Texte grec :
| [15] Τὸ δ' ἔτι καταγελαστότερον· ἔστι γὰρ ἐν ταῖς συνθήκαις ἐπιμελεῖσθαι
τοὺς συνεδρεύοντας καὶ τοὺς ἐπὶ τῇ κοινῇ φυλακῇ τεταγμένους ὅπως ἐν ταῖς
κοινωνούσαις πόλεσι τῆς εἰρήνης μὴ γίγνωνται θάνατοι καὶ φυγαὶ παρὰ τοὺς
κειμένους ταῖς πόλεσι νόμους, μηδὲ χρημάτων δημεύσεις, μηδὲ γῆς ἀναδασμοί,
μηδὲ χρεῶν ἀποκοπαί, μηδὲ δούλων ἀπελευθερώσεις ἐπὶ νεωτερισμῷ. Οἱ δὲ
τοσούτου δέουσι τούτων τι κωλύειν ὥστε καὶ συγκατασκευάζουσιν· οὓς πῶς οὐ
προσήκει ἀπολωλέναι; Οἳ τηλικαύτας συμφορὰς παρασκευάζουσιν ἐν ταῖς
πόλεσιν, ἃς διὰ τὸ μέγεθος αὐτοῖς τοσούτοις οὖσι μὴ περιορᾶν ἐπέταξαν.
|
|
Traduction française :
| [15] Mais ce qu’il y a de plus dérisoire, le voici. Le traité porte: Le
conseil chargé de veiller sur les intérêts communs empêchera, dans les
cités confédérées, tout supplice, tout bannissement illégal, les
confiscations, le partage des terres, l’extinction des dettes,
l’affranchissement des esclaves, enfin toute innovation. Et, loin de
lutter contre une de ces violences, il est des hommes qui les secondent !
Mais préparer dans des Etats libres ces grandes catastrophes dont tant
d’hommes sont chargés de les garantir, n’est-ce pas mériter la mort?
|
|
