Para. |
[37] |
τὴν
ἡμετέραν
βραδυτῆτα
καὶ
εἰρωνείαν.
|
Ἃς |
δὲ
τὸν
μεταξὺ
χρόνον
δυνάμεις |
[43] |
καὶ
τὰς
παρὰ
τοῦ
δεῖνος
|
ἐλπίδας |
ἂν
ἀποστείλητε,
πάντ'
ἔχειν
οἴεσθε |
[45] |
καὶ
τὰς
ἀπὸ
τοῦ
βήματος
|
ἐλπίδας |
ἐκπέμψητε,
οὐδὲν
ὑμῖν
τῶν
δεόντων |
[21] |
εἶναι
κελεύω.
Καὶ
μετὰ
τούτων
|
ἱππέας |
διακοσίους,
καὶ
τούτων
πεντήκοντ'
Αθηναίους |
[33] |
τοὺς
στρατιώτας,
τὰς
τριήρεις,
τοὺς
|
ἱππέας, |
ἐντελῆ
πᾶσαν
τὴν
δύναμιν
νόμῳ |
[40] |
δύναμιν
ἁπάντων
ἔχοντες,
τριήρεις,
ὁπλίτας,
|
ἱππέας, |
χρημάτων
πρόσοδον,
τούτων
μὲν
μέχρι |
[9] |
Αθηναῖοι,
τὸ
πρᾶγμα,
οἷ
προελήλυθ'
|
ἀσελγείας |
ἅνθρωπος,
ὃς
οὐδ'
αἵρεσιν
ὑμῖν |
[17] |
τὰς
ἐξαίφνης
ταύτας
ἀπὸ
τῆς
|
οἰκείας |
χώρας
αὐτοῦ
στρατείας
εἰς
Πύλας |
[17] |
παραστῆσαι,
ὡς
ὑμεῖς
ἐκ
τῆς
|
ἀμελείας |
ταύτης
τῆς
ἄγαν,
ὥσπερ
εἰς |
[17] |
ἀπὸ
τῆς
οἰκείας
χώρας
αὐτοῦ
|
στρατείας |
εἰς
Πύλας
καὶ
Χερρόνησον
καὶ |
[48] |
τὴν
Θηβαίων
κατάλυσιν
καὶ
τὰς
|
πολιτείας |
διασπᾶν,
οἱ
δ'
ὡς
πρέσβεις |
[22] |
~Εἶεν·
τί
πρὸς
τούτοις
ἔτι;
|
ταχείας |
τριήρεις
δέκα·
δεῖ
γάρ,
ἔχοντος |
[21] |
ἐξ
ἧς
ἄν
τινος
ὑμῖν
|
ἡλικίας |
καλῶς
ἔχειν
δοκῇ,
χρόνον
τακτὸν |
[24] |
Πολύστρατος
ἡγεῖτο
καὶ
Ιφικράτης
καὶ
|
Χαβρίας |
καὶ
ἄλλοι
τινές,
καὶ
αὐτοὺς |
[31] |
διαπράττεται
Φίλιππος,
καὶ
φυλάξας
τοὺς
|
ἐτησίας |
ἢ
τὸν
χειμῶν'
ἐπιχειρεῖ,
ἡνίκ' |
[37] |
ὥστ'
ἐπιστέλλειν
Εὐβοεῦσιν
ἤδη
τοιαύτας
|
ἐπιστολάς. |
~Επιστολῆς
Ανάγνωσις
Τούτων,
ὦ
ἄνδρες |
[17] |
καὶ
τὰ
τελευταῖα
πρώην
εἰς
|
Πύλας, |
ἴσως
ἂν
ὁρμήσαιτε.
~Οὔτοι
παντελῶς, |
[17] |
οἰκείας
χώρας
αὐτοῦ
στρατείας
εἰς
|
Πύλας |
καὶ
Χερρόνησον
καὶ
Ολυνθον
καὶ |
[50] |
ἐχθρὸς
ἅνθρωπος
καὶ
τὰ
ἡμέτερ'
|
ἡμᾶς |
ἀποστερεῖ
καὶ
χρόνον
πολὺν
ὕβρικε, |
[9] |
προσπεριβάλλεται
καὶ
κύκλῳ
πανταχῇ
μέλλοντας
|
ἡμᾶς |
καὶ
καθημένους
περιστοιχίζεται.
~Πότ'
οὖν, |
[20] |
ὅπως
μὴ
ποιήσεθ'
ὃ
πολλάκις
|
ὑμᾶς |
ἔβλαψεν·
πάντ'
ἐλάττω
νομίζοντες
εἶναι |
[42] |
πλείονος
ὀρεγόμενος
ἴσως
ἂν
ἐκκαλέσαιθ'
|
ὑμᾶς, |
εἴπερ
μὴ
παντάπασιν
ἀπεγνώκατε.
~Θαυμάζω |
[25] |
πράγμασιν.
Εἰ
γὰρ
ἔροιτό
τις
|
ὑμᾶς, |
Εἰρήνην
ἄγετ'
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι; |
[18] |
διὰ
τὸν
φόβον
εἰδὼς
εὐτρεπεῖς
|
ὑμᾶς |
εἴσεται
γὰρ
ἀκριβῶς·
εἰσὶ
γάρ, |
[19] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
φημὶ
προχειρίσασθαι
δεῖν
|
ὑμᾶς, |
ἣ
συνεχῶς
πολεμήσει
καὶ
κακῶς |
[1] |
δέονθ'
οὗτοι
συνεβούλευσαν,
οὐδὲν
ἂν
|
ὑμᾶς |
νῦν
ἔδει
βουλεύεσθαι.
~Πρῶτον
μὲν |
[13] |
ἀπαλλάξαι
ἂν
τῶν
τοιούτων
πραγμάτων
|
ὑμᾶς |
οἴομαι,
καὶ
τὸ
πλῆθος
ὅσον, |
[24] |
καὶ
ἄλλοι
τινές,
καὶ
αὐτοὺς
|
ὑμᾶς |
συστρατεύεσθαι·
καὶ
οἶδ'
ἀκούων
ὅτι |
[47] |
εὐθυνῶν,
ὥστε
μὴ
ἀκούειν
μόνον
|
ὑμᾶς |
τὰ
ὑμέτερ'
αὐτῶν,
ἀλλὰ
καὶ |
[46] |
ὧν
ἂν
ἐκεῖνος
πράξῃ
πρὸς
|
ὑμᾶς |
ψευδόμενοι
ῥᾳδίως
ἐνθάδ'
ὦσιν,
ὑμεῖς |
[28] |
ἱππεῦσι
διακοσίοις
οὖσιν,
ἐὰν
τριάκοντα
|
δραχμὰς |
ἕκαστος
λαμβάνῃ
τοῦ
μηνός,
δώδεκα |
[28] |
δέκα
τοῦ
μηνὸς
ὁ
στρατιώτης
|
δραχμὰς |
σιτηρέσιον
λαμβάνῃ,
τοῖς
δ'
ἱππεῦσι |
[30] |
ἐστίν·
ἐπειδὰν
δ'
ἐπιχειροτονῆτε
τὰς
|
γνώμας, |
ἂν
ὑμῖν
ἀρέσκῃ,
χειροτονήσετε,
ἵνα |
[16] |
δεῖν,
εἶτ'
αὐτοὺς
οὕτω
τὰς
|
γνώμας |
ἔχειν
ὡς,
ἐάν
τι
δέῃ, |
[43] |
εἶτα
τοῦτ'
ἀναμενοῦμεν
Καὶ
τριήρεις
|
κενὰς |
καὶ
τὰς
παρὰ
τοῦ
δεῖνος |
[13] |
τὸ
πλῆθος
ὅσον,
καὶ
πόρους
|
οὕστινας |
χρημάτων,
καὶ
τἄλλ'
ὡς
ἄν |
[31] |
πολλὰ
προλαμβάνων
διαπράττεται
Φίλιππος,
καὶ
|
φυλάξας |
τοὺς
ἐτησίας
ἢ
τὸν
χειμῶν' |
[26] |
τὸν
πόλεμον,
οἱ
λοιποὶ
τὰς
|
πομπὰς |
πέμπουσιν
ὑμῖν
μετὰ
τῶν
ἱεροποιῶν· |
[40] |
τούτων
μὲν
μέχρι
τῆς
τήμερον
|
ἡμέρας |
οὐδενὶ
πώποτ'
εἰς
δέον
τι |
[47] |
τοὺς
αὐτοὺς
ἀποδείξητε
στρατιώτας
καὶ
|
μάρτυρας |
τῶν
στρατηγουμένων
καὶ
δικαστὰς
οἴκαδ' |
[17] |
ἐξαίφνης
ταύτας
ἀπὸ
τῆς
οἰκείας
|
χώρας |
αὐτοῦ
στρατείας
εἰς
Πύλας
καὶ |
[5] |
ἔχουσι
τοσαῦτ'
ἐπιτειχίσματα
τῆς
αὑτοῦ
|
χώρας |
ἔρημον
ὄντα
συμμάχων,
οὐδὲν
ἂν |
[31] |
τόπον,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τῆς
|
χώρας, |
πρὸς
ἣν
πολεμεῖτε,
ἐνθυμηθείητε,
καὶ |
[34] |
καὶ
τὴν
ἱερὰν
ἀπὸ
τῆς
|
χώρας |
ᾤχετ'
ἔχων
τριήρη,
ὑμεῖς
δ' |
[35] |
τὸν
εἰς
Μεθώνην,
τὸν
εἰς
|
Παγασάς, |
τὸν
εἰς
Ποτείδαιαν
~Ὅτι
ἐκεῖνα |
[45] |
στρατηγὸν
καὶ
ψήφισμα
κενὸν
καὶ
|
τὰς |
ἀπὸ
τοῦ
βήματος
ἐλπίδας
ἐκπέμψητε, |
[30] |
ταῦτ'
ἐστίν·
ἐπειδὰν
δ'
ἐπιχειροτονῆτε
|
τὰς |
γνώμας,
ἂν
ὑμῖν
ἀρέσκῃ,
χειροτονήσετε, |
[16] |
φημὶ
δεῖν,
εἶτ'
αὐτοὺς
οὕτω
|
τὰς |
γνώμας
ἔχειν
ὡς,
ἐάν
τι |
[17] |
μὲν
οἶμαι
δεῖν
ὑπάρχειν
ἐπὶ
|
τὰς |
ἐξαίφνης
ταύτας
ἀπὸ
τῆς
οἰκείας |
[19] |
μυρίους
μηδὲ
δισμυρίους
ξένους,
μηδὲ
|
τὰς |
ἐπιστολιμαίους
ταύτας
δυνάμεις,
ἀλλ'
ἣ |
[43] |
ἀναμενοῦμεν
Καὶ
τριήρεις
κενὰς
καὶ
|
τὰς |
παρὰ
τοῦ
δεῖνος
ἐλπίδας
ἂν |
[48] |
πράττειν
τὴν
Θηβαίων
κατάλυσιν
καὶ
|
τὰς |
πολιτείας
διασπᾶν,
οἱ
δ'
ὡς |
[26] |
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον,
οἱ
λοιποὶ
|
τὰς |
πομπὰς
πέμπουσιν
ὑμῖν
μετὰ
τῶν |
[25] |
διδόντα
μισθόν.
~Τί
οὖν
κελεύω
|
Τὰς |
προφάσεις
ἀφελεῖν
καὶ
τοῦ
στρατηγοῦ |
[33] |
καὶ
τἄλλα
παρασκευάσαντες,
τοὺς
στρατιώτας,
|
τὰς |
τριήρεις,
τοὺς
ἱππέας,
ἐντελῆ
πᾶσαν |
[24] |
οὐδὲ
παντελῶς
ταπεινὴν
εἶναι
δεῖ.
|
~Πολίτας |
δὲ
παρεῖναι
καὶ
συμπλεῖν
διὰ |
[22] |
ἀποχρῆν
οἶμαι
τὴν
δύναμιν
καὶ
|
πολίτας |
τοὺς
στρατευομένους
εἶναι
κελεύω,
διδάξω. |
[34] |
Λῆμνον
καὶ
Ιμβρον
ἐμβαλὼν
αἰχμαλώτους
|
πολίτας |
ὑμετέρους
ᾤχετ'
ἔχων,
πρὸς
τῷ |
[40] |
πλείστην
δύναμιν
ἁπάντων
ἔχοντες,
τριήρεις,
|
ὁπλίτας, |
ἱππέας,
χρημάτων
πρόσοδον,
τούτων
μὲν |
[21] |
ἐλάττω
φαίνηται.
~Λέγω
δὴ
τοὺς
|
πάντας |
στρατιώτας
δισχιλίους,
τούτων
δ'
Αθηναίους |
[35] |
ἁπάντων
ἔχει,
τοὺς
δ'
ἀποστόλους
|
πάντας |
ὑμῖν
ὑστερίζειν
τῶν
καιρῶν,
τὸν |
[13] |
τὰ
προσήκοντα
ποιεῖν
ἐθέλοντας
ὑπάρχειν
|
ἅπαντας |
ἑτοίμως,
ὡς
ἐγνωκότων
ὑμῶν
καὶ |
[25] |
οἰκείους
ὥσπερ
ἐπόπτας
τῶν
στρατηγουμένων
|
παρακαταστήσαντας· |
ἐπεὶ
νῦν
γε
γέλως
ἔσθ' |
[25] |
στρατηγοῦ
καὶ
τῶν
στρατιωτῶν,
μισθὸν
|
πορίσαντας |
καὶ
στρατιώτας
οἰκείους
ὥσπερ
ἐπόπτας |
[34] |
συμμάχων,
ἄγων
καὶ
φέρων
τοὺς
|
πλέοντας |
τὴν
θάλατταν.
Ἔπειτα
τί
πρὸς |
[47] |
τῶν
στρατηγουμένων
καὶ
δικαστὰς
οἴκαδ'
|
ἐλθόντας |
τῶν
εὐθυνῶν,
ὥστε
μὴ
ἀκούειν |
[6] |
ἂν
ὁρῶσι
παρεσκευασμένους
καὶ
πράττειν
|
ἐθέλοντας |
ἃ
χρή.
~Ἂν
τοίνυν,
ὦ |
[13] |
οὖν
δεῖ
τὰ
προσήκοντα
ποιεῖν
|
ἐθέλοντας |
ὑπάρχειν
ἅπαντας
ἑτοίμως,
ὡς
ἐγνωκότων |
[9] |
τι
προσπεριβάλλεται
καὶ
κύκλῳ
πανταχῇ
|
μέλλοντας |
ἡμᾶς
καὶ
καθημένους
περιστοιχίζεται.
~Πότ' |
[47] |
τὰ
ὑμέτερ'
αὐτῶν,
ἀλλὰ
καὶ
|
παρόντας |
ὁρᾶν.
Νῦν
δ'
εἰς
τοῦθ' |
[27] |
παρ'
ὑμῶν,
ἵππαρχον
παρ'
ὑμῶν,
|
ἄρχοντας |
οἰκείους
εἶναι,
ἵν'
ἦν
ὡς |
[36] |
μετοίκους
ἔδοξε
καὶ
τοὺς
χωρὶς
|
οἰκοῦντας, |
εἶτ'
αὐτοὺς
πάλιν,
εἶτ'
ἀντεμβιβάζειν. |
[25] |
πορίσαντας
καὶ
στρατιώτας
οἰκείους
ὥσπερ
|
ἐπόπτας |
τῶν
στρατηγουμένων
παρακαταστήσαντας·
ἐπεὶ
νῦν |
[47] |
καὶ
μάρτυρας
τῶν
στρατηγουμένων
καὶ
|
δικαστὰς |
οἴκαδ'
ἐλθόντας
τῶν
εὐθυνῶν,
ὥστε |
[1] |
νυνὶ
σκοπεῖν,
ἡγοῦμαι
καὶ
πρῶτος
|
ἀναστὰς |
εἰκότως
ἂν
συγγνώμης
τυγχάνειν.
εἰ |
[33] |
τὸν
καιρὸν
ὁ
τούτων
κύριος
|
καταστὰς |
ὑφ'
ὑμῶν
βουλεύσεται·
ἃ
δ' |
[37] |
ἐλήλυθεν
ὥστ'
ἐπιστέλλειν
Εὐβοεῦσιν
ἤδη
|
τοιαύτας |
ἐπιστολάς.
~Επιστολῆς
Ανάγνωσις
Τούτων,
ὦ |
[17] |
δεῖν
ὑπάρχειν
ἐπὶ
τὰς
ἐξαίφνης
|
ταύτας |
ἀπὸ
τῆς
οἰκείας
χώρας
αὐτοῦ |
[16] |
ἐάν
τι
δέῃ,
πλευστέον
εἰς
|
ταύτας |
αὐτοῖς
ἐμβᾶσιν.
Πρὸς
δὲ
τούτοις |
[19] |
δισμυρίους
ξένους,
μηδὲ
τὰς
ἐπιστολιμαίους
|
ταύτας |
δυνάμεις,
ἀλλ'
ἣ
τῆς
πόλεως |
[21] |
φαίνηται.
~Λέγω
δὴ
τοὺς
πάντας
|
στρατιώτας |
δισχιλίους,
τούτων
δ'
Αθηναίους
φημὶ |
[47] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοὺς
αὐτοὺς
ἀποδείξητε
|
στρατιώτας |
καὶ
μάρτυρας
τῶν
στρατηγουμένων
καὶ |
[25] |
τῶν
στρατιωτῶν,
μισθὸν
πορίσαντας
καὶ
|
στρατιώτας |
οἰκείους
ὥσπερ
ἐπόπτας
τῶν
στρατηγουμένων |
[33] |
εἶτα
καὶ
τἄλλα
παρασκευάσαντες,
τοὺς
|
στρατιώτας, |
τὰς
τριήρεις,
τοὺς
ἱππέας,
ἐντελῆ |
[32] |
ῥᾴδιον
καὶ
τὸ
τῶν
πνευμάτων
|
ἀσφαλές, |
πρὸς
αὐτῇ
τῇ
χώρᾳ
καὶ |
[32] |
τόπῳ
νήσοις,
ἐν
αἷς
καὶ
|
λιμένες |
καὶ
σῖτος
καὶ
ἃ
χρὴ |
[45] |
πᾶσα,
καὶ
τὸ
τῶν
θεῶν
|
εὐμενὲς |
καὶ
τὸ
τῆς
τύχης
συναγωνίζεται· |
[24] |
Ιφικράτης
καὶ
Χαβρίας
καὶ
ἄλλοι
|
τινές, |
καὶ
αὐτοὺς
ὑμᾶς
συστρατεύεσθαι·
καὶ |
[30] |
Απόδειξις
~Ἃ
μὲν
ἡμεῖς,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
δεδυνήμεθ'
εὑρεῖν
ταῦτ'
ἐστίν· |
[23] |
κελεύω,
διδάξω.
~Τοσαύτην
μέν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
διὰ
ταῦτα,
ὅτι
οὐκ |
[4] |
~Εἰ
δέ
τις
ὑμῶν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
δυσπολέμητον
οἴεται
τὸν
Φίλιππον |
[3] |
ταῦτα
λέγω
Ἳν'
εἰδῆτ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
καὶ
θεάσησθε,
ὅτι
οὐδὲν |
[7] |
ἃ
χρή.
~Ἂν
τοίνυν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
καὶ
ὑμεῖς
ἐπὶ
τῆς |
[8] |
τις
ἐκεῖνον
καὶ
δέδιεν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
καὶ
φθονεῖ,
καὶ
τῶν |
[1] |
καινοῦ
τινος
πράγματος
προυτίθετ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
λέγειν,
ἐπισχὼν
ἂν
ἕως |
[25] |
τις
ὑμᾶς,
Εἰρήνην
ἄγετ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι;
μὰ
Δί'
οὐχ
ἡμεῖς |
[49] |
~Ἐγὼ
δ'
οἶμαι
μέν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
νὴ
τοὺς
θεοὺς
ἐκεῖνον |
[35] |
βοηθεῖν.
~Καίτοι
τί
δήποτ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
νομίζετε
τὴν
μὲν
τῶν |
[40] |
ἀναγκάζωνται
διώκειν.
~Ὑμεῖς
δ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
πλείστην
δύναμιν
ἁπάντων
ἔχοντες, |
[10] |
καθημένους
περιστοιχίζεται.
~Πότ'
οὖν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
πόθ'
ἃ
χρὴ
πράξετε |
[33] |
ἁγὼ
γέγραφα.
ἂν
ταῦτ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
πορίσητε,
τὰ
χρήματα
πρῶτον |
[4] |
ὅτι
εἴχομέν
ποθ'
ἡμεῖς,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
Πύδναν
καὶ
Ποτείδαιαν
καὶ |
[27] |
πόλεμον.
~Οὐ
γὰρ
ἐχρῆν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
ταξιάρχους
παρ'
ὑμῶν,
ἵππαρχον |
[43] |
ἐνθυμεῖται
μήτ'
ὀργίζεται,
ὁρῶν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τὴν
μὲν
ἀρχὴν
τοῦ |
[31] |
βουλεύσασθαι,
εἰ
τὸν
τόπον,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τῆς
χώρας,
πρὸς
ἣν |
[9] |
δεῖν
ἤδη.
~Ὁρᾶτε
γάρ,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τὸ
πρᾶγμα,
οἷ
προελήλυθ' |
[42] |
δέ
μοι
θεῶν
τις,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τοῖς
γιγνομένοις
ὑπὲρ
τῆς |
[2] |
μὲν
οὖν
οὐκ
ἀθυμητέον,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τοῖς
παροῦσι
πράγμασιν,
οὐδ' |
[34] |
πρὸς
τούτῳ
πρῶτον
μέν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τὸν
μέγιστον
τῶν
ἐκείνου |
[13] |
πειράσομαι
λέγειν,
δεηθεὶς
ὑμῶν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τοσοῦτον.
~Ἐπειδὰν
ἅπαντ'
ἀκούσητε |
[47] |
ταῦτα
παύσεται
Ὅταν
ὑμεῖς,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τοὺς
αὐτοὺς
ἀποδείξητε
στρατιώτας |
[5] |
ἐκτήσατο
δύναμιν.
Ἀλλ'
εἶδεν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τοῦτο
καλῶς
ἐκεῖνος,
ὅτι |
[16] |
ἔσεσθε.
~Πρῶτον
μὲν
τοίνυν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τριήρεις
πεντήκοντα
παρασκευάσασθαι
φημὶ |
[38] |
ἐπιστολάς.
~Επιστολῆς
Ανάγνωσις
Τούτων,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τῶν
ἀνεγνωσμένων
ἀληθῆ
μέν |
[2] |
ἐστι
τοῦτο
Ὅτι
οὐδέν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τῶν
δεόντων
ποιούντων
ὑμῶν |
[44] |
τις.
Εὑρήσει
τὰ
σαθρά,
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
τῶν
ἐκείνου
πραγμάτων
αὐτὸς |
[19] |
δὲ
τούτων
δύναμίν
τιν'
ὦ
|
ἄνδρες |
Αθηναῖοι,
φημὶ
προχειρίσασθαι
δεῖν
ὑμᾶς, |
[40] |
πατάξῃ
τις,
ἐκεῖσ'
εἰσὶν
αἱ
|
χεῖρες· |
προβάλλεσθαι
δ'
ἢ
βλέπειν
ἐναντίον |
[6] |
προσέχειν
τὸν
νοῦν
τούτοις
ἐθέλουσιν
|
ἅπαντες, |
οὓς
ἂν
ὁρῶσι
παρεσκευασμένους
καὶ |
[33] |
ἃ
λέγω,
εἶτα
καὶ
τἄλλα
|
παρασκευάσαντες, |
τοὺς
στρατιώτας,
τὰς
τριήρεις,
τοὺς |
[20] |
μικρὰ
ποιεῖτε·
ἀλλὰ
τὰ
μικρὰ
|
ποιήσαντες |
καὶ
πορίσαντες
τούτοις
προστίθετε,
ἂν |
[20] |
ἀλλὰ
τὰ
μικρὰ
ποιήσαντες
καὶ
|
πορίσαντες |
τούτοις
προστίθετε,
ἂν
ἐλάττω
φαίνηται. |
[12] |
ἅπασιν
ἂν
τοῖς
πράγμασιν
τεταραγμένοις
|
ἐπιστάντες |
ὅπως
βούλεσθε
διοικήσαισθε,
ὡς
δὲ |
[15] |
δυνήσεται,
ἕως
ἂν
ἢ
διαλυσώμεθα
|
πεισθέντες |
τὸν
πόλεμον
ἢ
περιγενώμεθα
τῶν |
[50] |
εἰσιν
οἱ
λογοποιοῦντες.
~Ἀλλ'
ἂν
|
ἀφέντες |
ταῦτ'
ἐκεῖν'
εἰδῶμεν,
ὅτι
ἐχθρὸς |
[12] |
ἐξεργάσαιτο,
ἴσθ'
ὅτι
πλησίον
μὲν
|
ὄντες, |
ἅπασιν
ἂν
τοῖς
πράγμασιν
τεταραγμένοις |
[20] |
πολλάκις
ὑμᾶς
ἔβλαψεν·
πάντ'
ἐλάττω
|
νομίζοντες |
εἶναι
τοῦ
δέοντος,
καὶ
τὰ |
[10] |
εἶναι.
ἢ
βούλεσθ'
εἰπέ
μοι,
|
περιιόντες |
αὑτῶν
πυνθάνεσθαι,
Λέγεταί
τι
καινόν |
[48] |
πολεμίοις.
~Ἡμῶν
δ'
οἱ
μὲν
|
περιιόντες |
μετὰ
Λακεδαιμονίων
φασὶ
Φίλιππον
πράττειν |
[18] |
εἰσὶ
γάρ,
εἰσὶν
οἱ
πάντ'
|
ἐξαγγέλλοντες |
ἐκείνῳ
παρ'
ἡμῶν
αὐτῶν
πλείους |
[14] |
γὰρ
οἱ
ταχὺ
καὶ
τήμερον
|
εἰπόντες |
μάλιστ'
εἰς
δέον
λέγουσιν
(οὐ |
[48] |
πόλεις
τειχίζειν,
οἱ
δὲ
λόγους
|
πλάττοντες |
ἕκαστος
περιερχόμεθα.
~Ἐγὼ
δ'
οἶμαι |
[26] |
τῶν
ἱεροποιῶν·
ὥσπερ
γὰρ
οἱ
|
πλάττοντες |
τοὺς
πηλίνους,
εἰς
τὴν
ἀγορὰν |
[44] |
ἂν
μέντοι
καθώμεθ'
οἴκοι,
λοιδορουμένων
|
ἀκούοντες |
καὶ
αἰτιωμένων
ἀλλήλους
τῶν
λεγόντων, |
[40] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
πλείστην
δύναμιν
ἁπάντων
|
ἔχοντες, |
τριήρεις,
ὁπλίτας,
ἱππέας,
χρημάτων
πρόσοδον, |
[33] |
αὐτῶν
βουλευόμενοι
καὶ
πλέον
οὐδὲν
|
ποιοῦντες. |
~Καὶ
ἔτι
πρὸς
τούτῳ
πρῶτον |
[49] |
ἐκεῖνος·
ἀνοητότατοι
γάρ
εἰσιν
οἱ
|
λογοποιοῦντες. |
~Ἀλλ'
ἂν
ἀφέντες
ταῦτ'
ἐκεῖν' |
[33] |
παρὰ
τοῦ
στρατηγοῦ
τὸν
λόγον
|
ζητοῦντες, |
παύσεσθ'
ἀεὶ
περὶ
τῶν
αὐτῶν |
[42] |
ἀνανδρίαν
καὶ
πάντα
τὰ
αἴσχιστ'
|
ὠφληκότες |
ἂν
ἦμεν
δημοσίᾳ·
νῦν
δ' |
[50] |
εἰδῶμεν,
καὶ
τὰ
δέοντ'
ἐσόμεθ'
|
ἐγνωκότες |
καὶ
λόγων
ματαίων
ἀπηλλαγμένοι·
οὐ |
[21] |
φημὶ
δεῖν
εἶναι
πεντακοσίους,
ἐξ
|
ἧς |
ἄν
τινος
ὑμῖν
ἡλικίας
καλῶς |
[3] |
τῇ
τότε
ῥώμῃ
τῶν
Λακεδαιμονίων,
|
ἧς |
ἐκρατεῖτ'
ἐκ
τοῦ
προσέχειν
τοῖς |
[40] |
ἐκείνων
ὁ
πληγεὶς
ἀεὶ
τῆς
|
πληγῆς |
ἔχεται,
κἂν
ἑτέρωσε
πατάξῃ
τις, |
[31] |
ἂν
περὶ
τοῦ
πολέμου
καὶ
|
ὅλης |
τῆς
παρασκευῆς
βουλεύσασθαι,
εἰ
τὸν |
[38] |
ἐπιστέλλειν
Εὐβοεῦσιν
ἤδη
τοιαύτας
ἐπιστολάς.
|
~Επιστολῆς |
Ανάγνωσις
Τούτων,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι, |
[36] |
τίς
χορηγὸς
ἢ
γυμνασίαρχος
τῆς
|
φυλῆς, |
πότε
καὶ
παρὰ
τοῦ
καὶ |
[7] |
ἐπὶ
τῆς
τοιαύτης
ἐθελήσητε
γενέσθαι
|
γνώμης |
νῦν,
ἐπειδήπερ
οὐ
πρότερον,
καὶ |
[1] |
καὶ
πρῶτος
ἀναστὰς
εἰκότως
ἂν
|
συγγνώμης |
τυγχάνειν.
εἰ
γὰρ
ἐκ
τοῦ |
[47] |
εἰς
τοῦθ'
ἥκει
τὰ
πράγματ'
|
αἰσχύνης |
ὥστε
τῶν
στρατηγῶν
ἕκαστος
δὶς |
[17] |
οἶμαι
δεῖν
ὑπάρχειν
ἐπὶ
τὰς
|
ἐξαίφνης |
ταύτας
ἀπὸ
τῆς
οἰκείας
χώρας |
[4] |
σκοπῶν
τό
τε
πλῆθος
τῆς
|
ὑπαρχούσης |
αὐτῷ
δυνάμεως
καὶ
τὸ
τὰ |
[17] |
ὑμεῖς
ἐκ
τῆς
ἀμελείας
ταύτης
|
τῆς |
ἄγαν,
ὥσπερ
εἰς
Εὔβοιαν
καὶ |
[17] |
γνώμῃ
παραστῆσαι,
ὡς
ὑμεῖς
ἐκ
|
τῆς |
ἀμελείας
ταύτης
τῆς
ἄγαν,
ὥσπερ |
[5] |
ἐστιν
Αθηναίοις
ἔχουσι
τοσαῦτ'
ἐπιτειχίσματα
|
τῆς |
αὑτοῦ
χώρας
ἔρημον
ὄντα
συμμάχων, |
[17] |
ἐπὶ
τὰς
ἐξαίφνης
ταύτας
ἀπὸ
|
τῆς |
οἰκείας
χώρας
αὐτοῦ
στρατείας
εἰς |
[31] |
περὶ
τοῦ
πολέμου
καὶ
ὅλης
|
τῆς |
παρασκευῆς
βουλεύσασθαι,
εἰ
τὸν
τόπον, |
[13] |
παύομαι
λέγων·
τὸν
δὲ
τρόπον
|
τῆς |
παρασκευῆς
ἣν
ἀπαλλάξαι
ἂν
τῶν |
[40] |
γὰρ
ἐκείνων
ὁ
πληγεὶς
ἀεὶ
|
τῆς |
πληγῆς
ἔχεται,
κἂν
ἑτέρωσε
πατάξῃ |
[42] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοῖς
γιγνομένοις
ὑπὲρ
|
τῆς |
πόλεως
αἰσχυνόμενος
τὴν
φιλοπραγμοσύνην
ταύτην |
[3] |
προσηκόντως
οὐδὲν
ἀνάξιον
ὑμεῖς
ἐπράξατε
|
τῆς |
πόλεως,
ἀλλ'
ὑπεμείναθ'
ὑπὲρ
τῶν |
[19] |
ἐπιστολιμαίους
ταύτας
δυνάμεις,
ἀλλ'
ἣ
|
τῆς |
πόλεως
ἔσται,
κἂν
ὑμεῖς
ἕνα |
[27] |
εἶναι,
ἵν'
ἦν
ὡς
ἀληθῶς
|
τῆς |
πόλεως
ἡ
δύναμις
Ἀλλ'
εἰς |
[27] |
πλεῖν,
τῶν
δ'
ὑπὲρ
τῶν
|
τῆς |
πόλεως
κτημάτων
ἀγωνιζομένων
Μενέλαον
ἱππαρχεῖν. |
[24] |
γεγόνασιν.
Καὶ
παρακύψαντ'
ἐπὶ
τὸν
|
τῆς |
πόλεως
πόλεμον,
πρὸς
Αρτάβαζον
καὶ |
[45] |
γὰρ
ἄν,
οἶμαι,
μέρος
τι
|
τῆς |
πόλεως
συναποσταλῇ,
κἂν
μὴ
πᾶσα, |
[40] |
χρημάτων
πρόσοδον,
τούτων
μὲν
μέχρι
|
τῆς |
τήμερον
ἡμέρας
οὐδενὶ
πώποτ'
εἰς |
[7] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
καὶ
ὑμεῖς
ἐπὶ
|
τῆς |
τοιαύτης
ἐθελήσητε
γενέσθαι
γνώμης
νῦν, |
[12] |
εἴ
τι
πάθοι
καὶ
τὰ
|
τῆς |
τύχης
ἡμῖν,
ἥπερ
ἀεὶ
βέλτιον |
[45] |
τῶν
θεῶν
εὐμενὲς
καὶ
τὸ
|
τῆς |
τύχης
συναγωνίζεται·
ὅποι
δ'
ἂν |
[4] |
εἶναι,
σκοπῶν
τό
τε
πλῆθος
|
τῆς |
ὑπαρχούσης
αὐτῷ
δυνάμεως
καὶ
τὸ |
[36] |
πολλοῦ
τίς
χορηγὸς
ἢ
γυμνασίαρχος
|
τῆς |
φυλῆς,
πότε
καὶ
παρὰ
τοῦ |
[31] |
τὸν
τόπον,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
|
τῆς |
χώρας,
πρὸς
ἣν
πολεμεῖτε,
ἐνθυμηθείητε, |
[34] |
ἀπέβη
καὶ
τὴν
ἱερὰν
ἀπὸ
|
τῆς |
χώρας
ᾤχετ'
ἔχων
τριήρη,
ὑμεῖς |
[24] |
πόλιν,
οὗ
Πολύστρατος
ἡγεῖτο
καὶ
|
Ιφικράτης |
καὶ
Χαβρίας
καὶ
ἄλλοι
τινές, |
[29] |
ἔχειν
μισθὸν
ἐντελῆ.
Ἐγὼ
συμπλέων
|
ἐθελοντὴς |
πάσχειν
ὁτιοῦν
ἕτοιμος,
ἐὰν
μὴ |
[7] |
Αθηναῖοι,
καὶ
ὑμεῖς
ἐπὶ
τῆς
|
τοιαύτης |
ἐθελήσητε
γενέσθαι
γνώμης
νῦν,
ἐπειδήπερ |
[17] |
ὡς
ὑμεῖς
ἐκ
τῆς
ἀμελείας
|
ταύτης |
τῆς
ἄγαν,
ὥσπερ
εἰς
Εὔβοιαν |
[28] |
ἵνα
δέκα
τοῦ
μηνὸς
ὁ
|
στρατιώτης |
δραχμὰς
σιτηρέσιον
λαμβάνῃ,
τοῖς
δ' |
[31] |
τοῦ
πολέμου
καὶ
ὅλης
τῆς
|
παρασκευῆς |
βουλεύσασθαι,
εἰ
τὸν
τόπον,
ὦ |
[13] |
λέγων·
τὸν
δὲ
τρόπον
τῆς
|
παρασκευῆς |
ἣν
ἀπαλλάξαι
ἂν
τῶν
τοιούτων |
[21] |
ἂν
δοκῇ
καλῶς
ἔχειν,
ἐκ
|
διαδοχῆς |
ἀλλήλοις·
τοὺς
δ'
ἄλλους
ξένους |
[14] |
πρότερον
προλαμβάνετε·
μηδ'
ἂν
ἐξ
|
ἀρχῆς |
δοκῶ
τινι
καινὴν
παρασκευὴν
λέγειν, |
[12] |
τι
πάθοι
καὶ
τὰ
τῆς
|
τύχης |
ἡμῖν,
ἥπερ
ἀεὶ
βέλτιον
ἢ |
[45] |
θεῶν
εὐμενὲς
καὶ
τὸ
τῆς
|
τύχης |
συναγωνίζεται·
ὅποι
δ'
ἂν
στρατηγὸν |
[32] |
τούτῳ
τῷ
τόπῳ
νήσοις,
ἐν
|
αἷς |
καὶ
λιμένες
καὶ
σῖτος
καὶ |
[32] |
~Δεῖ
τοίνυν
ταῦτ'
ἐνθυμουμένους
μὴ
|
βοηθείαις |
πολεμεῖν,
ὑστεριοῦμεν
γὰρ
ἁπάντων,
ἀλλὰ |
[28] |
τι
πρός,
δέκα
μὲν
ναυσὶ
|
ταχείαις |
τετταράκοντα
τάλαντα,
εἴκοσιν
εἰς
τὴν |
[30] |
ἐν
τοῖς
ψηφίσμασι
καὶ
ταῖς
|
ἐπιστολαῖς |
πολεμῆτε
Φιλίππῳ,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς |
[41] |
ἐκεῖσε
βοηθεῖν
ψηφίζεσθε,
ἂν
ἐν
|
Πύλαις, |
ἐκεῖσε,
ἂν
ἄλλοθί
που,
συμπαραθεῖτ' |
[12] |
καὶ
ταῖς
παρασκευαῖς
καὶ
ταῖς
|
γνώμαις. |
~Ὡς
μὲν
οὖν
δεῖ
τὰ |
[31] |
ὅτι
τοῖς
πνεύμασιν
καὶ
ταῖς
|
ὥραις |
τοῦ
ἔτους
τὰ
πολλὰ
προλαμβάνων |
[12] |
ἀπηρτημένοι
καὶ
ταῖς
παρασκευαῖς
καὶ
|
ταῖς |
γνώμαις.
~Ὡς
μὲν
οὖν
δεῖ |
[32] |
καὶ
Θάσῳ
καὶ
Σκιάθῳ
καὶ
|
ταῖς |
ἐν
τούτῳ
τῷ
τόπῳ
νήσοις, |
[30] |
μόνον
ἐν
τοῖς
ψηφίσμασι
καὶ
|
ταῖς |
ἐπιστολαῖς
πολεμῆτε
Φιλίππῳ,
ἀλλὰ
καὶ |
[12] |
δέξασθαι
δύναισθ'
ἄν,
ἀπηρτημένοι
καὶ
|
ταῖς |
παρασκευαῖς
καὶ
ταῖς
γνώμαις.
~Ὡς |
[31] |
λογίσαισθ'
ὅτι
τοῖς
πνεύμασιν
καὶ
|
ταῖς |
ὥραις
τοῦ
ἔτους
τὰ
πολλὰ |
[28] |
ναῦν
μναῖ
τοῦ
μηνὸς
ἑκάστου,
|
στρατιώταις |
δὲ
δισχιλίοις
τοσαῦθ'
ἕτερα,
ἵνα |
[12] |
δύναισθ'
ἄν,
ἀπηρτημένοι
καὶ
ταῖς
|
παρασκευαῖς |
καὶ
ταῖς
γνώμαις.
~Ὡς
μὲν |
[47] |
αἰσχύνης
ὥστε
τῶν
στρατηγῶν
ἕκαστος
|
δὶς |
καὶ
τρὶς
κρίνεται
παρ'
ὑμῖν |
[35] |
ἰδιῶται
οἱ
τούτων
ἑκατέρων
ἐπιμελούμενοι,
|
εἰς |
ἃ
τοσαῦτ'
ἀναλίσκεται
χρήματα,
ὅσ' |
[17] |
Εὔβοιαν
καὶ
πρότερόν
ποτέ
φασιν
|
εἰς |
Αλίαρτον
καὶ
τὰ
τελευταῖα
πρώην |
[14] |
ταχὺ
καὶ
τήμερον
εἰπόντες
μάλιστ'
|
εἰς |
δέον
λέγουσιν
(οὐ
γὰρ
ἂν |
[40] |
τῆς
τήμερον
ἡμέρας
οὐδενὶ
πώποτ'
|
εἰς |
δέον
τι
κέχρησθε,
οὐδὲν
δ' |
[35] |
τοσαῦτ'
ἀναλίσκεται
χρήματα,
ὅσ'
οὐδ'
|
εἰς |
ἕνα
τῶν
ἀποστόλων,
καὶ
τοσοῦτον |
[17] |
ἀμελείας
ταύτης
τῆς
ἄγαν,
ὥσπερ
|
εἰς |
Εὔβοιαν
καὶ
πρότερόν
ποτέ
φασιν |
[34] |
οὐχ
ὥσπερ
τὸν
παρελθόντα
χρόνον
|
εἰς |
Λῆμνον
καὶ
Ιμβρον
ἐμβαλὼν
αἰχμαλώτους |
[34] |
ἀμύθητα
χρήματ'
ἐξέλεξε,
τὰ
τελευταῖ'
|
εἰς |
Μαραθῶν'
ἀπέβη
καὶ
τὴν
ἱερὰν |
[35] |
ὑμῖν
ὑστερίζειν
τῶν
καιρῶν,
τὸν
|
εἰς |
Μεθώνην,
τὸν
εἰς
Παγασάς,
τὸν |
[27] |
τῆς
πόλεως
ἡ
δύναμις
Ἀλλ'
|
εἰς |
μὲν
Λῆμνον
τὸν
παρ'
ὑμῶν |
[35] |
καιρῶν,
τὸν
εἰς
Μεθώνην,
τὸν
|
εἰς |
Παγασάς,
τὸν
εἰς
Ποτείδαιαν
~Ὅτι |
[35] |
Μεθώνην,
τὸν
εἰς
Παγασάς,
τὸν
|
εἰς |
Ποτείδαιαν
~Ὅτι
ἐκεῖνα
μὲν
ἅπαντα |
[17] |
Αλίαρτον
καὶ
τὰ
τελευταῖα
πρώην
|
εἰς |
Πύλας,
ἴσως
ἂν
ὁρμήσαιτε.
~Οὔτοι |
[17] |
τῆς
οἰκείας
χώρας
αὐτοῦ
στρατείας
|
εἰς |
Πύλας
καὶ
Χερρόνησον
καὶ
Ολυνθον |
[16] |
ὡς,
ἐάν
τι
δέῃ,
πλευστέον
|
εἰς |
ταύτας
αὐτοῖς
ἐμβᾶσιν.
Πρὸς
δὲ |
[26] |
γὰρ
οἱ
πλάττοντες
τοὺς
πηλίνους,
|
εἰς |
τὴν
ἀγορὰν
χειροτονεῖτε
τοὺς
ταξιάρχους |
[28] |
ναυσὶ
ταχείαις
τετταράκοντα
τάλαντα,
εἴκοσιν
|
εἰς |
τὴν
ναῦν
μναῖ
τοῦ
μηνὸς |
[37] |
τὸν
γὰρ
τοῦ
πράττειν
χρόνον
|
εἰς |
τὸ
παρασκευάζεσθαι
ἀναλίσκομεν,
οἱ
δὲ |
[47] |
καὶ
παρόντας
ὁρᾶν.
Νῦν
δ'
|
εἰς |
τοῦθ'
ἥκει
τὰ
πράγματ'
αἰσχύνης |
[37] |
τῶν
καιρῶν
ἐξελέγχονται.
Ὁ
δ'
|
εἰς |
τοῦθ'
ὕβρεως
ἐλήλυθεν
ὥστ'
ἐπιστέλλειν |
[34] |
οὔτε
ταῦτα
δύνασθε
κωλύειν
οὔτ'
|
εἰς |
τοὺς
χρόνους,
οὓς
ἂν
προθῆσθε, |
[48] |
πολιτείας
διασπᾶν,
οἱ
δ'
ὡς
|
πρέσβεις |
πέπομφεν
ὡς
βασιλέα,
οἱ
δ' |
[40] |
Φιλίππῳ.
Καὶ
γὰρ
ἐκείνων
ὁ
|
πληγεὶς |
ἀεὶ
τῆς
πληγῆς
ἔχεται,
κἂν |
[43] |
ἀπεγνώκατε.
~Θαυμάζω
δ'
ἔγωγε,
εἰ
|
μηδεὶς |
ὑμῶν
μήτ'
ἐνθυμεῖται
μήτ'
ὀργίζεται, |
[47] |
θανάτου,
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἐχθροὺς
|
οὐδεὶς |
οὐδ'
ἅπαξ
αὐτῶν
ἀγωνίσασθαι
περὶ |
[13] |
παρασκευασθῆναι,
καὶ
δὴ
πειράσομαι
λέγειν,
|
δεηθεὶς |
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοσοῦτον. |
[31] |
ἡνίκ'
ἂν
ἡμεῖς
μὴ
δυναίμεθ'
|
ἐκεῖσ' |
ἀφικέσθαι.
~Δεῖ
τοίνυν
ταῦτ'
ἐνθυμουμένους |
[40] |
ἔχεται,
κἂν
ἑτέρωσε
πατάξῃ
τις,
|
ἐκεῖσ' |
εἰσὶν
αἱ
χεῖρες·
προβάλλεσθαι
δ' |
[48] |
βασιλέα,
οἱ
δ'
ἐν
Ιλλυριοῖς
|
πόλεις |
τειχίζειν,
οἱ
δὲ
λόγους
πλάττοντες |
[19] |
ξένους,
μηδὲ
τὰς
ἐπιστολιμαίους
ταύτας
|
δυνάμεις, |
ἀλλ'
ἣ
τῆς
πόλεως
ἔσται, |
[37] |
Ἃς
δὲ
τὸν
μεταξὺ
χρόνον
|
δυνάμεις |
οἰόμεθ'
ἡμῖν
ὑπάρχειν,
οὐδὲν
οἷαί |
[25] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι;
μὰ
Δί'
οὐχ
|
ἡμεῖς |
γ'
εἴποιτ'
ἄν,
ἀλλὰ
Φιλίππῳ |
[12] |
ἡμῖν,
ἥπερ
ἀεὶ
βέλτιον
ἢ
|
ἡμεῖς |
ἡμῶν
αὐτῶν
ἐπιμελούμεθα,
καὶ
τοῦτ' |
[31] |
τὸν
χειμῶν'
ἐπιχειρεῖ,
ἡνίκ'
ἂν
|
ἡμεῖς |
μὴ
δυναίμεθ'
ἐκεῖσ'
ἀφικέσθαι.
~Δεῖ |
[30] |
λέξω.
Πόρου
Απόδειξις
~Ἃ
μὲν
|
ἡμεῖς, |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
δεδυνήμεθ'
εὑρεῖν |
[4] |
μέντοι
τοῦθ'
ὅτι
εἴχομέν
ποθ'
|
ἡμεῖς, |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
Πύδναν
καὶ |
[41] |
οὔτ'
οἶδεν
οὔτ'
ἐθέλει.
~Καὶ
|
ὑμεῖς, |
ἂν
ἐν
Χερρονήσῳ
πύθησθε
Φίλιππον, |
[3] |
ἂν
ὀλιγωρῆτε,
τοιοῦτον
οἷον
ἂν
|
ὑμεῖς |
βούλοισθε,
παραδείγμασι
χρώμενοι
τῇ
τότε |
[46] |
ὑμᾶς
ψευδόμενοι
ῥᾳδίως
ἐνθάδ'
ὦσιν,
|
ὑμεῖς |
δ'
ἐξ
ὧν
ἂν
ἀκούσηθ' |
[34] |
τῆς
χώρας
ᾤχετ'
ἔχων
τριήρη,
|
ὑμεῖς |
δ'
οὔτε
ταῦτα
δύνασθε
κωλύειν |
[40] |
μὴ
τὰ
συμβάντ'
ἀναγκάζωνται
διώκειν.
|
~Ὑμεῖς |
δ'
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
πλείστην |
[17] |
ἐν
τῇ
γνώμῃ
παραστῆσαι,
ὡς
|
ὑμεῖς |
ἐκ
τῆς
ἀμελείας
ταύτης
τῆς |
[19] |
ἣ
τῆς
πόλεως
ἔσται,
κἂν
|
ὑμεῖς |
ἕνα
κἂν
πλείους
κἂν
τὸν |
[7] |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
καὶ
|
ὑμεῖς |
ἐπὶ
τῆς
τοιαύτης
ἐθελήσητε
γενέσθαι |
[3] |
καλῶς
καὶ
προσηκόντως
οὐδὲν
ἀνάξιον
|
ὑμεῖς |
ἐπράξατε
τῆς
πόλεως,
ἀλλ'
ὑπεμείναθ' |
[15] |
τὸν
ἔλεγχον
δώσει·
κριταὶ
δ'
|
ὑμεῖς |
ἔσεσθε.
~Πρῶτον
μὲν
τοίνυν,
ὦ |
[11] |
ἂν
οὗτός
τι
πάθῃ,
ταχέως
|
ὑμεῖς |
ἕτερον
Φίλιππον
ποιήσετε,
ἄνπερ
οὕτω |
[24] |
ἐνίκων
οὗτοι
οἱ
ξένοι
καὶ
|
ὑμεῖς |
μετ'
ἐκείνων.
Ἐξ
οὗ
δ' |
[47] |
~Πῶς
οὖν
ταῦτα
παύσεται
Ὅταν
|
ὑμεῖς, |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοὺς
αὐτοὺς |
[18] |
ἢ
διὰ
τὸν
φόβον
εἰδὼς
|
εὐτρεπεῖς |
ὑμᾶς
εἴσεται
γὰρ
ἀκριβῶς·
εἰσὶ |
[22] |
τί
πρὸς
τούτοις
ἔτι;
ταχείας
|
τριήρεις |
δέκα·
δεῖ
γάρ,
ἔχοντος
ἐκείνου |
[16] |
τοῖς
ἡμίσεσιν
τῶν
ἱππέων
ἱππαγωγοὺς
|
τριήρεις |
καὶ
πλοῖ'
ἱκανὰ
εὐτρεπίσαι
κελεύω. |
[43] |
κωλύσει.
εἶτα
τοῦτ'
ἀναμενοῦμεν
Καὶ
|
τριήρεις |
κενὰς
καὶ
τὰς
παρὰ
τοῦ |
[40] |
Αθηναῖοι,
πλείστην
δύναμιν
ἁπάντων
ἔχοντες,
|
τριήρεις, |
ὁπλίτας,
ἱππέας,
χρημάτων
πρόσοδον,
τούτων |
[16] |
μὲν
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
|
τριήρεις |
πεντήκοντα
παρασκευάσασθαι
φημὶ
δεῖν,
εἶτ' |
[33] |
τἄλλα
παρασκευάσαντες,
τοὺς
στρατιώτας,
τὰς
|
τριήρεις, |
τοὺς
ἱππέας,
ἐντελῆ
πᾶσαν
τὴν |
[25] |
μισθόν.
~Τί
οὖν
κελεύω
Τὰς
|
προφάσεις |
ἀφελεῖν
καὶ
τοῦ
στρατηγοῦ
καὶ |
[36] |
καὶ
τριηράρχους
καθίσταμεν
καὶ
τούτοις
|
ἀντιδόσεις |
ποιούμεθα
καὶ
περὶ
χρημάτων
πόρου |
[7] |
αὑτὸν
χρήσιμον
τῇ
πόλει,
πᾶσαν
|
ἀφεὶς |
τὴν
εἰρωνείαν
ἕτοιμος
πράττειν
ὑπάρξῃ, |
[1] |
λέγειν·
ἐπειδὴ
δ'
ὑπὲρ
ὧν
|
πολλάκις |
εἰρήκασιν
οὗτοι
πρότερον
συμβαίνει
καὶ |
[20] |
καὶ
ὅπως
μὴ
ποιήσεθ'
ὃ
|
πολλάκις |
ὑμᾶς
ἔβλαψεν·
πάντ'
ἐλάττω
νομίζοντες |
[27] |
ὡς
ἀληθῶς
τῆς
πόλεως
ἡ
|
δύναμις |
Ἀλλ'
εἰς
μὲν
Λῆμνον
τὸν |
[20] |
Ἔσται
δ'
αὕτη
τίς
ἡ
|
δύναμις |
καὶ
πόση,
καὶ
πόθεν
τὴν |
[22] |
τριήρων
ἡμῖν,
ὅπως
ἀσφαλῶς
ἡ
|
δύναμις |
πλέῃ.
Πόθεν
δὴ
τούτοις
ἡ |
[29] |
γενέσθαι
οῦτ'
ἤδη
λέξω.
Πόρου
|
Απόδειξις |
~Ἃ
μὲν
ἡμεῖς,
ὦ
ἄνδρες |
[30] |
πολεμῆτε
Φιλίππῳ,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
|
ἔργοις. |
~Δοκεῖτε
δέ
μοι
πολὺ
βέλτιον |
[5] |
γνώμην,
ὡς
χαλεπὸν
πολεμεῖν
ἐστιν
|
Αθηναίοις |
ἔχουσι
τοσαῦτ'
ἐπιτειχίσματα
τῆς
αὑτοῦ |
[28] |
τοῦ
μηνὸς
ἑκάστου,
στρατιώταις
δὲ
|
δισχιλίοις |
τοσαῦθ'
ἕτερα,
ἵνα
δέκα
τοῦ |
[47] |
ἀποθανεῖν,
στρατηγοῦ
δὲ
μαχόμενον
τοῖς
|
πολεμίοις. |
~Ἡμῶν
δ'
οἱ
μὲν
περιιόντες |
[42] |
καὶ
μηδὲν
ἔπραττεν
ἔτι,
ἀποχρῆν
|
ἐνίοις |
ὑμῶν
ἄν
μοι
δοκεῖ,
ἐξ |
[48] |
ὡς
βασιλέα,
οἱ
δ'
ἐν
|
Ιλλυριοῖς |
πόλεις
τειχίζειν,
οἱ
δὲ
λόγους |
[28] |
σιτηρέσιον
λαμβάνῃ,
τοῖς
δ'
ἱππεῦσι
|
διακοσίοις |
οὖσιν,
ἐὰν
τριάκοντα
δραχμὰς
ἕκαστος |
[51] |
ἥδιον
εἶχον.
Νῦν
δ'
ἐπ'
|
ἀδήλοις |
οὖσι
τοῖς
ἀπὸ
τούτων
ἐμαυτῷ |
[21] |
δοκῇ
καλῶς
ἔχειν,
ἐκ
διαδοχῆς
|
ἀλλήλοις· |
τοὺς
δ'
ἄλλους
ξένους
εἶναι |
[8] |
καὶ
ἅπανθ'
ὅσα
περ
κἀν
|
ἄλλοις |
τισὶν
ἀνθρώποις
ἔνι,
ταῦτα
κἀν |
[12] |
ὄντες,
ἅπασιν
ἂν
τοῖς
πράγμασιν
|
τεταραγμένοις |
ἐπιστάντες
ὅπως
βούλεσθε
διοικήσαισθε,
ὡς |
[49] |
τῶν
κωλυσόντων
ὁρῶντα
καὶ
τοῖς
|
πεπραγμένοις |
ἐπῃρμένον,
οὐ
μέντοι
μὰ
Δί' |
[3] |
ἀκούουσι
καὶ
τοῖς
εἰδόσιν
αὐτοῖς
|
ἀναμιμνῃσκομένοις, |
ἡλίκην
ποτ'
ἐχόντων
δύναμιν
Λακεδαιμονίων, |
[42] |
τις,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοῖς
|
γιγνομένοις |
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως
αἰσχυνόμενος
τὴν |
[51] |
οὖσι
τοῖς
ἀπὸ
τούτων
ἐμαυτῷ
|
γενησομένοις, |
ὅμως
ἐπὶ
τῷ
συνοίσειν
ὑμῖν, |
[3] |
καὶ
θεάσησθε,
ὅτι
οὐδὲν
οὔτε
|
φυλαττομένοις |
ὑμῖν
ἐστιν
φοβερόν,
οὔτ'
ἂν |
[29] |
μικρὰν
ἀφορμὴν
εἶναι
σιτηρέσιον
τοῖς
|
στρατευομένοις |
ὑπάρχειν,
οὐκ
ὀρθῶς
ἔγνωκεν·
ἐγὼ |
[39] |
πραγμάτων
τοὺς
βουλευομένους,
ἵν'
ἃν
|
ἐκείνοις |
δοκῇ,
ταῦτα
πράττηται
καὶ
μὴ |
[8] |
ὅσα
περ
κἀν
ἄλλοις
τισὶν
|
ἀνθρώποις |
ἔνι,
ταῦτα
κἀν
τοῖς
μετ' |
[10] |
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οἴομαι
τοῖς
|
ἐλευθέροις |
μεγίστην
ἀνάγκην
τὴν
ὑπὲρ
τῶν |
[32] |
ταῖς
ἐν
τούτῳ
τῷ
τόπῳ
|
νήσοις, |
ἐν
αἷς
καὶ
λιμένες
καὶ |
[51] |
Νῦν
δ'
ἐπ'
ἀδήλοις
οὖσι
|
τοῖς |
ἀπὸ
τούτων
ἐμαυτῷ
γενησομένοις,
ὅμως |
[42] |
θεῶν
τις,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
|
τοῖς |
γιγνομένοις
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως
αἰσχυνόμενος |
[28] |
ὁ
στρατιώτης
δραχμὰς
σιτηρέσιον
λαμβάνῃ,
|
τοῖς |
δ'
ἱππεῦσι
διακοσίοις
οὖσιν,
ἐὰν |
[5] |
παροῦσι
τὰ
τῶν
ἀπόντων,
καὶ
|
τοῖς |
ἐθέλουσι
πονεῖν
καὶ
κινδυνεύειν
τὰ |
[3] |
καὶ
παρ'
ἄλλων
ἀκούουσι
καὶ
|
τοῖς |
εἰδόσιν
αὐτοῖς
ἀναμιμνῃσκομένοις,
ἡλίκην
ποτ' |
[10] |
ἡγεῖσθαι
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οἴομαι
|
τοῖς |
ἐλευθέροις
μεγίστην
ἀνάγκην
τὴν
ὑπὲρ |
[30] |
ἐπιστολαῖς
πολεμῆτε
Φιλίππῳ,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῖς |
ἔργοις.
~Δοκεῖτε
δέ
μοι
πολὺ |
[16] |
αὐτοῖς
ἐμβᾶσιν.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
|
τοῖς |
ἡμίσεσιν
τῶν
ἱππέων
ἱππαγωγοὺς
τριήρεις |
[8] |
τισὶν
ἀνθρώποις
ἔνι,
ταῦτα
κἀν
|
τοῖς |
μετ'
ἐκείνου
χρὴ
νομίζειν
ἐνεῖναι. |
[2] |
οὐκ
ἀθυμητέον,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
|
τοῖς |
παροῦσι
πράγμασιν,
οὐδ'
εἰ
πάνυ |
[5] |
ἐν
μέσῳ,
φύσει
δ'
ὑπάρχει
|
τοῖς |
παροῦσι
τὰ
τῶν
ἀπόντων,
καὶ |
[49] |
ἐρημίαν
τῶν
κωλυσόντων
ὁρῶντα
καὶ
|
τοῖς |
πεπραγμένοις
ἐπῃρμένον,
οὐ
μέντοι
μὰ |
[36] |
ἐν
τούτοις
ἠμέληται·
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
περὶ
τοῦ
πολέμου
καὶ
τῇ |
[31] |
πολεμεῖτε,
ἐνθυμηθείητε,
καὶ
λογίσαισθ'
ὅτι
|
τοῖς |
πνεύμασιν
καὶ
ταῖς
ὥραις
τοῦ |
[47] |
κριθέντ'
ἀποθανεῖν,
στρατηγοῦ
δὲ
μαχόμενον
|
τοῖς |
πολεμίοις.
~Ἡμῶν
δ'
οἱ
μὲν |
[3] |
ἧς
ἐκρατεῖτ'
ἐκ
τοῦ
προσέχειν
|
τοῖς |
πράγμασι
τὸν
νοῦν,
καὶ
τῇ |
[11] |
Φίλιππον
ποιήσετε,
ἄνπερ
οὕτω
προσέχητε
|
τοῖς |
πράγμασι
τὸν
νοῦν·
οὐδὲ
γὰρ |
[39] |
ὀρθῶς
πολέμῳ
χρωμένους
οὐκ
ἀκολουθεῖν
|
τοῖς |
πράγμασιν,
ἀλλ'
αὐτοὺς
ἔμπροσθεν
εἶναι |
[25] |
γε
γέλως
ἔσθ'
ὡς
χρώμεθα
|
τοῖς |
πράγμασιν.
Εἰ
γὰρ
ἔροιτό
τις |
[12] |
πλησίον
μὲν
ὄντες,
ἅπασιν
ἂν
|
τοῖς |
πράγμασιν
τεταραγμένοις
ἐπιστάντες
ὅπως
βούλεσθε |
[29] |
οἴεται
μικρὰν
ἀφορμὴν
εἶναι
σιτηρέσιον
|
τοῖς |
στρατευομένοις
ὑπάρχειν,
οὐκ
ὀρθῶς
ἔγνωκεν· |
[32] |
αὐτῇ
τῇ
χώρᾳ
καὶ
πρὸς
|
τοῖς |
τῶν
ἐμπορίων
στόμασιν
ῥᾳδίως.
ἔσται. |
[30] |
χειροτονήσετε,
ἵνα
μὴ
μόνον
ἐν
|
τοῖς |
ψηφίσμασι
καὶ
ταῖς
ἐπιστολαῖς
πολεμῆτε |
[20] |
δέοντος,
καὶ
τὰ
μέγιστ'
ἐν
|
τοῖς |
ψηφίσμασιν
αἱρούμενοι,
ἐπὶ
τῷ
πράττειν |
[3] |
ἄλλων
ἀκούουσι
καὶ
τοῖς
εἰδόσιν
|
αὐτοῖς |
ἀναμιμνῃσκομένοις,
ἡλίκην
ποτ'
ἐχόντων
δύναμιν |
[16] |
τι
δέῃ,
πλευστέον
εἰς
ταύτας
|
αὐτοῖς |
ἐμβᾶσιν.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
τοῖς |
[50] |
εὕρηται,
καὶ
τὰ
λοιπὰ
ἐν
|
αὐτοῖς |
ἡμῖν
ἐστί,
κἂν
μὴ
νῦν |
[36] |
τι
καὶ
τριηράρχους
καθίσταμεν
καὶ
|
τούτοις |
ἀντιδόσεις
ποιούμεθα
καὶ
περὶ
χρημάτων |
[6] |
συμμαχεῖν
καὶ
προσέχειν
τὸν
νοῦν
|
τούτοις |
ἐθέλουσιν
ἅπαντες,
οὓς
ἂν
ὁρῶσι |
[21] |
αὐτὸν
τρόπον
στρατευομένους·
καὶ
ἱππαγωγοὺς
|
τούτοις. |
~Εἶεν·
τί
πρὸς
τούτοις
ἔτι; |
[22] |
ἱππαγωγοὺς
τούτοις.
~Εἶεν·
τί
πρὸς
|
τούτοις |
ἔτι;
ταχείας
τριήρεις
δέκα·
δεῖ |
[22] |
ἡ
δύναμις
πλέῃ.
Πόθεν
δὴ
|
τούτοις |
ἡ
τροφὴ
γενήσετα
Ἐγὼ
καὶ |
[36] |
οὐδὲν
ἀνεξέταστον
οὐδ'
ἀόριστον
ἐν
|
τούτοις |
ἠμέληται·
ἐν
δὲ
τοῖς
περὶ |
[20] |
τὰ
μικρὰ
ποιήσαντες
καὶ
πορίσαντες
|
τούτοις |
προστίθετε,
ἂν
ἐλάττω
φαίνηται.
~Λέγω |
[16] |
ταύτας
αὐτοῖς
ἐμβᾶσιν.
Πρὸς
δὲ
|
τούτοις |
τοῖς
ἡμίσεσιν
τῶν
ἱππέων
ἱππαγωγοὺς |
[2] |
πραττόντων
οὕτως
εἶχεν,
οὐδ'
ἂν
|
ἐλπὶς |
ἦν
αὐτὰ
βελτίω
γενέσθαι.
~Ἔπειτ' |
[38] |
εἰ
δ'
ἡ
τῶν
λόγων
|
χάρις, |
ἂν
ᾖ
μὴ
προσήκουσα,
ἔργῳ |
[47] |
τῶν
στρατηγῶν
ἕκαστος
δὶς
καὶ
|
τρὶς |
κρίνεται
παρ'
ὑμῖν
περὶ
θανάτου, |
[20] |
φράσω,
καθ'
ἕκαστον
τούτων
διεξιὼν
|
χωρίς. |
Ξένους
μὲν
λέγω
καὶ
ὅπως |
[36] |
τοὺς
μετοίκους
ἔδοξε
καὶ
τοὺς
|
χωρὶς |
οἰκοῦντας,
εἶτ'
αὐτοὺς
πάλιν,
εἶτ' |
[15] |
ἐπαγγέλλεταί
τι.
Ἡ
μὲν
οὖν
|
ὑπόσχεσις |
οὕτω
μεγάλη,
τὸ
δὲ
πρᾶγμ' |
[38] |
Εὐβοεῦσιν
ἤδη
τοιαύτας
ἐπιστολάς.
~Επιστολῆς
|
Ανάγνωσις |
Τούτων,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τῶν |
[15] |
λέγειν
ἔχειν,
μὴ
κωλύων
εἴ
|
τις |
ἄλλος
ἐπαγγέλλεταί
τι.
Ἡ
μὲν |
[39] |
τρόπον
ὥσπερ
τῶν
στρατευμάτων
ἀξιώσειέ
|
τις |
ἂν
τὸν
στρατηγὸν
ἡγεῖσθαι,
οὕτω |
[34] |
πόρων
ἀφαιρήσεσθε.
Ἔστι
δ'
οὗτος
|
τίς |
Ἀπὸ
τῶν
ὑμετέρων
ὑμῖν
πολεμεῖ |
[8] |
πράγματ'
ἀθάνατα,
ἀλλὰ
καὶ
μισεῖ
|
τις |
ἐκεῖνον
καὶ
δέδιεν,
ὦ
ἄνδρες |
[40] |
πληγῆς
ἔχεται,
κἂν
ἑτέρωσε
πατάξῃ
|
τις, |
ἐκεῖσ'
εἰσὶν
αἱ
χεῖρες·
προβάλλεσθαι |
[44] |
πλευσόμεθα
Ποῖ
οὖν
προσορμιούμεθα'
Ἤρετό
|
τις. |
Εὑρήσει
τὰ
σαθρά,
ὦ
ἄνδρες |
[6] |
τὰ
μὲν
ὡς
ἂν
ἑλών
|
τις |
ἔχοι
πολέμῳ,
τὰ
δὲ
σύμμαχα |
[10] |
γένηται
Ἐπειδὰν
νὴ
Δί'
ἀνάγκη
|
τις |
ᾖ.
Νῦν
δὲ
τί
χρὴ |
[20] |
πορίσαι
κελεύω.
Ἔσται
δ'
αὕτη
|
τίς |
ἡ
δύναμις
καὶ
πόση,
καὶ |
[43] |
οὐ
στήσεται,
δῆλον,
εἰ
μή
|
τις |
κωλύσει.
εἶτα
τοῦτ'
ἀναμενοῦμεν
Καὶ |
[29] |
μηνός,
δώδεκα
τάλαντα.
~Εἰ
δέ
|
τις |
οἴεται
μικρὰν
ἀφορμὴν
εἶναι
σιτηρέσιον |
[15] |
δυνηθεῖμεν)
~ἀλλ'
ὃς
ἂν
δείξῃ
|
τίς |
πορισθεῖσα
παρασκευὴ
καὶ
πόση
καὶ |
[25] |
τοῖς
πράγμασιν.
Εἰ
γὰρ
ἔροιτό
|
τις |
ὑμᾶς,
Εἰρήνην
ἄγετ'
ὦ
ἄνδρες |
[4] |
φροντίζειν
ὧν
ἐχρῆν.
~Εἰ
δέ
|
τις |
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
δυσπολέμητον |
[38] |
Ἀλλ'
εἰ
μέν,
ὅσ'
ἄν
|
τις |
ὑπερβῇ
τῷ
λόγῳ,
ἵνα
μὴ |
[36] |
πρόοιδεν
ἕκαστος
ὑμῶν
ἐκ
πολλοῦ
|
τίς |
χορηγὸς
ἢ
γυμνασίαρχος
τῆς
φυλῆς, |
[42] |
ἐγχωρεῖ.
~Δοκεῖ
δέ
μοι
θεῶν
|
τις, |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοῖς
γιγνομένοις |
[27] |
ὑμῶν
ἔδει
κεχειροτονημένον
εἶναι
τοῦτον,
|
ὅστις |
ἂν
ᾖ.
~Ἴσως
δὲ
ταῦτα |
[38] |
ἡδέ'
ἀκούειν.
Ἀλλ'
εἰ
μέν,
|
ὅσ' |
ἄν
τις
ὑπερβῇ
τῷ
λόγῳ, |
[35] |
εἰς
ἃ
τοσαῦτ'
ἀναλίσκεται
χρήματα,
|
ὅσ' |
οὐδ'
εἰς
ἕνα
τῶν
ἀποστόλων, |
[15] |
νυνὶ
βοηθείᾳ
κωλῦσαι
δυνηθεῖμεν)
~ἀλλ'
|
ὃς |
ἂν
δείξῃ
τίς
πορισθεῖσα
παρασκευὴ |
[9] |
πρᾶγμα,
οἷ
προελήλυθ'
ἀσελγείας
ἅνθρωπος,
|
ὃς |
οὐδ'
αἵρεσιν
ὑμῖν
δίδωσι
τοῦ |
[36] |
ἕκαστος
ὑμῶν
ἐκ
πολλοῦ
τίς
|
χορηγὸς |
ἢ
γυμνασίαρχος
τῆς
φυλῆς,
πότε |
[46] |
ὅταν
γὰρ
ἡγῆται
μὲν
ὁ
|
στρατηγὸς |
ἀθλίων
ἀπομίσθων
ξένων,
οἱ
δ' |
[24] |
μᾶλλον
οἴχεται
πλέοντα,
ὁ
δὲ
|
στρατηγὸς |
ἀκολουθεῖ,
εἰκότως·
οὐ
γὰρ
ἔστιν |
[7] |
τὰ
ὑμέτερ'
αὐτῶν
κομιεῖσθε,
ἂν
|
θεὸς |
θέλῃ,
καὶ
τὰ
κατερρᾳθυμημένα
πάλιν |
[13] |
πραγμάτων
ὑμᾶς
οἴομαι,
καὶ
τὸ
|
πλῆθος |
ὅσον,
καὶ
πόρους
οὕστινας
χρημάτων, |
[4] |
Φίλιππον
εἶναι,
σκοπῶν
τό
τε
|
πλῆθος |
τῆς
ὑπαρχούσης
αὐτῷ
δυνάμεως
καὶ |
[23] |
ὑπέρογκον
αὐτήν
οὐ
γὰρ
ἔστι
|
μισθὸς |
οὐδὲ
τροφή
οὐδὲ
παντελῶς
ταπεινὴν |
[9] |
ὥς
φασι,
λέγει,
καὶ
οὐχ
|
οἷός |
ἐστιν
ἔχων
ἃ
κατέστραπται
μένειν |
[33] |
παρὰ
τὸν
καιρὸν
ὁ
τούτων
|
κύριος |
καταστὰς
ὑφ'
ὑμῶν
βουλεύσεται·
ἃ |
[15] |
ἔχειν,
μὴ
κωλύων
εἴ
τις
|
ἄλλος |
ἐπαγγέλλεταί
τι.
Ἡ
μὲν
οὖν |
[44] |
τῶν
ἐκείνου
πραγμάτων
αὐτὸς
ὁ
|
πόλεμος, |
ἂν
ἐπιχειρῶμεν·
ἂν
μέντοι
καθώμεθ' |
[29] |
Ἐγὼ
συμπλέων
ἐθελοντὴς
πάσχειν
ὁτιοῦν
|
ἕτοιμος, |
ἐὰν
μὴ
ταῦθ'
οὕτως
ἔχῃ. |
[7] |
πόλει,
πᾶσαν
ἀφεὶς
τὴν
εἰρωνείαν
|
ἕτοιμος |
πράττειν
ὑπάρξῃ,
ὁ
μὲν
χρήματ' |
[26] |
Τί
οὖν
οὗτοι
ποιοῦσιν
Πλὴν
|
ἑνὸς |
ἀνδρός,
ὃν
ἂν
ἐκπέμψητ'
ἐπὶ |
[18] |
ἢ
παριδὼν
ταῦτ'
ἀφύλακτος
ληφθῇ,
|
μηδενὸς |
ὄντος
ἐμποδὼν
πλεῖν
ἐπὶ
τὴν |
[51] |
ἃ
γιγνώσκω
πάνθ'
ἁπλῶς,
οὐδὲν
|
ὑποστειλάμενος, |
πεπαρρησίασμαι.
ἐβουλόμην
δ'
ἄν,
ὥσπερ |
[6] |
τὰ
δὲ
σύμμαχα
καὶ
φίλα
|
ποιησάμενος· |
καὶ
γὰρ
συμμαχεῖν
καὶ
προσέχειν |
[6] |
ἀμελούντων.
~Καὶ
γάρ
τοι
ταύτῃ
|
χρησάμενος |
τῇ
γνώμῃ
πάντα
κατέστραπται
καὶ |
[42] |
ἀεί
τινι
καὶ
τοῦ
πλείονος
|
ὀρεγόμενος |
ἴσως
ἂν
ἐκκαλέσαιθ'
ὑμᾶς,
εἴπερ |
[42] |
τοῖς
γιγνομένοις
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως
|
αἰσχυνόμενος |
τὴν
φιλοπραγμοσύνην
ταύτην
ἐμβαλεῖν
Φιλίππῳ. |
[27] |
ἱππαρχεῖν.
Καὶ
οὐ
τὸν
ἄνδρα
|
μεμφόμενος |
ταῦτα
λέγω,
ἀλλ'
ὑφ'
ὑμῶν |
[51] |
τι
ἂν
μὴ
καὶ
συνοίσειν
|
πεπεισμένος |
ὦ,
νῦν
θ'
ἃ
γιγνώσκω |
[28] |
τριάκοντα
δραχμὰς
ἕκαστος
λαμβάνῃ
τοῦ
|
μηνός, |
δώδεκα
τάλαντα.
~Εἰ
δέ
τις |
[28] |
εἰς
τὴν
ναῦν
μναῖ
τοῦ
|
μηνὸς |
ἑκάστου,
στρατιώταις
δὲ
δισχιλίοις
τοσαῦθ' |
[28] |
τοσαῦθ'
ἕτερα,
ἵνα
δέκα
τοῦ
|
μηνὸς |
ὁ
στρατιώτης
δραχμὰς
σιτηρέσιον
λαμβάνῃ, |
[43] |
κενὰς
καὶ
τὰς
παρὰ
τοῦ
|
δεῖνος |
ἐλπίδας
ἂν
ἀποστείλητε,
πάντ'
ἔχειν |
[49] |
ἡμῖν
εἰδέναι
τί
μέλλει
ποιεῖν
|
ἐκεῖνος· |
ἀνοητότατοι
γάρ
εἰσιν
οἱ
λογοποιοῦντες. |
[5] |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοῦτο
καλῶς
|
ἐκεῖνος, |
ὅτι
ταῦτα
μέν
ἐστιν
ἅπαντα |
[46] |
οἱ
δ'
ὑπὲρ
ὧν
ἂν
|
ἐκεῖνος |
πράξῃ
πρὸς
ὑμᾶς
ψευδόμενοι
ῥᾳδίως |
[3] |
δικαίων
τὸν
πρὸς
ἐκείνους
πόλεμον.
|
Τίνος |
οὖν
εἵνεκα
ταῦτα
λέγω
Ἳν' |
[1] |
~Εἰ
μὲν
περὶ
καινοῦ
|
τινος |
πράγματος
προυτίθετ'
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι, |
[21] |
εἶναι
πεντακοσίους,
ἐξ
ἧς
ἄν
|
τινος |
ὑμῖν
ἡλικίας
καλῶς
ἔχειν
δοκῇ, |
[42] |
ἐπιχειρῶν
ἀεί
τινι
καὶ
τοῦ
|
πλείονος |
ὀρεγόμενος
ἴσως
ἂν
ἐκκαλέσαιθ'
ὑμᾶς, |
[3] |
ἐχόντων
δύναμιν
Λακεδαιμονίων,
ἐξ
οὗ
|
χρόνος |
οὐ
πολύς,
ὡς
καλῶς
καὶ |
[31] |
ἔτους
τὰ
πολλὰ
προλαμβάνων
διαπράττεται
|
Φίλιππος, |
καὶ
φυλάξας
τοὺς
ἐτησίας
ἢ |
[10] |
τὰ
τῶν
Ελλήνων
διοικῶν
Τέθνηκε
|
Φίλιππος |
Οὐ
μὰ
Δί'
ἀλλ'
ἀσθενεῖ. |
[5] |
ἢ
κείνῳ.
~Εἰ
τοίνυν
ὁ
|
Φίλιππος |
τότε
ταύτην
ἔσχε
τὴν
γνώμην, |
[50] |
ταῦτ'
ἐκεῖν'
εἰδῶμεν,
ὅτι
ἐχθρὸς
|
ἅνθρωπος |
καὶ
τὰ
ἡμέτερ'
ἡμᾶς
ἀποστερεῖ |
[9] |
τὸ
πρᾶγμα,
οἷ
προελήλυθ'
ἀσελγείας
|
ἅνθρωπος, |
ὃς
οὐδ'
αἵρεσιν
ὑμῖν
δίδωσι |
[26] |
οὖν
οὗτοι
ποιοῦσιν
Πλὴν
ἑνὸς
|
ἀνδρός, |
ὃν
ἂν
ἐκπέμψητ'
ἐπὶ
τὸν |
[45] |
~Ὅποι
μὲν
γὰρ
ἄν,
οἶμαι,
|
μέρος |
τι
τῆς
πόλεως
συναποσταλῇ,
κἂν |
[50] |
ἀφέντες
ταῦτ'
ἐκεῖν'
εἰδῶμεν,
ὅτι
|
ἐχθρὸς |
ἅνθρωπος
καὶ
τὰ
ἡμέτερ'
ἡμᾶς |
[29] |
οὕτως
ἔχῃ.
Πόθεν
οὖν
ὁ
|
πόρος |
τῶν
χρημάτων,
ἃ
παρ'
ὑμῶν |
[24] |
ἐπὶ
τὸν
τῆς
πόλεως
πόλεμον,
|
πρὸς |
Αρτάβαζον
καὶ
πανταχοῖ
μᾶλλον
οἴχεται |
[32] |
καὶ
τὸ
τῶν
πνευμάτων
ἀσφαλές,
|
πρὸς |
αὐτῇ
τῇ
χώρᾳ
καὶ
πρὸς |
[47] |
κρίνεται
παρ'
ὑμῖν
περὶ
θανάτου,
|
πρὸς |
δὲ
τοὺς
ἐχθροὺς
οὐδεὶς
οὐδ' |
[16] |
πλευστέον
εἰς
ταύτας
αὐτοῖς
ἐμβᾶσιν.
|
Πρὸς |
δὲ
τούτοις
τοῖς
ἡμίσεσιν
τῶν |
[28] |
τάλαντ'
ἐνενήκοντα
καὶ
μικρόν
τι
|
πρός, |
δέκα
μὲν
ναυσὶ
ταχείαις
τετταράκοντα |
[3] |
ὑπεμείναθ'
ὑπὲρ
τῶν
δικαίων
τὸν
|
πρὸς |
ἐκείνους
πόλεμον.
Τίνος
οὖν
εἵνεκα |
[38] |
καὶ
τὰ
πράγμαθ'
ὑπερβήσεται,
δεῖ
|
πρὸς |
ἡδονὴν
δημηγορεῖν·
εἰ
δ'
ἡ |
[31] |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τῆς
χώρας,
|
πρὸς |
ἣν
πολεμεῖτε,
ἐνθυμηθείητε,
καὶ
λογίσαισθ' |
[2] |
ἐκ
τοῦ
παρεληλυθότος
χρόνου,
τοῦτο
|
πρὸς |
τὰ
μέλλοντα
βέλτιστον
ὑπάρχει.
Τί |
[32] |
ὥραν
τοῦ
ἔτους,
ὅτε
καὶ
|
πρὸς |
τῇ
γῇ
γενέσθαι
ῥᾴδιον
καὶ |
[32] |
πρὸς
αὐτῇ
τῇ
χώρᾳ
καὶ
|
πρὸς |
τοῖς
τῶν
ἐμπορίων
στόμασιν
ῥᾳδίως. |
[22] |
καὶ
ἱππαγωγοὺς
τούτοις.
~Εἶεν·
τί
|
πρὸς |
τούτοις
ἔτι;
ταχείας
τριήρεις
δέκα· |
[34] |
πλέον
οὐδὲν
ποιοῦντες.
~Καὶ
ἔτι
|
πρὸς |
τούτῳ
πρῶτον
μέν,
ὦ
ἄνδρες |
[34] |
πλέοντας
τὴν
θάλατταν.
Ἔπειτα
τί
|
πρὸς |
τούτῳ
Τοῦ
πάσχειν
αὐτοὶ
κακῶς |
[34] |
αἰχμαλώτους
πολίτας
ὑμετέρους
ᾤχετ'
ἔχων,
|
πρὸς |
τῷ
Γεραιστῷ
τὰ
πλοῖα
συλλαβὼν |
[46] |
ὑπὲρ
ὧν
ἂν
ἐκεῖνος
πράξῃ
|
πρὸς |
ὑμᾶς
ψευδόμενοι
ῥᾳδίως
ἐνθάδ'
ὦσιν, |
[51] |
μὲν
οὖν
οὔτ'
ἄλλοτε
πώποτε
|
πρὸς |
χάριν
εἱλόμην
λέγειν
ὅ
τι |
[1] |
~Εἰ
μὲν
περὶ
καινοῦ
τινος
|
πράγματος |
προυτίθετ'
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
λέγειν, |
[45] |
κενὸν
καὶ
τὰς
ἀπὸ
τοῦ
|
βήματος |
ἐλπίδας
ἐκπέμψητε,
οὐδὲν
ὑμῖν
τῶν |
[24] |
ἐν
Κορίνθῳ
τὴν
πόλιν,
οὗ
|
Πολύστρατος |
ἡγεῖτο
καὶ
Ιφικράτης
καὶ
Χαβρίας |
[32] |
ἐν
αἷς
καὶ
λιμένες
καὶ
|
σῖτος |
καὶ
ἃ
χρὴ
στρατεύματι
πάνθ' |
[18] |
ἡσυχίαν
ἔχῃ,
ἢ
παριδὼν
ταῦτ'
|
ἀφύλακτος |
ληφθῇ,
μηδενὸς
ὄντος
ἐμποδὼν
πλεῖν |
[18] |
παριδὼν
ταῦτ'
ἀφύλακτος
ληφθῇ,
μηδενὸς
|
ὄντος |
ἐμποδὼν
πλεῖν
ἐπὶ
τὴν
ἐκείνου |
[24] |
οἱ
δ'
ἐχθροὶ
μείζους
τοῦ
|
δέοντος |
γεγόνασιν.
Καὶ
παρακύψαντ'
ἐπὶ
τὸν |
[18] |
παρ'
ἡμῶν
αὐτῶν
πλείους
τοῦ
|
δέοντος |
ἡσυχίαν
ἔχῃ,
ἢ
παριδὼν
ταῦτ' |
[20] |
πάντ'
ἐλάττω
νομίζοντες
εἶναι
τοῦ
|
δέοντος, |
καὶ
τὰ
μέγιστ'
ἐν
τοῖς |
[35] |
τὴν
τῶν
Διονυσίων
ἀεὶ
τοῦ
|
καθήκοντος |
χρόνου
γίγνεσθαι,
ἄν
τε
δεινοὶ |
[47] |
λωποδυτῶν
θάνατον
μᾶλλον
αἱροῦνται
τοῦ
|
προσήκοντος· |
κακούργου
μὲν
γάρ
ἐστι
κριθέντ' |
[22] |
ταχείας
τριήρεις
δέκα·
δεῖ
γάρ,
|
ἔχοντος |
ἐκείνου
ναυτικόν,
καὶ
ταχειῶν
τριήρων |
[1] |
τυγχάνειν.
εἰ
γὰρ
ἐκ
τοῦ
|
παρεληλυθότος |
χρόνου
τὰ
δέονθ'
οὗτοι
συνεβούλευσαν, |
[2] |
ἐστι
χείριστον
αὐτῶν
ἐκ
τοῦ
|
παρεληλυθότος |
χρόνου,
τοῦτο
πρὸς
τὰ
μέλλοντα |
[47] |
πράγματ'
αἰσχύνης
ὥστε
τῶν
στρατηγῶν
|
ἕκαστος |
δὶς
καὶ
τρὶς
κρίνεται
παρ' |
[28] |
διακοσίοις
οὖσιν,
ἐὰν
τριάκοντα
δραχμὰς
|
ἕκαστος |
λαμβάνῃ
τοῦ
μηνός,
δώδεκα
τάλαντα. |
[48] |
τειχίζειν,
οἱ
δὲ
λόγους
πλάττοντες
|
ἕκαστος |
περιερχόμεθα.
~Ἐγὼ
δ'
οἶμαι
μέν, |
[7] |
καὶ
παύσησθ'
αὐτὸς
μὲν
οὐδὲν
|
ἕκαστος |
ποιήσειν
ἐλπίζων,
τὸν
δὲ
πλησίον |
[36] |
ἅπαντα
νόμῳ
τέτακται,
καὶ
πρόοιδεν
|
ἕκαστος |
ὑμῶν
ἐκ
πολλοῦ
τίς
χορηγὸς |
[7] |
νῦν,
ἐπειδήπερ
οὐ
πρότερον,
καὶ
|
ἕκαστος |
ὑμῶν,
οὗ
δεῖ
καὶ
δύναιτ' |
[7] |
αὐτῶν
ἐθελήσητε
γενέσθαι,
καὶ
παύσησθ'
|
αὐτὸς |
μὲν
οὐδὲν
ἕκαστος
ποιήσειν
ἐλπίζων, |
[44] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τῶν
ἐκείνου
πραγμάτων
|
αὐτὸς |
ὁ
πόλεμος,
ἂν
ἐπιχειρῶμεν·
ἂν |
[1] |
εἰ
δὲ
μή,
τότ'
ἂν
|
καὐτὸς |
ἐπειρώμην
ἃ
γιγνώσκω
λέγειν·
ἐπειδὴ |
[11] |
πράγμασι
τὸν
νοῦν·
οὐδὲ
γὰρ
|
οὗτος |
παρὰ
τὴν
αὑτοῦ
ῥώμην
τοσοῦτον |
[11] |
ὑμῖν
διαφέρει
Καὶ
γὰρ
ἂν
|
οὗτός |
τι
πάθῃ,
ταχέως
ὑμεῖς
ἕτερον |
[34] |
ἐκείνου
πόρων
ἀφαιρήσεσθε.
Ἔστι
δ'
|
οὗτος |
τίς
Ἀπὸ
τῶν
ὑμετέρων
ὑμῖν |
[1] |
καὶ
νυνὶ
σκοπεῖν,
ἡγοῦμαι
καὶ
|
πρῶτος |
ἀναστὰς
εἰκότως
ἂν
συγγνώμης
τυγχάνειν. |
[36] |
ἐκ
πολλοῦ
τίς
χορηγὸς
ἢ
|
γυμνασίαρχος |
τῆς
φυλῆς,
πότε
καὶ
παρὰ |
[3] |
Λακεδαιμονίων,
ἐξ
οὗ
χρόνος
οὐ
|
πολύς, |
ὡς
καλῶς
καὶ
προσηκόντως
οὐδὲν |
[6] |
τὸν
νοῦν
τούτοις
ἐθέλουσιν
ἅπαντες,
|
οὓς |
ἂν
ὁρῶσι
παρεσκευασμένους
καὶ
πράττειν |
[34] |
κωλύειν
οὔτ'
εἰς
τοὺς
χρόνους,
|
οὓς |
ἂν
προθῆσθε,
βοηθεῖν.
~Καίτοι
τί |
[26] |
ὑμῶν
αὐτῶν
δέκα
ταξιάρχους
καὶ
|
στρατηγοὺς |
καὶ
φυλάρχους
καὶ
ἱππάρχους
δύο |
[48] |
Ιλλυριοῖς
πόλεις
τειχίζειν,
οἱ
δὲ
|
λόγους |
πλάττοντες
ἕκαστος
περιερχόμεθα.
~Ἐγὼ
δ' |
[9] |
ἄγειν
ἡσυχίαν,
ἀλλ'
ἀπειλεῖ
καὶ
|
λόγους |
ὑπερηφάνους,
ὥς
φασι,
λέγει,
καὶ |
[21] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
στρατευομένους·
καὶ
|
ἱππαγωγοὺς |
τούτοις.
~Εἶεν·
τί
πρὸς
τούτοις |
[16] |
τούτοις
τοῖς
ἡμίσεσιν
τῶν
ἱππέων
|
ἱππαγωγοὺς |
τριήρεις
καὶ
πλοῖ'
ἱκανὰ
εὐτρεπίσαι |
[49] |
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
νὴ
τοὺς
|
θεοὺς |
ἐκεῖνον
μεθύειν
τῷ
μεγέθει
τῶν |
[21] |
πεντήκοντ'
Αθηναίους
τοὐλάχιστον,
ὥσπερ
τοὺς
|
πεζούς, |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
στρατευομένους·
καὶ |
[24] |
τοὺς
συμμάχους,
οἱ
δ'
ἐχθροὶ
|
μείζους |
τοῦ
δέοντος
γεγόνασιν.
Καὶ
παρακύψαντ' |
[19] |
μηδὲ
δισμυρίους
ξένους,
μηδὲ
τὰς
|
ἐπιστολιμαίους |
ταύτας
δυνάμεις,
ἀλλ'
ἣ
τῆς |
[10] |
τι
καινότερον
ἢ
Μακεδὼν
ἀνὴρ
|
Αθηναίους |
καταπολεμῶν
καὶ
τὰ
τῶν
Ελλήνων |
[21] |
ἱππέας
διακοσίους,
καὶ
τούτων
πεντήκοντ'
|
Αθηναίους |
τοὐλάχιστον,
ὥσπερ
τοὺς
πεζούς,
τὸν |
[21] |
πάντας
στρατιώτας
δισχιλίους,
τούτων
δ'
|
Αθηναίους |
φημὶ
δεῖν
εἶναι
πεντακοσίους,
ἐξ |
[27] |
ὑμῶν,
ἵππαρχον
παρ'
ὑμῶν,
ἄρχοντας
|
οἰκείους |
εἶναι,
ἵν'
ἦν
ὡς
ἀληθῶς |
[25] |
στρατιωτῶν,
μισθὸν
πορίσαντας
καὶ
στρατιώτας
|
οἰκείους |
ὥσπερ
ἐπόπτας
τῶν
στρατηγουμένων
παρακαταστήσαντας· |
[19] |
ἔσται,
κἂν
ὑμεῖς
ἕνα
κἂν
|
πλείους |
κἂν
τὸν
δεῖνα
κἂν
ὁντινοῦν |
[18] |
ἐξαγγέλλοντες
ἐκείνῳ
παρ'
ἡμῶν
αὐτῶν
|
πλείους |
τοῦ
δέοντος
ἡσυχίαν
ἔχῃ,
ἢ |
[21] |
~Λέγω
δὴ
τοὺς
πάντας
στρατιώτας
|
δισχιλίους, |
τούτων
δ'
Αθηναίους
φημὶ
δεῖν |
[24] |
συστρατεύεσθαι·
καὶ
οἶδ'
ἀκούων
ὅτι
|
Λακεδαιμονίους |
παραταττόμενοι
μεθ'
ὑμῶν
ἐνίκων
οὗτοι |
[19] |
κακῶς
ἐκεῖνον
ποιήσει.
Μή
μοι
|
μυρίους |
μηδὲ
δισμυρίους
ξένους,
μηδὲ
τὰς |
[19] |
ποιήσει.
Μή
μοι
μυρίους
μηδὲ
|
δισμυρίους |
ξένους,
μηδὲ
τὰς
ἐπιστολιμαίους
ταύτας |
[21] |
κελεύω.
Καὶ
μετὰ
τούτων
ἱππέας
|
διακοσίους, |
καὶ
τούτων
πεντήκοντ'
Αθηναίους
τοὐλάχιστον, |
[21] |
δ'
Αθηναίους
φημὶ
δεῖν
εἶναι
|
πεντακοσίους, |
ἐξ
ἧς
ἄν
τινος
ὑμῖν |
[36] |
καὶ
μετὰ
ταῦτ'
ἐμβαίνειν
τοὺς
|
μετοίκους |
ἔδοξε
καὶ
τοὺς
χωρὶς
οἰκοῦντας, |
[44] |
οἴκοι,
λοιδορουμένων
ἀκούοντες
καὶ
αἰτιωμένων
|
ἀλλήλους |
τῶν
λεγόντων,
οὐδέποτ'
οὐδὲν
ἡμῖν |
[24] |
τὰ
ξενικὰ
ὑμῖν
στρατεύεται,
τοὺς
|
φίλους |
νικᾷ
καὶ
τοὺς
συμμάχους,
οἱ |
[21] |
ἐκ
διαδοχῆς
ἀλλήλοις·
τοὺς
δ'
|
ἄλλους |
ξένους
εἶναι
κελεύω.
Καὶ
μετὰ |
[45] |
τεθνᾶσι
τῷ
δέει
τοὺς
τοιούτους
|
ἀποστόλους. |
~Οὐ
γὰρ
ἔστιν,
οὐκ
ἔστιν |
[35] |
τῶν
ἁπάντων
ἔχει,
τοὺς
δ'
|
ἀποστόλους |
πάντας
ὑμῖν
ὑστερίζειν
τῶν
καιρῶν, |
[9] |
ἡσυχίαν,
ἀλλ'
ἀπειλεῖ
καὶ
λόγους
|
ὑπερηφάνους, |
ὥς
φασι,
λέγει,
καὶ
οὐχ |
[9] |
κύκλῳ
πανταχῇ
μέλλοντας
ἡμᾶς
καὶ
|
καθημένους |
περιστοιχίζεται.
~Πότ'
οὖν,
ὦ
ἄνδρες |
[38] |
ἐστι
φενακίζειν
ἑαυτούς,
καὶ
ἅπαντ'
|
ἀναβαλλομένους |
ἃν
ᾖ
δυσχερῆ
πάντων
ὑστερεῖν |
[39] |
οὕτω
καὶ
τῶν
πραγμάτων
τοὺς
|
βουλευομένους, |
ἵν'
ἃν
ἐκείνοις
δοκῇ,
ταῦτα |
[22] |
τὴν
δύναμιν
καὶ
πολίτας
τοὺς
|
στρατευομένους |
εἶναι
κελεύω,
διδάξω.
~Τοσαύτην
μέν, |
[21] |
τοὺς
πεζούς,
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
|
στρατευομένους· |
καὶ
ἱππαγωγοὺς
τούτοις.
~Εἶεν·
τί |
[21] |
καλῶς
ἔχειν
δοκῇ,
χρόνον
τακτὸν
|
στρατευομένους, |
μὴ
μακρὸν
τοῦτον,
ἀλλ'
ὅσον |
[6] |
ἐθέλουσιν
ἅπαντες,
οὓς
ἂν
ὁρῶσι
|
παρεσκευασμένους |
καὶ
πράττειν
ἐθέλοντας
ἃ
χρή. |
[32] |
ἐκεῖσ'
ἀφικέσθαι.
~Δεῖ
τοίνυν
ταῦτ'
|
ἐνθυμουμένους |
μὴ
βοηθείαις
πολεμεῖν,
ὑστεριοῦμεν
γὰρ |
[39] |
ὅτι
δεῖ
τοὺς
ὀρθῶς
πολέμῳ
|
χρωμένους |
οὐκ
ἀκολουθεῖν
τοῖς
πράγμασιν,
ἀλλ' |
[21] |
διαδοχῆς
ἀλλήλοις·
τοὺς
δ'
ἄλλους
|
ξένους |
εἶναι
κελεύω.
Καὶ
μετὰ
τούτων |
[20] |
καθ'
ἕκαστον
τούτων
διεξιὼν
χωρίς.
|
Ξένους |
μὲν
λέγω
καὶ
ὅπως
μὴ |
[19] |
Μή
μοι
μυρίους
μηδὲ
δισμυρίους
|
ξένους, |
μηδὲ
τὰς
ἐπιστολιμαίους
ταύτας
δυνάμεις, |
[3] |
ὑπὲρ
τῶν
δικαίων
τὸν
πρὸς
|
ἐκείνους |
πόλεμον.
Τίνος
οὖν
εἵνεκα
ταῦτα |
[26] |
ὥσπερ
γὰρ
οἱ
πλάττοντες
τοὺς
|
πηλίνους, |
εἰς
τὴν
ἀγορὰν
χειροτονεῖτε
τοὺς |
[34] |
δύνασθε
κωλύειν
οὔτ'
εἰς
τοὺς
|
χρόνους, |
οὓς
ἂν
προθῆσθε,
βοηθεῖν.
~Καίτοι |
[34] |
καὶ
Ιμβρον
ἐμβαλὼν
αἰχμαλώτους
πολίτας
|
ὑμετέρους |
ᾤχετ'
ἔχων,
πρὸς
τῷ
Γεραιστῷ |
[47] |
περὶ
θανάτου,
πρὸς
δὲ
τοὺς
|
ἐχθροὺς |
οὐδεὶς
οὐδ'
ἅπαξ
αὐτῶν
ἀγωνίσασθαι |
[13] |
καὶ
τὸ
πλῆθος
ὅσον,
καὶ
|
πόρους |
οὕστινας
χρημάτων,
καὶ
τἄλλ'
ὡς |
[49] |
οὕτω
γε
προαιρεῖσθαι
πράττειν
ὥστε
|
τοὺς |
ἀνοητοτάτους
τῶν
παρ'
ἡμῖν
εἰδέναι |
[47] |
Ὅταν
ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
|
τοὺς |
αὐτοὺς
ἀποδείξητε
στρατιώτας
καὶ
μάρτυρας |
[39] |
ἡγεῖσθαι,
οὕτω
καὶ
τῶν
πραγμάτων
|
τοὺς |
βουλευομένους,
ἵν'
ἃν
ἐκείνοις
δοκῇ, |
[21] |
καλῶς
ἔχειν,
ἐκ
διαδοχῆς
ἀλλήλοις·
|
τοὺς |
δ'
ἄλλους
ξένους
εἶναι
κελεύω. |
[35] |
εἴ
τι
τῶν
ἁπάντων
ἔχει,
|
τοὺς |
δ'
ἀποστόλους
πάντας
ὑμῖν
ὑστερίζειν |
[31] |
προλαμβάνων
διαπράττεται
Φίλιππος,
καὶ
φυλάξας
|
τοὺς |
ἐτησίας
ἢ
τὸν
χειμῶν'
ἐπιχειρεῖ, |
[47] |
ὑμῖν
περὶ
θανάτου,
πρὸς
δὲ
|
τοὺς |
ἐχθροὺς
οὐδεὶς
οὐδ'
ἅπαξ
αὐτῶν |
[49] |
μέν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
νὴ
|
τοὺς |
θεοὺς
ἐκεῖνον
μεθύειν
τῷ
μεγέθει |
[33] |
παρασκευάσαντες,
τοὺς
στρατιώτας,
τὰς
τριήρεις,
|
τοὺς |
ἱππέας,
ἐντελῆ
πᾶσαν
τὴν
δύναμιν |
[36] |
σκοποῦμεν,
καὶ
μετὰ
ταῦτ'
ἐμβαίνειν
|
τοὺς |
μετοίκους
ἔδοξε
καὶ
τοὺς
χωρὶς |
[39] |
τοῦτο
δύνασθαι
μαθεῖν,
ὅτι
δεῖ
|
τοὺς |
ὀρθῶς
πολέμῳ
χρωμένους
οὐκ
ἀκολουθεῖν |
[21] |
ἂν
ἐλάττω
φαίνηται.
~Λέγω
δὴ
|
τοὺς |
πάντας
στρατιώτας
δισχιλίους,
τούτων
δ' |
[21] |
τούτων
πεντήκοντ'
Αθηναίους
τοὐλάχιστον,
ὥσπερ
|
τοὺς |
πεζούς,
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
στρατευομένους· |
[26] |
ἱεροποιῶν·
ὥσπερ
γὰρ
οἱ
πλάττοντες
|
τοὺς |
πηλίνους,
εἰς
τὴν
ἀγορὰν
χειροτονεῖτε |
[34] |
πολεμεῖ
συμμάχων,
ἄγων
καὶ
φέρων
|
τοὺς |
πλέοντας
τὴν
θάλατταν.
Ἔπειτα
τί |
[22] |
οἶμαι
τὴν
δύναμιν
καὶ
πολίτας
|
τοὺς |
στρατευομένους
εἶναι
κελεύω,
διδάξω.
~Τοσαύτην |
[33] |
λέγω,
εἶτα
καὶ
τἄλλα
παρασκευάσαντες,
|
τοὺς |
στρατιώτας,
τὰς
τριήρεις,
τοὺς
ἱππέας, |
[24] |
στρατεύεται,
τοὺς
φίλους
νικᾷ
καὶ
|
τοὺς |
συμμάχους,
οἱ
δ'
ἐχθροὶ
μείζους |
[26] |
πηλίνους,
εἰς
τὴν
ἀγορὰν
χειροτονεῖτε
|
τοὺς |
ταξιάρχους
καὶ
τοὺς
φυλάρχους,
οὐκ |
[45] |
δὲ
σύμμαχοι
τεθνᾶσι
τῷ
δέει
|
τοὺς |
τοιούτους
ἀποστόλους.
~Οὐ
γὰρ
ἔστιν, |
[24] |
αὑτὰ
τὰ
ξενικὰ
ὑμῖν
στρατεύεται,
|
τοὺς |
φίλους
νικᾷ
καὶ
τοὺς
συμμάχους, |
[26] |
ἀγορὰν
χειροτονεῖτε
τοὺς
ταξιάρχους
καὶ
|
τοὺς |
φυλάρχους,
οὐκ
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον. |
[34] |
ταῦτα
δύνασθε
κωλύειν
οὔτ'
εἰς
|
τοὺς |
χρόνους,
οὓς
ἂν
προθῆσθε,
βοηθεῖν. |
[36] |
ἐμβαίνειν
τοὺς
μετοίκους
ἔδοξε
καὶ
|
τοὺς |
χωρὶς
οἰκοῦντας,
εἶτ'
αὐτοὺς
πάλιν, |
[49] |
γε
προαιρεῖσθαι
πράττειν
ὥστε
τοὺς
|
ἀνοητοτάτους |
τῶν
παρ'
ἡμῖν
εἰδέναι
τί |
[32] |
ὑπάρχει·
τὴν
δ'
ὥραν
τοῦ
|
ἔτους, |
ὅτε
καὶ
πρὸς
τῇ
γῇ |
[31] |
πνεύμασιν
καὶ
ταῖς
ὥραις
τοῦ
|
ἔτους |
τὰ
πολλὰ
προλαμβάνων
διαπράττεται
Φίλιππος, |
[47] |
ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοὺς
|
αὐτοὺς |
ἀποδείξητε
στρατιώτας
καὶ
μάρτυρας
τῶν |
[39] |
οὐκ
ἀκολουθεῖν
τοῖς
πράγμασιν,
ἀλλ'
|
αὐτοὺς |
ἔμπροσθεν
εἶναι
τῶν
πραγμάτων,
καὶ |
[16] |
πεντήκοντα
παρασκευάσασθαι
φημὶ
δεῖν,
εἶτ'
|
αὐτοὺς |
οὕτω
τὰς
γνώμας
ἔχειν
ὡς, |
[36] |
καὶ
τοὺς
χωρὶς
οἰκοῦντας,
εἶτ'
|
αὐτοὺς |
πάλιν,
εἶτ'
ἀντεμβιβάζειν.
~Εἶτ'
ἐν |
[24] |
Χαβρίας
καὶ
ἄλλοι
τινές,
καὶ
|
αὐτοὺς |
ὑμᾶς
συστρατεύεσθαι·
καὶ
οἶδ'
ἀκούων |
[38] |
ζημία
γίγνεται,
αἰσχρόν
ἐστι
φενακίζειν
|
ἑαυτούς, |
καὶ
ἅπαντ'
ἀναβαλλομένους
ἃν
ᾖ |
[45] |
σύμμαχοι
τεθνᾶσι
τῷ
δέει
τοὺς
|
τοιούτους |
ἀποστόλους.
~Οὐ
γὰρ
ἔστιν,
οὐκ |
[34] |
εἰς
Λῆμνον
καὶ
Ιμβρον
ἐμβαλὼν
|
αἰχμαλώτους |
πολίτας
ὑμετέρους
ᾤχετ'
ἔχων,
πρὸς |
[24] |
τοὺς
φίλους
νικᾷ
καὶ
τοὺς
|
συμμάχους, |
οἱ
δ'
ἐχθροὶ
μείζους
τοῦ |
[26] |
δ'
ἐξ
ὑμῶν
αὐτῶν
δέκα
|
ταξιάρχους |
καὶ
στρατηγοὺς
καὶ
φυλάρχους
καὶ |
[26] |
εἰς
τὴν
ἀγορὰν
χειροτονεῖτε
τοὺς
|
ταξιάρχους |
καὶ
τοὺς
φυλάρχους,
οὐκ
ἐπὶ |
[27] |
γὰρ
ἐχρῆν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
|
ταξιάρχους |
παρ'
ὑμῶν,
ἵππαρχον
παρ'
ὑμῶν, |
[26] |
δέκα
ταξιάρχους
καὶ
στρατηγοὺς
καὶ
|
φυλάρχους |
καὶ
ἱππάρχους
δύο
Τί
οὖν |
[26] |
χειροτονεῖτε
τοὺς
ταξιάρχους
καὶ
τοὺς
|
φυλάρχους, |
οὐκ
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον.
~Οὐ |
[26] |
καὶ
στρατηγοὺς
καὶ
φυλάρχους
καὶ
|
ἱππάρχους |
δύο
Τί
οὖν
οὗτοι
ποιοῦσιν |
[36] |
τοιγαροῦν
ἅμ'
ἀκηκόαμέν
τι
καὶ
|
τριηράρχους |
καθίσταμεν
καὶ
τούτοις
ἀντιδόσεις
ποιούμεθα |
[27] |
ἄρχοντας
οἰκείους
εἶναι,
ἵν'
ἦν
|
ὡς |
ἀληθῶς
τῆς
πόλεως
ἡ
δύναμις |
[13] |
πόρους
οὕστινας
χρημάτων,
καὶ
τἄλλ'
|
ὡς |
ἄν
μοι
βέλτιστα
καὶ
τάχιστα |
[6] |
κατέστραπται
καὶ
ἔχει,
τὰ
μὲν
|
ὡς |
ἂν
ἑλών
τις
ἔχοι
πολέμῳ, |
[48] |
οἱ
δ'
ὡς
πρέσβεις
πέπομφεν
|
ὡς |
βασιλέα,
οἱ
δ'
ἐν
Ιλλυριοῖς |
[12] |
τεταραγμένοις
ἐπιστάντες
ὅπως
βούλεσθε
διοικήσαισθε,
|
ὡς |
δὲ
νῦν
ἔχετε,
οὐδὲ
διδόντων |
[16] |
αὐτοὺς
οὕτω
τὰς
γνώμας
ἔχειν
|
ὡς, |
ἐάν
τι
δέῃ,
πλευστέον
εἰς |
[13] |
ποιεῖν
ἐθέλοντας
ὑπάρχειν
ἅπαντας
ἑτοίμως,
|
ὡς |
ἐγνωκότων
ὑμῶν
καὶ
πεπεισμένων,
παύομαι |
[18] |
εἰ
μὴ
ποιήσαιτ'
ἂν
τοῦτο,
|
ὡς |
ἔγωγέ
φημι
δεῖν,
εὐκαταφρόνητόν
ἐστιν |
[8] |
ἀναλήψεσθε,
κἀκεῖνον
τιμωρήσεσθε.
~Μὴ
γὰρ
|
ὡς |
θεῷ
νομίζετ'
ἐκείνῳ
τὰ
παρόντα |
[3] |
ἐξ
οὗ
χρόνος
οὐ
πολύς,
|
ὡς |
καλῶς
καὶ
προσηκόντως
οὐδὲν
ἀνάξιον |
[13] |
ταῖς
παρασκευαῖς
καὶ
ταῖς
γνώμαις.
|
~Ὡς |
μὲν
οὖν
δεῖ
τὰ
προσήκοντα |
[38] |
ἀληθῆ
μέν
ἐστι
τὰ
πολλά,
|
ὡς |
οὐκ
ἔδει,
οὐ
μὴν
ἀλλ' |
[48] |
τὰς
πολιτείας
διασπᾶν,
οἱ
δ'
|
ὡς |
πρέσβεις
πέπομφεν
ὡς
βασιλέα,
οἱ |
[17] |
τοῦτ'
ἐν
τῇ
γνώμῃ
παραστῆσαι,
|
ὡς |
ὑμεῖς
ἐκ
τῆς
ἀμελείας
ταύτης |
[5] |
τότε
ταύτην
ἔσχε
τὴν
γνώμην,
|
ὡς |
χαλεπὸν
πολεμεῖν
ἐστιν
Αθηναίοις
ἔχουσι |
[25] |
ἐπεὶ
νῦν
γε
γέλως
ἔσθ'
|
ὡς |
χρώμεθα
τοῖς
πράγμασιν.
Εἰ
γὰρ |
[9] |
ἀλλ'
ἀπειλεῖ
καὶ
λόγους
ὑπερηφάνους,
|
ὥς |
φασι,
λέγει,
καὶ
οὐχ
οἷός |
[18] |
εἰδὼς
εὐτρεπεῖς
ὑμᾶς
εἴσεται
γὰρ
|
ἀκριβῶς· |
εἰσὶ
γάρ,
εἰσὶν
οἱ
πάντ' |
[18] |
ἵν'
ἢ
διὰ
τὸν
φόβον
|
εἰδὼς |
εὐτρεπεῖς
ὑμᾶς
εἴσεται
γὰρ
ἀκριβῶς· |
[15] |
πόση
καὶ
πόθεν
διαμεῖναι
δυνήσεται,
|
ἕως |
ἂν
ἢ
διαλυσώμεθα
πεισθέντες
τὸν |
[1] |
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
λέγειν,
ἐπισχὼν
ἂν
|
ἕως |
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
εἰωθότων
γνώμην |
[42] |
Αθηναῖοι,
τοῖς
γιγνομένοις
ὑπὲρ
τῆς
|
πόλεως |
αἰσχυνόμενος
τὴν
φιλοπραγμοσύνην
ταύτην
ἐμβαλεῖν |
[3] |
οὐδὲν
ἀνάξιον
ὑμεῖς
ἐπράξατε
τῆς
|
πόλεως, |
ἀλλ'
ὑπεμείναθ'
ὑπὲρ
τῶν
δικαίων |
[19] |
ταύτας
δυνάμεις,
ἀλλ'
ἣ
τῆς
|
πόλεως |
ἔσται,
κἂν
ὑμεῖς
ἕνα
κἂν |
[27] |
ἵν'
ἦν
ὡς
ἀληθῶς
τῆς
|
πόλεως |
ἡ
δύναμις
Ἀλλ'
εἰς
μὲν |
[27] |
τῶν
δ'
ὑπὲρ
τῶν
τῆς
|
πόλεως |
κτημάτων
ἀγωνιζομένων
Μενέλαον
ἱππαρχεῖν.
Καὶ |
[24] |
Καὶ
παρακύψαντ'
ἐπὶ
τὸν
τῆς
|
πόλεως |
πόλεμον,
πρὸς
Αρτάβαζον
καὶ
πανταχοῖ |
[45] |
ἄν,
οἶμαι,
μέρος
τι
τῆς
|
πόλεως |
συναποσταλῇ,
κἂν
μὴ
πᾶσα,
καὶ |
[4] |
τε
πλῆθος
τῆς
ὑπαρχούσης
αὐτῷ
|
δυνάμεως |
καὶ
τὸ
τὰ
χωρία
πάντ' |
[37] |
ἐξελέγχονται.
Ὁ
δ'
εἰς
τοῦθ'
|
ὕβρεως |
ἐλήλυθεν
ὥστ'
ἐπιστέλλειν
Εὐβοεῦσιν
ἤδη |
[11] |
γὰρ
ἂν
οὗτός
τι
πάθῃ,
|
ταχέως |
ὑμεῖς
ἕτερον
Φίλιππον
ποιήσετε,
ἄνπερ |
[27] |
οἰκείους
εἶναι,
ἵν'
ἦν
ὡς
|
ἀληθῶς |
τῆς
πόλεως
ἡ
δύναμις
Ἀλλ' |
[29] |
σιτηρέσιον
τοῖς
στρατευομένοις
ὑπάρχειν,
οὐκ
|
ὀρθῶς |
ἔγνωκεν·
ἐγὼ
γὰρ
οἶδα
σαφῶς |
[28] |
ᾖ.
~Ἴσως
δὲ
ταῦτα
μὲν
|
ὀρθῶς |
ἡγεῖσθε
λέγεσθαι,
τὸ
δὲ
τῶν |
[4] |
χωρία
πάντ'
ἀπολωλέναι
τῇ
πόλει,
|
ὀρθῶς |
μὲν
οἴεται,
λογισάσθω
μέντοι
τοῦθ' |
[39] |
δύνασθαι
μαθεῖν,
ὅτι
δεῖ
τοὺς
|
ὀρθῶς |
πολέμῳ
χρωμένους
οὐκ
ἀκολουθεῖν
τοῖς |
[46] |
ἐκεῖνος
πράξῃ
πρὸς
ὑμᾶς
ψευδόμενοι
|
ῥᾳδίως |
ἐνθάδ'
ὦσιν,
ὑμεῖς
δ'
ἐξ |
[32] |
πρὸς
τοῖς
τῶν
ἐμπορίων
στόμασιν
|
ῥᾳδίως. |
ἔσται.
~Ἃ
μὲν
οὖν
χρήσεται |
[8] |
καὶ
τῶν
πάνυ
νῦν
δοκούντων
|
οἰκείως |
ἔχειν·
καὶ
ἅπανθ'
ὅσα
περ |
[4] |
καὶ
μᾶλλον
ἡμῖν
ἐβούλετ'
ἔχειν
|
οἰκείως |
ἢ
κείνῳ.
~Εἰ
τοίνυν
ὁ |
[19] |
ὑμᾶς,
ἣ
συνεχῶς
πολεμήσει
καὶ
|
κακῶς |
ἐκεῖνον
ποιήσει.
Μή
μοι
μυρίους |
[34] |
πρὸς
τούτῳ
Τοῦ
πάσχειν
αὐτοὶ
|
κακῶς |
ἔξω
γενήσεσθε,
οὐχ
ὥσπερ
τὸν |
[15] |
οὐκέτι
τοῦ
λοιποῦ
πάσχοιμεν
ἂν
|
κακῶς. |
Οἶμαι
τοίνυν
ἐγὼ
ταῦτα
λέγειν |
[2] |
Αθηναῖοι,
τῶν
δεόντων
ποιούντων
ὑμῶν
|
κακῶς |
τὰ
πράγματ'
ἔχει·
ἐπεί
τοι, |
[43] |
ἤδη
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
παθεῖν
|
κακῶς |
ὑπὸ
Φιλίππου.
Ἀλλὰ
μὴν
ὅτι |
[5] |
εἶδεν,
ὦ
ἄνδρες
Αθηναῖοι,
τοῦτο
|
καλῶς |
ἐκεῖνος,
ὅτι
ταῦτα
μέν
ἐστιν |
[21] |
ἧς
ἄν
τινος
ὑμῖν
ἡλικίας
|
καλῶς |
ἔχειν
δοκῇ,
χρόνον
τακτὸν
στρατευομένους, |
[21] |
τοῦτον,
ἀλλ'
ὅσον
ἂν
δοκῇ
|
καλῶς |
ἔχειν,
ἐκ
διαδοχῆς
ἀλλήλοις·
τοὺς |
[3] |
οὗ
χρόνος
οὐ
πολύς,
ὡς
|
καλῶς |
καὶ
προσηκόντως
οὐδὲν
ἀνάξιον
ὑμεῖς |
[43] |
ἂν
ἀποστείλητε,
πάντ'
ἔχειν
οἴεσθε
|
καλῶς |
~Οὐκ
ἐμβησόμεθα
Οὐκ
ἔξιμεν
αὐτοὶ |
[22] |
καὶ
ταχειῶν
τριήρων
ἡμῖν,
ὅπως
|
ἀσφαλῶς |
ἡ
δύναμις
πλέῃ.
Πόθεν
δὴ |
[25] |
στρατηγουμένων
παρακαταστήσαντας·
ἐπεὶ
νῦν
γε
|
γέλως |
ἔσθ'
ὡς
χρώμεθα
τοῖς
πράγμασιν. |
[18] |
Πύλας,
ἴσως
ἂν
ὁρμήσαιτε.
~Οὔτοι
|
παντελῶς, |
οὐδ'
εἰ
μὴ
ποιήσαιτ'
ἂν |
[23] |
ἔστι
μισθὸς
οὐδὲ
τροφή
οὐδὲ
|
παντελῶς |
ταπεινὴν
εἶναι
δεῖ.
~Πολίτας
δὲ |
[7] |
ἐν
ἡλικίᾳ
στρατεύεσθαι,
συνελόντι
δ'
|
ἁπλῶς |
ἂν
ὑμῶν
αὐτῶν
ἐθελήσητε
γενέσθαι, |
[51] |
νῦν
θ'
ἃ
γιγνώσκω
πάνθ'
|
ἁπλῶς, |
οὐδὲν
ὑποστειλάμενος,
πεπαρρησίασμαι.
ἐβουλόμην
δ' |
[2] |
παροῦσι
πράγμασιν,
οὐδ'
εἰ
πάνυ
|
φαύλως |
ἔχειν
δοκεῖ.
Ὅ
γάρ
ἐστι |
[13] |
προσήκοντα
ποιεῖν
ἐθέλοντας
ὑπάρχειν
ἅπαντας
|
ἑτοίμως, |
ὡς
ἐγνωκότων
ὑμῶν
καὶ
πεπεισμένων, |
[51] |
τοῖς
ἀπὸ
τούτων
ἐμαυτῷ
γενησομένοις,
|
ὅμως |
ἐπὶ
τῷ
συνοίσειν
ὑμῖν,
ἂν |
[47] |
ψηφίζησθε,
τί
καὶ
χρὴ
προσδοκᾶν
|
~Πῶς |
οὖν
ταῦτα
παύσεται
Ὅταν
ὑμεῖς, |
[20] |
πόθεν
τὴν
τροφὴν
ἕξει,
καὶ
|
πῶς |
ταῦτ'
ἐθελήσει
ποιεῖν
Ἐγὼ
φράσω, |
[22] |
ναυτικόν,
καὶ
ταχειῶν
τριήρων
ἡμῖν,
|
ὅπως |
ἀσφαλῶς
ἡ
δύναμις
πλέῃ.
Πόθεν |
[12] |
ἂν
τοῖς
πράγμασιν
τεταραγμένοις
ἐπιστάντες
|
ὅπως |
βούλεσθε
διοικήσαισθε,
ὡς
δὲ
νῦν |
[20] |
χωρίς.
Ξένους
μὲν
λέγω
καὶ
|
ὅπως |
μὴ
ποιήσεθ'
ὃ
πολλάκις
ὑμᾶς |
[42] |
τινι
καὶ
τοῦ
πλείονος
ὀρεγόμενος
|
ἴσως |
ἂν
ἐκκαλέσαιθ'
ὑμᾶς,
εἴπερ
μὴ |
[17] |
τὰ
τελευταῖα
πρώην
εἰς
Πύλας,
|
ἴσως |
ἂν
ὁρμήσαιτε.
~Οὔτοι
παντελῶς,
οὐδ' |
[50] |
ἐθέλωμεν
ἐκεῖ
πολεμεῖν
αὐτῷ,
ἐνθάδ'
|
ἴσως |
ἀναγκασθησόμεθα
τοῦτο
ποιεῖν,
ἂν
ταῦτ' |
[28] |
εἶναι
τοῦτον,
ὅστις
ἂν
ᾖ.
|
~Ἴσως |
δὲ
ταῦτα
μὲν
ὀρθῶς
ἡγεῖσθε |
[38] |
οὐκ
ἔδει,
οὐ
μὴν
ἀλλ'
|
ἴσως |
οὐχ
ἡδέ'
ἀκούειν.
Ἀλλ'
εἰ |
[41] |
γιγνόμενόν
τι
πύθησθε.
Ταῦτα
δ'
|
ἴσως |
πρότερον
μὲν
ἐνῆν·
νῦν
δ' |
[3] |
οὐ
πολύς,
ὡς
καλῶς
καὶ
|
προσηκόντως |
οὐδὲν
ἀνάξιον
ὑμεῖς
ἐπράξατε
τῆς |
[1] |
σκοπεῖν,
ἡγοῦμαι
καὶ
πρῶτος
ἀναστὰς
|
εἰκότως |
ἂν
συγγνώμης
τυγχάνειν.
εἰ
γὰρ |
[24] |
πλέοντα,
ὁ
δὲ
στρατηγὸς
ἀκολουθεῖ,
|
εἰκότως· |
οὐ
γὰρ
ἔστιν
ἄρχειν
μὴ |
[51] |
συμφέρει
τὰ
βέλτιστ'
ἀκούειν
οἶδα,
|
οὕτως |
εἰδέναι
συνοῖσον
καὶ
τῷ
τὰ |
[2] |
εἰ
πάνθ'
ἃ
προσῆκε
πραττόντων
|
οὕτως |
εἶχεν,
οὐδ'
ἂν
ἐλπὶς
ἦν |
[29] |
ὁτιοῦν
ἕτοιμος,
ἐὰν
μὴ
ταῦθ'
|
οὕτως |
ἔχῃ.
Πόθεν
οὖν
ὁ
πόρος |
[29] |
ὀρθῶς
ἔγνωκεν·
ἐγὼ
γὰρ
οἶδα
|
σαφῶς |
ὅτι,
τοῦτ'
ἂν
γένηται,
προσποριεῖ |
[19] |
φημὶ
προχειρίσασθαι
δεῖν
ὑμᾶς,
ἣ
|
συνεχῶς |
πολεμήσει
καὶ
κακῶς
ἐκεῖνον
ποιήσει. |