Paragraphes
[160]	ἡμῖν θέμενοι τὴν ψῆφον, αὐτοί	θ'	ἃ προσήκει δόξετ' ἐγνωκέναι, καὶ
[140]	Λεωδάμαντος λόγων, ἐπειδὴ δὲ ταῦτά	θ'	ὑπάρχει καὶ τὰ τῶν ἄλλων
[10]	τιμᾶσθαι τῶν καλῶν ἐστι, τό	θ'	ὑπὸ τῶν ὁμοίων ἑκόντων θαυμάζεσθαι
[130]	εἰ ἐφ' ᾧ τοῖς ἄλλοις	θάνατον	ζημίαν ἐτάξατε, τοῦτ' αὐτοὶ ποιοῦντες
[150]	τις ὀφείλων ἄρχῃ τῷ δημοσίῳ.	Θάνατον	λέγει· τοῦτο γάρ ἐστ' ἐπ'
[160]	τοῖς μὲν τὸ νόμισμα διαφθείρουσιν	θάνατος	παρ' ὑμῖν ἐστιν ἡ ζημία,
[130]	δῆμον ἐξαπατήσῃ, κρίνειν, κἂν ἁλῷ,	θανάτῳ	ζημιοῦν. Εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθ' ὦ
[60]	λαβὲ τὰ ψηφίσμαθ' ἃ τοῖς	Θασίοις	καὶ Βυζαντίοις ἐγράφη. Λέγε. ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ.
[50]	τούτων λέγειν. (Τοῦτο μὲν τοίνυν	Θασίους	τοὺς μετ' Ἐκφάντου πῶς οὐκ
[60]	δῶτε δωρειὰς ὥσπερ Ἐκφάντῳ τῷ	Θασίῳ	καὶ Ἀρχεβίῳ τῷ Βυζαντίῳ, καί
[50]	τὴν ἀτέλειαν, οἳ παραδόντες ὑμῖν	Θάσον	καὶ τὴν Λακεδαιμονίων φρουρὰν μεθ'
[60]	τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ ἡ	Θάσος	ἦν τότε καὶ τὸ Βυζάντιον
[10]	θ' ὑπὸ τῶν ὁμοίων ἑκόντων	θαυμάζεσθαι	τοῦ παρὰ τοῦ δεσπότου λαμβάνειν
[100]	τι ποιοῦντας μήτε τιμῶντες μήτε	θαυμάζοντες,	τοὺς δὲ συγγενεῖς ἴστε γὰρ
[160]	κατὰ τῶν τὰ πονηρὰ συμβουλευόντων.	Θαυμάζω	δ' ἔγωγε, εἰ τοῖς μὲν
[140]	μεθεστάναι καὶ λελυμάνθαι. (Πολλὰ δὲ	θαυμάζων	Λεπτίνου κατὰ τὸν νόμον, ἓν
[40]	ἡγοῦμαι τὸ πλῆθος τῶν χρημάτων	θαυμάσαι,	ἀλλὰ τὴν προθυμίαν καὶ τὸ
[40]	τιμῆς, οὐ τῷ μεγάλ' ἢ	θαυμάσι'	ἡλίκα δοῦναι, ἀλλὰ τῷ παρὰ
[110]	διὰ τοῦτο δικαίως ἂν ἀφαιρε	θεῖεν;	(Οὐ γὰρ οἱ μὴ δόντες
[60]	ἐκείνων εὐεργέτας μὴ τιμᾶν, ἢ	θεῖναι	νόμον ἡμῖν ὃς τῶν τοῖς
[100]	τρόποι, δι' ὧν, ἂν βούληται,	θεῖναι	τὸν νόμον αὐτὸν ἀναγκάσει. Ἔπειτ'
[130]	δὲ τοῦτο φεύξονται καὶ μὴ	θελήσουσι	ποιεῖν, σκοπεῖτ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[160]	πειθόμενοι καὶ κατὰ ταὔθ' ἡμῖν	θέμενοι	τὴν ψῆφον, αὐτοί θ' ἃ
[50]	ἀφαιρουμένου, ὅσην ἂν κακίαν τῶν	θεμένων	τὸν νόμον καταγνοίη, οἳ παρὰ
[70]	κάλλιον Κόνωνα τὰ τείχη στῆσαι	Θεμιστοκλέους·	ὁ μὲν γὰρ λαθών, ὁ
[70]	ἄν τις εἰ παραθείη πῶς	Θεμιστοκλῆς,	ὁ τῶν καθ' ἑαυτὸν ἁπάντων
[130]	ἐγγυώμεθα καὶ φαμὲν θήσειν, ἢ	θέντας	αὐτούς, ὅταν πρῶτον γένωνται νομοθέται.
[10]	καλὸν πρᾶξαι. Τὸ δὲ τοῦ	θέντος	τὸν νόμον, τὰ μὲν ἄλλ'
[130]	ὃν παρεισφέρομεν νῦν ἡμεῖς, ἢ	θέντων	ἡμῶν, ὥσπερ ἐγγυώμεθα καὶ φαμὲν
[160]	πού γ' ὦ Ζεῦ καὶ	θεοί.	Οὐκ οἶδ' ὅ τι δεῖ
[90]	εἶναι· δίκαιον, ὦ γῆ καὶ	θεοί.	Χρῆν τοίνυν Λεπτίνην μὴ πρότερον
[160]	τἀγαθὰ μὲν προσδοκᾶν καὶ τοῖς	θεοῖς	εὔχεσθαι διδόναι, πάντα δ' ἀνθρώπιν'
[40]	πόλιν, ταῦτα μὲν εὐχέσθω τοῖς	θεοῖς,	κἀγὼ συνεύχομαι, λογιζέσθω δὲ πρῶτον
[20]	Ἐγὼ μὲν γὰρ εὔχομαι τοῖς	θεοῖς,	μάλιστα μὲν ἡμῖν καὶ χρήματα
[120]	δοκεῖ, ὅσα τις πράττει τοὺς	θεοὺς	ἐπιφημίζων, τοιαῦτα φαίνεσθαι οἷα μηδ'
[150]	ὡς ἔμοιγε δοκεῖ νὴ τοὺς	θεούς,	μᾶλλον ἂν παραινέσαιμ' αὑτῷ τινὰ
[20]	δέκα θήσω· καὶ μὰ τοὺς	θεούς,	ὅπερ εἶπον ἀρτίως, οὐκ οἶμαι
[50]	ὑμεῖς, μηδ' οἴεσθε νόμον τοιοῦτον	θέσθαι	δεῖν, ὃς καλῶς τε πράττουσαν
[10]	ἢ ὑμᾶς τούτῳ περὶ τοῦ	θέσθαι,	καὶ λυσιτελέστερον εἶναι καὶ ὑμῖν
[0]	πῶς τοῦτο μὴ πεισόμεθα, καὶ	θέσθαι	νόμον οὐχ ὃς ἀφαιρήσεται τὸ
[0]	λῦσαι τὸν νόμον κάλλιον ἢ	θέσθαι.	(Οὐ τοίνυν ἔμοιγ' οὐδ' ἐκεῖν'
[90]	ποτ' ἐπείσθητε, ὡς ἐγὼ νομίζω,	θέσθαι	τὸν νόμον· ἡμεῖς δ' ὦ
[100]	ἔσχατα πάσχειν. Ἐγγυώμεθα, ὑπισχνούμεθα· οἱ	θεσμοθέται	ταῦτα γραφόντων, ἐπὶ τούτοις τὸ
[90]	κελεύει νόμος, καθ' ὃν οἱ	θεσμοθέται	τοῦτον ὑμῖν παρέγραψαν, ἐάσω, ἵνα
[90]	δυνήσεσθαι· ἃ δὲ πρὸς τοῖς	θεσμοθέταις	ἔλεγεν, ταῦτ' ἴσως λέγων παράγειν
[90]	τρόπον προστάξας νομοθετεῖν, τοὺς μὲν	θεσμοθέτας	τοὺς ἐπὶ τοὺς νόμους κληρουμένους
[100]	ἐκεῖνό γ' οὐ λόγος· αὐτὸς	θέτω,	καὶ μὴ λεγέτω τοῦθ' ὡς
[30]	τὴν πόλιν, ὥστε προσκατασκευάσας ἐμπόριον	Θευδοσίαν,	ὅ φασιν οἱ πλέοντες οὐδ'
[20]	μέρος μικρὸν ἡ χάρις τοῖς	θεωμένοις	ἡμῶν, παρὰ δὲ τὰς τῶν
[40]	(Σκέψασθε δὴ πρὸς Διὸς καὶ	θεῶν,	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πῶς ἂν ἄνθρωπος
[30]	ἀτέλειαν αὐτὸν ἀφῄρησθε, τί πρὸς	θεῶν	ἐροῦμεν ἢ τί γράψει ποθ'
[120]	ἀφελέσθαι, ταῦτ' ἐπὶ τῷ τῶν	θεῶν	ὀνόματι ποιεῖν ζητήσουσιν, πῶς οὐκ
[40]	τότε ψηφισθὲν τῷ ἀνδρί. Καὶ	θεωρεῖτ'	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅσα ψηφίσματ'
[30]	ὑμῖν. (Τοῦτο δ' ἡλίκον ἐστὶ	θεωρήσατε.	Ἐκεῖνος πράττεται τοὺς παρ' αὑτοῦ
[140]	αἰσχρῶν. (Τεκμήρια δ' ἡλίκα τούτου	θεωρήσατε.	Πρῶτον μὲν μόνοι τῶν πάντων
[100]	Οὐ γὰρ ἀγνοῶ τοῦθ' ὅτι	Θηβαῖοι	καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ ἡμεῖς οὔτε
[100]	οἱ Λακεδαιμόνιοι καλῶς πολιτευόμενοι καὶ	Θηβαῖοι	οὐδενὶ τῶν παρ' ἑαυτοῖς διδόασι
[100]	οἴομαι. Μεῖζον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	Θηβαῖοι	φρονοῦσιν ἐπ' ὠμότητι καὶ πονηρίᾳ
[100]	μὴν περὶ τοῦ γε μηδὲ	Θηβαίους	μηδένα τιμᾶν, ἐκεῖν' ἂν ἔχειν
[70]	πρὸς ἅπαντας Πελοποννησίους παρετάξατ' ἐν	Θήβαις,	καὶ ὡς Γοργώπαν ἀπέκτεινεν ἐν
[110]	τοὺς Λακεδαιμονίων νόμους οὐδὲ τοὺς	Θηβαίων	λέγειν ἐπὶ τῷ τοὺς ἐνθάδε
[110]	ἥκετε, οὐχὶ τοὺς Λακεδαιμονίων οὐδὲ	Θηβαίων,	οὐδ' οἷς ποτ' ἐχρήσανθ' οἱ
[130]	ἡμῶν, ὥσπερ ἐγγυώμεθα καὶ φαμὲν	θήσειν,	ἢ θέντας αὐτούς, ὅταν πρῶτον
[100]	Φορμίων, ἄλλον εἴ τινα βούλεται,	θήσειν	τὸν νόμον. Ἔστι δὲ δήπου
[160]	ἕως ἂν ψηφίσησθε, ἵν' εὔορκον	θῆσθε	τὴν ψῆφον κατὰ τῶν τὰ
[0]	τι συμβαίνειν ἀνάγκη. (Ἆρ' οὖν	θησόμεθα	νόμον διὰ ταῦτα ηδὲ τὸ
[100]	μὴ λεγέτω τοῦθ' ὡς οὐ	θήσομεν	ἡμεῖς. Κάλλιον δὲ δήπου τὸν
[20]	Εἰσὶ τῶν ξένων ἀτελεῖς δέκα	θήσω·	καὶ μὰ τοὺς θεούς, ὅπερ
[20]	δείξῃ πέντε, ἐγὼ ληρεῖν ὁμολογῶ.	Θήσω	τοίνυν ἐγὼ μὴ τοιοῦτον εἶναι
[50]	τοῦ γενέσθαι σύμμαχον τὸν περὶ	Θρᾴκην	τόπον ὑμῖν ἐγένοντο; ~Τοῦτο δ'
[50]	φρουρὰν μεθ' ὅπλων ἐκβαλόντες καὶ	Θρασύβουλον	εἰσαγαγόντες καὶ παρασχόντες φίλην ὑμῖν
[60]	καὶ Ἡρακλείδην, οἳ Βυζάντιον παραδόντες	Θρασυβούλῳ	κυρίους ὑμᾶς ἐποίησαν τοῦ Ἑλλησπόντου,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2007