Paragraphes |
[4] |
πρὸς
αὐτά.
Ἔστι
δὴ
τά
|
γ' |
ἐμοὶ
δοκοῦντα,
ψηφίσασθαι
μὲν
ἤδη |
[4] |
μὴ
πράξει.
(Ἀλλὰ
μὴν
ἡλίκα
|
γ' |
ἐστὶν
τὰ
διάφορ'
ἐνθάδ'
ἢ |
[4] |
ἐλευθέρους
ἢ
δούλους
εἶναι·
καὶ
|
γὰρ |
ἀήθεις
τοῦ
κατακούειν
τινός
εἰσι, |
[4] |
παρ'
ὑμῖν
ἐκεῖνον.
Ἐὰν
μὲν
|
γὰρ |
ἀντέχῃ
τὰ
τῶν
Ὀλυνθίων,
ὑμεῖς |
[4] |
εἶτα
τὰ
τῶν
Θετταλῶν.
(Ταῦτα
|
γὰρ |
ἄπιστα
μὲν
ἦν
δήπου
φύσει |
[4] |
πραγμάτων,
καὶ
βέλτιστον
ὑμῖν·
τὸ
|
γὰρ |
εἶναι
πάντων
ἐκεῖνον
ἕν'
ὄντα |
[4] |
πρὸς
Ὀλυνθίους,
ἐναντίως
ἔχει.
(Δῆλον
|
γάρ |
ἐστι
τοῖς
Ὀλυνθίοις
ὅτι
νῦν |
[4] |
Δί'
οὐδὲν
ἄπιστον
ἴσως·
τὸ
|
γὰρ |
εὖ
πράττειν
παρὰ
τὴν
ἀξίαν |
[4] |
Δί'
οὐκ
ἔγωγε.
~(Ἐγὼ
μὲν
|
γὰρ |
ἡγοῦμαι
στρατιώτας
δεῖν
κατασκευασθῆναι
(καὶ |
[4] |
ἔτι
δώσοιεν
αὐτῷ
καρποῦσθαι·
τὰ
|
γὰρ |
κοινὰ
τὰ
Θετταλῶν
ἀπὸ
τούτων |
[4] |
ἐξιόντας
καὶ
μηδὲν
ἐλλείποντας.
Οὐδὲ
|
γὰρ |
λόγος
οὐδὲ
σκῆψις
ἔθ'
ὑμῖν |
[4] |
ἀκούειν
τῶν
βουλομένων
συμβουλεύειν·
οὐ
|
γὰρ |
μόνον
εἴ
τι
χρήσιμον
ἐσκεμμένος |
[4] |
δέοντα
ποιεῖν
ἐθέλειν
ὑπολείπεται.
(Νυνὶ
|
γάρ, |
ὃ
πάντες
ἐθρύλουν
τέως,
Ὀλυνθίους |
[4] |
ἤδη
πολλάκις
πρότερον
πεπόνθατε.
Εἰ
|
γάρ, |
ὅθ'
ἥκομεν
Εὐβοεῦσιν
βεβοηθηκότες
καὶ |
[4] |
τῶν
χρημάτων
κτήσεως·
ἂν
μὲν
|
γάρ, |
ὅσ'
ἄν
τις
λάβῃ,
καὶ |
[4] |
καὶ
ἔστι
νῦν
τούτῳ.
Καὶ
|
γὰρ |
Παγασὰς
ἀπαιτεῖν
αὐτόν
εἰσιν
ἐψηφισμένοι, |
[4] |
αὐτοῖς
χάριν,
εἰκότως·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
πόλλ'
ἀπολωλεκέναι
κατὰ
τὸν
πόλεμον |
[4] |
τῶν
θεῶν
χρηστὸν
μνημονεύουσι·
πρὸς
|
γὰρ |
τὸ
τελευταῖον
ἐκβὰν
ἕκαστον
τῶν |
[4] |
οὐδὲ
λόγου
προσδεῖν
ἡγοῦμαι.
Εἰ
|
γὰρ |
ὑμᾶς
δεήσειεν
αὐτοὺς
τριάκονθ'
ἡμέρας |
[4] |
ἡμῖν
ἡ
στρατεία
γένηται.
Εἴτε
|
γὰρ |
ὑμῶν
τὴν
ἐκείνου
κακῶς
ποιούντων, |
[4] |
ὑμῖν
μάλιστα
συμφέροι.
Εἰ
μὲν
|
γὰρ |
ὑφ'
ὑμῶν
πεισθέντες
ἀνείλοντο
τὸν |
[4] |
καθέστηκε
νυνὶ
τὰ
Φιλίππου.
Οὔτε
|
γάρ, |
ὡς
δοκεῖ
καὶ
φήσειέ
τις |
[4] |
αὐτῷ
καταστήσεται.
(Ἀλλὰ
μὴν
τόν
|
γε |
Παίονα
καὶ
τὸν
Ἰλλυριὸν
καὶ |
[4] |
αἰσχύνη,
οὐδεμιᾶς
ἐλάττων
ζημίας
τοῖς
|
γε |
σώφροσιν.
(Πάντα
δὴ
ταῦτα
δεῖ |
[4] |
τὸν
τρόπον
δι'
ὃν
μέγας
|
γέγονεν |
ἀσθενὴς
ὢν
τὸ
κατ'
ἀρχὰς |
[4] |
τέως,
Ὀλυνθίους
ἐκπολεμῶσαι
δεῖν
Φιλίππῳ,
|
γέγονεν |
αὐτόματον,
καὶ
ταῦθ'
ὡς
ἂν |
[4] |
τηλικοῦτον
ἡλίκος
οὐδείς
πω
βασιλεὺς
|
γέγονεν |
Μακεδονίας.
Νυνὶ
δὴ
καιρὸς
ἥκει |
[4] |
πρῶτον
αὐτὸν
ταράττει
παρὰ
γνώμην
|
γεγονὸς |
καὶ
πολλὴν
ἀθυμίαν
αὐτῷ
παρέχει, |
[4] |
αὐτοὺς
τριάκονθ'
ἡμέρας
μόνας
ἔξω
|
γενέσθαι, |
καὶ
ὅσ'
ἀνάγκη
στρατοπέδῳ
χρωμένους |
[4] |
τὴν
τοῦ
συμφέροντος
ὑμῖν
αἵρεσιν
|
γενέσθαι. |
(Ὁ
μὲν
οὖν
παρὼν
καιρός, |
[4] |
καὶ
ἄνευ
τούτων
οὐδὲν
ἔστι
|
γενέσθαι |
τῶν
δεόντων.
Λέγουσι
δὲ
καὶ |
[4] |
ἀμελήσωμεν;
Ἀλλὰ
μήν,
εἰ
τοῦτο
|
γενήσεται, |
δέδοικ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
μὴ |
[4] |
μὴ
μάταιος
ἡμῖν
ἡ
στρατεία
|
γένηται. |
Εἴτε
γὰρ
ὑμῶν
τὴν
ἐκείνου |
[4] |
ἡμῶν
τοιοῦτον
καιρὸν
καὶ
πόλεμος
|
γένοιτο |
πρὸς
τῇ
χώρᾳ,
πῶς
ἂν |
[4] |
ὑμᾶς
ἑλέσθαι
νομίζω,
εἰ
φανερὸν
|
γένοιτο |
τὸ
μέλλον
συνοίσειν
τῇ
πόλει |
[4] |
φοβεροὶ
φύλακες
τῆς
οἰκείας
ἀκεραίου
|
γένωνται, |
τοὺς
δὲ
λέγοντας,
ἵν'
αἱ |
[4] |
τῶν
πεπολιτευμένων
αὐτοῖς
εὔθυναι
ῥᾴδιαι
|
γένωνται, |
ὡς
ὁποῖ'
ἄττ'
ἂν
ὑμᾶς |
[4] |
πλείον'
ἂν
οἶμαι
ζημιωθῆναι
τοὺς
|
γεωργοῦντας |
ὑμῶν
ἢ
ὅσ'
εἰς
ἅπαντα |
[4] |
τοῦ
κακῶς
φρονεῖν
τοῖς
ἀνοήτοις
|
γίγνεται· |
διόπερ
πολλάκις
δοκεῖ
τὸ
φυλάξαι |
[4] |
περὶ
μὲν
τῆς
βοηθείας
ταῦτα
|
γιγνώσκω· |
περὶ
δὲ
χρημάτων
πόρου,
ἔστιν, |
[4] |
δὴ
πρῶτον
αὐτὸν
ταράττει
παρὰ
|
γνώμην |
γεγονὸς
καὶ
πολλὴν
ἀθυμίαν
αὐτῷ |
[4] |
ποιεῖσθε,
ἄν
τι
μὴ
κατὰ
|
γνώμην |
ἐκβῇ·
οὐ
μὴν
οἶμαι
δεῖν |
[4] |
ταῦτα
λέγεις
ἡμῖν
νῦν;
Ἵνα
|
γνῶτ' |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
αἴσθησθ' |
[4] |
οὖν;
Ἂν
τις
εἴποι,
σὺ
|
γράφεις |
ταῦτ'
εἶναι
στρατιωτικά’
μὰ
Δί' |