Livre, Chap. |
[7, 17] |
ἔξεστιν,
οὐδὲ
πρᾶξαι
ἂν
ἐξείη,
|
ἃ |
βούλονται.
ἢ
κομίζεσθ´
οὖν,
ἔφη, |
[7, 16] |
καὶ
οὐκ
ἐᾶτε
τοὺς
δημάρχους
|
ἃ |
βούλονται
λέγειν;
ἀποκρίνεται
πρὸς
ταῦθ´ |
[7, 46] |
καλὸν
ἔργοις
ἀσκοῦντος,
οὐ
λόγοις.
|
ἃ |
δὲ
νῦν
οὗτος
βιάζεται,
τίνος |
[7, 7] |
συνεργοὺς
καὶ
συναγωνιστὰς
λαβὼν
καὶ
|
ἃ |
δεήσει
πράττειν
ἑκάστοις
ὑποθέμενος
τοῖς |
[7, 23] |
χρῆται
δ´
αὐτῇ
οὐκέτι
εἰς
|
ἃ |
δεῖ
οὐδ´
ἐφ´
οἷς
εὕρετο, |
[7, 40] |
ἡμῖν,
ὃς
οὐκ
ᾤετο
δεῖν,
|
ἃ |
δίδωσιν
ἡμῖν
ὁ
νόμος,
ταῦτα |
[7, 63] |
τὰ
λάφυρα
τοῖς
ἑαυτοῦ
φίλοις,
|
ἃ |
ἔλαβεν
ἐκ
τῆς
πολεμίας,
ἢ |
[7, 24] |
ἄνδρας,
καὶ
ἄλλα
πολλά
τιν´,
|
ἃ |
ἠδίκησθε
ὑπ´
αὐτῶν·
ἵνα
καὶ |
[7, 43] |
δίκαια
ἀξιοῦμεν
καὶ
τὰ
συμφέροντα,
|
ἃ
|
καὶ
πολλὴ
ἀνάγκη
ποιεῖν
ὑμᾶς |
[7, 11] |
τείχους
ἐξελκύσαντες
ἐκ
τῶν
φακέλλων
|
ἃ |
κατέκρυπτον
ξίφη,
καὶ
συνελθόντες
εἰς |
[7, 51] |
σκοπεῖν.
ταῦτα
μὲν
οὖν
ἐστιν,
|
ἃ |
κοινῇ
πάντας
ὑμᾶς
οἴομαι
δεῖν
|
[7, 56] |
περὶ
πολέμου
καὶ
εἰρήνης
διαγιγνώσκειν,
|
ἃ |
μέγιστα
καὶ
κυριώτατά
ἐστι
τῶν |
[7, 45] |
ἴθι
ἐκεῖ,
Μάρκιε,
καὶ
ταῦθ´,
|
ἃ |
μέλλεις
λέγειν
ἐνθάδε,
πρὸς
ἅπαντας |
[7, 29] |
εἴτ´
ὠφελίμων,
ὥσπερ
ἡμεῖς
οἰόμεθ´;
|
ἃ |
μὲν
γὰρ
ἐπὶ
τῇ
νεωστὶ |
[7, 51] |
δὴ
νῦν
κἀκεῖνα
ἐνθυμήθητε
πάλιν,
|
ἃ |
μετὰ
τοῦτο
τὸ
γενναῖον
καὶ |
[7, 70] |
καὶ
ἐπιτηδεύματα
παλαιὰ
παρεχόμενος
αὐτῶν,
|
ἃ |
μέχρι
τοῦ
κατ´
ἐμὲ
φυλάττουσι
|
[7, 59] |
λοχῖτιν
ἐκκλησίαν,
ἱερὰ
πρότερον
ἐπιτελέσαντες,
|
ἃ |
νόμος
αὐτοῖς
ἐστι,
καὶ
μέχρι |
[7, 31] |
οὐκ
ἔνεστ´
ἄλλως
εἰπεῖν.
ἔπειθ´
|
ἃ |
παθεῖν
οὐκ
ἂν
ὑπομείναιτε
αὐτοί, |
[7, 47] |
Δεκίου
καὶ
τῶν
ἄλλων
δημάρχων
|
ἃ |
παραλιπεῖν
αὐτοῖς
ἐκεῖνος
ἐδόκει
συναγορευσάντων, |
[7, 71] |
καὶ
ξένων
ὑποδοχὰς
καὶ
ἐκεχειρίας,
|
ἃ |
πολὺ
ἂν
ἔργον
εἴη
λέγειν, |
[7, 23] |
τὸ
ἀμύνεσθαι
τοὺς
ἄρξαντας,
καὶ
|
ἃ |
τέως
ἀδίκως
ἔχουσιν
ἀφελέσθαι
σὺν
|
[7, 14] |
λόγων
ἐκ
πολλοῦ
παρεσκευασμένοι
διεξῄεσαν,
|
ἃ |
τοῖς
πολλοῖς
ἀκούειν
ἦν
βουλομένοις, |
[7, 54] |
γένηται
στάσεως
καὶ
κακῶν
ἀνηκέστων,
|
ἃ |
φέρουσιν
ἐμφύλιοι
πόλεμοι,
μὴ
ποιεῖν |
[7, 58] |
ὅτι
οὐκ
ἔσται
τὸ
λέγειν
|
ἃ
|
φρονεῖ
τις
ἐν
τοῖς
συνέδροις |
[7, 30] |
ποιήσετε
τὸ
{μὴ}
μετὰ
παρρησίας
|
ἃ |
φρονοῦσι
λέγειν,
τί
ἂν
εἴποιεν |
[7, 14] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἠξίου
λέγειν
|
ἃ |
φρονοῦσιν
εἰς
τὸ
κοινόν,
μάλιστα |
[7, 17] |
οὐκ
ἄδηλον,
ὅτι
οἷς
εἰπεῖν
|
ἃ
|
φρονοῦσιν
οὐκ
ἔξεστιν,
οὐδὲ
πρᾶξαι |
[7, 48] |
με
ἀφέξει
φόβος
μὴ
οὐχ
|
ἃ |
φρονῶ
λέγειν.
~Πρῶτον
μὲν
οὖν |
[7, 1] |
ὅστις
ἦν
τύραννος
τότε
Σικελίας,
|
ἀβασανίστως |
δέ
πως
καὶ
κατὰ
τὸ |
[7, 22] |
καὶ
πολλάκις
ἤδη
τοῖς
εἰς
|
ἀβουλήτους
|
ἀνάγκας
καταστᾶσι
γνώμης
ἁμαρτοῦσι
τῆς |
[7, 7] |
καὶ
ἰσηγορίαν
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
|
ἀγαθά. |
~Ταῦτ´
εἰπὼν
καὶ
θαυμαστῶν
ἅπαντας |
[7, 53] |
ἐνθένδε
ἀποικισθεῖσαι
πόλεις
πολλαὶ
καὶ
|
ἀγαθαὶ |
περὶ
παντὸς
ποιούμεναι
σώζεσθαι
τὴν
|
[7, 10] |
τὰς
κώμας
διεξιὼν
πολλὴν
καὶ
|
ἀγαθὴν |
εἶδεν
αὐτῶν
νεότητα,
δείσας,
μὴ |
[7, 65] |
μὲν
γὰρ
ἤδη
καλοὶ
καὶ
|
ἀγαθοὶ
|
ἄνδρες
οὐκ
ἄξια
τῆς
ἀρετῆς |
[7, 65] |
σκοπεῖν,
ὅπως
ἄνδρες
καλοὶ
καὶ
|
ἀγαθοὶ |
τοῦ
δήμου
γενήσονται
προστάται
καὶ |
[7, 31] |
ὑμῖν
μέν,
εἰ
τοῦτο
ποιήσετε,
|
ἀγαθοῖς
|
εἶναι
δοκεῖν,
τοῖς
δ´
ἀπεχθῶς |
[7, 3] |
Μισηνὸν
ἐπικαιροτάτων.
τούτοις
ἐπιβουλεύσαντες
τοῖς
|
ἀγαθοῖς
|
οἱ
βάρβαροι
στρατεύουσιν
ἐπ´
αὐτήν, |
[7, 53] |
συμφέροντος
ἐπειρᾶτο
λέγειν
Δέκιος,
ὡς
|
ἀγαθὸν |
μὲν
ὁμόνοια,
δεινὸν
δὲ
στάσις, |
[7, 65] |
παρεσκευασμένοις
δρᾶν
ἐνειργάσατο,
ὁ
δ´
|
ἀγαθὸς |
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
κρατίστου
πρὸς |
[7, 46] |
πάσχοντα.
ταῦτα
γὰρ
ἦν
ἔργα
|
ἀγαθοῦ |
πολίτου
καὶ
τὸ
καλὸν
ἔργοις |
[7, 8] |
οἰκιῶν,
ἐν
αἷς
πολλοὺς
καὶ
|
ἀγαθοὺς |
ἀποκτείνας
τῶν
πολιτῶν,
ὡς
οὐχ
|
[7, 4] |
ὑποστὰς
καὶ
ἄλλους
πολλοὺς
καὶ
|
ἀγαθούς. |
λυθέντος
δὲ
τοῦ
πολέμου
τὰς |
[7, 55] |
τῶν
πατρικίων,
καὶ
ἐπ´
οὐδενὶ
|
ἀγαθῷ |
νομίζουσι
τὴν
τῶν
δημάρχων
ἐξουσίαν |
[7, 60] |
ἐπὶ
τῷ
κοινῷ
τῆς
πόλεως
|
ἀγαθῷ. |
πρὸς
δὲ
τούτοις
ἐπαινῶν
μὲν |
[7, 60] |
ἀπώσασθαι
φίλων,
ἀλλὰ
πολλῶν
καὶ
|
ἀγαθῶν |
ἀνδρῶν
χάριτι
δίκην
ἀνδρὸς
ἑνὸς
|
[7, 64] |
οἱ
δ´
ἀποκνήσαντες
ἐνθυμηθέντες,
ὅσων
|
ἀγαθῶν
|
αὐτοῖς
ἐξὸν
μεταλαβεῖν,
διὰ
τὸ |
[7, 50] |
μὴ
μετὰ
τούτων
ἐμέλλετε
τῶν
|
ἀγαθῶν |
βιώσεσθαι,
τὰς
ψυχὰς
ἂν
πρότερον |
[7, 3] |
δυνάμεως
ἕνεκα
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
ἀγαθῶν
|
γῆν
τε
κατέχουσα
τῆς
Καμπανῶν |
[7, 53] |
πολλῆς
πείρας
κακῶν
τε
καὶ
|
ἀγαθῶν |
ἐληλυθότες.
πολέμου
δ´
ἀπειλάς,
αἷς |
[7, 20] |
συνεισῆλθεν
ἅμα
τῷ
κόρῳ
τῶν
|
ἀγαθῶν |
ἡ
τῶν
χρησαμένων
αὐτοῖς
ὕβρις. |
[7, 19] |
τοὺς
κινδύνους
κακῶν
τε
καὶ
|
ἀγαθῶν |
ἰσομοιρία.
ἀλλ´
οὐκ
ἦν
τὸ |
[7, 55] |
ζηλώματα
ὑπ´
ἀνδρῶν
ὀλίγων
καὶ
|
ἀγαθῶν |
καταλύεται.
ὀλιγαρχία
δ´
ἐκ
τῶν
|
[7, 64] |
ἐμβαλὼν
δ´
εἰς
χώραν
πολλῶν
|
ἀγαθῶν
|
μεστὴν
γενόμενος
ἀφθόνου
λείας
κύριος |
[7, 55] |
ὑπό
τε
μεγέθους
καὶ
πλήθους
|
ἀγαθῶν, |
οἳ
τυραννίδος
τε
πολυχρονίου
ἠλευθερώκατε |
[7, 51] |
καλὰς
ἀμοιβὰς
ἀνθ´
ὧν
ἔπαθεν
|
ἀγαθῶν |
πολλῶν
ὄντων
καὶ
μεγάλων
τὰς |
[7, 45] |
ἅμα
πολιτευομένους
ἀνεπίληπτος,
τὰ
τῶν
|
ἀγαθῶν |
τούτων
ἔργα,
οἳ
τοσοῦτοι
μὲν |
[7, 68] |
τοῦ
θεοῦ
χαλεπαίνειν
τε
καὶ
|
ἀγανακτεῖν, |
ὅτι
οὐκ
ἀπήγγειλε
πρὸς
τὴν |
[7, 29] |
αὐτοῖς
καὶ
πρὶν
ἢ
πειραθῆναι
|
ἀγανακτεῖτε. |
χρῆν
γὰρ
ὑμᾶς,
εἰ
τὰ |
[7, 31] |
ἂν
εἴποιτε;
ἆρ´
οὐκ
ἂν
|
ἀγανακτήσαιτε |
καὶ
δεινὰ
φαίητε
πάσχειν,
εἰ |
[7, 26] |
ἐκαλεῖτο,
προπηλακίζων
τοῖς
λόγοις
ἀνεῖρξεν,
|
ἀγανακτήσαντες |
ἔτι
μᾶλλον
οἱ
δήμαρχοι
παραλαβόντες
|
[7, 45] |
παρασχεδὸν
ἐλθόντες
παθεῖν,
ἄρα
εἰκότως
|
ἀγανακτοῦμεν |
καὶ
βοηθείας
τινὸς
οἰόμεθα
δεῖν |
[7, 46] |
μὲν
εὔνουν
καὶ
πρόθυμον
ὑμῶν
|
ἀγαπᾶν, |
μὴ
δέχεσθαι
δὲ
χάριν
ἰδίαν |
[7, 50] |
οἱ
δὲ
γενναιότεροι
καὶ
οὐκ
|
ἀγαπήσαντες |
αὐτὸ
τὸ
ζῆν,
εἰ
μὴ |
[7, 42] |
εἰς
τοὺς
ἐσχάτους
κινδύνους
καταστάντες
|
ἀγαπητῶς |
ἀπηλλάγησαν,
ἣν
ὁ
καιρὸς
ἀπῄτει |
[7, 36] |
καρτερώτατον
μέρος
ἐνδοιάζον
καὶ
οὐκ
|
ἀγαπητῶς |
δεχόμενον
ἀνδρὸς
ἐπιφανεστάτου
τῶν
ἐν |
[7, 6] |
δωρεαῖς
ἀπέπλει
διὰ
ταχέων
αὐτὸς
|
ἄγγελος |
τοῖς
Κυμαίοις
τῆς
αὑτοῦ
νίκης |
[7, 51] |
τὸ
κωλῦσον
παρ´
ὑμᾶς
ἐγένετο.
|
ἄγε
|
δὴ
νῦν
κἀκεῖνα
ἐνθυμήθητε
πάλιν, |
[7, 35] |
κελευσάντων.
καὶ
ταῦτ´
εἰπὼν
ἐπέταξεν
|
ἄγειν |
αὐτὸν
ἐπὶ
τὸν
ὑπερκείμενον
τῆς |
[7, 45] |
ὑπηρέταις
τοῖς
ἡμετέροις,
ὁπότε
κελευσθέντες
|
ἄγειν |
αὐτὸν
ἐπιβάλλοιντο,
πληγὰς
ἐντρίβεται,
καὶ |
[7, 35] |
οὓς
τῇ
προτέρᾳ
τῶν
ἡμερῶν
|
ἄγειν |
αὐτὸν
κελευσθέντας
ὑφ´
αὑτῶν
τύπτων |
[7, 26] |
μὴ
ἑκὼν
βούλεται
ἀκολουθεῖν,
βίᾳ
|
ἄγειν· |
εἶχον
δὲ
τότε
τὴν
ἀγορανομικὴν |
[7, 69] |
τιμωρίᾳ
θανάτου
παραδοὺς
τοῖς
ὁμοδούλοις
|
ἄγειν, |
ἵνα
δὴ
περιφανὴς
ἡ
τιμωρία |
[7, 10] |
ἐξ
αὐτῶν
δήσαντας
πρὸς
αὐτὸν
|
ἄγειν. |
ὁ
μὲν
οὖν
κατασκευαστὸς
αὐτόμολος |
[7, 10] |
μὴ
δύναιντο
φέρειν
τε
καὶ
|
ἄγειν |
{χρήματα
καὶ
βοσκήματα}
τὰ
μὲν |
[7, 71] |
μὲν
ἡ
βουλὴ
τῶν
Ῥωμαίων
|
ἄγειν, |
ὡς
καὶ
πρότερον
ἔφην,
κατὰ |
[7, 72] |
πρῶτοι
μὲν
ἀνδρῶν,
δεύτεροι
δ´
|
ἀγενείων, |
τελευταῖοι
δὲ
παίδων,
οἷς
παρηκολούθουν |
[7, 26] |
ὑπὸ
τῶν
δημάρχων
πρὸ
δίκης
|
ἄγεσθαί |
τινα
σφῶν
βίᾳ
προὔστησαν
τοῦ |
[7, 72] |
καὶ
προσέσπενδον
οἶνον
κατὰ
τῶν
|
ἁγνιζομένων. |
ἕκαστον
δ´
ὅτι
κατὰ
νόμους |
[7, 22] |
ἀφανίζουσα
τὸ
ἐν
τῇ
ἀρχῇ
|
ἀγνοηθέν. |
~Εἰ
δέ
τισιν
ὑμῶν
δεινὰ |
[7, 57] |
τῷ
δήμῳ
μέλλετε,
κἀγὼ
μὴ
|
ἀγνοῶ, |
περὶ
τίνος
ἀγωνιοῦμαι,
κελεύσατε
δὴ |
[7, 34] |
ποιήσαντι;
Ταῦτα
δ´
ἔλεγεν
οὐκ
|
ἀγνοῶν, |
ὅτι
μεγαλόφρων
ἀνὴρ
οὐχ
ὑπομενεῖ |
[7, 72] |
θυμός·
Ἀλλὰ
καὶ
ὣς
μνηστῆρες
|
ἄγον |
ζώσαντες
ἀνάγκῃ.
τοῦτο
δὴ
τὸ |
[7, 10] |
πέμπει
τοὺς
πιστοτάτους
τῶν
ἡγεμόνων
|
ἄγοντας |
ἱππεῖς
τε
πολλοὺς
καὶ
τὴν |
[7, 24] |
καταφθοράν,
ἣν
ἐποιήσαντο,
τῆς
γῆς,
|
ἄγοντες |
αὐτὴν
καὶ
φέροντες
ὥσπερ
πολεμίαν, |
[7, 72] |
Καπιτωλίου
τε
καὶ
δι´
ἀγορᾶς
|
ἄγοντες |
ἐπὶ
τὸν
μέγαν
ἱππόδρομον.
ἡγοῦντο |
[7, 1] |
σῖτον
ὠνησόμενοι
καὶ
παρῆσαν
ἐκεῖθεν
|
ἄγοντες |
ἣν
ὁ
τύραννος
ἔδωκε
δωρεάν, |
[7, 20] |
Σικελίαν
Γεγάνιος
καὶ
Οὐαλέριος
πολλὰς
|
ἄγοντες |
ὁλκάδας,
ἐν
αἷς
ἐκομίζοντο
πυρῶν |
[7, 69] |
καιρὸν
ἡ
πόλις.
οἱ
δ´
|
ἄγοντες |
τὸν
θεράποντα
ἐπὶ
τὴν
τιμωρίαν |
[7, 64] |
θορύβου
πᾶσα
ἦν
ἀνάπλεως
ἡ
|
ἀγορά, |
καὶ
οὔθ´
ὁ
Μάρκιος
πρὸς
|
[7, 12] |
αὕτη
βραχύν
τινα
χρόνον
ἡ
|
ἀγορὰ |
Ῥωμαίους
διέθρεψεν·
ἔπειτ´
ἐξαναλωθεῖσα
εἰς |
[7, 19] |
ὡς
εὐπορωτέρᾳ
μὲν
ἕξουσι
τῇ
|
ἀγορᾷ |
χρῆσθαι
οἱ
ὑπολειφθέντες
ἐλάττους
γενόμενοι, |
[7, 58] |
τῆς
τρίτης
ἀγορᾶς·
αἱ
δ´
|
ἀγοραὶ |
Ῥωμαίοις
ἐγίνοντο
ὡς
καὶ
μέχρι |
[7, 18] |
ἢ
τὴν
ἐν
τῷ
φανερῷ
|
ἀγορὰν
|
ἁρπάζειν
ἐπεβάλοντο,
ἀλλ´
ὑπομένοντες
ὠνεῖσθαι |
[7, 27] |
τοὺς
τότε
παρόντας
κατὰ
τὴν
|
ἀγορὰν |
δημοτικούς.
ταῦτα
δ´
εἰπόντες
ἐδίδοσαν, |
[7, 11] |
ἡμέρας
γενομένης
προῆλθον
εἰς
τὴν
|
ἀγοράν. |
ἔπειτα
συγκαλέσαντες
τὸν
δῆμον
εἰς |
[7, 7] |
ἐγένετο
μετὰ
τοῦτο
τῶν
κατ´
|
ἀγορὰν |
καὶ
δρόμος,
τῶν
μὲν
ἐπὶ |
[7, 16] |
τὸ
ἄλλο
πλῆθος
εἰς
τὴν
|
ἀγοράν, |
καὶ
ἔμελλον,
εἰ
νὺξ
ἐπιλαμβάνοι |
[7, 17] |
κατέβαινε
μετ´
αὐτῶν
εἰς
τὴν
|
ἀγοράν· |
καὶ
πρὶν
ἡμέραν
λαμπρὰν
γενέσθαι |
[7, 59] |
πόλιν
ἕωθεν
εὐθὺς
κατεῖχε
τὴν
|
ἀγοράν· |
οἱ
δὲ
δήμαρχοι
συνεκάλουν
τὸ
|
[7, 27] |
ἡμέρᾳ
πρῶτοι
καταβάντες
εἰς
τὴν
|
ἀγορὰν |
οἱ
δήμαρχοι
συνεκάλουν
τὸν
δῆμον |
[7, 44] |
αὐτῆς
ἀπορίας
τῶν
ἐπιτηδείων
τὴν
|
ἀγοράν. |
οὐ
γὰρ
ἀνθέξειν
ἡμᾶς
ἐπὶ
|
[7, 58] |
οἱ
δήμαρχοι,
προελθόντες
εἰς
τὴν
|
ἀγορὰν |
συνεκάλεσαν
εἰς
ἐκκλησίαν
τὸν
δῆμον
|
[7, 27] |
τὸν
σύλλογον
προῆλθον
εἰς
τὴν
|
ἀγορὰν |
τάς
τε
κοινὰς
ἀπολυσόμενοι
διαβολὰς
|
[7, 14] |
ἀπορίας
καὶ
συνδραμόντες
εἰς
τὴν
|
ἀγορὰν |
τοὺς
δημάρχους
ἐβόων.
συναχθείσης
δ´ |
[7, 26] |
ἄγειν·
εἶχον
δὲ
τότε
τὴν
|
ἀγορανομικὴν |
ἐξουσίαν
Τῖτος
Ἰούνιος
Βροῦτος
καὶ |
[7, 35] |
τοὺς
ἐπιθανατίους.
οἱ
μὲν
οὖν
|
ἀγορανόμοι
|
προσῄεσαν
ὡς
ἐπιληψόμενοι
τοῦ
σώματος, |
[7, 26] |
αὐτὸν
οἱ
δήμαρχοι,
προσέταξαν
τοῖς
|
ἀγορανόμοις
|
ἐπιλαβέσθαι
τοῦ
σώματος
καί,
εἰ |
[7, 26] |
οἱ
δήμαρχοι
παραλαβόντες
τούς
τ´
|
ἀγορανόμους |
καὶ
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν
συχνοὺς
|
[7, 14] |
τὸν
Σικίνιον
καὶ
τὸν
Βροῦτον
|
ἀγορανόμους |
τότ´
ὄντας
ἀνακαλῶν
ἑκάτερον
ἐξ |
[7, 27] |
καὶ
τοὺς
ἀφικομένους
ἐπ´
αὐτὸν
|
ἀγορανόμους |
τύπτων
ἀπήλασεν.
ἐκάλουν
δὲ
μάρτυρας |
[7, 27] |
ἐκεῖ,
τῆς
δὲ
περὶ
τοὺς
|
ἀγορανόμους |
ὕβρεως
ἅπαντας
τοὺς
τότε
παρόντας |
[7, 35] |
τὸ
ἀρχεῖον
τῆς
εἰς
τοὺς
|
ἀγορανόμους |
ὕβρεως
ἕνεκεν,
οὓς
τῇ
προτέρᾳ |
[7, 72] |
τοῦ
Καπιτωλίου
τε
καὶ
δι´
|
ἀγορᾶς |
ἄγοντες
ἐπὶ
τὸν
μέγαν
ἱππόδρομον. |
[7, 58] |
τῷ
ἀνδρὶ
μέχρι
τῆς
τρίτης
|
ἀγορᾶς· |
αἱ
δ´
ἀγοραὶ
Ῥωμαίοις
ἐγίνοντο |
[7, 24] |
τε
καὶ
τιμίας
ἔχοι
τὰς
|
ἀγοράς· |
ἀναγκασθήσονται
δ´
οἱ
μὲν
κάκιστοι |
[7, 69] |
τιμωρία
τοῦ
ἀνθρώπου
γένηται,
δι´
|
ἀγορᾶς |
αὐτὸν
ἐκέλευσε
μαστιγούμενον
ἕλκειν
καὶ |
[7, 24] |
ἐνοχλοῦντες
ὑμῖν.
τάς
τ´
οὖν
|
ἀγορὰς |
διὰ
φυλακῆς
ἔχετε,
καὶ
τῆς
|
[7, 37] |
ψηφισάμενοι
τὸ
μὲν
ὑπὲρ
τῆς
|
ἀγορᾶς |
δόγμα
εἰς
τὸν
δῆμον
ἐξήνεγκαν |
[7, 20] |
δημοσίᾳ,
οἵ
τε
διαμείβεσθαι
τὰς
|
ἀγορὰς
|
εἰωθότες
ἐκ
παντὸς
τόπου
συνῆλθον, |
[7, 20] |
σίτου
τε
καὶ
τῆς
ἄλλης
|
ἀγορᾶς |
ἐμπλῆσαι
τὴν
πόλιν,
ὡς
ἐν |
[7, 14] |
χρήματα,
οἷς
ὠνούμενοι
τὰς
ἐπεισάκτους
|
ἀγορὰς |
ἐν
πολλῇ
ὑπεροψίᾳ
ἦσαν
τοῦ |
[7, 16] |
ὦ
δήμαρχοι,
παραχωρήσατε
αὐτοῖς
τῆς
|
ἀγορᾶς
|
ἐν
τῷ
παρόντι·
οὐ
γὰρ |
[7, 37] |
καὶ
λυσιτελεῖς
ποιήσαντας
αὐτοῖς
τὰς
|
ἀγοράς· |
ἔπειτα
πείθειν
τοὺς
προεστηκότας
αὐτῶν |
[7, 28] |
ἐνθάδε
ὑπομείναντες
ἧττον
σπανίζουσι
τῆς
|
ἀγορᾶς· |
ἥ
τ´
ἰσομοιρία
τῆς
τύχης, |
[7, 20] |
ἔνι
μάλιστα
ποιεῖν
αὐτοῖς
τὰς
|
ἀγοράς, |
ἵνα
σωφρονέστεροι
διὰ
τὴν
ἀνάγκην |
[7, 44] |
ἂν
ἐξεπληρώσαμεν,
εὖ
ἴστε,
τὰς
|
ἀγορὰς |
καὶ
τοὺς
στενωποὺς
νεκρῶν,
καὶ |
[7, 35] |
αὐτὸν
ἐπὶ
τὸν
ὑπερκείμενον
τῆς
|
ἀγορᾶς |
λόφον·
ἔστι
δὲ
τὸ
χωρίον |
[7, 59] |
ἀμφοτέροις.
ἐπιστάσης
δὲ
τῆς
τρίτης
|
ἀγορᾶς |
ὁ
μὲν
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν |
[7, 2] |
ἐπανῆλθον
εἰς
Ἰταλίαν
πολλὰς
κομίζοντες
|
ἀγοράς. |
οἱ
δ´
εἰς
τὸ
Πωμεντῖνον |
[7, 17] |
τὸν
δῆμον.
πληρωθείσης
δὲ
τῆς
|
ἀγορᾶς· |
ὄχλος
γὰρ
ὅσος
οὔπω
πρότερον |
[7, 59] |
τὴν
φυλέτιν
ἐκκλησίαν,
χωρία
τῆς
|
ἀγορᾶς
|
περισχοινίσαντες,
ἐν
οἷς
ἔμελλον
αἱ |
[7, 29] |
μετριάσαι
περὶ
τὰς
τιμὰς
τῆς
|
ἀγορᾶς, |
ὡς
ἐπιβουλεύοντες
ἀφελέσθαι
τὴν
ἐξουσίαν |
[7, 16] |
συνηγάγομεν
τὴν
ἐκκλησίαν,
οὐχὶ
τούτους
|
ἀγορεύειν |
κωλύομεν,
ἀλλ´
ὑπὸ
τούτων
αὐτοὶ
|
[7, 17] |
τοιόσδε
ὁ
νόμος·
Δημάρχου
γνώμην
|
ἀγορεύοντος |
ἐν
δήμῳ
μηδεὶς
λεγέτω
μηδὲν |
[7, 21] |
κατὰ
τοῦ
δήμου
γνώμας
ἄντικρυς
|
ἀγορεύσαντες, |
ἐπειδὴ
καθῆκεν
εἰς
τοὺς
νεωτέρους |
[7, 58] |
ἐπεκύρουν·
τὰς
δὲ
μεταξὺ
τῶν
|
ἀγορῶν |
ἑπτὰ
ἡμέρας
αὐτουργοί
τ´
ὄντες |
[7, 6] |
καὶ
τοὺς
αἰχμαλώτους
τῶν
Τυρρηνῶν
|
ἄγουσαι. |
ὡς
δὲ
πλησίον
ἐγένοντο
τῆς |
[7, 41] |
ὑμῖν
γενέσθαι
δικασταῖς
ἥκομεν.
ἐπ´
|
ἀγράφῳ |
δὲ
καὶ
ἀνομοθετήτῳ
φύσεως
δικαίῳ |
[7, 8] |
τρίτη
δὲ
μισθοφόρος
ἐκ
τῶν
|
ἀγριωτάτων |
βαρβάρων·
οὗτοι
δισχιλίων
οὐκ
ἐλάττους |
[7, 58] |
πολλοὶ
καὶ
πένητες
ἐν
τοῖς
|
ἀγροῖς |
διέτριβον.
ἐπειδὴ
δὲ
τὸ
προβούλευμα |
[7, 19] |
σίτου
πολλοῦ
καταληφθέντος
ἐν
τοῖς
|
ἀγροῖς
|
καὶ
ἀνδραπόδων
καὶ
βοσκημάτων
συχνῶν |
[7, 9] |
καὶ
δίαιταν
ἔχειν
ἐν
τοῖς
|
ἀγροῖς
|
μηθενὸς
τῶν
προσηκόντων
ἐλευθέροις
παισὶ |
[7, 9] |
τὰς
πατρῴας
ἑστίας
ἐν
τοῖς
|
ἀγροῖς |
ὥσπερ
δοῦλοι
διετρέφοντο
τοῖς
ἀποκτείνασι |
[7, 9] |
καὶ
τἆλλα
τὰ
κατὰ
τοὺς
|
ἀγροὺς |
ἔργα
πράττοντας,
θάνατον
ἀπειλήσας,
εἴ |
[7, 10] |
μητέρας
αὐτῶν,
ἐκλιπαρηθείς,
{καὶ}
κατ´
|
ἀγροὺς |
κελεύσας
διατρίβειν.
ὀλίγοις
δ´
ἔτεσιν |
[7, 10] |
καθ´
ἓν
ἅπαντες
ἐγένοντο,
τοὺς
|
ἀγροὺς |
τῶν
ἐχθρῶν
καταθέοντες
ἐφόδοις
λῃστρικαῖς
|
[7, 68] |
χρόνον
τοῦ
βίου
ζῶν
ἐν
|
ἀγρῷ. |
οὗτος
εἰς
τὴν
βουλὴν
ἐνεχθεὶς |
[7, 38] |
δίκης
καὶ
τοὺς
ἐπὶ
τῶν
|
ἀγρῶν |
διατρίβοντας
ἀφεμένους
τῶν
ἔργων
εἰς |
[7, 58] |
δὲ
ταύταις
συνιόντες
ἐκ
τῶν
|
ἀγρῶν |
εἰς
τὴν
πόλιν
οἱ
δημοτικοὶ
|
[7, 59] |
ἀγορᾶς
ὁ
μὲν
ἐκ
τῶν
|
ἀγρῶν |
ὄχλος,
ὅσος
οὔπω
πρότερον,
συνεληλυθὼς |
[7, 9] |
ἀνδρῶδες
φρόνημα,
πᾶσαν
ἐκθηλῦναι
ταῖς
|
ἀγωγαῖς |
τὴν
ἐπιτρεφομένην
νεότητα
τῆς
πόλεως |
[7, 9] |
ἀλαβάστρους
καὶ
κάτοπτρα.
τοιαύτῃ
διαφθείρων
|
ἀγωγῇ |
τοὺς
παῖδας,
ἕως
ἐκπληρώσωσιν
εἰκοστὸν |
[7, 16] |
συστρέψαντες
αὑτούς.
ἐγίνετο
δὲ
πολὺς
|
ἀγὼν |
περὶ
τοῦ
μὴ
εἶξαι
ἑκατέροις, |
[7, 72] |
δὲ
ζωσαμένω
βήτην
ἐς
μέσσον
|
ἀγῶνα· |
καὶ
ἔτι
σαφέστερον
ἐν
Ὀδυσσείᾳ |
[7, 43] |
ἐστι
τόνδε
μὴ
ἐκλιπεῖν
τὸν
|
ἀγῶνα |
μήτε
βίᾳ
εἴξαντας
μήτ´
ἀπάτῃ |
[7, 12] |
οὔτ´
ἐπὶ
τοῦτον
ἥκοντες
τὸν
|
ἀγῶνα |
οὔτ´
ἐξουσίαν
ἔχοντες,
ἣν
οὐκ |
[7, 7] |
βούλεσθαι
τὰ
πραχθέντα
κατὰ
τὸν
|
ἀγῶνα |
πρὸς
τὴν
βουλὴν
ἀπαγγεῖλαι
καὶ |
[7, 48] |
νυνὶ
τὸν
ὑπὲρ
τῆς
ψυχῆς
|
ἀγῶνα |
τρέχει,
λογιζομένοις.
ἀλλ´
οὐκ
οἴομαι
|
[7, 71] |
θυσίαν
καὶ
τὰ
κατὰ
τοὺς
|
ἀγῶνας· |
ἀπόχρη
γὰρ
ἐκ
τούτων
καὶ
|
[7, 71] |
τε
τὰς
θυσίας
καὶ
τοὺς
|
ἀγῶνας |
ἀργυρίου
πεντακοσίας
μνᾶς·
καὶ
μέχρι |
[7, 50] |
καὶ
αὐτοὶ
ὑμεῖς
οὐκ
ἐλάττους
|
ἀγῶνας |
ἐκείνων
ὑποστάντες
ἔχετε,
τὸ
ἀξίωμα, |
[7, 73] |
τῷ
θεῷ
πομπὴν
ἐπιτελεσθῆναι
καὶ
|
ἀγῶνας |
ἐξ
ἀρχῆς
ἑτέρους
ἀπὸ
διπλασίων |
[7, 59] |
ἐλευθερίας
δικαίωσις
ἐν
τῷ
τότε
|
ἀγῶνι |
ἀμφοτέροις.
ἐπιστάσης
δὲ
τῆς
τρίτης |
[7, 72] |
ὅλα
γυμνὰ
φαίνειν
ἐν
ταῖς
|
ἀγωνίαις |
τὰ
σώματα,
ὡς
Ὅμηρος
τεκμηριοῖ, |
[7, 71] |
δικτάτορος
Αὔλου
Ποστομίου,
ὅτ´
ἔμελλεν
|
ἀγωνίζεσθαι |
πρὸς
τὰς
ἀποστάσας
Λατίνων
πόλεις |
[7, 53] |
πατρίδος
ἤδη
τῆς
πόλεως
τῆσδε
|
ἀγωνιζόμενοι, |
αἵ
τ´
ἐνθένδε
ἀποικισθεῖσαι
πόλεις |
[7, 73] |
δρόμων
οἱ
τοῖς
ἑαυτῶν
σώμασιν
|
ἀγωνιζόμενοι |
τότ´
εἰσῄεσαν
δρομεῖς
τε
καὶ |
[7, 59] |
ἐχθροῖς
ὡς
ὑπὲρ
τῆς
ἀριστοκρατίας
|
ἀγωνιζόμενος. |
ἐδόκει
δὲ
πᾶσα
κινδυνεύεσθαι
ἡ |
[7, 57] |
κἀγὼ
μὴ
ἀγνοῶ,
περὶ
τίνος
|
ἀγωνιοῦμαι, |
κελεύσατε
δὴ
τοὺς
δημάρχους
εἰπεῖν |
[7, 59] |
καὶ
τὰ
μὲν
πολλὰ
τῶν
|
ἀγωνισμάτων |
ἐπὶ
τῶν
πρώτων
κλήσεων
τέλος |
[7, 72] |
μεθ´
οὓς
οἱ
τῶν
ἀθλημάτων
|
ἀγωνισταὶ
|
τῶν
τε
κούφων
καὶ
τῶν |
[7, 72] |
καθάπερ
ἡμεῖς.
ἠκολούθουν
δὲ
τοῖς
|
ἀγωνισταῖς
|
ὀρχηστῶν
χοροὶ
πολλοὶ
τριχῇ
νενεμημένοι, |
[7, 59] |
ᾤοντο
δεῖν
συνάγειν
καὶ
τοῦ
|
ἀγῶνος |
ἐκείνην
ποιῆσαι
κυρίαν,
ἵνα
μήθ´ |
[7, 6] |
μάχην.
γενομένου
δ´
ἐκ
παρατάξεως
|
ἀγῶνος
|
καρτεροῦ
οἱ
μὲν
Ἀρικηνοὶ
βραχὺν |
[7, 73] |
ἔτι
μοι
καὶ
περὶ
τῶν
|
ἀγώνων, |
οὓς
μετὰ
τὴν
πομπὴν
ἐπετέλουν, |
[7, 72] |
ἐξετάζειν·
τοιάδε.
~Πρὶν
ἄρξασθαι
τῶν
|
ἀγώνων, |
πομπὴν
ἔστελλον
τοῖς
θεοῖς
οἱ |
[7, 62] |
πολιτῶν
τοὺς
διασωθέντας
ἐν
τοῖς
|
ἀγῶσι· |
καὶ
παρ´
ἕκαστον
τῶν
λεγομένων |
[7, 22] |
βοηθεῖν
διὰ
τῆς
ἐξουσίας
ταύτης
|
ἄγωσι |
καὶ
φέρωσιν,
ὅς´
ἂν
αὐτοῖς
|
[7, 48] |
καθωσίωται
τοῖς
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως
|
ἀγῶσιν, |
ὥστε
ὅ
τι
ἂν
τῷ |
[7, 44] |
ἀκινήτους
ὁμολογίας
καὶ
μόνον
οὐκ
|
ἀδαμαντίνοις
|
δεσμοῖς
ἠσφαλισμένας,
ἃς
οὔτε
ὑμῖν |
[7, 10] |
τῶν
φυγάδων
ὡς
αὐτόμολος,
ὃς
|
ἄδειαν |
αἰτησάμενος
ὑπέσχετο
τῷ
τυράννῳ
παραλαβὼν |
[7, 11] |
τοῦτο
παρέσχεν
αὐτοῖς
κατὰ
πολλὴν
|
ἄδειαν |
ἁπάσας
διελθεῖν
τὰς
ἐπὶ
τὴν |
[7, 14] |
τὰ
ὅμοια
τούτοις
κατὰ
πολλὴν
|
ἄδειαν |
διεξιόντες.
τελευτῶν
δ´
ὁ
Βροῦτος |
[7, 49] |
ὑμεῖς
χρεῶν
τ´
ἀποκοπὰς
καὶ
|
ἄδειαν |
ὧν
ἥμαρτε
κατὰ
τὴν
ἀπόστασιν |
[7, 66] |
τὴν
πόλιν·
ἀλλ´
ὥσπερ
ἀδελφοὺς
|
ἀδελφοῖς |
ἢ
παῖδας
γονεῦσιν
ἐν
οἰκίᾳ |
[7, 1] |
Γεγάνιος
δὲ
θατέρου
τῶν
ὑπάτων
|
ἀδελφός. |
τύραννοι
δὲ
τότε
κατὰ
πόλεις
|
[7, 1] |
Δεινομένους
νεωστὶ
τὴν
Ἱπποκράτους
{τοῦ
|
ἀδελφοῦ} |
τυραννίδα
παρειληφώς,
οὐχὶ
Διονύσιος
ὁ |
[7, 66] |
ἀδεῶς
τὴν
πόλιν·
ἀλλ´
ὥσπερ
|
ἀδελφοὺς |
ἀδελφοῖς
ἢ
παῖδας
γονεῦσιν
ἐν
|
[7, 46] |
τῶν
τοσούτων
πολιτῶν
ἴσον
γενόμενον
|
ἀδεῶς |
περινοστεῖν;
ἆρ´
οὐ
τυραννικοῦ
τρόπου |
[7, 66] |
ἅπαν
καὶ
τὸ
λοιπὸν
οἰκεῖν
|
ἀδεῶς |
τὴν
πόλιν·
ἀλλ´
ὥσπερ
ἀδελφοὺς |
[7, 34] |
ὀργάς,
ἀλλ´
ὡς
ἐχθροῦ
προπηλακίζοντος
|
ἀδεῶς |
τοὺς
ὑπὸ
χεῖρας
ἄκρατός
τις |
[7, 17] |
παντὸς
ἔργου
λόγοι,
καὶ
οὐκ
|
ἄδηλον, |
ὅτι
οἷς
εἰπεῖν
ἃ
φρονοῦσιν |
[7, 29] |
ἡ
πίστις
μέλλουσα
καὶ
ἐν
|
ἀδήλῳ |
ἔτι
οὖσα
οὐ
φυλακή
ἐστι |
[7, 35] |
μίμημα.
ἐφ´
οἷς
ὁ
Σικίννιος
|
ἀδημονῶν |
καὶ
διαταραττόμενος
εὐλαβείας
τε
μεστὸς |
[7, 46] |
τὸ
πρὸς
τοὺς
δημοτικοὺς
μῖσος
|
ἀδιάλλακτον, |
καὶ
οὐ
δύνανται
συνιδεῖν,
ὅτι
|
[7, 32] |
ὠφέλησαν.
εἰ
δὲ
πρὸς
τοῦτον
|
ἀδιαλλάκτως |
ἔχετε,
ἡμῖν
γέ
τοι
καὶ |
[7, 53] |
ἀνόσια
μὲν
φρονοῦντας
περὶ
θεούς,
|
ἄδικα |
δὲ
πράττοντας
πρὸς
ἀνθρώπους,
τί |
[7, 48] |
τῷ
δήμῳ
δίκαιά
τε
καὶ
|
ἄδικα |
προθύμως
χαριζομένους
ἄμεινον
ἐμοῦ
δόξαι |
[7, 52] |
μετέχειν;
εἰ
δέ
τι
Μάρκιος
|
ἀδικεῖ |
τὸν
δῆμον,
{ἢ}
καὶ
ἄλλος |
[7, 29] |
τι
κακόν,
ἀλλὰ
πρόφασις
τοῦ
|
ἀδικεῖν; |
καὶ
οὐ
τοῖς
προεστηκόσιν
ὑμῶν |
[7, 56] |
τις
αἰτίαν
ἔχῃ
τὴν
πόλιν
|
ἀδικεῖν
|
στάσιν
εἰσάγων
ἢ
τυραννίδα
κατασκευαζόμενος |
[7, 41] |
δεῖν
ἀπονέμειν·
τὸ
δὲ
μηδὲν
|
ἀδικεῖσθαι
|
καὶ
τὸ
δίκας
ὧν
ἄν |
[7, 45] |
πράττειν.
πῶς
δ´
ἂν
ἑτέροις
|
ἀδικεῖσθαι |
λέγουσι
βοηθήσαιμεν,
οἷς
γε
μηδ´ |
[7, 54] |
σχῆμα
ταπεινὸν
μεταλαβεῖν
καὶ
τοῖς
|
ἀδικεῖσθαι |
λέγουσι
τὴν
ἐξουσίαν
τοῦ
σώματος |
[7, 41] |
τὸν
νόμον,
ὑπὲρ
ὧν
ἅπαντες
|
ἀδικεῖσθαί |
τε
καὶ
κατισχύεσθαι
λέγομεν
ὑπὸ |
[7, 60] |
τὸν
ἄνδρα,
διὰ
τὸ
μηδὲν
|
ἀδικεῖσθαι |
τὸν
δῆμον
ὑπ´
αὐτοῦ
δόξουσιν |
[7, 29] |
βουλὴν
ὑμεῖς
ἔχοιτε
δι´
αἰτίας.
|
ἀδικεῖτε |
γὰρ
ἡμᾶς,
ὦ
δημόται,
καὶ |
[7, 49] |
ἐτόλμησεν
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ
γενέσθαι,
|
ἀδικηθεὶς |
μὲν
οὐδέν,
τὸ
μὴ
δύνασθαι |
[7, 57] |
εἰπεῖν
ἐναντίον
ὑμῶν,
τί
τὸ
|
ἀδίκημά |
ἐστιν,
ἐφ´
οὗ
μέλλουσί
μου |
[7, 29] |
ὑμᾶς,
εἰ
τὰ
μέλλοντα
ἐφοβεῖσθε
|
ἀδικήματα, |
καὶ
τὰς
ἐπ´
αὐτοῖς
ὀργὰς |
[7, 30] |
~Περὶ
μὲν
δὴ
τῶν
κοινῶν
|
ἀδικημάτων, |
ἐφ´
οἷς
τὴν
βουλὴν
οἱ |
[7, 49] |
μηθενὸς
τῶν
τότε
γεγενημένων
μνησικακεῖν
|
ἀδικημάτων. |
οὐκ
ἠγάπησε
ταύτης
τυχὼν
τῆς |
[7, 52] |
τοῖς
ἄλλοις
ἐγχειρήμασιν
αὐτοῦ
τοῖς
|
ἀδίκοις |
καὶ
παρανόμοις,
καὶ
οὐχ,
οἷον |
[7, 54] |
σώματος
παρασχεῖν,
καὶ
μὴ
φεύγειν
|
ἄδικον |
ἔγκλημα
λόγῳ
μετὰ
δίκης
ἀπολυόμενον. |
[7, 53] |
οἳ
νεμεσῶσι
τοῖς
ἄρχουσι
πολέμου
|
ἀδίκου, |
καὶ
ἀνθρώπων
ἕξοντες
χεῖρα
οὐκ |
[7, 52] |
ἀδικοῦντα
περὶ
πλείονος
ποιήσονται
τῆς
|
ἀδικουμένης |
ὑπ´
αὐτοῦ
πόλεως,
μέλλοντες
ἀρὰν |
[7, 49] |
ἡμετέραν
ἰσχύν,
ἵνα
δὴ
τοῖς
|
ἀδικουμένοις |
καὶ
κατισχυομένοις
τῶν
πενήτων
ἐπικουρία |
[7, 17] |
δημάρχοις
ἔξω
τοῦ
βοηθεῖν
τοῖς
|
ἀδικουμένοις |
τῶν
δημοτικῶν.
οὐ
μὴν
ἅπασί |
[7, 22] |
εὐπρεπῆ
προβαλλόμενοι
τὸ
δὴ
τοῖς
|
ἀδικουμένοις |
τῶν
δημοτῶν
βοηθεῖν
διὰ
τῆς
|
[7, 17] |
πῶς
δ´
ἄν
τινι
ὑμῶν
|
ἀδικουμένῳ
|
πρὸς
αὐτῶν
βοηθεῖν
δυναίμεθα,
εἰ |
[7, 52] |
γένοιντο
τῆς
ψήφου
κύριοι
τὸν
|
ἀδικοῦντα
|
περὶ
πλείονος
ποιήσονται
τῆς
ἀδικουμένης |
[7, 28] |
δι´
ὀργῆς
ἔχοντες
ἡμᾶς
οὐθὲν
|
ἀδικοῦντας. |
αἱ
δ´
ἀποστολαὶ
τῶν
κληρούχων |
[7, 36] |
ὡς
ἑνὸς
ἀνδρὸς
αὐθάδους
ὅλην
|
ἀδικοῦντος |
τὴν
πόλιν
ἧττον
τίθενται
τὸ |
[7, 36] |
ἢ
τοῖς
βιαίοις
περιεῖναι
τῶν
|
ἀδικούντων |
ἡμᾶς
πολιτῶν
βουλόμεθα.
ὑμεῖς
μὲν |
[7, 59] |
δικαστήριον,
καὶ
τὴν
περὶ
τῶν
|
ἀδικούντων |
τὸ
κοινὸν
διάγνωσιν
ἁπάντων
εἶναι |
[7, 34] |
ἤδη
ποτὲ
καὶ
συστεῖλαι
τὰς
|
ἀδίκους |
ἐπιθυμίας.
καὶ
μετὰ
τοῦτ´
ἐπιστρεφῶς |
[7, 51] |
εἶναι,
καὶ
παρεσκευάσθαι
πρὸς
τὰς
|
ἀδίκους
|
τοῦ
δήμου
πλεονεξίας
παραινῶ.
~Ὡς |
[7, 65] |
τῶν
ἰδίων
τιθέμενοι,
ὁ
μὲν
|
ἀδικῶν |
τὰ
κοινὰ
τιμωρίαν
δούς,
ἣν |
[7, 56] |
πράττει
τε
καὶ
διανοεῖται,
κἂν
|
ἀδικῶν |
φαίνηται
δίκης,
ἧς
ἂν
ἄξιος |
[7, 65] |
ἀνδρὸς
τὰ
κοινὰ
εὖ
διοικοῦντος
|
ἀδίκως |
ἀναιρεθείη,
δεινόν
τι
τοῖς
ἄλλοις
|
[7, 2] |
οὐσίας,
ἃς
ἔφασαν
ὑπὸ
Ῥωμαίων
|
ἀδίκως |
δεδημεῦσθαι,
καὶ
ταύτης
ᾤοντο
δεῖν |
[7, 23] |
τοὺς
ἄρξαντας,
καὶ
ἃ
τέως
|
ἀδίκως |
ἔχουσιν
ἀφελέσθαι
σὺν
δίκῃ,
καὶ |
[7, 32] |
ὑμῖν
εἴξομεν,
ἀλλ´
ἤτοι
φιλότητος
|
ἀδόλου |
καὶ
χαρίτων
ἔτι
μειζόνων
ἥδε
|
[7, 33] |
γεγονώς
τε
κακῶς
καὶ
τεθραμμένος
|
ἀδόξως |
καὶ
λαμπρὸν
οὐθὲν
ἀποδειξάμενος
οὔτε
|
[7, 72] |
σκώμμασι
παροχουμένοις,
νῦν
δὲ
ποιήματ´
|
ᾄδουσιν
|
αὐτοσχέδια.
εἶδον
δὲ
καὶ
ἐν |
[7, 4] |
τοῖς
Ἕλλησιν
οὗτοι
παρέσχον
πόνον.
|
ἀδύνατοι |
δ´
ὄντες
κυκλώσασθαι
τοὺς
πολεμίους |
[7, 12] |
τὸν
κατ´
αὐτῶν
πόλεμον,
ὡς
|
ἀδυνάτων
|
ἐσομένων,
εἴ
τις
αὐτοῖς
ἐπίθοιτο |
[7, 31] |
δημαγωγοί,
ἀλλὰ
παρανόμων
τε
καὶ
|
ἀδυνάτων |
ἐφίενται
μετενέγκαντες
τὸ
πρᾶγμα
ἐφ´ |
[7, 12] |
παρημελημένοις
διὰ
πενίαν
καὶ
παντάπασιν
|
ἀδυνάτως· |
ὡς
δὲ
τοῦτ´
ἔγνωσαν
οἱ |
[7, 55] |
τὴν
ἰσχὺν
ἀφαιρεθῆναι,
ὁμονοοῦσαν
δ´
|
ἀεὶ |
καὶ
μιᾷ
γνώμῃ
περὶ
πάντων |
[7, 52] |
ἀμφιβόλους,
καὶ
ὑμεῖς
τοῦτο
πάντες
|
ἀεὶ |
λέγετε
καλῶς
ἐπιστάμενοι.
μέγα
δὲ |
[7, 5] |
πονηροτάτους
τῶν
δημοτικῶν,
ἐξ
ὧν
|
ἀεί |
τινας
ὑπώπτευον
νεωτερισμούς,
ἐκ
τούτων |
[7, 43] |
τε
καὶ
ἐγγόνοις
εἰς
τὸν
|
ἀεὶ |
χρόνον.
ἀλλ´
ὅτι
μὲν
δὴ |
[7, 72] |
καὶ
τὰς
συνωρίδας
καὶ
τοὺς
|
ἀζεύκτους |
ἵππους
ἐλαύνοντες·
μεθ´
οὓς
οἱ |
[7, 73] |
τε
καὶ
συνωρίδων
καὶ
τῶν
|
ἀζεύκτων |
ἵππων
ἐγίνετο
δρόμος,
ὡς
παρ´ |
[7, 73] |
οὓς
οἱ
ποιηταὶ
μὲν
παραβάτας,
|
Ἀθηναῖοι |
δὲ
καλοῦσιν
ἀποβάτας,
τὸν
σταδιαῖον |
[7, 72] |
μόνον
Διὸς
καὶ
Ἥρας
καὶ
|
Ἀθηνᾶς |
καὶ
Ποσειδῶνος
καὶ
τῶν
ἄλλων, |
[7, 72] |
ὄρχησις
ἡ
καλουμένη
πυρρίχη,
εἴτ´
|
Ἀθηνᾶς |
πρώτης
ἐπὶ
Τιτάνων
ἀφανισμῷ
χορεύειν |
[7, 1] |
ἐνενηκοστῆς
καὶ
τρίτης
ὀλυμπιάδος
ἄρχοντος
|
Ἀθήνησι |
Καλλίου
τοῦ
μετ´
Ἀντιγένη.
ὀλίγοις |
[7, 3] |
ἑξηκοστῆς
καὶ
τετάρτης
ὀλυμπιάδος
ἄρχοντος
|
Ἀθήνησι |
Μιλτιάδου
Κύμην
τὴν
ἐν
Ὀπικοῖς
|
[7, 72] |
ἐπιφανεστάτους
ἄνδρας
αὐτοῖς
στρατηλάταις,
ὡς
|
Ἀθήνησι |
τοῖς
πομπευταῖς
τοῖς
ἐπὶ
τῶν |
[7, 73] |
ἐτίμων
τοὺς
ἑαυτῶν
εὐεργέτας,
ὡς
|
Ἀθήνησιν |
ἐν
ταῖς
Διονυσιακαῖς
ἐγίνετο
θυσίαις, |
[7, 1] |
καὶ
δευτέρας
ὀλυμπιάδος
ἐξέπλευσεν
ἄρχοντος
|
Ἀθήνησιν |
Ὑβριλίδου,
ἑπτακαίδεκα
διελθόντων
ἐτῶν
μετὰ |
[7, 73] |
πύκται
καὶ
παλαισταί.
τρία
γὰρ
|
ἀθλήματα |
παρὰ
τοῖς
ἀρχαίοις
Ἕλλησι
ταῦτ´ |
[7, 72] |
ἐλαύνοντες·
μεθ´
οὓς
οἱ
τῶν
|
ἀθλημάτων |
ἀγωνισταὶ
τῶν
τε
κούφων
καὶ |
[7, 73] |
δὲ
τοῖς
διὰ
μέσου
τῶν
|
ἀθλημάτων |
χρόνοις
Ἑλληνικώτατον
καὶ
κράτιστον
ἁπάντων |
[7, 35] |
μέγα
ἐμβοήσαντες
ὥρμησαν
ἐπ´
αὐτοὺς
|
ἀθρόοι· |
ἔπειθ´
ὁ
δῆμος
ἐπὶ
τοὺς |
[7, 72] |
τοὺς
χοροὺς
τούτους
κιθαρισταί
τ´
|
ἀθρόοι
|
καὶ
αὐληταὶ
πολλοὶ
παρεξῄεσαν·
καὶ |
[7, 6] |
βραχὺν
πάνυ
διαμείναντες
χρόνον
ἐνέκλιναν
|
ἀθρόοι, |
καὶ
γίνεται
πάλιν
εἰς·
τὸ
|
[7, 11] |
ἅπαντες
τόπον
ἔπειτ´
ἐκεῖθεν
ὁρμήσαντες
|
ἀθρόοι |
πρὸς
τὰς
ἐπὶ
τὸν
Ἄορνον |
[7, 14] |
μὲν
συνιόντες
τὸ
πρῶτον,
ἔπειτ´
|
ἀθρόοι |
συντονωτέρας
ἤδη
γινομένης
τῆς
ἀπορίας |
[7, 45] |
ἐνθάδε,
πρὸς
ἅπαντας
τοὺς
πολίτας
|
ἀθρόους |
ἀπολογοῦ,
εἴτε
ὡς
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 38] |
τούς
τε
κατὰ
πόλιν
ὑπάρχοντας
|
ἀθρόους |
ἥκειν
ἐπὶ
τὴν
διάγνωσιν
τῆς |
[7, 25] |
~Τοιαῦτ´
εἰπόντος
τοῦ
Μαρκίου
διέστησαν
|
αἱ
|
γνῶμαι
τῶν
συνέδρων,
καὶ
θόρυβος |
[7, 58] |
ἀνδρὶ
μέχρι
τῆς
τρίτης
ἀγορᾶς·
|
αἱ |
δ´
ἀγοραὶ
Ῥωμαίοις
ἐγίνοντο
ὡς |
[7, 28] |
ὀργῆς
ἔχοντες
ἡμᾶς
οὐθὲν
ἀδικοῦντας.
|
αἱ |
δ´
ἀποστολαὶ
τῶν
κληρούχων
ἐκ |
[7, 52] |
καὶ
μηθὲν
ἔτι
δεόμεθα
λόγου.
|
αἱ |
δ´
ὁμολογίαι,
καθ´
ἃς
διελύσασθε |
[7, 72] |
Αὐλοὶ
φόρμιγγές
τε
βοὴν
ἔχον·
|
αἱ |
δὲ
γυναῖκες
Ἱστάμεναι
θαύμαζον
ἐπὶ |
[7, 18] |
τε
καὶ
ἔλεον
τῆς
συμφορᾶς,
|
αἱ |
δὲ
πλείους
διὰ
φθόνον
τῆς |
[7, 32] |
ὑμᾶς
τοῦ
ἀνδρὸς
οὐδὲν
ἔβλαψεν,
|
αἱ |
δὲ
πράξεις
αὐτοῦ
μεγάλα
ὠφέλησαν. |
[7, 65] |
οὖν
ἀπὸ
τοῦ
κρατίστου
γένοιντο
|
αἱ |
διαγνώσεις,
καὶ
καθαιρεθείη
τὰ
τῶν |
[7, 36] |
τεχνησάμενος,
ἐφ´
οἷς
ἔσονται
δικαίοις
|
αἱ |
διαλλαγαί,
δεινὸς
ἀνὴρ
τά
τ´ |
[7, 17] |
ἀμφισβητούντων
πρὸς
ταύτας
τὰς
ζημίας
|
αἱ |
κρίσεις
ἔστωσαν
ἐπὶ
τοῦ
δήμου. |
[7, 18] |
καὶ
ἄλλων
φιλανθρώπων
ἐλπίσιν
ὑπαγόμεναι,
|
αἱ |
μὲν
ἀπὸ
τοῦ
βελτίστου
δι´ |
[7, 72] |
ἦν,
τάδε
λέγει·
Καί
ῥ´
|
αἱ |
μὲν
καλὰς
στεφάνας
ἔχον,
οἱ |
[7, 30] |
διδόασιν
ὑμῖν
τὴν
ἐξουσίαν,
οὔθ´
|
αἱ |
νεωστὶ
γενόμεναι
πρὸς
τὴν
βουλὴν |
[7, 52] |
ἃς
διελύσασθε
πρὸς
τοὺς
δημότας
|
αἱ |
νεωστὶ
γενόμεναι·
χρὴ
γὰρ
καὶ |
[7, 66] |
ἀπαγγέλλειν
τοὺς
λόγους,
δι´
ὧν
|
αἱ |
παράδοξοι
καὶ
θαυμασταὶ
πράξεις
ἐπετελέσθησαν. |
[7, 39] |
ὀμόσαντας·
ὅ
τι
δ´
ἂν
|
αἱ |
πλείους
γνῶμαι
καθαιρῶσι,
τοῦτ´
εἶναι
|
[7, 27] |
μενετέον
ἐφ´
ἡσυχίας.
ἐπεὶ
δ´
|
αἱ |
πλείους
γνῶμαι
τὰ
φιλανθρωπότερα
τῶν |
[7, 36] |
φυλάς·
ὅ
τι
δ´
ἂν
|
αἱ |
πλείους
ψῆφοι
καθαιρῶσι,
τοῦτο
ποιεῖν· |
[7, 18] |
καταστάσεως
οὔσης
περὶ
τὴν
Ῥώμην
|
αἱ |
πλησιόχωροι
πόλεις
ἐκάλουν
τοὺς
βουλομένους |
[7, 45] |
ταπεινὸν
καὶ
ἐλεεινόν,
οἷον
ἀπαιτοῦσιν
|
αἱ |
συμφοραί.
μὴ
βιαζόμενος
τοὺς
κακῶς |
[7, 52] |
ὅτι
οὔθ´
ὁ
νόμος
οὔθ´
|
αἱ |
συνθῆκαι
κατ´
ἀνδρὸς
πατρικίου
δικάζειν |
[7, 54] |
ὅταν
εἰς
ταπεινὰ
πέσωσιν
αὐτῶν
|
αἱ
|
τύχαι.
ὁ
δὲ
πλείων
λόγος |
[7, 72] |
τὰ
δημόσια.
τελευταῖα
δὲ
πάντων
|
αἱ |
τῶν
θεῶν
εἰκόνες
ἐπόμπευον
ὤμοις |
[7, 72] |
γελοιότερα
μεταφέροντες.
δηλοῦσι
δὲ
καὶ
|
αἱ |
τῶν
θριάμβων
εἴσοδοι
παλαιὰν
καὶ |
[7, 73] |
ἅρμασι
δρόμος.
ὅταν
γὰρ
τέλος
|
αἱ |
τῶν
ἱππέων
ἅμιλλαι
λάβωνται,
ἀποπηδῶντες |
[7, 20] |
χαρίτων
ἐπιεικέστεραι
πρὸς
τοὺς
εὐπόρους
|
αἱ |
τῶν
πενήτων
ὀργαί·
οἱ
δ´ |
[7, 37] |
ἀναβάλλεσθαι
χρόνους,
ἕως
ἂν
μαρανθῶσιν
|
αἱ |
τῶν
πολλῶν
ὀργαί.
ταῦτα
ψηφισάμενοι
|
[7, 59] |
ἀγορᾶς
περισχοινίσαντες,
ἐν
οἷς
ἔμελλον
|
αἱ |
φυλαὶ
στήσεσθαι
καθ´
αὑτάς.
καὶ |
[7, 48] |
ἀλλ´
ὡς
ᾤμην,
καὶ
περιεστήκασιν
|
αἱ |
χάριτες
ὑμῖν
εἰς
φθόνους
καὶ |
[7, 72] |
Διονύσου,
καὶ
ὅσων
ἡμιθέων
γενομένων
|
αἱ |
ψυχαὶ
τὰ
θνητὰ
ἀπολιποῦσαι
σώματα |
[7, 53] |
ἤδη
τῆς
πόλεως
τῆσδε
ἀγωνιζόμενοι,
|
αἵ |
τ´
ἐνθένδε
ἀποικισθεῖσαι
πόλεις
πολλαὶ |
[7, 9] |
χρησαμένων
ἁπάντων,
παρ´
οἷς
ἔτυχον
|
αἵ |
τε
μητέρες
αὐτῶν
οὖσαι
καὶ |
[7, 72] |
τοὺς
ἥρωας
ποιῶν.
τὴν
γοῦν
|
Αἴαντος |
καὶ
Ὀδυσσέως
πάλην
ἐπὶ
τῇ |
[7, 6] |
κατὰ
τοὺς
ἔγγιστα
τῆς
Ἀρικείας
|
αἰγιαλούς· |
καὶ
καταλιπὼν
ἐν
ταῖς
ναυσὶ |
[7, 70] |
ὀργιασμοὺς
τῶν
θεῶν
ἔπεισεν
οὔτ´
|
Αἰγυπτίους
|
οὔτε
Λίβυας
οὔτε
Κελτοὺς
οὔτε |
[7, 64] |
τίμημα
ἐπιγράψαντες
τῇ
δίκῃ
φυγὴν
|
ἀίδιον, |
κατὰ
δέος,
οἶμαι,
τοῦ
μὴ |
[7, 54] |
ἀπολύσει
τὸν
ἄνδρα
τῆς
αἰτίας
|
αἰδούμενος |
μὲν
αὐτὸ
τὸ
κινδυνεῦον
σῶμα, |
[7, 72] |
γυμνοί,
τὸ
δὲ
περὶ
τὴν
|
αἰδῶ |
καλυπτόμενοι.
τοῦτο
καὶ
εἰς
ἐμὲ |
[7, 53] |
ἐτόλμησεν
εἰπεῖν
εἰδὼς
ὑμᾶς
πλείστην
|
αἰδῶ |
ποιουμένους
ἱκετῶν,
καὶ
μηδὲ
πολεμίων |
[7, 35] |
ὄχλους·
τοσαύτη
ἄρα
τῆς
ἀρχῆς
|
αἰδὼς |
ἦν
τοῖς
τότε
ἀνθρώποις,
καὶ |
[7, 34] |
ὡς
πολίτου
δῆμον
ἀναδιδάσκοντος
εὐλόγιστος
|
αἰδώς, |
οὐδ´
ὡς
ἰδιώτου
πολλοῖς
ἀπεχθομένου |
[7, 26] |
ἂν
ἐκεῖνοι
κελεύσωσιν·
ἥ
τ´
|
αἰδώς, |
ὑφ´
ἧς
κρατούμενοι
τέως
οὐδὲν |
[7, 55] |
πάντα
μετρίως,
τὸ
παρακινοῦν
μέρος
|
αἰεὶ |
καὶ
ἐκβαῖνον
ἐκ
τοῦ
συνήθους |
[7, 69] |
ἐβούλετο,
καὶ
κινήσεις
διὰ
τὴν
|
αἰκίαν |
ἀσχήμονας
ἐκινεῖτο.
τοῦτον
δὴ
πάντες |
[7, 11] |
συγγένειαν
συλλαβόντες
ἄχρι
πολλῆς
νυκτὸς
|
αἰκιζόμενοί
|
τε
καὶ
στρεβλοῦντες
καὶ
πᾶσιν |
[7, 14] |
οἷς
ὑπὸ
τῶν
πλουσίων
ἔτυχον
|
αἰκισθέντες, |
καὶ
τἆλλα
τὰ
ὅμοια
τούτοις |
[7, 14] |
ὑπομιμνήσκοντές
τε
τῶν
παλαιῶν
αὐτοὺς
|
αἰκισμῶν, |
οἷς
ὑπὸ
τῶν
πλουσίων
ἔτυχον |
[7, 44] |
τοὺς
στενωποὺς
νεκρῶν,
καὶ
μέγαν
|
αἵματος |
κρατῆρα
πολιτικοῦ
στήσαντες
οὕτως
ἂν |
[7, 56] |
φρονήσει
ἀνὴρ
δικτάτωρ
ὑφ´
ὑμῶν
|
αἱρεθείς, |
ὃς
αὐτοκράτορι
καὶ
ἀνυπευθύνῳ
χρώμενος |
[7, 60] |
παρακαλῶν
δὲ
μὴ
τὰ
χείρω
|
αἱρεῖσθαι |
πρὸ
τῶν
κρειττόνων
ὀργῇ
ἐπιτρέψαντας, |
[7, 5] |
διὰ
μακροῦ
λιμῷ
τὴν
πόλιν
|
αἱρήσειν
|
ᾤετο.
ταύτης
τῆς
πρεσβείας
ἀφικομένης |
[7, 20] |
Οὐαλέριος
πολλὰς
ἄγοντες
ὁλκάδας,
ἐν
|
αἷς |
ἐκομίζοντο
πυρῶν
πέντε
μυριάδες
μεδίμνων |
[7, 73] |
στεφανώσεις
καὶ
ἀναρρήσεις
ποιούμενοι
τιμῶν,
|
αἷς
|
ἐτίμων
τοὺς
ἑαυτῶν
εὐεργέτας,
ὡς |
[7, 34] |
ταῖς
παρανομίαις
αὐτῶν
καὶ
πλεονεξίαις,
|
αἷς |
ἐχρήσαντο
περί
τε
τὴν
ἀπόστασιν |
[7, 8] |
ἔρευναν
ἐποιεῖτο
τῶν
οἰκιῶν,
ἐν
|
αἷς
|
πολλοὺς
καὶ
ἀγαθοὺς
ἀποκτείνας
τῶν |
[7, 70] |
εἰ
μέλλουσι
πισταὶ
φανήσεσθαι.
ἐν
|
αἷς |
πρῶτα
καὶ
κυριώτατα
πάντων
εἶναι |
[7, 7] |
διαλιπὼν
ὀλίγας
τινὰς
ἡμέρας,
ἐν
|
αἷς
|
τὰς
εὐχὰς
ἀπεδίδου
τοῖς
θεοῖς |
[7, 53] |
ἀγαθῶν
ἐληλυθότες.
πολέμου
δ´
ἀπειλάς,
|
αἷς |
χρώμενοι
φοβεῖτε
ἡμᾶς,
οὐ
νῦν |
[7, 10] |
φθάσαι
διαχειρισάμενος
ἅπαντας
ἐβούλετο,
πρὶν
|
αἰσθέσθαι |
τινά·
καὶ
παραλαβὼν
τοὺς
φίλους |
[7, 51] |
τὴν
χάριν.
ἐνθυμούμενοι
δὴ
ταῦτ´
|
αἴσθεσθε |
ἤδη
ποτὲ
καὶ
μάθετε,
ὅτι |
[7, 40] |
αὐτόμολοι
καὶ
προδόται
καταγνωσθέντες
τὰ
|
αἴσχιστα |
πεισόμεθα.
ἀλλὰ
καίπερ
ἐπιστάμενοι
ταῦτα, |
[7, 54] |
ἑαυτὸν
ὑπομένειν,
κακὴν
μὲν
ἧτταν,
|
αἰσχρὰν |
δὲ
νίκην
τοῖς
πεισθεῖσι
προσάψειν |
[7, 46] |
σῆς
οὗτοι
μὲν
ἅπαντες
οὐδὲν
|
αἰσχρὸν |
εἶναι
νομίζουσι,
σὺ
δὲ
δι´
|
[7, 50] |
ἂν
τὸ
κωλῦσον
ἦν
οὕτως
|
αἰσχρῶς |
καὶ
κακῶς
Μαρκίου
τοῦδε
ἀναρπασθέντος |
[7, 65] |
οὐκ
ἄξια
τῆς
ἀρετῆς
ἔπαθον,
|
αἰσχρῶς |
καὶ
κακῶς
τὰς
ψυχὰς
ὑπὸ |
[7, 72] |
τὰ
δὲ
πρὸ
τούτων
δι´
|
αἰσχύνης
|
εἶχον
ἅπαντες
Ἕλληνες
ὅλα
γυμνὰ |
[7, 62] |
ἐβόα
τὸν
ἄνδρα,
καὶ
δι´
|
αἰσχύνης
|
ἐλάμβανεν,
εἰ
καὶ
δίκην
ὑπεῖχε |
[7, 68] |
αὐτοῦ
δόξαν,
καὶ
ἅμα
δι´
|
αἰσχύνης |
{ἔχειν}
τὸ
πρᾶγμα
λαβεῖν,
ἀνὴρ
|
[7, 46] |
εἶναι
νομίζουσι,
σὺ
δὲ
δι´
|
αἰσχύνης |
λαμβάνεις
τὸ
αὐτὸ
τοῦτο;
καὶ |
[7, 62] |
ὄψεις
καὶ
τὰς
δεήσεις
δι´
|
αἰσχύνης |
ὁ
δῆμος
λαμβάνων
εἰς
οἴκτους |
[7, 47] |
λέγοντες·
ἔτι
γὰρ
ἦν
δι´
|
αἰσχύνης |
τότε
Ῥωμαίοις
τοῦτο,
καὶ
νέος |
[7, 50] |
τὴν
τοσαύτην
χάριν
οὐδ´
ἔλαβεν
|
αἰσχυνομένως |
αὐτὴν
καὶ
σωφρόνως,
ἀλλ´
ὡς |
[7, 40] |
ὁ
νόμος,
ταῦτα
παρ´
ὑμῶν
|
αἰτεῖν, |
οὐδ´
ἐν
εὐεργεσίας
μέρει
τὸ |
[7, 34] |
ἑαυτοῦ
γενόμενος
ὡς
ἡμαρτηκὼς
ἄφεσιν
|
αἰτεῖσθαι |
τῆς
τιμωρίας,
οὐδ´
εἰς
ὀλοφυρμοὺς |
[7, 52] |
ποιεῖ
νῦν
αὐτὸς
ὁ
δῆμος.
|
αἰτεῖται |
γὰρ
αὐτὸ
παρ´
ὑμῶν
τήμερον, |
[7, 17] |
ποιήσῃ,
διδότω
τοῖς
δημάρχοις
ἐγγυητὰς
|
αἰτηθεὶς |
εἰς
ἔκτισιν
ἧς
ἂν
ἐπιθῶσιν |
[7, 12] |
καὶ
τὰς
παρακλήσεις
τῶν
φυγάδων,
|
αἰτησάμενοι |
χρόνον
εἰς
ἀπολογίαν,
καὶ
διεγγυήσαντες |
[7, 21] |
εἰς
τοὺς
νεωτέρους
ὁ
λόγος,
|
αἰτησάμενος |
ἐξουσίαν
παρὰ
τῶν
ὑπάτων
εἰπεῖν |
[7, 57] |
τὸ
προβούλευμα
ἔδει
γράφεσθαι,
λόγον
|
αἰτησάμενος |
ὁ
Μάρκιος
εἶπεν·
Οἷος
μέν, |
[7, 10] |
φυγάδων
ὡς
αὐτόμολος,
ὃς
ἄδειαν
|
αἰτησάμενος |
ὑπέσχετο
τῷ
τυράννῳ
παραλαβὼν
τὴν |
[7, 32] |
ἡ
πεῖρα
τοῦ
δήμου
πᾶσιν
|
αἰτία |
ἔσται,
ἢ
πολέμου
ἐμφυλίου
αὖθις |
[7, 49] |
θ´
ὑμῖν
ἀνήλωται
καὶ
καταφρονήσεως
|
αἴτια |
γέγονεν,
ὡς
διὰ
τὴν
ἀνάγκην |
[7, 66] |
τἆλλα
διεξιόντες
ὅσα
τῆς
νίκης
|
αἴτια |
τοῖς
ἑτέροις
ἐγένετο·
πολιτικὰς
δὲ |
[7, 58] |
πρὸς
ταύτην
ἐκέλευον
ἥκειν
τὴν
|
αἰτίαν |
ἀπολογησόμενον,
οὐ
βουλόμενοι
τὸ
ἔγκλημα
|
[7, 59] |
τὴν
τελευταίαν
ψῆφον
ἐπενεχθεῖσαν
ἐκείναις
|
αἰτίαν |
γενέσθαι
τῆς
ἐπὶ
θάτερα
ῥοπῆς. |
[7, 54] |
τὸν
δῆμον
ἀπὸ
τῆς
βουλῆς
|
αἰτίαν |
ἔχει
καὶ
τυραννικὸς
εἶναι
διαβάλλεται |
[7, 56] |
μάλισθ´
ὑπὲρ
ὧν
ἄν
τις
|
αἰτίαν |
ἔχῃ
τὴν
πόλιν
ἀδικεῖν
στάσιν |
[7, 58] |
βουλόμενοι
τὸ
ἔγκλημα
εἰς
μίαν
|
αἰτίαν |
κατακλεῖσαι
καὶ
ταύτην
οὔτ´
ἰσχυρὰν
|
[7, 66] |
ἐπὶ
τοῖς
παραδόξοις
ἀκούσμασι
τὴν
|
αἰτίαν |
μαθεῖν
καὶ
τὸ
πιστὸν
ἐν |
[7, 29] |
τὴν
βουλὴν
ὑμεῖς
ἔχοιτε
δι´
|
αἰτίας. |
ἀδικεῖτε
γὰρ
ἡμᾶς,
ὦ
δημόται, |
[7, 54] |
κύριος,
ἀπολύσει
τὸν
ἄνδρα
τῆς
|
αἰτίας |
αἰδούμενος
μὲν
αὐτὸ
τὸ
κινδυνεῦον |
[7, 65] |
δίκην
ἀσχήμονα
ὑπέσχεν
οὔτ´
εἰς
|
αἰτίας
|
ἀλλοτρίους
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
κατέστη.
ὅταν |
[7, 62] |
ὑπεῖχε
τὴν
ἀρχὴν
περὶ
τοιαύτης
|
αἰτίας |
ἀνὴρ
τοσαυτάκις
ὑπεριδὼν
τῆς
ἑαυτοῦ |
[7, 70] |
πεπόνθασιν
οἱ
βάρβαροι
διὰ
πολλὰς
|
αἰτίας, |
ἃς
οὐ
καιρὸς
ἐν
τῷ |
[7, 45] |
χρόνου
προσκρούματα,
ἐφ´
οἷς
δι´
|
αἰτίας |
εἴχομεν
αὐτούς,
περὶ
πολλοῦ
ἐποιήσαντο
|
[7, 64] |
ἀπροσδοκήτου
φανείσης
ἐπὶ
σφίσι
τῆς
|
αἰτίας. |
ἐπειδὴ
δ´
οὐδεὶς
οὐκέτι
ἀπελογεῖτο, |
[7, 40] |
βουλή,
τὸ
συμβησόμενον,
ὅτι
δι´
|
αἰτίας |
ἐσόμεθα
παρὰ
τῷ
δήμῳ
τῆς
|
[7, 67] |
τε
καὶ
ταπεινοὶ
καὶ
δι´
|
αἰτίας |
ἔχοντες
τὸν
Οὐαλέριον,
ὑφ´
οὗ |
[7, 13] |
διὰ
ταύτας
μὲν
δὴ
τὰς
|
αἰτίας |
ἡ
τῶν
κληρούχων
ἀποστολὴ
ταχεῖα |
[7, 66] |
τῶν
βασιλέων
στάσις
ἔσχε
τοιαύτας
|
αἰτίας
|
καὶ
εἰς
τοῦτο
κατέσκηψε
τὸ |
[7, 12] |
τῆς
Ῥώμης
εἰληφότες,
ἀφ´
ἧς
|
αἰτίας |
καὶ
τὸ
δεύτερον
{τοὺς}
κληρούχους |
[7, 58] |
δημάρχους,
ὅτι
ταύτης
ἕνεκα
τῆς
|
αἰτίας |
μέλλουσιν
αὐτοῦ
κατηγορεῖν.
οἱ
δὲ
|
[7, 66] |
δι´
ἃς
δὲ
συνεχωρήθη
ταῦτ´
|
αἰτίας |
παρέλιπον·
διὰ
τοῦτ´
ἐπεξῆλθον
ἁπάσας. |
[7, 28] |
ὑμᾶς
δεῖ
μαθεῖν,
ἀφ´
ἧς
|
αἰτίας |
συνέβη,
καὶ
ὡς
τελευτῶσα
ἡ |
[7, 61] |
γὰρ
αὐτὸν
ἐψηφίσατο
ταύτης
τῆς
|
αἰτίας |
τὸ
συνέδριον,
καὶ
ἐπὶ
ῥητοῖς |
[7, 68] |
νόσων
οὔτε
ὑπ´
ἄλλης
τινὸς
|
αἰτίας
|
φανερᾶς
ἀναρπασθέντα
αἰφνιδίως
ἀποθανεῖν·
καὶ |
[7, 50] |
αὐτὸν
ἀρετῇ
λειπόμενον
οὐθενὸς
ἡμῶν,
|
αἰτιασάμενος |
ἐπιβουλεύειν
αὐτῷ
καὶ
πονηρὰς
ἐνθάδε |
[7, 61] |
φέρετε.
λόγων
δ´,
ὧν
αὐτὸν
|
αἰτιᾶσθε |
κατὰ
τοῦ
δήμου
πρὸς
τὴν |
[7, 37] |
πρὸς
τὸν
καθ´
ἡμέραν
βίον,
|
αἵτινες |
ἐγένοντ´
ἐλάχισται
πρὸ
τῆς
ἐμφυλίου |
[7, 4] |
τῆς
νίκης
οὗτοι
μάλιστα
ὡμολογοῦντο
|
αἴτιοι |
γενέσθαι,
ὑπὲρ
ἅπαντας
δὲ
τοὺς |
[7, 44] |
ὄντες
ὁμόσε
χωρεῖν
ἀναγκασθήσονται
τοῖς
|
αἰτίοις |
τῆς
συμφορᾶς
οὐθὲν
ἔτι
φίλιον
|
[7, 42] |
καὶ
τοῦ
ταχίστου
τῶν
ὀλέθρων
|
αἴτιον, |
ἆρ´
οὐχὶ
τὴν
διχοστασίαν
εἴποιτ´ |
[7, 55] |
γάρ
τι
καὶ
ἄλλο
σωτηρίας
|
αἴτιον |
ἔσται
τῇ
πόλει
τῇδε
καὶ |
[7, 60] |
καὶ
ὅσης
εὐδαιμονίας
ἑκάτερον
τούτων
|
αἴτιόν |
ἐστι
ταῖς
πόλεσιν
ἐπιλεγόμενος,
κατηγορῶν |
[7, 15] |
τῶν
γεγονότων
παρὰ
τῶν
πατρικίων
|
αἴτιον, |
καὶ
ὑπισχνεῖσθαι
πρόνοιαν
ἕξειν
τοῦ |
[7, 62] |
δεόμενοι
τῶν
πολιτῶν,
μὴ
τὸν
|
αἴτιον |
σφίσι
τῆς
σωτηρίας
ὡς
πολέμιον
|
[7, 33] |
καὶ
πολλῶν
αὐτῇ
κακῶν
γεγονὼς
|
αἴτιος. |
ἐνθυμηθεὶς
δὴ
ὅσα
χρῆν
λέγειν |
[7, 30] |
συκοφαντοῦσι,
καὶ
διιστάναι
τὴν
πόλιν
|
αἰτιῶνται, |
καὶ
νῦν
Γάιον
Μάρκιον,
ἄνδρα |
[7, 55] |
πάντων
χρωμένην
διατελεῖν,
ὁ
δῆμος
|
αἰτιώτατος |
ἔσται
συμπαραληφθεὶς
ἐπὶ
τὰ
πράγματα· |
[7, 62] |
μίαν
τ´
ἀντὶ
πολλῶν
ψυχὴν
|
αἰτούμενοι |
καὶ
παραδιδόντες
ἑαυτοὺς
ἀντ´
ἐκείνου |
[7, 50] |
ἀρχὴν
ὅρκοις
ἐμπεδωθεῖσαν,
κρείττω
τιμὴν
|
αἰτούμενος |
ἧς
δεδώκατε
ὑμεῖς
τοῖς
ὑπάτοις. |
[7, 10] |
ᾧ
πιστεῦσαι
προαχθεὶς
ὁ
τύραννος
|
αἰτοῦντι |
οὐθὲν
καὶ
τὸ
ἑαυτοῦ
σῶμα |
[7, 68] |
ἄλλης
τινὸς
αἰτίας
φανερᾶς
ἀναρπασθέντα
|
αἰφνιδίως |
ἀποθανεῖν·
καὶ
αὖθις
τὴν
τοῦ |
[7, 7] |
ἦσαν
καὶ
οἱ
τῶν
Τυρρηνῶν
|
αἰχμάλωτοι, |
φυλακὴν
ἐκ
τούτων
καθίσταται
περὶ |
[7, 7] |
πράττειν
ἑκάστοις
ὑποθέμενος
τοῖς
τ´
|
αἰχμαλώτοις, |
οὓς
ἐπήγετο,
προῖκα
δοὺς
τὴν |
[7, 6] |
ὁλκάδες
τὰ
λάφυρα
καὶ
τοὺς
|
αἰχμαλώτους |
τῶν
Τυρρηνῶν
ἄγουσαι.
ὡς
δὲ |
[7, 62] |
στεφάνους
πολεμίων
τε
τοὺς
ληφθέντας
|
αἰχμαλώτους |
ὑπ´
αὐτοῦ
καὶ
πολιτῶν
τοὺς |
[7, 55] |
ἐσομένων
ἐνθυμούμενος
ὅσας
ὁ
μακρὸς
|
αἰὼν |
φέρει
μεταβολὰς
δέδοικα,
μή
τι |
[7, 2] |
καταστροφῆς
θ´
ὁποίας
ἔτυχεν,
οὐκ
|
ἄκαιρον
|
εἶναι
δοκῶ
μικρὸν
ἐπιστήσας
τὴν |
[7, 72] |
δραμὼν
ἐπὶ
τῆς
πεντεκαιδεκάτης
ὀλυμπιάδος
|
Ἄκανθος
|
ὁ
Λακεδαιμόνιος
ἦν.
τὰ
δὲ |
[7, 53] |
ἐπανασεισθείσας
τῇ
συνήθει
πρᾳότητι
παραδόντες
|
ἀκαταπλήκτως
|
οἴσομεν.
καὶ
εἰ
δήπερ
δράσετε |
[7, 4] |
κατέστησαν
ἔριν.
οἱ
μὲν
γὰρ
|
ἀκέραιοι |
κριταὶ
τὸν
Ἀριστόδημον
ἐβούλοντο
τιμῆσαι, |
[7, 41] |
δῆμος
ἐπιψηφίσαι·
νόμου
δ´
ὄντος
|
ἀκινήτου, |
κἂν
μηδὲν
ὑμεῖς
προβουλεύσητε,
τούτῳ |
[7, 44] |
ὑπὲρ
τῆς
ὁμονοίας
τῇ
βουλῇ
|
ἀκινήτους |
ὁμολογίας
καὶ
μόνον
οὐκ
ἀδαμαντίνοις
|
[7, 3] |
ταπεινά.
νείμαντες
δὲ
τὴν
ἐν
|
ἀκμῇ |
δύναμιν
ἅπασαν
τριχῇ,
μιᾷ
μὲν |
[7, 37] |
ποιεῖν·
καὶ
ποιησάμενοι
τῶν
ἐν
|
ἀκμῇ |
κατάλογον
ἐξῄεσαν
ἀμφότεροι,
ψήφισμα
κυρώσαντες |
[7, 72] |
ἡ
μέλλουσα
ἀνδροῦσθαι
τῆς
πόλεως
|
ἀκμὴ |
πλῆθός
τε
καὶ
κάλλος
οἵα |
[7, 65] |
κατέστη.
ὅταν
δὲ
πονηροὶ
καὶ
|
ἀκόλαστοι |
καὶ
φιλοκερδεῖς
ἄνθρωποι
τηλικαύτης
ἐξουσίας |
[7, 54] |
λαμπρότατα
καὶ
τοῖς
προυπηργμένοις
ἔργοις
|
ἀκόλουθα. |
εἰ
δ´
αὐθαδέστερος
ἔσται
μᾶλλον |
[7, 26] |
καί,
εἰ
μὴ
ἑκὼν
βούλεται
|
ἀκολουθεῖν, |
βίᾳ
ἄγειν·
εἶχον
δὲ
τότε |
[7, 63] |
λόγων,
καὶ
τῶν
διὰ
τούτους
|
ἀκολουθησάντων |
ἔργων
βιαίων
τε
καὶ
ὑπερηφάνων |
[7, 14] |
σῖτον
ἀπορία,
ἐπειδὴ
τὴν
ἐλευθερίαν
|
ἀκόντων |
ἐκείνων
ὁ
δῆμος
ἐκ
τῆς |
[7, 51] |
ἔξω
τούτου
βιαζόμενος
καὶ
παρανομῶν
|
ἀκόντων |
ὑμῶν
ἐπιχειρῇ
λαμβάνειν
μήτε
συγχωρεῖν |
[7, 55] |
καὶ
κατὰ
νόμους
πολιτευόμενος
ὅταν
|
ἀκοσμεῖν |
ἄρξηται
καὶ
παρανομεῖν
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 35] |
καὶ
ἦν
πολλὴ
μὲν
ἔργων
|
ἀκοσμία, |
πολλὴ
δὲ
λόγων
ὕβρις
παρ´ |
[7, 23] |
ὅσην
ἐπεδείξαντο
αὐθάδειάν
τε
καὶ
|
ἀκοσμίαν, |
καὶ
νῦν,
ἐφ´
οἵου
εἰσὶν |
[7, 14] |
παρεσκευασμένοι
διεξῄεσαν,
ἃ
τοῖς
πολλοῖς
|
ἀκούειν |
ἦν
βουλομένοις,
ὡς
ἐκ
προνοίας |
[7, 30] |
ἐστιν,
ἀλλ´
εἰ
τἀληθῆ
βούλεσθε
|
ἀκούειν |
τυραννικόν.
ἐγὼ
δὴ
παραινέσαιμ´
ἂν |
[7, 29] |
ὦ
δημόται,
καὶ
μηθὲν
ἀχθεσθῆτε
|
ἀκούοντες, |
εἴ
γ´
οὐκ
ἀναμείναντες
τῆς |
[7, 65] |
μὲν
ὑπ´
ἀνάγκης
τε
καὶ
|
ἄκουσα, |
τὰ
δ´
ἐκ
προνοίας
τε |
[7, 21] |
ἄντικρυς
καὶ
θρασέως,
ὥστε
πολλοὺς
|
ἀκοῦσαι |
καὶ
τῶν
δημοτικῶν.
εἶχε
γάρ |
[7, 64] |
ἀφέσεως
τοῦ
ἀνδρὸς
μαλακώτεροι
τούτων
|
ἀκούσαντες |
ἐγένοντο,
τὸ
δὲ
κακόηθες
ἅπαν, |
[7, 68] |
ὀλίγον
ὕστερον
δώσει.
ταῦτα
δ´
|
ἀκούσας |
ἔφη
καθ´
ἡδονὴν
δέξασθαι
τὸν |
[7, 63] |
καὶ
οὐδ´
ἡμῖν
ἐπιτρέπουσι
κατηγορεῖν,
|
ἀκούσατε, |
οἷον
ὑμῖν
ἔργον
ἕτερον
ἔξω |
[7, 66] |
γὰρ
ἕκαστος
ἐπὶ
τοῖς
παραδόξοις
|
ἀκούσμασι |
τὴν
αἰτίαν
μαθεῖν
καὶ
τὸ |
[7, 39] |
ἢ
τἀναντία
λέγειν
βουλομένοις,
ἐπειδὰν
|
ἀκούσωσιν |
ἁπάντων
τῶν
βουλομένων,
ὅ
τι |
[7, 7] |
τὴν
ἐπίθεσιν·
οὗτοι
δὲ
τὴν
|
ἄκραν |
καὶ
τὰ
νεώρια
καὶ
τοὺς |
[7, 55] |
τὴν
διοικοῦσαν
τὰ
κοινὰ
πολιτείαν
|
ἄκρατον |
μήτε
μοναρχίαν
μήτ´
ὀλιγαρχίαν
μήτε |
[7, 34] |
προπηλακίζοντος
ἀδεῶς
τοὺς
ὑπὸ
χεῖρας
|
ἄκρατός |
τις
χολὴ
καὶ
βαρεῖα
τοῦ |
[7, 66] |
μὲν
οὖν
διὰ
ταῦτα
προειλόμην
|
ἀκριβεστέραν |
μᾶλλον
ἢ
βραχυτέραν
ποιήσασθαι
τὴν
|
[7, 29] |
κατηγορεῖτε
ἡμῶν.
εἰ
δὲ
βουληθείητε
|
ἀκριβῶς |
ἐξετάσαι
τὰ
διάφορα,
δικαιότερον
ἂν |
[7, 66] |
τὰς
ἐν
τοῖς
πολέμοις
πράξεις
|
ἀκριβῶς |
οἴονται
δεῖν
ἀναγράφειν,
καὶ
περὶ |
[7, 1] |
ἐξητακότες
τῶν
περὶ
τοὺς
χρόνους
|
ἀκριβῶς, |
ὡς
αὐτὸ
δηλοῖ
τοὖργον,
ἀλλ´ |
[7, 46] |
τὸ
σῶμα
ὑπεύθυνον
ποιεῖν,
ἀλλ´
|
ἄκριτον |
ἀναπολόγητον
μηδενὸς
δεηθέντα
μηθένα
φοβηθέντα |
[7, 31] |
περιβάλλονται
μείζονα
τῆς
συγκεχωρημένης
αὐτοῖς
|
ἄκριτον |
ἀποκτείνειν
ἐπιχειροῦντες
ὃν
ἂν
ἐθέλωσιν |
[7, 50] |
καὶ
πονηρὰς
ἐνθάδε
γνώμας
λέγειν,
|
ἄκριτον |
ἐπεχείρησεν
ἀποκτεῖναι.
καὶ
εἰ
μὴ |
[7, 36] |
ἐᾷ
τῶν
πολιτῶν
οὐθέν´
ἀποκτεῖναι
|
ἄκριτον, |
συγχωρήσωμεν
αὐτοῖς
τὸ
δίκαιον
τοῦτο, |
[7, 36] |
παράδοσιν
ἐπὶ
θανάτῳ
καὶ
ταῦτ´
|
ἀκρίτου. |
συνεβούλευε
δ´
αὐτῷ
τότε
μὲν |
[7, 72] |
μὲν
πυρὶ
βάλλε
παλύνας
ἀλφίτου
|
ἀκτῇ. |
Ταῦτα
δὲ
Ῥωμαίους
ἔτι
καὶ |
[7, 41] |
πρόκλησιν,
ἡμῖν
δὲ
τοῖς
δημάρχοις
|
ἄκυρον. |
νόμου
μὲν
δὴ
συγχωρήματι
τῷδε |
[7, 30] |
τῶν
ὑπάτων
ἢ
τὴν
βουλὴν
|
ἄκυρον |
ποιῆσαι
τῆς
ὑπὲρ
τῶν
κοινῶν |
[7, 49] |
συμβούλων,
ὡς
μή
ποτε
ὤφελον,
|
ἀκυρῶσαι |
τοὺς
ἐπὶ
τῇ
πίστει
τεθέντας |
[7, 9] |
τὰ
βαλανεῖα
φέρουσαι
καὶ
μύρων
|
ἀλαβάστρους |
καὶ
κάτοπτρα.
τοιαύτῃ
διαφθείρων
ἀγωγῇ |
[7, 44] |
καὶ
οὐκ
ἐνταῦθ´
ἔστη
τῆς
|
ἀλαζονείας, |
ἀλλ´
ὕβριν
τὴν
ἐλευθερίαν
τῶν |
[7, 4] |
αὐτοὺς
οἱ
βάρβαροι
μάχεσθαι
παρεσκευασμένους,
|
ἀλαλάξαντες |
ἐχώρουν
ὁμόσε
τὸν
βάρβαρον
τρόπον |
[7, 68] |
σώματος
ἀφορήτους
καὶ
δεινὰς
ἐμβαλεῖν
|
ἀλγηδόνας, |
ὥστε
μηδὲν
ἄρθρον
ἄνευ
κατατάσεως |
[7, 68] |
ταῦτα
κατὰ
μικρὸν
ἐδόκει
τῶν
|
ἀλγηδόνων |
ἀπαλλάττεσθαι·
καὶ
ἐπειδὴ
πάντα
διεξῆλθεν |
[7, 69] |
τε
φωνὰς
δυσφήμους,
ἃς
ἡ
|
ἀλγηδὼν |
ἐβούλετο,
καὶ
κινήσεις
διὰ
τὴν |
[7, 13] |
προὐμηχανήσαντο
τὰ
πρὸς
τὴν
συμφορὰν
|
ἀλεξήματα, |
τῶν
δ´
ἐξ
ἐπιβουλῆς
ὑπ´ |
[7, 1] |
ἢ
τρισὶν
ὅλαις
ἀποπλανηθῆναι
τῆς
|
ἀληθείας |
οὐκ
ἂν
ἐπιτρέψειεν.
ἀλλ´
ἔοικεν |
[7, 31] |
βεβαιοῦτε
τὰς
καθ´
ἑαυτῶν
διαβολὰς
|
ἀληθεῖς |
εἶναι,
καὶ
τοὺς
συμβουλεύοντας
τὴν |
[7, 30] |
καὶ
σκοπεῖτε,
εἰ
μετρίους
καὶ
|
ἀληθεῖς |
ἐρῶ
τοὺς
λόγους.
ὑμεῖς,
ὦ |
[7, 54] |
φέρουσιν
ἐμφύλιοι
πόλεμοι,
μὴ
ποιεῖν
|
ἀληθεῖς |
καὶ
κυρίας
τὰς
κατ´
αὐτοῦ |
[7, 31] |
τὴν
πόλιν,
ἅπαντα
ταῦτα
λέγοντας
|
ἀληθῆ· |
ποιοῦσι
γὰρ
ταῦτα·
καὶ
τὸ |
[7, 64] |
καὶ
φανερᾶς
λαβόμενον.
ἦν
γὰρ
|
ἀληθὴς |
ἡ
τῶν
λαφύρων
διάδοσις,
οὐ |
[7, 22] |
ἕτερον,
ἢ
τοῦθ´,
ὅπερ
ἐστὶν
|
ἀληθὴς |
καὶ
πάντες
ἂν
ὁμολογήσετε,
τυραννίδα; |
[7, 55] |
οὐ
προσποιητῶν
καὶ
πεπλασμένων,
ἀλλ´
|
ἀληθινῶν, |
ἀνὴρ
ἡλικίας
τε
καὶ
ἀρετῆς |
[7, 0] |
~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
|
ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ |
ΡΩΜΑΙΚΗΣ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ
ΛΟΓΟΣ
ΕΒΔΟΜΟΣ.
~Τίτου |
[7, 46] |
τούτων
τὸ
σῶμα
ὑπεύθυνον
ποιεῖν,
|
ἀλλ´ |
ἄκριτον
ἀναπολόγητον
μηδενὸς
δεηθέντα
μηθένα |
[7, 55] |
δακρύων
οὐ
προσποιητῶν
καὶ
πεπλασμένων,
|
ἀλλ´ |
ἀληθινῶν,
ἀνὴρ
ἡλικίας
τε
καὶ |
[7, 23] |
ὅρκους,
γνώτωσαν,
ὅτι
οὐκ
ἄρχοντες,
|
ἀλλ´ |
ἀμυνόμενοι,
οὐδ´
ἀναιροῦντες
τὰς
ὁμολογίας, |
[7, 25] |
περιεῖναι
τῶν
ταπεινοτέρων,
μηδ´
ἀπρεπές,
|
ἀλλ´ |
ἀναγκαῖον
ἡγεῖσθαι
τὸ
ἐπιεικές,
ἄλλως |
[7, 44] |
εἰς
ἀφανές
που
καταδὺς
χωρίον,
|
ἀλλ´ |
ἀναφανδὸν
ἐν
τῷδε
τῷ
τόπῳ
|
[7, 44] |
δημαρχικὴν
ἐξουσίαν
μηκέτι
συγχωρεῖν
ἡμῖν,
|
ἀλλ´ |
ἀνελεῖν,
ᾗ
πρώτῃ
καὶ
μόνῃ |
[7, 21] |
εὐλαβείας
τὴν
ἑαυτοῦ
γνώμην
ἀποφαινόμενος,
|
ἀλλ´ |
ἄντικρυς
καὶ
θρασέως,
ὥστε
πολλοὺς
|
[7, 51] |
μήτε
συγχωρεῖν
αὐτῷ
μήτ´
ἐπιτρέπειν,
|
ἀλλ´ |
ἀντιπράττειν
λόγοις
τε
καὶ
ἔργοις |
[7, 64] |
ὡς
ὁ
Δέκιος
ᾐτιᾶτο,
γενομένη,
|
ἀλλ´ |
ἀπὸ
παντὸς
τοῦ
βελτίστου
καὶ |
[7, 72] |
δὲ
πτωχὸν
οὐκέτι
βουλόμενον
μάχεσθαι,
|
ἀλλ´ |
ἀποδειλιῶντα
εἰσάγων
τάδε
εἴρηκεν·
Ὡς |
[7, 15] |
καὶ
ἀνύποιστον
δημοκόπων
ἀνθρώπων
μανίαν,
|
ἀλλ´ |
ἀπολογεῖσθαι
μέν,
ὡς
οὐδὲν
εἴη |
[7, 54] |
μὲν
οὐδ´
ἐπέξεισιν
ἄχρι
τέλους,
|
ἀλλ´ |
ἀρκεσθεὶς
αὐτῷ
τῷ
κεκρατηκέναι
τοῦ |
[7, 70] |
τοιαύτης
οὐδέποτε
πειραθῆναι
συνέβη
τύχης,
|
ἀλλ´ |
αὐτὴ
τὰ
δίκαια
τάττει
διὰ |
[7, 41] |
τὸ
κελευόμενον
ποιεῖν
τὴν
πόλιν,
|
ἀλλ´ |
αὐτὴν
ἑτέροις
ἐπιτάττειν
τὰ
δίκαια, |
[7, 50] |
τὰ
μέλλοντα
τεκμαίρεσθαι
τοῖς
γεγονόσιν,
|
ἀλλ´ |
ἀφ´
ἡμῶν
ἀρξάμενος
ἅπαν
τὸ |
[7, 68] |
μέντοι
θάνατος
οὐ
πολὺς
ἐγένετο,
|
ἀλλ´ |
ἄχρι
νόσων
τὸ
δεινὸν
ἐχώρησεν· |
[7, 58] |
ἰσχυρὰν
οὔτε
τῇ
βουλῇ
κεχαρισμένην,
|
ἀλλ´ |
ἑαυτοῖς
τε
πράττοντες
ἐξουσίαν
ὅσα |
[7, 12] |
{δίκην}
ὡς
δ´
οὐθὲν
ἐπέραινον,
|
ἀλλ´ |
ἐγκεκλικότα
τὸν
τύραννον
ἑώρων
ἐπὶ |
[7, 30] |
τῆς
δίκης
οὐκέτι
δημοτικόν
ἐστιν,
|
ἀλλ´ |
εἰ
τἀληθῆ
βούλεσθε
ἀκούειν
τυραννικόν. |
[7, 61] |
οὔτε
τοῖς
προδιδοῦσιν
ἐπιτρέψειν
ἑκών,
|
ἀλλ´ |
εἰ
τῷ
ὄντι
παρέχουσιν
οἱ |
[7, 31] |
ἀποδείκνυτε;
ἐμοὶ
μὲν
γὰρ
δοκεῖ.
|
ἀλλ´ |
εἴ
γε
τἀναντία
βούλεσθε
ὧν |
[7, 53] |
οἱ
πόλιν
τὴν
Ῥωμαίων
κατέχοντες,
|
ἀλλ´ |
εἴη
μέχρι
λόγων
τὰ
φοβερὰ |
[7, 1] |
ἀκριβῶς,
ὡς
αὐτὸ
δηλοῖ
τοὖργον,
|
ἀλλ´ |
εἰκῆ
τὸ
προστυχὸν
ἀποφαινόμενοι.
ἡ |
[7, 68] |
ταύτην
αὐτῷ
προσθεῖναι
τὴν
τιμωρίαν,
|
ἀλλ´ |
εἰς
ἅπαντα
τὰ
μέλη
τοῦ |
[7, 26] |
οὐδὲν
ἀνήκεστον
τὴν
ἡμέραν
ἐκείνην,
|
ἀλλ´ |
εἰς
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἀνεβάλοντο,
γνώμῃ |
[7, 60] |
πρὸ
τῶν
κρειττόνων
ὀργῇ
ἐπιτρέψαντας,
|
ἀλλ´ |
ἐκ
λογισμοῦ
σώφρονος
τὰ
μέλλοντα |
[7, 72] |
εἶναι
τοὺς
οἰκιστὰς
τῆς
Ῥώμης,
|
ἀλλ´ |
ἐκ
πολλῶν
τόπων
συνεληλυθότας
Ἕλληνας. |
[7, 19] |
ἐκ
τῶν
νόμων
οἱ
ὕπατοι·
|
ἀλλ´ |
ἐκ
τῶν
πατρικίων
ἐθέλονταί
τινες |
[7, 51] |
τὰ
λοιπὰ
ὅμοια
δεῖ
πράττειν,
|
ἀλλ´ |
ἐκείνου
μεμνημένους
τἆλλα
ὅπως
μὴ |
[7, 59] |
τὸν
αὐτὸν
ἐχόντων
τοῖς
πρωτοστάταις,
|
ἀλλ´ |
ἐλάττονα·
τοῦτο
δὲ
τὸ
πλῆθος |
[7, 72] |
σατυρικὴ
παιδιὰ
καὶ
ὄρχησις
ἦν,
|
ἀλλ´ |
Ἑλλήνων,
δέδοικα,
μὴ
καὶ
ὀχληρὸς |
[7, 68] |
παρ´
οὐδὲν
ἡγήσασθαι
τὸ
ὄναρ,
|
ἀλλ´ |
ἕν
τι
τῶν
πολλῶν
καὶ |
[7, 52] |
πόλεως
ἐκπεσεῖν,
μὴ
παρ´
αὐτοῖς,
|
ἀλλ´ |
ἐνθάδε
κριθεὶς
διδότω
δίκας,
ὥσπερ |
[7, 55] |
χρόνον
ἐπιτρέψαντες
ἔχειν
τὴν
ἀρχήν,
|
ἀλλ´ |
ἐνιαύσιον
οὐδὲν
ἧττον
ἀποδείκνυτε
φύλακας |
[7, 28] |
ἐξ
ὧν
οἱ
δημαγωγοὶ
διαβάλλουσιν,
|
ἀλλ´ |
ἐξ
ὧν
αὐτοὶ
ἴστε,
τὸν |
[7, 1] |
τῆς
ἀληθείας
οὐκ
ἂν
ἐπιτρέψειεν.
|
ἀλλ´ |
ἔοικεν
ὁ
πρῶτος
ἐν
ταῖς |
[7, 36] |
οὔτ´
ἄρχοντας
πολέμου
οὔτ´
ἀμυνομένους·
|
ἀλλ´ |
ἐπειδὴ
πρόφασιν
εὐπρεπῆ
προβάλλονταί
τινες |
[7, 61] |
μηθὲν
ἔξω
τοῦ
ἐγκλήματος
κατηγορεῖτε·
|
ἀλλ´ |
ἐπειδὴ
τυραννίδι
αὐτὸν
ἐπιχειρεῖν
εἰσηγγείλατε, |
[7, 64] |
ἐξελθεῖν,
οὐδεὶς
ἐξῄει
τῶν
δημοτῶν,
|
ἀλλ´ |
ἐπέχαιρόν
τε
καὶ
περιεώρων
τὰ |
[7, 23] |
δεῖ
οὐδ´
ἐφ´
οἷς
εὕρετο,
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
διαφθορᾷ
καὶ
συγχύσει
τῆς |
[7, 51] |
ἐνέστητε
νομίσαντες
οὐκ
ἐπὶ
δίκην,
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
τιμωρίαν
καλεῖσθαι
τὸν
ἄνδρα, |
[7, 23] |
τῷ
κακῶς
δρᾶσαι
τὴν
βουλήν,
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
τῷ
μὴ
ὑπ´
ἐκείνης |
[7, 32] |
χρησόμεθα
οὐκ
ὀνειδίσαι
βουλόμενοι
ὑμᾶς,
|
ἀλλ´ |
ἐπιεικεστέρους
ποιῆσαι,
χωρὶς
τῶν
παλαιῶν |
[7, 25] |
οὐκέτι
λόγῳ
διοίσομαι
πρὸς
ὑμᾶς,
|
ἀλλ´ |
ἔργῳ.
~Ἠγριωμένης
δὲ
τῆς
βουλῆς, |
[7, 32] |
καὶ
μὴ
λόγων
μνησικακεῖν
φαύλων,
|
ἀλλ´ |
ἔργων
μεμνῆσθαι
καλῶν.
ὁ
μὲν |
[7, 45] |
πρὸς
ἑνὸς
ἀνδρὸς
οὔπω
τυραννοῦντος,
|
ἀλλ´ |
ἔτι
μέλλοντος,
καὶ
τὰ
μὲν |
[7, 49] |
μεμνημένος
ἔφη
πεποιῆσθαι
τὴν
ἀπόστασιν,
|
ἀλλ´ |
εὐθὺς
ἑτέραν
ἔτι
ταύτης
ᾔτει |
[7, 16] |
τὸν
δῆμον
εἰς
τὴν
ἐκκλησίαν,
|
ἀλλ´ |
ἡμεῖς
οἱ
ὕπατοι.
εἰ
μὲν |
[7, 58] |
οἰόμενοι.
καὶ
ὁ
Μάρκιος
εἶπεν·
|
Ἀλλ´ |
ἤτοι,
εἰ
ἐπὶ
ταύτῃ
γε |
[7, 34] |
καταφεύξεται
παρὰ
τὸν
ἑαυτοῦ
τρόπον,
|
ἀλλ´ |
ἤτοι
καὶ
τὸ
παράπαν
ἀπαξιώσει |
[7, 44] |
ἂν
γενέσθαι
τὸ
διὰ
μέσου,
|
ἀλλ´
|
ἤτοι
τὸ
δημοτικὸν
ἀπολωλέναι
πλῆθος |
[7, 32] |
οὐδ´
ἡμεῖς
βιαζομένοις
ὑμῖν
εἴξομεν,
|
ἀλλ´
|
ἤτοι
φιλότητος
ἀδόλου
καὶ
χαρίτων |
[7, 70] |
καὶ
λόγους
ἀνθηροτέρους
ἡ
διήγησις,
|
ἀλλ´ |
ἵνα
τῶν
ἀναγκαίων
τι
πιστώσηται |
[7, 56] |
οὐθὲν
ὑμῖν
ἐνθάδε
φύσεται
κακόν,
|
ἀλλ´ |
ὁ
πλέον
ἔχειν
τῶν
ἄλλων |
[7, 72] |
ἐπὶ
τὸ
πῦρ
ὧδε
γράφων·
|
Ἀλλ´ |
ὅ
γ´
ἀπαρχόμενος
κεφαλῆς
τρίχας |
[7, 17] |
τὰς
ὁμοίας
ὑπολήψεις
ἔχοντες
ἑκάτεροι·
|
ἀλλ´ |
οἱ
μὲν
ἄποροι
δοκοῦντές
τι |
[7, 14] |
τὴν
ἐλπίδα
λωφήσειν
τὴν
στάσιν,
|
ἀλλ´ |
οἱ
περιλειφθέντες
ἔτι
χείρους
ταῖς |
[7, 46] |
ὡς
καὶ
κατὰ
τοῦ
σεμνοτέρου·
|
ἀλλ´ |
οἴονται
τοῦ
διαφόρου
φύσει
καταδουλωθέντος |
[7, 51] |
οὐκέτι
φέροντας
αὐτοῦ
τὴν
ὕβριν,
|
ἀλλ´ |
ὁμόσε
χωρεῖν
παρεσκευασμένους,
ἔπτηξε
καὶ |
[7, 53] |
ἀφανῶν
τινα
{πολιτῶν}
ἢ
φαύλων,
|
ἀλλ´ |
ὃν
αὐτοὶ
καὶ
τὰ
πολέμια
|
[7, 45] |
οὐκ
ἐκ
προνοίας
οὐδὲ
ἐπιβουλῆς,
|
ἀλλ´ |
ὀργῇ
ἐπιτρέψας
τὰ
μιαρὰ
ταῦτα |
[7, 51] |
ὡς
οὐδενὸς
αὐτοκράτωρ
ἐστὶ
πράγματος,
|
ἀλλ´ |
ὅς´
ἂν
ὑμεῖς
προβουλεύσητε,
ταῦτ´ |
[7, 38] |
ἐπὶ
τῶν
βασιλέων
{τὰ
δ´}
|
ἀλλ´ |
ὅσα
τῷ
συνεδρίῳ
δόξειε,
ταῦθ´ |
[7, 24] |
τιμῆς
τῶν
ὠνίων
μηθὲν
ἀνίετε,
|
ἀλλ´ |
ὅσου
πλείστου
ποτὲ
ἦν
τὰ |
[7, 43] |
ἐγγόνοις
εἰς
τὸν
ἀεὶ
χρόνον.
|
ἀλλ´
|
ὅτι
μὲν
δὴ
τά
τε |
[7, 63] |
ὅπως
τις
ἰδιώτης
γίνεται
κύριος,
|
ἀλλ´ |
οὐδ´
αὐτὸς
ὁ
τῆς
δυνάμεως |
[7, 38] |
οὔτ´
ἐπεψήφισεν,
οὐχ
ὅτι
νῦν,
|
ἀλλ´ |
οὐδ´
ἐπὶ
τῶν
βασιλέων
{τὰ
|
[7, 63] |
πόλιν,
οὐχ
ὅπως
κατέλυσέ
τις,
|
ἀλλ´ |
οὐδ´
ᾐτιάσατο
μὴ
οὐχὶ
καλῶς
|
[7, 72] |
οὐ
προσμαθόντες
παρ´
ἡμῶν
ὕστερον,
|
ἀλλ´ |
οὐδὲ
μεταθέμενοι
σὺν
χρόνῳ
καθάπερ |
[7, 49] |
τὴν
ἀνάγκην
συγχωρηθέντα
ὑφ´
ὑμῶν,
|
ἀλλ´
|
οὐκ
ἀπ´
εὐνοίας
οὐδὲ
κατὰ |
[7, 19] |
κακῶν
τε
καὶ
ἀγαθῶν
ἰσομοιρία.
|
ἀλλ´ |
οὐκ
ἦν
τὸ
πλῆθος
ὑπήκοον |
[7, 48] |
τῆς
ψυχῆς
ἀγῶνα
τρέχει,
λογιζομένοις.
|
ἀλλ´ |
οὐκ
οἴομαι
δεῖν
τῆς
ἰδίας |
[7, 59] |
ἑτέρων
ἀξιοῦν
δημοτικὸν
οἰόμενοι
δεῖν,
|
ἀλλ´ |
οὐκ
ὀλιγαρχικὸν
εἶναι
τὸ
τοῦ |
[7, 63] |
ᾐτιάσατο
μὴ
οὐχὶ
καλῶς
ἔχειν·
|
ἀλλ´ |
οὗτος
ὁ
Μάρκιος
πρῶτος
καὶ |
[7, 70] |
ἐκ
τῶν
ἐπιφανεστάτων
ἀποικισθέντα
τόπων,
|
ἀλλ´ |
οὐχ
ὥσπερ
ἔνιοι
νομίζουσι
βάρβαρα |
[7, 44] |
οὐκ
ἐνταῦθ´
ἔστη
τῆς
ἀλαζονείας,
|
ἀλλ´ |
ὕβριν
τὴν
ἐλευθερίαν
τῶν
πενήτων |
[7, 52] |
καθ´
ὑμῶν
ἐγράφη
τῶν
πατρικίων,
|
ἀλλ´ |
ὑπὲρ
ἀσφαλείας
τῶν
κατισχυομένων
δημοτικῶν, |
[7, 46] |
πολλοῦ
ἐποιήσαντο
ἀπολύσασθαι.
~Ἐῶ
τἆλλα,
|
ἀλλ´ |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
σοῦ
καὶ
τῆς |
[7, 45] |
μὴ
βιαζόμενος
τοὺς
κακῶς
πεπονθότας,
|
ἀλλ´ |
ὑπερχόμενος
ἀξίου
σώζεσθαι.
γενέσθω
σοι |
[7, 16] |
ἐκκλησίαν,
οὐχὶ
τούτους
ἀγορεύειν
κωλύομεν,
|
ἀλλ´ |
ὑπὸ
τούτων
αὐτοὶ
κωλύεσθαι
οὐ |
[7, 46] |
χάριν
ἰδίαν
ἐπὶ
κοινῇ
βλάβῃ,
|
ἀλλ´ |
ὑπομένειν
ἀπολογούμενον
καὶ
δίκην
ὑπέχοντα |
[7, 18] |
τῷ
φανερῷ
ἀγορὰν
ἁρπάζειν
ἐπεβάλοντο,
|
ἀλλ´ |
ὑπομένοντες
ὠνεῖσθαι
πολλοῦ
διαφόρου
μικρά, |
[7, 22] |
δ´
οὐχ
ὑφ´
ἑνὸς
ἀνδρός,
|
ἀλλ´ |
ὑφ´
ὅλου
τυραννούμεθα
δήμου,
τί |
[7, 51] |
πόλεως
ἀξίων
ὄντων·
πόθεν
γάρ;
|
ἀλλ´ |
ὡς
ἀναγκαίων
καὶ
μηκέτι
δεχομένων
|
[7, 40] |
ἐλάχιστον
ἀναρρίψομεν
εἰς
δίκην
ὑπαχθέντες,
|
ἀλλ´ |
ὡς
αὐτόμολοι
καὶ
προδόται
καταγνωσθέντες |
[7, 50] |
ἔλαβεν
αἰσχυνομένως
αὐτὴν
καὶ
σωφρόνως,
|
ἀλλ´ |
ὡς
δεδοικόσι
τὴν
ἰσχὺν
αὐτοῦ |
[7, 34] |
πρὸς
τὰς
τοῦ
κρατοῦντος
ὀργάς,
|
ἀλλ´ |
ὡς
ἐχθροῦ
προπηλακίζοντος
ἀδεῶς
τοὺς |
[7, 45] |
ὡς
ἑαυτοῖς
ὑπελάμβανον
ἄριστα
ἕξειν,
|
ἀλλ´ |
ὡς
ἡμεῖς
ἠξιοῦμεν
συνεχώρησαν
γενέσθαι, |
[7, 48] |
ηὐχόμην,
τὰ
πράγματα
ὑμῖν
κεχώρηκεν,
|
ἀλλ´ |
ὡς
ᾤμην,
καὶ
περιεστήκασιν
αἱ |
[7, 66] |
λοιπὸν
οἰκεῖν
ἀδεῶς
τὴν
πόλιν·
|
ἀλλ´ |
ὥσπερ
ἀδελφοὺς
ἀδελφοῖς
ἢ
παῖδας |
[7, 56] |
εἶναι
μηθενὸς
ἀπελαύνετε
τὸν
δῆμον,
|
ἀλλ´ |
ὥσπερ
ἀρχὰς
ἀποδεικνύναι
τὰς
καθ´ |
[7, 46] |
ἀπόχρη
σοι
ταῦτ´,
ὦ
γενναῖε,
|
ἀλλ´ |
ὥσπερ
τι
καλὸν
ἐξειργασμένος
ὑψαυχενῶν |
[7, 73] |
ἐπιδείξεις
τοῖς
εἰς
θέαν
συνεληλυθόσιν.
|
ἀλλὰ |
γὰρ
ὑπὲρ
μὲν
τούτων
οὔτε |
[7, 54] |
ἐῶσι
μίαν
εἶναι
τὴν
πόλιν,
|
ἀλλὰ |
διαιροῦσι
τὸ
δημοτικὸν
ἀπὸ
τῶν |
[7, 18] |
ἐξ
αὐτῆς,
τοὺς
δ´
ἀποκτείναντες,
|
ἀλλὰ |
διέμενον
ὥσπερ
οἱ
σωφρονέστατα
πολιτευόμενοι |
[7, 63] |
τὸ
δημόσιον
ἀνήνεγκε
τὸ
ἀργύριον,
|
ἀλλὰ |
διένειμε
καὶ
κατεχαρίσατο
τοῖς
ἑαυτοῦ |
[7, 19] |
τὴν
πόλιν
οὐθὲν
δεινὸν
εἰργάσαντο,
|
ἀλλὰ |
διέσωσαν
τὰ
κοινὰ
φρονιμώτερον
μᾶλλον |
[7, 44] |
μὲν
ἐκπεσεῖν,
οἱ
δ´
ἀποθανεῖν,
|
ἀλλὰ |
θεοὺς
μάρτυρας
ὧν
ἐπάσχομεν
καὶ |
[7, 72] |
τὸ
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
ἴδοι,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἐκ
τῆς
κερτόμου
καὶ |
[7, 71] |
οὐκ
ἐξ
ὧν
ἤκουσε
μόνον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἐξ
ὧν
αὐτὸς
ἔγνω
|
[7, 45] |
ταπεινῶν
οἱ
σεμνοὶ
καὶ
μεγάλοι,
|
ἀλλὰ |
καὶ
λόγων
ἦρξαν
συμβατηρίων
αὐτοὶ
|
[7, 70] |
ἐπιχωρίων
αὐτὰς
παρέλαβον,
ἀξιοπίστως
διελθεῖν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
μαρτυριῶν
οἰόμενος
αὐταῖς
δεῖν |
[7, 54] |
αὐτοὺς
οὕτως
ἔχειν
ταῖς
γνώμαις,
|
ἀλλὰ |
καὶ
πελάτας
ἕκαστον
τοὺς
αὑτοῦ |
[7, 33] |
κατὰ
πολέμους
οὔτ´
ἐν
εἰρήνῃ,
|
ἀλλὰ |
καὶ
περὶ
τῶν
ἐσχάτων
κινδυνεύσειν, |
[7, 45] |
δ´
οὐχ
οἷα
ἔλεγεν
ἐπεβάλετο,
|
ἀλλὰ |
καὶ
στῖφος
ἀνθρώπων
εἰς
ἅπασαν |
[7, 52] |
δικαίων
εἶχον,
ὦ
βουλή,
λέγειν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ταῦθ´
ἱκανά.
~Ἐπειδὴ
δὲ |
[7, 27] |
οὐ
μόνον
οὐκ
ἠξίωσεν
ἐλθεῖν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοὺς
ἀφικομένους
ἐπ´
αὐτὸν |
[7, 26] |
ὡς
δ´
οὐ
προσεῖχεν
αὐτοῖς,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοὺς
ὑπηρέτας,
ὑφ´
ὧν |
[7, 72] |
ἐν
τοῖς
δώδεκα
θεοῖς
καταριθμοῦσιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῶν
προγενεστέρων,
ἐξ
ὧν |
[7, 29] |
βουλὴν
καὶ
συκοφαντοῦσιν
ἐπιτιμᾶν
ἄξιον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὑμῖν
οὐχ
ἧττον
ὧν |
[7, 72] |
Ἴρῳ
δὲ
κακῶς
ὠρίνετο
θυμός·
|
Ἀλλὰ |
καὶ
ὣς
μνηστῆρες
ἄγον
ζώσαντες |
[7, 40] |
προδόται
καταγνωσθέντες
τὰ
αἴσχιστα
πεισόμεθα.
|
ἀλλὰ |
καίπερ
ἐπιστάμενοι
ταῦτα,
ὅμως
ὑπεμείναμεν |
[7, 11] |
τινα
καὶ
ἐγρηγορυῖαν
εὗρον
φυλακήν,
|
ἀλλὰ |
κἀνταῦθα
τοὺς
μὲν
ἤδη
καθεύδοντας, |
[7, 43] |
βίᾳ
εἴξαντας
μήτ´
ἀπάτῃ
παραχθέντας,
|
ἀλλὰ |
κατὰ
πολλὴν
ἀνάγκην
εἰς
αὐτὸν |
[7, 59] |
τὴν
ψῆφον
οὐχ
ἅπαντες
ἀναλαβόντες,
|
ἀλλὰ |
κατὰ
τοὺς
ἰδίους
ἕκαστοι
λόχους, |
[7, 66] |
ὅπλοις
ἀλλήλους
βιασάμενοι
καὶ
προσαναγκάσαντες,
|
ἀλλὰ |
λόγοις
πείσαντες
μεθήρμοσαν,
παντὸς
μάλιστ´ |
[7, 60] |
ἐπενεγκεῖν
κατὰ
τοῦ
Μαρκίου
ψῆφον,
|
ἀλλὰ |
μάλιστα
μὲν
δι´
αὐτὸν
ἀφεῖναι |
[7, 10] |
ἐν
τοῖς
αὐτοῖς
χρονίζειν
τόποις,
|
ἀλλὰ |
νυκτὶ
μὲν
εἰς
ὄρθρον,
ἡμέρᾳ |
[7, 22] |
τῆς
ἐξουσίας
ταύτης
ἐᾶσαι
καταβαλλόμενον,
|
ἀλλὰ |
πάντα
ὑπομεῖναι
πρότερον,
ὡς
Ἄππιος |
[7, 31] |
οὔτε
δίκαιον
ἀξιοῦσιν
οἱ
δημαγωγοί,
|
ἀλλὰ |
παρανόμων
τε
καὶ
ἀδυνάτων
ἐφίενται |
[7, 9] |
μήτ´
ἐπιτηδεύματος
μήτε
μαθήματος
μεταλαμβάνοντας,
|
ἀλλὰ |
ποιμαίνοντάς
τε
καὶ
τἆλλα
τὰ |
[7, 53] |
νῦν
πρῶτον
ἐπαγομένας
ὑφ´
ὑμῶν,
|
ἀλλὰ |
πολλάκις
ἤδη
καὶ
ὑπὸ
πολλῶν |
[7, 37] |
δ´
οὗτος
οὐχ
ὅσον
ὑπέλαβον,
|
ἀλλὰ |
πολλῷ
ἐλάττων.
οἱ
γὰρ
Ἀντιάται |
[7, 60] |
τιμωρίαν
τοσούτων
δέησιν
ἀπώσασθαι
φίλων,
|
ἀλλὰ |
πολλῶν
καὶ
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν
χάριτι |
[7, 13] |
οἱ
μετέχειν
βουλόμενοι
τῆς
ἀποικίας,
|
ἀλλὰ |
πολὺ
ἐλάττους
ὧν
ἡ
βουλὴ |
[7, 22] |
ἐποιήσατο
τὴν
ἀπόστασιν,
ὦ
πατέρες,
|
ἀλλὰ |
πονηρᾷ
ἐλπίδι
ἐπαρθεὶς
ὡς
καταλύσων |
[7, 52] |
αὐτοῖς
ἢ
περὶ
πάντων
ἀπιστεῖτε;
|
ἀλλὰ |
προβουλεῦσαι
μὲν
αὐτοὺς
τὰ
δίκαια |
[7, 17] |
τοῖς
πρεσβυτέροις
ὀλιγωρία
τοῦ
πράγματος,
|
ἀλλὰ |
προσέχειν,
μή
τι
ἀνήκεστον
ἡ |
[7, 29] |
τοῦ
μὴ
παθεῖν
τι
κακόν,
|
ἀλλὰ |
πρόφασις
τοῦ
ἀδικεῖν;
καὶ
οὐ |
[7, 65] |
ἔθος
ἐπανορθοῦσθαι
προσῆκεν
ὡς
ἡμαρτημένον,
|
ἀλλὰ |
σκοπεῖν,
ὅπως
ἄνδρες
καλοὶ
καὶ |
[7, 20] |
αὐτοῖς
ἀμφοτέρων
ἅμα
τούτων
τυχεῖν,
|
ἀλλὰ |
συνεισῆλθεν
ἅμα
τῷ
κόρῳ
τῶν |
[7, 54] |
ἐν
τῷ
φθονουμένῳ
τοῦ
βίου,
|
ἀλλὰ |
σχῆμα
ταπεινὸν
μεταλαβεῖν
καὶ
τοῖς |
[7, 23] |
πλεονεκτήσαντας
εἰς
τὰ
λοιπὰ
σωφρονεῖν,
|
ἀλλὰ
|
ταύτην
ἐνέβαλον
αὐτοῖς
τὴν
ἀναισχυντίαν |
[7, 55] |
μοναρχίαν
μήτ´
ὀλιγαρχίαν
μήτε
δημοκρατίαν,
|
ἀλλὰ |
τὴν
μικτὴν
ἐξ
ἁπασῶν
τούτων
|
[7, 50] |
οὐ
τὴν
τύχην,
ὥσπερ
ἐχρῆν,
|
ἀλλὰ |
τὴν
ὑμετέραν
ἐπιγράφει
διάνοιαν,
ἐπιβουλεύεσθαί |
[7, 23] |
ὁμολογίας
καὶ
παρασπονδεῖν
οὐχ
ὑμεῖς,
|
ἀλλὰ
|
τὸ
δημοτικὸν
ἄρχει
μέρος
οὐκ |
[7, 25] |
ἠξίουν
τε
μὴ
τοῖς
βιαίοις,
|
ἀλλὰ
|
τοῖς
εὐγνώμοσι
περιεῖναι
τῶν
ταπεινοτέρων, |
[7, 60] |
συμβούλοις
περὶ
τῶν
μεγίστων
βουλευομένους,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
κρατίστοις
σφίσιν
εἶναι
δοκοῦσιν, |
[7, 23] |
ἀμυνόμενοι,
οὐδ´
ἀναιροῦντες
τὰς
ὁμολογίας,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
ἀνῃρηκότας
τιμωρούμενοι
{αὐτὸ
δρῶσιν} |
[7, 44] |
πολλοῦ
ὠνουμένους
ἀργυρίου
πένητας
ἀνθρώπους,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
μὲν
οἰχήσεσθαι
τὴν
πόλιν |
[7, 52] |
τοὺς
πατρικίους
τὰ
νείκη
διαιτᾶν,
|
ἀλλὰ |
τούτοις
μὲν
ἀμφότερα
ἐξεῖναι
πλεονεκτεῖν, |
[7, 68] |
οὐθὲν
τῶν
γινομένων
θεοῦ
ἔργον,
|
ἀλλὰ |
τυχηρὰ
καὶ
ταῦτα
καὶ
τἆλλα |
[7, 60] |
τέ
εἰσι
διαλύσασθαι
πρὸς
ἐκεῖνον,
|
ἀλλὰ |
χαλεπῶς
καὶ
ἀπαραιτήτως
ἔχουσιν,
ἐνθυμηθέντας, |
[7, 59] |
τάξιν
οὐκ
εἶχον
ἐν
φάλαγγι,
|
ἀλλὰ |
ψιλοὶ
καὶ
κοῦφοι
συνεστρατεύοντο
τοῖς |
[7, 71] |
ἡμέραις
ταύταις
πολλὰ
μὲν
καὶ
|
ἄλλα |
ἐγίνετο
νόμοις
Ἑλληνικοῖς
κατά
τε |
[7, 36] |
διαλλαγαί,
δεινὸς
ἀνὴρ
τά
τ´
|
ἄλλα |
καὶ
πόρους
εὑρεῖν
ἐν
ἀπόροις, |
[7, 9] |
εἴα
τελεῖν.
πολλὰ
δὲ
καὶ
|
ἄλλα |
Κυμαίοις
ἐνυβρίσας
καὶ
λωβησάμενος
καὶ |
[7, 19] |
τῶν
πολεμίων
θαμινά,
τά
τ´
|
ἄλλα, |
ὅσα
ἐκ
τοῦ
πράγματος
χρηστὰ |
[7, 52] |
προβουλεύουσιν
οὐχ
ἱκανούς.
πολλὰ
καὶ
|
ἄλλα |
περὶ
τῶν
δικαίων
εἶχον,
ὦ |
[7, 7] |
φέρων
παρεῖναι
καὶ
ἰσηγορίαν
καὶ
|
ἄλλα |
πολλὰ
ἀγαθά.
~Ταῦτ´
εἰπὼν
καὶ |
[7, 24] |
ἐπὶ
τὴν
σιτωνίαν
ἄνδρας,
καὶ
|
ἄλλα |
πολλά
τιν´,
ἃ
ἠδίκησθε
ὑπ´ |
[7, 65] |
λαμβάνειν
οὐ
κωλύουσα
καὶ
ὅσα
|
ἄλλα |
τιμιώτατα
ἦν
καὶ
ἴδια
τῶν |
[7, 63] |
πολὺν
δὲ
σῖτον,
πολλὰ
δ´
|
ἄλλα |
χρήματα
περιβαλομένων
οὔτε
τῷ
ταμίᾳ |
[7, 66] |
καὶ
Σικελία
πᾶσα
καὶ
συχναὶ
|
ἄλλαι |
πόλεις.
ἐγὼ
μὲν
οὖν
διὰ |
[7, 11] |
ἐν
πότοις
ὢν
καὶ
ταῖς
|
ἄλλαις |
εὐπαθείαις.
τοῦτο
παρέσχεν
αὐτοῖς
κατὰ |
[7, 66] |
γενομένης
οὔτε
φυγῆς,
οἷον
ἐν
|
ἄλλαις |
πολλαῖς
ἐγένετο
πόλεσι.
ποθεῖ
γὰρ |
[7, 72] |
ἀνδρῶν
ἐπισήμων
ταφαῖς
ἅμα
ταῖς
|
ἄλλαις |
πομπαῖς
προηγουμένους
τῆς
κλίνης
τοὺς |
[7, 9] |
γυμνάσια
καὶ
τὰς
ἐνοπλίους
μελέτας,
|
ἀλλάξας |
δὲ
τὴν
δίαιταν,
ᾗ
πρότερον
|
[7, 11] |
περὶ
λύχνων
ἁφὰς
ἄλλοι
κατ´
|
ἄλλας
|
πύλας
ὡς
χερνῆται
παρεισπεσόντες
ἔλαθον· |
[7, 64] |
καρπὸν
κομισάμενοι
προθύμως
ἐπὶ
τὰς
|
ἄλλας |
στρατείας
ἀπαντῶσιν·
οἱ
δ´
ἀποκνήσαντες |
[7, 12] |
ἐκ
τῶν
δέκα,
τὰς
δ´
|
ἄλλας
|
ὑπολαβὼν
ἀπήνεγκε.
τελευτῶντες
δ´
οὖν |
[7, 7] |
ἕκαστον
ἀνακαλούμενοι
προσηγορίαις.
καὶ
ἡ
|
ἄλλη |
δὲ
πληθὺς
ἡ
κατὰ
τὴν |
[7, 4] |
δὲ
γενναῖον
οὐδὲν
ἀποδειξάμενος,
ἄλλος
|
ἄλλῃ |
διασκεδασθεὶς
ἔφυγεν·
οἱ
δ´
ἱππεῖς |
[7, 9] |
ἐκέλευσεν
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἄλλον
|
ἄλλῃ |
καὶ
δίαιταν
ἔχειν
ἐν
τοῖς |
[7, 72] |
Ἕλλησιν
Ὅμηρος
πολλαχῇ
μὲν
καὶ
|
ἄλλῃ, |
μάλιστα
δ´
ἐν
ἀσπίδος
κατασκευῇ, |
[7, 4] |
καὶ
συμπατούμενοι
πολλαχῇ
μὲν
καὶ
|
ἄλλῃ, |
μάλιστα
δὲ
περὶ
τὰ
τέλματα |
[7, 7] |
καὶ
μητέρες
καὶ
πᾶσα
ἡ
|
ἄλλη |
συγγένεια,
παιδία
τε
καὶ
γαμεταὶ |
[7, 4] |
πόλεως
χωρίον,
ἐν
ᾧ
συνέμισγον
|
ἀλλήλοις, |
αὐλὼν
στενὸς
ὄρεσι
καὶ
λίμναις |
[7, 59] |
ἰσόψηφοι
δὲ
καὶ
ὁμότιμοι
πάντες
|
ἀλλήλοις |
γενόμενοι
μιᾷ
κλήσει
τὴν
ψῆφον |
[7, 52] |
τὴν
κάθοδον
ὑμῶν.
μάχεται
ταῦτ´
|
ἀλλήλοις· |
καὶ
οὐκ
ἔχει
λόγον,
οὓς |
[7, 19] |
βεβαιώσειν
αὐτῶν
τὰς
διαλλαγὰς
συστρατευόντων
|
ἀλλήλοις |
πατρικίων
καὶ
δημοτῶν
ἡ
γενησομένη |
[7, 66] |
ἁπάσας.
καὶ
ἐπειδὴ
οὐχ
ὅπλοις
|
ἀλλήλους |
βιασάμενοι
καὶ
προσαναγκάσαντες,
ἀλλὰ
λόγοις |
[7, 18] |
δὲ
καὶ
δι´
ὑποψίας
ἔχοντες
|
ἀλλήλους |
διετέλουν.
οὐ
μὴν
τό
γε |
[7, 12] |
Οὐολοῦσκοι,
πρεσβειῶν
ἀπορρήτοις
διαποστολαῖς
ἐνῆγον
|
ἀλλήλους |
εἰς
τὸν
κατ´
αὐτῶν
πόλεμον, |
[7, 26] |
κρατούμενοι
τέως
οὐδὲν
ἐτόλμων
εἰς
|
ἀλλήλους |
παρανομεῖν,
τότ´
ἀνῄρητο
ὑπ´
αὐτῶν. |
[7, 73] |
σταδιαῖον
ἁμιλλῶνται
δρόμον
αὐτοὶ
πρὸς
|
ἀλλήλους. |
τελεσθέντων
δὲ
τῶν
ἱππικῶν
δρόμων |
[7, 15] |
ἐβόων
γὰρ
ἅμα
καὶ
ἐξέκλειον
|
ἀλλήλους, |
ὥστε
μὴ
ῥᾴδιον
εἶναι
τοῖς |
[7, 9] |
αὐτῶν,
μή
τι
συστάντες
μετ´
|
ἀλλήλων |
βουλεύσωσι
κατὰ
τῆς
τυραννίδος,
ἀπιέναι |
[7, 58] |
ὠνίων
καὶ
τὰς
δίκας
παρ´
|
ἀλλήλων |
ἐλάμβανον,
τά
τε
κοινά,
ὅσων |
[7, 72] |
ἠίθεοι
καὶ
παρθένοι
ἀλφεσίβοιαι
Ὠρχεῦντ´
|
ἀλλήλων |
ἐπὶ
καρπῷ
χεῖρας
ἔχουσαι.
κόσμον |
[7, 45] |
διαλλαγάς,
ὅτε
διεῖλεν
ἡμᾶς
ἀπ´
|
ἀλλήλων |
ἡ
τύχη,
καὶ
τὰς
συμβάσεις |
[7, 4] |
βαρβάρων
πολέμιος.
ἀνατρεπόμενοι
γὰρ
ὑπ´
|
ἀλλήλων |
καὶ
συμπατούμενοι
πολλαχῇ
μὲν
καὶ |
[7, 66] |
ἔργον
μηθὲν
ὑπομεῖναι
δρᾶσαι
κατ´
|
ἀλλήλων· |
οἷα
Κερκυραῖοί
τε
κατὰ
τὴν |
[7, 1] |
καὶ
διέμειναν
ἐξ
ἐκείνου
χωρὶς
|
ἀλλήλων |
ὄντες,
ἕως
οὗ
κατέστη
καὶ |
[7, 28] |
ἐπιχορηγοῦσα
τοσούτοις
οὖσι
καὶ
μηδεμίαν
|
ἄλλην |
ἀποστροφὴν
ἔχουσιν.
ὥστ´
οὐκ
ἐξ |
[7, 71] |
τῆς
Ἑλλάδος
εἶχον
ἡγεμονίαν
οὐδὲ
|
ἄλλην |
διαπόντιον
οὐδεμίαν
ἀρχήν,
Κοίντῳ
Φαβίῳ |
[7, 26] |
πατρικίων
πολλοὺς
ἐπαγόμενος
καὶ
τὴν
|
ἄλλην |
ἑταιρίαν
περὶ
αὑτὸν
ἔχων.
ὡς |
[7, 28] |
ἐκλειφθέντα
σπόρον
γενομένην·
τήν
τ´
|
ἄλλην |
καταφθορὰν
τῆς
χώρας
οὐ
παρ´ |
[7, 11] |
τοὺς
παῖδας
αὐτοῦ
καὶ
τὴν
|
ἄλλην
|
συγγένειαν
συλλαβόντες
ἄχρι
πολλῆς
νυκτὸς |
[7, 63] |
καὶ
τὰ
τραύματα
καὶ
τὴν
|
ἄλλην |
τερατείαν
πρὸς
ταῦτα
λέγε,
ὦ |
[7, 20] |
πολλῇ
σίτου
τε
καὶ
τῆς
|
ἄλλης |
ἀγορᾶς
ἐμπλῆσαι
τὴν
πόλιν,
ὡς |
[7, 55] |
ἑταιρίαις
ἐπαρθεῖσα
δικαιοσύνης
καὶ
τῆς
|
ἄλλης |
ἀρετῆς
μηθένα
ποιῆται
λόγον,
ὑπὸ |
[7, 68] |
οὔτε
ὑπὸ
νόσων
οὔτε
ὑπ´
|
ἄλλης |
τινὸς
αἰτίας
φανερᾶς
ἀναρπασθέντα
αἰφνιδίως |
[7, 45] |
ταῦτα
παραινεῖν
προήχθης,
εἴθ´
ὁτιδήποτε
|
ἄλλο |
ἀπολόγημα
ἔχεις.
καταβίβασον
ἀπὸ
τῶν |
[7, 70] |
οὔτε
Σκύθας
οὔτ´
Ἰνδοὺς
οὔτ´
|
ἄλλο |
βάρβαρον
ἔθνος
οὐδὲν
ἁπλῶς·
εἰ |
[7, 67] |
ὁ
δὲ
νεώτερος
ἔτι
ὑπαγκάλιος·
|
ἄλλο |
δ´
οὐθὲν
οὔτε
φιλοφρονησάμενος
οὔτε |
[7, 56] |
τιμᾶσθαι
μόνον
ἐκ
τούτων
λαβών,
|
ἄλλο |
δ´
οὐθέν.
ταῦτ´
οὖν
ἐνθυμηθέντες |
[7, 52] |
ἕνεκα
τῶν
κατισχυομένων
καὶ
κωλύσεως,
|
ἄλλο |
δὲ
παρὰ
ταῦτ´
οὐδέν.
μέγιστον |
[7, 61] |
δημοτικοῖς,
ἀναδώσειν
περὶ
αὐτοῦ
ψῆφον,
|
ἄλλο |
δὲ
ποιήσειν
παρὰ
ταῦτ´
οὐδέν. |
[7, 67] |
αὑτοῦ
τύχας
οὔτ´
ἀποιμώξας
οὔτ´
|
ἄλλο |
εἰπὼν
ἢ
δράσας
ἀνάξιον
τῆς |
[7, 56] |
πολεμίοις
διαλεγόμενος
ἢ
τοιοῦτό
τι
|
ἄλλο |
κακὸν
ἐπιχειρῶν
πράττειν.
ὅσῳ
γὰρ |
[7, 17] |
ἀναβολῆς
οὐδὲ
μελλησμοῦ,
μή
τι
|
ἄλλο |
κώλυμα
γένηται
πρὸς
τῶν
ὑπάτων. |
[7, 16] |
αὐτῷ
λέγειν.
σιωπῆς
δὲ
γενομένης
|
ἄλλο |
μὲν
οὐδὲν
ὁ
Βροῦτος
εἶπεν, |
[7, 62] |
τραυμάτων
μεστὰ
καὶ
πᾶν
{τὸ}
|
ἄλλο |
μέρος
τοῦ
σώματος
ἀνάπλεων
τῶν |
[7, 16] |
συνέτρεχεν
ἐκ
τῶν
οἰκιῶν
τὸ
|
ἄλλο |
πλῆθος
εἰς
τὴν
ἀγοράν,
καὶ |
[7, 62] |
εἶχον
δ´,
ὅ
τι
ἂν
|
ἄλλο |
ποιῶσι
διὰ
τὸ
μηδεμίαν
εὑρίσκειν |
[7, 22] |
ταύτῃ
κειμένους
ἀνελόντι
νόμους
μηθὲν
|
ἄλλο |
πολυπραγμονεῖν,
καινὴν
δὲ
καταστησάμενος
ἀρχὴν |
[7, 72] |
καὶ
τῶν
βαρέων
τὸ
μὲν
|
ἄλλο |
σῶμα
γυμνοί,
τὸ
δὲ
περὶ |
[7, 55] |
ὑπειληφότες.
εἰ
γάρ
τι
καὶ
|
ἄλλο |
σωτηρίας
αἴτιον
ἔσται
τῇ
πόλει |
[7, 66] |
ἐπετελέσθησαν.
εἰ
γάρ
τι
καὶ
|
ἄλλο |
τῆς
Ῥωμαίων
πόλεως
μέγα
ἐγκώμιόν |
[7, 13] |
τοῦτο
τὸ
μέρος
καὶ
τὸ
|
ἄλλο |
τὸ
μὴ
ἑκουσίως
συναιρόμενον
τῆς |
[7, 8] |
καὶ
ἄργυρον
καὶ
εἴ
τι
|
ἄλλο |
τυραννίδος
ἦν
ἄξιον
κτῆμα,
τὰ |
[7, 42] |
οὔτ´
εἰς
εὐδοξίαν
οὔτ´
εἰς
|
ἄλλο |
τῶν
κοινῶν
οὐδ´
ὁτιοῦν,
ἵνα |
[7, 11] |
κομίζοντας.
οὗτοι
περὶ
λύχνων
ἁφὰς
|
ἄλλοι |
κατ´
ἄλλας
πύλας
ὡς
χερνῆται |
[7, 59] |
τεκτόνων
καὶ
χαλκοτύπων
καὶ
ὅσοι
|
ἄλλοι
|
πολεμικῶν
ἔργων
ἦσαν
χειροτέχναι.
οἱ |
[7, 1] |
Λικίννιος
γέγραφε
καὶ
Γέλλιος
καὶ
|
ἄλλοι |
συχνοὶ
τῶν
Ῥωμαίων
συγγραφέων
οὐθὲν |
[7, 1] |
ὡς
οὗτοί
τε
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι |
σχεδὸν
ἅπαντες
συγγραφεῖς
ὁμολογοῦσι·
Διονύσιος |
[7, 45] |
καὶ
ποίησον
ἤδη
ποτὲ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἀνθρώποις
ὅμοιον.
ἡμαρτηκότος
λαβὲ
καὶ |
[7, 70] |
προῆλθον
εὐδαιμονίαν,
ὥστε
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἅπασιν,
ὧν
ἦρχον,
ἐν
καλῷ |
[7, 52] |
πρόκειται
σκοπεῖν
ὅμοιόν
ἐστι
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἐγχειρήμασιν
αὐτοῦ
τοῖς
ἀδίκοις
καὶ |
[7, 72] |
ὀρχήσεως
αὐτῶν
τοὺς
ἐνδιδόντας
τοῖς
|
ἄλλοις |
καὶ
προκαταρχομένους
εἰσάγων
τοιάδε
γράφει· |
[7, 65] |
ἀδίκως
ἀναιρεθείη,
δεινόν
τι
τοῖς
|
ἄλλοις
|
κατεφαίνετο,
καὶ
οἱ
τοῦ
ἔθους |
[7, 7] |
ἐπιβουλευθεὶς
ὑπ´
αὐτῶν,
τοῖς
δ´
|
ἄλλοις |
πολίταις
ἐλευθερίαν
φέρων
παρεῖναι
καὶ |
[7, 72] |
εἷς
ἀνήρ,
ὃς
ἐνεδίδου
τοῖς
|
ἄλλοις |
τὰ
τῆς
ὀρχήσεως
σχήματα,
πρῶτος
|
[7, 7] |
ὄντας
καὶ
καθοπλίσας
ἅμα
τοῖς
|
ἄλλοις |
φίλοις,
ἐν
οἷς
ἦσαν
καὶ |
[7, 9] |
πάντας
ἐκέλευσεν
ἐκ
τῆς
πόλεως
|
ἄλλον |
ἄλλῃ
καὶ
δίαιταν
ἔχειν
ἐν |
[7, 4] |
ἔργον
δὲ
γενναῖον
οὐδὲν
ἀποδειξάμενος,
|
ἄλλος |
ἄλλῃ
διασκεδασθεὶς
ἔφυγεν·
οἱ
δ´ |
[7, 69] |
μαστιγούμενον
ἕλκειν
καὶ
εἴ
τις
|
ἄλλος |
ἦν
τῆς
πόλεως
τόπος
ἐπιφανὴς |
[7, 64] |
ἀπολογήσαιτο,
οὔθ´
ὁ
ὕπατος
οὔτ´
|
ἄλλος |
οὐδείς,
οἷα
δὴ
παραδόξου
καὶ |
[7, 52] |
ἀδικεῖ
τὸν
δῆμον,
{ἢ}
καὶ
|
ἄλλος |
τῶν
πατρικίων
ὁστισοῦν
καὶ
δίκαιός |
[7, 65] |
ἀσχήμονα
ὑπέσχεν
οὔτ´
εἰς
αἰτίας
|
ἀλλοτρίους |
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
κατέστη.
ὅταν
δὲ |
[7, 8] |
πονηροῦ
πλήθους
τὴν
ἁρπαγὴν
τῶν
|
ἀλλοτρίων |
δεξαμένου
λαβὼν
τὴν
αὐτοκράτορα
ἀρχὴν |
[7, 72] |
ἐξ
ἑκάστου
σπλάγχνου
καὶ
παντὸς
|
ἄλλου |
μέλους,
ἃς
ἀλφίτοις
ζέας
ἀναδεύσαντες |
[7, 53] |
περὶ
πολιτῶν
ἐκδόσεως
οὔτε
περὶ
|
ἄλλου |
χρήματος
ὧν
ἡμῖν
πρακτέον
οὐδενός· |
[7, 11] |
τὴν
οἰκίαν
ὠσάμενοι,
τοὺς
μὲν
|
ἄλλους |
ἅπαντας
οὔτε
τῶν
σωμάτων
ἔτι |
[7, 4] |
γενέσθαι,
ὑπὲρ
ἅπαντας
δὲ
τοὺς
|
ἄλλους |
Ἀριστόδημος
ὁ
Μαλακὸς
ἐπικαλούμενος·
καὶ |
[7, 6] |
Τυρρηνῶν
αὐτοχειρίᾳ
κτείνας
τρέπει
τοὺς
|
ἄλλους |
εἰς
φυγὴν
καὶ
νίκην
ἀναιρεῖται |
[7, 21] |
τοῦ
δήμου
κατάλυσιν,
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
ἐνῆγεν.
ἦν
δὲ
περὶ
αὐτὸν |
[7, 14] |
κατ´
αὐτῆς
φθόνον,
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
ἠξίου
λέγειν
ἃ
φρονοῦσιν
εἰς |
[7, 54] |
τοῦ
συνεδρίου
πάντας
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
πατρικίους
κατὰ
πλῆθος
ἀφικομένους·
συνοίσειν |
[7, 4] |
οὗτος
ἀπέκτεινε
μόνος
ὑποστὰς
καὶ
|
ἄλλους |
πολλοὺς
καὶ
ἀγαθούς.
λυθέντος
δὲ |
[7, 28] |
ἐστιν,
ὦ
δημόται,
καὶ
οὐκ
|
ἄλλους |
τινὰς
παρεξόμεθα
ὧν
ἂν
λέγωμεν |
[7, 50] |
παθεῖν
ὃ
δεδοικέναι
φησίν,
οὐκ
|
ἄλλῳ |
τινὶ
φυλαττόμενος
δῆλός
ἐστιν,
ἢ |
[7, 12] |
λοιμικὸς
ἐνέσκηψεν,
ὅσος
ἐν
οὐδενὶ
|
ἄλλῳ |
τόπῳ
μνημονεύεται
γενόμενος
οὔθ´
Ἑλλάδος |
[7, 3] |
καὶ
δυνάμεως
ἕνεκα
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ἀγαθῶν
γῆν
τε
κατέχουσα
τῆς |
[7, 8] |
καὶ
τὰ
πολέμια
μακρῷ
τῶν
|
ἄλλων |
ἀμείνους.
ὧν
δ´
ἀπέκτεινεν
ἀνδρῶν |
[7, 56] |
ἀλλ´
ὁ
πλέον
ἔχειν
τῶν
|
ἄλλων |
ἀξιῶν
καὶ
τῆς
βουλῆς
προσεταιρισάμενος |
[7, 59] |
τῶν
πολιτῶν
οὐκ
ἐλάττους
τῶν
|
ἄλλων |
ἁπάντων
ὄντες
ἔσχατοι
τὴν
ψῆφον
|
[7, 72] |
Μοιρῶν
καὶ
Μνημοσύνης
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ἁπάντων,
ὅσων
ἐστὶν
ἱερὰ
καὶ
|
[7, 52] |
μειζόνων
ἐπιτρέπειν,
περὶ
δὲ
τῶν
|
ἄλλων |
ἀπιστεῖν.
τί
δ´
οὐχὶ
μιᾷ |
[7, 3] |
καὶ
Δαύνιοι
καὶ
συχνοὶ
τῶν
|
ἄλλων |
βαρβάρων
ἐπεχείρησαν
ἀνελεῖν
οὐδεμίαν
ἔχοντες |
[7, 47] |
διεξιόντος
τοῦ
Δεκίου
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
δημάρχων
ἃ
παραλιπεῖν
αὐτοῖς
ἐκεῖνος |
[7, 17] |
ἔτι
γενοίμεθ´,
ἔφη,
κύριοι
τῶν
|
ἄλλων, |
εἰ
μηδὲ
τοῦ
λέγειν
ἐσόμεθα; |
[7, 48] |
προὐτέθη
σκοπεῖν,
πρῶτός
τε
τῶν
|
ἄλλων |
καὶ
τελευτῶν
μόνος,
ἐπειδὴ
οἱ
|
[7, 52] |
δ´
ἂν
ἀξιώσειέ
τι
παρ´
|
ἄλλων |
λαμβάνειν,
ὧν
ἐστι
νόμῳ
κύριος. |
[7, 72] |
τῶν
σπλάγχνων
καὶ
ἀπὸ
τῶν
|
ἄλλων |
λαμβάνοντας
μελῶν,
καὶ
ταύτας
ἀλφίτοις |
[7, 41] |
τοῦ
δικαίου
πολλῶν
ἐνόντων
καὶ
|
ἄλλων
|
λέγεσθαι.
~Ὡς
δὲ
καὶ
συνοίσει |
[7, 72] |
Ἡρακλέους
Ἀσκληπιοῦ
Διοσκούρων
Σελήνης
Πανὸς
|
ἄλλων |
μυρίων.
καίτοι
εἰ
βάρβαροι
ἦσαν |
[7, 72] |
Ἀθηνᾶς
καὶ
Ποσειδῶνος
καὶ
τῶν
|
ἄλλων, |
οὓς
Ἕλληνες
ἐν
τοῖς
δώδεκα |
[7, 9] |
λατρεύοντες.
ἵνα
δὲ
μηδὲ
τῶν
|
ἄλλων |
πολιτῶν
ἐν
μηθενὶ
γένηται
μήτε |
[7, 64] |
καὶ
τοὺς
φίλους
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
πολιτῶν
οἷς
ἦν
βουλομένοις
ἀπολαῦσαί |
[7, 26] |
τούς
τ´
ἀγορανόμους
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
πολιτῶν
συχνοὺς
ὥρμησαν
ἐπ´
αὐτόν· |
[7, 15] |
συνεδρίῳ
λόγοι
καὶ
ὑπὸ
τῶν
|
ἄλλων |
πρεσβυτέρων,
τῶν
μὲν
οἰομένων
δεῖν |
[7, 72] |
οὔτε
Λιγύων
οὔτ´
Ὀμβρικῶν
οὔτ´
|
ἄλλων |
τινῶν
βαρβάρων
τῶν
ἐν
Ἰταλίᾳ |
[7, 18] |
Ῥωμαίων
πολιτείας
τε
μεταδόσει
καὶ
|
ἄλλων |
φιλανθρώπων
ἐλπίσιν
ὑπαγόμεναι,
αἱ
μὲν |
[7, 44] |
ἐκεῖνο
ἠδυνήθη
καταμαθεῖν,
χωρὶς
τῶν
|
ἄλλων
|
ὧν
προσετρίβετο
τὰς
τῆς
βουλῆς |
[7, 42] |
δ´
ἀναγκαῖα
καὶ
οὐκ
ἐνδεχόμενα
|
ἄλλως |
γενέσθαι,
τί
χαλεπαίνετε
γενομένοις;
τὴν |
[7, 31] |
τοῦ
δήμου
φθεγξαμένοις;
οὐκ
ἔνεστ´
|
ἄλλως |
εἰπεῖν.
ἔπειθ´
ἃ
παθεῖν
οὐκ
|
[7, 25] |
ἀλλ´
ἀναγκαῖον
ἡγεῖσθαι
τὸ
ἐπιεικές,
|
ἄλλως |
τε
καὶ
πρὸς
τοὺς
συμπολιτευομένους |
[7, 37] |
λιπαροῦντες
τά
τε
σώματα
τῶν
|
ἁλόντων |
Σικελιωτῶν
ἀπέδοσαν
καὶ
τὰ
χρήματα, |
[7, 72] |
Ἔνθα
μὲν
ἠίθεοι
καὶ
παρθένοι
|
ἀλφεσίβοιαι
|
Ὠρχεῦντ´
ἀλλήλων
ἐπὶ
καρπῷ
χεῖρας |
[7, 72] |
ἄλλων
λαμβάνοντας
μελῶν,
καὶ
ταύτας
|
ἀλφίτοις |
δεύοντας
καὶ
καθαγίζοντας
ἐπὶ
τῶν |
[7, 72] |
καὶ
παντὸς
ἄλλου
μέλους,
ἃς
|
ἀλφίτοις |
ζέας
ἀναδεύσαντες
προσέφερον
τοῖς
θύουσιν |
[7, 72] |
τὰ
μὲν
πυρὶ
βάλλε
παλύνας
|
ἀλφίτου |
ἀκτῇ.
Ταῦτα
δὲ
Ῥωμαίους
ἔτι |
[7, 64] |
δέος,
οἶμαι,
τοῦ
μὴ
ἂν
|
ἁλῶναι |
τὸν
ἄνδρα
θανάτου
{αὐτῷ
τιμησάντων} |
[7, 43] |
εἰδότας
ὑμᾶς
ἅπαντας
ἐρῶ·
καὶ
|
ἅμα |
γνώμῃ
χρήσασθε
οἰκείᾳ
πρὸς
τὰ |
[7, 68] |
ποιήσασθαι
περὶ
αὐτοῦ
δόξαν,
καὶ
|
ἅμα |
δι´
αἰσχύνης
{ἔχειν}
τὸ
πρᾶγμα |
[7, 15] |
ἀμφοῖν
ὁ
λόγος.
ἐβόων
γὰρ
|
ἅμα |
καὶ
ἐξέκλειον
ἀλλήλους,
ὥστε
μὴ |
[7, 46] |
τὸν
χρόνον
λαβόντες,
ὀθνείοις
θ´
|
ἅμα |
καὶ
οἰκείοις
σωφρονισθέντες
παραδείγμασι
γνοίητ´ |
[7, 41] |
λαμβάνειν
ἴσα
καὶ
κοινὰ
τοῖς
|
ἅμα |
πολιτευομένοις
εἶναι
δικαιοῦμεν.
ὥσπερ
οὖν |
[7, 45] |
χρώμενος
ἂν
εἴης
πρὸς
τοὺς
|
ἅμα |
πολιτευομένους
ἀνεπίληπτος,
τὰ
τῶν
ἀγαθῶν |
[7, 72] |
καὶ
ἐν
ἀνδρῶν
ἐπισήμων
ταφαῖς
|
ἅμα |
ταῖς
ἄλλαις
πομπαῖς
προηγουμένους
τῆς |
[7, 1] |
δὲ
τὴν
χώραν
οἱ
γεωργοῦντες
|
ἅμα |
τῇ
κινήσει
καὶ
διέστησαν
οἱ |
[7, 7] |
ἐπιθανατίους
πολλοὺς
ὄντας
καὶ
καθοπλίσας
|
ἅμα |
τοῖς
ἄλλοις
φίλοις,
ἐν
οἷς |
[7, 52] |
οὓς
ἐπαινεῖτε,
τούτους
φοβεῖσθαι
καὶ
|
ἅμα
|
τοῖς
αὐτοῖς
περὶ
μὲν
τῶν |
[7, 22] |
ἀφαιρεῖται
καὶ
τὸν
λόγον
ἡμῶν
|
ἅμα |
τοῖς
ἔργοις
θάνατον
ἐπιτιθεὶς
ζημίαν |
[7, 26] |
ἔχοντες
εὖ
τὸν
Μάρκιον
ὑπερασπιοῦντες
|
ἅμα |
τοῖς
πατρικίοις
καὶ
τὴν
ἀρχαίαν |
[7, 19] |
τῶν
πατρικίων
ἐθέλονταί
τινες
κατεγράφησαν
|
ἅμα |
τοῖς
πελάταις,
καὶ
αὐτοῖς
ἐξιοῦσιν |
[7, 6] |
μὲν
τὴν
στρατηγίαν,
ἀναχθεὶς
δ´
|
ἅμα |
τοῖς
πρέσβεσι
τῶν
Ἀρικηνῶν
διὰ |
[7, 72] |
τοῖς
ἐπὶ
τῶν
ἁμαξῶν
πρότερον
|
ἅμα |
{τοῖς}
σκώμμασι
παροχουμένοις,
νῦν
δὲ |
[7, 20] |
μὴν
ἐξεγένετό
γ´
αὐτοῖς
ἀμφοτέρων
|
ἅμα |
τούτων
τυχεῖν,
ἀλλὰ
συνεισῆλθεν
ἅμα
|
[7, 20] |
ἅμα
τούτων
τυχεῖν,
ἀλλὰ
συνεισῆλθεν
|
ἅμα
|
τῷ
κόρῳ
τῶν
ἀγαθῶν
ἡ |
[7, 15] |
συμβουλευόντων
πρὸς
ὄχλον
αὐθάδη
καὶ
|
ἀμαθῆ |
ἢ
θρασεῖάν
τε
καὶ
ἀνύποιστον |
[7, 72] |
τοῖς
πομπευταῖς
τοῖς
ἐπὶ
τῶν
|
ἁμαξῶν |
πρότερον
ἅμα
{τοῖς}
σκώμμασι
παροχουμένοις, |
[7, 18] |
κηδομένῃ
τῇ
ὀργῇ
πρὸς
τὰς
|
ἁμαρτάδας |
αὐτῶν
χρώμενοι.
τοιαύτης
δὲ
καταστάσεως
|
[7, 46] |
οὕτως
ἔχει
τἀληθές,
ὦ
γνώμης
|
ἁμαρτάνοντες |
τῆς
ἀρίστης·
διδάσκαλον
δὲ
τὴν |
[7, 55] |
πολλὴν
ἰσχὺν
λαβοῦσαν
γενήσεσθαι,
μαθέτωσαν
|
ἁμαρτάνοντες |
τῆς
δόξης
καὶ
τἀναντία
ἢ
|
[7, 48] |
θεοῖς
ηὐξάμην
πολλάκις
ἐμαυτὸν
μὲν
|
ἁμαρτεῖν |
τῆς
γνώμης,
ἣν
εἶχον
ὑπὲρ |
[7, 51] |
ἰδίᾳ.
οὐ
γάρ,
ἂν
ἅπαξ
|
ἁμάρτῃ |
τις
εἴτ´
ἀπατηθεὶς
εἴτ´
ἀναγκασθείς, |
[7, 22] |
εἰς
ἀβουλήτους
ἀνάγκας
καταστᾶσι
γνώμης
|
ἁμαρτοῦσι |
τῆς
ἀρίστης
περὶ
τὰ
μέγιστα, |
[7, 48] |
τε
καὶ
ἄδικα
προθύμως
χαριζομένους
|
ἄμεινον |
ἐμοῦ
δόξαι
φρονεῖν.
ἐπειδὴ
δ´ |
[7, 48] |
ἔχει,
καὶ
περὶ
τῶν
παρόντων
|
ἄμεινον |
φρονήσομεν,
ταῦτα
πειράσομαι
λέγειν.
καίτοι |
[7, 8] |
τὰ
πολέμια
μακρῷ
τῶν
ἄλλων
|
ἀμείνους. |
ὧν
δ´
ἀπέκτεινεν
ἀνδρῶν
τὰς |
[7, 72] |
πολέμῳ
κακοπαθοῦσαν,
ἐν
ᾗ
τὴν
|
ἀμείνω |
καθίστησι
τύχην
ἑορτὰς
ποιῶν
καὶ |
[7, 58] |
πόλιν
οἱ
δημοτικοὶ
τάς
τ´
|
ἀμείψεις |
ἐποιοῦντο
τῶν
ὠνίων
καὶ
τὰς |
[7, 36] |
πρακτέον
ἦν.
~Κατιδὼν
δ´
αὐτὸν
|
ἀμηχανοῦντα |
Λεύκιος
Ἰούνιος
Βροῦτος,
ἐκεῖνος
ὁ |
[7, 73] |
γὰρ
τέλος
αἱ
τῶν
ἱππέων
|
ἅμιλλαι
|
λάβωνται,
ἀποπηδῶντες
ἀπὸ
τῶν
ἁρμάτων |
[7, 73] |
παρόντος.
ἐν
δὲ
ταῖς
ἱππικαῖς
|
ἁμίλλαις |
ἐπιτηδεύματα
δύο
τῶν
πάνυ
παλαιῶν |
[7, 73] |
δὲ
καλοῦσιν
ἀποβάτας,
τὸν
σταδιαῖον
|
ἁμιλλῶνται |
δρόμον
αὐτοὶ
πρὸς
ἀλλήλους.
τελεσθέντων |
[7, 27] |
ἐποιήσαντο
πρὸς
τὸν
δῆμον
ὑπὲρ
|
ἀμνηστίας |
τῶν
πάλαι,
πίστεις
παραφέροντες
τοῦ |
[7, 51] |
δῆμος,
ὦ
βουλή,
τὰς
καλὰς
|
ἀμοιβὰς |
ἀνθ´
ὧν
ἔπαθεν
ἀγαθῶν
πολλῶν |
[7, 9] |
καὶ
ποδήρεις
χιτωνίσκους,
καὶ
χλανιδίοις
|
ἀμπέχεσθαι |
λεπτοῖς
καὶ
μαλακοῖς,
καὶ
δίαιταν |
[7, 26] |
ταῖς
τύχαις
καὶ
βίου
σπανίζοντες
|
ἀμύνειν |
παρεσκευασμένοι
τοῖς
δημάρχοις
καὶ
ποιεῖν, |
[7, 23] |
καὶ
παρανομεῖν,
εἰ
μὴ
τὸ
|
ἀμύνεσθαι |
τοὺς
ἄρξαντας,
καὶ
ἃ
τέως |
[7, 23] |
γνώτωσαν,
ὅτι
οὐκ
ἄρχοντες,
ἀλλ´
|
ἀμυνόμενοι, |
οὐδ´
ἀναιροῦντες
τὰς
ὁμολογίας,
ἀλλὰ |
[7, 36] |
ὠθεῖσθαι
οὔτ´
ἄρχοντας
πολέμου
οὔτ´
|
ἀμυνομένους· |
ἀλλ´
ἐπειδὴ
πρόφασιν
εὐπρεπῆ
προβάλλονταί |
[7, 53] |
δράσετε
τὰ
ὅμοια
οἷς
λέγετε,
|
ἀμυνούμεθα |
θεούς
τε
συναγωνιστὰς
ἔχοντες,
οἳ |
[7, 53] |
παντὸς
ποιούμεναι
σώζεσθαι
τὴν
μητρόπολιν
|
ἀμυνοῦσιν |
αὐτῇ.
εἰ
δ´
εἰς
ἀνάγκην |
[7, 72] |
ὅτι
κατὰ
νόμους
ἐγίνετο
τοὺς
|
ἀμφὶ |
θυσίαν
ὑφ´
Ἑλλήνων
κατασταθέντας,
ἐκ |
[7, 52] |
τε
δηλοῖ
γραφὰς
ἔχων
οὐκ
|
ἀμφιβόλους, |
καὶ
ὑμεῖς
τοῦτο
πάντες
ἀεὶ |
[7, 72] |
Ἐν
δὲ
χορὸν
ποίκιλλε
περικλυτὸς
|
ἀμφιγυήεις, |
Τῷ
ἴκελον
οἷόν
ποτ´
ἐνὶ |
[7, 52] |
σημεῖόν
ἐστιν,
ὃ
καὶ
παντὸς
|
ἀμφισβητουμένου |
δικαίου
κριτήριον
εἶναι
δοκεῖ
κράτιστον, |
[7, 17] |
αὐτοῦ
ἱερὰ
ἔστω.
τῶν
δ´
|
ἀμφισβητούντων |
πρὸς
ταύτας
τὰς
ζημίας
αἱ |
[7, 15] |
οὐδ´
ἐν
κόσμῳ
γινόμενος
παρ´
|
ἀμφοῖν |
ὁ
λόγος.
ἐβόων
γὰρ
ἅμα |
[7, 22] |
διαφέρει;
τὸ
γὰρ
ἔργον
ἐξ
|
ἀμφοῖν |
ταὐτό.
κράτιστον
μὲν
οὖν
ἦν |
[7, 35] |
πολλὴ
δὲ
λόγων
ὕβρις
παρ´
|
ἀμφοῖν, |
ὠθισμοί
τε
καὶ
χειρῶν
ἐπιβολαί. |
[7, 52] |
νείκη
διαιτᾶν,
ἀλλὰ
τούτοις
μὲν
|
ἀμφότερα |
ἐξεῖναι
πλεονεκτεῖν,
ἡμῖν
δ´
οὐδετέρου |
[7, 63] |
πρὸς
ὑμᾶς
εἰπεῖν.
αὐτοὶ
γὰρ
|
ἀμφότερα |
ἴστε,
καὶ
τὸν
νόμον
καὶ |
[7, 58] |
τῷ
ἐγκλήματι
τὴν
δίκην
κατ´
|
ἀμφότερα, |
καὶ
ὅτι
οὐκ
ἔσται
τὸ |
[7, 30] |
αὑτῶν
ᾐτήσασθε
ἀποδεικνύναι,
καὶ
ταῦτ´
|
ἀμφότερα |
πολλὴν
εἰδότες
ἡμῖν
χάριν
ἐλάβετε· |
[7, 14] |
τοῦ
κακοῦ,
τοῖς
δὲ
δημόταις
|
ἀμφότερα |
ταῦτ´
ἀπόρως
ἔχειν·
τήν
τ´ |
[7, 69] |
τὴν
τιμωρίαν
τὰς
χεῖρας
ἀποτείναντες
|
ἀμφοτέρας |
καὶ
ξύλῳ
προσδήσαντες
παρὰ
τὰ |
[7, 4] |
φόνους
χωρήσῃ
τὸ
φιλότιμον,
ἔπεισαν
|
ἀμφοτέρας |
τὰς
τάξεις
συγχωρῆσαι
τὰς
ἴσας |
[7, 37] |
τῶν
ἐν
ἀκμῇ
κατάλογον
ἐξῄεσαν
|
ἀμφότεροι, |
ψήφισμα
κυρώσαντες
ὑπὲρ
ἀναβολῆς
τῶν |
[7, 59] |
δικαίωσις
ἐν
τῷ
τότε
ἀγῶνι
|
ἀμφοτέροις. |
ἐπιστάσης
δὲ
τῆς
τρίτης
ἀγορᾶς |
[7, 20] |
οὐ
μὴν
ἐξεγένετό
γ´
αὐτοῖς
|
ἀμφοτέρων |
ἅμα
τούτων
τυχεῖν,
ἀλλὰ
συνεισῆλθεν |
[7, 27] |
καὶ
τὰς
ἀποστολὰς
τῶν
κληρουχιῶν
|
ἀμφοτέρων |
καὶ
τἆλλα
ὅσα
ἐμηχανήσαντο
μειώσεως |
[7, 8] |
τούτων
δὲ
τὴν
ἐπιμέλειαν
αὐτὸς
|
ἀμφοτέρων
|
ὑπισχνεῖται
ποιήσεσθαι
στρατηγὸς
ἀποδειχθεὶς
αὐτοκράτωρ, |
[7, 59] |
τιμήματα
γινομένων
ἀτελεῖς
καὶ
δι´
|
ἄμφω |
ταῦτ´
ἐν
ταῖς
ψηφοφορίαις
ἀτιμότατοι. |
[7, 47] |
ἔπειθ´
οἱ
τούτων
ὑποδεέστεροι
κατ´
|
ἄμφω |
ταῦτα,
τελευταῖοι
δ´
οἱ
νεώτατοι |
[7, 66] |
ἐν
ἑκατέροις
ἐχρήσαντο.
θαυμάσαιμι
δ´
|
ἄν, |
εἴ
τινες
τὰς
ἐν
τοῖς |
[7, 42] |
ἆρ´
οὐχὶ
τὴν
διχοστασίαν
εἴποιτ´
|
ἄν; |
ἐμοὶ
γοῦν
δοκεῖ.
τίς
γὰρ |
[7, 46] |
καὶ
οἰκείοις
σωφρονισθέντες
παραδείγμασι
γνοίητ´
|
ἄν, |
ὅτι
μοσχευομένη
κατὰ
τοῦ
δήμου |
[7, 17] |
τοῦ
λέγειν
ἐσόμεθα;
πῶς
δ´
|
ἄν |
τινι
ὑμῶν
ἀδικουμένῳ
πρὸς
αὐτῶν |
[7, 56] |
μεταδίδοτε,
καὶ
μάλισθ´
ὑπὲρ
ὧν
|
ἄν |
τις
αἰτίαν
ἔχῃ
τὴν
πόλιν |
[7, 6] |
καταπλεύσωσιν
εἰς
τὴν
πατρίδα,
καὶ
|
ἄν |
τις
αὐτῷ
ποτε
συμβαίνῃ
κίνδυνος |
[7, 72] |
πομπὰς
ἐχρῶντο
Ῥωμαῖοι,
τὸ
συγγενὲς
|
ἄν |
τις
αὐτῶν
τὸ
πρὸς
τοὺς |
[7, 41] |
ἀδικεῖσθαι
καὶ
τὸ
δίκας
ὧν
|
ἄν |
τις
πάθῃ
προσηκούσας
λαμβάνειν
ἴσα |
[7, 64] |
φυλαί,
διὰ
τὴν
ἰσοψηφίαν
ἀπελέλυτ´
|
ἄν, |
ὥσπερ
ὁ
νόμος
ἠξίου.
~Αὕτη |
[7, 31] |
τί
ἂν
εἴποιτε;
ἆρ´
οὐκ
|
ἂν |
ἀγανακτήσαιτε
καὶ
δεινὰ
φαίητε
πάσχειν, |
[7, 39] |
ὅρκον
ὀμόσαντας·
ὅ
τι
δ´
|
ἂν |
αἱ
πλείους
γνῶμαι
καθαιρῶσι,
τοῦτ´ |
[7, 36] |
κατὰ
φυλάς·
ὅ
τι
δ´
|
ἂν |
αἱ
πλείους
ψῆφοι
καθαιρῶσι,
τοῦτο |
[7, 62] |
οὐκ
εἶχον
δ´,
ὅ
τι
|
ἂν |
ἄλλο
ποιῶσι
διὰ
τὸ
μηδεμίαν |
[7, 64] |
κατὰ
δέος,
οἶμαι,
τοῦ
μὴ
|
ἂν |
ἁλῶναι
τὸν
ἄνδρα
θανάτου
{αὐτῷ |
[7, 36] |
νόμον
κύριοι,
τιμήσατε
αὐτῷ
ἧς
|
ἂν
|
ἄξιον
εὕρητε
ζημίας.
καὶ
περὶ |
[7, 56] |
κἂν
ἀδικῶν
φαίνηται
δίκης,
ἧς
|
ἂν |
ἄξιος
ᾖ,
τεύξεται.
αὐτὸν
δὲ |
[7, 34] |
ζημίαν;
ἀρνεῖσθαι
μὲν
γὰρ
οὐκ
|
ἂν |
ἀξιώσαιμί
σε
τοσούτων
ἀνδρῶν
εἰδότων |
[7, 52] |
γ´
οὐκ
ἔχων·
οὐδεὶς
δ´
|
ἂν |
ἀξιώσειέ
τι
παρ´
ἄλλων
λαμβάνειν, |
[7, 51] |
ἕνα
ἕκαστον
ἰδίᾳ.
οὐ
γάρ,
|
ἂν |
ἅπαξ
ἁμάρτῃ
τις
εἴτ´
ἀπατηθεὶς |
[7, 22] |
ταύτης
ἄγωσι
καὶ
φέρωσιν,
ὅς´
|
ἂν |
αὐτοῖς
δοκῇ,
καὶ
μηθεὶς
ὁ |
[7, 39] |
ἁπάντων
τῶν
βουλομένων,
ὅ
τι
|
ἂν |
αὐτοῖς
φανῇ
δίκαιόν
τε
καὶ |
[7, 50] |
μιᾷ
τῇ
τότε
ἡμέρᾳ
πάντ´
|
ἂν |
ἀφῃρέθητε,
ὅσα
οἱ
πατέρες
θ´ |
[7, 44] |
ἐπεκυρώσατε
τὰς
γνώμας
αὐτοῦ,
μηθὲν
|
ἂν |
γενέσθαι
τὸ
διὰ
μέσου,
ἀλλ´
|
[7, 20] |
τιμῆς,
διδάσκοντες
ὡς
ἐκ
τούτων
|
ἂν |
γένοιντο
μάλιστα
τῶν
χαρίτων
ἐπιεικέστεραι |
[7, 29] |
παντὶ
τῷ
βουλομένῳ
ῥᾷστον
ἔργον
|
ἂν |
γένοιτο
συγχέαι
καὶ
ἀνελεῖν
ὁμόνοιαν
|
[7, 37] |
βουλὴν
ἐσκόπουν
ἐφ´
ἡσυχίας,
τίς
|
ἂν |
γένοιτο
τῆς
παρούσης
ταραχῆς
λύσις. |
[7, 60] |
ὠφελημένην
τὴν
πατρίδα,
οἷς
οὐκ
|
ἂν |
δικαιώσωσιν
ὡς
μεταβεβλημένοις
τὴν
φύσιν |
[7, 1] |
καλούμενον
Πωμεντῖνον
πεδίον
σῖτον
ὅσον
|
ἂν
|
δύναιντο
πλεῖστον
ὠνησομένους·
Πόπλιος
δὲ |
[7, 48] |
τοιούτοις
λόγοις
χρώμενος.
~Ἐβουλόμην
μὲν
|
ἂν |
ἔγωγε
καὶ
τοῖς
θεοῖς
ηὐξάμην |
[7, 70] |
αὐτῶν
τὸ
γένος
ἦν,
τοσούτου
|
ἂν |
ἐδέησαν
αὐτοὶ
τὰ
πατρῷα
ἱερὰ |
[7, 44] |
αἵματος
κρατῆρα
πολιτικοῦ
στήσαντες
οὕτως
|
ἂν |
ἐδεξάμεθα
τὴν
ὀφειλομένην
μοῖραν.
τοιούτων
|
[7, 31] |
αὐτοῖς
ἄκριτον
ἀποκτείνειν
ἐπιχειροῦντες
ὃν
|
ἂν |
ἐθέλωσιν
ἐξ
ἡμῶν,
καὶ
ὅτι |
[7, 52] |
φύσεως
ἀνομοθέτητον,
ὦ
βουλή,
πῶς
|
ἂν |
εἴη
τοῦτο·
καὶ
γὰρ
τοῦτο
|
[7, 45] |
παράδειγμα
τῆς
ἐπιεικείας,
ᾗ
χρώμενος
|
ἂν |
εἴης
πρὸς
τοὺς
ἅμα
πολιτευομένους |
[7, 41] |
οὐ
γὰρ
δὴ
τοῦτό
γ´
|
ἂν |
εἴποι
τις,
ὅτι
τῶν
μὲν |
[7, 30] |
παρρησίας
ἃ
φρονοῦσι
λέγειν,
τί
|
ἂν |
εἴποιεν
οἱ
προεστηκότες
ὑμῶν
ἐπιεικές; |
[7, 31] |
αὐθάδειαν
τοῦ
συνεδρίου;
καὶ
τί
|
ἂν |
εἴποιτε;
ἆρ´
οὐκ
ἂν
ἀγανακτήσαιτε |
[7, 30] |
ἕνα
ἕκαστον
ἡμῶν,
περὶ
ὧν
|
ἂν |
εἴπωμεν
ἐν
τῇ
βουλῇ,
συκοφαντοῦσι, |
[7, 26] |
δημάρχοις
καὶ
ποιεῖν,
ὅ
τι
|
ἂν |
ἐκεῖνοι
κελεύσωσιν·
ἥ
τ´
αἰδώς, |
[7, 60] |
διαφόροις
καὶ
στέρξων,
ὅ
τι
|
ἂν |
ἐκεῖνοι
περὶ
αὐτοῦ
διαγνῶσιν.
εἰ |
[7, 52] |
ὑπὸ
τῶν
πατρικίων
καὶ
ἃς
|
ἂν
|
ἐκείνους
διώκωσι,
τὸν
δῆμον
δικάζειν, |
[7, 38] |
δεῖσθε
καὶ
μετρίου
πράγματος,
ὅτι
|
ἂν |
ἐκείνῳ
δοκῇ,
τούτου
τὸν
δῆμον |
[7, 70] |
σφετέροις
τιμᾶν
νομίμοις·
καὶ
οὐθὲν
|
ἂν |
ἐκώλυσεν
ἅπαν
ἐκβεβαρβαρῶσθαι
τὸ
Ἑλληνικὸν |
[7, 17] |
φρονοῦσιν
οὐκ
ἔξεστιν,
οὐδὲ
πρᾶξαι
|
ἂν |
ἐξείη,
ἃ
βούλονται.
ἢ
κομίζεσθ´ |
[7, 42] |
πολεμεῖν
ὑμῖν;
ἐξ
ἧς
γὰρ
|
ἂν |
ἐξελασθῇ
πόλεως
δίκη
καὶ
νόμος, |
[7, 44] |
ἐπάσχομεν
καὶ
δαίμονας
ἐπικαλεσάμενοι,
πολλῶν
|
ἂν |
ἐξεπληρώσαμεν,
εὖ
ἴστε,
τὰς
ἀγορὰς |
[7, 51] |
μηκέτι
δεχομένων
διόρθωσιν·
ὅσα
δ´
|
ἂν |
ἔξω
τούτου
βιαζόμενος
καὶ
παρανομῶν |
[7, 17] |
ἐγγυητὰς
αἰτηθεὶς
εἰς
ἔκτισιν
ἧς
|
ἂν |
ἐπιθῶσιν
αὐτῷ
ζημίας.
ὁ
δὲ |
[7, 1] |
ὅλαις
ἀποπλανηθῆναι
τῆς
ἀληθείας
οὐκ
|
ἂν
|
ἐπιτρέψειεν.
ἀλλ´
ἔοικεν
ὁ
πρῶτος |
[7, 71] |
ὑποδοχὰς
καὶ
ἐκεχειρίας,
ἃ
πολὺ
|
ἂν |
ἔργον
εἴη
λέγειν,
τὰ
δὲ |
[7, 45] |
μηδ´
ὁτιοῦν
πράττειν.
πῶς
δ´
|
ἂν |
ἑτέροις
ἀδικεῖσθαι
λέγουσι
βοηθήσαιμεν,
οἷς |
[7, 17] |
τῆς
ἀρχῆς
ἀφῃρημένος.
Τίνος
γὰρ
|
ἂν |
ἔτι
γενοίμεθ´,
ἔφη,
κύριοι
τῶν |
[7, 24] |
λιμοῦ,
καὶ
τὸ
λοιπὸν
οὐκ
|
ἂν |
ἔτι
δύναιτο
πολὺν
ἀντισχεῖν
χρόνον |
[7, 52] |
ἐν
ᾧ
παντὶ
Δέκιος
οὐκ
|
ἂν |
ἔχοι
δεῖξαι
δίκην
οὐδεμίαν
οὔτε |
[7, 48] |
μόνος
εὐγενῶς
πείσομαι·
ἕως
δ´
|
ἂν |
ἔχω
τὴν
ψυχήν,
οὐδείς
με |
[7, 44] |
ὑμῶν
ἐσομένοις
καταλύειν
θέμις,
ἕως
|
ἂν
|
ἡ
πόλις
ἥδε
οἰκῆται,
πρῶτος |
[7, 19] |
λωφήσει
δ´
ἡ
στάσις,
ὅσον
|
ἂν |
ἡ
στρατεία
κατέχῃ
χρόνον·
μάλιστα |
[7, 56] |
μεθαρμοσάμενος
ἀρχάς
τ´
ἀποδείξας
ἃς
|
ἂν |
ἡγῆται
σωφρονέστατα
τῶν
κοινῶν
ἐπιτροπεύσειν· |
[7, 29] |
ἀκριβῶς
ἐξετάσαι
τὰ
διάφορα,
δικαιότερον
|
ἂν |
ἡμεῖς
οἱ
πατρίκιοι
τοῦ
δήμου |
[7, 41] |
ἐλαχίστην
μοῖραν
παρασχόμενοι.
οὕτω
δ´
|
ἂν |
ἡμῖν
τὸ
μὴ
μεῖον
ἔχειν |
[7, 53] |
δὲ
πράττοντας
πρὸς
ἀνθρώπους,
τί
|
ἂν |
ἡμῖν
τούτου
συνεβούλευες
ἔργον
ὑπομεῖναι |
[7, 63] |
ἐκ
τῶν
πολέμων
λάφυρα,
ὅσων
|
ἂν |
ἡμῖν
ὑπάρχῃ
τυχεῖν
δι´
ἀρετήν, |
[7, 16] |
τούτων
ἡ
σύνοδος
ἐγένετο,
οὐθὲν
|
ἂν |
ἠξιοῦμεν
οὔτε
κωλύειν
οὔτε
πολυπραγμονεῖν· |
[7, 50] |
ἐπιθυμίαις
τοῦ
δήμου;
οὐ
γὰρ
|
ἂν
|
ἠρκέσθη
τοὺς
δύο
μόνους
ἡμᾶς |
[7, 1] |
διαμαρτεῖν
τῶν
χρόνων
δοίη
τις
|
ἂν |
ἱστορικοῖς
ἀνδράσιν
ἀρχαίας
καὶ
πολυετεῖς |
[7, 38] |
ἐστὶν
ἡμῖν
πάτριον.
δύναισθε
δ´
|
ἂν |
καὶ
αὐτοὶ
τοῦτο
μαρτυρεῖν,
ὅτι, |
[7, 50] |
ὥσπερ
χειμάρρους
πολὺς
ἐμπεσὼν
παρέσυρεν
|
ἂν |
καὶ
κατήνεγκεν,
οὔτ´
εὐγενείας
φειδόμενος |
[7, 6] |
καταθεὶς
ἠξίου
μεμνῆσθαι
τῶν
εὐεργεσιῶν,
|
ἂν |
καταπλεύσωσιν
εἰς
τὴν
πατρίδα,
καὶ |
[7, 28] |
οὐκ
ἄλλους
τινὰς
παρεξόμεθα
ὧν
|
ἂν |
λέγωμεν
ἢ
ὑμᾶς
μάρτυρας.
τήν |
[7, 37] |
εἰς
μακροτάτους
ἀναβάλλεσθαι
χρόνους,
ἕως
|
ἂν
|
μαρανθῶσιν
αἱ
τῶν
πολλῶν
ὀργαί. |
[7, 24] |
τὸ
δεινόν,
ὃ
διαθήσουσιν
ἡμᾶς,
|
ἂν |
μὴ
ποιῶμεν
ἅπαντα
τῷ
δήμῳ |
[7, 13] |
ἐφαίνετο
φυλακῇ
ἀξιόχρεῳ
καταληφθὲν
οἷς
|
ἂν |
νεωτερίζειν
ἢ
παρακινεῖν
τι
βουλομένοις |
[7, 22] |
ὅπερ
ἐστὶν
ἀληθὴς
καὶ
πάντες
|
ἂν |
ὁμολογήσετε,
τυραννίδα;
εἰ
δ´
οὐχ |
[7, 44] |
πατρικίων
περιλελεῖφθαι
γένος.
οὐ
γὰρ
|
ἂν
|
οὕτως
ἀνδραποδωδῶς
παρέσχομεν
ἑαυτούς,
οἱ |
[7, 65] |
ὁ
δῆμος
ἐγίνετο
κύριος,
πολλὰς
|
ἂν
|
παράσχοι
λόγων
ἀφορμὰς
τοῖς
ἐπαινεῖν |
[7, 50] |
τῶν
ἀγαθῶν
βιώσεσθαι,
τὰς
ψυχὰς
|
ἂν |
πρότερον
ἢ
ταῦτ´
ἀφῃρέθητε,
οἱ |
[7, 71] |
παντὸς
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
κρατήσαντες
ἀσμένως
|
ἂν |
τὰ
κρείττω
μετέμαθον
ἔθη
τῶν |
[7, 45] |
κράτιστα
συνεβούλευες
τούτοις
καὶ
συνήνεγκεν
|
ἂν
|
τῇ
πόλει
ταῦτα
γενόμενα,
εἴτε |
[7, 50] |
οὐκ
εἰς
μακράν.
τί
γὰρ
|
ἂν |
τὸ
κωλῦσον
ἦν
οὕτως
αἰσχρῶς |
[7, 36] |
τυχόντα
τὸν
ὑπαίτιον,
ὅ
τι
|
ἂν |
τοῖς
πλείοσι
δικασταῖς
δόξῃ,
τοῦτο |
[7, 48] |
πόλεως
ἀγῶσιν,
ὥστε
ὅ
τι
|
ἂν |
τῷ
δαίμονι
δοκῇ,
μετὰ
πάντων |
[7, 42] |
ἐάν
γε
σωφρονῆτε.
ἡδέως
δ´
|
ἂν |
ὑμᾶς
ἐροίμην,
τίνα
γνώμην
λαβόντες |
[7, 50] |
τῆς
ὑμετέρας
γνώμης,
καὶ
οἷς
|
ἂν |
ὑμεῖς
ἐκφέρητε
δόγμασιν
οὐ
προσέχει |
[7, 31] |
ταῦτα
ποιοῦντας
τεθνάναι
νηποινί.
πῶς
|
ἂν |
ὑμεῖς
ἐνέγκαιτε
τὴν
αὐθάδειαν
τοῦ |
[7, 51] |
αὐτοκράτωρ
ἐστὶ
πράγματος,
ἀλλ´
ὅς´
|
ἂν |
ὑμεῖς
προβουλεύσητε,
ταῦτ´
ἐπιψηφίσαι
κύριος, |
[7, 29] |
δὲ
σίτου
τὴν
διάπρασιν
ὡς
|
ἂν |
ὑμῖν
ἅπασι
δόξῃ
ποιησάμενοι.
περιμείναντες |
[7, 43] |
ἐτόλμησεν
ἐνθάδε
εἰπεῖν,
ποῖόν
ποτ´
|
ἂν |
ὑμῖν
παρέστη
πρὸς
αὐτὸν
πάθος. |
[7, 30] |
ἀκούειν
τυραννικόν.
ἐγὼ
δὴ
παραινέσαιμ´
|
ἂν |
ὑμῖν,
ὧν
μὲν
εὕρεσθε
παρὰ |
[7, 42] |
συμφέρωνται
τύχαις;
τίς
δ´
οὐκ
|
ἂν |
ὑμῶν
καταγνοίη
πολλὴν
ἄνοιαν
καὶ |
[7, 71] |
βάρβαροι.
~Ἕτερος
μὲν
οὖν
ἀποχρῆν
|
ἂν |
ὑπέλαβε
καὶ
αὐτὰ
τὰ
νῦν |
[7, 31] |
εἰπεῖν.
ἔπειθ´
ἃ
παθεῖν
οὐκ
|
ἂν |
ὑπομείναιτε
αὐτοί,
ταῦθ´
ἑτέρους
πάσχοντας |
[7, 44] |
τὴν
πόλιν
ἐκλείποντας,
ὅσοι
δ´
|
ἂν |
ὑπομείνωσι
τῷ
κακοδαιμονεστάτῳ
διαφθαρήσεσθαι
τῶν |
[7, 56] |
κακὸν
ἐπιχειρῶν
πράττειν.
ὅσῳ
γὰρ
|
ἂν |
φοβερώτερον
κατασκευάσητε
τὸ
παραβαίνειν
τοὺς |
[7, 52] |
τοῖς
μὲν
δημόταις,
ἅς
τ´
|
ἂν |
φύγωσι
δίκας
ὑπὸ
τῶν
πατρικίων |
[7, 52] |
ἴσος
ἔσται
δικαστὴς
καὶ
οὐθὲν
|
ἂν |
χαρίσαιτο
αὑτῷ
πρὸς
ἀνδρὸς
ἐχθροῦ |
[7, 37] |
καὶ
τῶν
δημοσίων
δικῶν,
ὅσον
|
ἂν |
χρόνον
ὦσιν
ἐν
τοῖς
ὅπλοις. |
[7, 3] |
κατ´
ἐκείνους
τοὺς
χρόνους
περιβόητος
|
ἀνὰ |
τὴν
Ἰταλίαν
ὅλην
πλούτου
τε |
[7, 26] |
ἀπήλασαν.
διαβοηθέντος
δὲ
τοῦ
πάθους
|
ἀνὰ |
τὴν
πόλιν
ὅλην
ἐξεπήδων
ἅπαντες |
[7, 37] |
δὲ
μὴ
πείθοιεν
εἰς
μακροτάτους
|
ἀναβάλλεσθαι |
χρόνους,
ἕως
ἂν
μαρανθῶσιν
αἱ |
[7, 68] |
τοῦ
κλινιδίου
καὶ
τὸν
θεὸν
|
ἀναβοήσας |
ἀπῄει
τοῖς
ἑαυτοῦ
ποσὶ
διὰ |
[7, 37] |
δ´
εἰς
χρόνον
ὅσον
ἠξίουν
|
ἀναβολὴν |
ἔλαβον·
αὐτοί
τε
προσεμηχανήσαντο
διατριβὴν |
[7, 17] |
γὰρ
ἐδόκει
τὸ
πρᾶγμα
δεῖσθαι
|
ἀναβολῆς |
οὐδὲ
μελλησμοῦ,
μή
τι
ἄλλο |
[7, 37] |
ἐξῄεσαν
ἀμφότεροι,
ψήφισμα
κυρώσαντες
ὑπὲρ
|
ἀναβολῆς |
τῶν
τ´
ἰδίων
καὶ
τῶν |
[7, 67] |
ἀναγκαιοτάτων
σφίσι
θανάτοις
ἢ
φυγαῖς
|
ἀναβοώσας. |
οὐθὲν
γὰρ
πρὸς
τὰ
δάκρυα |
[7, 32] |
ὑμεῖς
δὲ
δίκαιοί
ἐστε
μεμνῆσθαι.
|
ἀναγκαζόμεθα |
δ´
αὐτὰ
παραφέρειν
νυνὶ
χρῄζοντες |
[7, 42] |
νῦν
ἐν
αὐτοῖς;
εἰ
δ´
|
ἀναγκαῖα |
καὶ
οὐκ
ἐνδεχόμενα
ἄλλως
γενέσθαι, |
[7, 40] |
κοινῷ,
προσθήσω
δ´
ὅτι
καὶ
|
ἀναγκαῖα, |
συγχωρήσατε
ἡμῖν
αὐτῶν
τυχεῖν
ἑκόντες. |
[7, 60] |
παρὰ
τοῦ
δήμου
δεομένοις
σφίσιν
|
ἀναγκαίαν |
χάριν
ἐπὶ
τῷ
κοινῷ
τῆς |
[7, 12] |
αὐτούς.
ἦν
δ´
οὐθὲν
εἶδος
|
ἀναγκαίας |
τροφῆς,
ὃ
οὐκ
ἐπείραζον
ἔτι, |
[7, 25] |
τῶν
ταπεινοτέρων,
μηδ´
ἀπρεπές,
ἀλλ´
|
ἀναγκαῖον |
ἡγεῖσθαι
τὸ
ἐπιεικές,
ἄλλως
τε |
[7, 66] |
λόγοις
πείσαντες
μεθήρμοσαν,
παντὸς
μάλιστ´
|
ἀναγκαῖον |
ἡγησάμην
εἶναι
τοὺς
λόγους
αὐτῶν |
[7, 65] |
εἶναι
καὶ
πόλει
τῇ
Ῥωμαίων
|
ἀναγκαιότατον, |
κρεῖττον
δὲ
καὶ
χεῖρον
γίνεσθαι |
[7, 67] |
λέγειν
τὰς
ἀποζευγνυμένας
ἀπὸ
τῶν
|
ἀναγκαιοτάτων |
σφίσι
θανάτοις
ἢ
φυγαῖς
ἀναβοώσας. |
[7, 65] |
καὶ
σώφρονες
καὶ
τὰ
κοινὰ
|
ἀναγκαιότερα |
τῶν
ἰδίων
τιθέμενοι,
ὁ
μὲν
|
[7, 25] |
ἐκτετιμηκότες
τῆς
τ´
εἰρήνης
οὐδὲν
|
ἀναγκαιότερον |
ὑπολαμβάνοντες
ἤχθοντο
τοῖς
λεγομένοις
ὑπ´ |
[7, 28] |
ἀποστολαὶ
τῶν
κληρούχων
ἐκ
τοῦ
|
ἀναγκαίου |
ἐγένοντο,
κοινῇ
δόξαν
ὑμῖν
ἅπασι |
[7, 44] |
καὶ
πολὺν
ἤδη
χρόνον
τῆς
|
ἀναγκαίου |
σπανίζεται
τροφῆς,
ἅπαν
αὐτὸ
ἐπιτρῖψαι, |
[7, 44] |
ἀξιῶν,
ὅτι
πένητες
ἄνθρωποι
τῆς
|
ἀναγκαίου |
τροφῆς
ἀποκλειόμενοι
τοσοῦτοι
τὸ
πλῆθος |
[7, 28] |
μεγάλα
ὤνησαν
ἐν
καιρῷ
σφόδρα
|
ἀναγκαίῳ |
γενόμεναι
τούς
τ´
ἐξιόντας
καὶ |
[7, 51] |
ὄντων·
πόθεν
γάρ;
ἀλλ´
ὡς
|
ἀναγκαίων |
καὶ
μηκέτι
δεχομένων
διόρθωσιν·
ὅσα |
[7, 70] |
ἡ
διήγησις,
ἀλλ´
ἵνα
τῶν
|
ἀναγκαίων |
τι
πιστώσηται
πραγμάτων,
ὅτι
τὰ |
[7, 20] |
πρὸς
τὰς
κατεχούσας
τὸ
κοινὸν
|
ἀνάγκας |
ἀποβλέποντες
τήν
τε
παρὰ
τοῦ |
[7, 22] |
πολλάκις
ἤδη
τοῖς
εἰς
ἀβουλήτους
|
ἀνάγκας |
καταστᾶσι
γνώμης
ἁμαρτοῦσι
τῆς
ἀρίστης |
[7, 42] |
νόμον
ἀφαιρούμενοι·
στασιάζειν
ἡμᾶς
αὖθις
|
ἀναγκάσετε |
καὶ
πολεμεῖν
ὑμῖν;
ἐξ
ἧς |
[7, 51] |
ἁμάρτῃ
τις
εἴτ´
ἀπατηθεὶς
εἴτ´
|
ἀναγκασθείς, |
καὶ
τὰ
λοιπὰ
ὅμοια
δεῖ |
[7, 23] |
καὶ
πολυπραγμοσύνην,
ὑφ´
ἧς
ὑμεῖς
|
ἀναγκασθέντες |
τά
τ´
ἀπολωλότα
πειρᾶσθε
ἀναλαβεῖν, |
[7, 65] |
καὶ
τυραννικοὶ
τοὺς
τρόπους
λόγον
|
ἀναγκασθέντες |
ὑποσχεῖν
τοῦ
βίου
καὶ
τῶν |
[7, 2] |
καὶ
κύκλῳ
τὴν
νῆσον
περιπλεῖν
|
ἀναγκασθέντες |
χρόνιοί
τε
κατήχθησαν
πρὸς
τὸν |
[7, 24] |
καὶ
τιμίας
ἔχοι
τὰς
ἀγοράς·
|
ἀναγκασθήσονται |
δ´
οἱ
μὲν
κάκιστοι
καὶ |
[7, 44] |
τὸ
πλῆθος
ὄντες
ὁμόσε
χωρεῖν
|
ἀναγκασθήσονται |
τοῖς
αἰτίοις
τῆς
συμφορᾶς
οὐθὲν |
[7, 43] |
γνώμῃ
τῇ
βελτίστῃ
κεχρῆσθαι
οἷς
|
ἀνάγκη |
εἴκειν
τοῦ
βέβαια
τηρεῖν
τὰ |
[7, 42] |
προϊδόμενοι
τὸ
κράτιστον
ἢ
τῇ
|
ἀνάγκῃ |
εἴξαντες;
εἴπερ
γὰρ
ταῦθ´
ὑπελαμβάνετε |
[7, 54] |
ἔχων
νουθετήσει
μεμιγμένην
καὶ
δέησιν
|
ἀνάγκῃ. |
ἠξίου
γὰρ
αὐτόν,
ἐπεὶ
διιστάναι |
[7, 48] |
καὶ
σὺν
ὀλίγοις,
εἰ
δ´
|
ἀνάγκη |
καὶ
μόνος
εὐγενῶς
πείσομαι·
ἕως |
[7, 13] |
ὁ
στόλος
εἰς
Οὐελίτρας
εὐπρεπεῖ
|
ἀνάγκῃ |
καταληφθεὶς
ἀπεστάλη,
καὶ
ἕτερος
αὖθις |
[7, 69] |
ὄντα.
ὁ
δ´
ἐν
τοιᾷδε
|
ἀνάγκῃ |
κρατούμενος
ἐβόα
τε
φωνὰς
δυσφήμους, |
[7, 43] |
τὰ
συμφέροντα,
ἃ
καὶ
πολλὴ
|
ἀνάγκη |
ποιεῖν
ὑμᾶς
μεμνημένους
τῶν
ὅρκων, |
[7, 8] |
ἐπιόντων
πολεμίων
ἔχοιεν
αὐτοῖς,
ὅταν
|
ἀνάγκη |
τις
καταλάβῃ,
χρῆσθαι
καὶ
μὴ |
[7, 72] |
καὶ
ὣς
μνηστῆρες
ἄγον
ζώσαντες
|
ἀνάγκῃ. |
τοῦτο
δὴ
τὸ
ἔθος
ἀρχαῖον |
[7, 20] |
ἀγοράς,
ἵνα
σωφρονέστεροι
διὰ
τὴν
|
ἀνάγκην |
γένοιντο
καὶ
πρὸς
τὰ
λοιπὰ |
[7, 19] |
ἑκούσιον
ὑπήντα
πρὸς
τὴν
καταγραφήν·
|
ἀνάγκην |
δὲ
προσφέρειν
τοῖς
μὴ
βουλομένοις |
[7, 43] |
ἀπάτῃ
παραχθέντας,
ἀλλὰ
κατὰ
πολλὴν
|
ἀνάγκην
|
εἰς
αὐτὸν
ἀφίγμεθα,
δεινὰ
καὶ |
[7, 53] |
ἀμυνοῦσιν
αὐτῇ.
εἰ
δ´
εἰς
|
ἀνάγκην |
ἡμᾶς
κατακλείσετε
τῆς
πανταχόθεν
ἐπικουρίας |
[7, 49] |
αἴτια
γέγονεν,
ὡς
διὰ
τὴν
|
ἀνάγκην |
συγχωρηθέντα
ὑφ´
ὑμῶν,
ἀλλ´
οὐκ |
[7, 65] |
ἅπασι
κοινωσαμένη,
τὰ
μὲν
ὑπ´
|
ἀνάγκης
|
τε
καὶ
ἄκουσα,
τὰ
δ´ |
[7, 22] |
τοιόνδε.
~Ὅτι
μὲν
οὐχ
ὑπ´
|
ἀνάγκης |
τε
καὶ
ἀπορίας
βιασθεὶς
ὁ |
[7, 58] |
διελθόντες
καὶ
τὰ
δόγματα
αὐτῆς
|
ἀναγνόντες |
προεῖπον
ἡμέραν,
ἐν
ᾗ
τὴν
|
[7, 1] |
μόνον
ἐν
ταῖς
ἀρχαίαις
εὑρὼν
|
ἀναγραφαῖς, |
ὅτι
πρέσβεις
ἀπεστάλησαν
ἐπὶ
τούτων |
[7, 66] |
πολέμοις
πράξεις
ἀκριβῶς
οἴονται
δεῖν
|
ἀναγράφειν, |
καὶ
περὶ
μίαν
ἔστιν
ὅτε |
[7, 66] |
πολιτικὰς
δὲ
κινήσεις
καὶ
στάσεις
|
ἀναγράφοντες |
οὐκ
οἴονται
δεῖν
ἀπαγγέλλειν
τοὺς |
[7, 70] |
ἐδέξαντο·
οὐχ
ἡγούμενος
ἀποχρῆν
τοῖς
|
ἀναγράφουσι |
τὰς
ἀρχαίας
καὶ
τοπικὰς
ἱστορίας, |
[7, 8] |
ἅπασα
χρῆται
προοιμίοις
τυραννίς,
γῆς
|
ἀναδασμὸν |
καὶ
χρεῶν
ἄφεσιν·
τούτων
δὲ |
[7, 8] |
εἰς
τοὺς
δημοτικοὺς
διὰ
τὸν
|
ἀναδασμὸν |
τῆς
γῆς
καὶ
τὰς
τῶν |
[7, 72] |
ἄλλου
μέλους,
ἃς
ἀλφίτοις
ζέας
|
ἀναδεύσαντες |
προσέφερον
τοῖς
θύουσιν
ἐπὶ
κανῶν· |
[7, 34] |
λόγοις
οὐχ
ὡς
πολίτου
δῆμον
|
ἀναδιδάσκοντος |
εὐλόγιστος
αἰδώς,
οὐδ´
ὡς
ἰδιώτου |
[7, 36] |
ὅσον
δή
τινα,
καὶ
ψῆφον
|
ἀναδοῦναι |
τοῖς
πολίταις
ὑπὲρ
αὐτοῦ
κατὰ |
[7, 9] |
βοστρυχιζομένους
καὶ
κεκρυφάλοις
τὰς
πλοκαμίδας
|
ἀναδοῦντας
|
ἐνδύεσθαί
τε
ποικίλους
καὶ
ποδήρεις |
[7, 61] |
ἄνδρα
ἐπὶ
δίκην
τοῖς
δημοτικοῖς,
|
ἀναδώσειν |
περὶ
αὐτοῦ
ψῆφον,
ἄλλο
δὲ |
[7, 73] |
ἔπαρχον
τῶν
ὀρχηστῶν,
ὥσπερ
ἔφην,
|
ἀναζητήσασα |
τὸν
τῷ
θεράποντι
λωβησάμενον
καὶ |
[7, 54] |
καὶ
διὰ
μικρὰς
προφάσεις
πολέμους
|
ἀναζωπυροῦσιν |
ἐμφυλίους·
ἐπαινῶν
δὲ
τοὺς
ἓν |
[7, 68] |
ὀρχηστὴν
οὐ
καλὸν
ἔδωκαν,
ἵν´
|
ἀναθῶνται
|
τὰς
ἑορτὰς
καὶ
ἐξ
ἀρχῆς |
[7, 65] |
τὰ
κοινὰ
εὖ
διοικοῦντος
ἀδίκως
|
ἀναιρεθείη, |
δεινόν
τι
τοῖς
ἄλλοις
κατεφαίνετο, |
[7, 2] |
ὡς
κατάσκοποι
πρὸς
τῶν
Οὐολούσκων
|
ἀναιρεθῆναι |
διαβληθέντες
ὑπὸ
τῶν
ἐκ
Ῥώμης |
[7, 10] |
ῥᾷστά
τε
καὶ
τάχιστα
λαθόντες
|
ἀναιρεθήσονται. |
τοῦτο
καταμαθόντες
οἱ
παῖδες,
εἴτε
|
[7, 46] |
ὅρκους
παραβαίνειν,
δεξιὰς
παρασπονδεῖν,
ὁμολογίας
|
ἀναιρεῖν, |
δήμῳ
πολεμεῖν,
εἰς
ἀρχόντων
σώματα |
[7, 56] |
τοὺς
μὲν
ἐπικυροῦν,
τοὺς
δ´
|
ἀναιρεῖν, |
καὶ
περὶ
πολέμου
καὶ
εἰρήνης |
[7, 6] |
ἄλλους
εἰς
φυγὴν
καὶ
νίκην
|
ἀναιρεῖται |
πασῶν
λαμπροτάτην.
διαπραξάμενος
δὲ
ταῦτα |
[7, 23] |
οὐκ
ἄρχοντες,
ἀλλ´
ἀμυνόμενοι,
οὐδ´
|
ἀναιροῦντες |
τὰς
ὁμολογίας,
ἀλλὰ
τοὺς
ἀνῃρηκότας
|
[7, 23] |
ἀλλὰ
ταύτην
ἐνέβαλον
αὐτοῖς
τὴν
|
ἀναισχυντίαν |
τε
καὶ
πολυπραγμοσύνην,
ὑφ´
ἧς |
[7, 34] |
τοσούτων
ἀνδρῶν
εἰδότων
οὐδ´
εἰς
|
ἀναισχύντους |
καταφεύγειν
ἀπολογίας,
Μάρκιον
ὄντα
καὶ |
[7, 23] |
τοὺς
ἀνῃρηκότας
τιμωρούμενοι
{αὐτὸ
δρῶσιν}
|
ἀναίτιοί |
τε
πρὸς
θεοὺς
ἔσονται
καὶ |
[7, 7] |
καταφιλοῦντες
καὶ
ταῖς
ἡδίσταις
ἕκαστον
|
ἀνακαλούμενοι
|
προσηγορίαις.
καὶ
ἡ
ἄλλη
δὲ |
[7, 14] |
τὸν
Βροῦτον
ἀγορανόμους
τότ´
ὄντας
|
ἀνακαλῶν |
ἑκάτερον
ἐξ
ὀνόματος,
οἳ
καὶ |
[7, 55] |
καθ´
ἑαυτὸ
γινόμενον,
ὅταν
δ´
|
ἀνακερασθῇ |
πάντα
μετρίως,
τὸ
παρακινοῦν
μέρος |
[7, 67] |
αὐτὸς
δ´
ὁ
Μάρκιος
οὔτ´
|
ἀνακλαυσάμενος |
ὤφθη
τὰς
αὑτοῦ
τύχας
οὔτ´ |
[7, 26] |
τοῖς
πατρικίοις
καὶ
τὴν
ἀρχαίαν
|
ἀνακτησόμενοι |
πολιτείαν,
οἱ
δὲ
ταπεινοὶ
ταῖς |
[7, 1] |
ὥστε
μηδὲ
κατελθοῦσι
τοῖς
γεωργοῖς
|
ἀναλαβεῖν |
αὐτὴν
ἔτι
ῥᾴδιον
εἶναι
δούλων |
[7, 23] |
ἀναγκασθέντες
τά
τ´
ἀπολωλότα
πειρᾶσθε
|
ἀναλαβεῖν, |
καὶ
τὰ
λοιπὰ
δι´
ἧς |
[7, 33] |
τὴν
πόλιν
καὶ
τὸν
ἀρχαῖον
|
ἀναλαβεῖν |
κόσμον.
οὐ
γὰρ
ὅσον
τὰς |
[7, 59] |
δὲ
τὴν
ψῆφον
οὐχ
ἅπαντες
|
ἀναλαβόντες, |
ἀλλὰ
κατὰ
τοὺς
ἰδίους
ἕκαστοι |
[7, 51] |
χωρεῖν
παρεσκευασμένους,
ἔπτηξε
καὶ
μικρὸν
|
ἀναλαβὼν |
ἑαυτὸν
ὥσπερ
ἐκ
μέθης
καὶ |
[7, 8] |
κλήρους
καὶ
τὴν
λοιπὴν
ὕπαρξιν
|
ἀναλαβών, |
ἐξελόμενος
χρυσὸν
καὶ
ἄργυρον
καὶ |
[7, 58] |
ἡ
βουλὴ
ἐπιτρέψειεν
αὐτοῖς,
ψῆφον
|
ἀναλαμβάνοντες |
ἐπεκύρουν·
τὰς
δὲ
μεταξὺ
τῶν |
[7, 4] |
τὸ
πλῆθος,
πολιτεύμασί
τε
κεχαρισμένοις
|
ἀναλαμβάνων |
καὶ
τοὺς
σφετεριζομένους
τὰ
κοινὰ |
[7, 38] |
ὅλης
τῆς
πόλεως
τὴν
ψῆφον
|
ἀναληψομένους· |
παρήγγελλε
δὲ
καὶ
τῷ
Μαρκίῳ |
[7, 66] |
μίαν
ἔστιν
ὅτε
μάχην
πολλοὺς
|
ἀναλίσκουσι |
λόγους,
τόπων
τε
φύσεις
καὶ |
[7, 71] |
ἐπιχειρούσας
Ταρκύνιον
ἐπὶ
τὴν
ἀρχήν·
|
ἀναλοῦσθαι |
δ´
ἔταξε
καθ´
ἕκαστον
ἐνιαυτὸν |
[7, 29] |
ἀχθεσθῆτε
ἀκούοντες,
εἴ
γ´
οὐκ
|
ἀναμείναντες |
τῆς
γνώμης
ἡμῶν
μαθεῖν
τὸ |
[7, 60] |
ἀφεῖναι
τῆς
δίκης
τὸν
ἄνδρα
|
ἀναμιμνησκομένους, |
οἷος
εἰς
τὰ
κοινὰ
ἐγένετο |
[7, 4] |
κόσμου
πεζοί
τε
καὶ
ἱππεῖς
|
ἀναμὶξ |
ὡς
ἅπαντας
ἀναρπασόμενοι.
ἦν
δὲ |
[7, 13] |
ἐπιθυμίαν
τοῦ
κακῶσαι
τὸ
δημοτικὸν
|
ἀναμνήσει
|
τῆς
ἀποστάσεως.
διὰ
ταύτας
μὲν |
[7, 69] |
ἔπειτα
λέγει
τις
ἐξ
αὐτῶν
|
ἀναμνησθεὶς |
τὸ
γενόμενον,
καὶ
πάντες
ἐμαρτύρησαν. |
[7, 43] |
μάθετε,
ὦ
πατέρες,
μᾶλλον
δ´
|
ἀναμνήσθητε· |
οὐδὲν
γὰρ
ὅ
τι
οὐ |
[7, 44] |
τῶν
τότε
ὑπὸ
τούτου
ἀξιωθέντων,
|
ἀναμνήσθητε, |
ὦ
πατέρες,
ὅτ´
ἀπέφαινε
καλὸν |
[7, 73] |
βουλὴ
παρὰ
τοῦ
τὸ
πραχθὲν
|
ἀνανεωσαμένου, |
τοῦτον
ὑπολαβοῦσα
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ |
[7, 67] |
οὔτ´
ἄλλο
εἰπὼν
ἢ
δράσας
|
ἀνάξιον |
τῆς
ἑαυτοῦ
μεγαλοφροσύνης
οὐδ´
ὁτιοῦν· |
[7, 11] |
ἤδη
τοῦ
τείχους
πλησίον
ὄντας
|
ἀναπεπταμέναις |
ταῖς
πύλαις
ὑποδέχονται,
καὶ
τοῦτο |
[7, 62] |
{τὸ}
ἄλλο
μέρος
τοῦ
σώματος
|
ἀνάπλεων |
τῶν
πληγῶν,
καὶ
ἐπύθετο,
εἰ |
[7, 69] |
ὑγιής.
~Ἡ
δὲ
βουλὴ
δέους
|
ἀνάπλεως |
ἐγένετο,
καὶ
ἀχανὴς
ἦν
ἕκαστος |
[7, 64] |
βοῆς
καὶ
θορύβου
πᾶσα
ἦν
|
ἀνάπλεως |
ἡ
ἀγορά,
καὶ
οὔθ´
ὁ |
[7, 46] |
σῶμα
ὑπεύθυνον
ποιεῖν,
ἀλλ´
ἄκριτον
|
ἀναπολόγητον |
μηδενὸς
δεηθέντα
μηθένα
φοβηθέντα
μηθενὶ |
[7, 68] |
ὑπ´
ἄλλης
τινὸς
αἰτίας
φανερᾶς
|
ἀναρπασθέντα |
αἰφνιδίως
ἀποθανεῖν·
καὶ
αὖθις
τὴν |
[7, 50] |
αἰσχρῶς
καὶ
κακῶς
Μαρκίου
τοῦδε
|
ἀναρπασθέντος |
ὥσπερ
ἐν
ἐρημίᾳ
κἀμὲ
μετὰ |
[7, 4] |
καὶ
ἱππεῖς
ἀναμὶξ
ὡς
ἅπαντας
|
ἀναρπασόμενοι. |
ἦν
δὲ
τὸ
πρὸ
τῆς
|
[7, 73] |
ἁπάντων
ἐθῶν
ἀπεδείκνυντο,
στεφανώσεις
καὶ
|
ἀναρρήσεις |
ποιούμενοι
τιμῶν,
αἷς
ἐτίμων
τοὺς |
[7, 13] |
ἀξιόλογος.
μάλιστα
δ´
ἡ
στάσις
|
ἀναρριπιζομένη, |
πρὶν
ἢ
πεπαῦσθαι
καλῶς
ἔτι |
[7, 15] |
εἰ
μὴ
παύσονται
τὴν
στάσιν
|
ἀναρριπίζοντες |
ἀξίας
τίσουσι
δίκας.
ταύτης
ἡγεῖτο |
[7, 40] |
κίνδυνον
δ´
οὐ
τὸν
ἐλάχιστον
|
ἀναρρίψομεν
|
εἰς
δίκην
ὑπαχθέντες,
ἀλλ´
ὡς |
[7, 68] |
ἀπαλλάττεσθαι·
καὶ
ἐπειδὴ
πάντα
διεξῆλθεν
|
ἀναστὰς |
ἐκ
τοῦ
κλινιδίου
καὶ
τὸν
|
[7, 68] |
δ´
ἐκ
τῶν
ὕπνων
ἔφησεν
|
ἀναστὰς |
παρ´
οὐδὲν
ἡγήσασθαι
τὸ
ὄναρ, |
[7, 35] |
εἰς
μέσους
καὶ
τοῖς
ῥαβδούχοις
|
ἀναστέλλειν |
κελευσάντων
τοὺς
ὄχλους·
τοσαύτη
ἄρα |
[7, 37] |
οἱ
Ῥωμαῖοι
εἰς
τὴν
πόλιν
|
ἀναστρέψαι. |
~Διαλυθείσης
δὲ
τῆς
στρατιᾶς
ὁ |
[7, 12] |
ταῖς
πρεσβείαις
τοιαῦτα
παθούσαις
ἀπράκτοις
|
ἀναστρέψαι |
συνέβη,
ἐκ
δὲ
τῶν
ἐν |
[7, 4] |
δὲ
πλήθει
τῶν
βαρβάρων
πολέμιος.
|
ἀνατρεπόμενοι |
γὰρ
ὑπ´
ἀλλήλων
καὶ
συμπατούμενοι |
[7, 19] |
παντοδαποῖς
χειμῶσι
γενόμενοι
καὶ
πολλάκις
|
ἀνατρέψαι |
κινδυνεύσαντες
τὴν
πόλιν
οὐθὲν
δεινὸν |
[7, 30] |
κοινῶν
προστασίας
καὶ
τὴν
τάξιν
|
ἀνατρέψαι |
τῆς
πατρίου
πολιτείας
οὔτ´
ᾐτήσασθε |
[7, 22] |
αὖ
τρόπον
οὐ
χείρων
οὖσα
|
ἀναφαίνεται
|
τῇ
κωλύσει
τοῦ
τέλους
ἀφανίζουσα |
[7, 44] |
ἀφανές
που
καταδὺς
χωρίον,
ἀλλ´
|
ἀναφανδὸν |
ἐν
τῷδε
τῷ
τόπῳ
πάντων |
[7, 21] |
κόσμον
ἀποκαταστῆσαι
προθυμούμενος
αὐτός
τ´
|
ἀναφανδόν, |
ὥσπερ
καὶ
πρότερον
ἔφην,
ἔπραττε |
[7, 63] |
ἀπεμπολᾷ
καὶ
εἰς
τὸ
δημόσιον
|
ἀναφέρει |
τὰ
χρήματα·
καὶ
τοῦτον
τὸν |
[7, 61] |
δήμου
διετέλεσεν
εἰς
κατασκευὴν
τυραννίδος
|
ἀναφέρων· |
ἔπειτα
μετ´
ἐκεῖνον
οἱ
δυνατώτατοι |
[7, 6] |
ὄλεθρον,
δέχεται
μὲν
τὴν
στρατηγίαν,
|
ἀναχθεὶς |
δ´
ἅμα
τοῖς
πρέσβεσι
τῶν |
[7, 3] |
πολλοῦ
διετέλεσαν
ἀπὸ
τῶν
στομάτων
|
ἀναχωροῦντες
|
ἐπὶ
τὰς
πηγάς.
τοῦτο
καταμαθόντες |
[7, 60] |
αὐτὸν
ἀφεῖναι
τῆς
δίκης
τὸν
|
ἄνδρα |
ἀναμιμνησκομένους,
οἷος
εἰς
τὰ
κοινὰ |
[7, 64] |
ἦν,
ἐκ
παντὸς
ἀπολέσαι
τὸν
|
ἄνδρα |
δήπου
προθυμούμενον,
ἔτι
μᾶλλον
εἰς |
[7, 60] |
μὲν
ἐπαχθείσης,
ἐὰν
ἀπολύσωσι
τὸν
|
ἄνδρα, |
διὰ
τὸ
μηδὲν
ἀδικεῖσθαι
τὸν |
[7, 59] |
καὶ
ἐνενήκοντα
λόχων
ἀπολυθήσεσθαι
τὸν
|
ἄνδρα, |
εἰ
δὲ
μή
γ´
ὑπὸ |
[7, 26] |
ὑπὸ
τοῦ
Μαρκίου,
καὶ
τὸν
|
ἄνδρα |
εἰς
ἀπολογίαν
ἐκάλουν.
ὡς
δ´ |
[7, 61] |
ὄντι
παρέχουσιν
οἱ
πατρίκιοι
τὸν
|
ἄνδρα |
ἐπὶ
δίκην
τοῖς
δημοτικοῖς,
ἀναδώσειν |
[7, 64] |
τοῦ
μὴ
ἂν
ἁλῶναι
τὸν
|
ἄνδρα |
θανάτου
{αὐτῷ
τιμησάντων}
ὡς
δ´ |
[7, 62] |
καὶ
φιλόχρηστον
ἀπολύειν
ἐβόα
τὸν
|
ἄνδρα, |
καὶ
δι´
αἰσχύνης
ἐλάμβανεν,
εἰ |
[7, 6] |
ἀργύριόν
τε
διαδοὺς
αὐτοῖς
κατ´
|
ἄνδρα |
καὶ
τὰς
παρὰ
τῶν
Ἀρικηνῶν |
[7, 62] |
στάσιν,
ἤχθοντο
μὲν
ἀπολύειν
τὸν
|
ἄνδρα |
μέλλοντες,
οὐκ
εἶχον
δ´,
ὅ |
[7, 51] |
ἀλλ´
ἐπὶ
τιμωρίαν
καλεῖσθαι
τὸν
|
ἄνδρα, |
ὁρῶν
ὡς
οὐδενὸς
αὐτοκράτωρ
ἐστὶ |
[7, 50] |
δὲ
Μάρκιον
τουτονὶ
τὸν
φιλόπολιν
|
ἄνδρα, |
οὔτε
προγόνων
ἀφανῶν
ὄντα
οὔτ´ |
[7, 40] |
καὶ
κατήγορον
ἕξομεν
τοῦ
προβουλεύματος
|
ἄνδρα |
τὴν
αὐτὴν
ἐξουσίαν
ἔχοντα
ἡμῖν, |
[7, 54] |
ψήφου
γενήσεται
κύριος,
ἀπολύσει
τὸν
|
ἄνδρα |
τῆς
αἰτίας
αἰδούμενος
μὲν
αὐτὸ
|
[7, 30] |
αἰτιῶνται,
καὶ
νῦν
Γάιον
Μάρκιον,
|
ἄνδρα |
φιλόπολιν,
ἐλευθέρᾳ
φωνῇ
χρησάμενον
ὑπὲρ
|
[7, 32] |
ἀποκτεῖναι
μήτ´
ἐκβαλεῖν
τῆς
πόλεως
|
ἄνδρα
|
φιλόπολιν
καὶ
τὰ
πολέμια
πάντων |
[7, 25] |
τὰς
τιμὰς
ἐλαττώσει
ἐπῄνουν
τὸν
|
ἄνδρα |
ὡς
γενναῖον
καὶ
φιλόπολιν
καὶ |
[7, 51] |
ῥητὴν
εἰς
αὐτὴν
ἐκάλει
τὸν
|
ἄνδρα |
ὡς
δίκην
ὑφέξοντα,
ἧς
αὐτὸς |
[7, 6] |
πόλεως
κατηγορήσας,
πολλοὺς
δὲ
τῶν
|
ἀνδραγαθησάντων |
κατὰ
τὴν
μάχην
ἐπαίνους
διελθὼν |
[7, 44] |
γένος.
οὐ
γὰρ
ἂν
οὕτως
|
ἀνδραποδωδῶς |
παρέσχομεν
ἑαυτούς,
οἱ
μὲν
ἐκπεσεῖν, |
[7, 19] |
καταληφθέντος
ἐν
τοῖς
ἀγροῖς
καὶ
|
ἀνδραπόδων |
καὶ
βοσκημάτων
συχνῶν
ἐγκρατὴς
ἐγένετο, |
[7, 28] |
πάντων
ἐσπάνικε
καρπῶν
τε
καὶ
|
ἀνδραπόδων |
καὶ
βοσκημάτων
τὰ
μὲν
ὑπὸ |
[7, 72] |
τε
καὶ
κατασκώπτειν
τοὺς
ἐπιφανεστάτους
|
ἄνδρας |
αὐτοῖς
στρατηλάταις,
ὡς
Ἀθήνησι
τοῖς
|
[7, 9] |
τὸν
ἀπὸ
τοῦδε
χρόνον
εἰς
|
ἄνδρας |
εἴα
τελεῖν.
πολλὰ
δὲ
καὶ |
[7, 55] |
ἧττον
ἀποδείκνυτε
φύλακας
αὐτῶν
τριακοσίους
|
ἄνδρας |
ἐκ
τῶν
πατρικίων
τοὺς
κρατίστους |
[7, 2] |
ἐξαιτεῖσθαι
παρὰ
τοῦ
τυράννου
τοὺς
|
ἄνδρας
|
ἐπεχείρησαν
ἐπὶ
θανάτῳ,
ἀποτυχόντες
δὲ |
[7, 5] |
τὸν
δῆμον
ἀποστεῖλαι
Ἀρικηνοῖς
δισχιλίους
|
ἄνδρας
|
ἐπὶ
συμμαχίαν,
καὶ
στρατηγὸν
ἀποδείξαντες |
[7, 24] |
τοὺς
ἀποσταλέντας
ἐπὶ
τὴν
σιτωνίαν
|
ἄνδρας, |
καὶ
ἄλλα
πολλά
τιν´,
ἃ |
[7, 72] |
βραχύτεραι
τῶν
μετρίων·
τοῖς
δ´
|
ἀνδράσι
|
καὶ
κράνη
χάλκεα
λόγοις
ἐπισήμοις |
[7, 1] |
χρόνων
δοίη
τις
ἂν
ἱστορικοῖς
|
ἀνδράσιν |
ἀρχαίας
καὶ
πολυετεῖς
συνταττομένοις
πραγματείας, |
[7, 65] |
γὰρ
τύχωσι
τῆς
ἐξουσίας
ταύτης
|
ἄνδρες |
δίκαιοι
καὶ
σώφρονες
καὶ
τὰ |
[7, 65] |
ὡς
ἡμαρτημένον,
ἀλλὰ
σκοπεῖν,
ὅπως
|
ἄνδρες |
καλοὶ
καὶ
ἀγαθοὶ
τοῦ
δήμου |
[7, 60] |
βουλὴ
δεησομένη
περὶ
αὐτοῦ
πάρεισιν,
|
ἄνδρες |
οἱ
κράτιστοι
τῆς
πόλεως
τριακόσιοι, |
[7, 20] |
δεύτερον
καταστάντες
ἐπὶ
τὴν
ἀρχήν,
|
ἄνδρες |
οὔθ´
ὅπλων
οὔτε
λόγων
ἄπειροι, |
[7, 65] |
γὰρ
ἤδη
καλοὶ
καὶ
ἀγαθοὶ
|
ἄνδρες |
οὐκ
ἄξια
τῆς
ἀρετῆς
ἔπαθον, |
[7, 53] |
δ´
οὓς
βούλονται
τῶν
πατρικίων
|
ἀνδρηλατεῖν |
ἢ
μιαιφονεῖν
εἰς
πόλεμον
ἐμφύλιον
|
[7, 36] |
κακὸν
ἐργάσηται,
προθεῖναι
δὲ
τῷ
|
ἀνδρὶ |
δίκην
ὁρίσαντα
χρόνον
ὅσον
δή |
[7, 36] |
τὰ
κατεπείγοντα
προθήσομεν
χρόνον
τῷ
|
ἀνδρὶ |
εἰς
ἀπολογίαν
καὶ
τὴν
δίκην |
[7, 54] |
δίκῃ
συνεβούλευε
καὶ
συναπολογεῖσθαι
τῷ
|
ἀνδρὶ |
καὶ
τὸν
δῆμον
ἀξιοῦν
μηθὲν |
[7, 58] |
παρασκευὴν
τῆς
ἀπολογίας
ὁρίζεται
τῷ
|
ἀνδρὶ |
μέχρι
τῆς
τρίτης
ἀγορᾶς·
αἱ |
[7, 22] |
εἰ
δ´
οὐχ
ὑφ´
ἑνὸς
|
ἀνδρός, |
ἀλλ´
ὑφ´
ὅλου
τυραννούμεθα
δήμου, |
[7, 36] |
ἔργα,
ὦ
δημόται,
ὡς
ἑνὸς
|
ἀνδρὸς |
αὐθάδους
ὅλην
ἀδικοῦντος
τὴν
πόλιν |
[7, 55] |
καὶ
παρανομεῖν
ὑπὸ
τοῦ
κρατίστου
|
ἀνδρὸς |
βίᾳ
καταληφθεὶς
δικαιοῦται.
ὑμῖν
δ´, |
[7, 60] |
καὶ
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν
χάριτι
δίκην
|
ἀνδρὸς |
ἑνὸς
ὑπεριδεῖν.
Ταῦτα
καὶ
παραπλήσια |
[7, 17] |
μή
τι
ἀνήκεστον
ἡ
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἐξεργάσηται
μανία.
τῇ
δ´
ἑξῆς |
[7, 36] |
ἐνδοιάζον
καὶ
οὐκ
ἀγαπητῶς
δεχόμενον
|
ἀνδρὸς |
ἐπιφανεστάτου
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει |
[7, 52] |
οὐθὲν
ἂν
χαρίσαιτο
αὑτῷ
πρὸς
|
ἀνδρὸς |
ἐχθροῦ
τὴν
ψῆφον
ἐπιφέρων·
οὗτοι |
[7, 64] |
γένωνται
φρονιμώτεροι.
διάνοια
μὲν
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἥδε
ἐγένετο
περὶ
τὸ
ἔργον· |
[7, 21] |
ἀρχὴν
τήν
τε
λαμπρότητα
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
καὶ
τὴν
τόλμαν
δι´
εὐλαβείας |
[7, 43] |
δεινῶν
πεπονθότες
ὑπὸ
τοῦδε
τοῦ
|
ἀνδρός, |
μάθετε,
ὦ
πατέρες,
μᾶλλον
δ´ |
[7, 64] |
καὶ
σπουδάζοντες
ὑπὲρ
ἀφέσεως
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
μαλακώτεροι
τούτων
ἀκούσαντες
ἐγένοντο,
τὸ |
[7, 26] |
δὴ
προσῄεσαν
ὡς
ἐπιληψόμενοι
τοῦ
|
ἀνδρός, |
οἱ
δὲ
πατρίκιοι
δεινὸν
ἡγησάμενοι |
[7, 32] |
μὲν
γὰρ
λόγος
ὑμᾶς
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
οὐδὲν
ἔβλαψεν,
αἱ
δὲ
πράξεις |
[7, 45] |
οἱ
πένητες
ὑβριζόμενοι
πρὸς
ἑνὸς
|
ἀνδρὸς |
οὔπω
τυραννοῦντος,
ἀλλ´
ἔτι
μέλλοντος, |
[7, 52] |
νόμος
οὔθ´
αἱ
συνθῆκαι
κατ´
|
ἀνδρὸς |
πατρικίου
δικάζειν
τῷ
δήμῳ
δεδώκασιν |
[7, 65] |
νόμος
ἠξίου.
~Αὕτη
πρώτη
κατ´
|
ἀνδρὸς |
πατρικίου
πρόσκλησις
εἰς
τὸν
δῆμον |
[7, 61] |
δήμαρχοι,
ψῆφον
ἐπενεχθῆναι
περὶ
τοῦ
|
ἀνδρὸς
|
προθυμεῖσθε,
μηθὲν
ἔξω
τοῦ
ἐγκλήματος |
[7, 65] |
ἐπῃνεῖτο,
ὁπότε
δ´
ἀρετὴ
φθονηθεῖσα
|
ἀνδρὸς |
τὰ
κοινὰ
εὖ
διοικοῦντος
ἀδίκως |
[7, 59] |
πρῶτον
ἐγένετο
Ῥωμαίοις
ἐκκλησία
κατ´
|
ἀνδρὸς |
ψηφοφόρος
{ἡ
φυλετικὴ}
πολλὰ
{δὲ} |
[7, 72] |
γίνοιτο
τοῖς
ξένοις
ἡ
μέλλουσα
|
ἀνδροῦσθαι |
τῆς
πόλεως
ἀκμὴ
πλῆθός
τε |
[7, 9] |
μηθενὶ
γένηται
μήτε
γενναῖον
μήτ´
|
ἀνδρῶδες |
φρόνημα,
πᾶσαν
ἐκθηλῦναι
ταῖς
ἀγωγαῖς |
[7, 4] |
ἴσας
λαβεῖν
τιμὰς
ἑκάτερον
τῶν
|
ἀνδρῶν. |
ἀπὸ
ταύτης
γίνεται
τῆς
ἀρχῆς |
[7, 66] |
κύριον,
οὔτε
σφαγῆς
τῶν
ἀρίστων
|
ἀνδρῶν |
γενομένης
οὔτε
φυγῆς,
οἷον
ἐν |
[7, 72] |
πολλοὶ
τριχῇ
νενεμημένοι,
πρῶτοι
μὲν
|
ἀνδρῶν, |
δεύτεροι
δ´
ἀγενείων,
τελευταῖοι
δὲ |
[7, 34] |
οὐκ
ἂν
ἀξιώσαιμί
σε
τοσούτων
|
ἀνδρῶν |
εἰδότων
οὐδ´
εἰς
ἀναισχύντους
καταφεύγειν |
[7, 72] |
αὐτοσχέδια.
εἶδον
δὲ
καὶ
ἐν
|
ἀνδρῶν |
ἐπισήμων
ταφαῖς
ἅμα
ταῖς
ἄλλαις |
[7, 35] |
οἱ
μὲν
γὰρ
πατρίκιοι
κράτιστον
|
ἀνδρῶν |
λέγοντες
ἐπῄνουν
αὐτὸν
ἐπὶ
τῇ |
[7, 55] |
τυραννικὰ
διώκειν
ἀρξαμένη
ζηλώματα
ὑπ´
|
ἀνδρῶν
|
ὀλίγων
καὶ
ἀγαθῶν
καταλύεται.
ὀλιγαρχία |
[7, 55] |
ὀλιγαρχία
δ´
ἐκ
τῶν
ἀρίστων
|
ἀνδρῶν |
συνεστηκυῖα,
ᾗ
χρῆσθε
καὶ
ὑμεῖς |
[7, 53] |
οὐδενός·
οὐδὲ
ὀθνείᾳ
φρονήσει
νέων
|
ἀνδρῶν |
τὰ
οἰκεῖα
συμφέροντα
κρίνειν
οἰόμεθα |
[7, 8] |
ἄλλων
ἀμείνους.
ὧν
δ´
ἀπέκτεινεν
|
ἀνδρῶν |
τὰς
εἰκόνας
ἀνελὼν
ἐκ
παντὸς |
[7, 13] |
ἀποστολὴ
ταχεῖα
ἐγίνετο
τριῶν
ἀποδειχθέντων
|
ἀνδρῶν |
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς
ἡγεμόνων.
τῷ |
[7, 72] |
θεῶν
εἰκόνες
ἐπόμπευον
ὤμοις
ὑπ´
|
ἀνδρῶν |
φερόμεναι,
μορφάς
θ´
ὁμοίας
παρέχουσαι |
[7, 60] |
φίλων,
ἀλλὰ
πολλῶν
καὶ
ἀγαθῶν
|
ἀνδρῶν |
χάριτι
δίκην
ἀνδρὸς
ἑνὸς
ὑπεριδεῖν. |
[7, 26] |
ἐκείνην,
ἀλλ´
εἰς
τὴν
ἐπιοῦσαν
|
ἀνεβάλοντο, |
γνώμῃ
τε
καὶ
παρακλήσει
τῶν |
[7, 60] |
τὴν
δίκην
ἐχρῆν
λέγεσθαι,
πρῶτος
|
ἀνέβη |
Μηνύκιος,
ἅτερος
τῶν
ὑπάτων,
καὶ |
[7, 17] |
εἰσφέρειν,
ἔχων
αὐτὸν
ἤδη
γεγραμμένον
|
ἀνεγίνωσκε |
καὶ
ψῆφον
δίδωσι
τῷ
πλήθει |
[7, 61] |
δῆμον
ἐδικαίωσε.
καὶ
μετὰ
τοῦτ´
|
ἀνέγνω |
τὸ
προβούλευμα.
ὁ
μὲν
δὴ
|
[7, 46] |
ἐχρῆν,
εἰ
καὶ
πάντες
ὑμεῖς
|
ἀνεδέχεσθε |
τὸν
ὑπὲρ
αὐτοῦ
πόλεμον
ψηφίσασθαι, |
[7, 7] |
θεοῖς
καὶ
τὰς
ὑστεριζούσας
ὁλκάδας
|
ἀνεδέχετο, |
ἐπειδὴ
καιρὸς
ἦν,
ἔφη
βούλεσθαι
|
[7, 59] |
λοιποῖς
ἓξ
καὶ
ἐνενήκοντα
λόχοις
|
ἀνεδίδοτο |
ἡ
ψῆφος·
εἰ
δὲ
μὴ |
[7, 64] |
φυλῶν
οὐσῶν,
οἷς
ἡ
ψῆφος
|
ἀνεδόθη, |
τὰς
ἀπολυούσας
φυλὰς
ἔσχεν
ὁ |
[7, 64] |
ἐπειδὴ
δ´
οὐδεὶς
οὐκέτι
ἀπελογεῖτο,
|
ἀνέδωκαν |
οἱ
δήμαρχοι
τὴν
ψῆφον
ταῖς
|
[7, 62] |
φαινομένην,
ὑπὲρ
ἧς
τὰς
ψήφους
|
ἀνειλήφεσαν. |
~Τοῦτο
καταμαθὼν
ὁ
Δέκιος
ἐκεῖνος, |
[7, 26] |
ὧν
ἐκαλεῖτο,
προπηλακίζων
τοῖς
λόγοις
|
ἀνεῖρξεν, |
ἀγανακτήσαντες
ἔτι
μᾶλλον
οἱ
δήμαρχοι |
[7, 59] |
ἁπάντων
ὄντες
ἔσχατοι
τὴν
ψῆφον
|
ἀνελάμβανον, |
ἕνα
μόνον
ἔχοντες
λόχον·
οὗτοι |
[7, 44] |
ἐξουσίαν
μηκέτι
συγχωρεῖν
ἡμῖν,
ἀλλ´
|
ἀνελεῖν, |
ᾗ
πρώτῃ
καὶ
μόνῃ
τῆς |
[7, 29] |
ἔργον
ἂν
γένοιτο
συγχέαι
καὶ
|
ἀνελεῖν |
ὁμόνοιαν
ἐκ
πόλεως
τοιαῦτ´
ἐγκαλοῦντι, |
[7, 3] |
συχνοὶ
τῶν
ἄλλων
βαρβάρων
ἐπεχείρησαν
|
ἀνελεῖν |
οὐδεμίαν
ἔχοντες
εἰπεῖν
πρόφασιν
τοῦ |
[7, 72] |
θνητὰ
ἀπολιποῦσαι
σώματα
εἰς
οὐρανὸν
|
ἀνελθεῖν |
λέγονται,
καὶ
τιμὰς
λαχεῖν
ὁμοίας |
[7, 11] |
ὡς
εἰπεῖν
λυμαινόμενοι
κακοῖς
ἀπέκτειναν.
|
ἀνελόντες |
δὲ
τὴν
τυραννικὴν
οἰκίαν
πρόρριζον, |
[7, 22] |
καὶ
τοὺς
ἐπὶ
ταύτῃ
κειμένους
|
ἀνελόντι |
νόμους
μηθὲν
ἄλλο
πολυπραγμονεῖν,
καινὴν |
[7, 72] |
Χερνίψαντο
δ´
ἔπειτα
καὶ
οὐλοχύτας
|
ἀνέλοντο. |
τριχοτομοῦντάς
τ´
ἀπὸ
τῆς
κεφαλῆς |
[7, 6] |
αὐτῷ
χάριτας
εἰδέναι
τῆς
τ´
|
ἀνελπίστου |
σωτηρίας,
ἣν
δι´
ἐκεῖνον
ἔσχον, |
[7, 8] |
δ´
ἀπέκτεινεν
ἀνδρῶν
τὰς
εἰκόνας
|
ἀνελὼν |
ἐκ
παντὸς
ἱεροῦ
καὶ
βεβήλου |
[7, 9] |
ἐπιτρεφομένην
νεότητα
τῆς
πόλεως
ἐπεβάλετο
|
ἀνελὼν |
μὲν
τὰ
γυμνάσια
καὶ
τὰς
|
[7, 58] |
ἀνὴρ
βίον
ἐζηκὼς
σώφρονα
καὶ
|
ἀνεπίληπτον. |
γράφεται
τὸ
προβούλευμα
μετὰ
ταῦθ´ |
[7, 45] |
εἴης
πρὸς
τοὺς
ἅμα
πολιτευομένους
|
ἀνεπίληπτος, |
τὰ
τῶν
ἀγαθῶν
τούτων
ἔργα, |
[7, 35] |
ἐπειδὴ
ἐπαύσατο
λέγων,
ἔτι
πλείων
|
ἀνέστη |
βοὴ
καὶ
θόρυβος.
οἱ
μὲν |
[7, 33] |
βουλευσάμενος,
ἐπειδὴ
κἀκείνους
ἔσχεν
ὁμογνώμονας,
|
ἀνέστη |
καὶ
μικρὰ
περὶ
τῆς
κατεχούσης |
[7, 63] |
περὶ
τῆς
δίκης
γραφῆναι
παρασκευάσας,
|
ἀνέστη
|
καὶ
σιωπὴν
γενέσθαι
κελεύσας
ἔλεξεν· |
[7, 18] |
πολλοὶ
πάνυ·
ὧν
οἱ
μὲν
|
ἀνέστησαν |
αὖθις,
ἐπειδὴ
κατέστη
τὰ
πράγματα |
[7, 8] |
τόπους
τὰς
ἰδίας
ἀντ´
ἐκείνων
|
ἀνέστησεν· |
οἰκίας
δ´
αὐτῶν
καὶ
κλήρους |
[7, 70] |
ὥσπερ
ἔνιοι
νομίζουσι
βάρβαρα
καὶ
|
ἀνέστια· |
ὑπεσχόμην
γὰρ
ἐπὶ
τῷ
τέλει |
[7, 2] |
τὰ
σώματα,
δίχα
τῶν
χρημάτων
|
ἀνέστρεψαν |
εἰς
τὴν
Ῥώμην
ἄπρακτοι.
ὅμοια |
[7, 3] |
ἀφέντες
τὰς
κατὰ
φύσιν
ὁδοὺς
|
ἀνέστρεψαν |
τὰ
νάματα
καὶ
μέχρι
πολλοῦ |
[7, 68] |
ἐμβαλεῖν
ἀλγηδόνας,
ὥστε
μηδὲν
ἄρθρον
|
ἄνευ |
κατατάσεως
τῆς
ἐσχάτης
δύνασθαι
κινεῖν. |
[7, 4] |
ἐχώρουν
ὁμόσε
τὸν
βάρβαρον
τρόπον
|
ἄνευ |
κόσμου
πεζοί
τε
καὶ
ἱππεῖς
|
[7, 45] |
βοηθείας
τινὸς
οἰόμεθα
δεῖν
οὐκ
|
ἄνευ |
τῆς
ὑμετέρας
συναγανακτήσεως
τυχεῖν,
ἐπὶ |
[7, 31] |
ὑπομείναιτε
αὐτοί,
ταῦθ´
ἑτέρους
πάσχοντας
|
ἀνέχεσθαι |
δικαιοῦτε;
πολιτικά
γ´,
ὦ
δημόται, |
[7, 42] |
δῆμος
ἀξιοῖ
γινόμενα,
μικρὰ
διεξιόντος
|
ἀνέχεσθέ
|
μου.
φέρε
γάρ,
εἴ
τις |
[7, 66] |
καὶ
λόγῳ
διαλύεσθαι
τὰ
νείκη,
|
ἀνήκεστον
|
δ´
ἢ
ἀνόσιον
ἔργον
μηθὲν |
[7, 18] |
μῖσος
αὐτῶν
εἰς
ἔργον
τι
|
ἀνήκεστον |
ἐχώρησεν,
οἷα
ἐν
ταῖς
τοιαύταις |
[7, 17] |
πράγματος,
ἀλλὰ
προσέχειν,
μή
τι
|
ἀνήκεστον |
ἡ
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐξεργάσηται
μανία. |
[7, 27] |
τὸν
δῆμον
ἀξιώσοντες
μηθὲν
βουλεῦσαι
|
ἀνήκεστον. |
καὶ
παρελθὼν
ὁ
πρεσβύτερος
αὐτῶν |
[7, 26] |
οὐ
μὴν
ἔδρασάν
γ´
οὐδὲν
|
ἀνήκεστον |
τὴν
ἡμέραν
ἐκείνην,
ἀλλ´
εἰς |
[7, 54] |
ἀρχὴ
γένηται
στάσεως
καὶ
κακῶν
|
ἀνηκέστων, |
ἃ
φέρουσιν
ἐμφύλιοι
πόλεμοι,
μὴ |
[7, 32] |
ἐμφυλίου
αὖθις
ἄρξει
καὶ
κακῶν
|
ἀνηκέστων. |
~Τοιαῦτα
τοῦ
Μηνυκίου
διεξελθόντος
ὁρῶντες |
[7, 49] |
αὐτῷ
συνεχωρήσατε
μάτην
θ´
ὑμῖν
|
ἀνήλωται |
καὶ
καταφρονήσεως
αἴτια
γέγονεν,
ὡς |
[7, 63] |
αὐτὸς
ἀποδόμενος
εἰς
τὸ
δημόσιον
|
ἀνήνεγκε |
τὸ
ἀργύριον,
ἀλλὰ
διένειμε
καὶ |
[7, 33] |
ἦσαν
ἐν
τοῖς
ὅπλοις,
ἔχθιστος
|
ἀνὴρ |
ἀριστοκρατίᾳ
καὶ
διὰ
τοῦτο
προηγμένος |
[7, 68] |
αἰσχύνης
{ἔχειν}
τὸ
πρᾶγμα
λαβεῖν,
|
ἀνὴρ
|
αὐτουργὸς
καὶ
γέρων
ὀνείρατα
πρὸς |
[7, 58] |
ῥᾳδίως
ἀπολύσεται
τὴν
διαβολὴν
ὁ
|
ἀνὴρ |
βίον
ἐζηκὼς
σώφρονα
καὶ
ἀνεπίληπτον. |
[7, 56] |
ἐάσει
παρανομεῖν
ὁ
διαφέρων
φρονήσει
|
ἀνὴρ |
δικτάτωρ
ὑφ´
ὑμῶν
αἱρεθείς,
ὃς |
[7, 55] |
προσποιητῶν
καὶ
πεπλασμένων,
ἀλλ´
ἀληθινῶν,
|
ἀνὴρ
|
ἡλικίας
τε
καὶ
ἀρετῆς
ἀξιώσει |
[7, 19] |
περιβόητος
γὰρ
ἦν
ἤδη
ὁ
|
ἀνήρ, |
καὶ
δέος
αὐτοῦ
μέγα
παρὰ |
[7, 68] |
Τῖτος
Λατίνιος
ὄνομα,
πρεσβύτερός
τ´
|
ἀνὴρ |
καὶ
οὐσίας
ἱκανῆς
κύριος,
αὐτουργὸς |
[7, 21] |
τῆς
ὕβρεως
ὀργῇ
ἐπαρθεὶς
ὁ
|
ἀνὴρ |
καὶ
τὴν
μεταβολὴν
τοῦ
πολιτεύματος |
[7, 61] |
ὅσα
πράττων
ἢ
λέγων
ὁ
|
ἀνὴρ |
κατὰ
τοῦ
δήμου
διετέλεσεν
εἰς |
[7, 72] |
δὲ
καθ´
ἕκαστον
χορὸν
εἷς
|
ἀνήρ, |
ὃς
ἐνεδίδου
τοῖς
ἄλλοις
τὰ |
[7, 2] |
Κύμης
Ἀριστόδημος
ἦν
ὁ
Ἀριστοκράτους,
|
ἀνὴρ |
οὐ
τῶν
ἐπιτυχόντων
ἕνεκα
γένους, |
[7, 34] |
ἔλεγεν
οὐκ
ἀγνοῶν,
ὅτι
μεγαλόφρων
|
ἀνὴρ |
οὐχ
ὑπομενεῖ
κατήγορος
ἑαυτοῦ
γενόμενος |
[7, 69] |
πάντες
ἐμαρτύρησαν.
ἦν
δὲ
τοιόνδε·
|
ἀνὴρ |
Ῥωμαῖος
οὐκ
ἀφανὴς
θεράποντα
ἴδιον |
[7, 36] |
ἔσονται
δικαίοις
αἱ
διαλλαγαί,
δεινὸς
|
ἀνὴρ |
τά
τ´
ἄλλα
καὶ
πόρους |
[7, 62] |
τὴν
ἀρχὴν
περὶ
τοιαύτης
αἰτίας
|
ἀνὴρ |
τοσαυτάκις
ὑπεριδὼν
τῆς
ἑαυτοῦ
ψυχῆς
|
[7, 63] |
τῶν
λόγων
ὁ
γενναῖος
οὗτος
|
ἀνὴρ |
τυγχάνει
διαπεπραγμένος,
ὡς
αὔθαδες
καὶ
|
[7, 71] |
δεόμενος
πίστεως
ἑτέρας·
παλαιότατος
γὰρ
|
ἁνὴρ |
τῶν
τὰ
Ῥωμαϊκὰ
συνταξαμένων,
καὶ |
[7, 23] |
ἀναιροῦντες
τὰς
ὁμολογίας,
ἀλλὰ
τοὺς
|
ἀνῃρηκότας
|
τιμωρούμενοι
{αὐτὸ
δρῶσιν}
ἀναίτιοί
τε |
[7, 60] |
ἐξ
ὧν
πόλεις
αὐτάνδρους
ἀπέφαινεν
|
ἀνῃρῆσθαι |
καὶ
ἔθνη
ὅλα
διολωλέναι·
παρακαλῶν |
[7, 26] |
ἐτόλμων
εἰς
ἀλλήλους
παρανομεῖν,
τότ´
|
ἀνῄρητο
|
ὑπ´
αὐτῶν.
οὐ
μὴν
ἔδρασάν |
[7, 55] |
εὕρηται
βοηθήματα.
δύο
τε
γὰρ
|
ἀνθ´ |
ἑνὸς
ἀποδείξαντες
τῆς
πόλεως
κυρίους |
[7, 13] |
τοῖς
θεοῖς
ὑπὲρ
σφῶν
δίκας
|
ἀνθ´ |
ὧν
ἔμελλον
δράσειν·
Οὐελίτρας
δὲ |
[7, 51] |
ὦ
βουλή,
τὰς
καλὰς
ἀμοιβὰς
|
ἀνθ´ |
ὧν
ἔπαθεν
ἀγαθῶν
πολλῶν
ὄντων |
[7, 44] |
ἐπιτηδείων
τὴν
ἀγοράν.
οὐ
γὰρ
|
ἀνθέξειν |
ἡμᾶς
ἐπὶ
πολὺν
χρόνον
ὀλίγα |
[7, 70] |
προσθήκας
λαβοῦσα
θεατρικὰς
καὶ
λόγους
|
ἀνθηροτέρους |
ἡ
διήγησις,
ἀλλ´
ἵνα
τῶν |
[7, 72] |
καλοῦσι,
καὶ
περιβόλαια
ἐκ
παντὸς
|
ἄνθους· |
τοῖς
δ´
εἰς
Σατύρους
περιζώματα |
[7, 68] |
καὶ
ταῦτα
καὶ
τἆλλα
πάντα
|
ἀνθρώπεια |
εἶναι
πάθη.
ἔπειθ´
ἧκέ
τις |
[7, 54] |
τὰς
τύχας
πάσχειν
τι
τὰς
|
ἀνθρωπίνας |
καὶ
ἐλεεῖν
οἶδε
τοὺς
ἐν
|
[7, 50] |
ὧν
οὐ
δύναται
στοχάσασθαι
λογισμὸς
|
ἀνθρώπινος· |
οὐ
τὴν
τύχην,
ὥσπερ
ἐχρῆν, |
[7, 65] |
πονηροὶ
καὶ
ἀκόλαστοι
καὶ
φιλοκερδεῖς
|
ἄνθρωποι |
τηλικαύτης
ἐξουσίας
τύχωσι,
τἀναντία
τούτων |
[7, 44] |
σπονδὰς
λύειν
ἀξιῶν,
ὅτι
πένητες
|
ἄνθρωποι |
τῆς
ἀναγκαίου
τροφῆς
ἀποκλειόμενοι
τοσοῦτοι |
[7, 53] |
πανώλεις,
μισηθέντες
θεοῖς
τε
καὶ
|
ἀνθρώποις, |
διαφθαρησόμεθα;
οὐ
δεόμεθά
σου
συμβούλου, |
[7, 72] |
δωρεάς,
ὧν
εὑρεταὶ
καὶ
δοτῆρες
|
ἀνθρώποις |
ἕκαστοι
παραδίδονται,
οὐ
μόνον
Διὸς |
[7, 8] |
δύο
τὰ
κάκιστα
τῶν
ἐν
|
ἀνθρώποις |
καθίσταται
πολιτευμάτων,
οἷς
ἅπασα
χρῆται |
[7, 35] |
ἀρχῆς
αἰδὼς
ἦν
τοῖς
τότε
|
ἀνθρώποις, |
καὶ
οὕτω
τίμιον
τὸ
τῆς |
[7, 45] |
ποίησον
ἤδη
ποτὲ
τοῖς
ἄλλοις
|
ἀνθρώποις |
ὅμοιον.
ἡμαρτηκότος
λαβὲ
καὶ
παραιτουμένου |
[7, 9] |
οὐ
μεμπτὰς
θεοῖς
τε
καὶ
|
ἀνθρώποις |
πρόρριζος
ἀπολόμενος.
~Οἱ
δ´
ἐπαναστάντες |
[7, 69] |
δὴ
περιφανὴς
ἡ
τιμωρία
τοῦ
|
ἀνθρώπου |
γένηται,
δι´
ἀγορᾶς
αὐτὸν
ἐκέλευσε |
[7, 17] |
πατρίκιοι
περιφρονοῦντες
τὴν
κουφότητα
τοῦ
|
ἀνθρώπου |
καὶ
τῶν
ὑποσχέσεων
τὴν
τόλμαν |
[7, 44] |
σιτία
πολλοῦ
ὠνουμένους
ἀργυρίου
πένητας
|
ἀνθρώπους, |
ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
οἰχήσεσθαι
τὴν |
[7, 53] |
πολεμίους
εἰς
φιλίαν
καὶ
πάντας
|
ἀνθρώπους |
εἰς
κοινωνίαν
τῶν
ἐκ
τῆς |
[7, 49] |
καὶ
μαρτυρομένου
θεούς
τε
καὶ
|
ἀνθρώπους, |
ὅτι
πόλεμον
ἐμφύλιον
ἄπαυστον
εἰς |
[7, 53] |
θεούς,
ἄδικα
δὲ
πράττοντας
πρὸς
|
ἀνθρώπους, |
τί
ἂν
ἡμῖν
τούτου
συνεβούλευες |
[7, 66] |
ἐστι
καὶ
ζηλοῦσθαι
ὑπὸ
πάντων
|
ἀνθρώπων |
ἄξιον
κἀκεῖνο
ἐγένετο
κατ´
ἐμὴν |
[7, 45] |
ἔλεγεν
ἐπεβάλετο,
ἀλλὰ
καὶ
στῖφος
|
ἀνθρώπων |
εἰς
ἅπασαν
ὑπηρεσίαν
ἑτοίμων
παρ´ |
[7, 53] |
τοῖς
ἄρχουσι
πολέμου
ἀδίκου,
καὶ
|
ἀνθρώπων
|
ἕξοντες
χεῖρα
οὐκ
ὀλίγην
σύμμαχον. |
[7, 62] |
καὶ
ἐπύθετο,
εἰ
τῶν
αὐτῶν
|
ἀνθρώπων |
ἔργα
εἶναι
νομίζουσι
σώζειν
μὲν |
[7, 68] |
ὄντος
τοῦ
φθεγγομένου,
γοναί
τ´
|
ἀνθρώπων |
καὶ
βοσκημάτων
πολὺ
ἐκ
τοῦ |
[7, 15] |
θρασεῖάν
τε
καὶ
ἀνύποιστον
δημοκόπων
|
ἀνθρώπων
|
μανίαν,
ἀλλ´
ἀπολογεῖσθαι
μέν,
ὡς |
[7, 68] |
καὶ
πολλὴν
ἐποίησε
βοσκημάτων
φθοράν·
|
ἀνθρώπων |
μέντοι
θάνατος
οὐ
πολὺς
ἐγένετο, |
[7, 52] |
ἐπιορκίαν
καὶ
μῖσος
μὲν
παρ´
|
ἀνθρώπων, |
χόλον
δὲ
παρὰ
θεῶν
ἐκ |
[7, 48] |
παρελθόντα
ἐπανορθωσόμεθα,
ὅσα
μὴ
παντάπασιν
|
ἀνιάτως |
ἔχει,
καὶ
περὶ
τῶν
παρόντων |
[7, 24] |
τῆς
τιμῆς
τῶν
ὠνίων
μηθὲν
|
ἀνίετε, |
ἀλλ´
ὅσου
πλείστου
ποτὲ
ἦν |
[7, 4] |
δὲ
διὰ
ταύτην
τὴν
ἔριν
|
ἀνισταμένης |
δείσαντες
οἱ
πρεσβύτεροι,
μὴ
πρὸς |
[7, 57] |
δὲ
βουλευτῶν
οἱ
μετ´
αὐτὸν
|
ἀνιστάμενοι |
πλὴν
ὀλίγων
οἱ
λοιποὶ
ταύτῃ |
[7, 47] |
εἰωθότα
κόσμον
ὑπὸ
τῶν
ὑπάτων
|
ἀνίσταντο, |
ἔπειθ´
οἱ
τούτων
ὑποδεέστεροι
κατ´
|
[7, 7] |
οἷς
οἱ
προεστηκότες
τῆς
πόλεως
|
ἀνιώμενοι, |
μάλιστα
δ´
οἱ
τὴν
στρατηγίαν
|
[7, 67] |
ὁ
μὲν
δῆμος
ἀπελύετο
προσειληφὼς
|
ἀνόητον
|
αὔχημα
καὶ
καθῃρηκέναι
τὴν
ἀριστοκρατίαν |
[7, 42] |
οὐκ
ἂν
ὑμῶν
καταγνοίη
πολλὴν
|
ἄνοιαν |
καὶ
μανίαν
ἐνθυμούμενος,
ὅτι
μικρὸν |
[7, 52] |
νόμῳ
κύριος.
δίκαιον
δὲ
φύσεως
|
ἀνομοθέτητον, |
ὦ
βουλή,
πῶς
ἂν
εἴη |
[7, 41] |
ἥκομεν.
ἐπ´
ἀγράφῳ
δὲ
καὶ
|
ἀνομοθετήτῳ
|
φύσεως
δικαίῳ
τόδε
ἀξιοῦμεν,
ὦ |
[7, 53] |
ἡμᾶς
ἐγίγνωσκες
ἐπιτηδεύοντας,
ὦ
Δέκιε,
|
ἀνόσια |
μὲν
φρονοῦντας
περὶ
θεούς,
ἄδικα |
[7, 66] |
τὰ
νείκη,
ἀνήκεστον
δ´
ἢ
|
ἀνόσιον |
ἔργον
μηθὲν
ὑπομεῖναι
δρᾶσαι
κατ´ |
[7, 44] |
ταύτην
ὑμῖν.
ὃ
δὲ
πάντων
|
ἀνοσιώτατον |
ἦν
τῶν
τότε
ὑπὸ
τούτου |
[7, 8] |
πολιτείαν,
ἑτέρα
δ´
ἐκ
τῶν
|
ἀνοσιωτάτων |
δούλων,
οὓς
αὐτὸς
ἠλευθέρωσεν
ἀποκτείναντας |
[7, 62] |
ψυχὴν
αἰτούμενοι
καὶ
παραδιδόντες
ἑαυτοὺς
|
ἀντ´ |
ἐκείνου
χρῆσθαι,
ὅ
τι
βούλονται. |
[7, 8] |
τοὺς
αὐτοὺς
τόπους
τὰς
ἰδίας
|
ἀντ´ |
ἐκείνων
ἀνέστησεν·
οἰκίας
δ´
αὐτῶν |
[7, 54] |
καὶ
καλὰ
ἔργα
ἔχει
μεμνῆσθαι,
|
ἀνταποδιδοὺς |
δὲ
ταύτην
τὴν
χάριν
τῇ |
[7, 12] |
πρέσβεις
τῶν
Ῥωμαίων
τέως
μὲν
|
ἀντέλεγον, |
ὡς
οὔτ´
ἐπὶ
τοῦτον
ἥκοντες |
[7, 37] |
πανδημεὶ
Ῥωμαίους
οὐδὲ
τὸν
ἐλάχιστον
|
ἀντέσχον |
χρόνον,
δεόμενοι
δὲ
καὶ
λιπαροῦντες |
[7, 12] |
κεκακωμένοις
πολέμῳ
τε
καὶ
λιμῷ
|
ἀντέχειν. |
θεῶν
δέ
τις
εὔνοια,
οἷς |
[7, 60] |
παρὰ
τῶν
πατρικίων,
ἔπειτ´
ἀξιῶν
|
ἀντὶ
|
πολλῶν
καὶ
καλῶν
ἔργων
μίαν |
[7, 32] |
δ´
αὐτὰ
παραφέρειν
νυνὶ
χρῄζοντες
|
ἀντὶ |
πολλῶν
καὶ
μεγάλων,
ὧν
ὑμῖν |
[7, 62] |
ὡς
πολέμιον
ἀπολέσαι,
μίαν
τ´
|
ἀντὶ |
πολλῶν
ψυχὴν
αἰτούμενοι
καὶ
παραδιδόντες |
[7, 50] |
οὖν
ἐποίησε
καὶ
τούτου
τυχών;
|
ἀντὶ |
τοῦ
χάριτας
ὑμῖν
εἰδέναι
καὶ |
[7, 37] |
ἀλλὰ
πολλῷ
ἐλάττων.
οἱ
γὰρ
|
Ἀντιάται |
μαθόντες
ἐξεστρατευμένους
πανδημεὶ
Ῥωμαίους
οὐδὲ |
[7, 37] |
τοῦ
σίτου
δωρεὰν
ἀποπλέοντας
οἴκαδε
|
Ἀντιάται |
πειρατήριον
στείλαντες
κατήγαγον
ἀποσαλεύοντας
οὐ |
[7, 19] |
πόλιν
ἑλὼν
κἂν
τῇ
πρὸς
|
Ἀντιάτας |
ἀριστεύσας
μάχῃ,
καὶ
οἱ
πλεῖστοι |
[7, 37] |
ὕπατοι
ἔξοδον
ἐψηφίσαντο
ἐπὶ
τοὺς
|
Ἀντιάτας, |
ἐπειδὴ
πρεσβευομένοις
αὐτοῖς
οὐδὲν
ἠξίουν |
[7, 63] |
ποιησαμένων
γὰρ
ὑμῶν
καταδρομὴν
τῆς
|
Ἀντιατῶν |
γῆς
καὶ
πολλὰ
μὲν
σώματα, |
[7, 34] |
βουλῇ;
μᾶλλον
δὲ
τί
οὐκ
|
ἀντιβολεῖς |
καὶ
παραιτῇ
τὰς
ὀργὰς
αὐτῶν, |
[7, 1] |
ἄρχοντος
Ἀθήνησι
Καλλίου
τοῦ
μετ´
|
Ἀντιγένη. |
ὀλίγοις
μὲν
οὖν
ἔτεσι
διαμαρτεῖν |
[7, 38] |
πάντα
διαλύσειν
ᾤοντο
τὰ
τῶν
|
ἀντιδίκων |
βουλεύματα.
καὶ
μετὰ
τοῦτο
παρεκάλεσαν |
[7, 21] |
τὰς
κατὰ
τοῦ
δήμου
γνώμας
|
ἄντικρυς |
ἀγορεύσαντες,
ἐπειδὴ
καθῆκεν
εἰς
τοὺς |
[7, 21] |
τὴν
ἑαυτοῦ
γνώμην
ἀποφαινόμενος,
ἀλλ´
|
ἄντικρυς |
καὶ
θρασέως,
ὥστε
πολλοὺς
ἀκοῦσαι |
[7, 32] |
δεομένοις
ἐχαρισάμεθα,
ταύτην
παρ´
ὑμῶν
|
ἀντιλαβεῖν |
τὴν
χάριν,
μήτ´
ἀποκτεῖναι
μήτ´ |
[7, 17] |
μοι.
~Οὐθενὸς
δὲ
πρὸς
ταῦτ´
|
ἀντιλέξαντος |
ἀπῄεσαν
ἐκ
τῆς
ἐκκλησίας
οὐ |
[7, 18] |
τοῖς
δημάρχοις
πρὸς
τοὺς
ὑπάτους
|
ἀντιλογίαι, |
καὶ
οὔθ´
ὁ
δῆμος
ὁπόσα |
[7, 19] |
προελθοῦσα
ἡ
στρατιὰ
μέχρι
πόλεως
|
Ἀντίου |
δίχα
πόνου
σίτου
πολλοῦ
καταληφθέντος |
[7, 50] |
ἀφ´
ἡμῶν
ἀρξάμενος
ἅπαν
τὸ
|
ἀντίπαλον |
καὶ
μὴ
εἶκον
ὥσπερ
χειμάρρους |
[7, 18] |
τῇ
βουλῇ
φίλον
τι
ἦν·
|
ἀντιπαρατεταγμένοι |
δὲ
καὶ
δι´
ὑποψίας
ἔχοντες |
[7, 30] |
ἔχθραν
τότε
τυχεῖν
μηδὲ
νῦν
|
ἀντιποιεῖσθαι. |
~Ἵνα
δὲ
μᾶλλον
ὑμῖν
γένηται |
[7, 51] |
συγχωρεῖν
αὐτῷ
μήτ´
ἐπιτρέπειν,
ἀλλ´
|
ἀντιπράττειν |
λόγοις
τε
καὶ
ἔργοις
καὶ |
[7, 24] |
οὐκ
ἂν
ἔτι
δύναιτο
πολὺν
|
ἀντισχεῖν |
χρόνον
ὑπ´
ἀχρηματίας,
εἰ
σπανίους |
[7, 56] |
ὑμῶν
αἱρεθείς,
ὃς
αὐτοκράτορι
καὶ
|
ἀνυπευθύνῳ |
χρώμενος
ἐξουσίᾳ
τό
τε
νοσοῦν |
[7, 15] |
ἀμαθῆ
ἢ
θρασεῖάν
τε
καὶ
|
ἀνύποιστον |
δημοκόπων
ἀνθρώπων
μανίαν,
ἀλλ´
ἀπολογεῖσθαι |
[7, 62] |
ὁ
Μάρκιος
τὸν
λόγον,
ἀρξάμενος
|
ἄνωθεν |
ἀπὸ
τῆς
πρώτης
ἡλικίας
διῆλθεν, |
[7, 64] |
ἐπιτρέψωσιν
αὐτῷ
τὴν
ἡγεμονίαν,
στρατιὰν
|
ἄξειν |
ἑκούσιον
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους
καὶ |
[7, 10] |
τὴν
ἀποσταλησομένην
σὺν
αὑτῷ
δύναμιν
|
ἄξειν |
ἐπὶ
τὸν
τόπον,
ἐν
ᾧ |
[7, 65] |
καλοὶ
καὶ
ἀγαθοὶ
ἄνδρες
οὐκ
|
ἄξια |
τῆς
ἀρετῆς
ἔπαθον,
αἰσχρῶς
καὶ |
[7, 15] |
μὴ
παύσονται
τὴν
στάσιν
ἀναρριπίζοντες
|
ἀξίας
|
τίσουσι
δίκας.
ταύτης
ἡγεῖτο
τῆς |
[7, 42] |
κοινῷ
ταῦθ´
ὡς
ὁ
δῆμος
|
ἀξιοῖ |
γινόμενα,
μικρὰ
διεξιόντος
ἀνέχεσθέ
μου. |
[7, 70] |
καὶ
βάρβαρος
χώρα,
καὶ
οὐθὲν
|
ἀξιοῖ |
καινοτομεῖν
εἰς
αὐτὰ
ὑπὸ
δείματος |
[7, 54] |
τῆς
δίκης
ὁ
δῆμος,
ὥσπερ
|
ἀξιοῖ, |
κύριος,
καὶ
ταύτην
παρὰ
τοῦ |
[7, 46] |
ὦ
πατέρες,
εἰ
τηλικούτων
αὑτὸν
|
ἀξιοῖ |
μόνος,
ἡλίκων
οὐδ´
ἅπαντες
ὑμεῖς |
[7, 13] |
αὐτῆς
ἀπὸ
τοῦ
πλήθους
μοῖρα
|
ἀξιόλογος. |
μάλιστα
δ´
ἡ
στάσις
ἀναρριπιζομένη, |
[7, 64] |
ἀρετῆς.
ὡς
δ´
αὐτῷ
χεὶρ
|
ἀξιόμαχος |
ἐδόκει
συνεληλυθέναι,
προῆγεν
ἐπὶ
τοὺς |
[7, 64] |
χεὶρ
οὐκ
ἦν
καθ´
ἑαυτὴν
|
ἀξιόμαχος. |
τοῦτο
καταμαθὼν
ὁ
Μάρκιος
ὑπέσχετο |
[7, 29] |
τὴν
βουλὴν
καὶ
συκοφαντοῦσιν
ἐπιτιμᾶν
|
ἄξιον, |
ἀλλὰ
καὶ
ὑμῖν
οὐχ
ἧττον |
[7, 36] |
κύριοι,
τιμήσατε
αὐτῷ
ἧς
ἂν
|
ἄξιον |
εὕρητε
ζημίας.
καὶ
περὶ
μὲν |
[7, 66] |
καὶ
ζηλοῦσθαι
ὑπὸ
πάντων
ἀνθρώπων
|
ἄξιον |
κἀκεῖνο
ἐγένετο
κατ´
ἐμὴν
δόξαν |
[7, 8] |
εἴ
τι
ἄλλο
τυραννίδος
ἦν
|
ἄξιον |
κτῆμα,
τὰ
λοιπὰ
τοῖς
συγκατασκευάσασι |
[7, 72] |
σώματα,
ὡς
Ὅμηρος
τεκμηριοῖ,
μαρτύρων
|
ἀξιοπιστότατός |
τε
καὶ
ἀρχαιότατος
ὢν
ζωννυμένους |
[7, 70] |
παρὰ
τῶν
ἐπιχωρίων
αὐτὰς
παρέλαβον,
|
ἀξιοπίστως |
διελθεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
μαρτυριῶν
οἰόμενος |
[7, 56] |
ἀδικῶν
φαίνηται
δίκης,
ἧς
ἂν
|
ἄξιος |
ᾖ,
τεύξεται.
αὐτὸν
δὲ
τὸν |
[7, 73] |
λωβησάμενον
καὶ
ζημίαν
ἐπιβαλοῦσα,
ἧς
|
ἄξιος
|
ἦν,
ἑτέραν
ἐψηφίσατο
τῷ
θεῷ |
[7, 45] |
τοὺς
κακῶς
πεπονθότας,
ἀλλ´
ὑπερχόμενος
|
ἀξίου |
σώζεσθαι.
γενέσθω
σοι
παράδειγμα
τῆς |
[7, 43] |
μὲν
δὴ
τά
τε
δίκαια
|
ἀξιοῦμεν |
καὶ
τὰ
συμφέροντα,
ἃ
καὶ |
[7, 41] |
καὶ
ἀνομοθετήτῳ
φύσεως
δικαίῳ
τόδε
|
ἀξιοῦμεν, |
ὦ
βουλή,
μήτε
πλέον
ἔχειν |
[7, 59] |
ἐδόκουν
δικαιότερα
οὗτοι
τῶν
ἑτέρων
|
ἀξιοῦν |
δημοτικὸν
οἰόμενοι
δεῖν,
ἀλλ´
οὐκ |
[7, 23] |
τὸ
δημοτικὸν
ἄρχει
μέρος
οὐκ
|
ἀξιοῦν |
ἐμμένειν,
ἐφ´
οἷς
εὕρετο
τὴν |
[7, 54] |
τῷ
ἀνδρὶ
καὶ
τὸν
δῆμον
|
ἀξιοῦν |
μηθὲν
διαγνῶναι
περὶ
αὐτοῦ
χαλεπὸν |
[7, 5] |
Κυμαίους
Ἀρικηνῶν
πρέσβεις
σὺν
ἱκετηρίαις
|
ἀξιοῦντες |
αὐτοὺς
βοηθῆσαι
σφίσιν
ὑπὸ
Τυρρηνῶν |
[7, 14] |
τί
πέρας
ἔσται
τῶν
κακῶν
|
ἀξιοῦντες
|
μαθεῖν,
ὑπομιμνήσκοντές
τε
τῶν
παλαιῶν |
[7, 29] |
διαβεβλήμεθ´
ὑπ´
αὐτῶν
ὡς
οὐκ
|
ἀξιοῦντες |
μετριάσαι
περὶ
τὰς
τιμὰς
τῆς |
[7, 31] |
μέτρια
ὑμῶν
τὰ
βουλεύματα.
τοιαῦτ´
|
ἀξιοῦντες |
οὐκ
αὐτοὶ
βεβαιοῦτε
τὰς
καθ´ |
[7, 26] |
δήμῳ
τῶν
ἐμμένειν
ταῖς
ὁμολογίαις
|
ἀξιούντων, |
ἐξέδραμον
ἐκ
τοῦ
βουλευτηρίου
κεκραγότες |
[7, 59] |
τοῦτο
γένηται,
καὶ
τὴν
λοχῖτιν
|
ἀξιούντων |
συνάγειν
ἐκκλησίαν,
ὥσπερ
αὐτοῖς
πάτριον |
[7, 31] |
οὐθὲν
οὔτε
μέτριον
οὔτε
δίκαιον
|
ἀξιοῦσιν |
οἱ
δημαγωγοί,
ἀλλὰ
παρανόμων
τε |
[7, 29] |
τὸ
τέλος
κατηγορεῖν
ἤδη
αὐτῆς
|
ἀξιοῦτε. |
καίτοι
τίς
οὐκ
οἶδεν,
ὅτι |
[7, 13] |
χωρίον
ἱκανὸν
εἶναι
ἐφαίνετο
φυλακῇ
|
ἀξιόχρεῳ |
καταληφθὲν
οἷς
ἂν
νεωτερίζειν
ἢ |
[7, 49] |
οὖν
τοῦθ´
ὑμᾶς
ἤδη
ποτὲ
|
ἀξιῶ |
βεβαίως
μαθεῖν,
ὅτι
δυσμενῆ
καὶ |
[7, 52] |
μετὰ
πονηρῶν
ἐλπίδων
ζῆν.
οὐκ
|
ἀξιῶ
|
ταῦτα
περὶ
τῆς
βουλῆς
ὑμᾶς, |
[7, 44] |
ἦν
τῶν
τότε
ὑπὸ
τούτου
|
ἀξιωθέντων, |
ἀναμνήσθητε,
ὦ
πατέρες,
ὅτ´
ἀπέφαινε |
[7, 50] |
ἀγῶνας
ἐκείνων
ὑποστάντες
ἔχετε,
τὸ
|
ἀξίωμα, |
τὴν
ἡγεμονίαν,
τὴν
ἐλευθερίαν·
οἱ |
[7, 66] |
παραλαβεῖν,
μήτε
τοὺς
ἐν
τοῖς
|
ἀξιώμασιν |
ἢ
διὰ
σφῶν
αὐτῶν
ἢ |
[7, 26] |
οἰκιῶν·
οἱ
μὲν
ἐν
τοῖς
|
ἀξιώμασιν |
ὄντες
καὶ
χρημάτων
ἔχοντες
εὖ |
[7, 54] |
ἐλεεῖν
οἶδε
τοὺς
ἐν
τοῖς
|
ἀξιώμασιν, |
ὅταν
εἰς
ταπεινὰ
πέσωσιν
αὐτῶν |
[7, 65] |
δ´
ἀριστοκρατία
πολλὰ
τοῦ
ἀρχαίου
|
ἀξιώματος |
ἀπέβαλε
βουλῆς
τε
μετέχειν
ἐπιτρέπουσα |
[7, 60] |
δῆμος
παρὰ
τῶν
πατρικίων,
ἔπειτ´
|
ἀξιῶν |
ἀντὶ
πολλῶν
καὶ
καλῶν
ἔργων |
[7, 56] |
ὁ
πλέον
ἔχειν
τῶν
ἄλλων
|
ἀξιῶν |
καὶ
τῆς
βουλῆς
προσεταιρισάμενος
τὸν |
[7, 51] |
ὡς
καλῶν
καὶ
τῆς
πόλεως
|
ἀξίων |
ὄντων·
πόθεν
γάρ;
ἀλλ´
ὡς |
[7, 44] |
τὰς
τῆς
βουλῆς
σπονδὰς
λύειν
|
ἀξιῶν, |
ὅτι
πένητες
ἄνθρωποι
τῆς
ἀναγκαίου |
[7, 5] |
τῶν
μὲν
ἐπισήμων
καὶ
λόγου
|
ἀξίων |
οὐδένα
κατέγραψαν,
ἐπιλέξαντες
δὲ
τοὺς |
[7, 35] |
βίαια
λῦσαι,
ἀποστῆναι
τ´
οὐκ
|
ἀξιῶν |
τοῦ
ἐγχειρήματος,
ἐπειδὴ
ἅπαξ
ἐπεβάλετο, |
[7, 34] |
ἀρνεῖσθαι
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἂν
|
ἀξιώσαιμί |
σε
τοσούτων
ἀνδρῶν
εἰδότων
οὐδ´ |
[7, 54] |
ἢ
μετριώτερος,
καὶ
τὴν
βουλὴν
|
ἀξιώσει |
πάντα
κίνδυνον
δι´
ἑαυτὸν
ὑπομένειν, |
[7, 55] |
ἀνὴρ
ἡλικίας
τε
καὶ
ἀρετῆς
|
ἀξιώσει |
προὔχων,
ὡς
ἔμαθε
κινούμενον
ἐπὶ |
[7, 52] |
οὐκ
ἔχων·
οὐδεὶς
δ´
ἂν
|
ἀξιώσειέ |
τι
παρ´
ἄλλων
λαμβάνειν,
ὧν |
[7, 27] |
περὶ
τοῦ
Μαρκίου
τὸν
δῆμον
|
ἀξιώσοντες |
μηθὲν
βουλεῦσαι
ἀνήκεστον.
καὶ
παρελθὼν |
[7, 30] |
ἢ
φυγῇ
τῶν
πατρικίων
τινὰς
|
ἀξιώσουσιν; |
οὔτε
γὰρ
οἱ
παλαιοὶ
νόμοι |
[7, 55] |
πόλεως
κυρίους
καὶ
τούτοις
οὐκ
|
ἀόριστον |
χρόνον
ἐπιτρέψαντες
ἔχειν
τὴν
ἀρχήν, |
[7, 11] |
φυγάδες
ἐν
τῷ
περὶ
τὸν
|
Ἄορνον |
ὄρει
πλησίον
ὄντι
τῆς
πόλεως |
[7, 11] |
ἀθρόοι
πρὸς
τὰς
ἐπὶ
τὸν
|
Ἄορνον |
φερούσας
πύλας
τούς
τε
φύλακας
|
[7, 45] |
προτείνοντες
διαλλαγάς,
ὅτε
διεῖλεν
ἡμᾶς
|
ἀπ´ |
ἀλλήλων
ἡ
τύχη,
καὶ
τὰς |
[7, 65] |
δῆμον
ἐγένετο
ἐπὶ
δίκῃ.
καὶ
|
ἀπ´ |
ἐκείνου
τοῦ
χρόνου
τοῖς
ὕστερον |
[7, 49] |
συγχωρηθέντα
ὑφ´
ὑμῶν,
ἀλλ´
οὐκ
|
ἀπ´ |
εὐνοίας
οὐδὲ
κατὰ
κρίσιν.
σκοπεῖτε |
[7, 7] |
τὸν
ἀγῶνα
πρὸς
τὴν
βουλὴν
|
ἀπαγγεῖλαι |
καὶ
τὰ
ἐκ
τοῦ
πολέμου |
[7, 66] |
στάσεις
ἀναγράφοντες
οὐκ
οἴονται
δεῖν
|
ἀπαγγέλλειν |
τοὺς
λόγους,
δι´
ὧν
αἱ |
[7, 54] |
ὀφειλομένην
χάριν
ἐπὶ
τῆς
ψηφοφορίας
|
ἀπαιτεῖν. |
τό
τε
φιλόχρηστον
καὶ
μισοπόνηρον |
[7, 73] |
τούτων
οὔτε
μηθένα
ποιήσασθαι
λόγον
|
ἀπαιτούσης |
τῆς
ὑποθέσεως
καλῶς
εἶχεν,
οὔτε |
[7, 45] |
σχῆμα
ταπεινὸν
καὶ
ἐλεεινόν,
οἷον
|
ἀπαιτοῦσιν |
αἱ
συμφοραί.
μὴ
βιαζόμενος
τοὺς |
[7, 34] |
αὐτοῦ
κατηγορεῖν
εἴτ´
ἔργων
εὐθύνας
|
ἀπαιτῶν |
εἴτε
λόγων,
ἔνθα
νόμος
ἐστὶν |
[7, 67] |
πύλας
οὐθενὶ
δηλώσας,
ὅποι
τὴν
|
ἀπαλλαγὴν |
ποιήσοιτο.
~Ὀλίγαις
δ´
ὕστερον
ἡμέραις |
[7, 41] |
ὑμῖν
πολέμους
καὶ}
περὶ
τὴν
|
ἀπαλλαγὴν |
τῶν
πολέμων
πλείστην
ἐπιδειξάμενοι
προθυμίαν, |
[7, 68] |
κατὰ
μικρὸν
ἐδόκει
τῶν
ἀλγηδόνων
|
ἀπαλλάττεσθαι· |
καὶ
ἐπειδὴ
πάντα
διεξῆλθεν
ἀναστὰς |
[7, 13] |
κληρούχους
διαλαγχάνειν
ὡς
λιμοῦ
τ´
|
ἀπαλλαχθησομένῳ |
καὶ
χώραν
οἰκήσοντι
εὐδαίμονα·
ἔπειτ´ |
[7, 44] |
χρόνον
τῆς
ἀναγκαίου
σπανίζεται
τροφῆς,
|
ἅπαν |
αὐτὸ
ἐπιτρῖψαι,
διακατασχόντας
ἐπὶ
τῆς |
[7, 70] |
νομίμοις·
καὶ
οὐθὲν
ἂν
ἐκώλυσεν
|
ἅπαν |
ἐκβεβαρβαρῶσθαι
τὸ
Ἑλληνικὸν
ὑπὸ
Ῥωμαίων |
[7, 44] |
ἤτοι
τὸ
δημοτικὸν
ἀπολωλέναι
πλῆθος
|
ἅπαν, |
ἢ
μηδὲ
τὸ
τῶν
πατρικίων |
[7, 66] |
ἐπικουρίαις
χρησαμένους
διαφθεῖραι
τὸ
δημοτικὸν
|
ἅπαν |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
οἰκεῖν
ἀδεῶς |
[7, 64] |
ἀκούσαντες
ἐγένοντο,
τὸ
δὲ
κακόηθες
|
ἅπαν, |
ὃ
τοῦ
δήμου
πλεῖστον
μέρος |
[7, 50] |
γεγονόσιν,
ἀλλ´
ἀφ´
ἡμῶν
ἀρξάμενος
|
ἅπαν |
τὸ
ἀντίπαλον
καὶ
μὴ
εἶκον |
[7, 23] |
ὡς
ἐν
τῇ
ψήφῳ
ἐστὶν
|
ἅπαν |
τὸ
τῆς
πόλεως
κράτος,
ἧς |
[7, 18] |
ποτὲ
εὐτυχίας.
καὶ
ἦσαν
οἱ
|
ἀπαναστάντες
|
πανοικεσίᾳ
καὶ
μεταθέμενοι
τὰς
οἰκήσεις |
[7, 17] |
ἐποιήσατο
κατὰ
τῶν
πατρικίων
λόγον,
|
ἅπανθ´ |
ὑπομιμνήσκων
ὅσα
κατὰ
τῶν
δημοτικῶν |
[7, 45] |
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
ἡμῶν
οὐκ
|
ἀπαντᾷ, |
καὶ
τοῖς
ὑπηρέταις
τοῖς
ἡμετέροις, |
[7, 55] |
ἁπασῶν
τούτων
κατάστασιν,
τοῦτο
ὑπὲρ
|
ἅπαντα |
ἡμᾶς
ὠφελήσει.
ῥᾷστα
γὰρ
εἰς |
[7, 66] |
τὸ
ἔργον,
μᾶλλον
δ´
ὑπὲρ
|
ἅπαντα |
πολλὰ
καὶ
θαυμαστὰ
ὄντα
λαμπρότατον, |
[7, 64] |
λείας
κύριος
ἐφῆκε
τοῖς
στρατιώταις
|
ἅπαντα |
τὰ
ληφθέντα
διανείμασθαι,
ἵν´
οἱ
|
[7, 68] |
προσθεῖναι
τὴν
τιμωρίαν,
ἀλλ´
εἰς
|
ἅπαντα |
τὰ
μέλη
τοῦ
σώματος
ἀφορήτους |
[7, 66] |
πολὺν
ἐργασαμένους
τῶν
κρατίστων
φόνον
|
ἅπαντα |
τἀκείνων
παραλαβεῖν,
μήτε
τοὺς
ἐν |
[7, 31] |
ἀριστοκρατίαν,
καὶ
διαστασιάζουσι
τὴν
πόλιν,
|
ἅπαντα |
ταῦτα
λέγοντας
ἀληθῆ·
ποιοῦσι
γὰρ |
[7, 8] |
ἀποκτείνας
τῶν
πολιτῶν,
ὡς
οὐχ
|
ἅπαντα |
τοῖς
θεοῖς
ἀποδείξαντας
τὰ
ὅπλα, |
[7, 24] |
διαθήσουσιν
ἡμᾶς,
ἂν
μὴ
ποιῶμεν
|
ἅπαντα |
τῷ
δήμῳ
τὰ
καθ´
ἡδονάς, |
[7, 38] |
ἔργων
εἰς
τὴν
αὐτὴν
ἡμέραν
|
ἀπαντᾶν, |
ὡς
ὑπὲρ
ἐλευθερίας
καὶ
σωτηρίας |
[7, 4] |
τε
καὶ
ἱππεῖς
ἀναμὶξ
ὡς
|
ἅπαντας |
ἀναρπασόμενοι.
ἦν
δὲ
τὸ
πρὸ |
[7, 10] |
πολιτῶν
ἦσαν,
οὓς
κατ´
ἀρχὰς
|
ἅπαντας |
ἀποκτεῖναι
ἐν
ἡμέρᾳ
μιᾷ
προελόμενος |
[7, 4] |
μάλιστα
ὡμολογοῦντο
αἴτιοι
γενέσθαι,
ὑπὲρ
|
ἅπαντας |
δὲ
τοὺς
ἄλλους
Ἀριστόδημος
ὁ |
[7, 10] |
συμφρονήσαντες
ἐπαναστῶσιν
αὐτῷ,
φθάσαι
διαχειρισάμενος
|
ἅπαντας |
ἐβούλετο,
πρὶν
αἰσθέσθαι
τινά·
καὶ |
[7, 8] |
ἀγαθά.
~Ταῦτ´
εἰπὼν
καὶ
θαυμαστῶν
|
ἅπαντας |
ἐμπλήσας
ἐλπίδων
τοὺς
δημοτικοὺς
δύο |
[7, 6] |
καὶ
λόγων
φιλανθρωπίᾳ
καὶ
ταῖς
|
ἅπαντας |
ἐξαπατώσαις
ἐλπίσι
διαφθείρας,
ἑτοίμους
ἔσχε |
[7, 11] |
καταλιπεῖν
καὶ
δι´
ὅλης
νυκτὸς
|
ἅπαντας |
ἐξερευνησάμενοι
τοὺς
συνεργοὺς
τῆς
τυραννίδος |
[7, 22] |
δὲ
μή,
νῦν
γ´
ὁμοθυμαδὸν
|
ἅπαντας |
ἐξορύξαντας
αὐτὴν
πρόρριζον
ἐκ
τῆς |
[7, 43] |
τι
οὐ
πρὸς
εἰδότας
ὑμᾶς
|
ἅπαντας |
ἐρῶ·
καὶ
ἅμα
γνώμῃ
χρήσασθε |
[7, 11] |
ἀποκτείνουσι
κοιμωμένους
καὶ
τοὺς
σφετέρους
|
ἅπαντας |
ἤδη
τοῦ
τείχους
πλησίον
ὄντας |
[7, 36] |
συναγωνιζόμενον,
ὁρῶντα
τούς
τε
πατρικίους
|
ἅπαντας |
ἠρεθισμένους
καὶ
ἑτοίμους
ὄντας,
εἰ |
[7, 43] |
τῶν
ὅρκων,
ὡς
πρὸς
εἰδότας
|
ἅπαντας |
οὐκ
οἶδ´
ὅ
τι
δεῖ |
[7, 11] |
οἰκίαν
ὠσάμενοι,
τοὺς
μὲν
ἄλλους
|
ἅπαντας
|
οὔτε
τῶν
σωμάτων
ἔτι
κρατοῦντας |
[7, 72] |
προσῆκεν
αὐτοῖς
τοὺς
μὲν
Ἑλληνικοὺς
|
ἅπαντας |
σέβειν
θεούς
τε
καὶ
δαίμονας, |
[7, 7] |
εἰσδραμόντες
εἰς
τὸ
βουλευτήριον
ἀποσφάττουσιν
|
ἅπαντας |
τοὺς
ἀριστοκρατικούς.
φυγὴ
δ´
ἐγένετο |
[7, 45] |
ἃ
μέλλεις
λέγειν
ἐνθάδε,
πρὸς
|
ἅπαντας |
τοὺς
πολίτας
ἀθρόους
ἀπολογοῦ,
εἴτε |
[7, 27] |
δὲ
περὶ
τοὺς
ἀγορανόμους
ὕβρεως
|
ἅπαντας |
τοὺς
τότε
παρόντας
κατὰ
τὴν |
[7, 10] |
δύναμιν,
οἷς
ἐνετείλατο
μάλιστα
μὲν
|
ἅπαντας |
τοὺς
φυγάδας,
εἰ
δὲ
μή |
[7, 39] |
ἀποφήνασθαι,
φέρειν
δὴ
τὴν
γνώμην
|
ἅπαντας
|
ὥσπερ
ἐν
δικαστηρίῳ
τὸν
νόμιμον |
[7, 41] |
προφερόμενοι
τὸν
νόμον,
ὑπὲρ
ὧν
|
ἅπαντες |
ἀδικεῖσθαί
τε
καὶ
κατισχύεσθαι
λέγομεν |
[7, 59] |
ἐπέφερον
δὲ
τὴν
ψῆφον
οὐχ
|
ἅπαντες |
ἀναλαβόντες,
ἀλλὰ
κατὰ
τοὺς
ἰδίους
|
[7, 64] |
{αὐτῷ
τιμησάντων}
ὡς
δ´
ἐπεψήφισαν
|
ἅπαντες, |
διαριθμουμένων
τῶν
ψήφων
οὐ
μέγα |
[7, 10] |
ὀλίγην.
ἐπεὶ
δὲ
καθ´
ἓν
|
ἅπαντες |
ἐγένοντο,
τοὺς
ἀγροὺς
τῶν
ἐχθρῶν |
[7, 26] |
ἀνὰ
τὴν
πόλιν
ὅλην
ἐξεπήδων
|
ἅπαντες |
ἐκ
τῶν
οἰκιῶν·
οἱ
μὲν |
[7, 72] |
πρὸ
τούτων
δι´
αἰσχύνης
εἶχον
|
ἅπαντες |
Ἕλληνες
ὅλα
γυμνὰ
φαίνειν
ἐν |
[7, 58] |
δίκην
ἔμελλον
ἐπιτελεῖν,
εἰς
ἣν
|
ἅπαντες |
ἠξίουν
ἥκειν
τοὺς
πολίτας
ὡς |
[7, 57] |
ἀπήντηταί
μοι
τὰ
παρ´
ὑμῶν,
|
ἅπαντες |
ἴστε
καὶ
ἔτι
μᾶλλον
εἴσεσθε, |
[7, 53] |
ὀλίγην
σύμμαχον.
Λατῖνοί
τε
γὰρ
|
ἅπαντες, |
οἷς
νεωστὶ
τὴν
ἰσοπολιτείαν
δεδώκαμεν, |
[7, 46] |
ἀφέσεως
τῆς
σῆς
οὗτοι
μὲν
|
ἅπαντες |
οὐδὲν
αἰσχρὸν
εἶναι
νομίζουσι,
σὺ |
[7, 1] |
τε
καὶ
οἱ
ἄλλοι
σχεδὸν
|
ἅπαντες |
συγγραφεῖς
ὁμολογοῦσι·
Διονύσιος
δ´
ὁ |
[7, 8] |
ὅπλα
προενέγκαντες
ἐκ
τῶν
οἰκιῶν
|
ἅπαντες |
τοῖς
θεοῖς
καθιερώσειαν,
ἵνα
κατὰ |
[7, 11] |
καὶ
συνελθόντες
εἰς
τὸν
αὐτὸν
|
ἅπαντες |
τόπον
ἔπειτ´
ἐκεῖθεν
ὁρμήσαντες
ἀθρόοι |
[7, 46] |
αὑτὸν
ἀξιοῖ
μόνος,
ἡλίκων
οὐδ´
|
ἅπαντες |
ὑμεῖς
ἑαυτούς;
ὃν
ἐχρῆν,
εἰ |
[7, 16] |
ὕπατοι
τὴν
κρείττονα
ἔχοντες
ἐξουσίαν
|
ἁπάντων |
ἄρχειν
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει, |
[7, 34] |
τοῦτ´
ἐπιστρεφῶς
πάνυ
καὶ
θρασέως
|
ἁπάντων |
αὐτῶν
καθήπτετο
καὶ
μάλιστα
τῶν |
[7, 8] |
βούλευμα,
δι´
οὗ
παρακρουσάμενος
αὐτοὺς
|
ἁπάντων |
ἀφείλετο
τὴν
ἐλευθερίαν.
σκηψάμενος
γὰρ |
[7, 13] |
ἐξόδου
ψηφισαμένης
τῆς
βουλῆς
ἐξ
|
ἁπάντων |
γενέσθαι
Ῥωμαίων
κλήρῳ
τὴν
ἔξοδον, |
[7, 6] |
ὀλιγαρχίας
ὡς
δύναμις
ἑκάστῳ
βοηθεῖν.
|
ἁπάντων |
δὲ
πολλὰς
ὁμολογούντων
αὐτῷ
χάριτας |
[7, 73] |
ἀθλημάτων
χρόνοις
Ἑλληνικώτατον
καὶ
κράτιστον
|
ἁπάντων |
ἐθῶν
ἀπεδείκνυντο,
στεφανώσεις
καὶ
ἀναρρήσεις |
[7, 59] |
τῶν
ἀδικούντων
τὸ
κοινὸν
διάγνωσιν
|
ἁπάντων |
εἶναι
κοινήν.
~Συγχωρηθέντος
δ´
αὐτοῖς |
[7, 35] |
βαρὺν
καὶ
πικρὸν
καὶ
πολεμίων
|
ἁπάντων |
ἔχθιστον
αὐτὸν
ἀπεκάλουν.
προθυμίαν
δὲ |
[7, 33] |
δημαρχικὴν
ἐξουσίαν
δεύτερον
ἤδη
παρειληφώς,
|
ἁπάντων |
ἥκιστα
τῶν
δημαγωγῶν
ἑαυτῷ
συμφέρειν |
[7, 46] |
θεοβλαβείας
τίνας
οὐκ
ἐποιήσαντο
δεήσεις
|
ἁπάντων |
κοινῇ
τε
καὶ
καθ´
ἕκαστον |
[7, 59] |
πολιτῶν
οὐκ
ἐλάττους
τῶν
ἄλλων
|
ἁπάντων |
ὄντες
ἔσχατοι
τὴν
ψῆφον
ἀνελάμβανον, |
[7, 72] |
καὶ
Μνημοσύνης
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
ἁπάντων, |
ὅσων
ἐστὶν
ἱερὰ
καὶ
τεμένη |
[7, 9] |
ἀπολέσαι·
δεήσει
δὲ
πολλῇ
χρησαμένων
|
ἁπάντων, |
παρ´
οἷς
ἔτυχον
αἵ
τε |
[7, 8] |
δὲ
καὶ
τοῦτ´
ἐπείσθησαν,
αὐθημερὸν
|
ἁπάντων |
παρελόμενος
Κυμαίων
τὰ
ὅπλα
ταῖς |
[7, 35] |
παρρησίᾳ
καὶ
μόνον
ἀπέφαινον
ἐξ
|
ἁπάντων |
σφῶν
ἐλεύθερον,
ὃς
οὔτε
πολεμίων |
[7, 39] |
τἀναντία
λέγειν
βουλομένοις,
ἐπειδὰν
ἀκούσωσιν
|
ἁπάντων |
τῶν
βουλομένων,
ὅ
τι
ἂν |
[7, 60] |
ἀπιστεῖν.
ἓν
δὲ
κεφάλαιον
ἦν
|
ἁπάντων |
τῶν
λόγων,
μηδεμίαν
αὐτοὺς
ἐπενεγκεῖν
|
[7, 62] |
τῆς
ἑαυτοῦ
ψυχῆς
ἕνεκα
τῆς
|
ἁπάντων |
φυλακῆς.
ὅσοι
δ´
ἦσαν
φύσει |
[7, 64] |
προθύμως
ἐπὶ
τὰς
ἄλλας
στρατείας
|
ἀπαντῶσιν· |
οἱ
δ´
ἀποκνήσαντες
ἐνθυμηθέντες,
ὅσων |
[7, 51] |
ἕκαστον
ἰδίᾳ.
οὐ
γάρ,
ἂν
|
ἅπαξ |
ἁμάρτῃ
τις
εἴτ´
ἀπατηθεὶς
εἴτ´ |
[7, 35] |
οὐκ
ἀξιῶν
τοῦ
ἐγχειρήματος,
ἐπειδὴ
|
ἅπαξ |
ἐπεβάλετο,
καὶ
μένειν
ἐφ´
οἷς |
[7, 34] |
ἀλλ´
ἤτοι
καὶ
τὸ
παράπαν
|
ἀπαξιώσει |
τὴν
ἀπολογίαν,
ἢ
τὴν
ἔμφυτον |
[7, 13] |
εἰ
μὴ
ἐξίοιεν,
χαλεπὰς
καὶ
|
ἀπαραιτήτους
|
θεμένης
ζημίας.
οὗτός
τε
δὴ |
[7, 60] |
πρὸς
ἐκεῖνον,
ἀλλὰ
χαλεπῶς
καὶ
|
ἀπαραιτήτως |
ἔχουσιν,
ἐνθυμηθέντας,
ὅτι
ἡ
βουλὴ |
[7, 72] |
τοῦτο
δείραντές
τε
καὶ
μελίσαντες
|
ἀπαρχὰς |
ἐλάμβανον
ἐξ
ἑκάστου
σπλάγχνου
καὶ |
[7, 72] |
δ´
ἔσφαξάν
τε
καὶ
εὗσαν.
|
ἀπαρχάς |
τ´
ἀπὸ
τῶν
σπλάγχνων
καὶ |
[7, 72] |
ὧδε
γράφων·
Ἀλλ´
ὅ
γ´
|
ἀπαρχόμενος |
κεφαλῆς
τρίχας
ἐν
πυρὶ
βάλλε. |
[7, 72] |
Εὐμαίου
ποιεῖ
θυσίας·
Κόψε
δ´
|
ἀπαρχόμενος |
σχίζῃ
δρυός,
ἣν
λίπε
κείων. |
[7, 4] |
τιμῆσαι,
καὶ
ἦν
ὁ
δῆμος
|
ἅπας |
μετ´
ἐκείνου·
οἱ
δὲ
δυνατοὶ |
[7, 11] |
οὖσα
δημοτελής,
καὶ
δι´
αὐτὴν
|
ἅπας |
ὁ
κατὰ
πόλιν
ὄχλος
ἐν
|
[7, 45] |
ὦ
βουλή,
προσκαλούμενοι,
περὶ
ἣν
|
ἅπασα |
ἡ
πληθὺς
μερισθεῖσα
κατὰ
φυλὰς |
[7, 7] |
πληθὺς
ἡ
κατὰ
τὴν
πόλιν
|
ἅπασα |
χαρᾷ
καὶ
κρότῳ
δεξιουμένη
τὸν |
[7, 8] |
ἐν
ἀνθρώποις
καθίσταται
πολιτευμάτων,
οἷς
|
ἅπασα
|
χρῆται
προοιμίοις
τυραννίς,
γῆς
ἀναδασμὸν |
[7, 72] |
οὖσα·
παρὰ
δὲ
Ῥωμαίοις
ἐν
|
ἁπάσαις |
φυλάττεται
ταῖς
ἀρχαίαις
θυηπολίαις.
σκευαὶ |
[7, 20] |
παρὰ
τοῦ
τυράννου
δωρεὰν
παρῄνουν
|
ἅπασαν |
διανεῖμαι
τοῖς
δημοτικοῖς,
καὶ
τὸν |
[7, 63] |
καὶ
κατεχαρίσατο
τοῖς
ἑαυτοῦ
φίλοις
|
ἅπασαν |
τὴν
λείαν·
τοῦτο
δὴ
τυραννίδος |
[7, 3] |
δὲ
τὴν
ἐν
ἀκμῇ
δύναμιν
|
ἅπασαν |
τριχῇ,
μιᾷ
μὲν
τὴν
πόλιν
|
[7, 45] |
ἀλλὰ
καὶ
στῖφος
ἀνθρώπων
εἰς
|
ἅπασαν |
ὑπηρεσίαν
ἑτοίμων
παρ´
ἑαυτῷ
ἔχων, |
[7, 11] |
παρέσχεν
αὐτοῖς
κατὰ
πολλὴν
ἄδειαν
|
ἁπάσας |
διελθεῖν
τὰς
ἐπὶ
τὴν
τυραννικὴν |
[7, 66] |
αἰτίας
παρέλιπον·
διὰ
τοῦτ´
ἐπεξῆλθον
|
ἁπάσας. |
καὶ
ἐπειδὴ
οὐχ
ὅπλοις
ἀλλήλους |
[7, 44] |
καιρὸν
ἀπομνημονεῦσαι
πρὸς
τὸ
δημοτικὸν
|
ἁπάσας |
τὰς
ἐπὶ
τοῖς
προτέροις
ἐγκλήμασιν |
[7, 60] |
λόγους
ἡ
βουλή·
πρῶτον
μὲν
|
ἁπάσας |
τὰς
εὐεργεσίας
ὑπομιμνήσκων,
ὅσας
ἦν |
[7, 38] |
στάσιν
ἐξελαύνειν
ἐκ
τῆς
πόλεως
|
ἁπάσῃ |
δυνάμει
καὶ
μὴ
φιλονεικεῖν
ἐναντία |
[7, 15] |
οἰομένων
δεῖν
θεραπεύειν
τὸν
δῆμον
|
ἁπάσῃ |
εὐπροσηγορίᾳ
λόγων
καὶ
ὑποσχέσει
ἔργων |
[7, 17] |
ἀδικουμένοις
τῶν
δημοτικῶν.
οὐ
μὴν
|
ἅπασί |
γ´
εἰσῄει
καὶ
μάλιστα
τοῖς |
[7, 47] |
κειμένας
ὑπὸ
τῶν
ὑπατικῶν
γνώμας.
|
ἅπασι |
δὲ
προσετάττετο
παριοῦσι
καθάπερ
ἐν |
[7, 28] |
ἀναγκαίου
ἐγένοντο,
κοινῇ
δόξαν
ὑμῖν
|
ἅπασι |
διὰ
φυλακῆς
ἔχειν
χωρία
εἰς
|
[7, 29] |
τὴν
διάπρασιν
ὡς
ἂν
ὑμῖν
|
ἅπασι |
δόξῃ
ποιησάμενοι.
περιμείναντες
οὖν,
ἐάν |
[7, 6] |
τῶν
Ἀρικηνῶν
δωρεὰς
εἰς
κοινὸν
|
ἅπασι |
καταθεὶς
ἠξίου
μεμνῆσθαι
τῶν
εὐεργεσιῶν, |
[7, 65] |
καὶ
ἴδια
τῶν
πατρικίων
μόνων
|
ἅπασι |
κοινωσαμένη,
τὰ
μὲν
ὑπ´
ἀνάγκης
|
[7, 54] |
τοῦ
τρόπου,
δέος
τε
παρέστηκεν
|
ἅπασι, |
μὴ
δι´
αὐτὸν
ἀρχὴ
γένηται |
[7, 70] |
εὐδαιμονίαν,
ὥστε
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
ἅπασιν, |
ὧν
ἦρχον,
ἐν
καλῷ
κατέστησαν |
[7, 55] |
δημοκρατίαν,
ἀλλὰ
τὴν
μικτὴν
ἐξ
|
ἁπασῶν |
τούτων
κατάστασιν,
τοῦτο
ὑπὲρ
ἅπαντα |
[7, 43] |
ἀγῶνα
μήτε
βίᾳ
εἴξαντας
μήτ´
|
ἀπάτῃ |
παραχθέντας,
ἀλλὰ
κατὰ
πολλὴν
ἀνάγκην
|
[7, 51] |
ἂν
ἅπαξ
ἁμάρτῃ
τις
εἴτ´
|
ἀπατηθεὶς |
εἴτ´
ἀναγκασθείς,
καὶ
τὰ
λοιπὰ |
[7, 68] |
ἕν
τι
τῶν
πολλῶν
καὶ
|
ἀπατηλῶν |
ὑπολαβεῖν.
ἔπειτ´
αὐτῷ
πάλιν
κατὰ |
[7, 49] |
καὶ
ἀνθρώπους,
ὅτι
πόλεμον
ἐμφύλιον
|
ἄπαυστον |
εἰς
τὴν
πόλιν
εἰσάξετε,
καὶ |
[7, 73] |
γὰρ
δὴ
τὰ
περὶ
τὸν
|
ἀπαχθέντα |
ἐπὶ
τιμωρίαν
ὑπὸ
τοῦ
δεσπότου |
[7, 65] |
ἀριστοκρατία
πολλὰ
τοῦ
ἀρχαίου
ἀξιώματος
|
ἀπέβαλε |
βουλῆς
τε
μετέχειν
ἐπιτρέπουσα
τοῖς |
[7, 73] |
Ἑλληνικώτατον
καὶ
κράτιστον
ἁπάντων
ἐθῶν
|
ἀπεδείκνυντο, |
στεφανώσεις
καὶ
ἀναρρήσεις
ποιούμενοι
τιμῶν, |
[7, 52] |
εἰδέναι
φατὲ
τῆς
προθυμίας,
ἣν
|
ἀπεδείξατο |
περὶ
τὴν
κάθοδον
ὑμῶν.
μάχεται |
[7, 12] |
καὶ
τότε
τὴν
ἑαυτῆς
δύναμιν
|
ἀπεδείξατο. |
τοσοῦτος
γάρ
τις
ἄφνω
εἰς |
[7, 63] |
περιβαλομένων
οὔτε
τῷ
ταμίᾳ
ταῦτ´
|
ἀπέδειξεν |
οὔτ´
αὐτὸς
ἀποδόμενος
εἰς
τὸ |
[7, 68] |
τῶν
ἀρχαιρεσιῶν
καιρός,
ὕπατοι
δ´
|
ἀπεδείχθησαν |
ὑπὸ
τοῦ
δήμου
Κόιντος
Σουλπίκιος |
[7, 7] |
ἡμέρας,
ἐν
αἷς
τὰς
εὐχὰς
|
ἀπεδίδου |
τοῖς
θεοῖς
καὶ
τὰς
ὑστεριζούσας
|
[7, 37] |
τε
σώματα
τῶν
ἁλόντων
Σικελιωτῶν
|
ἀπέδοσαν |
καὶ
τὰ
χρήματα,
ὥστ´
ἠναγκάσθησαν |
[7, 51] |
ὄντων
καὶ
μεγάλων
τὰς
μὲν
|
ἀπέδωκεν |
ἤδη,
τὰς
δ´
ἀποδώσειν
ἔμελλεν, |
[7, 53] |
καὶ
ἀγαθῶν
ἐληλυθότες.
πολέμου
δ´
|
ἀπειλάς, |
αἷς
χρώμενοι
φοβεῖτε
ἡμᾶς,
οὐ |
[7, 25] |
μάλιστ´
ἐκ
τῶν
νεωτέρων
τὰς
|
ἀπειλὰς |
δυσανασχετούντων
ἐπαρθεὶς
τούτοις
ὁ
Μάρκιος |
[7, 68] |
τὴν
βουλὴν
τὰ
κελευσθέντα,
καὶ
|
ἀπειλεῖν, |
εἰ
μὴ
τοῦτο
δράσει
διὰ |
[7, 14] |
τελευτῶν
δ´
ὁ
Βροῦτος
εἰς
|
ἀπειλήν |
τινα
τοιάνδε
κατέκλεισε
τὸν
λόγον, |
[7, 5] |
εἰς
ταύτας
αὐτοὺς
ἐνεβίβασαν
θάνατον
|
ἀπειλήσαντες, |
ἐάν
τις
ἀπολειφθῇ
τῆς
στρατείας. |
[7, 9] |
τοὺς
ἀγροὺς
ἔργα
πράττοντας,
θάνατον
|
ἀπειλήσας, |
εἴ
τις
ἐξ
αὐτῶν
εὑρεθείη |
[7, 46] |
τῷ
δήμῳ
καὶ
προσεγκαλῶν
καὶ
|
ἀπειλῶν. |
ἔπειτ´
οὐ
νεμεσᾶτε
αὐτῷ
τῆς |
[7, 42] |
διαφορῶν,
οὐδὲν
θαυμαστόν,
εἰ
δι´
|
ἀπειρίαν |
τῶν
κακῶν
μήτ´
ἄχθονται
τοῖς
|
[7, 20] |
ἄνδρες
οὔθ´
ὅπλων
οὔτε
λόγων
|
ἄπειροι, |
προνοίᾳ
μὲν
ἐχρήσαντο
πολλῇ
σίτου |
[7, 25] |
λυμεῶνα
καὶ
ὄλεθρον
τῆς
πόλεως
|
ἀπεκάλουν |
πονηροὺς
διεξιόντα
κατὰ
τοῦ
δήμου
|
[7, 35] |
καὶ
πολεμίων
ἁπάντων
ἔχθιστον
αὐτὸν
|
ἀπεκάλουν. |
προθυμίαν
δὲ
πολλὴν
εἶχόν
τινες |
[7, 11] |
πᾶσιν
ὡς
εἰπεῖν
λυμαινόμενοι
κακοῖς
|
ἀπέκτειναν. |
ἀνελόντες
δὲ
τὴν
τυραννικὴν
οἰκίαν
|
[7, 4] |
τὸν
ἡγεμόνα
τῶν
πολεμίων
οὗτος
|
ἀπέκτεινε |
μόνος
ὑποστὰς
καὶ
ἄλλους
πολλοὺς |
[7, 8] |
τῶν
ἄλλων
ἀμείνους.
ὧν
δ´
|
ἀπέκτεινεν |
ἀνδρῶν
τὰς
εἰκόνας
ἀνελὼν
ἐκ |
[7, 64] |
ἐξὸν
μεταλαβεῖν,
διὰ
τὸ
στασιάζειν
|
ἀπεκωλύθησαν |
εἰς
τὰς
λοιπὰς
ἐξόδους
γένωνται |
[7, 56] |
τοῦθ´
ἡγησάμενοι
κράτιστον
εἶναι
μηθενὸς
|
ἀπελαύνετε |
τὸν
δῆμον,
ἀλλ´
ὥσπερ
ἀρχὰς |
[7, 64] |
αὐτῷ
φυλαί,
διὰ
τὴν
ἰσοψηφίαν
|
ἀπελέλυτ´ |
ἄν,
ὥσπερ
ὁ
νόμος
ἠξίου. |
[7, 64] |
αἰτίας.
ἐπειδὴ
δ´
οὐδεὶς
οὐκέτι
|
ἀπελογεῖτο, |
ἀνέδωκαν
οἱ
δήμαρχοι
τὴν
ψῆφον |
[7, 67] |
τὸ
τέλος
ὁ
μὲν
δῆμος
|
ἀπελύετο |
προσειληφὼς
ἀνόητον
αὔχημα
καὶ
καθῃρηκέναι |
[7, 6] |
τοῖς
ἐχθροῖς
ἐπαγγειλαμένων,
ἐπαινέσας
αὐτοὺς
|
ἀπέλυσε |
τὴν
ἐκκλησίαν.
καὶ
μετὰ
τοῦτο |
[7, 63] |
ὁ
δὲ
ταμίας
αὐτὰ
παραλαβὼν
|
ἀπεμπολᾷ |
καὶ
εἰς
τὸ
δημόσιον
ἀναφέρει |
[7, 20] |
δημοσίων
χρημάτων
σῖτον
ὀλίγης
αὐτοῖς
|
ἀπεμπολῆσαι |
τιμῆς,
διδάσκοντες
ὡς
ἐκ
τούτων |
[7, 6] |
ὑπὸ
τῶν
Ἀρικηνῶν
πολλαῖς
δωρεαῖς
|
ἀπέπλει |
διὰ
ταχέων
αὐτὸς
ἄγγελος
τοῖς |
[7, 59] |
ὁπλιτῶν
ἀτιμοτέραν
χώραν
ἔχωσι,
μήτ´
|
ἀπερριμμένον |
εἰς
τὰς
ἐσχάτας
κλήσεις
τὸ |
[7, 13] |
εἰς
Οὐελίτρας
εὐπρεπεῖ
ἀνάγκῃ
καταληφθεὶς
|
ἀπεστάλη, |
καὶ
ἕτερος
αὖθις
οὐ
πολλαῖς |
[7, 1] |
ἀρχαίαις
εὑρὼν
ἀναγραφαῖς,
ὅτι
πρέσβεις
|
ἀπεστάλησαν |
ἐπὶ
τούτων
τῶν
ὑπάτων
εἰς |
[7, 1] |
καὶ
Λεύκιος
Γεγάνιος
εἰς
Σικελίαν
|
ἀπεστάλησαν, |
Οὐαλέριος
μὲν
υἱὸς
ὢν
Ποπλικόλα, |
[7, 20] |
τὸ
δὲ
λοιπὸν
ὁ
τύραννος
|
ἀπεστάλκει |
προῖκα
δοὺς
καὶ
τέλεσι
παρακομίσας |
[7, 2] |
ταῦτα
τὰ
σώματα
παρὰ
τῆς
|
ἀπεσταλκυίας
|
πόλεως
ἠξίουν,
ἕως
ἀπολάβωσι
τὰς |
[7, 49] |
κρίσιν.
σκοπεῖτε
γὰρ
οὕτως.
ὅτ´
|
ἀπέστη |
λαβὼν
τὰ
ὅπλα
ὁ
δῆμος |
[7, 50] |
ποιησάμενος,
οὐδὲ
μέχρι
δεῦρ´
ἐλθὼν
|
ἀπέστη |
τῆς
παρανομίας,
εἰ
δεῖ
τὰ |
[7, 1] |
ἀρχήν.
ὁ
μὲν
γὰρ
δῆμος
|
ἀπέστη |
τῶν
πατρικίων
μετὰ
τὴν
μετοπωρινὴν |
[7, 48] |
τελευτῶν
μόνος,
ἐπειδὴ
οἱ
λοιποὶ
|
ἀπέστησαν, |
ἠναντιούμην·
ὑμᾶς
δ´,
ὦ
βουλή, |
[7, 24] |
βουληθέντες
καταλύειν
αὐτοῦ
τὴν
ἰσχὺν
|
ἀπετράπεσθε, |
πολὺ
μᾶλλον
ὑμῖν
βαρὺς
ἐγκείσεται, |
[7, 44] |
ἀξιωθέντων,
ἀναμνήσθητε,
ὦ
πατέρες,
ὅτ´
|
ἀπέφαινε |
καλὸν
εἶναι
καιρὸν
ἀπομνημονεῦσαι
πρὸς |
[7, 60] |
ἐμφυλίων,
ἐξ
ὧν
πόλεις
αὐτάνδρους
|
ἀπέφαινεν |
ἀνῃρῆσθαι
καὶ
ἔθνη
ὅλα
διολωλέναι· |
[7, 54] |
νίκην
τοῖς
πεισθεῖσι
προσάψειν
αὐτὸν
|
ἀπέφαινεν· |
ἦν
τ´
ἐνταῦθα
πολὺς
ὀλοφυρόμενος |
[7, 25] |
ἐπ´
εὐνοίᾳ
γινόμενον·
μανίαν
τ´
|
ἀπέφαινον |
αὐτοῦ
τὴν
συμβουλήν,
οὐ
παρρησίαν |
[7, 35] |
ἐπὶ
τῇ
παρρησίᾳ
καὶ
μόνον
|
ἀπέφαινον |
ἐξ
ἁπάντων
σφῶν
ἐλεύθερον,
ὃς |
[7, 14] |
ἰσομοιρεῖν
τ´
οὐδὲ
κατὰ
μικρὸν
|
ἀπέφαινον |
τῆς
συμφορᾶς
τοῖς
πένησι
τοὺς
|
[7, 54] |
φιλόχρηστον
καὶ
μισοπόνηρον
οὐκ
ὀλίγον
|
ἀπέφηνεν |
ἐκ
τοῦ
δήμου
μέρος
ἐσόμενον, |
[7, 45] |
ἡμετέρων
σωμάτων
τὼ
χεῖρε
τελευτῶν
|
ἀπέχεται. |
ὥστε
περίεστιν
ἡμῖν,
τό
γ´ |
[7, 34] |
αἰδώς,
οὐδ´
ὡς
ἰδιώτου
πολλοῖς
|
ἀπεχθομένου |
σώφρων
εὐλάβεια
πρὸς
τὰς
τοῦ
|
[7, 31] |
ἀγαθοῖς
εἶναι
δοκεῖν,
τοῖς
δ´
|
ἀπεχθῶς |
διακειμένοις
πρὸς
ὑμᾶς
μετανοεῖν.
~Δίκαια |
[7, 10] |
ὅλης
νυκτὸς
ἐπὶ
τὰ
πλεῖστον
|
ἀπέχοντα |
τῆς
πόλεως
μέρη.
~Οἱ
δ´ |
[7, 22] |
πλεονεκτήματα
ὁρῶντας·
ᾧ
γ´
οὐκ
|
ἀπέχρησε |
διαφθείραντι
τὴν
περὶ
τὰ
συμβόλαια
|
[7, 41] |
διεφυλάξατε
καὶ
τοὺς
βασιλεῖς
ἐπιόντας
|
ἀπεώσασθε. |
τοῦτον
δὴ
προφερόμενοι
τὸν
νόμον, |
[7, 68] |
τε
καὶ
ἀγανακτεῖν,
ὅτι
οὐκ
|
ἀπήγγειλε |
πρὸς
τὴν
βουλὴν
τὰ
κελευσθέντα, |
[7, 20] |
παρακομίσας
τοῖς
ἰδίοις.
ὡς
δ´
|
ἀπηγγέλθη |
τοῖς
ἐν
τῇ
πόλει
ὁ |
[7, 17] |
τὴν
ἐκκλησίαν·
καὶ
ὁ
δῆμος
|
ἀπῄει |
πολλῆς
γεγονὼς
μεστὸς
εὐθυμίας,
τῷ |
[7, 68] |
κλινιδίου
καὶ
τὸν
θεὸν
ἀναβοήσας
|
ἀπῄει |
τοῖς
ἑαυτοῦ
ποσὶ
διὰ
τῆς |
[7, 17] |
~Οὐθενὸς
δὲ
πρὸς
ταῦτ´
ἀντιλέξαντος
|
ἀπῄεσαν
|
ἐκ
τῆς
ἐκκλησίας
οὐ
τὰς |
[7, 26] |
καὶ
τύπτοντες
τοὺς
ὁμόσε
χωροῦντας
|
ἀπήλασαν. |
διαβοηθέντος
δὲ
τοῦ
πάθους
ἀνὰ |
[7, 27] |
ἀφικομένους
ἐπ´
αὐτὸν
ἀγορανόμους
τύπτων
|
ἀπήλασεν. |
ἐκάλουν
δὲ
μάρτυρας
τῶν
ἐν
|
[7, 35] |
αὐτὸν
κελευσθέντας
ὑφ´
αὑτῶν
τύπτων
|
ἀπήλασεν· |
οὐ
γὰρ
ἑτέρων
τινῶν
εἶναι
|
[7, 42] |
τοὺς
ἐσχάτους
κινδύνους
καταστάντες
ἀγαπητῶς
|
ἀπηλλάγησαν, |
ἣν
ὁ
καιρὸς
ἀπῄτει
ποιησάμενοι |
[7, 41] |
ὦ
βουλή,
ὅτε
τοὺς
βασιλεῖς
|
ἀπηλλάξατε |
συμμάχους
ἔχοντες
ἡμᾶς
καὶ
τὴν |
[7, 12] |
δέκα,
τὰς
δ´
ἄλλας
ὑπολαβὼν
|
ἀπήνεγκε. |
τελευτῶντες
δ´
οὖν
ὅσοι
περιῆσαν
|
[7, 57] |
ἐλήλυθα,
καὶ
ὅτι
παρὰ
γνώμην
|
ἀπήντηταί |
μοι
τὰ
παρ´
ὑμῶν,
ἅπαντες |
[7, 42] |
ἀγαπητῶς
ἀπηλλάγησαν,
ἣν
ὁ
καιρὸς
|
ἀπῄτει |
ποιησάμενοι
τῶν
κακῶν
λύσιν,
τίς |
[7, 9] |
ἀλλήλων
βουλεύσωσι
κατὰ
τῆς
τυραννίδος,
|
ἀπιέναι |
πάντας
ἐκέλευσεν
ἐκ
τῆς
πόλεως |
[7, 72] |
ἐνδέχεται,
πάντα
δὲ
ταὐτὰ
πράττειν
|
ἀπίθανον. |
~Λοιπὸν
δ´
ἔτι
μοι
καὶ |
[7, 71] |
ὑπολάβῃ
{εἴτε}
κατ´
ἐκείνην
τὴν
|
ἀπίθανον |
ὑπόληψιν,
ὅτι
παντὸς
τοῦ
Ἑλληνικοῦ |
[7, 7] |
τὸν
ἡγεμόνα
προὔπεμπεν
εἰς
οἶκον
|
ἀπιόντα. |
ἐφ´
οἷς
οἱ
προεστηκότες
τῆς |
[7, 60] |
δικαιώσωσιν
ὡς
μεταβεβλημένοις
τὴν
φύσιν
|
ἀπιστεῖν. |
ἓν
δὲ
κεφάλαιον
ἦν
ἁπάντων |
[7, 52] |
ἐπιτρέπειν,
περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων
|
ἀπιστεῖν. |
τί
δ´
οὐχὶ
μιᾷ
χρώμενοι |
[7, 52] |
πιστεύετε
αὐτοῖς
ἢ
περὶ
πάντων
|
ἀπιστεῖτε; |
ἀλλὰ
προβουλεῦσαι
μὲν
αὐτοὺς
τὰ |
[7, 68] |
κατὰ
φύσιν
ἐκβεβηκυῖαι
εἰς
τὸ
|
ἄπιστόν |
τε
καὶ
τερατῶδες
ἐφέροντο,
χρησμοί |
[7, 16] |
ὅσα
ἠξιοῦμεν.
νῦν
μὲν
οὖν
|
ἄπιτε
|
καὶ
παύσασθε
φιλονεικοῦντες·
αὔριον
δ´ |
[7, 36] |
πολιτῶν
βουλόμεθα.
ὑμεῖς
μὲν
οὖν
|
ἄπιτε |
καὶ
τὸν
μέλλοντα
καιρὸν
ἐκδέχεσθε |
[7, 70] |
οὔτ´
ἄλλο
βάρβαρον
ἔθνος
οὐδὲν
|
ἁπλῶς· |
εἰ
μή
τινες
ὑφ´
ἑτέρων |
[7, 73] |
καὶ
ἀγῶνας
ἐξ
ἀρχῆς
ἑτέρους
|
ἀπὸ |
διπλασίων
χρημάτων
ἢ
πρότερον
ἐγένοντο. |
[7, 6] |
ἐν
τῇ
πρώτῃ
νυκτὶ
τὴν
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
ὁδὸν
οὐ
πολλὴν
οὖσαν |
[7, 51] |
ὥσπερ
ἐκ
μέθης
καὶ
μανίας
|
ἀπὸ
|
μὲν
τοῦ
βιάζεσθαι
κατέβη,
ἐπὶ |
[7, 64] |
ὁ
Δέκιος
ᾐτιᾶτο,
γενομένη,
ἀλλ´
|
ἀπὸ
|
παντὸς
τοῦ
βελτίστου
καὶ
ἐπανορθώσεως |
[7, 20] |
κατάπλους
τῶν
σιτηγῶν
ὁλκάδων
τῶν
|
ἀπὸ |
Σικελίας,
πολλὴ
ζήτησις
ἐνέπιπτε
τοῖς |
[7, 4] |
λαβεῖν
τιμὰς
ἑκάτερον
τῶν
ἀνδρῶν.
|
ἀπὸ |
ταύτης
γίνεται
τῆς
ἀρχῆς
δήμου |
[7, 54] |
αὐτόν,
ἐπεὶ
διιστάναι
τὸν
δῆμον
|
ἀπὸ |
τῆς
βουλῆς
αἰτίαν
ἔχει
καὶ |
[7, 72] |
καὶ
οὐλοχύτας
ἀνέλοντο.
τριχοτομοῦντάς
τ´
|
ἀπὸ |
τῆς
κεφαλῆς
τὰς
τρίχας
καὶ
|
[7, 3] |
ἐστρατοπεδευκόσι
δ´
αὐτοῖς
οὐ
μακρὰν
|
ἀπὸ |
τῆς
πόλεως
τέρας
γίνεται
θαυμαστόν, |
[7, 62] |
Μάρκιος
τὸν
λόγον,
ἀρξάμενος
ἄνωθεν
|
ἀπὸ |
τῆς
πρώτης
ἡλικίας
διῆλθεν,
ὅσας |
[7, 10] |
αὐτῷ
καὶ
τὴν
πόλιν
ἐλευθερώσαντες
|
ἀπὸ |
τῆς
τυραννίδος
οἱ
παῖδες
τῶν |
[7, 18] |
φιλανθρώπων
ἐλπίσιν
ὑπαγόμεναι,
αἱ
μὲν
|
ἀπὸ |
τοῦ
βελτίστου
δι´
εὔνοιάν
τε |
[7, 45] |
πολίτας
ἀθρόους
ἀπολογοῦ,
εἴτε
ὡς
|
ἀπὸ |
τοῦ
βελτίστου
τὰ
κράτιστα
συνεβούλευες |
[7, 19] |
καὶ
αὐτοῖς
ἐξιοῦσιν
ὀλίγον
τι
|
ἀπὸ
|
τοῦ
δήμου
μέρος
συνεστράτευεν.
ἡγεμὼν |
[7, 72] |
οἱ
τὴν
μεγίστην
ἔχοντες
ἐξουσίαν,
|
ἀπὸ
|
τοῦ
Καπιτωλίου
τε
καὶ
δι´ |
[7, 65] |
προσηκούσας
ἔδοσαν.
ὁπότε
μὲν
οὖν
|
ἀπὸ |
τοῦ
κρατίστου
γένοιντο
αἱ
διαγνώσεις, |
[7, 65] |
ἐνειργάσατο,
ὁ
δ´
ἀγαθὸς
καὶ
|
ἀπὸ |
τοῦ
κρατίστου
πρὸς
τὰ
κοινὰ
|
[7, 73] |
σειραῖος
ἵππος
ῥυτῆρι
συνεχόμενος,
ὃν
|
ἀπὸ |
τοῦ
παρῃωρῆσθαί
τε
καὶ
μὴ |
[7, 13] |
εἰ
μετασταίη
τις
ἐξ
αὐτῆς
|
ἀπὸ |
τοῦ
πλήθους
μοῖρα
ἀξιόλογος.
μάλιστα |
[7, 9] |
ἕως
ἐκπληρώσωσιν
εἰκοστὸν
ἔτος,
τὸν
|
ἀπὸ |
τοῦδε
χρόνον
εἰς
ἄνδρας
εἴα |
[7, 50] |
πάτριον
κόσμον
τῆς
πολιτείας,
ἀρξάμενος
|
ἀπὸ |
τούτων
τῶν
πλεονεξιῶν
καὶ
ταύταις |
[7, 72] |
τ´
ἀπὸ
τῶν
σπλάγχνων
καὶ
|
ἀπὸ |
τῶν
ἄλλων
λαμβάνοντας
μελῶν,
καὶ |
[7, 67] |
τοιαύταις
συμφοραῖς
λέγειν
τὰς
ἀποζευγνυμένας
|
ἀπὸ |
τῶν
ἀναγκαιοτάτων
σφίσι
θανάτοις
ἢ |
[7, 73] |
τῶν
ἱππέων
ἅμιλλαι
λάβωνται,
ἀποπηδῶντες
|
ἀπὸ |
τῶν
ἁρμάτων
οἱ
παροχούμενοι
τοῖς |
[7, 38] |
μάλιστα
δ´
ὅταν
ὁρῶμεν
ὑμᾶς
|
ἀπὸ |
τῶν
βιαίων
ἐπὶ
τὰ
δίκαια |
[7, 10] |
ἐλεηλάτουν
καὶ
τοὺς
δούλους
ἀφίστασαν
|
ἀπὸ |
τῶν
δεσποτῶν
καὶ
τοὺς
ἐκ |
[7, 4] |
κοινὰ
τῶν
δυνατῶν
ἐξελέγχων
καὶ
|
ἀπὸ |
τῶν
ἑαυτοῦ
χρημάτων
πολλοὺς
τῶν |
[7, 54] |
πόλιν,
ἀλλὰ
διαιροῦσι
τὸ
δημοτικὸν
|
ἀπὸ |
τῶν
πατρικίων
καὶ
διὰ
μικρὰς
|
[7, 64] |
στασιάζοντος
γὰρ
ἔτι
καὶ
διεστηκότος
|
ἀπὸ |
τῶν
πατρικίων
τοῦ
πλήθους
τότε |
[7, 72] |
τε
καὶ
εὗσαν.
ἀπαρχάς
τ´
|
ἀπὸ |
τῶν
σπλάγχνων
καὶ
ἀπὸ
τῶν |
[7, 3] |
νάματα
καὶ
μέχρι
πολλοῦ
διετέλεσαν
|
ἀπὸ |
τῶν
στομάτων
ἀναχωροῦντες
ἐπὶ
τὰς |
[7, 59] |
Μαρκίῳ
ταύτην
ἠξίουν
καλεῖν
τὴν
|
ἀπὸ |
τῶν
τιμημάτων
ἐκκλησίαν
ὑπολαμβάνοντες
τάχα |
[7, 45] |
ὁτιδήποτε
ἄλλο
ἀπολόγημα
ἔχεις.
καταβίβασον
|
ἀπὸ |
τῶν
ὑπερηφάνων
καὶ
τυραννικῶν
αὐχημάτων |
[7, 73] |
μὲν
παραβάτας,
Ἀθηναῖοι
δὲ
καλοῦσιν
|
ἀποβάτας, |
τὸν
σταδιαῖον
ἁμιλλῶνται
δρόμον
αὐτοὶ |
[7, 20] |
τὰς
κατεχούσας
τὸ
κοινὸν
ἀνάγκας
|
ἀποβλέποντες |
τήν
τε
παρὰ
τοῦ
τυράννου |
[7, 50] |
ἐξωλείας
ἑαυτῶν
τε
καὶ
τῶν
|
ἀπογόνων |
ὠμόσατε.
τί
οὖν
ἐποίησε
καὶ |
[7, 45] |
αὐτὸς
ὁρᾷς,
τοσαύτας
δ´
ἀρετὰς
|
ἀποδεδειγμένοι |
καὶ
πολεμικὰς
καὶ
πολιτικάς,
ἃς |
[7, 45] |
κείμενον
ἔχειν,
ἔργον
δὲ
τῶν
|
ἀποδεδομένων |
τῇ
ἀρχῇ
μηδ´
ὁτιοῦν
πράττειν. |
[7, 30] |
πενήτων
ἄρχοντας
ἐξ
αὑτῶν
ᾐτήσασθε
|
ἀποδεικνύναι, |
καὶ
ταῦτ´
ἀμφότερα
πολλὴν
εἰδότες |
[7, 49] |
ἐξ
αὐτοῦ
καθ´
ἕκαστον
ἔτος
|
ἀποδεικνύναι, |
πρόφασιν
μὲν
ποιούμενος
τὴν
ἡμετέραν |
[7, 56] |
τὸν
δῆμον,
ἀλλ´
ὥσπερ
ἀρχὰς
|
ἀποδεικνύναι |
τὰς
καθ´
ἕκαστον
ἐνιαυτὸν
ἡγησομένας |
[7, 52] |
χρεῶν,
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
τήνδε
|
ἀποδείκνυσθαι |
καθ´
ἕκαστον
ἐνιαυτὸν
ἐπικουρίας
ἕνεκα |
[7, 31] |
τὰ
δίκαια
τῷ
κοινῷ
φρονοῦντας
|
ἀποδείκνυτε; |
ἐμοὶ
μὲν
γὰρ
δοκεῖ.
ἀλλ´ |
[7, 55] |
ἀρχήν,
ἀλλ´
ἐνιαύσιον
οὐδὲν
ἧττον
|
ἀποδείκνυτε |
φύλακας
αὐτῶν
τριακοσίους
ἄνδρας
ἐκ |
[7, 72] |
πτωχὸν
οὐκέτι
βουλόμενον
μάχεσθαι,
ἀλλ´
|
ἀποδειλιῶντα |
εἰσάγων
τάδε
εἴρηκεν·
Ὡς
ἂρ |
[7, 7] |
τὰ
ἐκ
τοῦ
πολέμου
λάφυρα
|
ἀποδεῖξαι. |
συνελθόντων
δὲ
τῶν
ἐν
τέλει |
[7, 4] |
σφαλείς,
ἔργον
δὲ
γενναῖον
οὐδὲν
|
ἀποδειξάμενος, |
ἄλλος
ἄλλῃ
διασκεδασθεὶς
ἔφυγεν·
οἱ |
[7, 33] |
τεθραμμένος
ἀδόξως
καὶ
λαμπρὸν
οὐθὲν
|
ἀποδειξάμενος |
οὔτε
κατὰ
πολέμους
οὔτ´
ἐν |
[7, 54] |
καὶ
περὶ
τὰς
διαλλαγὰς
πλείστην
|
ἀποδειξάμενος |
προθυμίαν
φανερῶς
καὶ
τότε
τῷ |
[7, 8] |
ὡς
οὐχ
ἅπαντα
τοῖς
θεοῖς
|
ἀποδείξαντας |
τὰ
ὅπλα,
μετὰ
ταῦτα
φυλακαῖς |
[7, 55] |
δύο
τε
γὰρ
ἀνθ´
ἑνὸς
|
ἀποδείξαντες |
τῆς
πόλεως
κυρίους
καὶ
τούτοις |
[7, 5] |
ἄνδρας
ἐπὶ
συμμαχίαν,
καὶ
στρατηγὸν
|
ἀποδείξαντες |
τὸν
Ἀριστόδημον
ὡς
δὴ
τὰ |
[7, 56] |
πολλοὺς
ὀφθαλμοὺς
καὶ
φύλακας
αὐτῶν
|
ἀποδείξαντες, |
τοσούτῳ
κρεῖττον
ὑμῖν
ἕξει
τὰ |
[7, 56] |
τὰ
κράτιστα
μεθαρμοσάμενος
ἀρχάς
τ´
|
ἀποδείξας |
ἃς
ἂν
ἡγῆται
σωφρονέστατα
τῶν |
[7, 38] |
ἐκείνῳ
δοκῇ,
τούτου
τὸν
δῆμον
|
ἀποδείξατε |
κύριον.
~Ταῦτα
τῶν
ὑπάτων
λεγόντων |
[7, 72] |
καὶ
τότε
διαβαλλέτω
ταύτην
τὴν
|
ἀπόδειξιν |
ὡς
οὐχ
ὑγιῆ.
συντελεσθείσης
δὲ |
[7, 8] |
αὐτὸς
ἀμφοτέρων
ὑπισχνεῖται
ποιήσεσθαι
στρατηγὸς
|
ἀποδειχθεὶς |
αὐτοκράτωρ,
ἕως
ἐν
ἀσφαλεῖ
τὰ |
[7, 33] |
ἀποστῆναι
τῶν
πατρικίων
καὶ
στρατηγὸς
|
ἀποδειχθεὶς |
ὑπ´
αὐτῶν,
ἕως
ἦσαν
ἐν |
[7, 1] |
ἡ
μὲν
γὰρ
εἰς
Σικελίαν
|
ἀποδειχθεῖσα |
πρεσβεία
κατὰ
τὸν
δεύτερον
ἐνιαυτὸν |
[7, 20] |
χρησάμενοι.
~Οἱ
δὲ
μετ´
αὐτοὺς
|
ἀποδειχθέντες |
ὕπατοι
Μάρκος
Μηνύκιος
Αὐγουρῖνος
καὶ |
[7, 13] |
κληρούχων
ἀποστολὴ
ταχεῖα
ἐγίνετο
τριῶν
|
ἀποδειχθέντων |
ἀνδρῶν
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς
ἡγεμόνων. |
[7, 50] |
ἱερὰν
καὶ
ἄσυλον
ἔφη
δεῖν
|
ἀποδειχθῆναι |
τὴν
ἀρχὴν
ὅρκοις
ἐμπεδωθεῖσαν,
κρείττω |
[7, 3] |
μυριάδων,
ἱππεῖς
δὲ
δυεῖν
χιλιάδων
|
ἀποδέοντες |
εἶναι
δισμύριοι.
ἐστρατοπεδευκόσι
δ´
αὐτοῖς |
[7, 60] |
πολλῶν
καὶ
καλῶν
ἔργων
μίαν
|
ἀποδοθῆναι |
παρὰ
τοῦ
δήμου
δεομένοις
σφίσιν |
[7, 41] |
μὴ
μεῖον
ἔχειν
τῶν
δικαίων
|
ἀποδοίητε, |
ὦ
πατέρες,
εἰ
τοὺς
ἐπιχειροῦντας |
[7, 63] |
ταμίᾳ
ταῦτ´
ἀπέδειξεν
οὔτ´
αὐτὸς
|
ἀποδόμενος |
εἰς
τὸ
δημόσιον
ἀνήνεγκε
τὸ |
[7, 39] |
ἠξίουν
γὰρ
τοὺς
βουλευτὰς
λόγον
|
ἀποδόντας |
αὐτοῖς
τε
τοῖς
ὑπὲρ
τοῦ |
[7, 4] |
τοῦ
πολέμου
τὰς
χαριστηρίους
θυσίας
|
ἀποδόντες |
οἱ
Κυμαῖοι
τοῖς
θεοῖς
καὶ |
[7, 4] |
ἀριστείων,
ὅτῳ
χρὴ
τὸν
πρῶτον
|
ἀποδοῦναι |
στέφανον,
εἰς
πολλὴν
κατέστησαν
ἔριν. |
[7, 12] |
δίκης
οὐθενὸς
ἔτι
φυλάττοντος
αὐτοὺς
|
ἀποδράντες |
ᾤχοντο.
θεράποντας
δ´
αὐτῶν
καὶ
|
[7, 72] |
καταλυσάντων.
ὁ
δὲ
πρῶτος
ἐπιχειρήσας
|
ἀποδυθῆναι |
τὸ
σῶμα
καὶ
γυμνὸς
Ὀλυμπίασι
|
[7, 33] |
τῆς
κατεχούσης
τὸν
δῆμον
ἀτυχίας
|
ἀποδυράμενος |
τούς
θ´
ὑπάτους
ἐπῄνεσεν,
ὅτι |
[7, 56] |
ὁ
μέγας
ἐκεῖνος
καὶ
σεμνὸς
|
ἀποδώσει |
τῷ
δήμῳ
τῷ
φαύλῳ
καὶ |
[7, 51] |
μὲν
ἀπέδωκεν
ἤδη,
τὰς
δ´
|
ἀποδώσειν
|
ἔμελλεν,
εἰ
μὴ
τὸ
κωλῦσον |
[7, 16] |
ὑποδέχομαι
ποιήσειν
φανερόν·
μετριωτέραν
αὐτῶν
|
ἀποδώσετε |
τὴν
ὑπερηφανίαν.
ἐὰν
δὲ
φενακίζων |
[7, 67] |
ἐπὶ
τοιαύταις
συμφοραῖς
λέγειν
τὰς
|
ἀποζευγνυμένας |
ἀπὸ
τῶν
ἀναγκαιοτάτων
σφίσι
θανάτοις |
[7, 44] |
οἱ
μὲν
ἐκπεσεῖν,
οἱ
δ´
|
ἀποθανεῖν, |
ἀλλὰ
θεοὺς
μάρτυρας
ὧν
ἐπάσχομεν |
[7, 52] |
πατρικίων
ὁστισοῦν
καὶ
δίκαιός
ἐστιν
|
ἀποθανεῖν |
ἢ
τῆς
πόλεως
ἐκπεσεῖν,
μὴ |
[7, 68] |
τινὸς
αἰτίας
φανερᾶς
ἀναρπασθέντα
αἰφνιδίως
|
ἀποθανεῖν· |
καὶ
αὖθις
τὴν
τοῦ
θεοῦ |
[7, 4] |
τοῖς
θεοῖς
καὶ
ταφὰς
τῶν
|
ἀποθανόντων |
τῶν
ἐν
τῇ
μάχῃ
λαμπρὰς |
[7, 37] |
καὶ
ἔδοξεν
αὐτοῖς
πρῶτον
μὲν
|
ἀποθεραπεῦσαι |
τοὺς
δημότας,
εὐώνους
πάνυ
καὶ
|
[7, 13] |
ἐφάνησαν
οἱ
μετέχειν
βουλόμενοι
τῆς
|
ἀποικίας, |
ἀλλὰ
πολὺ
ἐλάττους
ὧν
ἡ |
[7, 53] |
τῆσδε
ἀγωνιζόμενοι,
αἵ
τ´
ἐνθένδε
|
ἀποικισθεῖσαι |
πόλεις
πολλαὶ
καὶ
ἀγαθαὶ
περὶ |
[7, 70] |
Ἑλληνικὰ
ἦν
ἐκ
τῶν
ἐπιφανεστάτων
|
ἀποικισθέντα |
τόπων,
ἀλλ´
οὐχ
ὥσπερ
ἔνιοι |
[7, 67] |
ὤφθη
τὰς
αὑτοῦ
τύχας
οὔτ´
|
ἀποιμώξας |
οὔτ´
ἄλλο
εἰπὼν
ἢ
δράσας |
[7, 52] |
παρὰ
θεῶν
ἐκ
τῆς
δίκης
|
ἀποίσεσθαι |
καὶ
μετὰ
πονηρῶν
ἐλπίδων
ζῆν. |
[7, 21] |
εἰς
τὸν
ἐξ
ἀρχῆς
κόσμον
|
ἀποκαταστῆσαι
|
προθυμούμενος
αὐτός
τ´
ἀναφανδόν,
ὥσπερ |
[7, 14] |
εἶναι
καὶ
τροφὰς
ἐν
ἀφανεῖ
|
ἀποκειμένας |
καὶ
χρήματα,
οἷς
ὠνούμενοι
τὰς |
[7, 18] |
πλουσίων,
ἔνθα
ὑπελάμβανόν
τινας
εὑρήσειν
|
ἀποκειμένας |
τροφάς,
ἢ
τὴν
ἐν
τῷ |
[7, 59] |
ἐσχάτας
κλήσεις
τὸ
δημοτικὸν
πλῆθος
|
ἀποκλείηται |
τῶν
ἴσων,
ἰσόψηφοι
δὲ
καὶ |
[7, 44] |
πένητες
ἄνθρωποι
τῆς
ἀναγκαίου
τροφῆς
|
ἀποκλειόμενοι |
τοσοῦτοι
τὸ
πλῆθος
ὄντες
ὁμόσε |
[7, 53] |
πολεμίων
τοὺς
καταφεύγοντας
ἐνθάδε
ταύτης
|
ἀποκλείοντας |
τῆς
φιλανθρωπίας.
εἰ
δὲ
τἀναντία |
[7, 64] |
ἄλλας
στρατείας
ἀπαντῶσιν·
οἱ
δ´
|
ἀποκνήσαντες |
ἐνθυμηθέντες,
ὅσων
ἀγαθῶν
αὐτοῖς
ἐξὸν |
[7, 49] |
εἰ
ψηφίσαισθε
ὑμεῖς
χρεῶν
τ´
|
ἀποκοπὰς |
καὶ
ἄδειαν
ὧν
ἥμαρτε
κατὰ
|
[7, 16] |
τοὺς
δημάρχους
ἃ
βούλονται
λέγειν;
|
ἀποκρίνεται |
πρὸς
ταῦθ´
ὁ
Γεγάνιος·
Ὅτι |
[7, 36] |
οὐκ
ἐᾷ
τῶν
πολιτῶν
οὐθέν´
|
ἀποκτεῖναι |
ἄκριτον,
συγχωρήσωμεν
αὐτοῖς
τὸ
δίκαιον |
[7, 10] |
ἦσαν,
οὓς
κατ´
ἀρχὰς
ἅπαντας
|
ἀποκτεῖναι |
ἐν
ἡμέρᾳ
μιᾷ
προελόμενος
ἐπέσχεν, |
[7, 30] |
φωνῇ
χρησάμενον
ὑπὲρ
τῶν
κοινῶν
|
ἀποκτεῖναι |
ζητοῦσιν
ἢ
φυγάδα
ποιῆσαι
τῆς
|
[7, 50] |
ἐνθάδε
γνώμας
λέγειν,
ἄκριτον
ἐπεχείρησεν
|
ἀποκτεῖναι. |
καὶ
εἰ
μὴ
δεινὸν
ἡγησάμενοι |
[7, 32] |
ὑμῶν
ἀντιλαβεῖν
τὴν
χάριν,
μήτ´
|
ἀποκτεῖναι |
μήτ´
ἐκβαλεῖν
τῆς
πόλεως
ἄνδρα
|
[7, 8] |
ἀνοσιωτάτων
δούλων,
οὓς
αὐτὸς
ἠλευθέρωσεν
|
ἀποκτείναντας |
τοὺς
αὑτῶν
δεσπότας,
τρίτη
δὲ
|
[7, 18] |
ἐξελάσαντες
ἐξ
αὐτῆς,
τοὺς
δ´
|
ἀποκτείναντες, |
ἀλλὰ
διέμενον
ὥσπερ
οἱ
σωφρονέστατα |
[7, 8] |
ἐν
αἷς
πολλοὺς
καὶ
ἀγαθοὺς
|
ἀποκτείνας |
τῶν
πολιτῶν,
ὡς
οὐχ
ἅπαντα |
[7, 8] |
δὲ
καὶ
μεγίστας
δωρεὰς
τοῖς
|
ἀποκτείνασι |
τοὺς
ἑαυτῶν
δεσπότας
ἐδίδου·
οἱ |
[7, 9] |
ἀγροῖς
ὥσπερ
δοῦλοι
διετρέφοντο
τοῖς
|
ἀποκτείνασι |
τοὺς
πατέρας
αὐτῶν
λατρεύοντες.
ἵνα |
[7, 31] |
μείζονα
τῆς
συγκεχωρημένης
αὐτοῖς
ἄκριτον
|
ἀποκτείνειν
|
ἐπιχειροῦντες
ὃν
ἂν
ἐθέλωσιν
ἐξ |
[7, 11] |
πύλας
τούς
τε
φύλακας
αὐτῶν
|
ἀποκτείνουσι |
κοιμωμένους
καὶ
τοὺς
σφετέρους
ἅπαντας |
[7, 2] |
τῆς
ἀπεσταλκυίας
πόλεως
ἠξίουν,
ἕως
|
ἀπολάβωσι |
τὰς
ἑαυτῶν
οὐσίας,
ἃς
ἔφασαν |
[7, 64] |
ἄλλων
πολιτῶν
οἷς
ἦν
βουλομένοις
|
ἀπολαῦσαί |
τι
τῆς
τοῦ
στρατηγοῦ
τύχης |
[7, 42] |
τίς
εὐπρεπὴς
ἢ
μετρία
πρόφασις
|
ἀπολείπεται |
τούτοις,
ἐὰν
ἔτι
ταῖς
αὐταῖς |
[7, 73] |
ἥρμοττε.
καιρὸς
δ´
ἐπὶ
τὴν
|
ἀπολειπομένην |
διήγησιν
ἐπανάγειν.
ὡς
γὰρ
δὴ |
[7, 5] |
ἐνεβίβασαν
θάνατον
ἀπειλήσαντες,
ἐάν
τις
|
ἀπολειφθῇ |
τῆς
στρατείας.
~Ὁ
δ´
Ἀριστόδημος |
[7, 9] |
μὲν
ἐν
ἡμέρᾳ
μιᾷ
πᾶσαν
|
ἀπολέσαι· |
δεήσει
δὲ
πολλῇ
χρησαμένων
ἁπάντων, |
[7, 62] |
σφίσι
τῆς
σωτηρίας
ὡς
πολέμιον
|
ἀπολέσαι, |
μίαν
τ´
ἀντὶ
πολλῶν
ψυχὴν |
[7, 64] |
πλεῖστον
μέρος
ἦν,
ἐκ
παντὸς
|
ἀπολέσαι |
τὸν
ἄνδρα
δήπου
προθυμούμενον,
ἔτι |
[7, 72] |
γενομένων
αἱ
ψυχαὶ
τὰ
θνητὰ
|
ἀπολιποῦσαι |
σώματα
εἰς
οὐρανὸν
ἀνελθεῖν
λέγονται, |
[7, 62] |
ἐκ
τῶν
πολέμων
τοὺς
πολίτας,
|
ἀπολλύναι |
δὲ
τοὺς
σωθέντας
ἐν
εἰρήνῃ· |
[7, 15] |
ἀνύποιστον
δημοκόπων
ἀνθρώπων
μανίαν,
ἀλλ´
|
ἀπολογεῖσθαι |
μέν,
ὡς
οὐδὲν
εἴη
τῶν
|
[7, 34] |
λέγει·
Σὺ
δέ,
τί
οὐκ
|
ἀπολογῇ |
πρὸς
τοὺς
σαυτοῦ
πολίτας,
ὦ |
[7, 45] |
παραινεῖν
προήχθης,
εἴθ´
ὁτιδήποτε
ἄλλο
|
ἀπολόγημα |
ἔχεις.
καταβίβασον
ἀπὸ
τῶν
ὑπερηφάνων |
[7, 64] |
πρὸς
ταῦτ´
εἶχεν,
ὅ
τι
|
ἀπολογήσαιτο, |
οὔθ´
ὁ
ὕπατος
οὔτ´
ἄλλος |
[7, 12] |
ἡ
βουλὴ
περὶ
τῆς
πόλεως
|
ἀπολογήσασθαι
|
{δίκην}
ὡς
δ´
οὐθὲν
ἐπέραινον, |
[7, 58] |
ταύτην
ἐκέλευον
ἥκειν
τὴν
αἰτίαν
|
ἀπολογησόμενον, |
οὐ
βουλόμενοι
τὸ
ἔγκλημα
εἰς |
[7, 27] |
συνεδρεύοντες
οἱ
πατρίκιοι
διαποροῦντες,
εἴτ´
|
ἀπολογητέον |
αὐτοῖς
εἴη
πρὸς
τὸν
δῆμον |
[7, 28] |
~Ἡ
μὲν
ὑπὲρ
τῆς
σιτοδείας
|
ἀπολογία |
πάνυ
βραχεῖά
ἐστιν,
ὦ
δημόται, |
[7, 26] |
Μαρκίου,
καὶ
τὸν
ἄνδρα
εἰς
|
ἀπολογίαν |
ἐκάλουν.
ὡς
δ´
οὐ
προσεῖχεν |
[7, 34] |
καὶ
τὸ
παράπαν
ἀπαξιώσει
τὴν
|
ἀπολογίαν, |
ἢ
τὴν
ἔμφυτον
αὐθάδειαν
φυλάττων |
[7, 12] |
τῶν
φυγάδων,
αἰτησάμενοι
χρόνον
εἰς
|
ἀπολογίαν, |
καὶ
διεγγυήσαντες
τὰ
σώματα
χρημάτων
|
[7, 36] |
προθήσομεν
χρόνον
τῷ
ἀνδρὶ
εἰς
|
ἀπολογίαν |
καὶ
τὴν
δίκην
ἐφ´
ὑμῶν |
[7, 27] |
εἰ
βουλομένοις
εἴη,
τοῖς
πατρικίοις
|
ἀπολογίαν, |
κατέχοντες
ἐπὶ
τῆς
ἐκκλησίας
τὸν |
[7, 27] |
διεξιόντες,
καὶ
ὅτι
καλούμενος
εἰς
|
ἀπολογίαν |
ὑπὸ
τοῦ
δήμου
οὐ
μόνον |
[7, 38] |
τῷ
Μαρκίῳ
παρεῖναι
πρὸς
τὴν
|
ἀπολογίαν |
ὡς
οὐδενὸς
ἀτυχήσοντι
τῶν
περὶ
|
[7, 34] |
εἰδότων
οὐδ´
εἰς
ἀναισχύντους
καταφεύγειν
|
ἀπολογίας, |
Μάρκιον
ὄντα
καὶ
φρόνημα
μεῖζον |
[7, 58] |
καὶ
χρόνος
εἰς
παρασκευὴν
τῆς
|
ἀπολογίας |
ὁρίζεται
τῷ
ἀνδρὶ
μέχρι
τῆς |
[7, 36] |
πολιτικὸν
δὲ
τὸ
κατὰ
νόμους
|
ἀπολογίας
|
τυχόντα
τὸν
ὑπαίτιον,
ὅ
τι |
[7, 45] |
πρὸς
ἅπαντας
τοὺς
πολίτας
ἀθρόους
|
ἀπολογοῦ, |
εἴτε
ὡς
ἀπὸ
τοῦ
βελτίστου |
[7, 46] |
ἐπὶ
κοινῇ
βλάβῃ,
ἀλλ´
ὑπομένειν
|
ἀπολογούμενον |
καὶ
δίκην
ὑπέχοντα
εἰ
δέοι |
[7, 9] |
θεοῖς
τε
καὶ
ἀνθρώποις
πρόρριζος
|
ἀπολόμενος. |
~Οἱ
δ´
ἐπαναστάντες
αὐτῷ
καὶ |
[7, 9] |
ταύτην
τὴν
δωρεὰν
θανάτου
μὲν
|
ἀπολύει |
παρὰ
γνώμην,
φυλακὴν
δὲ
ποιούμενος
|
[7, 34] |
δεῖν
πᾶσι
τοῖς
δημοτικοῖς
προθυμίας
|
ἀπολύειν |
αὐτόν,
εἰ
τὸν
παρόντα
θεραπεύσειε |
[7, 62] |
δημοτικοῦ
μέρους
ἐπιεικὲς
καὶ
φιλόχρηστον
|
ἀπολύειν |
ἐβόα
τὸν
ἄνδρα,
καὶ
δι´ |
[7, 62] |
πᾶσαν
εὐκίνητοι
στάσιν,
ἤχθοντο
μὲν
|
ἀπολύειν |
τὸν
ἄνδρα
μέλλοντες,
οὐκ
εἶχον |
[7, 59] |
τῶν
ὀκτὼ
καὶ
ἐνενήκοντα
λόχων
|
ἀπολυθήσεσθαι |
τὸν
ἄνδρα,
εἰ
δὲ
μή |
[7, 54] |
ἄδικον
ἔγκλημα
λόγῳ
μετὰ
δίκης
|
ἀπολυόμενον. |
ταῦτα
γὰρ
αὐτῷ
πρός
τε |
[7, 64] |
οἷς
ἡ
ψῆφος
ἀνεδόθη,
τὰς
|
ἀπολυούσας |
φυλὰς
ἔσχεν
ὁ
Μάρκιος
ἐννέα· |
[7, 63] |
ἔργων
βιαίων
τε
καὶ
ὑπερηφάνων
|
ἀπολύουσιν |
αὐτὸν
οἱ
πατρίκιοι
καὶ
οὐδ´ |
[7, 45] |
εἴχομεν
αὐτούς,
περὶ
πολλοῦ
ἐποιήσαντο
|
ἀπολύσασθαι. |
~Ἐῶ
τἆλλα,
ἀλλ´
ὑπὲρ
αὐτοῦ |
[7, 54] |
δίκῃ
τῆς
ψήφου
γενήσεται
κύριος,
|
ἀπολύσει |
τὸν
ἄνδρα
τῆς
αἰτίας
αἰδούμενος |
[7, 58] |
συνέδροις
ὑπαίτιον,
καὶ
ὅτι
ῥᾳδίως
|
ἀπολύσεται |
τὴν
διαβολὴν
ὁ
ἀνὴρ
βίον |
[7, 29] |
πάντα
τὰ
τοιαῦτ´
ἐγκλήματα
ἔργοις
|
ἀπολυσόμεθ´
|
οὐκ
εἰς
μακρὰν
οὔτε
κακὸν |
[7, 27] |
τὴν
ἀγορὰν
τάς
τε
κοινὰς
|
ἀπολυσόμενοι |
διαβολὰς
καὶ
περὶ
τοῦ
Μαρκίου |
[7, 60] |
ὅτι
ψήφου
μὲν
ἐπαχθείσης,
ἐὰν
|
ἀπολύσωσι |
τὸν
ἄνδρα,
διὰ
τὸ
μηδὲν
|
[7, 50] |
ἐν
ἐρημίᾳ
κἀμὲ
μετὰ
τοῦτον
|
ἀπολωλέναι |
διασπασθέντα
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν,
καὶ |
[7, 44] |
μέσου,
ἀλλ´
ἤτοι
τὸ
δημοτικὸν
|
ἀπολωλέναι |
πλῆθος
ἅπαν,
ἢ
μηδὲ
τὸ |
[7, 23] |
ἧς
ὑμεῖς
ἀναγκασθέντες
τά
τ´
|
ἀπολωλότα |
πειρᾶσθε
ἀναλαβεῖν,
καὶ
τὰ
λοιπὰ |
[7, 70] |
ἱερὰ
καὶ
τοὺς
ἐπιχωρίους
ἐθισμοὺς
|
ἀπομαθεῖν, |
δι´
οὓς
εἰς
τοσαύτην
προῆλθον |
[7, 70] |
χρόνος
οὐθεὶς
μέχρι
τοῦ
παρόντος
|
ἀπομαθεῖν |
ἢ
παρανομῆσαί
τι
περὶ
τοὺς |
[7, 46] |
καὶ
μηδὲν
ὑφεῖναι
τοῦ
φρονήματος
|
ἀπομαχόμενος· |
ἐῶ
γάρ,
ὅτι
καὶ
λοιδορούμενος |
[7, 44] |
ὅτ´
ἀπέφαινε
καλὸν
εἶναι
καιρὸν
|
ἀπομνημονεῦσαι |
πρὸς
τὸ
δημοτικὸν
ἁπάσας
τὰς |
[7, 41] |
τύχῃ
προὔχουσιν
ἡμῶν
οἰόμεθα
δεῖν
|
ἀπονέμειν· |
τὸ
δὲ
μηδὲν
ἀδικεῖσθαι
καὶ |
[7, 73] |
αἱ
τῶν
ἱππέων
ἅμιλλαι
λάβωνται,
|
ἀποπηδῶντες |
ἀπὸ
τῶν
ἁρμάτων
οἱ
παροχούμενοι |
[7, 1] |
δὲ
δυσὶν
ἢ
τρισὶν
ὅλαις
|
ἀποπλανηθῆναι |
τῆς
ἀληθείας
οὐκ
ἂν
ἐπιτρέψειεν. |
[7, 37] |
δήμῳ
τὴν
τοῦ
σίτου
δωρεὰν
|
ἀποπλέοντας |
οἴκαδε
Ἀντιάται
πειρατήριον
στείλαντες
κατήγαγον |
[7, 14] |
γένοιθ´
ἡ
περὶ
τὸν
σῖτον
|
ἀπορία, |
ἐπειδὴ
τὴν
ἐλευθερίαν
ἀκόντων
ἐκείνων
|
[7, 13] |
καὶ
ἐμπόδιον
εἶναι·
ἥ
τ´
|
ἀπορία |
τῆς
τροφῆς
ἡ
κατέχουσα
τὴν |
[7, 22] |
οὐχ
ὑπ´
ἀνάγκης
τε
καὶ
|
ἀπορίας
|
βιασθεὶς
ὁ
δῆμος
ἐποιήσατο
τὴν |
[7, 14] |
ἀθρόοι
συντονωτέρας
ἤδη
γινομένης
τῆς
|
ἀπορίας |
καὶ
συνδραμόντες
εἰς
τὴν
ἀγορὰν |
[7, 12] |
ἔπειτ´
ἐξαναλωθεῖσα
εἰς
τὰς
αὐτὰς
|
ἀπορίας |
κατέστησεν
αὐτούς.
ἦν
δ´
οὐθὲν |
[7, 44] |
ἐπιτρῖψαι,
διακατασχόντας
ἐπὶ
τῆς
αὐτῆς
|
ἀπορίας |
τῶν
ἐπιτηδείων
τὴν
ἀγοράν.
οὐ |
[7, 17] |
ἔχοντες
ἑκάτεροι·
ἀλλ´
οἱ
μὲν
|
ἄποροι |
δοκοῦντές
τι
περιττὸν
ἐξευρηκέναι
τὸν |
[7, 36] |
ἄλλα
καὶ
πόρους
εὑρεῖν
ἐν
|
ἀπόροις, |
προσέρχεται
μόνος
μόνῳ
καὶ
ὑποτίθεται |
[7, 10] |
μὲν
ἐνεπίμπρασαν,
τὰ
δὲ
κατέσφαττον.
|
ἀπορουμένῳ |
δὲ
τῷ
τυράννῳ,
τίνα
χρὴ
|
[7, 25] |
πόλιν
ὑμεῖς
καὶ
ἐκδημαγωγοῦντες
τοὺς
|
ἀπόρους, |
οὐκέτι
λόγῳ
διοίσομαι
πρὸς
ὑμᾶς, |
[7, 12] |
κεκρατημένοι
τῷ
πολέμῳ
Οὐολοῦσκοι,
πρεσβειῶν
|
ἀπορρήτοις |
διαποστολαῖς
ἐνῆγον
ἀλλήλους
εἰς
τὸν |
[7, 14] |
τοῖς
δὲ
δημόταις
ἀμφότερα
ταῦτ´
|
ἀπόρως |
ἔχειν·
τήν
τ´
ἀποστολὴν
τῶν |
[7, 59] |
τριάκοντα
λόχους
διῃρημένοι.
οἱ
δ´
|
ἀπορώτατοι |
τῶν
πολιτῶν
οὐκ
ἐλάττους
τῶν |
[7, 5] |
οὐδένα
κατέγραψαν,
ἐπιλέξαντες
δὲ
τοὺς
|
ἀπορωτάτους |
τε
καὶ
πονηροτάτους
τῶν
δημοτικῶν, |
[7, 59] |
τῆς
ἐσχάτης
ψήφου
τῆς
τῶν
|
ἀπορωτάτων |
προελθεῖν·
καὶ
ἦν
ὥσπερ
τέρας |
[7, 37] |
οἴκαδε
Ἀντιάται
πειρατήριον
στείλαντες
κατήγαγον
|
ἀποσαλεύοντας |
οὐ
πρόσω
τῶν
λιμένων
καὶ |
[7, 55] |
ὠφελήσει.
ῥᾷστα
γὰρ
εἰς
ὕβρεις
|
ἀποσκήπτει |
καὶ
παρανομίας
τούτων
ἕκαστον
τῶν |
[7, 15] |
δημοκοπίαν
εἰς
μέγα
τι
κακὸν
|
ἀποσκήψειν |
οἰόμενοι.
πολλοὶ
μὲν
δὴ
καὶ |
[7, 10] |
αὐτῶν
ᾐκισμένος
τὸ
σῶμα
μάστιξιν
|
ἀποσταλεὶς |
ὑπὸ
τῶν
φυγάδων
ὡς
αὐτόμολος, |
[7, 24] |
τοῦ
δημοσίου
δαπάνας
εἰς
τοὺς
|
ἀποσταλέντας |
ἐπὶ
τὴν
σιτωνίαν
ἄνδρας,
καὶ |
[7, 37] |
τοιᾷδε
χρησάμενοι.
τοὺς
ἐκ
Σικελίας
|
ἀποσταλέντας |
ὑπὸ
τοῦ
τυράννου
πρέσβεις
καὶ |
[7, 2] |
οἱ
δ´
εἰς
τὸ
Πωμεντῖνον
|
ἀποσταλέντες
|
πεδίον
ὀλίγου
μὲν
ἐδέησαν
ὡς |
[7, 20] |
ἦλθον
δὲ
καὶ
οἱ
πρότερον
|
ἀποσταλέντες
|
πρέσβεις
εἰς
Σικελίαν
Γεγάνιος
καὶ |
[7, 20] |
τε
γὰρ
ἐπὶ
τὴν
σιτωνίαν
|
ἀποσταλέντες |
ὑπ´
αὐτῶν
πρέσβεις
πολὺν
ἐκ |
[7, 10] |
ὑπέσχετο
τῷ
τυράννῳ
παραλαβὼν
τὴν
|
ἀποσταλησομένην |
σὺν
αὑτῷ
δύναμιν
ἄξειν
ἐπὶ |
[7, 71] |
ὅτ´
ἔμελλεν
ἀγωνίζεσθαι
πρὸς
τὰς
|
ἀποστάσας |
Λατίνων
πόλεις
κατάγειν
ἐπιχειρούσας
Ταρκύνιον |
[7, 1] |
ἔτι
ῥᾴδιον
εἶναι
δούλων
τ´
|
ἀποστάσει |
καὶ
κτηνῶν
ὀλέθρῳ,
μεθ´
ὧν |
[7, 13] |
κακῶσαι
τὸ
δημοτικὸν
ἀναμνήσει
τῆς
|
ἀποστάσεως. |
διὰ
ταύτας
μὲν
δὴ
τὰς |
[7, 14] |
ἐκείνων
ὁ
δῆμος
ἐκ
τῆς
|
ἀποστάσεως |
εὕρετο.
ἰσομοιρεῖν
τ´
οὐδὲ
κατὰ |
[7, 29] |
δημάρχων,
ὡς
μνησικακοῦντες
ὑμῖν
τῆς
|
ἀποστάσεως |
καὶ
παντὶ
τρόπῳ
προθυμούμενοι
κακῶσαι |
[7, 1] |
τὴν
Ῥώμην
κατέσχεν
ἐκ
τῆς
|
ἀποστάσεως
|
λαβοῦσα
τὴν
ἀρχήν.
ὁ
μὲν |
[7, 14] |
ὀνόματος,
οἳ
καὶ
τῆς
πρώτης
|
ἀποστάσεως |
τῷ
δήμῳ
ἦρξαν,
καὶ
τὴν
|
[7, 49] |
μόνης
μεμνημένος
ἔφη
πεποιῆσθαι
τὴν
|
ἀπόστασιν, |
ἀλλ´
εὐθὺς
ἑτέραν
ἔτι
ταύτης |
[7, 34] |
αἷς
ἐχρήσαντο
περί
τε
τὴν
|
ἀπόστασιν |
καὶ
μετὰ
τὴν
κάθοδον·
τὰ |
[7, 49] |
ἄδειαν
ὧν
ἥμαρτε
κατὰ
τὴν
|
ἀπόστασιν |
οὐθενὸς
ἔτι
δεήσεσθαι
ἔφησεν,
ἔγνωσαν
|
[7, 24] |
τῆς
σιτοδείας,
ἣ
διὰ
τὴν
|
ἀπόστασιν
|
τὴν
ἐκείνων
ἐγένετο
καὶ
τὴν |
[7, 22] |
βιασθεὶς
ὁ
δῆμος
ἐποιήσατο
τὴν
|
ἀπόστασιν, |
ὦ
πατέρες,
ἀλλὰ
πονηρᾷ
ἐλπίδι |
[7, 11] |
τῆς
πόλεως
μέρη.
~Οἱ
δ´
|
ἀποστάται |
τε
καὶ
φυγάδες
ἐν
τῷ |
[7, 5] |
προφάσει.
πείσαντες
δὴ
τὸν
δῆμον
|
ἀποστεῖλαι |
Ἀρικηνοῖς
δισχιλίους
ἄνδρας
ἐπὶ
συμμαχίαν, |
[7, 10] |
συμμετρεῖσθαι
τὰς
ἐφόδους,
καὶ
πολλάκις
|
ἀποστείλαντι |
τοὺς
στρατιώτας
ἐπὶ
τὴν
βοήθειαν |
[7, 6] |
λόγῳ
μὲν
ἐπὶ
συμμαχίαν
αὐτὸν
|
ἀποστέλλουσιν, |
ἔργῳ
δ´
εἰς
προὖπτον
ὄλεθρον, |
[7, 19] |
τῶν
δημαγωγῶν
ἐμπεσεῖν,
δι´
οὓς
|
ἀποστερεῖσθαι |
ἐδόκουν
τῆς
ὁμοίας
εὐτυχίας.
ὁ |
[7, 32] |
εὖ
ἴστε,
ὦ
δημόται,
τοιαύτης
|
ἀποστερήσαντες |
ἀρετῆς
τὴν
πόλιν.
μάλιστα
μὲν
|
[7, 35] |
τοῖς
βιαίοις
τὰ
βίαια
λῦσαι,
|
ἀποστῆναι |
τ´
οὐκ
ἀξιῶν
τοῦ
ἐγχειρήματος, |
[7, 33] |
Βελλοῦτος,
ὁ
πείσας
τοὺς
πένητας
|
ἀποστῆναι
|
τῶν
πατρικίων
καὶ
στρατηγὸς
ἀποδειχθεὶς |
[7, 28] |
ἡμᾶς
οὐθὲν
ἀδικοῦντας.
αἱ
δ´
|
ἀποστολαὶ |
τῶν
κληρούχων
ἐκ
τοῦ
ἀναγκαίου |
[7, 27] |
ἣν
αὐτοὶ
κατέσκευσαν,
καὶ
τὰς
|
ἀποστολὰς |
τῶν
κληρουχιῶν
ἀμφοτέρων
καὶ
τἆλλα
|
[7, 13] |
παραλαμβάνειν
ἐδόκει
κληρούχων
οὐκ
ὀλίγων
|
ἀποστολῇ |
πολλὰ
τὰ
συμφέροντα
ἐκ
τοῦ |
[7, 13] |
τὰς
αἰτίας
ἡ
τῶν
κληρούχων
|
ἀποστολὴ |
ταχεῖα
ἐγίνετο
τριῶν
ἀποδειχθέντων
ἀνδρῶν |
[7, 14] |
ταῦτ´
ἀπόρως
ἔχειν·
τήν
τ´
|
ἀποστολὴν |
τῶν
κληρούχων,
ἣν
ἐποιήσαντο
εἰς |
[7, 5] |
νεωτερισμούς,
ἐκ
τούτων
συνεπλήρωσαν
τὸν
|
ἀπόστολον· |
καὶ
ναῦς
δέκα
παλαιὰς
κάκιστα |
[7, 13] |
προτέραν,
ἐνῆγεν
αὐτοὺς
ψηφίζεσθαι
τὸν
|
ἀπόστολον. |
πάλιν
γάρ,
ὥσπερ
καὶ
πρότερον, |
[7, 28] |
τοσούτοις
οὖσι
καὶ
μηδεμίαν
ἄλλην
|
ἀποστροφὴν |
ἔχουσιν.
ὥστ´
οὐκ
ἐξ
ὧν |
[7, 11] |
ἤδη
καθεύδοντας,
τοὺς
δὲ
μεθύοντας
|
ἀποσφάξαντες |
δίχα
πόνου
καὶ
κατὰ
πλῆθος |
[7, 7] |
πλῆθος
εἰσδραμόντες
εἰς
τὸ
βουλευτήριον
|
ἀποσφάττουσιν |
ἅπαντας
τοὺς
ἀριστοκρατικούς.
φυγὴ
δ´ |
[7, 9] |
οὔτ´
ἀσελγείας
οὔτ´
ὠμότητος
οὐδεμιᾶς
|
ἀποσχόμενος, |
ὅτ´
ἀσφαλῶς
κατέχειν
ὑπελάμβανε
τὴν |
[7, 69] |
ἐπὶ
τὴν
τιμωρίαν
τὰς
χεῖρας
|
ἀποτείναντες |
ἀμφοτέρας
καὶ
ξύλῳ
προσδήσαντες
παρὰ
|
[7, 11] |
συγκαλέσαντες
τὸν
δῆμον
εἰς
ἐκκλησίαν
|
ἀποτίθενται |
τὰ
ὅπλα
καὶ
τὴν
πάτριον |
[7, 2] |
τοὺς
ἄνδρας
ἐπεχείρησαν
ἐπὶ
θανάτῳ,
|
ἀποτυχόντες |
δὲ
τούτου
ῥύσια
κατασχεῖν
ταῦτα |
[7, 52] |
ὁ
δήμαρχος
ἐξαπατῶν
ὑμᾶς
ἐπειρᾶτο
|
ἀποφαίνειν, |
δίκαιον
καὶ
μέτριον,
μάθετε
οἱ |
[7, 47] |
ἐπειδὴ
γνώμας
ἔδει
τοὺς
συνέδρους
|
ἀποφαίνεσθαι, |
πρῶτοι
μὲν
οἱ
πρεσβύτατοι
τῶν |
[7, 51] |
τίνα
γνώμην
ὑπὲρ
τῶν
παρόντων
|
ἀποφαίνομαι; |
ὅσα
μὲν
ἐχαρίσασθε
καὶ
συνεχωρήσατε |
[7, 1] |
τοὖργον,
ἀλλ´
εἰκῆ
τὸ
προστυχὸν
|
ἀποφαινόμενοι. |
ἡ
μὲν
γὰρ
εἰς
Σικελίαν |
[7, 21] |
δι´
εὐλαβείας
τὴν
ἑαυτοῦ
γνώμην
|
ἀποφαινόμενος, |
ἀλλ´
ἄντικρυς
καὶ
θρασέως,
ὥστε |
[7, 48] |
ὑμῶν
γνώμην
περὶ
τούτων
ἐλευθέραν
|
ἀποφαινόμενος |
ἐνθυμουμένοις,
ἡλίκους
ἔχει
κινδύνους
ὁ |
[7, 45] |
δίκαιον
λόγων
εὐθύνας
ὑπέχειν
τοὺς
|
ἀποφαινομένους |
ἐνθάδε
τὰς
γνώμας,
εἴτε
ὡς |
[7, 14] |
ἐποιήσαντο
εἰς
νοσερὰ
χωρία,
ἐκβολὴν
|
ἀποφαίνοντες |
εἰς
προφανῆ
καὶ
μακρῷ
χείρονα
|
[7, 13] |
ὑπ´
αὐτῶν
γεγονέναι
τὴν
σιτοδείαν
|
ἀποφαινόντων |
δι´
ὀργήν
τε
καὶ
ἐπιθυμίαν |
[7, 44] |
τόπῳ
πάντων
παρόντων
ὑμῶν
γνώμην
|
ἀποφηνάμενος, |
ὡς
χρὴ
τὴν
δημαρχικὴν
ἐξουσίαν |
[7, 21] |
ὡς
ἔθος
ἦν
αὐτοῖς,
πρώτων
|
ἀποφηναμένων |
τὰς
ἑαυτῶν
διανοίας,
ἐν
οἷς |
[7, 65] |
εἰ
δὲ
δεῖ
καὶ
αὐτὸν
|
ἀποφήνασθαι |
περὶ
τηλικούτων
πραγμάτων
γνώμην,
ἐμοὶ |
[7, 39] |
τε
καὶ
τῷ
κοινῷ
συμφέρον
|
ἀποφήνασθαι, |
φέρειν
δὴ
τὴν
γνώμην
ἅπαντας
|
[7, 63] |
ταύτην
λέγω.
δυεῖν
δὴ
θάτερον
|
ἀποφηνάτω |
παρελθὼν
Μάρκιος,
ἢ
ὡς
οὐ
|
[7, 71] |
καὶ
τὰ
κατὰ
τοὺς
ἀγῶνας·
|
ἀπόχρη |
γὰρ
ἐκ
τούτων
καὶ
τὰ |
[7, 46] |
τὸ
αὐτὸ
τοῦτο;
καὶ
οὐκ
|
ἀπόχρη
|
σοι
ταῦτ´,
ὦ
γενναῖε,
ἀλλ´ |
[7, 71] |
ἦσαν
βάρβαροι.
~Ἕτερος
μὲν
οὖν
|
ἀποχρῆν |
ἂν
ὑπέλαβε
καὶ
αὐτὰ
τὰ |
[7, 30] |
τὴν
βουλὴν
οἱ
δήμαρχοι
διέβαλον,
|
ἀποχρῆν |
οἴομαι
τοσαῦτ´
εἰρῆσθαι.
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 70] |
τῶν
προγόνων
ἐδέξαντο·
οὐχ
ἡγούμενος
|
ἀποχρῆν |
τοῖς
ἀναγράφουσι
τὰς
ἀρχαίας
καὶ |
[7, 30] |
δημόται,
διαλλαττόμενοι
πρὸς
τὴν
βουλὴν
|
ἀποχρῆν |
ὑμῖν
ᾤεσθε
τῶν
δανείων
ἀφεῖσθαι, |
[7, 6] |
καταλιπὼν
ἐν
ταῖς
ναυσὶ
φυλακὴν
|
ἀποχρῶσαν |
ἐν
τῇ
πρώτῃ
νυκτὶ
τὴν |
[7, 63] |
ἔργον,
καὶ
οὐκ
ἔνεσθ´
ὑμῖν
|
ἀποψηφισαμένοις |
αὐτοῦ
τὰ
δίκαια
καὶ
τὰ |
[7, 54] |
αὐτῶν
γένοιτ´
ἄχαρι.
~Ταῦτα
μὲν
|
Ἄππιος |
εἶπεν.
Μάνιος
δὲ
Οὐαλέριος
ὁ |
[7, 15] |
δίκας.
ταύτης
ἡγεῖτο
τῆς
γνώμης
|
Ἄππιος, |
καὶ
ἦν
ἡ
νικῶσα
αὕτη |
[7, 47] |
μεθ´
ὅρκου
τὴν
ψῆφον
ἐπιφέρειν.
|
Ἄππιος |
μὲν
οὖν
Κλαύδιος,
ὑπὲρ
οὗ |
[7, 22] |
ἀλλὰ
πάντα
ὑπομεῖναι
πρότερον,
ὡς
|
Ἄππιος |
ὁ
βέλτιστος
ἐκ
πολλοῦ
τὰ |
[7, 2] |
χρημάτων
ἀνέστρεψαν
εἰς
τὴν
Ῥώμην
|
ἄπρακτοι. |
ὅμοια
δὲ
τούτοις
συνέβη
παθεῖν |
[7, 12] |
οὖν
ταῖς
πρεσβείαις
τοιαῦτα
παθούσαις
|
ἀπράκτοις |
ἀναστρέψαι
συνέβη,
ἐκ
δὲ
τῶν |
[7, 25] |
εὐγνώμοσι
περιεῖναι
τῶν
ταπεινοτέρων,
μηδ´
|
ἀπρεπές, |
ἀλλ´
ἀναγκαῖον
ἡγεῖσθαι
τὸ
ἐπιεικές, |
[7, 50] |
τῶν
ὕστερον
χρησάμενος
νόμους
τ´
|
ἀπροβουλεύτους |
εἰσφέρει,
καὶ
τούτους
ἐπιψηφίζει
δίχα |
[7, 6] |
τοῖς
Ἀρικηνοῖς
περὶ
τὸν
ὄρθρον
|
ἀπροσδόκητος. |
θέμενος
δὲ
πλησίον
αὐτῶν
τὸν
|
[7, 64] |
οὐδείς,
οἷα
δὴ
παραδόξου
καὶ
|
ἀπροσδοκήτου
|
φανείσης
ἐπὶ
σφίσι
τῆς
αἰτίας. |
[7, 60] |
ἑνὸς
ἐχθροῦ
τιμωρίαν
τοσούτων
δέησιν
|
ἀπώσασθαι |
φίλων,
ἀλλὰ
πολλῶν
καὶ
ἀγαθῶν |
[7, 72] |
ἀποδειλιῶντα
εἰσάγων
τάδε
εἴρηκεν·
Ὡς
|
ἂρ |
ἔφαν·
Ἴρῳ
δὲ
κακῶς
ὠρίνετο |
[7, 46] |
πολιτῶν
ἴσον
γενόμενον
ἀδεῶς
περινοστεῖν;
|
ἆρ´ |
οὐ
τυραννικοῦ
τρόπου
σημεῖα
ταῦτ´ |
[7, 31] |
συνεδρίου;
καὶ
τί
ἂν
εἴποιτε;
|
ἆρ´ |
οὐκ
ἂν
ἀγανακτήσαιτε
καὶ
δεινὰ |
[7, 46] |
ὧν
ἐνεκαλοῦντο
ὑπομένειν,
σοὶ
δ´
|
ἆρ´ |
οὐχὶ
καλῶς
ἔχει;
καὶ
δεῖσθαί |
[7, 42] |
τοῦ
ταχίστου
τῶν
ὀλέθρων
αἴτιον,
|
ἆρ´ |
οὐχὶ
τὴν
διχοστασίαν
εἴποιτ´
ἄν; |
[7, 45] |
ἐμποδὼν
ἐγένετο
παρασχεδὸν
ἐλθόντες
παθεῖν,
|
ἄρα |
εἰκότως
ἀγανακτοῦμεν
καὶ
βοηθείας
τινὸς |
[7, 54] |
χαλεπώτερον
αὐτῷ
χρήσεται.
εἰ
δ´
|
ἄρα |
ἐκ
παντὸς
οἰομένων
τρόπου
τῶν |
[7, 72] |
τὰ
πολλὰ
ῥυθμοῖς.
Ἑλληνικὸν
δ´
|
ἄρα |
καὶ
τοῦτ´
ἦν
ἐν
τοῖς |
[7, 34] |
τὸν
δῆμον,
σοὶ
δ´
οὐκ
|
ἄρα |
καλῶς
ἕξει
ταὐτὸ
τοῦτο
περὶ |
[7, 49] |
τῆς
βουλῆς
φθόνῳ,
πολλά,
εἴπερ
|
ἄρα |
μέμνησθε,
κεκραγότος
ἐμοῦ
καὶ
μαρτυρομένου |
[7, 72] |
ἔπεσιν·
Ὣς
ἔφαθ´·
οἱ
δ´
|
ἄρα |
πάντες
ἐπῄνεον·
αὐτὰρ
Ὀδυσσεὺς
Ζώσατο |
[7, 44] |
διαφθαρήσεσθαι
τῶν
μόρων.
οὕτω
δ´
|
ἄρα |
παρεφρόνει
καὶ
θεοβλαβὴς
ἦν
ταῦτα |
[7, 35] |
ἀναστέλλειν
κελευσάντων
τοὺς
ὄχλους·
τοσαύτη
|
ἄρα |
τῆς
ἀρχῆς
αἰδὼς
ἦν
τοῖς |
[7, 34] |
κατ´
ἰδιώτην
ἔχοντα·
εἰ
μὴ
|
ἄρα |
τοῖς
μὲν
ὑπάτοις
καὶ
τοῖς |
[7, 72] |
δ´
ὀρχηστῆρες
ἐδίνεον·
ἐν
δ´
|
ἄρα |
τοῖσιν
Αὐλοὶ
φόρμιγγές
τε
βοὴν |
[7, 52] |
ὥσπερ
ἐστὶ
νόμιμον.
εἰ
μὴ
|
ἄρα, |
ὦ
Δέκιε,
ὁ
μὲν
δῆμος |
[7, 16] |
τοὺς
ὑπάτους
τοιάνδε
τινὰ
ἐρώτησιν·
|
Ἆρά |
γ´,
ἔφη,
μέμνησθ´,
ὅτι
διαλυομένοις |
[7, 19] |
μάχῃ,
καὶ
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
|
ἀραμένων |
τὰ
ὅπλα
δημοτῶν
τοῦτον
ἐξιόντα
|
[7, 52] |
ἀδικουμένης
ὑπ´
αὐτοῦ
πόλεως,
μέλλοντες
|
ἀρὰν |
καὶ
ἐπιορκίαν
καὶ
μῖσος
μὲν
|
[7, 66] |
κατὰ
τὴν
στάσιν
εἰργάσαντο
καὶ
|
Ἀργεῖοι |
καὶ
Μιλήσιοι
καὶ
Σικελία
πᾶσα |
[7, 72] |
δὲ
μαχαίρας
Εἶχον
χρυσείας
ἐξ
|
ἀργυρέων |
τελαμώνων.
ἡγεμόνας
τε
τῆς
ὀρχήσεως |
[7, 63] |
εἰς
τὸ
δημόσιον
ἀνήνεγκε
τὸ
|
ἀργύριον, |
ἀλλὰ
διένειμε
καὶ
κατεχαρίσατο
τοῖς |
[7, 6] |
κατὰ
τὴν
μάχην
ἐπαίνους
διελθὼν
|
ἀργύριόν |
τε
διαδοὺς
αὐτοῖς
κατ´
ἄνδρα |
[7, 72] |
καὶ
οἱ
τὰ
πομπεῖα
παραφέροντες
|
ἀργυρίου |
καὶ
χρυσίου
πεποιημένα
τά
τε
|
[7, 59] |
συμμορία
τῶν
ὀλίγου
πάνυ
τετιμημένων
|
ἀργυρίου, |
ὅπλα
δ´
ἦν
αὐτῶν
σαυνία |
[7, 44] |
χρόνον
ὀλίγα
σιτία
πολλοῦ
ὠνουμένους
|
ἀργυρίου |
πένητας
ἀνθρώπους,
ἀλλὰ
τοὺς
μὲν |
[7, 71] |
τὰς
θυσίας
καὶ
τοὺς
ἀγῶνας
|
ἀργυρίου |
πεντακοσίας
μνᾶς·
καὶ
μέχρι
τοῦ |
[7, 18] |
διαφόρου
μικρά,
καὶ
ὁπότ´
ἐξαπορηθεῖεν
|
ἀργυρίου |
τὰς
ἐκ
γῆς
ῥίζας
τε |
[7, 8] |
ὕπαρξιν
ἀναλαβών,
ἐξελόμενος
χρυσὸν
καὶ
|
ἄργυρον |
καὶ
εἴ
τι
ἄλλο
τυραννίδος |
[7, 59] |
εἰς
τὸ
πρὸ
τῆς
πόλεως
|
Ἄρειον |
πεδίον
ὑπό
τε
λοχαγοῖς
καὶ |
[7, 45] |
νῦν
αὐτὸς
ὁρᾷς,
τοσαύτας
δ´
|
ἀρετὰς |
ἀποδεδειγμένοι
καὶ
πολεμικὰς
καὶ
πολιτικάς, |
[7, 41] |
καὶ
προεδρίας
καὶ
τιμὰς
τοῖς
|
ἀρετῇ |
καὶ
τύχῃ
προὔχουσιν
ἡμῶν
οἰόμεθα |
[7, 50] |
προγόνων
ἀφανῶν
ὄντα
οὔτ´
αὐτὸν
|
ἀρετῇ |
λειπόμενον
οὐθενὸς
ἡμῶν,
αἰτιασάμενος
ἐπιβουλεύειν |
[7, 4] |
καὶ
λίμναις
περικλειόμενος,
τῇ
μὲν
|
ἀρετῇ
|
τῶν
Κυμαίων
σύμμαχος,
τῷ
δὲ |
[7, 65] |
ὑπὸ
πάντων
ἐπῃνεῖτο,
ὁπότε
δ´
|
ἀρετὴ |
φθονηθεῖσα
ἀνδρὸς
τὰ
κοινὰ
εὖ |
[7, 63] |
ἂν
ἡμῖν
ὑπάρχῃ
τυχεῖν
δι´
|
ἀρετήν, |
δημόσια
εἶναι
κελεύει
ὁ
νόμος, |
[7, 52] |
τῇ
πόλει
παραχωρεῖν
ὁμολογεῖτε
δι´
|
ἀρετήν, |
καὶ
πολλὰς
χάριτας
εἰδέναι
φατὲ |
[7, 55] |
ἀληθινῶν,
ἀνὴρ
ἡλικίας
τε
καὶ
|
ἀρετῆς |
ἀξιώσει
προὔχων,
ὡς
ἔμαθε
κινούμενον |
[7, 65] |
ἀγαθοὶ
ἄνδρες
οὐκ
ἄξια
τῆς
|
ἀρετῆς |
ἔπαθον,
αἰσχρῶς
καὶ
κακῶς
τὰς |
[7, 55] |
ἐπαρθεῖσα
δικαιοσύνης
καὶ
τῆς
ἄλλης
|
ἀρετῆς |
μηθένα
ποιῆται
λόγον,
ὑπὸ
δήμου
|
[7, 50] |
κατήνεγκεν,
οὔτ´
εὐγενείας
φειδόμενος
οὔτ´
|
ἀρετῆς |
οὔθ´
ἡλικίας.
~Ταύτας
ὑμῖν
ὁ |
[7, 32] |
ἴστε,
ὦ
δημόται,
τοιαύτης
ἀποστερήσαντες
|
ἀρετῆς |
τὴν
πόλιν.
μάλιστα
μὲν
οὖν |
[7, 64] |
τύχης
κατὰ
τὰ
πολέμια
καὶ
|
ἀρετῆς. |
ὡς
δ´
αὐτῷ
χεὶρ
ἀξιόμαχος |
[7, 68] |
δεινὰς
ἐμβαλεῖν
ἀλγηδόνας,
ὥστε
μηδὲν
|
ἄρθρον |
ἄνευ
κατατάσεως
τῆς
ἐσχάτης
δύνασθαι |
[7, 72] |
Κνωσσῷ
εὐρείῃ
Δαίδαλος
ἤσκησεν
καλλιπλοκάμῳ
|
Ἀριάδνῃ. |
Ἔνθα
μὲν
ἠίθεοι
καὶ
παρθένοι |
[7, 3] |
πεντακόσιοι·
καὶ
οὕτως
ὄντες
τὸν
|
ἀριθμὸν |
ὀλίγοι
τὰς
τοσαύτας
ὑπέστησαν
μυριάδας. |
[7, 6] |
ὁρμίζεται
κατὰ
τοὺς
ἔγγιστα
τῆς
|
Ἀρικείας |
αἰγιαλούς·
καὶ
καταλιπὼν
ἐν
ταῖς |
[7, 6] |
παρατάξεως
ἀγῶνος
καρτεροῦ
οἱ
μὲν
|
Ἀρικηνοὶ |
βραχὺν
πάνυ
διαμείναντες
χρόνον
ἐνέκλιναν |
[7, 5] |
πείσαντες
δὴ
τὸν
δῆμον
ἀποστεῖλαι
|
Ἀρικηνοῖς |
δισχιλίους
ἄνδρας
ἐπὶ
συμμαχίαν,
καὶ |
[7, 6] |
πολλὴν
οὖσαν
διανύσας
ἐπιφαίνεται
τοῖς
|
Ἀρικηνοῖς |
περὶ
τὸν
ὄρθρον
ἀπροσδόκητος.
θέμενος |
[7, 5] |
λόγοις·
ὃς
ἐπολιόρκει
τότε
τοὺς
|
Ἀρικηνοὺς |
καταπεφευγότας
εἰς
τὸ
τεῖχος
καὶ |
[7, 6] |
δ´
ἅμα
τοῖς
πρέσβεσι
τῶν
|
Ἀρικηνῶν |
διὰ
ταχέων
καὶ
τὸ
μεταξὺ |
[7, 6] |
ἄνδρα
καὶ
τὰς
παρὰ
τῶν
|
Ἀρικηνῶν |
δωρεὰς
εἰς
κοινὸν
ἅπασι
καταθεὶς
|
[7, 6] |
δ´
αὐτῷ
πολλαὶ
πάνυ
τῶν
|
Ἀρικηνῶν |
ὁλκάδες
τὰ
λάφυρα
καὶ
τοὺς |
[7, 6] |
ταῦτα
καὶ
τιμηθεὶς
ὑπὸ
τῶν
|
Ἀρικηνῶν |
πολλαῖς
δωρεαῖς
ἀπέπλει
διὰ
ταχέων |
[7, 5] |
μάχης
ἦλθον
ὡς
τοὺς
Κυμαίους
|
Ἀρικηνῶν |
πρέσβεις
σὺν
ἱκετηρίαις
ἀξιοῦντες
αὐτοὺς |
[7, 45] |
συμβάσεις
οὐχ
ὡς
ἑαυτοῖς
ὑπελάμβανον
|
ἄριστα |
ἕξειν,
ἀλλ´
ὡς
ἡμεῖς
ἠξιοῦμεν |
[7, 62] |
ἕκαστον
τῶν
λεγομένων
τά
τ´
|
ἀριστεῖα |
ἐπεδείκνυτο
καὶ
τοὺς
στρατηγοὺς
μάρτυρας |
[7, 63] |
δὴ
τοὺς
στεφάνους
καὶ
τὰ
|
ἀριστεῖα |
καὶ
τὰ
τραύματα
καὶ
τὴν |
[7, 4] |
μάχῃ
λαμπρὰς
ποιησάμενοι
περὶ
τῶν
|
ἀριστείων, |
ὅτῳ
χρὴ
τὸν
πρῶτον
ἀποδοῦναι |
[7, 19] |
ἑλὼν
κἂν
τῇ
πρὸς
Ἀντιάτας
|
ἀριστεύσας |
μάχῃ,
καὶ
οἱ
πλεῖστοι
τῶν |
[7, 28] |
τελευτῶσα
ἡ
πλείστη
τε
καὶ
|
ἀρίστη |
γῆ
πάντων
ἐσπάνικε
καρπῶν
τε |
[7, 46] |
τἀληθές,
ὦ
γνώμης
ἁμαρτάνοντες
τῆς
|
ἀρίστης· |
διδάσκαλον
δὲ
τὴν
πεῖραν
ἣν |
[7, 22] |
ἀνάγκας
καταστᾶσι
γνώμης
ἁμαρτοῦσι
τῆς
|
ἀρίστης |
περὶ
τὰ
μέγιστα,
ἐπειδὴ
τὰς |
[7, 4] |
μὲν
γὰρ
ἀκέραιοι
κριταὶ
τὸν
|
Ἀριστόδημον
|
ἐβούλοντο
τιμῆσαι,
καὶ
ἦν
ὁ |
[7, 12] |
πολιτείαν.
~Ἐπὶ
τοῦτον
δὴ
τὸν
|
Ἀριστόδημον |
ἔτος
ὁμοῦ
τι
τεσσαρεσκαιδέκατον
ἤδη |
[7, 5] |
προεστηκότες
τῆς
ἀριστοκρατίας
μισοῦντες
τὸν
|
Ἀριστόδημον
|
καὶ
δεδιότες,
μή
τι
κακὸν |
[7, 11] |
προβάτων
δίκην
κατέσφαξαν·
τὸν
δ´
|
Ἀριστόδημον |
καὶ
τοὺς
παῖδας
αὐτοῦ
καὶ |
[7, 5] |
συμμαχίαν,
καὶ
στρατηγὸν
ἀποδείξαντες
τὸν
|
Ἀριστόδημον |
ὡς
δὴ
τὰ
πολέμια
λαμπρόν, |
[7, 2] |
δὲ
τυραννῶν
τότε
τῆς
Κύμης
|
Ἀριστόδημος
|
ἦν
ὁ
Ἀριστοκράτους,
ἀνὴρ
οὐ |
[7, 4] |
ἀρχῆς
δήμου
προστάτης
ὁ
{Μαλακὸς}
|
Ἀριστόδημος |
καὶ
λόγου
πολιτικοῦ
δύναμιν
ἀσκήσας |
[7, 4] |
ὑπὲρ
ἅπαντας
δὲ
τοὺς
ἄλλους
|
Ἀριστόδημος |
ὁ
Μαλακὸς
ἐπικαλούμενος·
καὶ
γὰρ |
[7, 6] |
τεῖχος
αὐτῶν
φυγή·
ὁ
δ´
|
Ἀριστόδημος |
σὺν
τοῖς
περὶ
αὐτὸν
λογάσι |
[7, 6] |
ἀπολειφθῇ
τῆς
στρατείας.
~Ὁ
δ´
|
Ἀριστόδημος |
τοσοῦτον
εἰπὼν
μόνον,
ὡς
οὐ |
[7, 33] |
ἐν
τοῖς
ὅπλοις,
ἔχθιστος
ἀνὴρ
|
ἀριστοκρατίᾳ
|
καὶ
διὰ
τοῦτο
προηγμένος
ὑπὸ |
[7, 66] |
δυναστείαν,
καὶ
ἐξὸν
αὐτοῖς
ἐν
|
ἀριστοκρατίᾳ |
πολιτεύεσθαι
τὸν
δῆμον
ἐποίησαν
τῶν |
[7, 65] |
δῆμος
ἤρθη
μέγας,
ἡ
δ´
|
ἀριστοκρατία
|
πολλὰ
τοῦ
ἀρχαίου
ἀξιώματος
ἀπέβαλε |
[7, 24] |
μὲν
κάκιστοι
καὶ
οὐδέποτε
τῇ
|
ἀριστοκρατίᾳ |
χαίροντες
ἐκλιπεῖν
τὴν
πόλιν,
οἱ |
[7, 31] |
ὑμῖν
καὶ
καταλύουσι
τὴν
πάτριον
|
ἀριστοκρατίαν, |
καὶ
διαστασιάζουσι
τὴν
πόλιν,
ἅπαντα |
[7, 67] |
ἀνόητον
αὔχημα
καὶ
καθῃρηκέναι
τὴν
|
ἀριστοκρατίαν |
οἰόμενος,
οἱ
δὲ
πατρίκιοι
κατηφεῖς |
[7, 22] |
ἐλπίδι
ἐπαρθεὶς
ὡς
καταλύσων
τὴν
|
ἀριστοκρατίαν |
ὑμῶν
καὶ
πάντων
αὐτὸς
ἐσόμενος |
[7, 59] |
τοῖς
ἐχθροῖς
ὡς
ὑπὲρ
τῆς
|
ἀριστοκρατίας |
ἀγωνιζόμενος.
ἐδόκει
δὲ
πᾶσα
κινδυνεύεσθαι |
[7, 4] |
καὶ
ἦν
τοῖς
προεστηκόσι
τῆς
|
ἀριστοκρατίας |
διὰ
ταῦτ´
ἐπαχθὴς
καὶ
φοβερός. |
[7, 5] |
πρεσβείας
ἀφικομένης
οἱ
προεστηκότες
τῆς
|
ἀριστοκρατίας |
μισοῦντες
τὸν
Ἀριστόδημον
καὶ
δεδιότες, |
[7, 33] |
ἕξειν
ἔτι
τὰς
αὐτὰς
ὑπελάμβανεν
|
ἀριστοκρατίας |
πολιτευομένης,
γεγονώς
τε
κακῶς
καὶ |
[7, 4] |
πᾶσα
τούτῳ
συνελάμβανεν·
ἦν
δ´
|
ἀριστοκρατικὴ |
τότε
παρὰ
τοῖς
Κυμαίοις
ἡ |
[7, 8] |
πολιτῶν,
μεθ´
ὧν
κατέλυσε
τὴν
|
ἀριστοκρατικὴν |
πολιτείαν,
ἑτέρα
δ´
ἐκ
τῶν |
[7, 7] |
τὸ
βουλευτήριον
ἀποσφάττουσιν
ἅπαντας
τοὺς
|
ἀριστοκρατικούς. |
φυγὴ
δ´
ἐγένετο
μετὰ
τοῦτο |
[7, 2] |
τῆς
Κύμης
Ἀριστόδημος
ἦν
ὁ
|
Ἀριστοκράτους, |
ἀνὴρ
οὐ
τῶν
ἐπιτυχόντων
ἕνεκα
|
[7, 68] |
γενέσθαι
γνώμην
νεμεσῶντος,
ὅτι
τὸν
|
ἄριστον |
τῶν
πολιτῶν
ἐξήλασαν
τῆς
πατρίδος, |
[7, 66] |
δῆμον
κύριον,
οὔτε
σφαγῆς
τῶν
|
ἀρίστων |
ἀνδρῶν
γενομένης
οὔτε
φυγῆς,
οἷον |
[7, 55] |
καταλύεται.
ὀλιγαρχία
δ´
ἐκ
τῶν
|
ἀρίστων |
ἀνδρῶν
συνεστηκυῖα,
ᾗ
χρῆσθε
καὶ |
[7, 54] |
οὐδ´
ἐπέξεισιν
ἄχρι
τέλους,
ἀλλ´
|
ἀρκεσθεὶς |
αὐτῷ
τῷ
κεκρατηκέναι
τοῦ
σώματος |
[7, 72] |
ἐπίσταμαι·
καὶ
μιᾷ
πίστει
τῇδε
|
ἀρκούμενος |
οὐ
βαρβάρους
ἐπείσθην
εἶναι
τοὺς |
[7, 73] |
ἀρχαϊκαῖς,
ὁ
τῶν
παρεμβεβηκότων
τοῖς
|
ἅρμασι |
δρόμος.
ὅταν
γὰρ
τέλος
αἱ |
[7, 73] |
τε
περὶ
τὰ
τρίπωλα
τῶν
|
ἁρμάτων, |
ὃ
παρ´
Ἕλλησι
μὲν
ἐκλέλοιπεν, |
[7, 73] |
ἅμιλλαι
λάβωνται,
ἀποπηδῶντες
ἀπὸ
τῶν
|
ἁρμάτων |
οἱ
παροχούμενοι
τοῖς
ἡνιόχοις,
οὓς |
[7, 2] |
παῖς
ὢν
καὶ
τὰ
γυναιξὶν
|
ἁρμόττοντα |
ἔπασχεν,
ὡς
ἱστοροῦσί
τινες,
εἴθ´ |
[7, 34] |
ἵνα
μετριωτέραν
ἐπιθῶσί
σοι
ζημίαν;
|
ἀρνεῖσθαι |
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἂν
ἀξιώσαιμί |
[7, 38] |
ὑμᾶς
τὴν
βουλὴν
οἰόμεθα
δεῖν
|
ἄρξαι |
προβούλευμα
ποιησαμένην,
ὥσπερ
ἐστὶν
ἡμῖν |
[7, 55] |
αὐθάδης
γενηθεῖσα
καὶ
τυραννικὰ
διώκειν
|
ἀρξαμένη |
ζηλώματα
ὑπ´
ἀνδρῶν
ὀλίγων
καὶ |
[7, 72] |
τοῖς
ὅπλοις
τἀπινίκια
ὑπὸ
χαρᾶς
|
ἀρξαμένης, |
εἴτε
παλαίτερον
ἔτι
Κουρήτων
αὐτὴν |
[7, 62] |
παρέλαβεν
ὁ
Μάρκιος
τὸν
λόγον,
|
ἀρξάμενος |
ἄνωθεν
ἀπὸ
τῆς
πρώτης
ἡλικίας |
[7, 50] |
τοῖς
γεγονόσιν,
ἀλλ´
ἀφ´
ἡμῶν
|
ἀρξάμενος |
ἅπαν
τὸ
ἀντίπαλον
καὶ
μὴ |
[7, 50] |
τὸν
πάτριον
κόσμον
τῆς
πολιτείας,
|
ἀρξάμενος |
ἀπὸ
τούτων
τῶν
πλεονεξιῶν
καὶ |
[7, 65] |
ἐπὶ
τοῦ
δήμου·
καὶ
ἐνθένδε
|
ἀρξάμενος |
ὁ
δῆμος
ἤρθη
μέγας,
ἡ |
[7, 23] |
εἰ
μὴ
τὸ
ἀμύνεσθαι
τοὺς
|
ἄρξαντας, |
καὶ
ἃ
τέως
ἀδίκως
ἔχουσιν |
[7, 65] |
κατεφαίνετο,
καὶ
οἱ
τοῦ
ἔθους
|
ἄρξαντες |
κατηγοροῦντο.
πολλάκις
τε
βουλευσάμενοι
οἱ |
[7, 23] |
τί
οὖν
καταλείπεται
ποιεῖν
ἡμῖν
|
ἀρξάντων |
ἐκείνων
παρασπονδεῖν
καὶ
παρανομεῖν,
εἰ |
[7, 72] |
μὴ
λεχθέντα
ἐξετάζειν·
τοιάδε.
~Πρὶν
|
ἄρξασθαι |
τῶν
ἀγώνων,
πομπὴν
ἔστελλον
τοῖς |
[7, 32] |
ἔσται,
ἢ
πολέμου
ἐμφυλίου
αὖθις
|
ἄρξει |
καὶ
κακῶν
ἀνηκέστων.
~Τοιαῦτα
τοῦ |
[7, 55] |
κατὰ
νόμους
πολιτευόμενος
ὅταν
ἀκοσμεῖν
|
ἄρξηται |
καὶ
παρανομεῖν
ὑπὸ
τοῦ
κρατίστου |
[7, 8] |
δημοτικοῦ
καὶ
πονηροῦ
πλήθους
τὴν
|
ἁρπαγὴν |
τῶν
ἀλλοτρίων
δεξαμένου
λαβὼν
τὴν |
[7, 18] |
τὴν
ἐν
τῷ
φανερῷ
ἀγορὰν
|
ἁρπάζειν |
ἐπεβάλοντο,
ἀλλ´
ὑπομένοντες
ὠνεῖσθαι
πολλοῦ
|
[7, 10] |
εἰς
τὰ
ὄρη
τὸν
γεωργικὸν
|
ἁρπάσαντες |
σίδηρον.
ἧκον
δ´
αὐτοῖς
ἐπίκουροι |
[7, 9] |
~Γενεὰν
δὲ
τῶν
πεφονευμένων
τὴν
|
ἄρρενα
|
κατ´
ἀρχὰς
ἐν
οὐθενὶ
λόγῳ |
[7, 9] |
ἐχρῶντο.
κομᾶν
τε
γὰρ
τοὺς
|
ἄρρενας |
ὥσπερ
τὰς
παρθένους
ἐκέλευσεν
ἐξανθιζομένους |
[7, 72] |
ἡμῖν
ποιήσειεν,
ὅτι
ἡ
τῶν
|
ἀρρένων |
κίνησις
ἐνόπλιος
ἦν,
τάδε
λέγει· |
[7, 5] |
τῶν
Τυρρηνῶν
Πορσίνας,
τὸν
υἱὸν
|
Ἄρροντα |
δοὺς
τὴν
ἡμίσειαν
τῆς
στρατιᾶς |
[7, 68] |
ἐπὶ
τὸ
συνέδριον
τῆς
βουλῆς
|
ἄρρωστος |
ἐπὶ
κλινιδίου
κομιζόμενος,
Τῖτος
Λατίνιος |
[7, 12] |
οὐκ
εἰωθυίας
ἐδωδῆς,
τοῖς
μὲν
|
ἀρρώστως |
διακεῖσθαι
τὰ
σώματα,
τοῖς
δὲ |
[7, 53] |
τῷ
κοινῷ
φρονεῖν
ἑαυτόν,
ὃς
|
ἄρτι |
παρελήλυθεν
εἰς
πολιτικὰς
πράξεις,
ἡμῶν |
[7, 1] |
λοιποί,
τοσοῦτο
μόνον
ἐν
ταῖς
|
ἀρχαίαις |
εὑρὼν
ἀναγραφαῖς,
ὅτι
πρέσβεις
ἀπεστάλησαν |
[7, 72] |
Ῥωμαίοις
ἐν
ἁπάσαις
φυλάττεται
ταῖς
|
ἀρχαίαις |
θυηπολίαις.
σκευαὶ
δὲ
τῶν
ὀρχηστῶν |
[7, 26] |
ἅμα
τοῖς
πατρικίοις
καὶ
τὴν
|
ἀρχαίαν |
ἀνακτησόμενοι
πολιτείαν,
οἱ
δὲ
ταπεινοὶ |
[7, 1] |
δοίη
τις
ἂν
ἱστορικοῖς
ἀνδράσιν
|
ἀρχαίας |
καὶ
πολυετεῖς
συνταττομένοις
πραγματείας,
γενεαῖς |
[7, 70] |
ἡγούμενος
ἀποχρῆν
τοῖς
ἀναγράφουσι
τὰς
|
ἀρχαίας |
καὶ
τοπικὰς
ἱστορίας,
ὡς
παρὰ |
[7, 73] |
πόλεσιν
Ἑλληνίσιν
ἐν
ἱερουργίαις
τισὶν
|
ἀρχαϊκαῖς, |
ὁ
τῶν
παρεμβεβηκότων
τοῖς
ἅρμασι |
[7, 72] |
παίδων,
οἷς
παρηκολούθουν
αὐληταί
τ´
|
ἀρχαϊκοῖς |
ἐμφυσῶντες
αὐλίσκοις
βραχέσιν,
ὡς
καὶ |
[7, 73] |
τρία
γὰρ
ἀθλήματα
παρὰ
τοῖς
|
ἀρχαίοις |
Ἕλλησι
ταῦτ´
ἦν,
ὡς
Ὅμηρος |
[7, 0] |
~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ
ΡΩΜΑΙΚΗΣ
|
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ
|
ΛΟΓΟΣ
ΕΒΔΟΜΟΣ.
~Τίτου
δὲ
Γεγανίου |
[7, 33] |
οἰόμενος
τὴν
πόλιν
καὶ
τὸν
|
ἀρχαῖον |
ἀναλαβεῖν
κόσμον.
οὐ
γὰρ
ὅσον |
[7, 72] |
ἀνάγκῃ.
τοῦτο
δὴ
τὸ
ἔθος
|
ἀρχαῖον |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
ὂν
οἱ |
[7, 38] |
ἀφαιρεῖσθε
τὸ
δίκαιον
ἡμῶν,
μηδὲ
|
ἀρχαῖον |
καλὸν
ἔθος
ἀφανίζετε·
διδάξαντες
δὲ |
[7, 73] |
δρόμος,
ὡς
παρ´
Ἕλλησι
τὸ
|
ἀρχαῖον |
Ὀλυμπίασί
τε
καὶ
μέχρι
τοῦ |
[7, 73] |
ὃ
παρ´
Ἕλλησι
μὲν
ἐκλέλοιπεν,
|
ἀρχαῖον |
ὂν
ἐπιτήδευμα
καὶ
ἡρωικόν,
ᾧ
|
[7, 72] |
τεκμηριοῖ,
μαρτύρων
ἀξιοπιστότατός
τε
καὶ
|
ἀρχαιότατος |
ὢν
ζωννυμένους
τοὺς
ἥρωας
ποιῶν. |
[7, 72] |
δηλοῖ
δὲ
καὶ
τούτου
τὴν
|
ἀρχαιότητα
|
ὡς
ἐπιχωρίου
τοῖς
Ἕλλησιν
Ὅμηρος |
[7, 65] |
ἡ
δ´
ἀριστοκρατία
πολλὰ
τοῦ
|
ἀρχαίου |
ἀξιώματος
ἀπέβαλε
βουλῆς
τε
μετέχειν |
[7, 21] |
αὐτῷ
μετιόντι
ταῖς
ἔγγιστα
γενομέναις
|
ἀρχαιρεσίαις |
καὶ
τοὺς
πατρικίους
ἔχοντι
συναγωνιζομένους |
[7, 68] |
ἡμέραις
καθῆκε
μὲν
ὁ
τῶν
|
ἀρχαιρεσιῶν |
καιρός,
ὕπατοι
δ´
ἀπεδείχθησαν
ὑπὸ
|
[7, 10] |
αὐτοῦ
πολιτῶν
ἦσαν,
οὓς
κατ´
|
ἀρχὰς
|
ἅπαντας
ἀποκτεῖναι
ἐν
ἡμέρᾳ
μιᾷ |
[7, 56] |
ἀπελαύνετε
τὸν
δῆμον,
ἀλλ´
ὥσπερ
|
ἀρχὰς |
ἀποδεικνύναι
τὰς
καθ´
ἕκαστον
ἐνιαυτὸν |
[7, 9] |
τῶν
πεφονευμένων
τὴν
ἄρρενα
κατ´
|
ἀρχὰς |
ἐν
οὐθενὶ
λόγῳ
ποιησάμενος,
ὕστερον |
[7, 52] |
δημόται,
σκοπεῖν,
ᾗ
τιμὰς
καὶ
|
ἀρχὰς |
καὶ
τὰ
κράτιστα
τῶν
ἐν |
[7, 41] |
τῆς
δίκης
ἐφιστάντες
αὐτοῖς
φόβον.
|
ἀρχὰς |
μὲν
δὴ
καὶ
προεδρίας
καὶ |
[7, 13] |
ἡγεμόνων.
τῷ
δήμῳ
δὲ
κατ´
|
ἀρχὰς |
μὲν
ἦν
ἀσμένῳ
τοὺς
κληρούχους |
[7, 65] |
μετέχειν
ἐπιτρέπουσα
τοῖς
δημοτικοῖς
καὶ
|
ἀρχὰς |
μετιέναι
συγχωροῦσα
ἱερῶν
τε
προστασίας |
[7, 22] |
περὶ
τὰ
μέγιστα,
ἐπειδὴ
τὰς
|
ἀρχὰς |
οὐκ
ἐκώλυσαν
τοῦ
κακοῦ,
τὰς |
[7, 56] |
ζηλώματα
βίων
τὰ
κράτιστα
μεθαρμοσάμενος
|
ἀρχάς |
τ´
ἀποδείξας
ἃς
ἂν
ἡγῆται |
[7, 23] |
οὐχ
ὑμεῖς,
ἀλλὰ
τὸ
δημοτικὸν
|
ἄρχει |
μέρος
οὐκ
ἀξιοῦν
ἐμμένειν,
ἐφ´
|
[7, 16] |
τὴν
κρείττονα
ἔχοντες
ἐξουσίαν
ἁπάντων
|
ἄρχειν |
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει,
οἱ
|
[7, 49] |
ἔπεισαν
ἡμᾶς
οἱ
σύμβουλοι
τὸ
|
ἀρχεῖον |
ἐᾶσαι
παρελθεῖν
εἰς
τὴν
πόλιν |
[7, 35] |
ὅτι
θάνατον
αὐτοῦ
καταψηφίζεται
τὸ
|
ἀρχεῖον |
τῆς
εἰς
τοὺς
ἀγορανόμους
ὕβρεως |
[7, 14] |
Σπόριος
Σικίνιος,
ὃς
ἦν
τοῦ
|
ἀρχείου
|
τότε
ἡγεμών,
αὐτός
τε
πολὺς |
[7, 24] |
οἷος
οὐχ
ἕτερος,
εἴπερ
γ´
|
ἄρχεσθαι |
μέλλετε
σωφρονεῖν,
ἐν
ᾧ
κεκάκωται |
[7, 46] |
καὶ
νῦν
μὲν
ἀφ´
ἡμῶν
|
ἄρχεται, |
κρατήσασα
δ´
οὐδ´
ὑμῶν
φείσεται. |
[7, 22] |
τέλους
ἀφανίζουσα
τὸ
ἐν
τῇ
|
ἀρχῇ
|
ἀγνοηθέν.
~Εἰ
δέ
τισιν
ὑμῶν |
[7, 54] |
παρέστηκεν
ἅπασι,
μὴ
δι´
αὐτὸν
|
ἀρχὴ |
γένηται
στάσεως
καὶ
κακῶν
ἀνηκέστων, |
[7, 16] |
ὅσον
ἔχει
κράτος
ὑμῶν
ἡ
|
ἀρχή· |
γνώσεσθε
γὰρ
οὐκ
εἰς
μακράν· |
[7, 45] |
ἔργον
δὲ
τῶν
ἀποδεδομένων
τῇ
|
ἀρχῇ |
μηδ´
ὁτιοῦν
πράττειν.
πῶς
δ´ |
[7, 55] |
ἀόριστον
χρόνον
ἐπιτρέψαντες
ἔχειν
τὴν
|
ἀρχήν, |
ἀλλ´
ἐνιαύσιον
οὐδὲν
ἧττον
ἀποδείκνυτε |
[7, 71] |
κατάγειν
ἐπιχειρούσας
Ταρκύνιον
ἐπὶ
τὴν
|
ἀρχήν· |
ἀναλοῦσθαι
δ´
ἔταξε
καθ´
ἕκαστον |
[7, 20] |
Ἀτρατῖνος
δεύτερον
καταστάντες
ἐπὶ
τὴν
|
ἀρχήν, |
ἄνδρες
οὔθ´
ὅπλων
οὔτε
λόγων |
[7, 8] |
ἀλλοτρίων
δεξαμένου
λαβὼν
τὴν
αὐτοκράτορα
|
ἀρχὴν |
αὐτὸς
παρ´
ἑαυτοῦ
ἕτερον
ἐπιφέρει |
[7, 42] |
γενέσθαι,
τί
χαλεπαίνετε
γενομένοις;
τὴν
|
ἀρχὴν |
γὰρ
ἴσως
ἔδει
μὴ
συγχωρῆσαι, |
[7, 34] |
εἰς
οἴκτους
καὶ
παραιτήσεις
ἐτρέπετο·
|
ἀρχὴν |
δ´
οὐδὲ
δικασταῖς
αὐτοῖς
ἠξίου |
[7, 22] |
ἄλλο
πολυπραγμονεῖν,
καινὴν
δὲ
καταστησάμενος
|
ἀρχὴν |
ἐπὶ
τῷ
καθελεῖν
τὴν
τῶν |
[7, 8] |
τὰ
λοιπὰ
τοῖς
συγκατασκευάσασι
τὴν
|
ἀρχὴν |
ἐχαρίσατο,
πλείστας
δὲ
καὶ
μεγίστας |
[7, 72] |
τῶν
ὕστερον,
ἀφ´
οὗ
τὴν
|
ἀρχὴν |
Ζεὺς
παρέλαβε,
μυθολογουμένων
γενέσθαι,
Περσεφόνης |
[7, 45] |
ἑαυτῷ
ἔχων,
καλούμενος
ἐπὶ
τὴν
|
ἀρχὴν |
ἡμῶν
οὐκ
ἀπαντᾷ,
καὶ
τοῖς |
[7, 2] |
πῶς
διῴκησε
τὰ
κατὰ
τὴν
|
ἀρχὴν |
καταστροφῆς
θ´
ὁποίας
ἔτυχεν,
οὐκ |
[7, 71] |
ἡγεμονίαν
οὐδὲ
ἄλλην
διαπόντιον
οὐδεμίαν
|
ἀρχήν, |
Κοίντῳ
Φαβίῳ
βεβαιωτῇ
χρώμενος
καὶ
|
[7, 5] |
ἡμίσειαν
τῆς
στρατιᾶς
ἔπεμψεν
ἰδίαν
|
ἀρχὴν |
κτήσασθαι
βουλόμενον,
ὡς
ἐν
τοῖς |
[7, 1] |
ἐκ
τῆς
ἀποστάσεως
λαβοῦσα
τὴν
|
ἀρχήν. |
ὁ
μὲν
γὰρ
δῆμος
ἀπέστη |
[7, 50] |
ἄσυλον
ἔφη
δεῖν
ἀποδειχθῆναι
τὴν
|
ἀρχὴν |
ὅρκοις
ἐμπεδωθεῖσαν,
κρείττω
τιμὴν
αἰτούμενος |
[7, 50] |
καὶ
ταύτην
αὐτῷ
συνεχωρήσατε
τὴν
|
ἀρχήν; |
οὐκ
ἐταμιεύσατο
τὴν
τοσαύτην
χάριν |
[7, 62] |
εἰ
καὶ
δίκην
ὑπεῖχε
τὴν
|
ἀρχὴν |
περὶ
τοιαύτης
αἰτίας
ἀνὴρ
τοσαυτάκις |
[7, 21] |
ἐναντιωθεὶς
οὐκ
εἴασε
δοῦναι
τὴν
|
ἀρχὴν |
τήν
τε
λαμπρότητα
τοῦ
ἀνδρὸς |
[7, 52] |
δημοτικοὺς
τῶν
χρεῶν,
καὶ
τὴν
|
ἀρχὴν |
τήνδε
ἀποδείκνυσθαι
καθ´
ἕκαστον
ἐνιαυτὸν |
[7, 1] |
ἰσημερίαν
ὑπ´
αὐτὴν
μάλιστα
τὴν
|
ἀρχὴν |
τοῦ
σπόρου·
ἐξέλιπον
δὲ
τὴν |
[7, 30] |
χάριν
ἐλάβετε·
καταλῦσαι
δὲ
τὴν
|
ἀρχὴν |
τῶν
ὑπάτων
ἢ
τὴν
βουλὴν
|
[7, 35] |
τοὺς
ὄχλους·
τοσαύτη
ἄρα
τῆς
|
ἀρχῆς |
αἰδὼς
ἦν
τοῖς
τότε
ἀνθρώποις, |
[7, 17] |
τυχεῖν
καὶ
τὴν
ἐξουσίαν
τῆς
|
ἀρχῆς |
ἀφῃρημένος.
Τίνος
γὰρ
ἂν
ἔτι |
[7, 4] |
ἀνδρῶν.
ἀπὸ
ταύτης
γίνεται
τῆς
|
ἀρχῆς |
δήμου
προστάτης
ὁ
{Μαλακὸς}
Ἀριστόδημος |
[7, 72] |
ἐν
Ῥώμῃ
διέμενεν,
ὡς
ἐξ
|
ἀρχῆς
|
ἐγίνετο
παρ´
Ἕλλησιν·
ἐν
Ῥώμῃ |
[7, 32] |
τήν
τε
πόλιν,
ὥσπερ
ἐξ
|
ἀρχῆς |
εἶχε,
μίαν
εἶναι
ποιήσατε.
εἰ |
[7, 25] |
πολύς.
οἱ
μὲν
γὰρ
ἐξ
|
ἀρχῆς |
ἐναντίοι
τοῖς
δημοτικοῖς
καὶ
τὰς |
[7, 73] |
τῶν
πάνυ
παλαιῶν
ὡς
ἐξ
|
ἀρχῆς |
ἐνομοθετήθη
φυλαττόμενα
ὑπὸ
Ῥωμαίων
μέχρι |
[7, 45] |
μέρος,
ὄνομα
μὲν
εὐπρεπὲς
ἀσύλου
|
ἀρχῆς |
ἐπὶ
χλευασμῷ
κείμενον
ἔχειν,
ἔργον |
[7, 68] |
ἀναθῶνται
τὰς
ἑορτὰς
καὶ
ἐξ
|
ἀρχῆς |
ἑτέρας
ἐπιτελέσωσιν·
οὐ
γὰρ
δέδεγμαι |
[7, 73] |
πομπὴν
ἐπιτελεσθῆναι
καὶ
ἀγῶνας
ἐξ
|
ἀρχῆς |
ἑτέρους
ἀπὸ
διπλασίων
χρημάτων
ἢ |
[7, 21] |
τοῦ
πολιτεύματος
εἰς
τὸν
ἐξ
|
ἀρχῆς |
κόσμον
ἀποκαταστῆσαι
προθυμούμενος
αὐτός
τ´ |
[7, 72] |
ἐν
Ῥώμῃ
διέμενεν,
ὡς
ἐξ
|
ἀρχῆς
|
Λακεδαιμονίων
αὐτὸ
καταλυσάντων.
ὁ
δὲ |
[7, 20] |
κατέλαβε
τὴν
Ῥώμην
κίνδυνος
ἐξ
|
ἀρχῆς, |
ὅτε
ἥκιστ´
ἐδόκει.
οἵ
τε |
[7, 72] |
ὁ
δ´
ὠμοθετεῖτο
συβώτης,
Πάντοθεν
|
ἀρχόμενος |
μελέων
ἐς
πίονα
δημόν·
Καὶ |
[7, 22] |
καὶ
ἡ
μετάνοια
τῶν
ὀψὲ
|
ἀρχομένων |
σωφρονεῖν
ἥττων
οὖσα
τῆς
προνοίας, |
[7, 30] |
βοηθείας
ἕνεκα
τῶν
κατισχυομένων
πενήτων
|
ἄρχοντας |
ἐξ
αὑτῶν
ᾐτήσασθε
ἀποδεικνύναι,
καὶ |
[7, 36] |
καὶ
ἐπὶ
κεφαλὴν
ὠθεῖσθαι
οὔτ´
|
ἄρχοντας |
πολέμου
οὔτ´
ἀμυνομένους·
ἀλλ´
ἐπειδὴ |
[7, 23] |
τοὺς
ὅρκους,
γνώτωσαν,
ὅτι
οὐκ
|
ἄρχοντες, |
ἀλλ´
ἀμυνόμενοι,
οὐδ´
ἀναιροῦντες
τὰς |
[7, 1] |
τῆς
ἐνενηκοστῆς
καὶ
τρίτης
ὀλυμπιάδος
|
ἄρχοντος |
Ἀθήνησι
Καλλίου
τοῦ
μετ´
Ἀντιγένη. |
[7, 3] |
τῆς
ἑξηκοστῆς
καὶ
τετάρτης
ὀλυμπιάδος
|
ἄρχοντος |
Ἀθήνησι
Μιλτιάδου
Κύμην
τὴν
ἐν |
[7, 1] |
ἑβδομηκοστῆς
καὶ
δευτέρας
ὀλυμπιάδος
ἐξέπλευσεν
|
ἄρχοντος |
Ἀθήνησιν
Ὑβριλίδου,
ἑπτακαίδεκα
διελθόντων
ἐτῶν |
[7, 46] |
ὁμολογίας
ἀναιρεῖν,
δήμῳ
πολεμεῖν,
εἰς
|
ἀρχόντων |
σώματα
ὑβρίζειν,
καὶ
μηδ´
ἐφ´ |
[7, 17] |
ἐξουσίαν
τοῦ
συνάγειν
ὑμᾶς
ἀφαιρεθείημεν;
|
ἄρχουσι |
γὰρ
δήπου
παντὸς
ἔργου
λόγοι, |
[7, 53] |
συναγωνιστὰς
ἔχοντες,
οἳ
νεμεσῶσι
τοῖς
|
ἄρχουσι |
πολέμου
ἀδίκου,
καὶ
ἀνθρώπων
ἕξοντες |
[7, 22] |
αὐτῶν
ᾖ,
μήτ´
ἰδιώτης
μήτ´
|
ἄρχων |
δεδοικὼς
τὸν
νόμον,
ὃς
ἀφαιρεῖται |
[7, 72] |
τὰ
θυμιατήρια
κομίζοντες,
ἐφ´
ὧν
|
ἀρώματα |
καὶ
λιβανωτὸς
παρ´
ὅλην
ὁδὸν |
[7, 52] |
δεῖν
σκοπεῖν·
τοῖς
μὲν
δημόταις,
|
ἅς |
τ´
ἂν
φύγωσι
δίκας
ὑπὸ |
[7, 72] |
σπλάγχνου
καὶ
παντὸς
ἄλλου
μέλους,
|
ἃς |
ἀλφίτοις
ζέας
ἀναδεύσαντες
προσέφερον
τοῖς |
[7, 52] |
δίκας
ὑπὸ
τῶν
πατρικίων
καὶ
|
ἃς |
ἂν
ἐκείνους
διώκωσι,
τὸν
δῆμον |
[7, 56] |
κράτιστα
μεθαρμοσάμενος
ἀρχάς
τ´
ἀποδείξας
|
ἃς |
ἂν
ἡγῆται
σωφρονέστατα
τῶν
κοινῶν |
[7, 66] |
ἐποίησαν
τῶν
μεγίστων
κύριον,
δι´
|
ἃς |
δὲ
συνεχωρήθη
ταῦτ´
αἰτίας
παρέλιπον· |
[7, 52] |
λόγου.
αἱ
δ´
ὁμολογίαι,
καθ´
|
ἃς |
διελύσασθε
πρὸς
τοὺς
δημότας
αἱ |
[7, 42] |
δοθείσης
ἐξουσίας
τῷ
δήμῳ
κρίνειν
|
ἃς |
ἔξεστιν
αὐτῷ
δίκας
κατὰ
τὸν
|
[7, 5] |
πολεμουμένοις.
μετὰ
γὰρ
τὰς
διαλλαγάς,
|
ἃς |
ἐποιήσατο
πρὸς
τὴν
Ῥωμαίων
πόλιν |
[7, 2] |
ἕως
ἀπολάβωσι
τὰς
ἑαυτῶν
οὐσίας,
|
ἃς
|
ἔφασαν
ὑπὸ
Ῥωμαίων
ἀδίκως
δεδημεῦσθαι, |
[7, 69] |
κρατούμενος
ἐβόα
τε
φωνὰς
δυσφήμους,
|
ἃς |
ἡ
ἀλγηδὼν
ἐβούλετο,
καὶ
κινήσεις |
[7, 70] |
οἱ
βάρβαροι
διὰ
πολλὰς
αἰτίας,
|
ἃς |
οὐ
καιρὸς
ἐν
τῷ
παρόντι |
[7, 45] |
ἀποδεδειγμένοι
καὶ
πολεμικὰς
καὶ
πολιτικάς,
|
ἃς |
οὐδ´
ἐν
πολλῷ
πάνυ
χρόνῳ |
[7, 44] |
μόνον
οὐκ
ἀδαμαντίνοις
δεσμοῖς
ἠσφαλισμένας,
|
ἃς |
οὔτε
ὑμῖν
τοῖς
ὀμωμοκόσιν
οὔτε |
[7, 9] |
ἐνυβρίσας
καὶ
λωβησάμενος
καὶ
οὔτ´
|
ἀσελγείας |
οὔτ´
ὠμότητος
οὐδεμιᾶς
ἀποσχόμενος,
ὅτ´ |
[7, 25] |
οὖν
τοῦτο
τὸ
μέρος
καὶ
|
ἀσθενὲς |
ὂν
περιεωθεῖτο
ὑπὸ
τοῦ
βιαιοτέρου. |
[7, 18] |
οὔθ´
οἱ
πλούσιοι
βιασάμενοι
τοὺς
|
ἀσθενεστέρους |
τῇ
τ´
οἰκείᾳ
δυνάμει
καὶ |
[7, 71] |
ἐγὼ
δ´,
ἵνα
μή
τις
|
ἀσθενῆ |
τὴν
πίστιν
εἶναι
ταύτην
ὑπολάβῃ
|
[7, 22] |
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἐκβαλεῖν,
ἕως
|
ἀσθενής |
ἐστι
καὶ
προσπολεμηθῆναι
ῥᾳδία.
καὶ |
[7, 12] |
καὶ
φύσιν
ἐρρωμένων
τε
καὶ
|
ἀσθενῶν |
σωμάτων
ὁμοίως
διεργαζόμενος.
ἐδήλωσε
δὲ |
[7, 4] |
Ἀριστόδημος
καὶ
λόγου
πολιτικοῦ
δύναμιν
|
ἀσκήσας |
ἐξεδημαγώγει
τὸ
πλῆθος,
πολιτεύμασί
τε |
[7, 72] |
τιμὰς
λαχεῖν
ὁμοίας
θεοῖς,
Ἡρακλέους
|
Ἀσκληπιοῦ |
Διοσκούρων
Σελήνης
Πανὸς
ἄλλων
μυρίων. |
[7, 46] |
πολίτου
καὶ
τὸ
καλὸν
ἔργοις
|
ἀσκοῦντος, |
οὐ
λόγοις.
ἃ
δὲ
νῦν |
[7, 58] |
καὶ
τοῖς
πλείστοις
τῶν
συνέδρων
|
ἀσμένοις |
ἐπὶ
τούτῳ
γενέσθαι
τῷ
ἐγκλήματι |
[7, 13] |
δὲ
κατ´
ἀρχὰς
μὲν
ἦν
|
ἀσμένῳ |
τοὺς
κληρούχους
διαλαγχάνειν
ὡς
λιμοῦ |
[7, 71] |
ὅτι
παντὸς
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
κρατήσαντες
|
ἀσμένως |
ἂν
τὰ
κρείττω
μετέμαθον
ἔθη |
[7, 8] |
γένηται
καὶ
δημοκρατικὴν
καταστήσωνται
πολιτείαν.
|
ἀσμένως |
δὲ
τοῦ
δημοτικοῦ
καὶ
πονηροῦ |
[7, 67] |
τοὺς
θρήνους
τῶν
γυναικῶν
ἔπαθεν,
|
ἀσπασάμενος |
δ´
αὐτὰς
μόνον,
καὶ
παρακαλέσας |
[7, 72] |
καὶ
ἄλλῃ,
μάλιστα
δ´
ἐν
|
ἀσπίδος |
κατασκευῇ,
ἣν
Ἀχιλλεῖ
δωρήσασθαί
φησιν |
[7, 2] |
ὃς
ἐκαλεῖτο
Μαλακὸς
ὑπὸ
τῶν
|
ἀστῶν |
καὶ
σὺν
χρόνῳ
γνωριμωτέραν
τοῦ |
[7, 22] |
τὴν
τῶν
ὑπάτων
ἱερὰν
καὶ
|
ἄσυλον |
ἐποίησεν
αὐτὴν
νόμῳ,
καὶ
νῦν |
[7, 50] |
κατεπτηχόσιν
ἡμῖν
ἔπειτα
ἱερὰν
καὶ
|
ἄσυλον |
ἔφη
δεῖν
ἀποδειχθῆναι
τὴν
ἀρχὴν |
[7, 45] |
εἶναι
μέρος,
ὄνομα
μὲν
εὐπρεπὲς
|
ἀσύλου |
ἀρχῆς
ἐπὶ
χλευασμῷ
κείμενον
ἔχειν, |
[7, 8] |
στρατηγὸς
ἀποδειχθεὶς
αὐτοκράτωρ,
ἕως
ἐν
|
ἀσφαλεῖ |
τὰ
κοινὰ
γένηται
καὶ
δημοκρατικὴν |
[7, 48] |
οὐκ
οἴομαι
δεῖν
τῆς
ἰδίας
|
ἀσφαλείας |
πλείω
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν
ἢ
τῆς |
[7, 52] |
ἐγράφη
τῶν
πατρικίων,
ἀλλ´
ὑπὲρ
|
ἀσφαλείας |
τῶν
κατισχυομένων
δημοτικῶν,
ὡς
αὐτός |
[7, 54] |
γὰρ
αὐτῷ
πρός
τε
σωτηρίαν
|
ἀσφαλέστατα |
εἶναι
καὶ
πρὸς
εὐδοξίαν,
ἧς |
[7, 59] |
καὶ
τάξιν
ἐν
πολέμῳ
τὴν
|
ἀσφαλεστέραν |
ἐλάμβανον
καὶ
ὁπλισμὸν
εὐσταλέστερον
εἶχον· |
[7, 29] |
ἢ
φρονιμώτερα
ἐγνωκέναι
καὶ
τὸ
|
ἀσφαλέστερον |
ἐν
τῷ
κακουργοτέρῳ
τιθέναι.
~Περὶ |
[7, 9] |
οὔτ´
ὠμότητος
οὐδεμιᾶς
ἀποσχόμενος,
ὅτ´
|
ἀσφαλῶς |
κατέχειν
ὑπελάμβανε
τὴν
τυραννίδα,
γηραιὸς |
[7, 46] |
δὴ
τὸ
καθ´
ἑαυτοὺς
ἕξειν
|
ἀσφαλῶς. |
οὐχ
οὕτως
ἔχει
τἀληθές,
ὦ |
[7, 65] |
τὰ
κοινὰ
παριὼν
οὔτε
δίκην
|
ἀσχήμονα |
ὑπέσχεν
οὔτ´
εἰς
αἰτίας
ἀλλοτρίους |
[7, 69] |
καὶ
κινήσεις
διὰ
τὴν
αἰκίαν
|
ἀσχήμονας |
ἐκινεῖτο.
τοῦτον
δὴ
πάντες
ἐνόμισαν |
[7, 59] |
εἰσφορῶν
τῶν
κατὰ
τιμήματα
γινομένων
|
ἀτελεῖς |
καὶ
δι´
ἄμφω
ταῦτ´
ἐν |
[7, 60] |
ἐχρῆν
λέγεσθαι,
πρῶτος
ἀνέβη
Μηνύκιος,
|
ἅτερος |
τῶν
ὑπάτων,
καὶ
ἔλεξεν
οὓς |
[7, 59] |
ἄμφω
ταῦτ´
ἐν
ταῖς
ψηφοφορίαις
|
ἀτιμότατοι. |
εἰ
μὲν
οὖν
ἐπὶ
τῶν |
[7, 59] |
μήθ´
οἱ
ψιλοὶ
τῶν
ὁπλιτῶν
|
ἀτιμοτέραν
|
χώραν
ἔχωσι,
μήτ´
ἀπερριμμένον
εἰς |
[7, 12] |
σπάνιν,
τὰ
δὲ
διὰ
τὴν
|
ἀτοπίαν |
τῆς
οὐκ
εἰωθυίας
ἐδωδῆς,
τοῖς
|
[7, 20] |
Μηνύκιος
Αὐγουρῖνος
καὶ
Αὖλος
Σεμπρώνιος
|
Ἀτρατῖνος |
δεύτερον
καταστάντες
ἐπὶ
τὴν
ἀρχήν, |
[7, 10] |
οὖν
κατασκευαστὸς
αὐτόμολος
κατά
τ´
|
ἀτριβεῖς |
ὁδοὺς
καὶ
διὰ
δρυμῶν
ἐρήμων |
[7, 38] |
πρὸς
τὴν
ἀπολογίαν
ὡς
οὐδενὸς
|
ἀτυχήσοντι |
τῶν
περὶ
τὰς
κρίσεις
νομίμων. |
[7, 33] |
περὶ
τῆς
κατεχούσης
τὸν
δῆμον
|
ἀτυχίας |
ἀποδυράμενος
τούς
θ´
ὑπάτους
ἐπῄνεσεν, |
[7, 22] |
οὖσα
τῆς
προνοίας,
καθ´
ἕτερον
|
αὖ |
τρόπον
οὐ
χείρων
οὖσα
ἀναφαίνεται
|
[7, 20] |
αὐτοὺς
ἀποδειχθέντες
ὕπατοι
Μάρκος
Μηνύκιος
|
Αὐγουρῖνος |
καὶ
Αὖλος
Σεμπρώνιος
Ἀτρατῖνος
δεύτερον |
[7, 34] |
τὸν
παρόντα
θεραπεύσειε
καιρόν,
τοιαύτην
|
αὐθάδειαν |
ἐπεδείξατο
λόγων,
καὶ
τοσοῦτον
αὐτῶν |
[7, 23] |
ἐν
αὐτῇ
λόγους,
ὅσην
ἐπεδείξαντο
|
αὐθάδειάν |
τε
καὶ
ἀκοσμίαν,
καὶ
νῦν, |
[7, 31] |
πῶς
ἂν
ὑμεῖς
ἐνέγκαιτε
τὴν
|
αὐθάδειαν |
τοῦ
συνεδρίου;
καὶ
τί
ἂν |
[7, 54] |
τυραννικὸς
εἶναι
διαβάλλεται
διὰ
τὴν
|
αὐθάδειαν |
τοῦ
τρόπου,
δέος
τε
παρέστηκεν |
[7, 34] |
τὴν
ἀπολογίαν,
ἢ
τὴν
ἔμφυτον
|
αὐθάδειαν
|
φυλάττων
οὐθὲν
ὑποθωπεύσει
τὸν
δῆμον |
[7, 51] |
ταῦτ´
ἐπιψηφίσαι
κύριος,
τῆς
τ´
|
αὐθαδείας, |
ἧς
πολὺς
ἔπνει
τότε,
ὑφεῖται |
[7, 35] |
ἔδεισεν
ἐπιόντων
ὄχλον
οὔτε
πολιτῶν
|
αὐθάδεις |
καὶ
παρανόμους
ἐκολάκευσεν
ὁρμάς·
οἱ |
[7, 65] |
τῶν
δημάρχων
ἀφαιρεθέντες·
πολλοὶ
δ´
|
αὐθάδεις |
καὶ
τυραννικοὶ
τοὺς
τρόπους
λόγον |
[7, 63] |
οὗτος
ἀνὴρ
τυγχάνει
διαπεπραγμένος,
ὡς
|
αὔθαδες |
καὶ
τυραννικόν,
καὶ
οἷον
ὑμῶν |
[7, 59] |
τῶν
μὲν
ὡς
τιμωρησομένων
τὸν
|
αὐθαδέστατον, |
τῶν
δ´
ἵνα
μὴ
γένοιτο |
[7, 20] |
τῶν
πενήτων
ὀργαί·
οἱ
δ´
|
αὐθαδέστεροι |
καὶ
ὀλιγαρχικώτεροι
πάσῃ
προθυμίᾳ
τε |
[7, 25] |
δυσανασχετούντων
ἐπαρθεὶς
τούτοις
ὁ
Μάρκιος
|
αὐθαδέστερον |
ἤδη
καθήπτετο
τῶν
δημάρχων
καὶ |
[7, 54] |
προυπηργμένοις
ἔργοις
ἀκόλουθα.
εἰ
δ´
|
αὐθαδέστερος |
ἔσται
μᾶλλον
ἢ
μετριώτερος,
καὶ |
[7, 27] |
πλείους
γνῶμαι
τὰ
φιλανθρωπότερα
τῶν
|
αὐθαδεστέρων |
προείλοντο,
διαλύσαντες
οἱ
ὕπατοι
τὸν |
[7, 15] |
ἐνδιδόναι
μαλακὸν
συμβουλευόντων
πρὸς
ὄχλον
|
αὐθάδη |
καὶ
ἀμαθῆ
ἢ
θρασεῖάν
τε |
[7, 55] |
κατείργεται.
μοναρχία
μὲν
ὠμὴ
καὶ
|
αὐθάδης |
γενηθεῖσα
καὶ
τυραννικὰ
διώκειν
ἀρξαμένη |
[7, 36] |
ὦ
δημόται,
ὡς
ἑνὸς
ἀνδρὸς
|
αὐθάδους
|
ὅλην
ἀδικοῦντος
τὴν
πόλιν
ἧττον |
[7, 8] |
ὡς
δὲ
καὶ
τοῦτ´
ἐπείσθησαν,
|
αὐθημερὸν |
ἁπάντων
παρελόμενος
Κυμαίων
τὰ
ὅπλα
|
[7, 42] |
καὶ
νόμον
ἀφαιρούμενοι·
στασιάζειν
ἡμᾶς
|
αὖθις |
ἀναγκάσετε
καὶ
πολεμεῖν
ὑμῖν;
ἐξ |
[7, 32] |
αἰτία
ἔσται,
ἢ
πολέμου
ἐμφυλίου
|
αὖθις |
ἄρξει
καὶ
κακῶν
ἀνηκέστων.
~Τοιαῦτα |
[7, 42] |
χαρίζησθε
τοῖς
μισοδημοτάτοις,
τὸ
δημοτικὸν
|
αὖθις |
ἐκπολεμώσετε;
οὔκ,
ἐάν
γε
σωφρονῆτε. |
[7, 18] |
πάνυ·
ὧν
οἱ
μὲν
ἀνέστησαν
|
αὖθις, |
ἐπειδὴ
κατέστη
τὰ
πράγματα
τῆς |
[7, 56] |
ἐντὸς
ἓξ
μηνῶν
διοικησάμενος
ἰδιώτης
|
αὖθις |
ἔσται
τὸ
τιμᾶσθαι
μόνον
ἐκ |
[7, 72] |
θαύμαζον
ἐπὶ
προθύροισιν
ἑκάστη.
καὶ
|
αὖθις |
ἕτερον
ἐν
αὐτῇ
λέγων
διακεκοσμῆσθαι
|
[7, 13] |
ἀνάγκῃ
καταληφθεὶς
ἀπεστάλη,
καὶ
ἕτερος
|
αὖθις |
οὐ
πολλαῖς
ἡμέραις
ὕστερον
εἰς |
[7, 68] |
φανερᾶς
ἀναρπασθέντα
αἰφνιδίως
ἀποθανεῖν·
καὶ
|
αὖθις
|
τὴν
τοῦ
θεοῦ
ὄψιν
φανεῖσαν |
[7, 72] |
τούτους
κιθαρισταί
τ´
ἀθρόοι
καὶ
|
αὐληταὶ |
πολλοὶ
παρεξῄεσαν·
καὶ
μετ´
αὐτοὺς |
[7, 72] |
τελευταῖοι
δὲ
παίδων,
οἷς
παρηκολούθουν
|
αὐληταί |
τ´
ἀρχαϊκοῖς
ἐμφυσῶντες
αὐλίσκοις
βραχέσιν, |
[7, 9] |
τὰ
διδασκαλεῖα
τῶν
ὀρχηστῶν
καὶ
|
αὐλητῶν |
καὶ
τῶν
παραπλησίων
τούτοις
μουσοκολάκων |
[7, 10] |
ἐν
ᾧ
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἔμελλον
|
αὐλίζεσθαι |
νύκτα
οἱ
φυγάδες.
ᾧ
πιστεῦσαι |
[7, 72] |
παρηκολούθουν
αὐληταί
τ´
ἀρχαϊκοῖς
ἐμφυσῶντες
|
αὐλίσκοις |
βραχέσιν,
ὡς
καὶ
εἰς
τόδε |
[7, 72] |
ἐδίνεον·
ἐν
δ´
ἄρα
τοῖσιν
|
Αὐλοὶ |
φόρμιγγές
τε
βοὴν
ἔχον·
αἱ |
[7, 20] |
ὕπατοι
Μάρκος
Μηνύκιος
Αὐγουρῖνος
καὶ
|
Αὖλος |
Σεμπρώνιος
Ἀτρατῖνος
δεύτερον
καταστάντες
ἐπὶ |
[7, 71] |
γενομένας
εὐχὰς
ὑπὸ
τοῦ
δικτάτορος
|
Αὔλου |
Ποστομίου,
ὅτ´
ἔμελλεν
ἀγωνίζεσθαι
πρὸς |
[7, 4] |
χωρίον,
ἐν
ᾧ
συνέμισγον
ἀλλήλοις,
|
αὐλὼν |
στενὸς
ὄρεσι
καὶ
λίμναις
περικλειόμενος, |
[7, 62] |
ἐκ
πόλεως,
ὑφ´
οὗ
μάλιστ´
|
αὔξεταί |
τε
καὶ
τρέφεται
τυραννίς·
ἔτι |
[7, 22] |
οὐκ
ἐκώλυσαν
τοῦ
κακοῦ,
τὰς
|
αὐξήσεις |
πειρᾶσθαι
καθαιρεῖν·
καὶ
ἡ
μετάνοια |
[7, 31] |
παράνομον
ὑμῶν
δυναστείαν
μὴ
περιορᾶν
|
αὐξομένην, |
τὰ
δίκαια
τῷ
κοινῷ
φρονοῦντας |
[7, 14] |
προφανῆ
καὶ
μακρῷ
χείρονα
ὄλεθρον,
|
αὔξοντες |
ὡς
μάλιστα
δυνατοὶ
ἦσαν
τῷ |
[7, 14] |
πολὺς
ἔρρει
κατὰ
τῆς
βουλῆς
|
αὔξων |
ὡς
μάλιστ´
ἐνῆν
τὸν
κατ´ |
[7, 16] |
οὖν
ἄπιτε
καὶ
παύσασθε
φιλονεικοῦντες·
|
αὔριον |
δ´
ὑμῖν
ὑπισχνοῦμαι
φανερὰν
ποιήσειν |
[7, 2] |
διὰ
τὴν
προθυμίαν
τῶν
ἰδιοξένων
|
αὐτὰ |
διασῶσαι
δυνηθέντες
τὰ
σώματα,
δίχα |
[7, 72] |
κατευξάμενοι,
θύειν
τότε
τοῖς
ὑπηρέταις
|
αὐτὰ |
ἐκέλευον.
τῶν
δ´
οἱ
μὲν |
[7, 63] |
δυνάμεως
ἡγεμών·
ὁ
δὲ
ταμίας
|
αὐτὰ |
παραλαβὼν
ἀπεμπολᾷ
καὶ
εἰς
τὸ |
[7, 32] |
δίκαιοί
ἐστε
μεμνῆσθαι.
ἀναγκαζόμεθα
δ´
|
αὐτὰ |
παραφέρειν
νυνὶ
χρῄζοντες
ἀντὶ
πολλῶν |
[7, 24] |
τὰ
ὤνια,
τοσούτου
καὶ
νῦν
|
αὐτὰ |
πωλεῖν
ψηφίσασθε
δικαίας
ἀφορμὰς
ἔχοντες |
[7, 71] |
οὖν
ἀποχρῆν
ἂν
ὑπέλαβε
καὶ
|
αὐτὰ |
τὰ
νῦν
πραττόμενα
ἐν
τῇ |
[7, 8] |
μὴ
καθ´
ἑαυτῶν,
κεῖσθαι
δ´
|
αὐτὰ |
τέως
παρὰ
τοῖς
θεοῖς
ἐν |
[7, 70] |
καὶ
οὐθὲν
ἀξιοῖ
καινοτομεῖν
εἰς
|
αὐτὰ |
ὑπὸ
δείματος
κρατουμένη
μηνιμάτων
δαιμονίων. |
[7, 9] |
ῥιπίδας
κομίζουσαι,
καὶ
ἔλουον
αὐτοὺς
|
αὗται |
κτένας
εἰς
τὰ
βαλανεῖα
φέρουσαι
|
[7, 70] |
διελθεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
μαρτυριῶν
οἰόμενος
|
αὐταῖς |
δεῖν
πολλῶν
καὶ
δυσαντιλέκτων,
εἰ |
[7, 53] |
πράξεις,
ἡμῶν
τῶν
καταγεγηρακότων
ἐν
|
αὐταῖς |
καὶ
μεγάλην
ἐκ
μικρᾶς
πεποιηκότων
|
[7, 67] |
τὰς
συμφοράς,
τούς
τε
παῖδας
|
αὐταῖς |
παρακαταθέμενος·
ὁ
γὰρ
πρεσβύτερος
τῶν |
[7, 42] |
ἀπολείπεται
τούτοις,
ἐὰν
ἔτι
ταῖς
|
αὐταῖς |
συμφέρωνται
τύχαις;
τίς
δ´
οὐκ |
[7, 60] |
πολέμων
ἐμφυλίων,
ἐξ
ὧν
πόλεις
|
αὐτάνδρους |
ἀπέφαινεν
ἀνῃρῆσθαι
καὶ
ἔθνη
ὅλα |
[7, 72] |
οἱ
δ´
ἄρα
πάντες
ἐπῄνεον·
|
αὐτὰρ |
Ὀδυσσεὺς
Ζώσατο
μὲν
ῥάκεσιν
περὶ |
[7, 12] |
διέθρεψεν·
ἔπειτ´
ἐξαναλωθεῖσα
εἰς
τὰς
|
αὐτὰς |
ἀπορίας
κατέστησεν
αὐτούς.
ἦν
δ´ |
[7, 67] |
τῶν
γυναικῶν
ἔπαθεν,
ἀσπασάμενος
δ´
|
αὐτὰς |
μόνον,
καὶ
παρακαλέσας
γενναίως
φέρειν |
[7, 70] |
ἱστορίας,
ὡς
παρὰ
τῶν
ἐπιχωρίων
|
αὐτὰς |
παρέλαβον,
ἀξιοπίστως
διελθεῖν,
ἀλλὰ
καὶ |
[7, 33] |
τὰς
δυνάμεις
ἕξειν
ἔτι
τὰς
|
αὐτὰς |
ὑπελάμβανεν
ἀριστοκρατίας
πολιτευομένης,
γεγονώς
τε |
[7, 59] |
ἔμελλον
αἱ
φυλαὶ
στήσεσθαι
καθ´
|
αὑτάς. |
καὶ
τότε
πρῶτον
ἐγένετο
Ῥωμαίοις |
[7, 72] |
φησιν
Ἥφαιστον.
ὑποθέμενος
γὰρ
ἐν
|
αὐτῇ |
δύο
πόλεις
τὴν
μὲν
εἰρήνῃ |
[7, 53] |
ποιούμεναι
σώζεσθαι
τὴν
μητρόπολιν
ἀμυνοῦσιν
|
αὐτῇ. |
εἰ
δ´
εἰς
ἀνάγκην
ἡμᾶς
|
[7, 64] |
δ´
ὑπούλῳ
καὶ
φθόνῳ
δυσμενῶν
|
αὐτὴ |
καθ´
αὑτὴν
ἡ
πρᾶξις
ἐξεταζομένη |
[7, 33] |
διεστασιακὼς
τὴν
πόλιν
καὶ
πολλῶν
|
αὐτῇ |
κακῶν
γεγονὼς
αἴτιος.
ἐνθυμηθεὶς
δὴ |
[7, 72] |
ἑκάστη.
καὶ
αὖθις
ἕτερον
ἐν
|
αὐτῇ |
λέγων
διακεκοσμῆσθαι
Κρητικὸν
ἠιθέων
τε |
[7, 23] |
ὑπὸ
τῶν
δημαγωγῶν
ῥηθέντας
ἐν
|
αὐτῇ |
λόγους,
ὅσην
ἐπεδείξαντο
αὐθάδειάν
τε |
[7, 12] |
ἐπιφανὴς
τῶν
Οὐολούσκων,
Οὐέλιτραι
ὄνομα
|
αὐτῇ, |
μεγάλη
τε
καὶ
πολυάνθρωπος
οὖσα |
[7, 23] |
δημάρχων
ἐξουσίαν
ᾐτήσατο.
χρῆται
δ´
|
αὐτῇ
|
οὐκέτι
εἰς
ἃ
δεῖ
οὐδ´ |
[7, 70] |
οὐδέποτε
πειραθῆναι
συνέβη
τύχης,
ἀλλ´
|
αὐτὴ |
τὰ
δίκαια
τάττει
διὰ
παντὸς |
[7, 39] |
βουλή·
οἱ
δ´
ὕπατοι
δηλώσαντες
|
αὐτῇ |
τὰ
συγκείμενα
τοὺς
δημάρχους
ἐκάλουν, |
[7, 17] |
ἡμῖν,
εἰ
μὴ
μέλλετε
βεβαιοῦν
|
αὐτῇ |
τἀσφαλές,
ἢ
νόμῳ
γραφέντι
κωλύσατε |
[7, 12] |
σκάφαις
κατεκόμισαν
εἰς
τὴν
πόλιν.
|
αὕτη |
βραχύν
τινα
χρόνον
ἡ
ἀγορὰ |
[7, 15] |
Ἄππιος,
καὶ
ἦν
ἡ
νικῶσα
|
αὕτη |
πολλῆς
ἐμπεσούσης
πάνυ
τοῖς
συνέδροις |
[7, 19] |
μέγα
παρὰ
τοῖς
πολεμίοις
ἐγεγόνει.
|
αὕτη |
προελθοῦσα
ἡ
στρατιὰ
μέχρι
πόλεως |
[7, 65] |
ἄν,
ὥσπερ
ὁ
νόμος
ἠξίου.
|
~Αὕτη |
πρώτη
κατ´
ἀνδρὸς
πατρικίου
πρόσκλησις |
[7, 11] |
τις
οὖσα
δημοτελής,
καὶ
δι´
|
αὐτὴν |
ἅπας
ὁ
κατὰ
πόλιν
ὄχλος |
[7, 51] |
καὶ
προειπὼν
ἡμέραν
ῥητὴν
εἰς
|
αὐτὴν |
ἐκάλει
τὸν
ἄνδρα
ὡς
δίκην |
[7, 1] |
καὶ
κτηνῶν
ὀλέθρῳ,
μεθ´
ὧν
|
αὐτὴν |
ἔμελλον
ἐργάζεσθαι
κεκακωμένην,
ἀφορμῆς
τ´ |
[7, 40] |
ἕξομεν
τοῦ
προβουλεύματος
ἄνδρα
τὴν
|
αὐτὴν |
ἐξουσίαν
ἔχοντα
ἡμῖν,
ὃς
οὐκ |
[7, 41] |
κελευόμενον
ποιεῖν
τὴν
πόλιν,
ἀλλ´
|
αὐτὴν |
ἑτέροις
ἐπιτάττειν
τὰ
δίκαια,
οὐκ |
[7, 1] |
μηδὲ
κατελθοῦσι
τοῖς
γεωργοῖς
ἀναλαβεῖν
|
αὐτὴν |
ἔτι
ῥᾴδιον
εἶναι
δούλων
τ´ |
[7, 20] |
πόλιν,
ὡς
ἐν
τῇ
κατ´
|
αὐτὴν |
εὐετηρίᾳ
τῆς
ὁμονοίας
τοῦ
πλήθους |
[7, 68] |
καὶ
τὸ
δεύτερον
ὄναρ,
τὴν
|
αὐτὴν |
ἔφη
ποιήσασθαι
περὶ
αὐτοῦ
δόξαν, |
[7, 39] |
ποιεῖν
κυρίαν·
οἱ
δὲ
τὴν
|
αὐτὴν |
ἔχοντες
ἐξουσίαν
ἐκείνῳ
Δεκίου
γνώμῃ |
[7, 38] |
ἀφεμένους
τῶν
ἔργων
εἰς
τὴν
|
αὐτὴν |
ἡμέραν
ἀπαντᾶν,
ὡς
ὑπὲρ
ἐλευθερίας |
[7, 50] |
τοσαύτην
χάριν
οὐδ´
ἔλαβεν
αἰσχυνομένως
|
αὐτὴν |
καὶ
σωφρόνως,
ἀλλ´
ὡς
δεδοικόσι |
[7, 24] |
ἣν
ἐποιήσαντο,
τῆς
γῆς,
ἄγοντες
|
αὐτὴν |
καὶ
φέροντες
ὥσπερ
πολεμίαν,
καὶ |
[7, 72] |
ἀρξαμένης,
εἴτε
παλαίτερον
ἔτι
Κουρήτων
|
αὐτὴν |
καταστησαμένων,
ὅτε
τὸν
Δία
τιθηνούμενοι |
[7, 1] |
μετὰ
τὴν
μετοπωρινὴν
ἰσημερίαν
ὑπ´
|
αὐτὴν
|
μάλιστα
τὴν
ἀρχὴν
τοῦ
σπόρου· |
[7, 22] |
ὑπάτων
ἱερὰν
καὶ
ἄσυλον
ἐποίησεν
|
αὐτὴν |
νόμῳ,
καὶ
νῦν
τυραννικὴν
ἐξουσίαν |
[7, 2] |
ἐχρήσατο
καὶ
τίνας
ἦλθεν
ἐπ´
|
αὐτὴν |
ὁδοὺς
καὶ
πῶς
διῴκησε
τὰ |
[7, 3] |
ἀγαθοῖς
οἱ
βάρβαροι
στρατεύουσιν
ἐπ´
|
αὐτήν, |
πεζοὶ
μὲν
οὐκ
ἐλάττους
πεντήκοντα |
[7, 22] |
νῦν
γ´
ὁμοθυμαδὸν
ἅπαντας
ἐξορύξαντας
|
αὐτὴν |
πρόρριζον
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἐκβαλεῖν, |
[7, 64] |
καὶ
φθόνῳ
δυσμενῶν
αὐτὴ
καθ´
|
αὑτὴν |
ἡ
πρᾶξις
ἐξεταζομένη
δημαγωγία
τις |
[7, 58] |
βουλῆς
διελθόντες
καὶ
τὰ
δόγματα
|
αὐτῆς |
ἀναγνόντες
προεῖπον
ἡμέραν,
ἐν
ᾗ |
[7, 29] |
μαθεῖν
τὸ
τέλος
κατηγορεῖν
ἤδη
|
αὐτῆς |
ἀξιοῦτε.
καίτοι
τίς
οὐκ
οἶδεν, |
[7, 13] |
ὑπωπτεύετο,
εἰ
μετασταίη
τις
ἐξ
|
αὐτῆς |
ἀπὸ
τοῦ
πλήθους
μοῖρα
ἀξιόλογος. |
[7, 44] |
αὐτὸ
ἐπιτρῖψαι,
διακατασχόντας
ἐπὶ
τῆς
|
αὐτῆς |
ἀπορίας
τῶν
ἐπιτηδείων
τὴν
ἀγοράν. |
[7, 14] |
τὴν
δημαρχικὴν
ἐξουσίαν
εἰσηγησάμενοι
πρῶτοι
|
αὐτῆς |
ἔτυχον.
παρελθόντες
δ´
οὗτοι
τοὺς |
[7, 72] |
τῶν
βωμῶν,
ὡς
ἐπὶ
τῆς
|
αὐτῆς |
ποιεῖ
θυσίας·
ὁ
δ´
ὠμοθετεῖτο |
[7, 18] |
ἠξίωσαν
τοὺς
μὲν
ἐξελάσαντες
ἐξ
|
αὐτῆς, |
τοὺς
δ´
ἀποκτείναντες,
ἀλλὰ
διέμενον
|
[7, 14] |
ὡς
μάλιστ´
ἐνῆν
τὸν
κατ´
|
αὐτῆς |
φθόνον,
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἠξίου |
[7, 65] |
παράσχοι
λόγων
ἀφορμὰς
τοῖς
ἐπαινεῖν
|
αὐτὸ |
βουλομένοις
ἢ
ψέγειν.
πολλοὶ
μὲν |
[7, 1] |
περὶ
τοὺς
χρόνους
ἀκριβῶς,
ὡς
|
αὐτὸ |
δηλοῖ
τοὖργον,
ἀλλ´
εἰκῆ
τὸ |
[7, 23] |
ὁμολογίας,
ἀλλὰ
τοὺς
ἀνῃρηκότας
τιμωρούμενοι
|
{αὐτὸ |
δρῶσιν}
ἀναίτιοί
τε
πρὸς
θεοὺς
|
[7, 44] |
τῆς
ἀναγκαίου
σπανίζεται
τροφῆς,
ἅπαν
|
αὐτὸ |
ἐπιτρῖψαι,
διακατασχόντας
ἐπὶ
τῆς
αὐτῆς |
[7, 65] |
οἱ
Ῥωμαῖοι,
πότερα
χρὴ
καταλῦσαι
|
αὐτὸ |
ἢ
φυλάττειν,
οἷον
παρὰ
τῶν |
[7, 55] |
παρανομίας
τούτων
ἕκαστον
τῶν
πολιτευμάτων
|
αὐτὸ |
καθ´
ἑαυτὸ
γινόμενον,
ὅταν
δ´ |
[7, 65] |
ἐμοὶ
δοκεῖ
τὸ
μὲν
ἔθος
|
αὐτὸ |
καθ´
ἑαυτὸ
ἐξεταζόμενον
χρήσιμον
εἶναι |
[7, 72] |
διέμενεν,
ὡς
ἐξ
ἀρχῆς
Λακεδαιμονίων
|
αὐτὸ |
καταλυσάντων.
ὁ
δὲ
πρῶτος
ἐπιχειρήσας |
[7, 52] |
αὐτὸς
ὁ
δῆμος.
αἰτεῖται
γὰρ
|
αὐτὸ |
παρ´
ὑμῶν
τήμερον,
ὡς
πρότερόν |
[7, 50] |
δὲ
γενναιότεροι
καὶ
οὐκ
ἀγαπήσαντες
|
αὐτὸ |
τὸ
ζῆν,
εἰ
μὴ
μετὰ
|
[7, 54] |
ἄνδρα
τῆς
αἰτίας
αἰδούμενος
μὲν
|
αὐτὸ
|
τὸ
κινδυνεῦον
σῶμα,
οὗ
πολλὰ |
[7, 46] |
δὲ
δι´
αἰσχύνης
λαμβάνεις
τὸ
|
αὐτὸ |
τοῦτο;
καὶ
οὐκ
ἀπόχρη
σοι |
[7, 2] |
Ἰταλιῶτιν
ἀφικομένοις
Κύμην.
καὶ
γὰρ
|
αὐτόθι |
πολλοὶ
Ῥωμαίων
διατρίβοντες,
οἱ
σὺν |
[7, 31] |
τὰ
βουλεύματα.
τοιαῦτ´
ἀξιοῦντες
οὐκ
|
αὐτοὶ
|
βεβαιοῦτε
τὰς
καθ´
ἑαυτῶν
διαβολὰς |
[7, 63] |
οὐδέτερον
ἕξει
πρὸς
ὑμᾶς
εἰπεῖν.
|
αὐτοὶ
|
γὰρ
ἀμφότερα
ἴστε,
καὶ
τὸν |
[7, 4] |
ἐλθόντες
τῇ
φάλαγγι
τῶν
Ἑλλήνων
|
αὐτοὶ |
δι´
αὑτῶν
οἱ
πλείους
διεφθάρησαν· |
[7, 28] |
σιτικῶν
καρπῶν
ἐπίστασθε
δήπου
καὶ
|
αὐτοὶ |
διὰ
τὸν
ἐκλειφθέντα
σπόρον
γενομένην· |
[7, 36] |
τούτοις
καὶ
τῇ
βουλῇ
φροντίς,
|
αὐτοὶ |
ἐπιμελησόμεθα.
ταῦτ´
εἰπὼν
διέλυσε
τὴν |
[7, 10] |
κατὰ
τὸν
Τυρρηνικὸν
ἱππαρχήσαντος
πόλεμον,
|
αὐτοί |
θ´
ὡπλισμένοι
κἀκείνοις
κομίζοντες
ὅπλα |
[7, 28] |
δημαγωγοὶ
διαβάλλουσιν,
ἀλλ´
ἐξ
ὧν
|
αὐτοὶ |
ἴστε,
τὸν
λιμὸν
ἡγούμενοι
γεγονέναι |
[7, 72] |
παρ´
ἡμῖν.
χερνιψάμενοί
τε
γὰρ
|
αὐτοὶ |
καὶ
τὰ
ἱερὰ
καθαρῷ
περιαγνίσαντες |
[7, 53] |
{πολιτῶν}
ἢ
φαύλων,
ἀλλ´
ὃν
|
αὐτοὶ |
καὶ
τὰ
πολέμια
λαμπρότατον
ἡγεῖσθε |
[7, 10] |
ὑπὸ
τῶν
συνειδότων
τινός,
εἴτ´
|
αὐτοὶ |
κατὰ
τὸν
ἐκ
τῶν
εἰκότων |
[7, 27] |
τε
τοῦ
σίτου
σπάνιν,
ἣν
|
αὐτοὶ |
κατέσκευσαν,
καὶ
τὰς
ἀποστολὰς
τῶν |
[7, 52] |
τῶν
δημοτικῶν
δίκην
μήθ´
ὅταν
|
αὐτοὶ |
κινδυνεύσωσι
τοὺς
πατρικίους
τὰ
νείκη
|
[7, 23] |
τὸ
τῆς
πόλεως
κράτος,
ἧς
|
αὐτοὶ |
κρατήσουσι
πλείους
ἡμῶν
ὄντες.
τί
|
[7, 16] |
ἀγορεύειν
κωλύομεν,
ἀλλ´
ὑπὸ
τούτων
|
αὐτοὶ
|
κωλύεσθαι
οὐ
δικαιοῦμεν.
καὶ
ὁ |
[7, 16] |
κρίνειν
τε
καὶ
ψηφίζεσθαι,
τούτων
|
αὐτοὶ |
πᾶν
ἔχειν
τὸ
κράτος.
συνηγωνίζετο |
[7, 39] |
τὸ
προβούλευμα,
δικαίαν
τινὰ
καὶ
|
αὐτοὶ |
ποιησάμενοι
πρόκλησιν,
ἣν
οὐχ
οἷόν |
[7, 25] |
εἰσάγοντα
θανάτῳ
ζημιώσαντες
ἢ
φυγῇ,
|
αὐτοὶ |
ποιήσειν
τοῦτ´
ἔλεγον.
θορύβου
δ´ |
[7, 73] |
ἀποβάτας,
τὸν
σταδιαῖον
ἁμιλλῶνται
δρόμον
|
αὐτοὶ |
πρὸς
ἀλλήλους.
τελεσθέντων
δὲ
τῶν |
[7, 45] |
ἀλλὰ
καὶ
λόγων
ἦρξαν
συμβατηρίων
|
αὐτοὶ
|
πρότεροι
προτείνοντες
διαλλαγάς,
ὅτε
διεῖλεν |
[7, 16] |
ταῦθ´
ὁ
Γεγάνιος·
Ὅτι
οὐκ
|
αὐτοὶ
|
συνεκάλεσαν
τὸν
δῆμον
εἰς
τὴν |
[7, 34] |
τοὺς
δημότας
ἔλεγεν,
ἐπειδὴ
καλοῦσιν
|
αὐτοί, |
τὰ
μὲν
ἐπιτιμήσων
ταῖς
παρανομίαις
|
[7, 70] |
γένος
ἦν,
τοσούτου
ἂν
ἐδέησαν
|
αὐτοὶ |
τὰ
πατρῷα
ἱερὰ
καὶ
τοὺς |
[7, 31] |
ἃ
παθεῖν
οὐκ
ἂν
ὑπομείναιτε
|
αὐτοί, |
ταῦθ´
ἑτέρους
πάσχοντας
ἀνέχεσθαι
δικαιοῦτε; |
[7, 37] |
χρόνον
ὅσον
ἠξίουν
ἀναβολὴν
ἔλαβον·
|
αὐτοί
|
τε
προσεμηχανήσαντο
διατριβὴν
ἑτέραν
ἀφορμῇ |
[7, 18] |
τῶν
πελατῶν
πολλῇ
οὔσῃ
κατασχεῖν
|
αὐτοὶ |
τὴν
πόλιν
ἠξίωσαν
τοὺς
μὲν |
[7, 59] |
δὲ
δήμαρχοι
ταῦθ´
ὑφορώμενοι
καὶ
|
αὐτοὶ |
τὴν
φυλετικὴν
ἐκκλησίαν
ᾤοντο
δεῖν |
[7, 38] |
πάτριον.
δύναισθε
δ´
ἂν
καὶ
|
αὐτοὶ |
τοῦτο
μαρτυρεῖν,
ὅτι,
ἐξ
οὗ |
[7, 50] |
πολλοῖς
κτησάμενοι
πόνοις
κατέλιπον
καὶ
|
αὐτοὶ |
ὑμεῖς
οὐκ
ἐλάττους
ἀγῶνας
ἐκείνων |
[7, 31] |
δυναστείαν
περιβάλλονται
μείζονα
τῆς
συγκεχωρημένης
|
αὐτοῖς |
ἄκριτον
ἀποκτείνειν
ἐπιχειροῦντες
ὃν
ἂν |
[7, 52] |
τῆς
πόλεως
ἐκπεσεῖν,
μὴ
παρ´
|
αὐτοῖς, |
ἀλλ´
ἐνθάδε
κριθεὶς
διδότω
δίκας, |
[7, 26] |
ἐκάλουν.
ὡς
δ´
οὐ
προσεῖχεν
|
αὐτοῖς, |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ὑπηρέτας,
ὑφ´ |
[7, 20] |
κειμένης·
οὐ
μὴν
ἐξεγένετό
γ´
|
αὐτοῖς
|
ἀμφοτέρων
ἅμα
τούτων
τυχεῖν,
ἀλλὰ |
[7, 20] |
τῶν
δημοσίων
χρημάτων
σῖτον
ὀλίγης
|
αὐτοῖς |
ἀπεμπολῆσαι
τιμῆς,
διδάσκοντες
ὡς
ἐκ |
[7, 2] |
δεῖν
τῆς
δίκης
τὸν
τύραννον
|
αὐτοῖς |
γενέσθαι
κριτήν.
ὁ
δὲ
τυραννῶν |
[7, 36] |
ὑμέτερον.
οὐ
μὴν
ὁμοίους
γ´
|
αὐτοῖς |
γίνεσθαι
χρὴ
καὶ
ἐπὶ
κεφαλὴν |
[7, 22] |
ἄγωσι
καὶ
φέρωσιν,
ὅς´
ἂν
|
αὐτοῖς
|
δοκῇ,
καὶ
μηθεὶς
ὁ
κωλύσων |
[7, 59] |
λόχους
συντεταγμένον
ἦν,
προσέκειντο
δ´
|
αὐτοῖς |
δύο
ἶλαι
τεκτόνων
καὶ
χαλκοτύπων |
[7, 25] |
τῶν
συνέδρων,
καὶ
θόρυβος
ἐν
|
αὐτοῖς |
ἐγίνετο
πολύς.
οἱ
μὲν
γὰρ |
[7, 35] |
τὸ
χωρίον
κρημνὸς
ἐξαίσιος,
ὅθεν
|
αὐτοῖς |
ἔθος
ἦν
βάλλειν
τοὺς
ἐπιθανατίους. |
[7, 42] |
οὐ
μένετε
καὶ
νῦν
ἐν
|
αὐτοῖς; |
εἰ
δ´
ἀναγκαῖα
καὶ
οὐκ |
[7, 27] |
οἱ
πατρίκιοι
διαποροῦντες,
εἴτ´
ἀπολογητέον
|
αὐτοῖς |
εἴη
πρὸς
τὸν
δῆμον
ὑπὲρ |
[7, 34] |
πλήθους,
οὐδ´
ὡς
μεταγινώσκων
ἐπ´
|
αὐτοῖς |
εἰς
οἴκτους
καὶ
παραιτήσεις
ἐτρέπετο· |
[7, 9] |
ἔχειν
ὑπὸ
σκιαῖς·
ἠκολούθουν
τ´
|
αὐτοῖς |
εἰς
τὰ
διδασκαλεῖα
τῶν
ὀρχηστῶν |
[7, 35] |
αὐτὸν
διαφθεῖραι
νόμῳ.
συνήργουν
δ´
|
αὐτοῖς |
εἰς
τοῦτο
καὶ
συνελάμβανον
οἱ |
[7, 47] |
τῶν
ἄλλων
δημάρχων
ἃ
παραλιπεῖν
|
αὐτοῖς |
ἐκεῖνος
ἐδόκει
συναγορευσάντων,
ἐπειδὴ
γνώμας |
[7, 17] |
τὸ
Ἡφαιστεῖον,
ἔνθα
ἦν
ἔθος
|
αὐτοῖς |
ἐκκλησιάζειν,
ἐκάλουν
μὲν
εἰς
ἐκκλησίαν |
[7, 66] |
τὴν
ἑαυτῶν
δυναστείαν,
καὶ
ἐξὸν
|
αὐτοῖς |
ἐν
ἀριστοκρατίᾳ
πολιτεύεσθαι
τὸν
δῆμον |
[7, 19] |
κατεγράφησαν
ἅμα
τοῖς
πελάταις,
καὶ
|
αὐτοῖς |
ἐξιοῦσιν
ὀλίγον
τι
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 64] |
δ´
ἀποκνήσαντες
ἐνθυμηθέντες,
ὅσων
ἀγαθῶν
|
αὐτοῖς |
ἐξὸν
μεταλαβεῖν,
διὰ
τὸ
στασιάζειν |
[7, 12] |
ὡς
ἀδυνάτων
ἐσομένων,
εἴ
τις
|
αὐτοῖς |
ἐπίθοιτο
κεκακωμένοις
πολέμῳ
τε
καὶ |
[7, 10] |
γεωργικὸν
ἁρπάσαντες
σίδηρον.
ἧκον
δ´
|
αὐτοῖς |
ἐπίκουροι
κατὰ
τάχος
ἐνδιατρίβοντες
ἐν |
[7, 17] |
ὑπομιμνήσκων
ὅσα
κατὰ
τῶν
δημοτικῶν
|
αὐτοῖς |
ἐπράχθη·
ἔπειθ´
ὑπὲρ
τῆς
παρελθούσης
|
[7, 59] |
ἱερὰ
πρότερον
ἐπιτελέσαντες,
ἃ
νόμος
|
αὐτοῖς |
ἐστι,
καὶ
μέχρι
τοῦ
καθ´ |
[7, 52] |
χρώμενοι
γνώμῃ
ἢ
πάντα
πιστεύετε
|
αὐτοῖς |
ἢ
περὶ
πάντων
ἀπιστεῖτε;
ἀλλὰ |
[7, 12] |
ἐξουσίαν
ἔχοντες,
ἣν
οὐκ
ἐπέτρεψεν
|
αὐτοῖς |
ἡ
βουλὴ
περὶ
τῆς
πόλεως |
[7, 33] |
εἰδέναι
χάριν
ἔφησεν,
εἴ
τις
|
αὐτοῖς |
ἤδη
ποτὲ
φροντὶς
εἰσέρχεται
τῆς |
[7, 34] |
ἐτρέπετο·
ἀρχὴν
δ´
οὐδὲ
δικασταῖς
|
αὐτοῖς |
ἠξίου
χρῆσθαι
περὶ
οὐδενὸς
πράγματος, |
[7, 72] |
Ἑλληνικὴν
εἰδοφοροῦντες
σίκιννιν.
σκευαὶ
δ´
|
αὐτοῖς |
ἦσαν
τοῖς
μὲν
εἰς
Σιληνοὺς |
[7, 66] |
δημοτικοὺς
καταφρονήσαντας
τῶν
πατρικίων
ἐπιχειρῆσαι
|
αὐτοῖς, |
καὶ
πολὺν
ἐργασαμένους
τῶν
κρατίστων |
[7, 29] |
ὑμῖν
οὐχ
ἧττον
ὧν
πιστεύετε
|
αὐτοῖς |
καὶ
πρὶν
ἢ
πειραθῆναι
ἀγανακτεῖτε. |
[7, 9] |
οἱ
παῖδες
τρεφόμενοι,
χαρίσασθαι
βουλόμενος
|
αὐτοῖς |
καὶ
ταύτην
τὴν
δωρεὰν
θανάτου
|
[7, 60] |
ἁπάντων
εἶναι
κοινήν.
~Συγχωρηθέντος
δ´
|
αὐτοῖς |
καὶ
τούτου
μόγις
ὑπὸ
τῶν |
[7, 6] |
ἐπαίνους
διελθὼν
ἀργύριόν
τε
διαδοὺς
|
αὐτοῖς |
κατ´
ἄνδρα
καὶ
τὰς
παρὰ |
[7, 11] |
ταῖς
ἄλλαις
εὐπαθείαις.
τοῦτο
παρέσχεν
|
αὐτοῖς |
κατὰ
πολλὴν
ἄδειαν
ἁπάσας
διελθεῖν |
[7, 7] |
καὶ
γαμεταὶ
γυναῖκες,
ὑπήντων
ἐξιοῦσιν
|
αὐτοῖς |
μετὰ
δακρύων
περιπλεκόμενοι
καὶ
καταφιλοῦντες |
[7, 15] |
τῇ
βουλῇ
λέγειν.
ἐνίσταντο
δ´
|
αὐτοῖς |
οἱ
δήμαρχοι,
καὶ
οὐκ
ἦν |
[7, 3] |
ἐξελασθέντες
σὺν
χρόνῳ,
καὶ
σὺν
|
αὐτοῖς |
Ὀμβρικοί
τε
καὶ
Δαύνιοι
καὶ |
[7, 29] |
ἐφοβεῖσθε
ἀδικήματα,
καὶ
τὰς
ἐπ´
|
αὐτοῖς |
ὀργὰς
μελλούσας
ἔχειν.
νῦν
δὲ |
[7, 8] |
τῶν
ἔξωθεν
ἐπιόντων
πολεμίων
ἔχοιεν
|
αὐτοῖς, |
ὅταν
ἀνάγκη
τις
καταλάβῃ,
χρῆσθαι |
[7, 3] |
ἀποδέοντες
εἶναι
δισμύριοι.
ἐστρατοπεδευκόσι
δ´
|
αὐτοῖς |
οὐ
μακρὰν
ἀπὸ
τῆς
πόλεως |
[7, 19] |
οὐκ
ἦν
τὸ
πλῆθος
ὑπήκοον
|
αὐτοῖς |
οὐδ´
ὥσπερ
πρότερον
ἑκούσιον
ὑπήντα
|
[7, 37] |
ἐπὶ
τοὺς
Ἀντιάτας,
ἐπειδὴ
πρεσβευομένοις
|
αὐτοῖς |
οὐδὲν
ἠξίουν
τῶν
δικαίων
ποιεῖν· |
[7, 59] |
λοχῖτιν
ἀξιούντων
συνάγειν
ἐκκλησίαν,
ὥσπερ
|
αὐτοῖς |
πάτριον
ἦν.
ἐν
γὰρ
τοῖς |
[7, 52] |
τούτους
φοβεῖσθαι
καὶ
ἅμα
τοῖς
|
αὐτοῖς |
περὶ
μὲν
τῶν
μειζόνων
ἐπιτρέπειν, |
[7, 10] |
τῷ
τυράννῳ,
τίνα
χρὴ
τρόπον
|
αὐτοῖς |
πολεμεῖν
διὰ
τὸ
μήτ´
ἐκ |
[7, 41] |
ὁρῶντες,
ὁπότε
συμβαίη
τι
διάφορον
|
αὐτοῖς |
πρὸς
τοὺς
πατρικίους·
πολλὰ
δ´ |
[7, 37] |
παρούσης
ταραχῆς
λύσις.
καὶ
ἔδοξεν
|
αὐτοῖς |
πρῶτον
μὲν
ἀποθεραπεῦσαι
τοὺς
δημότας, |
[7, 21] |
τῶν
πρεσβυτέρων,
ὡς
ἔθος
ἦν
|
αὐτοῖς, |
πρώτων
ἀποφηναμένων
τὰς
ἑαυτῶν
διανοίας, |
[7, 72] |
καὶ
κατασκώπτειν
τοὺς
ἐπιφανεστάτους
ἄνδρας
|
αὐτοῖς |
στρατηλάταις,
ὡς
Ἀθήνησι
τοῖς
πομπευταῖς |
[7, 37] |
εὐώνους
πάνυ
καὶ
λυσιτελεῖς
ποιήσαντας
|
αὐτοῖς |
τὰς
ἀγοράς·
ἔπειτα
πείθειν
τοὺς |
[7, 20] |
τιμίας
ὡς
ἔνι
μάλιστα
ποιεῖν
|
αὐτοῖς |
τὰς
ἀγοράς,
ἵνα
σωφρονέστεροι
διὰ |
[7, 43] |
ἐπαρασάμενοι
τοῖς
παραβᾶσι
τὰς
συνθήκας
|
αὐτοῖς |
τε
καὶ
ἐγγόνοις
εἰς
τὸν |
[7, 39] |
γὰρ
τοὺς
βουλευτὰς
λόγον
ἀποδόντας
|
αὐτοῖς |
τε
τοῖς
ὑπὲρ
τοῦ
δήμου |
[7, 23] |
λοιπὰ
σωφρονεῖν,
ἀλλὰ
ταύτην
ἐνέβαλον
|
αὐτοῖς |
τὴν
ἀναισχυντίαν
τε
καὶ
πολυπραγμοσύνην, |
[7, 16] |
ὑμεῖς
γ´,
ὦ
δήμαρχοι,
παραχωρήσατε
|
αὐτοῖς |
τῆς
ἀγορᾶς
ἐν
τῷ
παρόντι· |
[7, 38] |
τηλικαύτης
κύριον
γενόμενον.
εὕρητο
δ´
|
αὐτοῖς |
τῆς
κωλύσεως
ἀφορμὴ
δικαία
καὶ |
[7, 36] |
πολιτῶν
οὐθέν´
ἀποκτεῖναι
ἄκριτον,
συγχωρήσωμεν
|
αὐτοῖς |
τὸ
δίκαιον
τοῦτο,
καίπερ
οὐδὲ |
[7, 72] |
ἑορτὴν
ταύτην
καταστησάμενοι,
τί
προσῆκεν
|
αὐτοῖς |
τοὺς
μὲν
Ἑλληνικοὺς
ἅπαντας
σέβειν |
[7, 38] |
τοὺς
προεστηκότας
τοῦ
δήμου
συνόντων
|
αὐτοῖς |
τῶν
ἐπιτηδείων.
καὶ
ἔλεξε
Μηνύκιος |
[7, 20] |
τῶν
ἀγαθῶν
ἡ
τῶν
χρησαμένων
|
αὐτοῖς |
ὕβρις.
καὶ
τότε
δὴ
μέγιστος |
[7, 45] |
λέγουσι
βοηθήσαιμεν,
οἷς
γε
μηδ´
|
αὐτοῖς |
ὑπάρχει
τἀσφαλές;
ταύτας
μέντοι
τὰς |
[7, 39] |
τῶν
βουλομένων,
ὅ
τι
ἂν
|
αὐτοῖς |
φανῇ
δίκαιόν
τε
καὶ
τῷ |
[7, 41] |
τὸν
ἐκ
τῆς
δίκης
ἐφιστάντες
|
αὐτοῖς |
φόβον.
ἀρχὰς
μὲν
δὴ
καὶ
|
[7, 10] |
αὐτοὺς
ποιεῖσθαι
μήτ´
ἐν
τοῖς
|
αὐτοῖς
|
χρονίζειν
τόποις,
ἀλλὰ
νυκτὶ
μὲν |
[7, 58] |
καὶ
ὅσα
ἡ
βουλὴ
ἐπιτρέψειεν
|
αὐτοῖς, |
ψῆφον
ἀναλαμβάνοντες
ἐπεκύρουν·
τὰς
δὲ |
[7, 8] |
τῶν
ἀλλοτρίων
δεξαμένου
λαβὼν
τὴν
|
αὐτοκράτορα |
ἀρχὴν
αὐτὸς
παρ´
ἑαυτοῦ
ἕτερον |
[7, 56] |
μεταδεδώκατε
αὐτῷ
καὶ
οὐθενὸς
τούτων
|
αὐτοκράτορα |
πεποιήκατε
τὴν
βουλήν·
οὕτως
καὶ |
[7, 56] |
δικτάτωρ
ὑφ´
ὑμῶν
αἱρεθείς,
ὃς
|
αὐτοκράτορι |
καὶ
ἀνυπευθύνῳ
χρώμενος
ἐξουσίᾳ
τό |
[7, 51] |
τὸν
ἄνδρα,
ὁρῶν
ὡς
οὐδενὸς
|
αὐτοκράτωρ |
ἐστὶ
πράγματος,
ἀλλ´
ὅς´
ἂν |
[7, 8] |
ἀμφοτέρων
ὑπισχνεῖται
ποιήσεσθαι
στρατηγὸς
ἀποδειχθεὶς
|
αὐτοκράτωρ, |
ἕως
ἐν
ἀσφαλεῖ
τὰ
κοινὰ |
[7, 40] |
εἰς
δίκην
ὑπαχθέντες,
ἀλλ´
ὡς
|
αὐτόμολοι |
καὶ
προδόται
καταγνωσθέντες
τὰ
αἴσχιστα |
[7, 10] |
ἄγειν.
ὁ
μὲν
οὖν
κατασκευαστὸς
|
αὐτόμολος |
κατά
τ´
ἀτριβεῖς
ὁδοὺς
καὶ |
[7, 10] |
ἀποσταλεὶς
ὑπὸ
τῶν
φυγάδων
ὡς
|
αὐτόμολος, |
ὃς
ἄδειαν
αἰτησάμενος
ὑπέσχετο
τῷ |
[7, 10] |
πλείστους
ἐξ
αὐτῶν
δήσαντας
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἄγειν.
ὁ
μὲν
οὖν
κατασκευαστὸς |
[7, 27] |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ἀφικομένους
ἐπ´
|
αὐτὸν |
ἀγορανόμους
τύπτων
ἀπήλασεν.
ἐκάλουν
δὲ |
[7, 61] |
πίστεις
φέρετε.
λόγων
δ´,
ὧν
|
αὐτὸν |
αἰτιᾶσθε
κατὰ
τοῦ
δήμου
πρὸς
|
[7, 36] |
τι
πρακτέον
ἦν.
~Κατιδὼν
δ´
|
αὐτὸν |
ἀμηχανοῦντα
Λεύκιος
Ἰούνιος
Βροῦτος,
ἐκεῖνος |
[7, 57] |
τῶν
δὲ
βουλευτῶν
οἱ
μετ´
|
αὐτὸν |
ἀνιστάμενοι
πλὴν
ὀλίγων
οἱ
λοιποὶ |
[7, 11] |
ξίφη,
καὶ
συνελθόντες
εἰς
τὸν
|
αὐτὸν
|
ἅπαντες
τόπον
ἔπειτ´
ἐκεῖθεν
ὁρμήσαντες |
[7, 35] |
πικρὸν
καὶ
πολεμίων
ἁπάντων
ἔχθιστον
|
αὐτὸν |
ἀπεκάλουν.
προθυμίαν
δὲ
πολλὴν
εἶχόν |
[7, 54] |
δὲ
νίκην
τοῖς
πεισθεῖσι
προσάψειν
|
αὐτὸν |
ἀπέφαινεν·
ἦν
τ´
ἐνταῦθα
πολὺς |
[7, 6] |
ὅτι
λόγῳ
μὲν
ἐπὶ
συμμαχίαν
|
αὐτὸν |
ἀποστέλλουσιν,
ἔργῳ
δ´
εἰς
προὖπτον |
[7, 65] |
πέρας.
εἰ
δὲ
δεῖ
καὶ
|
αὐτὸν |
ἀποφήνασθαι
περὶ
τηλικούτων
πραγμάτων
γνώμην, |
[7, 50] |
οὔτε
προγόνων
ἀφανῶν
ὄντα
οὔτ´
|
αὐτὸν |
ἀρετῇ
λειπόμενον
οὐθενὸς
ἡμῶν,
αἰτιασάμενος |
[7, 54] |
τε
παρέστηκεν
ἅπασι,
μὴ
δι´
|
αὐτὸν |
ἀρχὴ
γένηται
στάσεως
καὶ
κακῶν |
[7, 36] |
τινες
τὸν
νόμον,
ᾧ
βοηθοῦντες
|
αὐτὸν |
ἀφαιροῦνται
τῆς
κολάσεως,
ὃς
οὐκ |
[7, 60] |
ψῆφον,
ἀλλὰ
μάλιστα
μὲν
δι´
|
αὐτὸν
|
ἀφεῖναι
τῆς
δίκης
τὸν
ἄνδρα |
[7, 43] |
ἀλλὰ
κατὰ
πολλὴν
ἀνάγκην
εἰς
|
αὐτὸν |
ἀφίγμεθα,
δεινὰ
καὶ
πέρα
δεινῶν |
[7, 56] |
ἧς
ἂν
ἄξιος
ᾖ,
τεύξεται.
|
αὐτὸν |
δὲ
τὸν
δῆμον,
ἵνα
μὴ |
[7, 32] |
τοι
καὶ
τῇ
βουλῇ
χαρίσασθε
|
αὐτὸν |
δεομένοις,
καὶ
διαλλάγητε
ἤδη
ποτὲ |
[7, 35] |
προσῆν
τὸ
εὐχερές,
ἐν
χειρῶν
|
αὐτὸν |
διαφθεῖραι
νόμῳ.
συνήργουν
δ´
αὐτοῖς |
[7, 34] |
πᾶσι
τοῖς
δημοτικοῖς
προθυμίας
ἀπολύειν
|
αὐτόν, |
εἰ
τὸν
παρόντα
θεραπεύσειε
καιρόν, |
[7, 32] |
πόλιν.
μάλιστα
μὲν
οὖν
δι´
|
αὐτὸν |
ἐκεῖνον
ὑφεῖναι
τῆς
ὀργῆς
δίκαιοί |
[7, 69] |
τοῦ
ἀνθρώπου
γένηται,
δι´
ἀγορᾶς
|
αὐτὸν |
ἐκέλευσε
μαστιγούμενον
ἕλκειν
καὶ
εἴ |
[7, 54] |
καὶ
δέησιν
ἀνάγκῃ.
ἠξίου
γὰρ
|
αὐτόν, |
ἐπεὶ
διιστάναι
τὸν
δῆμον
ἀπὸ |
[7, 35] |
πατρίκιοι
κράτιστον
ἀνδρῶν
λέγοντες
ἐπῄνουν
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τῇ
παρρησίᾳ
καὶ
μόνον |
[7, 41] |
ὑπὸ
Γαΐου
Μαρκίου
τουδί,
καλοῦμεν
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τὸν
δῆμον
καὶ
τὰ |
[7, 35] |
καὶ
ταῦτ´
εἰπὼν
ἐπέταξεν
ἄγειν
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τὸν
ὑπερκείμενον
τῆς
ἀγορᾶς |
[7, 45] |
τοῖς
ἡμετέροις,
ὁπότε
κελευσθέντες
ἄγειν
|
αὐτὸν |
ἐπιβάλλοιντο,
πληγὰς
ἐντρίβεται,
καὶ
οὐδὲ |
[7, 61] |
ἐγκλήματος
κατηγορεῖτε·
ἀλλ´
ἐπειδὴ
τυραννίδι
|
αὐτὸν |
ἐπιχειρεῖν
εἰσηγγείλατε,
τοῦτο
διδάσκετε
καὶ |
[7, 21] |
ἄλλους
ἐνῆγεν.
ἦν
δὲ
περὶ
|
αὐτὸν |
ἑταιρία
μεγάλη
νέων
εὐγενῶν,
οἷς |
[7, 59] |
{μαχομένων}
καὶ
ὁπλισμὸν
οὐ
τὸν
|
αὐτὸν |
ἐχόντων
τοῖς
πρωτοστάταις,
ἀλλ´
ἐλάττονα· |
[7, 61] |
μέμνησθε
μήτε
κατηγορεῖτε.
ἀφεῖσθαι
γὰρ
|
αὐτὸν |
ἐψηφίσατο
ταύτης
τῆς
αἰτίας
τὸ
|
[7, 6] |
εἰπὼν
μόνον,
ὡς
οὐ
λέληθεν
|
αὐτὸν |
ἡ
διάνοια
τῶν
ἐχθρῶν,
ὅτι |
[7, 17] |
βοῇ
τὸν
νόμον
εἰσφέρειν,
ἔχων
|
αὐτὸν
|
ἤδη
γεγραμμένον
ἀνεγίνωσκε
καὶ
ψῆφον |
[7, 58] |
βουλευσάμενοι
κατὰ
σφᾶς
τυραννίδι
ἐπιβουλεύειν
|
αὐτὸν |
ᾐτιάσαντο
καὶ
πρὸς
ταύτην
ἐκέλευον |
[7, 45] |
ὑμετέρας
συναγανακτήσεως
τυχεῖν,
ἐπὶ
δίκην
|
αὐτὸν |
ἴσην
καὶ
νόμιμον,
ὦ
βουλή, |
[7, 35] |
τῇ
προτέρᾳ
τῶν
ἡμερῶν
ἄγειν
|
αὐτὸν |
κελευσθέντας
ὑφ´
αὑτῶν
τύπτων
ἀπήλασεν· |
[7, 6] |
δ´
Ἀριστόδημος
σὺν
τοῖς
περὶ
|
αὐτὸν |
λογάσι
Κυμαίων
ὀλίγοις
οὖσι
πᾶν |
[7, 26] |
ἄλλων
πολιτῶν
συχνοὺς
ὥρμησαν
ἐπ´
|
αὐτόν· |
ὁ
δ´
ἔτυχεν
ἔτι
διατρίβων |
[7, 26] |
αὑτὸν
ἔχων.
ὡς
δὲ
συνεῖδον
|
αὐτὸν |
οἱ
δήμαρχοι,
προσέταξαν
τοῖς
ἀγορανόμοις
|
[7, 63] |
βιαίων
τε
καὶ
ὑπερηφάνων
ἀπολύουσιν
|
αὐτὸν |
οἱ
πατρίκιοι
καὶ
οὐδ´
ἡμῖν |
[7, 25] |
λόγους,
καὶ
εἰ
μὴ
κωλύσειαν
|
αὐτὸν |
οἱ
πατρίκιοι
πόλεμον
ἐμφύλιον
εἰς |
[7, 23] |
ἔργα
εἶναι
δοκεῖ,
καὶ
κωλύεσθαι
|
αὐτὸν |
οἴονται
δεῖν
τὰ
λοιπὰ
ἐξαμαρτάνοντα, |
[7, 43] |
ποτ´
ἂν
ὑμῖν
παρέστη
πρὸς
|
αὐτὸν |
πάθος.
~Τὰς
γὰρ
ὑπὲρ
τῆς |
[7, 5] |
κάλλιστον
ὑπέλαβον
εἰληφέναι
καιρὸν
ἐκποδὼν
|
αὐτὸν |
ποιήσασθαι
σὺν
εὐσχήμονι
προφάσει.
πείσαντες
|
[7, 36] |
ὃ
νῦν
ἐπειρᾶτο
διαπράττεσθαι,
τὸν
|
αὐτὸν |
ὑπάρχειν
καὶ
κατήγορον
καὶ
δικαστὴν |
[7, 5] |
κατακοπήσεσθαι
μαχόμενον
ὑπὸ
τῶν
Τυρρηνῶν
|
αὐτὸν |
ὑπελάμβανον
ἢ
κατὰ
πέλαγος
διαφθαρήσεσθαι. |
[7, 13] |
λοιμόν,
ὃς
ἐν
τῇ
μελλούσῃ
|
αὐτὸν |
ὑποδέχεσθαι
πόλει
πολὺς
γενόμενος
τούς |
[7, 46] |
ὑπερηφανίας,
ὦ
πατέρες,
εἰ
τηλικούτων
|
αὑτὸν |
ἀξιοῖ
μόνος,
ἡλίκων
οὐδ´
ἅπαντες |
[7, 26] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἑταιρίαν
περὶ
|
αὑτὸν |
ἔχων.
ὡς
δὲ
συνεῖδον
αὐτὸν |
[7, 6] |
πολλαῖς
δωρεαῖς
ἀπέπλει
διὰ
ταχέων
|
αὐτὸς |
ἄγγελος
τοῖς
Κυμαίοις
τῆς
αὑτοῦ |
[7, 8] |
ἄφεσιν·
τούτων
δὲ
τὴν
ἐπιμέλειαν
|
αὐτὸς |
ἀμφοτέρων
ὑπισχνεῖται
ποιήσεσθαι
στρατηγὸς
ἀποδειχθεὶς |
[7, 63] |
τῷ
ταμίᾳ
ταῦτ´
ἀπέδειξεν
οὔτ´
|
αὐτὸς |
ἀποδόμενος
εἰς
τὸ
δημόσιον
ἀνήνεγκε |
[7, 68] |
ἐπιτελέσωσιν·
οὐ
γὰρ
δέδεγμαι
ταύτας.
|
αὐτὸς |
δ´
ἐκ
τῶν
ὕπνων
ἔφησεν |
[7, 67] |
τε
καὶ
προπεμπόντων
τὸν
Μάρκιον.
|
αὐτὸς |
δ´
ὁ
Μάρκιος
οὔτ´
ἀνακλαυσάμενος |
[7, 71] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
ἐξ
ὧν
|
αὐτὸς |
ἔγνω
παρεχόμενος.
Ταύτην
δὴ
τὴν |
[7, 51] |
ἄνδρα
ὡς
δίκην
ὑφέξοντα,
ἧς
|
αὐτὸς |
ἔμελλεν
ἔσεσθαι
κατήγορός
τε
καὶ |
[7, 22] |
τὴν
ἀριστοκρατίαν
ὑμῶν
καὶ
πάντων
|
αὐτὸς |
ἐσόμενος
τῶν
κοινῶν
κύριος,
σχεδὸν |
[7, 50] |
ἀφέλησθε
ἢ
τῆς
πατρίδος
ἐκβάλητε,
|
αὐτὸς |
ἐφ´
ὑμῖν
ταῦτα
μηχανώμενος
διατελεῖ, |
[7, 61] |
παρελθὼν
ὁ
δήμαρχος
Σικίννιος
οὔτ´
|
αὐτὸς |
ἔφη
προδώσειν
τὴν
ἐλευθερίαν
τῶν |
[7, 60] |
τῆς
ἀφέσεως
καλόν,
ὅτε
γ´
|
αὐτὸς |
ἥκει
παρέχων
τὸ
σῶμα
τοῖς |
[7, 8] |
ἐκ
τῶν
ἀνοσιωτάτων
δούλων,
οὓς
|
αὐτὸς |
ἠλευθέρωσεν
ἀποκτείναντας
τοὺς
αὑτῶν
δεσπότας, |
[7, 72] |
ὁ
τῶν
θυηπολιῶν
τρόπος
ὁ
|
αὐτὸς |
ἦν
τῷ
παρ´
ἡμῖν.
χερνιψάμενοί |
[7, 63] |
καὶ
οἷον
ὑμῶν
κατέλυσε
νόμον
|
αὐτὸς |
ἰδιώτης
ὢν
μάθετε.
ἴστε
δήπου |
[7, 52] |
δεδώκασιν
ἐξουσίαν,
ὃ
ποιεῖ
νῦν
|
αὐτὸς |
ὁ
δῆμος.
αἰτεῖται
γὰρ
αὐτὸ |
[7, 63] |
ἰδιώτης
γίνεται
κύριος,
ἀλλ´
οὐδ´
|
αὐτὸς |
ὁ
τῆς
δυνάμεως
ἡγεμών·
ὁ |
[7, 45] |
ὄντες
τὸ
πλῆθος,
ὅσους
νῦν
|
αὐτὸς |
ὁρᾷς,
τοσαύτας
δ´
ἀρετὰς
ἀποδεδειγμένοι |
[7, 8] |
δεξαμένου
λαβὼν
τὴν
αὐτοκράτορα
ἀρχὴν
|
αὐτὸς |
παρ´
ἑαυτοῦ
ἕτερον
ἐπιφέρει
βούλευμα, |
[7, 21] |
ἐξ
ἀρχῆς
κόσμον
ἀποκαταστῆσαι
προθυμούμενος
|
αὐτός |
τ´
ἀναφανδόν,
ὥσπερ
καὶ
πρότερον |
[7, 52] |
ἀσφαλείας
τῶν
κατισχυομένων
δημοτικῶν,
ὡς
|
αὐτός |
τε
δηλοῖ
γραφὰς
ἔχων
οὐκ |
[7, 14] |
ἦν
τοῦ
ἀρχείου
τότε
ἡγεμών,
|
αὐτός |
τε
πολὺς
ἔρρει
κατὰ
τῆς |
[7, 72] |
παροχουμένοις,
νῦν
δὲ
ποιήματ´
ᾄδουσιν
|
αὐτοσχέδια. |
εἶδον
δὲ
καὶ
ἐν
ἀνδρῶν |
[7, 72] |
καρπῷ
χεῖρας
ἔχουσαι.
κόσμον
τ´
|
αὐτοῦ |
ἀφηγούμενος,
ἵνα
δῆλον
ἡμῖν
ποιήσειεν, |
[7, 54] |
ἀληθεῖς
καὶ
κυρίας
τὰς
κατ´
|
αὐτοῦ |
διαβολὰς
μένοντα
ἐν
τῷ
φθονουμένῳ |
[7, 60] |
ὅ
τι
ἂν
ἐκεῖνοι
περὶ
|
αὐτοῦ
|
διαγνῶσιν.
εἰ
δ´
οὐχ
οἷοί |
[7, 68] |
τὴν
αὐτὴν
ἔφη
ποιήσασθαι
περὶ
|
αὐτοῦ |
δόξαν,
καὶ
ἅμα
δι´
αἰσχύνης |
[7, 60] |
μηδὲν
ἀδικεῖσθαι
τὸν
δῆμον
ὑπ´
|
αὐτοῦ |
δόξουσιν
ἀφεικέναι·
ἐὰν
δὲ
κωλύσωσιν |
[7, 17] |
θανάτῳ
ζημιούσθω,
καὶ
τὰ
χρήματ´
|
αὐτοῦ |
ἱερὰ
ἔστω.
τῶν
δ´
ἀμφισβητούντων |
[7, 49] |
ἐξουσίαν
αὐτῷ
δοθῆναι
δημάρχους
ἐξ
|
αὐτοῦ |
καθ´
ἕκαστον
ἔτος
ἀποδεικνύναι,
πρόφασιν |
[7, 51] |
τοῦ
γενναίου
στάντες
τοῖς
παρανόμοις
|
αὐτοῦ |
καὶ
βιαίοις
ἠναντιώθητε,
ταῦθ´
ὑμῖν |
[7, 50] |
ἀλλ´
ὡς
δεδοικόσι
τὴν
ἰσχὺν
|
αὐτοῦ |
καὶ
κατεπτηχόσιν
ἡμῖν
ἔπειτα
ἱερὰν
|
[7, 62] |
τε
τοὺς
ληφθέντας
αἰχμαλώτους
ὑπ´
|
αὐτοῦ |
καὶ
πολιτῶν
τοὺς
διασωθέντας
ἐν |
[7, 11] |
δ´
Ἀριστόδημον
καὶ
τοὺς
παῖδας
|
αὐτοῦ |
καὶ
τὴν
ἄλλην
συγγένειαν
συλλαβόντες |
[7, 25] |
ὑπολαμβάνοντες
ἤχθοντο
τοῖς
λεγομένοις
ὑπ´
|
αὐτοῦ |
καὶ
τὴν
γνώμην
οὐ
προσίεντο· |
[7, 36] |
ψῆφον
ἀναδοῦναι
τοῖς
πολίταις
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ |
κατὰ
φυλάς·
ὅ
τι
δ´ |
[7, 35] |
ἡνίας.
τελευτῶν
γοῦν,
ἐπειδὴ
πολλὴν
|
αὐτοῦ |
καταδρομὴν
ἐποιήσατο
καὶ
τοὺς
θυμοὺς
|
[7, 35] |
κατηγορίᾳ
τέλος
ἐξήνεγκεν,
ὅτι
θάνατον
|
αὐτοῦ |
καταψηφίζεται
τὸ
ἀρχεῖον
τῆς
εἰς |
[7, 34] |
βουλήσεταί
τις
ἐπὶ
τῶν
ὑπάτων
|
αὐτοῦ
|
κατηγορεῖν
εἴτ´
ἔργων
εὐθύνας
ἀπαιτῶν |
[7, 58] |
ταύτης
ἕνεκα
τῆς
αἰτίας
μέλλουσιν
|
αὐτοῦ |
κατηγορεῖν.
οἱ
δὲ
δήμαρχοι
βουλευσάμενοι |
[7, 63] |
Μάρκιος
πρῶτος
καὶ
μόνος
ὑπεριδὼν
|
αὐτοῦ |
κειμένου
καὶ
κυρίου
ὄντος
ἠξίωσε |
[7, 62] |
καὶ
τρέφεται
τυραννίς·
ἔτι
δ´
|
αὐτοῦ |
λέγοντος
ὅσον
μὲν
ἦν
τοῦ |
[7, 27] |
Μαρκίου
καθήπτοντο
τοὺς
ῥηθέντας
ὑπ´
|
αὐτοῦ
|
λόγους
ἐν
τῇ
βουλῇ
διεξιόντες, |
[7, 68] |
ὑπεροψίας
καὶ
τῆς
καταφρονήσεως
τῶν
|
αὐτοῦ
|
λόγων
τὴν
μὲν
ἤδη
δέδωκε |
[7, 19] |
ἤδη
ὁ
ἀνήρ,
καὶ
δέος
|
αὐτοῦ |
μέγα
παρὰ
τοῖς
πολεμίοις
ἐγεγόνει. |
[7, 32] |
οὐδὲν
ἔβλαψεν,
αἱ
δὲ
πράξεις
|
αὐτοῦ |
μεγάλα
ὠφέλησαν.
εἰ
δὲ
πρὸς |
[7, 35] |
πάσχοντος
ὑπεροψία.
~Τοιγάρτοι
λέγοντός
τ´
|
αὐτοῦ |
μεταξὺ
πολὺς
θόρυβος
ἐγίνετο
τῇδε |
[7, 15] |
ὑποσχέσει
ἔργων
καὶ
τοὺς
ἡγεμόνας
|
αὐτοῦ |
μετριωτέρους
παρασκευάζειν,
τιθέντας
εἰς
μέσον |
[7, 44] |
μανέντες
ὑμεῖς
ἐπεκυρώσατε
τὰς
γνώμας
|
αὐτοῦ, |
μηθὲν
ἂν
γενέσθαι
τὸ
διὰ |
[7, 68] |
δ´
ὕστερον
ἡμέραις
τὸν
υἱὸν
|
αὐτοῦ |
νέον
ὄντα
καὶ
καλὸν
οὔτε |
[7, 20] |
τοῖς
πατρικίοις
ὑπὲρ
τῆς
διαθέσεως
|
αὐτοῦ. |
οἱ
μὲν
γὰρ
ἐπιεικέστατοι
αὐτῶν |
[7, 17] |
ψῆφον
δίδωσι
τῷ
πλήθει
περὶ
|
αὐτοῦ |
παραχρῆμα
ἐπενεγκεῖν.
οὐ
γὰρ
ἐδόκει
|
[7, 60] |
ὅτι
ἡ
βουλὴ
δεησομένη
περὶ
|
αὐτοῦ |
πάρεισιν,
ἄνδρες
οἱ
κράτιστοι
τῆς |
[7, 22] |
ᾐσθῆσθαι
τὰ
περὶ
τὰς
διαλλαγὰς
|
αὐτοῦ |
πλεονεκτήματα
ὁρῶντας·
ᾧ
γ´
οὐκ |
[7, 46] |
πάντες
ὑμεῖς
ἀνεδέχεσθε
τὸν
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ |
πόλεμον
ψηφίσασθαι,
τὸ
μὲν
εὔνουν |
[7, 52] |
πλείονος
ποιήσονται
τῆς
ἀδικουμένης
ὑπ´
|
αὐτοῦ
|
πόλεως,
μέλλοντες
ἀρὰν
καὶ
ἐπιορκίαν |
[7, 7] |
κατηγορίαν
διαθέμενος
τῶν
φονευθέντων
ὑπ´
|
αὐτοῦ |
πολιτῶν,
ἐκείνους
μὲν
ἔφη
τετιμωρῆσθαι |
[7, 10] |
οἱ
παῖδες
τῶν
πεφονευμένων
ὑπ´
|
αὐτοῦ |
πολιτῶν
ἦσαν,
οὓς
κατ´
ἀρχὰς
|
[7, 22] |
ἐπ´
ἐξουσίας
πολλῆς
οἱ
προεστηκότες
|
αὐτοῦ |
πρόφασιν
εὐπρεπῆ
προβαλλόμενοι
τὸ
δὴ |
[7, 46] |
ἀπολύσασθαι.
~Ἐῶ
τἆλλα,
ἀλλ´
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ |
σοῦ
καὶ
τῆς
σῆς
θεοβλαβείας |
[7, 7] |
διεξῄει,
οἱ
δὲ
παρασκευασθέντες
ὑπ´
|
αὐτοῦ |
συνεργοὶ
τῆς
ἐπιθέσεως
ἔχοντες
ὑπὸ |
[7, 63] |
καὶ
οὐκ
ἔνεσθ´
ὑμῖν
ἀποψηφισαμένοις
|
αὐτοῦ |
τὰ
δίκαια
καὶ
τὰ
εὔορκα |
[7, 24] |
ὁ
δῆμος,
ὅτι
βουληθέντες
καταλύειν
|
αὐτοῦ |
τὴν
ἰσχὺν
ἀπετράπεσθε,
πολὺ
μᾶλλον |
[7, 25] |
εὐνοίᾳ
γινόμενον·
μανίαν
τ´
ἀπέφαινον
|
αὐτοῦ |
τὴν
συμβουλήν,
οὐ
παρρησίαν
οὐδὲ |
[7, 51] |
ὡς
ἔμαθεν
ὑμᾶς
οὐκέτι
φέροντας
|
αὐτοῦ |
τὴν
ὕβριν,
ἀλλ´
ὁμόσε
χωρεῖν |
[7, 52] |
ὅμοιόν
ἐστι
τοῖς
ἄλλοις
ἐγχειρήμασιν
|
αὐτοῦ |
τοῖς
ἀδίκοις
καὶ
παρανόμοις,
καὶ |
[7, 34] |
μάλιστα
τῶν
δημάρχων.
προσῆν
δ´
|
αὐτοῦ |
τοῖς
λόγοις
οὐχ
ὡς
πολίτου |
[7, 35] |
μὲν
ἡδομένων
ἐπὶ
τοῖς
λόγοις
|
αὐτοῦ, |
τῶν
δὲ
πάλιν
ἀχθομένων.
καὶ |
[7, 60] |
τὴν
δίκην
τοῖς
δεομένοις
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ |
φανήσονται
κεχαρισμένοι.
~Παυσαμένου
δὲ
τοῦ |
[7, 54] |
δῆμον
ἀξιοῦν
μηθὲν
διαγνῶναι
περὶ
|
αὐτοῦ |
χαλεπὸν
τούς
θ´
ὑπάτους
καὶ |
[7, 61] |
δίκην
τοῖς
δημοτικοῖς,
ἀναδώσειν
περὶ
|
αὐτοῦ |
ψῆφον,
ἄλλο
δὲ
ποιήσειν
παρὰ |
[7, 6] |
αὐτὸς
ἄγγελος
τοῖς
Κυμαίοις
τῆς
|
αὑτοῦ |
νίκης
βουλόμενος
γενέσθαι·
εἵποντο
δ´ |
[7, 54] |
ἀλλὰ
καὶ
πελάτας
ἕκαστον
τοὺς
|
αὑτοῦ |
παρακαλεῖν
καὶ
φίλους
συνάγειν,
καὶ |
[7, 6] |
μετὰ
τοῦτο
καλῶν
εἰς
τὴν
|
αὑτοῦ |
σκηνὴν
τοὺς
πονηροτάτους
ἐξ
αὐτῶν |
[7, 67] |
Μάρκιος
οὔτ´
ἀνακλαυσάμενος
ὤφθη
τὰς
|
αὑτοῦ |
τύχας
οὔτ´
ἀποιμώξας
οὔτ´
ἄλλο |
[7, 58] |
μεταξὺ
τῶν
ἀγορῶν
ἑπτὰ
ἡμέρας
|
αὐτουργοί |
τ´
ὄντες
οἱ
πολλοὶ
καὶ |
[7, 68] |
ἀνὴρ
καὶ
οὐσίας
ἱκανῆς
κύριος,
|
αὐτουργὸς |
δὲ
καὶ
τὸν
πλείω
χρόνον |
[7, 68] |
{ἔχειν}
τὸ
πρᾶγμα
λαβεῖν,
ἀνὴρ
|
αὐτουργὸς |
καὶ
γέρων
ὀνείρατα
πρὸς
τὴν |
[7, 35] |
πατρίκιοι
μέγα
ἐμβοήσαντες
ὥρμησαν
ἐπ´
|
αὐτοὺς |
ἀθρόοι·
ἔπειθ´
ὁ
δῆμος
ἐπὶ |
[7, 14] |
μαθεῖν,
ὑπομιμνήσκοντές
τε
τῶν
παλαιῶν
|
αὐτοὺς |
αἰκισμῶν,
οἷς
ὑπὸ
τῶν
πλουσίων |
[7, 8] |
ἐπιφέρει
βούλευμα,
δι´
οὗ
παρακρουσάμενος
|
αὐτοὺς |
ἁπάντων
ἀφείλετο
τὴν
ἐλευθερίαν.
σκηψάμενος |
[7, 6] |
προήσεσθαι
τοῖς
ἐχθροῖς
ἐπαγγειλαμένων,
ἐπαινέσας
|
αὐτοὺς
|
ἀπέλυσε
τὴν
ἐκκλησίαν.
καὶ
μετὰ |
[7, 20] |
συμβαίνουσι
χρησάμενοι.
~Οἱ
δὲ
μετ´
|
αὐτοὺς |
ἀποδειχθέντες
ὕπατοι
Μάρκος
Μηνύκιος
Αὐγουρῖνος |
[7, 12] |
τῆς
δίκης
οὐθενὸς
ἔτι
φυλάττοντος
|
αὐτοὺς |
ἀποδράντες
ᾤχοντο.
θεράποντας
δ´
αὐτῶν |
[7, 9] |
καὶ
ῥιπίδας
κομίζουσαι,
καὶ
ἔλουον
|
αὐτοὺς |
αὗται
κτένας
εἰς
τὰ
βαλανεῖα |
[7, 5] |
Ἀρικηνῶν
πρέσβεις
σὺν
ἱκετηρίαις
ἀξιοῦντες
|
αὐτοὺς |
βοηθῆσαι
σφίσιν
ὑπὸ
Τυρρηνῶν
πολεμουμένοις. |
[7, 27] |
πίστεις
παραφέροντες
τοῦ
μὴ
βεβαίως
|
αὐτοὺς |
διηλλάχθαι
πρὸς
τὸ
δημοτικὸν
τήν |
[7, 5] |
οἱ
πενέστατοι
Κυμαίων,
εἰς
ταύτας
|
αὐτοὺς |
ἐνεβίβασαν
θάνατον
ἀπειλήσαντες,
ἐάν
τις |
[7, 60] |
ἦν
ἁπάντων
τῶν
λόγων,
μηδεμίαν
|
αὐτοὺς |
ἐπενεγκεῖν
κατὰ
τοῦ
Μαρκίου
ψῆφον, |
[7, 12] |
εἰς
τὰς
αὐτὰς
ἀπορίας
κατέστησεν
|
αὐτούς. |
ἦν
δ´
οὐθὲν
εἶδος
ἀναγκαίας |
[7, 72] |
Τερπόμενοι·
δοιὼ
δὲ
κυβιστητῆρε
κατ´
|
αὐτοὺς
|
Μολπῆς
ἐξάρχοντες
ἐδίνευον
κατὰ
μέσσους. |
[7, 4] |
ὑπέστησαν
μυριάδας.
~Ὡς
δὲ
κατέμαθον
|
αὐτοὺς |
οἱ
βάρβαροι
μάχεσθαι
παρεσκευασμένους,
ἀλαλάξαντες |
[7, 72] |
αὐληταὶ
πολλοὶ
παρεξῄεσαν·
καὶ
μετ´
|
αὐτοὺς |
οἵ
τε
τὰ
θυμιατήρια
κομίζοντες, |
[7, 54] |
σωτηρίας
ῥοπήν·
καὶ
μὴ
μόνον
|
αὐτοὺς |
οὕτως
ἔχειν
ταῖς
γνώμαις,
ἀλλὰ |
[7, 45] |
ἐφ´
οἷς
δι´
αἰτίας
εἴχομεν
|
αὐτούς, |
περὶ
πολλοῦ
ἐποιήσαντο
ἀπολύσασθαι.
~Ἐῶ |
[7, 10] |
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ
τὰς
ἐπιχειρήσεις
|
αὐτοὺς |
ποιεῖσθαι
μήτ´
ἐν
τοῖς
αὐτοῖς
|
[7, 52] |
πάντων
ἀπιστεῖτε;
ἀλλὰ
προβουλεῦσαι
μὲν
|
αὐτοὺς |
τὰ
δίκαια
ἱκανοὺς
εἶναι
νομίζετε, |
[7, 23] |
τοῖς
θεοῖς,
ὅτι
οὐκ
εἴασαν
|
αὐτοὺς |
τὰ
πρῶτα
πλεονεκτήσαντας
εἰς
τὰ |
[7, 8] |
βεβήλου
τόπου,
φέρων
εἰς
τοὺς
|
αὐτοὺς |
τόπους
τὰς
ἰδίας
ἀντ´
ἐκείνων |
[7, 13] |
καλῶς
ἔτι
τὴν
προτέραν,
ἐνῆγεν
|
αὐτοὺς |
ψηφίζεσθαι
τὸν
ἀπόστολον.
πάλιν
γάρ, |
[7, 16] |
δ´
ὑπάτοις
οἱ
πατρίκιοι
συστρέψαντες
|
αὑτούς. |
ἐγίνετο
δὲ
πολὺς
ἀγὼν
περὶ |
[7, 6] |
καὶ
τὸν
ἡγεμόνα
τῶν
Τυρρηνῶν
|
αὐτοχειρίᾳ |
κτείνας
τρέπει
τοὺς
ἄλλους
εἰς |
[7, 54] |
χάριν
τῇ
παρασχούσῃ
τὴν
ἐξουσίαν
|
αὐτῷ |
βουλῇ
καὶ
πρὸς
μηδὲν
ἐναντιωθείσῃ |
[7, 9] |
τὸν
εἰκότα
λογισμὸν
οὐ
μικρὸν
|
αὐτῷ |
δέος
ὑποτρέφεσθαι
νομίσας
ἐπεχείρησε
μὲν |
[7, 42] |
τῷ
δήμῳ
κρίνειν
ἃς
ἔξεστιν
|
αὐτῷ |
δίκας
κατὰ
τὸν
νόμον
ἐν |
[7, 49] |
μείζω
καὶ
παρανομωτέραν
δωρεάν,
ἐξουσίαν
|
αὐτῷ |
δοθῆναι
δημάρχους
ἐξ
αὐτοῦ
καθ´
|
[7, 68] |
τὸν
λόγον,
εἰ
μέλλοι
θάνατος
|
αὐτῷ |
ἐλεύσεσθαι
παρημεληκότι
τοῦ
βίου·
τὸν |
[7, 69] |
πομπῆς
ὀρχηστὴς
προηγούμενος
οὐ
καλὸς
|
αὐτῷ |
ἐφάνη.
ἔπειτα
λέγει
τις
ἐξ |
[7, 17] |
εἰς
ἔκτισιν
ἧς
ἂν
ἐπιθῶσιν
|
αὐτῷ |
ζημίας.
ὁ
δὲ
μὴ
διδοὺς |
[7, 36] |
κατὰ
τὸν
νόμον
κύριοι,
τιμήσατε
|
αὐτῷ |
ἧς
ἂν
ἄξιον
εὕρητε
ζημίας. |
[7, 68] |
ἐπιστάντα
τὸν
Καπιτώλιον
Δία
λέγειν
|
αὐτῷ· |
Ἴθι,
Λατίνιε,
καὶ
λέγε
τοῖς |
[7, 56] |
ἐν
τῇ
πόλει
διαπραττομένων,
μεταδεδώκατε
|
αὐτῷ
|
καὶ
οὐθενὸς
τούτων
αὐτοκράτορα
πεποιήκατε |
[7, 50] |
λειπόμενον
οὐθενὸς
ἡμῶν,
αἰτιασάμενος
ἐπιβουλεύειν
|
αὐτῷ |
καὶ
πονηρὰς
ἐνθάδε
γνώμας
λέγειν, |
[7, 10] |
πρόρριζος
ἀπολόμενος.
~Οἱ
δ´
ἐπαναστάντες
|
αὐτῷ |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἐλευθερώσαντες
ἀπὸ |
[7, 16] |
δημαγωγὸς
ᾐτήσατο
τὴν
χάριν,
ἐπιτρέπουσιν
|
αὐτῷ |
λέγειν.
σιωπῆς
δὲ
γενομένης
ἄλλο |
[7, 60] |
ὑπάτων,
καὶ
ἔλεξεν
οὓς
ἐπέστειλεν
|
αὐτῷ |
λόγους
ἡ
βουλή·
πρῶτον
μὲν
|
[7, 21] |
μισεῖν
τοὺς
δημοτικούς.
ὑπατείαν
γὰρ
|
αὐτῷ |
μετιόντι
ταῖς
ἔγγιστα
γενομέναις
ἀρχαιρεσίαις |
[7, 51] |
ὑμῶν
ἐπιχειρῇ
λαμβάνειν
μήτε
συγχωρεῖν
|
αὐτῷ |
μήτ´
ἐπιτρέπειν,
ἀλλ´
ἀντιπράττειν
λόγοις
|
[7, 60] |
προσήκοντα
σφίσι
ποιήσουσι,
λόγων
μὲν
|
αὐτῷ |
μνησικακοῦντες
φαύλων,
ἔργων
δ´
ἀχαριστοῦντες |
[7, 68] |
πολλῶν
καὶ
ἀπατηλῶν
ὑπολαβεῖν.
ἔπειτ´
|
αὐτῷ |
πάλιν
κατὰ
τοὺς
ὕπνους
ἐπιφανὲν |
[7, 7] |
μάλιστα
δ´
οἱ
τὴν
στρατηγίαν
|
αὐτῷ |
παραδόντες
καὶ
τἆλλα
τὰ
πρὸς |
[7, 21] |
καὶ
μάλιστα
δεδιώς,
ὅτι
συνελάμβανεν
|
αὐτῷ |
πάσῃ
προθυμίᾳ
τὸ
τῶν
πατρικίων
|
[7, 16] |
τοὺς
ὑπάτους
ἠξίου
δοῦναι
λόγον
|
αὐτῷ, |
παύσειν
ὑπισχνούμενος
τὴν
στάσιν.
κἀκεῖνοι |
[7, 14] |
τὸν
λόγον,
ὡς
εἰ
βουληθεῖεν
|
αὐτῷ |
πείθεσθαι
διὰ
ταχέων
προσαναγκάσων
τοὺς |
[7, 6] |
νίκης
βουλόμενος
γενέσθαι·
εἵποντο
δ´
|
αὐτῷ |
πολλαὶ
πάνυ
τῶν
Ἀρικηνῶν
ὁλκάδες |
[7, 6] |
τὴν
πατρίδα,
καὶ
ἄν
τις
|
αὐτῷ |
ποτε
συμβαίνῃ
κίνδυνος
ἐκ
τῆς |
[7, 54] |
μετὰ
δίκης
ἀπολυόμενον.
ταῦτα
γὰρ
|
αὐτῷ |
πρός
τε
σωτηρίαν
ἀσφαλέστατα
εἶναι |
[7, 54] |
ὁ
δὲ
πλείων
λόγος
ἐγίνετο
|
αὐτῷ |
πρὸς
τὸν
Μάρκιον
παράκλησιν
ἔχων |
[7, 68] |
τὸν
δὲ
θεὸν
οὐ
ταύτην
|
αὐτῷ |
προσθεῖναι
τὴν
τιμωρίαν,
ἀλλ´
εἰς
|
[7, 51] |
ἵνα
γνῶτε,
ὅντινα
χρὴ
τρόπον
|
αὐτῷ |
προσφέρεσθαι.
ἐκεῖνος
τοίνυν
ὡς
ἔμαθεν |
[7, 51] |
βουλευσάμενοι
μᾶλλον
ἢ
φρονιμώτερα
ἐχαρίσασθε,
|
αὐτῷ |
συμφορὰς
ὑμῖν
ἐνήνοχε
καὶ
βλάβας, |
[7, 49] |
ὄχλον,
καὶ
πάνθ´
ὅσα
μαλακισθέντες
|
αὐτῷ |
συνεχωρήσατε
μάτην
θ´
ὑμῖν
ἀνήλωται |
[7, 50] |
ἡμῖν
δῆμος,
ἐπειδὴ
καὶ
ταύτην
|
αὐτῷ |
συνεχωρήσατε
τὴν
ἀρχήν;
οὐκ
ἐταμιεύσατο |
[7, 64] |
ὑπέσχετο
τοῖς
ὑπάτοις,
ἐὰν
ἐπιτρέψωσιν
|
αὐτῷ |
τὴν
ἡγεμονίαν,
στρατιὰν
ἄξειν
ἑκούσιον |
[7, 51] |
ὑμῶν
ἥκει
συγχωρῆσαι
καὶ
ταύτην
|
αὐτῷ |
τὴν
χάριν.
ἐνθυμούμενοι
δὴ
ταῦτ´ |
[7, 46] |
καὶ
ἀπειλῶν.
ἔπειτ´
οὐ
νεμεσᾶτε
|
αὐτῷ |
τῆς
ὑπερηφανίας,
ὦ
πατέρες,
εἰ |
[7, 64] |
ἂν
ἁλῶναι
τὸν
ἄνδρα
θανάτου
|
{αὐτῷ |
τιμησάντων}
ὡς
δ´
ἐπεψήφισαν
ἅπαντες, |
[7, 36] |
καὶ
ταῦτ´
ἀκρίτου.
συνεβούλευε
δ´
|
αὐτῷ |
τότε
μὲν
εἶξαι
καὶ
μὴ |
[7, 17] |
λοιπὸν
ἐσομένους.
τοιαῦτα
διαλεχθείς,
ἐπικελεύσαντος
|
αὐτῷ
|
τοῦ
δήμου
μεγάλῃ
βοῇ
τὸν |
[7, 26] |
εἰς
ἐκκλησίαν
τὸν
δῆμον
ἐδήλωσαν
|
αὐτῷ |
τοὺς
ἐν
τῇ
βουλῇ
ῥηθέντας |
[7, 54] |
ἐπέξεισιν
ἄχρι
τέλους,
ἀλλ´
ἀρκεσθεὶς
|
αὐτῷ |
τῷ
κεκρατηκέναι
τοῦ
σώματος
ἐπιεικέστερον
|
[7, 10] |
νεότητα,
δείσας,
μὴ
συμφρονήσαντες
ἐπαναστῶσιν
|
αὐτῷ, |
φθάσαι
διαχειρισάμενος
ἅπαντας
ἐβούλετο,
πρὶν |
[7, 64] |
ἐννέα·
ὥστ´
εἰ
δύο
προσῆλθον
|
αὐτῷ |
φυλαί,
διὰ
τὴν
ἰσοψηφίαν
ἀπελέλυτ´ |
[7, 6] |
βοηθεῖν.
ἁπάντων
δὲ
πολλὰς
ὁμολογούντων
|
αὐτῷ |
χάριτας
εἰδέναι
τῆς
τ´
ἀνελπίστου |
[7, 64] |
πολέμια
καὶ
ἀρετῆς.
ὡς
δ´
|
αὐτῷ |
χεὶρ
ἀξιόμαχος
ἐδόκει
συνεληλυθέναι,
προῆγεν |
[7, 54] |
σώματος
ἐπιεικέστερον
μᾶλλον
ἢ
χαλεπώτερον
|
αὐτῷ |
χρήσεται.
εἰ
δ´
ἄρα
ἐκ
|
[7, 10] |
τυράννῳ
παραλαβὼν
τὴν
ἀποσταλησομένην
σὺν
|
αὑτῷ |
δύναμιν
ἄξειν
ἐπὶ
τὸν
τόπον, |
[7, 52] |
δικαστὴς
καὶ
οὐθὲν
ἂν
χαρίσαιτο
|
αὑτῷ |
πρὸς
ἀνδρὸς
ἐχθροῦ
τὴν
ψῆφον |
[7, 70] |
νόμιμα
καὶ
ἐπιτηδεύματα
παλαιὰ
παρεχόμενος
|
αὐτῶν, |
ἃ
μέχρι
τοῦ
κατ´
ἐμὲ |
[7, 54] |
ἀξιώμασιν,
ὅταν
εἰς
ταπεινὰ
πέσωσιν
|
αὐτῶν |
αἱ
τύχαι.
ὁ
δὲ
πλείων |
[7, 69] |
ἐφάνη.
ἔπειτα
λέγει
τις
ἐξ
|
αὐτῶν |
ἀναμνησθεὶς
τὸ
γενόμενον,
καὶ
πάντες |
[7, 62] |
πληγῶν,
καὶ
ἐπύθετο,
εἰ
τῶν
|
αὐτῶν
|
ἀνθρώπων
ἔργα
εἶναι
νομίζουσι
σώζειν |
[7, 56] |
πλεονέκταις,
πολλοὺς
ὀφθαλμοὺς
καὶ
φύλακας
|
αὐτῶν |
ἀποδείξαντες,
τοσούτῳ
κρεῖττον
ὑμῖν
ἕξει |
[7, 16] |
ὑμῖν
ὑποδέχομαι
ποιήσειν
φανερόν·
μετριωτέραν
|
αὐτῶν |
ἀποδώσετε
τὴν
ὑπερηφανίαν.
ἐὰν
δὲ |
[7, 11] |
φερούσας
πύλας
τούς
τε
φύλακας
|
αὐτῶν |
ἀποκτείνουσι
κοιμωμένους
καὶ
τοὺς
σφετέρους
|
[7, 17] |
ἄν
τινι
ὑμῶν
ἀδικουμένῳ
πρὸς
|
αὐτῶν |
βοηθεῖν
δυναίμεθα,
εἰ
τὴν
ἐξουσίαν |
[7, 13] |
τῶν
δ´
ἐξ
ἐπιβουλῆς
ὑπ´
|
αὐτῶν
|
γεγονέναι
τὴν
σιτοδείαν
ἀποφαινόντων
δι´ |
[7, 70] |
Ῥωμαίων
ἑβδόμην
ἤδη
κρατούμενον
ὑπ´
|
αὐτῶν |
γενεάν,
εἴπερ
ἦσαν
βάρβαροι.
~Ἕτερος |
[7, 53] |
ἐλθεῖν,
ἔργον
δὲ
μηθὲν
ἐξ
|
αὐτῶν |
γένοιτ´
ἄχαρι.
~Ταῦτα
μὲν
Ἄππιος |
[7, 24] |
καθ´
ἡδονάς,
ὡς
οἱ
δημαγωγοὶ
|
αὐτῶν |
δεδιττόμενοι
ἔλεγον.
εἰ
δ´
ἀφήσετε |
[7, 10] |
μή
γ´
ὡς
πλείστους
ἐξ
|
αὐτῶν |
δήσαντας
πρὸς
αὐτὸν
ἄγειν.
ὁ |
[7, 10] |
παραλαβὼν
τοὺς
φίλους
ἐσκόπει
μετ´
|
αὐτῶν, |
δι´
οἵου
τρόπου
ῥᾷστά
τε |
[7, 66] |
ἀναγκαῖον
ἡγησάμην
εἶναι
τοὺς
λόγους
|
αὐτῶν |
διεξελθεῖν,
οἷς
τότ´
οἱ
δυναστεύσαντες |
[7, 52] |
ἐπειδὴ
πονηρὸς
ἐξηγητὴς
ὁ
δήμαρχος
|
αὐτῶν |
ἐγένετο·
δύο
ταῦτα
συγχωρήματα
περιέχουσιν· |
[7, 13] |
πολλοί
τε
καὶ
χαλεποὶ
κατ´
|
αὐτῶν
|
ἐγίνοντο
λόγοι
τῶν
μὲν
ὀλιγωρίαν |
[7, 17] |
ἡμέρας
ἐδίδασκεν,
ὡς
κεκωλυμένος
ὑπ´
|
αὐτῶν |
εἴη
λόγου
τυχεῖν
καὶ
τὴν |
[7, 18] |
οὐ
μὴν
τό
γε
μῖσος
|
αὐτῶν |
εἰς
ἔργον
τι
ἀνήκεστον
ἐχώρησεν, |
[7, 17] |
οὐκ
ὀλίγην
δημοτῶν
κατέβαινε
μετ´
|
αὐτῶν |
εἰς
τὴν
ἀγοράν·
καὶ
πρὶν |
[7, 62] |
βούλονται.
ἦσαν
δ´
οἱ
πλείους
|
αὐτῶν |
ἐκ
τοῦ
δημοτικοῦ
γένους
καὶ |
[7, 15] |
δὴ
καὶ
παντοδαποὶ
ὑπό
τ´
|
αὐτῶν |
ἐκείνων
ἐρρήθησαν
ἐν
τῷ
συνεδρίῳ |
[7, 14] |
δημάρχους
ἐβόων.
συναχθείσης
δ´
ὑπ´
|
αὐτῶν |
ἐκκλησίας
παρελθὼν
Σπόριος
Σικίνιος,
ὃς |
[7, 10] |
σωματοφυλάκων,
οἷς
ἔδωκε
τὰς
μητέρας
|
αὐτῶν, |
ἐκλιπαρηθείς,
{καὶ}
κατ´
ἀγροὺς
κελεύσας |
[7, 50] |
συνεστράφητε
καὶ
τὴν
παρανομίαν
ἐπέσχετε
|
αὐτῶν, |
ἐν
μιᾷ
τῇ
τότε
ἡμέρᾳ
|
[7, 64] |
πολεμίους
καὶ
δίκην
λήψεσθαι
παρ´
|
αὐτῶν |
ἐν
τάχει.
λαβὼν
δὲ
τὴν |
[7, 15] |
τὸν
δῆμον
ὑπὸ
τῆς
βοῆς
|
αὐτῶν |
ἐξακουομένης
ἐπὶ
πολὺ
ταραχθέντα
συνδραμεῖν
|
[7, 59] |
καθ´
ἡμᾶς
χρόνου
τινὰ
ἐξ
|
αὐτῶν |
ἔτι
γίνεται.
συνῄει
δὲ
τὸ |
[7, 9] |
θάνατον
ἀπειλήσας,
εἴ
τις
ἐξ
|
αὐτῶν |
εὑρεθείη
παρελθὼν
εἰς
τὴν
πόλιν. |
[7, 59] |
ὅπλα
οὐκ
ἴσα
τοῖς
πρὸ
|
αὐτῶν |
ἔφερον.
οἱ
δὲ
μετὰ
τούτους |
[7, 33] |
πατρικίων
καὶ
στρατηγὸς
ἀποδειχθεὶς
ὑπ´
|
αὐτῶν, |
ἕως
ἦσαν
ἐν
τοῖς
ὅπλοις, |
[7, 66] |
τοῖς
ἀξιώμασιν
ἢ
διὰ
σφῶν
|
αὐτῶν
|
ἢ
ξενικαῖς
ἐπικουρίαις
χρησαμένους
διαφθεῖραι |
[7, 22] |
μηθεὶς
ὁ
κωλύσων
τὰς
παρανομίας
|
αὐτῶν
|
ᾖ,
μήτ´
ἰδιώτης
μήτ´
ἄρχων |
[7, 10] |
διὰ
κενῆς,
παραγίνεταί
τις
ἐξ
|
αὐτῶν |
ᾐκισμένος
τὸ
σῶμα
μάστιξιν
ἀποσταλεὶς |
[7, 12] |
τὸ
δεύτερον
{τοὺς}
κληρούχους
παρ´
|
αὐτῶν |
ᾔτουν.
~Ταῦτα
τοῖς
Ῥωμαίοις
μαθοῦσι |
[7, 24] |
πολλά
τιν´,
ἃ
ἠδίκησθε
ὑπ´
|
αὐτῶν· |
ἵνα
καὶ
γνῶμεν
ἤδη,
τί |
[7, 55] |
ἡ
βουλὴ
συνέστηκεν·
ὑμῶν
δ´
|
αὐτῶν, |
ἵνα
μένητε
ἐν
τῷ
προσήκοντι |
[7, 34] |
ἀντιβολεῖς
καὶ
παραιτῇ
τὰς
ὀργὰς
|
αὐτῶν, |
ἵνα
μετριωτέραν
ἐπιθῶσί
σοι
ζημίαν; |
[7, 34] |
ἐπιστρεφῶς
πάνυ
καὶ
θρασέως
ἁπάντων
|
αὐτῶν |
καθήπτετο
καὶ
μάλιστα
τῶν
δημάρχων. |
[7, 36] |
νόμιμα
πάσχοντες
οὐδὲ
δίκαια
ὑπ´
|
αὐτῶν, |
καὶ
δείξωμεν,
ὅτι
τοῖς
εὐγνώμοσι |
[7, 6] |
αὑτοῦ
σκηνὴν
τοὺς
πονηροτάτους
ἐξ
|
αὐτῶν |
καὶ
κατὰ
χεῖρα
γενναιοτάτους
δωρεῶν |
[7, 8] |
ἀντ´
ἐκείνων
ἀνέστησεν·
οἰκίας
δ´
|
αὐτῶν |
καὶ
κλήρους
καὶ
τὴν
λοιπὴν |
[7, 34] |
τὰ
μὲν
ἐπιτιμήσων
ταῖς
παρανομίαις
|
αὐτῶν |
καὶ
πλεονεξίαις,
αἷς
ἐχρήσαντο
περί |
[7, 12] |
αὐτοὺς
ἀποδράντες
ᾤχοντο.
θεράποντας
δ´
|
αὐτῶν |
καὶ
τὰ
ὑποζύγια
καὶ
τὰ |
[7, 20] |
αὐτοῦ.
οἱ
μὲν
γὰρ
ἐπιεικέστατοι
|
αὐτῶν |
καὶ
φιλοδημότατοι
πρὸς
τὰς
κατεχούσας |
[7, 11] |
μήτε
γυναῖκας
μήτε
συγγένειαν
μηθενὸς
|
αὐτῶν |
καταλιπεῖν
καὶ
δι´
ὅλης
νυκτὸς
|
[7, 13] |
καὶ
οὗτοι
δ´
ἤδη
σφῶν
|
αὐτῶν |
κατεγνώκεσαν
ὡς
κακῶς
βεβουλευμένων
καὶ |
[7, 34] |
αὐθάδειαν
ἐπεδείξατο
λόγων,
καὶ
τοσοῦτον
|
αὐτῶν |
κατεφρόνησεν,
ὥστε
παρελθὼν
ἔξαρνος
μὲν |
[7, 9] |
διετρέφοντο
τοῖς
ἀποκτείνασι
τοὺς
πατέρας
|
αὐτῶν |
λατρεύοντες.
ἵνα
δὲ
μηδὲ
τῶν |
[7, 66] |
τέλος·
ἐμήκυνα
δὲ
τὸν
ὑπὲρ
|
αὐτῶν |
λόγον
τοῦ
μή
τινα
θαυμάσαι, |
[7, 9] |
παρὰ
γνώμην,
φυλακὴν
δὲ
ποιούμενος
|
αὐτῶν, |
μή
τι
συστάντες
μετ´
ἀλλήλων |
[7, 27] |
ἀνήκεστον.
καὶ
παρελθὼν
ὁ
πρεσβύτερος
|
αὐτῶν |
Μηνύκιος
ἔλεξε
τοιάδε.
~Ἡ
μὲν |
[7, 10] |
διεξιὼν
πολλὴν
καὶ
ἀγαθὴν
εἶδεν
|
αὐτῶν
|
νεότητα,
δείσας,
μὴ
συμφρονήσαντες
ἐπαναστῶσιν |
[7, 15] |
εἶναι
τοῖς
παροῦσι
τὰς
διανοίας
|
αὐτῶν |
{ὅ
τι
βούλονται}
συνιδεῖν.
~Ἐδικαίουν |
[7, 72] |
πομπῆς
πρῶτον
μὲν
οἱ
παῖδες
|
αὐτῶν |
οἱ
πρόσηβοί
τε
καὶ
τοῦ |
[7, 46] |
παραψύχοντες
καὶ
παρακροτοῦντες
ἐξ
ὑμῶν
|
αὐτῶν, |
οἷς
ἐντέτηκε
τὸ
πρὸς
τοὺς |
[7, 26] |
ἀλλήλους
παρανομεῖν,
τότ´
ἀνῄρητο
ὑπ´
|
αὐτῶν. |
οὐ
μὴν
ἔδρασάν
γ´
οὐδὲν |
[7, 9] |
οἷς
ἔτυχον
αἵ
τε
μητέρες
|
αὐτῶν |
οὖσαι
καὶ
οἱ
παῖδες
τρεφόμενοι, |
[7, 70] |
περὶ
τὴν
ἑορτὴν
ἐπιτελούμενα
ὑπ´
|
αὐτῶν |
παρελθεῖν,
οὐχ
ἵνα
μοι
χαριεστέρα
|
[7, 11] |
ὑπὸ
τῶν
σκοπῶν,
πέμπουσιν
ἐξ
|
αὐτῶν |
περὶ
ἑξήκοντα
μάλιστα
τοὺς
εὐτολμοτάτους |
[7, 12] |
ἐνῆγον
ἀλλήλους
εἰς
τὸν
κατ´
|
αὐτῶν |
πόλεμον,
ὡς
ἀδυνάτων
ἐσομένων,
εἴ |
[7, 3] |
γὰρ
παρὰ
τὰ
στρατόπεδα
ῥέοντες
|
αὐτῶν |
ποταμοί,
Οὐολτοῦρνος
ὄνομα
θατέρῳ,
τῷ |
[7, 20] |
ἐπὶ
τὴν
σιτωνίαν
ἀποσταλέντες
ὑπ´
|
αὐτῶν |
πρέσβεις
πολὺν
ἐκ
τῶν
παραθαλαττίων |
[7, 59] |
τετιμημένων
ἀργυρίου,
ὅπλα
δ´
ἦν
|
αὐτῶν |
σαυνία
καὶ
σφενδόναι·
οὗτοι
τάξιν |
[7, 4] |
διεφθάρησαν·
καὶ
ὁ
μὲν
πεζὸς
|
αὐτῶν |
στρατὸς
ὁ
πολὺς
περὶ
ἑαυτῷ |
[7, 70] |
γραφῆς,
ἣν
περὶ
τοῦ
γένους
|
αὐτῶν |
συνταξάμενος
ἐξέδωκα,
μυρίοις
βεβαιώσειν
τεκμηρίοις |
[7, 12] |
ἔτι,
συνέβαινέ
τ´
οὐκ
ὀλίγοις
|
αὐτῶν, |
τὰ
μὲν
διὰ
τὴν
σπάνιν, |
[7, 72] |
ὕδατι
καὶ
Δημητρίους
καρποὺς
ἐπιρράναντες
|
αὐτῶν |
ταῖς
κεφαλαῖς,
ἔπειτα
κατευξάμενοι,
θύειν |
[7, 19] |
μάλιστα
δ´
ἐφαίνετο
ἔργῳ
βεβαιώσειν
|
αὐτῶν |
τὰς
διαλλαγὰς
συστρατευόντων
ἀλλήλοις
πατρικίων
|
[7, 33] |
ὑποσχεῖν
τοῖς
δημόταις
οὐχ
ὑπεριδόντες
|
αὐτῶν |
τῆς
ταπεινότητος,
καὶ
τοῖς
πατρικίοις
|
[7, 70] |
παντὸς
ἑτέροις.
εἰ
δὴ
βάρβαρον
|
αὐτῶν |
τὸ
γένος
ἦν,
τοσούτου
ἂν |
[7, 24] |
μέλλετε
σωφρονεῖν,
ἐν
ᾧ
κεκάκωται
|
αὐτῶν
|
τὸ
πλεῖστον
μέρος
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 72] |
Ῥωμαῖοι,
τὸ
συγγενὲς
ἄν
τις
|
αὐτῶν |
τὸ
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
ἴδοι, |
[7, 7] |
σὺν
δίκῃ
πολλάκις
ἐπιβουλευθεὶς
ὑπ´
|
αὐτῶν, |
τοῖς
δ´
ἄλλοις
πολίταις
ἐλευθερίαν |
[7, 6] |
ὄρθρον
ἀπροσδόκητος.
θέμενος
δὲ
πλησίον
|
αὐτῶν |
τὸν
χάρακα
καὶ
τοὺς
καταπεφευγότας |
[7, 72] |
τελαμώνων.
ἡγεμόνας
τε
τῆς
ὀρχήσεως
|
αὐτῶν |
τοὺς
ἐνδιδόντας
τοῖς
ἄλλοις
καὶ |
[7, 27] |
βουλὴ
διαλυθείη.
ἔτυχον
γὰρ
ὑπὲρ
|
αὐτῶν |
τούτων
συνεδρεύοντες
οἱ
πατρίκιοι
διαποροῦντες, |
[7, 52] |
εἶναι
νομίζετε,
δικάσαι
δὲ
περὶ
|
αὐτῶν |
τούτων
ὧν
προβουλεύουσιν
οὐχ
ἱκανούς. |
[7, 55] |
ἐνιαύσιον
οὐδὲν
ἧττον
ἀποδείκνυτε
φύλακας
|
αὐτῶν |
τριακοσίους
ἄνδρας
ἐκ
τῶν
πατρικίων |
[7, 40] |
ὅτι
καὶ
ἀναγκαῖα,
συγχωρήσατε
ἡμῖν
|
αὐτῶν |
τυχεῖν
ἑκόντες.
~Ἐρῶ
δὲ
περὶ |
[7, 6] |
γίνεται
πάλιν
εἰς·
τὸ
τεῖχος
|
αὐτῶν |
φυγή·
ὁ
δ´
Ἀριστόδημος
σὺν |
[7, 37] |
ἀγοράς·
ἔπειτα
πείθειν
τοὺς
προεστηκότας
|
αὐτῶν |
χάριτι
τῆς
βουλῆς
παύσασθαι
καὶ |
[7, 18] |
τῇ
ὀργῇ
πρὸς
τὰς
ἁμαρτάδας
|
αὐτῶν |
χρώμενοι.
τοιαύτης
δὲ
καταστάσεως
οὔσης |
[7, 29] |
νεωστὶ
βουλῇ
{γενομένῃ}
διαβεβλήμεθ´
ὑπ´
|
αὐτῶν
|
ὡς
οὐκ
ἀξιοῦντες
μετριάσαι
περὶ |
[7, 37] |
λιμένων
καὶ
τά
τε
χρήματ´
|
αὐτῶν |
ὡς
πολεμίων
δι´
ὠφελείας
ἔθεντο, |
[7, 8] |
οὓς
αὐτὸς
ἠλευθέρωσεν
ἀποκτείναντας
τοὺς
|
αὑτῶν |
δεσπότας,
τρίτη
δὲ
μισθοφόρος
ἐκ |
[7, 30] |
τῶν
κατισχυομένων
πενήτων
ἄρχοντας
ἐξ
|
αὑτῶν |
ᾐτήσασθε
ἀποδεικνύναι,
καὶ
ταῦτ´
ἀμφότερα |
[7, 4] |
φάλαγγι
τῶν
Ἑλλήνων
αὐτοὶ
δι´
|
αὑτῶν |
οἱ
πλείους
διεφθάρησαν·
καὶ
ὁ |
[7, 35] |
ἡμερῶν
ἄγειν
αὐτὸν
κελευσθέντας
ὑφ´
|
αὑτῶν |
τύπτων
ἀπήλασεν·
οὐ
γὰρ
ἑτέρων |
[7, 67] |
μὲν
δῆμος
ἀπελύετο
προσειληφὼς
ἀνόητον
|
αὔχημα |
καὶ
καθῃρηκέναι
τὴν
ἀριστοκρατίαν
οἰόμενος, |
[7, 65] |
καὶ
καθαιρεθείη
τὰ
τῶν
μεγάλων
|
αὐχήματα |
σὺν
δίκῃ,
μέγα
τι
καὶ |
[7, 23] |
καὶ
νῦν,
ἐφ´
οἵου
εἰσὶν
|
αὐχήματος |
οἱ
μηδὲν
ὑγιὲς
φρονοῦντες,
ἐπειδὴ
|
[7, 45] |
ἀπὸ
τῶν
ὑπερηφάνων
καὶ
τυραννικῶν
|
αὐχημάτων |
ἐκείνων
σεαυτὸν
ἐπὶ
τὸ
δημοτικώτερον, |
[7, 50] |
μέλλοντα
τεκμαίρεσθαι
τοῖς
γεγονόσιν,
ἀλλ´
|
ἀφ´
|
ἡμῶν
ἀρξάμενος
ἅπαν
τὸ
ἀντίπαλον |
[7, 46] |
πόλεως
μοσχεύεται,
καὶ
νῦν
μὲν
|
ἀφ´ |
ἡμῶν
ἄρχεται,
κρατήσασα
δ´
οὐδ´ |
[7, 12] |
ἐποίκους
ἐκ
τῆς
Ῥώμης
εἰληφότες,
|
ἀφ´ |
ἧς
αἰτίας
καὶ
τὸ
δεύτερον |
[7, 28] |
παρ´
ἑτέρων
ὑμᾶς
δεῖ
μαθεῖν,
|
ἀφ´ |
ἧς
αἰτίας
συνέβη,
καὶ
ὡς |
[7, 53] |
τούτου
συνεβούλευες
ἔργον
ὑπομεῖναι
δεινότερον,
|
ἀφ´ |
οὗ
πρόρριζοι
καὶ
πανώλεις,
μισηθέντες |
[7, 72] |
παρ´
Ἕλλησι·
καὶ
τῶν
ὕστερον,
|
ἀφ´ |
οὗ
τὴν
ἀρχὴν
Ζεὺς
παρέλαβε, |
[7, 49] |
λαβὼν
τὰ
ὅπλα
ὁ
δῆμος
|
ἀφ´ |
ὑμῶν
καὶ
πολέμιος
ὑμῖν
ἐτόλμησεν |
[7, 17] |
τὴν
ἐξουσίαν
τοῦ
συνάγειν
ὑμᾶς
|
ἀφαιρεθείημεν; |
ἄρχουσι
γὰρ
δήπου
παντὸς
ἔργου |
[7, 68] |
ἤδη
δέδωκε
δίκην
τὸν
υἱὸν
|
ἀφαιρεθείς, |
τὰς
δ´
ὀλίγον
ὕστερον
δώσει. |
[7, 65] |
τὰς
ψυχὰς
ὑπὸ
τῶν
δημάρχων
|
ἀφαιρεθέντες· |
πολλοὶ
δ´
αὐθάδεις
καὶ
τυραννικοὶ |
[7, 55] |
τὴν
ἐλευθερίαν
μηδὲ
τὴν
ἰσχὺν
|
ἀφαιρεθῆναι, |
ὁμονοοῦσαν
δ´
ἀεὶ
καὶ
μιᾷ |
[7, 30] |
πιστεύοντες
τὰς
τιμὰς
ἡμῶν
ζητεῖτε
|
ἀφαιρεῖσθαι; |
εἰ
γὰρ
{ἐν}
τοῖς
μετέχουσι |
[7, 38] |
ἐκφέροντες
ἐπεκύρουν.
μὴ
δὴ
τοῦτ´
|
ἀφαιρεῖσθε |
τὸ
δίκαιον
ἡμῶν,
μηδὲ
ἀρχαῖον |
[7, 22] |
ἄρχων
δεδοικὼς
τὸν
νόμον,
ὃς
|
ἀφαιρεῖται |
καὶ
τὸν
λόγον
ἡμῶν
ἅμα |
[7, 58] |
ὅσα
βούλονται
ἐγκαλεῖν,
καὶ
βοήθειαν
|
ἀφαιρήσεσθαι |
τοῦ
Μαρκίου
τὴν
ἐκ
τῶν |
[7, 42] |
ἡμῶν
τὴν
ἐλευθερίαν·
ἐλευθερίαν
γὰρ
|
ἀφαιρήσεσθε |
δίκην
καὶ
νόμον
ἀφαιρούμενοι·
στασιάζειν
|
[7, 31] |
φαίητε
πάσχειν,
εἰ
τὴν
παρρησίαν
|
ἀφαιρήσεταί |
τις
ὑμᾶς
καὶ
τὴν
ἐλευθερίαν, |
[7, 42] |
γὰρ
ἀφαιρήσεσθε
δίκην
καὶ
νόμον
|
ἀφαιρούμενοι· |
στασιάζειν
ἡμᾶς
αὖθις
ἀναγκάσετε
καὶ |
[7, 36] |
τὸν
νόμον,
ᾧ
βοηθοῦντες
αὐτὸν
|
ἀφαιροῦνται |
τῆς
κολάσεως,
ὃς
οὐκ
ἐᾷ |
[7, 14] |
γὰρ
εἶναι
καὶ
τροφὰς
ἐν
|
ἀφανεῖ
|
ἀποκειμένας
καὶ
χρήματα,
οἷς
ὠνούμενοι |
[7, 44] |
πράττων
τὴν
κατάλυσιν,
οὐδ´
εἰς
|
ἀφανές
|
που
καταδὺς
χωρίον,
ἀλλ´
ἀναφανδὸν |
[7, 13] |
ἐστι
τοῦ
Λατίνων
ἔθνους
οὐκ
|
ἀφανής. |
~Ἐγένετο
δ´
οὐδὲν
τῶν
ἐκ |
[7, 69] |
δὲ
τοιόνδε·
ἀνὴρ
Ῥωμαῖος
οὐκ
|
ἀφανὴς |
θεράποντα
ἴδιον
ἐπὶ
τιμωρίᾳ
θανάτου
|
[7, 38] |
ἡμῶν,
μηδὲ
ἀρχαῖον
καλὸν
ἔθος
|
ἀφανίζετε· |
διδάξαντες
δὲ
τὸ
συνέδριον,
ὅτι |
[7, 22] |
ἀναφαίνεται
τῇ
κωλύσει
τοῦ
τέλους
|
ἀφανίζουσα |
τὸ
ἐν
τῇ
ἀρχῇ
ἀγνοηθέν. |
[7, 72] |
εἴτ´
Ἀθηνᾶς
πρώτης
ἐπὶ
Τιτάνων
|
ἀφανισμῷ |
χορεύειν
καὶ
ὀρχεῖσθαι
σὺν
τοῖς |
[7, 50] |
τὸν
φιλόπολιν
ἄνδρα,
οὔτε
προγόνων
|
ἀφανῶν |
ὄντα
οὔτ´
αὐτὸν
ἀρετῇ
λειπόμενον |
[7, 53] |
πολίτην
ὑμέτερον
καὶ
οὐχὶ
τῶν
|
ἀφανῶν |
τινα
{πολιτῶν}
ἢ
φαύλων,
ἀλλ´ |
[7, 11] |
φρυγάνων
κομίζοντας.
οὗτοι
περὶ
λύχνων
|
ἁφὰς |
ἄλλοι
κατ´
ἄλλας
πύλας
ὡς |
[7, 60] |
τὸν
δῆμον
ὑπ´
αὐτοῦ
δόξουσιν
|
ἀφεικέναι· |
ἐὰν
δὲ
κωλύσωσιν
ἐπιτελεσθῆναι
τὴν |
[7, 8] |
δι´
οὗ
παρακρουσάμενος
αὐτοὺς
ἁπάντων
|
ἀφείλετο |
τὴν
ἐλευθερίαν.
σκηψάμενος
γὰρ
ὑποπτεύειν |
[7, 60] |
ἀλλὰ
μάλιστα
μὲν
δι´
αὐτὸν
|
ἀφεῖναι |
τῆς
δίκης
τὸν
ἄνδρα
ἀναμιμνησκομένους, |
[7, 61] |
εἰπεῖν,
μήτε
μέμνησθε
μήτε
κατηγορεῖτε.
|
ἀφεῖσθαι |
γὰρ
αὐτὸν
ἐψηφίσατο
ταύτης
τῆς |
[7, 30] |
ἀποχρῆν
ὑμῖν
ᾤεσθε
τῶν
δανείων
|
ἀφεῖσθαι, |
καὶ
βοηθείας
ἕνεκα
τῶν
κατισχυομένων |
[7, 52] |
ἐγένετο·
δύο
ταῦτα
συγχωρήματα
περιέχουσιν·
|
ἀφεῖσθαι |
τοὺς
δημοτικοὺς
τῶν
χρεῶν,
καὶ |
[7, 44] |
καὶ
τυραννίδα
τὴν
ἰσηγορίαν
ὀνομάζων
|
ἀφελέσθαι |
παρῄνει
ταύτην
ὑμῖν.
ὃ
δὲ |
[7, 23] |
καὶ
ἃ
τέως
ἀδίκως
ἔχουσιν
|
ἀφελέσθαι |
σὺν
δίκῃ,
καὶ
εἰς
τὸ |
[7, 26] |
δήμαρχοι
πλείους
ὄντας
τοὺς
βουλομένους
|
ἀφελέσθαι
|
τὴν
δοθεῖσαν
ἐξουσίαν
τῷ
δήμῳ |
[7, 29] |
τιμὰς
τῆς
ἀγορᾶς,
ὡς
ἐπιβουλεύοντες
|
ἀφελέσθαι |
τὴν
ἐξουσίαν
τῶν
δημάρχων,
ὡς |
[7, 50] |
καὶ
δεδιέναι,
μὴ
τὴν
ἐλευθερίαν
|
ἀφέλησθε |
ἢ
τῆς
πατρίδος
ἐκβάλητε,
αὐτὸς |
[7, 42] |
εἰ
δὲ
τἀναντία
γνοίητε
καὶ
|
ἀφέλοισθ´ |
ἡμῶν
τὴν
ἐλευθερίαν·
ἐλευθερίαν
γὰρ
|
[7, 38] |
τοὺς
ἐπὶ
τῶν
ἀγρῶν
διατρίβοντας
|
ἀφεμένους
|
τῶν
ἔργων
εἰς
τὴν
αὐτὴν |
[7, 3] |
θατέρῳ,
τῷ
δ´
ἑτέρῳ
Γλάνις,
|
ἀφέντες
|
τὰς
κατὰ
φύσιν
ὁδοὺς
ἀνέστρεψαν |
[7, 48] |
ἔχω
τὴν
ψυχήν,
οὐδείς
με
|
ἀφέξει |
φόβος
μὴ
οὐχ
ἃ
φρονῶ |
[7, 8] |
γῆς
καὶ
τὰς
τῶν
δανείων
|
ἀφέσεις, |
ἵνα
μὴ
γένοιτο
πόλεμος
ἐμφύλιος |
[7, 60] |
δὲ
καὶ
τὸν
καιρὸν
τῆς
|
ἀφέσεως |
καλόν,
ὅτε
γ´
αὐτὸς
ἥκει |
[7, 46] |
δεῖσθαί
γε
τῶν
δημοτῶν
ὑπὲρ
|
ἀφέσεως |
τῆς
σῆς
οὗτοι
μὲν
ἅπαντες |
[7, 64] |
ἐπιεικέστεροί
τε
καὶ
σπουδάζοντες
ὑπὲρ
|
ἀφέσεως |
τοῦ
ἀνδρὸς
μαλακώτεροι
τούτων
ἀκούσαντες |
[7, 34] |
κατήγορος
ἑαυτοῦ
γενόμενος
ὡς
ἡμαρτηκὼς
|
ἄφεσιν |
αἰτεῖσθαι
τῆς
τιμωρίας,
οὐδ´
εἰς |
[7, 8] |
τυραννίς,
γῆς
ἀναδασμὸν
καὶ
χρεῶν
|
ἄφεσιν· |
τούτων
δὲ
τὴν
ἐπιμέλειαν
αὐτὸς |
[7, 72] |
χεῖρας
ἔχουσαι.
κόσμον
τ´
αὐτοῦ
|
ἀφηγούμενος, |
ἵνα
δῆλον
ἡμῖν
ποιήσειεν,
ὅτι |
[7, 72] |
ἐπὶ
τῇ
Πατρόκλου
ταφῇ
γενομένην
|
ἀφηγούμενός |
φησι·
Τὼ
δὲ
ζωσαμένω
βήτην |
[7, 50] |
ψυχὰς
ἂν
πρότερον
ἢ
ταῦτ´
|
ἀφῃρέθητε, |
οἱ
μὲν
εὐθύς,
οἱ
δ´
|
[7, 50] |
τῇ
τότε
ἡμέρᾳ
πάντ´
ἂν
|
ἀφῃρέθητε, |
ὅσα
οἱ
πατέρες
θ´
ὑμῖν |
[7, 17] |
καὶ
τὴν
ἐξουσίαν
τῆς
ἀρχῆς
|
ἀφῃρημένος. |
Τίνος
γὰρ
ἂν
ἔτι
γενοίμεθ´, |
[7, 24] |
αὐτῶν
δεδιττόμενοι
ἔλεγον.
εἰ
δ´
|
ἀφήσετε |
καὶ
τοῦτον
ἐκ
τῶν
χειρῶν |
[7, 64] |
χώραν
πολλῶν
ἀγαθῶν
μεστὴν
γενόμενος
|
ἀφθόνου |
λείας
κύριος
ἐφῆκε
τοῖς
στρατιώταις |
[7, 19] |
οἱ
ὑπολειφθέντες
ἐλάττους
γενόμενοι,
ἐν
|
ἀφθονωτέροις |
δὲ
διάξουσι
τοῖς
ἐπιτηδείοις
οἱ |
[7, 28] |
ὑπολειπομένους
ὑμῶν.
οἱ
μὲν
γὰρ
|
ἀφθονωτέρων |
εὐποροῦσιν
ἐκεῖ
τῶν
ἐπιτηδείων·
οἱ |
[7, 43] |
κατὰ
πολλὴν
ἀνάγκην
εἰς
αὐτὸν
|
ἀφίγμεθα, |
δεινὰ
καὶ
πέρα
δεινῶν
πεπονθότες |
[7, 22] |
ἐπιτιθεὶς
ζημίαν
τοῖς
ἐλευθέραν
φωνὴν
|
ἀφιεῖσι, |
τί
προσῆκεν
ὄνομα
θέσθαι
τῇ |
[7, 5] |
αἱρήσειν
ᾤετο.
ταύτης
τῆς
πρεσβείας
|
ἀφικομένης |
οἱ
προεστηκότες
τῆς
ἀριστοκρατίας
μισοῦντες |
[7, 2] |
καὶ
τοῖς
εἰς
τὴν
Ἰταλιῶτιν
|
ἀφικομένοις |
Κύμην.
καὶ
γὰρ
αὐτόθι
πολλοὶ
|
[7, 67] |
καρτερίαν
τῆς
γνώμης,
ἐπειδὴ
οἴκαδε
|
ἀφικόμενος |
γυναῖκά
τ´
εἶδε
καὶ
μητέρα |
[7, 27] |
ἠξίωσεν
ἐλθεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
|
ἀφικομένους |
ἐπ´
αὐτὸν
ἀγορανόμους
τύπτων
ἀπήλασεν. |
[7, 54] |
τοὺς
ἄλλους
πατρικίους
κατὰ
πλῆθος
|
ἀφικομένους· |
συνοίσειν
γὰρ
οὐ
μικρὰ
τῷ |
[7, 40] |
τῷ
δήμῳ
τῆς
εἰς
ὑμᾶς
|
ἀφίξεως |
ἕνεκα,
καὶ
κατήγορον
ἕξομεν
τοῦ
|
[7, 6] |
οἰκεῖα
οὐ
σὺν
κεναῖς
χερσὶν
|
ἀφίξεως, |
καὶ
τὰς
ἑαυτῶν
ψυχὰς
θᾶττον |
[7, 41] |
οὖν
τῶν
λαμπρῶν
καὶ
μεγάλων
|
ἀφιστάμεθ´ |
ὑμῖν,
οὕτως
τῶν
ἴσων
καὶ |
[7, 10] |
λῃστρικαῖς
ἐλεηλάτουν
καὶ
τοὺς
δούλους
|
ἀφίστασαν |
ἀπὸ
τῶν
δεσποτῶν
καὶ
τοὺς |
[7, 30] |
παρὰ
τῆς
βουλῆς
φιλανθρώπων
μηδενὸς
|
ἀφίστασθαι, |
ὧν
δ´
οὐκ
ἠξιώσατε
διαλυόμενοι |
[7, 12] |
δύναμιν
ἀπεδείξατο.
τοσοῦτος
γάρ
τις
|
ἄφνω |
εἰς
τὰς
πόλεις
τῶν
Οὐολούσκων |
[7, 68] |
ἅπαντα
τὰ
μέλη
τοῦ
σώματος
|
ἀφορήτους |
καὶ
δεινὰς
ἐμβαλεῖν
ἀλγηδόνας,
ὥστε |
[7, 28] |
ὑμᾶς
μάρτυρας.
τήν
τε
γὰρ
|
ἀφορίαν |
τῶν
σιτικῶν
καρπῶν
ἐπίστασθε
δήπου |
[7, 2] |
εἰς
ὀργήν,
ὡς
ἕτεροι
γράφουσιν.
|
ἀφορμαῖς |
δὲ
τῆς
τυραννίδος
ὁποίαις
ἐχρήσατο |
[7, 50] |
πλεονεξιῶν
καὶ
ταύταις
ταῖς
παρανομίαις
|
ἀφορμαῖς |
τῶν
ὕστερον
χρησάμενος
νόμους
τ´ |
[7, 24] |
νῦν
αὐτὰ
πωλεῖν
ψηφίσασθε
δικαίας
|
ἀφορμὰς |
ἔχοντες
καὶ
προφάσεις
εὐλόγους
τήν |
[7, 65] |
κύριος,
πολλὰς
ἂν
παράσχοι
λόγων
|
ἀφορμὰς |
τοῖς
ἐπαινεῖν
αὐτὸ
βουλομένοις
ἢ |
[7, 38] |
εὕρητο
δ´
αὐτοῖς
τῆς
κωλύσεως
|
ἀφορμὴ |
δικαία
καὶ
νόμιμος,
ᾗ
χρώμενοι |
[7, 37] |
αὐτοί
τε
προσεμηχανήσαντο
διατριβὴν
ἑτέραν
|
ἀφορμῇ |
τοιᾷδε
χρησάμενοι.
τοὺς
ἐκ
Σικελίας |
[7, 62] |
ποιῶσι
διὰ
τὸ
μηδεμίαν
εὑρίσκειν
|
ἀφορμὴν |
τυραννίδος
ἐπιθέσεως
φαινομένην,
ὑπὲρ
ἧς |
[7, 19] |
ἔξω
τὴν
δύναμιν·
εἰλήφεσαν
δ´
|
ἀφορμὴν
|
τῷ
ἐγχειρήματι
πρέπουσαν
ἐπιδρομάς
τε |
[7, 64] |
μᾶλλον
εἰς
ταῦτ´
ἐπερρώσθη
μεγάλης
|
ἀφορμῆς |
καὶ
φανερᾶς
λαβόμενον.
ἦν
γὰρ |
[7, 1] |
ὧν
αὐτὴν
ἔμελλον
ἐργάζεσθαι
κεκακωμένην,
|
ἀφορμῆς |
τ´
οὐ
πολλοῖς
εἰς
τὸν |
[7, 69] |
βουλὴ
δέους
ἀνάπλεως
ἐγένετο,
καὶ
|
ἀχανὴς |
ἦν
ἕκαστος
οὐκ
ἔχων
συμβαλεῖν, |
[7, 53] |
δὲ
μηθὲν
ἐξ
αὐτῶν
γένοιτ´
|
ἄχαρι. |
~Ταῦτα
μὲν
Ἄππιος
εἶπεν.
Μάνιος |
[7, 24] |
καὶ
προφάσεις
εὐλόγους
τήν
τ´
|
ἀχάριστον |
τοῦ
δήμου
καταβοήν,
ὡς
ὑφ´ |
[7, 60] |
αὐτῷ
μνησικακοῦντες
φαύλων,
ἔργων
δ´
|
ἀχαριστοῦντες |
καλῶν.
εἶναι
δὲ
καὶ
τὸν |
[7, 31] |
καὶ
τοὺς
λόγους,
ἐφ´
οἷς
|
ἄχθεσθε, |
πολιτικῶς
καὶ
μὴ
δυσοργήτως
ἐνέγκατε. |
[7, 29] |
ἡμᾶς,
ὦ
δημόται,
καὶ
μηθὲν
|
ἀχθεσθῆτε |
ἀκούοντες,
εἴ
γ´
οὐκ
ἀναμείναντες |
[7, 35] |
λόγοις
αὐτοῦ,
τῶν
δὲ
πάλιν
|
ἀχθομένων. |
καὶ
ἐπειδὴ
ἐπαύσατο
λέγων,
ἔτι
|
[7, 42] |
δι´
ἀπειρίαν
τῶν
κακῶν
μήτ´
|
ἄχθονται |
τοῖς
γεγονόσι
δεινοῖς
μήτε
κωλύουσιν |
[7, 72] |
δ´
ἐν
ἀσπίδος
κατασκευῇ,
ἣν
|
Ἀχιλλεῖ
|
δωρήσασθαί
φησιν
Ἥφαιστον.
ὑποθέμενος
γὰρ |
[7, 24] |
δύναιτο
πολὺν
ἀντισχεῖν
χρόνον
ὑπ´
|
ἀχρηματίας, |
εἰ
σπανίους
τε
καὶ
τιμίας |
[7, 44] |
ἐν
ᾧ
τετρύχωταί
θ´
ὑπ´
|
ἀχρηματίας |
καὶ
πολὺν
ἤδη
χρόνον
τῆς |
[7, 68] |
θάνατος
οὐ
πολὺς
ἐγένετο,
ἀλλ´
|
ἄχρι
|
νόσων
τὸ
δεινὸν
ἐχώρησεν·
τοῖς |
[7, 11] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
συγγένειαν
συλλαβόντες
|
ἄχρι |
πολλῆς
νυκτὸς
αἰκιζόμενοί
τε
καὶ |
[7, 54] |
λάβοι,
τάχα
μὲν
οὐδ´
ἐπέξεισιν
|
ἄχρι |
τέλους,
ἀλλ´
ἀρκεσθεὶς
αὐτῷ
τῷ |
[7, 55] |
τῷ
προσήκοντι
κόσμῳ,
φυλακὴν
οὐδεμίαν
|
ἄχρι |
τοῦδε
φαίνεσθε
πεποιημένοι.
καὶ
περὶ |