Paragraphes |
[3] |
ἀντὶ
τοῦ
παραδέξασθαι,
ἢ
πεισθέντας
|
γε |
δουλεύειν
ἀντὶ
τῶν
ἀργυρωνήτων,
καὶ |
[25] |
μόνοις
ἀναμφισβητήτως
εἶναι
κυρίοις,
τοῖς
|
γε |
κατὰ
γῆν
πρὸς
τῇ
ὑπαρχούσῃ |
[24] |
δικαίως
διαφυλάττειν,
ὡς
τῷ
συμφέροντί
|
γε |
προελομένην
χρῆσθαι
κρατεῖν
ἂν
τῶν |
[22] |
ἐκεῖνοι
καὶ
ἀναίσθητοι
ἦσαν,
οἵ
|
γε |
τηλικοῦτον
παρέβησαν
τῶν
ὅρκων,
ὃ |
[27] |
οὐδὲ
τῶν
προειρημένων.
~Ἐπεὶ
ὅτι
|
γε |
τοῦτο
παράδυσις
ἦν
κατὰ
μικρὸν |
[14] |
ταραχῆς
ἀτόπου
μεγάλης.
~Κελεύω
δ'
|
ἔγωγε, |
καθάπερ
ἐν
ἀρχῇ
προεῖπον,
πείθεσθαι |
[23] |
ἀναγκάζουσι,
τὰ
μὲν
πείθοντες,
τὰ
|
δὲ |
βιαζόμενοι,
ὥσπερ
ἐν
Ἀβδηρίταις
ἢ |
[10] |
ἄλλων
Ἑλλήνων
ἀντιλαβέσθαι;
~Ἐπ'
ἄλλο
|
δὲ |
δίκαιον
ἔρχομαι
τῶν
κατὰ
τὰς |
[25] |
καὶ
τῶν
μὲν
ἐφθαρμένων,
τῶν
|
δὲ |
ἐξεληλεγμένων
οὐδενὸς
ἀξίων
ὄντων.
~Τὸ |
[29] |
αὐτοῖς
ἃ
δεῖ
ποιεῖν·
οὕτω
|
δὲ |
κατεγνώκασι
μετὰ
τούτων
ἀδιήγητόν
τινα |
[24] |
δὲ
τῶν
ἐχθρῶν
ἰσχυρά,
ἅμα
|
δὲ |
λανθάνουσιν
ἑαυτοὺς
ἀνυπόστατον
τὴν
πόλιν |
[1] |
μὲν
λόγῳ
καταχρωμένους
ἐνοχλεῖν,
πάντα
|
δὲ |
μᾶλλον
πράττειν,
ἀλλ'
ὑπομείναντας
νυνὶ |
[18] |
δίκαιον
καὶ
συμφέρον,
πρὸς
τοῦτο
|
δὲ |
μαχομένους
οὐδέποτε
παύσασθαι
οἰήσονται
δεῖν |
[7] |
πρὸ
τῶν
ὁμολογιῶν
τυραννήσαντας,
ἐν
|
δὲ |
Μεσσήνῃ
μηδὲν
οἴεσθαι
διαφέρειν,
τῆς |
[16] |
τῶν
μετεχουσῶν
τῆς
εἰρήνης·
εἰ
|
δὲ |
μή,
ἔκσπονδον
εἶναι
τὴν
πόλιν |
[21] |
τοῖς
μὲν
ἐξεῖναι
πλημμελεῖν,
τοῖς
|
δὲ |
μηδ'
ἀμύνεσθαι.
~Πῶς
δ'
οὐχ |
[12] |
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
ἀφιέντες,
ἕτερα
|
δὲ |
παμπληθῆ
τοιαῦτα
βιαζόμενοι
παρανομεῖν.
~Εἰκότως· |
[2] |
τίνες
εἰσὶν
οἱ
παραβεβηκότες.
Ὡς
|
δὲ |
περὶ
μεγάλων
συντόμως
διδάξω.
~Εἰ |
[18] |
οὖσαν
βεβαίαν
ἀξιοῦσιν
εἶναι,
τὴν
|
δὲ |
σῴζουσαν
οὐ
συγχωρήσουσιν;
Ἆρα
δίκαιον |
[28] |
μόγις
καὶ
πόρρωθεν
εἰσκομιζομένων,
ἐν
|
δὲ |
τῇ
Μακεδονίᾳ
ἐπιλελοιπότων,
τῇ
καὶ |
[11] |
τὸν
παλαιστὴν
τύραννον
ἐγκατέστησεν.
~Ἡμεῖς
|
δὲ |
τῆς
εἰρήνης
μετέχομεν
τῆς
προσταττούσης |
[18] |
μὲν
ἰσχυρὸν
ἀεὶ
ποιήσουσιν·
ἐὰν
|
δέ |
τι
ἡμέτερον
ᾖ
κατ'
ἐκείνων |
[19] |
κατάγειν
πλοῖον
μηδενὸς
τούτων·
ἐὰν
|
δέ |
τις
παρὰ
ταῦτα
ποιῇ,
πολέμιον |
[10] |
ἐκείνων
τοῖς
οἰκέταις
δέδωκε,
Χαίρωνα
|
δὲ |
τὸν
παλαιστὴν
τύραννον
ἐγκατέστησεν.
~Ἡμεῖς |
[15] |
δούλων
ἀπελευθερώσεις
ἐπὶ
νεωτερισμῷ.
Οἱ
|
δὲ |
τοσούτου
δέουσι
τούτων
τι
κωλύειν |
[3] |
οὐδεὶς
ἂν
ἑκὼν
ἀποκτείνειε,
τοὺς
|
δὲ |
τυραννουμένους
ἀκρίτους
ἔστιν
ὁρᾶν
ἀπολλυμένους |
[24] |
μὲν
τὰ
ὑμέτερα
ποιοῦσι,
τὰ
|
δὲ |
τῶν
ἐχθρῶν
ἰσχυρά,
ἅμα
δὲ |
[2] |
συμφέροντι
μηκέτι
μέλλοντες.
Ἐξ
αὐτῶν
|
δὲ |
τῶν
συνθηκῶν
καὶ
τῶν
ὅρκων |
[26] |
ὁ
Μακεδὼν
τηλικοῦτον
παρέβη·
τὸ
|
δὲ |
ὑβριστικώτατον
καὶ
ὑπεροπτικώτατον
τῶν
Μακεδόνων |
[15] |
πόλεσι
νόμους,
μηδὲ
χρημάτων
δημεύσεις,
|
μηδὲ |
γῆς
ἀναδασμοί,
μηδὲ
χρεῶν
ἀποκοπαί, |
[15] |
γῆς
ἀναδασμοί,
μηδὲ
χρεῶν
ἀποκοπαί,
|
μηδὲ |
δούλων
ἀπελευθερώσεις
ἐπὶ
νεωτερισμῷ.
Οἱ |
[19] |
εἰρήνης,
καὶ
μηδένα
κωλύειν
αὐτοὺς
|
μηδὲ |
κατάγειν
πλοῖον
μηδενὸς
τούτων·
ἐὰν |
[15] |
χρημάτων
δημεύσεις,
μηδὲ
γῆς
ἀναδασμοί,
|
μηδὲ |
χρεῶν
ἀποκοπαί,
μηδὲ
δούλων
ἀπελευθερώσεις |
[15] |
τοὺς
κειμένους
ταῖς
πόλεσι
νόμους,
|
μηδὲ |
χρημάτων
δημεύσεις,
μηδὲ
γῆς
ἀναδασμοί, |
[16] |
τὰ
ὅπλ'
ὁ
Μακεδὼν
ὥστ'
|
οὐδὲ |
κατέθετο
πώποτε,
ἀλλ'
ἔτι
καὶ |
[23] |
ἐναποχρῶνται
τῇ
ὑμετέρᾳ
ῥᾳθυμίᾳ
τῇ
|
οὐδὲ |
τῶν
δικαίων
ἀπολαύειν
προαιρουμένῃ.
Ὃ |
[26] |
ἐφρόντισαν
τῶν
κοινῶν
δογμάτων,
καθάπερ
|
οὐδὲ |
τῶν
προειρημένων.
~Ἐπεὶ
ὅτι
γε |
[12] |
ὑμῶν
πεπλουτηκότων;
~Οὐ
γὰρ
δὴ
|
λέληθέ |
γ'
αὐτοὺς
οὐδὲν
τούτων·
ἀλλ' |
[20] |
οὐ
πρότερον
ἀνεῖσαν,
πρὶν
ὑμεῖς
|
ἐψηφίσασθε |
τριήρεις
ἑκατὸν
πληροῦν
καὶ
καθέλκειν |
[10] |
πᾶσι
τοῖς
τῆς
εἰρήνης
μετέχουσιν.
|
Σκέψασθε |
δ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅτι |
[2] |
ἀδικούμενοι
ἀνέχησθε
καὶ
αὐτὸ
τοῦτο
|
χαρίζησθε |
τῷ
ἀδικοῦντι,
ἢ
προελόμενοι
περὶ |
[6] |
τε
ταῦθ'
οὕτως
ἔχειν,
ἐὰν
|
βούλησθε |
τῷ
δικαίῳ
χρῆσθαι·
καὶ
γὰρ |
[2] |
τὸ
δίκαιον
ἀνεγκλήτως
πρὸς
ἅπαντας
|
χρῆσθε |
τῷ
συμφέροντι
μηκέτι
μέλλοντες.
Ἐξ |
[2] |
ἀποφαινομένους,
~ἵν'
ἢ
ἑκόντες
ἀδικούμενοι
|
ἀνέχησθε |
καὶ
αὐτὸ
τοῦτο
χαρίζησθε
τῷ |
[3] |
μὲν
οἰκέτην
οὐδεὶς
ἂν
ἑκὼν
|
ἀποκτείνειε, |
τοὺς
δὲ
τυραννουμένους
ἀκρίτους
ἔστιν |
[16] |
ἂν
ὁρμήσωσιν.
Οὕτω
τοίνυν
ῥᾳδίως
|
ἐπήνεγκε |
τὰ
ὅπλ'
ὁ
Μακεδὼν
ὥστ' |
[10] |
τούτων
δ'
ἐν
Πελλήνῃ
νῦν
|
καταλέλυκε |
τὸν
δῆμον
ὁ
Μακεδὼν
ἐκβαλὼν |
[10] |
τὰ
δ'
ἐκείνων
τοῖς
οἰκέταις
|
δέδωκε, |
Χαίρωνα
δὲ
τὸν
παλαιστὴν
τύραννον |
[5] |
ἀγανακτῆσαι,
εἰ
δ'
ἑτέρωθί
που
|
γέγονε |
παρὰ
τοὺς
πρὸς
ὑμᾶς
ὅρκους, |
[4] |
Φιλιάδου
παῖδας,
ὄντας
τυράννους,
ἆρ'
|
ἐφρόντισε |
τοῦ
δικαίου,
ἀλλ'
οὐκ
ἐχρήσατο |
[16] |
ὅσῳ
ἐκ
προστάγματος
ἄλλους
θ'
|
ἑτέρωσε |
καὶ
τὸν
παιδοτρίβην
εἰς
Σικυῶνα |
[25] |
προβολὰς
ἑτέρας
ἰσχυροτέρας
εὑρέσθαι,
ἄλλως
|
τε |
καὶ
πεπαυμένων
ὑπὸ
τῆς
τύχης |
[28] |
εὐτελέστατα
καθισταμένῃ,
ἀλλ'
ᾤονθ'
ἅμα
|
τε |
ναυπηγήσεσθαι
ἐνταῦθα
καὶ
πληρώσεσθαι
ἐν |
[22] |
ἀμύνεσθαι.
~Πῶς
δ'
οὐχ
ἅμα
|
τε |
παρενόμουν
ἐκεῖνοι
καὶ
ἀναίσθητοι
ἦσαν, |
[6] |
τὴν
ἐξουσίαν.
~Ἀλλ'
οὐχ
οἷόν
|
τε |
ταῦθ'
οὕτως
ἔχειν,
ἐὰν
βούλησθε |
[20] |
~Οὐκοῦν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἐναργέστατα
|
ἑοράκατε |
τοῦθ'
ὑπὸ
τῶν
Μακεδόνων
γεγενημένον· |
[20] |
τότε,
καὶ
στρατηγὸν
ἐπ'
αὐταῖς
|
ἐτάξατε |
Μενεσθέα.
~Πῶς
οὖν
οὐκ
ἄτοπον |
[19] |
καὶ
χάριν
ἕξουσιν
ὅτι
μόνοι
|
ἐξηλέγξατε |
τοὺς
ταῦτα
ποιοῦντας,
μικρὰ
ἐπιδραμοῦμαι |
[9] |
παραβεβηκότας
μετὰ
τῶν
βουλομένων.
~Ἢ
|
νομίζετε |
τὸν
μὲν
καιρόν
ποτ'
ἰσχύειν |
[19] |
ποτε
τῶν
Ἑλλήνων
ὡς
ἄρα
|
παρέβητέ |
τι
τῶν
κοινῇ
ὁμολογηθέντων,
ἀλλὰ |
[9] |
συνδεδράμηκεν,
ἄλλον
ἄρα
τινὰ
χρόνον
|
ἀναμενεῖτε |
τῆς
ἰδίας
ἐλευθερίας
ἅμα
καὶ |
[10] |
πολιτείας
τὰς
παρ'
ἑκάστοις
οὔσας,
|
ὅτε |
τοὺς
ὅρκους
τοὺς
περὶ
τῆς |
[30] |
ἅμα
καὶ
τοὐναντίον,
εἰ
ἄρα
|
ποτὲ |
δεῖ
παύσασθαι
αἰσχρῶς
ἑτέροις
ἀκολουθοῦντας, |
[19] |
σαφέστερον
ὅτι
οὐδεὶς
ὑμῖν
ἐγκαλεῖ
|
ποτε |
τῶν
Ἑλλήνων
ὡς
ἄρα
παρέβητέ |
[18] |
συμφέρον,
πρὸς
τοῦτο
δὲ
μαχομένους
|
οὐδέποτε |
παύσασθαι
οἰήσονται
δεῖν
ἑαυτούς;
~Ἵνα |
[16] |
ὁ
Μακεδὼν
ὥστ'
οὐδὲ
κατέθετο
|
πώποτε, |
ἀλλ'
ἔτι
καὶ
νῦν
ἔχων |
[27] |
κἀκεῖθεν
δῆλον·
τῷ
γὰρ
τὸν
|
τότε |
ἐπὶ
τῆς
νεὼς
εἰσπλεύσαντα,
ὃν |
[20] |
ἑκατὸν
πληροῦν
καὶ
καθέλκειν
εὐθὺς
|
τότε, |
καὶ
στρατηγὸν
ἐπ'
αὐταῖς
ἐτάξατε |
[12] |
ἀλλ'
εἰς
τοῦθ'
ὕβρεως
ἥκουσιν
|
ὥστε |
δορυφορούμενοι
τοῖς
τοῦ
τυράννου
στρατοπέδοις |
[20] |
εἰς
τοῦτο
γὰρ
ὑπεροψίας
ἦλθον
|
ὥστε |
εἰς
Τένεδον
ἅπαντα
τὰ
ἐκ |
[15] |
τοσούτου
δέουσι
τούτων
τι
κωλύειν
|
ὥστε |
καὶ
συγκατασκευάζουσιν·
οὓς
πῶς
οὐ |
[29] |
πρόνοιαν
περὶ
τῶν
μελλόντων
εἶναι,
|
οὔτε |
λογισμὸν
οὐδένα
παραγίγνεσθαι
τίνα
τρόπον |
[29] |
πόλεως
ἔκλυσιν
καὶ
μαλακίαν,
καὶ
|
οὔτε |
πρόνοιαν
περὶ
τῶν
μελλόντων
εἶναι, |