν ἰσχὺν λαβοῦσαν γενήσεσθαι, μαθέτωσαν  ἁμαρτάνοντες   τῆς δόξης καὶ τἀναντία
[7, 48]   θεοῖς ηὐξάμην πολλάκις ἐμαυτὸν μὲν  ἁμαρτεῖν   τῆς γνώμης, ἣν εἶχον ὑπὲρ
[7, 51]   ἰδίᾳ. οὐ γάρ, ἂν ἅπαξ  ἁμάρτῃ   τις εἴτ´ ἀπατηθεὶς εἴτ´ ἀναγκασθείς,
[7, 22]   εἰς ἀβουλήτους ἀνάγκας καταστᾶσι γνώμης  ἁμαρτοῦσι   τῆς ἀρίστης περὶ τὰ μέγιστα,
[7, 48]   τε καὶ ἄδικα προθύμως χαριζομένους  ἄμεινον   ἐμοῦ δόξαι φρονεῖν. ἐπειδὴ δ´
[7, 48]   ἔχει, καὶ περὶ τῶν παρόντων  ἄμεινον   φρονήσομεν, ταῦτα πειράσομαι λέγειν. καίτοι
[7, 8]   τὰ πολέμια μακρῷ τῶν ἄλλων  ἀμείνους.   ὧν δ´ ἀπέκτεινεν ἀνδρῶν τὰς
[7, 72]   πολέμῳ κακοπαθοῦσαν, ἐν τὴν  ἀμείνω   καθίστησι τύχην ἑορτὰς ποιῶν καὶ
[7, 58]   πόλιν οἱ δημοτικοὶ τάς τ´  ἀμείψεις   ἐποιοῦντο τῶν ὠνίων καὶ τὰς
[7, 36]   πρακτέον ἦν. ~Κατιδὼν δ´ αὐτὸν  ἀμηχανοῦντα   Λεύκιος Ἰούνιος Βροῦτος, ἐκεῖνος
[7, 73]   γὰρ τέλος αἱ τῶν ἱππέων  ἅμιλλαι   λάβωνται, ἀποπηδῶντες ἀπὸ τῶν ἁρμάτων
[7, 73]   παρόντος. ἐν δὲ ταῖς ἱππικαῖς  ἁμίλλαις   ἐπιτηδεύματα δύο τῶν πάνυ παλαιῶν
[7, 73]   δὲ καλοῦσιν ἀποβάτας, τὸν σταδιαῖον  ἁμιλλῶνται   δρόμον αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους. τελεσθέντων
[7, 27]   ἐποιήσαντο πρὸς τὸν δῆμον ὑπὲρ  ἀμνηστίας   τῶν πάλαι, πίστεις παραφέροντες τοῦ
[7, 51]   δῆμος, βουλή, τὰς καλὰς  ἀμοιβὰς   ἀνθ´ ὧν ἔπαθεν ἀγαθῶν πολλῶν
[7, 9]   καὶ ποδήρεις χιτωνίσκους, καὶ χλανιδίοις  ἀμπέχεσθαι   λεπτοῖς καὶ μαλακοῖς, καὶ δίαιταν
[7, 26]   ταῖς τύχαις καὶ βίου σπανίζοντες  ἀμύνειν   παρεσκευασμένοι τοῖς δημάρχοις καὶ ποιεῖν,
[7, 23]   καὶ παρανομεῖν, εἰ μὴ τὸ  ἀμύνεσθαι   τοὺς ἄρξαντας, καὶ τέως
[7, 23]   γνώτωσαν, ὅτι οὐκ ἄρχοντες, ἀλλ´  ἀμυνόμενοι,   οὐδ´ ἀναιροῦντες τὰς ὁμολογίας, ἀλλὰ
[7, 36]   ὠθεῖσθαι οὔτ´ ἄρχοντας πολέμου οὔτ´  ἀμυνομένους·   ἀλλ´ ἐπειδὴ πρόφασιν εὐπρεπῆ προβάλλονταί
[7, 53]   δράσετε τὰ ὅμοια οἷς λέγετε,  ἀμυνούμεθα   θεούς τε συναγωνιστὰς ἔχοντες, οἳ
[7, 53]   παντὸς ποιούμεναι σώζεσθαι τὴν μητρόπολιν  ἀμυνοῦσιν   αὐτῇ. εἰ δ´ εἰς ἀνάγκην
[7, 72]   ὅτι κατὰ νόμους ἐγίνετο τοὺς  ἀμφὶ   θυσίαν ὑφ´ Ἑλλήνων κατασταθέντας, ἐκ
[7, 52]   τε δηλοῖ γραφὰς ἔχων οὐκ  ἀμφιβόλους,   καὶ ὑμεῖς τοῦτο πάντες ἀεὶ
[7, 72]   Ἐν δὲ χορὸν ποίκιλλε περικλυτὸς  ἀμφιγυήεις,   Τῷ ἴκελον οἷόν ποτ´ ἐνὶ
[7, 52]   σημεῖόν ἐστιν, καὶ παντὸς  ἀμφισβητουμένου   δικαίου κριτήριον εἶναι δοκεῖ κράτιστον,
[7, 17]   αὐτοῦ ἱερὰ ἔστω. τῶν δ´  ἀμφισβητούντων   πρὸς ταύτας τὰς ζημίας αἱ
[7, 15]   οὐδ´ ἐν κόσμῳ γινόμενος παρ´  ἀμφοῖν   λόγος. ἐβόων γὰρ ἅμα
[7, 22]   διαφέρει; τὸ γὰρ ἔργον ἐξ  ἀμφοῖν   ταὐτό. κράτιστον μὲν οὖν ἦν
[7, 35]   πολλὴ δὲ λόγων ὕβρις παρ´  ἀμφοῖν,   ὠθισμοί τε καὶ χειρῶν ἐπιβολαί.
[7, 52]   νείκη διαιτᾶν, ἀλλὰ τούτοις μὲν  ἀμφότερα   ἐξεῖναι πλεονεκτεῖν, ἡμῖν δ´ οὐδετέρου
[7, 63]   πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν. αὐτοὶ γὰρ  ἀμφότερα   ἴστε, καὶ τὸν νόμον καὶ
[7, 58]   τῷ ἐγκλήματι τὴν δίκην κατ´  ἀμφότερα,   καὶ ὅτι οὐκ ἔσται τὸ
[7, 30]   αὑτῶν ᾐτήσασθε ἀποδεικνύναι, καὶ ταῦτ´  ἀμφότερα   πολλὴν εἰδότες ἡμῖν χάριν ἐλάβετε·
[7, 14]   τοῦ κακοῦ, τοῖς δὲ δημόταις  ἀμφότερα   ταῦτ´ ἀπόρως ἔχειν· τήν τ´
[7, 69]   τὴν τιμωρίαν τὰς χεῖρας ἀποτείναντες  ἀμφοτέρας   καὶ ξύλῳ προσδήσαντες παρὰ τὰ
[7, 4]   φόνους χωρήσῃ τὸ φιλότιμον, ἔπεισαν  ἀμφοτέρας   τὰς τάξεις συγχωρῆσαι τὰς ἴσας
[7, 37]   τῶν ἐν ἀκμῇ κατάλογον ἐξῄεσαν  ἀμφότεροι,   ψήφισμα κυρώσαντες ὑπὲρ ἀναβολῆς τῶν
[7, 59]   δικαίωσις ἐν τῷ τότε ἀγῶνι  ἀμφοτέροις.   ἐπιστάσης δὲ τῆς τρίτης ἀγορᾶς
[7, 20]   οὐ μὴν ἐξεγένετό γ´ αὐτοῖς  ἀμφοτέρων   ἅμα τούτων τυχεῖν, ἀλλὰ συνεισῆλθεν
[7, 27]   καὶ τὰς ἀποστολὰς τῶν κληρουχιῶν  ἀμφοτέρων   καὶ τἆλλα ὅσα ἐμηχανήσαντο μειώσεως
[7, 8]   τούτων δὲ τὴν ἐπιμέλειαν αὐτὸς  ἀμφοτέρων   ὑπισχνεῖται ποιήσεσθαι στρατηγὸς ἀποδειχθεὶς αὐτοκράτωρ,
[7, 59]   τιμήματα γινομένων ἀτελεῖς καὶ δι´  ἄμφω   ταῦτ´ ἐν ταῖς ψηφοφορίαις ἀτιμότατοι.
[7, 47]   ἔπειθ´ οἱ τούτων ὑποδεέστεροι κατ´  ἄμφω   ταῦτα, τελευταῖοι δ´ οἱ νεώτατοι
[7, 66]   ἐν ἑκατέροις ἐχρήσαντο. θαυμάσαιμι δ´  ἄν,   εἴ τινες τὰς ἐν τοῖς
[7, 42]   ἆρ´ οὐχὶ τὴν διχοστασίαν εἴποιτ´  ἄν;   ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ. τίς γὰρ
[7, 46]   καὶ οἰκείοις σωφρονισθέντες παραδείγμασι γνοίητ´  ἄν,   ὅτι μοσχευομένη κατὰ τοῦ δήμου
[7, 17]   τοῦ λέγειν ἐσόμεθα; πῶς δ´  ἄν   τινι ὑμῶν ἀδικουμένῳ πρὸς αὐτῶν
[7, 56]   μεταδίδοτε, καὶ μάλισθ´ ὑπὲρ ὧν  ἄν   τις αἰτίαν ἔχῃ τὴν πόλιν
[7, 6]   καταπλεύσωσιν εἰς τὴν πατρίδα, καὶ  ἄν   τις αὐτῷ ποτε συμβαίνῃ κίνδυνος
[7, 72]   πομπὰς ἐχρῶντο Ῥωμαῖοι, τὸ συγγενὲς  ἄν   τις αὐτῶν τὸ πρὸς τοὺς
[7, 41]   ἀδικεῖσθαι καὶ τὸ δίκας ὧν  ἄν   τις πάθῃ προσηκούσας λαμβάνειν ἴσα
[7, 64]   φυλαί, διὰ τὴν ἰσοψηφίαν ἀπελέλυτ´  ἄν,   ὥσπερ νόμος ἠξίου. ~Αὕτη
[7, 31]   τί ἂν εἴποιτε; ἆρ´ οὐκ  ἂν   ἀγανακτήσαιτε καὶ δεινὰ φαίητε πάσχειν,
[7, 39]   ὅρκον ὀμόσαντας· τι δ´  ἂν   αἱ πλείους γνῶμαι καθαιρῶσι, τοῦτ´
[7, 36]   κατὰ φυλάς· τι δ´  ἂν   αἱ πλείους ψῆφοι καθαιρῶσι, τοῦτο
[7, 62]   οὐκ εἶχον δ´, τι  ἂν   ἄλλο ποιῶσι διὰ τὸ μηδεμίαν
[7, 64]   κατὰ δέος, οἶμαι, τοῦ μὴ  ἂν   ἁλῶναι τὸν ἄνδρα θανάτου {αὐτῷ
[7, 36]   νόμον κύριοι, τιμήσατε αὐτῷ ἧς  ἂν   ἄξιον εὕρητε ζημίας. καὶ περὶ
[7, 56]   κἂν ἀδικῶν φαίνηται δίκης, ἧς  ἂν   ἄξιος ᾖ, τεύξεται. αὐτὸν δὲ
[7, 34]   ζημίαν; ἀρνεῖσθαι μὲν γὰρ οὐκ  ἂν   ἀξιώσαιμί σε τοσούτων ἀνδρῶν εἰδότων
[7, 52]   γ´ οὐκ ἔχων· οὐδεὶς δ´  ἂν   ἀξιώσειέ τι παρ´ ἄλλων λαμβάνειν,
[7, 51]   ἕνα ἕκαστον ἰδίᾳ. οὐ γάρ,  ἂν   ἅπαξ ἁμάρτῃ τις εἴτ´ ἀπατηθεὶς
[7, 22]   ταύτης ἄγωσι καὶ φέρωσιν, ὅς´  ἂν   αὐτοῖς δοκῇ, καὶ μηθεὶς
[7, 39]   ἁπάντων τῶν βουλομένων, τι  ἂν   αὐτοῖς φανῇ δίκαιόν τε καὶ
[7, 50]   μιᾷ τῇ τότε ἡμέρᾳ πάντ´  ἂν   ἀφῃρέθητε, ὅσα οἱ πατέρες θ´
[7, 44]   ἐπεκυρώσατε τὰς γνώμας αὐτοῦ, μηθὲν  ἂν   γενέσθαι τὸ διὰ μέσου, ἀλλ´
[7, 20]   τιμῆς, διδάσκοντες ὡς ἐκ τούτων  ἂν   γένοιντο μάλιστα τῶν χαρίτων ἐπιεικέστεραι
[7, 29]   παντὶ τῷ βουλομένῳ ῥᾷστον ἔργον  ἂν   γένοιτο συγχέαι καὶ ἀνελεῖν ὁμόνοιαν
[7, 37]   βουλὴν ἐσκόπουν ἐφ´ ἡσυχίας, τίς  ἂν   γένοιτο τῆς παρούσης ταραχῆς λύσις.
[7, 60]   ὠφελημένην τὴν πατρίδα, οἷς οὐκ  ἂν   δικαιώσωσιν ὡς μεταβεβλημένοις τὴν φύσιν
[7, 1]   καλούμενον Πωμεντῖνον πεδίον σῖτον ὅσον  ἂν   δύναιντο πλεῖστον ὠνησομένους· Πόπλιος δὲ
[7, 48]   τοιούτοις λόγοις χρώμενος. ~Ἐβουλόμην μὲν  ἂν   ἔγωγε καὶ τοῖς θεοῖς ηὐξάμην
[7, 70]   αὐτῶν τὸ γένος ἦν, τοσούτου  ἂν   ἐδέησαν αὐτοὶ τὰ πατρῷα ἱερὰ
[7, 44]   αἵματος κρατῆρα πολιτικοῦ στήσαντες οὕτως  ἂν   ἐδεξάμεθα τὴν ὀφειλομένην μοῖραν. τοιούτων
[7, 31]   αὐτοῖς ἄκριτον ἀποκτείνειν ἐπιχειροῦντες ὃν  ἂν   ἐθέλωσιν ἐξ ἡμῶν, καὶ ὅτι
[7, 52]   φύσεως ἀνομοθέτητον, βουλή, πῶς  ἂν   εἴη τοῦτο· καὶ γὰρ τοῦτο
[7, 45]   παράδειγμα τῆς ἐπιεικείας, χρώμενος  ἂν   εἴης πρὸς τοὺς ἅμα πολιτευομένους
[7, 41]   οὐ γὰρ δὴ τοῦτό γ´  ἂν   εἴποι τις, ὅτι τῶν μὲν
[7, 30]   παρρησίας φρονοῦσι λέγειν, τί  ἂν   εἴποιεν οἱ προεστηκότες ὑμῶν ἐπιεικές;
[7, 31]   αὐθάδειαν τοῦ συνεδρίου; καὶ τί  ἂν   εἴποιτε; ἆρ´ οὐκ ἂν ἀγανακτήσαιτε
[7, 30]   ἕνα ἕκαστον ἡμῶν, περὶ ὧν  ἂν   εἴπωμεν ἐν τῇ βουλῇ, συκοφαντοῦσι,
[7, 26]   δημάρχοις καὶ ποιεῖν, τι  ἂν   ἐκεῖνοι κελεύσωσιν· τ´ αἰδώς,
[7, 60]   διαφόροις καὶ στέρξων, τι  ἂν   ἐκεῖνοι περὶ αὐτοῦ διαγνῶσιν. εἰ
[7, 52]   ὑπὸ τῶν πατρικίων καὶ ἃς  ἂν   ἐκείνους διώκωσι, τὸν δῆμον δικάζειν,
[7, 38]   δεῖσθε καὶ μετρίου πράγματος, ὅτι  ἂν   ἐκείνῳ δοκῇ, τούτου τὸν δῆμον
[7, 70]   σφετέροις τιμᾶν νομίμοις· καὶ οὐθὲν  ἂν   ἐκώλυσεν ἅπαν ἐκβεβαρβαρῶσθαι τὸ Ἑλληνικὸν
[7, 17]   φρονοῦσιν οὐκ ἔξεστιν, οὐδὲ πρᾶξαι  ἂν   ἐξείη, βούλονται. κομίζεσθ´
[7, 42]   πολεμεῖν ὑμῖν; ἐξ ἧς γὰρ  ἂν   ἐξελασθῇ πόλεως δίκη καὶ νόμος,
[7, 44]   ἐπάσχομεν καὶ δαίμονας ἐπικαλεσάμενοι, πολλῶν  ἂν   ἐξεπληρώσαμεν, εὖ ἴστε, τὰς ἀγορὰς
[7, 51]   μηκέτι δεχομένων διόρθωσιν· ὅσα δ´  ἂν   ἔξω τούτου βιαζόμενος καὶ παρανομῶν
[7, 17]   ἐγγυητὰς αἰτηθεὶς εἰς ἔκτισιν ἧς  ἂν   ἐπιθῶσιν αὐτῷ ζημίας. δὲ
[7, 1]   ὅλαις ἀποπλανηθῆναι τῆς ἀληθείας οὐκ  ἂν   ἐπιτρέψειεν. ἀλλ´ ἔοικεν πρῶτος
[7, 71]   ὑποδοχὰς καὶ ἐκεχειρίας, πολὺ  ἂν   ἔργον εἴη λέγειν, τὰ δὲ
[7, 45]   μηδ´ ὁτιοῦν πράττειν. πῶς δ´  ἂν   ἑτέροις ἀδικεῖσθαι λέγουσι βοηθήσαιμεν, οἷς
[7, 17]   τῆς ἀρχῆς ἀφῃρημένος. Τίνος γὰρ  ἂν   ἔτι γενοίμεθ´, ἔφη, κύριοι τῶν
[7, 24]   λιμοῦ, καὶ τὸ λοιπὸν οὐκ  ἂν   ἔτι δύναιτο πολὺν ἀντισχεῖν χρόνον
[7, 52]   ἐν παντὶ Δέκιος οὐκ  ἂν   ἔχοι δεῖξαι δίκην οὐδεμίαν οὔτε
[7, 48]   μόνος εὐγενῶς πείσομαι· ἕως δ´  ἂν   ἔχω τὴν ψυχήν, οὐδείς με
[7, 44]   ὑμῶν ἐσομένοις καταλύειν θέμις, ἕως  ἂν   πόλις ἥδε οἰκῆται, πρῶτος
[7, 19]   λωφήσει δ´ στάσις, ὅσον  ἂν   στρατεία κατέχῃ χρόνον· μάλιστα
[7, 56]   μεθαρμοσάμενος ἀρχάς τ´ ἀποδείξας ἃς  ἂν   ἡγῆται σωφρονέστατα τῶν κοινῶν ἐπιτροπεύσειν·
[7, 29]   ἀκριβῶς ἐξετάσαι τὰ διάφορα, δικαιότερον  ἂν   ἡμεῖς οἱ πατρίκιοι τοῦ δήμου
[7, 41]   ἐλαχίστην μοῖραν παρασχόμενοι. οὕτω δ´  ἂν   ἡμῖν τὸ μὴ μεῖον ἔχειν
[7, 53]   δὲ πράττοντας πρὸς ἀνθρώπους, τί  ἂν   ἡμῖν τούτου συνεβούλευες ἔργον ὑπομεῖναι
[7, 63]   ἐκ τῶν πολέμων λάφυρα, ὅσων  ἂν   ἡμῖν ὑπάρχῃ τυχεῖν δι´ ἀρετήν,
[7, 16]   τούτων σύνοδος ἐγένετο, οὐθὲν  ἂν   ἠξιοῦμεν οὔτε κωλύειν οὔτε πολυπραγμονεῖν·
[7, 50]   ἐπιθυμίαις τοῦ δήμου; οὐ γὰρ  ἂν   ἠρκέσθη τοὺς δύο μόνους ἡμᾶς
[7, 1]   διαμαρτεῖν τῶν χρόνων δοίη τις  ἂν   ἱστορικοῖς ἀνδράσιν ἀρχαίας καὶ πολυετεῖς
[7, 38]   ἐστὶν ἡμῖν πάτριον. δύναισθε δ´  ἂν   καὶ αὐτοὶ τοῦτο μαρτυρεῖν, ὅτι,
[7, 50]   ὥσπερ χειμάρρους πολὺς ἐμπεσὼν παρέσυρεν  ἂν   καὶ κατήνεγκεν, οὔτ´ εὐγενείας φειδόμενος
[7, 6]   καταθεὶς ἠξίου μεμνῆσθαι τῶν εὐεργεσιῶν,  ἂν   καταπλεύσωσιν εἰς τὴν πατρίδα, καὶ
[7, 28]   οὐκ ἄλλους τινὰς παρεξόμεθα ὧν  ἂν   λέγωμεν ὑμᾶς μάρτυρας. τήν
[7, 37]   εἰς μακροτάτους ἀναβάλλεσθαι χρόνους, ἕως  ἂν   μαρανθῶσιν αἱ τῶν πολλῶν ὀργαί.
[7, 24]   τὸ δεινόν, διαθήσουσιν ἡμᾶς,  ἂν   μὴ ποιῶμεν ἅπαντα τῷ δήμῳ
[7, 13]   ἐφαίνετο φυλακῇ ἀξιόχρεῳ καταληφθὲν οἷς  ἂν   νεωτερίζειν παρακινεῖν τι βουλομένοις
[7, 22]   ὅπερ ἐστὶν ἀληθὴς καὶ πάντες  ἂν   ὁμολογήσετε, τυραννίδα; εἰ δ´ οὐχ
[7, 44]   πατρικίων περιλελεῖφθαι γένος. οὐ γὰρ  ἂν   οὕτως ἀνδραποδωδῶς παρέσχομεν ἑαυτούς, οἱ
[7, 65]   δῆμος ἐγίνετο κύριος, πολλὰς  ἂν   παράσχοι λόγων ἀφορμὰς τοῖς ἐπαινεῖν
[7, 50]   τῶν ἀγαθῶν βιώσεσθαι, τὰς ψυχὰς  ἂν   πρότερον ταῦτ´ ἀφῃρέθητε, οἱ
[7, 71]   παντὸς τοῦ Ἑλληνικοῦ κρατήσαντες ἀσμένως  ἂν   τὰ κρείττω μετέμαθον ἔθη τῶν
[7, 45]   κράτιστα συνεβούλευες τούτοις καὶ συνήνεγκεν  ἂν   τῇ πόλει ταῦτα γενόμενα, εἴτε
[7, 50]   οὐκ εἰς μακράν. τί γὰρ  ἂν   τὸ κωλῦσον ἦν οὕτως αἰσχρῶς
[7, 36]   τυχόντα τὸν ὑπαίτιον, τι  ἂν   τοῖς πλείοσι δικασταῖς δόξῃ, τοῦτο
[7, 48]   πόλεως ἀγῶσιν, ὥστε τι  ἂν   τῷ δαίμονι δοκῇ, μετὰ πάντων
[7, 42]   ἐάν γε σωφρονῆτε. ἡδέως δ´  ἂν   ὑμᾶς ἐροίμην, τίνα γνώμην λαβόντες
[7, 50]   τῆς ὑμετέρας γνώμης, καὶ οἷς  ἂν   ὑμεῖς ἐκφέρητε δόγμασιν οὐ προσέχει
[7, 31]   ταῦτα ποιοῦντας τεθνάναι νηποινί. πῶς  ἂν   ὑμεῖς ἐνέγκαιτε τὴν αὐθάδειαν τοῦ
[7, 51]   αὐτοκράτωρ ἐστὶ πράγματος, ἀλλ´ ὅς´  ἂν   ὑμεῖς προβουλεύσητε, ταῦτ´ ἐπιψηφίσαι κύριος,
[7, 29]   δὲ σίτου τὴν διάπρασιν ὡς  ἂν   ὑμῖν ἅπασι δόξῃ ποιησάμενοι. περιμείναντες
[7, 43]   ἐτόλμησεν ἐνθάδε εἰπεῖν, ποῖόν ποτ´  ἂν   ὑμῖν παρέστη πρὸς αὐτὸν πάθος.
[7, 30]   ἀκούειν τυραννικόν. ἐγὼ δὴ παραινέσαιμ´  ἂν   ὑμῖν, ὧν μὲν εὕρεσθε παρὰ
[7, 42]   συμφέρωνται τύχαις; τίς δ´ οὐκ  ἂν   ὑμῶν καταγνοίη πολλὴν ἄνοιαν καὶ
[7, 71]   βάρβαροι. ~Ἕτερος μὲν οὖν ἀποχρῆν  ἂν   ὑπέλαβε καὶ αὐτὰ τὰ νῦν
[7, 31]   εἰπεῖν. ἔπειθ´ παθεῖν οὐκ  ἂν   ὑπομείναιτε αὐτοί, ταῦθ´ ἑτέρους πάσχοντας
[7, 44]   τὴν πόλιν ἐκλείποντας, ὅσοι δ´  ἂν   ὑπομείνωσι τῷ κακοδαιμονεστάτῳ διαφθαρήσεσθαι τῶν
[7, 56]   κακὸν ἐπιχειρῶν πράττειν. ὅσῳ γὰρ  ἂν   φοβερώτερον κατασκευάσητε τὸ παραβαίνειν τοὺς
[7, 52]   τοῖς μὲν δημόταις, ἅς τ´  ἂν   φύγωσι δίκας ὑπὸ τῶν πατρικίων
[7, 52]   ἴσος ἔσται δικαστὴς καὶ οὐθὲν  ἂν   χαρίσαιτο αὑτῷ πρὸς ἀνδρὸς ἐχθροῦ
[7, 37]   καὶ τῶν δημοσίων δικῶν, ὅσον  ἂν   χρόνον ὦσιν ἐν τοῖς ὅπλοις.
[7, 3]   κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους περιβόητος  ἀνὰ   τὴν Ἰταλίαν ὅλην πλούτου τε
[7, 26]   ἀπήλασαν. διαβοηθέντος δὲ τοῦ πάθους  ἀνὰ   τὴν πόλιν ὅλην ἐξεπήδων ἅπαντες
[7, 37]   δὲ μὴ πείθοιεν εἰς μακροτάτους  ἀναβάλλεσθαι   χρόνους, ἕως ἂν μαρανθῶσιν αἱ
[7, 68]   τοῦ κλινιδίου καὶ τὸν θεὸν  ἀναβοήσας   ἀπῄει τοῖς ἑαυτοῦ ποσὶ διὰ
[7, 37]   δ´ εἰς χρόνον ὅσον ἠξίουν  ἀναβολὴν   ἔλαβον· αὐτοί τε προσεμηχανήσαντο διατριβὴν
[7, 17]   γὰρ ἐδόκει τὸ πρᾶγμα δεῖσθαι  ἀναβολῆς   οὐδὲ μελλησμοῦ, μή τι ἄλλο
[7, 37]   ἐξῄεσαν ἀμφότεροι, ψήφισμα κυρώσαντες ὑπὲρ  ἀναβολῆς   τῶν τ´ ἰδίων καὶ τῶν
[7, 67]   ἀναγκαιοτάτων σφίσι θανάτοις φυγαῖς  ἀναβοώσας.   οὐθὲν γὰρ πρὸς τὰ δάκρυα
[7, 32]   ὑμεῖς δὲ δίκαιοί ἐστε μεμνῆσθαι.  ἀναγκαζόμεθα   δ´ αὐτὰ παραφέρειν νυνὶ χρῄζοντες
[7, 42]   νῦν ἐν αὐτοῖς; εἰ δ´  ἀναγκαῖα   καὶ οὐκ ἐνδεχόμενα ἄλλως γενέσθαι,
[7, 40]   κοινῷ, προσθήσω δ´ ὅτι καὶ  ἀναγκαῖα,   συγχωρήσατε ἡμῖν αὐτῶν τυχεῖν ἑκόντες.
[7, 60]   παρὰ τοῦ δήμου δεομένοις σφίσιν  ἀναγκαίαν   χάριν ἐπὶ τῷ κοινῷ τῆς
[7, 12]   αὐτούς. ἦν δ´ οὐθὲν εἶδος  ἀναγκαίας   τροφῆς, οὐκ ἐπείραζον ἔτι,
[7, 25]   τῶν ταπεινοτέρων, μηδ´ ἀπρεπές, ἀλλ´  ἀναγκαῖον   ἡγεῖσθαι τὸ ἐπιεικές, ἄλλως τε
[7, 66]   λόγοις πείσαντες μεθήρμοσαν, παντὸς μάλιστ´  ἀναγκαῖον   ἡγησάμην εἶναι τοὺς λόγους αὐτῶν
[7, 65]   εἶναι καὶ πόλει τῇ Ῥωμαίων  ἀναγκαιότατον,   κρεῖττον δὲ καὶ χεῖρον γίνεσθαι
[7, 67]   λέγειν τὰς ἀποζευγνυμένας ἀπὸ τῶν  ἀναγκαιοτάτων   σφίσι θανάτοις φυγαῖς ἀναβοώσας.
[7, 65]   καὶ σώφρονες καὶ τὰ κοινὰ  ἀναγκαιότερα   τῶν ἰδίων τιθέμενοι, μὲν
[7, 25]   ἐκτετιμηκότες τῆς τ´ εἰρήνης οὐδὲν  ἀναγκαιότερον   ὑπολαμβάνοντες ἤχθοντο τοῖς λεγομένοις ὑπ´
[7, 28]   ἀποστολαὶ τῶν κληρούχων ἐκ τοῦ  ἀναγκαίου   ἐγένοντο, κοινῇ δόξαν ὑμῖν ἅπασι
[7, 44]   καὶ πολὺν ἤδη χρόνον τῆς  ἀναγκαίου   σπανίζεται τροφῆς, ἅπαν αὐτὸ ἐπιτρῖψαι,
[7, 44]   ἀξιῶν, ὅτι πένητες ἄνθρωποι τῆς  ἀναγκαίου   τροφῆς ἀποκλειόμενοι τοσοῦτοι τὸ πλῆθος
[7, 28]   μεγάλα ὤνησαν ἐν καιρῷ σφόδρα  ἀναγκαίῳ   γενόμεναι τούς τ´ ἐξιόντας καὶ
[7, 51]   ὄντων· πόθεν γάρ; ἀλλ´ ὡς  ἀναγκαίων   καὶ μηκέτι δεχομένων διόρθωσιν· ὅσα
[7, 70]   διήγησις, ἀλλ´ ἵνα τῶν  ἀναγκαίων   τι πιστώσηται πραγμάτων, ὅτι τὰ
[7, 20]   πρὸς τὰς κατεχούσας τὸ κοινὸν  ἀνάγκας   ἀποβλέποντες τήν τε παρὰ τοῦ
[7, 22]   πολλάκις ἤδη τοῖς εἰς ἀβουλήτους  ἀνάγκας   καταστᾶσι γνώμης ἁμαρτοῦσι τῆς ἀρίστης
[7, 42]   νόμον ἀφαιρούμενοι· στασιάζειν ἡμᾶς αὖθις  ἀναγκάσετε   καὶ πολεμεῖν ὑμῖν; ἐξ ἧς
[7, 51]   ἁμάρτῃ τις εἴτ´ ἀπατηθεὶς εἴτ´  ἀναγκασθείς,   καὶ τὰ λοιπὰ ὅμοια δεῖ
[7, 23]   καὶ πολυπραγμοσύνην, ὑφ´ ἧς ὑμεῖς  ἀναγκασθέντες   τά τ´ ἀπολωλότα πειρᾶσθε ἀναλαβεῖν,
[7, 65]   καὶ τυραννικοὶ τοὺς τρόπους λόγον  ἀναγκασθέντες   ὑποσχεῖν τοῦ βίου καὶ τῶν
[7, 2]   καὶ κύκλῳ τὴν νῆσον περιπλεῖν  ἀναγκασθέντες   χρόνιοί τε κατήχθησαν πρὸς τὸν
[7, 24]   καὶ τιμίας ἔχοι τὰς ἀγοράς·  ἀναγκασθήσονται   δ´ οἱ μὲν κάκιστοι καὶ
[7, 44]   τὸ πλῆθος ὄντες ὁμόσε χωρεῖν  ἀναγκασθήσονται   τοῖς αἰτίοις τῆς συμφορᾶς οὐθὲν
[7, 43]   γνώμῃ τῇ βελτίστῃ κεχρῆσθαι οἷς  ἀνάγκη   εἴκειν τοῦ βέβαια τηρεῖν τὰ
[7, 42]   προϊδόμενοι τὸ κράτιστον τῇ  ἀνάγκῃ   εἴξαντες; εἴπερ γὰρ ταῦθ´ ὑπελαμβάνετε
[7, 54]   ἔχων νουθετήσει μεμιγμένην καὶ δέησιν  ἀνάγκῃ.   ἠξίου γὰρ αὐτόν, ἐπεὶ διιστάναι
[7, 48]   καὶ σὺν ὀλίγοις, εἰ δ´  ἀνάγκη   καὶ μόνος εὐγενῶς πείσομαι· ἕως
[7, 13]   στόλος εἰς Οὐελίτρας εὐπρεπεῖ  ἀνάγκῃ   καταληφθεὶς ἀπεστάλη, καὶ ἕτερος αὖθις
[7, 69]   ὄντα. δ´ ἐν τοιᾷδε  ἀνάγκῃ   κρατούμενος ἐβόα τε φωνὰς δυσφήμους,
[7, 43]   τὰ συμφέροντα, καὶ πολλὴ  ἀνάγκη   ποιεῖν ὑμᾶς μεμνημένους τῶν ὅρκων,
[7, 8]   ἐπιόντων πολεμίων ἔχοιεν αὐτοῖς, ὅταν  ἀνάγκη   τις καταλάβῃ, χρῆσθαι καὶ μὴ
[7, 72]   καὶ ὣς μνηστῆρες ἄγον ζώσαντες  ἀνάγκῃ.   τοῦτο δὴ τὸ ἔθος ἀρχαῖον
[7, 20]   ἀγοράς, ἵνα σωφρονέστεροι διὰ τὴν  ἀνάγκην   γένοιντο καὶ πρὸς τὰ λοιπὰ
[7, 19]   ἑκούσιον ὑπήντα πρὸς τὴν καταγραφήν·  ἀνάγκην   δὲ προσφέρειν τοῖς μὴ βουλομένοις
[7, 43]   ἀπάτῃ παραχθέντας, ἀλλὰ κατὰ πολλὴν  ἀνάγκην   εἰς αὐτὸν ἀφίγμεθα, δεινὰ καὶ
[7, 53]   ἀμυνοῦσιν αὐτῇ. εἰ δ´ εἰς  ἀνάγκην   ἡμᾶς κατακλείσετε τῆς πανταχόθεν ἐπικουρίας
[7, 49]   αἴτια γέγονεν, ὡς διὰ τὴν  ἀνάγκην   συγχωρηθέντα ὑφ´ ὑμῶν, ἀλλ´ οὐκ
[7, 65]   ἅπασι κοινωσαμένη, τὰ μὲν ὑπ´  ἀνάγκης   τε καὶ ἄκουσα, τὰ δ´
[7, 22]   τοιόνδε. ~Ὅτι μὲν οὐχ ὑπ´  ἀνάγκης   τε καὶ ἀπορίας βιασθεὶς
[7, 58]   διελθόντες καὶ τὰ δόγματα αὐτῆς  ἀναγνόντες   προεῖπον ἡμέραν, ἐν τὴν
[7, 1]   μόνον ἐν ταῖς ἀρχαίαις εὑρὼν  ἀναγραφαῖς,   ὅτι πρέσβεις ἀπεστάλησαν ἐπὶ τούτων
[7, 66]   πολέμοις πράξεις ἀκριβῶς οἴονται δεῖν  ἀναγράφειν,   καὶ περὶ μίαν ἔστιν ὅτε
[7, 66]   πολιτικὰς δὲ κινήσεις καὶ στάσεις  ἀναγράφοντες   οὐκ οἴονται δεῖν ἀπαγγέλλειν τοὺς
[7, 70]   ἐδέξαντο· οὐχ ἡγούμενος ἀποχρῆν τοῖς  ἀναγράφουσι   τὰς ἀρχαίας καὶ τοπικὰς ἱστορίας,
[7, 8]   ἅπασα χρῆται προοιμίοις τυραννίς, γῆς  ἀναδασμὸν   καὶ χρεῶν ἄφεσιν· τούτων δὲ
[7, 8]   εἰς τοὺς δημοτικοὺς διὰ τὸν  ἀναδασμὸν   τῆς γῆς καὶ τὰς τῶν
[7, 72]   ἄλλου μέλους, ἃς ἀλφίτοις ζέας  ἀναδεύσαντες   προσέφερον τοῖς θύουσιν ἐπὶ κανῶν·
[7, 34]   λόγοις οὐχ ὡς πολίτου δῆμον  ἀναδιδάσκοντος   εὐλόγιστος αἰδώς, οὐδ´ ὡς ἰδιώτου
[7, 36]   ὅσον δή τινα, καὶ ψῆφον  ἀναδοῦναι   τοῖς πολίταις ὑπὲρ αὐτοῦ κατὰ
[7, 9]   βοστρυχιζομένους καὶ κεκρυφάλοις τὰς πλοκαμίδας  ἀναδοῦντας   ἐνδύεσθαί τε ποικίλους καὶ ποδήρεις
[7, 61]   ἄνδρα ἐπὶ δίκην τοῖς δημοτικοῖς,  ἀναδώσειν   περὶ αὐτοῦ ψῆφον, ἄλλο δὲ
[7, 73]   ἔπαρχον τῶν ὀρχηστῶν, ὥσπερ ἔφην,  ἀναζητήσασα   τὸν τῷ θεράποντι λωβησάμενον καὶ
[7, 54]   καὶ διὰ μικρὰς προφάσεις πολέμους  ἀναζωπυροῦσιν   ἐμφυλίους· ἐπαινῶν δὲ τοὺς ἓν
[7, 68]   ὀρχηστὴν οὐ καλὸν ἔδωκαν, ἵν´  ἀναθῶνται   τὰς ἑορτὰς καὶ ἐξ ἀρχῆς
[7, 65]   τὰ κοινὰ εὖ διοικοῦντος ἀδίκως  ἀναιρεθείη,   δεινόν τι τοῖς ἄλλοις κατεφαίνετο,
[7, 2]   ὡς κατάσκοποι πρὸς τῶν Οὐολούσκων  ἀναιρεθῆναι   διαβληθέντες ὑπὸ τῶν ἐκ Ῥώμης
[7, 10]   ῥᾷστά τε καὶ τάχιστα λαθόντες  ἀναιρεθήσονται.   τοῦτο καταμαθόντες οἱ παῖδες, εἴτε
[7, 46]   ὅρκους παραβαίνειν, δεξιὰς παρασπονδεῖν, ὁμολογίας  ἀναιρεῖν,   δήμῳ πολεμεῖν, εἰς ἀρχόντων σώματα
[7, 56]   τοὺς μὲν ἐπικυροῦν, τοὺς δ´  ἀναιρεῖν,   καὶ περὶ πολέμου καὶ εἰρήνης
[7, 6]   ἄλλους εἰς φυγὴν καὶ νίκην  ἀναιρεῖται   πασῶν λαμπροτάτην. διαπραξάμενος δὲ ταῦτα
[7, 23]   οὐκ ἄρχοντες, ἀλλ´ ἀμυνόμενοι, οὐδ´  ἀναιροῦντες   τὰς ὁμολογίας, ἀλλὰ τοὺς ἀνῃρηκότας
[7, 23]   ἀλλὰ ταύτην ἐνέβαλον αὐτοῖς τὴν  ἀναισχυντίαν   τε καὶ πολυπραγμοσύνην, ὑφ´ ἧς
[7, 34]   τοσούτων ἀνδρῶν εἰδότων οὐδ´ εἰς  ἀναισχύντους   καταφεύγειν ἀπολογίας, Μάρκιον ὄντα καὶ
[7, 23]   τοὺς ἀνῃρηκότας τιμωρούμενοι {αὐτὸ δρῶσιν}  ἀναίτιοί   τε πρὸς θεοὺς ἔσονται καὶ
[7, 7]   καταφιλοῦντες καὶ ταῖς ἡδίσταις ἕκαστον  ἀνακαλούμενοι   προσηγορίαις. καὶ ἄλλη δὲ
[7, 14]   τὸν Βροῦτον ἀγορανόμους τότ´ ὄντας  ἀνακαλῶν   ἑκάτερον ἐξ ὀνόματος, οἳ καὶ
[7, 55]   καθ´ ἑαυτὸ γινόμενον, ὅταν δ´  ἀνακερασθῇ   πάντα μετρίως, τὸ παρακινοῦν μέρος
[7, 67]   αὐτὸς δ´ Μάρκιος οὔτ´  ἀνακλαυσάμενος   ὤφθη τὰς αὑτοῦ τύχας οὔτ´
[7, 26]   τοῖς πατρικίοις καὶ τὴν ἀρχαίαν  ἀνακτησόμενοι   πολιτείαν, οἱ δὲ ταπεινοὶ ταῖς
[7, 1]   ὥστε μηδὲ κατελθοῦσι τοῖς γεωργοῖς  ἀναλαβεῖν   αὐτὴν ἔτι ῥᾴδιον εἶναι δούλων
[7, 23]   ἀναγκασθέντες τά τ´ ἀπολωλότα πειρᾶσθε  ἀναλαβεῖν,   καὶ τὰ λοιπὰ δι´ ἧς
[7, 33]   τὴν πόλιν καὶ τὸν ἀρχαῖον  ἀναλαβεῖν   κόσμον. οὐ γὰρ ὅσον τὰς
[7, 59]   δὲ τὴν ψῆφον οὐχ ἅπαντες  ἀναλαβόντες,   ἀλλὰ κατὰ τοὺς ἰδίους ἕκαστοι
[7, 51]   χωρεῖν παρεσκευασμένους, ἔπτηξε καὶ μικρὸν  ἀναλαβὼν   ἑαυτὸν ὥσπερ ἐκ μέθης καὶ
[7, 8]   κλήρους καὶ τὴν λοιπὴν ὕπαρξιν  ἀναλαβών,   ἐξελόμενος χρυσὸν καὶ ἄργυρον καὶ
[7, 58]   βουλὴ ἐπιτρέψειεν αὐτοῖς, ψῆφον  ἀναλαμβάνοντες   ἐπεκύρουν· τὰς δὲ μεταξὺ τῶν
[7, 4]   τὸ πλῆθος, πολιτεύμασί τε κεχαρισμένοις  ἀναλαμβάνων   καὶ τοὺς σφετεριζομένους τὰ κοινὰ
[7, 38]   ὅλης τῆς πόλεως τὴν ψῆφον  ἀναληψομένους·   παρήγγελλε δὲ καὶ τῷ Μαρκίῳ
[7, 66]   μίαν ἔστιν ὅτε μάχην πολλοὺς  ἀναλίσκουσι   λόγους, τόπων τε φύσεις καὶ
[7, 71]   ἐπιχειρούσας Ταρκύνιον ἐπὶ τὴν ἀρχήν·  ἀναλοῦσθαι   δ´ ἔταξε καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν
[7, 29]   ἀχθεσθῆτε ἀκούοντες, εἴ γ´ οὐκ  ἀναμείναντες   τῆς γνώμης ἡμῶν μαθεῖν τὸ
[7, 60]   ἀφεῖναι τῆς δίκης τὸν ἄνδρα  ἀναμιμνησκομένους,   οἷος εἰς τὰ κοινὰ ἐγένετο
[7, 4]   κόσμου πεζοί τε καὶ ἱππεῖς  ἀναμὶξ   ὡς ἅπαντας ἀναρπασόμενοι. ἦν δὲ
[7, 13]   ἐπιθυμίαν τοῦ κακῶσαι τὸ δημοτικὸν  ἀναμνήσει   τῆς ἀποστάσεως. διὰ ταύτας μὲν
[7, 69]   ἔπειτα λέγει τις ἐξ αὐτῶν  ἀναμνησθεὶς   τὸ γενόμενον, καὶ πάντες ἐμαρτύρησαν.
[7, 43]   μάθετε, πατέρες, μᾶλλον δ´  ἀναμνήσθητε·   οὐδὲν γὰρ τι οὐ
[7, 44]   τῶν τότε ὑπὸ τούτου ἀξιωθέντων,  ἀναμνήσθητε,   πατέρες, ὅτ´ ἀπέφαινε καλὸν
[7, 73]   βουλὴ παρὰ τοῦ τὸ πραχθὲν  ἀνανεωσαμένου,   τοῦτον ὑπολαβοῦσα ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[7, 67]   οὔτ´ ἄλλο εἰπὼν δράσας  ἀνάξιον   τῆς ἑαυτοῦ μεγαλοφροσύνης οὐδ´ ὁτιοῦν·
[7, 11]   ἤδη τοῦ τείχους πλησίον ὄντας  ἀναπεπταμέναις   ταῖς πύλαις ὑποδέχονται, καὶ τοῦτο
[7, 62]   {τὸ} ἄλλο μέρος τοῦ σώματος  ἀνάπλεων   τῶν πληγῶν, καὶ ἐπύθετο, εἰ
[7, 69]   ὑγιής. ~Ἡ δὲ βουλὴ δέους  ἀνάπλεως   ἐγένετο, καὶ ἀχανὴς ἦν ἕκαστος
[7, 64]   βοῆς καὶ θορύβου πᾶσα ἦν  ἀνάπλεως   ἀγορά, καὶ οὔθ´
[7, 46]   σῶμα ὑπεύθυνον ποιεῖν, ἀλλ´ ἄκριτον  ἀναπολόγητον   μηδενὸς δεηθέντα μηθένα φοβηθέντα μηθενὶ
[7, 68]   ὑπ´ ἄλλης τινὸς αἰτίας φανερᾶς  ἀναρπασθέντα   αἰφνιδίως ἀποθανεῖν· καὶ αὖθις τὴν
[7, 50]   αἰσχρῶς καὶ κακῶς Μαρκίου τοῦδε  ἀναρπασθέντος   ὥσπερ ἐν ἐρημίᾳ κἀμὲ μετὰ
[7, 4]   καὶ ἱππεῖς ἀναμὶξ ὡς ἅπαντας  ἀναρπασόμενοι.   ἦν δὲ τὸ πρὸ τῆς
[7, 73]   ἁπάντων ἐθῶν ἀπεδείκνυντο, στεφανώσεις καὶ  ἀναρρήσεις   ποιούμενοι τιμῶν, αἷς ἐτίμων τοὺς
[7, 13]   ἀξιόλογος. μάλιστα δ´ στάσις  ἀναρριπιζομένη,   πρὶν πεπαῦσθαι καλῶς ἔτι
[7, 15]   εἰ μὴ παύσονται τὴν στάσιν  ἀναρριπίζοντες   ἀξίας τίσουσι δίκας. ταύτης ἡγεῖτο
[7, 40]   κίνδυνον δ´ οὐ τὸν ἐλάχιστον  ἀναρρίψομεν   εἰς δίκην ὑπαχθέντες, ἀλλ´ ὡς
[7, 68]   ἀπαλλάττεσθαι· καὶ ἐπειδὴ πάντα διεξῆλθεν  ἀναστὰς   ἐκ τοῦ κλινιδίου καὶ τὸν
[7, 68]   δ´ ἐκ τῶν ὕπνων ἔφησεν  ἀναστὰς   παρ´ οὐδὲν ἡγήσασθαι τὸ ὄναρ,
[7, 35]   εἰς μέσους καὶ τοῖς ῥαβδούχοις  ἀναστέλλειν   κελευσάντων τοὺς ὄχλους· τοσαύτη ἄρα
[7, 37]   οἱ Ῥωμαῖοι εἰς τὴν πόλιν  ἀναστρέψαι.   ~Διαλυθείσης δὲ τῆς στρατιᾶς
[7, 12]   ταῖς πρεσβείαις τοιαῦτα παθούσαις ἀπράκτοις  ἀναστρέψαι   συνέβη, ἐκ δὲ τῶν ἐν
[7, 4]   δὲ πλήθει τῶν βαρβάρων πολέμιος.  ἀνατρεπόμενοι   γὰρ ὑπ´ ἀλλήλων καὶ συμπατούμενοι
[7, 19]   παντοδαποῖς χειμῶσι γενόμενοι καὶ πολλάκις  ἀνατρέψαι   κινδυνεύσαντες τὴν πόλιν οὐθὲν δεινὸν
[7, 30]   κοινῶν προστασίας καὶ τὴν τάξιν  ἀνατρέψαι   τῆς πατρίου πολιτείας οὔτ´ ᾐτήσασθε
[7, 22]   αὖ τρόπον οὐ χείρων οὖσα  ἀναφαίνεται   τῇ κωλύσει τοῦ τέλους ἀφανίζουσα
[7, 44]   ἀφανές που καταδὺς χωρίον, ἀλλ´  ἀναφανδὸν   ἐν τῷδε τῷ τόπῳ πάντων
[7, 21]   κόσμον ἀποκαταστῆσαι προθυμούμενος αὐτός τ´  ἀναφανδόν,   ὥσπερ καὶ πρότερον ἔφην, ἔπραττε
[7, 63]   ἀπεμπολᾷ καὶ εἰς τὸ δημόσιον  ἀναφέρει   τὰ χρήματα· καὶ τοῦτον τὸν
[7, 61]   δήμου διετέλεσεν εἰς κατασκευὴν τυραννίδος  ἀναφέρων·   ἔπειτα μετ´ ἐκεῖνον οἱ δυνατώτατοι
[7, 6]   ὄλεθρον, δέχεται μὲν τὴν στρατηγίαν,  ἀναχθεὶς   δ´ ἅμα τοῖς πρέσβεσι τῶν
[7, 3]   πολλοῦ διετέλεσαν ἀπὸ τῶν στομάτων  ἀναχωροῦντες   ἐπὶ τὰς πηγάς. τοῦτο καταμαθόντες
[7, 60]   αὐτὸν ἀφεῖναι τῆς δίκης τὸν  ἄνδρα   ἀναμιμνησκομένους, οἷος εἰς τὰ κοινὰ
[7, 64]   ἦν, ἐκ παντὸς ἀπολέσαι τὸν  ἄνδρα   δήπου προθυμούμενον, ἔτι μᾶλλον εἰς
[7, 60]   μὲν ἐπαχθείσης, ἐὰν ἀπολύσωσι τὸν  ἄνδρα,   διὰ τὸ μηδὲν ἀδικεῖσθαι τὸν
[7, 59]   καὶ ἐνενήκοντα λόχων ἀπολυθήσεσθαι τὸν  ἄνδρα,   εἰ δὲ μή γ´ ὑπὸ
[7, 26]   ὑπὸ τοῦ Μαρκίου, καὶ τὸν  ἄνδρα   εἰς ἀπολογίαν ἐκάλουν. ὡς δ´
[7, 61]   ὄντι παρέχουσιν οἱ πατρίκιοι τὸν  ἄνδρα   ἐπὶ δίκην τοῖς δημοτικοῖς, ἀναδώσειν
[7, 64]   τοῦ μὴ ἂν ἁλῶναι τὸν  ἄνδρα   θανάτου {αὐτῷ τιμησάντων} ὡς δ´
[7, 62]   καὶ φιλόχρηστον ἀπολύειν ἐβόα τὸν  ἄνδρα,   καὶ δι´ αἰσχύνης ἐλάμβανεν, εἰ
[7, 6]   ἀργύριόν τε διαδοὺς αὐτοῖς κατ´  ἄνδρα   καὶ τὰς παρὰ τῶν Ἀρικηνῶν
[7, 62]   στάσιν, ἤχθοντο μὲν ἀπολύειν τὸν  ἄνδρα   μέλλοντες, οὐκ εἶχον δ´,
[7, 51]   ἀλλ´ ἐπὶ τιμωρίαν καλεῖσθαι τὸν  ἄνδρα,   ὁρῶν ὡς οὐδενὸς αὐτοκράτωρ ἐστὶ
[7, 50]   δὲ Μάρκιον τουτονὶ τὸν φιλόπολιν  ἄνδρα,   οὔτε προγόνων ἀφανῶν ὄντα οὔτ´
[7, 40]   καὶ κατήγορον ἕξομεν τοῦ προβουλεύματος  ἄνδρα   τὴν αὐτὴν ἐξουσίαν ἔχοντα ἡμῖν,
[7, 54]   ψήφου γενήσεται κύριος, ἀπολύσει τὸν  ἄνδρα   τῆς αἰτίας αἰδούμενος μὲν αὐτὸ
[7, 30]   αἰτιῶνται, καὶ νῦν Γάιον Μάρκιον,  ἄνδρα   φιλόπολιν, ἐλευθέρᾳ φωνῇ χρησάμενον ὑπὲρ
[7, 32]   ἀποκτεῖναι μήτ´ ἐκβαλεῖν τῆς πόλεως  ἄνδρα   φιλόπολιν καὶ τὰ πολέμια πάντων
[7, 25]   τὰς τιμὰς ἐλαττώσει ἐπῄνουν τὸν  ἄνδρα   ὡς γενναῖον καὶ φιλόπολιν καὶ
[7, 51]   ῥητὴν εἰς αὐτὴν ἐκάλει τὸν  ἄνδρα   ὡς δίκην ὑφέξοντα, ἧς αὐτὸς
[7, 6]   πόλεως κατηγορήσας, πολλοὺς δὲ τῶν  ἀνδραγαθησάντων   κατὰ τὴν μάχην ἐπαίνους διελθὼν
[7, 44]   γένος. οὐ γὰρ ἂν οὕτως  ἀνδραποδωδῶς   παρέσχομεν ἑαυτούς, οἱ μὲν ἐκπεσεῖν,
[7, 19]   καταληφθέντος ἐν τοῖς ἀγροῖς καὶ  ἀνδραπόδων   καὶ βοσκημάτων συχνῶν ἐγκρατὴς ἐγένετο,
[7, 28]   πάντων ἐσπάνικε καρπῶν τε καὶ  ἀνδραπόδων   καὶ βοσκημάτων τὰ μὲν ὑπὸ
[7, 72]   τε καὶ κατασκώπτειν τοὺς ἐπιφανεστάτους  ἄνδρας   αὐτοῖς στρατηλάταις, ὡς Ἀθήνησι τοῖς
[7, 9]   τὸν ἀπὸ τοῦδε χρόνον εἰς  ἄνδρας   εἴα τελεῖν. πολλὰ δὲ καὶ
[7, 55]   ἧττον ἀποδείκνυτε φύλακας αὐτῶν τριακοσίους  ἄνδρας   ἐκ τῶν πατρικίων τοὺς κρατίστους
[7, 2]   ἐξαιτεῖσθαι παρὰ τοῦ τυράννου τοὺς  ἄνδρας   ἐπεχείρησαν ἐπὶ θανάτῳ, ἀποτυχόντες δὲ
[7, 5]   τὸν δῆμον ἀποστεῖλαι Ἀρικηνοῖς δισχιλίους  ἄνδρας   ἐπὶ συμμαχίαν, καὶ στρατηγὸν ἀποδείξαντες
[7, 24]   τοὺς ἀποσταλέντας ἐπὶ τὴν σιτωνίαν  ἄνδρας,   καὶ ἄλλα πολλά τιν´,
[7, 72]   βραχύτεραι τῶν μετρίων· τοῖς δ´  ἀνδράσι   καὶ κράνη χάλκεα λόγοις ἐπισήμοις
[7, 1]   χρόνων δοίη τις ἂν ἱστορικοῖς  ἀνδράσιν   ἀρχαίας καὶ πολυετεῖς συνταττομένοις πραγματείας,
[7, 65]   γὰρ τύχωσι τῆς ἐξουσίας ταύτης  ἄνδρες   δίκαιοι καὶ σώφρονες καὶ τὰ
[7, 65]   ὡς ἡμαρτημένον, ἀλλὰ σκοπεῖν, ὅπως  ἄνδρες   καλοὶ καὶ ἀγαθοὶ τοῦ δήμου
[7, 60]   βουλὴ δεησομένη περὶ αὐτοῦ πάρεισιν,  ἄνδρες   οἱ κράτιστοι τῆς πόλεως τριακόσιοι,
[7, 20]   δεύτερον καταστάντες ἐπὶ τὴν ἀρχήν,  ἄνδρες   οὔθ´ ὅπλων οὔτε λόγων ἄπειροι,
[7, 65]   γὰρ ἤδη καλοὶ καὶ ἀγαθοὶ  ἄνδρες   οὐκ ἄξια τῆς ἀρετῆς ἔπαθον,
[7, 53]   δ´ οὓς βούλονται τῶν πατρικίων  ἀνδρηλατεῖν   μιαιφονεῖν εἰς πόλεμον ἐμφύλιον
[7, 36]   κακὸν ἐργάσηται, προθεῖναι δὲ τῷ  ἀνδρὶ   δίκην ὁρίσαντα χρόνον ὅσον δή
[7, 36]   τὰ κατεπείγοντα προθήσομεν χρόνον τῷ  ἀνδρὶ   εἰς ἀπολογίαν καὶ τὴν δίκην
[7, 54]   δίκῃ συνεβούλευε καὶ συναπολογεῖσθαι τῷ  ἀνδρὶ   καὶ τὸν δῆμον ἀξιοῦν μηθὲν
[7, 58]   παρασκευὴν τῆς ἀπολογίας ὁρίζεται τῷ  ἀνδρὶ   μέχρι τῆς τρίτης ἀγορᾶς· αἱ
[7, 22]   εἰ δ´ οὐχ ὑφ´ ἑνὸς  ἀνδρός,   ἀλλ´ ὑφ´ ὅλου τυραννούμεθα δήμου,
[7, 36]   ἔργα, δημόται, ὡς ἑνὸς  ἀνδρὸς   αὐθάδους ὅλην ἀδικοῦντος τὴν πόλιν
[7, 55]   καὶ παρανομεῖν ὑπὸ τοῦ κρατίστου  ἀνδρὸς   βίᾳ καταληφθεὶς δικαιοῦται. ὑμῖν δ´,
[7, 60]   καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν χάριτι δίκην  ἀνδρὸς   ἑνὸς ὑπεριδεῖν. Ταῦτα καὶ παραπλήσια
[7, 17]   μή τι ἀνήκεστον τοῦ  ἀνδρὸς   ἐξεργάσηται μανία. τῇ δ´ ἑξῆς
[7, 36]   ἐνδοιάζον καὶ οὐκ ἀγαπητῶς δεχόμενον  ἀνδρὸς   ἐπιφανεστάτου τῶν ἐν τῇ πόλει
[7, 52]   οὐθὲν ἂν χαρίσαιτο αὑτῷ πρὸς  ἀνδρὸς   ἐχθροῦ τὴν ψῆφον ἐπιφέρων· οὗτοι
[7, 64]   γένωνται φρονιμώτεροι. διάνοια μὲν τοῦ  ἀνδρὸς   ἥδε ἐγένετο περὶ τὸ ἔργον·
[7, 21]   ἀρχὴν τήν τε λαμπρότητα τοῦ  ἀνδρὸς   καὶ τὴν τόλμαν δι´ εὐλαβείας
[7, 43]   δεινῶν πεπονθότες ὑπὸ τοῦδε τοῦ  ἀνδρός,   μάθετε, πατέρες, μᾶλλον δ´
[7, 64]   καὶ σπουδάζοντες ὑπὲρ ἀφέσεως τοῦ  ἀνδρὸς   μαλακώτεροι τούτων ἀκούσαντες ἐγένοντο, τὸ
[7, 26]   δὴ προσῄεσαν ὡς ἐπιληψόμενοι τοῦ  ἀνδρός,   οἱ δὲ πατρίκιοι δεινὸν ἡγησάμενοι
[7, 32]   μὲν γὰρ λόγος ὑμᾶς τοῦ  ἀνδρὸς   οὐδὲν ἔβλαψεν, αἱ δὲ πράξεις
[7, 45]   οἱ πένητες ὑβριζόμενοι πρὸς ἑνὸς  ἀνδρὸς   οὔπω τυραννοῦντος, ἀλλ´ ἔτι μέλλοντος,
[7, 52]   νόμος οὔθ´ αἱ συνθῆκαι κατ´  ἀνδρὸς   πατρικίου δικάζειν τῷ δήμῳ δεδώκασιν
[7, 65]   νόμος ἠξίου. ~Αὕτη πρώτη κατ´  ἀνδρὸς   πατρικίου πρόσκλησις εἰς τὸν δῆμον
[7, 61]   δήμαρχοι, ψῆφον ἐπενεχθῆναι περὶ τοῦ  ἀνδρὸς   προθυμεῖσθε, μηθὲν ἔξω τοῦ ἐγκλήματος
[7, 65]   ἐπῃνεῖτο, ὁπότε δ´ ἀρετὴ φθονηθεῖσα  ἀνδρὸς   τὰ κοινὰ εὖ διοικοῦντος ἀδίκως
[7, 59]   πρῶτον ἐγένετο Ῥωμαίοις ἐκκλησία κατ´  ἀνδρὸς   ψηφοφόρος {ἡ φυλετικὴ} πολλὰ {δὲ}
[7, 72]   γίνοιτο τοῖς ξένοις μέλλουσα  ἀνδροῦσθαι   τῆς πόλεως ἀκμὴ πλῆθός τε
[7, 9]   μηθενὶ γένηται μήτε γενναῖον μήτ´  ἀνδρῶδες   φρόνημα, πᾶσαν ἐκθηλῦναι ταῖς ἀγωγαῖς
[7, 4]   ἴσας λαβεῖν τιμὰς ἑκάτερον τῶν  ἀνδρῶν.   ἀπὸ ταύτης γίνεται τῆς ἀρχῆς
[7, 66]   κύριον, οὔτε σφαγῆς τῶν ἀρίστων  ἀνδρῶν   γενομένης οὔτε φυγῆς, οἷον ἐν
[7, 72]   πολλοὶ τριχῇ νενεμημένοι, πρῶτοι μὲν  ἀνδρῶν,   δεύτεροι δ´ ἀγενείων, τελευταῖοι δὲ
[7, 34]   οὐκ ἂν ἀξιώσαιμί σε τοσούτων  ἀνδρῶν   εἰδότων οὐδ´ εἰς ἀναισχύντους καταφεύγειν
[7, 72]   αὐτοσχέδια. εἶδον δὲ καὶ ἐν  ἀνδρῶν   ἐπισήμων ταφαῖς ἅμα ταῖς ἄλλαις
[7, 35]   οἱ μὲν γὰρ πατρίκιοι κράτιστον  ἀνδρῶν   λέγοντες ἐπῄνουν αὐτὸν ἐπὶ τῇ
[7, 55]   τυραννικὰ διώκειν ἀρξαμένη ζηλώματα ὑπ´  ἀνδρῶν   ὀλίγων καὶ ἀγαθῶν καταλύεται. ὀλιγαρχία
[7, 55]   ὀλιγαρχία δ´ ἐκ τῶν ἀρίστων  ἀνδρῶν   συνεστηκυῖα, χρῆσθε καὶ ὑμεῖς
[7, 53]   οὐδενός· οὐδὲ ὀθνείᾳ φρονήσει νέων  ἀνδρῶν   τὰ οἰκεῖα συμφέροντα κρίνειν οἰόμεθα
[7, 8]   ἄλλων ἀμείνους. ὧν δ´ ἀπέκτεινεν  ἀνδρῶν   τὰς εἰκόνας ἀνελὼν ἐκ παντὸς
[7, 13]   ἀποστολὴ ταχεῖα ἐγίνετο τριῶν ἀποδειχθέντων  ἀνδρῶν   ὑπὸ τῆς βουλῆς ἡγεμόνων. τῷ
[7, 72]   θεῶν εἰκόνες ἐπόμπευον ὤμοις ὑπ´  ἀνδρῶν   φερόμεναι, μορφάς θ´ ὁμοίας παρέχουσαι
[7, 60]   φίλων, ἀλλὰ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν  ἀνδρῶν   χάριτι δίκην ἀνδρὸς ἑνὸς ὑπεριδεῖν.
[7, 26]   ἐκείνην, ἀλλ´ εἰς τὴν ἐπιοῦσαν  ἀνεβάλοντο,   γνώμῃ τε καὶ παρακλήσει τῶν
[7, 60]   τὴν δίκην ἐχρῆν λέγεσθαι, πρῶτος  ἀνέβη   Μηνύκιος, ἅτερος τῶν ὑπάτων, καὶ
[7, 17]   εἰσφέρειν, ἔχων αὐτὸν ἤδη γεγραμμένον  ἀνεγίνωσκε   καὶ ψῆφον δίδωσι τῷ πλήθει
[7, 61]   δῆμον ἐδικαίωσε. καὶ μετὰ τοῦτ´  ἀνέγνω   τὸ προβούλευμα. μὲν δὴ
[7, 46]   ἐχρῆν, εἰ καὶ πάντες ὑμεῖς  ἀνεδέχεσθε   τὸν ὑπὲρ αὐτοῦ πόλεμον ψηφίσασθαι,
[7, 7]   θεοῖς καὶ τὰς ὑστεριζούσας ὁλκάδας  ἀνεδέχετο,   ἐπειδὴ καιρὸς ἦν, ἔφη βούλεσθαι
[7, 59]   λοιποῖς ἓξ καὶ ἐνενήκοντα λόχοις  ἀνεδίδοτο   ψῆφος· εἰ δὲ μὴ
[7, 64]   φυλῶν οὐσῶν, οἷς ψῆφος  ἀνεδόθη,   τὰς ἀπολυούσας φυλὰς ἔσχεν
[7, 64]   ἐπειδὴ δ´ οὐδεὶς οὐκέτι ἀπελογεῖτο,  ἀνέδωκαν   οἱ δήμαρχοι τὴν ψῆφον ταῖς
[7, 62]   φαινομένην, ὑπὲρ ἧς τὰς ψήφους  ἀνειλήφεσαν.   ~Τοῦτο καταμαθὼν Δέκιος ἐκεῖνος,
[7, 26]   ὧν ἐκαλεῖτο, προπηλακίζων τοῖς λόγοις  ἀνεῖρξεν,   ἀγανακτήσαντες ἔτι μᾶλλον οἱ δήμαρχοι
[7, 59]   ἁπάντων ὄντες ἔσχατοι τὴν ψῆφον  ἀνελάμβανον,   ἕνα μόνον ἔχοντες λόχον· οὗτοι
[7, 44]   ἐξουσίαν μηκέτι συγχωρεῖν ἡμῖν, ἀλλ´  ἀνελεῖν,   πρώτῃ καὶ μόνῃ τῆς
[7, 29]   ἔργον ἂν γένοιτο συγχέαι καὶ  ἀνελεῖν   ὁμόνοιαν ἐκ πόλεως τοιαῦτ´ ἐγκαλοῦντι,
[7, 3]   συχνοὶ τῶν ἄλλων βαρβάρων ἐπεχείρησαν  ἀνελεῖν   οὐδεμίαν ἔχοντες εἰπεῖν πρόφασιν τοῦ
[7, 72]   θνητὰ ἀπολιποῦσαι σώματα εἰς οὐρανὸν  ἀνελθεῖν   λέγονται, καὶ τιμὰς λαχεῖν ὁμοίας
[7, 11]   ὡς εἰπεῖν λυμαινόμενοι κακοῖς ἀπέκτειναν.  ἀνελόντες   δὲ τὴν τυραννικὴν οἰκίαν πρόρριζον,
[7, 22]   καὶ τοὺς ἐπὶ ταύτῃ κειμένους  ἀνελόντι   νόμους μηθὲν ἄλλο πολυπραγμονεῖν, καινὴν
[7, 72]   Χερνίψαντο δ´ ἔπειτα καὶ οὐλοχύτας  ἀνέλοντο.   τριχοτομοῦντάς τ´ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς
[7, 6]   αὐτῷ χάριτας εἰδέναι τῆς τ´  ἀνελπίστου   σωτηρίας, ἣν δι´ ἐκεῖνον ἔσχον,
[7, 8]   δ´ ἀπέκτεινεν ἀνδρῶν τὰς εἰκόνας  ἀνελὼν   ἐκ παντὸς ἱεροῦ καὶ βεβήλου
[7, 9]   ἐπιτρεφομένην νεότητα τῆς πόλεως ἐπεβάλετο  ἀνελὼν   μὲν τὰ γυμνάσια καὶ τὰς
[7, 58]   ἀνὴρ βίον ἐζηκὼς σώφρονα καὶ  ἀνεπίληπτον.   γράφεται τὸ προβούλευμα μετὰ ταῦθ´
[7, 45]   εἴης πρὸς τοὺς ἅμα πολιτευομένους  ἀνεπίληπτος,   τὰ τῶν ἀγαθῶν τούτων ἔργα,
[7, 35]   ἐπειδὴ ἐπαύσατο λέγων, ἔτι πλείων  ἀνέστη   βοὴ καὶ θόρυβος. οἱ μὲν
[7, 33]   βουλευσάμενος, ἐπειδὴ κἀκείνους ἔσχεν ὁμογνώμονας,  ἀνέστη   καὶ μικρὰ περὶ τῆς κατεχούσης
[7, 63]   περὶ τῆς δίκης γραφῆναι παρασκευάσας,  ἀνέστη   καὶ σιωπὴν γενέσθαι κελεύσας ἔλεξεν·
[7, 18]   πολλοὶ πάνυ· ὧν οἱ μὲν  ἀνέστησαν   αὖθις, ἐπειδὴ κατέστη τὰ πράγματα
[7, 8]   τόπους τὰς ἰδίας ἀντ´ ἐκείνων  ἀνέστησεν·   οἰκίας δ´ αὐτῶν καὶ κλήρους
[7, 70]   ὥσπερ ἔνιοι νομίζουσι βάρβαρα καὶ  ἀνέστια·   ὑπεσχόμην γὰρ ἐπὶ τῷ τέλει
[7, 2]   τὰ σώματα, δίχα τῶν χρημάτων  ἀνέστρεψαν   εἰς τὴν Ῥώμην ἄπρακτοι. ὅμοια
[7, 3]   ἀφέντες τὰς κατὰ φύσιν ὁδοὺς  ἀνέστρεψαν   τὰ νάματα καὶ μέχρι πολλοῦ
[7, 68]   ἐμβαλεῖν ἀλγηδόνας, ὥστε μηδὲν ἄρθρον  ἄνευ   κατατάσεως τῆς ἐσχάτης δύνασθαι κινεῖν.
[7, 4]   ἐχώρουν ὁμόσε τὸν βάρβαρον τρόπον  ἄνευ   κόσμου πεζοί τε καὶ ἱππεῖς
[7, 45]   βοηθείας τινὸς οἰόμεθα δεῖν οὐκ  ἄνευ   τῆς ὑμετέρας συναγανακτήσεως τυχεῖν, ἐπὶ
[7, 31]   ὑπομείναιτε αὐτοί, ταῦθ´ ἑτέρους πάσχοντας  ἀνέχεσθαι   δικαιοῦτε; πολιτικά γ´, δημόται,
[7, 42]   δῆμος ἀξιοῖ γινόμενα, μικρὰ διεξιόντος  ἀνέχεσθέ   μου. φέρε γάρ, εἴ τις
[7, 66]   καὶ λόγῳ διαλύεσθαι τὰ νείκη,  ἀνήκεστον   δ´ ἀνόσιον ἔργον μηθὲν
[7, 18]   μῖσος αὐτῶν εἰς ἔργον τι  ἀνήκεστον   ἐχώρησεν, οἷα ἐν ταῖς τοιαύταις
[7, 17]   πράγματος, ἀλλὰ προσέχειν, μή τι  ἀνήκεστον   τοῦ ἀνδρὸς ἐξεργάσηται μανία.
[7, 27]   τὸν δῆμον ἀξιώσοντες μηθὲν βουλεῦσαι  ἀνήκεστον.   καὶ παρελθὼν πρεσβύτερος αὐτῶν
[7, 26]   οὐ μὴν ἔδρασάν γ´ οὐδὲν  ἀνήκεστον   τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ἀλλ´ εἰς
[7, 54]   ἀρχὴ γένηται στάσεως καὶ κακῶν  ἀνηκέστων,   φέρουσιν ἐμφύλιοι πόλεμοι, μὴ
[7, 32]   ἐμφυλίου αὖθις ἄρξει καὶ κακῶν  ἀνηκέστων.   ~Τοιαῦτα τοῦ Μηνυκίου διεξελθόντος ὁρῶντες
[7, 49]   αὐτῷ συνεχωρήσατε μάτην θ´ ὑμῖν  ἀνήλωται   καὶ καταφρονήσεως αἴτια γέγονεν, ὡς
[7, 63]   αὐτὸς ἀποδόμενος εἰς τὸ δημόσιον  ἀνήνεγκε   τὸ ἀργύριον, ἀλλὰ διένειμε καὶ
[7, 33]   ἦσαν ἐν τοῖς ὅπλοις, ἔχθιστος  ἀνὴρ   ἀριστοκρατίᾳ καὶ διὰ τοῦτο προηγμένος
[7, 68]   αἰσχύνης {ἔχειν} τὸ πρᾶγμα λαβεῖν,  ἀνὴρ   αὐτουργὸς καὶ γέρων ὀνείρατα πρὸς
[7, 58]   ῥᾳδίως ἀπολύσεται τὴν διαβολὴν  ἀνὴρ   βίον ἐζηκὼς σώφρονα καὶ ἀνεπίληπτον.
[7, 56]   ἐάσει παρανομεῖν διαφέρων φρονήσει  ἀνὴρ   δικτάτωρ ὑφ´ ὑμῶν αἱρεθείς, ὃς
[7, 55]   προσποιητῶν καὶ πεπλασμένων, ἀλλ´ ἀληθινῶν,  ἀνὴρ   ἡλικίας τε καὶ ἀρετῆς ἀξιώσει
[7, 19]   περιβόητος γὰρ ἦν ἤδη  ἀνήρ,   καὶ δέος αὐτοῦ μέγα παρὰ
[7, 68]   Τῖτος Λατίνιος ὄνομα, πρεσβύτερός τ´  ἀνὴρ   καὶ οὐσίας ἱκανῆς κύριος, αὐτουργὸς
[7, 21]   τῆς ὕβρεως ὀργῇ ἐπαρθεὶς  ἀνὴρ   καὶ τὴν μεταβολὴν τοῦ πολιτεύματος
[7, 61]   ὅσα πράττων λέγων  ἀνὴρ   κατὰ τοῦ δήμου διετέλεσεν εἰς
[7, 72]   δὲ καθ´ ἕκαστον χορὸν εἷς  ἀνήρ,   ὃς ἐνεδίδου τοῖς ἄλλοις τὰ
[7, 2]   Κύμης Ἀριστόδημος ἦν Ἀριστοκράτους,  ἀνὴρ   οὐ τῶν ἐπιτυχόντων ἕνεκα γένους,
[7, 34]   ἔλεγεν οὐκ ἀγνοῶν, ὅτι μεγαλόφρων  ἀνὴρ   οὐχ ὑπομενεῖ κατήγορος ἑαυτοῦ γενόμενος
[7, 69]   πάντες ἐμαρτύρησαν. ἦν δὲ τοιόνδε·  ἀνὴρ   Ῥωμαῖος οὐκ ἀφανὴς θεράποντα ἴδιον
[7, 36]   ἔσονται δικαίοις αἱ διαλλαγαί, δεινὸς  ἀνὴρ   τά τ´ ἄλλα καὶ πόρους
[7, 62]   τὴν ἀρχὴν περὶ τοιαύτης αἰτίας  ἀνὴρ   τοσαυτάκις ὑπεριδὼν τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς
[7, 63]   τῶν λόγων γενναῖος οὗτος  ἀνὴρ   τυγχάνει διαπεπραγμένος, ὡς αὔθαδες καὶ
[7, 71]   δεόμενος πίστεως ἑτέρας· παλαιότατος γὰρ  ἁνὴρ   τῶν τὰ Ῥωμαϊκὰ συνταξαμένων, καὶ
[7, 23]   ἀναιροῦντες τὰς ὁμολογίας, ἀλλὰ τοὺς  ἀνῃρηκότας   τιμωρούμενοι {αὐτὸ δρῶσιν} ἀναίτιοί τε
[7, 60]   ἐξ ὧν πόλεις αὐτάνδρους ἀπέφαινεν  ἀνῃρῆσθαι   καὶ ἔθνη ὅλα διολωλέναι· παρακαλῶν
[7, 26]   ἐτόλμων εἰς ἀλλήλους παρανομεῖν, τότ´  ἀνῄρητο   ὑπ´ αὐτῶν. οὐ μὴν ἔδρασάν
[7, 55]   εὕρηται βοηθήματα. δύο τε γὰρ  ἀνθ´   ἑνὸς ἀποδείξαντες τῆς πόλεως κυρίους
[7, 13]   τοῖς θεοῖς ὑπὲρ σφῶν δίκας  ἀνθ´   ὧν ἔμελλον δράσειν· Οὐελίτρας δὲ
[7, 51]   βουλή, τὰς καλὰς ἀμοιβὰς  ἀνθ´   ὧν ἔπαθεν ἀγαθῶν πολλῶν ὄντων
[7, 44]   ἐπιτηδείων τὴν ἀγοράν. οὐ γὰρ  ἀνθέξειν   ἡμᾶς ἐπὶ πολὺν χρόνον ὀλίγα
[7, 70]   προσθήκας λαβοῦσα θεατρικὰς καὶ λόγους  ἀνθηροτέρους   διήγησις, ἀλλ´ ἵνα τῶν
[7, 72]   καλοῦσι, καὶ περιβόλαια ἐκ παντὸς  ἄνθους·   τοῖς δ´ εἰς Σατύρους περιζώματα
[7, 68]   καὶ ταῦτα καὶ τἆλλα πάντα  ἀνθρώπεια   εἶναι πάθη. ἔπειθ´ ἧκέ τις
[7, 54]   τὰς τύχας πάσχειν τι τὰς  ἀνθρωπίνας   καὶ ἐλεεῖν οἶδε τοὺς ἐν
[7, 50]   ὧν οὐ δύναται στοχάσασθαι λογισμὸς  ἀνθρώπινος·   οὐ τὴν τύχην, ὥσπερ ἐχρῆν,
[7, 65]   πονηροὶ καὶ ἀκόλαστοι καὶ φιλοκερδεῖς  ἄνθρωποι   τηλικαύτης ἐξουσίας τύχωσι, τἀναντία τούτων
[7, 44]   σπονδὰς λύειν ἀξιῶν, ὅτι πένητες  ἄνθρωποι   τῆς ἀναγκαίου τροφῆς ἀποκλειόμενοι τοσοῦτοι
[7, 53]   πανώλεις, μισηθέντες θεοῖς τε καὶ  ἀνθρώποις,   διαφθαρησόμεθα; οὐ δεόμεθά σου συμβούλου,
[7, 72]   δωρεάς, ὧν εὑρεταὶ καὶ δοτῆρες  ἀνθρώποις   ἕκαστοι παραδίδονται, οὐ μόνον Διὸς
[7, 8]   δύο τὰ κάκιστα τῶν ἐν  ἀνθρώποις   καθίσταται πολιτευμάτων, οἷς ἅπασα χρῆται
[7, 35]   ἀρχῆς αἰδὼς ἦν τοῖς τότε  ἀνθρώποις,   καὶ οὕτω τίμιον τὸ τῆς
[7, 45]   ποίησον ἤδη ποτὲ τοῖς ἄλλοις  ἀνθρώποις   ὅμοιον. ἡμαρτηκότος λαβὲ καὶ παραιτουμένου
[7, 9]   οὐ μεμπτὰς θεοῖς τε καὶ  ἀνθρώποις   πρόρριζος ἀπολόμενος. ~Οἱ δ´ ἐπαναστάντες
[7, 69]   δὴ περιφανὴς τιμωρία τοῦ  ἀνθρώπου   γένηται, δι´ ἀγορᾶς αὐτὸν ἐκέλευσε
[7, 17]   πατρίκιοι περιφρονοῦντες τὴν κουφότητα τοῦ  ἀνθρώπου   καὶ τῶν ὑποσχέσεων τὴν τόλμαν
[7, 44]   σιτία πολλοῦ ὠνουμένους ἀργυρίου πένητας  ἀνθρώπους,   ἀλλὰ τοὺς μὲν οἰχήσεσθαι τὴν
[7, 53]   πολεμίους εἰς φιλίαν καὶ πάντας  ἀνθρώπους   εἰς κοινωνίαν τῶν ἐκ τῆς
[7, 49]   καὶ μαρτυρομένου θεούς τε καὶ  ἀνθρώπους,   ὅτι πόλεμον ἐμφύλιον ἄπαυστον εἰς
[7, 53]   θεούς, ἄδικα δὲ πράττοντας πρὸς  ἀνθρώπους,   τί ἂν ἡμῖν τούτου συνεβούλευες
[7, 66]   ἐστι καὶ ζηλοῦσθαι ὑπὸ πάντων  ἀνθρώπων   ἄξιον κἀκεῖνο ἐγένετο κατ´ ἐμὴν
[7, 45]   ἔλεγεν ἐπεβάλετο, ἀλλὰ καὶ στῖφος  ἀνθρώπων   εἰς ἅπασαν ὑπηρεσίαν ἑτοίμων παρ´
[7, 53]   τοῖς ἄρχουσι πολέμου ἀδίκου, καὶ  ἀνθρώπων   ἕξοντες χεῖρα οὐκ ὀλίγην σύμμαχον.
[7, 62]   καὶ ἐπύθετο, εἰ τῶν αὐτῶν  ἀνθρώπων   ἔργα εἶναι νομίζουσι σώζειν μὲν
[7, 68]   ὄντος τοῦ φθεγγομένου, γοναί τ´  ἀνθρώπων   καὶ βοσκημάτων πολὺ ἐκ τοῦ
[7, 15]   θρασεῖάν τε καὶ ἀνύποιστον δημοκόπων  ἀνθρώπων   μανίαν, ἀλλ´ ἀπολογεῖσθαι μέν, ὡς
[7, 68]   καὶ πολλὴν ἐποίησε βοσκημάτων φθοράν·  ἀνθρώπων   μέντοι θάνατος οὐ πολὺς ἐγένετο,
[7, 52]   ἐπιορκίαν καὶ μῖσος μὲν παρ´  ἀνθρώπων,   χόλον δὲ παρὰ θεῶν ἐκ
[7, 48]   παρελθόντα ἐπανορθωσόμεθα, ὅσα μὴ παντάπασιν  ἀνιάτως   ἔχει, καὶ περὶ τῶν παρόντων
[7, 24]   τῆς τιμῆς τῶν ὠνίων μηθὲν  ἀνίετε,   ἀλλ´ ὅσου πλείστου ποτὲ ἦν
[7, 4]   δὲ διὰ ταύτην τὴν ἔριν  ἀνισταμένης   δείσαντες οἱ πρεσβύτεροι, μὴ πρὸς
[7, 57]   δὲ βουλευτῶν οἱ μετ´ αὐτὸν  ἀνιστάμενοι   πλὴν ὀλίγων οἱ λοιποὶ ταύτῃ
[7, 47]   εἰωθότα κόσμον ὑπὸ τῶν ὑπάτων  ἀνίσταντο,   ἔπειθ´ οἱ τούτων ὑποδεέστεροι κατ´
[7, 7]   οἷς οἱ προεστηκότες τῆς πόλεως  ἀνιώμενοι,   μάλιστα δ´ οἱ τὴν στρατηγίαν
[7, 67]   μὲν δῆμος ἀπελύετο προσειληφὼς  ἀνόητον   αὔχημα καὶ καθῃρηκέναι τὴν ἀριστοκρατίαν
[7, 42]   οὐκ ἂν ὑμῶν καταγνοίη πολλὴν  ἄνοιαν   καὶ μανίαν ἐνθυμούμενος, ὅτι μικρὸν
[7, 52]   νόμῳ κύριος. δίκαιον δὲ φύσεως  ἀνομοθέτητον,   βουλή, πῶς ἂν εἴη
[7, 41]   ἥκομεν. ἐπ´ ἀγράφῳ δὲ καὶ  ἀνομοθετήτῳ   φύσεως δικαίῳ τόδε ἀξιοῦμεν,
[7, 53]   ἡμᾶς ἐγίγνωσκες ἐπιτηδεύοντας, Δέκιε,  ἀνόσια   μὲν φρονοῦντας περὶ θεούς, ἄδικα
[7, 66]   τὰ νείκη, ἀνήκεστον δ´  ἀνόσιον   ἔργον μηθὲν ὑπομεῖναι δρᾶσαι κατ´
[7, 44]   ταύτην ὑμῖν. δὲ πάντων  ἀνοσιώτατον   ἦν τῶν τότε ὑπὸ τούτου
[7, 8]   πολιτείαν, ἑτέρα δ´ ἐκ τῶν  ἀνοσιωτάτων   δούλων, οὓς αὐτὸς ἠλευθέρωσεν ἀποκτείναντας
[7, 62]   ψυχὴν αἰτούμενοι καὶ παραδιδόντες ἑαυτοὺς  ἀντ´   ἐκείνου χρῆσθαι, τι βούλονται.
[7, 8]   τοὺς αὐτοὺς τόπους τὰς ἰδίας  ἀντ´   ἐκείνων ἀνέστησεν· οἰκίας δ´ αὐτῶν
[7, 54]   καὶ καλὰ ἔργα ἔχει μεμνῆσθαι,  ἀνταποδιδοὺς   δὲ ταύτην τὴν χάριν τῇ
[7, 12]   πρέσβεις τῶν Ῥωμαίων τέως μὲν  ἀντέλεγον,   ὡς οὔτ´ ἐπὶ τοῦτον ἥκοντες
[7, 37]   πανδημεὶ Ῥωμαίους οὐδὲ τὸν ἐλάχιστον  ἀντέσχον   χρόνον, δεόμενοι δὲ καὶ λιπαροῦντες
[7, 12]   κεκακωμένοις πολέμῳ τε καὶ λιμῷ  ἀντέχειν.   θεῶν δέ τις εὔνοια, οἷς
[7, 60]   παρὰ τῶν πατρικίων, ἔπειτ´ ἀξιῶν  ἀντὶ   πολλῶν καὶ καλῶν ἔργων μίαν
[7, 32]   δ´ αὐτὰ παραφέρειν νυνὶ χρῄζοντες  ἀντὶ   πολλῶν καὶ μεγάλων, ὧν ὑμῖν
[7, 62]   ὡς πολέμιον ἀπολέσαι, μίαν τ´  ἀντὶ   πολλῶν ψυχὴν αἰτούμενοι καὶ παραδιδόντες
[7, 50]   οὖν ἐποίησε καὶ τούτου τυχών;  ἀντὶ   τοῦ χάριτας ὑμῖν εἰδέναι καὶ
[7, 37]   ἀλλὰ πολλῷ ἐλάττων. οἱ γὰρ  Ἀντιάται   μαθόντες ἐξεστρατευμένους πανδημεὶ Ῥωμαίους οὐδὲ
[7, 37]   τοῦ σίτου δωρεὰν ἀποπλέοντας οἴκαδε  Ἀντιάται   πειρατήριον στείλαντες κατήγαγον ἀποσαλεύοντας οὐ
[7, 19]   πόλιν ἑλὼν κἂν τῇ πρὸς  Ἀντιάτας   ἀριστεύσας μάχῃ, καὶ οἱ πλεῖστοι
[7, 37]   ὕπατοι ἔξοδον ἐψηφίσαντο ἐπὶ τοὺς  Ἀντιάτας,   ἐπειδὴ πρεσβευομένοις αὐτοῖς οὐδὲν ἠξίουν
[7, 63]   ποιησαμένων γὰρ ὑμῶν καταδρομὴν τῆς  Ἀντιατῶν   γῆς καὶ πολλὰ μὲν σώματα,
[7, 34]   βουλῇ; μᾶλλον δὲ τί οὐκ  ἀντιβολεῖς   καὶ παραιτῇ τὰς ὀργὰς αὐτῶν,
[7, 1]   ἄρχοντος Ἀθήνησι Καλλίου τοῦ μετ´  Ἀντιγένη.   ὀλίγοις μὲν οὖν ἔτεσι διαμαρτεῖν
[7, 38]   πάντα διαλύσειν ᾤοντο τὰ τῶν  ἀντιδίκων   βουλεύματα. καὶ μετὰ τοῦτο παρεκάλεσαν
[7, 21]   τὰς κατὰ τοῦ δήμου γνώμας  ἄντικρυς   ἀγορεύσαντες, ἐπειδὴ καθῆκεν εἰς τοὺς
[7, 21]   τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἀποφαινόμενος, ἀλλ´  ἄντικρυς   καὶ θρασέως, ὥστε πολλοὺς ἀκοῦσαι
[7, 32]   δεομένοις ἐχαρισάμεθα, ταύτην παρ´ ὑμῶν  ἀντιλαβεῖν   τὴν χάριν, μήτ´ ἀποκτεῖναι μήτ´
[7, 17]   μοι. ~Οὐθενὸς δὲ πρὸς ταῦτ´  ἀντιλέξαντος   ἀπῄεσαν ἐκ τῆς ἐκκλησίας οὐ
[7, 18]   τοῖς δημάρχοις πρὸς τοὺς ὑπάτους  ἀντιλογίαι,   καὶ οὔθ´ δῆμος ὁπόσα
[7, 19]   προελθοῦσα στρατιὰ μέχρι πόλεως  Ἀντίου   δίχα πόνου σίτου πολλοῦ καταληφθέντος
[7, 50]   ἀφ´ ἡμῶν ἀρξάμενος ἅπαν τὸ  ἀντίπαλον   καὶ μὴ εἶκον ὥσπερ χειμάρρους
[7, 18]   τῇ βουλῇ φίλον τι ἦν·  ἀντιπαρατεταγμένοι   δὲ καὶ δι´ ὑποψίας ἔχοντες
[7, 30]   ἔχθραν τότε τυχεῖν μηδὲ νῦν  ἀντιποιεῖσθαι.   ~Ἵνα δὲ μᾶλλον ὑμῖν γένηται
[7, 51]   συγχωρεῖν αὐτῷ μήτ´ ἐπιτρέπειν, ἀλλ´  ἀντιπράττειν   λόγοις τε καὶ ἔργοις καὶ
[7, 24]   οὐκ ἂν ἔτι δύναιτο πολὺν  ἀντισχεῖν   χρόνον ὑπ´ ἀχρηματίας, εἰ σπανίους
[7, 56]   ὑμῶν αἱρεθείς, ὃς αὐτοκράτορι καὶ  ἀνυπευθύνῳ   χρώμενος ἐξουσίᾳ τό τε νοσοῦν
[7, 15]   ἀμαθῆ θρασεῖάν τε καὶ  ἀνύποιστον   δημοκόπων ἀνθρώπων μανίαν, ἀλλ´ ἀπολογεῖσθαι
[7, 62]   Μάρκιος τὸν λόγον, ἀρξάμενος  ἄνωθεν   ἀπὸ τῆς πρώτης ἡλικίας διῆλθεν,
[7, 64]   ἐπιτρέψωσιν αὐτῷ τὴν ἡγεμονίαν, στρατιὰν  ἄξειν   ἑκούσιον ἐπὶ τοὺς πολεμίους καὶ
[7, 10]   τὴν ἀποσταλησομένην σὺν αὑτῷ δύναμιν  ἄξειν   ἐπὶ τὸν τόπον, ἐν
[7, 65]   καλοὶ καὶ ἀγαθοὶ ἄνδρες οὐκ  ἄξια   τῆς ἀρετῆς ἔπαθον, αἰσχρῶς καὶ
[7, 15]   μὴ παύσονται τὴν στάσιν ἀναρριπίζοντες  ἀξίας   τίσουσι δίκας. ταύτης ἡγεῖτο τῆς
[7, 42]   κοινῷ ταῦθ´ ὡς δῆμος  ἀξιοῖ   γινόμενα, μικρὰ διεξιόντος ἀνέχεσθέ μου.
[7, 70]   καὶ βάρβαρος χώρα, καὶ οὐθὲν  ἀξιοῖ   καινοτομεῖν εἰς αὐτὰ ὑπὸ δείματος
[7, 54]   τῆς δίκης δῆμος, ὥσπερ  ἀξιοῖ,   κύριος, καὶ ταύτην παρὰ τοῦ
[7, 46]   πατέρες, εἰ τηλικούτων αὑτὸν  ἀξιοῖ   μόνος, ἡλίκων οὐδ´ ἅπαντες ὑμεῖς
[7, 13]   αὐτῆς ἀπὸ τοῦ πλήθους μοῖρα  ἀξιόλογος.   μάλιστα δ´ στάσις ἀναρριπιζομένη,
[7, 64]   ἀρετῆς. ὡς δ´ αὐτῷ χεὶρ  ἀξιόμαχος   ἐδόκει συνεληλυθέναι, προῆγεν ἐπὶ τοὺς
[7, 64]   χεὶρ οὐκ ἦν καθ´ ἑαυτὴν  ἀξιόμαχος.   τοῦτο καταμαθὼν Μάρκιος ὑπέσχετο
[7, 29]   τὴν βουλὴν καὶ συκοφαντοῦσιν ἐπιτιμᾶν  ἄξιον,   ἀλλὰ καὶ ὑμῖν οὐχ ἧττον
[7, 36]   κύριοι, τιμήσατε αὐτῷ ἧς ἂν  ἄξιον   εὕρητε ζημίας. καὶ περὶ μὲν
[7, 66]   καὶ ζηλοῦσθαι ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων  ἄξιον   κἀκεῖνο ἐγένετο κατ´ ἐμὴν δόξαν
[7, 8]   εἴ τι ἄλλο τυραννίδος ἦν  ἄξιον   κτῆμα, τὰ λοιπὰ τοῖς συγκατασκευάσασι
[7, 72]   σώματα, ὡς Ὅμηρος τεκμηριοῖ, μαρτύρων  ἀξιοπιστότατός   τε καὶ ἀρχαιότατος ὢν ζωννυμένους
[7, 70]   παρὰ τῶν ἐπιχωρίων αὐτὰς παρέλαβον,  ἀξιοπίστως   διελθεῖν, ἀλλὰ καὶ μαρτυριῶν οἰόμενος
[7, 56]   ἀδικῶν φαίνηται δίκης, ἧς ἂν  ἄξιος   ᾖ, τεύξεται. αὐτὸν δὲ τὸν
[7, 73]   λωβησάμενον καὶ ζημίαν ἐπιβαλοῦσα, ἧς  ἄξιος   ἦν, ἑτέραν ἐψηφίσατο τῷ θεῷ
[7, 45]   τοὺς κακῶς πεπονθότας, ἀλλ´ ὑπερχόμενος  ἀξίου   σώζεσθαι. γενέσθω σοι παράδειγμα τῆς
[7, 43]   μὲν δὴ τά τε δίκαια  ἀξιοῦμεν   καὶ τὰ συμφέροντα, καὶ
[7, 41]   καὶ ἀνομοθετήτῳ φύσεως δικαίῳ τόδε  ἀξιοῦμεν,   βουλή, μήτε πλέον ἔχειν
[7, 59]   ἐδόκουν δικαιότερα οὗτοι τῶν ἑτέρων  ἀξιοῦν   δημοτικὸν οἰόμενοι δεῖν, ἀλλ´ οὐκ
[7, 23]   τὸ δημοτικὸν ἄρχει μέρος οὐκ  ἀξιοῦν   ἐμμένειν, ἐφ´ οἷς εὕρετο τὴν
[7, 54]   τῷ ἀνδρὶ καὶ τὸν δῆμον  ἀξιοῦν   μηθὲν διαγνῶναι περὶ αὐτοῦ χαλεπὸν
[7, 5]   Κυμαίους Ἀρικηνῶν πρέσβεις σὺν ἱκετηρίαις  ἀξιοῦντες   αὐτοὺς βοηθῆσαι σφίσιν ὑπὸ Τυρρηνῶν
[7, 14]   τί πέρας ἔσται τῶν κακῶν  ἀξιοῦντες   μαθεῖν, ὑπομιμνήσκοντές τε τῶν παλαιῶν
[7, 29]   διαβεβλήμεθ´ ὑπ´ αὐτῶν ὡς οὐκ  ἀξιοῦντες   μετριάσαι περὶ τὰς τιμὰς τῆς
[7, 31]   μέτρια ὑμῶν τὰ βουλεύματα. τοιαῦτ´  ἀξιοῦντες   οὐκ αὐτοὶ βεβαιοῦτε τὰς καθ´
[7, 26]   δήμῳ τῶν ἐμμένειν ταῖς ὁμολογίαις  ἀξιούντων,   ἐξέδραμον ἐκ τοῦ βουλευτηρίου κεκραγότες
[7, 59]   τοῦτο γένηται, καὶ τὴν λοχῖτιν  ἀξιούντων   συνάγειν ἐκκλησίαν, ὥσπερ αὐτοῖς πάτριον
[7, 31]   οὐθὲν οὔτε μέτριον οὔτε δίκαιον  ἀξιοῦσιν   οἱ δημαγωγοί, ἀλλὰ παρανόμων τε
[7, 29]   τὸ τέλος κατηγορεῖν ἤδη αὐτῆς  ἀξιοῦτε.   καίτοι τίς οὐκ οἶδεν, ὅτι
[7, 13]   χωρίον ἱκανὸν εἶναι ἐφαίνετο φυλακῇ  ἀξιόχρεῳ   καταληφθὲν οἷς ἂν νεωτερίζειν
[7, 49]   οὖν τοῦθ´ ὑμᾶς ἤδη ποτὲ  ἀξιῶ   βεβαίως μαθεῖν, ὅτι δυσμενῆ καὶ
[7, 52]   μετὰ πονηρῶν ἐλπίδων ζῆν. οὐκ  ἀξιῶ   ταῦτα περὶ τῆς βουλῆς ὑμᾶς,
[7, 44]   ἦν τῶν τότε ὑπὸ τούτου  ἀξιωθέντων,   ἀναμνήσθητε, πατέρες, ὅτ´ ἀπέφαινε
[7, 50]   ἀγῶνας ἐκείνων ὑποστάντες ἔχετε, τὸ  ἀξίωμα,   τὴν ἡγεμονίαν, τὴν ἐλευθερίαν· οἱ
[7, 66]   παραλαβεῖν, μήτε τοὺς ἐν τοῖς  ἀξιώμασιν   διὰ σφῶν αὐτῶν
[7, 26]   οἰκιῶν· οἱ μὲν ἐν τοῖς  ἀξιώμασιν   ὄντες καὶ χρημάτων ἔχοντες εὖ
[7, 54]   ἐλεεῖν οἶδε τοὺς ἐν τοῖς  ἀξιώμασιν,   ὅταν εἰς ταπεινὰ πέσωσιν αὐτῶν
[7, 65]   δ´ ἀριστοκρατία πολλὰ τοῦ ἀρχαίου  ἀξιώματος   ἀπέβαλε βουλῆς τε μετέχειν ἐπιτρέπουσα
[7, 60]   δῆμος παρὰ τῶν πατρικίων, ἔπειτ´  ἀξιῶν   ἀντὶ πολλῶν καὶ καλῶν ἔργων
[7, 56]   πλέον ἔχειν τῶν ἄλλων  ἀξιῶν   καὶ τῆς βουλῆς προσεταιρισάμενος τὸν
[7, 51]   ὡς καλῶν καὶ τῆς πόλεως  ἀξίων   ὄντων· πόθεν γάρ; ἀλλ´ ὡς
[7, 44]   τὰς τῆς βουλῆς σπονδὰς λύειν  ἀξιῶν,   ὅτι πένητες ἄνθρωποι τῆς ἀναγκαίου
[7, 5]   τῶν μὲν ἐπισήμων καὶ λόγου  ἀξίων   οὐδένα κατέγραψαν, ἐπιλέξαντες δὲ τοὺς
[7, 35]   βίαια λῦσαι, ἀποστῆναι τ´ οὐκ  ἀξιῶν   τοῦ ἐγχειρήματος, ἐπειδὴ ἅπαξ ἐπεβάλετο,
[7, 34]   ἀρνεῖσθαι μὲν γὰρ οὐκ ἂν  ἀξιώσαιμί   σε τοσούτων ἀνδρῶν εἰδότων οὐδ´
[7, 54]   μετριώτερος, καὶ τὴν βουλὴν  ἀξιώσει   πάντα κίνδυνον δι´ ἑαυτὸν ὑπομένειν,
[7, 55]   ἀνὴρ ἡλικίας τε καὶ ἀρετῆς  ἀξιώσει   προὔχων, ὡς ἔμαθε κινούμενον ἐπὶ
[7, 52]   οὐκ ἔχων· οὐδεὶς δ´ ἂν  ἀξιώσειέ   τι παρ´ ἄλλων λαμβάνειν, ὧν
[7, 27]   περὶ τοῦ Μαρκίου τὸν δῆμον  ἀξιώσοντες   μηθὲν βουλεῦσαι ἀνήκεστον. καὶ παρελθὼν
[7, 30]   φυγῇ τῶν πατρικίων τινὰς  ἀξιώσουσιν;   οὔτε γὰρ οἱ παλαιοὶ νόμοι
[7, 55]   πόλεως κυρίους καὶ τούτοις οὐκ  ἀόριστον   χρόνον ἐπιτρέψαντες ἔχειν τὴν ἀρχήν,
[7, 11]   φυγάδες ἐν τῷ περὶ τὸν  Ἄορνον   ὄρει πλησίον ὄντι τῆς πόλεως
[7, 11]   ἀθρόοι πρὸς τὰς ἐπὶ τὸν  Ἄορνον   φερούσας πύλας τούς τε φύλακας
[7, 45]   προτείνοντες διαλλαγάς, ὅτε διεῖλεν ἡμᾶς  ἀπ´   ἀλλήλων τύχη, καὶ τὰς
[7, 65]   δῆμον ἐγένετο ἐπὶ δίκῃ. καὶ  ἀπ´   ἐκείνου τοῦ χρόνου τοῖς ὕστερον
[7, 49]   συγχωρηθέντα ὑφ´ ὑμῶν, ἀλλ´ οὐκ  ἀπ´   εὐνοίας οὐδὲ κατὰ κρίσιν. σκοπεῖτε
[7, 7]   τὸν ἀγῶνα πρὸς τὴν βουλὴν  ἀπαγγεῖλαι   καὶ τὰ ἐκ τοῦ πολέμου
[7, 66]   στάσεις ἀναγράφοντες οὐκ οἴονται δεῖν  ἀπαγγέλλειν   τοὺς λόγους, δι´ ὧν αἱ
[7, 54]   ὀφειλομένην χάριν ἐπὶ τῆς ψηφοφορίας  ἀπαιτεῖν.   τό τε φιλόχρηστον καὶ μισοπόνηρον
[7, 73]   τούτων οὔτε μηθένα ποιήσασθαι λόγον  ἀπαιτούσης   τῆς ὑποθέσεως καλῶς εἶχεν, οὔτε
[7, 45]   σχῆμα ταπεινὸν καὶ ἐλεεινόν, οἷον  ἀπαιτοῦσιν   αἱ συμφοραί. μὴ βιαζόμενος τοὺς
[7, 34]   αὐτοῦ κατηγορεῖν εἴτ´ ἔργων εὐθύνας  ἀπαιτῶν   εἴτε λόγων, ἔνθα νόμος ἐστὶν
[7, 67]   πύλας οὐθενὶ δηλώσας, ὅποι τὴν  ἀπαλλαγὴν   ποιήσοιτο. ~Ὀλίγαις δ´ ὕστερον ἡμέραις
[7, 41]   ὑμῖν πολέμους καὶ} περὶ τὴν  ἀπαλλαγὴν   τῶν πολέμων πλείστην ἐπιδειξάμενοι προθυμίαν,
[7, 68]   κατὰ μικρὸν ἐδόκει τῶν ἀλγηδόνων  ἀπαλλάττεσθαι·   καὶ ἐπειδὴ πάντα διεξῆλθεν ἀναστὰς
[7, 13]   κληρούχους διαλαγχάνειν ὡς λιμοῦ τ´  ἀπαλλαχθησομένῳ   καὶ χώραν οἰκήσοντι εὐδαίμονα· ἔπειτ´
[7, 44]   χρόνον τῆς ἀναγκαίου σπανίζεται τροφῆς,  ἅπαν   αὐτὸ ἐπιτρῖψαι, διακατασχόντας ἐπὶ τῆς
[7, 70]   νομίμοις· καὶ οὐθὲν ἂν ἐκώλυσεν  ἅπαν   ἐκβεβαρβαρῶσθαι τὸ Ἑλληνικὸν ὑπὸ Ῥωμαίων
[7, 44]   ἤτοι τὸ δημοτικὸν ἀπολωλέναι πλῆθος  ἅπαν,   μηδὲ τὸ τῶν πατρικίων
[7, 66]   ἐπικουρίαις χρησαμένους διαφθεῖραι τὸ δημοτικὸν  ἅπαν   καὶ τὸ λοιπὸν οἰκεῖν ἀδεῶς
[7, 64]   ἀκούσαντες ἐγένοντο, τὸ δὲ κακόηθες  ἅπαν,   τοῦ δήμου πλεῖστον μέρος
[7, 50]   γεγονόσιν, ἀλλ´ ἀφ´ ἡμῶν ἀρξάμενος  ἅπαν   τὸ ἀντίπαλον καὶ μὴ εἶκον
[7, 23]   ὡς ἐν τῇ ψήφῳ ἐστὶν  ἅπαν   τὸ τῆς πόλεως κράτος, ἧς
[7, 18]   ποτὲ εὐτυχίας. καὶ ἦσαν οἱ  ἀπαναστάντες   πανοικεσίᾳ καὶ μεταθέμενοι τὰς οἰκήσεις
[7, 17]   ἐποιήσατο κατὰ τῶν πατρικίων λόγον,  ἅπανθ´   ὑπομιμνήσκων ὅσα κατὰ τῶν δημοτικῶν
[7, 45]   ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἡμῶν οὐκ  ἀπαντᾷ,   καὶ τοῖς ὑπηρέταις τοῖς ἡμετέροις,
[7, 55]   ἁπασῶν τούτων κατάστασιν, τοῦτο ὑπὲρ  ἅπαντα   ἡμᾶς ὠφελήσει. ῥᾷστα γὰρ εἰς
[7, 66]   τὸ ἔργον, μᾶλλον δ´ ὑπὲρ  ἅπαντα   πολλὰ καὶ θαυμαστὰ ὄντα λαμπρότατον,
[7, 64]   λείας κύριος ἐφῆκε τοῖς στρατιώταις  ἅπαντα   τὰ ληφθέντα διανείμασθαι, ἵν´ οἱ
[7, 68]   προσθεῖναι τὴν τιμωρίαν, ἀλλ´ εἰς  ἅπαντα   τὰ μέλη τοῦ σώματος ἀφορήτους
[7, 66]   πολὺν ἐργασαμένους τῶν κρατίστων φόνον  ἅπαντα   τἀκείνων παραλαβεῖν, μήτε τοὺς ἐν
[7, 31]   ἀριστοκρατίαν, καὶ διαστασιάζουσι τὴν πόλιν,  ἅπαντα   ταῦτα λέγοντας ἀληθῆ· ποιοῦσι γὰρ
[7, 8]   ἀποκτείνας τῶν πολιτῶν, ὡς οὐχ  ἅπαντα   τοῖς θεοῖς ἀποδείξαντας τὰ ὅπλα,
[7, 24]   διαθήσουσιν ἡμᾶς, ἂν μὴ ποιῶμεν  ἅπαντα   τῷ δήμῳ τὰ καθ´ ἡδονάς,
[7, 38]   ἔργων εἰς τὴν αὐτὴν ἡμέραν  ἀπαντᾶν,   ὡς ὑπὲρ ἐλευθερίας καὶ σωτηρίας
[7, 4]   τε καὶ ἱππεῖς ἀναμὶξ ὡς  ἅπαντας   ἀναρπασόμενοι. ἦν δὲ τὸ πρὸ
[7, 10]   πολιτῶν ἦσαν, οὓς κατ´ ἀρχὰς  ἅπαντας   ἀποκτεῖναι ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ προελόμενος
[7, 4]   μάλιστα ὡμολογοῦντο αἴτιοι γενέσθαι, ὑπὲρ  ἅπαντας   δὲ τοὺς ἄλλους Ἀριστόδημος
[7, 10]   συμφρονήσαντες ἐπαναστῶσιν αὐτῷ, φθάσαι διαχειρισάμενος  ἅπαντας   ἐβούλετο, πρὶν αἰσθέσθαι τινά· καὶ
[7, 8]   ἀγαθά. ~Ταῦτ´ εἰπὼν καὶ θαυμαστῶν  ἅπαντας   ἐμπλήσας ἐλπίδων τοὺς δημοτικοὺς δύο
[7, 6]   καὶ λόγων φιλανθρωπίᾳ καὶ ταῖς  ἅπαντας   ἐξαπατώσαις ἐλπίσι διαφθείρας, ἑτοίμους ἔσχε
[7, 11]   καταλιπεῖν καὶ δι´ ὅλης νυκτὸς  ἅπαντας   ἐξερευνησάμενοι τοὺς συνεργοὺς τῆς τυραννίδος
[7, 22]   δὲ μή, νῦν γ´ ὁμοθυμαδὸν  ἅπαντας   ἐξορύξαντας αὐτὴν πρόρριζον ἐκ τῆς
[7, 43]   τι οὐ πρὸς εἰδότας ὑμᾶς  ἅπαντας   ἐρῶ· καὶ ἅμα γνώμῃ χρήσασθε
[7, 11]   ἀποκτείνουσι κοιμωμένους καὶ τοὺς σφετέρους  ἅπαντας   ἤδη τοῦ τείχους πλησίον ὄντας
[7, 36]   συναγωνιζόμενον, ὁρῶντα τούς τε πατρικίους  ἅπαντας   ἠρεθισμένους καὶ ἑτοίμους ὄντας, εἰ
[7, 43]   τῶν ὅρκων, ὡς πρὸς εἰδότας  ἅπαντας   οὐκ οἶδ´ τι δεῖ
[7, 11]   οἰκίαν ὠσάμενοι, τοὺς μὲν ἄλλους  ἅπαντας   οὔτε τῶν σωμάτων ἔτι κρατοῦντας
[7, 72]   προσῆκεν αὐτοῖς τοὺς μὲν Ἑλληνικοὺς  ἅπαντας   σέβειν θεούς τε καὶ δαίμονας,
[7, 7]   εἰσδραμόντες εἰς τὸ βουλευτήριον ἀποσφάττουσιν  ἅπαντας   τοὺς ἀριστοκρατικούς. φυγὴ δ´ ἐγένετο
[7, 45]   μέλλεις λέγειν ἐνθάδε, πρὸς  ἅπαντας   τοὺς πολίτας ἀθρόους ἀπολογοῦ, εἴτε
[7, 27]   δὲ περὶ τοὺς ἀγορανόμους ὕβρεως  ἅπαντας   τοὺς τότε παρόντας κατὰ τὴν
[7, 10]   δύναμιν, οἷς ἐνετείλατο μάλιστα μὲν  ἅπαντας   τοὺς φυγάδας, εἰ δὲ μή
[7, 39]   ἀποφήνασθαι, φέρειν δὴ τὴν γνώμην  ἅπαντας   ὥσπερ ἐν δικαστηρίῳ τὸν νόμιμον
[7, 41]   προφερόμενοι τὸν νόμον, ὑπὲρ ὧν  ἅπαντες   ἀδικεῖσθαί τε καὶ κατισχύεσθαι λέγομεν
[7, 59]   ἐπέφερον δὲ τὴν ψῆφον οὐχ  ἅπαντες   ἀναλαβόντες, ἀλλὰ κατὰ τοὺς ἰδίους
[7, 64]   {αὐτῷ τιμησάντων} ὡς δ´ ἐπεψήφισαν  ἅπαντες,   διαριθμουμένων τῶν ψήφων οὐ μέγα
[7, 10]   ὀλίγην. ἐπεὶ δὲ καθ´ ἓν  ἅπαντες   ἐγένοντο, τοὺς ἀγροὺς τῶν ἐχθρῶν
[7, 26]   ἀνὰ τὴν πόλιν ὅλην ἐξεπήδων  ἅπαντες   ἐκ τῶν οἰκιῶν· οἱ μὲν
[7, 72]   πρὸ τούτων δι´ αἰσχύνης εἶχον  ἅπαντες   Ἕλληνες ὅλα γυμνὰ φαίνειν ἐν
[7, 58]   δίκην ἔμελλον ἐπιτελεῖν, εἰς ἣν  ἅπαντες   ἠξίουν ἥκειν τοὺς πολίτας ὡς
[7, 57]   ἀπήντηταί μοι τὰ παρ´ ὑμῶν,  ἅπαντες   ἴστε καὶ ἔτι μᾶλλον εἴσεσθε,
[7, 53]   ὀλίγην σύμμαχον. Λατῖνοί τε γὰρ  ἅπαντες,   οἷς νεωστὶ τὴν ἰσοπολιτείαν δεδώκαμεν,
[7, 46]   ἀφέσεως τῆς σῆς οὗτοι μὲν  ἅπαντες   οὐδὲν αἰσχρὸν εἶναι νομίζουσι, σὺ
[7, 1]   τε καὶ οἱ ἄλλοι σχεδὸν  ἅπαντες   συγγραφεῖς ὁμολογοῦσι· Διονύσιος δ´
[7, 8]   ὅπλα προενέγκαντες ἐκ τῶν οἰκιῶν  ἅπαντες   τοῖς θεοῖς καθιερώσειαν, ἵνα κατὰ
[7, 11]   καὶ συνελθόντες εἰς τὸν αὐτὸν  ἅπαντες   τόπον ἔπειτ´ ἐκεῖθεν ὁρμήσαντες ἀθρόοι
[7, 46]   αὑτὸν ἀξιοῖ μόνος, ἡλίκων οὐδ´  ἅπαντες   ὑμεῖς ἑαυτούς; ὃν ἐχρῆν, εἰ
[7, 16]   ὕπατοι τὴν κρείττονα ἔχοντες ἐξουσίαν  ἁπάντων   ἄρχειν τῶν ἐν τῇ πόλει,
[7, 34]   τοῦτ´ ἐπιστρεφῶς πάνυ καὶ θρασέως  ἁπάντων   αὐτῶν καθήπτετο καὶ μάλιστα τῶν
[7, 8]   βούλευμα, δι´ οὗ παρακρουσάμενος αὐτοὺς  ἁπάντων   ἀφείλετο τὴν ἐλευθερίαν. σκηψάμενος γὰρ
[7, 13]   ἐξόδου ψηφισαμένης τῆς βουλῆς ἐξ  ἁπάντων   γενέσθαι Ῥωμαίων κλήρῳ τὴν ἔξοδον,
[7, 6]   ὀλιγαρχίας ὡς δύναμις ἑκάστῳ βοηθεῖν.  ἁπάντων   δὲ πολλὰς ὁμολογούντων αὐτῷ χάριτας
[7, 73]   ἀθλημάτων χρόνοις Ἑλληνικώτατον καὶ κράτιστον  ἁπάντων   ἐθῶν ἀπεδείκνυντο, στεφανώσεις καὶ ἀναρρήσεις
[7, 59]   τῶν ἀδικούντων τὸ κοινὸν διάγνωσιν  ἁπάντων   εἶναι κοινήν. ~Συγχωρηθέντος δ´ αὐτοῖς
[7, 35]   βαρὺν καὶ πικρὸν καὶ πολεμίων  ἁπάντων   ἔχθιστον αὐτὸν ἀπεκάλουν. προθυμίαν δὲ
[7, 33]   δημαρχικὴν ἐξουσίαν δεύτερον ἤδη παρειληφώς,  ἁπάντων   ἥκιστα τῶν δημαγωγῶν ἑαυτῷ συμφέρειν
[7, 46]   θεοβλαβείας τίνας οὐκ ἐποιήσαντο δεήσεις  ἁπάντων   κοινῇ τε καὶ καθ´ ἕκαστον
[7, 59]   πολιτῶν οὐκ ἐλάττους τῶν ἄλλων  ἁπάντων   ὄντες ἔσχατοι τὴν ψῆφον ἀνελάμβανον,
[7, 72]   καὶ Μνημοσύνης καὶ τῶν ἄλλων  ἁπάντων,   ὅσων ἐστὶν ἱερὰ καὶ τεμένη
[7, 9]   ἀπολέσαι· δεήσει δὲ πολλῇ χρησαμένων  ἁπάντων,   παρ´ οἷς ἔτυχον αἵ τε
[7, 8]   δὲ καὶ τοῦτ´ ἐπείσθησαν, αὐθημερὸν  ἁπάντων   παρελόμενος Κυμαίων τὰ ὅπλα ταῖς
[7, 35]   παρρησίᾳ καὶ μόνον ἀπέφαινον ἐξ  ἁπάντων   σφῶν ἐλεύθερον, ὃς οὔτε πολεμίων
[7, 39]   τἀναντία λέγειν βουλομένοις, ἐπειδὰν ἀκούσωσιν  ἁπάντων   τῶν βουλομένων, τι ἂν
[7, 60]   ἀπιστεῖν. ἓν δὲ κεφάλαιον ἦν  ἁπάντων   τῶν λόγων, μηδεμίαν αὐτοὺς ἐπενεγκεῖν
[7, 62]   τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς ἕνεκα τῆς  ἁπάντων   φυλακῆς. ὅσοι δ´ ἦσαν φύσει
[7, 64]   προθύμως ἐπὶ τὰς ἄλλας στρατείας  ἀπαντῶσιν·   οἱ δ´ ἀποκνήσαντες ἐνθυμηθέντες, ὅσων
[7, 51]   ἕκαστον ἰδίᾳ. οὐ γάρ, ἂν  ἅπαξ   ἁμάρτῃ τις εἴτ´ ἀπατηθεὶς εἴτ´
[7, 35]   οὐκ ἀξιῶν τοῦ ἐγχειρήματος, ἐπειδὴ  ἅπαξ   ἐπεβάλετο, καὶ μένειν ἐφ´ οἷς
[7, 34]   ἀλλ´ ἤτοι καὶ τὸ παράπαν  ἀπαξιώσει   τὴν ἀπολογίαν, τὴν ἔμφυτον
[7, 13]   εἰ μὴ ἐξίοιεν, χαλεπὰς καὶ  ἀπαραιτήτους   θεμένης ζημίας. οὗτός τε δὴ
[7, 60]   πρὸς ἐκεῖνον, ἀλλὰ χαλεπῶς καὶ  ἀπαραιτήτως   ἔχουσιν, ἐνθυμηθέντας, ὅτι βουλὴ
[7, 72]   τοῦτο δείραντές τε καὶ μελίσαντες  ἀπαρχὰς   ἐλάμβανον ἐξ ἑκάστου σπλάγχνου καὶ
[7, 72]   δ´ ἔσφαξάν τε καὶ εὗσαν.  ἀπαρχάς   τ´ ἀπὸ τῶν σπλάγχνων καὶ
[7, 72]   ὧδε γράφων· Ἀλλ´ γ´  ἀπαρχόμενος   κεφαλῆς τρίχας ἐν πυρὶ βάλλε.
[7, 72]   Εὐμαίου ποιεῖ θυσίας· Κόψε δ´  ἀπαρχόμενος   σχίζῃ δρυός, ἣν λίπε κείων.
[7, 4]   τιμῆσαι, καὶ ἦν δῆμος  ἅπας   μετ´ ἐκείνου· οἱ δὲ δυνατοὶ
[7, 11]   οὖσα δημοτελής, καὶ δι´ αὐτὴν  ἅπας   κατὰ πόλιν ὄχλος ἐν
[7, 45]   βουλή, προσκαλούμενοι, περὶ ἣν  ἅπασα   πληθὺς μερισθεῖσα κατὰ φυλὰς
[7, 7]   πληθὺς κατὰ τὴν πόλιν  ἅπασα   χαρᾷ καὶ κρότῳ δεξιουμένη τὸν
[7, 8]   ἐν ἀνθρώποις καθίσταται πολιτευμάτων, οἷς  ἅπασα   χρῆται προοιμίοις τυραννίς, γῆς ἀναδασμὸν
[7, 72]   οὖσα· παρὰ δὲ Ῥωμαίοις ἐν  ἁπάσαις   φυλάττεται ταῖς ἀρχαίαις θυηπολίαις. σκευαὶ
[7, 20]   παρὰ τοῦ τυράννου δωρεὰν παρῄνουν  ἅπασαν   διανεῖμαι τοῖς δημοτικοῖς, καὶ τὸν
[7, 63]   καὶ κατεχαρίσατο τοῖς ἑαυτοῦ φίλοις  ἅπασαν   τὴν λείαν· τοῦτο δὴ τυραννίδος
[7, 3]   δὲ τὴν ἐν ἀκμῇ δύναμιν  ἅπασαν   τριχῇ, μιᾷ μὲν τὴν πόλιν
[7, 45]   ἀλλὰ καὶ στῖφος ἀνθρώπων εἰς  ἅπασαν   ὑπηρεσίαν ἑτοίμων παρ´ ἑαυτῷ ἔχων,
[7, 11]   παρέσχεν αὐτοῖς κατὰ πολλὴν ἄδειαν  ἁπάσας   διελθεῖν τὰς ἐπὶ τὴν τυραννικὴν
[7, 66]   αἰτίας παρέλιπον· διὰ τοῦτ´ ἐπεξῆλθον  ἁπάσας.   καὶ ἐπειδὴ οὐχ ὅπλοις ἀλλήλους
[7, 44]   καιρὸν ἀπομνημονεῦσαι πρὸς τὸ δημοτικὸν  ἁπάσας   τὰς ἐπὶ τοῖς προτέροις ἐγκλήμασιν
[7, 60]   λόγους βουλή· πρῶτον μὲν  ἁπάσας   τὰς εὐεργεσίας ὑπομιμνήσκων, ὅσας ἦν
[7, 38]   στάσιν ἐξελαύνειν ἐκ τῆς πόλεως  ἁπάσῃ   δυνάμει καὶ μὴ φιλονεικεῖν ἐναντία
[7, 15]   οἰομένων δεῖν θεραπεύειν τὸν δῆμον  ἁπάσῃ   εὐπροσηγορίᾳ λόγων καὶ ὑποσχέσει ἔργων
[7, 17]   ἀδικουμένοις τῶν δημοτικῶν. οὐ μὴν  ἅπασί   γ´ εἰσῄει καὶ μάλιστα τοῖς
[7, 47]   κειμένας ὑπὸ τῶν ὑπατικῶν γνώμας.  ἅπασι   δὲ προσετάττετο παριοῦσι καθάπερ ἐν
[7, 28]   ἀναγκαίου ἐγένοντο, κοινῇ δόξαν ὑμῖν  ἅπασι   διὰ φυλακῆς ἔχειν χωρία εἰς
[7, 29]   τὴν διάπρασιν ὡς ἂν ὑμῖν  ἅπασι   δόξῃ ποιησάμενοι. περιμείναντες οὖν, ἐάν
[7, 6]   τῶν Ἀρικηνῶν δωρεὰς εἰς κοινὸν  ἅπασι   καταθεὶς ἠξίου μεμνῆσθαι τῶν εὐεργεσιῶν,
[7, 65]   καὶ ἴδια τῶν πατρικίων μόνων  ἅπασι   κοινωσαμένη, τὰ μὲν ὑπ´ ἀνάγκης
[7, 54]   τοῦ τρόπου, δέος τε παρέστηκεν  ἅπασι,   μὴ δι´ αὐτὸν ἀρχὴ γένηται
[7, 70]   εὐδαιμονίαν, ὥστε καὶ τοῖς ἄλλοις  ἅπασιν,   ὧν ἦρχον, ἐν καλῷ κατέστησαν
[7, 55]   δημοκρατίαν, ἀλλὰ τὴν μικτὴν ἐξ  ἁπασῶν   τούτων κατάστασιν, τοῦτο ὑπὲρ ἅπαντα
[7, 43]   ἀγῶνα μήτε βίᾳ εἴξαντας μήτ´  ἀπάτῃ   παραχθέντας, ἀλλὰ κατὰ πολλὴν ἀνάγκην
[7, 51]   ἂν ἅπαξ ἁμάρτῃ τις εἴτ´  ἀπατηθεὶς   εἴτ´ ἀναγκασθείς, καὶ τὰ λοιπὰ
[7, 68]   ἕν τι τῶν πολλῶν καὶ  ἀπατηλῶν   ὑπολαβεῖν. ἔπειτ´ αὐτῷ πάλιν κατὰ
[7, 49]   καὶ ἀνθρώπους, ὅτι πόλεμον ἐμφύλιον  ἄπαυστον   εἰς τὴν πόλιν εἰσάξετε, καὶ
[7, 73]   γὰρ δὴ τὰ περὶ τὸν  ἀπαχθέντα   ἐπὶ τιμωρίαν ὑπὸ τοῦ δεσπότου
[7, 65]   ἀριστοκρατία πολλὰ τοῦ ἀρχαίου ἀξιώματος  ἀπέβαλε   βουλῆς τε μετέχειν ἐπιτρέπουσα τοῖς
[7, 73]   Ἑλληνικώτατον καὶ κράτιστον ἁπάντων ἐθῶν  ἀπεδείκνυντο,   στεφανώσεις καὶ ἀναρρήσεις ποιούμενοι τιμῶν,
[7, 52]   εἰδέναι φατὲ τῆς προθυμίας, ἣν  ἀπεδείξατο   περὶ τὴν κάθοδον ὑμῶν. μάχεται
[7, 12]   καὶ τότε τὴν ἑαυτῆς δύναμιν  ἀπεδείξατο.   τοσοῦτος γάρ τις ἄφνω εἰς
[7, 63]   περιβαλομένων οὔτε τῷ ταμίᾳ ταῦτ´  ἀπέδειξεν   οὔτ´ αὐτὸς ἀποδόμενος εἰς τὸ
[7, 68]   τῶν ἀρχαιρεσιῶν καιρός, ὕπατοι δ´  ἀπεδείχθησαν   ὑπὸ τοῦ δήμου Κόιντος Σουλπίκιος
[7, 7]   ἡμέρας, ἐν αἷς τὰς εὐχὰς  ἀπεδίδου   τοῖς θεοῖς καὶ τὰς ὑστεριζούσας
[7, 37]   τε σώματα τῶν ἁλόντων Σικελιωτῶν  ἀπέδοσαν   καὶ τὰ χρήματα, ὥστ´ ἠναγκάσθησαν
[7, 51]   ὄντων καὶ μεγάλων τὰς μὲν  ἀπέδωκεν   ἤδη, τὰς δ´ ἀποδώσειν ἔμελλεν,
[7, 53]   καὶ ἀγαθῶν ἐληλυθότες. πολέμου δ´  ἀπειλάς,   αἷς χρώμενοι φοβεῖτε ἡμᾶς, οὐ
[7, 25]   μάλιστ´ ἐκ τῶν νεωτέρων τὰς  ἀπειλὰς   δυσανασχετούντων ἐπαρθεὶς τούτοις Μάρκιος
[7, 68]   τὴν βουλὴν τὰ κελευσθέντα, καὶ  ἀπειλεῖν,   εἰ μὴ τοῦτο δράσει διὰ
[7, 14]   τελευτῶν δ´ Βροῦτος εἰς  ἀπειλήν   τινα τοιάνδε κατέκλεισε τὸν λόγον,
[7, 5]   εἰς ταύτας αὐτοὺς ἐνεβίβασαν θάνατον  ἀπειλήσαντες,   ἐάν τις ἀπολειφθῇ τῆς στρατείας.
[7, 9]   τοὺς ἀγροὺς ἔργα πράττοντας, θάνατον  ἀπειλήσας,   εἴ τις ἐξ αὐτῶν εὑρεθείη
[7, 46]   τῷ δήμῳ καὶ προσεγκαλῶν καὶ  ἀπειλῶν.   ἔπειτ´ οὐ νεμεσᾶτε αὐτῷ τῆς
[7, 42]   διαφορῶν, οὐδὲν θαυμαστόν, εἰ δι´  ἀπειρίαν   τῶν κακῶν μήτ´ ἄχθονται τοῖς
[7, 20]   ἄνδρες οὔθ´ ὅπλων οὔτε λόγων  ἄπειροι,   προνοίᾳ μὲν ἐχρήσαντο πολλῇ σίτου
[7, 25]   λυμεῶνα καὶ ὄλεθρον τῆς πόλεως  ἀπεκάλουν   πονηροὺς διεξιόντα κατὰ τοῦ δήμου
[7, 35]   καὶ πολεμίων ἁπάντων ἔχθιστον αὐτὸν  ἀπεκάλουν.   προθυμίαν δὲ πολλὴν εἶχόν τινες
[7, 11]   πᾶσιν ὡς εἰπεῖν λυμαινόμενοι κακοῖς  ἀπέκτειναν.   ἀνελόντες δὲ τὴν τυραννικὴν οἰκίαν
[7, 4]   τὸν ἡγεμόνα τῶν πολεμίων οὗτος  ἀπέκτεινε   μόνος ὑποστὰς καὶ ἄλλους πολλοὺς
[7, 8]   τῶν ἄλλων ἀμείνους. ὧν δ´  ἀπέκτεινεν   ἀνδρῶν τὰς εἰκόνας ἀνελὼν ἐκ
[7, 64]   ἐξὸν μεταλαβεῖν, διὰ τὸ στασιάζειν  ἀπεκωλύθησαν   εἰς τὰς λοιπὰς ἐξόδους γένωνται
[7, 56]   τοῦθ´ ἡγησάμενοι κράτιστον εἶναι μηθενὸς  ἀπελαύνετε   τὸν δῆμον, ἀλλ´ ὥσπερ ἀρχὰς
[7, 64]   αὐτῷ φυλαί, διὰ τὴν ἰσοψηφίαν  ἀπελέλυτ´   ἄν, ὥσπερ νόμος ἠξίου.
[7, 64]   αἰτίας. ἐπειδὴ δ´ οὐδεὶς οὐκέτι  ἀπελογεῖτο,   ἀνέδωκαν οἱ δήμαρχοι τὴν ψῆφον
[7, 67]   τὸ τέλος μὲν δῆμος  ἀπελύετο   προσειληφὼς ἀνόητον αὔχημα καὶ καθῃρηκέναι
[7, 6]   τοῖς ἐχθροῖς ἐπαγγειλαμένων, ἐπαινέσας αὐτοὺς  ἀπέλυσε   τὴν ἐκκλησίαν. καὶ μετὰ τοῦτο
[7, 63]   δὲ ταμίας αὐτὰ παραλαβὼν  ἀπεμπολᾷ   καὶ εἰς τὸ δημόσιον ἀναφέρει
[7, 20]   δημοσίων χρημάτων σῖτον ὀλίγης αὐτοῖς  ἀπεμπολῆσαι   τιμῆς, διδάσκοντες ὡς ἐκ τούτων
[7, 6]   ὑπὸ τῶν Ἀρικηνῶν πολλαῖς δωρεαῖς  ἀπέπλει   διὰ ταχέων αὐτὸς ἄγγελος τοῖς
[7, 59]   ὁπλιτῶν ἀτιμοτέραν χώραν ἔχωσι, μήτ´  ἀπερριμμένον   εἰς τὰς ἐσχάτας κλήσεις τὸ
[7, 13]   εἰς Οὐελίτρας εὐπρεπεῖ ἀνάγκῃ καταληφθεὶς  ἀπεστάλη,   καὶ ἕτερος αὖθις οὐ πολλαῖς
[7, 1]   ἀρχαίαις εὑρὼν ἀναγραφαῖς, ὅτι πρέσβεις  ἀπεστάλησαν   ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων εἰς
[7, 1]   καὶ Λεύκιος Γεγάνιος εἰς Σικελίαν  ἀπεστάλησαν,   Οὐαλέριος μὲν υἱὸς ὢν Ποπλικόλα,
[7, 20]   τὸ δὲ λοιπὸν τύραννος  ἀπεστάλκει   προῖκα δοὺς καὶ τέλεσι παρακομίσας
[7, 2]   ταῦτα τὰ σώματα παρὰ τῆς  ἀπεσταλκυίας   πόλεως ἠξίουν, ἕως ἀπολάβωσι τὰς
[7, 49]   κρίσιν. σκοπεῖτε γὰρ οὕτως. ὅτ´  ἀπέστη   λαβὼν τὰ ὅπλα δῆμος
[7, 50]   ποιησάμενος, οὐδὲ μέχρι δεῦρ´ ἐλθὼν  ἀπέστη   τῆς παρανομίας, εἰ δεῖ τὰ
[7, 1]   ἀρχήν. μὲν γὰρ δῆμος  ἀπέστη   τῶν πατρικίων μετὰ τὴν μετοπωρινὴν
[7, 48]   τελευτῶν μόνος, ἐπειδὴ οἱ λοιποὶ  ἀπέστησαν,   ἠναντιούμην· ὑμᾶς δ´, βουλή,
[7, 24]   βουληθέντες καταλύειν αὐτοῦ τὴν ἰσχὺν  ἀπετράπεσθε,   πολὺ μᾶλλον ὑμῖν βαρὺς ἐγκείσεται,
[7, 44]   ἀξιωθέντων, ἀναμνήσθητε, πατέρες, ὅτ´  ἀπέφαινε   καλὸν εἶναι καιρὸν ἀπομνημονεῦσαι πρὸς
[7, 60]   ἐμφυλίων, ἐξ ὧν πόλεις αὐτάνδρους  ἀπέφαινεν   ἀνῃρῆσθαι καὶ ἔθνη ὅλα διολωλέναι·
[7, 54]   νίκην τοῖς πεισθεῖσι προσάψειν αὐτὸν  ἀπέφαινεν·   ἦν τ´ ἐνταῦθα πολὺς ὀλοφυρόμενος
[7, 25]   ἐπ´ εὐνοίᾳ γινόμενον· μανίαν τ´  ἀπέφαινον   αὐτοῦ τὴν συμβουλήν, οὐ παρρησίαν
[7, 35]   ἐπὶ τῇ παρρησίᾳ καὶ μόνον  ἀπέφαινον   ἐξ ἁπάντων σφῶν ἐλεύθερον, ὃς
[7, 14]   ἰσομοιρεῖν τ´ οὐδὲ κατὰ μικρὸν  ἀπέφαινον   τῆς συμφορᾶς τοῖς πένησι τοὺς
[7, 54]   φιλόχρηστον καὶ μισοπόνηρον οὐκ ὀλίγον  ἀπέφηνεν   ἐκ τοῦ δήμου μέρος ἐσόμενον,
[7, 45]   ἡμετέρων σωμάτων τὼ χεῖρε τελευτῶν  ἀπέχεται.   ὥστε περίεστιν ἡμῖν, τό γ´
[7, 34]   αἰδώς, οὐδ´ ὡς ἰδιώτου πολλοῖς  ἀπεχθομένου   σώφρων εὐλάβεια πρὸς τὰς τοῦ
[7, 31]   ἀγαθοῖς εἶναι δοκεῖν, τοῖς δ´  ἀπεχθῶς   διακειμένοις πρὸς ὑμᾶς μετανοεῖν. ~Δίκαια
[7, 10]   ὅλης νυκτὸς ἐπὶ τὰ πλεῖστον  ἀπέχοντα   τῆς πόλεως μέρη. ~Οἱ δ´
[7, 22]   πλεονεκτήματα ὁρῶντας· γ´ οὐκ  ἀπέχρησε   διαφθείραντι τὴν περὶ τὰ συμβόλαια
[7, 41]   διεφυλάξατε καὶ τοὺς βασιλεῖς ἐπιόντας  ἀπεώσασθε.   τοῦτον δὴ προφερόμενοι τὸν νόμον,
[7, 68]   τε καὶ ἀγανακτεῖν, ὅτι οὐκ  ἀπήγγειλε   πρὸς τὴν βουλὴν τὰ κελευσθέντα,
[7, 20]   παρακομίσας τοῖς ἰδίοις. ὡς δ´  ἀπηγγέλθη   τοῖς ἐν τῇ πόλει
[7, 17]   τὴν ἐκκλησίαν· καὶ δῆμος  ἀπῄει   πολλῆς γεγονὼς μεστὸς εὐθυμίας, τῷ
[7, 68]   κλινιδίου καὶ τὸν θεὸν ἀναβοήσας  ἀπῄει   τοῖς ἑαυτοῦ ποσὶ διὰ τῆς
[7, 17]   ~Οὐθενὸς δὲ πρὸς ταῦτ´ ἀντιλέξαντος  ἀπῄεσαν   ἐκ τῆς ἐκκλησίας οὐ τὰς
[7, 26]   καὶ τύπτοντες τοὺς ὁμόσε χωροῦντας  ἀπήλασαν.   διαβοηθέντος δὲ τοῦ πάθους ἀνὰ
[7, 27]   ἀφικομένους ἐπ´ αὐτὸν ἀγορανόμους τύπτων  ἀπήλασεν.   ἐκάλουν δὲ μάρτυρας τῶν ἐν
[7, 35]   αὐτὸν κελευσθέντας ὑφ´ αὑτῶν τύπτων  ἀπήλασεν·   οὐ γὰρ ἑτέρων τινῶν εἶναι
[7, 42]   τοὺς ἐσχάτους κινδύνους καταστάντες ἀγαπητῶς  ἀπηλλάγησαν,   ἣν καιρὸς ἀπῄτει ποιησάμενοι
[7, 41]   βουλή, ὅτε τοὺς βασιλεῖς  ἀπηλλάξατε   συμμάχους ἔχοντες ἡμᾶς καὶ τὴν
[7, 12]   δέκα, τὰς δ´ ἄλλας ὑπολαβὼν  ἀπήνεγκε.   τελευτῶντες δ´ οὖν ὅσοι περιῆσαν
[7, 57]   ἐλήλυθα, καὶ ὅτι παρὰ γνώμην  ἀπήντηταί   μοι τὰ παρ´ ὑμῶν, ἅπαντες
[7, 42]   ἀγαπητῶς ἀπηλλάγησαν, ἣν καιρὸς  ἀπῄτει   ποιησάμενοι τῶν κακῶν λύσιν, τίς
[7, 9]   ἀλλήλων βουλεύσωσι κατὰ τῆς τυραννίδος,  ἀπιέναι   πάντας ἐκέλευσεν ἐκ τῆς πόλεως
[7, 72]   ἐνδέχεται, πάντα δὲ ταὐτὰ πράττειν  ἀπίθανον.   ~Λοιπὸν δ´ ἔτι μοι καὶ
[7, 71]   ὑπολάβῃ {εἴτε} κατ´ ἐκείνην τὴν  ἀπίθανον   ὑπόληψιν, ὅτι παντὸς τοῦ Ἑλληνικοῦ
[7, 7]   τὸν ἡγεμόνα προὔπεμπεν εἰς οἶκον  ἀπιόντα.   ἐφ´ οἷς οἱ προεστηκότες τῆς
[7, 60]   δικαιώσωσιν ὡς μεταβεβλημένοις τὴν φύσιν  ἀπιστεῖν.   ἓν δὲ κεφάλαιον ἦν ἁπάντων
[7, 52]   ἐπιτρέπειν, περὶ δὲ τῶν ἄλλων  ἀπιστεῖν.   τί δ´ οὐχὶ μιᾷ χρώμενοι
[7, 52]   πιστεύετε αὐτοῖς περὶ πάντων  ἀπιστεῖτε;   ἀλλὰ προβουλεῦσαι μὲν αὐτοὺς τὰ
[7, 68]   κατὰ φύσιν ἐκβεβηκυῖαι εἰς τὸ  ἄπιστόν   τε καὶ τερατῶδες ἐφέροντο, χρησμοί
[7, 16]   ὅσα ἠξιοῦμεν. νῦν μὲν οὖν  ἄπιτε   καὶ παύσασθε φιλονεικοῦντες· αὔριον δ´
[7, 36]   πολιτῶν βουλόμεθα. ὑμεῖς μὲν οὖν  ἄπιτε   καὶ τὸν μέλλοντα καιρὸν ἐκδέχεσθε
[7, 70]   οὔτ´ ἄλλο βάρβαρον ἔθνος οὐδὲν  ἁπλῶς·   εἰ μή τινες ὑφ´ ἑτέρων
[7, 73]   καὶ ἀγῶνας ἐξ ἀρχῆς ἑτέρους  ἀπὸ   διπλασίων χρημάτων πρότερον ἐγένοντο.
[7, 6]   ἐν τῇ πρώτῃ νυκτὶ τὴν  ἀπὸ   θαλάσσης ὁδὸν οὐ πολλὴν οὖσαν
[7, 51]   ὥσπερ ἐκ μέθης καὶ μανίας  ἀπὸ   μὲν τοῦ βιάζεσθαι κατέβη, ἐπὶ
[7, 64]   Δέκιος ᾐτιᾶτο, γενομένη, ἀλλ´  ἀπὸ   παντὸς τοῦ βελτίστου καὶ ἐπανορθώσεως
[7, 20]   κατάπλους τῶν σιτηγῶν ὁλκάδων τῶν  ἀπὸ   Σικελίας, πολλὴ ζήτησις ἐνέπιπτε τοῖς
[7, 4]   λαβεῖν τιμὰς ἑκάτερον τῶν ἀνδρῶν.  ἀπὸ   ταύτης γίνεται τῆς ἀρχῆς δήμου
[7, 54]   αὐτόν, ἐπεὶ διιστάναι τὸν δῆμον  ἀπὸ   τῆς βουλῆς αἰτίαν ἔχει καὶ
[7, 72]   καὶ οὐλοχύτας ἀνέλοντο. τριχοτομοῦντάς τ´  ἀπὸ   τῆς κεφαλῆς τὰς τρίχας καὶ
[7, 3]   ἐστρατοπεδευκόσι δ´ αὐτοῖς οὐ μακρὰν  ἀπὸ   τῆς πόλεως τέρας γίνεται θαυμαστόν,
[7, 62]   Μάρκιος τὸν λόγον, ἀρξάμενος ἄνωθεν  ἀπὸ   τῆς πρώτης ἡλικίας διῆλθεν, ὅσας
[7, 10]   αὐτῷ καὶ τὴν πόλιν ἐλευθερώσαντες  ἀπὸ   τῆς τυραννίδος οἱ παῖδες τῶν
[7, 18]   φιλανθρώπων ἐλπίσιν ὑπαγόμεναι, αἱ μὲν  ἀπὸ   τοῦ βελτίστου δι´ εὔνοιάν τε
[7, 45]   πολίτας ἀθρόους ἀπολογοῦ, εἴτε ὡς  ἀπὸ   τοῦ βελτίστου τὰ κράτιστα συνεβούλευες
[7, 19]   καὶ αὐτοῖς ἐξιοῦσιν ὀλίγον τι  ἀπὸ   τοῦ δήμου μέρος συνεστράτευεν. ἡγεμὼν
[7, 72]   οἱ τὴν μεγίστην ἔχοντες ἐξουσίαν,  ἀπὸ   τοῦ Καπιτωλίου τε καὶ δι´
[7, 65]   προσηκούσας ἔδοσαν. ὁπότε μὲν οὖν  ἀπὸ   τοῦ κρατίστου γένοιντο αἱ διαγνώσεις,
[7, 65]   ἐνειργάσατο, δ´ ἀγαθὸς καὶ  ἀπὸ   τοῦ κρατίστου πρὸς τὰ κοινὰ
[7, 73]   σειραῖος ἵππος ῥυτῆρι συνεχόμενος, ὃν  ἀπὸ   τοῦ παρῃωρῆσθαί τε καὶ μὴ
[7, 13]   εἰ μετασταίη τις ἐξ αὐτῆς  ἀπὸ   τοῦ πλήθους μοῖρα ἀξιόλογος. μάλιστα
[7, 9]   ἕως ἐκπληρώσωσιν εἰκοστὸν ἔτος, τὸν  ἀπὸ   τοῦδε χρόνον εἰς ἄνδρας εἴα
[7, 50]   πάτριον κόσμον τῆς πολιτείας, ἀρξάμενος  ἀπὸ   τούτων τῶν πλεονεξιῶν καὶ ταύταις
[7, 72]   τ´ ἀπὸ τῶν σπλάγχνων καὶ  ἀπὸ   τῶν ἄλλων λαμβάνοντας μελῶν, καὶ
[7, 67]   τοιαύταις συμφοραῖς λέγειν τὰς ἀποζευγνυμένας  ἀπὸ   τῶν ἀναγκαιοτάτων σφίσι θανάτοις
[7, 73]   τῶν ἱππέων ἅμιλλαι λάβωνται, ἀποπηδῶντες  ἀπὸ   τῶν ἁρμάτων οἱ παροχούμενοι τοῖς
[7, 38]   μάλιστα δ´ ὅταν ὁρῶμεν ὑμᾶς  ἀπὸ   τῶν βιαίων ἐπὶ τὰ δίκαια
[7, 10]   ἐλεηλάτουν καὶ τοὺς δούλους ἀφίστασαν  ἀπὸ   τῶν δεσποτῶν καὶ τοὺς ἐκ
[7, 4]   κοινὰ τῶν δυνατῶν ἐξελέγχων καὶ  ἀπὸ   τῶν ἑαυτοῦ χρημάτων πολλοὺς τῶν
[7, 54]   πόλιν, ἀλλὰ διαιροῦσι τὸ δημοτικὸν  ἀπὸ   τῶν πατρικίων καὶ διὰ μικρὰς
[7, 64]   στασιάζοντος γὰρ ἔτι καὶ διεστηκότος  ἀπὸ   τῶν πατρικίων τοῦ πλήθους τότε
[7, 72]   τε καὶ εὗσαν. ἀπαρχάς τ´  ἀπὸ   τῶν σπλάγχνων καὶ ἀπὸ τῶν
[7, 3]   νάματα καὶ μέχρι πολλοῦ διετέλεσαν  ἀπὸ   τῶν στομάτων ἀναχωροῦντες ἐπὶ τὰς
[7, 59]   Μαρκίῳ ταύτην ἠξίουν καλεῖν τὴν  ἀπὸ   τῶν τιμημάτων ἐκκλησίαν ὑπολαμβάνοντες τάχα
[7, 45]   ὁτιδήποτε ἄλλο ἀπολόγημα ἔχεις. καταβίβασον  ἀπὸ   τῶν ὑπερηφάνων καὶ τυραννικῶν αὐχημάτων
[7, 73]   μὲν παραβάτας, Ἀθηναῖοι δὲ καλοῦσιν  ἀποβάτας,   τὸν σταδιαῖον ἁμιλλῶνται δρόμον αὐτοὶ
[7, 20]   τὰς κατεχούσας τὸ κοινὸν ἀνάγκας  ἀποβλέποντες   τήν τε παρὰ τοῦ τυράννου
[7, 50]   ἐξωλείας ἑαυτῶν τε καὶ τῶν  ἀπογόνων   ὠμόσατε. τί οὖν ἐποίησε καὶ
[7, 45]   αὐτὸς ὁρᾷς, τοσαύτας δ´ ἀρετὰς  ἀποδεδειγμένοι   καὶ πολεμικὰς καὶ πολιτικάς, ἃς
[7, 45]   κείμενον ἔχειν, ἔργον δὲ τῶν  ἀποδεδομένων   τῇ ἀρχῇ μηδ´ ὁτιοῦν πράττειν.
[7, 30]   πενήτων ἄρχοντας ἐξ αὑτῶν ᾐτήσασθε  ἀποδεικνύναι,   καὶ ταῦτ´ ἀμφότερα πολλὴν εἰδότες
[7, 49]   ἐξ αὐτοῦ καθ´ ἕκαστον ἔτος  ἀποδεικνύναι,   πρόφασιν μὲν ποιούμενος τὴν ἡμετέραν
[7, 56]   τὸν δῆμον, ἀλλ´ ὥσπερ ἀρχὰς  ἀποδεικνύναι   τὰς καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἡγησομένας
[7, 52]   χρεῶν, καὶ τὴν ἀρχὴν τήνδε  ἀποδείκνυσθαι   καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐπικουρίας ἕνεκα
[7, 31]   τὰ δίκαια τῷ κοινῷ φρονοῦντας  ἀποδείκνυτε;   ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖ. ἀλλ´
[7, 55]   ἀρχήν, ἀλλ´ ἐνιαύσιον οὐδὲν ἧττον  ἀποδείκνυτε   φύλακας αὐτῶν τριακοσίους ἄνδρας ἐκ
[7, 72]   πτωχὸν οὐκέτι βουλόμενον μάχεσθαι, ἀλλ´  ἀποδειλιῶντα   εἰσάγων τάδε εἴρηκεν· Ὡς ἂρ
[7, 7]   τὰ ἐκ τοῦ πολέμου λάφυρα  ἀποδεῖξαι.   συνελθόντων δὲ τῶν ἐν τέλει
[7, 4]   σφαλείς, ἔργον δὲ γενναῖον οὐδὲν  ἀποδειξάμενος,   ἄλλος ἄλλῃ διασκεδασθεὶς ἔφυγεν· οἱ
[7, 33]   τεθραμμένος ἀδόξως καὶ λαμπρὸν οὐθὲν  ἀποδειξάμενος   οὔτε κατὰ πολέμους οὔτ´ ἐν
[7, 54]   καὶ περὶ τὰς διαλλαγὰς πλείστην  ἀποδειξάμενος   προθυμίαν φανερῶς καὶ τότε τῷ
[7, 8]   ὡς οὐχ ἅπαντα τοῖς θεοῖς  ἀποδείξαντας   τὰ ὅπλα, μετὰ ταῦτα φυλακαῖς
[7, 55]   δύο τε γὰρ ἀνθ´ ἑνὸς  ἀποδείξαντες   τῆς πόλεως κυρίους καὶ τούτοις
[7, 5]   ἄνδρας ἐπὶ συμμαχίαν, καὶ στρατηγὸν  ἀποδείξαντες   τὸν Ἀριστόδημον ὡς δὴ τὰ
[7, 56]   πολλοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ φύλακας αὐτῶν  ἀποδείξαντες,   τοσούτῳ κρεῖττον ὑμῖν ἕξει τὰ
[7, 56]   τὰ κράτιστα μεθαρμοσάμενος ἀρχάς τ´  ἀποδείξας   ἃς ἂν ἡγῆται σωφρονέστατα τῶν
[7, 38]   ἐκείνῳ δοκῇ, τούτου τὸν δῆμον  ἀποδείξατε   κύριον. ~Ταῦτα τῶν ὑπάτων λεγόντων
[7, 72]   καὶ τότε διαβαλλέτω ταύτην τὴν  ἀπόδειξιν   ὡς οὐχ ὑγιῆ. συντελεσθείσης δὲ
[7, 8]   αὐτὸς ἀμφοτέρων ὑπισχνεῖται ποιήσεσθαι στρατηγὸς  ἀποδειχθεὶς   αὐτοκράτωρ, ἕως ἐν ἀσφαλεῖ τὰ
[7, 33]   ἀποστῆναι τῶν πατρικίων καὶ στρατηγὸς  ἀποδειχθεὶς   ὑπ´ αὐτῶν, ἕως ἦσαν ἐν
[7, 1]   μὲν γὰρ εἰς Σικελίαν  ἀποδειχθεῖσα   πρεσβεία κατὰ τὸν δεύτερον ἐνιαυτὸν
[7, 20]   χρησάμενοι. ~Οἱ δὲ μετ´ αὐτοὺς  ἀποδειχθέντες   ὕπατοι Μάρκος Μηνύκιος Αὐγουρῖνος καὶ
[7, 13]   κληρούχων ἀποστολὴ ταχεῖα ἐγίνετο τριῶν  ἀποδειχθέντων   ἀνδρῶν ὑπὸ τῆς βουλῆς ἡγεμόνων.
[7, 50]   ἱερὰν καὶ ἄσυλον ἔφη δεῖν  ἀποδειχθῆναι   τὴν ἀρχὴν ὅρκοις ἐμπεδωθεῖσαν, κρείττω
[7, 3]   μυριάδων, ἱππεῖς δὲ δυεῖν χιλιάδων  ἀποδέοντες   εἶναι δισμύριοι. ἐστρατοπεδευκόσι δ´ αὐτοῖς
[7, 60]   πολλῶν καὶ καλῶν ἔργων μίαν  ἀποδοθῆναι   παρὰ τοῦ δήμου δεομένοις σφίσιν
[7, 41]   μὴ μεῖον ἔχειν τῶν δικαίων  ἀποδοίητε,   πατέρες, εἰ τοὺς ἐπιχειροῦντας
[7, 63]   ταμίᾳ ταῦτ´ ἀπέδειξεν οὔτ´ αὐτὸς  ἀποδόμενος   εἰς τὸ δημόσιον ἀνήνεγκε τὸ
[7, 39]   ἠξίουν γὰρ τοὺς βουλευτὰς λόγον  ἀποδόντας   αὐτοῖς τε τοῖς ὑπὲρ τοῦ
[7, 4]   τοῦ πολέμου τὰς χαριστηρίους θυσίας  ἀποδόντες   οἱ Κυμαῖοι τοῖς θεοῖς καὶ
[7, 4]   ἀριστείων, ὅτῳ χρὴ τὸν πρῶτον  ἀποδοῦναι   στέφανον, εἰς πολλὴν κατέστησαν ἔριν.
[7, 12]   δίκης οὐθενὸς ἔτι φυλάττοντος αὐτοὺς  ἀποδράντες   ᾤχοντο. θεράποντας δ´ αὐτῶν καὶ
[7, 72]   καταλυσάντων. δὲ πρῶτος ἐπιχειρήσας  ἀποδυθῆναι   τὸ σῶμα καὶ γυμνὸς Ὀλυμπίασι
[7, 33]   τῆς κατεχούσης τὸν δῆμον ἀτυχίας  ἀποδυράμενος   τούς θ´ ὑπάτους ἐπῄνεσεν, ὅτι
[7, 56]   μέγας ἐκεῖνος καὶ σεμνὸς  ἀποδώσει   τῷ δήμῳ τῷ φαύλῳ καὶ
[7, 51]   μὲν ἀπέδωκεν ἤδη, τὰς δ´  ἀποδώσειν   ἔμελλεν, εἰ μὴ τὸ κωλῦσον
[7, 16]   ὑποδέχομαι ποιήσειν φανερόν· μετριωτέραν αὐτῶν  ἀποδώσετε   τὴν ὑπερηφανίαν. ἐὰν δὲ φενακίζων
[7, 67]   ἐπὶ τοιαύταις συμφοραῖς λέγειν τὰς  ἀποζευγνυμένας   ἀπὸ τῶν ἀναγκαιοτάτων σφίσι θανάτοις
[7, 44]   οἱ μὲν ἐκπεσεῖν, οἱ δ´  ἀποθανεῖν,   ἀλλὰ θεοὺς μάρτυρας ὧν ἐπάσχομεν
[7, 52]   πατρικίων ὁστισοῦν καὶ δίκαιός ἐστιν  ἀποθανεῖν   τῆς πόλεως ἐκπεσεῖν, μὴ
[7, 68]   τινὸς αἰτίας φανερᾶς ἀναρπασθέντα αἰφνιδίως  ἀποθανεῖν·   καὶ αὖθις τὴν τοῦ θεοῦ
[7, 4]   τοῖς θεοῖς καὶ ταφὰς τῶν  ἀποθανόντων   τῶν ἐν τῇ μάχῃ λαμπρὰς
[7, 37]   καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς πρῶτον μὲν  ἀποθεραπεῦσαι   τοὺς δημότας, εὐώνους πάνυ καὶ
[7, 13]   ἐφάνησαν οἱ μετέχειν βουλόμενοι τῆς  ἀποικίας,   ἀλλὰ πολὺ ἐλάττους ὧν
[7, 53]   τῆσδε ἀγωνιζόμενοι, αἵ τ´ ἐνθένδε  ἀποικισθεῖσαι   πόλεις πολλαὶ καὶ ἀγαθαὶ περὶ
[7, 70]   Ἑλληνικὰ ἦν ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων  ἀποικισθέντα   τόπων, ἀλλ´ οὐχ ὥσπερ ἔνιοι
[7, 67]   ὤφθη τὰς αὑτοῦ τύχας οὔτ´  ἀποιμώξας   οὔτ´ ἄλλο εἰπὼν δράσας
[7, 52]   παρὰ θεῶν ἐκ τῆς δίκης  ἀποίσεσθαι   καὶ μετὰ πονηρῶν ἐλπίδων ζῆν.
[7, 21]   εἰς τὸν ἐξ ἀρχῆς κόσμον  ἀποκαταστῆσαι   προθυμούμενος αὐτός τ´ ἀναφανδόν, ὥσπερ
[7, 14]   εἶναι καὶ τροφὰς ἐν ἀφανεῖ  ἀποκειμένας   καὶ χρήματα, οἷς ὠνούμενοι τὰς
[7, 18]   πλουσίων, ἔνθα ὑπελάμβανόν τινας εὑρήσειν  ἀποκειμένας   τροφάς, τὴν ἐν τῷ
[7, 59]   ἐσχάτας κλήσεις τὸ δημοτικὸν πλῆθος  ἀποκλείηται   τῶν ἴσων, ἰσόψηφοι δὲ καὶ
[7, 44]   πένητες ἄνθρωποι τῆς ἀναγκαίου τροφῆς  ἀποκλειόμενοι   τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ὄντες ὁμόσε
[7, 53]   πολεμίων τοὺς καταφεύγοντας ἐνθάδε ταύτης  ἀποκλείοντας   τῆς φιλανθρωπίας. εἰ δὲ τἀναντία
[7, 64]   ἄλλας στρατείας ἀπαντῶσιν· οἱ δ´  ἀποκνήσαντες   ἐνθυμηθέντες, ὅσων ἀγαθῶν αὐτοῖς ἐξὸν
[7, 49]   εἰ ψηφίσαισθε ὑμεῖς χρεῶν τ´  ἀποκοπὰς   καὶ ἄδειαν ὧν ἥμαρτε κατὰ
[7, 16]   τοὺς δημάρχους βούλονται λέγειν;  ἀποκρίνεται   πρὸς ταῦθ´ Γεγάνιος· Ὅτι
[7, 36]   οὐκ ἐᾷ τῶν πολιτῶν οὐθέν´  ἀποκτεῖναι   ἄκριτον, συγχωρήσωμεν αὐτοῖς τὸ δίκαιον
[7, 10]   ἦσαν, οὓς κατ´ ἀρχὰς ἅπαντας  ἀποκτεῖναι   ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ προελόμενος ἐπέσχεν,
[7, 30]   φωνῇ χρησάμενον ὑπὲρ τῶν κοινῶν  ἀποκτεῖναι   ζητοῦσιν φυγάδα ποιῆσαι τῆς
[7, 50]   ἐνθάδε γνώμας λέγειν, ἄκριτον ἐπεχείρησεν  ἀποκτεῖναι.   καὶ εἰ μὴ δεινὸν ἡγησάμενοι
[7, 32]   ὑμῶν ἀντιλαβεῖν τὴν χάριν, μήτ´  ἀποκτεῖναι   μήτ´ ἐκβαλεῖν τῆς πόλεως ἄνδρα
[7, 8]   ἀνοσιωτάτων δούλων, οὓς αὐτὸς ἠλευθέρωσεν  ἀποκτείναντας   τοὺς αὑτῶν δεσπότας, τρίτη δὲ
[7, 18]   ἐξελάσαντες ἐξ αὐτῆς, τοὺς δ´  ἀποκτείναντες,   ἀλλὰ διέμενον ὥσπερ οἱ σωφρονέστατα
[7, 8]   ἐν αἷς πολλοὺς καὶ ἀγαθοὺς  ἀποκτείνας   τῶν πολιτῶν, ὡς οὐχ ἅπαντα
[7, 8]   δὲ καὶ μεγίστας δωρεὰς τοῖς  ἀποκτείνασι   τοὺς ἑαυτῶν δεσπότας ἐδίδου· οἱ
[7, 9]   ἀγροῖς ὥσπερ δοῦλοι διετρέφοντο τοῖς  ἀποκτείνασι   τοὺς πατέρας αὐτῶν λατρεύοντες. ἵνα
[7, 31]   μείζονα τῆς συγκεχωρημένης αὐτοῖς ἄκριτον  ἀποκτείνειν   ἐπιχειροῦντες ὃν ἂν ἐθέλωσιν ἐξ
[7, 11]   πύλας τούς τε φύλακας αὐτῶν  ἀποκτείνουσι   κοιμωμένους καὶ τοὺς σφετέρους ἅπαντας
[7, 2]   τῆς ἀπεσταλκυίας πόλεως ἠξίουν, ἕως  ἀπολάβωσι   τὰς ἑαυτῶν οὐσίας, ἃς ἔφασαν
[7, 64]   ἄλλων πολιτῶν οἷς ἦν βουλομένοις  ἀπολαῦσαί   τι τῆς τοῦ στρατηγοῦ τύχης
[7, 42]   τίς εὐπρεπὴς μετρία πρόφασις  ἀπολείπεται   τούτοις, ἐὰν ἔτι ταῖς αὐταῖς
[7, 73]   ἥρμοττε. καιρὸς δ´ ἐπὶ τὴν  ἀπολειπομένην   διήγησιν ἐπανάγειν. ὡς γὰρ δὴ
[7, 5]   ἐνεβίβασαν θάνατον ἀπειλήσαντες, ἐάν τις  ἀπολειφθῇ   τῆς στρατείας. ~Ὁ δ´ Ἀριστόδημος
[7, 9]   μὲν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ πᾶσαν  ἀπολέσαι·   δεήσει δὲ πολλῇ χρησαμένων ἁπάντων,
[7, 62]   σφίσι τῆς σωτηρίας ὡς πολέμιον  ἀπολέσαι,   μίαν τ´ ἀντὶ πολλῶν ψυχὴν
[7, 64]   πλεῖστον μέρος ἦν, ἐκ παντὸς  ἀπολέσαι   τὸν ἄνδρα δήπου προθυμούμενον, ἔτι
[7, 72]   γενομένων αἱ ψυχαὶ τὰ θνητὰ  ἀπολιποῦσαι   σώματα εἰς οὐρανὸν ἀνελθεῖν λέγονται,
[7, 62]   ἐκ τῶν πολέμων τοὺς πολίτας,  ἀπολλύναι   δὲ τοὺς σωθέντας ἐν εἰρήνῃ·
[7, 15]   ἀνύποιστον δημοκόπων ἀνθρώπων μανίαν, ἀλλ´  ἀπολογεῖσθαι   μέν, ὡς οὐδὲν εἴη τῶν
[7, 34]   λέγει· Σὺ δέ, τί οὐκ  ἀπολογῇ   πρὸς τοὺς σαυτοῦ πολίτας,
[7, 45]   παραινεῖν προήχθης, εἴθ´ ὁτιδήποτε ἄλλο  ἀπολόγημα   ἔχεις. καταβίβασον ἀπὸ τῶν ὑπερηφάνων
[7, 64]   πρὸς ταῦτ´ εἶχεν, τι  ἀπολογήσαιτο,   οὔθ´ ὕπατος οὔτ´ ἄλλος
[7, 12]   βουλὴ περὶ τῆς πόλεως  ἀπολογήσασθαι   {δίκην} ὡς δ´ οὐθὲν ἐπέραινον,
[7, 58]   ταύτην ἐκέλευον ἥκειν τὴν αἰτίαν  ἀπολογησόμενον,   οὐ βουλόμενοι τὸ ἔγκλημα εἰς
[7, 27]   συνεδρεύοντες οἱ πατρίκιοι διαποροῦντες, εἴτ´  ἀπολογητέον   αὐτοῖς εἴη πρὸς τὸν δῆμον
[7, 28]   ~Ἡ μὲν ὑπὲρ τῆς σιτοδείας  ἀπολογία   πάνυ βραχεῖά ἐστιν, δημόται,
[7, 26]   Μαρκίου, καὶ τὸν ἄνδρα εἰς  ἀπολογίαν   ἐκάλουν. ὡς δ´ οὐ προσεῖχεν
[7, 34]   καὶ τὸ παράπαν ἀπαξιώσει τὴν  ἀπολογίαν,   τὴν ἔμφυτον αὐθάδειαν φυλάττων
[7, 12]   τῶν φυγάδων, αἰτησάμενοι χρόνον εἰς  ἀπολογίαν,   καὶ διεγγυήσαντες τὰ σώματα χρημάτων
[7, 36]   προθήσομεν χρόνον τῷ ἀνδρὶ εἰς  ἀπολογίαν   καὶ τὴν δίκην ἐφ´ ὑμῶν
[7, 27]   εἰ βουλομένοις εἴη, τοῖς πατρικίοις  ἀπολογίαν,   κατέχοντες ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας τὸν
[7, 27]   διεξιόντες, καὶ ὅτι καλούμενος εἰς  ἀπολογίαν   ὑπὸ τοῦ δήμου οὐ μόνον
[7, 38]   τῷ Μαρκίῳ παρεῖναι πρὸς τὴν  ἀπολογίαν   ὡς οὐδενὸς ἀτυχήσοντι τῶν περὶ
[7, 34]   εἰδότων οὐδ´ εἰς ἀναισχύντους καταφεύγειν  ἀπολογίας,   Μάρκιον ὄντα καὶ φρόνημα μεῖζον
[7, 58]   καὶ χρόνος εἰς παρασκευὴν τῆς  ἀπολογίας   ὁρίζεται τῷ ἀνδρὶ μέχρι τῆς
[7, 36]   πολιτικὸν δὲ τὸ κατὰ νόμους  ἀπολογίας   τυχόντα τὸν ὑπαίτιον, τι
[7, 45]   πρὸς ἅπαντας τοὺς πολίτας ἀθρόους  ἀπολογοῦ,   εἴτε ὡς ἀπὸ τοῦ βελτίστου
[7, 46]   ἐπὶ κοινῇ βλάβῃ, ἀλλ´ ὑπομένειν  ἀπολογούμενον   καὶ δίκην ὑπέχοντα εἰ δέοι
[7, 9]   θεοῖς τε καὶ ἀνθρώποις πρόρριζος  ἀπολόμενος.   ~Οἱ δ´ ἐπαναστάντες αὐτῷ καὶ
[7, 9]   ταύτην τὴν δωρεὰν θανάτου μὲν  ἀπολύει   παρὰ γνώμην, φυλακὴν δὲ ποιούμενος
[7, 34]   δεῖν πᾶσι τοῖς δημοτικοῖς προθυμίας  ἀπολύειν   αὐτόν, εἰ τὸν παρόντα θεραπεύσειε
[7, 62]   δημοτικοῦ μέρους ἐπιεικὲς καὶ φιλόχρηστον  ἀπολύειν   ἐβόα τὸν ἄνδρα, καὶ δι´
[7, 62]   πᾶσαν εὐκίνητοι στάσιν, ἤχθοντο μὲν  ἀπολύειν   τὸν ἄνδρα μέλλοντες, οὐκ εἶχον
[7, 59]   τῶν ὀκτὼ καὶ ἐνενήκοντα λόχων  ἀπολυθήσεσθαι   τὸν ἄνδρα, εἰ δὲ μή
[7, 54]   ἄδικον ἔγκλημα λόγῳ μετὰ δίκης  ἀπολυόμενον.   ταῦτα γὰρ αὐτῷ πρός τε
[7, 64]   οἷς ψῆφος ἀνεδόθη, τὰς  ἀπολυούσας   φυλὰς ἔσχεν Μάρκιος ἐννέα·
[7, 63]   ἔργων βιαίων τε καὶ ὑπερηφάνων  ἀπολύουσιν   αὐτὸν οἱ πατρίκιοι καὶ οὐδ´
[7, 45]   εἴχομεν αὐτούς, περὶ πολλοῦ ἐποιήσαντο  ἀπολύσασθαι.   ~Ἐῶ τἆλλα, ἀλλ´ ὑπὲρ αὐτοῦ
[7, 54]   δίκῃ τῆς ψήφου γενήσεται κύριος,  ἀπολύσει   τὸν ἄνδρα τῆς αἰτίας αἰδούμενος
[7, 58]   συνέδροις ὑπαίτιον, καὶ ὅτι ῥᾳδίως  ἀπολύσεται   τὴν διαβολὴν ἀνὴρ βίον
[7, 29]   πάντα τὰ τοιαῦτ´ ἐγκλήματα ἔργοις  ἀπολυσόμεθ´   οὐκ εἰς μακρὰν οὔτε κακὸν
[7, 27]   τὴν ἀγορὰν τάς τε κοινὰς  ἀπολυσόμενοι   διαβολὰς καὶ περὶ τοῦ Μαρκίου
[7, 60]   ὅτι ψήφου μὲν ἐπαχθείσης, ἐὰν  ἀπολύσωσι   τὸν ἄνδρα, διὰ τὸ μηδὲν
[7, 50]   ἐν ἐρημίᾳ κἀμὲ μετὰ τοῦτον  ἀπολωλέναι   διασπασθέντα ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, καὶ
[7, 44]   μέσου, ἀλλ´ ἤτοι τὸ δημοτικὸν  ἀπολωλέναι   πλῆθος ἅπαν, μηδὲ τὸ
[7, 23]   ἧς ὑμεῖς ἀναγκασθέντες τά τ´  ἀπολωλότα   πειρᾶσθε ἀναλαβεῖν, καὶ τὰ λοιπὰ
[7, 70]   ἱερὰ καὶ τοὺς ἐπιχωρίους ἐθισμοὺς  ἀπομαθεῖν,   δι´ οὓς εἰς τοσαύτην προῆλθον
[7, 70]   χρόνος οὐθεὶς μέχρι τοῦ παρόντος  ἀπομαθεῖν   παρανομῆσαί τι περὶ τοὺς
[7, 46]   καὶ μηδὲν ὑφεῖναι τοῦ φρονήματος  ἀπομαχόμενος·   ἐῶ γάρ, ὅτι καὶ λοιδορούμενος
[7, 44]   ὅτ´ ἀπέφαινε καλὸν εἶναι καιρὸν  ἀπομνημονεῦσαι   πρὸς τὸ δημοτικὸν ἁπάσας τὰς
[7, 41]   τύχῃ προὔχουσιν ἡμῶν οἰόμεθα δεῖν  ἀπονέμειν·   τὸ δὲ μηδὲν ἀδικεῖσθαι καὶ
[7, 73]   αἱ τῶν ἱππέων ἅμιλλαι λάβωνται,  ἀποπηδῶντες   ἀπὸ τῶν ἁρμάτων οἱ παροχούμενοι
[7, 1]   δὲ δυσὶν τρισὶν ὅλαις  ἀποπλανηθῆναι   τῆς ἀληθείας οὐκ ἂν ἐπιτρέψειεν.
[7, 37]   δήμῳ τὴν τοῦ σίτου δωρεὰν  ἀποπλέοντας   οἴκαδε Ἀντιάται πειρατήριον στείλαντες κατήγαγον
[7, 14]   γένοιθ´ περὶ τὸν σῖτον  ἀπορία,   ἐπειδὴ τὴν ἐλευθερίαν ἀκόντων ἐκείνων
[7, 13]   καὶ ἐμπόδιον εἶναι· τ´  ἀπορία   τῆς τροφῆς κατέχουσα τὴν
[7, 22]   οὐχ ὑπ´ ἀνάγκης τε καὶ  ἀπορίας   βιασθεὶς δῆμος ἐποιήσατο τὴν
[7, 14]   ἀθρόοι συντονωτέρας ἤδη γινομένης τῆς  ἀπορίας   καὶ συνδραμόντες εἰς τὴν ἀγορὰν
[7, 12]   ἔπειτ´ ἐξαναλωθεῖσα εἰς τὰς αὐτὰς  ἀπορίας   κατέστησεν αὐτούς. ἦν δ´ οὐθὲν
[7, 44]   ἐπιτρῖψαι, διακατασχόντας ἐπὶ τῆς αὐτῆς  ἀπορίας   τῶν ἐπιτηδείων τὴν ἀγοράν. οὐ
[7, 17]   ἔχοντες ἑκάτεροι· ἀλλ´ οἱ μὲν  ἄποροι   δοκοῦντές τι περιττὸν ἐξευρηκέναι τὸν
[7, 36]   ἄλλα καὶ πόρους εὑρεῖν ἐν  ἀπόροις,   προσέρχεται μόνος μόνῳ καὶ ὑποτίθεται
[7, 10]   μὲν ἐνεπίμπρασαν, τὰ δὲ κατέσφαττον.  ἀπορουμένῳ   δὲ τῷ τυράννῳ, τίνα χρὴ
[7, 25]   πόλιν ὑμεῖς καὶ ἐκδημαγωγοῦντες τοὺς  ἀπόρους,   οὐκέτι λόγῳ διοίσομαι πρὸς ὑμᾶς,
[7, 12]   κεκρατημένοι τῷ πολέμῳ Οὐολοῦσκοι, πρεσβειῶν  ἀπορρήτοις   διαποστολαῖς ἐνῆγον ἀλλήλους εἰς τὸν
[7, 14]   τοῖς δὲ δημόταις ἀμφότερα ταῦτ´  ἀπόρως   ἔχειν· τήν τ´ ἀποστολὴν τῶν
[7, 59]   τριάκοντα λόχους διῃρημένοι. οἱ δ´  ἀπορώτατοι   τῶν πολιτῶν οὐκ ἐλάττους τῶν
[7, 5]   οὐδένα κατέγραψαν, ἐπιλέξαντες δὲ τοὺς  ἀπορωτάτους   τε καὶ πονηροτάτους τῶν δημοτικῶν,
[7, 59]   τῆς ἐσχάτης ψήφου τῆς τῶν  ἀπορωτάτων   προελθεῖν· καὶ ἦν ὥσπερ τέρας
[7, 37]   οἴκαδε Ἀντιάται πειρατήριον στείλαντες κατήγαγον  ἀποσαλεύοντας   οὐ πρόσω τῶν λιμένων καὶ
[7, 55]   ὠφελήσει. ῥᾷστα γὰρ εἰς ὕβρεις  ἀποσκήπτει   καὶ παρανομίας τούτων ἕκαστον τῶν
[7, 15]   δημοκοπίαν εἰς μέγα τι κακὸν  ἀποσκήψειν   οἰόμενοι. πολλοὶ μὲν δὴ καὶ
[7, 10]   αὐτῶν ᾐκισμένος τὸ σῶμα μάστιξιν  ἀποσταλεὶς   ὑπὸ τῶν φυγάδων ὡς αὐτόμολος,
[7, 24]   τοῦ δημοσίου δαπάνας εἰς τοὺς  ἀποσταλέντας   ἐπὶ τὴν σιτωνίαν ἄνδρας, καὶ
[7, 37]   τοιᾷδε χρησάμενοι. τοὺς ἐκ Σικελίας  ἀποσταλέντας   ὑπὸ τοῦ τυράννου πρέσβεις καὶ
[7, 2]   οἱ δ´ εἰς τὸ Πωμεντῖνον  ἀποσταλέντες   πεδίον ὀλίγου μὲν ἐδέησαν ὡς
[7, 20]   ἦλθον δὲ καὶ οἱ πρότερον  ἀποσταλέντες   πρέσβεις εἰς Σικελίαν Γεγάνιος καὶ
[7, 20]   τε γὰρ ἐπὶ τὴν σιτωνίαν  ἀποσταλέντες   ὑπ´ αὐτῶν πρέσβεις πολὺν ἐκ
[7, 10]   ὑπέσχετο τῷ τυράννῳ παραλαβὼν τὴν  ἀποσταλησομένην   σὺν αὑτῷ δύναμιν ἄξειν ἐπὶ
[7, 71]   ὅτ´ ἔμελλεν ἀγωνίζεσθαι πρὸς τὰς  ἀποστάσας   Λατίνων πόλεις κατάγειν ἐπιχειρούσας Ταρκύνιον
[7, 1]   ἔτι ῥᾴδιον εἶναι δούλων τ´  ἀποστάσει   καὶ κτηνῶν ὀλέθρῳ, μεθ´ ὧν
[7, 13]   κακῶσαι τὸ δημοτικὸν ἀναμνήσει τῆς  ἀποστάσεως.   διὰ ταύτας μὲν δὴ τὰς
[7, 14]   ἐκείνων δῆμος ἐκ τῆς  ἀποστάσεως   εὕρετο. ἰσομοιρεῖν τ´ οὐδὲ κατὰ
[7, 29]   δημάρχων, ὡς μνησικακοῦντες ὑμῖν τῆς  ἀποστάσεως   καὶ παντὶ τρόπῳ προθυμούμενοι κακῶσαι
[7, 1]   τὴν Ῥώμην κατέσχεν ἐκ τῆς  ἀποστάσεως   λαβοῦσα τὴν ἀρχήν. μὲν
[7, 14]   ὀνόματος, οἳ καὶ τῆς πρώτης  ἀποστάσεως   τῷ δήμῳ ἦρξαν, καὶ τὴν
[7, 49]   μόνης μεμνημένος ἔφη πεποιῆσθαι τὴν  ἀπόστασιν,   ἀλλ´ εὐθὺς ἑτέραν ἔτι ταύτης
[7, 34]   αἷς ἐχρήσαντο περί τε τὴν  ἀπόστασιν   καὶ μετὰ τὴν κάθοδον· τὰ
[7, 49]   ἄδειαν ὧν ἥμαρτε κατὰ τὴν  ἀπόστασιν   οὐθενὸς ἔτι δεήσεσθαι ἔφησεν, ἔγνωσαν
[7, 24]   τῆς σιτοδείας, διὰ τὴν  ἀπόστασιν   τὴν ἐκείνων ἐγένετο καὶ τὴν
[7, 22]   βιασθεὶς δῆμος ἐποιήσατο τὴν  ἀπόστασιν,   πατέρες, ἀλλὰ πονηρᾷ ἐλπίδι
[7, 11]   τῆς πόλεως μέρη. ~Οἱ δ´  ἀποστάται   τε καὶ φυγάδες ἐν τῷ
[7, 5]   προφάσει. πείσαντες δὴ τὸν δῆμον  ἀποστεῖλαι   Ἀρικηνοῖς δισχιλίους ἄνδρας ἐπὶ συμμαχίαν,
[7, 10]   συμμετρεῖσθαι τὰς ἐφόδους, καὶ πολλάκις  ἀποστείλαντι   τοὺς στρατιώτας ἐπὶ τὴν βοήθειαν
[7, 6]   λόγῳ μὲν ἐπὶ συμμαχίαν αὐτὸν  ἀποστέλλουσιν,   ἔργῳ δ´ εἰς προὖπτον ὄλεθρον,
[7, 19]   τῶν δημαγωγῶν ἐμπεσεῖν, δι´ οὓς  ἀποστερεῖσθαι   ἐδόκουν τῆς ὁμοίας εὐτυχίας.
[7, 32]   εὖ ἴστε, δημόται, τοιαύτης  ἀποστερήσαντες   ἀρετῆς τὴν πόλιν. μάλιστα μὲν
[7, 35]   τοῖς βιαίοις τὰ βίαια λῦσαι,  ἀποστῆναι   τ´ οὐκ ἀξιῶν τοῦ ἐγχειρήματος,
[7, 33]   Βελλοῦτος, πείσας τοὺς πένητας  ἀποστῆναι   τῶν πατρικίων καὶ στρατηγὸς ἀποδειχθεὶς
[7, 28]   ἡμᾶς οὐθὲν ἀδικοῦντας. αἱ δ´  ἀποστολαὶ   τῶν κληρούχων ἐκ τοῦ ἀναγκαίου
[7, 27]   ἣν αὐτοὶ κατέσκευσαν, καὶ τὰς  ἀποστολὰς   τῶν κληρουχιῶν ἀμφοτέρων καὶ τἆλλα
[7, 13]   παραλαμβάνειν ἐδόκει κληρούχων οὐκ ὀλίγων  ἀποστολῇ   πολλὰ τὰ συμφέροντα ἐκ τοῦ
[7, 13]   τὰς αἰτίας τῶν κληρούχων  ἀποστολὴ   ταχεῖα ἐγίνετο τριῶν ἀποδειχθέντων ἀνδρῶν
[7, 14]   ταῦτ´ ἀπόρως ἔχειν· τήν τ´  ἀποστολὴν   τῶν κληρούχων, ἣν ἐποιήσαντο εἰς
[7, 5]   νεωτερισμούς, ἐκ τούτων συνεπλήρωσαν τὸν  ἀπόστολον·   καὶ ναῦς δέκα παλαιὰς κάκιστα
[7, 13]   προτέραν, ἐνῆγεν αὐτοὺς ψηφίζεσθαι τὸν  ἀπόστολον.   πάλιν γάρ, ὥσπερ καὶ πρότερον,
[7, 28]   τοσούτοις οὖσι καὶ μηδεμίαν ἄλλην  ἀποστροφὴν   ἔχουσιν. ὥστ´ οὐκ ἐξ ὧν
[7, 11]   ἤδη καθεύδοντας, τοὺς δὲ μεθύοντας  ἀποσφάξαντες   δίχα πόνου καὶ κατὰ πλῆθος
[7, 7]   πλῆθος εἰσδραμόντες εἰς τὸ βουλευτήριον  ἀποσφάττουσιν   ἅπαντας τοὺς ἀριστοκρατικούς. φυγὴ δ´
[7, 9]   οὔτ´ ἀσελγείας οὔτ´ ὠμότητος οὐδεμιᾶς  ἀποσχόμενος,   ὅτ´ ἀσφαλῶς κατέχειν ὑπελάμβανε τὴν
[7, 69]   ἐπὶ τὴν τιμωρίαν τὰς χεῖρας  ἀποτείναντες   ἀμφοτέρας καὶ ξύλῳ προσδήσαντες παρὰ
[7, 11]   συγκαλέσαντες τὸν δῆμον εἰς ἐκκλησίαν  ἀποτίθενται   τὰ ὅπλα καὶ τὴν πάτριον
[7, 2]   τοὺς ἄνδρας ἐπεχείρησαν ἐπὶ θανάτῳ,  ἀποτυχόντες   δὲ τούτου ῥύσια κατασχεῖν ταῦτα
[7, 52]   δήμαρχος ἐξαπατῶν ὑμᾶς ἐπειρᾶτο  ἀποφαίνειν,   δίκαιον καὶ μέτριον, μάθετε οἱ
[7, 47]   ἐπειδὴ γνώμας ἔδει τοὺς συνέδρους  ἀποφαίνεσθαι,   πρῶτοι μὲν οἱ πρεσβύτατοι τῶν
[7, 51]   τίνα γνώμην ὑπὲρ τῶν παρόντων  ἀποφαίνομαι;   ὅσα μὲν ἐχαρίσασθε καὶ συνεχωρήσατε
[7, 1]   τοὖργον, ἀλλ´ εἰκῆ τὸ προστυχὸν  ἀποφαινόμενοι.   μὲν γὰρ εἰς Σικελίαν
[7, 21]   δι´ εὐλαβείας τὴν ἑαυτοῦ γνώμην  ἀποφαινόμενος,   ἀλλ´ ἄντικρυς καὶ θρασέως, ὥστε
[7, 48]   ὑμῶν γνώμην περὶ τούτων ἐλευθέραν  ἀποφαινόμενος   ἐνθυμουμένοις, ἡλίκους ἔχει κινδύνους
[7, 45]   δίκαιον λόγων εὐθύνας ὑπέχειν τοὺς  ἀποφαινομένους   ἐνθάδε τὰς γνώμας, εἴτε ὡς
[7, 14]   ἐποιήσαντο εἰς νοσερὰ χωρία, ἐκβολὴν  ἀποφαίνοντες   εἰς προφανῆ καὶ μακρῷ χείρονα
[7, 13]   ὑπ´ αὐτῶν γεγονέναι τὴν σιτοδείαν  ἀποφαινόντων   δι´ ὀργήν τε καὶ ἐπιθυμίαν
[7, 44]   τόπῳ πάντων παρόντων ὑμῶν γνώμην  ἀποφηνάμενος,   ὡς χρὴ τὴν δημαρχικὴν ἐξουσίαν
[7, 21]   ὡς ἔθος ἦν αὐτοῖς, πρώτων  ἀποφηναμένων   τὰς ἑαυτῶν διανοίας, ἐν οἷς
[7, 65]   εἰ δὲ δεῖ καὶ αὐτὸν  ἀποφήνασθαι   περὶ τηλικούτων πραγμάτων γνώμην, ἐμοὶ
[7, 39]   τε καὶ τῷ κοινῷ συμφέρον  ἀποφήνασθαι,   φέρειν δὴ τὴν γνώμην ἅπαντας
[7, 63]   ταύτην λέγω. δυεῖν δὴ θάτερον  ἀποφηνάτω   παρελθὼν Μάρκιος, ὡς οὐ
[7, 71]   καὶ τὰ κατὰ τοὺς ἀγῶνας·  ἀπόχρη   γὰρ ἐκ τούτων καὶ τὰ
[7, 46]   τὸ αὐτὸ τοῦτο; καὶ οὐκ  ἀπόχρη   σοι ταῦτ´, γενναῖε, ἀλλ´
[7, 71]   ἦσαν βάρβαροι. ~Ἕτερος μὲν οὖν  ἀποχρῆν   ἂν ὑπέλαβε καὶ αὐτὰ τὰ
[7, 30]   τὴν βουλὴν οἱ δήμαρχοι διέβαλον,  ἀποχρῆν   οἴομαι τοσαῦτ´ εἰρῆσθαι. ἐπεὶ δὲ
[7, 70]   τῶν προγόνων ἐδέξαντο· οὐχ ἡγούμενος  ἀποχρῆν   τοῖς ἀναγράφουσι τὰς ἀρχαίας καὶ
[7, 30]   δημόται, διαλλαττόμενοι πρὸς τὴν βουλὴν  ἀποχρῆν   ὑμῖν ᾤεσθε τῶν δανείων ἀφεῖσθαι,
[7, 6]   καταλιπὼν ἐν ταῖς ναυσὶ φυλακὴν  ἀποχρῶσαν   ἐν τῇ πρώτῃ νυκτὶ τὴν
[7, 63]   ἔργον, καὶ οὐκ ἔνεσθ´ ὑμῖν  ἀποψηφισαμένοις   αὐτοῦ τὰ δίκαια καὶ τὰ
[7, 54]   αὐτῶν γένοιτ´ ἄχαρι. ~Ταῦτα μὲν  Ἄππιος   εἶπεν. Μάνιος δὲ Οὐαλέριος
[7, 15]   δίκας. ταύτης ἡγεῖτο τῆς γνώμης  Ἄππιος,   καὶ ἦν νικῶσα αὕτη
[7, 47]   μεθ´ ὅρκου τὴν ψῆφον ἐπιφέρειν.  Ἄππιος   μὲν οὖν Κλαύδιος, ὑπὲρ οὗ
[7, 22]   ἀλλὰ πάντα ὑπομεῖναι πρότερον, ὡς  Ἄππιος   βέλτιστος ἐκ πολλοῦ τὰ
[7, 2]   χρημάτων ἀνέστρεψαν εἰς τὴν Ῥώμην  ἄπρακτοι.   ὅμοια δὲ τούτοις συνέβη παθεῖν
[7, 12]   οὖν ταῖς πρεσβείαις τοιαῦτα παθούσαις  ἀπράκτοις   ἀναστρέψαι συνέβη, ἐκ δὲ τῶν
[7, 25]   εὐγνώμοσι περιεῖναι τῶν ταπεινοτέρων, μηδ´  ἀπρεπές,   ἀλλ´ ἀναγκαῖον ἡγεῖσθαι τὸ ἐπιεικές,
[7, 50]   τῶν ὕστερον χρησάμενος νόμους τ´  ἀπροβουλεύτους   εἰσφέρει, καὶ τούτους ἐπιψηφίζει δίχα
[7, 6]   τοῖς Ἀρικηνοῖς περὶ τὸν ὄρθρον  ἀπροσδόκητος.   θέμενος δὲ πλησίον αὐτῶν τὸν
[7, 64]   οὐδείς, οἷα δὴ παραδόξου καὶ  ἀπροσδοκήτου   φανείσης ἐπὶ σφίσι τῆς αἰτίας.
[7, 60]   ἑνὸς ἐχθροῦ τιμωρίαν τοσούτων δέησιν  ἀπώσασθαι   φίλων, ἀλλὰ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν
[7, 72]   ἀποδειλιῶντα εἰσάγων τάδε εἴρηκεν· Ὡς  ἂρ   ἔφαν· Ἴρῳ δὲ κακῶς ὠρίνετο
[7, 46]   πολιτῶν ἴσον γενόμενον ἀδεῶς περινοστεῖν;  ἆρ´   οὐ τυραννικοῦ τρόπου σημεῖα ταῦτ´
[7, 31]   συνεδρίου; καὶ τί ἂν εἴποιτε;  ἆρ´   οὐκ ἂν ἀγανακτήσαιτε καὶ δεινὰ
[7, 46]   ὧν ἐνεκαλοῦντο ὑπομένειν, σοὶ δ´  ἆρ´   οὐχὶ καλῶς ἔχει; καὶ δεῖσθαί
[7, 42]   τοῦ ταχίστου τῶν ὀλέθρων αἴτιον,  ἆρ´   οὐχὶ τὴν διχοστασίαν εἴποιτ´ ἄν;
[7, 45]   ἐμποδὼν ἐγένετο παρασχεδὸν ἐλθόντες παθεῖν,  ἄρα   εἰκότως ἀγανακτοῦμεν καὶ βοηθείας τινὸς
[7, 54]   χαλεπώτερον αὐτῷ χρήσεται. εἰ δ´  ἄρα   ἐκ παντὸς οἰομένων τρόπου τῶν
[7, 72]   τὰ πολλὰ ῥυθμοῖς. Ἑλληνικὸν δ´  ἄρα   καὶ τοῦτ´ ἦν ἐν τοῖς
[7, 34]   τὸν δῆμον, σοὶ δ´ οὐκ  ἄρα   καλῶς ἕξει ταὐτὸ τοῦτο περὶ
[7, 49]   τῆς βουλῆς φθόνῳ, πολλά, εἴπερ  ἄρα   μέμνησθε, κεκραγότος ἐμοῦ καὶ μαρτυρομένου
[7, 72]   ἔπεσιν· Ὣς ἔφαθ´· οἱ δ´  ἄρα   πάντες ἐπῄνεον· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς Ζώσατο
[7, 44]   διαφθαρήσεσθαι τῶν μόρων. οὕτω δ´  ἄρα   παρεφρόνει καὶ θεοβλαβὴς ἦν ταῦτα
[7, 35]   ἀναστέλλειν κελευσάντων τοὺς ὄχλους· τοσαύτη  ἄρα   τῆς ἀρχῆς αἰδὼς ἦν τοῖς
[7, 34]   κατ´ ἰδιώτην ἔχοντα· εἰ μὴ  ἄρα   τοῖς μὲν ὑπάτοις καὶ τοῖς
[7, 72]   δ´ ὀρχηστῆρες ἐδίνεον· ἐν δ´  ἄρα   τοῖσιν Αὐλοὶ φόρμιγγές τε βοὴν
[7, 52]   ὥσπερ ἐστὶ νόμιμον. εἰ μὴ  ἄρα,   Δέκιε, μὲν δῆμος
[7, 16]   τοὺς ὑπάτους τοιάνδε τινὰ ἐρώτησιν·  Ἆρά   γ´, ἔφη, μέμνησθ´, ὅτι διαλυομένοις
[7, 19]   μάχῃ, καὶ οἱ πλεῖστοι τῶν  ἀραμένων   τὰ ὅπλα δημοτῶν τοῦτον ἐξιόντα
[7, 52]   ἀδικουμένης ὑπ´ αὐτοῦ πόλεως, μέλλοντες  ἀρὰν   καὶ ἐπιορκίαν καὶ μῖσος μὲν
[7, 66]   κατὰ τὴν στάσιν εἰργάσαντο καὶ  Ἀργεῖοι   καὶ Μιλήσιοι καὶ Σικελία πᾶσα
[7, 72]   δὲ μαχαίρας Εἶχον χρυσείας ἐξ  ἀργυρέων   τελαμώνων. ἡγεμόνας τε τῆς ὀρχήσεως
[7, 63]   εἰς τὸ δημόσιον ἀνήνεγκε τὸ  ἀργύριον,   ἀλλὰ διένειμε καὶ κατεχαρίσατο τοῖς
[7, 6]   κατὰ τὴν μάχην ἐπαίνους διελθὼν  ἀργύριόν   τε διαδοὺς αὐτοῖς κατ´ ἄνδρα
[7, 72]   καὶ οἱ τὰ πομπεῖα παραφέροντες  ἀργυρίου   καὶ χρυσίου πεποιημένα τά τε
[7, 59]   συμμορία τῶν ὀλίγου πάνυ τετιμημένων  ἀργυρίου,   ὅπλα δ´ ἦν αὐτῶν σαυνία
[7, 44]   χρόνον ὀλίγα σιτία πολλοῦ ὠνουμένους  ἀργυρίου   πένητας ἀνθρώπους, ἀλλὰ τοὺς μὲν
[7, 71]   τὰς θυσίας καὶ τοὺς ἀγῶνας  ἀργυρίου   πεντακοσίας μνᾶς· καὶ μέχρι τοῦ
[7, 18]   διαφόρου μικρά, καὶ ὁπότ´ ἐξαπορηθεῖεν  ἀργυρίου   τὰς ἐκ γῆς ῥίζας τε
[7, 8]   ὕπαρξιν ἀναλαβών, ἐξελόμενος χρυσὸν καὶ  ἄργυρον   καὶ εἴ τι ἄλλο τυραννίδος
[7, 59]   εἰς τὸ πρὸ τῆς πόλεως  Ἄρειον   πεδίον ὑπό τε λοχαγοῖς καὶ
[7, 45]   νῦν αὐτὸς ὁρᾷς, τοσαύτας δ´  ἀρετὰς   ἀποδεδειγμένοι καὶ πολεμικὰς καὶ πολιτικάς,
[7, 41]   καὶ προεδρίας καὶ τιμὰς τοῖς  ἀρετῇ   καὶ τύχῃ προὔχουσιν ἡμῶν οἰόμεθα
[7, 50]   προγόνων ἀφανῶν ὄντα οὔτ´ αὐτὸν  ἀρετῇ   λειπόμενον οὐθενὸς ἡμῶν, αἰτιασάμενος ἐπιβουλεύειν
[7, 4]   καὶ λίμναις περικλειόμενος, τῇ μὲν  ἀρετῇ   τῶν Κυμαίων σύμμαχος, τῷ δὲ
[7, 65]   ὑπὸ πάντων ἐπῃνεῖτο, ὁπότε δ´  ἀρετὴ   φθονηθεῖσα ἀνδρὸς τὰ κοινὰ εὖ
[7, 63]   ἂν ἡμῖν ὑπάρχῃ τυχεῖν δι´  ἀρετήν,   δημόσια εἶναι κελεύει νόμος,
[7, 52]   τῇ πόλει παραχωρεῖν ὁμολογεῖτε δι´  ἀρετήν,   καὶ πολλὰς χάριτας εἰδέναι φατὲ
[7, 55]   ἀληθινῶν, ἀνὴρ ἡλικίας τε καὶ  ἀρετῆς   ἀξιώσει προὔχων, ὡς ἔμαθε κινούμενον
[7, 65]   ἀγαθοὶ ἄνδρες οὐκ ἄξια τῆς  ἀρετῆς   ἔπαθον, αἰσχρῶς καὶ κακῶς τὰς
[7, 55]   ἐπαρθεῖσα δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης  ἀρετῆς   μηθένα ποιῆται λόγον, ὑπὸ δήμου
[7, 50]   κατήνεγκεν, οὔτ´ εὐγενείας φειδόμενος οὔτ´  ἀρετῆς   οὔθ´ ἡλικίας. ~Ταύτας ὑμῖν
[7, 32]   ἴστε, δημόται, τοιαύτης ἀποστερήσαντες  ἀρετῆς   τὴν πόλιν. μάλιστα μὲν οὖν
[7, 64]   τύχης κατὰ τὰ πολέμια καὶ  ἀρετῆς.   ὡς δ´ αὐτῷ χεὶρ ἀξιόμαχος
[7, 68]   δεινὰς ἐμβαλεῖν ἀλγηδόνας, ὥστε μηδὲν  ἄρθρον   ἄνευ κατατάσεως τῆς ἐσχάτης δύνασθαι
[7, 72]   Κνωσσῷ εὐρείῃ Δαίδαλος ἤσκησεν καλλιπλοκάμῳ  Ἀριάδνῃ.   Ἔνθα μὲν ἠίθεοι καὶ παρθένοι
[7, 3]   πεντακόσιοι· καὶ οὕτως ὄντες τὸν  ἀριθμὸν   ὀλίγοι τὰς τοσαύτας ὑπέστησαν μυριάδας.
[7, 6]   ὁρμίζεται κατὰ τοὺς ἔγγιστα τῆς  Ἀρικείας   αἰγιαλούς· καὶ καταλιπὼν ἐν ταῖς
[7, 6]   παρατάξεως ἀγῶνος καρτεροῦ οἱ μὲν  Ἀρικηνοὶ   βραχὺν πάνυ διαμείναντες χρόνον ἐνέκλιναν
[7, 5]   πείσαντες δὴ τὸν δῆμον ἀποστεῖλαι  Ἀρικηνοῖς   δισχιλίους ἄνδρας ἐπὶ συμμαχίαν, καὶ
[7, 6]   πολλὴν οὖσαν διανύσας ἐπιφαίνεται τοῖς  Ἀρικηνοῖς   περὶ τὸν ὄρθρον ἀπροσδόκητος. θέμενος
[7, 5]   λόγοις· ὃς ἐπολιόρκει τότε τοὺς  Ἀρικηνοὺς   καταπεφευγότας εἰς τὸ τεῖχος καὶ
[7, 6]   δ´ ἅμα τοῖς πρέσβεσι τῶν  Ἀρικηνῶν   διὰ ταχέων καὶ τὸ μεταξὺ
[7, 6]   ἄνδρα καὶ τὰς παρὰ τῶν  Ἀρικηνῶν   δωρεὰς εἰς κοινὸν ἅπασι καταθεὶς
[7, 6]   δ´ αὐτῷ πολλαὶ πάνυ τῶν  Ἀρικηνῶν   ὁλκάδες τὰ λάφυρα καὶ τοὺς
[7, 6]   ταῦτα καὶ τιμηθεὶς ὑπὸ τῶν  Ἀρικηνῶν   πολλαῖς δωρεαῖς ἀπέπλει διὰ ταχέων
[7, 5]   μάχης ἦλθον ὡς τοὺς Κυμαίους  Ἀρικηνῶν   πρέσβεις σὺν ἱκετηρίαις ἀξιοῦντες αὐτοὺς
[7, 45]   συμβάσεις οὐχ ὡς ἑαυτοῖς ὑπελάμβανον  ἄριστα   ἕξειν, ἀλλ´ ὡς ἡμεῖς ἠξιοῦμεν
[7, 62]   ἕκαστον τῶν λεγομένων τά τ´  ἀριστεῖα   ἐπεδείκνυτο καὶ τοὺς στρατηγοὺς μάρτυρας
[7, 63]   δὴ τοὺς στεφάνους καὶ τὰ  ἀριστεῖα   καὶ τὰ τραύματα καὶ τὴν
[7, 4]   μάχῃ λαμπρὰς ποιησάμενοι περὶ τῶν  ἀριστείων,   ὅτῳ χρὴ τὸν πρῶτον ἀποδοῦναι
[7, 19]   ἑλὼν κἂν τῇ πρὸς Ἀντιάτας  ἀριστεύσας   μάχῃ, καὶ οἱ πλεῖστοι τῶν
[7, 28]   τελευτῶσα πλείστη τε καὶ  ἀρίστη   γῆ πάντων ἐσπάνικε καρπῶν τε
[7, 46]   τἀληθές, γνώμης ἁμαρτάνοντες τῆς  ἀρίστης·   διδάσκαλον δὲ τὴν πεῖραν ἣν
[7, 22]   ἀνάγκας καταστᾶσι γνώμης ἁμαρτοῦσι τῆς  ἀρίστης   περὶ τὰ μέγιστα, ἐπειδὴ τὰς
[7, 4]   μὲν γὰρ ἀκέραιοι κριταὶ τὸν  Ἀριστόδημον   ἐβούλοντο τιμῆσαι, καὶ ἦν
[7, 12]   πολιτείαν. ~Ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν  Ἀριστόδημον   ἔτος ὁμοῦ τι τεσσαρεσκαιδέκατον ἤδη
[7, 5]   προεστηκότες τῆς ἀριστοκρατίας μισοῦντες τὸν  Ἀριστόδημον   καὶ δεδιότες, μή τι κακὸν
[7, 11]   προβάτων δίκην κατέσφαξαν· τὸν δ´  Ἀριστόδημον   καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ
[7, 5]   συμμαχίαν, καὶ στρατηγὸν ἀποδείξαντες τὸν  Ἀριστόδημον   ὡς δὴ τὰ πολέμια λαμπρόν,
[7, 2]   δὲ τυραννῶν τότε τῆς Κύμης  Ἀριστόδημος   ἦν Ἀριστοκράτους, ἀνὴρ οὐ
[7, 4]   ἀρχῆς δήμου προστάτης {Μαλακὸς}  Ἀριστόδημος   καὶ λόγου πολιτικοῦ δύναμιν ἀσκήσας
[7, 4]   ὑπὲρ ἅπαντας δὲ τοὺς ἄλλους  Ἀριστόδημος   Μαλακὸς ἐπικαλούμενος· καὶ γὰρ
[7, 6]   τεῖχος αὐτῶν φυγή· δ´  Ἀριστόδημος   σὺν τοῖς περὶ αὐτὸν λογάσι
[7, 6]   ἀπολειφθῇ τῆς στρατείας. ~Ὁ δ´  Ἀριστόδημος   τοσοῦτον εἰπὼν μόνον, ὡς οὐ
[7, 33]   ἐν τοῖς ὅπλοις, ἔχθιστος ἀνὴρ  ἀριστοκρατίᾳ   καὶ διὰ τοῦτο προηγμένος ὑπὸ
[7, 66]   δυναστείαν, καὶ ἐξὸν αὐτοῖς ἐν  ἀριστοκρατίᾳ   πολιτεύεσθαι τὸν δῆμον ἐποίησαν τῶν
[7, 65]   δῆμος ἤρθη μέγας, δ´  ἀριστοκρατία   πολλὰ τοῦ ἀρχαίου ἀξιώματος ἀπέβαλε
[7, 24]   μὲν κάκιστοι καὶ οὐδέποτε τῇ  ἀριστοκρατίᾳ   χαίροντες ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν, οἱ
[7, 31]   ὑμῖν καὶ καταλύουσι τὴν πάτριον  ἀριστοκρατίαν,   καὶ διαστασιάζουσι τὴν πόλιν, ἅπαντα
[7, 67]   ἀνόητον αὔχημα καὶ καθῃρηκέναι τὴν  ἀριστοκρατίαν   οἰόμενος, οἱ δὲ πατρίκιοι κατηφεῖς
[7, 22]   ἐλπίδι ἐπαρθεὶς ὡς καταλύσων τὴν  ἀριστοκρατίαν   ὑμῶν καὶ πάντων αὐτὸς ἐσόμενος
[7, 59]   τοῖς ἐχθροῖς ὡς ὑπὲρ τῆς  ἀριστοκρατίας   ἀγωνιζόμενος. ἐδόκει δὲ πᾶσα κινδυνεύεσθαι
[7, 4]   καὶ ἦν τοῖς προεστηκόσι τῆς  ἀριστοκρατίας   διὰ ταῦτ´ ἐπαχθὴς καὶ φοβερός.
[7, 5]   πρεσβείας ἀφικομένης οἱ προεστηκότες τῆς  ἀριστοκρατίας   μισοῦντες τὸν Ἀριστόδημον καὶ δεδιότες,
[7, 33]   ἕξειν ἔτι τὰς αὐτὰς ὑπελάμβανεν  ἀριστοκρατίας   πολιτευομένης, γεγονώς τε κακῶς καὶ
[7, 4]   πᾶσα τούτῳ συνελάμβανεν· ἦν δ´  ἀριστοκρατικὴ   τότε παρὰ τοῖς Κυμαίοις
[7, 8]   πολιτῶν, μεθ´ ὧν κατέλυσε τὴν  ἀριστοκρατικὴν   πολιτείαν, ἑτέρα δ´ ἐκ τῶν
[7, 7]   τὸ βουλευτήριον ἀποσφάττουσιν ἅπαντας τοὺς  ἀριστοκρατικούς.   φυγὴ δ´ ἐγένετο μετὰ τοῦτο
[7, 2]   τῆς Κύμης Ἀριστόδημος ἦν  Ἀριστοκράτους,   ἀνὴρ οὐ τῶν ἐπιτυχόντων ἕνεκα
[7, 68]   γενέσθαι γνώμην νεμεσῶντος, ὅτι τὸν  ἄριστον   τῶν πολιτῶν ἐξήλασαν τῆς πατρίδος,
[7, 66]   δῆμον κύριον, οὔτε σφαγῆς τῶν  ἀρίστων   ἀνδρῶν γενομένης οὔτε φυγῆς, οἷον
[7, 55]   καταλύεται. ὀλιγαρχία δ´ ἐκ τῶν  ἀρίστων   ἀνδρῶν συνεστηκυῖα, χρῆσθε καὶ
[7, 54]   οὐδ´ ἐπέξεισιν ἄχρι τέλους, ἀλλ´  ἀρκεσθεὶς   αὐτῷ τῷ κεκρατηκέναι τοῦ σώματος
[7, 72]   ἐπίσταμαι· καὶ μιᾷ πίστει τῇδε  ἀρκούμενος   οὐ βαρβάρους ἐπείσθην εἶναι τοὺς
[7, 73]   ἀρχαϊκαῖς, τῶν παρεμβεβηκότων τοῖς  ἅρμασι   δρόμος. ὅταν γὰρ τέλος αἱ
[7, 73]   τε περὶ τὰ τρίπωλα τῶν  ἁρμάτων,   παρ´ Ἕλλησι μὲν ἐκλέλοιπεν,
[7, 73]   ἅμιλλαι λάβωνται, ἀποπηδῶντες ἀπὸ τῶν  ἁρμάτων   οἱ παροχούμενοι τοῖς ἡνιόχοις, οὓς
[7, 2]   παῖς ὢν καὶ τὰ γυναιξὶν  ἁρμόττοντα   ἔπασχεν, ὡς ἱστοροῦσί τινες, εἴθ´
[7, 34]   ἵνα μετριωτέραν ἐπιθῶσί σοι ζημίαν;  ἀρνεῖσθαι   μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἀξιώσαιμί
[7, 38]   ὑμᾶς τὴν βουλὴν οἰόμεθα δεῖν  ἄρξαι   προβούλευμα ποιησαμένην, ὥσπερ ἐστὶν ἡμῖν
[7, 55]   αὐθάδης γενηθεῖσα καὶ τυραννικὰ διώκειν  ἀρξαμένη   ζηλώματα ὑπ´ ἀνδρῶν ὀλίγων καὶ
[7, 72]   τοῖς ὅπλοις τἀπινίκια ὑπὸ χαρᾶς  ἀρξαμένης,   εἴτε παλαίτερον ἔτι Κουρήτων αὐτὴν
[7, 62]   παρέλαβεν Μάρκιος τὸν λόγον,  ἀρξάμενος   ἄνωθεν ἀπὸ τῆς πρώτης ἡλικίας
[7, 50]   τοῖς γεγονόσιν, ἀλλ´ ἀφ´ ἡμῶν  ἀρξάμενος   ἅπαν τὸ ἀντίπαλον καὶ μὴ
[7, 50]   τὸν πάτριον κόσμον τῆς πολιτείας,  ἀρξάμενος   ἀπὸ τούτων τῶν πλεονεξιῶν καὶ
[7, 65]   ἐπὶ τοῦ δήμου· καὶ ἐνθένδε  ἀρξάμενος   δῆμος ἤρθη μέγας,
[7, 23]   εἰ μὴ τὸ ἀμύνεσθαι τοὺς  ἄρξαντας,   καὶ τέως ἀδίκως ἔχουσιν
[7, 65]   κατεφαίνετο, καὶ οἱ τοῦ ἔθους  ἄρξαντες   κατηγοροῦντο. πολλάκις τε βουλευσάμενοι οἱ
[7, 23]   τί οὖν καταλείπεται ποιεῖν ἡμῖν  ἀρξάντων   ἐκείνων παρασπονδεῖν καὶ παρανομεῖν, εἰ
[7, 72]   μὴ λεχθέντα ἐξετάζειν· τοιάδε. ~Πρὶν  ἄρξασθαι   τῶν ἀγώνων, πομπὴν ἔστελλον τοῖς
[7, 32]   ἔσται, πολέμου ἐμφυλίου αὖθις  ἄρξει   καὶ κακῶν ἀνηκέστων. ~Τοιαῦτα τοῦ
[7, 55]   κατὰ νόμους πολιτευόμενος ὅταν ἀκοσμεῖν  ἄρξηται   καὶ παρανομεῖν ὑπὸ τοῦ κρατίστου
[7, 8]   δημοτικοῦ καὶ πονηροῦ πλήθους τὴν  ἁρπαγὴν   τῶν ἀλλοτρίων δεξαμένου λαβὼν τὴν
[7, 18]   τὴν ἐν τῷ φανερῷ ἀγορὰν  ἁρπάζειν   ἐπεβάλοντο, ἀλλ´ ὑπομένοντες ὠνεῖσθαι πολλοῦ
[7, 10]   εἰς τὰ ὄρη τὸν γεωργικὸν  ἁρπάσαντες   σίδηρον. ἧκον δ´ αὐτοῖς ἐπίκουροι
[7, 9]   ~Γενεὰν δὲ τῶν πεφονευμένων τὴν  ἄρρενα   κατ´ ἀρχὰς ἐν οὐθενὶ λόγῳ
[7, 9]   ἐχρῶντο. κομᾶν τε γὰρ τοὺς  ἄρρενας   ὥσπερ τὰς παρθένους ἐκέλευσεν ἐξανθιζομένους
[7, 72]   ἡμῖν ποιήσειεν, ὅτι τῶν  ἀρρένων   κίνησις ἐνόπλιος ἦν, τάδε λέγει·
[7, 5]   τῶν Τυρρηνῶν Πορσίνας, τὸν υἱὸν  Ἄρροντα   δοὺς τὴν ἡμίσειαν τῆς στρατιᾶς
[7, 68]   ἐπὶ τὸ συνέδριον τῆς βουλῆς  ἄρρωστος   ἐπὶ κλινιδίου κομιζόμενος, Τῖτος Λατίνιος
[7, 12]   οὐκ εἰωθυίας ἐδωδῆς, τοῖς μὲν  ἀρρώστως   διακεῖσθαι τὰ σώματα, τοῖς δὲ
[7, 53]   τῷ κοινῷ φρονεῖν ἑαυτόν, ὃς  ἄρτι   παρελήλυθεν εἰς πολιτικὰς πράξεις, ἡμῶν
[7, 1]   λοιποί, τοσοῦτο μόνον ἐν ταῖς  ἀρχαίαις   εὑρὼν ἀναγραφαῖς, ὅτι πρέσβεις ἀπεστάλησαν
[7, 72]   Ῥωμαίοις ἐν ἁπάσαις φυλάττεται ταῖς  ἀρχαίαις   θυηπολίαις. σκευαὶ δὲ τῶν ὀρχηστῶν
[7, 26]   ἅμα τοῖς πατρικίοις καὶ τὴν  ἀρχαίαν   ἀνακτησόμενοι πολιτείαν, οἱ δὲ ταπεινοὶ
[7, 1]   δοίη τις ἂν ἱστορικοῖς ἀνδράσιν  ἀρχαίας   καὶ πολυετεῖς συνταττομένοις πραγματείας, γενεαῖς
[7, 70]   ἡγούμενος ἀποχρῆν τοῖς ἀναγράφουσι τὰς  ἀρχαίας   καὶ τοπικὰς ἱστορίας, ὡς παρὰ
[7, 73]   πόλεσιν Ἑλληνίσιν ἐν ἱερουργίαις τισὶν  ἀρχαϊκαῖς,   τῶν παρεμβεβηκότων τοῖς ἅρμασι
[7, 72]   παίδων, οἷς παρηκολούθουν αὐληταί τ´  ἀρχαϊκοῖς   ἐμφυσῶντες αὐλίσκοις βραχέσιν, ὡς καὶ
[7, 73]   τρία γὰρ ἀθλήματα παρὰ τοῖς  ἀρχαίοις   Ἕλλησι ταῦτ´ ἦν, ὡς Ὅμηρος
[7, 0]   ~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ   ΛΟΓΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ. ~Τίτου δὲ Γεγανίου
[7, 33]   οἰόμενος τὴν πόλιν καὶ τὸν  ἀρχαῖον   ἀναλαβεῖν κόσμον. οὐ γὰρ ὅσον
[7, 72]   ἀνάγκῃ. τοῦτο δὴ τὸ ἔθος  ἀρχαῖον   ἐν τοῖς Ἕλλησιν ὂν οἱ
[7, 38]   ἀφαιρεῖσθε τὸ δίκαιον ἡμῶν, μηδὲ  ἀρχαῖον   καλὸν ἔθος ἀφανίζετε· διδάξαντες δὲ
[7, 73]   δρόμος, ὡς παρ´ Ἕλλησι τὸ  ἀρχαῖον   Ὀλυμπίασί τε καὶ μέχρι τοῦ
[7, 73]   παρ´ Ἕλλησι μὲν ἐκλέλοιπεν,  ἀρχαῖον   ὂν ἐπιτήδευμα καὶ ἡρωικόν,
[7, 72]   τεκμηριοῖ, μαρτύρων ἀξιοπιστότατός τε καὶ  ἀρχαιότατος   ὢν ζωννυμένους τοὺς ἥρωας ποιῶν.
[7, 72]   δηλοῖ δὲ καὶ τούτου τὴν  ἀρχαιότητα   ὡς ἐπιχωρίου τοῖς Ἕλλησιν Ὅμηρος
[7, 65]   δ´ ἀριστοκρατία πολλὰ τοῦ  ἀρχαίου   ἀξιώματος ἀπέβαλε βουλῆς τε μετέχειν
[7, 21]   αὐτῷ μετιόντι ταῖς ἔγγιστα γενομέναις  ἀρχαιρεσίαις   καὶ τοὺς πατρικίους ἔχοντι συναγωνιζομένους
[7, 68]   ἡμέραις καθῆκε μὲν τῶν  ἀρχαιρεσιῶν   καιρός, ὕπατοι δ´ ἀπεδείχθησαν ὑπὸ
[7, 10]   αὐτοῦ πολιτῶν ἦσαν, οὓς κατ´  ἀρχὰς   ἅπαντας ἀποκτεῖναι ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ
[7, 56]   ἀπελαύνετε τὸν δῆμον, ἀλλ´ ὥσπερ  ἀρχὰς   ἀποδεικνύναι τὰς καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν
[7, 9]   τῶν πεφονευμένων τὴν ἄρρενα κατ´  ἀρχὰς   ἐν οὐθενὶ λόγῳ ποιησάμενος, ὕστερον
[7, 52]   δημόται, σκοπεῖν, τιμὰς καὶ  ἀρχὰς   καὶ τὰ κράτιστα τῶν ἐν
[7, 41]   τῆς δίκης ἐφιστάντες αὐτοῖς φόβον.  ἀρχὰς   μὲν δὴ καὶ προεδρίας καὶ
[7, 13]   ἡγεμόνων. τῷ δήμῳ δὲ κατ´  ἀρχὰς   μὲν ἦν ἀσμένῳ τοὺς κληρούχους
[7, 65]   μετέχειν ἐπιτρέπουσα τοῖς δημοτικοῖς καὶ  ἀρχὰς   μετιέναι συγχωροῦσα ἱερῶν τε προστασίας
[7, 22]   περὶ τὰ μέγιστα, ἐπειδὴ τὰς  ἀρχὰς   οὐκ ἐκώλυσαν τοῦ κακοῦ, τὰς
[7, 56]   ζηλώματα βίων τὰ κράτιστα μεθαρμοσάμενος  ἀρχάς   τ´ ἀποδείξας ἃς ἂν ἡγῆται
[7, 23]   οὐχ ὑμεῖς, ἀλλὰ τὸ δημοτικὸν  ἄρχει   μέρος οὐκ ἀξιοῦν ἐμμένειν, ἐφ´
[7, 16]   τὴν κρείττονα ἔχοντες ἐξουσίαν ἁπάντων  ἄρχειν   τῶν ἐν τῇ πόλει, οἱ
[7, 49]   ἔπεισαν ἡμᾶς οἱ σύμβουλοι τὸ  ἀρχεῖον   ἐᾶσαι παρελθεῖν εἰς τὴν πόλιν
[7, 35]   ὅτι θάνατον αὐτοῦ καταψηφίζεται τὸ  ἀρχεῖον   τῆς εἰς τοὺς ἀγορανόμους ὕβρεως
[7, 14]   Σπόριος Σικίνιος, ὃς ἦν τοῦ  ἀρχείου   τότε ἡγεμών, αὐτός τε πολὺς
[7, 24]   οἷος οὐχ ἕτερος, εἴπερ γ´  ἄρχεσθαι   μέλλετε σωφρονεῖν, ἐν κεκάκωται
[7, 46]   καὶ νῦν μὲν ἀφ´ ἡμῶν  ἄρχεται,   κρατήσασα δ´ οὐδ´ ὑμῶν φείσεται.
[7, 22]   τέλους ἀφανίζουσα τὸ ἐν τῇ  ἀρχῇ   ἀγνοηθέν. ~Εἰ δέ τισιν ὑμῶν
[7, 54]   παρέστηκεν ἅπασι, μὴ δι´ αὐτὸν  ἀρχὴ   γένηται στάσεως καὶ κακῶν ἀνηκέστων,
[7, 16]   ὅσον ἔχει κράτος ὑμῶν  ἀρχή·   γνώσεσθε γὰρ οὐκ εἰς μακράν·
[7, 45]   ἔργον δὲ τῶν ἀποδεδομένων τῇ  ἀρχῇ   μηδ´ ὁτιοῦν πράττειν. πῶς δ´
[7, 55]   ἀόριστον χρόνον ἐπιτρέψαντες ἔχειν τὴν  ἀρχήν,   ἀλλ´ ἐνιαύσιον οὐδὲν ἧττον ἀποδείκνυτε
[7, 71]   κατάγειν ἐπιχειρούσας Ταρκύνιον ἐπὶ τὴν  ἀρχήν·   ἀναλοῦσθαι δ´ ἔταξε καθ´ ἕκαστον
[7, 20]   Ἀτρατῖνος δεύτερον καταστάντες ἐπὶ τὴν  ἀρχήν,   ἄνδρες οὔθ´ ὅπλων οὔτε λόγων
[7, 8]   ἀλλοτρίων δεξαμένου λαβὼν τὴν αὐτοκράτορα  ἀρχὴν   αὐτὸς παρ´ ἑαυτοῦ ἕτερον ἐπιφέρει
[7, 42]   γενέσθαι, τί χαλεπαίνετε γενομένοις; τὴν  ἀρχὴν   γὰρ ἴσως ἔδει μὴ συγχωρῆσαι,
[7, 34]   εἰς οἴκτους καὶ παραιτήσεις ἐτρέπετο·  ἀρχὴν   δ´ οὐδὲ δικασταῖς αὐτοῖς ἠξίου
[7, 22]   ἄλλο πολυπραγμονεῖν, καινὴν δὲ καταστησάμενος  ἀρχὴν   ἐπὶ τῷ καθελεῖν τὴν τῶν
[7, 8]   τὰ λοιπὰ τοῖς συγκατασκευάσασι τὴν  ἀρχὴν   ἐχαρίσατο, πλείστας δὲ καὶ μεγίστας
[7, 72]   τῶν ὕστερον, ἀφ´ οὗ τὴν  ἀρχὴν   Ζεὺς παρέλαβε, μυθολογουμένων γενέσθαι, Περσεφόνης
[7, 45]   ἑαυτῷ ἔχων, καλούμενος ἐπὶ τὴν  ἀρχὴν   ἡμῶν οὐκ ἀπαντᾷ, καὶ τοῖς
[7, 2]   πῶς διῴκησε τὰ κατὰ τὴν  ἀρχὴν   καταστροφῆς θ´ ὁποίας ἔτυχεν, οὐκ
[7, 71]   ἡγεμονίαν οὐδὲ ἄλλην διαπόντιον οὐδεμίαν  ἀρχήν,   Κοίντῳ Φαβίῳ βεβαιωτῇ χρώμενος καὶ
[7, 5]   ἡμίσειαν τῆς στρατιᾶς ἔπεμψεν ἰδίαν  ἀρχὴν   κτήσασθαι βουλόμενον, ὡς ἐν τοῖς
[7, 1]   ἐκ τῆς ἀποστάσεως λαβοῦσα τὴν  ἀρχήν.   μὲν γὰρ δῆμος ἀπέστη
[7, 50]   ἄσυλον ἔφη δεῖν ἀποδειχθῆναι τὴν  ἀρχὴν   ὅρκοις ἐμπεδωθεῖσαν, κρείττω τιμὴν αἰτούμενος
[7, 50]   καὶ ταύτην αὐτῷ συνεχωρήσατε τὴν  ἀρχήν;   οὐκ ἐταμιεύσατο τὴν τοσαύτην χάριν
[7, 62]   εἰ καὶ δίκην ὑπεῖχε τὴν  ἀρχὴν   περὶ τοιαύτης αἰτίας ἀνὴρ τοσαυτάκις
[7, 21]   ἐναντιωθεὶς οὐκ εἴασε δοῦναι τὴν  ἀρχὴν   τήν τε λαμπρότητα τοῦ ἀνδρὸς
[7, 52]   δημοτικοὺς τῶν χρεῶν, καὶ τὴν  ἀρχὴν   τήνδε ἀποδείκνυσθαι καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν
[7, 1]   ἰσημερίαν ὑπ´ αὐτὴν μάλιστα τὴν  ἀρχὴν   τοῦ σπόρου· ἐξέλιπον δὲ τὴν
[7, 30]   χάριν ἐλάβετε· καταλῦσαι δὲ τὴν  ἀρχὴν   τῶν ὑπάτων τὴν βουλὴν
[7, 35]   τοὺς ὄχλους· τοσαύτη ἄρα τῆς  ἀρχῆς   αἰδὼς ἦν τοῖς τότε ἀνθρώποις,
[7, 17]   τυχεῖν καὶ τὴν ἐξουσίαν τῆς  ἀρχῆς   ἀφῃρημένος. Τίνος γὰρ ἂν ἔτι
[7, 4]   ἀνδρῶν. ἀπὸ ταύτης γίνεται τῆς  ἀρχῆς   δήμου προστάτης {Μαλακὸς} Ἀριστόδημος
[7, 72]   ἐν Ῥώμῃ διέμενεν, ὡς ἐξ  ἀρχῆς   ἐγίνετο παρ´ Ἕλλησιν· ἐν Ῥώμῃ
[7, 32]   τήν τε πόλιν, ὥσπερ ἐξ  ἀρχῆς   εἶχε, μίαν εἶναι ποιήσατε. εἰ
[7, 25]   πολύς. οἱ μὲν γὰρ ἐξ  ἀρχῆς   ἐναντίοι τοῖς δημοτικοῖς καὶ τὰς
[7, 73]   τῶν πάνυ παλαιῶν ὡς ἐξ  ἀρχῆς   ἐνομοθετήθη φυλαττόμενα ὑπὸ Ῥωμαίων μέχρι
[7, 45]   μέρος, ὄνομα μὲν εὐπρεπὲς ἀσύλου  ἀρχῆς   ἐπὶ χλευασμῷ κείμενον ἔχειν, ἔργον
[7, 68]   ἀναθῶνται τὰς ἑορτὰς καὶ ἐξ  ἀρχῆς   ἑτέρας ἐπιτελέσωσιν· οὐ γὰρ δέδεγμαι
[7, 73]   πομπὴν ἐπιτελεσθῆναι καὶ ἀγῶνας ἐξ  ἀρχῆς   ἑτέρους ἀπὸ διπλασίων χρημάτων
[7, 21]   τοῦ πολιτεύματος εἰς τὸν ἐξ  ἀρχῆς   κόσμον ἀποκαταστῆσαι προθυμούμενος αὐτός τ´
[7, 72]   ἐν Ῥώμῃ διέμενεν, ὡς ἐξ  ἀρχῆς   Λακεδαιμονίων αὐτὸ καταλυσάντων. δὲ
[7, 20]   κατέλαβε τὴν Ῥώμην κίνδυνος ἐξ  ἀρχῆς,   ὅτε ἥκιστ´ ἐδόκει. οἵ τε
[7, 72]   δ´ ὠμοθετεῖτο συβώτης, Πάντοθεν  ἀρχόμενος   μελέων ἐς πίονα δημόν· Καὶ
[7, 22]   καὶ μετάνοια τῶν ὀψὲ  ἀρχομένων   σωφρονεῖν ἥττων οὖσα τῆς προνοίας,
[7, 30]   βοηθείας ἕνεκα τῶν κατισχυομένων πενήτων  ἄρχοντας   ἐξ αὑτῶν ᾐτήσασθε ἀποδεικνύναι, καὶ
[7, 36]   καὶ ἐπὶ κεφαλὴν ὠθεῖσθαι οὔτ´  ἄρχοντας   πολέμου οὔτ´ ἀμυνομένους· ἀλλ´ ἐπειδὴ
[7, 23]   τοὺς ὅρκους, γνώτωσαν, ὅτι οὐκ  ἄρχοντες,   ἀλλ´ ἀμυνόμενοι, οὐδ´ ἀναιροῦντες τὰς
[7, 1]   τῆς ἐνενηκοστῆς καὶ τρίτης ὀλυμπιάδος  ἄρχοντος   Ἀθήνησι Καλλίου τοῦ μετ´ Ἀντιγένη.
[7, 3]   τῆς ἑξηκοστῆς καὶ τετάρτης ὀλυμπιάδος  ἄρχοντος   Ἀθήνησι Μιλτιάδου Κύμην τὴν ἐν
[7, 1]   ἑβδομηκοστῆς καὶ δευτέρας ὀλυμπιάδος ἐξέπλευσεν  ἄρχοντος   Ἀθήνησιν Ὑβριλίδου, ἑπτακαίδεκα διελθόντων ἐτῶν
[7, 46]   ὁμολογίας ἀναιρεῖν, δήμῳ πολεμεῖν, εἰς  ἀρχόντων   σώματα ὑβρίζειν, καὶ μηδ´ ἐφ´
[7, 17]   ἐξουσίαν τοῦ συνάγειν ὑμᾶς ἀφαιρεθείημεν;  ἄρχουσι   γὰρ δήπου παντὸς ἔργου λόγοι,
[7, 53]   συναγωνιστὰς ἔχοντες, οἳ νεμεσῶσι τοῖς  ἄρχουσι   πολέμου ἀδίκου, καὶ ἀνθρώπων ἕξοντες
[7, 22]   αὐτῶν ᾖ, μήτ´ ἰδιώτης μήτ´  ἄρχων   δεδοικὼς τὸν νόμον, ὃς ἀφαιρεῖται
[7, 72]   τὰ θυμιατήρια κομίζοντες, ἐφ´ ὧν  ἀρώματα   καὶ λιβανωτὸς παρ´ ὅλην ὁδὸν
[7, 52]   δεῖν σκοπεῖν· τοῖς μὲν δημόταις,  ἅς   τ´ ἂν φύγωσι δίκας ὑπὸ
[7, 72]   σπλάγχνου καὶ παντὸς ἄλλου μέλους,  ἃς   ἀλφίτοις ζέας ἀναδεύσαντες προσέφερον τοῖς
[7, 52]   δίκας ὑπὸ τῶν πατρικίων καὶ  ἃς   ἂν ἐκείνους διώκωσι, τὸν δῆμον
[7, 56]   κράτιστα μεθαρμοσάμενος ἀρχάς τ´ ἀποδείξας  ἃς   ἂν ἡγῆται σωφρονέστατα τῶν κοινῶν
[7, 66]   ἐποίησαν τῶν μεγίστων κύριον, δι´  ἃς   δὲ συνεχωρήθη ταῦτ´ αἰτίας παρέλιπον·
[7, 52]   λόγου. αἱ δ´ ὁμολογίαι, καθ´  ἃς   διελύσασθε πρὸς τοὺς δημότας αἱ
[7, 42]   δοθείσης ἐξουσίας τῷ δήμῳ κρίνειν  ἃς   ἔξεστιν αὐτῷ δίκας κατὰ τὸν
[7, 5]   πολεμουμένοις. μετὰ γὰρ τὰς διαλλαγάς,  ἃς   ἐποιήσατο πρὸς τὴν Ῥωμαίων πόλιν
[7, 2]   ἕως ἀπολάβωσι τὰς ἑαυτῶν οὐσίας,  ἃς   ἔφασαν ὑπὸ Ῥωμαίων ἀδίκως δεδημεῦσθαι,
[7, 69]   κρατούμενος ἐβόα τε φωνὰς δυσφήμους,  ἃς   ἀλγηδὼν ἐβούλετο, καὶ κινήσεις
[7, 70]   οἱ βάρβαροι διὰ πολλὰς αἰτίας,  ἃς   οὐ καιρὸς ἐν τῷ παρόντι
[7, 45]   ἀποδεδειγμένοι καὶ πολεμικὰς καὶ πολιτικάς,  ἃς   οὐδ´ ἐν πολλῷ πάνυ χρόνῳ
[7, 44]   μόνον οὐκ ἀδαμαντίνοις δεσμοῖς ἠσφαλισμένας,  ἃς   οὔτε ὑμῖν τοῖς ὀμωμοκόσιν οὔτε
[7, 9]   ἐνυβρίσας καὶ λωβησάμενος καὶ οὔτ´  ἀσελγείας   οὔτ´ ὠμότητος οὐδεμιᾶς ἀποσχόμενος, ὅτ´
[7, 25]   οὖν τοῦτο τὸ μέρος καὶ  ἀσθενὲς   ὂν περιεωθεῖτο ὑπὸ τοῦ βιαιοτέρου.
[7, 18]   οὔθ´ οἱ πλούσιοι βιασάμενοι τοὺς  ἀσθενεστέρους   τῇ τ´ οἰκείᾳ δυνάμει καὶ
[7, 71]   ἐγὼ δ´, ἵνα μή τις  ἀσθενῆ   τὴν πίστιν εἶναι ταύτην ὑπολάβῃ
[7, 22]   ἐκ τῆς πόλεως ἐκβαλεῖν, ἕως  ἀσθενής   ἐστι καὶ προσπολεμηθῆναι ῥᾳδία. καὶ
[7, 12]   καὶ φύσιν ἐρρωμένων τε καὶ  ἀσθενῶν   σωμάτων ὁμοίως διεργαζόμενος. ἐδήλωσε δὲ
[7, 4]   Ἀριστόδημος καὶ λόγου πολιτικοῦ δύναμιν  ἀσκήσας   ἐξεδημαγώγει τὸ πλῆθος, πολιτεύμασί τε
[7, 72]   τιμὰς λαχεῖν ὁμοίας θεοῖς, Ἡρακλέους  Ἀσκληπιοῦ   Διοσκούρων Σελήνης Πανὸς ἄλλων μυρίων.
[7, 46]   πολίτου καὶ τὸ καλὸν ἔργοις  ἀσκοῦντος,   οὐ λόγοις. δὲ νῦν
[7, 58]   καὶ τοῖς πλείστοις τῶν συνέδρων  ἀσμένοις   ἐπὶ τούτῳ γενέσθαι τῷ ἐγκλήματι
[7, 13]   δὲ κατ´ ἀρχὰς μὲν ἦν  ἀσμένῳ   τοὺς κληρούχους διαλαγχάνειν ὡς λιμοῦ
[7, 71]   ὅτι παντὸς τοῦ Ἑλληνικοῦ κρατήσαντες  ἀσμένως   ἂν τὰ κρείττω μετέμαθον ἔθη
[7, 8]   γένηται καὶ δημοκρατικὴν καταστήσωνται πολιτείαν.  ἀσμένως   δὲ τοῦ δημοτικοῦ καὶ πονηροῦ
[7, 67]   τοὺς θρήνους τῶν γυναικῶν ἔπαθεν,  ἀσπασάμενος   δ´ αὐτὰς μόνον, καὶ παρακαλέσας
[7, 72]   καὶ ἄλλῃ, μάλιστα δ´ ἐν  ἀσπίδος   κατασκευῇ, ἣν Ἀχιλλεῖ δωρήσασθαί φησιν
[7, 2]   ὃς ἐκαλεῖτο Μαλακὸς ὑπὸ τῶν  ἀστῶν   καὶ σὺν χρόνῳ γνωριμωτέραν τοῦ
[7, 22]   τὴν τῶν ὑπάτων ἱερὰν καὶ  ἄσυλον   ἐποίησεν αὐτὴν νόμῳ, καὶ νῦν
[7, 50]   κατεπτηχόσιν ἡμῖν ἔπειτα ἱερὰν καὶ  ἄσυλον   ἔφη δεῖν ἀποδειχθῆναι τὴν ἀρχὴν
[7, 45]   εἶναι μέρος, ὄνομα μὲν εὐπρεπὲς  ἀσύλου   ἀρχῆς ἐπὶ χλευασμῷ κείμενον ἔχειν,
[7, 8]   στρατηγὸς ἀποδειχθεὶς αὐτοκράτωρ, ἕως ἐν  ἀσφαλεῖ   τὰ κοινὰ γένηται καὶ δημοκρατικὴν
[7, 48]   οὐκ οἴομαι δεῖν τῆς ἰδίας  ἀσφαλείας   πλείω ποιεῖσθαι πρόνοιαν τῆς
[7, 52]   ἐγράφη τῶν πατρικίων, ἀλλ´ ὑπὲρ  ἀσφαλείας   τῶν κατισχυομένων δημοτικῶν, ὡς αὐτός
[7, 54]   γὰρ αὐτῷ πρός τε σωτηρίαν  ἀσφαλέστατα   εἶναι καὶ πρὸς εὐδοξίαν, ἧς
[7, 59]   καὶ τάξιν ἐν πολέμῳ τὴν  ἀσφαλεστέραν   ἐλάμβανον καὶ ὁπλισμὸν εὐσταλέστερον εἶχον·
[7, 29]   φρονιμώτερα ἐγνωκέναι καὶ τὸ  ἀσφαλέστερον   ἐν τῷ κακουργοτέρῳ τιθέναι. ~Περὶ
[7, 9]   οὔτ´ ὠμότητος οὐδεμιᾶς ἀποσχόμενος, ὅτ´  ἀσφαλῶς   κατέχειν ὑπελάμβανε τὴν τυραννίδα, γηραιὸς
[7, 46]   δὴ τὸ καθ´ ἑαυτοὺς ἕξειν  ἀσφαλῶς.   οὐχ οὕτως ἔχει τἀληθές,
[7, 65]   τὰ κοινὰ παριὼν οὔτε δίκην  ἀσχήμονα   ὑπέσχεν οὔτ´ εἰς αἰτίας ἀλλοτρίους
[7, 69]   καὶ κινήσεις διὰ τὴν αἰκίαν  ἀσχήμονας   ἐκινεῖτο. τοῦτον δὴ πάντες ἐνόμισαν
[7, 59]   εἰσφορῶν τῶν κατὰ τιμήματα γινομένων  ἀτελεῖς   καὶ δι´ ἄμφω ταῦτ´ ἐν
[7, 60]   ἐχρῆν λέγεσθαι, πρῶτος ἀνέβη Μηνύκιος,  ἅτερος   τῶν ὑπάτων, καὶ ἔλεξεν οὓς
[7, 59]   ἄμφω ταῦτ´ ἐν ταῖς ψηφοφορίαις  ἀτιμότατοι.   εἰ μὲν οὖν ἐπὶ τῶν
[7, 59]   μήθ´ οἱ ψιλοὶ τῶν ὁπλιτῶν  ἀτιμοτέραν   χώραν ἔχωσι, μήτ´ ἀπερριμμένον εἰς
[7, 12]   σπάνιν, τὰ δὲ διὰ τὴν  ἀτοπίαν   τῆς οὐκ εἰωθυίας ἐδωδῆς, τοῖς
[7, 20]   Μηνύκιος Αὐγουρῖνος καὶ Αὖλος Σεμπρώνιος  Ἀτρατῖνος   δεύτερον καταστάντες ἐπὶ τὴν ἀρχήν,
[7, 10]   οὖν κατασκευαστὸς αὐτόμολος κατά τ´  ἀτριβεῖς   ὁδοὺς καὶ διὰ δρυμῶν ἐρήμων
[7, 38]   πρὸς τὴν ἀπολογίαν ὡς οὐδενὸς  ἀτυχήσοντι   τῶν περὶ τὰς κρίσεις νομίμων.
[7, 33]   περὶ τῆς κατεχούσης τὸν δῆμον  ἀτυχίας   ἀποδυράμενος τούς θ´ ὑπάτους ἐπῄνεσεν,
[7, 22]   οὖσα τῆς προνοίας, καθ´ ἕτερον  αὖ   τρόπον οὐ χείρων οὖσα ἀναφαίνεται
[7, 20]   αὐτοὺς ἀποδειχθέντες ὕπατοι Μάρκος Μηνύκιος  Αὐγουρῖνος   καὶ Αὖλος Σεμπρώνιος Ἀτρατῖνος δεύτερον
[7, 34]   τὸν παρόντα θεραπεύσειε καιρόν, τοιαύτην  αὐθάδειαν   ἐπεδείξατο λόγων, καὶ τοσοῦτον αὐτῶν
[7, 23]   ἐν αὐτῇ λόγους, ὅσην ἐπεδείξαντο  αὐθάδειάν   τε καὶ ἀκοσμίαν, καὶ νῦν,
[7, 31]   πῶς ἂν ὑμεῖς ἐνέγκαιτε τὴν  αὐθάδειαν   τοῦ συνεδρίου; καὶ τί ἂν
[7, 54]   τυραννικὸς εἶναι διαβάλλεται διὰ τὴν  αὐθάδειαν   τοῦ τρόπου, δέος τε παρέστηκεν
[7, 34]   τὴν ἀπολογίαν, τὴν ἔμφυτον  αὐθάδειαν   φυλάττων οὐθὲν ὑποθωπεύσει τὸν δῆμον
[7, 51]   ταῦτ´ ἐπιψηφίσαι κύριος, τῆς τ´  αὐθαδείας,   ἧς πολὺς ἔπνει τότε, ὑφεῖται
[7, 35]   ἔδεισεν ἐπιόντων ὄχλον οὔτε πολιτῶν  αὐθάδεις   καὶ παρανόμους ἐκολάκευσεν ὁρμάς· οἱ
[7, 65]   τῶν δημάρχων ἀφαιρεθέντες· πολλοὶ δ´  αὐθάδεις   καὶ τυραννικοὶ τοὺς τρόπους λόγον
[7, 63]   οὗτος ἀνὴρ τυγχάνει διαπεπραγμένος, ὡς  αὔθαδες   καὶ τυραννικόν, καὶ οἷον ὑμῶν
[7, 59]   τῶν μὲν ὡς τιμωρησομένων τὸν  αὐθαδέστατον,   τῶν δ´ ἵνα μὴ γένοιτο
[7, 20]   τῶν πενήτων ὀργαί· οἱ δ´  αὐθαδέστεροι   καὶ ὀλιγαρχικώτεροι πάσῃ προθυμίᾳ τε
[7, 25]   δυσανασχετούντων ἐπαρθεὶς τούτοις Μάρκιος  αὐθαδέστερον   ἤδη καθήπτετο τῶν δημάρχων καὶ
[7, 54]   προυπηργμένοις ἔργοις ἀκόλουθα. εἰ δ´  αὐθαδέστερος   ἔσται μᾶλλον μετριώτερος, καὶ
[7, 27]   πλείους γνῶμαι τὰ φιλανθρωπότερα τῶν  αὐθαδεστέρων   προείλοντο, διαλύσαντες οἱ ὕπατοι τὸν
[7, 15]   ἐνδιδόναι μαλακὸν συμβουλευόντων πρὸς ὄχλον  αὐθάδη   καὶ ἀμαθῆ θρασεῖάν τε
[7, 55]   κατείργεται. μοναρχία μὲν ὠμὴ καὶ  αὐθάδης   γενηθεῖσα καὶ τυραννικὰ διώκειν ἀρξαμένη
[7, 36]   δημόται, ὡς ἑνὸς ἀνδρὸς  αὐθάδους   ὅλην ἀδικοῦντος τὴν πόλιν ἧττον
[7, 8]   ὡς δὲ καὶ τοῦτ´ ἐπείσθησαν,  αὐθημερὸν   ἁπάντων παρελόμενος Κυμαίων τὰ ὅπλα
[7, 42]   καὶ νόμον ἀφαιρούμενοι· στασιάζειν ἡμᾶς  αὖθις   ἀναγκάσετε καὶ πολεμεῖν ὑμῖν; ἐξ
[7, 32]   αἰτία ἔσται, πολέμου ἐμφυλίου  αὖθις   ἄρξει καὶ κακῶν ἀνηκέστων. ~Τοιαῦτα
[7, 42]   χαρίζησθε τοῖς μισοδημοτάτοις, τὸ δημοτικὸν  αὖθις   ἐκπολεμώσετε; οὔκ, ἐάν γε σωφρονῆτε.
[7, 18]   πάνυ· ὧν οἱ μὲν ἀνέστησαν  αὖθις,   ἐπειδὴ κατέστη τὰ πράγματα τῆς
[7, 56]   ἐντὸς ἓξ μηνῶν διοικησάμενος ἰδιώτης  αὖθις   ἔσται τὸ τιμᾶσθαι μόνον ἐκ
[7, 72]   θαύμαζον ἐπὶ προθύροισιν ἑκάστη. καὶ  αὖθις   ἕτερον ἐν αὐτῇ λέγων διακεκοσμῆσθαι
[7, 13]   ἀνάγκῃ καταληφθεὶς ἀπεστάλη, καὶ ἕτερος  αὖθις   οὐ πολλαῖς ἡμέραις ὕστερον εἰς
[7, 68]   φανερᾶς ἀναρπασθέντα αἰφνιδίως ἀποθανεῖν· καὶ  αὖθις   τὴν τοῦ θεοῦ ὄψιν φανεῖσαν
[7, 72]   τούτους κιθαρισταί τ´ ἀθρόοι καὶ  αὐληταὶ   πολλοὶ παρεξῄεσαν· καὶ μετ´ αὐτοὺς
[7, 72]   τελευταῖοι δὲ παίδων, οἷς παρηκολούθουν  αὐληταί   τ´ ἀρχαϊκοῖς ἐμφυσῶντες αὐλίσκοις βραχέσιν,
[7, 9]   τὰ διδασκαλεῖα τῶν ὀρχηστῶν καὶ  αὐλητῶν   καὶ τῶν παραπλησίων τούτοις μουσοκολάκων
[7, 10]   ἐν τὴν ἐπιοῦσαν ἔμελλον  αὐλίζεσθαι   νύκτα οἱ φυγάδες. πιστεῦσαι
[7, 72]   παρηκολούθουν αὐληταί τ´ ἀρχαϊκοῖς ἐμφυσῶντες  αὐλίσκοις   βραχέσιν, ὡς καὶ εἰς τόδε
[7, 72]   ἐδίνεον· ἐν δ´ ἄρα τοῖσιν  Αὐλοὶ   φόρμιγγές τε βοὴν ἔχον· αἱ
[7, 20]   ὕπατοι Μάρκος Μηνύκιος Αὐγουρῖνος καὶ  Αὖλος   Σεμπρώνιος Ἀτρατῖνος δεύτερον καταστάντες ἐπὶ
[7, 71]   γενομένας εὐχὰς ὑπὸ τοῦ δικτάτορος  Αὔλου   Ποστομίου, ὅτ´ ἔμελλεν ἀγωνίζεσθαι πρὸς
[7, 4]   χωρίον, ἐν συνέμισγον ἀλλήλοις,  αὐλὼν   στενὸς ὄρεσι καὶ λίμναις περικλειόμενος,
[7, 62]   ἐκ πόλεως, ὑφ´ οὗ μάλιστ´  αὔξεταί   τε καὶ τρέφεται τυραννίς· ἔτι
[7, 22]   οὐκ ἐκώλυσαν τοῦ κακοῦ, τὰς  αὐξήσεις   πειρᾶσθαι καθαιρεῖν· καὶ μετάνοια
[7, 31]   παράνομον ὑμῶν δυναστείαν μὴ περιορᾶν  αὐξομένην,   τὰ δίκαια τῷ κοινῷ φρονοῦντας
[7, 14]   προφανῆ καὶ μακρῷ χείρονα ὄλεθρον,  αὔξοντες   ὡς μάλιστα δυνατοὶ ἦσαν τῷ
[7, 14]   πολὺς ἔρρει κατὰ τῆς βουλῆς  αὔξων   ὡς μάλιστ´ ἐνῆν τὸν κατ´
[7, 16]   οὖν ἄπιτε καὶ παύσασθε φιλονεικοῦντες·  αὔριον   δ´ ὑμῖν ὑπισχνοῦμαι φανερὰν ποιήσειν
[7, 2]   διὰ τὴν προθυμίαν τῶν ἰδιοξένων  αὐτὰ   διασῶσαι δυνηθέντες τὰ σώματα, δίχα
[7, 72]   κατευξάμενοι, θύειν τότε τοῖς ὑπηρέταις  αὐτὰ   ἐκέλευον. τῶν δ´ οἱ μὲν
[7, 63]   δυνάμεως ἡγεμών· δὲ ταμίας  αὐτὰ   παραλαβὼν ἀπεμπολᾷ καὶ εἰς τὸ
[7, 32]   δίκαιοί ἐστε μεμνῆσθαι. ἀναγκαζόμεθα δ´  αὐτὰ   παραφέρειν νυνὶ χρῄζοντες ἀντὶ πολλῶν
[7, 24]   τὰ ὤνια, τοσούτου καὶ νῦν  αὐτὰ   πωλεῖν ψηφίσασθε δικαίας ἀφορμὰς ἔχοντες
[7, 71]   οὖν ἀποχρῆν ἂν ὑπέλαβε καὶ  αὐτὰ   τὰ νῦν πραττόμενα ἐν τῇ
[7, 8]   μὴ καθ´ ἑαυτῶν, κεῖσθαι δ´  αὐτὰ   τέως παρὰ τοῖς θεοῖς ἐν
[7, 70]   καὶ οὐθὲν ἀξιοῖ καινοτομεῖν εἰς  αὐτὰ   ὑπὸ δείματος κρατουμένη μηνιμάτων δαιμονίων.
[7, 9]   ῥιπίδας κομίζουσαι, καὶ ἔλουον αὐτοὺς  αὗται   κτένας εἰς τὰ βαλανεῖα φέρουσαι
[7, 70]   διελθεῖν, ἀλλὰ καὶ μαρτυριῶν οἰόμενος  αὐταῖς   δεῖν πολλῶν καὶ δυσαντιλέκτων, εἰ
[7, 53]   πράξεις, ἡμῶν τῶν καταγεγηρακότων ἐν  αὐταῖς   καὶ μεγάλην ἐκ μικρᾶς πεποιηκότων
[7, 67]   τὰς συμφοράς, τούς τε παῖδας  αὐταῖς   παρακαταθέμενος· γὰρ πρεσβύτερος τῶν
[7, 42]   ἀπολείπεται τούτοις, ἐὰν ἔτι ταῖς  αὐταῖς   συμφέρωνται τύχαις; τίς δ´ οὐκ
[7, 60]   πολέμων ἐμφυλίων, ἐξ ὧν πόλεις  αὐτάνδρους   ἀπέφαινεν ἀνῃρῆσθαι καὶ ἔθνη ὅλα
[7, 72]   οἱ δ´ ἄρα πάντες ἐπῄνεον·  αὐτὰρ   Ὀδυσσεὺς Ζώσατο μὲν ῥάκεσιν περὶ
[7, 12]   διέθρεψεν· ἔπειτ´ ἐξαναλωθεῖσα εἰς τὰς  αὐτὰς   ἀπορίας κατέστησεν αὐτούς. ἦν δ´
[7, 67]   τῶν γυναικῶν ἔπαθεν, ἀσπασάμενος δ´  αὐτὰς   μόνον, καὶ παρακαλέσας γενναίως φέρειν
[7, 70]   ἱστορίας, ὡς παρὰ τῶν ἐπιχωρίων  αὐτὰς   παρέλαβον, ἀξιοπίστως διελθεῖν, ἀλλὰ καὶ
[7, 33]   τὰς δυνάμεις ἕξειν ἔτι τὰς  αὐτὰς   ὑπελάμβανεν ἀριστοκρατίας πολιτευομένης, γεγονώς τε
[7, 59]   ἔμελλον αἱ φυλαὶ στήσεσθαι καθ´  αὑτάς.   καὶ τότε πρῶτον ἐγένετο Ῥωμαίοις
[7, 72]   φησιν Ἥφαιστον. ὑποθέμενος γὰρ ἐν  αὐτῇ   δύο πόλεις τὴν μὲν εἰρήνῃ
[7, 53]   ποιούμεναι σώζεσθαι τὴν μητρόπολιν ἀμυνοῦσιν  αὐτῇ.   εἰ δ´ εἰς ἀνάγκην ἡμᾶς
[7, 64]   δ´ ὑπούλῳ καὶ φθόνῳ δυσμενῶν  αὐτὴ   καθ´ αὑτὴν πρᾶξις ἐξεταζομένη
[7, 33]   διεστασιακὼς τὴν πόλιν καὶ πολλῶν  αὐτῇ   κακῶν γεγονὼς αἴτιος. ἐνθυμηθεὶς δὴ
[7, 72]   ἑκάστη. καὶ αὖθις ἕτερον ἐν  αὐτῇ   λέγων διακεκοσμῆσθαι Κρητικὸν ἠιθέων τε
[7, 23]   ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν ῥηθέντας ἐν  αὐτῇ   λόγους, ὅσην ἐπεδείξαντο αὐθάδειάν τε
[7, 12]   ἐπιφανὴς τῶν Οὐολούσκων, Οὐέλιτραι ὄνομα  αὐτῇ,   μεγάλη τε καὶ πολυάνθρωπος οὖσα
[7, 23]   δημάρχων ἐξουσίαν ᾐτήσατο. χρῆται δ´  αὐτῇ   οὐκέτι εἰς δεῖ οὐδ´
[7, 70]   οὐδέποτε πειραθῆναι συνέβη τύχης, ἀλλ´  αὐτὴ   τὰ δίκαια τάττει διὰ παντὸς
[7, 39]   βουλή· οἱ δ´ ὕπατοι δηλώσαντες  αὐτῇ   τὰ συγκείμενα τοὺς δημάρχους ἐκάλουν,
[7, 17]   ἡμῖν, εἰ μὴ μέλλετε βεβαιοῦν  αὐτῇ   τἀσφαλές, νόμῳ γραφέντι κωλύσατε
[7, 12]   σκάφαις κατεκόμισαν εἰς τὴν πόλιν.  αὕτη   βραχύν τινα χρόνον ἀγορὰ
[7, 15]   Ἄππιος, καὶ ἦν νικῶσα  αὕτη   πολλῆς ἐμπεσούσης πάνυ τοῖς συνέδροις
[7, 19]   μέγα παρὰ τοῖς πολεμίοις ἐγεγόνει.  αὕτη   προελθοῦσα στρατιὰ μέχρι πόλεως
[7, 65]   ἄν, ὥσπερ νόμος ἠξίου.  ~Αὕτη   πρώτη κατ´ ἀνδρὸς πατρικίου πρόσκλησις
[7, 11]   τις οὖσα δημοτελής, καὶ δι´  αὐτὴν   ἅπας κατὰ πόλιν ὄχλος
[7, 51]   καὶ προειπὼν ἡμέραν ῥητὴν εἰς  αὐτὴν   ἐκάλει τὸν ἄνδρα ὡς δίκην
[7, 1]   καὶ κτηνῶν ὀλέθρῳ, μεθ´ ὧν  αὐτὴν   ἔμελλον ἐργάζεσθαι κεκακωμένην, ἀφορμῆς τ´
[7, 40]   ἕξομεν τοῦ προβουλεύματος ἄνδρα τὴν  αὐτὴν   ἐξουσίαν ἔχοντα ἡμῖν, ὃς οὐκ
[7, 41]   κελευόμενον ποιεῖν τὴν πόλιν, ἀλλ´  αὐτὴν   ἑτέροις ἐπιτάττειν τὰ δίκαια, οὐκ
[7, 1]   μηδὲ κατελθοῦσι τοῖς γεωργοῖς ἀναλαβεῖν  αὐτὴν   ἔτι ῥᾴδιον εἶναι δούλων τ´
[7, 20]   πόλιν, ὡς ἐν τῇ κατ´  αὐτὴν   εὐετηρίᾳ τῆς ὁμονοίας τοῦ πλήθους
[7, 68]   καὶ τὸ δεύτερον ὄναρ, τὴν  αὐτὴν   ἔφη ποιήσασθαι περὶ αὐτοῦ δόξαν,
[7, 39]   ποιεῖν κυρίαν· οἱ δὲ τὴν  αὐτὴν   ἔχοντες ἐξουσίαν ἐκείνῳ Δεκίου γνώμῃ
[7, 38]   ἀφεμένους τῶν ἔργων εἰς τὴν  αὐτὴν   ἡμέραν ἀπαντᾶν, ὡς ὑπὲρ ἐλευθερίας
[7, 50]   τοσαύτην χάριν οὐδ´ ἔλαβεν αἰσχυνομένως  αὐτὴν   καὶ σωφρόνως, ἀλλ´ ὡς δεδοικόσι
[7, 24]   ἣν ἐποιήσαντο, τῆς γῆς, ἄγοντες  αὐτὴν   καὶ φέροντες ὥσπερ πολεμίαν, καὶ
[7, 72]   ἀρξαμένης, εἴτε παλαίτερον ἔτι Κουρήτων  αὐτὴν   καταστησαμένων, ὅτε τὸν Δία τιθηνούμενοι
[7, 1]   μετὰ τὴν μετοπωρινὴν ἰσημερίαν ὑπ´  αὐτὴν   μάλιστα τὴν ἀρχὴν τοῦ σπόρου·
[7, 22]   ὑπάτων ἱερὰν καὶ ἄσυλον ἐποίησεν  αὐτὴν   νόμῳ, καὶ νῦν τυραννικὴν ἐξουσίαν
[7, 2]   ἐχρήσατο καὶ τίνας ἦλθεν ἐπ´  αὐτὴν   ὁδοὺς καὶ πῶς διῴκησε τὰ
[7, 3]   ἀγαθοῖς οἱ βάρβαροι στρατεύουσιν ἐπ´  αὐτήν,   πεζοὶ μὲν οὐκ ἐλάττους πεντήκοντα
[7, 22]   νῦν γ´ ὁμοθυμαδὸν ἅπαντας ἐξορύξαντας  αὐτὴν   πρόρριζον ἐκ τῆς πόλεως ἐκβαλεῖν,
[7, 64]   καὶ φθόνῳ δυσμενῶν αὐτὴ καθ´  αὑτὴν   πρᾶξις ἐξεταζομένη δημαγωγία τις
[7, 58]   βουλῆς διελθόντες καὶ τὰ δόγματα  αὐτῆς   ἀναγνόντες προεῖπον ἡμέραν, ἐν
[7, 29]   μαθεῖν τὸ τέλος κατηγορεῖν ἤδη  αὐτῆς   ἀξιοῦτε. καίτοι τίς οὐκ οἶδεν,
[7, 13]   ὑπωπτεύετο, εἰ μετασταίη τις ἐξ  αὐτῆς   ἀπὸ τοῦ πλήθους μοῖρα ἀξιόλογος.
[7, 44]   αὐτὸ ἐπιτρῖψαι, διακατασχόντας ἐπὶ τῆς  αὐτῆς   ἀπορίας τῶν ἐπιτηδείων τὴν ἀγοράν.
[7, 14]   τὴν δημαρχικὴν ἐξουσίαν εἰσηγησάμενοι πρῶτοι  αὐτῆς   ἔτυχον. παρελθόντες δ´ οὗτοι τοὺς
[7, 72]   τῶν βωμῶν, ὡς ἐπὶ τῆς  αὐτῆς   ποιεῖ θυσίας· δ´ ὠμοθετεῖτο
[7, 18]   ἠξίωσαν τοὺς μὲν ἐξελάσαντες ἐξ  αὐτῆς,   τοὺς δ´ ἀποκτείναντες, ἀλλὰ διέμενον
[7, 14]   ὡς μάλιστ´ ἐνῆν τὸν κατ´  αὐτῆς   φθόνον, καὶ τοὺς ἄλλους ἠξίου
[7, 65]   παράσχοι λόγων ἀφορμὰς τοῖς ἐπαινεῖν  αὐτὸ   βουλομένοις ψέγειν. πολλοὶ μὲν
[7, 1]   περὶ τοὺς χρόνους ἀκριβῶς, ὡς  αὐτὸ   δηλοῖ τοὖργον, ἀλλ´ εἰκῆ τὸ
[7, 23]   ὁμολογίας, ἀλλὰ τοὺς ἀνῃρηκότας τιμωρούμενοι  {αὐτὸ   δρῶσιν} ἀναίτιοί τε πρὸς θεοὺς
[7, 44]   τῆς ἀναγκαίου σπανίζεται τροφῆς, ἅπαν  αὐτὸ   ἐπιτρῖψαι, διακατασχόντας ἐπὶ τῆς αὐτῆς
[7, 65]   οἱ Ῥωμαῖοι, πότερα χρὴ καταλῦσαι  αὐτὸ   φυλάττειν, οἷον παρὰ τῶν
[7, 55]   παρανομίας τούτων ἕκαστον τῶν πολιτευμάτων  αὐτὸ   καθ´ ἑαυτὸ γινόμενον, ὅταν δ´
[7, 65]   ἐμοὶ δοκεῖ τὸ μὲν ἔθος  αὐτὸ   καθ´ ἑαυτὸ ἐξεταζόμενον χρήσιμον εἶναι
[7, 72]   διέμενεν, ὡς ἐξ ἀρχῆς Λακεδαιμονίων  αὐτὸ   καταλυσάντων. δὲ πρῶτος ἐπιχειρήσας
[7, 52]   αὐτὸς δῆμος. αἰτεῖται γὰρ  αὐτὸ   παρ´ ὑμῶν τήμερον, ὡς πρότερόν
[7, 50]   δὲ γενναιότεροι καὶ οὐκ ἀγαπήσαντες  αὐτὸ   τὸ ζῆν, εἰ μὴ μετὰ
[7, 54]   ἄνδρα τῆς αἰτίας αἰδούμενος μὲν  αὐτὸ   τὸ κινδυνεῦον σῶμα, οὗ πολλὰ
[7, 46]   δὲ δι´ αἰσχύνης λαμβάνεις τὸ  αὐτὸ   τοῦτο; καὶ οὐκ ἀπόχρη σοι
[7, 2]   Ἰταλιῶτιν ἀφικομένοις Κύμην. καὶ γὰρ  αὐτόθι   πολλοὶ Ῥωμαίων διατρίβοντες, οἱ σὺν
[7, 31]   τὰ βουλεύματα. τοιαῦτ´ ἀξιοῦντες οὐκ  αὐτοὶ   βεβαιοῦτε τὰς καθ´ ἑαυτῶν διαβολὰς
[7, 63]   οὐδέτερον ἕξει πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν.  αὐτοὶ   γὰρ ἀμφότερα ἴστε, καὶ τὸν
[7, 4]   ἐλθόντες τῇ φάλαγγι τῶν Ἑλλήνων  αὐτοὶ   δι´ αὑτῶν οἱ πλείους διεφθάρησαν·
[7, 28]   σιτικῶν καρπῶν ἐπίστασθε δήπου καὶ  αὐτοὶ   διὰ τὸν ἐκλειφθέντα σπόρον γενομένην·
[7, 36]   τούτοις καὶ τῇ βουλῇ φροντίς,  αὐτοὶ   ἐπιμελησόμεθα. ταῦτ´ εἰπὼν διέλυσε τὴν
[7, 10]   κατὰ τὸν Τυρρηνικὸν ἱππαρχήσαντος πόλεμον,  αὐτοί   θ´ ὡπλισμένοι κἀκείνοις κομίζοντες ὅπλα
[7, 28]   δημαγωγοὶ διαβάλλουσιν, ἀλλ´ ἐξ ὧν  αὐτοὶ   ἴστε, τὸν λιμὸν ἡγούμενοι γεγονέναι
[7, 72]   παρ´ ἡμῖν. χερνιψάμενοί τε γὰρ  αὐτοὶ   καὶ τὰ ἱερὰ καθαρῷ περιαγνίσαντες
[7, 53]   {πολιτῶν} φαύλων, ἀλλ´ ὃν  αὐτοὶ   καὶ τὰ πολέμια λαμπρότατον ἡγεῖσθε
[7, 10]   ὑπὸ τῶν συνειδότων τινός, εἴτ´  αὐτοὶ   κατὰ τὸν ἐκ τῶν εἰκότων
[7, 27]   τε τοῦ σίτου σπάνιν, ἣν  αὐτοὶ   κατέσκευσαν, καὶ τὰς ἀποστολὰς τῶν
[7, 52]   τῶν δημοτικῶν δίκην μήθ´ ὅταν  αὐτοὶ   κινδυνεύσωσι τοὺς πατρικίους τὰ νείκη
[7, 23]   τὸ τῆς πόλεως κράτος, ἧς  αὐτοὶ   κρατήσουσι πλείους ἡμῶν ὄντες. τί
[7, 16]   ἀγορεύειν κωλύομεν, ἀλλ´ ὑπὸ τούτων  αὐτοὶ   κωλύεσθαι οὐ δικαιοῦμεν. καὶ
[7, 16]   κρίνειν τε καὶ ψηφίζεσθαι, τούτων  αὐτοὶ   πᾶν ἔχειν τὸ κράτος. συνηγωνίζετο
[7, 39]   τὸ προβούλευμα, δικαίαν τινὰ καὶ  αὐτοὶ   ποιησάμενοι πρόκλησιν, ἣν οὐχ οἷόν
[7, 25]   εἰσάγοντα θανάτῳ ζημιώσαντες φυγῇ,  αὐτοὶ   ποιήσειν τοῦτ´ ἔλεγον. θορύβου δ´
[7, 73]   ἀποβάτας, τὸν σταδιαῖον ἁμιλλῶνται δρόμον  αὐτοὶ   πρὸς ἀλλήλους. τελεσθέντων δὲ τῶν
[7, 45]   ἀλλὰ καὶ λόγων ἦρξαν συμβατηρίων  αὐτοὶ   πρότεροι προτείνοντες διαλλαγάς, ὅτε διεῖλεν
[7, 16]   ταῦθ´ Γεγάνιος· Ὅτι οὐκ  αὐτοὶ   συνεκάλεσαν τὸν δῆμον εἰς τὴν
[7, 34]   τοὺς δημότας ἔλεγεν, ἐπειδὴ καλοῦσιν  αὐτοί,   τὰ μὲν ἐπιτιμήσων ταῖς παρανομίαις
[7, 70]   γένος ἦν, τοσούτου ἂν ἐδέησαν  αὐτοὶ   τὰ πατρῷα ἱερὰ καὶ τοὺς
[7, 31]   παθεῖν οὐκ ἂν ὑπομείναιτε  αὐτοί,   ταῦθ´ ἑτέρους πάσχοντας ἀνέχεσθαι δικαιοῦτε;
[7, 37]   χρόνον ὅσον ἠξίουν ἀναβολὴν ἔλαβον·  αὐτοί   τε προσεμηχανήσαντο διατριβὴν ἑτέραν ἀφορμῇ
[7, 18]   τῶν πελατῶν πολλῇ οὔσῃ κατασχεῖν  αὐτοὶ   τὴν πόλιν ἠξίωσαν τοὺς μὲν
[7, 59]   δὲ δήμαρχοι ταῦθ´ ὑφορώμενοι καὶ  αὐτοὶ   τὴν φυλετικὴν ἐκκλησίαν ᾤοντο δεῖν
[7, 38]   πάτριον. δύναισθε δ´ ἂν καὶ  αὐτοὶ   τοῦτο μαρτυρεῖν, ὅτι, ἐξ οὗ
[7, 50]   πολλοῖς κτησάμενοι πόνοις κατέλιπον καὶ  αὐτοὶ   ὑμεῖς οὐκ ἐλάττους ἀγῶνας ἐκείνων
[7, 31]   δυναστείαν περιβάλλονται μείζονα τῆς συγκεχωρημένης  αὐτοῖς   ἄκριτον ἀποκτείνειν ἐπιχειροῦντες ὃν ἂν
[7, 52]   τῆς πόλεως ἐκπεσεῖν, μὴ παρ´  αὐτοῖς,   ἀλλ´ ἐνθάδε κριθεὶς διδότω δίκας,
[7, 26]   ἐκάλουν. ὡς δ´ οὐ προσεῖχεν  αὐτοῖς,   ἀλλὰ καὶ τοὺς ὑπηρέτας, ὑφ´
[7, 20]   κειμένης· οὐ μὴν ἐξεγένετό γ´  αὐτοῖς   ἀμφοτέρων ἅμα τούτων τυχεῖν, ἀλλὰ
[7, 20]   τῶν δημοσίων χρημάτων σῖτον ὀλίγης  αὐτοῖς   ἀπεμπολῆσαι τιμῆς, διδάσκοντες ὡς ἐκ
[7, 2]   δεῖν τῆς δίκης τὸν τύραννον  αὐτοῖς   γενέσθαι κριτήν. δὲ τυραννῶν
[7, 36]   ὑμέτερον. οὐ μὴν ὁμοίους γ´  αὐτοῖς   γίνεσθαι χρὴ καὶ ἐπὶ κεφαλὴν
[7, 22]   ἄγωσι καὶ φέρωσιν, ὅς´ ἂν  αὐτοῖς   δοκῇ, καὶ μηθεὶς κωλύσων
[7, 59]   λόχους συντεταγμένον ἦν, προσέκειντο δ´  αὐτοῖς   δύο ἶλαι τεκτόνων καὶ χαλκοτύπων
[7, 25]   τῶν συνέδρων, καὶ θόρυβος ἐν  αὐτοῖς   ἐγίνετο πολύς. οἱ μὲν γὰρ
[7, 35]   τὸ χωρίον κρημνὸς ἐξαίσιος, ὅθεν  αὐτοῖς   ἔθος ἦν βάλλειν τοὺς ἐπιθανατίους.
[7, 42]   οὐ μένετε καὶ νῦν ἐν  αὐτοῖς;   εἰ δ´ ἀναγκαῖα καὶ οὐκ
[7, 27]   οἱ πατρίκιοι διαποροῦντες, εἴτ´ ἀπολογητέον  αὐτοῖς   εἴη πρὸς τὸν δῆμον ὑπὲρ
[7, 34]   πλήθους, οὐδ´ ὡς μεταγινώσκων ἐπ´  αὐτοῖς   εἰς οἴκτους καὶ παραιτήσεις ἐτρέπετο·
[7, 9]   ἔχειν ὑπὸ σκιαῖς· ἠκολούθουν τ´  αὐτοῖς   εἰς τὰ διδασκαλεῖα τῶν ὀρχηστῶν
[7, 35]   αὐτὸν διαφθεῖραι νόμῳ. συνήργουν δ´  αὐτοῖς   εἰς τοῦτο καὶ συνελάμβανον οἱ
[7, 47]   τῶν ἄλλων δημάρχων παραλιπεῖν  αὐτοῖς   ἐκεῖνος ἐδόκει συναγορευσάντων, ἐπειδὴ γνώμας
[7, 17]   τὸ Ἡφαιστεῖον, ἔνθα ἦν ἔθος  αὐτοῖς   ἐκκλησιάζειν, ἐκάλουν μὲν εἰς ἐκκλησίαν
[7, 66]   τὴν ἑαυτῶν δυναστείαν, καὶ ἐξὸν  αὐτοῖς   ἐν ἀριστοκρατίᾳ πολιτεύεσθαι τὸν δῆμον
[7, 19]   κατεγράφησαν ἅμα τοῖς πελάταις, καὶ  αὐτοῖς   ἐξιοῦσιν ὀλίγον τι ἀπὸ τοῦ
[7, 64]   δ´ ἀποκνήσαντες ἐνθυμηθέντες, ὅσων ἀγαθῶν  αὐτοῖς   ἐξὸν μεταλαβεῖν, διὰ τὸ στασιάζειν
[7, 12]   ὡς ἀδυνάτων ἐσομένων, εἴ τις  αὐτοῖς   ἐπίθοιτο κεκακωμένοις πολέμῳ τε καὶ
[7, 10]   γεωργικὸν ἁρπάσαντες σίδηρον. ἧκον δ´  αὐτοῖς   ἐπίκουροι κατὰ τάχος ἐνδιατρίβοντες ἐν
[7, 17]   ὑπομιμνήσκων ὅσα κατὰ τῶν δημοτικῶν  αὐτοῖς   ἐπράχθη· ἔπειθ´ ὑπὲρ τῆς παρελθούσης
[7, 59]   ἱερὰ πρότερον ἐπιτελέσαντες, νόμος  αὐτοῖς   ἐστι, καὶ μέχρι τοῦ καθ´
[7, 52]   χρώμενοι γνώμῃ πάντα πιστεύετε  αὐτοῖς   περὶ πάντων ἀπιστεῖτε; ἀλλὰ
[7, 12]   ἐξουσίαν ἔχοντες, ἣν οὐκ ἐπέτρεψεν  αὐτοῖς   βουλὴ περὶ τῆς πόλεως
[7, 33]   εἰδέναι χάριν ἔφησεν, εἴ τις  αὐτοῖς   ἤδη ποτὲ φροντὶς εἰσέρχεται τῆς
[7, 34]   ἐτρέπετο· ἀρχὴν δ´ οὐδὲ δικασταῖς  αὐτοῖς   ἠξίου χρῆσθαι περὶ οὐδενὸς πράγματος,
[7, 72]   Ἑλληνικὴν εἰδοφοροῦντες σίκιννιν. σκευαὶ δ´  αὐτοῖς   ἦσαν τοῖς μὲν εἰς Σιληνοὺς
[7, 66]   δημοτικοὺς καταφρονήσαντας τῶν πατρικίων ἐπιχειρῆσαι  αὐτοῖς,   καὶ πολὺν ἐργασαμένους τῶν κρατίστων
[7, 29]   ὑμῖν οὐχ ἧττον ὧν πιστεύετε  αὐτοῖς   καὶ πρὶν πειραθῆναι ἀγανακτεῖτε.
[7, 9]   οἱ παῖδες τρεφόμενοι, χαρίσασθαι βουλόμενος  αὐτοῖς   καὶ ταύτην τὴν δωρεὰν θανάτου
[7, 60]   ἁπάντων εἶναι κοινήν. ~Συγχωρηθέντος δ´  αὐτοῖς   καὶ τούτου μόγις ὑπὸ τῶν
[7, 6]   ἐπαίνους διελθὼν ἀργύριόν τε διαδοὺς  αὐτοῖς   κατ´ ἄνδρα καὶ τὰς παρὰ
[7, 11]   ταῖς ἄλλαις εὐπαθείαις. τοῦτο παρέσχεν  αὐτοῖς   κατὰ πολλὴν ἄδειαν ἁπάσας διελθεῖν
[7, 7]   καὶ γαμεταὶ γυναῖκες, ὑπήντων ἐξιοῦσιν  αὐτοῖς   μετὰ δακρύων περιπλεκόμενοι καὶ καταφιλοῦντες
[7, 15]   τῇ βουλῇ λέγειν. ἐνίσταντο δ´  αὐτοῖς   οἱ δήμαρχοι, καὶ οὐκ ἦν
[7, 3]   ἐξελασθέντες σὺν χρόνῳ, καὶ σὺν  αὐτοῖς   Ὀμβρικοί τε καὶ Δαύνιοι καὶ
[7, 29]   ἐφοβεῖσθε ἀδικήματα, καὶ τὰς ἐπ´  αὐτοῖς   ὀργὰς μελλούσας ἔχειν. νῦν δὲ
[7, 8]   τῶν ἔξωθεν ἐπιόντων πολεμίων ἔχοιεν  αὐτοῖς,   ὅταν ἀνάγκη τις καταλάβῃ, χρῆσθαι
[7, 3]   ἀποδέοντες εἶναι δισμύριοι. ἐστρατοπεδευκόσι δ´  αὐτοῖς   οὐ μακρὰν ἀπὸ τῆς πόλεως
[7, 19]   οὐκ ἦν τὸ πλῆθος ὑπήκοον  αὐτοῖς   οὐδ´ ὥσπερ πρότερον ἑκούσιον ὑπήντα
[7, 37]   ἐπὶ τοὺς Ἀντιάτας, ἐπειδὴ πρεσβευομένοις  αὐτοῖς   οὐδὲν ἠξίουν τῶν δικαίων ποιεῖν·
[7, 59]   λοχῖτιν ἀξιούντων συνάγειν ἐκκλησίαν, ὥσπερ  αὐτοῖς   πάτριον ἦν. ἐν γὰρ τοῖς
[7, 52]   τούτους φοβεῖσθαι καὶ ἅμα τοῖς  αὐτοῖς   περὶ μὲν τῶν μειζόνων ἐπιτρέπειν,
[7, 10]   τῷ τυράννῳ, τίνα χρὴ τρόπον  αὐτοῖς   πολεμεῖν διὰ τὸ μήτ´ ἐκ
[7, 41]   ὁρῶντες, ὁπότε συμβαίη τι διάφορον  αὐτοῖς   πρὸς τοὺς πατρικίους· πολλὰ δ´
[7, 37]   παρούσης ταραχῆς λύσις. καὶ ἔδοξεν  αὐτοῖς   πρῶτον μὲν ἀποθεραπεῦσαι τοὺς δημότας,
[7, 21]   τῶν πρεσβυτέρων, ὡς ἔθος ἦν  αὐτοῖς,   πρώτων ἀποφηναμένων τὰς ἑαυτῶν διανοίας,
[7, 72]   καὶ κατασκώπτειν τοὺς ἐπιφανεστάτους ἄνδρας  αὐτοῖς   στρατηλάταις, ὡς Ἀθήνησι τοῖς πομπευταῖς
[7, 37]   εὐώνους πάνυ καὶ λυσιτελεῖς ποιήσαντας  αὐτοῖς   τὰς ἀγοράς· ἔπειτα πείθειν τοὺς
[7, 20]   τιμίας ὡς ἔνι μάλιστα ποιεῖν  αὐτοῖς   τὰς ἀγοράς, ἵνα σωφρονέστεροι διὰ
[7, 43]   ἐπαρασάμενοι τοῖς παραβᾶσι τὰς συνθήκας  αὐτοῖς   τε καὶ ἐγγόνοις εἰς τὸν
[7, 39]   γὰρ τοὺς βουλευτὰς λόγον ἀποδόντας  αὐτοῖς   τε τοῖς ὑπὲρ τοῦ δήμου
[7, 23]   λοιπὰ σωφρονεῖν, ἀλλὰ ταύτην ἐνέβαλον  αὐτοῖς   τὴν ἀναισχυντίαν τε καὶ πολυπραγμοσύνην,
[7, 16]   ὑμεῖς γ´, δήμαρχοι, παραχωρήσατε  αὐτοῖς   τῆς ἀγορᾶς ἐν τῷ παρόντι·
[7, 38]   τηλικαύτης κύριον γενόμενον. εὕρητο δ´  αὐτοῖς   τῆς κωλύσεως ἀφορμὴ δικαία καὶ
[7, 36]   πολιτῶν οὐθέν´ ἀποκτεῖναι ἄκριτον, συγχωρήσωμεν  αὐτοῖς   τὸ δίκαιον τοῦτο, καίπερ οὐδὲ
[7, 72]   ἑορτὴν ταύτην καταστησάμενοι, τί προσῆκεν  αὐτοῖς   τοὺς μὲν Ἑλληνικοὺς ἅπαντας σέβειν
[7, 38]   τοὺς προεστηκότας τοῦ δήμου συνόντων  αὐτοῖς   τῶν ἐπιτηδείων. καὶ ἔλεξε Μηνύκιος
[7, 20]   τῶν ἀγαθῶν τῶν χρησαμένων  αὐτοῖς   ὕβρις. καὶ τότε δὴ μέγιστος
[7, 45]   λέγουσι βοηθήσαιμεν, οἷς γε μηδ´  αὐτοῖς   ὑπάρχει τἀσφαλές; ταύτας μέντοι τὰς
[7, 39]   τῶν βουλομένων, τι ἂν  αὐτοῖς   φανῇ δίκαιόν τε καὶ τῷ
[7, 41]   τὸν ἐκ τῆς δίκης ἐφιστάντες  αὐτοῖς   φόβον. ἀρχὰς μὲν δὴ καὶ
[7, 10]   αὐτοὺς ποιεῖσθαι μήτ´ ἐν τοῖς  αὐτοῖς   χρονίζειν τόποις, ἀλλὰ νυκτὶ μὲν
[7, 58]   καὶ ὅσα βουλὴ ἐπιτρέψειεν  αὐτοῖς,   ψῆφον ἀναλαμβάνοντες ἐπεκύρουν· τὰς δὲ
[7, 8]   τῶν ἀλλοτρίων δεξαμένου λαβὼν τὴν  αὐτοκράτορα   ἀρχὴν αὐτὸς παρ´ ἑαυτοῦ ἕτερον
[7, 56]   μεταδεδώκατε αὐτῷ καὶ οὐθενὸς τούτων  αὐτοκράτορα   πεποιήκατε τὴν βουλήν· οὕτως καὶ
[7, 56]   δικτάτωρ ὑφ´ ὑμῶν αἱρεθείς, ὃς  αὐτοκράτορι   καὶ ἀνυπευθύνῳ χρώμενος ἐξουσίᾳ τό
[7, 51]   τὸν ἄνδρα, ὁρῶν ὡς οὐδενὸς  αὐτοκράτωρ   ἐστὶ πράγματος, ἀλλ´ ὅς´ ἂν
[7, 8]   ἀμφοτέρων ὑπισχνεῖται ποιήσεσθαι στρατηγὸς ἀποδειχθεὶς  αὐτοκράτωρ,   ἕως ἐν ἀσφαλεῖ τὰ κοινὰ
[7, 40]   εἰς δίκην ὑπαχθέντες, ἀλλ´ ὡς  αὐτόμολοι   καὶ προδόται καταγνωσθέντες τὰ αἴσχιστα
[7, 10]   ἄγειν. μὲν οὖν κατασκευαστὸς  αὐτόμολος   κατά τ´ ἀτριβεῖς ὁδοὺς καὶ
[7, 10]   ἀποσταλεὶς ὑπὸ τῶν φυγάδων ὡς  αὐτόμολος,   ὃς ἄδειαν αἰτησάμενος ὑπέσχετο τῷ
[7, 10]   πλείστους ἐξ αὐτῶν δήσαντας πρὸς  αὐτὸν   ἄγειν. μὲν οὖν κατασκευαστὸς
[7, 27]   ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀφικομένους ἐπ´  αὐτὸν   ἀγορανόμους τύπτων ἀπήλασεν. ἐκάλουν δὲ
[7, 61]   πίστεις φέρετε. λόγων δ´, ὧν  αὐτὸν   αἰτιᾶσθε κατὰ τοῦ δήμου πρὸς
[7, 36]   τι πρακτέον ἦν. ~Κατιδὼν δ´  αὐτὸν   ἀμηχανοῦντα Λεύκιος Ἰούνιος Βροῦτος, ἐκεῖνος
[7, 57]   τῶν δὲ βουλευτῶν οἱ μετ´  αὐτὸν   ἀνιστάμενοι πλὴν ὀλίγων οἱ λοιποὶ
[7, 11]   ξίφη, καὶ συνελθόντες εἰς τὸν  αὐτὸν   ἅπαντες τόπον ἔπειτ´ ἐκεῖθεν ὁρμήσαντες
[7, 35]   πικρὸν καὶ πολεμίων ἁπάντων ἔχθιστον  αὐτὸν   ἀπεκάλουν. προθυμίαν δὲ πολλὴν εἶχόν
[7, 54]   δὲ νίκην τοῖς πεισθεῖσι προσάψειν  αὐτὸν   ἀπέφαινεν· ἦν τ´ ἐνταῦθα πολὺς
[7, 6]   ὅτι λόγῳ μὲν ἐπὶ συμμαχίαν  αὐτὸν   ἀποστέλλουσιν, ἔργῳ δ´ εἰς προὖπτον
[7, 65]   πέρας. εἰ δὲ δεῖ καὶ  αὐτὸν   ἀποφήνασθαι περὶ τηλικούτων πραγμάτων γνώμην,
[7, 50]   οὔτε προγόνων ἀφανῶν ὄντα οὔτ´  αὐτὸν   ἀρετῇ λειπόμενον οὐθενὸς ἡμῶν, αἰτιασάμενος
[7, 54]   τε παρέστηκεν ἅπασι, μὴ δι´  αὐτὸν   ἀρχὴ γένηται στάσεως καὶ κακῶν
[7, 36]   τινες τὸν νόμον, βοηθοῦντες  αὐτὸν   ἀφαιροῦνται τῆς κολάσεως, ὃς οὐκ
[7, 60]   ψῆφον, ἀλλὰ μάλιστα μὲν δι´  αὐτὸν   ἀφεῖναι τῆς δίκης τὸν ἄνδρα
[7, 43]   ἀλλὰ κατὰ πολλὴν ἀνάγκην εἰς  αὐτὸν   ἀφίγμεθα, δεινὰ καὶ πέρα δεινῶν
[7, 56]   ἧς ἂν ἄξιος ᾖ, τεύξεται.  αὐτὸν   δὲ τὸν δῆμον, ἵνα μὴ
[7, 32]   τοι καὶ τῇ βουλῇ χαρίσασθε  αὐτὸν   δεομένοις, καὶ διαλλάγητε ἤδη ποτὲ
[7, 35]   προσῆν τὸ εὐχερές, ἐν χειρῶν  αὐτὸν   διαφθεῖραι νόμῳ. συνήργουν δ´ αὐτοῖς
[7, 34]   πᾶσι τοῖς δημοτικοῖς προθυμίας ἀπολύειν  αὐτόν,   εἰ τὸν παρόντα θεραπεύσειε καιρόν,
[7, 32]   πόλιν. μάλιστα μὲν οὖν δι´  αὐτὸν   ἐκεῖνον ὑφεῖναι τῆς ὀργῆς δίκαιοί
[7, 69]   τοῦ ἀνθρώπου γένηται, δι´ ἀγορᾶς  αὐτὸν   ἐκέλευσε μαστιγούμενον ἕλκειν καὶ εἴ
[7, 54]   καὶ δέησιν ἀνάγκῃ. ἠξίου γὰρ  αὐτόν,   ἐπεὶ διιστάναι τὸν δῆμον ἀπὸ
[7, 35]   πατρίκιοι κράτιστον ἀνδρῶν λέγοντες ἐπῄνουν  αὐτὸν   ἐπὶ τῇ παρρησίᾳ καὶ μόνον
[7, 41]   ὑπὸ Γαΐου Μαρκίου τουδί, καλοῦμεν  αὐτὸν   ἐπὶ τὸν δῆμον καὶ τὰ
[7, 35]   καὶ ταῦτ´ εἰπὼν ἐπέταξεν ἄγειν  αὐτὸν   ἐπὶ τὸν ὑπερκείμενον τῆς ἀγορᾶς
[7, 45]   τοῖς ἡμετέροις, ὁπότε κελευσθέντες ἄγειν  αὐτὸν   ἐπιβάλλοιντο, πληγὰς ἐντρίβεται, καὶ οὐδὲ
[7, 61]   ἐγκλήματος κατηγορεῖτε· ἀλλ´ ἐπειδὴ τυραννίδι  αὐτὸν   ἐπιχειρεῖν εἰσηγγείλατε, τοῦτο διδάσκετε καὶ
[7, 21]   ἄλλους ἐνῆγεν. ἦν δὲ περὶ  αὐτὸν   ἑταιρία μεγάλη νέων εὐγενῶν, οἷς
[7, 59]   {μαχομένων} καὶ ὁπλισμὸν οὐ τὸν  αὐτὸν   ἐχόντων τοῖς πρωτοστάταις, ἀλλ´ ἐλάττονα·
[7, 61]   μέμνησθε μήτε κατηγορεῖτε. ἀφεῖσθαι γὰρ  αὐτὸν   ἐψηφίσατο ταύτης τῆς αἰτίας τὸ
[7, 6]   εἰπὼν μόνον, ὡς οὐ λέληθεν  αὐτὸν   διάνοια τῶν ἐχθρῶν, ὅτι
[7, 17]   βοῇ τὸν νόμον εἰσφέρειν, ἔχων  αὐτὸν   ἤδη γεγραμμένον ἀνεγίνωσκε καὶ ψῆφον
[7, 58]   βουλευσάμενοι κατὰ σφᾶς τυραννίδι ἐπιβουλεύειν  αὐτὸν   ᾐτιάσαντο καὶ πρὸς ταύτην ἐκέλευον
[7, 45]   ὑμετέρας συναγανακτήσεως τυχεῖν, ἐπὶ δίκην  αὐτὸν   ἴσην καὶ νόμιμον, βουλή,
[7, 35]   τῇ προτέρᾳ τῶν ἡμερῶν ἄγειν  αὐτὸν   κελευσθέντας ὑφ´ αὑτῶν τύπτων ἀπήλασεν·
[7, 6]   δ´ Ἀριστόδημος σὺν τοῖς περὶ  αὐτὸν   λογάσι Κυμαίων ὀλίγοις οὖσι πᾶν
[7, 26]   ἄλλων πολιτῶν συχνοὺς ὥρμησαν ἐπ´  αὐτόν·   δ´ ἔτυχεν ἔτι διατρίβων
[7, 26]   αὑτὸν ἔχων. ὡς δὲ συνεῖδον  αὐτὸν   οἱ δήμαρχοι, προσέταξαν τοῖς ἀγορανόμοις
[7, 63]   βιαίων τε καὶ ὑπερηφάνων ἀπολύουσιν  αὐτὸν   οἱ πατρίκιοι καὶ οὐδ´ ἡμῖν
[7, 25]   λόγους, καὶ εἰ μὴ κωλύσειαν  αὐτὸν   οἱ πατρίκιοι πόλεμον ἐμφύλιον εἰς
[7, 23]   ἔργα εἶναι δοκεῖ, καὶ κωλύεσθαι  αὐτὸν   οἴονται δεῖν τὰ λοιπὰ ἐξαμαρτάνοντα,
[7, 43]   ποτ´ ἂν ὑμῖν παρέστη πρὸς  αὐτὸν   πάθος. ~Τὰς γὰρ ὑπὲρ τῆς
[7, 5]   κάλλιστον ὑπέλαβον εἰληφέναι καιρὸν ἐκποδὼν  αὐτὸν   ποιήσασθαι σὺν εὐσχήμονι προφάσει. πείσαντες
[7, 36]   νῦν ἐπειρᾶτο διαπράττεσθαι, τὸν  αὐτὸν   ὑπάρχειν καὶ κατήγορον καὶ δικαστὴν
[7, 5]   κατακοπήσεσθαι μαχόμενον ὑπὸ τῶν Τυρρηνῶν  αὐτὸν   ὑπελάμβανον κατὰ πέλαγος διαφθαρήσεσθαι.
[7, 13]   λοιμόν, ὃς ἐν τῇ μελλούσῃ  αὐτὸν   ὑποδέχεσθαι πόλει πολὺς γενόμενος τούς
[7, 46]   ὑπερηφανίας, πατέρες, εἰ τηλικούτων  αὑτὸν   ἀξιοῖ μόνος, ἡλίκων οὐδ´ ἅπαντες
[7, 26]   καὶ τὴν ἄλλην ἑταιρίαν περὶ  αὑτὸν   ἔχων. ὡς δὲ συνεῖδον αὐτὸν
[7, 6]   πολλαῖς δωρεαῖς ἀπέπλει διὰ ταχέων  αὐτὸς   ἄγγελος τοῖς Κυμαίοις τῆς αὑτοῦ
[7, 8]   ἄφεσιν· τούτων δὲ τὴν ἐπιμέλειαν  αὐτὸς   ἀμφοτέρων ὑπισχνεῖται ποιήσεσθαι στρατηγὸς ἀποδειχθεὶς
[7, 63]   τῷ ταμίᾳ ταῦτ´ ἀπέδειξεν οὔτ´  αὐτὸς   ἀποδόμενος εἰς τὸ δημόσιον ἀνήνεγκε
[7, 68]   ἐπιτελέσωσιν· οὐ γὰρ δέδεγμαι ταύτας.  αὐτὸς   δ´ ἐκ τῶν ὕπνων ἔφησεν
[7, 67]   τε καὶ προπεμπόντων τὸν Μάρκιον.  αὐτὸς   δ´ Μάρκιος οὔτ´ ἀνακλαυσάμενος
[7, 71]   μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐξ ὧν  αὐτὸς   ἔγνω παρεχόμενος. Ταύτην δὴ τὴν
[7, 51]   ἄνδρα ὡς δίκην ὑφέξοντα, ἧς  αὐτὸς   ἔμελλεν ἔσεσθαι κατήγορός τε καὶ
[7, 22]   τὴν ἀριστοκρατίαν ὑμῶν καὶ πάντων  αὐτὸς   ἐσόμενος τῶν κοινῶν κύριος, σχεδὸν
[7, 50]   ἀφέλησθε τῆς πατρίδος ἐκβάλητε,  αὐτὸς   ἐφ´ ὑμῖν ταῦτα μηχανώμενος διατελεῖ,
[7, 61]   παρελθὼν δήμαρχος Σικίννιος οὔτ´  αὐτὸς   ἔφη προδώσειν τὴν ἐλευθερίαν τῶν
[7, 60]   τῆς ἀφέσεως καλόν, ὅτε γ´  αὐτὸς   ἥκει παρέχων τὸ σῶμα τοῖς
[7, 8]   ἐκ τῶν ἀνοσιωτάτων δούλων, οὓς  αὐτὸς   ἠλευθέρωσεν ἀποκτείναντας τοὺς αὑτῶν δεσπότας,
[7, 72]   τῶν θυηπολιῶν τρόπος  αὐτὸς   ἦν τῷ παρ´ ἡμῖν. χερνιψάμενοί
[7, 63]   καὶ οἷον ὑμῶν κατέλυσε νόμον  αὐτὸς   ἰδιώτης ὢν μάθετε. ἴστε δήπου
[7, 52]   δεδώκασιν ἐξουσίαν, ποιεῖ νῦν  αὐτὸς   δῆμος. αἰτεῖται γὰρ αὐτὸ
[7, 63]   ἰδιώτης γίνεται κύριος, ἀλλ´ οὐδ´  αὐτὸς   τῆς δυνάμεως ἡγεμών·
[7, 45]   ὄντες τὸ πλῆθος, ὅσους νῦν  αὐτὸς   ὁρᾷς, τοσαύτας δ´ ἀρετὰς ἀποδεδειγμένοι
[7, 8]   δεξαμένου λαβὼν τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν  αὐτὸς   παρ´ ἑαυτοῦ ἕτερον ἐπιφέρει βούλευμα,
[7, 21]   ἐξ ἀρχῆς κόσμον ἀποκαταστῆσαι προθυμούμενος  αὐτός   τ´ ἀναφανδόν, ὥσπερ καὶ πρότερον
[7, 52]   ἀσφαλείας τῶν κατισχυομένων δημοτικῶν, ὡς  αὐτός   τε δηλοῖ γραφὰς ἔχων οὐκ
[7, 14]   ἦν τοῦ ἀρχείου τότε ἡγεμών,  αὐτός   τε πολὺς ἔρρει κατὰ τῆς
[7, 72]   παροχουμένοις, νῦν δὲ ποιήματ´ ᾄδουσιν  αὐτοσχέδια.   εἶδον δὲ καὶ ἐν ἀνδρῶν
[7, 72]   καρπῷ χεῖρας ἔχουσαι. κόσμον τ´  αὐτοῦ   ἀφηγούμενος, ἵνα δῆλον ἡμῖν ποιήσειεν,
[7, 54]   ἀληθεῖς καὶ κυρίας τὰς κατ´  αὐτοῦ   διαβολὰς μένοντα ἐν τῷ φθονουμένῳ
[7, 60]   τι ἂν ἐκεῖνοι περὶ  αὐτοῦ   διαγνῶσιν. εἰ δ´ οὐχ οἷοί
[7, 68]   τὴν αὐτὴν ἔφη ποιήσασθαι περὶ  αὐτοῦ   δόξαν, καὶ ἅμα δι´ αἰσχύνης
[7, 60]   μηδὲν ἀδικεῖσθαι τὸν δῆμον ὑπ´  αὐτοῦ   δόξουσιν ἀφεικέναι· ἐὰν δὲ κωλύσωσιν
[7, 17]   θανάτῳ ζημιούσθω, καὶ τὰ χρήματ´  αὐτοῦ   ἱερὰ ἔστω. τῶν δ´ ἀμφισβητούντων
[7, 49]   ἐξουσίαν αὐτῷ δοθῆναι δημάρχους ἐξ  αὐτοῦ   καθ´ ἕκαστον ἔτος ἀποδεικνύναι, πρόφασιν
[7, 51]   τοῦ γενναίου στάντες τοῖς παρανόμοις  αὐτοῦ   καὶ βιαίοις ἠναντιώθητε, ταῦθ´ ὑμῖν
[7, 50]   ἀλλ´ ὡς δεδοικόσι τὴν ἰσχὺν  αὐτοῦ   καὶ κατεπτηχόσιν ἡμῖν ἔπειτα ἱερὰν
[7, 62]   τε τοὺς ληφθέντας αἰχμαλώτους ὑπ´  αὐτοῦ   καὶ πολιτῶν τοὺς διασωθέντας ἐν
[7, 11]   δ´ Ἀριστόδημον καὶ τοὺς παῖδας  αὐτοῦ   καὶ τὴν ἄλλην συγγένειαν συλλαβόντες
[7, 25]   ὑπολαμβάνοντες ἤχθοντο τοῖς λεγομένοις ὑπ´  αὐτοῦ   καὶ τὴν γνώμην οὐ προσίεντο·
[7, 36]   ψῆφον ἀναδοῦναι τοῖς πολίταις ὑπὲρ  αὐτοῦ   κατὰ φυλάς· τι δ´
[7, 35]   ἡνίας. τελευτῶν γοῦν, ἐπειδὴ πολλὴν  αὐτοῦ   καταδρομὴν ἐποιήσατο καὶ τοὺς θυμοὺς
[7, 35]   κατηγορίᾳ τέλος ἐξήνεγκεν, ὅτι θάνατον  αὐτοῦ   καταψηφίζεται τὸ ἀρχεῖον τῆς εἰς
[7, 34]   βουλήσεταί τις ἐπὶ τῶν ὑπάτων  αὐτοῦ   κατηγορεῖν εἴτ´ ἔργων εὐθύνας ἀπαιτῶν
[7, 58]   ταύτης ἕνεκα τῆς αἰτίας μέλλουσιν  αὐτοῦ   κατηγορεῖν. οἱ δὲ δήμαρχοι βουλευσάμενοι
[7, 63]   Μάρκιος πρῶτος καὶ μόνος ὑπεριδὼν  αὐτοῦ   κειμένου καὶ κυρίου ὄντος ἠξίωσε
[7, 62]   καὶ τρέφεται τυραννίς· ἔτι δ´  αὐτοῦ   λέγοντος ὅσον μὲν ἦν τοῦ
[7, 27]   Μαρκίου καθήπτοντο τοὺς ῥηθέντας ὑπ´  αὐτοῦ   λόγους ἐν τῇ βουλῇ διεξιόντες,
[7, 68]   ὑπεροψίας καὶ τῆς καταφρονήσεως τῶν  αὐτοῦ   λόγων τὴν μὲν ἤδη δέδωκε
[7, 19]   ἤδη ἀνήρ, καὶ δέος  αὐτοῦ   μέγα παρὰ τοῖς πολεμίοις ἐγεγόνει.
[7, 32]   οὐδὲν ἔβλαψεν, αἱ δὲ πράξεις  αὐτοῦ   μεγάλα ὠφέλησαν. εἰ δὲ πρὸς
[7, 35]   πάσχοντος ὑπεροψία. ~Τοιγάρτοι λέγοντός τ´  αὐτοῦ   μεταξὺ πολὺς θόρυβος ἐγίνετο τῇδε
[7, 15]   ὑποσχέσει ἔργων καὶ τοὺς ἡγεμόνας  αὐτοῦ   μετριωτέρους παρασκευάζειν, τιθέντας εἰς μέσον
[7, 44]   μανέντες ὑμεῖς ἐπεκυρώσατε τὰς γνώμας  αὐτοῦ,   μηθὲν ἂν γενέσθαι τὸ διὰ
[7, 68]   δ´ ὕστερον ἡμέραις τὸν υἱὸν  αὐτοῦ   νέον ὄντα καὶ καλὸν οὔτε
[7, 20]   τοῖς πατρικίοις ὑπὲρ τῆς διαθέσεως  αὐτοῦ.   οἱ μὲν γὰρ ἐπιεικέστατοι αὐτῶν
[7, 17]   ψῆφον δίδωσι τῷ πλήθει περὶ  αὐτοῦ   παραχρῆμα ἐπενεγκεῖν. οὐ γὰρ ἐδόκει
[7, 60]   ὅτι βουλὴ δεησομένη περὶ  αὐτοῦ   πάρεισιν, ἄνδρες οἱ κράτιστοι τῆς
[7, 22]   ᾐσθῆσθαι τὰ περὶ τὰς διαλλαγὰς  αὐτοῦ   πλεονεκτήματα ὁρῶντας· γ´ οὐκ
[7, 46]   πάντες ὑμεῖς ἀνεδέχεσθε τὸν ὑπὲρ  αὐτοῦ   πόλεμον ψηφίσασθαι, τὸ μὲν εὔνουν
[7, 52]   πλείονος ποιήσονται τῆς ἀδικουμένης ὑπ´  αὐτοῦ   πόλεως, μέλλοντες ἀρὰν καὶ ἐπιορκίαν
[7, 7]   κατηγορίαν διαθέμενος τῶν φονευθέντων ὑπ´  αὐτοῦ   πολιτῶν, ἐκείνους μὲν ἔφη τετιμωρῆσθαι
[7, 10]   οἱ παῖδες τῶν πεφονευμένων ὑπ´  αὐτοῦ   πολιτῶν ἦσαν, οὓς κατ´ ἀρχὰς
[7, 22]   ἐπ´ ἐξουσίας πολλῆς οἱ προεστηκότες  αὐτοῦ   πρόφασιν εὐπρεπῆ προβαλλόμενοι τὸ δὴ
[7, 46]   ἀπολύσασθαι. ~Ἐῶ τἆλλα, ἀλλ´ ὑπὲρ  αὐτοῦ   σοῦ καὶ τῆς σῆς θεοβλαβείας
[7, 7]   διεξῄει, οἱ δὲ παρασκευασθέντες ὑπ´  αὐτοῦ   συνεργοὶ τῆς ἐπιθέσεως ἔχοντες ὑπὸ
[7, 63]   καὶ οὐκ ἔνεσθ´ ὑμῖν ἀποψηφισαμένοις  αὐτοῦ   τὰ δίκαια καὶ τὰ εὔορκα
[7, 24]   δῆμος, ὅτι βουληθέντες καταλύειν  αὐτοῦ   τὴν ἰσχὺν ἀπετράπεσθε, πολὺ μᾶλλον
[7, 25]   εὐνοίᾳ γινόμενον· μανίαν τ´ ἀπέφαινον  αὐτοῦ   τὴν συμβουλήν, οὐ παρρησίαν οὐδὲ
[7, 51]   ὡς ἔμαθεν ὑμᾶς οὐκέτι φέροντας  αὐτοῦ   τὴν ὕβριν, ἀλλ´ ὁμόσε χωρεῖν
[7, 52]   ὅμοιόν ἐστι τοῖς ἄλλοις ἐγχειρήμασιν  αὐτοῦ   τοῖς ἀδίκοις καὶ παρανόμοις, καὶ
[7, 34]   μάλιστα τῶν δημάρχων. προσῆν δ´  αὐτοῦ   τοῖς λόγοις οὐχ ὡς πολίτου
[7, 35]   μὲν ἡδομένων ἐπὶ τοῖς λόγοις  αὐτοῦ,   τῶν δὲ πάλιν ἀχθομένων. καὶ
[7, 60]   τὴν δίκην τοῖς δεομένοις ὑπὲρ  αὐτοῦ   φανήσονται κεχαρισμένοι. ~Παυσαμένου δὲ τοῦ
[7, 54]   δῆμον ἀξιοῦν μηθὲν διαγνῶναι περὶ  αὐτοῦ   χαλεπὸν τούς θ´ ὑπάτους καὶ
[7, 61]   δίκην τοῖς δημοτικοῖς, ἀναδώσειν περὶ  αὐτοῦ   ψῆφον, ἄλλο δὲ ποιήσειν παρὰ
[7, 6]   αὐτὸς ἄγγελος τοῖς Κυμαίοις τῆς  αὑτοῦ   νίκης βουλόμενος γενέσθαι· εἵποντο δ´
[7, 54]   ἀλλὰ καὶ πελάτας ἕκαστον τοὺς  αὑτοῦ   παρακαλεῖν καὶ φίλους συνάγειν, καὶ
[7, 6]   μετὰ τοῦτο καλῶν εἰς τὴν  αὑτοῦ   σκηνὴν τοὺς πονηροτάτους ἐξ αὐτῶν
[7, 67]   Μάρκιος οὔτ´ ἀνακλαυσάμενος ὤφθη τὰς  αὑτοῦ   τύχας οὔτ´ ἀποιμώξας οὔτ´ ἄλλο
[7, 58]   μεταξὺ τῶν ἀγορῶν ἑπτὰ ἡμέρας  αὐτουργοί   τ´ ὄντες οἱ πολλοὶ καὶ
[7, 68]   ἀνὴρ καὶ οὐσίας ἱκανῆς κύριος,  αὐτουργὸς   δὲ καὶ τὸν πλείω χρόνον
[7, 68]   {ἔχειν} τὸ πρᾶγμα λαβεῖν, ἀνὴρ  αὐτουργὸς   καὶ γέρων ὀνείρατα πρὸς τὴν
[7, 35]   πατρίκιοι μέγα ἐμβοήσαντες ὥρμησαν ἐπ´  αὐτοὺς   ἀθρόοι· ἔπειθ´ δῆμος ἐπὶ
[7, 14]   μαθεῖν, ὑπομιμνήσκοντές τε τῶν παλαιῶν  αὐτοὺς   αἰκισμῶν, οἷς ὑπὸ τῶν πλουσίων
[7, 8]   ἐπιφέρει βούλευμα, δι´ οὗ παρακρουσάμενος  αὐτοὺς   ἁπάντων ἀφείλετο τὴν ἐλευθερίαν. σκηψάμενος
[7, 6]   προήσεσθαι τοῖς ἐχθροῖς ἐπαγγειλαμένων, ἐπαινέσας  αὐτοὺς   ἀπέλυσε τὴν ἐκκλησίαν. καὶ μετὰ
[7, 20]   συμβαίνουσι χρησάμενοι. ~Οἱ δὲ μετ´  αὐτοὺς   ἀποδειχθέντες ὕπατοι Μάρκος Μηνύκιος Αὐγουρῖνος
[7, 12]   τῆς δίκης οὐθενὸς ἔτι φυλάττοντος  αὐτοὺς   ἀποδράντες ᾤχοντο. θεράποντας δ´ αὐτῶν
[7, 9]   καὶ ῥιπίδας κομίζουσαι, καὶ ἔλουον  αὐτοὺς   αὗται κτένας εἰς τὰ βαλανεῖα
[7, 5]   Ἀρικηνῶν πρέσβεις σὺν ἱκετηρίαις ἀξιοῦντες  αὐτοὺς   βοηθῆσαι σφίσιν ὑπὸ Τυρρηνῶν πολεμουμένοις.
[7, 27]   πίστεις παραφέροντες τοῦ μὴ βεβαίως  αὐτοὺς   διηλλάχθαι πρὸς τὸ δημοτικὸν τήν
[7, 5]   οἱ πενέστατοι Κυμαίων, εἰς ταύτας  αὐτοὺς   ἐνεβίβασαν θάνατον ἀπειλήσαντες, ἐάν τις
[7, 60]   ἦν ἁπάντων τῶν λόγων, μηδεμίαν  αὐτοὺς   ἐπενεγκεῖν κατὰ τοῦ Μαρκίου ψῆφον,
[7, 12]   εἰς τὰς αὐτὰς ἀπορίας κατέστησεν  αὐτούς.   ἦν δ´ οὐθὲν εἶδος ἀναγκαίας
[7, 72]   Τερπόμενοι· δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ´  αὐτοὺς   Μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους.
[7, 4]   ὑπέστησαν μυριάδας. ~Ὡς δὲ κατέμαθον  αὐτοὺς   οἱ βάρβαροι μάχεσθαι παρεσκευασμένους, ἀλαλάξαντες
[7, 72]   αὐληταὶ πολλοὶ παρεξῄεσαν· καὶ μετ´  αὐτοὺς   οἵ τε τὰ θυμιατήρια κομίζοντες,
[7, 54]   σωτηρίας ῥοπήν· καὶ μὴ μόνον  αὐτοὺς   οὕτως ἔχειν ταῖς γνώμαις, ἀλλὰ
[7, 45]   ἐφ´ οἷς δι´ αἰτίας εἴχομεν  αὐτούς,   περὶ πολλοῦ ἐποιήσαντο ἀπολύσασθαι. ~Ἐῶ
[7, 10]   ἐκ τοῦ φανεροῦ τὰς ἐπιχειρήσεις  αὐτοὺς   ποιεῖσθαι μήτ´ ἐν τοῖς αὐτοῖς
[7, 52]   πάντων ἀπιστεῖτε; ἀλλὰ προβουλεῦσαι μὲν  αὐτοὺς   τὰ δίκαια ἱκανοὺς εἶναι νομίζετε,
[7, 23]   τοῖς θεοῖς, ὅτι οὐκ εἴασαν  αὐτοὺς   τὰ πρῶτα πλεονεκτήσαντας εἰς τὰ
[7, 8]   βεβήλου τόπου, φέρων εἰς τοὺς  αὐτοὺς   τόπους τὰς ἰδίας ἀντ´ ἐκείνων
[7, 13]   καλῶς ἔτι τὴν προτέραν, ἐνῆγεν  αὐτοὺς   ψηφίζεσθαι τὸν ἀπόστολον. πάλιν γάρ,
[7, 16]   δ´ ὑπάτοις οἱ πατρίκιοι συστρέψαντες  αὑτούς.   ἐγίνετο δὲ πολὺς ἀγὼν περὶ
[7, 6]   καὶ τὸν ἡγεμόνα τῶν Τυρρηνῶν  αὐτοχειρίᾳ   κτείνας τρέπει τοὺς ἄλλους εἰς
[7, 54]   χάριν τῇ παρασχούσῃ τὴν ἐξουσίαν  αὐτῷ   βουλῇ καὶ πρὸς μηδὲν ἐναντιωθείσῃ
[7, 9]   τὸν εἰκότα λογισμὸν οὐ μικρὸν  αὐτῷ   δέος ὑποτρέφεσθαι νομίσας ἐπεχείρησε μὲν
[7, 42]   τῷ δήμῳ κρίνειν ἃς ἔξεστιν  αὐτῷ   δίκας κατὰ τὸν νόμον ἐν
[7, 49]   μείζω καὶ παρανομωτέραν δωρεάν, ἐξουσίαν  αὐτῷ   δοθῆναι δημάρχους ἐξ αὐτοῦ καθ´
[7, 68]   τὸν λόγον, εἰ μέλλοι θάνατος  αὐτῷ   ἐλεύσεσθαι παρημεληκότι τοῦ βίου· τὸν
[7, 69]   πομπῆς ὀρχηστὴς προηγούμενος οὐ καλὸς  αὐτῷ   ἐφάνη. ἔπειτα λέγει τις ἐξ
[7, 17]   εἰς ἔκτισιν ἧς ἂν ἐπιθῶσιν  αὐτῷ   ζημίας. δὲ μὴ διδοὺς
[7, 36]   κατὰ τὸν νόμον κύριοι, τιμήσατε  αὐτῷ   ἧς ἂν ἄξιον εὕρητε ζημίας.
[7, 68]   ἐπιστάντα τὸν Καπιτώλιον Δία λέγειν  αὐτῷ·   Ἴθι, Λατίνιε, καὶ λέγε τοῖς
[7, 56]   ἐν τῇ πόλει διαπραττομένων, μεταδεδώκατε  αὐτῷ   καὶ οὐθενὸς τούτων αὐτοκράτορα πεποιήκατε
[7, 50]   λειπόμενον οὐθενὸς ἡμῶν, αἰτιασάμενος ἐπιβουλεύειν  αὐτῷ   καὶ πονηρὰς ἐνθάδε γνώμας λέγειν,
[7, 10]   πρόρριζος ἀπολόμενος. ~Οἱ δ´ ἐπαναστάντες  αὐτῷ   καὶ τὴν πόλιν ἐλευθερώσαντες ἀπὸ
[7, 16]   δημαγωγὸς ᾐτήσατο τὴν χάριν, ἐπιτρέπουσιν  αὐτῷ   λέγειν. σιωπῆς δὲ γενομένης ἄλλο
[7, 60]   ὑπάτων, καὶ ἔλεξεν οὓς ἐπέστειλεν  αὐτῷ   λόγους βουλή· πρῶτον μὲν
[7, 21]   μισεῖν τοὺς δημοτικούς. ὑπατείαν γὰρ  αὐτῷ   μετιόντι ταῖς ἔγγιστα γενομέναις ἀρχαιρεσίαις
[7, 51]   ὑμῶν ἐπιχειρῇ λαμβάνειν μήτε συγχωρεῖν  αὐτῷ   μήτ´ ἐπιτρέπειν, ἀλλ´ ἀντιπράττειν λόγοις
[7, 60]   προσήκοντα σφίσι ποιήσουσι, λόγων μὲν  αὐτῷ   μνησικακοῦντες φαύλων, ἔργων δ´ ἀχαριστοῦντες
[7, 68]   πολλῶν καὶ ἀπατηλῶν ὑπολαβεῖν. ἔπειτ´  αὐτῷ   πάλιν κατὰ τοὺς ὕπνους ἐπιφανὲν
[7, 7]   μάλιστα δ´ οἱ τὴν στρατηγίαν  αὐτῷ   παραδόντες καὶ τἆλλα τὰ πρὸς
[7, 21]   καὶ μάλιστα δεδιώς, ὅτι συνελάμβανεν  αὐτῷ   πάσῃ προθυμίᾳ τὸ τῶν πατρικίων
[7, 16]   τοὺς ὑπάτους ἠξίου δοῦναι λόγον  αὐτῷ,   παύσειν ὑπισχνούμενος τὴν στάσιν. κἀκεῖνοι
[7, 14]   τὸν λόγον, ὡς εἰ βουληθεῖεν  αὐτῷ   πείθεσθαι διὰ ταχέων προσαναγκάσων τοὺς
[7, 6]   νίκης βουλόμενος γενέσθαι· εἵποντο δ´  αὐτῷ   πολλαὶ πάνυ τῶν Ἀρικηνῶν ὁλκάδες
[7, 6]   τὴν πατρίδα, καὶ ἄν τις  αὐτῷ   ποτε συμβαίνῃ κίνδυνος ἐκ τῆς
[7, 54]   μετὰ δίκης ἀπολυόμενον. ταῦτα γὰρ  αὐτῷ   πρός τε σωτηρίαν ἀσφαλέστατα εἶναι
[7, 54]   δὲ πλείων λόγος ἐγίνετο  αὐτῷ   πρὸς τὸν Μάρκιον παράκλησιν ἔχων
[7, 68]   τὸν δὲ θεὸν οὐ ταύτην  αὐτῷ   προσθεῖναι τὴν τιμωρίαν, ἀλλ´ εἰς
[7, 51]   ἵνα γνῶτε, ὅντινα χρὴ τρόπον  αὐτῷ   προσφέρεσθαι. ἐκεῖνος τοίνυν ὡς ἔμαθεν
[7, 51]   βουλευσάμενοι μᾶλλον φρονιμώτερα ἐχαρίσασθε,  αὐτῷ   συμφορὰς ὑμῖν ἐνήνοχε καὶ βλάβας,
[7, 49]   ὄχλον, καὶ πάνθ´ ὅσα μαλακισθέντες  αὐτῷ   συνεχωρήσατε μάτην θ´ ὑμῖν ἀνήλωται
[7, 50]   ἡμῖν δῆμος, ἐπειδὴ καὶ ταύτην  αὐτῷ   συνεχωρήσατε τὴν ἀρχήν; οὐκ ἐταμιεύσατο
[7, 64]   ὑπέσχετο τοῖς ὑπάτοις, ἐὰν ἐπιτρέψωσιν  αὐτῷ   τὴν ἡγεμονίαν, στρατιὰν ἄξειν ἑκούσιον
[7, 51]   ὑμῶν ἥκει συγχωρῆσαι καὶ ταύτην  αὐτῷ   τὴν χάριν. ἐνθυμούμενοι δὴ ταῦτ´
[7, 46]   καὶ ἀπειλῶν. ἔπειτ´ οὐ νεμεσᾶτε  αὐτῷ   τῆς ὑπερηφανίας, πατέρες, εἰ
[7, 64]   ἂν ἁλῶναι τὸν ἄνδρα θανάτου  {αὐτῷ   τιμησάντων} ὡς δ´ ἐπεψήφισαν ἅπαντες,
[7, 36]   καὶ ταῦτ´ ἀκρίτου. συνεβούλευε δ´  αὐτῷ   τότε μὲν εἶξαι καὶ μὴ
[7, 17]   λοιπὸν ἐσομένους. τοιαῦτα διαλεχθείς, ἐπικελεύσαντος  αὐτῷ   τοῦ δήμου μεγάλῃ βοῇ τὸν
[7, 26]   εἰς ἐκκλησίαν τὸν δῆμον ἐδήλωσαν  αὐτῷ   τοὺς ἐν τῇ βουλῇ ῥηθέντας
[7, 54]   ἐπέξεισιν ἄχρι τέλους, ἀλλ´ ἀρκεσθεὶς  αὐτῷ   τῷ κεκρατηκέναι τοῦ σώματος ἐπιεικέστερον
[7, 10]   νεότητα, δείσας, μὴ συμφρονήσαντες ἐπαναστῶσιν  αὐτῷ,   φθάσαι διαχειρισάμενος ἅπαντας ἐβούλετο, πρὶν
[7, 64]   ἐννέα· ὥστ´ εἰ δύο προσῆλθον  αὐτῷ   φυλαί, διὰ τὴν ἰσοψηφίαν ἀπελέλυτ´
[7, 6]   βοηθεῖν. ἁπάντων δὲ πολλὰς ὁμολογούντων  αὐτῷ   χάριτας εἰδέναι τῆς τ´ ἀνελπίστου
[7, 64]   πολέμια καὶ ἀρετῆς. ὡς δ´  αὐτῷ   χεὶρ ἀξιόμαχος ἐδόκει συνεληλυθέναι, προῆγεν
[7, 54]   σώματος ἐπιεικέστερον μᾶλλον χαλεπώτερον  αὐτῷ   χρήσεται. εἰ δ´ ἄρα ἐκ
[7, 10]   τυράννῳ παραλαβὼν τὴν ἀποσταλησομένην σὺν  αὑτῷ   δύναμιν ἄξειν ἐπὶ τὸν τόπον,
[7, 52]   δικαστὴς καὶ οὐθὲν ἂν χαρίσαιτο  αὑτῷ   πρὸς ἀνδρὸς ἐχθροῦ τὴν ψῆφον
[7, 70]   νόμιμα καὶ ἐπιτηδεύματα παλαιὰ παρεχόμενος  αὐτῶν,   μέχρι τοῦ κατ´ ἐμὲ
[7, 54]   ἀξιώμασιν, ὅταν εἰς ταπεινὰ πέσωσιν  αὐτῶν   αἱ τύχαι. δὲ πλείων
[7, 69]   ἐφάνη. ἔπειτα λέγει τις ἐξ  αὐτῶν   ἀναμνησθεὶς τὸ γενόμενον, καὶ πάντες
[7, 62]   πληγῶν, καὶ ἐπύθετο, εἰ τῶν  αὐτῶν   ἀνθρώπων ἔργα εἶναι νομίζουσι σώζειν
[7, 56]   πλεονέκταις, πολλοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ φύλακας  αὐτῶν   ἀποδείξαντες, τοσούτῳ κρεῖττον ὑμῖν ἕξει
[7, 16]   ὑμῖν ὑποδέχομαι ποιήσειν φανερόν· μετριωτέραν  αὐτῶν   ἀποδώσετε τὴν ὑπερηφανίαν. ἐὰν δὲ
[7, 11]   φερούσας πύλας τούς τε φύλακας  αὐτῶν   ἀποκτείνουσι κοιμωμένους καὶ τοὺς σφετέρους
[7, 17]   ἄν τινι ὑμῶν ἀδικουμένῳ πρὸς  αὐτῶν   βοηθεῖν δυναίμεθα, εἰ τὴν ἐξουσίαν
[7, 13]   τῶν δ´ ἐξ ἐπιβουλῆς ὑπ´  αὐτῶν   γεγονέναι τὴν σιτοδείαν ἀποφαινόντων δι´
[7, 70]   Ῥωμαίων ἑβδόμην ἤδη κρατούμενον ὑπ´  αὐτῶν   γενεάν, εἴπερ ἦσαν βάρβαροι. ~Ἕτερος
[7, 53]   ἐλθεῖν, ἔργον δὲ μηθὲν ἐξ  αὐτῶν   γένοιτ´ ἄχαρι. ~Ταῦτα μὲν Ἄππιος
[7, 24]   καθ´ ἡδονάς, ὡς οἱ δημαγωγοὶ  αὐτῶν   δεδιττόμενοι ἔλεγον. εἰ δ´ ἀφήσετε
[7, 10]   μή γ´ ὡς πλείστους ἐξ  αὐτῶν   δήσαντας πρὸς αὐτὸν ἄγειν.
[7, 10]   παραλαβὼν τοὺς φίλους ἐσκόπει μετ´  αὐτῶν,   δι´ οἵου τρόπου ῥᾷστά τε
[7, 66]   ἀναγκαῖον ἡγησάμην εἶναι τοὺς λόγους  αὐτῶν   διεξελθεῖν, οἷς τότ´ οἱ δυναστεύσαντες
[7, 52]   ἐπειδὴ πονηρὸς ἐξηγητὴς δήμαρχος  αὐτῶν   ἐγένετο· δύο ταῦτα συγχωρήματα περιέχουσιν·
[7, 13]   πολλοί τε καὶ χαλεποὶ κατ´  αὐτῶν   ἐγίνοντο λόγοι τῶν μὲν ὀλιγωρίαν
[7, 17]   ἡμέρας ἐδίδασκεν, ὡς κεκωλυμένος ὑπ´  αὐτῶν   εἴη λόγου τυχεῖν καὶ τὴν
[7, 18]   οὐ μὴν τό γε μῖσος  αὐτῶν   εἰς ἔργον τι ἀνήκεστον ἐχώρησεν,
[7, 17]   οὐκ ὀλίγην δημοτῶν κατέβαινε μετ´  αὐτῶν   εἰς τὴν ἀγοράν· καὶ πρὶν
[7, 62]   βούλονται. ἦσαν δ´ οἱ πλείους  αὐτῶν   ἐκ τοῦ δημοτικοῦ γένους καὶ
[7, 15]   δὴ καὶ παντοδαποὶ ὑπό τ´  αὐτῶν   ἐκείνων ἐρρήθησαν ἐν τῷ συνεδρίῳ
[7, 14]   δημάρχους ἐβόων. συναχθείσης δ´ ὑπ´  αὐτῶν   ἐκκλησίας παρελθὼν Σπόριος Σικίνιος, ὃς
[7, 10]   σωματοφυλάκων, οἷς ἔδωκε τὰς μητέρας  αὐτῶν,   ἐκλιπαρηθείς, {καὶ} κατ´ ἀγροὺς κελεύσας
[7, 50]   συνεστράφητε καὶ τὴν παρανομίαν ἐπέσχετε  αὐτῶν,   ἐν μιᾷ τῇ τότε ἡμέρᾳ
[7, 64]   πολεμίους καὶ δίκην λήψεσθαι παρ´  αὐτῶν   ἐν τάχει. λαβὼν δὲ τὴν
[7, 15]   τὸν δῆμον ὑπὸ τῆς βοῆς  αὐτῶν   ἐξακουομένης ἐπὶ πολὺ ταραχθέντα συνδραμεῖν
[7, 59]   καθ´ ἡμᾶς χρόνου τινὰ ἐξ  αὐτῶν   ἔτι γίνεται. συνῄει δὲ τὸ
[7, 9]   θάνατον ἀπειλήσας, εἴ τις ἐξ  αὐτῶν   εὑρεθείη παρελθὼν εἰς τὴν πόλιν.
[7, 59]   ὅπλα οὐκ ἴσα τοῖς πρὸ  αὐτῶν   ἔφερον. οἱ δὲ μετὰ τούτους
[7, 33]   πατρικίων καὶ στρατηγὸς ἀποδειχθεὶς ὑπ´  αὐτῶν,   ἕως ἦσαν ἐν τοῖς ὅπλοις,
[7, 66]   τοῖς ἀξιώμασιν διὰ σφῶν  αὐτῶν   ξενικαῖς ἐπικουρίαις χρησαμένους διαφθεῖραι
[7, 22]   μηθεὶς κωλύσων τὰς παρανομίας  αὐτῶν   ᾖ, μήτ´ ἰδιώτης μήτ´ ἄρχων
[7, 10]   διὰ κενῆς, παραγίνεταί τις ἐξ  αὐτῶν   ᾐκισμένος τὸ σῶμα μάστιξιν ἀποσταλεὶς
[7, 12]   τὸ δεύτερον {τοὺς} κληρούχους παρ´  αὐτῶν   ᾔτουν. ~Ταῦτα τοῖς Ῥωμαίοις μαθοῦσι
[7, 24]   πολλά τιν´, ἠδίκησθε ὑπ´  αὐτῶν·   ἵνα καὶ γνῶμεν ἤδη, τί
[7, 55]   βουλὴ συνέστηκεν· ὑμῶν δ´  αὐτῶν,   ἵνα μένητε ἐν τῷ προσήκοντι
[7, 34]   ἀντιβολεῖς καὶ παραιτῇ τὰς ὀργὰς  αὐτῶν,   ἵνα μετριωτέραν ἐπιθῶσί σοι ζημίαν;
[7, 34]   ἐπιστρεφῶς πάνυ καὶ θρασέως ἁπάντων  αὐτῶν   καθήπτετο καὶ μάλιστα τῶν δημάρχων.
[7, 36]   νόμιμα πάσχοντες οὐδὲ δίκαια ὑπ´  αὐτῶν,   καὶ δείξωμεν, ὅτι τοῖς εὐγνώμοσι
[7, 6]   αὑτοῦ σκηνὴν τοὺς πονηροτάτους ἐξ  αὐτῶν   καὶ κατὰ χεῖρα γενναιοτάτους δωρεῶν
[7, 8]   ἀντ´ ἐκείνων ἀνέστησεν· οἰκίας δ´  αὐτῶν   καὶ κλήρους καὶ τὴν λοιπὴν
[7, 34]   τὰ μὲν ἐπιτιμήσων ταῖς παρανομίαις  αὐτῶν   καὶ πλεονεξίαις, αἷς ἐχρήσαντο περί
[7, 12]   αὐτοὺς ἀποδράντες ᾤχοντο. θεράποντας δ´  αὐτῶν   καὶ τὰ ὑποζύγια καὶ τὰ
[7, 20]   αὐτοῦ. οἱ μὲν γὰρ ἐπιεικέστατοι  αὐτῶν   καὶ φιλοδημότατοι πρὸς τὰς κατεχούσας
[7, 11]   μήτε γυναῖκας μήτε συγγένειαν μηθενὸς  αὐτῶν   καταλιπεῖν καὶ δι´ ὅλης νυκτὸς
[7, 13]   καὶ οὗτοι δ´ ἤδη σφῶν  αὐτῶν   κατεγνώκεσαν ὡς κακῶς βεβουλευμένων καὶ
[7, 34]   αὐθάδειαν ἐπεδείξατο λόγων, καὶ τοσοῦτον  αὐτῶν   κατεφρόνησεν, ὥστε παρελθὼν ἔξαρνος μὲν
[7, 9]   διετρέφοντο τοῖς ἀποκτείνασι τοὺς πατέρας  αὐτῶν   λατρεύοντες. ἵνα δὲ μηδὲ τῶν
[7, 66]   τέλος· ἐμήκυνα δὲ τὸν ὑπὲρ  αὐτῶν   λόγον τοῦ μή τινα θαυμάσαι,
[7, 9]   παρὰ γνώμην, φυλακὴν δὲ ποιούμενος  αὐτῶν,   μή τι συστάντες μετ´ ἀλλήλων
[7, 27]   ἀνήκεστον. καὶ παρελθὼν πρεσβύτερος  αὐτῶν   Μηνύκιος ἔλεξε τοιάδε. ~Ἡ μὲν
[7, 10]   διεξιὼν πολλὴν καὶ ἀγαθὴν εἶδεν  αὐτῶν   νεότητα, δείσας, μὴ συμφρονήσαντες ἐπαναστῶσιν
[7, 15]   εἶναι τοῖς παροῦσι τὰς διανοίας  αὐτῶν   {ὅ τι βούλονται} συνιδεῖν. ~Ἐδικαίουν
[7, 72]   πομπῆς πρῶτον μὲν οἱ παῖδες  αὐτῶν   οἱ πρόσηβοί τε καὶ τοῦ
[7, 46]   παραψύχοντες καὶ παρακροτοῦντες ἐξ ὑμῶν  αὐτῶν,   οἷς ἐντέτηκε τὸ πρὸς τοὺς
[7, 26]   ἀλλήλους παρανομεῖν, τότ´ ἀνῄρητο ὑπ´  αὐτῶν.   οὐ μὴν ἔδρασάν γ´ οὐδὲν
[7, 9]   οἷς ἔτυχον αἵ τε μητέρες  αὐτῶν   οὖσαι καὶ οἱ παῖδες τρεφόμενοι,
[7, 70]   περὶ τὴν ἑορτὴν ἐπιτελούμενα ὑπ´  αὐτῶν   παρελθεῖν, οὐχ ἵνα μοι χαριεστέρα
[7, 11]   ὑπὸ τῶν σκοπῶν, πέμπουσιν ἐξ  αὐτῶν   περὶ ἑξήκοντα μάλιστα τοὺς εὐτολμοτάτους
[7, 12]   ἐνῆγον ἀλλήλους εἰς τὸν κατ´  αὐτῶν   πόλεμον, ὡς ἀδυνάτων ἐσομένων, εἴ
[7, 3]   γὰρ παρὰ τὰ στρατόπεδα ῥέοντες  αὐτῶν   ποταμοί, Οὐολτοῦρνος ὄνομα θατέρῳ, τῷ
[7, 20]   ἐπὶ τὴν σιτωνίαν ἀποσταλέντες ὑπ´  αὐτῶν   πρέσβεις πολὺν ἐκ τῶν παραθαλαττίων
[7, 59]   τετιμημένων ἀργυρίου, ὅπλα δ´ ἦν  αὐτῶν   σαυνία καὶ σφενδόναι· οὗτοι τάξιν
[7, 4]   διεφθάρησαν· καὶ μὲν πεζὸς  αὐτῶν   στρατὸς πολὺς περὶ ἑαυτῷ
[7, 70]   γραφῆς, ἣν περὶ τοῦ γένους  αὐτῶν   συνταξάμενος ἐξέδωκα, μυρίοις βεβαιώσειν τεκμηρίοις
[7, 12]   ἔτι, συνέβαινέ τ´ οὐκ ὀλίγοις  αὐτῶν,   τὰ μὲν διὰ τὴν σπάνιν,
[7, 72]   ὕδατι καὶ Δημητρίους καρποὺς ἐπιρράναντες  αὐτῶν   ταῖς κεφαλαῖς, ἔπειτα κατευξάμενοι, θύειν
[7, 19]   μάλιστα δ´ ἐφαίνετο ἔργῳ βεβαιώσειν  αὐτῶν   τὰς διαλλαγὰς συστρατευόντων ἀλλήλοις πατρικίων
[7, 33]   ὑποσχεῖν τοῖς δημόταις οὐχ ὑπεριδόντες  αὐτῶν   τῆς ταπεινότητος, καὶ τοῖς πατρικίοις
[7, 70]   παντὸς ἑτέροις. εἰ δὴ βάρβαρον  αὐτῶν   τὸ γένος ἦν, τοσούτου ἂν
[7, 24]   μέλλετε σωφρονεῖν, ἐν κεκάκωται  αὐτῶν   τὸ πλεῖστον μέρος ὑπὸ τοῦ
[7, 72]   Ῥωμαῖοι, τὸ συγγενὲς ἄν τις  αὐτῶν   τὸ πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἴδοι,
[7, 7]   σὺν δίκῃ πολλάκις ἐπιβουλευθεὶς ὑπ´  αὐτῶν,   τοῖς δ´ ἄλλοις πολίταις ἐλευθερίαν
[7, 6]   ὄρθρον ἀπροσδόκητος. θέμενος δὲ πλησίον  αὐτῶν   τὸν χάρακα καὶ τοὺς καταπεφευγότας
[7, 72]   τελαμώνων. ἡγεμόνας τε τῆς ὀρχήσεως  αὐτῶν   τοὺς ἐνδιδόντας τοῖς ἄλλοις καὶ
[7, 27]   βουλὴ διαλυθείη. ἔτυχον γὰρ ὑπὲρ  αὐτῶν   τούτων συνεδρεύοντες οἱ πατρίκιοι διαποροῦντες,
[7, 52]   εἶναι νομίζετε, δικάσαι δὲ περὶ  αὐτῶν   τούτων ὧν προβουλεύουσιν οὐχ ἱκανούς.
[7, 55]   ἐνιαύσιον οὐδὲν ἧττον ἀποδείκνυτε φύλακας  αὐτῶν   τριακοσίους ἄνδρας ἐκ τῶν πατρικίων
[7, 40]   ὅτι καὶ ἀναγκαῖα, συγχωρήσατε ἡμῖν  αὐτῶν   τυχεῖν ἑκόντες. ~Ἐρῶ δὲ περὶ
[7, 6]   γίνεται πάλιν εἰς· τὸ τεῖχος  αὐτῶν   φυγή· δ´ Ἀριστόδημος σὺν
[7, 37]   ἀγοράς· ἔπειτα πείθειν τοὺς προεστηκότας  αὐτῶν   χάριτι τῆς βουλῆς παύσασθαι καὶ
[7, 18]   τῇ ὀργῇ πρὸς τὰς ἁμαρτάδας  αὐτῶν   χρώμενοι. τοιαύτης δὲ καταστάσεως οὔσης
[7, 29]   νεωστὶ βουλῇ {γενομένῃ} διαβεβλήμεθ´ ὑπ´  αὐτῶν   ὡς οὐκ ἀξιοῦντες μετριάσαι περὶ
[7, 37]   λιμένων καὶ τά τε χρήματ´  αὐτῶν   ὡς πολεμίων δι´ ὠφελείας ἔθεντο,
[7, 8]   οὓς αὐτὸς ἠλευθέρωσεν ἀποκτείναντας τοὺς  αὑτῶν   δεσπότας, τρίτη δὲ μισθοφόρος ἐκ
[7, 30]   τῶν κατισχυομένων πενήτων ἄρχοντας ἐξ  αὑτῶν   ᾐτήσασθε ἀποδεικνύναι, καὶ ταῦτ´ ἀμφότερα
[7, 4]   φάλαγγι τῶν Ἑλλήνων αὐτοὶ δι´  αὑτῶν   οἱ πλείους διεφθάρησαν· καὶ
[7, 35]   ἡμερῶν ἄγειν αὐτὸν κελευσθέντας ὑφ´  αὑτῶν   τύπτων ἀπήλασεν· οὐ γὰρ ἑτέρων
[7, 67]   μὲν δῆμος ἀπελύετο προσειληφὼς ἀνόητον  αὔχημα   καὶ καθῃρηκέναι τὴν ἀριστοκρατίαν οἰόμενος,
[7, 65]   καὶ καθαιρεθείη τὰ τῶν μεγάλων  αὐχήματα   σὺν δίκῃ, μέγα τι καὶ
[7, 23]   καὶ νῦν, ἐφ´ οἵου εἰσὶν  αὐχήματος   οἱ μηδὲν ὑγιὲς φρονοῦντες, ἐπειδὴ
[7, 45]   ἀπὸ τῶν ὑπερηφάνων καὶ τυραννικῶν  αὐχημάτων   ἐκείνων σεαυτὸν ἐπὶ τὸ δημοτικώτερον,
[7, 50]   μέλλοντα τεκμαίρεσθαι τοῖς γεγονόσιν, ἀλλ´  ἀφ´   ἡμῶν ἀρξάμενος ἅπαν τὸ ἀντίπαλον
[7, 46]   πόλεως μοσχεύεται, καὶ νῦν μὲν  ἀφ´   ἡμῶν ἄρχεται, κρατήσασα δ´ οὐδ´
[7, 12]   ἐποίκους ἐκ τῆς Ῥώμης εἰληφότες,  ἀφ´   ἧς αἰτίας καὶ τὸ δεύτερον
[7, 28]   παρ´ ἑτέρων ὑμᾶς δεῖ μαθεῖν,  ἀφ´   ἧς αἰτίας συνέβη, καὶ ὡς
[7, 53]   τούτου συνεβούλευες ἔργον ὑπομεῖναι δεινότερον,  ἀφ´   οὗ πρόρριζοι καὶ πανώλεις, μισηθέντες
[7, 72]   παρ´ Ἕλλησι· καὶ τῶν ὕστερον,  ἀφ´   οὗ τὴν ἀρχὴν Ζεὺς παρέλαβε,
[7, 49]   λαβὼν τὰ ὅπλα δῆμος  ἀφ´   ὑμῶν καὶ πολέμιος ὑμῖν ἐτόλμησεν
[7, 17]   τὴν ἐξουσίαν τοῦ συνάγειν ὑμᾶς  ἀφαιρεθείημεν;   ἄρχουσι γὰρ δήπου παντὸς ἔργου
[7, 68]   ἤδη δέδωκε δίκην τὸν υἱὸν  ἀφαιρεθείς,   τὰς δ´ ὀλίγον ὕστερον δώσει.
[7, 65]   τὰς ψυχὰς ὑπὸ τῶν δημάρχων  ἀφαιρεθέντες·   πολλοὶ δ´ αὐθάδεις καὶ τυραννικοὶ
[7, 55]   τὴν ἐλευθερίαν μηδὲ τὴν ἰσχὺν  ἀφαιρεθῆναι,   ὁμονοοῦσαν δ´ ἀεὶ καὶ μιᾷ
[7, 30]   πιστεύοντες τὰς τιμὰς ἡμῶν ζητεῖτε  ἀφαιρεῖσθαι;   εἰ γὰρ {ἐν} τοῖς μετέχουσι
[7, 38]   ἐκφέροντες ἐπεκύρουν. μὴ δὴ τοῦτ´  ἀφαιρεῖσθε   τὸ δίκαιον ἡμῶν, μηδὲ ἀρχαῖον
[7, 22]   ἄρχων δεδοικὼς τὸν νόμον, ὃς  ἀφαιρεῖται   καὶ τὸν λόγον ἡμῶν ἅμα
[7, 58]   ὅσα βούλονται ἐγκαλεῖν, καὶ βοήθειαν  ἀφαιρήσεσθαι   τοῦ Μαρκίου τὴν ἐκ τῶν
[7, 42]   ἡμῶν τὴν ἐλευθερίαν· ἐλευθερίαν γὰρ  ἀφαιρήσεσθε   δίκην καὶ νόμον ἀφαιρούμενοι· στασιάζειν
[7, 31]   φαίητε πάσχειν, εἰ τὴν παρρησίαν  ἀφαιρήσεταί   τις ὑμᾶς καὶ τὴν ἐλευθερίαν,
[7, 42]   γὰρ ἀφαιρήσεσθε δίκην καὶ νόμον  ἀφαιρούμενοι·   στασιάζειν ἡμᾶς αὖθις ἀναγκάσετε καὶ
[7, 36]   τὸν νόμον, βοηθοῦντες αὐτὸν  ἀφαιροῦνται   τῆς κολάσεως, ὃς οὐκ ἐᾷ
[7, 14]   γὰρ εἶναι καὶ τροφὰς ἐν  ἀφανεῖ   ἀποκειμένας καὶ χρήματα, οἷς ὠνούμενοι
[7, 44]   πράττων τὴν κατάλυσιν, οὐδ´ εἰς  ἀφανές   που καταδὺς χωρίον, ἀλλ´ ἀναφανδὸν
[7, 13]   ἐστι τοῦ Λατίνων ἔθνους οὐκ  ἀφανής.   ~Ἐγένετο δ´ οὐδὲν τῶν ἐκ
[7, 69]   δὲ τοιόνδε· ἀνὴρ Ῥωμαῖος οὐκ  ἀφανὴς   θεράποντα ἴδιον ἐπὶ τιμωρίᾳ θανάτου
[7, 38]   ἡμῶν, μηδὲ ἀρχαῖον καλὸν ἔθος  ἀφανίζετε·   διδάξαντες δὲ τὸ συνέδριον, ὅτι
[7, 22]   ἀναφαίνεται τῇ κωλύσει τοῦ τέλους  ἀφανίζουσα   τὸ ἐν τῇ ἀρχῇ ἀγνοηθέν.
[7, 72]   εἴτ´ Ἀθηνᾶς πρώτης ἐπὶ Τιτάνων  ἀφανισμῷ   χορεύειν καὶ ὀρχεῖσθαι σὺν τοῖς
[7, 50]   τὸν φιλόπολιν ἄνδρα, οὔτε προγόνων  ἀφανῶν   ὄντα οὔτ´ αὐτὸν ἀρετῇ λειπόμενον
[7, 53]   πολίτην ὑμέτερον καὶ οὐχὶ τῶν  ἀφανῶν   τινα {πολιτῶν} φαύλων, ἀλλ´
[7, 11]   φρυγάνων κομίζοντας. οὗτοι περὶ λύχνων  ἁφὰς   ἄλλοι κατ´ ἄλλας πύλας ὡς
[7, 60]   τὸν δῆμον ὑπ´ αὐτοῦ δόξουσιν  ἀφεικέναι·   ἐὰν δὲ κωλύσωσιν ἐπιτελεσθῆναι τὴν
[7, 8]   δι´ οὗ παρακρουσάμενος αὐτοὺς ἁπάντων  ἀφείλετο   τὴν ἐλευθερίαν. σκηψάμενος γὰρ ὑποπτεύειν
[7, 60]   ἀλλὰ μάλιστα μὲν δι´ αὐτὸν  ἀφεῖναι   τῆς δίκης τὸν ἄνδρα ἀναμιμνησκομένους,
[7, 61]   εἰπεῖν, μήτε μέμνησθε μήτε κατηγορεῖτε.  ἀφεῖσθαι   γὰρ αὐτὸν ἐψηφίσατο ταύτης τῆς
[7, 30]   ἀποχρῆν ὑμῖν ᾤεσθε τῶν δανείων  ἀφεῖσθαι,   καὶ βοηθείας ἕνεκα τῶν κατισχυομένων
[7, 52]   ἐγένετο· δύο ταῦτα συγχωρήματα περιέχουσιν·  ἀφεῖσθαι   τοὺς δημοτικοὺς τῶν χρεῶν, καὶ
[7, 44]   καὶ τυραννίδα τὴν ἰσηγορίαν ὀνομάζων  ἀφελέσθαι   παρῄνει ταύτην ὑμῖν. δὲ
[7, 23]   καὶ τέως ἀδίκως ἔχουσιν  ἀφελέσθαι   σὺν δίκῃ, καὶ εἰς τὸ
[7, 26]   δήμαρχοι πλείους ὄντας τοὺς βουλομένους  ἀφελέσθαι   τὴν δοθεῖσαν ἐξουσίαν τῷ δήμῳ
[7, 29]   τιμὰς τῆς ἀγορᾶς, ὡς ἐπιβουλεύοντες  ἀφελέσθαι   τὴν ἐξουσίαν τῶν δημάρχων, ὡς
[7, 50]   καὶ δεδιέναι, μὴ τὴν ἐλευθερίαν  ἀφέλησθε   τῆς πατρίδος ἐκβάλητε, αὐτὸς
[7, 42]   εἰ δὲ τἀναντία γνοίητε καὶ  ἀφέλοισθ´   ἡμῶν τὴν ἐλευθερίαν· ἐλευθερίαν γὰρ
[7, 38]   τοὺς ἐπὶ τῶν ἀγρῶν διατρίβοντας  ἀφεμένους   τῶν ἔργων εἰς τὴν αὐτὴν
[7, 3]   θατέρῳ, τῷ δ´ ἑτέρῳ Γλάνις,  ἀφέντες   τὰς κατὰ φύσιν ὁδοὺς ἀνέστρεψαν
[7, 48]   ἔχω τὴν ψυχήν, οὐδείς με  ἀφέξει   φόβος μὴ οὐχ φρονῶ
[7, 8]   γῆς καὶ τὰς τῶν δανείων  ἀφέσεις,   ἵνα μὴ γένοιτο πόλεμος ἐμφύλιος
[7, 60]   δὲ καὶ τὸν καιρὸν τῆς  ἀφέσεως   καλόν, ὅτε γ´ αὐτὸς ἥκει
[7, 46]   δεῖσθαί γε τῶν δημοτῶν ὑπὲρ  ἀφέσεως   τῆς σῆς οὗτοι μὲν ἅπαντες
[7, 64]   ἐπιεικέστεροί τε καὶ σπουδάζοντες ὑπὲρ  ἀφέσεως   τοῦ ἀνδρὸς μαλακώτεροι τούτων ἀκούσαντες
[7, 34]   κατήγορος ἑαυτοῦ γενόμενος ὡς ἡμαρτηκὼς  ἄφεσιν   αἰτεῖσθαι τῆς τιμωρίας, οὐδ´ εἰς
[7, 8]   τυραννίς, γῆς ἀναδασμὸν καὶ χρεῶν  ἄφεσιν·   τούτων δὲ τὴν ἐπιμέλειαν αὐτὸς
[7, 72]   χεῖρας ἔχουσαι. κόσμον τ´ αὐτοῦ  ἀφηγούμενος,   ἵνα δῆλον ἡμῖν ποιήσειεν, ὅτι
[7, 72]   ἐπὶ τῇ Πατρόκλου ταφῇ γενομένην  ἀφηγούμενός   φησι· Τὼ δὲ ζωσαμένω βήτην
[7, 50]   ψυχὰς ἂν πρότερον ταῦτ´  ἀφῃρέθητε,   οἱ μὲν εὐθύς, οἱ δ´
[7, 50]   τῇ τότε ἡμέρᾳ πάντ´ ἂν  ἀφῃρέθητε,   ὅσα οἱ πατέρες θ´ ὑμῖν
[7, 17]   καὶ τὴν ἐξουσίαν τῆς ἀρχῆς  ἀφῃρημένος.   Τίνος γὰρ ἂν ἔτι γενοίμεθ´,
[7, 24]   αὐτῶν δεδιττόμενοι ἔλεγον. εἰ δ´  ἀφήσετε   καὶ τοῦτον ἐκ τῶν χειρῶν
[7, 64]   χώραν πολλῶν ἀγαθῶν μεστὴν γενόμενος  ἀφθόνου   λείας κύριος ἐφῆκε τοῖς στρατιώταις
[7, 19]   οἱ ὑπολειφθέντες ἐλάττους γενόμενοι, ἐν  ἀφθονωτέροις   δὲ διάξουσι τοῖς ἐπιτηδείοις οἱ
[7, 28]   ὑπολειπομένους ὑμῶν. οἱ μὲν γὰρ  ἀφθονωτέρων   εὐποροῦσιν ἐκεῖ τῶν ἐπιτηδείων· οἱ
[7, 43]   κατὰ πολλὴν ἀνάγκην εἰς αὐτὸν  ἀφίγμεθα,   δεινὰ καὶ πέρα δεινῶν πεπονθότες
[7, 22]   ἐπιτιθεὶς ζημίαν τοῖς ἐλευθέραν φωνὴν  ἀφιεῖσι,   τί προσῆκεν ὄνομα θέσθαι τῇ
[7, 5]   αἱρήσειν ᾤετο. ταύτης τῆς πρεσβείας  ἀφικομένης   οἱ προεστηκότες τῆς ἀριστοκρατίας μισοῦντες
[7, 2]   καὶ τοῖς εἰς τὴν Ἰταλιῶτιν  ἀφικομένοις   Κύμην. καὶ γὰρ αὐτόθι πολλοὶ
[7, 67]   καρτερίαν τῆς γνώμης, ἐπειδὴ οἴκαδε  ἀφικόμενος   γυναῖκά τ´ εἶδε καὶ μητέρα
[7, 27]   ἠξίωσεν ἐλθεῖν, ἀλλὰ καὶ τοὺς  ἀφικομένους   ἐπ´ αὐτὸν ἀγορανόμους τύπτων ἀπήλασεν.
[7, 54]   τοὺς ἄλλους πατρικίους κατὰ πλῆθος  ἀφικομένους·   συνοίσειν γὰρ οὐ μικρὰ τῷ
[7, 40]   τῷ δήμῳ τῆς εἰς ὑμᾶς  ἀφίξεως   ἕνεκα, καὶ κατήγορον ἕξομεν τοῦ
[7, 6]   οἰκεῖα οὐ σὺν κεναῖς χερσὶν  ἀφίξεως,   καὶ τὰς ἑαυτῶν ψυχὰς θᾶττον
[7, 41]   οὖν τῶν λαμπρῶν καὶ μεγάλων  ἀφιστάμεθ´   ὑμῖν, οὕτως τῶν ἴσων καὶ
[7, 10]   λῃστρικαῖς ἐλεηλάτουν καὶ τοὺς δούλους  ἀφίστασαν   ἀπὸ τῶν δεσποτῶν καὶ τοὺς
[7, 30]   παρὰ τῆς βουλῆς φιλανθρώπων μηδενὸς  ἀφίστασθαι,   ὧν δ´ οὐκ ἠξιώσατε διαλυόμενοι
[7, 12]   δύναμιν ἀπεδείξατο. τοσοῦτος γάρ τις  ἄφνω   εἰς τὰς πόλεις τῶν Οὐολούσκων
[7, 68]   ἅπαντα τὰ μέλη τοῦ σώματος  ἀφορήτους   καὶ δεινὰς ἐμβαλεῖν ἀλγηδόνας, ὥστε
[7, 28]   ὑμᾶς μάρτυρας. τήν τε γὰρ  ἀφορίαν   τῶν σιτικῶν καρπῶν ἐπίστασθε δήπου
[7, 2]   εἰς ὀργήν, ὡς ἕτεροι γράφουσιν.  ἀφορμαῖς   δὲ τῆς τυραννίδος ὁποίαις ἐχρήσατο
[7, 50]   πλεονεξιῶν καὶ ταύταις ταῖς παρανομίαις  ἀφορμαῖς   τῶν ὕστερον χρησάμενος νόμους τ´
[7, 24]   νῦν αὐτὰ πωλεῖν ψηφίσασθε δικαίας  ἀφορμὰς   ἔχοντες καὶ προφάσεις εὐλόγους τήν
[7, 65]   κύριος, πολλὰς ἂν παράσχοι λόγων  ἀφορμὰς   τοῖς ἐπαινεῖν αὐτὸ βουλομένοις
[7, 38]   εὕρητο δ´ αὐτοῖς τῆς κωλύσεως  ἀφορμὴ   δικαία καὶ νόμιμος, χρώμενοι
[7, 37]   αὐτοί τε προσεμηχανήσαντο διατριβὴν ἑτέραν  ἀφορμῇ   τοιᾷδε χρησάμενοι. τοὺς ἐκ Σικελίας
[7, 62]   ποιῶσι διὰ τὸ μηδεμίαν εὑρίσκειν  ἀφορμὴν   τυραννίδος ἐπιθέσεως φαινομένην, ὑπὲρ ἧς
[7, 19]   ἔξω τὴν δύναμιν· εἰλήφεσαν δ´  ἀφορμὴν   τῷ ἐγχειρήματι πρέπουσαν ἐπιδρομάς τε
[7, 64]   μᾶλλον εἰς ταῦτ´ ἐπερρώσθη μεγάλης  ἀφορμῆς   καὶ φανερᾶς λαβόμενον. ἦν γὰρ
[7, 1]   ὧν αὐτὴν ἔμελλον ἐργάζεσθαι κεκακωμένην,  ἀφορμῆς   τ´ οὐ πολλοῖς εἰς τὸν
[7, 69]   βουλὴ δέους ἀνάπλεως ἐγένετο, καὶ  ἀχανὴς   ἦν ἕκαστος οὐκ ἔχων συμβαλεῖν,
[7, 53]   δὲ μηθὲν ἐξ αὐτῶν γένοιτ´  ἄχαρι.   ~Ταῦτα μὲν Ἄππιος εἶπεν. Μάνιος
[7, 24]   καὶ προφάσεις εὐλόγους τήν τ´  ἀχάριστον   τοῦ δήμου καταβοήν, ὡς ὑφ´
[7, 60]   αὐτῷ μνησικακοῦντες φαύλων, ἔργων δ´  ἀχαριστοῦντες   καλῶν. εἶναι δὲ καὶ τὸν
[7, 31]   καὶ τοὺς λόγους, ἐφ´ οἷς  ἄχθεσθε,   πολιτικῶς καὶ μὴ δυσοργήτως ἐνέγκατε.
[7, 29]   ἡμᾶς, δημόται, καὶ μηθὲν  ἀχθεσθῆτε   ἀκούοντες, εἴ γ´ οὐκ ἀναμείναντες
[7, 35]   λόγοις αὐτοῦ, τῶν δὲ πάλιν  ἀχθομένων.   καὶ ἐπειδὴ ἐπαύσατο λέγων, ἔτι
[7, 42]   δι´ ἀπειρίαν τῶν κακῶν μήτ´  ἄχθονται   τοῖς γεγονόσι δεινοῖς μήτε κωλύουσιν
[7, 72]   δ´ ἐν ἀσπίδος κατασκευῇ, ἣν  Ἀχιλλεῖ   δωρήσασθαί φησιν Ἥφαιστον. ὑποθέμενος γὰρ
[7, 24]   δύναιτο πολὺν ἀντισχεῖν χρόνον ὑπ´  ἀχρηματίας,   εἰ σπανίους τε καὶ τιμίας
[7, 44]   ἐν τετρύχωταί θ´ ὑπ´  ἀχρηματίας   καὶ πολὺν ἤδη χρόνον τῆς
[7, 68]   θάνατος οὐ πολὺς ἐγένετο, ἀλλ´  ἄχρι   νόσων τὸ δεινὸν ἐχώρησεν· τοῖς
[7, 11]   καὶ τὴν ἄλλην συγγένειαν συλλαβόντες  ἄχρι   πολλῆς νυκτὸς αἰκιζόμενοί τε καὶ
[7, 54]   λάβοι, τάχα μὲν οὐδ´ ἐπέξεισιν  ἄχρι   τέλους, ἀλλ´ ἀρκεσθεὶς αὐτῷ τῷ
[7, 55]   τῷ προσήκοντι κόσμῳ, φυλακὴν οὐδεμίαν  ἄχρι   τοῦδε φαίνεσθε πεποιημένοι. καὶ περὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site LACUS CURTIUS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 9/01/2007