Livre, Chap.
[1, 51]	ταῖς δὲ λοιπαῖς κατὰ τὸ	καλούμενον	Ἀθήναιον, ἔνθα καὶ αὐτὸς Αἰνείας
[1, 66]	ἄλλης Ἰταλίας, μάλιστα δὲ τὸν	καλούμενον	Ἀλβανὸν οἶνον ἡδὺν καὶ καλόν,
[1, 47]	εἶχεν αὐτὴν Θρᾴκιον σύμμαχον Κρουσαῖον	καλούμενον	ἁπάντων προθυμότατον τῶν συναραμένων αὐτοῖς
[1, 61]	τὴν Εὐρώπην εἰς τὸν Μέλανα	καλούμενον	ἀφικνοῦνται κόλπον καὶ τυγχάνουσιν ἐν
[1, 52]	Σικελίαν καὶ ᾤκησαν περὶ ποταμὸν	καλούμενον	Κριμισὸν ἐν γῇ Σικανῶν, πρὸς
[1, 17]	πρῶτον μὲν γὰρ περὶ τὸ	καλούμενον	νῦν Ἀχαϊκὸν Ἄργος ᾤκησαν αὐτόχθονες
[1, 71]	ἑαυτῷ κατέλιπε τὸν ποταμὸν Ἄλβουλαν	καλούμενον	πρότερον. Τιβερίνου δὲ διάδοχος Ἀγρίππας
[1, 28]	περὶ τὴν ἀκρόπολιν, τὸ Πελαργικὸν	καλούμενον,	τούτους περιβαλεῖν. ~Ἐμοὶ μέντοι δοκοῦσιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/09/2005