Paragraphes
[4]	πολεμεῖν ἢ παρ' ὑμῖν ἐκεῖνον.	Ἐὰν	μὲν γὰρ ἀντέχῃ τὰ τῶν
[4]	οὐχ οἷοί τε ὄντες φυλάττειν,	ἐὰν	μὴ βοηθήσηθ' ὑμεῖς. Ἢ ἄλλος
[4]	πρώτῳ προθύμως καὶ ὡς προσῆκεν	ἐβοηθήσαμεν	αὐτοί, ῥᾴονι καὶ πολὺ ταπεινοτέρῳ
[4]	Φεράς, Παγασάς, Μαγνησίαν, πάνθ' ὃν	ἐβούλετ'	εὐτρεπίσας τρόπον ᾤχετ' εἰς Θρᾴκην·
[4]	πολλὰ καὶ χαλεπὰ ὧν οὐκ	ἐβουλόμεθ'	ὕστερον εἰς ἀνάγκην ἔλθωμεν ποιεῖν,
[4]	δ' ἐκ τῶν πρὸς αὑτοὺς	ἐγκλημάτων	μισοῦσι, βεβαίαν εἰκὸς τὴν ἔχθραν
[4]	ὅμορον χώραν ἔχωσι. (Ταῦτ' οὖν	ἐγνωκότας	ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ
[4]	καὶ μέχρι του ταῦτ' ἂν	ἐγνωκότες	ἦσαν ἴσως· ἐπειδὴ δ' ἐκ
[4]	μεῖζον τῶν ὑπαρχόντων δεῖ πράττειν	ἐγνωκὼς	ἔσται, ἡμεῖς δ' ὡς οὐδενὸς
[4]	πράττειν ἀποφαίνεσθαι, τοῦτ' εἶναι συμβούλου.	Ἐγὼ	δ' οὐκ ἀγνοῶ μέν, ὦ
[4]	στρατιωτικά’ μὰ Δί' οὐκ ἔγωγε.	~(Ἐγὼ	μὲν γὰρ ἡγοῦμαι στρατιώτας δεῖν
[4]	εἶναι στρατιωτικά’ μὰ Δί' οὐκ	ἔγωγε.	~(Ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι στρατιώτας
[4]	παρ' ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ' ἂν	ἔγωγε	θείην. (Ἀλλ' οἶμαι, παρόμοιόν ἐστιν
[4]	Μαγνησίαν κεκωλύκασι τειχίζειν. Ἤκουον δ'	ἔγωγέ	τινων, ὡς οὐδὲ τοὺς λιμένας
[4]	Καὶ πρόσεσθ' ἡ ὕβρις καὶ	ἔθ'	ἡ τῶν πραγμάτων αἰσχύνη, οὐδεμιᾶς
[4]	Οὐδὲ γὰρ λόγος οὐδὲ σκῆψις	ἔθ'	ὑμῖν τοῦ μὴ τὰ δέοντα
[4]	τοῦθ' οὕτως ἔχει, προσήκει προθύμως	ἐθέλειν	ἀκούειν τῶν βουλομένων συμβουλεύειν· οὐ
[4]	τοῦ μὴ τὰ δέοντα ποιεῖν	ἐθέλειν	ὑπολείπεται. (Νυνὶ γάρ, ὃ πάντες
[4]	προσήκει πάντ' ἐνθυμουμένους φημὶ δεῖν	ἐθελῆσαι	καὶ παροξυνθῆναι καὶ τῷ πολέμῳ
[4]	ὑπολείπεται. (Νυνὶ γάρ, ὃ πάντες	ἐθρύλουν	τέως, Ὀλυνθίους ἐκπολεμῶσαι δεῖν Φιλίππῳ,
[4]	βουλήσεται. Τῶν ἀτοπωτάτων μέντἂν εἴη,	εἰ	ἃ νῦν ἄνοιαν ὀφλισκάνων ὅμως
[4]	ὅπερ ἤδη πολλάκις πρότερον πεπόνθατε.	Εἰ	γάρ, ὅθ' ἥκομεν Εὐβοεῦσιν βεβοηθηκότες
[4]	πολεμεῖν, οὐδὲ λόγου προσδεῖν ἡγοῦμαι.	Εἰ	γὰρ ὑμᾶς δεήσειεν αὐτοὺς τριάκονθ'
[4]	ἀγαπήσας τοῖς πεπραγμένοις ἡσυχίαν σχήσει.	Εἰ	δ' ὁ μὲν ὡς ἀεί
[4]	τὸν πρὸ τοῦ πόλεμον δεδαπάνησθε.	Εἰ	δὲ δὴ πόλεμός τις ἥξει,
[4]	καὶ τριήρεσι καὶ στρατιώταις ἑτέροις·	(εἰ	δὲ θατέρου τούτων ὀλιγωρήσετε, ὀκνῶ
[4]	ἀποδώσετε, οὐδενὸς ὑμῖν προσδεῖ πόρου,	εἰ	δὲ μή, προσδεῖ, μᾶλλον δ'
[4]	ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἀδοξίαν ἀποτριψώμεθα.	(Εἰ	δὲ προησόμεθ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[4]	δέοι διοικεῖν, οὐ Φίλιππον λαμβάνειν.	Εἰ	δὲ τούτων ἀποστερήσεται τῶν χρημάτων,
[4]	εἰ μηδ' ἃ πάθοιτ' ἄν,	εἰ	δύναιτ' ἐκεῖνος, ταῦτα ποιῆσαι καιρὸν
[4]	ὡς ἂν ὑμῖν μάλιστα συμφέροι.	Εἰ	μὲν γὰρ ὑφ' ὑμῶν πεισθέντες
[4]	ὑμεῖς οὕτως ὡς βούλεσθε λαμβάνετε.	Εἰ	μὲν οὖν ταῦτα τοῖς στρατευομένοις
[4]	ὑμᾶς ἐλθεῖν; Εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθε,	εἰ	μηδ' ἃ πάθοιτ' ἄν, εἰ
[4]	τὸν πόλεμόν ποτε τοῦτον ἐκεῖνος,	εἰ	πολεμεῖν ᾠήθη δεήσειν αὐτόν, ἀλλ'
[4]	χρησάμενοι τοῖς καιροῖς ὀρθῶς, οὐδ'	εἰ	συνέβη τι παρὰ τῶν θεῶν
[4]	ἕκαστα λέγων διατρίβω, πολιορκούμεν' ἀπηγγέλλετο,	εἰ	τότε τούτων ἑνὶ τῷ πρώτῳ
[4]	ἥξοντα, ἂν ἀμελήσωμεν; Ἀλλὰ μήν,	εἰ	τοῦτο γενήσεται, δέδοικ' ὦ ἄνδρες
[4]	Ἀθηναῖοι, χρημάτων ὑμᾶς ἑλέσθαι νομίζω,	εἰ	φανερὸν γένοιτο τὸ μέλλον συνοίσειν
[4]	παροξύνοντας τοὺς ἄλλους ἅπαντας, λογιζομένους,	εἰ	Φίλιππος λάβοι καθ' ἡμῶν τοιοῦτον
[4]	βουλομένων συμβουλεύειν· οὐ γὰρ μόνον	εἴ	τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις,
[4]	οὐχὶ βουλήσεται. Τῶν ἀτοπωτάτων μέντἂν	εἴη,	εἰ ἃ νῦν ἄνοιαν ὀφλισκάνων
[4]	πεπραγμένων αὐτοῖς ἔσεσθε. Χρηστὰ δ'	εἴη	παντὸς εἵνεκα.
[4]	πρὸς αὑτοὺς ἐγκλημάτων μισοῦσι, βεβαίαν	εἰκὸς	τὴν ἔχθραν αὐτοὺς ὑπὲρ ὧν
[4]	μεγάλην ἂν ἔχειν αὐτοῖς χάριν,	εἰκότως·	τὸ μὲν γὰρ πόλλ' ἀπολωλεκέναι
[4]	δ' ἀπειλῶν (ἀξιόπιστος δ' ἂν	εἰκότως	φαίνοιτο) τὰ δ' ἡμᾶς διαβάλλων
[4]	ἅνθρωπος πράγμασι χρῆσθαι, τὰ μὲν	εἴκων,	ἡνίκ' ἂν τύχῃ, τὰ δ'
[4]	φυλάξαι τἀγαθὰ τοῦ κτήσασθαι χαλεπώτερον	εἶναι.	(Δεῖ τοίνυν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες
[4]	ἂν καὶ ἐλευθέρους ἢ δούλους	εἶναι·	καὶ γὰρ ἀήθεις τοῦ κατακούειν
[4]	πολλὴν καὶ διχῇ τὴν βοήθειαν	εἶναι.	(Καὶ περὶ μὲν τῆς βοηθείας
[4]	καὶ βέλτιστον ὑμῖν· τὸ γὰρ	εἶναι	πάντων ἐκεῖνον ἕν' ὄντα κύριον
[4]	στρατιώτας δεῖν κατασκευασθῆναι (καὶ ταῦτ'	εἶναι	στρατιωτικὰ) καὶ μίαν σύνταξιν εἶναι
[4]	τις εἴποι, σὺ γράφεις ταῦτ'	εἶναι	στρατιωτικά’ μὰ Δί' οὐκ ἔγωγε.
[4]	τι δεῖ πράττειν ἀποφαίνεσθαι, τοῦτ'	εἶναι	συμβούλου. Ἐγὼ δ' οὐκ ἀγνοῶ
[4]	εἶναι στρατιωτικὰ) καὶ μίαν σύνταξιν	εἶναι	τὴν αὐτὴν τοῦ τε λαμβάνειν
[4]	τις ἂν ῥᾴδιον καὶ παντὸς	εἶναι,	τὸ δ' ὑπὲρ τῶν παρόντων
[4]	ἡγοῦμαι. (Φημὶ δὴ διχῇ βοηθητέον	εἶναι	τοῖς πράγμασιν ὑμῖν, τῷ τε
[4]	ἔσεσθε. Χρηστὰ δ' εἴη παντὸς	εἵνεκα.
[4]	βαδίζειν; Θηβαῖοι; (Μὴ λίαν πικρὸν	εἰπεῖν	ᾖ καὶ συνεισβαλοῦσιν ἑτοίμως. Ἀλλὰ
[4]	τοῦ παραχρῆμ' ἐνίοις ἂν ἐπελθεῖν	εἰπεῖν,	ὥστ' ἐξ ἁπάντων ῥᾳδίαν τὴν
[4]	παροξυνθῆναι καὶ τῷ πολέμῳ προσέχειν	εἴπερ	ποτὲ καὶ νῦν, χρήματ' εἰσφέροντας
[4]	ὑμῖν ἐκείνων αὐτοῖς ἀντιληπτέον ἐστίν,	εἴπερ	ὑπὲρ σωτηρίας αὐτῶν φροντίζετε· ἡμεῖς
[4]	Ἀρύββαν καὶ ὅποι τις ἂν	εἴποι	παραλείπω στρατείας. (Τί οὖν, ἄν
[4]	πόρου. Τί οὖν; Ἂν τις	εἴποι,	σὺ γράφεις ταῦτ' εἶναι στρατιωτικά’
[4]	στρατείας. (Τί οὖν, ἄν τις	εἴποι,	ταῦτα λέγεις ἡμῖν νῦν; Ἵνα
[4]	τοὺς ὑστάτους περὶ τῶν πραγμάτων	εἰπόντας	ἐν ὀργῇ ποιεῖσθε, ἄν τι
[4]	χαλεπὰ ὧν οὐκ ἐβουλόμεθ' ὕστερον	εἰς	ἀνάγκην ἔλθωμεν ποιεῖν, καὶ κινδυνεύσωμεν
[4]	τοὺς γεωργοῦντας ὑμῶν ἢ ὅσ'	εἰς	ἅπαντα τὸν πρὸ τοῦ πόλεμον
[4]	ὃν ἐβούλετ' εὐτρεπίσας τρόπον ᾤχετ'	εἰς	Θρᾴκην· εἶτ' ἐκεῖ τοὺς μὲν
[4]	ἀμυνεῖται· εἴτε βοηθησάντων μόνον ὑμῶν	εἰς	Ὄλυνθον, ἀκινδύνως ὁρῶν ἔχοντα τὰ
[4]	δὲ τούτων ἀποστερήσεται τῶν χρημάτων,	εἰς	στενὸν κομιδῇ τὰ τῆς τροφῆς
[4]	οὕτω πως ἄνευ πραγμάτων λαμβάνειν	εἰς	τὰς ἑορτάς. Ἔστι δὴ λοιπόν,
[4]	ἀντιληπτέον ἐρρωμένως τῶν πραγμάτων, σκοπεῖσθ'	εἰς	τί ποτ' ἐλπὶς ταῦτα τελευτῆσαι.
[4]	γὰρ ἀήθεις τοῦ κατακούειν τινός	εἰσι,	καὶ ἅνθρωπος ὑβριστής, ὥς φασιν.
[4]	Καὶ γὰρ Παγασὰς ἀπαιτεῖν αὐτόν	εἰσιν	ἐψηφισμένοι, καὶ Μαγνησίαν κεκωλύκασι τειχίζειν.
[4]	Ἔστι δὴ λοιπόν, οἶμαι, πάντας	εἰσφέρειν,	ἂν πολλῶν δέῃ, πολλά, ἂν
[4]	εἴπερ ποτὲ καὶ νῦν, χρήματ'	εἰσφέροντας	προθύμως καὶ αὐτοὺς ἐξιόντας καὶ
[4]	εὐτρεπίσας τρόπον ᾤχετ' εἰς Θρᾴκην·	εἶτ'	ἐκεῖ τοὺς μὲν ἐκβαλὼν τοὺς
[4]	Ἀθηναῖοι, καὶ τούτους τοὺς ἀνθρώπους,	εἶτ'	Ὄλυνθον ἐκεῖνος καταστρέψεται, φρασάτω τις
[4]	οἴεσθ' ἑτοίμως ἐφ' ὑμᾶς ἐλθεῖν;	Εἶτ'	οὐκ αἰσχύνεσθε, εἰ μηδ' ἃ
[4]	Πύδναν, πάλιν Ποτείδαιαν, Μεθώνην αὖθις,	εἶτα	Θετταλίας ἐπέβη· (μετὰ ταῦτα Φεράς,
[4]	καὶ πολλὴν ἀθυμίαν αὐτῷ παρέχει,	εἶτα	τὰ τῶν Θετταλῶν. (Ταῦτα γὰρ
[4]	ἐπὶ τὴν οἰκείαν ἐλθὼν ἀμυνεῖται·	εἴτε	βοηθησάντων μόνον ὑμῶν εἰς Ὄλυνθον,
[4]	μάταιος ἡμῖν ἡ στρατεία γένηται.	Εἴτε	γὰρ ὑμῶν τὴν ἐκείνου κακῶς
[4]	ἥνπερ ὑπὲρ τῆς Εὐβοέων σωτηρίας,	εἴχετ'	ἂν Ἀμφίπολιν τότε καὶ πάντων
[4]	ὅσ' ἀνάγκη στρατοπέδῳ χρωμένους τῶν	ἐκ	τῆς χώρας λαμβάνειν, μηδενὸς ὄντος
[4]	τύχης ὑπολαμβάνω πολλὰ τῶν δεόντων	ἐκ	τοῦ παραχρῆμ' ἐνίοις ἂν ἐπελθεῖν
[4]	ἐγνωκότες ἦσαν ἴσως· ἐπειδὴ δ'	ἐκ	τῶν πρὸς αὑτοὺς ἐγκλημάτων μισοῦσι,
[4]	Παγασαί, τἄλλα, ἵνα μὴ καθ'	ἕκαστα	λέγων διατρίβω, πολιορκούμεν' ἀπηγγέλλετο, εἰ
[4]	καὶ τὸ προΐ εσθαι καθ'	ἕκαστον	ἀεί τι τῶν πραγμάτων ὡς
[4]	πρὸς γὰρ τὸ τελευταῖον ἐκβὰν	ἕκαστον	τῶν πρὶν ὑπαρξάντων κρίνεται. Διὸ
[4]	Θρᾴκην· εἶτ' ἐκεῖ τοὺς μὲν	ἐκβαλὼν	τοὺς δὲ καταστήσας τῶν βασιλέων
[4]	μνημονεύουσι· πρὸς γὰρ τὸ τελευταῖον	ἐκβὰν	ἕκαστον τῶν πρὶν ὑπαρξάντων κρίνεται.
[4]	ἄν τι μὴ κατὰ γνώμην	ἐκβῇ·	οὐ μὴν οἶμαι δεῖν τὴν
[4]	ἐστὶν τὰ διάφορ' ἐνθάδ' ἢ	ἐκεῖ	πολεμεῖν, οὐδὲ λόγου προσδεῖν ἡγοῦμαι.
[4]	ἀντέχῃ τὰ τῶν Ὀλυνθίων, ὑμεῖς	ἐκεῖ	πολεμήσετε καὶ τὴν ἐκείνου κακῶς
[4]	τρόπον ᾤχετ' εἰς Θρᾴκην· εἶτ'	ἐκεῖ	τοὺς μὲν ἐκβαλὼν τοὺς δὲ
[4]	αἵρεσίς ἐστιν ὑμῖν πότερ' ὑμᾶς	ἐκεῖ	χρὴ πολεμεῖν ἢ παρ' ὑμῖν
[4]	ἐστὶν ὑμῶν ὅστις ἀγνοεῖ τὸν	ἐκεῖθεν	πόλεμον δεῦρ' ἥξοντα, ἂν ἀμελήσωμεν;
[4]	ταύτην ἀδεῶς καρπούμενοι· ἂν δ'	ἐκεῖνα	Φίλιππος λάβῃ, τίς αὐτὸν κωλύσει
[4]	χρὴ πολεμεῖν ἢ παρ' ὑμῖν	ἐκεῖνον.	Ἐὰν μὲν γὰρ ἀντέχῃ τὰ
[4]	ὑμῖν· τὸ γὰρ εἶναι πάντων	ἐκεῖνον	ἕν' ὄντα κύριον καὶ ῥητῶν
[4]	ἐξήνεγκε τὸν πόλεμόν ποτε τοῦτον	ἐκεῖνος,	εἰ πολεμεῖν ᾠήθη δεήσειν αὐτόν,
[4]	τούτους τοὺς ἀνθρώπους, εἶτ' Ὄλυνθον	ἐκεῖνος	καταστρέψεται, φρασάτω τις ἐμοὶ τί
[4]	δὲ τὰς καταλλαγάς, ἃς ἂν	ἐκεῖνος	ποιήσαιτ' ἄσμενος πρὸς Ὀλυνθίους, ἐναντίως
[4]	ἃ πάθοιτ' ἄν, εἰ δύναιτ'	ἐκεῖνος,	ταῦτα ποιῆσαι καιρὸν ἔχοντες οὐ
[4]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν ἀκαιρίαν τὴν	ἐκείνου	καιρὸν ὑμέτερον νομίσαντας ἑτοίμως συνάρασθαι
[4]	ὑμεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ τὴν	ἐκείνου	κακῶς ποιήσετε, τὴν ὑπάρχουσαν καὶ
[4]	γένηται. Εἴτε γὰρ ὑμῶν τὴν	ἐκείνου	κακῶς ποιούντων, ὑπομείνας τοῦτ' Ὄλυνθον
[4]	στρατιώτας ἐκπέμπειν, καὶ τῷ τὴν	ἐκείνου	χώραν κακῶς ποιεῖν καὶ τριήρεσι
[4]	ἀφιεὶς ὅτι τῶν πραγμάτων ὑμῖν	ἐκείνων	αὐτοῖς ἀντιληπτέον ἐστίν, εἴπερ ὑπὲρ
[4]	ἂν βουλώμεθα χρῆσθαι, τῆς παρ'	ἐκείνων	εὐνοίας εὐεργέτημ' ἂν ἔγωγε θείην.
[4]	οὐδενός ἐστιν ἐλάττων τῶν προτέρων	ἐκείνων.	~Καὶ ἔμοιγε δοκεῖ τις ἄν,
[4]	συνιδόντας ἅπαντας βοηθεῖν καὶ ἀπωθεῖν	ἐκεῖσε	τὸν πόλεμον, τοὺς μὲν εὐπόρους,
[4]	ἃ νῦν ἄνοιαν ὀφλισκάνων ὅμως	ἐκλαλεῖ,	ταῦτα δυνηθεὶς μὴ πράξει. (Ἀλλὰ
[4]	καὶ τοὺς τοῦτο ποιήσοντας στρατιώτας	ἐκπέμπειν,	καὶ τῷ τὴν ἐκείνου χώραν
[4]	ὃ πάντες ἐθρύλουν τέως, Ὀλυνθίους	ἐκπολεμῶσαι	δεῖν Φιλίππῳ, γέγονεν αὐτόματον, καὶ
[4]	ἡ τῶν πραγμάτων αἰσχύνη, οὐδεμιᾶς	ἐλάττων	ζημίας τοῖς γε σώφροσιν. (Πάντα
[4]	τῇ πόλει, ὃς οὐδενός ἐστιν	ἐλάττων	τῶν προτέρων ἐκείνων. ~Καὶ ἔμοιγε
[4]	ἄλλους τινὰς ἄλλοι πόρους, ὧν	ἕλεσθ'	ὅστις ὑμῖν συμφέρειν δοκεῖ· καὶ
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρημάτων ὑμᾶς	ἑλέσθαι	νομίζω, εἰ φανερὸν γένοιτο τὸ
[4]	χρὴ αὐτονόμους ἥδιον ἂν καὶ	ἐλευθέρους	ἢ δούλους εἶναι· καὶ γὰρ
[4]	αὐτὸν οἴεσθ' ἑτοίμως ἐφ' ὑμᾶς	ἐλθεῖν;	Εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθε, εἰ μηδ'
[4]	οὐκ ἐβουλόμεθ' ὕστερον εἰς ἀνάγκην	ἔλθωμεν	ποιεῖν, καὶ κινδυνεύσωμεν περὶ τῶν
[4]	παραστήσεται, ῥᾳδίως ἐπὶ τὴν οἰκείαν	ἐλθὼν	ἀμυνεῖται· εἴτε βοηθησάντων μόνον ὑμῶν
[4]	καὶ αὐτοὺς ἐξιόντας καὶ μηδὲν	ἐλλείποντας.	Οὐδὲ γὰρ λόγος οὐδὲ σκῆψις
[4]	πραγμάτων, σκοπεῖσθ' εἰς τί ποτ'	ἐλπὶς	ταῦτα τελευτῆσαι. (Πρὸς θεῶν, τίς
[4]	αὐτά. Ἔστι δὴ τά γ'	ἐμοὶ	δοκοῦντα, ψηφίσασθαι μὲν ἤδη τὴν
[4]	Ὄλυνθον ἐκεῖνος καταστρέψεται, φρασάτω τις	ἐμοὶ	τί τὸ κωλῦον ἔτ' αὐτὸν
[4]	ἐλάττων τῶν προτέρων ἐκείνων. ~Καὶ	ἔμοιγε	δοκεῖ τις ἄν, ὦ ἄνδρες
[4]	ἡλικίᾳ, ἵνα τὴν τοῦ πολεμεῖν	ἐμπειρίαν	ἐν τῇ Φιλίππου χώρᾳ κτησάμενοι
[4]	τῆς χώρας λαμβάνειν, μηδενὸς ὄντος	ἐν	αὐτῇ πολεμίου λέγω, πλείον' ἂν
[4]	ποιεῖν, καὶ κινδυνεύσωμεν περὶ τῶν	ἐν	αὐτῇ τῇ χώρᾳ. (Τὸ μὲν
[4]	λοιπὰ καρπῶνται ἀδεῶς, τοὺς δ'	ἐν	ἡλικίᾳ, ἵνα τὴν τοῦ πολεμεῖν
[4]	ὑστάτους περὶ τῶν πραγμάτων εἰπόντας	ἐν	ὀργῇ ποιεῖσθε, ἄν τι μὴ
[4]	ἵνα τὴν τοῦ πολεμεῖν ἐμπειρίαν	ἐν	τῇ Φιλίππου χώρᾳ κτησάμενοι φοβεροὶ
[4]	ἐνθυμηθῆναι καὶ λογίσασθαι τὰ πράγματ'	ἐν	ᾧ καθέστηκε νυνὶ τὰ Φιλίππου.
[4]	τὸ γὰρ εἶναι πάντων ἐκεῖνον	ἕν'	ὄντα κύριον καὶ ῥητῶν καὶ
[4]	ἐκεῖνος ποιήσαιτ' ἄσμενος πρὸς Ὀλυνθίους,	ἐναντίως	ἔχει. (Δῆλον γάρ ἐστι τοῖς
[4]	μή, προσδεῖ, μᾶλλον δ' ἅπαντος	ἐνδεῖ	τοῦ πόρου. Τί οὖν; Ἂν
[4]	ἡλίκα γ' ἐστὶν τὰ διάφορ'	ἐνθάδ'	ἢ ἐκεῖ πολεμεῖν, οὐδὲ λόγου
[4]	καὶ παρασκευάσασθαι τὴν ταχίστην ὅπως	ἐνθένδε	βοηθήσετε (καὶ μὴ πάθητε ταὐτὸν
[4]	ἀντιλάβεσθε τῶν πραγμάτων. (Ἄξιον δ'	ἐνθυμηθῆναι	καὶ λογίσασθαι τὰ πράγματ' ἐν
[4]	καὶ τἄλλ' ἃ προσήκει πάντ'	ἐνθυμουμένους	φημὶ δεῖν ἐθελῆσαι καὶ παροξυνθῆναι
[4]	πολιορκούμεν' ἀπηγγέλλετο, εἰ τότε τούτων	ἑνὶ	τῷ πρώτῳ προθύμως καὶ ὡς
[4]	τῶν δεόντων ἐκ τοῦ παραχρῆμ'	ἐνίοις	ἂν ἐπελθεῖν εἰπεῖν, ὥστ' ἐξ
[4]	ἐνίοις ἂν ἐπελθεῖν εἰπεῖν, ὥστ'	ἐξ	ἁπάντων ῥᾳδίαν τὴν τοῦ συμφέροντος
[4]	τὰ παρόντ' ἔχει, οὔτ' ἂν	ἐξήνεγκε	τὸν πόλεμόν ποτε τοῦτον ἐκεῖνος,
[4]	χρήματ' εἰσφέροντας προθύμως καὶ αὐτοὺς	ἐξιόντας	καὶ μηδὲν ἐλλείποντας. Οὐδὲ γὰρ
[4]	δεήσειεν αὐτοὺς τριάκονθ' ἡμέρας μόνας	ἔξω	γενέσθαι, καὶ ὅσ' ἀνάγκη στρατοπέδῳ
[4]	ἄνευ πραγμάτων λαμβάνειν εἰς τὰς	ἑορτάς.	Ἔστι δὴ λοιπόν, οἶμαι, πάντας
[4]	εὐθὺς Ὀλυνθίοις ἐπεχείρησεν. Τὰς δ'	ἐπ'	Ἰλλυριοὺς καὶ Παίονας αὐτοῦ καὶ
[4]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, φροντίσαι, ἵνα ταῦτ'	ἐπανορθωσάμενοι	τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἀδοξίαν
[4]	Ποτείδαιαν, Μεθώνην αὖθις, εἶτα Θετταλίας	ἐπέβη·	(μετὰ ταῦτα Φεράς, Παγασάς, Μαγνησίαν,
[4]	ταῦτ' ἂν ἐγνωκότες ἦσαν ἴσως·	ἐπειδὴ	δ' ἐκ τῶν πρὸς αὑτοὺς
[4]	ἐκ τοῦ παραχρῆμ' ἐνίοις ἂν	ἐπελθεῖν	εἰπεῖν, ὥστ' ἐξ ἁπάντων ῥᾳδίαν
[4]	ῥᾳθυμεῖν ἀπέκλινεν, ἀλλ' εὐθὺς Ὀλυνθίοις	ἐπεχείρησεν.	Τὰς δ' ἐπ' Ἰλλυριοὺς καὶ
[4]	ἀπέστησαν, οὕτω καὶ ἡμεῖς (ἂν)	ἐπὶ	πολλῷ φανῶμεν ἐρρᾳθυμηκότες, καὶ ἅπαντα
[4]	ὑπομείνας τοῦτ' Ὄλυνθον παραστήσεται, ῥᾳδίως	ἐπὶ	τὴν οἰκείαν ἐλθὼν ἀμυνεῖται· εἴτε
[4]	βασιλέων ἠσθένησε· πάλιν ῥᾴσας οὐκ	ἐπὶ	τὸ ῥᾳθυμεῖν ἀπέκλινεν, ἀλλ' εὐθὺς
[4]	τρόπον ὥσπερ οἱ δανειζόμενοι ῥᾳδίως	ἐπὶ	τοῖς μεγάλοις (τόκοις) μικρὸν εὐπορήσαντες
[4]	φροντίσαι, ἵνα ταῦτ' ἐπανορθωσάμενοι τὴν	ἐπὶ	τοῖς πεπραγμένοις ἀδοξίαν ἀποτριψώμεθα. (Εἰ
[4]	παρῆσαν Ἀμφιπολιτῶν Ἱέραξ καὶ Στρατοκλῆς	ἐπὶ	τουτὶ τὸ βῆμα, κελεύοντες ἡμᾶς
[4]	ὅλων πραγμάτων. (Οὐ μὴν ἀλλ'	ἐπιεικῶς,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ' ὃ
[4]	τῇ χώρᾳ. (Τὸ μὲν οὖν	ἐπιτιμᾶν	ἴσως φήσαι τις ἂν ῥᾴδιον
[4]	ᾠήθη δεήσειν αὐτόν, ἀλλ' ὡς	ἐπιὼν	ἅπαντα τότ' ἤλπιζε τὰ πράγματ'
[4]	καὶ ἴσασιν ἅ τ' Ἀμφιπολιτῶν	ἐποίησε	τοὺς παραδόντας αὐτῷ τὴν πόλιν
[4]	πρεσβείαν δὲ πέμπειν, ἥτις ταῦτ'	ἐρεῖ	καὶ παρέσται τοῖς πράγμασιν· (ὡς
[4]	ἡμεῖς (ἂν) ἐπὶ πολλῷ φανῶμεν	ἐρρᾳθυμηκότες,	καὶ ἅπαντα πρὸς ἡδονὴν ζητοῦντες
[4]	ἡμεῖς δ' ὡς οὐδενὸς ἀντιληπτέον	ἐρρωμένως	τῶν πραγμάτων, σκοπεῖσθ' εἰς τί
[4]	κριταὶ καὶ τῶν πεπραγμένων αὐτοῖς	ἔσεσθε.	Χρηστὰ δ' εἴη παντὸς εἵνεκα.
[4]	αἴσθησθ' ἀμφότερα, καὶ τὸ προΐ	εσθαι	καθ' ἕκαστον ἀεί τι τῶν
[4]	γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον	ἐσκεμμένος	ἥκει τις, τοῦτ' ἂν ἀκούσαντες
[4]	τί τὸ κωλῦον ἔτ' αὐτὸν	ἔσται	βαδίζειν ὅποι βούλεται. Ἆρα λογίζεταί
[4]	τῶν ὑπαρχόντων δεῖ πράττειν ἐγνωκὼς	ἔσται,	ἡμεῖς δ' ὡς οὐδενὸς ἀντιληπτέον
[4]	ὑμῖν συμφέρειν δοκεῖ· καὶ ἕως	ἐστὶ	καιρός, ἀντιλάβεσθε τῶν πραγμάτων. (Ἄξιον
[4]	Ὀλυνθίους, ἐναντίως ἔχει. (Δῆλον γάρ	ἐστι	τοῖς Ὀλυνθίοις ὅτι νῦν οὐ
[4]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ' ὃ δυσμαχώτατόν	ἐστι	τῶν Φιλίππου πραγμάτων, καὶ βέλτιστον
[4]	χρημάτων, καὶ ἄνευ τούτων οὐδὲν	ἔστι	γενέσθαι τῶν δεόντων. Λέγουσι δὲ
[4]	πραγμάτων λαμβάνειν εἰς τὰς ἑορτάς.	Ἔστι	δὴ λοιπόν, οἶμαι, πάντας εἰσφέρειν,
[4]	δοκοῦμεν ἔχειν τρόπον πρὸς αὐτά.	Ἔστι	δὴ τά γ' ἐμοὶ δοκοῦντα,
[4]	καὶ παρέσται τοῖς πράγμασιν· (ὡς	ἔστι	μάλιστα τοῦτο δέος, μὴ πανοῦργος
[4]	κομιδῇ δ' ὥσπερ ἦν, καὶ	ἔστι	νῦν τούτῳ. Καὶ γὰρ Παγασὰς
[4]	πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων αὐτοῖς ἀντιληπτέον	ἐστίν,	εἴπερ ὑπὲρ σωτηρίας αὐτῶν φροντίζετε·
[4]	αὐτόματος τῇ πόλει, ὃς οὐδενός	ἐστιν	ἐλάττων τῶν προτέρων ἐκείνων. ~Καὶ
[4]	ἔγωγε θείην. (Ἀλλ' οἶμαι, παρόμοιόν	ἐστιν	ὅπερ καὶ περὶ τῆς τῶν
[4]	πράξει. (Ἀλλὰ μὴν ἡλίκα γ'	ἐστὶν	τὰ διάφορ' ἐνθάδ' ἢ ἐκεῖ
[4]	ὑμᾶς λανθανέτω, ὅτι νῦν αἵρεσίς	ἐστιν	ὑμῖν πότερ' ὑμᾶς ἐκεῖ χρὴ
[4]	(Πρὸς θεῶν, τίς οὕτως εὐήθης	ἐστὶν	ὑμῶν ὅστις ἀγνοεῖ τὸν ἐκεῖθεν
[4]	συζῇ Φίλιππος, ὑφ' ἧς οὐκ	ἔστιν	ὅπως ἀγαπήσας τοῖς πεπραγμένοις ἡσυχίαν
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρήμαθ' ὑμῖν,	ἔστιν	ὅσ' οὐδενὶ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων
[4]	γιγνώσκω· περὶ δὲ χρημάτων πόρου,	ἔστιν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρήμαθ' ὑμῖν,
[4]	τις ἐμοὶ τί τὸ κωλῦον	ἔτ'	αὐτὸν ἔσται βαδίζειν ὅποι βούλεται.
[4]	ποιεῖν καὶ τριήρεσι καὶ στρατιώταις	ἑτέροις·	(εἰ δὲ θατέρου τούτων ὀλιγωρήσετε,
[4]	τοὺς λιμένας καὶ τὰς ἀγορὰς	ἔτι	δώσοιεν αὐτῷ καρποῦσθαι· τὰ γὰρ
[4]	ποιῆσαι καιρὸν ἔχοντες οὐ τολμήσετε;	(Ἔτι	τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μηδὲ
[4]	πικρὸν εἰπεῖν ᾖ καὶ συνεισβαλοῦσιν	ἑτοίμως.	Ἀλλὰ Φωκεῖς; Οἱ τὴν οἰκείαν
[4]	χώρᾳ, πῶς ἂν αὐτὸν οἴεσθ'	ἑτοίμως	ἐφ' ὑμᾶς ἐλθεῖν; Εἶτ' οὐκ
[4]	τὴν ἐκείνου καιρὸν ὑμέτερον νομίσαντας	ἑτοίμως	συνάρασθαι τὰ πράγματα, καὶ πρεσβευομένους
[4]	οὐδὲν ἄπιστον ἴσως· τὸ γὰρ	εὖ	πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ
[4]	πεπόνθατε. Εἰ γάρ, ὅθ' ἥκομεν	Εὐβοεῦσιν	βεβοηθηκότες καὶ παρῆσαν Ἀμφιπολιτῶν Ἱέραξ
[4]	αὐτῶν προθυμίαν ἥνπερ ὑπὲρ τῆς	Εὐβοέων	σωτηρίας, εἴχετ' ἂν Ἀμφίπολιν τότε
[4]	χρῆσθαι, τῆς παρ' ἐκείνων εὐνοίας	εὐεργέτημ'	ἂν ἔγωγε θείην. (Ἀλλ' οἶμαι,
[4]	τελευτῆσαι. (Πρὸς θεῶν, τίς οὕτως	εὐήθης	ἐστὶν ὑμῶν ὅστις ἀγνοεῖ τὸν
[4]	ἵν' αἱ τῶν πεπολιτευμένων αὐτοῖς	εὔθυναι	ῥᾴδιαι γένωνται, ὡς ὁποῖ' ἄττ'
[4]	ἐπὶ τὸ ῥᾳθυμεῖν ἀπέκλινεν, ἀλλ'	εὐθὺς	Ὀλυνθίοις ἐπεχείρησεν. Τὰς δ' ἐπ'
[4]	βουλώμεθα χρῆσθαι, τῆς παρ' ἐκείνων	εὐνοίας	εὐεργέτημ' ἂν ἔγωγε θείην. (Ἀλλ'
[4]	ἐπὶ τοῖς μεγάλοις (τόκοις) μικρὸν	εὐπορήσαντες	χρόνον ὕστερον καὶ τῶν ἀρχαίων
[4]	ἐκεῖσε τὸν πόλεμον, τοὺς μὲν	εὐπόρους,	ἵν' ὑπὲρ τῶν πολλῶν ὧν
[4]	Παγασάς, Μαγνησίαν, πάνθ' ὃν ἐβούλετ'	εὐτρεπίσας	τρόπον ᾤχετ' εἰς Θρᾴκην· εἶτ'
[4]	τις ἂν μὴ σκοπῶν ἀκριβῶς,	εὐτρεπῶς	οὐδ' ὡς ἂν κάλλιστ' αὐτῷ
[4]	συνάρασθαι τὰ πράγματα, καὶ πρεσβευομένους	ἐφ'	ἃ δεῖ καὶ στρατευομένους αὐτοὺς
[4]	πῶς ἂν αὐτὸν οἴεσθ' ἑτοίμως	ἐφ'	ὑμᾶς ἐλθεῖν; Εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθε,
[4]	ποιήσαιτ' ἄσμενος πρὸς Ὀλυνθίους, ἐναντίως	ἔχει.	(Δῆλον γάρ ἐστι τοῖς Ὀλυνθίοις
[4]	ἂν κάλλιστ' αὐτῷ τὰ παρόντ'	ἔχει,	οὔτ' ἂν ἐξήνεγκε τὸν πόλεμόν
[4]	σκοπεῖτε. Ὅτε τοίνυν τοῦθ' οὕτως	ἔχει,	προσήκει προθύμως ἐθέλειν ἀκούειν τῶν
[4]	τις λάβῃ, καὶ σῴσῃ, μεγάλην	ἔχει	τῇ τύχῃ τὴν χάριν, ἂν
[4]	δεῖ πολλῶν, ὅμως μεγάλην ἂν	ἔχειν	αὐτοῖς χάριν, εἰκότως· τὸ μὲν
[4]	ὑπὲρ ὧν φοβοῦνται καὶ πεπόνθασιν	ἔχειν.	(Οὐ δεῖ δὴ τοιοῦτον, ὦ
[4]	οὐκ οἶδ' ὅντινά μοι δοκοῦμεν	ἔχειν	τρόπον πρὸς αὐτά. Ἔστι δὴ
[4]	ἐγκλημάτων μισοῦσι, βεβαίαν εἰκὸς τὴν	ἔχθραν	αὐτοὺς ὑπὲρ ὧν φοβοῦνται καὶ
[4]	ὑμῶν εἰς Ὄλυνθον, ἀκινδύνως ὁρῶν	ἔχοντα	τὰ οἴκοι, προσκαθεδεῖται καὶ προσεδρεύσει
[4]	δύναιτ' ἐκεῖνος, ταῦτα ποιῆσαι καιρὸν	ἔχοντες	οὐ τολμήσετε; (Ἔτι τοίνυν, ὦ
[4]	ἡμῖν ὑπηργμένων καταστάς, καίπερ οὐκ	ἐχόντων	ὡς δεῖ πολλῶν, ὅμως μεγάλην
[4]	τῶν πολλῶν ὧν καλῶς ποιοῦντες	ἔχουσι	μίκρ' ἀναλίσκοντες τὰ λοιπὰ καρπῶνται
[4]	καὶ πολὺ ταπεινοτέρῳ νῦν ἂν	ἐχρώμεθα	τῷ Φιλίππῳ. Νῦν δὲ τὸ
[4]	ἄλλως τε κἂν ὅμορον χώραν	ἔχωσι.	(Ταῦτ' οὖν ἐγνωκότας ὑμᾶς, ὦ
[4]	γὰρ Παγασὰς ἀπαιτεῖν αὐτόν εἰσιν	ἐψηφισμένοι,	καὶ Μαγνησίαν κεκωλύκασι τειχίζειν. Ἤκουον
[4]	ὅστις ὑμῖν συμφέρειν δοκεῖ· καὶ	ἕως	ἐστὶ καιρός, ἀντιλάβεσθε τῶν πραγμάτων.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/09/2008