| Paragraphes |
|---|
| [4] |
ἅνθρωπος
ὑβριστής,
ὥς
φασιν.
Καὶ
|
μὰ |
Δί'
οὐδὲν
ἄπιστον
ἴσως·
τὸ |
| [4] |
σὺ
γράφεις
ταῦτ'
εἶναι
στρατιωτικά’
|
μὰ |
Δί'
οὐκ
ἔγωγε.
~(Ἐγὼ
μὲν |
| [4] |
ἀπαιτεῖν
αὐτόν
εἰσιν
ἐψηφισμένοι,
καὶ
|
Μαγνησίαν |
κεκωλύκασι
τειχίζειν.
Ἤκουον
δ'
ἔγωγέ |
| [4] |
ἐπέβη·
(μετὰ
ταῦτα
Φεράς,
Παγασάς,
|
Μαγνησίαν, |
πάνθ'
ὃν
ἐβούλετ'
εὐτρεπίσας
τρόπον |
| [4] |
ἡλίκος
οὐδείς
πω
βασιλεὺς
γέγονεν
|
Μακεδονίας. |
Νυνὶ
δὴ
καιρὸς
ἥκει
τις, |
| [4] |
καὶ
ταῦθ'
ὡς
ἂν
ὑμῖν
|
μάλιστα |
συμφέροι.
Εἰ
μὲν
γὰρ
ὑφ' |
| [4] |
παρέσται
τοῖς
πράγμασιν·
(ὡς
ἔστι
|
μάλιστα |
τοῦτο
δέος,
μὴ
πανοῦργος
ὢν |
| [4] |
πόρου,
εἰ
δὲ
μή,
προσδεῖ,
|
μᾶλλον |
δ'
ἅπαντος
ἐνδεῖ
τοῦ
πόρου. |
| [4] |
θατέρου
τούτων
ὀλιγωρήσετε,
ὀκνῶ
μὴ
|
μάταιος |
ἡμῖν
ἡ
στρατεία
γένηται.
Εἴτε |
| [4] |
ἐχόντων
ὡς
δεῖ
πολλῶν,
ὅμως
|
μεγάλην |
ἂν
ἔχειν
αὐτοῖς
χάριν,
εἰκότως· |
| [4] |
ἄν
τις
λάβῃ,
καὶ
σῴσῃ,
|
μεγάλην |
ἔχει
τῇ
τύχῃ
τὴν
χάριν, |
| [4] |
οἱ
δανειζόμενοι
ῥᾳδίως
ἐπὶ
τοῖς
|
μεγάλοις |
(τόκοις)
μικρὸν
εὐπορήσαντες
χρόνον
ὕστερον |
| [4] |
θεωρεῖ
τὸν
τρόπον
δι'
ὃν
|
μέγας |
γέγονεν
ἀσθενὴς
ὢν
τὸ
κατ' |
| [4] |
(Καὶ
πάλιν
ἡνίκα
Πύδνα,
Ποτείδαια,
|
Μεθώνη, |
Παγασαί,
τἄλλα,
ἵνα
μὴ
καθ' |
| [4] |
μετὰ
ταῦτα
Πύδναν,
πάλιν
Ποτείδαιαν,
|
Μεθώνην |
αὖθις,
εἶτα
Θετταλίας
ἐπέβη·
(μετὰ |
| [4] |
ὁ
μὲν
ὡς
ἀεί
τι
|
μεῖζον |
τῶν
ὑπαρχόντων
δεῖ
πράττειν
ἐγνωκὼς |
| [4] |
νομίζω,
εἰ
φανερὸν
γένοιτο
τὸ
|
μέλλον |
συνοίσειν
τῇ
πόλει
περὶ
ὧν |
| [4] |
παρὸν
ἀεὶ
προϊέμενοι,
τὰ
δὲ
|
μέλλοντ' |
αὐτόματ'
οἰόμενοι
σχήσειν
καλῶς,
ηὐξήσαμεν, |
| [4] |
ἀναλώσας
λάθῃ,
συνανήλωσε
καὶ
τὸ
|
μεμνῆσθαι |
(τὴν
χάριν)
Καὶ
περὶ
τῶν |
| [4] |
ἢ
παρ'
ὑμῖν
ἐκεῖνον.
Ἐὰν
|
μὲν |
γὰρ
ἀντέχῃ
τὰ
τῶν
Ὀλυνθίων, |
| [4] |
μὰ
Δί'
οὐκ
ἔγωγε.
~(Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
ἡγοῦμαι
στρατιώτας
δεῖν
κατασκευασθῆναι |
| [4] |
τῆς
τῶν
χρημάτων
κτήσεως·
ἂν
|
μὲν |
γάρ,
ὅσ'
ἄν
τις
λάβῃ, |
| [4] |
ἔχειν
αὐτοῖς
χάριν,
εἰκότως·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
πόλλ'
ἀπολωλεκέναι
κατὰ
τὸν |
| [4] |
ἂν
ὑμῖν
μάλιστα
συμφέροι.
Εἰ
|
μὲν |
γὰρ
ὑφ'
ὑμῶν
πεισθέντες
ἀνείλοντο |
| [4] |
δεινὸς
ἅνθρωπος
πράγμασι
χρῆσθαι,
τὰ
|
μὲν |
εἴκων,
ἡνίκ'
ἂν
τύχῃ,
τὰ |
| [4] |
εἰς
Θρᾴκην·
εἶτ'
ἐκεῖ
τοὺς
|
μὲν |
ἐκβαλὼν
τοὺς
δὲ
καταστήσας
τῶν |
| [4] |
ἀπωθεῖν
ἐκεῖσε
τὸν
πόλεμον,
τοὺς
|
μὲν |
εὐπόρους,
ἵν'
ὑπὲρ
τῶν
πολλῶν |
| [4] |
τά
γ'
ἐμοὶ
δοκοῦντα,
ψηφίσασθαι
|
μὲν |
ἤδη
τὴν
βοήθειαν,
καὶ
παρασκευάσασθαι |
| [4] |
τῶν
Θετταλῶν.
(Ταῦτα
γὰρ
ἄπιστα
|
μὲν |
ἦν
δήπου
φύσει
καὶ
ἀεὶ |
| [4] |
ἐν
αὐτῇ
τῇ
χώρᾳ.
(Τὸ
|
μὲν |
οὖν
ἐπιτιμᾶν
ἴσως
φήσαι
τις |
| [4] |
συμφέροντος
ὑμῖν
αἵρεσιν
γενέσθαι.
(Ὁ
|
μὲν |
οὖν
παρὼν
καιρός,
ὦ
ἄνδρες |
| [4] |
οὕτως
ὡς
βούλεσθε
λαμβάνετε.
Εἰ
|
μὲν |
οὖν
ταῦτα
τοῖς
στρατευομένοις
ἀποδώσετε, |
| [4] |
τῷ
Φιλίππῳ.
Νῦν
δὲ
τὸ
|
μὲν |
παρὸν
ἀεὶ
προϊέμενοι,
τὰ
δὲ |
| [4] |
τὴν
βοήθειαν
εἶναι.
(Καὶ
περὶ
|
μὲν |
τῆς
βοηθείας
ταῦτα
γιγνώσκω·
περὶ |
| [4] |
αὐτὸν
παρεῖναι
τῷ
στρατεύματι,
πρὸς
|
μὲν |
τὸ
τὰ
τοῦ
πολέμου
ταχὺ |
| [4] |
συμβούλου.
Ἐγὼ
δ'
οὐκ
ἀγνοῶ
|
μέν, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦθ'
ὅτι |
| [4] |
ἡσυχίαν
σχήσει.
Εἰ
δ'
ὁ
|
μὲν |
ὡς
ἀεί
τι
μεῖζον
τῶν |
| [4] |
τᾶν,
οὐχὶ
βουλήσεται.
Τῶν
ἀτοπωτάτων
|
μέντἂν |
εἴη,
εἰ
ἃ
νῦν
ἄνοιαν |
| [4] |
οὐ
περὶ
δόξης
οὐδ'
ὑπὲρ
|
μέρους |
χώρας
πολεμοῦσιν,
ἀλλ'
ἀναστάσεως
καὶ |
| [4] |
Ἀμφίπολιν
τότε
καὶ
πάντων
τῶν
|
μετὰ |
ταῦτ'
ἂν
ἦτ'
ἀπηλλαγμένοι
πραγμάτων. |
| [4] |
Φίλιππος;
Τὸ
πρῶτον
Ἀμφίπολιν
λαβών,
|
μετὰ |
ταῦτα
Πύδναν,
πάλιν
Ποτείδαιαν,
Μεθώνην |
| [4] |
Μεθώνην
αὖθις,
εἶτα
Θετταλίας
ἐπέβη·
|
(μετὰ |
ταῦτα
Φεράς,
Παγασάς,
Μαγνησίαν,
πάνθ' |
| [4] |
τὸν
πόλεμον,
σφαλεροὶ
σύμμαχοι
καὶ
|
μέχρι |
του
ταῦτ'
ἂν
ἐγνωκότες
ἦσαν |
| [4] |
οἷοί
τε
ὄντες
φυλάττειν,
ἐὰν
|
μὴ |
βοηθήσηθ'
ὑμεῖς.
Ἢ
ἄλλος
τις; |
| [4] |
Ποτείδαια,
Μεθώνη,
Παγασαί,
τἄλλα,
ἵνα
|
μὴ |
καθ'
ἕκαστα
λέγων
διατρίβω,
πολιορκούμεν' |
| [4] |
ἐν
ὀργῇ
ποιεῖσθε,
ἄν
τι
|
μὴ |
κατὰ
γνώμην
ἐκβῇ·
οὐ
μὴν |
| [4] |
αὐτὸν
κωλύσει
δεῦρο
βαδίζειν;
Θηβαῖοι;
|
(Μὴ |
λίαν
πικρὸν
εἰπεῖν
ᾖ
καὶ |
| [4] |
δὲ
θατέρου
τούτων
ὀλιγωρήσετε,
ὀκνῶ
|
μὴ |
μάταιος
ἡμῖν
ἡ
στρατεία
γένηται. |
| [4] |
ταχίστην
ὅπως
ἐνθένδε
βοηθήσετε
(καὶ
|
μὴ |
πάθητε
ταὐτὸν
ὅπερ
καὶ
πρότερον) |
| [4] |
(ὡς
ἔστι
μάλιστα
τοῦτο
δέος,
|
μὴ |
πανοῦργος
ὢν
καὶ
δεινὸς
ἅνθρωπος |
| [4] |
ὀφλισκάνων
ὅμως
ἐκλαλεῖ,
ταῦτα
δυνηθεὶς
|
μὴ |
πράξει.
(Ἀλλὰ
μὴν
ἡλίκα
γ' |
| [4] |
ὑμῖν
προσδεῖ
πόρου,
εἰ
δὲ
|
μή, |
προσδεῖ,
μᾶλλον
δ'
ἅπαντος
ἐνδεῖ |
| [4] |
δοκεῖ
καὶ
φήσειέ
τις
ἂν
|
μὴ |
σκοπῶν
ἀκριβῶς,
εὐτρεπῶς
οὐδ'
ὡς |
| [4] |
οὐδὲ
σκῆψις
ἔθ'
ὑμῖν
τοῦ
|
μὴ |
τὰ
δέοντα
ποιεῖν
ἐθέλειν
ὑπολείπεται. |
| [4] |
γενήσεται,
δέδοικ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
μὴ |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ὥσπερ
οἱ |
| [4] |
περὶ
τῶν
πραγμάτων
οὕτως
οἱ
|
μὴ |
χρησάμενοι
τοῖς
καιροῖς
ὀρθῶς,
οὐδ' |
| [4] |
ἐλθεῖν;
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχύνεσθε,
εἰ
|
μηδ' |
ἃ
πάθοιτ'
ἄν,
εἰ
δύναιτ' |
| [4] |
(Ἔτι
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
μηδὲ |
τοῦθ'
ὑμᾶς
λανθανέτω,
ὅτι
νῦν |
| [4] |
προθύμως
καὶ
αὐτοὺς
ἐξιόντας
καὶ
|
μηδὲν |
ἐλλείποντας.
Οὐδὲ
γὰρ
λόγος
οὐδὲ |
| [4] |
τῶν
ἐκ
τῆς
χώρας
λαμβάνειν,
|
μηδενὸς |
ὄντος
ἐν
αὐτῇ
πολεμίου
λέγω, |
| [4] |
τι
τῶν
ὅλων
πραγμάτων.
(Οὐ
|
μὴν |
ἀλλ'
ἐπιεικῶς,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [4] |
δεῦρ'
ἥξοντα,
ἂν
ἀμελήσωμεν;
Ἀλλὰ
|
μήν, |
εἰ
τοῦτο
γενήσεται,
δέδοικ'
ὦ |
| [4] |
ταῦτα
δυνηθεὶς
μὴ
πράξει.
(Ἀλλὰ
|
μὴν |
ἡλίκα
γ'
ἐστὶν
τὰ
διάφορ' |
| [4] |
μὴ
κατὰ
γνώμην
ἐκβῇ·
οὐ
|
μὴν |
οἶμαι
δεῖν
τὴν
ἰδίαν
ἀσφάλειαν |
| [4] |
τοῖς
ξένοις
αὐτῷ
καταστήσεται.
(Ἀλλὰ
|
μὴν |
τόν
γε
Παίονα
καὶ
τὸν |
| [4] |
τις
θείη
δικαίως,
τὸ
δὲ
|
μήτε |
πάλαι
τοῦτο
πεπονθέναι
πεφηνέναι
τέ |
| [4] |
(καὶ
ταῦτ'
εἶναι
στρατιωτικὰ)
καὶ
|
μίαν |
σύνταξιν
εἶναι
τὴν
αὐτὴν
τοῦ |
| [4] |
πολλῶν
ὧν
καλῶς
ποιοῦντες
ἔχουσι
|
μίκρ' |
ἀναλίσκοντες
τὰ
λοιπὰ
καρπῶνται
ἀδεῶς, |
| [4] |
ῥᾳδίως
ἐπὶ
τοῖς
μεγάλοις
(τόκοις)
|
μικρὸν |
εὐπορήσαντες
χρόνον
ὕστερον
καὶ
τῶν |
| [4] |
ἐκ
τῶν
πρὸς
αὑτοὺς
ἐγκλημάτων
|
μισοῦσι, |
βεβαίαν
εἰκὸς
τὴν
ἔχθραν
αὐτοὺς |
| [4] |
τι
παρὰ
τῶν
θεῶν
χρηστὸν
|
μνημονεύουσι· |
πρὸς
γὰρ
τὸ
τελευταῖον
ἐκβὰν |
| [4] |
ἡμεῖς
δ'
οὐκ
οἶδ'
ὅντινά
|
μοι |
δοκοῦμεν
ἔχειν
τρόπον
πρὸς
αὐτά. |
| [4] |
ὑμᾶς
δεήσειεν
αὐτοὺς
τριάκονθ'
ἡμέρας
|
μόνας |
ἔξω
γενέσθαι,
καὶ
ὅσ'
ἀνάγκη |
| [4] |
τῶν
βουλομένων
συμβουλεύειν·
οὐ
γὰρ
|
μόνον |
εἴ
τι
χρήσιμον
ἐσκεμμένος
ἥκει |
| [4] |
παρὼν
καιρός,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
μόνον |
οὐχὶ
λέγει
φωνὴν
ἀφιεὶς
ὅτι |
| [4] |
οἰκείαν
ἐλθὼν
ἀμυνεῖται·
εἴτε
βοηθησάντων
|
μόνον |
ὑμῶν
εἰς
Ὄλυνθον,
ἀκινδύνως
ὁρῶν |
