Paragraphes
[4]	~Ὀλυνθιακὸς	Α.	(Ἀντὶ πολλῶν ἄν, ὦ ἄνδρες
[4]	ἀνδραποδισμοῦ τῆς πατρίδος, καὶ ἴσασιν	ἅ	τ' Ἀμφιπολιτῶν ἐποίησε τοὺς παραδόντας
[4]	τὰ πράγματα, καὶ πρεσβευομένους ἐφ'	ἃ	δεῖ καὶ στρατευομένους αὐτοὺς καὶ
[4]	Τῶν ἀτοπωτάτων μέντἂν εἴη, εἰ	ἃ	νῦν ἄνοιαν ὀφλισκάνων ὅμως ἐκλαλεῖ,
[4]	Εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθε, εἰ μηδ'	ἃ	πάθοιτ' ἄν, εἰ δύναιτ' ἐκεῖνος,
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τἄλλ'	ἃ	προσήκει πάντ' ἐνθυμουμένους φημὶ δεῖν
[4]	ὑφ' ἧς οὐκ ἔστιν ὅπως	ἀγαπήσας	τοῖς πεπραγμένοις ἡσυχίαν σχήσει. Εἰ
[4]	οὕτως εὐήθης ἐστὶν ὑμῶν ὅστις	ἀγνοεῖ	τὸν ἐκεῖθεν πόλεμον δεῦρ' ἥξοντα,
[4]	εἶναι συμβούλου. Ἐγὼ δ' οὐκ	ἀγνοῶ	μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ'
[4]	οὐδὲ τοὺς λιμένας καὶ τὰς	ἀγορὰς	ἔτι δώσοιεν αὐτῷ καρποῦσθαι· τὰ
[4]	ὑπάρχουσαν καὶ τὴν οἰκείαν ταύτην	ἀδεῶς	καρπούμενοι· ἂν δ' ἐκεῖνα Φίλιππος
[4]	μίκρ' ἀναλίσκοντες τὰ λοιπὰ καρπῶνται	ἀδεῶς,	τοὺς δ' ἐν ἡλικίᾳ, ἵνα
[4]	ἐπανορθωσάμενοι τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις	ἀδοξίαν	ἀποτριψώμεθα. (Εἰ δὲ προησόμεθ' ὦ
[4]	μὲν ἦν δήπου φύσει καὶ	ἀεὶ	πᾶσιν ἀνθρώποις, κομιδῇ δ' ὥσπερ
[4]	Νῦν δὲ τὸ μὲν παρὸν	ἀεὶ	προϊέμενοι, τὰ δὲ μέλλοντ' αὐτόματ'
[4]	Εἰ δ' ὁ μὲν ὡς	ἀεί	τι μεῖζον τῶν ὑπαρχόντων δεῖ
[4]	τὸ προΐ εσθαι καθ' ἕκαστον	ἀεί	τι τῶν πραγμάτων ὡς ἀλυσιτελές,
[4]	ἢ δούλους εἶναι· καὶ γὰρ	ἀήθεις	τοῦ κατακούειν τινός εἰσι, καὶ
[4]	δοκεῖ τις ἄν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	δίκαιος λογιστὴς τῶν παρὰ τῶν
[4]	νῦν; Ἵνα γνῶτ' ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	καὶ αἴσθησθ' ἀμφότερα, καὶ τὸ
[4]	λογίζεταί τις ὑμῶν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	καὶ θεωρεῖ τὸν τρόπον δι'
[4]	οὖν ἐγνωκότας ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	καὶ τἄλλ' ἃ προσήκει πάντ'
[4]	(Εἰ δὲ προησόμεθ' ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	καὶ τούτους τοὺς ἀνθρώπους, εἶτ'
[4]	τοῦτο γενήσεται, δέδοικ' ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ
[4]	τολμήσετε; (Ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	μηδὲ τοῦθ' ὑμᾶς λανθανέτω, ὅτι
[4]	οὖν παρὼν καιρός, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	μόνον οὐχὶ λέγει φωνὴν ἀφιεὶς
[4]	δεῖ δὴ τοιοῦτον, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	παραπεπτωκότα καιρὸν ἀφεῖναι, οὐδὲ παθεῖν
[4]	(Δεῖ τοίνυν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τὴν ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου καιρὸν
[4]	μὴν ἀλλ' ἐπιεικῶς, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τοῦθ' ὃ δυσμαχώτατόν ἐστι τῶν
[4]	οὐκ ἀγνοῶ μέν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τοῦθ' ὅτι πολλάκις ὑμεῖς οὐ
[4]	σχήσειν καλῶς, ηὐξήσαμεν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	Φίλιππον ἡμεῖς καὶ κατεστήσαμεν τηλικοῦτον
[4]	τῶν λοιπῶν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	φροντίσαι, ἵνα ταῦτ' ἐπανορθωσάμενοι τὴν
[4]	χρημάτων πόρου, ἔστιν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	χρήμαθ' ὑμῖν, ἔστιν ὅσ' οὐδενὶ
[4]	(Ἀντὶ πολλῶν ἄν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	χρημάτων ὑμᾶς ἑλέσθαι νομίζω, εἰ
[4]	παρὰ γνώμην γεγονὸς καὶ πολλὴν	ἀθυμίαν	αὐτῷ παρέχει, εἶτα τὰ τῶν
[4]	γένωνται, τοὺς δὲ λέγοντας, ἵν'	αἱ	τῶν πεπολιτευμένων αὐτοῖς εὔθυναι ῥᾴδιαι
[4]	ῥᾳδίαν τὴν τοῦ συμφέροντος ὑμῖν	αἵρεσιν	γενέσθαι. (Ὁ μὲν οὖν παρὼν
[4]	τοῦθ' ὑμᾶς λανθανέτω, ὅτι νῦν	αἵρεσίς	ἐστιν ὑμῖν πότερ' ὑμᾶς ἐκεῖ
[4]	γνῶτ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ	αἴσθησθ'	ἀμφότερα, καὶ τὸ προΐ εσθαι
[4]	ἐφ' ὑμᾶς ἐλθεῖν; Εἶτ' οὐκ	αἰσχύνεσθε,	εἰ μηδ' ἃ πάθοιτ' ἄν,
[4]	καὶ ἔθ' ἡ τῶν πραγμάτων	αἰσχύνη,	οὐδεμιᾶς ἐλάττων ζημίας τοῖς γε
[4]	ὅτι πολλάκις ὑμεῖς οὐ τοὺς	αἰτίους,	ἀλλὰ τοὺς ὑστάτους περὶ τῶν
[4]	ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν	ἀκαιρίαν	τὴν ἐκείνου καιρὸν ὑμέτερον νομίσαντας
[4]	κτησάμενοι φοβεροὶ φύλακες τῆς οἰκείας	ἀκεραίου	γένωνται, τοὺς δὲ λέγοντας, ἵν'
[4]	βοηθησάντων μόνον ὑμῶν εἰς Ὄλυνθον,	ἀκινδύνως	ὁρῶν ἔχοντα τὰ οἴκοι, προσκαθεδεῖται
[4]	οὕτως ἔχει, προσήκει προθύμως ἐθέλειν	ἀκούειν	τῶν βουλομένων συμβουλεύειν· οὐ γὰρ
[4]	ἐσκεμμένος ἥκει τις, τοῦτ' ἂν	ἀκούσαντες	λάβοιτε, ἀλλὰ καὶ τῆς ὑμετέρας
[4]	φήσειέ τις ἂν μὴ σκοπῶν	ἀκριβῶς,	εὐτρεπῶς οὐδ' ὡς ἂν κάλλιστ'
[4]	οὐδ' ὑπὲρ μέρους χώρας πολεμοῦσιν,	ἀλλ'	ἀναστάσεως καὶ ἀνδραποδισμοῦ τῆς πατρίδος,
[4]	τῶν ὅλων πραγμάτων. (Οὐ μὴν	ἀλλ'	ἐπιεικῶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ'
[4]	οὐκ ἐπὶ τὸ ῥᾳθυμεῖν ἀπέκλινεν,	ἀλλ'	εὐθὺς Ὀλυνθίοις ἐπεχείρησεν. Τὰς δ'
[4]	εὐνοίας εὐεργέτημ' ἂν ἔγωγε θείην.	(Ἀλλ'	οἶμαι, παρόμοιόν ἐστιν ὅπερ καὶ
[4]	βοηθήσηθ' ὑμεῖς. Ἢ ἄλλος τις;	Ἀλλ'	ὦ τᾶν, οὐχὶ βουλήσεται. Τῶν
[4]	εἰ πολεμεῖν ᾠήθη δεήσειν αὐτόν,	ἀλλ'	ὡς ἐπιὼν ἅπαντα τότ' ἤλπιζε
[4]	τις, τοῦτ' ἂν ἀκούσαντες λάβοιτε,	ἀλλὰ	καὶ τῆς ὑμετέρας τύχης ὑπολαμβάνω
[4]	πόλεμον δεῦρ' ἥξοντα, ἂν ἀμελήσωμεν;	Ἀλλὰ	μήν, εἰ τοῦτο γενήσεται, δέδοικ'
[4]	ἐκλαλεῖ, ταῦτα δυνηθεὶς μὴ πράξει.	(Ἀλλὰ	μὴν ἡλίκα γ' ἐστὶν τὰ
[4]	τροφῆς τοῖς ξένοις αὐτῷ καταστήσεται.	(Ἀλλὰ	μὴν τόν γε Παίονα καὶ
[4]	πολλάκις ὑμεῖς οὐ τοὺς αἰτίους,	ἀλλὰ	τοὺς ὑστάτους περὶ τῶν πραγμάτων
[4]	εἰπεῖν ᾖ καὶ συνεισβαλοῦσιν ἑτοίμως.	Ἀλλὰ	Φωκεῖς; Οἱ τὴν οἰκείαν οὐχ
[4]	Λέγουσι δὲ καὶ ἄλλους τινὰς	ἄλλοι	πόρους, ὧν ἕλεσθ' ὅστις ὑμῖν
[4]	ἐὰν μὴ βοηθήσηθ' ὑμεῖς. Ἢ	ἄλλος	τις; Ἀλλ' ὦ τᾶν, οὐχὶ
[4]	στρατευομένους αὐτοὺς καὶ παροξύνοντας τοὺς	ἄλλους	ἅπαντας, λογιζομένους, εἰ Φίλιππος λάβοι
[4]	τῶν δεόντων. Λέγουσι δὲ καὶ	ἄλλους	τινὰς ἄλλοι πόρους, ὧν ἕλεσθ'
[4]	ὑμῖν, ἔστιν ὅσ' οὐδενὶ τῶν	ἄλλων	ἀνθρώπων (στρατιωτικά) ταῦτα δ' ὑμεῖς
[4]	οἶμαι, ταῖς πολιτείαις ἡ τυραννίς,	ἄλλως	τε κἂν ὅμορον χώραν ἔχωσι.
[4]	ἀεί τι τῶν πραγμάτων ὡς	ἀλυσιτελές,	καὶ τὴν φιλοπραγμοσύνην ᾗ χρῆται
[4]	καὶ ῥητῶν καὶ ἀπορρήτων καὶ	ἅμα	στρατηγὸν καὶ δεσπότην καὶ ταμίαν,
[4]	κατὰ τὸν πόλεμον τῆς ἡμετέρας	ἀμελείας	ἄν τις θείη δικαίως, τὸ
[4]	ἐκεῖθεν πόλεμον δεῦρ' ἥξοντα, ἂν	ἀμελήσωμεν;	Ἀλλὰ μήν, εἰ τοῦτο γενήσεται,
[4]	ῥᾳδίως ἐπὶ τὴν οἰκείαν ἐλθὼν	ἀμυνεῖται·	εἴτε βοηθησάντων μόνον ὑμῶν εἰς
[4]	κατ' ἀρχὰς Φίλιππος; Τὸ πρῶτον	Ἀμφίπολιν	λαβών, μετὰ ταῦτα Πύδναν, πάλιν
[4]	τῆς Εὐβοέων σωτηρίας, εἴχετ' ἂν	Ἀμφίπολιν	τότε καὶ πάντων τῶν μετὰ
[4]	πατρίδος, καὶ ἴσασιν ἅ τ'	Ἀμφιπολιτῶν	ἐποίησε τοὺς παραδόντας αὐτῷ τὴν
[4]	ἥκομεν Εὐβοεῦσιν βεβοηθηκότες καὶ παρῆσαν	Ἀμφιπολιτῶν	Ἱέραξ καὶ Στρατοκλῆς ἐπὶ τουτὶ
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ αἴσθησθ'	ἀμφότερα,	καὶ τὸ προΐ εσθαι καθ'
[4]	αἰσχύνεσθε, εἰ μηδ' ἃ πάθοιτ'	ἄν,	εἰ δύναιτ' ἐκεῖνος, ταῦτα ποιῆσαι
[4]	πραγμάτων εἰπόντας ἐν ὀργῇ ποιεῖσθε,	ἄν	τι μὴ κατὰ γνώμην ἐκβῇ·
[4]	εἴποι παραλείπω στρατείας. (Τί οὖν,	ἄν	τις εἴποι, ταῦτα λέγεις ἡμῖν
[4]	τὸν πόλεμον τῆς ἡμετέρας ἀμελείας	ἄν	τις θείη δικαίως, τὸ δὲ
[4]	κτήσεως· ἂν μὲν γάρ, ὅσ'	ἄν	τις λάβῃ, καὶ σῴσῃ, μεγάλην
[4]	ἐκείνων. ~Καὶ ἔμοιγε δοκεῖ τις	ἄν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δίκαιος λογιστὴς
[4]	~Ὀλυνθιακὸς Α. (Ἀντὶ πολλῶν	ἄν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χρημάτων ὑμᾶς
[4]	χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις, τοῦτ'	ἂν	ἀκούσαντες λάβοιτε, ἀλλὰ καὶ τῆς
[4]	τὸν ἐκεῖθεν πόλεμον δεῦρ' ἥξοντα,	ἂν	ἀμελήσωμεν; Ἀλλὰ μήν, εἰ τοῦτο
[4]	ὑπὲρ τῆς Εὐβοέων σωτηρίας, εἴχετ'	ἂν	Ἀμφίπολιν τότε καὶ πάντων τῶν
[4]	γένοιτο πρὸς τῇ χώρᾳ, πῶς	ἂν	αὐτὸν οἴεσθ' ἑτοίμως ἐφ' ὑμᾶς
[4]	τιν' ἡμῖν συμμαχίαν τούτων ἀντίρροπον,	ἂν	βουλώμεθα χρῆσθαι, τῆς παρ' ἐκείνων
[4]	ἔχει τῇ τύχῃ τὴν χάριν,	ἂν	δ' ἀναλώσας λάθῃ, συνανήλωσε καὶ
[4]	τὴν οἰκείαν ταύτην ἀδεῶς καρπούμενοι·	ἂν	δ' ἐκεῖνα Φίλιππος λάβῃ, τίς
[4]	σύμμαχοι καὶ μέχρι του ταῦτ'	ἂν	ἐγνωκότες ἦσαν ἴσως· ἐπειδὴ δ'
[4]	τῆς παρ' ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ'	ἂν	ἔγωγε θείην. (Ἀλλ' οἶμαι, παρόμοιόν
[4]	τὰ δ' ἀπειλῶν (ἀξιόπιστος δ'	ἂν	εἰκότως φαίνοιτο) τὰ δ' ἡμᾶς
[4]	πρὸς Ἀρύββαν καὶ ὅποι τις	ἂν	εἴποι παραλείπω στρατείας. (Τί οὖν,
[4]	πρὸς δὲ τὰς καταλλαγάς, ἃς	ἂν	ἐκεῖνος ποιήσαιτ' ἄσμενος πρὸς Ὀλυνθίους,
[4]	αὐτῷ τὰ παρόντ' ἔχει, οὔτ'	ἂν	ἐξήνεγκε τὸν πόλεμόν ποτε τοῦτον
[4]	δεόντων ἐκ τοῦ παραχρῆμ' ἐνίοις	ἂν	ἐπελθεῖν εἰπεῖν, ὥστ' ἐξ ἁπάντων
[4]	ἀρχαίων ἀπέστησαν, οὕτω καὶ ἡμεῖς	(ἂν)	ἐπὶ πολλῷ φανῶμεν ἐρρᾳθυμηκότες, καὶ
[4]	ὡς δεῖ πολλῶν, ὅμως μεγάλην	ἂν	ἔχειν αὐτοῖς χάριν, εἰκότως· τὸ
[4]	ῥᾴονι καὶ πολὺ ταπεινοτέρῳ νῦν	ἂν	ἐχρώμεθα τῷ Φιλίππῳ. Νῦν δὲ
[4]	καὶ πάντων τῶν μετὰ ταῦτ'	ἂν	ἦτ' ἀπηλλαγμένοι πραγμάτων. (Καὶ πάλιν
[4]	ἅπαντας ἡγεῖσθαι χρὴ αὐτονόμους ἥδιον	ἂν	καὶ ἐλευθέρους ἢ δούλους εἶναι·
[4]	σκοπῶν ἀκριβῶς, εὐτρεπῶς οὐδ' ὡς	ἂν	κάλλιστ' αὐτῷ τὰ παρόντ' ἔχει,
[4]	περὶ τῆς τῶν χρημάτων κτήσεως·	ἂν	μὲν γάρ, ὅσ' ἄν τις
[4]	ὡς δοκεῖ καὶ φήσειέ τις	ἂν	μὴ σκοπῶν ἀκριβῶς, εὐτρεπῶς οὐδ'
[4]	ἐν αὐτῇ πολεμίου λέγω, πλείον'	ἂν	οἶμαι ζημιωθῆναι τοὺς γεωργοῦντας ὑμῶν
[4]	εἰσφέρειν, ἂν πολλῶν δέῃ, πολλά,	ἂν	ὀλίγων, ὀλίγα. Δεῖ δὲ χρημάτων,
[4]	δὴ λοιπόν, οἶμαι, πάντας εἰσφέρειν,	ἂν	πολλῶν δέῃ, πολλά, ἂν ὀλίγων,
[4]	οὖν ἐπιτιμᾶν ἴσως φήσαι τις	ἂν	ῥᾴδιον καὶ παντὸς εἶναι, τὸ
[4]	ἐνδεῖ τοῦ πόρου. Τί οὖν;	Ἂν	τις εἴποι, σὺ γράφεις ταῦτ'
[4]	χρῆσθαι, τὰ μὲν εἴκων, ἡνίκ'	ἂν	τύχῃ, τὰ δ' ἀπειλῶν (ἀξιόπιστος
[4]	ῥᾴδιαι γένωνται, ὡς ὁποῖ' ἄττ'	ἂν	ὑμᾶς περιστῇ τὰ πράγματα, τοιοῦτοι
[4]	γέγονεν αὐτόματον, καὶ ταῦθ' ὡς	ἂν	ὑμῖν μάλιστα συμφέροι. Εἰ μὲν
[4]	μόνας ἔξω γενέσθαι, καὶ ὅσ'	ἀνάγκη	στρατοπέδῳ χρωμένους τῶν ἐκ τῆς
[4]	ὧν οὐκ ἐβουλόμεθ' ὕστερον εἰς	ἀνάγκην	ἔλθωμεν ποιεῖν, καὶ κινδυνεύσωμεν περὶ
[4]	ἅπαντα τότ' ἤλπιζε τὰ πράγματ'	ἀναιρήσεσθαι,	κᾆτα διέψευσται. Τοῦτο δὴ πρῶτον
[4]	ὧν καλῶς ποιοῦντες ἔχουσι μίκρ'	ἀναλίσκοντες	τὰ λοιπὰ καρπῶνται ἀδεῶς, τοὺς
[4]	τύχῃ τὴν χάριν, ἂν δ'	ἀναλώσας	λάθῃ, συνανήλωσε καὶ τὸ μεμνῆσθαι
[4]	ὑπὲρ μέρους χώρας πολεμοῦσιν, ἀλλ'	ἀναστάσεως	καὶ ἀνδραποδισμοῦ τῆς πατρίδος, καὶ
[4]	χώρας πολεμοῦσιν, ἀλλ' ἀναστάσεως καὶ	ἀνδραποδισμοῦ	τῆς πατρίδος, καὶ ἴσασιν ἅ
[4]	ἔμοιγε δοκεῖ τις ἄν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, δίκαιος λογιστὴς τῶν παρὰ
[4]	ἡμῖν νῦν; Ἵνα γνῶτ' ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, καὶ αἴσθησθ' ἀμφότερα, καὶ
[4]	Ἆρα λογίζεταί τις ὑμῶν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, καὶ θεωρεῖ τὸν τρόπον
[4]	(Ταῦτ' οὖν ἐγνωκότας ὑμᾶς, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, καὶ τἄλλ' ἃ προσήκει
[4]	ἀποτριψώμεθα. (Εἰ δὲ προησόμεθ' ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, καὶ τούτους τοὺς ἀνθρώπους,
[4]	εἰ τοῦτο γενήσεται, δέδοικ' ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον
[4]	οὐ τολμήσετε; (Ἔτι τοίνυν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, μηδὲ τοῦθ' ὑμᾶς λανθανέτω,
[4]	μὲν οὖν παρὼν καιρός, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, μόνον οὐχὶ λέγει φωνὴν
[4]	(Οὐ δεῖ δὴ τοιοῦτον, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, παραπεπτωκότα καιρὸν ἀφεῖναι, οὐδὲ
[4]	εἶναι. (Δεῖ τοίνυν ὑμᾶς, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τὴν ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου
[4]	(Οὐ μὴν ἀλλ' ἐπιεικῶς, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τοῦθ' ὃ δυσμαχώτατόν ἐστι
[4]	δ' οὐκ ἀγνοῶ μέν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τοῦθ' ὅτι πολλάκις ὑμεῖς
[4]	οἰόμενοι σχήσειν καλῶς, ηὐξήσαμεν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, Φίλιππον ἡμεῖς καὶ κατεστήσαμεν
[4]	δεῖ τῶν λοιπῶν ὑμᾶς, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, φροντίσαι, ἵνα ταῦτ' ἐπανορθωσάμενοι
[4]	δὲ χρημάτων πόρου, ἔστιν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, χρήμαθ' ὑμῖν, ἔστιν ὅσ'
[4]	Α. (Ἀντὶ πολλῶν ἄν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, χρημάτων ὑμᾶς ἑλέσθαι νομίζω,
[4]	μὲν γὰρ ὑφ' ὑμῶν πεισθέντες	ἀνείλοντο	τὸν πόλεμον, σφαλεροὶ σύμμαχοι καὶ
[4]	δέοντα, ὑμεῖς δ' οὕτω πως	ἄνευ	πραγμάτων λαμβάνειν εἰς τὰς ἑορτάς.
[4]	ὀλίγα. Δεῖ δὲ χρημάτων, καὶ	ἄνευ	τούτων οὐδὲν ἔστι γενέσθαι τῶν
[4]	δήπου φύσει καὶ ἀεὶ πᾶσιν	ἀνθρώποις,	κομιδῇ δ' ὥσπερ ἦν, καὶ
[4]	μὴ πανοῦργος ὢν καὶ δεινὸς	ἅνθρωπος	πράγμασι χρῆσθαι, τὰ μὲν εἴκων,
[4]	τοῦ κατακούειν τινός εἰσι, καὶ	ἅνθρωπος	ὑβριστής, ὥς φασιν. Καὶ μὰ
[4]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τούτους τοὺς	ἀνθρώπους,	εἶτ' Ὄλυνθον ἐκεῖνος καταστρέψεται, φρασάτω
[4]	ἔστιν ὅσ' οὐδενὶ τῶν ἄλλων	ἀνθρώπων	(στρατιωτικά) ταῦτα δ' ὑμεῖς οὕτως
[4]	ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς	ἀνοήτοις	γίγνεται· διόπερ πολλάκις δοκεῖ τὸ
[4]	μέντἂν εἴη, εἰ ἃ νῦν	ἄνοιαν	ὀφλισκάνων ὅμως ἐκλαλεῖ, ταῦτα δυνηθεὶς
[4]	ὑμῖν ἐκεῖνον. Ἐὰν μὲν γὰρ	ἀντέχῃ	τὰ τῶν Ὀλυνθίων, ὑμεῖς ἐκεῖ
[4]	~Ὀλυνθιακὸς Α.	(Ἀντὶ	πολλῶν ἄν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[4]	δοκεῖ· καὶ ἕως ἐστὶ καιρός,	ἀντιλάβεσθε	τῶν πραγμάτων. (Ἄξιον δ' ἐνθυμηθῆναι
[4]	ἔσται, ἡμεῖς δ' ὡς οὐδενὸς	ἀντιληπτέον	ἐρρωμένως τῶν πραγμάτων, σκοπεῖσθ' εἰς
[4]	τῶν πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων αὐτοῖς	ἀντιληπτέον	ἐστίν, εἴπερ ὑπὲρ σωτηρίας αὐτῶν
[4]	τέ τιν' ἡμῖν συμμαχίαν τούτων	ἀντίρροπον,	ἂν βουλώμεθα χρῆσθαι, τῆς παρ'
[4]	γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν	ἀξίαν	ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς
[4]	ἐστὶ καιρός, ἀντιλάβεσθε τῶν πραγμάτων.	(Ἄξιον	δ' ἐνθυμηθῆναι καὶ λογίσασθαι τὰ
[4]	ἂν τύχῃ, τὰ δ' ἀπειλῶν	(ἀξιόπιστος	δ' ἂν εἰκότως φαίνοιτο) τὰ
[4]	νῦν τούτῳ. Καὶ γὰρ Παγασὰς	ἀπαιτεῖν	αὐτόν εἰσιν ἐψηφισμένοι, καὶ Μαγνησίαν
[4]	ἐπὶ πολλῷ φανῶμεν ἐρρᾳθυμηκότες, καὶ	ἅπαντα	πρὸς ἡδονὴν ζητοῦντες πολλὰ καὶ
[4]	γεωργοῦντας ὑμῶν ἢ ὅσ' εἰς	ἅπαντα	τὸν πρὸ τοῦ πόλεμον δεδαπάνησθε.
[4]	δεήσειν αὐτόν, ἀλλ' ὡς ἐπιὼν	ἅπαντα	τότ' ἤλπιζε τὰ πράγματ' ἀναιρήσεσθαι,
[4]	(Πάντα δὴ ταῦτα δεῖ συνιδόντας	ἅπαντας	βοηθεῖν καὶ ἀπωθεῖν ἐκεῖσε τὸν
[4]	τὸν Ἰλλυριὸν καὶ ἁπλῶς τούτους	ἅπαντας	ἡγεῖσθαι χρὴ αὐτονόμους ἥδιον ἂν
[4]	αὐτοὺς καὶ παροξύνοντας τοὺς ἄλλους	ἅπαντας,	λογιζομένους, εἰ Φίλιππος λάβοι καθ'
[4]	δὲ μή, προσδεῖ, μᾶλλον δ'	ἅπαντος	ἐνδεῖ τοῦ πόρου. Τί οὖν;
[4]	ἂν ἐπελθεῖν εἰπεῖν, ὥστ' ἐξ	ἁπάντων	ῥᾳδίαν τὴν τοῦ συμφέροντος ὑμῖν
[4]	ἡνίκ' ἂν τύχῃ, τὰ δ'	ἀπειλῶν	(ἀξιόπιστος δ' ἂν εἰκότως φαίνοιτο)
[4]	ῥᾴσας οὐκ ἐπὶ τὸ ῥᾳθυμεῖν	ἀπέκλινεν,	ἀλλ' εὐθὺς Ὀλυνθίοις ἐπεχείρησεν. Τὰς
[4]	χρόνον ὕστερον καὶ τῶν ἀρχαίων	ἀπέστησαν,	οὕτω καὶ ἡμεῖς (ἂν) ἐπὶ
[4]	καθ' ἕκαστα λέγων διατρίβω, πολιορκούμεν'	ἀπηγγέλλετο,	εἰ τότε τούτων ἑνὶ τῷ
[4]	τῶν μετὰ ταῦτ' ἂν ἦτ'	ἀπηλλαγμένοι	πραγμάτων. (Καὶ πάλιν ἡνίκα Πύδνα,
[4]	τὰ τῶν Θετταλῶν. (Ταῦτα γὰρ	ἄπιστα	μὲν ἦν δήπου φύσει καὶ
[4]	φασιν. Καὶ μὰ Δί' οὐδὲν	ἄπιστον	ἴσως· τὸ γὰρ εὖ πράττειν
[4]	Πυδναίων τοὺς ὑποδεξαμένους· καὶ ὅλως	ἄπιστον,	οἶμαι, ταῖς πολιτείαις ἡ τυραννίς,
[4]	Παίονα καὶ τὸν Ἰλλυριὸν καὶ	ἁπλῶς	τούτους ἅπαντας ἡγεῖσθαι χρὴ αὐτονόμους
[4]	τὰ γὰρ κοινὰ τὰ Θετταλῶν	ἀπὸ	τούτων δέοι διοικεῖν, οὐ Φίλιππον
[4]	μὲν οὖν ταῦτα τοῖς στρατευομένοις	ἀποδώσετε,	οὐδενὸς ὑμῖν προσδεῖ πόρου, εἰ
[4]	εἰκότως· τὸ μὲν γὰρ πόλλ'	ἀπολωλεκέναι	κατὰ τὸν πόλεμον τῆς ἡμετέρας
[4]	ὄντα κύριον καὶ ῥητῶν καὶ	ἀπορρήτων	καὶ ἅμα στρατηγὸν καὶ δεσπότην
[4]	Φίλιππον λαμβάνειν. Εἰ δὲ τούτων	ἀποστερήσεται	τῶν χρημάτων, εἰς στενὸν κομιδῇ
[4]	τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἀδοξίαν	ἀποτριψώμεθα.	(Εἰ δὲ προησόμεθ' ὦ ἄνδρες
[4]	δ' ἡμᾶς διαβάλλων καὶ τὴν	ἀπουσίαν	τὴν ἡμετέραν, τρέψηται καὶ παρασπάσηταί
[4]	παρόντων ὅ τι δεῖ πράττειν	ἀποφαίνεσθαι,	τοῦτ' εἶναι συμβούλου. Ἐγὼ δ'
[4]	δεῖ συνιδόντας ἅπαντας βοηθεῖν καὶ	ἀπωθεῖν	ἐκεῖσε τὸν πόλεμον, τοὺς μὲν
[4]	αὐτὸν ἔσται βαδίζειν ὅποι βούλεται.	Ἆρα	λογίζεταί τις ὑμῶν, ὦ ἄνδρες
[4]	καὶ Παίονας αὐτοῦ καὶ πρὸς	Ἀρύββαν	καὶ ὅποι τις ἂν εἴποι
[4]	εὐπορήσαντες χρόνον ὕστερον καὶ τῶν	ἀρχαίων	ἀπέστησαν, οὕτω καὶ ἡμεῖς (ἂν)
[4]	γέγονεν ἀσθενὴς ὢν τὸ κατ'	ἀρχὰς	Φίλιππος; Τὸ πρῶτον Ἀμφίπολιν λαβών,
[4]	προέχει, πρὸς δὲ τὰς καταλλαγάς,	ἃς	ἂν ἐκεῖνος ποιήσαιτ' ἄσμενος πρὸς
[4]	τρόπον δι' ὃν μέγας γέγονεν	ἀσθενὴς	ὢν τὸ κατ' ἀρχὰς Φίλιππος;
[4]	καταλλαγάς, ἃς ἂν ἐκεῖνος ποιήσαιτ'	ἄσμενος	πρὸς Ὀλυνθίους, ἐναντίως ἔχει. (Δῆλον
[4]	μὴν οἶμαι δεῖν τὴν ἰδίαν	ἀσφάλειαν	σκοποῦνθ' ὑποστείλασθαι περὶ ὧν ὑμῖν
[4]	ὦ τᾶν, οὐχὶ βουλήσεται. Τῶν	ἀτοπωτάτων	μέντἂν εἴη, εἰ ἃ νῦν
[4]	εὔθυναι ῥᾴδιαι γένωνται, ὡς ὁποῖ'	ἄττ'	ἂν ὑμᾶς περιστῇ τὰ πράγματα,
[4]	ταῦτα Πύδναν, πάλιν Ποτείδαιαν, Μεθώνην	αὖθις,	εἶτα Θετταλίας ἐπέβη· (μετὰ ταῦτα
[4]	μοι δοκοῦμεν ἔχειν τρόπον πρὸς	αὐτά.	Ἔστι δὴ τά γ' ἐμοὶ
[4]	χώρας λαμβάνειν, μηδενὸς ὄντος ἐν	αὐτῇ	πολεμίου λέγω, πλείον' ἂν οἶμαι
[4]	καὶ κινδυνεύσωμεν περὶ τῶν ἐν	αὐτῇ	τῇ χώρᾳ. (Τὸ μὲν οὖν
[4]	καὶ παραλαμβάνειν τὴν πόλιν, τὴν	αὐτὴν	παρειχόμεθ' ἡμεῖς ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν
[4]	καὶ μίαν σύνταξιν εἶναι τὴν	αὐτὴν	τοῦ τε λαμβάνειν καὶ τοῦ
[4]	προθύμως καὶ ὡς προσῆκεν ἐβοηθήσαμεν	αὐτοί,	ῥᾴονι καὶ πολὺ ταπεινοτέρῳ νῦν
[4]	ὅτι τῶν πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων	αὐτοῖς	ἀντιληπτέον ἐστίν, εἴπερ ὑπὲρ σωτηρίας
[4]	τοιοῦτοι κριταὶ καὶ τῶν πεπραγμένων	αὐτοῖς	ἔσεσθε. Χρηστὰ δ' εἴη παντὸς
[4]	λέγοντας, ἵν' αἱ τῶν πεπολιτευμένων	αὐτοῖς	εὔθυναι ῥᾴδιαι γένωνται, ὡς ὁποῖ'
[4]	πολλῶν, ὅμως μεγάλην ἂν ἔχειν	αὐτοῖς	χάριν, εἰκότως· τὸ μὲν γὰρ
[4]	ἀεὶ προϊέμενοι, τὰ δὲ μέλλοντ'	αὐτόματ'	οἰόμενοι σχήσειν καλῶς, ηὐξήσαμεν, ὦ
[4]	Ὀλυνθίους ἐκπολεμῶσαι δεῖν Φιλίππῳ, γέγονεν	αὐτόματον,	καὶ ταῦθ' ὡς ἂν ὑμῖν
[4]	τις, οὗτος ὁ τῶν Ὀλυνθίων,	αὐτόματος	τῇ πόλει, ὃς οὐδενός ἐστιν
[4]	ἐκεῖνος, εἰ πολεμεῖν ᾠήθη δεήσειν	αὐτόν,	ἀλλ' ὡς ἐπιὼν ἅπαντα τότ'
[4]	τούτῳ. Καὶ γὰρ Παγασὰς ἀπαιτεῖν	αὐτόν	εἰσιν ἐψηφισμένοι, καὶ Μαγνησίαν κεκωλύκασι
[4]	ἐμοὶ τί τὸ κωλῦον ἔτ'	αὐτὸν	ἔσται βαδίζειν ὅποι βούλεται. Ἆρα
[4]	δ' ἐκεῖνα Φίλιππος λάβῃ, τίς	αὐτὸν	κωλύσει δεῦρο βαδίζειν; Θηβαῖοι; (Μὴ
[4]	πρὸς τῇ χώρᾳ, πῶς ἂν	αὐτὸν	οἴεσθ' ἑτοίμως ἐφ' ὑμᾶς ἐλθεῖν;
[4]	δεσπότην καὶ ταμίαν, καὶ πανταχοῦ	αὐτὸν	παρεῖναι τῷ στρατεύματι, πρὸς μὲν
[4]	κᾆτα διέψευσται. Τοῦτο δὴ πρῶτον	αὐτὸν	ταράττει παρὰ γνώμην γεγονὸς καὶ
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ τὸν	αὐτὸν	τρόπον ὥσπερ οἱ δανειζόμενοι ῥᾳδίως
[4]	ἁπλῶς τούτους ἅπαντας ἡγεῖσθαι χρὴ	αὐτονόμους	ἥδιον ἂν καὶ ἐλευθέρους ἢ
[4]	δ' ἐπ' Ἰλλυριοὺς καὶ Παίονας	αὐτοῦ	καὶ πρὸς Ἀρύββαν καὶ ὅποι
[4]	νῦν, χρήματ' εἰσφέροντας προθύμως καὶ	αὐτοὺς	ἐξιόντας καὶ μηδὲν ἐλλείποντας. Οὐδὲ
[4]	ἐφ' ἃ δεῖ καὶ στρατευομένους	αὐτοὺς	καὶ παροξύνοντας τοὺς ἄλλους ἅπαντας,
[4]	ἡγοῦμαι. Εἰ γὰρ ὑμᾶς δεήσειεν	αὐτοὺς	τριάκονθ' ἡμέρας μόνας ἔξω γενέσθαι,
[4]	μισοῦσι, βεβαίαν εἰκὸς τὴν ἔχθραν	αὐτοὺς	ὑπὲρ ὧν φοβοῦνται καὶ πεπόνθασιν
[4]	ἐπειδὴ δ' ἐκ τῶν πρὸς	αὑτοὺς	ἐγκλημάτων μισοῦσι, βεβαίαν εἰκὸς τὴν
[4]	καὶ τὰς ἀγορὰς ἔτι δώσοιεν	αὐτῷ	καρποῦσθαι· τὰ γὰρ κοινὰ τὰ
[4]	τὰ τῆς τροφῆς τοῖς ξένοις	αὐτῷ	καταστήσεται. (Ἀλλὰ μὴν τόν γε
[4]	γνώμην γεγονὸς καὶ πολλὴν ἀθυμίαν	αὐτῷ	παρέχει, εἶτα τὰ τῶν Θετταλῶν.
[4]	εὐτρεπῶς οὐδ' ὡς ἂν κάλλιστ'	αὐτῷ	τὰ παρόντ' ἔχει, οὔτ' ἂν
[4]	τ' Ἀμφιπολιτῶν ἐποίησε τοὺς παραδόντας	αὐτῷ	τὴν πόλιν καὶ Πυδναίων τοὺς
[4]	αὐτὴν παρειχόμεθ' ἡμεῖς ὑπὲρ ἡμῶν	αὐτῶν	προθυμίαν ἥνπερ ὑπὲρ τῆς Εὐβοέων
[4]	ἀντιληπτέον ἐστίν, εἴπερ ὑπὲρ σωτηρίας	αὐτῶν	φροντίζετε· ἡμεῖς δ' οὐκ οἶδ'
[4]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, παραπεπτωκότα καιρὸν	ἀφεῖναι,	οὐδὲ παθεῖν ταὐτὸν ὅπερ ἤδη
[4]	Ἀθηναῖοι, μόνον οὐχὶ λέγει φωνὴν	ἀφιεὶς	ὅτι τῶν πραγμάτων ὑμῖν ἐκείνων
[4]	εὖ πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν	ἀφορμὴ	τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς ἀνοήτοις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/09/2008