| Paragraphes |
|---|
| [4] |
τῆς
πατρίδος,
καὶ
ἴσασιν
ἅ
|
τ' |
Ἀμφιπολιτῶν
ἐποίησε
τοὺς
παραδόντας
αὐτῷ |
| [4] |
μέγας
γέγονεν
ἀσθενὴς
ὢν
τὸ
|
κατ' |
ἀρχὰς
Φίλιππος;
Τὸ
πρῶτον
Ἀμφίπολιν |
| [4] |
ἐπιὼν
ἅπαντα
τότ'
ἤλπιζε
τὰ
|
πράγματ' |
ἀναιρήσεσθαι,
κᾆτα
διέψευσται.
Τοῦτο
δὴ |
| [4] |
δ'
ἐνθυμηθῆναι
καὶ
λογίσασθαι
τὰ
|
πράγματ' |
ἐν
ᾧ
καθέστηκε
νυνὶ
τὰ |
| [4] |
προσέχειν
εἴπερ
ποτὲ
καὶ
νῦν,
|
χρήματ' |
εἰσφέροντας
προθύμως
καὶ
αὐτοὺς
ἐξιόντας |
| [4] |
ἀεὶ
προϊέμενοι,
τὰ
δὲ
μέλλοντ'
|
αὐτόματ' |
οἰόμενοι
σχήσειν
καλῶς,
ηὐξήσαμεν,
ὦ |
| [4] |
τις
ἐμοὶ
τί
τὸ
κωλῦον
|
ἔτ' |
αὐτὸν
ἔσται
βαδίζειν
ὅποι
βούλεται. |
| [4] |
Φεράς,
Παγασάς,
Μαγνησίαν,
πάνθ'
ὃν
|
ἐβούλετ' |
εὐτρεπίσας
τρόπον
ᾤχετ'
εἰς
Θρᾴκην· |
| [4] |
ἥνπερ
ὑπὲρ
τῆς
Εὐβοέων
σωτηρίας,
|
εἴχετ' |
ἂν
Ἀμφίπολιν
τότε
καὶ
πάντων |
| [4] |
πάνθ'
ὃν
ἐβούλετ'
εὐτρεπίσας
τρόπον
|
ᾤχετ' |
εἰς
Θρᾴκην·
εἶτ'
ἐκεῖ
τοὺς |
| [4] |
πάντων
τῶν
μετὰ
ταῦτ'
ἂν
|
ἦτ' |
ἀπηλλαγμένοι
πραγμάτων.
(Καὶ
πάλιν
ἡνίκα |
| [4] |
μηδ'
ἃ
πάθοιτ'
ἄν,
εἰ
|
δύναιτ' |
ἐκεῖνος,
ταῦτα
ποιῆσαι
καιρὸν
ἔχοντες |
| [4] |
τὰς
καταλλαγάς,
ἃς
ἂν
ἐκεῖνος
|
ποιήσαιτ' |
ἄσμενος
πρὸς
Ὀλυνθίους,
ἐναντίως
ἔχει. |
| [4] |
εὐτρεπίσας
τρόπον
ᾤχετ'
εἰς
Θρᾴκην·
|
εἶτ' |
ἐκεῖ
τοὺς
μὲν
ἐκβαλὼν
τοὺς |
| [4] |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
τούτους
τοὺς
ἀνθρώπους,
|
εἶτ' |
Ὄλυνθον
ἐκεῖνος
καταστρέψεται,
φρασάτω
τις |
| [4] |
οἴεσθ'
ἑτοίμως
ἐφ'
ὑμᾶς
ἐλθεῖν;
|
Εἶτ' |
οὐκ
αἰσχύνεσθε,
εἰ
μηδ'
ἃ |
| [4] |
οὐκ
αἰσχύνεσθε,
εἰ
μηδ'
ἃ
|
πάθοιτ' |
ἄν,
εἰ
δύναιτ'
ἐκεῖνος,
ταῦτα |
| [4] |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
τἄλλ'
ἃ
προσήκει
|
πάντ' |
ἐνθυμουμένους
φημὶ
δεῖν
ἐθελῆσαι
καὶ |
| [4] |
παρὸν
ἀεὶ
προϊέμενοι,
τὰ
δὲ
|
μέλλοντ' |
αὐτόματ'
οἰόμενοι
σχήσειν
καλῶς,
ηὐξήσαμεν, |
| [4] |
ὡς
ἂν
κάλλιστ'
αὐτῷ
τὰ
|
παρόντ' |
ἔχει,
οὔτ'
ἂν
ἐξήνεγκε
τὸν |
| [4] |
τῶν
πραγμάτων,
σκοπεῖσθ'
εἰς
τί
|
ποτ' |
ἐλπὶς
ταῦτα
τελευτῆσαι.
(Πρὸς
θεῶν, |
| [4] |
αὐτόν,
ἀλλ'
ὡς
ἐπιὼν
ἅπαντα
|
τότ' |
ἤλπιζε
τὰ
πράγματ'
ἀναιρήσεσθαι,
κᾆτα |
| [4] |
ἀκριβῶς,
εὐτρεπῶς
οὐδ'
ὡς
ἂν
|
κάλλιστ' |
αὐτῷ
τὰ
παρόντ'
ἔχει,
οὔτ' |
| [4] |
παραχρῆμ'
ἐνίοις
ἂν
ἐπελθεῖν
εἰπεῖν,
|
ὥστ' |
ἐξ
ἁπάντων
ῥᾳδίαν
τὴν
τοῦ |
| [4] |
εὔθυναι
ῥᾴδιαι
γένωνται,
ὡς
ὁποῖ'
|
ἄττ' |
ἂν
ὑμᾶς
περιστῇ
τὰ
πράγματα, |
| [4] |
σφαλεροὶ
σύμμαχοι
καὶ
μέχρι
του
|
ταῦτ' |
ἂν
ἐγνωκότες
ἦσαν
ἴσως·
ἐπειδὴ |
| [4] |
τότε
καὶ
πάντων
τῶν
μετὰ
|
ταῦτ' |
ἂν
ἦτ'
ἀπηλλαγμένοι
πραγμάτων.
(Καὶ |
| [4] |
ἡγοῦμαι
στρατιώτας
δεῖν
κατασκευασθῆναι
(καὶ
|
ταῦτ' |
εἶναι
στρατιωτικὰ)
καὶ
μίαν
σύνταξιν |
| [4] |
Ἂν
τις
εἴποι,
σὺ
γράφεις
|
ταῦτ' |
εἶναι
στρατιωτικά’
μὰ
Δί'
οὐκ |
| [4] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
φροντίσαι,
ἵνα
|
ταῦτ' |
ἐπανορθωσάμενοι
τὴν
ἐπὶ
τοῖς
πεπραγμένοις |
| [4] |
πρότερον)
πρεσβείαν
δὲ
πέμπειν,
ἥτις
|
ταῦτ' |
ἐρεῖ
καὶ
παρέσται
τοῖς
πράγμασιν· |
| [4] |
τε
κἂν
ὅμορον
χώραν
ἔχωσι.
|
(Ταῦτ' |
οὖν
ἐγνωκότας
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνδρες |
| [4] |
κάλλιστ'
αὐτῷ
τὰ
παρόντ'
ἔχει,
|
οὔτ' |
ἂν
ἐξήνεγκε
τὸν
πόλεμόν
ποτε |
| [4] |
τι
χρήσιμον
ἐσκεμμένος
ἥκει
τις,
|
τοῦτ' |
ἂν
ἀκούσαντες
λάβοιτε,
ἀλλὰ
καὶ |
| [4] |
ὅ
τι
δεῖ
πράττειν
ἀποφαίνεσθαι,
|
τοῦτ' |
εἶναι
συμβούλου.
Ἐγὼ
δ'
οὐκ |
| [4] |
τὴν
ἐκείνου
κακῶς
ποιούντων,
ὑπομείνας
|
τοῦτ' |
Ὄλυνθον
παραστήσεται,
ῥᾳδίως
ἐπὶ
τὴν |
| [4] |
ταῦτα
λέγεις
ἡμῖν
νῦν;
Ἵνα
|
γνῶτ' |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
αἴσθησθ' |
