Paragraphes |
[4] |
προέχει,
πρὸς
δὲ
τὰς
καταλλαγάς,
|
ἃς |
ἂν
ἐκεῖνος
ποιήσαιτ'
ἄσμενος
πρὸς |
[4] |
πολλῷ
προέχει,
πρὸς
δὲ
τὰς
|
καταλλαγάς, |
ἃς
ἂν
ἐκεῖνος
ποιήσαιτ'
ἄσμενος |
[4] |
θεωρεῖ
τὸν
τρόπον
δι'
ὃν
|
μέγας |
γέγονεν
ἀσθενὴς
ὢν
τὸ
κατ' |
[4] |
εἶναι.
(Καὶ
περὶ
μὲν
τῆς
|
βοηθείας |
ταῦτα
γιγνώσκω·
περὶ
δὲ
χρημάτων |
[4] |
χώρᾳ
κτησάμενοι
φοβεροὶ
φύλακες
τῆς
|
οἰκείας |
ἀκεραίου
γένωνται,
τοὺς
δὲ
λέγοντας, |
[4] |
κατὰ
τὸν
πόλεμον
τῆς
ἡμετέρας
|
ἀμελείας |
ἄν
τις
θείη
δικαίως,
τὸ |
[4] |
ὅποι
τις
ἂν
εἴποι
παραλείπω
|
στρατείας. |
(Τί
οὖν,
ἄν
τις
εἴποι, |
[4] |
πάλιν
Ποτείδαιαν,
Μεθώνην
αὖθις,
εἶτα
|
Θετταλίας |
ἐπέβη·
(μετὰ
ταῦτα
Φεράς,
Παγασάς, |
[4] |
ἔθ'
ἡ
τῶν
πραγμάτων
αἰσχύνη,
|
οὐδεμιᾶς |
ἐλάττων
ζημίας
τοῖς
γε
σώφροσιν. |
[4] |
τῶν
πραγμάτων
αἰσχύνη,
οὐδεμιᾶς
ἐλάττων
|
ζημίας |
τοῖς
γε
σώφροσιν.
(Πάντα
δὴ |
[4] |
ἡλίκος
οὐδείς
πω
βασιλεὺς
γέγονεν
|
Μακεδονίας. |
Νυνὶ
δὴ
καιρὸς
ἥκει
τις, |
[4] |
βουλώμεθα
χρῆσθαι,
τῆς
παρ'
ἐκείνων
|
εὐνοίας |
εὐεργέτημ'
ἂν
ἔγωγε
θείην.
(Ἀλλ' |
[4] |
αὐτοῖς
ἀντιληπτέον
ἐστίν,
εἴπερ
ὑπὲρ
|
σωτηρίας |
αὐτῶν
φροντίζετε·
ἡμεῖς
δ'
οὐκ |
[4] |
προθυμίαν
ἥνπερ
ὑπὲρ
τῆς
Εὐβοέων
|
σωτηρίας, |
εἴχετ'
ἂν
Ἀμφίπολιν
τότε
καὶ |
[4] |
ἂν
εἰκότως
φαίνοιτο)
τὰ
δ'
|
ἡμᾶς |
διαβάλλων
καὶ
τὴν
ἀπουσίαν
τὴν |
[4] |
ἐπὶ
τουτὶ
τὸ
βῆμα,
κελεύοντες
|
ἡμᾶς |
πλεῖν
καὶ
παραλαμβάνειν
τὴν
πόλιν, |
[4] |
λόγου
προσδεῖν
ἡγοῦμαι.
Εἰ
γὰρ
|
ὑμᾶς |
δεήσειεν
αὐτοὺς
τριάκονθ'
ἡμέρας
μόνας |
[4] |
νῦν
αἵρεσίς
ἐστιν
ὑμῖν
πότερ'
|
ὑμᾶς |
ἐκεῖ
χρὴ
πολεμεῖν
ἢ
παρ' |
[4] |
ἄν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
χρημάτων
|
ὑμᾶς |
ἑλέσθαι
νομίζω,
εἰ
φανερὸν
γένοιτο |
[4] |
ἂν
αὐτὸν
οἴεσθ'
ἑτοίμως
ἐφ'
|
ὑμᾶς |
ἐλθεῖν;
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχύνεσθε,
εἰ |
[4] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
μηδὲ
τοῦθ'
|
ὑμᾶς |
λανθανέτω,
ὅτι
νῦν
αἵρεσίς
ἐστιν |
[4] |
γένωνται,
ὡς
ὁποῖ'
ἄττ'
ἂν
|
ὑμᾶς |
περιστῇ
τὰ
πράγματα,
τοιοῦτοι
κριταὶ |
[4] |
χώραν
ἔχωσι.
(Ταῦτ'
οὖν
ἐγνωκότας
|
ὑμᾶς, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
τἄλλ' |
[4] |
κτήσασθαι
χαλεπώτερον
εἶναι.
(Δεῖ
τοίνυν
|
ὑμᾶς, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τὴν
ἀκαιρίαν |
[4] |
καὶ
σφόδρα
δεῖ
τῶν
λοιπῶν
|
ὑμᾶς, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
φροντίσαι,
ἵνα |
[4] |
ἔγωγέ
τινων,
ὡς
οὐδὲ
τοὺς
|
λιμένας |
καὶ
τὰς
ἀγορὰς
ἔτι
δώσοιεν |
[4] |
ὑμῶν
τὴν
ἐκείνου
κακῶς
ποιούντων,
|
ὑπομείνας |
τοῦτ'
Ὄλυνθον
παραστήσεται,
ῥᾳδίως
ἐπὶ |
[4] |
δεόντων.
Λέγουσι
δὲ
καὶ
ἄλλους
|
τινὰς |
ἄλλοι
πόρους,
ὧν
ἕλεσθ'
ὅστις |
[4] |
Τὰς
δ'
ἐπ'
Ἰλλυριοὺς
καὶ
|
Παίονας |
αὐτοῦ
καὶ
πρὸς
Ἀρύββαν
καὶ |
[4] |
ὑμᾶς
δεήσειεν
αὐτοὺς
τριάκονθ'
ἡμέρας
|
μόνας |
ἔξω
γενέσθαι,
καὶ
ὅσ'
ἀνάγκη |
[4] |
γὰρ
ὑμᾶς
δεήσειεν
αὐτοὺς
τριάκονθ'
|
ἡμέρας |
μόνας
ἔξω
γενέσθαι,
καὶ
ὅσ' |
[4] |
ἀπολωλεκέναι
κατὰ
τὸν
πόλεμον
τῆς
|
ἡμετέρας |
ἀμελείας
ἄν
τις
θείη
δικαίως, |
[4] |
ἀκούσαντες
λάβοιτε,
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
|
ὑμετέρας |
τύχης
ὑπολαμβάνω
πολλὰ
τῶν
δεόντων |
[4] |
εἶτα
Θετταλίας
ἐπέβη·
(μετὰ
ταῦτα
|
Φεράς, |
Παγασάς,
Μαγνησίαν,
πάνθ'
ὃν
ἐβούλετ' |
[4] |
οὐδὲ
τοὺς
λιμένας
καὶ
τὰς
|
ἀγορὰς |
ἔτι
δώσοιεν
αὐτῷ
καρποῦσθαι·
τὰ |
[4] |
στρατοπέδῳ
χρωμένους
τῶν
ἐκ
τῆς
|
χώρας |
λαμβάνειν,
μηδενὸς
ὄντος
ἐν
αὐτῇ |
[4] |
περὶ
δόξης
οὐδ'
ὑπὲρ
μέρους
|
χώρας |
πολεμοῦσιν,
ἀλλ'
ἀναστάσεως
καὶ
ἀνδραποδισμοῦ |
[4] |
ἔστι
νῦν
τούτῳ.
Καὶ
γὰρ
|
Παγασὰς |
ἀπαιτεῖν
αὐτόν
εἰσιν
ἐψηφισμένοι,
καὶ |
[4] |
Θετταλίας
ἐπέβη·
(μετὰ
ταῦτα
Φεράς,
|
Παγασάς, |
Μαγνησίαν,
πάνθ'
ὃν
ἐβούλετ'
εὐτρεπίσας |
[4] |
καταστήσας
τῶν
βασιλέων
ἠσθένησε·
πάλιν
|
ῥᾴσας |
οὐκ
ἐπὶ
τὸ
ῥᾳθυμεῖν
ἀπέκλινεν, |
[4] |
ὑφ'
ἧς
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
|
ἀγαπήσας |
τοῖς
πεπραγμένοις
ἡσυχίαν
σχήσει.
Εἰ |
[4] |
τοὺς
μὲν
ἐκβαλὼν
τοὺς
δὲ
|
καταστήσας |
τῶν
βασιλέων
ἠσθένησε·
πάλιν
ῥᾴσας |
[4] |
Παγασάς,
Μαγνησίαν,
πάνθ'
ὃν
ἐβούλετ'
|
εὐτρεπίσας |
τρόπον
ᾤχετ'
εἰς
Θρᾴκην·
εἶτ' |
[4] |
τύχῃ
τὴν
χάριν,
ἂν
δ'
|
ἀναλώσας |
λάθῃ,
συνανήλωσε
καὶ
τὸ
μεμνῆσθαι |
[4] |
ὡς
οὐδὲ
τοὺς
λιμένας
καὶ
|
τὰς |
ἀγορὰς
ἔτι
δώσοιεν
αὐτῷ
καρποῦσθαι· |
[4] |
ἀπέκλινεν,
ἀλλ'
εὐθὺς
Ὀλυνθίοις
ἐπεχείρησεν.
|
Τὰς |
δ'
ἐπ'
Ἰλλυριοὺς
καὶ
Παίονας |
[4] |
πως
ἄνευ
πραγμάτων
λαμβάνειν
εἰς
|
τὰς |
ἑορτάς.
Ἔστι
δὴ
λοιπόν,
οἶμαι, |
[4] |
πράττεσθαι
πολλῷ
προέχει,
πρὸς
δὲ
|
τὰς |
καταλλαγάς,
ἃς
ἂν
ἐκεῖνος
ποιήσαιτ' |
[4] |
τοῖς
πράγμασιν
ὑμῖν,
τῷ
τε
|
τὰς |
πόλεις
τοῖς
Ὀλυνθίοις
σῴζειν
καὶ |
[4] |
ἑορτάς.
Ἔστι
δὴ
λοιπόν,
οἶμαι,
|
πάντας |
εἰσφέρειν,
ἂν
πολλῶν
δέῃ,
πολλά, |
[4] |
(Πάντα
δὴ
ταῦτα
δεῖ
συνιδόντας
|
ἅπαντας |
βοηθεῖν
καὶ
ἀπωθεῖν
ἐκεῖσε
τὸν |
[4] |
τὸν
Ἰλλυριὸν
καὶ
ἁπλῶς
τούτους
|
ἅπαντας |
ἡγεῖσθαι
χρὴ
αὐτονόμους
ἥδιον
ἂν |
[4] |
αὐτοὺς
καὶ
παροξύνοντας
τοὺς
ἄλλους
|
ἅπαντας, |
λογιζομένους,
εἰ
Φίλιππος
λάβοι
καθ' |
[4] |
ἀκαιρίαν
τὴν
ἐκείνου
καιρὸν
ὑμέτερον
|
νομίσαντας |
ἑτοίμως
συνάρασθαι
τὰ
πράγματα,
καὶ |
[4] |
οἰκείας
ἀκεραίου
γένωνται,
τοὺς
δὲ
|
λέγοντας, |
ἵν'
αἱ
τῶν
πεπολιτευμένων
αὐτοῖς |
[4] |
ἅ
τ'
Ἀμφιπολιτῶν
ἐποίησε
τοὺς
|
παραδόντας |
αὐτῷ
τὴν
πόλιν
καὶ
Πυδναίων |
[4] |
σώφροσιν.
(Πάντα
δὴ
ταῦτα
δεῖ
|
συνιδόντας |
ἅπαντας
βοηθεῖν
καὶ
ἀπωθεῖν
ἐκεῖσε |
[4] |
χρήματ'
εἰσφέροντας
προθύμως
καὶ
αὐτοὺς
|
ἐξιόντας |
καὶ
μηδὲν
ἐλλείποντας.
Οὐδὲ
γὰρ |
[4] |
δεῖ
καὶ
στρατευομένους
αὐτοὺς
καὶ
|
παροξύνοντας |
τοὺς
ἄλλους
ἅπαντας,
λογιζομένους,
εἰ |
[4] |
τοὺς
ὑστάτους
περὶ
τῶν
πραγμάτων
|
εἰπόντας |
ἐν
ὀργῇ
ποιεῖσθε,
ἄν
τι |
[4] |
καὶ
αὐτοὺς
ἐξιόντας
καὶ
μηδὲν
|
ἐλλείποντας. |
Οὐδὲ
γὰρ
λόγος
οὐδὲ
σκῆψις |
[4] |
εἴπερ
ποτὲ
καὶ
νῦν,
χρήματ'
|
εἰσφέροντας |
προθύμως
καὶ
αὐτοὺς
ἐξιόντας
καὶ |
[4] |
Ὀλυνθίοις
σῴζειν
καὶ
τοὺς
τοῦτο
|
ποιήσοντας |
στρατιώτας
ἐκπέμπειν,
καὶ
τῷ
τὴν |
[4] |
πλείον'
ἂν
οἶμαι
ζημιωθῆναι
τοὺς
|
γεωργοῦντας |
ὑμῶν
ἢ
ὅσ'
εἰς
ἅπαντα |
[4] |
ὅμορον
χώραν
ἔχωσι.
(Ταῦτ'
οὖν
|
ἐγνωκότας |
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ |
[4] |
ἄνευ
πραγμάτων
λαμβάνειν
εἰς
τὰς
|
ἑορτάς. |
Ἔστι
δὴ
λοιπόν,
οἶμαι,
πάντας |
[4] |
παρὰ
τῶν
θεῶν
ἡμῖν
ὑπηργμένων
|
καταστάς, |
καίπερ
οὐκ
ἐχόντων
ὡς
δεῖ |
[4] |
ἔγωγε.
~(Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
ἡγοῦμαι
|
στρατιώτας |
δεῖν
κατασκευασθῆναι
(καὶ
ταῦτ'
εἶναι |
[4] |
σῴζειν
καὶ
τοὺς
τοῦτο
ποιήσοντας
|
στρατιώτας |
ἐκπέμπειν,
καὶ
τῷ
τὴν
ἐκείνου |
[4] |
γέγονεν
ἀσθενὴς
ὢν
τὸ
κατ'
|
ἀρχὰς |
Φίλιππος;
Τὸ
πρῶτον
Ἀμφίπολιν
λαβών, |
[4] |
τῇ
Φιλίππου
χώρᾳ
κτησάμενοι
φοβεροὶ
|
φύλακες |
τῆς
οἰκείας
ἀκεραίου
γένωνται,
τοὺς |
[4] |
ἀεί
τι
τῶν
πραγμάτων
ὡς
|
ἀλυσιτελές, |
καὶ
τὴν
φιλοπραγμοσύνην
ᾗ
χρῆται |
[4] |
ἔμοιγε
δοκεῖ
τις
ἄν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
δίκαιος
λογιστὴς
τῶν
παρὰ |
[4] |
ἡμῖν
νῦν;
Ἵνα
γνῶτ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
αἴσθησθ'
ἀμφότερα,
καὶ |
[4] |
Ἆρα
λογίζεταί
τις
ὑμῶν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
θεωρεῖ
τὸν
τρόπον |
[4] |
(Ταῦτ'
οὖν
ἐγνωκότας
ὑμᾶς,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
τἄλλ'
ἃ
προσήκει |
[4] |
ἀποτριψώμεθα.
(Εἰ
δὲ
προησόμεθ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
τούτους
τοὺς
ἀνθρώπους, |
[4] |
εἰ
τοῦτο
γενήσεται,
δέδοικ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
μὴ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[4] |
οὐ
τολμήσετε;
(Ἔτι
τοίνυν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
μηδὲ
τοῦθ'
ὑμᾶς
λανθανέτω, |
[4] |
μὲν
οὖν
παρὼν
καιρός,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
μόνον
οὐχὶ
λέγει
φωνὴν |
[4] |
(Οὐ
δεῖ
δὴ
τοιοῦτον,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
παραπεπτωκότα
καιρὸν
ἀφεῖναι,
οὐδὲ |
[4] |
εἶναι.
(Δεῖ
τοίνυν
ὑμᾶς,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τὴν
ἀκαιρίαν
τὴν
ἐκείνου |
[4] |
(Οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἐπιεικῶς,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τοῦθ'
ὃ
δυσμαχώτατόν
ἐστι |
[4] |
δ'
οὐκ
ἀγνοῶ
μέν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τοῦθ'
ὅτι
πολλάκις
ὑμεῖς |
[4] |
οἰόμενοι
σχήσειν
καλῶς,
ηὐξήσαμεν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
Φίλιππον
ἡμεῖς
καὶ
κατεστήσαμεν |
[4] |
δεῖ
τῶν
λοιπῶν
ὑμᾶς,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
φροντίσαι,
ἵνα
ταῦτ'
ἐπανορθωσάμενοι |
[4] |
δὲ
χρημάτων
πόρου,
ἔστιν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
χρήμαθ'
ὑμῖν,
ἔστιν
ὅσ' |
[4] |
Α.
(Ἀντὶ
πολλῶν
ἄν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
χρημάτων
ὑμᾶς
ἑλέσθαι
νομίζω, |
[4] |
ἐθέλειν
ὑπολείπεται.
(Νυνὶ
γάρ,
ὃ
|
πάντες |
ἐθρύλουν
τέως,
Ὀλυνθίους
ἐκπολεμῶσαι
δεῖν |
[4] |
ἐπὶ
τοῖς
μεγάλοις
(τόκοις)
μικρὸν
|
εὐπορήσαντες |
χρόνον
ὕστερον
καὶ
τῶν
ἀρχαίων |
[4] |
ἐσκεμμένος
ἥκει
τις,
τοῦτ'
ἂν
|
ἀκούσαντες |
λάβοιτε,
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
ὑμετέρας |
[4] |
Εἰ
μὲν
γὰρ
ὑφ'
ὑμῶν
|
πεισθέντες |
ἀνείλοντο
τὸν
πόλεμον,
σφαλεροὶ
σύμμαχοι |
[4] |
τὴν
οἰκείαν
οὐχ
οἷοί
τε
|
ὄντες |
φυλάττειν,
ἐὰν
μὴ
βοηθήσηθ'
ὑμεῖς. |
[4] |
ὧν
καλῶς
ποιοῦντες
ἔχουσι
μίκρ'
|
ἀναλίσκοντες |
τὰ
λοιπὰ
καρπῶνται
ἀδεῶς,
τοὺς |
[4] |
Στρατοκλῆς
ἐπὶ
τουτὶ
τὸ
βῆμα,
|
κελεύοντες |
ἡμᾶς
πλεῖν
καὶ
παραλαμβάνειν
τὴν |
[4] |
δύναιτ'
ἐκεῖνος,
ταῦτα
ποιῆσαι
καιρὸν
|
ἔχοντες |
οὐ
τολμήσετε;
(Ἔτι
τοίνυν,
ὦ |
[4] |
ὑπὲρ
τῶν
πολλῶν
ὧν
καλῶς
|
ποιοῦντες |
ἔχουσι
μίκρ'
ἀναλίσκοντες
τὰ
λοιπὰ |
[4] |
ἐρρᾳθυμηκότες,
καὶ
ἅπαντα
πρὸς
ἡδονὴν
|
ζητοῦντες |
πολλὰ
καὶ
χαλεπὰ
ὧν
οὐκ |
[4] |
Εἰ
γάρ,
ὅθ'
ἥκομεν
Εὐβοεῦσιν
|
βεβοηθηκότες |
καὶ
παρῆσαν
Ἀμφιπολιτῶν
Ἱέραξ
καὶ |
[4] |
ἡμεῖς
(ἂν)
ἐπὶ
πολλῷ
φανῶμεν
|
ἐρρᾳθυμηκότες, |
καὶ
ἅπαντα
πρὸς
ἡδονὴν
ζητοῦντες |
[4] |
καὶ
μέχρι
του
ταῦτ'
ἂν
|
ἐγνωκότες |
ἦσαν
ἴσως·
ἐπειδὴ
δ'
ἐκ |
[4] |
χρῆται
καὶ
συζῇ
Φίλιππος,
ὑφ'
|
ἧς |
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
ἀγαπήσας
τοῖς |
[4] |
τελευτῆσαι.
(Πρὸς
θεῶν,
τίς
οὕτως
|
εὐήθης |
ἐστὶν
ὑμῶν
ὅστις
ἀγνοεῖ
τὸν |
[4] |
καὶ
παρῆσαν
Ἀμφιπολιτῶν
Ἱέραξ
καὶ
|
Στρατοκλῆς |
ἐπὶ
τουτὶ
τὸ
βῆμα,
κελεύοντες |
[4] |
τρόπον
δι'
ὃν
μέγας
γέγονεν
|
ἀσθενὴς |
ὢν
τὸ
κατ'
ἀρχὰς
Φίλιππος; |
[4] |
Ὀλυνθίοις
ὅτι
νῦν
οὐ
περὶ
|
δόξης |
οὐδ'
ὑπὲρ
μέρους
χώρας
πολεμοῦσιν, |
[4] |
βοήθειαν
εἶναι.
(Καὶ
περὶ
μὲν
|
τῆς |
βοηθείας
ταῦτα
γιγνώσκω·
περὶ
δὲ |
[4] |
ἡμῶν
αὐτῶν
προθυμίαν
ἥνπερ
ὑπὲρ
|
τῆς |
Εὐβοέων
σωτηρίας,
εἴχετ'
ἂν
Ἀμφίπολιν |
[4] |
πόλλ'
ἀπολωλεκέναι
κατὰ
τὸν
πόλεμον
|
τῆς |
ἡμετέρας
ἀμελείας
ἄν
τις
θείη |
[4] |
Φιλίππου
χώρᾳ
κτησάμενοι
φοβεροὶ
φύλακες
|
τῆς |
οἰκείας
ἀκεραίου
γένωνται,
τοὺς
δὲ |
[4] |
τούτων
ἀντίρροπον,
ἂν
βουλώμεθα
χρῆσθαι,
|
τῆς |
παρ'
ἐκείνων
εὐνοίας
εὐεργέτημ'
ἂν |
[4] |
πολεμοῦσιν,
ἀλλ'
ἀναστάσεως
καὶ
ἀνδραποδισμοῦ
|
τῆς |
πατρίδος,
καὶ
ἴσασιν
ἅ
τ' |
[4] |
χρημάτων,
εἰς
στενὸν
κομιδῇ
τὰ
|
τῆς |
τροφῆς
τοῖς
ξένοις
αὐτῷ
καταστήσεται. |
[4] |
παρόμοιόν
ἐστιν
ὅπερ
καὶ
περὶ
|
τῆς |
τῶν
χρημάτων
κτήσεως·
ἂν
μὲν |
[4] |
ἂν
ἀκούσαντες
λάβοιτε,
ἀλλὰ
καὶ
|
τῆς |
ὑμετέρας
τύχης
ὑπολαμβάνω
πολλὰ
τῶν |
[4] |
ἀνάγκη
στρατοπέδῳ
χρωμένους
τῶν
ἐκ
|
τῆς |
χώρας
λαμβάνειν,
μηδενὸς
ὄντος
ἐν |
[4] |
ἄν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
δίκαιος
|
λογιστὴς |
τῶν
παρὰ
τῶν
θεῶν
ἡμῖν |
[4] |
κατακούειν
τινός
εἰσι,
καὶ
ἅνθρωπος
|
ὑβριστής, |
ὥς
φασιν.
Καὶ
μὰ
Δί' |
[4] |
εἰς
στενὸν
κομιδῇ
τὰ
τῆς
|
τροφῆς |
τοῖς
ξένοις
αὐτῷ
καταστήσεται.
(Ἀλλὰ |
[4] |
λάβοιτε,
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
ὑμετέρας
|
τύχης |
ὑπολαμβάνω
πολλὰ
τῶν
δεόντων
ἐκ |
[4] |
καὶ
ὅλως
ἄπιστον,
οἶμαι,
ταῖς
|
πολιτείαις |
ἡ
τυραννίς,
ἄλλως
τε
κἂν |
[4] |
ὑποδεξαμένους·
καὶ
ὅλως
ἄπιστον,
οἶμαι,
|
ταῖς |
πολιτείαις
ἡ
τυραννίς,
ἄλλως
τε |
[4] |
κακῶς
ποιεῖν
καὶ
τριήρεσι
καὶ
|
στρατιώταις |
ἑτέροις·
(εἰ
δὲ
θατέρου
τούτων |
[4] |
χαλεπὰ
ὧν
οὐκ
ἐβουλόμεθ'
ὕστερον
|
εἰς |
ἀνάγκην
ἔλθωμεν
ποιεῖν,
καὶ
κινδυνεύσωμεν |
[4] |
τοὺς
γεωργοῦντας
ὑμῶν
ἢ
ὅσ'
|
εἰς |
ἅπαντα
τὸν
πρὸ
τοῦ
πόλεμον |
[4] |
ὃν
ἐβούλετ'
εὐτρεπίσας
τρόπον
ᾤχετ'
|
εἰς |
Θρᾴκην·
εἶτ'
ἐκεῖ
τοὺς
μὲν |
[4] |
ἀμυνεῖται·
εἴτε
βοηθησάντων
μόνον
ὑμῶν
|
εἰς |
Ὄλυνθον,
ἀκινδύνως
ὁρῶν
ἔχοντα
τὰ |
[4] |
δὲ
τούτων
ἀποστερήσεται
τῶν
χρημάτων,
|
εἰς |
στενὸν
κομιδῇ
τὰ
τῆς
τροφῆς |
[4] |
οὕτω
πως
ἄνευ
πραγμάτων
λαμβάνειν
|
εἰς |
τὰς
ἑορτάς.
Ἔστι
δὴ
λοιπόν, |
[4] |
ἀντιληπτέον
ἐρρωμένως
τῶν
πραγμάτων,
σκοπεῖσθ'
|
εἰς |
τί
ποτ'
ἐλπὶς
ταῦτα
τελευτῆσαι. |
[4] |
οὖν,
ἄν
τις
εἴποι,
ταῦτα
|
λέγεις |
ἡμῖν
νῦν;
Ἵνα
γνῶτ'
ὦ |
[4] |
ἡμεῖς
καὶ
κατεστήσαμεν
τηλικοῦτον
ἡλίκος
|
οὐδείς |
πω
βασιλεὺς
γέγονεν
Μακεδονίας.
Νυνὶ |
[4] |
ἢ
δούλους
εἶναι·
καὶ
γὰρ
|
ἀήθεις |
τοῦ
κατακούειν
τινός
εἰσι,
καὶ |
[4] |
ἄνοιαν
ὀφλισκάνων
ὅμως
ἐκλαλεῖ,
ταῦτα
|
δυνηθεὶς |
μὴ
πράξει.
(Ἀλλὰ
μὴν
ἡλίκα |
[4] |
Ἀθηναῖοι,
μόνον
οὐχὶ
λέγει
φωνὴν
|
ἀφιεὶς |
ὅτι
τῶν
πραγμάτων
ὑμῖν
ἐκείνων |
[4] |
ᾖ
καὶ
συνεισβαλοῦσιν
ἑτοίμως.
Ἀλλὰ
|
Φωκεῖς; |
Οἱ
τὴν
οἰκείαν
οὐχ
οἷοί |
[4] |
πράγμασιν
ὑμῖν,
τῷ
τε
τὰς
|
πόλεις |
τοῖς
Ὀλυνθίοις
σῴζειν
καὶ
τοὺς |
[4] |
τῶν
ἀρχαίων
ἀπέστησαν,
οὕτω
καὶ
|
ἡμεῖς |
(ἂν)
ἐπὶ
πολλῷ
φανῶμεν
ἐρρᾳθυμηκότες, |
[4] |
εἴπερ
ὑπὲρ
σωτηρίας
αὐτῶν
φροντίζετε·
|
ἡμεῖς |
δ'
οὐκ
οἶδ'
ὅντινά
μοι |
[4] |
ὑπαρχόντων
δεῖ
πράττειν
ἐγνωκὼς
ἔσται,
|
ἡμεῖς |
δ'
ὡς
οὐδενὸς
ἀντιληπτέον
ἐρρωμένως |
[4] |
ηὐξήσαμεν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
Φίλιππον
|
ἡμεῖς |
καὶ
κατεστήσαμεν
τηλικοῦτον
ἡλίκος
οὐδείς |
[4] |
τὴν
πόλιν,
τὴν
αὐτὴν
παρειχόμεθ'
|
ἡμεῖς |
ὑπὲρ
ἡμῶν
αὐτῶν
προθυμίαν
ἥνπερ |
[4] |
καὶ
τοῦ
ποιεῖν
τὰ
δέοντα,
|
ὑμεῖς |
δ'
οὕτω
πως
ἄνευ
πραγμάτων |
[4] |
γὰρ
ἀντέχῃ
τὰ
τῶν
Ὀλυνθίων,
|
ὑμεῖς |
ἐκεῖ
πολεμήσετε
καὶ
τὴν
ἐκείνου |
[4] |
ὄντες
φυλάττειν,
ἐὰν
μὴ
βοηθήσηθ'
|
ὑμεῖς. |
Ἢ
ἄλλος
τις;
Ἀλλ'
ὦ |
[4] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦθ'
ὅτι
πολλάκις
|
ὑμεῖς |
οὐ
τοὺς
αἰτίους,
ἀλλὰ
τοὺς |
[4] |
ἄλλων
ἀνθρώπων
(στρατιωτικά)
ταῦτα
δ'
|
ὑμεῖς |
οὕτως
ὡς
βούλεσθε
λαμβάνετε.
Εἰ |
[4] |
οὖν;
Ἂν
τις
εἴποι,
σὺ
|
γράφεις |
ταῦτ'
εἶναι
στρατιωτικά’
μὰ
Δί' |
[4] |
ταῦτα
Πύδναν,
πάλιν
Ποτείδαιαν,
Μεθώνην
|
αὖθις, |
εἶτα
Θετταλίας
ἐπέβη·
(μετὰ
ταῦτα |
[4] |
φρονεῖν
τοῖς
ἀνοήτοις
γίγνεται·
διόπερ
|
πολλάκις |
δοκεῖ
τὸ
φυλάξαι
τἀγαθὰ
τοῦ |
[4] |
οὐδὲ
παθεῖν
ταὐτὸν
ὅπερ
ἤδη
|
πολλάκις |
πρότερον
πεπόνθατε.
Εἰ
γάρ,
ὅθ' |
[4] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦθ'
ὅτι
|
πολλάκις |
ὑμεῖς
οὐ
τοὺς
αἰτίους,
ἀλλὰ |
[4] |
ἄπιστον,
οἶμαι,
ταῖς
πολιτείαις
ἡ
|
τυραννίς, |
ἄλλως
τε
κἂν
ὅμορον
χώραν |
[4] |
τὸ
ῥᾳθυμεῖν
ἀπέκλινεν,
ἀλλ'
εὐθὺς
|
Ὀλυνθίοις |
ἐπεχείρησεν.
Τὰς
δ'
ἐπ'
Ἰλλυριοὺς |
[4] |
ἔχει.
(Δῆλον
γάρ
ἐστι
τοῖς
|
Ὀλυνθίοις |
ὅτι
νῦν
οὐ
περὶ
δόξης |
[4] |
τῷ
τε
τὰς
πόλεις
τοῖς
|
Ὀλυνθίοις |
σῴζειν
καὶ
τοὺς
τοῦτο
ποιήσοντας |
[4] |
τῶν
δεόντων
ἐκ
τοῦ
παραχρῆμ'
|
ἐνίοις |
ἂν
ἐπελθεῖν
εἰπεῖν,
ὥστ'
ἐξ |
[4] |
δανειζόμενοι
ῥᾳδίως
ἐπὶ
τοῖς
μεγάλοις
|
(τόκοις) |
μικρὸν
εὐπορήσαντες
χρόνον
ὕστερον
καὶ |
[4] |
οἱ
δανειζόμενοι
ῥᾳδίως
ἐπὶ
τοῖς
|
μεγάλοις |
(τόκοις)
μικρὸν
εὐπορήσαντες
χρόνον
ὕστερον |
[4] |
ταῦτ'
ἐπανορθωσάμενοι
τὴν
ἐπὶ
τοῖς
|
πεπραγμένοις |
ἀδοξίαν
ἀποτριψώμεθα.
(Εἰ
δὲ
προησόμεθ' |
[4] |
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
ἀγαπήσας
τοῖς
|
πεπραγμένοις |
ἡσυχίαν
σχήσει.
Εἰ
δ'
ὁ |
[4] |
Εἰ
μὲν
οὖν
ταῦτα
τοῖς
|
στρατευομένοις |
ἀποδώσετε,
οὐδενὸς
ὑμῖν
προσδεῖ
πόρου, |
[4] |
κομιδῇ
τὰ
τῆς
τροφῆς
τοῖς
|
ξένοις |
αὐτῷ
καταστήσεται.
(Ἀλλὰ
μὴν
τόν |
[4] |
δήπου
φύσει
καὶ
ἀεὶ
πᾶσιν
|
ἀνθρώποις, |
κομιδῇ
δ'
ὥσπερ
ἦν,
καὶ |
[4] |
ποιεῖν
καὶ
τριήρεσι
καὶ
στρατιώταις
|
ἑτέροις· |
(εἰ
δὲ
θατέρου
τούτων
ὀλιγωρήσετε, |
[4] |
οὕτως
οἱ
μὴ
χρησάμενοι
τοῖς
|
καιροῖς |
ὀρθῶς,
οὐδ'
εἰ
συνέβη
τι |
[4] |
ἀξίαν
ἀφορμὴ
τοῦ
κακῶς
φρονεῖν
|
τοῖς |
ἀνοήτοις
γίγνεται·
διόπερ
πολλάκις
δοκεῖ |
[4] |
πραγμάτων
αἰσχύνη,
οὐδεμιᾶς
ἐλάττων
ζημίας
|
τοῖς |
γε
σώφροσιν.
(Πάντα
δὴ
ταῦτα |
[4] |
πραγμάτων
οὕτως
οἱ
μὴ
χρησάμενοι
|
τοῖς |
καιροῖς
ὀρθῶς,
οὐδ'
εἰ
συνέβη |
[4] |
ὥσπερ
οἱ
δανειζόμενοι
ῥᾳδίως
ἐπὶ
|
τοῖς |
μεγάλοις
(τόκοις)
μικρὸν
εὐπορήσαντες
χρόνον |
[4] |
στενὸν
κομιδῇ
τὰ
τῆς
τροφῆς
|
τοῖς |
ξένοις
αὐτῷ
καταστήσεται.
(Ἀλλὰ
μὴν |
[4] |
ἐναντίως
ἔχει.
(Δῆλον
γάρ
ἐστι
|
τοῖς |
Ὀλυνθίοις
ὅτι
νῦν
οὐ
περὶ |
[4] |
ὑμῖν,
τῷ
τε
τὰς
πόλεις
|
τοῖς |
Ὀλυνθίοις
σῴζειν
καὶ
τοὺς
τοῦτο |
[4] |
ἵνα
ταῦτ'
ἐπανορθωσάμενοι
τὴν
ἐπὶ
|
τοῖς |
πεπραγμένοις
ἀδοξίαν
ἀποτριψώμεθα.
(Εἰ
δὲ |
[4] |
ἧς
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
ἀγαπήσας
|
τοῖς |
πεπραγμένοις
ἡσυχίαν
σχήσει.
Εἰ
δ' |
[4] |
τὰ
οἴκοι,
προσκαθεδεῖται
καὶ
προσεδρεύσει
|
τοῖς |
πράγμασι,
περιέσται
τῷ
χρόνῳ
τῶν |
[4] |
(Φημὶ
δὴ
διχῇ
βοηθητέον
εἶναι
|
τοῖς |
πράγμασιν
ὑμῖν,
τῷ
τε
τὰς |
[4] |
ἥτις
ταῦτ'
ἐρεῖ
καὶ
παρέσται
|
τοῖς |
πράγμασιν·
(ὡς
ἔστι
μάλιστα
τοῦτο |
[4] |
λαμβάνετε.
Εἰ
μὲν
οὖν
ταῦτα
|
τοῖς |
στρατευομένοις
ἀποδώσετε,
οὐδενὸς
ὑμῖν
προσδεῖ |
[4] |
ἀφορμὴ
τοῦ
κακῶς
φρονεῖν
τοῖς
|
ἀνοήτοις |
γίγνεται·
διόπερ
πολλάκις
δοκεῖ
τὸ |
[4] |
ὅτι
τῶν
πραγμάτων
ὑμῖν
ἐκείνων
|
αὐτοῖς |
ἀντιληπτέον
ἐστίν,
εἴπερ
ὑπὲρ
σωτηρίας |
[4] |
τοιοῦτοι
κριταὶ
καὶ
τῶν
πεπραγμένων
|
αὐτοῖς |
ἔσεσθε.
Χρηστὰ
δ'
εἴη
παντὸς |
[4] |
λέγοντας,
ἵν'
αἱ
τῶν
πεπολιτευμένων
|
αὐτοῖς |
εὔθυναι
ῥᾴδιαι
γένωνται,
ὡς
ὁποῖ' |
[4] |
πολλῶν,
ὅμως
μεγάλην
ἂν
ἔχειν
|
αὐτοῖς |
χάριν,
εἰκότως·
τὸ
μὲν
γὰρ |
[4] |
πραγμάτων,
σκοπεῖσθ'
εἰς
τί
ποτ'
|
ἐλπὶς |
ταῦτα
τελευτῆσαι.
(Πρὸς
θεῶν,
τίς |
[4] |
νομίσαι
ζημιώσεσθαι;
Καὶ
πρόσεσθ'
ἡ
|
ὕβρις |
καὶ
ἔθ'
ἡ
τῶν
πραγμάτων |
[4] |
τοῦθ'
ὑμᾶς
λανθανέτω,
ὅτι
νῦν
|
αἵρεσίς |
ἐστιν
ὑμῖν
πότερ'
ὑμᾶς
ἐκεῖ |
[4] |
μὴ
βοηθήσηθ'
ὑμεῖς.
Ἢ
ἄλλος
|
τις; |
Ἀλλ'
ὦ
τᾶν,
οὐχὶ
βουλήσεται. |
[4] |
προτέρων
ἐκείνων.
~Καὶ
ἔμοιγε
δοκεῖ
|
τις |
ἄν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
δίκαιος |
[4] |
καὶ
πρὸς
Ἀρύββαν
καὶ
ὅποι
|
τις |
ἂν
εἴποι
παραλείπω
στρατείας.
(Τί |
[4] |
γάρ,
ὡς
δοκεῖ
καὶ
φήσειέ
|
τις |
ἂν
μὴ
σκοπῶν
ἀκριβῶς,
εὐτρεπῶς |
[4] |
μὲν
οὖν
ἐπιτιμᾶν
ἴσως
φήσαι
|
τις |
ἂν
ῥᾴδιον
καὶ
παντὸς
εἶναι, |
[4] |
ἂν
δ'
ἐκεῖνα
Φίλιππος
λάβῃ,
|
τίς |
αὐτὸν
κωλύσει
δεῦρο
βαδίζειν;
Θηβαῖοι; |
[4] |
τοῦ
πόρου.
Τί
οὖν;
Ἂν
|
τις |
εἴποι,
σὺ
γράφεις
ταῦτ'
εἶναι |
[4] |
παραλείπω
στρατείας.
(Τί
οὖν,
ἄν
|
τις |
εἴποι,
ταῦτα
λέγεις
ἡμῖν
νῦν; |
[4] |
εἶτ'
Ὄλυνθον
ἐκεῖνος
καταστρέψεται,
φρασάτω
|
τις |
ἐμοὶ
τί
τὸ
κωλῦον
ἔτ' |
[4] |
δεδαπάνησθε.
Εἰ
δὲ
δὴ
πόλεμός
|
τις |
ἥξει,
πόσα
χρὴ
νομίσαι
ζημιώσεσθαι; |
[4] |
πόλεμον
τῆς
ἡμετέρας
ἀμελείας
ἄν
|
τις |
θείη
δικαίως,
τὸ
δὲ
μήτε |
[4] |
ἂν
μὲν
γάρ,
ὅσ'
ἄν
|
τις |
λάβῃ,
καὶ
σῴσῃ,
μεγάλην
ἔχει |
[4] |
Μακεδονίας.
Νυνὶ
δὴ
καιρὸς
ἥκει
|
τις, |
οὗτος
ὁ
τῶν
Ὀλυνθίων,
αὐτόματος |
[4] |
ἐλπὶς
ταῦτα
τελευτῆσαι.
(Πρὸς
θεῶν,
|
τίς |
οὕτως
εὐήθης
ἐστὶν
ὑμῶν
ὅστις |
[4] |
εἴ
τι
χρήσιμον
ἐσκεμμένος
ἥκει
|
τις, |
τοῦτ'
ἂν
ἀκούσαντες
λάβοιτε,
ἀλλὰ |
[4] |
βαδίζειν
ὅποι
βούλεται.
Ἆρα
λογίζεταί
|
τις |
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ |
[4] |
καὶ
πρότερον)
πρεσβείαν
δὲ
πέμπειν,
|
ἥτις |
ταῦτ'
ἐρεῖ
καὶ
παρέσται
τοῖς |
[4] |
τίς
οὕτως
εὐήθης
ἐστὶν
ὑμῶν
|
ὅστις |
ἀγνοεῖ
τὸν
ἐκεῖθεν
πόλεμον
δεῦρ' |
[4] |
τινὰς
ἄλλοι
πόρους,
ὧν
ἕλεσθ'
|
ὅστις |
ὑμῖν
συμφέρειν
δοκεῖ·
καὶ
ἕως |
[4] |
ἐλλείποντας.
Οὐδὲ
γὰρ
λόγος
οὐδὲ
|
σκῆψις |
ἔθ'
ὑμῖν
τοῦ
μὴ
τὰ |
[4] |
χρημάτων
κτήσεως·
ἂν
μὲν
γάρ,
|
ὅσ' |
ἄν
τις
λάβῃ,
καὶ
σῴσῃ, |
[4] |
ἡμέρας
μόνας
ἔξω
γενέσθαι,
καὶ
|
ὅσ' |
ἀνάγκη
στρατοπέδῳ
χρωμένους
τῶν
ἐκ |
[4] |
ζημιωθῆναι
τοὺς
γεωργοῦντας
ὑμῶν
ἢ
|
ὅσ' |
εἰς
ἅπαντα
τὸν
πρὸ
τοῦ |
[4] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
χρήμαθ'
ὑμῖν,
ἔστιν
|
ὅσ' |
οὐδενὶ
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
(στρατιωτικά) |
[4] |
τῶν
Ὀλυνθίων,
αὐτόματος
τῇ
πόλει,
|
ὃς |
οὐδενός
ἐστιν
ἐλάττων
τῶν
προτέρων |
[4] |
καὶ
μηδὲν
ἐλλείποντας.
Οὐδὲ
γὰρ
|
λόγος |
οὐδὲ
σκῆψις
ἔθ'
ὑμῖν
τοῦ |
[4] |
ἔστι
μάλιστα
τοῦτο
δέος,
μὴ
|
πανοῦργος |
ὢν
καὶ
δεινὸς
ἅνθρωπος
πράγμασι |
[4] |
ἀλλ'
ἀναστάσεως
καὶ
ἀνδραποδισμοῦ
τῆς
|
πατρίδος, |
καὶ
ἴσασιν
ἅ
τ'
Ἀμφιπολιτῶν |
[4] |
πράγμασιν·
(ὡς
ἔστι
μάλιστα
τοῦτο
|
δέος, |
μὴ
πανοῦργος
ὢν
καὶ
δεινὸς |
[4] |
τις
ἄν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
δίκαιος |
λογιστὴς
τῶν
παρὰ
τῶν
θεῶν |
[4] |
θατέρου
τούτων
ὀλιγωρήσετε,
ὀκνῶ
μὴ
|
μάταιος |
ἡμῖν
ἡ
στρατεία
γένηται.
Εἴτε |
[4] |
|
~Ὀλυνθιακὸς |
Α.
(Ἀντὶ
πολλῶν
ἄν,
ὦ |
[4] |
πρὸς
αὑτοὺς
ἐγκλημάτων
μισοῦσι,
βεβαίαν
|
εἰκὸς |
τὴν
ἔχθραν
αὐτοὺς
ὑπὲρ
ὧν |
[4] |
Φίλιππον
ἡμεῖς
καὶ
κατεστήσαμεν
τηλικοῦτον
|
ἡλίκος |
οὐδείς
πω
βασιλεὺς
γέγονεν
Μακεδονίας. |
[4] |
ἐὰν
μὴ
βοηθήσηθ'
ὑμεῖς.
Ἢ
|
ἄλλος |
τις;
Ἀλλ'
ὦ
τᾶν,
οὐχὶ |
[4] |
καθ'
ἡμῶν
τοιοῦτον
καιρὸν
καὶ
|
πόλεμος |
γένοιτο
πρὸς
τῇ
χώρᾳ,
πῶς |
[4] |
πόλεμον
δεδαπάνησθε.
Εἰ
δὲ
δὴ
|
πόλεμός |
τις
ἥξει,
πόσα
χρὴ
νομίσαι |
[4] |
τῶν
ἐκ
τῆς
χώρας
λαμβάνειν,
|
μηδενὸς |
ὄντος
ἐν
αὐτῇ
πολεμίου
λέγω, |
[4] |
ἐγνωκὼς
ἔσται,
ἡμεῖς
δ'
ὡς
|
οὐδενὸς |
ἀντιληπτέον
ἐρρωμένως
τῶν
πραγμάτων,
σκοπεῖσθ' |
[4] |
Ὀλυνθίων,
αὐτόματος
τῇ
πόλει,
ὃς
|
οὐδενός |
ἐστιν
ἐλάττων
τῶν
προτέρων
ἐκείνων. |
[4] |
οὖν
ταῦτα
τοῖς
στρατευομένοις
ἀποδώσετε,
|
οὐδενὸς |
ὑμῖν
προσδεῖ
πόρου,
εἰ
δὲ |
[4] |
γὰρ
μόνον
εἴ
τι
χρήσιμον
|
ἐσκεμμένος |
ἥκει
τις,
τοῦτ'
ἂν
ἀκούσαντες |
[4] |
καταλλαγάς,
ἃς
ἂν
ἐκεῖνος
ποιήσαιτ'
|
ἄσμενος |
πρὸς
Ὀλυνθίους,
ἐναντίως
ἔχει.
(Δῆλον |
[4] |
δέος,
μὴ
πανοῦργος
ὢν
καὶ
|
δεινὸς |
ἅνθρωπος
πράγμασι
χρῆσθαι,
τὰ
μὲν |
[4] |
ἐξήνεγκε
τὸν
πόλεμόν
ποτε
τοῦτον
|
ἐκεῖνος, |
εἰ
πολεμεῖν
ᾠήθη
δεήσειν
αὐτόν, |
[4] |
τούτους
τοὺς
ἀνθρώπους,
εἶτ'
Ὄλυνθον
|
ἐκεῖνος |
καταστρέψεται,
φρασάτω
τις
ἐμοὶ
τί |
[4] |
δὲ
τὰς
καταλλαγάς,
ἃς
ἂν
|
ἐκεῖνος |
ποιήσαιτ'
ἄσμενος
πρὸς
Ὀλυνθίους,
ἐναντίως |
[4] |
ἃ
πάθοιτ'
ἄν,
εἰ
δύναιτ'
|
ἐκεῖνος, |
ταῦτα
ποιῆσαι
καιρὸν
ἔχοντες
οὐ |
[4] |
καὶ
γὰρ
ἀήθεις
τοῦ
κατακούειν
|
τινός |
εἰσι,
καὶ
ἅνθρωπος
ὑβριστής,
ὥς |
[4] |
πρῶτον
αὐτὸν
ταράττει
παρὰ
γνώμην
|
γεγονὸς |
καὶ
πολλὴν
ἀθυμίαν
αὐτῷ
παρέχει, |
[4] |
ἀδεῶς
καρπούμενοι·
ἂν
δ'
ἐκεῖνα
|
Φίλιππος |
λάβῃ,
τίς
αὐτὸν
κωλύσει
δεῦρο |
[4] |
τοὺς
ἄλλους
ἅπαντας,
λογιζομένους,
εἰ
|
Φίλιππος |
λάβοι
καθ'
ἡμῶν
τοιοῦτον
καιρὸν |
[4] |
ἀσθενὴς
ὢν
τὸ
κατ'
ἀρχὰς
|
Φίλιππος; |
Τὸ
πρῶτον
Ἀμφίπολιν
λαβών,
μετὰ |
[4] |
φιλοπραγμοσύνην
ᾗ
χρῆται
καὶ
συζῇ
|
Φίλιππος, |
ὑφ'
ἧς
οὐκ
ἔστιν
ὅπως |
[4] |
μὴ
πανοῦργος
ὢν
καὶ
δεινὸς
|
ἅνθρωπος |
πράγμασι
χρῆσθαι,
τὰ
μὲν
εἴκων, |
[4] |
τοῦ
κατακούειν
τινός
εἰσι,
καὶ
|
ἅνθρωπος |
ὑβριστής,
ὥς
φασιν.
Καὶ
μὰ |
[4] |
συμφέρειν
δοκεῖ·
καὶ
ἕως
ἐστὶ
|
καιρός, |
ἀντιλάβεσθε
τῶν
πραγμάτων.
(Ἄξιον
δ' |
[4] |
βασιλεὺς
γέγονεν
Μακεδονίας.
Νυνὶ
δὴ
|
καιρὸς |
ἥκει
τις,
οὗτος
ὁ
τῶν |
[4] |
γενέσθαι.
(Ὁ
μὲν
οὖν
παρὼν
|
καιρός, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
μόνον
οὐχὶ |
[4] |
Ἰλλυριοὺς
καὶ
Παίονας
αὐτοῦ
καὶ
|
πρὸς |
Ἀρύββαν
καὶ
ὅποι
τις
ἂν |
[4] |
ὅντινά
μοι
δοκοῦμεν
ἔχειν
τρόπον
|
πρὸς |
αὐτά.
Ἔστι
δὴ
τά
γ' |
[4] |
ἴσως·
ἐπειδὴ
δ'
ἐκ
τῶν
|
πρὸς |
αὑτοὺς
ἐγκλημάτων
μισοῦσι,
βεβαίαν
εἰκὸς |
[4] |
παρὰ
τῶν
θεῶν
χρηστὸν
μνημονεύουσι·
|
πρὸς |
γὰρ
τὸ
τελευταῖον
ἐκβὰν
ἕκαστον |
[4] |
κατὰ
καιρὸν
πράττεσθαι
πολλῷ
προέχει,
|
πρὸς |
δὲ
τὰς
καταλλαγάς,
ἃς
ἂν |
[4] |
πολλῷ
φανῶμεν
ἐρρᾳθυμηκότες,
καὶ
ἅπαντα
|
πρὸς |
ἡδονὴν
ζητοῦντες
πολλὰ
καὶ
χαλεπὰ |
[4] |
τί
ποτ'
ἐλπὶς
ταῦτα
τελευτῆσαι.
|
(Πρὸς |
θεῶν,
τίς
οὕτως
εὐήθης
ἐστὶν |
[4] |
πανταχοῦ
αὐτὸν
παρεῖναι
τῷ
στρατεύματι,
|
πρὸς |
μὲν
τὸ
τὰ
τοῦ
πολέμου |
[4] |
ἃς
ἂν
ἐκεῖνος
ποιήσαιτ'
ἄσμενος
|
πρὸς |
Ὀλυνθίους,
ἐναντίως
ἔχει.
(Δῆλον
γάρ |
[4] |
τοιοῦτον
καιρὸν
καὶ
πόλεμος
γένοιτο
|
πρὸς |
τῇ
χώρᾳ,
πῶς
ἂν
αὐτὸν |
[4] |
τις,
οὗτος
ὁ
τῶν
Ὀλυνθίων,
|
αὐτόματος |
τῇ
πόλει,
ὃς
οὐδενός
ἐστιν |
[4] |
φήσαι
τις
ἂν
ῥᾴδιον
καὶ
|
παντὸς |
εἶναι,
τὸ
δ'
ὑπὲρ
τῶν |
[4] |
αὐτοῖς
ἔσεσθε.
Χρηστὰ
δ'
εἴη
|
παντὸς |
εἵνεκα.
|
[4] |
δὲ
μή,
προσδεῖ,
μᾶλλον
δ'
|
ἅπαντος |
ἐνδεῖ
τοῦ
πόρου.
Τί
οὖν; |
[4] |
ἐκ
τῆς
χώρας
λαμβάνειν,
μηδενὸς
|
ὄντος |
ἐν
αὐτῇ
πολεμίου
λέγω,
πλείον' |
[4] |
ἐξ
ἁπάντων
ῥᾳδίαν
τὴν
τοῦ
|
συμφέροντος |
ὑμῖν
αἵρεσιν
γενέσθαι.
(Ὁ
μὲν |
[4] |
ἂν
τύχῃ,
τὰ
δ'
ἀπειλῶν
|
(ἀξιόπιστος |
δ'
ἂν
εἰκότως
φαίνοιτο)
τὰ |
[4] |
Νυνὶ
δὴ
καιρὸς
ἥκει
τις,
|
οὗτος |
ὁ
τῶν
Ὀλυνθίων,
αὐτόματος
τῇ |
[4] |
κατεστήσαμεν
τηλικοῦτον
ἡλίκος
οὐδείς
πω
|
βασιλεὺς |
γέγονεν
Μακεδονίας.
Νυνὶ
δὴ
καιρὸς |
[4] |
ἐπὶ
τὸ
ῥᾳθυμεῖν
ἀπέκλινεν,
ἀλλ'
|
εὐθὺς |
Ὀλυνθίοις
ἐπεχείρησεν.
Τὰς
δ'
ἐπ' |
[4] |
γάρ,
ὃ
πάντες
ἐθρύλουν
τέως,
|
Ὀλυνθίους |
ἐκπολεμῶσαι
δεῖν
Φιλίππῳ,
γέγονεν
αὐτόματον, |
[4] |
ἂν
ἐκεῖνος
ποιήσαιτ'
ἄσμενος
πρὸς
|
Ὀλυνθίους, |
ἐναντίως
ἔχει.
(Δῆλον
γάρ
ἐστι |
[4] |
Ὀλυνθίοις
ἐπεχείρησεν.
Τὰς
δ'
ἐπ'
|
Ἰλλυριοὺς |
καὶ
Παίονας
αὐτοῦ
καὶ
πρὸς |
[4] |
ὅτι
πολλάκις
ὑμεῖς
οὐ
τοὺς
|
αἰτίους, |
ἀλλὰ
τοὺς
ὑστάτους
περὶ
τῶν |
[4] |
στρατευομένους
αὐτοὺς
καὶ
παροξύνοντας
τοὺς
|
ἄλλους |
ἅπαντας,
λογιζομένους,
εἰ
Φίλιππος
λάβοι |
[4] |
τῶν
δεόντων.
Λέγουσι
δὲ
καὶ
|
ἄλλους |
τινὰς
ἄλλοι
πόρους,
ὧν
ἕλεσθ' |
[4] |
ἥδιον
ἂν
καὶ
ἐλευθέρους
ἢ
|
δούλους |
εἶναι·
καὶ
γὰρ
ἀήθεις
τοῦ |
[4] |
ἁπλῶς
τούτους
ἅπαντας
ἡγεῖσθαι
χρὴ
|
αὐτονόμους |
ἥδιον
ἂν
καὶ
ἐλευθέρους
ἢ |
[4] |
τὴν
πόλιν
καὶ
Πυδναίων
τοὺς
|
ὑποδεξαμένους· |
καὶ
ὅλως
ἄπιστον,
οἶμαι,
ταῖς |
[4] |
καὶ
παροξύνοντας
τοὺς
ἄλλους
ἅπαντας,
|
λογιζομένους, |
εἰ
Φίλιππος
λάβοι
καθ'
ἡμῶν |
[4] |
ἑτοίμως
συνάρασθαι
τὰ
πράγματα,
καὶ
|
πρεσβευομένους |
ἐφ'
ἃ
δεῖ
καὶ
στρατευομένους |
[4] |
πρεσβευομένους
ἐφ'
ἃ
δεῖ
καὶ
|
στρατευομένους |
αὐτοὺς
καὶ
παροξύνοντας
τοὺς
ἄλλους |
[4] |
καὶ
τἄλλ'
ἃ
προσήκει
πάντ'
|
ἐνθυμουμένους |
φημὶ
δεῖν
ἐθελῆσαι
καὶ
παροξυνθῆναι |
[4] |
γενέσθαι,
καὶ
ὅσ'
ἀνάγκη
στρατοπέδῳ
|
χρωμένους |
τῶν
ἐκ
τῆς
χώρας
λαμβάνειν, |
[4] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
τούτους
τοὺς
|
ἀνθρώπους, |
εἶτ'
Ὄλυνθον
ἐκεῖνος
καταστρέψεται,
φρασάτω |
[4] |
χρὴ
αὐτονόμους
ἥδιον
ἂν
καὶ
|
ἐλευθέρους |
ἢ
δούλους
εἶναι·
καὶ
γὰρ |
[4] |
οὐ
περὶ
δόξης
οὐδ'
ὑπὲρ
|
μέρους |
χώρας
πολεμοῦσιν,
ἀλλ'
ἀναστάσεως
καὶ |
[4] |
δὲ
καὶ
ἄλλους
τινὰς
ἄλλοι
|
πόρους, |
ὧν
ἕλεσθ'
ὅστις
ὑμῖν
συμφέρειν |
[4] |
ἐκεῖσε
τὸν
πόλεμον,
τοὺς
μὲν
|
εὐπόρους, |
ἵν'
ὑπὲρ
τῶν
πολλῶν
ὧν |
[4] |
τοῦθ'
ὅτι
πολλάκις
ὑμεῖς
οὐ
|
τοὺς |
αἰτίους,
ἀλλὰ
τοὺς
ὑστάτους
περὶ |
[4] |
καὶ
στρατευομένους
αὐτοὺς
καὶ
παροξύνοντας
|
τοὺς |
ἄλλους
ἅπαντας,
λογιζομένους,
εἰ
Φίλιππος |
[4] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
τούτους
|
τοὺς |
ἀνθρώπους,
εἶτ'
Ὄλυνθον
ἐκεῖνος
καταστρέψεται, |
[4] |
λέγω,
πλείον'
ἂν
οἶμαι
ζημιωθῆναι
|
τοὺς |
γεωργοῦντας
ὑμῶν
ἢ
ὅσ'
εἰς |
[4] |
ἀναλίσκοντες
τὰ
λοιπὰ
καρπῶνται
ἀδεῶς,
|
τοὺς |
δ'
ἐν
ἡλικίᾳ,
ἵνα
τὴν |
[4] |
εἶτ'
ἐκεῖ
τοὺς
μὲν
ἐκβαλὼν
|
τοὺς |
δὲ
καταστήσας
τῶν
βασιλέων
ἠσθένησε· |
[4] |
φύλακες
τῆς
οἰκείας
ἀκεραίου
γένωνται,
|
τοὺς |
δὲ
λέγοντας,
ἵν'
αἱ
τῶν |
[4] |
δ'
ἔγωγέ
τινων,
ὡς
οὐδὲ
|
τοὺς |
λιμένας
καὶ
τὰς
ἀγορὰς
ἔτι |
[4] |
ᾤχετ'
εἰς
Θρᾴκην·
εἶτ'
ἐκεῖ
|
τοὺς |
μὲν
ἐκβαλὼν
τοὺς
δὲ
καταστήσας |
[4] |
καὶ
ἀπωθεῖν
ἐκεῖσε
τὸν
πόλεμον,
|
τοὺς |
μὲν
εὐπόρους,
ἵν'
ὑπὲρ
τῶν |
[4] |
ἴσασιν
ἅ
τ'
Ἀμφιπολιτῶν
ἐποίησε
|
τοὺς |
παραδόντας
αὐτῷ
τὴν
πόλιν
καὶ |
[4] |
πόλεις
τοῖς
Ὀλυνθίοις
σῴζειν
καὶ
|
τοὺς |
τοῦτο
ποιήσοντας
στρατιώτας
ἐκπέμπειν,
καὶ |
[4] |
αὐτῷ
τὴν
πόλιν
καὶ
Πυδναίων
|
τοὺς |
ὑποδεξαμένους·
καὶ
ὅλως
ἄπιστον,
οἶμαι, |
[4] |
ὑμεῖς
οὐ
τοὺς
αἰτίους,
ἀλλὰ
|
τοὺς |
ὑστάτους
περὶ
τῶν
πραγμάτων
εἰπόντας |
[4] |
οὐ
τοὺς
αἰτίους,
ἀλλὰ
τοὺς
|
ὑστάτους |
περὶ
τῶν
πραγμάτων
εἰπόντας
ἐν |
[4] |
νῦν,
χρήματ'
εἰσφέροντας
προθύμως
καὶ
|
αὐτοὺς |
ἐξιόντας
καὶ
μηδὲν
ἐλλείποντας.
Οὐδὲ |
[4] |
ἐφ'
ἃ
δεῖ
καὶ
στρατευομένους
|
αὐτοὺς |
καὶ
παροξύνοντας
τοὺς
ἄλλους
ἅπαντας, |
[4] |
ἡγοῦμαι.
Εἰ
γὰρ
ὑμᾶς
δεήσειεν
|
αὐτοὺς |
τριάκονθ'
ἡμέρας
μόνας
ἔξω
γενέσθαι, |
[4] |
μισοῦσι,
βεβαίαν
εἰκὸς
τὴν
ἔχθραν
|
αὐτοὺς |
ὑπὲρ
ὧν
φοβοῦνται
καὶ
πεπόνθασιν |
[4] |
ἐπειδὴ
δ'
ἐκ
τῶν
πρὸς
|
αὑτοὺς |
ἐγκλημάτων
μισοῦσι,
βεβαίαν
εἰκὸς
τὴν |
[4] |
καὶ
τὸν
Ἰλλυριὸν
καὶ
ἁπλῶς
|
τούτους |
ἅπαντας
ἡγεῖσθαι
χρὴ
αὐτονόμους
ἥδιον |
[4] |
προησόμεθ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
|
τούτους |
τοὺς
ἀνθρώπους,
εἶτ'
Ὄλυνθον
ἐκεῖνος |
[4] |
σχήσει.
Εἰ
δ'
ὁ
μὲν
|
ὡς |
ἀεί
τι
μεῖζον
τῶν
ὑπαρχόντων |
[4] |
ἕκαστον
ἀεί
τι
τῶν
πραγμάτων
|
ὡς |
ἀλυσιτελές,
καὶ
τὴν
φιλοπραγμοσύνην
ᾗ |
[4] |
μὴ
σκοπῶν
ἀκριβῶς,
εὐτρεπῶς
οὐδ'
|
ὡς |
ἂν
κάλλιστ'
αὐτῷ
τὰ
παρόντ' |
[4] |
Φιλίππῳ,
γέγονεν
αὐτόματον,
καὶ
ταῦθ'
|
ὡς |
ἂν
ὑμῖν
μάλιστα
συμφέροι.
Εἰ |
[4] |
(στρατιωτικά)
ταῦτα
δ'
ὑμεῖς
οὕτως
|
ὡς |
βούλεσθε
λαμβάνετε.
Εἰ
μὲν
οὖν |
[4] |
ὑπηργμένων
καταστάς,
καίπερ
οὐκ
ἐχόντων
|
ὡς |
δεῖ
πολλῶν,
ὅμως
μεγάλην
ἂν |
[4] |
νυνὶ
τὰ
Φιλίππου.
Οὔτε
γάρ,
|
ὡς |
δοκεῖ
καὶ
φήσειέ
τις
ἂν |
[4] |
πολεμεῖν
ᾠήθη
δεήσειν
αὐτόν,
ἀλλ'
|
ὡς |
ἐπιὼν
ἅπαντα
τότ'
ἤλπιζε
τὰ |
[4] |
ἐρεῖ
καὶ
παρέσται
τοῖς
πράγμασιν·
|
(ὡς |
ἔστι
μάλιστα
τοῦτο
δέος,
μὴ |
[4] |
πεπολιτευμένων
αὐτοῖς
εὔθυναι
ῥᾴδιαι
γένωνται,
|
ὡς |
ὁποῖ'
ἄττ'
ἂν
ὑμᾶς
περιστῇ |
[4] |
τειχίζειν.
Ἤκουον
δ'
ἔγωγέ
τινων,
|
ὡς |
οὐδὲ
τοὺς
λιμένας
καὶ
τὰς |
[4] |
πράττειν
ἐγνωκὼς
ἔσται,
ἡμεῖς
δ'
|
ὡς |
οὐδενὸς
ἀντιληπτέον
ἐρρωμένως
τῶν
πραγμάτων, |
[4] |
ἑνὶ
τῷ
πρώτῳ
προθύμως
καὶ
|
ὡς |
προσῆκεν
ἐβοηθήσαμεν
αὐτοί,
ῥᾴονι
καὶ |
[4] |
τινός
εἰσι,
καὶ
ἅνθρωπος
ὑβριστής,
|
ὥς |
φασιν.
Καὶ
μὰ
Δί'
οὐδὲν |
[4] |
φήσειέ
τις
ἂν
μὴ
σκοπῶν
|
ἀκριβῶς, |
εὐτρεπῶς
οὐδ'
ὡς
ἂν
κάλλιστ' |
[4] |
ὅστις
ὑμῖν
συμφέρειν
δοκεῖ·
καὶ
|
ἕως |
ἐστὶ
καιρός,
ἀντιλάβεσθε
τῶν
πραγμάτων. |
[4] |
ὑπάρχουσαν
καὶ
τὴν
οἰκείαν
ταύτην
|
ἀδεῶς |
καρπούμενοι·
ἂν
δ'
ἐκεῖνα
Φίλιππος |
[4] |
μίκρ'
ἀναλίσκοντες
τὰ
λοιπὰ
καρπῶνται
|
ἀδεῶς, |
τοὺς
δ'
ἐν
ἡλικίᾳ,
ἵνα |
[4] |
ὑπὲρ
μέρους
χώρας
πολεμοῦσιν,
ἀλλ'
|
ἀναστάσεως |
καὶ
ἀνδραποδισμοῦ
τῆς
πατρίδος,
καὶ |
[4] |
καὶ
περὶ
τῆς
τῶν
χρημάτων
|
κτήσεως· |
ἂν
μὲν
γάρ,
ὅσ'
ἄν |
[4] |
(Νυνὶ
γάρ,
ὃ
πάντες
ἐθρύλουν
|
τέως, |
Ὀλυνθίους
ἐκπολεμῶσαι
δεῖν
Φιλίππῳ,
γέγονεν |
[4] |
οἱ
μὴ
χρησάμενοι
τοῖς
καιροῖς
|
ὀρθῶς, |
οὐδ'
εἰ
συνέβη
τι
παρὰ |
[4] |
ἡμετέρας
ἀμελείας
ἄν
τις
θείη
|
δικαίως, |
τὸ
δὲ
μήτε
πάλαι
τοῦτο |
[4] |
ποιούντων,
ὑπομείνας
τοῦτ'
Ὄλυνθον
παραστήσεται,
|
ῥᾳδίως |
ἐπὶ
τὴν
οἰκείαν
ἐλθὼν
ἀμυνεῖται· |
[4] |
αὐτὸν
τρόπον
ὥσπερ
οἱ
δανειζόμενοι
|
ῥᾳδίως |
ἐπὶ
τοῖς
μεγάλοις
(τόκοις)
μικρὸν |
[4] |
ἐκεῖνος
ποιήσαιτ'
ἄσμενος
πρὸς
Ὀλυνθίους,
|
ἐναντίως |
ἔχει.
(Δῆλον
γάρ
ἐστι
τοῖς |
[4] |
καὶ
τῷ
τὴν
ἐκείνου
χώραν
|
κακῶς |
ποιεῖν
καὶ
τριήρεσι
καὶ
στρατιώταις |
[4] |
ἐκεῖ
πολεμήσετε
καὶ
τὴν
ἐκείνου
|
κακῶς |
ποιήσετε,
τὴν
ὑπάρχουσαν
καὶ
τὴν |
[4] |
Εἴτε
γὰρ
ὑμῶν
τὴν
ἐκείνου
|
κακῶς |
ποιούντων,
ὑπομείνας
τοῦτ'
Ὄλυνθον
παραστήσεται, |
[4] |
παρὰ
τὴν
ἀξίαν
ἀφορμὴ
τοῦ
|
κακῶς |
φρονεῖν
τοῖς
ἀνοήτοις
γίγνεται·
διόπερ |
[4] |
ὅλων
πραγμάτων.
(Οὐ
μὴν
ἀλλ'
|
ἐπιεικῶς, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦθ'
ὃ |
[4] |
μεῖζον
τῶν
ὑπαρχόντων
δεῖ
πράττειν
|
ἐγνωκὼς |
ἔσται,
ἡμεῖς
δ'
ὡς
οὐδενὸς |
[4] |
δὲ
μέλλοντ'
αὐτόματ'
οἰόμενοι
σχήσειν
|
καλῶς, |
ηὐξήσαμεν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
Φίλιππον |
[4] |
ἵν'
ὑπὲρ
τῶν
πολλῶν
ὧν
|
καλῶς |
ποιοῦντες
ἔχουσι
μίκρ'
ἀναλίσκοντες
τὰ |
[4] |
οἶμαι,
ταῖς
πολιτείαις
ἡ
τυραννίς,
|
ἄλλως |
τε
κἂν
ὅμορον
χώραν
ἔχωσι. |
[4] |
καὶ
Πυδναίων
τοὺς
ὑποδεξαμένους·
καὶ
|
ὅλως |
ἄπιστον,
οἶμαι,
ταῖς
πολιτείαις
ἡ |
[4] |
Παίονα
καὶ
τὸν
Ἰλλυριὸν
καὶ
|
ἁπλῶς |
τούτους
ἅπαντας
ἡγεῖσθαι
χρὴ
αὐτονόμους |
[4] |
πικρὸν
εἰπεῖν
ᾖ
καὶ
συνεισβαλοῦσιν
|
ἑτοίμως. |
Ἀλλὰ
Φωκεῖς;
Οἱ
τὴν
οἰκείαν |
[4] |
χώρᾳ,
πῶς
ἂν
αὐτὸν
οἴεσθ'
|
ἑτοίμως |
ἐφ'
ὑμᾶς
ἐλθεῖν;
Εἶτ'
οὐκ |
[4] |
τὴν
ἐκείνου
καιρὸν
ὑμέτερον
νομίσαντας
|
ἑτοίμως |
συνάρασθαι
τὰ
πράγματα,
καὶ
πρεσβευομένους |
[4] |
εἰ
ἃ
νῦν
ἄνοιαν
ὀφλισκάνων
|
ὅμως |
ἐκλαλεῖ,
ταῦτα
δυνηθεὶς
μὴ
πράξει. |
[4] |
οὐκ
ἐχόντων
ὡς
δεῖ
πολλῶν,
|
ὅμως |
μεγάλην
ἂν
ἔχειν
αὐτοῖς
χάριν, |
[4] |
τοίνυν
τοῦθ'
οὕτως
ἔχει,
προσήκει
|
προθύμως |
ἐθέλειν
ἀκούειν
τῶν
βουλομένων
συμβουλεύειν· |
[4] |
ποτὲ
καὶ
νῦν,
χρήματ'
εἰσφέροντας
|
προθύμως |
καὶ
αὐτοὺς
ἐξιόντας
καὶ
μηδὲν |
[4] |
τότε
τούτων
ἑνὶ
τῷ
πρώτῳ
|
προθύμως |
καὶ
ὡς
προσῆκεν
ἐβοηθήσαμεν
αὐτοί, |
[4] |
ἡμεῖς
δ'
ὡς
οὐδενὸς
ἀντιληπτέον
|
ἐρρωμένως |
τῶν
πραγμάτων,
σκοπεῖσθ'
εἰς
τί |
[4] |
βοηθησάντων
μόνον
ὑμῶν
εἰς
Ὄλυνθον,
|
ἀκινδύνως |
ὁρῶν
ἔχοντα
τὰ
οἴκοι,
προσκαθεδεῖται |
[4] |
πόλεμος
γένοιτο
πρὸς
τῇ
χώρᾳ,
|
πῶς |
ἂν
αὐτὸν
οἴεσθ'
ἑτοίμως
ἐφ' |
[4] |
τὰ
δέοντα,
ὑμεῖς
δ'
οὕτω
|
πως |
ἄνευ
πραγμάτων
λαμβάνειν
εἰς
τὰς |
[4] |
τις
ἂν
μὴ
σκοπῶν
ἀκριβῶς,
|
εὐτρεπῶς |
οὐδ'
ὡς
ἂν
κάλλιστ'
αὐτῷ |
[4] |
Φίλιππος,
ὑφ'
ἧς
οὐκ
ἔστιν
|
ὅπως |
ἀγαπήσας
τοῖς
πεπραγμένοις
ἡσυχίαν
σχήσει. |
[4] |
βοήθειαν,
καὶ
παρασκευάσασθαι
τὴν
ταχίστην
|
ὅπως |
ἐνθένδε
βοηθήσετε
(καὶ
μὴ
πάθητε |
[4] |
του
ταῦτ'
ἂν
ἐγνωκότες
ἦσαν
|
ἴσως· |
ἐπειδὴ
δ'
ἐκ
τῶν
πρὸς |
[4] |
Καὶ
μὰ
Δί'
οὐδὲν
ἄπιστον
|
ἴσως· |
τὸ
γὰρ
εὖ
πράττειν
παρὰ |
[4] |
χώρᾳ.
(Τὸ
μὲν
οὖν
ἐπιτιμᾶν
|
ἴσως |
φήσαι
τις
ἂν
ῥᾴδιον
καὶ |
[4] |
μεγάλην
ἂν
ἔχειν
αὐτοῖς
χάριν,
|
εἰκότως· |
τὸ
μὲν
γὰρ
πόλλ'
ἀπολωλεκέναι |
[4] |
δ'
ἀπειλῶν
(ἀξιόπιστος
δ'
ἂν
|
εἰκότως |
φαίνοιτο)
τὰ
δ'
ἡμᾶς
διαβάλλων |
[4] |
ταῦτα
τελευτῆσαι.
(Πρὸς
θεῶν,
τίς
|
οὕτως |
εὐήθης
ἐστὶν
ὑμῶν
ὅστις
ἀγνοεῖ |
[4] |
νυνὶ
σκοπεῖτε.
Ὅτε
τοίνυν
τοῦθ'
|
οὕτως |
ἔχει,
προσήκει
προθύμως
ἐθέλειν
ἀκούειν |
[4] |
χάριν)
Καὶ
περὶ
τῶν
πραγμάτων
|
οὕτως |
οἱ
μὴ
χρησάμενοι
τοῖς
καιροῖς |
[4] |
ἀνθρώπων
(στρατιωτικά)
ταῦτα
δ'
ὑμεῖς
|
οὕτως |
ὡς
βούλεσθε
λαμβάνετε.
Εἰ
μὲν |