Livre, Chap.
[9, 11]	ἡγεμόνα. ἠναγκάσθησαν δὲ πάλιν οἱ	Φάβιοι	καταλιπόντες τὸ εὐώνυμον κέρας τῷ
[9, 23]	ἐν οἵοις κακοῖς ἦσαν οἱ	Φάβιοι,	μηδεμίαν αὐτῶν ποιήσασθαι φροντίδα τῆς
[9, 22]	οὐκ ἂν δήπου κατέλυσαν οἱ	Φάβιοι	μόνοι πεφυλαγμένον ἄχρι τῆς ἑαυτῶν
[9, 19]	ἠκολούθουν. ὡς δ´ ἐπλησίασαν οἱ	Φάβιοι	ταῖς ἐνέδραις, ἐξαναστάντες τοῦ λόχου
[9, 15]	ἀμφοτέροις τούτοις συγκαλέσαντες οἱ δύο	Φάβιοι	τοὺς μετέχοντας τοῦ σφετέρου γένους
[9, 15]	τέτταρα μέρη τὴν στρατιὰν οἱ	Φάβιοι,	τῷ μὲν ἑνὶ διεφύλαττον τὸ
[9, 20]	δεξάμενοι αὐτοὺς ἔφευγον. οἱ δὲ	Φάβιοι,	ὡς ἐν ἀσφαλεῖ δὴ ὄντες,
[9, 20]	ἀγέλας. ὡς δ´ ἀπηγγέλη τοῖς	Φαβίοις,	ὅτι τοὺς πλησίον ὑπερβαλόντες λόφους
[9, 11]	τὸν ἕτερον τῶν ἀδελφῶν Καίσωνα	Φάβιον	ἀνακαλεσάμενος, παρήλαυνεν {ἐπὶ} τὴν ἑαυτοῦ
[9, 60]	πενίᾳ ἱκέτας. ἐφ´ οἷς ὁ	Φάβιος	ἀγανακτῶν καὶ τὰς ψευσθείσας πρὸς
[9, 14]	ὁ δ´ ἕτερος τῶν ὑπάτων	Φάβιος	γραμμάτων παρὰ τοῦ συνάρχοντος ἀφικομένων
[9, 61]	ὅση τοῖς πολεμίοις ὅμορος ἦν,	Φάβιος	δὲ τὴν Αἰκανῶν δῃοῦν· καὶ
[9, 61]	ἀρχὴν ἀποδειχθεὶς ὑπὸ τοῦ δήμου,	Φάβιος	δὲ τὸ δεύτερον. οἷς ἡ
[9, 59]	Αἰμίλιος τὸ δεύτερον καὶ Κόιντος	Φάβιος,	ἑνὸς τῶν τριῶν ἀδελφῶν υἱὸς
[9, 61]	κατασκόπων τε καὶ αἰχμαλώτων ὁ	Φάβιος	ἐξεληλυθυῖαν ἐκ τοῦ χάρακος τῶν
[9, 61]	πολλοὺς ἀγομένους. τοῦτο διαπραξάμενος ὁ	Φάβιος,	ἐπειδὴ παραδοῦναι τὰς ἀρχὰς ἑτέροις
[9, 2]	τὰς Αἰκανῶν πόλεις, Καίσων δὲ	Φάβιος	ἐπὶ Τυρρηνούς. Σπορίῳ μὲν οὖν
[9, 11]	ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων, Μάρκος	Φάβιος	ἦν δὲ κατὰ μέσην τὴν
[9, 59]	ταῦτα συνθέμενος ἀπῆγε τὴν δύναμιν	Φάβιος	καὶ εἰς τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτὸν
[9, 14]	δυνάμεις ἐξῄεσαν εἰς τὴν ὕπαιθρον·	Φάβιος	μὲν Αἰκανοῖς πολεμήσων προνομεύουσι τοὺς
[9, 15]	Ῥωμαίων δύναμις, ἧς ἡγεῖτο Καίσων	Φάβιος	ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων. γενόμενοι
[9, 3]	κατέστησε τὴν πατρίδα. ~Καίσων δὲ	Φάβιος	ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων, οὐδενὸς
[9, 16]	δ´ αὐτῷ τῆς ἐξόδου Καίσων	Φάβιος,	ὁ νεωστὶ τὴν ἀρχὴν ἀποθέμενος,
[9, 14]	πεδίον τοὺς λόχους, ἀποδείκνυται Καίσων	Φάβιος	ὁ τὰ ἀριστεῖα λαβὼν ἐκ
[9, 60]	ἑλόμενοι τρεῖς, ὧν ἡγεῖτο Κόιντος	Φάβιος	ὁ τὰς πρὸς τὸ ἔθνος
[9, 15]	θυσίαις. ἡγεῖτο δ´ αὐτῶν Μάρκος	Φάβιος	ὁ τῷ παρελθόντι ὑπατεύσας ἔτει
[9, 61]	ἐπαγόμενοι πολλὰς ὠφελείας, ὁ δὲ	Φάβιος	οὐ πολὺ προελθοῦσιν αὐτοῖς ἐπιφαίνεται
[9, 61]	Τῖτος Κοίντιος Καπιτωλῖνος καὶ Κόιντος	Φάβιος	Οὐιβουλανός· Κοίντιος μὲν τὸ τρίτον
[9, 11]	ἡγεῖτο δὲ τούτου κέρως Κόιντος	Φάβιος,	πρεσβευτὴς καὶ ἀντιστράτηγος ὤν, ὁ
[9, 5]	ὕπατοι, Γνάϊος Μάλλιος καὶ Μάρκος	Φάβιος	τὸ δεύτερον ἄρχειν αἱρεθείς, ψήφισμα
[9, 1]	αἱρεθῆναι· καὶ ἀποδείκνυται Καίσων μὲν	Φάβιος	τὸ δεύτερον ὑπὸ τῆς βουλῆς,
[9, 8]	πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν· καὶ προελθὼν	Φάβιος	τοιάδε εἶπε· ~Βραδεῖα μὲν ἡ
[9, 59]	μὲν εἰς τὴν Σαβίνων χώραν,	Φαβίου	δ´ εἰς τὴν Αἰκανῶν. καὶ
[9, 14]	πολὺ δ´ ὡς τὸ τοῦ	Φαβίου	στράτευμα προσιὸν ὤφθη πολύ τε
[9, 18]	μὲν ἀποστείλαντες πρεσβείαν ὡς τοὺς	Φαβίους	ἀπῄτουν παρ´ αὐτῶν τὸ φρούριον,
[9, 22]	τοὺς ἐξελθόντας εἰς τὸ φρούριον	Φαβίους.	ὁ γὰρ ἀρχαῖος αὐτῶν νόμος
[9, 59]	τῶν ἀρχαιρεσίων, ἀπῆγε τὰς δυνάμεις.	Φαβίῳ	δ´ Αἰκανοί, πρὶν εἰς ἀνάγκην
[9, 59]	μέντοι βουλὴ ταῦτα μαθοῦσα τῷ	Φαβίῳ	ἐπέτρεψεν αὐτοκράτορι διαλύσασθαι πρὸς τοὺς
[9, 13]	ἀπέδοσαν τιμάς, πρώτῳ μὲν Καίσωνι	Φαβίῳ	τῷ τοῦ ὑπάτου ἀδελφῷ μεγάλα
[9, 22]	τινες, τῶν ἓξ καὶ τριακοσίων	Φαβίων	ἀπολομένων ὅτι ἓν μόνον ἐλείφθη
[9, 18]	τοῖς ὅπλοις. ταῦτα Ῥωμαῖοι αἰσθόμενοι	Φαβίων	αὐτοῖς ἐπιστειλάντων ἔγνωσαν ἀμφοτέρους ἐκπορεύεσθαι
[9, 18]	ὑπὸ τῶν πολεμίων, καὶ τὸ	Φαβίων	γένος ἅπαν ἀπολόμενον. περὶ δὲ
[9, 19]	πόλεως, καὶ μηδεμία μοῖρα τοῦ	Φαβίων	γένους ἐν τοῖς ἐφεστίοις ὑπελείπετο,
[9, 15]	ἑταίρων ἦν, ἐκ δὲ τοῦ	Φαβίων	γένους ἓξ καὶ τριακόσιοι ἄνδρες.
[9, 22]	ὅτι μόνος ἐκεῖνος ἐκ τοῦ	Φαβίων	γένους ἐστὶ λοιπός· οὐχ ὡς
[9, 19]	ἐπιστάσης πατρίου, ἣν ἔδει τὸ	Φαβίων	ἐπιτελέσαι γένος, οἱ μὲν ἄνδρες
[9, 22]	εἶναι τὸ λεγόμενον ἐκ τοῦ	Φαβίων	οἴκου λοιπόν. οὐδὲν δὲ κωλύει
[9, 27]	μάλιστα δὲ διαβαλλόμενος ἐπὶ τῷ	Φαβίων	ὀλέθρῳ καὶ τῇ Κρεμέρας ἁλώσει,
[9, 23]	ἀσφαλεῖ χωρίῳ· καὶ ὅτε ἡ	Φαβίων	συγγένεια καὶ τὸ πελατικὸν αὐτῶν
[9, 45]	ἥδε ἡ βάσκανος ἐρινὺς καὶ	φαγέδαινα	ἐγκαθημένη πάντα σήπῃ καὶ διαφθείρῃ
[9, 18]	στάδιον Σκάμανδρος Μιτυληναῖος ἄρχοντος Ἀθήνησι	Φαίδωνος.	τούτοις κατ´ ἀρχὰς μὲν ὁ
[9, 19]	μὲν οὖν ἧττον ἔμοιγε πιθανὸς	φαίνεται	εἶναι λόγος. οὔτε γὰρ εἰκὸς
[9, 31]	ὅτι οὐχ ὥσπερ τὰ γεγονότα	φαίνεται,	ὁποῖά ἐστιν, οὕτω καὶ τὰ
[9, 53]	τε νῦν καὶ θαυμάσια ἡλίκα	φαίνεται	τοῖς διεφθαρμένοις ἀγαθά, ἀνανδρία καὶ
[9, 31]	μόνος ἢ πρῶτος ὑμῖν ἐγὼ	φαίνομαι	βιάσασθαι φρούριον ἐπιβαλόμενος καὶ πρὸς
[9, 9]	ἐναντίοις πολὺ τοῦ δέοντος ὕστερον	φαινόμενον	ἄωρόν ἐστι. παλαίτερον γὰρ ἔτι
[9, 53]	διὰ ταύτας τὰς ἐπικτήσεις ἐπανορθωσάμενοι	φαίνονταί	τι τῆς παλαιᾶς τύχης καὶ
[9, 11]	ἀνακαλεσάμενος, παρήλαυνεν {ἐπὶ} τὴν ἑαυτοῦ	φάλαγγα	καὶ μέχρι πολλοῦ προελθών, ἐπειδὴ
[9, 11]	ἦν δὲ κατὰ μέσην τὴν	φάλαγγα	τεταγμένος τοὺς κρατίστους τῶν λόχων
[9, 11]	τὸ μέρος ἔκαμεν ἡ Τυρρηνῶν	φάλαγξ,	καὶ οἱ πρότερον ὠσάμενοι τοὺς
[9, 11]	ἐκυκλοῦντο. ἦν γὰρ ἡ Τυρρηνῶν	φάλαγξ	κατὰ τοῦτο τὸ χωρίον ὑπερπετής
[9, 27]	ἐξεταζόμενον βίους γέλωτος ἂν ἄξιον	φανείη,	τοῖς δὲ τότ´ ἀνθρώποις αὐτουργοῖς
[9, 5]	δύναμις πολεμίων ἐκ τοῦ ἀδοκήτου	φανείη·	τοὺς δ´ ὑπὲρ τὸν στρατιωτικὸν
[9, 33]	δεήσεσι καὶ προκυλισμοῖς ἀσχήμοσι ταπεινὸς	φανείς,	οὔτ´ ἄλλην ἀγεννῆ διάθεσιν ἀποδειξάμενος
[9, 31]	ἄπορος ἡ τοῦ σωθῆναι ἐλπὶς	φανεῖσα	θάρσος παραστήσῃ καὶ μένος ἐν
[9, 48]	εἶχεν ἐπὶ τῆς ὄψεως ἔτι	φανερά	ἥ τε πόλις ὅλη διοιδοῦσα
[9, 43]	ἄρα τῆς μὲν βουλῆς κατάλυσις	φανερά,	τοῦ δὲ δήμου δυναστεία. ~Τοῦτο
[9, 10]	στάς, ὅθεν ἅπασιν ἔμελλεν ἔσεσθαι	φανερός,	Ἐπεὶ τοῦτ´, ἔφησεν, ὦ ὕπατοι,
[9, 34]	συμμάχων ἐπικουρικόν, οὐκ ἐκ τοῦ	φανεροῦ	ποιησάμενος τὴν ἔξοδον, ἀλλ´ ὡς
[9, 15]	πολλάκις τῶν Οὐιεντανῶν ἐκ τοῦ	φανεροῦ	τ´ αὐτοῖς ἐπιθεμένων χειρὶ οὐκ
[9, 2]	δεξαμένου, κωλύειν αὐτὸν ἔφησαν, καὶ	φανερῶς	ἔπραττον, ὅσα τῇ βουλῇ τε
[9, 17]	Λεύκιον Αἰμίλιον, ὡς ἂν αὐτῷ	φανῇ	κράτιστα ἕξειν. ταύτας λαβὼν τὰς
[9, 20]	τούτους ὅμως, καὶ πληρώσαντες τὴν	φάραγγα	νεκρῶν ἀνέδραμον ἐπὶ λόφον οὐ
[9, 38]	οὔτε σφαγῆς οὔτ´ ἀγχόνης οὔτε	φαρμάκου	οὔτ´ ἄλλου τῶν ἐξ ἐπιβουλῆς
[9, 19]	ὡς παρέλαβον. ~Τινὲς μὲν οὖν	φασιν,	ὅτι θυσίας ἐπιστάσης πατρίου, ἣν
[9, 35]	ἐγένετο τῶν ἐρυμάτων ἦν δὲ	φαύλως	κατεσκευασμένα καὶ τὸ χωρίον, ὥσπερ
[9, 44]	πικροῦ πράγματος οὔτε βλασφήμου ὀνόματος	φεισάμενος,	τελευτῶν ἐκεῖνον ἔτι προσέθηκεν τὸν
[9, 17]	κληρουχίας ὑποσχέσεις, πολλοστὸν ἔτος ἤδη	φενακιζόμενοι	πρὸς αὐτῶν. ταῦτα καὶ πολλὰ
[9, 31]	ἐμοῦ. ἀλλ´ ἵνα ταῦτ´ ἀφῶ,	φέρε	πρὸς θεῶν εἴπατέ μοι, μόνος
[9, 62]	ἐγκαθεζομένην ἐν τῇ σφετέρᾳ γῇ	φέρειν	τε πάντα καὶ ἄγειν, στρατεύειν
[9, 26]	ὑπελείποντο ἀδύνατα ὄντα ἐν φυγῇ	φέρεσθαι,	καὶ τραυματίας λαμβάνουσι πολλούς, τοὺς
[9, 44]	λέγων, ἃ παρ´ ἑκόντων ἔξεστι	φέρεσθαι	τῶν συμπολιτευομένων, ταῦτα παρ´ ἀκόντων
[9, 18]	κατασχούσης τοὺς ἄνδρας συμφορᾶς διττὸς	φέρεται	λόγος, ὁ μὲν ἧττον πιθανός,
[9, 63]	ὑπὸ λήματός τε καὶ προθυμίας	φερόμενος	ἄχρι τῆς παρεμβολῆς τῶν πολεμίων
[9, 44]	τοῦ συμφέροντος εἰς ὀλέθρια βουλεύματα	φερομένους·	ἐσχάτης μανίας ἔργον εἶναι λέγων,
[9, 21]	πιστότερος ἐφαίνετο πολὺ τοῦ προτέρου·	φέρονται	δ´ ἐν γραφαῖς Ῥωμαίων ἀξιοχρέοις
[9, 17]	τοὺς πρεσβυτάτους τῶν πολιτῶν ἱκετηρίας	φέροντας	ἀπέστειλαν ὡς τὸν ὕπατον ὑπὲρ
[9, 15]	τῶν πολεμίων ἄγοντές τε καὶ	φέροντες	ἀεὶ διετέλουν· καὶ πολλάκις τῶν
[9, 66]	δ´ οὐδεμιᾶς ἥττονα τῇ πόλει	φέροντες	ἀνέστρεψαν. ταῦτ´ ἐπ´ ἐκείνων τῆς
[9, 36]	ἐξῆλθον ὡς τὸν ὕπατον, ἱκετηρίας	φέροντες	οἱ πρεσβύτατοί τ´ αὐτῶν καὶ
[9, 17]	δ´ ἂν οἱ πρέσβεις ἀφίκωνται	φέροντες	τὰς ἀποκρίσεις, μηδὲν αὐτῶν κακουργεῖν
[9, 2]	πολέμιοι χώραν κατεῖχον, ἄγων καὶ	φέρων,	καὶ τὰ λάφυρα τοῖς στρατιώταις
[9, 31]	ποταμῶν, οὓς διέβησαν, ἵνα τοῖς	φεύγειν	διανοουμένοις ἄπορος ἡ τοῦ σωθῆναι
[9, 26]	τοὺς ὁμόσε χωροῦντας, οὔτ´ ὀπίσω	φεύγειν	ἐπὶ τὸν χάρακα διὰ τοὺς
[9, 23]	γὰρ ἀποσκευάσασθαι δύναμιν ἔσχον οἱ	φεύγοντες,	ἀλλ´ ἀγαπητῶς αὐτὰ τὰ σώματα
[9, 34]	τάξει ἀμυνόμενοι, οἱ δὲ πλεῖστοι	φεύγοντες	ἐπὶ τὸν ἕτερον χάρακα ὑπὸ
[9, 58]	ἐξέλιπον καὶ ἐπὶ τὸν χάρακα	φεύγοντες	οἱ πολλοὶ ἀπέθνησκον. οὐ γὰρ
[9, 9]	ἀπολλύμενόν ἐστιν, ἐγκλινάντων δὲ καὶ	φευγόντων	κομιδῇ βραχὺ σωζόμενον. ~Ἔτι δ´
[9, 16]	ὁ δ´ Αἰμίλιος ἠκολούθει τοῖς	φεύγουσι	συντεταγμένην τὴν δύναμιν ἔχων καὶ
[9, 24]	ὠφελειῶν ὑπεριδόντες ἐκ ποδὸς τοῖς	φεύγουσιν	ἠκολούθησαν, ἅπας´ ἂν διέφθαρτο ἡ
[9, 5]	πολλὴν δὲ χάριν αὐτοῖς εἰδέναι	φήσαντες	τῆς προθυμίας ἀπέλυσαν τῆς ἀποσταλείσης
[9, 30]	πάντες οἱ μέτριοι δίκαιον εἶναι	φήσουσιν,	ὡς οὐ δεῖ με τύχης
[9, 14]	σφετέρᾳ στρατιᾷ προκαθημένῃ καὶ οὐ	φθάσαντες	ἀπελθούσης ἀνασκευάσασθαι πάλιν, οὐκ ἐλπίσαντες
[9, 66]	ποιούμενος τῷ χάρακι. ἀλλὰ γὰρ	φθάσαντες	αὐτὸν οἱ πολέμιοι, ἐπειδὴ ἔγνωσαν
[9, 21]	ἥξει βοήθεια, σπάνει τῶν ἀναγκαίων	φθάσουσιν	ἐξαιρεθέντες, ἐξῄεσαν κατὰ σπουδὴν ὀλίγους
[9, 69]	σώζειν, ἢ τὰ τῶν πολεμίων	φθείρειν.	Λοκρήτιος μὲν οὖν εἰς τὴν
[9, 9]	νίκην τῇ πατρίδι καταγαγεῖν λαμπροτάτην,	φθονήσαντες	αὐτῷ δόξης τινές, ὅτι δημοτικὸς
[9, 17]	βεβαιωσάμενος. τοῦτ´ αὐτῷ μέγαν ἤνεγκε	φθόνον,	καὶ τοῦ μὴ λαβεῖν παρὰ
[9, 28]	τά τ´ ἄλλα, ὅσα εἰς	φθόνον	κοινῇ κατὰ τῶν πατρικίων λεγόμενα
[9, 4]	ἔφην, αἴτιον ἦν, καὶ ὁ	φθόνος	τῆς ἐκείνου τιμῆς, ἵνα μὴ
[9, 32]	βλάπτοιτ´ ἂν τὸ κοινόν, οὐ	φθονοῦσα	ὑμῖν, ἀλλὰ τὸ συμφέρον τῆς
[9, 50]	Ῥωμαίων διέφθαρτο. ἐποίουν δὲ ταῦτα	φθόνῳ	τοῦ ἡγεμόνος, ἵνα μὴ καλὸν
[9, 51]	ὥσπερ νῦν τοῖς ἀλλοτρίοις ἀγαθοῖς	φθονῶν,	ἐπιτρέφηται δὲ τῇ πόλει νεότης
[9, 23]	ἀρετῆς καὶ δόξης τοῖς ἀνδράσι	φθονῶν.	τοιγαροῦν μετὰ ταῦθ´ ὑπαχθεὶς ὑπὸ
[9, 44]	νόμων ἀνατροπῇ καὶ πολιτεύματος πατρίου	φθορᾷ	ποιησάμενοι τὴν κάθοδον, οὐ μετριάζουσιν
[9, 40]	τῶν δὲ διαπραξαμένων τὴν ἀνοσίαν	φθορὰν	ὁ μὲν ἕτερος ἑαυτὸν διεχρήσατο,
[9, 40]	γυναῖκας καὶ ὁ πολὺς αὐτῶν	φθόρος	μετὰ τοῦτο τὸ ἔργον εὐθὺς
[9, 10]	τοῖς ἀριστεύσασι κατὰ τὴν μάχην	φιλάνθρωπα	δώσειν ὑπισχνουμένου πρὸς τὸ τῶν
[9, 58]	αὐτὸν ἡ βουλὴ ὑπαντήσει τε	φιλανθρώπῳ	ἐδέξατο, καὶ θριάμβου πομπῇ ἐτίμησεν.
[9, 70]	τοῦ Οὐετουρίου κατεστρατοπέδευσαν. οἷα δὲ	φιλεῖ	πάσχειν στρατιὰ νεοσύλλεκτος ἔκ τε
[9, 33]	μέλλοντας πάσχειν τὰ δεινὰ γίνεσθαι	φιλεῖ.	ὥστε καὶ τοὺς προσήκοντας τοῖς
[9, 44]	ὅπως εὐσεβεῖς ἔσονται καὶ δίκαιοι.	φιλεῖν	γὰρ ἐκ μὲν τῶν ἀγαθῶν
[9, 50]	ἀπέκτειναν. ὡς δ´ ἐν τῇ	φιλίᾳ	ἐγένοντο, συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν αὐτοὺς
[9, 34]	οὔσης ἀξιολόγου φυλακῆς, οἷα ἐν	φιλίᾳ	τε γῇ καὶ κατὰ πολλὴν
[9, 19]	ἐν εἰρήνῃ τε καὶ διὰ	φιλίας	γῆς πορευόμενοι. οἱ δὲ Τυρρηνοὶ
[9, 16]	Οὐιεντανοί, συγγενείας τε ὑπομιμνήσκοντες καὶ	φιλίας	καὶ ὅσους μετ´ αὐτῶν ἤραντο
[9, 59]	ἁλισκομένων, ἐπεκηρυκεύσαντο περὶ διαλλαγῶν καὶ	φιλίας.	ὁ δ´ ὕπατος δύο τε
[9, 4]	ἐπὶ τῶν τειχῶν ἀγνοήσαντες, ὅτι	φίλιον	ἦν στράτευμα, ὅπλα τ´ ἐνεδύοντο
[9, 2]	τὸν πρὸ τοῦ χρόνον εἶναι	φιλόδημος,	ἔτι μᾶλλον ἐκ ταύτης τῆς
[9, 51]	ἀντιλέξαντες οἱ ὕπατοι, ὡς μὴ	φιλονεικίας	δόξαν ἀπενέγκαιντο, γνώμην ἀποδείκνυσθαι τοὺς
[9, 7]	ἀμφότεροι γὰρ εὔψυχοί τε καὶ	φιλοπόλεμοι	ἦσαν τὸ δὲ τῶν στρατιωτῶν
[9, 61]	πολὺ τῆς ἡμέρας ἐκθύμως καὶ	φιλοπόνως	ἀγωνιζόμενοι, καὶ τὸ νικᾶν οὐ
[9, 10]	εὐθυμία πᾶσιν ἐνέπεσε, πολλὴ δὲ	φιλότης	ἀλλήλων, θάρσος τ´ αὖ καὶ
[9, 49]	ὑπὸ τῆς εἰς τὰ κοινὰ	φιλοτιμίας,	ἀφεῖσθαι δημοσίᾳ καὶ μηδεμίαν ὑπὲρ
[9, 15]	τε τοὺς ἑαυτῶν ἐπαγόμενοι καὶ	φίλους	καὶ τέλεσι τοῖς ἰδίοις, ὅσον
[9, 32]	ὅταν δ´ εἰρήνην ἄγωμεν, τοὺς	φίλους.	καίτοι, ὦ δημόται, εἰ μὲν
[9, 1]	τῶν δημάρχων οἰκείους σφίσι καὶ	φίλους·	μίαν εἶναι λέγων τῆς ἐξουσίας
[9, 51]	χάριν εἰδέναι, κωλυομένους δὲ μὴ	φιλοχωρεῖν.	ἔφη τε σὺν τῷ δικαίῳ,
[9, 10]	τις ἐκ τοῦ πλήθους, Μάρκος	Φλαβολήιος	ὄνομα, ἀνὴρ δημοτικὸς μὲν καὶ
[9, 10]	δ´ οὔ. τοῦτον ὀμόσαντος τοῦ	Φλαβοληίου	τὸν ὅρκον πολὺς ἐξ ἁπάντων
[9, 13]	χάρακα ἀνασώσασθαι, τρίτῳ δὲ Μάρκῳ	Φλαβοληίῳ	τῷ ἡγεμόνι τοῦ τάγματος, τοῦ
[9, 66]	νάματα καὶ ποταμοὺς ὑπὸ δίψης	φλεγόμενοι·	οὓς οἱ Ῥωμαίων ἱππεῖς καταλαμβάνοντες
[9, 29]	καιροῖς ἐπιστὰς οὕτω ταραχώδεσι καὶ	φοβεροῖς	τοὺς μὲν πολεμίους ἅμα τῷ
[9, 40]	τινὸς ἡ πόλις ἐπληρώθη καὶ	φόβου	δαιμονίου τεράτων τε καὶ σημείων
[9, 9]	ἡ αὐτὴ κατείληφε. νῦν δὲ	φοβούμεθα,	μὴ τὰ περὶ τῆς κληρουχίας
[9, 11]	τοὺς κυκλουμένους. ἐμπεσὼν δ´ αὐτοῖς	φόνον	τε τοῖς ἐν χερσὶ ποιεῖ
[9, 21]	καὶ τοσοῦτον ἐποίησαν τῶν πολεμίων	φόνον,	ὥστε τοὺς σωροὺς τῶν νεκρῶν
[9, 35]	τῆς παρεμβολῆς ὀξεῖα μάχη καὶ	φόνος	ἀμφοτέρων πολύς, ἰσόρροπός τε καὶ
[9, 23]	ὄντες. ὡς δὲ συνέπεσον ἀλλήλοις,	φόνος	ἐγίγνετο τῶν Ῥωμαίων πολὺς οὐ
[9, 20]	γίνεται αὐτῶν μάχη καρτερὰ καὶ	φόνος	ἐξ ἑκατέρων πολύς. ἀπεώσαντο δ´
[9, 11]	καὶ πολὺς ἐξ ἀμφοτέρων ἐγίνετο	φόνος.	οἱ μὲν οὖν τὸ δεξιὸν
[9, 43]	θάτερον, ἢ δι´ αἵματος καὶ	φόνων	καταπαῦσαι τὴν στάσιν, ἢ θεραπεύειν
[9, 20]	ποίμνας τε καὶ βουκόλια καὶ	φορβάδων	ἀγέλας ἵππων ἐπὶ νομὴν τῷ
[9, 67]	τὸ μὲν πρῶτον ἵππων τε	φορβάδων	καὶ βοῶν ἀγέλαις προσῆλθεν, ἀπὸ
[9, 30]	τῆς τύχης, οὐκ ἀγνοῶν, ὅτι	φορτικοὶ	πάντες εἰσὶν οἱ περὶ αὐτῆς
[9, 56]	καὶ βοσκήματα καὶ τοὺς ἐμπορικοὺς	φόρτους	ἡ στρατιὰ συγχωρήσει τοῦ ὑπάτου
[9, 62]	τὸν ἕτερον τῶν ὑπάτων Σερούιον	Φούριον·	καὶ ἐγίνετο ταχεῖα ἀμφοῖν ἡ
[9, 62]	Αὖλον Ποστόμιον Ἄλβον καὶ Σερούιον	Φούριον.	οἱ μὲν δὴ νεωστὶ παρειλήφεσαν
[9, 69]	τὴν πόλιν, ἧς ἡγεῖτο Κόιντος	Φούριος	ἀνὴρ ὑπατικός· αἱ δὲ δύο
[9, 16]	ἐπὶ Οὐολούσκους ἐστράτευσε· Σερούιος δὲ	Φούριος	ἀνθύπατος ἐπὶ τὸ Αἰκανῶν ἔθνος.
[9, 40]	ἀπεδείχθησαν Λεύκιος Πινάριος καὶ Πόπλιος	Φούριος.	ἐν ἀρχῇ δὲ τοῦ ἔτους
[9, 2]	τὰ στρατεύματα ἐξῄεσαν, Σπόριος μὲν	Φούριος	ἐπὶ τὰς Αἰκανῶν πόλεις, Καίσων
[9, 59]	αὐτούς, καὶ σὺν αὐτῷ Λεύκιος	Φούριος	καὶ Αὖλος Οὐεργίνιος. ἦν δ´
[9, 63]	ἀδελφὸς αὐτοῦ καὶ πρεσβευτὴς Πόπλιος	Φούριος	ὑπὸ λήματός τε καὶ προθυμίας
[9, 1]	τῇ τυραννίδι κρίνας, Σπόριος δὲ	Φούριος	ὑπὸ τῶν δημοτικῶν, ἐπὶ τῆς
[9, 36]	ὕπατοι Αὖλος Μάλλιος καὶ Λεύκιος	Φούριος,	ψηφισαμένης τῆς βουλῆς τὸν ἕτερον
[9, 17]	τῶν σημείων καὶ τὴν μετὰ	Φουρίου	τοῦ ἀνθυπάτου διατρίβουσαν ἐν Αἰκανοῖς
[9, 41]	βουλῆς καὶ τοῦ πλήθους κατὰ	φράτρας	τὰς ψήφους ἐπενέγκαντος, καὶ μετ´
[9, 41]	ἀρχαιρεσίων, ἐγὼ σημανῶ. τὰς μὲν	φρατριακὰς	ψηφοφορίας ἔδει προβουλευσαμένης τῆς βουλῆς
[9, 41]	ἀρχαιρεσίων, μετάγων αὐτὰ ἐκ τῆς	φρατριακῆς	ψηφοφορίας, ἣν οἱ Ῥωμαῖοι καλοῦσιν
[9, 32]	τὴν βουλὴν τῶν δεόντων οἴεσθε	φρονεῖν,	ἀλλ´ αἰσχρῶς καὶ κακῶς τὴν
[9, 51]	ἐπὶ τῷ καλῶς τεθράφθαι μέγα	φρονεῖν·	ἐπεὶ τοῖς γ´ ἀκλήροις καὶ
[9, 48]	τοῖς ὑπάτοις τὰ αὐτὰ παρειστήκει	φρονεῖν.	ὁ μὲν γὰρ Κοίντιος εἴκειν
[9, 53]	πᾶσιν ἔτι τὸ ἀρχαῖον οἰκεῖ	φρόνημα,	ἀλλ´ αὐθάδεια μὲν ἡ σεμνότης
[9, 34]	δυνάμεις τὰς Ῥωμαίων καὶ τὸ	φρόνημα	τῆς πόλεως ἡττῆσθαι, συνελάμβανον τοῖς
[9, 9]	ἦν ἀγὼν καὶ τοῦ Ῥωμαίων	φρονήματος	ἄξιος. νῦν δ´ ἀναγκαῖος ἤδη
[9, 54]	τῆς ὄψεως γαῦρον ἀλλοιώσας οὔτε	φρονήματός	τι ὑφέμενος, ὡς εἶδεν ὀρθὴν
[9, 33]	ἀνδρῶν τὰ πολέμια καὶ στρατηγῶν	φρονιμώτατον	ἐπαινεῖσθαί τε καὶ τιμᾶσθαι ὑπὸ
[9, 28]	ὁ ἀνὴρ θρασύτερον μᾶλλον ἢ	φρονιμώτερον,	ἐδιώχθη τε ὑπὸ τῶν ἔνδον
[9, 62]	καὶ καταφανεῖς ἐγένοντο οὐδὲν ὑγιὲς	φρονοῦντες	φυλακὴν ἑτέραν πέμψαι, ἣ ἔμελλε
[9, 23]	οἱ Φάβιοι, μηδεμίαν αὐτῶν ποιήσασθαι	φροντίδα	τῆς τ´ ἀρετῆς καὶ δόξης
[9, 42]	οἵ τε σὺν πολλῇ θεραπευόμενοι	φροντίδι,	καὶ οἷς μηδὲν ἐγίνετο τῶν
[9, 53]	ὑμῖν δεῖ ἐπιμελείας τε καὶ	φροντίδος,	ὅπως ἂν σώσητε πάσῃ προθυμίᾳ
[9, 44]	δυναστεία. ~Τοῦτο μαθοῦσι τοῖς ὑπάτοις	φροντὶς	εἰσῄει καὶ λογισμός, ὅπως ἂν
[9, 38]	ταῦτα, πολὺ δέος εἰσέρχεται καὶ	φροντίς,	ὅτῳ χρὴ τρόπῳ τούς τ´
[9, 58]	μὲν ὑποσπόνδους ἀπελθεῖν, Ἀντιάτας δὲ	φρουρὰν	δέξασθαι καὶ τὰ κελευόμενα ὑπὸ
[9, 58]	ὅσων ἔδει τῇ στρατιᾷ, καὶ	φρουρὰν	ἐγκαταστήσας, ἀπῆγε τὴν δύναμιν· ἀνθ´
[9, 59]	τῶν ἡγησαμένων τε τῆς ἀποσταλείσης	φρουρᾶς	εἰς Κρεμέραν, καὶ διαφθαρέντων ἐκεῖ
[9, 16]	συγγενέσιν, οὓς ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ	φρουρήσοντας	τὸ χωρίον ἐξήγαγε, συνεῖναί τε
[9, 14]	τοῦ λόφου, πολλά τ´ ἄλλα	φρούρια	βραχύτερα κατὰ τοὺς ἧττον ἐπικαίρους
[9, 69]	περιορῶντες τὴν πόλιν καὶ τὰ	φρούρια	εἶχον ἐν φυλακῇ. ~Οὐολοῦσκοι δ´
[9, 57]	ὕπαιθρον· μένοντες δ´ ἐν τοῖς	φρουρίοις	ἠνείχοντο γῆς τ´ αὐτοῖς τεμνομένης
[9, 29]	μάχαις καὶ ἠνάγκασα καταλιπόντας τὸ	φρούριον	ἀπελθεῖν· τὸν δὲ λιμὸν οὐκ
[9, 56]	δὲ διαρπάσαντες καὶ κατακαύσαντες τὸ	φρούριον	ἀπῄεσαν διὰ τάχους. τότε μὲν
[9, 19]	εἰκὸς ἦν τοὺς κατέχοντας τὸ	φρούριον	ἐκλιπεῖν αὐτοῦ τὴν φυλακήν· ἤρκουν
[9, 21]	τὰ ὅπλα ἀποθῶνται καὶ τὸ	φρούριον	ἐκλίπωσιν. οὐ προσδεξαμένων δὲ τῶν
[9, 18]	χρόνον ἔφθη τὸ ἐν Κρεμέρᾳ	φρούριον	ἐξαιρεθὲν ὑπὸ τῶν πολεμίων, καὶ
[9, 15]	ἐγείραντες πυκνούς· καὶ ὠνομάσθη τὸ	φρούριον	ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ Κρεμέρα. οἷα
[9, 31]	πρῶτος ὑμῖν ἐγὼ φαίνομαι βιάσασθαι	φρούριον	ἐπιβαλόμενος καὶ πρὸς ὑψηλὰ χωρία
[9, 21]	τοὺς ἄνδρας ἔθεον ἐπὶ τὸ	φρούριον,	ἔχοντες τὰς τῶν ἐπιφανεστάτων κεφαλάς,
[9, 15]	ἀποτόμου καὶ περιρρῶγος ἐπετείχιζον αὐτοῖς	φρούριον	ἱκανὸν φυλάττεσθαι τοσαύτῃ στρατιᾷ τάφρους
[9, 26]	ἤρχετο ἐπικουρία, καταλιπεῖν ἔκριναν τὸ	φρούριον,	καὶ ἀναστρατοπεδεύσαντες νυκτὸς ἀπῆραν εἰς
[9, 21]	σφετέρους τύχην οἱ κατέχοντες τὸ	φρούριον,	καὶ ὅτι τὸ μὲν πλεῖον
[9, 26]	ἔτι πολέμιον ἦν καθελόντες τὸ	φρούριον	καὶ τὰ λάφυρα ἄγοντες ἧκον
[9, 18]	δὲ μὴ πείθωσι, πολιορκεῖν τὸ	φρούριον,	καὶ ταύτην ἀρχὴν ποιήσασθαι τοῦ
[9, 16]	ὄντες ἐξελεῖν δι´ ἑαυτῶν τὸ	φρούριον	Οὐιεντανοί, συγγενείας τε ὑπομιμνήσκοντες καὶ
[9, 23]	καὶ τὸ ἐν τῇ Κρεμέρᾳ	φρούριον	παραλαβόντες ἐπὶ τὴν ἄλλην στρατιὰν
[9, 56]	ἔτι τοῖς Ἀντιάταις εἶναι τὸ	φρούριον.	ταῦτά τε δὴ ἐπράχθη χωρὶς
[9, 18]	Φαβίους ἀπῄτουν παρ´ αὐτῶν τὸ	φρούριον,	Τυρρηνία δὲ πᾶσα ἦν ἐν
[9, 22]	ἦν τοὺς ἐξελθόντας εἰς τὸ	φρούριον	Φαβίους. ὁ γὰρ ἀρχαῖος αὐτῶν
[9, 15]	λείαν ἀπῆγεν ἐπὶ τὸ νεόκτιστον	φρούριον,	χαίρων ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ κατ´
[9, 20]	ἀνδρῶν καὶ τῆς ἁλώσεως τοῦ	φρουρίου,	τοιόσδε τίς ἐστιν. ἐξιόντων ἐπὶ
[9, 20]	οὐχ ἱκανήν, ἐξῆλθον ἐκ τοῦ	φρουρίου	φυλακὴν τὴν ἀρκοῦσαν ἐν αὐτῷ
[9, 21]	ὀλίγους πάνυ καταλιπόντες ἐν τῷ	φρουρίῳ	φύλακας. καὶ αὐτοὺς οἱ Τυρρηνοί,
[9, 9]	δυνάμεως μέρος εἰς τὰς τῶν	φρουρίων	φυλακάς. ἔπειτα δέον αὐτοὺς σὺν
[9, 15]	τιμωρίας ἕνεκα, καὶ ὅτι τοῖς	φρουροῖς	τοῦ χωρίου πολλὴν ἔμελλε παρέξειν
[9, 18]	καὶ τὸ μὴ ἀπανίστασθαι τοὺς	φρουροὺς	ἀπ´ αὐτῆς, λόγῳ μὲν πρῶτον
[9, 15]	αὐτοὺς ἥ τ´ εἰς τοὺς	φρουροὺς	δαπάνη πολλὴ σφόδρα ἐσομένη, τοῦ
[9, 15]	ἔτι μᾶλλον ἡ τῶν ἀποσταλησομένων	φρουρῶν	καταγραφὴ τίνα τρόπον ἂν γένοιτο,
[9, 71]	δ´ ἐκ τῶν κατὰ νώτου	φρουρῶν	τινες καταβαίνουσαν ὑπὲρ ὄχθου στρατιὰν
[9, 60]	ἐὰν μὴ τούς τ´ Ἀντιατῶν	φυγάδας	ἀπελάσωσιν ἐκ τῆς πόλεως καὶ
[9, 47]	καὶ στασιαστὰς ἑτέρους ἀποκαλεῖς καὶ	φυγαδικήν	τινα τύχην ὀνειδίζεις, ὥσπερ οὐχ
[9, 60]	καὶ εἰς αὐτὴν καταδρομαὶ τῶν	φυγάδων	ἢ τῶν πραττομένων οὐδενός ἐστι
[9, 28]	τῇ τότε ἥττῃ τε καὶ	φυγῇ	ζητοῦντες ἀπολύσασθαι τὸν στρατηγὸν ᾐτιῶντο
[9, 65]	αὐτῶν διεφθάρησαν, ἐν δὲ τῇ	φυγῇ	πάνυ πολλοί, χώρας τ´ ἄπειροι
[9, 66]	τοὺς ὑστερήσαντας ἐν τῇ τότε	φυγῇ	πολλῷ πλείους τῶν προτέρων ἀπέβαλον.
[9, 53]	καὶ σημεῖα πολεμίοις προέμενος καὶ	φυγῇ	πρὶν εἰς χεῖρας ἐλθεῖν ἐπονειδίστῳ
[9, 57]	καταλήψεσθαι αὐτοὺς ἔμελλεν ἐν τῇ	φυγῇ,	τελευτῶν εἶπεν οὐκ ἀληθές, ὃ
[9, 26]	ὅσα ὑπελείποντο ἀδύνατα ὄντα ἐν	φυγῇ	φέρεσθαι, καὶ τραυματίας λαμβάνουσι πολλούς,
[9, 34]	τότ´, ἐπειδὴ τήν τε Μενηνίου	φυγὴν	ἔγνωσαν καὶ τὸν ἐπιτειχισμὸν τοῦ
[9, 44]	ἁρπάσαντες ᾤχοντο ἐκ τοῦ στρατοπέδου	φυγὴν	ἐπιβάλλοντες ἑαυτοῖς ἑκούσιον· τούς θ´
[9, 65]	λοιπὴ δύναμις ἀποτραπεῖσα ἐνέκλινεν εἰς	φυγήν,	οἵ τε φυλάττοντες τὰς ἀποσκευὰς
[9, 71]	ἀμφοῖν, οὐκέτι διέμειναν, ἀλλ´ εἰς	φυγὴν	τρέπονται. ἐν τούτῳ τῷ ἀγῶνι
[9, 14]	μὲν ἀποκτείνουσιν, οὓς δ´ εἰς	φυγὴν	τρέπουσι· καὶ εἰ μὴ Τῖτος
[9, 11]	ἐν χερσὶ ποιεῖ πολὺν καὶ	φυγὴν	τῶν πρόσω, τόν τ´ ἀδελφὸν
[9, 4]	θράσος. οἱ δ´ ὥσπερ ἐκ	φυγῆς	ἀνασωζόμενοι τάχει πολλῷ συνάπτουσι τῇ
[9, 11]	ἔχοντες κέρας κάμνοντες ἤδη καὶ	φυγῆς	ἄρχοντες, {ἔνθα ὁ Μάλλιος ἦν}
[9, 50]	μὴ θαυμάσαντες τὸ παράλογον τῆς	φυγῆς	αὐτῶν οἱ πολέμιοι καὶ δείσαντες,
[9, 44]	δικαστήρια, οἷς περὶ θανάτου καὶ	φυγῆς	ἡ πόλις πρότερον ἔδωκε κρίνειν,
[9, 7]	τῆς νίκης τοῖς ἡττηθεῖσι καὶ	φυγῆς	ὄνειδος οὐκ ἀληθὲς ὑπομείναντες, ἵνα
[9, 3]	καὶ τοὺς πολεμίους ἀναγκάσαντες ἄρξαι	φυγῆς,	οὔτ´ ἠκολούθησαν ἀπιοῦσι τοῦ στρατηγοῦ
[9, 57]	μὴ δόξαν παράσχῃ τοῖς πολεμίοις	φυγῆς,	παρακινδυνευτέον σφίσιν εἶναι ἔγνω. ἐπιλεξάμενος
[9, 50]	αὐτοῖς τοῦ ὑπάτου τῆς ἀδόξου	φυγῆς,	τὰ δὲ παρακαλοῦντος αἴσχιστον ἔργον
[9, 4]	δ´ ἀλόγου ταύτης ἀπάρσεως ἢ	φυγῆς	τὸ πρὸς τὸν ἡγεμόνα ἐκ
[9, 27]	Μενηνίου τοῦ καταγαγόντος ἐκ τῆς	φυγῆς	τὸν δῆμον καὶ διαλλάξαντος πρὸς
[9, 35]	λαμπρά, καὶ τῶν Σαβίνων οἱ	φυγόντες	ἀπήγγειλαν τοῖς Τυρρηνοῖς τήν θ´
[9, 71]	περὶ αὐτοὺς ἀγαθοί· οἱ δὲ	φυγόντες	ἐκ τῆς μάχης εἰς τὰς
[9, 5]	ταγμάτων τῶν ἐν ἀκμῇ στρατόν,	φύλακα	τῆς χώρας ἐσόμενον, εἴ τις
[9, 9]	μέρος εἰς τὰς τῶν φρουρίων	φυλακάς.	ἔπειτα δέον αὐτοὺς σὺν εὐλαβείᾳ
[9, 21]	πάνυ καταλιπόντες ἐν τῷ φρουρίῳ	φύλακας.	καὶ αὐτοὺς οἱ Τυρρηνοί, πρὶν
[9, 56]	ἐπὶ κατασκοπὴν οἱ ὕπατοι καὶ	φυλακὰς	καταστήσαντες ἐπὶ τοῖς τείχεσι καὶ
[9, 4]	ἀνέῳξαν αὐτοῖς τὰς πύλας οἱ	φύλακες,	ἢ λαμπράν τε ἡμέραν γενέσθαι
[9, 62]	συχνούς· καὶ εἰ μὴ προκαταληφθήσονται	φυλακῇ	ἀξιόχρεῳ, ἀναστήσεσθαί τινα ἔλεγον κἀκεῖθεν
[9, 35]	συμμάχων Λατίνων τε καὶ Ἑρνίκων	φυλακή,	βραδυτέραν ἐποιήσατο τὴν ἔξοδον· οὔτ´
[9, 65]	ὅλα τὰ σώματα ἔχοντας ἐν	φυλακῇ	ἐποίησάν τε πολλοὺς τῶν Ῥωμαίων
[9, 69]	καὶ τὰ φρούρια εἶχον ἐν	φυλακῇ.	~Οὐολοῦσκοι δ´ ὑπό τε θράσους
[9, 67]	ἀγρῶν εἰς τὰς πόλεις ἀνασκευασάμενοι	φυλακὴν	ἐποιοῦντο τῶν τειχῶν, τὰ δ´
[9, 62]	καταφανεῖς ἐγένοντο οὐδὲν ὑγιὲς φρονοῦντες	φυλακὴν	ἑτέραν πέμψαι, ἣ ἔμελλε δι´
[9, 48]	ἡμέρας οὔτε νυκτὸς ἐκλείπων τὴν	φυλακήν·	ἡ δὲ βουλὴ συνιοῦσα πολλὴν
[9, 19]	τὸ φρούριον ἐκλιπεῖν αὐτοῦ τὴν	φυλακήν·	ἤρκουν γὰρ ἂν καὶ τρεῖς
[9, 56]	ἔτι καιόμενα καὶ τοῦ χωρίου	φυλακὴν	καταλιπόντες ἀπῄεσαν εἰς τὴν πόλιν·
[9, 48]	ἀνεῖπεν, ὅτι τὸν ὕπατον εἰς	φυλακὴν	κελεύουσιν ἀπάγειν οἱ δήμαρχοι. καὶ
[9, 20]	ἱκανήν, ἐξῆλθον ἐκ τοῦ φρουρίου	φυλακὴν	τὴν ἀρκοῦσαν ἐν αὐτῷ καταλιπόντες·
[9, 65]	εἰς ἓν χωρίον ἐχυρὸν καὶ	φυλακὴν	τὴν ἀρκοῦσαν ἐπὶ τούτοις καταλιπόντες
[9, 64]	ἀνέστρεψαν. καὶ μετὰ ταῦτα διὰ	φυλακῆς	εἶχον ἑκάτεροι σφᾶς αὐτοὺς μένοντες
[9, 58]	ἦγε τὴν δύναμιν. ἔτυχον δὲ	φυλακῆς	ἕνεκα τοῖς Ἀντιάταις Αἰκανῶν τινες
[9, 20]	ὀλίγους τινὰς ἐνόπλους, ὡς δὴ	φυλακῆς	ἕνεκα τῶν νομέων, ἀφῆκαν ἐκ
[9, 60]	πολὺ μέρος τοῦ ἔτους· ἀλλὰ	φυλακῆς	ἕνεκα τῶν συμμάχων ὀλίγη τις
[9, 15]	ἐπὶ τοῖς ὁρίοις, ὃ διὰ	φυλακῆς	ἕξει τὴν χώραν θυραυλοῦν καὶ
[9, 12]	τὴν παροῦσαν εὐτυχίαν καὶ διὰ	φυλακῆς	ἔσχον τὸν χάρακα, τάς τ´
[9, 34]	πλείστων καὶ οὐδεμιᾶς οὔσης ἀξιολόγου	φυλακῆς,	οἷα ἐν φιλίᾳ τε γῇ
[9, 68]	τῆς φύσεως καὶ ὀλίγης δεόμενα	φυλακῆς·	τὰ δ´ ὑπὸ τοῦ Τεβέριος
[9, 55]	τὰς αὐτὰς εἶχον ἑκάτεροι, διὰ	φυλακῆς	τὰ οἰκεῖα ἔχειν καὶ μηκέτι
[9, 20]	προθυμίας τὴν ὁδὸν ἐπιφαίνονται τοῖς	φύλαξι	τῶν βοσκημάτων συντεταγμένοι· κἀκεῖνοι οὐ
[9, 5]	κατέλιπον ἄκρας τε καὶ τείχη	φυλάξοντας.	ἀγαγόντες δὲ πλησίον τῆς Οὐιεντανῶν
[9, 27]	δικάζοντος τοῦ δημοτικοῦ ὄχλου κατὰ	φυλάς,	οὐ παρ´ ὀλίγας ψήφους ὦφλεν,
[9, 69]	χρησίμη τὰ οἰκεῖα πολίσματα ὑπελείφθη	φυλάττειν,	μή τις ἔφοδος αἰφνίδιος πολεμίων
[9, 69]	τῆς δυνάμεως μία μὲν ὑπελείφθη	φυλάττειν	τὴν πόλιν, ἧς ἡγεῖτο Κόιντος
[9, 61]	ἐξέπεμψε. Κοίντιος μὲν οὖν ἐτάχθη	φυλάττειν	τὴν σφετέραν γῆν, ὅση τοῖς
[9, 15]	περιρρῶγος ἐπετείχιζον αὐτοῖς φρούριον ἱκανὸν	φυλάττεσθαι	τοσαύτῃ στρατιᾷ τάφρους τ´ ὀρυξάμενοι
[9, 12]	χάρακα, ὡς οὐκ ἀξιοχρέῳ δυνάμει	φυλαττόμενον.	καὶ ἦν ἡ δόξα αὐτῶν
[9, 23]	διέσωσαν, οὐδὲ τὰ ὅπλα πολλοὶ	φυλάττοντες.	~Οἱ δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ
[9, 58]	Αἰκανῶν τινες ἐπίκουροι παρόντες καὶ	φυλάττοντες	τὰ τείχη· οἳ τότε δείσαντες
[9, 65]	ἐνέκλινεν εἰς φυγήν, οἵ τε	φυλάττοντες	τὰς ἀποσκευὰς μεθέμενοι αὐτῶν ἀπιόντες
[9, 20]	πεδίον παντοίων βοτῶν, καὶ τὴν	φυλάττουσαν	αὐτὰ χεῖρα οὐχ ἱκανήν, ἐξῆλθον
[9, 40]	μία τῶν ἱεροποιῶν παρθένων τῶν	φυλαττουσῶν	τὸ ἀθάνατον πῦρ Ὀρβινία τὴν
[9, 23]	τὸ αὔθαδες πρὸς τοὺς μεταδιδάσκοντας	φυλάττων,	{μετὰ} αἰσχύνης ἄξιον πτῶμα ἔπεσεν.
[9, 49]	τῆς ἄλλης ὀττείας ἁπάσης αἱ	φυλετικαὶ	ψηφοφοροῦσιν ἐκκλησίαι. αὕτη λύσις ἐγένετο
[9, 41]	τότε κυρίας εἶναι· τὰς δὲ	φυλετικὰς	μήτε προβουλεύματος γενομένου μήτε τῶν
[9, 41]	Ῥωμαῖοι καλοῦσιν κουριᾶτιν, ἐπὶ τὴν	φυλετικήν.	τίς δὲ τούτων διαφορὰ τῶν
[9, 43]	καὶ ἐπικυροῦσθαι δεήσει, ὑπὸ τῶν	φυλετῶν	ἐπιψηφίζεσθαι κατὰ ταὐτόν· ὅπερ ἦν
[9, 41]	ἡμέρᾳ μιᾷ τελεσθείσας ὑπὸ τῶν	φυλετῶν	τέλος ἔχειν. καὶ ἦσαν ἐκ
[9, 33]	ἀναδοθεισῶν γὰρ τῶν ψήφων οὐδεμία	φυλὴ	τοῦ ἀνδρὸς κατεψηφίσατο. ὁ μὲν
[9, 44]	κρίνειν, μεταφέροντες ἐκ τῆς καθαρωτάτης	φυλῆς	ἐπὶ τὸν ῥυπαρώτατον ὄχλον· τοτὲ
[9, 22]	ἀρετῇ τεκμαιρομένοις τὸ συγγενές, οὐ	φύσει·	καὶ περὶ μὲν τούτων ταῦθ´
[9, 43]	Ἄππιος Κλαύδιος Σαβῖνος, οὔτε τὰς	φύσεις	οὔτε τὰς προαιρέσεις ἔχοντες ὁμοίας.
[9, 8]	διαλλαγῆς, τοῖς μὲν ἐπιεικεστέρας μετειληφόσι	φύσεως	ἐνῆν γάρ τι καὶ τοιοῦτον
[9, 68]	ὑπ´ αὐτῆς ἐστιν ὠχυρωμένα τῆς	φύσεως	καὶ ὀλίγης δεόμενα φυλακῆς· τὰ
[9, 47]	μισόδημον καὶ τὸ θηριῶδες ὑπὸ	φύσεως	οὐδέποτ´ ἐξημερῶσαι δυνάμενον, ἀλλ´ οὐχ
[9, 23]	Τυρρηνοὶ τοῦ τε χωρίου τὴν	φύσιν	ἔχοντες σύμμαχον καὶ τῶν ἐφεστηκότων
[9, 42]	τὸ πάθος οὐχ ἡλικίαν, οὐ	φύσιν,	οὐ ῥώμην ἢ ἀσθένειαν σωμάτων,
[9, 67]	ἅπασαν ὁμοίως καταλαμβάνουσα καὶ διεργαζομένη	φύσιν	τε καὶ ἡλικίαν. γενομένης δὲ
[9, 8]	καλόν, ἣν ἅπασα δέδοικεν ἀνθρώπου	φύσις	ἀνάγκην. ἵνα δὴ ταῦτα γένοιτο
[9, 3]	μέγα ἐμβοήσαντες ἀθρόοι κακιζούσῃ τῇ	φωνῇ	τὸν ἡγεμόνα ἐλοιδόρουν, ὡς πολλοὺς
[9, 60]	τὸ κοινὸν αἴτιον· καὶ ἐὰν	φῶσιν	ἰδιωτῶν ἔργα εἶναι μὴ ἐπιτρέψαντος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/01/2007