Paragraphes |
[4] |
τοῦ
πόλεμον
δεδαπάνησθε.
Εἰ
δὲ
|
δὴ |
πόλεμός
τις
ἥξει,
πόσα
χρὴ |
[4] |
φυλάττειν,
ἐὰν
μὴ
βοηθήσηθ'
ὑμεῖς.
|
Ἢ |
ἄλλος
τις;
Ἀλλ'
ὦ
τᾶν, |
[4] |
αὐτονόμους
ἥδιον
ἂν
καὶ
ἐλευθέρους
|
ἢ |
δούλους
εἶναι·
καὶ
γὰρ
ἀήθεις |
[4] |
γ'
ἐστὶν
τὰ
διάφορ'
ἐνθάδ'
|
ἢ |
ἐκεῖ
πολεμεῖν,
οὐδὲ
λόγου
προσδεῖν |
[4] |
οἶμαι
ζημιωθῆναι
τοὺς
γεωργοῦντας
ὑμῶν
|
ἢ |
ὅσ'
εἰς
ἅπαντα
τὸν
πρὸ |
[4] |
πότερ'
ὑμᾶς
ἐκεῖ
χρὴ
πολεμεῖν
|
ἢ |
παρ'
ὑμῖν
ἐκεῖνον.
Ἐὰν
μὲν |
[4] |
Θηβαῖοι;
(Μὴ
λίαν
πικρὸν
εἰπεῖν
|
ᾖ |
καὶ
συνεισβαλοῦσιν
ἑτοίμως.
Ἀλλὰ
Φωκεῖς; |
[4] |
ὀλιγωρήσετε,
ὀκνῶ
μὴ
μάταιος
ἡμῖν
|
ἡ |
στρατεία
γένηται.
Εἴτε
γὰρ
ὑμῶν |
[4] |
ὅλως
ἄπιστον,
οἶμαι,
ταῖς
πολιτείαις
|
ἡ |
τυραννίς,
ἄλλως
τε
κἂν
ὅμορον |
[4] |
πρόσεσθ'
ἡ
ὕβρις
καὶ
ἔθ'
|
ἡ |
τῶν
πραγμάτων
αἰσχύνη,
οὐδεμιᾶς
ἐλάττων |
[4] |
χρὴ
νομίσαι
ζημιώσεσθαι;
Καὶ
πρόσεσθ'
|
ἡ |
ὕβρις
καὶ
ἔθ'
ἡ
τῶν |
[4] |
ὡς
ἀλυσιτελές,
καὶ
τὴν
φιλοπραγμοσύνην
|
ᾗ |
χρῆται
καὶ
συζῇ
Φίλιππος,
ὑφ' |
[4] |
μὲν
γάρ,
ὅσ'
ἄν
τις
|
λάβῃ, |
καὶ
σῴσῃ,
μεγάλην
ἔχει
τῇ |
[4] |
καρπούμενοι·
ἂν
δ'
ἐκεῖνα
Φίλιππος
|
λάβῃ, |
τίς
αὐτὸν
κωλύσει
δεῦρο
βαδίζειν; |
[4] |
τοῖς
καιροῖς
ὀρθῶς,
οὐδ'
εἰ
|
συνέβη |
τι
παρὰ
τῶν
θεῶν
χρηστὸν |
[4] |
Ποτείδαιαν,
Μεθώνην
αὖθις,
εἶτα
Θετταλίας
|
ἐπέβη· |
(μετὰ
ταῦτα
Φεράς,
Παγασάς,
Μαγνησίαν, |
[4] |
ἄν
τι
μὴ
κατὰ
γνώμην
|
ἐκβῇ· |
οὐ
μὴν
οἶμαι
δεῖν
τὴν |
[4] |
περὶ
τῶν
πραγμάτων
εἰπόντας
ἐν
|
ὀργῇ |
ποιεῖσθε,
ἄν
τι
μὴ
κατὰ |
[4] |
ὧν
ὑμῖν
συμφέρειν
ἡγοῦμαι.
(Φημὶ
|
δὴ |
διχῇ
βοηθητέον
εἶναι
τοῖς
πράγμασιν |
[4] |
πω
βασιλεὺς
γέγονεν
Μακεδονίας.
Νυνὶ
|
δὴ |
καιρὸς
ἥκει
τις,
οὗτος
ὁ |
[4] |
λαμβάνειν
εἰς
τὰς
ἑορτάς.
Ἔστι
|
δὴ |
λοιπόν,
οἶμαι,
πάντας
εἰσφέρειν,
ἂν |
[4] |
τῷ
χρόνῳ
τῶν
πολιορκουμένων.
Δεῖ
|
δὴ |
πολλὴν
καὶ
διχῇ
τὴν
βοήθειαν |
[4] |
πράγματ'
ἀναιρήσεσθαι,
κᾆτα
διέψευσται.
Τοῦτο
|
δὴ |
πρῶτον
αὐτὸν
ταράττει
παρὰ
γνώμην |
[4] |
ἔχειν
τρόπον
πρὸς
αὐτά.
Ἔστι
|
δὴ |
τά
γ'
ἐμοὶ
δοκοῦντα,
ψηφίσασθαι |
[4] |
ζημίας
τοῖς
γε
σώφροσιν.
(Πάντα
|
δὴ |
ταῦτα
δεῖ
συνιδόντας
ἅπαντας
βοηθεῖν |
[4] |
καὶ
πεπόνθασιν
ἔχειν.
(Οὐ
δεῖ
|
δὴ |
τοιοῦτον,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
παραπεπτωκότα |
[4] |
ἀφεῖναι,
οὐδὲ
παθεῖν
ταὐτὸν
ὅπερ
|
ἤδη |
πολλάκις
πρότερον
πεπόνθατε.
Εἰ
γάρ, |
[4] |
γ'
ἐμοὶ
δοκοῦντα,
ψηφίσασθαι
μὲν
|
ἤδη |
τὴν
βοήθειαν,
καὶ
παρασκευάσασθαι
τὴν |
[4] |
ταῦτ'
ἂν
ἐγνωκότες
ἦσαν
ἴσως·
|
ἐπειδὴ |
δ'
ἐκ
τῶν
πρὸς
αὑτοὺς |
[4] |
φύσει
καὶ
ἀεὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις,
|
κομιδῇ |
δ'
ὥσπερ
ἦν,
καὶ
ἔστι |
[4] |
ἀποστερήσεται
τῶν
χρημάτων,
εἰς
στενὸν
|
κομιδῇ |
τὰ
τῆς
τροφῆς
τοῖς
ξένοις |
[4] |
οἶμαι,
πάντας
εἰσφέρειν,
ἂν
πολλῶν
|
δέῃ, |
πολλά,
ἂν
ὀλίγων,
ὀλίγα.
Δεῖ |
[4] |
τὴν
φιλοπραγμοσύνην
ᾗ
χρῆται
καὶ
|
συζῇ |
Φίλιππος,
ὑφ'
ἧς
οὐκ
ἔστιν |
[4] |
τὴν
χάριν,
ἂν
δ'
ἀναλώσας
|
λάθῃ, |
συνανήλωσε
καὶ
τὸ
μεμνῆσθαι
(τὴν |
[4] |
ποτε
τοῦτον
ἐκεῖνος,
εἰ
πολεμεῖν
|
ᾠήθη |
δεήσειν
αὐτόν,
ἀλλ'
ὡς
ἐπιὼν |
[4] |
οὐχὶ
βουλήσεται.
Τῶν
ἀτοπωτάτων
μέντἂν
|
εἴη, |
εἰ
ἃ
νῦν
ἄνοιαν
ὀφλισκάνων |
[4] |
πεπραγμένων
αὐτοῖς
ἔσεσθε.
Χρηστὰ
δ'
|
εἴη |
παντὸς
εἵνεκα.
|
[4] |
τῆς
ἡμετέρας
ἀμελείας
ἄν
τις
|
θείη |
δικαίως,
τὸ
δὲ
μήτε
πάλαι |
[4] |
μόνας
ἔξω
γενέσθαι,
καὶ
ὅσ'
|
ἀνάγκη |
στρατοπέδῳ
χρωμένους
τῶν
ἐκ
τῆς |
[4] |
οἷοί
τε
ὄντες
φυλάττειν,
ἐὰν
|
μὴ |
βοηθήσηθ'
ὑμεῖς.
Ἢ
ἄλλος
τις; |
[4] |
Ποτείδαια,
Μεθώνη,
Παγασαί,
τἄλλα,
ἵνα
|
μὴ |
καθ'
ἕκαστα
λέγων
διατρίβω,
πολιορκούμεν' |
[4] |
ἐν
ὀργῇ
ποιεῖσθε,
ἄν
τι
|
μὴ |
κατὰ
γνώμην
ἐκβῇ·
οὐ
μὴν |
[4] |
αὐτὸν
κωλύσει
δεῦρο
βαδίζειν;
Θηβαῖοι;
|
(Μὴ |
λίαν
πικρὸν
εἰπεῖν
ᾖ
καὶ |
[4] |
δὲ
θατέρου
τούτων
ὀλιγωρήσετε,
ὀκνῶ
|
μὴ |
μάταιος
ἡμῖν
ἡ
στρατεία
γένηται. |
[4] |
ταχίστην
ὅπως
ἐνθένδε
βοηθήσετε
(καὶ
|
μὴ |
πάθητε
ταὐτὸν
ὅπερ
καὶ
πρότερον) |
[4] |
(ὡς
ἔστι
μάλιστα
τοῦτο
δέος,
|
μὴ |
πανοῦργος
ὢν
καὶ
δεινὸς
ἅνθρωπος |
[4] |
ὀφλισκάνων
ὅμως
ἐκλαλεῖ,
ταῦτα
δυνηθεὶς
|
μὴ |
πράξει.
(Ἀλλὰ
μὴν
ἡλίκα
γ' |
[4] |
ὑμῖν
προσδεῖ
πόρου,
εἰ
δὲ
|
μή, |
προσδεῖ,
μᾶλλον
δ'
ἅπαντος
ἐνδεῖ |
[4] |
δοκεῖ
καὶ
φήσειέ
τις
ἂν
|
μὴ |
σκοπῶν
ἀκριβῶς,
εὐτρεπῶς
οὐδ'
ὡς |
[4] |
οὐδὲ
σκῆψις
ἔθ'
ὑμῖν
τοῦ
|
μὴ |
τὰ
δέοντα
ποιεῖν
ἐθέλειν
ὑπολείπεται. |
[4] |
γενήσεται,
δέδοικ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
μὴ |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ὥσπερ
οἱ |
[4] |
περὶ
τῶν
πραγμάτων
οὕτως
οἱ
|
μὴ |
χρησάμενοι
τοῖς
καιροῖς
ὀρθῶς,
οὐδ' |
[4] |
εὖ
πράττειν
παρὰ
τὴν
ἀξίαν
|
ἀφορμὴ |
τοῦ
κακῶς
φρονεῖν
τοῖς
ἀνοήτοις |
[4] |
καὶ
ἔθ'
ἡ
τῶν
πραγμάτων
|
αἰσχύνη, |
οὐδεμιᾶς
ἐλάττων
ζημίας
τοῖς
γε |
[4] |
(Καὶ
πάλιν
ἡνίκα
Πύδνα,
Ποτείδαια,
|
Μεθώνη, |
Παγασαί,
τἄλλα,
ἵνα
μὴ
καθ' |
[4] |
καὶ
ἁπλῶς
τούτους
ἅπαντας
ἡγεῖσθαι
|
χρὴ |
αὐτονόμους
ἥδιον
ἂν
καὶ
ἐλευθέρους |
[4] |
δὴ
πόλεμός
τις
ἥξει,
πόσα
|
χρὴ |
νομίσαι
ζημιώσεσθαι;
Καὶ
πρόσεσθ'
ἡ |
[4] |
ἐστιν
ὑμῖν
πότερ'
ὑμᾶς
ἐκεῖ
|
χρὴ |
πολεμεῖν
ἢ
παρ'
ὑμῖν
ἐκεῖνον. |
[4] |
ὅσ'
ἄν
τις
λάβῃ,
καὶ
|
σῴσῃ, |
μεγάλην
ἔχει
τῇ
τύχῃ
τὴν |
[4] |
οὗτος
ὁ
τῶν
Ὀλυνθίων,
αὐτόματος
|
τῇ |
πόλει,
ὃς
οὐδενός
ἐστιν
ἐλάττων |
[4] |
φανερὸν
γένοιτο
τὸ
μέλλον
συνοίσειν
|
τῇ |
πόλει
περὶ
ὧν
νυνὶ
σκοπεῖτε. |
[4] |
λάβῃ,
καὶ
σῴσῃ,
μεγάλην
ἔχει
|
τῇ |
τύχῃ
τὴν
χάριν,
ἂν
δ' |
[4] |
τὴν
τοῦ
πολεμεῖν
ἐμπειρίαν
ἐν
|
τῇ |
Φιλίππου
χώρᾳ
κτησάμενοι
φοβεροὶ
φύλακες |
[4] |
καιρὸν
καὶ
πόλεμος
γένοιτο
πρὸς
|
τῇ |
χώρᾳ,
πῶς
ἂν
αὐτὸν
οἴεσθ' |
[4] |
κινδυνεύσωμεν
περὶ
τῶν
ἐν
αὐτῇ
|
τῇ |
χώρᾳ.
(Τὸ
μὲν
οὖν
ἐπιτιμᾶν |
[4] |
ὡς
ὁποῖ'
ἄττ'
ἂν
ὑμᾶς
|
περιστῇ |
τὰ
πράγματα,
τοιοῦτοι
κριταὶ
καὶ |
[4] |
χώρας
λαμβάνειν,
μηδενὸς
ὄντος
ἐν
|
αὐτῇ |
πολεμίου
λέγω,
πλείον'
ἂν
οἶμαι |
[4] |
καὶ
κινδυνεύσωμεν
περὶ
τῶν
ἐν
|
αὐτῇ |
τῇ
χώρᾳ.
(Τὸ
μὲν
οὖν |
[4] |
ὑμῖν
ἐκεῖνον.
Ἐὰν
μὲν
γὰρ
|
ἀντέχῃ |
τὰ
τῶν
Ὀλυνθίων,
ὑμεῖς
ἐκεῖ |
[4] |
ὑμῖν
συμφέρειν
ἡγοῦμαι.
(Φημὶ
δὴ
|
διχῇ |
βοηθητέον
εἶναι
τοῖς
πράγμασιν
ὑμῖν, |
[4] |
πολιορκουμένων.
Δεῖ
δὴ
πολλὴν
καὶ
|
διχῇ |
τὴν
βοήθειαν
εἶναι.
(Καὶ
περὶ |
[4] |
τὰ
μὲν
εἴκων,
ἡνίκ'
ἂν
|
τύχῃ, |
τὰ
δ'
ἀπειλῶν
(ἀξιόπιστος
δ' |
[4] |
καὶ
σῴσῃ,
μεγάλην
ἔχει
τῇ
|
τύχῃ |
τὴν
χάριν,
ἂν
δ'
ἀναλώσας |