Livre, Chap.
[10, 32]	λαβόντες ᾠκοδομήσαντο, κομισαμένους τὰς δαπάνας,	ἃς	ἂν οἱ διαιτηταὶ γνῶσι, τῷ
[10, 11]	καὶ ἀκριβεστάτας ἀνάγκη γίνεσθαι ζητήσεις,	ἃς	ἂν οἱ κινδυνεύοντες ὑπὲρ αὑτῶν
[10, 36]	ἐχαρισάμην τούτου παρελέσθαι τὰς τιμὰς	ἃς	εἶχε καὶ τὰς ἐπὶ ταύταις
[10, 36]	παριόντων καὶ τὰς ἑαυτῶν πράξεις,	ἃς	ἐν τοῖς πολέμοις ἀπεδείξαντο, προφερομένων
[10, 17]	τοῦ περιόντος ὑπάτου τὰς ὑποσχέσεις,	ἃς	ἐποιήσατο πρὸς αὐτοὺς ὁ τεθνηκὼς
[10, 26]	λόγων τε πολλῶν καὶ κατηγοριῶν,	ἃς	ἐποιοῦντο κατ´ ἀλλήλων ἔν τε
[10, 3]	λόγων μὲν ἐκείνων καὶ κατηγοριῶν,	ἃς	ἐποιοῦντο κατὰ τῆς βουλῆς, οἱ
[10, 23]	τῆς πολεμίας συγκομίζειν, ἐπειδὴ κατανάλωντο	ἃς	οἴκοθεν ἔφερον, οὔτε μεταστρατοπεδεύσασθαι τῶν
[10, 48]	καὶ φθόνον καὶ μῖσος, καὶ	βλάβας	δὲ ἰδίας καὶ συμφορὰς τοῖς
[10, 37]	ἐμοῦ, τρεῖς δὲ πολιορκητικοὺς πρῶτος	ἐπιβὰς	πολεμίων τείχεσι καὶ κατασχών, ὀκτὼ
[10, 1]	μόνοι διὰ τὰς ἐν ἄστει	διατριβάς,	οἱ δὲ πολλοὶ ἐμπορευόμενοί τε
[10, 15]	ἀντιτάττειν, πρὸς δὲ τὰς πολιτικὰς	διατριβὰς	τὰ μέτρια καὶ εὐγνώμονα. ἐπειδὴ
[10, 1]	ἦν ὀγδοηκοστή, ἣν ἐνίκα στάδιον	Τορύμβας	Θεσσαλὸς ἄρχοντος Ἀθήνησι Φρασικλέους· ὕπατοι
[10, 7]	δὴ πολλοὶ τῶν πολιτῶν ἴσασι	πληγὰς	ἐλάμβανον ὑπ´ αὐτοῦ. ταῦτ´ ἐστὶν
[10, 23]	εἰς μάχην ἀνεκρούσθησαν καὶ πολλὰς	πληγὰς	λαβόντες εἰς τὸν αὐτὸν κατεκλείσθησαν
[10, 7]	καὶ ἐλπίδας ἔχοντα τοῦ ζῆν	ὀλίγας.	ταῦτα δ´ ἐγένετο Ποπλίου Σερουιλίου
[10, 16]	ὑψηλοὺς ὑφῆπτον ἀνέμῳ παραδιδόντες τὰς	φλόγας	ἐπιφόρῳ. ὅσοι δ´ ἦσαν ἀνδρειότατοι,
[10, 35]	ἐγένοντο καὶ τὰς τῶν πολλῶν	ὀργὰς	ἐπράυναν. ἔπειτα ταῖς ἑξῆς ἡμέραις
[10, 14]	τῶν ἐπικαιροτάτων τόπων τούς τε	φυγάδας	εἰσδέχεσθαι καὶ τοὺς δούλους εἰς
[10, 10]	κρύφα κατ´ ὀλίγους εἰσάγων καὶ	σποράδας,	ἡ δ´ ἄλλη δύναμις, ὅταν
[10, 26]	πόλεως, ἀπέκτειναν, γυναῖκας δὲ καὶ	παῖδας	αὐτῶν καὶ τὰ γηραιὰ τῶν
[10, 51]	ἑλέσθαι τοὺς μὲν εἰς τὰς	Ἑλληνίδας	πόλεις τὰς ἐν Ἰταλίᾳ, τοὺς
[10, 54]	ἐξειργάσαντο τοὺς ἄνδρας μεγάλας ὑποτείνοντες	ἐλπίδας	αὐτοῖς, εἰ τὰ τοῦ δήμου
[10, 23]	αὐτοὺς καὶ περιεχαράκου καὶ πολλὰς	ἐλπίδας	εἶχε λιμῷ πιεσθέντας παραδώσειν αὐτῷ
[10, 48]	ἀμφοτέρων οἱ μὲν ὑπόδικοι πολλὰς	ἐλπίδας	εἶχον ἐπὶ τῇ βουλῇ καὶ
[10, 7]	ἔφην, ἐμὲ δὲ ἡμιθανῆ καὶ	ἐλπίδας	ἔχοντα τοῦ ζῆν ὀλίγας. ταῦτα
[10, 46]	τοῖς ἐχθροῖς ὁδὸν καὶ πολλὰς	ἐλπίδας	ἔχω τρίβων ἐπιλήψεσθαί τινων, αἳ
[10, 28]	τὰς ἀγαθὰς προβαλλόμενοι τῶν ἔργων	ἐλπίδας·	καὶ εἴ τις ἄρα θεὸς
[10, 46]	ἡμᾶς ἐπὶ τὸν χάρακα· καὶ	ἐλπίδας	χρηστὰς ἔχετε. Ταῦτ´ εἰπὼν ἦγε
[10, 14]	Καπιτωλίου κατά τι θέσφατον ἀνειμέναι,	Καρμεντίδας	αὐτὰς καλοῦσιν· ἀναβιβάσας τὴν δύναμιν
[10, 25]	ἠξίωσε, φίλων τε καὶ συγγενῶν	δωρεὰς	προσφερόντων μεγάλας καὶ ἀντὶ παντὸς
[10, 28]	χωρήσομεν ἐπὶ τὸν ἀγῶνα τὰς	ἀγαθὰς	προβαλλόμενοι τῶν ἔργων ἐλπίδας· καὶ
[10, 41]	ὑπάτων καὶ μαρτυρομένων, ὅτι τῆς	βίας	ὁ δῆμος ἄρχει λόγον οὐκ
[10, 40]	κρείττονα ποιήσειν τὴν δίκην τῆς	βίας.	ταύτῃ γὰρ ἀφορμῇ χρήσεσθαι τοὺς
[10, 41]	ἀξιοῦσιν ὑπομένειν ἑώλους καὶ κατημαξευμένας	ἀντιλογίας.	ὡς δὲ τὸ πλεῖον τῆς
[10, 0]	~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ	ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ	ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ. ~Μετὰ δὲ τούτους
[10, 22]	δίκαια ὑφέξομεν ὑμῖν κατὰ τὰς	ὁμολογίας·	εἰ δὲ περὶ Τυσκλάνων ἀναπραξόμενοι
[10, 10]	γενομένας ὑμῖν πρὸς τὸν δῆμον	ὁμολογίας.	ὁρῶντες δέ, ὅτι ξενικῆς αὐτοῖς
[10, 24]	καὶ τὴν Κορβιῶνα κατὰ τὰς	ὁμολογίας	παρέδοσαν, τὰ ἐλεύθερα σώματα μόνον
[10, 33]	δημαρχικὴν ἐξουσίαν ἐπικαλεσαμένους, τῆς τε	στρατολογίας	ἀπολύειν ἔφασαν αὐτοὶ δὴ μόνοι
[10, 10]	τιμὰς καὶ ἄλλους μισθοὺς τῆς	ὑπουργίας.	κἀκεῖνος ὑπέσχηται στρατιὰν αὐτοῖς Αἰκανῶν
[10, 53]	καὶ τῆς περὶ τὰ θεῖα	λειτουργίας	ἀπέστησαν. ἐν ταύτῃ τῇ συμφορᾷ
[10, 58]	ἀρχὰς καὶ ἀπολύειν αὐτὸν ἠξίου	λειτουργίας	καὶ ὀχληρᾶς καὶ ἐπιφθόνου. τελευτῶν
[10, 48]	καὶ μῖσος, καὶ βλάβας δὲ	ἰδίας	καὶ συμφορὰς τοῖς προθυμότατα ὑπὲρ
[10, 12]	τοῦ κρατίστου καὶ δίχα πάσης	εὐλαβείας	ἐρῶ. πολλοῦ, μᾶλλον δὲ τοῦ
[10, 10]	ἐπὶ δεινοῖς ἀκούσμασι, καὶ δι´	εὐλαβείας	ἔχοντες, μὴ ταχύτερα δόξωμεν ὑμῖν
[10, 22]	ἀκμῇ ὄντας ἔφθειρεν. ἀφικομένης δὲ	πρεσβείας,	ἣν ἀπέστειλεν ἡ Ῥωμαίων βουλὴ
[10, 29]	δάκρυα ἐδύναντο. γενομένης δὲ πολλῆς	συμπαθείας	πρός τε τὰς ἡλικίας τῶν
[10, 17]	θέαις ἀναλαμβάνων τὸ πλῆθος εἰς	εὐπαθείας.	ὡς δ´ αἱ σκήψεις αὐτῷ
[10, 7]	πέπονθα, ὦ δημόται, μετὰ πάσης	ἀληθείας	εἰρημένα πρὸς ὑμᾶς. ~Ταῦτ´ εἰπόντος
[10, 11]	γένωνται καταφανεῖς, ἀποσπεύδειν τὴν τῆς	ἀληθείας	ἐξέτασιν; οἷς οὐκ ἂν δικαίως
[10, 10]	ἦν ἐπιμελῆ ζήτησιν ἐποιούμεθα τῆς	ἀληθείας.	ἐπεὶ δὲ ἡ τοῦ δαιμονίου
[10, 34]	κράτος, ἡ δὲ δημαρχικὴ τῆς	βοηθείας	ἕνεκα παρεληλυθυῖα τῶν κατισχυομένων, ᾗ
[10, 36]	ἔσωσα· ὃς ἐμοὶ τῆς τότε	βοηθείας	χάριν ἀποδιδοὺς τῆς ἡγεμονίας τοῦ
[10, 58]	καὶ οὗτοι πρὸς τοῦ Ἀππίου	κολακείας	ἕνεκα τῶν δημοτικῶν, διδάσκοντος ὅτι
[10, 5]	ἀντὶ τῆς ἑαυτοῦ πρὸς ἅπαντας	ἐπιεικείας	βίου τε, ὃς ἐμαρτυρεῖτο αὐτῷ
[10, 57]	γινόμενα, μετὰ πάσης ἀνασκοποῦντες ἕκαστα	ἐπιεικείας	τε καὶ δικαιοσύνης. ἐδόκει δὲ
[10, 22]	καὶ μερισάμενοι τριχῇ τάς τε	οἰκείας	καὶ τὰς παρὰ τῶν συμμάχων
[10, 47]	χρημάτων, ὧν ἐκ τῆς Τυσκλάνων	λείας	ἐπήγοντο πολλῶν πάνυ ὄντων. ὡς
[10, 11]	ὀξύς, καὶ ἡ μέλλησις τῆς	ἀσφαλείας	ἄωρος ἐν οὐ μέλλουσι δεινοῖς.
[10, 2]	παρόντων καὶ τῶν δημάρχων ὑπὲρ	ἀσφαλείας	τε καὶ σωτηρίας τῆς πόλεως
[10, 3]	νόμου, λόγους διεξιόντες ἐκ πολλῆς	ἐπιμελείας	καὶ παρασκευῆς· καὶ τοῦτ´ ἐφ´
[10, 36]	ἀπ´ αὐτῶν ἡδονάς τε καὶ	ὠφελείας,	καὶ τοῦ πλήθους ἀσμένως ἀκούοντος
[10, 60]	κοινοῦ συμφέροντος ἀλλαξαμένους τὰς αὑτῶν	ὠφελείας,	οὔτε παράδοξον οὔτ´ ἀνέλπιστον ἦν·
[10, 16]	καὶ ἐπὶ τὰς ἱερὰς ἐτάττοντο	σημείας	συνεπιρρέοντος καὶ τοῦ κατ´ ἀγροὺς
[10, 26]	πάντα ὑπ´ αὐτῶν τὰ μεταξὺ	Κρουστομερείας	τε καὶ Φιδήνης λέγοντες. Αἰκανοί
[10, 54]	διακλέψαι τὸν λοιπὸν χρόνον τῆς	ὑπατείας	διενοοῦντο. ἔτυχε δὲ τὸν ἕτερον
[10, 18]	ἀπογνῶτε δημαγωγίαν ἐπὶ τῆς ἐμῆς	ὑπατείας,	οὐ πρότερον ἀναστήσω τὸν στρατὸν
[10, 55]	ἔσεσθαι. ἑκόντες γὰρ ἀποστήσεσθαι τῆς	ὑπατείας	τοῖς ἀνθ´ αὑτῶν αἱρεθησομένοις, ἐὰν
[10, 56]	ὑποσχέσεις, κἀκεῖνοι παρελθόντες ἐξωμόσαντο τὰς	ὑπατείας.	τούτους ὁ δῆμος ἐπαινῶν τε
[10, 29]	οὐδὲ πρότερον ἠξιώσαμεν οὐδεμιᾶς ἀπολειφθῆναι	στρατείας,	ἀλλὰ καὶ ζῆν αἱρούμεθα σὺν
[10, 43]	τοῖς μὲν βουλομένοις μετέχειν τῆς	στρατείας	ἐπὶ σωτηρίᾳ τῆς πατρίδος γινομένης
[10, 18]	γεγονότας καὶ δεομένους ἀφεθῆναι τῆς	στρατείας,	ἐπὶ τούτοις ἔφη χαριεῖσθαι τὰς
[10, 20]	βουλῆς καὶ διατριβὴν λαμβανούσης τῆς	στρατείας	ἕτεροι παρῆσαν ἀπὸ τοῦ Λατίνων
[10, 59]	πελέκεις, ὅτι μὴ κατὰ τὰς	στρατείας	καὶ τὰς ἄλλας ἐξόδους τὰς
[10, 5]	βοήθειαν. καὶ διεξῄει τάς τε	στρατείας	πάσας καὶ τοὺς ἀγῶνας ἅπαντας,
[10, 7]	ὡς δὲ ἀνέστρεψαν ἀπὸ τῆς	στρατείας,	πολλάκις αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν
[10, 20]	ἐὰν δέ τινες ἀπολειφθῶσι τῆς	στρατείας	Ῥωμαίων ἢ τῶν συμμάχων, ὡς
[10, 3]	καταλύειν ἀξιοῦντας τὸν πάτριον τῆς	πολιτείας	κόσμον αἰτίους ἀπέφαινον τῆς ταραχῆς.
[10, 57]	παραλαβόντες οἱ νομοθέται τὰ πράγματα	πολιτείας	κόσμον τοιόνδε τινὰ καθίστανται· εἷς
[10, 54]	δήμου πράγματα ἕλοιντο, τιμῆς καὶ	δυναστείας.	εἰσῆλθε γάρ τις τὸν Ἄππιον
[10, 60]	ἀποθησομένων τῶν δέκα ἀνδρῶν τὰς	δυναστείας,	ὅταν τὸν ἐνιαύσιον ἐκτελέσωσι χρόνον,
[10, 31]	δήμαρχοι παρασπάσαντές τι τῆς ὑπατικῆς	δυναστείας.	τὸν μὲν γὰρ ἔμπροσθεν χρόνον
[10, 6]	αὐτῷ τὰς ἐν τοῖς πολέμοις	ἀριστείας·	καὶ ὑμῶν ὅσοι συνεπαθεῖτε ἀρτίως
[10, 53]	ἐρρωμένοις ἡ τοῦ πνεύματος ἀποφορὰ	ταχείας	ἔφερε τοῖς σώμασι τὰς τροπάς,
[10, 6]	αὐτὸς ἦσθα, καὶ ἡ τῆς	καλοκἀγαθίας	δόξα οὐκ ἐκ τοῦ δικαίου
[10, 2]	καὶ ἀνήκεστος ἐξ ἐκείνης τῆς	φιλονεικίας	ἀναστήσεται τῇ πόλει συμφορά. συνήπτετο
[10, 36]	τε θαυμαστὸς ὁ ἀνὴρ καὶ	ἡλικίας	ἐν τῷ κρατίστῳ δυεῖν δέοντα
[10, 5]	δ´ ἴσως καὶ παθεῖν, οὔτε	ἡλικίας	ἐν τῷ κρατίστῳ ὄντι οὔτε
[10, 15]	τὰ παρακείμενα πεδία· ὅσοι δ´	ἡλικίας	ἐν τῷ παρηκμακότι ἦσαν καὶ
[10, 47]	δάκρυα προὔπεσεν ὁρῶν μὲν τὰς	ἡλικίας	τῶν ἀνδρῶν, ἐνθυμούμενος δὲ τὰς
[10, 29]	πολλῆς συμπαθείας πρός τε τὰς	ἡλικίας	τῶν ἀνδρῶν καὶ πρὸς τὰς
[10, 53]	ἐκείνοις νόσους μετελάμβανον, ὥστε πολλὰς	οἰκίας	ἐξερημωθῆναι δι´ ἀπορίαν τῶν ἐπιμελησομένων.
[10, 7]	γενομένης καὶ πολλῆς ἐξ ἁπάντων	προσδοκίας	μικρὸν ἐπισχὼν ὁ Οὐολούσκιος εἶπεν·
[10, 23]	δ´ εἰς Ῥώμην περὶ τούτων	ἀγγελίας	Κόιντος Φάβιος ὁ καταλειφθεὶς ἐπὶ
[10, 45]	μηδὲν ἀποδοῦναι δόξαν αἰσχίστην ἐνεγκάμενον	δειλίας,	ἢ κακῶς καὶ ἀδήλως κατακοπέντα
[10, 24]	ἐπιπρεσβεύεσθαι πρὸς τὸν Κοίντιον περὶ	φιλίας	{διαλεγόμενοι} ὁ δὲ τοῖς μὲν
[10, 22]	αὐτοῖς πρὸς ἐκείνους ὁμολογιῶν περὶ	φιλίας.	ἡγεῖτο δὲ τῆς στρατιᾶς Γράγχος
[10, 22]	Αἰκανοὶ πολεμοῦσι τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις,	φιλίας	τ´ αὐτοῖς ὀμωμοσμένης νεωστὶ καὶ
[10, 26]	Πολύμναστος Κυρηναῖος, Ἀθήνησι δὲ ἄρχων	Καλλίας,	ἐφ´ οὗ τὴν ὕπατον ἀρχὴν
[10, 24]	ὁ καρπὸς διὰ τὰς ἐμὰς	ἀσχολίας,	καὶ πεινήσομεν ἅπαντες κακῶς. μετὰ
[10, 58]	δημοτικῶν, διδάσκοντος ὅτι δίκαιόν ἐστι	μιᾶς	ἀρχῆς κατὰ πάντων ἀποδεικνυμένης εἶναί
[10, 57]	τῶν ἄλλων ἀρχείων τῇ πόλει	μιᾶς	διοικούσης ἅπαντα ἡγεμονίας σώφρονος, ἧς
[10, 44]	φέρουσαν ἐπ´ αὐτοὺς ἔξω τῆς	μιᾶς,	ᾗ καταβήσονται οἱ πολέμιοι πρὸς
[10, 60]	τοῖς πατρικίοις πρὸς τοὺς δημοτικοὺς	ἐπιγαμίας	συνάψαι· δι´ οὐδὲν ὡς ἐμοὶ
[10, 23]	δυνάμεως ταύτης Τίτος Κοίντιος ὁ	ταμίας	ἀνὴρ ὑπατικός. πρὸς δὲ τὸν
[10, 21]	ἐκέλευσεν ἀναφέρειν, ἀνδράποδα δὲ τοὺς	ταμίας	παραλαμβάνοντας καὶ τὰ λοιπὰ λάφυρα
[10, 29]	ὑμῶν, ὥσπερ οὐδὲ πρότερον ἠξιώσαμεν	οὐδεμιᾶς	ἀπολειφθῆναι στρατείας, ἀλλὰ καὶ ζῆν
[10, 8]	οὔθ´ ἑορτάζων οὔτ´ ἄλλης εὐφροσύνης	οὐδεμιᾶς	ἑαυτῷ μεταδιδούς. τοῖς μέντοι δημάρχοις
[10, 17]	τὴν πόλιν ἠνάγκασαν ἐκλιπεῖν· καὶ	οὐδεμιᾶς	ἔτι κληθείσης ἐπὶ τὴν ψηφοφορίαν
[10, 18]	ἀναστήσω τὸν στρατὸν ἐκ τῆς	πολεμίας,	πρὶν ἢ πᾶς ὁ τῆς
[10, 23]	οὔθ´ ἑαυτοῖς τροφὰς ἐκ τῆς	πολεμίας	συγκομίζειν, ἐπειδὴ κατανάλωντο ἃς οἴκοθεν
[10, 50]	ἀξίαν ὥρισαν, μέγιστον ἀποδείξαντες ὅρον	ζημίας	δύο βοῦς καὶ τριάκοντα πρόβατα.
[10, 42]	τε καὶ τῆς εἰς χρήματα	ζημίας	εὐδιόρθωτον ἐχούσης τοῖς πεπονθόσι τὴν
[10, 27]	καὶ τῶν πολεμίων ὡς δι´	ἐρημίας	ἐλαυνόντων κατ´ ἐλπίδα τοῦ μηδεμίαν
[10, 8]	ἡ δίκη, οὐ μικρᾶς ἐμπεσούσης	φιλοτιμίας	καὶ ζητήσεως ὑπὲρ τοῦ σώματος,
[10, 5]	ἢ δι´ ὕβριν, ἀλλ´ ὑπὸ	φιλοτιμίας	μειρακιώδους γεγονότα ἐπιδεικνύμενος, δι´ ἣν
[10, 30]	λόγον καὶ τὸν ὑπὲρ τῆς	ἰσοτιμίας,	καὶ πάντας ἑξῆς ζητήσειν, ὅ
[10, 15]	διάγνωσιν, ὃν εἰσέφερον ὑπὲρ τῆς	ἰσονομίας,	καὶ σπουδάσειν, ὅπως ἐπὶ τῆς
[10, 35]	παρειλκυσμένον καὶ τὸν περὶ τῆς	ἰσονομίας,	ὃν οἱ πρὸ αὐτῶν δήμαρχοι
[10, 41]	τοῦ θορύβου τε καὶ τῆς	ἀκοσμίας	τῶν ἐκκλησιαζόντων. οἱ μὲν γὰρ
[10, 54]	τινες ἔφασαν ὑπὸ λύπης καὶ	ἀθυμίας	ἐμπεσούσης τῷ ἀνδρὶ τηκεδόνα δυσαπάλλακτον
[10, 52]	ἀλλ´ ἐπαινέσας τοὺς δημάρχους τῆς	προθυμίας	ἀποδώσειν ἔφη τὴν καταδίκην. ἱερὰν
[10, 58]	βουλῇ δεξαμένου καὶ μετὰ πλείστης	προθυμίας	ἐπιψηφίσαντος αὐτοὶ μὲν οἱ δέκα
[10, 25]	εὖ ποιεῖν, ἐπαινέσας αὐτοὺς τῆς	προθυμίας	οὐθὲν τῶν διδομένων ἔλαβεν, ἀλλ´
[10, 20]	πόλει τά τε ἄλλα μετὰ	προθυμίας	συμπράττοντες διετέλουν, καὶ ἐν τῇ
[10, 15]	ἐὰν ὁ δῆμος συνάρηται μετὰ	προθυμίας	τοῦ πολέμου καὶ καταστῇ τὰ
[10, 49]	καὶ πατρικίους· ἐν οἷς ἦν	νεανίας	οὐκ ἀφανὴς οὔτε κατὰ γένους
[10, 38]	σιωπῶ, ἀλλ´ εἰς τοῦτο προεληλύθασιν	ὑπερηφανίας,	ὥστ´ οὐδὲ φωνὴν ἀξιοῦσί τινα
[10, 8]	βίον ὑπὸ λύπης τε καὶ	πενίας,	οὔτε πόλιν ὁρῶν οὔτε φίλους
[10, 52]	ἄλλος κόσμος εἰς ἐπίδειξιν τῆς	ἡγεμονίας	ἀποχρῶν. καὶ τὸ ἔτος ἐτελεύτα.
[10, 59]	ἐκεῖνο καὶ μέτριον σχῆμα τῆς	ἡγεμονίας	οὐδὲ διαμειβομένους τὰ παράσημα τῆς
[10, 37]	τὰ φανερώσαντά με καὶ εἰς	ἡγεμονίας	προαγαγόντα γενναῖα ἔργα. ἐπεὶ δ´
[10, 57]	τῇ πόλει μιᾶς διοικούσης ἅπαντα	ἡγεμονίας	σώφρονος, ἧς ἀρχηγὸς Ἄππιος εἶναι
[10, 36]	τότε βοηθείας χάριν ἀποδιδοὺς τῆς	ἡγεμονίας	τοῦ τάγματος ἀφίστατό μοι καὶ
[10, 36]	ἐξ οὗ στρατιωτικῆς ἀεί τινος	ἡγεμονίας	τυγχάνω, τοτὲ μὲν σπείρας ἡγούμενος,
[10, 29]	τῶν ἀνδρῶν καὶ πρὸς τὰς	ἀξίας	μικρὸν ἐπισχὼν ὁ ὕπατος· Οὐκ
[10, 41]	τῆς ἀγορᾶς ὑπὸ θορύβου καὶ	ἀταξίας	κινούμενον ἐπ´ αὐτοὺς} οὐ παρίεσαν,
[10, 54]	καὶ νόμους καταστήσασθαι τῇ πατρίδι	ὁμονοίας	τε καὶ εἰρήνης καὶ τοῦ
[10, 49]	μυρία. καὶ τοῦτ´ οὐκ ἄνευ	προνοίας	τινὸς ὁ Σίκκιος ποιῆσαί μοι
[10, 51]	ἀδικῶν, ἀλλὰ τῆς πρὸς ὑμᾶς	εὐνοίας	ἕνεκα, φορτικὸς ἂν εἴην {ἔγωγε}
[10, 1]	ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ. ~Μετὰ δὲ τούτους	ὀλυμπιὰς	μὲν ἦν ὀγδοηκοστή, ἣν ἐνίκα
[10, 26]	τὰς δυνάμεις. ~Μετὰ δὲ τούτους	ὀλυμπιὰς	μὲν ἦν ὀγδοηκοστὴ καὶ πρώτη,
[10, 61]	~Μετὰ δὲ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν	ὀλυμπιὰς	μὲν ἦν ὀγδοηκοστὴ καὶ τρίτη,
[10, 10]	{τοὺς} ἐναντιωθέντας ποτὲ αὐτοῖς περὶ	ἐλευθερίας	ἢ τὸ λοιπὸν ἐναντιωσομένους. ὅταν
[10, 29]	ἔχειν, νόμους καταστησάμενοι φύλακας τῆς	ἐλευθερίας,	οἷς ἅπαντες ἀεὶ χρησόμεθα. εἰ
[10, 10]	ἐάν τινες ἄρα περιέχωνται τῆς	ἐλευθερίας.	ταῦτ´ ἐστίν, ἃ βεβούλευνται ὑπὸ
[10, 27]	ἄλλων τινὰ πρεσβυτέρων, οἷς ἐστιν	ἐλευθερίας	τε καὶ δόξης ἀγαθῆς λόγος.
[10, 24]	βοήθειαν ἀπεγνωκότες πολιορκούμενοί τε πολλαχόθεν	ἱκετηρίας	ἀναλαβόντες ἐπιπρεσβεύεσθαι πρὸς τὸν Κοίντιον
[10, 42]	ἵνα μὴ τοῦτ´ αὐτοῖς γένηται	σωτηρίας	αἴτιον, ἀλλὰ τὰς οὐσίας αὐτῶν
[10, 2]	δημάρχων ὑπὲρ ἀσφαλείας τε καὶ	σωτηρίας	τῆς πόλεως ἐσκόπουν. ~Τὸ μὲν
[10, 4]	καὶ οἱ νέοι αὐτῶν καθ´	ἑταιρίας	διεξιόντες ἀνὰ τὴν πόλιν καὶ
[10, 55]	λόγους· κεφάλαια δ´ αὐτοῦ τῆς	δημηγορίας	τοιάδε ἦν, ὅτι τὸ μὲν
[10, 15]	λόγον εὐπρεπῆ διεξελθὼν τελευτῶν τῆς	δημηγορίας	ὤμοσεν, ἐὰν ὁ δῆμος συνάρηται
[10, 26]	νόμου διαγνώσεως, ὃν ὑπὲρ τῆς	ἰσηγορίας	εἰσέφερον, ὅ τε δῆμος αὐτοῖς
[10, 29]	τὸ μεταδοῦναι τῷ δήμῳ τῆς	ἰσηγορίας,	οὐκέτι φιλονεικοῦμεν ὑμῖν· αἰτησόμεθα δ´
[10, 32]	ὡς δ´ ἀπελύσατο ταύτας τὰς	κατηγορίας,	τὸν ὑπὲρ τοῦ λόφου νόμον
[10, 53]	γὰρ ὑπό τε αἰσχύνης καὶ	εὐπορίας	τῶν πρὸς τὰς ταφὰς ἐπιτηδείων
[10, 53]	οὔτε πολεμικὸν οὔτε πολιτικὸν εἰς	ἱστορίας	ἀφήγησιν ἐλθεῖν ἄξιον. ~Εἰς δὲ
[10, 10]	κρύφα παρασκευασθείσης καὶ οὐδὲ ταύτης	μετρίας,	ἄνδρα προσειλήφασιν εἰς ταῦτα τῶν
[10, 29]	καιρῷ περὶ ὑμᾶς γεγονότες ἀξιοῦμεν	μετρίας	παρ´ ὑμῶν τυχεῖν χάριτος, ὥσπερ
[10, 24]	καὶ τὰς παρὰ τῶν συμμάχων	ἐπικουρίας	μεταπεμψάμενος ἱππάρχην τ´ ἀποδείξας Λεύκιον
[10, 15]	συμφέροντος ἀλλαξαμένων, τῆς τε ἔξωθεν	ἐπικουρίας	οὐ λαβούσης χρόνον ἱκανὸν εἰς
[10, 53]	τελευτῶντες δὲ οἱ μὲν ἀπ´	ὀλιγωρίας	τοῦ καλοῦ, οἱ δὲ τἀπιτήδεια
[10, 1]	μὲν οὐδεμίαν ἐξήγαγον οὔτε ἐπὶ	τιμωρίας	ἀναπράξει τῶν ἀδικούντων σφᾶς τε
[10, 11]	ἀλλ´ ἐπαμῦναί τε καὶ συναγανακτῆσαι	τιμωρίας	ἡμῖν συνεισπράξαντας παρὰ τῶν ταῦτα
[10, 43]	καὶ τὰς ἐκ τῶν νόμων	τιμωρίας	οὐ συγχωρούντων ποιεῖσθαι κατὰ τῶν
[10, 35]	καὶ τὰς ἐκ τῶν νόμων	τιμωρίας	παρ´ ἐκείνων λαμβάνειν. εἰ μὲν
[10, 13]	οὐκ εἶχον πρόνοιαν, ἀφορμὴν δὲ	διχοστασίας	ἐζήτουν καὶ θορύβου. ~Ἐν τοιαύτῃ
[10, 43]	ἄνδρα διὰ πολλὰς καὶ μεγάλας	εὐεργεσίας,	ἐξιόντος ἐπὶ τὸν πόλεμον οὐκ
[10, 57]	καὶ τὴν ἀκριβεστάτην ποιούμενοι τῆς	νομοθεσίας	ἐξέτασιν. ἐπειδὴ δ´ ἀποχρώντως ἐφαίνετο
[10, 19]	τῶν κρειττόνων κατισχυομένους, μήτε καινῆς	νομοθεσίας	πόθον ἔχειν ἔτι τοὺς ἐν
[10, 56]	ἐν ἀρχαιρεσίαις ὑπὸ τῆς λοχίτιδος	ἐκκλησίας	Ἄππιος μὲν Κλαύδιος καὶ Τίτος
[10, 31]	τὸν μὲν γὰρ ἔμπροσθεν χρόνον	ἐκκλησίας	μόνον ἦσαν οἱ δήμαρχοι κύριοι,
[10, 50]	μὲν οὖν ἐπὶ τῆς λοχίτιδος	ἐκκλησίας	νόμον ἐκύρωσαν, ἵνα ταῖς ἀρχαῖς
[10, 16]	θανάτου μοίρας. ~Λυθείσης δὲ τῆς	ἐκκλησίας	περὶ δείλην ὀψίαν συνέρρεον ἐπὶ
[10, 33]	οἱ δήμαρχοι προσειληφέναι χεῖρα ἀξιόμαχον	ἐκκλησίας	τε συνεχεῖς ἐποιοῦντο καὶ τοὺς
[10, 5]	καὶ φαῦλα καὶ οὐκ ἄξια	δημοσίας	ὀργῆς εἶναι λέγων καὶ οὐδὲ
[10, 32]	μὴ στασιάζειν ἔτι περὶ τῆς	δημοσίας	χώρας τοὺς πένητας, ἣν οἱ
[10, 13]	βουλή, μηνύματα οὐ κατὰ τούτων	συνωμοσίας,	ἀλλὰ καθ´ ὑμῶν δόλου καὶ
[10, 11]	οὐχὶ συνδιεφθάρθαι καὶ κοινωνεῖν τῆς	συνωμοσίας,	ἔπειτα ὑπὲρ αὑτῶν δεδιότας, ἵνα
[10, 12]	ὑπολάβωσιν οὗτοι κοινωνὸν εἶναι τῆς	συνωμοσίας,	ἣν ἐφ´ ὑμῖν καὶ τῷ
[10, 34]	ὑπάτων καὶ τῆς περὶ αὐτοὺς	συνωμοσίας	οὐ μόνον εἰς τὴν ἐξουσίαν,
[10, 11]	παρὰ τῶν ἀρξάντων τῆς ἀθεμίτου	συνωμοσίας.	πρῶτον δὲ πάντων ἀξιοῦμεν ὑμᾶς,
[10, 53]	σφίσιν ἐπικουρήσοντος, ἅπαντες ἐπί τε	θυσίας	καὶ καθαρμοὺς ἐτράποντο· καὶ πολλὰ
[10, 17]	τῆς πόλεως ἐπιτελῶν, τοτὲ δὲ	θυσίας	τοῖς θεοῖς χαριστηρίους ἀποδιδούς, τοτὲ
[10, 60]	πολιτῶν, πολλοὺς δ´ ἀφαιρούμενοι τὰς	οὐσίας	ἀδίκως. ἵνα δ´ αὐτοῖς εὐπρεπῶς
[10, 8]	πατὴρ αὐτοῦ τὰ πλεῖστα τῆς	οὐσίας	ἀπεμπολήσας καὶ τὰ ὁμολογηθέντα ὑπὸ
[10, 42]	γένηται σωτηρίας αἴτιον, ἀλλὰ τὰς	οὐσίας	αὐτῶν ἱερὰς εἶναι Δήμητρος, τὸ
[10, 33]	τε τὰ σώματα καὶ τὰς	οὐσίας	αὐτῶν πικρῶς χρώμενοι. ταῦτα ποιούντων
[10, 42]	βοήθεια, τοῖς τε ἀνδράσι τὰς	οὐσίας	οἱ πατρίκιοι παρὰ τῶν ὠνησαμένων
[10, 17]	βαρυνόμενοι καὶ βασιλικὰς οὐ διώκοντες	ἐξουσίας,	ἀλλὰ καὶ διδομένας ἀναινόμενοι· φανήσονται
[10, 59]	δέκα τὰ παράσημα τῆς βασιλικῆς	ἐξουσίας	ἅπαντες ἐπαγόμενοι. ὁ δὲ δῆμος
[10, 54]	εἰς φιλαρχίαν ἀπαραχώρητον ὑπὸ μεγέθους	ἐξουσίας	διαφθαρεὶς καὶ ὀλίγου ἐδέησεν ἐπὶ
[10, 26]	ἔτος ἐπὶ τῆς αὐτῆς ὄντες	ἐξουσίας	ἐκώλυον, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς
[10, 57]	ἐπὶ τὸ δημοτικώτερον τὸ τῆς	ἐξουσίας	ἐπίφθονον ὀλίγῳ τινὶ διήλλαττον ὀφθῆναι
[10, 19]	γὰρ αὐτὸν ἐπὶ τῆς ὑπατικῆς	ἐξουσίας	ἡ βουλὴ πολλὰς προσφέρουσα δεήσεις,
[10, 58]	μὴ ταραχώδεις τινὲς ἄνθρωποι τηλικαύτης	ἐξουσίας	λαβόμενοι κακόν τι μέγα ἐργάσωνται.
[10, 61]	ἄρξαντες δεύτερον ἐπὶ τῆς αὐτῆς	ἐξουσίας	μένοντες.
[10, 57]	λοιπὰ παράσημα τῆς ὑπατικῆς εἶχεν	ἐξουσίας,	ὃς βουλήν τε συνεκάλει καὶ
[10, 19]	ἐπαινεῖν ἔφη τὸ ἀπαραχώρητον τῆς	ἐξουσίας	οὔτε αὐτὸς εἰς ὁμοίαν ἐκείνοις
[10, 59]	δὲ πλεῖστα ἐπὶ τῆς ἑαυτῶν	ἐξουσίας	ποιοῦντες. ἐνστάσης δὲ τῆς ἡμέρας,
[10, 60]	θεασαμένοις ἅπασιν, ὃ τῆς βασιλικῆς	ἐξουσίας	σημεῖον ἐνομίζετο εἶναι, πολὺ παρειστήκει
[10, 60]	τοὺς πλείους φανῆναι τυραννικῆς κόλακας	ἐξουσίας,	τοῦ κοινοῦ συμφέροντος ἀλλαξαμένους τὰς
[10, 39]	τοὺς ὑπάτους ἔξεστι παῦσαι τῆς	ἐξουσίας,	τοὺς ἰδιώτας οἷς πρὸς τὰ
[10, 17]	ἡγούμενος, ὅτι μισῶν αὐτοὺς ἀνὴρ	ἐξουσίας	ὑπατικῆς ἔσται κύριος, ἡ βουλὴ
[10, 13]	εἰάσατε, καὶ τοσοῦτον φύλακα τῆς	ἀριστοκρατίας	ἀναρπαζόμενον ὑπ´ αὐτῶν περιείδετε. τοιγαροῦν
[10, 26]	καταγραφὴν καὶ τὴν ἔξοδον τῆς	στρατιᾶς	γενέσθαι, λόγων τε πολλῶν καὶ
[10, 22]	περὶ φιλίας. ἡγεῖτο δὲ τῆς	στρατιᾶς	Γράγχος Κοίλιος, ἀνὴρ δραστήριος ἀρχῇ
[10, 24]	στρατόπεδα, μέρος μέν τι τῆς	στρατιᾶς	ἐπὶ τοῖς μετεώροις ἔταξεν, ὡς
[10, 23]	Ναύτιον ἐπὶ τῆς ἐν Σαβίνοις	στρατιᾶς	ὄντα γράμματα διαπέμψας τά τε
[10, 23]	ἔπαρχος ἀπὸ τῆς σὺν αὐτῷ	στρατιᾶς	ὅσον ἦν ἀκμαιότατόν τε καὶ
[10, 20]	πόλει τρίτην μοῖραν τῆς ἐπιχωρίου	στρατιᾶς.	Φάβιος μὲν οὖν ἐπὶ τοὺς
[10, 42]	τοῦ πλήθους τῶν ὑπὸ τὰς	αἰτίας	ἀχθησομένων ὅσον εἶναι χρή, καὶ
[10, 22]	φυλάττοντες τὰ τῆς νεωστὶ γενομένης	συμμαχίας	δίκαια, ἔργῳ δὲ καὶ οὗτοι
[10, 15]	Κλαύδιος οὐθὲν ἠξίου δεῖσθαι τοιαύτης	συμμαχίας,	ἥτις οὐχ ἑκούσιος, ἀλλ´ ἐπὶ
[10, 57]	καὶ τὸν ὑπὲρ ὅλης τῆς	δεκαδαρχίας	ἔπαινον ἐκεῖνος ἐφέρετο παρὰ τοῦ
[10, 57]	ἡ Ῥωμαίων πόλις ὑπὸ τῆς	δεκαδαρχίας	ἐπιτροπευθῆναι. μάλιστα δ´ αὐτῶν ἐπῃνεῖτο
[10, 58]	ἐπαινούμενος ἦν ὁ τῆς τότε	δεκαδαρχίας	ἡγεμὼν Ἄππιος, καὶ πᾶς ὁ
[10, 61]	Κλαύδιος τρίτον ἔτος ἡγούμενος τῆς	δεκαδαρχίας	κατὰ τὸ ἑξῆς, οἱ δὲ
[10, 31]	οὕτως οἰόμενοι μάλιστα τὸ τῆς	δημαρχίας	ἀκατάλυτον ἔσεσθαι κράτος, ἐὰν τὸ
[10, 30]	ἀλλὰ καὶ τὸν περὶ τῆς	κληρουχίας	αὖθις προθήσειν λόγον καὶ τὸν
[10, 42]	ἐν τῷ δήμῳ περὶ τῆς	κληρουχίας	διελθὼν λόγους. ἔδοξε δ´ οὖν
[10, 35]	αὖθις τόν τε περὶ τῆς	κληρουχίας	νόμον ἔτη τριάκοντα παρειλκυσμένον καὶ
[10, 38]	τὸν μὲν εἰπόντα περὶ τῆς	κληρουχίας	Σπόριον Κάσσιον, τρισὶ μὲν ὑπατείαις
[10, 13]	ἀξιοῦσιν οὐθένα ὑμῶν, ἀλλ´ εἰς	ὑποψίας	καὶ διαβολὰς ἄγοντες ὡς κοινωνοῦντα
[10, 9]	καὶ πάντων ἀλλήλους ἐχόντων δι´	ὑποψίας	καὶ φυλακῆς, οἱ μὲν ὕπατοι
[10, 12]	γὰρ βίος ἀπολύει με πάσης	ὑποψίας	τοιαύτης. ἃ δὲ νομίζω τῇ
[10, 60]	τύχαις τοὺς πλείους φανῆναι τυραννικῆς	κόλακας	ἐξουσίας, τοῦ κοινοῦ συμφέροντος ἀλλαξαμένους
[10, 29]	τὸ ἴσον ἔχειν, νόμους καταστησάμενοι	φύλακας	τῆς ἐλευθερίας, οἷς ἅπαντες ἀεὶ
[10, 44]	ὀκτακόσιοι πολλῶν ἀθληταὶ πολέμων, τεταραγμένους	σκηνοφύλακας	ἀπροσδόκητοι προσπεσόντες τῷ τολμηρῷ ἑλεῖν.
[10, 21]	οὐδεμίαν αὐτοῖς ἀναστροφὴν ἔτι δοὺς	κλίμακας	προσέφερε τοῖς τείχεσι καὶ κριοῖς
[10, 43]	ἐκεῖνος, οὐδ´ ἔπιπτον ὑπὸ τὰς	ἀνάγκας	τῶν νόμων, τιμῶντες δὲ τὸν
[10, 4]	νόμους εἰσηγεῖσθαι καὶ τούτους ἀπροβουλεύτους.	συνθήκας	γὰρ εἶναι κοινὰς πόλεων τοὺς
[10, 22]	ὅτε τὰς πρὸς ὑμᾶς ἐποιούμεθα	συνθήκας.	εἰ μὲν οὖν τῶν ὑμετέρων
[10, 35]	πρὸς τοὺς πατρικίους, ἐπειδὴ τὰς	συνθήκας	ἔλυσαν ἐκεῖνοι τὰς γενομένας αὐτοῖς
[10, 21]	Αἰκανοὺς πρεσβευσαμένους ὑπὲρ εἰρήνης ἐποιήσατο	συνθήκας	περὶ καταλύσεως τοῦ πολέμου, ἐν
[10, 59]	ὅρκια τεμόντες ἀπόρρητα τῷ πλήθει	συνθήκας	σφίσιν αὐτοῖς ἔθεντο περὶ μηδενὸς
[10, 26]	εὐθὺς ἁλισκομένης τῆς πόλεως, ἀπέκτειναν,	γυναῖκας	δὲ καὶ παῖδας αὐτῶν καὶ
[10, 38]	δὲ δεινότητα περί τε τὰς	στρατηγικὰς	πράξεις καὶ περὶ τὰ πολιτικὰ
[10, 13]	δῆμον ὑφέξοντα τῶν ἐνθάδε ῥηθέντων	δίκας.	ἀλλ´ ὑπὲρ μὲν τούτων ἕτερος
[10, 42]	δῆμον ἄγειν, ὧν ἔπραξαν ὑφέξοντας	δίκας·	ἐγκαλεῖν δ´ αὐτοῖς, ὅτι τῶν
[10, 5]	θεῖν κατὰ τὸν νόμον ὑπέχειν	δίκας,	ἐπὶ τῶν ὑπάτων τῆς κρίσεως
[10, 22]	εἰ δὲ περὶ Τυσκλάνων ἀναπραξόμενοι	δίκας	ἥκετε, οὐθείς ἐστιν ὑμῖν πρὸς
[10, 42]	συγχωρεῖν τοῖς δημάρχοις ἐπιτελέσαι τὰς	δίκας,	ἵνα μή τι μεῖζον κωλυθέντες
[10, 1]	αὐτῶν ἔταττον τοῖς δεομένοις τὰς	δίκας,	καὶ τὸ δικαιωθὲν ὑπ´ ἐκείνων
[10, 42]	γὰρ τῶν ἀνδρῶν ἐρήμους τὰς	δίκας,	ὅ τε δῆμος ἀγριαινόμενος ἐπαύσατο,
[10, 22]	τουτωνὶ Τυσκλάνων ἐχθρῶν ὄντων ἀναπράττεσθαι	δίκας,	οὐθενὸς ἡμῖν διωμολογημένου περὶ αὐτῶν,
[10, 60]	οἳ διημείβοντο ἀλλήλοις καταχαριζόμενοι τὰς	δίκας.	πολλὰ δὲ τῶν ἐγκλημάτων καὶ
[10, 39]	ζητεῖτε, ὅπως παρ´ αὐτῶν λήψεσθε	δίκας	ταῖς γοῦν ψήφοις, ἐν αἷς
[10, 42]	κατὰ τῶν ἀνδρῶν ἔδει συντελεῖσθαι	δίκας.	τοῖς δ´ ὑπάτοις καὶ τῶν
[10, 17]	πενίαν δικαίαν οὐ βαρυνόμενοι καὶ	βασιλικὰς	οὐ διώκοντες ἐξουσίας, ἀλλὰ καὶ
[10, 15]	εἶναι δοκῇ, Λατίνους τε καὶ	Ἕρνικας	παρακαλεῖν, ἐὰν δ´ ἀνάγκη, καὶ
[10, 15]	δίκαια ἀντιτάττειν, πρὸς δὲ τὰς	πολιτικὰς	διατριβὰς τὰ μέτρια καὶ εὐγνώμονα.
[10, 6]	σε τοιοῦτος ὤν, νῦν ὅτ´	ἔγνωκας	ἀγανακτεῖν ὑπὲρ ἡμῶν δίκαιος ἂν
[10, 36]	Δεντάτος ἐπικαλούμενος, πολλὰς πάνυ καὶ	μεγάλας	ἑαυτοῦ πράξεις διεξελθών. ἦν δ´
[10, 43]	τὸν ἄνδρα διὰ πολλὰς καὶ	μεγάλας	εὐεργεσίας, ἐξιόντος ἐπὶ τὸν πόλεμον
[10, 25]	τε καὶ συγγενῶν δωρεὰς προσφερόντων	μεγάλας	καὶ ἀντὶ παντὸς ἀγαθοῦ τιθεμένων
[10, 10]	μέσον, ταραχάς τε ὑποπτεύοντες ἔσεσθαι	μεγάλας,	οἷα εἰκὸς ἐπὶ δεινοῖς ἀκούσμασι,
[10, 54]	καὶ τέλος ἐξειργάσαντο τοὺς ἄνδρας	μεγάλας	ὑποτείνοντες ἐλπίδας αὐτοῖς, εἰ τὰ
[10, 38]	τούτων παρελθών, τίνας ἐπιφανεῖς καὶ	καλὰς	πράξεις προεχόμενος ἐμοῦ πλέον ἔχειν
[10, 18]	τῆς πόλεως στρατείαν κατὰ Οὐολούσκων	παραγγείλας.	ἐπεὶ δὲ κωλύσειν αὐτὸν ἔλεγον
[10, 17]	γυναῖκα καὶ τῶν ἔνδον ἐπιμελεῖσθαι	παραγγείλας	ᾤχετο εἰς τὴν πόλιν. ταῦτα
[10, 48]	φυλαττόμενοι καὶ οὔτε δεήσεις οὔτε	ἀπειλὰς	οὔτε κίνδυνον οὐδένα ὑπολογιζόμενοι, ἐπειδὴ
[10, 55]	πρότερον οἱ βασιλεῖς, τάς τ´	ἄλλας	ἀρχὰς πάσας καταλελύσθαι, τέως ἂν
[10, 59]	κατὰ τὰς στρατείας καὶ τὰς	ἄλλας	ἐξόδους τὰς ἐκ τῆς πόλεως.
[10, 51]	μηκέτι πρὸς τὸ δημοτικὸν μηδ´	ἄλλας	ἐπ´ ἄλλαις ἀναιρεῖσθαι συμφορὰς ἄλλως
[10, 46]	τάξεις ἔσῳζον ἑαυτοὺς ἄλλοι κατ´	ἄλλας	ὁδούς· ἔνθα ὁ πλεῖστος αὐτῶν
[10, 37]	σκῦλα καὶ στεφάνους καὶ τὰς	ἄλλας	τιμὰς παρὰ τῶν ὑπάτων ἔλαβον·
[10, 57]	καὶ προσαγορεύσεις φιλανθρώπους καὶ τὰς	ἄλλας	τῶν πενήτων φιλοφρονήσεις. οὗτοι οἱ
[10, 28]	ἐφρονεῖτε πολλὴν μὲν γῆν ἀπετέμεσθε,	πολλὰς	δὲ πόλεις ἐξανδραποδισάμενοι κατεσκάψατε, πολλὰ
[10, 9]	στρατηγὸν αὐτοκράτορα τῶν ἐθνῶν καὶ	πολλὰς	δυνάμεις ἀγείραντα μέλλειν ἐπὶ τὴν
[10, 23]	τε αὐτοὺς καὶ περιεχαράκου καὶ	πολλὰς	ἐλπίδας εἶχε λιμῷ πιεσθέντας παραδώσειν
[10, 48]	παρακλήσεως ἀμφοτέρων οἱ μὲν ὑπόδικοι	πολλὰς	ἐλπίδας εἶχον ἐπὶ τῇ βουλῇ
[10, 46]	ἄδηλον τοῖς ἐχθροῖς ὁδὸν καὶ	πολλὰς	ἐλπίδας ἔχω τρίβων ἐπιλήψεσθαί τινων,
[10, 21]	στρατιώταις διαρπάζειν ὁ Φάβιος καὶ	πολλὰς	ἐν τῇ προνομῇ διατρίψας ἡμέρας
[10, 3]	τούτοις ὅμοια παρ´ ἑκατέρων ἐπὶ	πολλὰς	ἡμέρας ἐλέγετο, καὶ προὔβαινε διὰ
[10, 21]	δὲ πλησίον τῆς πόλεως ἐπὶ	πολλὰς	ἡμέρας κατ´ ἐλπίδα τοῦ προελεύσεσθαι
[10, 43]	τιμῶντες δὲ τὸν ἄνδρα διὰ	πολλὰς	καὶ μεγάλας εὐεργεσίας, ἐξιόντος ἐπὶ
[10, 53]	αὐτὰς ἐκείνοις νόσους μετελάμβανον, ὥστε	πολλὰς	οἰκίας ἐξερημωθῆναι δι´ ἀπορίαν τῶν
[10, 36]	ἦν Λεύκιος Σίκκιος, Δεντάτος ἐπικαλούμενος,	πολλὰς	πάνυ καὶ μεγάλας ἑαυτοῦ πράξεις
[10, 23]	προελθόντες εἰς μάχην ἀνεκρούσθησαν καὶ	πολλὰς	πληγὰς λαβόντες εἰς τὸν αὐτὸν
[10, 19]	τῆς ὑπατικῆς ἐξουσίας ἡ βουλὴ	πολλὰς	προσφέρουσα δεήσεις, ἐπεὶ τὸ τρίτον
[10, 13]	ὑμῶν, ἀλλ´ εἰς ὑποψίας καὶ	διαβολὰς	ἄγοντες ὡς κοινωνοῦντα τῶν ἀπορρήτων
[10, 51]	θανάτους τε καὶ ὕβρεις καὶ	ἐκβολὰς	ζημιωθῆναι. καίτοι τί γένοιτ´ ἂν
[10, 53]	νόσον αἴτιον τὸ περὶ τὰς	ἐκβολὰς	τῶν νεκρῶν γινόμενον. κατ´ ἀρχὰς
[10, 24]	ἀναγκαίων τῇ σπάνει, αὐτός τε	προσβολὰς	ἐποιεῖτο συνεχεῖς πρὸς τὸν χάρακα
[10, 12]	δόξει δὲ διὰ τὸ δέος	ἐπιστολὰς	μηχανησώμεθα πολλῶν παρόντων ἡμῖν ὑπ´
[10, 18]	ἐπὶ τούτοις ἔφη χαριεῖσθαι τὰς	ἀναπαύλας	τῶν πολέμων, ἐφ´ ᾧ τε
[10, 21]	τείχεσι καὶ κριοῖς ἐξέκοπτε τὰς	πύλας.	ἐπιπόνως δὲ καὶ ταλαιπώρως τῶν
[10, 20]	εὑρόντες δὲ ὡς ἐν εἰρήνῃ	πύλας	τε ἀκλείστους καὶ τεῖχος ἀφύλακτον
[10, 3]	ὑπὲρ αὐτοῦ τὴν ψῆφον κατὰ	φυλάς.	οἱ μὲν δὴ ταῦτα ὑποσχόμενοι
[10, 41]	πατρικίων διίστασθαι τε βουλομένοις κατὰ	φυλὰς	τοῖς δημόταις ἐμποδὼν ἐγίνοντο καὶ
[10, 24]	ἐνιαυτοῦ ὁ καρπὸς διὰ τὰς	ἐμὰς	ἀσχολίας, καὶ πεινήσομεν ἅπαντες κακῶς.
[10, 11]	ἀνόσια ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν παθόντας	ἡμᾶς,	ἀλλ´ ἐπαμῦναί τε καὶ συναγανακτῆσαι
[10, 28]	ἂν ἄλλως χωρήσῃ τὰ καθ´	ἡμᾶς	ἀσφαλής· εἰ μὴ ἄρα ἐκείνῃ
[10, 7]	χαίρων ὥσπερ ἐπὶ καλῷ ἔργῳ·	ἡμᾶς	δὲ οἱ παραγενόμενοι μετὰ ταῦτα
[10, 11]	τῆς διαγνώσεως τῶν μηνυομένων οὐχ	ἡμᾶς	εἶναι κυρίους ἀξιώσουσιν, ἀλλὰ τὴν
[10, 10]	τὸ λοιπὸν ἐναντιωσομένους. ὅταν δὲ	ἡμᾶς	ἐκποδὼν ποιήσωνται; τότ´ ἤδη κατὰ
[10, 4]	οὐκ ἐκ τοῦ δικαίου βιασάμενοι	ἡμᾶς	ἐλάβετε, ὑποκατακλινομένης ἑκάστῳ πλεονεκτήματι τῆς
[10, 46]	τινων, αἳ κατὰ κορυφῆς ἄξουσιν	ἡμᾶς	ἐπὶ τὸν χάρακα· καὶ ἐλπίδας
[10, 12]	καταγνώσεις δεδιότες ἢ συμβήσονται πρὸς	ἡμᾶς	ἐπὶ τῷ μηθὲν ἔτι ἀντιπράττειν
[10, 29]	ἔτι δεηθείημεν νόμων. εἰσέρχεται δ´	ἡμᾶς	εὐλάβεια, μή ποτε οὐδὲ ταύτης
[10, 10]	ταῖς οἰκίαις τούς τε δημάρχους	ἡμᾶς	κατασφάττειν καὶ τῶν δημοτῶν ἄλλους
[10, 44]	τῷ φρουρίῳ δείσαντες οἱ πρὸς	ἡμᾶς	μαχόμενοι καὶ βοηθεῖν προθυμούμενοι νῶτά
[10, 6]	δέ σε τοῦ τότε συναδικεῖν	ἡμᾶς	μέμφομαι τοῦ νῦν ἡμῖν μὴ
[10, 38]	τὰ μὲν ἄλλα, ὅσα ὑβρίζοντες	ἡμᾶς	μικρὰ καὶ μείζω διατελοῦσιν, ὡς
[10, 38]	κληρονομίαν παρὰ τῶν τυράννων παραλαβόντες	ἡμᾶς·	οἵ γε τὰ μὲν ἄλλα,
[10, 7]	ἔσκωπτόν τε καὶ ὕβριζον εἰς	ἡμᾶς,	οἷα μεθύοντες ἂν νέοι καὶ
[10, 28]	πόλεως, ἐγκαταλιπόντες, μᾶλλον δὲ προδόντες	ἡμᾶς,	οἷς οὔτ´ ἂν νικήσωμεν ἡμεῖς
[10, 51]	ἐπειδὴ δὲ τὰ μὲν καθ´	ἡμᾶς	τέλος ἔχει, τὰ δὲ λοιπὰ
[10, 46]	ὥσπερ ὁρᾶτε, ἀπολούμενοι. ἐδόκει γὰρ	ἡμᾶς	τὴν πλαγίαν χωρήσειν ὁδόν, ἣν
[10, 6]	βαρύτης καὶ ἡ πρὸς ἅπαντας	ἡμᾶς	ὑπερηφανία παραίτησιν ἢ συγγνώμην οὐδεμίαν
[10, 44]	ᾗ καταβήσονται οἱ πολέμιοι πρὸς	ἡμᾶς,	φυλακήν τ´ εἰκὸς ἀξιόμαχον εἶναι
[10, 52]	τὸ λοιπὸν διαλλάττομαι· νικᾷ γὰρ	ἡμᾶς	χρηστὸς ὤν. τὸ δ´ αὐτὸ
[10, 9]	τὸν ὕπατον. πρῶτον μὲν κατεσκεύασαν	φήμας	λέγεσθαι κατὰ τὴν πόλιν παντοδαπάς·
[10, 36]	βίον ἐχαρισάμην τούτου παρελέσθαι τὰς	τιμὰς	ἃς εἶχε καὶ τὰς ἐπὶ
[10, 10]	ὑπέσχηνται καὶ ἀρχὰς προτείνονται καὶ	τιμὰς	καὶ ἄλλους μισθοὺς τῆς ὑπουργίας.
[10, 37]	τὰς ἐπὶ τοῖς προτέροις ἔργοις	τιμὰς	καὶ χάριτας ἀφανίσαι. καὶ διετέλεσα
[10, 30]	αὐξήσουσι, τὰς δὲ τῆς βουλῆς	τιμὰς	καταλύσουσι. καὶ σφόδρα ἐκίνησε τοὺς
[10, 37]	καὶ στεφάνους καὶ τὰς ἄλλας	τιμὰς	παρὰ τῶν ὑπάτων ἔλαβον· ἵνα
[10, 53]	ὄντα ἐν ἔθει περὶ τὰς	τιμὰς	τῶν θεῶν ἐπιτηδεύματα οὐκ εὐπρεπῆ.
[10, 46]	τοῖς πολεμίοις γενέσθαι. ἐγὼ δ´	ὑμᾶς	ἄξω κατ´ ἄδηλον τοῖς ἐχθροῖς
[10, 9]	ἅπαντες ἤλθομεν συμφοράς. αἰτούμεθα δὲ	ὑμᾶς	βραχὺν ἐπισχεῖν χρόνον, ἕως τῇ
[10, 29]	δ´ ἐν παντὶ καιρῷ περὶ	ὑμᾶς	γεγονότες ἀξιοῦμεν μετρίας παρ´ ὑμῶν
[10, 45]	τυχὼν τῆς ἐλπίδος εὐγενῶς ἀποθανεῖν.	ὑμᾶς	δ´, ὦ συστρατιῶται, μάρτυρας ἀξιῶ
[10, 28]	ἐπαίρεσθε, ὡς διαφθαρέντων τῶν πατρικίων	ὑμᾶς	ἐάσουσιν οἱ πολέμιοι ταύτην ὑπολογιζόμενοι
[10, 13]	τῶν ποῦ κατοικούντων, ἢ πόθεν	ὑμᾶς	εἰδότων, ἢ πῶς τἀνθάδε συνεδρευόμενα
[10, 22]	περὶ αὐτῶν, ὅτε τὰς πρὸς	ὑμᾶς	ἐποιούμεθα συνθήκας. εἰ μὲν οὖν
[10, 51]	οὐδὲν ἀδικῶν, ἀλλὰ τῆς πρὸς	ὑμᾶς	εὐνοίας ἕνεκα, φορτικὸς ἂν εἴην
[10, 4]	ἀρχαιρεσιῶν; οὔτε γὰρ βουλῆς δόγμα	ὑμᾶς	οὐκέτι ἀποδείκνυσιν ἐπὶ τὴν ἀρχήν,
[10, 12]	ἐγὼ νὴ Δία φράσω πρὸς	ὑμᾶς.	παντὸς οἴομαι δεῖν πράγματος, ὦ
[10, 11]	τῶν ἀξιουμένων καὶ τί μέλλουσιν	ὑμᾶς	πείθειν· πότερα μηδεμίαν ποιεῖσθαι ζήτησιν,
[10, 7]	μετὰ πάσης ἀληθείας εἰρημένα πρὸς	ὑμᾶς.	~Ταῦτ´ εἰπόντος αὐτοῦ κραυγή τε
[10, 11]	συνωμοσίας. πρῶτον δὲ πάντων ἀξιοῦμεν	ὑμᾶς,	ὦ βουλή, ψηφίσασθαι πρᾶγμα, ὅπερ
[10, 29]	Ἡμεῖς οὔτ´ ἐγκαταλείπομεν οὔτε προδίδομεν	ὑμᾶς,	ὦ πατέρες, οὐδ´ ἂν ἀπολειφθείημεν
[10, 50]	πρόνοια, ὥστ´ οὐκέτι ἀποκρυπτόμενοι τὰς	γνώμας,	ἀλλὰ φανερῶς τὰ τοῦ δήμου
[10, 32]	κλοπῇ λαβόντες ᾠκοδομήσαντο, κομισαμένους τὰς	δαπάνας,	ἃς ἂν οἱ διαιτηταὶ γνῶσι,
[10, 17]	οὐ διώκοντες ἐξουσίας, ἀλλὰ καὶ	διδομένας	ἀναινόμενοι· φανήσονται γὰρ οὐδὲ κατὰ
[10, 35]	τὰς συνθήκας ἔλυσαν ἐκεῖνοι τὰς	γενομένας	αὐτοῖς πρὸς τὸν δῆμον, καταλύοντες
[10, 10]	ἀναιρεθῆναι διὰ κοινοῦ ψηφίσματος τὰς	γενομένας	ὑμῖν πρὸς τὸν δῆμον ὁμολογίας.
[10, 33]	ἐπιστρεφεστέρας ἔτι τὰς καταγραφὰς ἑώρων	γινομένας,	ἔργοις κωλύειν ἐπεβάλλοντο. ἀμυνομένων δὲ
[10, 41]	μὴ ἀξιοῦσιν ὑπομένειν ἑώλους καὶ	κατημαξευμένας	ἀντιλογίας. ὡς δὲ τὸ πλεῖον
[10, 21]	ᾐκίσατο μέχρι πολλοῦ καὶ τοὺς	αὐχένας	αὐτῶν ἐκέλευσεν ἀποτεμεῖν. ταῦτα διαπραξάμενος
[10, 51]	ἐν Ἰταλίᾳ, τοὺς δ´ εἰς	Ἀθήνας·	οἵτινες αἰτησάμενοι παρὰ τῶν Ἑλλήνων
[10, 47]	ὑποζύγια κατέκοψεν· ἔπειτα ὑφῆψε τὰς	σκηνὰς	ὅπλων τε καὶ σίτου καὶ
[10, 59]	εἰδοῖς μαΐαις, ἦγον δὲ τοὺς	μῆνας	κατὰ σελήνην, καὶ συνέπιπτεν εἰς
[10, 9]	τῶν ἄδικα πάσχειν μελλόντων, εἰς	δεινὰς	ἂν ἅπαντες ἤλθομεν συμφοράς. αἰτούμεθα
[10, 4]	τούτους ἀπροβουλεύτους. συνθήκας γὰρ εἶναι	κοινὰς	πόλεων τοὺς νόμους, οὐχὶ μέρους
[10, 21]	τοιαῦτα ἐδύναντο ὠφελεῖσθαι ἐπέτρεψεν. ἔπειτα	διακρίνας	τῶν τε κληρούχων καὶ τῶν
[10, 12]	τινα λογισμὸν ἦλθον· αἰτιασώμεθα συνίστασθαί	τινας	ἐκ τῶν ἐπιφανῶν ἐπὶ καταλύσει
[10, 51]	ὑπάτους προθεῖναι τῇ βουλῇ σκοπεῖν,	τίνας	ἑλέσθαι δεήσει νομοθέτας καὶ ἥντινα
[10, 20]	πολέμου. ἄνδρας μὲν οὐ πολλούς	τινας	ἐν τῇ καταλήψει διέφθειραν, ἀλλ´
[10, 38]	ὑμῖν τῶν σεμνῶν τούτων παρελθών,	τίνας	ἐπιφανεῖς καὶ καλὰς πράξεις προεχόμενος
[10, 4]	εἰ μὴ συμφρονήσειαν· ἤδη δέ	τινας	τῶν πάνυ ἀπόρων καὶ ἀπερριμμένων,
[10, 46]	ἀνδρὸς καὶ τῶν ἄλλων φιλοφρονήσεων	{ἡδονάς}	ἐν δὲ τούτῳ καὶ ἡ
[10, 36]	ἀλλὰ καὶ τὰς ἀπ´ αὐτῶν	ἡδονάς	τε καὶ ὠφελείας, καὶ τοῦ
[10, 53]	πρὸς τὰς ἀκτὰς καὶ τὰς	ἠϊόνας.	ἐκκυμαινομένων γὰρ τῶν σωμάτων βαρεῖα
[10, 54]	ταῖς ἐκκλησίαις δεόμενοι, τὰ δὲ	καταμόνας	συντυγχάνοντες· καὶ τέλος ἐξειργάσαντο τοὺς
[10, 16]	τόπους, ἀπογραφόμενοί τε πρὸς τοὺς	ἡγεμόνας	τὰ ὀνόματα καὶ τὸν στρατιωτικὸν
[10, 27]	ὅσοι φυλάττουσι τὴν Ῥωμαίων πόλιν,	ἡγεμόνας	τῆς ἐξόδου ποιησαμένους. συμβήσεσθαι γὰρ
[10, 11]	πατέρες, ἐπισκήπτοντες θεούς τε καὶ	δαίμονας,	οἷς κοινῇ θύομεν, καὶ πολέμων
[10, 23]	ἔπεμψαν ἐπιμαρτυρόμενοι θεούς τε καὶ	δαίμονας,	ὅτι μὴ δυνηθέντες τῶν δικαίων
[10, 36]	εἶχε καὶ τὰς ἐπὶ ταύταις	εὐφροσύνας.	ἐφ´ οἷς ἀγασθείς με ὁ
[10, 3]	καὶ τοῦτ´ ἐφ´ ἡμέρας ἐγίνετο	συχνάς.	ἔπειτα οἱ δήμαρχοι δυσχεραίνοντες ἐπὶ
[10, 37]	ἤμην, ἅπαντας ὑπέμενον τοὺς λοιποὺς	ἀγῶνας	αἰδούμενος τὰς ἐπὶ τοῖς προτέροις
[10, 20]	Λευκίου Κορνηλίου καὶ τελούντων πατρίους	ἀγῶνας	Αἰκανῶν ἄνδρες ἐπίλεκτοι πλῆθος ἀμφὶ
[10, 5]	τε στρατείας πάσας καὶ τοὺς	ἀγῶνας	ἅπαντας, ἐξ ὧν ἀριστεῖα καὶ
[10, 28]	ἐπισκοπεῖ τοὺς καλοὺς καὶ δικαίους	ἀγῶνας,	καὶ ἡ τὴν πόλιν τήνδε
[10, 23]	πλεονεκτήσειν ἔμελλεν· ὅπερ καὶ συνέβη.	φυλάξας	γὰρ αὐλῶνα περικλειόμενον ὄρεσιν, ὡς
[10, 25]	αὐτῶν ἐκ θανάτου ῥυσάμενος. ταῦτα	πράξας	καὶ τὸν Μηνύκιον ἀποθέσθαι τὴν
[10, 23]	ἦν ἀκμαιότατόν τε καὶ κράτιστον	ἐπιλέξας	μέρος ἐπὶ συμμαχίαν ἔπεμψε τῷ
[10, 22]	πρὸς ταύτην λαλεῖτε τὴν φηγόν·	δείξας	αὐτοῖς τινα πλησίον πεφυκυῖαν. ~Ῥωμαῖοι
[10, 36]	Σίκκιος ἐμαρτύρησεν ἡγεμόνα τῆς σπείρας	ἀποδείξας.	ἑτέρου τε πάλιν ἡμῖν ἀγῶνος
[10, 40]	ταῦτ´ εἰπὼν καὶ τὴν ἐπιοῦσαν	ἀποδείξας	ἡμέραν τοῖς κατηγόροις τοῦ νόμου
[10, 24]	συμμάχων ἐπικουρίας μεταπεμψάμενος ἱππάρχην τ´	ἀποδείξας	Λεύκιον Ταρκύνιον, ἄνδρα τῶν ἠμελημένων
[10, 48]	δικαστῇ τῷ δήμῳ, τὸν χρόνον	ἀποδείξας	τοῦ ἀγῶνος. Λεύκιος δὲ τότ´
[10, 7]	τε καὶ ἄφωνον εἶδεν ἐρριμμένον,	δόξας	εἶναι νεκρόν. μετὰ δὲ ταῦτα
[10, 21]	πολεμίους, ἀκούων περὶ πόλιν Ἀλγιδὸν	ἀθρόας	εἶναι τάς τε Οὐολούσκων καὶ
[10, 58]	τότε δεκαδαρχίας ἡγεμὼν Ἄππιος, καὶ	πᾶς	ὁ δημοτικὸς ὄχλος ἐκεῖνον ἐπὶ
[10, 18]	ἐκ τῆς πολεμίας, πρὶν ἢ	πᾶς	ὁ τῆς ἀρχῆς μοι διέλθῃ
[10, 54]	πόλις ἦν ὥσπερ εἰκός· καὶ	πᾶς	ὁ χειμέριος χρόνος ἀμφὶ ταῦτα
[10, 31]	ἐμπεριεχόμενος τῇ πόλει, ὃς οὐχ	ἅπας	τότε ᾠκεῖτο, ἀλλ´ ἦν δημόσιός
[10, 9]	φήμας λέγεσθαι κατὰ τὴν πόλιν	παντοδαπάς·	ἔπειτ´ ἐξ ἑωθινοῦ καθεζόμενοι δι´
[10, 22]	Κόιντος Φάβιος Οὐιβολανός, τὰς δὲ	λοιπὰς	αὐτοὶ παραλαβόντες ἐξῄεσαν διὰ ταχέων,
[10, 16]	οὐδεμία ὄνησις πρὸς ὀρθίους βιαζομένοις	σκοπάς.	οὐ γὰρ συστάδην μαχομένους ἔδει
[10, 53]	ταχείας ἔφερε τοῖς σώμασι τὰς	τροπάς,	πίνεσθαί τε οὐκέτι χρηστὸν ἦν
[10, 32]	τὰς νομίμους εὐχάς τε καὶ	ἀρὰς	ἐν τῇ λοχίτιδι ἐκκλησίᾳ συναχθείσῃ
[10, 24]	καὶ πελέκεις ἅμα ταῖς ῥάβδοις	εἰκοσιτέτταρας	παρέστησαν ἐσθῆτά τε ἁλουργῆ καὶ
[10, 46]	ὑπὸ σφῶν χάρακα ἀνέστρεφε μεγάλης	χαρᾶς	καὶ πολλοῦ μεστὸς ὢν αὐχήματος.
[10, 45]	ἅπαντας ἀσπασάμενος ᾤχετο τοὺς ὀκτακοσίους	ἄνδρας	ἄγων κατηφεῖς καὶ δεδακρυμένους ὡς
[10, 55]	Ἄππιος Κλαύδιος πρῶτος ἐρωτηθεὶς ἀπεφήνατο,	ἄνδρας	αἱρεθῆναι δέκα τοὺς ἐπιφανεστάτους ἐκ
[10, 3]	κεφάλαια δὲ αὐτοῦ τάδε ἦν·	ἄνδρας	αἱρεθῆναι δέκα ὑπὸ τοῦ δήμου
[10, 25]	πολέμου καὶ τοὺς ἄλλους ἐπιφανεῖς	ἄνδρας	ἁλύσει δεδεμένους ἀγαγών. καὶ ὃ
[10, 16]	μάχῃ πολλοὺς Ῥωμαῖοι καὶ ἀγαθοὺς	ἄνδρας	ἀπέβαλον, κράτιστον δέ, ὥσπερ πρὸς
[10, 24]	ἐκέλευσέ τε αὐτοῖς ἄγειν τοὺς	ἄνδρας	δεδεμένους. ὑπομενόντων δὲ ταῦτα τῶν
[10, 55]	τῆς ἀρχῆς. τούτους δὲ τοὺς	ἄνδρας	ἔκ τε τῶν πατρίων ἐθῶν
[10, 23]	πρεσβείαν καὶ τοὺς Φητιάλεις καλουμένους	ἄνδρας	ἱερεῖς ἔπεμψαν ἐπιμαρτυρόμενοι θεούς τε
[10, 46]	ἔχων εἰς τοῦτον ἄγων τοὺς	ἄνδρας	ἵσταταί τε καί φησιν· Ὑπὸ
[10, 14]	ἣν συνεργὸν λαβὼν ἐξεβίβασε τοὺς	ἄνδρας	κατὰ σπουδὴν καὶ διὰ τῶν
[10, 54]	συντυγχάνοντες· καὶ τέλος ἐξειργάσαντο τοὺς	ἄνδρας	μεγάλας ὑποτείνοντες ἐλπίδας αὐτοῖς, εἰ
[10, 20]	Καπιτωλίου μόνοι συνήραντο τοῦ πολέμου.	ἄνδρας	μὲν οὐ πολλούς τινας ἐν
[10, 45]	ἔλαβεν ὡς οὐκέτι ὀψομένη τοὺς	ἄνδρας.	~Ὁ δὲ Σίκκιος ἑτέραν ἀποστραφείς,
[10, 17]	σώζειν τὴν πρὸς ἐκείνους τοὺς	ἄνδρας	ὁμοιότητα. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[10, 13]	φυλάττεσθαι ὑμῖν παραινῶ τούσδε τοὺς	ἄνδρας	ὡς συνταράττοντας τὴν πόλιν καὶ
[10, 31]	ἦν τῶν ὑπάτων τοῦτο τὸ	γέρας.	οἱ δὲ τότε δήμαρχοι πρῶτοι
[10, 42]	αἴτιον, ἀλλὰ τὰς οὐσίας αὐτῶν	ἱερὰς	εἶναι Δήμητρος, τὸ μετριώτατον ἐκλεξαμένοις
[10, 16]	τῶν ὑπάτων καὶ ἐπὶ τὰς	ἱερὰς	ἐτάττοντο σημείας συνεπιρρέοντος καὶ τοῦ
[10, 21]	πολλὰς ἐν τῇ προνομῇ διατρίψας	ἡμέρας	ἀπῆγεν ἐπ´ οἴκου τὴν δύναμιν.
[10, 15]	αὐτοῖς ἐδόκει μεστὰ εἶναι πολέμου.	ἡμέρας	δὲ γενομένης ὡς ἐγνώσθη τὰ
[10, 3]	καὶ παρασκευῆς· καὶ τοῦτ´ ἐφ´	ἡμέρας	ἐγίνετο συχνάς. ἔπειτα οἱ δήμαρχοι
[10, 41]	ὡς δὲ τὸ πλεῖον τῆς	ἡμέρας	εἰς ταῦτα ἐδαπανήθη, καὶ ὁ
[10, 3]	ὅμοια παρ´ ἑκατέρων ἐπὶ πολλὰς	ἡμέρας	ἐλέγετο, καὶ προὔβαινε διὰ κενῆς
[10, 36]	~Ταῦθ´ ὑποσχόμενοι καὶ ὀμόσαντες ἀπέδειξαν	ἡμέρας,	ἐν αἷς ἀγορὰν ποιήσονται τοῦ
[10, 59]	ἐξουσίας ποιοῦντες. ἐνστάσης δὲ τῆς	ἡμέρας,	ἐν ᾗ παραλαβεῖν αὐτοὺς ἔδει
[10, 55]	ἐνιαυτὸν ἀφ´ ἧς ἂν ἀποδειχθῶσιν	ἡμέρας,	ἐξουσίαν ἔχοντας ὑπὲρ ἁπάντων τῶν
[10, 19]	καὶ δικαίως διέκρινε δι´ ὅλης	ἡμέρας	ἐπὶ τοῦ βήματος καθεζόμενος, εὐπρόσοδόν
[10, 21]	πλησίον τῆς πόλεως ἐπὶ πολλὰς	ἡμέρας	κατ´ ἐλπίδα τοῦ προελεύσεσθαι τοὺς
[10, 34]	δὴ ῥηθέντων λόγων δι´ ὅλης	ἡμέρας	οὐδὲν ἐξήνεγκεν ἡ βουλὴ τέλος,
[10, 16]	διεκαρτέρουν ἀναγκοφαγοῦντες τὰ δεινὰ οὔτε	ἡμέρας	οὔτε νυκτὸς ἀναπαυόμενοι τῶν πόνων.
[10, 9]	ἐξ ἑωθινοῦ καθεζόμενοι δι´ ὅλης	ἡμέρας	συνήδρευον ἐν τῷ φανερῷ, μεταδιδόντες
[10, 36]	ἐπιλίποι ἄν με ὁ τῆς	ἡμέρας	χρόνος. αὐτὰ δὲ τὰ κεφάλαια
[10, 2]	αὐτῶν οὐδὲν πονηρόν. τοῦτο τὸ	τέρας	οἱ μὲν ἐπιχώριοι μάντεις οὐχ
[10, 29]	ἀπολειφθῆναι τούτων ἡγουμένων, οὓς ἀεὶ	πατέρας	ἐκαλεῖτε; ὦ σχέτλιοι ὑμεῖς καὶ
[10, 29]	γῆς, ἣν ἔκτισαν οἱ τοὺς	πατέρας	ἐπὶ τῶν ὤμων ἐνέγκαντες, οἷς
[10, 60]	ἐνιαύσιον ἐκτελέσωσι χρόνον, καὶ ἀποδειξόντων	ἑτέρας	ἀρχάς. οἱ δὲ περὶ τὸν
[10, 51]	καὶ ἡνίκα ὕπατος ἦν τῆς	ἑτέρας	προαιρέσεως γενόμενος νῦν ἐξαίφνης μεταβέβλημαι·
[10, 4]	οὐθὲν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς τῆς	ὑμετέρας	γίνεται. τίνος οὖν ὑμῖν ἔτι
[10, 36]	ὑπὸ λοχαγῷ. γενομένης δὲ μάχης	καρτερᾶς	καὶ τροπῆς, καὶ τοῦ μὲν
[10, 33]	ὡς δ´ οὐθὲν ἐπέραινον, ἀλλ´	ἐπιστρεφεστέρας	ἔτι τὰς καταγραφὰς ἑώρων γινομένας,
[10, 53]	~Ἐπὶ δὲ τῆς ὀγδοηκοστῆς καὶ	δευτέρας	ὀλυμπιάδος, ἣν ἐνίκα στάδιον Λύκος
[10, 58]	ἀπολύειν αὐτὸν ἠξίου λειτουργίας καὶ	ὀχληρᾶς	καὶ ἐπιφθόνου. τελευτῶν δ´ ὡς
[10, 13]	ἀλλὰ καθ´ ὑμῶν δόλου καὶ	πονηρᾶς	γνώμης, ᾗ κέχρηνται κρύψαντες οὗτοι·
[10, 53]	τῆς ὀσμῆς, τὰ δὲ τῷ	πονηρὰς	τὰς ἀναδόσεις ποιεῖν τῆς τροφῆς.
[10, 28]	ἀφανισθησόμενα τρόπαια καὶ μνημεῖα τῆς	ἔχθρας	ἀνεστήσατε. ἀλλὰ τί τῷ δήμῳ
[10, 46]	ὁ δὲ πλείστους τ´ αὐτῶν	διαφθείρας	καὶ λαμπρότατα ἔργα ἀποδειξάμενος Σίκκιος
[10, 27]	ἀποθανεῖν. ταύτης μέντοι τῆς καλῆς	πείρας	οὔτ´ αὐτὸς ἀπολείψεσθαι ἔφη, ἀλλ´
[10, 36]	ὕπατος Σίκκιος ἐμαρτύρησεν ἡγεμόνα τῆς	σπείρας	ἀποδείξας. ἑτέρου τε πάλιν ἡμῖν
[10, 44]	τε καὶ τοὺς πεζοὺς κατὰ	σπείρας	ἐν τοῖς ἐπιτηδείοις ἑκάστους τόποις,
[10, 36]	τινος ἡγεμονίας τυγχάνω, τοτὲ μὲν	σπείρας	ἡγούμενος, τοτὲ δ´ ὅλου τάγματος,
[10, 36]	καὶ τοῦ μὲν ἡγεμόνος τῆς	σπείρας	πεπτωκότος, τῶν δὲ σημείων κρατουμένων
[10, 49]	ἑνὸς τῶν ἐκ τῆς Σικκίου	σπείρας	υἱόν, ἡλικιώτην αὐτοῦ καὶ φίλον
[10, 15]	πλησίον οὔσης τῆς τοῦ θανάτου	μοίρας.	~Λυθείσης δὲ τῆς ἐκκλησίας περὶ
[10, 20]	οὖν φασι τοὺς φρουροὺς τῆς	ἄκρας	ἰδόντας ἐξιοῦσαν ἐκ τῆς Ῥώμης
[10, 8]	ἀναβολὴν ἔλαβεν ἡ δίκη, οὐ	μικρᾶς	ἐμπεσούσης φιλοτιμίας καὶ ζητήσεως ὑπὲρ
[10, 1]	εἰς ἄστυ καταβαίνοντες ἐπὶ τὰς	ἀγορὰς	ἄπειροι ἔτι ἦσαν. τὸ δὲ
[10, 47]	πραχθέντα ἀκοῦσαι. οἱ δὲ μέχρις	ἀγορᾶς	ἐλθόντες ἐδήλωσαν τοῖς δημάρχοις τὰ
[10, 3]	δέκα ὑπὸ τοῦ δήμου συναχθείσης	ἀγορᾶς	ἐννόμου τοὺς πρεσβυτάτους τε καὶ
[10, 39]	αἰκίαν ὑπομείναντες ἀπηλάσθησαν ἐκ τῆς	ἀγορᾶς;	καὶ ὑμεῖς ταῦτα πάσχοντες ἀνέχεσθε
[10, 40]	λαμπρὰν γενέσθαι τὰ πολλὰ τῆς	ἀγορᾶς	κατείχετο ὑπὸ τῶν πατρικίων. ~Μετὰ
[10, 40]	τοὺς δὲ κατὰ πολλὰ τῆς	ἀγορᾶς	μέρη συστρέψαντας ἑαυτοὺς διαστῆναι, ὥστε
[10, 4]	ὥσπερ ἀνδράποδα ἀνεῖργον ἐκ τῆς	ἀγορᾶς.	~Ὁ δὲ πλείστους τε περὶ
[10, 43]	πλῆθος οὐχ ἱκανοὺς εἶναι νομίσαντες	ἀγοράς	τ´ αὐτῶν περιέκοπτον ἐξιόντες καὶ
[10, 41]	ἄλλα καὶ ἄλλα μέρη τῆς	ἀγορᾶς	ὑπὸ θορύβου καὶ ἀταξίας κινούμενον
[10, 9]	εἰς δεινὰς ἂν ἅπαντες ἤλθομεν	συμφοράς.	αἰτούμεθα δὲ ὑμᾶς βραχὺν ἐπισχεῖν
[10, 51]	μηδ´ ἄλλας ἐπ´ ἄλλαις ἀναιρεῖσθαι	συμφορὰς	ἄλλως τε καὶ περὶ νόμων
[10, 48]	καὶ βλάβας δὲ ἰδίας καὶ	συμφορὰς	τοῖς προθυμότατα ὑπὲρ αὐτῶν ἀγωνιζομένοις.
[10, 4]	ὑμεῖς, ἔφασαν, ὦ δήμαρχοι, νόμων	εἰσφορᾶς	ἢ ἀναιρέσεως ἐξουσίαν ἔχετε; οὐκ
[10, 17]	τῇ μάχῃ Οὐαλέριος ὑπὲρ τῆς	εἰσφορᾶς	τοῦ νόμου. ὁ δὲ Κλαύδιος
[10, 16]	καὶ παρὰ τοῖς ἀποτόμοις τῆς	πέτρας	βωμοὺς ἐγείροντες ὑψηλοὺς ὑφῆπτον ἀνέμῳ
[10, 31]	ἀπῆγον ὡς ῥίψοντες κατὰ τῆς	πέτρας.	οἱ δὲ ὕπατοι βιάσασθαι μὲν
[10, 26]	Λατίνων καὶ τῶν ἐκ τῆς	φρουρᾶς	διασωθέντων ἡ μὲν βουλὴ στρατιὰν
[10, 45]	ἀποθανεῖν. ὑμᾶς δ´, ὦ συστρατιῶται,	μάρτυρας	ἀξιῶ γενέσθαι μοι πρὸς τοὺς
[10, 5]	καὶ παρασκευασάμενοι λόγους τε καὶ	μάρτυρας	πολλοὺς εἰσάγουσιν αὐτὸν ὑπὸ δίκην
[10, 49]	τοῦ στρατηγοῦ· καὶ παρείχετο αὐτῶν	μάρτυρας	τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν συστρατευσαμένων οὐ
[10, 5]	ὧν τοὺς πεπονθότας αὐτοὺς παρῆγον	μάρτυρας.	ὡς δὲ παρέδωκαν τὸν λόγον,
[10, 26]	στρατεύσαντες ἐπὶ Ῥωμαίους πολλὴν τῆς	χώρας	αὐτῶν ἐδῄωσαν, καὶ ἧκον οἱ
[10, 30]	τοὺς πολεμίους καὶ πολλὰ τῆς	χώρας	αὐτῶν κακώσας τοῦ τε Κορβιῶνος
[10, 25]	Σαβίνους ἐκ παρατάξεως καὶ τῆς	χώρας	αὐτῶν πολλὴν καταδραμὼν ἀπῆγεν ἐπ´
[10, 21]	αἷς ἐγράφη, πόλεις τε καὶ	χώρας	ἔχοντας Αἰκανούς, ὧν ἐκράτουν, ὅτε
[10, 32]	πόλεως λαχόντας μέρος, ἐπειδὴ τῆς	χώρας	οὐκ ἔξεστι διὰ τοὺς ἐσφετερισμένους
[10, 32]	στασιάζειν ἔτι περὶ τῆς δημοσίας	χώρας	τοὺς πένητας, ἣν οἱ πατρίκιοι
[10, 14]	θέσφατον ἀνειμέναι, Καρμεντίδας αὐτὰς καλοῦσιν·	ἀναβιβάσας	τὴν δύναμιν εἶχε τὸ φρούριον.
[10, 25]	τὸν Μηνύκιον ἀποθέσθαι τὴν ἀρχὴν	ἀναγκάσας	ἀνέστρεψεν εἰς τὴν Ῥώμην καὶ
[10, 22]	ἣν ἐπὶ τὸ βασιλικώτερον ἐξήγαγεν.	ἐλάσας	δὲ μέχρι Τύσκλου πόλεως, ἣν
[10, 5]	καὶ διεξῄει τάς τε στρατείας	πάσας	καὶ τοὺς ἀγῶνας ἅπαντας, ἐξ
[10, 55]	βασιλεῖς, τάς τ´ ἄλλας ἀρχὰς	πάσας	καταλελύσθαι, τέως ἂν οἱ δέκα
[10, 30]	τοῦ τε Κορβιῶνος τὰ τείχη	κατασπάσας	καὶ τὰς οἰκήσεις ἐκ θεμελίων
[10, 44]	ἑκάστους τόποις, τὸν δὲ Σίκκιον	καλέσας	λέγει· Ἡμεῖς μέν, ὦ Σίκκιε,
[10, 49]	ἑαυτοῦ θεῖον, πρεσβευτὴν τότε συστρατευόμενον,	παρακαλέσας	ἐλθεῖν ἐπὶ τοὺς ὑπάτους, ἀξιῶν
[10, 25]	ἐκεῖνον τὸν ἄνδρα εὖ ποιεῖν,	ἐπαινέσας	αὐτοὺς τῆς προθυμίας οὐθὲν τῶν
[10, 52]	ταύτην λαβεῖν τὴν χάριν, ἀλλ´	ἐπαινέσας	τοὺς δημάρχους τῆς προθυμίας ἀποδώσειν
[10, 25]	ἀκμάζουσαν καθελὼν πόλιν τε αὐτῶν	πορθήσας	καὶ φρουρὰν αὐτῆς ὑπολιπὼν τόν
[10, 16]	ἄπιστόν τι χρῆμα περὶ αὑτὸν	ποιήσας	νεκρῶν ὑπὸ πλήθους βελῶν ἀποθνήσκει,
[10, 25]	καὶ Ναύτιος, ἅτερος τῶν ὑπάτων,	νικήσας	Σαβίνους ἐκ παρατάξεως καὶ τῆς
[10, 45]	ἐπειδὴ ἑκὼν ἦλθες, ἄπιθι μήτε	ὁμιλήσας	πολεμίοις μήτ´ ἰδὼν καὶ ἀντὶ
[10, 8]	αὐτοῦ τὰ πλεῖστα τῆς οὐσίας	ἀπεμπολήσας	καὶ τὰ ὁμολογηθέντα ὑπὸ τῶν
[10, 37]	τετιμημένος ἀριστείοις, ὁ μηδένα κίνδυνον	ὀκνήσας	πώποτε μηδ´ ἀπειπάμενος ἄλλῃ ἐν
[10, 43]	καὶ ὁ Σίκκιος ἐκεῖνος ὁ	κατηγορήσας	ἐν τῷ δήμῳ τῶν σφετερισαμένων
[10, 31]	ὑπηρέτην κελευσθεὶς ὑπὸ τῶν ὑπάτων,	ἀγανακτήσας	ὁ Ἰκίλλιος καὶ οἱ συνάρχοντες
[10, 24]	ἠγάπησε τηλικαύτης τιμῆς τυχών, ἀλλὰ	προσαγανακτήσας	εἶπεν· Ἀπολεῖται ἄρα καὶ τούτου
[10, 14]	εὐτολμοτάτους· καὶ δι´ ὀλίγου χρόνου	συγκροτήσας	δύναμιν ἀνδρῶν τετρακισχιλίων μάλιστα, ὅπλα
[10, 23]	ἐπειδὴ τοὺς Ῥωμαίους προσιόντας ἔμαθεν,	ἀναστήσας	τὴν δύναμιν ἀπῆγε προσωτέρω, τῶν
[10, 19]	προεῖπεν ἀρχαιρεσίων ἡμέραν· ἐν ᾗ	καταστήσας	ὑπάτους ἀπῄει πάλιν εἰς τὸ
[10, 24]	μάχην. καὶ ὁ Κοίλιος οὐθὲν	ὑποδείσας	ἥ τε γὰρ δύναμις ἡ
[10, 42]	ταύτης ἡγούμενος τῆς γνώμης καὶ	πείσας	αὐτοὺς ἦν Σίκκιος, ὁ τοὺς
[10, 55]	ταῦτα βουλευσάμενος καὶ τὸν συνάρχοντα	πείσας,	ἐπειδὴ πολλάκις αὐτὸν ἐπὶ τὴν
[10, 13]	τίς δ´ ὁ τὰ γράμματα	κομίσας	ὑμῖν ἀνήρ ἐστι; τί οὐ
[10, 21]	τῷ κρατίστῳ μάλιστα τόπῳ κειμένη.	στρατοπεδεύσας	δὲ πλησίον τῆς πόλεως ἐπὶ
[10, 47]	τὰ ὅπλα καὶ τοὺς ἄλλους	κελεύσας	ἀναλαβεῖν, πρῶτον μὲν ἀνθρώπους ὅσους
[10, 46]	ἀπιόντα, ὃν τοῖς νεωτάτοις συλλαβεῖν	κελεύσας	ἡγεμόνα ποιεῖται τῆς ὁδοῦ. κἀκεῖνος
[10, 14]	εὐτρεπισάμενος, εἰς σκάφας ποταμηγοὺς ἐνεβάλετο.	πλεύσας	δὲ διὰ τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ
[10, 21]	δὲ αὐτοῖς καὶ πολλοὺς μὲν	φονεύσας,	τοὺς δὲ λοιποὺς τρεψάμενος ἀγχοῦ
[10, 24]	καὶ μετὰ τοῦθ´ ὁ Κοίντιος	περιταφρεύσας	αὐτὸν ὑψηλῷ χάρακι καὶ πύργοις
[10, 58]	ὁ καλούμενος Οὐιβολανὸς ὁ τρὶς	ὑπατεύσας,	ἀνὴρ ἀνεπίληπτος εἰς τόδε χρόνου
[10, 12]	πράγματος, καὶ τὸ μὴ συγχωρεῖν.	ὑποπτεύσας	δ´ αὐτῶν τὴν γνώμην ἀνέστη
[10, 24]	δὲ τὸν προσιόντα ὄχλον καὶ	ὑποπτεύσας	ἐπ´ αὐτὸν ἥκειν ἐσθῆτά τ´
[10, 48]	τῇ πρώτῃ τῆς ἀρχῆς ἡμέρᾳ	θύσας	εἰσιτήρια κατὰ νόμον, πρὶν ὁτιοῦν
[10, 30]	αὐτὸς εἶχε τὴν ὕπατον ἀρχὴν	κωλύσας	δοθῆναι τοῖς δημάρχοις τὴν κατὰ
[10, 47]	ὅτι μὴ τὰ ὅπλα, καὶ	διανύσας	σπουδῇ τὴν ὁδὸν εἰς Ῥώμην
[10, 16]	κατὰ τὰς ἐπὶ τὸ Καπιτώλιον	ἀγούσας	ὁδοὺς ἕτεροι κωλύσεως ἕνεκεν τῶν
[10, 47]	ἔλαττον ἐξενεγκάμενοι. ὁ δὲ δῆμος	ἀκούσας	τὸν λόγον εἰς οἶκτόν τε
[10, 11]	παρὰ τῶν ταῦτα βουλευσαμένων τὰς	προσηκούσας,	μάλιστα μὲν παρὰ πάντων, εἰ
[10, 47]	τῶν εἰς τὸν πόλεμον ἐπιτηδείων	γεμούσας	τῶν τε ἄλλων χρημάτων, ὧν
[10, 17]	ἠξίουν. κἀκεῖνος μικρὸν ἐπισχὼν καὶ	δακρύσας	τοσοῦτον εἶπεν· Ἄσπορον ἄρα μοι
[10, 45]	πρὸς τὸν ὕπατον ἀποκρινάμενος καὶ	δακρύσας	τούς τε συνήθεις ἅπαντας ἀσπασάμενος
[10, 30]	καὶ πολλὰ τῆς χώρας αὐτῶν	κακώσας	τοῦ τε Κορβιῶνος τὰ τείχη
[10, 36]	ἀκούοντος τοὺς λόγους, ὁ μάλιστα	ἐπιρρώσας	τὸν δῆμον καὶ μηδὲ φωνὴν
[10, 25]	παρέλαβε τὴν ἀρχήν, στρατόπεδόν τε	σώσας	φίλιον καὶ πολεμίων δύναμιν ἀκμάζουσαν
[10, 28]	πατρίδα χωρήσομεν ἐπὶ τὸν ἀγῶνα	τὰς	ἀγαθὰς προβαλλόμενοι τῶν ἔργων ἐλπίδας·
[10, 1]	ἡμερῶν εἰς ἄστυ καταβαίνοντες ἐπὶ	τὰς	ἀγορὰς ἄπειροι ἔτι ἦσαν. τὸ
[10, 21]	εἶναι τάς τε Οὐολούσκων καὶ	τὰς	Αἰκανῶν δυνάμεις. ποιησάμενος δὲ δι´
[10, 42]	δὲ τοῦ πλήθους τῶν ὑπὸ	τὰς	αἰτίας ἀχθησομένων ὅσον εἶναι χρή,
[10, 53]	ὧν τὰ μέγιστα ἐκακοῦντο πρὸς	τὰς	ἀκτὰς καὶ τὰς ἠϊόνας. ἐκκυμαινομένων
[10, 59]	μὴ κατὰ τὰς στρατείας καὶ	τὰς	ἄλλας ἐξόδους τὰς ἐκ τῆς
[10, 37]	καὶ σκῦλα καὶ στεφάνους καὶ	τὰς	ἄλλας τιμὰς παρὰ τῶν ὑπάτων
[10, 57]	ἀσπασμοὺς καὶ προσαγορεύσεις φιλανθρώπους καὶ	τὰς	ἄλλας τῶν πενήτων φιλοφρονήσεις. οὗτοι
[10, 43]	οὐδ´ ἐκεῖνος, οὐδ´ ἔπιπτον ὑπὸ	τὰς	ἀνάγκας τῶν νόμων, τιμῶντες δὲ
[10, 53]	ὀσμῆς, τὰ δὲ τῷ πονηρὰς	τὰς	ἀναδόσεις ποιεῖν τῆς τροφῆς. καὶ
[10, 18]	στρατείας, ἐπὶ τούτοις ἔφη χαριεῖσθαι	τὰς	ἀναπαύλας τῶν πολέμων, ἐφ´ ᾧ
[10, 10]	ποιοῦσα τὰ κεκρυμμένα βουλεύματα καὶ	τὰς	ἀνοσίους ἐπιχειρήσεις τῶν θεοῖς ἐχθρῶν
[10, 29]	ἡλικίας τῶν ἀνδρῶν καὶ πρὸς	τὰς	ἀξίας μικρὸν ἐπισχὼν ὁ ὕπατος·
[10, 36]	κοινῶν ἀγαθῶν κοινούς, ἀλλὰ καὶ	τὰς	ἀπ´ αὐτῶν ἡδονάς τε καὶ
[10, 24]	τὰ ὅμοια διαθεῖναι. ταύτας λαβόντες	τὰς	ἀποκρίσεις οἱ πρέσβεις τῶν Αἰκανῶν
[10, 47]	ἡλικίας τῶν ἀνδρῶν, ἐνθυμούμενος δὲ	τὰς	ἀρετάς, ἀγανακτῶν δὲ καὶ νεμεσῶν
[10, 1]	τῶν ἀρχόντων ἀριστίνδην ἀποδεικνυμένων ἐπὶ	τὰς	ἀρχὰς ἀκόλουθα ἦν· κομιδῇ δ´
[10, 19]	πολλὴν κατηγορίαν τῶν οὐκ ἀποτιθεμένων	τὰς	ἀρχὰς διαθέμενος ὅρκους τε διομοσάμενος
[10, 12]	οἴομαι δεῖν πράγματος, ὦ βουλή,	τὰς	ἀρχὰς καὶ τὰς πρώτας ὑποθέσεις
[10, 16]	δυνάμεις οἱ ὕπατοι κλήρῳ διείλοντο	τὰς	ἀρχάς. Κλαυδίῳ μὲν οὖν ὁ
[10, 55]	τὸν ἅπαντα εἶναι χρόνον, καὶ	τὰς	ἀρχάς, ὅσαι ἂν ὕστερον ἀποδειχθῶσι,
[10, 53]	τε καματηρῶν σωμάτων καὶ συνδιαιτώμενοι	τὰς	αὐτὰς ἐκείνοις νόσους μετελάμβανον, ὥστε
[10, 60]	ἐξουσίας, τοῦ κοινοῦ συμφέροντος ἀλλαξαμένους	τὰς	αὑτῶν ὠφελείας, οὔτε παράδοξον οὔτ´
[10, 35]	ἐπειδὴ τὰς συνθήκας ἔλυσαν ἐκεῖνοι	τὰς	γενομένας αὐτοῖς πρὸς τὸν δῆμον,
[10, 10]	λοιπὰ ἀναιρεθῆναι διὰ κοινοῦ ψηφίσματος	τὰς	γενομένας ὑμῖν πρὸς τὸν δῆμον
[10, 50]	ὑπατείαν πρόνοια, ὥστ´ οὐκέτι ἀποκρυπτόμενοι	τὰς	γνώμας, ἀλλὰ φανερῶς τὰ τοῦ
[10, 32]	ἢ κλοπῇ λαβόντες ᾠκοδομήσαντο, κομισαμένους	τὰς	δαπάνας, ἃς ἂν οἱ διαιτηταὶ
[10, 28]	πόλεων, ἀλλὰ τὰς μὲν ἐμπρῆσαι,	τὰς	δὲ κατασφάξαι, Ῥωμαίοις δ´ ἄρα,
[10, 22]	ἧς ἡγεῖτο Κόιντος Φάβιος Οὐιβολανός,	τὰς	δὲ λοιπὰς αὐτοὶ παραλαβόντες ἐξῄεσαν
[10, 30]	μὲν τοῦ δήμου κράτος αὐξήσουσι,	τὰς	δὲ τῆς βουλῆς τιμὰς καταλύσουσι.
[10, 49]	τὸν δὲ νεανίαν, ὑπὲρ οὗ	τὰς	δεήσεις ἐποιεῖτο, πεπυσμένον ταῦτα ἐλθεῖν
[10, 42]	ἐδόκει συγχωρεῖν τοῖς δημάρχοις ἐπιτελέσαι	τὰς	δίκας, ἵνα μή τι μεῖζον
[10, 1]	βασιλεῖς αὐτῶν ἔταττον τοῖς δεομένοις	τὰς	δίκας, καὶ τὸ δικαιωθὲν ὑπ´
[10, 42]	ἁλόντων γὰρ τῶν ἀνδρῶν ἐρήμους	τὰς	δίκας, ὅ τε δῆμος ἀγριαινόμενος
[10, 60]	ἀποδεικνύμενα, οἳ διημείβοντο ἀλλήλοις καταχαριζόμενοι	τὰς	δίκας. πολλὰ δὲ τῶν ἐγκλημάτων
[10, 1]	ἐπίτηδες ἐν τῇ πολεμίᾳ γῇ	τὰς	δυνάμεις κατασχόντων, ἕως ὁ τῆς
[10, 25]	πολλὴν καταδραμὼν ἀπῆγεν ἐπ´ οἴκου	τὰς	δυνάμεις. ~Μετὰ δὲ τούτους ὀλυμπιὰς
[10, 43]	Ῥωμαῖοι στρατιάν, ἀπῆγον ἐπ´ οἴκου	τὰς	δυνάμεις. οἱ δ´ ὕπατοι κατὰ
[10, 30]	παυσαμένης δὲ τῆς στάσεως καταγράψαντες	τὰς	δυνάμεις οἱ ὕπατοι διεκληρώσαντο τὰς
[10, 16]	διὰ τάχους πάντων εὐτρεπῶν μερισάμενοι	τὰς	δυνάμεις οἱ ὕπατοι κλήρῳ διείλοντο
[10, 60]	ὡς ἀποθησομένων τῶν δέκα ἀνδρῶν	τὰς	δυναστείας, ὅταν τὸν ἐνιαύσιον ἐκτελέσωσι
[10, 36]	δημοτικῶν. πολλῶν δὲ παριόντων καὶ	τὰς	ἑαυτῶν πράξεις, ἃς ἐν τοῖς
[10, 59]	κατὰ σελήνην, καὶ συνέπιπτεν εἰς	τὰς	εἰδοὺς ἡ πανσέληνος· πρῶτα μὲν
[10, 59]	στρατείας καὶ τὰς ἄλλας ἐξόδους	τὰς	ἐκ τῆς πόλεως. πόλεμον δ´
[10, 43]	τῇ καταγραφῇ τῶν δημάρχων καὶ	τὰς	ἐκ τῶν νόμων τιμωρίας οὐ
[10, 35]	αὐτοῖς μεταφέρειν τὴν ὀργήν, καὶ	τὰς	ἐκ τῶν νόμων τιμωρίας παρ´
[10, 45]	τὸ ἔργον χρήσομαι. σὺ δὲ	τὰς	ἑκατὸν εἴκοσι μάχας ἀγωνισάμενος καὶ
[10, 37]	ἐν οἷς διατελῶ στρατευόμενος, ἀμφὶ	τὰς	ἑκατὸν εἴκοσι μεμάχημαι, τραύματα δὲ
[10, 53]	τὴν νόσον αἴτιον τὸ περὶ	τὰς	ἐκβολὰς τῶν νεκρῶν γινόμενον. κατ´
[10, 51]	πρέσβεις ἑλέσθαι τοὺς μὲν εἰς	τὰς	Ἑλληνίδας πόλεις τὰς ἐν Ἰταλίᾳ,
[10, 24]	τοῦ ἐνιαυτοῦ ὁ καρπὸς διὰ	τὰς	ἐμὰς ἀσχολίας, καὶ πεινήσομεν ἅπαντες
[10, 1]	τὴν γνῶσιν εἶχον μόνοι διὰ	τὰς	ἐν ἄστει διατριβάς, οἱ δὲ
[10, 51]	μὲν εἰς τὰς Ἑλληνίδας πόλεις	τὰς	ἐν Ἰταλίᾳ, τοὺς δ´ εἰς
[10, 6]	φιλότιμον ἔργον καὶ ἀντιπαρεξέτασον αὐτῷ	τὰς	ἐν τοῖς πολέμοις ἀριστείας· καὶ
[10, 23]	τῶν πολεμίων ἀντικαθημένων καὶ κωλυόντων	τὰς	ἐξόδους. βιάσασθαί τε προελόμενοι καὶ
[10, 30]	τὰς δυνάμεις οἱ ὕπατοι διεκληρώσαντο	τὰς	ἐξόδους· Μηνυκίῳ μὲν οὖν ὁ
[10, 15]	πατρίκιοι καὶ πίστεις βούλονται δοῦναι	τὰς	ἐπὶ θεῶν, ὅτι καταλυθέντος τοῦδε
[10, 36]	τὰς τιμὰς ἃς εἶχε καὶ	τὰς	ἐπὶ ταύταις εὐφροσύνας. ἐφ´ οἷς
[10, 16]	ἐντὸς ἦν καθέξοντες, καὶ κατὰ	τὰς	ἐπὶ τὸ Καπιτώλιον ἀγούσας ὁδοὺς
[10, 37]	ὑπέμενον τοὺς λοιποὺς ἀγῶνας αἰδούμενος	τὰς	ἐπὶ τοῖς προτέροις ἔργοις τιμὰς
[10, 53]	ἐκακοῦντο πρὸς τὰς ἀκτὰς καὶ	τὰς	ἠϊόνας. ἐκκυμαινομένων γὰρ τῶν σωμάτων
[10, 47]	καὶ δάκρυα προὔπεσεν ὁρῶν μὲν	τὰς	ἡλικίας τῶν ἀνδρῶν, ἐνθυμούμενος δὲ
[10, 29]	δὲ πολλῆς συμπαθείας πρός τε	τὰς	ἡλικίας τῶν ἀνδρῶν καὶ πρὸς
[10, 16]	ὑπὸ τῶν ὑπάτων καὶ ἐπὶ	τὰς	ἱερὰς ἐτάττοντο σημείας συνεπιρρέοντος καὶ
[10, 42]	παρῆν ὁ χρόνος, ἐν ᾧ	τὰς	κατὰ τῶν ἀνδρῶν ἔδει συντελεῖσθαι
[10, 12]	αἰτίαις ἐνόχους. ἐκεῖνοι δὲ ἄρα	τὰς	καταγνώσεις δεδιότες ἢ συμβήσονται πρὸς
[10, 33]	οὐθὲν ἐπέραινον, ἀλλ´ ἐπιστρεφεστέρας ἔτι	τὰς	καταγραφὰς ἑώρων γινομένας, ἔργοις κωλύειν
[10, 32]	μὲν οὖν ἐνιαυτὸς ἐκεῖνος εἰς	τὰς	κατασκευὰς τῶν οἰκήσεων ἐδαπανήθη. ~Ὁ
[10, 32]	λόγους. ὡς δ´ ἀπελύσατο ταύτας	τὰς	κατηγορίας, τὸν ὑπὲρ τοῦ λόφου
[10, 35]	συναγαγόντες τὸν δῆμον ἔλεγον, ὅτι	τὰς	μὲν εἰς ἑαυτοὺς ὕβρεις ἀφείκασι
[10, 28]	μήτε παίδων μήτε πόλεων, ἀλλὰ	τὰς	μὲν ἐμπρῆσαι, τὰς δὲ κατασφάξαι,
[10, 32]	καὶ ἱεροποιῶν δυεῖν καὶ ποιησαμένων	τὰς	νομίμους εὐχάς τε καὶ ἀρὰς
[10, 54]	χέρσου τῆς γῆς ἀφειμένης διὰ	τὰς	νόσους καὶ τὸν ὄλεθρον τῶν
[10, 53]	ὑπάτων οὐδὲν ἐπράχθη Ῥωμαίοις διὰ	τὰς	νόσους οὔτε πολεμικὸν οὔτε πολιτικὸν
[10, 30]	Κορβιῶνος τὰ τείχη κατασπάσας καὶ	τὰς	οἰκήσεις ἐκ θεμελίων ἀνελὼν ἀπῆγε
[10, 22]	τὰ δίκαια ὑφέξομεν ὑμῖν κατὰ	τὰς	ὁμολογίας· εἰ δὲ περὶ Τυσκλάνων
[10, 24]	ζυγόν, καὶ τὴν Κορβιῶνα κατὰ	τὰς	ὁμολογίας παρέδοσαν, τὰ ἐλεύθερα σώματα
[10, 60]	τῶν πολιτῶν, πολλοὺς δ´ ἀφαιρούμενοι	τὰς	οὐσίας ἀδίκως. ἵνα δ´ αὐτοῖς
[10, 42]	αὐτοῖς γένηται σωτηρίας αἴτιον, ἀλλὰ	τὰς	οὐσίας αὐτῶν ἱερὰς εἶναι Δήμητρος,
[10, 33]	εἴς τε τὰ σώματα καὶ	τὰς	οὐσίας αὐτῶν πικρῶς χρώμενοι. ταῦτα
[10, 42]	πολιτικὴ βοήθεια, τοῖς τε ἀνδράσι	τὰς	οὐσίας οἱ πατρίκιοι παρὰ τῶν
[10, 9]	παίοντες τὰ μέτωπα καὶ κατηφεῖς	τὰς	ὄψεις ποιήσαντες ἀνίστανται. πολλοῦ δὲ
[10, 20]	ἡλικίᾳ πάντας οἱ ὕπατοι καὶ	τὰς	παρὰ τῶν συμμάχων δυνάμεις μεταπεμψάμενοι
[10, 22]	τριχῇ τάς τε οἰκείας καὶ	τὰς	παρὰ τῶν συμμάχων δυνάμεις μίαν
[10, 24]	τοὺς ἐκ τῶν ἀγρῶν, καὶ	τὰς	παρὰ τῶν συμμάχων ἐπικουρίας μεταπεμψάμενος
[10, 39]	ὑπὸ δίκην, ἀνάδοτε τῷ δήμῳ	τὰς	περὶ αὐτῶν ψήφους, αἰτιασάμενοι παρὰ
[10, 13]	ὑπὸ τίνων γενόμεναι; τί κρύπτετε	τὰς	πίστεις, ἀλλ´ οὐκ εἰς τὸ
[10, 30]	ὑπερβαλέσθαι δύναμιν, ἀλλ´ ἠναγκάσθησαν εἰς	τὰς	πόλεις ἀπελθεῖν ἀποβαλόντες τὸ πολίχνιον,
[10, 30]	ἐξῄεσαν ἀμφότεροι. Σαβῖνοι μὲν οὖν	τὰς	πόλεις διὰ φυλακῆς ἔχοντες ὑπερεῖδον
[10, 53]	ἡ αὐτὴ νόσος κατέσκηψεν εἰς	τὰς	πόλεις. διῆλθε δ´ οὐ μόνον
[10, 15]	γε δίκαια ἀντιτάττειν, πρὸς δὲ	τὰς	πολιτικὰς διατριβὰς τὰ μέτρια καὶ
[10, 22]	ἡμῖν διωμολογημένου περὶ αὐτῶν, ὅτε	τὰς	πρὸς ὑμᾶς ἐποιούμεθα συνθήκας. εἰ
[10, 11]	συνεισπράξαντας παρὰ τῶν ταῦτα βουλευσαμένων	τὰς	προσηκούσας, μάλιστα μὲν παρὰ πάντων,
[10, 12]	ὦ βουλή, τὰς ἀρχὰς καὶ	τὰς	πρώτας ὑποθέσεις τοὺς εὖ φρονοῦντας
[10, 21]	τοῖς τείχεσι καὶ κριοῖς ἐξέκοπτε	τὰς	πύλας. ἐπιπόνως δὲ καὶ ταλαιπώρως
[10, 47]	τἆλλα ὑποζύγια κατέκοψεν· ἔπειτα ὑφῆψε	τὰς	σκηνὰς ὅπλων τε καὶ σίτου
[10, 33]	γινομένην τὴν πόλιν, διὰ δὲ	τὰς	στάσεις ταπεινὴν καὶ ἀσθενῆ. οἷς
[10, 59]	τοὺς πελέκεις, ὅτι μὴ κατὰ	τὰς	στρατείας καὶ τὰς ἄλλας ἐξόδους
[10, 38]	τοσαύτην δὲ δεινότητα περί τε	τὰς	στρατηγικὰς πράξεις καὶ περὶ τὰ
[10, 35]	ποιεῖν πρὸς τοὺς πατρικίους, ἐπειδὴ	τὰς	συνθήκας ἔλυσαν ἐκεῖνοι τὰς γενομένας
[10, 55]	καὶ ἔτι πρότερον οἱ βασιλεῖς,	τάς	τ´ ἄλλας ἀρχὰς πάσας καταλελύσθαι,
[10, 46]	γενναῖον οὐδὲν ἀπεδείξαντο, ἀλλὰ διασπάσαντες	τὰς	τάξεις ἔσῳζον ἑαυτοὺς ἄλλοι κατ´
[10, 53]	αἰσχύνης καὶ εὐπορίας τῶν πρὸς	τὰς	ταφὰς ἐπιτηδείων ἔκαιόν τε καὶ
[10, 34]	σὺν τοῖς ἰταμωτάτοις τῶν δημοτικῶν·	τάς	τε ἀρχὰς διδάσκοντες ὅσον ἀλλήλων
[10, 22]	ἐποιοῦντο κατάλογον καὶ μερισάμενοι τριχῇ	τάς	τε οἰκείας καὶ τὰς παρὰ
[10, 21]	περὶ πόλιν Ἀλγιδὸν ἀθρόας εἶναι	τάς	τε Οὐολούσκων καὶ τὰς Αἰκανῶν
[10, 57]	τινὰ καθίστανται· εἷς μὲν αὐτῶν	τάς	τε ῥάβδους καὶ τὰ λοιπὰ
[10, 5]	πολλῶν καὶ βοήθειαν. καὶ διεξῄει	τάς	τε στρατείας πάσας καὶ τοὺς
[10, 36]	τὸν βίον ἐχαρισάμην τούτου παρελέσθαι	τὰς	τιμὰς ἃς εἶχε καὶ τὰς
[10, 53]	οὐκ ὄντα ἐν ἔθει περὶ	τὰς	τιμὰς τῶν θεῶν ἐπιτηδεύματα οὐκ
[10, 53]	ἀποφορὰ ταχείας ἔφερε τοῖς σώμασι	τὰς	τροπάς, πίνεσθαί τε οὐκέτι χρηστὸν
[10, 54]	τ´ ἦν πράττειν μόνος ἀπεωθεῖτο	τὰς	τῶν δημάρχων δεήσεις καὶ πρὸς
[10, 35]	αὐτοί τε μετριώτεροι ἐγένοντο καὶ	τὰς	τῶν πολλῶν ὀργὰς ἐπράυναν. ἔπειτα
[10, 56]	τὰς ὑποσχέσεις, κἀκεῖνοι παρελθόντες ἐξωμόσαντο	τὰς	ὑπατείας. τούτους ὁ δῆμος ἐπαινῶν
[10, 33]	στασιάζειν. τοῦτο συνιδόντες ἅπαντες οἱ	τὰς	ὑπάτους ἀρχὰς παραλαβόντες κατ´ εὐχὰς
[10, 14]	διὰ φθόνου καὶ μίσους εἶχον	τὰς	ὑπεροχὰς καὶ μεταβολῆς ἄσμενοι ἂν
[10, 17]	ἀπολαβεῖν παρὰ τοῦ περιόντος ὑπάτου	τὰς	ὑποσχέσεις, ἃς ἐποιήσατο πρὸς αὐτοὺς
[10, 56]	ἥκειν ἠξίουν ἐμπεδώσοντας τῷ δήμῳ	τὰς	ὑποσχέσεις, κἀκεῖνοι παρελθόντες ἐξωμόσαντο τὰς
[10, 16]	ἐγείροντες ὑψηλοὺς ὑφῆπτον ἀνέμῳ παραδιδόντες	τὰς	φλόγας ἐπιφόρῳ. ὅσοι δ´ ἦσαν
[10, 42]	ζήτησιν. οἱ μὲν οὖν χαλεπώτεροι	τὰς	φύσεις ἐπὶ τὸ μεῖζόν τε
[10, 16]	τοὺς λόχους ἐχώρουν ἄνω κατὰ	τὰς	χειροποιήτους ὁδούς. ἦν δ´ αὐτοῖς
[10, 36]	ἀγορὰν ποιήσονται τοῦ δήμου καὶ	τὰς	ψήφους ἀναδώσουσι περὶ τῶν νόμων·
[10, 39]	γένηται τοὺς καδίσκους ἀνατρεπόντων ἢ	τὰς	ψήφους ἁρπαζόντων ἢ ἄλλο τι
[10, 57]	νόμος ἐξηγησαμένων ἀνέδωκαν τοῖς λόχοις	τὰς	ψήφους. ἐπικυρώσαντος δὲ καὶ τοῦ
[10, 41]	ἐδαπανήθη, καὶ ὁ δῆμος ἀπῄτει	τὰς	ψήφους, οὐκέτι ἀνασχετὸν ἡγησάμενοι τὸ
[10, 24]	ἐν τῷ πλήθει διεξελθὼν ἐξεγεῖραι	τὰς	ψυχὰς δυνάμενον ἐλπίσιν ἀγαθαῖς ἔπειτα
[10, 47]	προσέθηκεν ἐκεῖνον τὸν λόγον, ὅτι	τὰς	ψυχὰς καὶ τὰ ὅπλα σώζοντες
[10, 15]	τῶν μετρίων, τί κινδυνεύομεν καὶ	τὰς	ψυχὰς ὑπὲρ αὐτῶν προιέμεθα μηθενὸς
[10, 14]	ἐπειδὴ κἀκείνοις ἐδόκει συνήθροιζε τοὺς	πελάτας	καὶ τῶν θεραπόντων οὓς εἶχεν
[10, 11]	χωρὶς γὰρ τοῦ δικαίου καὶ	ἀκριβεστάτας	ἀνάγκη γίνεσθαι ζητήσεις, ἃς ἂν
[10, 30]	τὸ πολλοὺς εἶναι τοῦ δήμου	προστάτας.	ἧττον γὰρ ὁμονοήσειν τοὺς πλείους
[10, 55]	φανεράν· τοῦ δ´ ἀποδεῖξαι τοὺς	νομοθέτας	αὐτοὶ μὲν οὐδεμίαν ἔχουσιν ἐξουσίαν
[10, 51]	βουλῇ σκοπεῖν, τίνας ἑλέσθαι δεήσει	νομοθέτας	καὶ ἥντινα ἕξοντας ἀρχὴν καὶ
[10, 15]	τοῦ πολέμου συγχωρήσουσιν ὑμῖν ἀποδεῖξαι	νομοθέτας	καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον ἐν
[10, 54]	τὸ ψήφισμα τῆς βουλῆς τοὺς	νομοθέτας.	οἱ δ´ οὐκ ἔχοντες, ὅτῳ
[10, 56]	θαυμάζων διετέλει, καὶ ἐπειδὴ τοὺς	νομοθέτας	ψηφοφορεῖν ἔδει πρώτους εἵλετο τῶν
[10, 47]	τῶν ἀνδρῶν, ἐνθυμούμενος δὲ τὰς	ἀρετάς,	ἀγανακτῶν δὲ καὶ νεμεσῶν τοῖς
[10, 33]	τε συνεχεῖς ἐποιοῦντο καὶ τοὺς	ὑπηρέτας	κακῶς διακειμένους ἐκ τῶν πληγῶν
[10, 32]	περὶ τῆς δημοσίας χώρας τοὺς	πένητας,	ἣν οἱ πατρίκιοι κατεῖχον. ἀγαπήσειν
[10, 7]	{ὡς ἂν} εἰς ταπεινοὺς καὶ	πένητας	{ὑβρίσαιεν} ὡς δ´ ἠγανακτοῦμεν πρὸς
[10, 8]	κατ´ αὐτοῦ ψῆφον καὶ τοὺς	ἐγγυητὰς	δέκα ὄντας ἐπράξαντο τὰ περὶ
[10, 8]	αὐτὸ δεῖ φυλάττεσθαι τέως, εἴτ´	ἐγγυητὰς	δοῦναι τῆς ἀφίξεως, ὥσπερ καὶ
[10, 43]	ὕπατοι στρατολογίαν προθέντες ἐκάλουν τοὺς	πολίτας	ἅπαντας ἐπὶ τὰ ὅπλα. ἐγένετο
[10, 45]	γενέσθαι μοι πρὸς τοὺς ἄλλους	πολίτας,	ἐὰν πύθησθε τὸν ἐμὸν μόρον,
[10, 42]	τῶν ἀβουλήτων ὥσπερ τοὺς ἄλλους	πολίτας,	ἐκεῖνοι κατασχόντες αὐτοὺς ἐκώλυσαν ἐπὶ
[10, 15]	εἰς τὴν ἀγορὰν ἐκάλουν τοὺς	πολίτας	ἐπὶ τὰ ὅπλα, οἱ δὲ
[10, 24]	πόλιν πρῶτον μὲν ἐθάρρυνε τοὺς	πολίτας	λόγον ἐν τῷ πλήθει διεξελθὼν
[10, 14]	τοῖς ἀπόροις τούς τε ἄλλους	πολίτας,	οἳ ταπεινὰ πράττοντες διὰ φθόνου
[10, 27]	τε δημάρχους καὶ τοὺς ἄλλους	πολίτας	τὴν μὲν ὑπὲρ τοῦ νόμου
[10, 55]	νόμους καὶ παύσασθαι στασιάζοντας τοὺς	πολίτας	ὑπὲρ τῶν ἴσων αὐτῷ τε
[10, 37]	τοῖς προτέροις ἔργοις τιμὰς καὶ	χάριτας	ἀφανίσαι. καὶ διετέλεσα πάντα τὸν
[10, 53]	τὰ μέγιστα ἐκακοῦντο πρὸς τὰς	ἀκτὰς	καὶ τὰς ἠϊόνας. ἐκκυμαινομένων γὰρ
[10, 11]	τε καὶ συναγανακτῆσαι τιμωρίας ἡμῖν	συνεισπράξαντας	παρὰ τῶν ταῦτα βουλευσαμένων τὰς
[10, 30]	τὸν ὑπὲρ τῆς ἰσοτιμίας, καὶ	πάντας	ἑξῆς ζητήσειν, ὅ τι λέγοντες
[10, 15]	καὶ δούλοις ἐλευθερίαν ὑπισχνεῖσθαι καὶ	πάντας	μᾶλλον ἢ τοὺς ἐπὶ τοιούτων
[10, 20]	δημάρχων καταγράψαντες τοὺς ἐν ἡλικίᾳ	πάντας	οἱ ὕπατοι καὶ τὰς παρὰ
[10, 26]	τοὺς μὲν γὰρ ἐν ἥβῃ	πάντας,	πλὴν εἴ τινες διέφυγον εὐθὺς
[10, 22]	τί δή ποτ´ αὐτοὶ μὲν	ἅπαντας	ἀνθρώπους ἡγεῖσθε πολεμίους, καὶ ὑφ´
[10, 45]	καὶ δακρύσας τούς τε συνήθεις	ἅπαντας	ἀσπασάμενος ᾤχετο τοὺς ὀκτακοσίους ἄνδρας
[10, 9]	δημοτικῶν· ὁ δέ τις οὐχ	ἅπαντας	εἶναι τοὺς πατρικίους ἔφη τοὺς
[10, 18]	ταράττοντες τὴν πόλιν ἀπάξει Ῥωμαίους	ἅπαντας	ἐκ τῆς πόλεως στρατείαν κατὰ
[10, 5]	στρατείας πάσας καὶ τοὺς ἀγῶνας	ἅπαντας,	ἐξ ὧν ἀριστεῖα καὶ στεφάνους
[10, 43]	στρατολογίαν προθέντες ἐκάλουν τοὺς πολίτας	ἅπαντας	ἐπὶ τὰ ὅπλα. ἐγένετο μὲν
[10, 19]	ἀλλ´ ἀγαπᾶν τε καὶ χαίρειν	ἅπαντας	ἐπὶ τῇ τότε κατασχούσῃ τὴν
[10, 26]	φέρειν συσκευασάμενοι κατὰ σπουδήν, πρὶν	ἅπαντας	ἐπιβοηθῆσαι Λατίνους, ἀνέστρεψαν. τούτων δὲ
[10, 5]	δεήσεις, ἀντὶ τῆς ἑαυτοῦ πρὸς	ἅπαντας	ἐπιεικείας βίου τε, ὃς ἐμαρτυρεῖτο
[10, 5]	καὶ χάριν εἰδέναι περὶ ὧν	ἅπαντας	εὖ ποιῶν ἐν τοῖς πολέμοις
[10, 54]	καὶ εἰρήνης καὶ τοῦ μίαν	ἅπαντας	ἡγεῖσθαι τὴν πόλιν ἄρξαι τοῖς
[10, 6]	μειρακίου βαρύτης καὶ ἡ πρὸς	ἅπαντας	ἡμᾶς ὑπερηφανία παραίτησιν ἢ συγγνώμην
[10, 16]	τοῖς ἔνδον ἐπίκουρος· ὑποψία γὰρ	ἅπαντας	κατεῖχε μεγάλης σφόδρα κινήσεως, καὶ
[10, 47]	συναγαγόντες ἐκκλησίαν ἐκέλευον αὐτοὺς πρὸς	ἅπαντας	λέγειν. ὄχλου δὲ πολλοῦ συναχθέντος
[10, 18]	ἐξουσίαν αὐτὸς ἔχειν ἔφη κρατουμένους	ἅπαντας	τοῖς ὅρκοις. εἰπὼν δὲ ταῦτα
[10, 24]	δυνάμενον ἐλπίσιν ἀγαθαῖς ἔπειτα συναγαγὼν	ἅπαντας	τοὺς ἐν ἀκμῇ, τούς τε
[10, 11]	καθ´ ἓν εὐγνωμονεῖν, ἀλλὰ πρὸς	ἅπαντας	τοὺς ὑπὲρ τοῦ δήμου λέγοντας
[10, 37]	ἤδη λαμπροῦ τυγχάνων φανερὸς ἤμην,	ἅπαντας	ὑπέμενον τοὺς λοιποὺς ἀγῶνας αἰδούμενος
[10, 38]	πρότερον ἐνιαυτῷ κατέστησεν ὑπὸ δίκην	ἀμελήσαντας	τῶν ψηφισμάτων τῆς βουλῆς, ἃ
[10, 35]	ποινὴν τίνειν ἢ τεθνάναι τοὺς	ὑβρίσαντας	τὰ τῶν δημάρχων σώματα. τοῖς
[10, 38]	ἔτος ἑνδέκατον ἀνενεοῦτο, καὶ τοὺς	ὑπατεύσαντας	ἐν τῷ πρότερον ἐνιαυτῷ κατέστησεν
[10, 20]	αὐτοῖς ἄδειαν αἰτησαμένους καὶ ζυγὸν	ὑποστάντας.	~Ἀποδοὺς δὲ τοῖς Τυσκλάνοις τὴν
[10, 3]	καὶ δόξης ἀγαθῆς· τούτους δὲ	συγγράψαντας	τοὺς ὑπὲρ ἁπάντων νόμους τῶν
[10, 40]	κατὰ πολλὰ τῆς ἀγορᾶς μέρη	συστρέψαντας	ἑαυτοὺς διαστῆναι, ὥστε διειλῆφθαι τὸ
[10, 20]	πάντα ἑκόντας ἐξελθεῖν, ἕτεροι δὲ	ἐκπολιορκηθέντας	ὑπὸ τοῦ Φαβίου καθ´ ὁμολογίαν
[10, 51]	ὑπὲρ ὑμῶν ἀγῶνα αἰρομένους περιείδετε	ἀναρπασθέντας	ὑπὸ τοῦ δήμου τοῖς ἀναγκαίοις
[10, 23]	καὶ πολλὰς ἐλπίδας εἶχε λιμῷ	πιεσθέντας	παραδώσειν αὐτῷ τὰ ὅπλα. ἀφικομένης
[10, 16]	δείλην ὀψίαν συνέρρεον ἐπὶ τοὺς	ἀποδειχθέντας	ἕκαστοι τόπους, ἀπογραφόμενοί τε πρὸς
[10, 56]	συναγαγόντες οἱ δήμαρχοι τούς τ´	ἀποδειχθέντας	ὑπάτους ἥκειν ἠξίουν ἐμπεδώσοντας τῷ
[10, 10]	καὶ τῶν δημοτῶν ἄλλους {τοὺς}	ἐναντιωθέντας	ποτὲ αὐτοῖς περὶ ἐλευθερίας ἢ
[10, 12]	ἐξ αὐτῶν καὶ πλεῖστα ἡμῖν	ἐναντιωθέντας	πρεσβυτέρους τε καὶ νέους ἐλαύνωμεν,
[10, 22]	προσάγειν τοὺς πρέσβεις, κἀκεῖνοι τοὺς	ἐπισταλέντας	ὑπὸ τῆς βουλῆς λόγους διεξῆλθον·
[10, 20]	ἐπὶ τοὺς ἐν τῷ Τυσκλάνων	ὄντας	Αἰκανοὺς τὴν στρατιὰν ἦγε διὰ
[10, 8]	ψῆφον καὶ τοὺς ἐγγυητὰς δέκα	ὄντας	ἐπράξαντο τὰ περὶ τοῦ σώματος
[10, 22]	καρποὺς τῆς γῆς ἐν ἀκμῇ	ὄντας	ἔφθειρεν. ἀφικομένης δὲ πρεσβείας, ἣν
[10, 32]	διὰ τοὺς ἐσφετερισμένους αὐτὴν πολλοὺς	ὄντας	καὶ δυνατούς. τοιούτων ῥηθέντων ὑπ´
[10, 15]	ἀναπεπταμένους αὐτῆς τόπους πολλοὺς σφόδρα	ὄντας,	οἱ δ´ εἰς τὰ παρακείμενα
[10, 27]	καθοπλισαμένους τῶν τ´ ἄλλων πολιτῶν	παραλαβόντας,	οἷς ἦν ἑκοῦσι συνάρασθαι τοῦ
[10, 11]	ἅπαντας τοὺς ὑπὲρ τοῦ δήμου	λέγοντας	ἀντιτάττεσθαι, ἡδέως ἂν πυθοίμην παρ´
[10, 41]	ἐπεκέλευόν τε καὶ ἐπεθάρρυνον τοὺς	λέγοντας,	οἱ δ´ ἐξέβαλλόν τε καὶ
[10, 11]	καὶ τίς ἂν τοὺς ταῦτα	λέγοντας	ὑγιαίνειν φήσειεν, ἀλλ´ οὐχὶ συνδιεφθάρθαι
[10, 20]	φασι τοὺς φρουροὺς τῆς ἄκρας	ἰδόντας	ἐξιοῦσαν ἐκ τῆς Ῥώμης τὴν
[10, 55]	ἀποδειχθῆναι τοὺς νόμους καὶ παύσασθαι	στασιάζοντας	τοὺς πολίτας ὑπὲρ τῶν ἴσων
[10, 11]	καὶ ἀνόσια ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν	παθόντας	ἡμᾶς, ἀλλ´ ἐπαμῦναί τε καὶ
[10, 29]	παρεστήσατο τοὺς πρεσβυτάτους τῶν πατρικίων	κλαίοντας,	οὓς ἰδόντες πολλοὶ τῶν δημοτικῶν
[10, 46]	κατὰ νώτου σφίσι τοὺς πολεμίους	ἐπιόντας	ὁρῶντες, οὐκέτι γενναῖον οὐδὲν ἀπεδείξαντο,
[10, 23]	δὲ Γράγχος, ἐπειδὴ τοὺς Ῥωμαίους	προσιόντας	ἔμαθεν, ἀναστήσας τὴν δύναμιν ἀπῆγε
[10, 20]	μετεώρου τὰ μεταξὺ χωρία πάντα	ἑκόντας	ἐξελθεῖν, ἕτεροι δὲ ἐκπολιορκηθέντας ὑπὸ
[10, 28]	Ὁράτιος ἐπειρᾶτο πείθειν τοὺς δημοτικοὺς	ἑκόντας	ὑπομεῖναι καὶ ταύτην τὴν στρατείαν.
[10, 51]	καὶ μήτε τοὺς νῦν ἄρχοντας	προβαλόντας	εἰς κίνδυνον πρόδηλον, ἔπειτα ἐγκαταλιπόντας
[10, 21]	ἐν δὲ τοῖς πολέμοις συμμαχίαν	ἀποστέλλοντας	ὁσηνδήποτε, ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι
[10, 35]	πόλεως τοὺς δημοτικοὺς τὰ ὅπλα	ἀναλαμβάνοντας	εἰς τὸ ἱερὸν ὄρος, ἔνθα
[10, 21]	ἀναφέρειν, ἀνδράποδα δὲ τοὺς ταμίας	παραλαμβάνοντας	καὶ τὰ λοιπὰ λάφυρα πωλεῖν·
[10, 60]	ἐπ´ εὐγενείᾳ μέγα φρονεῖν τοὺς	ὑπομένοντας	συγκαταλύειν τοῖς δεκαδάρχοις τὴν τῆς
[10, 46]	τὴν πλαγίαν χωρήσειν ὁδόν, ἣν	ἀναβαίνοντας	ἀμήχανον ἦν μὴ οὐ φανεροὺς
[10, 2]	στάσις ἐμφύλιος, ἣν χρῆν ἀρχομένην	ἐξελαύνοντας	ἐκ τῆς πόλεως καὶ θεοὺς
[10, 17]	τοὺς παραληψομένους τὸν ὕπατον καὶ	ἄξοντας	ἐπὶ τὴν ἀρχήν. ἔτυχε δὲ
[10, 51]	ἑλέσθαι δεήσει νομοθέτας καὶ ἥντινα	ἕξοντας	ἀρχὴν καὶ χρόνον ὅσον καὶ
[10, 34]	ἥκειν ἐπὶ τοὺς δημότας λόγον	ὑφέξοντας·	ἀναδώσειν γὰρ ὑπὲρ αὐτῶν ταῖς
[10, 42]	τὸν δῆμον ἄγειν, ὧν ἔπραξαν	ὑφέξοντας	δίκας· ἐγκαλεῖν δ´ αὐτοῖς, ὅτι
[10, 34]	τὸν δῆμον ὡς τῶν πεπραγμένων	ὑφέξοντας	λόγον. ὡς δ´ οὐ προσεῖχον
[10, 3]	ἔσεσθαι τῆς στάσεως ἔλεγον ἀνομίαν	αὔξοντας	καὶ πλεονεξίαν καὶ ζηλοῦντας τὰ
[10, 20]	γύναια δὲ καὶ παιδία καὶ	θεράποντας	αὐτῶν ἠνδραποδίσαντο καὶ τὰ χρήματα
[10, 51]	προβαλόντας εἰς κίνδυνον πρόδηλον, ἔπειτα	ἐγκαταλιπόντας	ἐν τοῖς δεινοῖς μετανοεῖν, μήτε
[10, 48]	τε ἀγορὰν ἐνέπλησε καὶ τοὺς	φέροντας	εἰς αὐτὴν στενωπούς. ~Πρώτη μὲν
[10, 5]	ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ χαλεπῶς	φέροντας	τὴν αὐθάδειαν τοῦ μειρακίου τοὺς
[10, 13]	συνταράττοντας τὴν πόλιν καὶ μεγάλων	ἐκφέροντας	ἀρχὰς κακῶν καὶ οὐκ ἐνθάδε
[10, 3]	οἱ τῆς βουλῆς προεστῶτες τοὺς	εἰσφέροντας	καινὰ πολιτεύματα δημάρχους καὶ καταλύειν
[10, 3]	ταῖς μακραῖς δημηγορίαις ἐνοχληθησομένους, ἀλλ´	ἐποίσοντας	ὑπὲρ αὐτοῦ τὴν ψῆφον κατὰ
[10, 56]	τ´ ἀποδειχθέντας ὑπάτους ἥκειν ἠξίουν	ἐμπεδώσοντας	τῷ δήμῳ τὰς ὑποσχέσεις, κἀκεῖνοι
[10, 59]	δῆμος ὡς ἔμαθεν αὐτοὺς οὐκέτι	φυλάττοντας	τὸ δημοτικὸν ἐκεῖνο καὶ μέτριον
[10, 13]	παραινῶ τούσδε τοὺς ἄνδρας ὡς	συνταράττοντας	τὴν πόλιν καὶ μεγάλων ἐκφέροντας
[10, 51]	νόμους καὶ μάλιστα τοῖς ἡμετέροις	ἁρμόττοντας	βίοις οἴσουσι δεῦρο. ἀφικομένων δ´
[10, 13]	τὸν μεταξὺ χρόνον ὃν ἑωρᾶτε	συνεδρεύοντας	αὐτούς, οὗτος ὁ δόλος ὑπ´
[10, 32]	ἀγαπήσειν γὰρ αὐτοὺς τῆς πόλεως	λαχόντας	μέρος, ἐπειδὴ τῆς χώρας οὐκ
[10, 21]	ἐγράφη, πόλεις τε καὶ χώρας	ἔχοντας	Αἰκανούς, ὧν ἐκράτουν, ὅτε αἱ
[10, 41]	τὰ ἀγγεῖα τῶν ψήφων τοὺς	ἔχοντας	ἀφῃροῦντο καὶ τῶν ὑπηρετούντων τοὺς
[10, 60]	ἐκ τῶν πατρικίων εὑρεθῆναι συχνοὺς	ἔχοντάς	τι καὶ ἐπὶ πλούτῳ καὶ
[10, 55]	ἧς ἂν ἀποδειχθῶσιν ἡμέρας, ἐξουσίαν	ἔχοντας	ὑπὲρ ἁπάντων τῶν κατὰ τὴν
[10, 12]	δήμου, καὶ σφάττειν διεγνωκέναι τοὺς	παρέχοντας	αὐτῷ τὸ ἀσφαλές. καὶ ταῦτα
[10, 8]	εἰς τὸν ἐπιόντα πάλιν ἐνιαυτὸν	ἄρχοντας	ἀπέδειξεν αὐτούς. ~Ποπλίου δὲ Οὐαλερίου
[10, 54]	δεήσεις καὶ πρὸς τοὺς νέους	ἄρχοντας	ἠξίου τρέπεσθαι. οἱ δ´ οὐκ
[10, 34]	ἐπιτάττοντες ἄγειν εἰς τὸ δεσμωτήριον	ἄρχοντας,	οἷς τὸ πάντων ἀποδέδοται κράτος,
[10, 51]	παραινῶ καὶ μήτε τοὺς νῦν	ἄρχοντας	προβαλόντας εἰς κίνδυνον πρόδηλον, ἔπειτα
[10, 55]	ὡς οὐκ ἐξὸν αὐτοῖς ἑτέρους	ἄρχοντας	ὑπατικὴν ἐξουσίαν παραληψομένους ἀποδεικνύειν ἡμῶν
[10, 22]	τέταρτον ἔτος ἤδη τὴν αὐτὴν	κατασχόντας	ἀρχήν. ἐπεὶ δ´ ἀπὸ τῶν
[10, 33]	ἐπὶ τὸ βίᾳ προσαναγκάζειν τοὺς	ἀπειθοῦντας	ἐτράποντο, οὔτε παραίτησιν οὔτε συγγνώμην
[10, 3]	καινὰ πολιτεύματα δημάρχους καὶ καταλύειν	ἀξιοῦντας	τὸν πάτριον τῆς πολιτείας κόσμον
[10, 15]	ἢ τοὺς ἐπὶ τοιούτων καιρῶν	μνησικακοῦντας	σφίσι παρακαλεῖν. ὁ δ´ ἕτερος
[10, 51]	ἄλλως τε καὶ περὶ νόμων	φιλονεικοῦντας,	οἳ κἂν εἰ μηθὲν ἄλλο
[10, 21]	Ῥωμαίοις εἶναι ὑπηκόους, ἄλλο μὲν	ὑποτελοῦντας	μηθέν, ἐν δὲ τοῖς πολέμοις
[10, 3]	ἀνομίαν αὔξοντας καὶ πλεονεξίαν καὶ	ζηλοῦντας	τὰ τῶν τυράννων ἔθη. ταῦτα
[10, 50]	ἐξῇ πάσαις τοὺς ἀκοσμοῦντας ἢ	παρανομοῦντας	εἰς τὴν ἑαυτῶν ἐξουσίαν ζημιοῦν.
[10, 50]	ταῖς ἀρχαῖς ἐξῇ πάσαις τοὺς	ἀκοσμοῦντας	ἢ παρανομοῦντας εἰς τὴν ἑαυτῶν
[10, 12]	τὰς πρώτας ὑποθέσεις τοὺς εὖ	φρονοῦντας	ἀκριβῶς σκοπεῖν· οἷαι γὰρ ἂν
[10, 40]	ἴσως καὶ δικαίως τοῖς πολλοῖς	φρονοῦντας	τοῦ ταράττειν πάλιν καὶ διιστάναι
[10, 54]	αὐτοὺς ἀπαλλάξειαν τρόπῳ προσκαθημένους καὶ	λιπαροῦντας,	ἀχθόμενοι τῷ πράγματι καὶ οὐκ
[10, 42]	ὑπὸ τὴν δίκην, ἀλλὰ τοὺς	ὑπηρετοῦντας	αὐτοῖς ἰδιώτας, ὧν κολαζομένων ἔμελλε
[10, 5]	εἰς τοὺς δημότας, ὧν τοὺς	πεπονθότας	αὐτοὺς παρῆγον μάρτυρας. ὡς δὲ
[10, 34]	ἐδέοντο μήθ´ αὑτοὺς τὰ αἴσχιστα	πεπονθότας	ὑπεριδεῖν μήτε τὸν δῆμον ἀφαιρεθέντα
[10, 9]	πλεῖστον δυναμένους εἰς ἀπόνοιαν φανερὰν	προεληλυθότας,	οὓς οὐκ ἐνῆν τῷ βιαίῳ
[10, 15]	ἀπὸ τούτων ἀγωνιούμενοι πρὸς τοὺς	εἰσεληλυθότας·	ἅπαντα γὰρ αὐτοῖς ἐδόκει μεστὰ
[10, 11]	τῆς συνωμοσίας, ἔπειτα ὑπὲρ αὑτῶν	δεδιότας,	ἵνα μὴ γένωνται καταφανεῖς, ἀποσπεύδειν
[10, 11]	τὸ αὐτὸ τοῦτο καὶ τοὺς	προεστηκότας	τοῦ δήμου λέγειν, ἐάν τινες
[10, 43]	ὕπατοι κατὰ σπουδὴν ἐλαύνοντες καταλαμβάνουσιν	ἐστρατοπεδευκότας	αὐτοὺς πόλεως Ἀντίου πλησίον ἐν
[10, 3]	κυρώσειν αὐτὸν ἔμελλον, παρεῖναι τοὺς	δημότας	εἰς αὐτὴν παρεκάλουν ἀθρόους, ὡς
[10, 34]	τὸν ὅρκον, ἥκειν ἐπὶ τοὺς	δημότας	λόγον ὑφέξοντας· ἀναδώσειν γὰρ ὑπὲρ
[10, 5]	βίᾳ διαπεπραγμένος ἐτύγχανεν εἰς τοὺς	δημότας,	ὧν τοὺς πεπονθότας αὐτοὺς παρῆγον
[10, 18]	τοῖς λόγοις ἐπειδὴ κοσμιωτέρους εἶδε	γεγονότας	καὶ δεομένους ἀφεθῆναι τῆς στρατείας,
[10, 12]	οὐδὲ παρεῖναι τῇ ζητήσει τοὺς	ἀνειληφότας	τὴν τοῦ δήμου ἀρχήν. οὐθεὶς
[10, 11]	αὐτοὺς δίκαιόν ἐστι ποιεῖσθαι τοὺς	ἀνειληφότας	τὴν τοῦ δήμου φυλακήν; τί
[10, 54]	τὸν Ἄππιον οὔπω τὴν ἐξουσίαν	παρειληφότας	ἠναγκάζοντο καταφεύγειν, τὰ μὲν ἐν
[10, 50]	δήμῳ δίκην ἑαλωκότα· ὁ δ´	ἀναστὰς	ἐπειδὴ προσῆκεν αὐτῷ γνώμην ἐρωτηθέντι
[10, 52]	μέλλοντος δὲ γράφεσθαι τοῦ προβουλεύματος	ἀναστὰς	ὁ δήμαρχος Σίκκιος ὁ τῷ
[10, 40]	ὑπομένειν. ὁ μέντοι δήμαρχος Ἰκίλλιος	ἀναστὰς	τὰ μὲν ἄλλα ἔφη πάντα
[10, 46]	ἐπὶ τὸν χάρακα· καὶ ἐλπίδας	χρηστὰς	ἔχετε. Ταῦτ´ εἰπὼν ἦγε διὰ
[10, 44]	σύνθημα διδοὺς καὶ εἰς τάξιν	καθιστὰς	ἄρχειν τε καὶ παύεσθαι μάχης
[10, 37]	μονομαχῆσαί τινα ἡμῶν προκαλεσαμένους ἑκούσιος	ὑποστὰς	ἐνίκησα. οὗτος μέντοι Σίκκιος, ὦ
[10, 1]	ὁ δῆμος ἐπὶ τῇ βουλῇ	συστὰς	ἐξεργάσηται. ἐταράττετο γὰρ αὖθις ὑπὸ
[10, 53]	καματηρῶν σωμάτων καὶ συνδιαιτώμενοι τὰς	αὐτὰς	ἐκείνοις νόσους μετελάμβανον, ὥστε πολλὰς
[10, 14]	κατά τι θέσφατον ἀνειμέναι, Καρμεντίδας	αὐτὰς	καλοῦσιν· ἀναβιβάσας τὴν δύναμιν εἶχε
[10, 10]	φῆμαι μετέωροι, καὶ τὸ βεβαιῶσον	αὐτὰς	οὐθὲν ἦν, ὠκνοῦμεν, ὦ βουλή,
[10, 37]	μὲν ἔτη στρατευσάμενος ὑπὲρ ὑμῶν,	τοσαύτας	δὲ μάχας ἀγωνισάμενος, τοσούτοις δὲ
[10, 24]	σφετέρων, Κορβιῶνα, τὰ ὅμοια διαθεῖναι.	ταύτας	λαβόντες τὰς ἀποκρίσεις οἱ πρέσβεις
[10, 60]	νόμους ἐν δέλτοις δυσὶ καὶ	ταύτας	ταῖς πρότερον ἐξενεχθείσαις προσέθηκαν· ἐν
[10, 32]	παρασκευασάμενος λόγους. ὡς δ´ ἀπελύσατο	ταύτας	τὰς κατηγορίας, τὸν ὑπὲρ τοῦ
[10, 57]	ὁ λειπόμενος ἦν, συναγαγόντες τοὺς	βουλευτὰς	προὔθεσαν ὑπὲρ ἀρχαιρεσίων οἷα χρὴ
[10, 39]	ἔξεστι παῦσαι τῆς ἐξουσίας, τοὺς	ἰδιώτας	οἷς πρὸς τὰ βίαια ὑπηρέταις
[10, 42]	δίκην, ἀλλὰ τοὺς ὑπηρετοῦντας αὐτοῖς	ἰδιώτας,	ὧν κολαζομένων ἔμελλε τοῖς πολλοῖς
[10, 12]	βουλή, τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς	πρώτας	ὑποθέσεις τοὺς εὖ φρονοῦντας ἀκριβῶς
[10, 40]	τὸ βῆμα καὶ τὸ ἐκκλησιαστήριον	ἑστῶτας	ὑπομένειν, τοὺς δὲ κατὰ πολλὰ
[10, 31]	τοῖς δημόταις τόπον εἰς οἰκιῶν	κατασκευὰς	τὸν καλούμενον Αὐεντῖνον. ἔστι δὲ
[10, 32]	οὖν ἐνιαυτὸς ἐκεῖνος εἰς τὰς	κατασκευὰς	τῶν οἰκήσεων ἐδαπανήθη. ~Ὁ δὲ
[10, 14]	δεῖ πολέμῳ πάντα εὐτρεπισάμενος, εἰς	σκάφας	ποταμηγοὺς ἐνεβάλετο. πλεύσας δὲ διὰ
[10, 33]	ἐπέραινον, ἀλλ´ ἐπιστρεφεστέρας ἔτι τὰς	καταγραφὰς	ἑώρων γινομένας, ἔργοις κωλύειν ἐπεβάλλοντο.
[10, 53]	καὶ εὐπορίας τῶν πρὸς τὰς	ταφὰς	ἐπιτηδείων ἔκαιόν τε καὶ γῇ
[10, 23]	ψιλοῖς καὶ δυσβάτοις, οὔθ´ ἑαυτοῖς	τροφὰς	ἐκ τῆς πολεμίας συγκομίζειν, ἐπειδὴ
[10, 21]	τοῖς δὲ στρατιώταις ἐσθῆτα καὶ	τροφὰς	καὶ ὅς´ ἄλλα τοιαῦτα ἐδύναντο
[10, 14]	τετρακισχιλίων μάλιστα, ὅπλα τε καὶ	τροφὰς	καὶ τἆλλα ὅσων δεῖ πολέμῳ
[10, 9]	αὐτοῖς ὑπὸ τῶν δημάρχων κατὰ	συστροφὰς	λαλούντων, τῶν δέ, ἃ μάλιστα
[10, 17]	προεστηκότες τοῦ συνεδρίου συνέθεντο κατὰ	σφᾶς	αὐτούς, ὅτῳ παραδώσουσι τὴν ἀρχήν.
[10, 3]	τῆς ταραχῆς. οἱ δὲ δήμαρχοι	σφᾶς	μὲν αὐτοὺς οὐδὲν ἔλεγον ἀνάξιον
[10, 1]	ἐπὶ τιμωρίας ἀναπράξει τῶν ἀδικούντων	σφᾶς	τε αὐτοὺς καὶ τοὺς συμμάχους
[10, 45]	σὺ δὲ τὰς ἑκατὸν εἴκοσι	μάχας	ἀγωνισάμενος καὶ τὰ τετταράκοντα ἔτη
[10, 37]	στρατευσάμενος ὑπὲρ ὑμῶν, τοσαύτας δὲ	μάχας	ἀγωνισάμενος, τοσούτοις δὲ τετιμημένος ἀριστείοις,
[10, 44]	πάντως ἔγνωσταί σοι δύο τίθεσθαι	μάχας	ἐν ἑνὶ καιρῷ, δύναμιν ἀξιόχρεων
[10, 37]	ἔλαβον· ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω,	μάχας	μὲν ἐν τοῖς τετταράκοντα ἔτεσιν,
[10, 38]	πότερον ἔτη πλείω στρατευσάμενος ἢ	μάχας	πλείους ἀγωνισάμενος ἢ τραύματα πλείω
[10, 10]	περὶ αὐτῶν λόγους εἰς μέσον,	ταραχάς	τε ὑποπτεύοντες ἔσεσθαι μεγάλας, οἷα
[10, 14]	φθόνου καὶ μίσους εἶχον τὰς	ὑπεροχὰς	καὶ μεταβολῆς ἄσμενοι ἂν ἐλάβοντο,
[10, 1]	ἀρχόντων ἀριστίνδην ἀποδεικνυμένων ἐπὶ τὰς	ἀρχὰς	ἀκόλουθα ἦν· κομιδῇ δ´ ὀλίγα
[10, 31]	ἄρα πᾶσιν ἦν ταῦτα κατ´	ἀρχὰς	δεδογμένα μήτ´ εἰσηγήσασθαί τινα καινὸν
[10, 19]	κατηγορίαν τῶν οὐκ ἀποτιθεμένων τὰς	ἀρχὰς	διαθέμενος ὅρκους τε διομοσάμενος ἰσχυροὺς
[10, 34]	ἰταμωτάτοις τῶν δημοτικῶν· τάς τε	ἀρχὰς	διδάσκοντες ὅσον ἀλλήλων διαφέρουσιν, ἡ
[10, 58]	δ´ ἀναίνεσθαι μὲν προσεποιεῖτο κατ´	ἀρχὰς	καὶ ἀπολύειν αὐτὸν ἠξίου λειτουργίας
[10, 12]	δεῖν πράγματος, ὦ βουλή, τὰς	ἀρχὰς	καὶ τὰς πρώτας ὑποθέσεις τοὺς
[10, 13]	τὴν πόλιν καὶ μεγάλων ἐκφέροντας	ἀρχὰς	κακῶν καὶ οὐκ ἐνθάδε μὲν
[10, 16]	οἱ ὕπατοι κλήρῳ διείλοντο τὰς	ἀρχάς.	Κλαυδίῳ μὲν οὖν ὁ κλῆρος
[10, 53]	ἐκβολὰς τῶν νεκρῶν γινόμενον. κατ´	ἀρχὰς	μὲν γὰρ ὑπό τε αἰσχύνης
[10, 40]	ὥσθ´, ὅπερ ἔφην καὶ κατ´	ἀρχάς,	μηδὲ λόγον ἔτι βούλεσθαι τῶν
[10, 60]	ἐκτελέσωσι χρόνον, καὶ ἀποδειξόντων ἑτέρας	ἀρχάς.	οἱ δὲ περὶ τὸν Ἄππιον
[10, 55]	ἅπαντα εἶναι χρόνον, καὶ τὰς	ἀρχάς,	ὅσαι ἂν ὕστερον ἀποδειχθῶσι, κατὰ
[10, 33]	συνιδόντες ἅπαντες οἱ τὰς ὑπάτους	ἀρχὰς	παραλαβόντες κατ´ εὐχὰς μὲν εἴ
[10, 55]	οἱ βασιλεῖς, τάς τ´ ἄλλας	ἀρχὰς	πάσας καταλελύσθαι, τέως ἂν οἱ
[10, 10]	κάθοδόν τε πράξειν ὑπέσχηνται καὶ	ἀρχὰς	προτείνονται καὶ τιμὰς καὶ ἄλλους
[10, 33]	τὰς ὑπάτους ἀρχὰς παραλαβόντες κατ´	εὐχὰς	μὲν εἴ τις ἔξωθεν ἐπανασταίη
[10, 32]	δυεῖν καὶ ποιησαμένων τὰς νομίμους	εὐχάς	τε καὶ ἀρὰς ἐν τῇ
[10, 24]	τῷ πλήθει διεξελθὼν ἐξεγεῖραι τὰς	ψυχὰς	δυνάμενον ἐλπίσιν ἀγαθαῖς ἔπειτα συναγαγὼν
[10, 47]	ἐκεῖνον τὸν λόγον, ὅτι τὰς	ψυχὰς	καὶ τὰ ὅπλα σώζοντες ἥκομεν,
[10, 15]	μετρίων, τί κινδυνεύομεν καὶ τὰς	ψυχὰς	ὑπὲρ αὐτῶν προιέμεθα μηθενὸς ἀγαθοῦ
[10, 51]	ὅτι οὐ κολακείᾳ τοῦ δημοτικοῦ	ἐπιτρέψας	ἐχθροῦ μοι ὄντος, ἀλλ´ ἀπὸ
[10, 23]	ἥκειν ἠξίου διὰ ταχέων. κἀκεῖνος	ἐπιτρέψας	τοῖς πρεσβευταῖς τὸν χάρακα φυλάττειν
[10, 21]	τοῦ στρατοπέδου κατὰ πολλὴν εὐπέτειαν	ἐπιτρέψας	τοῖς στρατιώταις τὰ χρήματα ὠφελεῖσθαι
[10, 21]	καὶ πολλὰς ἐν τῇ προνομῇ	διατρίψας	ἡμέρας ἀπῆγεν ἐπ´ οἴκου τὴν
[10, 21]	Τυσκλάνων ἦν, οὐ πολὺν ἐνταῦθα	διατρίψας	χρόνον ἐπὶ τὴν Ἐχετράνων πόλιν
[10, 31]	παρελκόντων τῶν ὑπάτων τὸν χρόνον	πέμψας	τὸν ὑπηρέτην ὡς αὐτοὺς ἐκέλευσεν
[10, 23]	ἐν Σαβίνοις στρατιᾶς ὄντα γράμματα	διαπέμψας	τά τε συμβάντα τῷ Μηνυκίῳ
[10, 49]	ἀφελεῖται τὸ πρὸς τὸ γένος	εὐσεβές,	οὐδ´ ἂν ἀπολειφθείη τοῦ πατρός,
[10, 10]	τοιάδε· ~Ὅσον μὲν χρόνον οὐθὲν	ἀκριβὲς	ἡμῖν ἐφαίνετο τῶν προσαγγελλομένων δεινῶν,
[10, 59]	μάλιστα ὀττεύονται μήτ´ ἀκοῦσαι μηδὲν	ἀηδὲς	ἐν αὐτῇ μήτ´ ἰδεῖν ἕωθεν
[10, 1]	ἐπὶ στρατοπέδων καὶ τῶν ὑπάτων	ἐπίτηδες	ἐν τῇ πολεμίᾳ γῇ τὰς
[10, 13]	ἀεὶ δεόμενοι, τοῦ μὲν ἐξετάζειν	τἀληθὲς	ἢ ψεῦδος οὐκ εἶχον πρόνοιαν,
[10, 45]	ὅλον τὸ σῶμα, ἐπειδὴ ἑκὼν	ἦλθες,	ἄπιθι μήτε ὁμιλήσας πολεμίοις μήτ´
[10, 59]	γινόμενον, ἥκιστα φαίνηται τοῖς πολίταις	ἐπαχθές.	~Τοῦτο δὴ θεασαμένοις ἅπασιν, ὃ
[10, 28]	ὅτι οἱ καταλειφθέντες ἡμῶν ἐνθάδε	φύλακες	τῆς πόλεως, ἐὰν κρείττω τὰ
[10, 2]	χρόαν μεταβάλλοντα, οἵαν ἴσχουσι παλαιούμεναι	σάρκες,	οὔτε σηπεδόνι διαλυόμενα, ὦζέ τε
[10, 44]	φυλακῇ τοῦ μὴ ἁλώσεσθαι τὸ	ἀσφαλές.	ἀλλὰ μάλιστα μὲν ἀνάθου τὴν
[10, 44]	τόπου δοκοῦσα εἶναι πᾶν τὸ	ἀσφαλές·	ἥ τε ἅμα σοι δύναμις
[10, 12]	διεγνωκέναι τοὺς παρέχοντας αὐτῷ τὸ	ἀσφαλές.	καὶ ταῦτα ἐκ πολλοῦ παρασκευάσαντες
[10, 60]	ἑαυτοὺς ταῖς ἑταιρίαις, ἐπειδὴ τὸ	ἀσφαλὲς	οὐκ ἐνῆν ἄλλως αὐτοῖς ἔχειν,
[10, 5]	δεινὰ ἠξίουν αὐτοὶ παρασχεῖν τὸ	ἀσφαλὲς	ὑπισχνούμενοι· οἱ δ´ ἐκ τοῦ
[10, 1]	δημαρχῶν ἐν τῷ παρελθόντι ἔτει,	ἀτελὲς	δὲ ἠναγκάσθη καταλιπεῖν τοῦ τε
[10, 6]	ἄρα τῇ πόλει κακὸν ἐπιτρέφων	ἐλάνθανες,	ὡς ὠμὸν καὶ τυραννικὸν καὶ
[10, 5]	Κικιννάτου, ᾧ γένος τ´ ἦν	ἐπιφανὲς	καὶ βίος οὐθενὸς δεύτερος, ἀνὴρ
[10, 13]	πίστεις, ἀλλ´ οὐκ εἰς τὸ	ἐμφανὲς	ἄγετε; ἀλλ´ οἶμαι τῶν μήτε
[10, 58]	τὴν ἀρχὴν δεδιότες, μὴ ταραχώδεις	τινὲς	ἄνθρωποι τηλικαύτης ἐξουσίας λαβόμενοι κακόν
[10, 20]	ὑπάτους ἀμφοτέρους ἐξιέναι· ἐὰν δέ	τινες	ἀπολειφθῶσι τῆς στρατείας Ῥωμαίων ἢ
[10, 10]	πλῆθος τῶν πενήτων χωρήσει, ἐάν	τινες	ἄρα περιέχωνται τῆς ἐλευθερίας. ταῦτ´
[10, 26]	ἐν ἥβῃ πάντας, πλὴν εἴ	τινες	διέφυγον εὐθὺς ἁλισκομένης τῆς πόλεως,
[10, 33]	κράτει τῆς ἀρχῆς ἐρεθισμοί τέ	τινες	ἐγίνοντο καὶ χειρῶν ἐπιβολαί. συνηγωνίζετο
[10, 35]	ἐγκλήματα ποιεῖν, ὑπὲρ ὧν ἰδίᾳ	τινὲς	εἰς τοὺς δημάρχους παρενόμησαν, ἐὰν
[10, 32]	δὲ τοιόσδε· Ὅσα μὲν ἰδιῶταί	τινες	εἶχον ἐκ τοῦ δικαίου κτησάμενοι,
[10, 33]	δημάρχων πάλιν ἀνεκινεῖτο, καὶ πόλεμοί	τινες	ἐκ τῶν ἀλλοεθνῶν ἀνέστησαν, οἳ
[10, 11]	προεστηκότας τοῦ δήμου λέγειν, ἐάν	τινες	ἐκ τῶν δημοτικῶν ἐπὶ τοῖς
[10, 54]	τις καταλαβοῦσα χρόνιος. ἤδη δέ	τινες	ἔφασαν ὑπὸ λύπης καὶ ἀθυμίας
[10, 16]	τὰ φρούρια καταλαβομένων ὀλίγοι μέν	τινες	ζῶντες ἑάλωσαν, οἱ δὲ πλείους
[10, 32]	κυρίους κατέχειν· ὅσα δὲ βιασάμενοί	τινες	ἢ κλοπῇ λαβόντες ᾠκοδομήσαντο, κομισαμένους
[10, 56]	ἀγορανόμων καὶ ταμιῶν καὶ εἴ	τινες	ἦσαν ἄλλαι πάτριοι Ῥωμαίοις ἀρχαὶ
[10, 14]	τῶν ἀκλείστων πυλῶν· εἰσὶ γάρ	τινες	ἱεραὶ πύλαι τοῦ Καπιτωλίου κατά
[10, 9]	μόνους τοὺς νέους. ἐτόλμων δέ	τινες	λέγειν, ὅτι καὶ ἐντὸς τῆς
[10, 20]	καὶ οὐ πολλῆς δεομένη φυλακῆς.	τινὲς	μὲν οὖν φασι τοὺς φρουροὺς
[10, 13]	γράμμασι μηνύσεις παρὰ τῶν ἐνθάδε	τίνες	τ´ εἰσὶ καὶ ὑπὸ τίνων
[10, 10]	διαστάσει τῆς πόλεως ἐξελεγχθέντα διεπράξαντό	τινες	τῶν ἐνθάδε μὴ δοῦναι δίκην,
[10, 11]	ὑπὲρ αὑτῶν ποιήσωνται. εἰ δέ	τινες	ὑμῶν εἰσιν οἷοι μηδὲ καθ´
[10, 20]	διηρπακότες τὴν πόλιν, ὀλίγοι δέ	τινες	ὑπέμενον φυλάττοντες τὴν ἄκραν· ἔστι
[10, 51]	Ἰταλίᾳ, τοὺς δ´ εἰς Ἀθήνας·	οἵτινες	αἰτησάμενοι παρὰ τῶν Ἑλλήνων τοὺς
[10, 10]	βουλῆς ἱππέων, οὓς οὔπω καιρὸς	οἵτινές	εἰσιν ὑμῖν λέγειν. μέλλουσι δ´
[10, 17]	ἐπέσχε καὶ πολὺν ἠπόρει χρόνον,	οἵτινές	τε εἶεν καὶ τίνος δεόμενοι
[10, 16]	καὶ ἐπὶ τοῖς ἄλλοις ἐρύμασιν	ἡγεμόνες	ὅσα τῆς πόλεως ἐντὸς ἦν
[10, 17]	πόλεως προεστηκότες, ὡς αὐτουργοὶ καὶ	σώφρονες	καὶ πενίαν δικαίαν οὐ βαρυνόμενοι
[10, 54]	χαριστήριοι θεοῖς ἐπετελοῦντο δημοσίᾳ, καὶ	ἀγῶνες	ἐπιφανεῖς λαμπραῖς πάνυ χορηγούμενοι δαπάναις,
[10, 53]	Σπόριος Φούριος, καὶ τῶν δημάρχων	τέτταρες,	τῶν τε βουλευτῶν πολλοὶ καὶ
[10, 59]	οἱ σὺν Ἀππίῳ Κλαυδίῳ δέκα	ἄνδρες	εἰδοῖς μαΐαις, ἦγον δὲ τοὺς
[10, 20]	καὶ τελούντων πατρίους ἀγῶνας Αἰκανῶν	ἄνδρες	ἐπίλεκτοι πλῆθος ἀμφὶ τοὺς ἑξακισχιλίους
[10, 46]	πεζοῖς, καὶ ἔπεσον ἐξ ἑκατέρων	ἄνδρες	ἐπιφανεῖς. ἔπειτα κρίσιν λαμβάνει ὁ
[10, 60]	καταπληξάμενοι τοὺς ὄχλους οἱ δέκα	ἄνδρες	καὶ γνόντες, ὅτι δεῖ φόβῳ
[10, 44]	σοι δύναμις ἀποχρῶσα γένοιτ´ ἄν,	ἄνδρες	ὀκτακόσιοι πολλῶν ἀθληταὶ πολέμων, τεταραγμένους
[10, 58]	Τίτος Ἀντώνιος καὶ Μάνιος Ῥαβολήιος,	ἄνδρες	οὐ πάνυ ἐπιφανεῖς· ἐκ δὲ
[10, 58]	ἐπιψηφίσαντος αὐτοὶ μὲν οἱ δέκα	ἄνδρες	προεῖπον τὸν τῶν ἀρχαιρεσίων καιρόν,
[10, 57]	πενήτων φιλοφρονήσεις. οὗτοι οἱ δέκα	ἄνδρες	συγγράψαντες νόμους ἔκ τε τῶν
[10, 27]	ὧν αὐτοί ποτε ἢ οἱ	πατέρες	ἐξηνέγκαντο λαμπροτάτην, ἢ περὶ τῶν
[10, 11]	σαλεύοντες ἱκέται γινόμεθα ὑμῶν, ὦ	πατέρες,	ἐπισκήπτοντες θεούς τε καὶ δαίμονας,
[10, 29]	ἐγκαταλείπομεν οὔτε προδίδομεν ὑμᾶς, ὦ	πατέρες,	οὐδ´ ἂν ἀπολειφθείημεν ὑμῶν, ὥσπερ
[10, 33]	εἰρήνην ἄρξωνται ταράττειν ἀργοὶ καὶ	πένητες	ἄνθρωποι, τοῦτο μὲν ὀρθῶς ἰδόντες,
[10, 47]	ἑαυτῆς χάρακα. ~Μέσαι τ´ ἤδη	νύκτες	ἦσαν, καὶ ὁ Σίκκιος μνησικακῶν
[10, 14]	ποταμοῦ. ἦσαν δὲ μέσαι τηνικαῦτα	νύκτες,	καὶ πολλὴ καθ´ ὅλην τὴν
[10, 29]	τοὺς πατέρας ἐπὶ τῶν ὤμων	ἐνέγκαντες,	οἷς καὶ δι´ ὅπλων καὶ
[10, 17]	γὰρ ἦσαν λόχοις πλείους οἱ	διενέγκαντες	τὴν ψῆφον λόχοι τῶν ὑπολειπομένων
[10, 5]	δημοσίου, θανάτου τιμησάμενοι τὴν δίκην.	παραγγείλαντες	δ´ αὐτῷ παρεῖναι πρὸς τὸν
[10, 39]	καὶ λακτιζόμενοι καὶ πᾶσαν αἰκίαν	ὑπομείναντες	ἀπηλάσθησαν ἐκ τῆς ἀγορᾶς; καὶ
[10, 46]	κορυφῆς γίνονται τῶν φυλάκων. ἔπειτ´	ἀλαλάξαντες	ἔθεον ἐπ´ αὐτούς· οἱ δ´
[10, 21]	πολεμίων παρεμβολήν, καὶ οἱ πεζοὶ	συναλαλάξαντες	εἵποντο· τῶν δ´ οἱ μὲν
[10, 10]	δ´ οὖν, ὡς πυνθανόμεθα, σκοταίαν	φυλάξαντες	νύκτα κοιμωμένοις ἡμῖν ἐπιχειρεῖν, ἡνίκα
[10, 46]	οὐδὲ τὰ ὅπλα οἱ πολλοὶ	φυλάξαντες.	οἱ δὲ περὶ τὸν Σίκκιον
[10, 57]	δήμου τοὺς νόμους, στήλαις χαλκαῖς	ἐγχαράξαντες	αὐτοὺς ἐφεξῆς ἔθεσαν ἐν ἀγορᾷ
[10, 51]	ὑπὸ τοῦ δήμου τοῖς ἀναγκαίοις	εἴξαντες,	οὐκέθ´ ὅμοια ἔγνωκα. ἐβουλόμην δ´
[10, 3]	τοῦ νόμου προέθεσαν, ἡμέραν δὲ	ἀποδείξαντες,	ἐν ᾗ κυρώσειν αὐτὸν ἔμελλον,
[10, 50]	αὐτοὶ τὴν ἀξίαν ὥρισαν, μέγιστον	ἀποδείξαντες	ὅρον ζημίας δύο βοῦς καὶ
[10, 3]	ἔδοσαν τοῖς βουλομένοις αὐτοῦ κατηγορεῖν,	ἀποδείξαντες	τὴν τρίτην ἀγοράν. ἦσαν δὲ
[10, 46]	ἐκταραχθέντες καὶ οὐ τοσούτους εἶναι	δόξαντες,	ἀλλὰ τὸν ἕτερον ἥκειν ὕπατον
[10, 33]	τὴν πόλιν ἐκ τῶν ἀγρῶν,	δόξαντες	οἱ δήμαρχοι προσειληφέναι χεῖρα ἀξιόμαχον
[10, 41]	νόμον. οἱ δὲ προθυμότατα συλλαβέσθαι	δόξαντες	τοῖς ὑπάτοις ἐκ τριῶν οἰκιῶν
[10, 61]	σὺν αὐτῷ τὸν παρελθόντα ἐνιαυτὸν	ἄρξαντες	δεύτερον ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἐξουσίας
[10, 9]	γράμμασιν ἐνεῖναι γεγραμμένον μαντευομένου σιωπὴν	προκηρύξαντες	εἶπον· ἐν ἐσχάτοις ἐστὶν ὑμῖν
[10, 53]	οἱ μὲν θεράποντες ὀλίγου ἐδέησαν	πάντες	ἀπολέσθαι, τῶν δ´ ἄλλων πολιτῶν
[10, 59]	ἐπὶ τὰ πράγματα ἰσότιμοί τε	πάντες	ἔσεσθαι καὶ τὴν αὐτὴν ἕξειν
[10, 35]	ἀπολωλέναι τὴν πόλιν· οὕτως ἕτοιμοι	πάντες	ἦσαν ἐπὶ τὰ ὅπλα καὶ
[10, 59]	τὴν ἐκείνων ἐξουσίαν μεταλαβόντος, ᾧ	πάντες	οἱ μετ´ ἐκεῖνον ὕπατοι καλοῦ
[10, 18]	πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν εἶπεν, ὅτι	πάντες	ὀμωμόκασι τὸν στρατιωτικὸν ὅρκον, ἀκολουθήσειν
[10, 46]	περὶ αὐτὸν ἀθῷοι καὶ ἀβλαβεῖς	πάντες	οὐ μόνον οὐδὲν παθόντες ὧν
[10, 49]	ὅσῳ γ´ ἀποθανούμενος ἔρχεται, καὶ	πάντες	τοῦτο ἴσασιν· ἀλλὰ συνεξιὼν ἐπαμυνεῖτε,
[10, 3]	κοινῶν, ὡς ὑπετίθεντο οἱ χρησμοί,	πάντες	ὡμολόγουν· ὅπως δ´ ἂν τοῦτο
[10, 29]	καταστησάμενοι φύλακας τῆς ἐλευθερίας, οἷς	ἅπαντες	ἀεὶ χρησόμεθα. εἰ δὲ προσίσταται
[10, 58]	τελευτῶν δ´ ὡς ἐλιπάρουν αὐτὸν	ἅπαντες	αὐτός τε ὑπέμενε μετιέναι τὴν
[10, 44]	ταχείᾳ, καὶ εἰς μίαν ὁδὸν	ἅπαντες	βιαζόμενοι, ἢ μένοντες αὐτόθι τὸν
[10, 57]	εἰς συγκείμενόν τινα ἡμερῶν ἀριθμόν.	ἅπαντες	δ´ ἐξ ἑωθινοῦ καθεζόμενοι διῄτων
[10, 59]	τὰ παράσημα τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας	ἅπαντες	ἐπαγόμενοι. ὁ δὲ δῆμος ὡς
[10, 53]	ὡς τοῦ θεοῦ σφίσιν ἐπικουρήσοντος,	ἅπαντες	ἐπί τε θυσίας καὶ καθαρμοὺς
[10, 38]	μικρὰ καὶ μείζω διατελοῦσιν, ὡς	ἅπαντες	ἐπίστασθε, σιωπῶ, ἀλλ´ εἰς τοῦτο
[10, 59]	εἷς ἐξ αὐτῶν δικαιώσῃ, τοῦθ´	ἅπαντες	ἡγεῖσθαι κύριον τήν τ´ ἀρχὴν
[10, 9]	πάσχειν μελλόντων, εἰς δεινὰς ἂν	ἅπαντες	ἤλθομεν συμφοράς. αἰτούμεθα δὲ ὑμᾶς
[10, 51]	συνάρχοντί μου ταῦτα, ἐφ´ οἷς	ἅπαντες	ἡμῖν συμπαθεῖτε. ἐπειδὴ δὲ τὰ
[10, 6]	οὖσι δημοτικοῖς καὶ μετρίοις, ὡς	ἅπαντες	ἴσμεν, τῶν μὲν σῶν ὑπερεῖδεν
[10, 24]	τὰς ἐμὰς ἀσχολίας, καὶ πεινήσομεν	ἅπαντες	κακῶς. μετὰ ταῦτα παραγενόμενος εἰς
[10, 33]	δὲ ἀγούσῃ στασιάζειν. τοῦτο συνιδόντες	ἅπαντες	οἱ τὰς ὑπάτους ἀρχὰς παραλαβόντες
[10, 17]	παράληψιν αὐτοῦ παρόντες ἠσπάσαντό τε	ἅπαντες	οὐκ ἐκ τοῦ ὀνόματος, ἀλλ´
[10, 56]	Τίτος Οὐετούριος καὶ Πόπλιος Ὁράτιος,	ἅπαντες	ὑπατικοί· αἱ δὲ τῶν δημάρχων
[10, 26]	οἱ μὲν ἀκμαιότατοι αὐτῶν νυκτὸς	ἐλάσαντες	ἐπὶ Κορβιῶνα πόλιν, ἣν τῷ
[10, 15]	δεινὸν ὅ τι ποτ´ ἦν	ἁρπάσαντες	τὰ ὅπλα συνέτρεχον, οἱ μὲν
[10, 22]	τῷ πρόσθεν ἐνιαυτῷ καταλαβόμενοι καὶ	διαρπάσαντες	ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξεκρούσθησαν, ἀνθρώπους τε
[10, 28]	Οὐεργίνιε, καὶ θαυμαστὸν ἔργον ἐξειργάσασθε	διασπάσαντες	ἀπὸ τῆς βουλῆς τὸν δῆμον·
[10, 46]	οὐκέτι γενναῖον οὐδὲν ἀπεδείξαντο, ἀλλὰ	διασπάσαντες	τὰς τάξεις ἔσῳζον ἑαυτοὺς ἄλλοι
[10, 31]	ἐξ ὧν ἔσχον οἱ δήμαρχοι	παρασπάσαντές	τι τῆς ὑπατικῆς δυναστείας. τὸν
[10, 60]	ἀρχαιρεσίων ἐπέστη χρόνος, πολλὰ χαίρειν	φράσαντες	τοῖς τε πατρίοις ἐθισμοῖς καὶ
[10, 9]	βεβουλευμένα, πλασάμενοι γράμματα καὶ ταῦτα	παρασκευάσαντες	ἀναδοθῆναι σφίσιν ὑπ´ ἀνδρὸς ἀγνῶτος
[10, 12]	ἀσφαλές. καὶ ταῦτα ἐκ πολλοῦ	παρασκευάσαντες	λέγεσθαι κατὰ τὴν πόλιν, ὅταν
[10, 57]	αὐτῶν ἐκύρωσαν. ἔπειτα τὸν δῆμον	καλέσαντες	εἰς τὴν λοχῖτιν ἐκκλησίαν ἱερομνημόνων
[10, 36]	αὐτοί τε ὡμολόγουν χρυσῷ με	ἀναδήσαντες	στεφάνῳ, καὶ ὁ ὕπατος Σίκκιος
[10, 38]	τοῦ δήμου φανεῖεν τὰ ἴσα	κακοπαθήσαντες.	οὐ γάρ ἐστιν αὐτῶν ἐν
[10, 9]	μέτωπα καὶ κατηφεῖς τὰς ὄψεις	ποιήσαντες	ἀνίστανται. πολλοῦ δὲ συνδραμόντος ὄχλου
[10, 60]	γραφεῖσι νόμοις, οὔτε βουλῆς ψήφισμα	ποιήσαντες	οὔτε δήμου διέμειναν ἐπὶ τῆς
[10, 34]	δήμαρχοι ἄρξειαν αὐθαδείᾳ χρησάμενοι καὶ	τολμήσαντες	εἰς ὑπάτων σώματα παρανομεῖν, τὸ
[10, 34]	πάντων ἀποδέδοται κράτος, ἔπειτ´ αὐτοὶ	τολμήσαντες	ὁμόσε χωρεῖν σὺν τοῖς ἰταμωτάτοις
[10, 43]	ἑαυτῶν ἐπέμενον ἀμφότεροι παρεμβολαῖς, ἔπειτα	καταφρονήσαντες	τῶν Ῥωμαίων Αἰκανοὶ τῆς οὐ
[10, 37]	μὲν ἴσα τοῖς ἄλλοις ἡμῖν	ταλαιπωρήσαντες,	ὅτ´ αὐτὴν ἐκτώμεθα, πλεῖον ἠξίουν
[10, 37]	Αἰκανῶν καὶ Οὐολούσκων καὶ Πωμεντίνων	κρατήσαντες	ἔχετε, οὐδὲ τὴν ἐλαχίστην ἔχω
[10, 46]	αὐτῶν φονεύοντες καὶ τοῦ χάρακος	κρατήσαντες	ἐχώρουν ἐπὶ τοὺς ἐν τῷ
[10, 17]	καὶ τἆλλα παράσημα τῆς ἀρχῆς	παραστήσαντες	ἀκολουθεῖν εἰς τὴν πόλιν ἠξίουν.
[10, 17]	Καίσωνα Κοίντιον εἰς ἀγῶνα θανάτου	καταστήσαντες	οἱ δήμαρχοι τὴν πόλιν ἠνάγκασαν
[10, 16]	τὰ δεινὰ ὑπομονῆς, ἣν πολλοῖς	καταστήσαντες	πολέμοις εἶχον, οὐδεμία ὄνησις πρὸς
[10, 39]	τὰ βίαια ὑπηρέταις ἐκεῖνοι χρῶνται	καταστήσαντες	ὑπὸ δίκην, ἀνάδοτε τῷ δήμῳ
[10, 44]	ἵν´ ἢ περὶ τῷ φρουρίῳ	δείσαντες	οἱ πρὸς ἡμᾶς μαχόμενοι καὶ
[10, 13]	τὸ ἀνόητον τῆς ἀρχῆς μεγάλῃ	καθοπλίσαντες	ἐξουσίᾳ, ὅτε Κοίντιον Καίσωνα τῷ
[10, 32]	ἣν ἀνέθεσαν ἐν τῷ Αὐεντίνῳ	κομίσαντες	εἰς τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερόν.
[10, 56]	ἐκεῖνον ὑπατεύων, τρεῖς δὲ οἱ	κομίσαντες	παρὰ τῶν Ἑλλήνων τοὺς νόμους,
[10, 43]	καὶ πλῆθος οὐχ ἱκανοὺς εἶναι	νομίσαντες	ἀγοράς τ´ αὐτῶν περιέκοπτον ἐξιόντες
[10, 36]	οὐκ ἐπεψήφισαν. ~Ταῦθ´ ὑποσχόμενοι καὶ	ὀμόσαντες	ἀπέδειξαν ἡμέρας, ἐν αἷς ἀγορὰν
[10, 26]	οἱ δὲ λοιποὶ μεγάλῃ χειρὶ	στρατεύσαντες	ἐπὶ πόλιν Ὀρτῶνα τοῦ Λατίνων
[10, 26]	Μηνύκιος. ἐπὶ τούτων Σαβῖνοι πάλιν	στρατεύσαντες	ἐπὶ Ῥωμαίους πολλὴν τῆς χώρας
[10, 31]	τῷ παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν ἱερὰ	θύσαντες	ὅρκους ἔδοσαν ἀλλήλοις· οὕτως οἰόμενοι
[10, 59]	ἔδει τὴν ἀρχήν, τοῖς θεοῖς	προθύσαντες	ἃ νόμος ἱερὰν δὲ ταύτην
[10, 43]	λαμπροτάταις. οἱ μὲν οὖν πολέμιοι	προακούσαντες,	ὅτι μέλλουσιν ἐπ´ αὐτοὺς ἐξάγειν
[10, 38]	ὅτι φιλόπολις ἦν καὶ φιλόδημος,	ὤσαντες	ἀπὸ τοῦ κρημνοῦ διέφθειραν. Γναῖον
[10, 16]	ἐπιφόρῳ. ὅσοι δ´ ἦσαν ἀνδρειότατοι,	πυκνώσαντες	τοὺς λόχους ἐχώρουν ἄνω κατὰ
[10, 30]	τὸν Οὐεργίνιον λαβόντες ἐξήνεγκαν καὶ	κυρώσαντες	τὸν ἐπ´ αὐτῷ γραφέντα νόμον
[10, 7]	παρὰ φίλῳ, καὶ μετὰ ταῦτ´	ἀναστάντες	τῆς ἐχομένης νυκτὸς ᾠχόμεθα. διεληλυθόσι
[10, 11]	τοῖς ὑπάτοις καὶ τῇ βουλῇ	συστάντες	πράττωσι τὴν τοῦ συνεδρίου κατάλυσιν,
[10, 30]	ἀπέδειξαν. παυσαμένης δὲ τῆς στάσεως	καταγράψαντες	τὰς δυνάμεις οἱ ὕπατοι διεκληρώσαντο
[10, 20]	εἰξάντων δὲ καὶ τῶν δημάρχων	καταγράψαντες	τοὺς ἐν ἡλικίᾳ πάντας οἱ
[10, 57]	φιλοφρονήσεις. οὗτοι οἱ δέκα ἄνδρες	συγγράψαντες	νόμους ἔκ τε τῶν Ἑλληνικῶν
[10, 60]	περὶ τὸν Ἄππιον τοὺς λοιποὺς	συγγράψαντες	νόμους ἐν δέλτοις δυσὶ καὶ
[10, 13]	δ´ ὑμεῖς οἱ τὰ πρῶτα	ἐπιτρέψαντες	αὐτοῖς καὶ τὸ ἀνόητον τῆς
[10, 23]	τοῦ ἀνδρὸς οὐκ εὐθὺς ὀργῇ	ἐπιτρέψαντες	ἐξήγαγον τὴν στρατιάν, ἀλλὰ καὶ
[10, 13]	καὶ πονηρᾶς γνώμης, ᾗ κέχρηνται	κρύψαντες	οὗτοι· τὰ γὰρ πράγματα αὐτὰ
[10, 24]	δεδεμένους· αὐτοὶ δὲ τὰ ὅπλα	θέντες	ἐξέλιπον τὴν παρεμβολὴν διαπορευόμενοι, καθάπερ
[10, 33]	Ἰκίλλιον τὸ δεύτερον ἄρχειν ἑξῆς	αἱρεθέντες,	οὐχ ἁπλοῦς, ἀλλὰ ποικίλος τις
[10, 10]	καὶ ἀνόσια ἔργα, οὔτε θεῖον	φοβηθέντες	χόλον οὔτε ἀνθρωπίνην ἐντραπέντες νέμεσιν.
[10, 49]	ἀνθρώπων. ὡς δὲ καὶ αὐτοὶ	κληθέντες	ἐπὶ τὴν μαρτυρίαν παρῆλθον ὅ
[10, 42]	συνέδριον ἔτυχον δ´ οἱ κράτιστοι	παρακληθέντες	ἐδόκει συγχωρεῖν τοῖς δημάρχοις ἐπιτελέσαι
[10, 26]	λέγοντες. Αἰκανοί τε οἱ νεωστὶ	καταπολεμηθέντες	ἐν τοῖς ὅπλοις αὖθις ἦσαν·
[10, 49]	μηδὲν ἐξαμάρτωσι περὶ τὴν ψηφοφορίαν	ἐνθυμηθέντες,	ὅτι εἰς ἀργύριον ζημιώσεται ὁ
[10, 23]	τε καὶ δαίμονας, ὅτι μὴ	δυνηθέντες	τῶν δικαίων τυχεῖν ὅσιον ἀναγκασθήσονται
[10, 54]	διάγνωσιν. συγχωρούντων δὲ τῶν δημάρχων	προθέντες	ἀρχαιρέσια πολλῷ τάχιον ἢ τοῖς
[10, 43]	ἀμφοτέρους, οἱ δ´ ὕπατοι στρατολογίαν	προθέντες	ἐκάλουν τοὺς πολίτας ἅπαντας ἐπὶ
[10, 35]	ὃν οἱ πρὸ αὐτῶν δήμαρχοι	προθέντες	οὐκ ἐπεψήφισαν. ~Ταῦθ´ ὑποσχόμενοι καὶ
[10, 3]	τῶν πρὸς ἀλλήλους δικαίων. τοῦτον	προθέντες	τὸν νόμον ἐξουσίαν ἔδοσαν τοῖς
[10, 21]	καὶ περιεχαράκου. τότε δὴ πάλιν	ἀναγκασθέντες	ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως πανστρατιᾷ,
[10, 34]	ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ σώματα	προπηλακισθέντες.	ἠξίουν τε δυεῖν θάτερον ποιεῖν
[10, 23]	πλησίον πεφυκυῖαν. ~Ῥωμαῖοι δὲ τοιαῦτα	ὑβρισθέντες	ὑπὸ τοῦ ἀνδρὸς οὐκ εὐθὺς
[10, 42]	δίκας, ἵνα μή τι μεῖζον	κωλυθέντες	ἐξεργάσωνται κακόν, καὶ τοῖς δημόταις
[10, 28]	ἀλλ´ εὖ ἴστε, ὅτι οἱ	καταλειφθέντες	ἡμῶν ἐνθάδε φύλακες τῆς πόλεως,
[10, 2]	ἐξακεστηρίοις τε καὶ ἀποτροπαίοις, ἔπειτα	συναχθέντες	εἰς τὸ βουλευτήριον οἱ σύνεδροι
[10, 43]	χάριτι καὶ παρακλήσει τῶν πρεσβυτάτων	ὑπαχθέντες	εἵποντο. ἦν δέ τι μέρος,
[10, 46]	ὑπὸ τοῦ παρ´ ἐλπίδα δεινοῦ	ἐκταραχθέντες	καὶ οὐ τοσούτους εἶναι δόξαντες,
[10, 38]	δ´ αὐτῶν ἰδίαν, ὥσπερ οὐ	συνελευθερωθέντες	ἀπὸ τῆς τυραννίδος ὑφ´ ἡμῶν,
[10, 37]	πολιτικούς, οἷς ἀνέδησάν με οἱ	σωθέντες	ἐν ταῖς μάχαις ὑπ´ ἐμοῦ,
[10, 20]	παρῆσαν ἀπὸ τοῦ Λατίνων ἔθνους	ἀποσταλέντες,	οἳ τὴν Ἀντιατῶν πόλιν ἤγγελλον
[10, 10]	θεῖον φοβηθέντες χόλον οὔτε ἀνθρωπίνην	ἐντραπέντες	νέμεσιν. ~Ἐν τοσούτῳ δὴ κινδύνῳ
[10, 11]	ἐν οὐ μέλλουσι δεινοῖς. ὥστ´	ἀφέντες	τὸ φιλονεικεῖν καὶ λόγους διεξιέναι
[10, 59]	προηγούμενοι τῶν ἀνδρῶν ἑκάστου δώδεκα	ὄντες	ἀναστέλλοντες ἐκ τῶν στενωπῶν πληγαῖς
[10, 26]	πέμπτον ἔτος ἐπὶ τῆς αὐτῆς	ὄντες	ἐξουσίας ἐκώλυον, ὥσπερ καὶ ἐν
[10, 23]	μάχην ἀνεκρούσθησαν καὶ πολλὰς πληγὰς	λαβόντες	εἰς τὸν αὐτὸν κατεκλείσθησαν χάρακα.
[10, 39]	καὶ νῦν, ὦ δημόται, φρόνημα	λαβόντες	ἐλεύθερον {καὶ} τὸν γεωμορικὸν νόμον
[10, 30]	προβούλευμα οἱ περὶ τὸν Οὐεργίνιον	λαβόντες	ἐξήνεγκαν καὶ κυρώσαντες τὸν ἐπ´
[10, 56]	δημόσια ἐπιτροπεύειν. ~Τοῦτο τὸ δόγμα	λαβόντες	οἱ δήμαρχοι προῆλθον εἰς τὴν
[10, 42]	ἵνα τιθασώτεροι γένωνται τὸ λοιπόν,	λαβόντες	ὁποσηνοῦν παρὰ τῶν ἐχθρῶν δίκην,
[10, 37]	κεκάρπωνται οὔτε δωρεὰν παρ´ ὑμῶν	λαβόντες	οὔτε χρημάτων πριάμενοι οὔτε ἄλλην
[10, 24]	Κορβιῶνα, τὰ ὅμοια διαθεῖναι. ταύτας	λαβόντες	τὰς ἀποκρίσεις οἱ πρέσβεις τῶν
[10, 32]	δὲ βιασάμενοί τινες ἢ κλοπῇ	λαβόντες	ᾠκοδομήσαντο, κομισαμένους τὰς δαπάνας, ἃς
[10, 24]	ἀπεγνωκότες πολιορκούμενοί τε πολλαχόθεν ἱκετηρίας	ἀναλαβόντες	ἐπιπρεσβεύεσθαι πρὸς τὸν Κοίντιον περὶ
[10, 28]	γ´ ἀκονιτὶ μεθησόμεθα αὐτῶν, ἀλλ´	ἀναλαβόντες	τὰ ὅπλα μετὰ τῶν βουλομένων
[10, 22]	Οὐιβολανός, τὰς δὲ λοιπὰς αὐτοὶ	παραλαβόντες	ἐξῄεσαν διὰ ταχέων, ἐπὶ μὲν
[10, 28]	ἀπολωλέκαμεν, ὅσα παρὰ τῶν προγόνων	παραλαβόντες	ἢ τοῖς ἑαυτῶν πόνοις κτησάμενοι
[10, 38]	κατὰ κληρονομίαν παρὰ τῶν τυράννων	παραλαβόντες	ἡμᾶς· οἵ γε τὰ μὲν
[10, 33]	ἅπαντες οἱ τὰς ὑπάτους ἀρχὰς	παραλαβόντες	κατ´ εὐχὰς μὲν εἴ τις
[10, 42]	γενέσθαι. ~Τῇ δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ	παραλαβόντες	οἱ δήμαρχοι τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν
[10, 57]	κατελύθησαν. ~Τῷ δ´ ἑξῆς ἔτει	παραλαβόντες	οἱ νομοθέται τὰ πράγματα πολιτείας
[10, 2]	παρέλθῃ χρόνος. ~Τότε δ´ αὐτὸ	παραλαβόντες	οἱ περὶ Αὖλον Οὐεργίνιον δήμαρχοι
[10, 59]	~Ἐν δὲ τῷ κατόπιν ἔτει	παραλαβόντες	τὴν ὑπατικὴν ἐξουσίαν οἱ σὺν
[10, 22]	δεύτερον αἱρεθεὶς καὶ Λεύκιος Μηνύκιος	παραλαβόντες	τὴν ὕπατον ἀρχὴν τέως μὲν
[10, 24]	καὶ μετ´ οὐ πολὺ παρῆσαν	ἄγοντες	τὸν Γράγχον καὶ τοὺς σὺν
[10, 13]	ἀλλ´ εἰς ὑποψίας καὶ διαβολὰς	ἄγοντες	ὡς κοινωνοῦντα τῶν ἀπορρήτων δεδίττονται
[10, 3]	τῆς βουλῆς, οἱ δήμαρχοι ἀπέστησαν·	συναγαγόντες	δὲ τὸ πλῆθος εἰς τὴν
[10, 33]	τοῦ δημαγωγεῖν τὰ πλήθη· καὶ	συναγαγόντες	εἰς ἐκκλησίαν τά τ´ ἄλλα
[10, 47]	τοῖς δημάρχοις τὰ γενόμενα, κἀκεῖνοι	συναγαγόντες	ἐκκλησίαν ἐκέλευον αὐτοὺς πρὸς ἅπαντας
[10, 5]	χρόνος, ὃν ἔταξαν τῇ δίκῃ,	συναγαγόντες	ἐκκλησίαν μακροὺς ἐποιήσαντο κατ´ αὐτοῦ
[10, 40]	τὴν ἐκκλησίαν. οἱ δὲ ὕπατοι	συναγαγόντες	ἰδιωτικὸν συνέδριον πατρικίων τῶν ἀνδρειοτάτων
[10, 8]	δίκης. τῇ δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ	συναγαγόντες	οἱ δήμαρχοι τὸ πλῆθος, ἐκλιπόντος
[10, 56]	ὁ τῶν ἀρχαιρεσίων καιρός, ἐκκλησίαν	συναγαγόντες	οἱ δήμαρχοι τούς τ´ ἀποδειχθέντας
[10, 57]	ἔχειν, πρῶτον μὲν τὴν βουλὴν	συναγαγόντες	οὐθενὸς ἔτι μεμφομένου τοῖς νόμοις
[10, 35]	ἀνατιθέναι λέγοντες. καὶ μετὰ ταῦτα	συναγαγόντες	τὸν δῆμον ἔλεγον, ὅτι τὰς
[10, 57]	αὐτοῖς χρόνος ὁ λειπόμενος ἦν,	συναγαγόντες	τοὺς βουλευτὰς προὔθεσαν ὑπὲρ ἀρχαιρεσίων
[10, 59]	ἐκ τῆς πόλεως. πόλεμον δ´	ἐξάγοντες	ὑπερόριον ἢ τῶν ὑπηκόων πράγματα
[10, 26]	μεταξὺ Κρουστομερείας τε καὶ Φιδήνης	λέγοντες.	Αἰκανοί τε οἱ νεωστὶ καταπολεμηθέντες
[10, 54]	τὴν ἀριστοκρατίαν πρόφασιν εὐπρεπῆ προὐβάλοντο	λέγοντες	ἐν χερσὶν εἶναι τὸν τῶν
[10, 30]	πάντας ἑξῆς ζητήσειν, ὅ τι	λέγοντες	ἢ πράττοντες τὸ μὲν τοῦ
[10, 35]	καὶ ἐντιμοτάτων τὴν χάριν ἀνατιθέναι	λέγοντες.	καὶ μετὰ ταῦτα συναγαγόντες τὸν
[10, 31]	τῶν ὑπάτων, κοινὴν ἁπάντων εἶναι	λέγοντες	τὴν γνώμην, οὐ μὴν διέμεινάν
[10, 15]	χωρεῖν. Εἰ μὲν οὖν, ἔφασαν	λέγοντες,	ὑπισχνοῦνταί τε ὑμῖν οἱ πατρίκιοι
[10, 4]	τραχύτερον ἤδη αὐτῶν προσιόντες καθήπτοντο	λέγοντες,	ὡς οὐκ ἐπιτρέψουσιν αὐτοῖς νόμους
[10, 21]	ἐπιχειροῦντες τραπέσθαι, οἱ δὲ πλείους	φεύγοντες	ἐσκεδάννυντο. ἁλόντος δὲ τοῦ στρατοπέδου
[10, 21]	τὴν πόλιν, αἰσχρῶς καὶ ἀνάνδρως	φεύγοντες.	ὁ δ´ ὕπατος οὐδεμίαν αὐτοῖς
[10, 26]	αὐτῶν ἐδῄωσαν, καὶ ἧκον οἱ	φυγόντες	ἐκ τῶν ἀγρῶν ἀθρόοι κρατεῖσθαι
[10, 35]	δ´ ἀναβαλόμενοι τὰ πράγματα καὶ	δόντες	ἑαυτοῖς χρόνον εἰς ἀμείνω λογισμὸν
[10, 10]	οὐ μὴν ὀλιγωρίᾳ γ´ αὐτὰ	παραδόντες	ἀφήκαμεν, ἀλλ´ ὅση δύναμις ἡμῖν
[10, 13]	οὐδὲ λόγου τοῖς δημάρχοις ἔτι	μεταδόντες	διέλυσαν τὸν σύλλογον. ἔπειθ´ ὁ
[10, 33]	πένητες ἄνθρωποι, τοῦτο μὲν ὀρθῶς	ἰδόντες,	ὅτι δεῖ περισπᾶσαι τὸν ὄχλον
[10, 29]	πρεσβυτάτους τῶν πατρικίων κλαίοντας, οὓς	ἰδόντες	πολλοὶ τῶν δημοτικῶν οὐδ´ αὐτοὶ
[10, 33]	οὔτε παραίτησιν οὔτε συγγνώμην οὐδενὶ	διδόντες	οὐδεμίαν, ἀλλὰ ταῖς ἐκ τῶν
[10, 16]	βωμοὺς ἐγείροντες ὑψηλοὺς ὑφῆπτον ἀνέμῳ	παραδιδόντες	τὰς φλόγας ἐπιφόρῳ. ὅσοι δ´
[10, 9]	ἡμέρας συνήδρευον ἐν τῷ φανερῷ,	μεταδιδόντες	οὐθενὶ τῶν ἔξωθεν οὔτε βουλεύματος
[10, 33]	εἰρήνην δὲ ἀγούσῃ στασιάζειν. τοῦτο	συνιδόντες	ἅπαντες οἱ τὰς ὑπάτους ἀρχὰς
[10, 12]	τοῦ δήμου μηκέθ´ ὁμοίως συναγωνιζομένου.	συνιδόντες	δὴ τοῦτο ἐσκόπουν, ὅπως ἂν
[10, 28]	τῆς πόλεως, ἐγκαταλιπόντες, μᾶλλον δὲ	προδόντες	ἡμᾶς, οἷς οὔτ´ ἂν νικήσωμεν
[10, 46]	θεὸν καὶ πάντα τὰ τιμιώτατα	ὀνομάζοντες	ἀπλήστως εἶχον ἀσπασμῶν τε τοῦ
[10, 12]	τούτοις ἔσται, πολλὰ δὲ βουλεύματα	πειράζοντες	καὶ στρέφοντες ἄνω καὶ κάτω
[10, 47]	ὡς δ´ ὤφθησαν ἄνθρωποι καθωπλισμένοι	παιανίζοντές	τε καὶ σπουδῇ χωροῦντες αἵματι
[10, 38]	γε τὰ μὲν ἄλλα, ὅσα	ὑβρίζοντες	ἡμᾶς μικρὰ καὶ μείζω διατελοῦσιν,
[10, 47]	τὰς ψυχὰς καὶ τὰ ὅπλα	σώζοντες	ἥκομεν, ἄλλο δὲ οὐδὲν τῶν
[10, 22]	Ῥωμαίων βουλὴ μαθεῖν ἀξιοῦσα, τί	παθόντες	Αἰκανοὶ πολεμοῦσι τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις,
[10, 24]	καὶ διήρπασαν οὐδὲν ὑπὸ Τυσκλάνων	παθόντες	κακόν, ἀντιπαρασχεῖν ἑαυτῷ πόλιν τῶν
[10, 46]	ἀβλαβεῖς πάντες οὐ μόνον οὐδὲν	παθόντες	ὧν προσεδόκησαν, ἀλλὰ καὶ δόξαν
[10, 47]	ἀκοῦσαι. οἱ δὲ μέχρις ἀγορᾶς	ἐλθόντες	ἐδήλωσαν τοῖς δημάρχοις τὰ γενόμενα,
[10, 12]	ὑπ´ ἀνδρὸς ἀγνῶτος ἀναδοθῆναι· ἔπειτ´	ἐλθόντες	ἐπὶ τὸ συνέδριον ἀγανακτῶμέν τε
[10, 36]	τὸν χωρονομικὸν νόμον καὶ πολλοὺς	διελθόντες	λόγους ἐκάλουν, εἴ τις τῷ
[10, 32]	ἱερόν. κυρωθέντος δὲ τοῦ νόμου	συνελθόντες	οἱ δημοτικοὶ τά τε οἰκόπεδα
[10, 23]	ἐξόδους. βιάσασθαί τε προελόμενοι καὶ	προελθόντες	εἰς μάχην ἀνεκρούσθησαν καὶ πολλὰς
[10, 15]	τοὺς τόπους, οἱ μὲν ὕπατοι	προελθόντες	εἰς τὴν ἀγορὰν ἐκάλουν τοὺς
[10, 9]	βουλὴν ἐκάλουν, οἱ δὲ δήμαρχοι	παρελθόντες	ἐδείκνυσαν τὰ προσαγγελλόμενα. ἦν δὲ
[10, 34]	ὑπὲρ αὐτῶν τούτων συνεδρεύοντες καὶ	παρελθόντες	ἐδέοντο μήθ´ αὑτοὺς τὰ αἴσχιστα
[10, 56]	τῷ δήμῳ τὰς ὑποσχέσεις, κἀκεῖνοι	παρελθόντες	ἐξωμόσαντο τὰς ὑπατείας. τούτους ὁ
[10, 17]	κῆρυξ τὴν πρώτην τάξιν ἐκάλεσεν,	εἰσελθόντες	εἰς τὸν ἀποδειχθέντα τόπον οἵ
[10, 9]	ἐν ἀγορᾷ, ὡς διῆλθον αὐτά,	παίοντες	τὰ μέτωπα καὶ κατηφεῖς τὰς
[10, 4]	τὰ ἴδια κέρδη φροντὶς ἦν,	παίοντες	ὥσπερ ἀνδράποδα ἀνεῖργον ἐκ τῆς
[10, 32]	καὶ σύντρεις καὶ ἔτι πλείους	συνιόντες	οἰκίαν κατεσκευάζοντο μίαν ἑτέρων μὲν
[10, 43]	νομίσαντες ἀγοράς τ´ αὐτῶν περιέκοπτον	ἐξιόντες	καὶ τοὺς ἐπὶ προνομὴν ἀποστελλομένους
[10, 4]	οἱ νέοι αὐτῶν καθ´ ἑταιρίας	διεξιόντες	ἀνὰ τὴν πόλιν καὶ τοὺς
[10, 3]	νέοι, κατήγοροι τοῦ νόμου, λόγους	διεξιόντες	ἐκ πολλῆς ἐπιμελείας καὶ παρασκευῆς·
[10, 52]	πολλὰ καὶ ἐκ παρασκευῆς συγκείμενα	διεξιόντες,	καὶ τῶν ἄλλων βουλευτῶν συχνοί,
[10, 5]	μακροὺς ἐποιήσαντο κατ´ αὐτοῦ λόγους,	διεξιόντες	ὅσα βίᾳ διαπεπραγμένος ἐτύγχανεν εἰς
[10, 34]	ἀφαιρεθέντα τὴν ἐξ αὐτῶν βοήθειαν,	διεξιόντες	ὅσα ἦσαν πεπονθότες ὑπὸ τῶν
[10, 52]	αὐτὸ καὶ οἱ ἄλλοι δήμαρχοι	παριόντες	ὡμολόγουν. οὐ μὴν ὅ γε
[10, 4]	πλεῖστον δυνάμενοι τραχύτερον ἤδη αὐτῶν	προσιόντες	καθήπτοντο λέγοντες, ὡς οὐκ ἐπιτρέψουσιν
[10, 58]	κεκυρωμένοις, ἵνα ἑκόντες τε καὶ	ἄκοντες	ἐν αὐτοῖς μένοιεν, ἐδόκει {δέ}
[10, 55]	αὐτοῖς τὸ καθ´ ἑαυτοὺς ἔσεσθαι.	ἑκόντες	γὰρ ἀποστήσεσθαι τῆς ὑπατείας τοῖς
[10, 58]	ἐπὶ τοῖς ἤδη κεκυρωμένοις, ἵνα	ἑκόντες	τε καὶ ἄκοντες ἐν αὐτοῖς
[10, 43]	καὶ τοῦ δήμου τὸν ἀγῶνα	ἑκόντες	ὑπέμειναν· οἱ μὲν ἐπιεικέστατοι δι´
[10, 34]	τῶν δημοτικῶν· τάς τε ἀρχὰς	διδάσκοντες	ὅσον ἀλλήλων διαφέρουσιν, ἡ μὲν
[10, 34]	δ´ ὕπατοι πρὸς ταῦτ´ ἀπελογοῦντο	διδάσκοντες,	ὅτι τῆς ὕβρεως οἱ δήμαρχοι
[10, 11]	οἷς κοινῇ θύομεν, καὶ πολέμων	ὑπομιμνήσκοντες,	οὓς πολλοὺς καὶ μεγάλους σὺν
[10, 23]	ἐνέβαλον εἰς τοῦτον οἱ Ῥωμαῖοι	διώκοντες	αὐτόν, ὑποστρέφει τε καὶ στρατοπεδεύεται
[10, 17]	οὐ βαρυνόμενοι καὶ βασιλικὰς οὐ	διώκοντες	ἐξουσίας, ἀλλὰ καὶ διδομένας ἀναινόμενοι·
[10, 46]	ἀνίεσαν οἱ Ῥωμαῖοι μέχρι νυκτὸς	διώκοντές	τε καὶ κτείνοντες τοὺς ἁλισκομένους.
[10, 13]	εὐγενῶν περικόπτουσιν, ἀλλ´ ἀθρόους ἤδη	περιβαλόντες	τοὺς ἀγαθοὺς ἐλαύνουσιν ἐκ τῆς
[10, 21]	πολὺς καὶ ἀσύντακτος ὄχλος, καὶ	συμβαλόντες	εἰς μάχην ἔτι κάκιον ἀγωνισάμενοι
[10, 30]	ἠναγκάσθησαν εἰς τὰς πόλεις ἀπελθεῖν	ἀποβαλόντες	τὸ πολίχνιον, ὑπὲρ οὗ τὸν
[10, 33]	μικρὰν δὲ ὠφέλειαν τὸ στασιάζον	ἀνελόντες	ἐξ αὐτῆς. ἐγκύκλιον γὰρ δὴ
[10, 16]	οὐ μὴν ἔκαμνόν γε οἱ	προσβάλλοντες	τοῖς ἐρύμασιν, ἀλλὰ διεκαρτέρουν ἀναγκοφαγοῦντες
[10, 15]	ὑπὲρ αὐτῶν προιέμεθα μηθενὸς ἀγαθοῦ	μέλλοντες	ἀπολαύσεσθαι; Ταῦτα λεγόντων αὐτῶν καὶ
[10, 59]	τῶν ἀνδρῶν ἑκάστου δώδεκα ὄντες	ἀναστέλλοντες	ἐκ τῶν στενωπῶν πληγαῖς τὸν
[10, 57]	ἡγεμόνι προσῆκεν· οἱ δ´ ἄλλοι	συστέλλοντες	ἐπὶ τὸ δημοτικώτερον τὸ τῆς
[10, 59]	ἡ πανσέληνος· πρῶτα μὲν ὅρκια	τεμόντες	ἀπόρρητα τῷ πλήθει συνθήκας σφίσιν
[10, 32]	κατῳκοδόμουν ὅσον ἕκαστοι τόπον δυνηθεῖεν	ἀπολαμβάνοντες.	εἰσὶ δ´ οἳ σύνδυο καὶ
[10, 54]	ἐκκλησίαις δεόμενοι, τὰ δὲ καταμόνας	συντυγχάνοντες·	καὶ τέλος ἐξειργάσαντο τοὺς ἄνδρας
[10, 5]	τῶν νέων καὶ προσαναγκάσοντες σωφρονεῖν.	γνόντες	δὲ ταῦτα καὶ παρασκευασάμενοι λόγους
[10, 33]	ταπεινὴν καὶ ἀσθενῆ. οἷς ὅμοια	γνόντες	οἱ τότε ὕπατοι στρατιὰν ἐξάγειν
[10, 60]	ὄχλους οἱ δέκα ἄνδρες καὶ	γνόντες,	ὅτι δεῖ φόβῳ τὸ λοιπὸν
[10, 56]	προῆλθον εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ	ἀναγνόντες	ἐν τῷ δήμῳ πολλοὺς ἐπαίνους
[10, 61]	δεύτερον ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἐξουσίας	μένοντες.
[10, 44]	μίαν ὁδὸν ἅπαντες βιαζόμενοι, ἢ	μένοντες	αὐτόθι τὸν χάρακα ἀποβάλωσιν. οὔτε
[10, 28]	τῆς πατρίδος. ὑμεῖς δὲ αὐτοῦ	μένοντες	οἰκουρεῖτε ἅμα ταῖς γυναιξίν, ὦ
[10, 1]	διὰ πολλῶν ἡμερῶν εἰς ἄστυ	καταβαίνοντες	ἐπὶ τὰς ἀγορὰς ἄπειροι ἔτι
[10, 46]	πολὺν χρόνον ἰσόρροποι, τοτὲ μὲν	ἐπιβαίνοντες	ἀλλήλοις, τοτὲ δ´ ὑποχωροῦντες, ἱππεῖς
[10, 3]	ἐγίνετο συχνάς. ἔπειτα οἱ δήμαρχοι	δυσχεραίνοντες	ἐπὶ τῇ διατριβῇ τοῦ χρόνου
[10, 46]	μέχρι νυκτὸς διώκοντές τε καὶ	κτείνοντες	τοὺς ἁλισκομένους. ὁ δὲ πλείστους
[10, 54]	τέλος ἐξειργάσαντο τοὺς ἄνδρας μεγάλας	ὑποτείνοντες	ἐλπίδας αὐτοῖς, εἰ τὰ τοῦ
[10, 43]	οἱ δ´ ὕπατοι κατὰ σπουδὴν	ἐλαύνοντες	καταλαμβάνουσιν ἐστρατοπεδευκότας αὐτοὺς πόλεως Ἀντίου
[10, 57]	καὶ πρὸς τὴν κοινὴν εὐαρέστησιν	ἀπευθύνοντες	τὰ γραφέντα. καὶ μέχρι πολλοῦ
[10, 1]	ὡς διὰ φυλακῆς τὰ οἰκεῖα	ἕξοντες·	τῶν δ´ ἐντὸς τείχους κακῶν
[10, 16]	ὅσα τῆς πόλεως ἐντὸς ἦν	καθέξοντες,	καὶ κατὰ τὰς ἐπὶ τὸ
[10, 53]	μνημονευομένων· ὑφ´ ἧς οἱ μὲν	θεράποντες	ὀλίγου ἐδέησαν πάντες ἀπολέσθαι, τῶν
[10, 9]	γνώμης πράξωμεν τὰ δέοντα. Ταῦτ´	εἰπόντες	ᾤχοντο πρὸς τοὺς ὑπάτους. ἐν
[10, 35]	τρίτην ἀπ´ ἐκείνης ἐσομένην ἀγορὰν	προειπόντες,	ἐν ᾗ τὸν δῆμον συνάξουσι
[10, 28]	καὶ γενναῖοι προστάται τῆς πόλεως,	ἐγκαταλιπόντες,	μᾶλλον δὲ προδόντες ἡμᾶς, οἷς
[10, 17]	δ´ ἐπὶ τὴν παράληψιν αὐτοῦ	παρόντες	ἠσπάσαντό τε ἅπαντες οὐκ ἐκ
[10, 29]	γῆς δύεσθε, εἰ οἵδε οἱ	γέροντες	ὑπὲρ ὑμῶν τῶν νέων τὰ
[10, 53]	ἐν τοῖς ὑπονόμοις τῶν στενωπῶν	φέροντες	ἐρρίπτουν τῶν ἀπογενομένων, πολλῷ δ´
[10, 50]	τὸ συγχωρεῖν καὶ τὸ κωλύειν	φέροντες	λόγοι, ἐνίκα δ´ ἡ τὰ
[10, 54]	Ἰταλοῖς Ἑλληνίδων πόλεων οἱ πρέσβεις	φέροντες	τοὺς νόμους. καὶ μετὰ τοῦτο
[10, 16]	τοῖς ἀποτόμοις τῆς πέτρας βωμοὺς	ἐγείροντες	ὑψηλοὺς ὑφῆπτον ἀνέμῳ παραδιδόντες τὰς
[10, 20]	Ῥώμης οὐκ ἔλαττον σταδίων ἑκατόν.	εὑρόντες	δὲ ὡς ἐν εἰρήνῃ πύλας
[10, 46]	τῆς παρεμβολῆς τῶν Αἰκανῶν, ἀφύλακτον	εὑρόντες	ἐκεῖνο τὸ μέρος τοῦ χάρακος
[10, 26]	φρουρὰν τὴν ἐν αὐτῇ κοιμωμένην	εὑρόντες	κατέσφαξαν πλὴν ὀλίγων, οἳ ἔτυχον
[10, 5]	τοὺς λοιποὺς τῶν νέων καὶ	προσαναγκάσοντες	σωφρονεῖν. γνόντες δὲ ταῦτα καὶ
[10, 18]	χρόνος. ὡς οὖν ἐν ὑπαίθρῳ	χειμάσοντες	παρασκευάσασθε τὰ εἰς ἐκεῖνον τὸν
[10, 10]	φυλάξασθαι καθ´ ἓν γενόμενοι δυνάμεθα·	ἐπιπεσόντες	δὲ ταῖς οἰκίαις τούς τε
[10, 46]	ἐτράπετο κατὰ θέαν τοῦ ἀγῶνος	ἐπεισπεσόντες	κατὰ πολλὴν εὐπέτειαν κατὰ κορυφῆς
[10, 44]	ἀθληταὶ πολέμων, τεταραγμένους σκηνοφύλακας ἀπροσδόκητοι	προσπεσόντες	τῷ τολμηρῷ ἑλεῖν. καὶ ὁ
[10, 11]	ἱκέται γινόμεθα ὑμῶν, ὦ πατέρες,	ἐπισκήπτοντες	θεούς τε καὶ δαίμονας, οἷς
[10, 41]	τοὺς μὴ βουλομένους ταῦτα ἀφιέναι	τύπτοντές	τε καὶ ὠθοῦντες ἐξέβαλλον. κεκραγότων
[10, 22]	στάδιοι Αἰκανοὶ δὲ λόγῳ μὲν	φυλάττοντες	τὰ τῆς νεωστὶ γενομένης συμμαχίας
[10, 20]	πόλιν, ὀλίγοι δέ τινες ὑπέμενον	φυλάττοντες	τὴν ἄκραν· ἔστι δὲ σφόδρα
[10, 31]	ἐξ αὐτῆς ἀναιρεθῇ. τοῦτο δὴ	φυλάττοντες	τὸ συνωμόσιον εἶπον ἀπάγεσθαι τὸν
[10, 18]	προειπών, ὡς εἰ μὴ παύσονται	ταράττοντες	τὴν πόλιν ἀπάξει Ῥωμαίους ἅπαντας
[10, 14]	τε ἄλλους πολίτας, οἳ ταπεινὰ	πράττοντες	διὰ φθόνου καὶ μίσους εἶχον
[10, 59]	πράγματος δόξαντι ἄρξαι τὰ ὅμοια	πράττοντες	οὐκέτι ταῖς δέσμαις τῶν ῥάβδων
[10, 22]	δίκαια, ἔργῳ δὲ καὶ οὗτοι	πράττοντες	τὰ τῶν πολεμίων. ἐπὶ γὰρ
[10, 30]	ζητήσειν, ὅ τι λέγοντες ἢ	πράττοντες	τὸ μὲν τοῦ δήμου κράτος
[10, 20]	τά τε ἄλλα μετὰ προθυμίας	συμπράττοντες	διετέλουν, καὶ ἐν τῇ πολιορκίᾳ
[10, 34]	πρῶτον ὑπηρέταις τε καὶ ἀγορανόμοις	ἐπιτάττοντες	ἄγειν εἰς τὸ δεσμωτήριον ἄρχοντας,
[10, 16]	ζῶντες ἑάλωσαν, οἱ δὲ πλείους	σφάττοντες	ἑαυτοὺς ἢ κατὰ τῶν κρημνῶν
[10, 16]	καὶ πίσσης πεπυρωμένης ἀγγεῖα σφενδόναις	ἐναρμόττοντες	ἐπέβαλλον ὑπὲρ τὸν λόφον· οἱ
[10, 17]	οἱ νῦν, ἀλλὰ τἀναντία πάντα	ἐπιτηδεύοντες,	πλὴν πάνυ ὀλίγων, δι´ οὓς
[10, 60]	εἶναι ἐδόκει· οἱ δὲ πάσαις	κολακεύοντες	ἡδοναῖς, ὁπόσαι πεφύκασιν ἀνθρώπων κρατεῖν,
[10, 11]	νέμεσιν. ~Ἐν τοσούτῳ δὴ κινδύνῳ	σαλεύοντες	ἱκέται γινόμεθα ὑμῶν, ὦ πατέρες,
[10, 46]	τὸν Σίκκιον τοὺς καταλαμβανομένους αὐτῶν	φονεύοντες	καὶ τοῦ χάρακος κρατήσαντες ἐχώρουν
[10, 11]	γίνεσθαι ζητήσεις, ἃς ἂν οἱ	κινδυνεύοντες	ὑπὲρ αὑτῶν ποιήσωνται. εἰ δέ
[10, 48]	ἀρχήν· οἳ τά τ´ ἄλλα	θεραπεύοντες	τὸν δῆμον διετέλεσαν καὶ τὸ
[10, 34]	ἔτυχον γὰρ ὑπὲρ αὐτῶν τούτων	συνεδρεύοντες	καὶ παρελθόντες ἐδέοντο μήθ´ αὑτοὺς
[10, 57]	κοινῷ μετὰ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν	συνεδρεύοντες	καὶ τὴν ἀκριβεστάτην ποιούμενοι τῆς
[10, 10]	λόγους εἰς μέσον, ταραχάς τε	ὑποπτεύοντες	ἔσεσθαι μεγάλας, οἷα εἰκὸς ἐπὶ
[10, 13]	τὸν φόβον, οἱ δ´ εὐηθέστεροι	πιστεύοντες	ταῖς φήμαις ἀληθῆ· ὅσοι δὲ
[10, 58]	αὐτοῖς ἐδόκει, ἰδίᾳ δὲ οἱ	πρωτεύοντες	τοῦ συνεδρίου γνώμην ἐποιοῦντο μεταπορεύεσθαι
[10, 7]	καὶ ὕβριζον εἰς ἡμᾶς, οἷα	μεθύοντες	ἂν νέοι καὶ αὐθάδεις {ὡς
[10, 35]	γενομένας αὐτοῖς πρὸς τὸν δῆμον,	καταλύοντες	τὴν δημαρχικὴν ἐξουσίαν ἐκ τοῦ
[10, 41]	ἤδη πέμπτον ἔτος τῶν αὐτῶν	ἀκούοντες	λόγων οὐθὲν ποιοῦσι θαυμαστόν, εἰ
[10, 12]	πολλὰ δὲ βουλεύματα πειράζοντες καὶ	στρέφοντες	ἄνω καὶ κάτω τὸ πρᾶγμα
[10, 37]	τῶν ἀνθρώπων· ὁπότε δ´ οὐθὲν	ἔχοντες	ἐπιδείξασθαι μέγα καὶ νεανικὸν ἔργον,
[10, 10]	δεινοῖς ἀκούσμασι, καὶ δι´ εὐλαβείας	ἔχοντες,	μὴ ταχύτερα δόξωμεν ὑμῖν βεβουλεῦσθαι
[10, 54]	ἠξίου τρέπεσθαι. οἱ δ´ οὐκ	ἔχοντες,	ὅ τι πράττωσιν, ἕτερον ἐπὶ
[10, 54]	τοὺς νομοθέτας. οἱ δ´ οὐκ	ἔχοντες,	ὅτῳ ἂν αὐτοὺς ἀπαλλάξειαν τρόπῳ
[10, 53]	καλοῦ, οἱ δὲ τἀπιτήδεια οὐκ	ἔχοντες	πολλοὺς μὲν ἐν τοῖς ὑπονόμοις
[10, 30]	οὖν τὰς πόλεις διὰ φυλακῆς	ἔχοντες	ὑπερεῖδον ἀγομένων τε καὶ φερομένων
[10, 33]	μόνοι ἐξουσίαν ἐκ τῶν νόμων	ἔχοντες.	ὡς δ´ οὐθὲν ἐπέραινον, ἀλλ´
[10, 11]	τὰ ὅμοια ἀξιοῦσι καθ´ ἡμῶν	προσέχοντες	τὸν νοῦν, ἀλλὰ κοινοὺς ἡγούμενοι
[10, 39]	~Ἐῶ τἆλλα· ἀλλ´ οἱ νῦν	ἄρχοντες	ὑμῶν, ὅτι τοῖς κατισχυομένοις τῶν
[10, 31]	ἀγανακτήσας ὁ Ἰκίλλιος καὶ οἱ	συνάρχοντες	αὐτοῦ, συνέλαβον τὸν ῥαβδοῦχον καὶ
[10, 39]	τῆς ἀγορᾶς; καὶ ὑμεῖς ταῦτα	πάσχοντες	ἀνέχεσθε καὶ οὐ ζητεῖτε, ὅπως
[10, 42]	ὥσπερ τοὺς ἄλλους πολίτας, ἐκεῖνοι	κατασχόντες	αὐτοὺς ἐκώλυσαν ἐπὶ τέλος ἄγειν
[10, 29]	ἑτέραν παρ´ ὑμῶν χάριν, ἧς	τυχόντες	ἴσως ἂν οὐδὲ καινῶν ἔτι
[10, 44]	σὺν τοῖς πρεσβυτέροις. οὐ γὰρ	κλέψοντες	τὸ χωρίον, ἀλλὰ βίᾳ καὶ
[10, 31]	τὸν ῥαβδοῦχον καὶ ἀπῆγον ὡς	ῥίψοντες	κατὰ τῆς πέτρας. οἱ δὲ
[10, 16]	τὰ ὀνόματα καὶ τὸν στρατιωτικὸν	ὀμνύντες	ὅρκον. ἐκείνην μὲν οὖν τὴν
[10, 60]	δικασταὶ γινόμενοι, καὶ πολλοὺς μὲν	ἀποκτιννύντες	τῶν πολιτῶν, πολλοὺς δ´ ἀφαιρούμενοι
[10, 16]	προσβάλλοντες τοῖς ἐρύμασιν, ἀλλὰ διεκαρτέρουν	ἀναγκοφαγοῦντες	τὰ δεινὰ οὔτε ἡμέρας οὔτε
[10, 1]	δὲ πολλοὶ ἐμπορευόμενοί τε καὶ	γεωργοῦντες	διὰ πολλῶν ἡμερῶν εἰς ἄστυ
[10, 16]	ἑαυτοὺς ἢ κατὰ τῶν κρημνῶν	ὠθοῦντες	διεφθάρησαν. ~Τοῦτο τὸ τέλος λαβόντος
[10, 41]	ταῦτα ἀφιέναι τύπτοντές τε καὶ	ὠθοῦντες	ἐξέβαλλον. κεκραγότων δὲ τῶν δημάρχων
[10, 54]	προσῄεσαν οἱ δήμαρχοι τοῖς ὑπάτοις	ἀξιοῦντες	ἀποδεῖξαι κατὰ τὸ ψήφισμα τῆς
[10, 17]	πάλιν ἀνερρίπιζον οἱ δήμαρχοι στάσιν	ἀξιοῦντες	ἀπολαβεῖν παρὰ τοῦ περιόντος ὑπάτου
[10, 8]	οἱ πλείους πονηρὸν ἔθος οὐκ	ἀξιοῦντες	εἰς τὴν πόλιν εἰσάγειν. ἦν
[10, 54]	ἀχθόμενοι τῷ πράγματι καὶ οὐκ	ἀξιοῦντες	ἐπὶ τῆς αὑτῶν ἀρχῆς καταλῦσαι
[10, 26]	ὑπάτων, τὸν ἐντὸς τείχους πρῶτον	ἀξιοῦντες	καταλυθῆναι πόλεμον ἀποδοθείσης τῷ δήμῳ
[10, 39]	αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποκατακλίνεσθε, καλῶς	ποιοῦντες·	ἐὰν δ´ ἐκ τῶν νέων
[10, 59]	πλεῖστα ἐπὶ τῆς ἑαυτῶν ἐξουσίας	ποιοῦντες.	ἐνστάσης δὲ τῆς ἡμέρας, ἐν
[10, 20]	αἱροῦσι τὴν πόλιν ἐξ ἐφόδου	μνησικακοῦντες	τοῖς Τυσκλάνοις, ὅτι τῇ Ῥωμαίων
[10, 31]	τὸν ἀγόμενον ἀφελέσθαι, καίτοι δεινὰ	δοκοῦντες	ὑβρίσθαι, ἀδύνατοι ἦσαν, ἐπεκαλοῦντο δὲ
[10, 53]	ἔθνη, ὅσα Ῥωμαίοις πολέμια ἦν,	παρακαλοῦντες	ἐπὶ τὸν πόλεμον. οὐ μὴν
[10, 44]	χωρίον, ἀλλὰ βίᾳ καὶ φανερῶς	ἐξελοῦντες	ἄνιμεν. ~Ἔτι δ´ αὐτοῦ βουλομένου
[10, 20]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς παρῆσαν χρόνους	δηλοῦντες,	ὅτι Οὐολούσκων τε καὶ Αἰκανῶν
[10, 32]	Κλαύδιος ἦν μόνος, οἱ δὲ	συγκαταινοῦντες	πολλοί, καὶ ἔδοξε διδόναι τῷ
[10, 15]	τόπους, ὅσοι μὴ παραχρῆμα ἐσφάγησαν,	ἀγνοοῦντες	οἱ πολλοὶ τὸ δεινὸν ὅ
[10, 60]	τοὺς ἀγροὺς τὸν τῶν ἀρχαιρεσίων	σκοποῦντες	χρόνον ὡς ἀποθησομένων τῶν δέκα
[10, 57]	ἐγκλήματα τυγχάνοι γινόμενα, μετὰ πάσης	ἀνασκοποῦντες	ἕκαστα ἐπιεικείας τε καὶ δικαιοσύνης.
[10, 26]	κατέσφαξαν πλὴν ὀλίγων, οἳ ἔτυχον	ἀφυστεροῦντες,	οἱ δὲ λοιποὶ μεγάλῃ χειρὶ
[10, 1]	ὁτουδήτινος ἐκεῖνοι τὰ δίκαια οἱ	διαιροῦντες	ἦσαν. τούτων δὲ τὰ μὲν
[10, 21]	ἀρτίως ἀνεστηκότες καὶ πρὸς ἀλκὴν	ἐπιχειροῦντες	τραπέσθαι, οἱ δὲ πλείους φεύγοντες
[10, 16]	ὑπὲρ τὸν λόφον· οἱ δὲ	συμφοροῦντες	{αὐτῶν} φακέλλους φρυγάνων καὶ παρὰ
[10, 47]	καθωπλισμένοι παιανίζοντές τε καὶ σπουδῇ	χωροῦντες	αἵματι πολλῷ πεφυρμένοι, δρόμος ἐγίνετο
[10, 30]	τοῦτο τὸ πολίτευμα τῇ βουλῇ	συγχωροῦντες	οὐθενὸς ἄλλου ἁμαρτήσονται τῶν μετρίων,
[10, 46]	μὲν ἐπιβαίνοντες ἀλλήλοις, τοτὲ δ´	ὑποχωροῦντες,	ἱππεῖς τε ἱππεῦσι καὶ πεζοὶ
[10, 60]	δέκα ἔκρινον, ὥστ´ ἠναγκάζοντο οἱ	μειονεκτοῦντες	τῷ δικαίῳ προσνέμειν ἑαυτοὺς ταῖς
[10, 20]	δὲ οἱ δήμαρχοι στρατιὰν οὐκ	ἐῶντες	καταγράφειν, ἕως ἂν ἡ περὶ
[10, 16]	φρούρια καταλαβομένων ὀλίγοι μέν τινες	ζῶντες	ἑάλωσαν, οἱ δὲ πλείους σφάττοντες
[10, 43]	ὑπὸ τὰς ἀνάγκας τῶν νόμων,	τιμῶντες	δὲ τὸν ἄνδρα διὰ πολλὰς
[10, 10]	ὑμῖν πρὸς τὸν δῆμον ὁμολογίας.	ὁρῶντες	δέ, ὅτι ξενικῆς αὐτοῖς χειρὸς
[10, 33]	ἐγκλήματα καὶ προφάσεις πολέμων, ἅτε	ὁρῶντες	διὰ μὲν τοὺς πολέμους μεγάλην
[10, 28]	πρὸς τὰ φίλια. πρὸς ταῦτα	ὁρῶντες	ἐκκλησιάζετε καὶ νόμους εἰσφέρετε καινούς.
[10, 46]	νώτου σφίσι τοὺς πολεμίους ἐπιόντας	ὁρῶντες,	οὐκέτι γενναῖον οὐδὲν ἀπεδείξαντο, ἀλλὰ
[10, 9]	ἐλπίδι τοῦ κυρώσειν τὸν νόμον,	ὁρῶντες	τῶν τε ὑπάτων τὸν ἕτερον,
[10, 53]	καὶ γῇ παρεδίδοσαν τοὺς νεκρούς,	τελευτῶντες	δὲ οἱ μὲν ἀπ´ ὀλιγωρίας
[10, 12]	ἄνω καὶ κάτω τὸ πρᾶγμα	τελευτῶντες	ἐπὶ τοιοῦτον δή τινα λογισμὸν
[10, 34]	αὐτῶν βοήθειαν, διεξιόντες ὅσα ἦσαν	πεπονθότες	ὑπὸ τῶν ὑπάτων καὶ τῆς
[10, 12]	ἐκεῖνοι δὲ ἄρα τὰς καταγνώσεις	δεδιότες	ἢ συμβήσονται πρὸς ἡμᾶς ἐπὶ
[10, 58]	γνώμην ἐποιοῦντο μεταπορεύεσθαι τὴν ἀρχὴν	δεδιότες,	μὴ ταραχώδεις τινὲς ἄνθρωποι τηλικαύτης
[10, 20]	οἱ μὲν πλείους ἀπεληλύθεσαν ἤδη	διηρπακότες	τὴν πόλιν, ὀλίγοι δέ τινες
[10, 38]	ὥσπερ ἐν τυραννίδι τὴν ἐξουσίαν	ἀπολωλεκότες.	~Ἐῶ τἆλλα· ἀλλ´ οἱ νῦν
[10, 12]	τε καὶ νέους ἐλαύνωμεν, ὡς	εὑρηκότες	ταῖς αἰτίαις ἐνόχους. ἐκεῖνοι δὲ
[10, 21]	κοιμώμενοι ἐφονεύοντο, οἱ δ´ ἀρτίως	ἀνεστηκότες	καὶ πρὸς ἀλκὴν ἐπιχειροῦντες τραπέσθαι,
[10, 10]	δύναμις, ὅταν οἱ τοῦ δήμου	προεστηκότες	ἡμεῖς διαφθαρῶμεν, ἐπὶ τὸ ἄλλο
[10, 17]	χρόνῳ δι´ ἀπορρήτων βουλευμάτων οἱ	προεστηκότες	τοῦ συνεδρίου συνέθεντο κατὰ σφᾶς
[10, 17]	ἦσαν οἱ τῆς Ῥωμαίων πόλεως	προεστηκότες,	ὡς αὐτουργοὶ καὶ σώφρονες καὶ
[10, 31]	ὑπὸ τῶν ἀρχόντων ποιήσαντα, καὶ	δεδοικότες,	μὴ ἀπὸ ταύτης τῆς προφάσεως
[10, 33]	ἐξάγειν ἔκριναν ἐπὶ τοὺς πολεμίους	δεδοικότες,	μή τι διὰ τὴν εἰρήνην
[10, 17]	φανήσονται γὰρ οὐδὲ κατὰ μικρὸν	ἐοικότες	ἐκείνοις οἱ νῦν, ἀλλὰ τἀναντία
[10, 24]	τε ἀπορούμενοι καὶ συμμάχων βοήθειαν	ἀπεγνωκότες	πολιορκούμενοί τε πολλαχόθεν ἱκετηρίας ἀναλαβόντες
[10, 29]	ἐν παντὶ καιρῷ περὶ ὑμᾶς	γεγονότες	ἀξιοῦμεν μετρίας παρ´ ὑμῶν τυχεῖν
[10, 42]	τοῦτο καὶ παρὰ πάντων ὁμολογούμενον	εἰληφότες,	τὸ μὴ τοὺς ὑπάτους ἄγειν
[10, 55]	μὲν οὐδεμίαν ἔχουσιν ἐξουσίαν οὔπω	παρειληφότες	τὴν ἀρχήν, τοῖς δὲ περὶ
[10, 9]	κατὰ τὸν τότε ἀγῶνα. οἱ	παρειληφότες	τὸ δεύτερον τὴν δημαρχίαν ἐπὶ
[10, 6]	εἰ δὲ συνῄδεις τε καὶ	συνέπραττες	οἷς προεπηλάκιζε τὴν τῶν πενήτων
[10, 3]	ὕπατοι καὶ οἱ τῆς βουλῆς	προεστῶτες	τοὺς εἰσφέροντας καινὰ πολιτεύματα δημάρχους
[10, 10]	ἡ τοῦ δαιμονίου πρόνοια, ὑφ´	ἧς	ἀεὶ σωζόμεθα κοινῇ, καλῶς ποιοῦσα
[10, 55]	δ´ ἄρχειν εἰς ἐνιαυτὸν ἀφ´	ἧς	ἂν ἀποδειχθῶσιν ἡμέρας, ἐξουσίαν ἔχοντας
[10, 7]	μεγάλη νόσος κατέλαβε τὴν πόλιν,	ἧς	ἀπελαύσαμεν καὶ ἡμεῖς ἀμφότεροι. τότε
[10, 57]	μιᾶς διοικούσης ἅπαντα ἡγεμονίας σώφρονος,	ἧς	ἀρχηγὸς Ἄππιος εἶναι ἐδόκει. καὶ
[10, 12]	δικαίαν ὑπόθεσιν οὐδεμίαν εὕρισκον, δι´	ἧς	ἑκάτερον τούτοις ἔσται, πολλὰ δὲ
[10, 22]	καὶ μέχρι Φιδήνης πόλεως ἤλασαν,	ἧς	ἐκράτουν Ῥωμαῖοι τετταράκοντα δ´ εἰσὶν
[10, 22]	ἐν τῇ πόλει μοῖραν κατέλιπον,	ἧς	ἡγεῖτο Κόιντος Φάβιος Οὐιβολανός, τὰς
[10, 9]	ἐπὶ τὰ πράγματα πορεύεσθαι, δι´	ἧς	καταπλήξονται μὲν τὸν δῆμον, ἀναβαλοῦσι
[10, 47]	τῶν ἀρχαιρεσίων καιρός, δήμαρχον ἀπέδειξεν,	ἧς	κύριος ἦν τιμῆς ἀποδιδούς. καὶ
[10, 9]	δὲ τήν τε αἰτίαν, ἀφ´	ἧς	ὁ πόλεμος εἰσῆλθε, καὶ τὰ
[10, 44]	ἡ πέτρα καὶ ἀπότομος, ἐφ´	ἧς	ὁ χάραξ, ὁδόν τε οὐδεμίαν
[10, 53]	τοῦ προτέρου χρόνου μνημονευομένων· ὑφ´	ἧς	οἱ μὲν θεράποντες ὀλίγου ἐδέησαν
[10, 25]	ἡμέραις ἑκκαίδεκα ταῖς πάσαις, ἀφ´	ἧς	παρέλαβε τὴν ἀρχήν, στρατόπεδόν τε
[10, 29]	ποτε οὐδὲ ταύτης τύχωμεν, ἐξ	ἧς	τῇ βουλῇ μὲν οὐδὲν ἔσται
[10, 29]	δ´ ἑτέραν παρ´ ὑμῶν χάριν,	ἧς	τυχόντες ἴσως ἂν οὐδὲ καινῶν
[10, 54]	τροφῆς ὁ λαὸς χέρσου τῆς	γῆς	ἀφειμένης διὰ τὰς νόσους καὶ
[10, 29]	ἔφησεν, ὦ πολῖται, οὐδὲ κατὰ	γῆς	δύεσθε, εἰ οἵδε οἱ γέροντες
[10, 22]	κατέλαβε, καὶ τοὺς καρποὺς τῆς	γῆς	ἐν ἀκμῇ ὄντας ἔφθειρεν. ἀφικομένης
[10, 29]	πολῖται ταύτης ἄξιοι λέγεσθαι τῆς	γῆς,	ἣν ἔκτισαν οἱ τοὺς πατέρας
[10, 27]	τε Ῥωμαίων καὶ τῶν συμμάχων	γῆς,	καὶ τῶν πολεμίων ὡς δι´
[10, 2]	ἀνάψεις ἐφ´ ἑνὸς μένουσαι τόπου	γῆς	τε μυκήματα καὶ τρόμοι συνεχεῖς
[10, 31]	μὴν διέμεινάν γ´ ἐπὶ τῆς	ὀργῆς,	ἀλλὰ τοῖς πρεσβυτάτοις τῶν ἐκ
[10, 32]	τε τῆς εἰς τὸν ὑπηρέτην	ὀργῆς	ἀπελογεῖτο τοὺς ἱεροὺς προφερόμενος νόμους,
[10, 5]	φαῦλα καὶ οὐκ ἄξια δημοσίας	ὀργῆς	εἶναι λέγων καὶ οὐδὲ ταῦτα
[10, 15]	ἐπεὶ γὰρ ἑάλω τὰ φρούρια,	κραυγῆς	ἄφνω γενομένης καὶ φυγῆς τῶν
[10, 46]	τε τῆς φυγῆς καὶ τῆς	κραυγῆς	τῶν σφετέρων αἰσθόμενοι καὶ μετ´
[10, 46]	τὴν ἅλωσιν ἀπό τε τῆς	φυγῆς	καὶ τῆς κραυγῆς τῶν σφετέρων
[10, 15]	φρούρια, κραυγῆς ἄφνω γενομένης καὶ	φυγῆς	τῶν περὶ ἐκείνους οἰκούντων τοὺς
[10, 18]	καὶ τῆς ἐπὶ τῷ νόμῳ	σπουδῆς	προειπών, ὡς εἰ μὴ παύσονται
[10, 48]	τῷ μεταξὺ τοῦ ἀγῶνος χρόνῳ	σπουδῆς	τε καὶ παρακλήσεως ἀμφοτέρων οἱ
[10, 53]	γὰρ τῶν σωμάτων βαρεῖα καὶ	δυσώδης	προσπίπτουσα καὶ τοῖς ἔτι ἐρρωμένοις
[10, 27]	ἐστιν ἐλευθερίας τε καὶ δόξης	ἀγαθῆς	λόγος. ~Ὡς δὲ καὶ τοῖς
[10, 3]	πρόνοια τιμῆς τε καὶ δόξης	ἀγαθῆς·	τούτους δὲ συγγράψαντας τοὺς ὑπὲρ
[10, 6]	μὴ συναγανακτεῖν. ἵνα δὲ μᾶλλον	μάθῃς,	ἡλίκον ἄρα τῇ πόλει κακὸν
[10, 16]	δεινῶν, ἕως ἐπικαταραγεὶς αὐτῷ πέτρος	ὑπερμεγέθης	ἐπιβαίνοντι τοῦ περιτειχίσματος ἅμα τήν
[10, 52]	τῶν κοινῇ χρησίμων, ἀλλ´ ἀπ´	ὀρθῆς	γνώμης τὰ συμφέροντα ἀποδείξασθαι· Ἀνθ´
[10, 45]	βασανιζόμενος, ἔνθα κίνδυνος ἦν ἀληθινός,	ἐξητάσθης	οἷος ἦσθα, ὡς ἀλαζὼν καὶ
[10, 6]	ἀγανακτεῖν ὑπὲρ ἡμῶν δίκαιος ἂν	εἴης·	εἰ δὲ συνῄδεις τε καὶ
[10, 16]	τὰ πρὸ τῶν τειχῶν διὰ	φυλακῆς	ἔχειν, μή τις ἔξωθεν ἐπέλθῃ
[10, 30]	μὲν οὖν τὰς πόλεις διὰ	φυλακῆς	ἔχοντες ὑπερεῖδον ἀγομένων τε καὶ
[10, 9]	ἀλλήλους ἐχόντων δι´ ὑποψίας καὶ	φυλακῆς,	οἱ μὲν ὕπατοι τὴν βουλὴν
[10, 1]	τοὺς συμμάχους οὔθ´ ὡς διὰ	φυλακῆς	τὰ οἰκεῖα ἕξοντες· τῶν δ´
[10, 20]	ἐχυρὰ καὶ οὐ πολλῆς δεομένη	φυλακῆς.	τινὲς μὲν οὖν φασι τοὺς
[10, 0]	~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ	ΡΩΜΑΙΚΗΣ	ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ. ~Μετὰ δὲ
[10, 49]	ἦν δὲ τὸ τίμημα τῆς	δίκης	ἀργυρικόν, ἀσσάρια μυρία. καὶ τοῦτ´
[10, 38]	ἀνελεῖν, μιᾷ πρότερον ἡμέρᾳ τῆς	δίκης	ἀφανῶς ἀνήρπασαν. τοιγάρτοι πολὺς ἐνέπεσε
[10, 8]	ἐλεύθερον εἶναι τὸ σῶμα μέχρι	δίκης.	τῇ δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ συναγαγόντες
[10, 59]	οὐδὲ διαμειβομένους τὰ παράσημα τῆς	βασιλικῆς	ἀρχῆς ὡς πρότερον, εἰς πολλὴν
[10, 59]	οἱ δέκα τὰ παράσημα τῆς	βασιλικῆς	ἐξουσίας ἅπαντες ἐπαγόμενοι. ὁ δὲ
[10, 60]	δὴ θεασαμένοις ἅπασιν, ὃ τῆς	βασιλικῆς	ἐξουσίας σημεῖον ἐνομίζετο εἶναι, πολὺ
[10, 47]	ἠξίου τε αὐτοὺς μηδενὶ τῆς	νίκης	ἑτέρῳ τὴν χάριν εἰδέναι καὶ
[10, 10]	δῆμον ὁμολογίας. ὁρῶντες δέ, ὅτι	ξενικῆς	αὐτοῖς χειρὸς εἰς τὰ πράγματα
[10, 60]	ταῖς τύχαις τοὺς πλείους φανῆναι	τυραννικῆς	κόλακας ἐξουσίας, τοῦ κοινοῦ συμφέροντος
[10, 31]	οἱ δήμαρχοι παρασπάσαντές τι τῆς	ὑπατικῆς	δυναστείας. τὸν μὲν γὰρ ἔμπροσθεν
[10, 57]	καὶ τὰ λοιπὰ παράσημα τῆς	ὑπατικῆς	εἶχεν ἐξουσίας, ὃς βουλήν τε
[10, 19]	κατεῖχε γὰρ αὐτὸν ἐπὶ τῆς	ὑπατικῆς	ἐξουσίας ἡ βουλὴ πολλὰς προσφέρουσα
[10, 17]	ὅτι μισῶν αὐτοὺς ἀνὴρ ἐξουσίας	ὑπατικῆς	ἔσται κύριος, ἡ βουλὴ δὲ
[10, 56]	ἁλούς, ἐπειδὴ γνώμης ἐδόκει ἄρξαι	δημοτικῆς·	ἐκ δὲ τῶν ἄλλων βουλευτῶν
[10, 36]	πατρίδος, τριακοστὸν δ´ ἐξ οὗ	στρατιωτικῆς	ἀεί τινος ἡγεμονίας τυγχάνω, τοτὲ
[10, 16]	ἐπίκουρος· ὑποψία γὰρ ἅπαντας κατεῖχε	μεγάλης	σφόδρα κινήσεως, καὶ τὸ ἀντίπαλον
[10, 46]	κρατηθέντα ὑπὸ σφῶν χάρακα ἀνέστρεφε	μεγάλης	χαρᾶς καὶ πολλοῦ μεστὸς ὢν
[10, 27]	ἀγωνιζομένοις ἀποθανεῖν. ταύτης μέντοι τῆς	καλῆς	πείρας οὔτ´ αὐτὸς ἀπολείψεσθαι ἔφη,
[10, 28]	ἄλλως χωρήσῃ τὰ καθ´ ἡμᾶς	ἀσφαλής·	εἰ μὴ ἄρα ἐκείνῃ τῇ
[10, 44]	τὴν γνώμην ἡ πεῖρα γὰρ	ἐπισφαλής	εἰ δὲ πάντως ἔγνωσταί σοι
[10, 58]	αὖθις ἀποδεῖξαι τῶν κοινῶν κυρίαν.	ἀτελής	τε γὰρ ἡ νομοθεσία ἐφαίνετο,
[10, 41]	ἐπ´ αὐτοὺς} οὐ παρίεσαν, ὥστ´	ἀνωφελὴς	ἦν ἡ τῶν ἀρχόντων βοήθεια.
[10, 8]	φίλους ἀσπαζόμενος οὔθ´ ἑορτάζων οὔτ´	ἄλλης	εὐφροσύνης οὐδεμιᾶς ἑαυτῷ μεταδιδούς. τοῖς
[10, 48]	Οὐετούριον εἰς ὁμοίαν δίκην προσεκαλέσατο.	πολλῆς	δὲ γενομένης ἐν τῷ μεταξὺ
[10, 20]	δὲ σφόδρα ἐχυρὰ καὶ οὐ	πολλῆς	δεομένη φυλακῆς. τινὲς μὲν οὖν
[10, 7]	μειρακίῳ. σιωπῆς δὲ γενομένης καὶ	πολλῆς	ἐξ ἁπάντων προσδοκίας μικρὸν ἐπισχὼν
[10, 3]	τοῦ νόμου, λόγους διεξιόντες ἐκ	πολλῆς	ἐπιμελείας καὶ παρασκευῆς· καὶ τοῦτ´
[10, 23]	δ´ εἰς τὴν πόλιν ἔτι	πολλῆς	νυκτὸς οὔσης ἐβουλεύετο σὺν τῷ
[10, 29]	τὰ δάκρυα ἐδύναντο. γενομένης δὲ	πολλῆς	συμπαθείας πρός τε τὰς ἡλικίας
[10, 9]	καταλαμβάνεσθαι τῶν τόπων τοὺς ἐπικαιροτάτους.	ὅλης	δὲ κραδαινομένης ἐπὶ τῇ προσδοκίᾳ
[10, 19]	ἴσως καὶ δικαίως διέκρινε δι´	ὅλης	ἡμέρας ἐπὶ τοῦ βήματος καθεζόμενος,
[10, 34]	τοιούτων δὴ ῥηθέντων λόγων δι´	ὅλης	ἡμέρας οὐδὲν ἐξήνεγκεν ἡ βουλὴ
[10, 9]	ἔπειτ´ ἐξ ἑωθινοῦ καθεζόμενοι δι´	ὅλης	ἡμέρας συνήδρευον ἐν τῷ φανερῷ,
[10, 21]	Αἰκανῶν δυνάμεις. ποιησάμενος δὲ δι´	ὅλης	νυκτὸς σύντονον ὁδὸν ὑπ´ αὐτὸν
[10, 57]	εἶναι ἐδόκει. καὶ τὸν ὑπὲρ	ὅλης	τῆς δεκαδαρχίας ἔπαινον ἐκεῖνος ἐφέρετο
[10, 5]	ὃς ἐμαρτυρεῖτο αὐτῷ πάσης καθαρὸς	διαβολῆς,	μίαν ἀπαιτῶν παρὰ τοῦ δήμου
[10, 13]	κακοήθεις ἦσαν ἐν αὐτοῖς καὶ	μεταβολῆς	ἀεὶ δεόμενοι, τοῦ μὲν ἐξετάζειν
[10, 14]	μίσους εἶχον τὰς ὑπεροχὰς καὶ	μεταβολῆς	ἄσμενοι ἂν ἐλάβοντο, κοινωνοὺς ποιεῖσθαι
[10, 35]	χρόνος, ἀπέστησαν καὶ ταύτης τῆς	ἐπιβολῆς	τῇ δεήσει τῶν πρεσβυτάτων τε
[10, 46]	αὐτῷ, ἐπειδὴ πλησίον ἐγένοντο τῆς	παρεμβολῆς	τῶν Αἰκανῶν, ἀφύλακτον εὑρόντες ἐκεῖνο
[10, 47]	ὑπάτοις τῆς ἐπὶ τὸν θάνατον	ἀποστολῆς	εἰς νοῦν βάλλεται τὴν δόξαν
[10, 31]	ἀλλ´ ἦν δημόσιός τε καὶ	ὕλης	ἀνάπλεως. τοῦτο τὸ πολίτευμα εἰσάγων
[10, 38]	δίκην ἀμελήσαντας τῶν ψηφισμάτων τῆς	βουλῆς,	ἃ περὶ τῶν γεωμόρων ἐψηφίσατο,
[10, 25]	ἐξωμόσατο τὴν ἀρχὴν τῆς τε	βουλῆς	δεομένης γῆν τε ὅσην ἐβούλετο
[10, 4]	μεταβολῇ τῶν ἀρχαιρεσιῶν; οὔτε γὰρ	βουλῆς	δόγμα ὑμᾶς οὐκέτι ἀποδείκνυσιν ἐπὶ
[10, 4]	ταύτην τὴν ἀρχὴν παρὰ τῆς	βουλῆς	ἐλάβετε, τοῖς δ´ ἀδικουμένοις ἢ
[10, 43]	δ´ ἀνεγνώσθη τὸ δόγμα τῆς	βουλῆς	ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, πολλοὶ καὶ
[10, 30]	δὴ ταῦτα καὶ γίνεται δόγμα	βουλῆς·	ἐξεῖναι τῷ δήμῳ δέκα δημάρχους
[10, 30]	Κοίντιος διδάσκων, ὅτι πρὸς τῆς	βουλῆς	ἐστι τὸ πολλοὺς εἶναι τοῦ
[10, 48]	παθόντων, οὐδεμίαν δὲ παρὰ τῆς	βουλῆς	εὑρομένων βοήθειαν. Σίκκιος μὲν γὰρ
[10, 30]	συνάρχουσιν ὁ Οὐεργίνιος, ἐπὶ τῆς	βουλῆς	ἔφησεν ἐρεῖν. καὶ μετὰ ταῦτα
[10, 10]	πλεῖστον ἐκ τῶν ἔξω τῆς	βουλῆς	ἱππέων, οὓς οὔπω καιρὸς οἵτινές
[10, 20]	διενεχθῇ ψῆφος. ἀγανακτούσης δὲ τῆς	βουλῆς	καὶ διατριβὴν λαμβανούσης τῆς στρατείας
[10, 26]	αὐτοῖς συνελάμβανε πολλοὺς κατὰ τῆς	βουλῆς	καὶ ἐπιφθόνους διεξιοῦσι λόγους. ἑλκομένου
[10, 56]	τῷ δήμῳ πολλοὺς ἐπαίνους τῆς	βουλῆς	καὶ τοῦ προθέντος τὴν γνώμην
[10, 13]	ἐκκλησίαν συναγαγὼν κατηγόρει τῆς τε	βουλῆς	καὶ τῶν ὑπάτων, ὁ δὲ
[10, 22]	κἀκεῖνοι τοὺς ἐπισταλέντας ὑπὸ τῆς	βουλῆς	λόγους διεξῆλθον· Θαυμάζω, φησίν, ὑμῶν,
[10, 26]	ταῖς ἐκκλησίαις καὶ ἐπὶ τῆς	βουλῆς	μάτην ἀναλισκομένων, ἑτέρα τις εἰσαχθεῖσα
[10, 59]	καὶ τὴν αὐτὴν ἕξειν δυναστείαν,	βουλῆς	μὲν ἢ δήμου ψηφίσμασι σπανίως
[10, 3]	κατηγοριῶν, ἃς ἐποιοῦντο κατὰ τῆς	βουλῆς,	οἱ δήμαρχοι ἀπέστησαν· συναγαγόντες δὲ
[10, 13]	διεξιών, οὓς εἶπεν ἐπὶ τῆς	βουλῆς.	οἱ μὲν οὖν ἐπιεικέστεροι τῶν
[10, 32]	τοῦτο τὸ ἔργον συναχθείσης τῆς	βουλῆς	οἱ μὲν ὕπατοι κατηγορίαν πολλὴν
[10, 4]	ἐλάβετε, ὑποκατακλινομένης ἑκάστῳ πλεονεκτήματι τῆς	βουλῆς,	οὐχὶ καὶ ταύτην νῦν ἀπολωλέκατε
[10, 3]	γὰρ ὕπατοι καὶ οἱ τῆς	βουλῆς	προεστῶτες τοὺς εἰσφέροντας καινὰ πολιτεύματα
[10, 35]	κατὰ τῶν ὑπάτων ἢ τῆς	βουλῆς	προήχθησαν, οὐθὲν ἂν ἦν τὸ
[10, 30]	κράτος αὐξήσουσι, τὰς δὲ τῆς	βουλῆς	τιμὰς καταλύσουσι. καὶ σφόδρα ἐκίνησε
[10, 28]	ἔργον ἐξειργάσασθε διασπάσαντες ἀπὸ τῆς	βουλῆς	τὸν δῆμον· καὶ τὸ μὲν
[10, 54]	ἀποδεῖξαι κατὰ τὸ ψήφισμα τῆς	βουλῆς	τοὺς νομοθέτας. οἱ δ´ οὐκ
[10, 55]	δέκα τοὺς ἐπιφανεστάτους ἐκ τῆς	βουλῆς.	τούτους δ´ ἄρχειν εἰς ἐνιαυτὸν
[10, 60]	τοῖς νεωστὶ γραφεῖσι νόμοις, οὔτε	βουλῆς	ψήφισμα ποιήσαντες οὔτε δήμου διέμειναν
[10, 5]	λέγων καὶ οὐδὲ ταῦτα ἐξ	ἐπιβουλῆς	ἢ δι´ ὕβριν, ἀλλ´ ὑπὸ
[10, 5]	πολλὰ ψευδῆ τε καὶ ἐξ	ἐπιβουλῆς	συγκείμενα κατὰ τοῦ παιδὸς ἀποδεικνύς·
[10, 18]	πᾶσαν ἀπογνῶτε δημαγωγίαν ἐπὶ τῆς	ἐμῆς	ὑπατείας, οὐ πρότερον ἀναστήσω τὸν
[10, 42]	τοῦ δημοσίου τῆς ἴσης λυσάμενοι	τιμῆς	ἀπέδοσαν. καὶ τὰ μὲν κατεπείγοντα
[10, 47]	δήμαρχον ἀπέδειξεν, ἧς κύριος ἦν	τιμῆς	ἀποδιδούς. καὶ τὰ μὲν ἐπιφανέστατα
[10, 54]	τὰ τοῦ δήμου πράγματα ἕλοιντο,	τιμῆς	καὶ δυναστείας. εἰσῆλθε γάρ τις
[10, 3]	φρονιμωτάτους, οἷς ἐστι πλείστη πρόνοια	τιμῆς	τε καὶ δόξης ἀγαθῆς· τούτους
[10, 24]	πόλεως, οὐχ ὅπως ἠγάπησε τηλικαύτης	τιμῆς	τυχών, ἀλλὰ προσαγανακτήσας εἶπεν· Ἀπολεῖται
[10, 47]	τῆς τε φρονήσεως καὶ τῆς	τόλμης	τὸν ἄνδρα, λαβὼν τὰ ὅπλα
[10, 53]	ὕδωρ, τὰ μὲν ἀτοπίᾳ τῆς	ὀσμῆς,	τὰ δὲ τῷ πονηρὰς τὰς
[10, 52]	οἵ τε ὕπατοι συνελαμβάνοντο τῆς	γνώμης	ἀμφότεροι πολλὰ καὶ ἐκ παρασκευῆς
[10, 56]	δίκην Σικκίου κατηγορήσαντος ἁλούς, ἐπειδὴ	γνώμης	ἐδόκει ἄρξαι δημοτικῆς· ἐκ δὲ
[10, 13]	καθ´ ὑμῶν δόλου καὶ πονηρᾶς	γνώμης,	ᾗ κέχρηνται κρύψαντες οὗτοι· τὰ
[10, 42]	ὁ δὲ ταύτης ἡγούμενος τῆς	γνώμης	καὶ πείσας αὐτοὺς ἦν Σίκκιος,
[10, 52]	λόγον ἐπαινῶν τὴν μεταβολὴν τῆς	γνώμης	καὶ τὸ μὴ τὰ ἴδια
[10, 30]	μὴ ἀντιπράττειν παρῄνουν, ἄρχοντος τῆς	γνώμης	Λευκίου Κοιντίου, τοῦ τότε μέγιστον
[10, 9]	τὰ προσαγγελθέντα καὶ μετὰ κοινῆς	γνώμης	πράξωμεν τὰ δέοντα. Ταῦτ´ εἰπόντες
[10, 52]	κοινῇ χρησίμων, ἀλλ´ ἀπ´ ὀρθῆς	γνώμης	τὰ συμφέροντα ἀποδείξασθαι· Ἀνθ´ ὧν,
[10, 9]	ὁ δέ τις ἀπὸ κοινῆς	γνώμης	τῶν πατρικίων τὸν ἄνδρα κατάγεσθαι
[10, 14]	τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ προσέσχε τῆς	Ῥώμης	κατὰ τοῦτο τὸ χωρίον, ἔνθα
[10, 20]	Λατίνων ἔθνους, ἀφέστηκε δὲ τῆς	Ῥώμης	οὐκ ἔλαττον σταδίων ἑκατόν. εὑρόντες
[10, 53]	ἐτῶν τριακοσίων ἐκπεπληρωμένων ἀπὸ τοῦ	Ῥώμης	συνοικισμοῦ, Ποπλίου Ὁρατίου καὶ Σέξτου
[10, 15]	ἐν τῷ παρηκμακότι ἦσαν καὶ	ῥώμης	σώματος ἐν τῷ ἀδυνάτῳ, τὰ
[10, 20]	ἄκρας ἰδόντας ἐξιοῦσαν ἐκ τῆς	Ῥώμης	τὴν στρατιάν εὐσύνοπτα γάρ ἐστιν
[10, 49]	ἐν οἷς ἦν νεανίας οὐκ	ἀφανὴς	οὔτε κατὰ γένους ἀξίωσιν οὔτε
[10, 3]	ἡμέρας ἐλέγετο, καὶ προὔβαινε διὰ	κενῆς	ὁ χρόνος· ἐν ᾧ τῶν
[10, 30]	εἰς τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτὸν ἀπέδειξαν.	παυσαμένης	δὲ τῆς στάσεως καταγράψαντες τὰς
[10, 54]	ὁ λαὸς χέρσου τῆς γῆς	ἀφειμένης	διὰ τὰς νόσους καὶ τὸν
[10, 25]	τὴν ἀρχὴν τῆς τε βουλῆς	δεομένης	γῆν τε ὅσην ἐβούλετο λαβεῖν
[10, 27]	ὁ δῆμος ἔλαβε. ~Φθειρομένης καὶ	διαρπαζομένης	τῆς τε Ῥωμαίων καὶ τῶν
[10, 23]	πιεσθέντας παραδώσειν αὐτῷ τὰ ὅπλα.	ἀφικομένης	δ´ εἰς Ῥώμην περὶ τούτων
[10, 22]	γῆς ἐν ἀκμῇ ὄντας ἔφθειρεν.	ἀφικομένης	δὲ πρεσβείας, ἣν ἀπέστειλεν ἡ
[10, 26]	πλὴν εἴ τινες διέφυγον εὐθὺς	ἁλισκομένης	τῆς πόλεως, ἀπέκτειναν, γυναῖκας δὲ
[10, 36]	ἐταττόμην δ´ ἔτι ὑπὸ λοχαγῷ.	γενομένης	δὲ μάχης καρτερᾶς καὶ τροπῆς,
[10, 29]	αὐτοὶ κατέχειν τὰ δάκρυα ἐδύναντο.	γενομένης	δὲ πολλῆς συμπαθείας πρός τε
[10, 48]	ὁμοίαν δίκην προσεκαλέσατο. πολλῆς δὲ	γενομένης	ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ ἀγῶνος
[10, 7]	σύνοιδε τῷ μειρακίῳ. σιωπῆς δὲ	γενομένης	καὶ πολλῆς ἐξ ἁπάντων προσδοκίας
[10, 15]	ἑάλω τὰ φρούρια, κραυγῆς ἄφνω	γενομένης	καὶ φυγῆς τῶν περὶ ἐκείνους
[10, 22]	μὲν φυλάττοντες τὰ τῆς νεωστὶ	γενομένης	συμμαχίας δίκαια, ἔργῳ δὲ καὶ
[10, 15]	μεστὰ εἶναι πολέμου. ἡμέρας δὲ	γενομένης	ὡς ἐγνώσθη τὰ κεκρατημένα τῆς
[10, 9]	τόπων τοὺς ἐπικαιροτάτους. ὅλης δὲ	κραδαινομένης	ἐπὶ τῇ προσδοκίᾳ τῶν δεινῶν
[10, 5]	ἐπὶ τῶν ὑπάτων τῆς κρίσεως	γινομένης·	ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ χαλεπῶς
[10, 40]	καὶ περὶ νόμου τῆς ζητήσεως	γινομένης,	ὃς ἔμελλε κρείττονα ποιήσειν τὴν
[10, 43]	στρατείας ἐπὶ σωτηρίᾳ τῆς πατρίδος	γινομένης	ὅσια εἶναι τὰ πρὸς θεούς,
[10, 4]	τοῦ δικαίου βιασάμενοι ἡμᾶς ἐλάβετε,	ὑποκατακλινομένης	ἑκάστῳ πλεονεκτήματι τῆς βουλῆς, οὐχὶ
[10, 27]	ὃν τρόπον ὁ δῆμος ἔλαβε.	~Φθειρομένης	καὶ διαρπαζομένης τῆς τε Ῥωμαίων
[10, 7]	καὶ μετὰ ταῦτ´ ἀναστάντες τῆς	ἐχομένης	νυκτὸς ᾠχόμεθα. διεληλυθόσι δ´ ἡμῖν
[10, 22]	Ῥωμαίων συμμάχοις, φιλίας τ´ αὐτοῖς	ὀμωμοσμένης	νεωστὶ καὶ οὐδενὸς ἐν τῷ
[10, 58]	ἐστι μιᾶς ἀρχῆς κατὰ πάντων	ἀποδεικνυμένης	εἶναί τι καὶ τοῦ δήμου
[10, 16]	πλησίον οἰκιῶν ἀσφάλτου καὶ πίσσης	πεπυρωμένης	ἀγγεῖα σφενδόναις ἐναρμόττοντες ἐπέβαλλον ὑπὲρ
[10, 33]	νεότης, τοῖς δὲ δημάρχοις ὁ	πένης	καὶ ἀργὸς ὄχλος. ἐκείνην μὲν
[10, 16]	ἀντιπάλων προεῖχον, ὄφελος οὐθὲν διὰ	στενῆς	ἀνιοῦσιν ὁδοῦ καὶ πληθούσης προβόλων
[10, 26]	τὰ μεταξὺ Κρουστομερείας τε καὶ	Φιδήνης	λέγοντες. Αἰκανοί τε οἱ νεωστὶ
[10, 22]	ἐκ τοῦ φανεροῦ, καὶ μέχρι	Φιδήνης	πόλεως ἤλασαν, ἧς ἐκράτουν Ῥωμαῖοι
[10, 21]	καὶ πρὸς Αἰκανοὺς πρεσβευσαμένους ὑπὲρ	εἰρήνης	ἐποιήσατο συνθήκας περὶ καταλύσεως τοῦ
[10, 54]	τῇ πατρίδι ὁμονοίας τε καὶ	εἰρήνης	καὶ τοῦ μίαν ἅπαντας ἡγεῖσθαι
[10, 19]	ὑπὸ τῶν κρειττόνων κατισχυομένους, μήτε	καινῆς	νομοθεσίας πόθον ἔχειν ἔτι τοὺς
[10, 14]	ἔστι δὲ τῷ Καπιτωλίῳ προσεχής,	κἀκείνης	ἐγεγόνει κύριος. ἦν δὲ αὐτοῦ
[10, 31]	τῶν πραττομένων ὑπὸ τῆς ἀρχῆς	ἐκείνης	ἐπισχεῖν ἢ κωλῦσαι τῶν ἄλλων
[10, 35]	ἑξῆς ἡμέραις τὴν τρίτην ἀπ´	ἐκείνης	ἐσομένην ἀγορὰν προειπόντες, ἐν ᾗ
[10, 2]	μεγάλη τις καὶ ἀνήκεστος ἐξ	ἐκείνης	τῆς φιλονεικίας ἀναστήσεται τῇ πόλει
[10, 9]	δηλώσωμεν τὰ προσαγγελθέντα καὶ μετὰ	κοινῆς	γνώμης πράξωμεν τὰ δέοντα. Ταῦτ´
[10, 9]	ἐλαύνειν· ὁ δέ τις ἀπὸ	κοινῆς	γνώμης τῶν πατρικίων τὸν ἄνδρα
[10, 16]	οὔτε τῆς παρὰ τὰ δεινὰ	ὑπομονῆς,	ἣν πολλοῖς καταστήσαντες πολέμοις εἶχον,
[10, 57]	ἀνασκοποῦντες ἕκαστα ἐπιεικείας τε καὶ	δικαιοσύνης.	ἐδόκει δὲ ἄριστα τὸν ἐνιαυτὸν
[10, 8]	ἀσπαζόμενος οὔθ´ ἑορτάζων οὔτ´ ἄλλης	εὐφροσύνης	οὐδεμιᾶς ἑαυτῷ μεταδιδούς. τοῖς μέντοι
[10, 53]	ἀρχὰς μὲν γὰρ ὑπό τε	αἰσχύνης	καὶ εὐπορίας τῶν πρὸς τὰς
[10, 51]	τῆς ἑτέρας προαιρέσεως γενόμενος νῦν	ἐξαίφνης	μεταβέβλημαι· μηδὲ ὑπολάβητε δυεῖν θάτερον
[10, 32]	ἄλλα, ὅσα ἦν δημόσια, χωρὶς	ὠνῆς	τὸν δῆμον παραλαβόντα διελέσθαι. ἐδίδασκέ
[10, 33]	Λεύκιον Ἰκίλλιον τὸ δεύτερον ἄρχειν	ἑξῆς	αἱρεθέντες, οὐχ ἁπλοῦς, ἀλλὰ ποικίλος
[10, 22]	ἔτος τοῦτο ἐτελεύτα. ~Τῷ δ´	ἑξῆς	ἐνιαυτῷ Γάιος Ναύτιος τὸ δεύτερον
[10, 31]	δύναμιν ἐπ´ οἴκου. ~Τῷ δ´	ἑξῆς	ἔτει Μάρκου Οὐαλερίου καὶ Σπορίου
[10, 57]	Ῥωμαίοις ἀρχαὶ κατελύθησαν. ~Τῷ δ´	ἑξῆς	ἔτει παραλαβόντες οἱ νομοθέται τὰ
[10, 30]	ὑπὲρ τῆς ἰσοτιμίας, καὶ πάντας	ἑξῆς	ζητήσειν, ὅ τι λέγοντες ἢ
[10, 16]	ἀμφὶ ταῦτα ἦσαν, τῇ δ´	ἑξῆς	ἡμέρᾳ λοχαγοί τε προσενέμοντο ὑπὸ
[10, 42]	ὡμολογοῦντο αἰτιώτατοι γενέσθαι. ~Τῇ δ´	ἑξῆς	ἡμέρᾳ παραλαβόντες οἱ δήμαρχοι τοὺς
[10, 8]	σῶμα μέχρι δίκης. τῇ δ´	ἑξῆς	ἡμέρᾳ συναγαγόντες οἱ δήμαρχοι τὸ
[10, 33]	δημάρχων οἱ ὕπατοι, ταῖς δ´	ἑξῆς	ἡμέραις πλείονος ὄχλου συρρέοντος εἰς
[10, 35]	πολλῶν ὀργὰς ἐπράυναν. ἔπειτα ταῖς	ἑξῆς	ἡμέραις τὴν τρίτην ἀπ´ ἐκείνης
[10, 61]	ἡγούμενος τῆς δεκαδαρχίας κατὰ τὸ	ἑξῆς,	οἱ δὲ σὺν αὐτῷ τὸν
[10, 57]	νόμους, στήλαις χαλκαῖς ἐγχαράξαντες αὐτοὺς	ἐφεξῆς	ἔθεσαν ἐν ἀγορᾷ τὸν ἐπιφανέστατον
[10, 27]	οἷς ἐστιν ἐλευθερίας τε καὶ	δόξης	ἀγαθῆς λόγος. ~Ὡς δὲ καὶ
[10, 3]	πλείστη πρόνοια τιμῆς τε καὶ	δόξης	ἀγαθῆς· τούτους δὲ συγγράψαντας τοὺς
[10, 36]	γενομένης δὲ μάχης καρτερᾶς καὶ	τροπῆς,	καὶ τοῦ μὲν ἡγεμόνος τῆς
[10, 57]	ἐξουσίαν καθίστατο, καὶ τοῦτ´ ἐκ	περιτροπῆς	ἐγίνετο παραλλὰξ ἐπ´ ἐνιαυτὸν ἑκάστου
[10, 54]	ἤδη δέ τινες ἔφασαν ὑπὸ	λύπης	καὶ ἀθυμίας ἐμπεσούσης τῷ ἀνδρὶ
[10, 8]	καὶ ταλαίπωρον ἔζη βίον ὑπὸ	λύπης	τε καὶ πενίας, οὔτε πόλιν
[10, 7]	ἐκέλευσεν, ἃ σύνοιδε τῷ μειρακίῳ.	σιωπῆς	δὲ γενομένης καὶ πολλῆς ἐξ
[10, 6]	ἠγνόεις αὐτὸν οὐκ ὄντα τῆς	σῆς	ἀρετῆς ἄξιον, ἐγώ σοι τοῦτ´
[10, 7]	ἃ πέπονθα, ὦ δημόται, μετὰ	πάσης	ἀληθείας εἰρημένα πρὸς ὑμᾶς. ~Ταῦτ´
[10, 57]	πόλεως ἐγκλήματα τυγχάνοι γινόμενα, μετὰ	πάσης	ἀνασκοποῦντες ἕκαστα ἐπιεικείας τε καὶ
[10, 12]	ἀπὸ τοῦ κρατίστου καὶ δίχα	πάσης	εὐλαβείας ἐρῶ. πολλοῦ, μᾶλλον δὲ
[10, 5]	βίου τε, ὃς ἐμαρτυρεῖτο αὐτῷ	πάσης	καθαρὸς διαβολῆς, μίαν ἀπαιτῶν παρὰ
[10, 12]	ὁ γὰρ βίος ἀπολύει με	πάσης	ὑποψίας τοιαύτης. ἃ δὲ νομίζω
[10, 59]	ἐπὶ τῆς ἑαυτῶν ἐξουσίας ποιοῦντες.	ἐνστάσης	δὲ τῆς ἡμέρας, ἐν ᾗ
[10, 42]	ὠνησαμένων ἐκ τοῦ δημοσίου τῆς	ἴσης	λυσάμενοι τιμῆς ἀπέδοσαν. καὶ τὰ
[10, 17]	ἠνάγκασαν ἐκλιπεῖν· καὶ οὐδεμιᾶς ἔτι	κληθείσης	ἐπὶ τὴν ψηφοφορίαν τάξεως τρισὶ
[10, 21]	τὰ ἐκ τῶν ἀγρῶν αἰφνιδίου	γενηθείσης	αὐτοῖς τῆς ἐφόδου. ἐφεὶς δὲ
[10, 26]	τείχους πρῶτον ἀξιοῦντες καταλυθῆναι πόλεμον	ἀποδοθείσης	τῷ δήμῳ τῆς περὶ τοῦ
[10, 30]	δῆμος οὐδὲν οὐδὲ χρηστότερος ἔσται	διπλασιασθείσης	αὐτῷ τῆς ἀρχῆς, ἀνοητότερος δὲ
[10, 10]	εἰς τὰ πράγματα δεῖ κρύφα	παρασκευασθείσης	καὶ οὐδὲ ταύτης μετρίας, ἄνδρα
[10, 16]	οὔσης τῆς τοῦ θανάτου μοίρας.	~Λυθείσης	δὲ τῆς ἐκκλησίας περὶ δείλην
[10, 3]	αἱρεθῆναι δέκα ὑπὸ τοῦ δήμου	συναχθείσης	ἀγορᾶς ἐννόμου τοὺς πρεσβυτάτους τε
[10, 32]	τραπέσθαι. ~Μετὰ τοῦτο τὸ ἔργον	συναχθείσης	τῆς βουλῆς οἱ μὲν ὕπατοι
[10, 53]	ἐνίκα στάδιον Λύκος Θεσσαλὸς ἀπὸ	Λαρίσης,	ἄρχοντος Ἀθήνησι Χαιρεφάνους, ἐτῶν τριακοσίων
[10, 10]	Αἰκανῶν καὶ Οὐολούσκων ἄξειν ἐπίκουρον,	ὅσης	ἂν δεηθῶσιν· ἥξει τε οὐκ
[10, 16]	τῶν πλησίον οἰκιῶν ἀσφάλτου καὶ	πίσσης	πεπυρωμένης ἀγγεῖα σφενδόναις ἐναρμόττοντες ἐπέβαλλον
[10, 14]	τοιαύτῃ δὲ ταραχῇ τῆς πόλεως	οὔσης	ἀνήρ τις ἐκ τοῦ Σαβίνων
[10, 23]	τὴν πόλιν ἔτι πολλῆς νυκτὸς	οὔσης	ἐβουλεύετο σὺν τῷ Φαβίῳ καὶ
[10, 53]	ἐν τῇ νόσῳ τῆς πόλεως	οὔσης	στρατὸν ἐξάγειν ἐπ´ αὐτοὺς Αἰκανοὶ
[10, 15]	πεπρωμένον ἐπιτελέσαι τῶν ὁμολογηθέντων πλησίον	οὔσης	τῆς τοῦ θανάτου μοίρας. ~Λυθείσης
[10, 15]	τῆς τε ἔξωθεν ἐπικουρίας οὐ	λαβούσης	χρόνον ἱκανὸν εἰς παρασκευὴν τοῦ
[10, 16]	διὰ στενῆς ἀνιοῦσιν ὁδοῦ καὶ	πληθούσης	προβόλων ἄνωθεν ἐπικαταραττομένων, ἔνθα συνεξισωθήσεσθαι
[10, 43]	ἦν τοῦτο τὸ μέρος τῆς	ἐξελθούσης	τότε δυνάμεως ἐμπειρίᾳ τε ἀγώνων
[10, 57]	ἄλλων ἀρχείων τῇ πόλει μιᾶς	διοικούσης	ἅπαντα ἡγεμονίας σώφρονος, ἧς ἀρχηγὸς
[10, 20]	δὲ τῆς βουλῆς καὶ διατριβὴν	λαμβανούσης	τῆς στρατείας ἕτεροι παρῆσαν ἀπὸ
[10, 22]	γενομένου προσκρούσματος τοῖς ἔθνεσι, καὶ	παραινούσης	τῷ Κοιλίῳ τούς τ´ αἰχμαλώτους
[10, 54]	ἔφασαν ὑπὸ λύπης καὶ ἀθυμίας	ἐμπεσούσης	τῷ ἀνδρὶ τηκεδόνα δυσαπάλλακτον ἐργάσασθαι
[10, 8]	ἔλαβεν ἡ δίκη, οὐ μικρᾶς	ἐμπεσούσης	φιλοτιμίας καὶ ζητήσεως ὑπὲρ τοῦ
[10, 20]	περὶ τοὺς νόμους διενεχθῇ ψῆφος.	ἀγανακτούσης	δὲ τῆς βουλῆς καὶ διατριβὴν
[10, 42]	τῆς εἰς χρήματα ζημίας εὐδιόρθωτον	ἐχούσης	τοῖς πεπονθόσι τὴν συμφοράν· ὅπερ
[10, 39]	πᾶσαν αἰκίαν ὑπομείναντες ἀπηλάσθησαν ἐκ	τῆς	ἀγορᾶς; καὶ ὑμεῖς ταῦτα πάσχοντες
[10, 40]	ἡμέραν λαμπρὰν γενέσθαι τὰ πολλὰ	τῆς	ἀγορᾶς κατείχετο ὑπὸ τῶν πατρικίων.
[10, 40]	ὑπομένειν, τοὺς δὲ κατὰ πολλὰ	τῆς	ἀγορᾶς μέρη συστρέψαντας ἑαυτοὺς διαστῆναι,
[10, 4]	παίοντες ὥσπερ ἀνδράποδα ἀνεῖργον ἐκ	τῆς	ἀγορᾶς. ~Ὁ δὲ πλείστους τε
[10, 41]	κατ´ ἄλλα καὶ ἄλλα μέρη	τῆς	ἀγορᾶς ὑπὸ θορύβου καὶ ἀταξίας
[10, 11]	μή γε, παρὰ τῶν ἀρξάντων	τῆς	ἀθεμίτου συνωμοσίας. πρῶτον δὲ πάντων
[10, 41]	ὑπὸ τοῦ θορύβου τε καὶ	τῆς	ἀκοσμίας τῶν ἐκκλησιαζόντων. οἱ μὲν
[10, 20]	μὲν οὖν φασι τοὺς φρουροὺς	τῆς	ἄκρας ἰδόντας ἐξιοῦσαν ἐκ τῆς
[10, 11]	μὴ γένωνται καταφανεῖς, ἀποσπεύδειν τὴν	τῆς	ἀληθείας ἐξέτασιν; οἷς οὐκ ἂν
[10, 10]	ἡμῖν ἦν ἐπιμελῆ ζήτησιν ἐποιούμεθα	τῆς	ἀληθείας. ἐπεὶ δὲ ἡ τοῦ
[10, 20]	Ῥώμην ἐκ τῶν διαφυγόντων ἐκ	τῆς	ἁλώσεως, οἱ μὲν ὕπατοι βοηθεῖν
[10, 51]	ἄλλο τήν γέ τοι δόξαν	τῆς	ἀξιώσεως ἔχουσιν εὐπρεπῆ. ~Τοιαῦτα εἰπόντος
[10, 8]	ἐπράξαντο τὰ περὶ τοῦ σώματος	τῆς	ἀποκαταστάσεως ὁμολογηθέντα χρήματα. Καίσων μὲν
[10, 21]	Ἀντιατῶν τοὺς ἐπιφανεστάτους τε καὶ	τῆς	ἀποστάσεως αἰτίους ἦσαν δὲ πολλοί
[10, 13]	ψευδέσιν εἰάσατε, καὶ τοσοῦτον φύλακα	τῆς	ἀριστοκρατίας ἀναρπαζόμενον ὑπ´ αὐτῶν περιείδετε.
[10, 32]	τῷ Αὐεντίνῳ κομίσαντες εἰς τὸ	τῆς	Ἀρτέμιδος ἱερόν. κυρωθέντος δὲ τοῦ
[10, 30]	οὐδὲ χρηστότερος ἔσται διπλασιασθείσης αὐτῷ	τῆς	ἀρχῆς, ἀνοητότερος δὲ καὶ βαρύτερος.
[10, 1]	τὰς δυνάμεις κατασχόντων, ἕως ὁ	τῆς	ἀρχῆς αὐτοῖς παρέλθῃ χρόνος. ~Τότε
[10, 57]	τόπον. καὶ ἐπειδὴ βραχὺς ὁ	τῆς	ἀρχῆς αὐτοῖς χρόνος ὁ λειπόμενος
[10, 31]	οὐθὲν γὰρ τῶν πραττομένων ὑπὸ	τῆς	ἀρχῆς ἐκείνης ἐπισχεῖν ἢ κωλῦσαι
[10, 33]	τῶν ὑπάτων καὶ τῷ κράτει	τῆς	ἀρχῆς ἐρεθισμοί τέ τινες ἐγίνοντο
[10, 48]	ἀποδειχθείς, ὥσπερ ἔφην, τῇ πρώτῃ	τῆς	ἀρχῆς ἡμέρᾳ θύσας εἰσιτήρια κατὰ
[10, 58]	ὁ δημοτικὸς ὄχλος ἐκεῖνον ἐπὶ	τῆς	ἀρχῆς ἠξίου κατέχειν ὡς οὐκ
[10, 49]	ὑψηλόν, καὶ ἐπὶ τῷ ἀνυπευθύνῳ	τῆς	ἀρχῆς μέγα φρονοῦντα διπλασίως {ἔτι}
[10, 13]	ἐπιτρέψαντες αὐτοῖς καὶ τὸ ἀνόητον	τῆς	ἀρχῆς μεγάλῃ καθοπλίσαντες ἐξουσίᾳ, ὅτε
[10, 18]	πολεμίας, πρὶν ἢ πᾶς ὁ	τῆς	ἀρχῆς μοι διέλθῃ χρόνος. ὡς
[10, 8]	δαπανηθέντος εἰς ταῦτα τοῦ χρόνου	τῆς	ἀρχῆς. ὁ μέντοι δῆμος εἰς
[10, 17]	τε πελέκεις καὶ τἆλλα παράσημα	τῆς	ἀρχῆς παραστήσαντες ἀκολουθεῖν εἰς τὴν
[10, 4]	πρὸς ἀνθρώπους ὁσίων οὐθὲν ἐπὶ	τῆς	ἀρχῆς τῆς ὑμετέρας γίνεται. τίνος
[10, 55]	τέως ἂν οἱ δέκα τύχωσι	τῆς	ἀρχῆς. τούτους δὲ τοὺς ἄνδρας
[10, 31]	συνωμόσιον εἶπον ἀπάγεσθαι τὸν φύλακα	τῆς	ἀρχῆς τῶν ὑπάτων, κοινὴν ἁπάντων
[10, 19]	καὶ ἐπεὶ τὸν ὡρισμένον ἐτέλεσε	τῆς	ἀρχῆς χρόνον τὸ μὴ δέξασθαι
[10, 11]	κίνδυνος ὀξύς, καὶ ἡ μέλλησις	τῆς	ἀσφαλείας ἄωρος ἐν οὐ μέλλουσι
[10, 60]	ποιήσαντες οὔτε δήμου διέμειναν ἐπὶ	τῆς	αὐτῆς ἀρχῆς. ~Μετὰ δὲ τοῦτον
[10, 49]	συνεξιὼν ἐπαμυνεῖτε, ὅσα δύναται, καὶ	τῆς	αὐτῆς ἐκείνῳ κοινωνὸς ἔσται τύχης.
[10, 61]	παρελθόντα ἐνιαυτὸν ἄρξαντες δεύτερον ἐπὶ	τῆς	αὐτῆς ἐξουσίας μένοντες.
[10, 26]	Οὐεργίνιον δήμαρχοι πέμπτον ἔτος ἐπὶ	τῆς	αὐτῆς ὄντες ἐξουσίας ἐκώλυον, ὥσπερ
[10, 54]	πράγματι καὶ οὐκ ἀξιοῦντες ἐπὶ	τῆς	αὑτῶν ἀρχῆς καταλῦσαι τὴν ἀριστοκρατίαν
[10, 8]	φυλάττεσθαι τέως, εἴτ´ ἐγγυητὰς δοῦναι	τῆς	ἀφίξεως, ὥσπερ καὶ ὁ πατὴρ
[10, 59]	ἡγεμονίας οὐδὲ διαμειβομένους τὰ παράσημα	τῆς	βασιλικῆς ἀρχῆς ὡς πρότερον, εἰς
[10, 59]	ἐξῄεσαν οἱ δέκα τὰ παράσημα	τῆς	βασιλικῆς ἐξουσίας ἅπαντες ἐπαγόμενοι. ὁ
[10, 60]	~Τοῦτο δὴ θεασαμένοις ἅπασιν, ὃ	τῆς	βασιλικῆς ἐξουσίας σημεῖον ἐνομίζετο εἶναι,
[10, 41]	τῶν ὑπάτων καὶ μαρτυρομένων, ὅτι	τῆς	βίας ὁ δῆμος ἄρχει λόγον
[10, 40]	ἔμελλε κρείττονα ποιήσειν τὴν δίκην	τῆς	βίας. ταύτῃ γὰρ ἀφορμῇ χρήσεσθαι
[10, 34]	ἔχουσα κράτος, ἡ δὲ δημαρχικὴ	τῆς	βοηθείας ἕνεκα παρεληλυθυῖα τῶν κατισχυομένων,
[10, 38]	ὑπὸ δίκην ἀμελήσαντας τῶν ψηφισμάτων	τῆς	βουλῆς, ἃ περὶ τῶν γεωμόρων
[10, 4]	δικαίοις ταύτην τὴν ἀρχὴν παρὰ	τῆς	βουλῆς ἐλάβετε, τοῖς δ´ ἀδικουμένοις
[10, 43]	ὡς δ´ ἀνεγνώσθη τὸ δόγμα	τῆς	βουλῆς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, πολλοὶ
[10, 30]	ὁ Κοίντιος διδάσκων, ὅτι πρὸς	τῆς	βουλῆς ἐστι τὸ πολλοὺς εἶναι
[10, 48]	δήμου παθόντων, οὐδεμίαν δὲ παρὰ	τῆς	βουλῆς εὑρομένων βοήθειαν. Σίκκιος μὲν
[10, 30]	τοῖς συνάρχουσιν ὁ Οὐεργίνιος, ἐπὶ	τῆς	βουλῆς ἔφησεν ἐρεῖν. καὶ μετὰ
[10, 10]	δὲ πλεῖστον ἐκ τῶν ἔξω	τῆς	βουλῆς ἱππέων, οὓς οὔπω καιρὸς
[10, 20]	νόμους διενεχθῇ ψῆφος. ἀγανακτούσης δὲ	τῆς	βουλῆς καὶ διατριβὴν λαμβανούσης τῆς
[10, 26]	δῆμος αὐτοῖς συνελάμβανε πολλοὺς κατὰ	τῆς	βουλῆς καὶ ἐπιφθόνους διεξιοῦσι λόγους.
[10, 56]	ἐν τῷ δήμῳ πολλοὺς ἐπαίνους	τῆς	βουλῆς καὶ τοῦ προθέντος τὴν
[10, 22]	πρέσβεις, κἀκεῖνοι τοὺς ἐπισταλέντας ὑπὸ	τῆς	βουλῆς λόγους διεξῆλθον· Θαυμάζω, φησίν,
[10, 26]	τε ταῖς ἐκκλησίαις καὶ ἐπὶ	τῆς	βουλῆς μάτην ἀναλισκομένων, ἑτέρα τις
[10, 3]	καὶ κατηγοριῶν, ἃς ἐποιοῦντο κατὰ	τῆς	βουλῆς, οἱ δήμαρχοι ἀπέστησαν· συναγαγόντες
[10, 13]	λόγους διεξιών, οὓς εἶπεν ἐπὶ	τῆς	βουλῆς. οἱ μὲν οὖν ἐπιεικέστεροι
[10, 32]	~Μετὰ τοῦτο τὸ ἔργον συναχθείσης	τῆς	βουλῆς οἱ μὲν ὕπατοι κατηγορίαν
[10, 4]	ἡμᾶς ἐλάβετε, ὑποκατακλινομένης ἑκάστῳ πλεονεκτήματι	τῆς	βουλῆς, οὐχὶ καὶ ταύτην νῦν
[10, 3]	μὲν γὰρ ὕπατοι καὶ οἱ	τῆς	βουλῆς προεστῶτες τοὺς εἰσφέροντας καινὰ
[10, 35]	δήμαρχοι κατὰ τῶν ὑπάτων ἢ	τῆς	βουλῆς προήχθησαν, οὐθὲν ἂν ἦν
[10, 30]	δήμου κράτος αὐξήσουσι, τὰς δὲ	τῆς	βουλῆς τιμὰς καταλύσουσι. καὶ σφόδρα
[10, 28]	θαυμαστὸν ἔργον ἐξειργάσασθε διασπάσαντες ἀπὸ	τῆς	βουλῆς τὸν δῆμον· καὶ τὸ
[10, 54]	ἀξιοῦντες ἀποδεῖξαι κατὰ τὸ ψήφισμα	τῆς	βουλῆς τοὺς νομοθέτας. οἱ δ´
[10, 55]	αἱρεθῆναι δέκα τοὺς ἐπιφανεστάτους ἐκ	τῆς	βουλῆς. τούτους δ´ ἄρχειν εἰς
[10, 54]	τῆς τροφῆς ὁ λαὸς χέρσου	τῆς	γῆς ἀφειμένης διὰ τὰς νόσους
[10, 22]	ὅσα κατέλαβε, καὶ τοὺς καρποὺς	τῆς	γῆς ἐν ἀκμῇ ὄντας ἔφθειρεν.
[10, 29]	οὐδὲ πολῖται ταύτης ἄξιοι λέγεσθαι	τῆς	γῆς, ἣν ἔκτισαν οἱ τοὺς
[10, 52]	Ῥωμιλίου οἵ τε ὕπατοι συνελαμβάνοντο	τῆς	γνώμης ἀμφότεροι πολλὰ καὶ ἐκ
[10, 42]	φιλανθρωπότερον, ὁ δὲ ταύτης ἡγούμενος	τῆς	γνώμης καὶ πείσας αὐτοὺς ἦν
[10, 52]	διῆλθε λόγον ἐπαινῶν τὴν μεταβολὴν	τῆς	γνώμης καὶ τὸ μὴ τὰ
[10, 30]	καὶ μὴ ἀντιπράττειν παρῄνουν, ἄρχοντος	τῆς	γνώμης Λευκίου Κοιντίου, τοῦ τότε
[10, 57]	ἐδόκει. καὶ τὸν ὑπὲρ ὅλης	τῆς	δεκαδαρχίας ἔπαινον ἐκεῖνος ἐφέρετο παρὰ
[10, 57]	ἐκεῖνον ἡ Ῥωμαίων πόλις ὑπὸ	τῆς	δεκαδαρχίας ἐπιτροπευθῆναι. μάλιστα δ´ αὐτῶν
[10, 61]	μὲν Κλαύδιος τρίτον ἔτος ἡγούμενος	τῆς	δεκαδαρχίας κατὰ τὸ ἑξῆς, οἱ
[10, 31]	ἀλλήλοις· οὕτως οἰόμενοι μάλιστα τὸ	τῆς	δημαρχίας ἀκατάλυτον ἔσεσθαι κράτος, ἐὰν
[10, 55]	διεξῆλθε λόγους· κεφάλαια δ´ αὐτοῦ	τῆς	δημηγορίας τοιάδε ἦν, ὅτι τὸ
[10, 15]	καὶ λόγον εὐπρεπῆ διεξελθὼν τελευτῶν	τῆς	δημηγορίας ὤμοσεν, ἐὰν ὁ δῆμος
[10, 32]	τὸ μὴ στασιάζειν ἔτι περὶ	τῆς	δημοσίας χώρας τοὺς πένητας, ἣν
[10, 11]	προσέχοιτε δήπου τὸν νοῦν. ἢ	τῆς	διαγνώσεως τῶν μηνυομένων οὐχ ἡμᾶς
[10, 49]	ἄνδρα. ἦν δὲ τὸ τίμημα	τῆς	δίκης ἀργυρικόν, ἀσσάρια μυρία. καὶ
[10, 38]	ἦσαν ἀνελεῖν, μιᾷ πρότερον ἡμέρᾳ	τῆς	δίκης ἀφανῶς ἀνήρπασαν. τοιγάρτοι πολὺς
[10, 46]	φάλαγξ ἅμα τοῖς ὑπάτοις ἀπὸ	τῆς	διώξεως ἀνέστρεφεν ἐπὶ τὸν ἑαυτῆς
[10, 25]	τε ὅσην ἐβούλετο λαβεῖν ἐκ	τῆς	δορικτήτου καὶ ἀνδράποδα καὶ χρήματα
[10, 23]	ἔπεμψε τῷ ὑπάτῳ. ἡγεῖτο δὲ	τῆς	δυνάμεως ταύτης Τίτος Κοίντιος ὁ
[10, 15]	ἰσονομίας, καὶ σπουδάσειν, ὅπως ἐπὶ	τῆς	ἑαυτοῦ ἀρχῆς ἐπὶ τέλος ἀχθῇ
[10, 5]	οἴκτους κατέβαινε καὶ δεήσεις, ἀντὶ	τῆς	ἑαυτοῦ πρὸς ἅπαντας ἐπιεικείας βίου
[10, 59]	χρώμενοι, τὰ δὲ πλεῖστα ἐπὶ	τῆς	ἑαυτῶν ἐξουσίας ποιοῦντες. ἐνστάσης δὲ
[10, 32]	λόγον ὁ Ἰκίλλιος περί τε	τῆς	εἰς τὸν ὑπηρέτην ὀργῆς ἀπελογεῖτο
[10, 42]	ἐχθρῶν δίκην, ἄλλως τε καὶ	τῆς	εἰς χρήματα ζημίας εὐδιόρθωτον ἐχούσης
[10, 17]	ἐν τῇ μάχῃ Οὐαλέριος ὑπὲρ	τῆς	εἰσφορᾶς τοῦ νόμου. ὁ δὲ
[10, 43]	χωρίῳ καὶ τίθενται τὴν παρεμβολὴν	τῆς	ἐκείνων οὐ πρόσω. τέως μὲν
[10, 16]	τοῦ θανάτου μοίρας. ~Λυθείσης δὲ	τῆς	ἐκκλησίας περὶ δείλην ὀψίαν συνέρρεον
[10, 29]	ἴσον ἔχειν, νόμους καταστησάμενοι φύλακας	τῆς	ἐλευθερίας, οἷς ἅπαντες ἀεὶ χρησόμεθα.
[10, 10]	χωρήσει, ἐάν τινες ἄρα περιέχωνται	τῆς	ἐλευθερίας. ταῦτ´ ἐστίν, ἃ βεβούλευνται
[10, 45]	τοῦ χάρακος, ἢ μὴ τυχὼν	τῆς	ἐλπίδος εὐγενῶς ἀποθανεῖν. ὑμᾶς δ´,
[10, 8]	δημάρχοις πολὺ τὸ παράλογον ἐγένετο	τῆς	ἐλπίδος. οὐ γὰρ ὅπως ἐπαύσατο
[10, 18]	ἔφη, πᾶσαν ἀπογνῶτε δημαγωγίαν ἐπὶ	τῆς	ἐμῆς ὑπατείας, οὐ πρότερον ἀναστήσω
[10, 23]	ἕτερον τῶν ὑπάτων Ναύτιον ἐπὶ	τῆς	ἐν Σαβίνοις στρατιᾶς ὄντα γράμματα
[10, 43]	καὶ ἦν τοῦτο τὸ μέρος	τῆς	ἐξελθούσης τότε δυνάμεως ἐμπειρίᾳ τε
[10, 49]	ἡλικιώτην αὐτοῦ καὶ φίλον ἀπολυθῆναι	τῆς	ἐξόδου βουληθείς, ὡς ἐπὶ θάνατον
[10, 27]	φυλάττουσι τὴν Ῥωμαίων πόλιν, ἡγεμόνας	τῆς	ἐξόδου ποιησαμένους. συμβήσεσθαι γὰρ αὐτοῖς
[10, 57]	συστέλλοντες ἐπὶ τὸ δημοτικώτερον τὸ	τῆς	ἐξουσίας ἐπίφθονον ὀλίγῳ τινὶ διήλλαττον
[10, 19]	δημάρχων ἐπαινεῖν ἔφη τὸ ἀπαραχώρητον	τῆς	ἐξουσίας οὔτε αὐτὸς εἰς ὁμοίαν
[10, 39]	οὐ τοὺς ὑπάτους ἔξεστι παῦσαι	τῆς	ἐξουσίας, τοὺς ἰδιώτας οἷς πρὸς
[10, 47]	ὁ Σίκκιος μνησικακῶν τοῖς ὑπάτοις	τῆς	ἐπὶ τὸν θάνατον ἀποστολῆς εἰς
[10, 18]	δημάρχους τῶν καινῶν πολιτευμάτων καὶ	τῆς	ἐπὶ τῷ νόμῳ σπουδῆς προειπών,
[10, 35]	ὁ χρόνος, ἀπέστησαν καὶ ταύτης	τῆς	ἐπιβολῆς τῇ δεήσει τῶν πρεσβυτάτων
[10, 14]	εἶχε διάνοιαν καὶ τὸν τρόπον	τῆς	ἐπιχειρήσεως ἀφηγησάμενος, ἐπειδὴ κἀκείνοις ἐδόκει
[10, 20]	φυλακὴν τῇ πόλει τρίτην μοῖραν	τῆς	ἐπιχωρίου στρατιᾶς. Φάβιος μὲν οὖν
[10, 51]	πολλάκις καὶ ἡνίκα ὕπατος ἦν	τῆς	ἑτέρας προαιρέσεως γενόμενος νῦν ἐξαίφνης
[10, 21]	τῶν ἀγρῶν αἰφνιδίου γενηθείσης αὐτοῖς	τῆς	ἐφόδου. ἐφεὶς δὲ καὶ ταῦτα
[10, 28]	αἰῶνος ἀφανισθησόμενα τρόπαια καὶ μνημεῖα	τῆς	ἔχθρας ἀνεστήσατε. ἀλλὰ τί τῷ
[10, 7]	φίλῳ, καὶ μετὰ ταῦτ´ ἀναστάντες	τῆς	ἐχομένης νυκτὸς ᾠχόμεθα. διεληλυθόσι δ´
[10, 40]	ἄλλως τε καὶ περὶ νόμου	τῆς	ζητήσεως γινομένης, ὃς ἔμελλε κρείττονα
[10, 52]	καὶ ἄλλος κόσμος εἰς ἐπίδειξιν	τῆς	ἡγεμονίας ἀποχρῶν. καὶ τὸ ἔτος
[10, 59]	δημοτικὸν ἐκεῖνο καὶ μέτριον σχῆμα	τῆς	ἡγεμονίας οὐδὲ διαμειβομένους τὰ παράσημα
[10, 36]	τῆς τότε βοηθείας χάριν ἀποδιδοὺς	τῆς	ἡγεμονίας τοῦ τάγματος ἀφίστατό μοι
[10, 41]	ἀντιλογίας. ὡς δὲ τὸ πλεῖον	τῆς	ἡμέρας εἰς ταῦτα ἐδαπανήθη, καὶ
[10, 59]	ἑαυτῶν ἐξουσίας ποιοῦντες. ἐνστάσης δὲ	τῆς	ἡμέρας, ἐν ᾗ παραλαβεῖν αὐτοὺς
[10, 36]	λέγειν, ἐπιλίποι ἄν με ὁ	τῆς	ἡμέρας χρόνος. αὐτὰ δὲ τὰ
[10, 26]	τοῦ νόμου διαγνώσεως, ὃν ὑπὲρ	τῆς	ἰσηγορίας εἰσέφερον, ὅ τε δῆμος
[10, 29]	τιμᾶσθε τὸ μεταδοῦναι τῷ δήμῳ	τῆς	ἰσηγορίας, οὐκέτι φιλονεικοῦμεν ὑμῖν· αἰτησόμεθα
[10, 42]	τῶν ὠνησαμένων ἐκ τοῦ δημοσίου	τῆς	ἴσης λυσάμενοι τιμῆς ἀπέδοσαν. καὶ
[10, 15]	νόμου διάγνωσιν, ὃν εἰσέφερον ὑπὲρ	τῆς	ἰσονομίας, καὶ σπουδάσειν, ὅπως ἐπὶ
[10, 35]	τριάκοντα παρειλκυσμένον καὶ τὸν περὶ	τῆς	ἰσονομίας, ὃν οἱ πρὸ αὐτῶν
[10, 30]	προθήσειν λόγον καὶ τὸν ὑπὲρ	τῆς	ἰσοτιμίας, καὶ πάντας ἑξῆς ζητήσειν,
[10, 27]	εὐψύχως ἀγωνιζομένοις ἀποθανεῖν. ταύτης μέντοι	τῆς	καλῆς πείρας οὔτ´ αὐτὸς ἀπολείψεσθαι
[10, 6]	καὶ αὐτὸς ἦσθα, καὶ ἡ	τῆς	καλοκἀγαθίας δόξα οὐκ ἐκ τοῦ
[10, 30]	καθεστηκόσιν, ἀλλὰ καὶ τὸν περὶ	τῆς	κληρουχίας αὖθις προθήσειν λόγον καὶ
[10, 42]	τοὺς ἐν τῷ δήμῳ περὶ	τῆς	κληρουχίας διελθὼν λόγους. ἔδοξε δ´
[10, 35]	γὰρ αὖθις τόν τε περὶ	τῆς	κληρουχίας νόμον ἔτη τριάκοντα παρειλκυσμένον
[10, 38]	ἀλλὰ τὸν μὲν εἰπόντα περὶ	τῆς	κληρουχίας Σπόριον Κάσσιον, τρισὶ μὲν
[10, 46]	ἀπό τε τῆς φυγῆς καὶ	τῆς	κραυγῆς τῶν σφετέρων αἰσθόμενοι καὶ
[10, 5]	ὑπέχειν δίκας, ἐπὶ τῶν ὑπάτων	τῆς	κρίσεως γινομένης· ὁ δὲ πατὴρ
[10, 56]	καὶ ἀπεδείχθησαν ἐν ἀρχαιρεσίαις ὑπὸ	τῆς	λοχίτιδος ἐκκλησίας Ἄππιος μὲν Κλαύδιος
[10, 50]	διετέλουν. πρῶτον μὲν οὖν ἐπὶ	τῆς	λοχίτιδος ἐκκλησίας νόμον ἐκύρωσαν, ἵνα
[10, 44]	τὰ σημεῖα ἐκέλευσεν ἀρθῆναι ἐκ	τῆς	μάχης καὶ προῆγεν ἐκ τοῦ
[10, 44]	ὁρῶ φέρουσαν ἐπ´ αὐτοὺς ἔξω	τῆς	μιᾶς, ᾗ καταβήσονται οἱ πολέμιοι
[10, 22]	δὲ λόγῳ μὲν φυλάττοντες τὰ	τῆς	νεωστὶ γενομένης συμμαχίας δίκαια, ἔργῳ
[10, 47]	φυγεῖν· ἠξίου τε αὐτοὺς μηδενὶ	τῆς	νίκης ἑτέρῳ τὴν χάριν εἰδέναι
[10, 57]	συνεδρεύοντες καὶ τὴν ἀκριβεστάτην ποιούμενοι	τῆς	νομοθεσίας ἐξέτασιν. ἐπειδὴ δ´ ἀποχρώντως
[10, 53]	τῶν ἄλλων τετραπόδων ἅμα διαιτωμένων,	τῆς	νόσου. ὅσον μὲν οὖν χρόνον
[10, 53]	τὸ ἔτος ἐτελεύτα. ~Ἐπὶ δὲ	τῆς	ὀγδοηκοστῆς καὶ δευτέρας ὀλυμπιάδος, ἣν
[10, 46]	νεωτάτοις συλλαβεῖν κελεύσας ἡγεμόνα ποιεῖται	τῆς	ὁδοῦ. κἀκεῖνος αὐτοὺς ἄγων περὶ
[10, 31]	οὐ μὴν διέμεινάν γ´ ἐπὶ	τῆς	ὀργῆς, ἀλλὰ τοῖς πρεσβυτάτοις τῶν
[10, 53]	κομισθὲν ὕδωρ, τὰ μὲν ἀτοπίᾳ	τῆς	ὀσμῆς, τὰ δὲ τῷ πονηρὰς
[10, 43]	ἔπειτα καταφρονήσαντες τῶν Ῥωμαίων Αἰκανοὶ	τῆς	οὐ προεπιχειρήσεως καὶ πλῆθος οὐχ
[10, 8]	δὲ πατὴρ αὐτοῦ τὰ πλεῖστα	τῆς	οὐσίας ἀπεμπολήσας καὶ τὰ ὁμολογηθέντα
[10, 59]	ταῖς ῥάβδοις προσελάμβανον, ἵνα τὸ	τῆς	ὄψεως φοβερόν, ὡς κατ´ ἐχθρῶν
[10, 16]	τῷ πολλῷ τὸ ὀλίγον· οὔτε	τῆς	παρὰ τὰ δεινὰ ὑπομονῆς, ἣν
[10, 46]	σὺν αὐτῷ, ἐπειδὴ πλησίον ἐγένοντο	τῆς	παρεμβολῆς τῶν Αἰκανῶν, ἀφύλακτον εὑρόντες
[10, 28]	τὸ κωλύσον ἄρασθαι τὸν ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος ἀγῶνα, ὑμῖν δὲ τοῖς
[10, 27]	ἑκοῦσι συνάρασθαι τοῦ καλλίστου ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος ἀγῶνος, χωρεῖν προθύμως ἐπὶ
[10, 43]	μετέχειν τῆς στρατείας ἐπὶ σωτηρίᾳ	τῆς	πατρίδος γινομένης ὅσια εἶναι τὰ
[10, 38]	ἀξιοῦσί τινα ἡμῶν ἀφιέναι περὶ	τῆς	πατρίδος ἐλευθέραν οὐδὲ διᾶραι τὸ
[10, 60]	ὑπομένοντας συγκαταλύειν τοῖς δεκαδάρχοις τὴν	τῆς	πατρίδος ἐλευθερίαν, τοῦτο θαυμαστὸν ἅπασιν
[10, 36]	τοῦτο, ἐξ οὗ στρατεύομαι περὶ	τῆς	πατρίδος, τριακοστὸν δ´ ἐξ οὗ
[10, 28]	ἁπάντων κράτιστον θάνατον αἱρησόμεθα περὶ	τῆς	πατρίδος. ὑμεῖς δὲ αὐτοῦ μένοντες
[10, 34]	πεπονθότες ὑπὸ τῶν ὑπάτων καὶ	τῆς	περὶ αὐτοὺς συνωμοσίας οὐ μόνον
[10, 53]	δαιμονίου γινομένην οὐδ´ ἔλεον, καὶ	τῆς	περὶ τὰ θεῖα λειτουργίας ἀπέστησαν.
[10, 26]	καταλυθῆναι πόλεμον ἀποδοθείσης τῷ δήμῳ	τῆς	περὶ τοῦ νόμου διαγνώσεως, ὃν
[10, 16]	φρυγάνων καὶ παρὰ τοῖς ἀποτόμοις	τῆς	πέτρας βωμοὺς ἐγείροντες ὑψηλοὺς ὑφῆπτον
[10, 31]	καὶ ἀπῆγον ὡς ῥίψοντες κατὰ	τῆς	πέτρας. οἱ δὲ ὕπατοι βιάσασθαι
[10, 18]	πρότερον ἀναστήσω τὸν στρατὸν ἐκ	τῆς	πολεμίας, πρὶν ἢ πᾶς ὁ
[10, 23]	δυσβάτοις, οὔθ´ ἑαυτοῖς τροφὰς ἐκ	τῆς	πολεμίας συγκομίζειν, ἐπειδὴ κατανάλωντο ἃς
[10, 17]	δι´ οὓς ἕστηκεν ἔτι τὸ	τῆς	πόλεως ἀξίωμα καὶ τὸ σώζειν
[10, 26]	εἴ τινες διέφυγον εὐθὺς ἁλισκομένης	τῆς	πόλεως, ἀπέκτειναν, γυναῖκας δὲ καὶ
[10, 60]	κρατεῖν, κατὰ πολλὴν ἄδειαν ἦρχον	τῆς	πόλεως, βουλὴν μὲν ἢ δῆμον
[10, 28]	οἱ καταλειφθέντες ἡμῶν ἐνθάδε φύλακες	τῆς	πόλεως, ἐὰν κρείττω τὰ τῶν
[10, 28]	ὦ καλοὶ καὶ γενναῖοι προστάται	τῆς	πόλεως, ἐγκαταλιπόντες, μᾶλλον δὲ προδόντες
[10, 57]	συμμάχους καὶ τοὺς ἐνδοιαστῶς ἀκροωμένους	τῆς	πόλεως ἐγκλήματα τυγχάνοι γινόμενα, μετὰ
[10, 16]	τοῖς ἄλλοις ἐρύμασιν ἡγεμόνες ὅσα	τῆς	πόλεως ἐντὸς ἦν καθέξοντες, καὶ
[10, 10]	ἐπὶ φόνοις πολιτῶν καὶ διαστάσει	τῆς	πόλεως ἐξελεγχθέντα διεπράξαντό τινες τῶν
[10, 23]	Κόιντος Φάβιος ὁ καταλειφθεὶς ἐπὶ	τῆς	πόλεως ἔπαρχος ἀπὸ τῆς σὺν
[10, 24]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, ~ὁ δὲ	τῆς	πόλεως ἔπαρχος Φάβιος ἔπεμπε τοὺς
[10, 21]	τόπῳ κειμένη. στρατοπεδεύσας δὲ πλησίον	τῆς	πόλεως ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας κατ´
[10, 17]	τὸν χρόνον τοτὲ μὲν καθαρμοὺς	τῆς	πόλεως ἐπιτελῶν, τοτὲ δὲ θυσίας
[10, 2]	ὑπὲρ ἀσφαλείας τε καὶ σωτηρίας	τῆς	πόλεως ἐσκόπουν. ~Τὸ μὲν οὖν
[10, 11]	τὸν νοῦν, ἀλλὰ κοινοὺς ἡγούμενοι	τῆς	πόλεως ἐχθρούς. οὐδενὸς μέντοιγε, ὦ
[10, 10]	δίκην, ἀλλ´ ἀθῷον ἀπελθεῖν ἐκ	τῆς	πόλεως, κάθοδόν τε πράξειν ὑπέσχηνται
[10, 2]	ἣν χρῆν ἀρχομένην ἐξελαύνοντας ἐκ	τῆς	πόλεως καὶ θεοὺς παραιτουμένους θυσίαις
[10, 9]	ἐπὶ τῇ προσδοκίᾳ τῶν δεινῶν	τῆς	πόλεως, καὶ πάντων ἀλλήλους ἐχόντων
[10, 13]	περιβαλόντες τοὺς ἀγαθοὺς ἐλαύνουσιν ἐκ	τῆς	πόλεως· καὶ πρὸς τοῖς ἄλλοις
[10, 20]	Οὐολούσκων τε τῶν ἀρχαίων οἰκητόρων	τῆς	πόλεως καὶ Ῥωμαίων τῶν ἀφικομένων
[10, 21]	τοὺς δὲ λοιποὺς τρεψάμενος ἀγχοῦ	τῆς	πόλεως κατεστρατοπέδευσεν. οὐ τολμώντων δὲ
[10, 32]	πατρίκιοι κατεῖχον. ἀγαπήσειν γὰρ αὐτοὺς	τῆς	πόλεως λαχόντας μέρος, ἐπειδὴ τῆς
[10, 35]	δὲ πλείοσιν ἐδόκει μὴ παραχωρεῖν	τῆς	πόλεως μηδὲ κοινὰ πάντων ἐγκλήματα
[10, 9]	τινες λέγειν, ὅτι καὶ ἐντὸς	τῆς	πόλεως ὁ ἀνὴρ εἴη κρυπτόμενος
[10, 15]	μὲν ἐπὶ τὰ μετέωρα χωρία	τῆς	πόλεως, οἱ δ´ εἰς τοὺς
[10, 15]	ἔλεγον, ὅτι τῷ μὲν συμφέροντι	τῆς	πόλεως οὐδὲν ἀξιοῦσι πράττειν ἐναντίον,
[10, 21]	οὐ τολμώντων δὲ τῶν ἐκ	τῆς	πόλεως οὐκέτι χωρεῖν εἰς μάχην
[10, 14]	θορύβου. ~Ἐν τοιαύτῃ δὲ ταραχῇ	τῆς	πόλεως οὔσης ἀνήρ τις ἐκ
[10, 53]	μὲν οὖν ἐν τῇ νόσῳ	τῆς	πόλεως οὔσης στρατὸν ἐξάγειν ἐπ´
[10, 28]	δαίμων καὶ ἐναντιοῦται τῇ σωτηρίᾳ	τῆς	πόλεως, οὔτοι τό γ´ ἐν
[10, 24]	δὲ μαθών, ὅτι δικτάτωρ ἀποδέδεικται	τῆς	πόλεως, οὐχ ὅπως ἠγάπησε τηλικαύτης
[10, 21]	δὴ πάλιν ἀναγκασθέντες ἐξῆλθον ἐκ	τῆς	πόλεως πανστρατιᾷ, πολὺς καὶ ἀσύντακτος
[10, 58]	καὶ τῶν κατ´ ἐνιαυτὸν ἡγησαμένων	τῆς	πόλεως παραλαμβάνει πάλιν τὴν ἀρχὴν
[10, 59]	τὰς ἄλλας ἐξόδους τὰς ἐκ	τῆς	πόλεως. πόλεμον δ´ ἐξάγοντες ὑπερόριον
[10, 18]	πόλιν ἀπάξει Ῥωμαίους ἅπαντας ἐκ	τῆς	πόλεως στρατείαν κατὰ Οὐολούσκων παραγγείλας.
[10, 15]	πολέμου καὶ καταστῇ τὰ πράγματα	τῆς	πόλεως, συγχωρήσειν τοῖς δημάρχοις προθεῖναι
[10, 40]	πάλιν καὶ διιστάναι τὰ συμφέροντα	τῆς	πόλεως. ταῦτ´ εἰπὼν καὶ τὴν
[10, 35]	τοῖς ταραχωδεστάτοις ἀπιέναι πάλιν ἐκ	τῆς	πόλεως τοὺς δημοτικοὺς τὰ ὅπλα
[10, 15]	γενομένης ὡς ἐγνώσθη τὰ κεκρατημένα	τῆς	πόλεως φρούρια καὶ ὅστις ἦν
[10, 20]	ἤδη αὐτοὺς ὑπὸ τὴν ἅλωσιν	τῆς	πόλεως ὠσάμενοι διὰ τῶν πυλῶν
[10, 3]	καὶ καταλύειν ἀξιοῦντας τὸν πάτριον	τῆς	πολιτείας κόσμον αἰτίους ἀπέφαινον τῆς
[10, 52]	χάριν, ἀλλ´ ἐπαινέσας τοὺς δημάρχους	τῆς	προθυμίας ἀποδώσειν ἔφη τὴν καταδίκην.
[10, 25]	ἄνδρα εὖ ποιεῖν, ἐπαινέσας αὐτοὺς	τῆς	προθυμίας οὐθὲν τῶν διδομένων ἔλαβεν,
[10, 51]	καὶ ὅτι οὐδὲν ἀδικῶν, ἀλλὰ	τῆς	πρὸς ὑμᾶς εὐνοίας ἕνεκα, φορτικὸς
[10, 31]	καὶ δεδοικότες, μὴ ἀπὸ ταύτης	τῆς	προφάσεως εἰς ἀπόνοιαν ἀναγκασθῶσιν οἱ
[10, 22]	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἀφειστήκει	τῆς	Ῥωμαίων ἀρχῆς, Σαβῖνοι μὲν ἐκ
[10, 14]	ὅσοις ἂν ᾖ βουλομένοις ἀπηλλάχθαι	τῆς	Ῥωμαίων ἐπιφθόνου ἀρχῆς. ~Συνέβη δὲ
[10, 17]	πᾶσιν, οἷοι τότε ἦσαν οἱ	τῆς	Ῥωμαίων πόλεως προεστηκότες, ὡς αὐτουργοὶ
[10, 14]	διὰ τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ προσέσχε	τῆς	Ῥώμης κατὰ τοῦτο τὸ χωρίον,
[10, 20]	τοῦ Λατίνων ἔθνους, ἀφέστηκε δὲ	τῆς	Ῥώμης οὐκ ἔλαττον σταδίων ἑκατόν.
[10, 20]	τῆς ἄκρας ἰδόντας ἐξιοῦσαν ἐκ	τῆς	Ῥώμης τὴν στρατιάν εὐσύνοπτα γάρ
[10, 6]	ὅτι ἠγνόεις αὐτὸν οὐκ ὄντα	τῆς	σῆς ἀρετῆς ἄξιον, ἐγώ σοι
[10, 49]	Μάρκον Ἰκίλλιον, ἑνὸς τῶν ἐκ	τῆς	Σικκίου σπείρας υἱόν, ἡλικιώτην αὐτοῦ
[10, 36]	ὁ ὕπατος Σίκκιος ἐμαρτύρησεν ἡγεμόνα	τῆς	σπείρας ἀποδείξας. ἑτέρου τε πάλιν
[10, 36]	τροπῆς, καὶ τοῦ μὲν ἡγεμόνος	τῆς	σπείρας πεπτωκότος, τῶν δὲ σημείων
[10, 3]	καὶ τοὺς πατρικίους αἰτίους ἔσεσθαι	τῆς	στάσεως ἔλεγον ἀνομίαν αὔξοντας καὶ
[10, 30]	ἐπιόντα ἐνιαυτὸν ἀπέδειξαν. παυσαμένης δὲ	τῆς	στάσεως καταγράψαντες τὰς δυνάμεις οἱ
[10, 43]	πολιτῶν τοῖς μὲν βουλομένοις μετέχειν	τῆς	στρατείας ἐπὶ σωτηρίᾳ τῆς πατρίδος
[10, 18]	εἶδε γεγονότας καὶ δεομένους ἀφεθῆναι	τῆς	στρατείας, ἐπὶ τούτοις ἔφη χαριεῖσθαι
[10, 20]	τῆς βουλῆς καὶ διατριβὴν λαμβανούσης	τῆς	στρατείας ἕτεροι παρῆσαν ἀπὸ τοῦ
[10, 7]	πόλιν. ὡς δὲ ἀνέστρεψαν ἀπὸ	τῆς	στρατείας, πολλάκις αὐτὸν ἐπὶ τὴν
[10, 20]	ἐξιέναι· ἐὰν δέ τινες ἀπολειφθῶσι	τῆς	στρατείας Ῥωμαίων ἢ τῶν συμμάχων,
[10, 26]	τὴν καταγραφὴν καὶ τὴν ἔξοδον	τῆς	στρατιᾶς γενέσθαι, λόγων τε πολλῶν
[10, 22]	ὁμολογιῶν περὶ φιλίας. ἡγεῖτο δὲ	τῆς	στρατιᾶς Γράγχος Κοίλιος, ἀνὴρ δραστήριος
[10, 24]	τὰ στρατόπεδα, μέρος μέν τι	τῆς	στρατιᾶς ἐπὶ τοῖς μετεώροις ἔταξεν,
[10, 23]	ἐπὶ τῆς πόλεως ἔπαρχος ἀπὸ	τῆς	σὺν αὐτῷ στρατιᾶς ὅσον ἦν
[10, 11]	ἀλλ´ οὐχὶ συνδιεφθάρθαι καὶ κοινωνεῖν	τῆς	συνωμοσίας, ἔπειτα ὑπὲρ αὑτῶν δεδιότας,
[10, 12]	με ὑπολάβωσιν οὗτοι κοινωνὸν εἶναι	τῆς	συνωμοσίας, ἣν ἐφ´ ὑμῖν καὶ
[10, 3]	τῆς πολιτείας κόσμον αἰτίους ἀπέφαινον	τῆς	ταραχῆς. οἱ δὲ δήμαρχοι σφᾶς
[10, 25]	λόγον ἀποδοὺς ἐξωμόσατο τὴν ἀρχὴν	τῆς	τε βουλῆς δεομένης γῆν τε
[10, 13]	μὲν Οὐεργίνιος ἐκκλησίαν συναγαγὼν κατηγόρει	τῆς	τε βουλῆς καὶ τῶν ὑπάτων,
[10, 15]	ἀντὶ τοῦ κοινῇ συμφέροντος ἀλλαξαμένων,	τῆς	τε ἔξωθεν ἐπικουρίας οὐ λαβούσης
[10, 27]	δῆμος ἔλαβε. ~Φθειρομένης καὶ διαρπαζομένης	τῆς	τε Ῥωμαίων καὶ τῶν συμμάχων
[10, 33]	ἀπάγειν τὴν δημαρχικὴν ἐξουσίαν ἐπικαλεσαμένους,	τῆς	τε στρατολογίας ἀπολύειν ἔφασαν αὐτοὶ
[10, 47]	οὐδεὶς ἦν ὃς οὐκ ἐθαύμαζε	τῆς	τε φρονήσεως καὶ τῆς τόλμης
[10, 47]	ἐθαύμαζε τῆς τε φρονήσεως καὶ	τῆς	τόλμης τὸν ἄνδρα, λαβὼν τὰ
[10, 36]	τὸν στρατοπεδάρχην ἔσωσα· ὃς ἐμοὶ	τῆς	τότε βοηθείας χάριν ἀποδιδοὺς τῆς
[10, 58]	ὑπὸ πάντων ἐπαινούμενος ἦν ὁ	τῆς	τότε δεκαδαρχίας ἡγεμὼν Ἄππιος, καὶ
[10, 15]	ἐπιτελέσαι τῶν ὁμολογηθέντων πλησίον οὔσης	τῆς	τοῦ θανάτου μοίρας. ~Λυθείσης δὲ
[10, 53]	τῷ πονηρὰς τὰς ἀναδόσεις ποιεῖν	τῆς	τροφῆς. καὶ οὐ μόνον ἐν
[10, 54]	οὐχ ἥκιστα ἐν τῇ σπάνει	τῆς	τροφῆς ὁ λαὸς χέρσου τῆς
[10, 38]	ἰδίαν, ὥσπερ οὐ συνελευθερωθέντες ἀπὸ	τῆς	τυραννίδος ὑφ´ ἡμῶν, ἀλλὰ κατὰ
[10, 47]	τε ἄλλων χρημάτων, ὧν ἐκ	τῆς	Τυσκλάνων λείας ἐπήγοντο πολλῶν πάνυ
[10, 22]	ἀσμένως δεξάμενοι τὸ συμβὰν ἀπὸ	τῆς	τύχης τὸν στρατιωτικὸν ἐποιοῦντο κατάλογον
[10, 34]	πρὸς ταῦτ´ ἀπελογοῦντο διδάσκοντες, ὅτι	τῆς	ὕβρεως οἱ δήμαρχοι ἄρξειαν αὐθαδείᾳ
[10, 4]	ὁσίων οὐθὲν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς	τῆς	ὑμετέρας γίνεται. τίνος οὖν ὑμῖν
[10, 54]	ἀλλὰ διακλέψαι τὸν λοιπὸν χρόνον	τῆς	ὑπατείας διενοοῦντο. ἔτυχε δὲ τὸν
[10, 55]	ἑαυτοὺς ἔσεσθαι. ἑκόντες γὰρ ἀποστήσεσθαι	τῆς	ὑπατείας τοῖς ἀνθ´ αὑτῶν αἱρεθησομένοις,
[10, 31]	ἔσχον οἱ δήμαρχοι παρασπάσαντές τι	τῆς	ὑπατικῆς δυναστείας. τὸν μὲν γὰρ
[10, 57]	ῥάβδους καὶ τὰ λοιπὰ παράσημα	τῆς	ὑπατικῆς εἶχεν ἐξουσίας, ὃς βουλήν
[10, 19]	τιμήν. κατεῖχε γὰρ αὐτὸν ἐπὶ	τῆς	ὑπατικῆς ἐξουσίας ἡ βουλὴ πολλὰς
[10, 10]	καὶ τιμὰς καὶ ἄλλους μισθοὺς	τῆς	ὑπουργίας. κἀκεῖνος ὑπέσχηται στρατιὰν αὐτοῖς
[10, 2]	τις καὶ ἀνήκεστος ἐξ ἐκείνης	τῆς	φιλονεικίας ἀναστήσεται τῇ πόλει συμφορά.
[10, 26]	τε Λατίνων καὶ τῶν ἐκ	τῆς	φρουρᾶς διασωθέντων ἡ μὲν βουλὴ
[10, 46]	χάρακος τὴν ἅλωσιν ἀπό τε	τῆς	φυγῆς καὶ τῆς κραυγῆς τῶν
[10, 26]	πάλιν στρατεύσαντες ἐπὶ Ῥωμαίους πολλὴν	τῆς	χώρας αὐτῶν ἐδῄωσαν, καὶ ἧκον
[10, 30]	τρεψάμενος τοὺς πολεμίους καὶ πολλὰ	τῆς	χώρας αὐτῶν κακώσας τοῦ τε
[10, 25]	νικήσας Σαβίνους ἐκ παρατάξεως καὶ	τῆς	χώρας αὐτῶν πολλὴν καταδραμὼν ἀπῆγεν
[10, 32]	τῆς πόλεως λαχόντας μέρος, ἐπειδὴ	τῆς	χώρας οὐκ ἔξεστι διὰ τοὺς
[10, 58]	τε πάλιν ἐν ἀρχαιρεσίαις λοχίτισι	νομοθέτης	τὸ δεύτερον· σὺν δ´ αὐτῷ
[10, 6]	αὐτὸν οὐκ ὄντα τῆς σῆς	ἀρετῆς	ἄξιον, ἐγώ σοι τοῦτ´ ἔχω
[10, 36]	Οὐολούσκων πόλεμον. ἤμην γὰρ τότε	ἑπτακαιεικοσέτης,	ἐταττόμην δ´ ἔτι ὑπὸ λοχαγῷ.
[10, 48]	συνερρυηκὼς ἐκ τῶν ἀγρῶν ὁ	χερνήτης	καὶ αὐτουργὸς ὄχλος, καὶ προσνεμηθεὶς
[10, 33]	μὲν ὑπάτοις ἡ τῶν πατρικίων	νεότης,	τοῖς δὲ δημάρχοις ὁ πένης
[10, 38]	αὐτῶν ἐν τοῖς ὅπλοις ἡ	λαμπρότης,	ἀλλ´ ἐν τοῖς λόγοις, οὐδὲ
[10, 58]	τῇ βουλῇ δεξαμένου καὶ μετὰ	πλείστης	προθυμίας ἐπιψηφίσαντος αὐτοὶ μὲν οἱ
[10, 53]	ἔτος ἐτελεύτα. ~Ἐπὶ δὲ τῆς	ὀγδοηκοστῆς	καὶ δευτέρας ὀλυμπιάδος, ἣν ἐνίκα
[10, 31]	κράτος, ἐὰν τὸ στασιάζον ἐξ	αὐτῆς	ἀναιρεθῇ. τοῦτο δὴ φυλάττοντες τὸ
[10, 37]	οὔτε ἄλλην δικαίαν κτῆσιν οὐδεμίαν	αὐτῆς	ἀποδεῖξαι δυνάμενοι. καὶ εἰ μὲν
[10, 60]	οὔτε δήμου διέμειναν ἐπὶ τῆς	αὐτῆς	ἀρχῆς. ~Μετὰ δὲ τοῦτον τὸν
[10, 33]	ὠφέλειαν τὸ στασιάζον ἀνελόντες ἐξ	αὐτῆς.	ἐγκύκλιον γὰρ δὴ τοῦτο καὶ
[10, 49]	ἐπαμυνεῖτε, ὅσα δύναται, καὶ τῆς	αὐτῆς	ἐκείνῳ κοινωνὸς ἔσται τύχης. ταῦτα
[10, 61]	ἐνιαυτὸν ἄρξαντες δεύτερον ἐπὶ τῆς	αὐτῆς	ἐξουσίας μένοντες.
[10, 37]	ἀναιδέστατοι τὴν καλλίστην κατέχουσιν ἐξ	αὐτῆς	καὶ πολλὰ ἔτη κεκάρπωνται οὔτε
[10, 37]	τὴν ἐλαχίστην ἔχω μοῖραν ἐξ	αὐτῆς	λαβών, οὐδ´ ὑμῶν, ὦ δημόται,
[10, 26]	δήμαρχοι πέμπτον ἔτος ἐπὶ τῆς	αὐτῆς	ὄντες ἐξουσίας ἐκώλυον, ὥσπερ καὶ
[10, 15]	οἱ δ´ εἰς τοὺς ἀναπεπταμένους	αὐτῆς	τόπους πολλοὺς σφόδρα ὄντας, οἱ
[10, 25]	τε αὐτῶν πορθήσας καὶ φρουρὰν	αὐτῆς	ὑπολιπὼν τόν τε ἡγεμόνα τοῦ
[10, 35]	ἦν τὸ κωλῦσον αὐτὴν ὑφ´	αὑτῆς	ἀπολωλέναι τὴν πόλιν· οὕτως ἕτοιμοι
[10, 46]	τῆς διώξεως ἀνέστρεφεν ἐπὶ τὸν	ἑαυτῆς	χάρακα. ~Μέσαι τ´ ἤδη νύκτες
[10, 12]	βίος ἀπολύει με πάσης ὑποψίας	τοιαύτης.	ἃ δὲ νομίζω τῇ τε
[10, 15]	μὲν Κλαύδιος οὐθὲν ἠξίου δεῖσθαι	τοιαύτης	συμμαχίας, ἥτις οὐχ ἑκούσιος, ἀλλ´
[10, 58]	δεδιότες, μὴ ταραχώδεις τινὲς ἄνθρωποι	τηλικαύτης	ἐξουσίας λαβόμενοι κακόν τι μέγα
[10, 24]	τῆς πόλεως, οὐχ ὅπως ἠγάπησε	τηλικαύτης	τιμῆς τυχών, ἀλλὰ προσαγανακτήσας εἶπεν·
[10, 29]	σχέτλιοι ὑμεῖς καὶ οὐδὲ πολῖται	ταύτης	ἄξιοι λέγεσθαι τῆς γῆς, ἣν
[10, 42]	μετριώτερον καὶ φιλανθρωπότερον, ὁ δὲ	ταύτης	ἡγούμενος τῆς γνώμης καὶ πείσας
[10, 27]	αὐτῇ καλῶν εὐψύχως ἀγωνιζομένοις ἀποθανεῖν.	ταύτης	μέντοι τῆς καλῆς πείρας οὔτ´
[10, 10]	δεῖ κρύφα παρασκευασθείσης καὶ οὐδὲ	ταύτης	μετρίας, ἄνδρα προσειλήφασιν εἰς ταῦτα
[10, 35]	ἦν ὁ χρόνος, ἀπέστησαν καὶ	ταύτης	τῆς ἐπιβολῆς τῇ δεήσει τῶν
[10, 31]	ποιήσαντα, καὶ δεδοικότες, μὴ ἀπὸ	ταύτης	τῆς προφάσεως εἰς ἀπόνοιαν ἀναγκασθῶσιν
[10, 23]	ὑπάτῳ. ἡγεῖτο δὲ τῆς δυνάμεως	ταύτης	Τίτος Κοίντιος ὁ ταμίας ἀνὴρ
[10, 29]	ἡμᾶς εὐλάβεια, μή ποτε οὐδὲ	ταύτης	τύχωμεν, ἐξ ἧς τῇ βουλῇ
[10, 45]	λάφυρα καὶ πᾶσα ἡ ἄλλη	βαρύτης,	ἣν τότ´ ἠνεσχόμεθά σου λέγοντος;
[10, 6]	πάρεστιν. ἡ δὲ τοῦ μειρακίου	βαρύτης	καὶ ἡ πρὸς ἅπαντας ἡμᾶς
[10, 36]	δέοντα ἱκανὸς εἰπεῖν τε ὡς	στρατιώτης	οὐκ ἀδύνατος. ἔφη δ´ οὖν
[10, 9]	ἀγορὰν ἐγίνοντο, τῶν μὲν ἐκ	παρασκευῆς	ἃ παρηγγέλλετο αὐτοῖς ὑπὸ τῶν
[10, 3]	διεξιόντες ἐκ πολλῆς ἐπιμελείας καὶ	παρασκευῆς·	καὶ τοῦτ´ ἐφ´ ἡμέρας ἐγίνετο
[10, 52]	γνώμης ἀμφότεροι πολλὰ καὶ ἐκ	παρασκευῆς	συγκείμενα διεξιόντες, καὶ τῶν ἄλλων
[10, 53]	πονηρὰς τὰς ἀναδόσεις ποιεῖν τῆς	τροφῆς.	καὶ οὐ μόνον ἐν τῇ
[10, 54]	ἥκιστα ἐν τῇ σπάνει τῆς	τροφῆς	ὁ λαὸς χέρσου τῆς γῆς
[10, 24]	μερῶν. ὥστε ἠναγκάσθησαν οἱ Αἰκανοὶ	τροφῆς	τε ἀπορούμενοι καὶ συμμάχων βοήθειαν
[10, 46]	τρίβων ἐπιλήψεσθαί τινων, αἳ κατὰ	κορυφῆς	ἄξουσιν ἡμᾶς ἐπὶ τὸν χάρακα·
[10, 46]	ἐπεισπεσόντες κατὰ πολλὴν εὐπέτειαν κατὰ	κορυφῆς	γίνονται τῶν φυλάκων. ἔπειτ´ ἀλαλάξαντες
[10, 44]	σημεῖα ἐκέλευσεν ἀρθῆναι ἐκ τῆς	μάχης	καὶ προῆγεν ἐκ τοῦ χάρακος
[10, 36]	ἔτι ὑπὸ λοχαγῷ. γενομένης δὲ	μάχης	καρτερᾶς καὶ τροπῆς, καὶ τοῦ
[10, 44]	καθιστὰς ἄρχειν τε καὶ παύεσθαι	μάχης	τὸν καιρὸν ταμιεύων ἐκεῖνος ἦν·
[10, 3]	πολιτείας κόσμον αἰτίους ἀπέφαινον τῆς	ταραχῆς.	οἱ δὲ δήμαρχοι σφᾶς μὲν
[10, 14]	ὠσάμενος, ἔστι δὲ τῷ Καπιτωλίῳ	προσεχής,	κἀκείνης ἐγεγόνει κύριος. ἦν δὲ
[10, 30]	χρηστότερος ἔσται διπλασιασθείσης αὐτῷ τῆς	ἀρχῆς,	ἀνοητότερος δὲ καὶ βαρύτερος. οὐ
[10, 1]	δυνάμεις κατασχόντων, ἕως ὁ τῆς	ἀρχῆς	αὐτοῖς παρέλθῃ χρόνος. ~Τότε δ´
[10, 57]	καὶ ἐπειδὴ βραχὺς ὁ τῆς	ἀρχῆς	αὐτοῖς χρόνος ὁ λειπόμενος ἦν,
[10, 58]	αὐτοῖς μένοιεν, ἐδόκει {δέ} τινος	ἀρχῆς	αὐτοκράτορος δεῖν. τὸ δὲ μάλιστα
[10, 31]	γὰρ τῶν πραττομένων ὑπὸ τῆς	ἀρχῆς	ἐκείνης ἐπισχεῖν ἢ κωλῦσαι τῶν
[10, 15]	σπουδάσειν, ὅπως ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ	ἀρχῆς	ἐπὶ τέλος ἀχθῇ τὰ δόξαντα
[10, 33]	ὑπάτων καὶ τῷ κράτει τῆς	ἀρχῆς	ἐρεθισμοί τέ τινες ἐγίνοντο καὶ
[10, 48]	ὥσπερ ἔφην, τῇ πρώτῃ τῆς	ἀρχῆς	ἡμέρᾳ θύσας εἰσιτήρια κατὰ νόμον,
[10, 58]	δημοτικὸς ὄχλος ἐκεῖνον ἐπὶ τῆς	ἀρχῆς	ἠξίου κατέχειν ὡς οὐκ ἄλλου
[10, 22]	ὑφ´ ὧν οὐδὲν κακὸν πεπόνθατε,	ἀρχῆς	καὶ τυραννίδος ἕνεκα, Αἰκανοῖς δ´
[10, 58]	διδάσκοντος ὅτι δίκαιόν ἐστι μιᾶς	ἀρχῆς	κατὰ πάντων ἀποδεικνυμένης εἶναί τι
[10, 54]	οὐκ ἀξιοῦντες ἐπὶ τῆς αὑτῶν	ἀρχῆς	καταλῦσαι τὴν ἀριστοκρατίαν πρόφασιν εὐπρεπῆ
[10, 49]	καὶ ἐπὶ τῷ ἀνυπευθύνῳ τῆς	ἀρχῆς	μέγα φρονοῦντα διπλασίως {ἔτι} ἐπερρώσθησαν
[10, 13]	αὐτοῖς καὶ τὸ ἀνόητον τῆς	ἀρχῆς	μεγάλῃ καθοπλίσαντες ἐξουσίᾳ, ὅτε Κοίντιον
[10, 60]	δήμου διέμειναν ἐπὶ τῆς αὐτῆς	ἀρχῆς.	~Μετὰ δὲ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν
[10, 18]	πρὶν ἢ πᾶς ὁ τῆς	ἀρχῆς	μοι διέλθῃ χρόνος. ὡς οὖν
[10, 8]	εἰς ταῦτα τοῦ χρόνου τῆς	ἀρχῆς.	ὁ μέντοι δῆμος εἰς τὸν
[10, 17]	πελέκεις καὶ τἆλλα παράσημα τῆς	ἀρχῆς	παραστήσαντες ἀκολουθεῖν εἰς τὴν πόλιν
[10, 22]	αὐτὸν χρόνον ἀφειστήκει τῆς Ῥωμαίων	ἀρχῆς,	Σαβῖνοι μὲν ἐκ τοῦ φανεροῦ,
[10, 14]	βουλομένοις ἀπηλλάχθαι τῆς Ῥωμαίων ἐπιφθόνου	ἀρχῆς.	~Συνέβη δὲ αὐτῷ πάντων διαμαρτεῖν
[10, 4]	ἀνθρώπους ὁσίων οὐθὲν ἐπὶ τῆς	ἀρχῆς	τῆς ὑμετέρας γίνεται. τίνος οὖν
[10, 55]	ἂν οἱ δέκα τύχωσι τῆς	ἀρχῆς.	τούτους δὲ τοὺς ἄνδρας ἔκ
[10, 31]	εἶπον ἀπάγεσθαι τὸν φύλακα τῆς	ἀρχῆς	τῶν ὑπάτων, κοινὴν ἁπάντων εἶναι
[10, 19]	ἐπεὶ τὸν ὡρισμένον ἐτέλεσε τῆς	ἀρχῆς	χρόνον τὸ μὴ δέξασθαι τὴν
[10, 59]	διαμειβομένους τὰ παράσημα τῆς βασιλικῆς	ἀρχῆς	ὡς πρότερον, εἰς πολλὴν ἦλθε
[10, 49]	τῆς αὐτῆς ἐκείνῳ κοινωνὸς ἔσται	τύχης.	ταῦτα τοῦ μειρακίου μαρτυρήσαντος οὐδεὶς
[10, 22]	δεξάμενοι τὸ συμβὰν ἀπὸ τῆς	τύχης	τὸν στρατιωτικὸν ἐποιοῦντο κατάλογον καὶ
[10, 49]	τὴν τιμωρίαν ὁρμὴ προθυμοτέρα μήτε	ψυχῆς	ἄνδρα ὑπατικὸν μήτε πατρίδος ἀποστεροῦσιν.
[10, 36]	καὶ ὀμόσαντες ἀπέδειξαν ἡμέρας, ἐν	αἷς	ἀγορὰν ποιήσονται τοῦ δήμου καὶ
[10, 21]	περὶ καταλύσεως τοῦ πολέμου, ἐν	αἷς	ἐγράφη, πόλεις τε καὶ χώρας
[10, 60]	ταῖς πρότερον ἐξενεχθείσαις προσέθηκαν· ἐν	αἷς	καὶ ὅδε ὁ νόμος ἦν,
[10, 39]	δίκας ταῖς γοῦν ψήφοις, ἐν	αἷς	μόναις ἔξεστιν ὑμῖν ἀποδείξασθαι τὴν
[10, 60]	εἰς ὁμόνοιαν τὰ ἔθνη γάμων	ἐπαλλαγαῖς	καὶ οἰκειοτήτων κοινωνίαις συγκερασθέντα. ὡς
[10, 59]	ὄντες ἀναστέλλοντες ἐκ τῶν στενωπῶν	πληγαῖς	τὸν ὄχλον, ὃ καὶ ἐπὶ
[10, 17]	ἀποδιδούς, τοτὲ δ´ ἀγῶσι καὶ	θέαις	ἀναλαμβάνων τὸ πλῆθος εἰς εὐπαθείας.
[10, 24]	ἐξεγεῖραι τὰς ψυχὰς δυνάμενον ἐλπίσιν	ἀγαθαῖς	ἔπειτα συναγαγὼν ἅπαντας τοὺς ἐν
[10, 59]	Ἀππίῳ Κλαυδίῳ δέκα ἄνδρες εἰδοῖς	μαΐαις,	ἦγον δὲ τοὺς μῆνας κατὰ
[10, 33]	νοσούσῃ πόλει μετρίαις χρῆσθαι ταῖς	στρατολογίαις	ἐπὶ τὸ βίᾳ προσαναγκάζειν τοὺς
[10, 26]	πρότερον ἐποίουν ἔτεσιν, ἐνιστάμενοι ταῖς	στρατολογίαις	τῶν ὑπάτων, τὸν ἐντὸς τείχους
[10, 54]	λαμπραῖς πάνυ χορηγούμενοι δαπάναις, ἐν	εὐπαθείαις	τε καὶ θαλίαις ἡ πόλις
[10, 9]	δήμου τὸ πλεῖον ὑποκατακλινόμενον ταῖς	θεραπείαις	τῶν πατρικίων καὶ προθυμίαν οὐκέτι
[10, 38]	κληρουχίας Σπόριον Κάσσιον, τρισὶ μὲν	ὑπατείαις	κεκοσμημένον, δυσὶ δὲ θριάμβοις λαμπροτάτοις,
[10, 43]	ὠφελειῶν ἕνεκα τῶν ἐν ταῖς	στρατείαις	γινομένων πάντα κίνδυνον ἕτοιμον ἦν
[10, 10]	γενόμενοι δυνάμεθα· ἐπιπεσόντες δὲ ταῖς	οἰκίαις	τούς τε δημάρχους ἡμᾶς κατασφάττειν
[10, 54]	δαπάναις, ἐν εὐπαθείαις τε καὶ	θαλίαις	ἡ πόλις ἦν ὥσπερ εἰκός·
[10, 4]	τοὺς μὲν ἐπιεικεστέρους τῶν δημοτῶν	ὁμιλίαις	ἀνελάμβανον κεχαρισμέναις, τοὺς δ´ ἀπειθεῖς
[10, 22]	τοῖς πρεσβευταῖς ἐρχόμενος, ὡς ἐν	ἀσχολίαις	δή τισι γεγονώς. ἐπεὶ δ´
[10, 60]	ἔθνη γάμων ἐπαλλαγαῖς καὶ οἰκειοτήτων	κοινωνίαις	συγκερασθέντα. ὡς δὲ καὶ ὁ
[10, 60]	τῷ δικαίῳ προσνέμειν ἑαυτοὺς ταῖς	ἑταιρίαις,	ἐπειδὴ τὸ ἀσφαλὲς οὐκ ἐνῆν
[10, 41]	γένους τε ἀξιώσει λαμπρότατοι καὶ	ἑταιρίαις	μεγάλα δυνάμενοι πλούτῳ τε καὶ
[10, 3]	ἀθρόους, ὡς οὐκέτι ταῖς μακραῖς	δημηγορίαις	ἐνοχληθησομένους, ἀλλ´ ἐποίσοντας ὑπὲρ αὐτοῦ
[10, 33]	αὐτοὺς ὡς ἐν νοσούσῃ πόλει	μετρίαις	χρῆσθαι ταῖς στρατολογίαις ἐπὶ τὸ
[10, 38]	τυραννίδι ἐπιχειρεῖν καὶ ψευδέσι καταγωνισάμενοι	μαρτυρίαις	δι´ οὐδὲν ἕτερον, ἀλλ´ ὅτι
[10, 33]	ἀλλὰ ταῖς ἐκ τῶν νόμων	τιμωρίαις	εἴς τε τὰ σώματα καὶ
[10, 58]	φανερῶς. ἀποδείκνυταί τε πάλιν ἐν	ἀρχαιρεσίαις	λοχίτισι νομοθέτης τὸ δεύτερον· σὺν
[10, 56]	τῶν ἄλλων· καὶ ἀπεδείχθησαν ἐν	ἀρχαιρεσίαις	ὑπὸ τῆς λοχίτιδος ἐκκλησίας Ἄππιος
[10, 54]	καταφεύγειν, τὰ μὲν ἐν ταῖς	ἐκκλησίαις	δεόμενοι, τὰ δὲ καταμόνας συντυγχάνοντες·
[10, 26]	κατ´ ἀλλήλων ἔν τε ταῖς	ἐκκλησίαις	καὶ ἐπὶ τῆς βουλῆς μάτην
[10, 2]	προσγενόμενα, ὧν ἔνια οὔτ´ ἐν	δημοσίαις	εὑρίσκετο γραφαῖς οὔτε κατ´ ἄλλην
[10, 2]	τῆς πόλεως καὶ θεοὺς παραιτουμένους	θυσίαις	τε καὶ εὐχαῖς ἀποτρέψαι τὰ
[10, 12]	νέους ἐλαύνωμεν, ὡς εὑρηκότες ταῖς	αἰτίαις	ἐνόχους. ἐκεῖνοι δὲ ἄρα τὰς
[10, 12]	τῶν ἐμῶν τινος ἐνόχου ταῖς	αἰτίαις	ὄντος ἀνεστάναι τἀναντία ὑμῖν ἐροῦντα·
[10, 13]	τῷ παρελθόντι ἐνιαυτῷ κρίνειν ἐπ´	αἰτίαις	ψευδέσιν εἰάσατε, καὶ τοσοῦτον φύλακα
[10, 5]	συμβῆναι δρᾶσαι τῶν ἀβουλήτων ἐν	ἁψιμαχίαις,	πολλὰ δ´ ἴσως καὶ παθεῖν,
[10, 37]	ἄλλῃ ἐν παρατάξεσι καὶ ἐν	τειχομαχίαις	καὶ ἐν πεζοῖς καὶ ἐν
[10, 42]	διάγνωσιν. τίμημα δ´ ἐφάνη ταῖς	δίκαις	ὁρίσαι μήτε θάνατον μήτε φυγὴν
[10, 9]	τῶν πατρικίων τὸν ἄνδρα κατάγεσθαι	ξενικαῖς	δυνάμεσιν, ἵνα ἡ φυλακὴ καταλυθείῃ
[10, 57]	τοῦ δήμου τοὺς νόμους, στήλαις	χαλκαῖς	ἐγχαράξαντες αὐτοὺς ἐφεξῆς ἔθεσαν ἐν
[10, 57]	καὶ τοῦ δήμου τοὺς νόμους,	στήλαις	χαλκαῖς ἐγχαράξαντες αὐτοὺς ἐφεξῆς ἔθεσαν
[10, 4]	τοὺς δ´ ἀπειθεῖς καὶ ταραχώδεις	ἀπειλαῖς	κατεπλήττοντο κινδύνων, εἰ μὴ συμφρονήσειαν·
[10, 51]	τὸ δημοτικὸν μηδ´ ἄλλας ἐπ´	ἄλλαις	ἀναιρεῖσθαι συμφορὰς ἄλλως τε καὶ
[10, 49]	ἀποστεροῦσιν. Ῥωμιλίου δὲ καταδικασθέντος οὐ	πολλαῖς	ὕστερον ἡμέραις καὶ Οὐετούριος ἑάλω·
[10, 43]	ἐν ταῖς ἑαυτῶν ἐπέμενον ἀμφότεροι	παρεμβολαῖς,	ἔπειτα καταφρονήσαντες τῶν Ῥωμαίων Αἰκανοὶ
[10, 34]	ἀναδώσειν γὰρ ὑπὲρ αὐτῶν ταῖς	φυλαῖς	τὴν ψῆφον. οἱ δ´ ὕπατοι
[10, 13]	οἱ δ´ εὐηθέστεροι πιστεύοντες ταῖς	φήμαις	ἀληθῆ· ὅσοι δὲ κακοήθεις ἦσαν
[10, 59]	ἐφόβουν θ´ οἱ προσηρτημένοι ταῖς	δέσμαις	τῶν ῥάβδων πελέκεις, οὓς ἔφερον
[10, 59]	τὰ ὅμοια πράττοντες οὐκέτι ταῖς	δέσμαις	τῶν ῥάβδων προσήρτων τοὺς πελέκεις,
[10, 54]	ἀγῶνες ἐπιφανεῖς λαμπραῖς πάνυ χορηγούμενοι	δαπάναις,	ἐν εὐπαθείαις τε καὶ θαλίαις
[10, 3]	ἀγορᾷ ταῖς καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν	ἀποδειχθησομέναις	ἀρχαῖς καὶ τοῖς ἰδιώταις ὅρους
[10, 4]	ἐπιεικεστέρους τῶν δημοτῶν ὁμιλίαις ἀνελάμβανον	κεχαρισμέναις,	τοὺς δ´ ἀπειθεῖς καὶ ταραχώδεις
[10, 44]	τὸν πόλεμον. ἦν δ´ ἐν	ἐκείναις	ταῖς ἡμέραις ἡ τοῦ πολεμεῖν
[10, 60]	ἐδόκει· οἱ δὲ πάσαις κολακεύοντες	ἡδοναῖς,	ὁπόσαι πεφύκασιν ἀνθρώπων κρατεῖν, κατὰ
[10, 16]	ἀσφάλτου καὶ πίσσης πεπυρωμένης ἀγγεῖα	σφενδόναις	ἐναρμόττοντες ἐπέβαλλον ὑπὲρ τὸν λόφον·
[10, 39]	ταῖς γοῦν ψήφοις, ἐν αἷς	μόναις	ἔξεστιν ὑμῖν ἀποδείξασθαι τὴν ἐλευθερίαν.
[10, 1]	κομιδῇ δ´ ὀλίγα τινὰ ἐν	ἱεραῖς	ἦν βύβλοις ἀποκείμενα, ἃ νόμων
[10, 25]	λαμπρότατον ἁπάντων ἡγεμόνων θρίαμβον, ἐν	ἡμέραις	ἑκκαίδεκα ταῖς πάσαις, ἀφ´ ἧς
[10, 44]	ἦν δ´ ἐν ἐκείναις ταῖς	ἡμέραις	ἡ τοῦ πολεμεῖν ἐξουσία Ῥωμιλίῳ
[10, 49]	δὲ καταδικασθέντος οὐ πολλαῖς ὕστερον	ἡμέραις	καὶ Οὐετούριος ἑάλω· τίμημα δὲ
[10, 33]	οἱ ὕπατοι, ταῖς δ´ ἑξῆς	ἡμέραις	πλείονος ὄχλου συρρέοντος εἰς τὴν
[10, 15]	γὰρ ἢ τέτταρσι ταῖς πρώταις	ἡμέραις	τέλος εἰλήφει τὰ πράγματα μέγα
[10, 35]	ὀργὰς ἐπράυναν. ἔπειτα ταῖς ἑξῆς	ἡμέραις	τὴν τρίτην ἀπ´ ἐκείνης ἐσομένην
[10, 3]	παρεκάλουν ἀθρόους, ὡς οὐκέτι ταῖς	μακραῖς	δημηγορίαις ἐνοχληθησομένους, ἀλλ´ ἐποίσοντας ὑπὲρ
[10, 53]	γὰρ ἐπικουρεῖν ταῖς ἑτέρων βουλόμενοι	συμφοραῖς	ἁπτόμενοί τε καματηρῶν σωμάτων καὶ
[10, 54]	ἐπετελοῦντο δημοσίᾳ, καὶ ἀγῶνες ἐπιφανεῖς	λαμπραῖς	πάνυ χορηγούμενοι δαπάναις, ἐν εὐπαθείαις
[10, 25]	θρίαμβον, ἐν ἡμέραις ἑκκαίδεκα ταῖς	πάσαις,	ἀφ´ ἧς παρέλαβε τὴν ἀρχήν,
[10, 60]	ἅπασιν εἶναι ἐδόκει· οἱ δὲ	πάσαις	κολακεύοντες ἡδοναῖς, ὁπόσαι πεφύκασιν ἀνθρώπων
[10, 49]	κύριοι κατέγνωσαν ἀδικεῖν οὕτως, ὥστε	πάσαις	ταῖς ψήφοις τῶν φυλῶν ἁλῶναι
[10, 50]	ἐκύρωσαν, ἵνα ταῖς ἀρχαῖς ἐξῇ	πάσαις	τοὺς ἀκοσμοῦντας ἢ παρανομοῦντας εἰς
[10, 60]	δυσὶ καὶ ταύτας ταῖς πρότερον	ἐξενεχθείσαις	προσέθηκαν· ἐν αἷς καὶ ὅδε
[10, 12]	καὶ νέους ἐλαύνωμεν, ὡς εὑρηκότες	ταῖς	αἰτίαις ἐνόχους. ἐκεῖνοι δὲ ἄρα
[10, 12]	ἢ τῶν ἐμῶν τινος ἐνόχου	ταῖς	αἰτίαις ὄντος ἀνεστάναι τἀναντία ὑμῖν
[10, 50]	λοχίτιδος ἐκκλησίας νόμον ἐκύρωσαν, ἵνα	ταῖς	ἀρχαῖς ἐξῇ πάσαις τοὺς ἀκοσμοῦντας
[10, 2]	συνεχεῖς ἐγίνοντο πεῖραί τε παντοῖαι	ταῖς	ἀρχαῖς κατ´ ἀλλήλων, ἐξ ὧν
[10, 39]	ὅπως παρ´ αὐτῶν λήψεσθε δίκας	ταῖς	γοῦν ψήφοις, ἐν αἷς μόναις
[10, 28]	δὲ αὐτοῦ μένοντες οἰκουρεῖτε ἅμα	ταῖς	γυναιξίν, ὦ καλοὶ καὶ γενναῖοι
[10, 33]	ἐγένοντο τῶν δημάρχων οἱ ὕπατοι,	ταῖς	δ´ ἑξῆς ἡμέραις πλείονος ὄχλου
[10, 59]	κατήφειαν. ἐφόβουν θ´ οἱ προσηρτημένοι	ταῖς	δέσμαις τῶν ῥάβδων πελέκεις, οὓς
[10, 59]	ἄρξαι τὰ ὅμοια πράττοντες οὐκέτι	ταῖς	δέσμαις τῶν ῥάβδων προσήρτων τοὺς
[10, 42]	νόμου διάγνωσιν. τίμημα δ´ ἐφάνη	ταῖς	δίκαις ὁρίσαι μήτε θάνατον μήτε
[10, 43]	πρόσω. τέως μὲν οὖν ἐν	ταῖς	ἑαυτῶν ἐπέμενον ἀμφότεροι παρεμβολαῖς, ἔπειτα
[10, 33]	συγγνώμην οὐδενὶ διδόντες οὐδεμίαν, ἀλλὰ	ταῖς	ἐκ τῶν νόμων τιμωρίαις εἴς
[10, 54]	ἠναγκάζοντο καταφεύγειν, τὰ μὲν ἐν	ταῖς	ἐκκλησίαις δεόμενοι, τὰ δὲ καταμόνας
[10, 26]	ἐποιοῦντο κατ´ ἀλλήλων ἔν τε	ταῖς	ἐκκλησίαις καὶ ἐπὶ τῆς βουλῆς
[10, 35]	τῶν πολλῶν ὀργὰς ἐπράυναν. ἔπειτα	ταῖς	ἑξῆς ἡμέραις τὴν τρίτην ἀπ´
[10, 60]	μειονεκτοῦντες τῷ δικαίῳ προσνέμειν ἑαυτοὺς	ταῖς	ἑταιρίαις, ἐπειδὴ τὸ ἀσφαλὲς οὐκ
[10, 53]	τἀναγκαῖα ὑπηρετούντων. οἱ γὰρ ἐπικουρεῖν	ταῖς	ἑτέρων βουλόμενοι συμφοραῖς ἁπτόμενοί τε
[10, 44]	πόλεμον. ἦν δ´ ἐν ἐκείναις	ταῖς	ἡμέραις ἡ τοῦ πολεμεῖν ἐξουσία
[10, 9]	τοῦ δήμου τὸ πλεῖον ὑποκατακλινόμενον	ταῖς	θεραπείαις τῶν πατρικίων καὶ προθυμίαν
[10, 3]	αὐτῶν νόμους κεῖσθαι ἐν ἀγορᾷ	ταῖς	καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀποδειχθησομέναις ἀρχαῖς
[10, 3]	αὐτὴν παρεκάλουν ἀθρόους, ὡς οὐκέτι	ταῖς	μακραῖς δημηγορίαις ἐνοχληθησομένους, ἀλλ´ ἐποίσοντας
[10, 37]	ἀνέδησάν με οἱ σωθέντες ἐν	ταῖς	μάχαις ὑπ´ ἐμοῦ, τρεῖς δὲ
[10, 5]	ἔλαβε, πολιτῶν τε ὁπόσων ἐν	ταῖς	μάχαις ὑπερήσπισε καὶ τείχεσι πολεμίων
[10, 10]	ἓν γενόμενοι δυνάμεθα· ἐπιπεσόντες δὲ	ταῖς	οἰκίαις τούς τε δημάρχους ἡμᾶς
[10, 25]	ἡγεμόνων θρίαμβον, ἐν ἡμέραις ἑκκαίδεκα	ταῖς	πάσαις, ἀφ´ ἧς παρέλαβε τὴν
[10, 4]	νόμους, οὐχὶ μέρους τῶν ἐν	ταῖς	πόλεσιν οἰκούντων. τοῦ τε πονηροτάτου
[10, 60]	ἐν δέλτοις δυσὶ καὶ ταύτας	ταῖς	πρότερον ἐξενεχθείσαις προσέθηκαν· ἐν αἷς
[10, 15]	πολέμου· τρισὶ γὰρ ἢ τέτταρσι	ταῖς	πρώταις ἡμέραις τέλος εἰλήφει τὰ
[10, 24]	ἐκπρεπέσι προσῆγον καὶ πελέκεις ἅμα	ταῖς	ῥάβδοις εἰκοσιτέτταρας παρέστησαν ἐσθῆτά τε
[10, 59]	ἐπισκεψόμενοι, τότε καὶ τοὺς πελέκεις	ταῖς	ῥάβδοις προσελάμβανον, ἵνα τὸ τῆς
[10, 43]	τῶν ὠφελειῶν ἕνεκα τῶν ἐν	ταῖς	στρατείαις γινομένων πάντα κίνδυνον ἕτοιμον
[10, 33]	ἐν νοσούσῃ πόλει μετρίαις χρῆσθαι	ταῖς	στρατολογίαις ἐπὶ τὸ βίᾳ προσαναγκάζειν
[10, 26]	τοῖς πρότερον ἐποίουν ἔτεσιν, ἐνιστάμενοι	ταῖς	στρατολογίαις τῶν ὑπάτων, τὸν ἐντὸς
[10, 60]	τῶν ἀπόρων καὶ τῶν ταπεινῶν	ταῖς	τύχαις τοὺς πλείους φανῆναι τυραννικῆς
[10, 13]	φόβον, οἱ δ´ εὐηθέστεροι πιστεύοντες	ταῖς	φήμαις ἀληθῆ· ὅσοι δὲ κακοήθεις
[10, 34]	ὑφέξοντας· ἀναδώσειν γὰρ ὑπὲρ αὐτῶν	ταῖς	φυλαῖς τὴν ψῆφον. οἱ δ´
[10, 49]	κατέγνωσαν ἀδικεῖν οὕτως, ὥστε πάσαις	ταῖς	ψήφοις τῶν φυλῶν ἁλῶναι τὸν
[10, 27]	δῆμος, τοὺς πατρικίους ἅμα τοῖς	πελάταις	καθοπλισαμένους τῶν τ´ ἄλλων πολιτῶν
[10, 40]	ἅμα τοῖς ἑταίροις τε καὶ	πελάταις,	ὅσοις ἂν ἕκαστοι πλείστοις δύνωνται.
[10, 43]	πόλεμον ἐξιέναι σὺν τοῖς ἑαυτῶν	πελάταις,	τῶν δ´ ἄλλων πολιτῶν τοῖς
[10, 43]	τε ἀποχρῶσα καὶ παρασκευαῖς κεχρημένη	λαμπροτάταις.	οἱ μὲν οὖν πολέμιοι προακούσαντες,
[10, 39]	ἰδιώτας οἷς πρὸς τὰ βίαια	ὑπηρέταις	ἐκεῖνοι χρῶνται καταστήσαντες ὑπὸ δίκην,
[10, 34]	σώματα παρανομεῖν, τὸ μὲν πρῶτον	ὑπηρέταις	τε καὶ ἀγορανόμοις ἐπιτάττοντες ἄγειν
[10, 59]	δούλων γινόμενον, ἥκιστα φαίνηται τοῖς	πολίταις	ἐπαχθές. ~Τοῦτο δὴ θεασαμένοις ἅπασιν,
[10, 29]	καὶ οὐκ ἀξιοῦτε τοῖς ἑαυτῶν	πολίταις	ταύτην συγχωρῆσαι τὴν χάριν, ἀλλὰ
[10, 34]	ὅταν ἐκεῖνοι ψῆφον ἀναδῶσι τοῖς	δημόταις,	αὐτοὶ τὰ ὅπλα περιθήσειν τοῖς
[10, 41]	τε βουλομένοις κατὰ φυλὰς τοῖς	δημόταις	ἐμποδὼν ἐγίνοντο καὶ τὰ ἀγγεῖα
[10, 42]	κωλυθέντες ἐξεργάσωνται κακόν, καὶ τοῖς	δημόταις	ἐπιτρέπειν ἀγριαινομένοις εἰς τὰ χρήματα
[10, 31]	πολίτευμα καινὸν ἀξιῶν ἀπομερισθῆναι τοῖς	δημόταις	τόπον εἰς οἰκιῶν κατασκευὰς τὸν
[10, 36]	ἃς εἶχε καὶ τὰς ἐπὶ	ταύταις	εὐφροσύνας. ἐφ´ οἷς ἀγασθείς με
[10, 22]	Γράγχος οὐδ´ εἰς λόγους τοῖς	πρεσβευταῖς	ἐρχόμενος, ὡς ἐν ἀσχολίαις δή
[10, 23]	διὰ ταχέων. κἀκεῖνος ἐπιτρέψας τοῖς	πρεσβευταῖς	τὸν χάρακα φυλάττειν αὐτὸς σὺν
[10, 5]	τὴν ἀπολογίαν, ἀλλ´ ἠξίου τοῖς	ἰδιώταις	αὐτοῖς ὑπὲρ ὧν ᾐτιῶντο πα–
[10, 5]	τοῖς πολέμοις διετέλεσε, τοῖς μὲν	ἰδιώταις	ἐλευθερίαν κτώμενος, τῇ δὲ πατρίδι
[10, 3]	ἐνιαυτὸν ἀποδειχθησομέναις ἀρχαῖς καὶ τοῖς	ἰδιώταις	ὅρους τῶν πρὸς ἀλλήλους δικαίων.
[10, 21]	ἐφεὶς δὲ καὶ ταῦτα τοῖς	στρατιώταις	διαρπάζειν ὁ Φάβιος καὶ πολλὰς
[10, 21]	λοιπὰ λάφυρα πωλεῖν· τοῖς δὲ	στρατιώταις	ἐσθῆτα καὶ τροφὰς καὶ ὅς´
[10, 25]	τοῖς τε σὺν αὐτῷ παραγενομένοις	στρατιώταις	καὶ τοῖς ἅμα Κοιντίῳ τῷ
[10, 21]	κατὰ πολλὴν εὐπέτειαν ἐπιτρέψας τοῖς	στρατιώταις	τὰ χρήματα ὠφελεῖσθαι καὶ τὰ
[10, 15]	τρισὶ γὰρ ἢ τέτταρσι ταῖς	πρώταις	ἡμέραις τέλος εἰλήφει τὰ πράγματα
[10, 43]	ἐξῆλθε πλήθει τε ἀποχρῶσα καὶ	παρασκευαῖς	κεχρημένη λαμπροτάταις. οἱ μὲν οὖν
[10, 1]	Ῥωμαίοις οὔτ´ ἰσηγορία, οὐδ´ ἐν	γραφαῖς	ἅπαντα τὰ δίκαια τεταγμένα· ἀλλὰ
[10, 2]	ἔνια οὔτ´ ἐν δημοσίαις εὑρίσκετο	γραφαῖς	οὔτε κατ´ ἄλλην φυλαττόμενα μνήμην
[10, 16]	καρτερικὸν ἀποδείξασθαι, ἀλλ´ ἑκηβόλοις χρῆσθαι	μάχαις.	ἦσαν δὲ τῶν μὲν κάτωθεν
[10, 37]	με οἱ σωθέντες ἐν ταῖς	μάχαις	ὑπ´ ἐμοῦ, τρεῖς δὲ πολιορκητικοὺς
[10, 5]	πολιτῶν τε ὁπόσων ἐν ταῖς	μάχαις	ὑπερήσπισε καὶ τείχεσι πολεμίων ὁσάκις
[10, 50]	ἐκκλησίας νόμον ἐκύρωσαν, ἵνα ταῖς	ἀρχαῖς	ἐξῇ πάσαις τοὺς ἀκοσμοῦντας ἢ
[10, 3]	ταῖς καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀποδειχθησομέναις	ἀρχαῖς	καὶ τοῖς ἰδιώταις ὅρους τῶν
[10, 2]	ἐγίνοντο πεῖραί τε παντοῖαι ταῖς	ἀρχαῖς	κατ´ ἀλλήλων, ἐξ ὧν οὐκ
[10, 2]	θεοὺς παραιτουμένους θυσίαις τε καὶ	εὐχαῖς	ἀποτρέψαι τὰ δεινά· καὶ κρείττους
[10, 60]	ἀπόρων καὶ τῶν ταπεινῶν ταῖς	τύχαις	τοὺς πλείους φανῆναι τυραννικῆς κόλακας
[10, 12]	δημοτικὸν ἠγριωμένον αὐτοῖς ἕτοιμον ἡμῖν	εἰς	ἃ βουλόμεθα ὑπάρξει· ἐάν τε
[10, 17]	οὗ τὸν υἱὸν Καίσωνα Κοίντιον	εἰς	ἀγῶνα θανάτου καταστήσαντες οἱ δήμαρχοι
[10, 45]	ἀξιούντων ἐλεύθερα φρονεῖν· οὐ γὰρ	εἰς	ἄδηλον, ἀλλ´ εἰς ἐγνωσμένον ἀποστέλλεις
[10, 51]	τὰς ἐν Ἰταλίᾳ, τοὺς δ´	εἰς	Ἀθήνας· οἵτινες αἰτησάμενοι παρὰ τῶν
[10, 35]	πράγματα καὶ δόντες ἑαυτοῖς χρόνον	εἰς	ἀμείνω λογισμὸν αὐτοί τε μετριώτεροι
[10, 50]	καὶ ὑπὸ τῶν κρατίστων ἀνδρῶν	εἰς	ἀμφότερα καὶ τὸ συγχωρεῖν καὶ
[10, 51]	μὲν ἀκούειν κακῶς, τὸ δ´	εἰς	ἀνδρῶν ἐπιφανῶν θανάτους τε καὶ
[10, 50]	ἐπὶ πᾶσι Ῥωμαίοις γράφειν καὶ	εἰς	ἅπαντα χρόνον φυλαχθησομένους, διάγνωσιν ἀπέδωκαν
[10, 31]	μὴ ἀπὸ ταύτης τῆς προφάσεως	εἰς	ἀπόνοιαν ἀναγκασθῶσιν οἱ πατρίκιοι τραπέσθαι.
[10, 9]	τε νέων τοὺς πλεῖστον δυναμένους	εἰς	ἀπόνοιαν φανερὰν προεληλυθότας, οὓς οὐκ
[10, 49]	περὶ τὴν ψηφοφορίαν ἐνθυμηθέντες, ὅτι	εἰς	ἀργύριον ζημιώσεται ὁ ἁλοὺς καὶ
[10, 1]	καὶ γεωργοῦντες διὰ πολλῶν ἡμερῶν	εἰς	ἄστυ καταβαίνοντες ἐπὶ τὰς ἀγορὰς
[10, 59]	ἢ δήμου ψηφίσμασι σπανίως καὶ	εἰς	αὐτὰ τἀναγκαῖα χρώμενοι, τὰ δὲ
[10, 3]	αὐτὸν ἔμελλον, παρεῖναι τοὺς δημότας	εἰς	αὐτὴν παρεκάλουν ἀθρόους, ὡς οὐκέτι
[10, 48]	ἀγορὰν ἐνέπλησε καὶ τοὺς φέροντας	εἰς	αὐτὴν στενωπούς. ~Πρώτη μὲν οὖν
[10, 2]	ἦν· νιφετὸς ἐξ οὐρανοῦ κατέσκηψεν	εἰς	γῆν πολὺς οὐ χιόνα καταφέρων,
[10, 54]	εἰς ἱστορίας ἀφήγησιν ἐλθεῖν ἄξιον.	~Εἰς	δὲ τοὐπιὸν ἔτος ὕπατοι μὲν
[10, 9]	προείδετο τῶν ἄδικα πάσχειν μελλόντων,	εἰς	δεινὰς ἂν ἅπαντες ἤλθομεν συμφοράς.
[10, 48]	αὐτῶν ἀγωνιζομένοις. μάλιστα δ´ αὐτοὺς	εἰς	δέος ἤγαγεν ἡ τῶν ὑπατευσάντων
[10, 35]	δῆμον ἔλεγον, ὅτι τὰς μὲν	εἰς	ἑαυτοὺς ὕβρεις ἀφείκασι χαρισάμενοι πολλοῖς
[10, 45]	οὐ γὰρ εἰς ἄδηλον, ἀλλ´	εἰς	ἐγνωσμένον ἀποστέλλεις με θάνατον· πλὴν
[10, 30]	ἀντὶ τῶν πέντε δημάρχων δέκα	εἰς	ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀποδείκνυσθαι. τοῦτο οἱ
[10, 18]	ἐν ὑπαίθρῳ χειμάσοντες παρασκευάσασθε τὰ	εἰς	ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐπιτήδεια. τούτοις
[10, 18]	ποιεῖσθαι καταγραφήν, συναγαγὼν τὸ πλῆθος	εἰς	ἐκκλησίαν εἶπεν, ὅτι πάντες ὀμωμόκασι
[10, 15]	δὲ δήμαρχοι προσκαλεσάμενοι τὸν δῆμον	εἰς	ἐκκλησίαν ἔλεγον, ὅτι τῷ μὲν
[10, 25]	νόμῳ, ἀλλὰ συναγαγὼν τὸν δῆμον	εἰς	ἐκκλησίαν καὶ περὶ τῶν πεπραγμένων
[10, 19]	διαβολήν. συναγαγὼν δὲ τὸν δῆμον	εἰς	ἐκκλησίαν καὶ πολλὴν κατηγορίαν τῶν
[10, 28]	οἱ μὲν ὕπατοι τὸν δῆμον	εἰς	ἐκκλησίαν συνεκάλουν. συνελθόντος δ´ ὡς
[10, 33]	δημαγωγεῖν τὰ πλήθη· καὶ συναγαγόντες	εἰς	ἐκκλησίαν τά τ´ ἄλλα τῶν
[10, 14]	φυγάδας εἰσδέχεσθαι καὶ τοὺς δούλους	εἰς	ἐλευθερίαν καλεῖν καὶ χρεῶν ἄφεσιν
[10, 40]	διεσπασμένον καὶ κωλύεσθαι πρὸς αὐτῶν	εἰς	ἓν συνελθεῖν. ἐδόκει ταῦτα κράτιστα
[10, 55]	τῆς βουλῆς. τούτους δ´ ἄρχειν	εἰς	ἐνιαυτὸν ἀφ´ ἧς ἂν ἀποδειχθῶσιν
[10, 25]	ἄξιον, ὅτι τὴν τοσαύτην ἀρχὴν	εἰς	ἑξάμηνον εἰληφὼς οὐκ ἐχρήσατο παντὶ
[10, 52]	τοῦ δημοσίου καὶ ἄλλος κόσμος	εἰς	ἐπίδειξιν τῆς ἡγεμονίας ἀποχρῶν. καὶ
[10, 27]	οὐθὲν ἐν τῷ παρόντι κατεπείγουσαν	εἰς	ἑτέρους ἀναβαλέσθαι καιροὺς ἐπιτηδειοτέρους, τὸν
[10, 17]	καὶ θέαις ἀναλαμβάνων τὸ πλῆθος	εἰς	εὐπαθείας. ὡς δ´ αἱ σκήψεις
[10, 37]	δημόται, τὰ φανερώσαντά με καὶ	εἰς	ἡγεμονίας προαγαγόντα γενναῖα ἔργα. ἐπεὶ
[10, 7]	πρῶτον ἔσκωπτόν τε καὶ ὕβριζον	εἰς	ἡμᾶς, οἷα μεθύοντες ἂν νέοι
[10, 53]	νόσους οὔτε πολεμικὸν οὔτε πολιτικὸν	εἰς	ἱστορίας ἀφήγησιν ἐλθεῖν ἄξιον. ~Εἰς
[10, 51]	μήτε τοὺς νῦν ἄρχοντας προβαλόντας	εἰς	κίνδυνον πρόδηλον, ἔπειτα ἐγκαταλιπόντας ἐν
[10, 22]	χρόνον διέτριψεν ὁ Γράγχος οὐδ´	εἰς	λόγους τοῖς πρεσβευταῖς ἐρχόμενος, ὡς
[10, 54]	ἀποδεῖξαι, ποιῆσαι δὲ τοῦτ´ οὐκ	εἰς	μακράν, ἀποδειχθέντων δὲ τῶν ὑπάτων
[10, 10]	ἂν δεηθῶσιν· ἥξει τε οὐκ	εἰς	μακρὰν αὐτὸς μὲν ἐπαγόμενος τοὺς
[10, 23]	βιάσασθαί τε προελόμενοι καὶ προελθόντες	εἰς	μάχην ἀνεκρούσθησαν καὶ πολλὰς πληγὰς
[10, 21]	καὶ ἀσύντακτος ὄχλος, καὶ συμβαλόντες	εἰς	μάχην ἔτι κάκιον ἀγωνισάμενοι κατακλείονται
[10, 24]	αὐτὸς ἔχων προῆγεν ἐκτεταγμένην ὡς	εἰς	μάχην. καὶ ὁ Κοίλιος οὐθὲν
[10, 21]	ἐκ τῆς πόλεως οὐκέτι χωρεῖν	εἰς	μάχην πρῶτον μὲν τὴν γῆν
[10, 43]	ἐπετίθεντο, προὐκαλοῦντό τ´ αὐτοὺς πολλάκις	εἰς	μάχην. ~Ταῦθ´ ὁρῶσι τοῖς ὑπάτοις
[10, 21]	ἐλπίδα τοῦ προελεύσεσθαι τοὺς ἔνδον	εἰς	μάχην, ὡς οὐδεμία ἐξῄει στρατιά,
[10, 13]	ἐστι; τί οὐ κατάγετε αὐτὸν	εἰς	μέσον, ἵν´ ἀπ´ ἐκείνου πρῶτον
[10, 10]	φέρειν τοὺς περὶ αὐτῶν λόγους	εἰς	μέσον, ταραχάς τε ὑποπτεύοντες ἔσεσθαι
[10, 41]	κεκραγότων δὲ τῶν δημάρχων καὶ	εἰς	μέσους αὐτοὺς ὠθουμένων ἐκείνοις μὲν
[10, 44]	εἰκὸς ἐν ἀναχωρήσει ταχείᾳ, καὶ	εἰς	μίαν ὁδὸν ἅπαντες βιαζόμενοι, ἢ
[10, 55]	ἐθισμούς. ἐνίκα δὲ ἡ τῶν	εἰς	νέωτα μελλόντων ὑπατεύειν γνώμη, ἣν
[10, 47]	τῆς ἐπὶ τὸν θάνατον ἀποστολῆς	εἰς	νοῦν βάλλεται τὴν δόξαν ἀφελέσθαι
[10, 28]	τισιν ἁλισκομένοις ὑπὸ τῶν πολεμίων	εἰς	νοῦν ἦλθε μήτε γυναικῶν αὐτοῖς
[10, 31]	ἀξιῶν ἀπομερισθῆναι τοῖς δημόταις τόπον	εἰς	οἰκιῶν κατασκευὰς τὸν καλούμενον Αὐεντῖνον.
[10, 47]	δὲ δῆμος ἀκούσας τὸν λόγον	εἰς	οἶκτόν τε καὶ δάκρυα προὔπεσεν
[10, 5]	ὁσάκις πρῶτος ἐπέβη. τελευτῶν δ´	εἰς	οἴκτους κατέβαινε καὶ δεήσεις, ἀντὶ
[10, 5]	μὴ ἔχειν ἐφ´ οἷς ἥμαρτεν	εἰς	ὀλίγους, ἀλλὰ καὶ χάριν εἰδέναι
[10, 48]	τῶν περυσινῶν ὑπάτων Γάιον Οὐετούριον	εἰς	ὁμοίαν δίκην προσεκαλέσατο. πολλῆς δὲ
[10, 19]	ἀπαραχώρητον τῆς ἐξουσίας οὔτε αὐτὸς	εἰς	ὁμοίαν ἐκείνοις ἥξειν διαβολήν. συναγαγὼν
[10, 60]	ἕτερον ἢ τὸ μὴ συνελθεῖν	εἰς	ὁμόνοιαν τὰ ἔθνη γάμων ἐπαλλαγαῖς
[10, 49]	ἀργύριον ζημιώσεται ὁ ἁλοὺς καὶ	εἰς	οὐδὲν ἕτερον, καὶ τοῖς δημοτικοῖς
[10, 15]	ἐπικουρίας οὐ λαβούσης χρόνον ἱκανὸν	εἰς	παρασκευὴν τοῦ πολέμου· τρισὶ γὰρ
[10, 32]	τε, ὅτι τοῦτο τὸ πολίτευμα	εἰς	πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα συνοίσει
[10, 59]	τῆς βασιλικῆς ἀρχῆς ὡς πρότερον,	εἰς	πολλὴν ἦλθε δυσθυμίαν καὶ κατήφειαν.
[10, 25]	τὰ μὲν ἐπιφανέστατα τῶν λαφύρων	εἰς	Ῥώμην ἐκέλευσε φέρειν, τὰ δ´
[10, 47]	καὶ διανύσας σπουδῇ τὴν ὁδὸν	εἰς	Ῥώμην παρῆν. ὡς δ´ ὤφθησαν
[10, 23]	αὐτῷ τὰ ὅπλα. ἀφικομένης δ´	εἰς	Ῥώμην περὶ τούτων ἀγγελίας Κόιντος
[10, 14]	ὅσων δεῖ πολέμῳ πάντα εὐτρεπισάμενος,	εἰς	σκάφας ποταμηγοὺς ἐνεβάλετο. πλεύσας δὲ
[10, 17]	ὁ Κοίντιος ἄρουράν τινα ὑπεργαζόμενος	εἰς	σποράν, αὐτὸς ἀκολουθῶν τοῖς σχίζουσι
[10, 23]	οὐχ ὃν ἐβούλοντο ἐκλέξασθαι τόπον	εἰς	στρατοπεδείαν, ἀλλ´ ὃν ἔδωκεν αὐτοῖς
[10, 57]	ἐνιαυτὸν ἑκάστου τὴν ἡγεμονίαν παραλαμβάνοντος	εἰς	συγκείμενόν τινα ἡμερῶν ἀριθμόν. ἅπαντες
[10, 15]	πολλοὺς σφόδρα ὄντας, οἱ δ´	εἰς	τὰ παρακείμενα πεδία· ὅσοι δ´
[10, 10]	δέ, ὅτι ξενικῆς αὐτοῖς χειρὸς	εἰς	τὰ πράγματα δεῖ κρύφα παρασκευασθείσης
[10, 34]	εἰς τὴν ἐξουσίαν, ἀλλὰ καὶ	εἰς	τὰ σώματα προπηλακισθέντες. ἠξίουν τε
[10, 34]	μηδὲν ὧν οἱ νόμοι κεκωλύκασιν	εἰς	τὰ τῶν δημάρχων πλημμελῆσαι σώματα,
[10, 42]	καὶ τοῖς δημόταις ἐπιτρέπειν ἀγριαινομένοις	εἰς	τὰ χρήματα τῶν ἀνδρῶν ἐκχέαι
[10, 44]	ὁ τὸ σύνθημα διδοὺς καὶ	εἰς	τάξιν καθιστὰς ἄρχειν τε καὶ
[10, 7]	νέοι καὶ αὐθάδεις {ὡς ἂν}	εἰς	ταπεινοὺς καὶ πένητας {ὑβρίσαιεν} ὡς
[10, 59]	μῆνας κατὰ σελήνην, καὶ συνέπιπτεν	εἰς	τὰς εἰδοὺς ἡ πανσέληνος· πρῶτα
[10, 51]	παραινῶ, πρέσβεις ἑλέσθαι τοὺς μὲν	εἰς	τὰς Ἑλληνίδας πόλεις τὰς ἐν
[10, 32]	ὁ μὲν οὖν ἐνιαυτὸς ἐκεῖνος	εἰς	τὰς κατασκευὰς τῶν οἰκήσεων ἐδαπανήθη.
[10, 30]	Ῥωμαίων ὑπερβαλέσθαι δύναμιν, ἀλλ´ ἠναγκάσθησαν	εἰς	τὰς πόλεις ἀπελθεῖν ἀποβαλόντες τὸ
[10, 53]	παρασκευαζομένων ἡ αὐτὴ νόσος κατέσκηψεν	εἰς	τὰς πόλεις. διῆλθε δ´ οὐ
[10, 41]	δὲ τὸ πλεῖον τῆς ἡμέρας	εἰς	ταῦτα ἐδαπανήθη, καὶ ὁ δῆμος
[10, 8]	ἔτι αὐτοῖς ἐξεγένετο διαπράξασθαι δαπανηθέντος	εἰς	ταῦτα τοῦ χρόνου τῆς ἀρχῆς.
[10, 10]	οὐδὲ ταύτης μετρίας, ἄνδρα προσειλήφασιν	εἰς	ταῦτα τῶν ὑμετέρων φυγάδων Καίσωνα
[10, 54]	Πόπλιος Σήστιος· ἡ δὲ νόσος	εἰς	τέλος ἐλώφησε. καὶ μετὰ τοῦτο
[10, 40]	ἐκέλευόν τε ἅπασιν ἥκειν ἕωθεν	εἰς	τὴν ἀγορὰν ἅμα τοῖς ἑταίροις
[10, 15]	τόπους, οἱ μὲν ὕπατοι προελθόντες	εἰς	τὴν ἀγορὰν ἐκάλουν τοὺς πολίτας
[10, 50]	πάσαις τοὺς ἀκοσμοῦντας ἢ παρανομοῦντας	εἰς	τὴν ἑαυτῶν ἐξουσίαν ζημιοῦν. τέως
[10, 34]	τῶν δημάρχων πλημμελῆσαι σώματα, παραγενομένους	εἰς	τὴν ἐκκλησίαν ἀπομόσαι, εἰ δ´
[10, 56]	δόγμα λαβόντες οἱ δήμαρχοι προῆλθον	εἰς	τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἀναγνόντες ἐν
[10, 15]	τὰ κράτιστα ἐδόκει λέγειν, προελθὼν	εἰς	τὴν ἐκκλησίαν καὶ λόγον εὐπρεπῆ
[10, 3]	ἀπέστησαν· συναγαγόντες δὲ τὸ πλῆθος	εἰς	τὴν ἐκκλησίαν ὑπέσχοντο τῷ δήμῳ
[10, 34]	περὶ αὐτοὺς συνωμοσίας οὐ μόνον	εἰς	τὴν ἐξουσίαν, ἀλλὰ καὶ εἰς
[10, 17]	κελεύσαντος κοσμιώτερον ἑαυτὸν ποιῆσαι παρελθὼν	εἰς	τὴν καλύβην καὶ ἀμφιεσάμενος προῆλθεν.
[10, 49]	μέγα φρονοῦντα διπλασίως {ἔτι} ἐπερρώσθησαν	εἰς	τὴν κατ´ αὐτοῦ ὀργὴν οἱ
[10, 57]	ἐκύρωσαν. ἔπειτα τὸν δῆμον καλέσαντες	εἰς	τὴν λοχῖτιν ἐκκλησίαν ἱερομνημόνων τε
[10, 7]	ταῦτα αἵματι πεφυρμένους αἴρουσι καὶ	εἰς	τὴν οἰκίαν ἀπεκόμισαν, τὸν μὲν
[10, 21]	κάκιον ἀγωνισάμενοι κατακλείονται τὸ δεύτερον	εἰς	τὴν πόλιν, αἰσχρῶς καὶ ἀνάνδρως
[10, 8]	πλείους πονηρὸν ἔθος οὐκ ἀξιοῦντες	εἰς	τὴν πόλιν εἰσάγειν. ἦν δὲ
[10, 33]	ἑξῆς ἡμέραις πλείονος ὄχλου συρρέοντος	εἰς	τὴν πόλιν ἐκ τῶν ἀγρῶν,
[10, 23]	συντόνῳ χρησάμενος ἱππασίᾳ· εἰσελθὼν δ´	εἰς	τὴν πόλιν ἔτι πολλῆς νυκτὸς
[10, 6]	ἠγάπησε, καὶ πονηρῶν ἔργων ζῆλον	εἰς	τὴν πόλιν ἡμῶν εἰσαγήοχεν. εἰ
[10, 17]	παράσημα τῆς ἀρχῆς παραστήσαντες ἀκολουθεῖν	εἰς	τὴν πόλιν ἠξίουν. κἀκεῖνος μικρὸν
[10, 24]	ἅπαντες κακῶς. μετὰ ταῦτα παραγενόμενος	εἰς	τὴν πόλιν πρῶτον μὲν ἐθάρρυνε
[10, 17]	τῶν ἔνδον ἐπιμελεῖσθαι παραγγείλας ᾤχετο	εἰς	τὴν πόλιν. ταῦτα δὲ οὐχ
[10, 43]	τῶν γὰρ Τυσκλάνων κατὰ πλῆθος	εἰς	τὴν Ῥώμην ἀφικομένων καὶ λεγόντων,
[10, 20]	ὡς δ´ ἀπηγγέλθη τὸ δεινὸν	εἰς	τὴν Ῥώμην ἐκ τῶν διαφυγόντων
[10, 23]	φυλάττειν αὐτὸς σὺν ὀλίγοις ἱππεῦσιν	εἰς	τὴν Ῥώμην ἐλαύνει συντόνῳ χρησάμενος
[10, 25]	ἀποθέσθαι τὴν ἀρχὴν ἀναγκάσας ἀνέστρεψεν	εἰς	τὴν Ῥώμην καὶ κατήγαγε λαμπρότατον
[10, 53]	τὴν ὕπατον ἀρχήν, λοιμικὴ νόσος	εἰς	τὴν Ῥώμην κατέσκηψε μεγίστη τῶν
[10, 21]	πρῶτος εἰσελαύνει μετὰ τῶν ἱππέων	εἰς	τὴν τῶν πολεμίων παρεμβολήν, καὶ
[10, 2]	τε καὶ ἀποτροπαίοις, ἔπειτα συναχθέντες	εἰς	τὸ βουλευτήριον οἱ σύνεδροι παρόντων
[10, 33]	ὅτι πολλοὺς τῶν πολιτῶν ἐκέλευσαν	εἰς	τὸ δεσμωτήριον ἀπάγειν τὴν δημαρχικὴν
[10, 34]	τε καὶ ἀγορανόμοις ἐπιτάττοντες ἄγειν	εἰς	τὸ δεσμωτήριον ἄρχοντας, οἷς τὸ
[10, 21]	καὶ ἄργυρος καὶ χαλκὸς ἐνῆν,	εἰς	τὸ δημόσιον ἐκέλευσεν ἀναφέρειν, ἀνδράποδα
[10, 13]	κρύπτετε τὰς πίστεις, ἀλλ´ οὐκ	εἰς	τὸ ἐμφανὲς ἄγετε; ἀλλ´ οἶμαι
[10, 45]	καὶ ἀποδιδράσκεις τὸν κίνδυνον, ἑτέροις	εἰς	τὸ ἔργον χρήσομαι. σὺ δὲ
[10, 35]	τοὺς δημοτικοὺς τὰ ὅπλα ἀναλαμβάνοντας	εἰς	τὸ ἱερὸν ὄρος, ἔνθα καὶ
[10, 52]	ἐκτισμάτων ἐπὶ τῇ δίκῃ καὶ	εἰς	τὸ λοιπὸν διαλλάττομαι· νικᾷ γὰρ
[10, 32]	συνοίσει τῇ πόλει, μάλιστα δὲ	εἰς	τὸ μὴ στασιάζειν ἔτι περὶ
[10, 19]	ᾗ καταστήσας ὑπάτους ἀπῄει πάλιν	εἰς	τὸ μικρὸν ἐκεῖνο καλύβιον καὶ
[10, 25]	διδομένων ἔλαβεν, ἀλλ´ ἀπῆλθε πάλιν	εἰς	τὸ μικρὸν ἐκεῖνο χωρίον, καὶ
[10, 2]	ἐχθρῶν. ὡς δ´ ἐξηνέχθη ταῦτ´	εἰς	τὸ πλῆθος, ἱερὰ μὲν πρῶτον
[10, 42]	τῶν ἄλλων πατρικίων τοῖς παραληφθεῖσιν	εἰς	τὸ συνέδριον ἔτυχον δ´ οἱ
[10, 2]	χρησμοῖς, ὅτι πολεμίων ἀλλοεθνῶν παρελθόντων	εἰς	τὸ τεῖχος ἀγὼν ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ
[10, 32]	ἀνέθεσαν ἐν τῷ Αὐεντίνῳ κομίσαντες	εἰς	τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερόν. κυρωθέντος
[10, 17]	πῖλον. ἰδὼν δὲ πλῆθος ἀνθρώπων	εἰς	τὸ χωρίον εἰσιόντων τό τε
[10, 10]	μέρος οὐ πολὺ καὶ τῶν	εἰς	τόδε συλλεγομένων τὸ συνέδριον πρεσβυτέρων,
[10, 58]	ὁ τρὶς ὑπατεύσας, ἀνὴρ ἀνεπίληπτος	εἰς	τόδε χρόνου γενόμενος περὶ πᾶσαν
[10, 23]	ἐκ ποδὸς ἑπομένων, βουλόμενος αὐτοὺς	εἰς	τοιαῦτα προαγαγέσθαι χωρία, ἐν οἷς
[10, 55]	καὶ ὁ δῆμος ἐπιψηφίσῃ, κύρια	εἰς	τὸν ἅπαντα εἶναι χρόνον, καὶ
[10, 17]	τὴν πρώτην τάξιν ἐκάλεσεν, εἰσελθόντες	εἰς	τὸν ἀποδειχθέντα τόπον οἵ τ´
[10, 23]	ἀνεκρούσθησαν καὶ πολλὰς πληγὰς λαβόντες	εἰς	τὸν αὐτὸν κατεκλείσθησαν χάρακα. ὁ
[10, 35]	αὖθις ὅ τι χρὴ ποιεῖν	εἰς	τὸν δῆμον ἀφικόμενοι. ἐνίοις μὲν
[10, 31]	γραφέντα νόμον προβουλεῦσαί τε καὶ	εἰς	τὸν δῆμον ἐξενεγκεῖν. ἀναβαλλομένων δὲ
[10, 26]	ὑπάτων ὑπομενόντων προβουλεῦσαί τε καὶ	εἰς	τὸν δῆμον ἐξενεγκεῖν τὸν νόμον,
[10, 3]	τε κοινῶν καὶ τῶν ἰδίων	εἰς	τὸν δῆμον ἐξενεγκεῖν· τοὺς δὲ
[10, 10]	ἐν χερσὶν ὄντα ἐπιδέχεται, πρὶν	εἰς	τὸν δῆμον ἐξενεγκεῖν, ὑμῖν πρώτοις
[10, 24]	ἡσσηθεὶς ὁ Γράγχος κατακλείεται πάλιν	εἰς	τὸν ἑαυτοῦ χάρακα. καὶ μετὰ
[10, 30]	αὐτῷ γραφέντα νόμον δέκα δημάρχους	εἰς	τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτὸν ἀπέδειξαν. παυσαμένης
[10, 58]	πόλεως παραλαμβάνει πάλιν τὴν ἀρχὴν	εἰς	τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτόν. ταῦτα κατ´
[10, 8]	τῆς ἀρχῆς. ὁ μέντοι δῆμος	εἰς	τὸν ἐπιόντα πάλιν ἐνιαυτὸν ἄρχοντας
[10, 9]	φυλακὴ καταλυθείῃ νῦν τε καὶ	εἰς	τὸν λοιπὸν χρόνον τῶν δημοτικῶν·
[10, 47]	σίτου καὶ ἐσθῆτος καὶ τῶν	εἰς	τὸν πόλεμον ἐπιτηδείων γεμούσας τῶν
[10, 53]	ἀπογενομένων, πολλῷ δ´ ἔτι πλείους	εἰς	τὸν ποταμὸν ἐνέβαλλον· ἀφ´ ὧν
[10, 17]	πᾶσαι κατανάλωντο, τελευτῶν ἔφη δεῖν	εἰς	τὸν τοῦ τεθνηκότος ὑπάτου τόπον
[10, 32]	ὁ Ἰκίλλιος περί τε τῆς	εἰς	τὸν ὑπηρέτην ὀργῆς ἀπελογεῖτο τοὺς
[10, 56]	καὶ Τίτος Γενύκιος, οὓς ἔδει	εἰς	τοὐπιὸν ἄρχειν ἔτος, Πόπλιος δὲ
[10, 60]	δεκαδάρχων ἀνιαρὰ ἦν, ἀλλ´ ἀνεχώρουν	εἰς	τοὺς ἀγροὺς τὸν τῶν ἀρχαιρεσίων
[10, 15]	χωρία τῆς πόλεως, οἱ δ´	εἰς	τοὺς ἀναπεπταμένους αὐτῆς τόπους πολλοὺς
[10, 49]	τοῦ ἀνδρός, ὅσα ὑπατεύων βίᾳ	εἰς	τοὺς δημάρχους ἔδοξε διαπράξασθαι, καὶ
[10, 35]	ποιεῖν, ὑπὲρ ὧν ἰδίᾳ τινὲς	εἰς	τοὺς δημάρχους παρενόμησαν, ἐὰν τὰ
[10, 5]	διεξιόντες ὅσα βίᾳ διαπεπραγμένος ἐτύγχανεν	εἰς	τοὺς δημότας, ὧν τοὺς πεπονθότας
[10, 35]	ἡ μεγίστη ὑπέκειτο ἀρχή, ἀλλ´	εἰς	τοὺς συναγωνιζομένους αὐτοῖς μεταφέρειν τὴν
[10, 47]	ὃ προὔλαβεν ὁ Σίκκιος, μῖσος	εἰς	τοὺς ὑπάτους ἐξ ἁπάντων τῶν
[10, 32]	πεποιηκὼς ἄτοπον, πολλοὺς καὶ παντοδαποὺς	εἰς	τοῦτο παρασκευασάμενος λόγους. ὡς δ´
[10, 38]	ὡς ἅπαντες ἐπίστασθε, σιωπῶ, ἀλλ´	εἰς	τοῦτο προεληλύθασιν ὑπερηφανίας, ὥστ´ οὐδὲ
[10, 39]	δ´, ὦ δήμαρχοι, παρακλήσεως μὲν	εἰς	τοῦτο τὸ ἔργον οὐ δεῖσθε·
[10, 46]	τις δρυμὸς ὕλην βαθεῖαν ἔχων	εἰς	τοῦτον ἄγων τοὺς ἄνδρας ἵσταταί
[10, 7]	ἠγανακτοῦμεν πρὸς αὐτούς, ἐλεύθερον ῥῆμα	εἰς	τοῦτον εἶπε. δεινὸν δ´ ἡγησάμενος
[10, 23]	αὐλῶνα περικλειόμενον ὄρεσιν, ὡς ἐνέβαλον	εἰς	τοῦτον οἱ Ῥωμαῖοι διώκοντες αὐτόν,
[10, 8]	ἐγένετο φανερὸν σὺν χρόνῳ, φεύγων	εἰς	Τυρρηνίαν ᾤχετο· ὁ δὲ πατὴρ
[10, 34]	ἄρξειαν αὐθαδείᾳ χρησάμενοι καὶ τολμήσαντες	εἰς	ὑπάτων σώματα παρανομεῖν, τὸ μὲν
[10, 13]	αὐτοῖς ἀξιοῦσιν οὐθένα ὑμῶν, ἀλλ´	εἰς	ὑποψίας καὶ διαβολὰς ἄγοντες ὡς
[10, 54]	κοσμηθεὶς μεγάλῃ, ἀλλ´ ἐξέπεσε τελευτῶν	εἰς	φιλαρχίαν ἀπαραχώρητον ὑπὸ μεγέθους ἐξουσίας
[10, 10]	ἀνοσίους ἐπιχειρήσεις τῶν θεοῖς ἐχθρῶν	εἰς	φῶς ἄγει, καὶ γράμματα πάρεστιν
[10, 42]	δίκην, ἄλλως τε καὶ τῆς	εἰς	χρήματα ζημίας εὐδιόρθωτον ἐχούσης τοῖς
[10, 33]	ταῖς ἐκ τῶν νόμων τιμωρίαις	εἴς	τε τὰ σώματα καὶ τὰς
[10, 30]	ἔχοντος ἐν τῇ βουλῇ κράτος.	εἷς	δὲ μόνος ἀντέλεγε Γάιος Κλαύδιος,
[10, 56]	Σερούιος Σολπίκιος καὶ Αὖλος Μάλλιος,	εἷς	δὲ τῶν ὑπατευσάντων τὸν παρελθόντα
[10, 7]	ἀσθένειαν καὶ τὸ τῶν πολλῶν	εἷς	εἶναι, νῦν γ´ ἡνίκα ἔξεστί
[10, 59]	ἐναντιοῦσθαι, ὅ τι δ´ ἂν	εἷς	ἐξ αὐτῶν δικαιώσῃ, τοῦθ´ ἅπαντες
[10, 57]	πολιτείας κόσμον τοιόνδε τινὰ καθίστανται·	εἷς	μὲν αὐτῶν τάς τε ῥάβδους
[10, 46]	τε περὶ αὐτὸν ἀθῷοι καὶ	ἀβλαβεῖς	πάντες οὐ μόνον οὐδὲν παθόντες
[10, 52]	μετὰ ταῦτ´ ἐπικυρώσαντος τοῦ δήμου	πρέσβεις	ἀπεδείχθησαν οἱ τοὺς παρὰ τῶν
[10, 55]	Ἑλληνικῶν νόμων, οὓς ἐκόμισαν οἱ	πρέσβεις,	ἐκλεξαμένους τὰ κράτιστα καὶ τῇ
[10, 51]	δ´ ἐστὶν ὧν ὑμῖν παραινῶ,	πρέσβεις	ἑλέσθαι τοὺς μὲν εἰς τὰς
[10, 22]	οὖν ἔδοξεν αὐτῷ προσάγειν τοὺς	πρέσβεις,	κἀκεῖνοι τοὺς ἐπισταλέντας ὑπὸ τῆς
[10, 24]	ταύτας λαβόντες τὰς ἀποκρίσεις οἱ	πρέσβεις	τῶν Αἰκανῶν προῄεσαν καὶ μετ´
[10, 54]	ἐν Ἰταλοῖς Ἑλληνίδων πόλεων οἱ	πρέσβεις	φέροντες τοὺς νόμους. καὶ μετὰ
[10, 16]	ὣς ἀφίστατο τῶν δεινῶν, ἕως	ἐπικαταραγεὶς	αὐτῷ πέτρος ὑπερμεγέθης ἐπιβαίνοντι τοῦ
[10, 7]	οἷα μεθύοντες ἂν νέοι καὶ	αὐθάδεις	{ὡς ἂν} εἰς ταπεινοὺς καὶ
[10, 6]	δίκαιος ἂν εἴης· εἰ δὲ	συνῄδεις	τε καὶ συνέπραττες οἷς προεπηλάκιζε
[10, 38]	τοῖς μετὰ ταῦτα φόβος, καὶ	οὐδεὶς	ἔτι τὸ κινδύνευμα τοῦτο ὑπέδυ,
[10, 47]	ἐπειδὴ πᾶσιν ὀρθῶς ἐφαίνετο, καὶ	οὐδεὶς	ἦν ὃς οὐκ ἐθαύμαζε τῆς
[10, 49]	τύχης. ταῦτα τοῦ μειρακίου μαρτυρήσαντος	οὐδεὶς	ἦν ὃς οὐκ ἔπασχέ τι
[10, 37]	δημόται, τῶν τὰ ὅμοια ταλαιπωρησάντων	οὐδείς·	οἱ δὲ βιαιότατοι τῶν ἐν
[10, 38]	τὰ πολιτικὰ βουλεύματα ἀποδειξάμενον, ὅσην	οὐδεὶς	τῶν τότε γενομένων, τοῦτον τὸν
[10, 4]	κεχαρισμέναις, τοὺς δ´ ἀπειθεῖς καὶ	ταραχώδεις	ἀπειλαῖς κατεπλήττοντο κινδύνων, εἰ μὴ
[10, 58]	μεταπορεύεσθαι τὴν ἀρχὴν δεδιότες, μὴ	ταραχώδεις	τινὲς ἄνθρωποι τηλικαύτης ἐξουσίας λαβόμενοι
[10, 22]	ἐνιαυτῷ Γάιος Ναύτιος τὸ δεύτερον	αἱρεθεὶς	καὶ Λεύκιος Μηνύκιος παραλαβόντες τὴν
[10, 49]	καὶ φίλον ἀπολυθῆναι τῆς ἐξόδου	βουληθείς,	ὡς ἐπὶ θάνατον ἐξιόντα μετὰ
[10, 51]	τὰ συμφέροντα ἐρῶ. θαυμάσῃ δὲ	μηθείς,	εἰ πρότερόν τε πολλάκις καὶ
[10, 48]	χερνήτης καὶ αὐτουργὸς ὄχλος, καὶ	προσνεμηθεὶς	τῷ κατὰ πόλιν τήν τε
[10, 22]	Γράγχος Κοίλιος, ἀνὴρ δραστήριος ἀρχῇ	κοσμηθεὶς	αὐτοκράτορι, ἣν ἐπὶ τὸ βασιλικώτερον
[10, 54]	καὶ διέμεινέ γε χρηστὸς ἀρχῇ	κοσμηθεὶς	μεγάλῃ, ἀλλ´ ἐξέπεσε τελευτῶν εἰς
[10, 45]	ἀποκρινάμενος καὶ δακρύσας τούς τε	συνήθεις	ἅπαντας ἀσπασάμενος ᾤχετο τοὺς ὀκτακοσίους
[10, 54]	χωρίων, ὁ μὲν πλείων δημοσίᾳ	συνωνηθείς,	ὁ δέ τις καὶ ὑπ´
[10, 13]	ταῖς φήμαις ἀληθῆ· ὅσοι δὲ	κακοήθεις	ἦσαν ἐν αὐτοῖς καὶ μεταβολῆς
[10, 24]	μέρος ἀεὶ ἐπιβοηθούντων τοῖς πεζοῖς	ἡσσηθεὶς	ὁ Γράγχος κατακλείεται πάλιν εἰς
[10, 55]	γνώμη, ἣν Ἄππιος Κλαύδιος πρῶτος	ἐρωτηθεὶς	ἀπεφήνατο, ἄνδρας αἱρεθῆναι δέκα τοὺς
[10, 27]	ῥηθέντων δὲ πολλῶν λόγων πρῶτος	ἐρωτηθεὶς	γνώμην Λεύκιος Κοίντιος, ὁ τῷ
[10, 4]	ὁμιλίαις ἀνελάμβανον κεχαρισμέναις, τοὺς δ´	ἀπειθεῖς	καὶ ταραχώδεις ἀπειλαῖς κατεπλήττοντο κινδύνων,
[10, 23]	κατεκλείσθησαν χάρακα. ὁ δὲ Κοίλιος	ἐπαρθεὶς	τῷ προτερήματι τούτῳ περιετάφρευέ τε
[10, 36]	ἐπὶ ταύταις εὐφροσύνας. ἐφ´ οἷς	ἀγασθείς	με ὁ ὕπατος τοῦ πρώτου
[10, 55]	πλῆθος ἐπὶ τὸ συνέδριον ὠσαμένων,	ἀναγκασθεὶς	ὁ Σήστιος τὴν βουλὴν συναγαγεῖν
[10, 51]	δημοτικόν, ἐπεὶ δὲ τοῖς ἐμαυτοῦ	σωφρονισθεὶς	κακοῖς μετὰ μεγάλων μισθῶν ἔμαθον,
[10, 52]	δήμαρχος Σίκκιος ὁ τῷ Ῥωμιλίῳ	προσθεὶς	τὴν δίκην πολὺν ὑπὲρ τοῦ
[10, 31]	ῥαβδούχων τις ἀπήλασε τὸν ὑπηρέτην	κελευσθεὶς	ὑπὸ τῶν ὑπάτων, ἀγανακτήσας ὁ
[10, 21]	τῶν ἔνδον ἀπομαχομένων οὐ πολλὰ	πραγματευθεὶς	κατὰ κράτος αἱρεῖ τὴν πόλιν.
[10, 7]	δεινὰ καὶ πέρα δεινῶν πεπονθώς·	κωλυθεὶς	δὲ τούτου τυχεῖν διὰ πενίαν
[10, 22]	περὶ Τυσκλάνων ἀναπραξόμενοι δίκας ἥκετε,	οὐθείς	ἐστιν ὑμῖν πρὸς ἐμὲ περὶ
[10, 28]	ἄλλοις ἅπασι ταῦτ´ ἐδόκει, καὶ	οὐθεὶς	ἦν ὁ τἀναντία ἐρῶν, οἱ
[10, 12]	ἀνειληφότας τὴν τοῦ δήμου ἀρχήν.	οὐθεὶς	οὔτε ἠλίθιός ἐστιν οὕτως οὔτε
[10, 23]	τούτων ἀγγελίας Κόιντος Φάβιος ὁ	καταλειφθεὶς	ἐπὶ τῆς πόλεως ἔπαρχος ἀπὸ
[10, 30]	κελεύοντος λέγειν ὅτου δέονται, ὀλίγα	διαλεχθεὶς	τοῖς συνάρχουσιν ὁ Οὐεργίνιος, ἐπὶ
[10, 53]	Κοιντίλιος, καὶ ὁ μετὰ τοῦτον	ἀποδειχθεὶς	ὕπατος Σπόριος Φούριος, καὶ τῶν
[10, 48]	αὐτῷ χάρακι ἀράμενος δήμαρχος τότ´	ἀποδειχθείς,	ὥσπερ ἔφην, τῇ πρώτῃ τῆς
[10, 24]	φαλάροις κεκοσμημένους ἐκπρεπέσι προσῆγον καὶ	πελέκεις	ἅμα ταῖς ῥάβδοις εἰκοσιτέτταρας παρέστησαν
[10, 17]	περιπόρφυρον ἐσθῆτα περιέθεσαν τούς τε	πελέκεις	καὶ τἆλλα παράσημα τῆς ἀρχῆς
[10, 59]	δέσμαις τῶν ῥάβδων προσήρτων τοὺς	πελέκεις,	ὅτι μὴ κατὰ τὰς στρατείας
[10, 59]	προσηρτημένοι ταῖς δέσμαις τῶν ῥάβδων	πελέκεις,	οὓς ἔφερον οἱ προηγούμενοι τῶν
[10, 59]	πράγματα ἐπισκεψόμενοι, τότε καὶ τοὺς	πελέκεις	ταῖς ῥάβδοις προσελάμβανον, ἵνα τὸ
[10, 45]	παραστρατήγει, εἰ δὲ ἀφίστασαι καὶ	ἀποδιδράσκεις	τὸν κίνδυνον, ἑτέροις εἰς τὸ
[10, 23]	αὐτὸν ἀπέστειλαν πρεσβείαν καὶ τοὺς	Φητιάλεις	καλουμένους ἄνδρας ἱερεῖς ἔπεμψαν ἐπιμαρτυρόμενοι
[10, 29]	ὅπλων καὶ διὰ πυρὸς ὁδοὺς	ἀσφαλεῖς	θεοὶ παρέσχον. Ὡς δὲ κατέμαθεν
[10, 1]	ἀλλὰ τὸ μὲν ἀρχαῖον οἱ	βασιλεῖς	αὐτῶν ἔταττον τοῖς δεομένοις τὰς
[10, 60]	νομίζουσι τὴν ἐλευθερίαν καὶ δέκα	βασιλεῖς	ἑλομένοις ἀνθ´ ἑνός. τοῦτον δὲ
[10, 55]	ὕπατοι καὶ ἔτι πρότερον οἱ	βασιλεῖς,	τάς τ´ ἄλλας ἀρχὰς πάσας
[10, 45]	εἰς ἄδηλον, ἀλλ´ εἰς ἐγνωσμένον	ἀποστέλλεις	με θάνατον· πλὴν ὑπομενῶ καὶ
[10, 30]	δύναμιν, ἀλλ´ ἠναγκάσθησαν εἰς τὰς	πόλεις	ἀπελθεῖν ἀποβαλόντες τὸ πολίχνιον, ὑπὲρ
[10, 30]	ἀμφότεροι. Σαβῖνοι μὲν οὖν τὰς	πόλεις	διὰ φυλακῆς ἔχοντες ὑπερεῖδον ἀγομένων
[10, 53]	αὐτὴ νόσος κατέσκηψεν εἰς τὰς	πόλεις.	διῆλθε δ´ οὐ μόνον τὴν
[10, 28]	μὲν γῆν ἀπετέμεσθε, πολλὰς δὲ	πόλεις	ἐξανδραποδισάμενοι κατεσκάψατε, πολλὰ δὲ καὶ
[10, 51]	τοὺς μὲν εἰς τὰς Ἑλληνίδας	πόλεις	τὰς ἐν Ἰταλίᾳ, τοὺς δ´
[10, 21]	τοῦ πολέμου, ἐν αἷς ἐγράφη,	πόλεις	τε καὶ χώρας ἔχοντας Αἰκανούς,
[10, 9]	αὐτοκράτορα τῶν ἐθνῶν καὶ πολλὰς	δυνάμεις	ἀγείραντα μέλλειν ἐπὶ τὴν Ῥώμην
[10, 1]	ἐν τῇ πολεμίᾳ γῇ τὰς	δυνάμεις	κατασχόντων, ἕως ὁ τῆς ἀρχῆς
[10, 25]	καταδραμὼν ἀπῆγεν ἐπ´ οἴκου τὰς	δυνάμεις.	~Μετὰ δὲ τούτους ὀλυμπιὰς μὲν
[10, 20]	καὶ τὰς παρὰ τῶν συμμάχων	δυνάμεις	μεταπεμψάμενοι κατὰ σπουδὴν ἐξῄεσαν ὑπολιπόμενοι
[10, 22]	καὶ τὰς παρὰ τῶν συμμάχων	δυνάμεις	μίαν μὲν ἐν τῇ πόλει
[10, 43]	στρατιάν, ἀπῆγον ἐπ´ οἴκου τὰς	δυνάμεις.	οἱ δ´ ὕπατοι κατὰ σπουδὴν
[10, 30]	δὲ τῆς στάσεως καταγράψαντες τὰς	δυνάμεις	οἱ ὕπατοι διεκληρώσαντο τὰς ἐξόδους·
[10, 16]	τάχους πάντων εὐτρεπῶν μερισάμενοι τὰς	δυνάμεις	οἱ ὕπατοι κλήρῳ διείλοντο τὰς
[10, 46]	Ῥωμαίων καὶ αἱ τῶν Αἰκανῶν	δυνάμεις	ὁμόσε καὶ καταστᾶσαι ἐμάχοντο, πλήθει
[10, 21]	τε Οὐολούσκων καὶ τὰς Αἰκανῶν	δυνάμεις.	ποιησάμενος δὲ δι´ ὅλης νυκτὸς
[10, 7]	τὴν πόλιν, ἧς ἀπελαύσαμεν καὶ	ἡμεῖς	ἀμφότεροι. τότε μὲν οὖν δίκην
[10, 11]	μηθενὸς πράγματος ἀπορρήτου. ἀλλ´ οὔθ´	ἡμεῖς	ἂν ταῦτ´ ἀξιώσαιμεν· ὕποπτος γὰρ
[10, 28]	κτησάμενοι κατέσχομεν {ἀγαθά} οὐ μὴν	ἡμεῖς	γ´ ἀκονιτὶ μεθησόμεθα αὐτῶν, ἀλλ´
[10, 10]	ὅταν οἱ τοῦ δήμου προεστηκότες	ἡμεῖς	διαφθαρῶμεν, ἐπὶ τὸ ἄλλο πλῆθος
[10, 44]	τὸν δὲ Σίκκιον καλέσας λέγει·	Ἡμεῖς	μέν, ὦ Σίκκιε, μαχούμεθα τοῖς
[10, 28]	ἡμᾶς, οἷς οὔτ´ ἂν νικήσωμεν	ἡμεῖς	ὁ βίος ἔσται καλός, οὔτ´
[10, 29]	ὑπομείνῃ τοῦ πολέμου, παρελθὼν εἶπεν·	Ἡμεῖς	οὔτ´ ἐγκαταλείπομεν οὔτε προδίδομεν ὑμᾶς,
[10, 39]	φωνὴν ἀνασχόμενοι τῶν τἀναντία ἀξιούντων.	ὑμεῖς	δ´, ὦ δήμαρχοι, παρακλήσεως μὲν
[10, 28]	θάνατον αἱρησόμεθα περὶ τῆς πατρίδος.	ὑμεῖς	δὲ αὐτοῦ μένοντες οἰκουρεῖτε ἅμα
[10, 4]	τῷ κρατίστῳ νομοθετῇ. Ποίαν δὲ	ὑμεῖς,	ἔφασαν, ὦ δήμαρχοι, νόμων εἰσφορᾶς
[10, 39]	τῶν δημοτικῶν ἠξίουν βοηθεῖν, οὓς	ὑμεῖς	ἱεροὺς καὶ ἀσύλους ἐποιήσατε τῷ
[10, 29]	ἀεὶ πατέρας ἐκαλεῖτε; ὦ σχέτλιοι	ὑμεῖς	καὶ οὐδὲ πολῖται ταύτης ἄξιοι
[10, 13]	πράγματα αὐτὰ βοᾷ. αἴτιοι δ´	ὑμεῖς	οἱ τὰ πρῶτα ἐπιτρέψαντες αὐτοῖς
[10, 28]	ὅσα νῦν ἔχετε, καρποῦσθαι, ὧν	ὑμεῖς	ὅτε τὰ ἄριστα ἐφρονεῖτε πολλὴν
[10, 12]	δὴ τοῦτο ἐσκόπουν, ὅπως ἂν	ὑμεῖς	τ´ ἀναγκασθείητε παρὰ γνώμην αὐτοῖς
[10, 11]	ἀξιώσαιμεν· ὕποπτος γὰρ ἡ φιλοτιμία·	ὑμεῖς	τ´ οὐκ ἂν ὀρθῶς ποιοῖτε
[10, 39]	ἀπηλάσθησαν ἐκ τῆς ἀγορᾶς; καὶ	ὑμεῖς	ταῦτα πάσχοντες ἀνέχεσθε καὶ οὐ
[10, 45]	τοῦτο τὸ ἔργον καὶ πειράσομαι	φανεὶς	ψυχὴν οὐ κακὸς ἢ κρατῆσαι
[10, 11]	αὑτῶν δεδιότας, ἵνα μὴ γένωνται	καταφανεῖς,	ἀποσπεύδειν τὴν τῆς ἀληθείας ἐξέτασιν;
[10, 25]	τοῦ πολέμου καὶ τοὺς ἄλλους	ἐπιφανεῖς	ἄνδρας ἁλύσει δεδεμένους ἀγαγών. καὶ
[10, 58]	Μάνιος Ῥαβολήιος, ἄνδρες οὐ πάνυ	ἐπιφανεῖς·	ἐκ δὲ τῶν δημοτικῶν Κόιντος
[10, 46]	καὶ ἔπεσον ἐξ ἑκατέρων ἄνδρες	ἐπιφανεῖς.	ἔπειτα κρίσιν λαμβάνει ὁ πόλεμος
[10, 38]	τῶν σεμνῶν τούτων παρελθών, τίνας	ἐπιφανεῖς	καὶ καλὰς πράξεις προεχόμενος ἐμοῦ
[10, 41]	καὶ τοῖς κατὰ πόλεμον ἔργοις	ἐπιφανεῖς·	καὶ τοῦ μὴ κυρωθῆναι τὸν
[10, 54]	θεοῖς ἐπετελοῦντο δημοσίᾳ, καὶ ἀγῶνες	ἐπιφανεῖς	λαμπραῖς πάνυ χορηγούμενοι δαπάναις, ἐν
[10, 16]	μετέωρα βαλλομένων βραδεῖαί τε καὶ	ἀσθενεῖς,	εἰ καὶ τύχοιεν, ὥσπερ εἰκός,
[10, 45]	δεῖ λόγων, ἀλλ´ εἰ μὲν	ὑπομένεις	πράττειν τὰ προσταττόμενα, χώρει διὰ
[10, 2]	ἄρξει δὲ τοῦ πρὸς τοὺς	ἀλλοεθνεῖς	πολέμου στάσις ἐμφύλιος, ἣν χρῆν
[10, 28]	περὶ ἑαυτῶν φρονεῖν; οὐχ οὕτως	ἀγεννεῖς	ἔσονται, ἀλλ´ ἀφ´ ὑμῶν τῶν
[10, 36]	δὲ παριόντων καὶ τὰς ἑαυτῶν	πράξεις,	ἃς ἐν τοῖς πολέμοις ἀπεδείξαντο,
[10, 36]	πολλὰς πάνυ καὶ μεγάλας ἑαυτοῦ	πράξεις	διεξελθών. ἦν δ´ ὀφθῆναί τε
[10, 38]	δεινότητα περί τε τὰς στρατηγικὰς	πράξεις	καὶ περὶ τὰ πολιτικὰ βουλεύματα
[10, 38]	παρελθών, τίνας ἐπιφανεῖς καὶ καλὰς	πράξεις	προεχόμενος ἐμοῦ πλέον ἔχειν ἀξιοῖ·
[10, 46]	οὐδὲν ἀπεδείξαντο, ἀλλὰ διασπάσαντες τὰς	τάξεις	ἔσῳζον ἑαυτοὺς ἄλλοι κατ´ ἄλλας
[10, 6]	σοι περιγέγονεν. ἀλλὰ γὰρ ὅτι	ἠγνόεις	αὐτὸν οὐκ ὄντα τῆς σῆς
[10, 46]	ἐπιβαίνοντες ἀλλήλοις, τοτὲ δ´ ὑποχωροῦντες,	ἱππεῖς	τε ἱππεῦσι καὶ πεζοὶ πεζοῖς,
[10, 44]	στρατόν, τοὺς μὲν ἄλλους ἔτασσεν	ἱππεῖς	τε καὶ τοὺς πεζοὺς κατὰ
[10, 54]	φιλαρχίαν ἀπαραχώρητον ὑπὸ μεγέθους ἐξουσίας	διαφθαρεὶς	καὶ ὀλίγου ἐδέησεν ἐπὶ τυραννίδα
[10, 35]	ὅτι τὰς μὲν εἰς ἑαυτοὺς	ὕβρεις	ἀφείκασι χαρισάμενοι πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς
[10, 51]	ἀνδρῶν ἐπιφανῶν θανάτους τε καὶ	ὕβρεις	καὶ ἐκβολὰς ζημιωθῆναι. καίτοι τί
[10, 23]	καὶ τοὺς Φητιάλεις καλουμένους ἄνδρας	ἱερεῖς	ἔπεμψαν ἐπιμαρτυρόμενοι θεούς τε καὶ
[10, 52]	Σολπίκιος καὶ Αὖλος Μάλλιος· οἷς	τριήρεις	τε παρεσκευάσθησαν ἐκ τοῦ δημοσίου
[10, 56]	ὁ τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ὑπατεύων,	τρεῖς	δὲ οἱ κομίσαντες παρὰ τῶν
[10, 37]	ἐν ταῖς μάχαις ὑπ´ ἐμοῦ,	τρεῖς	δὲ πολιορκητικοὺς πρῶτος ἐπιβὰς πολεμίων
[10, 37]	δὲ τούτοις ὀγδοήκοντα μὲν καὶ	τρεῖς	χρυσοῦς στρεπτοὺς περιαυχενίους, ἑξήκοντα δὲ
[10, 32]	εἰσὶ δ´ οἳ σύνδυο καὶ	σύντρεις	καὶ ἔτι πλείους συνιόντες οἰκίαν
[10, 33]	τὴν πόλιν, διὰ δὲ τὰς	στάσεις	ταπεινὴν καὶ ἀσθενῆ. οἷς ὅμοια
[10, 33]	ἀντιπάλων αὐτοὶ κατεσκεύαζον ἐγκλήματα καὶ	προφάσεις	πολέμων, ἅτε ὁρῶντες διὰ μὲν
[10, 12]	τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς πρώτας	ὑποθέσεις	τοὺς εὖ φρονοῦντας ἀκριβῶς σκοπεῖν·
[10, 17]	παρὰ τοῦ περιόντος ὑπάτου τὰς	ὑποσχέσεις,	ἃς ἐποιήσατο πρὸς αὐτοὺς ὁ
[10, 56]	ἠξίουν ἐμπεδώσοντας τῷ δήμῳ τὰς	ὑποσχέσεις,	κἀκεῖνοι παρελθόντες ἐξωμόσαντο τὰς ὑπατείας.
[10, 5]	δ´ εἰς οἴκτους κατέβαινε καὶ	δεήσεις,	ἀντὶ τῆς ἑαυτοῦ πρὸς ἅπαντας
[10, 19]	ἐξουσίας ἡ βουλὴ πολλὰς προσφέρουσα	δεήσεις,	ἐπεὶ τὸ τρίτον οἱ δήμαρχοι
[10, 49]	δὲ νεανίαν, ὑπὲρ οὗ τὰς	δεήσεις	ἐποιεῖτο, πεπυσμένον ταῦτα ἐλθεῖν καὶ
[10, 54]	μόνος ἀπεωθεῖτο τὰς τῶν δημάρχων	δεήσεις	καὶ πρὸς τοὺς νέους ἄρχοντας
[10, 48]	ἐκ πολλοῦ φυλαττόμενοι καὶ οὔτε	δεήσεις	οὔτε ἀπειλὰς οὔτε κίνδυνον οὐδένα
[10, 30]	τὰ τείχη κατασπάσας καὶ τὰς	οἰκήσεις	ἐκ θεμελίων ἀνελὼν ἀπῆγε τὴν
[10, 57]	καὶ τὰς ἄλλας τῶν πενήτων	φιλοφρονήσεις.	οὗτοι οἱ δέκα ἄνδρες συγγράψαντες
[10, 10]	κεκρυμμένα βουλεύματα καὶ τὰς ἀνοσίους	ἐπιχειρήσεις	τῶν θεοῖς ἐχθρῶν εἰς φῶς
[10, 11]	δικαίου καὶ ἀκριβεστάτας ἀνάγκη γίνεσθαι	ζητήσεις,	ἃς ἂν οἱ κινδυνεύοντες ὑπὲρ
[10, 12]	καὶ τὸ συγχωρεῖν τοῖς δημάρχοις	ζητήσεις	ἐφ´ ἑαυτῶν ποιεῖσθαι περὶ κοινοῦ
[10, 53]	δ´ ἄλλων πολιτῶν ἀμφὶ τοὺς	ἡμίσεις	μάλιστα διεφθάρησαν, οὔτε τῶν ἰατρῶν
[10, 24]	ὅμοια διαθεῖναι. ταύτας λαβόντες τὰς	ἀποκρίσεις	οἱ πρέσβεις τῶν Αἰκανῶν προῄεσαν
[10, 53]	τὰ δὲ τῷ πονηρὰς τὰς	ἀναδόσεις	ποιεῖν τῆς τροφῆς. καὶ οὐ
[10, 57]	διετέλει, κατά τ´ ἀσπασμοὺς καὶ	προσαγορεύσεις	φιλανθρώπους καὶ τὰς ἄλλας τῶν
[10, 13]	δὴ συνᾴδουσαι τοῖς ξενικοῖς γράμμασι	μηνύσεις	παρὰ τῶν ἐνθάδε τίνες τ´
[10, 42]	οἱ μὲν οὖν χαλεπώτεροι τὰς	φύσεις	ἐπὶ τὸ μεῖζόν τε καὶ
[10, 12]	ἐνόχους. ἐκεῖνοι δὲ ἄρα τὰς	καταγνώσεις	δεδιότες ἢ συμβήσονται πρὸς ἡμᾶς
[10, 2]	τὸ τέρας οἱ μὲν ἐπιχώριοι	μάντεις	οὐχ οἷοί τ´ ἦσαν συμβαλεῖν·
[10, 13]	τίνων γενόμεναι; τί κρύπτετε τὰς	πίστεις,	ἀλλ´ οὐκ εἰς τὸ ἐμφανὲς
[10, 15]	τε ὑμῖν οἱ πατρίκιοι καὶ	πίστεις	βούλονται δοῦναι τὰς ἐπὶ θεῶν,
[10, 7]	ἐδυνάμην, ἐκεῖνον ἤδη νεκρὸν κείμενον	ἀφεὶς	ἐμὲ πάλιν ἔπαιε καὶ οὐ
[10, 6]	ὅστις ὑπὸ τοῖς σοῖς ἤθεσι	τραφεὶς	οὕτως οὖσι δημοτικοῖς καὶ μετρίοις,
[10, 46]	ἄνδρας. ~Ὁ δὲ Σίκκιος ἑτέραν	ἀποστραφείς,	οὐχ ἣν ὁ Ῥωμίλιος ὑπελάμβανε,
[10, 21]	αἰφνιδίου γενηθείσης αὐτοῖς τῆς ἐφόδου.	ἐφεὶς	δὲ καὶ ταῦτα τοῖς στρατιώταις
[10, 45]	ᾤχετο τοὺς ὀκτακοσίους ἄνδρας ἄγων	κατηφεῖς	καὶ δεδακρυμένους ὡς τὴν ἐπὶ
[10, 9]	αὐτά, παίοντες τὰ μέτωπα καὶ	κατηφεῖς	τὰς ὄψεις ποιήσαντες ἀνίστανται. πολλοῦ
[10, 2]	γῆς τε μυκήματα καὶ τρόμοι	συνεχεῖς	ἐγίνοντο, μορφαί τ´ εἰδώλων ἄλλοτ´
[10, 2]	βουλαί τε πολλαὶ καὶ ἐκκλησίαι	συνεχεῖς	ἐγίνοντο πεῖραί τε παντοῖαι ταῖς
[10, 33]	προσειληφέναι χεῖρα ἀξιόμαχον ἐκκλησίας τε	συνεχεῖς	ἐποιοῦντο καὶ τοὺς ὑπηρέτας κακῶς
[10, 24]	καὶ τῶν Ῥωμαίων διὰ τοὺς	συνεχεῖς	πολέμους ἀναφερόντων τὸν πόνον τῶν
[10, 24]	σπάνει, αὐτός τε προσβολὰς ἐποιεῖτο	συνεχεῖς	πρὸς τὸν χάρακα τῶν Αἰκανῶν
[10, 2]	οὐρανῷ σέλα φερόμενα καὶ πυρὸς	ἀνάψεις	ἐφ´ ἑνὸς μένουσαι τόπου γῆς
[10, 17]	εἰς εὐπαθείας. ὡς δ´ αἱ	σκήψεις	αὐτῷ πᾶσαι κατανάλωντο, τελευτῶν ἔφη
[10, 9]	τὰ μέτωπα καὶ κατηφεῖς τὰς	ὄψεις	ποιήσαντες ἀνίστανται. πολλοῦ δὲ συνδραμόντος
[10, 58]	ἡ γνώμη τῶν παραινούντων δεκαδαρχίαν	αὖθις	ἀποδεῖξαι τῶν κοινῶν κυρίαν. ἀτελής
[10, 33]	χρώμενοι. ταῦτα ποιούντων αὐτῶν ἀφορμὴν	αὖθις	εἰλήφεσαν οἱ δήμαρχοι τοῦ δημαγωγεῖν
[10, 57]	διήλλαττον ὀφθῆναι τῶν πολλῶν· εἶτ´	αὖθις	ἕτερος αὐτῶν ἐπὶ τὴν ἐξουσίαν
[10, 26]	νεωστὶ καταπολεμηθέντες ἐν τοῖς ὅπλοις	αὖθις	ἦσαν· καὶ οἱ μὲν ἀκμαιότατοι
[10, 35]	δήμαρχοι βοήθειαν οὐδεμίαν εὑρόμενοι, ἐσκόπουν	αὖθις	ὅ τι χρὴ ποιεῖν εἰς
[10, 30]	καὶ τὸν περὶ τῆς κληρουχίας	αὖθις	προθήσειν λόγον καὶ τὸν ὑπὲρ
[10, 35]	καὶ τιμωροὶ ἔσεσθαι. προθήσειν γὰρ	αὖθις	τόν τε περὶ τῆς κληρουχίας
[10, 1]	βουλῇ συστὰς ἐξεργάσηται. ἐταράττετο γὰρ	αὖθις	ὑπὸ τῶν δημάρχων ἀναδιδασκόμενος, ὅτι
[10, 7]	δὲ ἀνέστρεψαν ἀπὸ τῆς στρατείας,	πολλάκις	αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν καλῶν,
[10, 55]	καὶ τὸν συνάρχοντα πείσας, ἐπειδὴ	πολλάκις	αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν ἐκάλεσαν
[10, 43]	αἰφνιδίως ἐπετίθεντο, προὐκαλοῦντό τ´ αὐτοὺς	πολλάκις	εἰς μάχην. ~Ταῦθ´ ὁρῶσι τοῖς
[10, 51]	δὲ μηθείς, εἰ πρότερόν τε	πολλάκις	καὶ ἡνίκα ὕπατος ἦν τῆς
[10, 51]	ἐσομένων. ὑμῖν δ´, ὦ βουλή,	ὁσάκις	ἐνέστη τις ἀμφισβήτησις καὶ φιλονεικία
[10, 7]	αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν καλῶν,	ὁσάκις	προσέλθοιμι καὶ ταῦτα δὴ πολλοὶ
[10, 5]	μάχαις ὑπερήσπισε καὶ τείχεσι πολεμίων	ὁσάκις	πρῶτος ἐπέβη. τελευτῶν δ´ εἰς
[10, 17]	ὁμοιότητα. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἅλις.	~Ὁ δὲ Κοίντιος παραλαβὼν τὴν
[10, 51]	τίθεσθαι παρακαλῶ. κράτιστα γὰρ οἰκεῖται	πόλις	ἡ πρὸς τὰ πράγματα μεθαρμοττομένη,
[10, 54]	εὐπαθείαις τε καὶ θαλίαις ἡ	πόλις	ἦν ὥσπερ εἰκός· καὶ πᾶς
[10, 57]	τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ἡ Ῥωμαίων	πόλις	ὑπὸ τῆς δεκαδαρχίας ἐπιτροπευθῆναι. μάλιστα
[10, 38]	δι´ οὐδὲν ἕτερον, ἀλλ´ ὅτι	φιλόπολις	ἦν καὶ φιλόδημος, ὤσαντες ἀπὸ
[10, 44]	οὔτε γὰρ ἡ φυλάττουσα αὐτὸν	δύναμις	ἀξιόμαχός ἐστιν, ὡς εἰκάσειεν ἄν
[10, 44]	ἀσφαλές· ἥ τε ἅμα σοι	δύναμις	ἀποχρῶσα γένοιτ´ ἄν, ἄνδρες ὀκτακόσιοι
[10, 15]	δὲ μηδ´ οὕτως ἀξιόχρεως ἡ	δύναμις	αὐτοῖς εἶναι δοκῇ, Λατίνους τε
[10, 43]	ὑπομένειν. καὶ δι´ ὀλίγου χρόνου	δύναμις	ἐξῆλθε πλήθει τε ἀποχρῶσα καὶ
[10, 36]	κεφάλαια δι´ ἐλαχίστων ὡς ἐμὴ	δύναμις	ἐρῶ. τετταρακοστὸν μὲν ἔτος ἐστί
[10, 46]	μέρη πᾶσα ἡ φυλάττουσα αὐτὸν	δύναμις	ἐτράπετο κατὰ θέαν τοῦ ἀγῶνος
[10, 47]	τῶν Αἰκανῶν ἐλήφθη καὶ ἡ	δύναμις	ἡ παραταξαμένη τοῖς ὑπάτοις ἠναγκάσθη
[10, 24]	οὐθὲν ὑποδείσας ἥ τε γὰρ	δύναμις	ἡ περὶ αὐτὸν ἦν οὐκ
[10, 10]	αὐτὰ παραδόντες ἀφήκαμεν, ἀλλ´ ὅση	δύναμις	ἡμῖν ἦν ἐπιμελῆ ζήτησιν ἐποιούμεθα
[10, 26]	ἠνδραποδίσαντο, καὶ τῶν χρημάτων ὅσα	δύναμις	ἦν αὐτοῖς φέρειν συσκευασάμενοι κατὰ
[10, 4]	καὶ πρότερον ἦν τις ὑμῖν	δύναμις,	ἣν οὐκ ἐκ τοῦ δικαίου
[10, 10]	καὶ σποράδας, ἡ δ´ ἄλλη	δύναμις,	ὅταν οἱ τοῦ δήμου προεστηκότες
[10, 20]	ὅτι Οὐολούσκων τε καὶ Αἰκανῶν	δύναμις	πολλὴ ἐξελήλυθε καί ἐστιν ἐν
[10, 57]	τὸ βίαιον ὑπὲρ τῶν ἀσθενεστέρων	ἀντίταξις·	ἐλέχθη τε ὑπὸ πολλῶν, ὡς
[10, 12]	~Ταῦτ´ εἰπόντος αὐτοῦ πολλή τις	ἔκπληξις	κατέσχε τὸ συνέδριον καὶ ἀμηχανία·
[10, 36]	τὰς ἐπὶ ταύταις εὐφροσύνας. ἐφ´	οἷς	ἀγασθείς με ὁ ὕπατος τοῦ
[10, 28]	ταῦτα πολιτευομένοις; ἡμῖν μὲν οὖν,	οἷς	ἀνάγκη μηδὲν ταπεινὸν φρονεῖν, δέδοκταί
[10, 37]	ἐξενήνεγμαι τεσσαρεσκαίδεκα μὲν στεφάνους πολιτικούς,	οἷς	ἀνέδησάν με οἱ σωθέντες ἐν
[10, 29]	νόμους καταστησάμενοι φύλακας τῆς ἐλευθερίας,	οἷς	ἅπαντες ἀεὶ χρησόμεθα. εἰ δὲ
[10, 51]	τῷ συνάρχοντί μου ταῦτα, ἐφ´	οἷς	ἅπαντες ἡμῖν συμπαθεῖτε. ἐπειδὴ δὲ
[10, 37]	ἐν τοῖς τετταράκοντα ἔτεσιν, ἐν	οἷς	διατελῶ στρατευόμενος, ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν
[10, 10]	ὑπ´ ἀνδρῶν οὐκ ἀφανῶν, ἐν	οἷς	ἐνεῖναι μέν τι λέγεται μέρος
[10, 3]	τοὺς πρεσβυτάτους τε καὶ φρονιμωτάτους,	οἷς	ἐστι πλείστη πρόνοια τιμῆς τε
[10, 27]	οὔτε τῶν ἄλλων τινὰ πρεσβυτέρων,	οἷς	ἐστιν ἐλευθερίας τε καὶ δόξης
[10, 28]	δὲ κατασφάξαι, Ῥωμαίοις δ´ ἄρα,	οἷς	ἑτέρων ἄρχειν πάτριόν ἐστιν, οὐ
[10, 36]	Γαίου Ἀκυλλίου καὶ Τίτου Σικκίου,	οἷς	ἐψηφίσατο ἡ βουλὴ τὸν κατὰ
[10, 35]	ἄκριτον ἐπιτελεῖν, καὶ ταῦτα ὑπάτων,	οἷς	ἡ μεγίστη ὑπέκειτο ἀρχή, ἀλλ´
[10, 2]	πλῆθος, ἱερὰ μὲν πρῶτον ἔθυσαν,	οἷς	ἡ τούτων ἐπιμέλεια ἀνέκειτο, θεοῖς
[10, 5]	μόνον ὀργὴν μὴ ἔχειν ἐφ´	οἷς	ἥμαρτεν εἰς ὀλίγους, ἀλλὰ καὶ
[10, 27]	τῶν τ´ ἄλλων πολιτῶν παραλαβόντας,	οἷς	ἦν ἑκοῦσι συνάρασθαι τοῦ καλλίστου
[10, 43]	πρὸς τῶν ἐχθρῶν βλαπτομένῃ· ἐν	οἷς	ἦν καὶ ὁ Σίκκιος ἐκεῖνος
[10, 49]	δημοτικούς, ἀλλὰ καὶ πατρικίους· ἐν	οἷς	ἦν νεανίας οὐκ ἀφανὴς οὔτε
[10, 24]	τὴν τῶν χωρίων φύσιν, ἐν	οἷς	ἦν τὰ στρατόπεδα, μέρος μέν
[10, 29]	πατέρας ἐπὶ τῶν ὤμων ἐνέγκαντες,	οἷς	καὶ δι´ ὅπλων καὶ διὰ
[10, 11]	ἐπισκήπτοντες θεούς τε καὶ δαίμονας,	οἷς	κοινῇ θύομεν, καὶ πολέμων ὑπομιμνήσκοντες,
[10, 33]	τὰς στάσεις ταπεινὴν καὶ ἀσθενῆ.	οἷς	ὅμοια γνόντες οἱ τότε ὕπατοι
[10, 4]	τῶν πάνυ ἀπόρων καὶ ἀπερριμμένων,	οἷς	οὐθενὸς τῶν κοινῶν παρὰ τὰ
[10, 11]	ἀποσπεύδειν τὴν τῆς ἀληθείας ἐξέτασιν;	οἷς	οὐκ ἂν δικαίως προσέχοιτε δήπου
[10, 35]	πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς ἀνδράσι δεομένοις,	οἷς	οὐκ ἦν ὅσιον ἀντιλέγειν, ὧν
[10, 28]	ἐγκαταλιπόντες, μᾶλλον δὲ προδόντες ἡμᾶς,	οἷς	οὔτ´ ἂν νικήσωμεν ἡμεῖς ὁ
[10, 23]	εἰς τοιαῦτα προαγαγέσθαι χωρία, ἐν	οἷς	πλεονεκτήσειν ἔμελλεν· ὅπερ καὶ συνέβη.
[10, 6]	δὲ συνῄδεις τε καὶ συνέπραττες	οἷς	προεπηλάκιζε τὴν τῶν πενήτων πολιτῶν
[10, 39]	παῦσαι τῆς ἐξουσίας, τοὺς ἰδιώτας	οἷς	πρὸς τὰ βίαια ὑπηρέταις ἐκεῖνοι
[10, 24]	τε ἁλουργῆ καὶ τἆλλα παράσημα,	οἷς	πρότερον ἡ τῶν βασιλέων ἐκεκόσμητο
[10, 60]	ἠξίουν ἔτι μένειν ἐντὸς τείχους,	οἷς	τὰ πραττόμενα ὑπὸ τῶν δεκαδάρχων
[10, 34]	ἄγειν εἰς τὸ δεσμωτήριον ἄρχοντας,	οἷς	τὸ πάντων ἀποδέδοται κράτος, ἔπειτ´
[10, 52]	Σερούιος Σολπίκιος καὶ Αὖλος Μάλλιος·	οἷς	τριήρεις τε παρεσκευάσθησαν ἐκ τοῦ
[10, 37]	ὀκτὼ δὲ τοὺς ἐκ παρατάξεως,	οἷς	ὑπὸ τῶν αὐτοκρατόρων ἐτιμήθην· πρὸς
[10, 45]	ὅπλων ἀκόνα πάλιν τοὺς λόγους,	οἷς	χρήσῃ κατὰ τοῦ φθόνου τῶν
[10, 38]	μὲν ὑπατείαις κεκοσμημένον, δυσὶ δὲ	θριάμβοις	λαμπροτάτοις, τοσαύτην δὲ δεινότητα περί
[10, 23]	τὸν χάρακα φυλάττειν αὐτὸς σὺν	ὀλίγοις	ἱππεῦσιν εἰς τὴν Ῥώμην ἐλαύνει
[10, 37]	καὶ μετὰ πάντων καὶ σὺν	ὀλίγοις	καὶ μόνος, καὶ κατατετρωμένος ὅλον
[10, 5]	ἀκούειν, οὔτ´ ἔργων ἀκολούθων τοῖς	λόγοις	ἀπεχόμενος. οἱ μὲν οὖν πατρίκιοι
[10, 18]	ἐπιτήδεια. τούτοις καταπληξάμενος αὐτοὺς τοῖς	λόγοις	ἐπειδὴ κοσμιωτέρους εἶδε γεγονότας καὶ
[10, 6]	οὖν δῆμος ἥδετο πάνυ τοῖς	λόγοις	καὶ χαρίζεσθαι τὸ μειράκιον τῷ
[10, 8]	πλείων ἐγένετο ἔργοις τε καὶ	λόγοις	καταγωνιζομένη τὸν νόμον· ὥστ´ οὐθὲν
[10, 40]	κωλυτέος εἴη σφίσιν ὁ νόμος,	λόγοις	μὲν πρῶτον, ἐὰν δὲ μὴ
[10, 13]	ἕτερος ἔσται καιρὸς ἐπιτηδειότερος τοῖς	λόγοις,	νυνὶ δὲ συντεμῶ τὸν λόγον
[10, 38]	ἡ λαμπρότης, ἀλλ´ ἐν τοῖς	λόγοις,	οὐδὲ κατὰ τῶν ἐχθρῶν τὸ
[10, 40]	δὲ μὴ πείθωσι τὸν δῆμον,	ἔργοις.	ἐκέλευόν τε ἅπασιν ἥκειν ἕωθεν
[10, 41]	δόξῃ καὶ τοῖς κατὰ πόλεμον	ἔργοις	ἐπιφανεῖς· καὶ τοῦ μὴ κυρωθῆναι
[10, 33]	ἔτι τὰς καταγραφὰς ἑώρων γινομένας,	ἔργοις	κωλύειν ἐπεβάλλοντο. ἀμυνομένων δὲ τῶν
[10, 8]	δὲ χαλεπωτέρα καὶ πλείων ἐγένετο	ἔργοις	τε καὶ λόγοις καταγωνιζομένη τὸν
[10, 37]	αἰδούμενος τὰς ἐπὶ τοῖς προτέροις	ἔργοις	τιμὰς καὶ χάριτας ἀφανίσαι. καὶ
[10, 24]	περιταφρεύσας αὐτὸν ὑψηλῷ χάρακι καὶ	πύργοις	πυκνοῖς περιλαβών, ἐπεὶ κάμνοντα ἔμαθε
[10, 24]	προσῆγον καὶ πελέκεις ἅμα ταῖς	ῥάβδοις	εἰκοσιτέτταρας παρέστησαν ἐσθῆτά τε ἁλουργῆ
[10, 59]	τότε καὶ τοὺς πελέκεις ταῖς	ῥάβδοις	προσελάμβανον, ἵνα τὸ τῆς ὄψεως
[10, 21]	ἀποστάσεως αἰτίους ἦσαν δὲ πολλοί	ῥάβδοις	τε ᾐκίσατο μέχρι πολλοῦ καὶ
[10, 59]	σὺν Ἀππίῳ Κλαυδίῳ δέκα ἄνδρες	εἰδοῖς	μαΐαις, ἦγον δὲ τοὺς μῆνας
[10, 2]	οἷς ἡ τούτων ἐπιμέλεια ἀνέκειτο,	θεοῖς	ἐξακεστηρίοις τε καὶ ἀποτροπαίοις, ἔπειτα
[10, 54]	μετὰ τοῦτο θυσίαι τε χαριστήριοι	θεοῖς	ἐπετελοῦντο δημοσίᾳ, καὶ ἀγῶνες ἐπιφανεῖς
[10, 10]	καὶ τὰς ἀνοσίους ἐπιχειρήσεις τῶν	θεοῖς	ἐχθρῶν εἰς φῶς ἄγει, καὶ
[10, 4]	ἐπιφέρουσιν, οὔτε ἱερὰ προθύεται τοῖς	θεοῖς	πρὸ τῶν ἀρχαιρεσιῶν, ἃ κατὰ
[10, 59]	αὐτοὺς ἔδει τὴν ἀρχήν, τοῖς	θεοῖς	προθύσαντες ἃ νόμος ἱερὰν δὲ
[10, 17]	ἐπιτελῶν, τοτὲ δὲ θυσίας τοῖς	θεοῖς	χαριστηρίους ἀποδιδούς, τοτὲ δ´ ἀγῶσι
[10, 24]	κάμνον μέρος ἀεὶ ἐπιβοηθούντων τοῖς	πεζοῖς	ἡσσηθεὶς ὁ Γράγχος κατακλείεται πάλιν
[10, 37]	καὶ ἐν τειχομαχίαις καὶ ἐν	πεζοῖς	καὶ ἐν ἱππεῦσι καὶ μετὰ
[10, 46]	ἱππεῖς τε ἱππεῦσι καὶ πεζοὶ	πεζοῖς,	καὶ ἔπεσον ἐξ ἑκατέρων ἄνδρες
[10, 21]	παρακελευσάμενος δὲ τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν	ἀγαθοῖς	ἀνδράσι γίνεσθαι πρῶτος εἰσελαύνει μετὰ
[10, 35]	ὕβρεις ἀφείκασι χαρισάμενοι πολλοῖς καὶ	ἀγαθοῖς	ἀνδράσι δεομένοις, οἷς οὐκ ἦν
[10, 51]	ἀναρπασθέντας ὑπὸ τοῦ δήμου τοῖς	ἀναγκαίοις	εἴξαντες, οὐκέθ´ ὅμοια ἔγνωκα. ἐβουλόμην
[10, 4]	ἔχετε; οὐκ ἐπὶ ῥητοῖς μὲν	δικαίοις	ταύτην τὴν ἀρχὴν παρὰ τῆς
[10, 56]	εἴ τινες ἦσαν ἄλλαι πάτριοι	Ῥωμαίοις	ἀρχαὶ κατελύθησαν. ~Τῷ δ´ ἑξῆς
[10, 50]	οἱ δήμαρχοι κοινοὺς ἐπὶ πᾶσι	Ῥωμαίοις	γράφειν καὶ εἰς ἅπαντα χρόνον
[10, 28]	μὲν ἐμπρῆσαι, τὰς δὲ κατασφάξαι,	Ῥωμαίοις	δ´ ἄρα, οἷς ἑτέρων ἄρχειν
[10, 53]	τούτων τῶν ὑπάτων οὐδὲν ἐπράχθη	Ῥωμαίοις	διὰ τὰς νόσους οὔτε πολεμικὸν
[10, 30]	ἀγρούς, Αἰκανοὶ δὲ τὴν ἐναντιωσομένην	Ῥωμαίοις	δύναμιν ἀπέστειλαν. ἀγωνισάμενοι δὲ λαμπρῶς
[10, 21]	ἐκράτουν, ὅτε αἱ σπονδαὶ ἐγίνοντο,	Ῥωμαίοις	εἶναι ὑπηκόους, ἄλλο μὲν ὑποτελοῦντας
[10, 53]	καθαρμοὺς ἐτράποντο· καὶ πολλὰ ἐνεωτερίσθη	Ῥωμαίοις	οὐκ ὄντα ἐν ἔθει περὶ
[10, 1]	τότε ἦν οὔτ´ ἰσονομία παρὰ	Ῥωμαίοις	οὔτ´ ἰσηγορία, οὐδ´ ἐν γραφαῖς
[10, 23]	ἐκ δὲ τούτου συνεβεβήκει τοῖς	Ῥωμαίοις	οὐχ ὃν ἐβούλοντο ἐκλέξασθαι τόπον
[10, 15]	μέγα δέος καὶ πολλὴν ταραχὴν	Ῥωμαίοις	παρασχόντα. ἐπεὶ γὰρ ἑάλω τὰ
[10, 26]	πόλιν, ἣν τῷ παρελθόντι ἐνιαυτῷ	Ῥωμαίοις	παρέδοσαν, τήν τε φρουρὰν τὴν
[10, 53]	διεπρεσβεύοντο πρὸς τἆλλα ἔθνη, ὅσα	Ῥωμαίοις	πολέμια ἦν, παρακαλοῦντες ἐπὶ τὸν
[10, 2]	ἀνέκειτο, θεοῖς ἐξακεστηρίοις τε καὶ	ἀποτροπαίοις,	ἔπειτα συναχθέντες εἰς τὸ βουλευτήριον
[10, 51]	καὶ μάλιστα τοῖς ἡμετέροις ἁρμόττοντας	βίοις	οἴσουσι δεῦρο. ἀφικομένων δ´ αὐτῶν
[10, 25]	ἀπὸ πολεμίων κάλλιστον ἐκτήσατο τοῖς	ἰδίοις	πόνοις, οὐκ ἠξίωσε, φίλων τε
[10, 17]	ἀκολουθῶν τοῖς σχίζουσι τὴν νειὸν	βοιδίοις	ἀχίτων, περιζωμάτιον ἔχων καὶ ἐπὶ
[10, 44]	πεζοὺς κατὰ σπείρας ἐν τοῖς	ἐπιτηδείοις	ἑκάστους τόποις, τὸν δὲ Σίκκιον
[10, 2]	ἦσαν συμβαλεῖν· ἐν δὲ τοῖς	Σιβυλλείοις	εὑρέθη χρησμοῖς, ὅτι πολεμίων ἀλλοεθνῶν
[10, 37]	μάχας ἀγωνισάμενος, τοσούτοις δὲ τετιμημένος	ἀριστείοις,	ὁ μηδένα κίνδυνον ὀκνήσας πώποτε
[10, 7]	οὑτοσὶ κωμάζων σὺν ἑτέροις ἀγερώχοις	μειρακίοις.	καὶ οὗτοι τὸ μὲν πρῶτον
[10, 38]	καὶ σκύλοις καὶ τοῖς ἄλλοις	ἐπινικίοις	κόσμοις ὑπερβαλόμενος, δι´ ὃν ἀσθενέστεροι
[10, 48]	πλέον μὲν οὐδὲν ἑώρων τοῖς	πατρικίοις	γινόμενον ἐκ τοῦ κωλύειν, ἀλλὰ
[10, 15]	τὸ δημοτικὸν ἐκπολεμῶσαι τελέως τοῖς	πατρικίοις,	εἶξαί τε συνεβούλευε τῷ καιρῷ
[10, 49]	δοκεῖ, ἀλλ´ ἵνα τοῖς τε	πατρικίοις	ἐλάττων ἡ περὶ τοῦ ἀνδρὸς
[10, 60]	νόμος ἦν, μὴ ἐξεῖναι τοῖς	πατρικίοις	πρὸς τοὺς δημοτικοὺς ἐπιγαμίας συνάψαι·
[10, 34]	αὐτοὶ τὰ ὅπλα περιθήσειν τοῖς	πατρικίοις.	τοιούτων δὴ ῥηθέντων λόγων δι´
[10, 20]	Ῥωμαίων ἢ τῶν συμμάχων, ὡς	πολεμίοις	αὐτοῖς χρῆσθαι. εἰξάντων δὲ καὶ
[10, 46]	ἦν μὴ οὐ φανεροὺς τοῖς	πολεμίοις	γενέσθαι. ἐγὼ δ´ ὑμᾶς ἄξω
[10, 36]	καὶ τὸν ἀετὸν ὑπὸ τοῖς	πολεμίοις	γενέσθαι, τὸν αὐτὸν τρόπον ὑπὲρ
[10, 44]	μέν, ὦ Σίκκιε, μαχούμεθα τοῖς	πολεμίοις	ἐνθάδε, σὺ δ´ ἐν ὅσῳ
[10, 21]	αὐτὸν τὸν ὄρθρον ἐπιφαίνεται τοῖς	πολεμίοις	ἐστρατοπεδευκόσιν ἐν πεδίῳ καὶ οὔτε
[10, 45]	ἑκὼν ἦλθες, ἄπιθι μήτε ὁμιλήσας	πολεμίοις	μήτ´ ἰδὼν καὶ ἀντὶ τῶν
[10, 24]	ἐκείνῳ βουλεύσασι τὴν ἀπόστασιν ὡς	πολεμίοις	χρήσασθαι, ἐκέλευσέ τε αὐτοῖς ἄγειν
[10, 35]	ποιεῖν εἰς τὸν δῆμον ἀφικόμενοι.	ἐνίοις	μὲν οὖν ἐδόκει καὶ μάλιστα
[10, 2]	ἡ τούτων ἐπιμέλεια ἀνέκειτο, θεοῖς	ἐξακεστηρίοις	τε καὶ ἀποτροπαίοις, ἔπειτα συναχθέντες
[10, 21]	κλίμακας προσέφερε τοῖς τείχεσι καὶ	κριοῖς	ἐξέκοπτε τὰς πύλας. ἐπιπόνως δὲ
[10, 60]	πολλὰ χαίρειν φράσαντες τοῖς τε	πατρίοις	ἐθισμοῖς καὶ τοῖς νεωστὶ γραφεῖσι
[10, 6]	τραφεὶς οὕτως οὖσι δημοτικοῖς καὶ	μετρίοις,	ὡς ἅπαντες ἴσμεν, τῶν μὲν
[10, 16]	ἐγένετο δ´ ἡ προσβολὴ τοῖς	φρουρίοις	πανταχόθεν· οἱ μὲν γὰρ ἀπὸ
[10, 51]	ἐπεὶ δὲ τοῖς ἐμαυτοῦ σωφρονισθεὶς	κακοῖς	μετὰ μεγάλων μισθῶν ἔμαθον, ὅτι
[10, 13]	πόλεως· καὶ πρὸς τοῖς ἄλλοις	κακοῖς	οὐδ´ ἀντειπεῖν αὐτοῖς ἀξιοῦσιν οὐθένα
[10, 13]	αἱ δὲ δὴ συνᾴδουσαι τοῖς	ξενικοῖς	γράμμασι μηνύσεις παρὰ τῶν ἐνθάδε
[10, 4]	ἀπέφαινον εἶναι πόλεσί τε καὶ	οἴκοις,	ὅταν τὸ κάκιστον τῷ κρατίστῳ
[10, 49]	εἰς οὐδὲν ἕτερον, καὶ τοῖς	δημοτικοῖς	ἡ πρὸς τὴν τιμωρίαν ὁρμὴ
[10, 6]	σοῖς ἤθεσι τραφεὶς οὕτως οὖσι	δημοτικοῖς	καὶ μετρίοις, ὡς ἅπαντες ἴσμεν,
[10, 50]	ὑπελάμβανον πάντα τὰ ἐναντία τοῖς	δημοτικοῖς	φρονήσειν τε καὶ λέξειν τὸν
[10, 18]	ἔχειν ἔφη κρατουμένους ἅπαντας τοῖς	ὅρκοις.	εἰπὼν δὲ ταῦτα καὶ διομοσάμενος
[10, 47]	οὔτε ἄλλο τι τῶν ἐπὶ	καλοῖς	ἀγῶσι γινομένων. τὸν μέντοι Σίκκιον
[10, 54]	τ´ Ἀθηνῶν καὶ τῶν ἐν	Ἰταλοῖς	Ἑλληνίδων πόλεων οἱ πρέσβεις φέροντες
[10, 1]	ὀλίγα τινὰ ἐν ἱεραῖς ἦν	βύβλοις	ἀποκείμενα, ἃ νόμων εἶχε δύναμιν,
[10, 59]	σφίσιν αὐτοῖς ἔθεντο περὶ μηδενὸς	ἀλλήλοις	ἐναντιοῦσθαι, ὅ τι δ´ ἂν
[10, 60]	τῶν ἑταίρων ἀποδεικνύμενα, οἳ διημείβοντο	ἀλλήλοις	καταχαριζόμενοι τὰς δίκας. πολλὰ δὲ
[10, 31]	ἀρχὴν ἱερὰ θύσαντες ὅρκους ἔδοσαν	ἀλλήλοις·	οὕτως οἰόμενοι μάλιστα τὸ τῆς
[10, 46]	χρόνον ἰσόρροποι, τοτὲ μὲν ἐπιβαίνοντες	ἀλλήλοις,	τοτὲ δ´ ὑποχωροῦντες, ἱππεῖς τε
[10, 12]	ἀμηχανία· διελογίζοντό τε καὶ συνελάλουν	ἀλλήλοις,	ὡς χαλεπὸν ἑκάτερον ἦν, καὶ
[10, 36]	μοῖραν, τοὺς δὲ χρήμασι καὶ	φίλοις	δυνατοὺς ἐσφετερισμένους ὁρῶσι τὰ κοινὰ
[10, 58]	διὰ τὸν φθόνον τοῖς ἑαυτοῦ	φίλοις	συνηγωνίζετο φανερῶς. ἀποδείκνυταί τε πάλιν
[10, 23]	λαμβάνειν, ὄρεσι περικλειομένου τοῦ τόπου	ψιλοῖς	καὶ δυσβάτοις, οὔθ´ ἑαυτοῖς τροφὰς
[10, 24]	{διαλεγόμενοι} ὁ δὲ τοῖς μὲν	ἄλλοις	Αἰκανοῖς ἔφη σπένδεσθαι καὶ διδόναι
[10, 28]	λόγος. ~Ὡς δὲ καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἅπασι ταῦτ´ ἐδόκει, καὶ οὐθεὶς
[10, 38]	φαλάροις καὶ σκύλοις καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἐπινικίοις κόσμοις ὑπερβαλόμενος, δι´ ὃν
[10, 16]	ἐτάχθησαν δὲ καὶ ἐπὶ τοῖς	ἄλλοις	ἐρύμασιν ἡγεμόνες ὅσα τῆς πόλεως
[10, 37]	καὶ εἰ μὲν ἴσα τοῖς	ἄλλοις	ἡμῖν ταλαιπωρήσαντες, ὅτ´ αὐτὴν ἐκτώμεθα,
[10, 13]	τῆς πόλεως· καὶ πρὸς τοῖς	ἄλλοις	κακοῖς οὐδ´ ἀντειπεῖν αὐτοῖς ἀξιοῦσιν
[10, 12]	ὅταν ἤδη πιστὰ εἶναι τοῖς	πολλοῖς	δόξῃ δόξει δὲ διὰ τὸ
[10, 53]	ὅσον μὲν οὖν χρόνον τοῖς	πολλοῖς	ἐλπίδος τι ὑπῆν ὡς τοῦ
[10, 35]	εἰς ἑαυτοὺς ὕβρεις ἀφείκασι χαρισάμενοι	πολλοῖς	καὶ ἀγαθοῖς ἀνδράσι δεομένοις, οἷς
[10, 16]	παρὰ τὰ δεινὰ ὑπομονῆς, ἣν	πολλοῖς	καταστήσαντες πολέμοις εἶχον, οὐδεμία ὄνησις
[10, 42]	ἰδιώτας, ὧν κολαζομένων ἔμελλε τοῖς	πολλοῖς	τῶν πολιτῶν ἐλάττων ἔσεσθαι λόγος,
[10, 14]	ἀξιωθῆναι βουλόμενος μεγάλου. κοινωσάμενος δὲ	πολλοῖς	τῶν φίλων ἣν εἶχε διάνοιαν
[10, 40]	μηδὲν ἴσως καὶ δικαίως τοῖς	πολλοῖς	φρονοῦντας τοῦ ταράττειν πάλιν καὶ
[10, 16]	εὔτολμον καὶ καρτερικὸν ἀποδείξασθαι, ἀλλ´	ἑκηβόλοις	χρῆσθαι μάχαις. ἦσαν δὲ τῶν
[10, 26]	οἱ νεωστὶ καταπολεμηθέντες ἐν τοῖς	ὅπλοις	αὖθις ἦσαν· καὶ οἱ μὲν
[10, 38]	γάρ ἐστιν αὐτῶν ἐν τοῖς	ὅπλοις	ἡ λαμπρότης, ἀλλ´ ἐν τοῖς
[10, 38]	ἢ στεφάνοις καὶ φαλάροις καὶ	σκύλοις	καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπινικίοις κόσμοις
[10, 15]	παρακαλεῖν, ἐὰν δ´ ἀνάγκη, καὶ	δούλοις	ἐλευθερίαν ὑπισχνεῖσθαι καὶ πάντας μᾶλλον
[10, 34]	ὑπάτων τινὸς ψῆφον ἀναδιδόναι τοῖς	ὄχλοις,	ὥστε μηδὲ κατὰ τῶν ἄλλων
[10, 36]	ἑαυτῶν πράξεις, ἃς ἐν τοῖς	πολέμοις	ἀπεδείξαντο, προφερομένων καὶ ἀγανακτούντων, ὅτι
[10, 6]	ἀντιπαρεξέτασον αὐτῷ τὰς ἐν τοῖς	πολέμοις	ἀριστείας· καὶ ὑμῶν ὅσοι συνεπαθεῖτε
[10, 5]	ἅπαντας εὖ ποιῶν ἐν τοῖς	πολέμοις	διετέλεσε, τοῖς μὲν ἰδιώταις ἐλευθερίαν
[10, 16]	δεινὰ ὑπομονῆς, ἣν πολλοῖς καταστήσαντες	πολέμοις	εἶχον, οὐδεμία ὄνησις πρὸς ὀρθίους
[10, 21]	ὑποτελοῦντας μηθέν, ἐν δὲ τοῖς	πολέμοις	συμμαχίαν ἀποστέλλοντας ὁσηνδήποτε, ὥσπερ καὶ
[10, 35]	παρενόμησαν, ἐὰν τὰ συγκεχωρημένα τοῖς	νόμοις	λαμβάνωσιν, οἳ κελεύουσιν ἢ ποινὴν
[10, 60]	ἐθισμοῖς καὶ τοῖς νεωστὶ γραφεῖσι	νόμοις,	οὔτε βουλῆς ψήφισμα ποιήσαντες οὔτε
[10, 57]	συναγαγόντες οὐθενὸς ἔτι μεμφομένου τοῖς	νόμοις	προβούλευμα περὶ αὐτῶν ἐκύρωσαν. ἔπειτα
[10, 34]	μὲν πρῶτον ὑπηρέταις τε καὶ	ἀγορανόμοις	ἐπιτάττοντες ἄγειν εἰς τὸ δεσμωτήριον
[10, 53]	ἔχοντες πολλοὺς μὲν ἐν τοῖς	ὑπονόμοις	τῶν στενωπῶν φέροντες ἐρρίπτουν τῶν
[10, 16]	φακέλλους φρυγάνων καὶ παρὰ τοῖς	ἀποτόμοις	τῆς πέτρας βωμοὺς ἐγείροντες ὑψηλοὺς
[10, 8]	ὑπὲρ τοῦ σώματος, εἴτ´ ἐν	δεσμοῖς	αὐτὸ δεῖ φυλάττεσθαι τέως, εἴτ´
[10, 2]	ἐν δὲ τοῖς Σιβυλλείοις εὑρέθη	χρησμοῖς,	ὅτι πολεμίων ἀλλοεθνῶν παρελθόντων εἰς
[10, 2]	συμφορά. συνήπτετο δὲ τοῖς ἀνθρωπίνοις	λογισμοῖς	καὶ τὰ θεῖα δείματα προσγενόμενα,
[10, 60]	χαίρειν φράσαντες τοῖς τε πατρίοις	ἐθισμοῖς	καὶ τοῖς νεωστὶ γραφεῖσι νόμοις,
[10, 46]	πλήθει τ´ ἀγχώμαλοι οὖσαι καὶ	ὁπλισμοῖς	καὶ προθυμίαν παρεχόμεναι τὴν αὐτήν·
[10, 38]	σκύλοις καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπινικίοις	κόσμοις	ὑπερβαλόμενος, δι´ ὃν ἀσθενέστεροι μὲν
[10, 22]	πεπόνθατε, ἀρχῆς καὶ τυραννίδος ἕνεκα,	Αἰκανοῖς	δ´ οὐ συγχωρεῖτε παρὰ τουτωνὶ
[10, 24]	ὡς μήτε βοήθεια παραγένοιτο τοῖς	Αἰκανοῖς	ἑτέρα μήτε τροφαί, τὴν δὲ
[10, 24]	ὁ δὲ τοῖς μὲν ἄλλοις	Αἰκανοῖς	ἔφη σπένδεσθαι καὶ διδόναι τοῖς
[10, 20]	πόλιν ἐξ ἐφόδου μνησικακοῦντες τοῖς	Τυσκλάνοις,	ὅτι τῇ Ῥωμαίων πόλει τά
[10, 21]	ζυγὸν ὑποστάντας. ~Ἀποδοὺς δὲ τοῖς	Τυσκλάνοις	τὴν πόλιν Φάβιος περὶ δείλην
[10, 38]	ἢ τραύματα πλείω λαβὼν ἢ	στεφάνοις	καὶ φαλάροις καὶ σκύλοις καὶ
[10, 42]	ἱερὰς εἶναι Δήμητρος, τὸ μετριώτατον	ἐκλεξαμένοις	τοῦ νόμου μέρος. ἐγίνετο ταῦτα,
[10, 60]	τοῖς πολίταις ἐπαχθές. ~Τοῦτο δὴ	θεασαμένοις	ἅπασιν, ὃ τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας
[10, 4]	τι καὶ ὁ νόμος ἦν,	ἐξαρνησαμένοις	ἅπαντα τὰ νόμιμα; Ταῦτά τε
[10, 24]	τὴν ἄδειαν τά τε ὅπλα	ἀποθεμένοις	καὶ καθ´ ἕνα διεξιοῦσιν ὑπὸ
[10, 9]	ἀναδοθῆναι σφίσιν ὑπ´ ἀνδρὸς ἀγνῶτος	καθημένοις	ἐν ἀγορᾷ, ὡς διῆλθον αὐτά,
[10, 21]	ἐν πεδίῳ καὶ οὔτε τάφρον	περιβεβλημένοις	οὔτε χάρακα, ὡς ἐν οἰκείᾳ
[10, 19]	θορύβου δικαστήριά τε ἀπεδίδου τοῖς	δεομένοις	ἐκ πολλῶν παρειλκυσμένα χρόνων, καὶ
[10, 35]	χαρισάμενοι πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς ἀνδράσι	δεομένοις,	οἷς οὐκ ἦν ὅσιον ἀντιλέγειν,
[10, 49]	αἰτησάμενον εἰπεῖν, ὅτι τοῖς μὲν	δεομένοις	πολλὴν οἶδε χάριν, αὐτὸς δ´
[10, 1]	οἱ βασιλεῖς αὐτῶν ἔταττον τοῖς	δεομένοις	τὰς δίκας, καὶ τὸ δικαιωθὲν
[10, 16]	εἶχον, οὐδεμία ὄνησις πρὸς ὀρθίους	βιαζομένοις	σκοπάς. οὐ γὰρ συστάδην μαχομένους
[10, 50]	ἀργυρικόν, ἡμιόλιον θατέρου. ~Ταῦτα δὴ	λογιζομένοις	τοῖς ἐν ἀρχῇ ὑπάτοις πολὺ
[10, 27]	τῶν ἐν αὐτῇ καλῶν εὐψύχως	ἀγωνιζομένοις	ἀποθανεῖν. ταύτης μέντοι τῆς καλῆς
[10, 48]	συμφορὰς τοῖς προθυμότατα ὑπὲρ αὐτῶν	ἀγωνιζομένοις.	μάλιστα δ´ αὐτοὺς εἰς δέος
[10, 28]	γὰρ ἤδη βαρβάροις μέν τισιν	ἁλισκομένοις	ὑπὸ τῶν πολεμίων εἰς νοῦν
[10, 47]	ἀγανακτῶν δὲ καὶ νεμεσῶν τοῖς	ἐπιβαλομένοις	τοιούτων ἀνδρῶν ἐρημῶσαι τὴν πόλιν.
[10, 60]	τὴν ἐλευθερίαν καὶ δέκα βασιλεῖς	ἑλομένοις	ἀνθ´ ἑνός. τοῦτον δὲ τὸν
[10, 10]	τε καὶ συνᾴδει τοῖς ἔξωθεν	ἐπιστελλομένοις	τὰ ἐνθένδε μηνυόμενα, καὶ τὰ
[10, 14]	ἄλλων πλησιοχώρων ὅσοις ἂν ᾖ	βουλομένοις	ἀπηλλάχθαι τῆς Ῥωμαίων ἐπιφθόνου ἀρχῆς.
[10, 3]	τὸν νόμον ἐξουσίαν ἔδοσαν τοῖς	βουλομένοις	αὐτοῦ κατηγορεῖν, ἀποδείξαντες τὴν τρίτην
[10, 41]	νεώτατοι τῶν πατρικίων διίστασθαι τε	βουλομένοις	κατὰ φυλὰς τοῖς δημόταις ἐμποδὼν
[10, 43]	δ´ ἄλλων πολιτῶν τοῖς μὲν	βουλομένοις	μετέχειν τῆς στρατείας ἐπὶ σωτηρίᾳ
[10, 40]	μὴ μεταδιδόναι λόγου τοῖς ἀντιλέξαι	βουλομένοις	οὔτε δίκαιον ἀπέφαινεν οὔτε πολιτικόν,
[10, 25]	ἐπέτρεψε τοῖς τε σὺν αὐτῷ	παραγενομένοις	στρατιώταις καὶ τοῖς ἅμα Κοιντίῳ
[10, 42]	κακόν, καὶ τοῖς δημόταις ἐπιτρέπειν	ἀγριαινομένοις	εἰς τὰ χρήματα τῶν ἀνδρῶν
[10, 55]	τῆς ὑπατείας τοῖς ἀνθ´ αὑτῶν	αἱρεθησομένοις,	ἐὰν καὶ τῇ βουλῇ ταῦτα
[10, 31]	δοκῇ, μήτε ἐναντιωθῆναί τινα τοῖς	πραττομένοις,	ὅς´ ἂν αἱ πλείους γνῶμαι
[10, 28]	Οὐεργίνιε, τοῖς τὰ καλὰ ταῦτα	πολιτευομένοις;	ἡμῖν μὲν οὖν, οἷς ἀνάγκη
[10, 54]	ἡγεῖσθαι τὴν πόλιν ἄρξαι τοῖς	συμπολιτευομένοις.	οὐ μέντοι καὶ διέμεινέ γε
[10, 39]	νῦν ἄρχοντες ὑμῶν, ὅτι τοῖς	κατισχυομένοις	τῶν δημοτικῶν ἠξίουν βοηθεῖν, οὓς
[10, 4]	ἐλάβετε, τοῖς δ´ ἀδικουμένοις ἢ	κατισχυομένοις	τῶν πενήτων βοηθεῖν ᾐτήσασθε τοὺς
[10, 15]	ὑπομένειν ἐπὶ ῥητοῖς τισι καὶ	διωρισμένοις	ἐπὶ τὸ κινδύνευμα χωρεῖν. Εἰ
[10, 4]	τῆς βουλῆς ἐλάβετε, τοῖς δ´	ἀδικουμένοις	ἢ κατισχυομένοις τῶν πενήτων βοηθεῖν
[10, 19]	φιλάνθρωπον τοῖς ἐπὶ τὴν δικαιοδοσίαν	ἀφικνουμένοις	ἑαυτὸν παρεῖχε καὶ παρεσκεύασεν ἀριστοκρατικὴν
[10, 58]	ἐβούλοντο. ταῦτα μὲν ἐν κοινῷ	σκοπουμένοις	αὐτοῖς ἐδόκει, ἰδίᾳ δὲ οἱ
[10, 31]	πρεσβυτάτοις τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου	παραιτουμένοις	τὸν ἄνδρα ἀφῆκαν, τόν τε
[10, 10]	ὡς πυνθανόμεθα, σκοταίαν φυλάξαντες νύκτα	κοιμωμένοις	ἡμῖν ἐπιχειρεῖν, ἡνίκα οὔτε προιδεῖν
[10, 53]	δυσώδης προσπίπτουσα καὶ τοῖς ἔτι	ἐρρωμένοις	ἡ τοῦ πνεύματος ἀποφορὰ ταχείας
[10, 27]	ἀλλ´ ἐν ἴσῳ τοῖς κράτιστα	ἐρρωμένοις	παρὼν ἀγωνιεῖσθαι, οὔτε τῶν ἄλλων
[10, 58]	χρόνου, καὶ ἐπὶ τοῖς ἤδη	κεκυρωμένοις,	ἵνα ἑκόντες τε καὶ ἄκοντες
[10, 28]	συνεκάλουν. συνελθόντος δ´ ὡς ἐπὶ	καινοῖς	ἀκούσμασι παντὸς τοῦ κατὰ τὴν
[10, 23]	ὑπάτων Ναύτιον ἐπὶ τῆς ἐν	Σαβίνοις	στρατιᾶς ὄντα γράμματα διαπέμψας τά
[10, 10]	ἔσεσθαι μεγάλας, οἷα εἰκὸς ἐπὶ	δεινοῖς	ἀκούσμασι, καὶ δι´ εὐλαβείας ἔχοντες,
[10, 51]	πρόδηλον, ἔπειτα ἐγκαταλιπόντας ἐν τοῖς	δεινοῖς	μετανοεῖν, μήτε τῶν ἄλλων τινά,
[10, 11]	ἀσφαλείας ἄωρος ἐν οὐ μέλλουσι	δεινοῖς.	ὥστ´ ἀφέντες τὸ φιλονεικεῖν καὶ
[10, 14]	τρόπον τῆς ἐπιχειρήσεως ἀφηγησάμενος, ἐπειδὴ	κἀκείνοις	ἐδόκει συνήθροιζε τοὺς πελάτας καὶ
[10, 19]	ἐξουσίας οὔτε αὐτὸς εἰς ὁμοίαν	ἐκείνοις	ἥξειν διαβολήν. συναγαγὼν δὲ τὸν
[10, 41]	καὶ εἰς μέσους αὐτοὺς ὠθουμένων	ἐκείνοις	μὲν ὑπεχώρουν καὶ παρεῖχον ὅποι
[10, 53]	σωμάτων καὶ συνδιαιτώμενοι τὰς αὐτὰς	ἐκείνοις	νόσους μετελάμβανον, ὥστε πολλὰς οἰκίας
[10, 17]	γὰρ οὐδὲ κατὰ μικρὸν ἐοικότες	ἐκείνοις	οἱ νῦν, ἀλλὰ τἀναντία πάντα
[10, 30]	μίαν δὲ βοήθειαν εἶναι τοῖς	κοινοῖς,	ἣν Ἄππιον Κλαύδιον τὸν Γαΐου
[10, 2]	πόλει συμφορά. συνήπτετο δὲ τοῖς	ἀνθρωπίνοις	λογισμοῖς καὶ τὰ θεῖα δείματα
[10, 24]	αὐτὸν ὑψηλῷ χάρακι καὶ πύργοις	πυκνοῖς	περιλαβών, ἐπεὶ κάμνοντα ἔμαθε τῶν
[10, 50]	ἅπασιν ἐξῆν, ἀλλὰ τοῖς ὑπάτοις	μόνοις.	τὸ μέντοι τίμημα οὐκ ἐπὶ
[10, 28]	προγόνων παραλαβόντες ἢ τοῖς ἑαυτῶν	πόνοις	κτησάμενοι κατέσχομεν {ἀγαθά} οὐ μὴν
[10, 25]	πολεμίων κάλλιστον ἐκτήσατο τοῖς ἰδίοις	πόνοις,	οὐκ ἠξίωσε, φίλων τε καὶ
[10, 10]	Καίσωνα Κοίντιον ἡγεμόνα, ὃν ἐπὶ	φόνοις	πολιτῶν καὶ διαστάσει τῆς πόλεως
[10, 9]	εἶπον· ἐν ἐσχάτοις ἐστὶν ὑμῖν	κινδύνοις,	ὦ πολῖται, τὸ δημοτικόν· καὶ
[10, 1]	δὲ τὰ μὲν πολλὰ τοῖς	τρόποις	τῶν ἀρχόντων ἀριστίνδην ἀποδεικνυμένων ἐπὶ
[10, 44]	σπείρας ἐν τοῖς ἐπιτηδείοις ἑκάστους	τόποις,	τὸν δὲ Σίκκιον καλέσας λέγει·
[10, 43]	ἐπὶ προνομὴν ἀποστελλομένους ἢ χόρτον	ἵπποις	ἀνεκρούοντο καὶ τοῖς πρὸς ὑδρείαν
[10, 23]	αὐτοῖς ὁ καιρός, ἔνθα οὔθ´	ἵπποις	χιλὸν εὔπορον ἦν λαμβάνειν, ὄρεσι
[10, 28]	αὐτοῖς φρονεῖν. οὐ γὰρ ἤδη	βαρβάροις	μέν τισιν ἁλισκομένοις ὑπὸ τῶν
[10, 38]	πλείω λαβὼν ἢ στεφάνοις καὶ	φαλάροις	καὶ σκύλοις καὶ τοῖς ἄλλοις
[10, 24]	ἐγγὺς ἦν, ἵππους τ´ αὐτῷ	φαλάροις	κεκοσμημένους ἐκπρεπέσι προσῆγον καὶ πελέκεις
[10, 5]	λόγων φειδόμενος, ὧν βαρὺ τοῖς	ἐλευθέροις	ἀκούειν, οὔτ´ ἔργων ἀκολούθων τοῖς
[10, 1]	ἀναδιδασκόμενος, ὅτι πολιτειῶν κρατίστη τοῖς	ἐλευθέροις	ἐστὶν ἡ ἰσηγορία, καὶ κατὰ
[10, 7]	περιτυγχάνει Καίσων οὑτοσὶ κωμάζων σὺν	ἑτέροις	ἀγερώχοις μειρακίοις. καὶ οὗτοι τὸ
[10, 45]	ἀφίστασαι καὶ ἀποδιδράσκεις τὸν κίνδυνον,	ἑτέροις	εἰς τὸ ἔργον χρήσομαι. σὺ
[10, 3]	ἀπὸ τίνων ἀρξαμένων εἴκειν τοῖς	ἑτέροις	τὸ διάφορον παύσαιτο στασιάζον, οὐ
[10, 51]	κρατίστους νόμους καὶ μάλιστα τοῖς	ἡμετέροις	ἁρμόττοντας βίοις οἴσουσι δεῦρο. ἀφικομένων
[10, 54]	ἀρχαιρέσια πολλῷ τάχιον ἢ τοῖς	προτέροις	ἔθος ἦν ὑπάτους ἀπέδειξαν Ἄππιον
[10, 37]	ἀγῶνας αἰδούμενος τὰς ἐπὶ τοῖς	προτέροις	ἔργοις τιμὰς καὶ χάριτας ἀφανίσαι.
[10, 21]	προσιοῦσί τε ἀπήντησε καὶ θριάμβους	ἀμφοτέροις	καταγαγεῖν ἐψηφίσατο· καὶ πρὸς Αἰκανοὺς
[10, 35]	τῶν δημάρχων σώματα. τοῖς δὲ	χαριεστέροις	οὐδέτερον τούτων ἐφαίνετο καλῶς ἔχειν,
[10, 44]	τάξον ἀκολουθεῖν μοι σὺν τοῖς	πρεσβυτέροις.	οὐ γὰρ κλέψοντες τὸ χωρίον,
[10, 46]	ὑμᾶς ἄξω κατ´ ἄδηλον τοῖς	ἐχθροῖς	ὁδὸν καὶ πολλὰς ἐλπίδας ἔχω
[10, 49]	οὔτε θεραπευτικὸν οὔτε ἁρμόττοντα τοῖς	καιροῖς,	ἀλλ´ ὑψηλόν, καὶ ἐπὶ τῷ
[10, 40]	εἰς τὴν ἀγορὰν ἅμα τοῖς	ἑταίροις	τε καὶ πελάταις, ὅσοις ἂν
[10, 40]	τὴν ἐπιοῦσαν ἀποδείξας ἡμέραν τοῖς	κατηγόροις	τοῦ νόμου διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν.
[10, 3]	λόγον μὲν οὐδένα ἔτι τοῖς	κατηγόροις	τοῦ νόμου προέθεσαν, ἡμέραν δὲ
[10, 14]	καὶ χρεῶν ἄφεσιν ὑπισχνεῖσθαι τοῖς	ἀπόροις	τούς τε ἄλλους πολίτας, οἳ
[10, 24]	τι τῆς στρατιᾶς ἐπὶ τοῖς	μετεώροις	ἔταξεν, ὡς μήτε βοήθεια παραγένοιτο
[10, 6]	οὐδεμίαν ἐπιδέχεται· ὅστις ὑπὸ τοῖς	σοῖς	ἤθεσι τραφεὶς οὕτως οὖσι δημοτικοῖς
[10, 40]	τοῖς ἑταίροις τε καὶ πελάταις,	ὅσοις	ἂν ἕκαστοι πλείστοις δύνωνται. ἔπειτα
[10, 14]	Οὐολούσκους καὶ τῶν ἄλλων πλησιοχώρων	ὅσοις	ἂν ᾖ βουλομένοις ἀπηλλάχθαι τῆς
[10, 24]	ἔταξεν, ὡς μήτε βοήθεια παραγένοιτο	τοῖς	Αἰκανοῖς ἑτέρα μήτε τροφαί, τὴν
[10, 28]	ἀγαθῆς λόγος. ~Ὡς δὲ καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἅπασι ταῦτ´ ἐδόκει, καὶ
[10, 38]	καὶ φαλάροις καὶ σκύλοις καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἐπινικίοις κόσμοις ὑπερβαλόμενος, δι´
[10, 16]	ἐφῆκεν. ἐτάχθησαν δὲ καὶ ἐπὶ	τοῖς	ἄλλοις ἐρύμασιν ἡγεμόνες ὅσα τῆς
[10, 37]	δυνάμενοι. καὶ εἰ μὲν ἴσα	τοῖς	ἄλλοις ἡμῖν ταλαιπωρήσαντες, ὅτ´ αὐτὴν
[10, 13]	ἐκ τῆς πόλεως· καὶ πρὸς	τοῖς	ἄλλοις κακοῖς οὐδ´ ἀντειπεῖν αὐτοῖς
[10, 25]	σὺν αὐτῷ παραγενομένοις στρατιώταις καὶ	τοῖς	ἅμα Κοιντίῳ τῷ ταμίᾳ προαποσταλεῖσι.
[10, 21]	καταφρονήσει τοῦ ἀντιπάλου. παρακελευσάμενος δὲ	τοῖς	ἀμφ´ αὐτὸν ἀγαθοῖς ἀνδράσι γίνεσθαι
[10, 47]	ἀφελέσθαι τοῦ κατορθώματος. κοινωσάμενος δὲ	τοῖς	ἀμφ´ αὐτὸν ἣν εἶχε διάνοιαν,
[10, 1]	ἡ τοῦ δικαίου διάγνωσις, καὶ	τοῖς	ἀμφισβητοῦσι πρὸς ἀλλήλους ὑπὲρ ὁτουδήτινος
[10, 51]	περιείδετε ἀναρπασθέντας ὑπὸ τοῦ δήμου	τοῖς	ἀναγκαίοις εἴξαντες, οὐκέθ´ ὅμοια ἔγνωκα.
[10, 55]	ἑκόντες γὰρ ἀποστήσεσθαι τῆς ὑπατείας	τοῖς	ἀνθ´ αὑτῶν αἱρεθησομένοις, ἐὰν καὶ
[10, 2]	τῇ πόλει συμφορά. συνήπτετο δὲ	τοῖς	ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς καὶ τὰ θεῖα
[10, 40]	τὸ δὲ μὴ μεταδιδόναι λόγου	τοῖς	ἀντιλέξαι βουλομένοις οὔτε δίκαιον ἀπέφαινεν
[10, 14]	καλεῖν καὶ χρεῶν ἄφεσιν ὑπισχνεῖσθαι	τοῖς	ἀπόροις τούς τε ἄλλους πολίτας,
[10, 16]	{αὐτῶν} φακέλλους φρυγάνων καὶ παρὰ	τοῖς	ἀποτόμοις τῆς πέτρας βωμοὺς ἐγείροντες
[10, 13]	δόλος ὑπ´ αὐτῶν ὑφαίνετο ἐπὶ	τοῖς	ἀρίστοις ὑμῶν, καὶ τοῦτο τὸ
[10, 16]	ῥιπτουμένων ὀξεῖαι καὶ καρτεραὶ συνεργούντων	τοῖς	βλήμασι καὶ τῶν ἰδίων βαρῶν.
[10, 3]	προθέντες τὸν νόμον ἐξουσίαν ἔδοσαν	τοῖς	βουλομένοις αὐτοῦ κατηγορεῖν, ἀποδείξαντες τὴν
[10, 9]	καὶ μέγα τι κακὸν ἐν	τοῖς	γράμμασιν ἐνεῖναι γεγραμμένον μαντευομένου σιωπὴν
[10, 4]	ἀρχὴν παρὰ τῆς βουλῆς ἐλάβετε,	τοῖς	δ´ ἀδικουμένοις ἢ κατισχυομένοις τῶν
[10, 31]	δημάρχου τοῦτ´ ἐστὶ τὸ κράτος.	τοῖς	δ´ ἄρα πᾶσιν ἦν ταῦτα
[10, 43]	ὅσια εἶναι τὰ πρὸς θεούς,	τοῖς	δ´ ἐγκαταλείπουσι τοὺς ὑπάτους τἀναντία.
[10, 42]	τῶν ἀνδρῶν ἔδει συντελεῖσθαι δίκας.	τοῖς	δ´ ὑπάτοις καὶ τῶν ἄλλων
[10, 33]	ὑπάτοις ἡ τῶν πατρικίων νεότης,	τοῖς	δὲ δημάρχοις ὁ πένης καὶ
[10, 25]	ἅμα Κοιντίῳ τῷ ταμίᾳ προαποσταλεῖσι.	τοῖς	δὲ μετὰ Μηνυκίου τοῦ ὑπάτου
[10, 55]	ἐξουσίαν οὔπω παρειληφότες τὴν ἀρχήν,	τοῖς	δὲ περὶ Μενήνιον ὑπάτοις οὐχ
[10, 35]	δημαρχικὴν ἐξουσίαν ἐκ τοῦ φανεροῦ.	τοῖς	δὲ πλείοσιν ἐδόκει μὴ παραχωρεῖν
[10, 21]	καὶ τὰ λοιπὰ λάφυρα πωλεῖν·	τοῖς	δὲ στρατιώταις ἐσθῆτα καὶ τροφὰς
[10, 35]	ὑβρίσαντας τὰ τῶν δημάρχων σώματα.	τοῖς	δὲ χαριεστέροις οὐδέτερον τούτων ἐφαίνετο
[10, 51]	κίνδυνον πρόδηλον, ἔπειτα ἐγκαταλιπόντας ἐν	τοῖς	δεινοῖς μετανοεῖν, μήτε τῶν ἄλλων
[10, 60]	μέγα φρονεῖν τοὺς ὑπομένοντας συγκαταλύειν	τοῖς	δεκαδάρχοις τὴν τῆς πατρίδος ἐλευθερίαν,
[10, 19]	τοῦ θορύβου δικαστήριά τε ἀπεδίδου	τοῖς	δεομένοις ἐκ πολλῶν παρειλκυσμένα χρόνων,
[10, 1]	ἀρχαῖον οἱ βασιλεῖς αὐτῶν ἔταττον	τοῖς	δεομένοις τὰς δίκας, καὶ τὸ
[10, 42]	τε δῆμος ἀγριαινόμενος ἐπαύσατο, καὶ	τοῖς	δημάρχοις ἐδόκει τις ἀποδεδόσθαι μετρία
[10, 4]	τὰ νόμιμα; Ταῦτά τε δὴ	τοῖς	δημάρχοις ἔλεγον οἱ πρεσβύτεροι καὶ
[10, 42]	οἱ κράτιστοι παρακληθέντες ἐδόκει συγχωρεῖν	τοῖς	δημάρχοις ἐπιτελέσαι τὰς δίκας, ἵνα
[10, 13]	παρόντων ἐγένετο, καὶ οὐδὲ λόγου	τοῖς	δημάρχοις ἔτι μεταδόντες διέλυσαν τὸν
[10, 12]	ἑκάτερον ἦν, καὶ τὸ συγχωρεῖν	τοῖς	δημάρχοις ζητήσεις ἐφ´ ἑαυτῶν ποιεῖσθαι
[10, 9]	μὴ γένηται, ταῦτα ὡς ἀπηγγελμένα	τοῖς	δημάρχοις λεγόντων. ἔφη δ´ ὁ
[10, 15]	τὰ πράγματα τῆς πόλεως, συγχωρήσειν	τοῖς	δημάρχοις προθεῖναι τῷ πλήθει τὴν
[10, 31]	Ῥωμαίων, πολιτικὰ δέ τινα προσκρούσματα	τοῖς	δημάρχοις πρὸς τοὺς ὑπάτους συνέστη
[10, 54]	ὑπὲρ αὐτῶν σκοπεῖν, οὐδὲν ἔτι	τοῖς	δημάρχοις προσεῖχον, ἀλλὰ διακλέψαι τὸν
[10, 47]	δὲ μέχρις ἀγορᾶς ἐλθόντες ἐδήλωσαν	τοῖς	δημάρχοις τὰ γενόμενα, κἀκεῖνοι συναγαγόντες
[10, 30]	τὴν ὕπατον ἀρχὴν κωλύσας δοθῆναι	τοῖς	δημάρχοις τὴν κατὰ τῶν ἱππέων
[10, 34]	τε, ὅταν ἐκεῖνοι ψῆφον ἀναδῶσι	τοῖς	δημόταις, αὐτοὶ τὰ ὅπλα περιθήσειν
[10, 41]	διίστασθαι τε βουλομένοις κατὰ φυλὰς	τοῖς	δημόταις ἐμποδὼν ἐγίνοντο καὶ τὰ
[10, 42]	μεῖζον κωλυθέντες ἐξεργάσωνται κακόν, καὶ	τοῖς	δημόταις ἐπιτρέπειν ἀγριαινομένοις εἰς τὰ
[10, 31]	οὗτος πολίτευμα καινὸν ἀξιῶν ἀπομερισθῆναι	τοῖς	δημόταις τόπον εἰς οἰκιῶν κατασκευὰς
[10, 49]	καὶ εἰς οὐδὲν ἕτερον, καὶ	τοῖς	δημοτικοῖς ἡ πρὸς τὴν τιμωρίαν
[10, 50]	γὰρ ὑπελάμβανον πάντα τὰ ἐναντία	τοῖς	δημοτικοῖς φρονήσειν τε καὶ λέξειν
[10, 50]	τάξιν ἀποκρίνασθαι ἦν δὲ ἐν	τοῖς	διὰ μέσου κατά τε ἀξίωσιν
[10, 58]	ἑαυτὸν ἔχειν διὰ τὸν φθόνον	τοῖς	ἑαυτοῦ φίλοις συνηγωνίζετο φανερῶς. ἀποδείκνυταί
[10, 43]	ἐπὶ τὸν πόλεμον ἐξιέναι σὺν	τοῖς	ἑαυτῶν πελάταις, τῶν δ´ ἄλλων
[10, 29]	τοῦθ´ ὑμῖν, καὶ οὐκ ἀξιοῦτε	τοῖς	ἑαυτῶν πολίταις ταύτην συγχωρῆσαι τὴν
[10, 28]	παρὰ τῶν προγόνων παραλαβόντες ἢ	τοῖς	ἑαυτῶν πόνοις κτησάμενοι κατέσχομεν {ἀγαθά}
[10, 28]	τῆς πατρίδος ἀγῶνα, ὑμῖν δὲ	τοῖς	ἐγκαταλιποῦσι καὶ προδοῦσι τὸ κοινὸν
[10, 22]	τῷ μεταξὺ χρόνῳ γενομένου προσκρούσματος	τοῖς	ἔθνεσι, καὶ παραινούσης τῷ Κοιλίῳ
[10, 37]	φάλαρα δ´ ἐπίσημα πέντε πρὸς	τοῖς	εἴκοσιν, ὧν ἐννέα ἦσαν, οὓς
[10, 30]	τοῦ παρὰ πάντα τὸν χρόνον	τοῖς	εἰσηγήμασι τῶν δημοτικῶν, εἴ τινα
[10, 20]	προσαγγελλομένων οὐδεμίαν ἀναστροφὴν ἔτι ποιεῖσθαι	τοῖς	ἐκ τοῦ συνεδρίου ἐδόκει, ἀλλὰ
[10, 5]	οὔτε λόγων φειδόμενος, ὧν βαρὺ	τοῖς	ἐλευθέροις ἀκούειν, οὔτ´ ἔργων ἀκολούθων
[10, 1]	δημάρχων ἀναδιδασκόμενος, ὅτι πολιτειῶν κρατίστη	τοῖς	ἐλευθέροις ἐστὶν ἡ ἰσηγορία, καὶ
[10, 51]	περιεφρόνουν τὸ δημοτικόν, ἐπεὶ δὲ	τοῖς	ἐμαυτοῦ σωφρονισθεὶς κακοῖς μετὰ μεγάλων
[10, 50]	ἡμιόλιον θατέρου. ~Ταῦτα δὴ λογιζομένοις	τοῖς	ἐν ἀρχῇ ὑπάτοις πολὺ παρέστη
[10, 16]	μή τις ἔξωθεν ἐπέλθῃ στρατιὰ	τοῖς	ἔνδον ἐπίκουρος· ὑποψία γὰρ ἅπαντας
[10, 10]	καὶ συντρέχει τε καὶ συνᾴδει	τοῖς	ἔξωθεν ἐπιστελλομένοις τὰ ἐνθένδε μηνυόμενα,
[10, 19]	τε καὶ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον	τοῖς	ἐπὶ τὴν δικαιοδοσίαν ἀφικνουμένοις ἑαυτὸν
[10, 47]	ἀρετάς, ἀγανακτῶν δὲ καὶ νεμεσῶν	τοῖς	ἐπιβαλομένοις τοιούτων ἀνδρῶν ἐρημῶσαι τὴν
[10, 44]	τοὺς πεζοὺς κατὰ σπείρας ἐν	τοῖς	ἐπιτηδείοις ἑκάστους τόποις, τὸν δὲ
[10, 16]	μὴν ἔκαμνόν γε οἱ προσβάλλοντες	τοῖς	ἐρύμασιν, ἀλλὰ διεκαρτέρουν ἀναγκοφαγοῦντες τὰ
[10, 40]	ἕωθεν εἰς τὴν ἀγορὰν ἅμα	τοῖς	ἑταίροις τε καὶ πελάταις, ὅσοις
[10, 3]	καὶ ἀπὸ τίνων ἀρξαμένων εἴκειν	τοῖς	ἑτέροις τὸ διάφορον παύσαιτο στασιάζον,
[10, 53]	βαρεῖα καὶ δυσώδης προσπίπτουσα καὶ	τοῖς	ἔτι ἐρρωμένοις ἡ τοῦ πνεύματος
[10, 46]	δ´ ὑμᾶς ἄξω κατ´ ἄδηλον	τοῖς	ἐχθροῖς ὁδὸν καὶ πολλὰς ἐλπίδας
[10, 50]	τὸ μέντοι τίμημα οὐκ ἐπὶ	τοῖς	ζημιοῦσιν, ὁπόσον εἶναι δεῖ, κατέλιπον,
[10, 58]	ὀλίγου συντεθεῖσα χρόνου, καὶ ἐπὶ	τοῖς	ἤδη κεκυρωμένοις, ἵνα ἑκόντες τε
[10, 51]	τοὺς κρατίστους νόμους καὶ μάλιστα	τοῖς	ἡμετέροις ἁρμόττοντας βίοις οἴσουσι δεῦρο.
[10, 4]	ὑμῶν ἐπιφέρουσιν, οὔτε ἱερὰ προθύεται	τοῖς	θεοῖς πρὸ τῶν ἀρχαιρεσιῶν, ἃ
[10, 59]	παραλαβεῖν αὐτοὺς ἔδει τὴν ἀρχήν,	τοῖς	θεοῖς προθύσαντες ἃ νόμος ἱερὰν
[10, 17]	πόλεως ἐπιτελῶν, τοτὲ δὲ θυσίας	τοῖς	θεοῖς χαριστηρίους ἀποδιδούς, τοτὲ δ´
[10, 25]	ὃν ἀπὸ πολεμίων κάλλιστον ἐκτήσατο	τοῖς	ἰδίοις πόνοις, οὐκ ἠξίωσε, φίλων
[10, 5]	ἐπὶ τὴν ἀπολογίαν, ἀλλ´ ἠξίου	τοῖς	ἰδιώταις αὐτοῖς ὑπὲρ ὧν ᾐτιῶντο
[10, 3]	ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀποδειχθησομέναις ἀρχαῖς καὶ	τοῖς	ἰδιώταις ὅρους τῶν πρὸς ἀλλήλους
[10, 34]	αὐτοὶ τολμήσαντες ὁμόσε χωρεῖν σὺν	τοῖς	ἰταμωτάτοις τῶν δημοτικῶν· τάς τε
[10, 30]	ὕστερον ἀποδειχθησομένους, ὥστε μένειν ἐπὶ	τοῖς	καθεστηκόσιν, ἀλλὰ καὶ τὸν περὶ
[10, 49]	λόγον οὔτε θεραπευτικὸν οὔτε ἁρμόττοντα	τοῖς	καιροῖς, ἀλλ´ ὑψηλόν, καὶ ἐπὶ
[10, 53]	τῶν ἰατρῶν ἀρκούντων ἔτι βοηθεῖν	τοῖς	καμάτοις, οὔτε οἰκείων ἢ φίλων
[10, 1]	ἦν. ὡς δ´ ἐπαύσαντο μοναρχούμενοι,	τοῖς	κατ´ ἐνιαυτὸν ὑπατεύουσιν ἀνέκειτο τά
[10, 41]	πλούτῳ τε καὶ δόξῃ καὶ	τοῖς	κατὰ πόλεμον ἔργοις ἐπιφανεῖς· καὶ
[10, 40]	καὶ τὴν ἐπιοῦσαν ἀποδείξας ἡμέραν	τοῖς	κατηγόροις τοῦ νόμου διέλυσε τὴν
[10, 3]	χρόνου λόγον μὲν οὐδένα ἔτι	τοῖς	κατηγόροις τοῦ νόμου προέθεσαν, ἡμέραν
[10, 39]	οἱ νῦν ἄρχοντες ὑμῶν, ὅτι	τοῖς	κατισχυομένοις τῶν δημοτικῶν ἠξίουν βοηθεῖν,
[10, 30]	ἐλαττόνων, μίαν δὲ βοήθειαν εἶναι	τοῖς	κοινοῖς, ἣν Ἄππιον Κλαύδιον τὸν
[10, 27]	ἀπολείψεσθαι ἔφη, ἀλλ´ ἐν ἴσῳ	τοῖς	κράτιστα ἐρρωμένοις παρὼν ἀγωνιεῖσθαι, οὔτε
[10, 5]	ἐλευθέροις ἀκούειν, οὔτ´ ἔργων ἀκολούθων	τοῖς	λόγοις ἀπεχόμενος. οἱ μὲν οὖν
[10, 18]	καιρὸν ἐπιτήδεια. τούτοις καταπληξάμενος αὐτοὺς	τοῖς	λόγοις ἐπειδὴ κοσμιωτέρους εἶδε γεγονότας
[10, 6]	μὲν οὖν δῆμος ἥδετο πάνυ	τοῖς	λόγοις καὶ χαρίζεσθαι τὸ μειράκιον
[10, 13]	τούτων ἕτερος ἔσται καιρὸς ἐπιτηδειότερος	τοῖς	λόγοις, νυνὶ δὲ συντεμῶ τὸν
[10, 38]	ὅπλοις ἡ λαμπρότης, ἀλλ´ ἐν	τοῖς	λόγοις, οὐδὲ κατὰ τῶν ἐχθρῶν
[10, 57]	θεῖα ὡς νόμος ἐξηγησαμένων ἀνέδωκαν	τοῖς	λόχοις τὰς ψήφους. ἐπικυρώσαντος δὲ
[10, 24]	περὶ φιλίας {διαλεγόμενοι} ὁ δὲ	τοῖς	μὲν ἄλλοις Αἰκανοῖς ἔφη σπένδεσθαι
[10, 43]	πελάταις, τῶν δ´ ἄλλων πολιτῶν	τοῖς	μὲν βουλομένοις μετέχειν τῆς στρατείας
[10, 49]	καὶ λόγον αἰτησάμενον εἰπεῖν, ὅτι	τοῖς	μὲν δεομένοις πολλὴν οἶδε χάριν,
[10, 5]	ποιῶν ἐν τοῖς πολέμοις διετέλεσε,	τοῖς	μὲν ἰδιώταις ἐλευθερίαν κτώμενος, τῇ
[10, 33]	καὶ χειρῶν ἐπιβολαί. συνηγωνίζετο δὲ	τοῖς	μὲν ὑπάτοις ἡ τῶν πατρικίων
[10, 8]	ἄλλης εὐφροσύνης οὐδεμιᾶς ἑαυτῷ μεταδιδούς.	τοῖς	μέντοι δημάρχοις πολὺ τὸ παράλογον
[10, 38]	ἀφανῶς ἀνήρπασαν. τοιγάρτοι πολὺς ἐνέπεσε	τοῖς	μετὰ ταῦτα φόβος, καὶ οὐδεὶς
[10, 24]	μέν τι τῆς στρατιᾶς ἐπὶ	τοῖς	μετεώροις ἔταξεν, ὡς μήτε βοήθεια
[10, 60]	τοῖς τε πατρίοις ἐθισμοῖς καὶ	τοῖς	νεωστὶ γραφεῖσι νόμοις, οὔτε βουλῆς
[10, 46]	ἐξ ἀγροῦ ποθεν ἀπιόντα, ὃν	τοῖς	νεωτάτοις συλλαβεῖν κελεύσας ἡγεμόνα ποιεῖται
[10, 35]	δημάρχους παρενόμησαν, ἐὰν τὰ συγκεχωρημένα	τοῖς	νόμοις λαμβάνωσιν, οἳ κελεύουσιν ἢ
[10, 57]	βουλὴν συναγαγόντες οὐθενὸς ἔτι μεμφομένου	τοῖς	νόμοις προβούλευμα περὶ αὐτῶν ἐκύρωσαν.
[10, 13]	ὑμέτερα; αἱ δὲ δὴ συνᾴδουσαι	τοῖς	ξενικοῖς γράμμασι μηνύσεις παρὰ τῶν
[10, 45]	καὶ ὁ Σίκκιος δυσανασχετῶν ἐπὶ	τοῖς	ὀνείδεσιν· Οἶδα, φησίν, ὦ Ῥωμίλιε,
[10, 26]	τε οἱ νεωστὶ καταπολεμηθέντες ἐν	τοῖς	ὅπλοις αὖθις ἦσαν· καὶ οἱ
[10, 38]	οὐ γάρ ἐστιν αὐτῶν ἐν	τοῖς	ὅπλοις ἡ λαμπρότης, ἀλλ´ ἐν
[10, 18]	αὐτὸς ἔχειν ἔφη κρατουμένους ἅπαντας	τοῖς	ὅρκοις. εἰπὼν δὲ ταῦτα καὶ
[10, 34]	τῶν ὑπάτων τινὸς ψῆφον ἀναδιδόναι	τοῖς	ὄχλοις, ὥστε μηδὲ κατὰ τῶν
[10, 42]	ὑπάτοις καὶ τῶν ἄλλων πατρικίων	τοῖς	παραληφθεῖσιν εἰς τὸ συνέδριον ἔτυχον
[10, 48]	ἐπειδὴ πλέον μὲν οὐδὲν ἑώρων	τοῖς	πατρικίοις γινόμενον ἐκ τοῦ κωλύειν,
[10, 15]	ἠρεθισμένον τὸ δημοτικὸν ἐκπολεμῶσαι τελέως	τοῖς	πατρικίοις, εἶξαί τε συνεβούλευε τῷ
[10, 60]	ὁ νόμος ἦν, μὴ ἐξεῖναι	τοῖς	πατρικίοις πρὸς τοὺς δημοτικοὺς ἐπιγαμίας
[10, 34]	δημόταις, αὐτοὶ τὰ ὅπλα περιθήσειν	τοῖς	πατρικίοις. τοιούτων δὴ ῥηθέντων λόγων
[10, 24]	τὸ κάμνον μέρος ἀεὶ ἐπιβοηθούντων	τοῖς	πεζοῖς ἡσσηθεὶς ὁ Γράγχος κατακλείεται
[10, 27]	ὁ δῆμος, τοὺς πατρικίους ἅμα	τοῖς	πελάταις καθοπλισαμένους τῶν τ´ ἄλλων
[10, 42]	εἰς χρήματα ζημίας εὐδιόρθωτον ἐχούσης	τοῖς	πεπονθόσι τὴν συμφοράν· ὅπερ καὶ
[10, 15]	μέτρια καὶ εὐγνώμονα. ἐπειδὴ δὲ	τοῖς	πλείοσι τῶν ἐν τῷ συνεδρίῳ
[10, 46]	ἀμήχανον ἦν μὴ οὐ φανεροὺς	τοῖς	πολεμίοις γενέσθαι. ἐγὼ δ´ ὑμᾶς
[10, 36]	πεσεῖν καὶ τὸν ἀετὸν ὑπὸ	τοῖς	πολεμίοις γενέσθαι, τὸν αὐτὸν τρόπον
[10, 44]	Ἡμεῖς μέν, ὦ Σίκκιε, μαχούμεθα	τοῖς	πολεμίοις ἐνθάδε, σὺ δ´ ἐν
[10, 21]	ὑπ´ αὐτὸν τὸν ὄρθρον ἐπιφαίνεται	τοῖς	πολεμίοις ἐστρατοπεδευκόσιν ἐν πεδίῳ καὶ
[10, 36]	τὰς ἑαυτῶν πράξεις, ἃς ἐν	τοῖς	πολέμοις ἀπεδείξαντο, προφερομένων καὶ ἀγανακτούντων,
[10, 6]	καὶ ἀντιπαρεξέτασον αὐτῷ τὰς ἐν	τοῖς	πολέμοις ἀριστείας· καὶ ὑμῶν ὅσοι
[10, 5]	ὧν ἅπαντας εὖ ποιῶν ἐν	τοῖς	πολέμοις διετέλεσε, τοῖς μὲν ἰδιώταις
[10, 21]	μὲν ὑποτελοῦντας μηθέν, ἐν δὲ	τοῖς	πολέμοις συμμαχίαν ἀποστέλλοντας ὁσηνδήποτε, ὥσπερ
[10, 59]	ἢ δούλων γινόμενον, ἥκιστα φαίνηται	τοῖς	πολίταις ἐπαχθές. ~Τοῦτο δὴ θεασαμένοις
[10, 12]	πόλιν, ὅταν ἤδη πιστὰ εἶναι	τοῖς	πολλοῖς δόξῃ δόξει δὲ διὰ
[10, 53]	νόσου. ὅσον μὲν οὖν χρόνον	τοῖς	πολλοῖς ἐλπίδος τι ὑπῆν ὡς
[10, 42]	αὐτοῖς ἰδιώτας, ὧν κολαζομένων ἔμελλε	τοῖς	πολλοῖς τῶν πολιτῶν ἐλάττων ἔσεσθαι
[10, 40]	τοὺς μηδὲν ἴσως καὶ δικαίως	τοῖς	πολλοῖς φρονοῦντας τοῦ ταράττειν πάλιν
[10, 42]	δημοτικῶν ἐσκόπουν, ὅ τι χρήσονται	τοῖς	πράγμασι, κοινὸν μὲν τοῦτο καὶ
[10, 42]	δεινὰ τοῦτον τὸν τρόπον χρησαμένων	τοῖς	πράγμασιν αὐτῶν διελέλυτο. ~Μετ´ οὐ
[10, 11]	ἐχθρούς. οὐδενὸς μέντοιγε, ὦ βουλή,	τοῖς	πράγμασιν ὡς τάχους δεῖ. ὁ
[10, 31]	αὐτὸ δοκῇ, μήτε ἐναντιωθῆναί τινα	τοῖς	πραττομένοις, ὅς´ ἂν αἱ πλείους
[10, 22]	ὁ Γράγχος οὐδ´ εἰς λόγους	τοῖς	πρεσβευταῖς ἐρχόμενος, ὡς ἐν ἀσχολίαις
[10, 23]	ἠξίου διὰ ταχέων. κἀκεῖνος ἐπιτρέψας	τοῖς	πρεσβευταῖς τὸν χάρακα φυλάττειν αὐτὸς
[10, 23]	Φαβίῳ καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν	τοῖς	πρεσβυτάτοις, ὅ τι χρὴ ποιεῖν.
[10, 31]	γ´ ἐπὶ τῆς ὀργῆς, ἀλλὰ	τοῖς	πρεσβυτάτοις τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου
[10, 44]	ἐπιλέκτων τάξον ἀκολουθεῖν μοι σὺν	τοῖς	πρεσβυτέροις. οὐ γὰρ κλέψοντες τὸ
[10, 48]	βλάβας δὲ ἰδίας καὶ συμφορὰς	τοῖς	προθυμότατα ὑπὲρ αὐτῶν ἀγωνιζομένοις. μάλιστα
[10, 43]	ἢ χόρτον ἵπποις ἀνεκρούοντο καὶ	τοῖς	πρὸς ὑδρείαν καταβαίνουσιν αἰφνιδίως ἐπετίθεντο,
[10, 54]	προθέντες ἀρχαιρέσια πολλῷ τάχιον ἢ	τοῖς	προτέροις ἔθος ἦν ὑπάτους ἀπέδειξαν
[10, 37]	λοιποὺς ἀγῶνας αἰδούμενος τὰς ἐπὶ	τοῖς	προτέροις ἔργοις τιμὰς καὶ χάριτας
[10, 26]	ἐξουσίας ἐκώλυον, ὥσπερ καὶ ἐν	τοῖς	πρότερον ἐποίουν ἔτεσιν, ἐνιστάμενοι ταῖς
[10, 23]	ὁδόν. ἐκ δὲ τούτου συνεβεβήκει	τοῖς	Ῥωμαίοις οὐχ ὃν ἐβούλοντο ἐκλέξασθαι
[10, 22]	ἀξιοῦσα, τί παθόντες Αἰκανοὶ πολεμοῦσι	τοῖς	Ῥωμαίων συμμάχοις, φιλίας τ´ αὐτοῖς
[10, 2]	τ´ ἦσαν συμβαλεῖν· ἐν δὲ	τοῖς	Σιβυλλείοις εὑρέθη χρησμοῖς, ὅτι πολεμίων
[10, 6]	συγγνώμην οὐδεμίαν ἐπιδέχεται· ὅστις ὑπὸ	τοῖς	σοῖς ἤθεσι τραφεὶς οὕτως οὖσι
[10, 2]	προσπετόμεναι πτηνῶν ὅσαι εἰσὶν ἀγέλαι	τοῖς	στόμασιν ἥρπαζον, τὰ δ´ ἐπὶ
[10, 21]	ἐφόδου. ἐφεὶς δὲ καὶ ταῦτα	τοῖς	στρατιώταις διαρπάζειν ὁ Φάβιος καὶ
[10, 21]	στρατοπέδου κατὰ πολλὴν εὐπέτειαν ἐπιτρέψας	τοῖς	στρατιώταις τὰ χρήματα ὠφελεῖσθαι καὶ
[10, 54]	ἅπαντας ἡγεῖσθαι τὴν πόλιν ἄρξαι	τοῖς	συμπολιτευομένοις. οὐ μέντοι καὶ διέμεινέ
[10, 24]	τῷ ἡγεμόνι τῶν πολεμίων καὶ	τοῖς	σὺν ἐκείνῳ βουλεύσασι τὴν ἀπόστασιν
[10, 30]	λέγειν ὅτου δέονται, ὀλίγα διαλεχθεὶς	τοῖς	συνάρχουσιν ὁ Οὐεργίνιος, ἐπὶ τῆς
[10, 17]	ὑπεργαζόμενος εἰς σποράν, αὐτὸς ἀκολουθῶν	τοῖς	σχίζουσι τὴν νειὸν βοιδίοις ἀχίτων,
[10, 53]	τοῦ πνεύματος ἀποφορὰ ταχείας ἔφερε	τοῖς	σώμασι τὰς τροπάς, πίνεσθαί τε
[10, 24]	Αἰκανοῖς ἔφη σπένδεσθαι καὶ διδόναι	τοῖς	σώμασι τὴν ἄδειαν τά τε
[10, 20]	καθ´ ὁμολογίαν παραδοῦναι τὸ φρούριον,	τοῖς	σώμασιν αὐτοῖς ἄδειαν αἰτησαμένους καὶ
[10, 28]	ἢ οὐχ ὑμῖν, ὦ Οὐεργίνιε,	τοῖς	τὰ καλὰ ταῦτα πολιτευομένοις; ἡμῖν
[10, 11]	τ´ οὐκ ἂν ὀρθῶς ποιοῖτε	τοῖς	τὰ ὅμοια ἀξιοῦσι καθ´ ἡμῶν
[10, 35]	μὲν οὖν ἐδόκει καὶ μάλιστα	τοῖς	ταραχωδεστάτοις ἀπιέναι πάλιν ἐκ τῆς
[10, 42]	ἀποδεδόσθαι μετρία καὶ πολιτικὴ βοήθεια,	τοῖς	τε ἀνδράσι τὰς οὐσίας οἱ
[10, 49]	ποιῆσαί μοι δοκεῖ, ἀλλ´ ἵνα	τοῖς	τε πατρικίοις ἐλάττων ἡ περὶ
[10, 60]	ἐπέστη χρόνος, πολλὰ χαίρειν φράσαντες	τοῖς	τε πατρίοις ἐθισμοῖς καὶ τοῖς
[10, 25]	πάντα διελέσθαι κατὰ λόχους ἐπέτρεψε	τοῖς	τε σὺν αὐτῷ παραγενομένοις στρατιώταις
[10, 21]	ἀναστροφὴν ἔτι δοὺς κλίμακας προσέφερε	τοῖς	τείχεσι καὶ κριοῖς ἐξέκοπτε τὰς
[10, 37]	συνελὼν εἴπω, μάχας μὲν ἐν	τοῖς	τετταράκοντα ἔτεσιν, ἐν οἷς διατελῶ
[10, 31]	τὸ πολίτευμα εἰσάγων ὁ δήμαρχος	τοῖς	τότε ὑπάτοις καὶ τῇ βουλῇ
[10, 1]	τούτων δὲ τὰ μὲν πολλὰ	τοῖς	τρόποις τῶν ἀρχόντων ἀριστίνδην ἀποδεικνυμένων
[10, 20]	τὴν πόλιν ἐξ ἐφόδου μνησικακοῦντες	τοῖς	Τυσκλάνοις, ὅτι τῇ Ῥωμαίων πόλει
[10, 21]	καὶ ζυγὸν ὑποστάντας. ~Ἀποδοὺς δὲ	τοῖς	Τυσκλάνοις τὴν πόλιν Φάβιος περὶ
[10, 54]	μετὰ τοῦτο προσῄεσαν οἱ δήμαρχοι	τοῖς	ὑπάτοις ἀξιοῦντες ἀποδεῖξαι κατὰ τὸ
[10, 46]	ἄλλη τῶν Ῥωμαίων φάλαγξ ἅμα	τοῖς	ὑπάτοις ἀπὸ τῆς διώξεως ἀνέστρεφεν
[10, 35]	δῆμον συνάξουσι καὶ ζημίαν ἐπιβαλοῦσι	τοῖς	ὑπάτοις ἀργυρικήν, διέλυσαν τὴν ἐκκλησίαν.
[10, 44]	πολλάκις εἰς μάχην. ~Ταῦθ´ ὁρῶσι	τοῖς	ὑπάτοις ἐδόκει μηκέτι διατρίβειν τὸν
[10, 41]	οἱ δὲ προθυμότατα συλλαβέσθαι δόξαντες	τοῖς	ὑπάτοις ἐκ τριῶν οἰκιῶν ἦσαν,
[10, 18]	ὀμωμόκασι τὸν στρατιωτικὸν ὅρκον, ἀκολουθήσειν	τοῖς	ὑπάτοις ἐφ´ οὓς ἂν καλῶνται
[10, 47]	καὶ ἡ δύναμις ἡ παραταξαμένη	τοῖς	ὑπάτοις ἠναγκάσθη φυγεῖν· ἠξίου τε
[10, 11]	τινες ἐκ τῶν δημοτικῶν ἐπὶ	τοῖς	ὑπάτοις καὶ τῇ βουλῇ συστάντες
[10, 9]	πόλεμος εἰσῆλθε, καὶ τὰ πραχθέντα	τοῖς	ὑπάτοις κατὰ τὸν τότε ἀγῶνα.
[10, 50]	γὰρ οὐχ ἅπασιν ἐξῆν, ἀλλὰ	τοῖς	ὑπάτοις μόνοις. τὸ μέντοι τίμημα
[10, 21]	τὴν δύναμιν. τούτοις ἡ βουλὴ	τοῖς	ὑπάτοις προσιοῦσί τε ἀπήντησε καὶ
[10, 47]	ἦσαν, καὶ ὁ Σίκκιος μνησικακῶν	τοῖς	ὑπάτοις τῆς ἐπὶ τὸν θάνατον
[10, 53]	οὐκ ἔχοντες πολλοὺς μὲν ἐν	τοῖς	ὑπονόμοις τῶν στενωπῶν φέροντες ἐρρίπτουν
[10, 16]	ἀποδειξάμενοι. ἐγένετο δ´ ἡ προσβολὴ	τοῖς	φρουρίοις πανταχόθεν· οἱ μὲν γὰρ
[10, 20]	μὲν ὕπατοι βοηθεῖν ᾤοντο δεῖν	τοῖς	φυγάσι κατὰ τάχος καὶ τὴν
[10, 23]	περικλειομένου τοῦ τόπου ψιλοῖς καὶ	δυσβάτοις,	οὔθ´ ἑαυτοῖς τροφὰς ἐκ τῆς
[10, 53]	ἰατρῶν ἀρκούντων ἔτι βοηθεῖν τοῖς	καμάτοις,	οὔτε οἰκείων ἢ φίλων τἀναγκαῖα
[10, 54]	τοῦτο προσῄεσαν οἱ δήμαρχοι τοῖς	ὑπάτοις	ἀξιοῦντες ἀποδεῖξαι κατὰ τὸ ψήφισμα
[10, 46]	τῶν Ῥωμαίων φάλαγξ ἅμα τοῖς	ὑπάτοις	ἀπὸ τῆς διώξεως ἀνέστρεφεν ἐπὶ
[10, 35]	συνάξουσι καὶ ζημίαν ἐπιβαλοῦσι τοῖς	ὑπάτοις	ἀργυρικήν, διέλυσαν τὴν ἐκκλησίαν. ἐπεὶ
[10, 44]	εἰς μάχην. ~Ταῦθ´ ὁρῶσι τοῖς	ὑπάτοις	ἐδόκει μηκέτι διατρίβειν τὸν πόλεμον.
[10, 41]	δὲ προθυμότατα συλλαβέσθαι δόξαντες τοῖς	ὑπάτοις	ἐκ τριῶν οἰκιῶν ἦσαν, Ποστόμιοι
[10, 18]	τὸν στρατιωτικὸν ὅρκον, ἀκολουθήσειν τοῖς	ὑπάτοις	ἐφ´ οὓς ἂν καλῶνται πολέμους,
[10, 33]	ἐπιβολαί. συνηγωνίζετο δὲ τοῖς μὲν	ὑπάτοις	ἡ τῶν πατρικίων νεότης, τοῖς
[10, 47]	ἡ δύναμις ἡ παραταξαμένη τοῖς	ὑπάτοις	ἠναγκάσθη φυγεῖν· ἠξίου τε αὐτοὺς
[10, 31]	εἰσάγων ὁ δήμαρχος τοῖς τότε	ὑπάτοις	καὶ τῇ βουλῇ προσῄει δεόμενος
[10, 11]	ἐκ τῶν δημοτικῶν ἐπὶ τοῖς	ὑπάτοις	καὶ τῇ βουλῇ συστάντες πράττωσι
[10, 42]	ἔδει συντελεῖσθαι δίκας. τοῖς δ´	ὑπάτοις	καὶ τῶν ἄλλων πατρικίων τοῖς
[10, 9]	εἰσῆλθε, καὶ τὰ πραχθέντα τοῖς	ὑπάτοις	κατὰ τὸν τότε ἀγῶνα. οἱ
[10, 50]	οὐχ ἅπασιν ἐξῆν, ἀλλὰ τοῖς	ὑπάτοις	μόνοις. τὸ μέντοι τίμημα οὐκ
[10, 55]	ἀρχήν, τοῖς δὲ περὶ Μενήνιον	ὑπάτοις	οὐχ ὅπως ἐναντιώσονται πράσσουσι τὰ
[10, 50]	δὴ λογιζομένοις τοῖς ἐν ἀρχῇ	ὑπάτοις	πολὺ παρέστη δέος καὶ τοῦ
[10, 21]	δύναμιν. τούτοις ἡ βουλὴ τοῖς	ὑπάτοις	προσιοῦσί τε ἀπήντησε καὶ θριάμβους
[10, 47]	καὶ ὁ Σίκκιος μνησικακῶν τοῖς	ὑπάτοις	τῆς ἐπὶ τὸν θάνατον ἀποστολῆς
[10, 38]	ὑπατείαις κεκοσμημένον, δυσὶ δὲ θριάμβοις	λαμπροτάτοις,	τοσαύτην δὲ δεινότητα περί τε
[10, 35]	οὖν ἐδόκει καὶ μάλιστα τοῖς	ταραχωδεστάτοις	ἀπιέναι πάλιν ἐκ τῆς πόλεως
[10, 23]	καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν τοῖς	πρεσβυτάτοις,	ὅ τι χρὴ ποιεῖν. ἐπεὶ
[10, 31]	ἐπὶ τῆς ὀργῆς, ἀλλὰ τοῖς	πρεσβυτάτοις	τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου παραιτουμένοις
[10, 46]	ἀγροῦ ποθεν ἀπιόντα, ὃν τοῖς	νεωτάτοις	συλλαβεῖν κελεύσας ἡγεμόνα ποιεῖται τῆς
[10, 34]	τολμήσαντες ὁμόσε χωρεῖν σὺν τοῖς	ἰταμωτάτοις	τῶν δημοτικῶν· τάς τε ἀρχὰς
[10, 9]	μαντευομένου σιωπὴν προκηρύξαντες εἶπον· ἐν	ἐσχάτοις	ἐστὶν ὑμῖν κινδύνοις, ὦ πολῖται,
[10, 4]	ἀναιρέσεως ἐξουσίαν ἔχετε; οὐκ ἐπὶ	ῥητοῖς	μὲν δικαίοις ταύτην τὴν ἀρχὴν
[10, 15]	μέλλοντα τὸν δῆμον ὑπομένειν ἐπὶ	ῥητοῖς	τισι καὶ διωρισμένοις ἐπὶ τὸ
[10, 30]	καὶ βαρύτερος. οὐ γὰρ ἐπὶ	ῥητοῖς	τισι παραλήψεσθαι τὴν ἀρχὴν τοὺς
[10, 60]	τοὺς λοιποὺς συγγράψαντες νόμους ἐν	δέλτοις	δυσὶ καὶ ταύτας ταῖς πρότερον
[10, 57]	ἀγράφων ἐθισμῶν προὔθηκαν ἐν δέκα	δέλτοις	τῷ βουλομένῳ σκοπεῖν, δεχόμενοι πᾶσαν
[10, 40]	καὶ πελάταις, ὅσοις ἂν ἕκαστοι	πλείστοις	δύνωνται. ἔπειτα τοὺς μὲν περὶ
[10, 13]	ὑπ´ αὐτῶν ὑφαίνετο ἐπὶ τοῖς	ἀρίστοις	ὑμῶν, καὶ τοῦτο τὸ δίκτυον
[10, 24]	ὡς πολεμίοις χρήσασθαι, ἐκέλευσέ τε	αὐτοῖς	ἄγειν τοὺς ἄνδρας δεδεμένους. ὑπομενόντων
[10, 57]	νόμων καὶ τῶν παρὰ σφίσιν	αὐτοῖς	ἀγράφων ἐθισμῶν προὔθηκαν ἐν δέκα
[10, 20]	παραδοῦναι τὸ φρούριον, τοῖς σώμασιν	αὐτοῖς	ἄδειαν αἰτησαμένους καὶ ζυγὸν ὑποστάντας.
[10, 10]	τῆς ὑπουργίας. κἀκεῖνος ὑπέσχηται στρατιὰν	αὐτοῖς	Αἰκανῶν καὶ Οὐολούσκων ἄξειν ἐπίκουρον,
[10, 31]	ἢ γνώμην ἀγορεύειν οὐκ ἐξῆν	αὐτοῖς,	ἀλλ´ ἦν τῶν ὑπάτων τοῦτο
[10, 21]	φεύγοντες. ὁ δ´ ὕπατος οὐδεμίαν	αὐτοῖς	ἀναστροφὴν ἔτι δοὺς κλίμακας προσέφερε
[10, 13]	τοῖς ἄλλοις κακοῖς οὐδ´ ἀντειπεῖν	αὐτοῖς	ἀξιοῦσιν οὐθένα ὑμῶν, ἀλλ´ εἰς
[10, 20]	κατὰ τάχος καὶ τὴν πόλιν	αὐτοῖς	ἀποδιδόναι, ἀντέπραττον δὲ οἱ δήμαρχοι
[10, 36]	θανάτου κακίων ὁ λοιπὸς ἂν	αὐτοῖς	βίος ἦν, αἴτιος ἐγενόμην φανερῶς,
[10, 42]	ἐπίφθονον μηδέν, ἵνα μὴ τοῦτ´	αὐτοῖς	γένηται σωτηρίας αἴτιον, ἀλλὰ τὰς
[10, 27]	τῆς ἐξόδου ποιησαμένους. συμβήσεσθαι γὰρ	αὐτοῖς	δυεῖν καλῶν ἔργων καὶ δικαίων
[10, 47]	ὁ Σίκκιος τήν τε νίκην	αὐτοῖς	ἐδήλωσε καὶ τὸν τρόπον τοῦ
[10, 58]	ταῦτα μὲν ἐν κοινῷ σκοπουμένοις	αὐτοῖς	ἐδόκει, ἰδίᾳ δὲ οἱ πρωτεύοντες
[10, 15]	πρὸς τοὺς εἰσεληλυθότας· ἅπαντα γὰρ	αὐτοῖς	ἐδόκει μεστὰ εἶναι πολέμου. ἡμέρας
[10, 59]	ἀπόρρητα τῷ πλήθει συνθήκας σφίσιν	αὐτοῖς	ἔθεντο περὶ μηδενὸς ἀλλήλοις ἐναντιοῦσθαι,
[10, 54]	τοὺς ἄνδρας μεγάλας ὑποτείνοντες ἐλπίδας	αὐτοῖς,	εἰ τὰ τοῦ δήμου πράγματα
[10, 15]	μηδ´ οὕτως ἀξιόχρεως ἡ δύναμις	αὐτοῖς	εἶναι δοκῇ, Λατίνους τε καὶ
[10, 9]	ἐπεὶ δὲ καιρὸς ἐπιτήδειος ἔδοξεν	αὐτοῖς	εἶναι πράττειν τὰ βεβουλευμένα, πλασάμενοι
[10, 12]	ὑμεῖς τ´ ἀναγκασθείητε παρὰ γνώμην	αὐτοῖς	εἶξαι, καὶ ὁ δῆμος ἅπαντα
[10, 24]	δὲ ταῦτα τῶν Αἰκανῶν τελευταῖον	αὐτοῖς	ἐκεῖνο προσέταξεν· ἐπειδὴ Τύσκλον πόλιν
[10, 34]	λόγον. ὡς δ´ οὐ προσεῖχον	αὐτοῖς	ἐκεῖνοι τὸν νοῦν, ἐπὶ τὴν
[10, 8]	τὸν νόμον· ὥστ´ οὐθὲν ἔτι	αὐτοῖς	ἐξεγένετο διαπράξασθαι δαπανηθέντος εἰς ταῦτα
[10, 13]	δικαίᾳ χρήσομαι, διδάσκων ὡς οὐδὲν	αὐτοῖς	ἐπικρέμαται δεινόν, ὅτι μὴ κακοὶ
[10, 60]	θρασυτάτους τῶν νέων καὶ σφίσιν	αὐτοῖς	ἐπιτηδειοτάτους. τὸ μὲν οὖν ἐκ
[10, 24]	τ´ ἐλάμβανεν εὐπρεπεστέραν καὶ ὑπαντήσων	αὐτοῖς	ἐπορεύετο. ὡς δ´ ἐγγὺς ἦν,
[10, 33]	ἔλεγον ἀποθήσεσθαι, εἰ μή τις	αὐτοῖς	ἔσται παρὰ τοῦ δήμου βοήθεια.
[10, 55]	νέαν ἀρχήν, ὡς οὐκ ἐξὸν	αὐτοῖς	ἑτέρους ἄρχοντας ὑπατικὴν ἐξουσίαν παραληψομένους
[10, 12]	οὕτως ἅπαν τὸ δημοτικὸν ἠγριωμένον	αὐτοῖς	ἕτοιμον ἡμῖν εἰς ἃ βουλόμεθα
[10, 60]	τὰς οὐσίας ἀδίκως. ἵνα δ´	αὐτοῖς	εὐπρεπῶς τὰ γινόμενα ἔχῃ παράνομα
[10, 60]	τὸ ἀσφαλὲς οὐκ ἐνῆν ἄλλως	αὐτοῖς	ἔχειν, καὶ ἐγένετο σὺν χρόνῳ
[10, 43]	ἡ μὲν βουλὴ τοὺς ὑπάτους	αὐτοῖς	ἐψηφίσατο βοηθεῖν ἀμφοτέρους, οἱ δ´
[10, 39]	περὶ τὴν ψηφοφορίαν ἀκοσμούντων, δείξατε	αὐτοῖς	ἣν ἔχει τὸ ἀρχεῖον ἰσχύν.
[10, 42]	τὴν δίκην, ἀλλὰ τοὺς ὑπηρετοῦντας	αὐτοῖς	ἰδιώτας, ὧν κολαζομένων ἔμελλε τοῖς
[10, 13]	ὅσοι δὲ κακοήθεις ἦσαν ἐν	αὐτοῖς	καὶ μεταβολῆς ἀεὶ δεόμενοι, τοῦ
[10, 19]	ἀποθέσθαι τὴν ἀρχήν, ὡς ἐναντιωσόμενον	αὐτοῖς	καὶ παύσοντα τῶν καινῶν πολιτευμάτων,
[10, 21]	ὁρίων αὐτὸν ὑποδεχομένῃ. παραταξάμενος δὲ	αὐτοῖς	καὶ πολλοὺς μὲν φονεύσας, τοὺς
[10, 13]	ὑμεῖς οἱ τὰ πρῶτα ἐπιτρέψαντες	αὐτοῖς	καὶ τὸ ἀνόητον τῆς ἀρχῆς
[10, 41]	δ´ ἄλλου δήμου τὸ ἑπόμενον	αὐτοῖς	{καὶ τὸ κατ´ ἄλλα καὶ
[10, 58]	ἑκόντες τε καὶ ἄκοντες ἐν	αὐτοῖς	μένοιεν, ἐδόκει {δέ} τινος ἀρχῆς
[10, 35]	ἀρχή, ἀλλ´ εἰς τοὺς συναγωνιζομένους	αὐτοῖς	μεταφέρειν τὴν ὀργήν, καὶ τὰς
[10, 4]	καθήπτοντο λέγοντες, ὡς οὐκ ἐπιτρέψουσιν	αὐτοῖς	νόμους εἰσηγεῖσθαι καὶ τούτους ἀπροβουλεύτους.
[10, 23]	εἰς στρατοπεδείαν, ἀλλ´ ὃν ἔδωκεν	αὐτοῖς	ὁ καιρός, ἔνθα οὔθ´ ἵπποις
[10, 52]	ἀποστερῶν τοὺς θεούς, ἃ δίδωσιν	αὐτοῖς	ὁ νόμος· καὶ ἐποίησεν οὕτως.
[10, 22]	τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις, φιλίας τ´	αὐτοῖς	ὀμωμοσμένης νεωστὶ καὶ οὐδενὸς ἐν
[10, 42]	ἔπραξαν ὑφέξοντας δίκας· ἐγκαλεῖν δ´	αὐτοῖς,	ὅτι τῶν ἱερῶν νόμων, οὓς
[10, 16]	παντὸς μάλιστα ἐφοβοῦντο. ἐπικουρικὸν δὲ	αὐτοῖς	οὐδὲν ἔφθασε παρὰ τῶν συμμάχων
[10, 16]	τὰς χειροποιήτους ὁδούς. ἦν δ´	αὐτοῖς	οὔτε τοῦ πλήθους, ᾧ παρὰ
[10, 28]	εἰς νοῦν ἦλθε μήτε γυναικῶν	αὐτοῖς	παραχωρῆσαι μήτε παίδων μήτε πόλεων,
[10, 3]	διάφορον παύσαιτο στασιάζον, οὐ μικρὰν	αὐτοῖς	παρεῖχεν ἀπορίαν. οἱ μὲν γὰρ
[10, 1]	κατασχόντων, ἕως ὁ τῆς ἀρχῆς	αὐτοῖς	παρέλθῃ χρόνος. ~Τότε δ´ αὐτὸ
[10, 15]	ἑαυτῶν σώμασι καὶ τῶν συνόντων	αὐτοῖς	πελατῶν ὁπλισαμένους, καὶ εἴ τι
[10, 10]	δημοτῶν ἄλλους {τοὺς} ἐναντιωθέντας ποτὲ	αὐτοῖς	περὶ ἐλευθερίας ἢ τὸ λοιπὸν
[10, 47]	μετρίως ἤνεγκεν, ἣ οὔτ´ ἐψηφίσατο	αὐτοῖς	πομπὴν θριάμβων οὔτε ἄλλο τι
[10, 48]	κινδύνευμα ἐν ἐλαφρῷ ἐποιοῦντο, ὑπισχνουμένων	αὐτοῖς	πρεσβυτέρων τε καὶ νέων οὐκ
[10, 22]	Λατίνους ἐστράτευσαν, ὡς οὐ γενομένων	αὐτοῖς	πρὸς ἐκείνους ὁμολογιῶν περὶ φιλίας.
[10, 35]	συνθήκας ἔλυσαν ἐκεῖνοι τὰς γενομένας	αὐτοῖς	πρὸς τὸν δῆμον, καταλύοντες τὴν
[10, 15]	εἴ τι ἄλλο πλῆθος ἐθελούσιον	αὐτοῖς	συναρεῖται τοῦ πολέμου, μετὰ τούτων
[10, 26]	ἰσηγορίας εἰσέφερον, ὅ τε δῆμος	αὐτοῖς	συνελάμβανε πολλοὺς κατὰ τῆς βουλῆς
[10, 57]	ἐξέτασιν. ἐπειδὴ δ´ ἀποχρώντως ἐφαίνετο	αὐτοῖς	τὰ γραφέντα ἔχειν, πρῶτον μὲν
[10, 15]	χρόνον ἐν ἰσηγορίᾳ πολιτεύεσθαι, συνελευθερῶμεν	αὐτοῖς	τὴν πατρίδα· εἰ δὲ οὐθὲν
[10, 21]	ἐκ τῶν ἀγρῶν αἰφνιδίου γενηθείσης	αὐτοῖς	τῆς ἐφόδου. ἐφεὶς δὲ καὶ
[10, 22]	ταύτην λαλεῖτε τὴν φηγόν· δείξας	αὐτοῖς	τινα πλησίον πεφυκυῖαν. ~Ῥωμαῖοι δὲ
[10, 55]	ἤδη κεκυρωμένων ὑπάτων, οὐδὲν ἐμποδὼν	αὐτοῖς	τὸ καθ´ ἑαυτοὺς ἔσεσθαι. ἑκόντες
[10, 42]	διελθὼν λόγους. ἔδοξε δ´ οὖν	αὐτοῖς	τὸ μὲν ἄλλο πλῆθος τῶν
[10, 28]	δημάρχων καὶ τοῦ δήμου προσέχοντος	αὐτοῖς	τὸν νοῦν παρελθὼν πάλιν ὁ
[10, 34]	τοῦ δήμου βοήθεια. ~Συναγανακτοῦντος δ´	αὐτοῖς	τοῦ πλήθους ἐκάλουν τοὺς ὑπάτους
[10, 5]	ἀπολογίαν, ἀλλ´ ἠξίου τοῖς ἰδιώταις	αὐτοῖς	ὑπὲρ ὧν ᾐτιῶντο πα– θεῖν
[10, 9]	μὲν ἐκ παρασκευῆς ἃ παρηγγέλλετο	αὐτοῖς	ὑπὸ τῶν δημάρχων κατὰ συστροφὰς
[10, 26]	τῶν χρημάτων ὅσα δύναμις ἦν	αὐτοῖς	φέρειν συσκευασάμενοι κατὰ σπουδήν, πρὶν
[10, 28]	ἐχθρῶν γένηται, φρονήσουσιν ἃ προσῆκεν	αὐτοῖς	φρονεῖν. οὐ γὰρ ἤδη βαρβάροις
[10, 10]	ὁμολογίας. ὁρῶντες δέ, ὅτι ξενικῆς	αὐτοῖς	χειρὸς εἰς τὰ πράγματα δεῖ
[10, 20]	ἢ τῶν συμμάχων, ὡς πολεμίοις	αὐτοῖς	χρῆσθαι. εἰξάντων δὲ καὶ τῶν
[10, 57]	ἐπειδὴ βραχὺς ὁ τῆς ἀρχῆς	αὐτοῖς	χρόνος ὁ λειπόμενος ἦν, συναγαγόντες
[10, 12]	ἐπιτελέσασθαι νῦν ὑμῶν τε ἐναντιουμένων	αὐτοῖς	ὡς πρότερον καὶ τοῦ δήμου
[10, 23]	τόπου ψιλοῖς καὶ δυσβάτοις, οὔθ´	ἑαυτοῖς	τροφὰς ἐκ τῆς πολεμίας συγκομίζειν,
[10, 35]	ἀναβαλόμενοι τὰ πράγματα καὶ δόντες	ἑαυτοῖς	χρόνον εἰς ἀμείνω λογισμὸν αὐτοί
[10, 37]	ὑμῶν, τοσαύτας δὲ μάχας ἀγωνισάμενος,	τοσούτοις	δὲ τετιμημένος ἀριστείοις, ὁ μηδένα
[10, 12]	συγχωρῶ καί φημι δίκαια εἶναι,	τούτοις	ἀντιλέξων ἀνέστην, καὶ τί βούλεταί
[10, 5]	οὖν πατρίκιοι τίμιον αὐτὸν ἐπὶ	τούτοις	εἶχον καὶ μένειν παρὰ τὰ
[10, 12]	οὐδεμίαν εὕρισκον, δι´ ἧς ἑκάτερον	τούτοις	ἔσται, πολλὰ δὲ βουλεύματα πειράζοντες
[10, 18]	δεομένους ἀφεθῆναι τῆς στρατείας, ἐπὶ	τούτοις	ἔφη χαριεῖσθαι τὰς ἀναπαύλας τῶν
[10, 21]	αὐτὸς ἐπ´ οἴκου τὴν δύναμιν.	τούτοις	ἡ βουλὴ τοῖς ὑπάτοις προσιοῦσί
[10, 58]	αὐτῇ. εὐδοκιμῶν δ´ ἐφ´ ἅπασι	τούτοις	καὶ δοκῶν κράτιστος εἶναι βασιλέων
[10, 18]	εἰς ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐπιτήδεια.	τούτοις	καταπληξάμενος αὐτοὺς τοῖς λόγοις ἐπειδὴ
[10, 37]	τῶν αὐτοκρατόρων ἐτιμήθην· πρὸς δὲ	τούτοις	ὀγδοήκοντα μὲν καὶ τρεῖς χρυσοῦς
[10, 29]	εἰσφέρετε καινούς. ~Ταῦτα καὶ πολλὰ	τούτοις	ὅμοια εἰπὼν παρεστήσατο τοὺς πρεσβυτάτους
[10, 3]	τυράννων ἔθη. ταῦτα καὶ πολλὰ	τούτοις	ὅμοια παρ´ ἑκατέρων ἐπὶ πολλὰς
[10, 2]	διάνοιαν ἀνθρώπων, καὶ πάντα ὅσα	τούτοις	ὅμοια συνέπιπτεν, εὑρίσκετο καὶ πάλαι
[10, 12]	δημάρχων, ἀκούσατέ μου. οὐκ ἐνῆν	τούτοις	οὐδέν, ὧν ἐν τῷ παρελθόντι
[10, 10]	εἰς τὸν δῆμον ἐξενεγκεῖν, ὑμῖν	πρώτοις	ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον ἀπαγγεῖλαι διέγνωμεν
[10, 39]	αὐτῶν λήψεσθε δίκας ταῖς γοῦν	ψήφοις,	ἐν αἷς μόναις ἔξεστιν ὑμῖν
[10, 49]	ἀδικεῖν οὕτως, ὥστε πάσαις ταῖς	ψήφοις	τῶν φυλῶν ἁλῶναι τὸν ἄνδρα.
[10, 22]	παθόντες Αἰκανοὶ πολεμοῦσι τοῖς Ῥωμαίων	συμμάχοις,	φιλίας τ´ αὐτοῖς ὀμωμοσμένης νεωστὶ
[10, 17]	ψηφοφορίαν τάξεως τρισὶ γὰρ ἦσαν	λόχοις	πλείους οἱ διενέγκαντες τὴν ψῆφον
[10, 57]	ὡς νόμος ἐξηγησαμένων ἀνέδωκαν τοῖς	λόχοις	τὰς ψήφους. ἐπικυρώσαντος δὲ καὶ
[10, 60]	φρονεῖν τοὺς ὑπομένοντας συγκαταλύειν τοῖς	δεκαδάρχοις	τὴν τῆς πατρίδος ἐλευθερίαν, τοῦτο
[10, 42]	δῆμος ἀγριαινόμενος ἐπαύσατο, καὶ τοῖς	δημάρχοις	ἐδόκει τις ἀποδεδόσθαι μετρία καὶ
[10, 4]	νόμιμα; Ταῦτά τε δὴ τοῖς	δημάρχοις	ἔλεγον οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ
[10, 42]	κράτιστοι παρακληθέντες ἐδόκει συγχωρεῖν τοῖς	δημάρχοις	ἐπιτελέσαι τὰς δίκας, ἵνα μή
[10, 13]	ἐγένετο, καὶ οὐδὲ λόγου τοῖς	δημάρχοις	ἔτι μεταδόντες διέλυσαν τὸν σύλλογον.
[10, 12]	ἦν, καὶ τὸ συγχωρεῖν τοῖς	δημάρχοις	ζητήσεις ἐφ´ ἑαυτῶν ποιεῖσθαι περὶ
[10, 9]	γένηται, ταῦτα ὡς ἀπηγγελμένα τοῖς	δημάρχοις	λεγόντων. ἔφη δ´ ὁ μέν
[10, 33]	τῶν πατρικίων νεότης, τοῖς δὲ	δημάρχοις	ὁ πένης καὶ ἀργὸς ὄχλος.
[10, 8]	οὐδεμιᾶς ἑαυτῷ μεταδιδούς. τοῖς μέντοι	δημάρχοις	πολὺ τὸ παράλογον ἐγένετο τῆς
[10, 15]	πράγματα τῆς πόλεως, συγχωρήσειν τοῖς	δημάρχοις	προθεῖναι τῷ πλήθει τὴν περὶ
[10, 31]	πολιτικὰ δέ τινα προσκρούσματα τοῖς	δημάρχοις	πρὸς τοὺς ὑπάτους συνέστη πάλιν,
[10, 54]	αὐτῶν σκοπεῖν, οὐδὲν ἔτι τοῖς	δημάρχοις	προσεῖχον, ἀλλὰ διακλέψαι τὸν λοιπὸν
[10, 47]	μέχρις ἀγορᾶς ἐλθόντες ἐδήλωσαν τοῖς	δημάρχοις	τὰ γενόμενα, κἀκεῖνοι συναγαγόντες ἐκκλησίαν
[10, 30]	ὕπατον ἀρχὴν κωλύσας δοθῆναι τοῖς	δημάρχοις	τὴν κατὰ τῶν ἱππέων τῶν
[10, 7]	Καίσων οὑτοσὶ κωμάζων σὺν ἑτέροις	ἀγερώχοις	μειρακίοις. καὶ οὗτοι τὸ μὲν
[10, 14]	τε αὐτὸν ἐπαγομένη καὶ πλανῶσα	ἐλπίς,	ὡς οὐθενὸς ἀτυχήσοντα τῶν προσδοκωμένων,
[10, 58]	Φάβιος ὁ καλούμενος Οὐιβολανὸς ὁ	τρὶς	ὑπατεύσας, ἀνὴρ ἀνεπίληπτος εἰς τόδε
[10, 38]	ἐπιφανεστέρα δὲ καὶ μείζων ἡ	πατρίς;	μᾶλλον δὲ τὸ δέκατον ἐπιδειξάτω
[10, 47]	τὰ πραχθέντα ἀκοῦσαι. οἱ δὲ	μέχρις	ἀγορᾶς ἐλθόντες ἐδήλωσαν τοῖς δημάρχοις
[10, 11]	ὑφ´ ἡμῶν τῶν δημάρχων γίνεσθαι.	χωρὶς	γὰρ τοῦ δικαίου καὶ ἀκριβεστάτας
[10, 20]	διὰ τῶν πυλῶν οἱ ἔνδον,	χωρὶς	ἢ ὅσοι ὑπὸ νόσων ἢ
[10, 32]	δὲ ἄλλα, ὅσα ἦν δημόσια,	χωρὶς	ὠνῆς τὸν δῆμον παραλαβόντα διελέσθαι.
[10, 2]	τοῦ πρὸς τοὺς ἀλλοεθνεῖς πολέμου	στάσις	ἐμφύλιος, ἣν χρῆν ἀρχομένην ἐξελαύνοντας
[10, 43]	μὲν οὖν τις καὶ τότε	στάσις	ἐναντιουμένων τῇ καταγραφῇ τῶν δημάρχων
[10, 33]	πραγμάτων. ἥ τε γὰρ πολιτικὴ	στάσις	ἤδη μεμαράνθαι δοκοῦσα ὑπὸ τῶν
[10, 14]	ἀτυχήσοντα τῶν προσδοκωμένων, ἡ πολιτικὴ	στάσις	ἦν, δι´ ἣν οὔτε φιλίαν
[10, 9]	παρήγαγεν ἐντὸς τείχους ἡ πολιτικὴ	στάσις,	ὡς οἵ τε Σιβύλλειοι χρησμοὶ
[10, 12]	τίς ἡ τοῦδε τοῦ πράγματος	ὑπόθεσίς	ἐστι καὶ τί τὸ βούλευμα
[10, 11]	γὰρ κίνδυνος ὀξύς, καὶ ἡ	μέλλησις	τῆς ἀσφαλείας ἄωρος ἐν οὐ
[10, 16]	πολλοῖς καταστήσαντες πολέμοις εἶχον, οὐδεμία	ὄνησις	πρὸς ὀρθίους βιαζομένοις σκοπάς. οὐ
[10, 51]	ὦ βουλή, ὁσάκις ἐνέστη τις	ἀμφισβήτησις	καὶ φιλονεικία πρὸς τὸν δῆμον,
[10, 58]	δεκαδαρχίαν ἦν ἡ τῶν δημάρχων	κατάλυσις,	ὃ παντὸς μάλιστα ἐβούλοντο. ταῦτα
[10, 1]	ἔργα καὶ ἡ τοῦ δικαίου	διάγνωσις,	καὶ τοῖς ἀμφισβητοῦσι πρὸς ἀλλήλους
[10, 9]	λεγόντων. ἔφη δ´ ὁ μέν	τις	Αἰκανοὺς καὶ Οὐολούσκους ὑποδεξαμένους Καίσωνα
[10, 51]	δ´, ὦ βουλή, ὁσάκις ἐνέστη	τις	ἀμφισβήτησις καὶ φιλονεικία πρὸς τὸν
[10, 37]	καὶ οὐδ´ ἐξελεγχόμενοι μεθίενται αὐτῶν,	τίς	ἂν ἀνάσχοιτο; ~Ἐπεὶ φέρε πρὸς
[10, 11]	ἐπὶ τῷ δήμῳ συνιστάμενον; καὶ	τίς	ἂν τοὺς ταῦτα λέγοντας ὑγιαίνειν
[10, 43]	τοῦ νόμου εἰσφερόντων λόγον αἰφνιδίως	τις	ἀπαγγελεῖσα πολεμίων ἔφοδος ἐπὶ τὴν
[10, 31]	συγκαλεῖν. ἐπεὶ δὲ τῶν ῥαβδούχων	τις	ἀπήλασε τὸν ὑπηρέτην κελευσθεὶς ὑπὸ
[10, 9]	τὴν Ῥώμην ἐλαύνειν· ὁ δέ	τις	ἀπὸ κοινῆς γνώμης τῶν πατρικίων
[10, 42]	ἐπαύσατο, καὶ τοῖς δημάρχοις ἐδόκει	τις	ἀποδεδόσθαι μετρία καὶ πολιτικὴ βοήθεια,
[10, 28]	τῶν ἐχθρῶν ἐσόμεθα· εἰ δέ	τις	ἄρα ἐνέστηκε δαίμων καὶ ἐναντιοῦται
[10, 28]	τῶν ἔργων ἐλπίδας· καὶ εἴ	τις	ἄρα θεὸς ἐπισκοπεῖ τοὺς καλοὺς
[10, 33]	ἀρχὴν ἔλεγον ἀποθήσεσθαι, εἰ μή	τις	αὐτοῖς ἔσται παρὰ τοῦ δήμου
[10, 43]	τὴν δὲ πόλιν, ἐὰν μή	τις	γένηται ταχεῖα ἐπικουρία, φθάσουσιν ἐντὸς
[10, 13]	ὑπισχνεῖσθε, ἀλλ´ οὐ πάλαι λέγετε;	τίς	δ´ ὁ τὰ γράμματα κομίσας
[10, 46]	ὄρους ἦγεν. ἔπειτα ἦν γάρ	τις	δρυμὸς ὕλην βαθεῖαν ἔχων εἰς
[10, 33]	αἱρεθέντες, οὐχ ἁπλοῦς, ἀλλὰ ποικίλος	τις	ἐγένετο καὶ μεγάλων μεστὸς πραγμάτων.
[10, 45]	τῶν πολεμίων ἀποθανεῖν, ἐπειδὴ κἀγώ	τις	ἔδοξα εἶναι τῶν ἀξιούντων ἐλεύθερα
[10, 26]	τῆς βουλῆς μάτην ἀναλισκομένων, ἑτέρα	τις	εἰσαχθεῖσα ὑπὸ τῶν δημάρχων ἐπὶ
[10, 14]	ταραχῇ τῆς πόλεως οὔσης ἀνήρ	τις	ἐκ τοῦ Σαβίνων ἔθνους πατέρων
[10, 12]	ἤδη. ~Ταῦτ´ εἰπόντος αὐτοῦ πολλή	τις	ἔκπληξις κατέσχε τὸ συνέδριον καὶ
[10, 33]	παραλαβόντες κατ´ εὐχὰς μὲν εἴ	τις	ἔξωθεν ἐπανασταίη πόλεμος ἐλάμβανον· ἡσυχαζόντων
[10, 16]	τειχῶν διὰ φυλακῆς ἔχειν, μή	τις	ἔξωθεν ἐπέλθῃ στρατιὰ τοῖς ἔνδον
[10, 44]	ἀξιόμαχός ἐστιν, ὡς εἰκάσειεν ἄν	τις,	ἐπὶ τῷ ἐρυμνῷ τοῦ τόπου
[10, 12]	ταῦτα λέγειν. τί οὖν, εἴ	τις	ἔροιτό με, παθών, ἃ συγχωρῶ
[10, 9]	δημοτικόν· καὶ εἰ μὴ θεῶν	τις	εὔνοια προείδετο τῶν ἄδικα πάσχειν
[10, 12]	περὶ αὐτῶν λόγους. φέρε δή,	τίς	ἡ τοῦδε τοῦ πράγματος ὑπόθεσίς
[10, 31]	μὲν τοῦ ἀρχείου, δραστήριος δέ	τις	ἦν ἀνὴρ καὶ ὡς Ῥωμαῖος
[10, 8]	Τεβέριος ποταμοῦ, ἐν ᾧ ταπεινή	τις	ἦν καλύβη, γεωργῶν αὐτόθι μετὰ
[10, 2]	ἄδηλον ἅπασιν ἦν, ὅτι μεγάλη	τις	καὶ ἀνήκεστος ἐξ ἐκείνης τῆς
[10, 43]	τὰ ὅπλα. ἐγένετο μὲν οὖν	τις	καὶ τότε στάσις ἐναντιουμένων τῇ
[10, 54]	πλείων δημοσίᾳ συνωνηθείς, ὁ δέ	τις	καὶ ὑπ´ ἰδιωτῶν ἐμπόρων κομιζόμενος.
[10, 54]	τὸν ἕτερον αὐτῶν Μενήνιον ἀρρωστία	τις	καταλαβοῦσα χρόνιος. ἤδη δέ τινες
[10, 44]	ὀλίγη δὲ πάνυ καὶ φαύλη	τις	οὖσα τύχῃ, πρὸς πολλῷ πλείονα
[10, 9]	χρόνον τῶν δημοτικῶν· ὁ δέ	τις	οὐχ ἅπαντας εἶναι τοὺς πατρικίους
[10, 54]	τιμῆς καὶ δυναστείας. εἰσῆλθε γάρ	τις	τὸν Ἄππιον ἐπιθυμία ξένην ἀρχὴν
[10, 36]	πολλοὺς διελθόντες λόγους ἐκάλουν, εἴ	τις	τῷ νόμῳ συναγορεύειν βούλεται τῶν
[10, 4]	δ´ οὖν καὶ πρότερον ἦν	τις	ὑμῖν δύναμις, ἣν οὐκ ἐκ
[10, 38]	τι τούτων ἐγὼ ψεύδομαι, δειξάτω	τις	ὑμῖν τῶν σεμνῶν τούτων παρελθών,
[10, 29]	βλάβος, τῷ δὲ δήμῳ τιμή	τις	ὑπάρξει καὶ φιλανθρωπία. ~Εἰπόντος δὲ
[10, 49]	οὐκ ἂν ἀγαπήσειεν τυχὼν χάριτος,	ἥτις	αὐτὸν ἀφελεῖται τὸ πρὸς τὸ
[10, 15]	οὐθὲν ἠξίου δεῖσθαι τοιαύτης συμμαχίας,	ἥτις	οὐχ ἑκούσιος, ἀλλ´ ἐπὶ μισθῷ
[10, 4]	κοινῶν παρὰ τὰ ἴδια κέρδη	φροντὶς	ἦν, παίοντες ὥσπερ ἀνδράποδα ἀνεῖργον
[10, 15]	κεκρατημένα τῆς πόλεως φρούρια καὶ	ὅστις	ἦν ὁ κατέχων ἀνὴρ τοὺς
[10, 6]	παραίτησιν ἢ συγγνώμην οὐδεμίαν ἐπιδέχεται·	ὅστις	ὑπὸ τοῖς σοῖς ἤθεσι τραφεὶς
[10, 46]	λαμπρότατα ἔργα ἀποδειξάμενος Σίκκιος ἦν,	ὅς,	ἐπειδὴ τέλος ἑώρα τὰ τῶν
[10, 32]	τῶν ὑπάτων ὁ νόμος ἐκυρώθη,	ὅς	ἐστιν ἐν στήλῃ χαλκῇ γεγραμμένος,
[10, 57]	παράσημα τῆς ὑπατικῆς εἶχεν ἐξουσίας,	ὃς	βουλήν τε συνεκάλει καὶ δόγματα
[10, 5]	πρὸς ἅπαντας ἐπιεικείας βίου τε,	ὃς	ἐμαρτυρεῖτο αὐτῷ πάσης καθαρὸς διαβολῆς,
[10, 40]	περὶ νόμου τῆς ζητήσεως γινομένης,	ὃς	ἔμελλε κρείττονα ποιήσειν τὴν δίκην
[10, 36]	ἀνεκομισάμην καὶ τὸν στρατοπεδάρχην ἔσωσα·	ὃς	ἐμοὶ τῆς τότε βοηθείας χάριν
[10, 5]	τε περὶ λόγους κεχρημένος ἀγαθῇ·	ὃς	ἐν τῷ τότε χρόνῳ πολὺς
[10, 44]	τὸν καιρὸν ταμιεύων ἐκεῖνος ἦν·	ὃς	ἐπειδὴ τὰ σημεῖα ἐκέλευσεν ἀρθῆναι
[10, 31]	βουλὴν Ἰκιλλίου τὴν πεῖραν εἰσηγησαμένου,	ὃς	ἡγεῖτο μὲν τοῦ ἀρχείου, δραστήριος
[10, 28]	τί τῷ δήμῳ ταῦτ´ ἐπιτιμῶ,	ὃς	οὐδέποτε πονηρὸς ἑκὼν ἐγένετο, μᾶλλον
[10, 47]	ὀρθῶς ἐφαίνετο, καὶ οὐδεὶς ἦν	ὃς	οὐκ ἐθαύμαζε τῆς τε φρονήσεως
[10, 49]	τοῦ μειρακίου μαρτυρήσαντος οὐδεὶς ἦν	ὃς	οὐκ ἔπασχέ τι πρὸς τὴν
[10, 16]	πρὸς ἁπάντων ὡμολόγητο, τὸν ὕπατον·	ὃς	οὐκ ὀλίγα τραύματα λαβὼν οὐδ´
[10, 31]	τὴν περίμετρον, ἐμπεριεχόμενος τῇ πόλει,	ὃς	οὐχ ἅπας τότε ᾠκεῖτο, ἀλλ´
[10, 54]	τῇ σπάνει τῆς τροφῆς ὁ	λαὸς	χέρσου τῆς γῆς ἀφειμένης διὰ
[10, 29]	τῇ βουλῇ μὲν οὐδὲν ἔσται	βλάβος,	τῷ δὲ δήμῳ τιμή τις
[10, 38]	πολὺς ἐνέπεσε τοῖς μετὰ ταῦτα	φόβος,	καὶ οὐδεὶς ἔτι τὸ κινδύνευμα
[10, 41]	ἔπαινος, οὔτε ὁ τῶν ἀντιπραττόντων	θόρυβος.	ἀγανακτούντων δὲ τῶν ὑπάτων καὶ
[10, 24]	τὴν παρεμβολὴν διαπορευόμενοι, καθάπερ ὁ	στρατηγὸς	ἐκέλευσε, διὰ τοῦ Ῥωμαίων χάρακος
[10, 57]	διοικούσης ἅπαντα ἡγεμονίας σώφρονος, ἧς	ἀρχηγὸς	Ἄππιος εἶναι ἐδόκει. καὶ τὸν
[10, 22]	ὑμῖν πρὸς ἐμὲ περὶ τούτων	λόγος,	ἀλλὰ πρὸς ταύτην λαλεῖτε τὴν
[10, 0]	~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ	ΛΟΓΟΣ	ΔΕΚΑΤΟΣ. ~Μετὰ δὲ τούτους ὀλυμπιὰς
[10, 12]	καὶ τί βούλεταί μου ὁ	λόγος,	ἐγὼ νὴ Δία φράσω πρὸς
[10, 30]	σφόδρα ἐκίνησε τοὺς πολλοὺς ὁ	λόγος.	ἔπειτα μετήγαγεν αὐτοὺς ὁ Κοίντιος
[10, 41]	παριόντων οὐθενὸς ἐξάκουστος ἦν ὁ	λόγος	ὑπὸ τοῦ θορύβου τε καὶ
[10, 27]	ἐλευθερίας τε καὶ δόξης ἀγαθῆς	λόγος.	~Ὡς δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις
[10, 42]	πολλοῖς τῶν πολιτῶν ἐλάττων ἔσεσθαι	λόγος,	ὥσπερ ὁ Σίκκιος ὑπετίθετο· περὶ
[10, 33]	δὲ δημάρχοις ὁ πένης καὶ	ἀργὸς	ὄχλος. ἐκείνην μὲν οὖν τὴν
[10, 48]	τῶν ἀγρῶν ὁ χερνήτης καὶ	αὐτουργὸς	ὄχλος, καὶ προσνεμηθεὶς τῷ κατὰ
[10, 53]	ἀγρῶν· καὶ οὐχ ἥκιστα ὁ	γεωργὸς	ἐπόνησεν ὄχλος ἀναπιμπλάμενος, καὶ προβάτων
[10, 53]	δὲ τῆς ὀγδοηκοστῆς καὶ δευτέρας	ὀλυμπιάδος,	ἣν ἐνίκα στάδιον Λύκος Θεσσαλὸς
[10, 5]	ἐξ ἐπιβουλῆς συγκείμενα κατὰ τοῦ	παιδὸς	ἀποδεικνύς· ὅσα δ´ οὐκ ἐνῆν
[10, 32]	Αὐεντίνῳ κομίσαντες εἰς τὸ τῆς	Ἀρτέμιδος	ἱερόν. κυρωθέντος δὲ τοῦ νόμου
[10, 22]	οὐδὲν κακὸν πεπόνθατε, ἀρχῆς καὶ	τυραννίδος	ἕνεκα, Αἰκανοῖς δ´ οὐ συγχωρεῖτε
[10, 38]	ὥσπερ οὐ συνελευθερωθέντες ἀπὸ τῆς	τυραννίδος	ὑφ´ ἡμῶν, ἀλλὰ κατὰ κληρονομίαν
[10, 45]	χάρακος, ἢ μὴ τυχὼν τῆς	ἐλπίδος	εὐγενῶς ἀποθανεῖν. ὑμᾶς δ´, ὦ
[10, 8]	πολὺ τὸ παράλογον ἐγένετο τῆς	ἐλπίδος.	οὐ γὰρ ὅπως ἐπαύσατο ἡ
[10, 53]	μὲν οὖν χρόνον τοῖς πολλοῖς	ἐλπίδος	τι ὑπῆν ὡς τοῦ θεοῦ
[10, 28]	κωλύσον ἄρασθαι τὸν ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	ἀγῶνα, ὑμῖν δὲ τοῖς ἐγκαταλιποῦσι
[10, 27]	συνάρασθαι τοῦ καλλίστου ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	ἀγῶνος, χωρεῖν προθύμως ἐπὶ τὸν
[10, 49]	μήτε ψυχῆς ἄνδρα ὑπατικὸν μήτε	πατρίδος	ἀποστεροῦσιν. Ῥωμιλίου δὲ καταδικασθέντος οὐ
[10, 43]	τῆς στρατείας ἐπὶ σωτηρίᾳ τῆς	πατρίδος	γινομένης ὅσια εἶναι τὰ πρὸς
[10, 38]	τινα ἡμῶν ἀφιέναι περὶ τῆς	πατρίδος	ἐλευθέραν οὐδὲ διᾶραι τὸ στόμα,
[10, 60]	συγκαταλύειν τοῖς δεκαδάρχοις τὴν τῆς	πατρίδος	ἐλευθερίαν, τοῦτο θαυμαστὸν ἅπασιν εἶναι
[10, 36]	ἐξ οὗ στρατεύομαι περὶ τῆς	πατρίδος,	τριακοστὸν δ´ ἐξ οὗ στρατιωτικῆς
[10, 28]	κράτιστον θάνατον αἱρησόμεθα περὶ τῆς	πατρίδος.	ὑμεῖς δὲ αὐτοῦ μένοντες οἰκουρεῖτε
[10, 56]	ἀπεδείχθησαν ἐν ἀρχαιρεσίαις ὑπὸ τῆς	λοχίτιδος	ἐκκλησίας Ἄππιος μὲν Κλαύδιος καὶ
[10, 50]	πρῶτον μὲν οὖν ἐπὶ τῆς	λοχίτιδος	ἐκκλησίας νόμον ἐκύρωσαν, ἵνα ταῖς
[10, 46]	ταχεῖα καὶ εὐεπίφορος ἐπ´ αὐτὸν	ὁδός.	ἐν ᾧ δὲ ταῦτ´ ἐγίνετο
[10, 23]	ἀπῆγε προσωτέρω, τῶν πολεμίων ἐκ	ποδὸς	ἑπομένων, βουλόμενος αὐτοὺς εἰς τοιαῦτα
[10, 43]	λόγον αἰφνιδίως τις ἀπαγγελεῖσα πολεμίων	ἔφοδος	ἐπὶ τὴν τῶν Τυσκλάνων πόλιν,
[10, 15]	ἀτίμων καὶ καταχρέων τὸ ἴδιον	κέρδος	ἀντὶ τοῦ κοινῇ συμφέροντος ἀλλαξαμένων,
[10, 13]	τοῦ μὲν ἐξετάζειν τἀληθὲς ἢ	ψεῦδος	οὐκ εἶχον πρόνοιαν, ἀφορμὴν δὲ
[10, 12]	δόξῃ δόξει δὲ διὰ τὸ	δέος	ἐπιστολὰς μηχανησώμεθα πολλῶν παρόντων ἡμῖν
[10, 48]	ἀγωνιζομένοις. μάλιστα δ´ αὐτοὺς εἰς	δέος	ἤγαγεν ἡ τῶν ὑπατευσάντων τὸν
[10, 22]	πόλεμος ἐπεγένετο τῇ πόλει, καὶ	δέος	ἦν, μὴ τὴν ἀρχὴν ἀφαιρεθῶσιν,
[10, 15]	τέλος εἰλήφει τὰ πράγματα μέγα	δέος	καὶ πολλὴν ταραχὴν Ῥωμαίοις παρασχόντα.
[10, 50]	ἐν ἀρχῇ ὑπάτοις πολὺ παρέστη	δέος	καὶ τοῦ μὴ ταὐτὰ παθεῖν
[10, 60]	σημεῖον ἐνομίζετο εἶναι, πολὺ παρειστήκει	δέος,	ὥσπερ ἔφην, ἀπολωλεκέναι νομίζουσι τὴν
[10, 28]	ἐλπίδας· καὶ εἴ τις ἄρα	θεὸς	ἐπισκοπεῖ τοὺς καλοὺς καὶ δικαίους
[10, 40]	τότ´ ἀνθούντων ἐδίδασκον αὐτούς, ὡς	κωλυτέος	εἴη σφίσιν ὁ νόμος, λόγοις
[10, 13]	καὶ ὅτι ἀληθῆ ταῦτ´ ἐστί,	βραχέος	μοι πάνυ δεῖ λόγου. φέρε
[10, 49]	ἀρετὴν καὶ τὰ πολέμια πάνυ	ἀγαθός·	Σπόριος Οὐεργίνιος ἦν ὄνομα αὐτῷ.
[10, 54]	πολλῷ τάχιον ἢ τοῖς προτέροις	ἔθος	ἦν ὑπάτους ἀπέδειξαν Ἄππιον Κλαύδιον
[10, 8]	τῶν δημάρχων οἱ πλείους πονηρὸν	ἔθος	οὐκ ἀξιοῦντες εἰς τὴν πόλιν
[10, 59]	πρότερον. κατελύθη γὰρ εὐθὺς τὸ	ἔθος	τοῦτο μετὰ τὴν ἐκβολὴν τῶν
[10, 42]	τοῦ τιμήματος πηλίκον ἔσται τὸ	μέγεθος,	ἐπιμελῆ ποιούμενοι ζήτησιν. οἱ μὲν
[10, 20]	πατρίους ἀγῶνας Αἰκανῶν ἄνδρες ἐπίλεκτοι	πλῆθος	ἀμφὶ τοὺς ἑξακισχιλίους ὁπλισμῷ τ´
[10, 17]	τῇ κεφαλῇ πῖλον. ἰδὼν δὲ	πλῆθος	ἀνθρώπων εἰς τὸ χωρίον εἰσιόντων
[10, 15]	ὁπλισαμένους, καὶ εἴ τι ἄλλο	πλῆθος	ἐθελούσιον αὐτοῖς συναρεῖται τοῦ πολέμου,
[10, 18]	στρατοῦ ποιεῖσθαι καταγραφήν, συναγαγὼν τὸ	πλῆθος	εἰς ἐκκλησίαν εἶπεν, ὅτι πάντες
[10, 17]	ἀγῶσι καὶ θέαις ἀναλαμβάνων τὸ	πλῆθος	εἰς εὐπαθείας. ὡς δ´ αἱ
[10, 3]	δήμαρχοι ἀπέστησαν· συναγαγόντες δὲ τὸ	πλῆθος	εἰς τὴν ἐκκλησίαν ὑπέσχοντο τῷ
[10, 43]	ἐγένετο. τῶν γὰρ Τυσκλάνων κατὰ	πλῆθος	εἰς τὴν Ῥώμην ἀφικομένων καὶ
[10, 8]	ἡμέρᾳ συναγαγόντες οἱ δήμαρχοι τὸ	πλῆθος,	ἐκλιπόντος τοῦ μειρακίου τὴν δίκην,
[10, 55]	τῶν ἀνδρῶν καὶ πάντων κατὰ	πλῆθος	ἐπὶ τὸ συνέδριον ὠσαμένων, ἀναγκασθεὶς
[10, 2]	δ´ ἐξηνέχθη ταῦτ´ εἰς τὸ	πλῆθος,	ἱερὰ μὲν πρῶτον ἔθυσαν, οἷς
[10, 40]	~Τοιαῦτ´ εἰπόντος αὐτοῦ τὸ μὲν	πλῆθος	οὕτως οἰκείως διετέθη πρὸς τοὺς
[10, 43]	Αἰκανοὶ τῆς οὐ προεπιχειρήσεως καὶ	πλῆθος	οὐχ ἱκανοὺς εἶναι νομίσαντες ἀγοράς
[10, 42]	οὖν αὐτοῖς τὸ μὲν ἄλλο	πλῆθος	τῶν πατρικίων ἐᾶσαι, Κλοιλίους δὲ
[10, 10]	ἡμεῖς διαφθαρῶμεν, ἐπὶ τὸ ἄλλο	πλῆθος	τῶν πενήτων χωρήσει, ἐάν τινες
[10, 56]	ἐκ δὲ τῶν ἄλλων βουλευτῶν	Γάιος	Ἰούλιος καὶ Τίτος Οὐετούριος καὶ
[10, 32]	αὐτοῦ λόγων ὁ μὲν ἀντιλέγων	Γάιος	Κλαύδιος ἦν μόνος, οἱ δὲ
[10, 12]	γνώμην ἀνέστη τῶν ὑπάτων ἅτερος,	Γάιος	Κλαύδιος καὶ ἔλεξε τοιάδε· Οὐ
[10, 30]	κράτος. εἷς δὲ μόνος ἀντέλεγε	Γάιος	Κλαύδιος, υἱὸς Ἀππίου Κλαυδίου, τοῦ
[10, 22]	ἐτελεύτα. ~Τῷ δ´ ἑξῆς ἐνιαυτῷ	Γάιος	Ναύτιος τὸ δεύτερον αἱρεθεὶς καὶ
[10, 28]	ὄχλου παρελθὼν ἅτερος τῶν ὑπάτων	Γάιος	Ὁράτιος ἐπειρᾶτο πείθειν τοὺς δημοτικοὺς
[10, 26]	ὕπατον ἀρχὴν ἐν Ῥώμῃ παρέλαβε	Γάιος	Ὁράτιος καὶ Κόιντος Μηνύκιος. ἐπὶ
[10, 33]	ἀρχὴν παρειλήφεσαν Τίτος Ῥωμίλιος καὶ	Γάιος	Οὐετούριος, δήμαρχοι δ´ ἦσαν οἱ
[10, 1]	τοῦτο πρῶτος μὲν ἐπείρασεν εἰσαγαγεῖν	Γάιος	Τερέντιος δημαρχῶν ἐν τῷ παρελθόντι
[10, 6]	ὅτ´ ἔγνωκας ἀγανακτεῖν ὑπὲρ ἡμῶν	δίκαιος	ἂν εἴης· εἰ δὲ συνῄδεις
[10, 31]	τις ἦν ἀνὴρ καὶ ὡς	Ῥωμαῖος	εἰπεῖν οὐκ ἀδύνατος. εἰσέφερε γάρ
[10, 26]	πρώτη, ἣν ἐνίκα στάδιον Πολύμναστος	Κυρηναῖος,	Ἀθήνησι δὲ ἄρχων Καλλίας, ἐφ´
[10, 16]	σώματος διάφορος καὶ κατὰ χεῖρα	γενναῖος	ἄπιστόν τι χρῆμα περὶ αὑτὸν
[10, 61]	τρίτη, ἣν ἐνίκα στάδιον Κρίσων	Ἱμεραῖος,	ἄρχοντος Ἀθήνησι Φιλίσκου, τὴν δὲ
[10, 12]	τἀναντία ὑμῖν ἐροῦντα· ὁ γὰρ	βίος	ἀπολύει με πάσης ὑποψίας τοιαύτης.
[10, 28]	οὔτ´ ἂν νικήσωμεν ἡμεῖς ὁ	βίος	ἔσται καλός, οὔτ´ ἂν ἄλλως
[10, 36]	κακίων ὁ λοιπὸς ἂν αὐτοῖς	βίος	ἦν, αἴτιος ἐγενόμην φανερῶς, ὡς
[10, 5]	γένος τ´ ἦν ἐπιφανὲς καὶ	βίος	οὐθενὸς δεύτερος, ἀνὴρ ὀφθῆναί τε
[10, 24]	~ὁ δὲ τῆς πόλεως ἔπαρχος	Φάβιος	ἔπεμπε τοὺς παραληψομένους τὸν Κοίντιον
[10, 21]	ταῦτα τοῖς στρατιώταις διαρπάζειν ὁ	Φάβιος	καὶ πολλὰς ἐν τῇ προνομῇ
[10, 20]	τρίτην μοῖραν τῆς ἐπιχωρίου στρατιᾶς.	Φάβιος	μὲν οὖν ἐπὶ τοὺς ἐν
[10, 58]	σὺν δ´ αὐτῷ Κόιντος μὲν	Φάβιος	ὁ καλούμενος Οὐιβολανὸς ὁ τρὶς
[10, 23]	Ῥώμην περὶ τούτων ἀγγελίας Κόιντος	Φάβιος	ὁ καταλειφθεὶς ἐπὶ τῆς πόλεως
[10, 22]	μοῖραν κατέλιπον, ἧς ἡγεῖτο Κόιντος	Φάβιος	Οὐιβολανός, τὰς δὲ λοιπὰς αὐτοὶ
[10, 21]	δὲ τοῖς Τυσκλάνοις τὴν πόλιν	Φάβιος	περὶ δείλην ὀψίαν ἀνίστησι τὴν
[10, 58]	ἠσπάζετο, Μάρκος Κορνήλιος καὶ Μάρκος	Σέργιος	καὶ Λεύκιος Μηνύκιος καὶ Τίτος
[10, 38]	ἂν ἀνάσχοιτο; ~Ἐπεὶ φέρε πρὸς	Διός,	εἴ τι τούτων ἐγὼ ψεύδομαι,
[10, 13]	καὶ τῶν ὑπάτων, ὁ δὲ	Κλαύδιος	ἀπελογεῖτο τοὺς αὐτοὺς λόγους διεξιών,
[10, 32]	λόγων ὁ μὲν ἀντιλέγων Γάιος	Κλαύδιος	ἦν μόνος, οἱ δὲ συγκαταινοῦντες
[10, 12]	ἀνέστη τῶν ὑπάτων ἅτερος, Γάιος	Κλαύδιος	καὶ ἔλεξε τοιάδε· Οὐ δέδοικα,
[10, 56]	τῆς λοχίτιδος ἐκκλησίας Ἄππιος μὲν	Κλαύδιος	καὶ Τίτος Γενύκιος, οὓς ἔδει
[10, 17]	εἰσφορᾶς τοῦ νόμου. ὁ δὲ	Κλαύδιος	μέχρι μέν τινος παρεῖλκε τὸν
[10, 15]	ἄλλο τι παραινούντων ὁ μὲν	Κλαύδιος	οὐθὲν ἠξίου δεῖσθαι τοιαύτης συμμαχίας,
[10, 55]	μελλόντων ὑπατεύειν γνώμη, ἣν Ἄππιος	Κλαύδιος	πρῶτος ἐρωτηθεὶς ἀπεφήνατο, ἄνδρας αἱρεθῆναι
[10, 61]	ἐν Ῥώμῃ κατεῖχεν Ἄππιος μὲν	Κλαύδιος	τρίτον ἔτος ἡγούμενος τῆς δεκαδαρχίας
[10, 30]	εἷς δὲ μόνος ἀντέλεγε Γάιος	Κλαύδιος,	υἱὸς Ἀππίου Κλαυδίου, τοῦ παρὰ
[10, 9]	οὔτε λόγου. ἐπεὶ δὲ καιρὸς	ἐπιτήδειος	ἔδοξεν αὐτοῖς εἶναι πράττειν τὰ
[10, 58]	καὶ Τίτος Ἀντώνιος καὶ Μάνιος	Ῥαβολήιος,	ἄνδρες οὐ πάνυ ἐπιφανεῖς· ἐκ
[10, 48]	τούτους τοὺς ὑπάτους ἔτει Σπόριος	Ταρπήιος	καὶ Αὖλος Τερμήνιος παραλαμβάνουσι τὴν
[10, 12]	τοῦ δήμου ἀρχήν. οὐθεὶς οὔτε	ἠλίθιός	ἐστιν οὕτως οὔτε τῷ δήμῳ
[10, 56]	νόμους, Σπόριος Ποστόμιος καὶ Σερούιος	Σολπίκιος	καὶ Αὖλος Μάλλιος, εἷς δὲ
[10, 52]	ληψόμενοι, Σπόριος Ποστόμιος καὶ Σερούιος	Σολπίκιος	καὶ Αὖλος Μάλλιος· οἷς τριήρεις
[10, 1]	Ῥώμῃ Πόπλιος Οὐολούμνιος καὶ Σερούιος	Σολπίκιος	Καμερῖνος. οὗτοι στρατιὰν μὲν οὐδεμίαν
[10, 36]	τῶν ἀντιλεγόντων διαπραξάμενος ἦν Λεύκιος	Σίκκιος,	Δεντάτος ἐπικαλούμενος, πολλὰς πάνυ καὶ
[10, 45]	ἐπιτηδεύων, οὐκ ἀληθείᾳ. καὶ ὁ	Σίκκιος	δυσανασχετῶν ἐπὶ τοῖς ὀνείδεσιν· Οἶδα,
[10, 43]	ἐν οἷς ἦν καὶ ὁ	Σίκκιος	ἐκεῖνος ὁ κατηγορήσας ἐν τῷ
[10, 36]	ἀναδήσαντες στεφάνῳ, καὶ ὁ ὕπατος	Σίκκιος	ἐμαρτύρησεν ἡγεμόνα τῆς σπείρας ἀποδείξας.
[10, 46]	ὀψομένη τοὺς ἄνδρας. ~Ὁ δὲ	Σίκκιος	ἑτέραν ἀποστραφείς, οὐχ ἣν ὁ
[10, 44]	τῷ τολμηρῷ ἑλεῖν. καὶ ὁ	Σίκκιος	ἔφησεν· Ἀλλ´ ἔγωγε ἅπαντα μὲν
[10, 46]	διαφθείρας καὶ λαμπρότατα ἔργα ἀποδειξάμενος	Σίκκιος	ἦν, ὅς, ἐπειδὴ τέλος ἑώρα
[10, 46]	ὁ πόλεμος ἐπιτελῆ. ὁ γὰρ	Σίκκιος	καὶ οἱ σὺν αὐτῷ, ἐπειδὴ
[10, 48]	παρὰ τῆς βουλῆς εὑρομένων βοήθειαν.	Σίκκιος	μὲν γὰρ ὁ τὸν Αἰκανῶν
[10, 47]	ἐγεγόνει δέ, ὃ προὔλαβεν ὁ	Σίκκιος,	μῖσος εἰς τοὺς ὑπάτους ἐξ
[10, 47]	ἤδη νύκτες ἦσαν, καὶ ὁ	Σίκκιος	μνησικακῶν τοῖς ὑπάτοις τῆς ἐπὶ
[10, 42]	γνώμης καὶ πείσας αὐτοὺς ἦν	Σίκκιος,	ὁ τοὺς ἐν τῷ δήμῳ
[10, 52]	τοῦ προβουλεύματος ἀναστὰς ὁ δήμαρχος	Σίκκιος	ὁ τῷ Ῥωμιλίῳ προσθεὶς τὴν
[10, 49]	οὐκ ἄνευ προνοίας τινὸς ὁ	Σίκκιος	ποιῆσαί μοι δοκεῖ, ἀλλ´ ἵνα
[10, 49]	Ῥωμιλίου δίκη. καὶ παρελθὼν ὁ	Σίκκιος	τά τε ἄλλα κατηγόρει τοῦ
[10, 47]	δὲ πολλοῦ συναχθέντος παρελθὼν ὁ	Σίκκιος	τήν τε νίκην αὐτοῖς ἐδήλωσε
[10, 42]	ἐλάττων ἔσεσθαι λόγος, ὥσπερ ὁ	Σίκκιος	ὑπετίθετο· περὶ δὲ τοῦ πλήθους
[10, 37]	ἑκούσιος ὑποστὰς ἐνίκησα. οὗτος μέντοι	Σίκκιος,	ὦ πολῖται, ὁ τοσαῦτα μὲν
[10, 7]	ἁπάντων προσδοκίας μικρὸν ἐπισχὼν ὁ	Οὐολούσκιος	εἶπεν· Ἐγὼ μάλιστα ἐβουλόμην ἄν,
[10, 48]	τὸν χρόνον ἀποδείξας τοῦ ἀγῶνος.	Λεύκιος	δὲ τότ´ ἀγορανομῶν, δήμαρχος δὲ
[10, 27]	πολλῶν λόγων πρῶτος ἐρωτηθεὶς γνώμην	Λεύκιος	Κοίντιος, ὁ τῷ παρελθόντι γενόμενος
[10, 16]	τε καὶ παρασκευασαμένων, οὓς ἦγε	Λεύκιος	Μαμίλιος, ἀνὴρ δραστήριος, ἔχων τὴν
[10, 54]	τοὐπιὸν ἔτος ὕπατοι μὲν ἀπεδείχθησαν	Λεύκιος	Μενήνιος καὶ Πόπλιος Σήστιος· ἡ
[10, 58]	Κορνήλιος καὶ Μάρκος Σέργιος καὶ	Λεύκιος	Μηνύκιος καὶ Τίτος Ἀντώνιος καὶ
[10, 22]	Ναύτιος τὸ δεύτερον αἱρεθεὶς καὶ	Λεύκιος	Μηνύκιος παραλαβόντες τὴν ὕπατον ἀρχὴν
[10, 7]	ἀκούσατέ μου. ἀδελφὸς ἦν μοι	Λεύκιος,	ὃν ἐγὼ πάντων ἀνθρώπων μᾶλλον
[10, 36]	ὑπομένειν τῶν ἀντιλεγόντων διαπραξάμενος ἦν	Λεύκιος	Σίκκιος, Δεντάτος ἐπικαλούμενος, πολλὰς πάνυ
[10, 56]	Ἄππιος μὲν Κλαύδιος καὶ Τίτος	Γενύκιος,	οὓς ἔδει εἰς τοὐπιὸν ἄρχειν
[10, 22]	Σαβίνους Ναύτιος, ἐπὶ δ´ Αἰκανοὺς	Μηνύκιος.	ἀμφότερα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη
[10, 26]	παρέλαβε Γάιος Ὁράτιος καὶ Κόιντος	Μηνύκιος.	ἐπὶ τούτων Σαβῖνοι πάλιν στρατεύσαντες
[10, 58]	καὶ Μάρκος Σέργιος καὶ Λεύκιος	Μηνύκιος	καὶ Τίτος Ἀντώνιος καὶ Μάνιος
[10, 22]	τὸ δεύτερον αἱρεθεὶς καὶ Λεύκιος	Μηνύκιος	παραλαβόντες τὴν ὕπατον ἀρχὴν τέως
[10, 21]	ὁ δ´ ἕτερος τῶν ὑπάτων	Κορνήλιος	ἐπὶ τοὺς ἐν Ἀντίῳ Ῥωμαίους
[10, 58]	πατρικίων, οὓς ἐκεῖνος ἠσπάζετο, Μάρκος	Κορνήλιος	καὶ Μάρκος Σέργιος καὶ Λεύκιος
[10, 16]	καὶ παρασκευασαμένων, οὓς ἦγε Λεύκιος	Μαμίλιος,	ἀνὴρ δραστήριος, ἔχων τὴν μεγίστην
[10, 33]	τὴν ὕπατον ἀρχὴν παρειλήφεσαν Τίτος	Ῥωμίλιος	καὶ Γάιος Οὐετούριος, δήμαρχοι δ´
[10, 56]	ὑπατευσάντων τὸν παρελθόντα ἐνιαυτὸν Τίτος	Ῥωμίλιος,	ὁ τὴν ἐν τῷ δήμῳ
[10, 46]	ἑτέραν ἀποστραφείς, οὐχ ἣν ὁ	Ῥωμίλιος	ὑπελάμβανε, παρὰ τὴν λαγόνα τοῦ
[10, 52]	ὡμολόγουν. οὐ μὴν ὅ γε	Ῥωμίλιος	ὑπέμεινε ταύτην λαβεῖν τὴν χάριν,
[10, 22]	ἡγεῖτο δὲ τῆς στρατιᾶς Γράγχος	Κοίλιος,	ἀνὴρ δραστήριος ἀρχῇ κοσμηθεὶς αὐτοκράτορι,
[10, 23]	αὐτὸν κατεκλείσθησαν χάρακα. ὁ δὲ	Κοίλιος	ἐπαρθεὶς τῷ προτερήματι τούτῳ περιετάφρευέ
[10, 24]	ὡς εἰς μάχην. καὶ ὁ	Κοίλιος	οὐθὲν ὑποδείσας ἥ τε γὰρ
[10, 53]	τε ὑπάτων ἅτερος ἀποθνήσκει, Σέξτος	Κοιντίλιος,	καὶ ὁ μετὰ τοῦτον ἀποδειχθεὶς
[10, 56]	καὶ Σερούιος Σολπίκιος καὶ Αὖλος	Μάλλιος,	εἷς δὲ τῶν ὑπατευσάντων τὸν
[10, 52]	καὶ Σερούιος Σολπίκιος καὶ Αὖλος	Μάλλιος·	οἷς τριήρεις τε παρεσκευάσθησαν ἐκ
[10, 58]	ἐκ δὲ τῶν δημοτικῶν Κόιντος	Ποιτέλλιος	καὶ Καίσων Δουέλλιος καὶ Σπόριος
[10, 58]	δημοτικῶν Κόιντος Ποιτέλλιος καὶ Καίσων	Δουέλλιος	καὶ Σπόριος Ὄππιος· προσελήφθησαν γὰρ
[10, 40]	ἀντιλεξόντων ὑπομένειν. ὁ μέντοι δήμαρχος	Ἰκίλλιος	ἀναστὰς τὰ μὲν ἄλλα ἔφη
[10, 31]	ὑπὸ τῶν ὑπάτων, ἀγανακτήσας ὁ	Ἰκίλλιος	καὶ οἱ συνάρχοντες αὐτοῦ, συνέλαβον
[10, 49]	μαρτυρίαν παρῆλθον ὅ τε πατὴρ	Ἰκίλλιος	καὶ τὸ μειράκιον καὶ τὸ
[10, 32]	παραλαβὼν δὲ τὸν λόγον ὁ	Ἰκίλλιος	περί τε τῆς εἰς τὸν
[10, 56]	ἔδει εἰς τοὐπιὸν ἄρχειν ἔτος,	Πόπλιος	δὲ Σήστιος ὁ τὸν ἐνιαυτὸν
[10, 56]	Ἰούλιος καὶ Τίτος Οὐετούριος καὶ	Πόπλιος	Ὁράτιος, ἅπαντες ὑπατικοί· αἱ δὲ
[10, 1]	ὕπατοι δὲ ἀπεδείχθησαν ἐν Ῥώμῃ	Πόπλιος	Οὐολούμνιος καὶ Σερούιος Σολπίκιος Καμερῖνος.
[10, 54]	μὲν ἀπεδείχθησαν Λεύκιος Μενήνιος καὶ	Πόπλιος	Σήστιος· ἡ δὲ νόσος εἰς
[10, 56]	δὲ τῶν ἄλλων βουλευτῶν Γάιος	Ἰούλιος	καὶ Τίτος Οὐετούριος καὶ Πόπλιος
[10, 2]	πρὸς τοὺς ἀλλοεθνεῖς πολέμου στάσις	ἐμφύλιος,	ἣν χρῆν ἀρχομένην ἐξελαύνοντας ἐκ
[10, 56]	τῶν Ἑλλήνων τοὺς νόμους, Σπόριος	Ποστόμιος	καὶ Σερούιος Σολπίκιος καὶ Αὖλος
[10, 52]	τῶν Ἑλλήνων νόμους ληψόμενοι, Σπόριος	Ποστόμιος	καὶ Σερούιος Σολπίκιος καὶ Αὖλος
[10, 58]	Μηνύκιος καὶ Τίτος Ἀντώνιος καὶ	Μάνιος	Ῥαβολήιος, ἄνδρες οὐ πάνυ ἐπιφανεῖς·
[10, 48]	ἔτει Σπόριος Ταρπήιος καὶ Αὖλος	Τερμήνιος	παραλαμβάνουσι τὴν ἀρχήν· οἳ τά
[10, 55]	βουλὴν συναγαγεῖν μόνος, ἐπειδὴ ὁ	Μενήνιος	ἀδύνατος ἦν παρεῖναι διὰ τὴν
[10, 54]	ἔτος ὕπατοι μὲν ἀπεδείχθησαν Λεύκιος	Μενήνιος	καὶ Πόπλιος Σήστιος· ἡ δὲ
[10, 29]	παρέσχον. Ὡς δὲ κατέμαθεν ὁ	Οὐεργίνιος	ἀγόμενον τὸν δῆμον ὑπὸ τῶν
[10, 12]	τοῦ παντὸς ἁμαρτάνειν δοκεῖ μοι	Οὐεργίνιος,	εἴ τινα ὑπείληφεν ἡμῶν ἐρεῖν,
[10, 13]	τὸν σύλλογον. ἔπειθ´ ὁ μὲν	Οὐεργίνιος	ἐκκλησίαν συναγαγὼν κατηγόρει τῆς τε
[10, 30]	ὀλίγα διαλεχθεὶς τοῖς συνάρχουσιν ὁ	Οὐεργίνιος,	ἐπὶ τῆς βουλῆς ἔφησεν ἐρεῖν.
[10, 49]	τὰ πολέμια πάνυ ἀγαθός· Σπόριος	Οὐεργίνιος	ἦν ὄνομα αὐτῷ. οὗτος ἔφη
[10, 9]	λόγους ὑπὲρ αὐτῶν ποιούμενος Αὖλος	Οὐεργίνιος	καὶ ἔλεξε τοιάδε· ~Ὅσον μὲν
[10, 6]	πατρὶ πρόθυμος ἦν. ὁ δὲ	Οὐεργίνιος	ὁρῶν, ὅτι μὴ δόντος ἐκείνου
[10, 1]	δὲ ἀπεδείχθησαν ἐν Ῥώμῃ Πόπλιος	Οὐολούμνιος	καὶ Σερούιος Σολπίκιος Καμερῖνος. οὗτοι
[10, 54]	αὐτῶν Μενήνιον ἀρρωστία τις καταλαβοῦσα	χρόνιος.	ἤδη δέ τινες ἔφασαν ὑπὸ
[10, 16]	δὲ τῶν φρουρίων ὁ μὲν	Ἑρδώνιος	ἦν γὰρ καὶ ῥώμῃ σώματος
[10, 14]	ἀφανῶν καὶ χρήμασι δυνατός, Ἄππιος	Ἑρδώνιος	ὄνομα, καταλῦσαι τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν
[10, 37]	ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ, ὅτε Σαβῖνος	Ἑρδώνιος	τὴν ἄκραν καὶ τὸ Καπιτώλιον
[10, 58]	καὶ Λεύκιος Μηνύκιος καὶ Τίτος	Ἀντώνιος	καὶ Μάνιος Ῥαβολήιος, ἄνδρες οὐ
[10, 45]	ἔνθα κίνδυνος ἦν ἀληθινός, ἐξητάσθης	οἷος	ἦσθα, ὡς ἀλαζὼν καὶ δόξῃ
[10, 54]	πρόφασιν ὁ Σήστιος ὡς οὐδὲν	οἷός	τ´ ἦν πράττειν μόνος ἀπεωθεῖτο
[10, 57]	ἅπαντα ἡγεμονίας σώφρονος, ἧς ἀρχηγὸς	Ἄππιος	εἶναι ἐδόκει. καὶ τὸν ὑπὲρ
[10, 14]	οὐκ ἀφανῶν καὶ χρήμασι δυνατός,	Ἄππιος	Ἑρδώνιος ὄνομα, καταλῦσαι τὴν Ῥωμαίων
[10, 58]	ὁ τῆς τότε δεκαδαρχίας ἡγεμὼν	Ἄππιος,	καὶ πᾶς ὁ δημοτικὸς ὄχλος
[10, 55]	νέωτα μελλόντων ὑπατεύειν γνώμη, ἣν	Ἄππιος	Κλαύδιος πρῶτος ἐρωτηθεὶς ἀπεφήνατο, ἄνδρας
[10, 56]	ἀρχαιρεσίαις ὑπὸ τῆς λοχίτιδος ἐκκλησίας	Ἄππιος	μὲν Κλαύδιος καὶ Τίτος Γενύκιος,
[10, 61]	ὑπατικὴν ἐξουσίαν ἐν Ῥώμῃ κατεῖχεν	Ἄππιος	μὲν Κλαύδιος τρίτον ἔτος ἡγούμενος
[10, 58]	καὶ Καίσων Δουέλλιος καὶ Σπόριος	Ὄππιος·	προσελήφθησαν γὰρ καὶ οὗτοι πρὸς
[10, 8]	ἓν μικρὸν ὑπολειπόμενος πέραν τοῦ	Τεβέριος	ποταμοῦ, ἐν ᾧ ταπεινή τις
[10, 14]	ἐνεβάλετο. πλεύσας δὲ διὰ τοῦ	Τεβέριος	ποταμοῦ προσέσχε τῆς Ῥώμης κατὰ
[10, 15]	ὁ δ´ ἕτερος τῶν ὑπάτων	Οὐαλέριος	ἀντέλεγε πρὸς ταῦτα οὐκ οἰόμενος
[10, 17]	ὁ τεθνηκὼς ἐν τῇ μάχῃ	Οὐαλέριος	ὑπὲρ τῆς εἰσφορᾶς τοῦ νόμου.
[10, 54]	ὥσπερ εἰκός· καὶ πᾶς ὁ	χειμέριος	χρόνος ἀμφὶ ταῦτα ἐδαπανήθη. ἀρχομένου
[10, 22]	τῆς στρατιᾶς Γράγχος Κοίλιος, ἀνὴρ	δραστήριος	ἀρχῇ κοσμηθεὶς αὐτοκράτορι, ἣν ἐπὶ
[10, 31]	ὃς ἡγεῖτο μὲν τοῦ ἀρχείου,	δραστήριος	δέ τις ἦν ἀνὴρ καὶ
[10, 16]	οὓς ἦγε Λεύκιος Μαμίλιος, ἀνὴρ	δραστήριος,	ἔχων τὴν μεγίστην ἐν τῇ
[10, 58]	Ποιτέλλιος καὶ Καίσων Δουέλλιος καὶ	Σπόριος	Ὄππιος· προσελήφθησαν γὰρ καὶ οὗτοι
[10, 49]	καὶ τὰ πολέμια πάνυ ἀγαθός·	Σπόριος	Οὐεργίνιος ἦν ὄνομα αὐτῷ. οὗτος
[10, 56]	παρὰ τῶν Ἑλλήνων τοὺς νόμους,	Σπόριος	Ποστόμιος καὶ Σερούιος Σολπίκιος καὶ
[10, 52]	παρὰ τῶν Ἑλλήνων νόμους ληψόμενοι,	Σπόριος	Ποστόμιος καὶ Σερούιος Σολπίκιος καὶ
[10, 48]	μετὰ τούτους τοὺς ὑπάτους ἔτει	Σπόριος	Ταρπήιος καὶ Αὖλος Τερμήνιος παραλαμβάνουσι
[10, 53]	ὁ μετὰ τοῦτον ἀποδειχθεὶς ὕπατος	Σπόριος	Φούριος, καὶ τῶν δημάρχων τέτταρες,
[10, 31]	τὴν ὑπατείαν ἐχόντων στρατιὰ μὲν	ὑπερόριος	οὐδεμία ἐξῆλθε Ῥωμαίων, πολιτικὰ δέ
[10, 17]	αὐτοὺς ἀνὴρ ἐξουσίας ὑπατικῆς ἔσται	κύριος,	ἡ βουλὴ δὲ ἔπεμπε τοὺς
[10, 14]	τῷ Καπιτωλίῳ προσεχής, κἀκείνης ἐγεγόνει	κύριος.	ἦν δὲ αὐτοῦ γνώμη μετὰ
[10, 47]	ἀρχαιρεσίων καιρός, δήμαρχον ἀπέδειξεν, ἧς	κύριος	ἦν τιμῆς ἀποδιδούς. καὶ τὰ
[10, 33]	παρειλήφεσαν Τίτος Ῥωμίλιος καὶ Γάιος	Οὐετούριος,	δήμαρχοι δ´ ἦσαν οἱ περὶ
[10, 49]	οὐ πολλαῖς ὕστερον ἡμέραις καὶ	Οὐετούριος	ἑάλω· τίμημα δὲ καὶ ἐκείνῳ
[10, 56]	βουλευτῶν Γάιος Ἰούλιος καὶ Τίτος	Οὐετούριος	καὶ Πόπλιος Ὁράτιος, ἅπαντες ὑπατικοί·
[10, 53]	μετὰ τοῦτον ἀποδειχθεὶς ὕπατος Σπόριος	Φούριος,	καὶ τῶν δημάρχων τέτταρες, τῶν
[10, 31]	ἅπας τότε ᾠκεῖτο, ἀλλ´ ἦν	δημόσιός	τε καὶ ὕλης ἀνάπλεως. τοῦτο
[10, 15]	δεῖσθαι τοιαύτης συμμαχίας, ἥτις οὐχ	ἑκούσιος,	ἀλλ´ ἐπὶ μισθῷ καὶ οὐδὲ
[10, 37]	οὓς μονομαχῆσαί τινα ἡμῶν προκαλεσαμένους	ἑκούσιος	ὑποστὰς ἐνίκησα. οὗτος μέντοι Σίκκιος,
[10, 56]	καὶ Τίτος Οὐετούριος καὶ Πόπλιος	Ὁράτιος,	ἅπαντες ὑπατικοί· αἱ δὲ τῶν
[10, 30]	ὑπὲρ οὗ τὸν ἀγῶνα ἐποιοῦντο.	Ὁράτιος	δὲ τρεψάμενος τοὺς πολεμίους καὶ
[10, 28]	παρελθὼν ἅτερος τῶν ὑπάτων Γάιος	Ὁράτιος	ἐπειρᾶτο πείθειν τοὺς δημοτικοὺς ἑκόντας
[10, 26]	ἀρχὴν ἐν Ῥώμῃ παρέλαβε Γάιος	Ὁράτιος	καὶ Κόιντος Μηνύκιος. ἐπὶ τούτων
[10, 36]	λοιπὸς ἂν αὐτοῖς βίος ἦν,	αἴτιος	ἐγενόμην φανερῶς, ὡς αὐτοί τε
[10, 1]	πρῶτος μὲν ἐπείρασεν εἰσαγαγεῖν Γάιος	Τερέντιος	δημαρχῶν ἐν τῷ παρελθόντι ἔτει,
[10, 17]	ἀρχήν. ἔτυχε δὲ τηνικαῦτα ὁ	Κοίντιος	ἄρουράν τινα ὑπεργαζόμενος εἰς σποράν,
[10, 30]	λόγος. ἔπειτα μετήγαγεν αὐτοὺς ὁ	Κοίντιος	διδάσκων, ὅτι πρὸς τῆς βουλῆς
[10, 5]	τῶν τότε νέων δυνάμενος Καίσων	Κοίντιος	ἦν, υἱὸς Λευκίου Κοιντίου τοῦ
[10, 23]	δὲ τῆς δυνάμεως ταύτης Τίτος	Κοίντιος	ὁ ταμίας ἀνὴρ ὑπατικός. πρὸς
[10, 27]	λόγων πρῶτος ἐρωτηθεὶς γνώμην Λεύκιος	Κοίντιος,	ὁ τῷ παρελθόντι γενόμενος ἔτει
[10, 18]	μὲν τούτων ἅλις. ~Ὁ δὲ	Κοίντιος	παραλαβὼν τὴν ὑπατείαν πρῶτον μὲν
[10, 24]	χάρακα. καὶ μετὰ τοῦθ´ ὁ	Κοίντιος	περιταφρεύσας αὐτὸν ὑψηλῷ χάρακι καὶ
[10, 25]	Τυσκλάνων αἰχμαλώτους. ~Παραλαβὼν δὲ ὁ	Κοίντιος	τὴν πόλιν τὰ μὲν ἐπιφανέστατα
[10, 54]	ἀπεδείχθησαν Λεύκιος Μενήνιος καὶ Πόπλιος	Σήστιος·	ἡ δὲ νόσος εἰς τέλος
[10, 56]	τοὐπιὸν ἄρχειν ἔτος, Πόπλιος δὲ	Σήστιος	ὁ τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ὑπατεύων,
[10, 55]	τὸ συνέδριον ὠσαμένων, ἀναγκασθεὶς ὁ	Σήστιος	τὴν βουλὴν συναγαγεῖν μόνος, ἐπειδὴ
[10, 54]	δὲ προσλαβὼν τὴν πρόφασιν ὁ	Σήστιος	ὡς οὐδὲν οἷός τ´ ἦν
[10, 25]	οὐ πολὺν δὲ χρόνον καὶ	Ναύτιος,	ἅτερος τῶν ὑπάτων, νικήσας Σαβίνους
[10, 22]	διὰ ταχέων, ἐπὶ μὲν Σαβίνους	Ναύτιος,	ἐπὶ δ´ Αἰκανοὺς Μηνύκιος. ἀμφότερα
[10, 22]	~Τῷ δ´ ἑξῆς ἐνιαυτῷ Γάιος	Ναύτιος	τὸ δεύτερον αἱρεθεὶς καὶ Λεύκιος
[10, 30]	δὲ μόνος ἀντέλεγε Γάιος Κλαύδιος,	υἱὸς	Ἀππίου Κλαυδίου, τοῦ παρὰ πάντα
[10, 5]	νέων δυνάμενος Καίσων Κοίντιος ἦν,	υἱὸς	Λευκίου Κοιντίου τοῦ καλουμένου Κικιννάτου,
[10, 56]	τοὺς νόμους, Σπόριος Ποστόμιος καὶ	Σερούιος	Σολπίκιος καὶ Αὖλος Μάλλιος, εἷς
[10, 52]	νόμους ληψόμενοι, Σπόριος Ποστόμιος καὶ	Σερούιος	Σολπίκιος καὶ Αὖλος Μάλλιος· οἷς
[10, 1]	ἐν Ῥώμῃ Πόπλιος Οὐολούμνιος καὶ	Σερούιος	Σολπίκιος Καμερῖνος. οὗτοι στρατιὰν μὲν
[10, 24]	καὶ αὐτὸς ἐδόκει ψυχὴν οὐ	κακὸς	εἶναι κατὰ τὰ πολέμια δέχεται
[10, 45]	καὶ πειράσομαι φανεὶς ψυχὴν οὐ	κακὸς	ἢ κρατῆσαι τοῦ χάρακος, ἢ
[10, 46]	αὐτῷ δύναμιν, ἐρρίπτουν ἔξω τοῦ	χάρακος	ἑαυτούς, οὐδὲ τὰ ὅπλα οἱ
[10, 46]	εὑρόντες ἐκεῖνο τὸ μέρος τοῦ	χάρακος	ἐπὶ γὰρ θάτερα τὰ πρὸς
[10, 45]	οὐ κακὸς ἢ κρατῆσαι τοῦ	χάρακος,	ἢ μὴ τυχὼν τῆς ἐλπίδος
[10, 24]	στρατηγὸς ἐκέλευσε, διὰ τοῦ Ῥωμαίων	χάρακος	καθ´ ἕνα ὑπὸ ζυγόν, καὶ
[10, 46]	καταλαμβανομένους αὐτῶν φονεύοντες καὶ τοῦ	χάρακος	κρατήσαντες ἐχώρουν ἐπὶ τοὺς ἐν
[10, 46]	πεδίῳ. οἱ δὲ Αἰκανοὶ τοῦ	χάρακος	τὴν ἅλωσιν ἀπό τε τῆς
[10, 44]	μάχης καὶ προῆγεν ἐκ τοῦ	χάρακος	τὸν στρατόν, τοὺς μὲν ἄλλους
[10, 16]	ἀσθενεῖς, εἰ καὶ τύχοιεν, ὥσπερ	εἰκός,	αἱ πληγαί· τῶν δ´ ἀφ´
[10, 44]	πολέμιοι πρὸς ἡμᾶς, φυλακήν τ´	εἰκὸς	ἀξιόμαχον εἶναι ἐν αὐτῇ· κἂν
[10, 44]	δείξωσι καὶ εὐκατέργαστοι γένωνται, καθάπερ	εἰκὸς	ἐν ἀναχωρήσει ταχείᾳ, καὶ εἰς
[10, 10]	τε ὑποπτεύοντες ἔσεσθαι μεγάλας, οἷα	εἰκὸς	ἐπὶ δεινοῖς ἀκούσμασι, καὶ δι´
[10, 54]	θαλίαις ἡ πόλις ἦν ὥσπερ	εἰκός·	καὶ πᾶς ὁ χειμέριος χρόνος
[10, 23]	Τίτος Κοίντιος ὁ ταμίας ἀνὴρ	ὑπατικός.	πρὸς δὲ τὸν ἕτερον τῶν
[10, 58]	ἡγεμὼν Ἄππιος, καὶ πᾶς ὁ	δημοτικὸς	ὄχλος ἐκεῖνον ἐπὶ τῆς ἀρχῆς
[10, 51]	τῆς πρὸς ὑμᾶς εὐνοίας ἕνεκα,	φορτικὸς	ἂν εἴην {ἔγωγε} ἐν εἰδόσιν
[10, 21]	ὅσα χρυσὸς καὶ ἄργυρος καὶ	χαλκὸς	ἐνῆν, εἰς τὸ δημόσιον ἐκέλευσεν
[10, 58]	ἄλλων πατρικίων, οὓς ἐκεῖνος ἠσπάζετο,	Μάρκος	Κορνήλιος καὶ Μάρκος Σέργιος καὶ
[10, 58]	ἐκεῖνος ἠσπάζετο, Μάρκος Κορνήλιος καὶ	Μάρκος	Σέργιος καὶ Λεύκιος Μηνύκιος καὶ
[10, 53]	δευτέρας ὀλυμπιάδος, ἣν ἐνίκα στάδιον	Λύκος	Θεσσαλὸς ἀπὸ Λαρίσης, ἄρχοντος Ἀθήνησι
[10, 28]	νικήσωμεν ἡμεῖς ὁ βίος ἔσται	καλός,	οὔτ´ ἂν ἄλλως χωρήσῃ τὰ
[10, 53]	ὀλυμπιάδος, ἣν ἐνίκα στάδιον Λύκος	Θεσσαλὸς	ἀπὸ Λαρίσης, ἄρχοντος Ἀθήνησι Χαιρεφάνους,
[10, 1]	ὀγδοηκοστή, ἣν ἐνίκα στάδιον Τορύμβας	Θεσσαλὸς	ἄρχοντος Ἀθήνησι Φρασικλέους· ὕπατοι δὲ
[10, 42]	ἐκεῖνοι κατασχόντες αὐτοὺς ἐκώλυσαν ἐπὶ	τέλος	ἄγειν τὴν περὶ τοῦ νόμου
[10, 15]	ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ ἀρχῆς ἐπὶ	τέλος	ἀχθῇ τὰ δόξαντα τῷ δήμῳ.
[10, 41]	ἦν ἡ τῶν ἀρχόντων βοήθεια.	τέλος	δ´ οὖν ἐπεκράτησαν οἱ πατρίκιοι
[10, 16]	οὔτε νυκτὸς ἀναπαυόμενοι τῶν πόνων.	τέλος	δ´ οὖν ὑπολιπόντων τοὺς πολιορκουμένους
[10, 15]	ἢ τέτταρσι ταῖς πρώταις ἡμέραις	τέλος	εἰλήφει τὰ πράγματα μέγα δέος
[10, 54]	Σήστιος· ἡ δὲ νόσος εἰς	τέλος	ἐλώφησε. καὶ μετὰ τοῦτο θυσίαι
[10, 54]	τὰ δὲ καταμόνας συντυγχάνοντες· καὶ	τέλος	ἐξειργάσαντο τοὺς ἄνδρας μεγάλας ὑποτείνοντες
[10, 51]	δὲ τὰ μὲν καθ´ ἡμᾶς	τέλος	ἔχει, τὰ δὲ λοιπὰ ἔξεστιν
[10, 46]	ἀποδειξάμενος Σίκκιος ἦν, ὅς, ἐπειδὴ	τέλος	ἑώρα τὰ τῶν πολεμίων ἔχοντα
[10, 34]	ἡμέρας οὐδὲν ἐξήνεγκεν ἡ βουλὴ	τέλος,	ἵνα μήτε τὴν τῶν ὑπάτων
[10, 17]	κρημνῶν ὠθοῦντες διεφθάρησαν. ~Τοῦτο τὸ	τέλος	λαβόντος τοῦ λῃστρικοῦ πολέμου τὴν
[10, 16]	παρὰ πολὺ τῶν ἀντιπάλων προεῖχον,	ὄφελος	οὐθὲν διὰ στενῆς ἀνιοῦσιν ὁδοῦ
[10, 51]	τινά, οὗ τι καὶ μικρὸν	ὄφελος	τῷ κοινῷ. κεφάλαιον δ´ ἐστὶν
[10, 31]	καλούμενον Αὐεντῖνον. ἔστι δὲ λόφος	ὑψηλὸς	ἐπιεικῶς, οὐκ ἐλάττων ἢ δώδεκα
[10, 33]	ἑξῆς αἱρεθέντες, οὐχ ἁπλοῦς, ἀλλὰ	ποικίλος	τις ἐγένετο καὶ μεγάλων μεστὸς
[10, 52]	παρεσκευάσθησαν ἐκ τοῦ δημοσίου καὶ	ἄλλος	κόσμος εἰς ἐπίδειξιν τῆς ἡγεμονίας
[10, 13]	ἑωρᾶτε συνεδρεύοντας αὐτούς, οὗτος ὁ	δόλος	ὑπ´ αὐτῶν ὑφαίνετο ἐπὶ τοῖς
[10, 56]	Ποστόμιος καὶ Σερούιος Σολπίκιος καὶ	Αὖλος	Μάλλιος, εἷς δὲ τῶν ὑπατευσάντων
[10, 52]	Ποστόμιος καὶ Σερούιος Σολπίκιος καὶ	Αὖλος	Μάλλιος· οἷς τριήρεις τε παρεσκευάσθησαν
[10, 9]	τοὺς λόγους ὑπὲρ αὐτῶν ποιούμενος	Αὖλος	Οὐεργίνιος καὶ ἔλεξε τοιάδε· ~Ὅσον
[10, 48]	ὑπάτους ἔτει Σπόριος Ταρπήιος καὶ	Αὖλος	Τερμήνιος παραλαμβάνουσι τὴν ἀρχήν· οἳ
[10, 53]	οὐχ ἥκιστα ὁ γεωργὸς ἐπόνησεν	ὄχλος	ἀναπιμπλάμενος, καὶ προβάτων καὶ τῶν
[10, 33]	δημάρχοις ὁ πένης καὶ ἀργὸς	ὄχλος.	ἐκείνην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν
[10, 58]	Ἄππιος, καὶ πᾶς ὁ δημοτικὸς	ὄχλος	ἐκεῖνον ἐπὶ τῆς ἀρχῆς ἠξίου
[10, 48]	ἀγρῶν ὁ χερνήτης καὶ αὐτουργὸς	ὄχλος,	καὶ προσνεμηθεὶς τῷ κατὰ πόλιν
[10, 21]	πόλεως πανστρατιᾷ, πολὺς καὶ ἀσύντακτος	ὄχλος,	καὶ συμβαλόντες εἰς μάχην ἔτι
[10, 30]	μὲν οὖν ὁ κατὰ Σαβίνων	πόλεμος	ἐδόθη, Ὁρατίῳ δὲ ὁ κατ´
[10, 9]	τε αἰτίαν, ἀφ´ ἧς ὁ	πόλεμος	εἰσῆλθε, καὶ τὰ πραχθέντα τοῖς
[10, 33]	μὲν εἴ τις ἔξωθεν ἐπανασταίη	πόλεμος	ἐλάμβανον· ἡσυχαζόντων δὲ τῶν ἀντιπάλων
[10, 22]	δ´ ἀπὸ τῶν πλησιοχώρων ἐθνῶν	πόλεμος	ἐπεγένετο τῇ πόλει, καὶ δέος
[10, 46]	ἐπιφανεῖς. ἔπειτα κρίσιν λαμβάνει ὁ	πόλεμος	ἐπιτελῆ. ὁ γὰρ Σίκκιος καὶ
[10, 42]	ἐρήμους τὰς δίκας, ὅ τε	δῆμος	ἀγριαινόμενος ἐπαύσατο, καὶ τοῖς δημάρχοις
[10, 47]	οὔτ´ ἔλαττον ἐξενεγκάμενοι. ὁ δὲ	δῆμος	ἀκούσας τὸν λόγον εἰς οἶκτόν
[10, 12]	γνώμην αὐτοῖς εἶξαι, καὶ ὁ	δῆμος	ἅπαντα ὅς´ ἂν ἀξιῶσι συμπράττειν.
[10, 17]	λόχοι τῶν ὑπολειπομένων ὁ μὲν	δῆμος	ἀπῄει συμφορὰν βαρεῖαν ἡγούμενος, ὅτι
[10, 41]	εἰς ταῦτα ἐδαπανήθη, καὶ ὁ	δῆμος	ἀπῄτει τὰς ψήφους, οὐκέτι ἀνασχετὸν
[10, 41]	μαρτυρομένων, ὅτι τῆς βίας ὁ	δῆμος	ἄρχει λόγον οὐκ ἀξιῶν ὑπομένειν,
[10, 26]	τῆς ἰσηγορίας εἰσέφερον, ὅ τε	δῆμος	αὐτοῖς συνελάμβανε πολλοὺς κατὰ τῆς
[10, 8]	χρόνου τῆς ἀρχῆς. ὁ μέντοι	δῆμος	εἰς τὸν ἐπιόντα πάλιν ἐνιαυτὸν
[10, 26]	τὴν δυναστείαν ὃν τρόπον ὁ	δῆμος	ἔλαβε. ~Φθειρομένης καὶ διαρπαζομένης τῆς
[10, 56]	ἐξωμόσαντο τὰς ὑπατείας. τούτους ὁ	δῆμος	ἐπαινῶν τε καὶ θαυμάζων διετέλει,
[10, 47]	γινομένων. τὸν μέντοι Σίκκιον ὁ	δῆμος,	ἐπειδὴ καθῆκεν ὁ τῶν ἀρχαιρεσίων
[10, 1]	ἐποιοῦντο, μή τι δεινὸν ὁ	δῆμος	ἐπὶ τῇ βουλῇ συστὰς ἐξεργάσηται.
[10, 55]	τε βουλὴ δοκιμάσῃ καὶ ὁ	δῆμος	ἐπιψηφίσῃ, κύρια εἰς τὸν ἅπαντα
[10, 6]	υἱὸν αὐτῷ. ~Ὁ μὲν οὖν	δῆμος	ἥδετο πάνυ τοῖς λόγοις καὶ
[10, 35]	ὅσιον ἀντιλέγειν, ὧν δὲ ὁ	δῆμος	ἠδικεῖτο κωλυταί τε καὶ τιμωροὶ
[10, 30]	ἐδίδασκεν, ὅτι μετριώτερος μὲν ὁ	δῆμος	οὐδὲν οὐδὲ χρηστότερος ἔσται διπλασιασθείσης
[10, 42]	ἐκύρωσεν ἡ βουλὴ καὶ ὁ	δῆμος,	οὐθενὶ δεδωκότων ἐξουσίαν ἀναγκάζειν τοὺς
[10, 15]	τῆς δημηγορίας ὤμοσεν, ἐὰν ὁ	δῆμος	συνάρηται μετὰ προθυμίας τοῦ πολέμου
[10, 27]	ἐὰν δὲ μὴ πείθηται ὁ	δῆμος,	τοὺς πατρικίους ἅμα τοῖς πελάταις
[10, 59]	ἐξουσίας ἅπαντες ἐπαγόμενοι. ὁ δὲ	δῆμος	ὡς ἔμαθεν αὐτοὺς οὐκέτι φυλάττοντας
[10, 38]	ἀλλ´ ὅτι φιλόπολις ἦν καὶ	φιλόδημος,	ὤσαντες ἀπὸ τοῦ κρημνοῦ διέφθειραν.
[10, 44]	ἔφησεν· Ἀλλ´ ἔγωγε ἅπαντα μὲν	ἕτοιμος	ὑπηρετεῖν· τὸ μέντοι ἔργον οὐ
[10, 50]	τριάκοντα πρόβατα. καὶ οὗτος ὁ	νόμος	ἄχρι πολλοῦ διέμεινεν ὑπὸ Ῥωμαίων
[10, 7]	πολῖται, δίκην ἰδίαν, ἣν ὁ	νόμος	δίδωσί μοι, παρὰ τούτου λαβεῖν
[10, 32]	συναχθείσῃ ὑπὸ τῶν ὑπάτων ὁ	νόμος	ἐκυρώθη, ὅς ἐστιν ἐν στήλῃ
[10, 57]	παρόντων καὶ τὰ θεῖα ὡς	νόμος	ἐξηγησαμένων ἀνέδωκαν τοῖς λόχοις τὰς
[10, 4]	ὧν ἕν τι καὶ ὁ	νόμος	ἦν, ἐξαρνησαμένοις ἅπαντα τὰ νόμιμα;
[10, 60]	ἐν αἷς καὶ ὅδε ὁ	νόμος	ἦν, μὴ ἐξεῖναι τοῖς πατρικίοις
[10, 1]	τὸ δικαιωθὲν ὑπ´ ἐκείνων τοῦτο	νόμος	ἦν. ὡς δ´ ἐπαύσαντο μοναρχούμενοι,
[10, 59]	ἀρχήν, τοῖς θεοῖς προθύσαντες ἃ	νόμος	ἱερὰν δὲ ταύτην ἄγουσι Ῥωμαῖοι
[10, 52]	θεούς, ἃ δίδωσιν αὐτοῖς ὁ	νόμος·	καὶ ἐποίησεν οὕτως. γραφέντος δὲ
[10, 40]	ὡς κωλυτέος εἴη σφίσιν ὁ	νόμος,	λόγοις μὲν πρῶτον, ἐὰν δὲ
[10, 47]	σπουδῇ χωροῦντες αἵματι πολλῷ πεφυρμένοι,	δρόμος	ἐγίνετο καὶ πολλὴ προθυμία τῶν
[10, 44]	τε γὰρ ἡ πέτρα καὶ	ἀπότομος,	ἐφ´ ἧς ὁ χάραξ, ὁδόν
[10, 52]	ἐκ τοῦ δημοσίου καὶ ἄλλος	κόσμος	εἰς ἐπίδειξιν τῆς ἡγεμονίας ἀποχρῶν.
[10, 6]	χαρίζεσθαι τὸ μειράκιον τῷ πατρὶ	πρόθυμος	ἦν. ὁ δὲ Οὐεργίνιος ὁρῶν,
[10, 46]	ἦγεν. ἔπειτα ἦν γάρ τις	δρυμὸς	ὕλην βαθεῖαν ἔχων εἰς τοῦτον
[10, 36]	ἔτη καὶ φρονῆσαι τὰ δέοντα	ἱκανὸς	εἰπεῖν τε ὡς στρατιώτης οὐκ
[10, 58]	Κόιντος μὲν Φάβιος ὁ καλούμενος	Οὐιβολανὸς	ὁ τρὶς ὑπατεύσας, ἀνὴρ ἀνεπίληπτος
[10, 22]	κατέλιπον, ἧς ἡγεῖτο Κόιντος Φάβιος	Οὐιβολανός,	τὰς δὲ λοιπὰς αὐτοὶ παραλαβόντες
[10, 2]	φερόμενα καὶ πυρὸς ἀνάψεις ἐφ´	ἑνὸς	μένουσαι τόπου γῆς τε μυκήματα
[10, 60]	καὶ δέκα βασιλεῖς ἑλομένοις ἀνθ´	ἑνός.	τοῦτον δὲ τὸν τρόπον καταπληξάμενοι
[10, 49]	αὐτῷ. οὗτος ἔφη Μάρκον Ἰκίλλιον,	ἑνὸς	τῶν ἐκ τῆς Σικκίου σπείρας
[10, 49]	αὐτὸν ἀφελεῖται τὸ πρὸς τὸ	γένος	εὐσεβές, οὐδ´ ἂν ἀπολειφθείη τοῦ
[10, 5]	Κοιντίου τοῦ καλουμένου Κικιννάτου, ᾧ	γένος	τ´ ἦν ἐπιφανὲς καὶ βίος
[10, 59]	συνθήκας σφίσιν αὐτοῖς ἔθεντο περὶ	μηδενὸς	ἀλλήλοις ἐναντιοῦσθαι, ὅ τι δ´
[10, 22]	τ´ αὐτοῖς ὀμωμοσμένης νεωστὶ καὶ	οὐδενὸς	ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ γενομένου
[10, 11]	κοινοὺς ἡγούμενοι τῆς πόλεως ἐχθρούς.	οὐδενὸς	μέντοιγε, ὦ βουλή, τοῖς πράγμασιν
[10, 15]	τὰς ψυχὰς ὑπὲρ αὐτῶν προιέμεθα	μηθενὸς	ἀγαθοῦ μέλλοντες ἀπολαύσεσθαι; Ταῦτα λεγόντων
[10, 11]	μηδεμίαν πώποτε γενέσθαι ζήτησιν περὶ	μηθενὸς	πράγματος ἀπορρήτου. ἀλλ´ οὔθ´ ἡμεῖς
[10, 30]	τὸ πολίτευμα τῇ βουλῇ συγχωροῦντες	οὐθενὸς	ἄλλου ἁμαρτήσονται τῶν μετρίων, καὶ
[10, 14]	ἐπαγομένη καὶ πλανῶσα ἐλπίς, ὡς	οὐθενὸς	ἀτυχήσοντα τῶν προσδοκωμένων, ἡ πολιτικὴ
[10, 5]	τ´ ἦν ἐπιφανὲς καὶ βίος	οὐθενὸς	δεύτερος, ἀνὴρ ὀφθῆναί τε κάλλιστος
[10, 41]	δὲ καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν παριόντων	οὐθενὸς	ἐξάκουστος ἦν ὁ λόγος ὑπὸ
[10, 57]	πρῶτον μὲν τὴν βουλὴν συναγαγόντες	οὐθενὸς	ἔτι μεμφομένου τοῖς νόμοις προβούλευμα
[10, 22]	Τυσκλάνων ἐχθρῶν ὄντων ἀναπράττεσθαι δίκας,	οὐθενὸς	ἡμῖν διωμολογημένου περὶ αὐτῶν, ὅτε
[10, 4]	πάνυ ἀπόρων καὶ ἀπερριμμένων, οἷς	οὐθενὸς	τῶν κοινῶν παρὰ τὰ ἴδια
[10, 30]	δήμου πρὸς τὴν βουλὴν ἅπαντα	εἰσενεγκάμενος	ᾐτήσατο διπλασιασθῆναι τὴν ἀρχὴν τὴν
[10, 53]	ἥκιστα ὁ γεωργὸς ἐπόνησεν ὄχλος	ἀναπιμπλάμενος,	καὶ προβάτων καὶ τῶν ἄλλων
[10, 45]	ἐλευθερία. Ταῦτα πρὸς τὸν ὕπατον	ἀποκρινάμενος	καὶ δακρύσας τούς τε συνήθεις
[10, 5]	καὶ μέγιστον τῶν τότε νέων	δυνάμενος	Καίσων Κοίντιος ἦν, υἱὸς Λευκίου
[10, 21]	αὐχένας αὐτῶν ἐκέλευσεν ἀποτεμεῖν. ταῦτα	διαπραξάμενος	ἀπῆγε καὶ αὐτὸς ἐπ´ οἴκου
[10, 36]	μηδὲ φωνὴν ὑπομένειν τῶν ἀντιλεγόντων	διαπραξάμενος	ἦν Λεύκιος Σίκκιος, Δεντάτος ἐπικαλούμενος,
[10, 23]	Κικιννάτον. καὶ αὐτὸς μὲν ταῦτα	διαπραξάμενος	ᾤχετο πάλιν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον,
[10, 21]	πρὸ τῶν ὁρίων αὐτὸν ὑποδεχομένῃ.	παραταξάμενος	δὲ αὐτοῖς καὶ πολλοὺς μὲν
[10, 18]	ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐπιτήδεια. τούτοις	καταπληξάμενος	αὐτοὺς τοῖς λόγοις ἐπειδὴ κοσμιωτέρους
[10, 46]	αὐτῶν διαφθείρας καὶ λαμπρότατα ἔργα	ἀποδειξάμενος	Σίκκιος ἦν, ὅς, ἐπειδὴ τέλος
[10, 36]	ἡγούμενος, τοτὲ δ´ ὅλου τάγματος,	ἀρξάμενος	ἀπὸ τῶν ὑπάτων Γαίου Ἀκυλλίου
[10, 37]	μηδένα κίνδυνον ὀκνήσας πώποτε μηδ´	ἀπειπάμενος	ἄλλῃ ἐν παρατάξεσι καὶ ἐν
[10, 48]	τὸν Αἰκανῶν στρατὸν αὐτῷ χάρακι	ἀράμενος	δήμαρχος τότ´ ἀποδειχθείς, ὥσπερ ἔφην,
[10, 36]	ἐγὼ τὸν ὑπὲρ ἁπάντων κίνδυνον	ἀράμενος	τά τε σημεῖα διέσωσα τῇ
[10, 58]	καὶ τῶν συμπαραγγελλόντων τοὺς ἀρίστους	αἰτιασάμενος	οὐχ ἡδέως πρὸς ἑαυτὸν ἔχειν
[10, 17]	οὐχ ἕξειν, πόθεν διατραφῶμεν. ἔπειτ´	ἀσπασάμενος	τὴν γυναῖκα καὶ τῶν ἔνδον
[10, 45]	δακρύσας τούς τε συνήθεις ἅπαντας	ἀσπασάμενος	ᾤχετο τοὺς ὀκτακοσίους ἄνδρας ἄγων
[10, 32]	πολλοὺς καὶ παντοδαποὺς εἰς τοῦτο	παρασκευασάμενος	λόγους. ὡς δ´ ἀπελύσατο ταύτας
[10, 17]	παρελθὼν εἰς τὴν καλύβην καὶ	ἀμφιεσάμενος	προῆλθεν. οἱ δ´ ἐπὶ τὴν
[10, 7]	εἰς τοῦτον εἶπε. δεινὸν δ´	ἡγησάμενος	οὑτοσὶ Καίσων ἀκοῦσαί τι, ὧν
[10, 14]	καὶ τὸν τρόπον τῆς ἐπιχειρήσεως	ἀφηγησάμενος,	ἐπειδὴ κἀκείνοις ἐδόκει συνήθροιζε τοὺς
[10, 21]	Οὐολούσκων καὶ τὰς Αἰκανῶν δυνάμεις.	ποιησάμενος	δὲ δι´ ὅλης νυκτὸς σύντονον
[10, 23]	εἰς τὴν Ῥώμην ἐλαύνει συντόνῳ	χρησάμενος	ἱππασίᾳ· εἰσελθὼν δ´ εἰς τὴν
[10, 37]	κατατετρωμένος ὅλον τὸ σῶμα, ὁ	συγκατακτησάμενος	τῇ πατρίδι πολλὴν καὶ ἀγαθὴν
[10, 38]	πλείω στρατευσάμενος ἢ μάχας πλείους	ἀγωνισάμενος	ἢ τραύματα πλείω λαβὼν ἢ
[10, 45]	δὲ τὰς ἑκατὸν εἴκοσι μάχας	ἀγωνισάμενος	καὶ τὰ τετταράκοντα ἔτη στρατευσάμενος
[10, 36]	τρόπον ὑπὲρ ὅλου τοῦ τάγματος	ἀγωνισάμενος	τόν τ´ ἀετὸν ἀνεκομισάμην καὶ
[10, 37]	ὑπὲρ ὑμῶν, τοσαύτας δὲ μάχας	ἀγωνισάμενος,	τοσούτοις δὲ τετιμημένος ἀριστείοις, ὁ
[10, 14]	τἆλλα ὅσων δεῖ πολέμῳ πάντα	εὐτρεπισάμενος,	εἰς σκάφας ποταμηγοὺς ἐνεβάλετο. πλεύσας
[10, 19]	τὰς ἀρχὰς διαθέμενος ὅρκους τε	διομοσάμενος	ἰσχυροὺς περὶ τοῦ μὴ λήψεσθαι
[10, 18]	ὅρκοις. εἰπὼν δὲ ταῦτα καὶ	διομοσάμενος	χρήσεσθαι τῷ νόμῳ κατὰ τῶν
[10, 21]	γῇ καὶ καταφρονήσει τοῦ ἀντιπάλου.	παρακελευσάμενος	δὲ τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν ἀγαθοῖς
[10, 55]	οὖν ἀπὸ τοῦ κρατίστου ταῦτα	βουλευσάμενος	καὶ τὸν συνάρχοντα πείσας, ἐπειδὴ
[10, 38]	ἔχειν ἀξιοῖ· πότερον ἔτη πλείω	στρατευσάμενος	ἢ μάχας πλείους ἀγωνισάμενος ἢ
[10, 45]	ἀγωνισάμενος καὶ τὰ τετταράκοντα ἔτη	στρατευσάμενος	καὶ κατατετρωμένος ὅλον τὸ σῶμα,
[10, 37]	πολῖται, ὁ τοσαῦτα μὲν ἔτη	στρατευσάμενος	ὑπὲρ ὑμῶν, τοσαύτας δὲ μάχας
[10, 17]	ἔννομά τε καὶ κύρια. ταύτῃ	διακρουσάμενος	αὐτοὺς τῇ προφάσει προεῖπεν ἀρχαιρεσίων
[10, 25]	τὰ σώματα αὐτῶν ἐκ θανάτου	ῥυσάμενος.	ταῦτα πράξας καὶ τὸν Μηνύκιον
[10, 14]	ἐκεῖθεν δ´ ἐπὶ τὴν ἄκραν	ὠσάμενος,	ἔστι δὲ τῷ Καπιτωλίῳ προσεχής,
[10, 14]	εἴτ´ ὀνόματος ἀξιωθῆναι βουλόμενος μεγάλου.	κοινωσάμενος	δὲ πολλοῖς τῶν φίλων ἣν
[10, 47]	τὴν δόξαν ἀφελέσθαι τοῦ κατορθώματος.	κοινωσάμενος	δὲ τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν ἣν
[10, 21]	μὲν φονεύσας, τοὺς δὲ λοιποὺς	τρεψάμενος	ἀγχοῦ τῆς πόλεως κατεστρατοπέδευσεν. οὐ
[10, 30]	τὸν ἀγῶνα ἐποιοῦντο. Ὁράτιος δὲ	τρεψάμενος	τοὺς πολεμίους καὶ πολλὰ τῆς
[10, 24]	τὰς παρὰ τῶν συμμάχων ἐπικουρίας	μεταπεμψάμενος	ἱππάρχην τ´ ἀποδείξας Λεύκιον Ταρκύνιον,
[10, 5]	αὐτοῦ λόγους, διεξιόντες ὅσα βίᾳ	διαπεπραγμένος	ἐτύγχανεν εἰς τοὺς δημότας, ὧν
[10, 30]	τινα μὴ νόμιμα ἦν, ἐναντιωθέντος,	διαδεδεγμένος	τὰ πολιτεύματα τοῦ πατρός, καὶ
[10, 19]	τῶν οὐκ ἀποτιθεμένων τὰς ἀρχὰς	διαθέμενος	ὅρκους τε διομοσάμενος ἰσχυροὺς περὶ
[10, 37]	δὲ μάχας ἀγωνισάμενος, τοσούτοις δὲ	τετιμημένος	ἀριστείοις, ὁ μηδένα κίνδυνον ὀκνήσας
[10, 5]	λαμπρότατος φύσει τε περὶ λόγους	κεχρημένος	ἀγαθῇ· ὃς ἐν τῷ τότε
[10, 32]	ὅς ἐστιν ἐν στήλῃ χαλκῇ	γεγραμμένος,	ἣν ἀνέθεσαν ἐν τῷ Αὐεντίνῳ
[10, 43]	σφετερισαμένων τὴν δημοσίαν γῆν, σπεῖραν	ἐπαγόμενος	ὀκτακοσίων ἀνδρῶν, οἳ στρατεύεσθαι μὲν
[10, 10]	οὐκ εἰς μακρὰν αὐτὸς μὲν	ἐπαγόμενος	τοὺς εὐτολμοτάτους κρύφα κατ´ ὀλίγους
[10, 5]	κατὰ τῶν δημοτικῶν οὔτε λόγων	φειδόμενος,	ὧν βαρὺ τοῖς ἐλευθέροις ἀκούειν,
[10, 31]	ὑπάτοις καὶ τῇ βουλῇ προσῄει	δεόμενος	τὸν ἐπ´ αὐτῷ γραφέντα νόμον
[10, 17]	τηνικαῦτα ὁ Κοίντιος ἄρουράν τινα	ὑπεργαζόμενος	εἰς σποράν, αὐτὸς ἀκολουθῶν τοῖς
[10, 8]	οὔτε πόλιν ὁρῶν οὔτε φίλους	ἀσπαζόμενος	οὔθ´ ἑορτάζων οὔτ´ ἄλλης εὐφροσύνης
[10, 14]	ἡγεμονίαν ἐπεβάλετο εἴθ´ ἑαυτῷ τυραννίδα	κατασκευαζόμενος	εἴτε τῷ Σαβίνων ἔθνει πράττων
[10, 19]	ὅλης ἡμέρας ἐπὶ τοῦ βήματος	καθεζόμενος,	εὐπρόσοδόν τε καὶ πρᾷον καὶ
[10, 37]	καὶ οὐδένα κίνδυνον δεδιὼς οὐδὲ	ὑπολογιζόμενος·	ἐξ ὧν ἁπάντων ἀριστεῖα καὶ
[10, 54]	τις καὶ ὑπ´ ἰδιωτῶν ἐμπόρων	κομιζόμενος.	ἔκαμνε γὰρ οὐχ ἥκιστα ἐν
[10, 45]	γὰρ δὴ τῷδε τῷ ἔργῳ	βασανιζόμενος,	ἔνθα κίνδυνος ἦν ἀληθινός, ἐξητάσθης
[10, 15]	Οὐαλέριος ἀντέλεγε πρὸς ταῦτα οὐκ	οἰόμενος	δεῖν ἠρεθισμένον τὸ δημοτικὸν ἐκπολεμῶσαι
[10, 1]	γὰρ αὖθις ὑπὸ τῶν δημάρχων	ἀναδιδασκόμενος,	ὅτι πολιτειῶν κρατίστη τοῖς ἐλευθέροις
[10, 38]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπινικίοις κόσμοις	ὑπερβαλόμενος,	δι´ ὃν ἀσθενέστεροι μὲν οἱ
[10, 7]	Οὐετουρίου παρα– λαβόντων τὴν ἀρχὴν	βουλόμενος	αὐτὸν ἀγαγεῖν ὑπὸ δίκην ἐκωλύθην
[10, 23]	τῶν πολεμίων ἐκ ποδὸς ἑπομένων,	βουλόμενος	αὐτοὺς εἰς τοιαῦτα προαγαγέσθαι χωρία,
[10, 14]	καὶ κράτος εἴτ´ ὀνόματος ἀξιωθῆναι	βουλόμενος	μεγάλου. κοινωσάμενος δὲ πολλοῖς τῶν
[10, 27]	Λεύκιος Κοίντιος, ὁ τῷ παρελθόντι	γενόμενος	ἔτει δικτάτωρ, ἀνὴρ οὐ μόνον
[10, 51]	ὕπατος ἦν τῆς ἑτέρας προαιρέσεως	γενόμενος	νῦν ἐξαίφνης μεταβέβλημαι· μηδὲ ὑπολάβητε
[10, 58]	ἀνὴρ ἀνεπίληπτος εἰς τόδε χρόνου	γενόμενος	περὶ πᾶσαν ἀρετήν· ἐκ δὲ
[10, 24]	πεινήσομεν ἅπαντες κακῶς. μετὰ ταῦτα	παραγενόμενος	εἰς τὴν πόλιν πρῶτον μὲν
[10, 42]	τὰς δίκας, ὅ τε δῆμος	ἀγριαινόμενος	ἐπαύσατο, καὶ τοῖς δημάρχοις ἐδόκει
[10, 13]	λόγον καὶ παύσομαι τὰ πλείω	διατεινόμενος·	φυλάττεσθαι ὑμῖν παραινῶ τούσδε τοὺς
[10, 57]	τῆς ἀρχῆς αὐτοῖς χρόνος ὁ	λειπόμενος	ἦν, συναγαγόντες τοὺς βουλευτὰς προὔθεσαν
[10, 8]	ἀποδοὺς ἑαυτῷ χωρίον ἓν μικρὸν	ὑπολειπόμενος	πέραν τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ, ἐν
[10, 32]	ὑπηρέτην ὀργῆς ἀπελογεῖτο τοὺς ἱεροὺς	προφερόμενος	νόμους, καθ´ οὓς οὔτε ἄρχοντι
[10, 9]	τῆς πόλεως ὁ ἀνὴρ εἴη	κρυπτόμενος	καὶ μέλλοι καταλαμβάνεσθαι τῶν τόπων
[10, 50]	ἄχρι πολλοῦ διέμεινεν ὑπὸ Ῥωμαίων	φυλαττόμενος.	ἔπειτα περὶ τῶν νόμων, οὓς
[10, 24]	τῶν κατ´ ἀγρὸν ἔργων τι	διαπραττόμενος·	ἰδὼν δὲ τὸν προσιόντα ὄχλον
[10, 37]	τετταράκοντα ἔτεσιν, ἐν οἷς διατελῶ	στρατευόμενος,	ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν εἴκοσι μεμάχημαι,
[10, 37]	διετέλεσα πάντα τὸν μεταξὺ χρόνον	στρατευόμενος	καὶ ταλαιπωρῶν καὶ οὐδένα κίνδυνον
[10, 31]	ἢ δώδεκα σταδίων τὴν περίμετρον,	ἐμπεριεχόμενος	τῇ πόλει, ὃς οὐχ ἅπας
[10, 38]	τίνας ἐπιφανεῖς καὶ καλὰς πράξεις	προεχόμενος	ἐμοῦ πλέον ἔχειν ἀξιοῖ· πότερον
[10, 5]	οὔτ´ ἔργων ἀκολούθων τοῖς λόγοις	ἀπεχόμενος.	οἱ μὲν οὖν πατρίκιοι τίμιον
[10, 22]	οὐδ´ εἰς λόγους τοῖς πρεσβευταῖς	ἐρχόμενος,	ὡς ἐν ἀσχολίαις δή τισι
[10, 5]	ἀλλ´ ὑπὸ φιλοτιμίας μειρακιώδους γεγονότα	ἐπιδεικνύμενος,	δι´ ἣν πολλὰ μὲν αὐτῷ
[10, 7]	πᾶσαν ἄλλην ὠμότητα καὶ ὕβριν	ἐνδεικνύμενος	ἀποκτείνει. ἐμοῦ δὲ κεκραγότος καὶ
[10, 51]	ἀλλὰ πρὸς τὸ κοινῇ συμφέρον	ἀποδεικνύμενος	γνώμην· βουλεύονταί τ´ ἄριστα περὶ
[10, 17]	μὲν δῆμος ἀπῄει συμφορὰν βαρεῖαν	ἡγούμενος,	ὅτι μισῶν αὐτοὺς ἀνὴρ ἐξουσίας
[10, 42]	καὶ φιλανθρωπότερον, ὁ δὲ ταύτης	ἡγούμενος	τῆς γνώμης καὶ πείσας αὐτοὺς
[10, 61]	Ἄππιος μὲν Κλαύδιος τρίτον ἔτος	ἡγούμενος	τῆς δεκαδαρχίας κατὰ τὸ ἑξῆς,
[10, 36]	ἡγεμονίας τυγχάνω, τοτὲ μὲν σπείρας	ἡγούμενος,	τοτὲ δ´ ὅλου τάγματος, ἀρξάμενος
[10, 37]	ἅπαντας ὑπέμενον τοὺς λοιποὺς ἀγῶνας	αἰδούμενος	τὰς ἐπὶ τοῖς προτέροις ἔργοις
[10, 9]	ὁ τοὺς λόγους ὑπὲρ αὐτῶν	ποιούμενος	Αὖλος Οὐεργίνιος καὶ ἔλεξε τοιάδε·
[10, 58]	αὐτῷ Κόιντος μὲν Φάβιος ὁ	καλούμενος	Οὐιβολανὸς ὁ τρὶς ὑπατεύσας, ἀνὴρ
[10, 36]	διαπραξάμενος ἦν Λεύκιος Σίκκιος, Δεντάτος	ἐπικαλούμενος,	πολλὰς πάνυ καὶ μεγάλας ἑαυτοῦ
[10, 47]	μὲν τὰς ἡλικίας τῶν ἀνδρῶν,	ἐνθυμούμενος	δὲ τὰς ἀρετάς, ἀγανακτῶν δὲ
[10, 49]	πατρός, τοσῷδε μᾶλλον, ὅσῳ γ´	ἀποθανούμενος	ἔρχεται, καὶ πάντες τοῦτο ἴσασιν·
[10, 58]	ἔνθα δὴ πολὺς ὑπὸ πάντων	ἐπαινούμενος	ἦν ὁ τῆς τότε δεκαδαρχίας
[10, 45]	τὰ τετταράκοντα ἔτη στρατευσάμενος καὶ	κατατετρωμένος	ὅλον τὸ σῶμα, ἐπειδὴ ἑκὼν
[10, 37]	σὺν ὀλίγοις καὶ μόνος, καὶ	κατατετρωμένος	ὅλον τὸ σῶμα, ὁ συγκατακτησάμενος
[10, 5]	διετέλεσε, τοῖς μὲν ἰδιώταις ἐλευθερίαν	κτώμενος,	τῇ δὲ πατρίδι ἡγεμονίαν, ἑαυτῷ
[10, 59]	συνέπιπτεν εἰς τὰς εἰδοὺς ἡ	πανσέληνος·	πρῶτα μὲν ὅρκια τεμόντες ἀπόρρητα
[10, 13]	ὑπάτου κραυγή τε καὶ πολὺς	ἔπαινος	ἐκ τῶν παρόντων ἐγένετο, καὶ
[10, 41]	δὲ οὔτε ὁ τῶν συλλαμβανόντων	ἔπαινος,	οὔτε ὁ τῶν ἀντιπραττόντων θόρυβος.
[10, 37]	λαβεῖν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ, ὅτε	Σαβῖνος	Ἑρδώνιος τὴν ἄκραν καὶ τὸ
[10, 46]	κελεύσας ἡγεμόνα ποιεῖται τῆς ὁδοῦ.	κἀκεῖνος	αὐτοὺς ἄγων περὶ τὸ ὄρος
[10, 23]	αὐτὸν ἥκειν ἠξίου διὰ ταχέων.	κἀκεῖνος	ἐπιτρέψας τοῖς πρεσβευταῖς τὸν χάρακα
[10, 17]	ἀκολουθεῖν εἰς τὴν πόλιν ἠξίουν.	κἀκεῖνος	μικρὸν ἐπισχὼν καὶ δακρύσας τοσοῦτον
[10, 10]	καὶ ἄλλους μισθοὺς τῆς ὑπουργίας.	κἀκεῖνος	ὑπέσχηται στρατιὰν αὐτοῖς Αἰκανῶν καὶ
[10, 32]	ὑπερῷα. ὁ μὲν οὖν ἐνιαυτὸς	ἐκεῖνος	εἰς τὰς κατασκευὰς τῶν οἰκήσεων
[10, 57]	ὑπὲρ ὅλης τῆς δεκαδαρχίας ἔπαινον	ἐκεῖνος	ἐφέρετο παρὰ τοῦ δήμου. οὐ
[10, 44]	παύεσθαι μάχης τὸν καιρὸν ταμιεύων	ἐκεῖνος	ἦν· ὃς ἐπειδὴ τὰ σημεῖα
[10, 58]	δὲ τῶν ἄλλων πατρικίων, οὓς	ἐκεῖνος	ἠσπάζετο, Μάρκος Κορνήλιος καὶ Μάρκος
[10, 43]	οἷς ἦν καὶ ὁ Σίκκιος	ἐκεῖνος	ὁ κατηγορήσας ἐν τῷ δήμῳ
[10, 43]	οὐκέτι ὥραν εἶχον, ὥσπερ οὐδ´	ἐκεῖνος,	οὐδ´ ἔπιπτον ὑπὸ τὰς ἀνάγκας
[10, 45]	ἔργῳ βασανιζόμενος, ἔνθα κίνδυνος ἦν	ἀληθινός,	ἐξητάσθης οἷος ἦσθα, ὡς ἀλαζὼν
[10, 1]	Πόπλιος Οὐολούμνιος καὶ Σερούιος Σολπίκιος	Καμερῖνος.	οὗτοι στρατιὰν μὲν οὐδεμίαν ἐξήγαγον
[10, 58]	ἠξίου κατέχειν ὡς οὐκ ἄλλου	τινὸς	ἄμεινον ἡγησομένου. ὁ δ´ ἀναίνεσθαι
[10, 58]	ἐν αὐτοῖς μένοιεν, ἐδόκει {δέ}	τινος	ἀρχῆς αὐτοκράτορος δεῖν. τὸ δὲ
[10, 17]	χρόνον, οἵτινές τε εἶεν καὶ	τίνος	δεόμενοι πρὸς αὐτὸν ἥκοιεν· ἔπειτα
[10, 12]	ἐμαυτοῦ δεδιότα ἢ τῶν ἐμῶν	τινος	ἐνόχου ταῖς αἰτίαις ὄντος ἀνεστάναι
[10, 36]	δ´ ἐξ οὗ στρατιωτικῆς ἀεί	τινος	ἡγεμονίας τυγχάνω, τοτὲ μὲν σπείρας
[10, 17]	πρὸς αὐτὸν ἥκοιεν· ἔπειτα προσδραμόντος	τινὸς	καὶ κελεύσαντος κοσμιώτερον ἑαυτὸν ποιῆσαι
[10, 49]	καὶ τοῦτ´ οὐκ ἄνευ προνοίας	τινὸς	ὁ Σίκκιος ποιῆσαί μοι δοκεῖ,
[10, 4]	τῆς ἀρχῆς τῆς ὑμετέρας γίνεται.	τίνος	οὖν ὑμῖν ἔτι μέτεστι τῶν
[10, 17]	ὁ δὲ Κλαύδιος μέχρι μέν	τινος	παρεῖλκε τὸν χρόνον τοτὲ μὲν
[10, 17]	πόλιν. ταῦτα δὲ οὐχ ἑτέρου	τινὸς	χάριν εἰπεῖν προήχθην, ἀλλ´ ἵνα
[10, 34]	δεῖν ἐξεῖναι κατὰ τῶν ὑπάτων	τινὸς	ψῆφον ἀναδιδόναι τοῖς ὄχλοις, ὥστε
[10, 1]	τοῖς ἀμφισβητοῦσι πρὸς ἀλλήλους ὑπὲρ	ὁτουδήτινος	ἐκεῖνοι τὰ δίκαια οἱ διαιροῦντες
[10, 33]	ὕπατοι, ταῖς δ´ ἑξῆς ἡμέραις	πλείονος	ὄχλου συρρέοντος εἰς τὴν πόλιν
[10, 30]	τῇ βουλῇ κράτος. εἷς δὲ	μόνος	ἀντέλεγε Γάιος Κλαύδιος, υἱὸς Ἀππίου
[10, 54]	οὐδὲν οἷός τ´ ἦν πράττειν	μόνος	ἀπεωθεῖτο τὰς τῶν δημάρχων δεήσεις
[10, 36]	σημείων κρατουμένων ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν,	μόνος	ἐγὼ τὸν ὑπὲρ ἁπάντων κίνδυνον
[10, 55]	ὁ Σήστιος τὴν βουλὴν συναγαγεῖν	μόνος,	ἐπειδὴ ὁ Μενήνιος ἀδύνατος ἦν
[10, 37]	πάντων καὶ σὺν ὀλίγοις καὶ	μόνος,	καὶ κατατετρωμένος ὅλον τὸ σῶμα,
[10, 32]	μὲν ἀντιλέγων Γάιος Κλαύδιος ἦν	μόνος,	οἱ δὲ συγκαταινοῦντες πολλοί, καὶ
[10, 46]	καί φησιν· Ὑπὸ μὲν τοῦ	ἡγεμόνος	ἀπεστάλμεθα, ὥσπερ ὁρᾶτε, ἀπολούμενοι. ἐδόκει
[10, 36]	καὶ τροπῆς, καὶ τοῦ μὲν	ἡγεμόνος	τῆς σπείρας πεπτωκότος, τῶν δὲ
[10, 4]	ὀλέθρου καὶ ἀνηκέστου καὶ οὐδ´	εὐσχήμονος	ἀρχὴν ἀπέφαινον εἶναι πόλεσί τε
[10, 57]	πόλει μιᾶς διοικούσης ἅπαντα ἡγεμονίας	σώφρονος,	ἧς ἀρχηγὸς Ἄππιος εἶναι ἐδόκει.
[10, 54]	εἰκός· καὶ πᾶς ὁ χειμέριος	χρόνος	ἀμφὶ ταῦτα ἐδαπανήθη. ἀρχομένου δ´
[10, 35]	ἐπεὶ δὲ πλησίον ἦν ὁ	χρόνος,	ἀπέστησαν καὶ ταύτης τῆς ἐπιβολῆς
[10, 36]	ἄν με ὁ τῆς ἡμέρας	χρόνος.	αὐτὰ δὲ τὰ κεφάλαια δι´
[10, 42]	ἐγίνετο ταῦτα, καὶ παρῆν ὁ	χρόνος,	ἐν ᾧ τὰς κατὰ τῶν
[10, 3]	καὶ προὔβαινε διὰ κενῆς ὁ	χρόνος·	ἐν ᾧ τῶν κατὰ τὴν
[10, 17]	ἐπειδὴ ὁ τῶν ἀρχαιρεσίων ἐνέστη	χρόνος,	καὶ ὁ κῆρυξ τὴν πρώτην
[10, 57]	βραχὺς ὁ τῆς ἀρχῆς αὐτοῖς	χρόνος	ὁ λειπόμενος ἦν, συναγαγόντες τοὺς
[10, 5]	τὸν δῆμον, ἐπειδὴ καθῆκεν ὁ	χρόνος,	ὃν ἔταξαν τῇ δίκῃ, συναγαγόντες
[10, 60]	καὶ ὁ τῶν ἀρχαιρεσίων ἐπέστη	χρόνος,	πολλὰ χαίρειν φράσαντες τοῖς τε
[10, 1]	ὁ τῆς ἀρχῆς αὐτοῖς παρέλθῃ	χρόνος.	~Τότε δ´ αὐτὸ παραλαβόντες οἱ
[10, 18]	ὁ τῆς ἀρχῆς μοι διέλθῃ	χρόνος.	ὡς οὖν ἐν ὑπαίθρῳ χειμάσοντες
[10, 46]	ἔνθα ὁ πλεῖστος αὐτῶν ἐγίνετο	φόνος.	οὐ γὰρ ἀνίεσαν οἱ Ῥωμαῖοι
[10, 45]	τῷδε τῷ ἔργῳ βασανιζόμενος, ἔνθα	κίνδυνος	ἦν ἀληθινός, ἐξητάσθης οἷος ἦσθα,
[10, 11]	ὡς τάχους δεῖ. ὁ γὰρ	κίνδυνος	ὀξύς, καὶ ἡ μέλλησις τῆς
[10, 9]	Σαβίνου τὴν ὑπατικὴν ἐξουσίαν παραλαβόντων	κίνδυνος	ὅσος οὔπω τὴν Ῥώμην κατέσχεν
[10, 47]	ἐδήλωσε καὶ τὸν τρόπον τοῦ	ἀγῶνος	ἐνεφάνισε, καὶ ὅτι παρὰ τὴν
[10, 36]	ἀποδείξας. ἑτέρου τε πάλιν ἡμῖν	ἀγῶνος	ἐνστάντος, ἐν ᾧ τόν τε
[10, 46]	δύναμις ἐτράπετο κατὰ θέαν τοῦ	ἀγῶνος	ἐπεισπεσόντες κατὰ πολλὴν εὐπέτειαν κατὰ
[10, 48]	ὑπολογιζόμενοι, ἐπειδὴ καθῆκεν ὁ τοῦ	ἀγῶνος	καιρός, ἐκάλουν τὸν δῆμον· ἦν
[10, 48]	δήμῳ, τὸν χρόνον ἀποδείξας τοῦ	ἀγῶνος.	Λεύκιος δὲ τότ´ ἀγορανομῶν, δήμαρχος
[10, 48]	γενομένης ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ	ἀγῶνος	χρόνῳ σπουδῆς τε καὶ παρακλήσεως
[10, 27]	τοῦ καλλίστου ὑπὲρ τῆς πατρίδος	ἀγῶνος,	χωρεῖν προθύμως ἐπὶ τὸν πόλεμον
[10, 28]	καὶ οὐδ´ ὑπὸ τοῦ παντὸς	αἰῶνος	ἀφανισθησόμενα τρόπαια καὶ μνημεῖα τῆς
[10, 30]	χώρας αὐτῶν κακώσας τοῦ τε	Κορβιῶνος	τὰ τείχη κατασπάσας καὶ τὰς
[10, 23]	στρατοπεδεύεται κατὰ τὴν ἐκ τοῦ	αὐλῶνος	ἔξω φέρουσαν ὁδόν. ἐκ δὲ
[10, 49]	δύναται, καὶ τῆς αὐτῆς ἐκείνῳ	κοινωνὸς	ἔσται τύχης. ταῦτα τοῦ μειρακίου
[10, 8]	τῶν νέων φιλοτιμία σωφρονισθεῖσα τῇ	Καίσωνος	συμφορᾷ, πολὺ δὲ χαλεπωτέρα καὶ
[10, 36]	δι´ ἣν θανάτου κακίων ὁ	λοιπὸς	ἂν αὐτοῖς βίος ἦν, αἴτιος
[10, 24]	καὶ τούτου τοῦ ἐνιαυτοῦ ὁ	καρπὸς	διὰ τὰς ἐμὰς ἀσχολίας, καὶ
[10, 54]	ἀμφὶ ταῦτα ἐδαπανήθη. ἀρχομένου δ´	ἔαρος	σῖτός τε πολὺς καὶ ἐκ
[10, 5]	τε, ὃς ἐμαρτυρεῖτο αὐτῷ πάσης	καθαρὸς	διαβολῆς, μίαν ἀπαιτῶν παρὰ τοῦ
[10, 19]	δῆμον ὁρῶσα οὐκ ἀναινόμενον ὑπ´	ἀνδρὸς	ἀγαθοῦ ἄρχεσθαι. ὁ δ´ οὔτε
[10, 12]	μηχανησώμεθα πολλῶν παρόντων ἡμῖν ὑπ´	ἀνδρὸς	ἀγνῶτος ἀναδοθῆναι· ἔπειτ´ ἐλθόντες ἐπὶ
[10, 9]	ταῦτα παρασκευάσαντες ἀναδοθῆναι σφίσιν ὑπ´	ἀνδρὸς	ἀγνῶτος καθημένοις ἐν ἀγορᾷ, ὡς
[10, 59]	τὴν ἐκβολὴν τῶν μονάρχων ὑπ´	ἀνδρὸς	δημοτικοῦ Ποπλίου Οὐαλερίου τὴν ἐκείνων
[10, 40]	Σίκκιον καὶ μακρὸν ἔπαινον τοῦ	ἀνδρὸς	διεξῆλθε· τὸ δὲ μὴ μεταδιδόναι
[10, 52]	τὴν δίκην πολὺν ὑπὲρ τοῦ	ἀνδρὸς	διῆλθε λόγον ἐπαινῶν τὴν μεταβολὴν
[10, 19]	τε δὴ τὰ ἔργα τοῦ	ἀνδρὸς	ἐπῃνεῖτο ὑπὸ τοῦ δήμου, καὶ
[10, 46]	ἀπλήστως εἶχον ἀσπασμῶν τε τοῦ	ἀνδρὸς	καὶ τῶν ἄλλων φιλοφρονήσεων {ἡδονάς}
[10, 49]	τά τε ἄλλα κατηγόρει τοῦ	ἀνδρός,	ὅσα ὑπατεύων βίᾳ εἰς τοὺς
[10, 23]	δὲ τοιαῦτα ὑβρισθέντες ὑπὸ τοῦ	ἀνδρὸς	οὐκ εὐθὺς ὀργῇ ἐπιτρέψαντες ἐξήγαγον
[10, 49]	πατρικίοις ἐλάττων ἡ περὶ τοῦ	ἀνδρὸς	σπουδὴ γένηται, καὶ μηδὲν ἐξαμάρτωσι
[10, 2]	τ´ εἰδώλων ἄλλοτ´ ἀλλοῖαι δι´	ἀέρος	φερόμεναι καὶ φωναὶ ταράττουσαι διάνοιαν
[10, 24]	τε ἱππέων κατὰ τὸ κάμνον	μέρος	ἀεὶ ἐπιβοηθούντων τοῖς πεζοῖς ἡσσηθεὶς
[10, 42]	τὸ μετριώτατον ἐκλεξαμένοις τοῦ νόμου	μέρος.	ἐγίνετο ταῦτα, καὶ παρῆν ὁ
[10, 58]	εἶναί τι καὶ τοῦ δήμου	μέρος	ἐν αὐτῇ. εὐδοκιμῶν δ´ ἐφ´
[10, 32]	γὰρ αὐτοὺς τῆς πόλεως λαχόντας	μέρος,	ἐπειδὴ τῆς χώρας οὐκ ἔξεστι
[10, 23]	ἀκμαιότατόν τε καὶ κράτιστον ἐπιλέξας	μέρος	ἐπὶ συμμαχίαν ἔπεμψε τῷ ὑπάτῳ.
[10, 24]	ἐν οἷς ἦν τὰ στρατόπεδα,	μέρος	μέν τι τῆς στρατιᾶς ἐπὶ
[10, 43]	ὑπαχθέντες εἵποντο. ἦν δέ τι	μέρος,	ὃ τῶν ὠφελειῶν ἕνεκα τῶν
[10, 10]	οἷς ἐνεῖναι μέν τι λέγεται	μέρος	οὐ πολὺ καὶ τῶν εἰς
[10, 28]	τὸ μὲν ἐφ´ ὑμῖν εἶναι	μέρος	πάντ´ ἀπολωλέκαμεν, ὅσα παρὰ τῶν
[10, 43]	ἀπολείπεσθαι. καὶ ἦν τοῦτο τὸ	μέρος	τῆς ἐξελθούσης τότε δυνάμεως ἐμπειρίᾳ
[10, 46]	Αἰκανῶν, ἀφύλακτον εὑρόντες ἐκεῖνο τὸ	μέρος	τοῦ χάρακος ἐπὶ γὰρ θάτερα
[10, 38]	μᾶλλον δὲ τὸ δέκατον ἐπιδειξάτω	μέρος,	ὧν ὑμῖν ὑπέδειξα ἐγώ. ἀλλὰ
[10, 37]	δ´ ὀνόματος ἤδη λαμπροῦ τυγχάνων	φανερὸς	ἤμην, ἅπαντας ὑπέμενον τοὺς λοιποὺς
[10, 53]	τῇ συμφορᾷ τῶν τε ὑπάτων	ἅτερος	ἀποθνήσκει, Σέξτος Κοιντίλιος, καὶ ὁ
[10, 12]	τὴν γνώμην ἀνέστη τῶν ὑπάτων	ἅτερος,	Γάιος Κλαύδιος καὶ ἔλεξε τοιάδε·
[10, 28]	κατὰ τὴν πόλιν ὄχλου παρελθὼν	ἅτερος	τῶν ὑπάτων Γάιος Ὁράτιος ἐπειρᾶτο
[10, 25]	πολὺν δὲ χρόνον καὶ Ναύτιος,	ἅτερος	τῶν ὑπάτων, νικήσας Σαβίνους ἐκ
[10, 57]	ὀφθῆναι τῶν πολλῶν· εἶτ´ αὖθις	ἕτερος	αὐτῶν ἐπὶ τὴν ἐξουσίαν καθίστατο,
[10, 13]	δίκας. ἀλλ´ ὑπὲρ μὲν τούτων	ἕτερος	ἔσται καιρὸς ἐπιτηδειότερος τοῖς λόγοις,
[10, 21]	οἴκου τὴν δύναμιν. ὁ δ´	ἕτερος	τῶν ὑπάτων Κορνήλιος ἐπὶ τοὺς
[10, 15]	μνησικακοῦντας σφίσι παρακαλεῖν. ὁ δ´	ἕτερος	τῶν ὑπάτων Οὐαλέριος ἀντέλεγε πρὸς
[10, 13]	μὲν τούτων ἕτερος ἔσται καιρὸς	ἐπιτηδειότερος	τοῖς λόγοις, νυνὶ δὲ συντεμῶ
[10, 30]	ἔσται διπλασιασθείσης αὐτῷ τῆς ἀρχῆς,	ἀνοητότερος	δὲ καὶ βαρύτερος. οὐ γὰρ
[10, 30]	μὲν ὁ δῆμος οὐδὲν οὐδὲ	χρηστότερος	ἔσται διπλασιασθείσης αὐτῷ τῆς ἀρχῆς,
[10, 5]	ἦν ἐπιφανὲς καὶ βίος οὐθενὸς	δεύτερος,	ἀνὴρ ὀφθῆναί τε κάλλιστος νέων
[10, 30]	τῆς ἀρχῆς, ἀνοητότερος δὲ καὶ	βαρύτερος.	οὐ γὰρ ἐπὶ ῥητοῖς τισι
[10, 30]	μακρὸν διεξελθὼν λόγον ἐδίδασκεν, ὅτι	μετριώτερος	μὲν ὁ δῆμος οὐδὲν οὐδὲ
[10, 16]	ἀρχάς. Κλαυδίῳ μὲν οὖν ὁ	κλῆρος	ἀπέδωκε τὰ πρὸ τῶν τειχῶν
[10, 6]	τὴν τῶν πενήτων πολιτῶν τύχην,	πονηρὸς	ἄρα καὶ αὐτὸς ἦσθα, καὶ
[10, 28]	δήμῳ ταῦτ´ ἐπιτιμῶ, ὃς οὐδέποτε	πονηρὸς	ἑκὼν ἐγένετο, μᾶλλον ἢ οὐχ
[10, 23]	πᾶσιν ἐδόκει δικτάτορος δεῖσθαι ὁ	καιρός,	ἀποδείκνυσιν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ταύτην
[10, 47]	ἐπειδὴ καθῆκεν ὁ τῶν ἀρχαιρεσίων	καιρός,	δήμαρχον ἀπέδειξεν, ἧς κύριος ἦν
[10, 48]	ἐπειδὴ καθῆκεν ὁ τοῦ ἀγῶνος	καιρός,	ἐκάλουν τὸν δῆμον· ἦν δὲ
[10, 56]	δὲ κατέλαβεν ὁ τῶν ἀρχαιρεσίων	καιρός,	ἐκκλησίαν συναγαγόντες οἱ δήμαρχοι τούς
[10, 23]	ἀλλ´ ὃν ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ	καιρός,	ἔνθα οὔθ´ ἵπποις χιλὸν εὔπορον
[10, 9]	βουλεύματος οὔτε λόγου. ἐπεὶ δὲ	καιρὸς	ἐπιτήδειος ἔδοξεν αὐτοῖς εἶναι πράττειν
[10, 13]	ὑπὲρ μὲν τούτων ἕτερος ἔσται	καιρὸς	ἐπιτηδειότερος τοῖς λόγοις, νυνὶ δὲ
[10, 10]	τῆς βουλῆς ἱππέων, οὓς οὔπω	καιρὸς	οἵτινές εἰσιν ὑμῖν λέγειν. μέλλουσι
[10, 8]	ὁρμὴ πολλῶν ἐπὶ τὴν ἐκ	χειρὸς	δίκην. ἀλλ´ οἵ τε ὕπατοι
[10, 10]	ὁρῶντες δέ, ὅτι ξενικῆς αὐτοῖς	χειρὸς	εἰς τὰ πράγματα δεῖ κρύφα
[10, 44]	πλαγίαν ἐκείνην ὁδὸν ἐπὶ τὸ	ὄρος,	ἔνθα ἡ τῶν πολεμίων ἐστὶ
[10, 35]	ὅπλα ἀναλαμβάνοντας εἰς τὸ ἱερὸν	ὄρος,	ἔνθα καὶ τὸ πρῶτον ἐστρατοπεδεύσαντο,
[10, 46]	κἀκεῖνος αὐτοὺς ἄγων περὶ τὸ	ὄρος	σὺν πολλῷ χρόνῳ καθίστησιν ἐπὶ
[10, 58]	μένοιεν, ἐδόκει {δέ} τινος ἀρχῆς	αὐτοκράτορος	δεῖν. τὸ δὲ μάλιστα πεῖσαν
[10, 23]	ποιεῖν. ἐπεὶ δὲ πᾶσιν ἐδόκει	δικτάτορος	δεῖσθαι ὁ καιρός, ἀποδείκνυσιν ἐπὶ
[10, 16]	ἦν γὰρ καὶ ῥώμῃ σώματος	διάφορος	καὶ κατὰ χεῖρα γενναῖος ἄπιστόν
[10, 46]	λόφον, ὅθεν ἦν ταχεῖα καὶ	εὐεπίφορος	ἐπ´ αὐτὸν ὁδός. ἐν ᾧ
[10, 21]	θριάμβους ἀμφοτέροις καταγαγεῖν ἐψηφίσατο· καὶ	πρὸς	Αἰκανοὺς πρεσβευσαμένους ὑπὲρ εἰρήνης ἐποιήσατο
[10, 21]	οἱ δ´ ἀρτίως ἀνεστηκότες καὶ	πρὸς	ἀλκὴν ἐπιχειροῦντες τραπέσθαι, οἱ δὲ
[10, 3]	καὶ τοῖς ἰδιώταις ὅρους τῶν	πρὸς	ἀλλήλους δικαίων. τοῦτον προθέντες τὸν
[10, 3]	~Τὸ μὲν οὖν καταλύσασθαι τὰ	πρὸς	ἀλλήλους ἐγκλήματα καὶ μιᾷ χρήσασθαι
[10, 1]	δικαίου διάγνωσις, καὶ τοῖς ἀμφισβητοῦσι	πρὸς	ἀλλήλους ὑπὲρ ὁτουδήτινος ἐκεῖνοι τὰ
[10, 4]	πρὸς τοὺς θεοὺς εὐσεβῶν ἢ	πρὸς	ἀνθρώπους ὁσίων οὐθὲν ἐπὶ τῆς
[10, 57]	ἡ τοῦ δημοτικοῦ πρόνοια καὶ	πρὸς	ἅπαν τὸ βίαιον ὑπὲρ τῶν
[10, 5]	καὶ δεήσεις, ἀντὶ τῆς ἑαυτοῦ	πρὸς	ἅπαντας ἐπιεικείας βίου τε, ὃς
[10, 6]	τοῦ μειρακίου βαρύτης καὶ ἡ	πρὸς	ἅπαντας ἡμᾶς ὑπερηφανία παραίτησιν ἢ
[10, 47]	κἀκεῖνοι συναγαγόντες ἐκκλησίαν ἐκέλευον αὐτοὺς	πρὸς	ἅπαντας λέγειν. ὄχλου δὲ πολλοῦ
[10, 11]	μηδὲ καθ´ ἓν εὐγνωμονεῖν, ἀλλὰ	πρὸς	ἅπαντας τοὺς ὑπὲρ τοῦ δήμου
[10, 16]	ἄνδρας ἀπέβαλον, κράτιστον δέ, ὥσπερ	πρὸς	ἁπάντων ὡμολόγητο, τὸν ὕπατον· ὃς
[10, 17]	τε εἶεν καὶ τίνος δεόμενοι	πρὸς	αὐτὸν ἥκοιεν· ἔπειτα προσδραμόντος τινὸς
[10, 15]	ὧν ἤλπισεν οὔτε δούλων αὐτομολησάντων	πρὸς	αὐτὸν οὔτε φυγάδων κατελθόντων οὔτε
[10, 7]	πένητας {ὑβρίσαιεν} ὡς δ´ ἠγανακτοῦμεν	πρὸς	αὐτούς, ἐλεύθερον ῥῆμα εἰς τοῦτον
[10, 43]	ἐπικουρήσουσι πόλει συμμάχῳ διὰ τὴν	πρὸς	αὐτοὺς εὔνοιαν ἀεί τι πρὸς
[10, 17]	ὑπάτου τὰς ὑποσχέσεις, ἃς ἐποιήσατο	πρὸς	αὐτοὺς ὁ τεθνηκὼς ἐν τῇ
[10, 40]	τὸ δημοτικὸν διεσπασμένον καὶ κωλύεσθαι	πρὸς	αὐτῶν εἰς ἓν συνελθεῖν. ἐδόκει
[10, 15]	πολεμίους τά γε δίκαια ἀντιτάττειν,	πρὸς	δὲ τὰς πολιτικὰς διατριβὰς τὰ
[10, 13]	οὐκ ἐνθάδε μὲν ταῦτα λέγω,	πρὸς	δὲ τὸν δῆμον ἀποκρύψομαι, ἀλλὰ
[10, 23]	Κοίντιος ὁ ταμίας ἀνὴρ ὑπατικός.	πρὸς	δὲ τὸν ἕτερον τῶν ὑπάτων
[10, 37]	οἷς ὑπὸ τῶν αὐτοκρατόρων ἐτιμήθην·	πρὸς	δὲ τούτοις ὀγδοήκοντα μὲν καὶ
[10, 38]	τίς ἂν ἀνάσχοιτο; ~Ἐπεὶ φέρε	πρὸς	Διός, εἴ τι τούτων ἐγὼ
[10, 58]	τοὺς ἀρίστους αἰτιασάμενος οὐχ ἡδέως	πρὸς	ἑαυτὸν ἔχειν διὰ τὸν φθόνον
[10, 22]	ἐστράτευσαν, ὡς οὐ γενομένων αὐτοῖς	πρὸς	ἐκείνους ὁμολογιῶν περὶ φιλίας. ἡγεῖτο
[10, 17]	ἀξίωμα καὶ τὸ σώζειν τὴν	πρὸς	ἐκείνους τοὺς ἄνδρας ὁμοιότητα. ἀλλὰ
[10, 22]	δίκας ἥκετε, οὐθείς ἐστιν ὑμῖν	πρὸς	ἐμὲ περὶ τούτων λόγος, ἀλλὰ
[10, 12]	τὰς καταγνώσεις δεδιότες ἢ συμβήσονται	πρὸς	ἡμᾶς ἐπὶ τῷ μηθὲν ἔτι
[10, 44]	περὶ τῷ φρουρίῳ δείσαντες οἱ	πρὸς	ἡμᾶς μαχόμενοι καὶ βοηθεῖν προθυμούμενοι
[10, 44]	μιᾶς, ᾗ καταβήσονται οἱ πολέμιοι	πρὸς	ἡμᾶς, φυλακήν τ´ εἰκὸς ἀξιόμαχον
[10, 43]	πατρίδος γινομένης ὅσια εἶναι τὰ	πρὸς	θεούς, τοῖς δ´ ἐγκαταλείπουσι τοὺς
[10, 15]	τε συνεβούλευε τῷ καιρῷ καὶ	πρὸς	μὲν τοὺς ἔξωθεν πολεμίους τά
[10, 16]	καταστήσαντες πολέμοις εἶχον, οὐδεμία ὄνησις	πρὸς	ὀρθίους βιαζομένοις σκοπάς. οὐ γὰρ
[10, 44]	καὶ φαύλη τις οὖσα τύχῃ,	πρὸς	πολλῷ πλείονα ἢ τὴν σὺν
[10, 39]	τῆς ἐξουσίας, τοὺς ἰδιώτας οἷς	πρὸς	τὰ βίαια ὑπηρέταις ἐκεῖνοι χρῶνται
[10, 51]	κράτιστα γὰρ οἰκεῖται πόλις ἡ	πρὸς	τὰ πράγματα μεθαρμοττομένη, καὶ συμβούλων
[10, 28]	τῶν ἐχθίστων ἀρξάμενοι τότε χωρήσουσι	πρὸς	τὰ φίλια. πρὸς ταῦτα ὁρῶντες
[10, 53]	ἐπ´ αὐτοὺς Αἰκανοὶ καὶ διεπρεσβεύοντο	πρὸς	τἆλλα ἔθνη, ὅσα Ῥωμαίοις πολέμια
[10, 53]	ἀφ´ ὧν τὰ μέγιστα ἐκακοῦντο	πρὸς	τὰς ἀκτὰς καὶ τὰς ἠϊόνας.
[10, 29]	τὰς ἡλικίας τῶν ἀνδρῶν καὶ	πρὸς	τὰς ἀξίας μικρὸν ἐπισχὼν ὁ
[10, 53]	τε αἰσχύνης καὶ εὐπορίας τῶν	πρὸς	τὰς ταφὰς ἐπιτηδείων ἔκαιόν τε
[10, 34]	τὴν ψῆφον. οἱ δ´ ὕπατοι	πρὸς	ταῦτ´ ἀπελογοῦντο διδάσκοντες, ὅτι τῆς
[10, 28]	τότε χωρήσουσι πρὸς τὰ φίλια.	πρὸς	ταῦτα ὁρῶντες ἐκκλησιάζετε καὶ νόμους
[10, 41]	ἀξιῶν ὑπομένειν, ἀπελογοῦντο οἱ δήμαρχοι	πρὸς	ταῦτα, ὅτι ἤδη πέμπτον ἔτος
[10, 15]	ἕτερος τῶν ὑπάτων Οὐαλέριος ἀντέλεγε	πρὸς	ταῦτα οὐκ οἰόμενος δεῖν ἠρεθισμένον
[10, 22]	ἐμὲ περὶ τούτων λόγος, ἀλλὰ	πρὸς	ταύτην λαλεῖτε τὴν φηγόν· δείξας
[10, 29]	ἐδύναντο. γενομένης δὲ πολλῆς συμπαθείας	πρός	τε τὰς ἡλικίας τῶν ἀνδρῶν
[10, 57]	συμβόλαια καὶ τὰ δημόσια, ὁπόσα	πρός	τε ὑπηκόους καὶ συμμάχους καὶ
[10, 30]	καὶ τὰ δίκαια τοῦ δήμου	πρὸς	τὴν βουλὴν ἅπαντα εἰσενεγκάμενος ᾐτήσατο
[10, 51]	καὶ συμβούλων ἄριστος ὁ μὴ	πρὸς	τὴν ἰδίαν ἔχθραν ἢ χάριν,
[10, 57]	δεχόμενοι πᾶσαν ἐπανόρθωσιν ἰδιωτῶν καὶ	πρὸς	τὴν κοινὴν εὐαρέστησιν ἀπευθύνοντες τὰ
[10, 49]	ἕτερον, καὶ τοῖς δημοτικοῖς ἡ	πρὸς	τὴν τιμωρίαν ὁρμὴ προθυμοτέρα μήτε
[10, 49]	ἦν ὃς οὐκ ἔπασχέ τι	πρὸς	τὴν τύχην τῶν ἀνθρώπων. ὡς
[10, 30]	αὐτοὺς ὁ Κοίντιος διδάσκων, ὅτι	πρὸς	τῆς βουλῆς ἐστι τὸ πολλοὺς
[10, 40]	λόγους καὶ τοσαύτην ἀπεδείξατο ἀγανάκτησιν	πρὸς	τὸ ἀντίπαλον, ὥσθ´, ὅπερ ἔφην
[10, 49]	χάριτος, ἥτις αὐτὸν ἀφελεῖται τὸ	πρὸς	τὸ γένος εὐσεβές, οὐδ´ ἂν
[10, 51]	φαίνηται συνοίσειν, στασιάζειν δὲ μηκέτι	πρὸς	τὸ δημοτικὸν μηδ´ ἄλλας ἐπ´
[10, 51]	ἰδίαν ἔχθραν ἢ χάριν, ἀλλὰ	πρὸς	τὸ κοινῇ συμφέρον ἀποδεικνύμενος γνώμην·
[10, 13]	ἐλαύνουσιν ἐκ τῆς πόλεως· καὶ	πρὸς	τοῖς ἄλλοις κακοῖς οὐδ´ ἀντειπεῖν
[10, 37]	ὀκτωκαίδεκα, φάλαρα δ´ ἐπίσημα πέντε	πρὸς	τοῖς εἴκοσιν, ὧν ἐννέα ἦσαν,
[10, 44]	μέλλομεν ἔτι καὶ παρασκευαζόμεθα τὰ	πρὸς	τὸν ἀγῶνα ἀμφότεροι, χώρει τὴν
[10, 51]	ἐνέστη τις ἀμφισβήτησις καὶ φιλονεικία	πρὸς	τὸν δῆμον, ἀεί τι μειονεκτεῖν
[10, 12]	ταύτην ληψόμεθα τοῦ διαβαλεῖν αὐτοὺς	πρὸς	τὸν δῆμον ἀφορμήν, καὶ οὕτως
[10, 5]	δίκην. παραγγείλαντες δ´ αὐτῷ παρεῖναι	πρὸς	τὸν δῆμον, ἐπειδὴ καθῆκεν ὁ
[10, 35]	ἔλυσαν ἐκεῖνοι τὰς γενομένας αὐτοῖς	πρὸς	τὸν δῆμον, καταλύοντες τὴν δημαρχικὴν
[10, 10]	κοινοῦ ψηφίσματος τὰς γενομένας ὑμῖν	πρὸς	τὸν δῆμον ὁμολογίας. ὁρῶντες δέ,
[10, 24]	τε πολλαχόθεν ἱκετηρίας ἀναλαβόντες ἐπιπρεσβεύεσθαι	πρὸς	τὸν Κοίντιον περὶ φιλίας {διαλεγόμενοι}
[10, 45]	πολλὴ τῶν λόγων ἐλευθερία. Ταῦτα	πρὸς	τὸν ὕπατον ἀποκρινάμενος καὶ δακρύσας
[10, 24]	αὐτός τε προσβολὰς ἐποιεῖτο συνεχεῖς	πρὸς	τὸν χάρακα τῶν Αἰκανῶν καὶ
[10, 58]	Ὄππιος· προσελήφθησαν γὰρ καὶ οὗτοι	πρὸς	τοῦ Ἀππίου κολακείας ἕνεκα τῶν
[10, 2]	τὴν πόλιν, ἄρξει δὲ τοῦ	πρὸς	τοὺς ἀλλοεθνεῖς πολέμου στάσις ἐμφύλιος,
[10, 45]	συστρατιῶται, μάρτυρας ἀξιῶ γενέσθαι μοι	πρὸς	τοὺς ἄλλους πολίτας, ἐὰν πύθησθε
[10, 22]	δικαίων πόλεμον ἐντὸς τείχους ἐπολέμουν	πρὸς	τοὺς ἅμα Οὐεργινίῳ δημάρχους τοὺς
[10, 60]	ἦν, μὴ ἐξεῖναι τοῖς πατρικίοις	πρὸς	τοὺς δημοτικοὺς ἐπιγαμίας συνάψαι· δι´
[10, 6]	μαρτυρεῖται πᾶσα ἀρετὴ καὶ ἡ	πρὸς	τοὺς δημοτικοὺς εὔνοια, ἀνθ´ ὧν
[10, 9]	ἕτερον, Γάιον Κλαύδιον, ἔμφυτον τὸ	πρὸς	τοὺς δημοτικοὺς ἔχοντα μῖσος διὰ
[10, 15]	γυναιξὶν ὡς ἀπὸ τούτων ἀγωνιούμενοι	πρὸς	τοὺς εἰσεληλυθότας· ἅπαντα γὰρ αὐτοῖς
[10, 44]	ἐστὶ παρεμβολή, καὶ μάχην τίθεσο	πρὸς	τοὺς ἐν τῷ χάρακι, ἵν´
[10, 16]	ἀποδειχθέντας ἕκαστοι τόπους, ἀπογραφόμενοί τε	πρὸς	τοὺς ἡγεμόνας τὰ ὀνόματα καὶ
[10, 4]	ἐχρῆν ἐπιτελεῖσθαι, οὔτε ἄλλο τῶν	πρὸς	τοὺς θεοὺς εὐσεβῶν ἢ πρὸς
[10, 40]	μὲν πλῆθος οὕτως οἰκείως διετέθη	πρὸς	τοὺς λόγους καὶ τοσαύτην ἀπεδείξατο
[10, 46]	χάρακος ἐπὶ γὰρ θάτερα τὰ	πρὸς	τοὺς μαχομένους ἐστραμμένα μέρη πᾶσα
[10, 54]	τὰς τῶν δημάρχων δεήσεις καὶ	πρὸς	τοὺς νέους ἄρχοντας ἠξίου τρέπεσθαι.
[10, 35]	τὸν πόλεμον ἐκεῖθεν ὁρμωμένους ποιεῖν	πρὸς	τοὺς πατρικίους, ἐπειδὴ τὰς συνθήκας
[10, 14]	κοινωνίαν οὐδεμίαν ὑπελάμβανε τῷ δήμῳ	πρὸς	τοὺς πατρικίους ἔτι γενήσεσθαι. ἐὰν
[10, 16]	ἕτεροι κωλύσεως ἕνεκεν τῶν ἀποστησομένων	πρὸς	τοὺς πολεμίους δούλων τε καὶ
[10, 9]	τὰ δέοντα. Ταῦτ´ εἰπόντες ᾤχοντο	πρὸς	τοὺς ὑπάτους. ἐν ὅσῳ δὲ
[10, 31]	δέ τινα προσκρούσματα τοῖς δημάρχοις	πρὸς	τοὺς ὑπάτους συνέστη πάλιν, ἐξ
[10, 43]	πρὸς αὐτοὺς εὔνοιαν ἀεί τι	πρὸς	τῶν ἐχθρῶν βλαπτομένῃ· ἐν οἷς
[10, 43]	χόρτον ἵπποις ἀνεκρούοντο καὶ τοῖς	πρὸς	ὑδρείαν καταβαίνουσιν αἰφνιδίως ἐπετίθεντο, προὐκαλοῦντό
[10, 22]	διωμολογημένου περὶ αὐτῶν, ὅτε τὰς	πρὸς	ὑμᾶς ἐποιούμεθα συνθήκας. εἰ μὲν
[10, 51]	ὅτι οὐδὲν ἀδικῶν, ἀλλὰ τῆς	πρὸς	ὑμᾶς εὐνοίας ἕνεκα, φορτικὸς ἂν
[10, 12]	λόγος, ἐγὼ νὴ Δία φράσω	πρὸς	ὑμᾶς. παντὸς οἴομαι δεῖν πράγματος,
[10, 7]	δημόται, μετὰ πάσης ἀληθείας εἰρημένα	πρὸς	ὑμᾶς. ~Ταῦτ´ εἰπόντος αὐτοῦ κραυγή
[10, 49]	ἐπὶ θάνατον ἐξιόντα μετὰ τοῦ	πατρός,	Αὖλον Οὐεργίνιον τὸν ἑαυτοῦ θεῖον,
[10, 30]	ἐναντιωθέντος, διαδεδεγμένος τὰ πολιτεύματα τοῦ	πατρός,	καὶ ὅτ´ αὐτὸς εἶχε τὴν
[10, 49]	εὐσεβές, οὐδ´ ἂν ἀπολειφθείη τοῦ	πατρός,	τοσῷδε μᾶλλον, ὅσῳ γ´ ἀποθανούμενος
[10, 16]	τῶν δεινῶν, ἕως ἐπικαταραγεὶς αὐτῷ	πέτρος	ὑπερμεγέθης ἐπιβαίνοντι τοῦ περιτειχίσματος ἅμα
[10, 42]	τὰς οὐσίας αὐτῶν ἱερὰς εἶναι	Δήμητρος,	τὸ μετριώτατον ἐκλεξαμένοις τοῦ νόμου
[10, 21]	οὖν αὐτῶν, ὅσα χρυσὸς καὶ	ἄργυρος	καὶ χαλκὸς ἐνῆν, εἰς τὸ
[10, 16]	ἔξωθεν ἐπέλθῃ στρατιὰ τοῖς ἔνδον	ἐπίκουρος·	ὑποψία γὰρ ἅπαντας κατεῖχε μεγάλης
[10, 2]	ἐν οὐρανῷ σέλα φερόμενα καὶ	πυρὸς	ἀνάψεις ἐφ´ ἑνὸς μένουσαι τόπου
[10, 47]	ὡς δ´ ἅπαντα ὑπὸ τοῦ	πυρὸς	ἠφάνιστο, περὶ τὸν ὄρθρον ἀπῄει
[10, 29]	καὶ δι´ ὅπλων καὶ διὰ	πυρὸς	ὁδοὺς ἀσφαλεῖς θεοὶ παρέσχον. Ὡς
[10, 7]	ἡνίκα ἔξεστί μοι τὸ τοῦ	μάρτυρος	σχῆμα, ἐπειδὴ οὐ τὸ τοῦ
[10, 11]	καὶ ἡ μέλλησις τῆς ἀσφαλείας	ἄωρος	ἐν οὐ μέλλουσι δεινοῖς. ὥστ´
[10, 28]	προδοῦσι τὸ κοινὸν ἥξει δίκη	τιμωρὸς	οὐ μεμπτὴ παρὰ θεῶν, ἐὰν
[10, 6]	ἐκείνου δίκην ἀφόρητον ἔσται τὸ	θράσος	τῶν αὐθαδῶν μειρακίων, ἀνίσταται καί
[10, 9]	τὸ πρὸς τοὺς δημοτικοὺς ἔχοντα	μῖσος	διὰ προγόνων καὶ παρεσκευασμένον ἁπάσῃ
[10, 47]	δέ, ὃ προὔλαβεν ὁ Σίκκιος,	μῖσος	εἰς τοὺς ὑπάτους ἐξ ἁπάντων
[10, 48]	κωλύειν, ἀλλὰ καὶ φθόνον καὶ	μῖσος,	καὶ βλάβας δὲ ἰδίας καὶ
[10, 9]	τὴν ὑπατικὴν ἐξουσίαν παραλαβόντων κίνδυνος	ὅσος	οὔπω τὴν Ῥώμην κατέσχεν ἐξ
[10, 54]	καὶ Πόπλιος Σήστιος· ἡ δὲ	νόσος	εἰς τέλος ἐλώφησε. καὶ μετὰ
[10, 53]	διαδεδεγμένων τὴν ὕπατον ἀρχήν, λοιμικὴ	νόσος	εἰς τὴν Ῥώμην κατέσκηψε μεγίστη
[10, 7]	ὑπατείαν ἐχόντων, ὅτε ἡ μεγάλη	νόσος	κατέλαβε τὴν πόλιν, ἧς ἀπελαύσαμεν
[10, 53]	γὰρ αὐτῶν παρασκευαζομένων ἡ αὐτὴ	νόσος	κατέσκηψεν εἰς τὰς πόλεις. διῆλθε
[10, 21]	χρήματα μὲν οὖν αὐτῶν, ὅσα	χρυσὸς	καὶ ἄργυρος καὶ χαλκὸς ἐνῆν,
[10, 0]	~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ	ΔΕΚΑΤΟΣ.	~Μετὰ δὲ τούτους ὀλυμπιὰς μὲν
[10, 11]	πώποτε γενέσθαι ζήτησιν περὶ μηθενὸς	πράγματος	ἀπορρήτου. ἀλλ´ οὔθ´ ἡμεῖς ἂν
[10, 59]	οἱ μετ´ ἐκεῖνον ὕπατοι καλοῦ	πράγματος	δόξαντι ἄρξαι τὰ ὅμοια πράττοντες
[10, 12]	ποιεῖσθαι περὶ κοινοῦ καὶ μεγάλου	πράγματος,	καὶ τὸ μὴ συγχωρεῖν. ὑποπτεύσας
[10, 31]	τόν τε φθόνον ὑφορώμενοι τοῦ	πράγματος,	ὅτι πρῶτοι ἔμελλον θανάτῳ ζημιῶσαι
[10, 12]	δή, τίς ἡ τοῦδε τοῦ	πράγματος	ὑπόθεσίς ἐστι καὶ τί τὸ
[10, 12]	πρὸς ὑμᾶς. παντὸς οἴομαι δεῖν	πράγματος,	ὦ βουλή, τὰς ἀρχὰς καὶ
[10, 36]	αὐτὸν τρόπον ὑπὲρ ὅλου τοῦ	τάγματος	ἀγωνισάμενος τόν τ´ ἀετὸν ἀνεκομισάμην
[10, 36]	με ὁ ὕπατος τοῦ πρώτου	τάγματος	ἀπέδωκε τὴν στρατοπεδαρχίαν ἀπολωλεκότος ἐν
[10, 36]	σπείρας ἡγούμενος, τοτὲ δ´ ὅλου	τάγματος,	ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ὑπάτων Γαίου
[10, 36]	χάριν ἀποδιδοὺς τῆς ἡγεμονίας τοῦ	τάγματος	ἀφίστατό μοι καὶ τὸν ἀετὸν
[10, 36]	ᾧ τόν τε στρατοπεδάρχην τοῦ	τάγματος	ἡμῶν συνέβη πεσεῖν καὶ τὸν
[10, 19]	δι´ ὅλης ἡμέρας ἐπὶ τοῦ	βήματος	καθεζόμενος, εὐπρόσοδόν τε καὶ πρᾷον
[10, 48]	ἐκκλησίᾳ Τίτον Ῥωμίλιον ἥκειν ἀπολογησόμενον	ἀδικήματος	δημοσίου δίκην ἐπὶ δικαστῇ τῷ
[10, 5]	πολλοὺς εἰσάγουσιν αὐτὸν ὑπὸ δίκην	ἀδικήματος	δημοσίου, θανάτου τιμησάμενοι τὴν δίκην.
[10, 42]	δίκῃ, καὶ μάλιστα περὶ τοῦ	τιμήματος	πηλίκον ἔσται τὸ μέγεθος, ἐπιμελῆ
[10, 46]	χαρᾶς καὶ πολλοῦ μεστὸς ὢν	αὐχήματος.	οἵ τε περὶ αὐτὸν ἀθῷοι
[10, 17]	τε ἅπαντες οὐκ ἐκ τοῦ	ὀνόματος,	ἀλλ´ ὕπατον καὶ τὴν περιπόρφυρον
[10, 14]	πράττων ἀρχὴν καὶ κράτος εἴτ´	ὀνόματος	ἀξιωθῆναι βουλόμενος μεγάλου. κοινωσάμενος δὲ
[10, 37]	προαγαγόντα γενναῖα ἔργα. ἐπεὶ δ´	ὀνόματος	ἤδη λαμπροῦ τυγχάνων φανερὸς ἤμην,
[10, 42]	εἶναι χρή, καὶ περὶ τοῦ	ὀνόματος	ὃ θήσονται τῇ δίκῃ, καὶ
[10, 10]	τὰ λοιπὰ ἀναιρεθῆναι διὰ κοινοῦ	ψηφίσματος	τὰς γενομένας ὑμῖν πρὸς τὸν
[10, 16]	αὐτῷ πέτρος ὑπερμεγέθης ἐπιβαίνοντι τοῦ	περιτειχίσματος	ἅμα τήν τε νίκην αὐτὸν
[10, 22]	ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ γενομένου	προσκρούσματος	τοῖς ἔθνεσι, καὶ παραινούσης τῷ
[10, 9]	μεταδιδόντες οὐθενὶ τῶν ἔξωθεν οὔτε	βουλεύματος	οὔτε λόγου. ἐπεὶ δὲ καιρὸς
[10, 52]	γνώμῃ. μέλλοντος δὲ γράφεσθαι τοῦ	προβουλεύματος	ἀναστὰς ὁ δήμαρχος Σίκκιος ὁ
[10, 52]	ἐποίησεν οὕτως. γραφέντος δὲ τοῦ	προβουλεύματος,	καὶ μετὰ ταῦτ´ ἐπικυρώσαντος τοῦ
[10, 53]	τοῖς ἔτι ἐρρωμένοις ἡ τοῦ	πνεύματος	ἀποφορὰ ταχείας ἔφερε τοῖς σώμασι
[10, 47]	βάλλεται τὴν δόξαν ἀφελέσθαι τοῦ	κατορθώματος.	κοινωσάμενος δὲ τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν
[10, 16]	Ἑρδώνιος ἦν γὰρ καὶ ῥώμῃ	σώματος	διάφορος καὶ κατὰ χεῖρα γενναῖος
[10, 8]	φιλοτιμίας καὶ ζητήσεως ὑπὲρ τοῦ	σώματος,	εἴτ´ ἐν δεσμοῖς αὐτὸ δεῖ
[10, 15]	τῷ παρηκμακότι ἦσαν καὶ ῥώμης	σώματος	ἐν τῷ ἀδυνάτῳ, τὰ τέγη
[10, 8]	ὄντας ἐπράξαντο τὰ περὶ τοῦ	σώματος	τῆς ἀποκαταστάσεως ὁμολογηθέντα χρήματα. Καίσων
[10, 14]	τε οὐκ ἀφανῶν καὶ χρήμασι	δυνατός,	Ἄππιος Ἑρδώνιος ὄνομα, καταλῦσαι τὴν
[10, 31]	καὶ ὡς Ῥωμαῖος εἰπεῖν οὐκ	ἀδύνατος.	εἰσέφερε γάρ τι καὶ οὗτος
[10, 36]	εἰπεῖν τε ὡς στρατιώτης οὐκ	ἀδύνατος.	ἔφη δ´ οὖν παρελθών· Ἐγώ,
[10, 55]	συναγαγεῖν μόνος, ἐπειδὴ ὁ Μενήνιος	ἀδύνατος	ἦν παρεῖναι διὰ τὴν νόσον,
[10, 28]	τὸν νοῦν παρελθὼν πάλιν ὁ	ὕπατος	εἶπε· Καλὸν γ´, ὦ Οὐεργίνιε,
[10, 45]	βουλομένου λέγειν τἀκόλουθα ὑπολαβὼν ὁ	ὕπατος	εἶπεν· Οὐ πολλῶν δεῖ λόγων,
[10, 51]	πρότερόν τε πολλάκις καὶ ἡνίκα	ὕπατος	ἦν τῆς ἑτέρας προαιρέσεως γενόμενος
[10, 21]	καὶ ἀνάνδρως φεύγοντες. ὁ δ´	ὕπατος	οὐδεμίαν αὐτοῖς ἀναστροφὴν ἔτι δοὺς
[10, 29]	τὰς ἀξίας μικρὸν ἐπισχὼν ὁ	ὕπατος·	Οὐκ αἰσχύνεσθε, ἔφησεν, ὦ πολῖται,
[10, 36]	με ἀναδήσαντες στεφάνῳ, καὶ ὁ	ὕπατος	Σίκκιος ἐμαρτύρησεν ἡγεμόνα τῆς σπείρας
[10, 53]	καὶ ὁ μετὰ τοῦτον ἀποδειχθεὶς	ὕπατος	Σπόριος Φούριος, καὶ τῶν δημάρχων
[10, 36]	ἐφ´ οἷς ἀγασθείς με ὁ	ὕπατος	τοῦ πρώτου τάγματος ἀπέδωκε τὴν
[10, 21]	ἀπομαχομένων οὐ πολλὰ πραγματευθεὶς κατὰ	κράτος	αἱρεῖ τὴν πόλιν. χρήματα μὲν
[10, 30]	πράττοντες τὸ μὲν τοῦ δήμου	κράτος	αὐξήσουσι, τὰς δὲ τῆς βουλῆς
[10, 31]	τὸ τῆς δημαρχίας ἀκατάλυτον ἔσεσθαι	κράτος,	ἐὰν τὸ στασιάζον ἐξ αὐτῆς
[10, 30]	μέγιστον ἔχοντος ἐν τῇ βουλῇ	κράτος.	εἷς δὲ μόνος ἀντέλεγε Γάιος
[10, 14]	Σαβίνων ἔθνει πράττων ἀρχὴν καὶ	κράτος	εἴτ´ ὀνόματος ἀξιωθῆναι βουλόμενος μεγάλου.
[10, 34]	ἄρχοντας, οἷς τὸ πάντων ἀποδέδοται	κράτος,	ἔπειτ´ αὐτοὶ τολμήσαντες ὁμόσε χωρεῖν
[10, 34]	ὑπατικὴ τὸ τῶν βασιλέων ἔχουσα	κράτος,	ἡ δὲ δημαρχικὴ τῆς βοηθείας
[10, 31]	ἑτέρου δημάρχου τοῦτ´ ἐστὶ τὸ	κράτος.	τοῖς δ´ ἄρα πᾶσιν ἦν
[10, 36]	ἀντιλεγόντων διαπραξάμενος ἦν Λεύκιος Σίκκιος,	Δεντάτος	ἐπικαλούμενος, πολλὰς πάνυ καὶ μεγάλας
[10, 27]	ἀνὴρ οὐ μόνον τὰ πολέμια	δεινότατος	τῶν καθ´ ἑαυτόν, ἀλλὰ καὶ
[10, 5]	νέων καὶ τὰ πολέμια πάντων	λαμπρότατος	φύσει τε περὶ λόγους κεχρημένος
[10, 27]	καὶ τὰ πολιτικὰ δοκῶν εἶναι	φρονιμώτατος,	γνώμην ἀπεφήνατο τήνδε· μάλιστα μὲν
[10, 38]	αὐτὸ τοῦτο πολίτευμα μετὰ τὸ	ἔτος	ἑνδέκατον ἀνενεοῦτο, καὶ τοὺς ὑπατεύσαντας
[10, 26]	περὶ τὸν Οὐεργίνιον δήμαρχοι πέμπτον	ἔτος	ἐπὶ τῆς αὐτῆς ὄντες ἐξουσίας
[10, 36]	ἐμὴ δύναμις ἐρῶ. τετταρακοστὸν μὲν	ἔτος	ἐστί μοι τοῦτο, ἐξ οὗ
[10, 52]	τῆς ἡγεμονίας ἀποχρῶν. καὶ τὸ	ἔτος	ἐτελεύτα. ~Ἐπὶ δὲ τῆς ὀγδοηκοστῆς
[10, 61]	κατεῖχεν Ἄππιος μὲν Κλαύδιος τρίτον	ἔτος	ἡγούμενος τῆς δεκαδαρχίας κατὰ τὸ
[10, 22]	ἅμα Οὐεργινίῳ δημάρχους τοὺς τέταρτον	ἔτος	ἤδη τὴν αὐτὴν κατασχόντας ἀρχήν.
[10, 56]	οὓς ἔδει εἰς τοὐπιὸν ἄρχειν	ἔτος,	Πόπλιος δὲ Σήστιος ὁ τὸν
[10, 38]	κινδύνευμα τοῦτο ὑπέδυ, ἀλλὰ τριακοστὸν	ἔτος	τοῦτο ἀνεχόμεθα ὥσπερ ἐν τυραννίδι
[10, 21]	οἱ ἄλλοι σύμμαχοι. καὶ τὸ	ἔτος	τοῦτο ἐτελεύτα. ~Τῷ δ´ ἑξῆς
[10, 41]	πρὸς ταῦτα, ὅτι ἤδη πέμπτον	ἔτος	τῶν αὐτῶν ἀκούοντες λόγων οὐθὲν
[10, 54]	ἐλθεῖν ἄξιον. ~Εἰς δὲ τοὐπιὸν	ἔτος	ὕπατοι μὲν ἀπεδείχθησαν Λεύκιος Μενήνιος
[10, 2]	ᾧ μάλιστα ἐταράχθησαν, τοιόνδ´ ἦν·	νιφετὸς	ἐξ οὐρανοῦ κατέσκηψεν εἰς γῆν
[10, 47]	ὅπλων τε καὶ σίτου καὶ	ἐσθῆτος	καὶ τῶν εἰς τὸν πόλεμον
[10, 57]	ἄλλων ἔπραττεν ἀπὸ τοῦ κρατίστου	χρηστότητος	ἔφερεν αὐτῷ δόκησιν, ἀλλὰ πολὺ
[10, 49]	δ´ οὐκ ἂν ἀγαπήσειεν τυχὼν	χάριτος,	ἥτις αὐτὸν ἀφελεῖται τὸ πρὸς
[10, 29]	ἀξιοῦμεν μετρίας παρ´ ὑμῶν τυχεῖν	χάριτος,	ὥσπερ τῶν κοινῶν κινδύνων ἰσομοιροῦμεν
[10, 54]	ταῦτα ἐδαπανήθη. ἀρχομένου δ´ ἔαρος	σῖτός	τε πολὺς καὶ ἐκ πολλῶν
[10, 58]	Σέργιος καὶ Λεύκιος Μηνύκιος καὶ	Τίτος	Ἀντώνιος καὶ Μάνιος Ῥαβολήιος, ἄνδρες
[10, 56]	ἐκκλησίας Ἄππιος μὲν Κλαύδιος καὶ	Τίτος	Γενύκιος, οὓς ἔδει εἰς τοὐπιὸν
[10, 23]	ἡγεῖτο δὲ τῆς δυνάμεως ταύτης	Τίτος	Κοίντιος ὁ ταμίας ἀνὴρ ὑπατικός.
[10, 56]	ἄλλων βουλευτῶν Γάιος Ἰούλιος καὶ	Τίτος	Οὐετούριος καὶ Πόπλιος Ὁράτιος, ἅπαντες
[10, 33]	ᾧ τὴν ὕπατον ἀρχὴν παρειλήφεσαν	Τίτος	Ῥωμίλιος καὶ Γάιος Οὐετούριος, δήμαρχοι
[10, 56]	τῶν ὑπατευσάντων τὸν παρελθόντα ἐνιαυτὸν	Τίτος	Ῥωμίλιος, ὁ τὴν ἐν τῷ
[10, 21]	τῆς πόλεως πανστρατιᾷ, πολὺς καὶ	ἀσύντακτος	ὄχλος, καὶ συμβαλόντες εἰς μάχην
[10, 16]	τὰ δεινὰ οὔτε ἡμέρας οὔτε	νυκτὸς	ἀναπαυόμενοι τῶν πόνων. τέλος δ´
[10, 46]	γὰρ ἀνίεσαν οἱ Ῥωμαῖοι μέχρι	νυκτὸς	διώκοντές τε καὶ κτείνοντες τοὺς
[10, 26]	καὶ οἱ μὲν ἀκμαιότατοι αὐτῶν	νυκτὸς	ἐλάσαντες ἐπὶ Κορβιῶνα πόλιν, ἣν
[10, 23]	εἰς τὴν πόλιν ἔτι πολλῆς	νυκτὸς	οὔσης ἐβουλεύετο σὺν τῷ Φαβίῳ
[10, 21]	δυνάμεις. ποιησάμενος δὲ δι´ ὅλης	νυκτὸς	σύντονον ὁδὸν ὑπ´ αὐτὸν τὸν
[10, 7]	μετὰ ταῦτ´ ἀναστάντες τῆς ἐχομένης	νυκτὸς	ᾠχόμεθα. διεληλυθόσι δ´ ἡμῖν τὴν
[10, 25]	δωρεὰς προσφερόντων μεγάλας καὶ ἀντὶ	παντὸς	ἀγαθοῦ τιθεμένων ἐκεῖνον τὸν ἄνδρα
[10, 28]	μεγάλα καὶ οὐδ´ ὑπὸ τοῦ	παντὸς	αἰῶνος ἀφανισθησόμενα τρόπαια καὶ μνημεῖα
[10, 12]	ἐρῶ. πολλοῦ, μᾶλλον δὲ τοῦ	παντὸς	ἁμαρτάνειν δοκεῖ μοι Οὐεργίνιος, εἴ
[10, 55]	αὐτῷ τε καὶ τῷ συνάρχοντι	παντὸς	μάλιστα δοκεῖ, καὶ ἀποφαίνονται γνώμην
[10, 58]	ἡ τῶν δημάρχων κατάλυσις, ὃ	παντὸς	μάλιστα ἐβούλοντο. ταῦτα μὲν ἐν
[10, 16]	δούλων τε καὶ ἀπόρων, οὓς	παντὸς	μάλιστα ἐφοβοῦντο. ἐπικουρικὸν δὲ αὐτοῖς
[10, 59]	ἄγουσι Ῥωμαῖοι τὴν ἡμέραν καὶ	παντὸς	μάλιστα ὀττεύονται μήτ´ ἀκοῦσαι μηδὲν
[10, 12]	νὴ Δία φράσω πρὸς ὑμᾶς.	παντὸς	οἴομαι δεῖν πράγματος, ὦ βουλή,
[10, 28]	δ´ ὡς ἐπὶ καινοῖς ἀκούσμασι	παντὸς	τοῦ κατὰ τὴν πόλιν ὄχλου
[10, 3]	νόμον εἰσοίσειν ὑπὲρ ὧν ἠξίουν.	ἐπαινέσαντος	δὲ τοῦ πλήθους τὸν λόγον
[10, 56]	ἐν τῷ δήμῳ δίκην Σικκίου	κατηγορήσαντος	ἁλούς, ἐπειδὴ γνώμης ἐδόκει ἄρξαι
[10, 49]	ἔσται τύχης. ταῦτα τοῦ μειρακίου	μαρτυρήσαντος	οὐδεὶς ἦν ὃς οὐκ ἔπασχέ
[10, 8]	τῶν δημάρχων καὶ Οὐολουσκίου ψευδῆ	μαρτυρήσαντος,	ὡς ἐγένετο φανερὸν σὺν χρόνῳ,
[10, 58]	δεξαμένου καὶ μετὰ πλείστης προθυμίας	ἐπιψηφίσαντος	αὐτοὶ μὲν οἱ δέκα ἄνδρες
[10, 17]	ἥκοιεν· ἔπειτα προσδραμόντος τινὸς καὶ	κελεύσαντος	κοσμιώτερον ἑαυτὸν ποιῆσαι παρελθὼν εἰς
[10, 57]	ἀνέδωκαν τοῖς λόχοις τὰς ψήφους.	ἐπικυρώσαντος	δὲ καὶ τοῦ δήμου τοὺς
[10, 52]	τοῦ προβουλεύματος, καὶ μετὰ ταῦτ´	ἐπικυρώσαντος	τοῦ δήμου πρέσβεις ἀπεδείχθησαν οἱ
[10, 19]	τε καὶ λαμβάνειν παρ´ ἀλλήλων.	~Καταστάντος	δὲ τοῦ θορύβου δικαστήριά τε
[10, 36]	ψήφους ἀναδώσουσι περὶ τῶν νόμων·	ἐπιστάντος	δὲ τοῦ χρόνου πρῶτον εἰσέφερον
[10, 36]	ἑτέρου τε πάλιν ἡμῖν ἀγῶνος	ἐνστάντος,	ἐν ᾧ τόν τε στρατοπεδάρχην
[10, 16]	ἐρύμασιν ἡγεμόνες ὅσα τῆς πόλεως	ἐντὸς	ἦν καθέξοντες, καὶ κατὰ τὰς
[10, 43]	τις γένηται ταχεῖα ἐπικουρία, φθάσουσιν	ἐντὸς	ὀλίγων ἡμερῶν ἀράμενοι, ἡ μὲν
[10, 22]	ὑπὲρ τῶν πολιτικῶν δικαίων πόλεμον	ἐντὸς	τείχους ἐπολέμουν πρὸς τοὺς ἅμα
[10, 9]	ἐξ ἀλλοεθνοῦς πολέμου, ὃν παρήγαγεν	ἐντὸς	τείχους ἡ πολιτικὴ στάσις, ὡς
[10, 1]	τὰ οἰκεῖα ἕξοντες· τῶν δ´	ἐντὸς	τείχους κακῶν πρόνοιαν ἐποιοῦντο, μή
[10, 60]	οὐδὲ γὰρ ἠξίουν ἔτι μένειν	ἐντὸς	τείχους, οἷς τὰ πραττόμενα ὑπὸ
[10, 26]	ταῖς στρατολογίαις τῶν ὑπάτων, τὸν	ἐντὸς	τείχους πρῶτον ἀξιοῦντες καταλυθῆναι πόλεμον
[10, 9]	δέ τινες λέγειν, ὅτι καὶ	ἐντὸς	τῆς πόλεως ὁ ἀνὴρ εἴη
[10, 49]	οἱ πλείους ἐδύναντο τῶν δημοτικῶν.	ἀπολογηθέντος	δὲ τοῦ Ῥωμιλίου καὶ διελθόντος
[10, 8]	οὐθὲν ἔτι αὐτοῖς ἐξεγένετο διαπράξασθαι	δαπανηθέντος	εἰς ταῦτα τοῦ χρόνου τῆς
[10, 56]	ἐπαίνους τῆς βουλῆς καὶ τοῦ	προθέντος	τὴν γνώμην Ἀππίου διεξῆλθον. ἐπεὶ
[10, 49]	μήτε πατρίδος ἀποστεροῦσιν. Ῥωμιλίου δὲ	καταδικασθέντος	οὐ πολλαῖς ὕστερον ἡμέραις καὶ
[10, 15]	δοῦναι τὰς ἐπὶ θεῶν, ὅτι	καταλυθέντος	τοῦδε τοῦ πολέμου συγχωρήσουσιν ὑμῖν
[10, 47]	ἅπαντας λέγειν. ὄχλου δὲ πολλοῦ	συναχθέντος	παρελθὼν ὁ Σίκκιος τήν τε
[10, 30]	εἴ τινα μὴ νόμιμα ἦν,	ἐναντιωθέντος,	διαδεδεγμένος τὰ πολιτεύματα τοῦ πατρός,
[10, 32]	εἰς τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερόν.	κυρωθέντος	δὲ τοῦ νόμου συνελθόντες οἱ
[10, 52]	ὁ νόμος· καὶ ἐποίησεν οὕτως.	γραφέντος	δὲ τοῦ προβουλεύματος, καὶ μετὰ
[10, 58]	τὸ δεύτερον· σὺν δ´ αὐτῷ	Κόιντος	μὲν Φάβιος ὁ καλούμενος Οὐιβολανὸς
[10, 26]	Ῥώμῃ παρέλαβε Γάιος Ὁράτιος καὶ	Κόιντος	Μηνύκιος. ἐπὶ τούτων Σαβῖνοι πάλιν
[10, 58]	ἐπιφανεῖς· ἐκ δὲ τῶν δημοτικῶν	Κόιντος	Ποιτέλλιος καὶ Καίσων Δουέλλιος καὶ
[10, 23]	εἰς Ῥώμην περὶ τούτων ἀγγελίας	Κόιντος	Φάβιος ὁ καταλειφθεὶς ἐπὶ τῆς
[10, 22]	πόλει μοῖραν κατέλιπον, ἧς ἡγεῖτο	Κόιντος	Φάβιος Οὐιβολανός, τὰς δὲ λοιπὰς
[10, 51]	τοῦ δημοτικοῦ ἐπιτρέψας ἐχθροῦ μοι	ὄντος,	ἀλλ´ ἀπὸ τοῦ βελτίστου τὰ
[10, 12]	ἐμῶν τινος ἐνόχου ταῖς αἰτίαις	ὄντος	ἀνεστάναι τἀναντία ὑμῖν ἐροῦντα· ὁ
[10, 20]	ποιησάμενοι τὴν ἔξοδον σκότους ἔτι	ὄντος	ἐπὶ πόλιν ἀφικνοῦνται Τυσκλάνων, ἥ
[10, 1]	ἠναγκάσθη καταλιπεῖν τοῦ τε πλήθους	ὄντος	ἐπὶ στρατοπέδων καὶ τῶν ὑπάτων
[10, 46]	τὰ τῶν πολεμίων ἔχοντα σκότους	ὄντος	ἤδη, τὴν σπεῖραν ἄγων ἐπὶ
[10, 17]	ὠθοῦντες διεφθάρησαν. ~Τοῦτο τὸ τέλος	λαβόντος	τοῦ λῃστρικοῦ πολέμου τὴν πολιτικὴν
[10, 59]	Ποπλίου Οὐαλερίου τὴν ἐκείνων ἐξουσίαν	μεταλαβόντος,	ᾧ πάντες οἱ μετ´ ἐκεῖνον
[10, 16]	συνεπιρρέοντος καὶ τοῦ κατ´ ἀγροὺς	διατρίβοντος	ὄχλου. γενομένων δὲ διὰ τάχους
[10, 45]	βαρύτης, ἣν τότ´ ἠνεσχόμεθά σου	λέγοντος;	ἐν ἑνὶ γὰρ δὴ τῷδε
[10, 6]	δὲ Οὐεργίνιος ὁρῶν, ὅτι μὴ	δόντος	ἐκείνου δίκην ἀφόρητον ἔσται τὸ
[10, 16]	ἐπὶ τὰς ἱερὰς ἐτάττοντο σημείας	συνεπιρρέοντος	καὶ τοῦ κατ´ ἀγροὺς διατρίβοντος
[10, 33]	δ´ ἑξῆς ἡμέραις πλείονος ὄχλου	συρρέοντος	εἰς τὴν πόλιν ἐκ τῶν
[10, 24]	μάχη καρτερά. χρόνου δὲ πολλοῦ	διελθόντος	καὶ τῶν Ῥωμαίων διὰ τοὺς
[10, 49]	ἀπολογηθέντος δὲ τοῦ Ῥωμιλίου καὶ	διελθόντος	λόγον οὔτε θεραπευτικὸν οὔτε ἁρμόττοντα
[10, 28]	τὸν δῆμον εἰς ἐκκλησίαν συνεκάλουν.	συνελθόντος	δ´ ὡς ἐπὶ καινοῖς ἀκούσμασι
[10, 43]	διὰ πολλὰς καὶ μεγάλας εὐεργεσίας,	ἐξιόντος	ἐπὶ τὸν πόλεμον οὐκ ἐδικαίωσαν
[10, 17]	στάσιν ἀξιοῦντες ἀπολαβεῖν παρὰ τοῦ	περιόντος	ὑπάτου τὰς ὑποσχέσεις, ἃς ἐποιήσατο
[10, 58]	Ἀππίου κολακείας ἕνεκα τῶν δημοτικῶν,	διδάσκοντος	ὅτι δίκαιόν ἐστι μιᾶς ἀρχῆς
[10, 21]	οἱ δὲ πλείους φεύγοντες ἐσκεδάννυντο.	ἁλόντος	δὲ τοῦ στρατοπέδου κατὰ πολλὴν
[10, 52]	οἱ ταύτῃ προστιθέμενοι τῇ γνώμῃ.	μέλλοντος	δὲ γράφεσθαι τοῦ προβουλεύματος ἀναστὰς
[10, 9]	ὄψεις ποιήσαντες ἀνίστανται. πολλοῦ δὲ	συνδραμόντος	ὄχλου καὶ μέγα τι κακὸν
[10, 17]	δεόμενοι πρὸς αὐτὸν ἥκοιεν· ἔπειτα	προσδραμόντος	τινὸς καὶ κελεύσαντος κοσμιώτερον ἑαυτὸν
[10, 57]	ἐπ´ ἐνιαυτὸν ἑκάστου τὴν ἡγεμονίαν	παραλαμβάνοντος	εἰς συγκείμενόν τινα ἡμερῶν ἀριθμόν.
[10, 15]	δήμου πειθομένου καὶ μηδὲ φωνὴν	ὑπομένοντος	ἀκούειν τῶν ἄλλο τι παραινούντων
[10, 60]	ἐγένετο σὺν χρόνῳ πλεῖον τοῦ	ὑγιαίνοντος	ἐν τῇ πόλει τὸ διεφθαρμένον
[10, 8]	ἀληθείας εἰρημένα πρὸς ὑμᾶς. ~Ταῦτ´	εἰπόντος	αὐτοῦ κραυγή τε ἐκ τῶν
[10, 12]	δοκῇ κοινῇ συμφέρειν ἤδη. ~Ταῦτ´	εἰπόντος	αὐτοῦ πολλή τις ἔκπληξις κατέσχε
[10, 40]	καταλύειν ὑμῶν τὴν ἀρχήν. ~Τοιαῦτ´	εἰπόντος	αὐτοῦ τὸ μὲν πλῆθος οὕτως
[10, 30]	τιμή τις ὑπάρξει καὶ φιλανθρωπία.	~Εἰπόντος	δὲ τοῦ ὑπάτου, ὅτι τοῦτο
[10, 52]	τῆς ἀξιώσεως ἔχουσιν εὐπρεπῆ. ~Τοιαῦτα	εἰπόντος	τοῦ Ῥωμιλίου οἵ τε ὕπατοι
[10, 13]	ἐν προσποιήματι φίλων διαπραττόμενοι. Ταῦτ´	εἰπόντος	τοῦ ὑπάτου κραυγή τε καὶ
[10, 8]	συναγαγόντες οἱ δήμαρχοι τὸ πλῆθος,	ἐκλιπόντος	τοῦ μειρακίου τὴν δίκην, ἐκύρωσαν
[10, 60]	τυραννικῆς κόλακας ἐξουσίας, τοῦ κοινοῦ	συμφέροντος	ἀλλαξαμένους τὰς αὑτῶν ὠφελείας, οὔτε
[10, 15]	ἴδιον κέρδος ἀντὶ τοῦ κοινῇ	συμφέροντος	ἀλλαξαμένων, τῆς τε ἔξωθεν ἐπικουρίας
[10, 53]	ὑπῆν ὡς τοῦ θεοῦ σφίσιν	ἐπικουρήσοντος,	ἅπαντες ἐπί τε θυσίας καὶ
[10, 30]	ἄλλου ἁμαρτήσονται τῶν μετρίων, καὶ	κελεύοντος	λέγειν ὅτου δέονται, ὀλίγα διαλεχθεὶς
[10, 36]	ὠφελείας, καὶ τοῦ πλήθους ἀσμένως	ἀκούοντος	τοὺς λόγους, ὁ μάλιστα ἐπιρρώσας
[10, 30]	Λευκίου Κοιντίου, τοῦ τότε μέγιστον	ἔχοντος	ἐν τῇ βουλῇ κράτος. εἷς
[10, 28]	τῶν δημάρχων καὶ τοῦ δήμου	προσέχοντος	αὐτοῖς τὸν νοῦν παρελθὼν πάλιν
[10, 61]	ἣν ἐνίκα στάδιον Κρίσων Ἱμεραῖος,	ἄρχοντος	Ἀθήνησι Φιλίσκου, τὴν δὲ ὑπατικὴν
[10, 1]	ἣν ἐνίκα στάδιον Τορύμβας Θεσσαλὸς	ἄρχοντος	Ἀθήνησι Φρασικλέους· ὕπατοι δὲ ἀπεδείχθησαν
[10, 53]	στάδιον Λύκος Θεσσαλὸς ἀπὸ Λαρίσης,	ἄρχοντος	Ἀθήνησι Χαιρεφάνους, ἐτῶν τριακοσίων ἐκπεπληρωμένων
[10, 30]	διδόναι καὶ μὴ ἀντιπράττειν παρῄνουν,	ἄρχοντος	τῆς γνώμης Λευκίου Κοιντίου, τοῦ
[10, 55]	καὶ τῇ βουλῇ ταῦτα δοκῇ.	ἐπαινοῦντος	δὲ τοῦ δήμου καὶ τὴν
[10, 34]	ἔσται παρὰ τοῦ δήμου βοήθεια.	~Συναγανακτοῦντος	δ´ αὐτοῖς τοῦ πλήθους ἐκάλουν
[10, 53]	τῶν τε ὑπάτων ἅτερος ἀποθνήσκει,	Σέξτος	Κοιντίλιος, καὶ ὁ μετὰ τοῦτον
[10, 7]	ὕβριν ἐνδεικνύμενος ἀποκτείνει. ἐμοῦ δὲ	κεκραγότος	καὶ ἀμυνομένου τοσαῦτα ὅσα ἐδυνάμην,
[10, 36]	πρώτου τάγματος ἀπέδωκε τὴν στρατοπεδαρχίαν	ἀπολωλεκότος	ἐν τῇ μάχῃ τὸν ἡγεμόνα.
[10, 17]	ἔφη δεῖν εἰς τὸν τοῦ	τεθνηκότος	ὑπάτου τόπον ἕτερον ἀποδειχθῆναι. τὰ
[10, 36]	τοῦ μὲν ἡγεμόνος τῆς σπείρας	πεπτωκότος,	τῶν δὲ σημείων κρατουμένων ὑπὸ
[10, 20]	πρότερον. ~Κοίντου δὲ Φαβίου Οὐιβολανοῦ	παρειληφότος	τὴν ὑπατείαν τὸ τρίτον καὶ
[10, 58]	Οὐιβολανὸς ὁ τρὶς ὑπατεύσας, ἀνὴρ	ἀνεπίληπτος	εἰς τόδε χρόνου γενόμενος περὶ
[10, 11]	οὔθ´ ἡμεῖς ἂν ταῦτ´ ἀξιώσαιμεν·	ὕποπτος	γὰρ ἡ φιλοτιμία· ὑμεῖς τ´
[10, 36]	διεξελθών. ἦν δ´ ὀφθῆναί τε	θαυμαστὸς	ὁ ἀνὴρ καὶ ἡλικίας ἐν
[10, 26]	καὶ πρώτη, ἣν ἐνίκα στάδιον	Πολύμναστος	Κυρηναῖος, Ἀθήνησι δὲ ἄρχων Καλλίας,
[10, 2]	ἦν, ὅτι μεγάλη τις καὶ	ἀνήκεστος	ἐξ ἐκείνης τῆς φιλονεικίας ἀναστήσεται
[10, 33]	ποικίλος τις ἐγένετο καὶ μεγάλων	μεστὸς	πραγμάτων. ἥ τε γὰρ πολιτικὴ
[10, 46]	ἀνέστρεφε μεγάλης χαρᾶς καὶ πολλοῦ	μεστὸς	ὢν αὐχήματος. οἵ τε περὶ
[10, 54]	οὐ μέντοι καὶ διέμεινέ γε	χρηστὸς	ἀρχῇ κοσμηθεὶς μεγάλῃ, ἀλλ´ ἐξέπεσε
[10, 52]	λοιπὸν διαλλάττομαι· νικᾷ γὰρ ἡμᾶς	χρηστὸς	ὤν. τὸ δ´ αὐτὸ καὶ
[10, 46]	κατ´ ἄλλας ὁδούς· ἔνθα ὁ	πλεῖστος	αὐτῶν ἐγίνετο φόνος. οὐ γὰρ
[10, 5]	οὐθενὸς δεύτερος, ἀνὴρ ὀφθῆναί τε	κάλλιστος	νέων καὶ τὰ πολέμια πάντων
[10, 51]	τὰ πράγματα μεθαρμοττομένη, καὶ συμβούλων	ἄριστος	ὁ μὴ πρὸς τὴν ἰδίαν
[10, 58]	ἐφ´ ἅπασι τούτοις καὶ δοκῶν	κράτιστος	εἶναι βασιλέων τε καὶ τῶν
[10, 41]	καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν παριόντων οὐθενὸς	ἐξάκουστος	ἦν ὁ λόγος ὑπὸ τοῦ
[10, 17]	ἄρουράν τινα ὑπεργαζόμενος εἰς σποράν,	αὐτὸς	ἀκολουθῶν τοῖς σχίζουσι τὴν νειὸν
[10, 27]	μέντοι τῆς καλῆς πείρας οὔτ´	αὐτὸς	ἀπολείψεσθαι ἔφη, ἀλλ´ ἐν ἴσῳ
[10, 49]	μὲν δεομένοις πολλὴν οἶδε χάριν,	αὐτὸς	δ´ οὐκ ἂν ἀγαπήσειεν τυχὼν
[10, 24]	αὐτὸν ἦν οὐκ ὀλίγη, καὶ	αὐτὸς	ἐδόκει ψυχὴν οὐ κακὸς εἶναι
[10, 19]	τὸ ἀπαραχώρητον τῆς ἐξουσίας οὔτε	αὐτὸς	εἰς ὁμοίαν ἐκείνοις ἥξειν διαβολήν.
[10, 30]	πολιτεύματα τοῦ πατρός, καὶ ὅτ´	αὐτὸς	εἶχε τὴν ὕπατον ἀρχὴν κωλύσας
[10, 21]	ἀποτεμεῖν. ταῦτα διαπραξάμενος ἀπῆγε καὶ	αὐτὸς	ἐπ´ οἴκου τὴν δύναμιν. τούτοις
[10, 18]	παραλαβὼν δὲ τὴν ὑπατικὴν ἐξουσίαν	αὐτὸς	ἔχειν ἔφη κρατουμένους ἅπαντας τοῖς
[10, 24]	τροφαί, τὴν δὲ λοιπὴν δύναμιν	αὐτὸς	ἔχων προῆγεν ἐκτεταγμένην ὡς εἰς
[10, 6]	πολιτῶν τύχην, πονηρὸς ἄρα καὶ	αὐτὸς	ἦσθα, καὶ ἡ τῆς καλοκἀγαθίας
[10, 19]	καὶ τὰ πλεῖστα τῶν ἐγκλημάτων	αὐτὸς	ἴσως καὶ δικαίως διέκρινε δι´
[10, 10]	ἥξει τε οὐκ εἰς μακρὰν	αὐτὸς	μὲν ἐπαγόμενος τοὺς εὐτολμοτάτους κρύφα
[10, 23]	ταύτην Λεύκιον Κοίντιον Κικιννάτον. καὶ	αὐτὸς	μὲν ταῦτα διαπραξάμενος ᾤχετο πάλιν
[10, 23]	τοῖς πρεσβευταῖς τὸν χάρακα φυλάττειν	αὐτὸς	σὺν ὀλίγοις ἱππεῦσιν εἰς τὴν
[10, 24]	ἔμαθε τῶν ἀναγκαίων τῇ σπάνει,	αὐτός	τε προσβολὰς ἐποιεῖτο συνεχεῖς πρὸς
[10, 58]	δ´ ὡς ἐλιπάρουν αὐτὸν ἅπαντες	αὐτός	τε ὑπέμενε μετιέναι τὴν ἀρχήν,
[10, 32]	τὰ ὑπερῷα. ὁ μὲν οὖν	ἐνιαυτὸς	ἐκεῖνος εἰς τὰς κατασκευὰς τῶν
[10, 49]	Σπόριος Οὐεργίνιος ἦν ὄνομα αὐτῷ.	οὗτος	ἔφη Μάρκον Ἰκίλλιον, ἑνὸς τῶν
[10, 7]	εἶναι νεκρόν. μετὰ δὲ ταῦτα	οὗτος	μὲν ἀπιὼν ᾤχετο χαίρων ὥσπερ
[10, 37]	ἡμῶν προκαλεσαμένους ἑκούσιος ὑποστὰς ἐνίκησα.	οὗτος	μέντοι Σίκκιος, ὦ πολῖται, ὁ
[10, 7]	ἐγὼ πάντων ἀνθρώπων μᾶλλον ἠγάπησα.	οὗτός	μοι συνεδείπνει παρὰ φίλῳ, καὶ
[10, 13]	χρόνον ὃν ἑωρᾶτε συνεδρεύοντας αὐτούς,	οὗτος	ὁ δόλος ὑπ´ αὐτῶν ὑφαίνετο
[10, 50]	βοῦς καὶ τριάκοντα πρόβατα. καὶ	οὗτος	ὁ νόμος ἄχρι πολλοῦ διέμεινεν
[10, 31]	ἀδύνατος. εἰσέφερε γάρ τι καὶ	οὗτος	πολίτευμα καινὸν ἀξιῶν ἀπομερισθῆναι τοῖς
[10, 6]	εἰ μὲν οὖν ἐλάνθανέ σε	τοιοῦτος	ὤν, νῦν ὅτ´ ἔγνωκας ἀγανακτεῖν
[10, 12]	πολλῶν παρόντων ἡμῖν ὑπ´ ἀνδρὸς	ἀγνῶτος	ἀναδοθῆναι· ἔπειτ´ ἐλθόντες ἐπὶ τὸ
[10, 9]	παρασκευάσαντες ἀναδοθῆναι σφίσιν ὑπ´ ἀνδρὸς	ἀγνῶτος	καθημένοις ἐν ἀγορᾷ, ὡς διῆλθον
[10, 21]	ἀμφ´ αὐτὸν ἀγαθοῖς ἀνδράσι γίνεσθαι	πρῶτος	εἰσελαύνει μετὰ τῶν ἱππέων εἰς
[10, 5]	ὑπερήσπισε καὶ τείχεσι πολεμίων ὁσάκις	πρῶτος	ἐπέβη. τελευτῶν δ´ εἰς οἴκτους
[10, 37]	ὑπ´ ἐμοῦ, τρεῖς δὲ πολιορκητικοὺς	πρῶτος	ἐπιβὰς πολεμίων τείχεσι καὶ κατασχών,
[10, 55]	ὑπατεύειν γνώμη, ἣν Ἄππιος Κλαύδιος	πρῶτος	ἐρωτηθεὶς ἀπεφήνατο, ἄνδρας αἱρεθῆναι δέκα
[10, 27]	βουλευσόμενοι. ῥηθέντων δὲ πολλῶν λόγων	πρῶτος	ἐρωτηθεὶς γνώμην Λεύκιος Κοίντιος, ὁ
[10, 1]	ἦσαν. τὸ δὲ πολίτευμα τοῦτο	πρῶτος	μὲν ἐπείρασεν εἰσαγαγεῖν Γάιος Τερέντιος
[10, 20]	ἡ περὶ τοὺς νόμους διενεχθῇ	ψῆφος.	ἀγανακτούσης δὲ τῆς βουλῆς καὶ
[10, 7]	ὠμὰ καὶ ἀνήκεστα, ἀκούσατέ μου.	ἀδελφὸς	ἦν μοι Λεύκιος, ὃν ἐγὼ
[10, 31]	τὸν καλούμενον Αὐεντῖνον. ἔστι δὲ	λόφος	ὑψηλὸς ἐπιεικῶς, οὐκ ἐλάττων ἢ
[10, 44]	γὰρ ἡ φυλάττουσα αὐτὸν δύναμις	ἀξιόμαχός	ἐστιν, ὡς εἰκάσειεν ἄν τις,
[10, 20]	ᾤοντο δεῖν τοῖς φυγάσι κατὰ	τάχος	καὶ τὴν πόλιν αὐτοῖς ἀποδιδόναι,
[10, 23]	τὸν ὕπατον ἀπέστειλαν. ὁ δὲ	Γράγχος,	ἐπειδὴ τοὺς Ῥωμαίους προσιόντας ἔμαθεν,
[10, 24]	ἐπιβοηθούντων τοῖς πεζοῖς ἡσσηθεὶς ὁ	Γράγχος	κατακλείεται πάλιν εἰς τὸν ἑαυτοῦ
[10, 22]	φιλίας. ἡγεῖτο δὲ τῆς στρατιᾶς	Γράγχος	Κοίλιος, ἀνὴρ δραστήριος ἀρχῇ κοσμηθεὶς
[10, 22]	πολὺν μὲν χρόνον διέτριψεν ὁ	Γράγχος	οὐδ´ εἰς λόγους τοῖς πρεσβευταῖς
[10, 2]	πολεμίων ἀλλοεθνῶν παρελθόντων εἰς τὸ	τεῖχος	ἀγὼν ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ καταλήψεται τὴν
[10, 20]	εἰρήνῃ πύλας τε ἀκλείστους καὶ	τεῖχος	ἀφύλακτον αἱροῦσι τὴν πόλιν ἐξ
[10, 48]	ἀγῶνος. Λεύκιος δὲ τότ´ ἀγορανομῶν,	δήμαρχος	δὲ τῷ παρελθόντι ἔτει γεγονώς,
[10, 40]	τῶν ἀντιλεξόντων ὑπομένειν. ὁ μέντοι	δήμαρχος	Ἰκίλλιος ἀναστὰς τὰ μὲν ἄλλα
[10, 52]	γράφεσθαι τοῦ προβουλεύματος ἀναστὰς ὁ	δήμαρχος	Σίκκιος ὁ τῷ Ῥωμιλίῳ προσθεὶς
[10, 31]	τοῦτο τὸ πολίτευμα εἰσάγων ὁ	δήμαρχος	τοῖς τότε ὑπάτοις καὶ τῇ
[10, 48]	Αἰκανῶν στρατὸν αὐτῷ χάρακι ἀράμενος	δήμαρχος	τότ´ ἀποδειχθείς, ὥσπερ ἔφην, τῇ
[10, 23]	ὁ καταλειφθεὶς ἐπὶ τῆς πόλεως	ἔπαρχος	ἀπὸ τῆς σὺν αὐτῷ στρατιᾶς
[10, 24]	στρατόπεδον, ~ὁ δὲ τῆς πόλεως	ἔπαρχος	Φάβιος ἔπεμπε τοὺς παραληψομένους τὸν
[10, 24]	ὑπαντήσων αὐτοῖς ἐπορεύετο. ὡς δ´	ἐγγὺς	ἦν, ἵππους τ´ αὐτῷ φαλάροις
[10, 26]	πάντας, πλὴν εἴ τινες διέφυγον	εὐθὺς	ἁλισκομένης τῆς πόλεως, ἀπέκτειναν, γυναῖκας
[10, 31]	γνῶμαι δοκιμάσωσι· καὶ περὶ τούτων	εὐθὺς	ἅμα τῷ παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν
[10, 13]	τῶν ἀπορρήτων δεδίττονται καὶ μισόδημον	εὐθὺς	εἶναί φασι, καὶ προλέγουσιν ἥκειν
[10, 59]	ἐν αὐτῇ μήτ´ ἰδεῖν ἕωθεν	εὐθὺς	ἐξῄεσαν οἱ δέκα τὰ παράσημα
[10, 23]	ὑβρισθέντες ὑπὸ τοῦ ἀνδρὸς οὐκ	εὐθὺς	ὀργῇ ἐπιτρέψαντες ἐξήγαγον τὴν στρατιάν,
[10, 59]	βασιλέων ἐγένετο πρότερον. κατελύθη γὰρ	εὐθὺς	τὸ ἔθος τοῦτο μετὰ τὴν
[10, 38]	τῆς δίκης ἀφανῶς ἀνήρπασαν. τοιγάρτοι	πολὺς	ἐνέπεσε τοῖς μετὰ ταῦτα φόβος,
[10, 13]	τοῦ ὑπάτου κραυγή τε καὶ	πολὺς	ἔπαινος ἐκ τῶν παρόντων ἐγένετο,
[10, 5]	ὃς ἐν τῷ τότε χρόνῳ	πολὺς	ἔρρει κατὰ τῶν δημοτικῶν οὔτε
[10, 21]	ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως πανστρατιᾷ,	πολὺς	καὶ ἀσύντακτος ὄχλος, καὶ συμβαλόντες
[10, 54]	ἀρχομένου δ´ ἔαρος σῖτός τε	πολὺς	καὶ ἐκ πολλῶν ἤχθη χωρίων,
[10, 2]	ἐξ οὐρανοῦ κατέσκηψεν εἰς γῆν	πολὺς	οὐ χιόνα καταφέρων, ἀλλὰ σαρκῶν
[10, 58]	πρεσβύτατοι τῶν πατρικίων. ἔνθα δὴ	πολὺς	ὑπὸ πάντων ἐπαινούμενος ἦν ὁ
[10, 5]	ἐπιβουλῆς συγκείμενα κατὰ τοῦ παιδὸς	ἀποδεικνύς·	ὅσα δ´ οὐκ ἐνῆν ἀρνήσασθαι
[10, 11]	τάχους δεῖ. ὁ γὰρ κίνδυνος	ὀξύς,	καὶ ἡ μέλλησις τῆς ἀσφαλείας
[10, 29]	ἀλλ´ ὑπομενεῖτε ἀπολειφθῆναι τούτων ἡγουμένων,	οὓς	ἀεὶ πατέρας ἐκαλεῖτε; ὦ σχέτλιοι
[10, 18]	ὅρκον, ἀκολουθήσειν τοῖς ὑπάτοις ἐφ´	οὓς	ἂν καλῶνται πολέμους, καὶ μήτε
[10, 47]	σὺν αὐτῷ πρεσβυτέρων ἀνδρῶν ὀκτακοσίων,	οὓς	ἀποθανουμένους ἀπέστειλαν οἱ ὕπατοι, ὅ
[10, 56]	μὲν Κλαύδιος καὶ Τίτος Γενύκιος,	οὓς	ἔδει εἰς τοὐπιὸν ἄρχειν ἔτος,
[10, 13]	ἀπελογεῖτο τοὺς αὐτοὺς λόγους διεξιών,	οὓς	εἶπεν ἐπὶ τῆς βουλῆς. οἱ
[10, 22]	Κοιλίῳ τούς τ´ αἰχμαλώτους αὐτῶν	οὓς	εἶχεν ἀφιέναι καὶ τὴν στρατιὰν
[10, 14]	τοὺς πελάτας καὶ τῶν θεραπόντων	οὓς	εἶχεν εὐτολμοτάτους· καὶ δι´ ὀλίγου
[10, 58]	ἐκ δὲ τῶν ἄλλων πατρικίων,	οὓς	ἐκεῖνος ἠσπάζετο, Μάρκος Κορνήλιος καὶ
[10, 55]	καὶ ἐκ τῶν Ἑλληνικῶν νόμων,	οὓς	ἐκόμισαν οἱ πρέσβεις, ἐκλεξαμένους τὰ
[10, 50]	φυλαττόμενος. ἔπειτα περὶ τῶν νόμων,	οὓς	ἐσπούδαζον οἱ δήμαρχοι κοινοὺς ἐπὶ
[10, 17]	ἐπιτηδεύοντες, πλὴν πάνυ ὀλίγων, δι´	οὓς	ἕστηκεν ἔτι τὸ τῆς πόλεως
[10, 59]	ταῖς δέσμαις τῶν ῥάβδων πελέκεις,	οὓς	ἔφερον οἱ προηγούμενοι τῶν ἀνδρῶν
[10, 16]	νυκτὶ ἀκουσάντων τε καὶ παρασκευασαμένων,	οὓς	ἦγε Λεύκιος Μαμίλιος, ἀνὴρ δραστήριος,
[10, 29]	τοὺς πρεσβυτάτους τῶν πατρικίων κλαίοντας,	οὓς	ἰδόντες πολλοὶ τῶν δημοτικῶν οὐδ´
[10, 37]	τοῖς εἴκοσιν, ὧν ἐννέα ἦσαν,	οὓς	μονομαχῆσαί τινα ἡμῶν προκαλεσαμένους ἑκούσιος
[10, 9]	δυναμένους εἰς ἀπόνοιαν φανερὰν προεληλυθότας,	οὓς	οὐκ ἐνῆν τῷ βιαίῳ καταγωνίσασθαι,
[10, 10]	τῶν ἔξω τῆς βουλῆς ἱππέων,	οὓς	οὔπω καιρὸς οἵτινές εἰσιν ὑμῖν
[10, 32]	τοὺς ἱεροὺς προφερόμενος νόμους, καθ´	οὓς	οὔτε ἄρχοντι οὔτ´ ἰδιώτῃ συνεχωρεῖτο
[10, 16]	πολεμίους δούλων τε καὶ ἀπόρων,	οὓς	παντὸς μάλιστα ἐφοβοῦντο. ἐπικουρικὸν δὲ
[10, 42]	αὐτοῖς, ὅτι τῶν ἱερῶν νόμων,	οὓς	περὶ τῶν δημάρχων ἐκύρωσεν ἡ
[10, 11]	κοινῇ θύομεν, καὶ πολέμων ὑπομιμνήσκοντες,	οὓς	πολλοὺς καὶ μεγάλους σὺν ὑμῖν
[10, 39]	κατισχυομένοις τῶν δημοτικῶν ἠξίουν βοηθεῖν,	οὓς	ὑμεῖς ἱεροὺς καὶ ἀσύλους ἐποιήσατε
[10, 10]	παρὰ ξένων εὔνοιαν ἡμῖν ἐνδεικνυμένων,	οὓς	ὕστερον ἀκούσεσθε, καὶ συντρέχει τε
[10, 50]	μέγιστον ἀποδείξαντες ὅρον ζημίας δύο	βοῦς	καὶ τριάκοντα πρόβατα. καὶ οὗτος
[10, 21]	ὑπάτοις προσιοῦσί τε ἀπήντησε καὶ	θριάμβους	ἀμφοτέροις καταγαγεῖν ἐψηφίσατο· καὶ πρὸς
[10, 36]	τοῦ μὴ περιπεσεῖν αἰσχύνῃ τοὺς	λοχαγοὺς	αἰωνίῳ, δι´ ἣν θανάτου κακίων
[10, 14]	πολέμῳ πάντα εὐτρεπισάμενος, εἰς σκάφας	ποταμηγοὺς	ἐνεβάλετο. πλεύσας δὲ διὰ τοῦ
[10, 5]	ἔχειν ἐφ´ οἷς ἥμαρτεν εἰς	ὀλίγους,	ἀλλὰ καὶ χάριν εἰδέναι περὶ
[10, 10]	ἐπαγόμενος τοὺς εὐτολμοτάτους κρύφα κατ´	ὀλίγους	εἰσάγων καὶ σποράδας, ἡ δ´
[10, 37]	οὐδ´ οὕτω δίκαιον οὐδὲ πολιτικὸν	ὀλίγους	σφετερίσασθαι τὰ κοινά, οὐ μὴν
[10, 22]	τοὺς ἐπισταλέντας ὑπὸ τῆς βουλῆς	λόγους	διεξῆλθον· Θαυμάζω, φησίν, ὑμῶν, ὦ
[10, 11]	ὥστ´ ἀφέντες τὸ φιλονεικεῖν καὶ	λόγους	διεξιέναι μακροὺς ψηφίσασθε ὅ τι
[10, 3]	καὶ νέοι, κατήγοροι τοῦ νόμου,	λόγους	διεξιόντες ἐκ πολλῆς ἐπιμελείας καὶ
[10, 5]	ἐκκλησίαν μακροὺς ἐποιήσαντο κατ´ αὐτοῦ	λόγους,	διεξιόντες ὅσα βίᾳ διαπεπραγμένος ἐτύγχανεν
[10, 13]	δὲ Κλαύδιος ἀπελογεῖτο τοὺς αὐτοὺς	λόγους	διεξιών, οὓς εἶπεν ἐπὶ τῆς
[10, 42]	δήμῳ περὶ τῆς κληρουχίας διελθὼν	λόγους.	ἔδοξε δ´ οὖν αὐτοῖς τὸ
[10, 10]	βουλή, φέρειν τοὺς περὶ αὐτῶν	λόγους	εἰς μέσον, ταραχάς τε ὑποπτεύοντες
[10, 36]	χωρονομικὸν νόμον καὶ πολλοὺς διελθόντες	λόγους	ἐκάλουν, εἴ τις τῷ νόμῳ
[10, 26]	τῆς βουλῆς καὶ ἐπιφθόνους διεξιοῦσι	λόγους.	ἑλκομένου δὲ τοῦ χρόνου καὶ
[10, 40]	οὕτως οἰκείως διετέθη πρὸς τοὺς	λόγους	καὶ τοσαύτην ἀπεδείξατο ἀγανάκτησιν πρὸς
[10, 55]	παρελθὼν πολλοὺς καὶ φιλανθρώπους διεξῆλθε	λόγους·	κεφάλαια δ´ αὐτοῦ τῆς δημηγορίας
[10, 5]	πάντων λαμπρότατος φύσει τε περὶ	λόγους	κεχρημένος ἀγαθῇ· ὃς ἐν τῷ
[10, 36]	τοῦ πλήθους ἀσμένως ἀκούοντος τοὺς	λόγους,	ὁ μάλιστα ἐπιρρώσας τὸν δῆμον
[10, 45]	τῶν ὅπλων ἀκόνα πάλιν τοὺς	λόγους,	οἷς χρήσῃ κατὰ τοῦ φθόνου
[10, 5]	γνόντες δὲ ταῦτα καὶ παρασκευασάμενοι	λόγους	τε καὶ μάρτυρας πολλοὺς εἰσάγουσιν
[10, 22]	διέτριψεν ὁ Γράγχος οὐδ´ εἰς	λόγους	τοῖς πρεσβευταῖς ἐρχόμενος, ὡς ἐν
[10, 9]	προσαγγελλόμενα. ἦν δὲ ὁ τοὺς	λόγους	ὑπὲρ αὐτῶν ποιούμενος Αὖλος Οὐεργίνιος
[10, 12]	γίνεσθαι καὶ τοὺς περὶ αὐτῶν	λόγους.	φέρε δή, τίς ἡ τοῦδε
[10, 32]	καὶ παντοδαποὺς εἰς τοῦτο παρασκευασάμενος	λόγους.	ὡς δ´ ἀπελύσατο ταύτας τὰς
[10, 21]	ὕπατος οὐδεμίαν αὐτοῖς ἀναστροφὴν ἔτι	δοὺς	κλίμακας προσέφερε τοῖς τείχεσι καὶ
[10, 57]	εἷς μὲν αὐτῶν τάς τε	ῥάβδους	καὶ τὰ λοιπὰ παράσημα τῆς
[10, 44]	προσήκουσα, καὶ ὁ τὸ σύνθημα	διδοὺς	καὶ εἰς τάξιν καθιστὰς ἄρχειν
[10, 8]	οὔτ´ ἄλλης εὐφροσύνης οὐδεμιᾶς ἑαυτῷ	μεταδιδούς.	τοῖς μέντοι δημάρχοις πολὺ τὸ
[10, 47]	ἀπέδειξεν, ἧς κύριος ἦν τιμῆς	ἀποδιδούς.	καὶ τὰ μὲν ἐπιφανέστατα τῶν
[10, 36]	ἐμοὶ τῆς τότε βοηθείας χάριν	ἀποδιδοὺς	τῆς ἡγεμονίας τοῦ τάγματος ἀφίστατό
[10, 17]	δὲ θυσίας τοῖς θεοῖς χαριστηρίους	ἀποδιδούς,	τοτὲ δ´ ἀγῶσι καὶ θέαις
[10, 59]	σελήνην, καὶ συνέπιπτεν εἰς τὰς	εἰδοὺς	ἡ πανσέληνος· πρῶτα μὲν ὅρκια
[10, 29]	δι´ ὅπλων καὶ διὰ πυρὸς	ὁδοὺς	ἀσφαλεῖς θεοὶ παρέσχον. Ὡς δὲ
[10, 46]	ἔσῳζον ἑαυτοὺς ἄλλοι κατ´ ἄλλας	ὁδούς·	ἔνθα ὁ πλεῖστος αὐτῶν ἐγίνετο
[10, 16]	τὰς ἐπὶ τὸ Καπιτώλιον ἀγούσας	ὁδοὺς	ἕτεροι κωλύσεως ἕνεκεν τῶν ἀποστησομένων
[10, 16]	ἐχώρουν ἄνω κατὰ τὰς χειροποιήτους	ὁδούς.	ἦν δ´ αὐτοῖς οὔτε τοῦ
[10, 23]	πολεμίων ἀντικαθημένων καὶ κωλυόντων τὰς	ἐξόδους.	βιάσασθαί τε προελόμενοι καὶ προελθόντες
[10, 30]	δυνάμεις οἱ ὕπατοι διεκληρώσαντο τὰς	ἐξόδους·	Μηνυκίῳ μὲν οὖν ὁ κατὰ
[10, 59]	τὰς στρατείας καὶ τὰς ἄλλας	ἐξόδους	τὰς ἐκ τῆς πόλεως. πόλεμον
[10, 21]	ἄδειαν αἰτησαμένους καὶ ζυγὸν ὑποστάντας.	~Ἀποδοὺς	δὲ τοῖς Τυσκλάνοις τὴν πόλιν
[10, 8]	ὁμολογηθέντα ὑπὸ τῶν ἐγγυητῶν χρήματα	ἀποδοὺς	ἑαυτῷ χωρίον ἓν μικρὸν ὑπολειπόμενος
[10, 25]	καὶ περὶ τῶν πεπραγμένων λόγον	ἀποδοὺς	ἐξωμόσατο τὴν ἀρχὴν τῆς τε
[10, 5]	δι´ ὕβριν, ἀλλ´ ὑπὸ φιλοτιμίας	μειρακιώδους	γεγονότα ἐπιδεικνύμενος, δι´ ἣν πολλὰ
[10, 52]	οὔτε ὅσια ποιεῖν ἀποστερῶν τοὺς	θεούς,	ἃ δίδωσιν αὐτοῖς ὁ νόμος·
[10, 4]	οὔτε ἄλλο τῶν πρὸς τοὺς	θεοὺς	εὐσεβῶν ἢ πρὸς ἀνθρώπους ὁσίων
[10, 27]	χωρεῖν προθύμως ἐπὶ τὸν πόλεμον	θεούς,	ὅσοι φυλάττουσι τὴν Ῥωμαίων πόλιν,
[10, 2]	ἐξελαύνοντας ἐκ τῆς πόλεως καὶ	θεοὺς	παραιτουμένους θυσίαις τε καὶ εὐχαῖς
[10, 11]	γινόμεθα ὑμῶν, ὦ πατέρες, ἐπισκήπτοντες	θεούς	τε καὶ δαίμονας, οἷς κοινῇ
[10, 23]	καλουμένους ἄνδρας ἱερεῖς ἔπεμψαν ἐπιμαρτυρόμενοι	θεούς	τε καὶ δαίμονας, ὅτι μὴ
[10, 43]	γινομένης ὅσια εἶναι τὰ πρὸς	θεούς,	τοῖς δ´ ἐγκαταλείπουσι τοὺς ὑπάτους
[10, 1]	στάδιον Τορύμβας Θεσσαλὸς ἄρχοντος Ἀθήνησι	Φρασικλέους·	ὕπατοι δὲ ἀπεδείχθησαν ἐν Ῥώμῃ
[10, 54]	δημάρχων δεήσεις καὶ πρὸς τοὺς	νέους	ἄρχοντας ἠξίου τρέπεσθαι. οἱ δ´
[10, 12]	ἡμῖν ἐναντιωθέντας πρεσβυτέρους τε καὶ	νέους	ἐλαύνωμεν, ὡς εὑρηκότες ταῖς αἰτίαις
[10, 9]	ταῦτα βεβουλευμένους, ἀλλὰ μόνους τοὺς	νέους.	ἐτόλμων δέ τινες λέγειν, ὅτι
[10, 44]	ἔτασσεν ἱππεῖς τε καὶ τοὺς	πεζοὺς	κατὰ σπείρας ἐν τοῖς ἐπιτηδείοις
[10, 16]	τῇ μάχῃ πολλοὺς Ῥωμαῖοι καὶ	ἀγαθοὺς	ἄνδρας ἀπέβαλον, κράτιστον δέ, ὥσπερ
[10, 13]	ἀλλ´ ἀθρόους ἤδη περιβαλόντες τοὺς	ἀγαθοὺς	ἐλαύνουσιν ἐκ τῆς πόλεως· καὶ
[10, 54]	τελευτῶν εἰς φιλαρχίαν ἀπαραχώρητον ὑπὸ	μεγέθους	ἐξουσίας διαφθαρεὶς καὶ ὀλίγου ἐδέησεν
[10, 36]	τε καὶ ὠφελείας, καὶ τοῦ	πλήθους	ἀσμένως ἀκούοντος τοὺς λόγους, ὁ
[10, 16]	περὶ αὑτὸν ποιήσας νεκρῶν ὑπὸ	πλήθους	βελῶν ἀποθνήσκει, τῶν δὲ σὺν
[10, 34]	βοήθεια. ~Συναγανακτοῦντος δ´ αὐτοῖς τοῦ	πλήθους	ἐκάλουν τοὺς ὑπάτους ἐπὶ τὸν
[10, 1]	δὲ ἠναγκάσθη καταλιπεῖν τοῦ τε	πλήθους	ὄντος ἐπὶ στρατοπέδων καὶ τῶν
[10, 3]	ὧν ἠξίουν. ἐπαινέσαντος δὲ τοῦ	πλήθους	τὸν λόγον οὐδὲν ἔτι ἀναβαλόμενοι
[10, 42]	Σίκκιος ὑπετίθετο· περὶ δὲ τοῦ	πλήθους	τῶν ὑπὸ τὰς αἰτίας ἀχθησομένων
[10, 16]	ἦν δ´ αὐτοῖς οὔτε τοῦ	πλήθους,	ᾧ παρὰ πολὺ τῶν ἀντιπάλων
[10, 10]	προτείνονται καὶ τιμὰς καὶ ἄλλους	μισθοὺς	τῆς ὑπουργίας. κἀκεῖνος ὑπέσχηται στρατιὰν
[10, 28]	θεὸς ἐπισκοπεῖ τοὺς καλοὺς καὶ	δικαίους	ἀγῶνας, καὶ ἡ τὴν πόλιν
[10, 18]	παύσονται ταράττοντες τὴν πόλιν ἀπάξει	Ῥωμαίους	ἅπαντας ἐκ τῆς πόλεως στρατείαν
[10, 26]	ἐξ ἐφόδου καταλαμβάνονται, καὶ ὅσα	Ῥωμαίους	οὐχ οἷοί τε ἦσαν ἐργάσασθαι,
[10, 26]	τούτων Σαβῖνοι πάλιν στρατεύσαντες ἐπὶ	Ῥωμαίους	πολλὴν τῆς χώρας αὐτῶν ἐδῄωσαν,
[10, 23]	ὁ δὲ Γράγχος, ἐπειδὴ τοὺς	Ῥωμαίους	προσιόντας ἔμαθεν, ἀναστήσας τὴν δύναμιν
[10, 21]	Κορνήλιος ἐπὶ τοὺς ἐν Ἀντίῳ	Ῥωμαίους	τε καὶ Οὐολούσκους ἐλαύνων ἐπιτυγχάνει
[10, 38]	ἔτη πλείω στρατευσάμενος ἢ μάχας	πλείους	ἀγωνισάμενος ἢ τραύματα πλείω λαβὼν
[10, 20]	τάχους. τῶν δ´ οἱ μὲν	πλείους	ἀπεληλύθεσαν ἤδη διηρπακότες τὴν πόλιν,
[10, 31]	τοῖς πραττομένοις, ὅς´ ἂν αἱ	πλείους	γνῶμαι δοκιμάσωσι· καὶ περὶ τούτων
[10, 49]	οὐκέτι κατέχειν τὰ δάκρυα οἱ	πλείους	ἐδύναντο τῶν δημοτικῶν. ἀπολογηθέντος δὲ
[10, 53]	τῶν ἀπογενομένων, πολλῷ δ´ ἔτι	πλείους	εἰς τὸν ποταμὸν ἐνέβαλλον· ἀφ´
[10, 17]	τάξεως τρισὶ γὰρ ἦσαν λόχοις	πλείους	οἱ διενέγκαντες τὴν ψῆφον λόχοι
[10, 52]	ἄλλων βουλευτῶν συχνοί, καὶ ἐγένοντο	πλείους	οἱ ταύτῃ προστιθέμενοι τῇ γνώμῃ.
[10, 38]	ἐγώ. ἀλλὰ τούτων γ´ οἱ	πλείους	οὐδ´ ἂν πολλοστὴν ἔχοιεν προενέγκασθαι
[10, 8]	ἐγένοντο καὶ τῶν δημάρχων οἱ	πλείους	πονηρὸν ἔθος οὐκ ἀξιοῦντες εἰς
[10, 32]	σύνδυο καὶ σύντρεις καὶ ἔτι	πλείους	συνιόντες οἰκίαν κατεσκευάζοντο μίαν ἑτέρων
[10, 16]	τινες ζῶντες ἑάλωσαν, οἱ δὲ	πλείους	σφάττοντες ἑαυτοὺς ἢ κατὰ τῶν
[10, 30]	προστάτας. ἧττον γὰρ ὁμονοήσειν τοὺς	πλείους	τῶν ἐλαττόνων, μίαν δὲ βοήθειαν
[10, 60]	τῶν ταπεινῶν ταῖς τύχαις τοὺς	πλείους	φανῆναι τυραννικῆς κόλακας ἐξουσίας, τοῦ
[10, 21]	ἀλκὴν ἐπιχειροῦντες τραπέσθαι, οἱ δὲ	πλείους	φεύγοντες ἐσκεδάννυντο. ἁλόντος δὲ τοῦ
[10, 16]	πολέμοις εἶχον, οὐδεμία ὄνησις πρὸς	ὀρθίους	βιαζομένοις σκοπάς. οὐ γὰρ συστάδην
[10, 3]	τοὺς δὲ ὑπάτους καὶ τοὺς	πατρικίους	αἰτίους ἔσεσθαι τῆς στάσεως ἔλεγον
[10, 27]	μὴ πείθηται ὁ δῆμος, τοὺς	πατρικίους	ἅμα τοῖς πελάταις καθοπλισαμένους τῶν
[10, 15]	πατρίδι, ἀλλ´ αὐτοὺς ἔφη τοὺς	πατρικίους	ἑαυτῶν σώμασι καὶ τῶν συνόντων
[10, 49]	συστρατευσαμένων οὐ δημοτικούς, ἀλλὰ καὶ	πατρικίους·	ἐν οἷς ἦν νεανίας οὐκ
[10, 35]	ἐκεῖθεν ὁρμωμένους ποιεῖν πρὸς τοὺς	πατρικίους,	ἐπειδὴ τὰς συνθήκας ἔλυσαν ἐκεῖνοι
[10, 43]	ἡ βουλὴ γνώμην ἀπεδείξατο, τοὺς	πατρικίους	ἐπὶ τὸν πόλεμον ἐξιέναι σὺν
[10, 14]	ὑπελάμβανε τῷ δήμῳ πρὸς τοὺς	πατρικίους	ἔτι γενήσεσθαι. ἐὰν δὲ ἄρα
[10, 9]	τις οὐχ ἅπαντας εἶναι τοὺς	πατρικίους	ἔφη τοὺς ταῦτα βεβουλευμένους, ἀλλὰ
[10, 42]	ἄλλο πλῆθος τῶν πατρικίων ἐᾶσαι,	Κλοιλίους	δὲ καὶ Ποστομίους καὶ Σεμπρωνίους
[10, 20]	ἄνδρες ἐπίλεκτοι πλῆθος ἀμφὶ τοὺς	ἑξακισχιλίους	ὁπλισμῷ τ´ εὐζώνῳ συνεσταλμένοι καὶ
[10, 21]	εἶχε τάχους ἤλαυνεν ἐπὶ τοὺς	πολεμίους,	ἀκούων περὶ πόλιν Ἀλγιδὸν ἀθρόας
[10, 36]	διέσωσα τῇ σπείρᾳ καὶ τοὺς	πολεμίους	ἀνέστειλα καὶ τοῦ μὴ περιπεσεῖν
[10, 36]	ὅτι πολλὴν ἀφελόμενοι γῆν τοὺς	πολεμίους	αὐτοὶ μὲν οὐδεμίαν εἰλήφασι μοῖραν,
[10, 33]	στρατιὰν ἐξάγειν ἔκριναν ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	δεδοικότες, μή τι διὰ τὴν
[10, 16]	ἕνεκεν τῶν ἀποστησομένων πρὸς τοὺς	πολεμίους	δούλων τε καὶ ἀπόρων, οὓς
[10, 46]	πολὺ κατὰ νώτου σφίσι τοὺς	πολεμίους	ἐπιόντας ὁρῶντες, οὐκέτι γενναῖον οὐδὲν
[10, 30]	ἐποιοῦντο. Ὁράτιος δὲ τρεψάμενος τοὺς	πολεμίους	καὶ πολλὰ τῆς χώρας αὐτῶν
[10, 22]	αὐτοὶ μὲν ἅπαντας ἀνθρώπους ἡγεῖσθε	πολεμίους,	καὶ ὑφ´ ὧν οὐδὲν κακὸν
[10, 15]	καὶ πρὸς μὲν τοὺς ἔξωθεν	πολεμίους	τά γε δίκαια ἀντιτάττειν, πρὸς
[10, 24]	ἐκείνῳ δύναμιν ἧκεν ἐπὶ τοὺς	πολεμίους.	ὡς δὲ κατώπτευσε τὴν τῶν
[10, 42]	πατρικίων ἐᾶσαι, Κλοιλίους δὲ καὶ	Ποστομίους	καὶ Σεμπρωνίους ἐπὶ τὸν δῆμον
[10, 37]	μὲν καὶ τρεῖς χρυσοῦς στρεπτοὺς	περιαυχενίους,	ἑξήκοντα δὲ καὶ ἑκατὸν περιβραχιόνια
[10, 42]	Κλοιλίους δὲ καὶ Ποστομίους καὶ	Σεμπρωνίους	ἐπὶ τὸν δῆμον ἄγειν, ὧν
[10, 17]	τοτὲ δὲ θυσίας τοῖς θεοῖς	χαριστηρίους	ἀποδιδούς, τοτὲ δ´ ἀγῶσι καὶ
[10, 20]	καὶ Λευκίου Κορνηλίου καὶ τελούντων	πατρίους	ἀγῶνας Αἰκανῶν ἄνδρες ἐπίλεκτοι πλῆθος
[10, 55]	πολιτεύεσθαι, καὶ τῶν ἀξιούντων τοὺς	πατρίους	φυλάττειν ἐθισμούς. ἐνίκα δὲ ἡ
[10, 11]	τῶν μηνυομένων οὐχ ἡμᾶς εἶναι	κυρίους	ἀξιώσουσιν, ἀλλὰ τὴν βουλὴν καὶ
[10, 32]	τοῦ δικαίου κτησάμενοι, ταῦτα τοὺς	κυρίους	κατέχειν· ὅσα δὲ βιασάμενοί τινες
[10, 45]	συνήθεις ἅπαντας ἀσπασάμενος ᾤχετο τοὺς	ὀκτακοσίους	ἄνδρας ἄγων κατηφεῖς καὶ δεδακρυμένους
[10, 10]	τὰ κεκρυμμένα βουλεύματα καὶ τὰς	ἀνοσίους	ἐπιχειρήσεις τῶν θεοῖς ἐχθρῶν εἰς
[10, 3]	τὸν πάτριον τῆς πολιτείας κόσμον	αἰτίους	ἀπέφαινον τῆς ταραχῆς. οἱ δὲ
[10, 3]	δὲ ὑπάτους καὶ τοὺς πατρικίους	αἰτίους	ἔσεσθαι τῆς στάσεως ἔλεγον ἀνομίαν
[10, 21]	ἐπιφανεστάτους τε καὶ τῆς ἀποστάσεως	αἰτίους	ἦσαν δὲ πολλοί ῥάβδοις τε
[10, 37]	μάχαις ὑπ´ ἐμοῦ, τρεῖς δὲ	πολιορκητικοὺς	πρῶτος ἐπιβὰς πολεμίων τείχεσι καὶ
[10, 37]	ἀγώνων ἐξενήνεγμαι τεσσαρεσκαίδεκα μὲν στεφάνους	πολιτικούς,	οἷς ἀνέδησάν με οἱ σωθέντες
[10, 49]	τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν συστρατευσαμένων οὐ	δημοτικούς,	ἀλλὰ καὶ πατρικίους· ἐν οἷς
[10, 28]	Γάιος Ὁράτιος ἐπειρᾶτο πείθειν τοὺς	δημοτικοὺς	ἑκόντας ὑπομεῖναι καὶ ταύτην τὴν
[10, 60]	ἐξεῖναι τοῖς πατρικίοις πρὸς τοὺς	δημοτικοὺς	ἐπιγαμίας συνάψαι· δι´ οὐδὲν ὡς
[10, 6]	ἀρετὴ καὶ ἡ πρὸς τοὺς	δημοτικοὺς	εὔνοια, ἀνθ´ ὧν τὸ τιμᾶσθαί
[10, 9]	Κλαύδιον, ἔμφυτον τὸ πρὸς τοὺς	δημοτικοὺς	ἔχοντα μῖσος διὰ προγόνων καὶ
[10, 5]	τῷ καθαρωτάτῳ. ἠξίου τε τοὺς	δημοτικοὺς	μὴ μόνον ὀργὴν μὴ ἔχειν
[10, 5]	τὴν αὐθάδειαν τοῦ μειρακίου τοὺς	δημοτικοὺς	ὁρῶν ἀπελογεῖτο τὰ μὲν πολλὰ
[10, 35]	πάλιν ἐκ τῆς πόλεως τοὺς	δημοτικοὺς	τὰ ὅπλα ἀναλαμβάνοντας εἰς τὸ
[10, 31]	παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν ἱερὰ θύσαντες	ὅρκους	ἔδοσαν ἀλλήλοις· οὕτως οἰόμενοι μάλιστα
[10, 19]	οὐκ ἀποτιθεμένων τὰς ἀρχὰς διαθέμενος	ὅρκους	τε διομοσάμενος ἰσχυροὺς περὶ τοῦ
[10, 39]	ἀναίδεια ὑμῖν ἐμποδὼν γένηται τοὺς	καδίσκους	ἀνατρεπόντων ἢ τὰς ψήφους ἁρπαζόντων
[10, 21]	ἐν Ἀντίῳ Ῥωμαίους τε καὶ	Οὐολούσκους	ἐλαύνων ἐπιτυγχάνει στρατιᾷ πρὸ τῶν
[10, 14]	τε πανστρατιᾷ καλεῖν ἐδέδοκτο καὶ	Οὐολούσκους	καὶ τῶν ἄλλων πλησιοχώρων ὅσοις
[10, 9]	ὁ μέν τις Αἰκανοὺς καὶ	Οὐολούσκους	ὑποδεξαμένους Καίσωνα Κοίντιον τὸν ὑπὸ
[10, 56]	τῷ δήμῳ δίκην Σικκίου κατηγορήσαντος	ἁλούς,	ἐπειδὴ γνώμης ἐδόκει ἄρξαι δημοτικῆς·
[10, 49]	ὅτι εἰς ἀργύριον ζημιώσεται ὁ	ἁλοὺς	καὶ εἰς οὐδὲν ἕτερον, καὶ
[10, 11]	πολέμων ὑπομιμνήσκοντες, οὓς πολλοὺς καὶ	μεγάλους	σὺν ὑμῖν ἠράμεθα, μὴ περιιδεῖν
[10, 28]	τις ἄρα θεὸς ἐπισκοπεῖ τοὺς	καλοὺς	καὶ δικαίους ἀγῶνας, καὶ ἡ
[10, 3]	τοῖς ἰδιώταις ὅρους τῶν πρὸς	ἀλλήλους	δικαίων. τοῦτον προθέντες τὸν νόμον
[10, 3]	μὲν οὖν καταλύσασθαι τὰ πρὸς	ἀλλήλους	ἐγκλήματα καὶ μιᾷ χρήσασθαι γνώμῃ
[10, 9]	δεινῶν τῆς πόλεως, καὶ πάντων	ἀλλήλους	ἐχόντων δι´ ὑποψίας καὶ φυλακῆς,
[10, 1]	διάγνωσις, καὶ τοῖς ἀμφισβητοῦσι πρὸς	ἀλλήλους	ὑπὲρ ὁτουδήτινος ἐκεῖνοι τὰ δίκαια
[10, 16]	ἀποτόμοις τῆς πέτρας βωμοὺς ἐγείροντες	ὑψηλοὺς	ὑφῆπτον ἀνέμῳ παραδιδόντες τὰς φλόγας
[10, 8]	πενίας, οὔτε πόλιν ὁρῶν οὔτε	φίλους	ἀσπαζόμενος οὔθ´ ἑορτάζων οὔτ´ ἄλλης
[10, 25]	ἡγεμόνα τοῦ πολέμου καὶ τοὺς	ἄλλους	ἐπιφανεῖς ἄνδρας ἁλύσει δεδεμένους ἀγαγών.
[10, 44]	χάρακος τὸν στρατόν, τοὺς μὲν	ἄλλους	ἔτασσεν ἱππεῖς τε καὶ τοὺς
[10, 47]	λαβὼν τὰ ὅπλα καὶ τοὺς	ἄλλους	κελεύσας ἀναλαβεῖν, πρῶτον μὲν ἀνθρώπους
[10, 10]	ἀρχὰς προτείνονται καὶ τιμὰς καὶ	ἄλλους	μισθοὺς τῆς ὑπουργίας. κἀκεῖνος ὑπέσχηται
[10, 45]	ἀξιῶ γενέσθαι μοι πρὸς τοὺς	ἄλλους	πολίτας, ἐὰν πύθησθε τὸν ἐμὸν
[10, 42]	τι τῶν ἀβουλήτων ὥσπερ τοὺς	ἄλλους	πολίτας, ἐκεῖνοι κατασχόντες αὐτοὺς ἐκώλυσαν
[10, 14]	ὑπισχνεῖσθαι τοῖς ἀπόροις τούς τε	ἄλλους	πολίτας, οἳ ταπεινὰ πράττοντες διὰ
[10, 27]	τούς τε δημάρχους καὶ τοὺς	ἄλλους	πολίτας τὴν μὲν ὑπὲρ τοῦ
[10, 10]	ἡμᾶς κατασφάττειν καὶ τῶν δημοτῶν	ἄλλους	{τοὺς} ἐναντιωθέντας ποτὲ αὐτοῖς περὶ
[10, 16]	λόφον· οἱ δὲ συμφοροῦντες {αὐτῶν}	φακέλλους	φρυγάνων καὶ παρὰ τοῖς ἀποτόμοις
[10, 60]	πολλοὺς μὲν ἀποκτιννύντες τῶν πολιτῶν,	πολλοὺς	δ´ ἀφαιρούμενοι τὰς οὐσίας ἀδίκως.
[10, 36]	εἰσέφερον τὸν χωρονομικὸν νόμον καὶ	πολλοὺς	διελθόντες λόγους ἐκάλουν, εἴ τις
[10, 30]	πρὸς τῆς βουλῆς ἐστι τὸ	πολλοὺς	εἶναι τοῦ δήμου προστάτας. ἧττον
[10, 5]	παρασκευασάμενοι λόγους τε καὶ μάρτυρας	πολλοὺς	εἰσάγουσιν αὐτὸν ὑπὸ δίκην ἀδικήματος
[10, 22]	ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξεκρούσθησαν, ἀνθρώπους τε	πολλοὺς	ἐκ τῶν ἀγρῶν συνήρπασε καὶ
[10, 56]	καὶ ἀναγνόντες ἐν τῷ δήμῳ	πολλοὺς	ἐπαίνους τῆς βουλῆς καὶ τοῦ
[10, 51]	τοῦ βουλομένου τὸ δυνάμενον, καὶ	πολλοὺς	ἤδη τὸν ὑπὲρ ὑμῶν ἀγῶνα
[10, 11]	θύομεν, καὶ πολέμων ὑπομιμνήσκοντες, οὓς	πολλοὺς	καὶ μεγάλους σὺν ὑμῖν ἠράμεθα,
[10, 32]	ὡς οὐθὲν εἴη πεποιηκὼς ἄτοπον,	πολλοὺς	καὶ παντοδαποὺς εἰς τοῦτο παρασκευασάμενος
[10, 55]	ἐκκλησίαν ἐκάλεσαν οἱ δήμαρχοι, παρελθὼν	πολλοὺς	καὶ φιλανθρώπους διεξῆλθε λόγους· κεφάλαια
[10, 26]	ὅ τε δῆμος αὐτοῖς συνελάμβανε	πολλοὺς	κατὰ τῆς βουλῆς καὶ ἐπιφθόνους
[10, 60]	τε καὶ δικασταὶ γινόμενοι, καὶ	πολλοὺς	μὲν ἀποκτιννύντες τῶν πολιτῶν, πολλοὺς
[10, 53]	οἱ δὲ τἀπιτήδεια οὐκ ἔχοντες	πολλοὺς	μὲν ἐν τοῖς ὑπονόμοις τῶν
[10, 21]	ὑποδεχομένῃ. παραταξάμενος δὲ αὐτοῖς καὶ	πολλοὺς	μὲν φονεύσας, τοὺς δὲ λοιποὺς
[10, 30]	καταλύσουσι. καὶ σφόδρα ἐκίνησε τοὺς	πολλοὺς	ὁ λόγος. ἔπειτα μετήγαγεν αὐτοὺς
[10, 32]	ἔξεστι διὰ τοὺς ἐσφετερισμένους αὐτὴν	πολλοὺς	ὄντας καὶ δυνατούς. τοιούτων ῥηθέντων
[10, 16]	ἡμέρᾳ. ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ	πολλοὺς	Ῥωμαῖοι καὶ ἀγαθοὺς ἄνδρας ἀπέβαλον,
[10, 15]	εἰς τοὺς ἀναπεπταμένους αὐτῆς τόπους	πολλοὺς	σφόδρα ὄντας, οἱ δ´ εἰς
[10, 20]	τοῦ πολέμου. ἄνδρας μὲν οὐ	πολλούς	τινας ἐν τῇ καταλήψει διέφθειραν,
[10, 33]	τῶν ὑπάτων κατεβόων, καὶ ὅτι	πολλοὺς	τῶν πολιτῶν ἐκέλευσαν εἰς τὸ
[10, 33]	δεύτερον ἄρχειν ἑξῆς αἱρεθέντες, οὐχ	ἁπλοῦς,	ἀλλὰ ποικίλος τις ἐγένετο καὶ
[10, 14]	τε φυγάδας εἰσδέχεσθαι καὶ τοὺς	δούλους	εἰς ἐλευθερίαν καλεῖν καὶ χρεῶν
[10, 39]	βοηθεῖν, οὓς ὑμεῖς ἱεροὺς καὶ	ἀσύλους	ἐποιήσατε τῷ νόμῳ, τί οὐ
[10, 60]	δὲ τὸν τρόπον καταπληξάμενοι τοὺς	ὄχλους	οἱ δέκα ἄνδρες καὶ γνόντες,
[10, 41]	θαυμαστόν, εἰ μὴ ἀξιοῦσιν ὑπομένειν	ἑώλους	καὶ κατημαξευμένας ἀντιλογίας. ὡς δὲ
[10, 24]	τῶν Ῥωμαίων διὰ τοὺς συνεχεῖς	πολέμους	ἀναφερόντων τὸν πόνον τῶν τε
[10, 18]	ὑπάτοις ἐφ´ οὓς ἂν καλῶνται	πολέμους,	καὶ μήτε ἀπολείψειν τὰ σημεῖα
[10, 33]	ἅτε ὁρῶντες διὰ μὲν τοὺς	πολέμους	μεγάλην καὶ εὐδαίμονα γινομένην τὴν
[10, 33]	τὸν ὄχλον ἐπὶ τοὺς ἔξω	πολέμους,	τὸ δὲ μετὰ τοῦτο οὐκ
[10, 42]	συνέβη. ἁλόντων γὰρ τῶν ἀνδρῶν	ἐρήμους	τὰς δίκας, ὅ τε δῆμος
[10, 32]	ἱεροποιῶν δυεῖν καὶ ποιησαμένων τὰς	νομίμους	εὐχάς τε καὶ ἀρὰς ἐν
[10, 2]	μὴ τοῦτο γένοιτο μηδὲ κατὰ	νόμους	ἀναγκασθεῖεν πολιτεύεσθαι, πάντα ἐπιμηχανώμενοι διετέλουν
[10, 39]	ψήφους, αἰτιασάμενοι παρὰ τοὺς ἱεροὺς	νόμους	βιάζεσθαι καὶ καταλύειν ὑμῶν τὴν
[10, 20]	ἕως ἂν ἡ περὶ τοὺς	νόμους	διενεχθῇ ψῆφος. ἀγανακτούσης δὲ τῆς
[10, 4]	λέγοντες, ὡς οὐκ ἐπιτρέψουσιν αὐτοῖς	νόμους	εἰσηγεῖσθαι καὶ τούτους ἀπροβουλεύτους. συνθήκας
[10, 28]	πρὸς ταῦτα ὁρῶντες ἐκκλησιάζετε καὶ	νόμους	εἰσφέρετε καινούς. ~Ταῦτα καὶ πολλὰ
[10, 57]	οὗτοι οἱ δέκα ἄνδρες συγγράψαντες	νόμους	ἔκ τε τῶν Ἑλληνικῶν νόμων
[10, 60]	τὸν Ἄππιον τοὺς λοιποὺς συγγράψαντες	νόμους	ἐν δέλτοις δυσὶ καὶ ταύτας
[10, 4]	πρὸ τῶν ἀρχαιρεσιῶν, ἃ κατὰ	νόμους	ἐχρῆν ἐπιτελεῖσθαι, οὔτε ἄλλο τῶν
[10, 1]	ἐστὶν ἡ ἰσηγορία, καὶ κατὰ	νόμους	ἠξίου διοικεῖσθαι τά τε ἰδιωτικὰ
[10, 32]	ὀργῆς ἀπελογεῖτο τοὺς ἱεροὺς προφερόμενος	νόμους,	καθ´ οὓς οὔτε ἄρχοντι οὔτ´
[10, 51]	παρὰ τῶν Ἑλλήνων τοὺς κρατίστους	νόμους	καὶ μάλιστα τοῖς ἡμετέροις ἁρμόττοντας
[10, 54]	πόλεων οἱ πρέσβεις φέροντες τοὺς	νόμους.	καὶ μετὰ τοῦτο προσῄεσαν οἱ
[10, 55]	ὅτι τὸ μὲν ἀποδειχθῆναι τοὺς	νόμους	καὶ παύσασθαι στασιάζοντας τοὺς πολίτας
[10, 29]	τῶν δικαίων τὸ ἴσον ἔχειν,	νόμους	καταστησάμενοι φύλακας τῆς ἐλευθερίας, οἷς
[10, 54]	ἐπιθυμία ξένην ἀρχὴν περιβαλέσθαι καὶ	νόμους	καταστήσασθαι τῇ πατρίδι ὁμονοίας τε
[10, 3]	τοὺς δὲ συγγραφησομένους ὑπ´ αὐτῶν	νόμους	κεῖσθαι ἐν ἀγορᾷ ταῖς καθ´
[10, 52]	οἱ τοὺς παρὰ τῶν Ἑλλήνων	νόμους	ληψόμενοι, Σπόριος Ποστόμιος καὶ Σερούιος
[10, 4]	γὰρ εἶναι κοινὰς πόλεων τοὺς	νόμους,	οὐχὶ μέρους τῶν ἐν ταῖς
[10, 55]	λόγοι τῶν τε παραινούντων κατὰ	νόμους	πολιτεύεσθαι, καὶ τῶν ἀξιούντων τοὺς
[10, 56]	κομίσαντες παρὰ τῶν Ἑλλήνων τοὺς	νόμους,	Σπόριος Ποστόμιος καὶ Σερούιος Σολπίκιος
[10, 57]	δὲ καὶ τοῦ δήμου τοὺς	νόμους,	στήλαις χαλκαῖς ἐγχαράξαντες αὐτοὺς ἐφεξῆς
[10, 55]	ὕστερον ἀποδειχθῶσι, κατὰ τούτους τοὺς	νόμους	τά τε ἰδιωτικὰ συμβόλαια διαιρεῖν
[10, 3]	δὲ συγγράψαντας τοὺς ὑπὲρ ἁπάντων	νόμους	τῶν τε κοινῶν καὶ τῶν
[10, 53]	ἅπαντες ἐπί τε θυσίας καὶ	καθαρμοὺς	ἐτράποντο· καὶ πολλὰ ἐνεωτερίσθη Ῥωμαίοις
[10, 17]	παρεῖλκε τὸν χρόνον τοτὲ μὲν	καθαρμοὺς	τῆς πόλεως ἐπιτελῶν, τοτὲ δὲ
[10, 57]	ἰδίαν ἐπιτηδεύων διετέλει, κατά τ´	ἀσπασμοὺς	καὶ προσαγορεύσεις φιλανθρώπους καὶ τὰς
[10, 55]	τῶν ἀξιούντων τοὺς πατρίους φυλάττειν	ἐθισμούς.	ἐνίκα δὲ ἡ τῶν εἰς
[10, 16]	παρὰ τοῖς ἀποτόμοις τῆς πέτρας	βωμοὺς	ἐγείροντες ὑψηλοὺς ὑφῆπτον ἀνέμῳ παραδιδόντες
[10, 43]	οὐ προεπιχειρήσεως καὶ πλῆθος οὐχ	ἱκανοὺς	εἶναι νομίσαντες ἀγοράς τ´ αὐτῶν
[10, 9]	ἔφη δ´ ὁ μέν τις	Αἰκανοὺς	καὶ Οὐολούσκους ὑποδεξαμένους Καίσωνα Κοίντιον
[10, 22]	μὲν Σαβίνους Ναύτιος, ἐπὶ δ´	Αἰκανοὺς	Μηνύκιος. ἀμφότερα γὰρ ταῦτα τὰ
[10, 21]	ἀμφοτέροις καταγαγεῖν ἐψηφίσατο· καὶ πρὸς	Αἰκανοὺς	πρεσβευσαμένους ὑπὲρ εἰρήνης ἐποιήσατο συνθήκας
[10, 20]	τοὺς ἐν τῷ Τυσκλάνων ὄντας	Αἰκανοὺς	τὴν στρατιὰν ἦγε διὰ τάχους.
[10, 21]	πόλεις τε καὶ χώρας ἔχοντας	Αἰκανούς,	ὧν ἐκράτουν, ὅτε αἱ σπονδαὶ
[10, 22]	περὶ ὧν ἠδίκησεν ἢ κατέβλαψε	Τυσκλάνους	δίκην ὑποσχεῖν, πολὺν μὲν χρόνον
[10, 53]	Θεσσαλὸς ἀπὸ Λαρίσης, ἄρχοντος Ἀθήνησι	Χαιρεφάνους,	ἐτῶν τριακοσίων ἐκπεπληρωμένων ἀπὸ τοῦ
[10, 37]	ἁπάντων ἀριστεῖα καὶ σκῦλα καὶ	στεφάνους	καὶ τὰς ἄλλας τιμὰς παρὰ
[10, 5]	ἅπαντας, ἐξ ὧν ἀριστεῖα καὶ	στεφάνους	παρὰ τῶν στρατηγῶν ἔλαβε, πολιτῶν
[10, 37]	τῶν ἀγώνων ἐξενήνεγμαι τεσσαρεσκαίδεκα μὲν	στεφάνους	πολιτικούς, οἷς ἀνέδησάν με οἱ
[10, 49]	νεανίας οὐκ ἀφανὴς οὔτε κατὰ	γένους	ἀξίωσιν οὔτε κατὰ τὴν ἰδίαν
[10, 41]	καὶ Σεμπρώνιοι καὶ τρίτοι Κλοίλιοι,	γένους	τε ἀξιώσει λαμπρότατοι καὶ ἑταιρίαις
[10, 9]	τῶν τε νέων τοὺς πλεῖστον	δυναμένους	εἰς ἀπόνοιαν φανερὰν προεληλυθότας, οὓς
[10, 60]	κόλακας ἐξουσίας, τοῦ κοινοῦ συμφέροντος	ἀλλαξαμένους	τὰς αὑτῶν ὠφελείας, οὔτε παράδοξον
[10, 9]	μέν τις Αἰκανοὺς καὶ Οὐολούσκους	ὑποδεξαμένους	Καίσωνα Κοίντιον τὸν ὑπὸ τοῦ
[10, 55]	νόμων, οὓς ἐκόμισαν οἱ πρέσβεις,	ἐκλεξαμένους	τὰ κράτιστα καὶ τῇ Ῥωμαίων
[10, 33]	δεσμωτήριον ἀπάγειν τὴν δημαρχικὴν ἐξουσίαν	ἐπικαλεσαμένους,	τῆς τε στρατολογίας ἀπολύειν ἔφασαν
[10, 37]	ἦσαν, οὓς μονομαχῆσαί τινα ἡμῶν	προκαλεσαμένους	ἑκούσιος ὑποστὰς ἐνίκησα. οὗτος μέντοι
[10, 27]	Ῥωμαίων πόλιν, ἡγεμόνας τῆς ἐξόδου	ποιησαμένους.	συμβήσεσθαι γὰρ αὐτοῖς δυεῖν καλῶν
[10, 20]	φρούριον, τοῖς σώμασιν αὐτοῖς ἄδειαν	αἰτησαμένους	καὶ ζυγὸν ὑποστάντας. ~Ἀποδοὺς δὲ
[10, 15]	καὶ τῶν συνόντων αὐτοῖς πελατῶν	ὁπλισαμένους,	καὶ εἴ τι ἄλλο πλῆθος
[10, 27]	τοὺς πατρικίους ἅμα τοῖς πελάταις	καθοπλισαμένους	τῶν τ´ ἄλλων πολιτῶν παραλαβόντας,
[10, 32]	τινες ἢ κλοπῇ λαβόντες ᾠκοδομήσαντο,	κομισαμένους	τὰς δαπάνας, ἃς ἂν οἱ
[10, 21]	καταγαγεῖν ἐψηφίσατο· καὶ πρὸς Αἰκανοὺς	πρεσβευσαμένους	ὑπὲρ εἰρήνης ἐποιήσατο συνθήκας περὶ
[10, 15]	πόλεως, οἱ δ´ εἰς τοὺς	ἀναπεπταμένους	αὐτῆς τόπους πολλοὺς σφόδρα ὄντας,
[10, 44]	ἄνδρες ὀκτακόσιοι πολλῶν ἀθληταὶ πολέμων,	τεταραγμένους	σκηνοφύλακας ἀπροσδόκητοι προσπεσόντες τῷ τολμηρῷ
[10, 25]	τοὺς ἄλλους ἐπιφανεῖς ἄνδρας ἁλύσει	δεδεμένους	ἀγαγών. καὶ ὃ μάλιστα πάντων
[10, 24]	Γράγχον καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ	δεδεμένους·	αὐτοὶ δὲ τὰ ὅπλα θέντες
[10, 24]	τε αὐτοῖς ἄγειν τοὺς ἄνδρας	δεδεμένους.	ὑπομενόντων δὲ ταῦτα τῶν Αἰκανῶν
[10, 54]	ὅτῳ ἂν αὐτοὺς ἀπαλλάξειαν τρόπῳ	προσκαθημένους	καὶ λιπαροῦντας, ἀχθόμενοι τῷ πράγματι
[10, 24]	ἦν, ἵππους τ´ αὐτῷ φαλάροις	κεκοσμημένους	ἐκπρεπέσι προσῆγον καὶ πελέκεις ἅμα
[10, 33]	ἐποιοῦντο καὶ τοὺς ὑπηρέτας κακῶς	διακειμένους	ἐκ τῶν πληγῶν ἐπεδείκνυσαν καὶ
[10, 59]	μέτριον σχῆμα τῆς ἡγεμονίας οὐδὲ	διαμειβομένους	τὰ παράσημα τῆς βασιλικῆς ἀρχῆς
[10, 18]	ἐπειδὴ κοσμιωτέρους εἶδε γεγονότας καὶ	δεομένους	ἀφεθῆναι τῆς στρατείας, ἐπὶ τούτοις
[10, 8]	λόγου τοὺς ὑπὲρ τῶν μεγίστων	ἀγωνιζομένους.	τότε μὲν οὖν ἐπέσχε τὴν
[10, 35]	ὑπέκειτο ἀρχή, ἀλλ´ εἰς τοὺς	συναγωνιζομένους	αὐτοῖς μεταφέρειν τὴν ὀργήν, καὶ
[10, 46]	διώκοντές τε καὶ κτείνοντες τοὺς	ἁλισκομένους.	ὁ δὲ πλείστους τ´ αὐτῶν
[10, 43]	ἐξιόντες καὶ τοὺς ἐπὶ προνομὴν	ἀποστελλομένους	ἢ χόρτον ἵπποις ἀνεκρούοντο καὶ
[10, 19]	ἔτι τοὺς ἐν ἰσηγορίᾳ πολιτεύεσθαι	βουλομένους,	ἀλλ´ ἀγαπᾶν τε καὶ χαίρειν
[10, 3]	ἄδικον οὔτε ἀσύμφορον εὐνομίαν εἰσάγειν	βουλομένους	καὶ ἰσηγορίαν· τοὺς δὲ ὑπάτους
[10, 41]	καὶ τῶν ὑπηρετούντων τοὺς μὴ	βουλομένους	ταῦτα ἀφιέναι τύπτοντές τε καὶ
[10, 46]	δὲ περὶ τὸν Σίκκιον τοὺς	καταλαμβανομένους	αὐτῶν φονεύοντες καὶ τοῦ χάρακος
[10, 34]	τὰ τῶν δημάρχων πλημμελῆσαι σώματα,	παραγενομένους	εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἀπομόσαι, εἰ
[10, 51]	ἤδη τὸν ὑπὲρ ὑμῶν ἀγῶνα	αἰρομένους	περιείδετε ἀναρπασθέντας ὑπὸ τοῦ δήμου
[10, 3]	ὡς οὐκέτι ταῖς μακραῖς δημηγορίαις	ἐνοχληθησομένους,	ἀλλ´ ἐποίσοντας ὑπὲρ αὐτοῦ τὴν
[10, 50]	γράφειν καὶ εἰς ἅπαντα χρόνον	φυλαχθησομένους,	διάγνωσιν ἀπέδωκαν τῇ βουλῇ. ἐλέχθησαν
[10, 30]	παραλήψεσθαι τὴν ἀρχὴν τοὺς ὕστερον	ἀποδειχθησομένους,	ὥστε μένειν ἐπὶ τοῖς καθεστηκόσιν,
[10, 3]	τὸν δῆμον ἐξενεγκεῖν· τοὺς δὲ	συγγραφησομένους	ὑπ´ αὐτῶν νόμους κεῖσθαι ἐν
[10, 10]	περὶ ἐλευθερίας ἢ τὸ λοιπὸν	ἐναντιωσομένους.	ὅταν δὲ ἡμᾶς ἐκποδὼν ποιήσωνται;
[10, 45]	δεδακρυμένους ὡς τὴν ἐπὶ θανάτῳ	πορευομένους·	καὶ ἡ ἄλλη δὲ πᾶσα
[10, 19]	τινὰ ταπεινότητα ὑπὸ τῶν κρειττόνων	κατισχυομένους,	μήτε καινῆς νομοθεσίας πόθον ἔχειν
[10, 16]	βιαζομένοις σκοπάς. οὐ γὰρ συστάδην	μαχομένους	ἔδει τὸ εὔτολμον καὶ καρτερικὸν
[10, 46]	γὰρ θάτερα τὰ πρὸς τοὺς	μαχομένους	ἐστραμμένα μέρη πᾶσα ἡ φυλάττουσα
[10, 55]	αὐτοῖς ἑτέρους ἄρχοντας ὑπατικὴν ἐξουσίαν	παραληψομένους	ἀποδεικνύειν ἡμῶν ἤδη κεκυρωμένων ὑπάτων,
[10, 24]	πόλεως ἔπαρχος Φάβιος ἔπεμπε τοὺς	παραληψομένους	τὸν Κοίντιον ἐπὶ τὴν ἀρχήν.
[10, 17]	ἡ βουλὴ δὲ ἔπεμπε τοὺς	παραληψομένους	τὸν ὕπατον καὶ ἄξοντας ἐπὶ
[10, 7]	οἱ παραγενόμενοι μετὰ ταῦτα αἵματι	πεφυρμένους	αἴρουσι καὶ εἰς τὴν οἰκίαν
[10, 32]	χώρας οὐκ ἔξεστι διὰ τοὺς	ἐσφετερισμένους	αὐτὴν πολλοὺς ὄντας καὶ δυνατούς.
[10, 36]	δὲ χρήμασι καὶ φίλοις δυνατοὺς	ἐσφετερισμένους	ὁρῶσι τὰ κοινὰ καὶ καρπουμένους
[10, 9]	τοὺς πατρικίους ἔφη τοὺς ταῦτα	βεβουλευμένους,	ἀλλὰ μόνους τοὺς νέους. ἐτόλμων
[10, 16]	τέλος δ´ οὖν ὑπολιπόντων τοὺς	πολιορκουμένους	τῶν βελῶν καὶ τῶν σωμάτων
[10, 23]	ἀπέστειλαν πρεσβείαν καὶ τοὺς Φητιάλεις	καλουμένους	ἄνδρας ἱερεῖς ἔπεμψαν ἐπιμαρτυρόμενοι θεούς
[10, 47]	αὐτῷ πρεσβυτέρων ἀνδρῶν ὀκτακοσίων, οὓς	ἀποθανουμένους	ἀπέστειλαν οἱ ὕπατοι, ὅ τε
[10, 36]	ἐσφετερισμένους ὁρῶσι τὰ κοινὰ καὶ	καρπουμένους	ἐκ τοῦ βιαιοτάτου, ἀξιούντων τε
[10, 18]	ὑπατικὴν ἐξουσίαν αὐτὸς ἔχειν ἔφη	κρατουμένους	ἅπαντας τοῖς ὅρκοις. εἰπὼν δὲ
[10, 2]	ἐκ τῆς πόλεως καὶ θεοὺς	παραιτουμένους	θυσίαις τε καὶ εὐχαῖς ἀποτρέψαι
[10, 45]	ὀκτακοσίους ἄνδρας ἄγων κατηφεῖς καὶ	δεδακρυμένους	ὡς τὴν ἐπὶ θανάτῳ πορευομένους·
[10, 35]	ἐστρατοπεδεύσαντο, καὶ τὸν πόλεμον ἐκεῖθεν	ὁρμωμένους	ποιεῖν πρὸς τοὺς πατρικίους, ἐπειδὴ
[10, 57]	καὶ συμμάχους καὶ τοὺς ἐνδοιαστῶς	ἀκροωμένους	τῆς πόλεως ἐγκλήματα τυγχάνοι γινόμενα,
[10, 37]	ἀγαθὴν γῆν, τοῦτο μὲν ἣν	Τυρρηνούς	τε παὶ Σαβίνους ἀφείλεσθε, τοῦτο
[10, 20]	ἕτεροι παρῆσαν ἀπὸ τοῦ Λατίνων	ἔθνους	ἀποσταλέντες, οἳ τὴν Ἀντιατῶν πόλιν
[10, 20]	ἥ ἐστι μὲν τοῦ Λατίνων	ἔθνους,	ἀφέστηκε δὲ τῆς Ῥώμης οὐκ
[10, 26]	ἐπὶ πόλιν Ὀρτῶνα τοῦ Λατίνων	ἔθνους	ἐξ ἐφόδου καταλαμβάνονται, καὶ ὅσα
[10, 21]	ἣ τότε ἦν τοῦ Οὐολούσκων	ἔθνους	ἐπιφανεστάτη τε κἀν τῷ κρατίστῳ
[10, 14]	ἀνήρ τις ἐκ τοῦ Σαβίνων	ἔθνους	πατέρων τε οὐκ ἀφανῶν καὶ
[10, 9]	οὔπω τὴν Ῥώμην κατέσχεν ἐξ	ἀλλοεθνοῦς	πολέμου, ὃν παρήγαγεν ἐντὸς τείχους
[10, 28]	ὁρῶντες ἐκκλησιάζετε καὶ νόμους εἰσφέρετε	καινούς.	~Ταῦτα καὶ πολλὰ τούτοις ὅμοια
[10, 56]	ἀναγνόντες ἐν τῷ δήμῳ πολλοὺς	ἐπαίνους	τῆς βουλῆς καὶ τοῦ προθέντος
[10, 37]	μὲν ἣν Τυρρηνούς τε παὶ	Σαβίνους	ἀφείλεσθε, τοῦτο δὲ ἣν Αἰκανῶν
[10, 25]	Ναύτιος, ἅτερος τῶν ὑπάτων, νικήσας	Σαβίνους	ἐκ παρατάξεως καὶ τῆς χώρας
[10, 22]	ἐξῄεσαν διὰ ταχέων, ἐπὶ μὲν	Σαβίνους	Ναύτιος, ἐπὶ δ´ Αἰκανοὺς Μηνύκιος.
[10, 14]	τούτων κατὰ νοῦν χωρῇ, τηνικαῦτα	Σαβίνους	τε πανστρατιᾷ καλεῖν ἐδέδοκτο καὶ
[10, 15]	γενομένης καὶ φυγῆς τῶν περὶ	ἐκείνους	οἰκούντων τοὺς τόπους, ὅσοι μὴ
[10, 22]	ὡς οὐ γενομένων αὐτοῖς πρὸς	ἐκείνους	ὁμολογιῶν περὶ φιλίας. ἡγεῖτο δὲ
[10, 17]	καὶ τὸ σώζειν τὴν πρὸς	ἐκείνους	τοὺς ἄνδρας ὁμοιότητα. ἀλλὰ περὶ
[10, 7]	καὶ αὐθάδεις {ὡς ἂν} εἰς	ταπεινοὺς	καὶ πένητας {ὑβρίσαιεν} ὡς δ´
[10, 36]	τοὺς ὑπὲρ τῶν κοινῶν ἀγαθῶν	κοινούς,	ἀλλὰ καὶ τὰς ἀπ´ αὐτῶν
[10, 50]	νόμων, οὓς ἐσπούδαζον οἱ δήμαρχοι	κοινοὺς	ἐπὶ πᾶσι Ῥωμαίοις γράφειν καὶ
[10, 11]	ἡμῶν προσέχοντες τὸν νοῦν, ἀλλὰ	κοινοὺς	ἡγούμενοι τῆς πόλεως ἐχθρούς. οὐδενὸς
[10, 26]	κατὰ σπουδήν, πρὶν ἅπαντας ἐπιβοηθῆσαι	Λατίνους,	ἀνέστρεψαν. τούτων δὲ ἅμα προσαγγελλομένων
[10, 22]	ἐπὶ γὰρ τοὺς συμμάχους αὐτῶν	Λατίνους	ἐστράτευσαν, ὡς οὐ γενομένων αὐτοῖς
[10, 15]	ἡ δύναμις αὐτοῖς εἶναι δοκῇ,	Λατίνους	τε καὶ Ἕρνικας παρακαλεῖν, ἐὰν
[10, 26]	πολλοὺς κατὰ τῆς βουλῆς καὶ	ἐπιφθόνους	διεξιοῦσι λόγους. ἑλκομένου δὲ τοῦ
[10, 12]	ἐστιν οὕτως οὔτε τῷ δήμῳ	κακόνους,	ὥστε ταῦτα λέγειν. τί οὖν,
[10, 9]	ἔφη τοὺς ταῦτα βεβουλευμένους, ἀλλὰ	μόνους	τοὺς νέους. ἐτόλμων δέ τινες
[10, 20]	ἄγγελοι κατὰ τοὺς αὐτοὺς παρῆσαν	χρόνους	δηλοῦντες, ὅτι Οὐολούσκων τε καὶ
[10, 36]	ἀξιούντων τε μὴ μόνον τοὺς	κινδύνους	εἶναι τῷ δήμῳ τοὺς ὑπὲρ
[10, 60]	καὶ ἐκ τῶν πατρικίων εὑρεθῆναι	συχνοὺς	ἔχοντάς τι καὶ ἐπὶ πλούτῳ
[10, 14]	καὶ μεταβολῆς ἄσμενοι ἂν ἐλάβοντο,	κοινωνοὺς	ποιεῖσθαι τῶν ὠφελειῶν. ἡ δὲ
[10, 21]	αἱ σπονδαὶ ἐγίνοντο, Ῥωμαίοις εἶναι	ὑπηκόους,	ἄλλο μὲν ὑποτελοῦντας μηθέν, ἐν
[10, 57]	τὰ δημόσια, ὁπόσα πρός τε	ὑπηκόους	καὶ συμμάχους καὶ τοὺς ἐνδοιαστῶς
[10, 13]	ἕνα τῶν εὐγενῶν περικόπτουσιν, ἀλλ´	ἀθρόους	ἤδη περιβαλόντες τοὺς ἀγαθοὺς ἐλαύνουσιν
[10, 3]	τοὺς δημότας εἰς αὐτὴν παρεκάλουν	ἀθρόους,	ὡς οὐκέτι ταῖς μακραῖς δημηγορίαις
[10, 32]	εἴη πεποιηκὼς ἄτοπον, πολλοὺς καὶ	παντοδαποὺς	εἰς τοῦτο παρασκευασάμενος λόγους. ὡς
[10, 37]	φανερὸς ἤμην, ἅπαντας ὑπέμενον τοὺς	λοιποὺς	ἀγῶνας αἰδούμενος τὰς ἐπὶ τοῖς
[10, 60]	δὲ περὶ τὸν Ἄππιον τοὺς	λοιποὺς	συγγράψαντες νόμους ἐν δέλτοις δυσὶ
[10, 21]	πολλοὺς μὲν φονεύσας, τοὺς δὲ	λοιποὺς	τρεψάμενος ἀγχοῦ τῆς πόλεως κατεστρατοπέδευσεν.
[10, 5]	ἐκποδὼν ποιήσασθαι, ὡς καταπληξόμενοι τοὺς	λοιποὺς	τῶν νέων καὶ προσαναγκάσοντες σωφρονεῖν.
[10, 16]	συνέρρεον ἐπὶ τοὺς ἀποδειχθέντας ἕκαστοι	τόπους,	ἀπογραφόμενοί τε πρὸς τοὺς ἡγεμόνας
[10, 15]	ἦν ὁ κατέχων ἀνὴρ τοὺς	τόπους,	οἱ μὲν ὕπατοι προελθόντες εἰς
[10, 15]	τῶν περὶ ἐκείνους οἰκούντων τοὺς	τόπους,	ὅσοι μὴ παραχρῆμα ἐσφάγησαν, ἀγνοοῦντες
[10, 15]	δ´ εἰς τοὺς ἀναπεπταμένους αὐτῆς	τόπους	πολλοὺς σφόδρα ὄντας, οἱ δ´
[10, 47]	χάρακι κατέλαβε τῶν Αἰκανῶν καὶ	ἵππους	καὶ τἆλλα ὑποζύγια κατέκοψεν· ἔπειτα
[10, 24]	ἐπορεύετο. ὡς δ´ ἐγγὺς ἦν,	ἵππους	τ´ αὐτῷ φαλάροις κεκοσμημένους ἐκπρεπέσι
[10, 22]	βοσκήματα, ὅσα κατέλαβε, καὶ τοὺς	καρποὺς	τῆς γῆς ἐν ἀκμῇ ὄντας
[10, 48]	καὶ τοὺς φέροντας εἰς αὐτὴν	στενωπούς.	~Πρώτη μὲν οὖν εἰσῆλθεν ἡ
[10, 53]	γῆν, καὶ σφόδρα ἐκάκωσε τοὺς	ἀνθρώπους.	ἐκ δὲ τούτου συνέβη καὶ
[10, 22]	δή ποτ´ αὐτοὶ μὲν ἅπαντας	ἀνθρώπους	ἡγεῖσθε πολεμίους, καὶ ὑφ´ ὧν
[10, 4]	τοὺς θεοὺς εὐσεβῶν ἢ πρὸς	ἀνθρώπους	ὁσίων οὐθὲν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς
[10, 47]	ἄλλους κελεύσας ἀναλαβεῖν, πρῶτον μὲν	ἀνθρώπους	ὅσους ἐν τῷ χάρακι κατέλαβε
[10, 22]	καὶ διαρπάσαντες ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξεκρούσθησαν,	ἀνθρώπους	τε πολλοὺς ἐκ τῶν ἀγρῶν
[10, 55]	οἱ δήμαρχοι, παρελθὼν πολλοὺς καὶ	φιλανθρώπους	διεξῆλθε λόγους· κεφάλαια δ´ αὐτοῦ
[10, 57]	κατά τ´ ἀσπασμοὺς καὶ προσαγορεύσεις	φιλανθρώπους	καὶ τὰς ἄλλας τῶν πενήτων
[10, 30]	φερομένων ἁπάντων τῶν κατὰ τοὺς	ἀγρούς,	Αἰκανοὶ δὲ τὴν ἐναντιωσομένην Ῥωμαίοις
[10, 16]	σημείας συνεπιρρέοντος καὶ τοῦ κατ´	ἀγροὺς	διατρίβοντος ὄχλου. γενομένων δὲ διὰ
[10, 2]	τῇ πόλει καὶ κατὰ τοὺς	ἀγροὺς	μέχρι πολλοῦ χρόνου κείμενα ἦν
[10, 60]	ἦν, ἀλλ´ ἀνεχώρουν εἰς τοὺς	ἀγροὺς	τὸν τῶν ἀρχαιρεσίων σκοποῦντες χρόνον
[10, 39]	δημοτικῶν ἠξίουν βοηθεῖν, οὓς ὑμεῖς	ἱεροὺς	καὶ ἀσύλους ἐποιήσατε τῷ νόμῳ,
[10, 39]	αὐτῶν ψήφους, αἰτιασάμενοι παρὰ τοὺς	ἱεροὺς	νόμους βιάζεσθαι καὶ καταλύειν ὑμῶν
[10, 32]	τὸν ὑπηρέτην ὀργῆς ἀπελογεῖτο τοὺς	ἱεροὺς	προφερόμενος νόμους, καθ´ οὓς οὔτε
[10, 4]	κοινὰς πόλεων τοὺς νόμους, οὐχὶ	μέρους	τῶν ἐν ταῖς πόλεσιν οἰκούντων.
[10, 46]	ἀναβαίνοντας ἀμήχανον ἦν μὴ οὐ	φανεροὺς	τοῖς πολεμίοις γενέσθαι. ἐγὼ δ´
[10, 27]	ἐν τῷ παρόντι κατεπείγουσαν εἰς	ἑτέρους	ἀναβαλέσθαι καιροὺς ἐπιτηδειοτέρους, τὸν δ´
[10, 55]	ἀρχήν, ὡς οὐκ ἐξὸν αὐτοῖς	ἑτέρους	ἄρχοντας ὑπατικὴν ἐξουσίαν παραληψομένους ἀποδεικνύειν
[10, 54]	περὶ τῶν κοινῶν φροντίδα, ὡς	ἑτέρους	ἤδη δέον ὑπὲρ αὐτῶν σκοπεῖν,
[10, 51]	καὶ τοῦ μὴ παθεῖν ταὐτὰ	ἑτέρους	προϊδέσθαι, καὶ κοινῇ καὶ καθ´
[10, 27]	κατεπείγουσαν εἰς ἑτέρους ἀναβαλέσθαι καιροὺς	ἐπιτηδειοτέρους,	τὸν δ´ ἐν χερσὶν ὄντα
[10, 20]	πανστρατιᾷ βοηθεῖν καὶ τοὺς ὑπάτους	ἀμφοτέρους	ἐξιέναι· ἐὰν δέ τινες ἀπολειφθῶσι
[10, 43]	τοὺς ὑπάτους αὐτοῖς ἐψηφίσατο βοηθεῖν	ἀμφοτέρους,	οἱ δ´ ὕπατοι στρατολογίαν προθέντες
[10, 26]	ἐκπέμπειν ἐψηφίσατο καὶ τοὺς ὑπάτους	ἀμφοτέρους	πορεύεσθαι· οἱ δὲ περὶ τὸν
[10, 4]	τὴν πόλιν καὶ τοὺς μὲν	ἐπιεικεστέρους	τῶν δημοτῶν ὁμιλίαις ἀνελάμβανον κεχαρισμέναις,
[10, 12]	αὐτῶν καὶ πλεῖστα ἡμῖν ἐναντιωθέντας	πρεσβυτέρους	τε καὶ νέους ἐλαύνωμεν, ὡς
[10, 18]	καταπληξάμενος αὐτοὺς τοῖς λόγοις ἐπειδὴ	κοσμιωτέρους	εἶδε γεγονότας καὶ δεομένους ἀφεθῆναι
[10, 11]	ἀλλὰ κοινοὺς ἡγούμενοι τῆς πόλεως	ἐχθρούς.	οὐδενὸς μέντοιγε, ὦ βουλή, τοῖς
[10, 27]	παρόντι κατεπείγουσαν εἰς ἑτέρους ἀναβαλέσθαι	καιροὺς	ἐπιτηδειοτέρους, τὸν δ´ ἐν χερσὶν
[10, 5]	πλείστους τε περὶ αὑτὸν ἔχων	ἑταίρους	καὶ μέγιστον τῶν τότε νέων
[10, 5]	ἔταξαν τῇ δίκῃ, συναγαγόντες ἐκκλησίαν	μακροὺς	ἐποιήσαντο κατ´ αὐτοῦ λόγους, διεξιόντες
[10, 11]	τὸ φιλονεικεῖν καὶ λόγους διεξιέναι	μακροὺς	ψηφίσασθε ὅ τι ἂν δοκῇ
[10, 53]	τε καὶ γῇ παρεδίδοσαν τοὺς	νεκρούς,	τελευτῶντες δὲ οἱ μὲν ἀπ´
[10, 46]	ὑπελάμβανε, παρὰ τὴν λαγόνα τοῦ	ὄρους	ἦγεν. ἔπειτα ἦν γάρ τις
[10, 3]	ἀποδειχθησομέναις ἀρχαῖς καὶ τοῖς ἰδιώταις	ὅρους	τῶν πρὸς ἀλλήλους δικαίων. τοῦτον
[10, 20]	τινὲς μὲν οὖν φασι τοὺς	φρουροὺς	τῆς ἄκρας ἰδόντας ἐξιοῦσαν ἐκ
[10, 19]	ἀρχὰς διαθέμενος ὅρκους τε διομοσάμενος	ἰσχυροὺς	περὶ τοῦ μὴ λήψεσθαι πάλιν
[10, 41]	δὲ τῶν δημάρχων καὶ εἰς	μέσους	αὐτοὺς ὠθουμένων ἐκείνοις μὲν ὑπεχώρουν
[10, 14]	ταπεινὰ πράττοντες διὰ φθόνου καὶ	μίσους	εἶχον τὰς ὑπεροχὰς καὶ μεταβολῆς
[10, 47]	κελεύσας ἀναλαβεῖν, πρῶτον μὲν ἀνθρώπους	ὅσους	ἐν τῷ χάρακι κατέλαβε τῶν
[10, 54]	τῆς γῆς ἀφειμένης διὰ τὰς	νόσους	καὶ τὸν ὄλεθρον τῶν γεωργῶν.
[10, 53]	καὶ συνδιαιτώμενοι τὰς αὐτὰς ἐκείνοις	νόσους	μετελάμβανον, ὥστε πολλὰς οἰκίας ἐξερημωθῆναι
[10, 53]	οὐδὲν ἐπράχθη Ῥωμαίοις διὰ τὰς	νόσους	οὔτε πολεμικὸν οὔτε πολιτικὸν εἰς
[10, 37]	τούτοις ὀγδοήκοντα μὲν καὶ τρεῖς	χρυσοῦς	στρεπτοὺς περιαυχενίους, ἑξήκοντα δὲ καὶ
[10, 13]	περικόπτουσιν, ἀλλ´ ἀθρόους ἤδη περιβαλόντες	τοὺς	ἀγαθοὺς ἐλαύνουσιν ἐκ τῆς πόλεως·
[10, 30]	καὶ φερομένων ἁπάντων τῶν κατὰ	τοὺς	ἀγρούς, Αἰκανοὶ δὲ τὴν ἐναντιωσομένην
[10, 2]	τε τῇ πόλει καὶ κατὰ	τοὺς	ἀγροὺς μέχρι πολλοῦ χρόνου κείμενα
[10, 60]	ἀνιαρὰ ἦν, ἀλλ´ ἀνεχώρουν εἰς	τοὺς	ἀγροὺς τὸν τῶν ἀρχαιρεσίων σκοποῦντες
[10, 5]	τάς τε στρατείας πάσας καὶ	τοὺς	ἀγῶνας ἅπαντας, ἐξ ὧν ἀριστεῖα
[10, 50]	ἵνα ταῖς ἀρχαῖς ἐξῇ πάσαις	τοὺς	ἀκοσμοῦντας ἢ παρανομοῦντας εἰς τὴν
[10, 46]	νυκτὸς διώκοντές τε καὶ κτείνοντες	τοὺς	ἁλισκομένους. ὁ δὲ πλείστους τ´
[10, 2]	πόλιν, ἄρξει δὲ τοῦ πρὸς	τοὺς	ἀλλοεθνεῖς πολέμου στάσις ἐμφύλιος, ἣν
[10, 25]	τε ἡγεμόνα τοῦ πολέμου καὶ	τοὺς	ἄλλους ἐπιφανεῖς ἄνδρας ἁλύσει δεδεμένους
[10, 47]	ἄνδρα, λαβὼν τὰ ὅπλα καὶ	τοὺς	ἄλλους κελεύσας ἀναλαβεῖν, πρῶτον μὲν
[10, 45]	μάρτυρας ἀξιῶ γενέσθαι μοι πρὸς	τοὺς	ἄλλους πολίτας, ἐὰν πύθησθε τὸν
[10, 42]	ὑπομένειν τι τῶν ἀβουλήτων ὥσπερ	τοὺς	ἄλλους πολίτας, ἐκεῖνοι κατασχόντες αὐτοὺς
[10, 27]	πείθειν τούς τε δημάρχους καὶ	τοὺς	ἄλλους πολίτας τὴν μὲν ὑπὲρ
[10, 22]	πόλεμον ἐντὸς τείχους ἐπολέμουν πρὸς	τοὺς	ἅμα Οὐεργινίῳ δημάρχους τοὺς τέταρτον
[10, 15]	τῆς πόλεως, οἱ δ´ εἰς	τοὺς	ἀναπεπταμένους αὐτῆς τόπους πολλοὺς σφόδρα
[10, 24]	χρήσασθαι, ἐκέλευσέ τε αὐτοῖς ἄγειν	τοὺς	ἄνδρας δεδεμένους. ὑπομενόντων δὲ ταῦτα
[10, 55]	τύχωσι τῆς ἀρχῆς. τούτους δὲ	τοὺς	ἄνδρας ἔκ τε τῶν πατρίων
[10, 46]	βαθεῖαν ἔχων εἰς τοῦτον ἄγων	τοὺς	ἄνδρας ἵσταταί τε καί φησιν·
[10, 14]	ἡσυχία, ἣν συνεργὸν λαβὼν ἐξεβίβασε	τοὺς	ἄνδρας κατὰ σπουδὴν καὶ διὰ
[10, 54]	καταμόνας συντυγχάνοντες· καὶ τέλος ἐξειργάσαντο	τοὺς	ἄνδρας μεγάλας ὑποτείνοντες ἐλπίδας αὐτοῖς,
[10, 45]	πρᾶγμα ἔλαβεν ὡς οὐκέτι ὀψομένη	τοὺς	ἄνδρας. ~Ὁ δὲ Σίκκιος ἑτέραν
[10, 17]	τὸ σώζειν τὴν πρὸς ἐκείνους	τοὺς	ἄνδρας ὁμοιότητα. ἀλλὰ περὶ μὲν
[10, 13]	διατεινόμενος· φυλάττεσθαι ὑμῖν παραινῶ τούσδε	τοὺς	ἄνδρας ὡς συνταράττοντας τὴν πόλιν
[10, 12]	κοινωνεῖν οὐδὲ παρεῖναι τῇ ζητήσει	τοὺς	ἀνειληφότας τὴν τοῦ δήμου ἀρχήν.
[10, 11]	ἐξέτασιν αὐτοὺς δίκαιόν ἐστι ποιεῖσθαι	τοὺς	ἀνειληφότας τὴν τοῦ δήμου φυλακήν;
[10, 53]	Σαβίνων γῆν, καὶ σφόδρα ἐκάκωσε	τοὺς	ἀνθρώπους. ἐκ δὲ τούτου συνέβη
[10, 33]	στρατολογίαις ἐπὶ τὸ βίᾳ προσαναγκάζειν	τοὺς	ἀπειθοῦντας ἐτράποντο, οὔτε παραίτησιν οὔτε
[10, 16]	περὶ δείλην ὀψίαν συνέρρεον ἐπὶ	τοὺς	ἀποδειχθέντας ἕκαστοι τόπους, ἀπογραφόμενοί τε
[10, 58]	τὴν ἀρχήν, καὶ τῶν συμπαραγγελλόντων	τοὺς	ἀρίστους αἰτιασάμενος οὐχ ἡδέως πρὸς
[10, 13]	ὑπάτων, ὁ δὲ Κλαύδιος ἀπελογεῖτο	τοὺς	αὐτοὺς λόγους διεξιών, οὓς εἶπεν
[10, 20]	γῆν. Ἑρνίκων τε ἄγγελοι κατὰ	τοὺς	αὐτοὺς παρῆσαν χρόνους δηλοῦντες, ὅτι
[10, 21]	τε ᾐκίσατο μέχρι πολλοῦ καὶ	τοὺς	αὐχένας αὐτῶν ἐκέλευσεν ἀποτεμεῖν. ταῦτα
[10, 57]	χρόνος ὁ λειπόμενος ἦν, συναγαγόντες	τοὺς	βουλευτὰς προὔθεσαν ὑπὲρ ἀρχαιρεσίων οἷα
[10, 12]	βουλόμεθα ὑπάρξει· ἐάν τε συγχωρῶσι,	τοὺς	γενναιοτάτους ἐξ αὐτῶν καὶ πλεῖστα
[10, 4]	τῶν δημοτῶν ὁμιλίαις ἀνελάμβανον κεχαρισμέναις,	τοὺς	δ´ ἀπειθεῖς καὶ ταραχώδεις ἀπειλαῖς
[10, 51]	Ἑλληνίδας πόλεις τὰς ἐν Ἰταλίᾳ,	τοὺς	δ´ εἰς Ἀθήνας· οἵτινες αἰτησάμενοι
[10, 40]	καὶ τὸ ἐκκλησιαστήριον ἑστῶτας ὑπομένειν,	τοὺς	δὲ κατὰ πολλὰ τῆς ἀγορᾶς
[10, 21]	αὐτοῖς καὶ πολλοὺς μὲν φονεύσας,	τοὺς	δὲ λοιποὺς τρεψάμενος ἀγχοῦ τῆς
[10, 3]	ἰδίων εἰς τὸν δῆμον ἐξενεγκεῖν·	τοὺς	δὲ συγγραφησομένους ὑπ´ αὐτῶν νόμους
[10, 3]	εὐνομίαν εἰσάγειν βουλομένους καὶ ἰσηγορίαν·	τοὺς	δὲ ὑπάτους καὶ τοὺς πατρικίους
[10, 36]	αὐτοὶ μὲν οὐδεμίαν εἰλήφασι μοῖραν,	τοὺς	δὲ χρήμασι καὶ φίλοις δυνατοὺς
[10, 4]	κατισχυομένοις τῶν πενήτων βοηθεῖν ᾐτήσασθε	τοὺς	δημάρχους, ἄλλο δὲ μηδὲν πολυπραγμονεῖν;
[10, 49]	ἀνδρός, ὅσα ὑπατεύων βίᾳ εἰς	τοὺς	δημάρχους ἔδοξε διαπράξασθαι, καὶ τελευτῶν
[10, 35]	ὑπὲρ ὧν ἰδίᾳ τινὲς εἰς	τοὺς	δημάρχους παρενόμησαν, ἐὰν τὰ συγκεχωρημένα
[10, 52]	λαβεῖν τὴν χάριν, ἀλλ´ ἐπαινέσας	τοὺς	δημάρχους τῆς προθυμίας ἀποδώσειν ἔφη
[10, 18]	τὴν ὑπατείαν πρῶτον μὲν ἔπαυσε	τοὺς	δημάρχους τῶν καινῶν πολιτευμάτων καὶ
[10, 42]	δῆμος, οὐθενὶ δεδωκότων ἐξουσίαν ἀναγκάζειν	τοὺς	δημάρχους ὑπομένειν τι τῶν ἀβουλήτων
[10, 3]	ᾗ κυρώσειν αὐτὸν ἔμελλον, παρεῖναι	τοὺς	δημότας εἰς αὐτὴν παρεκάλουν ἀθρόους,
[10, 34]	ὑπομένουσι τὸν ὅρκον, ἥκειν ἐπὶ	τοὺς	δημότας λόγον ὑφέξοντας· ἀναδώσειν γὰρ
[10, 5]	ὅσα βίᾳ διαπεπραγμένος ἐτύγχανεν εἰς	τοὺς	δημότας, ὧν τοὺς πεπονθότας αὐτοὺς
[10, 28]	ὑπάτων Γάιος Ὁράτιος ἐπειρᾶτο πείθειν	τοὺς	δημοτικοὺς ἑκόντας ὑπομεῖναι καὶ ταύτην
[10, 60]	μὴ ἐξεῖναι τοῖς πατρικίοις πρὸς	τοὺς	δημοτικοὺς ἐπιγαμίας συνάψαι· δι´ οὐδὲν
[10, 6]	πᾶσα ἀρετὴ καὶ ἡ πρὸς	τοὺς	δημοτικοὺς εὔνοια, ἀνθ´ ὧν τὸ
[10, 9]	Γάιον Κλαύδιον, ἔμφυτον τὸ πρὸς	τοὺς	δημοτικοὺς ἔχοντα μῖσος διὰ προγόνων
[10, 5]	ἐν τῷ καθαρωτάτῳ. ἠξίου τε	τοὺς	δημοτικοὺς μὴ μόνον ὀργὴν μὴ
[10, 5]	φέροντας τὴν αὐθάδειαν τοῦ μειρακίου	τοὺς	δημοτικοὺς ὁρῶν ἀπελογεῖτο τὰ μὲν
[10, 35]	ἀπιέναι πάλιν ἐκ τῆς πόλεως	τοὺς	δημοτικοὺς τὰ ὅπλα ἀναλαμβάνοντας εἰς
[10, 19]	πολιτείαν, ὥστε μήτε δημάρχων δεηθῆναι	τοὺς	διὰ πενίαν ἢ δυσγένειαν ἢ
[10, 14]	τούς τε φυγάδας εἰσδέχεσθαι καὶ	τοὺς	δούλους εἰς ἐλευθερίαν καλεῖν καὶ
[10, 8]	τὴν κατ´ αὐτοῦ ψῆφον καὶ	τοὺς	ἐγγυητὰς δέκα ὄντας ἐπράξαντο τὰ
[10, 15]	ὡς ἀπὸ τούτων ἀγωνιούμενοι πρὸς	τοὺς	εἰσεληλυθότας· ἅπαντα γὰρ αὐτοῖς ἐδόκει
[10, 3]	καὶ οἱ τῆς βουλῆς προεστῶτες	τοὺς	εἰσφέροντας καινὰ πολιτεύματα δημάρχους καὶ
[10, 37]	τείχεσι καὶ κατασχών, ὀκτὼ δὲ	τοὺς	ἐκ παρατάξεως, οἷς ὑπὸ τῶν
[10, 24]	τε κατὰ τὴν πόλιν καὶ	τοὺς	ἐκ τῶν ἀγρῶν, καὶ τὰς
[10, 24]	ἐλπίσιν ἀγαθαῖς ἔπειτα συναγαγὼν ἅπαντας	τοὺς	ἐν ἀκμῇ, τούς τε κατὰ
[10, 21]	ἕτερος τῶν ὑπάτων Κορνήλιος ἐπὶ	τοὺς	ἐν Ἀντίῳ Ῥωμαίους τε καὶ
[10, 20]	δὲ καὶ τῶν δημάρχων καταγράψαντες	τοὺς	ἐν ἡλικίᾳ πάντας οἱ ὕπατοι
[10, 19]	καινῆς νομοθεσίας πόθον ἔχειν ἔτι	τοὺς	ἐν ἰσηγορίᾳ πολιτεύεσθαι βουλομένους, ἀλλ´
[10, 42]	πείσας αὐτοὺς ἦν Σίκκιος, ὁ	τοὺς	ἐν τῷ δήμῳ περὶ τῆς
[10, 46]	τοῦ χάρακος κρατήσαντες ἐχώρουν ἐπὶ	τοὺς	ἐν τῷ πεδίῳ. οἱ δὲ
[10, 20]	στρατιᾶς. Φάβιος μὲν οὖν ἐπὶ	τοὺς	ἐν τῷ Τυσκλάνων ὄντας Αἰκανοὺς
[10, 44]	παρεμβολή, καὶ μάχην τίθεσο πρὸς	τοὺς	ἐν τῷ χάρακι, ἵν´ ἢ
[10, 10]	κατασφάττειν καὶ τῶν δημοτῶν ἄλλους	{τοὺς}	ἐναντιωθέντας ποτὲ αὐτοῖς περὶ ἐλευθερίας
[10, 57]	τε ὑπηκόους καὶ συμμάχους καὶ	τοὺς	ἐνδοιαστῶς ἀκροωμένους τῆς πόλεως ἐγκλήματα
[10, 21]	ἡμέρας κατ´ ἐλπίδα τοῦ προελεύσεσθαι	τοὺς	ἔνδον εἰς μάχην, ὡς οὐδεμία
[10, 20]	Αἰκανῶν ἄνδρες ἐπίλεκτοι πλῆθος ἀμφὶ	τοὺς	ἑξακισχιλίους ὁπλισμῷ τ´ εὐζώνῳ συνεσταλμένοι
[10, 33]	δεῖ περισπᾶσαι τὸν ὄχλον ἐπὶ	τοὺς	ἔξω πολέμους, τὸ δὲ μετὰ
[10, 15]	τῷ καιρῷ καὶ πρὸς μὲν	τοὺς	ἔξωθεν πολεμίους τά γε δίκαια
[10, 43]	τ´ αὐτῶν περιέκοπτον ἐξιόντες καὶ	τοὺς	ἐπὶ προνομὴν ἀποστελλομένους ἢ χόρτον
[10, 15]	ὑπισχνεῖσθαι καὶ πάντας μᾶλλον ἢ	τοὺς	ἐπὶ τοιούτων καιρῶν μνησικακοῦντας σφίσι
[10, 9]	καὶ μέλλοι καταλαμβάνεσθαι τῶν τόπων	τοὺς	ἐπικαιροτάτους. ὅλης δὲ κραδαινομένης ἐπὶ
[10, 22]	αὐτῷ προσάγειν τοὺς πρέσβεις, κἀκεῖνοι	τοὺς	ἐπισταλέντας ὑπὸ τῆς βουλῆς λόγους
[10, 55]	ἐρωτηθεὶς ἀπεφήνατο, ἄνδρας αἱρεθῆναι δέκα	τοὺς	ἐπιφανεστάτους ἐκ τῆς βουλῆς. τούτους
[10, 21]	κληρούχων καὶ τῶν ἀρχαίων Ἀντιατῶν	τοὺς	ἐπιφανεστάτους τε καὶ τῆς ἀποστάσεως
[10, 42]	ἑξῆς ἡμέρᾳ παραλαβόντες οἱ δήμαρχοι	τοὺς	ἐπιφανεστάτους τῶν δημοτικῶν ἐσκόπουν, ὅ
[10, 49]	στρατηγοῦ· καὶ παρείχετο αὐτῶν μάρτυρας	τοὺς	ἐπιφανεστάτους τῶν συστρατευσαμένων οὐ δημοτικούς,
[10, 32]	τῆς χώρας οὐκ ἔξεστι διὰ	τοὺς	ἐσφετερισμένους αὐτὴν πολλοὺς ὄντας καὶ
[10, 12]	ἀρχὰς καὶ τὰς πρώτας ὑποθέσεις	τοὺς	εὖ φρονοῦντας ἀκριβῶς σκοπεῖν· οἷαι
[10, 10]	εἰς μακρὰν αὐτὸς μὲν ἐπαγόμενος	τοὺς	εὐτολμοτάτους κρύφα κατ´ ὀλίγους εἰσάγων
[10, 41]	καὶ τὰ ἀγγεῖα τῶν ψήφων	τοὺς	ἔχοντας ἀφῃροῦντο καὶ τῶν ὑπηρετούντων
[10, 16]	ἕκαστοι τόπους, ἀπογραφόμενοί τε πρὸς	τοὺς	ἡγεμόνας τὰ ὀνόματα καὶ τὸν
[10, 53]	τῶν δ´ ἄλλων πολιτῶν ἀμφὶ	τοὺς	ἡμίσεις μάλιστα διεφθάρησαν, οὔτε τῶν
[10, 52]	δίκαια οὔτε ὅσια ποιεῖν ἀποστερῶν	τοὺς	θεούς, ἃ δίδωσιν αὐτοῖς ὁ
[10, 4]	ἐπιτελεῖσθαι, οὔτε ἄλλο τῶν πρὸς	τοὺς	θεοὺς εὐσεβῶν ἢ πρὸς ἀνθρώπους
[10, 60]	ἄρχειν, ἑταιρίαν ἕκαστοι συνῆγον ἐπιλεγόμενοι	τοὺς	θρασυτάτους τῶν νέων καὶ σφίσιν
[10, 39]	ὑπάτους ἔξεστι παῦσαι τῆς ἐξουσίας,	τοὺς	ἰδιώτας οἷς πρὸς τὰ βίαια
[10, 39]	περὶ αὐτῶν ψήφους, αἰτιασάμενοι παρὰ	τοὺς	ἱεροὺς νόμους βιάζεσθαι καὶ καταλύειν
[10, 32]	εἰς τὸν ὑπηρέτην ὀργῆς ἀπελογεῖτο	τοὺς	ἱεροὺς προφερόμενος νόμους, καθ´ οὓς
[10, 39]	καὶ ἀναίδεια ὑμῖν ἐμποδὼν γένηται	τοὺς	καδίσκους ἀνατρεπόντων ἢ τὰς ψήφους
[10, 28]	εἴ τις ἄρα θεὸς ἐπισκοπεῖ	τοὺς	καλοὺς καὶ δικαίους ἀγῶνας, καὶ
[10, 22]	καὶ βοσκήματα, ὅσα κατέλαβε, καὶ	τοὺς	καρποὺς τῆς γῆς ἐν ἀκμῇ
[10, 46]	οἱ δὲ περὶ τὸν Σίκκιον	τοὺς	καταλαμβανομένους αὐτῶν φονεύοντες καὶ τοῦ
[10, 36]	βιαιοτάτου, ἀξιούντων τε μὴ μόνον	τοὺς	κινδύνους εἶναι τῷ δήμῳ τοὺς
[10, 51]	οἵτινες αἰτησάμενοι παρὰ τῶν Ἑλλήνων	τοὺς	κρατίστους νόμους καὶ μάλιστα τοῖς
[10, 51]	ἂν ἀτύχημα πόλει μεῖζον ἢ	τοὺς	κρατίστους τῶν ἀνδρῶν περικόπτεσθαι καὶ
[10, 32]	ἐκ τοῦ δικαίου κτησάμενοι, ταῦτα	τοὺς	κυρίους κατέχειν· ὅσα δὲ βιασάμενοί
[10, 41]	γὰρ ἐπεκέλευόν τε καὶ ἐπεθάρρυνον	τοὺς	λέγοντας, οἱ δ´ ἐξέβαλλόν τε
[10, 40]	πλῆθος οὕτως οἰκείως διετέθη πρὸς	τοὺς	λόγους καὶ τοσαύτην ἀπεδείξατο ἀγανάκτησιν
[10, 36]	καὶ τοῦ πλήθους ἀσμένως ἀκούοντος	τοὺς	λόγους, ὁ μάλιστα ἐπιρρώσας τὸν
[10, 45]	ἀντὶ τῶν ὅπλων ἀκόνα πάλιν	τοὺς	λόγους, οἷς χρήσῃ κατὰ τοῦ
[10, 9]	τὰ προσαγγελλόμενα. ἦν δὲ ὁ	τοὺς	λόγους ὑπὲρ αὐτῶν ποιούμενος Αὖλος
[10, 37]	τυγχάνων φανερὸς ἤμην, ἅπαντας ὑπέμενον	τοὺς	λοιποὺς ἀγῶνας αἰδούμενος τὰς ἐπὶ
[10, 60]	οἱ δὲ περὶ τὸν Ἄππιον	τοὺς	λοιποὺς συγγράψαντες νόμους ἐν δέλτοις
[10, 5]	πρῶτον ἐκποδὼν ποιήσασθαι, ὡς καταπληξόμενοι	τοὺς	λοιποὺς τῶν νέων καὶ προσαναγκάσοντες
[10, 36]	καὶ τοῦ μὴ περιπεσεῖν αἰσχύνῃ	τοὺς	λοχαγοὺς αἰωνίῳ, δι´ ἣν θανάτου
[10, 16]	ὅσοι δ´ ἦσαν ἀνδρειότατοι, πυκνώσαντες	τοὺς	λόχους ἐχώρουν ἄνω κατὰ τὰς
[10, 46]	ἐπὶ γὰρ θάτερα τὰ πρὸς	τοὺς	μαχομένους ἐστραμμένα μέρη πᾶσα ἡ
[10, 44]	ἐκ τοῦ χάρακος τὸν στρατόν,	τοὺς	μὲν ἄλλους ἔτασσεν ἱππεῖς τε
[10, 26]	ὀργὴν τοὺς συμμάχους αὐτῶν διέθεσαν.	τοὺς	μὲν γὰρ ἐν ἥβῃ πάντας,
[10, 51]	ὧν ὑμῖν παραινῶ, πρέσβεις ἑλέσθαι	τοὺς	μὲν εἰς τὰς Ἑλληνίδας πόλεις
[10, 4]	διεξιόντες ἀνὰ τὴν πόλιν καὶ	τοὺς	μὲν ἐπιεικεστέρους τῶν δημοτῶν ὁμιλίαις
[10, 40]	ἂν ἕκαστοι πλείστοις δύνωνται. ἔπειτα	τοὺς	μὲν περὶ αὐτὸ τὸ βῆμα
[10, 41]	ἔχοντας ἀφῃροῦντο καὶ τῶν ὑπηρετούντων	τοὺς	μὴ βουλομένους ταῦτα ἀφιέναι τύπτοντές
[10, 40]	βίας. ταύτῃ γὰρ ἀφορμῇ χρήσεσθαι	τοὺς	μηδὲν ἴσως καὶ δικαίως τοῖς
[10, 59]	ἄνδρες εἰδοῖς μαΐαις, ἦγον δὲ	τοὺς	μῆνας κατὰ σελήνην, καὶ συνέπιπτεν
[10, 53]	ἔκαιόν τε καὶ γῇ παρεδίδοσαν	τοὺς	νεκρούς, τελευτῶντες δὲ οἱ μὲν
[10, 54]	τῶν δημάρχων δεήσεις καὶ πρὸς	τοὺς	νέους ἄρχοντας ἠξίου τρέπεσθαι. οἱ
[10, 9]	τοὺς ταῦτα βεβουλευμένους, ἀλλὰ μόνους	τοὺς	νέους. ἐτόλμων δέ τινες λέγειν,
[10, 55]	γνώμην φανεράν· τοῦ δ´ ἀποδεῖξαι	τοὺς	νομοθέτας αὐτοὶ μὲν οὐδεμίαν ἔχουσιν
[10, 54]	κατὰ τὸ ψήφισμα τῆς βουλῆς	τοὺς	νομοθέτας. οἱ δ´ οὐκ ἔχοντες,
[10, 56]	καὶ θαυμάζων διετέλει, καὶ ἐπειδὴ	τοὺς	νομοθέτας ψηφοφορεῖν ἔδει πρώτους εἵλετο
[10, 20]	καταγράφειν, ἕως ἂν ἡ περὶ	τοὺς	νόμους διενεχθῇ ψῆφος. ἀγανακτούσης δὲ
[10, 54]	Ἑλληνίδων πόλεων οἱ πρέσβεις φέροντες	τοὺς	νόμους. καὶ μετὰ τοῦτο προσῄεσαν
[10, 55]	ἦν, ὅτι τὸ μὲν ἀποδειχθῆναι	τοὺς	νόμους καὶ παύσασθαι στασιάζοντας τοὺς
[10, 4]	συνθήκας γὰρ εἶναι κοινὰς πόλεων	τοὺς	νόμους, οὐχὶ μέρους τῶν ἐν
[10, 56]	οἱ κομίσαντες παρὰ τῶν Ἑλλήνων	τοὺς	νόμους, Σπόριος Ποστόμιος καὶ Σερούιος
[10, 57]	ἐπικυρώσαντος δὲ καὶ τοῦ δήμου	τοὺς	νόμους, στήλαις χαλκαῖς ἐγχαράξαντες αὐτοὺς
[10, 55]	ἂν ὕστερον ἀποδειχθῶσι, κατὰ τούτους	τοὺς	νόμους τά τε ἰδιωτικὰ συμβόλαια
[10, 51]	ὑμῖν φείδεσθαι παραινῶ καὶ μήτε	τοὺς	νῦν ἄρχοντας προβαλόντας εἰς κίνδυνον
[10, 45]	τε συνήθεις ἅπαντας ἀσπασάμενος ᾤχετο	τοὺς	ὀκτακοσίους ἄνδρας ἄγων κατηφεῖς καὶ
[10, 60]	τοῦτον δὲ τὸν τρόπον καταπληξάμενοι	τοὺς	ὄχλους οἱ δέκα ἄνδρες καὶ
[10, 52]	τοῦ δήμου πρέσβεις ἀπεδείχθησαν οἱ	τοὺς	παρὰ τῶν Ἑλλήνων νόμους ληψόμενοι,
[10, 24]	τῆς πόλεως ἔπαρχος Φάβιος ἔπεμπε	τοὺς	παραληψομένους τὸν Κοίντιον ἐπὶ τὴν
[10, 17]	κύριος, ἡ βουλὴ δὲ ἔπεμπε	τοὺς	παραληψομένους τὸν ὕπατον καὶ ἄξοντας
[10, 12]	τοῦ δήμου, καὶ σφάττειν διεγνωκέναι	τοὺς	παρέχοντας αὐτῷ τὸ ἀσφαλές. καὶ
[10, 29]	τῆς γῆς, ἣν ἔκτισαν οἱ	τοὺς	πατέρας ἐπὶ τῶν ὤμων ἐνέγκαντες,
[10, 3]	ἰσηγορίαν· τοὺς δὲ ὑπάτους καὶ	τοὺς	πατρικίους αἰτίους ἔσεσθαι τῆς στάσεως
[10, 27]	δὲ μὴ πείθηται ὁ δῆμος,	τοὺς	πατρικίους ἅμα τοῖς πελάταις καθοπλισαμένους
[10, 15]	τῇ πατρίδι, ἀλλ´ αὐτοὺς ἔφη	τοὺς	πατρικίους ἑαυτῶν σώμασι καὶ τῶν
[10, 35]	πόλεμον ἐκεῖθεν ὁρμωμένους ποιεῖν πρὸς	τοὺς	πατρικίους, ἐπειδὴ τὰς συνθήκας ἔλυσαν
[10, 43]	γὰρ ἡ βουλὴ γνώμην ἀπεδείξατο,	τοὺς	πατρικίους ἐπὶ τὸν πόλεμον ἐξιέναι
[10, 14]	οὐδεμίαν ὑπελάμβανε τῷ δήμῳ πρὸς	τοὺς	πατρικίους ἔτι γενήσεσθαι. ἐὰν δὲ
[10, 9]	δέ τις οὐχ ἅπαντας εἶναι	τοὺς	πατρικίους ἔφη τοὺς ταῦτα βεβουλευμένους,
[10, 55]	νόμους πολιτεύεσθαι, καὶ τῶν ἀξιούντων	τοὺς	πατρίους φυλάττειν ἐθισμούς. ἐνίκα δὲ
[10, 44]	ἄλλους ἔτασσεν ἱππεῖς τε καὶ	τοὺς	πεζοὺς κατὰ σπείρας ἐν τοῖς
[10, 14]	ἀφηγησάμενος, ἐπειδὴ κἀκείνοις ἐδόκει συνήθροιζε	τοὺς	πελάτας καὶ τῶν θεραπόντων οὓς
[10, 59]	ταῖς δέσμαις τῶν ῥάβδων προσήρτων	τοὺς	πελέκεις, ὅτι μὴ κατὰ τὰς
[10, 59]	ὑπηκόων πράγματα ἐπισκεψόμενοι, τότε καὶ	τοὺς	πελέκεις ταῖς ῥάβδοις προσελάμβανον, ἵνα
[10, 32]	ἔτι περὶ τῆς δημοσίας χώρας	τοὺς	πένητας, ἣν οἱ πατρίκιοι κατεῖχον.
[10, 5]	ἐτύγχανεν εἰς τοὺς δημότας, ὧν	τοὺς	πεπονθότας αὐτοὺς παρῆγον μάρτυρας. ὡς
[10, 10]	ἦν, ὠκνοῦμεν, ὦ βουλή, φέρειν	τοὺς	περὶ αὐτῶν λόγους εἰς μέσον,
[10, 12]	οὖσαι, τοιούτους ἀνάγκη γίνεσθαι καὶ	τοὺς	περὶ αὐτῶν λόγους. φέρε δή,
[10, 54]	ὅ τι πράττωσιν, ἕτερον ἐπὶ	τοὺς	περὶ τὸν Ἄππιον οὔπω τὴν
[10, 30]	δήμου προστάτας. ἧττον γὰρ ὁμονοήσειν	τοὺς	πλείους τῶν ἐλαττόνων, μίαν δὲ
[10, 60]	καὶ τῶν ταπεινῶν ταῖς τύχαις	τοὺς	πλείους φανῆναι τυραννικῆς κόλακας ἐξουσίας,
[10, 9]	τὰ γινόμενα, τῶν τε νέων	τοὺς	πλεῖστον δυναμένους εἰς ἀπόνοιαν φανερὰν
[10, 21]	ὡς εἶχε τάχους ἤλαυνεν ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους, ἀκούων περὶ πόλιν Ἀλγιδὸν
[10, 36]	σημεῖα διέσωσα τῇ σπείρᾳ καὶ	τοὺς	πολεμίους ἀνέστειλα καὶ τοῦ μὴ
[10, 36]	ἀγανακτούντων, ὅτι πολλὴν ἀφελόμενοι γῆν	τοὺς	πολεμίους αὐτοὶ μὲν οὐδεμίαν εἰλήφασι
[10, 33]	ὕπατοι στρατιὰν ἐξάγειν ἔκριναν ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους δεδοικότες, μή τι διὰ
[10, 16]	κωλύσεως ἕνεκεν τῶν ἀποστησομένων πρὸς	τοὺς	πολεμίους δούλων τε καὶ ἀπόρων,
[10, 46]	οὐ πολὺ κατὰ νώτου σφίσι	τοὺς	πολεμίους ἐπιόντας ὁρῶντες, οὐκέτι γενναῖον
[10, 30]	ἀγῶνα ἐποιοῦντο. Ὁράτιος δὲ τρεψάμενος	τοὺς	πολεμίους καὶ πολλὰ τῆς χώρας
[10, 24]	σὺν ἐκείνῳ δύναμιν ἧκεν ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους. ὡς δὲ κατώπτευσε τὴν
[10, 33]	πολέμων, ἅτε ὁρῶντες διὰ μὲν	τοὺς	πολέμους μεγάλην καὶ εὐδαίμονα γινομένην
[10, 16]	πόνων. τέλος δ´ οὖν ὑπολιπόντων	τοὺς	πολιορκουμένους τῶν βελῶν καὶ τῶν
[10, 43]	δ´ ὕπατοι στρατολογίαν προθέντες ἐκάλουν	τοὺς	πολίτας ἅπαντας ἐπὶ τὰ ὅπλα.
[10, 15]	προελθόντες εἰς τὴν ἀγορὰν ἐκάλουν	τοὺς	πολίτας ἐπὶ τὰ ὅπλα, οἱ
[10, 24]	τὴν πόλιν πρῶτον μὲν ἐθάρρυνε	τοὺς	πολίτας λόγον ἐν τῷ πλήθει
[10, 55]	τοὺς νόμους καὶ παύσασθαι στασιάζοντας	τοὺς	πολίτας ὑπὲρ τῶν ἴσων αὐτῷ
[10, 30]	τιμὰς καταλύσουσι. καὶ σφόδρα ἐκίνησε	τοὺς	πολλοὺς ὁ λόγος. ἔπειτα μετήγαγεν
[10, 22]	δ´ οὖν ἔδοξεν αὐτῷ προσάγειν	τοὺς	πρέσβεις, κἀκεῖνοι τοὺς ἐπισταλέντας ὑπὸ
[10, 3]	τοῦ δήμου συναχθείσης ἀγορᾶς ἐννόμου	τοὺς	πρεσβυτάτους τε καὶ φρονιμωτάτους, οἷς
[10, 29]	πολλὰ τούτοις ὅμοια εἰπὼν παρεστήσατο	τοὺς	πρεσβυτάτους τῶν πατρικίων κλαίοντας, οὓς
[10, 11]	ἔσται τὸ αὐτὸ τοῦτο καὶ	τοὺς	προεστηκότας τοῦ δήμου λέγειν, ἐάν
[10, 23]	ἀπέστειλαν. ὁ δὲ Γράγχος, ἐπειδὴ	τοὺς	Ῥωμαίους προσιόντας ἔμαθεν, ἀναστήσας τὴν
[10, 26]	ἦσαν ἐργάσασθαι, ταῦτα δι´ ὀργὴν	τοὺς	συμμάχους αὐτῶν διέθεσαν. τοὺς μὲν
[10, 22]	τὰ τῶν πολεμίων. ἐπὶ γὰρ	τοὺς	συμμάχους αὐτῶν Λατίνους ἐστράτευσαν, ὡς
[10, 1]	ἀδικούντων σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ	τοὺς	συμμάχους οὔθ´ ὡς διὰ φυλακῆς
[10, 24]	παρῆσαν ἄγοντες τὸν Γράγχον καὶ	τοὺς	σὺν αὐτῷ δεδεμένους· αὐτοὶ δὲ
[10, 35]	μεγίστη ὑπέκειτο ἀρχή, ἀλλ´ εἰς	τοὺς	συναγωνιζομένους αὐτοῖς μεταφέρειν τὴν ὀργήν,
[10, 24]	διελθόντος καὶ τῶν Ῥωμαίων διὰ	τοὺς	συνεχεῖς πολέμους ἀναφερόντων τὸν πόνον
[10, 22]	ἔθνεσι, καὶ παραινούσης τῷ Κοιλίῳ	τούς	τ´ αἰχμαλώτους αὐτῶν οὓς εἶχεν
[10, 56]	καιρός, ἐκκλησίαν συναγαγόντες οἱ δήμαρχοι	τούς	τ´ ἀποδειχθέντας ὑπάτους ἥκειν ἠξίουν
[10, 21]	δημόσιον ἐκέλευσεν ἀναφέρειν, ἀνδράποδα δὲ	τοὺς	ταμίας παραλαμβάνοντας καὶ τὰ λοιπὰ
[10, 9]	ἅπαντας εἶναι τοὺς πατρικίους ἔφη	τοὺς	ταῦτα βεβουλευμένους, ἀλλὰ μόνους τοὺς
[10, 11]	δήμῳ συνιστάμενον; καὶ τίς ἂν	τοὺς	ταῦτα λέγοντας ὑγιαίνειν φήσειεν, ἀλλ´
[10, 14]	χρεῶν ἄφεσιν ὑπισχνεῖσθαι τοῖς ἀπόροις	τούς	τε ἄλλους πολίτας, οἳ ταπεινὰ
[10, 10]	δυνάμεθα· ἐπιπεσόντες δὲ ταῖς οἰκίαις	τούς	τε δημάρχους ἡμᾶς κατασφάττειν καὶ
[10, 27]	ἀπεφήνατο τήνδε· μάλιστα μὲν πείθειν	τούς	τε δημάρχους καὶ τοὺς ἄλλους
[10, 24]	συναγαγὼν ἅπαντας τοὺς ἐν ἀκμῇ,	τούς	τε κατὰ τὴν πόλιν καὶ
[10, 17]	καὶ τὴν περιπόρφυρον ἐσθῆτα περιέθεσαν	τούς	τε πελέκεις καὶ τἆλλα παράσημα
[10, 45]	τὸν ὕπατον ἀποκρινάμενος καὶ δακρύσας	τούς	τε συνήθεις ἅπαντας ἀσπασάμενος ᾤχετο
[10, 14]	τὸ κρατῆσαι τῶν ἐπικαιροτάτων τόπων	τούς	τε φυγάδας εἰσδέχεσθαι καὶ τοὺς
[10, 22]	πρὸς τοὺς ἅμα Οὐεργινίῳ δημάρχους	τοὺς	τέταρτον ἔτος ἤδη τὴν αὐτὴν
[10, 15]	ὅστις ἦν ὁ κατέχων ἀνὴρ	τοὺς	τόπους, οἱ μὲν ὕπατοι προελθόντες
[10, 15]	φυγῆς τῶν περὶ ἐκείνους οἰκούντων	τοὺς	τόπους, ὅσοι μὴ παραχρῆμα ἐσφάγησαν,
[10, 51]	οἴσουσι δεῦρο. ἀφικομένων δ´ αὐτῶν	τοὺς	τότε ὑπάτους προθεῖναι τῇ βουλῇ
[10, 24]	ἐξελθεῖν αἰτησάμενοι, περὶ ὧν διήλλαξαν	τοὺς	Τυσκλάνων αἰχμαλώτους. ~Παραλαβὼν δὲ ὁ
[10, 35]	ἢ ποινὴν τίνειν ἢ τεθνάναι	τοὺς	ὑβρίσαντας τὰ τῶν δημάρχων σώματα.
[10, 38]	τὸ ἔτος ἑνδέκατον ἀνενεοῦτο, καὶ	τοὺς	ὑπατεύσαντας ἐν τῷ πρότερον ἐνιαυτῷ
[10, 42]	πάντων ὁμολογούμενον εἰληφότες, τὸ μὴ	τοὺς	ὑπάτους ἄγειν ὑπὸ τὴν δίκην,
[10, 20]	ἐδόκει, ἀλλὰ πανστρατιᾷ βοηθεῖν καὶ	τοὺς	ὑπάτους ἀμφοτέρους ἐξιέναι· ἐὰν δέ
[10, 26]	βουλὴ στρατιὰν ἐκπέμπειν ἐψηφίσατο καὶ	τοὺς	ὑπάτους ἀμφοτέρους πορεύεσθαι· οἱ δὲ
[10, 49]	τότε συστρατευόμενον, παρακαλέσας ἐλθεῖν ἐπὶ	τοὺς	ὑπάτους, ἀξιῶν σφίσι ταύτην δοθῆναι
[10, 43]	ἡμερῶν ἀράμενοι, ἡ μὲν βουλὴ	τοὺς	ὑπάτους αὐτοῖς ἐψηφίσατο βοηθεῖν ἀμφοτέρους,
[10, 34]	ἠξίουν τε δυεῖν θάτερον ποιεῖν	τοὺς	ὑπάτους· εἰ μὲν ἀρνοῦνται μηδὲν
[10, 9]	δέοντα. Ταῦτ´ εἰπόντες ᾤχοντο πρὸς	τοὺς	ὑπάτους. ἐν ὅσῳ δὲ ἡ
[10, 47]	προὔλαβεν ὁ Σίκκιος, μῖσος εἰς	τοὺς	ὑπάτους ἐξ ἁπάντων τῶν πολιτῶν.
[10, 39]	ἀρχεῖον ἰσχύν. καὶ ἐπειδὴ οὐ	τοὺς	ὑπάτους ἔξεστι παῦσαι τῆς ἐξουσίας,
[10, 34]	δ´ αὐτοῖς τοῦ πλήθους ἐκάλουν	τοὺς	ὑπάτους ἐπὶ τὸν δῆμον ὡς
[10, 48]	~Ἐν δὲ τῷ μετὰ τούτους	τοὺς	ὑπάτους ἔτει Σπόριος Ταρπήιος καὶ
[10, 54]	ἀρχαιρεσίων καιρόν, καὶ δέον αὐτοὺς	τοὺς	ὑπάτους πρῶτον ἀποδεῖξαι, ποιῆσαι δὲ
[10, 31]	τινα προσκρούσματα τοῖς δημάρχοις πρὸς	τοὺς	ὑπάτους συνέστη πάλιν, ἐξ ὧν
[10, 43]	πρὸς θεούς, τοῖς δ´ ἐγκαταλείπουσι	τοὺς	ὑπάτους τἀναντία. ὡς δ´ ἀνεγνώσθη
[10, 11]	ἀξιώσουσιν, ἀλλὰ τὴν βουλὴν καὶ	τοὺς	ὑπάτους; τί οὖν τὸ κωλύον
[10, 3]	δόξης ἀγαθῆς· τούτους δὲ συγγράψαντας	τοὺς	ὑπὲρ ἁπάντων νόμους τῶν τε
[10, 11]	ἓν εὐγνωμονεῖν, ἀλλὰ πρὸς ἅπαντας	τοὺς	ὑπὲρ τοῦ δήμου λέγοντας ἀντιτάττεσθαι,
[10, 36]	τοὺς κινδύνους εἶναι τῷ δήμῳ	τοὺς	ὑπὲρ τῶν κοινῶν ἀγαθῶν κοινούς,
[10, 8]	καθαρώτατον οὐ βουλόμενον ἀποστερεῖν λόγου	τοὺς	ὑπὲρ τῶν μεγίστων ἀγωνιζομένους. τότε
[10, 33]	ἐκκλησίας τε συνεχεῖς ἐποιοῦντο καὶ	τοὺς	ὑπηρέτας κακῶς διακειμένους ἐκ τῶν
[10, 42]	ἄγειν ὑπὸ τὴν δίκην, ἀλλὰ	τοὺς	ὑπηρετοῦντας αὐτοῖς ἰδιώτας, ὧν κολαζομένων
[10, 60]	καὶ ἐπ´ εὐγενείᾳ μέγα φρονεῖν	τοὺς	ὑπομένοντας συγκαταλύειν τοῖς δεκαδάρχοις τὴν
[10, 30]	ῥητοῖς τισι παραλήψεσθαι τὴν ἀρχὴν	τοὺς	ὕστερον ἀποδειχθησομένους, ὥστε μένειν ἐπὶ
[10, 48]	τήν τε ἀγορὰν ἐνέπλησε καὶ	τοὺς	φέροντας εἰς αὐτὴν στενωπούς. ~Πρώτη
[10, 23]	ὡς αὐτὸν ἀπέστειλαν πρεσβείαν καὶ	τοὺς	Φητιάλεις καλουμένους ἄνδρας ἱερεῖς ἔπεμψαν
[10, 20]	φυλακῆς. τινὲς μὲν οὖν φασι	τοὺς	φρουροὺς τῆς ἄκρας ἰδόντας ἐξιοῦσαν
[10, 51]	τὸ δ´ εἰς ἀνδρῶν ἐπιφανῶν	θανάτους	τε καὶ ὕβρεις καὶ ἐκβολὰς
[10, 36]	τοὺς δὲ χρήμασι καὶ φίλοις	δυνατοὺς	ἐσφετερισμένους ὁρῶσι τὰ κοινὰ καὶ
[10, 32]	ἐσφετερισμένους αὐτὴν πολλοὺς ὄντας καὶ	δυνατούς.	τοιούτων ῥηθέντων ὑπ´ αὐτοῦ λόγων
[10, 42]	ὁμολογούμενον εἰληφότες, τὸ μὴ τοὺς	ὑπάτους	ἄγειν ὑπὸ τὴν δίκην, ἀλλὰ
[10, 20]	ἀλλὰ πανστρατιᾷ βοηθεῖν καὶ τοὺς	ὑπάτους	ἀμφοτέρους ἐξιέναι· ἐὰν δέ τινες
[10, 26]	στρατιὰν ἐκπέμπειν ἐψηφίσατο καὶ τοὺς	ὑπάτους	ἀμφοτέρους πορεύεσθαι· οἱ δὲ περὶ
[10, 49]	συστρατευόμενον, παρακαλέσας ἐλθεῖν ἐπὶ τοὺς	ὑπάτους,	ἀξιῶν σφίσι ταύτην δοθῆναι τὴν
[10, 54]	ἢ τοῖς προτέροις ἔθος ἦν	ὑπάτους	ἀπέδειξαν Ἄππιον Κλαύδιον καὶ Τίτον
[10, 19]	ἀρχαιρεσίων ἡμέραν· ἐν ᾗ καταστήσας	ὑπάτους	ἀπῄει πάλιν εἰς τὸ μικρὸν
[10, 33]	τοῦτο συνιδόντες ἅπαντες οἱ τὰς	ὑπάτους	ἀρχὰς παραλαβόντες κατ´ εὐχὰς μὲν
[10, 43]	ἀράμενοι, ἡ μὲν βουλὴ τοὺς	ὑπάτους	αὐτοῖς ἐψηφίσατο βοηθεῖν ἀμφοτέρους, οἱ
[10, 34]	τε δυεῖν θάτερον ποιεῖν τοὺς	ὑπάτους·	εἰ μὲν ἀρνοῦνται μηδὲν ὧν
[10, 9]	Ταῦτ´ εἰπόντες ᾤχοντο πρὸς τοὺς	ὑπάτους.	ἐν ὅσῳ δὲ ἡ βουλὴ
[10, 47]	ὁ Σίκκιος, μῖσος εἰς τοὺς	ὑπάτους	ἐξ ἁπάντων τῶν πολιτῶν. οὐδὲ
[10, 39]	ἰσχύν. καὶ ἐπειδὴ οὐ τοὺς	ὑπάτους	ἔξεστι παῦσαι τῆς ἐξουσίας, τοὺς
[10, 34]	αὐτοῖς τοῦ πλήθους ἐκάλουν τοὺς	ὑπάτους	ἐπὶ τὸν δῆμον ὡς τῶν
[10, 48]	δὲ τῷ μετὰ τούτους τοὺς	ὑπάτους	ἔτει Σπόριος Ταρπήιος καὶ Αὖλος
[10, 56]	οἱ δήμαρχοι τούς τ´ ἀποδειχθέντας	ὑπάτους	ἥκειν ἠξίουν ἐμπεδώσοντας τῷ δήμῳ
[10, 3]	βουλομένους καὶ ἰσηγορίαν· τοὺς δὲ	ὑπάτους	καὶ τοὺς πατρικίους αἰτίους ἔσεσθαι
[10, 51]	ἀφικομένων δ´ αὐτῶν τοὺς τότε	ὑπάτους	προθεῖναι τῇ βουλῇ σκοπεῖν, τίνας
[10, 54]	καιρόν, καὶ δέον αὐτοὺς τοὺς	ὑπάτους	πρῶτον ἀποδεῖξαι, ποιῆσαι δὲ τοῦτ´
[10, 31]	προσκρούσματα τοῖς δημάρχοις πρὸς τοὺς	ὑπάτους	συνέστη πάλιν, ἐξ ὧν ἔσχον
[10, 43]	θεούς, τοῖς δ´ ἐγκαταλείπουσι τοὺς	ὑπάτους	τἀναντία. ὡς δ´ ἀνεγνώσθη τὸ
[10, 11]	ἀλλὰ τὴν βουλὴν καὶ τοὺς	ὑπάτους;	τί οὖν τὸ κωλύον ἔσται
[10, 12]	ὑπάρξει· ἐάν τε συγχωρῶσι, τοὺς	γενναιοτάτους	ἐξ αὐτῶν καὶ πλεῖστα ἡμῖν
[10, 60]	τῶν νέων καὶ σφίσιν αὐτοῖς	ἐπιτηδειοτάτους.	τὸ μὲν οὖν ἐκ τῶν
[10, 14]	καὶ τῶν θεραπόντων οὓς εἶχεν	εὐτολμοτάτους·	καὶ δι´ ὀλίγου χρόνου συγκροτήσας
[10, 10]	μακρὰν αὐτὸς μὲν ἐπαγόμενος τοὺς	εὐτολμοτάτους	κρύφα κατ´ ὀλίγους εἰσάγων καὶ
[10, 9]	μέλλοι καταλαμβάνεσθαι τῶν τόπων τοὺς	ἐπικαιροτάτους.	ὅλης δὲ κραδαινομένης ἐπὶ τῇ
[10, 55]	ἀπεφήνατο, ἄνδρας αἱρεθῆναι δέκα τοὺς	ἐπιφανεστάτους	ἐκ τῆς βουλῆς. τούτους δ´
[10, 21]	καὶ τῶν ἀρχαίων Ἀντιατῶν τοὺς	ἐπιφανεστάτους	τε καὶ τῆς ἀποστάσεως αἰτίους
[10, 42]	ἡμέρᾳ παραλαβόντες οἱ δήμαρχοι τοὺς	ἐπιφανεστάτους	τῶν δημοτικῶν ἐσκόπουν, ὅ τι
[10, 49]	καὶ παρείχετο αὐτῶν μάρτυρας τοὺς	ἐπιφανεστάτους	τῶν συστρατευσαμένων οὐ δημοτικούς, ἀλλὰ
[10, 3]	δήμου συναχθείσης ἀγορᾶς ἐννόμου τοὺς	πρεσβυτάτους	τε καὶ φρονιμωτάτους, οἷς ἐστι
[10, 29]	τούτοις ὅμοια εἰπὼν παρεστήσατο τοὺς	πρεσβυτάτους	τῶν πατρικίων κλαίοντας, οὓς ἰδόντες
[10, 60]	ἑταιρίαν ἕκαστοι συνῆγον ἐπιλεγόμενοι τοὺς	θρασυτάτους	τῶν νέων καὶ σφίσιν αὐτοῖς
[10, 3]	ἐννόμου τοὺς πρεσβυτάτους τε καὶ	φρονιμωτάτους,	οἷς ἐστι πλείστη πρόνοια τιμῆς
[10, 16]	λόχους ἐχώρουν ἄνω κατὰ τὰς	χειροποιήτους	ὁδούς. ἦν δ´ αὐτοῖς οὔτε
[10, 5]	πρῶτος ἐπέβη. τελευτῶν δ´ εἰς	οἴκτους	κατέβαινε καὶ δεήσεις, ἀντὶ τῆς
[10, 20]	ἐν νυκτὶ ποιησάμενοι τὴν ἔξοδον	σκότους	ἔτι ὄντος ἐπὶ πόλιν ἀφικνοῦνται
[10, 10]	ταῦτ´ ἐστίν, ἃ βεβούλευνται ὑπὸ	σκότους	καὶ μέλλουσι δρᾶν, ὦ βουλή,
[10, 46]	ἑώρα τὰ τῶν πολεμίων ἔχοντα	σκότους	ὄντος ἤδη, τὴν σπεῖραν ἄγων
[10, 37]	ὀγδοήκοντα μὲν καὶ τρεῖς χρυσοῦς	στρεπτοὺς	περιαυχενίους, ἑξήκοντα δὲ καὶ ἑκατὸν
[10, 44]	κατὰ σπείρας ἐν τοῖς ἐπιτηδείοις	ἑκάστους	τόποις, τὸν δὲ Σίκκιον καλέσας
[10, 20]	ὡς ἐν εἰρήνῃ πύλας τε	ἀκλείστους	καὶ τεῖχος ἀφύλακτον αἱροῦσι τὴν
[10, 46]	κτείνοντες τοὺς ἁλισκομένους. ὁ δὲ	πλείστους	τ´ αὐτῶν διαφθείρας καὶ λαμπρότατα
[10, 5]	ἐκ τῆς ἀγορᾶς. ~Ὁ δὲ	πλείστους	τε περὶ αὑτὸν ἔχων ἑταίρους
[10, 58]	ἀρχήν, καὶ τῶν συμπαραγγελλόντων τοὺς	ἀρίστους	αἰτιασάμενος οὐχ ἡδέως πρὸς ἑαυτὸν
[10, 51]	αἰτησάμενοι παρὰ τῶν Ἑλλήνων τοὺς	κρατίστους	νόμους καὶ μάλιστα τοῖς ἡμετέροις
[10, 51]	ἀτύχημα πόλει μεῖζον ἢ τοὺς	κρατίστους	τῶν ἀνδρῶν περικόπτεσθαι καὶ ταῦτα
[10, 33]	οὖν τὴν ἡμέραν παρὰ πολὺ	κρείττους	ἐγένοντο τῶν δημάρχων οἱ ὕπατοι,
[10, 2]	εὐχαῖς ἀποτρέψαι τὰ δεινά· καὶ	κρείττους	ἔσεσθαι τῶν ἐχθρῶν. ὡς δ´
[10, 28]	πολλοῦ τύχη μήπω προλέλοιπεν αὐτήν,	κρείττους	τῶν ἐχθρῶν ἐσόμεθα· εἰ δέ
[10, 46]	ἡγεμόνα ποιεῖται τῆς ὁδοῦ. κἀκεῖνος	αὐτοὺς	ἄγων περὶ τὸ ὄρος σὺν
[10, 53]	πόλεως οὔσης στρατὸν ἐξάγειν ἐπ´	αὐτοὺς	Αἰκανοὶ καὶ διεπρεσβεύοντο πρὸς τἆλλα
[10, 43]	ὅτι δυνάμει πολλῇ πάρεισιν ἐπ´	αὐτοὺς	Αἰκανοὶ καὶ τὴν μὲν χώραν
[10, 18]	ᾧ τε μηθὲν ἔτι παρακινεῖν	αὐτούς,	ἀλλ´ ἐᾶν αὐτὸν ὡς βούλεται
[10, 17]	συμφορὰν βαρεῖαν ἡγούμενος, ὅτι μισῶν	αὐτοὺς	ἀνὴρ ἐξουσίας ὑπατικῆς ἔσται κύριος,
[10, 54]	δ´ οὐκ ἔχοντες, ὅτῳ ἂν	αὐτοὺς	ἀπαλλάξειαν τρόπῳ προσκαθημένους καὶ λιπαροῦντας,
[10, 11]	τὴν περὶ τῶν δημοτῶν ἐξέτασιν	αὐτοὺς	δίκαιόν ἐστι ποιεῖσθαι τοὺς ἀνειληφότας
[10, 59]	τῆς ἡμέρας, ἐν ᾗ παραλαβεῖν	αὐτοὺς	ἔδει τὴν ἀρχήν, τοῖς θεοῖς
[10, 48]	ὑπὲρ αὐτῶν ἀγωνιζομένοις. μάλιστα δ´	αὐτοὺς	εἰς δέος ἤγαγεν ἡ τῶν
[10, 23]	πολεμίων ἐκ ποδὸς ἑπομένων, βουλόμενος	αὐτοὺς	εἰς τοιαῦτα προαγαγέσθαι χωρία, ἐν
[10, 31]	χρόνον πέμψας τὸν ὑπηρέτην ὡς	αὐτοὺς	ἐκέλευσεν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἀκολουθεῖν
[10, 42]	τοὺς ἄλλους πολίτας, ἐκεῖνοι κατασχόντες	αὐτοὺς	ἐκώλυσαν ἐπὶ τέλος ἄγειν τὴν
[10, 7]	{ὑβρίσαιεν} ὡς δ´ ἠγανακτοῦμεν πρὸς	αὐτούς,	ἐλεύθερον ῥῆμα εἰς τοῦτον εἶπε.
[10, 43]	πολέμιοι προακούσαντες, ὅτι μέλλουσιν ἐπ´	αὐτοὺς	ἐξάγειν Ῥωμαῖοι στρατιάν, ἀπῆγον ἐπ´
[10, 27]	κατ´ ἐλπίδα τοῦ μηδεμίαν ἐπ´	αὐτοὺς	ἐξελεύσεσθαι δύναμιν διὰ τὴν κατέχουσαν
[10, 44]	τε οὐδεμίαν ὁρῶ φέρουσαν ἐπ´	αὐτοὺς	ἔξω τῆς μιᾶς, ᾗ καταβήσονται
[10, 20]	καὶ Ῥωμαίων τῶν ἀφικομένων ὡς	αὐτοὺς	ἐποίκων καὶ μερισαμένων τὴν γῆν.
[10, 43]	πόλει συμμάχῳ διὰ τὴν πρὸς	αὐτοὺς	εὔνοιαν ἀεί τι πρὸς τῶν
[10, 57]	τοὺς νόμους, στήλαις χαλκαῖς ἐγχαράξαντες	αὐτοὺς	ἐφεξῆς ἔθεσαν ἐν ἀγορᾷ τὸν
[10, 15]	βοηθεῖν βούλεται τῇ πατρίδι, ἀλλ´	αὐτοὺς	ἔφη τοὺς πατρικίους ἑαυτῶν σώμασι
[10, 42]	ἡγούμενος τῆς γνώμης καὶ πείσας	αὐτοὺς	ἦν Σίκκιος, ὁ τοὺς ἐν
[10, 23]	τῷ προτερήματι τούτῳ περιετάφρευέ τε	αὐτοὺς	καὶ περιεχαράκου καὶ πολλὰς ἐλπίδας
[10, 47]	προθυμία τῶν βουλομένων ἰδεῖν τ´	αὐτοὺς	καὶ τὰ πραχθέντα ἀκοῦσαι. οἱ
[10, 1]	ἀναπράξει τῶν ἀδικούντων σφᾶς τε	αὐτοὺς	καὶ τοὺς συμμάχους οὔθ´ ὡς
[10, 13]	ὁ δὲ Κλαύδιος ἀπελογεῖτο τοὺς	αὐτοὺς	λόγους διεξιών, οὓς εἶπεν ἐπὶ
[10, 47]	ὑπάτοις ἠναγκάσθη φυγεῖν· ἠξίου τε	αὐτοὺς	μηδενὶ τῆς νίκης ἑτέρῳ τὴν
[10, 30]	πολλοὺς ὁ λόγος. ἔπειτα μετήγαγεν	αὐτοὺς	ὁ Κοίντιος διδάσκων, ὅτι πρὸς
[10, 17]	τὰς ὑποσχέσεις, ἃς ἐποιήσατο πρὸς	αὐτοὺς	ὁ τεθνηκὼς ἐν τῇ μάχῃ
[10, 46]	φυλάκων. ἔπειτ´ ἀλαλάξαντες ἔθεον ἐπ´	αὐτούς·	οἱ δ´ ὑπὸ τοῦ παρ´
[10, 17]	τοῦ συνεδρίου συνέθεντο κατὰ σφᾶς	αὐτούς,	ὅτῳ παραδώσουσι τὴν ἀρχήν. καὶ
[10, 41]	θορύβου καὶ ἀταξίας κινούμενον ἐπ´	αὐτοὺς}	οὐ παρίεσαν, ὥστ´ ἀνωφελὴς ἦν
[10, 3]	οἱ δὲ δήμαρχοι σφᾶς μὲν	αὐτοὺς	οὐδὲν ἔλεγον ἀνάξιον δρᾶν οὔτε
[10, 59]	ὁ δὲ δῆμος ὡς ἔμαθεν	αὐτοὺς	οὐκέτι φυλάττοντας τὸ δημοτικὸν ἐκεῖνο
[10, 13]	μεταξὺ χρόνον ὃν ἑωρᾶτε συνεδρεύοντας	αὐτούς,	οὗτος ὁ δόλος ὑπ´ αὐτῶν
[10, 5]	τοὺς δημότας, ὧν τοὺς πεπονθότας	αὐτοὺς	παρῆγον μάρτυρας. ὡς δὲ παρέδωκαν
[10, 20]	Ἑρνίκων τε ἄγγελοι κατὰ τοὺς	αὐτοὺς	παρῆσαν χρόνους δηλοῦντες, ὅτι Οὐολούσκων
[10, 43]	κατὰ σπουδὴν ἐλαύνοντες καταλαμβάνουσιν ἐστρατοπεδευκότας	αὐτοὺς	πόλεως Ἀντίου πλησίον ἐν ὑψηλῷ
[10, 43]	καταβαίνουσιν αἰφνιδίως ἐπετίθεντο, προὐκαλοῦντό τ´	αὐτοὺς	πολλάκις εἰς μάχην. ~Ταῦθ´ ὁρῶσι
[10, 8]	ἐπιόντα πάλιν ἐνιαυτὸν ἄρχοντας ἀπέδειξεν	αὐτούς.	~Ποπλίου δὲ Οὐαλερίου Ποπλικόλα καὶ
[10, 58]	δεῖν. τὸ δὲ μάλιστα πεῖσαν	αὐτοὺς	προελέσθαι τὴν δεκαδαρχίαν ἦν ἡ
[10, 47]	γενόμενα, κἀκεῖνοι συναγαγόντες ἐκκλησίαν ἐκέλευον	αὐτοὺς	πρὸς ἅπαντας λέγειν. ὄχλου δὲ
[10, 12]	πατρίκιοι, ταύτην ληψόμεθα τοῦ διαβαλεῖν	αὐτοὺς	πρὸς τὸν δῆμον ἀφορμήν, καὶ
[10, 34]	τῶν ὑπάτων καὶ τῆς περὶ	αὐτοὺς	συνωμοσίας οὐ μόνον εἰς τὴν
[10, 17]	τε καὶ κύρια. ταύτῃ διακρουσάμενος	αὐτοὺς	τῇ προφάσει προεῖπεν ἀρχαιρεσίων ἡμέραν,
[10, 32]	οἱ πατρίκιοι κατεῖχον. ἀγαπήσειν γὰρ	αὐτοὺς	τῆς πόλεως λαχόντας μέρος, ἐπειδὴ
[10, 25]	τὸν ἄνδρα εὖ ποιεῖν, ἐπαινέσας	αὐτοὺς	τῆς προθυμίας οὐθὲν τῶν διδομένων
[10, 18]	τὸν καιρὸν ἐπιτήδεια. τούτοις καταπληξάμενος	αὐτοὺς	τοῖς λόγοις ἐπειδὴ κοσμιωτέρους εἶδε
[10, 54]	τῶν ἀρχαιρεσίων καιρόν, καὶ δέον	αὐτοὺς	τοὺς ὑπάτους πρῶτον ἀποδεῖξαι, ποιῆσαι
[10, 13]	ἀναβάλλεσθε καὶ μετὰ ταῦτ´ ἐρεῖν	αὐτοὺς	ὑπισχνεῖσθε, ἀλλ´ οὐ πάλαι λέγετε;
[10, 20]	καταλήψει διέφθειραν, ἀλλ´ ἔφθασαν ἤδη	αὐτοὺς	ὑπὸ τὴν ἅλωσιν τῆς πόλεως
[10, 41]	τῶν δημάρχων καὶ εἰς μέσους	αὐτοὺς	ὠθουμένων ἐκείνοις μὲν ὑπεχώρουν καὶ
[10, 33]	τοῦτο οὐκ ὀρθῶς. δέον γὰρ	αὐτοὺς	ὡς ἐν νοσούσῃ πόλει μετρίαις
[10, 40]	τῇ πόλει τότ´ ἀνθούντων ἐδίδασκον	αὐτούς,	ὡς κωλυτέος εἴη σφίσιν ὁ
[10, 34]	συνεδρεύοντες καὶ παρελθόντες ἐδέοντο μήθ´	αὑτοὺς	τὰ αἴσχιστα πεπονθότας ὑπεριδεῖν μήτε
[10, 46]	ἀλλὰ διασπάσαντες τὰς τάξεις ἔσῳζον	ἑαυτοὺς	ἄλλοι κατ´ ἄλλας ὁδούς· ἔνθα
[10, 40]	πολλὰ τῆς ἀγορᾶς μέρη συστρέψαντας	ἑαυτοὺς	διαστῆναι, ὥστε διειλῆφθαι τὸ δημοτικὸν
[10, 49]	τὸ μειράκιον καὶ τὸ καθ´	ἑαυτοὺς	ἔλεξαν, οὐκέτι κατέχειν τὰ δάκρυα
[10, 55]	οὐδὲν ἐμποδὼν αὐτοῖς τὸ καθ´	ἑαυτοὺς	ἔσεσθαι. ἑκόντες γὰρ ἀποστήσεσθαι τῆς
[10, 16]	ἑάλωσαν, οἱ δὲ πλείους σφάττοντες	ἑαυτοὺς	ἢ κατὰ τῶν κρημνῶν ὠθοῦντες
[10, 46]	δύναμιν, ἐρρίπτουν ἔξω τοῦ χάρακος	ἑαυτούς,	οὐδὲ τὰ ὅπλα οἱ πολλοὶ
[10, 60]	οἱ μειονεκτοῦντες τῷ δικαίῳ προσνέμειν	ἑαυτοὺς	ταῖς ἑταιρίαις, ἐπειδὴ τὸ ἀσφαλὲς
[10, 35]	ἔλεγον, ὅτι τὰς μὲν εἰς	ἑαυτοὺς	ὕβρεις ἀφείκασι χαρισάμενοι πολλοῖς καὶ
[10, 4]	αὐτοῖς νόμους εἰσηγεῖσθαι καὶ τούτους	ἀπροβουλεύτους.	συνθήκας γὰρ εἶναι κοινὰς πόλεων
[10, 12]	γὰρ ἂν αὗται τύχωσιν οὖσαι,	τοιούτους	ἀνάγκη γίνεσθαι καὶ τοὺς περὶ
[10, 46]	ἐλπίδα δεινοῦ ἐκταραχθέντες καὶ οὐ	τοσούτους	εἶναι δόξαντες, ἀλλὰ τὸν ἕτερον
[10, 4]	ἐπιτρέψουσιν αὐτοῖς νόμους εἰσηγεῖσθαι καὶ	τούτους	ἀπροβουλεύτους. συνθήκας γὰρ εἶναι κοινὰς
[10, 55]	τοὺς ἐπιφανεστάτους ἐκ τῆς βουλῆς.	τούτους	δ´ ἄρχειν εἰς ἐνιαυτὸν ἀφ´
[10, 3]	τιμῆς τε καὶ δόξης ἀγαθῆς·	τούτους	δὲ συγγράψαντας τοὺς ὑπὲρ ἁπάντων
[10, 55]	οἱ δέκα τύχωσι τῆς ἀρχῆς.	τούτους	δὲ τοὺς ἄνδρας ἔκ τε
[10, 56]	κἀκεῖνοι παρελθόντες ἐξωμόσαντο τὰς ὑπατείας.	τούτους	ὁ δῆμος ἐπαινῶν τε καὶ
[10, 1]	ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ. ~Μετὰ δὲ	τούτους	ὀλυμπιὰς μὲν ἦν ὀγδοηκοστή, ἣν
[10, 26]	οἴκου τὰς δυνάμεις. ~Μετὰ δὲ	τούτους	ὀλυμπιὰς μὲν ἦν ὀγδοηκοστὴ καὶ
[10, 55]	ὅσαι ἂν ὕστερον ἀποδειχθῶσι, κατὰ	τούτους	τοὺς νόμους τά τε ἰδιωτικὰ
[10, 48]	ἦν. ~Ἐν δὲ τῷ μετὰ	τούτους	τοὺς ὑπάτους ἔτει Σπόριος Ταρπήιος
[10, 22]	παραινούσης τῷ Κοιλίῳ τούς τ´	αἰχμαλώτους	αὐτῶν οὓς εἶχεν ἀφιέναι καὶ
[10, 24]	περὶ ὧν διήλλαξαν τοὺς Τυσκλάνων	αἰχμαλώτους.	~Παραλαβὼν δὲ ὁ Κοίντιος τὴν
[10, 56]	ἐπειδὴ τοὺς νομοθέτας ψηφοφορεῖν ἔδει	πρώτους	εἵλετο τῶν ἄλλων· καὶ ἀπεδείχθησαν
[10, 39]	τῷ δήμῳ τὰς περὶ αὐτῶν	ψήφους,	αἰτιασάμενοι παρὰ τοὺς ἱεροὺς νόμους
[10, 36]	ποιήσονται τοῦ δήμου καὶ τὰς	ψήφους	ἀναδώσουσι περὶ τῶν νόμων· ἐπιστάντος
[10, 39]	τοὺς καδίσκους ἀνατρεπόντων ἢ τὰς	ψήφους	ἁρπαζόντων ἢ ἄλλο τι περὶ
[10, 57]	ἐξηγησαμένων ἀνέδωκαν τοῖς λόχοις τὰς	ψήφους.	ἐπικυρώσαντος δὲ καὶ τοῦ δήμου
[10, 41]	καὶ ὁ δῆμος ἀπῄτει τὰς	ψήφους,	οὐκέτι ἀνασχετὸν ἡγησάμενοι τὸ πρᾶγμα
[10, 26]	ἐργάσασθαι, ταῦτα δι´ ὀργὴν τοὺς	συμμάχους	αὐτῶν διέθεσαν. τοὺς μὲν γὰρ
[10, 22]	τῶν πολεμίων. ἐπὶ γὰρ τοὺς	συμμάχους	αὐτῶν Λατίνους ἐστράτευσαν, ὡς οὐ
[10, 57]	ὁπόσα πρός τε ὑπηκόους καὶ	συμμάχους	καὶ τοὺς ἐνδοιαστῶς ἀκροωμένους τῆς
[10, 1]	σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ τοὺς	συμμάχους	οὔθ´ ὡς διὰ φυλακῆς τὰ
[10, 11]	ὦ βουλή, τοῖς πράγμασιν ὡς	τάχους	δεῖ. ὁ γὰρ κίνδυνος ὀξύς,
[10, 21]	τὴν στρατιάν. καὶ ὡς εἶχε	τάχους	ἤλαυνεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους, ἀκούων
[10, 16]	διατρίβοντος ὄχλου. γενομένων δὲ διὰ	τάχους	πάντων εὐτρεπῶν μερισάμενοι τὰς δυνάμεις
[10, 20]	Αἰκανοὺς τὴν στρατιὰν ἦγε διὰ	τάχους.	τῶν δ´ οἱ μὲν πλείους
[10, 22]	τῶν πολιτικῶν δικαίων πόλεμον ἐντὸς	τείχους	ἐπολέμουν πρὸς τοὺς ἅμα Οὐεργινίῳ
[10, 9]	ἀλλοεθνοῦς πολέμου, ὃν παρήγαγεν ἐντὸς	τείχους	ἡ πολιτικὴ στάσις, ὡς οἵ
[10, 1]	οἰκεῖα ἕξοντες· τῶν δ´ ἐντὸς	τείχους	κακῶν πρόνοιαν ἐποιοῦντο, μή τι
[10, 60]	γὰρ ἠξίουν ἔτι μένειν ἐντὸς	τείχους,	οἷς τὰ πραττόμενα ὑπὸ τῶν
[10, 26]	στρατολογίαις τῶν ὑπάτων, τὸν ἐντὸς	τείχους	πρῶτον ἀξιοῦντες καταλυθῆναι πόλεμον ἀποδοθείσης
[10, 25]	δ´ ἄλλα πάντα διελέσθαι κατὰ	λόχους	ἐπέτρεψε τοῖς τε σὺν αὐτῷ
[10, 16]	δ´ ἦσαν ἀνδρειότατοι, πυκνώσαντες τοὺς	λόχους	ἐχώρουν ἄνω κατὰ τὰς χειροποιήτους
[10, 12]	ἐλαύνωμεν, ὡς εὑρηκότες ταῖς αἰτίαις	ἐνόχους.	ἐκεῖνοι δὲ ἄρα τὰς καταγνώσεις
[10, 4]	τῶν πενήτων βοηθεῖν ᾐτήσασθε τοὺς	δημάρχους,	ἄλλο δὲ μηδὲν πολυπραγμονεῖν; εἰ
[10, 49]	ὅσα ὑπατεύων βίᾳ εἰς τοὺς	δημάρχους	ἔδοξε διαπράξασθαι, καὶ τελευτῶν τὴν
[10, 30]	ἐπ´ αὐτῷ γραφέντα νόμον δέκα	δημάρχους	εἰς τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτὸν ἀπέδειξαν.
[10, 10]	δὲ ταῖς οἰκίαις τούς τε	δημάρχους	ἡμᾶς κατασφάττειν καὶ τῶν δημοτῶν
[10, 30]	βουλῆς· ἐξεῖναι τῷ δήμῳ δέκα	δημάρχους	καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀποδεικνύναι, τῶν
[10, 3]	προεστῶτες τοὺς εἰσφέροντας καινὰ πολιτεύματα	δημάρχους	καὶ καταλύειν ἀξιοῦντας τὸν πάτριον
[10, 27]	μάλιστα μὲν πείθειν τούς τε	δημάρχους	καὶ τοὺς ἄλλους πολίτας τὴν
[10, 35]	ὧν ἰδίᾳ τινὲς εἰς τοὺς	δημάρχους	παρενόμησαν, ἐὰν τὰ συγκεχωρημένα τοῖς
[10, 52]	τὴν χάριν, ἀλλ´ ἐπαινέσας τοὺς	δημάρχους	τῆς προθυμίας ἀποδώσειν ἔφη τὴν
[10, 22]	ἐπολέμουν πρὸς τοὺς ἅμα Οὐεργινίῳ	δημάρχους	τοὺς τέταρτον ἔτος ἤδη τὴν
[10, 18]	ὑπατείαν πρῶτον μὲν ἔπαυσε τοὺς	δημάρχους	τῶν καινῶν πολιτευμάτων καὶ τῆς
[10, 42]	οὐθενὶ δεδωκότων ἐξουσίαν ἀναγκάζειν τοὺς	δημάρχους	ὑπομένειν τι τῶν ἀβουλήτων ὥσπερ
[10, 16]	αἱ πληγαί· τῶν δ´ ἀφ´	ὕψους	κάτω ῥιπτουμένων ὀξεῖαι καὶ καρτεραὶ
[10, 57]	ἐπιφανέστατον ἐκλεξάμενοι τόπον. καὶ ἐπειδὴ	βραχὺς	ὁ τῆς ἀρχῆς αὐτοῖς χρόνος
[10, 45]	ἦν ἀληθινός, ἐξητάσθης οἷος ἦσθα,	ὡς	ἀλαζὼν καὶ δόξῃ τὸ ἀνδρεῖον
[10, 7]	μεθύοντες ἂν νέοι καὶ αὐθάδεις	{ὡς	ἂν} εἰς ταπεινοὺς καὶ πένητας
[10, 58]	τε γὰρ ἡ νομοθεσία ἐφαίνετο,	ὡς	ἂν ἐξ ὀλίγου συντεθεῖσα χρόνου,
[10, 12]	τινα ὑπείληφεν ἡμῶν ἐρεῖν, ἢ	ὡς	ἀνεξέταστον ἀφεῖσθαι δεῖ πρᾶγμα οὕτως
[10, 38]	ἡμᾶς μικρὰ καὶ μείζω διατελοῦσιν,	ὡς	ἅπαντες ἐπίστασθε, σιωπῶ, ἀλλ´ εἰς
[10, 6]	οὕτως οὖσι δημοτικοῖς καὶ μετρίοις,	ὡς	ἅπαντες ἴσμεν, τῶν μὲν σῶν
[10, 9]	μάλιστα ἐδεδοίκεσαν μὴ γένηται, ταῦτα	ὡς	ἀπηγγελμένα τοῖς δημάρχοις λεγόντων. ἔφη
[10, 15]	τῶν οἰκιῶν κατεῖχον ἅμα γυναιξὶν	ὡς	ἀπὸ τούτων ἀγωνιούμενοι πρὸς τοὺς
[10, 60]	τὸν τῶν ἀρχαιρεσίων σκοποῦντες χρόνον	ὡς	ἀποθησομένων τῶν δέκα ἀνδρῶν τὰς
[10, 36]	βίος ἦν, αἴτιος ἐγενόμην φανερῶς,	ὡς	αὐτοί τε ὡμολόγουν χρυσῷ με
[10, 23]	τὴν στρατιάν, ἀλλὰ καὶ δευτέραν	ὡς	αὐτὸν ἀπέστειλαν πρεσβείαν καὶ τοὺς
[10, 17]	οἱ τῆς Ῥωμαίων πόλεως προεστηκότες,	ὡς	αὐτουργοὶ καὶ σώφρονες καὶ πενίαν
[10, 31]	τὸν χρόνον πέμψας τὸν ὑπηρέτην	ὡς	αὐτοὺς ἐκέλευσεν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν
[10, 20]	πόλεως καὶ Ῥωμαίων τῶν ἀφικομένων	ὡς	αὐτοὺς ἐποίκων καὶ μερισαμένων τὴν
[10, 18]	παρακινεῖν αὐτούς, ἀλλ´ ἐᾶν αὐτὸν	ὡς	βούλεται τὴν ἀρχὴν τελεῖσθαι, καὶ
[10, 17]	ἀναλαμβάνων τὸ πλῆθος εἰς εὐπαθείας.	ὡς	δ´ αἱ σκήψεις αὐτῷ πᾶσαι
[10, 43]	δ´ ἐγκαταλείπουσι τοὺς ὑπάτους τἀναντία.	ὡς	δ´ ἀνεγνώσθη τὸ δόγμα τῆς
[10, 47]	λείας ἐπήγοντο πολλῶν πάνυ ὄντων.	ὡς	δ´ ἅπαντα ὑπὸ τοῦ πυρὸς
[10, 32]	παντοδαποὺς εἰς τοῦτο παρασκευασάμενος λόγους.	ὡς	δ´ ἀπελύσατο ταύτας τὰς κατηγορίας,
[10, 20]	ἠνδραποδίσαντο καὶ τὰ χρήματα διήρπασαν.	ὡς	δ´ ἀπηγγέλθη τὸ δεινὸν εἰς
[10, 24]	εὐπρεπεστέραν καὶ ὑπαντήσων αὐτοῖς ἐπορεύετο.	ὡς	δ´ ἐγγὺς ἦν, ἵππους τ´
[10, 2]	καὶ κρείττους ἔσεσθαι τῶν ἐχθρῶν.	ὡς	δ´ ἐξηνέχθη ταῦτ´ εἰς τὸ
[10, 1]	ὑπ´ ἐκείνων τοῦτο νόμος ἦν.	ὡς	δ´ ἐπαύσαντο μοναρχούμενοι, τοῖς κατ´
[10, 7]	εἰς ταπεινοὺς καὶ πένητας {ὑβρίσαιεν}	ὡς	δ´ ἠγανακτοῦμεν πρὸς αὐτούς, ἐλεύθερον
[10, 34]	ὡς τῶν πεπραγμένων ὑφέξοντας λόγον.	ὡς	δ´ οὐ προσεῖχον αὐτοῖς ἐκεῖνοι
[10, 3]	δημοσίων οὔτε ἰδίων οὐδὲν ἐτελεῖτο.	ὡς	δ´ οὐδὲν ἐγίνετο τῶν προὔργου,
[10, 33]	ἐξουσίαν ἐκ τῶν νόμων ἔχοντες.	ὡς	δ´ οὐθὲν ἐπέραινον, ἀλλ´ ἐπιστρεφεστέρας
[10, 47]	τὴν ὁδὸν εἰς Ῥώμην παρῆν.	ὡς	δ´ ὤφθησαν ἄνθρωποι καθωπλισμένοι παιανίζοντές
[10, 7]	ἀμφοτέρων τῶν ὑπάτων τὴν πόλιν.	ὡς	δὲ ἀνέστρεψαν ἀπὸ τῆς στρατείας,
[10, 49]	πρὸς τὴν τύχην τῶν ἀνθρώπων.	ὡς	δὲ καὶ αὐτοὶ κληθέντες ἐπὶ
[10, 60]	ἐπαλλαγαῖς καὶ οἰκειοτήτων κοινωνίαις συγκερασθέντα.	ὡς	δὲ καὶ ὁ τῶν ἀρχαιρεσίων
[10, 28]	τε καὶ δόξης ἀγαθῆς λόγος.	~Ὡς	δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασι
[10, 29]	πυρὸς ὁδοὺς ἀσφαλεῖς θεοὶ παρέσχον.	Ὡς	δὲ κατέμαθεν ὁ Οὐεργίνιος ἀγόμενον
[10, 24]	δύναμιν ἧκεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους.	ὡς	δὲ κατώπτευσε τὴν τῶν χωρίων
[10, 5]	τοὺς πεπονθότας αὐτοὺς παρῆγον μάρτυρας.	ὡς	δὲ παρέδωκαν τὸν λόγον, αὐτὸ
[10, 41]	ὑπομένειν ἑώλους καὶ κατημαξευμένας ἀντιλογίας.	ὡς	δὲ τὸ πλεῖον τῆς ἡμέρας
[10, 60]	ἔχῃ παράνομα καὶ δεινὰ ὄντα	ὡς	δὴ σὺν τῷ δικαίῳ πραττόμενα,
[10, 27]	συμμάχων γῆς, καὶ τῶν πολεμίων	ὡς	δι´ ἐρημίας ἐλαυνόντων κατ´ ἐλπίδα
[10, 1]	αὐτοὺς καὶ τοὺς συμμάχους οὔθ´	ὡς	διὰ φυλακῆς τὰ οἰκεῖα ἕξοντες·
[10, 28]	ἐκείνῃ τῇ ψυχρᾷ ἐλπίδι ἐπαίρεσθε,	ὡς	διαφθαρέντων τῶν πατρικίων ὑμᾶς ἐάσουσιν
[10, 9]	ἀνδρὸς ἀγνῶτος καθημένοις ἐν ἀγορᾷ,	ὡς	διῆλθον αὐτά, παίοντες τὰ μέτωπα
[10, 8]	δημάρχων καὶ Οὐολουσκίου ψευδῆ μαρτυρήσαντος,	ὡς	ἐγένετο φανερὸν σὺν χρόνῳ, φεύγων
[10, 15]	εἶναι πολέμου. ἡμέρας δὲ γενομένης	ὡς	ἐγνώσθη τὰ κεκρατημένα τῆς πόλεως
[10, 13]	εἴτε ἀληθῆ ταῦτ´ ἐστίν, εἴτε	ὡς	ἐγώ φημι πλάσματα ὑμέτερα; αἱ
[10, 18]	ἐπὶ τῷ νόμῳ σπουδῆς προειπών,	ὡς	εἰ μὴ παύσονται ταράττοντες τὴν
[10, 44]	φυλάττουσα αὐτὸν δύναμις ἀξιόμαχός ἐστιν,	ὡς	εἰκάσειεν ἄν τις, ἐπὶ τῷ
[10, 24]	δύναμιν αὐτὸς ἔχων προῆγεν ἐκτεταγμένην	ὡς	εἰς μάχην. καὶ ὁ Κοίλιος
[10, 21]	ὀψίαν ἀνίστησι τὴν στρατιάν. καὶ	ὡς	εἶχε τάχους ἤλαυνεν ἐπὶ τοὺς
[10, 58]	ὀχληρᾶς καὶ ἐπιφθόνου. τελευτῶν δ´	ὡς	ἐλιπάρουν αὐτὸν ἅπαντες αὐτός τε
[10, 59]	ἅπαντες ἐπαγόμενοι. ὁ δὲ δῆμος	ὡς	ἔμαθεν αὐτοὺς οὐκέτι φυλάττοντας τὸ
[10, 36]	δὲ τὰ κεφάλαια δι´ ἐλαχίστων	ὡς	ἐμὴ δύναμις ἐρῶ. τετταρακοστὸν μὲν
[10, 60]	δημοτικοὺς ἐπιγαμίας συνάψαι· δι´ οὐδὲν	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖν ἕτερον ἢ τὸ
[10, 22]	εἰς λόγους τοῖς πρεσβευταῖς ἐρχόμενος,	ὡς	ἐν ἀσχολίαις δή τισι γεγονώς.
[10, 20]	ἔλαττον σταδίων ἑκατόν. εὑρόντες δὲ	ὡς	ἐν εἰρήνῃ πύλας τε ἀκλείστους
[10, 33]	οὐκ ὀρθῶς. δέον γὰρ αὐτοὺς	ὡς	ἐν νοσούσῃ πόλει μετρίαις χρῆσθαι
[10, 21]	οὔτε τάφρον περιβεβλημένοις οὔτε χάρακα,	ὡς	ἐν οἰκείᾳ τε γῇ καὶ
[10, 19]	διεπράξαντο μὴ ἀποθέσθαι τὴν ἀρχήν,	ὡς	ἐναντιωσόμενον αὐτοῖς καὶ παύσοντα τῶν
[10, 23]	φυλάξας γὰρ αὐλῶνα περικλειόμενον ὄρεσιν,	ὡς	ἐνέβαλον εἰς τοῦτον οἱ Ῥωμαῖοι
[10, 49]	φίλον ἀπολυθῆναι τῆς ἐξόδου βουληθείς,	ὡς	ἐπὶ θάνατον ἐξιόντα μετὰ τοῦ
[10, 28]	εἰς ἐκκλησίαν συνεκάλουν. συνελθόντος δ´	ὡς	ἐπὶ καινοῖς ἀκούσμασι παντὸς τοῦ
[10, 54]	τὴν περὶ τῶν κοινῶν φροντίδα,	ὡς	ἑτέρους ἤδη δέον ὑπὲρ αὐτῶν
[10, 12]	πρεσβυτέρους τε καὶ νέους ἐλαύνωμεν,	ὡς	εὑρηκότες ταῖς αἰτίαις ἐνόχους. ἐκεῖνοι
[10, 59]	ἵνα τὸ τῆς ὄψεως φοβερόν,	ὡς	κατ´ ἐχθρῶν ἢ δούλων γινόμενον,
[10, 5]	οἱ δήμαρχοι πρῶτον ἐκποδὼν ποιήσασθαι,	ὡς	καταπληξόμενοι τοὺς λοιποὺς τῶν νέων
[10, 13]	εἰς ὑποψίας καὶ διαβολὰς ἄγοντες	ὡς	κοινωνοῦντα τῶν ἀπορρήτων δεδίττονται καὶ
[10, 40]	πόλει τότ´ ἀνθούντων ἐδίδασκον αὐτούς,	ὡς	κωλυτέος εἴη σφίσιν ὁ νόμος,
[10, 24]	στρατιᾶς ἐπὶ τοῖς μετεώροις ἔταξεν,	ὡς	μήτε βοήθεια παραγένοιτο τοῖς Αἰκανοῖς
[10, 57]	ἱερέων παρόντων καὶ τὰ θεῖα	ὡς	νόμος ἐξηγησαμένων ἀνέδωκαν τοῖς λόχοις
[10, 9]	ἐντὸς τείχους ἡ πολιτικὴ στάσις,	ὡς	οἵ τε Σιβύλλειοι χρησμοὶ προὔλεγον
[10, 16]	κινήσεως, καὶ τὸ ἀντίπαλον ἅπαν	ὡς	ὁμοῦ συνεπιθησόμενον σφίσιν ἐφοβοῦντο· Οὐαλερίῳ
[10, 22]	τοὺς συμμάχους αὐτῶν Λατίνους ἐστράτευσαν,	ὡς	οὐ γενομένων αὐτοῖς πρὸς ἐκείνους
[10, 12]	ὂν μέγα καὶ ἀναγκαῖον, ἢ	ὡς	οὐ δεῖ κοινωνεῖν οὐδὲ παρεῖναι
[10, 21]	προελεύσεσθαι τοὺς ἔνδον εἰς μάχην,	ὡς	οὐδεμία ἐξῄει στρατιά, τὴν γῆν
[10, 13]	κἀκεῖ παρρησίᾳ δικαίᾳ χρήσομαι, διδάσκων	ὡς	οὐδὲν αὐτοῖς ἐπικρέμαται δεινόν, ὅτι
[10, 57]	ἀντίταξις· ἐλέχθη τε ὑπὸ πολλῶν,	ὡς	οὐδὲν ἔτι δεήσοι δήμου προστατῶν
[10, 54]	προσλαβὼν τὴν πρόφασιν ὁ Σήστιος	ὡς	οὐδὲν οἷός τ´ ἦν πράττειν
[10, 32]	τοῦ συγκαλεῖν τὴν βουλὴν ἐδίδασκεν,	ὡς	οὐθὲν εἴη πεποιηκὼς ἄτοπον, πολλοὺς
[10, 14]	αὐτὸν ἐπαγομένη καὶ πλανῶσα ἐλπίς,	ὡς	οὐθενὸς ἀτυχήσοντα τῶν προσδοκωμένων, ἡ
[10, 58]	ἐπὶ τῆς ἀρχῆς ἠξίου κατέχειν	ὡς	οὐκ ἄλλου τινὸς ἄμεινον ἡγησομένου.
[10, 55]	σκῆψιν προβαλλόμενοι τὴν νέαν ἀρχήν,	ὡς	οὐκ ἐξὸν αὐτοῖς ἑτέρους ἄρχοντας
[10, 4]	ἤδη αὐτῶν προσιόντες καθήπτοντο λέγοντες,	ὡς	οὐκ ἐπιτρέψουσιν αὐτοῖς νόμους εἰσηγεῖσθαι
[10, 45]	δι´ οἴκτου τὸ πρᾶγμα ἔλαβεν	ὡς	οὐκέτι ὀψομένη τοὺς ἄνδρας. ~Ὁ
[10, 3]	δημότας εἰς αὐτὴν παρεκάλουν ἀθρόους,	ὡς	οὐκέτι ταῖς μακραῖς δημηγορίαις ἐνοχληθησομένους,
[10, 18]	τῆς ἀρχῆς μοι διέλθῃ χρόνος.	ὡς	οὖν ἐν ὑπαίθρῳ χειμάσοντες παρασκευάσασθε
[10, 27]	μὲν ὕπατοι τὴν βουλὴν συνήγαγον,	ὡς	περὶ τῶν ὅλων ἔσχατον τοῦτο
[10, 20]	στρατείας Ῥωμαίων ἢ τῶν συμμάχων,	ὡς	πολεμίοις αὐτοῖς χρῆσθαι. εἰξάντων δὲ
[10, 24]	σὺν ἐκείνῳ βουλεύσασι τὴν ἀπόστασιν	ὡς	πολεμίοις χρήσασθαι, ἐκέλευσέ τε αὐτοῖς
[10, 59]	τὰ παράσημα τῆς βασιλικῆς ἀρχῆς	ὡς	πρότερον, εἰς πολλὴν ἦλθε δυσθυμίαν
[10, 12]	νῦν ὑμῶν τε ἐναντιουμένων αὐτοῖς	ὡς	πρότερον καὶ τοῦ δήμου μηκέθ´
[10, 19]	καὶ τὸν αὐτουργὸν ἔζη βίον	ὡς	πρότερον. ~Κοίντου δὲ Φαβίου Οὐιβολανοῦ
[10, 10]	ὑμῖν λέγειν. μέλλουσι δ´ οὖν,	ὡς	πυνθανόμεθα, σκοταίαν φυλάξαντες νύκτα κοιμωμένοις
[10, 31]	συνέλαβον τὸν ῥαβδοῦχον καὶ ἀπῆγον	ὡς	ῥίψοντες κατὰ τῆς πέτρας. οἱ
[10, 31]	δέ τις ἦν ἀνὴρ καὶ	ὡς	Ῥωμαῖος εἰπεῖν οὐκ ἀδύνατος. εἰσέφερε
[10, 36]	τὰ δέοντα ἱκανὸς εἰπεῖν τε	ὡς	στρατιώτης οὐκ ἀδύνατος. ἔφη δ´
[10, 13]	ὑμῖν παραινῶ τούσδε τοὺς ἄνδρας	ὡς	συνταράττοντας τὴν πόλιν καὶ μεγάλων
[10, 11]	μέντοιγε, ὦ βουλή, τοῖς πράγμασιν	ὡς	τάχους δεῖ. ὁ γὰρ κίνδυνος
[10, 45]	ἄνδρας ἄγων κατηφεῖς καὶ δεδακρυμένους	ὡς	τὴν ἐπὶ θανάτῳ πορευομένους· καὶ
[10, 53]	τοῖς πολλοῖς ἐλπίδος τι ὑπῆν	ὡς	τοῦ θεοῦ σφίσιν ἐπικουρήσοντος, ἅπαντες
[10, 34]	τοὺς ὑπάτους ἐπὶ τὸν δῆμον	ὡς	τῶν πεπραγμένων ὑφέξοντας λόγον. ὡς
[10, 3]	χρήσασθαι γνώμῃ περὶ τῶν κοινῶν,	ὡς	ὑπετίθεντο οἱ χρησμοί, πάντες ὡμολόγουν·
[10, 12]	διελογίζοντό τε καὶ συνελάλουν ἀλλήλοις,	ὡς	χαλεπὸν ἑκάτερον ἦν, καὶ τὸ
[10, 7]	κατηγόρου, λήψομαι. ἃ δὲ πέπονθα,	ὡς	ὠμὰ καὶ ἀνήκεστα, ἀκούσατέ μου.
[10, 6]	τῇ πόλει κακὸν ἐπιτρέφων ἐλάνθανες,	ὡς	ὠμὸν καὶ τυραννικὸν καὶ οὐδὲ
[10, 16]	οὐκ ὀλίγα τραύματα λαβὼν οὐδ´	ὣς	ἀφίστατο τῶν δεινῶν, ἕως ἐπικαταραγεὶς
[10, 51]	εἴην {ἔγωγε} ἐν εἰδόσιν {ὑμῖν}	ἀκριβῶς	λέγων· μνήμην δὲ αὐτῶν ποιοῦμαι
[10, 12]	πρώτας ὑποθέσεις τοὺς εὖ φρονοῦντας	ἀκριβῶς	σκοπεῖν· οἷαι γὰρ ἂν αὗται
[10, 20]	δήμαρχοι στρατιὰν οὐκ ἐῶντες καταγράφειν,	ἕως	ἂν ἡ περὶ τοὺς νόμους
[10, 16]	οὐδ´ ὣς ἀφίστατο τῶν δεινῶν,	ἕως	ἐπικαταραγεὶς αὐτῷ πέτρος ὑπερμεγέθης ἐπιβαίνοντι
[10, 1]	πολεμίᾳ γῇ τὰς δυνάμεις κατασχόντων,	ἕως	ὁ τῆς ἀρχῆς αὐτοῖς παρέλθῃ
[10, 9]	δὲ ὑμᾶς βραχὺν ἐπισχεῖν χρόνον,	ἕως	τῇ βουλῇ δηλώσωμεν τὰ προσαγγελθέντα
[10, 41]	καὶ παρεῖχον ὅποι βούλοιντο χωρεῖν	ἀδεῶς,	τοῦ δ´ ἄλλου δήμου τὸ
[10, 11]	ὑπὲρ τοῦ δήμου λέγοντας ἀντιτάττεσθαι,	ἡδέως	ἂν πυθοίμην παρ´ αὐτῶν, ἐπὶ
[10, 58]	συμπαραγγελλόντων τοὺς ἀρίστους αἰτιασάμενος οὐχ	ἡδέως	πρὸς ἑαυτὸν ἔχειν διὰ τὸν
[10, 15]	δεῖν ἠρεθισμένον τὸ δημοτικὸν ἐκπολεμῶσαι	τελέως	τοῖς πατρικίοις, εἶξαί τε συνεβούλευε
[10, 43]	σπουδὴν ἐλαύνοντες καταλαμβάνουσιν ἐστρατοπεδευκότας αὐτοὺς	πόλεως	Ἀντίου πλησίον ἐν ὑψηλῷ καὶ
[10, 17]	οὓς ἕστηκεν ἔτι τὸ τῆς	πόλεως	ἀξίωμα καὶ τὸ σώζειν τὴν
[10, 26]	τινες διέφυγον εὐθὺς ἁλισκομένης τῆς	πόλεως,	ἀπέκτειναν, γυναῖκας δὲ καὶ παῖδας
[10, 60]	κατὰ πολλὴν ἄδειαν ἦρχον τῆς	πόλεως,	βουλὴν μὲν ἢ δῆμον ἐν
[10, 28]	καταλειφθέντες ἡμῶν ἐνθάδε φύλακες τῆς	πόλεως,	ἐὰν κρείττω τὰ τῶν ἐχθρῶν
[10, 28]	καλοὶ καὶ γενναῖοι προστάται τῆς	πόλεως,	ἐγκαταλιπόντες, μᾶλλον δὲ προδόντες ἡμᾶς,
[10, 57]	καὶ τοὺς ἐνδοιαστῶς ἀκροωμένους τῆς	πόλεως	ἐγκλήματα τυγχάνοι γινόμενα, μετὰ πάσης
[10, 16]	ἄλλοις ἐρύμασιν ἡγεμόνες ὅσα τῆς	πόλεως	ἐντὸς ἦν καθέξοντες, καὶ κατὰ
[10, 10]	φόνοις πολιτῶν καὶ διαστάσει τῆς	πόλεως	ἐξελεγχθέντα διεπράξαντό τινες τῶν ἐνθάδε
[10, 23]	Φάβιος ὁ καταλειφθεὶς ἐπὶ τῆς	πόλεως	ἔπαρχος ἀπὸ τῆς σὺν αὐτῷ
[10, 24]	τὸ στρατόπεδον, ~ὁ δὲ τῆς	πόλεως	ἔπαρχος Φάβιος ἔπεμπε τοὺς παραληψομένους
[10, 21]	κειμένη. στρατοπεδεύσας δὲ πλησίον τῆς	πόλεως	ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας κατ´ ἐλπίδα
[10, 17]	χρόνον τοτὲ μὲν καθαρμοὺς τῆς	πόλεως	ἐπιτελῶν, τοτὲ δὲ θυσίας τοῖς
[10, 2]	ἀσφαλείας τε καὶ σωτηρίας τῆς	πόλεως	ἐσκόπουν. ~Τὸ μὲν οὖν καταλύσασθαι
[10, 11]	νοῦν, ἀλλὰ κοινοὺς ἡγούμενοι τῆς	πόλεως	ἐχθρούς. οὐδενὸς μέντοιγε, ὦ βουλή,
[10, 22]	τοῦ φανεροῦ, καὶ μέχρι Φιδήνης	πόλεως	ἤλασαν, ἧς ἐκράτουν Ῥωμαῖοι τετταράκοντα
[10, 22]	ἐξήγαγεν. ἐλάσας δὲ μέχρι Τύσκλου	πόλεως,	ἣν Αἰκανοὶ τῷ πρόσθεν ἐνιαυτῷ
[10, 10]	ἀλλ´ ἀθῷον ἀπελθεῖν ἐκ τῆς	πόλεως,	κάθοδόν τε πράξειν ὑπέσχηνται καὶ
[10, 2]	χρῆν ἀρχομένην ἐξελαύνοντας ἐκ τῆς	πόλεως	καὶ θεοὺς παραιτουμένους θυσίαις τε
[10, 9]	τῇ προσδοκίᾳ τῶν δεινῶν τῆς	πόλεως,	καὶ πάντων ἀλλήλους ἐχόντων δι´
[10, 13]	τοὺς ἀγαθοὺς ἐλαύνουσιν ἐκ τῆς	πόλεως·	καὶ πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς
[10, 20]	τε τῶν ἀρχαίων οἰκητόρων τῆς	πόλεως	καὶ Ῥωμαίων τῶν ἀφικομένων ὡς
[10, 21]	δὲ λοιποὺς τρεψάμενος ἀγχοῦ τῆς	πόλεως	κατεστρατοπέδευσεν. οὐ τολμώντων δὲ τῶν
[10, 32]	κατεῖχον. ἀγαπήσειν γὰρ αὐτοὺς τῆς	πόλεως	λαχόντας μέρος, ἐπειδὴ τῆς χώρας
[10, 35]	πλείοσιν ἐδόκει μὴ παραχωρεῖν τῆς	πόλεως	μηδὲ κοινὰ πάντων ἐγκλήματα ποιεῖν,
[10, 9]	λέγειν, ὅτι καὶ ἐντὸς τῆς	πόλεως	ὁ ἀνὴρ εἴη κρυπτόμενος καὶ
[10, 15]	ἐπὶ τὰ μετέωρα χωρία τῆς	πόλεως,	οἱ δ´ εἰς τοὺς ἀναπεπταμένους
[10, 15]	ὅτι τῷ μὲν συμφέροντι τῆς	πόλεως	οὐδὲν ἀξιοῦσι πράττειν ἐναντίον, δίκαιον
[10, 21]	τολμώντων δὲ τῶν ἐκ τῆς	πόλεως	οὐκέτι χωρεῖν εἰς μάχην πρῶτον
[10, 14]	~Ἐν τοιαύτῃ δὲ ταραχῇ τῆς	πόλεως	οὔσης ἀνήρ τις ἐκ τοῦ
[10, 53]	οὖν ἐν τῇ νόσῳ τῆς	πόλεως	οὔσης στρατὸν ἐξάγειν ἐπ´ αὐτοὺς
[10, 28]	καὶ ἐναντιοῦται τῇ σωτηρίᾳ τῆς	πόλεως,	οὔτοι τό γ´ ἐν ἡμῖν
[10, 24]	μαθών, ὅτι δικτάτωρ ἀποδέδεικται τῆς	πόλεως,	οὐχ ὅπως ἠγάπησε τηλικαύτης τιμῆς
[10, 21]	πάλιν ἀναγκασθέντες ἐξῆλθον ἐκ τῆς	πόλεως	πανστρατιᾷ, πολὺς καὶ ἀσύντακτος ὄχλος,
[10, 58]	τῶν κατ´ ἐνιαυτὸν ἡγησαμένων τῆς	πόλεως	παραλαμβάνει πάλιν τὴν ἀρχὴν εἰς
[10, 59]	ἄλλας ἐξόδους τὰς ἐκ τῆς	πόλεως.	πόλεμον δ´ ἐξάγοντες ὑπερόριον ἢ
[10, 17]	τότε ἦσαν οἱ τῆς Ῥωμαίων	πόλεως	προεστηκότες, ὡς αὐτουργοὶ καὶ σώφρονες
[10, 18]	ἀπάξει Ῥωμαίους ἅπαντας ἐκ τῆς	πόλεως	στρατείαν κατὰ Οὐολούσκων παραγγείλας. ἐπεὶ
[10, 15]	καὶ καταστῇ τὰ πράγματα τῆς	πόλεως,	συγχωρήσειν τοῖς δημάρχοις προθεῖναι τῷ
[10, 40]	καὶ διιστάναι τὰ συμφέροντα τῆς	πόλεως.	ταῦτ´ εἰπὼν καὶ τὴν ἐπιοῦσαν
[10, 35]	ταραχωδεστάτοις ἀπιέναι πάλιν ἐκ τῆς	πόλεως	τοὺς δημοτικοὺς τὰ ὅπλα ἀναλαμβάνοντας
[10, 15]	ὡς ἐγνώσθη τὰ κεκρατημένα τῆς	πόλεως	φρούρια καὶ ὅστις ἦν ὁ
[10, 20]	αὐτοὺς ὑπὸ τὴν ἅλωσιν τῆς	πόλεως	ὠσάμενοι διὰ τῶν πυλῶν οἱ
[10, 31]	ἦν δημόσιός τε καὶ ὕλης	ἀνάπλεως.	τοῦτο τὸ πολίτευμα εἰσάγων ὁ
[10, 43]	τὸ μέρος τῆς ἐξελθούσης τότε	δυνάμεως	ἐμπειρίᾳ τε ἀγώνων καὶ τῇ
[10, 23]	τῷ ὑπάτῳ. ἡγεῖτο δὲ τῆς	δυνάμεως	ταύτης Τίτος Κοίντιος ὁ ταμίας
[10, 17]	ἔτι κληθείσης ἐπὶ τὴν ψηφοφορίαν	τάξεως	τρισὶ γὰρ ἦσαν λόχοις πλείους
[10, 25]	τῶν ὑπάτων, νικήσας Σαβίνους ἐκ	παρατάξεως	καὶ τῆς χώρας αὐτῶν πολλὴν
[10, 37]	κατασχών, ὀκτὼ δὲ τοὺς ἐκ	παρατάξεως,	οἷς ὑπὸ τῶν αὐτοκρατόρων ἐτιμήθην·
[10, 8]	τέως, εἴτ´ ἐγγυητὰς δοῦναι τῆς	ἀφίξεως,	ὥσπερ καὶ ὁ πατὴρ ἠξίου·
[10, 46]	ἅμα τοῖς ὑπάτοις ἀπὸ τῆς	διώξεως	ἀνέστρεφεν ἐπὶ τὸν ἑαυτῆς χάρακα.
[10, 34]	ταῦτ´ ἀπελογοῦντο διδάσκοντες, ὅτι τῆς	ὕβρεως	οἱ δήμαρχοι ἄρξειαν αὐθαδείᾳ χρησάμενοι
[10, 15]	φρούρια· ἐὰν δὲ μηδ´ οὕτως	ἀξιόχρεως	ἡ δύναμις αὐτοῖς εἶναι δοκῇ,
[10, 0]	~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ	ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ	ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ. ~Μετὰ
[10, 3]	τοὺς πατρικίους αἰτίους ἔσεσθαι τῆς	στάσεως	ἔλεγον ἀνομίαν αὔξοντας καὶ πλεονεξίαν
[10, 30]	ἐνιαυτὸν ἀπέδειξαν. παυσαμένης δὲ τῆς	στάσεως	καταγράψαντες τὰς δυνάμεις οἱ ὕπατοι
[10, 8]	τὰ περὶ τοῦ σώματος τῆς	ἀποκαταστάσεως	ὁμολογηθέντα χρήματα. Καίσων μὲν οὖν
[10, 21]	τοὺς ἐπιφανεστάτους τε καὶ τῆς	ἀποστάσεως	αἰτίους ἦσαν δὲ πολλοί ῥάβδοις
[10, 31]	δεδοικότες, μὴ ἀπὸ ταύτης τῆς	προφάσεως	εἰς ἀπόνοιαν ἀναγκασθῶσιν οἱ πατρίκιοι
[10, 4]	ὦ δήμαρχοι, νόμων εἰσφορᾶς ἢ	ἀναιρέσεως	ἐξουσίαν ἔχετε; οὐκ ἐπὶ ῥητοῖς
[10, 51]	ἡνίκα ὕπατος ἦν τῆς ἑτέρας	προαιρέσεως	γενόμενος νῦν ἐξαίφνης μεταβέβλημαι· μηδὲ
[10, 48]	ἀγῶνος χρόνῳ σπουδῆς τε καὶ	παρακλήσεως	ἀμφοτέρων οἱ μὲν ὑπόδικοι πολλὰς
[10, 39]	ἀξιούντων. ὑμεῖς δ´, ὦ δήμαρχοι,	παρακλήσεως	μὲν εἰς τοῦτο τὸ ἔργον
[10, 16]	γὰρ ἅπαντας κατεῖχε μεγάλης σφόδρα	κινήσεως,	καὶ τὸ ἀντίπαλον ἅπαν ὡς
[10, 5]	ἐν τῷ κρατίστῳ ὄντι οὔτε	φρονήσεως	ἐν τῷ καθαρωτάτῳ. ἠξίου τε
[10, 47]	ὃς οὐκ ἐθαύμαζε τῆς τε	φρονήσεως	καὶ τῆς τόλμης τὸν ἄνδρα,
[10, 14]	διάνοιαν καὶ τὸν τρόπον τῆς	ἐπιχειρήσεως	ἀφηγησάμενος, ἐπειδὴ κἀκείνοις ἐδόκει συνήθροιζε
[10, 43]	τῶν Ῥωμαίων Αἰκανοὶ τῆς οὐ	προεπιχειρήσεως	καὶ πλῆθος οὐχ ἱκανοὺς εἶναι
[10, 40]	τε καὶ περὶ νόμου τῆς	ζητήσεως	γινομένης, ὃς ἔμελλε κρείττονα ποιήσειν
[10, 8]	οὐ μικρᾶς ἐμπεσούσης φιλοτιμίας καὶ	ζητήσεως	ὑπὲρ τοῦ σώματος, εἴτ´ ἐν
[10, 5]	δίκας, ἐπὶ τῶν ὑπάτων τῆς	κρίσεως	γινομένης· ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ
[10, 21]	ὑπὲρ εἰρήνης ἐποιήσατο συνθήκας περὶ	καταλύσεως	τοῦ πολέμου, ἐν αἷς ἐγράφη,
[10, 43]	τὴν τῶν Τυσκλάνων πόλιν, αἰτία	κωλύσεως	ἀποχρῶσα ἐγένετο. τῶν γὰρ Τυσκλάνων
[10, 16]	τὸ Καπιτώλιον ἀγούσας ὁδοὺς ἕτεροι	κωλύσεως	ἕνεκεν τῶν ἀποστησομένων πρὸς τοὺς
[10, 51]	τήν γέ τοι δόξαν τῆς	ἀξιώσεως	ἔχουσιν εὐπρεπῆ. ~Τοιαῦτα εἰπόντος τοῦ
[10, 20]	ἐκ τῶν διαφυγόντων ἐκ τῆς	ἁλώσεως,	οἱ μὲν ὕπατοι βοηθεῖν ᾤοντο
[10, 26]	δήμῳ τῆς περὶ τοῦ νόμου	διαγνώσεως,	ὃν ὑπὲρ τῆς ἰσηγορίας εἰσέφερον,
[10, 11]	δήπου τὸν νοῦν. ἢ τῆς	διαγνώσεως	τῶν μηνυομένων οὐχ ἡμᾶς εἶναι
[10, 55]	τ´ ἄλλας ἀρχὰς πάσας καταλελύσθαι,	τέως	ἂν οἱ δέκα τύχωσι τῆς
[10, 50]	εἰς τὴν ἑαυτῶν ἐξουσίαν ζημιοῦν.	τέως	γὰρ οὐχ ἅπασιν ἐξῆν, ἀλλὰ
[10, 8]	ἐν δεσμοῖς αὐτὸ δεῖ φυλάττεσθαι	τέως,	εἴτ´ ἐγγυητὰς δοῦναι τῆς ἀφίξεως,
[10, 43]	παρεμβολὴν τῆς ἐκείνων οὐ πρόσω.	τέως	μὲν οὖν ἐν ταῖς ἑαυτῶν
[10, 22]	Μηνύκιος παραλαβόντες τὴν ὕπατον ἀρχὴν	τέως	μὲν ὑπὲρ τῶν πολιτικῶν δικαίων
[10, 53]	τῇ πόλει καὶ τοῦ μὴ	ταχέως	λωφῆσαι τὴν νόσον αἴτιον τὸ
[10, 59]	ῥάβδοις προσελάμβανον, ἵνα τὸ τῆς	ὄψεως	φοβερόν, ὡς κατ´ ἐχθρῶν ἢ
[10, 7]	λαβεῖν δεινὰ καὶ πέρα δεινῶν	πεπονθώς·	κωλυθεὶς δὲ τούτου τυχεῖν διὰ
[10, 33]	τὸ δὲ μετὰ τοῦτο οὐκ	ὀρθῶς.	δέον γὰρ αὐτοὺς ὡς ἐν
[10, 51]	νῦν ἀνατίθεσθαι τὰ δόξαντα οὐκ	ὀρθῶς.	ἐγὼ γάρ, ὦ βουλή, ὅσον
[10, 40]	τὰ μὲν ἄλλα ἔφη πάντα	ὀρθῶς	εἰπεῖν Σίκκιον καὶ μακρὸν ἔπαινον
[10, 47]	ἣν εἶχε διάνοιαν, ἐπειδὴ πᾶσιν	ὀρθῶς	ἐφαίνετο, καὶ οὐδεὶς ἦν ὃς
[10, 33]	καὶ πένητες ἄνθρωποι, τοῦτο μὲν	ὀρθῶς	ἰδόντες, ὅτι δεῖ περισπᾶσαι τὸν
[10, 11]	φιλοτιμία· ὑμεῖς τ´ οὐκ ἂν	ὀρθῶς	ποιοῖτε τοῖς τὰ ὅμοια ἀξιοῦσι
[10, 46]	τοῦ δρυμοῦ, καὶ πολὺν ἤδη	διεληλυθὼς	τόπον εὑρίσκει κατὰ δαίμονα ἄνδρα
[10, 19]	τῶν ἐγκλημάτων αὐτὸς ἴσως καὶ	δικαίως	διέκρινε δι´ ὅλης ἡμέρας ἐπὶ
[10, 11]	ἀληθείας ἐξέτασιν; οἷς οὐκ ἂν	δικαίως	προσέχοιτε δήπου τὸν νοῦν. ἢ
[10, 40]	χρήσεσθαι τοὺς μηδὲν ἴσως καὶ	δικαίως	τοῖς πολλοῖς φρονοῦντας τοῦ ταράττειν
[10, 37]	καὶ ταλαιπωρῶν καὶ οὐδένα κίνδυνον	δεδιὼς	οὐδὲ ὑπολογιζόμενος· ἐξ ὧν ἁπάντων
[10, 43]	καὶ τοῖς πρὸς ὑδρείαν καταβαίνουσιν	αἰφνιδίως	ἐπετίθεντο, προὐκαλοῦντό τ´ αὐτοὺς πολλάκις
[10, 43]	ὑπὲρ τοῦ νόμου εἰσφερόντων λόγον	αἰφνιδίως	τις ἀπαγγελεῖσα πολεμίων ἔφοδος ἐπὶ
[10, 40]	αὐτοῦ τὸ μὲν πλῆθος οὕτως	οἰκείως	διετέθη πρὸς τοὺς λόγους καὶ
[10, 59]	βουλῆς μὲν ἢ δήμου ψηφίσμασι	σπανίως	καὶ εἰς αὐτὰ τἀναγκαῖα χρώμενοι,
[10, 12]	πρότερον καὶ τοῦ δήμου μηκέθ´	ὁμοίως	συναγωνιζομένου. συνιδόντες δὴ τοῦτο ἐσκόπουν,
[10, 47]	γὰρ ἡ βουλὴ τὸ πρᾶγμα	μετρίως	ἤνεγκεν, ἣ οὔτ´ ἐψηφίσατο αὐτοῖς
[10, 49]	ἀνυπευθύνῳ τῆς ἀρχῆς μέγα φρονοῦντα	διπλασίως	{ἔτι} ἐπερρώσθησαν εἰς τὴν κατ´
[10, 21]	ἔτι κοιμώμενοι ἐφονεύοντο, οἱ δ´	ἀρτίως	ἀνεστηκότες καὶ πρὸς ἀλκὴν ἐπιχειροῦντες
[10, 6]	ἀριστείας· καὶ ὑμῶν ὅσοι συνεπαθεῖτε	ἀρτίως	οἰκτιζομένῳ τῷ ἀνδρὶ σκοπεῖτε, εἰ
[10, 33]	συνεχεῖς ἐποιοῦντο καὶ τοὺς ὑπηρέτας	κακῶς	διακειμένους ἐκ τῶν πληγῶν ἐπεδείκνυσαν
[10, 51]	θάτερον ἢ τότε βεβουλεῦσθαί με	κακῶς	ἢ νῦν ἀνατίθεσθαι τὰ δόξαντα
[10, 45]	δόξαν αἰσχίστην ἐνεγκάμενον δειλίας, ἢ	κακῶς	καὶ ἀδήλως κατακοπέντα ὑπὸ τῶν
[10, 24]	ἐμὰς ἀσχολίας, καὶ πεινήσομεν ἅπαντες	κακῶς.	μετὰ ταῦτα παραγενόμενος εἰς τὴν
[10, 51]	μειονεκτεῖν ἐξεγένετο τὸ μὲν ἀκούειν	κακῶς,	τὸ δ´ εἰς ἀνδρῶν ἐπιφανῶν
[10, 32]	βουλὴν ἐδίδασκεν, ὡς οὐθὲν εἴη	πεποιηκὼς	ἄτοπον, πολλοὺς καὶ παντοδαποὺς εἰς
[10, 17]	ἃς ἐποιήσατο πρὸς αὐτοὺς ὁ	τεθνηκὼς	ἐν τῇ μάχῃ Οὐαλέριος ὑπὲρ
[10, 48]	δῆμον· ἦν δὲ παλαίτερον ἔτι	συνερρυηκὼς	ἐκ τῶν ἀγρῶν ὁ χερνήτης
[10, 60]	πολλοὺς δ´ ἀφαιρούμενοι τὰς οὐσίας	ἀδίκως.	ἵνα δ´ αὐτοῖς εὐπρεπῶς τὰ
[10, 31]	Αὐεντῖνον. ἔστι δὲ λόφος ὑψηλὸς	ἐπιεικῶς,	οὐκ ἐλάττων ἢ δώδεκα σταδίων
[10, 29]	τὸν δῆμον ὑπὸ τῶν λόγων,	δεδοικώς,	μὴ παρὰ τὴν ἑαυτοῦ γνώμην
[10, 35]	δὲ χαριεστέροις οὐδέτερον τούτων ἐφαίνετο	καλῶς	ἔχειν, οὔτε τὴν πόλιν ἐκλιπεῖν
[10, 39]	ἤρξατε αὐτοῦ καὶ οὐχ ὑποκατακλίνεσθε,	καλῶς	ποιοῦντες· ἐὰν δ´ ἐκ τῶν
[10, 10]	ὑφ´ ἧς ἀεὶ σωζόμεθα κοινῇ,	καλῶς	ποιοῦσα τὰ κεκρυμμένα βουλεύματα καὶ
[10, 6]	τῷ ἀνδρὶ σκοπεῖτε, εἰ ἄρα	καλῶς	ὑμῖν ἔχει τοιούτου φείσασθαι πολίτου.
[10, 45]	ἐνεγκάμενον δειλίας, ἢ κακῶς καὶ	ἀδήλως	κατακοπέντα ὑπὸ τῶν πολεμίων ἀποθανεῖν,
[10, 60]	ἐπειδὴ τὸ ἀσφαλὲς οὐκ ἐνῆν	ἄλλως	αὐτοῖς ἔχειν, καὶ ἐγένετο σὺν
[10, 40]	οὔτε δίκαιον ἀπέφαινεν οὔτε πολιτικόν,	ἄλλως	τε καὶ περὶ νόμου τῆς
[10, 51]	ἄλλας ἐπ´ ἄλλαις ἀναιρεῖσθαι συμφορὰς	ἄλλως	τε καὶ περὶ νόμων φιλονεικοῦντας,
[10, 42]	ὁποσηνοῦν παρὰ τῶν ἐχθρῶν δίκην,	ἄλλως	τε καὶ τῆς εἰς χρήματα
[10, 28]	βίος ἔσται καλός, οὔτ´ ἂν	ἄλλως	χωρήσῃ τὰ καθ´ ἡμᾶς ἀσφαλής·
[10, 27]	ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἀγῶνος, χωρεῖν	προθύμως	ἐπὶ τὸν πόλεμον θεούς, ὅσοι
[10, 38]	μιᾷ πρότερον ἡμέρᾳ τῆς δίκης	ἀφανῶς	ἀνήρπασαν. τοιγάρτοι πολὺς ἐνέπεσε τοῖς
[10, 45]	ἢ μὴ τυχὼν τῆς ἐλπίδος	εὐγενῶς	ἀποθανεῖν. ὑμᾶς δ´, ὦ συστρατιῶται,
[10, 36]	καὶ ὠφελείας, καὶ τοῦ πλήθους	ἀσμένως	ἀκούοντος τοὺς λόγους, ὁ μάλιστα
[10, 22]	ἦν, μὴ τὴν ἀρχὴν ἀφαιρεθῶσιν,	ἀσμένως	δεξάμενοι τὸ συμβὰν ἀπὸ τῆς
[10, 22]	ὡς ἐν ἀσχολίαις δή τισι	γεγονώς.	ἐπεὶ δ´ οὖν ἔδοξεν αὐτῷ
[10, 36]	τῷ κρατίστῳ δυεῖν δέοντα ἑξήκοντα	γεγονὼς	ἔτη καὶ φρονῆσαι τὰ δέοντα
[10, 48]	δήμαρχος δὲ τῷ παρελθόντι ἔτει	γεγονώς,	τὸν ἕτερον τῶν περυσινῶν ὑπάτων
[10, 21]	καὶ κριοῖς ἐξέκοπτε τὰς πύλας.	ἐπιπόνως	δὲ καὶ ταλαιπώρως τῶν ἔνδον
[10, 13]	ἢ πόθεν ὑμᾶς εἰδότων, ἢ	πῶς	τἀνθάδε συνεδρευόμενα ἐπισταμένων; τί ἀναβάλλεσθε
[10, 5]	γινομένης· ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ	χαλεπῶς	φέροντας τὴν αὐθάδειαν τοῦ μειρακίου
[10, 60]	οὐσίας ἀδίκως. ἵνα δ´ αὐτοῖς	εὐπρεπῶς	τὰ γινόμενα ἔχῃ παράνομα καὶ
[10, 51]	καὶ χρόνον ὅσον καὶ τἆλλα,	ὅπως	ἂν αὐτῇ φαίνηται συνοίσειν, στασιάζειν
[10, 12]	συναγωνιζομένου. συνιδόντες δὴ τοῦτο ἐσκόπουν,	ὅπως	ἂν ὑμεῖς τ´ ἀναγκασθείητε παρὰ
[10, 3]	ὑπετίθεντο οἱ χρησμοί, πάντες ὡμολόγουν·	ὅπως	δ´ ἂν τοῦτο γένοιτο καὶ
[10, 55]	δὲ περὶ Μενήνιον ὑπάτοις οὐχ	ὅπως	ἐναντιώσονται πράσσουσι τὰ δόξαντα τῇ
[10, 8]	ἐγένετο τῆς ἐλπίδος. οὐ γὰρ	ὅπως	ἐπαύσατο ἡ τῶν νέων φιλοτιμία
[10, 15]	ὑπὲρ τῆς ἰσονομίας, καὶ σπουδάσειν,	ὅπως	ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ ἀρχῆς ἐπὶ
[10, 24]	δικτάτωρ ἀποδέδεικται τῆς πόλεως, οὐχ	ὅπως	ἠγάπησε τηλικαύτης τιμῆς τυχών, ἀλλὰ
[10, 39]	πάσχοντες ἀνέχεσθε καὶ οὐ ζητεῖτε,	ὅπως	παρ´ αὐτῶν λήψεσθε δίκας ταῖς
[10, 27]	κτηθεῖσαν ἡγεμονίαν πόνων αἰσχρῶς καὶ	ἀνάνδρως	ἀπολομένην. ἐὰν δὲ μὴ πείθηται
[10, 21]	εἰς τὴν πόλιν, αἰσχρῶς καὶ	ἀνάνδρως	φεύγοντες. ὁ δ´ ὕπατος οὐδεμίαν
[10, 58]	φθόνον τοῖς ἑαυτοῦ φίλοις συνηγωνίζετο	φανερῶς.	ἀποδείκνυταί τε πάλιν ἐν ἀρχαιρεσίαις
[10, 44]	τὸ χωρίον, ἀλλὰ βίᾳ καὶ	φανερῶς	ἐξελοῦντες ἄνιμεν. ~Ἔτι δ´ αὐτοῦ
[10, 38]	περὶ τῶν γεωμόρων ἐψηφίσατο, ἐπεὶ	φανερῶς	οὐχ οἷοί τ´ ἦσαν ἀνελεῖν,
[10, 50]	οὐκέτι ἀποκρυπτόμενοι τὰς γνώμας, ἀλλὰ	φανερῶς	τὰ τοῦ δήμου πολιτευόμενοι διετέλουν.
[10, 36]	αὐτοῖς βίος ἦν, αἴτιος ἐγενόμην	φανερῶς,	ὡς αὐτοί τε ὡμολόγουν χρυσῷ
[10, 20]	ἢ ὅσοι ὑπὸ νόσων ἢ	γήρως	φυγεῖν ἀδύνατοι ἦσαν, γύναια δὲ
[10, 33]	σώματα καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν	πικρῶς	χρώμενοι. ταῦτα ποιούντων αὐτῶν ἀφορμὴν
[10, 30]	Ῥωμαίοις δύναμιν ἀπέστειλαν. ἀγωνισάμενοι δὲ	λαμπρῶς	οὐχ οἷοί τε ἐγένοντο τὴν
[10, 27]	μετὰ πολλῶν κτηθεῖσαν ἡγεμονίαν πόνων	αἰσχρῶς	καὶ ἀνάνδρως ἀπολομένην. ἐὰν δὲ
[10, 21]	τὸ δεύτερον εἰς τὴν πόλιν,	αἰσχρῶς	καὶ ἀνάνδρως φεύγοντες. ὁ δ´
[10, 21]	τὰς πύλας. ἐπιπόνως δὲ καὶ	ταλαιπώρως	τῶν ἔνδον ἀπομαχομένων οὐ πολλὰ
[10, 29]	παρ´ ὑμῶν χάριν, ἧς τυχόντες	ἴσως	ἂν οὐδὲ καινῶν ἔτι δεηθείημεν
[10, 19]	τὰ πλεῖστα τῶν ἐγκλημάτων αὐτὸς	ἴσως	καὶ δικαίως διέκρινε δι´ ὅλης
[10, 40]	γὰρ ἀφορμῇ χρήσεσθαι τοὺς μηδὲν	ἴσως	καὶ δικαίως τοῖς πολλοῖς φρονοῦντας
[10, 5]	ἀβουλήτων ἐν ἁψιμαχίαις, πολλὰ δ´	ἴσως	καὶ παθεῖν, οὔτε ἡλικίας ἐν
[10, 58]	λαβόμενοι κακόν τι μέγα ἐργάσωνται.	ἀγαπητῶς	δὲ τοῦ δήμου τὰ δόξαντα
[10, 44]	πεῖρα γὰρ ἐπισφαλής εἰ δὲ	πάντως	ἔγνωσταί σοι δύο τίθεσθαι μάχας
[10, 57]	τῆς νομοθεσίας ἐξέτασιν. ἐπειδὴ δ´	ἀποχρώντως	ἐφαίνετο αὐτοῖς τὰ γραφέντα ἔχειν,
[10, 57]	ὑπηκόους καὶ συμμάχους καὶ τοὺς	ἐνδοιαστῶς	ἀκροωμένους τῆς πόλεως ἐγκλήματα τυγχάνοι
[10, 46]	καὶ πάντα τὰ τιμιώτατα ὀνομάζοντες	ἀπλήστως	εἶχον ἀσπασμῶν τε τοῦ ἀνδρὸς
[10, 28]	ταῦτα περὶ ἑαυτῶν φρονεῖν; οὐχ	οὕτως	ἀγεννεῖς ἔσονται, ἀλλ´ ἀφ´ ὑμῶν
[10, 15]	τὰ φρούρια· ἐὰν δὲ μηδ´	οὕτως	ἀξιόχρεως ἡ δύναμις αὐτοῖς εἶναι
[10, 12]	πρὸς τὸν δῆμον ἀφορμήν, καὶ	οὕτως	ἅπαν τὸ δημοτικὸν ἠγριωμένον αὐτοῖς
[10, 52]	αὐτοῖς ὁ νόμος· καὶ ἐποίησεν	οὕτως.	γραφέντος δὲ τοῦ προβουλεύματος, καὶ
[10, 35]	ὑφ´ αὑτῆς ἀπολωλέναι τὴν πόλιν·	οὕτως	ἕτοιμοι πάντες ἦσαν ἐπὶ τὰ
[10, 29]	τῶν κοινῶν κινδύνων ἰσομοιροῦμεν ὑμῖν,	οὕτως	καὶ τῶν δικαίων τὸ ἴσον
[10, 40]	εἰπόντος αὐτοῦ τὸ μὲν πλῆθος	οὕτως	οἰκείως διετέθη πρὸς τοὺς λόγους
[10, 31]	ἱερὰ θύσαντες ὅρκους ἔδοσαν ἀλλήλοις·	οὕτως	οἰόμενοι μάλιστα τὸ τῆς δημαρχίας
[10, 12]	ὡς ἀνεξέταστον ἀφεῖσθαι δεῖ πρᾶγμα	οὕτως	ὂν μέγα καὶ ἀναγκαῖον, ἢ
[10, 6]	ὑπὸ τοῖς σοῖς ἤθεσι τραφεὶς	οὕτως	οὖσι δημοτικοῖς καὶ μετρίοις, ὡς
[10, 12]	ἀρχήν. οὐθεὶς οὔτε ἠλίθιός ἐστιν	οὕτως	οὔτε τῷ δήμῳ κακόνους, ὥστε
[10, 19]	ἑαυτὸν παρεῖχε καὶ παρεσκεύασεν ἀριστοκρατικὴν	οὕτως	φανῆναι τὴν πολιτείαν, ὥστε μήτε
[10, 49]	τῶν ψήφων κύριοι κατέγνωσαν ἀδικεῖν	οὕτως,	ὥστε πάσαις ταῖς ψήφοις τῶν
[10, 10]	ἐπιχειρήσεις τῶν θεοῖς ἐχθρῶν εἰς	φῶς	ἄγει, καὶ γράμματα πάρεστιν ἡμῖν,
[10, 25]	τὴν τοσαύτην ἀρχὴν εἰς ἑξάμηνον	εἰληφὼς	οὐκ ἐχρήσατο παντὶ τῷ νόμῳ,
[10, 27]	περὶ τῶν ἐν αὐτῇ καλῶν	εὐψύχως	ἀγωνιζομένοις ἀποθανεῖν. ταύτης μέντοι τῆς