Livre, Chap. |
[1, 58] |
εὑρίσκεσθαι
τῶν
ἐγχωρίων,
παρελθὼν
τὴν
|
ἁπάντων |
ἀνθρώπων
δικαίωσιν
αἴσχιον
ἢ
κάλλιον |
[1, 62] |
γίνεται
παῖς
αὐτῷ
Ἐριχθόνιος,
ὃς
|
ἁπάντων |
ἀνθρώπων
εὐδαιμονέστατος
λέγεται
γενέσθαι
τῆς |
[1, 85] |
ἡγεμόνα
ἕκαστοι
κυδαίνοντες
ὡς
ἐπιτήδειον
|
ἁπάντων |
ἄρχειν
ἐπῆρον,
αὐτοί
τε
οὐκέτι |
[1, 66] |
Φαλερίνου
λεγομένου
τῶν
γοῦν
ἄλλων
|
ἁπάντων |
διαφορώτατον.
~Ἐν
δὲ
τῇ
κτίσει |
[1, 3] |
ἐκράτησεν
Ἰταλίας
καὶ
ἐπὶ
τὴν
|
ἁπάντων |
ἐθάρρησεν
ἀρχὴν
προελθεῖν,
ἐκβαλοῦσα
μὲν |
[1, 72] |
ᾤμην
δεῖν
ὥσπερ
ὁμολογούμενα
πρὸς
|
ἁπάντων |
ἐξ
ἐπιδρομῆς
ἐπελθεῖν.
Κεφάλων
μὲν |
[1, 4] |
τὴν
ἄλλην
ἀρετὴν
ἐπὶ
τὴν
|
ἁπάντων |
ἡγεμονίαν
σὺν
χρόνῳ
παρελθούσης,
ἀλλὰ |
[1, 41] |
ἐχρήσαντο,
τοιόςδε·
ὡς
στρατηλάτης
γενόμενος
|
ἁπάντων |
κράτιστος
τῶν
καθ´
ἑαυτὸν
Ἡρακλῆς |
[1, 16] |
πόλεως
ὀνομάζεται
Σικελικόν·
καὶ
ἦσαν
|
ἁπάντων |
μάλιστα
τῶν
προσοικούντων
λυπηροὶ
τοῖς |
[1, 47] |
αὐτὴν
Θρᾴκιον
σύμμαχον
Κρουσαῖον
καλούμενον
|
ἁπάντων |
προθυμότατον
τῶν
συναραμένων
αὐτοῖς
τοῦ |
[1, 23] |
Καβείροις
καταθύσειν
δεκάτας
τῶν
προσγενησομένων
|
ἁπάντων, |
τελεσθείσης
δὲ
τῆς
εὐχῆς
ἐξελόμενοι |
[1, 46] |
ἄκρας
καὶ
προσβοηθησάντων
αὐτοῖς
Ἀχαιῶν
|
ἁπάντων |
τῆς
μὲν
ἄκρας
μεθίεται,
ἀνοίξας |
[1, 23] |
ἐξελόμενοι
καρπῶν
τε
καὶ
βοσκημάτων
|
ἁπάντων |
τὸ
λάχος
ἀπέθυσαν
τοῖς
θεοῖς, |
[1, 13] |
τὰ
λοιπὰ
μαθεῖν
κρινέτωσαν
ἐξ
|
ἁπάντων |
τὸ
πιθανώτατον.
~Τῶν
δὲ
πόλεων, |
[1, 41] |
γῆ
καὶ
θάλαττα
κοινὴ
ταῖς
|
ἁπάντων |
χρείαις
γενήσοιτο.
Ἀφίκετο
δὲ
εἰς |
[1, 38] |
δή
ποτε
ἦν
ἐν
ταῖς
|
ἁπάντων |
ψυχαῖς
παραμένον
ἐξαιρεθῇ
τῶν
εἰκόνων |