HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Démosthène, Contre Leptine (discours complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


υ  =  57 formes différentes pour 314 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[70]   εὕρετο παρ' ὑμῶν καὶ τῷ  υἱεῖ   κατέλιπεν; Ἐγὼ μὲν οὐκ οἴομαι.
[80]   φαίνοισθ' εὐνοϊκῶς διακείμενοι πρὸς τὸν  υἱὸν   αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ διὰ ταύτην.
[80]   νικᾶν, ταῦθ' ἡμεῖς ἀφελώμεθα τὸν  υἱὸν   αὐτοῦ; Καὶ τί φήσομεν,
[80]   ὑμῶν στρατηγήσαντος Χαβρίου οὐδενὸς πώποθ'  υἱὸς   ὀρφανὸς δι' ἐκεῖνον ἐγένετο, αὐτὸς
[60]   ἑστῶσι τοῖς βουλομένοις τι ποιεῖν  ὑμᾶς   ἀγαθόν, ὅσους εὖ ποιήσαντας
[20]   γάρ τις ἔχει πολλὰ μηδὲν  ὑμᾶς   ἀδικῶν, οὐχὶ δεῖ δήπου τούτῳ
[150]   ἂν παραινέσαιμ' αὑτῷ τινὰ τιμὴν  ὑμᾶς   ἀξιοῦν δοῦναι τὰς ἑτέροις
[10]   λέγειν ἂν ἐπιχειρήσειε Λεπτίνης, ἀπάγων  ὑμᾶς   ἀπὸ τούτων, ὡς αἱ λῃτουργίαι
[150]   ἀλλ' ἐάν τις ἀπαιτήσῃ χάριν  ὑμᾶς,   Ἄτιμος ἔστω φησὶ καὶ
[40]   ἐκείνῳ, ἀλλ' ὅτι τὴν δωρειὰν  ὑμᾶς   αὐτὸν ἀφῃρῆσθαι νομιεῖ. (Οὐ τοίνυν,
[60]   ἄν, ἐκείνως εἰ λογίσαισθε πρὸς  ὑμᾶς   αὐτούς· εἴ τινες νυνὶ τῶν
[160]   παρ' ἄλληλα καὶ λογίσασθε πρὸς  ὑμᾶς   αὐτοὺς τί συμβήσεται καταψηφισαμένοις ὑμῖν
[60]   δικασταί, ἐκείνῳ μὲν φιλοτιμία πρὸς  ὑμᾶς   αὐτούς, ὑμῖν δὲ πρὸς πάντας
[140]   τηνικαῦτ' ἀγανα κτεῖν καὶ πείθειν  ὑμᾶς   ἀφελέσθαι. (Καὶ μὴν καὶ Γελάρχῳ
[120]   εὑρηκέναι πρὸς τὸ τὰς ἀτελείας  ὑμᾶς   ἀφελέσθαι πεῖσαι, βέλτιόν ἐστι προειπεῖν,
[100]   εἶναι πρὸς τὸ τὰς ἀτελείας  ὑμᾶς   ἀφελέσθαι πεῖσαι, οὐ μέντοι δίκαιοί
[120]   ἄλλον ἔχουσι τρόπον δεῖξαι δίκαιον  ὑμᾶς   ἀφελέσθαι, ταῦτ' ἐπὶ τῷ τῶν
[30]   ἐὰν ἀκούσῃ νόμῳ τὴν ἀτέλειαν  ὑμᾶς   ἀφῃρημένους αὐτὸν καὶ μηδ' ἂν
[60]   τίς ἔστιν ὅστις εὖ ποιεῖν  ὑμᾶς   βουλήσεται, μέλλων, ἂν μὲν ἀποτύχῃ,
[30]   Ἀθηναῖοι, τοῦτον τὸν τοιοῦτον περὶ  ὑμᾶς   γεγενημένον, ἐὰν ἀκούσῃ νόμῳ τὴν
[80]   ὃν ἂν τιθῇ λύων ἐκεῖνον,  ὑμᾶς   δ' ἀκούσαντες ἑλέσθαι τὸν κρείττω.
[20]   χρήματα κοινὰ τῇ πόλει, ἐκεῖν'  ὑμᾶς   δεῖ σκοπεῖν, ὅτι οὐδὲν ἔσεσθ'
[20]   οὐδείς ἐστ' ἀτελής, οἶμαι μὲν  ὑμᾶς   εἰδέναι πάντας, ὅμως δὲ καὶ
[0]   ποτε λυσιτελέστερόν ἐστι κυρίους μὲν  ὑμᾶς   εἶναι τῆς δωρειᾶς, ἐξαπατηθέντας δέ
[50]   περὶ τῆς ἀξίας αὐτῆς πρὸς  ὑμᾶς   εἰπεῖν. Ἐγὼ γὰρ οὐ τὸν
[150]   (Ἐγὼ δ' ἔτι μικρὰ πρὸς  ὑμᾶς   εἰπὼν καταβήσομαι. Ἔστι γάρ,
[140]   ἐκείνῳ τι δοθέντων, καὶ πρὸς  ὑμᾶς   εἰσελθὼν ἡττήθη· (οἱ νόμοι δ'
[0]   τιμᾶν πολλοὺς εὖ ποιεῖν προκαλεῖσθ'  ὑμᾶς,   ἐκ δὲ τοῦ μηδενὶ μηδέν,
[60]   οἳ Βυζάντιον παραδόντες Θρασυβούλῳ κυρίους  ὑμᾶς   ἐποίησαν τοῦ Ἑλλησπόντου, ὥστε τὴν
[110]   δίκαιόν ἐστι λέγειν, ἐγὼ πρὸς  ὑμᾶς   ἐρῶ. Ἦσαν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[50]   ἂν ἐγχειρήσαιμ' ἐξετάζειν ὅσοι πεποιηκότες  ὑμᾶς   εὖ διὰ τὸν νόμον, εἰ
[40]   τις ἄλλος εὖ μὲν ἐποίησεν  ὑμᾶς   εὖ πράττων, εἰς δέον δὲ
[80]   ὧν ἔργῳ πεποίηκεν ἕκαστος αὐτῶν  ὑμᾶς   εὖ, τούτων ἐκ λόγου κρίσις
[30]   καὶ ποιεῖν ἀεί τι προθυμούμενος  ὑμᾶς   εὖ, ὑμεῖς δ' ἑστώσας ἀκύρους
[50]   ὧν ἔνιοι διὰ τὴν πρὸς  ὑμᾶς   εὔνοιαν στέρονται τῆς πατρίδος. (Ὧν
[60]   τὰς μὲν συμφοράς, αἷς δι'  ὑμᾶς   ἐχρήσανθ' οἱ ἄνδρες οὗτοι, πάντα
[70]   αὐτῷ. (Ὃν μὲν οὖν τρόπον  ὑμᾶς   ἔχων πρὸς ἅπαντας Πελοποννησίους παρετάξατ'
[90]   ἔλεγεν, ταῦτ' ἴσως λέγων παράγειν  ὑμᾶς   ζητήσει. Ἔφη γὰρ ἐξαπάτης εἵνεκα
[80]   λόγους πάντας οὓς λέγομεν πρὸς  ὑμᾶς,   καὶ οὐδὲν ἔσθ' τι
[50]   τοὺς ἰδίᾳ γνόντας εὖ ποιεῖν  ὑμᾶς   καὶ παρασχόντας χρησίμους αὑτοὺς ἐπὶ
[50]   στρά τευμα, καὶ διέσωσαν καὶ  ὑμᾶς   καὶ τοὺς συμμάχους. (Ἐπειδὴ δ'
[0]   τοῖς χρηστοῖς οὖσιν; (Ἔτι τοίνυν  ὑμᾶς   κἀκεῖν' ἐνθυμεῖσθαι δεῖ, ὅτι ἐκ
[130]   ἔκρινεν εἶναι πρότερον. (Ἔτι τοίνυν  ὑμᾶς   κἀκεῖν' εὐλαβεῖσθαι δεῖ, ὅπως μηδὲν
[0]   ἀφῃρῆσθαι καὶ ὅλως τὴν πολιτείαν  ὑμᾶς   κατὰ τοῦτον τὸν λόγον; Οὐ
[150]   χρῆσθαι ἐπὶ τὸ τοὺς ἀδικοῦντας  ὑμᾶς   κολάζειν τοὺς ἀγαθοῦ τινὸς
[50]   μὲν ἐψηφίσασθε τοῖς φεύγουσιν δι'  ὑμᾶς   Κορινθίων ταῦτ' ἐστίν, ἄνδρες
[130]   ἀτέλειαν εὑρῆσθαι. Μὴ δὴ παραγόντων  ὑμᾶς,   μηδ' ὅτι δοῦλος ὢν
[30]   δὴ πρὸς ὅσης κακίας ὑπερβολὴν  ὑμᾶς   νόμος προάγει, ὃς ἀπιστότερον
[30]   Οὐκοῦν πρὸς πολλοῖς οἷς βλάψειν  ὑμᾶς   νόμος φαίνεται, καὶ προσαφαιρεῖταί
[130]   καὶ τοὺς εὖ τι πεποιηκότας  ὑμᾶς,   οἷς οὐδεὶς ἂν ἐγκαλέσαι, νόμῳ
[160]   δεῖ πλείω λέγειν· οἶμαι γὰρ  ὑμᾶς   οὐδὲν ἀγνοεῖν τῶν εἰρημένων.
[30]   ἂν ἔχων εἰπεῖν, ὅσ' εὐεργέτηκεν  ὑμᾶς   οὗτος ἁνὴρ καὶ αὐτὸς καὶ
[50]   τοῦτο δ' οὐ δεῖ δοκεῖν  ὑμᾶς   πεπονθέναι. (Καὶ μὴν οὐδ' ἐκεῖν'
[30]   κηρύττειν πρώτους γεμίζεσθαι τοὺς ὡς  ὑμᾶς   πλέοντας. Ἔχων γὰρ ἐκεῖνος ἑαυτῷ
[60]   ἅπερ, οἶμαι, φεύγουσιν εὐεργέταις δι'  ὑμᾶς   προσῆκε, προξενίαν, εὐεργεσίαν, ἀτέλειαν ἁπάντων.
[160]   οὖν τούτων ἁπάντων οἶμαι δεῖν  ὑμᾶς   σπουδάζειν καὶ προσέχειν τὸν νοῦν,
[130]   κελεύετ' εἴπερ ἀληθῆ λέγουσι πρὸς  ὑμᾶς,   τὰ ψηφίσματ' ἐν οἷς ἀτελεῖς
[50]   φεύγοντας. Ἀναγκάζομαι δὲ λέγειν πρὸς  ὑμᾶς   ταῦθ' παρ' ὑμῶν τῶν
[0]   τοῖς μηδ' ὁτιοῦν ἀγαθὸν πεποιηκόσιν  ὑμᾶς,   ταύτης τοὺς εὖ ποιήσαντας,
[110]   τι, τοῦτ' ἀφῃρημένους, συγχωρῶ καὶ  ὑμᾶς   ταὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι, καίτοι τοῦτό
[0]   ἦσαν ἀνάξιοι, τῶν αὐτῶν ἠξίωσεν  ὑμᾶς   τε καὶ τούτους. Ἐν μὲν
[0]   Μηδὲ τὸ λοιπὸν ἐξεῖναι δοῦναι,  ὑμᾶς   τὸ δοῦναι ὑμῖν ἐξεῖναι. Οὐ
[130]   τοὺς ἐχθροὺς ἀφαιρούμενος ὀφθῆναι, ταῦθ'  ὑμᾶς   τοὺς εὐεργέτας ἀφῃρημένους φαίνεσθαι, καὶ
[10]   τοῦ λῦσαι τὸν νόμον  ὑμᾶς   τούτῳ περὶ τοῦ θέσθαι, καὶ
[10]   εἰ τότε μὲν τοῖς ἠδικηκόσιν  ὑμᾶς   ὑπὲρ τοῦ μὴ ψεύσασθαι τὰ
[60]   ἀτέλειαν ἁπάντων. Εἶτα τοὺς δι'  ὑμᾶς   φεύγοντας καὶ δικαίως τι παρ'
[80]   ὀρφανίᾳ τέθραπται διὰ τὴν πρὸς  ὑμᾶς   φιλοτιμίαν τοῦ πατρός. Οὕτω γὰρ
[150]   μηδενὶ τῶν εὖ τι ποιούντων  ὑμᾶς   χάριν ἐξέσται κομίσασθαι ὅπως
[60]   πεποίηκεν. (Καὶ μὴν μηδ' ἐκεῖν'  ὑμᾶς,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, λανθανέτω, ὅτι
[130]   τοίνυν μάλιστα πάντων οἶμαι δεῖν  ὑμᾶς,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, φυλάξασθαι, τοῦτ'
[10]   πόλεως τὸ ἦθος. (Νομίζω τοίνυν  ὑμᾶς,   ἄνδρες δικασταί, ἄμεινον ἂν
[150]   δὴ συνεροῦντας νόμῳ καὶ διδάξοντας  ὑμᾶς   ὡς ἐπιτήδειός ἐστιν, αὐτοὺς τοῖς
[130]   ἐρεῖ περὶ τοῦ νόμου διδάσκων  ὑμᾶς   ὡς καλῶς κεῖται, συγχωρήσειεν ἀληθῆ
[80]   ὅθ' εὑρίσκετο τὴν δωρειάν, ἠξίωσεν  ὑμᾶς,   ὥσπερ δι' Ἰφικράτην καὶ Τιμόθεον
[10]   περὶ χρημάτων, καὶ οὐ μόνον  ὑμεῖς,   ἀλλὰ καὶ οἱ πρόγονοι. Τεκμήριον
[50]   ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐξέπεσον. Ὑποδεξάμενοι δ'  ὑμεῖς   αὐτοὺς ἐποιήσατ' ἔργον ἀνθρώπων καλῶν
[30]   ἀεί τι προθυμούμενος ὑμᾶς εὖ,  ὑμεῖς   δ' ἑστώσας ἀκύρους πεποιηκότες,
[80]   μείζους τῶν καινῶν ἐγκλημάτων πεποίηνται,  ὑμεῖς   δέ, ὑπὲρ ὧν ἐπ' ἐκείνους
[80]   ἔστ' ἐπιτήδειος οὔ, ἀλλ'  ὑμεῖς   δοκιμάζεσθ' εἴτ' ἐπιτήδειοι πάσχειν ἔστ'
[20]   παῖδας αὐτοῦ τὴν δωρειὰν ἣν  ὑμεῖς   ἔδοτ' αὐτοῖς. ~Ἔστι γὰρ γένει
[100]   ἐπ' ὠμότητι καὶ πονηρίᾳ  ὑμεῖς   ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ καὶ τῷ τὰ
[30]   τι τῶν ὑπαρχόντων ἤδη. Εἶθ'  ὑμεῖς   ἔτι σκοπεῖτ' εἰ χρὴ τοῦτον
[30]   δ' ἁπάντων στήλας ἀντιγράφους ἐστήσαθ'  ὑμεῖς   κἀκεῖνος, τὴν μὲν ἐν Βοσπόρῳ,
[110]   ἐκείνους πράττοντας ὑμῶν. Ὅτε δ'  ὑμεῖς,   καλῶς ποιοῦντες, καὶ κατὰ τὰς
[50]   τούτοις. μὴ πάθητε νῦν  ὑμεῖς,   μηδ' οἴεσθε νόμον τοιοῦτον θέσθαι
[80]   τιν' ἔχοντας ἡμᾶς καὶ ὅπως  ὑμεῖς   μηδὲν αἰσχρὸν ποιῆσαι δόξετε, καὶ
[40]   δόντες τὴν ἀτέλειαν, ἕτεροι δ'  ὑμεῖς   οἱ νῦν ἀφαιρούμενοι, ἀπολύει τοῦτο
[100]   τούτοις τὸ πρᾶγμα γιγνέσθω. (Μήθ'  ὑμεῖς   ποιήσητε μηδὲν ἀνάξιον ὑμῶν αὐτῶν,
[90]   ἐποίησε Λεπτίνης· οὐδὲ γὰρ ἂν  ὑμεῖς   ποτ' ἐπείσθητε, ὡς ἐγὼ νομίζω,
[100]   Ὀρχομενὸν διέθηκαν οὕτω μεταχειριζόμενοι, μήθ'  ὑμεῖς   τἀναντία τούτοις τοὺς μὲν εὐεργέτας
[90]   αὑτοῖς εἰσὶ νόμοι, ὥστε χειροτονεῖθ'  ὑμεῖς   τοὺς διαλέξοντας τοὺς ἐναν τίους
[160]   μὴ βιασθῆθ' ἁμαρτάνειν. Πολλὰ γὰρ  ὑμεῖς,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλάκις οὐκ
[80]   τοῦτ' εἰπεῖν ὑπὲρ Χαβρίου βούλομαι.  Ὑμεῖς,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τιμῶντές ποτ'
[140]   ἐφ' ὑμῖν εἶναι διδόναι τὰ  ὑμέτερ'   αὐτῶν οἷς ἂν βούλησθε. Ἀλλ'
[50]   συμφέρει τῇ πόλει τῇ  ὑμετέρᾳ   καὶ πράττοντες· ὧν ἔνιοι διὰ
[90]   (Ἐγὼ δ' ὅτι μὲν τῇ  ὑμετέρᾳ   ψήφῳ τοῦ τούτου νόμου λυθέντος
[110]   ἐπαινεῖν τρόπους καὶ ἔθη τοῖς  ὑμετέροις   ἐπιτιμῶντας, ὅταν δεῖξαι βέλτιον
[130]   τὸν ἐκείνου δοῦλον Λυκίδαν πρόξενον  ὑμέτερον   πεποιηκέναι, ἀλλ' εἰ διὰ τοῦτον
[10]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦ ἤθους τοῦ  ὑμετέρου   κύριον ποιῆσαι τοιοῦτον νόμον, καὶ
[70]   λαμβάνων, ἃς ἁπάσας εἰς τοὺς  ὑμετέρους   λιμένας κατήγαγεν. (Ἑνὶ δὲ κεφαλαίῳ
[110]   πράττετε, τοῦ χάριν ἂν τῶν  ὑμετέρων   αὐτῶν ἐθῶν ὀλιγωροῦντες ἐκεῖνα διώκοιτε;
[70]   ὑμῶν, οὐδ' ἔστιν οὐδενὶ τῶν  ὑμετέρων   ἐχθρῶν τρόπαιον οὐδὲν ἀφ' ὑμῶν
[40]   σώσει προνοούμενος, ἀλλ' ὅπως τῶν  ὑμετέρων   μηδὲν ἐνδεῶς ἕξει τὸ καθ'
[160]   βλασφημίαν ἀντὶ καλῶν καὶ προσηκόντων  ὑμῖν   ἀγαθῶν ἑλέσθαι. Καὶ γὰρ ἕκαστος
[10]   τῆς παρούσης χάριτος, παρὰ δ'  ὑμῖν   ἀδεῶς ἃν λάβῃ τις ἔχειν
[130]   ἂν ἡγοῦμαι φῆσαι, ὅσῳ δ'  ὑμῖν   αἴσχιον τῶν ἄλλων, ἀκούσατέ μου.
[10]   τοίνυν ἐγὼ κάλλιον εἶναι τοῦτον  ὑμῖν   ἀκολουθῆσαι περὶ τοῦ λῦσαι τὸν
[160]   καλῶς τὸν νόμον μηδὲ συμφέρειν  ὑμῖν·   ἀλλ' ἵν' ἐν κεφαλαίῳ τοῦτο
[30]   ἑνὸς ἀνδρός. (Μὴ γὰρ οἴεσθ'  ὑμῖν   ἄλλο τι τὰς στήλας ἑστάναι
[110]   Ἑρμαῖς ἔτυχον· καὶ ἴσως τοῦθ'  ὑμῖν   ἀναγνώσεται τοὐπίγραμμα. Ἐγὼ δ' ἡγοῦμαι
[10]   εἰσφέρειν ἠθελήσατε, νῦν δ' ἐξὸν  ὑμῖν   ἄνευ δαπάνης τὰ δίκαια ποιῆσαι
[80]   ἀτέλειαν; Ἀλλ' ἄλογον. Οὐδὲ γὰρ  ὑμῖν   ἁρμόττει δοκεῖν παρὰ μὲν τὰς
[70]   οἷς λέγω προσέχητε, τὰ ψηφίσμαθ'  ὑμῖν   αὔτ' ἀναγνώσεται τὰ τότε ψηφισθέντα
[40]   ἂν αἴσχιον; Τὸ τοίνυν ψήφισμ'  ὑμῖν   αὔτ' ἀναγνώσεται τὸ τότε ψηφισθὲν
[80]   Σκοπεῖτε δὴ καὶ λογίσασθ' ἐν  ὑμῖν   αὐτοῖς, εἴ τινες τούτων τῶν
[20]   ὅμως δὲ καὶ τὸν νόμον  ὑμῖν   αὐτὸν ἀναγνώσεται. Λαβὲ τὸν περὶ
[120]   ἱερῶν μεταφέροντες ἐξαπατᾶν ζητοῦσι, Λεπτίνην  ὑμῖν   αὐτὸν ἐγὼ παρα σχήσομαι μάρτυρα.
[40]   μὲν γάρ ἐστιν ἀεὶ παρ'  ὑμῖν   αὐτοῦ, κατὰ δὲ τὸν νόμον
[80]   ἂν δίκαιον ᾖ, κρίνας παρ'  ὑμῖν   ἀφαιρήσεται, καὶ ὅπως, οὓς οὐδεὶς
[50]   ἁπάντων Πελοποννησίων ἀνέῳξαν τὰς πύλας  ὑμῖν   βίᾳ τῶν πολλῶν, καὶ μᾶλλον
[20]   εὐπορήσειν οὗτοι φήσουσιν, εἰς δέον  ὑμῖν   γιγνομένας δείξω. Ἴστε γὰρ δήπου
[60]   τὸ Βυζάντιον Λακεδαιμονίοις μὲν οἰκεῖα,  ὑμῖν   δ' ἀλλότρια, παραδώσειν ταῦτ' ἐπαγγείλαιντο,
[70]   οὐδὲν ἀφ' ὑμῶν τε κἀκείνου,  ὑμῖν   δ' ἀπὸ πολλῶν πόλλ' ἐκείνου
[60]   Φιλίππῳ μέν ἐστιν ὑπήκοα,  ὑμῖν   δ' ἐχθρά, τὸν αὐτὸν τρόπον
[150]   τισιν προσέοιχ' γράφων χρῆσθαι.  Ὑμῖν   δ' οὐχὶ πρέπει τὰ τοιαῦτα
[30]   εἶναι τὰς παρ' ὑμῶν δωρειάς,  ὑμῖν   δὲ μένειν τὰς παρ' ἑαυτοῦ.
[60]   μὲν φιλοτιμία πρὸς ὑμᾶς αὐτούς,  ὑμῖν   δὲ πρὸς πάντας τοὺς Ἕλληνας·
[140]   εἰκότως, ἀκούσατε, καὶ σκοπεῖτ' ἂν  ὑμῖν   δίκαια φαίνηται. Πρῶτον μὲν πρὸς
[160]   δωρειὰν ἀφαιρεθῆναι δίκην ἣν ἂν  ὑμῖν   δοκῇ δώσει κατὰ τὸν παρεισενηνεγμένον
[90]   ἀναξίων, δι' ἣν ὃν ἂν  ὑμῖν   δοκῇ κωλύσετ' ἔχειν τὴν δωρειάν.
[150]   Ἀθηναῖοι, εἰ χαλεπώτερον εἶναι παρ'  ὑμῖν   δόξει χάριν εὖ ποιήσαντ' ἀπαιτεῖν
[100]   νόμον. Ἔστι δὲ δήπου νόμος  ὑμῖν,   ἐάν τις ὑποσχόμενός τι τὸν
[50]   μὲν οὖν ἄλλ' ὅσα χρησίμους  ὑμῖν   ἑαυτοὺς ἐκεῖνοι παρέσχον, ἐάσω· ἀλλ'
[50]   σύμμαχον τὸν περὶ Θρᾴκην τόπον  ὑμῖν   ἐγένοντο; ~Τοῦτο δ' Ἀρχέβιον καὶ
[60]   Λακεδαιμο νίους ἀναγκάσαι τοιαύτην, οἵαν  ὑμῖν   ἐδόκει, ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην; Ὧν,
[140]   τοῦτ' ἐπιτιμῶ· δεῖ γὰρ ἐφ'  ὑμῖν   εἶναι διδόναι τὰ ὑμέτερ' αὐτῶν
[90]   ἀφαιρεθῆναι, καὶ τὸ λοιπὸν ἐφ'  ὑμῖν   εἶναι πάνθ' ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον,
[90]   δεῖ γράφεσθαι, τῶν ψηφισμάτων αὐτῶν  ὑμῖν   εἰσίν. Ἵν' οὖν μὴ λόγον
[140]   Οὗτος εὕρετο τὴν δωρειὰν παρ'  ὑμῖν,   ἐν τοῦτ' ἐνῆν. Καὶ
[90]   κελεύει τιθέναι, πρῶτον μὲν παρ'  ὑμῖν,   ἐν τοῖς ὀμωμοκόσιν, παρ' οἷσπερ
[90]   τε τῇ βουλῇ καὶ παρ'  ὑμῖν   ἐν τῷ δικαστηρίῳ, τοὺς δὲ
[160]   φυλάττετε καὶ μέ μνησθ' ἃν  ὑμῖν   ἐξ ἑκατέρου φανῇ, ἵν' ἕλησθε
[0]   ἐξεῖναι δοῦναι, ὑμᾶς τὸ δοῦναι  ὑμῖν   ἐξεῖναι. Οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ'
[50]   ὅλας, τὰς ἑαυτῶν πατρίδας, συμμάχους  ὑμῖν   ἐπὶ τοῦ πρὸς Λακεδαιμονίους πολέμου
[140]   τότε μὲν τὰ Χαβρίου παρ'  ὑμῖν   ἔργα μεῖζον ἴσχυε τῶν Λεωδάμαντος
[160]   τὸ νόμισμα διαφθείρουσιν θάνατος παρ'  ὑμῖν   ἐστιν ζημία, τοῖς δ'
[130]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ καλῶς  ὑμῖν   ἔχει, τούτων ἕκαστος ὀκνεῖ
[40]   μᾶλλον φανερὸς γένοιτ' εὔνους ὢν  ὑμῖν,   πῶς ἧττον ἄξιος ἀδικηθῆναι,
[50]   ἀφαιρῆσθε τὴν ἀτέλειαν, οἳ παραδόντες  ὑμῖν   Θάσον καὶ τὴν Λακεδαιμονίων φρουρὰν
[30]   πᾶσιν ἀνθρώποις γενομένης οὐ μόνον  ὑμῖν   ἱκανὸν σῖτον ἀπέστειλεν, ἀλλὰ τοσοῦτον
[10]   θέσθαι, καὶ λυσιτελέστερον εἶναι καὶ  ὑμῖν   καὶ τούτῳ τὴν πόλιν πεπεικέναι
[70]   τούτων τὰς πολλὰς καὶ παρέδωκεν  ὑμῖν   καὶ φιλίας ἐποίησεν ἐχθρῶς ἐχούσας
[150]   δὲ καὶ μάλ' ἔχων νόμος  ὑμῖν   καλῶς, οὐκ ἐπὶ τούτοις τεθείς,
[140]   τοῦτο, αὐτίκα δηλώσει· συγχωρήσεται γὰρ  ὑμῖν   λῦσαι περὶ ὧν αὐτὸς ἥμαρτεν.
[80]   Χαβρίας δ' αὐτὸς ἐτιμήθη παρ'  ὑμῖν   μόνος. (Εἰ δὴ τόθ' ὅθ'
[150]   δικαίως ἔν γε τοῖς παρ'  ὑμῖν   νόμοις ἐξέσται, χάριν δ' ἀπαιτεῖν
[130]   τῶν ἄλλων, ἀκούσατέ μου. Ἔστιν  ὑμῖν   νόμος ἀρχαῖος, τῶν καλῶς δοκούντων
[80]   ἡμῶν ἕνεκα, ἀναγνώσεται τὸν νόμον  ὑμῖν   ὃν παρεισφέρομεν γράψαντες ἀντὶ τοῦδε,
[130]   γάρ ἐστ' οὐδεὶς ἀτελὴς παρ'  ὑμῖν   ὅτῳ μὴ ψήφισμ' νόμος
[40]   χρώμενος φαίνεται, ἀλλὰ τὸ πιστεύειν  ὑμῖν,   οὗ τί γένοιτ' ἂν αἴσχιον;
[40]   καὶ ἐν ὁποίοις καιροῖς χρησίμους  ὑμῖν   παρασχόντας ἑαυτούς· εὑρήσετε γὰρ τούτους,
[90]   καθ' ὃν οἱ θεσμοθέται τοῦτον  ὑμῖν   παρέγραψαν, ἐάσω, ἵνα μὴ περὶ
[0]   οὔτε γὰρ ἄλλως καλὸν οὔθ'  ὑμῖν   πρέπον. (Πῶς γὰρ οὐκ αἰσχρόν,
[120]   Μεγάλων μὲν οὖν εὐεργεσιῶν οὔθ'  ὑμῖν   συμφέρει συμβαίνειν πολλάκις καιρόν, οὔτ'
[70]   τῶν πεπραγμένων αὐτῷ, ἀναγνώσεται γεγραμμένας  ὑμῖν   τάς τε ναῦς ὅσας ἔλαβεν
[50]   Θρασύβουλον εἰσαγαγόντες καὶ παρασχόντες φίλην  ὑμῖν   τὴν αὑτῶν πατρίδα αἴτιοι τοῦ
[130]   διὰ τῶν πολιτευομένων γεγόνασι παρ'  ὑμῖν   τοιοῦτοι, ὧν εἷς ἐστιν
[160]   ὑμᾶς αὐτοὺς τί συμβήσεται καταψηφισαμένοις  ὑμῖν   τοῦ νόμου καὶ τί μή·
[30]   παισὶ τὴν ἀτέλειαν ἅπασι δέδωκεν  ὑμῖν.   (Τοῦτο δ' ἡλίκον ἐστὶ θεωρήσατε.
[20]   ἐφικνούμενοι τοῦ τριηραρχεῖν εἰς ἀμφότερ'  ὑμῖν   ὑπάρξουσι χρήσιμοι, καὶ τριηραρχεῖν καὶ
[150]   Ἀθηναῖοι, πάντας μὲν τοὺς νόμους  ὑμῖν,   ὡς ἐγὼ νομίζω, σπουδαστέον ὡς
[60]   ὅτου γὰρ ἄν τις παρ'  ὑμῶν   ἀγαθοῦ τοῖς ἄλλοις αἴτιος γένηται,
[70]   τοίνυν ἄξιον τὸν τοιοῦτον ὑφ'  ὑμῶν   ἀδικηθῆναι, οὐδ' ἔλαττον σχεῖν τῶν
[60]   ἄν τινες ζῶσι, μηδὲν ὑφ'  ὑμῶν   ἀδικῶνται, ἐπειδὰν δὲ τελευτήσωσιν, ἐκεῖναι
[130]   νόμῳ τὰ δοθέντ' ἀπολωλεκέναι δι'  ὑμῶν   ἁθρόους, παρόν, εἴ τις ἄρ'
[50]   τι δέοι, πάσχειν χωρὶς  ὑμῶν   ἀκινδύνως σεσῶσθαι, καὶ εἰσέφρουν τὸ
[90]   ταῖς ἐκκλησίαις ἀναγιγνώσκειν, ἵν' ἕκαστος  ὑμῶν   ἀκούσας πολλάκις καὶ κατὰ σχολὴν
[10]   καὶ οὔτε τῶν προγόνων οὔθ'  ὑμῶν   ἀξίαν. ρία γὰρ τὰ μέγιστ'
[60]   δὲ κατορθώσῃ, τὰς χάριτας παρ'  ὑμῶν   ἀπίστους ἕξειν; (Πάνυ τοίνυν ἀχθοίμην
[140]   ἐπηρεάσῃ, τῆς πόλεως ἀφέλησθε καὶ  ὑμῶν   αὐτῶν ἣν διὰ παντὸς ἀεὶ
[100]   (Μήθ' ὑμεῖς ποιήσητε μηδὲν ἀνάξιον  ὑμῶν   αὐτῶν, μήτε, εἴ τις φαῦλός
[150]   μιμεῖσθαι, οὐδ' ἀνάξια φαίνεσθαι φρονοῦντας  ὑμῶν   αὐτῶν. Φέρε γὰρ πρὸς Διός,
[10]   μόνῳ κρείττους εἰσὶν αἱ παρ'  ὑμῶν   δωρειαί, τοῦτ' ἀφαιρεῖται. Καίτοι τῶν
[130]   αἰτίους, ἃς ἔλαβον δικαίως παρ'  ὑμῶν   δωρειὰς ἀφελέσθαι ζητούντων. (Πῶς γὰρ
[30]   μὲν ἀκύρους εἶναι τὰς παρ'  ὑμῶν   δωρειάς, ὑμῖν δὲ μένειν τὰς
[110]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τοῖς προγόνοις  ὑμῶν   ἔθος ἦν τοὺς χρηστοὺς τιμᾶν,
[40]   αὐτοῖς λυθείη. (Εἰ τοίνυν τις  ὑμῶν   ἐκεῖνο πέπεισται, πολὺ τοῦ δεηθῆναί
[160]   ἐν δὲ τῇ τῶν καθημένων  ὑμῶν   ἑνὸς ἑκάστου γνώμῃ φιλανθρωπία πρὸς
[60]   φεύγοντας καὶ δικαίως τι παρ'  ὑμῶν   εὑρομένους ἐάσωμεν ἀφαιρεθῆναι ταῦτα, μηδὲν
[160]   ἀγαθῶν ἑλέσθαι. Καὶ γὰρ ἕκαστος  ὑμῶν   ἰδίᾳ μεθέξει τῆς δόξης τῶν
[0]   εἴρηται τρόπον τινὰ καὶ ὑφ'  ὑμῶν   ἴσως γιγνώσκεται· ἀλλ' ἐκεῖν' ἂν
[60]   ἃς ἀντὶ τούτων ἔλαβον παρ'  ὑμῶν,   καὶ δὴ λελυμένας. (Πολὺ γὰρ
[60]   τοῖς ἄλλοις ἐπιτάττοντας εἴθισ' ἀκούειν  ὑμῶν,   καὶ τοὺς ἁρμοστὰς ἐξήλασεν ἐκ
[70]   τὴν ἀτέλειαν ἣν εὕρετο παρ'  ὑμῶν   καὶ τῷ υἱεῖ κατέλιπεν; Ἐγὼ
[160]   οὐκ ἀπορήσετε τῶν ἐθελησόντων ὑπὲρ  ὑμῶν   κινδυνεύειν. Ὑπὲρ οὖν τούτων ἁπάντων
[100]   Κάλλιον δὲ δήπου τὸν ὑφ'  ὑμῶν   κριθέντα καλῶς ἔχειν νόμον εἰσφέρειν
[70]   πατὴρ αὐτῷ δικαίως παρ'  ὑμῶν   λαβὼν κατέλιπεν. Ἀλλ' οὐδέν' ἀνθρώπων
[120]   πεποιηκέναι δόξας καὶ ταύτην παρ'  ὑμῶν   λαβὼν τὴν τιμὴν μόνην,
[70]   μένουσιν αὐτῷ, τῆς δὲ παρ'  ὑμῶν   μόνης τοῦτ' ἀφαιρήσεται; (Καὶ μὴν
[70]   Λέγε. ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ. (Οὐ τοίνυν ὑφ'  ὑμῶν   μόνον Κόνων, ἄνδρες
[30]   δικαίως τετύχηκεν τῆς ἀτελείας παρ'  ὑμῶν   Λεύκων, ἀκηκόατ' ἐκ τῶν
[80]   ἀσφαλέστατος στρατηγὸς ἁπάντων, ὑπὲρ μὲν  ὑμῶν,   ὁπόθ' ἡγοῖτο, ἐχρῆτο τούτῳ, ὑπὲρ
[40]   ἀτελείας αὐτῷ διὰ ταῦτα παρ'  ὑμῶν,   ὁρῶν ἐν τῷ πολέμῳ πρὸ
[110]   δεῖξαι βέλτιον ἐκείνους πράττοντας  ὑμῶν.   Ὅτε δ' ὑμεῖς, καλῶς ποιοῦντες,
[70]   οὐ στρατιώτην ἀπώλεσεν οὐδέν' ἡγούμενος  ὑμῶν,   οὐδ' ἔστιν οὐδενὶ τῶν ὑμετέρων
[60]   οὐδεμίαν κεκτημένης, στρατηγῶν βασιλεῖ, παρ'  ὑμῶν   οὐδ' ἡντινοῦν ἀφορμὴν λαβών, κατεναυμάχησεν
[30]   Λεύκων ξένος, τῇ δὲ παρ'  ὑμῶν   ποιήσει πολίτης· κατ' οὐδέτερον δ'
[130]   καλῶς ἔχειν οὐδέ γ' ἀξίως  ὑμῶν.   (Σκοπῶ δὲ καὶ τοῦτο. Καὶ
[80]   δωρειᾶς ἀφαιρεθείη, καθ' πολλάκις  ὑμῶν   στρατηγήσαντος Χαβρίου οὐδενὸς πώποθ' υἱὸς
[80]   δῆλα πᾶσιν ἀνθρώποις, ὑπὲρ  ὑμῶν   στρατηγῶν ἐκεῖνος ἔστησε, τῶν δ'
[160]   κελεύομεν, οἱ μὲν ἄξιοι παρ'  ὑμῶν   τὰ δίκαι' ἕξουσιν, εἰ δέ
[70]   ὑμετέρων ἐχθρῶν τρόπαιον οὐδὲν ἀφ'  ὑμῶν   τε κἀκείνου, ὑμῖν δ' ἀπὸ
[40]   γέγον' αὐτῷ τὸ λαβεῖν παρ'  ὑμῶν   τὴν ἀτέλειαν. Τίς οὖν οὗτός
[70]   τῶν πολεμίων. Καὶ τούτων πάντων  ὑμῶν   τινὲς οἱ πρεσβύτατοι μάρτυρές εἰσί
[60]   ἐκείνῳ δοθέντων. Οὗτος γάρ, ὡς  ὑμῶν   τινῶν ἔστιν ἀκοῦσαι τῶν κατὰ
[130]   ἄν, τοῦτο δημοσίᾳ ποιοῦντες φανήσεσθε.  Ὑμῶν   τοίνυν οὐδ' ἂν εἷς οὐδὲν
[30]   ἀτέλειαν, κύριος ἂν γένηται, καὶ  ὑμῶν   τοὺς παρ' ἐκείνου σιτηγοῦντας; (Οὐ
[50]   πρὸς ὑμᾶς ταῦθ' παρ'  ὑμῶν   τῶν πρεσβυτέρων αὐτὸς ἀκήκοα. Τὰ
[50]   πολλῶν, καὶ μᾶλλον εἵλοντο μεθ'  ὑμῶν   τῶν τότε στρατευσαμένων, εἴ τι
[80]   ζῆν καταισχῦναι τὰς παρ'  ὑμῶν   ὑπαρχούσας αὐτῷ τιμάς. (Εἶθ' ὑπὲρ
[80]   Ἀθηναῖοι, καὶ ζῶν πάνθ' ὑπὲρ  ὑμῶν   φανήσεται πράξας Χαβρίας, καὶ τὴν
[70]   ΑΞΕΙΣ ΧΑΒP ΙΟΥ. (Δοκεῖ τισὶν  ὑμῶν,   ἄνδρες δικασταί, οὗτος
[110]   μὲν διότι καταψεύδονται τῶν προγόνων  ὑμῶν   ὡς ἀχαρίστων, ἀμαθεῖς δὲ διότι
[10]   τὰς ἰδίας οὐσίας προσαναλίσκοντες διετέλουν.  ῦν   τοίνυν οὗτος νόμος ταύτην
[70]   διεξῆλθον ἐγώ, ἀλλὰ καὶ  ὑπ'   ἄλλων πολλῶν, οἳ δικαίως ὧν
[40]   μὲν ἦσαν οἱ τότε σωθέντες  ὑπ'   αὐτοῦ καὶ δόντες τὴν ἀτέλειαν,
[130]   ἐᾶν, εἴ τι μὴ πεπόνθαθ'  ὑπ'   αὐτῶν ὕστερον κακόν. Εἰ δ'
[70]   ἐστιν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν  ὑπ'   ἐκείνου πραχθέντων ἄξι' ἐπαίνου, δι'
[80]   γίγνεται, καὶ τὰ καλῶς πραχθένθ'  ὑπ'   ἐκείνων, ἂν ὑφ' ἡμῶν μὴ
[10]   ἄστεως, τῶν δὲ τοῦτο πρῶτον  ὑπάρξαι   τῆς ὁμονοίας σημεῖον ἀξιούντων, κοινῇ
[20]   τῶν πολιτῶν μηδέν' ἐκ τριηραρχίας  ὑπάρξειν   ἀτελῆ. Σκεψώμεθα δὴ τί τοῦτο
[20]   τοῦ τριηραρχεῖν εἰς ἀμφότερ' ὑμῖν  ὑπάρξουσι   χρήσιμοι, καὶ τριηραρχεῖν καὶ εἰσφέρειν.
[150]   ἡμᾶς ἀδικούντων ἓν ἑκάστῳ τίμημ'  ὑπάρχει   διὰ τὸν νόμον, ὃς διαρρήδην
[140]   λόγων, ἐπειδὴ δὲ ταῦτά θ'  ὑπάρχει   καὶ τὰ τῶν ἄλλων εὐεργετῶν
[150]   δὴ μέγιστον ἁπάντων καὶ κοινὸν  ὑπάρχει   κατὰ πάντων τῶν συνδίκων· τούτων
[20]   ἐν κοινῷ μὲν μηδ' ὁτιοῦν  ὑπάρχει   τῇ πόλει, ἰδίᾳ δέ τινες
[150]   λέγει Μηδὲ ὡς χρὴ τίμημ'  ὑπάρχειν   ἐπὶ κρίσει πλέον ἕν,
[140]   ὅτε μὲν τούτῳ ταῦτ' ἔμελλεν  ὑπάρχειν   λαβόντι, μηδὲν ἡγεῖσθαι δεινόν, ἐπειδὴ
[20]   δεῖ τὴν εὐπορίαν εἰς ταῦθ'  ὑπάρχειν   πλείστην τῇ πόλει, πάντες ἂν
[20]   πιστεύεσθαι, ἐστὶ τὸ τῆς πίστεως  ὑπάρχον.   Εἰ δέ τις οἴεται δεῖν,
[90]   ἐν τοῖς οὖσι νόμοις κυρίοις  ὑπάρχον   καλόν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ
[20]   ἄν, μικρᾶς συντελείας ἀπὸ τῶν  ὑπαρχόντων   ἑκάστῳ γιγνομένης, οὐδὲν ἔπασχε δεινὸν
[30]   φαίνεται, καὶ προσαφαιρεῖταί τι τῶν  ὑπαρχόντων   ἤδη. Εἶθ' ὑμεῖς ἔτι σκοπεῖτ'
[0]   δεῖ, ὅτι ἐκ τῶν νῦν  ὑπαρχόντων   νόμων καὶ πάλαι κυρίων, οὓς
[80]   μέν, ἄν τίς τινα τῶν  ὑπαρχόντων   νόμων μὴ καλῶς ἔχειν ἡγῆται,
[0]   φαίνεται, καταμεμφόμενόν τινας ἐπὶ ταῖς  ὑπαρχούσαις   δωρειαῖς τοὺς χρησίμους ὄντας τῶν
[80]   καταισχῦναι τὰς παρ' ὑμῶν  ὑπαρχούσας   αὐτῷ τιμάς. (Εἶθ' ὑπὲρ ὧν
[70]   ἑκάστῳ νῦν περὶ αὐτοῦ δόξης  ὑπαρχούσης·   δ' οὐδαμῶς ἂν εἰπὼν
[150]   ὡς ἐπιτήδειός ἐστιν, αὐτοὺς τοῖς  ὑπάρχουσι   νόμοις δεῖ πειθομένους φαίνεσθαι· εἰ
[90]   τρόπον τοῦτον ἐνομοθέτουν, τοῖς μὲν  ὑπάρχουσι   νόμοις ἐχρῶντο, καινοὺς δ' οὐκ
[10]   τριηραρχοῦντες ἀεὶ τῶν χορηγιῶν ἀτελεῖς  ὑπάρχουσιν,   οἱ δ' ἐλάττω τῶν ἱκανῶν
[60]   ὃς τῶν τοῖς ἡμετέροις εὐεργέταις  ὑπαρχουσῶν   δωρειῶν ἀφαιρεῖταί τι; Ἐγὼ μὲν
[0]   τῶν τιμῶν ἀποστερεῖν. Εἰ γὰρ  ὑπαρχουσῶν   τούτων φαῦλοι καὶ ἀνάξιοί τινες
[30]   (Οὐ γὰρ δήπου τοῦτό γ'  ὑπείληφεν   οὐδείς, ὡς ἐκεῖνος ὑπομενεῖ ἑαυτῷ
[140]   ὑπολαμβάνετ' εἶναι τὸν ἀγῶνα τόνδ'  ὑπὲρ   ἄλλου τινὸς τοῦ τῆς
[80]   αὐτὴν τοῦ βίου πεποιημένος οὐχ  ὑπὲρ   ἄλλου τινός, ὥστε δικαίως ἂν
[80]   ὑμῶν, ὁπόθ' ἡγοῖτο, ἐχρῆτο τούτῳ,  ὑπὲρ   αὑτοῦ δέ, ἐπειδὴ τὸ καθ'
[10]   κτησάμενοι πάνθ' ὑπὲρ φιλοτιμίας ἀνήλωσαν,  ὑπὲρ   δὲ δόξης οὐδένα πώποτε κίνδυνον
[90]   τὸν νόμον οὗ τέθεικεν αὐτός,  ὑπὲρ   δὲ τοῦ πῶς τεθήσεται ποιεῖται
[130]   Διονύσιος, καὶ τοιούτους τινὰς ἐξειλεγμένοι.  Ὑπὲρ   δὴ τούτων ὡδὶ ποιήσαθ' ὅταν
[30]   γράψει ποθ' τὸ ψήφισμ'  ὑπὲρ   ἡμῶν γράφων; (Ὅτι νὴ Δί'
[80]   καὶ ὢν ἀσφαλέστατος στρατηγὸς ἁπάντων,  ὑπὲρ   μὲν ὑμῶν, ὁπόθ' ἡγοῖτο, ἐχρῆτο
[160]   τῶν ἐθελησόντων ὑπὲρ ὑμῶν κινδυνεύειν.  Ὑπὲρ   οὖν τούτων ἁπάντων οἶμαι δεῖν
[10]   τότε μὲν τοῖς ἠδικηκόσιν ὑμᾶς  ὑπὲρ   τοῦ μὴ ψεύσασθαι τὰ χρήματ'
[130]   ἀλλὰ κελεύετε τούτους τοὺς ἐροῦντας  ὑπὲρ   τοῦ νόμου, (εἴ τινα τῶν
[0]   ὅτι Λεπτίνης, κἄν τις ἄλλος  ὑπὲρ   τοῦ νόμου λέγῃ, δίκαιον μὲν
[120]   περὶ τῆς ἀτελείας ἐστίν, ἀλλ'  ὑπὲρ   τοῦ πονηρὸν ἔθος τὸν νόμον
[160]   καιρός, οὐκ ἀπορήσετε τῶν ἐθελησόντων  ὑπὲρ   ὑμῶν κινδυνεύειν. Ὑπὲρ οὖν τούτων
[80]   ἑστήκῃ δῆλα πᾶσιν ἀνθρώποις,  ὑπὲρ   ὑμῶν στρατηγῶν ἐκεῖνος ἔστησε, τῶν
[80]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ ζῶν πάνθ'  ὑπὲρ   ὑμῶν φανήσεται πράξας Χαβρίας, καὶ
[10]   γὰρ πλεῖστά ποτε κτησάμενοι πάνθ'  ὑπὲρ   φιλοτιμίας ἀνήλωσαν, ὑπὲρ δὲ δόξης
[80]   Ἐγὼ δ' ἔτι τοῦτ' εἰπεῖν  ὑπὲρ   Χαβρίου βούλομαι. Ὑμεῖς, ἄνδρες
[120]   λαμβάνῃ τὴν δωρειάν. (Ἀλλὰ μὴν  ὑπὲρ   ὧν γε τοῖς εὑρημένοις τὰς
[80]   ὑμῶν ὑπαρχούσας αὐτῷ τιμάς. (Εἶθ'  ὑπὲρ   ὧν ἐκεῖνος ᾤετο δεῖν ἀποθνῄσκειν
[80]   καινῶν ἐγκλημάτων πεποίηνται, ὑμεῖς δέ,  ὑπὲρ   ὧν ἐπ' ἐκείνους ἐλθὼν ἐτελεύτησεν,
[120]   βούλησθε, πλὴν τούτου. Ἐγὼ δ'  ὑπὲρ   ὧν μὲν τῇ πόλει καταλείπειν
[140]   εὖ ποιῶν δοκεῖ νικῆσαι· τοσαύτας  ὑπερβολὰς   τῶν δωρειῶν αἷς ἀντ' εὖ
[30]   Σκοπεῖτε δὴ πρὸς ὅσης κακίας  ὑπερβολὴν   ὑμᾶς νόμος προάγει, ὃς
[40]   ὡς ἀναξίων ἀφαιρησόμεθα, πῶς οὐχ  ὑπέρδεινον   ποιήσομεν; (Ὁ αὐτὸς τοίνυν ἐστί
[40]   εὐδαιμονίᾳ πάντα ταῦτ' ἀμε λούμεν'  ὑπέρρει   κατὰ μικρόν. ~Τῶν γὰρ ἀνθρώπων
[140]   Ἀψεφίωνος, ὃς αὐτὸν ἔτ' ὄνθ'  ὑπεύθυνον   ἐγράψατο, ἐξῆλθον οἱ χρόνοι, καὶ
[60]   χωρίων, Φιλίππῳ μέν ἐστιν  ὑπήκοα,   ὑμῖν δ' ἐχθρά, τὸν αὐτὸν
[160]   ἡμᾶς, ὑφ' ἑνὸς γραμματέως, ὃς  ὑπηρέτης   ἦν, ὥς φασι, τυραννήσεσθαι. (Οὐδέ
[10]   ἀδεῶς ἃν λάβῃ τις ἔχειν  ὑπῆρχε   τὸν γοῦν ἄλλον χρόνον. (Ὁ
[100]   ἐξαπατήσῃ, τὰ ἔσχατα πάσχειν. Ἐγγυώμεθα,  ὑπισχνούμεθα·   οἱ θεσμοθέται ταῦτα γραφόντων, ἐπὶ
[50]   Ἀνταλκίδου, ἀντὶ τῶν ἔργων τούτων  ὑπὸ   Λακεδαιμονίων ἐξέπεσον. Ὑποδεξάμενοι δ' ὑμεῖς
[140]   γραψαμένων πρὶν εἰσελθεῖν, πεισθεὶς  ὑπὸ   σοῦ διεγράψατο, καὶ ὅλως
[140]   σοῦ διεγράψατο, καὶ ὅλως  ὑπὸ   σοῦ παρεσκευάσθη; Ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[160]   ὡς ἔστι δίκαια, ἀλλ' ἀφῃρέθηθ'  ὑπὸ   τῆς τῶν λεγόντων κραυγῆς καὶ
[150]   καὶ συκοφαντία, μὴ ἐξεῖναι  ὑπὸ   τοῦ δήμου χειροτονηθέντα πλεῖν
[10]   αὐτῇ γενέσθαι δοκεῖν αὐτὴν  ὑπὸ   τούτου πεπεῖσθαι ὁμοίαν εἶναι τούτῳ·
[100]   κακῶς τὸν τεθνεῶτα, μηδ' ἂν  ὑπὸ   τῶν ἐκείνου τις ἀκούῃ παίδων
[10]   τῶν καλῶν ἐστι, τό θ'  ὑπὸ   τῶν ὁμοίων ἑκόντων θαυμάζεσθαι τοῦ
[50]   ἔργων τούτων ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐξέπεσον.  Ὑποδεξάμενοι   δ' ὑμεῖς αὐτοὺς ἐποιήσατ' ἔργον
[140]   χρόνου δόξαν κέκτησθε καλήν· μηδ'  ὑπολαμβάνετ'   εἶναι τὸν ἀγῶνα τόνδ' ὑπὲρ
[140]   Ἑρχιεύς. δὴ πρὸς τούτους  ὑπολαμβάνοιτ'   ἂν εἰκότως, ἀκούσατε, καὶ σκοπεῖτ'
[130]   κριθέντας. Ἐγὼ μὲν γὰρ οὐχ  ὑπολαμβάνω   ταῦτα καλῶς ἔχειν οὐδέ γ'
[120]   τι, τοῦτ' ἀφέλησθε, καὶ τὰς  ὑπολοίπους   ἀπίστους ποιήσετε πάσας δωρειάς. Τί
[30]   γ' ὑπείληφεν οὐδείς, ὡς ἐκεῖνος  ὑπομενεῖ   ἑαυτῷ μὲν ἀκύρους εἶναι τὰς
[70]   εἰπὼν οἴομαι μικρὰ ποιῆσαι, ταῦθ'  ὑπομνῆσαι   πειράσομαι. (Ἐνίκησεν μὲν τοίνυν Λακεδαιμονίους
[130]   καλῶς δοκούντων ἔχειν, ἄν τις  ὑποσχόμενός   τι τὸν δῆμον ἐξαπατήσῃ, κρίνειν,
[100]   δήπου νόμος ὑμῖν, ἐάν τις  ὑποσχόμενός   τι τὸν δῆμον τὴν
[130]   τι μὴ πεπόνθαθ' ὑπ' αὐτῶν  ὕστερον   κακόν. Εἰ δ' οὗτοι τοῦτο
[110]   οἱ δόντες μέν, πάλιν δ'  ὕστερον   μηδὲν ἐγκαλοῦντες ἀφαιρούμενοι. Εἰ μὲν
[50]   δεῖ σκοπεῖν, οὐ μετὰ ταῦθ'  ὕστερον   χρόνῳ παμπληθεῖ; Τὸ μὲν γὰρ
[110]   τῶν προτέρων μηδεὶς μήτε τῶν  ὑστέρων·   εἰ δὲ μηδένα φήσει, συναχθεσθείην
[160]   ἄρχοντες καὶ ναυμαχίᾳ νενικηκότες ἡμᾶς,  ὑφ'   ἑνὸς γραμματέως, ὃς ὑπηρέτης ἦν,
[80]   καλῶς πραχθένθ' ὑπ' ἐκείνων, ἂν  ὑφ'   ἡμῶν μὴ καλῶς ῥηθῇ τῷ
[70]   Οὐ τοίνυν ἄξιον τὸν τοιοῦτον  ὑφ'   ὑμῶν ἀδικηθῆναι, οὐδ' ἔλαττον σχεῖν
[60]   μὲν ἄν τινες ζῶσι, μηδὲν  ὑφ'   ὑμῶν ἀδικῶνται, ἐπειδὰν δὲ τελευτήσωσιν,
[0]   γὰρ εἴρηται τρόπον τινὰ καὶ  ὑφ'   ὑμῶν ἴσως γιγνώσκεται· ἀλλ' ἐκεῖν'
[100]   ἡμεῖς. Κάλλιον δὲ δήπου τὸν  ὑφ'   ὑμῶν κριθέντα καλῶς ἔχειν νόμον
[70]   Κόνωνι. Λέγε. ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ. (Οὐ τοίνυν  ὑφ'   ὑμῶν μόνον Κόνων,
[20]   δήπου τούτῳ βασκαίνειν· εἰ δ'  ὑφῃρημένον   φήσουσιν τιν' ἄλλον οὐχ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/05/2007