HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Démosthène, Les Philippiques, Discours IV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ν = 260 formes différentes pour 537 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes
[4]	αἰσχύνεσθε, εἰ μηδ' ἃ πάθοιτ'	ἄν,	εἰ δύναιτ' ἐκεῖνος, ταῦτα ποιῆσαι
[4]	πραγμάτων εἰπόντας ἐν ὀργῇ ποιεῖσθε,	ἄν	τι μὴ κατὰ γνώμην ἐκβῇ·
[4]	εἴποι παραλείπω στρατείας. (Τί οὖν,	ἄν	τις εἴποι, ταῦτα λέγεις ἡμῖν
[4]	τὸν πόλεμον τῆς ἡμετέρας ἀμελείας	ἄν	τις θείη δικαίως, τὸ δὲ
[4]	κτήσεως· ἂν μὲν γάρ, ὅσ'	ἄν	τις λάβῃ, καὶ σῴσῃ, μεγάλην
[4]	ἐκείνων. ~Καὶ ἔμοιγε δοκεῖ τις	ἄν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δίκαιος λογιστὴς
[4]	~Ὀλυνθιακὸς Α. (Ἀντὶ πολλῶν	ἄν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρημάτων ὑμᾶς
[4]	χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις, τοῦτ'	ἂν	ἀκούσαντες λάβοιτε, ἀλλὰ καὶ τῆς
[4]	τὸν ἐκεῖθεν πόλεμον δεῦρ' ἥξοντα,	ἂν	ἀμελήσωμεν; Ἀλλὰ μήν, εἰ τοῦτο
[4]	ὑπὲρ τῆς Εὐβοέων σωτηρίας, εἴχετ'	ἂν	Ἀμφίπολιν τότε καὶ πάντων τῶν
[4]	γένοιτο πρὸς τῇ χώρᾳ, πῶς	ἂν	αὐτὸν οἴεσθ' ἑτοίμως ἐφ' ὑμᾶς
[4]	τιν' ἡμῖν συμμαχίαν τούτων ἀντίρροπον,	ἂν	βουλώμεθα χρῆσθαι, τῆς παρ' ἐκείνων
[4]	ἔχει τῇ τύχῃ τὴν χάριν,	ἂν	δ' ἀναλώσας λάθῃ, συνανήλωσε καὶ
[4]	τὴν οἰκείαν ταύτην ἀδεῶς καρπούμενοι·	ἂν	δ' ἐκεῖνα Φίλιππος λάβῃ, τίς
[4]	σύμμαχοι καὶ μέχρι του ταῦτ'	ἂν	ἐγνωκότες ἦσαν ἴσως· ἐπειδὴ δ'
[4]	τῆς παρ' ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ'	ἂν	ἔγωγε θείην. (Ἀλλ' οἶμαι, παρόμοιόν
[4]	τὰ δ' ἀπειλῶν (ἀξιόπιστος δ'	ἂν	εἰκότως φαίνοιτο) τὰ δ' ἡμᾶς
[4]	πρὸς Ἀρύββαν καὶ ὅποι τις	ἂν	εἴποι παραλείπω στρατείας. (Τί οὖν,
[4]	πρὸς δὲ τὰς καταλλαγάς, ἃς	ἂν	ἐκεῖνος ποιήσαιτ' ἄσμενος πρὸς Ὀλυνθίους,
[4]	αὐτῷ τὰ παρόντ' ἔχει, οὔτ'	ἂν	ἐξήνεγκε τὸν πόλεμόν ποτε τοῦτον
[4]	δεόντων ἐκ τοῦ παραχρῆμ' ἐνίοις	ἂν	ἐπελθεῖν εἰπεῖν, ὥστ' ἐξ ἁπάντων
[4]	ἀρχαίων ἀπέστησαν, οὕτω καὶ ἡμεῖς	(ἂν)	ἐπὶ πολλῷ φανῶμεν ἐρρᾳθυμηκότες, καὶ
[4]	ὡς δεῖ πολλῶν, ὅμως μεγάλην	ἂν	ἔχειν αὐτοῖς χάριν, εἰκότως· τὸ
[4]	ῥᾴονι καὶ πολὺ ταπεινοτέρῳ νῦν	ἂν	ἐχρώμεθα τῷ Φιλίππῳ. Νῦν δὲ
[4]	καὶ πάντων τῶν μετὰ ταῦτ'	ἂν	ἦτ' ἀπηλλαγμένοι πραγμάτων. (Καὶ πάλιν
[4]	ἅπαντας ἡγεῖσθαι χρὴ αὐτονόμους ἥδιον	ἂν	καὶ ἐλευθέρους ἢ δούλους εἶναι·
[4]	σκοπῶν ἀκριβῶς, εὐτρεπῶς οὐδ' ὡς	ἂν	κάλλιστ' αὐτῷ τὰ παρόντ' ἔχει,
[4]	περὶ τῆς τῶν χρημάτων κτήσεως·	ἂν	μὲν γάρ, ὅσ' ἄν τις
[4]	ὡς δοκεῖ καὶ φήσειέ τις	ἂν	μὴ σκοπῶν ἀκριβῶς, εὐτρεπῶς οὐδ'
[4]	ἐν αὐτῇ πολεμίου λέγω, πλείον'	ἂν	οἶμαι ζημιωθῆναι τοὺς γεωργοῦντας ὑμῶν
[4]	εἰσφέρειν, ἂν πολλῶν δέῃ, πολλά,	ἂν	ὀλίγων, ὀλίγα. Δεῖ δὲ χρημάτων,
[4]	δὴ λοιπόν, οἶμαι, πάντας εἰσφέρειν,	ἂν	πολλῶν δέῃ, πολλά, ἂν ὀλίγων,
[4]	οὖν ἐπιτιμᾶν ἴσως φήσαι τις	ἂν	ῥᾴδιον καὶ παντὸς εἶναι, τὸ
[4]	ἐνδεῖ τοῦ πόρου. Τί οὖν;	Ἂν	τις εἴποι, σὺ γράφεις ταῦτ'
[4]	χρῆσθαι, τὰ μὲν εἴκων, ἡνίκ'	ἂν	τύχῃ, τὰ δ' ἀπειλῶν (ἀξιόπιστος
[4]	ῥᾴδιαι γένωνται, ὡς ὁποῖ' ἄττ'	ἂν	ὑμᾶς περιστῇ τὰ πράγματα, τοιοῦτοι
[4]	γέγονεν αὐτόματον, καὶ ταῦθ' ὡς	ἂν	ὑμῖν μάλιστα συμφέροι. Εἰ μὲν
[4]	καὶ Παίονας αὐτοῦ καὶ πρὸς	Ἀρύββαν	καὶ ὅποι τις ἂν εἴποι
[4]	μνημονεύουσι· πρὸς γὰρ τὸ τελευταῖον	ἐκβὰν	ἕκαστον τῶν πρὶν ὑπαρξάντων κρίνεται.
[4]	πολεμεῖν ἢ παρ' ὑμῖν ἐκεῖνον.	Ἐὰν	μὲν γὰρ ἀντέχῃ τὰ τῶν
[4]	οὐχ οἷοί τε ὄντες φυλάττειν,	ἐὰν	μὴ βοηθήσηθ' ὑμεῖς. Ἢ ἄλλος
[4]	τῶν πρὸς αὑτοὺς ἐγκλημάτων μισοῦσι,	βεβαίαν	εἰκὸς τὴν ἔχθραν αὐτοὺς ὑπὲρ
[4]	λαβών, μετὰ ταῦτα Πύδναν, πάλιν	Ποτείδαιαν,	Μεθώνην αὖθις, εἶτα Θετταλίας ἐπέβη·
[4]	ἐπελθεῖν εἰπεῖν, ὥστ' ἐξ ἁπάντων	ῥᾳδίαν	τὴν τοῦ συμφέροντος ὑμῖν αἵρεσιν
[4]	οὐ μὴν οἶμαι δεῖν τὴν	ἰδίαν	ἀσφάλειαν σκοποῦνθ' ὑποστείλασθαι περὶ ὧν
[4]	πάθητε ταὐτὸν ὅπερ καὶ πρότερον)	πρεσβείαν	δὲ πέμπειν, ἥτις ταῦτ' ἐρεῖ
[4]	δὴ πολλὴν καὶ διχῇ τὴν	βοήθειαν	εἶναι. (Καὶ περὶ μὲν τῆς
[4]	δοκοῦντα, ψηφίσασθαι μὲν ἤδη τὴν	βοήθειαν,	καὶ παρασκευάσασθαι τὴν ταχίστην ὅπως
[4]	Ὄλυνθον παραστήσεται, ῥᾳδίως ἐπὶ τὴν	οἰκείαν	ἐλθὼν ἀμυνεῖται· εἴτε βοηθησάντων μόνον
[4]	ἑτοίμως. Ἀλλὰ Φωκεῖς; Οἱ τὴν	οἰκείαν	οὐχ οἷοί τε ὄντες φυλάττειν,
[4]	ποιήσετε, τὴν ὑπάρχουσαν καὶ τὴν	οἰκείαν	ταύτην ἀδεῶς καρπούμενοι· ἂν δ'
[4]	μὴν οἶμαι δεῖν τὴν ἰδίαν	ἀσφάλειαν	σκοποῦνθ' ὑποστείλασθαι περὶ ὧν ὑμῖν
[4]	κωλύσει δεῦρο βαδίζειν; Θηβαῖοι; (Μὴ	λίαν	πικρὸν εἰπεῖν ᾖ καὶ συνεισβαλοῦσιν
[4]	(καὶ ταῦτ' εἶναι στρατιωτικὰ) καὶ	μίαν	σύνταξιν εἶναι τὴν αὐτὴν τοῦ
[4]	ἅμα στρατηγὸν καὶ δεσπότην καὶ	ταμίαν,	καὶ πανταχοῦ αὐτὸν παρεῖναι τῷ
[4]	παρὰ γνώμην γεγονὸς καὶ πολλὴν	ἀθυμίαν	αὐτῷ παρέχει, εἶτα τὰ τῶν
[4]	παρειχόμεθ' ἡμεῖς ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν	προθυμίαν	ἥνπερ ὑπὲρ τῆς Εὐβοέων σωτηρίας,
[4]	γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν	ἀξίαν	ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς
[4]	ἐπανορθωσάμενοι τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις	ἀδοξίαν	ἀποτριψώμεθα. (Εἰ δὲ προησόμεθ' ὦ
[4]	μέντἂν εἴη, εἰ ἃ νῦν	ἄνοιαν	ὀφλισκάνων ὅμως ἐκλαλεῖ, ταῦτα δυνηθεὶς
[4]	ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν	ἀκαιρίαν	τὴν ἐκείνου καιρὸν ὑμέτερον νομίσαντας
[4]	ἡλικίᾳ, ἵνα τὴν τοῦ πολεμεῖν	ἐμπειρίαν	ἐν τῇ Φιλίππου χώρᾳ κτησάμενοι
[4]	ἀπαιτεῖν αὐτόν εἰσιν ἐψηφισμένοι, καὶ	Μαγνησίαν	κεκωλύκασι τειχίζειν. Ἤκουον δ' ἔγωγέ
[4]	ἐπέβη· (μετὰ ταῦτα Φεράς, Παγασάς,	Μαγνησίαν,	πάνθ' ὃν ἐβούλετ' εὐτρεπίσας τρόπον
[4]	δ' ἡμᾶς διαβάλλων καὶ τὴν	ἀπουσίαν	τὴν ἡμετέραν, τρέψηται καὶ παρασπάσηταί
[4]	πεπονθέναι πεφηνέναι τέ τιν' ἡμῖν	συμμαχίαν	τούτων ἀντίρροπον, ἂν βουλώμεθα χρῆσθαι,
[4]	ἔστιν ὅπως ἀγαπήσας τοῖς πεπραγμένοις	ἡσυχίαν	σχήσει. Εἰ δ' ὁ μὲν
[4]	πολιτείαις ἡ τυραννίς, ἄλλως τε	κἂν	ὅμορον χώραν ἔχωσι. (Ταῦτ' οὖν
[4]	τῇ χώρᾳ. (Τὸ μὲν οὖν	ἐπιτιμᾶν	ἴσως φήσαι τις ἂν ῥᾴδιον
[4]	πρῶτον Ἀμφίπολιν λαβών, μετὰ ταῦτα	Πύδναν,	πάλιν Ποτείδαιαν, Μεθώνην αὖθις, εἶτα
[4]	διαβάλλων καὶ τὴν ἀπουσίαν τὴν	ἡμετέραν,	τρέψηται καὶ παρασπάσηταί τι τῶν
[4]	ἐγκλημάτων μισοῦσι, βεβαίαν εἰκὸς τὴν	ἔχθραν	αὐτοὺς ὑπὲρ ὧν φοβοῦνται καὶ
[4]	τυραννίς, ἄλλως τε κἂν ὅμορον	χώραν	ἔχωσι. (Ταῦτ' οὖν ἐγνωκότας ὑμᾶς,
[4]	ἐκπέμπειν, καὶ τῷ τὴν ἐκείνου	χώραν	κακῶς ποιεῖν καὶ τριήρεσι καὶ
[4]	μέχρι του ταῦτ' ἂν ἐγνωκότες	ἦσαν	ἴσως· ἐπειδὴ δ' ἐκ τῶν
[4]	ὅθ' ἥκομεν Εὐβοεῦσιν βεβοηθηκότες καὶ	παρῆσαν	Ἀμφιπολιτῶν Ἱέραξ καὶ Στρατοκλῆς ἐπὶ
[4]	χρόνον ὕστερον καὶ τῶν ἀρχαίων	ἀπέστησαν,	οὕτω καὶ ἡμεῖς (ἂν) ἐπὶ
[4]	τὴν ἐκείνου κακῶς ποιήσετε, τὴν	ὑπάρχουσαν	καὶ τὴν οἰκείαν ταύτην ἀδεῶς
[4]	Ἢ ἄλλος τις; Ἀλλ' ὦ	τᾶν,	οὐχὶ βουλήσεται. Τῶν ἀτοπωτάτων μέντἂν
[4]	τᾶν, οὐχὶ βουλήσεται. Τῶν ἀτοπωτάτων	μέντἂν	εἴη, εἰ ἃ νῦν ἄνοιαν
[4]	τῆς χώρας λαμβάνειν, μηδενὸς ὄντος	ἐν	αὐτῇ πολεμίου λέγω, πλείον' ἂν
[4]	ποιεῖν, καὶ κινδυνεύσωμεν περὶ τῶν	ἐν	αὐτῇ τῇ χώρᾳ. (Τὸ μὲν
[4]	λοιπὰ καρπῶνται ἀδεῶς, τοὺς δ'	ἐν	ἡλικίᾳ, ἵνα τὴν τοῦ πολεμεῖν
[4]	ὑστάτους περὶ τῶν πραγμάτων εἰπόντας	ἐν	ὀργῇ ποιεῖσθε, ἄν τι μὴ
[4]	ἵνα τὴν τοῦ πολεμεῖν ἐμπειρίαν	ἐν	τῇ Φιλίππου χώρᾳ κτησάμενοι φοβεροὶ
[4]	ἐνθυμηθῆναι καὶ λογίσασθαι τὰ πράγματ'	ἐν	ᾧ καθέστηκε νυνὶ τὰ Φιλίππου.
[4]	τὸ γὰρ εἶναι πάντων ἐκεῖνον	ἕν'	ὄντα κύριον καὶ ῥητῶν καὶ
[4]	προθύμως καὶ αὐτοὺς ἐξιόντας καὶ	μηδὲν	ἐλλείποντας. Οὐδὲ γὰρ λόγος οὐδὲ
[4]	ὥς φασιν. Καὶ μὰ Δί'	οὐδὲν	ἄπιστον ἴσως· τὸ γὰρ εὖ
[4]	δὲ χρημάτων, καὶ ἄνευ τούτων	οὐδὲν	ἔστι γενέσθαι τῶν δεόντων. Λέγουσι
[4]	ἐστὶν ὑμῶν ὅστις ἀγνοεῖ τὸν	ἐκεῖθεν	πόλεμον δεῦρ' ἥξοντα, ἂν ἀμελήσωμεν;
[4]	προσδεῖν ἡγοῦμαι. Εἰ γὰρ ὑμᾶς	δεήσειεν	αὐτοὺς τριάκονθ' ἡμέρας μόνας ἔξω
[4]	λιμένας καὶ τὰς ἀγορὰς ἔτι	δώσοιεν	αὐτῷ καρποῦσθαι· τὰ γὰρ κοινὰ
[4]	τῷ πρώτῳ προθύμως καὶ ὡς	προσῆκεν	ἐβοηθήσαμεν αὐτοί, ῥᾴονι καὶ πολὺ
[4]	ἢ παρ' ὑμῖν ἐκεῖνον. Ἐὰν	μὲν	γὰρ ἀντέχῃ τὰ τῶν Ὀλυνθίων,
[4]	μὰ Δί' οὐκ ἔγωγε. ~(Ἐγὼ	μὲν	γὰρ ἡγοῦμαι στρατιώτας δεῖν κατασκευασθῆναι
[4]	τῆς τῶν χρημάτων κτήσεως· ἂν	μὲν	γάρ, ὅσ' ἄν τις λάβῃ,
[4]	ἔχειν αὐτοῖς χάριν, εἰκότως· τὸ	μὲν	γὰρ πόλλ' ἀπολωλεκέναι κατὰ τὸν
[4]	ἂν ὑμῖν μάλιστα συμφέροι. Εἰ	μὲν	γὰρ ὑφ' ὑμῶν πεισθέντες ἀνείλοντο
[4]	δεινὸς ἅνθρωπος πράγμασι χρῆσθαι, τὰ	μὲν	εἴκων, ἡνίκ' ἂν τύχῃ, τὰ
[4]	εἰς Θρᾴκην· εἶτ' ἐκεῖ τοὺς	μὲν	ἐκβαλὼν τοὺς δὲ καταστήσας τῶν
[4]	ἀπωθεῖν ἐκεῖσε τὸν πόλεμον, τοὺς	μὲν	εὐπόρους, ἵν' ὑπὲρ τῶν πολλῶν
[4]	τά γ' ἐμοὶ δοκοῦντα, ψηφίσασθαι	μὲν	ἤδη τὴν βοήθειαν, καὶ παρασκευάσασθαι
[4]	τῶν Θετταλῶν. (Ταῦτα γὰρ ἄπιστα	μὲν	ἦν δήπου φύσει καὶ ἀεὶ
[4]	ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ. (Τὸ	μὲν	οὖν ἐπιτιμᾶν ἴσως φήσαι τις
[4]	συμφέροντος ὑμῖν αἵρεσιν γενέσθαι. (Ὁ	μὲν	οὖν παρὼν καιρός, ὦ ἄνδρες
[4]	οὕτως ὡς βούλεσθε λαμβάνετε. Εἰ	μὲν	οὖν ταῦτα τοῖς στρατευομένοις ἀποδώσετε,
[4]	τῷ Φιλίππῳ. Νῦν δὲ τὸ	μὲν	παρὸν ἀεὶ προϊέμενοι, τὰ δὲ
[4]	τὴν βοήθειαν εἶναι. (Καὶ περὶ	μὲν	τῆς βοηθείας ταῦτα γιγνώσκω· περὶ
[4]	αὐτὸν παρεῖναι τῷ στρατεύματι, πρὸς	μὲν	τὸ τὰ τοῦ πολέμου ταχὺ
[4]	συμβούλου. Ἐγὼ δ' οὐκ ἀγνοῶ	μέν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ' ὅτι
[4]	ἡσυχίαν σχήσει. Εἰ δ' ὁ	μὲν	ὡς ἀεί τι μεῖζον τῶν
[4]	πρώτῳ προθύμως καὶ ὡς προσῆκεν	ἐβοηθήσαμεν	αὐτοί, ῥᾴονι καὶ πολὺ ταπεινοτέρῳ
[4]	μέλλοντ' αὐτόματ' οἰόμενοι σχήσειν καλῶς,	ηὐξήσαμεν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Φίλιππον ἡμεῖς
[4]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Φίλιππον ἡμεῖς καὶ	κατεστήσαμεν	τηλικοῦτον ἡλίκος οὐδείς πω βασιλεὺς
[4]	πρότερον πεπόνθατε. Εἰ γάρ, ὅθ'	ἥκομεν	Εὐβοεῦσιν βεβοηθηκότες καὶ παρῆσαν Ἀμφιπολιτῶν
[4]	δ' οὐκ οἶδ' ὅντινά μοι	δοκοῦμεν	ἔχειν τρόπον πρὸς αὐτά. Ἔστι
[4]	μὴ καθ' ἕκαστα λέγων διατρίβω,	πολιορκούμεν'	ἀπηγγέλλετο, εἰ τότε τούτων ἑνὶ
[4]	οὐκ ἐβουλόμεθ' ὕστερον εἰς ἀνάγκην	ἔλθωμεν	ποιεῖν, καὶ κινδυνεύσωμεν περὶ τῶν
[4]	καὶ ἡμεῖς (ἂν) ἐπὶ πολλῷ	φανῶμεν	ἐρρᾳθυμηκότες, καὶ ἅπαντα πρὸς ἡδονὴν
[4]	ἐκεῖθεν πόλεμον δεῦρ' ἥξοντα, ἂν	ἀμελήσωμεν;	Ἀλλὰ μήν, εἰ τοῦτο γενήσεται,
[4]	εἰς ἀνάγκην ἔλθωμεν ποιεῖν, καὶ	κινδυνεύσωμεν	περὶ τῶν ἐν αὐτῇ τῇ
[4]	ῥᾴσας οὐκ ἐπὶ τὸ ῥᾳθυμεῖν	ἀπέκλινεν,	ἀλλ' εὐθὺς Ὀλυνθίοις ἐπεχείρησεν. Τὰς
[4]	τὸν τρόπον δι' ὃν μέγας	γέγονεν	ἀσθενὴς ὢν τὸ κατ' ἀρχὰς
[4]	τέως, Ὀλυνθίους ἐκπολεμῶσαι δεῖν Φιλίππῳ,	γέγονεν	αὐτόματον, καὶ ταῦθ' ὡς ἂν
[4]	τηλικοῦτον ἡλίκος οὐδείς πω βασιλεὺς	γέγονεν	Μακεδονίας. Νυνὶ δὴ καιρὸς ἥκει
[4]	ῥᾳθυμεῖν ἀπέκλινεν, ἀλλ' εὐθὺς Ὀλυνθίοις	ἐπεχείρησεν.	Τὰς δ' ἐπ' Ἰλλυριοὺς καὶ
[4]	Θετταλῶν. (Ταῦτα γὰρ ἄπιστα μὲν	ἦν	δήπου φύσει καὶ ἀεὶ πᾶσιν
[4]	πᾶσιν ἀνθρώποις, κομιδῇ δ' ὥσπερ	ἦν,	καὶ ἔστι νῦν τούτῳ. Καὶ
[4]	ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ' ἂν ἔγωγε	θείην.	(Ἀλλ' οἶμαι, παρόμοιόν ἐστιν ὅπερ
[4]	ἐβούλετ' εὐτρεπίσας τρόπον ᾤχετ' εἰς	Θρᾴκην·	εἶτ' ἐκεῖ τοὺς μὲν ἐκβαλὼν
[4]	ὧν οὐκ ἐβουλόμεθ' ὕστερον εἰς	ἀνάγκην	ἔλθωμεν ποιεῖν, καὶ κινδυνεύσωμεν περὶ
[4]	ἐχόντων ὡς δεῖ πολλῶν, ὅμως	μεγάλην	ἂν ἔχειν αὐτοῖς χάριν, εἰκότως·
[4]	ἄν τις λάβῃ, καὶ σῴσῃ,	μεγάλην	ἔχει τῇ τύχῃ τὴν χάριν,
[4]	ταράττει παρὰ γνώμην γεγονὸς καὶ	πολλὴν	ἀθυμίαν αὐτῷ παρέχει, εἶτα τὰ
[4]	χρόνῳ τῶν πολιορκουμένων. Δεῖ δὴ	πολλὴν	καὶ διχῇ τὴν βοήθειαν εἶναι.
[4]	τι τῶν ὅλων πραγμάτων. (Οὐ	μὴν	ἀλλ' ἐπιεικῶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[4]	δεῦρ' ἥξοντα, ἂν ἀμελήσωμεν; Ἀλλὰ	μήν,	εἰ τοῦτο γενήσεται, δέδοικ' ὦ
[4]	ταῦτα δυνηθεὶς μὴ πράξει. (Ἀλλὰ	μὴν	ἡλίκα γ' ἐστὶν τὰ διάφορ'
[4]	μὴ κατὰ γνώμην ἐκβῇ· οὐ	μὴν	οἶμαι δεῖν τὴν ἰδίαν ἀσφάλειαν
[4]	τοῖς ξένοις αὐτῷ καταστήσεται. (Ἀλλὰ	μὴν	τόν γε Παίονα καὶ τὸν
[4]	δὴ πρῶτον αὐτὸν ταράττει παρὰ	γνώμην	γεγονὸς καὶ πολλὴν ἀθυμίαν αὐτῷ
[4]	ποιεῖσθε, ἄν τι μὴ κατὰ	γνώμην	ἐκβῇ· οὐ μὴν οἶμαι δεῖν
[4]	φανῶμεν ἐρρᾳθυμηκότες, καὶ ἅπαντα πρὸς	ἡδονὴν	ζητοῦντες πολλὰ καὶ χαλεπὰ ὧν
[4]	πραγμάτων ὡς ἀλυσιτελές, καὶ τὴν	φιλοπραγμοσύνην	ᾗ χρῆται καὶ συζῇ Φίλιππος,
[4]	μετὰ ταῦτα Πύδναν, πάλιν Ποτείδαιαν,	Μεθώνην	αὖθις, εἶτα Θετταλίας ἐπέβη· (μετὰ
[4]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μόνον οὐχὶ λέγει	φωνὴν	ἀφιεὶς ὅτι τῶν πραγμάτων ὑμῖν
[4]	τοίνυν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τὴν	ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου καιρὸν ὑμέτερον
[4]	τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ	τὴν	ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν
[4]	τὰ δ' ἡμᾶς διαβάλλων καὶ	τὴν	ἀπουσίαν τὴν ἡμετέραν, τρέψηται καὶ
[4]	πλεῖν καὶ παραλαμβάνειν τὴν πόλιν,	τὴν	αὐτὴν παρειχόμεθ' ἡμεῖς ὑπὲρ ἡμῶν
[4]	στρατιωτικὰ) καὶ μίαν σύνταξιν εἶναι	τὴν	αὐτὴν τοῦ τε λαμβάνειν καὶ
[4]	Δεῖ δὴ πολλὴν καὶ διχῇ	τὴν	βοήθειαν εἶναι. (Καὶ περὶ μὲν
[4]	ἐμοὶ δοκοῦντα, ψηφίσασθαι μὲν ἤδη	τὴν	βοήθειαν, καὶ παρασκευάσασθαι τὴν ταχίστην
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν ἀκαιρίαν	τὴν	ἐκείνου καιρὸν ὑμέτερον νομίσαντας ἑτοίμως
[4]	Ὀλυνθίων, ὑμεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ	τὴν	ἐκείνου κακῶς ποιήσετε, τὴν ὑπάρχουσαν
[4]	στρατεία γένηται. Εἴτε γὰρ ὑμῶν	τὴν	ἐκείνου κακῶς ποιούντων, ὑπομείνας τοῦτ'
[4]	ποιήσοντας στρατιώτας ἐκπέμπειν, καὶ τῷ	τὴν	ἐκείνου χώραν κακῶς ποιεῖν καὶ
[4]	Ἀθηναῖοι, φροντίσαι, ἵνα ταῦτ' ἐπανορθωσάμενοι	τὴν	ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἀδοξίαν ἀποτριψώμεθα.
[4]	αὑτοὺς ἐγκλημάτων μισοῦσι, βεβαίαν εἰκὸς	τὴν	ἔχθραν αὐτοὺς ὑπὲρ ὧν φοβοῦνται
[4]	ἡμᾶς διαβάλλων καὶ τὴν ἀπουσίαν	τὴν	ἡμετέραν, τρέψηται καὶ παρασπάσηταί τι
[4]	ἐκβῇ· οὐ μὴν οἶμαι δεῖν	τὴν	ἰδίαν ἀσφάλειαν σκοποῦνθ' ὑποστείλασθαι περὶ
[4]	τοῦτ' Ὄλυνθον παραστήσεται, ῥᾳδίως ἐπὶ	τὴν	οἰκείαν ἐλθὼν ἀμυνεῖται· εἴτε βοηθησάντων
[4]	συνεισβαλοῦσιν ἑτοίμως. Ἀλλὰ Φωκεῖς; Οἱ	τὴν	οἰκείαν οὐχ οἷοί τε ὄντες
[4]	κακῶς ποιήσετε, τὴν ὑπάρχουσαν καὶ	τὴν	οἰκείαν ταύτην ἀδεῶς καρπούμενοι· ἂν
[4]	Ἀμφιπολιτῶν ἐποίησε τοὺς παραδόντας αὐτῷ	τὴν	πόλιν καὶ Πυδναίων τοὺς ὑποδεξαμένους·
[4]	κελεύοντες ἡμᾶς πλεῖν καὶ παραλαμβάνειν	τὴν	πόλιν, τὴν αὐτὴν παρειχόμεθ' ἡμεῖς
[4]	ἤδη τὴν βοήθειαν, καὶ παρασκευάσασθαι	τὴν	ταχίστην ὅπως ἐνθένδε βοηθήσετε (καὶ
[4]	τοὺς δ' ἐν ἡλικίᾳ, ἵνα	τὴν	τοῦ πολεμεῖν ἐμπειρίαν ἐν τῇ
[4]	εἰπεῖν, ὥστ' ἐξ ἁπάντων ῥᾳδίαν	τὴν	τοῦ συμφέροντος ὑμῖν αἵρεσιν γενέσθαι.
[4]	καὶ τὴν ἐκείνου κακῶς ποιήσετε,	τὴν	ὑπάρχουσαν καὶ τὴν οἰκείαν ταύτην
[4]	τῶν πραγμάτων ὡς ἀλυσιτελές, καὶ	τὴν	φιλοπραγμοσύνην ᾗ χρῆται καὶ συζῇ
[4]	σῴσῃ, μεγάλην ἔχει τῇ τύχῃ	τὴν	χάριν, ἂν δ' ἀναλώσας λάθῃ,
[4]	λάθῃ, συνανήλωσε καὶ τὸ μεμνῆσθαι	(τὴν	χάριν) Καὶ περὶ τῶν πραγμάτων
[4]	ἀπορρήτων καὶ ἅμα στρατηγὸν καὶ	δεσπότην	καὶ ταμίαν, καὶ πανταχοῦ αὐτὸν
[4]	τὴν βοήθειαν, καὶ παρασκευάσασθαι τὴν	ταχίστην	ὅπως ἐνθένδε βοηθήσετε (καὶ μὴ
[4]	καὶ παραλαμβάνειν τὴν πόλιν, τὴν	αὐτὴν	παρειχόμεθ' ἡμεῖς ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν
[4]	καὶ μίαν σύνταξιν εἶναι τὴν	αὐτὴν	τοῦ τε λαμβάνειν καὶ τοῦ
[4]	τὴν ὑπάρχουσαν καὶ τὴν οἰκείαν	ταύτην	ἀδεῶς καρπούμενοι· ἂν δ' ἐκεῖνα
[4]	ἀκεραίου γένωνται, τοὺς δὲ λέγοντας,	ἵν'	αἱ τῶν πεπολιτευμένων αὐτοῖς εὔθυναι
[4]	τὸν πόλεμον, τοὺς μὲν εὐπόρους,	ἵν'	ὑπὲρ τῶν πολλῶν ὧν καλῶς
[4]	ἃ προσήκει πάντ' ἐνθυμουμένους φημὶ	δεῖν	ἐθελῆσαι καὶ παροξυνθῆναι καὶ τῷ
[4]	~(Ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι στρατιώτας	δεῖν	κατασκευασθῆναι (καὶ ταῦτ' εἶναι στρατιωτικὰ)
[4]	γνώμην ἐκβῇ· οὐ μὴν οἶμαι	δεῖν	τὴν ἰδίαν ἀσφάλειαν σκοποῦνθ' ὑποστείλασθαι
[4]	πάντες ἐθρύλουν τέως, Ὀλυνθίους ἐκπολεμῶσαι	δεῖν	Φιλίππῳ, γέγονεν αὐτόματον, καὶ ταῦθ'
[4]	ἢ ἐκεῖ πολεμεῖν, οὐδὲ λόγου	προσδεῖν	ἡγοῦμαι. Εἰ γὰρ ὑμᾶς δεήσειεν
[4]	λάβῃ, τίς αὐτὸν κωλύσει δεῦρο	βαδίζειν;	Θηβαῖοι; (Μὴ λίαν πικρὸν εἰπεῖν
[4]	τὸ κωλῦον ἔτ' αὐτὸν ἔσται	βαδίζειν	ὅποι βούλεται. Ἆρα λογίζεταί τις
[4]	εἰσιν ἐψηφισμένοι, καὶ Μαγνησίαν κεκωλύκασι	τειχίζειν.	Ἤκουον δ' ἔγωγέ τινων, ὡς
[4]	τε τὰς πόλεις τοῖς Ὀλυνθίοις	σῴζειν	καὶ τοὺς τοῦτο ποιήσοντας στρατιώτας
[4]	Ἀθηναῖοι, παραπεπτωκότα καιρὸν ἀφεῖναι, οὐδὲ	παθεῖν	ταὐτὸν ὅπερ ἤδη πολλάκις πρότερον
[4]	δὴ ταῦτα δεῖ συνιδόντας ἅπαντας	βοηθεῖν	καὶ ἀπωθεῖν ἐκεῖσε τὸν πόλεμον,
[4]	αὐτὸν οἴεσθ' ἑτοίμως ἐφ' ὑμᾶς	ἐλθεῖν;	Εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθε, εἰ μηδ'
[4]	ἐκ τοῦ παραχρῆμ' ἐνίοις ἂν	ἐπελθεῖν	εἰπεῖν, ὥστ' ἐξ ἁπάντων ῥᾳδίαν
[4]	δεῖ συνιδόντας ἅπαντας βοηθεῖν καὶ	ἀπωθεῖν	ἐκεῖσε τὸν πόλεμον, τοὺς μὲν
[4]	ὑμῖν τοῦ μὴ τὰ δέοντα	ποιεῖν	ἐθέλειν ὑπολείπεται. (Νυνὶ γάρ, ὃ
[4]	ἐβουλόμεθ' ὕστερον εἰς ἀνάγκην ἔλθωμεν	ποιεῖν,	καὶ κινδυνεύσωμεν περὶ τῶν ἐν
[4]	τῷ τὴν ἐκείνου χώραν κακῶς	ποιεῖν	καὶ τριήρεσι καὶ στρατιώταις ἑτέροις·
[4]	τοῦ τε λαμβάνειν καὶ τοῦ	ποιεῖν	τὰ δέοντα, ὑμεῖς δ' οὕτω
[4]	τὰ Θετταλῶν ἀπὸ τούτων δέοι	διοικεῖν,	οὐ Φίλιππον λαμβάνειν. Εἰ δὲ
[4]	τοῦθ' οὕτως ἔχει, προσήκει προθύμως	ἐθέλειν	ἀκούειν τῶν βουλομένων συμβουλεύειν· οὐ
[4]	τοῦ μὴ τὰ δέοντα ποιεῖν	ἐθέλειν	ὑπολείπεται. (Νυνὶ γάρ, ὃ πάντες
[4]	τουτὶ τὸ βῆμα, κελεύοντες ἡμᾶς	πλεῖν	καὶ παραλαμβάνειν τὴν πόλιν, τὴν
[4]	ἐν ἡλικίᾳ, ἵνα τὴν τοῦ	πολεμεῖν	ἐμπειρίαν ἐν τῇ Φιλίππου χώρᾳ
[4]	ὑμῖν πότερ' ὑμᾶς ἐκεῖ χρὴ	πολεμεῖν	ἢ παρ' ὑμῖν ἐκεῖνον. Ἐὰν
[4]	τὰ διάφορ' ἐνθάδ' ἢ ἐκεῖ	πολεμεῖν,	οὐδὲ λόγου προσδεῖν ἡγοῦμαι. Εἰ
[4]	πόλεμόν ποτε τοῦτον ἐκεῖνος, εἰ	πολεμεῖν	ᾠήθη δεήσειν αὐτόν, ἀλλ' ὡς
[4]	πάλιν ῥᾴσας οὐκ ἐπὶ τὸ	ῥᾳθυμεῖν	ἀπέκλινεν, ἀλλ' εὐθὺς Ὀλυνθίοις ἐπεχείρησεν.
[4]	τούτων δέοι διοικεῖν, οὐ Φίλιππον	λαμβάνειν.	Εἰ δὲ τούτων ἀποστερήσεται τῶν
[4]	δ' οὕτω πως ἄνευ πραγμάτων	λαμβάνειν	εἰς τὰς ἑορτάς. Ἔστι δὴ
[4]	εἶναι τὴν αὐτὴν τοῦ τε	λαμβάνειν	καὶ τοῦ ποιεῖν τὰ δέοντα,
[4]	χρωμένους τῶν ἐκ τῆς χώρας	λαμβάνειν,	μηδενὸς ὄντος ἐν αὐτῇ πολεμίου
[4]	βῆμα, κελεύοντες ἡμᾶς πλεῖν καὶ	παραλαμβάνειν	τὴν πόλιν, τὴν αὐτὴν παρειχόμεθ'
[4]	τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶς	φρονεῖν	τοῖς ἀνοήτοις γίγνεται· διόπερ πολλάκις
[4]	βαδίζειν; Θηβαῖοι; (Μὴ λίαν πικρὸν	εἰπεῖν	ᾖ καὶ συνεισβαλοῦσιν ἑτοίμως. Ἀλλὰ
[4]	τοῦ παραχρῆμ' ἐνίοις ἂν ἐπελθεῖν	εἰπεῖν,	ὥστ' ἐξ ἁπάντων ῥᾳδίαν τὴν
[4]	ὅπερ καὶ πρότερον) πρεσβείαν δὲ	πέμπειν,	ἥτις ταῦτ' ἐρεῖ καὶ παρέσται
[4]	καὶ τοὺς τοῦτο ποιήσοντας στρατιώτας	ἐκπέμπειν,	καὶ τῷ τὴν ἐκείνου χώραν
[4]	πόρους, ὧν ἕλεσθ' ὅστις ὑμῖν	συμφέρειν	δοκεῖ· καὶ ἕως ἐστὶ καιρός,
[4]	σκοποῦνθ' ὑποστείλασθαι περὶ ὧν ὑμῖν	συμφέρειν	ἡγοῦμαι. (Φημὶ δὴ διχῇ βοηθητέον
[4]	Ἔστι δὴ λοιπόν, οἶμαι, πάντας	εἰσφέρειν,	ἂν πολλῶν δέῃ, πολλά, ἂν
[4]	τοῦτον ἐκεῖνος, εἰ πολεμεῖν ᾠήθη	δεήσειν	αὐτόν, ἀλλ' ὡς ἐπιὼν ἅπαντα
[4]	τὰ δὲ μέλλοντ' αὐτόματ' οἰόμενοι	σχήσειν	καλῶς, ηὐξήσαμεν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[4]	εἰ φανερὸν γένοιτο τὸ μέλλον	συνοίσειν	τῇ πόλει περὶ ὧν νυνὶ
[4]	νῦν τούτῳ. Καὶ γὰρ Παγασὰς	ἀπαιτεῖν	αὐτόν εἰσιν ἐψηφισμένοι, καὶ Μαγνησίαν
[4]	οἰκείαν οὐχ οἷοί τε ὄντες	φυλάττειν,	ἐὰν μὴ βοηθήσηθ' ὑμεῖς. Ἢ
[4]	τῶν παρόντων ὅ τι δεῖ	πράττειν	ἀποφαίνεσθαι, τοῦτ' εἶναι συμβούλου. Ἐγὼ
[4]	τι μεῖζον τῶν ὑπαρχόντων δεῖ	πράττειν	ἐγνωκὼς ἔσται, ἡμεῖς δ' ὡς
[4]	ἄπιστον ἴσως· τὸ γὰρ εὖ	πράττειν	παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ
[4]	προθύμως ἐθέλειν ἀκούειν τῶν βουλομένων	συμβουλεύειν·	οὐ γὰρ μόνον εἴ τι
[4]	οὕτως ἔχει, προσήκει προθύμως ἐθέλειν	ἀκούειν	τῶν βουλομένων συμβουλεύειν· οὐ γὰρ
[4]	εἶναι· καὶ γὰρ ἀήθεις τοῦ	κατακούειν	τινός εἰσι, καὶ ἅνθρωπος ὑβριστής,
[4]	δεῖ πολλῶν, ὅμως μεγάλην ἂν	ἔχειν	αὐτοῖς χάριν, εἰκότως· τὸ μὲν
[4]	ὑπὲρ ὧν φοβοῦνται καὶ πεπόνθασιν	ἔχειν.	(Οὐ δεῖ δὴ τοιοῦτον, ὦ
[4]	οὐκ οἶδ' ὅντινά μοι δοκοῦμεν	ἔχειν	τρόπον πρὸς αὐτά. Ἔστι δὴ
[4]	καὶ παροξυνθῆναι καὶ τῷ πολέμῳ	προσέχειν	εἴπερ ποτὲ καὶ νῦν, χρήματ'
[4]	ἂν ἦτ' ἀπηλλαγμένοι πραγμάτων. (Καὶ	πάλιν	ἡνίκα Πύδνα, Ποτείδαια, Μεθώνη, Παγασαί,
[4]	Ἀμφίπολιν λαβών, μετὰ ταῦτα Πύδναν,	πάλιν	Ποτείδαιαν, Μεθώνην αὖθις, εἶτα Θετταλίας
[4]	δὲ καταστήσας τῶν βασιλέων ἠσθένησε·	πάλιν	ῥᾴσας οὐκ ἐπὶ τὸ ῥᾳθυμεῖν
[4]	ἐποίησε τοὺς παραδόντας αὐτῷ τὴν	πόλιν	καὶ Πυδναίων τοὺς ὑποδεξαμένους· καὶ
[4]	ἡμᾶς πλεῖν καὶ παραλαμβάνειν τὴν	πόλιν,	τὴν αὐτὴν παρειχόμεθ' ἡμεῖς ὑπὲρ
[4]	κατ' ἀρχὰς Φίλιππος; Τὸ πρῶτον	Ἀμφίπολιν	λαβών, μετὰ ταῦτα Πύδναν, πάλιν
[4]	τῆς Εὐβοέων σωτηρίας, εἴχετ' ἂν	Ἀμφίπολιν	τότε καὶ πάντων τῶν μετὰ
[4]	τούτων ὀλιγωρήσετε, ὀκνῶ μὴ μάταιος	ἡμῖν	ἡ στρατεία γένηται. Εἴτε γὰρ
[4]	ἄν τις εἴποι, ταῦτα λέγεις	ἡμῖν	νῦν; Ἵνα γνῶτ' ὦ ἄνδρες
[4]	τοῦτο πεπονθέναι πεφηνέναι τέ τιν'	ἡμῖν	συμμαχίαν τούτων ἀντίρροπον, ἂν βουλώμεθα
[4]	λογιστὴς τῶν παρὰ τῶν θεῶν	ἡμῖν	ὑπηργμένων καταστάς, καίπερ οὐκ ἐχόντων
[4]	ἁπάντων ῥᾳδίαν τὴν τοῦ συμφέροντος	ὑμῖν	αἵρεσιν γενέσθαι. (Ὁ μὲν οὖν
[4]	ἐκεῖ χρὴ πολεμεῖν ἢ παρ'	ὑμῖν	ἐκεῖνον. Ἐὰν μὲν γὰρ ἀντέχῃ
[4]	φωνὴν ἀφιεὶς ὅτι τῶν πραγμάτων	ὑμῖν	ἐκείνων αὐτοῖς ἀντιληπτέον ἐστίν, εἴπερ
[4]	ἔστιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρήμαθ'	ὑμῖν,	ἔστιν ὅσ' οὐδενὶ τῶν ἄλλων
[4]	αὐτόματον, καὶ ταῦθ' ὡς ἂν	ὑμῖν	μάλιστα συμφέροι. Εἰ μὲν γὰρ
[4]	λανθανέτω, ὅτι νῦν αἵρεσίς ἐστιν	ὑμῖν	πότερ' ὑμᾶς ἐκεῖ χρὴ πολεμεῖν
[4]	ταῦτα τοῖς στρατευομένοις ἀποδώσετε, οὐδενὸς	ὑμῖν	προσδεῖ πόρου, εἰ δὲ μή,
[4]	ἄλλοι πόρους, ὧν ἕλεσθ' ὅστις	ὑμῖν	συμφέρειν δοκεῖ· καὶ ἕως ἐστὶ
[4]	ἀσφάλειαν σκοποῦνθ' ὑποστείλασθαι περὶ ὧν	ὑμῖν	συμφέρειν ἡγοῦμαι. (Φημὶ δὴ διχῇ
[4]	τῶν Φιλίππου πραγμάτων, καὶ βέλτιστον	ὑμῖν·	τὸ γὰρ εἶναι πάντων ἐκεῖνον
[4]	γὰρ λόγος οὐδὲ σκῆψις ἔθ'	ὑμῖν	τοῦ μὴ τὰ δέοντα ποιεῖν
[4]	διχῇ βοηθητέον εἶναι τοῖς πράγμασιν	ὑμῖν,	τῷ τε τὰς πόλεις τοῖς
[4]	ταῦτ' εἶναι στρατιωτικὰ) καὶ μίαν	σύνταξιν	εἶναι τὴν αὐτὴν τοῦ τε
[4]	μεγάλην ἔχει τῇ τύχῃ τὴν	χάριν,	ἂν δ' ἀναλώσας λάθῃ, συνανήλωσε
[4]	ὅμως μεγάλην ἂν ἔχειν αὐτοῖς	χάριν,	εἰκότως· τὸ μὲν γὰρ πόλλ'
[4]	συνανήλωσε καὶ τὸ μεμνῆσθαι (τὴν	χάριν)	Καὶ περὶ τῶν πραγμάτων οὕτως
[4]	τὸ τελευταῖον ἐκβὰν ἕκαστον τῶν	πρὶν	ὑπαρξάντων κρίνεται. Διὸ καὶ σφόδρα
[4]	αὐτοὺς ὑπὲρ ὧν φοβοῦνται καὶ	πεπόνθασιν	ἔχειν. (Οὐ δεῖ δὴ τοιοῦτον,
[4]	δὴ διχῇ βοηθητέον εἶναι τοῖς	πράγμασιν	ὑμῖν, τῷ τε τὰς πόλεις
[4]	ταῦτ' ἐρεῖ καὶ παρέσται τοῖς	πράγμασιν·	(ὡς ἔστι μάλιστα τοῦτο δέος,
[4]	ἦν δήπου φύσει καὶ ἀεὶ	πᾶσιν	ἀνθρώποις, κομιδῇ δ' ὥσπερ ἦν,
[4]	καὶ ἀνδραποδισμοῦ τῆς πατρίδος, καὶ	ἴσασιν	ἅ τ' Ἀμφιπολιτῶν ἐποίησε τοὺς
[4]	εἰσι, καὶ ἅνθρωπος ὑβριστής, ὥς	φασιν.	Καὶ μὰ Δί' οὐδὲν ἄπιστον
[4]	ῥᾳδίαν τὴν τοῦ συμφέροντος ὑμῖν	αἵρεσιν	γενέσθαι. (Ὁ μὲν οὖν παρὼν
[4]	Καὶ γὰρ Παγασὰς ἀπαιτεῖν αὐτόν	εἰσιν	ἐψηφισμένοι, καὶ Μαγνησίαν κεκωλύκασι τειχίζειν.
[4]	οὐδεμιᾶς ἐλάττων ζημίας τοῖς γε	σώφροσιν.	(Πάντα δὴ ταῦτα δεῖ συνιδόντας
[4]	πεπόνθατε. Εἰ γάρ, ὅθ' ἥκομεν	Εὐβοεῦσιν	βεβοηθηκότες καὶ παρῆσαν Ἀμφιπολιτῶν Ἱέραξ
[4]	λίαν πικρὸν εἰπεῖν ᾖ καὶ	συνεισβαλοῦσιν	ἑτοίμως. Ἀλλὰ Φωκεῖς; Οἱ τὴν
[4]	δόξης οὐδ' ὑπὲρ μέρους χώρας	πολεμοῦσιν,	ἀλλ' ἀναστάσεως καὶ ἀνδραποδισμοῦ τῆς
[4]	πάλαι τοῦτο πεπονθέναι πεφηνέναι τέ	τιν'	ἡμῖν συμμαχίαν τούτων ἀντίρροπον, ἂν
[4]	πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων αὐτοῖς ἀντιληπτέον	ἐστίν,	εἴπερ ὑπὲρ σωτηρίας αὐτῶν φροντίζετε·
[4]	αὐτόματος τῇ πόλει, ὃς οὐδενός	ἐστιν	ἐλάττων τῶν προτέρων ἐκείνων. ~Καὶ
[4]	ἔγωγε θείην. (Ἀλλ' οἶμαι, παρόμοιόν	ἐστιν	ὅπερ καὶ περὶ τῆς τῶν
[4]	πράξει. (Ἀλλὰ μὴν ἡλίκα γ'	ἐστὶν	τὰ διάφορ' ἐνθάδ' ἢ ἐκεῖ
[4]	ὑμᾶς λανθανέτω, ὅτι νῦν αἵρεσίς	ἐστιν	ὑμῖν πότερ' ὑμᾶς ἐκεῖ χρὴ
[4]	(Πρὸς θεῶν, τίς οὕτως εὐήθης	ἐστὶν	ὑμῶν ὅστις ἀγνοεῖ τὸν ἐκεῖθεν
[4]	συζῇ Φίλιππος, ὑφ' ἧς οὐκ	ἔστιν	ὅπως ἀγαπήσας τοῖς πεπραγμένοις ἡσυχίαν
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρήμαθ' ὑμῖν,	ἔστιν	ὅσ' οὐδενὶ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων
[4]	γιγνώσκω· περὶ δὲ χρημάτων πόρου,	ἔστιν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρήμαθ' ὑμῖν,
[4]	ταῦτα Φεράς, Παγασάς, Μαγνησίαν, πάνθ'	ὃν	ἐβούλετ' εὐτρεπίσας τρόπον ᾤχετ' εἰς
[4]	καὶ θεωρεῖ τὸν τρόπον δι'	ὃν	μέγας γέγονεν ἀσθενὴς ὢν τὸ
[4]	ῥητῶν καὶ ἀπορρήτων καὶ ἅμα	στρατηγὸν	καὶ δεσπότην καὶ ταμίαν, καὶ
[4]	συμφέρειν ἡγοῦμαι. (Φημὶ δὴ διχῇ	βοηθητέον	εἶναι τοῖς πράγμασιν ὑμῖν, τῷ
[4]	ἔσται, ἡμεῖς δ' ὡς οὐδενὸς	ἀντιληπτέον	ἐρρωμένως τῶν πραγμάτων, σκοπεῖσθ' εἰς
[4]	τῶν πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων αὐτοῖς	ἀντιληπτέον	ἐστίν, εἴπερ ὑπὲρ σωτηρίας αὐτῶν
[4]	ὁ μὲν ὡς ἀεί τι	μεῖζον	τῶν ὑπαρχόντων δεῖ πράττειν ἐγνωκὼς
[4]	εἴτε βοηθησάντων μόνον ὑμῶν εἰς	Ὄλυνθον,	ἀκινδύνως ὁρῶν ἔχοντα τὰ οἴκοι,
[4]	καὶ τούτους τοὺς ἀνθρώπους, εἶτ'	Ὄλυνθον	ἐκεῖνος καταστρέψεται, φρασάτω τις ἐμοὶ
[4]	ἐκείνου κακῶς ποιούντων, ὑπομείνας τοῦτ'	Ὄλυνθον	παραστήσεται, ῥᾳδίως ἐπὶ τὴν οἰκείαν
[4]	χρηστὸν μνημονεύουσι· πρὸς γὰρ τὸ	τελευταῖον	ἐκβὰν ἕκαστον τῶν πρὶν ὑπαρξάντων
[4]	ἐπιτιμᾶν ἴσως φήσαι τις ἂν	ῥᾴδιον	καὶ παντὸς εἶναι, τὸ δ'
[4]	τούτους ἅπαντας ἡγεῖσθαι χρὴ αὐτονόμους	ἥδιον	ἂν καὶ ἐλευθέρους ἢ δούλους
[4]	ὄντος ἐν αὐτῇ πολεμίου λέγω,	πλείον'	ἂν οἶμαι ζημιωθῆναι τοὺς γεωργοῦντας
[4]	ἐστὶ καιρός, ἀντιλάβεσθε τῶν πραγμάτων.	(Ἄξιον	δ' ἐνθυμηθῆναι καὶ λογίσασθαι τὰ
[4]	ἂν ἔγωγε θείην. (Ἀλλ' οἶμαι,	παρόμοιόν	ἐστιν ὅπερ καὶ περὶ τῆς
[4]	εἶναι πάντων ἐκεῖνον ἕν' ὄντα	κύριον	καὶ ῥητῶν καὶ ἀπορρήτων καὶ
[4]	τόν γε Παίονα καὶ τὸν	Ἰλλυριὸν	καὶ ἁπλῶς τούτους ἅπαντας ἡγεῖσθαι
[4]	ἄσμενος πρὸς Ὀλυνθίους, ἐναντίως ἔχει.	(Δῆλον	γάρ ἐστι τοῖς Ὀλυνθίοις ὅτι
[4]	πόρου, εἰ δὲ μή, προσδεῖ,	μᾶλλον	δ' ἅπαντος ἐνδεῖ τοῦ πόρου.
[4]	νομίζω, εἰ φανερὸν γένοιτο τὸ	μέλλον	συνοίσειν τῇ πόλει περὶ ὧν
[4]	εἰς ἅπαντα τὸν πρὸ τοῦ	πόλεμον	δεδαπάνησθε. Εἰ δὲ δὴ πόλεμός
[4]	ὑμῶν ὅστις ἀγνοεῖ τὸν ἐκεῖθεν	πόλεμον	δεῦρ' ἥξοντα, ἂν ἀμελήσωμεν; Ἀλλὰ
[4]	ἔχει, οὔτ' ἂν ἐξήνεγκε τὸν	πόλεμόν	ποτε τοῦτον ἐκεῖνος, εἰ πολεμεῖν
[4]	ὑφ' ὑμῶν πεισθέντες ἀνείλοντο τὸν	πόλεμον,	σφαλεροὶ σύμμαχοι καὶ μέχρι του
[4]	γὰρ πόλλ' ἀπολωλεκέναι κατὰ τὸν	πόλεμον	τῆς ἡμετέρας ἀμελείας ἄν τις
[4]	βοηθεῖν καὶ ἀπωθεῖν ἐκεῖσε τὸν	πόλεμον,	τοὺς μὲν εὐπόρους, ἵν' ὑπὲρ
[4]	οὐ γὰρ μόνον εἴ τι	χρήσιμον	ἐσκεμμένος ἥκει τις, τοῦτ' ἂν
[4]	τούτων ἀποστερήσεται τῶν χρημάτων, εἰς	στενὸν	κομιδῇ τὰ τῆς τροφῆς τοῖς
[4]	χρὴ πολεμεῖν ἢ παρ' ὑμῖν	ἐκεῖνον.	Ἐὰν μὲν γὰρ ἀντέχῃ τὰ
[4]	ὑμῖν· τὸ γὰρ εἶναι πάντων	ἐκεῖνον	ἕν' ὄντα κύριον καὶ ῥητῶν
[4]	τῶν βουλομένων συμβουλεύειν· οὐ γὰρ	μόνον	εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει
[4]	παρὼν καιρός, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	μόνον	οὐχὶ λέγει φωνὴν ἀφιεὶς ὅτι
[4]	οἰκείαν ἐλθὼν ἀμυνεῖται· εἴτε βοηθησάντων	μόνον	ὑμῶν εἰς Ὄλυνθον, ἀκινδύνως ὁρῶν
[4]	τοῖς μεγάλοις (τόκοις) μικρὸν εὐπορήσαντες	χρόνον	ὕστερον καὶ τῶν ἀρχαίων ἀπέστησαν,
[4]	εἰς τὰς ἑορτάς. Ἔστι δὴ	λοιπόν,	οἶμαι, πάντας εἰσφέρειν, ἂν πολλῶν
[4]	τέ τιν' ἡμῖν συμμαχίαν τούτων	ἀντίρροπον,	ἂν βουλώμεθα χρῆσθαι, τῆς παρ'
[4]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ θεωρεῖ τὸν	τρόπον	δι' ὃν μέγας γέγονεν ἀσθενὴς
[4]	οἶδ' ὅντινά μοι δοκοῦμεν ἔχειν	τρόπον	πρὸς αὐτά. Ἔστι δὴ τά
[4]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ τὸν αὐτὸν	τρόπον	ὥσπερ οἱ δανειζόμενοι ῥᾳδίως ἐπὶ
[4]	Μαγνησίαν, πάνθ' ὃν ἐβούλετ' εὐτρεπίσας	τρόπον	ᾤχετ' εἰς Θρᾴκην· εἶτ' ἐκεῖ
[4]	καλῶς, ηὐξήσαμεν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	Φίλιππον	ἡμεῖς καὶ κατεστήσαμεν τηλικοῦτον ἡλίκος
[4]	ἀπὸ τούτων δέοι διοικεῖν, οὐ	Φίλιππον	λαμβάνειν. Εἰ δὲ τούτων ἀποστερήσεται
[4]	Φιλίππῳ. Νῦν δὲ τὸ μὲν	παρὸν	ἀεὶ προϊέμενοι, τὰ δὲ μέλλοντ'
[4]	χρημάτων ὑμᾶς ἑλέσθαι νομίζω, εἰ	φανερὸν	γένοιτο τὸ μέλλον συνοίσειν τῇ
[4]	τὴν ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου καιρὸν	ὑμέτερον	νομίσαντας ἑτοίμως συνάρασθαι τὰ πράγματα,
[4]	παθεῖν ταὐτὸν ὅπερ ἤδη πολλάκις	πρότερον	πεπόνθατε. Εἰ γάρ, ὅθ' ἥκομεν
[4]	μὴ πάθητε ταὐτὸν ὅπερ καὶ	πρότερον)	πρεσβείαν δὲ πέμπειν, ἥτις ταῦτ'
[4]	καὶ χαλεπὰ ὧν οὐκ ἐβουλόμεθ'	ὕστερον	εἰς ἀνάγκην ἔλθωμεν ποιεῖν, καὶ
[4]	μεγάλοις (τόκοις) μικρὸν εὐπορήσαντες χρόνον	ὕστερον	καὶ τῶν ἀρχαίων ἀπέστησαν, οὕτω
[4]	τὸ φυλάξαι τἀγαθὰ τοῦ κτήσασθαι	χαλεπώτερον	εἶναι. (Δεῖ τοίνυν ὑμᾶς, ὦ
[4]	τοιοῦτον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, παραπεπτωκότα	καιρὸν	ἀφεῖναι, οὐδὲ παθεῖν ταὐτὸν ὅπερ
[4]	εἰ δύναιτ' ἐκεῖνος, ταῦτα ποιῆσαι	καιρὸν	ἔχοντες οὐ τολμήσετε; (Ἔτι τοίνυν,
[4]	Φίλιππος λάβοι καθ' ἡμῶν τοιοῦτον	καιρὸν	καὶ πόλεμος γένοιτο πρὸς τῇ
[4]	τοῦ πολέμου ταχὺ καὶ κατὰ	καιρὸν	πράττεσθαι πολλῷ προέχει, πρὸς δὲ
[4]	Ἀθηναῖοι, τὴν ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου	καιρὸν	ὑμέτερον νομίσαντας ἑτοίμως συνάρασθαι τὰ
[4]	ῥᾳδίως ἐπὶ τοῖς μεγάλοις (τόκοις)	μικρὸν	εὐπορήσαντες χρόνον ὕστερον καὶ τῶν
[4]	δεῦρο βαδίζειν; Θηβαῖοι; (Μὴ λίαν	πικρὸν	εἰπεῖν ᾖ καὶ συνεισβαλοῦσιν ἑτοίμως.
[4]	ἡ τυραννίς, ἄλλως τε κἂν	ὅμορον	χώραν ἔχωσι. (Ταῦτ' οὖν ἐγνωκότας
[4]	δέδοικ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ	τὸν	αὐτὸν τρόπον ὥσπερ οἱ δανειζόμενοι
[4]	ξένοις αὐτῷ καταστήσεται. (Ἀλλὰ μὴν	τόν	γε Παίονα καὶ τὸν Ἰλλυριὸν
[4]	εὐήθης ἐστὶν ὑμῶν ὅστις ἀγνοεῖ	τὸν	ἐκεῖθεν πόλεμον δεῦρ' ἥξοντα, ἂν
[4]	μὴν τόν γε Παίονα καὶ	τὸν	Ἰλλυριὸν καὶ ἁπλῶς τούτους ἅπαντας
[4]	παρόντ' ἔχει, οὔτ' ἂν ἐξήνεγκε	τὸν	πόλεμόν ποτε τοῦτον ἐκεῖνος, εἰ
[4]	γὰρ ὑφ' ὑμῶν πεισθέντες ἀνείλοντο	τὸν	πόλεμον, σφαλεροὶ σύμμαχοι καὶ μέχρι
[4]	μὲν γὰρ πόλλ' ἀπολωλεκέναι κατὰ	τὸν	πόλεμον τῆς ἡμετέρας ἀμελείας ἄν
[4]	ἅπαντας βοηθεῖν καὶ ἀπωθεῖν ἐκεῖσε	τὸν	πόλεμον, τοὺς μὲν εὐπόρους, ἵν'
[4]	ὑμῶν ἢ ὅσ' εἰς ἅπαντα	τὸν	πρὸ τοῦ πόλεμον δεδαπάνησθε. Εἰ
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ θεωρεῖ	τὸν	τρόπον δι' ὃν μέγας γέγονεν
[4]	Ὀλυνθίους ἐκπολεμῶσαι δεῖν Φιλίππῳ, γέγονεν	αὐτόματον,	καὶ ταῦθ' ὡς ἂν ὑμῖν
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ' ὃ	δυσμαχώτατόν	ἐστι τῶν Φιλίππου πραγμάτων, καὶ
[4]	καὶ τὸ προΐ εσθαι καθ'	ἕκαστον	ἀεί τι τῶν πραγμάτων ὡς
[4]	πρὸς γὰρ τὸ τελευταῖον ἐκβὰν	ἕκαστον	τῶν πρὶν ὑπαρξάντων κρίνεται. Διὸ
[4]	συνέβη τι παρὰ τῶν θεῶν	χρηστὸν	μνημονεύουσι· πρὸς γὰρ τὸ τελευταῖον
[4]	φασιν. Καὶ μὰ Δί' οὐδὲν	ἄπιστον	ἴσως· τὸ γὰρ εὖ πράττειν
[4]	Πυδναίων τοὺς ὑποδεξαμένους· καὶ ὅλως	ἄπιστον,	οἶμαι, ταῖς πολιτείαις ἡ τυραννίς,
[4]	ἐστι τῶν Φιλίππου πραγμάτων, καὶ	βέλτιστον	ὑμῖν· τὸ γὰρ εἶναι πάντων
[4]	ἐκεῖνος, εἰ πολεμεῖν ᾠήθη δεήσειν	αὐτόν,	ἀλλ' ὡς ἐπιὼν ἅπαντα τότ'
[4]	τούτῳ. Καὶ γὰρ Παγασὰς ἀπαιτεῖν	αὐτόν	εἰσιν ἐψηφισμένοι, καὶ Μαγνησίαν κεκωλύκασι
[4]	ἐμοὶ τί τὸ κωλῦον ἔτ'	αὐτὸν	ἔσται βαδίζειν ὅποι βούλεται. Ἆρα
[4]	δ' ἐκεῖνα Φίλιππος λάβῃ, τίς	αὐτὸν	κωλύσει δεῦρο βαδίζειν; Θηβαῖοι; (Μὴ
[4]	πρὸς τῇ χώρᾳ, πῶς ἂν	αὐτὸν	οἴεσθ' ἑτοίμως ἐφ' ὑμᾶς ἐλθεῖν;
[4]	δεσπότην καὶ ταμίαν, καὶ πανταχοῦ	αὐτὸν	παρεῖναι τῷ στρατεύματι, πρὸς μὲν
[4]	κᾆτα διέψευσται. Τοῦτο δὴ πρῶτον	αὐτὸν	ταράττει παρὰ γνώμην γεγονὸς καὶ
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ τὸν	αὐτὸν	τρόπον ὥσπερ οἱ δανειζόμενοι ῥᾳδίως
[4]	παραπεπτωκότα καιρὸν ἀφεῖναι, οὐδὲ παθεῖν	ταὐτὸν	ὅπερ ἤδη πολλάκις πρότερον πεπόνθατε.
[4]	ἐνθένδε βοηθήσετε (καὶ μὴ πάθητε	ταὐτὸν	ὅπερ καὶ πρότερον) πρεσβείαν δὲ
[4]	εἰ Φίλιππος λάβοι καθ' ἡμῶν	τοιοῦτον	καιρὸν καὶ πόλεμος γένοιτο πρὸς
[4]	πεπόνθασιν ἔχειν. (Οὐ δεῖ δὴ	τοιοῦτον,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, παραπεπτωκότα καιρὸν
[4]	Ἀθηναῖοι, Φίλιππον ἡμεῖς καὶ κατεστήσαμεν	τηλικοῦτον	ἡλίκος οὐδείς πω βασιλεὺς γέγονεν
[4]	ἂν ἐξήνεγκε τὸν πόλεμόν ποτε	τοῦτον	ἐκεῖνος, εἰ πολεμεῖν ᾠήθη δεήσειν
[4]	τὸ κατ' ἀρχὰς Φίλιππος; Τὸ	πρῶτον	Ἀμφίπολιν λαβών, μετὰ ταῦτα Πύδναν,
[4]	ἀναιρήσεσθαι, κᾆτα διέψευσται. Τοῦτο δὴ	πρῶτον	αὐτὸν ταράττει παρὰ γνώμην γεγονὸς
[4]	φρασάτω τις ἐμοὶ τί τὸ	κωλῦον	ἔτ' αὐτὸν ἔσται βαδίζειν ὅποι
[4]	ἐψηφισμένοι, καὶ Μαγνησίαν κεκωλύκασι τειχίζειν.	Ἤκουον	δ' ἔγωγέ τινων, ὡς οὐδὲ
[4]	μηδὲ τοῦθ' ὑμᾶς λανθανέτω, ὅτι	νῦν	αἵρεσίς ἐστιν ὑμῖν πότερ' ὑμᾶς
[4]	αὐτοί, ῥᾴονι καὶ πολὺ ταπεινοτέρῳ	νῦν	ἂν ἐχρώμεθα τῷ Φιλίππῳ. Νῦν
[4]	ἀτοπωτάτων μέντἂν εἴη, εἰ ἃ	νῦν	ἄνοιαν ὀφλισκάνων ὅμως ἐκλαλεῖ, ταῦτα
[4]	νῦν ἂν ἐχρώμεθα τῷ Φιλίππῳ.	Νῦν	δὲ τὸ μὲν παρὸν ἀεὶ
[4]	τις εἴποι, ταῦτα λέγεις ἡμῖν	νῦν;	Ἵνα γνῶτ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[4]	γάρ ἐστι τοῖς Ὀλυνθίοις ὅτι	νῦν	οὐ περὶ δόξης οὐδ' ὑπὲρ
[4]	δ' ὥσπερ ἦν, καὶ ἔστι	νῦν	τούτῳ. Καὶ γὰρ Παγασὰς ἀπαιτεῖν
[4]	πολέμῳ προσέχειν εἴπερ ποτὲ καὶ	νῦν,	χρήματ' εἰσφέροντας προθύμως καὶ αὐτοὺς
[4]	περὶ ὧν νυνὶ σκοπεῖτε. Ὅτε	τοίνυν	τοῦθ' οὕτως ἔχει, προσήκει προθύμως
[4]	τοῦ κτήσασθαι χαλεπώτερον εἶναι. (Δεῖ	τοίνυν	ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν
[4]	καιρὸν ἔχοντες οὐ τολμήσετε; (Ἔτι	τοίνυν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μηδὲ τοῦθ'
[4]	ἂν εἴποι παραλείπω στρατείας. (Τί	οὖν,	ἄν τις εἴποι, ταῦτα λέγεις
[4]	ἅπαντος ἐνδεῖ τοῦ πόρου. Τί	οὖν;	Ἂν τις εἴποι, σὺ γράφεις
[4]	κἂν ὅμορον χώραν ἔχωσι. (Ταῦτ'	οὖν	ἐγνωκότας ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[4]	αὐτῇ τῇ χώρᾳ. (Τὸ μὲν	οὖν	ἐπιτιμᾶν ἴσως φήσαι τις ἂν
[4]	ὑμῖν αἵρεσιν γενέσθαι. (Ὁ μὲν	οὖν	παρὼν καιρός, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[4]	ὡς βούλεσθε λαμβάνετε. Εἰ μὲν	οὖν	ταῦτα τοῖς στρατευομένοις ἀποδώσετε, οὐδενὸς
[4]	ὑπολείπεται. (Νυνὶ γάρ, ὃ πάντες	ἐθρύλουν	τέως, Ὀλυνθίους ἐκπολεμῶσαι δεῖν Φιλίππῳ,
[4]	μάλιστα τοῦτο δέος, μὴ πανοῦργος	ὢν	καὶ δεινὸς ἅνθρωπος πράγμασι χρῆσθαι,
[4]	δι' ὃν μέγας γέγονεν ἀσθενὴς	ὢν	τὸ κατ' ἀρχὰς Φίλιππος; Τὸ
[4]	καὶ ἄλλους τινὰς ἄλλοι πόρους,	ὧν	ἕλεσθ' ὅστις ὑμῖν συμφέρειν δοκεῖ·
[4]	εὐπόρους, ἵν' ὑπὲρ τῶν πολλῶν	ὧν	καλῶς ποιοῦντες ἔχουσι μίκρ' ἀναλίσκοντες
[4]	μέλλον συνοίσειν τῇ πόλει περὶ	ὧν	νυνὶ σκοπεῖτε. Ὅτε τοίνυν τοῦθ'
[4]	ἡδονὴν ζητοῦντες πολλὰ καὶ χαλεπὰ	ὧν	οὐκ ἐβουλόμεθ' ὕστερον εἰς ἀνάγκην
[4]	ἰδίαν ἀσφάλειαν σκοποῦνθ' ὑποστείλασθαι περὶ	ὧν	ὑμῖν συμφέρειν ἡγοῦμαι. (Φημὶ δὴ
[4]	εἰκὸς τὴν ἔχθραν αὐτοὺς ὑπὲρ	ὧν	φοβοῦνται καὶ πεπόνθασιν ἔχειν. (Οὐ
[4]	ἀρχὰς Φίλιππος; Τὸ πρῶτον Ἀμφίπολιν	λαβών,	μετὰ ταῦτα Πύδναν, πάλιν Ποτείδαιαν,
[4]	τἄλλα, ἵνα μὴ καθ' ἕκαστα	λέγων	διατρίβω, πολιορκούμεν' ἀπηγγέλλετο, εἰ τότε
[4]	ἂν πολλῶν δέῃ, πολλά, ἂν	ὀλίγων,	ὀλίγα. Δεῖ δὲ χρημάτων, καὶ
[4]	δίκαιος λογιστὴς τῶν παρὰ τῶν	θεῶν	ἡμῖν ὑπηργμένων καταστάς, καίπερ οὐκ
[4]	ποτ' ἐλπὶς ταῦτα τελευτῆσαι. (Πρὸς	θεῶν,	τίς οὕτως εὐήθης ἐστὶν ὑμῶν
[4]	εἰ συνέβη τι παρὰ τῶν	θεῶν	χρηστὸν μνημονεύουσι· πρὸς γὰρ τὸ
[4]	ἐκβαλὼν τοὺς δὲ καταστήσας τῶν	βασιλέων	ἠσθένησε· πάλιν ῥᾴσας οὐκ ἐπὶ
[4]	αὐτῶν προθυμίαν ἥνπερ ὑπὲρ τῆς	Εὐβοέων	σωτηρίας, εἴχετ' ἂν Ἀμφίπολιν τότε
[4]	παραστήσεται, ῥᾳδίως ἐπὶ τὴν οἰκείαν	ἐλθὼν	ἀμυνεῖται· εἴτε βοηθησάντων μόνον ὑμῶν
[4]	παραδόντας αὐτῷ τὴν πόλιν καὶ	Πυδναίων	τοὺς ὑποδεξαμένους· καὶ ὅλως ἄπιστον,
[4]	εὐπορήσαντες χρόνον ὕστερον καὶ τῶν	ἀρχαίων	ἀπέστησαν, οὕτω καὶ ἡμεῖς (ἂν)
[4]	ἥκει τις, οὗτος ὁ τῶν	Ὀλυνθίων,	αὐτόματος τῇ πόλει, ὃς οὐδενός
[4]	μὲν γὰρ ἀντέχῃ τὰ τῶν	Ὀλυνθίων,	ὑμεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ τὴν
[4]	ᾠήθη δεήσειν αὐτόν, ἀλλ' ὡς	ἐπιὼν	ἅπαντα τότ' ἤλπιζε τὰ πράγματ'
[4]	ἅνθρωπος πράγμασι χρῆσθαι, τὰ μὲν	εἴκων,	ἡνίκ' ἂν τύχῃ, τὰ δ'
[4]	Θρᾴκην· εἶτ' ἐκεῖ τοὺς μὲν	ἐκβαλὼν	τοὺς δὲ καταστήσας τῶν βασιλέων
[4]	καρποῦσθαι· τὰ γὰρ κοινὰ τὰ	Θετταλῶν	ἀπὸ τούτων δέοι διοικεῖν, οὐ
[4]	αὐτῷ παρέχει, εἶτα τὰ τῶν	Θετταλῶν.	(Ταῦτα γὰρ ἄπιστα μὲν ἦν
[4]	ἡνίκ' ἂν τύχῃ, τὰ δ'	ἀπειλῶν	(ἀξιόπιστος δ' ἂν εἰκότως φαίνοιτο)
[4]	ὑμῖν, ἔστιν ὅσ' οὐδενὶ τῶν	ἄλλων	ἀνθρώπων (στρατιωτικά) ταῦτα δ' ὑμεῖς
[4]	εἰκότως φαίνοιτο) τὰ δ' ἡμᾶς	διαβάλλων	καὶ τὴν ἀπουσίαν τὴν ἡμετέραν,
[4]	~Ὀλυνθιακὸς Α. (Ἀντὶ	πολλῶν	ἄν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρημάτων
[4]	λοιπόν, οἶμαι, πάντας εἰσφέρειν, ἂν	πολλῶν	δέῃ, πολλά, ἂν ὀλίγων, ὀλίγα.
[4]	καίπερ οὐκ ἐχόντων ὡς δεῖ	πολλῶν,	ὅμως μεγάλην ἂν ἔχειν αὐτοῖς
[4]	μὲν εὐπόρους, ἵν' ὑπὲρ τῶν	πολλῶν	ὧν καλῶς ποιοῦντες ἔχουσι μίκρ'
[4]	τρέψηται καὶ παρασπάσηταί τι τῶν	ὅλων	πραγμάτων. (Οὐ μὴν ἀλλ' ἐπιεικῶς,
[4]	τὴν αὐτὴν παρειχόμεθ' ἡμεῖς ὑπὲρ	ἡμῶν	αὐτῶν προθυμίαν ἥνπερ ὑπὲρ τῆς
[4]	λογιζομένους, εἰ Φίλιππος λάβοι καθ'	ἡμῶν	τοιοῦτον καιρὸν καὶ πόλεμος γένοιτο
[4]	ἐλθὼν ἀμυνεῖται· εἴτε βοηθησάντων μόνον	ὑμῶν	εἰς Ὄλυνθον, ἀκινδύνως ὁρῶν ἔχοντα
[4]	ἂν οἶμαι ζημιωθῆναι τοὺς γεωργοῦντας	ὑμῶν	ἢ ὅσ' εἰς ἅπαντα τὸν
[4]	θεῶν, τίς οὕτως εὐήθης ἐστὶν	ὑμῶν	ὅστις ἀγνοεῖ τὸν ἐκεῖθεν πόλεμον
[4]	συμφέροι. Εἰ μὲν γὰρ ὑφ'	ὑμῶν	πεισθέντες ἀνείλοντο τὸν πόλεμον, σφαλεροὶ
[4]	ἡ στρατεία γένηται. Εἴτε γὰρ	ὑμῶν	τὴν ἐκείνου κακῶς ποιούντων, ὑπομείνας
[4]	ὅποι βούλεται. Ἆρα λογίζεταί τις	ὑμῶν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ θεωρεῖ
[4]	εἴη, εἰ ἃ νῦν ἄνοιαν	ὀφλισκάνων	ὅμως ἐκλαλεῖ, ταῦτα δυνηθεὶς μὴ
[4]	πράγματα, τοιοῦτοι κριταὶ καὶ τῶν	πεπραγμένων	αὐτοῖς ἔσεσθε. Χρηστὰ δ' εἴη
[4]	τῶν παρὰ τῶν θεῶν ἡμῖν	ὑπηργμένων	καταστάς, καίπερ οὐκ ἐχόντων ὡς
[4]	προσήκει προθύμως ἐθέλειν ἀκούειν τῶν	βουλομένων	συμβουλεύειν· οὐ γὰρ μόνον εἴ
[4]	δὲ λέγοντας, ἵν' αἱ τῶν	πεπολιτευμένων	αὐτοῖς εὔθυναι ῥᾴδιαι γένωνται, ὡς
[4]	πράγμασι, περιέσται τῷ χρόνῳ τῶν	πολιορκουμένων.	Δεῖ δὴ πολλὴν καὶ διχῇ
[4]	ἀφιεὶς ὅτι τῶν πραγμάτων ὑμῖν	ἐκείνων	αὐτοῖς ἀντιληπτέον ἐστίν, εἴπερ ὑπὲρ
[4]	ἂν βουλώμεθα χρῆσθαι, τῆς παρ'	ἐκείνων	εὐνοίας εὐεργέτημ' ἂν ἔγωγε θείην.
[4]	οὐδενός ἐστιν ἐλάττων τῶν προτέρων	ἐκείνων.	~Καὶ ἔμοιγε δοκεῖ τις ἄν,
[4]	κεκωλύκασι τειχίζειν. Ἤκουον δ' ἔγωγέ	τινων,	ὡς οὐδὲ τοὺς λιμένας καὶ
[4]	Διὸ καὶ σφόδρα δεῖ τῶν	λοιπῶν	ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, φροντίσαι,
[4]	καὶ φήσειέ τις ἂν μὴ	σκοπῶν	ἀκριβῶς, εὐτρεπῶς οὐδ' ὡς ἂν
[4]	ἔστιν ὅσ' οὐδενὶ τῶν ἄλλων	ἀνθρώπων	(στρατιωτικά) ταῦτα δ' ὑμεῖς οὕτως
[4]	αἵρεσιν γενέσθαι. (Ὁ μὲν οὖν	παρὼν	καιρός, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μόνον
[4]	ὃς οὐδενός ἐστιν ἐλάττων τῶν	προτέρων	ἐκείνων. ~Καὶ ἔμοιγε δοκεῖ τις
[4]	μόνον ὑμῶν εἰς Ὄλυνθον, ἀκινδύνως	ὁρῶν	ἔχοντα τὰ οἴκοι, προσκαθεδεῖται καὶ
[4]	χρήμαθ' ὑμῖν, ἔστιν ὅσ' οὐδενὶ	τῶν	ἄλλων ἀνθρώπων (στρατιωτικά) ταῦτα δ'
[4]	μικρὸν εὐπορήσαντες χρόνον ὕστερον καὶ	τῶν	ἀρχαίων ἀπέστησαν, οὕτω καὶ ἡμεῖς
[4]	Ἀλλ' ὦ τᾶν, οὐχὶ βουλήσεται.	Τῶν	ἀτοπωτάτων μέντἂν εἴη, εἰ ἃ
[4]	μὲν ἐκβαλὼν τοὺς δὲ καταστήσας	τῶν	βασιλέων ἠσθένησε· πάλιν ῥᾴσας οὐκ
[4]	ἔχει, προσήκει προθύμως ἐθέλειν ἀκούειν	τῶν	βουλομένων συμβουλεύειν· οὐ γὰρ μόνον
[4]	τῆς ὑμετέρας τύχης ὑπολαμβάνω πολλὰ	τῶν	δεόντων ἐκ τοῦ παραχρῆμ' ἐνίοις
[4]	ἄνευ τούτων οὐδὲν ἔστι γενέσθαι	τῶν	δεόντων. Λέγουσι δὲ καὶ ἄλλους
[4]	καὶ ὅσ' ἀνάγκη στρατοπέδῳ χρωμένους	τῶν	ἐκ τῆς χώρας λαμβάνειν, μηδενὸς
[4]	ἔλθωμεν ποιεῖν, καὶ κινδυνεύσωμεν περὶ	τῶν	ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ. (Τὸ
[4]	ἀθυμίαν αὐτῷ παρέχει, εἶτα τὰ	τῶν	Θετταλῶν. (Ταῦτα γὰρ ἄπιστα μὲν
[4]	Ἀθηναῖοι, δίκαιος λογιστὴς τῶν παρὰ	τῶν	θεῶν ἡμῖν ὑπηργμένων καταστάς, καίπερ
[4]	οὐδ' εἰ συνέβη τι παρὰ	τῶν	θεῶν χρηστὸν μνημονεύουσι· πρὸς γὰρ
[4]	κρίνεται. Διὸ καὶ σφόδρα δεῖ	τῶν	λοιπῶν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[4]	ἂν Ἀμφίπολιν τότε καὶ πάντων	τῶν	μετὰ ταῦτ' ἂν ἦτ' ἀπηλλαγμένοι
[4]	καιρὸς ἥκει τις, οὗτος ὁ	τῶν	Ὀλυνθίων, αὐτόματος τῇ πόλει, ὃς
[4]	Ἐὰν μὲν γὰρ ἀντέχῃ τὰ	τῶν	Ὀλυνθίων, ὑμεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ
[4]	ἡμετέραν, τρέψηται καὶ παρασπάσηταί τι	τῶν	ὅλων πραγμάτων. (Οὐ μὴν ἀλλ'
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δίκαιος λογιστὴς	τῶν	παρὰ τῶν θεῶν ἡμῖν ὑπηργμένων
[4]	παντὸς εἶναι, τὸ δ' ὑπὲρ	τῶν	παρόντων ὅ τι δεῖ πράττειν
[4]	τοὺς δὲ λέγοντας, ἵν' αἱ	τῶν	πεπολιτευμένων αὐτοῖς εὔθυναι ῥᾴδιαι γένωνται,
[4]	τὰ πράγματα, τοιοῦτοι κριταὶ καὶ	τῶν	πεπραγμένων αὐτοῖς ἔσεσθε. Χρηστὰ δ'
[4]	τοῖς πράγμασι, περιέσται τῷ χρόνῳ	τῶν	πολιορκουμένων. Δεῖ δὴ πολλὴν καὶ
[4]	τοὺς μὲν εὐπόρους, ἵν' ὑπὲρ	τῶν	πολλῶν ὧν καλῶς ποιοῦντες ἔχουσι
[4]	ἡ ὕβρις καὶ ἔθ' ἡ	τῶν	πραγμάτων αἰσχύνη, οὐδεμιᾶς ἐλάττων ζημίας
[4]	καὶ ἕως ἐστὶ καιρός, ἀντιλάβεσθε	τῶν	πραγμάτων. (Ἄξιον δ' ἐνθυμηθῆναι καὶ
[4]	αἰτίους, ἀλλὰ τοὺς ὑστάτους περὶ	τῶν	πραγμάτων εἰπόντας ἐν ὀργῇ ποιεῖσθε,
[4]	μεμνῆσθαι (τὴν χάριν) Καὶ περὶ	τῶν	πραγμάτων οὕτως οἱ μὴ χρησάμενοι
[4]	δ' ὡς οὐδενὸς ἀντιληπτέον ἐρρωμένως	τῶν	πραγμάτων, σκοπεῖσθ' εἰς τί ποτ'
[4]	οὐχὶ λέγει φωνὴν ἀφιεὶς ὅτι	τῶν	πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων αὐτοῖς ἀντιληπτέον
[4]	εσθαι καθ' ἕκαστον ἀεί τι	τῶν	πραγμάτων ὡς ἀλυσιτελές, καὶ τὴν
[4]	γὰρ τὸ τελευταῖον ἐκβὰν ἕκαστον	τῶν	πρὶν ὑπαρξάντων κρίνεται. Διὸ καὶ
[4]	ἦσαν ἴσως· ἐπειδὴ δ' ἐκ	τῶν	πρὸς αὑτοὺς ἐγκλημάτων μισοῦσι, βεβαίαν
[4]	πόλει, ὃς οὐδενός ἐστιν ἐλάττων	τῶν	προτέρων ἐκείνων. ~Καὶ ἔμοιγε δοκεῖ
[4]	μὲν ὡς ἀεί τι μεῖζον	τῶν	ὑπαρχόντων δεῖ πράττειν ἐγνωκὼς ἔσται,
[4]	Ἀθηναῖοι, τοῦθ' ὃ δυσμαχώτατόν ἐστι	τῶν	Φιλίππου πραγμάτων, καὶ βέλτιστον ὑμῖν·
[4]	λαμβάνειν. Εἰ δὲ τούτων ἀποστερήσεται	τῶν	χρημάτων, εἰς στενὸν κομιδῇ τὰ
[4]	ἐστιν ὅπερ καὶ περὶ τῆς	τῶν	χρημάτων κτήσεως· ἂν μὲν γάρ,
[4]	ὕβρις καὶ ἔθ' ἡ τῶν	πραγμάτων	αἰσχύνη, οὐδεμιᾶς ἐλάττων ζημίας τοῖς
[4]	ἕως ἐστὶ καιρός, ἀντιλάβεσθε τῶν	πραγμάτων.	(Ἄξιον δ' ἐνθυμηθῆναι καὶ λογίσασθαι
[4]	ἀλλὰ τοὺς ὑστάτους περὶ τῶν	πραγμάτων	εἰπόντας ἐν ὀργῇ ποιεῖσθε, ἄν
[4]	ὃ δυσμαχώτατόν ἐστι τῶν Φιλίππου	πραγμάτων,	καὶ βέλτιστον ὑμῖν· τὸ γὰρ
[4]	μετὰ ταῦτ' ἂν ἦτ' ἀπηλλαγμένοι	πραγμάτων.	(Καὶ πάλιν ἡνίκα Πύδνα, Ποτείδαια,
[4]	ὑμεῖς δ' οὕτω πως ἄνευ	πραγμάτων	λαμβάνειν εἰς τὰς ἑορτάς. Ἔστι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/09/2008