HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Démosthène, Les Philippiques, Discours IV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  208 formes différentes pour 368 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[4]   προέχει, πρὸς δὲ τὰς καταλλαγάς,  ἃς   ἂν ἐκεῖνος ποιήσαιτ' ἄσμενος πρὸς
[4]   πολλῷ προέχει, πρὸς δὲ τὰς  καταλλαγάς,   ἃς ἂν ἐκεῖνος ποιήσαιτ' ἄσμενος
[4]   θεωρεῖ τὸν τρόπον δι' ὃν  μέγας   γέγονεν ἀσθενὴς ὢν τὸ κατ'
[4]   εἶναι. (Καὶ περὶ μὲν τῆς  βοηθείας   ταῦτα γιγνώσκω· περὶ δὲ χρημάτων
[4]   χώρᾳ κτησάμενοι φοβεροὶ φύλακες τῆς  οἰκείας   ἀκεραίου γένωνται, τοὺς δὲ λέγοντας,
[4]   κατὰ τὸν πόλεμον τῆς ἡμετέρας  ἀμελείας   ἄν τις θείη δικαίως, τὸ
[4]   ὅποι τις ἂν εἴποι παραλείπω  στρατείας.   (Τί οὖν, ἄν τις εἴποι,
[4]   πάλιν Ποτείδαιαν, Μεθώνην αὖθις, εἶτα  Θετταλίας   ἐπέβη· (μετὰ ταῦτα Φεράς, Παγασάς,
[4]   ἔθ' τῶν πραγμάτων αἰσχύνη,  οὐδεμιᾶς   ἐλάττων ζημίας τοῖς γε σώφροσιν.
[4]   τῶν πραγμάτων αἰσχύνη, οὐδεμιᾶς ἐλάττων  ζημίας   τοῖς γε σώφροσιν. (Πάντα δὴ
[4]   ἡλίκος οὐδείς πω βασιλεὺς γέγονεν  Μακεδονίας.   Νυνὶ δὴ καιρὸς ἥκει τις,
[4]   βουλώμεθα χρῆσθαι, τῆς παρ' ἐκείνων  εὐνοίας   εὐεργέτημ' ἂν ἔγωγε θείην. (Ἀλλ'
[4]   αὐτοῖς ἀντιληπτέον ἐστίν, εἴπερ ὑπὲρ  σωτηρίας   αὐτῶν φροντίζετε· ἡμεῖς δ' οὐκ
[4]   προθυμίαν ἥνπερ ὑπὲρ τῆς Εὐβοέων  σωτηρίας,   εἴχετ' ἂν Ἀμφίπολιν τότε καὶ
[4]   ἂν εἰκότως φαίνοιτο) τὰ δ'  ἡμᾶς   διαβάλλων καὶ τὴν ἀπουσίαν τὴν
[4]   ἐπὶ τουτὶ τὸ βῆμα, κελεύοντες  ἡμᾶς   πλεῖν καὶ παραλαμβάνειν τὴν πόλιν,
[4]   λόγου προσδεῖν ἡγοῦμαι. Εἰ γὰρ  ὑμᾶς   δεήσειεν αὐτοὺς τριάκονθ' ἡμέρας μόνας
[4]   νῦν αἵρεσίς ἐστιν ὑμῖν πότερ'  ὑμᾶς   ἐκεῖ χρὴ πολεμεῖν παρ'
[4]   ἄν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρημάτων  ὑμᾶς   ἑλέσθαι νομίζω, εἰ φανερὸν γένοιτο
[4]   ἂν αὐτὸν οἴεσθ' ἑτοίμως ἐφ'  ὑμᾶς   ἐλθεῖν; Εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθε, εἰ
[4]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μηδὲ τοῦθ'  ὑμᾶς   λανθανέτω, ὅτι νῦν αἵρεσίς ἐστιν
[4]   γένωνται, ὡς ὁποῖ' ἄττ' ἂν  ὑμᾶς   περιστῇ τὰ πράγματα, τοιοῦτοι κριταὶ
[4]   χώραν ἔχωσι. (Ταῦτ' οὖν ἐγνωκότας  ὑμᾶς,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τἄλλ'
[4]   κτήσασθαι χαλεπώτερον εἶναι. (Δεῖ τοίνυν  ὑμᾶς,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν ἀκαιρίαν
[4]   καὶ σφόδρα δεῖ τῶν λοιπῶν  ὑμᾶς,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, φροντίσαι, ἵνα
[4]   ἔγωγέ τινων, ὡς οὐδὲ τοὺς  λιμένας   καὶ τὰς ἀγορὰς ἔτι δώσοιεν
[4]   ὑμῶν τὴν ἐκείνου κακῶς ποιούντων,  ὑπομείνας   τοῦτ' Ὄλυνθον παραστήσεται, ῥᾳδίως ἐπὶ
[4]   δεόντων. Λέγουσι δὲ καὶ ἄλλους  τινὰς   ἄλλοι πόρους, ὧν ἕλεσθ' ὅστις
[4]   Τὰς δ' ἐπ' Ἰλλυριοὺς καὶ  Παίονας   αὐτοῦ καὶ πρὸς Ἀρύββαν καὶ
[4]   ὑμᾶς δεήσειεν αὐτοὺς τριάκονθ' ἡμέρας  μόνας   ἔξω γενέσθαι, καὶ ὅσ' ἀνάγκη
[4]   γὰρ ὑμᾶς δεήσειεν αὐτοὺς τριάκονθ'  ἡμέρας   μόνας ἔξω γενέσθαι, καὶ ὅσ'
[4]   ἀπολωλεκέναι κατὰ τὸν πόλεμον τῆς  ἡμετέρας   ἀμελείας ἄν τις θείη δικαίως,
[4]   ἀκούσαντες λάβοιτε, ἀλλὰ καὶ τῆς  ὑμετέρας   τύχης ὑπολαμβάνω πολλὰ τῶν δεόντων
[4]   εἶτα Θετταλίας ἐπέβη· (μετὰ ταῦτα  Φεράς,   Παγασάς, Μαγνησίαν, πάνθ' ὃν ἐβούλετ'
[4]   οὐδὲ τοὺς λιμένας καὶ τὰς  ἀγορὰς   ἔτι δώσοιεν αὐτῷ καρποῦσθαι· τὰ
[4]   στρατοπέδῳ χρωμένους τῶν ἐκ τῆς  χώρας   λαμβάνειν, μηδενὸς ὄντος ἐν αὐτῇ
[4]   περὶ δόξης οὐδ' ὑπὲρ μέρους  χώρας   πολεμοῦσιν, ἀλλ' ἀναστάσεως καὶ ἀνδραποδισμοῦ
[4]   ἔστι νῦν τούτῳ. Καὶ γὰρ  Παγασὰς   ἀπαιτεῖν αὐτόν εἰσιν ἐψηφισμένοι, καὶ
[4]   Θετταλίας ἐπέβη· (μετὰ ταῦτα Φεράς,  Παγασάς,   Μαγνησίαν, πάνθ' ὃν ἐβούλετ' εὐτρεπίσας
[4]   καταστήσας τῶν βασιλέων ἠσθένησε· πάλιν  ῥᾴσας   οὐκ ἐπὶ τὸ ῥᾳθυμεῖν ἀπέκλινεν,
[4]   ὑφ' ἧς οὐκ ἔστιν ὅπως  ἀγαπήσας   τοῖς πεπραγμένοις ἡσυχίαν σχήσει. Εἰ
[4]   τοὺς μὲν ἐκβαλὼν τοὺς δὲ  καταστήσας   τῶν βασιλέων ἠσθένησε· πάλιν ῥᾴσας
[4]   Παγασάς, Μαγνησίαν, πάνθ' ὃν ἐβούλετ'  εὐτρεπίσας   τρόπον ᾤχετ' εἰς Θρᾴκην· εἶτ'
[4]   τύχῃ τὴν χάριν, ἂν δ'  ἀναλώσας   λάθῃ, συνανήλωσε καὶ τὸ μεμνῆσθαι
[4]   ὡς οὐδὲ τοὺς λιμένας καὶ  τὰς   ἀγορὰς ἔτι δώσοιεν αὐτῷ καρποῦσθαι·
[4]   ἀπέκλινεν, ἀλλ' εὐθὺς Ὀλυνθίοις ἐπεχείρησεν.  Τὰς   δ' ἐπ' Ἰλλυριοὺς καὶ Παίονας
[4]   πως ἄνευ πραγμάτων λαμβάνειν εἰς  τὰς   ἑορτάς. Ἔστι δὴ λοιπόν, οἶμαι,
[4]   πράττεσθαι πολλῷ προέχει, πρὸς δὲ  τὰς   καταλλαγάς, ἃς ἂν ἐκεῖνος ποιήσαιτ'
[4]   τοῖς πράγμασιν ὑμῖν, τῷ τε  τὰς   πόλεις τοῖς Ὀλυνθίοις σῴζειν καὶ
[4]   ἑορτάς. Ἔστι δὴ λοιπόν, οἶμαι,  πάντας   εἰσφέρειν, ἂν πολλῶν δέῃ, πολλά,
[4]   (Πάντα δὴ ταῦτα δεῖ συνιδόντας  ἅπαντας   βοηθεῖν καὶ ἀπωθεῖν ἐκεῖσε τὸν
[4]   τὸν Ἰλλυριὸν καὶ ἁπλῶς τούτους  ἅπαντας   ἡγεῖσθαι χρὴ αὐτονόμους ἥδιον ἂν
[4]   αὐτοὺς καὶ παροξύνοντας τοὺς ἄλλους  ἅπαντας,   λογιζομένους, εἰ Φίλιππος λάβοι καθ'
[4]   ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου καιρὸν ὑμέτερον  νομίσαντας   ἑτοίμως συνάρασθαι τὰ πράγματα, καὶ
[4]   οἰκείας ἀκεραίου γένωνται, τοὺς δὲ  λέγοντας,   ἵν' αἱ τῶν πεπολιτευμένων αὐτοῖς
[4]   τ' Ἀμφιπολιτῶν ἐποίησε τοὺς  παραδόντας   αὐτῷ τὴν πόλιν καὶ Πυδναίων
[4]   σώφροσιν. (Πάντα δὴ ταῦτα δεῖ  συνιδόντας   ἅπαντας βοηθεῖν καὶ ἀπωθεῖν ἐκεῖσε
[4]   χρήματ' εἰσφέροντας προθύμως καὶ αὐτοὺς  ἐξιόντας   καὶ μηδὲν ἐλλείποντας. Οὐδὲ γὰρ
[4]   δεῖ καὶ στρατευομένους αὐτοὺς καὶ  παροξύνοντας   τοὺς ἄλλους ἅπαντας, λογιζομένους, εἰ
[4]   τοὺς ὑστάτους περὶ τῶν πραγμάτων  εἰπόντας   ἐν ὀργῇ ποιεῖσθε, ἄν τι
[4]   καὶ αὐτοὺς ἐξιόντας καὶ μηδὲν  ἐλλείποντας.   Οὐδὲ γὰρ λόγος οὐδὲ σκῆψις
[4]   εἴπερ ποτὲ καὶ νῦν, χρήματ'  εἰσφέροντας   προθύμως καὶ αὐτοὺς ἐξιόντας καὶ
[4]   Ὀλυνθίοις σῴζειν καὶ τοὺς τοῦτο  ποιήσοντας   στρατιώτας ἐκπέμπειν, καὶ τῷ τὴν
[4]   πλείον' ἂν οἶμαι ζημιωθῆναι τοὺς  γεωργοῦντας   ὑμῶν ὅσ' εἰς ἅπαντα
[4]   ὅμορον χώραν ἔχωσι. (Ταῦτ' οὖν  ἐγνωκότας   ὑμᾶς, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ
[4]   ἄνευ πραγμάτων λαμβάνειν εἰς τὰς  ἑορτάς.   Ἔστι δὴ λοιπόν, οἶμαι, πάντας
[4]   παρὰ τῶν θεῶν ἡμῖν ὑπηργμένων  καταστάς,   καίπερ οὐκ ἐχόντων ὡς δεῖ
[4]   ἔγωγε. ~(Ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι  στρατιώτας   δεῖν κατασκευασθῆναι (καὶ ταῦτ' εἶναι
[4]   σῴζειν καὶ τοὺς τοῦτο ποιήσοντας  στρατιώτας   ἐκπέμπειν, καὶ τῷ τὴν ἐκείνου
[4]   γέγονεν ἀσθενὴς ὢν τὸ κατ'  ἀρχὰς   Φίλιππος; Τὸ πρῶτον Ἀμφίπολιν λαβών,
[4]   τῇ Φιλίππου χώρᾳ κτησάμενοι φοβεροὶ  φύλακες   τῆς οἰκείας ἀκεραίου γένωνται, τοὺς
[4]   ἀεί τι τῶν πραγμάτων ὡς  ἀλυσιτελές,   καὶ τὴν φιλοπραγμοσύνην χρῆται
[4]   ἔμοιγε δοκεῖ τις ἄν,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, δίκαιος λογιστὴς τῶν παρὰ
[4]   ἡμῖν νῦν; Ἵνα γνῶτ'  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, καὶ αἴσθησθ' ἀμφότερα, καὶ
[4]   Ἆρα λογίζεταί τις ὑμῶν,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, καὶ θεωρεῖ τὸν τρόπον
[4]   (Ταῦτ' οὖν ἐγνωκότας ὑμᾶς,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, καὶ τἄλλ' προσήκει
[4]   ἀποτριψώμεθα. (Εἰ δὲ προησόμεθ'  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, καὶ τούτους τοὺς ἀνθρώπους,
[4]   εἰ τοῦτο γενήσεται, δέδοικ'  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον
[4]   οὐ τολμήσετε; (Ἔτι τοίνυν,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, μηδὲ τοῦθ' ὑμᾶς λανθανέτω,
[4]   μὲν οὖν παρὼν καιρός,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, μόνον οὐχὶ λέγει φωνὴν
[4]   (Οὐ δεῖ δὴ τοιοῦτον,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, παραπεπτωκότα καιρὸν ἀφεῖναι, οὐδὲ
[4]   εἶναι. (Δεῖ τοίνυν ὑμᾶς,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, τὴν ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου
[4]   (Οὐ μὴν ἀλλ' ἐπιεικῶς,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, τοῦθ' δυσμαχώτατόν ἐστι
[4]   δ' οὐκ ἀγνοῶ μέν,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, τοῦθ' ὅτι πολλάκις ὑμεῖς
[4]   οἰόμενοι σχήσειν καλῶς, ηὐξήσαμεν,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, Φίλιππον ἡμεῖς καὶ κατεστήσαμεν
[4]   δεῖ τῶν λοιπῶν ὑμᾶς,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, φροντίσαι, ἵνα ταῦτ' ἐπανορθωσάμενοι
[4]   δὲ χρημάτων πόρου, ἔστιν,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, χρήμαθ' ὑμῖν, ἔστιν ὅσ'
[4]   Α. (Ἀντὶ πολλῶν ἄν,  ἄνδρες   Ἀθηναῖοι, χρημάτων ὑμᾶς ἑλέσθαι νομίζω,
[4]   ἐθέλειν ὑπολείπεται. (Νυνὶ γάρ,  πάντες   ἐθρύλουν τέως, Ὀλυνθίους ἐκπολεμῶσαι δεῖν
[4]   ἐπὶ τοῖς μεγάλοις (τόκοις) μικρὸν  εὐπορήσαντες   χρόνον ὕστερον καὶ τῶν ἀρχαίων
[4]   ἐσκεμμένος ἥκει τις, τοῦτ' ἂν  ἀκούσαντες   λάβοιτε, ἀλλὰ καὶ τῆς ὑμετέρας
[4]   Εἰ μὲν γὰρ ὑφ' ὑμῶν  πεισθέντες   ἀνείλοντο τὸν πόλεμον, σφαλεροὶ σύμμαχοι
[4]   τὴν οἰκείαν οὐχ οἷοί τε  ὄντες   φυλάττειν, ἐὰν μὴ βοηθήσηθ' ὑμεῖς.
[4]   ὧν καλῶς ποιοῦντες ἔχουσι μίκρ'  ἀναλίσκοντες   τὰ λοιπὰ καρπῶνται ἀδεῶς, τοὺς
[4]   Στρατοκλῆς ἐπὶ τουτὶ τὸ βῆμα,  κελεύοντες   ἡμᾶς πλεῖν καὶ παραλαμβάνειν τὴν
[4]   δύναιτ' ἐκεῖνος, ταῦτα ποιῆσαι καιρὸν  ἔχοντες   οὐ τολμήσετε; (Ἔτι τοίνυν,
[4]   ὑπὲρ τῶν πολλῶν ὧν καλῶς  ποιοῦντες   ἔχουσι μίκρ' ἀναλίσκοντες τὰ λοιπὰ
[4]   ἐρρᾳθυμηκότες, καὶ ἅπαντα πρὸς ἡδονὴν  ζητοῦντες   πολλὰ καὶ χαλεπὰ ὧν οὐκ
[4]   Εἰ γάρ, ὅθ' ἥκομεν Εὐβοεῦσιν  βεβοηθηκότες   καὶ παρῆσαν Ἀμφιπολιτῶν Ἱέραξ καὶ
[4]   ἡμεῖς (ἂν) ἐπὶ πολλῷ φανῶμεν  ἐρρᾳθυμηκότες,   καὶ ἅπαντα πρὸς ἡδονὴν ζητοῦντες
[4]   καὶ μέχρι του ταῦτ' ἂν  ἐγνωκότες   ἦσαν ἴσως· ἐπειδὴ δ' ἐκ
[4]   χρῆται καὶ συζῇ Φίλιππος, ὑφ'  ἧς   οὐκ ἔστιν ὅπως ἀγαπήσας τοῖς
[4]   τελευτῆσαι. (Πρὸς θεῶν, τίς οὕτως  εὐήθης   ἐστὶν ὑμῶν ὅστις ἀγνοεῖ τὸν
[4]   καὶ παρῆσαν Ἀμφιπολιτῶν Ἱέραξ καὶ  Στρατοκλῆς   ἐπὶ τουτὶ τὸ βῆμα, κελεύοντες
[4]   τρόπον δι' ὃν μέγας γέγονεν  ἀσθενὴς   ὢν τὸ κατ' ἀρχὰς Φίλιππος;
[4]   Ὀλυνθίοις ὅτι νῦν οὐ περὶ  δόξης   οὐδ' ὑπὲρ μέρους χώρας πολεμοῦσιν,
[4]   βοήθειαν εἶναι. (Καὶ περὶ μὲν  τῆς   βοηθείας ταῦτα γιγνώσκω· περὶ δὲ
[4]   ἡμῶν αὐτῶν προθυμίαν ἥνπερ ὑπὲρ  τῆς   Εὐβοέων σωτηρίας, εἴχετ' ἂν Ἀμφίπολιν
[4]   πόλλ' ἀπολωλεκέναι κατὰ τὸν πόλεμον  τῆς   ἡμετέρας ἀμελείας ἄν τις θείη
[4]   Φιλίππου χώρᾳ κτησάμενοι φοβεροὶ φύλακες  τῆς   οἰκείας ἀκεραίου γένωνται, τοὺς δὲ
[4]   τούτων ἀντίρροπον, ἂν βουλώμεθα χρῆσθαι,  τῆς   παρ' ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ' ἂν
[4]   πολεμοῦσιν, ἀλλ' ἀναστάσεως καὶ ἀνδραποδισμοῦ  τῆς   πατρίδος, καὶ ἴσασιν τ'
[4]   χρημάτων, εἰς στενὸν κομιδῇ τὰ  τῆς   τροφῆς τοῖς ξένοις αὐτῷ καταστήσεται.
[4]   παρόμοιόν ἐστιν ὅπερ καὶ περὶ  τῆς   τῶν χρημάτων κτήσεως· ἂν μὲν
[4]   ἂν ἀκούσαντες λάβοιτε, ἀλλὰ καὶ  τῆς   ὑμετέρας τύχης ὑπολαμβάνω πολλὰ τῶν
[4]   ἀνάγκη στρατοπέδῳ χρωμένους τῶν ἐκ  τῆς   χώρας λαμβάνειν, μηδενὸς ὄντος ἐν
[4]   ἄν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δίκαιος  λογιστὴς   τῶν παρὰ τῶν θεῶν ἡμῖν
[4]   κατακούειν τινός εἰσι, καὶ ἅνθρωπος  ὑβριστής,   ὥς φασιν. Καὶ μὰ Δί'
[4]   εἰς στενὸν κομιδῇ τὰ τῆς  τροφῆς   τοῖς ξένοις αὐτῷ καταστήσεται. (Ἀλλὰ
[4]   λάβοιτε, ἀλλὰ καὶ τῆς ὑμετέρας  τύχης   ὑπολαμβάνω πολλὰ τῶν δεόντων ἐκ
[4]   καὶ ὅλως ἄπιστον, οἶμαι, ταῖς  πολιτείαις   τυραννίς, ἄλλως τε κἂν
[4]   ὑποδεξαμένους· καὶ ὅλως ἄπιστον, οἶμαι,  ταῖς   πολιτείαις τυραννίς, ἄλλως τε
[4]   κακῶς ποιεῖν καὶ τριήρεσι καὶ  στρατιώταις   ἑτέροις· (εἰ δὲ θατέρου τούτων
[4]   χαλεπὰ ὧν οὐκ ἐβουλόμεθ' ὕστερον  εἰς   ἀνάγκην ἔλθωμεν ποιεῖν, καὶ κινδυνεύσωμεν
[4]   τοὺς γεωργοῦντας ὑμῶν ὅσ'  εἰς   ἅπαντα τὸν πρὸ τοῦ πόλεμον
[4]   ὃν ἐβούλετ' εὐτρεπίσας τρόπον ᾤχετ'  εἰς   Θρᾴκην· εἶτ' ἐκεῖ τοὺς μὲν
[4]   ἀμυνεῖται· εἴτε βοηθησάντων μόνον ὑμῶν  εἰς   Ὄλυνθον, ἀκινδύνως ὁρῶν ἔχοντα τὰ
[4]   δὲ τούτων ἀποστερήσεται τῶν χρημάτων,  εἰς   στενὸν κομιδῇ τὰ τῆς τροφῆς
[4]   οὕτω πως ἄνευ πραγμάτων λαμβάνειν  εἰς   τὰς ἑορτάς. Ἔστι δὴ λοιπόν,
[4]   ἀντιληπτέον ἐρρωμένως τῶν πραγμάτων, σκοπεῖσθ'  εἰς   τί ποτ' ἐλπὶς ταῦτα τελευτῆσαι.
[4]   οὖν, ἄν τις εἴποι, ταῦτα  λέγεις   ἡμῖν νῦν; Ἵνα γνῶτ'
[4]   ἡμεῖς καὶ κατεστήσαμεν τηλικοῦτον ἡλίκος  οὐδείς   πω βασιλεὺς γέγονεν Μακεδονίας. Νυνὶ
[4]   δούλους εἶναι· καὶ γὰρ  ἀήθεις   τοῦ κατακούειν τινός εἰσι, καὶ
[4]   ἄνοιαν ὀφλισκάνων ὅμως ἐκλαλεῖ, ταῦτα  δυνηθεὶς   μὴ πράξει. (Ἀλλὰ μὴν ἡλίκα
[4]   Ἀθηναῖοι, μόνον οὐχὶ λέγει φωνὴν  ἀφιεὶς   ὅτι τῶν πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων
[4]   καὶ συνεισβαλοῦσιν ἑτοίμως. Ἀλλὰ  Φωκεῖς;   Οἱ τὴν οἰκείαν οὐχ οἷοί
[4]   πράγμασιν ὑμῖν, τῷ τε τὰς  πόλεις   τοῖς Ὀλυνθίοις σῴζειν καὶ τοὺς
[4]   τῶν ἀρχαίων ἀπέστησαν, οὕτω καὶ  ἡμεῖς   (ἂν) ἐπὶ πολλῷ φανῶμεν ἐρρᾳθυμηκότες,
[4]   εἴπερ ὑπὲρ σωτηρίας αὐτῶν φροντίζετε·  ἡμεῖς   δ' οὐκ οἶδ' ὅντινά μοι
[4]   ὑπαρχόντων δεῖ πράττειν ἐγνωκὼς ἔσται,  ἡμεῖς   δ' ὡς οὐδενὸς ἀντιληπτέον ἐρρωμένως
[4]   ηὐξήσαμεν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Φίλιππον  ἡμεῖς   καὶ κατεστήσαμεν τηλικοῦτον ἡλίκος οὐδείς
[4]   τὴν πόλιν, τὴν αὐτὴν παρειχόμεθ'  ἡμεῖς   ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν προθυμίαν ἥνπερ
[4]   καὶ τοῦ ποιεῖν τὰ δέοντα,  ὑμεῖς   δ' οὕτω πως ἄνευ πραγμάτων
[4]   γὰρ ἀντέχῃ τὰ τῶν Ὀλυνθίων,  ὑμεῖς   ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ τὴν ἐκείνου
[4]   ὄντες φυλάττειν, ἐὰν μὴ βοηθήσηθ'  ὑμεῖς.   ἄλλος τις; Ἀλλ'
[4]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ' ὅτι πολλάκις  ὑμεῖς   οὐ τοὺς αἰτίους, ἀλλὰ τοὺς
[4]   ἄλλων ἀνθρώπων (στρατιωτικά) ταῦτα δ'  ὑμεῖς   οὕτως ὡς βούλεσθε λαμβάνετε. Εἰ
[4]   οὖν; Ἂν τις εἴποι, σὺ  γράφεις   ταῦτ' εἶναι στρατιωτικά’ μὰ Δί'
[4]   ταῦτα Πύδναν, πάλιν Ποτείδαιαν, Μεθώνην  αὖθις,   εἶτα Θετταλίας ἐπέβη· (μετὰ ταῦτα
[4]   φρονεῖν τοῖς ἀνοήτοις γίγνεται· διόπερ  πολλάκις   δοκεῖ τὸ φυλάξαι τἀγαθὰ τοῦ
[4]   οὐδὲ παθεῖν ταὐτὸν ὅπερ ἤδη  πολλάκις   πρότερον πεπόνθατε. Εἰ γάρ, ὅθ'
[4]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ' ὅτι  πολλάκις   ὑμεῖς οὐ τοὺς αἰτίους, ἀλλὰ
[4]   ἄπιστον, οἶμαι, ταῖς πολιτείαις  τυραννίς,   ἄλλως τε κἂν ὅμορον χώραν
[4]   τὸ ῥᾳθυμεῖν ἀπέκλινεν, ἀλλ' εὐθὺς  Ὀλυνθίοις   ἐπεχείρησεν. Τὰς δ' ἐπ' Ἰλλυριοὺς
[4]   ἔχει. (Δῆλον γάρ ἐστι τοῖς  Ὀλυνθίοις   ὅτι νῦν οὐ περὶ δόξης
[4]   τῷ τε τὰς πόλεις τοῖς  Ὀλυνθίοις   σῴζειν καὶ τοὺς τοῦτο ποιήσοντας
[4]   τῶν δεόντων ἐκ τοῦ παραχρῆμ'  ἐνίοις   ἂν ἐπελθεῖν εἰπεῖν, ὥστ' ἐξ
[4]   δανειζόμενοι ῥᾳδίως ἐπὶ τοῖς μεγάλοις  (τόκοις)   μικρὸν εὐπορήσαντες χρόνον ὕστερον καὶ
[4]   οἱ δανειζόμενοι ῥᾳδίως ἐπὶ τοῖς  μεγάλοις   (τόκοις) μικρὸν εὐπορήσαντες χρόνον ὕστερον
[4]   ταῦτ' ἐπανορθωσάμενοι τὴν ἐπὶ τοῖς  πεπραγμένοις   ἀδοξίαν ἀποτριψώμεθα. (Εἰ δὲ προησόμεθ'
[4]   οὐκ ἔστιν ὅπως ἀγαπήσας τοῖς  πεπραγμένοις   ἡσυχίαν σχήσει. Εἰ δ'
[4]   Εἰ μὲν οὖν ταῦτα τοῖς  στρατευομένοις   ἀποδώσετε, οὐδενὸς ὑμῖν προσδεῖ πόρου,
[4]   κομιδῇ τὰ τῆς τροφῆς τοῖς  ξένοις   αὐτῷ καταστήσεται. (Ἀλλὰ μὴν τόν
[4]   δήπου φύσει καὶ ἀεὶ πᾶσιν  ἀνθρώποις,   κομιδῇ δ' ὥσπερ ἦν, καὶ
[4]   ποιεῖν καὶ τριήρεσι καὶ στρατιώταις  ἑτέροις·   (εἰ δὲ θατέρου τούτων ὀλιγωρήσετε,
[4]   οὕτως οἱ μὴ χρησάμενοι τοῖς  καιροῖς   ὀρθῶς, οὐδ' εἰ συνέβη τι
[4]   ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν  τοῖς   ἀνοήτοις γίγνεται· διόπερ πολλάκις δοκεῖ
[4]   πραγμάτων αἰσχύνη, οὐδεμιᾶς ἐλάττων ζημίας  τοῖς   γε σώφροσιν. (Πάντα δὴ ταῦτα
[4]   πραγμάτων οὕτως οἱ μὴ χρησάμενοι  τοῖς   καιροῖς ὀρθῶς, οὐδ' εἰ συνέβη
[4]   ὥσπερ οἱ δανειζόμενοι ῥᾳδίως ἐπὶ  τοῖς   μεγάλοις (τόκοις) μικρὸν εὐπορήσαντες χρόνον
[4]   στενὸν κομιδῇ τὰ τῆς τροφῆς  τοῖς   ξένοις αὐτῷ καταστήσεται. (Ἀλλὰ μὴν
[4]   ἐναντίως ἔχει. (Δῆλον γάρ ἐστι  τοῖς   Ὀλυνθίοις ὅτι νῦν οὐ περὶ
[4]   ὑμῖν, τῷ τε τὰς πόλεις  τοῖς   Ὀλυνθίοις σῴζειν καὶ τοὺς τοῦτο
[4]   ἵνα ταῦτ' ἐπανορθωσάμενοι τὴν ἐπὶ  τοῖς   πεπραγμένοις ἀδοξίαν ἀποτριψώμεθα. (Εἰ δὲ
[4]   ἧς οὐκ ἔστιν ὅπως ἀγαπήσας  τοῖς   πεπραγμένοις ἡσυχίαν σχήσει. Εἰ δ'
[4]   τὰ οἴκοι, προσκαθεδεῖται καὶ προσεδρεύσει  τοῖς   πράγμασι, περιέσται τῷ χρόνῳ τῶν
[4]   (Φημὶ δὴ διχῇ βοηθητέον εἶναι  τοῖς   πράγμασιν ὑμῖν, τῷ τε τὰς
[4]   ἥτις ταῦτ' ἐρεῖ καὶ παρέσται  τοῖς   πράγμασιν· (ὡς ἔστι μάλιστα τοῦτο
[4]   λαμβάνετε. Εἰ μὲν οὖν ταῦτα  τοῖς   στρατευομένοις ἀποδώσετε, οὐδενὸς ὑμῖν προσδεῖ
[4]   ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς  ἀνοήτοις   γίγνεται· διόπερ πολλάκις δοκεῖ τὸ
[4]   ὅτι τῶν πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων  αὐτοῖς   ἀντιληπτέον ἐστίν, εἴπερ ὑπὲρ σωτηρίας
[4]   τοιοῦτοι κριταὶ καὶ τῶν πεπραγμένων  αὐτοῖς   ἔσεσθε. Χρηστὰ δ' εἴη παντὸς
[4]   λέγοντας, ἵν' αἱ τῶν πεπολιτευμένων  αὐτοῖς   εὔθυναι ῥᾴδιαι γένωνται, ὡς ὁποῖ'
[4]   πολλῶν, ὅμως μεγάλην ἂν ἔχειν  αὐτοῖς   χάριν, εἰκότως· τὸ μὲν γὰρ
[4]   πραγμάτων, σκοπεῖσθ' εἰς τί ποτ'  ἐλπὶς   ταῦτα τελευτῆσαι. (Πρὸς θεῶν, τίς
[4]   νομίσαι ζημιώσεσθαι; Καὶ πρόσεσθ'  ὕβρις   καὶ ἔθ' τῶν πραγμάτων
[4]   τοῦθ' ὑμᾶς λανθανέτω, ὅτι νῦν  αἵρεσίς   ἐστιν ὑμῖν πότερ' ὑμᾶς ἐκεῖ
[4]   μὴ βοηθήσηθ' ὑμεῖς. ἄλλος  τις;   Ἀλλ' τᾶν, οὐχὶ βουλήσεται.
[4]   προτέρων ἐκείνων. ~Καὶ ἔμοιγε δοκεῖ  τις   ἄν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δίκαιος
[4]   καὶ πρὸς Ἀρύββαν καὶ ὅποι  τις   ἂν εἴποι παραλείπω στρατείας. (Τί
[4]   γάρ, ὡς δοκεῖ καὶ φήσειέ  τις   ἂν μὴ σκοπῶν ἀκριβῶς, εὐτρεπῶς
[4]   μὲν οὖν ἐπιτιμᾶν ἴσως φήσαι  τις   ἂν ῥᾴδιον καὶ παντὸς εἶναι,
[4]   ἂν δ' ἐκεῖνα Φίλιππος λάβῃ,  τίς   αὐτὸν κωλύσει δεῦρο βαδίζειν; Θηβαῖοι;
[4]   τοῦ πόρου. Τί οὖν; Ἂν  τις   εἴποι, σὺ γράφεις ταῦτ' εἶναι
[4]   παραλείπω στρατείας. (Τί οὖν, ἄν  τις   εἴποι, ταῦτα λέγεις ἡμῖν νῦν;
[4]   εἶτ' Ὄλυνθον ἐκεῖνος καταστρέψεται, φρασάτω  τις   ἐμοὶ τί τὸ κωλῦον ἔτ'
[4]   δεδαπάνησθε. Εἰ δὲ δὴ πόλεμός  τις   ἥξει, πόσα χρὴ νομίσαι ζημιώσεσθαι;
[4]   πόλεμον τῆς ἡμετέρας ἀμελείας ἄν  τις   θείη δικαίως, τὸ δὲ μήτε
[4]   ἂν μὲν γάρ, ὅσ' ἄν  τις   λάβῃ, καὶ σῴσῃ, μεγάλην ἔχει
[4]   Μακεδονίας. Νυνὶ δὴ καιρὸς ἥκει  τις,   οὗτος τῶν Ὀλυνθίων, αὐτόματος
[4]   ἐλπὶς ταῦτα τελευτῆσαι. (Πρὸς θεῶν,  τίς   οὕτως εὐήθης ἐστὶν ὑμῶν ὅστις
[4]   εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει  τις,   τοῦτ' ἂν ἀκούσαντες λάβοιτε, ἀλλὰ
[4]   βαδίζειν ὅποι βούλεται. Ἆρα λογίζεταί  τις   ὑμῶν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ
[4]   καὶ πρότερον) πρεσβείαν δὲ πέμπειν,  ἥτις   ταῦτ' ἐρεῖ καὶ παρέσται τοῖς
[4]   τίς οὕτως εὐήθης ἐστὶν ὑμῶν  ὅστις   ἀγνοεῖ τὸν ἐκεῖθεν πόλεμον δεῦρ'
[4]   τινὰς ἄλλοι πόρους, ὧν ἕλεσθ'  ὅστις   ὑμῖν συμφέρειν δοκεῖ· καὶ ἕως
[4]   ἐλλείποντας. Οὐδὲ γὰρ λόγος οὐδὲ  σκῆψις   ἔθ' ὑμῖν τοῦ μὴ τὰ
[4]   χρημάτων κτήσεως· ἂν μὲν γάρ,  ὅσ'   ἄν τις λάβῃ, καὶ σῴσῃ,
[4]   ἡμέρας μόνας ἔξω γενέσθαι, καὶ  ὅσ'   ἀνάγκη στρατοπέδῳ χρωμένους τῶν ἐκ
[4]   ζημιωθῆναι τοὺς γεωργοῦντας ὑμῶν  ὅσ'   εἰς ἅπαντα τὸν πρὸ τοῦ
[4]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρήμαθ' ὑμῖν, ἔστιν  ὅσ'   οὐδενὶ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων (στρατιωτικά)
[4]   τῶν Ὀλυνθίων, αὐτόματος τῇ πόλει,  ὃς   οὐδενός ἐστιν ἐλάττων τῶν προτέρων
[4]   καὶ μηδὲν ἐλλείποντας. Οὐδὲ γὰρ  λόγος   οὐδὲ σκῆψις ἔθ' ὑμῖν τοῦ
[4]   ἔστι μάλιστα τοῦτο δέος, μὴ  πανοῦργος   ὢν καὶ δεινὸς ἅνθρωπος πράγμασι
[4]   ἀλλ' ἀναστάσεως καὶ ἀνδραποδισμοῦ τῆς  πατρίδος,   καὶ ἴσασιν τ' Ἀμφιπολιτῶν
[4]   πράγμασιν· (ὡς ἔστι μάλιστα τοῦτο  δέος,   μὴ πανοῦργος ὢν καὶ δεινὸς
[4]   τις ἄν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,  δίκαιος   λογιστὴς τῶν παρὰ τῶν θεῶν
[4]   θατέρου τούτων ὀλιγωρήσετε, ὀκνῶ μὴ  μάταιος   ἡμῖν στρατεία γένηται. Εἴτε
[4]    ~Ὀλυνθιακὸς   Α. (Ἀντὶ πολλῶν ἄν,
[4]   πρὸς αὑτοὺς ἐγκλημάτων μισοῦσι, βεβαίαν  εἰκὸς   τὴν ἔχθραν αὐτοὺς ὑπὲρ ὧν
[4]   Φίλιππον ἡμεῖς καὶ κατεστήσαμεν τηλικοῦτον  ἡλίκος   οὐδείς πω βασιλεὺς γέγονεν Μακεδονίας.
[4]   ἐὰν μὴ βοηθήσηθ' ὑμεῖς.  ἄλλος   τις; Ἀλλ' τᾶν, οὐχὶ
[4]   καθ' ἡμῶν τοιοῦτον καιρὸν καὶ  πόλεμος   γένοιτο πρὸς τῇ χώρᾳ, πῶς
[4]   πόλεμον δεδαπάνησθε. Εἰ δὲ δὴ  πόλεμός   τις ἥξει, πόσα χρὴ νομίσαι
[4]   τῶν ἐκ τῆς χώρας λαμβάνειν,  μηδενὸς   ὄντος ἐν αὐτῇ πολεμίου λέγω,
[4]   ἐγνωκὼς ἔσται, ἡμεῖς δ' ὡς  οὐδενὸς   ἀντιληπτέον ἐρρωμένως τῶν πραγμάτων, σκοπεῖσθ'
[4]   Ὀλυνθίων, αὐτόματος τῇ πόλει, ὃς  οὐδενός   ἐστιν ἐλάττων τῶν προτέρων ἐκείνων.
[4]   οὖν ταῦτα τοῖς στρατευομένοις ἀποδώσετε,  οὐδενὸς   ὑμῖν προσδεῖ πόρου, εἰ δὲ
[4]   γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον  ἐσκεμμένος   ἥκει τις, τοῦτ' ἂν ἀκούσαντες
[4]   καταλλαγάς, ἃς ἂν ἐκεῖνος ποιήσαιτ'  ἄσμενος   πρὸς Ὀλυνθίους, ἐναντίως ἔχει. (Δῆλον
[4]   δέος, μὴ πανοῦργος ὢν καὶ  δεινὸς   ἅνθρωπος πράγμασι χρῆσθαι, τὰ μὲν
[4]   ἐξήνεγκε τὸν πόλεμόν ποτε τοῦτον  ἐκεῖνος,   εἰ πολεμεῖν ᾠήθη δεήσειν αὐτόν,
[4]   τούτους τοὺς ἀνθρώπους, εἶτ' Ὄλυνθον  ἐκεῖνος   καταστρέψεται, φρασάτω τις ἐμοὶ τί
[4]   δὲ τὰς καταλλαγάς, ἃς ἂν  ἐκεῖνος   ποιήσαιτ' ἄσμενος πρὸς Ὀλυνθίους, ἐναντίως
[4]   πάθοιτ' ἄν, εἰ δύναιτ'  ἐκεῖνος,   ταῦτα ποιῆσαι καιρὸν ἔχοντες οὐ
[4]   καὶ γὰρ ἀήθεις τοῦ κατακούειν  τινός   εἰσι, καὶ ἅνθρωπος ὑβριστής, ὥς
[4]   πρῶτον αὐτὸν ταράττει παρὰ γνώμην  γεγονὸς   καὶ πολλὴν ἀθυμίαν αὐτῷ παρέχει,
[4]   ἀδεῶς καρπούμενοι· ἂν δ' ἐκεῖνα  Φίλιππος   λάβῃ, τίς αὐτὸν κωλύσει δεῦρο
[4]   τοὺς ἄλλους ἅπαντας, λογιζομένους, εἰ  Φίλιππος   λάβοι καθ' ἡμῶν τοιοῦτον καιρὸν
[4]   ἀσθενὴς ὢν τὸ κατ' ἀρχὰς  Φίλιππος;   Τὸ πρῶτον Ἀμφίπολιν λαβών, μετὰ
[4]   φιλοπραγμοσύνην χρῆται καὶ συζῇ  Φίλιππος,   ὑφ' ἧς οὐκ ἔστιν ὅπως
[4]   μὴ πανοῦργος ὢν καὶ δεινὸς  ἅνθρωπος   πράγμασι χρῆσθαι, τὰ μὲν εἴκων,
[4]   τοῦ κατακούειν τινός εἰσι, καὶ  ἅνθρωπος   ὑβριστής, ὥς φασιν. Καὶ μὰ
[4]   συμφέρειν δοκεῖ· καὶ ἕως ἐστὶ  καιρός,   ἀντιλάβεσθε τῶν πραγμάτων. (Ἄξιον δ'
[4]   βασιλεὺς γέγονεν Μακεδονίας. Νυνὶ δὴ  καιρὸς   ἥκει τις, οὗτος τῶν
[4]   γενέσθαι. (Ὁ μὲν οὖν παρὼν  καιρός,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μόνον οὐχὶ
[4]   Ἰλλυριοὺς καὶ Παίονας αὐτοῦ καὶ  πρὸς   Ἀρύββαν καὶ ὅποι τις ἂν
[4]   ὅντινά μοι δοκοῦμεν ἔχειν τρόπον  πρὸς   αὐτά. Ἔστι δὴ τά γ'
[4]   ἴσως· ἐπειδὴ δ' ἐκ τῶν  πρὸς   αὑτοὺς ἐγκλημάτων μισοῦσι, βεβαίαν εἰκὸς
[4]   παρὰ τῶν θεῶν χρηστὸν μνημονεύουσι·  πρὸς   γὰρ τὸ τελευταῖον ἐκβὰν ἕκαστον
[4]   κατὰ καιρὸν πράττεσθαι πολλῷ προέχει,  πρὸς   δὲ τὰς καταλλαγάς, ἃς ἂν
[4]   πολλῷ φανῶμεν ἐρρᾳθυμηκότες, καὶ ἅπαντα  πρὸς   ἡδονὴν ζητοῦντες πολλὰ καὶ χαλεπὰ
[4]   τί ποτ' ἐλπὶς ταῦτα τελευτῆσαι.  (Πρὸς   θεῶν, τίς οὕτως εὐήθης ἐστὶν
[4]   πανταχοῦ αὐτὸν παρεῖναι τῷ στρατεύματι,  πρὸς   μὲν τὸ τὰ τοῦ πολέμου
[4]   ἃς ἂν ἐκεῖνος ποιήσαιτ' ἄσμενος  πρὸς   Ὀλυνθίους, ἐναντίως ἔχει. (Δῆλον γάρ
[4]   τοιοῦτον καιρὸν καὶ πόλεμος γένοιτο  πρὸς   τῇ χώρᾳ, πῶς ἂν αὐτὸν
[4]   τις, οὗτος τῶν Ὀλυνθίων,  αὐτόματος   τῇ πόλει, ὃς οὐδενός ἐστιν
[4]   φήσαι τις ἂν ῥᾴδιον καὶ  παντὸς   εἶναι, τὸ δ' ὑπὲρ τῶν
[4]   αὐτοῖς ἔσεσθε. Χρηστὰ δ' εἴη  παντὸς   εἵνεκα.
[4]   δὲ μή, προσδεῖ, μᾶλλον δ'  ἅπαντος   ἐνδεῖ τοῦ πόρου. Τί οὖν;
[4]   ἐκ τῆς χώρας λαμβάνειν, μηδενὸς  ὄντος   ἐν αὐτῇ πολεμίου λέγω, πλείον'
[4]   ἐξ ἁπάντων ῥᾳδίαν τὴν τοῦ  συμφέροντος   ὑμῖν αἵρεσιν γενέσθαι. (Ὁ μὲν
[4]   ἂν τύχῃ, τὰ δ' ἀπειλῶν  (ἀξιόπιστος   δ' ἂν εἰκότως φαίνοιτο) τὰ
[4]   Νυνὶ δὴ καιρὸς ἥκει τις,  οὗτος   τῶν Ὀλυνθίων, αὐτόματος τῇ
[4]   κατεστήσαμεν τηλικοῦτον ἡλίκος οὐδείς πω  βασιλεὺς   γέγονεν Μακεδονίας. Νυνὶ δὴ καιρὸς
[4]   ἐπὶ τὸ ῥᾳθυμεῖν ἀπέκλινεν, ἀλλ'  εὐθὺς   Ὀλυνθίοις ἐπεχείρησεν. Τὰς δ' ἐπ'
[4]   γάρ, πάντες ἐθρύλουν τέως,  Ὀλυνθίους   ἐκπολεμῶσαι δεῖν Φιλίππῳ, γέγονεν αὐτόματον,
[4]   ἂν ἐκεῖνος ποιήσαιτ' ἄσμενος πρὸς  Ὀλυνθίους,   ἐναντίως ἔχει. (Δῆλον γάρ ἐστι
[4]   Ὀλυνθίοις ἐπεχείρησεν. Τὰς δ' ἐπ'  Ἰλλυριοὺς   καὶ Παίονας αὐτοῦ καὶ πρὸς
[4]   ὅτι πολλάκις ὑμεῖς οὐ τοὺς  αἰτίους,   ἀλλὰ τοὺς ὑστάτους περὶ τῶν
[4]   στρατευομένους αὐτοὺς καὶ παροξύνοντας τοὺς  ἄλλους   ἅπαντας, λογιζομένους, εἰ Φίλιππος λάβοι
[4]   τῶν δεόντων. Λέγουσι δὲ καὶ  ἄλλους   τινὰς ἄλλοι πόρους, ὧν ἕλεσθ'
[4]   ἥδιον ἂν καὶ ἐλευθέρους  δούλους   εἶναι· καὶ γὰρ ἀήθεις τοῦ
[4]   ἁπλῶς τούτους ἅπαντας ἡγεῖσθαι χρὴ  αὐτονόμους   ἥδιον ἂν καὶ ἐλευθέρους
[4]   τὴν πόλιν καὶ Πυδναίων τοὺς  ὑποδεξαμένους·   καὶ ὅλως ἄπιστον, οἶμαι, ταῖς
[4]   καὶ παροξύνοντας τοὺς ἄλλους ἅπαντας,  λογιζομένους,   εἰ Φίλιππος λάβοι καθ' ἡμῶν
[4]   ἑτοίμως συνάρασθαι τὰ πράγματα, καὶ  πρεσβευομένους   ἐφ' δεῖ καὶ στρατευομένους
[4]   πρεσβευομένους ἐφ' δεῖ καὶ  στρατευομένους   αὐτοὺς καὶ παροξύνοντας τοὺς ἄλλους
[4]   καὶ τἄλλ' προσήκει πάντ'  ἐνθυμουμένους   φημὶ δεῖν ἐθελῆσαι καὶ παροξυνθῆναι
[4]   γενέσθαι, καὶ ὅσ' ἀνάγκη στρατοπέδῳ  χρωμένους   τῶν ἐκ τῆς χώρας λαμβάνειν,
[4]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τούτους τοὺς  ἀνθρώπους,   εἶτ' Ὄλυνθον ἐκεῖνος καταστρέψεται, φρασάτω
[4]   χρὴ αὐτονόμους ἥδιον ἂν καὶ  ἐλευθέρους   δούλους εἶναι· καὶ γὰρ
[4]   οὐ περὶ δόξης οὐδ' ὑπὲρ  μέρους   χώρας πολεμοῦσιν, ἀλλ' ἀναστάσεως καὶ
[4]   δὲ καὶ ἄλλους τινὰς ἄλλοι  πόρους,   ὧν ἕλεσθ' ὅστις ὑμῖν συμφέρειν
[4]   ἐκεῖσε τὸν πόλεμον, τοὺς μὲν  εὐπόρους,   ἵν' ὑπὲρ τῶν πολλῶν ὧν
[4]   τοῦθ' ὅτι πολλάκις ὑμεῖς οὐ  τοὺς   αἰτίους, ἀλλὰ τοὺς ὑστάτους περὶ
[4]   καὶ στρατευομένους αὐτοὺς καὶ παροξύνοντας  τοὺς   ἄλλους ἅπαντας, λογιζομένους, εἰ Φίλιππος
[4]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τούτους  τοὺς   ἀνθρώπους, εἶτ' Ὄλυνθον ἐκεῖνος καταστρέψεται,
[4]   λέγω, πλείον' ἂν οἶμαι ζημιωθῆναι  τοὺς   γεωργοῦντας ὑμῶν ὅσ' εἰς
[4]   ἀναλίσκοντες τὰ λοιπὰ καρπῶνται ἀδεῶς,  τοὺς   δ' ἐν ἡλικίᾳ, ἵνα τὴν
[4]   εἶτ' ἐκεῖ τοὺς μὲν ἐκβαλὼν  τοὺς   δὲ καταστήσας τῶν βασιλέων ἠσθένησε·
[4]   φύλακες τῆς οἰκείας ἀκεραίου γένωνται,  τοὺς   δὲ λέγοντας, ἵν' αἱ τῶν
[4]   δ' ἔγωγέ τινων, ὡς οὐδὲ  τοὺς   λιμένας καὶ τὰς ἀγορὰς ἔτι
[4]   ᾤχετ' εἰς Θρᾴκην· εἶτ' ἐκεῖ  τοὺς   μὲν ἐκβαλὼν τοὺς δὲ καταστήσας
[4]   καὶ ἀπωθεῖν ἐκεῖσε τὸν πόλεμον,  τοὺς   μὲν εὐπόρους, ἵν' ὑπὲρ τῶν
[4]   ἴσασιν τ' Ἀμφιπολιτῶν ἐποίησε  τοὺς   παραδόντας αὐτῷ τὴν πόλιν καὶ
[4]   πόλεις τοῖς Ὀλυνθίοις σῴζειν καὶ  τοὺς   τοῦτο ποιήσοντας στρατιώτας ἐκπέμπειν, καὶ
[4]   αὐτῷ τὴν πόλιν καὶ Πυδναίων  τοὺς   ὑποδεξαμένους· καὶ ὅλως ἄπιστον, οἶμαι,
[4]   ὑμεῖς οὐ τοὺς αἰτίους, ἀλλὰ  τοὺς   ὑστάτους περὶ τῶν πραγμάτων εἰπόντας
[4]   οὐ τοὺς αἰτίους, ἀλλὰ τοὺς  ὑστάτους   περὶ τῶν πραγμάτων εἰπόντας ἐν
[4]   νῦν, χρήματ' εἰσφέροντας προθύμως καὶ  αὐτοὺς   ἐξιόντας καὶ μηδὲν ἐλλείποντας. Οὐδὲ
[4]   ἐφ' δεῖ καὶ στρατευομένους  αὐτοὺς   καὶ παροξύνοντας τοὺς ἄλλους ἅπαντας,
[4]   ἡγοῦμαι. Εἰ γὰρ ὑμᾶς δεήσειεν  αὐτοὺς   τριάκονθ' ἡμέρας μόνας ἔξω γενέσθαι,
[4]   μισοῦσι, βεβαίαν εἰκὸς τὴν ἔχθραν  αὐτοὺς   ὑπὲρ ὧν φοβοῦνται καὶ πεπόνθασιν
[4]   ἐπειδὴ δ' ἐκ τῶν πρὸς  αὑτοὺς   ἐγκλημάτων μισοῦσι, βεβαίαν εἰκὸς τὴν
[4]   καὶ τὸν Ἰλλυριὸν καὶ ἁπλῶς  τούτους   ἅπαντας ἡγεῖσθαι χρὴ αὐτονόμους ἥδιον
[4]   προησόμεθ' ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ  τούτους   τοὺς ἀνθρώπους, εἶτ' Ὄλυνθον ἐκεῖνος
[4]   σχήσει. Εἰ δ' μὲν  ὡς   ἀεί τι μεῖζον τῶν ὑπαρχόντων
[4]   ἕκαστον ἀεί τι τῶν πραγμάτων  ὡς   ἀλυσιτελές, καὶ τὴν φιλοπραγμοσύνην
[4]   μὴ σκοπῶν ἀκριβῶς, εὐτρεπῶς οὐδ'  ὡς   ἂν κάλλιστ' αὐτῷ τὰ παρόντ'
[4]   Φιλίππῳ, γέγονεν αὐτόματον, καὶ ταῦθ'  ὡς   ἂν ὑμῖν μάλιστα συμφέροι. Εἰ
[4]   (στρατιωτικά) ταῦτα δ' ὑμεῖς οὕτως  ὡς   βούλεσθε λαμβάνετε. Εἰ μὲν οὖν
[4]   ὑπηργμένων καταστάς, καίπερ οὐκ ἐχόντων  ὡς   δεῖ πολλῶν, ὅμως μεγάλην ἂν
[4]   νυνὶ τὰ Φιλίππου. Οὔτε γάρ,  ὡς   δοκεῖ καὶ φήσειέ τις ἂν
[4]   πολεμεῖν ᾠήθη δεήσειν αὐτόν, ἀλλ'  ὡς   ἐπιὼν ἅπαντα τότ' ἤλπιζε τὰ
[4]   ἐρεῖ καὶ παρέσται τοῖς πράγμασιν·  (ὡς   ἔστι μάλιστα τοῦτο δέος, μὴ
[4]   πεπολιτευμένων αὐτοῖς εὔθυναι ῥᾴδιαι γένωνται,  ὡς   ὁποῖ' ἄττ' ἂν ὑμᾶς περιστῇ
[4]   τειχίζειν. Ἤκουον δ' ἔγωγέ τινων,  ὡς   οὐδὲ τοὺς λιμένας καὶ τὰς
[4]   πράττειν ἐγνωκὼς ἔσται, ἡμεῖς δ'  ὡς   οὐδενὸς ἀντιληπτέον ἐρρωμένως τῶν πραγμάτων,
[4]   ἑνὶ τῷ πρώτῳ προθύμως καὶ  ὡς   προσῆκεν ἐβοηθήσαμεν αὐτοί, ῥᾴονι καὶ
[4]   τινός εἰσι, καὶ ἅνθρωπος ὑβριστής,  ὥς   φασιν. Καὶ μὰ Δί' οὐδὲν
[4]   φήσειέ τις ἂν μὴ σκοπῶν  ἀκριβῶς,   εὐτρεπῶς οὐδ' ὡς ἂν κάλλιστ'
[4]   ὅστις ὑμῖν συμφέρειν δοκεῖ· καὶ  ἕως   ἐστὶ καιρός, ἀντιλάβεσθε τῶν πραγμάτων.
[4]   ὑπάρχουσαν καὶ τὴν οἰκείαν ταύτην  ἀδεῶς   καρπούμενοι· ἂν δ' ἐκεῖνα Φίλιππος
[4]   μίκρ' ἀναλίσκοντες τὰ λοιπὰ καρπῶνται  ἀδεῶς,   τοὺς δ' ἐν ἡλικίᾳ, ἵνα
[4]   ὑπὲρ μέρους χώρας πολεμοῦσιν, ἀλλ'  ἀναστάσεως   καὶ ἀνδραποδισμοῦ τῆς πατρίδος, καὶ
[4]   καὶ περὶ τῆς τῶν χρημάτων  κτήσεως·   ἂν μὲν γάρ, ὅσ' ἄν
[4]   (Νυνὶ γάρ, πάντες ἐθρύλουν  τέως,   Ὀλυνθίους ἐκπολεμῶσαι δεῖν Φιλίππῳ, γέγονεν
[4]   οἱ μὴ χρησάμενοι τοῖς καιροῖς  ὀρθῶς,   οὐδ' εἰ συνέβη τι παρὰ
[4]   ἡμετέρας ἀμελείας ἄν τις θείη  δικαίως,   τὸ δὲ μήτε πάλαι τοῦτο
[4]   ποιούντων, ὑπομείνας τοῦτ' Ὄλυνθον παραστήσεται,  ῥᾳδίως   ἐπὶ τὴν οἰκείαν ἐλθὼν ἀμυνεῖται·
[4]   αὐτὸν τρόπον ὥσπερ οἱ δανειζόμενοι  ῥᾳδίως   ἐπὶ τοῖς μεγάλοις (τόκοις) μικρὸν
[4]   ἐκεῖνος ποιήσαιτ' ἄσμενος πρὸς Ὀλυνθίους,  ἐναντίως   ἔχει. (Δῆλον γάρ ἐστι τοῖς
[4]   καὶ τῷ τὴν ἐκείνου χώραν  κακῶς   ποιεῖν καὶ τριήρεσι καὶ στρατιώταις
[4]   ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ τὴν ἐκείνου  κακῶς   ποιήσετε, τὴν ὑπάρχουσαν καὶ τὴν
[4]   Εἴτε γὰρ ὑμῶν τὴν ἐκείνου  κακῶς   ποιούντων, ὑπομείνας τοῦτ' Ὄλυνθον παραστήσεται,
[4]   παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ  κακῶς   φρονεῖν τοῖς ἀνοήτοις γίγνεται· διόπερ
[4]   ὅλων πραγμάτων. (Οὐ μὴν ἀλλ'  ἐπιεικῶς,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ'
[4]   μεῖζον τῶν ὑπαρχόντων δεῖ πράττειν  ἐγνωκὼς   ἔσται, ἡμεῖς δ' ὡς οὐδενὸς
[4]   δὲ μέλλοντ' αὐτόματ' οἰόμενοι σχήσειν  καλῶς,   ηὐξήσαμεν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Φίλιππον
[4]   ἵν' ὑπὲρ τῶν πολλῶν ὧν  καλῶς   ποιοῦντες ἔχουσι μίκρ' ἀναλίσκοντες τὰ
[4]   οἶμαι, ταῖς πολιτείαις τυραννίς,  ἄλλως   τε κἂν ὅμορον χώραν ἔχωσι.
[4]   καὶ Πυδναίων τοὺς ὑποδεξαμένους· καὶ  ὅλως   ἄπιστον, οἶμαι, ταῖς πολιτείαις
[4]   Παίονα καὶ τὸν Ἰλλυριὸν καὶ  ἁπλῶς   τούτους ἅπαντας ἡγεῖσθαι χρὴ αὐτονόμους
[4]   πικρὸν εἰπεῖν καὶ συνεισβαλοῦσιν  ἑτοίμως.   Ἀλλὰ Φωκεῖς; Οἱ τὴν οἰκείαν
[4]   χώρᾳ, πῶς ἂν αὐτὸν οἴεσθ'  ἑτοίμως   ἐφ' ὑμᾶς ἐλθεῖν; Εἶτ' οὐκ
[4]   τὴν ἐκείνου καιρὸν ὑμέτερον νομίσαντας  ἑτοίμως   συνάρασθαι τὰ πράγματα, καὶ πρεσβευομένους
[4]   εἰ νῦν ἄνοιαν ὀφλισκάνων  ὅμως   ἐκλαλεῖ, ταῦτα δυνηθεὶς μὴ πράξει.
[4]   οὐκ ἐχόντων ὡς δεῖ πολλῶν,  ὅμως   μεγάλην ἂν ἔχειν αὐτοῖς χάριν,
[4]   τοίνυν τοῦθ' οὕτως ἔχει, προσήκει  προθύμως   ἐθέλειν ἀκούειν τῶν βουλομένων συμβουλεύειν·
[4]   ποτὲ καὶ νῦν, χρήματ' εἰσφέροντας  προθύμως   καὶ αὐτοὺς ἐξιόντας καὶ μηδὲν
[4]   τότε τούτων ἑνὶ τῷ πρώτῳ  προθύμως   καὶ ὡς προσῆκεν ἐβοηθήσαμεν αὐτοί,
[4]   ἡμεῖς δ' ὡς οὐδενὸς ἀντιληπτέον  ἐρρωμένως   τῶν πραγμάτων, σκοπεῖσθ' εἰς τί
[4]   βοηθησάντων μόνον ὑμῶν εἰς Ὄλυνθον,  ἀκινδύνως   ὁρῶν ἔχοντα τὰ οἴκοι, προσκαθεδεῖται
[4]   πόλεμος γένοιτο πρὸς τῇ χώρᾳ,  πῶς   ἂν αὐτὸν οἴεσθ' ἑτοίμως ἐφ'
[4]   τὰ δέοντα, ὑμεῖς δ' οὕτω  πως   ἄνευ πραγμάτων λαμβάνειν εἰς τὰς
[4]   τις ἂν μὴ σκοπῶν ἀκριβῶς,  εὐτρεπῶς   οὐδ' ὡς ἂν κάλλιστ' αὐτῷ
[4]   Φίλιππος, ὑφ' ἧς οὐκ ἔστιν  ὅπως   ἀγαπήσας τοῖς πεπραγμένοις ἡσυχίαν σχήσει.
[4]   βοήθειαν, καὶ παρασκευάσασθαι τὴν ταχίστην  ὅπως   ἐνθένδε βοηθήσετε (καὶ μὴ πάθητε
[4]   του ταῦτ' ἂν ἐγνωκότες ἦσαν  ἴσως·   ἐπειδὴ δ' ἐκ τῶν πρὸς
[4]   Καὶ μὰ Δί' οὐδὲν ἄπιστον  ἴσως·   τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ
[4]   χώρᾳ. (Τὸ μὲν οὖν ἐπιτιμᾶν  ἴσως   φήσαι τις ἂν ῥᾴδιον καὶ
[4]   μεγάλην ἂν ἔχειν αὐτοῖς χάριν,  εἰκότως·   τὸ μὲν γὰρ πόλλ' ἀπολωλεκέναι
[4]   δ' ἀπειλῶν (ἀξιόπιστος δ' ἂν  εἰκότως   φαίνοιτο) τὰ δ' ἡμᾶς διαβάλλων
[4]   ταῦτα τελευτῆσαι. (Πρὸς θεῶν, τίς  οὕτως   εὐήθης ἐστὶν ὑμῶν ὅστις ἀγνοεῖ
[4]   νυνὶ σκοπεῖτε. Ὅτε τοίνυν τοῦθ'  οὕτως   ἔχει, προσήκει προθύμως ἐθέλειν ἀκούειν
[4]   χάριν) Καὶ περὶ τῶν πραγμάτων  οὕτως   οἱ μὴ χρησάμενοι τοῖς καιροῖς
[4]   ἀνθρώπων (στρατιωτικά) ταῦτα δ' ὑμεῖς  οὕτως   ὡς βούλεσθε λαμβάνετε. Εἰ μὲν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/09/2008